Share Your Step

6
6 - 12 ΜΑΪΟΥ 2010 A.V. 29 Share your step Επιμέλεια: ΔηΜηΤρησ ΜΆσΤρογιΆΝΝιΤησ Απολαύστε υπεύθυνα www.eneap.com.gr Νέα στήλη Μιχάλης Μπλέτσας Διευθυντής Πληροφορικής του MIT Media Lab Δεν πρέπει ποτέ να μένεις στάσιμος. Πρέπει να προχωράς χωρίς να χάνεις το χρόνο σου. φώΤο: συλΒιΆ ΔιΆΜΆΝΤοπουλου H πορεία του επιστή- μονα που ονειρεύτη- κε ένα φτηνό υπολο- γιστή για τα παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να τον αγοράσουν, ξεκινάει στις αρχές του ’70 στα Χανιά. Εκεί θα δούμε ένα παι- δί-μαστροχαλαστή να «χειρουργεί» τα παιχνίδια του. «Οι αρχιτέκτονες γονείς μου αφιέρωναν χρόνο στα τρία παιδιά τους, αναζητώντας την έφεσή μας. Όταν πειραματίζεσαι δημι- ουργώντας, βρίσκεις αυτό που σου αρέσει. Στα 43 μου χρόνια μπορώ να πω πως για να πετύχεις δεν παίζει τόσο ρόλο το να είσαι έμφυτα καλός σε κάτι, όσο το να σου αρέσει αυτό που κάνεις». Από μικρός ήξερε πως θέλει να γίνει ηλεκτρονικός μηχανικός – έστηνε κεραίες για το χαρτζιλίκι του, κάτι που θα επαναλάβει, ως project πια, στην Πάτμο. «Αρχές του ’90 με φίλους δημιουρ- γήσαμε ευρυζωνική σύνδεση των $ 20.000 στο νησί, αγοράζοντας εξοπλισμό από το e-bay ή δημοπρασίες, που κουβαλούσα- με στις βαλίτσες μας». Η επιτυχία του εγ- χειρήματος θα καταγραφεί στο «ιστορικό κατασκευής» του project «ένα laptop για κάθε παιδί» με την κωδική ονομασία ΧΟ, γνωστού και ως «laptop των $100». Ο υπολογιστής ήρθε στη ζωή του αργά. «Ήταν το δώρο των γονιών μου όταν πέ- ρασα στο Πολυτεχνείο – τότε στοίχιζε όσο ένα μηνιάτικο της μητέρας μου. Αυτός με οδήγησε στο ΜΙΤ, αλλά και εξαιτίας του συνειδητοποίησα την ανάγκη δημιουργί- ας ενός φθηνού υπολογιστή, βλέποντας πως οι περισσότεροι συμφοιτητές μου δεν διέθεταν και άρα δεν μπορούσαν να εκμε- ταλλευτούν τις δυνατότητές του». Το 1989 τελειώνει το Τμήμα Ηλεκτρο- λόγων Μηχανικών του ΑΠΘ («όχι με ιδιαίτερο υψηλό βαθμό»), φεύγει στη Βοστώνη για μεταπτυχιακό Βιοϊατρικής, όμως το συγκεκριμένο τμήμα δεν ικανο- ποιούσε τις ανάγκες του. «Πάντα ψάχνω ένα καινούργιο όνειρο . πιστεύω πως δεν πρέπει ποτέ να μένεις στάσιμος, πρέπει να προχωράς και να αντιμετωπίζεις τη ζωή σαν κάτι πολύτιμο, χωρίς να χάνεις το χρόνο σου». Αλλάζει κατεύθυνση στη μέση των σπου- δών, κι ενώ δεν θέλει να ασχοληθεί με υ- πολογιστές, για να μην τον λένε geek της πληροφορικής καταλήγει με Master of Science Μηχανικού Ηλεκτρονικών Υ- πολογιστών και ερευνητής τεχνολογίας διαδικτύωσης υπερυψηλών ταχυτήτων – βήματα που θα τον φέρουν στο ΜΙΤ, στον Νεγκροπόντε και τον ΧΟ. Στο ΜΙΤ Media Lab θα γίνει διευθυντής πληροφορικής. Στα πρώτα projects του ήταν η κατασκευή μετακινούμενων εργαστηρίων υπολογι- στών για την Κόστα Ρίκα. Μετέτρεψαν containers σε εργαστήρια με τεχνολογικό εξοπλισμό, φτάνοντας στα πιο απομακρυ- σμένα σημεία της χώρας. Μένει μόνο το «πείραμα» της Καμπότζης για να γεννη- θεί η ιδέα του «ένα laptop για κάθε παιδί». Ο Νίκολας Νεγκροπόντε χρηματοδοτεί την κατασκευή σχολείων στη χώρα με το πιο κατεστραμμένο εκπαιδευτικό σύστη- μα και ο Μιχάλης Μπλέτσας αναλαμβάνει στη μέση της ζούγκλας να στήσει την τε- χνολογική υποδομή για την τοποθέτηση ασύρματου internet και τη χρήση φορη- τών υπολογιστών. Τότε ο Νεγκροπόντε, συνειδητοποιώντας πως το πιο μεγάλο κόστος ήταν η αγορά των φορητών υπο- λογιστών, θα σκεφτεί το φθηνό laptop. Ο Μιχάλης Μπλέτσας αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του τεχνολογικού του εξοπλισμού. «Αυτή τη στιγμή, με την οι- κονομική κρίση, κάθε υπολογιστής στοι- χίζει γύρω στα $160, αλλά ξέρω τον τρόπο για να κατέβει στα $130 και στο μέλλον βλέπουμε. Σήμερα 1,4 εκατομμύρια μο- νάδες βρίσκονται στην παραγωγή. Την υλοποίηση του project έχει αναλάβει ένας διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ο ΟLPC (One Laptop Per Child), που στήθη- κε γι’ αυτό το σκοπό. Έχει δοκιμαστεί στη Βραζιλία, στο Περού, σε σχολείο θηλέων στο Αφγανιστάν... Είμαι ενθουσιασμένος με την εξέλιξή του. Ένας φθηνός, προσβά- σιμος υπολογιστής σε όλους, και κυρίως στα παιδιά, σημαίνει πως οι αναπτυσσό- μενες κοινωνίες θα ξεπεράσουν κάποια εξελικτικά στάδια και η πρόοδος θα έρθει πιο γρήγορα. Είναι ωραίο το όραμά σου να έχει γίνει πραγματικότητα». A ΠΕΡΠΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥ «LAPTOP TΩΝ $ 100»

