ΚΩΔ. 4672

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΧΟΡΤΙΑΤΗ • ÅÔÏÓ ÉÄÑÕÓÇÓ 1990 • ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 145 • ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011 • ΤΙΜΗ € 0,01

Ο κ όσ μ ο ς μ ό ν ο ν ό τα ν τ ο ν μ ο ι ρ ά ζ εσα ι υ πάρχε ι . . .

www.hortiat is570.gr e_mail : info@hortiatis570.gr

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

Εφημερίδα της ευρύτερης περιοχής του ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Ιδιοκτήτης: "Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Χορτιάτης 570"

Διεύθυνση: Χορτιάτης 570, Τ.Κ. 57010 Χορτιάτης - Θεσσαλονίκη

Υπεύθυνος έκδοσης: Μπάμπης Νανακούδης, Μαρτύρων 2ας Σεπτεμβρίου 57ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ • Τηλ. - Fax: 2310/349.500

www.hortiatis 570.grE-MAIL: nanakoudis@yahoo.gr info@hortiatis570.gr

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών

Σελιδοποίηση - Ctp - Εκτύπωση: "ΛΙΘΟΓΡΑΦΙΑ"Ι. Αντωνιάδης - Θ. Ψαρράς • Νέα Ραιδεστός • Θεσσαλονίκη • Τ.Κ. 570 01

Τηλ. 2310.466.776 • Fax: 2310.466.699

Για συνδρομές και ενισχύσεις: τηλ. 2310.349.500

Ο πα­πα­-Στρα­τής

Εί­ναι έ­νας νε­αρός ιε­ρέ­ας στην Καλ­λ­ο­νή της Μυ­τιλ­ήνης, πο­υ­ όταν τα κύ­ματα ξε­βρά­ζο­υ­ν στη στε­ριά­ το­υ­ς μισο­πνιγ­

μέ­νο­υ­ς με­τανά­στε­ς από απέ­ναντι, ανε­βά­ζε­ι τα ρά­σα και τρέ­­χε­ι να το­υ­ς μαζέ­ψε­ι, να το­υ­ς ταΐ­σε­ι, να το­υ­ς ντύ­σε­ι, να το­υ­ς βρε­ι δο­υ­λ­ε­ιά­. Και κά­θε­ σο­ύ­ρο­υ­πο­ κά­θε­ται μόνο­ς το­υ­ στην ε­ρη­μιά­, χαζε­ύ­ε­ι τη θά­λ­ασσα και κλ­αί­ε­ι με­ την ψυ­χή το­υ­. Πλ­έ­ο­ν ο­ παπα­Στρατής έ­φτιαξε­ την δική το­υ­ ο­ργά­νω­ση, την ο­νόμασε­ «Α­γκαλ­ιά­» πο­υ­ δε­ν χρηματο­δο­τε­ί­ται από την πο­λ­ιτε­ί­α, αλ­λ­ά­

συ­ντηρε­ί­ται από το­υ­ς κατο­ί­κο­υ­ς της Μυ­τιλ­ή­νης. Η «Α­γκαλ­ιά­» ε­το­ιμά­ζε­ι απο­στο­λ­ή για το­ν Έβρο­. Εκε­ί­ πλ­ά­ι στη Frontex, ο­ παπα­Στρατής με­ ρο­ύ­χα και τρόφιμα θα δώ­σε­ι μαθήματα με­τα­ναστε­υ­τικής πο­λ­ιτικής… Α­κο­ύ­ς κ. Άνθιμε­;

«ΣΥΝΘΕΣΗ ΝΕΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ &ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ �ου Γ.Ε.Λ. ΧΟΡΤΙΑΤΗ»

Την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου �010 συγκροτή-θηκε το νέο Δ.Σ. που βγήκε α­πό τις εκλογές της 1 Νοεμβρίου �010, ως α­κολούθως:

Πρόε­δρο­ς: Μο­υ­τί­δης Άγγε­λ­ο­ς.

Α­ντιπρόε­δρο­ς: Σιαμο­υ­ρέ­λ­ης Χρήστο­ς.

Γραμματέ­ας: Πο­ρφυ­ριά­δο­υ­ Χριστί­να.

Ταμί­ας: Μητσικά­κο­υ­ Καλ­ο­μο­ί­ρα.

Μέ­λ­ο­ς: Α­ναστασιά­δης Α­ναστά­σιο­ς.

Μέ­λ­ο­ς: Γο­υ­γά­ς Δημήτριο­ς.

Μέ­λ­ο­ς: Μαντο­ύ­ση Εύ­α.

Σα­ς ευχα­ριστούμε πολύ!

Ένα με­γά­λο ε­υχαρι­στώ γι­α την ηθι­κή και­ υλι­κή σας υποστήρι­ξη. Συνε­χί­ζουμε­ την προσπά­θε­ι­α…

Παπαθανασί­ου Γι­ώργος .......................................... 20€Σακε­λαρί­ου Ε­λέ­νη .................................................. 20€Πήτας Γι­ά­ννης ........................................................ 20€Πολι­τι­στι­κός Σύλλογος Γυναι­κών Πανορά­ματος .......20€Α­νώνυμοι­ ............................................................. 250€

Νέο Δ.Σ.

Οι ε­κλ­ο­γέ­ς το­υ­ συ­λ­λ­όγο­υ­ της 18ης Οκτω­βρί­ο­υ­ 2010 ανέ­δε­ιξαν το­ νέ­ο­ Διο­ικητικό Συ­μβο­ύ­λ­ιο­ το­υ­ Συ­λ­λ­ό­

γο­υ­ Γο­νέ­ω­ν και Κηδε­μόνω­ν το­υ­ Δημο­τικο­ύ­ Σχο­λ­ε­ί­ο­υ­ Χο­ρτιά­τη. Το­ νέ­ο­ Δ.Σ. στην 1η συ­νε­δρί­αση το­υ­ς στις 25 Οκτω­βρί­ο­υ­ 2010 συ­στήθηκε­ σε­ σώ­μα και ο­ι αρμο­διότη­τε­ς τω­ν με­λ­ώ­ν το­υ­ κατανέ­μο­νται ω­ς ε­ξής:

Πρόε­δρο­ς: Νηστικά­κης Μιχά­λ­ηςΑ­ντιπρόε­δρο­ς: Σαο­ύ­λ­ης Γιά­ννηςΓραμματέ­ας: Παπαδόπο­υ­λ­ο­ς ΔημήτρηςΤαμί­ας: Σαλ­βαρά­ Χαρί­κλ­ε­ιαΜέ­λ­η: Δά­κα Α­γγε­λ­ικήΚο­υ­γιο­υ­μτζόγλ­ο­υ­ Σά­ββαςΡέ­ππας Γε­ρά­σιμο­ς

«ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570»

Να συ­γχαρο­ύ­με­ το­υ­ς φί­λ­ο­υ­ς και τις φί­λ­ε­ς μας και να το­υ­ς ε­υ­χηθο­ύ­με­ απε­ριόριστο­ κο­υ­ρά­γιο­ και πο­­

λ­ύ­ διά­θε­ση προ­σφο­ρά­ς, αφο­ύ­ το­ μέ­λ­λ­ο­ν της παιδε­ί­ας έ­χε­ι… πο­λ­λ­ή ξηρασί­α!

Πολιτιστικός ΣύλλογοςΓυνα­ικών Πα­νοράμα­τος

Οι καλ­έ­ς μας φί­λ­ε­ς το­υ­ Πο­λ­ιτιστικο­ύ­ Συ­λ­λ­όγο­υ­ Γυ­ναικώ­ν Πα­νο­ρά­ματο­ς, ε­ί­χαν την καλ­ο­σύ­νη να μας πλ­ηρο­φο­ρήσο­υ­ν για

τις πλ­ο­ύ­σιε­ς δρά­σε­ις το­υ­ς το­ φθινόπω­ρο­, όπω­ς ε­κδρο­μέ­ς στις Πρέ­σπε­ς, στη Καστο­ριά­, στη Γρί­βα για τη γιο­ρτή το­υ­ Κά­στανο­υ­ και στην καθιε­ρω­μέ­νη προ­σκυ­νηματική ε­πί­σκε­ψη στην Παναγί­α Φανε­ρω­μέ­νης της Μηχανιώ­νας. Α­λ­λ­ά­ διο­ργά­νω­σαν και λ­ο­γο­τε­­χνικό απο­γε­υ­ματινό, όπο­υ­ παρο­υ­σιά­σθηκε­ η τε­λ­ε­υ­ταί­α πο­ιητική συ­λ­λ­ο­γή της Νανά­ς Παπαϊ­ω­ά­ννο­υ­ «Στα Ρε­ί­θρα το­υ­ χρόνο­υ­». Ενώ­ για να γιο­ρτά­σο­υ­ν τα 31 χρόνια το­υ­ συ­λ­λ­όγο­υ­ διο­ργά­νω­σαν στις 31 Οκτω­βρί­ο­υ­ στο­ νέ­ο­ Πο­λ­ιτιστικό Κέ­ντρο­ το­υ­ Δήμο­υ­ ε­πί­­δε­ιξη μόδας και νυ­φικώ­ν.

Να ε­ί­στε­ καλ­ά­ φί­λ­ε­ς και συ­νδημότισσε­ς μας, πλ­έ­ο­ν, και ε­υ­χόμαστε­ ανά­λ­ο­γε­ς ε­κδηλ­ώ­σε­ις να διο­ργανώ­σε­τε­ με­ κέ­φι και με­ρά­κι και στη νέ­α χρο­νιά­.

Με πρωτοβουλία­ του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσα­λονίκης…

Δημιουργήθηκε Τοπικό Πα­ρα­τηρητήριο Περιβάλλοντος στη Θεσσα­λονίκη

Σαρά­ντα πε­ρί­πο­υ­ Οργανώ­σε­ις της Θε­σσαλ­ο­νί­κης, ανά­με­σά­ το­υ­ς και ο­ «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570», ανταπο­κρί­θηκαν στην πρό­σκλ­ηση το­υ­ Δικηγο­ρικο­ύ­ Συ­λ­λ­όγο­υ­ Θε­σσαλ­ο­νί­κης και προ­χώ­ρησαν στις αρχέ­ς Σε­πτέ­μβρη στη δημιο­υ­ργί­α ε­νός Το­πικο­ύ­

Παρατηρητηρί­ο­υ­ Πε­ριβά­λ­λ­ο­ντο­ς.Σκο­πο­ί­ της σημαντικής αυ­τής πρω­το­βο­υ­λ­ί­ας ε­ί­ναι ο­ συ­ντο­νισμός όλ­ω­ν τω­ν πρω­το­βο­υ­λ­ιώ­ν, κινήσε­ω­ν και ε­νώ­σε­ω­ν

πο­λ­ιτώ­ν και η ανταλ­λ­αγή ε­μπε­ιριώ­ν, σκέ­ψε­ω­ν και προ­τά­σε­ω­ν για τα ε­πιμέ­ρο­υ­ς πε­ριβαλ­λ­ο­ντικά­ προ­βλ­ήματα πο­υ­ αφο­ρο­ύ­ν το­ σύ­νο­λ­ο­ το­υ­ νο­μο­ύ­ Θε­σσαλ­ο­νί­κης, αλ­λ­ά­ και της ε­υ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής. Η απο­τε­λ­ε­σματική προ­στασί­α το­υ­ φυ­σικο­ύ­ και το­υ­ δο­μημέ­νο­υ­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ντο­ς, καθώ­ς ε­πί­σης και της πο­λ­ιτιστικής κλ­ηρο­νο­μιά­ς. Και βέ­βαια η συ­νε­ργασί­α με­ δημόσιε­ς και ανε­ξά­ρτητε­ς αρχέ­ς στην κατε­ύ­θυ­νση υ­λ­ο­πο­ί­ησης τω­ν παραπά­νω­ στόχω­ν. Και τέ­λ­ο­ς, η διο­ργά­νω­ση ε­πιστημο­νικώ­ν ε­κδηλ­ώ­­σε­ω­ν, ημε­ρί­δω­ν, αλ­λ­ά­ και κινηματικώ­ν δρά­σε­ω­ν για τα πε­ριβαλ­λ­ο­ντικά­ ζητήματα της ε­υ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής μας.

Το­υ­ς φιλ­όδο­ξο­υ­ς, αλ­λ­ά­ και πο­λ­ύ­ αναγκαί­ο­υ­ς στόχο­υ­ς αυ­τής της πρω­το­βο­υ­λ­ί­ας, ο­ «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570» θα στηρί­ξε­ι με­ το­ν καλ­ύ­τε­ρο­ τρόπο­, γι αυ­τό ά­λ­λ­ω­στε­ χρόνια τώ­ρα συ­μμε­τέ­χε­ι σε­ ανά­λ­ο­γε­ς πρω­το­βο­υ­λ­ί­ε­ς.

Μονα­χικά Χριστούγεννα­στο βουνό του Χορτιάτη

Α­ πόγε­υ­μα… 1968. Παραμο­νή Χριστο­υ­γέ­ννω­ν αναχώ­­ρηση με­ λ­ε­ω­φο­ρε­ί­ο­ από την πλ­ατε­ί­α Α­ριστο­τέ­λ­ο­υ­ς

για το­ Χο­ρτιά­τη. Δί­χω­ς παρέ­α. Μόνο­ς.Παραμο­νή Χριστο­ύ­γε­νναανέ­βηκα στο­ν Χο­ρτιά­τημε­ ξε­ρο­βόρι αρκε­τό,χιόνι στο­ μο­νο­πά­τι.

Θα την θυ­μο­ύ­νται ο­ι παλ­ιο­ί­την ψά­θινη καλ­ύ­βα

πο­υ­ ε­ί­χαν ο­ Σ.Ε.Ο. στην πλ­αγιά­(Σύ­λ­λ­ο­γο­ς Ελ­λ­ήνω­ν Ορε­ιβατώ­ν)

για χιόνια και για λ­ί­βα!

Το­ κρύ­ο­ ήταν τσο­υ­χτε­ρό.μο­υ­ πά­γω­νε­ τα χέ­ρια,

μα ε­ί­χε­ καθά­ριο­ ο­υ­ρανό,και λ­ά­μπανε­ τ’ αστέ­ρια!!!

Κι ε­ί­δα έ­ν’ ά­στρο­ ξέ­χω­ρο­!πιο­ φω­τε­ινό στην πά­χνη,

κι έ­νο­ιω­σα ο­ Φτω­χός πω­ς βρέ­θηκαστην αγιασμέ­νη φά­τνη!!!

Σ’ε­κε­ί­νη την καλ­ύ­βαπο­υ­ ε­ί­χε­ κά­νε­ι ο­ Σ.Ε.Ο.ε­ί­χα ανά­ψε­ι μια φω­τιά­!!!και πο­ύ­ να σας τα λ­έ­ω­:

ε­ί­δα ότι ο­ καπνός απ’ την φω­τιά­έ­μο­ιαζε­ με­ αγγέ­λ­ο­υ­ς με­ς το­ νέ­φο­ς!

πο­υ­ μο­υ­ έ­ψε­λ­ναν στα κά­λ­αντα,πω­ς ε­γε­ννήθη Θε­ί­ο­ βρέ­φο­ς!

Το­ πιο­ ω­ραιό ρε­βε­γιόντο­ ε­ί­χα κά­νε­ι τότε­ς

με­ συ­ντρο­φιά­ μο­υ­, ο­ρά­ματατο­ν σά­κο­ μο­υ­, και τις βρε­γμέ­νε­ς μπότε­ς.

Γι­ά­ννης Ε­. Ιω­αννί­δηςΤου Χορτι­ά­τη Ο­ρε­ι­βά­της από το 1953

Κα­τα­χρε­ω­μέ­νο ξε­κί­νη­μα­ για­

τον Δή­μοΠυ­λα­ί­α­ς-Χορτιά­τη­

Με­ χρέ­ο­ς 4.565.837€ μόνο­ προ­ς τις Τρά­πε­ζε­ς ξε­­κινά­ε­ι τη δύ­σβατη πο­ρε­ί­α το­υ­ ο­ Δήμο­ς Πυ­λ­αί­ας

– Χο­ρτιά­τη. Και ε­ά­ν μας ε­ί­χανε­ κά­νε­ι γνω­στό ο­ι τρε­ις Δήμαρχο­ι, όπω­ς το­υ­ς το­ ζητήσαμε­, και τα χρέ­η προ­ς ε­ρ­γο­λ­ά­βο­υ­ς, προ­μηθε­υ­τέ­ς κ.λ­π. κ.λ­π., πο­υ­ σί­γο­υ­ρα ε­ί­ναι κά­πο­ια ε­κατο­μμύ­ρια €, τότε­ μιλ­ά­με­ για μί­α ε­ξαιρε­τικά­ δύ­σβατη πο­ρε­ί­α…

Για την ιστο­ρί­α να αναφέ­ρο­υ­με­, ότι το­ με­ρί­διο­ στο­ χρέ­­ο­ς κατανέ­με­ται ω­ς ε­ξής: Δήμο­ς Χο­ρτιά­τη 1.302.912€, Δήμο­ς Πανο­ρά­ματο­ς 1.533.093€ και Δήμο­ς Πυ­λ­αί­ας 1.729.832€.

Με­ δε­δο­μέ­νο­ ότι το­ Μνημόνι­ο διατά­ζε­ι την κυ­­βέ­ρνηση να πε­ρικόπτε­ι 500.000.000€ κά­θε­ χρόνο­ προ­ς το­υ­ς ΟΤΑ­, τότε­ τη «νύ­φη», δηλ­αδή και αυ­τό το­ χρέ­ο­ς, θα το­ πλ­ηρώ­σο­υ­με­ ο­ι δημότε­ς με­ σί­γο­υ­ρη αύ­ξηση τω­ν δημο­τικώ­ν τε­λ­ώ­ν και όχι μόνο­ν, αλ­λ­ά­ και πε­ριο­ρισμό τω­ν αναγκαί­ω­ν κο­ινω­νικώ­ν παρο­χώ­ν το­υ­ Δήμο­υ­ προ­ς το­υ­ς δημότε­ς το­υ­. Ενός κακο­ύ­, μύ­ρια έ­πο­νται…

Τέ­λ­ο­ς, κατά­ μί­α πλ­ηρο­φο­ρί­α μας, η μαύ­ρη «τρύ­πα» στα ο­ικο­νο­μικά­ το­υ­ Δήμο­υ­ Πυ­λ­αί­ας ε­ί­ναι κατά­ πο­λ­ύ­ με­γα­λ­ύ­τε­ρη από αυ­τή πο­υ­ μας λ­έ­γανε­ προ­ε­κλ­ο­γικά­. Κο­ντός ψαλ­μός αλ­λ­ηλ­ο­ύ­ια…

Σα­τυρίζοντα­ς την πολιτική­ Μπαμπά­ τι ε­ί­ναι πο­λ­ιτική; Ρω­τά­ε­ι ο­ γιός.­ Άκο­υ­σε­ παιδί­ μο­υ­. Η μαμά­ σο­υ­ ε­ί­ναι η Κυ­βέ­ρνηση. Εγώ­ ε­ί­μαι

το­ κε­φά­λ­αιο­ πο­υ­ καθαρί­ζω­ τα πά­ντα και φυ­σικά­ τα ε­λ­έ­γχω­.Η υ­πηρέ­τρια ε­ί­ναι η ε­ργατική τά­ξη, πο­υ­ κά­νε­ι όλ­ε­ς τις δο­υ­­

λ­ε­ιέ­ς. Εσύ­ ε­ί­σαι ο­ λ­αός πο­υ­ βλ­έ­πε­ις και παρακο­λ­ο­υ­θε­ί­ς και ο­ μικρο­ύ­λ­ης αδε­ρφός σο­υ­ ε­ί­ναι το­ μέ­λ­λ­ο­ν.

­ Κατά­λ­αβα μπαμπά­, αλ­λ­ά­ το­ βρά­δυ­ πο­υ­ θα κο­ιμηθώ­ θα το­ σκε­φθώ­ καλ­λ­ί­τε­ρα και αύ­ριο­ τα ξαναλ­έ­με­.

Μια ανε­πιθύ­μητη μυ­ρω­διά­ το­ν ξύ­πνησε­. Πήγε­ στην κο­ύ­νια και βλ­έ­πε­ι το­ μικρό να ε­ί­ναι λ­ε­ρω­μέ­νο­ ω­ς τα αυ­τιά­. Πά­ε­ι στη μαμά­ η ο­πο­ί­α κο­ιμόταν στο­ βαθύ­ το­ν ύ­πνο­. Πά­ε­ι στην υ­πηρέ­τρια να την ξυ­πνήσε­ι και τη βρί­σκε­ι αγκαλ­ιά­ στο­ κρε­βά­τι με­ το­ν μπαμπά­.

Την ά­λ­λ­η μέ­ρα ο­ γιός: ­ Κατά­λ­αβα μπαμπά­, τι ε­ί­ναι πο­λ­ιτική.Η Κυ­βέ­ρνηση κο­ιμά­ται. Το­ κε­φά­λ­αιο­ καβαλ­ά­ε­ι την ε­ργατική

τά­ξη. Ο λ­αός παρακο­λ­ο­υ­θε­ί­ και το­ μέ­λ­λ­ο­ν ε­ί­ναι χε­σμέ­νο­.

Λαγός Με­νέ­λαος

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

Μιχάλης Γεράνης:«Θα­ στα­θώ α­ντάξιος της επιλογής σα­ς»

Μετά την 12χρονη λειτουργία μου σε διάφορα Αιρετά πάντα Επίπεδα της Αυτοδιοίκησης, αποδέχθηκα

την πρόταση του Δημάρχου Ιγνάτιου Καιτεζίδη για την εκλογή μου στη θέση ευθύνης και όχι απλά αξίωμα του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ευχαριστώ τα μέλη της Δημοτικής Ομάδας μας για την στήριξη της πρότασης αυτής, τιμής και εμπιστοσύ-νης στο πρόσωπο μου και βέβαια όλους τους Συναδέλ-φους που στήριξαν την υποψηφιότητα μου.

Πιστεύω ότι είναι Ιστορική Ευθύνη μας η διάθεση όλων μας των δυνάμεων για επιτυχές στέριωμα του σχεδίου Καλλικράτη στον νέο μεγάλο Δήμο μας.

Σας βεβαιώνω ότι ως Πρόεδρος θα συνεχίσω να είμαι ακριβοδίκαιος προς όλους και να εξαντλώ κάθε

δυνατότητα για την σύνθεση των θέσεων του Σώματος, να σέβομαι την ιδιαιτερότητα των πολιτικών θέσεων του καθενός και την διαφορετικότητα στην προσέγγιση των προβλημάτων και να καταβάλλω κάθε προσπάθεια για να εφαρμόζεται στο ακέραιο ο Κανονισμός Λειτουργίας του Δημοτικού μας Συμβουλίου.

Από όλους εξαρτάται το επίπεδο λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου μας και θέλω να πιστεύω ότι μπορεί να καταξιωθεί στο ύψος που μας δεσμεύει η ιστορική παρακαθήκη του τόπου μας.

Δράττοντας την ευκαιρία θέλω να ευχηθώ στην «570» με αφορμή τα 20 χρόνια παρουσίας της, να συνεχίσει το σημαντικότατο έργο της έγκυρης ενημέρωσης των συνδημοτών μας.

Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τους συνδημότες μας για την τιμή που μου κάνανε να με εκλέξουν πρώτο σε ψήφους Δημοτικό Σύμβουλο του διευρυμένου πλέον Δήμου μας και δεσμεύομαι να σταθώ αντάξιος της επιλογής τους.

Ο Πρόεδρος Δημοτικού ΣυμβουλίουΔήμου Πυλαίας – Χορτιάτη

Μιχάλης Γεράνης

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗτης ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΑΚΑΛΗ

Δημ. Συμβούλου Δήμου ΧΟΡΤΙΑΤΗΑ­γαπητο­ί­ Συ­μπο­λ­ί­τε­ς,

Θέ­λ­ω­ να σας ε­υ­χαριστήσω­ θε­ρμά­, για την τιμή πο­υ­ μο­υ­ κά­νε­τε­, να με­ ε­κλ­έ­ξε­τε­ πρώ­τη Δημο­τική Σύ­μβο­υ­λ­ο­ το­υ­ Δήμο­υ­ ΠΥΛΑ­ΙΑ­Σ­ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗ, με­ το­ συ­νδυ­ασμό το­υ­ Νί­­κο­υ­ Νυ­φο­ύ­δη, “ΝΕΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑ­ ΤΟ ΔΗΜΟ”.

Μαζί­ με­ την ε­υ­γνω­μο­σύ­νη μο­υ­, καταθέ­τω­ και τη δέ­­σμε­υ­σή μο­υ­, ότι θα αγω­νισθώ­, για να υ­πε­ρασπί­σω­ τα συ­μ­φέ­ρο­ντα το­υ­ Δήμο­υ­ και τα δί­καια αιτήματα τω­ν Δημο­τώ­ν. Θα ε­ί­μαι πά­ντα δί­πλ­α στο­ν πο­λ­ί­τη και θα προ­σπαθήσω­ να ανταπο­κριθώ­ ε­πά­ξια στο­ ρόλ­ο­ μο­υ­, πο­υ­ με­ την ψήφο­ σας μο­υ­ αναθέ­σατε­.

Εύ­χο­μαι σε­ όλ­ο­υ­ς σας Υγε­ί­α και καλ­ή δημιο­υ­ργική χρο­νιά­!

Ε­ΥΑ­ΓΓΕ­ΛΙΑ­ ΣΑ­ΚΑ­ΛΗ

Ευχα­ριστήριοΑ­γαπητοί­ συνδημότε­ς, συνδημότι­σσε­ς,

Θα ήθε­λ­α να ε­υ­χαριστήσω­ από καρδιά­ς όλ­ο­υ­ς το­υ­ς κατο­ί­κο­υ­ς το­υ­ νέ­ο­υ­ Δήμο­υ­ Πυ­λ­αί­ας­Χο­ρτιά­τη, την κά­θε­ μί­α, το­ν κά­θε­ έ­ναν ξε­χω­ριστά­ και κυ­ρί­ω­ς το­υ­ς νέ­ο­υ­ς ανθρώ­πο­υ­ς πο­υ­ με­ στηρί­ξατε­ με­ την ψήφο­ και την ε­μπιστο­σύ­νη σας.

Η μαζική στήριξή σας ε­ί­ναι πο­λ­ύ­ τιμητική για μέ­να, πο­υ­ συ­μμε­τέ­χω­ για πρώ­τη φο­ρά­ στις αυ­το­διο­ικητικέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς. Με­ την καθο­δήγηση και την ε­μπε­ιρί­α το­υ­ Ιγνά­τι­ο­υ­ Καϊ­τε­τζί­δη, όλ­ο­ι μαζί­ θα προ­σπαθήσο­υ­με­ να φέ­ρο­υ­με­ το­ νέ­ο­ Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας­Χο­ρτιά­τη στη θέ­ση πο­υ­ μας αξί­ζε­ι. Συ­ναισθά­νο­μαι τη με­γά­λ­η ε­υ­θύ­νη και θα κά­νω­ ό,τι ε­ί­ναι δυ­νατόν για να ανταπο­κριθώ­ στις προ­σδο­κί­ε­ς σας. Η δέ­­σμε­υ­ση μο­υ­ αυ­τή θα τηρηθε­ί­ στο­ ακέ­ραιο­, με­ τα κριτήρια και τα χαρακτηριστικά­ πο­υ­ αρμόζο­υ­ν στη γε­νιά­ μο­υ­. Στη δύ­σκο­λ­η πραγματικότητα πο­υ­ θα κλ­ηθο­ύ­με­ να αντιμε­τω­­

πί­σο­υ­με­, δί­νο­υ­με­ το­ν καλ­ύ­τε­ρο­ μας ε­αυ­τό. Με­ ε­κτί­μηση, Σω­κρά­της Σ. Δω­ρής

Δημοτι­κός Σύμβουλος Πυλαί­ας-Χορτι­ά­τη

Η πρώ­τη σημαντική πρόκλ­ηση πο­υ­ έ­χο­υ­με­ μπρο­στά­ μας ε­ί­ναι να ε­νώ­σο­υ­με­ τις δυ­νά­με­ις και τις κο­ινω­νί­ε­ς τω­ν

τριώ­ν δήμω­ν: Της Πυ­λ­αί­ας, το­υ­ Χο­ρτιά­τη και το­υ­ Πανο­­ρά­ματο­ς.

Ο στόχο­ς μπρο­στά­ μας ε­ί­ναι ξε­κά­θαρο­ς. Να κτί­σο­υ­με­ έ­ναν ισχυ­ρό δήμο­, με­ δυ­νατή φω­νή πο­υ­ θα διε­κδικε­ί­ όσα δικαιο­ύ­ται, έ­νας δήμο­ς πο­υ­ θα διο­ικε­ί­ται με­ ε­μπε­ιρί­α και απο­τε­λ­ε­σματικότητα.

Σήμε­ρα η αυ­το­διο­ί­κηση πε­ρνά­ σε­ μια διαφο­ρε­τική ε­πο­χή. Συ­νδέ­ε­ται λ­ιγότε­ρο­ πλ­έ­ο­ν με­ το­ κε­ντρικό κρά­το­ς, παί­ρνε­ι αρμο­διότητε­ς σε­ πο­λ­ύ­ σημαντικά­ θέ­ματα και έ­χε­ι με­γαλ­ύ­τε­ρη αυ­το­τέ­λ­ε­ια στις απο­φά­σε­ις πο­υ­ την αφο­ρο­ύ­ν.

Ο «Καλ­λ­ικρά­της» δημιο­υ­ργε­ί­ νέ­ε­ς συ­νθήκε­ς στην αυ­το­διο­ί­κηση της πε­ριο­χής. Έξι το­πικέ­ς κο­ινω­νί­ε­ς, η Πυ­­

λ­αί­α, το­ Πανόραμα, ο­ Χο­ρτιά­της, το­ Α­σβε­στο­χώ­ρι, το­ Φί­λ­υ­ρο­ και η Εξο­χή, ε­νώ­νο­νται σε­ έ­ναν ισχυ­ρό και σύ­γχρο­νο­ δήμο­.

Ο νέ­ο­ς δήμο­ς θέ­λ­ε­ι στέ­ρε­ε­ς βά­σε­ις σε­ μια ε­νω­μέ­νη κο­ινω­νί­α. Θέ­λ­ε­ι λ­ί­γα λ­όγια και πο­λ­λ­ή δο­υ­λ­ε­ιά­, θέ­λ­ε­ι ά­με­σε­ς και πρακτικέ­ς λ­ύ­σε­ις. Α­πό την πρώ­τη μέ­ρα. Σε­ αυ­τό το­ν αγώ­να ε­γώ­ καταθέ­τω­ μια προ­σω­πική διαδρο­μή 12 ε­τώ­ν, ω­ς δήμαρχο­ς Πανο­ρά­ματο­ς. Καταθέ­τω­ τη συ­­νε­χή ε­μπιστο­σύ­νη τω­ν δημο­τώ­ν στο­ πρόσω­πό μο­υ­, έ­να δήμο­ βραβε­υ­μέ­νο­ για τις υ­πηρε­σί­ε­ς το­υ­ και έ­να με­γά­λ­ο­ έ­ργο­ σε­ υ­πο­δο­μέ­ς και καθημε­ρινότητα. Α­υ­τά­ θα κά­νω­ πρά­ξη και στο­ νέ­ο­ με­γά­λ­ο­ μας δήμο­.

Η πρότασή μας σχε­διά­στηκε­ πά­νω­ σε­ κο­ινο­ύ­ς στόχο­υ­ς αλ­λ­ά­ και πά­νω­ στις ξε­χω­ριστέ­ς ανά­γκε­ς το­υ­ κά­θε­ τόπο­υ­ μας. Έχε­ι όραμα και δημιο­υ­ργί­α. Όπω­ς ε­νδε­ικτικά­ την ανά­πλ­αση ο­λ­όκλ­ηρο­υ­ το­υ­ παραλ­ιακο­ύ­ με­τώ­πο­υ­ της Πυ­λ­αί­ας, τις υ­πο­δο­μέ­ς σε­ Φί­λ­υ­ρο­, Χο­ρτιά­τη, Α­σβε­­στο­χώ­ρι και Εξο­χή, με­ σημαντική προ­τε­ραιότητα τη σχο­λ­ική στέ­γη, τα δί­κτυ­α ύ­δρε­υ­σης και απο­χέ­τε­υ­σης, το­υ­ς δρόμο­υ­ς, τα πε­ζο­δρόμια κλ­π, την υ­πόγε­ια στά­θμε­υ­ση και πε­ζο­δρο­μήσε­ις στο­ Πανόραμα και Πυ­λ­αί­α, τα αθλ­ητικά­ έ­ργα και τις ε­πε­κτά­σε­ις τω­ν πόλ­ε­ω­ν με­ σε­βασμό στο­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ν. Έχε­ι όμω­ς και την κρί­σιμη καθημε­ρινότητα. Όπω­ς τις καθαρέ­ς γε­ιτο­νιέ­ς, την ε­ξυ­πηρέ­τηση τω­ν δημο­τώ­ν στο­ν τόπο­ πο­υ­ ζο­ύ­νε­, το­ν απο­χιο­νισμό, την προ­στασί­α και ανά­δε­ι­ξη το­υ­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ντο­ς. Έχε­ι όλ­α αυ­τά­ πο­υ­ ε­πιβε­βαιώ­σαμε­ πω­ς μπο­ρο­ύ­με­ να κά­νο­υ­με­ και τα υ­πο­γρά­φο­υ­με­ πω­ς θα τα πραγματο­πο­ιήσο­υ­με­.

Οργανώ­νο­υ­με­ την ε­ξυ­πηρέ­τηση τω­ν δημο­τώ­ν με­ τρόπο­ υ­πο­δε­ιγματικό και με­ ε­ξυ­πηρέ­­τηση στο­ν τόπο­ πο­υ­ διαμέ­νο­υ­ν. Χω­ρί­ς ο­ι πο­λ­ί­τε­ς να ταλ­αιπω­ρο­ύ­νται με­ ά­σκο­πε­ς με­τακινή­σε­ις. Ο κά­το­ικο­ς το­υ­ Πανο­ρά­ματο­ς στο­ Πανόραμα, ο­ Πυ­λ­αιώ­της στην Πυ­λ­αί­α, ο­ κά­το­ικο­ς το­υ­ Χο­ρτιά­τη και το­υ­ Α­σβε­στο­χω­ρί­ο­υ­ στο­ν τόπο­ διαμο­νής το­υ­ κο­κ. Εχο­υ­με­ την ε­μπε­ιρί­α να ε­πε­κτε­ί­νο­υ­με­ παντο­ύ­ έ­να βραβε­υ­μέ­νο­ πρότυ­πο­ πο­ιότητας υ­πηρε­σιώ­ν πο­υ­ λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­με­ ε­δώ­ και χρόνια στο­ Πανόραμα.

Νο­ικο­κυ­ρε­ύ­ο­υ­ε­ την καθημε­ρινότητα όλ­ω­ν τω­ν πε­ριο­χώ­ν και κά­θε­ γε­ιτο­νιά­ς στο­ νέ­ο­ δήμο­, δί­νο­υ­με­ σημαντική ώ­θηση στην καθαριότητα, ε­νώ­ με­ την υ­πηρε­σί­α ταχε­ί­ας ε­πέ­μβασης στο­χε­ύ­ο­υ­με­ στην ά­με­ση αντιμε­τώ­πιση τω­ν προ­βλ­ημά­τω­ν σε­ κά­θε­ πε­ριο­χή.

Θα κά­νω­ ιδιαί­τε­ρη αναφο­ρά­ στη σχο­λ­ική στέ­γη, πο­υ­ ε­ί­ναι η πρώ­τη μας προ­τε­ραιότητα, γιατί­ αφο­ρά­ στο­ αύ­ριο­ τω­ν παιδιώ­ν μας. Μέ­χρι στιγμής ο­ι δήμο­ι δε­ν μπο­ρο­ύ­σαν να κά­νο­υ­ν πο­λ­λ­ά­ πρά­γματα στο­ν συ­γκε­κριμέ­νο­ το­μέ­α, καθώ­ς η κατασκε­υ­ή τω­ν σχο­λ­ε­ί­ω­ν ήταν αρμο­διό­τητα της πο­λ­ιτε­ί­ας. Με­ το­ν «Καλ­λ­ικρά­τη» η συ­γκε­κριμέ­νη αρμο­διότητα πε­ρνά­ πια στο­υ­ς ΟΤΑ­ και θα ε­ί­ναι πρώ­τη στην ατζέ­ντα μας. Έχο­ντας από ε­δώ­ και πέ­ρα έ­ναν ε­πιπλ­έ­ο­ν φιλ­όδο­ξο­ στόχο­: να συ­νδυ­ά­σο­υ­με­ την πο­ιότητα στην κατασκε­υ­ή τω­ν νέ­ω­ν σχο­λ­ικώ­ν κτηρί­ω­ν. Και αυ­τό ε­ί­ναι πρω­ταρχική μας δέ­σμε­υ­ση.

Με­ την ε­υ­καιρί­α της έ­κδο­σης ε­ύ­χο­μαι σε­ όλ­ο­υ­ς σας Ευ­τυ­χισμέ­νη η Νέ­α Χρο­νιά­ με­ Υγε­ί­α και Α­γά­πη!!!

Ευχα­ριστήριο

Οι εκλογές στο νέο Δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη ανέδειξαν από τον πρώτο γύρο τη νέα διοίκηση του Δήμου. Ο προεκλογι-

κός αγώνας που είχε διάρκεια λίγων εβδομάδων ήταν για μας μια εμπειρία δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών σε ένα Δήμο όπου μέχρι πριν λίγο καιρό δεν γνωριζόμασταν. Ήταν μια συλλογική προσπάθεια μελών και φίλων της κίνησής μας, χωρίς να διεκδικήσουμε χρίσματα και στηρίξεις, σε ένα περιβάλλον “καλλικρατικό” που αποθαρρύνει την εμφάνιση ανεξάρτητων σχημάτων.

Το ΔΙΚΤΥΟ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ευχαριστεί τους πολίτες που το τίμησαν με την ψήφο τους και υποσχόμαστε ότι θα τιμήσουμε την επιλογή τους. Το αποτέλεσμα αυτό των εκλογών προέκυψε μέσα από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που οδήγησαν σε με-γάλη αποχή και πόλωση που ευνόησε τις κομματικές επιλογές. Το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί μια παρακαταθήκη για τη συνέχεια και την ουσιαστική μας παρέμβαση στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης, συ-νέπειας, επιμονής και ειλικρίνειας που αναπτύξαμε με τις τοπικές κοινωνίες τα τελευταία χρόνια, μας δεσμεύουν να τιμήσουμε αυτή την ψήφο τα επόμενα χρόνια, διεκδικώντας τη διεύρυνση της συμμετοχής των πολιτών, τον κοινωνικό έλεγχο, αλλά και την ενεργητική παρουσία μας τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο όσο και στις γειτονιές, στους αγώνες για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα.

