Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

16
Οι μάσκες έπεσαν! Δημοτική Κίνηση Λάρισας Πράσινη Πόλη Η πόλη μας πενθεί το χαμό δυο νέων ανθρώπων που προσπαθούσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, κυ- νηγώντας τα όνειρά τους μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες που τους επι- βλήθηκαν, αθώα θύματα στον ακήρυ- χτο πόλεμο του κράτους απέναντι στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η χώρα, όμως, ολόκληρη, θρηνεί για τη νέα γενιά που ασφυκτιά, χαμένη από το χέρι όσων κα- τέστρεψαν τη χώρα και συνεχίζουν να την κυβερ- νούν. Όσο, όμως, υπάρχουν ακόμα νέοι άνθρωποι που μένουν στην πατρίδα και αγωνίζονται, θα υπάρχει ελπίδα και πείσμα για το μέλλον. Σ' αυτή τη μάχη για το αύριο οι νέοι μας δεν πρέπει να εί- ναι μόνοι. Τώρα που οι μάσκες έπεσαν και ό,τι είχε μείνει από το κοινωνικό κράτος έχει καταρρεύσει, ήρθε η ώρα η κοινωνική αλληλεγγύη να αυτοορ- γανωθεί από την ίδια την κοινωνία. ΝΕΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ Αναλγησία και Μπαλώματα Από τότε που ξέσπασε η κρίση, είναι κοινός τόπος η αναγκαιότητα φορολογικής μεταρ- ρύθμισης. Κανείς δεν αρνείται την εκτετα- μένη φοροδιαφυγή, την παραοικονομία, την υπερφορολόγηση όσων δεν μπορούν να αποκρύψουν πόρους και τελικά την αδυναμία της πολιτείας να αυξήσει τα έσο- δά της με δίκαιη διεύρυνση της φορολογι- κής βάσης. Από την εποχή της κυβέρνησης ΓΑΠ, η φορολογική μεταρρύθμιση ήταν προεκλογική δέσμευση και δήθεν πρώτη προτεραιότητα. Η Ελλάδα έχει ανάγκη κυρίως από φορολο- γική σταθερότητα, ώστε να ξέρουν οι υποψήφιοι επενδυτές ότι δεν θα «μετακινούνται διαρκώς τα γκολπόστ» και ότι η επενδυτική τους προσπάθεια δεν θα ναυαγήσει, επειδή εν μία νυκτί το κράτος αποφάσισε να σφάξει μία ακόμα αγελάδα αντί να αρκεστεί στο γάλα. Μία, δύο, τρεις, πολλές λίστες Λαγκάρντ Τι βρίσκεται κάτω από την κορυφή του παγόβουνου, και μια μαρτυρία των Οικολόγων Πράσινων Διαχείριση απορριμμάτων: Να μη δεθούμε για χρόνια στις επιλογές συγκροτημένων συμφε- ρόντων! Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικ. Πράσινων για τη φασιστική απειλή και τις αντι- στάσεις στη βία και το νεοναζισμό insideinformation Μηνιαία οικοΛογική Εφημερίδα | Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2013 | Φύλλο 111 | Τιμή φύλλου 0,01 € οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη Τα πρόσφατα γεγονότα στις Σκου- ριές Χαλκιδικής άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της περιο- χής και της πολύχρονης υπόθεσης με τα μεταλλεία χρυσού. Ο ι κάτοικοι που αγωνίζονται ειρηνι- κά και με κάθε έννομο και αξιέπαινο τρόπο τόσα χρόνια προκειμένου να αποτρέψουν την πολλά υποσχόμε- νη επένδυση και να σώσουν τον τόπο τους από τη βέβαιη και μη αναστρέψιμη καταστροφή, τώρα αγωνίζονται ενάντια στην εφιαλτική μετάλλαξη της κρατικής εξουσίας σε προστάτη των ιδιωτικών συμ- φερόντων και της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός». Άλλωστε, οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια και του Πρωθυπουρ- γού καθιστούν σαφές ότι προτεραιότητα της κυ- βέρνησης αποτελούν η ασφάλεια των επενδυτών «με κάθε κόστος», παραβλέποντας το γεγονός ότι προτεραιότητά τους σε ένα σύγχρονο «ευρωπαϊκό κράτος δικαίου» θα έπρεπε να αποτελούν η ασφά- λεια και η ευημερία των πολιτών της χώρας και η εξασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος. Σκουριές Χαλκιδικής: αγώνας για τη ζωή και τη δημοκρατία _σ. 3 _σ. 4 _σ. 5 ζι διαλόγου για το αγροτικό πρόβλημα, με τη συμμε- τοχή του κόσμου και των εμπλεκόμενων φορέων”, τόνισε ο Κ. Κούτσικος. “Ένα όχι στην κοροϊδία των αγροτών, στην απο- τυχημένη αγροτική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στο ξεπερασμένο μοντέλο της χημικοσυντηρούμενης γεωργίας και στις πελατειακές σχέσεις, πρέπει να συνοδευτεί από μερικά μεγάλα ΝΑΙ: στην ποιοτική γεωργία, στη στήριξη νέων γεωργών, στη στήριξη ομάδων παραγωγών και συνεταιρισμών νέας γενιάς, στη στήριξη μικρών παραγωγών με εγγυήσεις του δημοσίου κάτω από ένα ταμείο εγγυοδοσίας, στην άσκηση πολιτικής για έναν αγροτικό τομέα χαμηλών εισροών, στη μείωση του κόστους των αγροτικών προϊόντων και τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος μέσα από δίκτυα παραγωγών και καταναλωτών, λα- ϊκές αγορές, αγορές παραγωγών, αγορές βιολογικών προϊόντων για την απευθείας διακίνηση προϊόντων”, τόνισαν οι Οικολόγοι Πράσινοι. Αντιπροσωπεία του κόμματος, με επικεφαλής τον Μ. Τρεμόπουλο, επι- σκέφτηκαν τους αγρότες στον κόμβο της Νίκαιας, αντάλλαξαν απόψεις μαζί τους και δήλωσαν ότι συ- μπαραστέκονται στις κινητοποιήσεις των αγροτών, τονίζοντας τη μεγάλη σημασία της ειρηνικής μορφής του αγώνα τους, που δε διχάζουν την κοινωνία και δεν αποτελούν πρόσχημα για επικοινωνιακή επίθεση σε βάρος τους. Επιβίωση των αγροτών - Ποιότητα στη Γεωργία Επίσκεψη των Οικολόγων Πράσινων στο μπλόκο της Νίκαιας & συνέντευξη Τύπου Τη στήριξη των Οικολόγων Πράσινων στα δίκαια αιτήματα των αγροτών μετέφερε ο συντονιστής της Γραμματείας και πρώην ευρωβουλευτής Μ. Τρεμόπουλος, που επισκέφτηκε τους αγρότες και έδωσε συνέντευξη Τύπου στη Λάρισα, μαζί με τον Κ. Κούτσικο, συντονιστή Λάρισας και τον Δ. Λιόλιο, βιοκαλλιεργητή. Ο ι αγρότες έχουν δικαίωμα για ισότιμη πρόσβαση σε πόρους, γνώσεις, τεχνι- κές συμβουλές και εγγυήσεις ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν στην Ελ- λάδα της κρίσης και να πετύχουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση” είπε ο Μ. Τρεμόπουλος. “Καλούμε όλους σε ένα κοινό Θεσσαλικό τραπέ- _σ. 7 Της Βάσως Νάκου* _σ. 2 _σ. 12 αφιέρωμα _σ. 8 Του Γιάννη Τσιρώνη

description

Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

Transcript of Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

Page 1: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

Οι μάσκες έπεσαν!Δημοτική Κίνηση Λάρισας Πράσινη ΠόληΗ πόλη μας πενθεί το χαμό δυο νέων ανθρώπων που προσπαθούσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, κυ-νηγώντας τα όνειρά τους μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες που τους επι-βλήθηκαν, αθώα θύματα στον ακήρυ-χτο πόλεμο του κράτους απέναντι στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η χώρα, όμως, ολόκληρη, θρηνεί για τη νέα γενιά που ασφυκτιά, χαμένη από το χέρι όσων κα-τέστρεψαν τη χώρα και συνεχίζουν να την κυβερ-νούν. Όσο, όμως, υπάρχουν ακόμα νέοι άνθρωποι που μένουν στην πατρίδα και αγωνίζονται, θα υπάρχει ελπίδα και πείσμα για το μέλλον. Σ' αυτή τη μάχη για το αύριο οι νέοι μας δεν πρέπει να εί-ναι μόνοι. Τώρα που οι μάσκες έπεσαν και ό,τι είχε μείνει από το κοινωνικό κράτος έχει καταρρεύσει, ήρθε η ώρα η κοινωνική αλληλεγγύη να αυτοορ-γανωθεί από την ίδια την κοινωνία.

ΝΕΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣΑναλγησία και Μπαλώματα

Από τότε που ξέσπασε η κρίση, είναι κοινός τόπος η αναγκαιότητα φορολογικής μεταρ-ρύθμισης. Κανείς δεν αρνείται την εκτετα-μένη φοροδιαφυγή, την παραοικονομία, την υπερφορολόγηση όσων δεν μπορούν να αποκρύψουν πόρους και τελικά την αδυναμία της πολιτείας να αυξήσει τα έσο-δά της με δίκαιη διεύρυνση της φορολογι-κής βάσης. Από την εποχή της κυβέρνησης ΓΑΠ, η φορολογική μεταρρύθμιση ήταν προεκλογική δέσμευση και δήθεν πρώτη προτεραιότητα.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη κυρίως από φορολο-γική σταθερότητα, ώστε να ξέρουν οι υποψήφιοι επενδυτές ότι δεν θα «μετακινούνται διαρκώς τα γκολπόστ» και ότι η επενδυτική τους προσπάθεια δεν θα ναυαγήσει, επειδή εν μία νυκτί το κράτος αποφάσισε να σφάξει μία ακόμα αγελάδα αντί να αρκεστεί στο γάλα.

Μία, δύο, τρεις, πολλές λίστες Λαγκάρντ

Τι βρίσκεται κάτω από την κορυφή του παγόβουνου, και μια μαρτυρία των Οικολόγων Πράσινων

Διαχείριση απορριμμάτων:

Να μη δεθούμε για χρόνια στις επιλογές συγκροτημένων συμφε-ρόντων!

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο τωνΟικ. Πράσινων

για τη φασιστική απειλή και τις αντι-στάσεις στη βία και το νεοναζισμό

insideinformation

Μηνιαία οικοΛογική Εφημερίδα | Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2013 | Φύλλο 111 | Τιμή φύλλου 0,01 €

οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη

Τα πρόσφατα γεγονότα στις Σκου-ριές Χαλκιδικής άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της περιο-χής και της πολύχρονης υπόθεσης με τα μεταλλεία χρυσού.

Οι κάτοικοι που αγωνίζονται ειρηνι-κά και με κάθε έννομο και αξιέπαινο τρόπο τόσα χρόνια προκειμένου να αποτρέψουν την πολλά υποσχόμε-

νη επένδυση και να σώσουν τον τόπο τους από τη βέβαιη και μη αναστρέψιμη καταστροφή, τώρα αγωνίζονται ενάντια στην εφιαλτική μετάλλαξη της κρατικής εξουσίας σε προστάτη των ιδιωτικών συμ-φερόντων και της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός». Άλλωστε, οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια και του Πρωθυπουρ-γού καθιστούν σαφές ότι προτεραιότητα της κυ-βέρνησης αποτελούν η ασφάλεια των επενδυτών «με κάθε κόστος», παραβλέποντας το γεγονός ότι προτεραιότητά τους σε ένα σύγχρονο «ευρωπαϊκό κράτος δικαίου» θα έπρεπε να αποτελούν η ασφά-λεια και η ευημερία των πολιτών της χώρας και η εξασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος.

Σκουριές Χαλκιδικής:αγώνας για τη ζωή και τη δημοκρατία

_σ. 3 _σ. 4_σ. 5

ζι διαλόγου για το αγροτικό πρόβλημα, με τη συμμε-τοχή του κόσμου και των εμπλεκόμενων φορέων”, τόνισε ο Κ. Κούτσικος.

“Ένα όχι στην κοροϊδία των αγροτών, στην απο-τυχημένη αγροτική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στο ξεπερασμένο μοντέλο της χημικοσυντηρούμενης γεωργίας και στις πελατειακές σχέσεις, πρέπει να συνοδευτεί από μερικά μεγάλα ΝΑΙ: στην ποιοτική γεωργία, στη στήριξη νέων γεωργών, στη στήριξη ομάδων παραγωγών και συνεταιρισμών νέας γενιάς, στη στήριξη μικρών παραγωγών με εγγυήσεις του δημοσίου κάτω από ένα ταμείο εγγυοδοσίας, στην άσκηση πολιτικής για έναν αγροτικό τομέα χαμηλών εισροών, στη μείωση του κόστους των αγροτικών προϊόντων και τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος μέσα από δίκτυα παραγωγών και καταναλωτών, λα-ϊκές αγορές, αγορές παραγωγών, αγορές βιολογικών προϊόντων για την απευθείας διακίνηση προϊόντων”, τόνισαν οι Οικολόγοι Πράσινοι. Αντιπροσωπεία του κόμματος, με επικεφαλής τον Μ. Τρεμόπουλο, επι-σκέφτηκαν τους αγρότες στον κόμβο της Νίκαιας, αντάλλαξαν απόψεις μαζί τους και δήλωσαν ότι συ-μπαραστέκονται στις κινητοποιήσεις των αγροτών, τονίζοντας τη μεγάλη σημασία της ειρηνικής μορφής του αγώνα τους, που δε διχάζουν την κοινωνία και δεν αποτελούν πρόσχημα για επικοινωνιακή επίθεση σε βάρος τους.

Επιβίωση των αγροτών - Ποιότηταστη ΓεωργίαΕπίσκεψη των Οικολόγων Πράσινων στο μπλόκο της Νίκαιας & συνέντευξη Τύπου

Τη στήριξη των Οικολόγων Πράσινων στα δίκαια αιτήματα των αγροτών μετέφερε ο συντονιστής της Γραμματείας και πρώην ευρωβουλευτής Μ. Τρεμόπουλος, που επισκέφτηκε τους αγρότες και έδωσε συνέντευξη Τύπου στη Λάρισα, μαζί με τον Κ. Κούτσικο, συντονιστή Λάρισας και τον Δ. Λιόλιο, βιοκαλλιεργητή.

Ο ι αγρότες έχουν δικαίωμα για ισότιμη πρόσβαση σε πόρους, γνώσεις, τεχνι-κές συμβουλές και εγγυήσεις ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν στην Ελ-

λάδα της κρίσης και να πετύχουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση” είπε ο Μ. Τρεμόπουλος.

“Καλούμε όλους σε ένα κοινό Θεσσαλικό τραπέ-

_σ. 7

Της Βάσως Νάκου*

_σ. 2_σ. 12

αφιέρωμα _σ. 8

Του Γιάννη Τσιρώνη

Page 2: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013

Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ έχει αναμ-φίβολα κάτι το εντυπωσιακό: Η ελληνική πτυχή μιας «αδιάκριτης ματιάς» στα άδυτα μιας μεγάλης ελβετικής τράπεζας φθάνει άκοπα στα χέρια της κυβέρνησης, για να διευκολυνθεί η είσπραξη δημόσιων εσό-δων σε μια συγκυρία όπου το κράτος ανα-ζητά απελπισμένα χρήματα. Άλλες κυβερ-νήσεις χρησιμοποίησαν την ανάλογη λίστα για να επιβάλουν αθόρυβα τη φορολογική νομιμότητα, και να εισπράξουν δισεκατομ-μύρια ευρώ. Στην Ελλάδα δύο τουλάχιστον υπουργοί Οικονομικών, αρμόδιοι για την εί-σπραξη των δημόσιων εσόδων, απέφυγαν ακόμη και να διασταυρώσουν τα στοιχεία για να προχωρήσουν σε φορολογικούς ελέγχους. Επιπλέον, από την αρχική λίστα έχουν διαγραφεί τα ονόματα τριών συγγε-νών του πρώτου από τους δύο υπουργούς.

Οι «παγίδες» που πρέπει να προσέξουμεΌλα αυτά προσβάλλουν βάναυσα το δημόσιο

αίσθημα και αποτελούν σίγουρα σκάνδαλο που ζητά την τιμωρία του. Ο προσανατολισμός όμως του δημό-σιου διαλόγου, και οι διαδικασίες που εξελίσσονται στη Βουλή, κρύβουν μια σειρά σοβαρούς κινδύνους:

• Τον κίνδυνο να ξεχάσουμε ότι πρόκειται μόνο για την κορυφή του παγόβουνου, και ότι το πραγματικό σκάνδαλο είναι η διαχρονική και συστηματική προ-στασία του πολιτικού συστήματος προς τη φοροδι-αφυγή και τις γκρίζες περιουσίες.

• Τον κίνδυνο να εξελιχθεί ο Γ. Παπακωνσταντίνου σε δεύτερο Άκη Τσοχατζόπουλο: ο τελευταίος πήγε φυλακή μόνος από όλους τους διεφθαρμένους πο-

λιτικούς της εποχής του, λειτουργώντας τελικά ως Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους υπόλοιπους που διατηρούν την κοινωνική τους θέση και τις άνομες περιουσίες τους, εκπέμποντας μήνυμα ότι στην Ελ-λάδα η διαφθορά σχεδόν πάντα «δικαιώνεται».

• Τον κίνδυνο να κριθεί από το Ανώτατο Ειδικό Δι-καστήριο ότι οι ποινικές ευθύνες έχουν ήδη παρα-γραφεί, με βάση το άρθρο 86.3γ του Συντάγματος. Σημαντική «λεπτομέρεια» είναι ότι τη συγκεκρι-μένη ασφυκτική παραγραφή (που αποτελεί πραγ-ματικό πλυντήριο ανομημάτων) έχει διαμορφώσει αυτοπροσώπως, ως τότε εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, ο σημερινός πρόεδρός του κ. Βενιζέλος.

