Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

20
Η Ίδρυση και η Εξέλιξη του Διεθνούς Ρόταρυ και του Ροταριανού Ιδρύματος

description

Τι είναι το Ρόταρυ; Σε λίγες γραμμές και με απλά λόγια μπορεί να περιγράψει κανείς κάτι που ως σύλληψη είναι μεγαλειώδες: το Ρόταρυ είναι ένας παγκόσμιος οργανισμός που απαρτίζεται από 1,2 εκατομμύρια διακεκριμένους επιχειρηματίες, επαγγελματίες και τοπικούς άρχοντες. Τα μέλη των Ροταριανών Ομίλων, οι Ροταριανοί, προσφέρουν ανθρωπιστικές υπηρεσίες, προωθούν υψηλές ηθικές αρχές στην άσκηση όλων των επαγγελμάτων και προσπαθούν να οικοδομήσουν καλή θέληση και ειρήνη στον κόσμο.

Transcript of Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

Page 1: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

Η Ίδρυση και η Εξέλιξητου Διεθνούς Ρόταρυ

και του Ροταριανού Ιδρύματος

Page 2: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

Φωτογραφία Εξωφύλλου:Ο πίνακας ζωγραφικής του John Doctoroff που απεικονίζει τον Πωλ Χάρρις στα γραφεία του Rotary Club of Chicago, του πρώτου Ροταριανού Ομίλου.

Page 3: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 3

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος ……...........................…………………….........................…………………. 4

Η γέννηση και τα πρώτα χρόνια του Διεθνούς Ρόταρυ ………..........……………… 5

Η δημιουργία και η εξέλιξη του Ροταριανού Ιδρύματος ……..............…………….. 11

Page 4: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

4 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

Φίλες και φίλοι ροταριανοί,

Τι είναι το Ρόταρυ; Σε λίγες γραμμές και με απλά λόγια μπορεί να περιγράψει κανείς κάτι που ως σύλληψη είναι μεγαλειώδες: το Ρόταρυ είναι ένας

παγκόσμιος οργανισμός που απαρτίζεται από 1,2 εκατομμύρια διακεκριμένους επιχειρηματίες, επαγγελματίες και τοπικούς άρχοντες. Τα μέλη των Ροταριανών Ομίλων, οι Ροταριανοί, προσφέρουν ανθρωπιστικές υπηρεσίες, προωθούν υψηλές ηθικές αρχές στην άσκηση όλων των επαγγελμάτων και προσπαθούν να οικοδομήσουν καλή θέληση και ειρήνη στον κόσμο.

Υπάρχουν πάνω από 33.500 Ροταριανοί Όμιλοι σε περισσότερες από 200 χώρες και γεωγραφικές περιοχές. Οι Όμιλοι δεν είναι πολιτικοί, ούτε θρησκευτικοί και είναι ανοιχτοί σε όλες τις κουλτούρες, τις φυλές και τα δόγματα. Όπως δηλώνει το σύνθημα «Υπηρεσία Υπεράνω Εαυτού», ο βασικός σκοπός του Ρόταρυ είναι η προσφορά υπηρεσιών στην τοπική κοινότητα, στο χώρο εργασίας και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πέρα και πάνω από αυτό, όμως, το Ροταριανό Ίδρυμα έχει ως αποστολή να δώσει στους Ροταριανούς τη δυνατότητα να προωθήσουν τη διεθνή κατανόηση, την καλή θέληση και την ειρήνη, με τη βελτίωση της υγείας, την ενίσχυση της εκπαίδευσης και την ανακούφιση της φτώχειας.

Το Ίδρυμα είναι μια μη κερδοσκοπική εταιρεία, που υποστηρίζεται αποκλειστικά από εθελοντικές συνεισφορές Ροταριανών και φίλων του Ιδρύματος, οι οποίοι συμμερίζονται το όραμά του για έναν καλύτερο κόσμο.

Ωστόσο, τα πράγματα δεν ξεκίνησαν έτσι ακριβώς. Η αρχική ιδέα εξελίχθηκε σε κάτι τόσο σπουδαίο και μεγάλο. Το Ρόταρυ σαν ιδέα ξεκίνησε πριν από 107 χρόνια. Ο πρώτος Όμιλος προσφοράς υπηρεσιών παγκοσμίως, ο Ροταριανός Όμιλος του Σικάγο, ιδρύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1905 από τον Πωλ Χάρρις, έναν δικηγόρο, που ήθελε να δημιουργήσει σε έναν επαγγελματικό Όμιλο την ίδια φιλική ατμόσφαιρα που είχε νιώσει στις μικρές πόλεις όπου μεγάλωσε.

Από την άλλη πλευρά το 1917, ο Πρόεδρος του Δ.Ρ. Αρτς Κλάμφ πρότεινε να καθιερωθεί μια δωρεά «με σκοπό να κάνει το καλό στον κόσμο». Το 1928, όταν το κεφάλαιο των δωρεών είχε ανέλθει στα 5.000 δολάρια, το ταμείο μετονομάστηκε σε Ροταριανό Ίδρυμα και έγινε μια ξεχωριστή οντότητα του Διεθνούς Ρόταρυ.

Αυτό που κάνει το Ρόταρυ ξεχωριστό είναι κάτι που διακρίνει όλα τα μέλη των Ροταριανών Ομίλων: Είμαστε άνθρωποι της δράσης. Ως εθελοντές, σπεύδουμε σε βοήθεια του γείτονά μας που μας χρειάζεται. Χτίζουμε, στηρίζουμε, οργανώνουμε. Σώζουμε ζωές. Δουλεύουμε στον τόπο μας και στην άλλη άκρη του κόσμου. Στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη και στη διπλανή γωνία, οι 2,2 εκατομμύρια Ροταριανοί, άντρες και γυναίκες μαζί.

• Συνεργάζονταιμετιςτοπικέςαρχές,• Έρχονταισεεπαφήμεάλλουςεπαγγελματίες,• Μοιράζονταιτοχρόνοκαιτηνπείρατουςμενέουςανθρώπους,• Υποστηρίζουν παγκόσμια ζητήματα, όπως είναι η εξάλειψη τηςπολιομυελίτιδας,• Χρησιμοποιούντιςικανότητέςτουςγιαναβοηθήσουντουςάλλους.

Διάβασε για το Ρόταρυ, μάθε τι είναι το Ρόταρυ και έλα μαζί μας, γιατί μαζί μπορούμε περισσότερα!

Νικόλαος Κ. ΜακρυγιάννηςΔιοικητής 2011-12

Page 5: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 5

Το 1905, ο Πωλ Χάρρις είχε ήδη επεκτείνει την άσκηση του επαγγέλματός του ως δικηγόρου με σταθερή πλέον ροή πελατών. Ασφαλώς δεν έβγαζε πάρα πολλά λεφτά, οπωσδήποτε όμως είχαν διαλυθεί οι

οικονομικές ανησυχίες που είχε πριν από εννέα χρόνια. Λιγότερο από δύο χρόνια πριν, οι αδελφοί Ράϊτ είχαν δημιουργήσει την ιστορία της αεροπορίας

οδηγώντας για πρώτη φορά ένα αυτοκινούμενο αεροπλάνο. Η Ιαπωνία είχε καθιερωθεί ως ισχυρή ναυτική δύναμη και τα πλοία της στον πόλεμο νίκησαν τη Ρωσία. Η Νορβηγία αποχωρίστηκε από τη Σουηδία. Ο Τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος Β΄ δεχόταν μεγάλες πιέσεις για μεταρρυθμίσεις και εκτιμώντας ότι τώρα ήταν η ευκαιρία, ο Λένιν διάλεξε το 1905 ως τον κατάλληλο χρόνο για να επιστρέψει στην πατρίδα του από την αυτοεξορία του στην Ευρώπη. Στην Αυστρία, ένα γιατρός ονόματι Σίγκμουντ Φρόϋντ πρόβαλλε ισχυρισμούς που θα παρέμεναν συζητήσιμοι έναν αιώνα και πλέον μετά. Ο Ρόουλντ Άμουντσεν από τη Νορβηγία ανακάλυψε τον μαγνητικό Βόρειο Πόλο. Ο Πικάσο μετακόμισε από την Ισπανία στη Γαλλία και ξεκίνησε τη Ροζ του Περίοδο. Στη Βρετανία, το Κοινοβούλιο αρνήθηκε στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου και ο Άλμπερτ Αϊνστάϊν, ένας νεαρός φυσικός στην Ελβετία, δημοσίευσε μια σύντομη έκθεση πάνω στην ειδική θεωρία του της σχετικότητας, που πρότεινε, για πρώτη φορά, ότι ο άνθρωπος μπορούσε να δημιουργήσει ενέργεια από την ύλη.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο Θήοντορ Ρούσβελτ ήταν στον Λευκό Οίκο και μόλις είχε ανοίξει η πρώτη πιτσαρία στην πόλη της Νέας Υόρκης. Οι λέξεις νέφος και κρίση είχαν μπει στο παγκόσμιο λεξιλόγιο. Στη Νέα Υόρκη είχε ξεκινήσει ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Χένρυ Φορντ μόλις είχε σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας στην ξηρά όταν διέσχισε με αυτοκίνητο την παγωμένη λίμνηΣαιντΚλαιρ,κοντάστοΝτητρόϊτ,Μίσιγκαν,μεταχύτητα91μίλιατηνώρα(146χλμ./ώρα).

Το Σικάγο ήταν μια δίνη εμπορικής εκμετάλλευσης, κοινωνικής αναταραχής, πολιτικής διαφθοράς, και θρησκευτικού φονταμενταλισμού – όλα μαζί στην ίδια πελώρια χοάνη. Σε 70 μόλις χρόνια, είχε αναπτυχθεί από έναν οικισμό με ξύλινες καλύβες κι ένα συνοριακό οχυρό σε μια μητρόπολη που εξαπλωνότανακανόνισταμε1,6εκατομμύριακατοίκουςκιένανορίζονταόπουξεχώριζανοιουρανοξύστες.Στοβιβλίο“ΥπέροχοΣικάγο”,οσυγγραφέαςΈμμετΝτέντμονπεριγράφειμεταλόγιατουΓάλλουποιητή

Η γέννηση του Ρόταρυ και τα πρώτα χρόνια του Διεθνούς Ρόταρυ

Οι τέσσερις πρώτοι Ροταριανοί: (από αριστερά) Γουστάβος Λόερ, Σιλβέστερ Σίλε, Χίραμ Σόρεϋ και Πωλ Π.Χάρρις

Page 6: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

6 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

ΠωλΜπουρζέτοΣικάγοτηςαρχιτεκτονικήςμεγάλουύψουςως«ένανέοείδοςτέχνης».Δενήτανόμωςόλοι οι επισκέπτες τόσο φιλοφρονητικοί. Ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ έγραφε μετά την επίσκεψή του: «Βρήκα μια πόλη – πραγματική πόλη – και τη λένε Σικάγο. Τα άλλα μέρη δεν μετράνε. Το είδα και πραγματικά δεν θα ήθελα να το ξαναδώ. Κατοικείται από αγρίους.».

Το Σικάγο, στην αυγή του νέου αιώνα, ήταν μια πόλη αντιθέσεων. Η νέα συνείδηση αντιμέτωπη με τη διαφθορά, η έσχατη φτώχεια δίπλα στην πολυτελή διαβίωση. Εκεί συναντιούνταν οι κακοποιοί με τον Θεό, το αλκοόλ με τους οπαδούς της ποτοαπαγόρευσης, οι πανύψηλοι ουρανοξύστες με τις κοσμοβριθείς πολυκατοικίες. Το 1905 ήταν συγχρόνως η πόλη της προόδου, αλλά κι εκεί όπου συνέλαβαν ένα οδηγό αυτοκινήτουέξωαπότο“ΓιούνιτυΜπίλντινγκ”επειδήτοαυτοκίνητότου,μάρκαςΧέϊνς,τρόμαξεκάποιαάλογα. Αν υπήρχε ένα ιδανικό χωνευτήρι για τη γέννηση μιας κίνησης που θα προωθούσε την κοινωνική αλλαγή, την επαγγελματική ηθική και την έντιμη φιλική συναναστροφή, αυτό ήταν το Σικάγο.