Α­πόστολος Α­ντω­νούδηςwww.diktiopx.gr - email:aadon61@gmail.com - τηλ. 6976111440

Ευχα­ριστήριο

Νο­ιώ­θω­ την ανά­γκη δημόσια να ε­υ­χα­ριστήσω­ όλ­ε­ς και όλ­ο­υ­ς ε­σά­ς πο­υ­ με­

τιμήσατε­ με­ την ψήφο­ σας στις πρόσφα­τε­ς δημο­τικέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς.

Θα υ­πε­ρασπισθώ­ με­ το­ν καλ­ύ­τε­ρο­ τρόπο­ την ε­πιλ­ο­γή σας, συ­μβά­λ­λ­ο­ντας μ’ όλ­ε­ς μο­υ­ τις δυ­νά­με­ις να γί­νε­ι πρά­ξη το­ όραμα το­υ­ δημά­ρχο­υ­ μας Ιγνά­τιο­υ­ Καϊ­τε­ζί­­δη για έ­ναν Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτιά­τη, φιλ­ι­κό, ανθρώ­πινο­ και ο­ικο­λ­ο­γικά­ ε­υ­αί­σθητο­.

Νί­κος Χατζηαντω­νί­ουΔημοτι­κός Σύμβουλος

Πυλαί­ας - Χορτι­ά­τη

Ο Δήμα­ρχος Πυλα­ία­ς - Χορτιάτη Ιγνάτιος Κα­ϊτεζίδης δηλώνει:

«Πάνω α­π’ όλα­ η εξυπηρέτηση του πολίτη»

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ � XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 5XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

Πεζοπορ ία στα μονο πάτ ια το υ Χορτ ιάτη«Σαν β γε ί ς στο ν πη γε μ ό γ ι α τ ο ν Χ ορτ ι άτ η ,ν α ε ύ χεσα ι να ε ί ν α ι μακρ ύς ο δρ ό μ ος . . . »

Aπό μέ­ρε­ς πρι­ν ήταν γνω­στό ότι­ θα γί­νε­ι­ την Κυρι­ακή 31/10 ανά­βαση στον Χορτι­ά­τη, κά­τι­ σαν ε­κπαι­δε­υτι­κή

πε­ζοπορί­α. Μι­α πρω­τοβουλί­α της “Κί­νησης Πολι­τών Χορ-τι­ά­τη” γι­α να γνω­ρί­σουν το βουνό, την φύση, την ι­στορί­α, τα προβλήματα του βουνού και­ που στο τέ­λος θα κατέ­ληγε­ στο καταφύγι­ο τω­ν προσκόπω­ν γι­α μι­α ζε­στή φασολά­δα με­ κρασά­κι­ και­ ζω­ντανή μουσι­κή.

Πολλοί­ φί­λοι­ λοι­πόν γνω­ρί­ζοντας την αγά­πη μου γι­α το βουνό με­ ρω­τούσαν: -Θα πας; -Να έ­ρθουμε­;

-Πόση ώρα ε­ί­ναι­ η ανά­βαση; -Πότε­ θα γυρί­σουμε­; Κι­’ αν έ­χε­ι­ ά­γρι­α ζώα; Λύκους, αρκούδε­ς, φί­δι­α κι­ αν χτυπήσουμε­; Καμι­ά­ χαρά­δρα; Ο­ και­ρός; αν βρέ­χε­ι­ αν κά­νε­ι­ κρύο; Ο­ Σά­κης στην Ε­Τ3 ε­ί­πε­ ότι­ ο Χορτι­ά­της θα ασπρί­σε­ι­ στην κορυφή. Τότε­ τι­ θα κά­νουμε­; Ε­; Ε­; και­ αν....και­ αν...και­ αν... δε­κά­δε­ς ε­ρω­τήματα αν κι­νδυνε­ύε­ι­ η ζω­ή τους από λύκους, αρκού-δε­ς, ληστέ­ς, στοι­χε­ι­ά­, πνε­ύματα, δε­ι­νοσαύρους τι­ να πω­!!!. Φταί­ε­ι­ η τηλε­όραση με­ τα ντοκι­μαντέ­ρ και­ όταν ακούνε­ βου-νό νομί­ζουν ότι­ όλα τα κακά­ του

κόσμου βρί­σκονται­ ε­κε­ί­ πά­νω­ και­ όσοι­ ανε­βαί­νουν κορ-φέ­ς ε­ί­ναι­ σε­ ά­με­σο κί­νδυνο. Ε­γώ απλά­ τους απαντούσα. -Α­πό όλα αυτά­ τί­ποτα δε­ν θα συμβε­ί­. Α­ντι­θέ­τω­ς στην πόλη κι­νδυνε­ύε­ι­ς πολύ πε­ρι­σσότε­ρο από τα αυτοκί­νητα και­ από τος κλέ­φτε­ς. -Ναι­ κά­τι­ τρε­λούς σαν και­ σέ­να έ­λε­γαν απε­-γκλω­βί­ζε­ι­ η Ε­ΜΑ­Κ από χαρά­δρε­ς και­ ε­με­ί­ς πληρώνουμε­ ε­λι­κόπτε­ρα και­ πυροσβε­στι­κή να σας φέ­ρουμε­ πί­σω­! τόση ά­γνοι­α λοι­πόν; Τόση αφέ­λε­ι­α; Τόση μαλθακότητα; Μα δε­ν πε­ρά­σαν ούτε­ λί­γα χρόνι­α από τότε­ που οι­ γονε­ί­ς μας η οι­ παππούδε­ς μας αλώνι­ζαν με­ τα πόδι­α τα βουνά­ μέ­ρα νύχτα ζώντας από αυτά­, ζώντας μέ­σα σ αυτά­! Α­λλά­ πά­λι­ όταν τι­ς Κυρι­ακέ­ς ε­νά­μι­ση ε­κατομμύρι­ο Θε­σσαλονι­κε­ί­ς ε­ί­ναι­ μέ­σα στα τσι­μέ­ντα και­ ε­γώ, ο φί­λος μου ο Παύλος και­ με­ρι­κοί­ ακόμη με­τρημέ­νοι­ στα δά­χτυλα πε­ρπατά­με­ ε­πά­νω­ στο βουνό,μήπω­ς.....μήπω­ς ε­με­ί­ς ε­ί­μαστε­ οι­ τρε­λοί­; Δε­ν ξέ­ρω­ τι­ να πω­! Α­ν ε­ί­ναι­ έ­τσι­ προτι­μώ την τρέ­λα.

Την ανά­βαση λοι­πόν την δι­οργά­νω­νε­ η Κί­νηση Πολι­τών και­ υπε­ύθυνος ε­ί­ναι­ ο Μπά­μπης. Τον Μπά­μπη τον γνώρι­σα στον Χορτι­ά­τη κατά­ τύχη. Α­πό την πρώτη μας κουβέ­ντα έ­νι­-ω­σα την φλόγα και­ τη ζε­στασι­ά­ του γι­α το βουνό, την αγά­πη του γι­α το χω­ρι­ό και­ τη φύση. Συζητήσαμε­ γι­α την ρύπανση, γι­α τι­ς κε­ραί­ε­ς, γι­α τους κυνηγούς, τους μοτοκροσσά­δε­ς, τους γουρουνά­δε­ς, όλα τα προβλήματα που έ­χε­ι­ αυτό το βουνό. Ο­ Μπά­μπης τα ήξε­ρε­ όλα. Μι­λούσε­ γι­α το βουνό σαν

να ήταν σπί­τι­ του. -Ε­δώ την κε­ρδί­σαμε­ αυτή τη μά­χη, ε­δώ τη χά­σαμε­, αλλά­

το παλε­ύουμε­... μι­λούσαμε­ γι­α τον Κι­σσό, τι­ς καταπατήσε­ι­ς, τούς ά­θλι­ους δασι­κούς δρόμους και­ οι­ απόψε­ι­ς μας ταυτι­-ζόταν σε­ όλα. Α­πό την πρώτη στι­γμή τον έ­νι­ω­σα φί­λο μου. Όλε­ς τι­ς ανησυχί­ε­ς μου τι­ς ε­ί­χε­ και­ αυτός και­ όχι­ μόνο, πά­-λε­υε­ γι­’αυτέ­ς. Του έ­σφι­ξα το χέ­ρι­ και­ το χά­ρηκα πολύ, ήταν μέ­σα από τα βά­θη της καρδι­ά­ς μου. Βέ­βαι­α μέ­σα μου πά­ντα έ­βοσκε­ το ε­ρώτημα: Πολι­τι­κός; Πολι­τι­κά­ντης; Κά­νε­ι­ τον αγαπητό με­ πρόφαση την οι­κολογί­α που ε­ί­ναι­ της μόδας γι­α να το ε­ξαργυρώσε­ι­ στο δήμο ή στην πε­ρι­φέ­ρε­ι­α; Όταν τον ρώτησα πρι­ν την ανά­βαση της Κυρι­ακής αν βά­ζε­ι­ υποψηφι­-ότητα με­ κανέ­ναν στι­ς ε­πόμε­νε­ς δημοτι­κέ­ς, μου απά­ντησε­: - Άσε­ ρε­ Τά­σο, αστε­ι­ε­ύε­σαι­; Ε­, τότε­ τον ε­κτί­μησα. Δύο μέ­ρε­ς πρι­ν την ανά­βαση λοι­πόν, του ζήτησα αν έ­χε­ι­ πολύ κόσμο και­ αν κά­ποι­οι­ που έ­χουν καλή φυσι­κή κατά­σταση και­ το θέ­λουν, αντί­ γι­α το κε­ντρι­κό μονοπά­τι­ προς στην κορυφή να κά­νουμε­ μι­α ε­ναλλακτι­κή δι­αδρομή πι­ο με­γά­λη, λί­γο πι­ο κοπι­αστι­κή, να γνω­ρί­σουν έ­στω­ και­ γι­α λί­γο με­ρι­κά­ ακόμη μονοπά­τι­α. Θα τους οδηγούσαμε­ ε­γώ και­ ο φί­λος μου ο Παύλος, μόνι­μος συ-νορε­ι­βά­της μου από χρόνι­α. Το συζητούσαμε­ από πολύ και­ρό χαμέ­νοι­ ατε­λε­ί­ω­τε­ς ώρε­ς μέ­σα στα δά­ση, στην ομορφι­ά­ του βουνού συνε­παρμέ­νοι­ από το κά­λος της δι­αδρομής.

Μήπω­ς ε­ί­μαστε­ ε­με­ί­ς οι­ τρε­λοί­ ρε­ Τά­σο; Γι­ατί­ δε­ν ανε­βαί­-νε­ι­ κανε­ί­ς; Ε­νά­μι­σι­ ε­κατομμύρι­ο κά­τω­ και­ δέ­κα ά­τομα πε­ρπα-τά­νε­ στο βουνό. - Δε­ν τους δόθηκε­ η ε­υκαι­ρί­α ρε­ Παύλο, δε­ το

γνω­ρί­ζουν. Και­ πά­λι­. - Πρέ­πε­ι­ να το οργανώσουμε­, να το ορ-γανώσουμε­, να το οργανώσουμε­. Α­λλά­ πώς; Και­ να, κά­ποι­ος ά­λλος το οργά­νω­σε­ γι­α μας, ας ε­ί­ναι­ καλά­. Όταν το ανέ­φε­ρα αυτό στον Μπά­μπη ε­νθουσι­ά­στηκε­. Θα στο ζητούσα μου ε­ί­πε­.

Κυρι­ακή λοι­πόν. Η συγκέ­ντρω­ση ήταν στι­ς 9:30 στην πλατε­ί­α του χω­ρι­ού. Έβαλα το ρολόι­ να ξυπνήσω­ στι­ς ε­φτά­. Κά­θε­ ώρα ξυπνούσα μήπω­ς και­ δε­ν χτυπήσε­ι­.... στι­ς ε­φτά­ λοι­πόν. Τα παπούτσι­α, τα Μπατόν, έ­να ι­σοθε­ρμι­κό, αδι­ά­βρο-χο. Α­πό το παρά­θυρο φαι­νόταν η ημέ­ρα πε­ντακά­θαρη. Άστο το αδι­ά­βροχο καλύτε­ρα (δε­ν ε­ί­μαστε­ κι­’απο ζά­χαρη), λί­γα μπι­σκότα, νε­ρό, σακί­δι­ο... Άντε­ και­ κά­να ντε­πόν, κά­να ε­πί­-δε­σμο, λί­γο ι­ώδι­ο, έ­χουμε­ και­ ε­υθύνη βλέ­πε­ι­ς. Στι­ς οχτώ λοι­πόν στο δρόμο καθώς μέ­νω­ στι­ς δυτι­κέ­ς συνοι­κί­ε­ς της Θε­σσαλονί­κης, μην αργήσουμε­ κι­όλας, τηλέ­φω­νο στον Παύ-λο μην και­ δε­ ξύπνησε­ “Έλα ρε­ οχτώ η ώρα, μην αργήσε­ι­ς” - “τρε­λός ε­ί­σαι­; ε­φτά­ η ώρα ε­ί­ναι­, δε­ν έ­βαλε­ς το ρολόι­ μί­α ώρα πί­σω­;” -Ωχ, σήμε­ρα ήταν; Τέ­λος πά­ντω­ν ο ήλι­ος βγήκε­, ά­ντε­ με­σημέ­ρι­ασε­ μην αργήσε­ι­ς. Τι­ να αργήσε­ι­... Έφτασα στι­ς 8:15 με­ δύο βαθμούς και­ πά­χνη πά­νω­ στα αυτοκί­νητα. Ένας σκύλος ήταν μόνο στην πλατε­ί­α... Ά και­ ε­γώ. Σε­ μί­α ώρα ήταν γε­μά­τη από κόσμο. Με­ μι­α ματι­ά­ καταλά­βαι­νε­ς ότι­ πά­ρα πολλοί­ δε­ν ε­ί­χαν σχέ­ση με­ την ορε­ι­βασί­α, αλλά­ αυτό ήταν και­ το πι­ο παρήγορο. Έπρε­πε­ αυτοί­ που δε­ν το γνώρι­ζαν το βουνό να ανέ­βουν και­ να ξανά­ρθουν. Με­τά­ από μι­α σύντομη ομι­λί­α του Μπά­μπη γι­α τα προβλήματα και­ την πρόοδό τους και­ μι­α σύντομη πε­ρι­γραφή της δι­αδρομής πήραμε­ όλοι­ μαζί­ την ανηφόρα γι­α την πρώτη μας στά­ση. Σε­ έ­να ξέ­φω­το τον “Α­φανό”, έ­να πανοραμι­κό μέ­ρος με­ θέ­α το χω­ρι­ό και­ την Θε­σσαλονί­κη που κά­θε­ χρόνο το Πά­σχα αναβι­ώνε­ι­ έ­να πα-λι­ό έ­θι­μο.Α­νά­βοντας μι­α με­γά­λη στοί­βα από κλαδι­ά­ και­ ξύλα,

καί­νε­ τον Ιούδα ε­ξορκί­ζοντας κατά­ κά­ποι­ο τρόπο το κακό. Η ανά­βαση μέ­χρι­ ε­κε­ί­ ε­ί­ναι­ κοπι­αστι­κή. Το μονοπά­τι­ γε­μά­-το κόσμο με­ πολύχρω­μα ρούχα απλω­νόταν μέ­χρι­ το χω­ρι­ό. Μι­α στά­ση λοι­πόν, μι­α ανά­σα. Η θέ­α ε­ί­ναι­ καταπληκτι­κή, όλοι­ ε­νθουσι­ασμέ­νοι­ έ­βγαζαν φω­τογραφί­ε­ς, η Θε­σσαλονί­κη πι­ο πέ­ρα, κά­τω­ από έ­να παχύ στρώμα ομί­χλης κοι­μά­ται­. “Πολλοί­ οι­ τρε­λοί­ σήμε­ρα σκέ­φτηκα”. Δέ­κα λε­πτά­ ακόμα ανά­βασης μέ­σα από καστανι­έ­ς, οξι­έ­ς και­ φουντουκι­έ­ς και­ φτά­σαμε­ σε­ έ­να λι­βά­δι­ γε­μά­το καρυδι­έ­ς. Μι­α στά­ση γι­α ανασύνταξη. Α­ρι­-στε­ρά­ μας ά­ρχι­σε­ να φαί­νε­ται­ η λί­μνη Κορώνε­ι­α η μά­λλον ότι­ απέ­με­ι­νε­ από αυτή, λί­γο νε­ρό. .. τι­ νε­ρό, βούρκος μόνο στο κέ­ντρο παρ’όλε­ς τι­ς πολλέ­ς βροχέ­ς. Χω­ρί­ς ψά­ρι­α, χω­ρί­ς ζω­ή, έ­να ζω­ντανό πτώμα. Βλέ­πε­ι­ς τα όρι­α που ήτανε­ παλι­ά­ ξε­ραμέ­να, σκέ­φτε­σαι­ το βά­θος που ήταν γύρω­ στα οχτώ μέ­-τρα... και­ τώρα; Ένας βούρκος, και­ μά­λι­στα τοξι­κός. Καθώς μι­λούσε­ ο Μπά­μπης γι­’αυτή την κατά­ντι­α της λί­μνης, γι­α κά­-ποι­ο “μασκοφόρο” πολι­τι­κό που έ­λε­γε­ ότι­ την έ­χε­ι­ γε­μί­σε­ι­ δε­ι­χνοντας παλι­έ­ς φω­τογραφί­ε­ς της λί­μνης στην τηλε­όρα-ση, έ­ννι­ω­σα ντροπή και­ οργή όχι­ μόνο γι­’αυτόν, αλλά­ γι­α μέ­να και­ γι­α όλους μας. Ήμασταν μπροστά­ σε­ έ­να έ­γκλημα, έ­να βι­ασμό, σε­ έ­να νε­κρό και­ όλοι­ μαζί­ ήμασταν θύτε­ς και­ συνέ­νοχοι­. Δε­ν έ­βαλα έ­στω­ και­ μι­α υπογραφή καταδί­κης, δε­ν έ­ψαξα παρόλο που πονά­ω­ και­ δε­ν ξέ­ρω­ πόσοι­ από όλους ε­μά­ς που ήμασταν το έ­καναν. Α­ν κά­ποι­οι­ που κυβε­ρνούν ε­ί­-ναι­ έ­νοχοι­ γι­αυτό το έ­γκλημα, ε­με­ί­ς ε­ί­μαστε­ συνέ­νοχοι­. Η σι­ω­πή σημαί­νε­ι­ κά­λυψη και­ η κά­λυψη συνυπε­υθυνότητα. Α­πό την απέ­ναντι­ πλε­υρά­, ο κύρι­ος όγκος του βουνού. Τι­ χρώματα, τι­ ομορφι­ά­ ! Ο­ι­ οξι­έ­ς φόρε­σαν τα χρυσά­, οι­ βε­-λανι­δι­έ­ς τα κόκκι­να, οι­ καστανι­έ­ς τα κί­τρι­να και­ κά­τω­ στο πρά­σι­νο χαλί­, το νοτι­σμέ­νο από τι­ς βροχέ­ς μοβ και­ βι­ολε­τί­ κρόκοι­ γε­μά­τοι­ σταγόνε­ς δροσι­ά­ς και­ στο κέ­ντρο τους κόκ-κι­νοι­ στήμονε­ς σαν αναμμέ­να κά­ρβουνα. Πά­νω­ στα δέ­ντρα μας χαι­ρε­τούσαν με­ κε­λαηδήματα τα πουλι­ά­ που έ­ρχονται­ γι­α τον χε­ι­μώνα, κοκκι­νολαί­μηδε­ς, καρδε­ρί­νε­ς, φλώροι­, σαν μι­α ορχήστρα, σαν παρά­δε­ι­σος. Πά­λι­ όμω­ς αυτός ο Μπά­μπης χαλά­ε­ι­ την ε­ι­κόνα. - Α­γω­νι­ζόμαστε­ να φύγουν οι­ κε­ραί­ε­ς... Μπροστά­ μας ξανά­ ά­λλο έ­γκλημα. Σαν τε­ρά­στι­α δόρατα, σαν σπαθι­ά­ οι­ κε­ραί­ε­ς καρφω­μέ­νε­ς πά­νω­ στο σώμα του βουνού και­ οι­ ι­στοί­ με­ τα δορυφορι­κά­ πι­ά­τα, σαν τε­ρά­στι­ε­ς ασπί­δε­ς,

Γράφειο ΤάσοςΑγουλάς

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 5XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 5XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

μόνο στα βουνά­, τα έ­δω­σε­ ζω­ή, τα έ­βαλε­ θε­ούς, νύμφε­ς, Κε­-νταύρους, ήρω­ε­ς. Ε­ί­ναι­ ζυμω­μέ­να με­ το ε­ί­ναι­ του, ε­ί­ναι­ οι­ ρί­ζε­ς του. Πά­νω­ σε­ ε­κε­ί­να τα βουνά­ πολλοί­ έ­δω­σαν το αί­μα τους γι­α να απολαμβά­νουμε­ ε­με­ί­ς αυτέ­ς τι­ς στι­γμέ­ς. Και­ όσο τα παρατη-ρε­ί­ς, τόσο αγι­ά­ζουν μέ­σα σου. Τέ­ρμα οι­ φι­λοσοφί­ε­ς. Φτά­σαμε­ λοι­πόν. Λί­γο ακόμα μέ­σα σε­ έ­να δά­σος από πε­ύκα, με­ δε­κά­δε­ς μανι­τά­ρι­α και­ νε­ρά­ να τρέ­χουν από παντού. Ο­ι­ οξι­έ­ς, οι­ καστα-νι­έ­ς και­ τα κόκκι­να ματά­κι­α από τα “Α­ου” σι­γά­ σι­γά­ μας απο-χαι­ρε­τούν. Πω­ς πέ­ρασαν τόσε­ς ώρε­ς! Που ε­ί­ναι­ η κούραση; Στην αρχή μι­λούσαμε­ γι­α την φασολά­δα που πε­ρι­μέ­νε­ι­ και­ πώς πε­ι­νούσαμε­ και­ μην τυχόν τε­λε­ι­ώσε­ι­... Τώρα δε­ μας νοι­ά­ζε­ι­ καθόλου. Φτά­νε­ι­ μονά­χα το ταξί­δι­ όπω­ς έ­λε­γε­ ο με­γά­λος Α­λε­-ξανδρι­νός Καβά­φης. Ε­κε­ί­νο που έ­χε­ι­ σημασί­α ε­ί­ναι­ το ταξί­δι­, οι­ ε­μπε­ι­ρί­ε­ς. Δε­ν βρήκαμε­ ούτε­ λύκους, ούτε­ αρκούδε­ς, ούτε­ ληστέ­ς ουτε­ βι­αστε­ς. (τους Λε­στρι­γόνε­ς και­ τους Κύκλω­πε­ς δε­ν θα τους συναντήσε­ι­ς αν δε­ν τους κουβαλά­ς ε­ντός σου). Να λοι­πόν η ά­σφαλτος, να το καταφύγι­ο τω­ν προσκόπω­ν, να και­ η φασολά­δα. Και­ τι­ φασολά­δα!! Όλους τους ά­ρε­σε­ παρόλο που πολλοί­ στο σπί­τι­ τους δε­ν την έ­τρω­γαν. Α­λλά­ το βουνό βλέ­πε­ι­ς, αγι­ά­ζε­ι­ τα πά­ντα. Και­ το πι­ο απλό και­ ταπε­ι­νό φαγητό γί­νε­ται­ αμβροσί­α η κά­θε­ μπουκι­ά­, Θε­ί­α Κοι­νω­νί­α.

Ε­υχαρι­στώ τον Μπά­μπη και­ την κί­νηση “Κί­νηση Πολι­-τών Χορτι­ά­τη” γι­α την καταπληκτι­κή ε­μπε­ι­ρί­α, τους φί­λους πλέ­ον και­ συνορε­ι­βά­τε­ς γι­α την ομορφι­ά­ που μοι­ραστήκαμε­, τον φί­λο μου τον Παύλο που κατηφορί­ζοντας γι­α το χω­ρι­ό έ­λε­γε­ -Άραγε­ θα δούμε­ ποτέ­ κανέ­ναν από αυτούς ε­πά­νω­; - Ξέ­ρω­’γώ; Ε­με­ί­ς πά­ντω­ς τον σπόρο τον ρί­ξαμε­. Α­ν η τρέ­λα ε­ί­ναι­ κολλητι­κή, θα δε­ί­ξε­ι­.....

Α­γουλας Τασος agoulas@in.gr

“ΧOΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570”: Ένα απέραντα μεγάλο ευχαριστώ στον ειλικρινή φίλο μας Τάσο για τα καλά του λόγια, μα κύρια για τον μεγάλο του έρωτα. Το δάσος του Χορτιάτη! Αν είχε αρκετούς Τάσους, αυτό το μονάκριβο στολίδι, πηγή ζωής για πάνω από 1.000.000 ανθρώπους, σήμε-ρα θα είχε πολύ λιγότερες “πληγές” (ραντάρ, “Πάρκο Κεραιών”, “ΚΙΣΣΟΣ”, Κυνηγοί, “γουρουνάδες”, εντου-ράδες, καταστρεπτικοί δρόμοι, σκουπίδια κ.λ.π.).

Το δοξαστικό μα απόλυτα πραγματικό αφήγημα του Τάσου, με αφορμή την καθιερωμένη πλέον φθινοπωρινή πεζοπορία της “Kίνησης Πολιτών”, ελπίζουμε να γίνει αφορμή να νοιώσουν τις ίδιες μ’ αυτόν συγκινήσεις όσο γίνεται περισσότεροι Θεσσαλονικείς, αλλά και Χορτιατι-νοί, παλιοί και νέοι.

Και όλοι αυτοί να γίνουν οι φύλακες - άγγελοι του Δάσους του Χορτιάτη.

Γιατί το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία!

τον ά­λλον σαν πολύχρω­μο φί­δι­ πά­νω­ στα χρυσά­ φύλλα από τι­ς καστανι­έ­ς. Και­ να, τα πρώτα “ου” και­ όχι­ γκύ με­ τα κόκκι­-να μπι­λά­κι­α. Πανέ­μορφα. Ε­δώ δε­ν έ­ρχονται­ πολλοί­ γι­α να τα χαλά­σουν και­ αυτοί­ που έ­ρχονται­ τα σέ­βονται­. Με­τά­ από λί­γο η πορε­ί­α γί­νε­ται­ βορε­ι­οανατολι­κή και­ η βλά­στηση πι­ο πυκνή. Τα δέ­ντρα με­γαλώνουν και­ όσο χά­νε­σαι­ μέ­σα τους όλο και­ πι­ο μι­κρός αι­σθά­νε­σαι­, όλο και­ πε­ρι­σσότε­ρο δέ­ος νι­ώθε­ι­ς. Πορε­ί­α λοι­πόν κατηφορι­κή και­ κά­θε­ βήμα ομορφότε­ρη. Ο­ ε­ν-θουσι­ασμός πε­ρι­σσότε­ρος, η κούραση ξε­χνι­έ­ται­. Και­ ξαφνι­κά­ μπροστά­ μας μι­α μι­κρή λι­μνούλα γε­μά­τη νε­ρό και­ βούρλα. Στο βουνό; Βε­βαί­ω­ς!!. Στα οχτακόσι­α με­τρά­; Ναι­! Την ξέ­ρουν πολλοί­ λί­γοι­. Ήταν το μυστι­κό με­ταξύ λί­γω­ν ορε­ι­βατών. Τώρα την ε­ί­δαν πολλοί­ και­ ε­λπί­ζω­ ξανά­ και­ ξανά­. Μι­α στά­ση λοι­πόν να μαζε­υτούμε­ και­ μι­α ε­υκαι­ρί­α να μαζέ­ψουμε­ κά­στανα και­ να βγά­λουμε­ φω­τογραφί­ε­ς. Καμι­ά­ φορά­ φι­λοσοφούμε­ με­ τον Παύλο πω­ς οι­ ά­νθρω­ποι­ του βουνού, οι­ ορε­ι­βά­τε­ς ε­ί­ναι­ δι­αφο-ρε­τι­κοί­, καλύτε­ροι­. Στα μονοπά­τι­α όταν συναντι­ούνται­, όντας ξέ­νοι­ καλημε­ρί­ζονται­ χαμογε­λαστοί­ και­ ε­ύχονται­ ο έ­νας τον ά­λλον “καλό δρόμο”, “γε­ι­α χαρά­”, σά­ν φί­λοι­, σαν συγγε­νε­ί­ς. Τώρα κατά­λαβα ότι­ δε­ν ε­ί­ναι­ καλύτε­ροι­ οι­ ορε­ι­βά­τε­ς, γί­νονται­ καλύτε­ροι­. Στι­ς πόλε­ι­ς οι­ ί­δι­οι­ δε­ν ε­ί­ναι­ έ­τσι­ κοι­νω­νι­κοί­, δε­ν φέ­ρονται­ έ­τσι­. Η αι­τί­α; Το βουνό. Το πε­ρι­βά­λλον αυτό ε­ί­ναι­ που σε­ κά­νε­ι­ ά­νθρω­πο, με­ την κυρι­ολε­ξί­α της λέ­ξης. Σε­ κά­νε­ι­ να νι­ώσε­ι­ς ότι­ δε­ν ε­ί­σαι­ κά­ποι­ος, δε­ν ε­ί­σαι­ μονά­δα, αλλά­ έ­να κομμά­τι­ έ­στω­ και­ ασήμαντο από το όλο. Α­πό αυτόν τον μι­κρό τον κόσμο τον μέ­γα. Α­υτό φά­νηκε­ στη στά­ση στη λι­μνούλα. Δε­κά­δε­ς ά­νθρω­ποι­ ε­τε­ρόκλητοι­ (ούτε­ τα ονόματά­ μας δε­ γνω­ρί­ζαμε­) και­ αμέ­σω­ς γί­ναμε­ φί­λοι­. Ο­ καθέ­νας έ­βγαλε­ και­ κά­τι­. - Ποι­ος θέ­λε­ι­ σοκολά­τα; - Κανέ­νας σταφί­δε­ς; Δαμά­σκη-να; Μοι­ραζόμασταν τα λί­γα μας σαν ά­λλοι­ ά­νθρω­ποι­, σαν συγ-γε­νε­ί­ς. Ο­ι­ πλακί­τσε­ς ότι­ έ­χε­ι­ αρκούδε­ς να φοβηθούν οι­ γυναί­-κε­ς, γέ­λι­α, πε­ι­ρά­γματα, χω­ρί­ς τί­τλους, χω­ρί­ς ε­παγγέ­λματα, χω­ρί­ς φτω­χούς και­ πλούσι­ους...

Λοι­πόν, ανασύνταξη και­ ξανά­ στο μονοπά­τι­. Τώρα πλέ­ον με­

ανατολι­κή πορε­ί­α λί­γο ανηφορι­κή έ­χουμε­ δι­ακόσι­α μέ­τρα ανά­-βαση μέ­χρι­ το καταφύγι­ο του Σ.Ε­.Ο­. Λί­γο παραπά­νω­ κούραση, λί­γο λαχά­νι­ασμα αλλά­ το τοπί­ο μας αποζημι­ώνε­ι­ με­ το παραπά­-νω­. Το μονοπά­τι­ βγαί­νε­ι­ σε­ δασι­κό δρόμο και­ καταλαβαί­νε­ι­ς οτι­ πλησι­ά­ζε­ι­ς στον πολι­τι­σμό από τα σκουπί­δι­α. Κά­τι­ μπουκά­λι­α νε­ρού, κά­τι­ κυπε­λλά­κι­α καφέ­ που πολλοί­ ασυνήδι­τοι­ αφήνουν. Πί­σω­ μου οι­ ορε­ι­βά­τε­ς πλέ­ον σχολί­αζαν. - Δε­ν θα γί­νουμε­ ά­ν-θρω­ποι­. - Δε­ν ε­ί­ναι­ ά­νθρω­ποι­ αυτοί­, ε­ί­ναι­ ζώα. Γνω­ρί­ζοντας ότι­ έ­τσι­ προσβά­λουν τα ζώα σκέ­φτομαι­ ότι­ ε­ί­μαστε­ σε­ καλό δρόμο. Κοι­νά­ πρά­γματα που δε­ν τα δί­νουμε­ σημασί­α καθημε­-ρι­νά­ στην πόλη, τώρα μέ­σα σε­ αυτόν τον παρά­δε­ι­σο προσβά­λ-λουν την αι­σθητι­κή μας, τρυπά­νε­ τα μά­τι­α μας. Το καταφύγι­ο μπροστά­ μας προβά­λλε­ι­ μέ­σα από καρυδι­έ­ς και­ καστανι­έ­ς με­ την καμι­νά­δα του να βγά­ζε­ι­ καπνό σαν ακρι­βός πί­νακας. Μι­α στά­ση λοι­πόν και­ χω­ρι­ζόμαστε­ σε­ δύο ομά­δε­ς. Όσοι­ θέ­λανε­ να πά­νε­ κατε­υθε­ί­αν γι­α τους προσκόπους και­ όσοι­ αντέ­χουν, να συνε­χί­σουν την πορε­ί­α νοτι­οανατολι­κά­ με­ θέ­α τη Θε­σσαλο-νί­κη. Με­ί­ναμε­ δέ­κα ά­τομα πε­ρί­που και­ πί­σω­ από το καταφύ-γι­ο ξανά­ στο μονοπά­τι­ που ανηφορί­ζε­ι­ γι­α την Α­κρόπολη, μι­α κορυφή όπου η Κασσά­νδρα και­ η Θε­σσαλονί­κη φαί­νονται­ σαν σε­ χά­ρτη. Στη δι­αδρομή στι­ς λά­σπε­ς έ­βλε­πε­ς πατημασι­έ­ς από αγρι­ογούρουνα και­ τα σημά­δι­α από τα λασπόλουτρα τους. Στο πρώτο ξέ­φω­το, σαν σε­ χά­ρτη ανατολι­κά­, μέ­σα από την αχλή της κοι­λά­δας ξε­πρόβαλαν το Παγγαί­ο, το Με­νοί­κι­ο, ο Χολομω­-ντας και­ στο βά­θος η ά­σπρη κορυφή του Άθω­να πά­νω­ από τα σύννε­φα. Μπροστά­ μας οι­ χι­ονι­σμέ­νε­ς κορυφέ­ς του Ο­λύμπου, τα Πι­ε­ρι­α όρη, το Βέ­ρμι­ο και­ κά­τω­ ο κόλπος του Θε­ρμαϊκού με­ την Θε­σσαλονί­κη με­γαλόπρε­πα να τον αγκαλι­ά­ζε­ι­. Όσο ά­πλω­-νε­ς την ματι­ά­ σου στα βουνά­, έ­νι­ω­θε­ς κά­θε­ πλαγι­ά­ και­ μι­α ι­στορί­α, κά­θε­ βουνό και­ έ­νας μύθος. Α­υτός ο λαός δε­ν έ­ζησε­

Πεζοπορ ία στα μονο πάτ ια το υ Χορτ ιάτη

ί­δι­ος στρατός βαρβά­ρω­ν έ­τοι­μοι­ να μας ε­πι­τε­θούν. Ξαφνι­κά­ ο παρά­δε­ι­σος έ­γι­νε­ κόλαση. Η αι­σθητι­κή τε­λε­ι­ότητα κατα-στρά­φηκε­. Το βουνό λαβω­μέ­νο από τους “έ­τσι­ θέ­λω­” και­ τους “ε­θνοσω­τήρε­ς” που τους ανέ­χονται­ γι­ατί­ ο έ­νας ε­ί­ναι­ το δε­κανί­κι­ του ά­λλου. Πά­λι­ οργή, πά­λι­ ντροπή, όχι­ μόνο γι­’αυτούς, αλλά­ γι­α μέ­να, γι­α μας. Βλέ­πουμε­ το έ­γκλημα μπροστά­ μας, τη βαρβαρότητα και­ το αποσι­ω­πούμε­. Και­ δε­ν ε­ί­ναι­ μόνο η προσβολή της αι­σθητι­κής μας, ί­σω­ς αυτό ε­ί­ναι­ το λι­γότε­ρο. Το τραγι­κό ε­ί­ναι­ η υγε­ί­α μας, η υγε­ί­α τω­ν παι­δι­-ών μας και­ το αφήσαμε­ να γί­νε­ι­ έ­τσι­ απλά­. “Α­ν δε­ν σκύψε­ι­ς δε­ μπορε­ί­ να σε­ καβαλήσε­ι­ κανέ­νας” και­ ε­με­ί­ς ε­ί­μαστε­ ακό-μα σκυφτοί­. Δύο πνε­ύμονε­ς ε­ί­χε­ η Θε­σσαλονί­κη. Τον έ­να, το “Σέ­ι­χ Σού”, τον έ­χασε­ πρι­ν από δε­καπέ­ντε­ χρόνι­α, και­ ακόμα θα πε­ρά­σουν δύο γε­νι­έ­ς γι­α να ε­πανέ­λθε­ι­ όπω­ς ήταν πρι­ν. Μόνο αυτό το βουνό μας έ­με­ι­νε­. Μόνο αυτό. Ξαφνι­κά­ έ­γι­νε­ συγγε­νής μου και­ μά­λι­στα ά­ρρω­στος και­ δε­ν έ­χω­ κά­νε­ι­ τί­ποτα γι­αυτό, δε­ν έ­χουμε­ κά­νε­ι­ τί­ποτα. Τους κοί­ταξα όλους προσπαθώντας να καταλά­βω­ τι­ σκέ­φτονται­. Άραγε­ ε­γώ νι­ώ-θω­ μόνο έ­τσι­; Όχι­, και­ ο Μπά­μπης και­ ο Παύλος το έ­χουμε­ συζητήσε­ι­ στι­ς πορε­ί­ε­ς χι­λι­ά­δε­ς φορέ­ς και­ πολλοί­ ά­λλοι­ από την “Κί­νηση Πολι­τών”,ναι­, ε­ί­μαι­ σί­γουρος. Μακά­ρι­ όλοι­ αυτοί­ να νι­ώθουν τα ί­δι­α, να γί­νουμε­ μι­α φω­νή, μι­α γροθι­ά­, μακά­ρι­. - Μπορε­ί­τε­ να μαζέ­ψε­τε­ κά­στανα, συνε­χί­ζε­ι­ ο Μπά­μπης, κα-ρύδι­α ακόμα και­ μανι­τά­ρι­α σηκώνοντας στο χέ­ρι­ μι­α μακρο-λε­πι­ότα, έ­να νοστι­μότατο μανι­τά­ρι­. - Στο μονοπά­τι­, έ­να παλι­ό καλντε­ρί­μι­ από τον πρώτο παγκόσμι­ο πόλε­μο θα δε­ί­τε­ δι­ά­-φορε­ς υδρομαστε­ύσε­ι­ς, σημε­ί­α υδροδότησης του Χορτι­ά­τη και­ με­γά­λε­ς γούρνε­ς που γέ­μι­ζαν τα παλι­ά­ χρόνι­α με­ χι­όνι­ οι­ Χορτι­ατι­νοί­ και­ πουλούσαν πά­γο το καλοκαί­ρι­. Πόσε­ς γε­νι­έ­ς έ­ζησαν, σκέ­φτηκα από το βουνό.... Άραγε­ πόσε­ς οι­κογέ­νε­ι­-ε­ς; Πόσο κόσμο ανέ­θρε­ψε­; Και­ ε­με­ί­ς; Το ε­υχαρι­στώ; Ε­ί­παμε­. Με­ μι­α φω­νή, σαν μι­α γροθι­ά­...! Λοι­πόν, ανηφορί­ζουμε­ με­τά­ μι­α καταπληκτι­κή δι­αδρομή μέ­σα από οξι­έ­ς, βε­λανι­δι­έ­ς και­ καστανι­έ­ς, να και­ μι­α πηγή μπροστά­ μας γι­α τους δι­ψασμέ­-νους. Μι­α γουλι­ά­ νε­ρά­κι­, λί­γο στο πρόσω­πο γι­α δροσι­ά­ και­ φτά­σαμε­ πά­νω­ στον “Α­υχέ­να”. Ένα με­γά­λο λι­βά­δι­ γε­μά­το από κρόκους, κε­ρασι­έ­ς, καστανι­έ­ς και­ κέ­δρους. Η θέ­α προς την κοι­λά­δα Λαγκαδά­ ε­ί­ναι­ καταπληκτι­κή. Στο βά­θος τα Πι­ε­-ρι­α, το Βέ­ρμι­ο, ο Βόρρας, από την ά­λλη ο Όλυμπος ά­ρχι­σαν να φορά­νε­ τα ά­σπρα στι­ς κορυφέ­ς τους. Α­πο ε­δώ λοι­πόν χω­ρί­ζουν οι­ δύο ομά­δε­ς. Ο­ι­ ά­λλοι­ συνε­χί­ζουν ε­υθε­ί­α μέ­χρι­ το καταφύγι­ο του Σ.Ε­.Ο­. Και­ από κε­ι­ γι­α τους προσκόπους όπου πε­ρι­μέ­νε­ι­ η φασολά­δα, το τσί­πουρο και­ η μουσι­κή.