• Τον κίνδυνο να συνδέσουμε τον κ. Παπακωνσταντί-νου μόνο με τη Λίστα Λαγκάρντ (και με τα ξαδέλφια του) και να μην ερευνηθούν ποτέ όσα διέπραξε σε βάρος του περιβάλλοντος ως υπουργός ΠΕΚΑ.

• Τον κίνδυνο να πέσουμε στην παγίδα επικίνδυνων μύθων, όπως ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή είναι υπό-θεση μόνο κάποιων προνομιούχων (παρόλο που πολλά μεγάλα ποσά στη λίστα Λαγκάρντ είναι σε λογαριασμούς σχετικά ανώνυμων επιστημόνων και ελεύθερων επαγγελματιών της μεσαίας τάξης), ότι οι καταθέσεις στο εξωτερικό είναι εκ προοιμίου έγκλημα (στη λίστα υπάρχουν και πλήθος καταθέ-σεις μικρού ύψους, που φαίνεται να εξυπηρετούσαν επαγγελματικές υποχρεώσεις) ή ότι η χρεωκοπία της χώρας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά.

Οι «πράσινες λίστες Λανγκάρντ» και οι γνω-στοί υπόλογοι

Η πραγματικότητα είναι ότι η λίστα Λαγκάρντ

ΔΕΝ αποτελεί καθόλου μεμονωμένη περίπτωση. Ήδη από τις 6 Μαΐου 2010, πριν καν η συγκεκριμένη λίστα παραδοθεί από τις γαλλικές αρχές, οι Οικολό-γοι Πράσινοι είχαμε υποδείξει δημόσια όχι μια, αλλά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΡΕΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΛΑΓΚΑΡΝΤ, για διασταυ-ρώσεις περιουσιακών στοιχείων με τα δηλωμένα εισοδήματα:

• Τα Πόθεν Έσχες των πολιτικών και των άλλων δη-μόσιων λειτουργών.• Τις τραπεζικές κινήσεις μεταφοράς καταθέσεων στο

εξωτερικό.• Τις παρανομίες των κατασκευαστών κτιρίων σε θέ-

ματα ημιϋπαίθριων.

Διαπιστώνοντας ότι τίποτα από αυτά δεν προχω-ρούσε, συναντήσαμε στις 23 Μαρτίου 2011 τον ίδιο τον Γ. Παπακωνσταντίνου ως υπουργό Οικονομικών και του τα επιδώσαμε γραπτά.

Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο του 2011, υπουρ-γός Οικονομικών γίνεται ο Ευ. Βενιζέλος που ετοιμά-ζει αμέσως (τι άλλο;) φορολογική αμνηστία μέσω περαίωσης. Οι Οικολόγοι Πράσινοι φέρνουν το θέμα και στο ευρωκοινοβούλιο με ερώτηση του Μ. Τρεμό-πουλου, καταθέτοντας συντριπτικά στοιχεία διεθνών οργανισμών αλλά και ελληνικών τραπεζών για την έκταση της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα. Καταθέτουν επίσης στο ευρωκοινοβούλιο τις προτάσεις τους, που το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών αρνιόταν να προχωρήσει. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2012 οι προ-τάσεις αυτές θα διαβιβαστούν στην Task Force μέσω της ομάδας των Πράσινων ευρωβουλευτών, και τότε μόνο θα αρχίσουν να κινούνται αργά-αργά κάποιες διαδικασίες ελέγχου και στην Ελλάδα.

Οι πρωτοβουλίες των Οικολόγων Πράσινων

για το θέμα κορυφώθηκαν στις αρχές Φεβρουαρίου του 2012 με την παρουσίαση των προτάσεών τους για πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση www.goo.gl/zmw0J, όπου πρότειναν συνολική φορολογία περιουσιών στα επίπεδα της Γαλλίας, με αφορολό-γητο ποσό τα δηλωμένα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας, ώστε να πληγούν επιλεκτικά οι περιουσίες που προέρχονταν από διαφθορά και φοροδιαφυγή. Η πρωτοβουλία συνοδευόταν από αίτημα για συνά-ντηση (και) προς τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο, η απάντηση του οποίου ακόμη εκκρεμεί…

Διαφέρει ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς από τον κατηγορούμενο κ. Παπακωνσταντίνου;

Το ελληνικό πάντως πολιτικό σύστημα θα μεί-νει μέχρι τέλους αμετανόητο. Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, παρουσιάζοντας από το Ζάππειο το οικονομικό του πρόγραμμα στις 22 Απριλίου 2012, υποσχέθηκε ρητά ως «έκτακτο μέτρο για έκτακτες συνθήκες», να δοθεί δυνατότητα σε όσους έχουν καταθέσεις στο εξωτερι-κό να τις φέρουν πίσω στην Ελλάδα χωρίς να τους τεθούν ερωτήματα για την προέλευση και τη νομιμό-τητα των κεφαλαίων.

Ο σημερινός πρωθυπουργός δεσμευόταν λοιπόν δημόσια να αμνηστεύσει και να απαλλάξει από κάθε έλεγχο ΟΛΕΣ τις παρανομίες που θα έφερνε στο φως η λίστα Λαγκάρντ και κάθε άλλο ανάλογο πληροφο-ριακό υλικό. Για τους λόγους που ένας τόσο φερέγ-γυος πολιτικός κατέληξε να αθετήσει την υπόσχεσή του, ρωτήστε καλύτερα την τρόικα…

*ο Γ. Παρασκευόπουλος είναι μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας Αττικής των ΟΠΠρωτοδημοσιεύτηκε στο eklogika.gr

ΜΙΑ, ΔΥΟ, ΤΡΕΙΣ…

ΠΟΛΛΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΛΑΓΚΑΡΝΤΤΙ βΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΤω ΑΠΟ ΤηΝ ΚΟΡΥΦη ΤΟΥ ΠΑΓΟβΟΥΝΟΥ, ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤωΝ ΟΙΚΟΛΟΓωΝ ΠΡΑΣΙΝωΝΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΡωΤΟβΟΥΛΙΕΣ

02

του Γιάννη Παρασκευόπουλου*

οικονομία επι-χειρών

Κ. Α. Ε.Γ.Λ.Σ. ΕΣΟΔΑ Κ. Α. Ε.Γ.Λ.Σ. ΔΑΠΑΝΕΣ Κ.Α ΕΓΛΣ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ Κ.Α ΕΓΛΣ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ ΠΟΣΟ ΠΟΣΟ 74 ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ 1.340.905,87 60 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ 343.798,11 74.04.01 ΤΑΚΤΙΚΗ 878.677,05 60.00 ΑΜΟΙΒΕΣ ΚΑΙ ΕξΟΔΑ ΠΡΟΣωΠΙΚΟΥ 303.261,81 74.04.02 ΕΠΙΜΟΡΦωΤΙΚΗ 86.144,81 60.02.04 ΔΑΠΑΝΕΣ ΕΠΙΜΟΡΦωΤΙΚωΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤωΝ 40.536,30 74.04.03 ΕΚΛΟΓΙΚΗ 376.084,01 62 ΠΑΡΟΧΕΣ ΤΡΙΤωΝ 115.328,50 75 ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΕΚΜ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ 0,00 0,00 62.00 ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ 7.622,18 62.02 ΥΔΡΕΥΣΗ 241,00 62.03 ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝωΝΙΕΣ 20.855,33 77 ΕΙΣΦ:ΜΕΛωΝ-ΒΟΥΛΕΥΤωΝ- ΦΙΛωΝ 56.073,79 62.04 ΕΝΟΙΚΙΑ 86.609,99 64 ΔΙΑΦΟΡΑ ΕξΟΔΑ 282.087,52 64.01 ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧωΝ 71.327,84 77.10.03 ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΕΥΡωΒΟΥΛΕΥΤωΝ 37.051,49 ΔΑΠ ΠΡΟΒ ΘΕΣΕωΝ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤωΝ 77.10.05 ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΜΕΛωΝ-ΦΙΛωΝ 19.022,30 64.02 ΕξΟΔΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ 64.02.05 ΕΚΔΗΛωΣΕΙΣ-ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 97.055,03 64.02.07 ΕξΟΔΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΘΕΣΕωΝ (ΕΝΤΥΠΑ) 17.357,11 ΣΥΝΟΛΟ ΕΙΣΠΡΑΧΘΕΝΤωΝ ΕΣΟΔωΝ 1.396.979,66 64.98.00 Διάφορα Γενικά Εξοδα 96.347,54 69.90 Ενισχύσεις 123.888,64 123.888,64 ΣΥΝΟΛΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚωΝ ΔΑΠΑΝωΝ 865.102,77 67 ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ 6/5 ΚΑΙ 17/6 826.444,95 67.00.01 Χρήση αιθουσών και λοιπών χώρων 62.003,52 67.00.02 Εξοπλισμός εκλογικών κέντρων 4.429,70 67.00.03 Εντυπο υλικό (έκδοση και αποστολή) 276.366,61 67.00.04 Καταχώρηση μηνυμάτων από τον Τύπο 34.726,93 67.00.05 Υπηρεσίες από επιχ Διαφημίσεων και Δημοσίων σχέσεων 235.947,65 67.00.07 Λοιπές δαπάνες 212.970,54 Διαφορά εσόδων- δαπανών 294.568,06 ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔωΝ 1.691.547,72 ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝωΝ 1.691.547,72 17/02/2013 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Ο ΤΑΜΙΑΣ Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ξΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤωΝΗΣ ΣΠΑΣΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΣΟΔωΝ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝωΝ ΤωΝ ΟΙΚΟΛΟΓωΝ-ΠΡΑΣΙΝωΝ ΕΤΟΥΣ 2012 (άρθρο 18 του Ν 3023/2002 όπως ισχύει)Δημοσιεύουμε και στην εφημερίδα Πράσινη Πολιτική τον Ισολογισμό των Οικολόγων Πράσινων για το 2012 όπως παρουσιάστηκε σε δύο ημερήσιες εφημερίδες Αθηνών και κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων σύμφωνα με το υπόδειγμα του άρθρου 18, Ν. 3023/2002. / Αντώνης Ξενικός

Page 3: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013

Η οικονομία στο κόκκινο,η ανεργία στα ύψηκαι η κοινωνία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

03

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Αθήνα: Πλ. Ελευθερίας 14, 105 53, τ. 210 33 06 301, f. 210 38 34 390Θεσ/νίκη: Πλάτωνος 1 & Εγνατία - 54631, τ. 2310 26 97 80, f. 2310 42 11 96www.ecogreens.gr | [email protected]

“ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΙδιοκτησία: ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΣ, Αστική μη κερδοσκοπική εταιρείαΚολοκοτρώνη 31, 105 62, Αθήνα, τ. 210 32 13 442, f. 210 32 41 825

Διαχειριστική Επιτροπή ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΥΌλγα Κήκου, ΠρόεδροςΤηλέμαχος Σπασίδης, ΕκδότηςΓιάννης Χαραλαμπάκης, ΤαμίαςΓιώργος Πασχαλίδης, ΜέλοςΑντώνης Πετρόπουλος, Γραμματέας

Συντακτική Επιτροπή ΕφημερίδαςΑντώνης ξενικός (Διευθυντής)Κώστας Γεωργιάδης (Σύμβουλος Έκδοσης - Υπεύθυνος Σύνταξης)Νατάσσα Τσιρώνη (Συντονισμός Ύλης)Τηλέμαχος Σπασίδης (από ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟ)Γιάννης Χαραλαμπάκης (από ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟ)Κώστας Καλογράνης (από το ΠΣ)Γιώργος Κανέλλης (από το ΠΣ)Γιώργος Πασχαλίδης (από το ΠΣ)Λουκέρης Κώστας (μέλος)Μιχελής Μιχάλης (μέλος)Τσιρώνης Γιάννης (μέλος)

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Sereal DesignersΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: UDF ΕΠΕ

οικονομία επι-χειρών

Π αράλληλα συνεχίζονται οι αποκλίσεις τόσο μεταξύ των δυο φύλλων (η ανεργία στις γυναίκες είναι κατά 6,5 ποσο-στιαίες μονάδες υψηλότερη

αυτής των ανδρών), όσο και μεταξύ των ηλικιών. Περίπου 45% όσων έχουν ηλικία κάτω των 35 ετών είναι άνεργοι, ενώ στους μικρότερους των 25, το ποσοστό τους άγγιξε το 55%. Σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη αύξηση των μακροχρόνια ανέργων, οι πολιτικές γύρω από την απασχόληση στη χώρα δεί-χνουν πόσο ανύπαρκτες ήσαν και σε ποιό αδιέξοδο οδήγησαν.

Με την εξαίρεση κάποιων τουριστικών περι-οχών, που όμως από την περιοδικότητα της απα-σχόλησης πλήττονται τους χειμερινούς μήνες (όσο κι αν ο παράγοντας αυτός συνυπολογίζεται με τη στατιστική εποχική προσαρμογή που καθιερώθηκε από την ΕΛ.ΣΤΑΤ πρόσφατα), η ανεργία παρουσιάζει χωρικά σχετικά μικρές διακυμάνσεις. Συνεχίζεται έτσι η μειονεκτική θέση των ημιορεινών - ορεινών περιοχών έναντι των παράκτιων και στον τομέα της απασχόλησης. Και παρά το γεγονός ότι η πυκνότητα του πληθυσμού σ' αυτές είναι εντυπωσιακά μικρό-τερη και η γήρανση του πληθυσμού τους ακόμα εντονότερη (η όπως λέγεται «εγκαταλειμμένη Ελ-λάδα»).

Η επίσημη ανεργία σχεδόν υπερδιπλασιάστηκε τα δυο τελευταία χρόνια, την εποχή δηλαδή εφαρ-μογής πολιτικών του μνημονίου, περίοδο στην οποία χάθηκαν κοντά 600.000 θέσεις ανεργίας. Για να μη λέμε όμως τη μισή αλήθεια, η αυξητική τάση της ανεργίας υπάρχει τουλάχιστον από το 2007, με μια πρόσκαιρη αναστροφή της φοράς της κατά το πρώτο εξάμηνο του 2008. Οι εκάστοτε αρμόδιοι στο προαναφερόμενο διάστημα ήταν (κρίνοντας πλέον εκ του αποτελέσματος) επιεικώς κοντόφθαλμοι.

Αντίθετα ο θεωρούμενος μη ενεργός οικο-νομικά πληθυσμός, που είναι σε διαχρονική βάση υψηλότερος ποσοστιαία από τον μέσο ευρωπαϊκό, σημείωσε σχετικά μικρή αύξηση την τελευταία δι-ετία και παρέμεινε λίγο πολύ σταθερός σε επίπεδο πενταετίας. Το φαινόμενο αυτό ερμηνευόταν κατά το παρελθόν από τη μικρή συμμετοχή των γυναι-κών στην αγορά εργασίας. Η μειονεκτική κοινωνικά θέση τους, αλλά και η ανυπαρξία υποστηρικτικών κοινωνικών δομών (φύλαξη παιδιών, εξυπηρέτηση υπερήλικων), απέτρεπαν ουσιαστικά τη γυναίκα να ενταχθεί ολοκληρωτικά στη μετρούμενη παραγω-γική διαδικασία.

Παρ' ότι δεν εξαλείφθηκαν οι λόγοι αυτοί και παρά τις σημαντικές αντικειμενικές δυσκολίες, οι γυναίκες τις τελευταίες τρεις δεκαετίες δραστηρι-οποιούνται όλο και περισσότερο επαγγελματικά. Έτσι η απόκλιση στη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, σε σύγκριση με την άλλη Ευρώπη, μειώ-νεται πλέον σταδιακά. Οι αιτίες άρα του αυξημένου ποσοστού του μη οικονομικά ενεργού πληθυσμού, χρειάζεται να αναζητηθούν αλλού.

Πιο ευεξήγητες είναι ότι υπάρχουν μη δηλωθεί-σες (και μη καταγραφείσες) δραστηριότητες, που η σημερινή απεικόνισή τους απέχει από την πραγμα-τικότητα. Είναι αυτό που χοντρικά ονομάζεται παρα-οικονομία. Με την επιστημονική πλέον προσέγγιση, η διαφορά στη καταγραφή που πιθανότατα υπάρχει, δεν μπορεί να εξηγήσει την απόκλιση του μη οικο-νομικά ενεργού πληθυσμού στο σύνολό της.

Ο κυριότερος λόγος είναι ότι η χώρα μας δια-θέτει αναλογικά πολλούς και πάσης φύσεως εισο-δηματίες. Τα εισοδήματά τους προέρχονται είτε από τη λάθος κατεύθυνση του επενδυτικού κλίματος (επενδύσεις και προσοδοφόρα εκμετάλλευση γης, επίσημα ή ανεπίσημα κερδοσκοπικά παίγνια, κοι-νώς οι ραντιέρηδες κλπ), είτε από την υποφορολό-

του Θανάση Παπακωνσταντίνου*

Τα στοιχεία που παρέθεσε η στατιστική υπηρεσία για την ανεργία τον Μάιο δείχνουν σ' ένα σημαντικό βαθμό τις διαστάσεις της προβλη-ματικής οικονομίας στη χώρα μας. Η αύξηση της επίσημης ανεργίας τον Μάιο στο 23,1% (κατά μισή επιπλέον μονάδα σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα και κατά 6,3 ένα χρόνο πριν), πιστοποιεί τη συνέχιση της ανοδικής της τάσης. Μια τάση που, με την ακολουθού-μενη πολιτική, προβλέπεται να την εκτοξεύσει στο τέλος του 2012 στο 26,5%.

γηση αυτών των δραστηριοτήτων. Δραστηριότητες που εκτός των άλλων είναι και εστίες πληθώρας άλλων συναλλαγών, οικονομικά μη ορθόδοξων.