Την εποχή πριν την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο, οι άνθρωποι για να έχουν κοινωνικές επαφές γίνονταν μέλη σε Ομίλους και δεν υπήρχε έλλειψη Ομίλων στην πόλη. Ήταν όμως Όμιλοι συγκροτημένοι με βάση κάποια στενά ιδιαίτερα ενδιαφέροντα: αθλητικές ενώσεις, θρησκευτικές ομάδες, εμπορικές ή συνδικαλιστικές οργανώσεις, εθνικές ομάδες και πολιτικά κόμματα. Εθεωρείτο απαράδεκτο να χρησιμοποιήσεις το φόρουμ του Ομίλου για να προωθήσεις τα επαγγελματικά σου συμφέροντα. Επί τέσσερα και πλέον χρόνια, ο Πωλ Χάρρις γυρόφερνε στο μυαλό του εκείνο το βράδυ που είδε τη γνήσια φιλία ανάμεσα στους καταστηματάρχες στη βόλτα που έκανε στο Ρότζερς Παρκ. Ως το 1905, είχε αναπτύξει αρκετές εγκάρδιες επαγγελματικές γνωριμίες, αλλά καθόλου αληθινούς προσωπικούς φίλους. Ο πιο κοντινός γνωστός του ήταν ο Σιλβέστερ Σίλε, που εμπορευόταν κάρβουνο και ήταν πελάτης του στο δικηγορικό γραφείο, ο οποίος πότε-πότε εξιστορούσε στον Πωλ ενδιαφέροντα στιγμιότυπα από την αγροτική Ιντιάνα των παιδικών του χρόνων. Στον Σίλε λοιπόν πρωτομίλησε ο Χάρρις για την ιδέα του: έναν Όμιλο όπου επαγγελματίες θα μοιράζονταν τη φιλία μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα αυτόν τον κύκλο έμπιστων φίλων για να αναπτύξουν επαγγελματικές σχέσεις. Κανένας από τους δύο δεν ήταν άνθρωπος των παρορμητικών αποφάσεων, έτσι η ιδέα παρέμεινε αδρανής επί αρκετούς μήνες.

Η Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 1905 είναι η σπουδαιότερη ημερομηνία στην ιστορία του Ρόταρυ – στην ιστορία ίσως του εθελοντισμού. Ωστόσο, όταν ξημέρωσε εκείνη η μέρα, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα που να δηλώνει τη σημασία της. Οι εφημερίδες του Σικάγου ανήγγειλαν με πηχυαίους τίτλους την πρωτοβουλία του Προέδρου Θήοντορ Ρούσβελτ να μεσολαβήσει για την ειρήνη μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας. Τα συνδικάτα ξυλουργών και οικοδόμων απειλούσαν με απεργία αν δεν δινόταν στα μέλη τους αργία μισής ημέρας το Σάββατο.

Αργάτοαπόγευμα,συναντήθηκανοΠωλκαιοΣιλβέστερστοεστιατόριο«ΜαντάμΓκάλλι»γιαδείπνο και συζήτησαν την ιδέα του Ομίλου που θα προωθούσε τη φιλία και τις επαγγελματικές σχέσεις. Λίγες μέρες νωρίτερα το είχαν συζητήσει με έναν κοινό πελάτη τους, έναν μηχανικό ορυχείων ονόματι Γκούσταβ Λόερ και εκείνος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με την ιδέα ώστε πρότεινε να γίνει η οργανωτική συνάντησηστογραφείοτου.Μετάτοδείπνο,οΠωλκαιοΣιλβέστερπήγανμεταπόδιαστογραφείοτουΓκαςστονέβδομοόροφοτου“ΓιούνιτυΜπήλντινγκ”στοναριθμό127τηςοδούΝτήαρμπορν.Ήτανένα μικρό δωμάτιο, που δεν είχε αρκετό φως, με ένα γραφείο και τρεις-τέσσερις καθόλου αναπαυτικές καρέκλες, μια κρεμάστρα στη γωνία κι έναν σχεδιαστικό πίνακα στον τοίχο. Ο Γκας περίμενε μαζί με τον φίλο του Χίραμ Σόρεϋ, έναν ράφτη, που τον είχε καλέσει να παραστεί στη συνάντηση. Ο Λόερ δεν είχε βέβαια αίθουσα συσκέψεων, έτσι οι τέσσερις άνδρες τράβηξαν τις καρέκλες και κάθισαν γύρω από το γραφείο που υπήρχε στο δωμάτιο.

Ένας-έναςσυστήθηκαν,παρουσιάζονταςτοεπάγγελμάτουςκαισκιαγραφώνταςτοιστορικότουςπου τους έφερε από εντυπωσιακά παρεμφερείς δρόμους στο Σικάγο. Ο Σιλβέστερ μίλησε για τη Γερμανική καταγωγή του και το πώς μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα στην Ιντιάνα. Τους έδειξε φωτογραφίες της οικογένειάς του γύρω από τη φωτιά στην καλύβα τους, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, στο χιόνι που συχνά έπεφτε τόσο πυκνό κι έμπαινε από τη σπασμένη στέγη με αποτέλεσμα να ξυπνάει και να βρίσκει ένα σωρό από χιόνι στο πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι του. Υπηρέτησε την πατρίδα του πολεμώντας στην Κούβα στον Ισπανο-Αμερικανικό πόλεμο και ανέπτυσσε δράση στην εκκλησία και σε φιλανθρωπικά έργα. Ο Γκας Λόερ, κατά τον Πωλ Χάρρις, ήταν «ένα πουλί της καταιγίδας, απότομος, παράφορος, που γινόταν τη μια στιγμή αυταρχικός και την άλλη ήρεμος, πειθήνιος και αξιαγάπητος.» Είχε την τάση να μιλάει σαν ταχυβόλο, τα λόγια του όμως σε υποχρέωναν πάντα να σκεφτείς. Η δουλειά του τον υποχρέωνε να ταξιδεύει πολύ και, ενώ ήταν πιστός στον Όμιλο, δεν μπόρεσε να προσφέρει πολλά

Page 7: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 7

μετά τις πρώτες συναντήσεις. Ο Χίραμ ήταν ένας ήσυχος, συμπαθητικόςάνθρωποςπουμεγάλωσεστοΜέηνκιηψυχήτου έμεινε εκεί. Δυσκολεύτηκε περισσότερο από όλους να προσαρμοστεί στη ζωή στη μεγάλη πόλη και, η αλήθεια είναι ότι, δεν τα κατάφερε ποτέ.

ΜετάοΠωλΧάρριςμοιράστηκεμαζίτουςτηναίσθησηκενού που βίωνε χωρίς αληθινούς φίλους στην πόλη, την αγανάκτησή του για επαγγελματικές συμπεριφορές του τύπου «ποιος θα φάει τον άλλο» και να μην ξέρει ποιον μπορούσε να εμπιστεύεται στις προσωπικές και τις επαγγελματικές του συναλλαγές. Τους πρότεινε να φτιάξουν έναν Όμιλο διαφορετικό από οποιονδήποτε άλλον, έναν Όμιλο που τον περιέγραφε σαν «ένα πολύ απλό σχέδιο αμοιβαίας συνεργασίας και απλής φιλίας σαν αυτή που όλοι μας γνωρίσαμε κάποτε στα χωριά μας.»

Θα προσκαλούσαν ένα μέλος από κάθε επάγγελμα ή επαγγελματική δραστηριότητα και μόνο εκείνους για την τιμιότητα των οποίων μπορούσαν να εγγυηθούν τα άλλα μέλη. Θα ήταν έτσι ένας φυσικός «Όμιλος προώθησης», όπου θα μπορούσαν να έχουν αμοιβαίες επαγγελματικές συναλλαγές, αλλά και μια ομάδα ανδρών με τους οποίους θα μπορούσαν να απολαμβάνουν όλοι τη συναδελφικότητα. Εφόσον θα περιορίζονταν σε έναν εκπρόσωπο από κάθε επάγγελμα, θα μπορούσαν πραγματικά να επιλέξουν τους καλύτερους στην πόλη και ποιος δεν θα ήθελε να γίνει μέλος σε έναν Όμιλο που θα μπορούσε να του φέρει τόσες δουλειές; Ο Πωλ θα αγόραζε τα κοστούμια του από τον Χίραμ, ο Χίραμ θα αγόραζε κάρβουνο από τον Σιλβέστερ, ο Γκας θα χρησιμοποιούσε τον Πωλ σε νομικές υποθέσεις κλπ. Και οι τέσσερις ενθουσιάστηκαν με την ιδέα, συμφώνησαν να συναντηθούν ξανά σε δύο εβδομάδες και ανέλαβαν να βρουν πιθανά νέα μέλη και να τα φέρουν στην επόμενη συνάντηση.

Την επόμενη μέρα από τη συνάντηση, ενθουσιασμένος ο Πωλ Χάρρις επισκέφθηκε τον Χάρρυ Ράγκλς, έναν νεαρό τυπογράφο που είχε χρησιμοποιήσει για δουλειές του γραφείου του. Ο Χάρρυ ήταν κιαυτόςαπόαγροτικήπεριοχήκιείχεμεγαλώσειστοΜίσιγκανσεμιαβαθιάθρησκευόμενηοικογένεια.Σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν, ενώ ήταν μαθητευόμενος σε τυπογραφείο. Φημιζόταν για την επαγγελματική του ηθική και τον στενοχωρούσε πολύ η φτώχεια κι η απελπισία που έβλεπε στο Σικάγο. Ο Χάρρυ έγινε το πέμπτο μέλος του Ομίλου που ακόμη δεν είχε όνομα και συνέχισε να υπηρετεί το Ρόταρυ επί 55 συνεχή χρόνια, ενώ ήταν το μόνο μέλος από εκείνη την αρχική ομάδα που έζησε περισσότερο από τον Πωλ Χάρρις.

ΗδεύτερησυνάντησηέγινεστοδικηγορικόγραφείοτουΠωλστο“ΓουλφΜπήλντινγκ”καιστηναρχική ομάδα των τεσσάρων προστέθηκαν ο Χάρρυ Ράγκλς, ο κτηματομεσίτηςΜπιλ Τζένσεν και οκατασκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων Α.Λ. «Αλ» Γουάϊτ.

Ο Σιλβέστερ Σίλε φιλοξένησε την ομάδα στο γραφείο του στην τρίτη συνάντησή της στις 23 Μαρτίου1905.Παρόνταήταν15μέληκαιαυτήήτανηπρώτηπραγματικήσυνάντησηεργασίαςόπουπήραν αποφάσεις που ακόμη και σήμερα, 100 χρόνια μετά, τιμά ο Οργανισμός. Το πρώτο θέμα που τους απασχόλησε ήταν πώς θα λεγόταν ο Όμιλος. Δεν ήταν λίγες οι προτάσεις. Κάποια μέλη θεωρούσαν ότι ο Όμιλος θα έπρεπε να αντανακλά την κοινότητά τους: πρότειναν ονόματα όπως “Γουίντυ Σίτυ Ράουνταπ” (“ΟΚύκλοςτηςΠόληςτωνΑνέμων”),“ΗΑδελφότητατουΣικάγου”,“ΟΚύκλοςτουΣικάγου”,“ΟΌμιλοςτης Λίμνης” και “Αστικός Όμιλος του Σικάγου”. Άλλοι πρότειναν να έχει το όνομα επαγγελματική χροιά όπως“ΌμιλοςΠροώθησης”,“ΦίλοιστοΕπάγγελμα”,“ΆνδρεςμεΦίλους”,‘ΌμιλοςτωντριώνF”(Food-Fun-Fellowship=Φαγητό-Διασκέδαση-Συναδελφικότητα)και“ΌμιλοςΔουλειάςκαιΣυζήτησης”.