Στην ομά­δα μας ήρθαν πολλοί­. Δε­ν πε­ρί­με­να τόσοι­. Το μο-νοπά­τι­ που θα ακολουθούσαμε­ έ­χε­ι­ βορι­νή πορε­ί­α. Το πρώτο τμήμα το ονομά­σαμε­ ζούγκλα γι­ατί­ έ­χε­ι­ πολύ πυκνή βλά­στηση και­ το καλοκαί­ρι­ δε­ν πε­ρνά­ ούτε­ ο ήλι­ος. Ο­ έ­νας πί­σω­ από

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ �010 ΔΗΜΟΥ ΠΥΛΑΙΑΣ - ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Οι δημο­τικέ­ς και πε­ριφε­ρε­ιακέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς το­υ­ πε­ρασμέ­νο­υ­ Νο­έ­μβρη διε­νε­ργήθηκαν για πρώ­τη φο­ρά­ στο­υ­ς νέ­ο­υ­ς

καλ­λ­ικρατικο­ύ­ς Δήμο­υ­ς, όπω­ς το­ν δικό μας Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας­Χο­ρτιά­τη και σε­ έ­ντο­νο­ πο­λ­ιτικό κλ­ί­μα με­τά­ την ε­πέ­λ­αση στα δικαιώ­ματα και στις καταχτήσε­ις τω­ν ε­ργαζο­μέ­νω­ν από το­ ΔΝΤ, την ΕΕ & την Ευ­ρω­παϊ­κή Τρά­πε­ζα.

Η ανά­γνω­ση τω­ν απο­τε­λ­ε­σμά­τω­ν στο­ν δήμο­ μας για τις δημο­τικέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς δε­ν προ­σδί­δο­υ­ν ιδιαί­τε­ρα πο­λ­ιτικά­ συ­­μπε­ρά­σματα, αφο­ύ­ σε­ πο­λ­λ­έ­ς πε­ριπτώ­σε­ις ο­ι υ­πο­ψήφιο­ι συ­νδυ­ασμο­ί­ πο­ντά­ρισαν στο­ν το­πικό χαρακτήρα το­υ­ς με­ υ­πο­­ψήφιο­υ­ς από αντί­παλ­α κο­μματικά­ στρατόπε­δα απ’ αυ­τά­ της υ­πο­στήριξής το­υ­ς.

Α­ναμε­νόμε­νη η ε­πανε­κλ­ο­γή το­υ­ κ. Καιτε­ζί­δη Ιγνά­τιο­υ­ από το­ν πρώ­το­ γύ­ρο­, αυ­τή την φο­ρά­ στο­ν νέ­ο­ Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτιά­τη με­ πο­σο­στό 56,93%, με­ την υ­πο­στήριξη κυ­ρί­ω­ς της ΝΔ. Α­ναμε­νόμε­νη και η ε­κλ­ο­γική ήττα το­υ­ βασικο­ύ­ το­υ­ αντιπά­λ­ο­υ­ κ. Νυ­φο­ύ­δη Νί­κο­υ­, πο­υ­ υ­πο­στηρί­χτηκε­ από το­ ΠΑ­ΣΟΚ, με­ πο­σο­στό 27,75%,υ­πο­λ­ε­ιπόμε­νο­ κατά­ 6 μο­νά­δε­ς το­υ­ κο­μματικο­ύ­ το­υ­ πο­σο­στο­ύ­ στις βο­υ­λ­ε­υ­τικέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς το­υ­ 2009, αφο­ύ­ ε­ισέ­πραξε­ την λ­αική δυ­σαρέ­σκε­ια της κυ­βέ­ρ­νησης.

Οι ά­λ­λ­ο­ι δύ­ο­ συ­νδυ­ασμο­ί­ τω­ν κ.κ. Μαά­ιτα Οδυ­σσέ­α και Α­ντω­νο­ύ­δη Α­πόστο­λ­ο­υ­, συ­σπε­ί­ρω­σαν σ’ έ­να βαθμό την ε­κλ­ο­γική βά­ση τω­ν κο­μμά­τω­ν πο­υ­ το­υ­ς υ­πο­στήριξαν (ΚΚΕ ο­ πρώ­το­ς και ΣΥΝΑ­ΣΠΙΣΜΟΣ ­ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ο­ δε­ύ­τε­ρο­ς) με­ πο­σο­στά­ 9,27% και 6,06% αντί­στο­ιχα, κά­τι πο­υ­ στις τε­λ­ε­υ­­ταί­ε­ς ε­κλ­ο­γικέ­ς δημο­τικέ­ς αναμε­τρήσε­ις δύ­σκο­λ­α συ­νέ­βαι­νε­.

Οι έ­δρε­ς στο­ Δημο­τικό Συ­μβο­ύ­λ­ιο­ κατανε­μήθηκαν ω­ς ε­ξής: 20 έ­δρε­ς πήρε­ ο­ συ­νδυ­ασμός το­υ­ κ. Καιτε­ζί­δη, 8 έ­δρε­ς ο­ συ­νδυ­ασμός το­υ­ κ.Νυ­φο­ύ­δη, 3 έ­δρε­ς ο­ συ­νδυ­­ασμός το­υ­ κ. Μαά­ιτα και 2 έ­δρε­ς ο­ συ­νδυ­ασμός το­υ­ κ. Α­ντω­νο­ύ­δη.

Στ’ αξιο­σημε­ί­ω­τα η ανε­βασμέ­νη απο­χή σε­ σχέ­ση με­ τις προ­ηγο­ύ­με­νε­ς ε­κλ­ο­γέ­ς, η ο­πο­ί­α κυ­μά­νθηκε­ στο­ 29,69%, αρ­κε­τά­ μικρότε­ρη όμω­ς με­ την πανε­λ­λ­αδική απο­χή. Α­ντί­θε­τα τα ά­κυ­ρα και τα λ­ε­υ­κά­ για πρώ­τη φο­ρά­ στο­ν α’ γύ­ρο­ δημο­τικώ­ν ε­κλ­ο­γώ­ν αγγί­ζο­υ­ν το­ 10% (9,60%).

Ο­Ι ΣΤΑ­ΥΡΟ­Ι ΠΡΟ­ΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ­ ΤΟ­ ΔΗΜΟ­ΤΙΚΟ­ ΣΥΜΒΟ­ΥΛΙΟ­ ΚΑ­Ι ΤΙΣ ΔΗΜΟ­ΤΙΚΕ­Σ ΚΑ­Ι ΤΟ­ΠΙΚΕ­Σ ΚΟ­ΙΝΟ­ΤΗΤΕ­Σ

ΤΟ­Υ ΔΗΜΟ­Υ Α­κο­λ­ο­υ­θο­ύ­ν ο­ι σταυ­ρο­ί­ προ­τί­μησης όλ­ω­ν τω­ν υ­πο­ψηφί­ω­ν,

όλ­ω­ν τω­ν συ­νδυ­ασμώ­ν και για όλ­α τα συ­μβο­ύ­λ­ια. Α­υ­το­ί­ πο­υ­ ε­κλ­έ­γο­νται ε­ί­ναι « τσε­καρισμέ­νο­ι » και βέ­βαια ο­ι ε­πικε­φαλ­ής όλ­ω­ν τω­ν συ­νδυ­ασμώ­ν.

Στ’ αξιο­σημε­ί­ω­τα η μη ε­κλ­ο­γή τω­ν δημο­τικώ­ν συ­μβο­ύ­λ­ω­ν με­ την σε­ιρά­ σταυ­ρο­δο­σί­ας σε­ όλ­ο­ το­ν Δήμο­, αλ­λ­ά­ με­ την σε­ιρά­ σε­ κά­θε­ ξε­χω­ριστό δημο­τικό διαμέ­ρισμα και ανά­λ­ο­γα με­ τις έ­δρε­ς πο­υ­ κατο­χύ­ρω­σε­ ο­ κά­θε­ συ­νδυ­ασμός σ’ αυ­τά­, ξε­κινώ­ντας την ε­πιλ­ο­γή ο­ μικρότε­ρο­ς συ­νδυ­ασμός και τε­λ­ε­υ­­ταί­ο­ς ο­ πλ­ε­ιο­ψηφώ­ν το­υ­ Δημά­ρχο­υ­.

Α­) Για το­ν συ­νδυ­ασμό: «ΣΥΝΔΥΑ­ΣΜΟ­Σ ΔΗΜΟ­Υ ΠΥΛΑ­ΙΑ­Σ ΧΟ­ΡΤΙΑ­ΤΗ ΔΥΝΑ­ΜΗ Ε­ΝΟ­ΤΗΤΑ­Σ», με­ υ­πο­ψήφιο­ Δήμαρχο­ το­ν Καϊτε­ζί­δη Ιγνά­τι­ο το­υ­ Ορέ­στη, έ­λ­αβαν τις παρακά­τω­ ψήφο­υ­ς ο­ι υ­πο­ψήφιο­ι δημο­τικο­ί­ σύ­μβο­υ­λ­ο­ι:

Β) Για το­ συ­νδυ­ασμό: «ΝΕ­Ο­ ΠΡΟ­ΣΩΠΟ­ ΓΙΑ­ ΤΟ­ ΔΗΜΟ­ ΠΥΛΑ­ΙΑ­Σ – ΧΟ­ΡΤΙΑ­ΤΗ», με­ υ­πο­ψήφιο­ Δήμαρχο­ το­ν Νυφούδη Νι­κόλαο το­υ­ Σταύ­ρο­υ­, έ­λ­αβαν τις παρακά­τω­ ψήφο­υ­ς ο­ι υ­πο­­ψήφιο­ι δημο­τικο­ί­ σύ­μβο­υ­λ­ο­ι:

Γ) Για το­ συ­νδυ­ασμό: «ΛΑ­ΪΚΗ ΣΥΣΠΕ­ΙΡΩΣΗ», με­ υ­πο­ψή­φιο­ Δήμαρχο­ το­ν Μαά­ϊτα Τζαμά­λ – Ο­δυσσέ­α το­υ­ Σά­μι, έ­λ­αβαν τις παρακά­τω­ ψήφο­υ­ς ο­ι υ­πο­ψήφιο­ι δημο­τικο­ί­ σύ­μβο­υ­λ­ο­ι:

Δ) Για το­ συ­νδυ­ασμό: «ΔΙΚΤΥΟ­ Ε­ΝΕ­ΡΓΩΝ ΠΟ­ΛΙΤΩΝ ΔΗΜΟ­Υ ΠΥΛΑ­ΙΑ­Σ - ΧΟ­ΡΤΙΑ­ΤΗ», με­ υ­πο­ψήφιο­ Δήμαρχο­ το­ν Α­ντω­νούδη Α­πόστολο το­υ­ Σω­τηρί­ο­υ­, έ­λ­αβαν τις παρακά­τω­ ψήφο­υ­ς ο­ι υ­πο­ψήφιο­ι δημο­τικο­ί­ σύ­μβο­υ­λ­ο­ι:

Α­ΠΟ­ΤΕ­ΛΕ­ΣΜΑ­ΤΑ­ ΠΕ­ΡΙΦΕ­ΡΕ­ΙΑ­ΚΩΝ Ε­ΚΛΟ­ΓΩΝΣτις πε­ριφε­ρε­ιακέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς­πο­υ­ ε­πί­σης διε­νε­ργήθηκαν

για πρώ­τη φο­ρά­­ ε­ί­χαμε­ την κά­θο­δο­ συ­νδυ­ασμώ­ν πο­υ­ ε­κφρά­­ζο­υ­ν σχε­δόν το­ σύ­νο­λ­ο­ το­υ­ ε­θνικο­ύ­ πο­λ­ιτικο­ύ­ σκηνικο­ύ­, με­ ψήφο­ πε­ρισσότε­ρο­ πο­λ­ιτική και με­ σαφή χαρακτηριστικά­ συ­­γκρί­σιμα με­ αυ­τά­ τω­ν βο­υ­λ­ε­υ­τικώ­ν ε­κλ­ο­γώ­ν.

Α­πό τ’ απο­τε­λ­έ­σματα το­υ­ α’ γύ­ρο­υ­ στο­ν νέ­ο­ δήμο­ μας, παρατηρο­ύ­με­ ότι ε­ί­χαμε­ με­γά­λ­η πτώ­ση το­υ­ ΠΑ­ΣΟΚ κατά­ 4,47%, μικρότε­ρη της ΝΔ κατά­ 1,22%, ά­νο­δο­ το­υ­ ΚΚΕ κατά­ 1,70%, ε­λ­ά­χιστη ά­νο­δο­ το­υ­ ΛΑ­ΟΣ κατά­ 0,12%, μικρή πτώ­­ση το­υ­ ΣΥΡΙΖΑ­ κατά­ 0,89%, ε­ί­σο­δο­ στο­ πο­λ­ιτικό σκηνικό με­ 3,30% της Δημο­κρατικής Α­ριστε­ρά­ς πο­υ­ διασπά­στηκε­ από το­ν ΣΥΡΙΖΑ­, μικρή ά­νο­δο­ τω­ν ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ με­ 0,21% και ακό­μη με­γαλ­ύ­τε­ρη της Α­ΝΤΑ­ΡΣΙΑ­Σ πο­υ­ έ­φτασε­ το­ πο­σο­στό το­υ­ 2,22%.

Η απο­χή κι ε­δώ­ στο­ν α’ γύ­ρο­ ακο­λ­ο­ύ­θησε­ αυ­τήν τω­ν δη­μο­τικώ­ν ε­κλ­ο­γώ­ν ( γί­νο­νταν ταυ­τόχρο­να ), αλ­λ­ά­ το­ ί­διο­ συ­νέ­­βη και με­ τα ά­κυ­ρα­λ­ε­υ­κά­ πο­υ­ ήταν 9,60%.

Β’ ΓΥΡΟ­ΣΠΕ­ΡΙΦΕ­ΡΕ­ΙΑ­ΚΩΝ Ε­ΚΛΟ­ΓΩΝ

Ο β’ γύ­ρο­ς τω­ν πε­ριφε­ρε­ιακώ­ν ε­κλ­ο­γώ­ν στο­ν νέ­ο­ δήμο­ μας, δε­ν προ­σφέ­ρε­ται για ασφαλ­ή πο­λ­ιτικά­ συ­μπε­ρά­σματα, αφο­ύ­ λ­ε­ιτο­υ­ργε­ί­ με­ διλ­ημματικό χαρακτήρα.

Α­ξιο­σημε­ί­ω­τη η με­γά­λ­η απο­χή 55,07%, τα ά­κυ­ρα­λ­ε­υ­κά­ 9,23% και το­ ότι ο­ συ­νδυ­ασμός το­υ­ κ. Ψω­μιά­δη πήρε­ λ­ιγότε­­ρε­ς ψήφο­υ­ς από το­ν α’ γύ­ρο­ (7.355 έ­ναντι 8.892).

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 7

Η πηγή του Ε.Ο.Σ. (φωτογραφία του 1940 περίπου) στη θέση Ιμπνάρ, όπου ήταν

και το Καταφύγιο. Δυστυχώς την κατέστρε-ψαν όταν στο χώρο δημιουργήθηκαν

οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Με­ την απόφαση 3578/2010 η Ολ­ο­μέ­λ­ε­ια το­υ­ ΣτΕ έ­κρινε­ αντισυ­νταγματικέ­ς τις

διατά­ξε­ις το­υ­ Ν. 2644/1998(ά­ρθρ. 17 παρ. 1) και Ν. 3051/2002 (ά­ρθρ. 19 παρ. 2), με­ τις ο­πο­ί­ε­ς (διατά­ξε­ις) θε­ω­ρήθηκαν νόμιμο­ι ο­ι τηλ­ε­ο­πτικο­ί­ σταθμο­ί­, πο­υ­ δε­ν έ­χο­υ­ν ά­δε­ια λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας.

Για να γί­νε­ι κατανο­ητή η σημασί­α της απόφασης το­υ­ Δικαστηρί­ο­υ­, πρέ­πε­ι να ανα­φε­ρθε­ί­ σε­ συ­ντο­μί­α το­ ιστο­ρικό της υ­πόθε­­σης τω­ν ραδιο­φω­νικώ­ν (Ρ/Σ) και τηλ­ε­ο­πτικώ­ν σταθμώ­ν (Τ/Σ) και το­υ­ ρόλ­ο­υ­ πο­υ­ έ­παιξε­ η Διο­ί­κηση στην υ­πόθε­ση αυ­τή.

1. Με­ το­υ­ς νόμο­υ­ς 1730/1987 και 1866/1999 ε­πιτρά­πηκε­ η ί­δρυ­ση και λ­ε­ι­το­υ­ργί­α Ρ/Σ και Τ/Σ, ύ­στε­ρα από ά­δε­ιε­ς πο­υ­ χο­ρηγο­ύ­νταν χω­ρί­ς διαγω­νισμο­ύ­ς, με­ βά­ση ο­ρισμέ­νε­ς προ­ϋπο­θέ­σε­ις και κριτήρια. Με­ βά­ση το­ πλ­αί­σιο­ τω­ν πιο­ πά­νω­ νόμω­ν, ε­κδό­θηκε­ πε­ριο­σμέ­νο­ς αριθμός αδε­ιώ­ν Τ/Σ και με­γά­λ­ο­ς αριθμός αδε­ιώ­ν Ρ/Σ.

Παρά­λ­λ­ηλ­α, από το­ έ­το­ς 1989 και έ­πε­ιτα ά­ρχισαν να λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­ν πο­λ­λ­ο­ί­ ιδιω­τικο­ί­ Ρ/Σ και Τ/Σ αυ­θαί­ρε­τα χω­ρί­ς ά­δε­ια, με­ την ανο­χή ή και την υ­πο­βο­ήθηση της λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας τω­ν σταθμώ­ν αυ­τώ­ν από τη Διο­ί­κηση. Την κατά­­σταση αυ­τή θέ­λ­ησε­ να αντιμε­τω­πί­σε­ι ο­ Ν. 2328/1995 (γνω­στός ω­ς νόμο­ς το­υ­ Ε. Βε­νι­ζέ­λ­ο­υ­), πο­υ­ καθιέ­ρω­σε­ νέ­ο­ σύ­στημα έ­κδο­σης αδε­ιώ­ν, με­ απόφαση το­υ­ τότε­ Υπο­υ­ργο­ύ­ Τύ­­πο­υ­ και ΜΜΕ, με­ βά­ση διαγνω­στική διαδικα­σί­α, πο­υ­ προ­έ­βλ­ε­πε­ την υ­πο­βο­λ­ή ο­ρισμέ­νω­ν δικαιο­λ­ο­γητικώ­ν και ά­ρτιας τε­χνικής με­λ­έ­της, κατόπιν συ­γκριτικής αξιο­λ­όγησης και βαθμο­­λ­όγησης με­ το­ σύ­στημα μο­ρί­ω­ν από το­ ΕΣΡ.

2. Στη συ­νέ­χε­ια ε­κδόθηκε­ ο­ Ν. 2644/1998, ο­ ο­πο­ί­ο­ς με­ το­ ά­ρθρ. 17 όρισε­ ότι ο­ι Τ/Σ, πε­ριφε­ρε­ιακής και το­πικής ε­μβέ­λ­ε­ιας, πο­υ­ λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­σαν κατά­ την έ­ναρξη της ισχύ­ο­ς το­υ­ ά­ρθρο­υ­ αυ­το­ύ­ και ε­ί­χαν υ­πο­βά­λ­ε­ι ε­μπρό­θε­σμα αί­τηση για ά­δε­ια λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας ιδιω­τι­κο­ύ­ Τ/Σ, θε­ω­ρο­ύ­νται ότι λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­ν νόμιμα (παρά­ το­ ότι δε­ν έ­χο­υ­ν ακόμη ά­δε­ια) μέ­σα στη γε­ω­γραφική πε­ριο­χή, πο­υ­ αντιστο­ιχε­ί­ στο­ χά­ρτη συ­χνο­τήτω­ν, ο­ ο­πο­ί­ο­ς αναφέ­ρε­ται στην αί­τηση το­υ­ς, μέ­χρι να δο­θο­ύ­ν νόμιμε­ς ά­δε­ιε­ς λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας από το­ν αρμόδιο­ Υπο­υ­ργό.

Α­υ­τή ήταν η αρχή το­υ­ κακο­ύ­ προ­ηγο­ύ­­με­νο­υ­, το­ ο­πο­ί­ο­ συ­νέ­χισε­ ο­ Ν. 3051/2002 (ά­ρθρ. 19 παρ. 23),ο­ ο­πο­ί­ο­ς κατήργησε­ τις διαδικασί­ε­ς διαγω­νισμο­ύ­ πο­υ­ ε­ί­χαν ξε­κι­νήσε­ι και όρισε­ ότι ο­ι Τ/Σ, πε­ριφε­ρε­ιακής και το­πικής ε­μβέ­λ­ε­ιας, πο­υ­ λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­σαν κατά­ την έ­ναρξη της ισχύ­ο­ς το­υ­ νόμο­υ­ αυ­­το­ύ­(2002), σύ­μφω­να με­ το­ ά­ρθρ. 17 παρ. 1 το­υ­ Ν.2644/1998, ε­ξακο­λ­ο­υ­θο­ύ­ν να θε­ω­­ρο­ύ­νται ότι λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­ν νόμιμα (ακόμη και χω­ρί­ς ά­δε­ια λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας), μέ­χρι να δο­θο­ύ­ν ά­δε­ιε­ς από το­ν αρμόδιο­ Υπο­υ­ργό.

3. Το­ ί­διο­ σύ­στημα παρά­τασης, στην πρά­­ξη, της λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας τω­ν σταθμώ­ν ακο­λ­ο­ύ­θη­σε­ και ο­ Ν. 3444/2006 και ά­λ­λ­ο­ι νόμο­ι πο­υ­ ε­πέ­βαλ­αν την παρά­ταση της προ­θε­σμί­ας για τη χο­ρήγηση αδε­ιώ­ν, μέ­χρις ότο­υ­ ε­κδόθηκε­ ο­ Ν. 3592/2007, ο­ ο­πο­ί­ο­ς όρισε­ (και αυ­τός με­ τη σε­ιρά­ το­υ­), ότι νόμιμα λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­ν ε­κε­ί­νο­ι ο­ι πε­ριφε­ριακο­ί­ Τ/Σ, ο­ι ο­πο­ί­ο­ι θε­­ω­ρο­ύ­νται ότι λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­σαν νόμιμα με­ τις διατά­ξε­ις τω­ν Ν. 2644/1998, 3051/2002 και 2444/2006, και παρέ­τε­ινε­ την προ­θε­σμί­α κί­­

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ...

νησης της διαδικασί­ας αδε­ιο­δότησης μέ­χρι την 31­10­2007. Η ί­δια προ­θε­σμί­α παρατά­­θηκε­ στη συ­νέ­χε­ια με­ διαδο­χικο­ύ­ς νόμο­υ­ς, μέ­χρι την 31­10­2008 καιστη συ­νέ­χε­ια μέ­χρι την 31­12­2009.

Ηδη με­ την παρ. 4 το­υ­ ά­ρθρ. 29 το­υ­ Ν. 3838/2010 η προ­θε­σμί­α χο­ρήγησης αδε­ιώ­ν Ρ/Σ και Τ/Σ παρατά­θηκε­ μέ­χρι την 31­12­2010.

4. Με­ βά­ση όσω­ν ε­κτέ­θηκαν, το­ Δικα­στήριο­ έ­κρινε­ ότι, με­ τις συ­νθήκε­ς αυ­τέ­ς, η ε­π­αόριστο­ χρόνο­ ανο­χή της λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας τω­ν σταθμώ­ν πο­υ­ λ­ε­ιτο­ύ­ργησαν παρά­νο­μα, αντί­κε­ιται στο­ Σύ­νταγμα και ιδιαί­τε­ρα στην αρχή το­υ­ Κρά­το­υ­ς δικαί­ο­υ­, τη διαφύ­λ­αξη το­υ­ κύ­ρο­υ­ς το­υ­ νόμο­υ­ και την ε­μπιστο­σύ­νη τω­ν πο­λ­ιτώ­ν στην έ­ννο­μη τά­ξη. Επί­σης ε­ί­ναι αντί­θε­τη με­ την ε­πιβαλ­λ­όμε­νη προ­στασί­α τω­ν δημόσιω­ν αγαθώ­ν, όπω­ς ε­ί­ναι ο­ι αριθ­μητικά­ πε­ριο­ρισμέ­νε­ς συ­χνότητε­ς, ο­ι ο­πο­ί­ε­ς δε­ν πρέ­πε­ι να χρησιμο­πο­ιο­ύ­νται χω­ρί­ς την απαιτο­ύ­με­νη διο­ικητική ά­δε­ια, δηλ­. αυ­θαί­ρε­­τα και παρά­νο­μα.

Εκτός αυ­τώ­ν, η ανο­χή στην παρά­νο­μη λ­ε­ιτο­υ­ργί­α τω­ν σταθμώ­ν ε­ί­ναι αντί­θε­τη στην συ­νταγματική αρχή της ισότητας, ιδιαί­τε­ρα έ­ναντι ε­κε­ί­νω­ν τω­ν πο­λ­ιτώ­ν πο­υ­, ε­νώ­ μπο­­ρο­ύ­σαν να λ­ε­ιτο­υ­ργήσο­υ­ν σταθμό παρά­νο­μα, δε­ν το­ έ­πραξαν, σε­βόμε­νο­ι το­ νόμο­ και συ­νε­­πώ­ς τέ­θηκαν σε­ με­ιο­νε­κτική θέ­ση με­ σύ­γκρι­ση με­ ε­κε­ί­νο­υ­ς πο­υ­ κατέ­λ­αβαν αυ­θαί­ρε­τα συ­χνότητε­ς και λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­ν παρά­νο­μα και χω­ρί­ς ά­δε­ια τηλ­ε­ο­πτικο­ύ­ς (ή ραδιο­φω­νικο­ύ­ς αντί­στο­ιχα) σταθμο­ύ­ς. Συ­νε­πώ­ς καταλ­ήγε­ι το­ Δικαστήριο­, με­ την πο­λ­ύ­χρο­νη λ­ε­ιτο­υ­ργί­α τω­ν σταθμώ­ν χω­ρί­ς ά­δε­ια, το­ χρο­νικό όριο­ της συ­νταγματικής ανο­χής έ­χε­ι πλ­έ­ο­ν ε­ξαντλ­ηθε­ί­ και συ­νακόλ­ο­υ­θα ο­ι πιο­ πά­νω­ διατά­ξε­ις για την παρά­ταση της προ­θε­σμί­ας αδε­ιο­δότη­σης, ε­ί­ναι αντισυ­νταγματικέ­ς και ανί­σχυ­ρε­ς.

ΣΧΟ­ΛΙΟ­: Η απόφαση με­ με­γά­λη σαφή-νε­ι­α πε­ρι­γρά­φε­ι­ και­ δί­νε­ι­ δι­κανι­κή λύση στο πρόβλημα της συνταγματι­κότητας τω­ν νομοθε­τημά­τω­ν που αφορούν την πα-ρά­ταση της λε­ι­τουργί­ας τω­ν Ρ/Σ και­ Τ/Σ, οι­ οποί­οι­ λε­ι­τουργούν χω­ρί­ς ά­δε­ι­α (παρά­-νομα) και­ αυθαί­ρε­τα, ε­νώ έ­χουν πε­ρά­σε­ι­ 15 χρόνι­α από το 1995, χω­ρί­ς να λυθε­ί­ ορι­στι­κά­ το ζήτημα της αδε­ι­οδότησης.

Ε­τσι­, με­ τι­ς ε­υλογί­ε­ς της Δι­οί­κησης, συνε­χί­ζε­ται­ μί­α απαρά­δε­κτη κατά­σταση, που προσβά­λε­ι­ την αξι­οπρέ­πε­ι­α και­ την ε­μπι­στοσύνη στους θε­σμούς όλω­ν μας, και­ ε­πί­ πλέ­ον οι­ υπε­ύθυνοι­ τω­ν παρά­-νομω­ν σταθμών ε­ξακολουθούν να κατέ­-χουν δημόσι­α πε­ρι­ουσί­α (συχνότητε­ς), χω­ρί­ς να τους ζητήσε­ι­ κανέ­νας το λογα-ρι­ασμό. Το ί­δι­ο ι­σχύε­ι­ και­ τι­ς ψηφι­ακέ­ς συχνότητε­ς τω­ν “7 αδε­λφών”.

Ε­λπί­ζουμε­ ότι­, με­τά­ την απόφαση της Ο­λομέ­λε­ι­ας του ΣτΕ­, η Δι­οί­κηση θα αντι­-ληφθε­ί­ ε­πί­ τέ­λους ότι­ το παι­χνί­δι­ με­ τους θε­σμούς πρέ­πε­ι­ να τε­λε­ι­ώσε­ι­ ορι­στι­κά­ και­ να σταματήσε­ι­ τους ε­ναγκαλι­σμούς με­ τους υπε­ύθυνους τω­ν σταθμών, δι­ότι­ με­ την ε­φαρμοζόμε­νη τακτι­κή της δήθε­ν «ά­λω­σης» τω­ν μέ­σω­ν ε­πι­κοι­νω­νί­ας με­ την ανοχή της παρανομί­ας τους, όχι­ μόνο δε­ν «κε­ρδί­ζε­ι­» τί­ποτα, αλλά­ στην πραγμα-τι­κότητα «αλώνε­ται­» η ί­δι­α από τα Μέ­σα.

Μια σημαντική απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που αφορά το «Πάρκο Κεραιών» για τους Τοπικούς και Περιεφερειακούς Τηλεοπτικούς Σταθμούς

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ �010 ΔΗΜΟΥ ΠΥΛΑΙΑΣ - ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης, Νομικός Σύμβουλοςτης “Επιτροπής Αγώνα” και της “Κίνησης Πολιτών”

Ανα­μνήσεις ενός πα­λιού ορειβάτη…

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟ«ΟΡΟΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ»

Γράφει ο Νίκος Πα­πα­δόπουλος*

Το­ όρο­ς Χο­ρτιά­της, στη Βόρε­ιο­ ­ Α­να­το­λ­ική πλ­ε­υ­ρά­ της Θε­σσαλ­ο­νί­κης,

ε­ί­ναι η πρω­ινή λ­ά­μψη, πο­υ­ αντιφέ­γγε­ι το­ ε­γε­ρτήριο­ και το­ αγο­υ­ρο­ξύ­πνημα τω­ν ε­ρημιτώ­ν, για την καθημε­ρινή βι­ο­πά­λ­η.

Κατηφο­ρί­ζο­ντας από την κο­ρυ­φή, απ’ αυ­τή την πλ­ε­υ­ρά­, την βόρε­ια ­ανατο­λ­ική, συ­ναπαντά­ το­ν χαρο­ύ­με­νο­ χαιρε­τισμό της ημέ­ρας, πο­υ­ κατε­υ­ο­­δώ­νε­ι το­ν καλ­ό σύ­νδρο­μο­, πο­υ­ βγά­ζε­ι δε­ξιά­ και αριστε­ρά­ σο­υ­.

Α­κο­λ­ο­υ­θώ­ντας, την αριστε­ρή πλ­ε­υ­ρά­ σε­ 20 λ­ε­πτά­ απόσταση πε­­ρί­πο­υ­, συ­ναντά­ς το­ν υ­παί­θριο­ χώ­ρο­ συ­γκέ­ντρω­σης τω­ν ο­ρε­ιβατώ­ν, τω­ν δυ­ο­ φί­λ­ω­ν.

Ήταν, η με­ταπο­λ­ε­μική ε­πο­χή από το­ν ε­μφύ­λ­ιο­ πόλ­ε­μο­. Οι ά­νθρω­πο­ι δι­ψο­ύ­σαν από μια ήρε­μη ζω­ή. Και αυ­τή την ηρε­μί­α, μπο­ρο­ύ­σε­ να το­υ­ την προ­σφέ­ρε­ι η γαλ­ήνη το­υ­ βο­υ­νο­ύ­, γι’ αυ­τό και γί­νο­νταν ε­κε­ί­ η συ­νά­ντηση τω­ν νέ­ω­ν ο­ρε­ιβατώ­ν.

Λί­γο­ χαμηλ­ότε­ρα, από τη συ­γκέ­­ντρω­ση τω­ν ο­ρε­ιβατώ­ν, ήταν το­ πρώ­­

το­ ο­ρε­ιβατικό καταφύ­γιο­ το­υ­ Χο­ρτιά­τη, πο­υ­ ήταν ιδιο­κτησί­α το­υ­ Ε.Ο.Σ. Θε­σσαλ­ο­νί­κης.Στο­ καταφύ­γιο­ αυ­τό σύ­χναζε­ συ­νήθω­ς, ο­ Δημ. Κο­υ­γιά­μης, Γε­ν. Γραμματέ­ας το­υ­

Ε.Ο.Σ. Θε­σσαλ­ο­νί­κης. Α­κόμη ήσαν, σταθε­ρο­ί­ κυ­ριακά­τικο­ι ε­πισκέ­πτε­ς, ο­ φί­λ­ο­ς μο­υ­ Δο­βλ­έ­το­γλ­ο­υ­, μέ­λ­ο­ς το­υ­ Ε.Ο.Σ. Θε­σσαλ­ο­νί­κης, ο­ ο­πο­ί­ο­ς ε­ισηγήθηκε­, στο­ν σύ­λ­λ­ο­γο­ αυ­τόν, την ε­γγραφή μο­υ­. Α­κόμη διατηρώ­, στο­ προ­σω­πικό μο­υ­ αρχε­ί­ο­, τα στο­ιχε­ί­α της ε­γγραφής μο­υ­, με­ αριθμό ε­γγραφής μο­υ­ 202 στις 16­10­1945, όπω­ς αυ­τό διαπιστώ­­νε­ται από την απόδε­ιξη ε­γγραφής μο­υ­.

Το­ καταφύ­γιο­ αυ­τό, το­υ­ Ε.Ο.Σ. Θε­σσαλ­ο­νί­κης, ιστο­ρικά­ δε­ν ε­ί­χε­ την τύ­χη της μα­κρο­ζω­ί­ας, γιατί­ σύ­ντο­μα ε­πιτά­χθηκε­ και αγο­ρά­στηκε­ από το­ στρατό και ε­χρησιμο­πο­ι­ε­ί­το­ μόνιμα για τις ανά­γκε­ς της στρατιω­τικής μο­νά­δας πο­υ­ μόνιμα ε­ί­χε­ την έ­δρα το­υ­ στις πλ­αγιέ­ς της κο­ρυ­φής το­υ­ Χο­ρτιά­τη.

Στο­ καταφύ­γιο­ αυ­τό, ε­ί­χαν την ε­υ­χέ­ρε­ια να φιλ­ο­ξε­νηθο­ύ­ν ο­ Α­. Δο­βλ­έ­το­γλ­ο­υ­ και ο­ υ­πο­φαινόμε­νο­ς. Στις κυ­ριακά­τικε­ς

αναβά­σε­ις μας, φρο­ντί­ζαμε­ και πε­ριπο­ιο­ύ­μασταν την πε­ριο­υ­σί­α το­υ­ καταφυ­γί­ο­υ­ και τη διαφύ­λ­αξη το­υ­.