Τα επί μέρους στοιχεία (η μικρή απασχόληση σε νέους και γυναίκες, αλλά και στους κατοίκους των ορεινών - ημιορεινών περιοχών και η σταθε-ροποίηση της αυξητικής τάσης τους) είναι περισ-σότερα ανησυχητικά από την ήδη τεράστια ανεργία στη χώρα μας. Για να ξεφύγουμε από τη σαρκοφάγα κοινωνικά πλέον σκόπελο, χρειάζεται βούληση και άλλες πολιτικές, ώστε να αξιοποιηθούν τα συγκριτι-κά ανά περιοχή πλεονεκτήματα και νέα επενδυτική αντίληψη για το τι πραγματικά χρειαζόμαστε προ-κειμένου να βγούμε από το αδιέξοδο. Δυστυχώς και αυτή η κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο σχεδόν της αντιπολίτευσης αναπολούν το χθες και δεν έχουν να προτείνουν την παραμικρή διέξοδο για το σήμε-ρα και το αύριο. Πιστοποιώντας δηλαδή την κρίση του πολιτικού συστήματος.

Είναι γεγονός ότι σε μια βαθιά κρίση, δεν υπάρ-χουν εύκολες ή μαγικές λύσεις για το ακανθώδες ζήτημα της απασχόλησης. Υπάρχουν όμως πολιτικές οδηγοί όπως φανερώνεται από την κατάσταση άλ-λων χωρών. Η Ελλάδα είναι ουραγός σε μια σειρά το-μείς. Οι Οικολόγοι Πράσινοι επαναλαμβάνουν -κου-ραστικά ίσως- την απαρίθμηση κάποιων από αυτούς.

Στον ενεργειακό τομέα παραμένουμε τελευ-ταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο στην εξοικονό-μηση, όσο και στη διείσδυση ανανεώσιμων πόρων στην παραγωγή και κατανάλωση. Στη διαχείριση των απορριμμάτων, η κατάσταση είναι ακόμα πε-ρισσότερο απελπιστική. Η διαλογή και ανάκτηση των πρώτων υλών παραμένει σε εμβρυακό επίπε-δο, οι χώροι για αποθήκευση των «σκουπιδιών» εί-ναι κορεσμένοι και κανείς δεν δείχνει διατεθειμένος να τα δεχθεί στην «αυλή» του. Στις μεταφορές, η αυτοκίνηση έχει το πάνω χέρι, οι μαζικές συγκοι-νωνίες και οι εναλλακτικοί τρόποι μετακίνησης κα-λύπτουν ελάχιστο μερίδιο του μεταφορικού έργου, υπολειπόμενο κατά 65% τουλάχιστον του αντίστοι-χου ευρωπαϊκού.

Σ' αυτούς μόνο τους τομείς, αν δούμε τι συμβαί-νει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, αντιστοιχούν 200.000 επιπλέον θέσεις εργασίας, αναλογικά με τον πληθυσμό και το αντίστοιχο παραγόμενο απο-τέλεσμα που έχει ήδη επιτευχθεί εκεί. Σ' αυτούς χρειάζεται να προστεθεί η παράμετρος της κοινωνι-κής οικονομίας, που στις Σκανδιναβικές χώρες έχει διψήφια ποσοστιαία υπόσταση στο ΑΕΠ τους, ενώ εδώ καταλαμβάνει κάτι ψιλά... δεκαδικά, που συν τοις άλλοις είναι το καταλληλότερο εργαλείο για να αναζωογονηθεί η «εγκαταλειμμένη Ελλάδα». Και φυσικά οι κοινωνικές δομές, υποστηρικτικές και της αύξησης της παραγωγικότητας...

Τα προαναφερόμενα παραδείγματα είναι απλώς ενδεικτικά, γιατί ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Αν δεν καταπολεμηθούν οι στρεβλώσεις που δημιούρ-γησαν και επιτείνουν το αδιέξοδο, η μαύρη τρύπα (και) της ανεργίας, θα φάει τα σωθικά της κοινωνίας και των προοπτικών της χώρας.

*Ο Θ. Παπακωνσταντίνου είναι εκπρόσωπος τύπου των ΟΠΠρωτοδημοσιεύτηκε στο onlynews.gr

Οι μάσκες έπεσαν![ Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο ]

Η Δημοτική Κίνηση Λάρισας Πράσινη Πόλη καλεί τους πολίτες της Λάρισας, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους τοποθε-τήσεις, σε ανοιχτή συνέλευση διαμαρτυρίας για τις ζωές που χάθηκαν από την ολιγωρία των αρχών, που μετράνε τους αριθμούς και όχι τους ανθρώπους, και διατράνωσης της αλληλεγγύης μας στις οικογένειες των νεκρών, αλλά και όλων των νέων που σπουδάζουν, κάτω από αντίξοες συνθήκες, στην πόλη μας.

Εμείς, τα μέλη της Πράσινης Πόλης, ευελπιστούμε η συνέλευση αυτή να μετε-ξελιχθεί σε πραγματικό δίχτυ αλληλεγγύης, καταγράφοντας τις δυσκολίες των νέων που φιλοξενούνται στην πόλη μας για τις σπου-δές τους και αυτοοργανώνοντας δομές υπο-στήριξής τους. Ας τιμήσουμε τους νεκρούς φοιτητές με μια υπόσχεση: ποτέ ξανά!

Page 4: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013

Η ιστορία διδάσκει ότι τα σύγχρονα κινήματα φεύγουν, όπως έρχονται, δηλαδή ξαφνικά. Έτσι και το κίνημα των «πλατει-ών», κίνημα που απαίτησε μια άλλη λύση στην οικονομική κρίση, αφού κατάφερε καταστροφικό πλήγμα στο ένοχο και αποτυχημένο ΠΑΣΟΚ και σε ό,τι ιδεολογι-κά εκπροσωπούσε, εντέλει οι «πλατείες» άδειασαν.

Γ ιατί όμως; Οι συνθήκες δεν καλυτέρευ-σαν, αντίθετα, βρισκόμαστε σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση από πριν, και μάλιστα, η ίδια η υποχώρηση της

όποιας μαζικής αντίδρασης δεν προοιωνίζει παρά την εφαρμογή μεγαλύτερης πίεσης στην ελληνική κοινωνία.

Οι άνθρωποι απώλεσαν την ελπίδα, άλλοι γιατί κουράστηκαν διαπιστώνοντας ότι οι προσδοκίες τους δεν εκπληρώνονται, άλλοι γιατί περιμένουν ότι αύριο θα υπάρχει μια διαφορετική κυβέρνηση.

Όσοι απογοητεύτηκαν δεν βρίσκουν πλέον πρόταση να τους συνεγείρει, όσοι αναμένουν έφθειραν τον πιο ισχυρό μοχλό αλλαγής μιας κοινωνίας, τις παλλαϊκές κινητοποιήσεις.

Τίποτα δεν δείχνει ότι η κρίση θα απαλυνθεί, το αντίθετο μάλιστα. Οι άνθρωποι -που αντιμετωπίζο-νται σαν αριθμοί των ελλειμμάτων-, η πραγματική δημοκρατία, το φυσικό περιβάλλον, οι τοπικές κοινωνίες, θα βασανιστούν κι’ άλλο.

Οι δυσκολίες συσσωρεύονται, όπως είναι λογικό όμως συσσωρεύονται και οι αρνήσεις εναντίον αυτής της κατάστασης. Μια κοινωνική έκρηξη είναι πολύ πιθανή. Χωρίς ελπιδοφόρες προτάσεις, οι προοπτικές της είναι μάλλον θολές και αδιέξοδες.

Χαραλαμπάκης ΓιάννηςΜέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολό-γων Πρασίνων

βΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ…ΠωΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΡΑΓΕ ΤΟ ΦωΣ;

Είτε οι επενδύσεις γίνουν από το δημόσιο, όπως οραματίζεται η Αριστερά, είτε από το μεγάλο κεφά-λαιο, που οραματίζεται να προσελκύσει η Δεξιά, είτε από συνεταιριστικές επιχειρήσεις όπως οραματίζο-νται οι Οικολόγοι, ο κοινός τόπος είναι ένας:

Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει παραγω-γή αγαθών και εύλογη φορολόγηση του κέρδους που προκύπτει από την πώλησή τους, ώστε τα κρατικά έσοδα να μην στηρίζονται μονόπαντα στην υπερφορολόγηση της εργασίας.

Δυστυχώς αντί για φορολογική μεταρρύθμιση, βλέπουμε μια πρόχειρη προσπάθεια αύξησης των φορολογικών εσόδων με ευκαιριακά μπαλώματα.

Με τις νέες ρυθμίσεις:

Η φορολόγηση της εργασίας γίνεται επαχθέ-στερη. Η κατάργηση του αφορολόγητου δεν εξι-σορροπείται με την επιστροφή φόρου, που είναι περίπλοκη και δημιουργεί στρεβλώσεις. Η συλλο-γή αποδείξεων αγγίζει τα όρια του παραλογισμού: Δικαιολογούνται πολυτελείς καταναλωτικές δαπά-νες, αντί για τις ανελαστικές όπως το ενοίκιο και το πετρέλαιο, όπως θα ήταν αυτονόητο σε ένα κράτος δικαίου.

Καταργείται ένα από τα λίγα θετικά των φορο-λογικών μέτρων της κυβέρνησης ΓΑΠ, αυτό της ενι-αίας κλίμακας φορολόγησης. Όταν βγάζεις 12.000 ευρώ με τον ιδρώτα σου ως ελεύθερος επαγγελμα-τίας φορολογείσαι με 26%. Το ίδιο εισόδημα ενός καθήμενου ιδιοκτήτη ακινήτου φορολογείται με 10%, ακόμα κι αν έχει επιπλέον εισοδήματα.

Η κατάργηση των φοροαπαλλαγών, στον βαθ-μό που δεν συνδυάζεται με ισοδύναμα φορολογικά μέτρα για τους οικονομικά ασθενέστερους, αυξάνει αντί να μειώνει τις κοινωνικές αδικίες.

Η φορολόγηση της περιουσίας μένει εκκρεμής. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έχουν από τον Φεβρουά-ριο πρόταση των Οικολόγων Πράσινων για φο-ρολόγηση της περιουσίας με αφορολόγητο όριο τα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας. Χάρη στην πρόταση αυτή, η μικρή ιδιοκτησία που αποκτήθηκε από φορολογηθέντα εισοδήματα δεν θα υφίστατο χαράτσια. Σε κάθε περίπτωση η περιουσία δεν φο-ρολογείται επαρκώς ή φορολογείται σπασμωδικά και άδικα.

Οι έμμεσοι φόροι παραμένουν βαρύτατοι.

Η φορολόγηση των εταιριών ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις σε βάρος των μικρότερων.

Για πολλοστή φορά μένει φρούδα ελπίδα η φορολογική επιβάρυνση «κακών» πρακτικών που βλάπτουν την υγεία ή καταστρέφουν το περιβάλ-

λον, και η φορολογική ελάφρυνση όσων δραστη-ριοτήτων οδηγούν την οικονομία στην βιωσιμότητα. Στις περισσότερες σύγχρονες χώρες, η φορολογία είναι ένα εργαλείο για κίνητρα και αντικίνητρα. Στην Ελλάδα παραμένει ένα εργαλείο αρπαγής.

Πέρα από την διάχυτη αναλγησία, ο νόμος, από την φοροτεχνική σκοπιά, θυμίζει αυθαίρετο πανω-σήκωμα παράνομης οικοδομής. Τα περισσότερα άρθρα δεν είναι αυτοτελείς νομοθετικές ρυθμί-σεις, αλλά τροποποιήσεις, προσθήκες ή διαγρα-φές σε άρθρα ή διατάξεις προγενέστερων νόμων. Προστίθενται έτσι μερικά ακόμα παρακλάδια στον φορολογικό λαβύρινθο, που εκτρέφει την νομιμο-φανή φοροαποφυγή διαπλεκόμενων και ισχυρών. Αντίθετα, οι μικροί επαγγελματίες, που αδυνατούν να γνωρίζουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, μένουν ανοχύρωτοι απέναντι στην μαφία επίορ-κων εφοριακών: Ο αμαρτωλός Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων με τις αντικρουόμενες διατάξεις πα-ραμένει σε ισχύ, επιτρέποντας σε διεφθαρμένους ελεγκτές να απορρίπτουν ή να εγκρίνουν δαπάνες ανάλογα με την μίζα που προσδοκούν.

Με τον νέο αλλά τόσο παλιό σε νοοτροπία νόμο, η κυβέρνηση αποδεικνύει την υποκρισία της. Η απόλυτη υποταγή στις απαιτήσεις της τρόικας εί-ναι υποτίθεται προϋπόθεση για να πάρουμε τις δό-σεις. Μία από τις ελάχιστες θετικές απαιτήσεις της τρόικας, ζωτική για να αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου, είναι η φορολογική μεταρρύθμιση, η κατάρ-γηση του ΚΒΣ και η θέσπιση ενός απλού, κατανο-ητού και δίκαιου φορολογικού νόμου. Παραδόξως η κυβέρνηση όχι μόνο δεν υλοποιεί την απαίτηση αυτή, αλλά με τον νέο νόμο διεκδικεί όσκαρ κουτο-πονηριάς και στρεψοδικίας.

Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση μετατρέπει το κράτος σε αρπακτικό, σε βάρος όσων αδυνατούν να αποκρύψουν φόρους. Με αυτή την τακτική δεν δημιουργείται μία κοινωνική συμμαχία πολιτείας και νομοταγών πολιτών, ενάντια στον παράνομο πλουτισμό, την φοροκλοπή και την μαύρη οικονο-μία. Αντίθετα όλοι θέλουν να γλυτώσουν από ένα ληστρικό κράτος και κανείς δεν μέμφεται όσους καταφέρνουν τελικά να φοροδιαφύγουν.

Θα ήμουν επιεικέστερος εάν ήλπιζα ότι, έστω με άδικο και επαχθή τρόπο, ο νέος νόμος θα κα-τάφερνε να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα. Πολύ φοβάμαι ότι θα έχει μηδενικά αποτελέσματα: Όσοι μπορούν να φοροδιαφύγουν θα συνεχίσουν να το κάνουν. Από τους υπόλοιπους κάποιοι θα επιβαρυν-θούν, αλλά κάποιοι απλά θα κατεβάσουν τα ρολά. Αυτοί, μαζί με τους άνεργους υπαλλήλους τους, θα ακυρώσουν κάθε ελπίδα αύξησης των εσόδων, στηριγμένοι στο ακαταμάχητο επιχείρημα του Λου-κιανού:

«ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ»

ΝΕΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Καιρό τώρα παρακολουθούμε ένα αφόρητα κακοπαιγμένο σίριαλ με την παραποιημένη, κρυμμένη, άφα-ντη, εμφανιζόμενη εκ νέου, συγκρι-

νόμενη με προηγούμενη και πάει λέγοντας, «λίστα Λαγκάρντ».

Και δυστυχώς σε αυτό το πλαίσιο, η πομπώ-δης προχθεσινή «θυσία» ενός πρώην υπουργού δεν συμβάλει στην αποκάλυψη της δομής ενός συστήματος, το οποίο επί χρόνια φρόντιζε για την πολιτική και οικονομική μακροημέρευση του πολι-τικού προσωπικού με βάση εγχώρια και εξωτερικά οικονομικά συμφέροντα.

Και μόνο η ύπαρξη ενός εγγράφου όπως η λίστα Λαγκάρντ, στην όποια εκδοχή της, θα έπρεπε από μόνη της να αποτελεί μια μη αναστρέψιμη συνθήκη για την άρδην πολιτική εξαφάνιση του εμπλεκόμενου πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας.

Το θέμα δεν είναι πόσοι και ποιοί συμπεριλαμ-βάνονται σε αυτή την λίστα, όπως και να διαμορ-φωθεί αυτή μετά τις όποιες προσθαφαιρέσεις. Στην εγχώρια εκδοχή της αξιόπιστη δεν θα είναι. Το υπαρκτό θέμα της φοροδιαφυγής, όπως και το θέμα του «πόθεν έσχες», ενδεχομένως μπορεί να αφορά άτομα που βρίσκονται στην λίστα. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η λίστα Λαγκάρντ επικαλείται στοιχεία από μία και μόνο τράπεζα της Ελβετίας.

Το θέμα είναι ότι οι κυβερνώντες δεν έπραξαν ούτε το στοιχειώδες, την στιγμή που η χώρα σπαρασσόταν από τα ελλείμματα. Η πάταξη της φοροδιαφυγής και ο έλεγχος του πόθεν έσχες δεν καθιστά ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, απλά το εφαρμόζει. Αλλά ούτε καν αυτό δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν: το δικό τους φορολογικό σύστημα…

Δεν χρειάζεται καμιά λίστα να μας δείξει ότι

στον τόπο αυτό επί χρόνια κυριάρχησαν ως πολιτι-κή πρακτική, η διαπλοκή, η αδιαφάνεια, η ατιμω-ρησία, η λαφυραγώγηση και η εξυπηρέτηση πάσης φύσεως συμφερόντων. Μια χώρα τρόπαιο μετά την νίκη και την ήττα του αντιπάλου και τανάπαλιν. Η καθημερινότητά μας δείχνει δυστυχώς με τον πιο οδυνηρό τρόπο το πώς κυβερνήθηκε η χώρα.

Το ερώτημα που προκύπτει σήμερα, μετά τις όποιες αποκαλύψεις, είναι αν είναι σε θέση το σημερινό πολιτικό προσωπικό της χώρας να πολεμήσει αυτές τις δομές που αναπαράγουν και συντηρούν την αδιαφάνεια και την διαπλοκή -δο-μές τις οποίες, ας μην ξεχνάμε, το ίδιο δημιούργησε και συντήρησε– και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής.

Προφανώς δεν είναι δυνατόν.

