Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

24
Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα!!! ΦΥΛΛΟ 97 XANIA ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011 ) ( www.pyxida.gr ΣEΛ. 2 Aπό μήνα σε μήνα (εικόνες και σχόλια επικαιρότητας από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη και τον Αντώνη Περιβολάκη) ΣEΛ. 3 Η μετανάστευση σε ρε μινόρε Των Αντώνη Περιβολάκη & Ματθαίου Φραντζεσκάκη Eδώ στο Nότο από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη ΣEΛ. 4 Οψεις - Απόψεις, από τον Μιχάλη Νικολακάκη ΣEΛ. 5 Τεχνολογική Εξέλιξη – «Σερβίρεται» αργά και στις κατάλληλες δόσεις, ακριβώς όπως τα Ναρκωτικά Γράφει ο Κυριάκος Κώτσογλου ΣEΛ. 6 «Τα Ασήμαντα» από τον Γιώργο Κοκκινάκο Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2010 ΣEΛ. 7 ΕΛΕΠΑΠ Χανίων 30 χρόνια προσφοράς και ελπιδας ΣEΛ. 8 Τα παιδιά του Διαδικτύου… στην Ελλάδα γράφει ο Γιώργος Γώγουλος ΣEΛ. 9 Η Συνωμοσία του θορύβου από τον Γιώργο Μανουσέλη ΣEΛ. 10 Aνάδειξη της Κρητικής και απομυθοποίηση της Μεσογειακής Διατροφής! ΣEΛ. 11 Α, ρε πατρίδα, Κρήτη! Της Ευαγγελίας Βουτσάλη Συμπόσιο Ελληνικής Γαστρονομίας ΣEΛ. 12 Το όνομά μου είναι Rachel Corrie ΣEΛ. 12-13 Γιώργος Φακανάς, συνθέτης: Η Ελληνική πολιτιστική πολιτική δεν εξυπηρέτησε ποτέ το στόχο που θελήσαμε να δείξουμε προς τα έξω, δηλαδή, ότι είμαστε απόγονοι μιας πολύ μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς Συνέντευξη του Αντώνη Περιβολάκη ΣΕΛ. 14 «Αθώωση» των κεραιών κινητής τηλεφωνίας Γράφει ο Χριστόφορος-Βασίλειος Κούτσικος Η αξιοπρέπεια των συνειδήσεων Γράφει η Μαρία Κρέτση ΣEΛ. 15 «Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…». από τον Μιχάλη Δαρμαράκη Ο Πολιτιστικός Τουρισμός μπορεί να συμβάλλει στην Οικονομική Ανάπτυξη της Κρήτης Γράφει ο Δρ Δημήτρης Τερζάκης ΣEΛ. 16 Με τη φωνή των γονιών Γράφει η Ρούλα Καλαϊτζάκη Ο «Ρεμπέτης» του Δήμου Κερδέλα ΣEΛ. 17 Γράφοντας στο κενό Γράφει ο Αριστείδης Κονίδης ΣEΛ. 18 "επί γραμμής" από τον Βασίλη Παπαστάμο Βιβλιόραμα ΣEΛ. 19 Βιντεοπροτάσεις από τον Αντώνη Σπανουδάκη ΣEΛ. 20 Τι δούμε και τι θα ακούσουμε στα Χανιά Γράφει o Γιώργος Βαβουλές ΣEΛ. 21 «Στην αρχή του τραγουδιού» από τον Γιώργο Τσίμα «Μουσικές Προτάσεις» ΣEΛ. 22 “Η σύριγγα του Πάνα” από τον Πέτρο Λυμπεράκη ΣEΛ. 23 Με την πυξίδα στα ΜΜΕ Τι γίνεται στην πόλη ΣEΛ. 24 “Στήλη άλατος” από τον Νίκο Χατζηιωάννου «Φασκόμηλο με μέλι» σερβίρει η Θεοδοσία Δασκαλάκη www.pyxida.gr

description

Μηνιαία Εφημερίδα Για την Πόλη, Τους Πολίτες , Τον Πολιτισμό

Transcript of Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Page 1: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα!!!

ΦΥΛΛΟ 97XANIA

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011) (

www.pyxida.gr ΣEΛ. 2Aπό μήνα σε μήνα (εικόνες και σχόλια επικαιρότητας από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη και τον Αντώνη Περιβολάκη)

ΣEΛ. 3Η μετανάστευση σε ρε μινόρεΤων Αντώνη Περιβολάκη & Ματθαίου ΦραντζεσκάκηEδώ στο Nότο από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη

ΣEΛ. 4Οψεις - Απόψεις, από τον Μιχάλη Νικολακάκη

ΣEΛ. 5Τεχνολογική Εξέλιξη – «Σερβίρεται»αργά και στις κατάλληλες δόσεις,ακριβώς όπως τα ΝαρκωτικάΓράφει ο Κυριάκος Κώτσογλου

ΣEΛ. 6«Τα Ασήμαντα»από τον Γιώργο ΚοκκινάκοΚείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2010

ΣEΛ. 7ΕΛΕΠΑΠ Χανίων 30 χρόνια προσφοράς και ελπιδας

ΣEΛ. 8 Τα παιδιά του Διαδικτύου… στην Ελλάδαγράφει ο Γιώργος Γώγουλος

ΣEΛ. 9Η Συνωμοσία του θορύβουαπό τον Γιώργο Μανουσέλη

ΣEΛ. 10Aνάδειξη της Κρητικής και απομυθοποίησητης Μεσογειακής Διατροφής!

ΣEΛ. 11Α, ρε πατρίδα, Κρήτη!Της Ευαγγελίας ΒουτσάληΣυμπόσιο Ελληνικής Γαστρονομίας

ΣEΛ. 12Το όνομά μου είναι Rachel Corrie

ΣEΛ. 12-13Γιώργος Φακανάς, συνθέτης: Η Ελληνική πολιτιστική πολιτική δενεξυπηρέτησε ποτέ το στόχο που θελήσαμε να δείξουμε προς τα έξω, δηλαδή, ότι είμαστε απόγονοι μιας πολύ μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάςΣυνέντευξη του Αντώνη Περιβολάκη

ΣΕΛ. 14«Αθώωση» των κεραιών κινητής τηλεφωνίαςΓράφει ο Χριστόφορος-Βασίλειος ΚούτσικοςΗ αξιοπρέπεια των συνειδήσεωνΓράφει η Μαρία Κρέτση

ΣEΛ. 15«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό

κόσμο…».από τον Μιχάλη ΔαρμαράκηΟ Πολιτιστικός Τουρισμός μπορεί νασυμβάλλει στην Οικονομική Ανάπτυξη της ΚρήτηςΓράφει ο Δρ Δημήτρης Τερζάκης

ΣEΛ. 16Με τη φωνή των γονιών Γράφει η Ρούλα Καλαϊτζάκη Ο «Ρεμπέτης» του Δήμου Κερδέλα

ΣEΛ. 17Γράφοντας στο κενόΓράφει ο Αριστείδης Κονίδης

ΣEΛ. 18"επί γραμμής"από τον Βασίλη ΠαπαστάμοΒιβλιόραμα

ΣEΛ. 19Βιντεοπροτάσεις από τον Αντώνη Σπανουδάκη

ΣEΛ. 20Τι δούμε και τι θα ακούσουμε στα ΧανιάΓράφει o Γιώργος Βαβουλές

ΣEΛ. 21«Στην αρχή του τραγουδιού»από τον Γιώργο Τσίμα«Μουσικές Προτάσεις»

ΣEΛ. 22“Η σύριγγα του Πάνα” από τον Πέτρο Λυμπεράκη

ΣEΛ. 23Με την πυξίδα στα ΜΜΕΤι γίνεται στην πόλη

ΣEΛ. 24“Στήλη άλατος” από τον Νίκο Χατζηιωάννου«Φασκόμηλο με μέλι» σερβίρει η Θεοδοσία Δασκαλάκη

www.pyxida.gr

Page 2: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Για τις κρουαζιέρες μας

Καθώς φεύγει ο πρώτος μήνας του 2011 οι προετοιμασίες γιατην τουριστική περίοδο έχουν (;) δρομολογεί. Σ΄ένα περιβάλ-λον ασφυξίας που αναπτύσσεται γύρω μας η άφιξη κρουαζιε-

ρόπλοιων στο λιμάνι της Σούδας φαντάζει για πολλούς ως όαση στηνέρημο. Αυτό που πάντως υπάρχει ως αγωνία είναι το σε ποιο βαθμόοι όποιες αφήξεις θα λειτουργήσουν προς όφελος πολλών επιχει-ρηματιών στα Χανιά και δεν θα αποτελέσουν απλά φιλέτο κάποιωνλίγων. Κάτι που σαφώς εξαρτάται από το βαθμό συνεργασιών και συ-νεργιών τώρα…

Μ.Φ.

Τα μεγάλα εργα στην Κρήτη

Τα αναπτυξιακά έργα στην Κρήτη αποτελούν πρώτη προτεραι-ότητα, για τους νέους αιρετούς  άρχοντες στην Περιφέρεια καιτους Δήμους του νησιού. Στόχος είναι να εξοικονομηθούν όσο

το δυνατόν περισσότεροι πόροι αφού όλοι έχουν συνειδητοποιήσειπλέον ότι, μόνο από το ΕΣΠΑ, μπορούμε να διεκδικήσουμε-ρεαλι-στικά- πιστώσεις. Το  μεγαλύτερο πρόβλημα, το  οποίο μάλιστα δενείναι καθόλου εύκολο να ξεπεραστεί, είναι  το γεγονός ότι δεν εί-μαστε καθόλου  έτοιμοι, αντίθετα θα λέγαμε ότι είμαστε εντελώςαπροετοίμαστοι, για να διεκδικήσουμε πιστώσεις με αξιώσεις. Τομεγάλο «αγκάθι», είναι η έλλειψη ώριμων μελετών, ειδικά για τα με-γάλα έργα, ώστε να μπορούν αυτά να ενταθούν στα τομεακά προ-γράμματα των Υπουργείων. Καθώς όλοι γνωρίζουν  ότι εκείυπάρχουν τα πολλά λεφτά. Οι πιστώσεις από το ΠΕΠ καλές είναι ,αλλά αποτελούν « ψίχουλα» και πάντως δεν επαρκούν ούτε στο ελά-χιστο για την εκτέλεση μεγάλων  έργων στο νησί. Το ζητούμενο είναιαν και κατά πόσο είναι εφικτό μέσα από ένα «αγώνα δρόμου»  να ξε-περαστούν οι καθυστερήσεις και να προλάβουν το τρένο του ΕΣΠΑ,κάποια έστω από αυτά τα έργα…

http://xania-today.blogspot.com/

Η μεγάλη ευκαιρία για την ανάπτυξη

Πρωτογενής τομέας, μεταποίηση, τουρισμός, καινοτομία, ανα-νεώσιμες πηγές ενέργειας. Το αντίδοτο στην κρίση για την το-πική οικονομία. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Με απλά λόγια τα

έχουμε όλα ή σχεδόν όλα. Πρώτες ύλες, μοναδικής ποιότητας αγρο-τικά προϊόντα με αιχμή το ελαιόλαδο, ξενοδοχειακές υποδομές, μο-ναδικό φυσικό περιβάλλον, κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες γιατην ανάπτυξη ΑΠΕ κλπ. Δεν αρκούν όμως. Χρειάζονται, ιδέες, συ-νεργασία, τολμηρές κινήσεις και πάνω απ’ όλα σχέδιο εξόδου απότην κρίση, για να κάνουμε το μεγάλο «βήμα» προς την ανάπτυξη. Μετα λόγια, τις συζητήσεις και τα σχέδια επί «χάρτου» μόνο δεν μπο-ρούμε να πάμε τον τόπο μπροστά. Ενώ εμείς θα κουβεντιάζουμε και-ως συνήθως- θα διαφωνούμε, κάποιοι δίπλα μας θα κατακτούν τομέλλον. Το τρένο της ανάπτυξης δε θα περιμένει εμάς για  πολύώρα στην στάση, για να σκεφτούμε αν θα ανέβουμε τελικά. Θα ξεκι-νήσει στην ώρα του. Και στα βαγόνια του θα φιλοξενήσει και θα με-ταφέρει προς το μέλλον μόνο αυτούς που τόλμησαν να επιβιβαστούν.Που είχαν την διορατικότητα και  το θάρρος να  ξεκινήσουν το… με-γάλο ταξίδι.

http://xania-today.blogspot.com/

Χανιά, χώροι πολιτισμού

Ένα συνηθισμένο παράπονο, που ενίοτε γίνεται και οργή,αφορά την διαχείριση των τοπικών πολιτιστικών χώρων απότις αυτοδιοικητικές και όχι μόνο, αρχές. Τα Χανιά, για όποιον

ξέρει άλλες πόλεις, έχουν το πλεονέκτημα των πολλών μικρών πο-λιτιστικών χώρων. Χώρων που κατά κανόνα έχουν γίνει με χρήματατου Έλληνα φορολογούμενου και η διαχείριση τους έχει περάσειστην τοπική ή περιφερειακή αυτοδιοίκηση ή σε κάποια νομικά πρό-σωπα. Χώροι οι οποίοι γνωρίζουν μια διαχείριση που στηρίζεται στηνλογική της ενοικίασης. Λογική η οποία απλά γίνεται τροχοπέδη γιατην ανάπτυξη κάθε ερασιτεχνικής δημιουργικής προσπάθειας. Στηναρχή της νέας θητείας των τοπικών αρχών περιμένουμε να δούμεμιας άλλης λογικής διαχείριση. Δείγμα ότι πραγματικά ο πολιτισμόςείναι ψηλά στην ατζέντα τόσο της δημοτικής όσο και της περιφερει-ακής αρχής.

Μ.Φ.

Η Intel θα καταβάλει $1.5 δις στην NVIDIA γιαεκμετάλλευση πατεντών της

Σε εξαετή συμφωνία κατέληξαν σήμερα η NVIDIA με την Intel βά-ζοντας τέλος στην μεταξύ τους δικαστική διαμάχη. Η Intel θακαταβάλλει σε 5 δόσεις το πόσο των $1.5 δις δολαρίων στην

NVIDIA για τη χρήση τεχνολογιών της τελευταίας, όσον αφορά τηνκατασκευή chipsets.Πιο αναλυτικά, μετά τη συμφωνία καταβολής του παραπάνω ποσούαρχής γενομένης από τις 18 Ιανουαρίου, η Intel έχει το δικαίωμα εκ-μετάλλευσης όλων των πατεντών της NVIDIA. Αξίζει να σημειωθεί ότιη NVIDIA κατέχει το δικαίωμα εκμετάλλευσης των πατεντών της Intelμέσω μιας παλαιότερης συμφωνίας η οποία λήγει τον Μάρτιο του2011 και εξαιρεί πατέντες που αφορούν επεξεργαστές, flash μνήμεςκαι συγκεκριμένα chipset.Τον Δεκέμβριο του 2010, οι δύο εταιρείες ζήτησαν από κοινού τηναναβολή της δίκης που ήταν προγραμματισμένη τον ίδιο μήνα, μεσκοπό την εκδίκαση της υπόθεσης στις αρχές του 2011. Τελικάόπως είχαν ανακοινώσει οι δύο εταιρείες προτίμησαν την επίλυσητης υπόθεσης μέσω συζητήσεων.

πηγή: insomnia.grΧριστόφορος-Βασίλειος Κούτσικος

2ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Πoυ θα βρείτε Την Πυξίδα:

...κυκλoφoρoύμε

τη 3η βδoμάδα κάθε μήνα,

σε 3000 αντίτυπα και μπoρείτε να μας βρείτε στα

παρακάτω σημεία:

Βιβλιoπωλεία:

ΕΠΙΛOΓΕΣ,

ΕΣΤΙΑ, ΜΥΘOΛOΓΙΑ,

ΠΕΤΡΑΚΗ, ΠOΛΥΕΔΡO,

ΣΧΗΜΑ, ΤO ΒΙΒΛΙO,

ΒΙΒΛΙOΠΩΛΕΙO ΤΗΣ 1866,

Χαρτoπωλεία:

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ,

ΚΥΒOΣ,

ΡOΜΒOΣ,

ΧΑΖΗΡΑΚΗΣ,

Καταστήματα Δίσκων:

STUDIO 2000

LA. SI. DO.,STUDIO A, Virgin

Σινεμά:

Palace, ΚΗΠΟΣ

Καφέ - Μπάρ:

ΜΥΘOΛOΓΙΑ

EΔEM, ΑΝΕΚΔOΤO, ΑΣΩΤOΣ ΥΙOΣ,

ΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΔΥO ΛOΥΞ,

ΜΙΚΡO ΚΑΦΕ, ΜΑΧΑΛΑΣ,

ΚΑΦΕ ΤΕΧΝΗ.

VIDEO CLUB:

DV PLANET, PLAY, MOVIE FORUM, VIPS (ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ),

VIDEO BEST, VIDEO BLUE

ΤOΡ VIDEO, (ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗΔΩΝ)

Άλλα σημεία:

ΔΗΜOΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙOΘΗΚΗ,

ΕΙΣOΔOΣ ΝOΜΑΡΧΙΑΣ,

ΕΙΣOΔOΣ ΔΗΜOΥ ΧΑΝΙΩΝ,

ΠOΛΥΚΕΝΤΡO ΝΕOΛΑΙΑΣ,

ΠΡΑΚΤOΡΕΙO ΤΥΠOΥ(ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ)

ΑΝΕΚ LINES

Blue Star Ferries (κεντρικό πρακτορείο)

ΠOΛΥΤΕΧΝΕΙO (ΚΥΛΙΚΕΙO),

ΤΕΙ(ΚΥΛΙΚΕΙO), ΩΔΕΙO,

ΤΡΑΠΕΖEΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΠEIPAIΩΣ

ΔPAKAKHΣ, SYLVESTER (ΓOΓOΝΗ), BREAK (ΓΟΓΟΝΗ)

OLA STORES

NEW STAND, ΟΝΕΙΡΟ

Στο Hράκλειο:

BIBΛIOΠΩΛEIO KIXΛH

BIBΛIOΠΩΛEIO ANAΛOΓIO

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ

ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Στην Aθήνα:

BIBΛIOΠΩΛEIO BIBΛIOPYΘMOΣ

EKΔ. ΣABBAΛA (ZΩOΔ. ΠHΓHΣ 18)

Στη Θεσσαλονίκη:

BIBΛIOΠΩΛEIO BIBΛIOPYΘMOΣ

EKΔ. ΣABBAΛA (BAΣ. HPAKΛEIOY 47)

BIBΛIOΠΩΛEIA IANOΣ (APIΣTOTEΛOYΣ 7, METAMOPΦΩΣEΩΣ

24 - KAΛAMAPIA, ΦIΛIΠΠOYΠOΛEΩΣ 57 - AMΠEΛOKHΠOI,

25ης MAPTIOY 45

ΠΥΞΙΔΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠOΛΗ ΤOΥΣ

ΠOΛΙΤΕΣ ΤOΝ ΠOΛΙΤΙΣΜO

ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ:

ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔOΣΚOΠΙΚΗ

«ΠOΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ»

ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 6483

ISSN 1790-6075

ΕΚΔOΤΗΣ – ΥΠΕΥΘΥΝOΣ ΕΚΔOΣΗΣ

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ

ΕΠΙΚOΙΝΩΝΙΑ

«ΠΥΞΙΔΑ» / ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ

ΤΘ 53 ΤΚ 73131 ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΗΛ: 2821074104 / 6974739122

FAX: 2821036364

e-mail: [email protected]

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Μ. ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΒΟΥΛΕΣ

KΩΣTAΣ ΓYΠAPAKHΣ

ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΡΜΑΡΑΚΗΣ

ΣΙΣΣΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ

ΒΟΥΛΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗ

ΔΗΜOΣ ΚΕΡΔΕΛΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΤΣΟΓΛΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ

ΠΕΤΡOΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΛΙΚOΥΤΣΑΚΗΣ

KΩN/NOΣ MΠAΣIOΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΟΝΙΔΗΣ

MYPTΩ KONTOMΙTAKH

ΓΙΩΡΓΟΣ MANOYΣEΛHΣ

NIKOΣ MANOYΣEΛHΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΓΟΥΛΟΣ

ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΕΡΑΚΗ

BAΣIΛHΣ ΠAΠAΣTAMOΣ

ΝΕKΤΑΡΙOΣ ΠΑΥΛOΥ - ΠΕΤΡOΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΙΒOΛΑΚΗΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠΑΝOΥΔΑΚΗΣ

ΓΙΩΡΓOΣ ΤΣΙΜΑΣ

ΣΟΦΙΑ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗ

ΝΙΚOΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝOΥ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ

ΣKITΣA - ΣΧΕΔΙΑΣΜOΣ ΕΝΤΥΠOΥ

ΝΙΚOΣ ΠΑΡΘΕΝOΠOΥΛOΣ τηλ. 6974430507

ΣΗΜΑ ΕΝΤΥΠOΥ

ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ

Η πυξίδα πρoσφέρεται με αντίτιμo

τη διάδoση και τη συμμετoχή

Η ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ:

Καλλικράτης, και τώρα «πρόσωπο με πρόσωπο» με την πραγματικότητα !!!

Οι δημοτικές εκλογές αποτελούν πλέον μέρος της πρό-σφατης ιστορίας. Αυτό που αποτελεί παρόν είναι οι δη-μοτικές αρχές οι οποίες έρχονται να υλοποιήσουν μια

σειρά από πολιτικές στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης πουυποβάλλονται από το μνημόνιο. Την ίδια στιγμή οι οικονομικοίπόροι που διατίθενται για την υλοποίηση του Καλλικράτη όχιμόνο δεν είναι εξασφαλισμένο ότι θα αυξάνονται ισοδύναμα μετο μέγεθος των υποχρεώσεων, αλλά αντίθετα πρέπει να θε-ωρείται βέβαιο ότι σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικήςκρίσης, θα μειώνονται δραστικά. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες μια ισχυρή, μαχητική, αποτελε-σματική και κοινωνικά ευαίσθητη Δημοτική Αρχή, που θα στα-θεί δίπλα στην δοκιμαζόμενη τοπική κοινωνία, είναιπερισσότερο από ποτέ αναγκαία. Σήμερα έχομε ανάγκη από μια Δημοτική Αρχή που στο κέντροτης πολιτικής της θα είναι οι τοπικές ανάγκες και το δημόσιοσυμφέρον, θα τηρεί ευλαβικά την ισοπολιτεία, θα στηρίζει τιςσυλλογικές δημιουργικές πρωτοβουλίες, θα στέκεται με αντικειμενικότητα και αποτελεσματικά δίπλαστα μικρά και μεγάλα καθημερινά προβλήματα των δημοτών,προτάσσοντας τις αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης και τηςσυλλογικής δράσης. Μια Δημοτική Αρχή αποτελεσματική, αυστηρή και δίκαιη στηνδιαχείριση του κοινωνικού πλούτου, με σαφές και συνεκτικόαναπτυξιακό όραμα. Μια δημοτική Αρχή αποφασισμένη να δια-φυλάξει τα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά του Δήμου. Που θαενώνει και δεν θα διαιρεί. Μια Δημοτική αρχή που θα υπηρε-τεί το συνολικό και συλλογικό συμφέρον χωρίς διαχωρισμούς,αλλότριους σκοπούς κι επιδιώξεις. Μια Δημοτική Αρχή πουδεν θα είναι απολογητής μιας κοινωνικά ανάλγητης πολιτικής. Στο νέο τοπίο αυτό που, μέσα σε όλα , διακυβεύεται είναι τοκατά πόσον η αυτοδιοίκηση θα είναι ΤΟΠΙΚΗ. Κατά πόσο θα μι-λάμε για δομές που θα είναι δίπλα στον πολίτη, θα μπορούννα αφουγκράζονται τις αγωνίες του, θα μπορούν να λύνουν ταπροβλήματα της καθημερινότητας του.Κρίσιμο στοιχείο για την πορεία του κάθε νέου δήμου αποτε-λεί το σε ποιο βαθμό θα αναπτυχθούν λογικές συλλογικήςπροσέγγισης των τοπικών προβλημάτων και όχι τοπικιστικέςαγκυλώσεις. Σε ποιο βαθμό δήμαρχοι και δημότες θα συνει-δητοποιήσουν ότι τα προβλήματα τους είναι και προβλήματατου διπλανού τους.Οι νέες δημοτικές αρχές θα χαράξουν τις πορείες τους.Όμως, για να μην μείνουν εκτός του όποιου σχεδιασμού πε-ριοχές, κοινωνικές ομάδες, προβλήματα κτλ αυτό που χρει-άζεται είναι η ενεργή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών. Έτσιώστε να λειτουργήσει και όπου χρειαστεί να επιβληθεί το το-πικό στοιχείο της αυτοδιοίκησης. Δράση λοιπόν.

Ματθαίος Φραντζεσκάκης

Page 3: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 20113

«Η Ελλάδα θα πρέπει να ασφαλίσει τοχρέος της με τα αγαθά που διαθέτει,όπως τα νησιά, έτσι ώστε να πείσει τιςαγορές ότι τα χρήματα που δανείζεταιδε θα χαθούν, δήλωσε ο επικεφαλήςτου γερμανικού Ινστιτούτου IWH, UlrichBlum στο Reuters.

Συμπλήρωσε μάλιστα ότι το ίδιο έκανεκαι η Γερμανία λίγο μετά τον πρώτοΠαγκόσμιο Πόλεμο, «αυτό ακριβώς κά-ναμε και στη Γερμανία το 1923».

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Blum «ό,τι και να κάνει η Ελλάδαδεν μπορεί να πείσει τις αγορές ότι θα μπορέσει να ξεπληρώσει ταδάνεια, οπότε και ζητούν κάτι πιο χειροπιαστό», τα νησιά μας.

«Τα νησιά πάντα θα αξίζουν περισσότερα από τα χρέη της χώρα,έτσι δεν χρειάζεται να πουληθούν» λέει και εξηγεί ότι αν υποθη-κεύσουμε τα νησιά τότε τα δάνεια θα γίνουν φθηνότερα καθώς δενθα βασίζονται στην εικασία ότι τα χρήματα θα μαζευτούν από φό-ρους, αλλά θα είναι ήδη υποθηκευμένα!»

Η παραπάνω πρόταση-θέση θα μπορούσε να μας είναι αδιάφορη ήεπικοινωνιακά εξοργιστική δέκα χρόνια πριν. Δυστυχώς σήμερααποτυπώνει μια θέση η οποία δεν απέχει από μια προσέγγιση βα-ρύνουσα, πολλών «φίλων» μας για το μέλλον αυτής της χώρας.

Η κυβέρνηση , και όσοι την στηρίζουν, στο κρεσέντο μνημονιακήςπολιτικής κατάφεραν θέσεις όπως η παραπάνω να ακούγονται με«ενδιαφέρον». Φυσικά στη βάση του να «απαλλάξουμε τη χώρα απότα χρέη της». Για το καλό μας δηλαδή!

Σαφώς από μια τέτοια οπτική έχει εκλείψει εδώ και καιρό η έννοιατης ατομικής αλλά και της συλλογικής ανεξαρτησίας ως στοιχείαδομικά μιας κοινωνίας. Πάνω από τους αριθμούς και σαφώς πάνωαπό λογιστικά ισοζύγια.

Οι θέσεις γενικευμένης «σωτηρίας» μιας χώρας οι οποίες αφή-νουν έξω από το κάδρο τους τον άνθρωπο δεν αποτελούν εφεύ-ρημα των νέο-μνημονιακών σωτήρων. Εδώ και δεκάδες χρόνιαυπάρχουν ως κοινωνικό-οικονομικά καρκινώματα. Ως εργαλεία μει-οψηφιών – σωτήρων που απλά αδιαφορούν για τον άνθρωπο γιατίαγωνιούν για την ευημερία των αριθμών. Για τόσο επικίνδυνους μι-λάμε!!!