description

Share Your Step

Transcript of Share Your Step

Page 1: Share Your Step

6 - 12 ΜΑΪΟΥ 2010 A.V. 29

Shareyourstep Επιμέλεια: ΔηΜηΤρησ ΜΆσΤρογιΆΝΝιΤησ

Απολαύστε υπεύθυναwww.eneap.com.gr

Νέα στήλη

Μιχάλης ΜπλέτσαςΔιευθυντής Πληροφορικής του MIT Media Lab

Δεν πρέπει ποτέ να μένειςστάσιμος. Πρέπει να προχωράςχωρίς να χάνειςτο χρόνο σου.

φώ

Το

: συλ

ΒιΆ

ΔιΆ

ΜΆ

ΝΤ

οπ

ουλ

ου

H πορεία του επιστή-

μονα που ονειρεύτη-

κε ένα φτηνό υπολο-

γιστή για τα παιδιά

που δεν έχουν τη δυνατότητα να τον

αγοράσουν, ξεκινάει στις αρχές του

’70 στα Χανιά. Εκεί θα δούμε ένα παι-

δί-μαστροχαλαστή να «χειρουργεί» τα

παιχνίδια του.

«Οι αρχιτέκτονες γονείς μου αφιέρωναν χρόνο στα τρία παιδιά τους, αναζητώντας την έφεσή μας. Όταν πειραματίζεσαι δημι-ουργώντας, βρίσκεις αυτό που σου αρέσει. Στα 43 μου χρόνια μπορώ να πω πως για να πετύχεις δεν παίζει τόσο ρόλο το να είσαι έμφυτα καλός σε κάτι, όσο το να σου αρέσει αυτό που κάνεις». Από μικρός ήξερε πως θέλει να γίνει ηλεκτρονικός μηχανικός – έστηνε κεραίες για το χαρτζιλίκι του, κάτι που θα επαναλάβει, ως project πια, στην Πάτμο. «Αρχές του ’90 με φίλους δημιουρ-γήσαμε ευρυζωνική σύνδεση των $ 20.000 στο νησί, αγοράζοντας εξοπλισμό από το e-bay ή δημοπρασίες, που κουβαλούσα-με στις βαλίτσες μας». Η επιτυχία του εγ-χειρήματος θα καταγραφεί στο «ιστορικό κατασκευής» του project «ένα laptop για κάθε παιδί» με την κωδική ονομασία ΧΟ, γνωστού και ως «laptop των $100».

Ο υπολογιστής ήρθε στη ζωή του αργά. «Ήταν το δώρο των γονιών μου όταν πέ-ρασα στο Πολυτεχνείο – τότε στοίχιζε όσο ένα μηνιάτικο της μητέρας μου. Αυτός με οδήγησε στο ΜΙΤ, αλλά και εξαιτίας του συνειδητοποίησα την ανάγκη δημιουργί-ας ενός φθηνού υπολογιστή, βλέποντας πως οι περισσότεροι συμφοιτητές μου δεν διέθεταν και άρα δεν μπορούσαν να εκμε-ταλλευτούν τις δυνατότητές του». Το 1989 τελειώνει το Τμήμα Ηλεκτρο-λόγων Μηχανικών του ΑΠΘ («όχι με ιδιαίτερο υψηλό βαθμό»), φεύγει στη Βοστώνη για μεταπτυχιακό Βιοϊατρικής,

όμως το συγκεκριμένο τμήμα δεν ικανο-ποιούσε τις ανάγκες του. «Πάντα ψάχνω ένα καινούργιο όνειρο. πιστεύω πως δεν πρέπει ποτέ να μένεις στάσιμος, πρέπει να προχωράς και να αντιμετωπίζεις τη ζωή σαν κάτι πολύτιμο, χωρίς να χάνεις το χρόνο σου».Αλλάζει κατεύθυνση στη μέση των σπου-δών, κι ενώ δεν θέλει να ασχοληθεί με υ-πολογιστές, για να μην τον λένε geek της πληροφορικής καταλήγει με Master of Science Μηχανικού Ηλεκτρονικών Υ-πολογιστών και ερευνητής τεχνολογίας διαδικτύωσης υπερυψηλών ταχυτήτων –

βήματα που θα τον φέρουν στο ΜΙΤ, στον Νεγκροπόντε και τον ΧΟ. Στο ΜΙΤ Media Lab θα γίνει διευθυντής πληροφορικής. Στα πρώτα projects του ήταν η κατασκευή μετακινούμενων εργαστηρίων υπολογι-στών για την Κόστα Ρίκα. Μετέτρεψαν containers σε εργαστήρια με τεχνολογικό εξοπλισμό, φτάνοντας στα πιο απομακρυ-σμένα σημεία της χώρας. Μένει μόνο το «πείραμα» της Καμπότζης για να γεννη-θεί η ιδέα του «ένα laptop για κάθε παιδί». Ο Νίκολας Νεγκροπόντε χρηματοδοτεί την κατασκευή σχολείων στη χώρα με το πιο κατεστραμμένο εκπαιδευτικό σύστη-μα και ο Μιχάλης Μπλέτσας αναλαμβάνει στη μέση της ζούγκλας να στήσει την τε-χνολογική υποδομή για την τοποθέτηση ασύρματου internet και τη χρήση φορη-τών υπολογιστών. Τότε ο Νεγκροπόντε, συνειδητοποιώντας πως το πιο μεγάλο κόστος ήταν η αγορά των φορητών υπο-λογιστών, θα σκεφτεί το φθηνό laptop. Ο Μιχάλης Μπλέτσας αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του τεχνολογικού του