Η διαχείριση της υπόθεσης της λίστας Λα-γκαρντ δείχνει ότι ακόμα και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει ως κύριο μέλημά του την διατήρηση των εύθραυστων ισορροπιών της τρικομματικής κυβέρνησης. ωσάν να μην αντιλαμ-βάνεται ότι η συνεχιζόμενη έλλειψη αξιοπιστίας και διαφάνειας στον τόπο δημιουργεί τις συνθήκες που συντηρούν ένα διεφθαρμένο σύστημα το οποίο χρειάζεται και διεφθαρμένες κυβερνήσεις.

Η κρίση που βιώνει η χώρα από την αρχή αντιμετωπίστηκε ως πρόβλημα δημοσιονομικών ελλειμμάτων και οικονομικής διαχείρισης, αν και ήταν από την αρχή φανερό ότι ήταν μια βαθιά και πολυεπίπεδη συστημική κρίση αξιών.

Σε αυτή την κρίση πρέπει να απαντήσουμε ατο-μικά και συλλογικά με την δύναμη του παραδείγ-ματός μας, αλλιώς τα χελιδόνια θα μας προσάψουν την άνοιξη που δεν φέραμε.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο tvxs

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΘΥΣΙΑΣΘη. ΑΝΕΜΟΣ ΟΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟβΛΕΠΕΤΑΙ

«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια, είναι η άνοιξη που δεν έφερες» (Οδυσ-σέας Ελύτης)

04 έργα&σία

της Ιωάννας Κοντούλη

[ Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο ]

Page 5: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013 05ανάπτυξη-παραγωγή

Η έλλειψη δασικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι η κεντρική αιτία για την υποβάθμιση των ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων και της ελλιπούς διαχείρισής τους, με συνέπειες στο περιβάλλον, στην κοινωνία, στην οικονομία και στην απασχόληση. Ακόμα και παρα-βλέποντας σοβαρούς τρόπους υποβάθμισης των δασών, όπως αυθαίρετες καταπατήσεις, εγκατάσταση μεταλλείων, ανεξέλεγκτο κυνήγι και λαθροθηρία, εγκατάλειψη βασικών δασοκομικών πρακτικών για την ενίσχυση των φυσικών λειτουργιών του δάσους, κ.ά. και επικεντρώνοντας μόνο σε δύο – πυρκαγιές και καυσοξύλευση – γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι διαβαίνουμε μια νέα περίοδο για την ελληνική δασοπονία, μια περίοδο που το αντικεί-μενό της, τα δάση, καταλήγουν χειμώνα – καλοκαίρι στην πυρά.

Κ αι παρατηρούμε μια κοινωνία, πα-ραδοσιακά συνυφασμένη με την ύπαιθρο και την κουλτούρα της συ-νύπαρξης με τη φύση προκειμένου

να επιβιώσει, να στέκεται στην καλύτερη περίπτωση αμήχανη απέναντι στη συγκυρία και στη χειρότερη συμμέτοχη στο πρόβλημα είτε δικαιολογημένα είτε αδικαιολόγητα.

Έτσι, ένας από τους πολυτιμότερους εθνι-κούς φυσικούς πόρους θυσιάζεται σε όλη πια την περίοδο του έτους εξαιτίας της εγκληματικής αμέλειας (και ίσως όχι μόνο αμέλειας) της κυβέρ-νησης να τον προστατεύσει και να αντιμετωπίσει τη δασοπροστασία όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι χρόνια επισημαίνουμε, δηλαδή ως ζήτημα εθνικής προτεραιότητας. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να αντι-μετωπιστεί η προστασία ενός εθνικού πόρου όπως απορρέει από το Σύνταγμα και την υποχρέωση της Πολιτείας να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον; Πώς αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί όταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο προτείνεται η δασοπροστα-σία ως μέσο για την αναστροφή του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής; ως τι ζήτημα μπορεί να αντιμετωπιστεί όταν οι εκτεταμένες καταστροφές από τις πυρκαγιές προκαλούν τεράστια οικονο-μική ζημιά στους κατοίκους της υπαίθρου και απαιτούν επιπλέον ενισχύσεις για αποκατάσταση, δυσχεραίνοντας τα οικονομικά της χώρας; και πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το ζήτημα μια κυβέρνηση αν ενδιαφερόταν να περιορίσει τη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, αν όχι κατανοώντας ότι μέσα από το δασικό πλούτο ανοίγονται ευ-καιρίες για δασική οικονομία και πράσινες θέσεις εργασίας, σε πλήθος επαγγελμάτων;

Κι αν όλα αυτά αφήνουν αδιάφορη μια κυβέρ-νηση που καθημερινά αποδεικνύει ότι δεν ενδιαφέ-ρεται ούτε για τις συνταγματικές επιταγές ούτε για το δημόσιο συμφέρον, πολύ δε περισσότερο για την

ανεργία και το περιβάλλον, τι να περιμένει κανείς για τη δημόσια υγεία και τις συνέπειες σε αυτή από την περιβαλλοντική υποβάθμιση;

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το φαινόμενο της αυξημένης λαθροϋλοτομίας δεν βγήκε στην επιφάνεια ούτε ως περιβαλλοντικό πρόβλημα ούτε ως κοινωνικό φαινόμενο εξαρτημένο από τη φτωχοποίηση του πληθυσμού, την αδυναμία του να αγοράσει πετρέλαιο και τον εγκλωβισμό του σε μια πρωτοφανή για τα νεότερα χρόνια εμπειρία: αυτή που κατέστησε τη θέρμανση προνόμιο των λίγων. Αναδείχθηκε μέσα από το φαινόμενο της αιθαλομί-χλης, που χτύπησε το καμπανάκι των υπουργείων επειδή το νέφος δεν μπορούσε πια να κρυφτεί. Η υποκρισία στο μεγαλείο της, λοιπόν!

Υποκρισία που αναδεικνύεται και από τα πρό-σφατα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ για τη λαθροϋλοτομία, που δεν συνοδεύονται καν από μια στοιχειώδη εκτί-μηση της κατάστασης ή μια εκτίμηση του αποτελέ-σματος σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος, και που προφανώς χρησιμεύουν στο υπουργείο κυρίως επικοινωνιακά.

Όσο για τα μέτρα περιορισμού του φαινομένου, για να εφαρμοστούν απαιτείται –μεταξύ άλλων– στελέχωση και οικονομική ενίσχυση της Δασικής Υπηρεσίας. Η πρόσφατη απόφαση για νέα δέσμευση του Πράσινου Ταμείου, από το οποίο αναλογούν στη δασοπροστασία μόλις 7,5 εκατ. ευρώ, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για τις «περιβαλλοντικές ανησυχίες» της κυβέρνησης. Και να σκεφτεί κανείς ότι σε λίγους μήνες θα πρέπει να σχεδιαστεί και η αντιπυρική περίοδος…

Η Βάσω Νάκου είναι Δασοπόνος, μέλος του Πανελ-λαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων και συν-εκπρόσωπος τύπου.

Επιβίωση των αγροτών- Ποιότητα στη Γεωργία

«ΖηΤΕΙΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚη βΟΥΛηΣη ΓΙΑ ΤηΝ

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ»

ΔάΣΗ:Χειμώνά – κάλοκάιριΣτΗν πυρά

Ζ ήτησαν, μάλι-στα, συνάντη-ση με τους αστυνομικούς διευθυντές

Θεσσαλίας και Λάρισας, όπου τους έθεσαν το ζήτημα γιατί να αποκλείεται από την αστυνομία η λωρίδα κυκλοφορίας που αφή-νουν ελεύθερη οι αγρότες, για να πάρουν την απάντηση ότι αυτό γίνεται για την ασφάλειά τους.

Η αντιπροσωπεία των Οικο-λόγων Πράσινων επισκέφθηκε, επίσης, και συνομίλησε με τους βιοκαλλιεργητές στη βιολογική αγορά της Λάρισας καθώς και με τον πρόεδρο τους κ. Φώτη Τσιαγκάλη.

Επισκέφθηκε, επίσης, στη δημαρχείο και συνομίλησε με τον πρόεδρο της Περιφερεια-κής Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας και δήμαρχο Κιλελέρ κ. Ρίζο Κομήτσα.

Πιο αναλυτικά, οι Οικολό-γοι Πράσινοι ανέφεραν ότι τα τελευταία χρόνια είναι κοινώς αποδεκτό πως ο αγροτικός τομέας έχει αφεθεί να ακολουθεί το δικό του δρόμο, χωρίς να υπάρχουν σημεία στοχευμένης πολιτικής, σαφούς οράματος και ενός οργανωμένου πλάνου. Απο-τέλεσμα της απουσίας κεντρικού σχεδιασμού είναι η σημερινή προβληματική εικόνα του αγρο-τικού τομέα που παρά του ότι θα μπορούσε να αποτελεί βασικό στοιχείο στήριξης των τοπικών οικονομιών και της εθνικής οικονομίας, δεν έχει αναδείξει

τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελληνικής γεωργίας αλλά έχει εγκλωβιστεί από το κόστος των εφοδίων, την μονοκαλλιέρ-γεια, τους περιορισμούς και τις επιπτώσεις της κατασπατάλησης και καταστροφής των φυσικών πόρων και πλήθος άλλων εξαρτήσεων.

Στην πρόσφατη συνάντηση των κυβερνητικών εταίρων παρουσιάστηκε μια σειρά μέτρων για τους αγρότες και την γεωργία η οποία στάθηκε σε μεγάλο βαθμό στην υλοποίηση των αυτονόητων όπως για παρά-δειγμα στην κάλυψη του κενού για την σύνταξη των αγροτών το οποίο η κυβέρνηση και το ΥΠΑΑΤ ήταν υποχρεωμένο να το λύσει και το οποίο ήταν μια εσωτερική αστοχία του προγράμματος.

Το ζήτημα της υποθηκευμέ-νης αγροτικής γης με το νέο ιδιο-κτησιακό καθεστώς της ΑΤΕ είναι ένα πολυεπίπεδο ζήτημα που θέτει σε κίνδυνο το μέλλον της αγροτικής δραστηριότητας. Στην παρούσα κατάσταση οι τράπεζες για να διατηρήσουν την αξία της ακίνητης περιουσίας τους δεν θέ-λουν να γίνουν άμεσες εκποιή-σεις που θα πιέσουν την αξία των αγροτεμαχίων ταυτιζόμενες έτσι προσωρινά με την διάθεση των αγροτών. Στο μέλλον η πίεση για μαζικές εκποιήσεις πιθανότατα να αυξηθεί θέτοντας σοβαρούς κινδύνους για την γεωργία.

Η μείωση του κόστους άρδευσης μέσω του βραδινού τιμολογίου ΔΕΗ είναι στην σωστή

κατεύθυνση αλλά συνοδεύεται από διάφορα τεχνικά προβλή-ματα καθώς περιορίζει την αρδευτική περίοδο, χωρίς να διευκολύνεται μεγάλο εύρος αγροτικών δραστηριοτήτων.

Η πίεση για μείωση του κό-στους του αγροτικού πετρελαίου πέφτει στο κενό εξαιτίας του υφιστάμενου συστήματος φορο-λόγησης αλλά και της απουσίας λογιστικών βιβλίων που θα επέτρεπε τον σχετικό έλεγχο. Η ουσία είναι πως αποτελεί δίκαιο αίτημα η εξίσωση του κόστους πετρελαίου με τη ναυτιλία, γιατί η γεωργία δεν αντιμετωπίζεται με τα ίδια μέτρα και σταθμά ενώ συμμετέχει ισότιμα στο Εθνικό ΑΕΠ.

Στη δεδομένη οικονομική συγκυρία είναι προκλητικό το ότι δεν διευθετούνται άμεσα οι πληρωμές αγροπεριβαλλοντι-κών προγραμμάτων, προγραμ-μάτων βιολογικής γεωργίας, την ίδια στιγμή που 7700 σχέδια βελτίωσης λιμνάζουν εξ αιτίας της τραγικής και χωρίς λόγο κα-θυστέρησης των προεγκρίσεων.

Τα προβλήματα της γεωρ-γίας στη χώρα μας είναι δομικά ενώ πολλά από αυτά δεν έχουν κόστος για την επίλυσή τους παρά χρειάζονται όραμα και μια στοχευμένη πολιτική, έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την αναγέννηση του αγροτικού τομέα.

Κώστας Κούτσικος, Συντονιστής ΠΚ Λάρισας

[ Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο ]

της Βάσως Νάκου

Page 6: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 201306 αστικό τοπίο

Οι οικολόγοι στηρίζουν σταθερά τα συλ-λογικά μέσα μεταφοράς (τραμ, μετρό, προαστιακό σιδηρόδρομο, θαλάσσια αστική συγκοινωνία) και καλούν πολι-τεία, ΟΑΣΘ και ΚΤΕΛ να σταματήσουν να εμπαίζουν τους πολίτες.

Η διακοπή δρομολογίων των ΚΤΕΛ και ο κίνδυνος να σηκώσει χειρόφρενο και ο ΟΑΣΘ, είναι μεγάλα χτυπή-ματα για τους πολίτες.

Πολιτεία, ΟΑΣΘ και ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης οφείλουν να σταματήσουν να παίζουν σε βάρος του δικαιώματος των πολιτών για ανεμπόδιστες μετακινήσεις. Οι συγκοινωνίες είναι δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Οι μεταξύ τους οικονομικές εκκρεμότητες δεν μπορούν να αφορούν τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι πληρώ-νουν ακριβά τις μονοπωλιακές υπηρεσίες τους. Επιδοτούνται από τον πολίτη και είναι και οι τρεις φορείς υπεύθυνοι απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και σε κάθε Θεσσαλονικιό ξεχωριστά για την ομαλή εκτέλεση του μεταφορικού έργου της περιοχής. Οφείλουν, λοιπόν, να βρουν άμεσα λύση, ώστε να μην περιοριστούν τα δρομολόγια, πόσο μάλλον να μην εκτελούνται καν, μέσα στη συγκυρία της κρίσης, που γονατίζει τους πολίτες.

Υπενθυμίζουμε ότι από το 1957 ο ΟΑΣΘ έχει εξασφαλίσει προνομιακή αντιμετώπιση από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή, ώστε οι μέτοχοί του να έχουν εξασφαλισμένα κέρδη από τον κρατικό προϋπολογισμό, ανεξάρτητα από τα έσοδα -συμφωνία που έχει επικυρωθεί επανειλημμένα από τη Βουλή. Κι αυτό, παρόλο που είχαν οικο-

δομήσει από κοινού την εταιρεία τους πάνω στη μεθοδευμένη καταστροφή του τραμ της Θεσσα-λονίκης, με το επιχείρημα ότι είναι «παθητικό».

Οι οικολόγοι της Θεσσαλονίκης υποστη-ρίζουν εδώ και δεκαετίες μια άλλη λογική αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού, που να περιλαμβάνει ένα πλήρες δίκτυο επιφανειακού Τραμ -συμπληρωματικό του πανάκριβου και περιορισμένου σε εμβέλεια μετρό-, προαστιακό σιδηρόδρομο, θαλάσσια αστική συγκοινωνία, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη δικτύου ποδηλατό-δρομων, πεζόδρομων κτλ.

Αντισταθήκαμε στην κατασκευή της υποθα-λάσσιας αρτηρίας, της εξωτερικής περιφερειακής και σε άλλα σχέδια ανάπτυξης της ιδιωτικής αυτοκίνησης και έχουμε στηρίξει τα συλλο-γικά μέσα μεταφοράς, σε συνδυασμό με την αποκέντρωση των λειτουργιών της πόλης. Και εκτιμούμε ότι το όραμά μας, της ανάπτυξης ενός συνδυασμού εναλλακτικών μέσων μεταφοράς, ατομικών και συλλογικών, είναι ανθρώπινο, φιλικό στο περιβάλλον και άμεσα πραγματο-ποιήσιμο, οικονομικό στην κατασκευή και τη λειτουργία.

Όμως αυτά χρειάζονται και αλλαγή των δυνάμεων που ασκούν την εξουσία, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο.

*O Μ. Τρεμόπουλος είναι περιφερειακός σύμβου-λος Κ. Μακεδονίας της αυτοδιοικητικής κίνησης «Οικολογία - Αλληλεγγύη», Συντονιστής της ΕΓ των ΟΠ και πρώην ευρωβουλευτής. Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στην "KARFITSA WEEKEND"

Πολιτεία, ΟΑΣΘ και ΚΤΕΛ είναι συνυπεύθυνοι

Μ ετά το έκτρωμα του δη-μοτικού αναψυκτηρίου που έγινε "INTERNI", "MAISON" κτλ και μετέ-τρεψε ένα μεγάλο κομ-

μάτι της παραλίας σε ιδιωτικό κήπο για λίγους...

Μετά το Bungalow White που σκανδαλωδώς έκοψε άλλη μια φέτα (φιλέτο) της παραλίας, (το οποίο όχι μόνο δεν σφραγίζεται, αλλά διευκολύ-νεται κι από το Δήμο (!), αν και υπάρχει απόφαση αναστολής της λειτουργίας του από το Διοικητικό Πρωτοδικείο)...

Μετά το Βασιλικό Θέατρο του μακαρίτη της Πολιτιστικής, που απέκοψε από τους πεζούς και ποδηλάτες της παραλίας τον Λευκό Πύργο που κά-ποτε δέσποζε μπροστά τους σε όλη την παραλιακή βόλτα προς το κέντρο από τα ανατολικά...

Μετά την μαρμάρινη προσομοίωση του τείχους του Λευκού Πύργου, που -ίσως- μπήκε, για να οριοθετήσει κάπως το βυζαντινό μας μνημείο από το επιβλητικό κουτί του Βασιλικού Θεάτρου...

Μετά το κόψιμο των δέντρων που γέρασαν, αλλά μυαλό δεν είχαν βάλει...