Γράφειo Mατθαίoς

Φραντζεσκάκης

ΗΕλλάδα χαρακτηρίζεται ανεπίσημα ως χώρα υποδο-χής μεταναστών. Αυτός ο ανεπίσημος χαρακτηρισμόςεπιβεβαιώνεται από την ίδια την πραγματικότητα. Δεν

υπάρχει στη χώρα μας ούτε ένας κάτοικος, είτε αλλοδαπόςείτε ημεδαπός, είτε ενήλικος είτε ανήλικος που να μην έρ-χεται καθημερινά σε επαφή με μια πραγματικότητα που επι-βεβαιώνει την πολυποίκιλη σύνθεση του πλη-θυσμού μας. Ο αριθμός των ανθρώπων που χα-ρακτηρίζονται ως «οικονομικοί μετανάστες»ποικίλει από ένα μέχρι δύο εκατομμύρια. Η δια-κύμανση αυτή καλύπτει και τις επίσημες εκτι-μήσεις του κράτους και τις ανεπίσημες δια-φόρων ομάδων ή οργανώσεων. Όπως και ναχει, το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό, μάλλον πολυπλο-κότερο και από το οικονομικό. Και επειδή ακριβώς το συγ-κεκριμένο οικονομικό σύστημα σε μια περίοδο κρίσης δενμπορεί να δώσει διέξοδο στον γηγενή πληθυσμό, φανταστείτεπόσο μάλλον θα μπορούσε να δώσει λύσεις σε ανθρώπουςπου έρχονται και θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν εδώ;Πριν από λίγο καιρό γίναμε μάρτυρες μιας σπάνιας και συγ-κλονιστικής σκηνής που ίσως όμως να είναι για κάποιουςανθρώπους η καθημερινότητά τους. Την ώρα της αλλαγήςτου χρόνου βρισκόμασταν στην Πάτρα, πόλη που επισκε-φτήκαμε φέτος για πρώτη φορά. Οι πανηγυρικές σειρήνεςτων πλοίων στο λιμάνι της πόλης έδωσαν το «σύνθημα» γιαδεκάδες αλλοδαπούς μετανάστες να τρέξουν μαζικά προςένα συγκεκριμένο καράβι και να επιχειρήσουν ομαδική εί-σοδο με το ζόρι στο αμπάρι και σε χώρους του καραβιού.Σύντομα το καράβι σήμανε συναγερμό ενώ δεκάδες άλλοιμετανάστες πετάγονταν μέσα στο σκοτάδι από διάφορα ση-μεία του λιμανιού τρέχοντας προς εκείνο το πλοίο το οποίοκάποιος φαίνεται πως τους σφύριξε ότι θα τους οδηγού-σε στη γη της Ελευθερίας. Συναγερμός σήμανε και σε όλοτο λιμάνι ενώ τα περιπολικά του Λιμεναρχείου έτρεχαν απά-νω - κάτω. Το καράβι άρχισε (αμυνόμενο) να σηκώνει τονκαταπέλτη του ενώ κάποιοι φουκαράδες κρέμονταν σαν τσαμ-πιά από την άκρη του την ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι πε-τάγονταν έξω προς την προβλήτα κακήν – κακώς. Όλοι αυ-τοί οι δύσμοιροι προφανώς είχαν εσφαλμένη πληροφορίαγια λάθος καράβι αφού 10 λεπτά μετά το έμπα του καινούριουχρόνου ένα άλλο πλοίο εμπορικό 200 μέτρα πιο πέρα ανα-χωρούσε για το δρομολόγιό του. Λαθρομετανάστες – μετανάστες: μια ζωή χωρίς τόπο, μια

ζωή χωρίς σπίτι, μια ζωή χωρίς σύνορα, ανέστιοι με μονα-δική ελπίδα ένα σήμα πως κάποιος φεύγει και θα τους πά-ρει μαζί τους σε κάποιο φορτηγό, σε κάποιο τρένο, σε κά-ποιο πλοίο…Ποια είναι εκείνη η Αρχή που διαχωρίζει τους ανθρώπουςσε πολιτισμένους και μη; Ποια είναι εκείνη η μοίρα που θα

κάνει την συντριπτική πλειοψηφία των αν-θρώπων του πλανήτη να γεννιούνται σε χώ-ρες που τις κατατρέχουν πόλεμοι, πείνα, αρ-ρώστιες, Φτώχεια; Αν σήμερα εμείς στην …Δύση έχουμε την άνεση να ζούμε με μια στοι-χειώδη αξιοπρέπεια, αυτό οφείλεται – είτε θέ-λουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι - στο γε-

γονός ότι τουλάχιστον 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη Γηζουν σε συνθήκες που δεν θα τις χαρακτηρίζαμε ούτε καν«συνθήκες ανέχειας». Εμείς, οι έλληνες, ένας λαός μετα-ναστών φθάνουμε στο σημείο να υψώνουμε κατά πλειοψη-φία τείχος στον Έβρο και τείχη στους άλλους ανθρώπουςτου πλανήτη όταν την ίδια στιγμή πολλοί άνθρωποι της δι-κής μας νέας γενιάς ετοιμάζονται να αναζητήσουν την τύχητους εκτός των Ελληνικών συνόρων. Αλλά μπορεί ορισμέ-νοι να πουν ότι εμείς οι Έλληνες ανήκουμε στους … «πο-λιτισμένους Δυτικούς» και όχι στους μελαμψούς διακονιά-ρηδες… Είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι η χώρα μας έχει πολιτικέςή και ηθικές αρχές απέναντι στους μετανάστες. Το ότι χι-λιάδες κυκλώματα ανά τον κόσμο σπρώχνουν αυτούς τουςδύσμοιρους προς την «προοδευμένη Δύση» για να εξυπη-ρετήσουν ίδια οφέλη, με αυτό δεν ασχολείται κανένας. Τη-ρουμένων των αναλογιών, στη χώρα μας τα ισχυρά κυ-κλώματα πολιτικής και παραπολιτικής εξουσίας που λυ-μαίνονται εδώ και χρόνια το δημόσιο χρήμα από τις τσέπεςμας μάς αναγκάζουν τώρα όλους εμάς να σκεφτόμαστε τηδυνατότητα εξόδου και εγκατάλειψης αυτού του τόπου πουέλαχε να είναι το πατρικό μας. Η Ευρώπη ολόκληρη, η Ευ-ρώπη των λαών θα μπορούσε να υιοθετήσει τη δική της πο-λιτική ανάκαμψης και να δώσει τροφή και χέρι βοηθείας καιστήριξης σε ανθρώπους που γεννήθηκαν, ζουν και πεθαί-νουν στο απόλυτο κενό. Το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέ-ρος των ελλήνων φαίνεται να υιοθετεί την πολιτική του Τεί-χους μοιάζει απογοητευτικό. Αλλά… καιρός φέρνει τα λά-χανα καιρός τα παραπούλια.

Των ΑντώνηΠεριβολάκη &

ΜατθαίουΦραντζεσκάκη

Η μετανάστευση σε ρε μινόρε

Page 4: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

4ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Στη Δίκη του Κάφκα ο ήρωας ο ανώνυμος Κ. παραπέμπεται στοδικαστήριο. Ένα δικαστήριο του οποίου ο Κ. ούτε την ύπαρξηεγνώριζε, ούτε τις αρμοδιότητες επί του προσώπου του είχε

κατά νου, μα και ούτε και τις λειτουργίες που καλούταν να επιτε-λέσει μπορούσε να κατανοήσει. Και πάνωαπό όλα δεν γνώριζε τους κανόνες που τοδιέπουν.Ο ήρωας, ο Κ., αντιστέκεται, ανθίσταται,επαναστατεί. Αναζητάει τη λογική της εξου-σίας στα δίκτυα της οποίας έχει μπλεχτείώστε να την ανατρέψει. Μα όσο ασχολείταιμε αυτή, με την εσωτερική ζωή και λογικήαυτής της εξουσίας, τόσο εγκλωβίζεται σαθήραμα εντός της.Ο Κ. αντιμετωπίζει ένα στρατηγικό δίλλημα.Να αναζητήσει την λογική που τον διώκει ώστε να αποδείξει τηναθωότητά του; Ή να την αγνοήσει απονομιμοποιόντας την και συ-νάμα διαφημίζοντας την ενοχή του; Τελικά επιλέγει την πρώτη επι-λογή. Κι όσο αναζητάει τη λύση στο πρόβλημα της ενοχής του τόσοαυτή, όντας καλά κρυμμένη, υπεκφεύγει της κατανόησης του.Τελικά ο Κ. είναι καταδικασμένος γιατί ετούτη η εξουσία που τον

γυρεύει υπάρχει και προϋποθέτει δύοπράγματα: Την αποδοχή της ενοχής τουπροκαταβολικά, και την έλλειψη πρόθεσηςή επιθυμίας εκ μέρους του να συλλάβει τονκανόνα στη βάση του οποίου λειτουργεί.Μου ήρθε η «Δίκη» αυτές τις μέρες στο

μυαλό. Τη θύμηση της μου έφερε ο κυρ. Θόδωρας. Βουλευτής απόόταν είχε ακόμα μαλλί, υπουργός από πάντα του. Άνθρωπος εμπε-δωμένος εντός του πολιτικού συστήματος της χώρας. Κάτι σαν θε-σμός και ο ίδιος με τη διακριτική ευχέρεια του να ξεσπαθώνειφασίζοντα λογύδρια προς όποιον και ότι θέλει…Μα ετούτη τη φορά ο κυρ. Θόδωρας τα έβαλε με το λαό, με το υπο-κείμενο που τόσα χρόνια του δίνει το ρόλο του εξουσιαστή και είπε:« Κανένας πολιτικός δεν είναι τόσο διεφθαρμένος, όσο διεφθαρ-μένοι είναι οι πολίτες». Λέγοντας οι πολίτες ο κυρ. Θόδωρας εν-νοούσε εκείνα τα καθιζήματα, που μέσα στη σήψη τους τα ζώα, τόσαχρόνια αυτόν εκλέγανε. Παροξυσμός ειλικρίνειας; Θέατρο του πα-ραλόγου; Τίποτα από τα δύο. Επίκληση μίας καθολικής, γενετήσιας(από συστάσεως του Ελληνικού κράτους δεν είπε;) ενοχής τηνοποία πρέπει όλοι συλλογικά να αποδεχτούμε αν θέλουμε να συ-νομιλήσουμε με τους θεσμούς που μας εξουσιάζουν.Και ο δημόσιος υπάλληλος ένοχος για την τεμπελιά του και την πε-λατειακή σχέση που τον έφερε στη θέση του. Και ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος ένοχος για την ελλειπή παραγωγικότητά του που τον κάνει μηανταγωνιστικό σε σχέση με τα 12χρονα στην Μπανγκόκ. Και ο αγρό-της ένοχος που κατασπατάλησε τις επιδοτήσεις. Και ο γιατρός πουέπαιρνε φακελάκι και ιδιώτευε διαβάλλοντας ένα άρτιο σύστημα

υγείας. Και ο καθηγητής πανεπιστημίου που παρά την ανύπαρκτηχρηματοδότησή του δεν μας έφερε πολλά Νόμπελ ο τεμπέλης. Καιο δασκαλάκος που απεργούσε αφήνοντας τα παιδιά μας αγράμματα.Και ο μικροεπιχειρηματίας που συλλήβδην σήμερα φορολογείτε με

την περαίωση ως εάν να μην υπάρχει εν-δεχόμενο να μην φοροδιέφευγε. Στη λο-γική του κυρ. Θόδωρα όλοι είμαστε ένοχοι.Όλοι.Ενοχή και άγνοια. Αυτές είναι η προϋποθέ-σεις για να διατηρήσει ο κυρ. Θόδωρας τηθέση του σήμερα. Ενοχή για να μην είναιπροφανής η κατάρρευση του πολιτικού συ-στήματος που τον ανέδειξε και η κατα-στροφή στην οποία μας οδήγησε ναπροβάλει σαν κομμάτι μίας συνολικότερης

κατρακύλας ολάκαιρης της κοινωνίας. Και άγνοια, ώστε να αγνοή-σουμε ότι όσα μας συμβαίνουν, η κρίση, οι συνταγές για την υπέρ-βασή της, η ανεργία, η υποχώρηση των δημοκρατικών μαςκεκτημένων κ.α. δεν είναι αποκλειστικά ελληνικά φαινόμενα. Είναισημεία των καιρών αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου μοντέλουεξουσίας που στηρίζονταν στην άνευ όρων αναπαραγωγή του κε-φαλαίου ως μοναδικό δρόμο κοινωνικής ευημερίας, μίας παγκό-σμιας κλίμακας μετατόπισης του συσχετισμού δυνάμεων και ενόςάνευ προηγουμένου κοινωνικά άδικου και περιβαλλοντικά κατα-στροφικού μοντέλου ανάπτυξης. Αποκρύπτοντας όλα αυτά ως δυ-νητικές αιτίες των δεινών που μας βρίσκουν, οι συγκεκριμένεςπολιτικές επιλογές των ομόσταβλων του κυρ. Θόδωρα παρουσιά-ζονται ως αναπόφευκτες. Ως φυσικό αποτέλεσμα της συλλογικήςμας ενοχής.Σε τραπέζια σε παρέες και στα σπίτια ακούει κανείς παντού το ίδιοερώτημα αυτό τον καιρό. «Που θα μας βγάλει αυτή η ιστορία;». Φαί-νεται πως εμείς, οι πρώην ψηφοφόροι των κυρίων Θόδωρων αυτήςτης χώρας, παρά τις δικές τους διαπιστώσεις, δεν είμαστε τόσοδιεφθαρμένοι όσο μας παρουσιάζει. Συνεχίζουμε να προσδοκάμετην έλευση της δικαιοσύνης, συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην προ-νοιακή μέριμνα της εξουσίας απέναντι μας, συνεχίζουμε να θεω-ρούμε ότι η εξουσία προβλέπει μία θέση για εμάς, έστω καιυποβαθμισμένη, στη νέα κοινωνία που οι πολιτικές της κρίσης καιτου μνημονίου κατασκευάζουν. Αδυνατούμε όμως να συλλάβουμεότι οι σημερινές διέξοδοι που προτάσσονται δεν προϋποθέτουν τηδική μας αναπαραγωγή, δεν προϋποθέτουν την επιβίωση της κοι-νωνίας. Και αδυνατούμε να συλλάβουμε ότι όχι, αυτή τη φορά ηεξουσία δεν θα μας αφήσει ίχνος οξυγόνου πέρα από αυτό που θαδιεκδικήσουμε για τον εαυτό μας, πέρα από όσο εμείς θα κατακτή-σουμε και ούτε ανάσα παραπάνω. Όπως και ο Κ. έτσι και εμείς συ-νεχίζουμε να φανταζόμαστε ότι λίγο πριν το φόνο κάποια θείαπρόνοια, κάποια ανώτερη δύναμη ή κάποιος από μηχανής θεός θαπαρέμβει και θα μας διασώσει.

επιμέλειακειμένου

o MιχάληςNικoλακάκης

Άρχισαν πάλι τις αηδιαστικές ευγένειες

«…Άρχισαν πάλι τις αηδιαστικές ευγένειες,δίνοντας ο ένας στον άλλο το μαχαίρι πάνωαπό το κεφάλι του Κ. Ο Κ. καταλάβαινε πωςπερίμεναν να αρπάξει το μαχαίρι και να το μπή-ξει ο ίδιος στο στήθος του. Αντί γι’ αυτό όμως,γύρισε το λαιμό του, που ήταν ακόμα ελεύθε-ρος, και κοίταξε γύρω. Ήταν αδύνατον ναέρθει στο ύψος των περιστάσεων, δεν μπο-ρούσε στο κάτω κάτω να επωμιστεί όλα τα κα-θήκοντα των αρχών. Η ευθύνη γι’ αυτή τητελευταία αδυναμία του βάραινε τους ώμουςεκείνου που του είχε στερήσει κάθε απομει-νάρι δύναμης αναγκαίας για μια τέτοια πράξη.Η ματιά του έπεσε στο τελευταίο πάτωμα τουσπιτιού που συνόρευε με το λατομείο. Σαν τοξαφνικό πέρασμα μιας φλόγας, άνοιξαν διά-πλατα τα παντζούρια ενός παραθύρου, η φι-γούρα ενός άντρα, το περίγραμμα της αχνό καιλεπτό απ’ το ανοικτό παράθυρο, απλώνονταςτα χέρια. Ποιος ήταν; Κάποιος φίλος ίσως; Κά-ποιος καλός άνθρωπος; Κάποιος που συμμε-ρίζεται τα βάσανα των άλλων; Κάποιος πουήθελε να βοηθήσει; Ήταν μόνο ένας; Ή βρί-σκονταν όλοι εκεί; Μπορούσε να ελπίζειακόμα σε κάποια βοήθεια; Υπήρχαν επιχειρή-ματα υπέρ του που είχαν ξεχαστεί; Και βέβαιαυπήρχαν. Γιατί όσο ακλόνητη κι αν είναι η λο-γική, δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί στη θέ-ληση για ζωή. Που ήταν ο Δικαστής, που δεντον είχε δει ποτέ; Που ήταν το Ανώτατο Δικα-στήριο στο οποίο δεν έφτασε ποτέ; Σήκωσετα χέρια ψηλά, τεντώνοντας ολάνοιχτα τα δά-χτυλα. Ωστόσο, τα χέρια του ενός κυρίου είχαντυλιχτεί κιόλας γύρω από το λαιμό το Κ., κι οάλλος έμπηξε το μαχαίρι βαθιά στη καρδιά καιτο γύρισε δύο φορές. Με μάτια που έσβηναν,ο Κ. πρόλαβε να δει τα πρόσωπα των δύο κυ-ρίων, που σκυμμένοι κοντά στο πρόσωπο του,με τα μάγουλα τους κολλητά, παρακολουθού-σαν την εκτέλεση της απόφασης. «Σαν τοσκυλί!» είπε, λες και η ντροπή θα εξακολου-θούσε να υπάρχει και μετά το θάνατο του.»

Φ. Κάφκα, Η δίκη, Γράμματα, 1991, σσ. 234-235.

Η αναπόφευκτη ενοχή, ή αλλιώς από τον Φραντς Κάφκα στο Θεόδωρο Πάγκαλο

Για να μπορεί να

έρχεται η ΠΥΞΙΔΑ

στο σπίτι σας…

Αλλά και γενικώς για να μπορεί να κυκλοφορεί απρόσκοπτα…Συνδρομή ετήσια 10 ευρώ

Υπηρεσίες – Τράπεζες – Φορείς 50 ευρώΣυνδρομή υποστήριξης … Κατά συνείδηση

Το ποσό της συνδρομής σας μπορείτε να το καταθέσετε στους λογαριασμούς μας:

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 5758-020951-719ΙΒΑΝ GR40 0172 7580 0057 5802 0951 719ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣΤΡΑΠΕΖΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝEΤAIΡΙΣΤΙΚΗΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΙΒΑΝ GR33 0870 0410 0000 0001 1181 348ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣή να στέλνετε επιταγή στην διεύθυνση: Πυξίδα Της Πόλης, Τθ 53 / ΤΚ 73135Χανιά Κρήτης

Μην ξεχνάτε να σημειώνετε το όνομα σας

Page 5: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 20115

Σίγουρα είναι ένας συνδυασμός όλωναυτών, όμως, χωρίς να δηλώνω ειδικόςστο θέμα, πιστεύω παράλληλα ότι η κάθε

είδους τεχνολογική εξέλιξη επιτυγχάνεται ότανοι συνθήκες, κοινωνικές, οικονομικές και πολι-τικές ωριμάζουν. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότικατά τη διάρκεια των πολέμων η επιστήμη προ-χωράει πιο γοργά παρά ποτέ. Σε κάθε περί-πτωση, οι τεχνολογικές εξελίξεις θέτουν στηνυπηρεσία του ανθρώπου, μερικά από τα μεγα-λύτερα όνειρά του ή τους πιο φρικτούς εφιάλτεςτου.

Το θέμα είναι μεγάλο, μεγαλύτερο από το εύροςενός άρθρου ή ενός μηνιαίου φύλλου, γι’ αυτόκαι θα επικεντρωθώ στην Τεχνολογία εκείνηπου ερευνάται, σχεδιάζεται και υλοποιείται πε-ρισσότερο για να πουληθεί ως καταναλωτικόαγαθό και πολύ λιγότερο για να λύσει ένα επι-στημονικό πρόβλημα. Με λίγα λόγια, η τεχνολο-γία αυτή δεν έρχεται για να ικανοποιήσει μιαυφιστάμενη ανάγκη της κοινωνίας, αλλά κυρίωςγια να δημιουργήσει νέες καταναλωτικές ανάγ-κες και επιθυμίες, χρησιμοποιώντας το Μάρκε-τινγκ και τις αρχές του. Στην κατηγορία αυτή θασυναντήσουμε κλάδους όπως η αυτοκινητοβιο-μηχανία και οι συναφείς με αυτήν κατηγορίεςμοτοσικλετών, σκαφών, κ.α. ειδών πολυτελείας,η τηλεοπτική τεχνολογία, η κινητή τηλεφωνία,τα κάθε είδους «έξυπνα» οικιακά και επαγγελ-ματικά συστήματα και φυσικά, η τεχνολογία τωνειδών Πληροφορικής και των ΗλεκτρονικώνΥπολογιστών. Αυτή η τελευταία κατηγορία δενέχει ακόμα συμπληρώσει τα τριάντα της χρόνια,όσο αφορά τους προσωπικούς ΗλεκτρονικούςΥπολογιστές, κι έτσι μπορεί να μελετηθείκάπως ευκολότερα από τις υπόλοιπες.

Επεξεργαστές, Ηλεκτρονικές Πλακέτες, ΘύρεςΕπικοινωνίας, Οθόνες, Εκτυπωτές ή άλλα Περι-φερειακά, Μαγνητικά Μέσα Αποθήκευσης, όλααυτά αποτελούν τα υποχρεωτικά ή προαιρετικάτμήματα που συνθέτουν έναν προσωπικό Ηλε-κτρονικό Υπολογιστή. Η σύνθεση αυτή παρότιδιαφοροποιήθηκε, εμπλουτίστηκε και εξελίχ-θηκε, παρέμεινε σχεδόν η ίδια από τις αρχέςτης δεκαετίας του ’80, οπότε και παρουσιά-στηκε για πρώτη φορά ο P.C. στον άνθρωπο. Ανεξετάσουμε οποιαδήποτε από τις παραπάνω κα-

τηγορίες συνθετικών τμημάτων του Η/Υ, θα δια-πιστώσουμε μια εξελικτική πορεία στηριγμένηπερισσότερο στη βελτιστοποίηση του κέρδουςκαι της απορρόφησης του στοκ, παρά στη λει-τουργική εξυπηρέτηση του χρήστη.

Οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές δεν διέθε-ταν κανένα μαγνητικό μέσο αποθήκευσης δε-δομένων, δηλαδή δεν περιελάμβαναν ούτεμόνιμο σκληρό δίσκο, ούτε μονάδα δισκέττας.Δεδομένου ότι ένα τέτοιο σύστημα ήταν από-λυτα αντιλειτουργικό για το χρήστη, αφού με τοσβήσιμό του διακόπτη χάνονταν όλα τα δεδο-μένα, πολύ σύντομα παρουσιάστηκε στις stan-dard συνθέσεις των P.C. η δισκέτα των 180.000χαρακτήρων. Μπορεί σήμερα να φαντάζειαστείο, όμως στα μέσα της δεκαετίας του ’80αυτό το floppy disk drive στοίχιζε όσο ένας μι-σθός, ενώ ένα κουτί δισκέττες στοίχιζε από5.000 – 10.000 δραχμές. Αν αναλογισθείτε τούψος του βασικού μισθού εκείνη την εποχή, θατρομάξετε με το κόστος της τεχνολογίας! Στησυνέχεια «ο Κύριος εποίησε» τη δισκέττα των360.000 (360K) χαρακτήρων, γεγονός εξαιρε-τικά ελκυστικό αφού διπλασίαζε τη χωρητικό-τητα της δισκέττας, αλλά δυστυχώς απαιτούσενα αλλαχθεί το drive και η τιμή της νέας συ-σκευής δεν ήταν καθόλου ελκυστική. Το πραγ-ματικά «περίεργο» ήταν ότι κατά το χρονικόδιάστημα που και οι δύο τεχνολογίες κυκλοφο-ρούσαν στην αγορά, η τιμή του «νέου καιωραίου» ήταν οριακά απαγορευτική, ενώ του«παλαιού» ήταν εξαιρετικά δελεαστική, τόσοπου σχεδόν του συγχωρούνταν το ότι ήταν προςαπόσυρση.

Η συνέχεια ήταν εξίσου εντυπωσιακή και στιςδύο παραπάνω διαστάσεις, την τεχνολογική καιτην οικονομική. Η δισκέττα των 1.2 ΜΒ δεν άρ-γησε να εμφανιστεί, τετραπλασιάζοντας σχεδόντη χωρητικότητα του χρήστη αλλά οι τιμές ήταντόσο τσουχτερές που έκαναν την απόφαση βά-σανο. Η δισκέττα και το drive των 1.44 ΜΒ καιτων 3.5 ιντσών άλλαξε για μια ακόμα φορά ταδεδομένα όχι τόσο σε χωρητικότητα όσο σεασφάλεια, αλλά παράλληλα άρχισαν να κάνουντην εμφάνισή τους οι σκληροί δίσκοι των 5-10αρχικά και των 20 ΜΒ στη συνέχεια στον stan-dard εξοπλισμό. Το 1986, λίγο πριν την εποχή

του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας και του Γκάλη,είχα αγοράσει, ως φοιτητής, ένα τέτοιο σκληρόδίσκο στην τιμή των 95.000 δρχ., τον οποίο πλή-ρωσα με γραμμάτια ενός χρόνου. Το καλοκαίριτου ίδιου χρόνου δούλεψα σε ένα ξενοδοχείοεισπράττοντας 45.000 δρχ. μικτά μηνιαίως. Οιμαλακοί δίσκοι – δισκέττες – είχαν φτάσει σταόριά τους κι έτσι το βάρος της εξέλιξης των μα-γνητικών μέσων ανέλαβαν να «σηκώσουν» οιμόνιμοι σκληροί δίσκοι. Τα 20 ΜΒ αργά αλλάσταθερά, σε μια πορεία περίπου 20 ετών έφτα-σαν το 1 Gigabyte, αλλά μόλις 5 χρόνια αργό-τερα χιλιαπλασιάστηκαν φτάνοντας στοTerabyte, το οποίο, κάποτε, μόνο στις ταινίεςεπιστημονικής φαντασίας το ακούγαμε. Σε πα-ράλληλη εξέλιξη, το CD αρχικά ως Read Onlyκαι στη συνέχεια ως Read-Write και το DVD, κατ’αντιστοιχία, δημιούργησαν δύο ακόμα στάδια τε-χνολογικής εξέλιξης, φέρνοντας τα μεταφερό-μενα μαγνητικά υλικά κοντά στα 5 GB.

Σε όλα αυτά τα στάδια, η τεχνολογία αναμφι-σβήτητα «προσέφερε» λύσεις στον χρήστη αλλάεπίσης σίγουρα «ξηγήθηκε αλμυρό φιστίκι». Τιςλύσεις τούτες τις συνόδευε οικονομικό δίλλημαστο μέγιστο βαθμό, αφού η απόφαση για τηναγορά της πανάκριβης και υπερτιμημένης νέαςτεχνολογίας, εξισορροπούσε με την αμέσωςπροηγούμενη τεχνολογική λύση η οποία προ-σφερόταν - πλέον - εξαιρετικά φθηνά, αποτε-λώντας μια λύση η οποία βελτιστοποιούσε τολόγο τιμή / απόδοση, αλλά δεν έπαυε να είναι«προς ευθανασία». Παρασυρμένος ο χρήστηςαπό τη διάθεσή του να βρίσκεται εντός της εξέ-λιξης συνήθως προτιμούσε να πληρώνει απί-στευτες υπεραξίες ενώ θα μπορούσε ναεκμεταλλευτεί κάλλιστα την ανάγκη των εται-ρειών για απορρόφηση του προηγούμενου μον-τέλου αγοράζοντας κάτι που, ενώ δεν είχειδιαίτερα μεγάλη διαφορά απόδοσης, είχε εξαι-ρετικά καλύτερη τιμή. Η παραπάνω παρατήρησηισχύει για όλες τις κατηγορίες εξαρτημάτων τωνΗλεκτρονικών Υπολογιστών. Υπάρχουν χρήστεςπ.χ. οι οποίοι ακολούθησαν την εξέλιξη τωνοθονών από τις ασπρόμαυρες στις έγχρωμες,από τις CRT στις TFT και από τις λίγες ίντσεςστις πολλές. Χαρακτηριστικά μπορεί να πει κα-νείς ότι, αν κάποιος χρήστης πορεύτηκε με συ-νέπεια σε όλη αυτή την εξέλιξη των οθονών που

πλαισίωναν τον προσωπικό του υπολογιστή,πληρώνοντας στην υψη-λότερή τους τιμή τα νέαμοντέλα μόλις εμφανι-ζόταν, θα είχε ξοδέψειπάνω από 10.000 € γιααγορά οθονών, παρα-πάνω από κάποιονάλλο, αντίστοιχο χρήστη, ο οποίος σε κάθε πε-ρίοδο απλά αγόραζε το αμέσως προηγούμενομοντέλο, το οποίο ήταν εξαιρετικά φθηνό.