εξοπλισμού. «Αυτή τη στιγμή, με την οι-κονομική κρίση, κάθε υπολογιστής στοι-χίζει γύρω στα $160, αλλά ξέρω τον τρόπο για να κατέβει στα $130 και στο μέλλον βλέπουμε. Σήμερα 1,4 εκατομμύρια μο-νάδες βρίσκονται στην παραγωγή. Την υλοποίηση του project έχει αναλάβει ένας διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ο ΟLPC (One Laptop Per Child), που στήθη-κε γι’ αυτό το σκοπό. Έχει δοκιμαστεί στη Βραζιλία, στο Περού, σε σχολείο θηλέων στο Αφγανιστάν... Είμαι ενθουσιασμένος με την εξέλιξή του. Ένας φθηνός, προσβά-σιμος υπολογιστής σε όλους, και κυρίως στα παιδιά, σημαίνει πως οι αναπτυσσό-μενες κοινωνίες θα ξεπεράσουν κάποια εξελικτικά στάδια και η πρόοδος θα έρθει πιο γρήγορα. Είναι ωραίο το όραμά σου να έχει γίνει πραγματικότητα». A

ΠΕΡΠΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

ΤΟΥ «LAPTOPTΩΝ $ 100»

Page 2: Share Your Step

13 - 19 ΜΑΪΟΥ 2010 A.V. 19

Ο ηλεκτρονικός οδηγός

AthensBook για τα smart

phones είναι μια παγκό-

σμια πρωτοτυπία που

μετέφερε τη λογική του ιντερνετικού

οδηγού πόλης στα κινητά και η ιδέα α-

νήκει σε δύο Έλληνες.

Ο Γιώργος Πάνζαρης είναι μηχανικός υ-πολογιστών του ΕΜΠ και διδάκτωρ του Stanford. Ο Δημοσθένης Καπώνης είναι μηχανικός υπολογιστών και υποψήφι-ος διδάκτωρ τεχνητής νοημοσύνης στο Imperial College του Λονδίνου. Η ιδέα για το ΑthensBook τούς ήρθε λίγες ημέ-ρες πριν από την επίσημη έναρξη λει-τουργίας του iPhone AppStore. Όμως, μια τέτοια ιδέα ποτέ δεν γεννιέται ξαφνικά – προϋποθέτει μια πορεία. «Τον πρώτο υπολογιστή μου τον απέκτη-σα σε ηλικία 10 ετών. Ήταν η εποχή που στην Ελλάδα συνειδητοποιούσαμε πως η τεχνολογία ήταν το μέλλον» λέει ο 30ά-ρης Δημοσθένης. Ο 36χρονος Γιώργος απέκτησε τον δικό του το ’84. «Μου τον είχε φέρει ο πατέρας μου από την Αγ-γλία. Πειραματιζόμουν συνεχώς μαζί του. Φτιάχναμε μικρά προγράμματα, τα οποία αντιγράφαμε από βιβλία. Κράσαραν, δεν υπήρχε τρόπος να τα αποθηκεύσουμε, τα χάναμε όλα, αλλά αυτό δεν μας πτοούσε».

Το πείσμα και ο έρωτας για το καινούργιο αναπόφευκτα οδήγησε σε ανάλογες σπου-δές, γιατί όπως λέει ο Γιώργος «οι σπουδές και η ενασχόληση με τις νέες τεχνολογίες αυξάνουν το ενδιαφέρον για καινοτόμες δραστηριότητες. Οι νεότερες γενιές, όπως εμείς, προσπαθούμε να κάνουμε τη δια-φορά. Στη ζωή είναι καλό να επιδιώκεις πάντα το καινούργιο, το καλύτερο. Να μην αναλώνεσαι στα τετριμμένα». Για τον Δημοσθένη η επ ιλογή του Imperial έχει κάτι το καρμικό. «Ήμουν 14 ετών όταν πήγα για διακοπές στο Λον-δίνο. Το Μουσείο των Επιστημών ήταν

το πρώτο μέρος που επισκέφτηκα – ε-κεί δίπλα είναι η έδρα του πανεπιστημίου Imperial! Στο μουσείο ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο του ίντερ-νετ. Μαγεύτηκα». Οι ανησυχίες του Γιώργου στο Σίλικον Βάλεϊ ήταν βαθύτερες από το πάθος του για την τεχνολογία. «Τελειώνοντας τις σπουδές μου στο Μετσόβειο, αποφάσισα ότι δεν ήθελα να είμαι ένας μηχανικός υπολογιστών. Ήθελα να εξερευνήσω και την ιστορική, κοινωνική και οικονομι-κή διάσταση της τεχνολογίας. Μεταξύ άλλων ασχολήθηκα με την ιστορία των