Έρχεται ένας ακόμα όγκος μεταξύ παραλιακής

και θάλασσας που θα έχει ύψος -σε ορισμένα σημεία έστω- 3,5 μέτρα.

Καθόλου δεν με απασχολεί η θέα προς τη θάλασσα των κατοίκων της παραλιακής. Δεν σκο-πεύω, άλλωστε, να πιω ποτέ τσάι στα μπαλκόνια τους.

Με ενοχλεί, όμως, ότι πεζοί και εποχούμενοι, με λεωφορείο, ποδήλατο ή αυτοκίνητο, πλούσιοι ή φτωχοί, εκεί, όπου παλιά, παίρνοντας τη στροφή στη νέα παραλία, νιώθαμε το θαλασσινό αέρα να μας χτυπά το μάγουλο -και καμιά φορά ξεχνού-σαμε για λίγο τις έγνοιες μας, θαμπωμένοι από την απεραντοσύνη του ουρανού ή του ήλιου που γέρνει στη θάλασσα-, τώρα θα βρισκόμαστε δίπλα σε έναν ακόμα τείχος. Ένα ακόμα τείχος που "ανε-παισθήτως μας κλείνει από τον κόσμον έξω".

ως Σαλονικιά, θα συνεχίσω να διεκδικώ να φτάνει η θαλασσινή αύρα όσο γίνεται περισσότερο στην πόλη, γιατί, στα δικά μου μάτια, η θάλασσα είναι στολίδι που όχι μόνο δεν πρέπει να το κρύ-βουμε, αλλά να το απολαμβάνουμε όλοι. Κι όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι...

Ελεάννα Ιωαννίδου, μέλος των Οικολόγων Πράσινων

Μετά το Μακεδονία Παλλάς, του οποίου ο όγκος επιβλήθηκε στο στερέωμα, ως το από-λυτο σύμβολο της ελληνικής αυθαιρεσίας και "άποψης" ότι η θάλασσα κι η θέα πρέπει να γίνουν προνόμια των V.I.P. επισκεπτών της Θεσσαλονίκης...

«Κήπος ή τείχος του απογευματινού ήλιου;»

Μια μητέρα σε συνοικία της Πάτρας το έθεσε απλά: «Δεν βγάζω τα παι-διά βόλτα επειδή δεν μου περισ-σεύουν δύο ευρώ. Κάπου πρέπει

να κάτσω. Κάτι πρέπει να τους πάρω». Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα στις σύγχρονες ελληνικές πόλεις: η έλλειψη κοινόχρηστων χώρων και η μετατροπή τους σε εμπορικές ζώνες.

Επί 20-30 χρόνια «ανάπτυξης» αυτό δεν μας πεί-ραζε. Τι κι αν δεν υπήρχαν πλατείες; Υπήρχαν καφε-τέριες και παιδότοποι. Τι κι αν οι κοινόχρηστοι χώροι είχαν καταληφθεί από μαγαζιά; Είχαμε χρήματα να ξοδέψουμε. Τι κι αν δεν υπήρχε χώρος για περίπατο; Είχαμε γυμναστήρια κ.ο.κ.

Αυτή η κατάσταση τελείωσε αναγκαστικά, λόγω οικονομικής κρίσης. Τώρα οι κοινόχρηστοι χώροι πρέπει να γίνουν ξανά αυτό που υποτίθεται ότι είναι: χώροι όπου οι πολίτες μπορούν να περνούν ώρες για περίπατο, κουβέντα, χαλάρωση, παιχνίδι, κουτσομπο-λιό, φλερτ ή οτιδήποτε άλλο χωρίς να χρειάζεται να δαπανήσουν χρήματα.

Ας συγκρίνουμε τους δικούς μας κοινόχρηστους χώρους με εκείνους ευρωπαϊκών πόλεων. Στους δι-κούς μας (πλατεία Αγ. Λαύρας, Ψηλαλώνια, Λιμάνι) μόνη επιλογή είναι να κάτσεις σε κάποιο μαγαζί, αφού τα καλύτερα μέρη έχουν καταληφθεί από αυτά Αυτό είναι εξαναγκασμός και κακώς αποκαλείται «ανά-

πτυξη», αφού οι πολίτες πληρώνουν. Αντίθετα, στους ευρωπαϊκούς υπάρχουν άπειρες επιλογές (χώροι πε-ριπάτου, πικνίκ, άφθονα παγκάκια, σκιά κ.λπ.) για αξι-οπρεπή έξοδο χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψεις τίποτα. Αυτό είναι πολιτισμός και ανάπτυξη χωρίς εισαγωγικά.

Και φτάνουμε στο περιβόητο πρόγραμμα αστι-κών αναπλάσεων: Σχεδιασμένο (όπως όλο το ΕΣΠΑ) σε εποχές «παχιών αγελάδων», είχε ως στόχο τη «μόστρα» και όχι τον πολίτη-χρήστη. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Τώρα χρειάζονται χώροι όπου οι πολίτες θα περνούν το χρόνο τους χωρίς να αναγκάζονται να ξοδέψουν. Η σκιά, το πόσιμο νερό, η πρόσβαση για καροτσάκια και Α.Μ.Ε.Α., τα άφθονα σημεία για ανά-παυση και συναντήσεις, οι ασφαλείς χώροι περιπάτου, η ευκολία και οικονομία στη συντήρηση και την κα-θαριότητα είναι πιο σημαντικά από ένα εντυπωσιακό σκηνικό που δεν χρησιμοποιεί κανείς.

Τέτοιες απλές κινήσεις έχουν τεράστιο κοινωνικό όφελος και βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών, μετρι-άζοντας τις επιπτώσεις της οικονομικής ανέχειας. Αν δεν εστιάσουν στην εξυπηρέτηση του καθημερινού πολίτη, οι αστικές αναπλάσεις θα γίνουν μία ακόμη επιδρομή δαπανηρών πλακοστρώσεων – θλιβερός επίλογος μιας εποχής που τελειώνει.

Κώστας Παπακωνσταντίνου, Περιφερειακός Σύμβου-λος, Γραμματέας Περιφερειακού Συμβουλίου

άΣτικεΣ άνάπλάΣειΣ:οι κοινοΧρΗΣτοι Χώροι ΣτουΣ πολιτεΣ

του Μιχάλη Τρεμόπουλου*

Οι κοινόχρηστοι χώροι πρέπει να σχεδιάζονται για να χρησιμοποιούνται μαζικά από τους πολίτες – όχι για «φιγούρα».

Page 7: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013

μείωσης των απορριμμάτων λόγω κρίσης και δημιουργεί σημαντικά περισσότερες θέσεις εργασίας.

5. Μιλώντας ειδικότερα για τα δυο μεγάλα πολεοδομικά συ-γκροτήματα, είναι εφικτό, όπως λεπτομερώς αναλύουμε στο βασικό μας κείμενο, προσβάσιμο στην ιστοσελίδα μας ‘’Αττική: Οικολογικές και δίκαιες λύσεις τώρα. Οκτώ σημεία για βιώσιμη διαχείριση’’, αν βασιστούμε σε

μεγάλης κλίμακας κομποστοποί-ηση οργανικών, να πετύχουμε βιώσιμη διαχείριση για 30-40 χρόνια ακόμη, και χωρίς καύση και χωρίς νέους ΧΥΤΑ.

Αυτά που διακυβεύο-νται στους προσεχείς μήνες (ποιότητα ζωής, περιβάλλον, ύψος δημοτικών τελών) είναι ιδιαίτερα σοβαρά.

Η βιώσιμη οικονομικά και οικολογικά διαχείριση των

απορριμμάτων είναι εφικτή.

Δήμοι και ενεργοί πολίτες δεν πρέπει να επιτρέψουμε λύσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα ισχυρών ομίλων συμφερόντων. Αν θέλουμε, μπορούμε!

*Μέλος του Πανελλαδικού συμβουλίου και της Θεματικής Ομάδας απορριμμάτων των Οικολόγων Πράσινων

«Στον τόπο μου, σε τούτο το ποτάμι, δεν έχω δικαίωμα να ζήσω / Παρακαλώ κάνε κάτι. Πες στο διπλανό σου το πρόβλημά μου. / Βοηθήστε, όσο μπορείτε στον αγώνα μας. / Μας διώχνουν με το ζόρι, από την πατρίδα μας».

ΔιάΧειριΣΗ άπορριμμάτών:νά μΗ Δεθουμε γιά Χρονιά ΣτιΣ επιλογεΣ ΣυγκροτΗμενών Συμφεροντών!

Ως πολίτες και φορολογούμενοι οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οικολογικές, οικονομικές και φιλικές στη δημόσια υγεία λύσεις προκύ-πτουν μόνο με την καθημερινή μας συμμετοχή στη λύση.

Λύσεις βιώσιμες, οικονομικές, δίκαιες υπάρχουν.

οι «ΣκουριεΣ» τΗΣ άιθιοπιάΣ

Απ’ εδώ ξεκινά η μετανάστευση. Από τούτο το γράμμα αρχίζει η «οδύσσεια»,

που καταλήγει στην Ελλάδα. Κι εμείς εδώ βλέπουμε αποσβο-λωμένοι τα παραλειπόμενα των απόκληρων. Καταχωνιασμένοι στα κέντρα υποδοχής, οι κατα-τρεγμένοι της Γης, αναζητούν μια ελπίδα ζωής, προβάλλοντας τη δικαιολογία του ξενιτεμού τους.

• Πριν λοιπόν η αγανάκτηση και τ’ αδιέξοδα θολώσουν των συ-ντοπιτών μας την οργή, για το χάος με τους ξένους που έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα.• Πριν οι όποιες αοριστολογίες

(για την έλλειψη ορθολογικής μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας μας) πέσουν στις πολιτι-κάντικες αδιέξοδες συζητήσεις.• Πριν αρχίζουμε να καταριό-

μαστε το «Δουβλίνο 2» και

την αναλγησία των συν-Ευρωπαίων, με τα κλειστά σύνορα.• Πριν συνάνθρωποί μας, κατα-

λήξουν στην Ελλάδα, θύματα της φασιστικής βίας.• Πριν λοιπόν βγάλουμε μια

γνώμη, για το πώς διογκώνεται η μετακίνηση πληθυσμών, σε τόπους ξένους και αφιλόξε-νους, ας γυρίσουμε το χρόνο (ένα μήνα πριν) σ’ εκείνη την Παρασκευή της 28ης Δεκεμβρί-ου του 2012.

Στον οικισμό Μπαλέσα των Σούρι (οι ντόπιοι τον ονομάζουν Μπεγιαχόλα, δηλαδή άσπρη πέτρα), εκεί στα νότια υψίπεδα των Αιθιοπικών βουνών (που τα διασχίζει ο ποταμός Όμο), δεν είχε ξημερώσει για τα καλά η μέρα.

Τα σκυλιά αλυκτούν χωρίς σταματημό.

07περιβάλλον

Η επιμονή στα γαβγίσματά τους έφερε τους ντόπιους στο πόδι. Γούρλωσαν τα μάτια τους, παρα-ξενεμένοι και φοβισμένοι, από την εικόνα που αντίκρισαν.

Ήταν περικυκλωμένοι από στρατεύματα των κυβερνητικών δυνάμεων. Τα παρατεταμένα όπλα ήταν η ένδειξη της απειλής, σε τούτο το φιλήσυχο τόπο.

Η διαταγή ήταν σαφής. Σε μια ώρα, θα πρέπει να εγκαταλείψετε, το χωριό.

Επιτρέπεται να πάρετε μόνο τα χρειαζούμενά σας. Θα μεταφερ-θείτε σε νέο τόπο. Αυτή η γη, δεν είναι πια δικιά σας. Πουλήθηκε!

Η απορία των Σούρι έγινε αγα-νάκτηση. Αρνήθηκαν να φύγουν. Επικαλέστηκαν την ιθαγενή τους σχέση με το συγκεκριμένο τόπο και την ενδημική τους μακρό-χρονη παράδοση. Θεώρησαν προσβολή να εγκαταλείψουν τους τάφους των προγόνων τους. Τα ζώα τους, το ποτάμι τους, τα χω-ράφια τους, τα βοσκοτόπια τους.

Για τον στρατό, οι δικαιολογίες ήταν περιττές, δείχνοντας ότι οι όποιες αντιρρήσεις δεν θα περά-σουν. Οι εντολές ήταν συγκεκρι-μένες. Άμεση εκκένωση, γιατί η παρουσία τους ενοχλεί. Λόγο με το λόγο, τα πνεύματα οξύνθηκαν.

Τελικά από τους 154 του χωριού, οι 147 Σούρι εκτελέστηκαν! Μόνο 7 νεαροί πρόλαβαν και την κοπάνησαν. Τα πτώματα κάηκαν ομαδικά, για να μην μείνει ίχνος τους. Η κυβέρνηση της Αιθιοπίας επέβαλε λογοκρισία. Όμως τα νέα μαθεύτηκαν για το εν λόγω στυγερό έγκλημα.

Αυτή η ιστορία είναι ενδεικτι-κή, στο τι σημαίνει ληστρική λεηλασία.

Το λάθος λοιπόν των Σούρι ήταν ότι κατοικούσαν, «άθελά τους», πάνω σε μια περιοχή πλούσια σε αποθέματα χρυσού. Γι αυτό και πλήρωσαν με τη ζωή τους το υψηλό κέρδος της επένδυσης στο ορυχείο. Αντέδρασαν λοιπόν στα συνεργεία που πήγαν να

σκάψουν. Κι έτσι εξελίχθηκε το μοιραίο περιστατικό.

Μια υπόθεση παραπλήσια με τη δικιά μας στην Χαλκιδική, που δείχνει ότι μπροστά στο κέρδος των πολυεθνικών, η υποκρισία ζυγίζει την απειλή της «τρομο-κρατίας» με διαφορετικά σταθμά.

Οι πρωταγωνιστές Σούρι είναι το κοινό όνομα τριών φυλών που κατοικούν στον ποταμό Όμο (Τσάι, Τιρμάγκα, Μπαλέσα). Έχουν κοντινή συγγένεια με τους Μούρσι (τους λεγόμενους χρωματιστούς ανθρώπους, εξ αιτίας των χρω-μάτων που στολίζουν το σώματά τους). Τα μέρη που κατοικούν είναι περιζήτητα για επενδύσεις (land grabbing) από την Ινδία, την Κίνα και τη Σαουδική Αραβία. Θα ξεριζώσουν την αυτοφυή βλάστηση και θα καλλιεργηθεί η γη, για να φτιάξουν εκτεταμένες κτηνοτροφικές μονάδες και για να καλλιεργήσουν λουλούδια. Το άφθονο νερό του ποταμού Όμο θα γίνει ένα κομμάτι των πλουτοπαραγωγικών σχεδίων. Ιταλική επιχείρηση, ενισχυόμενη

από κονδύλια της Ε.Ε. (που αφορούν τη βοήθεια στον τρίτο κόσμο), κατασκευάζει εκεί ένα τεράστιο φράγμα, για να παραχθεί ηλεκτρικό, που θα το πουλήσουν οι Αιθίοπες στη Κένυα.

Η χώρα, που είναι βουτηγμένη στα χρέη, πιστεύει ότι έτσι θα ξεπληρώσει τα δάνεια που χρω-στάει στο ΔΝΤ.

Ένα τεράστιο έργο που ολοκλη-ρώνεται σε ένα χρόνο. Η τεράστια τεχνητή λίμνη θα πετάξει από τον τόπο τους, περίπου 20 χιλιάδες ιθαγενείς.

Κι έτσι αρχίζει ο φαύλος κύκλος της μετανάστευσης, των οικολο-γικών προσφύγων, των κοινωνι-κών αδιεξόδων, που γεννιούνται στην γειτονιά μας, στην πόλη μας, στον κόσμο ολάκερο, που έχει φέρει μια ανακατωσούρα. Που δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις κι εύκολα λόγια.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog «Η καλύβα ψηλά στο βουνό»

Του Μιχάλη Μιχελή

Του Γιώργου Κανέλλη*

Π υκνώνουν τελευ-ταία οι πληροφο-ρίες όσον

αφορά σχεδιασμούς ισχυρών συμφερόντων σχετικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων στις μεγαλύτερες πληθυσμιακές ενότητες της χώρας. Ισχυροί όμιλοι, ελληνικοί και ξένοι, εμ-φανίζονται έτοιμοι να διεκδική-σουν μια πίτα της τάξης πλέον των 2 δις ευρώ, ενώ κάποιοι φέρονται να προχωρούν και σε συμπράξεις με τη ΔΕΗ, προς επίλυση του άλυτου σήμερα προβλήματος της παραγωγής καυσίμων από απορρίμματα. Προς παράκαμψη, μάλιστα, ή κατευνασμό των βέβαιων λαϊκών αντιδράσεων σε σχέση με μονάδες καύσης, εκθειάζο-νται θερμικές τεχνολογίες που παράγουν ενέργεια, χωρίς ανα-φορά στις σκοτεινές πλευρές τους (βαρύ κόστος, τεχνολογική εξάρτηση, επιβάρυνση εδάφους και αέρα).

Βρισκόμαστε μπροστά από εξελίξεις οι οποίες μπορεί να δεσμεύσουν τους Δήμους μας σε πανάκριβες και επιβαρυ-ντικές για την υγεία και το περιβάλλον λύσεις για 20-25 χρόνια.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεω-ρούμε απαραίτητο να πάμε κό-ντρα στο ρεύμα της επίπλαστης αισιοδοξίας για εξαφάνιση του

προβλήματος, να τονίσουμε ότι υπάρχουν εξίσου και περισσό-τερο μακροχρόνιας προοπτικής οικολογικές, οικονομικές, αλλά και δίκαιες λύσεις βασισμένες στην αρχή της ευθύνης του πολίτη και του πλήρους διαχω-ρισμού των απορριμμάτων. Τις λύσεις αυτές έχουμε επανει-λημμένα προτείνει και είναι προσβάσιμες στην ιστοσελίδα μας www.ecogreens.gr

Υπογραμμίζουμε όμως για μια ακόμη φορά ότι:

1. ως πολίτες και φο-ρολογούμενοι οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οικολογικές, οικονομικές και φιλικές στη δημόσια υγεία λύσεις προκύπτουν μόνο με την καθημερινή μας συμμετοχή στη λύση. Αν εμείς οι ίδιοι δεν αρνηθούμε την λογική των σύμμεικτων απορριμμάτων, διαχωρίζοντας επιμελώς και συνολικά τα απορρίμματά μας, πρώτη η υγεία μας αλλά και η τσέπη μας, ως δημοτών, θα το πληρώσει. Μπορούμε, και μας συμφέρει να στηρίξουμε συνεργατικές κοινωνικές πρωτοβουλίες για την ανακύ-κλωση συσκευασιών, χαρτιού, μεταλλικών υλικών.