Όλη η παραπάνω ιστορία θυμίζει λίγο τον Σεργ-κέι Μπούμκα, ο οποίος έκανε παγκόσμιο ρεκόρστο άλμα επί κοντώ, ξεπερνώντας τον πήχη των6 μέτρων, πηδώντας – χωρίς υπερβολή- μισόμέτρο ψηλότερα. Στην επόμενη εμφάνισή τουέβαζε τον πήχη έναν πόντο παραπάνω, πηδών-τας εκ νέου μισό μέτρο ψηλότερα, εισπράττον-τας εντούτοις χορηγίες, βραβεία καιμεγιστοποιώντας εν γένει την πρόσοδο. Στηνίδια λογική, η τεχνολογική εξέλιξη ανεβάζει τονπήχη της εξαιρετικά αργά και με σκοπό να οδη-γήσει το χρήστη στο μεγαλύτερο αριθμό ανα-βαθμίσεων, μετατρέποντάς τον ουσιαστικά σεένα αέναο αγοραστή τεχνολογίας. Η ιστορία μετους επεξεργαστές των ηλεκτρονικών υπολο-γιστών είναι ακριβώς η ίδια. Οι 2πύρηνοι πα-ρουσιάστηκαν με τυμπανοκρουσίες, το ίδιο κι οι4πύρηνοι. Σήμερα, ο 48πύρηνος επεξεργαστήςείναι πραγματικότητα και μέσω αυτού και οι χί-λιοι πυρήνες είναι εφικτοί. Αντιλαμβάνεστε νο-μίζω τον επόμενο κύκλο, στην εν λόγω αγορά,εντούτοις, διευρύνοντας τις σκέψεις μας σεόλες τις καταναλωτικές αγορές που χρησιμο-ποιούν αυτή την αναλώσιμη και αναβαθμίσιμη τε-χνολογία – τηλεοράσεις, αυτοκίνητα, συστήματαήχου, κινητά τηλέφωνα κ.λπ. – καταλαβαίνουμεότι κατά κανόνα, αποφεύγοντας την τεχνολογίααιχμής, κερδίζουμε χρήματα, χωρίς να χάνουμειδιαίτερα σε απόδοση και επιδόσεις. Απλά, γιανα μην πανηγυρίζουμε σαν Αμερικανάκια για τοεπόμενο «θαύμα» που σίγουρα θα είναι μιατρισδιάστατη κάμερα ή ένα ακόμα πιο ελαφρύκινητό και το οποίο θα παρουσιάζεται ως η ανα-κάλυψη του αιώνα ενώ θα είναι μια ακόμα -καλάπαρουσιαζόμενη- καταναλωτική παγίδα.

Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης MSc

Τεχνολογική Εξέλιξη – «Σερβίρεται» αργά και στις

κατάλληλες δόσεις, ακριβώς όπως τα Ναρκωτικά

Γράφει οΚυριάκος Γ.Κώτσογλου*

Δεν είναι λίγες οι φορές που προκαλούν τη σκέψη μου τούτες, οι δυο πρώτες του τίτλου λέξεις. «Τεχνολογική Εξέλιξη…». Ποιοςτην προστάζει, τι την προκαλεί, τι την ευνοεί και τι είναι τελικά εκείνο που αποτελεί τον κρισιμότερο παράγοντα για την επίτευξήτης; Από τον τροχό και τη φωτιά, μέχρι την τυπογραφία και την πυρίτιδα κι από την πυξίδα μέχρι τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ταερωτηματικά μου παραμένουν τα ίδια. Είναι οι προσπάθειες των επιστημόνων, τα ερευνητικά κονδύλια, ή απλώς, η θεά Τύχη;

Page 6: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

6ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Aνδρέα Παπανδρέου 40 - Tηλ. 0821041653 - Fax: 0821020059

Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2010

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας.Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα καιΘεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοιαπό τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές τηςΔύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επι-λογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτατης Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιο-τικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οιμισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεταιως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελ-λήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσι-στικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους γιατο μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕόταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικέςπολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογ-κρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλ-ληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμεγια την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμεεμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να στα-ματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μετα-ναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τουςέλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τρια-κόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσα-λονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δενείναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά ταπαιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Κάθε νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να κατα-νοήσει το μέγεθος της ανευθυνότητας τωνπολιτικών ταγών. Όσων τουλάχιστον τα τε-

λευταία τριάντα χρόνια πέρασαν από υπουργικέςθέσεις. Ας τους καταλογίσουμε ανευθυνότητα γιανα μην τους χρεώσουμε με υστεροβουλία, ιδιοτέ-

λεια ή δόλο. Μαθηματικώςβέβαιο ήταν αφού το χρέοςανέβαινε σε κάποια στιγμήη χώρα δεν θα μπορούσε νατο εξυπηρετήσει και τότεθα ερχόταν οι ‘’ελεήμονες’’

δανειστές για να μας χρεώσουν ολόκληρο το μέλ-λον.Το δικό μας και των παιδιών μας. Τέτοια ανευθυνό-τητα. Και τολμούν και βγαίνουν ανερυθρίαστα καιμας λέγουν ότι θα μας σώσουν και μας δίνουν συμ-βουλές χωρίς να ντρέπονται και οι πιο θρασείς ναλένε ‘’μαζί τα φάγαμε’’!!Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πάρτι στήθηκε με τηνσυμμετοχή των πολιτών. Την αμεριμνησία τους, τηραθυμία τους, την ροπή τους στην κακή ευδαιμονία,στην απληστία τους, στην αλλοτρίωση τους. Αλλάυπάρχει μια μικρή διαφορά. Ποιος βεβαιώνει ότι ανο μέσος πολίτης γνώριζε ότι η χώρα οδεύει προςχρεωκοπία θα συνέχιζε με την ίδια αδιαφορία, ανευ-θυνότητα να πράττει τα ίδια; Κανείς. Ενώ οι πολιτι-κοί γνώριζαν και επομένως από εδώ προκύπτει ηεγκληματική τους ευθύνη.Η ευθύνη των πολιτών είναι από δω και πέρα. Νασυνεχίζουν να επενδύουν δηλαδή σε όσους έχουντο πρωτεύθυνον για την κρίση.Η λύση δεν μπορεί να έλθει μέσα από το υποθη-κευμένο και αλλοτριωμένο πολιτικό σύστημα καιτους βραχίονες του. Η λύση θα είναι μέσα από τηνκοινωνία, την κοινωνία που κοχλάζει, που έχει φθά-σει σε σημείο βρασμού. Αλλά η λύση δεν θα είναι οι-κονομική, τεχνική, μια απόπειραεπαναδιαπραγμάτευσης, επαναδιευθέτησης, αλλά

θα είναι λύση πολιτική.Αλλά όχι μιας πολιτικής που ενώ προλέγει δήθεν τιθα γίνει στο μέλλον, μετά έρχεται και μας εξηγείγιατί δεν έγινε. Όχι μιας πολιτικής που ρίχνει ταβάρη στους πολίτες και για τον εαυτό της κρατάτους μηχανισμούς προστασίας της ή ατιμωρισίαςτης. Μόνον την ασυλία και τον νόμο περί ευθύνηςυπουργών να πάρει κανείς, φθάνει ! Διότι τι θα πειβουλευτική ασυλία όταν πρόκειται για αδικήματα τουκοινού ποινικού δικαίου άσχετα με την άσκηση τηςβουλευτικής ιδιότητας ; Παρακολουθήστε την βουλήνα φρίξετε.Και τι θα πει νόμος περί ευθύνης υπουργών ότανακόμα και η υπόθεση του Βατοπεδίου, υπόθεση πουταλάνισε τη χώρα για πάνω από ένα χρόνο, θα μπειτελικά στοπ αρχείο, αφού τα αδικήματα των πρω-ταιτίων με βάση το νόμο περί ευθύνης (διάβαζεανευθυνότητας και ατιμωρησίας) υπουργών, έχουνστην ουσία παραγραφεί; Πέραν τούτου με απίστευ-τους νομικισμούς μας λένε ότι το Δημόσιο δεν υπέ-στη βλάβη!!Αλλά οι υπερνοήμονες πολιτικοί μας έχουν και άλλοόπλα στην φαρέτρα τους για να μας αποκοιμίζουν.Εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές την λένε.Είναι σαν τις ΕΔΕ που διενεργούνται σε όλο το δη-μόσιο τομέα. Η εξεταστική των πραγμάτων δεν απο-καλύπτει αλλά συγκαλύπτει. Από όλες τις δουλειέςπου έκανε η MISENS στην Ελλάδα, 10% πήγαινεστους εμπλεκόμενους στις προμήθειες και στουςπολιτικούς! Υπολογίστε το ύψος της διαφθοράς.Καιρός οι πολίτες να αναστοχαστούν. Να αναστο-χαστούν για τις πράξεις τους και τις επιλογέςτους. Και να στείλουν εκεί που τους αξίζει όσουςρωτούν αν η υπόθεση Βατοπεδίου έβλαψε τηχώρα, ή όσους διατηρούν ακόμα εν ισχύει τουςπροαναφερόμενους νόμους. Έχομε ανάγκη απόένα πολιτικό σύστημα που να παράγει όφελος γιατους πολίτες και όχι για τους πολιτικούς. Αυτόπλέον είναι το διακύβευμα.

Γράφει οΓιώργος

Κοκκινάκος

ΑΣΗΜΑΝΤΑ

Τι να κάνουμεΠολιτική είναι η τέχνη να εμποδίζεις τον κόσμο

να χώνει τη μύτη του σε πράγματα που τον αφορούνPAUL VALERY

Ετοιμάζοντας την Πυξίδα …

Είδαμε

Ανθρώπους που αναζητούν την έξοδο…

Ζήσαμε

Την αγωνία του να αλλάζει ο χρόνος

και να είσαι το τίποτα στο πουθενά !!!

Ακούσαμε

Κραυγές αγωνίας !!!

Διαβάσαμε

Το Μνημόνιο 3

Page 7: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 20117

ΕΛΕΠΑΠ Χανίων 30 χρόνια προσφοράς και ελπιδας

ΗΕΛΕΠΑΠ Χανίων ιδρύθηκε το 1980 καιλειτουργεί από τότε ως κέντρο ανοι-χτής περίθαλψης παιδιών με κινητικά

προβλήματα. Το 1981 το Παράρτημα ξεκί-νησε τη λειτουργία του σε μισθωμένο κτίριοκαι τίθενται σε λειτουργία τα προγράμματαΦυσικοθεραπείας (2 και αργότερα 3 Φυσι-κοθεραπευτές), Εργοθεραπείας (1 Εργοθε-ραπεύτρια), καθώς και το Τμήμα ΚοινωνικήςΥπηρεσίας (1 Κοινωνική Λειτουργός). Επί-σης λειτούργησαν τα Εξωτερικά Ιατρεία τουΚέντρου στελεχωμένα με Ορθοπεδικό, Νευ-ρολόγο και Παιδίατρο. Τα προγράμματα πα-ρακολουθούν αρχικά 19 παιδιά, αριθμός πουαυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.

Η αύξηση αυτή γίνεται αισθητή το 1982 :54 παιδιά παρακολουθούν τα θεραπευτικάπρογράμματα και πραγματοποιούνται 3.211θεραπείες. Την ίδια χρονιά ιδρύεται ΕιδικόΔημοτικό Σχολείο, το οποίο θα συστεγάζε-ται με την ΕΛΕΠΑΠ και σε αυτό θα φοιτούνπαιδιά που συμμετέχουν στα προγράμματάτης. Σημαντικότατη εξέλιξη αποτελεί ηίδρυση του Συλλόγου Γονέων και ΚηδεμόνωνΕΛΕΠΑΠ Χανίων που αποτελεί σύμμαχο καιυποστηρικτή του έργου του Παραρτήματοςμέχρι σήμερα. Στον τομέα των θεραπειώνεφαρμόζεται η μέθοδος νευρομυικής εξέλι-ξης Bobath. Το Παράρτημα ήδη από τότεεξυπηρετεί και παιδιά από άλλους νομούς,λόγω της έλλειψης αντίστοιχου κέντρουστην υπόλοιπη Κρήτη.

Στα μέσα του 1984 η ΕΛΕΠΑΠ Χανίων με-ταστεγάζεται σε μεγαλύτερο, ειδικά διαρ-ρυθμισμένο κτίριο, ώστε να μπορέσει ναεφαρμόσει νέα προγράμματα και να λει-τουργήσει σωστότερα το Ειδικό Σχολείο.

Το 1987 ξεκίνησε τη λειτουργία του τοΤμήμα Λογοθεραπείας με 1 Λογοθεραπεύ-τρια, ενώ ιδρύθηκε και το Ειδικό Νηπιαγω-γείο.

Από το 1988 προσλαμβάνεται Ψυχολόγοςγια τη στελέχωση Ψυχολογικής Υπηρεσίας,με στόχο την αξιολόγηση του δυναμικού τωνπαιδιών και τη στήριξη των οικογενειώντους.

Το 1993 αποκτήθηκε αυτοκίνητο για τημεταφορά των παιδιών του Παραρτήματος κιέτσι δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για τη χρήσημισθωμένου οχήματος, όπως συνέβαινεμέχρι τότε.

Την επόμενη χρονιά ξεκίνησε τη λειτουρ-γία του το πρόγραμμα θεραπείας με χρήσηηλεκτρονικού υπολογιστή.

Η αύξηση των παιδιών που χρειάζονται τιςυπηρεσίες του Παραρτήματος, αλλά και τουΠροσωπικού (4 Φυσικοθεραπευτές, 2 Λογο-

θεραπευτές, 2 Εργοθεραπεύτριες, Κοινω-νική Λειτουργός, Ψυχολόγος, ΒοηθητικόΠροσωπικό, Οδηγός, Διοικητικό Προσωπικό)οδηγεί στην αναζήτηση μεγαλύτερου χώρουγια τη στέγαση του Κέντρου. Έτσι το 1995 ηΜονή Χρυσοπηγής παραχωρεί έναντι συμ-βολικού τιμήματος οικόπεδο στην περιοχήΝεροκούρου για την ανέγερση ιδιόκτητουκτιρίου. Παράλληλα ξεκινά η συγκέντρωσηχρημάτων για την υλοποίηση του έργου.

Το 2000 ολοκληρώνεται και εγκαινιάζεταιτο Σπίτι της ΕΛΕΠΑΠ στα Χανιά κι έτσι το Πα-ράρτημα αποκτά το δικό του ειδικών προ-διαγραφών κτίριο, στο οποίο μπορεί ναστεγάσει όλες του τις δραστηριότητες. Τηνίδια χρονιά προστίθεται στα Εξωτερικά Ια-τρεία Φυσίατρος, η οποία είναι και επιστη-μονική υπεύθυνη του Κέντρου.

Ένα ακόμη μεγάλο βήμα για τη βελτίωσητων υπηρεσιών της κάνει η ΕΛΕΠΑΠ Χανίωντο 2002, όταν μετά από μεγάλη δωρεά τουευεργέτη του Παραρτήματος Ιωάννη Τζαμα-ριουδάκη ξεκινά την κατασκευή κλειστούθερμαινόμενου υδροθεραπευτηρίου στοχώρο της στα Νεροκούρου Χανίων. Το έργοολολκηρώθηκε το επόμενο έτος και απότότε λειτουργεί το πρόγραμμα Θεραπευτι-κής Κολύμβησης.

Το 2003 το Παράρτημα γίνεται μέλος τουΠαγκρήτιου Δικτύου Κοινωνικών Φορέων.

Σήμερα το Παράρτημα Χανίων συνεργά-ζεται με όλους τους φορείς (Τοπική Αυτοδι-οίκηση, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΙατρικόΣύλλογο Χανίων, Εκκλησία, Προνοιακούς Φο-ρείς) για την προαγωγή του έργου του, αλλάκαι την προώθηση των προβλημάτων που αν-τιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία. Με 170παιδιά ενταγμένα στα προγράμματά της καιπερισσότερα από 220 να έχουν δεχθεί υπη-ρεσίες μέσα στο 2010, οι ανάγκες είναι με-γάλες και διαρκώς διογκώνονται.

Η χρηματοδότηση του Κέντρου προέρ-χεται κατά ένα μικρό ποσοστό (λιγότερο από20%) από τον κρατικό προϋπολογισμό, απότα ασφαλιστικά ταμεία που αναλαμβάνουν νακαλύψουν τις θεραπείες των παιδιών καικατά κύριο λόγο, από τις δωρεές και χορη-γίες των Χανιωτών, ιδιωτών και επιχειρημα-τιών. Η τοπική κοινωνία έχει στηρίξει τηνΕΛΕΠΑΠ σε όλη την πορεία της. Έτσι καλύ-πτει μέχρι σήμερα τις ανάγκες του ένας φο-ρέας φιλανθρωπικού χαρακτήρα, πουκαλύπτει το κενό της κρατικής μέριμνας.Μέχρι αυτό να αλλάξει, η ευθύνη πέφτει –για μια ακόμη φορά – στις ήδη βεβαρημένεςαπό την κρίση πλάτες των πολιτών των Χα-νίων.

Το 2010 συμπληρώθηκαν 30 χρόνια λειτουργίας του Παραρ-τήματος Χανίων της ΕΛΕΠΑΠ. Με αφορμή αυτό ακολουθείμια καταγραφή της πορείας, των υπηρεσιών και των αναγ-κών ενός προνοιακού φορέα που έχει προσφέρει πολλά σεπερισσότερα από 1100 παιδιά από όλη την Κρήτη.

Page 8: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

8ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Οκόσμος γύρω μας, η καθημερινό-τητά μας, η εργασία μας αλλά καιτο οικογενειακό μας περιβάλλονπεριλαμβάνει ή αποτελείται, όλο

και περισσότερο, από ψηφιακές εφαρμο-γές και δράσεις. Περιτριγυριζόμαστε ψη-φιακά και Διαδικτυακά. Η διάχυση και ηχρήση του Διαδικτύου δείχνει να αυξάνε-ται συνεχώς, και σε όλες τις ηλικίες, αυ-ξάνονται όμως παράλληλα οι κίνδυνοι πουελλοχεύουν, οι ευκαιρίες αξιοποίησής τουαλλά και οι κανόνες που «επιβάλλονται»στη χρήση του.

Πριν από λίγες εβδο-μάδες είδε το φως τηςδημοσιότητας η τελευ-ταία πανευρωπαϊκήέρευνα EU Kids Online

που διεξήχθη σε 25 χώρες στην Ευρώπησε παιδιά ηλικίας 9-16 ετών και σε έναναπό τους γονείς τους.Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, τα Ελληνό-πουλα βρίσκονται ακόμα αρκετά πίσω στηχρήση του Διαδικτύου σε σχέση με τα άλλαπαιδιά στην Ευρώπη. Αρχίζουν την επαφήτους με το Διαδίκτυο 3-4 χρόνια αργότερααπό ότι οι συνομήλικοί τους στην υπόλοιπηΕυρώπη. Εμφανίζεται το 33% των ανήλικωνχρηστών να έχει εμπειρία κάποιου διαδι-κτυακού κινδύνου, το 2% να έχει ανταλλά-ξει εικόνες ή μηνύματα σεξουαλικούπεριεχομένου, και το 54% να έχει προφίλσε κάποια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύω-σης. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες γονείς συ-νεχίζουν να δηλώνουν άγνοια για τιςαρνητικές εμπειρίες των παιδιών τους στοΔιαδίκτυο.Το Διαδίκτυο δείχνει, για άλλη μια φορά,να το κοιτάνε νεανικά. Οι χρήστες του είναι

όλο και νεότεροι, παρόλα αυτά, και παρό-λους τους κανόνες, είναι υψηλά τα ποσο-στά παιδιών και νέων που έχουνυπολογιστή και πρόσβαση στο Διαδίκτυοστο δωμάτιό τους. Πρακτική που πρέπει ναμας προβληματίσει, αν σκεφτούμε ότι πρέ-πει να είναι οικογενειακή υπόθεση, αλλάκαι αν συνδυαστεί με την άγνοια των γο-νέων για τους κινδύνους του Διαδικτύου.Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τηνανάγκη να είναι οι γονείς ενήμεροι και ναθέτουν ξεκάθαρους κανόνες για τη χρήσητου υπολογιστή στο σπίτι. Από την έρευνα προκύπτει επίσης, ότι 9στα 10 παιδιά στη Ευρώπη χρησιμοποιούντο Διαδίκτυο τουλάχιστον σε εβδομαδιαίαβάση, ενώ 6 στα 10 παιδιά τα χρησιμοποι-ούν καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά. Ταπαραπάνω ποσοστά πρέπει να αφυπνί-σουν τους γονείς. Πώς θα προστατεύσουντα παιδιά τους αν δεν γνωρίζουν, δε θέ-λουν να γνωρίσουν, πιστεύουν ότι είναι«μεγάλοι» για την τεχνολογία αυτή ή ακόμηχειρότερα είναι ιδιαίτερα απασχολημένοιμε τις υποχρεώσεις τους; Ο μέσος όρος του χρόνου σύνδεσης στοΔιαδίκτυο που μας αποκαλύπτει η έρευνα- περίπου 1,5 ώρες καθημερινά (σχεδόν 2ώρες για τα παιδιά 15-16 χρονών) - δενείναι μικρός. Η Αμερικάνικη Ακαδημία Παι-διατρικής (American Academy of Pedi-atrics) συνιστά ως μέγιστο χρόνοκαθημερινής παραμονής μπροστά σεοθόνη το πολύ 2 ώρες για παιδιά και νέους(συμπεριλαμβανόμενης της τηλεόρασης,του υπολογιστή ή οποιασδήποτε άλληςδραστηριότητας μπροστά σε οθόνη). Πρό-σφατη έρευνα της Μονάδας ΕφηβικήςΥγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που

δημοσιεύτηκε στο European Journal of Pe-diatrics, δείχνει ότι η εβδομαδιαία χρήσητου Διαδικτύου άνω των 10 ωρών μπορείνα οδηγήσει σε παθολογική χρήση στομέλλον, συμφωνώντας με τις οδηγίες τηςΑμερικάνικης Παιδιατρικής Ακαδημίας.

Να όμως και η πρωτιά μας. Σχετικά με τηχρήση κινητών τηλεφώνων από παιδιά καινέους, θα πρέπει να δούμε με πολύ προ-σοχή το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεταιστη πρώτη θέση της έρευνας με 68%, ότανμάλιστα ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι21%. Οι Έλληνες γονείς αγχώνονται για ταπαιδιά τους. Όμως η οικογενειακή επικοι-νωνία και συνοχή έχει διασπαστεί τα τε-λευταία χρόνια με πολλαπλάψυχοκοινωνικά προβλήματα για τα παιδιά

αλλά και οικογενειακή δυσλειτουργία.Ενδιαφέρον εντοπίζουμε και στο γεγονόςότι παιδιά ηλικίας 11 ή 12 χρονών δίνουναπαντήσεις σχετικά με την ιδιωτικότηταστις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης(Facebook,Τwitter κ.λπ.), όταν στα πιο δη-μοφιλή από αυτά υποτίθεται ότι δεν επι-τρέπεται η χρήση από άτομα κάτω των 13ετών. Οι ψηφιακές δεξιότητες είναι ανα-γκαίες στους ανήλικους χρήστες και ανα-δεικνύεται για άλλη μια φορά ηαναγκαιότητα της ψηφιακής εκπαίδευσηςσε πολύ νεαρή ηλικία.

Ιεράρχηση των διαδικτυακών κινδύνωνόπως προκύπτει από τη διακρατική συγ-κριτική ανάλυση:Δημοσίευση προσωπικών δεδομένων (1στους 2 εφήβους)Έκθεση σε πορνογραφικό υλικό (4 στους10)Έκθεση σε βίαιο/ ρατσιστικό υλικό (1στους 3)Θύματα bullying (π.χ. φραστικές επιθέσεις,απειλές) (1 στους 5 ή 6)Λήψη ανεπιθύμητων σεξουαλικών μηνυμά-των (τα μεγέθη διαφέρουν από χώρα σεχώρα)Συνάντηση με άγνωστο που γνωρίζουνμόνο μέσω διαδικτύου (περίπου το 9%)

Τα οφέλη από τη χρήση του Διαδικτυακούκόσμου είναι πολλαπλά, αξίζουμε λοιπόνέγκυρη και αποτελεσματική ενημέρωση,για να μπορούμε να δράσουμε και να χα-ρούμε ψηφιακά.

Γράφει οΓιώργος

Γώγουλος

Τα παιδιά του Διαδικτύου… στην Ελλάδα

Page 9: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Το Δεκέμβριο του 1914 οι Σύμμα-χοι είχαν καταφέρει να σταματήσουντην επέλαση των Γερμανών, που είχανκατακτήσει ήδη τις Κάτω Χώρες καιπροέλαυναν προς το Παρίσι. Ο πόλεμοςτων χαρακωμάτων, μια από τις πιο αι-ματηρές και άγριεςσυγκρούσεις τηςανθρώπινης ιστο-ρίας, είχε κιόλαςθερίσει χιλιάδεςστρατιώτες κι απ’τις δυο πλευρές. Η Αγγλική παρουσίαστο μέτωπο εκτεινόταν σε μήκος περί-που 27 μιλίων και σε αρκετές περιπτώ-σεις η απόσταση μεταξύ των δύοστρατών δεν ξεπερνούσε τις μερικέςδεκάδες μέτρα.

Στις 24 Δεκεμβρίου, με κάποιοτρόπο, ένα κέικ έκανε το πέρασμα απότη Γερμανική προς την Αγγλική πλευρά.Μαζί του ήταν ένα σημείωμα που πρό-τεινε ανακωχή για την ημέρα των Χρι-στουγέννων και ενημέρωνε ότι οιΓερμανοί θα έκαναν μια συναυλία. ΟιΆγγλοι απάντησαν θετικά, ανταποδί-δοντας το κέρασμα. Στις 7.30 το από-γευμα άρχισαν να ακούγονταιτραγούδια από τα Γερμανικά χαρακώ-ματα. Το τέλος τους συνοδευόταν απόπυκνά χειροκροτήματα και επευφημίεςκι από τις δυο πλευρές. Κάποιος απότους τραγουδιστές παρότρυνε τουςΒρετανούς να ακολουθήσουν το τρα-γούδι, για να πάρει την απάντηση “κα-λύτερα να πεθάνω, παρά νατραγουδήσω Γερμανικά”. “Αν το έκα-νες, μάλλον θα μας σκότωνες” ανταπο-κρίθηκε, προκαλώντας γέλιαεκατέρωθεν. Τα τραγούδια συνεχίστη-καν μέσα στη νύχτα, με τη συμμετοχήστρατιωτών από όλα τα σημεία.

Το επόμενο πρωί, κάποιος απ’ την

Αγγλική πλευρά σήκωσε μια πινακίδαπου έγραφε “καλά Χριστούγεννα”.Ακόμη και ο καιρός συνηγορούσε στηνκαλή διάθεση, καθώς η ατέλειωτη,εκνευριστική βροχή έδωσε τη θέση τηςσε μια θεραπευτική ηλιοφάνεια. Σύν-

τομα μερικοί Γερμανοί στρατιώτεςβγήκαν από τα χαρακώματα με ταχέρια ψηλά και κινήθηκαν προς τουςΆγγλους, οι οποίοι έκαναν το ίδιο.Σε λίγο το στενό πεδίο είχε γεμίσειμε αντίπαλους στρατιώτες που

έσφιγγαν τα χέρια και αντάλλασσανευχές. Οι δύο πλευρές έθαψαν τους νε-κρούς τους σε κοινές τελετές και προ-σευχήθηκαν μαζί. Ένας Σκοτσέζοςκουρέας πρόσφερε δωρεάν κουρέματασε όλους, ανεξάρτητα απ’ την εθνικό-τητά τους. Σε αρκετές περιπτώσειςστήθηκαν ποδοσφαιρικοί αγώνες, στονπιο “επίσημο” απ’ τους οποίους, οι Γερ-μανοί κέρδισαν με 3-2.

Ο Frank Richards, ένας από τουςφαντάρους που έζησε την εμπειρία πε-ριγράφει: «ο Διοικητής μας έτρεχεπέρα – δώθε και προσπαθούσε να μαςαποτρέψει, αλλά ήταν ήδη αργά. Όλη ηδιμοιρία είχε ήδη βγει από τα χαρακώ-ματα και το ίδιο είχαν κάνει οι Γερμα-νοί. Τελικά, βγήκε και ο ίδιος και πήγενα συναντήσει τους Γερμανούς αξιωμα-τικούς που βρίσκονταν στο πεδίο. Αν-τάλλαξαν ευχές και τον ρώτησαν αν θαδεχόταν μερικά βαρέλια μπύρα ωςδώρο. Του υποσχέθηκαν μάλιστα, ότι οιάντρες του δεν πρόκειται να μεθύσουν.Τα δέχθηκε και κάποιοι φαντάροι ανέ-λαβαν να τα μεταφέρουν.

Παντού στρατιώτες αναμειγνύον-ταν και γελούσαν, κάποιοι έφεραν κρασίκαι ποτήρια, άλλοι αντάλλασσαν ανα-μνηστικά και ταμπάκο. Ένας Γερμανόςπου μιλούσε καλά αγγλικά μας έλεγε

ότι είχε κάνει μερικά χρόνια στο Μπράι-τον κι ότι είχε σιχαθεί τον αναθεματι-σμένο πόλεμο και θα χαιρόταν πολύόταν θα τελείωνε. Τον διαβεβαιώσαμεότι δεν ήταν ο μόνος. Μπορούσαμε ναδούμε ότι τα χαρακώματά τους ήτανστην ίδια άθλια κατάσταση με τα δικάμας.

Το βράδυ επιστρέψαμε στις θέσειςμας και ήπιαμε τη μπύρα που μας είχανπροσφέρει. Ήταν στ’ αλήθεια άθλια καιδεν υπήρχε περίπτωση να μεθύσεις,αλλά ήμασταν ευγνώμονες ούτως ήάλλως. Συμφωνήσαμε να μην πυροβο-λήσουμε πριν απ’ αυτούς. Εξακολουθή-σαμε να μιλάμε μαζί τους πάνω από τασυρματοπλέγματα όλη τη νύχτα. Η δεύ-τερη μέρα των Χριστουγέννων πέρασεχωρίς εχθροπραξίες».

Στα περισσότερα σημεία του μετώ-που η εικόνα ήταν η ίδια. Την 26η Δε-κεμβρίου ελάχιστοι πυροβολισμοίακούστηκαν κατά μήκος των γραμμών.Σε μερικές περιπτώσεις η ανακωχήτράβηξε αρκετές μέρες μέσα στον Ια-νουάριο του 1915.