Κανένα από αυτά τα ονόματα δεν προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό, παρόλο που όλα περιέγραφαν σωστά το σκοπό της ομάδας. Άλλες προτάσεις ήταν “Τα Γαλάζια Παιδιά” και “Οι Συνωμότες”. “Η Στρογγυλή Τράπεζα” πήρε αρκετές ψήφους, όχι όμως την πλειοψηφία. Τότε έκανε ήσυχα ο Πωλ Χάρρις μια νέα πρόταση. Είχαν ήδη συμφωνήσει να γίνονται οι συναντήσεις εκ περιτροπής στους τόπους εργασίας των μελών και να προεδρεύει στη συνάντηση επίσης εκ περιτροπής το μέλος που θα φιλοξενούσε τους

Ο Διοικητής της 214 Περ. Δ.Ρ. βοηθάει τον Πρόεδρο του Ρ.Ο. Σικάγο (αριστερά), στα αποκαλυπτήρια της τιμητικής πλακέτας που τοποθέτησε ο Όμιλος στο επονομαζόμενο κτίριο “Γιούνιτυ Μπήλντινγκ” όπου πραγματοποιήθηκε η 1η Ροταριανή Συνεστίση στις 23/02/1905.

Page 8: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

8 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

υπόλοιπουςστογραφείοτου.ΓιατίλοιπόνναμηνονομάσουντονΌμιλότους“ΡοτέϊσονΚλαμπ”(ΌμιλοςΠεριστροφής);Καταλάβαινανότιήτανπολύκοντάσεκάτικαλό,αλλάτοόνομαεκείνοακουγότανλίγοπερίεργο.«Τιθαλέγατεγιατο“ΡόταρυΚλαμπ”(ΠεριστροφικόςΌμιλος)τότε;»πρότεινεοΠωλ.Αυτότοόνομα εγκρίθηκε ομόφωνα.

Ο νεαρός Οργανισμός αποφάσισε ότι δεν θα υπήρχε συνδρομή – τα έξοδα του Ομίλου θα καλύπτονταν από τα πρόστιμα των 50 σεντς που θα μάζευαν από ασυνεπή μέλη για παραπτώματα, όπως απουσίες από τις συναντήσεις. Η ιδιότητα του μέλους θα είχε διάρκεια ενός έτους και κάθε μέλος θα έπρεπε να επανεγγράφεται κάθε χρόνο. Ακόμη και μία αρνητική ψήφος από τα υπάρχοντα μέλη θα εμπόδιζε κάποιον να γίνει μέλος και θα χρειάζονταν τα ¾ των ψήφων για να παραμείνει κανείς στον Όμιλο στην επανεξέταση που θα γινόταν σε κάθε επέτειο. Για να προωθήσουν τη συναδέλφωση, τα μέλη θα χρησιμοποιούσαν μόνο τα μικρά τους ονόματα όταν χαιρετούσαν το ένα το άλλο. Οποιοσδήποτε χαιρετισμός με το «κύριε», καθώς και σόκιν ανέκδοτα και θρησκευτικές ή πολιτικές συζητήσεις, θα επέσυραν πρόστιμο. Στην τρίτη συνάντηση εξελέγη ένα Διοικητικό Συμβούλιο και παρόλο που θα ήταν εύλογο να εκλεγεί Πρόεδρος ο Πωλ Χάρρις, εκείνος αρνήθηκε τη θέση, προτείνοντας ως υποψήφιο τον ΣιλβέστερΣίλε.ΈτσιοΣιλβέστερεξελέγηδιαβοήςπρώτοςΠρόεδροςτουπρώτουΟμίλου,αφούοΠωλπροτίμησε να δουλεύει στο παρασκήνιο προσπαθώντας να προσελκύσει νέα μέλη και να διαμορφώσει τον χαρακτήρα του Ομίλου.

Ο Χίραμ Σόρεϋ παρακολούθησε μόνο δύο ακόμη συναντήσεις, ανκαιεπέστρεψεγιαλίγοτο1906πρινπαραιτηθεί.ΗυγείατουΓκαςΛόερεπιδεινώθηκεκαιστησυνέχειαεγκατέλειψετονΌμιλο.(ΚαιοιδύουποστήριζανπάντατονΌμιλοκαιήτανυπερήφανοιγιατησχέσηπουείχανμετηγέννησήτου.)Πολλοί περισσότεροι όμως έγιναν μέλη. Ως τον Οκτώβριο 1905, όταν ο Χάρρυ Ράγκλς τύπωσε τον πρώτο κατάλογο,οΡοταριανόςΌμιλοςείχε30μέλη.Έναχρόνοκαικάτιαργότερα,οαριθμόςτωνμελώνανήλθεσε 80.

Στην πέμπτη συνάντηση, φάνηκε καθαρά ότι ο αριθμός των μελών ήταν υπερβολικά μεγάλος για να χωρέσει στο γραφείο οποιουδήποτε μέλους. Ο Αλ Γουάϊτ πρότεινε στον Πρόεδρο Σίλε να συναντηθούν σε ένα ξενοδοχείο. Ο Γουάϊτ πλησίασε τον διευθυντή του ξενοδοχείου “Πάλμερ Χάους” και τον έπεισε να επιτρέψει στον Όμιλο να χρησιμοποιήσει μια αίθουσα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Η συνάντηση είχε τόση επιτυχία που ο Πρόεδρος Σίλε ζήτησε από τον Γουάϊτ να το ρυθμίσει με τον ίδιο τρόπο και για την επόμενη συνάντηση. Αυτή τη φορά, η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο “Μπρέβοορτ” και συμπεριελάμβανε δείπνο. Αυτό αποτέλεσε την αρχή μιας ακόμη παράδοσης: ότι ησυνάντηση θα πραγματοποιείται κατά το γεύμα ή το δείπνο, συνήθως κάθε δύο εβδομάδες, εκτός Ιουλίου και Αυγούστου.

Από κει και πέρα, επί μήνες, πήγαιναν σε διάφορα ξενοδοχεία και εστιατόρια στο Λουπ – το κέντρο της εμπορικής περιοχής του Σικάγου. Για κάποιο χρονικό διάστημα, δειπνούσαν στην τραπεζαρία του Ξενοδοχείου “Σέρμαν” και μετά αποσύρονταν σε έναν ξενώνα για να πραγματοποιήσουν τη συνάντηση του Ομίλου. «Τα μέλη έπιαναν όχι μόνο όλες τις καρέκλες που μπορούσαν να στριμωχτούν μέσα στην αίθουσα, αλλά σκαρφάλωναν στα παράθυρα, τα γραφεία, τα καλοριφέρ, ακόμη και στα κρεβάτια», θυμόταν ο Ρούφους Τσέϊπιν, μέλος από το 1905. Ο αυξανόμενος αριθμός των μελών έκανε πρακτικώς αδύνατη τη συνέχιση των συναντήσεων σε αυτό το χώρο. Μετά τηνπλήρη ανακαίνιση του ξενοδοχείου “Σέρμαν”, ο Ροταριανός Όμιλος του Σικάγου ψήφισε τον Ιανουάριο 1911 το ξενοδοχείο αυτό ως μόνιμο τόπο συνάντησης.

Οι αμοιβαίες επαγγελματικές συναλλαγές ήταν κεντρικό θέμα του Ρόταρυ στα πρώτα του βήματα. Πράγματι, ένας από τους σπουδαιότερους αξιωματούχους του Ομίλου ήταν ο στατιστικολόγος. Κάθε φορά που ένα μέλος έδινε δουλειά ή έπαιρνε παραγγελία για δουλειά από άλλο μέλος, σημείωνε τα στοιχεία της συναλλαγής σε ένα δελτίο και το ταχυδρομούσε στον στατιστικολόγο. Διατηρούσαν λεπτομερή αρχεία και ανακοίνωναν τακτικά τα αποτελέσματα στον Όμιλο. Δεν χρειαζόταν μακρά παραμονή στον Όμιλο για να αντιληφθεί κανείς ότι η υποστήριξη άλλων μελών είχε σαφή πλεονεκτήματα. Πράγματι, θα βοηθούσε οπωσδήποτε στη δουλειά τους. Πράγματι, είχε νόημα να συναλλάσσεται κανείς με έντιμους

Το Ξενοδοχείο “Σέρμαν” στο Σικάγο

Page 9: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 9

ανθρώπους τους οποίους γνώριζε προσωπικά. Ο σπουδαιότερος λόγος όμως ήταν ότι οι άνθρωποι αυτοί χαίρονταν ο ένας τη συντροφιά του άλλου.

Ο Χάρρυ Ραγκλς, που υπηρέτησε ως ο πρώτος Ταμίας του Ομίλου, ήταν πιο ενθουσιώδης στην προσφορά του προς τον Όμιλο από όσο θα μπορούσε να είναι κανείς. Ήταν ο τέταρτος Πρόεδρος του Ομίλου, πρόσφερε δωρεάν όλες τις εκτυπωτικές εργασίες, υπηρέτησε στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο τηςΔιεθνούςΈνωσηςΡοταριανώνΟμίλωντο1912και έζησεαρκετάώστε να συμμετάσχει στην επιτροπή ψήφισης του Προέδρου του Δ.Ρ. 1956-57ΤζιανΠάολοΛανγκαπότηνΙταλία.

Θα θυμόμαστε όμως παντοτινά τον Ραγκλς για μια αυθόρμητη ενέργεια που έμελλε να γίνει μια παράδοση που χρονολογείται έναν και πλέοναιώνα.Έναβράδυτουφθινοπώρου1905στησυνάντησηείχεπέσεισιωπή. Η φασαρία από τη συζήτηση, που προηγήθηκε, είχε σταματήσει. Χωρίς καμία προειδοποίηση και από δική του πρωτοβουλία, ο Χάρρυ Ραγκλς σηκώθηκε και φώναξε: «Ε, συνάδελφοι, ας τραγουδήσουμε!» Έκανετηναρχήμεδιάφορατραγούδιατηςεποχήςκαιαπότότεέγινεπαράδοση να τραγουδάνε στις συναντήσεις του Ρόταρυ. Ο Χάρρυ τύπωσε το 1910 την πρώτη από πολλές εκδόσεις Ροταριανών βιβλίων με τραγούδια. Επί δεκαετίες μετά, είτε στη διάρκεια ενός κεφάτου δείπνου στο «Εστιατόριο της Ιρλανδίας», μετά από μια εκδήλωση μπόουλινγκ του Ομίλου ή σε πιο επίσημες τακτικές συναντήσεις, ο Χάρρυ συχνά έφερνε τα μέλη κοντά με το τραγούδι.

Ακόμη και σήμερα, τα παλαιά μέλη του Ροταριανού Ομίλου του Σικάγου αφηγούνται πώς έκανε ο Πρόεδρος την επίσημη έναρξη της συνεστίασης και μετά η μεγάλη Αίθουσα Χορού του ξενοδοχείου “Σέρμαν” βυθιζότανστοσκοτάδι.Έναςμοναδικόςπροβολέαςδιαπερνούσετοπυκνόσκοτάδιγιαναφωτίσειένανλεπτόάνδρα στον δυτικό εξώστη.Με την αίθουσα σε σιωπηλή αναμονή, ο Χάρρυ Ραγκλς σήκωνε τα χέρια καιφώναζε: «Εμπρός, συνάδελφοι, ας τραγουδήσουμε!» Και τραγουδούσαν. Ο Χάρρυ διηύθυνε το τραγούδι στον Όμιλό του, στις Συνελεύσεις της Περιφέρειας σε ολόκληρη τη χώρα και στα Διεθνή Συνέδρια ακόμη. Στις 23 Οκτωβρίου 1959, ενώ κατευθυνόταν στον Ρ.Ο. του Καθήντραλ Σίτυ για να μιλήσει, ο Χάρρυ έπαθε καρδιακή προσβολήκαιηφωνή,πουείχεφέρειτοτραγούδικαιτηχαράστοΡόταρυεπί54χρόνια,σίγησεγιαπάντα.

