Ρωμαίοι αυτοκράτορες και διωγμοί των Χριστιανών

• Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ιδρύθηκε το 27πΧ με την αναγόρευση του Οκταβιανού ως Αύγουστου, και διατηρήθηκε ως το 476μΧ οπότε καταλύθηκε το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος και το διαδέχθηκε το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, γνωστό ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην μεγαλύτερη έκτασή της περιλάμβανε ολόκληρη την Δυτική και Νότια Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική, την Μικρά Ασία, την Αρμενία, την Συρία, την Παλαιστίνη και την Μεσοποταμία

Η ΡΩΜΑ'Ι'ΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟ 47 μ.Χ.

Η ΡΩΜΑ'Ι'ΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟ 117 μ.Χ

• Την περίοδο αυτή επικρατούσε τάξη,ειρήνη και ασφάλεια.

• Η μεγάλη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία περιλάμβανε όλα τα εδάφη γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα και το μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Ευρώπης.

• Για πολλούς η ζωή ήταν άνετη. Οι πόλεις είχαν νερό και συστήματα αποχέτευσης, θέατρα και δημόσια λουτρά. Οι βίλες των πλουσίων είχαν συστήματα κεντρικής θέρμανσης.

Pax Romana ή Ρωμα'ι'κή Ειρήνη: 27 π.Χ. - 180 μ.Χ.

Μάρε Νόστρουμ (Mare Nostrum)

• Η λατινογενής έκφραση Μάρε Νόστρουμ (Mare Nostrum) που σημαίνει «η θάλασσά μας», ήταν έκφραση που χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Ρωμαίοι για να χαρακτηρίσουν τη Μεσόγειο, καθώς αυτή περικλειόταν από εδάφη της Αυτοκρατορίας τους.

Μέσα στα σύνορα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. βρίσκονταν όλες οι γνωστές μέχρι τότε περιοχές. Γι’ αυτό καιλέμε ότι οι Ρωμαίοι εκείνη την εποχή έγιναν κοσμοκράτορες, δηλαδή κυ-βερνήτες όλου του κόσμου. Ο πληθυσμός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

την εποχή εκείνη υπολογίζεται πάνω από 50 εκατομμύρια.

•  Η άνθηση του χριστιανισμού δεν ήταν δυνατόν να αφήσει ανεπηρέαστη την αυτοκρατορία. Οι αυτοκράτορες απαιτούσαν προσκύνηση, και το γεγονός ότι οι χριστιανοί προσκυνούσαν μόνο τον Ιησού, προκάλεσε πολλές αναταραχές. Δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό ότι προσκυνούσαν τον Χριστό τον οποίον ήξεραν ως άνθρωπο, και όχι τον αυτοκράτορα-θεό. Έτσι οι χριστιανοί εκδιώχθηκαν, άλλοτε με βίαιο τρόπο και άλλοτε πιο ήπια, μέχρι το 313 μΧ όπου ο Μέγας Κωνσταντίνος σταμάτησε τους διωγμούς των χριστιανών και τους προστάτεψε με το διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας.

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

• Οι διωγμοί διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

•  • 1. τους τοπικούς και περιορισμένους, που

τους έκανε ο λαός και• 2. τους Αυτοκρατορικούς, που ήταν γενικοί

και τους διέταζε ο αυτοκράτορας.•  

Η γρήγορη εξάπλωση του Ευαγγελίου στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία

δημιουργούσε ένα νέο πολιτισμό. Ταυτόχρονα, όμως, προκάλεσε και

αντιδράσεις.

Οι περισσότεροι Ιουδαίοι αντέδρασαν, αρνούμενοι να δεχθούν ότι

Ο Χριστός ήταν ο Μεσσίας

Δεν αντέδρασαν, όμως, μόνο αυτοί

Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία έβλεπε με προβληματισμό την αύξηση του αριθμού των χριστιανών

• Οι πρώτοι που αντέδρασαν με συκοφαντίες εναντίον των χριστιανών ήταν οι εκπρόσωποι του εθνικού ιερατείου

• Παράλληλα, ένας μεγάλος αριθμός επαγγελματιών (αγαλματοποιοί, αργυροχόοι, οικοδόμοι κ.ά.),

• Αυτές, λοιπόν, οι ομάδες κατηγόρησαν τους χριστιανούς για «αθεΐα» και για εγκληματικές πράξεις και έτσι άρχισαν οι πρώτες περιστασιακές διώξεις.