Η Διοίκηση του Αγγλικού στρατούπου βρισκόταν σε ένα πολυτελή πύργοείκοσι μίλια μακριά απ’ το μέτωπο, ότανπληροφορήθηκε τα συμβάντα, έστειλε

σαφείς και αυστηρές διαταγές σεόλους τους επικεφαλής μονάδων νασταματήσουν άμεσα τις συναναστροφέςμε τον εχθρό. Οι διαταγές δεν έφερανκανένα αποτέλεσμα.

Την επόμενη χρονιά αρκετές μονά-δες είχαν συμφωνήσει να επαναλάβουντο ίδιο τόλμημα, όμως η δυναμική πα-ρέμβαση των Διοικήσεων εκατέρωθεναπέτρεψε περαιτέρω “αδελφοποι-ήσεις”.

Ένας Άγγλος σχολιαστής έγραψε:«σήμερα, περισσότερο από ενενήνταχρόνια μετά, το περιστατικό αντιμετω-πίζεται ως ένα φωτεινό παράδειγμα λο-γικής μέσα στα αιματοβαμμένακεφάλαια του 1ου Παγκόσμιου Πολέ-μου, ως μια αυθόρμητη προσπάθειααπό τους χαμηλόβαθμους να δημιουρ-γηθεί μια ειρήνη που θα είχε ανθίσει,αν δεν υπήρχαν οι παρεμβάσεις τωνστρατηγών και των πολιτικών».

Στην πραγματικότητα την Χριστου-γεννιάτικη ανακωχή του 1914 τηνεκλαμβάνει ο καθένας όπως επιθυμεί.Πέρα όμως, από μια όμορφη ιστορία,είναι ένα από τα πολλά διδάγματα πουκυκλοφορούν για τα συστατικά τηςφύσης του ανθρώπου, αλλά και του πο-λέμου. Καλή χρονιά σε όλους.

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 20119

Η Σ

υνω

μοσί

α το

υ θο

ρύβο

υ

Γράφει οΓιώργος

Μανουσέλης

Page 10: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

10ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Ηανάπτυξη «Κρητικής καταναλωτικήςσυνείδησης»  είναι φανερό ότι πρέ-πει   να αποτελέσει σήμερα βασική

προτεραιότητα σε μια στρατηγική για τηνπροώθηση των προϊόντων του νησιού. Και λά-βαρο για μια πορεία προς την κατεύθυνσηαυτή  ασφαλώς  πρέπει να είναι  η  «Πα-ραδοσιακή Κρητική Διατροφή» που έχει σανχαρακτηριστικό διακριτικό στοιχείο  της τοπαρθένο ελαιόλαδο που αποτελει το κυριό-τερο αγροτικό προϊόν του νησιού.

Στα πλαίσια αυτά,  είναι πλέον όχι μόνοσκόπιμο αλλά και αναγκαίο όχι μόνο να ανα-δειχθεί η  Κρητική διατροφή αλλά και  νααπομυθοποιηθεί η συνεχώς προβαλλόμενηακόμα και στην Κρήτη  «Μεσογειακή δια-τροφή», η οποία αποτελεί μια επινόηση " Αμε-ρικανικής κατασκευής και προελεύσεως"όχι  άμοιρη ποικίλων εθνικών και επιχειρη-ματικών επιδιώξεων.

Βέβαια, τελευταία η αντιδιαστολή   Κρη-τικής - Μεσογειακής διατροφής,  απέκτησεσημαντική δημοσιότητα εξαιτίας συγκυριακώνγεγονότων. Αφορμή έδωσαν οι  πρόσφατεςδηλώσεις της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυ-ξης με τις  οποίες  φάνηκε να επιχαίρειγια  την επικείμενη αναγνώριση της  Μεσο-γειακής διατροφής από την UNESCO ωςαϋλης πνευματικής κληρονομιάς  και νααγνοεί η να παραβλέπει ότι το πρότυπο αυτόαποτελεί μια κακόγουστη απομίμηση και  ένακαπέλωμα  της Παραδοσιακής Κρητικής δια-τροφής.

Πάντως,  δεδομένου ότι η σύμπραξη τηςΕλλάδας στην υποβολή Φακέλου αναγνώρι-σης της Μεσογειακής διατροφής από τηνUNESCO άρχισε  από τους Υπουργούς  τηςπροηγούμενης Κυβέρνησης, είναι φανερό ότιγενικά  η Πολιτική ηγεσία του ΥπουργείουΓεωργίας,  δεν έχει επαρκή  ενημέρωσηγια την ύπαρξη,  την ιστορία και την τεκμη-ριωμένη  υγιεινή αξία  της ΠαραδοσιακήςΚρητικής διατροφής. Και για αυτό βέβαιαείναι φανερό  ότι υπάρχει σημαντικό μερί-διο  ευθύνης  και των τοπικών παραγόντωντης Κρήτης.

Ωστόσο,    αυτό που φαίνεται δεν έχειγίνει κατανοητό και που θίγει σοβαρά τα συμ-φέροντα της Κρήτης  είναι  ότι οι κύριοιστόχοι που επιδιώκονται με την Μεσογειακήδιατροφή  είναι βασικά  η ισοπέδωση των

Μεσογειακών προϊόντων και άρα η υποβάθ-μιση των υψηλής ποιότητας Ελληνικών και ει-δικότερα Κρητικών.

Και αυτό γίνεται  κραυγαλέο στην πε-ρίπτωση του ελαιολάδου όπου η Μεσογει-ακή  διατροφή προτείνει την χρήσηελαιολάδου  οποιουδήποτε ποιοτικού τύπουκαι επομένως και των υποβαθμισμένων ραφι-ναρισμένων και   «κουπέ» που παράγουνκυρίως η  Ισπανία και Ιταλία και προωθούν

με διαφημίσεις οι μεγάλες Βιομηχανίες. Αν-τίθετα η Κρητική  διατροφή  προϋποθέτειμόνο εξαιρετικό παράξενο ελαιόλαδο που πα-ράγεται σε ποσοστό άνω του 95% στο νησί!

Πάντως, τελευταία πολλοί  παράγον-τες του Ιατρικού και Πολιτικού χώρου στηνΚρήτη, άρχισαν να υπερασπίζονται την  Κρη-τική διατροφή  και να την αντιδιαστέλλουναπό το κατασκευασμένο πρότυπο της Μεσο-γειακής διατροφής! Και αυτό βεβαίως, ανε-ξάρτητα αν το ενδιαφέρον τους είναιπραγματικό, επικοινωνιακό η   οικονομικό,οπωσδήποτε είναι  θετικό και ευχάριστο. Θαμπορούσε όμως να  αποκτήσει μια πιο απο-τελεσματική δυναμική αν  μπορούσε να τεθείστα πλαίσια μιας πλέον συντεταγμένης προ-σπάθειας.   

ΔρAΣΕΙΣ ΣΕΔΗΚ ΓΙΑ ΑΝAΔΕΙξΗ ΤΗΣ ΚρΗΤΙΚHΣ ΔΙΑΤρΟΦHΣ

Ο ΣΕΔΗΚ, εκτιμώντας ότι η Παραδοσιακή

Κρητική Διατροφή αποτελεί πολιτιστική κλη-ρονομιά της Κρήτης που πρέπει να προστα-τευτεί και να αναδειχτεί προς όφελος τωνκατοίκων  και των προϊόντων του νησιού,αποφάσισε από το 2004 να σχεδιάσει και ναθέσει σε εφαρμογή διάφορες δράσεις οιοποίες επιλέχτηκαν μετά από συστηματικέςπαρατηρήσεις και έρευνες αγοράς τις οποίεςπραγματοποίησε.  Στις δράσεις αυτές πάν-τοτε επεδίωξε και είχε την ενεργό συνεργα-σία όλων των ενδιαφερομένων φορέων όπωςτων Νομαρχιών, ΤΕΔΚ, Δήμων, Εκπαιδευτι-κών αλλά και κυρίως των Οικοκυρών της Κρή-της κι αυτό γιατί θεωρεί ότι η ανάδειξη καικυρίως η διάδοση της Παραδοσιακής Κρητι-κής Διατροφής πρέπει να αποτελέσει μιαΠαγκρήτεια προσπάθεια στην οποία είναιαναγκαία η  συνδρομή όλων.

Με βάση τις διαπιστώσεις από τις έρευ-νες και αυτές και σε συνεργασία με τις Νο-μαρχίες , ΤΕΔΚ, Δήμους  και τοπικούςΠολιτιστικούς Συλλόγους σχεδιάστηκαν καιυλοποιήθηκαν διάφορες δράσεις όπως:   Δί-κτυα Ταβερνών αποκλειστικής χρήσης ελαι-ολάδου,  Διαγωνισμοί ΠαραδοσιακήςΚρητικής Διατροφής, Εκδόσεις βιβλίων πα-ραδοσιακής Κρητικής διατροφής κ.α.

Πηγή: www.sedik.gr

Aνάδειξη της Κρητικής και απομυθοποίηση

της Μεσογειακής Διατροφής!Ανάγκη για  Κρητική Καταναλωτική Συνείδηση

Page 11: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΗΜαριάνα Καβρουλάκη (ερευνή-τρια της Ιστορίας της ΕλληνικήςΔιατροφής) και η Ιστορική, Λαο-

γραφική και Αρχαιολογική ΕταιρείαΚρήτης διοργανώνουν το 1ο ΣυμπόσιοΕλληνικής Γαστρονομίας με θέμα "Κρη-τική κουζίνα: Ιστορία, Εξέλιξη, Ερωτη-ματικά και Απαντήσεις (;)". Τοσυμπόσιο θα γίνει στα Καράνου τηςορεινής Κυδωνίας, στις 16-17 Ιουλίου,2011.

Τα Συμπόσια της Ελληνικής Γα-στρονομίας είναι διήμερες συναντή-σεις που θα επαναλαμβάνονται κάθεδύο χρόνια και θα είναι αφιερωμένεςστη μελέτη όλων των διαστάσεων τουΕλληνικού φαγητού και ποτού.

Έχουν δε ως βασικό στόχο να συγ-κεντρώσουν αρχαιολόγους, ιστορι-κούς, εθνολόγους, ανθρωπολόγους,κοινωνιολόγους, εθνοβοτανολόγους,βοτανολόγους, γεωπόνους, ιστορικούςτέχνης, φιλόλογους, λαογράφους, δη-μοσιογράφους, σεφ, οινοκριτικούς, οι-νογνώστες, επαγγελματίες τηςεστίασης, φοιτητές όλων των παρα-πάνω σχολών, κηπουρούς, εραστές της μαγειρικής κ.λ.π. αλλά και να κινητοποιήσουν τις τοπικές κοινωνίεςκαι να τις κάνουν μετόχους στην πραγματοποίησή τους. Για τον τελευταίο λόγο δεν θα γίνονται στις μεγάλεςπόλεις αλλά σε περιαστικές και ορεινές περιοχές της επαρχίας Κυδωνίας ανά τετραετία και της υπόλοιπηςΚρήτης κατά τις ενδιάμεσες διετίες.

Η γενική θεματολογία του 1ου συμποσίου θα περιστρέφεται γύρω από τα παρακάτω:~ ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της κρητικής κουζίνας~ φαγητό, οικονομία και πολιτική~ το φαγητό στην Κρήτη ως πολιτισμική διαδικασία~ σχέση τόπων, ανθρώπων και κρητικής κουζίνας~ εξέλιξη συγκεκριμένων εδεσμάτων~ αλλαγές που παρατηρούνται στην παραγωγή του φαγητού~ η κρητική κουζίνα ως εμπορικό προϊόν~ παρανοήσεις σχετικά με την κρητική διατροφή

Η είσοδος στο συμπόσιο είναι ελεύθερη, αλλά για λόγους καλύτερης οργάνωσης παρακαλούμε θερμάόσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν ως ακροατές και να συμμετάσχουν στα δείπνα του Σαββατοκύριακουνα συμπληρώσουν το δελτίο συμμετοχής που θα βρουν στο site του συμποσίου www.hellenicgastronomy.word-press.com και να το υποβάλουν στο [email protected] μέχρι την 1η Μαρτίου του 2011.

Ιδιαίτερα ενθαρρύνουμε τους φοιτητές να εκδηλώσουν ενδιαφέρον συμμετοχής τόσο με αναρτημένεςανακοινώσεις όσο και σαν εθελοντές. Σε αντάλλαγμα, προσφέρουμε τα περισσότερα γεύματα και στέγη (σεόσους δεν κατοικούν στη γύρω περιοχή ή στην πόλη των Χανίων). Επίσης όλοι οι φοιτητές θα πάρουν Βεβαί-ωση Συμμετοχής.

Περισσότερες πληροφορίες για το συμπόσιο μπορείτε να βρείτε στο sitewww.hellenicgastronomy.wordpress.com

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201111

Συμπόσιο Ελληνικής ΓαστρονομίαςΑ, ρε πατρίδα, Κρήτη!Της Ευαγγελίας Βουτσάλη. Αγγλία 13/01/2011

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα μικρό κρητικό χωριό. Οι γονείςμου ήταν και είναι αγρότες. Ο αδερφός μου είναι επίσης αγρό-της.

Απο μικρή λοιπόν έτρωγα όλα τα καλά της φύσης. Ντομάτες κα-τακόκκινες απο την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι, αγγούρια για δροσιά τοκατακαλόκαιρο, καρπούζια, πεπόνια, και για το χειμώνα τις βιταμίνεςμου τiς ρουφούσα απο τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια. Μπρόκολοάργησα να φάω όπως και λαχανάκια βρυξελών αφού ο σπόρος ήτανεισαγώμενος και όχι κρητικός. Το τραπέζι μας είχε πάντα σαλάτα επο-χής. Το καλοκαίρι τα βασικά χρώματα ήταν κόκκινο και πράσινο, τοχειμώνα άσπριζε από το λάχανο. Λάδι απο τον ελαιώνα, κρασί από τοαμπέλι, τσικουδιά απο το ρακοκάζανο της γειτονιάς.

Πάει όμως, μεγάλωσα και έφυγα απο το χωριό για να σπουδάσω.Χρόνια στη Θεσσαλονίκη ποτέ δε συνήθισα τη σύγκριση στη γεύσητου φρεσκοκομμένου πορτοκάλιου με αυτό που έφτανε στα χέρια μουμετά απο 2 μέρες δρόμο.  Τις βιταμίνες μου πλέον τις έπαιρνα ωςαναβράζοντα δίσκια.

Πέρασαν τα χρόνια και είπα να πάω ακόμα πιο μακριά, στην Αγ-γλία. Και εδώ μπαίνουμε στο κυρίως θέμα του άρθρου. Πρώτο σόκ:στα αγγλικά σουπερμαρκετ τη μελιτζάνα δεν την πουλάνε με το κιλόαλλα ως τεμάχιο, 1 λίρα έκαστη (1.2 ευρώ). Την πιπεριά επίσης, τοαγγούρι επίσης. Τα μαρούλια και τις ρόκες τις βάζουν σε μικρά σα-κουλάκια των 200 γραμμαρίων και τα πουλάνε 1-2 λίρες. Τις ντομά-τες τις πουλάνε χειμώνα καλοκαίρι, το ίδιο άνοστες, πανάκριβες.Άλλοτε έρχονται απο την Ισπανία, άλλοτε απο την Ιταλία, άλλοτε αποκάποια Αγγλική φάρμα. Το λάδι το ελληνικό το στριμώχνουν σε έναωραιότατο μπουκαλάκι των 400 μικρολίτρων και το πουλάνε απο 3λίρες μέχρι 6 (4 με 8 ευρώ περίπου). Χώρα προέλευσης είναι ηΕλλάς, χώρα εμφιάλωσης η Μεγάλη Βρετανία. Αλλού φυτρώνει τοδέντρο, αλλού καρπίζει σα να λέμε.

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα αγοραστά φρούτα και λαχανικά. Και όμωςαπο αυτά τρέφομαι τα τελευταία 15 χρόνια. Η αληθινή γεύση έχει κα-ταγραφεί στα ενδότερα της ψυχής μου. Πολύτιμη ανάμνηση μιάς χα-μένης αθωότητας. Επαναστατώ. Δεν μου αρέσει να μοιρολατρώ.Αποφασίζω λοιπόν πέρυσι το καλοκαίρι να φυτέψω ντομάτες και μα-ρούλια στον κήπο του σπιτιού μου στην Αγγλία. Ψάχνω και βρίσκωσπόρους και καλά οικολογικούς. Ο σπόρος αντλεί τον λιγοστό ήλιοτου Αγγλικού καλοκαιριού και μου δίνει ωραιότατες ντομάτες και μα-ρούλια. Ωραία αλλά όχι  τέλεια. Τζίφος. Τίποτα δεν πλησιάζει τηγεύση της κρητικής ντομάτας απο τον κήπο του μπαμπά και τηςμαμάς. Το χειμώνα πλέον έχουν όλα παγώσει και εγκαταλείπω πάσαιδέα περι κηπουρικής. Ούτως ή άλλως τα γευστικά μου απωθημέναδεν ικανοποιούνται με τίποτα άλλο πέρα απο ο,τι φυτρώνει στον κήποεκεί στο χωριό.

Και τότε ηχούν στα αυτιά μου κάτι θεωρίες περι συνομωσίας τουμπαμπά. ‘Αυτοί οι κερατάδες οι γεωπόνοι πάνε να μας πασάρουν ξέ-νους σπόρους απο τις πολυεθνικές και να μπασταρδέψουν τους ντό-πιους σπόρους.’

Α ρε μπαμπά μεγάλε φιλόσοφε και άξιε επαναστάτη! Μακάρι ναέιχαν και άλλοι την προνοητικότητά σου να φυλούν ως κόρη οφθαλ-μού τους σπόρους της Κρητικής γής. Και να φυτευουν κάθε χρόνο ταίδια και τα ίδια, νόστιμα και απλά.

Πηγή: http://www.protagon.gr

Page 12: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

12ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Η δημιουργία του έργου 

Μετά  το θάνατο της Rachel Corrie, οι γονείς της ένιω-σαν την άμεση ανάγκη να μοιραστούν τα λόγια της με τονκόσμο.

«Τα emails που έστελνε η Rachel από την Παλαιστίνηεπηρέασαν και προβλημάτισαν την οικογένειά μας. Δεν εί-χαμε καταλάβει ως τότε την κατάσταση των Παλαιστινίων.Ως Αμερικάνοι ήταν φυσικό να συμπαθούμε τους Ισραηλι-νούς». Η πρώτη τους κίνηση ήταν να δημοσιεύσουν στο δια-δίκτυο μέρος των κειμένων αυτών.

Η ιστορία του έργου  είχε ήδη αρχίσει ναγράφεται…  Οι γονείς της άρχισαν να λαμβάνουν  γράμ-ματα από όλα τα σημεία του  κόσμου. Τα λόγια της Rachelείχαν αρχίσει να αλλάζουν συνειδήσεις. Τα  κείμενα τηςRachel διάβασε και ο Alan Rickman, ηθοποιός και σκηνοθέ-της. Αυτόματα του γεννήθηκε η επιθυμία να τα δραματοποι-ήσει, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο θεατρικό έργο.Τότε ζήτησε την αρωγή της Katharine Viner, δημοσιογρά-φου, που είχε εντρυφήσει στο παλαιστινιακό ζήτημα. Οι δυοτους επικοινώνησαν με τους γονείς της Rachel και τους μετέ-φεραν την επιθυμία τους. Και πράγματι, ένα χρόνο αργό-τερα, έλαβαν 184 σελίδες χειρόγραφών της. «Δουλεύονταςαυτό το έργο θέλαμε να αναδιπλώσουμε το χαρακτήρα αυτήςτης νεαρής κοπέλας, χωρίς πολιτικούς συμβολισμούς. Επιθυ-μούσαμε να παρουσιάσουμε το πλήρες πορτραίτο της και ναανακαλύψουμε τι τη διαφοροποίησε από τη σημερινή νεο-λαία. Αυτό το υλικό ανέδειξε μια κοπέλα τόσο συνηθισμένηόσο και ξεχωριστή. Έγραφε ποιήματα για τη γάτα της, τουςφίλους της, τη γιαγιά της, τον άνεμο. Έγραφε ακόμα και γιατις αγωνιώδεις προσπάθειές της να ενταχθεί στην κοινωνίακαι να αποτελέσει κομμάτι αυτού του κόσμου. Προσπαθή-σαμε να προσεγγίσουμε την ολότητα της Rachel με καθαρόβλέμμα. Δεν την αντιμετωπίσαμε σαν αγία αλλά ούτε και σαναποστάτρια. Ούτε μόνο σοβαρή ούτε μόνο αστεία. Ήτανακατάστατη και ταλαντούχα και εξαιρετικά προφητική. Επι-λέξαμε να καταπιαστούμε με τη Rachel και όχι με κάποιοάλλο από τα εκατοντάδες θύματα Παλαιστινίων ή Ισραηλι-νών λόγω της ποιότητας των γραπτών της.», δήλωσε η Katha-rine Viner στην εφημερίδα The Guardian.

Η ιστορία του έργου  

Ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theater του

Λονδίνου το 2005, σε σκηνοθεσία του Alan Rickman, όπουκαι σημείωσε τεράστια επιτυχία, αποσπώντας το βραβείο«London Theatergoers’ Choice Award» για την «ΚαλύτερηΘεατρική Παράσταση», «Καλύτερη Σκηνοθεσία» και «Κα-λύτερη Σόλο Ερμηνεία» για την ηθοποιό Megan Dodds.Παίχτηκε  έκτοτε σε πολλά θέατρα της Αγγλίαςκαι της Αμερικής, καθώς και  σε πολλέςάλλες χώρες παγκοσμίως, όπως την Αυστραλία, την Ολ-λανδία, το Μεξικό, το Περού, ακόμα και το Ισραήλ (αρα-βική παραγωγή στη Χάιφα, στην 5η επέτειο του θανάτουτης Rachel). Το 2007 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδασε παραγωγή της Brokenchair Company, στο θέατρο Φούρ-νος. Το 2008 η Διεθνής Αμνηστία έκανε παρουσίαση τουέργου στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Το έργο τιμήθηκε μεπολλά βραβεία και διακρίσεις ανά τον κόσμο, ενώ αξιοση-μείωτη παραμένει η ακύρωση - για το φόβο πολιτικών αντι-ποίνων - προγραμματισμένων παραστάσεων στη ΝέαΥόρκη, το Μαϊάμι και το Τορόντο.  

Διανομή

Rachel Corrie: Δήμητρα ΣύρουΟ χρόνος: Μάρω Αγρίτη 

ΣυντελεστέςΜετάφραση: Νάνσυ ΤρικκαλίτηΣκηνοθεσία: Μάνια ΠαπαδημητρίουΒοηθός Σκηνοθέτη: Μάρω ΑγρίτηΕπιμέλεια Κίνησης: Πάρης ΜαντόπουλοςΣκηνικά: Άρτεμις ΘεοδωρίδηVideo: Αγγέλα ΔεσποτίδουΦωτισμοi: Αλέκος ΑναστασίουΦωτογραφίες: Θάνος ΧόνδροςΣχεδιασμός έντυπου υλικού: Άρτεμις ΘεοδωρίδηΕπιμέλεια έκδοσης: Xαρά Σωκράτους, Βιολέττα Μαλά-

μουΥποστήριξη επικοινωνίας: Μάνος Καπερώνης, Γιώργος

Κάλτσας, Εταιρεία Familia

ΔΙΑΡΚΕΙΑ 70 λεπτάΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ http://www.rachelcorriefoundation.org

Κρατήστε θέσεις στέλνοντας μήνυμα στην διεύθυνση[email protected] Και στο τηλ 6974739122

Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

Σε συνεργασία με το Θεάτρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζουν

Τον συγκλονιστικό θεατρικό μονόλογο

Το όνομά μου είναι Rachel Corrie - My Name is Rachel Corrie ΧΑΝΙΑ 9 - 10 – 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Κρατήστε θέσεις στέλνοντας μήνυμα στην διεύθυνση [email protected] Και στο τηλ 6974739122

Το όνομά μου είναι

Rachel Corrie

ένα έργο βασισμένο στα ημερολόγιακαι τα emails της Rachel Corrie που επι-μελήθηκαν οι Alan Rickman και Katha-rine Viner. Μία αληθινή ιστορία.

Μία παράσταση που απαγορεύτηκεστη Νέα Υόρκη. Ένα θέατρο ντοκου-μέντο που «μιλάει» την αλήθεια.

Η 23χρονη αμερικανοεβραία RachelCorrie βρήκε το θάρρος να περάσει στηναπέναντι όχθη και να δει την αλήθεια τηςάλλης πλευράς με τα δικά της μάτια…

Την αλήθεια του παλαιστινιακούλαού που εδώ και 60 χρόνια βρίσκεται σεαπόγνωση… Και συνάντησε το θάνατο…

Ήταν ηρωίδα; Ήταν τρελή;

Του Αντώνη Περιβολάκη

Δύο είναι οι δραστηριότητες που σφραγίζουντην παρουσία του Γιώργου Φακανά. Η πρώτη

του: ένας αεικίνητος και ακούραστος δημιουρ-γός που επηρεάζει και διαμορφώνει με τον

δικό του τρόπο τα μουσικά πράγματα στην Ελ-λάδα: είναι ένας μπασσίστας (bass player) που

μιλά σε μια από τις πιο εκτεταμένης χρήσηςγλώσσες της Μουσικής, τη γλώσσα της Jazz.

Τα πρώτα του βήματα τα έκανε σε παιδική ηλι-κία με κιθάρα αλλά γρήγορα βρέθηκε να μα-

θαίνει μόνος του, ελλείψει δασκάλων, τομπάσσο, ένα όργανο που «δίνει τον δρόμο»

στα μουσικά κομμάτια, είναι ο Άρχοντας αλλάκαι ο από Μηχανής Θεός, όταν απαιτείται.

Παρά το ότι ήταν αυτοδίδακτος βρέθηκε λίγομετά τα 20 να συμμετέχει σαν μοναδικός Έλ-ληνας στην Ευρωπαϊκή Ορχήστρα Τζαζ Νέων.Η συμμέτοχή του σε αυτήν τον οδήγησε στο

να αποσπάσει απέσπασε τον τίτλο του καλύ-τερου Ευρωπαίου νέου μπασσίστα για την

χρονιά εκείνη που συμμετείχε. Δεκάδες δί-σκοι στο ενεργητικό του και εκατοντάδες συμ-

μετοχές στη διεθνή δισκογραφία. Η δεύτερηιδιότητα του: Είναι δημιουργός και ιδιοκτήτης

του Ωδείου Τέχνης του μεγαλύτερου ιδιωτικούΩδείου στην Ελλάδα με εκατοντάδες σπουδα-

στές σε δεκάδες όργανα και είδη μουσικής.Τελευταία του δισκογραφική δουλειά το CD

“Intespirit” με δικές του τζαζ – φιούζιον συνθέ-σεις για ένα σπουδαίο όνομα του διεθνούς

τζαζ στερεώματος, τον μπασίστα AnthonyJackson. Το Interspirit βρίσκεται από την

άνοιξη στις προθήκες των μεγαλύτερων δι-σκοπωλείων της Υφηλίου, ενώ, φυσικά, διατί-

θεται και στο Διαδίκτυο. Το σπουδαιότεροόμως είναι ότι κατάφερε να μπει στη λίστα των

υποψηφίων για βραβείο Grammy στη κατηγο-ρία του καλύτερου CD σύγχρονης jazz παγκο-

σμίως. Το γεγονός αυτό αποτελεί τηνμεγαλύτερη διάκριση που έχει γίνει ποτέ σε

Έλληνα μουσικό οποιουδήποτε είδους.