Ο Όμιλος συνέχισε να αυξάνεται, ενώ όμως τα μέλη συμφωνούσαν με τους σκοπούς που τέθηκαν το 1905 – επαγγελματική αμοιβαιότητα συναλλαγών και φιλία – άλλοι άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως έπρεπε να κάνουν κάτι παραπάνω. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πολλά μέλη προέρχονταν από αγροτικά χωριά και αγροκτήματα, όπου η βοήθεια στο γείτονα που έχει ανάγκη εθεωρείτο μια φυσική, αδιαμφισβήτητη πράξη προσφοράς.

Πολύ πριν υιοθετήσει ο Όμιλος το «υπηρετείν» ως σκοπό, μεμονωμένα μέλη έδιναν απεριόριστα από τον χρόνο τους, το ταλέντο και το ταμείο τους σε εκείνους που είχαν ανάγκη. Το 1907, ο Πωλ Χάρρις δέχτηκε να αναλάβει την Προεδρία του Ροταριανού Ομίλου και χρησιμοποίησε την περίφημη ρητορική του ικανότητα για να ωθήσει τον Όμιλο προς το όραμα που αναδυόταν στο μυαλό του.

Από το 1905 ακόμη, είχε αντιληφθεί ότι ο Όμιλος χρειαζόταν μια τυπική δομή, γι’ αυτό είχε συντάξει το πρώτοτουΚαταστατικόκαιτιςδιατάξειςπουυιοθέτησεοΌμιλοςτο1906.ΠεριείχανδύομόνοΣκοπούς:

1. Την προώθηση των επαγγελματικών ενδιαφερόντων των μελών του και 2. Την προώθηση καλής συναδέλφωσης και την ικανοποίηση και άλλων αναγκών που συνήθως

ενυπάρχουν σε κοινωνικούς Ομίλους.

Ο Όμιλος ανταποκρινόταν και στους δύο αυτούς σκοπούς. Ο στατιστικολόγος ανέφερε τακτικά εντυπωσιακό αριθμό συναλλαγών μεταξύ των μελών. Και με το τραγούδι, τις φιλικές συγκεντρώσεις, τις συχνές βραδιές «μετά κυριών», τις εκδρομές το καλοκαίρι και τα ταξίδια για αθλητικές συναντήσεις, η συναδέλφωση ήταν σίγουρα ένα βασικό χαρακτηριστικό του Ομίλου.

Πολλά μέλη όμως ήθελαν να επιδιώξει ο Όμιλος ανώτερους, αλτρουϊστικούς στόχους. Αυτό οφειλόταν, εν μέρει, σε μερικά δημοσιεύματα με αρνητική κριτική στους Ροταριανούς για τα εγωϊστικά τους κίνητρα, κυρίως όμως γιατί τα μέλη ήθελαν να δώσουν κάτι στην κοινότητά τους, να την κάνουν ένα καλύτερο τόπο.

Page 10: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

10 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

Ο Φρέντερικ Χ. Τουήντ, βιομήχανος γυαλιού, που είχε γίνει μέλος τον Δεκέμβριο 1905, χρησιμοποιούσε τονΝτόναλντΜ.Κάρτερως δικηγόρο για την προστασία δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας. ΤονΑπρίλιο 1906,επισκέφθηκε τον Κάρτερ για να του γνωρίσει το Ρόταρυ. Καθώς η κατηγορία «δικηγόρος κατοχύρωσης δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας» δεν είχε καλυφθεί, φαινόταν καλός υποψήφιος για να γίνει μέλος. Ο Κάρτερ κολακεύτηκε και έδειξε ενδιαφέρον ρωτώντας ποιοι ήταν οι σκοποί του Ομίλου. Όταν ο Τουήντ του εξήγησε ότι ήταν δύο – να βοηθήσει το επάγγελμα του καθενός και να προωθήσει τη φιλία – ο Κάρτερ δεν έμεινε ικανοποιημένος. «Τι σκοπό έχει ο Ροταριανός Όμιλος;» ρώτησε. Ο Τουήντ έβγαλε το Καταστατικό και τον Εσωτερικό Κανονοσμό και με περηφάνια τα έδειξε στον Κάρτερ. «Όπως φαίνεται,» είπε ο Κάρτερ, αφού διάβασε τα έγγραφα, «ένας τέτοιος Όμιλος έχει μεγάλες δυνατότητες αν μπορέσει να προσφέρει κάτι στους ανθρώπους, εκτός από τα μέλη του. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να κάνει κάποιο είδος κοινωνικής προσφοράς.» Ο Τουήντ απάντησε με μια αυθόρμητη πρόταση που έμελλε να έχει προεκτάσεις όχι μόνο τότε, αλλά και 100 και πλέον χρόνια μετά: «Γιατί δεν γίνεσαι μέλος και τότε θα μπορέσουμε ίσως να διορθώσουμε το Καταστατικό όπως νομίζεις ότι πρέπει να κάνουμε;»

ΟΝτόναλντΚάρτερέγινεμέλοςτονΜάιο1906καισυνέταξεέναντρίτοΣκοπό,πουπροστέθηκετο1907:

3.Την προώθηση των καλύτερων συμφερόντων του Σικάγου και τη διάδοση του πνεύματος περηφάνιας και πίστης στην κοινότητα μεταξύ των πολιτών του.

ΑυτήήτανπολύσημαντικήστιγμήστηνιστορίατουΡόταρυ.ΜετονΝτονΚάρτερ–πουέγινεγνωστόςωςοΠατέραςτηςΚοινοτικήςΠροσφοράς–ωςκινητήριαδύναμη,οRotaryOne(Ρ.Ο.Σικάγου)αγκάλιασε με ενθουσιασμό την κοινοτική προσφορά ως ιδανικό. Πολύ σύντομα διευθυντές τραπεζών, νομικών και ασφαλιστικών εταιριών άρχιζαν να χτίζουν αποχωρητήρια, να βοηθούν φτωχά παιδιά και να φτιάχνουν καλάθια με φαγητά που τα μοίραζαν στους φτωχούς ενοίκους των πολυκατοικιών.

Ο Πωλ Χάρρις υπηρέτησε ως Πρόεδρος επί δύο σχεδόν χρόνια και η ημιτελής δεύτερη θητεία του ολοκληρώθηκε από τον Χάρρυ Ραγκλς. Ο Ροταριανός Όμιλος ήταν τώρα καταγεγραμμένος μη κερδοσκοπικός οργανισμός με περισσότερα από 140 μέλη. Παρόλο που το επίκεντρο του αρχικούενδιαφέροντος του Ρόταρυ ήταν η συναδέλφωση και η επαγγελματική δικτύωση, τα μέλη πολύ σύντομα ενσωμάτωσανταστοιχείατηςπροσφοράς.Το1906,οΝτόναλντΜ.ΚάρτερπρότεινεμιατροποποίησητωνκαταστατικώνδιατάξεωντουΟμίλου:«Έναςοργανισμόςπουείναιτελείωςεγωκεντρικόςδενμπορείνα επιβιώσει για πολύ. Αν εμείς, ως Ροταριανός Όμιλος, θέλουμε να επιβιώσουμε και να επεκταθούμε, πρέπει κάτι να κάνουμε για να δικαιολογήσουμε την ύπαρξή μας. Πρέπει να πραγματοποιήσουμε κοινοτική δράση.»

Εντούτοις, ο Πωλ Χάρρις δεν ήταν ικανοποιημένος. Σκεφτόταν: Αν ο Ροταριανός Όμιλος είχε τέτοια απήχηση, αν έφερε τέτοιες αλλαγές στο Σικάγο, γιατί να μην επαναληφθεί και σε άλλες μεγάλες πόλεις; Είχε γράψει σε γνωστούς από τη δουλειά του και τέως συμφοιτητές του που έμεναν σε άλλες πόλεις, κανένας όμως δεν είχε δείξει ενδιαφέρον να πάρει το χρίσμα. Ακόμη και ο αγαπημένος του φίλος ΤζωρτζΓ.ΚλαρκστηΦλόριδαδενανταποκρίθηκεθετικά.ΈπειταήτανκιοδικόςτουΌμιλοςπουθαέπρεπε να δεσμεύσει πρόσωπα, χρήματα και προσπάθεια για να επεκτείνει τον Όμιλο σε άλλες πόλεις.

Όταν πρότεινε αυτήν την ιδέα στα μέλη του Σικάγου συνάντησε σθεναρή αντίδραση. Στο κάτω-κάτω, έλεγαν, σχημάτισαν και έγιναν μέλη στον Ροταριανό Όμιλο του Σικάγου για να κάνουν καινούργιους φίλους, να αυξήσουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες με τη στήριξη και των άλλων επαγγελματιών, και αργότερα, να βελτιώσουν την πόλη του Σικάγου. Ποιο όφελος θα είχαν αφιερώνοντας χρόνο και προσπάθειες για να ξεκινήσουν έναν Όμιλο στη Νέα Υόρκη ή το Τζάκσονβιλ; Ο Πωλ Χάρρις κατανοώντας το σκεπτικό τους, έλεγε: «Το Ρόταρυ στο Σικάγο ήταν κάτι συγκεκριμένο, κατανοητό. Το Ρόταρυ στο Σαν Φρανσίσκο και τη Νέα Υόρκη ήταν αόριστο, θολό, ένα όραμα, ίσως ανέφικτο. Οι άνθρωποι αυτοί φοβόντουσαν την αποτυχία. Δεν ήταν οραματιστές.»

Ο Πωλ ήξερε ότι θα έχανε αν επέμενε να αγκαλιάσει ο Όμιλος επίσημα τις ιδέες του για επέκταση. Γι’ αυτό εντελώς τυχαία μίλησε με τονΜανουέλΜουνιός τον Ιούνιο 1908.ΗΕταιρεία “Σπέρρυ καιΧάτσινσον” είχε μεταθέσει τον νεαρό πωλητή της από το Κράνφορντ του Νιου Τζέρσεϋ στο Σικάγο καιγιακάποιοδιάστημαήτανσυγκάτοικοιστοΞενοδοχείο“ΝτελΠράντο”.ΌταντουείπεοΜουνιόςότι η εταιρεία του τον έστελνε επαγγελματικό ταξίδι στο Σαν Φρανσίσκο, ο Πωλ του είπε: «Ίσως βρεις κάποιον να ενδιαφέρεται να ξεκινήσει έναν Ροταριανό Όμιλο εκεί.» Αυτή η σχεδόν τυχαία πρόταση άλλαξε για πάντα το σχήμα του Ροταριανού Κινήματος.

Page 11: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 11

Ήταν ολοκληρωτικά ιδέα του Άρτς Κλάμφ. Ως Πρόεδρος του Δ.Ρ. το 1917, μιλώντας στο Συνέδριο της Ατλάντα είπε στους

συνέδρους: «Αν συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο, προσφέροντας διάφορες υπηρεσίες στην κοινότητα, φαίνεται απόλυτα σωστό να δεχόμαστε δωρεές με σκοπό να κάνουμε καλό στον κόσμο.» Ακούστηκε σαν ένα αδύναμο κάλεσμα σε δράση ή ένα κίνητρο για τους παριστάμενους. Ήταν όμως το πρώτο λιθαράκι γι’ αυτό που θα γινόταν αργότερα σαφής στροφή προς την Προσφορά Υπηρεσιών που θα βελτίωνε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Και, όπως είχε συμβεί τόσες φορές νωρίτερα στο Ρόταρυ, όλο αυτό ξεκίνησε στο μυαλό ενός ανθρώπου.

Ο άνθρωπος αυτός – ο Αρτς Κλαμφ – ήταν ένας αξιόλογος άνθρωπος. Γεννήθηκε το 1869 στο Κονώτβιλ της Πεννσυλβάνιακαι καταγόταν από φτωχή οικογένεια. Όταν ήταν ακόμη παιδί, μετακόμισε η οικογένεια του μαζί με τον ίδιο και τους δύο αδελφούς του, στο Κλήβελαντ, Οχάϊο. Για να συμβάλει στα οικονομικά της οικογένειας εγκατέλειψε το σχολείο στα 12 και άρχισε να δουλεύει. Στα16έγινετοπαιδίγιατιςδουλειέςτουγραφείουστηνΕταιρείαΞυλείας Κουγιαχόγκα. Με δική του πρωτοβουλία γράφτηκε σενυχτερινό σχολείο και, μετά από σκληρή δουλειά ολόκληρης ημέρας, περπατούσε καθημερινά τέσσερα μίλια για να πάει σχολείο προκειμένου να εξοικονομήσει το αντίτιμο του εισιτηρίου του τραμ.