2. Ακόμη, ως πολίτες, οφείλουμε να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι και κινηματικά ενεργοί, ποτέ όμως σε λογικές στενού τοπικισμού.

3. H απόρριψη της λο-γικής των σύμμεικτων και η εφαρμογή της ιεράρχησης των απορριμμάτων (επανάχρηση και μείωση πρώτα, ανακύκλωση στη συνέχεια και μετά επεξερ-γασία και τελική διάθεση) είναι ο μόνος ο βιώσιμος δρόμος και για τους δήμους, αν δεν θέλουν να υποταγούν οικονομικά στους ομίλους που υπόσχονται «εξαφάνιση» του προβλήματος. Τονίζουμε, εδώ, την κομβική σημασία που έχει η αποφυγή συμφωνιών εκ μέρους των δή-μων που δεν δίνουν κίνητρα για συνεχή αύξηση των επιπέδων ανακύκλωσης, όπως είναι η αποδοχή παροχής εγγυημένων ποσοτήτων απορριμμάτων προς επεξεργασία με βάση δεδομένα του παρελθόντος.

4. H κομποστοποίηση τόσο η οικιακή όσο και η μηχανική - σε επίπεδο Δήμων ή ευρύτερων περιοχών - είναι λύση δοκιμα-σμένη, οικονομική και καθόλου επιβαρυντική για το έδαφος, τα νερά και προπαντός τον αέρα σε αντίθεση με την έστω και έμμεση καύση. Υπογραμμίζουμε ότι η οικολογική λύση, με κύρια μέθοδο τη μεγάλης κλίμακας κομποστοποίηση των οργανι-κών και τη γενικευμένη ανακύ-κλωση όλων των λοιπών ρευ-μάτων, είναι πολύ φτηνότερη των 2 δις ευρώ, συνεπέστερη προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις εθνικές δεσμεύσεις, πολύ πιο ευέλικτη έναντι της τάσης

Page 8: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 201308

Οι κοινωνικές, περιβαλλο-ντικές και οικονομικές συ-νέπειες από τις εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική, τα κολοσσιαία ζητήματα που προκύπτουν από το χειρι-σμό της υπόθεσης από την

πολιτική εξουσία, οι κινητοποιήσεις και οι τεκμηρι-ωμένες θέσεις των κατοίκων της περιοχής, δυστυ-χώς ελάχιστα έχουν τεθεί στο κέντρο της πολιτικής συζήτησης. Έτσι είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς την ουσία της υπόθεσης και ταυτόχρονα εύκολο να καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα μα-θαίνοντας τα νέα για την πρόσφατη επίθεση στις εγκαταστάσεις της εταιρίας. Μιας επίθεσης που εί-ναι καταδικαστέα, περίεργη κι αποπροσανατολίζει τη συζήτηση, δυσφημεί τους πολύχρονους αγώνες των κατοίκων. Δεν πρέπει να επιτραπεί η αξιοποίηση αυτής της ενέργειας για ποινικοποίηση όσων έχουν αγωνιστεί δημόσια και μαζί με τους κατοίκους για την αποτροπή της επένδυσης.

Τι συμβαίνει στη Χαλκιδική; Η Ελλάδα μετα-βίβασε το 2004 σε μια εταιρία χρυσού με ευτελές αντίτιμο 11.000.000 ευρώ, μία μεταλλευτική περι-οχή 317.000 στρεμμάτων που είναι κυρίως δάσος και περιέχει τη μεγαλύτερη υδροφορία της Χαλκι-δικής. Μετά από αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων και διαφόρων αγοραπωλησιών, η χρηματιστηριακή αξία αυτής της αρχικής επένδυσης πολλαπλασιά-στηκε χωρίς η Χαλκιδική ή η Ελλάδα να ωφελη-θούν οικονομικά, και χωρίς νέα εξόρυξη. Το 2011 μετά από έναν κατ' επίφαση διάλογο εκδόθηκε από το ΥΠΕΚΑ η άδεια έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για νέα έργα εξόρυξης χρυσού στην περιοχή, με την οποία διαφωνούμε ριζικά.

Θα ρωτήσει κάποιος, την εποχή της κρίσης, δεν πρέπει να εκμεταλλευτούμε τα όποια πολύτιμα μέ-ταλλα έχει η χώρα; Όχι αν δεν ωφελείται η χώρα, όχι αν καταστρέφεται το μέλλον ενός τόπου για τις επόμενες γενιές.

Η συγκεκριμένη περιοχή είναι πυκνοκατοικη-μένη, με σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες όπως παραγωγή μελιού, ελιάς, κηπευτικών, αλιευ-μάτων, ενώ η Χαλκιδική είναι ο τρίτος τουριστικός προορισμός στην Ελλάδα. Ο αριθμός εργαζομένων στα μεταλλεία δεν θα αναπληρώσει τις θέσεις εργα-σίας που θα χαθούν από υπαρκτούς σήμερα τομείς της τοπικής οικονομίας. Πορίσματα από το Αρι-στοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Τεχνικό Επιμελητήριο Κεντρικής Μακεδονίας, τη Γεωπονική Σχολή Θεσσαλονίκης, εκτιμούν ότι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, στα φυτά, στα ζώα, και τη ζωή των κατοίκων θα είναι μη αναστρέψιμες. Μερικοί προ-σπαθούν να μας πείσουν ότι οι εξορύξεις αυτές που παράγουν ένα τόνο αποβλήτων για κάθε μισό γραμ-μάριο χρυσού θα αποφέρουν σημαντικά ποσά για τη χώρα. Όμως είναι γνωστό ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει έσοδα από μεταλλευτικά δικαιώματα. Εύ-λογα η τοπική κοινωνία πιστεύει ότι οι ζημιές από την επένδυση θα πλήξουν πολλαπλάσια τον τόπο από τα όποια αναμενόμενα οικονομικά οφέλη.

Το θέμα δεν αφορά μόνο τη Χαλκιδική καθώς παρόμοιες επενδύσεις σχεδιάζονται στη Θράκη και στο Κιλκίς.

ως κοινωνία, μπορούμε να επιλέξουμε να συν-δεθούμε με πιο καινοτόμες πολιτικές, όχι με αυτές που μας οδήγησαν στην κρίση. Αν όχι χρυσός όμως, τι; Είναι κατανοητή η αγωνία όσων κατοίκων έχουν

απογοητευτεί μη βλέποντας εναλλακτικές λύσεις απασχόλησης και αναγκάζονται να υποστηρίξουν το σχέδιο εξορύξεων αν και καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι καταστροφικό για την περιοχή τους. Οι λύσεις όμως στα προβλήματα θα προέλθουν από τη συ-νεργασία των τοπικών φορέων, πίεση στην διοίκη-ση και πρωτοβουλίες από τα κάτω που αξιοποιούν επιτυχημένα ευρωπαϊκά παραδείγματα.

Ένα επιτυχημένο παράδειγμα, μια πραγματικά βιώσιμη, εναλλακτική λύση απέναντι στην πρωτο-γενή εξόρυξη πολύτιμων μετάλλων είναι η Βελγι-κή εταιρεία Umicore. Επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση μετάλ-λων, εξάγοντας μέταλλα, όπως ο χρυσός, από το βουνό των πεταμένων τηλεοράσεων, υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων που παράγουν οι ευρω-παίοι καταναλωτές κάθε χρόνο. Απασχολεί 14.572 άτομα και το 2011 μόνο είχε τζίρο 14.5 δις Ευρώ, ποσό συγκρίσιμο με τη εκτιμώμενη αξία όλου του χρυσού της Χαλκιδικής.

Οι Πράσινοι υποστηρίζουμε ένα νέο μοντέλο βιομηχανικής πολιτικής το οποίο ελαχιστοποιεί τις εξορύξεις πρώτων υλών που δεν είναι ανανε-ώσιμες. Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει πρω-τοβουλία για αποτελεσματική χρήση των πρώτων υλών, στην οποία συμμετέχουν Επίτροποι, πράσινοι ευρωβουλευτές, εκπρόσωποι εταιριών, περιβαλ-λοντικών οργανώσεων και συνδικάτων. Λύσεις δί-καιες υπάρχουν, χρειάζεται πολιτική βούληση και υποστήριξη πρωτοβουλιών από τα κάτω.

του Νίκου Χρυσόγελουευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων/ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο

εξορυξειΣ ΧρυΣουΝα σκεφτούμε υπεύθυνα για το μέλλον

αφιέρωμα χρυσός

Η απώλεια της δημοκρατίας στη χώρα που τη γέννησε δεν μπορεί να δικαιολογηθεί στο όνο-μα καμίας οικονομικής κρίσης, δεν μπορεί να μετρηθεί στο «κόστος» καμίας «ανάπτυξης» και δεν πρέ-πει να γίνει ανεκτή από κανέναν πολίτη σε αυτή τη χώρα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής - και όχι μόνο - τάσσεται ξεκάθαρα κατά της εξόρυξης χρυσού. Σε μια εποχή που η εξεύρεση εργασίας είναι από σπάνια ως ακατόρ-θωτη, το γεγονός ότι οι κάτοικοι αρνούνται τις θέσεις εργασίας που υπόσχεται η εταιρεία αποδεικνύει το πόσο αρνητικά θα επιδράσει η επένδυση στην περιοχή, τόσο που η πρόσκαιρη απασχόληση δεν αποτελεί δέλεαρ. Από την άλλη, αν κυβέρνηση και εταιρεία είχαν σοβαρά επιχειρήματα και ατρά-νταχτα στοιχεία για τα οφέλη της περιοχής από την επένδυση, θα τα είχαν θέσει σε δημόσιο διάλογο και πιθανά να είχαν πείσει τους κα-τοίκους. Το γεγονός ότι η υπόθεση

ξεκίνησε με σκάνδαλο, συνεχίστη-κε με αυταρχισμό και επιβάλλεται με μια κλιμακούμενη βία, που στοχεύει στην τρομοκράτηση και στη φίμωση των κατοίκων, άρα και στην κάμψη των αντιστάσεών τους, αποδεικνύει το φόβο και την αδυναμία εταιρείας και κυβέρ-νησης απέναντι στο διάλογο και στις αντιπροτάσεις φορέων και κατοίκων για την ανάπτυξη της περιοχής.

Παρόλα αυτά, το κίνημα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού παραμένει φιλειρηνικό και δεν υιοθετεί πρακτικές βίας. Ακόμα και αντιμέτωπο με τον παραλογισμό και τις απόπειρες φίμωσης και τρομοκράτησης από την ΕΛΑΣ, που δείχνει να ενεργεί ως ιδιωτική εταιρεία φύλαξης της εταιρείας, ακόμα και αντιμέτωπο με την άθλια στάση της κυβέρνησης που προσπαθεί να σκιαγραφήσει εχθρούς για να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τα γεγονότα, με την αμέριστη συμπαράσταση δημάρχων και την κατάλληλη

υποστήριξη αρκετών τηλεοπτικών καναλιών, το κίνημα παραμέ-νει φιλειρηνικό και οι κάτοικοι αποφασισμένοι να προστατέψουν τη γη τους, τον τόπο τους, τη ζωή τους, την αξιοπρέπειά τους και τη δημοκρατία.

Το συλλαλητήριο της Κυρια-κής 24 Φεβρουαρίου έδειξε αυτή ακριβώς την αποφασιστικότητα και τα γεγονότα στις Σκουριές τροφοδότησαν το αίσθημα αλλη-λεγγύης περισσότερων πολιτών και συλλογικοτήτων, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έσπευσαν να διαμηνύσουν τη συμπαράστασή τους. Με άλλα λόγια, η στάση της κυβέρνησης κατάφερε αυτό που χρόνια δεν είχαν καταφέρει να πετύχουν οι ίδιοι οι κάτοικοι, δηλαδή να αναδείξουν το θέμα σε εθνικό. Γιατί τόσο η μετατροπή ενός προικισμένου τόπου σε άγονη και μολυσμένη γη όσο και η καταπάτηση των δημοκρατικών διαδικασιών ξεπερνούν τα τοπικά όρια και αποτελούν εθνική υπόθε-ση, που μας αφορά όλους.

Άρθρο του Νίκου Χρυσόγελου στην Ελευθεροτυπία

Σκουριές Χαλκιδικής: αγώνας για τη ζωή και τη δημοκρατία

*η Βάσω Νάκου είναι εκπρόσωπος τύπου των

Οικολόγων Πράσινων και μέλος του Πανελλα-

δικού Συμβουλίου

Οι Πράσινοι υποστηρίζουμε ένα νέο μοντέλο βιομηχανικής

πολιτικής το οποίο ελα-χιστοποιεί τις εξορύξεις πρώτων υλών που δεν είναι ανανεώσιμες.

[ Συνέχεια από το

πρωτοσέλιδο ]

Page 9: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013 09

Γ ιατί τότε κάποιοι επι-μένουν ότι πρέπει να αποδοκιμαστεί μία ποινικά κολάσιμη πράξη; Επειδή σε αυτή τη χώρα η πολιτι-κή εξουσία έχει φροντίσει να διαχωρίσει το νόμιμο

από το ηθικό. Η αποδοκιμασία, λοιπόν, της επίθεσης δεν έχει χαρακτηριστικά υποστήριξης της νομιμότητας, αλλά ηθικής αποστασιοποί-ησης από τα κίνητρα όσων την διέπραξαν και δικαίωσης της ίδιας της επένδυσης, η οποία είναι κατά κοινή ομολογία αμφιλεγόμενη. Η αποδοκιμασία δεν είναι απλά ο αφορισμός των δραστών, αλλά η ηθική νομιμοποίηση της επένδυσης.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης: «Τέτοιου είδους ενέργειες σε μια περίοδο που η χώρα μας αναζητεί εναγωνίως επενδύσεις για τη δημι-ουργία θέσεων εργασίας μόνο κακό μπορεί να κάνουν», αναφέρει ο κ.Μπουτάρης.

Όμως, τα μέτρα προστασίας μίας επένδυ-σης από κακοπροαίρετες επιθέσεις σε όλον τον κόσμο αποτελούν μέρος του κόστους της ίδιας της επένδυσης. Στην Νιγηρία για παράδειγμα, οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι, αλλά καμία εταιρεία δεν φεύγει.

Tι είναι αυτό, το οποίο καθιστά τις ξένες εταιρείες επιφυλακτικές; Η επικινδυνότητα ενός αντάρτικου, όπως αυτό που εκδηλώθηκε στην Χαλκιδική; Στην Τουρκία είναι καλύτερα τα πράγματα με το κουρδικό αντάρτικο να κάνει επιθέσεις ακόμη και σε τουριστικούς στόχους;

Έφυγε από την Ελλάδα η AEG επειδή το 1977 έγινε στόχος της επίθεσης του Κασίμη και του Τσουτσουβή;

Καλώς η κακώς, όπως λέει και η τρόικα, είναι η ευρέως διαδεδομένη άποψη για δια-φθορά και διαπλοκή του ελληνικού πολιτικού προσωπικού με συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, που καθιστά τις ξένες εταιρείες επιφυλακτικές.

Ποια, για παράδειγμα, σοβαρή ξένη εταιρεία θα δεχόταν να συμμετάσχει σε ένα επενδυτικό σχήμα, που θα διεκδικούσε π.χ. κάποια μεταλλεία, όταν φημολογείται, ότι ο εξαναγκασμός μιας μεγάλης κατασκευαστικής εταιρείας να τα αποκτήσει, ήταν αντάλλαγμα για να της παραχωρηθεί η δυνατότητα να κτίσει 5.000 βίλες - προσθήκη σε παρακείμενο ξενοδοχείο;

Ποιος σοβαρός ξένος όμιλος θα εξέταζε ως πρώτη παράμετρο στην πρόθεσή του να αγοράσει αυτά τα μεταλλεία, την διατήρηση των θέσεων εργασίας, που αφορούσαν κυρίως στην εκλογική πελατεία του τότε αρμόδιου υφυπουργού;

Ποια σοβαρή ξένη εταιρεία θα ενδιαφερό-

ταν να κάνει μία επένδυση π.χ. στα πάρκινγκ της Θεσσαλονίκης, μόλις διαπίστωνε ότι ο δή-μαρχος της πόλης αποπειράθηκε να μειώσει τα δημοτικά τέλη για ΕΝΑ συγκεκριμένο πάρκινγκ;

Ποιος σοβαρός ξένος επιχειρηματίας δεν θα παρατηρούσε, ότι ιδιοκτήτης αυτού του συ-γκεκριμένου πάρκινγκ είναι ο ίδιος όμιλος, που έχει επενδύσει στα μεταλλεία, την περιβαλλο-ντική αρτιότητα των οποίων υπερασπίστηκε, μετά την επίθεση, ο ίδιος δήμαρχος; Και ποιος ξένος παρατηρητής δεν θα σημείωνε την κατά κόρον προβολή του, από τα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν στον ίδιο όμιλο;

Γιατί να έλθει λοιπόν ένας ξένος όμιλος στην Ελλάδα, όταν ξέρει όλα αυτά και δεκάδες άλλα παρόμοια παραδείγματα;

Είναι προφανές ότι αν κάποιος ξένος σήμερα θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα, θα σταθμίσει το ενδεχόμενο η κοινωνική έκρηξη να τον αναγκάσει να αντιμετωπίσει επιθέσεις, όπως αυτή στις Σκουριές. Και ενδέχεται να αποθαρρυνθεί.