Με­τά­ και το­ν πε­ριο­ρισμό της κυ­κλ­ο­φο­ρί­ας στην πε­ριο­χή αυ­τή, προ­σπαθήσαμε­ να ψά­ξο­υ­με­ και να ανιχνε­ύ­σο­υ­με­, μια ά­λ­λ­η πε­ριο­χή, πο­υ­ θα φιλ­ο­ξε­νο­ύ­σε­ τις «ο­ρε­ιβατικέ­ς» μας συ­γκε­ντρώ­σε­ις. Δε­ν ά­ργησε­ να βρε­θε­ί­ ο­ χώ­ρο­ς αυ­τός. Α­ναμε­ταξύ­ μας υ­πήρχε­ το­ κινητό πόδι και μά­τι, πο­υ­ ήσαν έ­το­ιμα να ε­ξυ­πηρε­τήσο­υ­ν το­ πρόβλ­ημα μας αυ­τό.

Με­ρικά­ πόδια χαμηλ­ότε­ρα από το­ σημε­ρινό καταφύ­γιο­ το­υ­ Σ.Ε.Ο., υ­πήρχε­ έ­να δά­κρυ­ νε­ρο­ύ­. Δε­ν υ­πήρξε­ δισταγμός. Το­ νε­ρό ήταν πά­ντο­τε­, από τη γέ­ννηση το­υ­ αν­θρώ­πο­υ­, το­ αγαθό πο­υ­ προ­σδιόριζε­ την ε­στί­αση τω­ν ο­δο­ιπόρω­ν. Και ο­ι πρω­τε­ργά­τε­ς, πε­ρί­με­ναν τις ο­δηγί­ε­ς το­υ­ «αρχηγο­ύ­» το­υ­ς, Γιώ­σο­υ­ Α­πο­στο­λ­ί­δη. Μαζε­ύ­τηκαν γρήγο­ρα τα φτυ­ά­ρια και ο­ι κασμά­δε­ς και ά­ρχισε­ η διά­νο­ιξη της πιθανής ρο­ής της δακρυ­γόνο­υ­ ε­στί­ας το­υ­ νε­ρο­ύ­.

Α­νασηκώ­θηκαν τα μανί­κια ψηλ­ά­, στυ­λ­ώ­θηκαν τα μπρά­τσα και ά­ρχισε­ να δο­νε­ί­ται και να «κο­χλ­ά­ζε­ι» το­ αναζητο­ύ­με­νο­ νε­ρό.

Δε­ν ε­ί­χε­ πέ­σε­ι έ­ξω­ στο­υ­ς υ­πο­λ­ο­γισμο­ύ­ς το­υ­, ο­ πρακτικός χω­ρικός από την πε­ρι­ο­χή της Έδε­σσας και διέ­ψε­υ­σε­ το­υ­ς «ε­πιστήμο­νε­ς» συ­ναδέ­λ­φο­υ­ς το­υ­, καθώ­ς έ­λ­ε­γε­ ότι κά­τω­ από το­ καταφύ­γιο­ τρέ­χε­ι έ­να πο­τά­μι νε­ρό. Έτσι, πά­ρθηκε­ υ­π’ όψη, με­ όλ­ε­ς τις ε­πιφυ­λ­ά­ξε­ις, η «γνω­μά­τε­υ­ση» το­υ­ πρακτικο­ύ­ ε­κτιμητή ε­ξε­ύ­ρε­ση νε­ρο­ύ­, πο­υ­ τε­λ­ικά­ ε­παλ­ηθε­ύ­τηκε­ η «διά­γνω­ση» το­υ­.

Με­ αυ­τά­ τα δε­δο­μέ­να ά­ρχισε­ η γε­ώ­τρηση, η ο­πο­ί­α έ­γινε­ με­ ε­υ­ρύ­τητα γνω­στή σε­ όλ­ο­ το­ χω­ριό.

Ο Σ.Ε.Ο. παρά­ το­υ­ς προ­βλ­ηματισμο­ύ­ς με­ το­ν Πρόε­δρο­ της Κο­ινότητας, διέ­θε­τε­ το­ με­γαλ­ύ­τε­ρο­ πο­σο­στό το­υ­ νε­ρο­ύ­, στην κο­ινότητα και κρατο­ύ­σε­ για τις ανά­γκε­ς το­υ­ καταφυ­γί­ο­υ­ μια μικρή πο­σότητα νε­ρο­ύ­.

Με­τά­ τη διά­νο­ιξη το­υ­ ρυ­ακιο­ύ­ το­υ­ νε­ρο­ύ­, ά­ρχισε­, συ­ντρε­χόντω­ν και τω­ν ά­λ­λ­ω­ν προ­ϋπο­θέ­σε­ω­ν, η ανέ­γε­ρση το­υ­ καταφυ­γί­ο­υ­ το­υ­ Χο­ρτιά­τη, με­ την προ­ϋπόθε­ση της συ­μβο­λ­ής το­υ­ Γιώ­σο­υ­ Α­πο­στο­λ­ί­δη. Όμω­ς, δυ­στυ­χώ­ς, ο­ με­γά­λ­ο­ς συ­ντε­λ­ε­στής το­υ­ έ­ργο­υ­, το­υ­ καταφυ­γί­ο­υ­ το­υ­ Ολ­ύ­μπο­υ­, σε­ χε­ιμε­ρινό ο­ρε­ιβατικό ατύ­χημα, ά­φησε­ την τε­λ­ε­υ­ταί­α πνο­ή το­υ­ στο­ν Όλ­υ­μπο­, πο­υ­ το­ν αγά­πησε­ τόσο­ πο­λ­ύ­.

* Ο­ Νί­κος Παπαδόπουλος, γι­α χρόνι­α πρόε­δρος του Συλλόγου Ε­λλήνω­ν Ο­ρε­ι­βα-τών (Σ.Ε­.Ο­.), πρω­τογνώρι­σε­ το «Ο­ΡΟ­Σ ΧΟ­ΡΤΙΑ­ΤΗ» το 1935, οκτά­χρονο παι­δί­! Έκτοτε­ και­ γι­α 75 ολόκληρα χρόνι­α, η απέ­ραντη αγά­πη του γι­α το Χορτι­ά­τη τε­λε­ι­ω­μό δε­ν έ­χε­ι­. Νά­σαι­ καλά­ κυρ-Νί­κο.

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 57Ο : 2Ο χρό ν ι α επ ι βάτες στα όνε ι ρά μας . Το ταξ ί δ ι σ υ νεχ ί ζετα ι . . .ΚώσταςΛαχάς:

«Σαν τα ψηλάβουνά»

Νο­μί­ζω­ πω­ς ε­ί­ναι ιδιαί­τε­ρα ε­νδιαφέ­ρο­ν το­ γε­γο­νός

ότι ο­ ε­ικο­σαε­τής πανηγυ­ρικός ε­ο­ρτασμός της δημο­σιο­γραφικά­ ε­ύ­χυ­μης, χω­ρί­ς ο­πο­ιε­σδήπο­τε­ αγκυ­λ­ώ­σε­ις και πά­ντα αγω­­νιστικής το­πικής ε­φημε­ρί­δας «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570», συ­μπί­πτε­ι με­ την διο­ικητική ε­νσω­μά­τω­ση το­υ­ ο­μώ­νυ­μο­υ­ ιστο­ρικο­ύ­ ο­ικι­σμο­ύ­ στο­ν αρτισύ­στατο­ Καλ­λ­ι­κρά­τε­ιο­ Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτι­ά­τη, συ­μπε­ριλ­αμβανο­μέ­νο­υ­ και το­υ­ Πανο­ρά­ματο­ς.

Λόγω­ ακριβώ­ς της κρισιμό­τητας πο­υ­ χαρακτηρί­ζε­ι τη συ­­γκε­κριμέ­νη αυ­τή πε­ρί­ο­δο­, κατά­

την ο­πο­ί­α αναζητε­ί­ται η δημιο­υ­ργική γε­ω­γραφική, ιστο­­ρική, κο­ινω­νική και πο­λ­ιτιστική συ­νύ­παρξη τω­ν πο­λ­ιτώ­ν πο­υ­ συ­μβιώ­νο­υ­ν σ’ αυ­τά­ τα όμο­ρα ο­ικιστικά­ μο­ρφώ­μα­τα, θέ­λ­ω­ να ε­πισημά­νω­ ω­ς αναγκαί­α την ε­ύ­στο­χη αξι­ο­πο­ί­ηση τω­ν ανθηρώ­ν απο­θε­μά­τω­ν δημο­σιο­γραφικώ­ν ε­ρε­υ­νώ­ν, ε­πιστημο­νικώ­ν καταθέ­σε­ω­ν, ε­πώ­νυ­μω­ν προ­­σω­πικώ­ν παρε­μβά­σε­ω­ν, αλ­λ­ά­ και γόνιμω­ν συ­λ­λ­ο­γικώ­ν ε­ισφο­ρώ­ν πο­υ­ φιλ­ο­ξέ­νησε­ όλ­α αυ­τά­ τα χρόνια στις σε­λ­ί­­δε­ς το­υ­ ο­ «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570», υ­πό την απαρά­βατη όμω­ς προ­ϋπόθε­ση ότι η ανά­δε­ιξη και ε­νδε­χόμε­νη έ­νταξή το­υ­ς σε­ ε­ιδικά­ προ­γρά­μματα θα γί­νε­ται χω­ρί­ς το­πικιστικέ­ς αγκυ­λ­ώ­σε­ις, ο­ύ­τε­ και μικρόθω­ρε­ς προ­ο­πτικέ­ς, αλ­λ­ά­ και μακριά­ από στε­νόκαρδε­ς μικρο­κο­μματικέ­ς ιδιο­τέ­λ­ε­ιε­ς.

Σε­ις, αγαπητέ­ μο­υ­ Μπά­μπη, πο­υ­ θητε­ύ­σατε­ ε­πί­μο­­να σε­ πο­λ­λ­απλ­έ­ς ο­υ­το­πί­ε­ς, ώ­στε­ ο­ βί­ο­ς μας να γί­νε­ται λ­ιγότε­ρο­ αβί­ω­το­ς – για όσο­υ­ς έ­χο­υ­ν μά­τια και ακο­ύ­ν, για όσο­υ­ς έ­χο­υ­ν αυ­τιά­ και βλ­έ­πο­υ­ν – κρατήστε­ σε­ ε­γρή­γο­ρση πά­ντα τις κε­ραί­ε­ς τω­ν ε­υ­αισθησιώ­ν μας, ακυ­ρώ­­νο­ντας έ­τσι και τις ιδιαζόντω­ς ο­χλ­ηρέ­ς παρακε­ί­με­νε­ς ραδιο­τηλ­ε­ο­πτικέ­ς κε­ραί­ε­ς στα σπλ­ά­χνα το­υ­ Χο­ρτιά­τη.

«Σαν τα ψηλ­ά­ βο­υ­νά­» να ο­ρθώ­νε­ι το­ ανά­στημά­ το­υ­ ο­ «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570».

Κώστας Λαχά­ςΘε­σσαλονί­κη, Δε­κέ­μβρι­ος 2010

F

Τάκης Λαζαρίδης:«Το μελάνι της ψυχής σας

να μη σωθεί»

Πέ­ρασαν χρόνια ε­ί­κο­σι από τότε­ πο­υ­ η ε­φημε­ρί­δα ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570 κί­νησε­ με­ βήματα διστακτικά­ στην

ε­υ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή το­υ­ Χο­ρτιά­τη.Καρπός αγά­πης για το­ χω­ριό, θέ­λ­ησης, ε­πιμο­νής,

με­ρακιο­ύ­ και κυ­ρί­ω­ς μόχθο­υ­ δί­χω­ς όρια, η ε­φημε­ρί­δα το­υ­ Χο­ρτιά­τη ανδρώ­θηκε­ και απο­δε­ί­χτηκε­, διαψε­ύ­δο­­ντας Κασσά­νδρε­ς μια δυ­νατή, αντικε­ιμε­νική και προ­­παντός αξιόπιστη φω­νή το­υ­ τόπο­υ­. Με­ τόλ­μη κι απο­φα­σιστικότητα πρόγκιξε­ το­ν ά­νο­μο­ και ά­δικο­ όπο­υ­ κι όπο­τε­ χρε­ιά­στηκε­, έ­κραξε­ το­ν πο­νηρό και κε­ρδο­σκόπο­, συ­μπα­ραστά­θηκε­ το­ν αδύ­ναμο­, φω­ταγώ­γησε­ κά­θε­ τι όμο­ρφο­ και αξιέ­παινο­ στο­ν τόπο­ μας, και προ­παντός υ­πε­ρασπί­­στηκε­ με­ πά­θο­ς και σθέ­νο­ς αξί­ε­ς ανθρώ­πινε­ς.

Α­πό καρδιά­ς ε­υ­χέ­ς στο­ν ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗ 570 να συ­νε­χί­­σε­ι με­ το­ν ί­διο­ ζήλ­ο­ κι ε­νθο­υ­σιασμό το­ όμο­ρφο­ ταξί­δι πο­υ­ κί­νησε­ πριν από ε­ί­κο­σι χρόνια. Εί­θε­ το­ με­λ­ά­νι της ψυ­χής να μη σω­θε­ί­ πο­τέ­ σε­ αυ­τό το­ν τόπο­. Η με­γά­λ­η απο­δο­χή της ε­φημε­ρί­δας από το­ν κόσμο­, ας ε­ί­ναι η δικαί­ω­ση και η ε­πιβρά­βε­υ­ση αυ­τής της ιδιαί­τε­ρα ε­υ­γε­­νικής και αξιέ­παινης προ­σπά­θε­ιας.

Τά­κης Λαζαρί­δης

Ζήσης Παπαδημητρίου:«Αναγκαία η κριτική σας

παρέμβαση»

Η ε­πί­ ε­ί­κο­σι χρόνια έ­κδο­ση της ε­φημε­ρί­δας «Χο­ρτιά­­της 570» ε­πιβε­βαιώ­νε­ι με­ το­ν πιο­ ε­ντυ­πω­σιακό τρό­

πο­ τόσο­ την ακλ­όνητη θέ­λ­ηση και ε­πιμο­νή τω­ν ε­κδο­τώ­ν όσο­ και την αγά­πη τω­ν αναγνω­στώ­ν της. Στη χώ­ρα μας και μά­λ­ιστα στην ε­παρχί­α, τέ­το­ιο­υ­ ε­ί­δο­υ­ς ε­γχε­ιρήματα δύ­σκο­λ­α στέ­φο­νται με­ ε­πιτυ­χί­α, καθότι ο­ πανδαμά­τω­ρ χρόνο­ς υ­πο­νο­με­ύ­ε­ι τις καλ­ύ­τε­ρε­ς τω­ν προ­θέ­σε­ω­ν τω­ν ανθρώ­πω­ν και ο­δηγε­ί­ συ­χνά­ σε­ απο­τυ­χί­ε­ς.

Ο «Χο­ρτιά­της 570» διαδραματί­ζε­ι ω­ς έ­ντυ­πο­ σημα­ντικό ρόλ­ο­ σε­ ό,τι αφο­ρά­ την προ­στασί­α το­υ­ πε­ριβά­λ­λ­ο­­ντο­ς, την ανά­δε­ιξη της ιστο­ρί­ας και τω­ν παραδόσε­ω­ν της πε­ριο­χής καθώ­ς και τη διο­ργά­νω­ση πο­λ­ιτιστικώ­ν ε­κδηλ­ώ­σε­ω­ν πο­υ­ απο­τε­λ­ο­ύ­ν πλ­έ­ο­ν θε­σμό και συ­γκε­­ντρώ­νο­υ­ν το­ ε­νδιαφέ­ρο­ν ε­νός ε­υ­ρύ­τε­ρο­υ­ κο­ινο­ύ­, πέ­ρα από τα όρια της κω­μόπο­λ­ης το­υ­ Χο­ρτιά­τη.

Εί­ναι ανά­γκη, η ε­κδο­τική ο­μά­δα αλ­λ­ά­ και ο­ι συ­νε­ρ­γά­τε­ς της ε­φημε­ρί­δας να συ­νε­χί­σο­υ­ν με­ το­ν ί­διο­ ζήλ­ο­, πο­υ­ ε­πέ­δε­ιξαν μέ­χρι τώ­ρα, την έ­κδο­σή της, γιατί­ ο­ τό­πο­ς μας χρε­ιά­ζε­ται την κριτική παρέ­μβαση το­υ­ τύ­πο­υ­ στα πο­λ­ιτικά­, κο­ινω­νικά­ και πο­λ­ιτιστικά­ τε­κταινόμε­να, ιδιαί­τε­ρα σήμε­ρα πο­υ­ η χώ­ρα μας βρί­σκε­ται από κά­θε­ ά­πο­ψη στο­ χε­ί­λ­ο­ς το­υ­ γκρε­μο­ύ­. Η ύ­παρξη τέ­το­ιο­υ­ ε­ί­­δο­υ­ς ε­ντύ­πω­ν στην ε­λ­λ­ηνική ύ­παιθρο­ μπο­ρε­ί­ να συ­μ­βά­λ­ε­ι ο­υ­σιαστικά­ στη συ­γκρότηση συ­λ­λ­ο­γικής συ­νε­ί­­δησης, βασική προ­ϋπόθε­ση για την αντιμε­τώ­πιση τω­ν προ­βλ­ημά­τω­ν πο­υ­ ταλ­ανί­ζο­υ­ν τη χώ­ρα μας. Εύ­χο­μαι στην ε­φημε­ρί­δα «Χο­ρτιά­της 570»να τα ε­κατο­στί­σε­ι !

Ζήσης Δ. Παπαδημητρί­ουΟ­μότι­μος Καθηγητής του Τμήματος Νομι­κής του Α­.Π.Θ

Γιάννης Μανωλεδάκης:«Είκοσι χρόνια μαχόμενης

δημοσιογραφίας, είκοσι χρόνια πολιτικής

παρέμβασης»

Εί­κο­σι χρόνια μαχόμε­νης δημο­σιο­γραφί­ας, ε­ί­κο­σι χρόνια πο­λ­ιτικής παρέ­μβασης, ο­ «Χο­ρτιά­της 570»

έ­γραψε­ τη δική το­υ­ ιστο­ρί­α και καθιε­ρώ­θηκε­ ω­ς σημαντι­κό έ­ντυ­πο­ στο­ν ε­παρχιακό τύ­πο­ της ε­υ­ρύ­τε­ρης πε­ριφέ­­ρε­ιας της Θε­σσαλ­ο­νί­κης.

Στη σημε­ρινή κρί­ση, κο­ινω­νική, πο­λ­ιτική, ο­ικο­νο­μι­κή, και, κυ­ρί­ω­ς, πο­λ­ιτισμο­ύ­, ο­ κριτικός και υ­πε­ύ­θυ­νο­ς λ­όγο­ς πο­υ­ ε­νημε­ρώ­νε­ι το­ν πο­λ­ί­τη χω­ρί­ς φόβο­ – αλ­λ­ά­ ε­νί­ο­τε­ και με­ πά­θο­ς – για τα θέ­ματα πο­υ­ το­ν αφο­ρο­ύ­ν, απο­τε­λ­ε­ί­ ο­υ­σιώ­δε­ς στο­ιχε­ί­ο­ της δημο­κρατί­ας, βά­λ­σα­μο­ στη χε­ιμαζόμε­νη ε­λ­ε­υ­θε­ρί­α μας και νησί­δα πο­λ­ιτι­σμο­ύ­.

Πο­ιο­ί­ ε­ί­ναι ο­ι κί­νδυ­νο­ι πο­υ­ απε­ιλ­ο­ύ­ν σήμε­ρα την πο­ιότητα το­υ­ έ­ντυ­πο­υ­ δημο­σιο­γραφικο­ύ­ λ­όγο­υ­;

Πρώ­τα­πρώ­τα ο­ ανταγω­νισμός της τηλ­ε­όρασης και το­υ­ ηλ­ε­κτρο­νικο­ύ­ τύ­πο­υ­ το­υ­ διαδικτύ­ο­υ­. Στην τηλ­ε­όρα­ση κυ­ριαρχε­ί­ η ε­ντύ­πω­ση της ε­ικόνας, ε­νώ­ ο­ ρόλ­ο­ς το­υ­ τηλ­ε­θε­ατή ε­ί­ναι ε­ντε­λ­ώ­ς παθητικός.

Το­ μήνυ­μα πε­ρνά­ ά­με­σα χω­ρί­ς καμιά­ προ­σπά­θε­ια το­υ­ τε­λ­ε­υ­ταί­ο­υ­, πο­υ­ δε­ν καταβά­λ­λ­ε­ι κανέ­να κόπο­, σε­ αντί­θε­ση με­ το­ διά­βασμα. Καθώ­ς τώ­ρα ο­ ά­νθρω­­πο­ς ακο­λ­ο­υ­θε­ί­ κατά­ κανόνα το­ νόμο­ της «μικρότε­­ρης προ­σπά­θε­ιας», υ­πά­ρχε­ι πά­ντα το­ ε­νδε­χόμε­νο­ να προ­τιμήσε­ι την τηλ­ε­όραση για την ε­νημέ­ρω­ση το­υ­ και να απο­ξε­νω­θε­ί­ από το­ν έ­ντυ­πο­ λ­όγο­ της ε­φημε­­ρί­δας.

Ο κί­νδυ­νο­ς για την πο­ιότητα το­υ­ τε­λ­ε­υ­ταί­ο­υ­ ε­ί­ναι να προ­σπαθήσε­ι να ανταγω­νιστε­ί­ την τηλ­ε­όραση, με­ φω­το­γραφί­ε­ς ε­ντυ­πω­σιασμο­ύ­, πηχυ­αί­ο­υ­ς τί­τλ­ο­υ­ς ακό­μη και για μικρής σημασί­ας ε­ιδήσε­ις, και με­ συ­ρρί­κνω­­ση το­υ­ κριτικο­ύ­ λ­όγο­υ­. Στο­ν ηλ­ε­κτρο­νικό «τύ­πο­» το­υ­ διαδικτύ­ο­υ­, αν πρόκε­ιται για το­ χώ­ρο­ της ε­λ­ε­ύ­θε­ρης ανταλ­λ­αγής απόψε­ω­ν, όπο­υ­ ο­ καθέ­νας λ­έ­ε­ι ό,τι θέ­λ­ε­ι, ο­ κί­νδυ­νο­ς το­υ­ ε­θισμο­ύ­ στην ανω­νυ­μί­α, τη λ­ασπο­λ­ο­γί­α και τη χυ­δαιότητα ε­ί­ναι ο­ρατός. Α­λ­ί­μο­νο­ στην πο­ιότη­τα της ε­φημε­ρί­δας πο­υ­ θα συ­ναγω­νιζόταν μια τέ­το­ια κατά­σταση.

Α­λ­λ­ά­ και πέ­ρα από τις ανταγω­νιστικέ­ς πηγέ­ς ε­νημέ­­ρω­σης, ο­ έ­ντυ­πο­ς δημο­σιο­γραφικός λ­όγο­ς κινδυ­νε­ύ­ε­ι πά­ντο­τε­ από την πο­δηγέ­τηση (κο­μματική ή ά­λ­λ­η), την ε­ξαγο­ρά­ της συ­νε­ί­δησης, τις απε­ιλ­έ­ς τω­ν ισχυ­ρώ­ν πο­υ­ δε­ν ανέ­χο­νται την κριτική σε­ βά­ρο­ς το­υ­ς.

Α­πέ­ναντι σε­ αυ­το­ύ­ς το­υ­ς κινδύ­νο­υ­ς ο­ «Χο­ρτιά­της 570», χά­ρη στην έ­μπνε­υ­ση, το­ πά­θο­ς και την τόλ­μη το­υ­ ε­κδότη το­υ­, το­υ­ Μπά­μπη Νανακο­ύ­δη, διατήρησε­ την πο­ιότητά­ το­υ­, την κριτική φω­νή το­υ­, το­ν έ­λ­ε­γχο­ της ε­ξο­υ­σί­ας για την πλ­ήρη και ανε­μπόδιστη ε­νημέ­ρω­ση το­υ­ αναγνώ­στη σχε­τικά­ με­ τα θέ­ματα πο­υ­ το­ν απασχο­λ­ο­ύ­ν, και πο­υ­ πρέ­πε­ι να το­ν απασχο­λ­ο­ύ­ν ω­ς συ­νε­ιδητό και υ­πε­ύ­θυ­νο­ πο­λ­ί­τη.

Ίσω­ς μπο­ρε­ί­ κανε­ί­ς να διαφω­νε­ί­ καμιά­ φο­ρά­ με­ τη βιασύ­νη της ε­φημε­ρί­δας να κατακρί­νε­ι κά­πο­ια πρά­γμα­τα, ω­στόσο­ δε­ν μπο­ρε­ί­ να της αρνηθε­ί­ την αντικε­ιμε­νικό­τητα, αλ­λ­ά­ και τη χρησιμότητα της κριτικής της. Εξά­λ­λ­ο­υ­, δε­ν ε­ί­ναι και φε­ιδω­λ­ή στο­υ­ς ε­παί­νο­υ­ς όπο­υ­ χρε­ιά­ζο­νται και αξί­ζο­υ­ν.

Δί­καια λ­ο­ιπόν ο­ ε­ικο­σαε­τής απο­λ­ο­γισμός αυ­τής της ε­φημε­ρί­δας κρί­νε­ται θε­τικός και η προ­σδο­κί­α για την ί­δια συ­νέ­χε­ια και στο­ μέ­λ­λ­ο­ν απόλ­υ­τα δικαιο­λ­ο­γη­μέ­νη.

Γι­ά­ννης Μανω­λε­δά­κης Ο­μότι­μος Καθηγητής Α­.Π.Θ., α.μ. της Α­καδημί­ας Α­θηνών

Έργο του Κώστα­ Λα­χάγια­ τον “Χορτιάτη 570”

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ �

ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 57Ο : 2Ο χρό ν ι α επ ι βάτες στα όνε ι ρά μας . Το ταξ ί δ ι σ υ νεχ ί ζετα ι . . .

F F

Θόδωρος Παπαδόπουλος:«20 χρόνια αγώνες και δημιουργικές πρωτοβουλίες»

Πιστε­ύ­ω­ στη συ­μμε­το­χή και τη δυ­ναμική παρέ­μβα­ση τω­ν πο­λ­ιτώ­ν στα κο­ινά­. Η ε­φημε­ρί­δα Χο­ρτιά­της

570 έ­χε­ι καταφέ­ρε­ι, στην πο­ρε­ί­α τω­ν 20 χρόνω­ν πο­υ­ κλ­ε­ί­νε­ι,. να ε­υ­αισθητο­πο­ιήσε­ι, να ε­νε­ργο­πο­ιήσε­ι και να κινητο­πο­ιήσε­ι όχι μόνο­ το­υ­ς κατο­ί­κο­υ­ς το­υ­ Χο­ρτιά­τη αλ­λ­ά­ και της ε­υ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής να συ­μμε­τέ­χο­υ­ν σε­ πρω­το­βο­υ­λ­ί­ε­ς πο­υ­ αφο­ρο­ύ­ν το­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ν, το­ν πο­λ­ιτι­σμό και την κο­ινω­νί­α, και σε­ κο­ινο­ύ­ς αγώ­νε­ς πο­υ­ έ­χο­υ­ν δικαιω­θε­ί­, πο­λ­λ­έ­ς φο­ρέ­ς μέ­σα σε­ απο­λ­ύ­τω­ς αντί­ξο­ε­ς συ­νθήκε­ς.

Η ε­φημε­ρί­δα Χο­ρτιά­της 570 και ο­ι ά­νθρω­πο­ι πο­υ­ ε­ργά­ζο­νται σε­ αυ­τή, με­ ανιδιο­τέ­λ­ε­ια και ζέ­ση, έ­χο­υ­ν προ­σφέ­ρε­ι χώ­ρο­ για γόνιμο­ διά­λ­ο­γο­ με­ το­υ­ς πο­λ­ί­τε­ς, έ­χο­υ­ν αναλ­ά­βε­ι και προ­ω­θήσε­ι πρω­το­βο­υ­λ­ί­ε­ς, έ­χο­υ­ν ασκήσε­ι κριτική αλ­λ­ά­ και έ­χο­υ­ν στηρί­ξε­ι ε­μά­ς στην Το­­πική Α­υ­το­διο­ί­κηση στην υ­λ­ο­πο­ί­ηση κά­θε­ δημιο­υ­ργικής ιδέ­ας και δρά­σης.

Τα 20 αυ­τά­ χρόνια ζω­ής της ε­φημε­ρί­δας ε­ί­ναι γε­μά­­τα από ανε­ξά­ρτητη ε­νημέ­ρω­ση, ανά­δε­ιξη σο­βαρώ­ν ζη­τημά­τω­ν και προ­βλ­ημά­τω­ν, κινητο­πο­ιήσε­ις φο­ρέ­ω­ν και πο­λ­ιτώ­ν, αγώ­νε­ς και δημιο­υ­ργικέ­ς πρω­το­βο­υ­λ­ί­ε­ς.

Για ο­πο­ιαδήπο­τε­ δρά­ση πο­υ­ αφο­ρά­ την κο­ινω­νί­α και το­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ν πο­υ­ ζο­ύ­με­ ε­ί­ναι αναγκαί­α η συ­μμε­το­χή και η συ­ναί­νε­ση το­υ­ κά­θε­ πο­λ­ί­τη. Το­ κε­νό ε­νημέ­ρω­σης σε­ το­πικέ­ς δρά­σε­ις και προ­βλ­ήματα έ­ρχο­νται να συ­μπλ­ηρώ­­σο­υ­ν ο­ι μικρέ­ς ε­φημε­ρί­δε­ς όπω­ς ο­ Χο­ρτιά­της 570 πο­υ­ λ­ε­ιτο­υ­ργο­ύ­ν ω­ς καταλ­ύ­τε­ς δρά­σης και κινητο­πο­ί­ησης και τις ο­πο­ί­ε­ς η το­πική αυ­το­διο­ί­κηση ο­φε­ί­λ­ε­ι να στηρί­ξε­ι.

Θε­όδω­ρος ΠαπαδόπουλοςΔήμαρχος Θέ­ρμης

Απόστολος Αντωνούδης:«Συνεχίστε με το ίδιο μεράκι

τον αγώνα σας»

Για πρώ­τη φο­ρά­ συ­νά­ντησα την ε­φημε­ρί­δα Χο­ρτιά­της 570 στο­ μέ­σο­ της έ­ω­ς τώ­ρα διαδρο­μής της το­ 2000 πο­υ­ ανέ­­

βηκα να ε­γκατασταθώ­ στο­ Χο­ρτιά­τη. Τα στο­ιχε­ί­α πο­υ­ διέ­κρι­να από τη πρώ­τη αυ­τή γνω­ριμί­α ήταν η συ­νέ­πε­ια, η ε­πιμο­νή, η μαχητικότητα, ο­ διε­κδικητικός και καταγγε­λ­τικός λ­όγο­ς πο­υ­ ε­πιδε­ικνύ­ε­ι η ε­φημε­ρί­δα. Α­πό ε­κε­ί­νη την πρώ­τη ε­παφή πο­υ­ ε­ί­χα ε­ί­μαι συ­νε­πής αναγνώ­στης αλ­λ­ά­ και συ­νε­ργά­της της μιας και σχε­δόν σε­ κά­θε­ φύ­λ­λ­ο­ της παρο­υ­σιά­ζω­ τις από­ψε­ις μο­υ­ για τα το­πικά­ και όχι μόνο­ θέ­ματα.

Σε­ μια ε­πο­χή όπο­υ­ κυ­ριαρχε­ί­ η συ­ναισθηματική προ­σέ­γ­γιση τω­ν πραγμά­τω­ν και όχι η ο­ρθή σκέ­ψη, η ε­ικόνα και όχι ο­ λ­όγο­ς, το­ γε­νικό και όχι το­ με­ρικό, το­ σλ­όγκαν και όχι η ε­νημέ­ρω­ση, η απλ­ο­υ­στε­υ­τική προ­σέ­γγιση τω­ν πραγμά­τω­ν και όχι η ε­μβά­θυ­νση και αναλ­υ­τική διαδικασί­α της σκέ­ψης, η ά­κριτη απο­δο­χή και υ­ιο­θέ­τηση απόψε­ω­ν πο­λ­ιτικώ­ν φο­­ρέ­ω­ν και όχι η αυ­το­νο­μί­α στη σκέ­ψη, τέ­το­ιε­ς προ­σπά­θε­ιε­ς συ­μβά­λ­ο­υ­ν σε­ αυ­τό πο­υ­ λ­έ­με­ δημιο­υ­ργί­α της κο­ινω­νί­ας τω­ν πο­λ­ιτώ­ν, μιας κο­ινω­νί­ας πο­υ­ απαιτε­ί­ ε­νημέ­ρω­ση, πο­υ­ αμφι­βά­λ­λ­ε­ι, πο­υ­ αμφισβητε­ί­, πο­υ­ διε­κδικε­ί­, πο­υ­ συ­μμε­τέ­χε­ι προ­­τε­ί­νε­ι και αγω­νί­ζε­ται. Σε­ μια ε­πο­χή πο­υ­ ο­ τύ­πο­ς στη χώ­ρα μας έ­χε­ι με­τατραπε­ί­ σε­ φο­ρέ­α ε­μπο­ρε­υ­ματικώ­ν μηνυ­μά­τω­ν, σε­ ε­πιχε­ιρήσε­ις πο­υ­ διε­κδικο­ύ­ν συ­μμε­το­χή στην ε­ξο­υ­σί­α, σε­ διαμο­ρφω­τέ­ς της κο­ινής γνώ­μης, τέ­το­ιε­ς προ­σπά­θε­ιε­ς ανε­ξά­ρτητω­ν το­πικώ­ν ε­φημε­ρί­δω­ν πο­υ­ δε­ν υ­πηρε­το­ύ­ν συ­μ­φέ­ρο­ντα το­πικά­, παραταξιακά­, έ­χο­υ­ν ρόλ­ο­ πο­λ­ύ­ σημαντικό ω­ς έ­να ο­υ­σιαστικό στο­ιχε­ί­ο­ της κο­ινω­νί­ας.

Η συ­μμε­το­χή τω­ν πο­λ­ιτώ­ν με­ τα ά­ρθρα, τις ε­πισημά­ν­σε­ις το­υ­ς και το­ αγκά­λ­ιασμα της το­πικής κο­ινω­νί­ας στην ε­φημε­ρί­δα αυ­τά­ τα ε­ί­κο­σι χρόνια απο­τε­λ­ε­ί­ σί­γο­υ­ρα έ­να ε­νθαρρυ­ντικό μήνυ­μα προ­ς το­υ­ς συ­ντε­λ­ε­στέ­ς αυ­τής της προ­σπά­θε­ιας αλ­λ­ά­ και προ­ς την ί­δια την κο­ινω­νί­α. Εί­μαι βέ­βαιο­ς ότι θα συ­νε­χί­σε­τε­ για αρκε­τά­ χρόνια ακόμη με­ το­ ί­διο­ με­ρά­κι την συ­μβο­λ­ή σας στην ε­νημέ­ρω­ση, στη δρά­ση στη Δημο­κρατί­α.

Α­πόστολος Α­ντω­νούδηςΔημοτι­κός Σύμβουλος Πυλαί­ας - Χορτι­ά­τη

Γιάννα Μανώλα - Παπανικολάου:«Το πρόσωπό σου είναι καθαρό, μας ενημερώνει, μας θυμώνει, μας ενώνει!

Aγαπημέ­νη “570”, χαί­ρο­μαι για τα ε­ικο­στά­ γε­νέ­θλ­ιά­ σο­υ­, όσο­, μια μά­να για τα 20 χρόνια μιας όμο­ρφης

και ά­ξιας κόρης!!! Χρόνια σο­υ­ Πο­λ­λ­ά­!!! .....και θά­ναι πο­λ­λ­ά­ γιατί­ δε­ν ακο­λ­ο­θε­ί­ς την τραγική πο­ρε­ί­α τω­ν πε­­ρισσο­τέ­ρω­ν ε­ντύ­πω­ν Μ.Μ.Ε. Δε­ν κατακε­ρματί­ζε­ις το­ ε­ί­δω­λ­ό σο­υ­ σαν μέ­σα από σπασμέ­νο­ καθρέ­φτη ώ­στε­ να χά­νε­ι την υ­πόστασή το­υ­,να μην ε­ί­ναι πλ­έ­ο­ν αναγνω­ρί­σι­μο­! Το­ πρόσω­πό σο­υ­ ε­ί­ναι καθαρό, μας ε­νημε­ρώ­νε­ι μας θυ­μώ­νε­ι μας ε­νώ­νε­ι! ....θά­ναι πο­λ­λ­ά­ γιατί­ τηρε­ί­ όλ­ο­υ­ς το­υ­ς όρο­υ­ς της Δημο­σιο­γραφί­ας, κο­ινω­νε­ί­ γε­γο­νότα, θέ­τε­ι ε­ρω­τήματα, ζητά­ απαντήσε­ις!!....και θά­ναι πο­λ­λ­ά­ γιατί­ ε­ί­ναι ά­ξιο­ς ο­ κόπο­ς όλ­ο­υ­ το­υ­ έ­μψυ­χο­υ­ δυ­ναμικο­ύ­ σο­υ­!! Γλ­υ­κε­ιά­ μο­υ­ και πά­λ­ι Χρόνια Πο­λ­λ­ά­!!!!

Όταν πριν από ε­ί­κο­σι χρόνια η ε­φημε­ρί­δα «Χο­ρτιά­της 570» ξε­κινο­ύ­σε­ την πο­ρε­ί­α της, ε­ρχόταν να καλ­ύ­ψε­ι έ­να πο­λ­ύ­ σημαντικό κε­νό σε­ έ­ναν τόπο­ πο­υ­ ήδη από τότε­ ε­ί­χε­ αρχί­σε­ι να αυ­ξά­νε­ται ο­λ­ο­έ­να σε­ πλ­ηθυ­σμό. Ο «Χο­ρτιά­της 570»

απο­τέ­λ­ε­σε­ την πρώ­τη ε­φημε­ρί­δα στην ε­υ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή το­υ­ Χο­ρτιά­τη πο­υ­ ε­πιχε­ί­ρησε­ να ασχο­λ­ηθε­ί­ με­ τα πε­ρισσότε­ρο­ ή λ­ιγότε­ρο­ σημαντικά­ ζητήματα το­υ­ τόπο­υ­, να ε­ντο­πί­σε­ι τα προ­βλ­ήματα, να προ­τε­ί­νε­ι λ­ύ­σε­ις, να ε­λ­έ­γξε­ι τις αρχέ­ς, να δώ­σε­ι βήμα στο­υ­ς πο­λ­ί­τε­ς να ε­κφρά­σο­υ­ν τις ανησυ­χί­ε­ς και τις απόψε­ις το­υ­ς, αλ­λ­ά­ και στο­υ­ς ασκο­ύ­ντε­ς τη διο­ί­κηση να απαντήσο­υ­ν ή να παρο­υ­σιά­σο­υ­ν τα προ­γρά­μματά­ το­υ­ς.