ηλεκτρονικών παιχνιδιών και των δια-δραστικών προσομοιώσεων».Η διαδραστικότητα, από αντικείμενο σπουδών και αιτία για να γνωριστούν οι δύο τους –αφού o ένας διάβαζε το ιστο-λόγιο του άλλου ώσπου κάποια στιγμή το 2005, σε μία σύναξη των μπλόγκερ στο Χαλάνδρι, γνωρίστηκαν διά ζώσης–, έ-γινε σημείο αιχμής του ΑthensBook. «Το καλοκαίρι του 2008 δουλεύαμε μαζί για ένα project, παρακολουθώντας παράλλη-λα τις εξελίξεις με το iPhone. Η εταιρεία του κινητού τηλεφώνου είχε ανακοινώσει ότι θα δώσει τη δυνατότητα σε τρίτους να αναπτύξουν εφαρμογές για τη συσκευή. Έτσι μπήκαμε στο... παιχνίδι» – και το παιχνίδι έγινε μια χρηστική, καινοτόμα πραγματικότητα, ένας εύκολος οδηγός πόλης για όλους τους χρήστες.Η εφαρμογή του AthensBook είναι δω-ρεάν. Για τους δυο τους, το project έπρεπε να είναι βιώσιμο. Εξερευνώντας εναλλα-κτικές λύσεις, κατέληξαν πάλι σε μια πα-γκόσμια πρωτοτυπία. Το σύστημα εμφα-

νίζει διαφημίσεις που σχετίζονται με τη γεωγραφική θέση του φαρμακείου, του βενζινάδικου, του εστιατορίου, του μπαρ ή του σινεμά που επιλέγεις από τις λίστες του. Δημιούργησαν κι ένα διαδραστικό σύστημα όπου μπορείς να σημειώσεις τα αγαπημένα σου σημεία στην πόλη. Στους άμεσους στόχους τους είναι να ε-πεκτείνουν το πρόγραμμα και για άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις, αλλά και να το εμπλουτίζουν συνεχώς με καινούργιες κατηγορίες. Κι όλα αυτά γιατί από κοινού πιστεύουν ότι η τεχνολογία μπορεί να κάνει μια πόλη σαν την Αθήνα περισσό-τερο υποφερτή. «Η τεχνολογία μετριάζει τις δυσκολίες που παρουσιάζει η Αθήνα σε καθημερινή βάση και το AthensBook, ενδεχομένως, βοηθά να γίνει πιο εύκολη και πιο άνετη η ζωή». A

Shareyourstep Επιμέλεια: λεΝΆ ΧουρΜουΖη

Απολαύστε υπεύθυναwww.eneap.com.gr

Νέα στήλη

Δημοσθένης Καπώνης, Γιώργος Πάνζαρης Μηχανικοί Υπολογιστών

Στη ζωή είναι καλό ναεπιδιώκεις πάντα το καινούργιο, το καλύτερο. Να μην αναλώνεσαι στα τετριμμένα.

ΠΕΡΠΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟυΣ

δΗΜιΟυΡγΟυΣΤΟυ ΟδΗγΟυ

AthenSBook

Δημοσθένης Καπώνης, Γιώργος Πάνζαρης

w w w . j o h n n i e w a l k e r . g r

Page 3: Share Your Step

20 - 26 ΜΑΪΟΥ 2010 A.V. 25

E νας Έλληνας στην κο-

ρυφή της παγκόσμιας

νεότερης τζαζ σκηνής.

Από τους σπουδαιό-

τερους βιμπραφωνίστες, συνεργάτης

θρύλων και με εμφανίσεις σε χώρους

που υποδέχονται μόνο τους καλύτε-

ρους τζαζίστες του κόσμου.

Τα χιλιόμετρα της διαδρομής του από την Κοζάνη στη Νέα Υόρκη είναι γραμμένα πάνω σε πεντάγραμμο. Οι πρώτες νότες που διάβασε ήταν για πιάνο, που έπαι-ζε στα 14. Οι τελευταίες για βιμπράφωνο – ένα όργανο της οικογένειας των μελω δικών κρουστών με πλήκτρα και πεντάλ, που βγάζει ήχους χτυπώντας τα πλήκτρα με μπαγκέτες. «Για πρώτη φορά είδα βι-μπράφωνο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλο-νίκης. Έδειχνε τόσο μεγαλειώδες, καθώς ο ήλιος έμπαινε από το παράθυρο και το έλουζε με φως. Ο ήχος του με καθήλωσε – μου φάνηκε σαν ο βασιλιάς των οργά-νων. Τότε είπα στον εαυτό μου πως εγώ με αυτό θέλω να ασχοληθώ». Το μουσικό όργανο βρέθηκε, έμενε να βρεθεί το είδος της μουσικής που θα υπη-ρετούσε. Το 1992 σ’ ένα club της Θεσσαλο-νίκης άκουσε τον πιανίστα George Cables να παίζει με το σχήμα του τζαζίστα Billy Cobham. «Είδα ένα μουσικό να παίζει ξυ-

πόλητος, λες και ήταν στο καθιστικό του, βγάζοντας ένα έξοχο συναίσθημα. Αυτή η εικόνα επηρέασε τη μουσική μου εξέ-λιξη». Ήταν η στιγμή που κατάλαβε πως θέλει να γίνει τζαζίστας. «Η τζαζ αποτελεί μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Είναι ο απόλυτος φιλελευθερισμός στη μουσική. Το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού την κά-νει απρόβλεπτη. Αυτό με γοητεύει».Κερδίζοντας υποτροφία για το Berklee College of Music, μετακόμισε στη Βοστώ-νη όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του με Bachelor of Arts. Και επειδή τζαζ σημαίνει Νέα Υόρκη, έφτασε στο Μεγάλο Μήλο ό-

που μαθήτευσε δίπλα στο βιμπραφωνίστα Joe Locke στο Manhattan School of Music. «Το πιο σημαντικό που έμαθα δίπλα του τα τελευταία 15 χρόνια είναι το πώς να μοι-ράζομαι τη μουσική. Χρειάζεται εγωισμός για να την κυριεύσεις και αλτρουισμός για να τη μοιραστείς». Και το μοίρασμα έγινε με σπουδαίους μουσικούς, όπως ο Ravi Coltrane και ο Antonio Sanchez.Δημιουργεί με άλλους δύο μουσικούς ένα από τα πιο σημαντικά σχήματα της λάτιν τζαζ, τους Manhattan Vibes – ένα διεθνές σχήμα με ελληνικές ρίζες. Εκεί βρήκε την προσωπική του φωνή ως μουσικός και ως