Page 13: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201113

Οδίσκος κυκλοφόρησε στα μέσα του Μάρτητου 2011 και βρίσκεται από τις πρώτεςεβδομάδες κυκλοφορίας του στα μεγαλύ-

τερα δισκοπωλεία και του Δυτικού και του Ανατο-λικού Κόσμου αγγίζοντας από την πρώτη κιόλαςεβδομάδα τις 3500 πωλήσεις. Υποστηρικτικό ρόλοπροώθησης του CD έπαιξε η Αμερικάνικη εταιρίαAbstract Logix με την οποία ο Γιώργος Φακανάςυπέγραψε συμβόλαιο. .Ομως γρήγορα συνέβη κάτιανέλπιστο για τα Ελληνικά δεδομένα ξεκίνησε τα-ξίδι του στο διαγωνισμό τωνGrammy Awards συμμετέχον-τας στη κατηγορία Best Con-temporary Jazz cd! Κατάφερενα φιγουράρει στην τελικήλίστα επιλογής για την πεν-τάδα, γεγονός που συμβαίνειγια πρώτη φορά σε Ελληνικήδισκογραφική δουλειά οποιου-δήποτε είδους. Άνετα μπορείνα υποστηρίξει κανείς πλέονότι ένα τέτοιο γεγονός μπορείνα αποτελέσει αφετηρία για μια δυναμικότερη εί-σοδο της Ελληνικής ορχηστρικής μουσικής στοπαγκόσμιο μουσικό χάρτη, διότι έστρεψε το ενδια-φέρον των ξένων μουσικών αγορών προς την Ελ-λάδα. Όπως ισχυρίζεται και ο ίδιος ο δημιουργός«με αυτή τη διάκριση η Ελληνική ορχηστρική μου-σική παίρνει μια γλυκιά ρεβάνς από όλους εκεί-νους που την παραμελούν και λουμπενοποιούντους μουσικούς της jazz και της κλασικής μουσικήςφτιάχνοντας ψεύτικα «έντεχνα» είδωλα η τηλεο-πτικά τίποτα. Μια σημαντική ένδειξη του πνευμα-τικού και πολιτιστικού επιπέδου ενός λαού είναικαι η σχέση του με τις πλέον αφηρημένες έννοιες,όπως αυτές που περιλαμβάνονται στην ορχηστρικήμουσική. Αυτές προσφέρουν την ευκαιρία στοάτομο για μεγαλύτερη πνευματική συμμετοχή καιανάλυση μετατρέποντάς τον σε σκεπτόμενο καιενεργότερο πολίτη. Το γεγονός αυτό θα δυσκό-λευε πολύ το έργο των αρχόντων και των εμπό-ρων»

Ο δίσκος Interspirit είναι ένας δίσκος Μεσογειακός. Και αυτό δενείναι παράξενο. Παρά τον ethnic – fusion χαρακτήρα του δεν παύεινα συνίσταται από συνθέσεις ενός ανθρώπου που είναι Έλληνας,ζει στη Μεσόγειο, παίρνει από την πηγή του. Θα ήταν πολύ δύ-σκολο συνεπώς να βάλει στις συνθέσεις του ο Φακανάς Αμερικά-νικα ηχοχρώματα, δεν θα ήταν ειλικρινής με τον κόσμο στον οποίοαπευθύνεται. Η Jazz είναι το παιδί της Ευρώπης και της Αφρικήςπου γεννήθηκε στην Αμερική. Αυτό υπηρετεί και να αποδεικνύειμε το έργο του, με τη μουσική του. Και όπως λέει και ο ίδιος ο δη-μιουργός «δεν σημαίνει πως επειδή παίζω jazz πρέπει να ηχήσω

σαν τον τάδε ή τον δείνα. Όταν έτσι σκέφτεταικαι ενεργεί κάθε καλλιτέχνης που θεωρεί ότιυπηρετεί ένα διεθνές ρεύμα, όταν δηλαδή δίνειτον προσωπικό του εαυτό στην συγκεκριμένοχώρο χωρίς να προσπαθεί να μιμηθεί οτιδήποτε,τότε υπηρετεί την παγκόσμια μουσική χωρίς ναείναι μίμος. Η μίμηση δεν είναι τέχνη στο χώρομας. Πάντως θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος πουέχει ανοιχτά τα αυτιά του στα είδη της μουσικήςμπορεί να τα «ζήσει» ακούγοντάς τα και να τααξιολογήσει. Και έχει ιδιαίτερη αξία για τον δη-μιουργό όταν αυτά είναι πονήματα ψυχής σε

συνδυασμό με τεχνική». Από τη συζήτησή μας ξεχωρίσαμε ανά-μεσα στα άλλα την άποψή του πως ένα μεγάλο μέρος των δημο-σιογράφων είναι υπεύθυνο την ταμπελοθεσία στα είδη τηςμουσικής. Γιατί αυτή η ονοματοδοσία και ο χαρακτηρισμός της κάθεδουλειάς του κάθε καλλιτέχνη συνοδεύεται συνήθως από μια πα-ρότρυνση ή αποτροπή προς το κοινό, του τύπου: «Αυτό είναι τοτάδε είδος , άρα δεν είναι για σένα, είναι κουλτουριάρικο». Απευ-θυνόμενος στα Μέσα Ενημέρωσης προκαλεί να μην περιθωριο-ποιούν και να μην λουμπενοποιούν οίτε τον συγκεκριμένο αλλάούτε και οποιονδήποτε καλλιτεχνικό χώρο κατά το δοκούν και στοόνομα της δικιάς τους επιβίωσης. Εκπροσωπόντας κατά κάποιοντρόπο το χώρο δηλώνει: «είμαστετε παρόντες , αγωνιζόμαστε επίτων επάλξεων, κατέχουμε την τέχνη μας και θέλουμε να την με-ταλαμπαδεύσουμε με την ειλικρίνεια που διακρίνει τα εκφραστικάμας μέσα χωρίς να κόβονται σε καμιά Προκρούστεια Κλίνη πουεσείς φτιάχνετε για δικό σας λογαριασμό και για δικά σας συμφέ-

ροντα και των αφεντικών σας».Όσον αφορά τη θέση του για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα πα-ρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί με λίγες λέξεις καταφέρνει ναείναι διεισδυτικός, αιχμηρός αλλά και κάθε άλλο παρά απαισιόδο-ξος. Λέει, λοιπόν: «πιστεύω ότι τα οικονομικά και πολιτικά αποτε-λέσματα ξεκινούν από την πολιτιστική πολιτική που μπορεί να έχειένα οργανωμένο κοινωνικό σύνολο μέσα σε ένα μεγάλο χρονικόδιάστημα. Η Ελληνική πολιτιστική πολιτική δεν εξυπηρέτησε ποτέτο στόχο που θελήσαμε να δείξουμε προς τα έξω, δηλαδή, ότι εί-μαστε απόγονοι μιας πολύ μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς.Θεωρώ ότι η όποια πολιτική – οικονομική – κοινωνική εικόναέχουμε σήμερα έχει τη βάση της στον πολιτισμό. Αν επικρατήσειη λογική ότι κάθε είδους δημιουργία ανήκει σε όλους, ότι οι άν-θρωποι θα πρέπει να εμπιστεύονται τον εαυτό τους και να δρουναυτόβουλα με βάση την ανθρώπινη δημιουργία, τότε αυτομάτως ταόποια οικονομικά προβλήματα θα εξαφανιστούν για τι «απλού-στατα» θα έχουμε περάσει σε υψηλό επίπεδο πολιτισμού που θαπαρασύρει τα πάντα προς τις ανώτερα επίπεδα του ανθρώπινουπολιτισμού.»

Ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Φακανά βρίσκεται στηνιστοσελίδα της Πυξίδας στο www.pyxida.gr

Η Ελληνική πολιτιστική πολιτική δεν εξυπηρέτησε ποτέ το στόχοπου θελήσαμε να δείξουμε προς τα έξω, δηλαδή, ότι είμαστε

απόγονοι μιας πολύ μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς

Γιώργος Φακανάς, συνθέτης

Page 14: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

14ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

«Αθωώνεται» η ηλεκτρομαγνητική ακτι-νοβολία που εκπέμπεται από τις κε-ραίες κινητής τηλεφωνίας, καθώς,

σύμφωνα με έρευνα της Υπηρεσίας για τηνΠροστασία από τις Ακτινοβολίες του Ομοσπον-διακού Υπουργείου Περιβάλλοντος της Γερμα-νίας, δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσιαυγεία.

Η έρευνα που ξεκίνησε το 2002 και ολο-κληρώθηκε πρόσφατα, είχε σκοπό να εξετάσειτους βιολογικούς μηχανισμούς επιδράσεων της

ηλεκτρομαγνητ ικήςακτινοβολίας και τηνσυσχέτισή τους με τηνυγεία, καθώς και αν ταισχύοντα όρια προστα-τεύουν επαρκώς τονπληθυσμό.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ομοσπον-διακής Κυβέρνησης της Γερμανίας, τα αποτε-λέσματα της έρευνας δεν έδωσαν στοιχεία πουνα θέτουν υπό αμφισβήτηση τα υπάρχοντα όρια,καθώς μας προστατεύουν επαρκώς από πιθα-νούς κινδύνους.

Η Γερμανία έχει υιοθετήσει τα όρια προ-στασίας που προτείνουν ο Παγκόσμιος Οργανι-σμός Υγείας και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα όριαπου προβλέπονται από την ελληνική νομοθεσίαείναι από 30 έως και 40% χαμηλότερα.

Επιπλέον, η έρευνα των επιστημόνων κα-τέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση κινητών τη-λεφώνων, τα ασύρματα τηλέφωνα, καθώς και οικεραίες κινητής τηλεφωνίας δεν προκαλούνχρόνιες ασθένειες και άλλες επιπτώσεις στηνυγεία, στον ύπνο ή τη συμπεριφορά.

Το Γερμανικό Ερευνητικό Πρόγραμμα (Ger-man Mobile Telecommunication Program) γιατις κινητές τηλεπικοινωνίες ανήκει στα μεγάλα

προγράμματα διεθνούς εμβέλειας και η ολο-κλήρωσή του θεωρείται ότι έχει συμβάλλει ση-μαντικά στη γνώση γύρω από τις επιδράσειςτων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων των κινητών τη-λεφώνων.

Πρόκειται για το δεύτερο μεγάλο εθνικόερευνητικό πρόγραμμα που έχει ολοκληρωθεί.

Το πρώτο ήταν το Mobile Telecommunica-tion and Health Research Program στην Μ. Βρε-τανία. Τα συμπεράσματα του γερμανικούερευνητικού προγράμματος ουσιαστικά επιβε-βαιώνουν τα αποτελέσματα της Βρετανικής πα-νεθνικής έρευνας, η οποία επίσης μελετούσετις πιθανές επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικήςακτινοβολίας στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η Βρετανική έρευνα, όπως και η Γερμα-νική, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα ισχύονταόρια της εκπεμπόμενης ηλεκτρομαγνητικήςακτινοβολίας δεν αποτελούν αιτία για επιπτώ-σεις στην υγεία.

Το Γερμανικό Ερευνητικό Πρόγραμμα χρη-ματοδοτήθηκε με ποσό 17 εκατομμυρίων ευρώαπό τις γερμανικές αρχές και τις εταιρείες κι-νητής τηλεφωνίας, χωρίς οι τελευταίες ναέχουν δικαίωμα επιλογής των επιμέρους ερευ-νητικών ενοτήτων, ή αξιολόγησης των αποτε-λεσμάτων.

Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα τουΓερμανικού Ερευνητικού Προγράμματος, η Ομο-σπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας αποφά-σισε ότι δεν θα προχωρήσει σε αλλαγή τωνισχυόντων ορίων, αλλά θα συνεχίσει να προάγειτην έρευνα με στόχο να εμπλουτίσει τις επι-στημονικές γνώσεις για την αξιολόγηση του κιν-δύνου και τις πιθανές επιδράσεις τηςηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στον ανθρώ-πινο οργανισμό.

Αυτά τα Χριστούγεννα το μήνυμα της ελ-πίδας που φέρνει κάθε φορά ο ερχο-μός της Γέννησης επισκίασε η

μελαγχολία της ανασφάλειας, της αβεβαιότη-τας και του φόβου για το μέλλον της χώραςμας και των ανθρώπων της. Απολύσεις, ανερ-γία, ατομικές συμβάσεις, περικοπές, περικο-πές, περικοπές στα όνειρα, στους στόχους,περικοπές στο δικαίωμά μας να αποφασί-ζουμε εμείς για τη ζωή μας, να σχεδιάζουμεεμείς τη ζωή μας, να τη ζούμε με αξιοπρέ-πεια. Η κρίση έχει μέλλον. Αυτό είναι το μόνοσίγουρο.

Στις διακοπές, έχοντας ερμητικά κλειστάτα μάτια και τααυτιά μου-όπωςκαι τη μύτη μου γιανα αποφύγω τηναποφορά-για ναμην υποστώ τηνπροπαγανδιστική

μιντιακή τύφλωση και κώφωση, επέλεξα τιςαλήθειες, φανερές και λαθραίες, που κατα-χωνιάζονται στο μυαλό και στην ψυχή μαςόταν διαβάζουμε ένα βιβλίο. Από το αβάστα-χτο σακί λοιπόν που σηκώνει η Ελλάδα με αχ-θοφόρους τους Έλληνες-αυτούς που δεν ταέφαγαν μαζί με τον «κάθε» Πάγκαλο, αλλάδυστυχώς έβλεπαν με ποιους τα έτρωγεαυτός και δεν αντιδρούσαν-στα «Σακιά» τηςΙωάννας Καρυστιάνη. Από τον εφιάλτη τηςκρίσης στην «Συμφωνία των Ονείρων» τουΝίκου Θέμελη. Και από τα εκβιαστικά διλήμ-ματα του πρωθυπουργού-καταλάγιασε κιαυτός ο οίστρος του, ευτυχώς καταπιάστηκεμε τα ευρωομόλογα-στο άκρως επίκαιρο βι-βλίο του Κώστα Λαπαβίτσα με τίτλο «Η ΕΥ-ρΩΖΩΝΗ, Ανάμεσα στη λιτότητα και τηναθέτηση πληρωμών». Απότομη η προσγείωσήμου, θα μου πείτε. Από το εναέριο ταξίδι στονκόσμο της λογοτεχνίας στην εργασία ενόςπανεπιστημιακού καθηγητή Οικονομικών,έδαφος τραχύ έως απόκρημνον. Σίγουραόμως όχι πιο απότομη από την ανώμαληπροσγείωση στην οποία μας καταδικάζουν τα

απανωτά μέτρα λιτότητας και το έμμονο καιδεσποτικό ιδεολόγημα «δεν υπάρχουν εναλ-λακτικές λύσεις».

Διαβάζοντας το βιβλίο του καθηγητήθυμήθηκα το έργο του Άγγελου Τερζάκη «Τα-ραγμένες ψυχές», ένα απόσπασμά του στοοποίο αναφέρεται στην αρετή του βιβλίου ναμην υποχρεώνει, να μην υποτάσσει τον ανα-γνώστη(θέμα μάλιστα των Πανελλαδικών Εξε-τάσεων του 2009): «Η αρετή τούτη γίνεταιεντονότερη αισθητή σε καιρούς πολιτικά σκο-τεινούς ή ισκιωμένους, όταν τα μαζικά μέσαεπικοινωνίας μπαίνουν αυθωρεί στην υπηρε-σία του σατραπισμού. Το βιβλίο τότε, ωςελεύθερη έκφραση ιδεών, ή απαγορεύεται-κιαυτό γίνεται τότε πανηγυρική εκδήλωση αδυ-ναμίας των κρατούντων-ή απομένει μόνο τουνα διασώζει την αξιοπρέπεια των συνειδή-σεων».(Ο Τερζάκης μιλάει για τη «δημοκρατίατων Γραμμάτων». Ευτυχώς υπάρχει και μιαγνήσια δημοκρατία). Και κάποιες ανείπωτεςαλήθειες άρθρωσε σε τούτο το χαρτί η σκέψημου, με αφορμή τον Λαπαβίτσα και τον Τερ-ζάκη.( Μόνο ο Λόγος θα μπορούσε να συν-ταιριάσει τα αντίθετα για το καλό τωνανθρώπων. Αυτές τις συμμαχίες φοβάταιπάντα η Εξουσία).

Την αξιοπρέπεια της συνείδησής της-πουτόσο αμφισβητείται- καλείται να διασώσει σή-μερα η Αριστερά δείχνοντας πρόθυμη καιέτοιμη να οικειοποιηθεί τον φόβο τον χρήσιμο,τον φόβο που γεννά πολιτική γενναιότητα,αποφασιστικότητα, τόλμη και σθένος μεστόχο την έξοδο της χώρας μας από τηνκρίση.(Τα λαϊκά στρώματα έχουν μπουχτίσειτους ψοφοδεείς μισθοφόρους του συστήμα-τος. Μπορεί να μην πιστεύουν σε μεσσίες,αλλά ελπίζουν σε γενναίους.)

Την αξιοπρέπεια της συνείδησής μας-που τόσο ατιμάζεται- καλούμαστε να διασώ-σουμε οι πολίτες με τις κινηματικές δράσειςκαι τους κοινωνικούς μας αγώνες, με στόχονα κάνουμε την κρίση παρελθόν.

Καλή και Γενναία Χρονιά!!!

Γράφει οΧριστόφορος-

Βασίλειος Κούτσικος

«Αθώωση» των κεραιών

κινητής τηλεφωνίαςΗ αξιοπρέπεια των συνειδήσεων

Γράφει η ΜαρίαΚρέτση

Page 15: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Μέσα στην αβεβαιότητα τηςνέας δεκαετίας, κάποιαπράγματα στο σκακιστικό

χώρο δε σηκώνουν αμφισβήτηση.Ένα από αυτά, είναι η κυριαρχία στογυναικείο σκάκι της 16χρονης κινέ-ζας Χου Γιφάν. Λίγες μέρες πριν τηνέλευση του νέου έτους, η κινέζασκακίστρια αναδείχθηκε παγκόσμιαπρωταθλήτρια, κατακτώντας ταυτό-χρονα και τον τίτλο του νεαρότερουσκακιστή ή σκακίστριας που έχει κα-τακτήσει παγκόσμιο τίτλο.Γεννημένη το 1994 σε μια επαρ-χιακή πόλη της Κίνας, η Χου έμαθεσκάκι σε ηλικία 6 ετών στο σχολείοτης. Μετά από παρότρυνση του προ-πονητή του σχολείου, οι γονείς τηςαγόρασαν μια σκακιέρα για να παίζειστο σπίτι, και προσέλαβαν έναν προ-πονητή. Μετά την κατάκτηση το2003 της πρώτης θέσης στο Παγκό-σμιο πρωτάθλημα κοριτσιών κάτωτων 10 ετών στη Χαλκιδική, η Κινέ-ζικη Σκακιστική Ομοσπονδία ζήτησεαπό τους γονείς της μικρής Χου να

μετακομίσουν στο Πεκίνο (12 ώρεςαπόσταση με το τρένο από την πόληπου διέμεναν) ώστε να έχει περισ-σότερες ευκαιρίες να συμμετέχει σετουρνουά και να προπονείται.Η Χου Γιφάν κατέκτησε τον τίτλο τουΓκρανμαίτρ το 2008, σε ηλικία μόλις14 ετών και 6 μηνών, και έγινε το εν-δέκατο νεαρότερο «παιδί-θαύμα»που κατακτά τον ανώτερο σκακιστικότίτλο. Ο νεαρότερος Γκρανμαίτρείναι ο ρώσος Σεργκέϊ Καριάκιν (κα-τέκτησε τον τίτλο σε ηλικία 12 ετώνκαι 7 μηνών), ενώ την εικοσάδα κλεί-νει ο περίφημος Μπόμπι Φίσερ, ο

οποίος κατέκτησε τον τίτλο το 1958σε ηλικία 15 ετών και 6 μηνών.Λόγω των συνεχών συμμετοχών σετουρνουά στο εξωτερικό, η Χου έχεισταματήσει το σχολείο, αν και δηλώ-νει ότι διαβάζει αρκετά μόνη της. Τηςλείπουν οι φίλοι της από το σχολείοόπως αναφέρει και η ίδια, και θαήθελε να έχει περισσότερο ελεύ-θερο χρόνο. Φαίνεται πάντως ότιέχει αποδεχθεί τις θυσίες αυτές γιαχάρη του πρωταθλητισμού, και σεσυνδυασμό με το νεαρό της ηλικίαςτης όλα δείχνουν ότι θα αφήσειεποχή στο άθλημα του σκακιού.

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201115

Ο Πολιτιστικός Τουρισμός μπορεί να συμβάλλει στην Οικονομική Ανάπτυξη της Κρήτης

Οπολιτιστικός τουρισμός ορίζεται ως η κυκλοφορία των ατό-μων στα πολιτιστικά αξιοθέατα μακριά από τον τόπο κανο-νικής διαμονής, με την πρόθεση να συλλέξουν νέες

πληροφορίες και εμπειρίες για να ικανοποιήσουν τις πολιτιστικέςτους ανάγκες. Αυτή η μορφή τουρισμού είναι όλο και πιο δημοφι-λής σε ολόκληρο τον κόσμο και επιβεβαιώνεται από μια έκθεσητου ΟΟΣΑ το 2009, η οποία αναφέρεται στο ρόλο του πολιτιστικούτουρισμού για την περιφερειακή ανάπτυξη δια-φόρων περιοχών του κόσμου.Η ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού δενδημιουργεί μόνο μια αίσθηση γνώσης και υπε-ρηφάνειας για την τοπική ιστορία και ταυτότητααλλά βοηθά στη διατήρηση της πολιτιστικήςκληρονομιάς, στην οικονομικά ανάπτυξη και στη δημιουργία νέωνθέσεων εργασίας.Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε και στέλνει στοΕυρωπαϊκό Συμβούλιο για έγκριση την Πρόταση: ότι το Σήμα Ευ-ρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς θα απονέμεται σε μνημείακαι φυσικούς, αρχαιολογικούς, αστικούς ή πολιτιστικούς χώρους,οι οποίοι έχουν διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην ευρω-παϊκή ιστορία, στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και στην ευρωπαϊκή ολο-κλήρωση.Το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς θα μπορεί να απο-νέμεται και σε τόπους μνήμης, καθώς και στην άυλη κληρονομιάως συνδεόμενη με ένα τόπο, συμπεριλαμβανομένης της σύγχρο-νης πολιτιστικής κληρονομιάς. Μεταξύ των στόχων αυτής της νο-μοθετικής πρότασης είναι η ενίσχυση των γνώσεων των νέων γιατην κοινή πολιτιστική τους κληρονομιά και η τόνωση της συνείδη-σης της ευρωπαϊκής τους ταυτότητας, καθώς και η προβολή τωνχώρων ως τουριστικών προορισμών, περιορίζοντας ταυτόχρονατις δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις εις βάρος των χώρων ή τηςπεριοχής η οποία τους περιβάλλει.Στη πρωτοβουλία αυτή θα συμμετάσχουν μόνο τα κράτη μέλη τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης με τη δυνατότητα να προεπιλέξουν το πολύδύο χώρους ανά διετία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επιλέγει έναχώρο ανά κράτος και επί πλέον δίνεται η δυνατότητα στα κράτημέλη να μπορούν να επιλέγουν χώρους από κοινού (διεθνικοίχώροι) στους οποίους θα δίνεται ιδιαίτερη προσοχή.Για την Ελλάδα το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάςπρέπει να αποτελέσει τον καταλύτη για τη δημιουργία ενός Δι-κτύου Περιοχών Πολιτιστικής Κληρονομιάς το οποίο εμπλουτιζό-μενο με ειδικές μορφές τουρισμού, όπως ο Αθλητικός Τουρισμός,θα μπορέσει να αναπτύξει ένα καινοτόμο τουριστικό προϊόν, τοοποίο θα συμβάλλει άμεσα στην Οικονομική Ανάπτυξη της Κρή-της.

* Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Κρήτης

«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…»

«Hou Yifan…»

Γράφει ο Δρ ΔημήτρηςΤερζάκης*

Page 16: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

16ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Με τη φωνή των γονιών

Στον απόηχο της μέρας της διαφορετικότητας που φέτος ήταν διαφορετικήαπό τις προηγούμενες χρονιές χωρίς τις εικόνες των αντιθέσεων άσπρου-μαύρου ,χωρίς τις σύνηθες δηλώσεις συμπονετικού συντηρητισμού και κο-

λακευτικού λαϊκισμού καθώς και τις λοιπές εορταστικές φανφάρες που από πε-ριστασιακό λάϊφ στάϊλ έχουν γίνει πια και τρόπος συνείδησης. Κατόπινεγκυκλίου προς τα υπουργεία, περιφερειακές νομαρχίες και εμπλεκόμενουςφορείς πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης που απέστειλε η ΕΣΑμεΑ αφουγκραζό-μενη τα σημεία των καιρών και τα δεινώς παρεπόμενα της οικονομικής κρίσηςπου μαστιγώνει με ασύλληπτο μένος οικογένειες παιδιών με βαριές αναπηρίες

όπως (Αυτισμός, σύνδρομο DOWN εγκεφαλική παράλυση)και που πληρώνουν καθημερινά αυτό το κοινωνικό και οι-κονομικό πακέτο, έδωσε δυναμικά το παρόν με τη διορ-γάνωση ενός Πανελλαδικού συλλαλητηρίου τιμής καιαξιοπρέπειας για τη διεκδίκηση ενός κράτους δικαίου γιατην κοινωνία της ισότητας της ισονομίας για έναν κόσμοπου όλοι ονειρευόμαστε. Παρόλα αυτά δεν έλειψαν ούτε

οι εκδηλώσεις σε άλλους νομούς και γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας μεέξυπνα και εύστοχα συνθήματα όπως « Είμαι μοναδικός όμως δεν θέλω να είμαιμοναχικός», καθώς και οι γλυκανάλατες δηλώσεις επετειακού τύπου «ως είθι-σται» λόγω της ημέρας βεβαίως βεβαίως περί στήριξης προνοιακών δομών απόσυμπολίτες προάγοντας έτσι πελατειακού τύπου πολιτικές λες και η αγάπη, ηαποδοχή, η ισότητα, δεν είναι εκ των έσω διεργασίες , αλλά πράγματα που στή-νονται «εν μία νυχτί» ή καλύτερα μία επετειακή ημέρα για να χουμε κάτι να λέμεκαι να φαινόμαστε. Η γνήσια αποδοχή από τον οίκτο όσο κι αν μπολιαστούν στοαίμα μιας κοινωνίας δεν συγχωνεύονται γιατί δεν ταιριάζουν. Είναι σαν να λέμεσαν το λάδι με το νερό που χωρίζουνε μεταξύ τους και επουδενί τρόπο νο-θεύονται. ¨Έτσι κατά παρόμοιο τρόπο και οι αξίες δεν νοθεύονται όσο κι αννερώνονται από τα δήθεν πατερναλιστικά διδάγματα. Το διαφορετικό εξακο-λουθεί ακόμη να κινείται σε μια σφαίρα απόκλισης- ταμπέλας – διαφοράς μει-ονότητας αλλά και μειονεξίας. Δεν είμαστε ώριμοι για καταστάσεις που χαλάνετα στάνταρ της καθημερινότητάς μας. Ούτε έτοιμοι να αφυπνίσουμε την «ωραίακοιμωμένη νοοτροπία μας, γιατί η απότομη εγρήγορση μίας τέτοιας επανεκκί-νησης θα ρυτιδώσει την επιδερμίδα της που θρέφεται από δηλώσεις και κινή-σεις του τύπου δίνουμε συμπονετικά τον οβολό μας σαν καλοί Σαμαρείτες.κάνοντας το φιλανθρωπικό μας καθήκον, καθαρίζουμε και ξαναγυρίζουμε στονύπνο της συντηρητικής μας συνείδησης. Ο δρόμος για τις μεγάλες αλλαγές σεστάσεις – ιδέες – νοοτροπίες έχει ακόμη πολύ ψωμί μπροστά του, και απαιτείαντιστάσεις- βαθιές τομές- και ριζικές ανατροπές. Οι αλλαγές θεμελιώνονταισε υψηλές αξίες και προχωράνε μέσα από το όραμα και την προοπτική..Αλλά τιτα θέλεις τι τα γυρεύεις , κι αυτά ως αξίες απαξιωθήκανε και μείνανε στα αζή-τητα αν όχι στα άγνωστα… Καλή χρονιά!