Όταν η δουλειά άρχισε να μην πηγαίνει καλά, η Εταιρεία Ξυλείας Κουγιαχόγκα έκανε τον Κλαμφ Διευθυντή. Άλλαξε τελείως την εταιρεία και την έκανε μια από τις πιο κερδοφόρες εταιρείες του είδους τηςστηνΠεριφέρειαΜιντγουέστ.Αργότερααγόρασετηνεταιρεία.Τέλος,τοαυτοδίδακτοπρώηνπαιδίγια τις δουλειές του γραφείου έγινε Πρόεδρος ή Αντιπρόεδρος σε διάφορες άλλες επιχειρήσεις, που περιελάμβαναν μια τράπεζα και μια ναυτιλιακή εταιρεία.

Στα 18, έμαθε μόνος του να παίζει φλάουτο και τρία χρόνια αργότερα έπαιζε τόσο καλά, ώστε έγινε φλαουτίσταςστηΣυμφωνικήΟρχήστρατουΚλήβελαντ,όπουσυνέχισεναπαίζειεπί14χρόνια.

Το 1911, ο Κλαμφ έγινε ιδρυτικό μέλος του Ρ.Ο. του Κλήβελαντ στην κατηγορία «ξυλεία – χονδρική

Η δημιουργία και η εξέλιξη του Ροταριανού Ιδρύματος

Ο Αρτς Σ. Κλάμφ, ιδρυτής του Ροταριανού Ιδρύματος.

«Το Ροταριανό Ίδρυμα δεν έχει σκοπό να χτίσει μνημεία από τούβλα και πέτρες. Αν επεξεργαστούμε το μάρμαρο, θα καταστραφεί. Αν σκαλίσουμε στον μπρούτζο, με τον χρόνο θα σβηστεί. Αν οικοδομήσουμε ναούς, θα γίνουν σκόνη. Αν δουλέψουμε, όμως, με αθάνατα μυαλά, αν τα διαποτίσουμε με το πλήρες νόημα του Ροταριανού πνεύματος … χαράζουμε κάτι που θα λαμπρύνει την αιωνιότητα.»

Arch C. KlumphΚλήβελαντ, Οχάϊο, ΗΠΑ

THE ROTARIAN XI, NO.2 (Αύγουστος 1917)

Page 12: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

12 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

και λιανική πώληση». Η Ροταριανή του πορεία ακολούθησε το εξαιρετικό ιστορικό του σε επαγγελματικά καιπροσωπικάεπιτεύγματα.ΈγινεΠρόεδροςτουΟμίλουτο1912καιΠρόεδροςτηςΔιεθνούςΈνωσηςΡοταριανώνΟμίλωνγιατηχρονιά1916-17.

Στην τελευταία του ομιλία ως Πρόεδρος του Ομίλου ο Κλαμφ πρότεινε «να δημιουργηθεί ένα ταμείο εκτάκτων αναγκών που θα επιτρέψει στον Όμιλο να κάνει πολλά πράγματα στο μέλλον.» Στη συνέχεια έγινε Πρόεδρος της Επιτροπής που συνέταξε το νέο Καταστατικό του Διεθνούς Ρόταρυ, και ήταν δική του ιδέα να χωριστεί το Ρόταρυ σε Περιφέρειες, να δημιουργηθεί το αξίωμα του Διοικητή και να καθιερωθεί το Ετήσιο Συνέδριο της Περιφέρειας. Δεν ξέχασε όμως ποτέ την ιδέα του Ταμείου για την επέκταση των αγαθοεργιών του Ρόταρυ.

Το Ροταριανό Ταμείο Δωρεών, όπως λεγόταν στην αρχή, του προέκυψε «σαν ένα όραμα, μια ξαφνική έμπνευση της στιγμής ότι ο οργανισμός ήταν περιέργως κατάλληλος για τον σκοπό της αποδοχής δωρεών για αγαθοεργίες.» Το Δ.Σ. του Διεθνούς Ρόταρυ ενέκρινε την ιδέα του, αλλά δεν δημιούργησε ένα μηχανισμό χρηματοδότησης. Πράγματι, την επόμενη δεκαετία, οι ηγέτες του Ρόταρυ συνέχισαν να αποδέχονται την πρόταση του Κλαμφ, χωρίς να προχωρούν όμως σε καμία συγκεκριμένη ενέργεια και χωρίς ενθουσιασμό.

Προς το τέλος της θητείας του Κλαμφ ως Προέδρου, ο Ροταριανός Όμιλος του Κάνσας Σίτυ, Μιζούρι,συγκέντρωσεχρήματαγιαναπροσφέρειέναδώροστοναπερχόμενοΠρόεδροτηςΈνωσης.Ότανέκλεισεεκείνοντονλογαριασμό,βρέθηκεέναπλεόνασμα$26,50καιαποφάσισανναπροσφέρουναυτάταχρήματαγιαναξεκινήσειτοΡοταριανόΤαμείοΔωρεών.Μόλιςείχανσπείρειτουςπρώτουςσπόρουςγια το ταμείο που σήμερα είναι γνωστό ως Το Ροταριανό Ίδρυμα του Δ.Ρ.

Σταεπόμεναχρόνια,οΚλαμφπίεζετηνΈνωσηναενεργοποιήσειτοΤαμείοΔωρεώνγιαναβοηθήσειτην ανάπτυξη νέων Ροταριανών Ομίλων και να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια. Ωστόσο, έξι χρόνια μετά, το Ταμείο ήταν στάσιμο στο ασήμαντο ποσό των $700.

Το 1928, οι αντιπρόσωποι στο Συνέδριο στηΜιννεάπολη άλλαξαν το όνομα του Ταμείου πουέγινε Το Ροταριανό Ίδρυμα. Η αλλαγή αυτή στο Καταστατικό του Δ.Ρ. όριζε ρητώς ότι ένα πενταμελές συμβούλιο – από πΠροέδρους του Δ.Ρ. – θα διοικούσε το νέο Ίδρυμα και τα χρήματα θα έμπαιναν σε χωριστό ταμείο από τον κύριο οργανισμό. Άρχισαν να εισρέουν δωρεές και τέσσερα χρόνια αργότερα υπήρχαν $50.000 στην τράπεζα.

Μετάτοκραχτουχρηματιστηρίουτο1929,δενυπήρχανπιαδωρεέςγιααγαθοεργίες.Τότεακριβώςο Πωλ Χάρρις ζήτησε από το Ροταριανό Ίδρυμα να κάνει την πρώτη του δωρεά και έστειλε $500 στην Διεθνή Εταιρεία Παιδιών με Αναπηρία, της οποίας το έργο ξεκίνησε το 1919 ως έμπνευση του Ροταριανού ΈντγκαρΦ.«Μπαμπά»ΆλλεντουΡ.Ο.Ελύρια,Οχάϊο,ΗΠΑ.

Το Δ.Σ. του Διεθνούς Ρόταρυ ανακοίνωσε σχέδια για ένα στόχο συγκέντρωσης $2.000.000 για το Ροταριανό Ίδρυμα, και φαινόταν τελικά να υλοποιείται το όραμα του Αρτς Κλαμφ. Η έκρηξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ανέτρεψε και πάλι τις ελπίδες τους, ωστόσο, η τραγωδία του πολέμου έκανε τους Ροταριανούς να σκεφτούν πιο σοβαρά τη δυνατότητα του Ροταριανού Ιδρύματος να φέρει ειρήνη. Ο Τσες Πέρρυ, ο οποίος είχε αποχωρήσει ως Γενικός Γραμματέας το 1942, χρησιμοποιώντας τοψευδώνυμοΠέρρυ Ρέϋνολντς έγραψε τονΑπρίλιο1944έναάρθροστοπεριοδικό“TheRotarian”παρακινώνταςτα μέλη να κάνουν δωρεές στο Ίδρυμα εκτός από την καταβολή της συνδρομής τους στο Ρόταρυ. «Η προσφορά $5 επιπλέον το χρόνο από κάθε Ροταριανό τα δύο επόμενα χρόνια θα σήμαινε μια δωρεά δύο εκατομμυρίων δολαρίων στο Δ.Ρ. κάνοντας το Ροταριανό Ίδρυμα ένα εργαλείο μεγάλου κοινωφελούς έργου στη μεταπολεμική περίοδο» υποστήριζε.

Όταντελείωσεοπόλεμοςτο1945,τοΡόταρυαναθεώρησετουςστόχους του για το Ροταριανό Ίδρυμα:

1. Προώθηση Υποτροφιών του Ροταριανού Ιδρύματος για μεταπτυχιακές σπουδές,

2. Υποστήριξη οποιουδήποτε συγκεκριμένου και αποτελεσματικού σχεδίου έχει ως στόχο την προώθηση καλύτερης κατανόησης και φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών

THE ROTARIAN (Απρίλιος 1944)

Page 13: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 13

διαφορετικών χωρών, και3. Παροχή έκτακτης βοήθειας στους Ροταριανούς και τις οικογένειές τους όπου ο πόλεμος ή άλλη

συμφορά έχει προκαλέσει γενική καταστροφή και δυστυχία.

Το1947,ότανπέθανεοΠωλΧάρρις,τοΔ.Ρ.ζήτησεαπόφυσικάπρόσωπακαιΟμίλουςπουήθελαννα τιμήσουν τον ιδρυτή να κάνουν δωρεές στο όνομά του στο Ροταριανό Ίδρυμα, προτείνοντας $10 ανά μέλος.

Χρήματαεισέρρευσαναπόόλοντονκόσμο.Έτσι,τονπρώτοχρόνομετάτονθάνατοτουΠωλΧάρρις,το Ροταριανό Ίδρυμα χορήγησε 18 Υποτροφίες του Ροταριανού Ιδρύματος – που αργότερα ονομάστηκαν ΠρεσβευτικέςΥποτροφίες–γιασπουδές ενός έτουςσεπανεπιστήμιο του εξωτερικού.Ωςτο1948,οιδωρεές είχαν υπερβεί τα $1.775.000. Εκτός από τη χορήγηση υποτροφιών για σπουδές σε 37 φοιτητές από 32 χώρες, το Ροταριανό Ίδρυμα διένειμε $15.000 ως βοήθημα-ανακούφιση σε 150 οικογένειες από τις συμφορές που τους προκάλεσε ο πόλεμος.

Ωςτο1954,τοΊδρυμαείχεσυγκεντρώσει$3,5εκατομμύρια–καισεένανμόνοχρόνοοινέεςδωρεέςέφθασαντις$500.000.Το1955,στην50ήεπέτειότου,τοΡόταρυχορήγησευποτροφίεςσε494νέουςκαινέες από 57 χώρες. Το Ροταριανό Ίδρυμα είχε γίνει σε μικρό χρονικό διάστημα το πετυχημένο πρόγραμμα πουείχεπροπολλούπροβλέψειοΑρτςΚλαμφ.Το1956,τοΔ.Σ.τουΔιεθνούςΡόταρυπροέτρεψετουςΟμίλους να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στο Ίδρυμα κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας του Ροταριανού Ιδρύματος, που όρισαν να διεξάγεται στα μέσα Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Η Γραμματεία πρότεινε οι Όμιλοι και οι Περιφέρειες να σχεδιάζουν αυτήν την εβδομάδα προγράμματα που θα διαφημίζουν το Ίδρυμα και οιπροσπάθειέςτουςείχαντέτοιαεπιτυχίαώστετο1982οιΘεματοφύλακες(ΈφοροιήΕπίτροποικατάτηνορθότερημετάφρασηστηνελληνικήγλώσσατουόρουtrustees)τηνεπέκτεινανσεΜήνατουΡοταριανούΙδρύματος, κάθε Νοέμβριο.

