6 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

School bulling ….. ένας όρος που ακούγεται πολύ τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία.

Μιλάμε για σχολικό εκφοβισμό όταν ένα παιδί στο σχολείο…….

Χτυπάει και σπρώχνει ξανά και ξανά…..

Μιλάει άσχημα ή διώχνει από την παρέα και το παιχνίδι………

Κοροϊδεύει ή απειλεί …….

Παίρνει ή χαλάει πράγματα που ανήκουν σε…….

Δεν κάνει παρέα επειδή είναι «διαφορετικό»….. κάποιο άλλο παιδί.

(δείτε περισσότερα www . antibulling . gr )

Έτσι λοιπόν κι εμείς προβληματιστήκαμε αρκετά και ασχοληθήκαμε με το θέμα 3 ημέρες περίπου μέσα από τις παρακάτω δραστηριότητες :

Αρχικά διαβάσαμε την ιστορία «Μην κάνεις αγριάδες γιατί θα βρεις μπελάδες» του Phil Roxbee Cox μια ευχάριστη διδακτική ιστορία που μαθαίνει στα παιδιά ποια είναι τα αποτελέσματα της ανάρμοστης συμπεριφοράς περνώντας ταυτόχρονα μηνύματα για τις πραγματικές αξίες της ζωής.

Συζητήσαμε και σχολιάσαμε τους ήρωες της ιστορίας τις διαφορετικές συμπεριφορές τα συναισθήματα των ηρώων αλλά και τα δικά μας ακούγοντας την ιστορία.

Προβληματιστήκαμε μέσα από φωτογραφικό υλικό και εικόνες με (school bulling) και εκφραστήκαμε μέσω της ζωγραφικής

Δημιουργήσαμε ομαδική αφίσα μέσα από την αυτοσχέδια ιστορία δύο χάρτινων παιδιών του Γρηγόρη και του Μανώλη (τα ονόματα δόθηκαν από τα παιδιά)

Ο Γρηγόρης ήταν το παιδάκι που φανταστήκαμε τι θα μπορούσε να έχει υποστεί στο σχολείο από τους...'' νταήδες''...

Δεν τον έχουν φίλο ,δεν τον παίζουν ,

τον κοροϊδεύουν...,τον χτυπάνε…

Τσαλάκωσα μπροστά στα μάτια τους το ανθρωπάκι.

Το ανθρωπάκι αυτό νιώθει χάλια,άσχημα ,λυπημένος..τσαλακωμένος . πονάει το σώμα του …πονάει η ψυχή του

είπαν τα παιδιά και μουντζούρωσαν το σώμα του σαν να είχε χτυπήματα και μελανιές.

Τον κόλλησα σε ένα μαύρο φόντο... όπως τα συναισθήματα που νιώθει Ζήτησα από ένα παιδί ,  να μου σχηματίσει

το συναίσθημα ..σχεδίασε ένα λυπημένο στόμα.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξαναφτιάξουμε την διάθεσή του ;Το παιδία άρχισαν να προσπαθούν να ισιώσουν το χαρτί ,να το χαϊδεύουν για να απαλύνουν τις πτυχές.... όμως..αν και διορθώθηκαν κάπως τα πολλά τσαλακώματα ....οι ρυτίδες τελικά  έμειναν. 

Το δεύτερο χαρτοανθρωπάκι τον Μανώληστο σχολείο όλοι το αγαπούν .Έχει φίλους ,περνάει όμορφα και είναι αποδεκτός !

Πως να νιώθει αυτό το παιδάκι;Είναι χαρούμενος,

γελαστός ,καλός μαθητής,

ένιωθε καλά.. είπαν !!Ζωγράφισαν  το στόμα του…. ένα πλατύ, ευτυχισμένο χαμόγελο .

Tα ανθρωπάκια μας συναντήθηκαν στο μαύρο φόντο.

Κινήθηκαν, κουβέντιασαν, μίλησαν για τη βια...  Συναντήθηκαν και αγκαλιάστηκαν ....

Και ο αδύναμος.. έγινε ξαφνικά δυνατός ,γιατί ένιωσε ότι δεν ήταν πια μόνος....!!!Ο δυνατός ένιωσε τη χαρά, που νιώθουμε όταν προσφέρουμε αγάπη και

αποδοχή ,όταν προστατεύουμε....όταν σεβόμαστε και είμαστε δίκαιοι......!!!

τα συνθήματα που είπαμε και φωνάξαμε :

ΑΝ ΔΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΕΣ ΚΑΤΙ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ

Παίξαμε διάφορα ψυχοκινητικά παιχνίδια σε ζευγάρια που ενισχύουν την αξία της παροχής βοήθειας και προστασίας (βλέπε :δραστηριότητες για την ανάπτυξη του κοινωνικοσυναισθηματικού τομέα στο νηπιαγωγείο)

«Ζωγραφική για δύο» φτιάχνουμε μια ζωγραφιά σε συνεργασία με τον φίλο μας.

Βλέπουμε βιντεάκι στο διαδίκτυο : «Bully a short animation film» και το σχολιάζουμε.

Διαβάζουμε το βιβλίο : «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε». Συζητάμε ,σχολιάζουμε και με αφορμή την ιστορία φτιάχνουμε μια ατομική αφισούλα με τις παλάμες μας και το σύνθημα:

ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

ΧΤΥΠΑΜΕ ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ

ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ

Επίσης δόθηκε στους γονείς ενημερωτικό έντυπο από τις παιδαγωγούς.

Αξιολογώντας την όλη προσπάθεια, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμα κι από την προσχολική ηλικία σημαντικό ρόλο παίζει η συναισθηματική αγωγή και εκπαίδευση των νηπίων ως γέφυρα για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας σε όλες τις μετέπειτα σχολικές βαθμίδες. Δράσεις που ενισχύουν την έκφραση και τον χειρισμό των συναισθημάτων, την ενσυναίσθηση, την επίλυση των συγκρούσεων και οδηγούν σε μια πιο ποιοτική επικοινωνία , στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης των νηπίων και στον αυτοέλεγχο τους, πρέπει να κατέχουν σημαντική θέση στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των παιδαγωγών προσχολικής εκπαίδευσης.

Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν οι φύσει παιδαγωγοί- γονείς και εκπαιδευτικοί- εφαρμόζουν συναισθηματική αγωγή, τότε τα παιδιά γίνονται πιο ανθεκτικά και ευπροσάρμοστα. Φυσικά όπως όλα τα παιδία έτσι κι αυτά λυπούνται, θυμώνουν, φοβούνται κάτω από συγκεκριμένες αντίξοες συνθήκες. Παρ’ όλα αυτά , είναι πιο ικανά να χαλαρώνουν, να ηρεμούν, να βγαίνουν από την δύσκολη θέση και να συνεχίζουν τις παραγωγικές τους ιδιότητες. (Πατζάρη- Παπανδρέου, 1997 Κουτή και Ποταμιάνου 2010)

ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΑΣΟΥΛΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ 7ου ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