Γράφει ηΡούλα

Καλαϊτζάκη*

Ένα πουλί πληγώθηκε / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου /Τραγ. Β. Μοσχολιού, Α. Καλδάρας 1967 Με πήρε η νύχτα/ Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ. Ι.Ήττος, Α. Καλδάρας 1967Πέτρινη καρδιά / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ. Γ.Λύδια, Α. Καλδάρας 1967Όχι πιά χίλιες φορές / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ.Στρ. Διονυσίου 1967Ένα φύλλο μαραμένο / Στιχ. Α. Καλδάρας/ Τραγ. Σ. Κόκ-κοτας 1968Το άγριο πρωτοβρόχι / Στιχ. Χ. Αργυρόπουλος / Τραγ. Σ.Κόκκοτας 1968Όταν περάσει ο πόθος / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/Τραγ. Γ. Λύδια 1968Ο γκρεμός / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ. Μ. Μενι-διάτης 1968Το φτωχό αγόρι / Στιχ. Α. Καλδάρας/ Τραγ. Β. Μοσχολιού1968Πήραμε την κάτω βόλτα/ Στιχ. Ευάγγελος Μαράβας/ Τραγ.Γ. Μπιθικώτσης,Α. Καλδάρας 1968Γλάροι στ΄ανοιχτά / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ. Σ.Κόκκοτας 1968Εγώ θα ζώ με τ΄όνειρο / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/Τραγ. Β. Μοσχολιού, Α. Καλδάρας 1968Σ΄αφήνω τώρα Λευτέρη / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/Τραγ. Στρ. Διονυσίου, Α. Καλδάρας 1968Εγώ είμαι ένας προδομένος / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος/ Τραγ. Μ. Μενιδιάτης 1968Τα 1.000 αχ / Στιχ. . Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στρ.Διονυσίου, Α. Καλδάρας 1960Τούρκα / Στιχ. . Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Α. ρεπά-νης, Π. Πάνου, Α. Καλδάρας 1960Το δίκοπο μαχαίρι / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Π.Πάνου, Α. Καλδάρας 1960Πάνε οι ελπίδες μου / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ.Α. ρεπάνης, Π. Πάνου, Α. Καλδάρας 1960Έχω δυό βραδιές που ξενυχτώ / Στιχ. Καλδάρας Από-στολος / Τραγ. Κ. Γκρευ 1960Μένα μου πρέπουν σίδερα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος/ Τραγ. Α. Καλδάρας 1960Τώρα που τα βρήκα όλα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος /Τραγ. Κ. Γκρευ 1960Είπα να μεθύσω απόψε / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος /

Τραγ. Κ. Γκρευ 1960Μπερμπερίνα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Γ.Λύδια 1960Βάι, βάι, βάι / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Ι. Κου-κουλάκης 1960Τι καλός που είσαι / Στιχ. Α Γκουβέρης / Τραγ. . Γ. Λύδια1961Κάνε κουράγιο / Στιχ. ΚαλδάραςΑπόστολος / Τραγ. Γ. Λύδια, Μ.Καλογράνης 1961Ο παράνομος ο δρόμος / Στιχ.Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Γ.Λύδια, 1961Πότε θα νυχτώσει / Στιχ. Καλδά-ρας Απόστολος / Τραγ. Κ. Αμπάβη 1969Με πήρε η νύχτα αγκαλιά / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/Τραγ. Γ. Καλατζής Κ. Αμπάβη 1969Στο τραπέζι που τα πίνω / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/Τραγ. Σ. Καζαντζίδης, Λ. Διαμάντη 1969Ανεμώνα / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ. Σ. Καζαν-τζίδης, Α. Καλδάρας 1969Λάθος μεγάλο κάνεις / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ.Γ. Νταλάρας, Κ. Αμπάβη 1969Αχ να μπορούσα / Στιχ. Ε. Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ., Κ.Αμπάβη , Καλδάρας 1969Λάθος χτύπησα, λάθος μ’ άνοιξες / Στιχ. Ε. Παπαγιαννο-πούλου/ Τραγ. Μ. Τσετίνης,Λ. Διαμάντη 1969Συνεχίζεται

Συνεχίζεται* [email protected]

Η στήλη ακούγεται κάθε Δευτέρα βράδυ 9-11 από το ρα-διοφωνικό σταθμό της πόλης μας ΔΙΚΤΥΟ 91.5 FM με τοντίτλο « Λαϊκών δημιουργών άσματα». Επιμέλεια παρουσίαση Δήμος Κερδέλας, ήχος: ΜάνοςΠεράκης. Η στήλη συνιστά τα μουσικά περιοδικά , Με-τρονόμο και Λαϊκό τραγούδι και για την βραδινή σας μου-σική διασκέδαση το μουσικό στέκι «ΑΔΕΣΠΟΤΟ» σταμαχαιράδικα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΛΔΑΡΑΣ

12η Συνέχεια

Τρίκαλα 7-4-1922 Αθήνα 8-4-1990

Συνθέτης , στιχουργός ,

τραγουδιστής , οργανοπαίκτης

Γράφειo Δήμoς

Kερδέλας*

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ 80ΒΑΜΒΑΚΟΠΟΥΛΟ

ΤΗΛ. 28210 88658

Page 17: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201117

Ήταν το σωτήριο έτος 1970. Ήμουν 16χρονών, ήθελα ακόμα μια τάξη για να τε-λειώσω το λύκειο, γα γίνω ακαδημαϊκόςπολίτης, να σπουδάσω αυτό που ήθελα,

να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Γιος γονιώναστικής τάξης με οικονομική μπορώ να πω ευχέ-ρεια, πήγαινα σε ιδιωτικό μεικτό σχολείο. Οι γο-

νείς προσπαθούσαν για τοκαλύτερο και ο γιος διάλεγεπάντα το καλύτερο, όχι στη μόρ-φωση, μη νομίζετε, αλλά στηδιασκέδαση. Είχα παρουσιάσειμια πτώση στην τελευταία σχο-λική χρονιά κάτι που δυσαρε-

στούσε τη μητέρα (είχα από χρόνια χάσει τονπατέρα) γιατί έπρεπε να δώσω τον καλύτερό μουεαυτό μια και πλησίαζε η ώρα της τελικής κρίσης,άφηνε όμως παντελώς αδιάφορο εμένα, κάτι πουσυμβαίνει και στους μελλοθάνατους, την τελευταίαστιγμή λίγο πριν την εκτέλεση. Δεν μπορώ να πωότι δεν τα πήγαινα καλά σε όλα τα μαθήματα, σταπρακτικά ήμουν καλός, μου άρεσαν οι νέες ιδέες,οι θεωρίες που συνεχώς εξελίσσονταν, οι πράξεις,οι αριθμοί. Εκεί που χώλαινα, αυτά που αντιπα-θούσα ήταν τα θεωρητικά, κάτι που στην πορείατης ζωής μου θα άλλαζε.

Σεπτέμβρης και ξεκίνησε η τελευταία σχολική πε-ρίοδος, ίδιοι οι καθηγητές εκτός από τη φιλόλογο.Ο παλιός καθηγητής πήρε σύνταξη κι εκείνη κατέ-λαβε τη θέση του. Μέτριο ανάστημα, λεπτή, κοντάκαστανά μαλλια, με ηλικία γύρω στα σαράντα, ντυ-μένη στα μαύρα, θα αναλάμβανε την προετοιμασίαμου στις πανελλήνιες εξετάσεις. Τότε δίναμε εξε-τάσεις και στο λύκειο που φοιτούσαμε και σε επι-τροπή του Υπουργείου ως ιδιωτικό σχολείο πουήμαστε. Κατόπιν ακολουθούσαν οι Πανελλήνιεςγια την είσοδο μας στα Ανώτατα του κράτους Εκ-παιδευτικά Ιδρύματα.Η απέχθειά μου για τα φιλολογικά μαθήματα ήτανέκδηλη χωρίς ν'αδιαφορώ, όμως, για εκείνη την κα-θηγήτρια, όπως εξάλλου όλοι μας. Ήταν το επί-κεντρο της συζήτησης μας και απ΄ ό,τι έμαθααργότερα και των συναδέλφων της. ξέραμε μόνοτο επίθετό της, ερχόταν λίγα λεπτά πριν να χτυπή-σει το κουδούνι στα διαλείμματα έμενε στην τάξηόπυ είχε το μάθημα και έφευγε κατευθείαν.Παίρνοντας τη βαθμολογία μου και βλέποντας τοδικαιολογημένα χαμηλό βαθμό στα μαθήματά της,αποφάσισα με τη μητέρα μου ότι έπρεπε να κάνωιδιαίτερα μαθήματα. Εκείνη την εποχή τα λιγοστάφροντιστήρια που υπήρχαν, προετοίμαζαν μόνο γιαεισαγωγικές εξετάσεις, άρα η μόνη λύση ήταν μαζίτης αν δεχόταν. Τη βρήκε όντως η μητέρα μου σ'ένα διάλειμμα και αφού έγιναν οι κατάλληλες συ-νεννοήσεις, αρχικά με μεγάλη επιφύλαξη της κα-θηγήτριας, όπως καταλα΄βαινα από μακρυα πουπαρακολουθούσα, το ίδιο απόγευμα, αφού έσβησατο τσιγάρο μου στάθηκα μπροστά στην πόρτα της.Μου άνοιξε με τα ίδια μαύρα ρούχα του σχολείου. Το διαμέρισμά της μικρό, ένα υπνοδωμάτιο, μιαμικρή κουζίνα κι ένα χωλάκι μ' ένα μικρό καναπέ,ένα μεταλλικό τραπέζι, τρεις πάνινες πολυθρόνεςκαι στον τοίχο σε μερικά ράφια αραδιασμένα βιβλία.Ήταν λιγόλογη, φοβισμένη θα έλεγα. “Δεν έχω συ-νηθίσει στα ιδιαίτερα” ήταν η πρώτη φράση της καιάνοιξε το βιβλίο των αρχαίων.Πήγαινα δυο φορές την εβδομάδα. Στην αρχή ήτανπολύ τυπική, πολύ αυστηρή, προσβλητική, ίσως,καμιά φορά.Πειραχτήρι όμως εγώ, αναίσθητος όπως η μάναμου με αποκαλούσε, όλο και γυρόφερνα τη συζή-τηση. Τουλάχιστον θα μάθαινα το μικρό της όνομα,θα έκανα το κομμάτι μου στους υπόλοιπους τηςσχολικής παρέας. Εκείνη με κρατουσε σε από-σταση ακόμα και το αμυδρό αναγκαστικό χαμόγελο

που σχηματιζόταν στα χείλη της καμιά φορά μετ'αστεία μου, όταν μπορούσα, πρίν το μάθημα ή στοτέλος δεν έσπαγαν τη σιωπή της.Σιγά σιγά όμως άρχισε να ανοίγεται ειδικά όταν μιαφορά της είπα ότι μου αρέσει η ποίηση, της απήγ-γειλα μάλιστα ένα από τα ποιήματά μου για τηναγάπη που δε θα ‘ρθει ποτέ, νομίζω ότι μάλιστα ταμάτια της βούρκωσαν <»Δεν περίμενα ότι εσύ θαήσουν τόσο ευαίσθητος, τρυφερός θαέλεγα…μπράβο σου» Από τότε άρχισε σιγά σιγά νασπα ο πάγος και πάντοτε μετά το μάθημα μιλού-σαμε για λίγο, τι λίγο δηλαδή, καμιά φορά περνού-σαμε και την ώρα.  Με ρωτούσε για τα σχέδιά μου,τι θα κάνω, αν εξακολουθώ ακόμα να γράφω και τι.Έτσι περνούσε ο καιρός τα ιδιαίτερά μου δυοφορές την εβδομάδα, το πρωί το σχολείο.  Ταπράγματα είχαν αλλάξει, παρακολουθούσα το μά-θημά της, είχα αρχίσει να καταλαβαίνω το νόηματων αρχαίων συγγραφέων, κάτι που με ακολούθησεστην υπόλοιπή μου ζωή.  Μεταξύ μας είχε κάτι αλ-λάξει, με δεχόταν σαν φίλη περισσότερο παρά σαντην αυστηρή καθηγήτρια.  Μια φορά με ρώτησε ανείχα κοπέλα, της είπα ότι θα της απαντούσα, ανμου έλεγε το μικρό της όνομα κάτι που ούτε στοκουδούνι του σπιτιού της είχε γράψει.  Χαμογέ-λασε και άλλαξε συζήτηση.  Το εξάμηνο πέρασεκαι ήρθαν οι εξετάσεις.  Πέρασα και τις δυο καιμετά οι Πανελλήνιες μπροστά στα αναρτημένα στηνκολόνα ονόματα των επιτυχόντων.  Είχα εισαχθείσε επαρχιακό πανεπιστήμιο και μάλιστα εκεί πουήθελα.  Γεμάτος χαρά πήγα στο σπίτι και αφού χά-θηκα στην αγκαλιά της μάνας μου παίρνοντας με-ρικά από τα ποιήματά μου έτρεξα στο σπίτι της.Κλώτσησα την πόρτα και άνοιξε « ξέρω τι θα μουπεις, πάντα πίστευα σ’ εσένα, μπράβο το αξίζεις»μου είπε. Σφίγγοντας μου το χέρι και κοιτάζοντάςμε στα μάτια.  Ένιωσα ένα μούδιασμα, τώρα ήξερα,

καταλάβαινα τι ένιωθα γι’ αυτήν, Ασυνείδητα τηναγκάλιασα και αυτή το ίδιο, δεν ήταν όμως αυτή αγ-καλιά της μάνας, του φίλου, της συνάντησης, ήτανη αγκαλιά του έρωτα. Που θα κατέληγε στην από-λυτη ηδονή, δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε η δύναμητην απόγνωση της επαφής μας, πάντως όταν ση-κώθηκα από τα σάβανα του έρωτα εκείνη μουέδωσε ένα μικρό πακέτο τότε θυμήθηκα τις τρειςκόλλες χαρτί με τα ποιήματα που είχα στην τσέπημου και της τα έβαλα στο χέρι. Με πήγε μέχρι τηνπόρτα, έσκυψα να τη φιλήσω γύρισε αλλού το πρό-σωπό της «φύγε» μου είπε τρυφερά, «φύγε» Έφυγα σαν κυνηγημένος, γύρω μου όλα γύριζανδεν μπορούσα να καταλάβω το χώρο και το χρόνοκαι το άρωμα του κορμιού της εξακολουθούσε ναείναι γύρω μου. Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου με βρήκαν να κάθομαισ’ ένα παγκάκι σ’ ένα μικρό πάρκο κοντά στο σπίτιτης , είχα πάρει την απόφασή μου «στο διάολοόλα» πήγα στην πόρτα της πάτησα το κουδούνι δυ-νατά με κίνδυνο να ξυπνήσουν οι γείτονες, φώναζακλαίγοντας, την παρακαλούσα ν’ ανοίξει τίποταμόνο που σαν να μου φάνηκε ότι άκουσα πίσω απότην πόρτα κάτι σα λυγμό.  Πήγα στο σπίτι σε μιαμάνα που ανησυχούσε με περίμενε μου είχε ετοι-μάσει τα λίγα πράγματα που θα έπαιρνα για όσε ςμέρες  θα καθόμουν για να γραφτώ στη σχολήμου.  Στις 8 το πρωί το τραίνο άφηνε το σταθμόΛαρίσης κι εμένα ένα κομμάτι από την καρδιά μουέμενε πίσω σ’ αυτήν σε κάτι που ήταν ακατόρ-θωτο.  Εκεί που πήγα ανακατεύτηκα με τους άλλους συμ-φοιτητές, γράφτηκα στη σχολή μου, βρήκα το κα-τάλυμα μου και γύρισα κατευθείαν πήγα στο σπίτιτης κρατώντας ένα κουτί γλυκά.  Με φρίκη, τρόμοείδα το ενοικιαστήριο γιατί μου το έκανε αυτό,πήγα στο σχολείο αδιαφορώντας για τα συγχαρη-τήρια , ρώτησα γι’ αυτή, «Δεν  ανανέωσε τη σύμ-βάσή της, έφυγε, είπε ότι θα πήγαινε στηνεπαρχία.  Φεύγοντας πέταξα τα γλυκά στο καλάθιτων σκουπιδιών Δε με ένοιαζε τίποτα πια και όμωςπόσο εξαπατήθηκα. Από τότε πέρασα από πολλέςαγκαλιές, τα χείλη μου πολλές φορές είπαν τρα-γούδια αγάπης, παντρεύτηκα, έκανα οικογένεια,εργάστηκα , κοπίασα για μια θέση στον ήλιο, έγιναπαππούς.  Όμως τώρα που τα μαλλιά μου έχουνασπρίσει που δεν ξέρω αν η ζωή με έκανε σοφό-τερο η μωρότερο πολλές φορές νιώθω την ανάγκηνα δω τη φωτογραφία.  Αυτή τη φωτογραφία πουήμαστε με όλους τους συμμαθητές στην τελετήαποφοίτησης του σχολείου, μ’ εκείνη δίπλα μου,τυχαίο άραγε; - και ανοίγω το πακέτο που μου είχεδώσει με το μικρό κατάλογο με τα ονόματα, τη βαθ-μολογία μας και το μολύβι που χρησιμοποιούσε.Στη μνήμη μου θα μείνει ευλαβικά για πάντα ημορφή της, η φωνή και ότι σαν όνειρο μαζί περά-σαμε.  Δεν έμαθα ποτέ το μικρό της όνομα και ταχείλη μου δεν ακούμπησαν ποτέ τα δικά της.  

Γράφει οΑριστείδηςΚονίδης

Χείλη που δε φίλησα ποτέΓράφοντας στο κενό

Page 18: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερα γίνονται τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που φτάνουν στο λογαριασμό μου και παραπέμπουν σε ιστοσελίδα πουπεριέχει video και ειδήσεις σχετικά με την κρίση.

Παλιότερα ερχόταν επίσης τέτοια μηνύματα αλλά τα video περιείχαν αστείεςκαταστάσεις ή αποσπάσματα από την τηλεόραση που σε έκαναν να γελάσεις.Τώρα οι σύνδεσμοι των μηνυμάτων με στέλνουν σε ειδήσεις οικονομικού

τύπου, σε οικονομικούς αναλυτές ή καθηγητές οικονομίας που κάνουν διαλέξεις σχε-τικά με οικονομικά θέματα, σε ντοκιμαντέρ και έρευνες για το τι έγινε στη ΛατινικήΑμερική όταν πήγε εκεί το ΔΝΤ, και άλλα τέτοια. Με τα video που έχω παρακολου-θήσει τον τελευταίο χρόνο αλλά και τα κείμενα που έχω διαβάσει σχετικά με την

κρίση, ίσως και να μπορούσα να περάσω χωρίς μελέτη τα μαθή-ματα του πρώτου έτους μιας σχολής οικονομικού Πανεπιστημίου. Τη βδομάδα αυτή είδα τον Ντανιέλ Κον Μπετίτ (Τον  «κόκκινοΝτάνι»  του Μάη του 68) να φωνάζει στο ευρωκοινοβούλιο ότι ηένωση κερδοσκοπεί σε βάρος της Ελλάδας όταν δανείζεται με

3% και δανείζει με 6%, ότι είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένα Ευρωπαϊκό νομισματικόταμείο επενδύσεων αλληλεγγύης για να αντιμετωπισθούν οι επιθέσεις των αγορών,ότι οι λύσεις που προτείνει το ΔΝΤστη χώρα μας θα πρέπει να επο-πτεύονται από τον διεθνή οργανισμόεργασίας και τέλος να στοιχειοθετείμε νούμερα, και να λέει στους υπό-λοιπους : «Είμαστε εντελώς υποκρι-τές! Τους δίνουμε χρήματα – στους‘Έλληνες – για να αγοράσουν με αυτάπολεμικό εξοπλισμό από εμάς».Είδα επίσης ένα εξαιρετικό ντοκιμαν-τέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου στονΕξάντα στο www.ert.gr με τίτλο «Υπέροχη Μακροοικονομία» όπου αναφέρει τηνεξέλιξη της οικονομίας της Γουατεμάλα στην οποία το ΔΝΤ έχει εγκατασταθεί απότο 1984. Οι οικονομικοί δείκτες της χώρας έχουν εντυπωσιακή πρόοδο τα τελευταίαχρόνια, τα μισά όμως παιδιά που γεννιούνται εκεί, πεθαίνουν από ασιτία πριν κλεί-σουν τα πέντε τους χρόνια.Τέλος είδα τον καθηγητή οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης RichardD. Woolf να μιλά για την οικονομία της Ελλάδας μέσα από μια αστεία διάλεξη πληνόμως εντελώς αποστομωτική. Ο Καθηγητής υποστηρίζει ότι «το έλλειμμα είναι μιαυπηρεσία προς τους πλούσιους» και αποκαλύπτει ότι είχε φοιτητή τον Πρωθυπουργότης Ελλάδας (Το video στο youtube έχει τίτλο : «Λεφτά υπάρχουν»)Έχω δει κι άλλα πολλά τέτοια. Εκείνο που έχω καταλάβει είναι ότι το πρόβλημα τηςΕλλάδας δεν μπορεί να λυθεί με την πολιτική που επιβάλει το μνημόνιο… Αντίθετατο πρόβλημα θα μεγεθυνθεί. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οι εργαζόμενοι,που μέχρι στιγμής είναι οι μοναδικοί που πληρώνουν την κρίση. Το πρόβλημα δενπρόκειται να λυθεί αν δεν γίνουν κομμάτι της λύσης το μεγάλο κεφάλαιο της Ελλά-δας. Οι τράπεζες, οι εφοπλιστές, οι μεγάλες εταιρίες και τα μεγάλα εμπορικά ονό-ματα. Εκείνο που δε καταλαβαίνω είναι γιατί δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στο δίκτυοένα video με τους αρχηγούς των κομμάτων στο βήμα της Βουλής να προτείνουν τηδικιά τους εκδοχή για τη λύση του προβλήματος. Να μάθουμε - όσοι δεν ξέρουμε -το τι προτείνει ο καθ’ ένας σχηματισμός, μιας και απ’ ότι γράφουν οι εφημερίδες σιμάκοντά (Μέχρι το τέλος του 11) φαίνονται οι επόμενες εκλογές

Επί της Γραμμής

Γράφειo Bασίλης

Παπαστάμος

18ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Tο δόγμα του σοκ Κλάιν Ναόμι Εκδ. Λιβάνης

Το Δόγμα του Σοκ είναι ένα από τα ελάχισταβιβλία που μας βοηθούν να καταλάβουμε τοπαρόν, καθώς αποτελεί την πιο ολοκληρω-μένη ανάλυση της συγκαλυμμένης ιστορίαςτης εποχής μας. Μια συναρπαστική περι-γραφή της νέας παγκόσμιας τάξης, που βρί-σκεται σε κατάσταση αμόκ. Η ανάλυση τουκαπιταλισμού της καταστροφής επιχειρείταιαπό την Κλάιν με τέλεια διυλισμένη οργή,που διοχετεύεται μέσα από αδιάσειστα δε-δομένα. Σε αυτή την πρωτοποριακή εναλλα-κτική ιστορία της πλέον κυρίαρχηςιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικήςεπανάστασης των ελεύθερων αγορών τουΜίλτον Φρίντμαν, η Ναόμι Κλάιν αμφισβητείτο διαδεδομένο μύθο ότι η παγκόσμια νίκητου νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ει-ρηνική. Καταδεικνύει ότι, από τη Χιλή του1973 μέχρι το σημερινό Ιράκ, ο Φρίντμαν καιοι υποστηρικτές του εκμεταλλεύτηκαν επα-νειλημμένα τη βία και μια σειρά από τρομα-κτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίεςπολιτικές τους. Αποκαλύπτει την εντυπω-σιακή ομοιότητα ανάμεσα στις ανακριτικέςτεχνικές της CIA και στις εκβιαστικές τεχνι-κές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ,στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον κα-πιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τονκόσμο. Ένα εξαιρετικό βιβλίο, ικανό να προ-καλέσει τσουνάμι ντροπής-αλλά και πολιτι-κής δράσης, για να σταματήσει επιτέλους ηθεραπεία – σοκ.

Η επινόηση της ετερότητας Τσουκαλάς Κωνσταντίνος

Εκδ. Καστανιώτης

Όλες οι θεμελιώδεις αξιακές προδιαγραφέςτης νεωτερικότητας βρίσκονται σε συνεχήκαι εκρηκτική μετατόπιση. Θα μπορούσε κα-νείς να μιλήσει και για μετάλλαξη. Όλες οιμεγάλες λέξεις και έννοιες αλλάζουν. Με-ταμορφώνονται. Καθόλου τυχαία, η ελευθε-ρία γίνεται «δικαίωμα στηναυτοδιαφοροποίηση», η ισότητα «ισότηταατομικών ευκαιριών», η πρόοδος «οικονο-μική μεγιστοποίηση». Όσο για την αλληλεγ-γύη και την αδελφότητα, αυτές παραμένουνστα αζήτητα. Και οι μεταλλαγές δεν είναιποτέ αθώες. Έτσι, η αιφνίδια εισβολή του«δικαιώματος στη διαφορά» και του «πολυ-πολιτισμού» στο προσκήνιο δεν μπορεί να

αυτονομηθεί από τα κοινωνικά και ιδεολο-γικά της συμφραζόμενα. Τα νέα αιτήματαβρίσκονται σε ευθεία συνάρτηση με τις πα-ρενέργειες της παγκοσμιοποίησης, την κα-τάρρευση των κλειστών πολιτικώνοντοτήτων, την αποδυνάμωση των σταθερώνεθνικών ταυτοτήτων και την αποσάθρωσητου Κράτους Πρόνοιας. Το γεγονός ότι το«δικαίωμα στη διαφορά» φαίνεται να απο-συνδέεται από την κοινωνική δικαιοσύνη καιτο δικαίωμα στην άμεση επιβίωση δεν είναιλοιπόν τυχαίο. Για όσο καιρό η καταξίωσητης ελεύθερης επιλογής αποδεσμεύεταιαπό την υλικότητα των επιβιωτικών αναγκώνόλων δίχως εξαίρεση των αδικημένων, τοόνειρο για έναν καλύτερο κόσμο παραμένειανοιχτό και ανολοκλήρωτο.

Ανθολόγιο – Ημερολόγιο 2011 Ημερολόγιο του Καπνού

Εκδ. ΙανόςΕπιμελητής : Χατζηνά Φρόσω

Επίκαιρο φέτος το ημερολόγιο του 2011 μεθέμα τον Καπνό από τις εκδόσεις IANOS.Από το πρώτο αντικαπνιστικό διάταγμα στηνΕλλάδα, το 1856 μέχρι τις μέρες μας έχουναλλάξει πολλά. Η επίδραση του καπνίσματοςπεριγράφεται στο ημερολόγιο άλλοτε διε-γερτική, άλλοτε ηρεμιστική και άλλοτε απα-γορευτική και επικίνδυνη, μέσα από τηνελληνική και ξένη ποίηση και πεζογραφία.Μέσα στο ημερολόγιο βλέπουμε τη σχέσηκαπνού και ποτού, τις διαφορές του καπνι-στή τσιγάρου μ’ αυτόν του πούρου και τηςπίπας, μαθαίνουμε για το τελευταίο τσιγάροτου Μ. Λοϊζου και γιατί οι πίνακες του Πι-κάσο μύριζαν καπνό… Από το ομηρικό«καπνό αποθρώσκοντα» και την ετυμολογίατου καπνίζειν μέχρι το λόγο που ξεκινάμε τοκάπνισμα αλλά και τις έρευνες που θέλουννα υπάρχει απώλεια μνήμης και ευφυΐαςλόγω του καπνού!.. Ο καπνός στο θέατροαλλά και στους στίχους τραγουδιών, στηνποίηση του Πεσόα, του Καρούζου και τουΚίμπλινγκ και τέλος το Savoir Vivre του κα-πνίσματος. Ο καπνός, ως βασικό στοιχείοσυνεύρεσης περνά μέσα από τις σχέσειςτων ανθρώπων, τις σχέσεις των κοινωνιώνκι από εκεί στη λογοτεχνία και στην τέχνη.Παραδόξως εξαρτάται από ό,τι ο καθέναςπροσδοκά από αυτόν – ή όπως θα έλεγε οΌσκαρ Ουάϊλντ: «Το τσιγάρο είναι τέλειοςτύπος της τέλειας απόλαυσης. Είναι εξαίσιοκαι σε αφήνει ανικανοποίητο. Τι άλλο μπο-ρεί να επιθυμήσει κανείς;»

Page 19: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201119

The TownΣκην. Μπεν Άφλεκ, με τους Μπεν Άφλεκ, ρεμπέκα Χολ, ΤζονΧαμν, Τζέρεμι ρένερ, Μπλέικ Λάιβλι, Πιτ Πόστλγουεϊτ, Κρις

Κούπερ

Παράλληλα με τον σχεδιασμό ενόςκόλπου που μπορεί να αποδειχθεί τομεγαλύτερο και πιο προσοδοφόροαπό ποτέ στην εγκληματική του κα-ριέρα, ένας καριερίστας κλέφτηςσχεδιάζει και την απόσυρση του απότο επάγγελμα και την πόλη του, ενώπροσπαθεί να αποφύγει και την σύλ-ληψη του και της ομάδας του από τονμόνιμο διώκτη τους, ένα πράκτορα τουFBI.Ο Μπεν Άφλεκ ηγείται ενός εκπληκτικού καστ ενώ παράλληλα υπο-γράφει την σκηνοθεσία και το σενάριο αυτού του γεμάτου σασπένςκαι δράση αστυνομικού θρίλερ, που ξετυλίγεται ? και ενίοτε εκρή-γνυται ? στην πόλη της Βοστόνης. Οι ρεμπέκα Χολ, Τζον Χαμ, Τζέ-ρεμι ρενέρ, Μπλέικ Λάιβλι, Τάιτους Γουέλιβερ, Πητ Ποστλθγουέιτκαι Κρις Κούπερ πλαισιώνουν του υπέροχο καστ με εκπληκτικέςερμηνείες.

Ο ΑμερικανόςΣκην. Άντον Κόρμπιν, με τους : Τζορτζ Κλούνι, Μπρους Όλ-τμαν, Θέκλα ρόιτεν, Ιρίνα Μπιέρκλουντ, Βιολάντε Πλάσιντο,

Πάολο Μπονατσέλι

Ο Τζακ είναι ένας επιδέξιος δολο-φόνος. Όταν μια φονική αποστολήπηγαίνει στραβά, υπόσχεται ότι ηεπόμενη θα είναι η τελευταία. Σύν-τομα βρίσκεται στην Ιταλία, όπουκάθε γωνιά κρύβει μια παγίδα. Μιαταινία που αναμειγνύει την ίντριγκακαι το σασπένς με το ρομάντζο καιτα ηθικά διλήμματα. Ο Τζορτζ Κλού-νεϊ παίζει έναν επαγγελματία φονιά,ο οποίος περιμένει να αναλάβει και-

νούργια αποστολή. Την αναλαμβάνει, αλλά κάτι δεν του πηγαίνεικαλά. Κι ύστερα από διάφορες συναντήσεις, καταλαβαίνει ότιστόχος αυτών που τον προσέλαβαν για φόνο είναι ο ίδιος.