Αυτή η διαρκής επιθυμία να τιμούν τον ιδρυτή του Ρόταρυ με δωρεές στο Ίδρυμα υποκίνησε μια από τις σημαντικότερες ιδέες στην ιστορία του. Ως το 1957, μια δεκαετία μετά τον θάνατο του Πωλ Χάρρις, οι δωρεές είχαν αρχίσει να μειώνονται. ΟιΘεματοφύλακες (Έφοροι ή Επίτροποι κατά την ορθότερημετάφρασηστηνελληνικήγλώσσατουόρουtrustees)ανακοίνωσανότιόποιοςκατέβαλλε$1.000στοΡοταριανό Ίδρυμα θα γινόταν Paul Harris Fellow. Σε κάθε Paul Harris Fellow θα έδιναν μια πλακέτα, ένα μετάλλιοκαιένασήμα,πουόλαθαέφεραντημορφήτουιδρυτή.Το1968,οιΘεματοφύλακες(ΈφοροιήΕπίτροποικατάτηνορθότερημετάφρασηστηνελληνικήγλώσσατουόρουtrustees)πρόσθεσαντηνκατηγορίατουΥποστηρίζοντοςΜέλουςγιαόσουςδενμπορούσαννακαταβάλουνολόκληροτοποσότων $1.000 εφάπαξ, αλλά δεσμεύονταν να δίνουν $100 το χρόνο. Όταν συμπλήρωναν τα $1.000, γίνονταν Paul Harris Fellows.

Πρώτος Paul Harris Fellow ήταν ο Άλλισον Τζ. Μπρας, πΔιοικητής του Δ.Ρ. από το Λώρελ,Μισσισσιπή,ΗΠΑ.ΔεύτεροςοΡούφουςΦ.Τσέϊπιν,ένααπόταμέλητουομίλουτουΣικάγουπουέγινεγιαμεγάλοδιάστημαΤαμίαςτουΔιεθνούςΡόταρυ.Ωςτο1984υπήρχαν100.000PaulHarrisFellows,αριθμός που έφθασε τις 250.000 το 1989 και τις 500.000 ως το 1995.

Page 14: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

14 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

ΣήμεραΠρεσβευτικές Υποτροφίες

Το πρόγραμμα των Πρεσβευτικών Υποτροφιών του Ροταριανού Ιδρύματος είναι το μεγαλύτερο διεθνές πρόγραμμα υποτροφιών για πανεπιστημιακές σπουδές με ιδιωτική χρηματοδότηση. Σκοπός του είναι να προωθήσει μεγαλύτερη διεθνή κατανόηση και φιλικές σχέσεις μεταξύ των λαών όλων των χωρών – πρώτο βήμα προς έναν ειρηνικό κόσμο. Οι φοιτητές απόφοιτοι – και τελειόφοιτοι – προτείνονται από τους τοπικούς Ροταριανούς Ομίλους και επιλέγονται από την Περιφέρεια. Οι Πρεσβευτικοί Υπότροφοι έχουν δύο προτεραιότητες: πρώτον, να είναι πρεσβευτές του Ρόταρυ ανάμεσα στη χώρα τους και τη χώρα σπουδών γνωρίζοντας την κουλτούρα της χώρας υποδοχής, και δεύτερον, να ολοκληρώσουν με επιτυχία τις σπουδές τους.

Μερικοί από τους πιο διακεκριμένους ηγέτες του κόσμου είναι υπότροφοι του προγράμματοςυποτροφιών του Ρόταρυ. Ανάμεσά τους: ο Πρέσβης Όττο Μπορτς της Δανίας, ο εκλιπών ΚάρλοςΑλμπέρτονταΜόταΠίντο,πρωθυπουργόςτηςΠορτογλίας,οΣαντάκοΟγκάτα, τέωςαρμοστήςτουΟΗΕγιατουςπρόσφυγες,οΜπιλΜόγιερς,διαπρεπήςδημοσιογράφοςκαιτέωςαναπληρωτήςΔιοικητήςτου Ειρηνευτικού Σώματος των ΗΠΑ, ο Πωλ Α. Βόλκερ, καθηγητής, οικονομολόγος και τέως Πρόεδρος της Τράπεζας Ομοσπονδιακού Αποθεματικού, ο Σερ Γουίλλιαμ Ντην, τελευταίος κυβερνήτης της ΚοινοπολιτείαςτηςΑυστραλίας,οΦίλιπΛέϊντερ,τέωςπρέσβηςτωνΗΠΑστηΜεγάληΒρετανίακαιοδιάσημος πιανίστας Βαν Κλίμπερν, νικητής του πρώτου Διεθνούς Διαγωνισμού Πιάνου Τσαϊκόφσκυ στη Μόσχα.

Το1971,οιΘεματοφύλακες(ΈφοροιήΕπίτροποικατάτηνορθότερημετάφρασηστηνελληνικήγλώσσατουόρουtrustees)εμπλούτισαντοπρόγραμματωνΠρεσβευτικώνΥποτροφιώνπροσθέτονταςέναειδικό πρόγραμμα που θα χρηματοδοτούσε δασκάλους για άτομα με ψυχική, σωματική και εκπαιδευτική υστέρηση. Από το 1994, το Ροταριανό Ίδρυμα έχει συμπεριλάβει τρεις νέους τύπους υποτροφιών:μιαΜακρόχρονη Πρεσβευτική Υποτροφία για σπουδές δύο χρόνων στο εξωτερικό, την ΠολιτιστικήΠρεσβευτική Υποτροφία, για την εντατική εκμάθηση της γλώσσας ή τη μελέτη του πολιτισμού μιας άλλης χώρας διάρκειας τριών έως έξι μηνών και την Ιαπωνική Πρεσβευτική Υποτροφία, για εντατική μελέτη της Ιαπωνικής γλώσσας και 12μηνη παραμονή στην Ιαπωνία.

Όλα αυτά τα χρόνια οι Ροταριανοί είναι δικαιολογημένα υπερήφανοι για το πρόγραμμα Πρεσβευτικών Υποτροφιών, αλλά απορούν κιόλας γιατί συχνά επισκιάζεται από άλλους οργανισμούς που στέλνουν λιγότερους φοιτητές στο εξωτερικό και ξοδεύουν λιγότερα χρήματα. Το Ροταριανό Ίδρυμα επενδύει$26.000σεκάθεφοιτητή.Το1991,ανέθεσεστοΙνστιτούτοΔιεθνούςΕκπαίδευσηςμιαμελέτηαξιολόγησης της αποτελεσματικότητας του προγράμματος υποτροφιών του Ροταριανού Ιδρύματος. Μερικάευρήματαήτανταεξής:

•«ΤοΡοταριανόπρόγραμμαυπερέχεισεσύγκρισημεανάλογαπρογράμματαστηδιεθνήκοινότηταυποτροφιών.»

•«Ελάχισταείναιγνωστάγιατοθέμα…λαμβανομένουυπ’όψιντουμεγέθουςτουΡόταρυ,τωνχρόνων ύπαρξής του και του γενικού επιπέδου εξαιρετικής ποιότητας.»

•«Είναι τεράστια η ευγνωμοσύνη [των υποτρόφων] στο Ρόταρυ γι’ αυτό που θεωρούν ως τησημαντικότερη εμπειρία της ζωής τους.»

•«ΤοΡοταριανόπρόγραμμαόπωςείναισήμεραεπιτυγχάνειαυτόπουείχεστόχονακάνει.»

Ανταλλαγή Ομάδων Μελέτης (Group Study Exchange – GSE)

ΟιπρώτεςΟμάδεςτουπρογράμματοςΑνταλλαγήςΟμάδωνΜελέτης(GSE)οργανώθηκαντο1965ανάμεσα στις Περιφέρειες της Καλιφόρνιας και της Ιαπωνίας. Το πρόγραμμα είχε τέτοια επιτυχία ώστε σύντομαεξαπλώθηκεσεόλοντονκόσμο.ΜιαΠεριφέρειαεπιλέγειένανΡοταριανόωςαρχηγόΟμάδαςκαιμετάτέσσεριςέωςέξιάνδρεςκαιγυναίκες25-40χρόνων,πουδενείναιΡοταριανοί,αλλάθαήτανάριστοι

Page 15: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 15

πρεσβευτές καλής θέλησης. Το Ροταριανό Ίδρυμα μετά ταιριάζει αυτήν την Ομάδα με μια Περιφέρεια σε άλλη χώρα και καλύπτει όλα τα έξοδα του ταξιδιού. Επί τέσσερις έως έξι εβδομάδες, η Περιφέρεια υποδοχής ξεναγεί την ομάδα των επισκεπτών σε ενδιαφέροντα σημεία και φροντίζει να επισκεφθούν σχολεία,σπίτια,δικαστήρια,τοπικέςαρχές,επιχειρήσεις–καιΡοταριανούςΟμίλους.ΜένουνσεσπίτιαΡοταριανών, τρώνε μαζί, ανταλλάσσουν οικογενειακές φωτογραφίες, και επισκέπτονται άτομα του χώρου τουςήτουεπαγγέλματόςτους.ΈχεισυμβείπολλέςφορέςνααντιστρέφονταιοιρόλοικαιηΠεριφέρειαυποδοχής να στέλνει στο εξωτερικό τη δική της ομάδα τον ίδιο ή τον αμέσως επόμενο χρόνο. Υπάρχουν περίπου46.000άτομαπουέχουνσυμμετάσχεισεΟμάδεςGSE.

ΟπρόδρομοςκαιτομοντέλογιατιςΟμάδεςΑνταλλαγήςΜελέτηςπιθανόταταξεκίνησεαπότηΝέαΖηλανδία.ΤοΠρόγραμμαROTA(ΡοταριανόΒραβείοΤαξιδιούστοΕξωτερικό)λειτουργούσεαπότο1955με δίμηνα ταξίδια μελέτης ομάδων έξι νεαρών επαγγελματιών και επιχειρηματιών και ενός Ροταριανού αξιωματούχου.Επισκέψεις(ταχρόνιαπουέληγανσεμονόαριθμό)πραγματοποιήθηκανστοΗνωμένοΒασίλειο,τιςΗνωμένεςΠολιτείες,τηνΚεϋλάνη(ΣριΛάνκα),τηνΙνδία,τηνΙαπωνία,τηνΙνδονησία,τηΜαλαισίακαιτηΣιγκαπούρη.ΤαχρόνιαπουέληγανσεζυγόαριθμόπραγματοποιήθηκαναντιστρόφωςεπισκέψειςστηΝέαΖηλανδία.ΤοπρόγραμμασυνεχίστηκεώσπουοιΟμάδεςΑνταλλαγήςΜελέτηςGSEέγιναν πρόγραμμα του Ροταριανού Ιδρύματος.

ΟιΟμάδεςΑνταλλαγήςΜελέτηςέχουνγίνειένααπόταπιοδημοφιλήκαιταπλέονεπιτυχημέναπρογράμματα του Ιδρύματος. Βοηθάει ανθρώπους από διαφορετικές χώρες να καταλαβαίνουν καλύτερα οέναςτονάλλονκαιναπραγματοποιούνταόνειρακαιτιςκοινέςτουςφιλοδοξίες.Μεαυτόντοντρόπο,οιΟμάδεςΑνταλλαγήςΜελέτηςαποτελούνέναζωτικόεργαλείοστηδέσμευσητουΡόταρυγιαδιεθνήκατανόηση και ειρήνη.