Είναι ακόμη πιο βέβαιο, όμως, ότι θα λάβει υπόψη του τη διαφθορά και τη διαπλοκή του ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Και αυτές μετά πάσης βεβαιότητος θα τον αποθαρρύνουν.

Όπως αποθαρρύνουν και την ελληνική κοινή γνώμη, να αποδεχτεί την ηθική της νομιμότητας δεκάδων κυβερνητικών και διοι-κητικών πράξεων, που βλέπει να εξελίσσονται καθημερινά γύρω της.

Πώς να κατανοήσει, γιατί θα πρέπει μία με-γάλη εταιρεία να επιδιώκει νομοθετική ρύθμιση δια φίλων της βουλευτών, για να αποκτήσει το δικαίωμα να χτίσει περίπου 30.000 τετραγω-νικά σε ένα οικόπεδο, στο οποίο τα δικαστήρια της έχουν απαγορεύσει να χτίσει;

Και «κατά σύμπτωση» με την αμέριστη συμπαράσταση του ιδίου δημάρχου, ο οποίος υπερασπίζεται τη νομιμότητα και την περιβαλ-λοντική αρτιότητα της επένδυσης στην Χαλκι-δική, την ίδια στιγμή που η πόλη του βρίσκεται πάνω σε μια περιβαλλοντική ωρολογιακή βόμβα, εξαιτίας της ανικανότητας της διοίκησής του να διαχειριστεί τα σκουπίδια…

Πιστεύω βαθιά ότι η βία δεν μπορεί να λύσει το δομικό πρόβλημα του διαλυμένου ελ-ληνικού κράτους και ότι μόνο η κοινωνία των πολιτών μπορεί να επιβάλλει κανόνες, που θα αποτρέψουν την χρήση της (της βίας) ως μέσου για τη διευθέτηση αντικρουόμενων συμφερό-ντων. Αλλά αυτό απαιτεί, αυτή η κοινωνία να επιβάλλει πολιτικό σύστημα με διαφάνεια και δημοκρατικούς κανόνες.

*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην ΠράξηΠρωτοδημοσιεύτηκε στο tvxs

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή: Ό,τι έγινε στις Σκουριές το βράδυ του Σαββάτου δεν θα έπρεπε να χρήζει αποδοκιμασίας. Είναι μία πράξη, η οποία προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα. Ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει, και ένα κράτος δικαίου, το οποίο σέβεται τον εαυτό του, επιλαμβάνεται και επιβάλλει το νόμο με τα μέσα που διαθέτει. Συνήθως προς κάθε κατεύθυνση.

ΣκουριεΣ: ΧρυΣεΣ ΣΗμάΔεμενεΣ τράπουλεΣ

αφιέρωμα χρυσός

Του Χρήστου Μάτη

Ε ίναι απλό και εύλογο να «κατα-δικάζεις την βία από όπου κι αν προέρχεται», είναι όμως πολύ ρηχό και πρόχειρο να κάνεις μόνο αυτό, όταν δεν μπορείς να αναλύσεις την αιτία του

φαινομένου. Οι νόμιμος και μαζικός οικολογικός ακτιβισμός, από πολίτες που θεωρούν ότι στο όνο-μα της ανάπτυξης γίνονται οικολογικά εγκλήματα (στη φωτογραφία: πώς έγινε το δάσος ορυχείο μέσα σε δύο μήνες), καθίσταται ανεπαρκής και αναποτε-λεσματικός από τον κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους που συνήθως συντάσσεται με τα επενδυ-τικά συμφέροντα άνευ «περιβαλλοντικών όρων».

Θεωρητικά και μόνο λοιπόν, η ακτιβιστική και πολιτική δράση είναι επαρκής για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Στην πραγματικό-τητα, ουδενός ιδρώνει το αυτί και τότε κάποιοι που δεν μπορούν να «συμμορφωθούν εις τας υποδεί-ξεις» ωθούνται να γίνουν οικολογικοί τρομοκράτες.

Στην περίπτωση της Χαλκιδικής ξυπνούν μνήμες της Κορσικής όταν προ εικοσαετίας οι ντόπιοι ανατί-ναζαν ξενοδοχειακές μονάδες και υπερπολυτελείς κατοικίες που ανεγείροντο πάνω σε ακτές και άλλους βιοτόπους. Μόνο που εκεί υπήρχε (και υπάρχει) και ένα κίνημα απόσχισης της Κορσικής από την μαμά Γαλλία. Κατά τον Bron Taylor μάλιστα, καθηγητή του University of Wisconsin στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας που έχει ασχοληθεί με τον όρο, οι «Οικο-

λόγοι τρομοκράτες» έχουν τρεις αρχές:Α. Τα οικοσυστήματα έχουν έμφυτη αξία που

δεν μπορεί να κριθούν με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες,

Β. Η ανθρώπινη δραστηριότητα οδηγεί τη γη σε καταστροφή,

Γ. Η πολιτική δράση είναι «πολύ λίγη» για συ-νολικές κοινωνικές αλλαγές.

Είναι όμως λύση τα όπλα;Σαφέστατα όχι. Βία είναι και τα δακρυγόνα της

ΕΛ.ΑΣ μέσα στα ΙΧ των διαδηλωτών στις Σκουριές, βία είναι και οι δεμένοι πισθάγκωνα και περιλου-σμένοι βενζίνη φρουροί του εργοταξίου. Η βία γεν-νά βία. Δεν φέρνω κουκουβάγιες στην Αθήνα, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Όπως επίσης δεν μπορώ να το κρύψω: η θέα ενός ξηλωμένου δάσους και των μολυσμένων υδά-των με ενοχλεί περισσότερο από 5 καμένες μπουλ-ντόζες που θα εξορύξουν τον «εθνικό πλούτο» για να τον στείλουν στον …Καναδά ή όπου αλλού.

Η βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη έχει τρεις άξονες: την κοινωνία, το περιβάλλον και την οικο-νομία. Αυτοί που μας κυβερνούν αγνοούν τους δύο πρώτους. Και δεν έχουν και καμία ευαισθησία να ασχοληθούν με αυτούς.

Προτιμούν να βαφτίσουν τρομοκρατία τη βία που γέννησαν.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο www.blog.gr

οικολογικοΣ εξτρεμιΣμοΣ

Του Γιώργου Καραμέρου

Η επίθεση στο εργοτάξιο των ορυχείων στις Σκουριές Χαλκιδικής είναι κάτι σπάνιο αν όχι πρωτοφανές για τα ελληνικά χρονικά, όχι τόσο για τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε ούτε για το αποτέλεσμα που προκάλεσε ή θα επιφέρει. Πρόκειται αναμφισβήτητα για την πρώτη σοβαρή ενέργεια οικολογικού εξτρεμισμού που καταγράφεται στη χώρα.

Page 10: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013

Σήμερα η εικόνα στην χώρα μας όσον αφορά την αύξηση της ανεργί-

ας είναι δραματική. Η ανεργία είναι σήμερα στο 26,8% και οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το 2014 θα ανέλθει στο 31,5%.

Οι ιδιωτικές δαπάνες υγεί-ας των πολιτών, έχουν μειωθεί στο 52,9%, σε πληρωμές που αφορούν φάρμακα και ιατρι-κές επισκέψεις κι αυτό λόγω της ισοπεδοτικής φοροεπιδρο-μής στα εισοδήματα τους που έχουν επιφέρει αδυναμία και στην προσέγγιση υπηρεσιών υγείας. Oι αποκλεισμοί στην πρόσβαση των πολιτών σε υπηρεσίες υγείας και όσον αφορά σε ανασφάλιστους, ψυχικά πάσχοντες, μετανάστες και παιδιά που έχουν ανάγκη μέγιστης στήριξης ιατρο-

κοινωνικής, οδήγησαν την Κυβέρνηση στη λήψη μέτρων που όμως συνιστούν σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στην επισιτιστική και υγειονομική κρίση που η χώρα κινδυνεύει να εισέλθει. Οι κοντόφθαλ-μες και λογιστικές πρακτικές αποκλείουν επίσης χιλιάδες συμπολίτες μας από την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη είτε επειδή λαμβά-νουν ένα πενιχρό προνοιακό εισόδημα, είτε επειδή έχουν (ένα πλασματικό) τεκμαρτό εισόδημα, είτε ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτι-κής υγείας

Όσον αφορά στα μέτρα που η κυβέρνηση θέλει να λάβει και όσον αφορά στη κυβερνητική πολιτική που ακολουθείται στο χώρο της υγείας, αφορά σε θεραπεία με

ασπιρίνες στα πλαίσια αντιμε-τώπισης των επιπτώσεων της κρίσης.

Στην Ελλάδα των 1.200.000 ανέργων και των 2.800.000 που διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας, η κάλυψη 100.000 ανασφάλι-στων και ανέργων σε ετήσια βάση και εφάπαξ και η επί 3 χρόνια συνέχιση του προγράμ-ματος (100.000 συν 56.000 μαζί με τους ψυχικά πάσχο-ντες και διαβιούντες σε δομές ψυχικής αποκατάστασης) καθώς και ο εμβολιασμός του ευάλωτου πληθυσμού δεν συνιστούν "ανακάλυψη του τροχού" αλλά υποχρέωση ενός κράτους δικαίου που θέλει να υποστηρίξει την βιωσιμότητά του και να προλάβει την υγει-ονομική κρίση όταν αυτή είναι στα πρόθυρα.

Στο χώρο κάλυψης των ασφαλισμένων τα πράγματα δεν είναι καλύτερα όταν η κατάσταση επισημαίνεται ως οριακή και απαιτεί άμεση λήψη μέτρων όπως αναφέ-ρει η Ένωση Ιατρών ΕΟΠΠΥ, καλώντας το υπουργείο Υγείας να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να μην μείνουν δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι χωρίς ιατρική φροντίδα.

Την ίδια στιγμή στα πλαίσια των συγχωνεύσεων των 50 διασυνδεόμενων νοσοκομείων καταργού-νται 10.000 κλίνες, ενώ θα έπρεπε οι αλλαγές στη νοσοκομειακή περίθαλψη να υποστηρίζονται από την συνύπαρξη ενός ολοκληρω-μένου Χάρτη Υγείας που θα φωτογράφιζε τις ανάγκες υγείας κάθε περιοχής και

τις διαθέσιμες υποδομές της χώρας, λαμβάνοντας υπ' όψη την γεωμορφολογία και τις ιδιαίτερες ανάγκες της.

Απαραίτητη στα πλαίσια της επισιτιστικής και υγειονο-μικής κρίσης που βρίσκεται προ των πυλών είναι και η υιοθέτηση μιας συνεπούς μεταναστευτικής πολιτικής, γιατί η οικονομική κρίση δεν μπορεί να είναι δικαιολο-γία ώστε να αρνηθούμε τις ανθρωπιστικές αξίες ως κοι-νωνία, που επιβάλλουν την περίθαλψη και παράνομων μεταναστών. Αναγνωρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει την δυ-νατότητα να τους φιλοξενήσει όλους μόνιμα, είναι καιρός να ζητήσει θαρραλέα την υποστήριξη της Ε.Ε. σε αυτό το θέμα που αφορά ολόκλη-ρη την Ευρώπη.

Η Πολιτεία οφείλει να θεσμοθετήσει επιτέλους την δωρεάν υγειονομική περίθαλ-ψη στους ανασφάλιστους με ρεαλιστικά κριτήρια κατώτα-του ορίου εισοδήματος και να επαναφέρει τις ανθρωπιστικές αξίες στην αξιολόγηση και σχεδιασμό του Συστήματος Υγείας που θα περιλαμβάνει με αξιοπρέπεια τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, τους άνεργους, τους μετανάστες τους ανασφάλιστους, με στόχο την κοινωνική βιω-σιμότητα και την κοινωνική αλληλεγγύη.

Μαρία Σούμπαση

Σύμβουλος Θεματικής Ομάδας Υγείας Οικολόγων ΠράσινωνΣυντονίστρια Περιφερειακής Οργάνωσης Ιονίων Νήσων Οικο-λόγων Πράσινων

Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού αποκλείονται από την απόλαυση των βασικών κοινωνικών αγαθών. Σε περίοδο οικονομι-κής κρίσης, αυτοί που πλήττονται περισσότερο είναι οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μία από τις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, απειλού-μενοι από την ανέχεια, την περιθωριοποίηση και την αδυναμία της Πολιτείας να διασφα-λίσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας.

10

Σ την Κοινωνία της Οικολογίας που οραματιζόμαστε δε θα υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων. Για αυτό το όραμα θέλουμε να

παλέψουμε με όλες τις δυνάμεις μας. Στην κα-τεύθυνση αυτή δημιουργήσαμε χωριστή Θεματική Ομάδα για τα ΑμεΑ στους Οικολόγους Πράσινους. Βασικοί στόχοι-προτεραιότητες που έχει θέσει η ομάδα είναι η δημιουργία ενημερωτικού ιστολο-γίου για τα ΑμεΑ, ο προγραμματισμός εκδηλώ-σεων πανελλαδικά, οι οποίες θα κορυφωθούν

με την κεντρική ημερίδα στις 3 Δεκεμβρίου 2013 (με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία) και πάνω απ΄ όλα η εξωστρέφεια και η συνεργασία με άτομα και φορείς των ΑμεΑ πανελλαδικά. Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και η πίεση προς την Πολιτεία για την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων που αντιμε-τωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στη χώρα μας.

Η Θεματική Ομάδα για τα Άτομα με Αναπηρία

Τα άτομα με αναπηρία έχουν φωνή στους Οικολόγους Πράσινους

Η προσπάθειά μας στηρίζεται σε δύο άξονες: Πίεση προς την Πολιτεία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των ΑμεΑ και ενημέ-

ρωση, ευαισθητοποίηση του κοινού και καταγγε-λία, όπου χρειάζεται, για τα κακώς κείμενα. Στο πλαίσιο αυτό στείλαμε επιστολές στους αρμόδι-ους Υπουργούς πιέζοντας τους να πάρουν θέση στην καθυστέρηση καταβολής επιδομάτων ανα-πηρίας, στην καθυστέρηση πρόσληψης εκπαι-δευτών ειδικευμένων στα άτομα με αναπηρία και από κοινού με τις Θεματικές Ομάδες Εργασίας και Υγείας καταγγείλαμε την υποστελέχωση και τη γραφειοκρατική αγκύλωση των Κέντρων Πιστο-ποίησης Αναπηρίας. Παράλληλα, από κοινού με τις προηγούμενες Θεματικές Ομάδες αλλά και τη Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καταγγείλαμε με Δελτία Τύπου τον ξυλοδαρμό ΑμεΑ από ελεγκτή του ΟΑΣΑ, την κατασπατάληση

κοινοτικών πόρων σε αμφιβόλου αποτελέσματος προγράμματα κατάρτισης εκπαιδευτικών, καθώς και την τραγική κατάσταση στον τομέα ψυχικής υγείας που οδήγησε στο φρικτό θάνατο ψυχικά ασθενούς.

Για το μέλλον έχουμε ξεκινήσει διαβούλευ-ση εντός της ομάδας για την υλοποίηση νέων δράσεων που αφορούν στην προσπελασιμότητα των δημόσιων και ελεύθερων χώρων από τα ΑμεΑ και στο ευαίσθητο αλλά σημαντικό θέμα της ευθανασίας. Οι δράσεις και τα κείμενά μας δημοσιεύονται επίσης στο blog: http://www.ecogreens-gr.org/amea, που δημιουργήθηκε γι΄ αυτόν ακριβώς το σκοπό!

Φώτης Μπίμπασης, Συντονιστής Θεματικής Ομάδας ΑμεΑ

ΠΙΕΣη ΣΤηΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝηΜΕΡωΣηΗ νεοσύστατη Θεματική Ομάδα των Ατόμων με Αναπηρία έκανε την εμφάνισή της εδώ και περίπου ένα μήνα, δείχνοντας εξαρχής αγωνιστική διάθεση και ενθουσιασμό. Με την αμέριστη βοήθεια ενός μαχητικού και με μεγάλη φαντασία διαδικτυακού γκρουπ, πέτυχε την άμεση πληροφόρηση και την ανταλλαγή ιδεών σε θέματα που αφορούν στα άτομα με αναπηρία, αλλά κυρίως τη μετουσίωσή τους σε δράση.

εις υγείαν

Η πολιτική της λιτότητας, ύφεσης και ανεργίας επηρεάζει με αρνητικούς δείκτες τα επίπεδα υγείας του πληθυσμού.

«ΠΟΥ ΟΔΕΥΟΜΕΝ ΣΤΟ ΧωΡΟ ΤηΣ ΥΓΕΙΑΣ;»

Page 11: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013 11

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞηΜΠΕΝΟΥΑ ΛΕΣΑ εκδότη του Green European Journal

ΚΛ: Μπενουά, πες μας για την έως τώρα εμπειρία σου σχετικά με την έκδοση του Green European Journal...ΜΛ: Το Green European Journal είναι ένα ενδι-αφέρον σχέδιο, γιατί είναι ένα δι-εθνικό πρό-τζεκτ. Με τον όρο δι-εθνικό, εννοώ ένα σχέδιο συνάντησης των Ευρωπαίων, περισσότερο με τις διαφορές τους στους αντίστοιχους εθνικούς δημόσιους χώρους, παρά ένα δίκτυο ανθρώπων που εργάζονται στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Μερικές φορές φαίνεται σαν τα μέλη του δικτύου (ανταποκριτές και μέλη του Εκδοτικού Συμβου-λίου) να βρήκαν ότι ήταν συγγενείς αλλού, σε μιαν άλλη ευρωπαϊκή χώρα, η οποία τους ήταν μέχρι τότε άγνωστη. Είναι ελπιδοφόρο να βλέ-πεις αυτούς τους ανθρώπους να ανταλλάζουν εμπειρίες, σχέδια ή απλώς να μοιράζονται τον ίδιο θυμό... Ακόμα κι αν η συνάντηση των αντα-ποκριτών είναι μόνο σε ετήσια βάση, το GEJ είναι ένας μόνιμος εικονικός τόπος, όπου μπορούν να συναντιούνται. Είναι επίσης σωστό ότι η παρούσα κρίση έχει δημιουργήσει επιπρόσθετα την αίσθη-ση του επείγοντος.