συνθέτης. «Σ’ ένα από τα πρώτα μου gigs στη Νέα Υόρκη, ο μάνατζερ με ρώτησε πώς λεγόμαστε γιατί ήθελε να γράψει το όνομα του γκρουπ στον πίνακα που είχε στο πεζοδρόμιο. Του λέω κι εγώ “Vibes”, οπότε μου προτείνει το “Manhattan Vibes”. Tα υπόλοιπα είναι ιστορία».“Ηow you doing bother?” ήταν τα πρώ-τα λόγια που του απηύθυνε ο μεγάλος Wynton Marsalis με την αφροαμερικάνι-κη προφορά του, όταν συναντήθηκαν για την πρώτη πρόβα των εμφανίσεών τους στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης. Η καθιέρωση πια είναι γεγονός. «Δεν είναι καθόλου εύκολο να καθιερωθείς ως μου-σικός της τζαζ στη Νέα Υόρκη. Χρειάζεται επιμονή. Δεν ήταν λίγες οι φορές που στις αρχές μετά από κάποια συμμετοχή μου σε μια μπάντα με μεγάλους μουσικούς, έβαζα τα κλάματα, γιατί ένιωθα λίγος. Η φήμη σου απλώνεται από στόμα σε στόμα και αποκτάς κύρος μόνο όταν σε αποδε-χθούν μουσικοί μεγάλου βεληνεκούς». Ο Ραφαηλίδης συμμετέχει στο soundtrack

της ταινίας του Μάικλ Μουρ «Καπιτα-λισμός: Ιστορία ενός έρωτα», συνεχίζει να συνεργάζεται με μεγάλα ονόματα και όταν παίζει στο φημισμένο Blue Note του Μανχάταν, η ουρά στην είσοδο είναι πολ-λών μέτρων. «Πριν λίγες ημέρες έπαιξα στο ιστορικό Webster Hall της Νέας Υ-όρκης με τον Ιταλό σταρ Jovanotti σε μια sold out συναυλία. Εκεί είδα κοπέλες να κλαίνε με λυγμούς στο τελευταίο τραγού-δι. Απερίγραπτη στιγμή!».Το άμεσο μέλλον θα τον βρει να ηχογρα-φεί καινούργια άλμπουμ, να δημιουργεί τη νέα του μπάντα “Jazz Mediterraneo” και να περιοδεύει στις Ηνωμένες Πολι-τείες με τον Jovanotti. «Τα πάντα είναι θέμα ρυθμού. Αρκεί να βρεις εκείνον που ταιριάζει στη δική σου ζωή, ώστε να πα-ραμένεις δημιουργικός». A

Shareyourstep Επιμέλεια: γιωΡγΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Απολαύστε υπεύθυναwww.eneap.com.gr

Νέα στήλη

Χρήστος ΡαφαηλίδηςΜουσικός της τζαζ

Τα πάντα είναι θέμα ρυθμού. Αρκεί να βρεις εκείνον που ταιριάζει στη δική σου ζωή, ώστε να παραμένεις δημιουργικός.

ΠΕΡΠΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΩΣ

ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟ ΒΙΜΠΡΑΦΩΝΙΣΤΑ

ΣΤΗ ΤΖΑΖΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

w w w . j o h n n i e w a l k e r . g r

Page 4: Share Your Step

3 - 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 A.V. 25

E χει κερδίσει δύο χα-

ρακτηρισμούς: «ο πιο

κουλ συγγραφέας» και

«ο μεγαλύτερος εν ζωή

συγγραφέας αστυνομικών μυθιστο-

ρημάτων» της Αμερικής – κι ας μην

είχε εκδώσει ούτε μία λέξη μέχρι τα

τριάντα ένα του.

Πριν γίνει συγγραφέας δούλεψε ως λα-ντζιέρης, σερβιτόρος, οδηγός φορτηγού, πλασιέ ηλεκτρονικών συσκευών, οικο-δομικός εργάτης σε εργοτάξιο, μπάρμαν, ακόμα και πωλητής γυναικείων παπου-τσιών, «η καλύτερη δουλειά που είχα πο-τέ», όπως λέει ο γεννημένος το 1957 στην Ουάσινγκτον Πελεκάνος, με καταγωγή από χωριό της Σπάρτης, την οποία επι-σκέφτηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 24 ετών. «Όταν ήρθα για πρώτη φορά στην Ελλάδα πήγα στο χωριό κι έμεινα λίγο καιρό. Αλήθεια, ένιωσα σαν στο σπίτι μου από την πρώτη στιγμή. Εξάλλου είμαι ένα παιδί με δύο κουλτούρες».Η μάχη της καθημερινής επιβίωσης και η έλξη που του ασκούσε η παραβατικότητα τη δεκαετία του ’60 δεν του επέτρεψαν να εξασκήσει νωρίτερα αυτό που αποδεί-χθηκε τελικά πως ήταν το ταλέντο του – η συγγραφή μιας τοιχογραφίας της αμερι-κάνικης πρωτεύουσας σε ένα βάθος δε-

καετιών από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κι έπειτα, κάτω από το «πρόσχημα» αστυ-νομικών ιστοριών. «Μέχρι το ντεμπούτο μου δεν είχα γράψει ούτε μια fiction ιστο-ρία. Αλλά είχα ζήσει μία δύσκολη πλην γεμάτη ζωή, που με βοήθησε να σχημα-τίσω το συγγραφικό μου εαυτό. Η συμ-βουλή μου είναι να δουλεύεις συνέχεια και να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις. Να αφήσεις κάτι πίσω σου, για να δικαιώσει την παρουσία σου στον κόσμο». Στο έργο του το αυτοβιογραφικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα έντονο, αφού πολλοί ήρω-ές του έχουν ελληνικές ρίζες και θυμίζουν

