Ο κήπος μας

Τον

Ιούνιο

κάναμε

στον

κήπο

μας μάθημα

γιατί

είχε

δροσιά

και

είναι

πιο

όμορφα

από

την

τάξη

κάναμε

και

γυμναστική

και

Μουσική

Νωρίς

τον

Οκτώβρη

πολύ

σκάψιμο,

και πολλή κοπριά

(είναι

άγονα

τα

χώματά

μας)

τον

Νοέμβρη

χαρακώσαμε

τις

ελιές μας και τις

κάναμε

ξιδάτες

τον

Δεκέμβρη

τα

μαρούλια

της

έκτης

ήταν σχεδόν

έτοιμα

το

σπανάκι

της

πέμπτης

κοντεύει

τα

μπρόκολα

της

τρίτης

αργούν

και τα λάχανα αργούν, άσπρα

και

κόκκινα

τον

Φλεβάρη

μαζέψαμε

σπανάκι (η

Νίκη

μάς

έφτιαξε

καταπληκτική

σπανακόπιτα

με

μπόλικο

τυρί)

μαζέψαμε μπόλικο σέλινο

μαϊντανό,

μπρόκολα

και

μαρούλια

η κα Τζένη (δασκάλα

της

ειδικής

τάξης) επιμένει

να

κάνει

συχνά

το μάθημά

της

στον

κήπο, ο

κήπος

βοηθάει

πολύ

λέει….

οι

μαθητές

της

τετάρτης

δεν

θέλουν

να

τα βάζουν

όλα

σε

ένα

τσουκάλι,

και

φεύγουν

ο

καθένας

με

το

μπροκολάκι

του

ή

τον

μαϊντανούλη

του

Μια μαγεριά μπρόκολα τα έφτιαξε η Θάνεια: πρώτα

λίγο

στον

ατμό

και μετά

στο

φούρνο

με

κατσικίσιο

τυρί, λίγη

κρέμα

γάλακτος

και

λίγο

μπέικον. Θεϊκό

φαγητό!

η

πρώτη

και

η

δευτέρα

δεν

ήθελαν

να βάλουν

κηπευτικά

και

τώρα

την

Άνοιξη

χαίρονται

τα

λουλούδια

τους

ο

διευθυντής

έχει

δικό

του

παρτέρι

κι

όταν

βγουν

οι φρέζες

θα

το

ζηλεύουν

όλοι

οι

δάσκαλοι

έχουν

δικό

τους

παρτέρι

με

γεράνια

και

φρέζες

και

οι

νηπιαγωγοί

επίσης αλλά…δεν είναι τόσο ωραίο όσο το δικό μας

οι

δάσκαλοι

του

ολοήμερου

έχουν

υιοθετήσει

τα

δεντρολίβανα

έχουν

βάλει

κουκιά (πότε

γίνονται

τα

κουκιά

επιτέλους;)

Με

τα

ραπανάκια

δεν

τα

πήγαμε

καλά (τα

κερνάμε

σε

ένα

περίεργο

μαμούνι

που

του

αρέσουν

τα

καυτερά

και

κάνει

από

μια

τρύπα

στο

καθένα)

και

τα

καρότα

μας

δεν

κατάφεραν

να

γίνουν μεγαλύτερα

από

ένα

δάχτυλο

(μικρό

δάχτυλο)

αλλά

επιμένουμε

! βάλαμε

και

αυτόματο

πότισμα

…

και

μόλις

τελειώσαμε

τη

φασαρία,

ήρθε

το

…φυσικό

αέριο!!

μας χώρισαν τον κήπο στα δύο

μας

έσπασαν

και

μερικά

κουκιά

και

δεν

μάζεψαν

και

τα

μπάζα

μόλις

έφυγαν καλύψαμε

το

όρυγμα

με πλάκες

και

το

στολίσαμε με

τα

μπάζα

για

να

μην

περπατάμε

στις

λάσπες

τον

επόμενο

χειμώνα

και

λερώνουμε

το

σχολείο

και

παραπονιούνται

οι

αγαπημένες

μας

(και αγαπημένες

μεταξύ

τους) καθαρίστριες

τώρα

περιμένουμε

πώς

και

πώς

τα

λάχανα και

δυο

τελευταία

κουνουπίδια

και

βάλαμε

καινούργια

κρεμμυδάκια

(για

τη

μαγειρίτσα)

Είμαστε

τα

152ο

και

44ο

Δημοτικά

Σχολεία Αθηνών

και

το

110ο

Νηπιαγωγείο

Αθηνών

(και

αυτές

είναι

οι

παλιές

μας

επιγραφές)

Κάποιοι

άγνωστοι

καλλιτέχνες

μάς

έφτιαξαν

αυτές

τις καινούργιες

επιγραφές

στους

τοίχους

(όσοι

λένε

ότι

εμείς

τις

παραγγείλαμε

φυσικά

λένε

ασύστολα

ψεύδη)

Σας

ευχαριστούμε

για

τη

φιλοξενία