Συμμετοχικές Χορηγίες (Matching Grants)

Ωςτηδεκαετίατου’60,τοαεροπλάνοείχεκάνειτονκόσμομικρότερο.ΠερισσότεροιΡοταριανοίγνωρίζονταν σε Διεθνή Συνέδρια και Όμιλοι και Περιφέρειες επεξεργάζονταν τρόπους για να συνεργαστούν σεκοινάπρογράμματα.ΤοΊδρυμακαθιέρωσεΕιδικέςΧορηγίες(πουαργότεραονομάστηκανΣυμμετοχικέςΧορηγίες)το1965ωςέναντρόπονακινηθούνταχρήματατουΙδρύματοςκαισυγχρόνωςνααυξηθείησυμμετοχή μεταξύ Ροταριανών και Ομίλων. Ξαφνικά, Ροταριανοί Όμιλοι δύο ή περισσοτέρων χωρών μπορούσαν να συνεργαστούν σε ένα πρόγραμμα Προσφοράς στη Διεθνή Κοινότητα και να κάνουν αίτηση στο Ροταριανό Ίδρυμα για χρήματα ανάλογα με εκείνα που είχαν συγκεντρώσει στη χώρα τους.

Οι Συμμετοχικές Χορηγίες του Ιδρύματος έχουν δοθεί μέχρι το ποσό των $150.000 σε ομάδες Ροταριανών από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες για να συνεργαστούν στην κατασκευή αρδευτικών έργων, να καθιερώσουν «ανανεώσιμα δάνεια» που έχουν ως αποτέλεσμα την αυτο-ανάπτυξη των ανθρώπων σε φτωχικά χωριά, να αγοράσουν γεωργικά μηχανήματα και να χρηματοδοτήσουν επιμόρφωση δασκάλων και ασθενοφόρα οχήματα.

Οι Συμμετοχικές Χορηγίες δεν είναι λευκές επιταγές που δίνονται για αγαθοεργίες. Απαιτούν την ενεργό εμπλοκή και την εποπτεία Ροταριανών από έναν Όμιλο όπου τοποθετείται το πρόγραμμα και από έναν διεθνή εταίρο.

ΟΔρ.ΝτέϊβιντΜπάκλεϋείναιΙρλανδόςκαιέμεινεδύοχρόνιαωςεθελοντήςγιατρόςστηνΈρημοΤουρκάνα, μια απομονωμένη περιοχή της βόρειας Κένυας. Ήξερε από πρώτο χέρι πόσο υπέφεραν οι χωρικοί και πως συχνά πέθαιναν λόγω έλλειψης ιατρικής περίθαλψης. Οι έγκυες γυναίκες διέτρεχαν ιδιαίτερο κίνδυνο και συχνά έχαναν τα μωρά τους και την ίδια τους τη ζωή στη διάρκεια του τοκετού. ΌταντελείωσεηθητείατουΜπάκλεϋ,επέστρεψεστηνΙρλανδίακαιλίγοκαιρόμετάέγινεμέλοςτουΡ.Ο.τουΤραλή (Tralee).ΌτανπληροφορήθηκεγιατοπρόγραμμαΣυμμετοχικήςΧορηγίαςτου Ιδρύματος,οΌμιλοςτουΜπάκλεϋκαιέναςΌμιλοςστηνΚένυακατέστρωσανμαζίμιαπρότασηνααποκτήσουνκαι να εξοπλίσουν ένα όχημα που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως κινητή νοσοκομειακή μονάδα και ασθενοφόρο.ΤαμέλητουΟμίλουτουέδωσανγιατοπρόγραμμα$942καιηεκδήλωσηπουέκανανγιατησυγκέντρωσηχρημάτωναπέφερεακόμη$8.684.ΗΠεριφέρεια1160,ηΠεριφέρειαόπουανήκεοΌμιλοςτουΤραλή,έδωσεακόμη$1.500απότοDDF(DistrictDesignatedFund=ΠροσδιορισμένοΚεφάλαιοΠεριφέρειας).Τοσυνολικόποσόανήλθεσε$11.126καιοΌμιλοςτότεέκανεαίτησηκαιεγκρίθηκεαπότοΡοταριανόΊδρυμαμιαΣυμμετοχικήΧορηγία$11.126.Έτσι,έναςμικρόςΙρλανδικόςΡοταριανόςΌμιλος

Page 16: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

16 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

μετέτρεψε τη σχετικά μικρή συμβολή του σε ένα πρόγραμμα $22.252 που προσφέρει σύγχρονη ιατρική περίθαλψησε40.000γυναίκεςσεαπομακρυσμέναχωριάτηςΑφρικής.

Χορηγίες Υγείας, Πείνας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας (3-H)

Το πρόγραμμα Χορηγιών Υγείας, Πείνας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας ήταν ιδέα του Πρόεδρου του Δ.Ρ. για το 1978-79 Κλεμ Ρηνάουφ (σήμερα Λόρδου Κλεμ) της Αυστραλίας, αν και αποδίδει την πρώιμηεπιτυχία του προγράμματος στον αμέσως προκάτοχό του, Γ. Τζακ Ντέϊβις από τη Βερμούδα. Στη διάρκεια της Προεδρίας του το 1977-78, ο Ντέϊβις ήθελε να κινητοποιήσει περισσότερους Ροταριανούς να ασχοληθούν ενεργά με το ανθρωπιστικό έργο και να εμπλακεί το Δ.Ρ. στο μαζικό εμβολιασμό παιδιών. Ήταν από τους πρώτους και ένθερμους υποστηρικτές της ένταξης του προγράμματος των 3-H στην ατζέντα του Ρόταρυ. Το 1978, οι Θεματοφύλακες (Έφοροι ή Επίτροποι κατάτην ορθότερη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα του όρου trustees)εγκαινίασαν τις Χορηγίες 3-H με στόχο «να βελτιώσουν την υγεία, την πείνα, και να προωθήσουν την ανθρωπιστική, πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη μεταξύ των λαών του κόσμου.» Οι Χορηγίες 3-H καλύπτουν μια ευρεία κλίμακα προγραμμάτων, τα οποία με την ολοκλήρωσή τους προσφέρουν συνεχιζόμενη ανάπτυξη. Οι Χορηγίες 3-H γενικώς κυμαίνονται από $100.000 μέχρι $300.000. Η χρηματοδότηση για το πρόγραμμα 3-H αρχικά προήλθε από το Ταμείο της 75ης Επετείου από την ίδρυση του Ρόταρυ, για την ενίσχυση του οποίου ζητήθηκε από τους Ροταριανούς να συνεισφέρουν $15 ο καθένας.

ΗπρώτηΧορηγία3-Hτο1978βοήθησεναεμβολιαστούνκατάτηςπολιομυελίτιδας6,3εκατομμύριαπαιδιά στις Φιλιππίνες – ένα πρόγραμμα που εξελίχθηκε στο Polio-Plus.

Μια άλλη Χορηγία υγείας στις Φιλιππίνες πρόσφερε ιατρικά μηχανήματα σε τρία νοσοκομεία,μαζί με 75 βιο-ιατρικούς τεχνικούς που εκπαίδευσαν το προσωπικό των νοσοκομείων στη χρήση και την επισκευή των μηχανημάτων. Το πρόγραμμα αυτό είχε ευρύ αντίκτυπο στην εκπαίδευση υγείας σε ολόκληρη τη χώρα και τη διάγνωση και θεραπεία των ασθενών.

Ένατρίτοπρόγραμμα3-Hβελτίωσετοεισόδημακαιτηνποιότηταζωήςμιαςολόκληρηςκοινότητας.Ο Ροταριανός Όμιλος στη φτωχική περιοχή της Αρούσα, στην Τανζανία, από κοινού με τον Ρ.Ο. του Γκουέλφ, Οντάριο, στον Καναδά, εξασφάλισαν μια Χορηγία 3-H για να εξοπλίσουν ένα Κέντρο Υγείας, να προσφέρουν επαγγελματική κατάρτιση σε θύματα της λέπρας και παιδιά του δρόμου, να βελτιώσουν τις μεθόδους γεωργικής καλλιέργειας και να εγκαταστήσουν μια υδρογεννήτρια για να παράγουν πόσιμο νερό.

Στην Κόστα Ρίκα, ο Ρ.Ο. του Σαν Χοσέ χρησιμοποίησε μια Χορηγία 3-H για να δημιουργήσει μια διαχωριστική ζώνη γύρω από ένα προστατευόμενο δάσος. Πρόσφερε εκπαίδευση σε εναλλακτικούς τρόπους καλλιέργειας στους κατοίκους τεσσάρων κοινοτήτων κοντά στο δάσος, καθώς και ένα κοινοτικό πιστωτικό κεφάλαιο για λήψη δανείων.

ΤοΜπαγκλαντέςείναιανάμεσαστιςφτωχότερεςχώρεςστονκόσμοκαιέχειαπότουςχαμηλότερουςδείκτες στο μορφωτικό επίπεδο. Οι Ροταριανοί στο Μπαγκλαντές και την Αυστραλία θεώρησαν τοπρόγραμμα των χορηγιών μια καταπληκτική ευκαιρία για βοήθεια από το Ροταριανό Ίδρυμα. Η Χορηγία 3-H των $500.000 τους βοήθησε να εισαγάγουν ένα πρόγραμμα εκμάθησης ανάγνωσης και αρίθμησης, το οποίο είχαν επιτυχώς εφαρμόσει στην Ταϋλάνδη λίγα χρόνια πριν συνάδελφοί τους Ροταριανοί υπό τονΑυστραλόπΔιοικητήδραΝτικΓουώκερ.Μετάαπόδοκιμήδύοχρόνωνσε33σχολεία,τοπρόγραμμαδιευρύνθηκε σε ολόκληρη τη χώρα ως πενταετές πρόγραμμα. Στα πρώτα τρία χρόνια, οι δείκτες ανέβηκαν απότο26στο55τοιςεκατό.

Οι Ατομικές Χορηγίες καλύπτουν τα ταξιδιωτικά έξοδα για να εργαστεί ένας Ροταριανός σε ένα πρόγραμμα Προσφοράς στη Διεθνή Κοινότητα σε άλλη χώρα. Έτσι, ένας Βρετανός εκπαιδευτής θαμπορούσεναδιδάξειμαθητέςστηΜαδαγασκάρηπώςναχρησιμοποιούνηλιακάραδιόφωνα,έναςΙνδόςμηχανικόςθαμπορούσεναβοηθήσειταθύματαπλημμύραςστηΜοζαμβίκηκαιέναςΙσπανόςγιατρόςθαμπορούσε να διδάξει φυσικοθεραπευτές στην Παραγουάη.

Page 17: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ | 17

Το Σύστημα SHARE

Το Ροταριανό Ίδρυμα συγκεντρώνει σήμερα πάνω από $65 εκατομμύρια δολάρια ετησίως γιαπρογράμματα εκπαιδευτικά, ανθρωπιστικά και πολιτιστικής ανταλλαγής. Τα χρήματα αυτά προέρχονται από τους Ροταριανούς Ομίλους και τις Περιφέρειες σε ολόκληρο τον κόσμο. Το σύστημα SHAREεπινοήθηκε στις αρχές του 1990 για να εκχωρήσει ένα μέρος των χρημάτων που συγκεντρώνονται στο Διεθνές Ταμείο του Ιδρύματος.

Το υπόλοιπο πιστώνεται στο DDF (District Designated Fund = Προσδιορισμένο ΚεφάλαιοΠεριφέρειας).ΟιΠεριφέρειεςπουκάνουνδωρεέςστοΡοταριανόΊδρυμαέχουντηνελευθερίαναδιαθέσουναυτά τα χρήματα όπως θεωρούν καλύτερα. Έτσι, σε Περιφέρειες οι Όμιλοι των οποίων προσφέρουνμεγάλα ποσά στο Ίδρυμα διατίθενται περισσότερες Πρεσβευτικές Υποτροφίες από ό,τι σε Περιφέρειες πουπροσφέρουνλιγότερα.ΜέσωτουDDF,ηΠεριφέρειαπιστώνεταιγιαέναποσοστότωνδωρεώντηςπρος το Ίδρυμα.