το δικό του παρελθόν. Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς, κυνηγοί ή ουραγοί του αμερικάνικου ονείρου. «Δεν το είχα στο μυαλό μου μέχρι τη Σαρωτική Έκρηξη –την πρώτη μου ιστορία με Έλληνες μετανά-στες– ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω το δικό μου σύμπαν». Οι ιστορίες του εί-ναι άστοχο να προσεγγίζονται μόνο ως αστυνομικές. Φανερώνουν μια ερωτική λατρεία για την Ουάσινγκτον, η οποία διανθίζεται με ποικίλες αναφορές στην ποπ κουλτούρα και το περιθώριό της. Δισκάδικα, ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ, drive-in κινηματογράφοι γίνονται εστίες

του κοινωνικού αναβρασμού κάθε επο-χής, που περνάει στις σελίδες μέσα από σχηματικές αναμετρήσεις ντετέκτιβ και γκάνγκστερ. «Η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και οι αναταραχές που την ακολούθησαν το 1968 ήταν η καθοριστι-κή στιγμή στη ζωή αυτής της πόλης, αλλά και στη δική μου. 42 χρόνια μετά, ακόμα νιώθουμε τα θραύσματα». Στην πλοκή του τίποτα δεν είναι απόλυτο, όσον αφορά το μανιχαϊστικό διαχωρισμό σε καλούς και κακούς. «Ανάλογα με την περίσταση όλοι μας μπορούμε να ανήκου-με και στις δυο πλευρές. Έχω μετανιώσει για πράξεις που έκανα στο παρελθόν, οι οποίες με βάραιναν χρόνια και δε με ά-φηναν να προχωρήσω. Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε με την πάροδο του χρόνου. Επισκέπτομαι συχνά φυλακές ανηλίκων κι ενηλίκων και το μήνυμά μου είναι πά-ντα το ίδιο: η ζωή είναι μεγάλη και δεν θα είσαι πάντα αυτός που είσαι σήμερα». Κι ενώ τα βιβλία του γίνονται best sellers

σε όλο τον κόσμο, τα τελευταία χρόνια έ-γινε γνωστός και λόγω της σεναριακής εμπλοκής του στην εκπληκτική αστυνο-μική σειρά The Wire, που σημείωσε τε-ράστια επιτυχία παγκοσμίως. Πλέον α-νήκει στη συγγραφική ομάδα του Treme, που έκανε πρεμιέρα πριν λίγες εβδομάδες στην αμερικάνικη TV, ενώ ανακατεύτηκε και στο Pacific, τη μίνι τηλεοπτική σειρά που ετοίμασαν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και ο Τομ Χανκς. «Για τις ανάγκες του Τhe Wire μετακόμισα στη Βαλτιμόρη. Μόνο έτσι θα μπορούσα να πετύχω τη σωστή κοινωνι-ολογική προσέγγιση, ενώ το Pacific είναι φόρος τιμής στο πατέρα μου, Πιτ Πελεκά-νος, που πολέμησε ως πεζοναύτης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο». Όσο για το μέλλον… «θα είμαι ένας “yeros”, που θα συνεχίζει να γράφει βιβλία και σενάρια». A

Shareyourstep Επιμέλεια: ΠΆΝΆγιώΤησ ΜεΝεγοσ

Απολαύστε υπεύθυναwww.eneap.com.gr

Τζορτζ ΠελεκάνοςΣυγγραφέας & σεναριογράφος

Να δουλεύεις συνέχεια και νααπολαμβάνεις αυτό που κάνεις. Να αφήσεις κάτι πίσω σου, για να δικαιώσει την παρουσίασου στον κόσμο.

ΠΕΡΠΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟ

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣΥΓΧΡΟΝΟ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΑΣΤΥΝΟΜικωΝ

ΜΥθιΣΤΟΡΗΜΑΤωΝ

w w w . j o h n n i e w a l k e r . g r

Page 5: Share Your Step

10 - 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 A.V. 29

Θ α περίμενε κανείς πως

ένα ισόβιο μέλος και

μέλος του διοικητικού

συμβουλίου του θρυλι-

κού Actors Studio θα αγαπούσε από

μικρός το θέατρο. Όμως ο Ανδρέας

Μανωλικάκης ομολογεί πως «δεν μου

είχε περάσει από το μυαλό. Το ποδό-

σφαιρο μόνο με απασχολούσε…

…Μέχρι που στα 17 μου ο μεγάλος μου α-δελφός μου έθεσε το δίλημμα. Δικηγό-ρος, κτηνίατρος ή ηθοποιός; Για λόγους αδιευκρίνιστους επέλεξα το τελευταίο. Μου είπε και για το Actors Studio! Δεν το γνώριζαı κατάλαβα την αξία του όταν μου απαρίθμησε ονόματα που είχαν περάσει από εκεί: Ελία Καζάν, Μάρλον Μπράντο, Τζέιμς Ντιν, Πολ Νιούμαν… Χρόνια με-τά, στο Actors Studio πια, τρόμαξα με την προφητική εκείνη συζήτηση».Ο σπόρος φυτεύτηκε, και για να καρπίσει το ’75 πηγαίνει στη σχολή του Κουν. «Η αφοσίωση που έδειχνα στο ποδόσφαιρο έδωσε τη θέση της στο θέατρο. Αυτή τη μεταστροφή την οφείλω στον Κουν – είχε μια θρησκευτική προσήλωση στο θέατρο. Το παράξενο είναι πως απ’ όλους τους Έλ-ληνες θεατρανθρώπους ο Κουν ήταν ο πιο κοντινός στη λογική του Actors Studio».