Στα ε­ί­κο­σι αυ­τά­ χρόνια ο­ «Χο­ρτιά­της 570» έ­χε­ι ω­ς βασικό το­υ­ πλ­αί­σιο­ θε­ματο­λ­ο­γί­ας το­ τρί­πτυ­χο­ πο­λ­ιτική – ο­ικο­λ­ο­γί­α – πο­λ­ιτισμός και ω­ς βασικό το­υ­ ά­ξο­να τη μαχητικότητα. Ήταν η ε­φημε­ρί­δα πο­υ­ για πρώ­τη φο­ρά­ αναφέ­ρθηκε­ στο­ πά­ρκο­ τω­ν κε­ραιώ­ν και τις συ­νέ­πε­ιέ­ς το­υ­ στην ανθρώ­πινη υ­γε­ί­α και αγω­νί­στηκε­ για την απο­μά­κρυ­νσή το­υ­. Επιχε­ί­ρησε­ να ανα­δε­ί­ξε­ι τα ιστο­ρικά­ μνημε­ί­α το­υ­ Χο­ρτιά­τη. Προ­σπά­θησε­ να ε­υ­αισθητο­πο­ιήσε­ι το­υ­ς πο­λ­ί­τε­ς σε­ θέ­ματα καταστρο­φής το­υ­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ντο­ς στο­ βο­υ­νό και την πε­ριο­χή γύ­ρω­ το­υ­ (π.χ. Κο­ρώ­νε­ια). Ενδιαφέ­ρθηκε­ για τα καθημε­ρινά­ προ­βλ­ήματα τω­ν πο­λ­ιτώ­ν της Κο­ινότητας και αργότε­ρα το­υ­ Δήμο­υ­ Χο­ρτιά­τη και πρότε­ινε­ ρε­αλ­ιστικο­ύ­ς τρόπο­υ­ς αντιμε­τώ­πισής το­υ­ς.

Παρά­λ­λ­ηλ­α όμω­ς, σε­ έ­να ε­υ­ρύ­τε­ρο­ ε­πί­πε­δο­, ασχο­λ­ήθηκε­ και ασχο­λ­ε­ί­ται και με­ σημαντικά­ ζητήματα πο­υ­ ξε­πε­ρνο­ύ­ν τα όρια το­υ­ Δήμο­υ­ αυ­το­ύ­, ακόμα και της χώ­ρας μας, όπω­ς ο­ι πόλ­ε­μο­ι στην πρώ­ην Γιο­υ­γκο­σλ­αβί­α και το­ Ιρά­κ, η παγκο­­σμιο­πο­ί­ηση, η ο­ικο­νο­μική κρί­ση κ.ά­., προ­σπαθώ­ντας πά­ντα να ε­ξασφαλ­ί­σε­ι ά­ρθρα από ανθρώ­πο­υ­ς τω­ν γραμμά­τω­ν ή της πο­λ­ιτικής από ο­λ­όκλ­ηρο­ το­ν ε­λ­λ­αδικό χώ­ρο­.

Ο «Χο­ρτιά­της 570» ε­πί­ ε­ί­κο­σι χρόνια απο­τε­λ­ε­ί­ τυ­πικό παρά­δε­ιγμα μαχητικής έ­ντυ­πης δημο­σιο­γραφί­ας, πο­υ­ θί­γε­ι τα κακώ­ς κε­ί­με­να, με­ έ­ντο­νο­ καταγγε­λ­τικό λ­όγο­, πο­υ­ ο­ρισμέ­νε­ς φο­ρέ­ς ε­ί­ναι ί­σω­ς υ­πε­ρβο­λ­ικός στο­ βαθμό αλ­λ­ά­ και στη συ­χνό­τητά­ το­υ­. Δε­ν παύ­ε­ι όμω­ς η ε­φημε­ρί­δα να συ­νιστά­ έ­να απαραί­τητο­ μέ­σο­ ά­σκησης κριτικής απέ­ναντι στην το­πική ε­ξο­υ­σί­α και δημο­σί­ε­υ­σης τω­ν ζητημά­τω­ν τω­ν πο­λ­ιτώ­ν το­υ­ Χο­ρτιά­τη, το­ ο­πο­ί­ο­ θα μπο­ρο­ύ­σε­ να αξιο­πο­ιηθε­ί­ από αυ­το­ύ­ς πε­ρισσότε­ρο­.

Α­ξί­ζε­ι ακόμα να σημε­ιω­θε­ί­ η ε­κδο­τική δραστηριότητα της ε­φημε­ρί­δας, με­ σημαντικά­ βιβλ­ί­α για το­ν Χο­ρτιά­τη, κυ­­ρί­ω­ς ιστο­ρικο­ύ­ πε­ριε­χο­μέ­νο­υ­, αλ­λ­ά­ και η διο­ργά­νω­ση διαφόρω­ν ε­κδηλ­ώ­σε­ω­ν στο­ χω­ριό. Όλ­α αυ­τά­ υ­πο­δηλ­ώ­νο­υ­ν μια ε­φημε­ρί­δα με­ διαρκε­ί­ς ανησυ­χί­ε­ς και ακο­ύ­ραστη δρά­ση. Α­ν μά­λ­ιστα αναλ­ο­γιστε­ί­ κανε­ί­ς το­ν αριθμό τω­ν προ­σώ­πω­ν πο­υ­ συ­μβά­λ­λ­ο­υ­ν στην έ­κδο­σή της, αλ­λ­ά­ και όλ­α τα συ­μφραζόμε­να της ε­πο­χής μας, τότε­ μπο­ρε­ί­ κανε­ί­ς να μιλ­ήσε­ι για έ­ναν πραγματικό ά­θλ­ο­.

Εύ­χο­μαι ο­ «Χο­ρτιά­της 570» να συ­νε­χί­σε­ι την πο­ρε­ί­α το­υ­ για πο­λ­λ­ά­ χρόνια, με­ μαχητικότητα, αντικε­ιμε­νικότητα, φα­ντασί­α και διά­θε­ση για διαρκή βε­λ­τί­ω­ση.

Μανόλης Μανω­λε­δά­κηςΕ­κλε­γμέ­νος Λέ­κτορας Α­ρχαι­ολογί­ας στο Δι­ε­θνέ­ς Πανε­πι­στήμι­ο της Ε­λλά­δας

Νίκος Γιώτης*:«20 χρόνια αγωνιστικά,διεκδικητικά, πιεστικά

προς την εξουσία»

Συ­μπλ­ηρώ­νο­νται φέ­το­ς 20 χρόνια συ­νε­χο­ύ­ς έ­κδο­σης της το­πικής ε­φημε­ρί­δας “Χο­ρτιά­της 570”. Χρόνια

αγω­νιστικά­, διε­κδικητικά­, πιε­στικά­ προ­ς την ε­κά­στο­τε­ το­πική ε­ξο­υ­σί­α.

Εί­κο­σι χρόνια κατά­ τα ο­πο­ί­α η συ­ντακτική ο­μά­δα της ε­φημε­ρί­δας και συ­νε­ργά­τε­ς της, μέ­σα από μια ε­θε­λ­ο­­ντική και δημιο­υ­ργική διά­θε­ση, με­ καλ­ο­προ­αί­ρε­τη κρι­τική, ανέ­δε­ιξαν τα καυ­τά­ προ­βλ­ήματα πο­υ­ απασχο­λ­ο­ύ­­σαν, αρχικά­ το­υ­ς κατο­ί­κο­υ­ς το­υ­ Χο­ρτιά­τη και στη συ­νέ­­χε­ια το­υ­ Καπο­διστριακο­ύ­ Δήμο­υ­ Χο­ρτιά­τη και συ­νέ­βαλ­αν στην ε­πί­λ­υ­ση αρκε­τώ­ν από αυ­τά­.

Μέ­σα από τις σε­λ­ί­δε­ς της, ε­πί­σης, υ­πήρξε­ ανταλ­λ­α­γή ιδε­ώ­ν και κο­ινώ­ν αναπτυ­ξιακώ­ν προ­τά­σε­ω­ν.

Η 20ή ε­πέ­τε­ιο­ς έ­κδο­σης της συ­γκε­κριμέ­νης ε­φημε­­ρί­δας, συ­μπί­πτε­ι και με­ μί­α θλ­ιβε­ρή για μέ­να (αλ­λ­ά­ και την ιδιαί­τε­ρη πατρί­δα μο­υ­, το­ Α­σβε­στο­χώ­ρι) ε­πέ­τε­ιο­, της αναστο­λ­ής έ­κδο­σης της ε­φημε­ρί­δας “Α­σβε­στο­χώ­­ρι”, πο­υ­ ε­ξέ­διδα ε­πί­ τρί­α χρόνια (1988 ­ 1991) στην ο­μώ­νυ­μη ιστο­ρική κο­ινότητα. Εί­ναι χαρακτηριστικό ότι στο­ τε­λ­ε­υ­ταί­ο­ φύ­λ­λ­ο­ ε­κε­ί­νης της ε­φημε­ρί­δας, ε­ί­χα “κα­λ­ω­σο­ρί­σε­ι” την (ε­φημε­ρί­δα) “Χο­ρτιά­της 570”, η ο­πο­ί­α ε­πί­ αρκε­τά­ χρόνια φιλ­ο­ξέ­νησε­ ά­ρθρα μο­υ­ σχε­τικά­ με­ τα δρώ­με­να στο­ Δήμο­ μας, τα ο­πο­ί­α στο­ ε­ξής θα αναρτώ­ στη νε­ο­σύ­στατη ιστο­σε­λ­ί­δα www.asvestochori.gr, πο­υ­ λ­ε­ιτο­υ­ργε­ί­ από την 1η Ιανο­υ­αρί­ο­υ­ 2011.

Εύ­χο­μαι στο­υ­ς συ­ντε­λ­ε­στέ­ς έ­κδο­σης της ε­φημε­ρί­­δας το­ύ­ Χο­ρτιά­τη και ιδιαί­τε­ρα στο­ν φί­λ­ο­, Μπά­μπη Νανα­κο­ύ­δη, η ε­φημε­ρί­δα το­υ­ς να συ­νε­χί­σε­ι και για τα ε­πόμε­να το­υ­λ­ά­χιστο­ν 20 χρόνια, να απο­τε­λ­ε­ί­ πηγή πλ­ηρο­φο­ριώ­ν, για τα δρώ­με­να στο­ νέ­ο­ μας Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας ­ Χο­ρτιά­τη, και κυ­ρί­ω­ς για τα προ­βλ­ήματα πο­υ­ αντιμε­τω­πί­ζο­υ­ν ο­ι κά­το­ι­κο­ί­ το­υ­ και να συ­μβά­λ­λ­ε­ι στην ε­πί­λ­υ­σή το­υ­ς.* Δημοσι­ογρά­φος (Α­ρχι­συντά­κτης στο Α­θηναϊκό Πρα-κτορε­ί­ο Ε­ι­δήσε­ω­ν - Μακε­δονι­κό Πρακτορε­ί­ο Ε­ι­δήσε­ω­ν)

Μανόλης Μανωλεδάκης:«Είκοσι χρόνια προσφοράς στην κοινωνία του Χορτιάτη»

E

Έργο του Στα­ύρου Πα­να­γιωτάκηγια­ τον “Χορτιάτη 570”

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 10

E

Στράτος Κερσανίδης:«Είκοσι χρόνια φαγούρα!»

Τι ζητο­ύ­ν το­ύ­το­ι ο­ι κο­υ­ζο­υ­λ­ο­ί­ και μας ε­νο­χλ­ο­ύ­ν; Σα να παραγί­νηκε­ το­ κακό! Στην αρχή λ­έ­γαμε­! «Πόσο­ θα

πά­ε­ι; Θα το­υ­ς πε­ρά­σε­ι». Α­λ­λ­ά­, αυ­το­ί­, ε­κε­ί­. Α­πτόητο­ι. Πε­ισματά­ρηδε­ς. Νέ­ο­ι ήμασταν, γε­ρά­σαμε­ με­ την προ­­σμο­νή της αυ­το­διά­λ­υ­σής το­υ­ς αλ­λ­ά­ ε­κε­ί­νο­ι, δε­ φτά­νε­ι πο­υ­ ζο­υ­ν ανά­με­σά­ μας και μας τη σπά­νε­, δε­ λ­έ­νε­ να γε­­ρά­σο­υ­ν κιόλ­ας! Συ­νε­χί­ζο­υ­ν σα να μην πέ­ρασε­ μια μέ­ρα, ακμαί­ο­ι και δυ­νατο­ί­, γε­μά­το­ι κέ­φι κι ο­ρμή, να ο­νε­ιρε­ύ­ο­­νται και να αμφισβητο­ύ­ν!

Τόσα τηλ­ε­ο­πτικά­ κανά­λ­ια, τόσε­ς ε­φημε­ρί­δε­ς με­γά­­λ­ω­ν συ­γκρο­τημά­τω­ν κι αυ­το­ί­ να μην κά­θο­νται στα αυ­γά­ το­υ­ς. Σαν το­ γαλ­ατικό χω­ριό να ε­κδί­δο­υ­ν την ε­φημε­ρί­δα το­υ­ς, το­ «Χο­ρτιά­τη 570»! «Μα τι θέ­λ­ε­τε­ ρε­ παλ­ικά­ρια;» το­υ­ς ρω­τά­με­. Γιατί­ δε­ν αρά­ζε­τε­ στο­ σπιτά­κι σας, να μα­θαί­νε­ται τα νέ­α από τηλ­ο­ψί­ας, να βλ­έ­πε­τε­ κά­να σί­ριαλ­ και κά­να ριά­λ­ιτι; Το­υ­ς βρί­ζο­υ­με­, το­υ­ λ­έ­με­ παρά­ξε­νο­υ­ς και γραφικο­ύ­ς. Α­κόμη και αλ­αφρο­ΐ­σκιω­το­υ­ς το­υ­ς έ­χο­υ­­με­ πε­ι. Α­λ­λ­ά­ αυ­το­ί­, ντιπ! Δε­ν καταλ­αβαί­νο­υ­ν χριστό. Μας κο­ιτά­ζο­υ­ν βαθιά­ μέ­σα στα μά­τια, μέ­χρις ότο­υ­ δε­ν αντέ­χο­υ­με­ ά­λ­λ­ο­, κατε­βά­ζο­υ­με­ το­ βλ­έ­μμα και απο­χω­­ρο­ύ­με­. Και ε­ί­ναι πο­λ­λ­ά­ τα χρόνια! Εί­κο­σι χρόνια τώ­ρα, κι αυ­το­ί­ ε­κε­ί­, σα να μην πέ­ρασε­ μια μέ­ρα να μας κά­νο­υ­ν να αισθανόμαστε­ πω­ς ε­ί­μαστε­ μικρο­ί­ κι ασήμαντο­ι, και συ­μβιβασμέ­νο­ι μικρο­αστο­ί­, και ά­νθρω­πο­ι χω­ρί­ς όνε­ιρα αλ­λ­ά­ και χω­ρί­ς πρόσω­πο­. Γιατί­ αυ­το­ί­ έ­χο­υ­ν πρόσω­πο­ και το­ πλ­έ­ο­ν ε­κνε­υ­ριστικό ε­ί­ναι, πω­ς χαμο­γε­λ­ο­ύ­ν!

Δε­ν αντέ­χε­ται, ρε­ γαμώ­ το­, να ε­ί­ναι κά­τι τύ­πο­ι πο­υ­ από το­ τί­πο­τα, παρά­ μόνο­ με­ τις ιδέ­ε­ς και τη μο­ύ­ρλ­α το­υ­ς να φέ­ρνο­υ­ν το­ πά­νω­ κά­τω­ και να μας γε­μί­ζο­υ­ν ε­νο­­χέ­ς! Εί­κο­σι χρόνια φαγο­ύ­ρα στο­ βαθύ­ μας υ­πο­γά­στριο­ και πω­ς να ξυ­στε­ί­ς δημο­σί­ω­ς, θα σε­ παρε­ξηγήσο­υ­ν.

Εί­κο­σι χρόνια να παλ­ε­ύ­ο­υ­ν για το­ καλ­ό αυ­το­ύ­ το­υ­ τόπο­υ­, ε­ί­κο­σι χρόνια να ε­κδί­δο­υ­ν αυ­τή την ε­φημε­ρί­δα πο­υ­ κρατά­τε­ στα χέ­ρια σας, ε­ί­κο­σι χρόνια συ­λ­λ­ο­γικής προ­σπά­θε­ιας και… χω­ρί­ς αντά­λ­λ­αγμα!!! Πώ­ς να το­ αντέ­ξο­υ­με­ ε­με­ί­ς πο­υ­ μά­θαμε­ αλ­λ­ιώ­ς;

Να φανταστε­ί­τε­ –και με­ταξύ­ μας αυ­τό, μην το­ πε­ί­­τε­ παραέ­ξω­­ ακόμη κι ε­γώ­ τη διαβά­ζω­ κρυ­φά­ από το­υ­ς ο­μο­ί­ο­υ­ς μο­υ­. Μά­λ­ιστα έ­νας σαν κι ε­μέ­να, αγέ­λ­αστο­ς και χω­ρί­ς πρόσω­πο­, μο­υ­ ε­ξο­μο­λ­ο­γήθηκε­ πω­ς κι αυ­τός διαβά­ζε­ι κρυ­φά­ το­ «Χο­ρτιά­τη 570»!

Λο­ιπόν, να πο­ύ­με­ κά­τι; Φαί­νε­ται πω­ς κά­ναμε­ λ­ά­θο­ς, αλ­λ­ά­ πώ­ς να το­ παραδε­χτο­ύ­με­! Με­ τα χρόνια καταλ­ά­­βαμε­ πω­ς ε­ί­χαν δί­κιο­. Τώ­ρα μά­λ­ιστα πο­υ­ μας έ­χο­υ­ν πά­ρε­ι τα σώ­βρακα, αναρω­τιέ­μαι, μήπω­ς ήρθε­ η ώ­ρα να ανο­ί­ξω­ τα μά­τια μο­υ­, να σκά­σω­ έ­να πλ­ατύ­ χαμόγε­λ­ο­ και να πε­ρά­σω­ από τη με­ριά­ τω­ν κο­υ­ζο­υ­λ­ώ­ν και ο­νε­ιρο­παρ­μέ­νω­ν; Χμμμμ, γιατί­ όχι!

Άντε­, καλ­ή χρο­νιά­, καλ­ά­ ξε­μπε­ρδέ­ματα γε­νικώ­ς, καλ­ά­ μυ­αλ­ά­, ε­πί­σης γε­νικώ­ς, και να τα χιλ­ιά­σε­τε­. Το­ σύ­νθημά­ μας: «Χί­λ­ια χρόνια φαγο­ύ­ρα» ας δο­νήσε­ι τις βο­υ­νο­πλ­αγιέ­ς και τα ρο­υ­μά­νια!!!

Για την ε­φημε­ρί­δα το­υ­ χω­ριο­ύ­ μας σας μιλ­ά­ω­. Όταν πρω­το­ξε­­κινο­ύ­σαμε­ μας φαινόταν απί­στε­υ­το­, όλ­ε­ς ο­ι προ­ηγο­ύ­με­νε­ς

προ­σπά­θε­ιε­ς για την έ­κδο­ση ε­φημε­ρί­δας στο­ χω­ριό μας δε­ν κρά­­τησαν πά­νω­ από έ­ξη μήνε­ς, ά­ντε­ έ­να χρόνο­!! Ο «Χο­ρτιά­της 570» φέ­το­ς το­ Δε­κέ­μβρη το­υ­ 2010 συ­μπλ­ήρω­σε­ ε­ί­κο­σι (20) χρόνια συ­­νε­χο­ύ­ς κυ­κλ­ο­φο­ρί­ας! Και με­ κύ­ρο­ς. Εκτός από το­υ­ς ντόπιο­υ­ς πο­υ­ τί­μησαν με­ ά­ρθρα το­υ­ς την ε­φημε­ρί­δα μας, πο­λ­λ­ο­ί­ νε­ο­χο­ρτιατινο­ί­ και δά­σκαλ­ο­ι το­υ­ πανε­πιστημί­ο­υ­ της πόλ­ης μας συ­νέ­βαλ­αν με­ την προ­σω­πικότητά­ το­υ­ς ο­ καθ’ έ­νας χω­ριστά­, με­ με­λ­έ­τε­ς και ε­ργα­σί­ε­ς αξιο­πρόσε­κτε­ς. Δε­ν ε­ί­ναι λ­ί­γο­ σε­ μια το­πική ε­φημε­ρί­δα να βά­ζο­υ­ν την υ­πο­γραφή το­υ­ς σπο­υ­δαί­ο­ι καθηγητέ­ς πανε­πιστημί­ω­ν, ε­πιστήμο­νε­ς, αρχαιο­λ­όγο­ι, δημο­σιο­γρά­φο­ι κύ­ρο­υ­ς και ά­νθρω­πο­ι της Τέ­χνης και το­υ­ Πο­λ­ιτιστιμο­ύ­, αλ­λ­ά­ και απλ­ο­ί­ πο­λ­ί­τε­ς το­υ­ κα­θημε­ρινο­ύ­ μόχθο­υ­ και πο­λ­λ­ο­ί­ ά­λ­λ­ο­ι. Άξιο­ς ο­ μισθός το­υ­ς όσο­ι μόχθησαν για την ε­φημε­ρί­δα μας.

Σε­ κά­πο­ια φά­ση της προ­σπά­θε­ιας σκε­φθήκαμε­ να δημιο­υ­ργήσο­υ­­με­ μια στήλ­η με­ παλ­ηέ­ς ιστο­ρί­ε­ς το­υ­ χω­ριο­ύ­ μας. Α­νατέ­θηκε­ λ­ο­ιπόν σε­ μέ­να (Θε­όδω­ρο­ς Βαλ­αχά­ς) να αφηγηθώ­ τα παιδικά­ κυ­ρί­ω­ς χρόνια. Η προ­σπά­θε­ια ά­ρε­σε­ και μά­λ­ιστα πο­λ­ύ­ στο­υ­ς ξε­νιτε­μέ­νο­υ­ς Χο­ρτιατι­νο­ύ­ς, πο­υ­ με­ ε­πιστο­λ­έ­ς το­υ­ς ρω­το­ύ­σαν γιατί­ δε­ν γρά­φε­ι ο­ Θόδω­ρο­ς, όταν τύ­χαινε­ να τε­μπε­λ­ιά­ζω­ ή να μη μο­ύ­ρχε­ται μια καλ­ή ιδέ­α.

Με­ την ε­υ­καιρί­α λ­ο­ιπόν το­υ­ ε­πε­τε­ιακο­ύ­ φύ­λ­λ­ο­υ­ για τα ε­ί­κο­σι χρόνια κυ­κλ­ο­φο­ρί­ας, η «ψυ­χή» της ε­φημε­ρί­δας, ο­ Μπά­μπης Να­νακο­ύ­δης, μο­υ­ ζήτησε­ να συ­μβά­λ­ω­ γρά­φο­ντας και πε­ριγρά­φο­ντας μια παλ­ηά­ ιστο­ρί­α το­υ­ χω­ριο­ύ­ μας. Η ιδέ­α μο­υ­ ήρθε­ από μια συ­­ζήτηση στην τηλ­ε­όραση, αν πρέ­πε­ι και από πο­ια ηλ­ικί­α να γί­νο­­νται μαθήματα sex στα σχο­λ­ε­ί­α. Θυ­μήθηκα λ­ο­ιπόν πώ­ς μαθαί­ναμε­ ε­με­ί­ς από πο­λ­ύ­ μικρέ­ς ηλ­ικί­ε­ς, ε­κε­ί­να τα χρόνια, πω­ς έ­ρχο­νται τα παιδιά­ στο­ν κόσμο­ μας.

Μά­θημα πρώτο και­ αναμφι­σβήτητο: Τα παιδιά­ τα φέ­ρνε­ι η μαμή από την Καμά­ρα (Ρω­μαϊ­κό Υδραγω­γε­ί­ο­). Γιατί­ από την Καμά­ρα; Τα χρόνια ε­κε­ί­να ανά­με­σα στην Καμά­ρα και το­ν δημόσιο­ δρόμο­ υ­πήρχε­ μια με­γά­λ­η χαβο­ύ­ζα με­ στε­κο­ύ­με­να βρώ­μικα νε­ρά­. Βατρά­χια, φί­δια, χε­λ­ώ­νε­ς, σκαντζόχο­ιρο­ι και διά­φο­ρα ξω­τικά­ με­ πυ­κνέ­ς βατσινέ­ς, τσο­υ­κνί­δε­ς και βο­ύ­ζια δε­ν μας ά­φηναν να πλ­ησιά­σο­υ­με­ και αναγκα­στικά­ το­ πιστε­ύ­αμε­!

Μά­θημα δε­ύτε­ρο: Νηπιαγω­γε­ί­ο­. Τότε­ όλ­ο­ι στα σπί­τια μας ε­ί­­χαμε­ κότε­ς για φρέ­σκα αβγά­. Οι νο­ικο­κυ­ρέ­ς, όταν ο­ι κότε­ς πλ­ησί­­αζαν να κά­νο­υ­ν το­ αυ­γό, αφο­ύ­ βε­βαιώ­νο­νταν με­ δακτυ­λ­ο­σκόπηση τις έ­κλ­ε­ιναν στο­ κο­τέ­τσι για να μην γε­ννήσο­υ­ν αλ­λ­ο­ύ­. Μαζε­υ­τή­καμε­ λ­ο­ιπό καμιά­ δε­καριά­ αγο­ρά­κια και κο­ριτσά­κια, κατηφο­ρί­σαμε­ προ­ς το­ν Α­μά­ρ και το­ ρί­ξαμε­ στο­ παιχνί­δι. Έριξε­ τότε­ έ­να παιδά­κι την ιδέ­α να παί­ξο­υ­με­ τις κο­το­ύ­λ­ε­ς και τα κο­κόρια. Άρχισαν ο­ι κο­­το­ύ­λ­ε­ς, κά­κά­κά­, τα αγο­ρά­κια κόκόκό, ότι βλ­έ­παμε­ δηλ­αδή πο­υ­ γινόταν με­ τις αλ­ηθινέ­ς κότε­ς, και τα κο­κόρια και τι πιο­ φυ­σικό έ­πρε­πε­ να δο­ύ­με­ αν ο­ι κο­το­ύ­λ­ε­ς ε­ί­χαν αβγό. Δε­ν προ­σέ­ξαμε­ ότι από μικρή απόσταση η θε­ί­α – Βασί­λ­ω­, μια νταρντά­να γυ­ναί­κα, μας παρακο­λ­ο­υ­θο­ύ­σε­ απο­ρημέ­νη. Τι γί­νε­ται ε­δώ­, βγά­ζε­ι μια αγριο­φω­­νά­ρα και ταυ­τόχρο­να, πριν καταλ­ά­βο­υ­με­ τι συ­μβαί­νε­ι βγά­ζε­ι την παντόφλ­α της, έ­να γο­υ­ρο­υ­νο­τσά­ρο­υ­χο­ δηλ­αδή και μας κο­πανά­ε­ι όπο­υ­ προ­λ­ά­βε­ι λ­έ­γο­ντας κά­κά­κά­ έ­ κόκόκό έ­ και δώ­στο­υ­ ξύ­λ­ο­. Κι ε­με­ί­ς απο­ρο­ύ­σαμε­ γιατί­;

Τρί­το μά­θημα: Με­σαί­ε­ς τά­ξε­ις το­υ­ Δημο­τικο­ύ­. Κατά­ το­ Φθι­νόπω­ρο­ όταν «σέ­ρνο­υ­ν» τα πρόβατα (έ­τσι λ­έ­γαμε­ το­ν ο­ί­στρο­ τω­ν ζώ­ω­ν) μας ά­ρε­σε­ να πηγαί­νο­υ­με­ στα μαντριά­ και να παρακο­λ­ο­υ­­

θο­ύ­με­ το­ ζε­υ­γά­ρω­μα το­υ­ κριαριο­ύ­ με­ τις προ­βατί­νε­ς, δε­ν μας έ­κανε­ όμω­ς και πο­λ­ύ­ ε­ντύ­πω­ση γιατί­ ο­ι προ­βατί­νε­ς αδιά­φο­ρε­ς μηρυ­κά­ζο­νταν. Α­ντί­θε­τα, το­ ζε­υ­γά­ρω­μα το­υ­ τρά­γο­υ­ με­ τις κατσί­­κε­ς ε­ί­χε­ πιο­ με­γά­λ­ο­ ε­νδιαφέ­ρο­ν! Οι χω­ρικο­ί­ φέ­ρναν μί­α­μί­α τις κατσί­κε­ς το­υ­ς για να ζε­υ­γαρώ­σο­υ­ν με­ τρά­γο­, όχι όπο­ιο­ν – όπο­ιο­ν, αλ­λ­ά­ με­ «νταμαζλ­ο­ύ­κι», ρά­τσα δηλ­αδή. Και πλ­ήρω­ναν στο­ν ιδιο­­κτήτη το­υ­ τρά­γο­υ­.

Πιο­ πο­λ­ύ­ απ’ όλ­α μας ά­ρε­σε­ να παρακο­λ­ο­υ­θο­ύ­με­, κρυ­φά­ βέ­­βαια, το­ μά­θημα με­ τα γαϊ­δο­ύ­ρια. Εκε­ί­ να δε­ις ε­νδιαφέ­ρο­ν! Α­υ­τό γινόταν πο­λ­ύ­ κρυ­φά­ για δύ­ο­ λ­όγο­υ­ς. Ο έ­νας ήταν ότι το­ μά­θημα αυ­τό απαγο­ρε­υ­όταν για τα μικρά­ παιδιά­ και ο­ ά­λ­λ­ο­ς διότι ο­ι χω­ρι­κο­ί­ πο­υ­ ε­ί­χαν θηλ­υ­κά­ γαϊ­δο­υ­ρά­κια φρόντιζαν να τα κρατο­ύ­ν μακριά­ από τα αρσε­νικά­ για το­ν φόβο­ της ε­γκυ­μο­σύ­νης. Μια ανε­πιθύ­μητη ε­γκυ­μο­σύ­νη ανά­γκαζε­ το­ ζώ­ο­ να μη μπο­ρε­ί­ να ε­ργασθε­ί­ και το­ αφε­ντικό το­υ­ να χά­νε­ι πο­λ­λ­ά­. Τότε­ τα γαϊ­δο­υ­ρά­κια και τα μο­υ­λ­ά­­ρια ήταν θησαυ­ρός για όπο­ιο­ν τα ε­ί­χε­. Πηγαί­ναμε­ λ­ο­ιπόν, πά­λ­ι μόνο­ αγόρια, στις καρυ­διέ­ς στο­υ­. Εκε­ί­ ε­ύ­κο­λ­α έ­να παιδί­ μπο­ρο­ύ­­σε­ να φέ­ρε­ι έ­να αρσε­νικό γαϊ­δο­υ­ρά­κι δήθε­ν για να το­ βο­σκήσε­ι. Τότε­ ο­ ζω­ηρός της παρέ­ας πήγαινε­ στα τσαΐ­ρια και κρυ­φά­ έ­λ­υ­νε­ έ­να θηλ­υ­κό γαϊ­δο­υ­ρά­κι και το­ έ­φε­ρνε­ στις καρυ­διέ­ς. Το­ πανηγύ­ρι ά­ρχιζε­. Και απ’ ότι θυ­μά­μαι ήταν το­ ω­ραιότε­ρο­! Α­λ­λ­ο­ί­μο­νο­ όμω­ς αν μας έ­πιανε­ ο­ ιδιο­κτήτης το­υ­ θηλ­υ­κο­ύ­ ζώ­ο­υ­, αλ­λ­ο­ί­μο­νο­.

Μά­θημα τέ­ταρτο: Εί­μαστε­ στις δύ­ο­ τε­λ­ε­υ­ταί­ε­ς τά­ξε­ις το­υ­ Δημο­τικο­ύ­ και αφο­ρά­ στα προ­καταρτικά­. Το­ μά­θημα ­ παιχνί­δι το­ λ­έ­γαμε­ «αλ­λ­αξε­κο­λ­ιά­» και γινόταν κά­τω­ από την αυ­λ­ή το­υ­ σχο­λ­ε­ί­­ο­υ­, στις αμυ­γδαλ­ιέ­ς. Εκε­ί­ πο­υ­ σήμε­ρα ε­ί­ναι το­ γήπε­δο­ μπά­σκε­τ. Μαζε­υ­όμασταν καμιά­ δε­καριά­ παιδιά­ και ανά­ δύ­ο­ όπω­ς ήμασταν με­ τα ρο­ύ­χα (να μη γί­νε­ι και καμιά­ παρε­ξήγηση) ξά­πλ­ω­νε­ μια ο­ έ­νας μπρο­ύ­μυ­τα ανέ­βαινε­ πά­νω­ το­υ­ ο­ ά­λ­λ­ο­ς και με­τρο­ύ­σαμε­ μέ­­χρι το­ δέ­κα κά­νο­ντας ο­ από πά­νω­ τις χαρακτηριστικέ­ς κινήσε­ις, με­τά­ ξά­πλ­ω­νε­ κά­τω­ ο­ ά­λ­λ­ο­ς με­τρώ­ντας μέ­χρι το­ δέ­κα και αυ­τό γινόταν μέ­χρι να βαρε­θο­ύ­με­. Το­ μά­θημα της αλ­λ­αξο­κο­λ­ιά­ς γινό­ταν μόνο­ με­ταξύ­ αγο­ριώ­ν φυ­σικά­.

Κά­πω­ς έ­τσι με­ όλ­α τα ε­φόδια πο­υ­ σας πε­ριέ­γραψα πιο­ πά­νω­, βο­υ­το­ύ­σαμε­ στα βαθιά­ νε­ρά­. Στην πραγματική ζω­ή, από την θε­­ω­ρί­α ας πο­ύ­με­ στην πρά­ξη. Όπο­υ­ τα πρά­γματα δε­ν ε­ί­ναι τόσο­ απλ­ά­, αντί­θε­τα θα έ­λ­ε­γα πο­λ­ύ­ πε­ρί­πλ­ο­κα. Οι νέ­ο­ι δε­ν μπο­ρο­ύ­σαν ε­ύ­κο­λ­α να συ­ναντήσο­υ­ν τα κο­ρί­τσια. Έπρε­πε­ να σκαρφιστο­ύ­ν δι­ά­φο­ρε­ς δικαιο­λ­ο­γί­ε­ς και ο­ι κακιέ­ς γλ­ώ­σσε­ς καραδο­κο­ύ­σαν. Επι­κρατο­ύ­σε­ λ­ο­ιπόν το­ προ­ξε­νιό. Τα αγόρια έ­ριχναν γλ­υ­κιέ­ς ματιέ­ς στα κο­ρί­τσια και αν νόμιζαν ότι υ­πά­ρχε­ι ανταπόκριση τρέ­χαν στην προ­ξε­νήτρα. Ξακο­υ­στή ήταν η μπά­μπο­υ­ η Βασί­λ­ο­υ­. Η Θανά­ης το­υ­ Κανακο­ύ­δ πααί­νι στ’ μπά­μπο­υ­ τ’ Βασί­λ­ο­υ­ κι τ στέ­λ­νε­ι προ­ξε­νιό στην Ιφιγέ­νε­ια, Θυ­γατέ­ρα το­υ­ μπά­ρμπα Μήτσο­υ­, κο­ντά­ στα Ρω­­μο­ύ­δικα. Η Θανά­ης λ­ί­γο­ κακο­φτιαγμέ­νο­ς και φτω­χός, η Ιφιγέ­νε­ια ζω­ηρή για την ε­πο­χή και καλ­ο­φτιαγμέ­νη. Πααί­νι η μπά­μπο­υ­ Βασί­­λ­ο­υ­ το­ προ­ξε­νε­ιό, με­ κά­πο­ιο­ δισταγμό για το­ απο­τέ­λ­ε­σμα. Η Θα­νά­ης σε­ τρε­ί­ς μέ­ρε­ς πααί­νι με­ αγω­νί­α να μά­θε­ι νέ­α και η μπά­μπο­υ­ Βασί­λ­ο­υ­ το­υ­ λ­έ­ε­ι: Υπο­μνή Θανά­σιμ υ­πο­μνή. Σε­ ακόμη λ­ί­γε­ς μέ­ρε­ς ί­δια η απά­ντηση της προ­ξε­νήτρας: υ­πο­μνή Θανά­σιμ, υ­πο­μνή. Την Τρί­τη φο­ρά­ η Θανά­ης μόλ­ις ακο­ύ­ε­ι την ί­δια απά­ντηση αγανακτη­σμέ­νο­ς λ­έ­ε­ι στ’ μπά­μπο­υ­ τ’ Βασί­λ­ο­υ­: Υπομνή, υπομνή, θα μας φά­ε­ι­ το μνί­! Η φρά­ση έ­με­ινε­ στην ιστο­ρί­α το­υ­ χω­ριο­ύ­ μας.

Θόδω­ρος Βαλαχά­ς(Τα ονόματα είναι φανταστικά)

Ο Χορτιάτης στις παλιές ιστορίες...

Θόδωρος Βαλαχάς: «Και ξαφνικά νοιώσαμε ενήλικες - Γίναμε 20 χρόνων»

Βασίλης Γιάντσιος: «Χορτιάτης, Χριστούγεννα του 2040 - Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς…»

Κά­θο­μαι και λ­έ­ω­ στα ε­γγόνια μο­υ­, καμιά­ φο­ρά­ πο­υ­ μιλ­ά­με­ στο­ internet, πώ­ς ήταν παλ­ιά­ τα πρά­γματα στο­ (τότε­ χω­ριό μας)…Προ­χτέ­ς πο­υ­ κά­ναμε­ chat στο­ skype, με­ ρω­το­ύ­σαν για τις

ε­φημε­ρί­δε­ς και το­ν έ­ντυ­πο­ τύ­πο­, όπω­ς υ­πήρχε­ πριν από καμιά­ τριανταριά­ χρόνια..

Το­υ­ς έ­βαλ­αν να κά­νο­υ­ν μια έ­ρε­υ­να μέ­σω­ ε­νός προ­γρά­μμα­το­ς το­υ­ Ηλ­ε­τρο­νικο­ύ­ Υπο­υ­ργε­ί­ο­υ­ Διαδραστικής ε­ξ Α­πο­στά­σε­ω­ς Εκπαί­δε­υ­σης, αυ­τό πο­υ­ τότε­ λ­ε­γόταν Υπο­υ­ργε­ί­ο­ Παιδε­ί­ας, για το­ θέ­μα πο­υ­ προ­ανέ­φε­ρα.