• Η κατάσταση χειροτέρεψε προς τα τέλη του Ιου αι., όταν ο Αυτοκράτορας Δομιτιανός απαίτησε να λατρεύεται ο ίδιος από τους Ρωμαίους υπηκόους ως Κύριος και Θεός. Την αυτοκρατορική λατρεία αρνήθηκαν οι χριστιανοί, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο μαρτύριο.

Ρωμαίοι αυτοκράτορες

Αύγουστος Οκταβιανός (27 πΧ- 14μΧ)

Τιβέριος (14-37μΧ)

Καλιγούλας (37-41 μΧ), Κλαύδιος Α΄ (41-54μΧ)

Νέρωνας (54-68μΧ)

Γάλβας (68-69μΧ), Όθωνας (69μΧ), Βιτέλλιος (69μΧ)

• Αυτοκράτορες με πολλή μικρή διάρκεια διακυβέρνησης, στην οποία αναλώθηκαν περισσότερο στο πως θα εξουδετερώσουν πολιτικούς αντιπάλους, και δεν ασχολήθηκαν με τους χριστιανούς.

Βεσπασιανός (69-79μΧ)

Τίτος (79-81μΧ)

• Διαδέχθηκε τον πατέρα του στη εξουσία, και στα 2 χρόνια της κυβέρνησής του χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από την έκρηξη του Βεζούβιου (79μΧ) και μία νέα μεγάλη πυρκαγιά στην Ρώμη (80μΧ). Δεν ασχολήθηκε με τους χριστιανούς.

Δομιτιανός (81μΧ- 96μΧ)

Νέρβας (96-98μχ)

• Με μόλις 15μηνη διακυβέρνηση, στάθηκε ανεκτικός απέναντι στους χριστιανούς.

Τραϊανός (98-117μΧ)

Ανδριανός (117-138μΧ)

Αντωνίνος ο Ευσεβής (138-161μΧ)

• Ο χαρακτηρισμός ευσεβής του δόθηκε όταν απέτρεψε την σύγκλητο από το να θεοποιήσει τον Ανδριανό. Ήταν μετριοπαθής προς τους Χριστιανούς και απεχθάνονταν τον πόλεμο.

Μάρκος Αυρήλιος (161-180μΧ)

Κόμμοδος (180-192μΧ), Σέπτιμος Σέβηρος (193-211 μΧ),Καρακάλλας (211-217μΧ), Μακρίνος (217-218 μΧ),

Ηλιογάβαλος (218-222μΧ), Αλέξανδρος Σέβηρος (222- 235μΧ)

• Aυτοκράτορες που δεν ασχολήθηκαν ειδιαίτερα με τον χριστιανισμό. Μάλλον έδειξαν ανεκτικότητα, γιατί στα χρόνια τους δεν σημειώθηκαν σημαντικές διώξεις.

Μαξιμίνος ο Θράξ (235-238μΧ), Γορδιανός Γ΄  (238-244μΧ),

Φίλιππος Μάρκος Ιούλιος (244-249 μΧ)

• Δεν αναφέρονται διώξεις χριστιανών κατά την θητεία τους

Δέκιος 249-251 μΧ)

• Γάλλος (251-253 μΧ)• Η σύντομη παραμονή του

στην εξουσία, σημαδεύτικε από την στενή του φιλία με την σύγκλητο και από την εχθρότητα ενάντια στους χριστιανούς.

• Βαλεριανός (253-260 μΧ), Γαλλίηνος (253-268 μΧ)

• Πατέρας και γιος ήταν συγκυβερνήτες έως τον θάνατο του Βαλεριανού (260 μΧ). Ο Γαλλίηνος προσπάθησε να επαναφέρει την ηρεμία στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας, σταματώντας τους διωγμούς των χριστιανών

• Κλάύδιος Β΄ Γοτθικός (268-270 μΧ)

• Δεν υπάρχουν στοιχεία για την συμπεριφορά του απέναντι στους χριστιανούς.

• Αυρηλιανός (270-275 μΧ)

• Θέλησε να επιβάλλει την λατρεία του θεού Ήλιου, και κατεδίωξε τους χριστιανούς της αυτοκρατορίας οι οποίοι δεν προσκυνούσαν.

Τάκιτος (275-276 μΧ), Πρόβος (276-282 μΧ),Κάρος (282-283 μΧ), Νουμεριανός (283-283 μΧ)

• Κατά την διάρκεια της κυβέρνησής τους, δεν αναφέρονται σημαντικές διώξεις χριστιανών.