Ο δολοφόνος μέσα μου Σκην. Μάικλ Γουϊντερμπότομ, με τους Κέισι Άφλεκ, Κέιτ Χάν-τσον, Τζέσικα Άλμπα, Σάιμον Μπέικερ, Ελίας Κοτέας, Μπιλ

Πούλμαν

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του θρυλικού συγγραφέαπαλπ ιστοριών, Τζιμ Τόμσον, η κινηματογραφική μεταφορά του«The Killer Inside Me», από τον Μάικλ Γουίντερμπότομ, αφηγεί-ται την ιστορία ενός όμορφου, γοητευτικού και σεμνού βοηθούσερίφη μιας μικρής πόλης, του Λου Φορντ. Ο Λου έχει ένα κάροπροβλήματα. Προβλήματα σχέσεων. Προβλήματα με το νόμο.Έναν ολοένα αυξανόμενο αριθμό δολοφονηθέντων στο δικής

του δικαιοδοσίας κομμάτι του Δυτι-κού Τέξας. Όπως και το γεγονός ότιείναι σαδιστής, ψυχοπαθής και δο-λοφόνος. Όταν οι υποψίες αρχίζουννα στρέφονται προς τα εκείνον, είναιαπλά θέμα χρόνου πριν ξεμείνει απόάλλοθι. Όμως, στο άγριο, ψυχρό,σκοτεινότερο από νουάρ σύμπαν τουΤόμσον, τίποτα δεν είναι αυτό πουφαίνεται. Κι όπως θα αποδειχθεί,αυτοί που κυνηγούν τον Λου, μπορείκαι να έχουν ένα δικό τους μυστικό.

Σρεκ Κι Εμείς Καλύτερα  (παιδικό)Σκην.Μάικ Μίτσελ, Πρωταγωνιστούν: (φωνές) Μάικ Μάγιερς,

Κάμερον Ντίαζ, Έντι Μέρφι, Αντόνιο Μπαντέρας

Ο Σρεκ μπλέκει σε νέες περιπέτειεςκαθώς, αναπολώντας τις εποχέςπου ήταν ο φόβος και ο τρόμος στοβάλτο κι έρχεται σε συμφωνία μεέναν απατεώνα, τον ραμπελστίλ-τσκιν? Μια νέα εκδοχή του βασιλείουτου Πέρα Πέρα τον περιμένει, με τονραμπελστίλτσκιν βασιλιά, τα τέρατανα είναι υπό διωγμό, ενώ η Φιόνα δενυπήρχε ακόμα στη ζωή του και ο γάι-δαρος ούτε που τον αναγνωρίζει?

Και 2 σπουδαίες επανεκδόσεις

Στη φωλιά του κούκου (1975)35η επετειακή έκδοση σε διπλο blu ray

Σκηνοθεσία: Μίλος Φόρμαν, με τους:Τζακ Νίκολσον, Γούλιαμρέντφιλντ, Λουίζ Φλέτσερ, Μάικλ Μπέριμαν, Πίτερ Μπρόκο,

Νταν Μπρουκς, Αλόνζο Μπράουν

Ο αμερικάνικος τίτλος της ταινίαςείναι "One Flew Over the Cuckoo'sNest". Κινηματογραφική δραματικήταινία αμερικάνικης παραγωγής του1975 σε σκηνοθεσία Miloš Forman,η οποία αποτελεί μεταφορά από τοομώνυμο μυθιστόρημα του Αμερικά-νου συγγραφέα Ken Kesey που είχεεκδώσει το συγκεκριμένο βιβλίο το1962. Τα γυρίσματα της ταινίας έγι-ναν στο κρατικό νοσοκομείο τουOregon, στο Salem.Ο Randle Patrick McMurphy (Jack Nicholson) είναι ένας εγκλη-ματίας και για να αποφυγεί την φυλάκιση αποδέχεται πως είναιτρελλός με αποτέλεσμα οι αρχές να τον μεταφέρουν σε ένα ψυ-χιατρικό ίδρυμα. Εκεί θα προσπαθήσει να ξεχάσει τα προβλή-ματά του κάνοντας παρέα με άλλους ασθενείς. Όμως ηπροϊστάμενη νοσοκόμα (η Louise Fletcher στον ρόλο της MildredRatched) τον κυνηγάει σε κάθε ευκαιρία.

Η ταινία έχει κερδίσει 5 βραβείαOscar (καλύτερης ταινίας, καλύτερηςσκηνοθεσίας, πρώτου αντρικούρόλου, πρώτου γυναικείου ρόλου καικαλύτερου σεναρίου) ενώ ήταν υπο-ψήφια για άλλα 4. Έπειτα προστέθη-καν στη συλλογή της όλες οι χρυσές σφαίρες (6) για τις οποίεςήταν υποψήφια και άλλα 6 από τις συνολικες 8 υποψηφιότητεςπου έθεσε στα βραβεία BAFTA. Τέλος, το 1998 αναγνωρίστηκεαπό το American Film Institute ως η καλύτερη ταινία όλων τωνεποχών καταλαμβάνοντας την 20η θέση.Η πρώτη προβολή της ταινίας πραγματοποιήθηκε στις αμερικά-νικες κινηματογραφικές αίθουσες στις 19 Νοεμβρίου του 1975από την United Artists. Η πρεμιέρα στους Ελληνικούς κινηματο-γράφους έγινε στις 15 Απριλίου του 1976. Το συνολικό κόστοςπαραγωγής άγγιξε 4,4 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και από τότεοι συνολικές εισπράξεις έχουν ξεπεράσει τα 108 εκατομμύρια!

Η μελωδία της ευτυχίας Box set με διπλό Blu Ray με βιβλίο

σε χειροποίητο μουσικό κουτί.Σκην. Wise Robert. Με τους : Andrews Julie, Plummer

Cristofher

Όσκαρ - Καλύτερης Ταινίας, Σκη-νοθεσίας, Μουσικής, Μοντάζ,Ήχου (1966). Μοιραστείτε μιαμαγική και τρυφερή ιστορία στηδιασημότερη οικογενειακή ταινίαόλων των εποχών! Η Τζούλι Άν-τριους λάμπει στην οθόνη στορόλο της Μαρίας. Η γεμάτη ζωή

νεαρή γυναίκα αφήνει το μοναστήρι για να γίνει γκουβερνάνταστα επτά παιδιά του Βαρόνου Φον Τραπ, του αριστοκράτη χήρου,του οποίου οι αυστηροί κανόνες στο σπίτι έχουν βάλει στην άκρητη μουσική και τη διασκέδαση... Η "Μελωδία της Ευτυχίας" κέρ-δισε 5 Όσκαρ ανάμεσα στα οποία Καλύτερης Ταινίας και Μου-σικής για τα αξέχαστα τραγούδια που ακούγονται κατά τηδιάρκειά της.

Το Συλλεκτικό Βοχ Set περιλαμβάνει: - Ένα καινούριο βιβλίο (hardcover) του "Sound of Music" με τίτλο"A Few of Our Favorite Things" - Ένα χειροποίητο μουσικό κουτί - Μια επανέκδοση του βιβλίου με τα Theatrical Souvenirs του1965 - Φωτογραφίες από το Σάλτζμπουργκ

Πρoτείνει oAντώνης

Σπανoυδάκης

Page 20: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Τ ι δούμε κα ι τ ι θα ακούσουμε στα Χαν ιάΤ ι δούμε κα ι τ ι θα ακούσουμε στα Χαν ιά

Πάει πέρασε το 2010…, με τα ΔΝΤ, τη Μέρκελ, τα μνημόνια, τον Στρος-Καν, τον Ολι ρεν και τόσες δύσκολες στιγμές για τους Ελληνες. Να πληρώ-νουμε άραγε τα μεθεόρτια μιάς ξέφρενης δεκαετίας, αχαλίνωτης κραιπάλης ή μήπως είμαστε θεατές σε ένα καλοστημένο θέατρο που έστησαν κά-ποιοι ; Ότι και νάναι, η κρίση είναι εδώ και τα στραβά και περίεργα συμβαίνουν μόνο στη χώρα μας… όπως, το ότι ζούμε σε εποχή ένδειας καιχαμηλώματος μισθών και παράλληλα ακριβαίνουν τα προϊόντα, η βενζίνα, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, τα εισιτήρια στα μαζικά μέσα μεταφοράς κλπ

Στις γιορτές των Χριστουγέννων, οιΧανιώτες και οι απρόσμενα πολλοίεπισκέπτες -όχι σαν άλλες χρο-

νιές όμως- μπορούμε να πούμε ότι δια-σκέδασαν, αλλά πιο πολύ απόυποχρέωση, παρά από ανάγκη. Ίσως για

να ξεγελάσουνεαυτούς οι πε-ρισσότεροι, ότιόλα βαίνουνκαλώς ! Τα στατι-

στικά που πολλοί είδαν με ενθουσιασμόεπικεντρώνοντας στις αφίξεις, έδειξανπαράλληλα πολλές αναχωρήσεις, πουσημαίνει ότι αρκετοί έχοντες, δεν πήρανχαμπάρι από κρίση και πήγαν το ταξιδάκιτους, αφού όλοι μιλάνε για ακόμα χει-ρότερες μέρες, οπότε σου λέει, ότιπρολάβουμε…

Τα μεγάλα ονόματα από το κέντρο, ήτανφέτος λιγότερα από κάθε άλλη χρονιά,πάντως ήρθαν έστω και την τελευταίαστιγμή. Ο Χρήστος Μενιδιάτης ήταν τηνπαραμονή της Πρωτοχρονιάς στις«Μορφές» και ο Αλέκος Ζαζόπουλοςστον «Έσπερο». Στο «Ευτυχία Palace»ήταν ο Στέλιος Μπικάκης την παραμονήτων Χριστουγέννων και ο Μιχάλης Τζου-γανάκης την παραμονή της Πρωτοχρο-νιάς, ενώ στο ρέθυμνο ήρθαν η ΚαίτηΓαρμπή και η Αθηναϊκή κομπανία. Ιδιαίτερα πολλά ήταν τα λάϊβ μέσα στομήνα, πριν και μέσα στις γιορτές, σεκάθε είδους χώρους μουσικής αλλά καισε χώρους που μέχρι πρότινος δενείχαν ζωντανή μουσική. Μεγάλη δημοτι-κότητα έχουν και τα μεζεδάδικα, μεμικρά σχήματα που εναλλάσσονται καιμάλιστα σε όχι τακτές ημερομηνίες.

Πολλά είναι τα club που τολμούν να βά-λουν ζωντανή μουσική, έτσι μετά τα «Mycafé» και «Senso», το «Mojo» είχε liveτον Κωνσταντίνο Αργυρό, το «Zero»τους Liebe και το «Karma café» το εντε-χνο κρητικό σχήμα με τους Γ.Χαιρέτη,Ν.Μανιουδάκη και Γ.Σισάκη. Στο «My»ήρθε ο Νίκος Μουρατίδης για ένα ακόμαsold out d.j. set και η Ελένη Φουρέϊρα,που φέτος ήταν η χρονιά της και έγινετα έλα να δεις !!..

Ενας νέος χώρος δημιουργήθηκε, τομπαρ-καφέ-κλάμπ, Del-Mar στον χώροτου παλιού «Πεντάγωνου», όπου μά-θαμε θα κάνει περιστασιακά live.

Ένα ακόμα νέο στέκι ξεκίνησε μέσα στοΔεκέμβρη, το μεζεδάδιο Σούξου μούξουστο χώρο του πρώην «Notos club». Ήδηπαίζουν μικρά σχήματα με ρεμπέτικα,λαϊκά και κρητικά.

Πολλές ωραίες βραδυές έγιναν στα«Λιακωτό» στο Βάμο. Οι Blues bandέπαιξαν rhythm ’n blues στις 11/12, ηΜικρασιάτικη Εστουδιαντίνα με τουςΜαρία Σαμπάνη -φωνή, Γιώργο Πογιατζή-βιολί, Αντώνη Μυλωνάκη –ούτι καιΓιώργο Λιμάκη -κιθάρα- έπαιξαν μουσικήτης Σμύρνης και της Πόλης στις 12/12,οι Dog pound blues έπαιξαν επίσηςblues στις 23/12 ενώ στις 27/12 έγινεένα ενδιαφέρον αντάμωμα Κρήτης καιΑνδαλουσίας, με τους Ζαχάρη Σπυρι-δάκη -λύρα, Δημήτρη Κουκουλιτάκη –κι-θάρα και Γιάννη Παπατζανή –κρουστά.

Δύο μουσικοί Χανιώτες που κάνουν καρ-ριέρα στο εξωτερικό και κινούνται στοχώρο του progressive και του ambient, οΧρήστος Γαρμπιδάκης και η Μαρία Πα-

παδομανωλάκη, ένωσαν τις δυνάμειςτους, σε μία συναυλία, που έγινε στις27/12 στο Πνευματικό Κέντρο. Με ταονόματα dergar και dalot και κόνσεπταποσπάσματα από τις μέχρι τώρα δου-λειές τους, εντυπωσίασαν το Χανιώτικοκοινό, που πραγματικά έχει σπάνια τηνευκαιρία να δει και να ακούσει live, ένατέτοιο υλικό !

Μέσα στο Γενάρη είχαμε αρκετές εν-διαφέρουσες μουσικές βραδιές, όπωςτο Τρίφωνο στην «Οκτάβα» και οι συ-ναυλίες με τις Φωνές του Νότου, στορέθυμνο.

Ένας μουσικός της κρητικής παράδο-σης, που έμεινε θρυλικός, έφυγε από τηζωή σε ηλικία 95 χρόνων, ο Γιώργης Φο-βάκης, γνωστός σαν Φοβογιώργης. Βιο-λάτορας καλός και ονομαστός, μεκαταγωγή από το Βασιλόπουλο, Κισά-μου, διασκέδασε γενιές και γενιές, απόπροπολεμικά μέχρι και τη δεκαετία του’70. Γνώριζε όλους τους σκοπούς, κρη-τικούς και όχι μόνο και είχε το δικό τουτρόπο να φτιάχνει το κέφι, πράγμα πουτον έκανε περιζήτητο, γι’αυτό ακόμαακούμε από τους μεγαλύτερους : «ΟΦοβογιώργης έπαιζε στο γάμο μου». Για χρόνια συνεργάτης του ήταν ο περί-φημος «Μαρουβάς», ο Γιώργος Γεραι-ουδάκης απο τις Βουκολιές και οΣτέφανος Καρεφυλλάκης από τον Πλά-τανο ενώ έπαιξε και με πολλούς ακόμαλαγουτιέρηδες όπως, Κασιανάκη,Αρτ.Λεβεντάκη, Καστάνη, Ντουρουντού,Γιατρουδάκη κ.α. Ο Φοβογιώργης δενκατάφερε να ηχογραφήσει δίσκο αφού οιυποχρεώσεις του τον κρατούσαν στοχωριό, ίσως όμως βρεθούν ερασιτεχνι-κές ηχογραφήσεις και κυκλοφορήσουν,ώστε να μείνει αποτυπωμένο το ξεχωρι-στό χρώμα του. Το ταλέντο του κληρο-νόμησε ο εγγονός του, ΓιώργοςΜυλωνάκης που ήδη είναι ένας αναγνω-ρισμένος επαγγελματίας βιολάτορας.

Αλλά στο τελείωμα του 2010 έμελε νααφήσει τα εγκόσμια πολύ νωρίς, άλλος

ένας μεγάλος μουσικός της Κισάμου, οΣτέλιος Γ.Λαϊνάκης, από το Λαρδά. Απόμουσική οικογένεια έμαθε λαγούτο καιέγινε επαγγελματίας από πολύ νέος.Έπαιξε με τους Χριστοφοράκη, Μαυρο-δημήτρη, Ναύτη, Μαύρο, Κουνέλη κ.α.πρίν ακόμα πάει στη Θεσσαλονίκη, όπουάνοιξε κρητική ταβέρνα και έζησε πολλάχρόνια εκεί. Επέστρεψε στην Κίσαμογύρω στο 1990 και πάλι συμμετείχε μεεπιτυχία στα γλέντια της γενέτειραςτου, με τον Μιχάλη Κουνέλη, τον Ναύτηαλλά και τη νέα γενιά των βιολατόρωνόπως το Γιάννη Μενεγάκη, Γιώργο Μυ-λωνάκη κ.α.

Παράλληλα άρχισε να διδάσκει λαγούτοστους νέους της Κισάμου και έτσι μετέ-δωσε στη νεώτερη γενιά, το γνήσιο Κι-σαμίτικο χρώμα. Στα 2004 κυκλοφόρησεcd στην εταιρεία του Γιάννη Μπουλτα-δάκη, όπου είχα την τύχη να παίξουμεμαζί. Στο δίσκο αυτό συμπεριέλαβε ένασκοπό που έγραψαν πιο παλιά μαζί με τοΓιώργο Μαυροδημητράκη και δύο παλιάκρητικά τραγούδια, τις λεγόμενες ρίμες. Άψογος λαουτιέρης, μερακλής και τε-χνίτης τραγουδιστής, γνώρισε την απο-δοχή από το σύνολο των καλλιτεχνώνκαι την αναγνώριση από όλο τον κόσμο.

ΠρΟΤΑΣΕΙΣ- ΠΕρΙΟΔΙΚΑ ΜΕΤρΟΝΟΜΟΣ : Τεύχος 38

Το τεύχος 38 -Σεπτεμβρίου 2010- τουπεριοδικού Μετρονόμος κυκλοφόρησε -αφου φτάνει στα Χανιά με αρκετή καθυ-στέρηση- και έχει πλούσια ύλη.Περιλαμβάνει ένα πλήρες βιογραφικόκαι δισκογραφία του ρεμπέτη Δημήτρηρουμελιώτη, ο οποίος ζεί 90χρονοςστον Καναδά, ένα αφιέρωμα στον Λαυ-ρέντη Μαχαιρίτσα, αφιέρωμα στον Βα-σίλη Νικολαϊδη, στον βιολιστή ΓίωργοΑραπάκη, ένα φωτορεπορτάζ με τονΝίκο ξυλούρη στα Ανώγεια, συνέντευξημε τον Κώστα Λειβαδά και άλλα πολλάκαι ενδιαφέροντα !

Με μουσικούς χαιρετισμούς

Γράφει oΓιώργος

Βαβουλές

20ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

ΑΝ. ΓΟΓΟΝΗ 74 ΧΑΝΙΑ - ΤΗΛ. 28210 72043

H ποιότητα στην θέρμανση και στον κλιματισμό

Page 21: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201121

Μουσική: Νίκος Κυπουργός, Δημήτρης Μαραγκό-πουλος, Λένα Πλάτωνος Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή

Τον προηγούμενο μήνα αναφερθήκαμε στιςσυνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργή-θηκε, αμφισβητήθηκε και τελικά καθιερώ-

θηκε η εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος «ΕδώΛιλιπούπολη». Η εκπομπή αποτελούσε για τηνεποχή της εξαιρετική πολυτέλεια: περιελάμβανενέα τραγούδια, συνεχείς ζωντανές ηχογραφήσεις,απαιτούσε εξωφρενικούς ρυθμούς από τους συν-τελεστές της, κι είχε πάντα την κάλυψη του ΜάνουΧατζιδάκι τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικόεπίπεδο. Αναμφίβολα ένα από τα δυνατά σημείατης σειράς ήταν τα τραγούδια τα οποία είτε συμ-πλήρωναν και σχολίαζαν το λόγο είτε λειτουρ-γούσαν αυτόνομα.Η φαντασία των εκπομπών αποτυπώνεται λοιπόνκαι στα τραγούδια της Λιλιπούπολης. Μεγάλη ποι-κιλία ρυθμών, ήχων και οργάνων και πλούσιεςενορχηστρώσεις πετυχαίνουν να αγγίξουν τονακροατή, μικρό και μεγάλο, και να τον ταξιδέψουνσε ήχους συναρπαστικούς. Σημειώνει ο Μ. Χατζι-δάκις στο εσώφυλλο του δίσκου: «Όμως εκεί πουθέλω να σταθώ, είναι στο περιεχόμενο αυτών τωνδύο δίσκων που είναι η μουσική και οι στίχοι τωντραγουδιών της "Λιλιπούπολης". Την μουσική τηνγράψανε τρεις νέοι συνθέτες - η Πλάτωνος, ο Μα-ραγκόπουλος κι ο Kυπουργός - προικισμένοι καιοι τρεις με αληθινό μουσικό ταλέντο, με καλλιέρ-γεια κι ευφυΐα, που μαζί με την ευφάνταστη και τα-χτικότατη ενορχήστρωση που οι ίδιοι έκαναν στατραγούδια τους, σφραγίσανε μελωδικά την φημι-σμένη αυτή εκπομπή του Τρίτου, με τρόπο ανεξί-τηλο. Και η Μαριανίνα Κριεζή που έγραψε όλουςτους στίχους, με ιδιοφυΐα κατάφερε να ξαναζων-τανέψει ελληνικές λέξεις χρήσεως καθημερινής,να τις αναπλάσει και να τις τοποθετήσει ευαίσθη-τες, νεανικές σαν να γεννήθηκαν χτες, μέσαστους ευρηματικούς στίχους των τραγουδιών. Καιπέτυχαν κι οι τέσσερις, ένα μοναδικό και λαμπερόεπίτευγμα μουσικής και ποίησης για τα παιδιά καιγια το ραδιόφωνο. 'Ανεπανάληπτο και καθοριστικόμες στην ελληνική πραγματικότητα». Στους συνθέτες των τραγουδιών της Λιλιπούπο-

λης πρέπει να προσθέσουμε και τον Νίκο Χριστο-δούλου, συνθέσεις του οποίου όμως δεν περιέ-χονται στο δίσκο που τελικά κυκλοφόρησε. Οδιπλός δίσκος ηχογραφείται πριν από 30 χρόνια,από τις 29 Οκτωβρίουμέχρι τις 24 Νοεμβρίουτου 1980. Περιλαμβάνει34 τραγούδια στα οποίαθα προστεθεί ακόμα ένα(Το «χρυσαλιφούρφουρο»του Ν. Κυπουργού) όταν ο δίσκος θα κυκλοφορή-σει σε cd. Τα τραγούδια ερμήνευαν ο ΑντώνηςΚοντογεωργίου, η Σαβίνα Γιαννάτου, ο ΣπύροςΣακκάς, η Λένα Πλάτωνος και η Μαριέλλη Σφα-κιανάκη σε δύο τραγούδια. Χαρακτηριστικό τωντραγουδιών είναι ο πλούτος των μουσικών οργά-νων (τα περισσότερα της συμφωνικής ορχήστρας)που χρησιμοποιούνται για να συνθέσουν ένα πλή-ρες μουσικό τοπίο το οποίο λειτουργεί με αμεσό-τητα και πρωτοτυπία. Συμμετέχουν 18 συνολικάαξιόλογοι μουσικοί. Οι ενορχηστρώσεις έγιναν απότους συνθέτες και η παραγωγή είχε την υπογραφήτου Μάνου Χατζιδάκι.Πριν από περίπου 10 χρόνια, το Μάρτιο του 2001γίνεται μια προσπάθεια αναβίωσης του γοητευτι-κού - για παιδιά και για μεγάλους - κλίματος τηςεκπομπής. Με πρωτοβουλία του Δ. Μαραγκόπου-λου, συνθέτη της Λιλιπούπολης και διευθυντή τουΜουσικού Θεάτρου Βόλου πραγματοποιείται μιασυναυλία με όλους τους βασικούς συντελεστέςτης Λιλιπούπολης. Συμμετέχουν επίσης η Συμφω-νική Ορχήστρα Βόλου (50 μουσικοί) υπό τη διεύ-θυνση του μαέστρου Συμεών Κόγκαν και η Παιδική- Νεανική Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Βόλου (80παιδιά). Η συναυλία αυτή που πραγματοποιήθηκεστις 23-24/12/2000 ηχογραφήθηκε και κυκλοφό-ρησε σε cd από τη Lyra. Περιλαμβάνει 31 από τααγαπημένα τραγούδια της σειράς.

Η ρεγγίνα Καπετανάκη εκ των δημιουργών της Λι-λιπούπολης σημειώνει: «Το φαινόμενο Λιλιπού-πολη οφείλει τη διαχρονικότητά του στο ότιπροσφέρει σε όλους πάντα ένα μεγάλο ταξίδι στηχώρα των παιδικών αναμνήσεων και στον κόσμοτου φανταστικού, που όλα είναι πιθανά μέσα απότην πραγματικότητα. Κι έτσι δημιουργείται μια όασηονείρου στην αναζήτηση ενός κόσμου ιδανικού».Και ο επίλογος στον Μ. Χατζιδάκι: «Γι' Αυτό είμαιδικαιολογημένα υπερήφανος πού είδα πρώτος τηνσημασία της "Λιλιπούπολης", σαν διευθυντής τουΤρίτου. Είμαι δε σίγουρος, ότι συμβάλλω σ' ένααποτέλεσμα πολύ υψηλού επιπέδου που δεν στο-χεύει μόνο στα παιδιά, αλλά σ' ολόκληρη την σύγ-χρονη νεανική ευαισθησία του τόπου μας».

Συνέντευξη της ρ. Καπετανάκη στην «Πυξίδα τηςΠόλης»: http://www.pyxida.gr/index.php?op-tion=com_content&view=article&id=472:-aquo-taquot-&catid=15:2009-12-15-17-10-45&Itemid=250

Γράφειo Γιώργoς

Tσίμας

ΣTHN APXH TOY TPAΓOYΔIOY

ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ 2Γιώργος Σταυρακάκης: Χάρτινες πόλειςΜετρονόμος, 2010

Νομίζω ότι θα πρέπει καταρχήν να τοποθετή-σουμε το δίσκο στο χώρο και το χρόνο περιγρά-φοντας τις συνθήκες κάτω απο τις οποίεςδημιουργήθηκε. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στοΝότο της Ελβετίας,στη Sementina το Μάρτιοκαι τον Απρίλιο του 2010 σε παραγωγή τουΕλβετού Ιταλόφωνου συνθέτη Marco Zappa μετον οποίο ο Γιώργος Σταυρακάκης είχε συ-νεργαστεί στο παρελθόν και δισκογραφικάαλλα και σε μουσικές παραστάσεις.Το εγχεί-ρημα ήταν δύσκολο γιατί θα έπρεπε το ύφοςτων ενορχηστρώσεων να συνάδει με το ύφοςκαι το κλίμα των τραγουδιών,γεγονός πουπροϋπέθετε ότι ο Marco Zappa θα έπρεπε ναγίνει κοινωνός της θεματολογίας των τρα-γουδιών και να συνδέσει μουσικά δυο διαφο-ρετικές σχολές τραγουδοποιίας. Κι όμωςπαρά τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένουεγχειρήματος δύσκολα μπορεί κανείς να επι-σημάνει αδυναμίες στο μουσικό κομμάτι τουδίσκου. Αντίθετα,οι ενορχηστρώσεις είναι γε-νικά άρτιες, με τις κιθάρες του Marco Zappa καιτου Γιώργου Σταυρακάκη να αποτελούν τις βά-σεις των περισσοτέρων τραγουδιών. Ακόμα καιστα πιο ιδιαίτερα τραγούδια του δίσκου, όπωςστις ‘’Χάρτινες πόλεις’’ και στο ‘’Δεκέμβρη’’ οιενορχηστρώσεις απηχούν το ύφος και τη θεμα-τολογία των στίχων. Όσον αφορά τις συνθέσεις,αυτές αποτελούν συνέχεια της μέχρι σήμερατραγουδοποιητικής πορείας του Γιώργου Σταυ-ρακάκη καθώς επιμένει σε χαμηλόφωνες μπα-λάντες που όμως κάποιες φορές καταντούνμονότονες και κουράζουν. Ο λόγος του είναι κυ-ρίως περιγραφικός με χαρακτηριστική την προ-σπάθεια να αποδώσει ποιητικά στοιχεία μέσααπο εικόνες,ομολογώ όμως ότι δεν τράβηξε τηνπροσοχή μου κάποια ιδιαίτερη στιχουργική έμ-πνευση. Ο ακροατής μπορεί να σταθεί-για τη δια-κριτή θεματολογία τους- στα τραγούδια‘’Δεκέμβρης’’ (για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου2008) και ’’Δεν είσαι πια εδω’’ (στο Μάνο ξυ-δούς) αλλα και στην επιτυχημένη διασκευή τουπερίφημου ‘’Τζακ Ο’Χάρα’’ των Γ.Ζαμπέτα καιΘ.Άθα.Συνολικά, οι ‘’Χάρτινες Πόλεις’’ αποτελούν μιασχετικά αξιόλογη δουλειά που απο την πλευράτης παραγωγής και των ενορχηστρώσεων είναισε υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με τις προ-ηγούμενες δουλειές του τραγουδοποιού. Εξάλ-λου σπάνια συναντά κανείς Έλληνα καλλιτέχνηπου να αναζητεί στο εξωτερικό ευκαιρίες και δυ-νατότητες να βελτιώσει τον ήχο και την παρα-γωγή. Όμως,ως προς το ύφος των συνθέσεωνκαι την ποιότητα του λόγου δεν παρατηρείται κάτιιδιαίτερο που να τα διαφοροποιεί ή να τα εξελί-σει σε σχέση με τις προηγούμενες δισκογραφι-κές εργασίες του.