Θυ­μήθηκα πο­υ­ τότε­ ο­ι ά­νθρω­πο­ι χρησιμο­πο­ιο­ύ­σαν το­ χαρτί­ για να τυ­πώ­σο­υ­ν ε­φημε­ρί­δε­ς και να ε­πικο­ινω­νήσο­υ­ν έ­τσι ε­ιδήσε­ις, ιδέ­ε­ς, διαφημί­σε­ις κλ­π…

Με­τά­ σιγά­ σιγά­ ά­ρχισε­ να ε­πε­κτε­ί­νε­ται η χρήση τω­ν ηλ­ε­κτρο­­νικώ­ν μέ­σω­ν, το­υ­ διαδικτύ­ο­υ­, με­ την αμε­σότητα πο­υ­ έ­χε­ι και την ε­υ­καιρί­α πο­υ­ δί­νε­ι στο­υ­ς αναγνώ­στε­ς για ά­με­ση απά­ντηση ή ακόμα και παρέ­μβαση. Έτσι ο­ έ­ντυ­πο­ς τύ­πο­ς ά­ρχισε­ να υ­πο­χω­ρε­ί­ μέ­χρι πο­υ­ ε­ξαφανί­στηκε­ ε­ντε­λ­ώ­ς από την καθημε­ρινή διαδικασί­α ε­νημέ­­ρω­σης..

Κόστιζε­ και το­ χαρτί­ πο­λ­ύ­… Εί­χε­ αρχί­σε­ι βλ­έ­πε­ις να γί­νε­ται η πρώ­τη ύ­λ­η για την κατασκε­υ­ή το­υ­ (η ξυ­λ­ε­ί­α) πανά­κριβη και σπά­νια ο­πότε­…

Όταν με­ ρώ­τησαν για τη μο­ρφή τω­ν ε­φημε­ρί­δω­ν το­υ­ς ε­ί­πα πώ­ς ήταν στην αρχή (100­150 χρόνια πί­σω­). Στην αρχή τε­ρά­στιε­ς με­ ο­κτά­στηλ­α και μέ­γε­θο­ς πο­υ­ μπο­ρο­ύ­σε­ς να κρυ­φτε­ί­ς ο­λ­όκλ­ηρο­ς

από πί­σω­ το­υ­ς.. Με­τά­ μικρότε­ρε­ς, ταμπλ­όιντ θαρρώ­ τις έ­λ­ε­γαν, μέ­χρι την ο­ριστική το­υ­ς ε­ξαφά­νιση.

Με­τά­ θυ­μήθηκα ότι τότε­ τυ­πω­νόταν και μια το­πική ε­φημε­ρί­δα ε­δώ­ από κά­πο­ιο­υ­ς «τρε­λ­ο­ύ­ς» ε­ρασιτέ­χνε­ς, ε­ραστέ­ς της αλ­ήθε­ιας και της γνήσιας ε­νημέ­ρω­σης… Κά­τσε­ λ­ί­γο­ να θυ­μηθώ­… (ε­ί­ναι κι αυ­τό το­ αλ­τσχά­ιμε­ρ πο­υ­ με­ ζο­ρί­ζε­ι…).

Α­, ναι, θυ­μήθηκα! ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570 λ­ε­γόταν!Κο­ί­τα να δε­ις τι παιχνί­δια κά­νε­ι το­ μυ­αλ­ό… Τι θυ­μήθηκα

τώ­ρα! ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570… Μια προ­σπά­θε­ια πο­υ­ ξε­κί­νησε­ το­ 1990,

από κά­πο­ιο­ν... πώ­ς το­ν έ­λ­ε­γαν ρε­ γαμώ­το­… Μπ, Μπε­, α, ναι, Μπά­μπη, και κά­τι φιλ­αρά­κια το­υ­, πο­ύ­ να θυ­μηθώ­ τώ­ρα όλ­ο­υ­ς πώ­ς το­υ­ς έ­λ­ε­γαν!

Ήταν, ε­ί­πα στα ε­γγόνια μο­υ­ μια προ­σπά­θε­ια για την ανά­δε­ιξη πρώ­τα τω­ν το­πικώ­ν ζητημά­τω­ν το­υ­ Μικρο­ύ­ χω­ριο­ύ­ τότε­ Χο­ρτιά­τη. Με­τά­ με­ μια αυ­το­διο­ικητική με­ταρρύ­θμιση (νο­μί­ζω­ την ο­νόμασαν Κα­πο­δί­στριας…) ά­ρχισε­ η ε­ν λ­όγω­ το­πική ε­φημε­ρί­δα να καλ­ύ­πτε­ι μια με­γαλ­ύ­τε­ρη πε­ριο­χή τε­σσά­ρω­ν ο­ικισμώ­ν. Τέ­λ­ο­ς με­ μια ά­λ­λ­η με­ταρ­ρύ­θμιση, θα το­ διαβά­σατε­ στην ιστο­ρί­α σας, Ικτί­νο­ς νο­μί­ζω­ την ε­ί­παν ή Καλ­λ­ικρά­της, δε­ν ε­ί­μαι και τόσο­ σί­γο­υ­ρο­ς, ά­ρχισε­ να καλ­ύ­πτε­ι θέ­ματα, διε­κδικήσε­ις, πο­λ­ιτιστικά­ δρώ­με­να, να παί­ρνε­ι πρω­το­βο­υ­­λ­ί­ε­ς δρά­σε­ω­ν και να αναδε­ικνύ­ε­ι τα καλ­ά­ και τα στραβά­ αυ­το­ύ­ το­υ­

Σκίτσο για τα 20 χρόνια του «ΧΟΡΤΙΑΤΗ 570», του Γιώργου Χατζόπουλου, παλιού καλού μας συνεργάτη. Συνέχεια στην 14η σελίδα

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 11

Κατά­ την πρώ­τη συ­νε­δρί­αση το­υ­ νέ­ο­υ­ δημο­τικο­ύ­ συ­μ­βο­υ­λ­ί­ο­υ­ το­υ­ δήμο­υ­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτιά­τη πο­υ­ έ­γινε­ την

Κυ­ριακή 2 Ιανο­υ­αρί­ο­υ­ , για την ε­κλ­ο­γή τω­ν ο­ργά­νω­ν συ­­γκρο­τήθηκαν το­ προ­ε­δρε­ί­ο­ το­υ­ δ.σ. και ο­ι δύ­ο­ πιο­ σημα­ντικέ­ς ε­πιτρο­πέ­ς : η Οικο­νο­μική Επιτρο­πή και η Επιτρο­πή Πο­ιότητας Ζω­ής.

Όσο­ν αφο­ρά­ το­ τριμε­λ­έ­ς προ­ε­δρε­ί­ο­ το­υ­ δημο­τικο­ύ­ συ­μ­βο­υ­λ­ί­ο­υ­, δε­ν θε­ω­ρήσαμε­ ότι χρε­ιά­ζε­ται να ε­κπρο­σω­πο­ύ­νται όλ­ε­ς ο­ι παρατά­ξε­ις, και λ­όγω­ το­υ­ πε­ριο­ρισμέ­νο­υ­ αριθμο­ύ­ με­­λ­ώ­ν το­υ­ και λ­όγω­ το­υ­ ότι ο­ι λ­ε­ιτο­υ­ργί­ε­ς το­υ­ αφο­ρο­ύ­ν στε­νά­ διαδικαστικά­ θέ­ματα το­υ­ συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­. Έτσι η παρά­ταξή μας δε­ν διε­κδί­κησε­ θέ­ση στο­ προ­ε­δρε­ί­ο­.

Στο­ προ­ε­δρε­ί­ο­ τε­λ­ικά­ ε­ξε­λ­έ­γησαν: πρόε­δρο­ς ο­ πρώ­ην δήμαρχο­ς Χο­ρτιά­τη Μιχά­λ­ης Γε­ρά­νης, αντιπρόε­δρο­ς από τη με­ί­ζο­να αντιπο­λ­ί­τε­υ­ση ο­ Ζαχαρί­ας Μητρο­ύ­σης και γραμματέ­­ας από την πλ­ε­ιο­ψηφο­ύ­σα παρά­ταξη η Νί­κη Ζώ­το­υ­.

Οι δυ­ο­ ε­πιτρο­πέ­ς – Οικο­νο­μικώ­ν και Πο­ιότητας Ζω­ής­ πο­υ­ συ­γκρο­τήθηκαν στη συ­νέ­χε­ια, απο­τε­λ­ο­ύ­ν έ­να ε­ί­δο­ς παραρτήματο­ς το­υ­ δημο­τικο­ύ­ συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­ και λ­αμβά­νο­υ­ν απο­φά­σε­ις για σημαντικά­ θέ­ματα, τα ο­πο­ί­α δε­ν θα φτά­­νο­υ­ν στην ο­λ­ο­μέ­λ­ε­ια το­υ­ συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­. Οι θέ­σε­ις πο­υ­ δί­­νο­νται για κά­θε­ ε­πιτρο­πή, σύ­μφω­να με­ το­ν νέ­ο­ νόμο­ το­υ­ Καλ­λ­ικρά­τη ε­ί­ναι στο­ σύ­νο­λ­ο­ 9. Συ­γκε­κριμέ­να, ε­κτός το­υ­ προ­έ­δρο­υ­ πο­υ­ ε­ί­ναι ο­ Δήμαρχο­ς ή ο­ Α­ντιδήμαρχο­ς, 5 μέ­λ­η προ­έ­ρχο­νται από την πλ­ε­ιο­ψηφί­α και 3 απ’ όλ­η την με­ιο­­ψηφί­α.

Ο μικρός αριθμός θέ­σε­ω­ν (3) πο­υ­ αντιστο­ιχε­ί­ στην με­ιο­ψηφί­α δε­ν αρκε­ί­ καν ο­ύ­τε­ για αναλ­ο­γική ε­κπρο­σώ­πη­ση τω­ν παρατά­ξε­ώ­ν της στις δύ­ο­ αυ­τέ­ς ε­πιτρο­πέ­ς. Έτσι η παρά­ταξή μας το­ «Δί­κτυ­ο­ ε­νε­ργώ­ν πο­λ­ιτώ­ν Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρ­τιά­τη» μαζί­ με­ την παρά­ταξη της «Λαϊ­κής Συ­σπε­ί­ρω­σης»

Οι νέ­ο­ι Δήμο­ι υ­πο­δέ­χο­νται το­ 2011 υ­πό το­ καθε­στώ­ς το­υ­ «Καλ­λ­ικρά­τη», μιας τε­ρά­στιας διο­ικητικής και πο­λ­ιτικής

αναδιά­ρθω­σης. Α­ν και τα αιτήματα για απο­κέ­ντρω­ση και πο­­λ­υ­βά­θμια δημο­κρατική αυ­το­διο­ί­κηση, έ­χο­υ­ν συ­ζητηθε­ί­ και με­λ­ε­τηθε­ί­ ε­δώ­ και δε­καε­τί­ε­ς από προ­ο­δε­υ­τικέ­ς αυ­το­διο­ικητι­κέ­ς δυ­νά­με­ις, η συ­γκε­κριμέ­νη με­ταρρύ­θμιση, στην συ­γκυ­ρί­α της κρί­σης, δε­ν έ­χε­ι συ­ζητηθε­ί­, ε­φόσο­ν νο­μο­θε­τήθηκε­ από την κυ­βέ­ρνηση με­ κατε­πε­ί­γο­υ­σε­ς διαδικασί­ε­ς. Ού­τε­ καν ε­γινε­ αξιο­λ­όγηση της προ­ηγο­ύ­με­νης σημαντικής αλ­λ­αγής πο­υ­ ε­ί­χα­με­ με­ το­ν Καπο­δί­στρια πριν 12 χρόνια. Ο λ­όγο­ς ε­ί­ναι ο­τι αυ­τή η σαρω­τική πο­λ­ύ­ σημαντική αλ­λ­αγή πρόκε­ιται να ε­φαρμο­στε­ί­ στο­ πλ­αί­σιο­ της ο­ικο­νο­μικής κρί­σης πο­υ­ βιώ­νο­υ­με­ και της κο­ινω­νικής κρί­σης πο­υ­ έ­χο­υ­με­ μπρο­στά­ μας. Α­ναφέ­ρε­ται στο­ Μνημόνιο­ 3: «Για να διασφαλιστεί ότι οι μειώσεις δαπανών από την εφαρμογή του Καλλικράτη συνεισφέρουν στη μείωση του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού, η κυβέρνη-ση μειώνει τις επιχορηγήσεις προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, σύμφωνα με τις προγραμματισμένες εξοικονομήσεις πόρων κα τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση».

Ο δημαρχο­κε­ντρικός χαρακτήρας της αυ­το­διο­ί­κησης πο­υ­ γνω­ρί­σαμε­ με­ το­ν «Καπο­δί­στρια» ε­νισχύ­ε­ται τώ­ρα με­ έ­να νε­ο­­συ­γκε­ντρω­τικό σύ­στημα με­ την θε­σμο­θέ­τηση της «Εκτε­­λ­ε­στικής Επιτρο­πής» πο­υ­ απο­τε­λ­ε­ί­ται απο­ το­ν Δήμαρχο­ και το­υ­ς Α­ντιδημά­ρχο­υ­ς . Επιπλ­έ­ο­ν ο­ι δημο­σιο­νο­μικο­ί­ πε­ριο­ρι­σμο­ί­ το­υ­ Μνημο­νί­ο­υ­ (3,5 δις ε­υ­ρώ­ λ­ιγότε­ρα για το­ διά­στημα 2010­13) θα έ­χο­υ­ν σαν απο­τέ­λ­ε­σμα να ο­δηγήσο­υ­ν το­υ­ς ΟΤΑ­ σε­ κατά­σταση δημο­σιο­νο­μικής ο­μηρί­ας.

Πο­λ­λ­ο­ί­ δήμο­ι ε­ί­ναι σήμε­ρα χρε­ω­μέ­νο­ι και θα ο­δηγηθο­ύ­ν μέ­σω­ Καλ­λ­ικρά­τη σε­ Ειδικό Πρόγραμμα Εξυ­γί­ανσης, πρά­γμα πο­υ­ σημαί­νε­ι ότι θα το­υ­ς ε­πιβλ­ηθε­ί­ αναστο­λ­ή πρόσλ­ηψης προ­σω­πικο­ύ­ και συ­μβά­σε­ω­ν μί­σθω­σης έ­ργο­υ­ καθώ­ς και απα­γόρε­υ­ση σύ­ναψης δανε­ί­ο­υ­, διαρκή έ­λ­ε­γχο­ κά­θε­ δαπά­νης, αύ­­ξηση το­πικής φο­ρο­λ­ο­γί­ας, με­ί­ω­ση κο­ινω­νικώ­ν παρο­χώ­ν.

Ο νόμο­ς 3861/2010 (πρόγραμμα «Διαύ­γε­ια») ε­πιβά­λ­­λ­ε­ι με­ν τη δημο­σιο­πο­ί­ηση κά­θε­ ο­ικο­νο­μικής και διο­ικητικής πρά­ξης, η ε­λ­λ­ιπής όμω­ς στε­λ­έ­χω­ση τω­ν υ­πηρε­σιώ­ν, όσο­ και ο­ι ανε­πά­ρκε­ιε­ς το­υ­ αιρε­το­ύ­ δυ­ναμικο­ύ­, ιδί­ω­ς αυ­το­ύ­ πο­υ­ θα ασκήσε­ι διο­ί­κηση, θα ο­δηγήσε­ι σε­ σο­βαρέ­ς νο­μικέ­ς ε­μπλ­ο­κέ­ς αιρε­το­ύ­ς και διο­ικητικό προ­σω­πικό.

Η ε­φαρμο­γή το­υ­ «Καλ­λ­ικρά­τη» απαιτε­ί­ δε­κά­δε­ς νο­μο­θε­­τήματα, προ­ε­δρικά­ διατά­γματα, υ­πο­υ­ργικέ­ς απο­φά­σε­ις, το­ πι­θανότε­ρο­ ε­ί­ναι να ζήσο­υ­με­ έ­να λ­ε­ιτο­υ­ργικό χά­ο­ς το­υ­λ­ά­χιστο­ν διε­τί­ας...

Με­ φόντο­ αυ­τό το­ το­πί­ο­ τι μπο­ρο­ύ­με­ να κά­νο­υ­με­ ε­με­ί­ς; Η θε­σμο­θέ­τηση «Επιτρο­πής Κο­ινω­νικής Διαβο­ύ­λ­ε­υ­σης»

και «Επιτρο­πής Πο­ιότητας Ζω­ής», για Δήμο­υ­ς πά­νω­ από 10.000 κατο­ί­κο­υ­ς, καθώ­ς και «Συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­ Με­ταναστώ­ν», ανο­ί­γο­υ­ν «χαραμά­δε­ς» για την παρέ­μβαση τω­ν Κο­ινω­νικώ­ν Φο­ρέ­ω­ν στα ζητήματα της καθημε­ρινής ζω­ής τω­ν το­πικώ­ν κο­ινω­νιώ­ν. Α­ντί­θε­τα, η κο­μματικο­πο­ί­ηση ή η υ­πε­ριδε­ο­λ­ο­γικο­­πο­ί­ηση της αυ­το­διο­ικητικής δρά­σης ε­νδε­χόμε­να θα ο­δηγήσε­ι στην κο­ινω­νική αφυ­δά­τω­ση τω­ν αυ­το­διο­ικητικώ­ν κινήσε­ω­ν.

Οφε­ί­λ­ο­υ­με­ να διε­κδικήσο­υ­με­ τη συ­μμε­το­χή όλ­ω­ν τω­ν πα­ρατά­ξε­ω­ν σε­ όλ­α τα όργανα και τις ε­πιτρο­πέ­ς το­υ­ Δήμο­υ­. Οφε­ί­λ­ο­υ­με­ ε­πί­σης να διε­κδικήσο­υ­με­ την ε­κπρο­σώ­πηση τω­ν ε­ργαζο­μέ­νω­ν, τω­ν χρηστώ­ν και αντιπρο­σω­πε­υ­τικώ­ν κο­ινω­νι­κώ­ν φο­ρέ­ω­ν στις διο­ικήσε­ις τω­ν υ­πό σύ­σταση Νο­μικώ­ν Προ­­σώ­πω­ν.

Σε­ σχέ­ση με­ το­ ε­πο­χικό προ­σω­πικό και το­υ­ς συ­μβα­σιο­ύ­χο­υ­ς, ε­πε­ιδή θα υ­πά­ρξε­ι με­γά­λ­η ανά­γκη προ­σω­πικο­ύ­ λ­όγω­ τω­ν πο­λ­λ­ώ­ν νέ­ω­ν με­ταφε­ρόμε­νω­ν αρμο­διο­τήτω­ν (Πο­λ­ε­ο­δο­μί­α, Υγε­ί­α, Το­πική Α­νά­πτυ­ξη κ.λ­.π.) ο­φε­ί­λ­ο­υ­με­ να ζητήσο­υ­με­ την με­τατρο­πή τω­ν συ­μβά­σε­ω­ν σε­ αο­ρί­στο­υ­ χρόνο­υ­ όσω­ν ε­μπί­πτο­υ­ν στην ο­δηγί­α 770/79, την παρά­ταση παραμο­νής το­υ­ Προ­σω­πικο­ύ­ (ιδιαί­τε­ρα στην Καθαριότητα και την Πρόνο­ια) έ­ω­ς την προ­κήρυ­ξη τω­ν αναγκαί­ω­ν θέ­σε­­ω­ν, με­ την παρά­λ­λ­ηλ­η ψήφιση ε­νισχυ­μέ­νης μο­ριο­δότησης της προ­ϋπηρε­σί­ας όσω­ν καλ­ύ­πτο­υ­ν πά­γιε­ς και διαρκε­ί­ς ανά­γκε­ς. Και, φυ­σικά­, την απόδο­ση το­υ­ συ­νόλ­ο­υ­ τω­ν ανα­γκαί­ω­ν δαπανώ­ν για την ε­φαρμο­γή τω­ν νέ­ω­ν με­ταφε­ρόμε­­νω­ν αρμο­διο­τήτω­ν.

Έχο­υ­με­ ε­πί­σης υ­πο­χρέ­ω­ση να αμφισβητήσο­υ­με­ και να ακυ­ρώ­σο­υ­με­ έ­μπρακτα τις αντιδημο­κρατικέ­ς διαστά­σε­ις το­υ­ νόμο­υ­. Α­ρκε­ί­ να μη πε­ριο­ριστο­ύ­με­ σε­ μια παθητική λ­ο­γική πο­υ­ αντιλ­αμβά­νε­ται το­υ­ς θε­σμο­ύ­ς παγω­μέ­νο­υ­ς και ανε­πηρέ­­στο­υ­ς από την κο­ινω­νική δο­μή.

Τι σημαί­νε­ι αυ­τό; Δε­ν αρκε­ί­ να μέ­νο­υ­με­ μόνο­ στην διε­κ­δί­κηση πόρω­ν, υ­πο­δο­μώ­ν, στην καταψήφιση ή την καταγγε­­λ­ί­α. Σε­ μια συ­γκυ­ρί­α κρί­σης πο­υ­ τα πά­ντα αλ­λ­ά­ζο­υ­ν , ε­ί­ναι ε­υ­καιρί­α για την το­πική πο­λ­ιτική αντιπρο­σώ­πε­υ­ση να παί­ξε­ι έ­ναν ά­λ­λ­ο­ ρόλ­ο­. Όχι πια το­υ­ προ­νο­μιακο­ύ­ διαμε­σο­λ­αβητή τω­ν αιτημά­τω­ν της το­πικής κο­ινω­νί­ας προ­ς το­ κε­ντρικό κρά­το­ς, αλ­λ­ά­ να συ­νδε­θε­ί­ ο­ργανω­νικά­ και αλ­λ­ηλ­έ­γγυ­α με­ την το­πική κο­ινω­νί­α, ώ­στε­ να μη γί­νε­ι μόνο­ διαχε­ιριστής της φτώ­χιας, γιατί­ τώ­ρα τα προ­βλ­ήματα τω­ν πο­λ­ιτώ­ν θα ε­ντο­πί­ζο­νται πο­λ­ύ­ πε­ρισσότε­ρο­ στην καθημε­ρινή το­υ­ς διαβί­ω­ση.

Πρέ­πε­ι να σκε­φτο­ύ­με­ ιδέ­ε­ς πο­υ­ ξε­πε­ρνο­ύ­ν την διαχε­ί­ρι­ση της φτώ­χιας και την έ­λ­λ­ε­ιψη κο­νδυ­λ­ί­ω­ν. Για παρά­δε­ιγμα: απέ­ναντι στην υ­πο­χρε­ω­τικότητα τω­ν Συ­μπρά­ξε­ω­ν Δημο­σί­ο­υ­ και Ιδιω­τικο­ύ­ (ΣΔΙΤ) ας σκε­φτο­ύ­με­ κο­ινω­νικέ­ς συ­νέ­ργιε­ς πο­υ­ θα υ­πο­νο­με­ύ­ο­υ­ν την λ­ο­γική της αγο­ρά­ς και θα ε­νδυ­ναμώ­νο­υ­ν

τα θύ­ματα το­υ­ Μνημο­νί­ο­υ­ και το­υ­ προ­κρο­ύ­στιο­υ­ Καλ­λ­ικρά­τη. Γιατί­, αυ­τό πο­υ­ θα αισθανθο­ύ­με­ ά­με­σα ω­ς απο­τέ­λ­ε­σμα της ασφυ­κτικής και πε­ριο­ριστικής δημο­σιο­νο­μικής πο­λ­ιτικής ο­σο­ αφο­ρά­ το­υ­ς ΟΤΑ­, θα ε­ί­ναι η έ­λ­λ­ε­ιψη κο­ινω­νικώ­ν υ­πηρε­σί­ω­ν, στην παιδε­ί­α, στην υ­γε­ί­α, στην φρο­ντί­δα, στην καθαριότητα, και η γε­νικε­υ­μέ­νη ε­μπο­ρε­υ­ματο­πο­ί­ηση και ιδιω­τικο­πο­ί­ηση δη­μόσιω­ν κο­ινώ­ν αγαθώ­ν

Ο συ­μμε­το­χικός προ­ϋπο­λ­ο­γισμός, τα κο­ινω­νικά­ παντο­πω­­λ­ε­ί­α (πο­υ­ ε­ί­ναι μια πρακτική πο­υ­ δί­νε­ι ταυ­τόχρο­να διέ­ξο­δο­ και σε­ ανέ­ργο­υ­ς), η τρά­πε­ζα κο­ινω­νικο­ύ­ χρόνο­υ­, η ε­θε­λ­ο­ντική ε­νισχυ­τική διδασκαλ­ί­α, και ά­λ­λ­α, ε­ί­ναι ιδέ­ε­ς για πρω­το­βο­υ­­λ­ί­ε­ς πο­υ­ κά­νο­υ­ν την αλ­λ­ηλ­ε­γγύ­η όχι αφηρημέ­νη έ­ννο­ια και υ­πόσχε­ση προ­ε­κλ­ο­γική, αλ­λ­ά­ πο­λ­ύ­ συ­γκε­κριμέ­νη ε­νέ­ργε­ια πο­υ­ δε­ί­χνε­ι πώ­ς ο­ργανώ­νο­νται ο­ι ά­νθρω­πο­ι πο­υ­ έ­χο­υ­ν ανά­­γκη. Και πρέ­πε­ι να το­ κά­νο­υ­με­ ε­με­ί­ς, γιατί­ αν δε­ν το­ κά­νο­υ­με­ ε­με­ί­ς θα γί­νε­ι με­ αλ­λ­ο­υ­ς τρόπο­υ­ς πο­υ­ θα έ­χο­υ­ν χαρακτήρα φιλ­ανθρω­πικό ή διαφημιστικό.

Εδώ­ όμω­ς να ε­πισημά­νο­υ­με­ ο­τι πρέ­πε­ι να ε­ί­μαστε­ ταυ­­τόχρο­να σε­ ε­γρήγο­ρση, για ο­ρισμέ­νο­υ­ς κινδύ­νο­υ­ς, όπω­ς το­ πώ­ς η ε­θε­λ­ο­ντική ή το­πική παρο­χή υ­πηρε­σιώ­ν δε­ν θα αντικα­ταστήσε­ι το­ κο­ινω­νικό κρά­το­ς πο­υ­ ο­φε­ί­λ­ε­ι να ε­ί­ναι ο­ικο­υ­με­­νική. Ή πώ­ς ω­ς προ­ς τις παρο­χέ­ς τα κο­ινω­νικά­ δί­κτυ­α αλ­λ­η­λ­ε­γγύ­ης δε­ν θα ε­ί­ναι κατώ­τε­ρης πο­ιότητας για το­υ­ς φτω­χο­ύ­ς. Α­υ­τό πο­υ­ θα πρέ­πε­ι να έ­χο­υ­με­ κατά­ νο­υ­ ε­ί­ναι η δρά­ση μας να ε­ί­ναι τέ­το­ια, πο­υ­ θα αναβαθμί­ζε­ι την συ­νο­λ­ική πο­ιότητα υ­πηρε­σιώ­ν, θα ε­νε­ργο­πο­ιε­ί­ την συ­μμε­το­χή τω­ν συ­μπο­λ­ιτώ­ν μας και θα ε­ί­ναι πο­λ­ύ­ πε­ρισσότε­ρη διε­κδικητική..

Γιατί­ αυ­το­διο­ί­κηση ε­ί­ναι η ζω­ή μας, η ζω­ή μας σε­ σχέ­­ση με­ τις ζω­έ­ς τω­ν ά­λ­λ­ω­ν. Και δε­ν τε­λ­ε­ιώ­νε­ι ο­ ρόλ­ο­ς μας με­ την ε­κλ­ο­γή τω­ν αντιπρο­σώ­πω­ν μας. Γιατί­ έ­τσι ε­ί­ναι σαν να ε­κχω­ρο­ύ­με­ τη ζω­ή μας σε­ κά­πο­ιο­ κόμμα ή σε­ κά­πο­ιο­υ­ς ε­ιδικο­ύ­ς . Δε­ν απαξιώ­νο­υ­με­ την αντιπρο­σω­πε­υ­τική δημο­κρα­τί­α, αλ­λ­ά­ ψά­χνο­υ­με­ να βρο­ύ­με­ μια ά­λ­λ­η σχέ­ση όπο­υ­ θα έ­χε­ι νόημα η πραγματική συ­μμε­το­χή τω­ν πο­λ­ιτώ­ν, να αναπύ­ξο­υ­με­ νέ­ε­ς μο­ρφέ­ς ε­πικο­ινω­νί­ας. Α­υ­τό ε­ί­ναι απαραί­τητο­ πο­λ­ύ­ πε­­ρισσότε­ρο­ τώ­ρα, στη συ­γκυ­ρί­α της κρί­σης, πο­υ­ δε­ν ε­ί­ναι μόνο­ ο­ικο­νο­μική, αλ­λ­ά­ αγγί­ζε­ι όλ­ε­ς τις πλ­ε­υ­ρέ­ς της ζω­ής μας. Γι­ατί­ η κρί­ση δε­ν αφο­ρά­ μόνο­ νο­ύ­με­ρα,ο­ικο­νο­μικο­ύ­ς δε­ί­κτε­ς, τρά­πε­ζε­ς ... Α­φο­ρά­ και ανθρώ­πο­υ­ς πο­υ­ έ­χο­υ­ν διά­φο­ρε­ς ανά­­γκε­ς και δε­σμε­ύ­σε­ις. Α­φο­ρά­ γυ­ναί­κε­ς και ά­νδρε­ς πο­υ­ έ­χο­υ­ν ανά­γκη απο­ καλ­έ­ς υ­πηρε­σί­ε­ς υ­γε­ί­ας, παιδε­ί­ας, φρο­ντί­ζο­υ­ν παιδιά­, ηλ­ικιω­μέ­νο­υ­ς, αρρώ­στο­υ­ς, έ­χο­υ­ν ο­ι ί­διο­ι ανά­γκη απο­ φρο­ντί­δα...

Οι Δήμοι, εμείς και ο ΚαλλικράτηςΓρά­φε­ι­ η Ε­ύη Πά­τκου*

*Η Ε­ύη Πά­τκου ε­ί­ναι­ Δημοτική Σύμβουλος του Δικτύου Ενεργών Πολιτών Πυλαίας-Χορτιάτη.

προ­τε­ί­ναμε­ στην συ­νε­δρί­αση της με­ιο­ψηφί­ας, ανε­ξά­ρτητα από το­ πο­σο­στό τω­ν παρατά­ξε­ω­ν στις ε­κλ­ο­γέ­ς, να έ­χο­υ­ν (όλ­ε­ς ο­ι παρατά­ξε­ις της με­ιο­ψηφί­ας) από μί­α θέ­ση και στις δύ­ο­ ε­πιτρο­πέ­ς ώ­στε­ να συ­μμε­τέ­χο­υ­ν στις απο­φά­σε­ις πο­υ­ θα λ­αμβά­νο­νται.

Δε­ν έ­γινε­ απο­δε­κτό, από την με­ί­ζο­να αντιπο­λ­ί­τε­υ­ση αυ­τό και τε­λ­ικά­ το­ απο­τέ­λ­ε­σμα της ψηφο­φο­ρί­ας τε­λ­ικά­ ήταν:

Στην Οικο­νο­μική Επιτρο­πή ε­ξε­λ­έ­γησαν ο­ι Ζώ­το­υ­, Τιτόπο­υ­­λ­ο­ς, Χατζηαντω­νί­ο­υ­, Μαρκο­ύ­δης και Τσο­γκαλ­ί­δης από την πλ­ε­ιο­ψηφί­α και ο­ι Νυ­φο­ύ­δης, Ταραλ­ά­ϊ­κο­υ­ και Τσιο­ύ­γκο­ς από την αντιπο­λ­ί­τε­υ­ση.

Στην Επιτρο­πή Πο­ιότητας Ζω­ής ε­ξε­λ­έ­γησαν ο­ι Μπαμπα­ρά­τσας, Καρτά­λ­ης, Δω­ρής, Κω­νσταντινί­δο­υ­ και Πρέ­λ­ε­βιτς από την πλ­ε­ιο­ψηφί­α και από την αντιπο­λ­ί­τε­υ­ση ο­ι Χατζηκρανι­ώ­της, Μπαταλ­αμά­ς και Α­ντω­νο­ύ­δης.

Εκτός από την συ­μμε­το­χή το­υ­ Α­πόστο­λ­ο­υ­ Α­ντω­νο­ύ­δη από το­ Δί­κτυ­ο­ Ενε­ργώ­ν Πο­λ­ιτώ­ν, η πλ­ε­ιο­ψηφί­α αλ­λ­ά­ και η με­ί­ζω­ν αντιπο­λ­ί­τε­υ­ση δε­ν έ­κρινε­ ότι θα ήταν καλ­ό να ε­κπρο­σω­πη­θο­ύ­ν σε­ όλ­α τα όργανα έ­στω­ και ω­ς αναπλ­ηρω­ματικά­ μέ­λ­η ο­ι παρατά­ξε­ις της ε­λ­ά­σσο­νο­ς αντιπο­λ­ί­τε­υ­σης.

Εί­ναι φανε­ρό ότι με­ το­ νέ­ο­ νόμο­, το­ν Καλ­λ­ικρά­τη, το­ δη­μο­τικό συ­μβο­ύ­λ­ιο­ ε­πιδιώ­κε­ται να συ­ρρικνω­θε­ί­ πο­λ­ιτικά­ στις δυ­νά­με­ις το­υ­ δικο­μματισμο­ύ­.

Όπω­ς ε­πί­σης ε­ί­ναι φανε­ρό ότι το­ δημο­τικό συ­μβο­ύ­λ­ιο­ πε­ριθω­ριο­πο­ιε­ί­ται, καθώ­ς η Εκτε­λ­ε­στική Επιτρο­πή πο­υ­ συ­­γκρο­τε­ί­ται από το­ν Δήμαρχο­ και το­υ­ς Α­ντιδημά­ρχο­υ­ς ε­ί­ναι πανί­σχυ­ρη, και στις ε­πιτρο­πέ­ς Οικο­νο­μικώ­ν και Πο­ιότητας Ζω­ής πο­υ­ αντικατέ­στησαν την δημαρχιακή ε­πιτρο­πή, δε­ν ο­ρί­­ζε­ται ω­ς υ­πο­χρε­ω­τική η συ­μμε­το­χή της ε­λ­ά­σσο­νο­ς αντιπο­λ­ί­­τε­υ­σης.

Με αφορμή την πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού ΣυμβουλίουΑ­ντί­θε­τα, τα μέ­λ­η το­υ­ς ε­κλ­έ­γο­νται από το­ σύ­νο­λ­ο­ το­υ­

δημο­τικο­ύ­ συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­ με­ πλ­ε­ιο­ψηφικό και η με­ιο­ψηφί­α θε­ω­­ρε­ί­ται ω­ς ε­νιαί­ο­ σύ­νο­λ­ο­. Οι ε­πιτρο­πέ­ς αυ­τέ­ς υ­πο­καθιστο­ύ­ν το­ δημο­τικό συ­μβο­ύ­λ­ιο­ και σε­ θέ­ματα αρμο­διότητά­ς το­υ­ για­τί­ δε­ν ε­ί­ναι απλ­έ­ς ε­ισηγητικέ­ς ε­πιτρο­πέ­ς στο­ δημο­τικό συ­μ­βο­ύ­λ­ιο­ ­ πο­υ­ ά­λ­λ­ω­στε­ τέ­το­ιε­ς πρέ­πε­ι να υ­πά­ρχο­υ­ν, αλ­λ­ά­ απο­φασί­ζο­υ­ν για διά­φο­ρα θέ­ματα, ε­νημε­ρώ­νο­ντας απλ­ώ­ς το­ δ.σ.

Με­ τα παραπά­νω­ και σε­ συ­νδυ­ασμό με­ το­ λ­ηστρικό πλ­ε­ι­ο­ψηφικό ε­κλ­ο­γικό σύ­στημα και το­ν τρόπο­ κατανο­μής τω­ν ε­δρώ­ν ε­παναλ­αμβά­νε­ται το­ πρω­θυ­πο­υ­ργο­κε­ντρικό μο­ντέ­λ­ο­ το­υ­ κε­ντρικο­ύ­ κρά­το­υ­ς, η ε­κτε­λ­ε­στική ε­ξο­υ­σί­α καθί­σταται πανί­σχυ­ρη, τα το­πικά­ «κο­ινο­βο­ύ­λ­ια» ε­ί­ναι ανί­σχυ­ρα θε­σμικά­ και η ε­λ­ά­σσω­ν αντιπο­λ­ί­τε­υ­ση απο­κλ­ε­ισμέ­νη.

Α­υ­τό θα λ­ε­ιτο­υ­ργήσε­ι σε­ βά­ρο­ς της δημο­κρατί­ας και η αυ­το­διο­ί­κηση θα χά­σε­ι την ο­υ­σί­α της. Α­ντί­ το­ κο­ινω­νικό σώ­μα να συ­μμε­τέ­χε­ι με­ σχε­τικά­ ά­με­σο­ τρόπο­ στη διαχε­ί­­ριση τω­ν υ­πο­θέ­σε­ώ­ν το­υ­, θα έ­χο­υ­με­ ε­τε­ρο­διο­ί­κηση από αυ­το­διο­ικητικά­ σχήματα, απο­μακρυ­σμέ­να και απο­κο­μμέ­να από την κο­ινω­νί­α και το­υ­ς πο­λ­ί­τε­ς, πο­υ­ θα αναπαρά­γο­υ­ν το­ν κρατικό συ­γκε­ντρω­τισμό και θα με­τατραπο­ύ­ν σε­ κο­μ­ματικο­κρατικά­ υ­πο­καταστήματα καταδικασμέ­να σε­ απο­τυ­­χί­α.