Διοκλητιανός (284-305 μΧ)• Εξαπέλυσε έναν από τους μεγαλύτερους διωγμούς, με

βασανιστήρια και δημόσιες εκτελέσεις, διότι θεωρούσε τους χριστιανούς διχαστικό και επικίνδυνο στοιχείο για το κράτος. Χώρισε την αυτοκρατορία διοικητικά σε δύο μεγάλα τμήματα τα οποία επίσης χωρίζονταν σε δύο μικρότερα, εγκαινιάζοντας έτσι την περίοδο της τετραρχίας.

Γαλέριος (305- 311μΧ)

• Συναυτοκράτορας με τον Κωνσταντίνο Χλωρό. Ως εκπρόσωπος  της σκληρής γραμμής κατά των χριστιανών, αντιλήφθηκε πως οι διωγμοί δεν εδραίωναν την εσωτερική ειρήνη του κράτους και αφού το 311 μ.Χ. κατέπαυσε με διάταγμα τους διωγμούς, νομιμοποίησε την Εκκλησία ως «επιτρεπομένη θρησκεία», οι οπαδοί της οποίας έπρεπε να προσεύχονται στον δικό τους θεό για την ευτυχία του κράτους.

• Μαξιμίνος ο Δάιας (309- 313 μΧ)

• Μετά τον θάνατο του Γαλέριου βασίλευσε στην Ανατολή ως συναυτοκράτορας του Λίκινου (307- 313 μΧ). Ηταν διαβόητος για τους σκληρούς διωγμούς που εξαπέλυσε εναντίον των Χριστιανών.

• Κωνσταντίνος Χλωρός (305-306 μΧ) Πατέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, δεν καταδίωξε ποτέ τους χριστιανούς, αντίθετα παρέβλεπε όλα τα διατάγματα που ήταν εναντίων τους.

Κωνσταντίνος Α΄ο Μέγας (306-337 μΧ)

• Υπέγραψε το διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 μ.Χ. με το οποίο θεσπιζόταν η αρχή ανεξιθρησκίας. Έτσι, για πρώτη φορά ο Χριστιανισμός βρισκόταν υπό την προστασία του αυτοκράτορα

Από τους Διωγμούς οι πιο άγριοι ήταν:

1. Διωγμός του Νέρωνα (64-68 μ.Χ.).

•  Ο αυτοκράτορας αυτός έκαψε τη Ρώμη για δική του ευχαρίστηση, και για να στρέψει την οργή τού όχλου εναντίον άλλων εκτός αυτού τού ιδίου, επίσημα διέταξε το διωγμό τών Χριστιανών. Τότε θανατώθηκαν οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος.

 2. Διωγμός του Δομιτιανού (94-96 μ.Χ.). 

• Αυτός βρήκε αφορμή το "φόρο τού διδράχμου", που δεν πλήρωναν οι Χριστιανοί, επειδή έπαυαν να είναι Ιουδαίοι και άρχισε σκληρό διωγμό κατά των Χριστιανών. Τότε μαρτύρησαν ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο Τιμόθεος στην Έφεσο, μαθητής τού Αποστόλου Παύλου.

 3. Διωγμός του Τραϊανού (97-116 μ.Χ.). 

• Τους χρόνους τής αυτοκρατορίας του ο Τραϊανός όρισε με οδηγίες ειδικές τον τρόπο δίωξης των Χριστιανών. Όταν οι Χριστιανοί αρνούνταν να θυσιάσουν στους θεούς των Ρωμαίων, τους καταδίκαζαν σε θάνατο. Ο ειδωλολατρικός λαός, πολύ φανατισμένος, δεν τηρούσε τη διαταγή που έλεγε ότι χρειάζεται έγγραφη καταγγελία για να γίνει η δίωξη. Οι διωγμοί συνεχίσθηκαν και από τους διαδόχους τού Τραϊανού, τον Αδριανό και τον Αντώνιο Πίο, αλλά όχι τόσο άγριοι.

. Διωγμός του Μάρκου Αυρηλίου (161-178 μ.Χ.). 

• Αν και λέγεται ότι ήταν αγαθός άνθρωπος, έδωσε διαταγή για το βασανισμό και τη θανάτωση με άγρια και απάνθρωπα βασανιστήρια. Τα χρόνια αυτά βασανίσθηκε και αποκεφαλίσθηκε η Αγία Παρασκευή.