Ας έρθει ειρήνη στον κόσμο…

Όταν συναντήθηκε η Επιτροπή Νέων Οριζόντων το 1982 για να καταστρώσει ένα σχέδιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής για το Ρόταρυ, υιοθετήθηκε η ιδέα που πρότεινε η Επιτροπή Διεθνούς Κατανόησης και Ειρήνης να καθιερώσουν Ροταριανά Φόρουμ Ειρήνης. Τα Συμβούλια αυτά άρχισαν να συνεδριάζουν δύο φορές το χρόνο σε διάφορες πόλεις του κόσμου υπό την αιγίδα του Ιδρύματος.ΟιΘεματοφύλακες (Έφοροι ή Επίτροποι κατά την ορθότερη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα τουόρουtrustees)σύντομαάλλαξαντοόνομασεΡοταριανόΠρόγραμμαΕιρήνηςκαιέτσιάρχισεμιασειράεκπαιδευτικών σεμιναρίων με κεντρικά θέματα το περιβάλλον, την οικονομική ανάπτυξη, την επίλυση συγκρούσεων και τη συμφιλίωση.

Στην αυγή του 21ου αιώνα, οι Ροταριανοί κατάλαβαν ότι η αποστολή τους στη βοήθεια της υπόθεσης της ειρήνης ήταν περισσότερο αναγκαία από ποτέ άλλοτε. Προνοώντας για το μέλλον, το Ροταριανό Ίδρυμα εγκαινίασε μια σημαντική πρωτοβουλία για να υποστηρίξει την ειρήνη: τα Ροταριανά Κέντρα για Διεθνείς Σπουδές Ειρήνης και Επίλυσης Διαφορών. Τα Ροταριανά Κέντρα προσφέρουν σε άτομα αφοσιωμένα στην υπόθεση της ειρήνης και της συνεργασίας την ευκαιρία να σπουδάσουν με πλήρη κάλυψη των εξόδων τους και να πάρουν πτυχίο για μεταπτυχιακές σπουδές επιπέδου master ή πιστοποιητικό στις διεθνείς σπουδές, σπουδές ειρήνης ή επίλυσης διαφορών.

Για την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων το Ρόταρυ συνεργάζεται με το Chulalongkorn University, (Bangkok,Ταϋλάνδη,παρέχει Πιστοποιητικό Επαγγελματικής Ανάπτυξης),Duke University και University of North Carolina at Chapel Hill, (North Carolina,ΗΠΑ, τα δύο πανεπιστήμια συνεργάζονται και αποτελούν ένα Ροταριανό Κέντρο), International Christian University, (Tokyo, Ιαπωνία),University of Bradford,(WestYorkshire,ΜεγάληΒρετανία),University of Queensland,(Brisbane,Queensland,Αυστραλία),Uppsala University,(Uppsala,Σουηδία).

Το πρώτο τμήμα το 2002 περιελάμβανε 70 μαθητές από 35 χώρες, οι περισσότεροι των οποίων μιλούσαντουλάχιστοντρειςγλώσσες.Αρχίζονταςτο2004καικάθεχρόνοαπόεκείκαιέπειτα,70νέοικαι νέες αποφοιτούν με τη φιλοσοφία, την εκπαίδευση και τα πρακτικά εργαλεία που απαιτούνται για να επηρεάσουν αποτελεσματικά τις μελλοντικές διεθνείς σχέσεις, δουλεύοντας για οργανισμούς όπως οΟΗΕ,ηΕυρωπαϊκήΈνωση,ηΠαγκόσμιαΤράπεζα,ταδιπλωματικάσώματατωνχωρώντουςκαιμηκυβερνητικούς οργανισμούς και πολυεθνικές εταιρίες. Σε μια δεκαετία, 700 άνθρωποι ήδη εργάζονται σε σημαντικές θέσεις, έχοντας εκπαιδευτεί και δεσμευτεί να μειώσουν την ένταση και να επιλύσουν τις διαφορές ειρηνικά.

ΤαεπιτεύγματατουΡοταριανούΙδρύματοςείναιεντυπωσιακά.Σχεδόν36.000φοιτητέςαπό110χώρεςέχουνλάβειΠρεσβευτικέςΥποτροφίεςαξίας$429εκατομμυρίωνδολαρίων.Πάνωαπό46.000άνθρωποιέχουν συμμετάσχει σε 10.600 Ομάδες Ανταλλαγής Μελέτης με κόστος πάνω από $82 εκατομμύριαδολάριακαι18.000προγράμματαΣυμμετοχικήςΧορηγίαςσε166χώρεςέχουνχρηματοδοτηθείμεκόστος

Page 18: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

18 | ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΡΟΤΑΡΥ & ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

πάνωαπό$182εκατομμύριαδολάρια.ΜέσωτουPolio-Plus,τοΡόταρυέχειπροσφέρειπάνωαπό$500εκατομμύρια δολάρια στις προσπάθειες εξάλειψης της πολιομυελίτιδας διεθνώς.

Απότο1947,οιΡοταριανοίέχουνσυνεισφέρειπάνωαπό$1,4δισεκατομμύριαδολάριαστοΊδρυμα,με τις συνολικές εισφορές να κυμαίνονται κατά μέσο όρο πάνω από $85 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Υπάρχουνπάνωαπό1.250.000PaulHarrisFellowsκαιπροστίθενται45.000νέοικάθεχρόνο.ΤοΡοταριανόΊδρυμα ξοδεύει περίπου $180 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τα προγράμματά του και από το 1917 έχει ξοδέψει $2 δισεκατομμύρια για βραβεία και έξοδα προγραμμάτων – ωστόσο, διατηρεί ακόμη ένα κεφάλαιο περίπου $500 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η δωρεά που ονειρεύτηκε ο Αρτς Κλαμφ έγινε πραγματικότητα. Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία τουΜονίμουΚεφαλαίου(1992)είχεσκοπόναπαράσχειμιαδιαρκώςαυξανόμενηροήεσόδωνγιαναεξασφαλίσει το μέλλον των προγραμμάτων του Ιδρύματος. Μια οργανωμένη δομή συμβούλων τουΜονίμου Κεφαλαίου και αξιωματούχων της Περιφέρειας εντόπισαν εκατοντάδες γενναιόδωρουςΜεγάλουςΔωρητές(MajorDonors)πουανέβασαντοκεφάλαιοστα$250εκατομμύριαδολάριαωςτο2003, με την προοπτική να φτάσει τον αρχικό στόχο του $1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.

Οι στατιστικές όμως λένε μόνο ένα μέρος της ιστορίας του Ροταριανού Ιδρύματος. Όπως και το ίδιο το Ρόταρυ, το Ροταριανό Ίδρυμα δεν έχει να κάνει με τα χρήματα, έχει να κάνει με τους ανθρώπους.

ΈχεινακάνειμετουςανθρώπουςπουκάνουνδωρεέςστοΊδρυμάτουςκαιτηχαράπουπαίρνουνδίνοντας.ΜερικοίπροσφέρουνγιαναέχουντηντιμήναγίνουνPaulHarrisFellows.Άλλοιδίνουνζητώντας να αποδοθεί η αναγνώριση σε κάποιον άλλον: ένα γονιό, μέντορα, εθελοντή ή αξιόλογο συμπολίτητους.ΗΜητέραΤερέζα,οΝέλσονΜαντέλα,οΚόφιΑννάν,οΒασιλιάςΜπωδουίντουΒελγίου,οΠρόεδροςΧαμπίμπΜπουργίμπατηςΤυνησίας,οΠρόεδροςΒατσλάβΧάβελτηςΔημοκρατίαςτης Τσεχίας, ο Πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας, η Ίντιρα Γκάντι, ο Ραβίνος του Ισραήλ Γιτζχάκ, ο Λουτσιάνο Παβαρόττι, ο Βασιλιάς Χουσεΐν της Ιορδανίας, ο Αγά Χαν, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ και εκατοντάδες άλλες διακεκριμένες προσωπικότητες ονομάστηκαν Paul Harris Fellows. Το ίδιο έγινε όμως και με χιλιάδες άλλους των οποίων τα ονόματα λίγοι από μας θα αναγνώριζαν: πρόκειται για τη γυναίκα που ταΐζει τους άστεγους, τον αγαπημένο δάσκαλο των παιδιών στο σχολείο της γειτονιάς, τον γιατρό στην κλινική κατά του AIDS. Στον δωρητή και τον αποδέκτη εξίσου, η απονομή τηςαναγνώρισης Paul Harris Fellow είναι τιμή και προνόμιο.

Το Ίδρυμα είναι επίσης η ιστορία των ανθρώπων που ωφελούνται από τις δωρεές αυτές. Όταν ένας Ροταριανός στην Ελλάδα ανακηρύσσεται Paul Harris Fellow, τα $1.000 που προσφέρει στο Ροταριανό Ίδρυμα χρηματοδοτούν την αγορά βιβλίων για την εκπαίδευση 2.000 παιδιών σε ένα σχολείο στην Παπούα της Νέας Γουϊνέας. Όταν μια Ροταριανή στη Φινλανδία κάνει μια δωρεά στο Ίδρυμα προς τιμήν του γιατρού που έσωσε τη ζωή της κόρης της, προσφέρει μια καλύτερη ζωή στις γυναίκες της Νικαράγουα, οι οποίες παίρνουν μικροδάνεια $50 που θα τους επιτρέψουν να ανοίξουν μια δουλειά για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους.

Μιαδωρεά$1.000θαπροσφέρειαρκετάχρήματαγιατηνκάλυψητωνεξόδωνΡοταριανώναπότο Τέξας που θα θυσιάσουν ένα μήνα από τη ζωή τους ως εθελοντές στην Πολωνία, όπου θα διδάξουν πρακτικές επαγγελματικής ηθικής σε φοιτητές. Είναι αρκετά για την αγορά εμβολίων πολιομυελίτιδας για 2.000 βρέφη στη Νιγηρία, ενώ παρακινεί δεκάδες χιλιάδες Ροταριανούς να βοηθήσουν στην εκστρατεία ανοσοποίησης. Το Ίδρυμα είναι η ιστορία των μητέρων που πρώτη φορά βλέπουν τώρα τα παιδιά τους. Είναι η ιστορία του θύματος του ναρκοπέδιου που μπορεί τώρα με το αναπηρικό καροτσάκι να μετακινηθεί για να εργαστεί και να αποκαταστήσει έτσι την αξιοπρέπειά του.

Το Ροταριανό Ίδρυμα είναι τόσο αποτελεσματικό γιατί συνταιριάζει χρήματα και ανθρώπους. Όπως έλεγε ο Αρτς Κλαμφ: «Τα χρήματα μόνα τους κάνουν μικρό καλό. Η ατομική προσφορά είναι ανίσχυρη χωρίς χρήματα. Αυτά τα δύο μαζί όμως μπορούν να είναι θείο δώρο για τον πολιτισμό.»

ΓράφονταςστονΚλαμφτο1934,οΠωλΧάρριςσυλλογιζόταν:«Έχωτηναίσθησηότικάποιαμέραξαφνικά, και ίσως χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια εκ μέρους μας εκτός από ό,τι κάνουμε για το κίνημά μας εδώ και χρόνια, θα βρεθούμε με κάτι πραγματικά σπουδαίο.»

Αυτά τα λόγια που γράφτηκαν σε μια εποχή που η ενίσχυση στο Ροταριανό Ίδρυμα ήταν μικρή, ήταν όντως προφητικά. Ο Κλαμφ πέθανε το 1951, όταν το Ροταριανό Ίδρυμα ήδη γινόταν ένας σημαντικός παράγοντας κοινωφελούς έργου. Θα μπορούσε όμως ακόμη και ο Αρτς Κλαμφ να διανοηθεί την τεράστια απήχηση και την έκταση που πήρε η ιδέα που θεώρησε «μια μικρή έμπνευση»;

Page 19: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

Έρευνα – Συγκέντρωση υλικού: ΝίκοςΜακρυγιάννης(Ρ.Ο.Χαλάνδρι)

Μετάφραση κειμένων: ΚωνσταντίναΕπισκοποπούλου(Ρ.Ο.ΝέαΣμύρνη)

Σελιδοποίηση - Έρευνα “The Rotarian”: ΚαλλιόπηΞενοπούλου(Ρ.Ο.Ερμούπολη)

Page 20: Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ROTARY

Έκδοση της 2470 Περιφέρειας Δ.Ρ.Ροταριανό έτος 2011-12

ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