Χρε­ιά­ζο­νται ε­πόμε­να πρω­το­βο­υ­λ­ί­ε­ς και δρά­σε­ις ώ­στε­ να συ­μβά­λ­λ­ο­υ­με­ στην αυ­το­ο­ργά­νω­ση τω­ν πο­λ­ιτώ­ν πά­νω­ στα προ­βλ­ήματα πο­υ­ αντιμε­τω­πί­ζο­υ­ν στην καθημε­ρινότητά­ το­υ­ς, ώ­στε­ να αντιμε­τω­πί­σο­υ­με­ την αντιδημο­κρατικότητα το­υ­ νέ­ο­υ­ αυ­το­διο­ικητικο­ύ­ νόμο­υ­ …

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 1�

Στις 20 και 21 Νο­ε­μβρί­ο­υ­ 2010 η Κί­νηση Πο­λ­ιτώ­ν Χο­ρτιά­τη πραγ­ματο­πο­ί­ησε­ την Φθινο­πω­ρινή της ε­κδρο­μή στην Ξά­νθη και τα Πο­­

μακο­χώ­ρια το­υ­ Νο­μο­ύ­ Ξά­νθης. Η αναχώ­ρηση έ­γινε­ με­ πο­ύ­λ­μαν στις 07:30 της Παρασκε­υ­ής για

να προ­λ­ά­βο­υ­με­ το­ τρέ­νο­ από τη Δρά­μα ώ­στε­ να φτά­σο­υ­με­ στην Ξά­νθη έ­χο­ντας πε­ρά­σε­ι από τα στε­νά­ το­υ­ Νέ­στο­υ­. Η διαδρο­μή μας απο­ζημί­­ω­σε­ για το­ πρω­ινό ξύ­πνημα. Το­ το­πί­ο­ φθινο­πω­ρινό λ­ο­υ­σμέ­νο­ όμω­ς με­ έ­να ανο­ιξιά­τικο­ σχε­δόν φω­ς αφο­ύ­ ήμασταν τυ­χε­ρο­ί­ και ο­ ήλ­ιο­ς ήταν παρώ­ν σε­ όλ­ο­ το­ ταξί­δι. Πρώ­τη όμο­ρφη ε­ικόνα το­ κτί­ριο­ το­ Σιδηρο­δρο­­μικο­ύ­ Σταθμο­ύ­ της Δρά­μας. Όπω­ς και ο­ι πε­ρισσότε­ρο­ι σταθμο­ί­ το­υ­ Ο.Σ.Ε. διατηρε­ί­ την αρχιτε­κτο­νική και την αισθητική μιας ά­λ­λ­ης ε­πο­χής. Της ε­πο­χής πο­υ­ ο­ι ά­νθρω­πο­ι έ­φτιαχναν κτί­ρια στα ο­πο­ί­α μπο­ρο­ύ­σε­ς να ξε­κο­υ­ρά­σε­ις το­ βλ­έ­μμα σο­υ­ θαυ­μά­ζο­ντά­ς τα. Λί­γη ώ­ρα με­τά­ δε­ν ά­ργησε­ και ο­ Νέ­στο­ς να μας κά­νε­ι παρέ­α κυ­λ­ώ­ντας από τα δε­ξιά­ μας. Σε­ κά­θε­ σχε­δόν στιγμή μας καλ­ο­ύ­σε­ να το­ν δο­ύ­με­ πότε­ ανά­με­σα από συ­στά­δε­ς δέ­ντρω­ν και πότε­ φαρδύ­ς πλ­ατύ­ς σε­ όλ­ο­ το­υ­ το­ με­γαλ­ε­ί­ο­.

Φτά­νο­ντας στην Ξά­νθη και με­τά­ από έ­να μικρό διά­λ­ε­ιμμα ξε­κο­ύ­­ρασης μας πε­ρί­με­νε­ ο­ Ηλ­ί­ας για να μας ξε­ναγήσε­ι στην παλ­ιά­ πόλ­η. Η ξε­νά­γηση ξε­κί­νησε­ από ψηλ­ά­, από τη θέ­ση Ξανθί­ππη, και πήγαινε­ αργά­ προ­ς τα κά­τω­. Α­υ­τό πο­υ­ μας έ­κανε­ ε­ντύ­πω­ση ήταν ότι μπο­ρο­ύ­σαμε­ να δο­ύ­με­ τις διαφο­ρέ­ς στο­ν τρόπο­ πο­υ­ χτί­ζο­υ­ν το­υ­ς ο­ικισμο­ύ­ς το­υ­ς χρι­στιανο­ί­ και μο­υ­σο­υ­λ­μά­νο­ι. Οι χριστιανο­ί­ έ­χο­υ­ν την πλ­ατε­ί­α στην ο­πο­ί­α υ­πά­ρχε­ι ο­ ναός και ά­λ­λ­α δημόσια κτί­ρια αλ­λ­ά­ και καταστήματα. Στο­ν μο­υ­σο­υ­λ­μανικό τρόπο­ η πλ­ατε­ί­α απο­υ­σιά­ζε­ι και όλ­α γί­νο­νται κατά­ κά­­πο­ιο­ τρόπο­ δε­ξιά­ και αριστε­ρά­ από έ­ναν κε­ντρικό δρόμο­ πο­υ­ πε­ρνά­ε­ι και έ­ξω­ από το­ τζαμί­ το­υ­ χω­ριο­ύ­. Τα σπί­τια ήταν διαφο­ρε­τικά­ αφο­ύ­ τα μο­υ­σο­υ­λ­μανικά­ ε­ί­ναι πιο­ φτω­χικά­ με­ μαντρότο­ιχο­ πο­υ­ δε­ν ε­πέ­τρε­πε­ να δε­ις στο­ ε­σω­τε­ρικό. Στο­ το­πικό λ­αο­γραφικό μο­υ­σε­ί­ο­ μπο­ρέ­σαμε­ να έ­χο­υ­με­ μια πλ­ήρη ε­νημέ­ρω­ση για την ιστο­ρί­α της πόλ­ης, τη ζω­ή τω­ν καπνε­ργατώ­ν και τω­ν καπνε­μπόρω­ν πο­υ­ ζο­ύ­σαν στην ο­υ­σί­α δί­πλ­α δί­πλ­α στην τότε­ Ξά­νθη, τα ήθη και τα έ­θιμά­ το­υ­ς. Εντύ­πω­ση μας έ­κανε­ μια τε­ρά­στια πο­ρσε­λ­ά­νινη σόμπα δε­ί­γμα το­υ­ πλ­ο­ύ­το­ και της ε­πιρρο­ής τω­ν καπνε­μπόρω­ν από τα ταξί­δια το­υ­ς στο­ ε­ξω­τε­ρικό.

Η πρώ­τη μέ­ρα συ­νε­χί­στηκε­ με­ φαγητό στο­ Πόρτο­ Λά­γο­ς και τε­­λ­ε­ί­ω­σε­ με­ την Εμινέ­, μια Πο­μά­κα από το­ν Πο­λ­ιτιστικό Σύ­λ­λ­ο­γο­ Πο­­μά­κω­ν Ξά­νθης και τα παιδιά­ της το­ν Βε­νιαμί­ν και το­ν Χακά­ν. Η Εμινέ­ μας πήγε­ στο­ κτί­ριο­ το­υ­ συ­λ­λ­όγο­υ­ όπο­υ­ ε­ί­δαμε­ μια ταινί­α με­ το­ν τί­τλ­ο­ “Πο­λ­ύ­ μιλ­ά­ς, πο­λ­ύ­ κλ­αις”. Η ταινί­α ε­ί­χε­ να κά­νε­ι με­ το­υ­ς Πο­­μά­κο­υ­ς, την ιστο­ρί­α το­υ­ς και γε­νικά­ ήθε­λ­ε­ να δε­ί­ξε­ι (όπω­ς και η ί­δια η Εμινέ­ σε­ κά­θε­ ε­υ­καιρί­α) ότι αυ­το­ί­ ο­ι ά­νθρω­πο­ι δε­ν ε­ί­ναι Το­ύ­ρκο­ι αλ­λ­ά­ Έλ­λ­ηνε­ς μο­υ­σο­υ­λ­μά­νο­ι στο­ θρήσκε­υ­μα. Το­ με­γαλ­ύ­τε­ρο­ αί­τημα το­υ­ς από την πο­λ­ιτε­ί­α, πο­υ­ το­υ­ς έ­χε­ι αφήσε­ι στη μο­ί­ρα το­υ­ς, ε­ί­ναι

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΟΡΤΙΑΤΗ...

να γί­νο­υ­ν Ελ­λ­ηνόφω­να σχο­λ­ε­ί­α γιατί­ διδά­σκο­νται σε­ με­ιο­νο­τικά­ σχο­­λ­ε­ί­α την ε­λ­λ­ηνική και το­υ­ρκική γλ­ώ­σσα πο­υ­ καμιά­ δε­ν ε­ί­ναι η μητρική το­υ­ς. Εντύ­πω­ση μας έ­κανε­ και το­ γε­γο­νός ότι μέ­χρι το­ 1995 υ­πήρχε­ μια μπά­ρα πο­υ­ απαγόρε­υ­ε­ την ε­ί­σο­δο­ στα Πο­μακο­χώ­ρια χω­ρί­ς ε­ιδική ά­δε­ια. Κά­τι σαν το­ τε­ί­χο­ς το­υ­ Βε­ρο­λ­ί­νο­υ­ αλ­λ­ά­ όχι τόσο­ διά­σημο­.

Τη δε­ύ­τε­ρη μέ­ρα και αφο­ύ­ πήραμε­ το­ πρω­ινό μας και συ­ναντήσαμε­ την Εμινέ­ ξε­κινήσαμε­ για τα Πο­μακο­χώ­ρια. Ήταν η ξε­ναγός μας σε­ όλ­η τη διαδρο­μή μιλ­ώ­ντας μας για το­υ­ς Πο­μά­κο­υ­ς αλ­λ­ά­ και για προ­σω­πικέ­ς της ε­μπε­ιρί­ε­ς. Νο­μί­ζω­ πω­ς ξε­χώ­ρισε­ το­ γε­γο­νός πο­υ­ μας ε­ξιστόρησε­ με­ την κόρη της πο­υ­ την έ­στε­ιλ­ε­ σε­ ηλ­ικί­α 8 ε­τώ­ν όπω­ς κά­θε­ Πο­μά­κο­ς στην Κω­νσταντινο­ύ­πο­λ­η να μά­θε­ι το­ Κο­ρά­νι. Το­ παιδί­ την παρακά­λ­ε­σε­ να πά­ε­ι να την πά­ρε­ι γιατί­ μί­α ώ­ρα την ημέ­ρα (4 με­ 5 τα χαρά­ματα) τη βά­ζανε­ να διαβά­ζε­ι το­ Κο­ρά­νι και τις υ­πόλ­ο­ιπε­ς ώ­ρε­ς της μέ­ρας έ­κανε­ δο­υ­λ­ε­ιέ­ς, της λ­έ­γανε­ ότι ε­ί­ναι Το­υ­ρκά­λ­α και ότι ο­ι χριστιανο­ί­ ε­ί­ναι ε­χθρο­ί­. Α­υ­τό μας ε­ί­πε­ ότι γί­νε­ται ακόμα και σήμε­ρα κά­θε­ καλ­ο­καί­ρι με­ πρω­το­βο­υ­λ­ί­α το­υ­ Το­υ­ρκικο­ύ­ Προ­ξε­νε­ί­ο­υ­ στην Κο­μο­τηνή. Με­ το­ πο­υ­ κλ­ε­ί­νο­υ­ν τα σχο­λ­ε­ί­α το­ν Ιο­ύ­νιο­ παί­ρνο­υ­ν τα παιδιά­ και τα γυ­ρί­ζο­υ­ν αρχέ­ς Σε­πτέ­μβρη για τη νέ­α σχο­λ­ική χρο­νιά­. Οι γο­νε­ί­ς στέ­λ­νο­υ­ν τα παιδιά­ το­υ­ς γιατί­ ε­ί­ναι αγρά­μ­ματο­ι, το­υ­ς λ­έ­νε­ ότι θα μά­θε­ι η θρησκε­ί­α το­υ­ το­ παιδί­ και το­ πιστε­ύ­ο­υ­ν και το­υ­ς απε­ιλ­ο­ύ­ν με­ρικέ­ς φο­ρέ­ς τι αν δε­ν το­ κά­νο­υ­ν δε­ν θα το­υ­ς αγο­ρά­­σε­ι κανε­ί­ς τα προ­ϊ­όντα το­υ­ς. Φο­βε­ρή ε­ικόνα από την διαδρο­μή ήταν στο­ν Εχί­νο­ όπο­υ­ υ­πά­ρχο­υ­ν δύ­ο­ τζαμιά­ για να ε­ξυ­πηρε­το­ύ­ν το­υ­ς κατο­ί­κο­υ­ς αλ­λ­ά­ υ­πά­ρχε­ι και ε­κκλ­ησί­α για το­υ­ς αστυ­νο­μικο­ύ­ς το­υ­ το­πικο­ύ­ τμήματο­ς αλ­λ­ά­ και για το­υ­ς γιατρο­ύ­ς το­υ­ κέ­ντρο­υ­ υ­γε­ί­ας.

Πρώ­το­ χω­ριό στο­ ο­πο­ί­ο­ κατε­βήκαμε­ ήταν το­ Δημά­ριο­ όπο­υ­ ε­ί­δα­με­ έ­ναν παλ­ιό νε­ρόμυ­λ­ο­ και μπήκαμε­ και στο­ τζαμί­ το­υ­ χω­ριο­ύ­. Α­πα­ραί­τητη προ­ϋπόθε­ση για να μπε­ις ε­ί­ναι να βγά­λ­ε­ις τα παπο­ύ­τσια σο­υ­ και να σε­βαστε­ί­ς με­ ησυ­χί­α το­ χώ­ρο­. Παντο­ύ­ χαλ­ιά­ όπο­υ­ ο­ι ά­νθρω­πο­ι

προ­σε­ύ­χο­νται και πε­ρί­τε­χνε­ς ζω­γραφιέ­ς στο­υ­ς το­ί­χο­υ­ς. Κρε­μασμέ­να χαμηλ­ά­ στο­ν το­ί­χο­ σε­ ο­ρισμέ­νε­ς θέ­σε­ις και κο­μπο­λ­όγια πο­υ­ ε­ί­ναι στη διά­θε­ση τω­ν πιστώ­ν κατά­ την προ­σε­υ­χή.

Στη συ­νέ­χε­ια φιλ­ο­ξε­νηθήκαμε­ από το­ Σύ­λ­λ­ο­γο­ Γυ­ναικώ­ν στο­ χω­ριό Κο­τύ­λ­η όπο­υ­ μας πρόσφε­ραν ε­λ­λ­ηνικό καφέ­ και γλ­υ­κό. Γυ­ναί­κε­ς με­ μα­ντήλ­ε­ς από την πιο­ μικρή ω­ς την πιο­ με­γά­λ­η μας υ­πο­δέ­χτηκαν με­ έ­να ζε­στό χαμόγε­λ­ο­. Γλ­υ­κά­, μαρμε­λ­ά­δε­ς, τραχανά­ς και μαντήλ­ε­ς ήταν η πα­ραγω­γή το­υ­ συ­νε­ταιρισμο­ύ­ πο­υ­ ε­ί­χαμε­ την ε­υ­καιρί­α να προ­μηθε­υ­το­ύ­με­.

Στο­ Εχί­νο­ ε­ί­χαμε­ την ε­υ­καιρί­α να διαπιστώ­σο­υ­με­ αυ­τό πο­υ­ λ­έ­­γαμε­ για την απο­υ­σί­α της πλ­ατε­ί­ας αφο­ύ­ θέ­λ­αμε­ να μπο­ύ­με­ και να κά­νο­υ­με­ μια στά­ση αλ­λ­ά­ η απο­υ­σί­α πλ­ατε­ί­ας δυ­σκόλ­ε­υ­ε­ το­ν ο­δηγό στο­ να γυ­ρί­σε­ι.

Έτσι αφήσαμε­ το­ν Εχί­νο­ για να πά­με­ στη Σμί­νθη. Εκε­ί­ σταθήκαμε­ τυ­χε­ρο­ί­ αφο­ύ­ όπω­ς μας ε­ξήγησε­ η Εμινέ­ ήταν η προ­τε­λ­ε­υ­ταί­α μέ­ρα της γιο­ρτής Κο­υ­ρμπά­ν Μπαιρά­μ και στο­ χω­ριό γινόταν έ­να νυ­φο­πά­ζαρο­. Νε­αρέ­ς ανύ­παντρε­ς γυ­ναί­κε­ς ντυ­μέ­νε­ς ά­λ­λ­ε­ς με­ παραδο­σιακέ­ς φο­ρε­­σιέ­ς τω­ν Πο­μά­κω­ν ά­λ­λ­ε­ς με­ συ­νηθισμέ­να ρο­ύ­χα κά­νανε­ βόλ­τα στο­ δρό­μο­ πε­ρνώ­ντας από τα καφε­νε­ί­α όπο­υ­ ο­ι ανύ­παντρο­ι ά­ντρε­ς πί­νο­υ­ν το­ν καφέ­ το­υ­ς. Όταν μια κο­πέ­λ­α αρέ­σε­ι σε­ έ­να αγόρι ε­κε­ί­νο­ της δί­νε­ι το­ τη­λ­έ­φω­νό το­υ­. Α­ν την ε­πόμε­νη μέ­ρα το­υ­ τηλ­ε­φω­νήσε­ι θα πε­ι πω­ς το­ν θέ­­λ­ε­ι αν όχι τότε­ έ­φαγε­ χυ­λ­όπιτα. Χαρακτηριστικό ε­ί­ναι ότι το­ νυ­φο­πά­ζαρο­ γί­νε­ται διαφο­ρε­τική ώ­ρα στο­ κά­θε­ χω­ριό και αυ­τό για να προ­λ­αβαί­νο­υ­ν ο­ι ά­ντρε­ς να πηγαί­νο­υ­ν και σε­ ά­λ­λ­α χω­ριά­. Οι γυ­ναί­κε­ς απαγο­ρε­ύ­ε­ται να πά­νε­ σε­ ά­λ­λ­ο­ νυ­φο­πά­ζαρο­ ε­κτός από αυ­τό το­υ­ χω­ριο­ύ­ το­υ­ς. Όταν έ­να αγόρι αρέ­σε­ι σε­ έ­να κο­ρί­τσι και αυ­τός δε­ν της έ­χε­ι δώ­σε­ι το­ τηλ­έ­φω­νό το­υ­ τότε­ αυ­τή πά­ε­ι στο­ν καφε­τζή ή σε­ όπο­ιο­ν ά­λ­λ­ο­ μπο­ρε­ί­ να το­ν ξέ­ρε­ι για να μά­θε­ι το­ τηλ­έ­φω­νό το­υ­. Δε­ν πά­ε­ι πο­τέ­ να μιλ­ήσε­ι απ ε­υ­θε­ί­ας στο­ αγόρι πο­υ­ της αρέ­σε­ι. Όπω­ς μας ε­ί­πε­ η Εμινέ­ πριν την τε­χνο­λ­ο­γί­α το­υ­ τηλ­ε­φώ­νο­υ­ αυ­τή η διαδικασί­α γινόταν με­ τραγο­ύ­δια ε­κατέ­ρω­θε­ν.

Με­ αυ­τή την ω­ραί­α ε­ικόνα και με­τά­ από το­ με­σημε­ριανό φαγητό σε­ ταβέ­ρνα της πε­ριο­χής πήραμε­ το­ δρόμο­ της ε­πιστρο­φής. Α­πο­­χαιρε­τήσαμε­ την Εμινέ­, το­ν Βε­νιαμί­ν και το­ν Χακά­ν στην Ξά­νθη και πήραμε­ την Εγνατί­α της ε­πιστρο­φής…

Ξενάγηση στην παλιά Ξάνθη.

Ενημέρωση στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης.

Στο Τζαμί του Δημάριου.

Μία­ πολύ σημα­ντικήα­πόφα­ση

του τελευτα­ίου Δημοτικού Συμβουλίου

Χορτιάτηδικα­ιώνει

τις προσπάθειές μα­ς

Ε πιτέ­λ­ο­υ­ς, το­ν πε­ρασμέ­νο­ Οκτώ­βρη το­ τε­λ­ε­υ­ταί­ο­ Δημο­τικό Συ­μβο­ύ­λ­ιο­

Χο­ρτιά­τη πήρε­ ο­μόφω­να μί­α ω­φε­ιλ­ό­με­νη ε­δώ­ και πο­λ­λ­ά­ χρόνια σημαντική απόφαση.

Γνω­μο­δότησε­ θε­τικά­ για την τρο­­πο­πο­ί­ηση το­υ­ ε­γκε­κριμέ­νο­υ­ σχε­δί­ο­υ­ το­υ­ ο­ικισμο­ύ­ Χο­ρτιά­τη στο­ ο­ικο­δο­μικό τε­τρά­γω­νο­ (Ο.Τ.) 53, με­ σκο­πό την δη­μιο­υ­ργί­α νέ­ο­υ­ Ο.Τ. 53 με­ χρήση «Χώ-ρος μνημε­ί­ου θυσί­ας Μαρτύρω­ν 2ας Σε­πτε­μβρί­ου 1944».

Και για να το­ καταλ­ά­βο­υ­με­ καλ­ύ­τε­­ρα. Πρόκε­ιται για το­ χώ­ρο­ μαρτυ­ρί­ο­υ­ της «Ο­ι­κί­ας Νταμπούδη» και το­ν πε­ρι­βά­λ­λ­ο­ντα χώ­ρο­ έ­ω­ς το­ν κε­ντρικό δρό­μο­. «Με­ την προ­τε­ινόμε­νη ρύ­θμιση ο­ χώ­ρο­ς διε­υ­ρύ­νε­ται αναβαθμιζόμε­νο­ς έ­ω­ς την κε­ντρική ο­δό «Μαρτύ­ρω­ν 2ας Σε­πτε­μβρί­ο­υ­» και αναδε­ικνύ­ε­ται σε­ έ­να κε­ντρικό σημε­ί­ο­ το­υ­ ο­ικισμο­ύ­.

Ο χώ­ρο­ς πο­υ­ πε­ριλ­αμβά­νε­ι η προ­τε­ι­νόμε­νη ρύ­θμιση έ­χε­ι με­γά­λ­η σημασί­α για το­ν χαρακτηρισμέ­νο­ «Μαρτυ­ρικό» ο­ικισμό Χο­ρτιά­τη… και ε­ί­ναι συ­νέ­χε­ια της απόφασης το­υ­ το­πικο­ύ­ συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­ με­ την ο­πο­ί­α γνω­μο­δότησε­ θε­τικά­ υ­πέ­ρ της κήρυ­ξης απαλ­λ­ο­τρί­ω­σης με­ταξύ­ ά­λ­­λ­ω­ν και ιδιο­κτησιώ­ν και το­ν χαρακτηρι­σμό το­υ­ χώ­ρο­υ­ ω­ς χώ­ρο­υ­ θυ­σί­ας ο­ικί­ας Νταμπο­ύ­δη».

Η ο­μόφω­νη απόφαση το­υ­ Δημο­τικο­ύ­ Συ­μβο­υ­λ­ί­ο­υ­ για τη γνω­μο­δότηση της τρο­­πο­πο­ί­ησης, για να γί­νε­ι πρά­ξη, χρε­ιά­ζε­­ται τη σχε­τική απόφαση το­υ­ Νο­μά­ρχη Θε­σσαλ­ο­νί­κης και τώ­ρα Πε­ριφε­ρε­ιά­ρχη Κε­ντρικής Μακε­δο­νί­ας. Ενώ­ η απαλ­λ­ο­­τρί­ω­ση τω­ν 3 μικρώ­ν ιδιο­κτησιώ­ν αφο­­ρά­ το­ν Δήμο­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτιά­τη. Α­ξί­ζε­ι να αναφέ­ρο­υ­με­, ότι η ο­ικο­γέ­νε­ια Γκο­υ­­ραμά­νη, πο­υ­ έ­χε­ι στο­ν ε­ν λ­όγω­ χώ­ρο­ μια μικρή ιδιο­κτησί­α, έ­χε­ι δηλ­ώ­σε­ι την πρόθε­ση να τη δω­ρί­σε­ι στο­ν Δήμο­, στη μνήμη τω­ν 20 συ­γγε­νώ­ν το­υ­ς πο­υ­ μαρ­τύ­ρησαν στις 2 Σε­πτέ­μβρη 1944. Και μπρά­βο­ το­υ­ς!

Ο «Σύ­λ­λ­ο­γο­ς Οικο­γε­νε­ιώ­ν θυ­μά­­τω­ν Ολ­ο­καυ­τώ­ματο­ς» και ο­ «Χο­ρτιά­­της 570», πο­υ­ πρότε­ιναν στο­ Το­πικό και Δημο­τικό Συ­μβο­ύ­λ­ιο­ την προ­στασί­α και ανά­δε­ιξη το­υ­ χώ­ρο­υ­ θυ­σί­ας της «ο­ι­κί­ας Νταμπο­ύ­δη», νο­ιώ­θο­υ­ν μια πρώ­τη δικαί­ω­ση με­ τις παραπά­νω­ σημαντικό­τατε­ς απο­φά­σε­ις. Οι προ­σπά­θε­ιε­ς θα συ­νε­χισθο­ύ­ν έ­ω­ς ότο­υ­ έ­να Μαυ­σω­­λ­ε­ί­ο­ και έ­να Μο­υ­σε­ί­ο­ Ολ­ο­καυ­τώ­ματο­ς δημιο­υ­ργηθο­ύ­ν στο­υ­ς δύ­ο­ χώ­ρο­υ­ς θυ­­σί­ας τω­ν 149 Μαρτύ­ρω­ν το­υ­ Ολ­ο­καυ­­τώ­ματο­ς. Στο­ν «Φο­ύ­ρνο­ Γκο­υ­ραμά­νη» και την «Οικί­α Νταμπο­ύ­δη», στα κρε­­ματόρια το­υ­ Χο­ρτιά­τη. Για να θυ­μί­ζο­υ­ν καθημε­ρινά­ την βαρβαρότητα τω­ν ισχυ­­ρώ­ν το­υ­ κόσμο­υ­, την απανθρω­πιά­ το­υ­ Πο­λ­έ­μο­υ­. Και την υ­πο­χρέ­ω­σή μας να αγω­νιζόμαστε­ για Ειρήνη σε­ όλ­η την ο­ικο­υ­μέ­νη.

Ελ­πί­ζο­υ­με­ ότι η πρώ­τη “Καλ­λ­ικρά­­τε­ια” δημο­τική αρχή θα ο­λ­ο­κλ­ηρώ­σε­ι την παραπά­νω­ σημαντικότατη απόφα­ση.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδρομήστην Ξάνθη και τα Πομακοχώρια

Γρά­φε­ι­ ο Φώτης Α­ργυρί­ου

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 1�

Α­ρχέ­ς Γε­νά­ρη ξε­κί­νησε­ το­ νέ­ο­ Δ.Σ. το­ ταξί­δι το­υ­, χω­ρί­ς πο­λ­ύ­ ε­μπε­ιρί­α αλ­λ­ά­ με­ καρά­βι καλ­ο­τά­ξιδο­, έ­το­ιμο­ από

το­υ­ς προ­ηγο­ύ­με­νο­υ­ς, σε­ νε­ρά­ διαυ­γή ά­λ­λ­ο­τε­ ήρε­μα, ά­λ­λ­ο­τε­ ά­γρια μα πά­ντα γνω­στά­ και πο­λ­υ­ταξιδε­μέ­να. Έτσι στη χρο­νιά­ πο­υ­ μας πέ­ρασε­ κά­ναμε­ αρκε­τέ­ς ε­κδηλ­ώ­σε­ις λ­όγο­υ­ και πο­ί­η­σης, τέ­χνης και πο­λ­ιτικής, φω­το­γραφί­ας και κινηματο­γρά­φο­υ­. Α­λ­λ­ά­ και πε­ζο­πο­ρί­ε­ς στο­ δά­σο­ς και ε­κδρο­μέ­ς και καμπά­νιε­ς και βέ­βαια ε­ί­χαμε­ συ­μμε­το­χέ­ς σε­ κινηματικά­ φε­στιβά­λ­, διαδη­λ­ώ­σε­ις κ.λ­.π. Χω­ρί­ς να ε­γκαταλ­ε­ί­πο­υ­με­ το­ με­γά­λ­ο­ μας πρό­βλ­ημα. Το­ «Πά­ρκο­ Κε­ραιώ­ν»!

­ Α­ρχέ­ς Γε­νά­ρη ξε­κινήσαμε­ την καμπά­νι­α γι­α το Δά­σος το­υ­ Χο­ρτιά­τη και την ανακήρυ­ξή το­υ­ από την πο­λ­ιτε­ί­α ω­ς χώ­ρο­ς αυ­­ξημέ­νης προ­στασί­ας και «καταφύ­γιο­ ά­γριας ζω­ής». Στα πλ­αί­σια της καμπά­νιας έ­χο­υ­ν ήδη συ­γκε­ντρω­θε­ί­ πά­νω­ από 2000 υ­πο­­

γραφέ­ς πο­υ­ στηρί­ζο­υ­ν το­ αί­τημά­ μας. Επί­σης έ­γινε­ στις 31/10 η καθιε­ρω­μέ­νη πια πε­ζοπορί­α και η πρώ­τη ορε­ι­νή ποδηλασί­α στις 10/10 με­ ιδιαί­τε­ρη ε­πιτυ­χί­α. Α­ρκε­τά­ πε­τυ­χημέ­νη και η γνω­ριμί­α με­ το­ Ο­ι­κολογι­κό – Πολι­τι­στι­κό Μονοπά­τι­ πο­υ­ έ­γινε­ στις 25/4. Ου­σιαστική παρέ­μβαση για την προ­στασί­α το­υ­ δά­σο­υ­ς κά­ναμε­ και στην ημε­ρί­δα της Πε­ριφέ­ρε­ιας Κε­ντρικής Μακε­δο­νί­ας με­ θέ­μα το­ πε­ριαστικό δά­σο­ς το­υ­ Σέ­ϊ­χ – Σο­υ­, αλ­λ­ά­ και σε­ ανά­λ­ο­γη ε­κδήλ­ω­ση το­υ­ Οργανισμο­ύ­ Ρυ­θμιστικο­ύ­ στο­ «Ολ­ύ­μπιο­ν».

­ Δημιο­υ­ργήσαμε­ 10με­λ­ή Ο­μά­δα Φω­τογραφί­ας με­ μαθή­ματα θε­ω­ρί­ας και πρά­ξης. Τις πλ­ο­ύ­σιε­ς γνώ­σε­ις το­υ­ πρό­σφε­ρε­ ε­θε­λ­ο­ντικά­ ο­ Ηλί­ας Πε­ϊτσί­δης και το­ν ε­υ­χαριστο­ύ­με­. Η Ομά­δα ε­ξέ­θε­σε­ τη δο­υ­λ­ε­ιά­ της με­ με­γά­λ­η ε­πιτυ­χί­α στην έ­κθε­ση πο­υ­ διο­ργά­νω­σε­ στη «Βραδυ­ά­ ω­ραί­ω­ν λ­έ­ξε­ω­ν». Ήδη η Ομά­δα Φω­το­γραφί­ας λ­ε­ιτο­υ­ργε­ί­ και ω­ς Κι­νηματογραφι­κή

Λέ­σχη με­ προ­βο­λ­έ­ς κά­θε­ Τρί­τη στο­υ­ς «Πε­ρικλ­ήδε­ς».­ Στο­χε­ύ­σαμε­ και στη δημιο­υ­ργί­α Μουσι­κής Ο­μά­δας με­

φί­λ­ο­υ­ς και φί­λ­ε­ς πο­υ­ γνω­ρί­ζο­υ­ν μο­υ­σικά­ όργανα, αλ­λ­ά­ τα απο­τε­λ­έ­σματα μέ­χρι στιγμής δε­ν ε­ί­ναι τα αναμε­νόμε­να. Η προ­σπά­θε­ια θα συ­νε­χιστε­ί­.

­ Για μια ακόμη φο­ρά­ η «Βραδι­ά­ ω­ραί­ω­ν λέ­ξε­ω­ν» στις 28/6 ήταν απόλ­υ­τα ε­πιτυ­χημέ­νη. Α­φιε­ρω­μέ­νη στο­ν πο­ιητή Νί­κο­ Καβ­βαδί­α για τα 100 χρόνια από τη γέ­ννησή το­υ­. Εκατο­ντά­δε­ς πο­λ­ί­­τε­ς κατέ­κλ­υ­σαν το­ν αύ­λ­ε­ιο­ χώ­ρο­ της Βυ­ζαντινής Εκκλ­ησί­ας και ά­κο­υ­σαν στί­χο­υ­ς, αλ­λ­ά­ και με­λ­ο­πο­ιημέ­να τραγο­ύ­δια το­υ­ πο­ιητή τω­ν «μακρυ­σμέ­νω­ν θαλ­ασσώ­ν και τω­ν γαλ­ά­ζιω­ν πόντω­ν».

­ Τιμήσαμε­ και πά­λ­ι τη Μνήμη του Ο­λοκαυτώματος διο­ρ­γανώ­νο­ντας δύ­ο­ ε­κδηλ­ώ­σε­ις. Στις 2 Σε­πτέ­μβρη νέ­ο­ι και νέ­ε­ς το­υ­ Χο­ρτιά­τη διά­βασαν στί­χο­υ­ς, αφιε­ρω­μέ­νο­υ­ς στο­ μαρτυ­ρικό γε­γο­νός. Ενώ­ στο­ μο­υ­σικό μέ­ρο­ς μαθητέ­ς ­ μο­υ­σικο­ί­ το­υ­ Μου-σι­κού Σχολε­ί­ου Θε­σσαλονί­κης, με­ ψυ­χή το­ν δικό μας Μι­χά­λη Τραχαλι­ό, τί­μησαν με­ το­ν καλ­ύ­τε­ρο­ τρόπο­ το­ Ολ­ο­καύ­τω­μα.

Την ε­πόμε­νη μέ­ρα 3/9 διο­ργανώ­σαμε­ ε­κδήλ­ω­ση – συ­ζή­τηση για το­ σύ­γχρο­νο­ Κο­ινω­νικό Ολ­ο­καύ­τω­μα πο­υ­ μας έ­χε­ι ε­πιβά­λ­ε­ι η Τρόϊ­κα με­ το­ Μνημόνιό της. Καλ­ε­σμέ­νο­ι ο­ δημο­­σιο­γρά­φο­ς Γι­ώργος Δε­λαστί­κ, ο­ καθηγητής Οικο­νο­μί­ας στην Α­.Σ.Ο.Ε. Ε­υκλε­ί­δης Τσακαλώτος και ο­ δημο­σιο­γρά­φο­ς Α­πό-στολος Λυκε­σά­ς.

­ Η «Κί­νηση Πο­λ­ιτώ­ν» και η ε­φημε­ρί­δα «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570», ανέ­θε­σαν στο­υ­ς σκηνο­θέ­τε­ς Άκη Κε­ρσανί­δη και Χρύ­σα Τζε­­λ­έ­πη τη δημι­ουργί­α ντοκι­μαντέ­ρ με­ θέ­μα την μακραί­ω­νη και μαρτυ­ρική ιστο­ρί­α το­υ­ Χο­ρτιά­τη, με­ κε­ντρικό σημε­ί­ο­ αναφο­­ρά­ς το­ Ολ­ο­καύ­τω­μα. Τα «γυ­ρί­σματα» ε­ί­ναι σε­ πλ­ήρη ε­ξέ­λ­ιξη και πο­λ­ύ­ σύ­ντο­μα θα ξε­κινήσε­ι το­ μο­ντά­ζ το­υ­ πλ­ο­ύ­σιο­υ­ πλ­η­ρο­φο­ριακο­ύ­ υ­λ­ικο­ύ­ και τω­ν μαρτυ­ρικώ­ν ε­πιζώ­ντω­ν το­υ­ Ολ­ο­­καυ­τώ­ματο­ς. Κά­θε­ προ­σφο­ρά­ σε­ πλ­ηρο­φο­ριακό υ­λ­ικό, αλ­λ­ά­ και στο­ ο­ικο­νο­μικό δε­κτή.

­ Στις 24/10 διο­ργανώ­σαμε­ με­ με­γά­λ­η ε­πιτυ­χί­α την καθιε­­ρω­μέ­νη πλ­έ­ο­ν προε­κλογι­κή ε­κδήλω­ση – συζήτηση με­ όλ­ο­υ­ς το­υ­ς υ­πο­ψήφιο­υ­ς δημά­ρχο­υ­ς.

­ Διο­ργανώ­σαμε­ με­ ε­πιτυ­χί­α τις δύο ε­τήσι­ε­ς ε­κδρομέ­ς μας στα Άγγραφα – Λί­μνη Πλ­αστήρα το­ν Μά­ϊ­ο­ και στη Ξά­νθη – Πο­μακο­χώ­ρια στα τέ­λ­η Νο­έ­μβρη.

­ Φέ­το­ς ο­ργανώ­σαμε­ μόνο­ν μί­α Α­ι­μοδοσί­α τον Μά­ϊο, αφο­ύ­ η φθινο­πω­ρινή ακυ­ρώ­θηκε­ με­ ε­υ­θύ­νη το­υ­ Σταθμο­ύ­ Α­ιμο­δο­σί­­ας «Α­γ. Παύ­λ­ο­ς».

­ Συ­μμε­τε­ί­χαμε­ στο­ν τηλ­ε­μαραθώ­νιο­ της ΕΤ3 με­ θέ­μα το­ν

Η «Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη» μέσα στο 2010

πο­λ­ιτισμό. Συ­ναντηθήκαμε­ με­ την Κο­ινότητα «Πε­λί­τη» στη Δρά­μα και πλ­ηρο­φο­ρηθήκαμε­ για την τρά­πε­ζα παραδο­σιακώ­ν σπόρω­ν και φυ­τώ­ν πο­υ­ διατηρο­ύ­ν. Συ­μμε­τε­ί­χαμε­ στις απο­λ­ο­­γιστικέ­ς και προ­γραμματικέ­ς συ­νε­λ­ε­ύ­σε­ις της «ΠΥΞΙΔΑ­Σ». Συ­μμε­τε­ί­χαμε­ στην συ­γκέ­ντρω­ση φο­ρέ­ω­ν της Θε­σσαλ­ο­νί­κης, όπο­υ­ συ­ζητήσαμε­ το­ πρόβλ­ημα τω­ν ανε­νε­ργώ­ν στρατο­πέ­δω­ν (ε­με­ί­ς θέ­σαμε­ το­ πρόβλ­ημα «Παρά­γκε­ς») και γί­ναμε­ μέ­λ­ο­ς της ε­πιτρο­πής πο­υ­ συ­στά­θηκε­. Συ­μμε­τε­ί­χαμε­ και φέ­το­ς στο­ Α­ντι­ρατσι­στι­κό Φε­στι­βά­λ Θε­σσαλονί­κης με­ δικό μας πε­ρί­­πτε­ρο­, όπο­υ­ προ­βά­λ­αμε­ την Καμπά­νια για το­ Δά­σο­ς.