Διωγμός του Σεπτιμίου Σεβήρου (193-212). 

• Την εποχή τού Σεβήρου ανανεώθηκε ένας νόμος το 202, που δεν επέτρεπε τον προσηλυτισμό. Άρχισε τότε διωγμός (200-211 μ.Χ.) εναντίον των Χριστιανών στην Αίγυπτο κυρίως, στη Βόρ. Αφρική και στη Γαλλία (Γαλατία). Τότε μαρτύρησαν και πέθαναν ο πατέρας τού Ωριγένη, ο Λεωνίδας, ο Ειρηναίος, επίσκοπος τού Λουγδούνου (σημερινής Λυών τής Γαλλίας) και η Αγία Περπέτουα στην Καρχηδόνα.

Διωγμός τού Δεκίου (249-251 μ.Χ.). 

• Από τους πιο σκληρούς και άγριους. Θεωρούσε τους Χριστιανούς αιτία τού ξεπεσμού τής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τότε συλλαμβάνανε και βασάνιζαν κυρίως τον κλήρο και τους Επισκόπους. Τους διωγμούς αυτούς συνέχισε ο διάδοχος τού Δεκίου, ο Βαλεριανός.

. Ο διωγμός τού Διοκλητιανού και Μαξιμιανού (285-305)

• Ηταν ο φοβερότερος και πιο απάνθρωπος.  (Το 286 ο Διοκλητιανός έκανε κόμμα με τον Μαξιμιανό). Τα αίτια ήταν τα ίδια με τού Δεκίου και κράτησε συνολικά 9 χρόνια (296-305). Ο Γαλέριος με συστάσεις που του έκανε, τον έπεισε να διώξει τους Χριστιανούς. Στη Μ. Ασία λέγεται ότι θανατώθηκαν 15.000 Χριστιανοί, στην Αίγυπτο 140.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Τότε θανατώθηκαν και οι Άγιοι Δημήτριος και Γεώργιος. Οι διωγμοί έπαυσαν λίγα χρόνια αργότερα, όταν έγινε αυτοκράτορας ο Μ. Κωνσταντίνος.

Το ΚολοσσαίοΜέσα σ’ αυτό βρήκαν το θάνατο

πολλοί χριστιανοί

Μια χειροπιαστή απόδειξη της ύπαρξης των διωγμών εις τους μη λατρευτές των αρχαίων θεών.

• ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΘΥΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, 250 μ.Χ.

• Προς τους εντεταλμένους υπαλλήλους της θυσίας στο χωριό του νησιού του Αλέξανδρου.

• Από τον Aurelius Diogenes, τον γιο του Satabus, του χωριού του νησιού του Αλεξάνδρου, ηλικίας 72 ετών με ουλή στο δεξί του φρύδι.

• Έχω ήδη θυσιάσει τακτικά στους θεούς και τώρα κατά την παρουσία σας και σύμφωνα με το διάταγμα έκανα θυσία και έχυσα το ποτό της προσφοράς και γεύτηκα από την θυσία και αιτούμαι να πιστοποιήσετε το ίδιο.

• -----Δόθηκε απο εμένα , τον Aurelius Diogenes• -----Πιστοποιώ ότι τον είδα να θυσιάζει (υπογραφή

σβησμένη)• Έγινε τον πρώτο χρόνο του αυτοκράτορα Καίσαρος

Gaius Messius Quintus Trajanus Decius Pius Felix Augustus δεύτερη μέρα του μήνα Epith (26 Ιουνίου, 250 μΧ) 

Διώκονται οι χριστιανοί σήμερα;

• Σχεδόν όλες οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κυβερνητικοί οργανισμοί της Δύσης που παρακολουθούν την κατάσταση των Χριστιανών σε όλο τον κόσμο συμφωνούν: Μεταξύ 200 και 230 εκατομμύρια πιστοί αντιμετωπίζουν καθημερινά απειλές θανάτου, ξυλοδαρμούς, φυλακίσεις και βασανιστήρια, και επιπλέον 350 εκατομμύρια έως 400 εκατομμύρια βιώνουν διακρίσεις σε τομείς όπως η απασχόληση και η στέγαση. Μια συντηρητική εκτίμηση του αριθμού των χριστιανών που σκοτώνονται για την πίστη τους κάθε χρόνο είναι περίπου 150.000.

Εικόνες από τη μηχανή αναζήτησης google