Αφοσίωση, λοιπόν, η λέξη κλειδί, ικανή να του δείξει πως οι γνώσεις που πήρε δεν έφταναν. Έτσι συνεχίζει στο πανεπιστήμιο του Παρισιού VIII-Vincennes (Maîtrise de Théâtre) και στη σχολή μιμικής του Μαρσέλ Μαρσό. Όμως η… προφητεία του μεγάλου αδελφού έπρεπε να γίνει πραγ-ματικότητα. Έτσι μετά από 3 χρόνια χτυ-πάει την πόρτα του Actors Studio στη Νέα Υόρκη το ’80. Τα ονόματα που τον κρίνουν είναι γραμμένα με χρυσά γράμματα στην ιστορία του θεάτρου και του κινηματογρά-φου: Έλεν Μπέρστιν, Αλ Πατσίνο, Ελίας Καζάν… Έχει να ανταγωνιστεί χιλιάδες

υποψηφίους στις προκαταρκτικές εξετά-σεις και περνάει με την πρώτη. «Εξεταζό-μασταν 5 λεπτά με το χρονόμετρο, σε μια σκηνή. Σήμερα που κρατάω το χρονόμε-τρο για να κρίνω εγώ τους υποψήφιους, θυμάμαι εκείνα τα λεπτά που άλλαξαν τη ζωή μου». Τα 5 λεπτά είναι που θα του δώ-σουν το δικαίωμα να δώσει τελικές εξε-τάσεις για να γίνει ισόβιο μέλος. Με τις τελικές εξετάσεις είτε περνάς είτε κόβεσαι –και πρέπει να ξαναδώσεις προκαταρκτι-κές– είτε δεν περνάς, αλλά παραμένεις για φιναλίστ. Πέντε φορές μπαίνει στην τε-λευταία κατηγορία για να περάσει την 5η

– για να καταλάβουμε το μέγεθος της δυ-σκολίας ο Χάρβει Καϊτέλ έδωσε 12 φορές. Στο διάστημα των 5 χρόνων παρακολου-θούσε μαθήματα, έβλεπε παραστάσεις και δημιούργησε τη «Νέα Ελληνική Σκηνή της Νέας Υόρκης» όπου σκηνοθετούσε και έπαιζε σε ελληνικά έργα. Δεν έλειπε ποτέ από το Studio, κι ας μην είχε γίνει ακόμη ισόβιο μέλος, γεγονός που προκάλεσε μια ανατροπή... «Η Έλεν Μπέρστιν, ίσως για να με επιβραβεύσει που ήμουν ανελλιπώς εκεί, ζήτησε από ένα ισόβιο μέλος να παί-ξει με το “greek boy” μια σκηνή – δεν επι-τρεπόταν μέχρι τότε για όποιον δεν είχε περάσει τις τελικές εξετάσεις να παίζει». Ως ισόβιο μέλος πια συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες του στούντιο. Ανάμε-σα και στους σταρ «που εκεί αντιμετω-πίζονται όπως όλα τα μέλη. Κρίνονται, κάνουν λάθη… Όμως αρχή του στούντιο είναι να αντιμετωπίζει τα λάθη ως μέρος της δημιουργικής διαδικασίας και όχι ως αποτυχία. Το λέω και στους μαθητές μου.

Όταν πετύχεις τη δέκατη φορά να φτιά-ξεις ρύζι, οι 9 δεν πρέπει να θεωρούνται αποτυχημένες προσπάθειες αλλά μέρος της πορείας για την επιτυχία».Θα παίξει με τον Sir Derek Jacobi στο Μπρόντγουεϊ, θα σκηνοθετήσει για το Ε-θνικό Θέατρο του Αν. Παρισιού και την «Ηλέκτρα» για το Actors Studio. Εδώ και 4 χρόνια είναι πρόεδρος του Μεταπτυχια-κού Προγράμματος Actors Studio Drama School (MFI) στο Pace University – διδά-σκει σκηνοθεσία και υποκριτική. Επίσης δίνει διαλέξεις και διδάσκει σεμινάρια στην Ευρώπη (και Ελλάδα) και στην Αμε-ρική. «Η μάθηση δεν σταματά ποτέ. Είναι η μοναδική από τις “ηδονές” της ζωής που δεν μπορείς να πεις πως χόρτασεςı η μόνη που σου προσφέρει συνέχεια καινούργια ικανοποίηση». A

Shareyourstep Επιμέλεια: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΙΤΗΣ

Απολαύστε υπεύθυναwww.eneap.com.gr

Ανδρέας Μανωλικάκης Πρόεδρος του μεταπτυχιακού προγράμματος Actors Studio Drama School (MFI) στο Pace University της Νέας Υόρκης

Η μάθηση δεν σταματά ποτέ.Είναι η μοναδική από τις “ηδονές” της ζωήςπου δεν μπορείς να πειςπως χόρτασες.

ΠΕΡΠΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ

ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ACTORS

STUDIO

w w w . j o h n n i e w a l k e r . g r

Page 6: Share Your Step

17 - 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 A.V. 11

Τ αλαντούχος και ρη-

ξικέλευθος που δεν

φοβάται τις προκλή-

σεις. Χορογράφος και

ιδρυτής του χοροθεάτρου Οκτάνα, για

5 χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής

του χοροθεάτρου του ΚΘΒΕ. Φωτο-

γράφος, σκηνοθέτης video clips, με-

γάλων events και προγραμμάτων πί-

στας. Ο πολυπράγμων Κωνσταντίνος

Ρήγος δεν σταματά να εισβάλλει με

εφηβικό πάθος σε καθετί καινούργιο

που θεωρεί ερεθιστικό για τον ίδιο και

την αισθητική του.