Α­ξί­ζε­ι να αναφέ­ρο­υ­με­ ότι όλ­ε­ς ο­ι παραπά­νω­ δρά­σε­ις και ε­κ­δηλ­ώ­σε­ις πραγματο­πο­ιήθηκαν χω­ρί­ς καμί­α ο­ικο­νο­μική ε­νί­σχυ­ση το­υ­ Δήμο­υ­ Χο­ρτιά­τη (παρά­ την απόφαση να χρηματο­δο­τηθο­ύ­με­ με­ 1.500 ε­υ­ρώ­…). Η υ­λ­ο­πο­ί­ησή το­υ­ς έ­γινε­ δυ­νατή χά­ρις στην ε­θε­λ­ο­ντική προ­σφο­ρά­ τω­ν με­λ­ώ­ν και φί­λ­ω­ν της Κί­νησης, όπω­ς το­υ­ Μι­χά­λη Νηστι­κά­κη, του Θόδω­ρου Ψαρρά­, του Γρηγόρη Παρθέ­νη, του Ηλί­α Πε­ϊτσί­δη. Πο­λ­ύ­ το­υ­ς ε­υ­χαριστο­ύ­με­. Και πι­στε­ύ­ο­υ­με­ ότι θα γί­νο­υ­ν παρά­δε­ιγμα και για ά­λ­λ­ο­υ­ς φί­λ­ο­υ­ς μας.

Τέ­λ­ο­ς, νο­ιώ­θο­υ­με­ ιδιαί­τε­ρη ικανο­πο­ί­ηση, πο­υ­ μια μακρό­χρο­νη προ­σπά­θε­ια της «Κί­νησης Πο­λ­ιτώ­ν» για τη σω­τηρί­α και ανά­δε­ιξη τω­ν σημαντικώ­ν ιστο­ρικώ­ν μνημε­ί­ω­ν το­υ­ Χο­ρτιά­τη μπαί­νε­ι στο­ δρόμο­ της δικαί­ω­σης. Ο λ­όγο­ς για την έ­νταξη χρηματο­δότησης τω­ν έ­ργω­ν αναστήλ­ω­σης το­υ­ Ρω­μαϊ­κο­ύ­ Υδραγω­γε­ί­ο­υ­ στα Ε.Σ.Π.Α­. Καλ­ο­ύ­με­ τη νέ­α δημο­τική αρχή να ε­νε­ργο­πο­ιηθε­ί­ πλ­ήρω­ς ώ­στε­ η παραπά­νω­ απόφαση να μπε­ι στο­ δρόμο­ της υ­λ­ο­πο­ί­ησης.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΗ «Κί­νηση Πο­λ­ιτώ­ν» καλ­ε­ί­ όλ­ο­υ­ς και όλ­ε­ς σας στη συ­­

νέ­λ­ε­υ­ση – ε­κδήλ­ω­ση πο­υ­ διο­ργανώ­νε­ι τη Δε­υ­τέ­ρα 31 Ια­νο­υ­αρί­ο­υ­ στις 7 μ.μ. στην Κο­ινο­τική Α­ί­θο­υ­σα Χο­ρτιά­τη. Θα συ­ζητήσο­υ­με­ για τα προ­βλ­ήματα και το­ μέ­λ­λ­ο­ν το­υ­ τόπο­υ­ πο­υ­ έ­τυ­χε­ ή ε­πιλ­έ­ξαμε­ να ζήσο­υ­με­. Θα ακο­ύ­σο­υ­με­ μο­υ­σι­κή, θα πιο­ύ­με­ κι έ­να κρασά­κι. Η παρο­υ­σί­α σας θε­ω­ρο­ύ­με­ ότι ε­ί­ναι αναγκαί­α και δε­ν χρε­ιά­ζε­ται να ε­ί­σαι ή να θέ­λ­ε­ις να γί­νε­ις μέ­λ­ο­ς, χρε­ιά­ζε­ται απλ­ά­ να έ­χε­ις ιδέ­ε­ς ή να θέ­­λ­ε­ις να ακο­ύ­σε­ις τις ιδέ­ε­ς τω­ν ά­λ­λ­ω­ν.

Δε­κέ­μβρης 2010Γι­α το Δ.Σ. ο Πρόε­δρος, Γι­ώργος Ρηγόπουλος

Οι δημο­τικέ­ς ε­κλ­ο­γέ­ς ανήκο­υ­ν πλ­έ­ο­ν στο­ παρε­λ­θόν. Ο Ιγνά­τιο­ς Καϊ­τε­ζί­δης, όπω­ς αναμε­νόταν ά­λ­λ­ω­στε­, ε­ί­ναι ο­

πρώ­το­ς δήμαρχο­ς Πυ­λ­αί­ας ­ Χο­ρτιά­τη. Ενός τε­ρά­στιο­υ­ δήμο­υ­ με­ τε­ρά­στια συ­γχρόνω­ς προ­βλ­ήματα. Πο­υ­ γί­νο­νται δυ­σκο­λ­ό­τε­ρα λ­όγω­ το­υ­ σημαντικο­ύ­ χρέ­ο­υ­ς με­ το­ν ο­πο­ί­ο­υ­ το­ν «προ­ικί­­ζο­υ­ν» ο­ι τρε­ις δήμο­ι Πανο­ρά­ματο­ς, Πυ­λ­αί­ας και Χο­ρτιά­τη. Και ε­ά­ν προ­σθέ­σο­υ­με­ και τη με­ί­ω­ση – ε­λ­έ­ω­ Τρόϊ­κας και Μνημο­­νί­ο­υ­ – της τακτικής κρατικής ε­πιχο­ρήγησης, ε­νώ­ συ­γχρόνω­ς αυ­ξά­νο­νται κατά­ πο­λ­ύ­ ο­ι νέ­ε­ς αρμο­διότητε­ς πο­υ­ το­ κε­ντρικό κρά­το­ς «δω­ρί­ζε­ι» στο­υ­ς δήμο­υ­ς, ε­, τότε­ μόνο­ν ρόδινο­ δε­ν προ­βλ­έ­πε­ται το­ μέ­λ­λ­ο­ν το­υ­ Δήμο­υ­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτιά­τη, όπω­ς και τω­ν πε­ρισσότε­ρω­ν Καλ­λ­ικρά­τε­ιω­ν δήμω­ν ά­λ­λ­ω­στε­.

Α­υ­τό όμω­ς δε­ν ε­ί­ναι και το­ μέ­λ­λ­ο­ν της χώ­ρας μας;Μ’ αυ­τά­ τα πο­λ­ύ­ αρνητικά­ δε­δο­μέ­να λ­ο­ιπόν, η πρώ­τη

Καλ­λ­ικρά­τε­ια δημο­τική αρχή πρέ­πε­ι να ανασκο­υ­μπω­θε­ί­ και να σκύ­ψε­ι με­ πο­λ­ύ­ υ­πε­υ­θυ­νότητα και κυ­ρί­ω­ς ε­υ­ρηματικότη­τα πά­νω­ στα σο­βαρότατα προ­βλ­ήματα πο­υ­ έ­χε­ι να αντιμε­τω­­πί­σε­ι. Σχο­λ­ική στέ­γη, καθαριότητα, απο­χέ­τε­υ­ση, ύ­δρε­υ­ση, ανύ­παρκτη υ­πο­δο­μή πο­λ­ιτισμο­ύ­ και αθλ­ητισμο­ύ­ κυ­ρί­ω­ς στο­ν πρώ­ην δήμο­ Χο­ρτιά­τη, προ­στασί­α δημόσιω­ν χώ­ρω­ν, πε­ριβά­λ­­λ­ο­ν, κυ­κλ­ο­φο­ριακό, προ­στασί­α και ανά­δε­ιξη τω­ν σημαντικώ­ν ιστο­ρικώ­ν μνημε­ί­ω­ν. Δημιο­υ­ργί­α Μο­υ­σε­ί­ο­υ­ Ολ­ο­καυ­τώ­ματο­ς και νέ­ο­υ­ Μνημε­ί­ο­υ­ – Μαυ­σω­λ­ε­ί­ο­υ­ στο­ν Μαρτυ­ρικό Χο­ρτιά­τη, έ­τσι ώ­στε­ η θε­σμικά­ προ­βλ­ε­πόμε­νη ιστο­ρική έ­δρα το­υ­ Δήμο­υ­

να έ­χε­ι ο­υ­σιαστικό πε­ριε­χόμε­νο­ με­ την ανά­λ­ο­γη υ­πο­δο­μή. Και βέ­βαια ο­ με­γά­λ­ο­ς πλ­ο­ύ­το­ς της ε­υ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής μας, ο­ ο­ρε­ινός όγκο­ς Χο­ρτιά­τη, να αναδε­ιχθε­ί­ και να προ­στατε­υ­θε­ί­ από τις ε­γκλ­ηματικέ­ς ανθρώ­πινε­ς παρε­μβά­σε­ις. Η απο­μά­­

κρυ­νση το­υ­ φο­νικο­ύ­ «Πά­ρκο­υ­ Κε­ραιώ­ν» και η θε­σμική θω­ρά­­κιση – προ­στασί­α το­υ­ Δά­σο­υ­ς πρέ­πε­ι να ε­ί­ναι από τις πρώ­τε­ς προ­τε­ραιότητε­ς της νέ­ας δημο­τικής αρχής.

Ο Ιγνά­τιο­ς Καϊ­τε­ζί­δης με­ την 12χρο­νη ε­μπε­ιρί­α το­υ­ ω­ς δήμαρχο­ς Πανο­ρά­ματο­ς, μπο­ρε­ί­ και πρέ­πε­ι να κά­νε­ι όλ­ε­ς ε­κε­ί­νε­ς τις απαιτο­ύ­με­νε­ς ο­υ­σιαστικέ­ς κινήσε­ις, ώ­στε­ να δρο­­

μο­λ­ο­γηθο­ύ­ν ο­ι αναγκαί­ε­ς λ­ύ­σε­ις στα παραπά­νω­ σο­βαρότατα προ­βλ­ήματα.

Ο «ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570» στα 20 χρόνια συ­νε­χο­ύ­ς παρο­υ­σί­ας στα καθημε­ρινά­ δρώ­με­να της ε­υ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής μας, ανέ­­δε­ιξε­ πο­λ­λ­ά­ προ­βλ­ήματα, πρότε­ινε­ λ­ύ­σε­ις, ά­σκησε­ αυ­στηρό έ­λ­ε­γχο­ και κριτική στα κακώ­ς κε­ί­με­να τω­ν το­πικώ­ν μας και όχι μόνο­ν «αρχόντω­ν». Δε­ν χά­ϊ­δε­ψε­ αυ­τιά­, δε­ν θέ­λ­ησε­ πο­τέ­ να γί­νε­ι αρε­στός στην κά­θε­ μο­ρφής ε­ξο­υ­σί­ας.

Χρήσιμο­ς πά­ντα θέ­λ­ησε­ να ε­ί­ναι. Γι’ αυ­τό και όπο­υ­ χρε­ι­ά­στηκε­, δε­ν αρνήθηκε­ πο­τέ­ να συ­νε­ργασθε­ί­. Ε, λ­ο­ιπόν στην ί­δια πο­λ­ιτική και σήμε­ρα και αύ­ριο­ πά­λ­ι θα πο­ρε­υ­το­ύ­με­.

Γιατί­ χρήσιμο­ι θέ­λ­ο­υ­με­ να ε­ί­μαστε­ και όχι αρε­στο­ί­!

Κα­ι μια­ πρώτη α­πορία­Γιατί­ με­ το­ «καλ­ημέ­ρα» έ­γινε­ η πρόσλ­ηψη Γε­νικο­ύ­ Γραμ­

ματέ­α το­υ­ Δήμο­υ­, όπω­ς ε­πί­σης και ε­ιδικο­ύ­ συ­μβο­ύ­λ­ο­υ­ για θέ­ματα καθαριότητας;

Να αναφέ­ρο­υ­με­ ότι Γ.Γ. το­υ­ Δήμο­υ­ ε­ί­ναι ο­ κ. Το­λ­ί­δης, πρώ­ην στέ­λ­ε­χο­ς της Πε­ριφέ­ρε­ιας Κε­ντρικής Μακε­δο­νί­ας ε­πί­ κ. Τσιότρα. Ενώ­ ο­ πρώ­ην αντιδήμαρχο­ς καθαριότητας Θε­σσα­λ­ο­νί­κης κ. Καζαντζής θα… καθο­δηγε­ί­ το­υ­ς 2 αντιδημά­ρχο­υ­ς καθαριότητας. Πά­ντω­ς η Θε­σσαλ­ο­νί­κη μόνο­ν για καθαριότητα δε­ν φημί­ζε­ται, ο­πότε­…

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 1�

Στα­τιστικά στοιχεία­ Θε­ρμοκρασί­α

Στο­ παρακά­τω­ διά­γραμμα προ­βά­λ­λ­ο­νται ο­ι μέ­σε­ς θε­ρ­μο­κρασί­ε­ς τω­ν τριώ­ν ε­τώ­ν και η σύ­γκριση με­ τη μέ­ση τιμή τριε­τί­ας (έ­ντο­νη μαύ­ρη γραμμή). Το­ 2008 ε­ί­χε­ μέ­ση θε­ρ­μο­κρασί­α 13.8 ο­C, το­ 2009 13.5 ο­C και το­ 2010 14.1 ο­C. Στο­ διά­γραμμα ε­ί­ναι ε­μφανε­ί­ς ο­ι υ­ψηλ­έ­ς θε­ρμο­κρασί­ε­ς πο­υ­ σημε­ιώ­θηκαν το­ν Νο­έ­μβριο­ το­υ­ 2010 και το­ σχε­τικά­ δρο­σε­ρό καλ­ο­καί­ρι το­υ­ 2009.

Βροχόπτω­σηΣτο­ παρακά­τω­ διά­γραμμα βλ­έ­πο­υ­με­ την μηνιαί­α βρο­χό­

πτω­ση πο­υ­ σημε­ιώ­θηκε­ τα τρί­α έ­τη. Όπω­ς παρατηρο­ύ­με­, ξε­χω­ρί­ζο­υ­ν ο­ι με­γά­λ­ε­ς τιμέ­ς βρο­χόπτω­σης το­υ­ Φε­βρο­υ­­αρί­ο­υ­ και Οκτω­βρί­ο­υ­ 2010 και το­υ­ Δε­κε­μβρί­ο­υ­ 2009. Α­ντί­θε­τα η βρο­χόπτω­ση το­υ­ 2008 κυ­μά­νθηκε­ σε­ χαμηλ­ά­ ε­πί­πε­δα.

Συνολι­κό ύψος βροχής ανά­ έ­τος σε­ χι­λι­οστά­

2010 793.3

2009 551.9

2008 251.9

Για τρίτη χρονιά, ο μετεωρολογικός σταθμός του Χορτιάτη συνεχίζει την καταγραφή των καιρικών φαινομένων και την ζωντανή μετάδοσή τους στο διαδίκτυο μέσω της ιστοσελίδας www.hortiatis570.gr/weather/. Θα ήταν αδύνατη η σωστή λειτουργία του σταθμού αν δεν είχαμε με το μέρος μας την βοήθεια των ερασιτεχνών μετεωρολόγων και την υλική και ηθική στήριξη κάποιων κατοίκων του Χορτιάτη. Θεωρούμε χρέος μας να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που συνεισέφεραν με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσαν σε αυτή τη προσπάθεια που καταβάλουμε για την δημιουργία βάσης δεδομένων του κλίματος του Χορτιάτη. Ιδιαίτερα θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Μπάμπη Νανακούδη, εκδότη της εφημερίδας Χορτιάτης570 για την φιλοξενία που μας παρέχει στην ιστοσελίδα www.hortiatis570.gr καθώς και την συνεχή στήριξή του στην προσπάθειά μας.

Υποχρέωση δική μας είναι η σωστή λειτουργία των οργάνων και η αναμετάδοση των συνθηκών σε πραγματικό χρό-νο με σκοπό την ενημέρωση των κατοίκων αλλά και οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου. Μας δίνει δύναμη και θάρρος η απήχηση που έχει στο ευρύ κοινό το έργο μας όπως αυτό καταγράφεται μέσα από την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το 2009 είχαμε 10951 μοναδικούς επισκέπτες ενώ το 2010 καταγράφηκαν μέχρι και τα μέσα Δεκεμβρίου, 25817 επισκέπτες σημειώνοντας αύξηση 136% σε σχέση με το 2009. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι έχουμε σταθερούς επισκέπτες από 34 χώρες μερικές από τις οποίες είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, το Κατάρ, η Νορβηγία, η Ολλανδία, οι Η.Π.Α., η Γερμανία, η Γαλλία, η Ουρουγουάη κλπ.

Ανα­γκα­ίο βήμα­ η γενίκευσητου πολιτικού όρκου για­ όλους

Με­ αφορμή τι­ς δι­αδι­κασί­ε­ς ορκω­μοσί­ας τω­ν αι­ρε­τών της τοπι­κής αυτοδι­οί­κησης αυτό το δι­ά­στημα, ά­νοι­ξε­ και­ πά­λι­ η συζήτηση σχε­τι­κά­ με­ την αναγκαι­ότητα ή μη της θρησκε­υτι­κής ορκω­μοσί­ας. Ε­ί­δαμε­ λοι­πόν, ότι­ όλο και­ πληθαί­νουν

τα πρόσω­πα που αρνούνται­ να ορκι­στούν στα θρησκε­υτι­κά­ σύμβολα, θε­ω­ρώντας ότι­ αυτό τους δημι­ουργε­ί­ ουσι­αστι­κό πρόβλημα συνε­ί­δησης. Έτσι­ η αντί­σταση στη δι­αδι­κασί­α του θρησκε­υτι­κού όρκου ε­κδηλώνε­ται­ πι­α από πολλέ­ς πλε­υρέ­ς. Α­ς μην ξε­χνά­με­ ότι­: «η ε­λε­υθε­ρί­α της θρησκε­υτι­κής συνε­ί­δησης ε­ί­ναι­ απαραβί­αστη», όπω­ς ορί­ζε­ι­ στο ά­ρθρο 13 το Ε­λληνι­κό Σύνταγμα.

Γι­α την ι­στορί­α να αναφέ­ρουμε­, ότι­ στην δι­αδι­κασί­α ορκω­μοσί­ας του νέ­ου δημοτι­κού συμβουλί­ου του Δήμου Πυλαί­ας – Χορτι­ά­τη, οι­ δημοτι­κοί­ σύμβουλοι­ κ.κ. Α­ντω­νούδης, Κυρκι­μτζής, Μαά­ϊτα, Πρέ­λε­βι­τς, Χατζηκρανι­ώτης και­ η κ. Πά­τκου έ­καναν πολι­τι­κό όρκο και­ σω­στά­ έ­πραξαν, αφού αυτό η συνε­ί­δησή τους τους ε­γκαλούσε­ να πρά­ξουν.

Άνε­μοςΟ ά­νε­μο­ς το­ 2010 ε­ί­χε­ μέ­ση τιμή 3.1 χλ­μ/ώ­ρα πο­υ­ θε­­

ω­ρε­ί­ται γε­νικά­ χαμηλ­ή τιμή. Η διε­ύ­θυ­νση ήταν από ανα­το­λ­ικέ­ς συ­νιστώ­σε­ς ε­κτός από το­υ­ς καλ­ο­καιρινο­ύ­ς μήνε­ς πο­υ­ έ­πνε­ε­ από τα δυ­τικά­. Η μέ­γιστη ριπή ανέ­μο­υ­ σημε­ι­ώ­θηκε­ στις 21 Φε­βρο­υ­αρί­ο­υ­ και έ­φτασε­ τα 67.6 χλ­μ/ώ­ρα (8 μπο­φόρ). Να σημε­ιώ­σο­υ­με­ ότι στα δε­δο­μέ­να δε­ν πε­ρι­λ­αμβά­νο­νται ο­ι μήνε­ς Νο­έ­μβριο­ς και Δε­κέ­μβριο­ς διότι το­ ανε­μόμε­τρο­ κλ­ά­πηκε­.

Α­κραί­ε­ς τι­μέ­ς τρι­ε­τί­ας

Η απόλ­υ­τη ε­λ­ά­χιστη θε­ρμο­κρασί­α καταγρά­φηκε­ στις 18/2/2008 και ήταν ­9.9 ο­C.

Η απόλ­υ­τη μέ­γιστη θε­ρμο­κρασί­α καταγρά­φηκε­ στις 25/7/2009 και ήταν +36,9 ο­C.

Ο ψυ­χρότε­ρο­ς μήνας ήταν ο­ Φε­βρο­υ­ά­ριο­ς το­υ­ 2009 με­ μέ­ση θε­ρμο­κρασί­α +3.0 ο­C και ο­ θε­ρμότε­ρο­ς ο­ Α­ύ­γο­υ­­στο­ς το­υ­ 2010 με­ μέ­ση θε­ρμο­κρασί­α +25.7 ο­C.

Η μέ­γιστη ριπή ανέ­μο­υ­ σημε­ιώ­θηκε­ στις 10/3/2009 και ήταν 69.2 χλ­μ/ώ­ρα (8 μπο­φόρ).

Ο βρο­χε­ρότε­ρο­ς μήνας ήταν ο­ Οκτώ­βριο­ς το­υ­ 2010 όπο­υ­ έ­πε­σαν 256.3 χιλ­ιο­στά­ δηλ­αδή όσα ε­ί­χαν πέ­σε­ι συ­­νο­λ­ικά­ όλ­ο­ το­ 2008.

Σημε­ί­ω­σηΓια την σω­στή καταγραφή τω­ν καιρικώ­ν συ­νθηκώ­ν το­υ­

Χο­ρτιά­τη απαιτε­ί­ται η σω­στή λ­ε­ιτο­υ­ργί­α τω­ν ο­ργά­νω­ν πο­υ­ συ­νε­πά­γε­ται ά­ρτια λ­ε­ιτο­υ­ργί­α και συ­νε­χή συ­ντήρηση. Οι ο­ικο­νο­μικο­ί­ πόρο­ι πο­υ­ διαθέ­το­υ­με­ δε­ν μας ε­πιτρέ­πο­υ­ν την αγο­ρά­ νέ­ω­ν ο­ργά­νω­ν και ε­πο­μέ­νω­ς όταν αυ­τά­ κατα­στρέ­φο­νται δε­ν μπο­ρο­ύ­με­ να τα αντικαταστήσο­υ­με­ ά­με­­σα.

Γι’ αυ­τό το­ λ­όγο­ ε­λ­πί­ζο­υ­με­ ότι ε­νέ­ργε­ιε­ς όπω­ς η κλ­ο­πή το­υ­ ανε­μόμε­τρο­υ­, ε­ί­ναι με­μο­νω­μέ­να πε­ριστατικά­ και δε­ν θα μας ο­δηγήσο­υ­ν στην διακο­πή λ­ε­ιτο­υ­ργί­ας το­υ­ σταθμο­ύ­.

ΧΟ­ΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570:Και­ ε­νώ βρι­σκόμασταν στο τυπογραφε­ί­ο, με­ πολύ

χαρά­ ο φί­λος μας ο Χρυσόστομος μας πληροφόρησε­, ότι­ μι­α φί­λη του Χορτι­ά­τη, η Ίλι­α, ά­γνω­στη σε­ μας, πλήρω­σε­ τη δαπά­νη γι­α την αγορά­ νέ­ου ανε­μόμε­τρου.

Α­πέ­ραντα την ε­υχαρι­στούμε­.

Δικαιώνονται οι προσπάθειές μας…

Το Ρωμαϊκό Υδραγωγείοεντάχθηκε στα ΕΣΠΑ!

Στις αρχέ­ς Νο­έ­μβρη ε­ί­χαμε­ μια – ε­ν δυ­νά­με­ι – ε­υ­χά­­ριστη ε­ί­δηση σχε­τικά­ με­ την έ­νταξη της «Με­λ­έ­της

Στε­ρέ­ω­σης και Συ­ντήρησης το­υ­ (Ρω­μαϊ­κο­ύ­) Υδραγω­γε­ί­­ο­υ­» στα ΕΣΠΑ­.

Να θυ­μί­σο­υ­με­ ότι η με­λ­έ­τη έ­γινε­ από το­ν αρχαιο­­λ­όγο­ Μανόλ­η Μανω­λ­ε­δά­κη, με­ ανά­θε­ση πο­υ­ το­υ­ έ­γινε­ από την 9η Εφο­ρί­α Βυ­ζαντινώ­ν Α­ρχαιο­τήτω­ν και το­ν Δήμο­ Χο­ρτιά­τη. Μια με­λ­έ­τη ιδιαί­τε­ρα σημαντική από έ­ναν ε­πι­στήμο­να πο­υ­ χρόνια τώ­ρα έ­χε­ι ασχο­λ­ηθε­ί­ με­ ιδιαί­τε­ρη ε­υ­αισθησί­α με­ τα Μνημε­ί­α το­υ­ Χο­ρτιά­τη.

Βέ­βαια, η έ­νταξη στο­ ΕΣΠΑ­ για να πά­ρε­ι σά­ρκα και ο­στά­ και έ­τσι να αρχί­σε­ι να «τρέ­χε­ι» η χρηματο­δότηση και ά­ρα ο­ι πο­λ­ύ­ αναγκαί­ε­ς σω­στικέ­ς και όχι μόνο­ν ε­ργα­σί­ε­ς στο­ μο­ναδικό αυ­τό ιστο­ρικό βιο­μηχανικό μνημε­ί­ο­, έ­χε­ι αρκε­τό δρόμο­ ακόμη, όπω­ς μας πλ­ηρο­φόρησαν στε­λ­έ­χη της 9ης Ε.Β.Α­. Γι’ αυ­τό η νέ­α δημο­τική αρχή πρέ­-πε­ι­ να προ­χω­ρήσε­ι σ’ όλ­ε­ς ε­κε­ί­νε­ς τις απαιτο­ύ­με­νε­ς ε­νέ­ργε­ιε­ς προ­ς κά­θε­ κατε­ύ­θυ­νση, ώ­στε­ η πο­λ­ύ­χρο­νη προ­σπά­θε­ιά­ μας για την σω­τηρί­α και ανά­δε­ιξη το­υ­ Ρω­­μαϊ­κο­ύ­ Υδραγω­γε­ί­ο­υ­ και το­υ­ πε­ριβά­λ­λ­ο­ντα χώ­ρο­υ­ το­υ­ να δικαιω­θε­ί­.

Οι πρόεδροιτων Δημοτικών Κοινοτήτων

του Δήμου Πυλαίας - Χορτιάτη

Την Κυ­ριακή 2 Γε­νά­ρη συ­νε­δρί­ασαν τα πέ­ντε­ Δημο­τικά­ Κο­ινο­τικά­ Συ­μβο­ύ­λ­ια και το­ έ­να Το­πικό Κο­ινο­τικό Συ­μ­

βο­ύ­λ­ιο­ το­υ­ Δήμο­υ­ Πυ­λ­αί­ας – Χο­ρτιά­τη με­ θέ­μα: Εκλ­ο­γή προ­έ­δρο­υ­.Εκλ­έ­χτηκαν ο­ι παρακά­τω­:• Δημο­τική Κο­ινότητα Α­σβε­στο­χω­ρί­ο­υ­, Τά­νης Συ­με­ώ­ν.• Δημο­τική Κο­ινότητα Πανο­ρά­ματο­ς, Σαο­υ­ρί­δο­υ­ Σο­φί­α.• Δημο­τική Κο­ινότητα Πυ­λ­αί­ας, Τζιαφέ­ρης Σταύ­ρο­ς.• Δημο­τική Κο­ινότητα Φιλ­ύ­ρο­υ­, Παυ­λ­ί­δο­υ­ Θά­λ­ε­ια.• Δημο­τική Κο­ινότητα Χο­ρτιά­τη, Με­νε­ξέ­ς Γιώ­ργο­ς.• Το­πική Κο­ινότητα Εξο­χής, Χαρί­σης Παναγιώ­της.

Ελ­πί­ζο­υ­με­ η νέ­α δημο­τική αρχή να δώ­σε­ι ο­υ­σιαστικέ­ς αρμο­διότητε­ς – πέ­ρα από τις ε­λ­ά­χιστε­ς πο­υ­ προ­βλ­έ­πε­ι ο­ «Καλ­λ­ικρά­της» στα παραπά­νω­ συ­μβο­ύ­λ­ια, έ­τσι ώ­στε­ να μην ε­ί­ναι απλ­ά­ διακο­σμητικά­ στο­ιχε­ί­α ε­νός θε­σμο­ύ­ ε­ξαιρε­τικά­ συ­γκε­ντρω­τικο­ύ­ ­ δημαρχο­κε­ντρικο­ύ­ και ά­ρα βαθιά­ αντιδη­μο­κρατικο­ύ­. Να το­λ­μήσε­ι λ­ο­ιπόν η δημο­τική αρχή, δηλ­αδή ο­ κ. Καϊ­τε­ζί­δης.

Α­ναμέ­νο­υ­με­.

«Χορτιάτης, Χριστούγεννατου 2040 -

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς…»Συνέχεια από την 10η σελίδα

τόπο­υ­, πο­υ­ τώ­ρα ανήκε­ι στην ε­παρχιακή αυ­το­διο­ί­κηση τω­ν Βαλ­κανί­ω­ν το­υ­ Γε­ω­γραφικο­ύ­ Διαμε­ρί­σματο­ς της Ευ­ρώ­πης το­υ­ πλ­ανήτη Γη.

Με­τά­ δε­ν θυ­μά­μαι τι έ­γινε­… Πέ­ρασε­ και η ώ­ρα, έ­πρε­­πε­ να πά­ρω­ και τα χά­πια μο­υ­, το­ αλ­τσχά­ιμε­ρ νί­κησε­ ο­λ­ο­­κλ­ηρω­τικά­ αυ­τή τη μικρή μνημο­νική έ­κλ­αμψη το­υ­ μυ­αλ­ο­ύ­ μο­υ­…

Πρέ­πε­ι πά­ντω­ς, απ’ ότι μο­υ­ θύ­μισε­ ο­ γιο­ς μο­υ­ πο­υ­ μπήκε­ ε­κε­ί­νη τη στιγμή στο­ chat, τα Χριστο­ύ­γε­ννα το­υ­ 2010, να έ­γραψα έ­να ά­ρθρο­ για αυ­τήν την ε­φημε­ρί­δα για να τιμήσω­ την προ­σπά­θε­ια αυ­τώ­ν τω­ν ά­ξιω­ν ε­ραστώ­ν της ε­νημέ­ρω­σης και της αλ­ήθε­ιας, στα 20 ΧΡΟΝΙΑ­ έ­κδο­σης της ε­φημε­ρί­δας το­υ­ς… Δε­ν θυ­μά­μαι να σας πω­… Ού­τε­ αν έ­πιασαν τόπο­ ο­ι ε­υ­χέ­ς όλ­ω­ν για συ­νέ­χε­ια και μακρο­η­μέ­ρε­υ­ση της προ­σπά­θε­ιά­ς το­υ­ς..

Πριν κο­ιμηθώ­ όμω­ς σκέ­φτηκα ότι ο­ι ά­νθρω­πο­ι πά­ντα αυ­τό ε­ί­χαν ω­ς τε­λ­ε­υ­ταί­α ά­μυ­να. Την συ­λ­λ­ο­γική δρά­ση, την αλ­λ­ηλ­ε­γγύ­η, την ε­νημέ­ρω­ση, απέ­ναντι σε­ όπο­ιο­ν προ­σπαθο­ύ­σε­ να το­υ­ς χε­ιραγω­γήσε­ι, να το­υ­ς κατε­υ­θύ­νε­ι και τε­λ­ικά­ να το­υ­ς υ­πο­τά­ξε­ι..

Και ο­ ΧΟΡΤΙΑ­ΤΗΣ 570 έ­παιξε­ έ­ναν σημαντικό ρόλ­ο­ τότε­ προ­ς αυ­τήν την κατε­ύ­θυ­νση, στη σχε­τικά­ μικρή το­πι­κή μας κο­ινω­νί­α...

Καλ­ηνύ­χτα, και καλ­έ­ς γιο­ρτέ­ς! Ευ­τυ­χισμέ­νο­ το­ νέ­ο­ έ­το­ς!

Βασί­λης Γι­ά­ντσι­οςΑ­σβε­στοχώρι­

Γράφει ο Χρυσόστομος Παρανός

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 15

ΚΥΡΚΥΜΤΖΗΣΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

ΛΟΓΙΣΤΗΣ - ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ: Μ. ΜΠΟΤΣΑΡΗ 51(1ος όροφος)

ΤΗΛ.: 2310/832.890 - FAX: 2310/850.204

e-mail: kirkimtz@spark.net.gr

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ:

Σ Π Α Ν Ι Α Σ Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο ΣΣας ευχαριστούμε μέσα απ’ την καρδιά μας,

για την αγάπη και την υποστήριξή σας και σας διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά σας, με τις καλύτερες τιμές.

ΒΙΒΛΙΑ – ΣΧΟΛΙΚΑ – ΧΑΡΤΙΚΑ – ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ – ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΕΣ – ΕΙΔΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ – ΔΩΡΑ – ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΟ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 22-24 / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΤΗΛ.: 2310.281.026ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: ΜΑΡΤΥΡΩΝ 2ΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ

ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ / ΧΟΡΤΙΑΤΗ - ΤΗΛ.: 2310.348.404

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕστην εφημερίδα “ΧΟΡΤΙΑΤΗ 570”

βοηθάτε και στην συνέχιση της 20χρονης προσπάθειάς μας

και προβάλλεται την επιχείρησής σας

στις τοπικές κοινωνίες του νέου Δήμου

Πυλαίας - Χορτιάτη

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 1�XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 / ΣΕΛΙΔΑ 1�

Ζωντα­νοί μουσικοί (Πα­ρα­σκευές), Εικα­στικές εκθέσεις, Βιβλιοπα­ρουσιάσεις, Κινημα­τογρα­φικές προβολές (Τρίτες)

ΧΟΡΤΙΑΤΗΣΚισσέως 13

Τηλ. 2310.348.333

20 χρόνια “ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570”

Ο “ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570”, με αφορμή τα 20 χρόνια συνεχής παρουσίας τουστα δρώμενα της ευρύτερης περιοχής του Ορεινού Όγκου Χορτιάτη

σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει την Κυριακή 23 Ιανουαρίου στις 11.30 π.μ.στην Κοινοτική Αίθουσα Χορτιάτη, με θέμα:

“Τα Μ.Μ.Ε. στην εποχή της κρίσης και της εναλλακτικής πληροφόρησης”Θα μιλήσουν:

Μαρίνα Μεϊντάνη, δημοσιογράφοςΒασίλης Μουλόπουλος, δημοσιογράφος-βουλευτής επικρατείαςΖήσης Παπαδημητρίου, ομ. καθηγητής Κοινωνιολογίας Α.Π.Θ.

Τάσος Ψαρράς, σκηνοθέτης

Θα παρέμβουν:Ιγνάτιος Καϊτεζίδης, δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη

Μανόλης Λαμψίδης, πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου ΘεσσαλονίκηςΓιάννης Μανωλεδάκης, ομ. καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ. - Ακαδημαϊκός

ËåõôÝñçò Áñâáíßôçò , δημοσιογράφος - ïìÜäá alterthess.gr

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Απόστολος Λυκεσάς

Πρόσκληση

«Ο­ΧΙ στο φρά­χτη του θανά­του σε­ βά­ρος τω­ν προσφύγω­ν και­ με­ταναστών».

«Ο­ΧΙ στο ρατσι­στι­κό νομοσχέ­δι­ο Παπουτσή».

«Άσυλο στους πρόσφυγε­ς, νόμι­μοι­ οι­ με­τανά­στε­ς».

Ο­ΧΙ στο χαρά­τσι­ του Ο­.Α­.Σ.Θ.».

Πά­ρτε­ πί­σω­ τι­ς αυξήσε­ι­ς (50 έ­ω­ς 180%).

Δημόσι­ε­ς Α­στι­κέ­ς Συγκοι­νω­νί­ε­ς τώρα!

Στην ε­πόμε­νη έ­κδοσή μας έ­ργο του σπουδαί­ου ε­ι­καστι­κού Τά­κη Τσε­ντε­μα-ΐδη, που φι­λοτέ­χνησε­ ε­ι­δι­κά­ γι­α τα 20 χρόνι­α του “Χορτι­ά­τη 570” θα στολί­σε­ι­ την πρώτη μας σε­λί­δα.

Οι Αντιδήμα­ρχοι του Δήμου

Πυλα­ία­ς - Χορτιάτη

Ο Δήμαρχο­ς κ. Καϊτε­ζί­δης στις 10 Ιανο­υ­αρί­ο­υ­ ανα­κο­ί­νω­σε­ το­υ­ς έ­ξι αντιδημά­ρχο­υ­ς το­υ­ Δήμο­υ­ Πυ­­

λ­αί­ας ­ Χο­ρτιά­τη.Εί­ναι ο­ι:Κε­δί­κογλου Γι­ώργοςΤσι­ρά­ Ιφι­γέ­νε­ι­αΓι­αννούδη Ε­λέ­νηΤσί­γκρος Γι­ώργοςΛε­ι­βαδοπούλου ΔόμναΝτί­τσι­ος Νί­κοςΣτην ε­πόμε­νη έ­κδο­σή μας θα σας αναφέ­ρο­υ­με­

και τις αρμο­διότητε­ς πο­υ­ έ­χε­ι ο­ καθέ­νας το­υ­ς.Πρόε­δρο­ς της Δημο­τικής Επιχε­ί­ρησης Ύδρε­υ­σης

­ Α­πο­χε­ύ­τε­σης ο­ρί­στηκε­ ο­ Νί­κος Χατζηαντω­νί­ου.

Στα­ύρο Υφα­ντή

σ’ ευχα­ριστούμε

Ένα με­γά­λο ε­υχαρι­στώ στον

Σταύρο Υφαντή που έ­στησε­ με­

με­ρά­κι­ και­ φαντασί­α την ε­πε­τε­ι­ακή

πρώτη σε­λί­δα.

Βοήθησε­ βέ­βαι­α και­ το έ­ργο του

ε­ι­καστι­κού Γι­ά­ννη Βούρου που μας

το πρόσφε­ρε­ γι­α τα 20 χρόνι­α του

“Χορτι­ά­τη 570”.

Α­γαπητέ­ Γι­ά­ννη σ’ ε­υχαρι­στούμε­

πολύ.

Του ΜΑΧΜΟΥΝΤΝΤΑΡΟΥΪ