Κείμενο: Γιώργος Τζαγάκης  

Tango With Lions: Verba Time Inner Ear, 2010

Οι Tango With Lions είναι, σύμφωνα και με τοδελτίο τύπου, «μια μεταβαλλόμενη μουσική κολ-λεκτίβα», με μόνο σταθερό μέλος την Κατερίνα

Παπαχρήστου (ή Κατ, ψευ-δώνυμο που παραπέμπει,θέλοντας και μη, στην CatPower), η οποία έχει γρά-ψει τη μουσική και τους στί-χους των 12 τραγουδιώνπου περιλαμβάνονται στοVerba Time. Κι αν χωρίζαμετους καλλιτέχνες σε δύοκατηγορίες, σε εκείνουςπου γεννήθηκαν με το χάρι-σμα της σύνθεσης και εμ-φανίζονται έτοιμοι απόνωρίς και σε εκείνους που,ενώ δεν ευνοήθηκαν τόσοαπό την τύχη, έχουν εντού-τοις πάθος για τη μουσικήκαι κατακτούν την κάθε

τους πρόοδο μέσω σκληρής δουλειάς, θα λέγαμεότι η Παπαχρήστου μοιάζει να ανήκει μάλλον στηδεύτερη κατηγορία. Δεν εκπλήσουν, δεν εντυ-πωσιάζουν τα πρώτα αυτά τραγούδια της.Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμεμε έναν κακό ή αδιάφορο δίσκο – σε καμία περί-πτωση. Οι κατ’ ουσίαν φολκ συνθέσεις της Κατκατορθώνουν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα καινα σε πάρουν μαζί τους, με τη σημαντική βοήθειατων ενορχηστρώσεων (η ίδια σε φωνή, κιθάρες,πιάνο, πλήκτρα, κρουστά, ο Σταύρος Παργινός σετσέλο και μαντολίνο, ο Γιάννης Μανιάτης σε ηλε-κτρικές κιθάρες, φυσαρμόνικα, φωνητικά και ηΝτάνα Παπαχρήστου σε κλαρινέτο και φωνητικά)και της παραγωγής του Ottomo. Έτσι, το σημαν-τικότερο μειονέκτημα, δηλαδή οι περιορισμένεςαρμονικές επιλογές των δύο, τριών, τεσσάρωνακόρντων, εξισορροπείται αρκετά. Αναρωτιέμαιπάντως, πόσα θα είχε ακούσει η Κατ από διά-φορα «κοράκια» της μουσικής δημοσιογραφίαςαν μεταχειριζόταν τα ίδια μέσα αλλά τραγου-δούσε στα ελληνικά και οι μελωδίες της έρρεπανλίγο περισσότερο προς ανατολάς – ούτε να τοσκέφτομαι δεν θέλω.Είναι καλός δίσκος το Verba Time τελικά. Tόσοκαλός ώστε να σε πείθει ότι, ναι, θα πρέπει νατην περιμένεις την Κατερίνα Παπαχρήστου, έχεινα δώσει κι άλλα, σπουδαιότερα πράγματα. Μεαυτό το πρώτο της βήμα έβαλε τις βάσεις. Στοεπόμενο μπορεί και πρέπει να τις ξεπεράσει, ναυπερβεί δηλαδή τις εδώ καταγραμμένες δυνατό-τητές της.

Κείμενο: Μιχάλης Τσαντίλας

Συνεργασία : http://www.e-orfeas.gr

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Page 22: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

22ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Σβούροι και σβουράκια μουΚατά το αγρίμια κι αγριμάκια μου, αυτό θα είναι το καινούργιο ριζίτικο που θα

συνθέσει η σύγχρονη Κρήτη.

Πάνω από 3000KW δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρικού σε σβούρους έχουν αι-τηθεί από την ρΑΕ. Κάθε λέσκα, κάθε δέτης, κάθε τρουλί και σβουράκι. Και επειδήμε τόσους σβούρους αναμφίβολα η Κρήτη θα απογειωθεί, προτείνεται και η αγκύ-ρωσή της με δυο μεγάλα καλώδια, το ένα από την Πελοπόννησο και το άλλο από τηνΑίγυπτο…

Μεγάλοι επενδυτές (αν και ταιριάζει καλύτερα «Φαραώ της ενέργειας») λένενα μας κάνουν το νέο ενεργειακό Ελντοράντο. Ανθρωπόμορφοι λεφτάδες που λέεικαι το τραγουδάκι, πτυχιούχοι τζούγκροι. Αγνοούν ότι το μεγαλείο των Μινωιτών σεσχέση με τους Αιγύπτιους είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου

γένους αυτοί έφεραν τον πολιτισμό στα μέτρα του ανθρώπου.Στην Κρήτη, μάνα του μέτρου, θέλουν να εφαρμόσουν τις αμε-τροεπείς ύβρεις τους (με την αρχαία Ελληνική έννοια του όρου).Δεν κατάλαβαν την αρνητική φόρτιση του, παγκόσμιου πια, όρου«φαραωνικό έργο».

Οι σβούροι χρειάζονται. Όπως και κάθε μορφή ΑΠΕ. Δεν μι-λάμε μόνο για μια αφελή οικολογική προσέγγιση που τι καλά βάζουμε τις καλές ανα-νεώσιμες πηγές και ζούμε ευτυχισμένοι. Οι ΑΠΕ μας σώζουν από το πετρέλαιοπροσφέροντας άμεσα περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Επιπλέον όμως προ-σφέρουν και ελευθερία: δεν εξαρτόμαστε από τους εκάστοτε προμηθευτές υδρο-γονανθράκων και τις (άγριες) πολιτικές που επιβάλουν. Επιπλέον μας επιβάλλουν τοσχεδιασμό για τη χρήση της ενέργειας: όπως κάθε πόρος οι ΑΠΕ θα πρέπει να χρη-σιμοποιηθούν με μέτρο. Η απουσία τέτοιου σχεδιασμού δεν ακυρώνεται από το γε-γονός ότι ο χρησιμοποιούμενος πόρος (ήλιος, αέρας ή άλλο) είναι ανεξάντλητος καιδωρεάν. Αν χρειαζόμαστε ένα κιλό ενέργεια παράγομε ένα κιλό - αν χρειαζόμαστεδέκα κιλά, δέκα. Δεν παράγουμε όμως 11 ή 12 ή 41 κιλά μόνο και μόνο επειδή μπο-ρούμε. Το λάθος αυτό το έχουμε ήδη πληρώσει πολύ ακριβά.

Οι ΑΠΕ δεν λύνουν από μόνες τους το (σύνθετο) πρόβλημα της ενέργειας. Επι-τάσσουν κατ’ αρχήν τη λύση μιας δύσκολης εξίσωσης. Πόσες και ποιες ΑΠΕ, που καιγιατί, ώστε να φτάσομε στον επιθυμητό στόχο. Προηγείται λοιπόν όλων ο καθορι-σμός αυτού του στόχου. Ακολουθεί η λύση της προηγούμενης εξίσωσης και ΜΕΤΑαρχίζομε να φυτεύομε σβούρους. Οι δραστηριότητες σήμερα γίνονται με το παλιόκαλό «χωρίς πρόγραμμα». Έτσι δεν φαίνεται περίεργο ότι καταλήγουμε να δέρνουμετο σαμάρι αντί το γάιδαρο.

Σήμερα προβάλλει ένας στόχος τόσο θελκτικός όσο και μεγαλεπήβολος. Πα-ρόλα αυτά ρεαλιστικός: Κρήτη ανεξάρτητη από υγρά καύσιμα.

Θελκτικός γιατί δεν είναι και λίγο πράγμα να μην εισάγεις (οικονομία) και συνε-πώς να μην καις πετρέλαιο (με κέρδη στο περιβάλλον και την υγεία) καρφί στο μάτικάθε μίας από τις 7 πολυεθνικές αδερφές. Δεν είναι καθόλου λίγο πράγμα να είσαιαυτάρκης. Κανείς δεν μπορεί να σε εκβιάσει ή να σε αφήσει ξεκρέμαστο.

Μεγαλεπήβολος είναι γιατί απαιτεί τη λύση της δύσκολης εξίσωσης που είπαμεπριν αλλά και άλλων ερωτήσεων: πως οι σβούροι δεν θα σβωλώνουν πουλάκια και νυ-χτεριδάκια; Παράλληλα απαιτεί σοβαρή προσέγγιση σε πολλά επίπεδα έρευνας καιεφαρμογής (ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τα ερευνητικά ιδρύματα του νησιού).Μεγαλεπήβολος τέλος γιατί θα δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο που θα μπορέσει ναγίνει πρότυπο καταρχήν για άλλες ανάλογες περιοχές (π.χ. Κορσική, Αζόρες ή όποιονησί βρίσκεται 30 μοίρες εκατέρωθεν του ισημερινού...) και μελλοντικά παντού.

ρεαλιστικός τέλος γιατί όλα τα απαραίτητα στοιχεία υπάρχουν. Ανάγκη, τεχνο-λογία, δυνατότητα τεχνογνωσίας (ντόπιας παραγωγής και κατανάλωσης!) ακόμη καιτα λεφτά που λέει και ο πρωθυπουργός μας. Ασφαλώς και δεν μιλάμε για αύριο τοπρωί. Αλλά σε 20 χρονάκια μπορούμε να δούμε την Κρήτη χωρίς σταγόνα υγρών καυ-σίμων - ούτε για τα αυτοκίνητα!

Βέβαια, μπορούμε να τα ξεχάσομε όλα αυτά αφού όπως μας λένε οι ειδήμονεςστις ζούγκλες και τους χαλβαδέλες καθόμαστε πάνω σε τρισεκατομμύρια (μήπωςλέω λίγα;) τόνους πετρέλαιο.

Εκατό και χρόνια πριν, που ούτε κατά διάνοια δεν καίγαμε τις ποσότητες τουπετρελαίου που καίμε σήμερα, ζούσε ένας ρώσος χημικός. Dmitri Mendeleev τον λέ-γανε και είχε ανακαλύψει έναν περιοδικό πίνακα. Αυτός είχε πει ότι δεν υπάρχει με-γαλύτερη σπατάλη από το να καις αυτό το εξαιρετικά πολύτιμο υλικό - το πετρέλαιο.Δεν ξέρω, ίσως κάποτε (αφού το έχομε κάψει όλο) μάθομε και εμείς.

Με λίγα λόγια αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ακόμη και να ήταν αλήθεια οιτηλεοπτικές αρλούμπες, πάλι τον ίδιο δρόμο θα έπρεπε να ακολουθήσομε. Όχι μόνογιατί δεν πρέπει να καίμε το υπερ πολύτιμο πετρέλαιο, όχι μόνο γιατί η καύση τουκάνει τεράστια ζημιά, όχι μόνο γιατί η άντληση και η εκμετάλλευσή του είναι η με-γαλύτερη πηγή δυστυχίας του αιώνα που μας πέρασε, όχι μόνο γιατί οι μόνοι πουκερδίζουν από την άντλησή του είναι οι 7 πολυεθνικές αδερφές και κανένας λαου-τζίκος. Αλλά πρώτα και κυριότερα γιατί θα μας πάει χρόνια ακόμη πίσω από το δρόμοτης καθαρής ενέργειας που πρέπει να τραβήξομε.

Μεταξύ μας, εννοώ τους μη μισθωμένους από τις εφτά αδερφές, πρέπει να γίνεικοινός τόπος ότι θα φτάσουμε στην αποκλειστική χρήση ΑΠΕ. Όσο γρηγορότερα τόσοτο καλύτερο.

Γράφειo Πέτρoς

Λυμπεράκης

Η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και η Πυξίδα Της Πόλης παρουσιάζουν :

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Στέλιος Γιακουμάκης

«…Στο φιλότιμο του Κισαμίτη, που τρέχει πάντα

κοντά στον ξένο, στον αδελφό, στη χαρά και στη

λύπη. Η μουσική παράδοση της επαρχίας μας είναι

τρανή και περήφανη. Οι Κισαμίτες λάτρεψαν και

λατρεύουν τους παλιούς μουσικούς της επαρχίας,

τους Πρωτομάστορες όπως τους ονόμασαν, μορφές

γλυκές και άγιες, λεβέντες που παρελαύνουν στον

κατάλογο που μας άφησε ο Ναύτης. Κραταιά δοξά-

ρια βιολιστών ήχησαν στην Κίσαμο πρώτα, από τον

Κιόρο ως τον Κουνέλη το Μαύρο και το Ναύτη, και

γλυκύτατα λαγούτα από τους Κουτσουρέληδες, το Μανώλη τον Καρτσώνη και άλλους. Όλοι

αυτοί, με την τέχνη και το μεράκι τους, κράτησαν δροσερή τη ζωή μας, γύρεψαν να γιατρέψουν τις

πληγές του κόσμου, μας χάρισαν σκάλες για να αποδράσομε από τη βαρβαρότητα της προσωρι-

νότητάς μας. Αλήθεια, τι διάβολο θέλει να πει αυτή η τελευταία φράση; Τι απομένει τώρα; Απομέ-

νει να σεβαστούμε την παράδοσή μας, απομένει να δουλέψομε για να φωτιστούν και άλλα

στοιχεία, σκοτεινά ή άγνωστα. Η ζωή συνεχίζεται…»

Κεντρική διάθεση βιβλιοπωλείο “Το Βιβλίο”, Πλ. Κολοκοτρώνη 29, τηλ. 28210 28507

Πληροφορίες : Πυξίδα της Πόλης

Page 23: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

• Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται με την αιρετήπεριφέρεια δημιουργεί νέα δεδομένα σε σχέσημε την πηγή των ειδήσεων. Εκ των πραγμάτωνδημιουργούνται περισσότερες και με μεγαλύ-τερη βαρύτητα ειδήσεις με αφετηρία την περι-φέρεια…

•Έτσι το κομμάτι της περιφερειακής είδησης αλλάκαι του περιφερειακού τύπου αποκτά άλλη διά-σταση. Οπότε εκ των πραγμάτων δημιουργούν-ται νέα δεδομένα.

•Δυστυχώς τόσο οι οικονομικές συνθήκες όσο καιη ατροφική περιφερειακή μας συνείδηση δεν δί-νουν την δυνατότητα ανάπτυξης του «περιφε-ρειακού μέσου».Δυστυχώς με τα χειροτέραμπήκε το 2011 για τους εργαζόμενους της ιστο-ρικής εφημερίδας Κήρυκας καθώς λίγο πριν αλ-λάξει ο χρόνος ενημερώθηκαν ότι αναστέλλετεη έκδοση της εφημερίδας. Έτσι απλά…

•Λίγες μέρες πριν ότι χάνουν την δουλειά τουςείχαν μάθει εργαζόμενοι διαφόρων ΜΜΕ τηςΚρήτης μέσα στους οποίους και η ανταποκρί-τρια της Κρήτη TV στα Χανιά, Βίκυ Παπαδογιαν-νάκη.

•Συνεδριάσεις ιδιοκτησιακές στην τηλεόρασηΚύδων. Θέμα έχει μπει από τους έχοντες τηνπλοιοψηφια των μετοχών για αύξηση μετοχικούκεφαλαίου θέμα για το οποίο μειοψηφία δεν έχειαπαντήσει ευθέως ακόμα. Λένε κάποιοι ότι σεκάθε περίπτωση αναμένονται εξελίξεις. Θέ-λουμε να πιστεύουμε ότι αυτές θα είναι για τοκαλό του καναλιού και των ανθρώπων που δου-λεύουν σ΄αυτό. Φαίνεται πάντως ότι είναι ώραπου ο καθένας θα κριθεί από τις πράξεις του!!!

•Γενικά κατάσταση ανησυχίας καταγράφεται στονχώρο των ΜΜΕ καθώς η κρίση είναι εδώ. Καιείναι για όλους.

•Δυναμικά και ψύχραιμα μετά από πολλά χρόνια ηπρωινή ζώνη της Κρητικής τηλεόρασης έχειενημερωτική φωνή το τελευταίο τρίμηνο. Ολόγος για την καθημερινή εκπομπή του ΠαντελήΓιαίτση και της Ελπίδας Κατσαράκη στην Νέα

Τηλεόραση. Δευτέρα έως Παρασκευή 8-10 τοπρωί.

•Ουσιαστικός λόγος και αρκετό ρεπορτάζ. Μια κα-θημερινή συνάντηση όλης Κρήτης.

•Αποφασισμένη να πάρει αποφάσεις δηλώνει ηκυβέρνηση σε σχέση με τις αδειοδοτήσεις σταΜΜΕ. Αυτό που έτσι κι αλλιώς είναι σωστόσ΄αυτό το άναρχο τοπίο γίνεται εφιαλτικό ανόντως συνοδευτεί από διάφορα τέλη και φό-ρους που μάλλον στο κλείσιμο θα οδηγήσουνκαι όχι στην τακτοποίηση…

•Σε κάθε περίπτωση το τοπίο είναι εκρηκτικό καιγια όσους δεν εξυπηρετούν παράπλευρα συμ-φέροντα (δικά τους ή άλλα) μέσα από τα μέσατους. Οπότε η πολιτεία θα πρέπει να επιλέξειαν θέλει να έχει στο χώρο των ΜΜΕ σοβαρούςκαι αξιόπιστους συνομιλητές ή θα συνεχίσει ναδίνει τη δυνατότητα «επιχειρηματικής παρέμ-βασης» στον καθένα που με κάθε τρόπο έχει«νομιμοποιήσει» μια ραδιοτηλεοπτική συχνό-τητα.

•Λέγεται www.FlashNews.gr. Και σύμφωνα μετους δημιουργούς της «πρόκειται για μία νέαΠαγκρήτια Ειδησεογραφική Πύλη Ενημέρωσηςμε στόχο την άμεση και αντικειμενική ενημέ-ρωση για όλη την Κρήτη, την Ελλάδα και τονυπόλοιπο Κόσμο. Στις στήλες της μπορείτε επι-πλέον να αναζητήσετε μία πλούσια αρθρογρα-φία και μία πληθώρα πληροφοριών για το Νησί».Ιδιοκτήτρια της προσπάθειας η εταιρία MetronAriston (βλέπε ξυγκάκης-Κουκουράκης) ενώ δι-ευθυντής σύνταξης στην προσπάθεια ανέλαβεο Γιώργος Ουντράκης.Ευχόμαστε τα καλύτερα.

•Σταθερά, με οπτική lifestyle, προχωράει τοhttp://www.chaniamagazine.gr.

•Αλήθεια είναι ότι τις εντυπώσεις στο χώρο τωνηλεκτρονικών εντύπων έχει κερδίσει σε επί-πεδο Κρήτης το http://www.cretalive.gr/.

•Αναμορφωμένη «εκπέμπει» και η δική μας πύληστο www.pyxida.gr

•Εκδοτική κινητικότητα στα Χανιά…

•Ο Γιώργος Γυπάκης μετά το «Ημερολόγιο Ακρω-τηρίου» έρχεται με τον «Πολίτη του νέου δήμουΧανίων».

•Ο Μάριος Γιαννουδάκης με το Face.•Οι «Γλωσσίτσες» ετοιμάζονται.•Και ένας φίλος από τα παλιά ψάχνεται για μια

εφημερίδα…•Καλή επιτυχία σε όλους σ΄αυτό το δύσκολο

τοπίο.•Κινητικότητα υπάρχει και στην blogόσφαιρα από

τα Χανιά!•Προτείνουμε έτσι για αρχή…http://xania-today.blogspot.com/•http://ixnilatontas.blogspot.com/•http://sadentrepese.blogspot.com/•http://acrovasies.blogspot.com/•http://npgls.blogspot.com•http://chania-reporter.blogspot.com•http://blog.nyxtamera.gr/•Το θέμα της ποιότητας της ενημέρωσης πάντα

είναι επίκαιρο. Τώρα ένα παραπάνω. Τώρα πουη προπαγάνδα είναι πέρα και πάνω από κάθεενημέρωση επιβάλλεται να μιλήσουμε για ενη-μέρωση!!!

•Τα Χανιά έχουν μια παράδοση κουλτούρας καιποιότητας στο χώρο των εντύπων τους. Το ότικάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι υπάρχουνκαι σκ… δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω από τοότι υπάρχουν και αυτοί !!!

Υ.γ. Η στήλη αποτελεί προϊόν συλλογικότητας . Ωςεκ τούτου περιμένουμε τη συμβολή σας.  Ενη-μερώστε μας, για να ενημερώσουμε !

«ΠΥξΙΔΑ της Πόλης»ΤΗ  53   ΤΚ  73131ΧΑΝΙΑ  ΚρΗΤΗΣ ΤΗΛ : / 6974739122

ΦΑξ : 2821036364e-mail:  [email protected]

ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 201123

87,6 ΡΑΔΙΟ ΑΜΟΡΕ88 LOVE RADIO 88,388,8 ΓΑΥΔΟΣ FM 88,9 ΚΡΗΤΕΣ89,6 SUPER FM 282105201090,1 ERA SPOR90,5 SPOR FM 282105680091 VENUS 282107470491,5 ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΑ FM 282104397991,8 SKAI NEWS 282105300092,1 ΕYΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ92,5 ΡΑΔΙO ΡΙΖΙΤΕΣ 282202254592,9 ΕΡΑ1 2106009604 /693,2 ΛΑΜΨΗ FM93,5 ΡΑΔΙO ΕΝΤΑΣΗ93,8 ΚΡΗΤΙΚOΡΑΜΑ 282104002594,4 ORIGINAL 282109911194,9 ΕΡΑ2 210606682295 ΝOΤOΣ FM 282104002595,295,5 ΡΑΔΙO ΜΑΡΤYΡΙΑ 282104024096,2 ΧΑΝΙΑ 96,2 RADIO ΒΕST 282107069097 ΑΝΤΕΝΝΑ ΔYΤ.ΚΡΗΤΗΣ 282105550597,4 ΡΥΘΜΟΣ 282102846697,7 STAR FM 282105070198,2 MAGIC FM 282105399498,5 SEVENTH SKY 282102013098,8 ΓΝΩΜΗ 98,9 ΧΑΝΙΑ FM 28210 3410699 LOVE RADIO99,2 ΡΑΔΙO ΚΡΗΤΗ 281026196299,6 RADIO 996 www.996radio.com100,2 MAX FM-Sky 2821055008/9101 MRB 2821020400101,5 ΚΡΗΤΗ FM 2821032734102,4 ΡΑΔΙO ΗΡΑΚΛΕΙO 102,7 STUDIO ΑΛΦΑ 2821080243103 PLUS 103 2821053989103,5 EΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ 2107226868104 ΕΡΑ ΧΑΝΙΩΝ 2821020560/20570104,5 SUGAR FM105 ΕΡΩΤΙΚΟΣ 2821036700105,4 PETPO FM 2821033460106 ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ106,5 MUSIC BOX 2821081210 & 40690107 RADIO MELODY 2821093271107,3 ΩΔΥΣΣΕΑΣ FM107,4 7ο ΕΝΙΑΙO ΛYΚΕΙO 107,9

ΕΛΛΗΝΙΣ, τηλ. 2821051850

ΑΤΤΙΚΟΝ, τηλ. 2821040208

ΚΗΠΟΣ, τηλ. 2821056450

PALACE, τηλ. 2821057757

Στα

σιν

εμ

ά

τη

ς π

όλη

ς

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Page 24: Πυξίδα 97 - Ιανουάριος 2010

Ελπίδα

Τι αδηφάγο πλάσμα η ελπίδα!Σαρώνει τις μέρες μας στο πέρασμα της.Κάτω από τον τρομερό της ίσκιοβλασταίνουν πολύχρωμα όνειρα.Απλώνουν ρίζες, κλαδιά προς κάθε κατεύθυνσηανθίζουν σαν μανιασμένα.Για να παγώσουν έπειτα πάλι,να γίνουν στάχτη και να σκορπίσουναπό έναν αναπάντεχο χειμώνα.

Στήλη Άλατος

Μην τον παρεξηγείτεέτσι που στέκεται ακίνητος σαν στήλη άλατος,σαν άνθρωπος που είδε το κακό, κι όμως δεν κούνησεούτε το δαχτυλάκι του, για να το εμποδίσει.

Βεβαίως μετά έγραψε ποιήματα,βεβαίως μετά έγραψε άρθρα- πύρινα άρθρα –για να δικαιολογήσειόλην αυτήν του την ακινησία.

Η χρησιμότητα των ανθρώπων

Χαράματα στους δρόμους της πόλης...Σκονισμένες τζαμαρίες,παντού «Πωλείται» ή «Ενοικιάζεται».Μια πόλη σε φυγή,σκουπίδια που σαρώνει ο παγωμένος αέρας.

Ο τυφλός ζητιάνος στη γωνιά μου άπλωσε το χέρι για να του δείξω το δρόμο. Σφίχτηκε πάνω μου κι αρχίσαμε να περπατάμε

Τον ήξερε το δρόμο,κάθε φριχτή του λεπτομέρεια, τον είχε περπατήσει μόνος άπειρες φορές.

Φτάσαμε μετά από ώρα και χωριστήκαμεδίχως να πούμε κουβέντα.Ίσως να ήταν μοναχά μια πράξη αγάπηςη διαδρομή μας μέσα στο παγωμένο πρωινό.Μια πράξη τρυφερή, να νιώσω -έστω για λίγο- χρήσιμος στον κόσμο αυτό.

Και τώρα διαφημίσεις

«Θα ’ρθουν καλύτερες μέρες» μου λεςκαι σφίγγεις τα χείλη«ο κόσμος θα καταλάβει»

Μα για ποιον κόσμο μιλάς; Συρρικνώθηκαν τα πρωινά μαςστις διαστάσεις μιας τηλεόρασης,και η κραυγή μας έγινεδιαφημιστικό μήνυμαγια την επερχόμενη καταστροφή.

24ΦΥΛΛΟ 97 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

2011.Εμείς, η τόσο-μέχριπρότινος - ελπιδοφόραγενιά των σαραντάρηδων,τι έχουμε να περιμένουμε,τι έχουμε να δώσουμε; Τινα ευχηθούμε σε μας,στους γονείς και στα παιδιά μας ;Κι επειδή ευχή θα πει«θέλω» ,ποια είναι τα θέλω μας για τη νέα χρονιά ;Ώρες –ώρες σκέφτομαι πως ίσως ήρθε η ώρα να κάνουμε πέραγιατί ούτε καλύτερα τα καταφέραμε από τους γέροντεςπροηγούμενους ούτε κάνουμε και στην άκρη να περάσουντα νιάτα που «δεν έχουν ιδανικά»…Αποτύχαμε ίσως ; Είμαιέτοιμη να παραδώσω την καρέκλα του βιγλάτορα των ονεί-ρων σε νεότερους .Δεν είχα εξουσίαποτέ μου .Μία έντιμη βιοπαλαιστήςείμαι, όμως όπου στάθηκα επειδή είχαυψηλό αίσθημα ευθύνης ένιωθα πωςείχα εξουσία .Ώρες ώρες ένιωθα πωςτα κατάφερνα να κάνω τη διαφορά καινα νιώθω τόσο η ίδια όσο και οι άλλοι πως μαζί κάναμε κάτισημαντικό .Ώρες – ώρες όμως νιώθω πως από το μετερίζιτούτο που μου’ταξε η μοίρα δεν τα καταφέρνω .Έχω την αί-σθηση πως δεν προχωρώ .Παλεύω εκεί στη μικρή κοινωνίαπου ζω .Εδώ στο Νότο .Στο σύλλογο γονέων του Δημοτι-κού Σχολείου Σορωνής .Το εννιαθέσιο αυτό σχολείο δενανήκει στα Πρότυπα Νέα Σχολεία .Είναι δεύτερης ταχύτη-τας ,από εκείνα που η «εξουσία» του δασκάλου θα τα κρα-τήσει στο ύψος των περιστάσεων .Αυτό το σχολείο λοιπόνδεν έχει καθηγητή αγγλικών σε μια εποχή που περί πιστο-ποίησης αγγλικών στην Τρίτη Γυμνασίου τυρβάζει το Υπουρ-γείο Παιδείας .Οι μικροί μαθητές  εδώ μαθαίνουν αγγλικάστα φροντιστήρια …Η διεκδίκηση καθηγητή δεν ήταν δυ-στυχώς αυτονόητη . «Αφού όλα πάνε στο φροντιστήριο» τιψάχνεις ; Ο Σύλλογος λοιπόν δεν χρειαζόταν να τα ψάχνει.Εγώ όμως είπα να τα ψάξω. Και …Βρήκα διευθυντές καιπροϊστάμενους , «υπηρεσιακά», να έχουν κάνει ό,τι περ-νάει από το χέρι τους .Υπεύθυνους του υπουργείου να μηνέχουν ελέγξει το θέμα όσο θα’πρεπε .Λύση δε βρήκα .Τοί-χος εδώ , τοίχος εκεί ,αδιέξοδο παρακεί .Είχαν σταλεί πε-ρισσότεροι στα Δωδεκάνησα και τώρα …δε γίνεται νασταλούν άλλοι.Γιατί είχαν σταλεί περισσότεροι, κανείς δεναπάντησε .Ένας το ονόμασε «λάθος».Το αίτημα πάντωςέφτασε στο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου και ποιοςξέρει… ίσως με τη νέα χρονιά να βρεθεί κανένας …πρό-χειρος καθηγητής για τούτη τη γωνίτσα της Ελλάδας .Καιτότε θα πω πως από ετούτη την «καρέκλα» ,του Γραμματέατου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, κάτι μπορεί να πε-τύχει εκείνος που αντιστέκεται και… πως «υπηρεσιακά»…-μια λέξη που υποκρύπτει εξουσία και καρέκλα -πολλά θαμπορούσαν να έχουν γίνει ,όμως δεν έγιναν.

Γράφειη ΘεoδoσίαΔασκαλάκη

Γράφειo Nίκoς

Xατζηιωάννoυ