Η εξέλιξή του σίγουρα δεν ταιριάζει στις σπουδές οικονομικών στο Πανεπιστή-μιο Αθηνών, αλλά στις σπουδές του στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. «Και σίγουρα είναι μια εξέλιξη πολύ ξέ-νη στην παιδική μου ηλικία. Ήμουν συ-νεσταλμένος, μ’ ένα βιβλίο στο χέρι και χωρίς παρέες – έτσι θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί». Καμία δηλαδή σχέση με το σημερινό καλλιτέχνη που δεν φοβάται να κυκλοφορεί, να επικοινωνεί, να εκτί-θεται στην κριτική, να συμμετέχει στα γεγονότα της πόλης. «Είναι παράξενο,

αλλά με τα χρόνια ανακαλύπτω πως η ε-νέργειά μου αντί να μειώνεται αυξάνεται, όπως και η περιέργειά μου για το τι συμ-βαίνει στην τέχνη και στη ζωή. Πάντως μπορώ να πω ότι τώρα είμαι πιο τολμη-ρός, ρισκάρω περισσότερο, δεν φοβάμαι τα πράγματα, είμαι πιο ανατρεπτικός».Όταν πρωτοείδε παράσταση της Πίνα Μπάους δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ο κόσμος χειροκροτεί αυτό τον πα-ράξενο, μοντέρνο χορό. Mια εντύπωση που άλλαξε και ο σύγχρονος χορός έγι-νε σκοπός ζωής. Λίγους μήνες μετά, το 1990, θα ιδρύσει το χοροθεάτρο Οκτά-να. Η Οκτάνα θα είναι μια από τις ομάδες που θα συστήσει στο κοινό της Ελλάδας το σύγχρονο χορό και θα επηρεάσει μελ-λοντικούς χορευτές και χορογράφους.

Γι’ αυτή θα δημιουργήσει 15 χορογραφί-ες (έπεται συνέχεια) και θα χορέψει επί σκηνής. «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλό χορευτή. Μπορώ να χορεύω καλά μόνο τις δικές μου χορογραφίες». Με «το καλημέρα σας, είμαι ο Κωνστα-ντίνος Ρήγος και είμαι χορογράφος» κερδίζει στο διαγωνισμό χορογραφίας του Δήμου Αθηναίων το Β΄ βραβείο και όλοι μιλούν γι’ αυτόν το «μεταφυσικό ποπ χορογράφο». Δύο χρόνια μετά, κερ-δίζει το Α Βραβείο. Η αρχή έγινε και στη συλλογή θα προστεθούν άλλα 4 Κρατι-κά Βραβεία Χορού, το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη, βραβεία από το εξωτερικό. «Καμία επιτυχία ή βράβευση δεν με οδή-γησε στην ανάπαυση. Κάθε καινούργια παράσταση-χορογραφία είναι ένα και-

νούργιο στοίχημα, μια νέα πρόκληση». Θα χορογραφήσει για τις παραστάσεις μερικών από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της Ελλάδας και θα αναλά-βει καλλιτεχνικός διευθυντής στο ΚΘΒΕ για 5 χρόνια. Τόσο με την Οκτάνα όσο και με το ΚΘΒΕ θα «δείξει» πως υπάρχει σύγχρονος ελληνικός χορός σχεδόν σε όλο τον κόσμο, καθώς χορογραφίες του θα παρουσιαστούν σε φεστιβάλ και σε χορευτικές σκηνές (μεταξύ άλλων της Λιόν, του Σάο Παολο, του Βερολίνου, του Λονδίνου, του Τελ Αβίβ κ.ά.).Με αφιερωμένο το ταλέντο του στο χο-ρό, αφήνει να μπει στη ζωή του και η τέ-χνη της φωτογραφίας. Ως εικαστικός πια καλλιτέχνης συμμετέχει σε πολλές ομα-δικές εκθέσεις. Κι ενώ δείχνει ταγμένος σε μορφές σύγχρονης τέχνης, η υπογρα-φή του αρχίζει και εμφανίζεται σε video clips αλλά και σε μουσικά προγράμματα. «Μου αρέσει η “αβάσταχτη ελαφρότητα

του είναι”. Η δημιουργική μου ενασχό-ληση μοιάζει με αμβλυγώνιο τρίγωνο – η μια πλευρά του είναι οι μουσικές σκηνές, η άλλη η φωτογραφία και η μεγαλύτερη πλευρά του είναι το θέατρο. Ξέρω πως θέλω να προσεγγίζω την απόλυτη ποί-ηση, αλλά και την άλλη πλευρά – πάντα με τη δική μου αισθητική. Είμαι ευτυχι-σμένος με τις επιλογές που έχω κάνει. Θεωρώ ότι αν δεν τις είχα κάνει δεν θα είχα εκτονώσει δυνάμεις που έχω μέσα μου, ούτε θα είχα επικοινωνήσει εικόνες με ένα μεγαλύτερο κοινό που ήθελα. Το αιτούμενο είναι να παραμένεις ειλικρι-νής με τον εαυτό σου».Σήμερα, αναζητά τις επόμενες προκλή-σεις σε όλους τους τομείς με τους οποίους καταπιάνεται. «Ο χορός μού έμαθε πως πρέπει να είσαι τρομερά επίμονος, συγκε-ντρωμένος, δοσμένος και αποφασισμέ-νος, διαφορετικά δεν πρόκειται να σου δώσει πίσω τίποτα. Κάτι που ισχύει και στη ζωή, αρκεί να υπάρχει το ταλέντο». A

Shareyourstep έπιμέλεια: Δημητρης μαςτροΓίαννίτης

Απολαύστε υπεύθυναwww.eneap.com.gr

Κωνσταντίνος ΡήγοςΧορογράφος, σκηνοθέτης, φωτογράφος

Πρέπει να παραμένεις ειλικρινής με τον εαυτό σου και να εκτονώνεις τις δυνάμεις που έχεις μέσα σου

ΠερΠαΤήσΤε Με Το

χορογραΦο Που εΦερε σΤον

ενΤεχνο χορο Τήν ΠοΠ διαθεσή

w w w . j o h n n i e w a l k e r . g r