ΚΛ: Τι σκέφτεσαι σχετικά με την παρούσα κρίση, όπως εκδηλώνεται στην οικονομία και στην πολιτική ζωή της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ειδικότερα; ΜΛ: Αυτό που βρίσκω ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουμε αναπτύξει μια κοινή κατανόηση των αιτίων της κρίσης. Αυτό αντανακλάται στη διαφορά συμφε-ρόντων ανάμεσα στις χώρες και εντός των χω-ρών. Αλλά ακόμα κι ανάμεσα σε όσους λιγότερο ή περισσότερο μοιράζονται τις ίδιες αξίες, είναι δύσκολο να αναπτυχθεί κοινό πλαίσιο. Τα άρθρα που δημοσιεύουμε για πάνω από 12 μήνες με-ταφέρουν αυτή την ποικιλία προσεγγίσεων μέσα στην Πράσινη οικογένεια. Γι’ αυτό πρέπει να συ-νεχίσουμε να προωθούμε έναν κοινό διάλογο

πάνω στην κρίση και να προσπαθούμε να φτιά-ξουμε ένα πλαίσιο με διασυνδέσεις των κρίσεων, αίτιο των οποίων είναι ένα εντελώς μη βιώσιμο οικονομικό μοντέλο. Χρειάζεται να επιχειρή-σουμε να περιγράψουμε την ευρωπαϊκή κρίση ως κρίση βιωσιμότητας, η οποία είναι βαθύτερα ριζωμένη, περισσότερο από την έλλειψη κυβερ-νησιμότητας σε κάποια κράτη μέλη. Φοβάμαι ότι η κλιματική κρίση λειτουργεί ήδη ως ξυπνητήρι που κάποια στιγμή θα ‘χτυπήσει’ για όλους τους Ευρωπαίους, ισχυρότερα από την παρούσα κρίση της ευρωζώνης, ακόμα κι αν η παρούσα κρίση είναι εφιάλτης για πολλούς, οι οποίοι αντιμετω-πίζουν τη λιτότητα.

ΚΛ: Ποια η απάντησή σου στην επανεμφάνιση παλιών κλισέ και στερεοτύπων στην ευρω-παϊκή πολιτική ζωή (τεμπέληδες νότιοι, ωμοί και σκληροί βόρειοι);ΜΛ: Είναι δύσκολο να παλεύεις εναντίον στε-ρεοτύπων... Στο Βέλγιο αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα. Πολλά Φλαμανδικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) και κόμματα - και ειδικό-τερα το λαϊκιστικό και εθνικιστικό κόμμα NVA – περιγράφουν τους Βαλλόνους ως αισχροκερ-δείς επί της Φλαμανδικής αλληλεγγύης. Υπάρ-χουν χρηματοοικονομικές μεταφορές μεταξύ της Φλάνδρας και της Βαλλονίας αλλά λειτουργού-σε ανάποδα στο παρελθόν και μπορεί να αλλά-ξει μακροπρόθεσμα. Κι ακόμα κι αν ο τρόπος διακυβέρνησης της Βαλλονίας χρειάζεται βελ-τίωση, είναι άδικο να αναφέρεται κανείς στους Βαλλόνους ως ανίκανους. Οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ υποτιμούν τη ζημιά που κάνουν δίνοντας έμφαση σ’ αυτή την πλευρά. Μέσα στην αλλη-λεγγύη υπάρχει κάτι παραπάνω πέρα από το ατομικό συμφέρον που διακυβεύεται, είναι θέμα αναγνώρισης, αυτοεκτίμησης και εκτίμησης των άλλων, όπως διδαχτήκαμε από ανθρωπολόγους και κοινωνιολόγους.

ΚΛ: Ποια είναι η κατάσταση του πράσινου κι-νήματος στο Βέλγιο;ΜΛ: Η κατάσταση των Βέλγων Πράσινων είναι αρκετά καλή αν και όχι πάντα εύκολη στη δια-χείριση. Στο γαλλόφωνο Βέλγιο έχουμε 6.000 μέλη, 48 εκπροσώπους σε διάφορα κοινοβούλια, 4 υπουργούς σε περιφερειακές κυβερνήσεις (όχι στο ομοσπονδιακό επίπεδο) και 6 δημάρχους. Εί-μαστε ενεργοί σε τοπικές πλειοψηφίες σε πάνω από 50 δήμους. Στα 30 χρόνια ύπαρξής του, το Ecolo (σημείωση μεταφραστή: Ecolo το Βελγικό πράσινο κόμμα στη γαλλόφωνη Βαλλονία) έχει γίνει ένα πολύ επαγγελματικό κόμμα με αρκετή εμπειρία. Παρόλ’ αυτά οι αντίπαλοί μας εξακο-λουθούν να αντιτίθενται σε αρκετά από τα σχέδιά μας ακόμα κι αν τα πράγματα έχουν βελτιωθεί αρκετά από τη δεκαετία του 1980. Στη Φλάν-δρα το Groen! (σημείωση μεταφραστή: Groen!, «Πράσινο!», το Βελγικό πράσινο κόμμα στην φλαμανδόφωνη/ολλανδόφωνη Φλάνδρα) είναι ακόμα στην αντιπολίτευση σε περιφερειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο. Οι Φλαμανδοί Πράσινοι πήγαν πολύ καλά στις πρόσφατες τοπικές εκλο-γές. Για παράδειγμα είναι στην πλειοψηφία στη Γάνδη, μια από τις μεγαλύτερες Φλαμανδικές πόλεις. Η εξέλιξή τους στις εκλογές υπόσχεται πολλά για τις ομοσπονδιακές, περιφερειακές και ευρωπαϊκές εκλογές του χρόνου.

ΚΛ: Τι σκέφτεσαι σχετικά με την ενδυνάμωση υπερεθνικιστικών, νεοφασιστικών και νεο-ναζιστικών πολιτικών ομάδων στην ΕΕ με τη σχετική εμπειρία σου στο Βέλγιο (για παρά-δειγμα το Vlaams Belang);ΜΛ: Στη Βαλλονία και στις Βρυξέλες, ευτυχώς, οι νεοφασίστες δεν έχουν καταφέρει να θέσουν τις βάσεις μιας μόνιμης παρουσίας στον πολιτικό στίβο... Αυτό δε σημαίνει ότι οι Βαλλόνοι έχουν εμβολιαστεί κατά του λαϊκισμού και του νεοφασι-σμού. Όμως υπάρχει μια γενικότερη άρνηση στα ΜΜΕ και στην κοινωνία των πολιτών - τα συνδι-κάτα και οι κοινωνικοί φορείς είναι ακόμα πολύ ισχυροί – κατά όλων των ειδών του ρατσισμού και του ναζισμού. Στη Φλάνδρα, όλα τα κόμμα-τα σέβονται αυτό που αποκαλούμε την «κόκκινη γραμμή» με το Vlaams Belang, ένα κόμμα με κα-θαρές νεοφασιστικές, ρατσιστικές και φιλοναζι-στικές καταβολές. Αυτό σημαίνει ότι κρατιούνται εκτός οποιουδήποτε είδους πλειοψηφία. Όμως τα τελευταία χρόνια, αυτό το κόμμα επισκιάζε-ται από την άνοδο του NVA, το οποίο είναι επίσης εθνικιστικό, λαϊκιστικό και δεξιό κόμμα και χαί-ρει περισσότερου σεβασμού, αν και τελικός του στόχος είναι η ανεξαρτησία της Φλάνδρας. Εάν κερδίσει το NVA στις γενικές εκλογές το 2014, το Βελγικό πολιτικό σύστημα ίσως βρεθεί σε βαθιά κρίση. Πιστεύω με σθένος ότι το μάθημα μέχρι τώρα είναι ότι η αλληλεγγύη δεν είναι κάτι που απαιτείς ή διατάζεις αλλά κάτι που χτίζεται με σεβασμό, διάλογο και με την αναγνώριση των διαφορών μας. Μέχρι τώρα, πολλοί γαλλόφωνοι Βέλγοι απαιτούσαν αλληλεγγύη από τους «συ-μπολίτες» τους, των οποίων τη γλώσσα δεν μι-λούν και δεν καταλαβαίνουν...

ΚΛ: Ποια είναι τα βραχυπρόθεσμα και μακρο-πρόθεσμα σχέδιά σου για το Green European Journal; ΜΛ: το 2013 σχεδιάζουμε τρεις διαδικτυακές εκδόσεις του περιοδικού. Θα υπάρχουν αφιερώ-ματα ανά τεύχος στα τρόφιμα και τη γεωργία, στη βιομηχανική πολιτική και στη ρύθμιση του χρη-ματοπιστωτικού τομέα. Επιδιώκουμε να διασυν-δέσουμε τις πράσινες εμπειρίες και προσεγγίσεις σε καθένα από τα παραπάνω θέματα για τη δημι-ουργία μιας κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώ-σιμης Ευρώπης. Στη βάση αυτών των τευχών, θα διοργανώσουμε κάποιες κοινές εκδηλώσεις με εθνικά πολιτικά ιδρύματα. Είναι μια μοναδική ευ-

οικο-λογίαστον Κώστα Λουκέρη καιρία να ενισχύσουμε το διάλογο στην Ευρώπη

ανάμεσα στους Πράσινους και πέρα απ’ αυτούς. Τον Ιούνιο θα εκδώσουμε ένα έντυπο τεύχος με επιλογή των πιο σχετικών άρθρων των πρώτων πέντε τευχών. Μπορεί να ακούγεται παλιομοδίτι-κο αλλά η εμπειρία μου λέει ότι ένα βιβλίο είναι ακόμα ένα πολύ καλό μέσο για να γίνεις ορα-τός και να προωθήσεις την επικοινωνία... Αυτό το «βιβλίο» θα συμπεριλάβει κι ένα «Πράσινο Ευρωπαϊκό Λεξικό». Διαφορετικοί συγγραφείς από διάφορες χώρες θα ρωτηθούν να μας δώ-σουν τους δικούς τους ορισμούς κάποιων όρων κλειδιά όπως φεντεραλισμός, αλληλεγγύη, με-γέθυνση... Θα είναι ένας διαφορετικός τρόπος για διασύνδεση διαφορετικών πολιτικών και πολιτι-στικών ευαισθησιών.

ΚΛ: Ποιο ρόλο θα μπορούσε να παίξει το GEJ σε σχέση με τους Ευρωπαίους; Πράσινους;ΜΛ: Πρώτη μας αποστολή είναι να διασυνδέσου-με τους διάφορους εθνικούς δημόσιους χώρους με στόχο να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή δη-μόσια σφαίρα. «Πρασινίζοντας τον ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο» είναι κεντρική μας δουλειά. Επι-χειρώντας το στόχο του κτισίματος ενός ευρωπα-ϊκού δικτύου μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε τους Ευρωπαίους Πράσινους στην ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των μελών τους, για παρά-δειγμα μέσω της οργάνωσης διεθνικών συζητή-σεων, την ανταλλαγή συγκεκριμένων εμπειριών και ιδεών. Τέλος μπορούμε να προωθήσουμε την ανάπτυξη των κοινών πράσινων εννοιών και να τις συνδέσουμε με κάποιες από τις πιο σημαντι-κές και πρόσφατες συζητήσεις πολιτικό επίπεδο όπως και σ’ αυτό της διανόησης. Για παράδειγ-μα στη Βαλλονία, ο Ζαν Μαρκ Νολέ, ο πράσινος Υπουργός Βιώσιμης Ανάπτυξης, υποστηρίζει την ανάπτυξη ενός δικτύου οικονομολόγων της βι-ωσιμότητας. Την 1η Φεβρουαρίου έλαβε χώρα η πρώτη συνάντηση αυτού του δικτύου με πάνω από 300 άτομα από τον κόσμο των πανεπιστημι-ακών, των πολιτικών και αυτόν των εταιριών. Και ήταν πάνω από 300 άτομα στη λίστα αναμονής... Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εφεύρουμε και να εφαρμόσουμε ένα εντελώς διαφορετικό οικονο-μικό και κοινωνικό μοντέλο...

ΚΛ: Ποιες, κατά τη γνώμη σου, πρέπει να ́ ναι οι προτεραιότητες στην προετοιμασία για τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014;ΜΛ: Για μένα η πρώτη προτεραιότητα πρέπει να ΄ναι η ανάπτυξη ενός κοινού πράσινου ευ-ρωπαϊκού πλαισίου για την κρίση. Πρέπει να επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι αυτό που είναι υπό συζήτηση δεν είναι μόνο η αποτυχία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και κάποιες διε-φθαρμένες και ανίκανες κυβερνήσεις. Πιο βαθιά ζούμε τις επιπτώσεις ενός μη βιώσιμου μοντέ-λου βασισμένου σε κοινωνικές και οικολογικές ανισότητες. Ταυτοχρόνως μπορεί να επιδειχθεί ότι οι εναλλακτικές αυτού του μοντέλου είναι επιτυχείς, όπως στην περίπτωση της βιολογικής γεωργίας, στις περιπτώσεις των πράσινων βιο-μηχανικών επιτυχιών στη Γερμανία ή στη Δανία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑτου Benoit Lechat

Ο Μπενουά Λεσά γεννήθηκε το 1960. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ασχολήθηκε με τη δημιουργία του πράσινου κινήματος στο Βέλγιο. Από το 1973 έως το 1983 έζησε μεταξύ της Λουβέν λα Νεβ, των Βρυξελών και του Βερολίνου, όπου σπούδα-σε φιλοσοφία και επικοινωνία. Μετά εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορα Βελγικά ΜΜΕ. Το διάστημα 1989-1999 ήταν ρεπόρτερ του Βελγι-κού πρακτορείου ειδήσεων. Μεταξύ των 1999 και 2003 ήταν εκπρόσωπος της Ιζαμπέλ Ντουράν, της πρώτης πράσινης αναπληρώτριας πρωθυπουρ-γού σε θέματα κινητικότητας στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βελγίου. Το 204 συμμετείχε στη δημιουργία του Etopia, του πολιτικού ιδρύματος των Πράσινων της Βαλλονίας και των Βρυξελών. Έχει γράψει πολλά άρθρα πάνω στη Βελγική και στην Ευρωπαϊκή πολιτική, καθώς και στην πολιτική οικολογία. Το 2013 θα εκδώσει ένα βιβλίο πάνω στην ιστορία του Ecolo.

Πιστεύω με σθένος ότι το μάθημα μέχρι τώρα είναι ότι η αλληλεγγύη δεν είναι κάτι που απαιτείς ή δι-ατάζεις αλλά κάτι που χτίζεται με σεβασμό, διάλογο και με την αναγνώριση των διαφορών μας.

Page 12: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΔΕΚΕΜβρΙοΣ 2012 δικαιώματα12

Σ ε συνδυασμό, μάλιστα, με τη διάχυτη ατομική και συ-νολική οργή που επικρατεί, δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για την ανοχή στις πρακτικές που εφαρμόζουν οι

νεοναζιστές από ανθρώπους που σε άλλες συν-θήκες δεν θα τις στήριζαν. Μάλιστα, η ήδη συντη-ρητική ελληνική κοινωνία είχε ήδη προσδιορίσει τις μειονότητες που θα είναι τα πρώτα θύματα των νεοναζιστών, όπως οι μετανάστες και οι ομοφυ-λόφιλοι.

Βιώνουμε τον εκφασισμό μέρους της ελλη-νικής κοινωνίας και είναι πλέον σαφές ότι η εξέ-λιξη αυτή λειτουργεί εσκεμμένα αποπροσανατο-λιστικά από την απόδοση πραγματικών ευθυνών και τη δημιουργία όνος ολοκληρωμένου αντισυ-στημικού σχεδίου εξόδου από την πολύπλευρη κρίση. Όσο η διαφθορά συνεχίζεται, οι νεοναζί πετάνε στάχτη στα μάτια των πολιτών με δήθεν επιθέσεις στο σύστημα, στήνοντας όμως πλάτη στα κέντρα εξουσίας της χώρας. Η πολιτική νο-μιμοποίηση της Χρυσής Αυγής με την είσοδό της στη Βουλή ευνοεί σαφώς την άνθηση και εδραί-ωση του φαινομένου του φασισμού, οι πολίτες όμως και τα υπόλοιπα κόμματα οφείλουμε να σταθούμε συνειδητά και αποτελεσματικά απένα-ντι στη νέα απειλή που βάλλει τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή.

Δεν ξεχνάμε τι σημαίνει φασισμός – Ενημερώ-νουμε όλους ώστε να μην γνωρίσουμε αυτή την ντροπή του ανθρώπινου γένους ποτέ ξανά. Η ελλη-νική κοινωνία οφείλει καταρχήν να ανακαλέσει από τη μνήμη της τι σημαίνει ναζισμός και με τι ηρωισμό τον πολέμησε, αποκαθιστώντας τα κενά σε ιστορική γνώση που εκμεταλλεύεται η Χρυσή Αυγή για να αποπροσανατολίσει νεαρούς κυρίως μαθητές ακό-μα και σε σχολικούς χώρους. Οφείλει να αντισταθεί και να απαξιώσει τις παραπλανητικές πρωτοβουλί-ες αλληλεγγύης της Χρυσής Αυγής, που προσπα-θεί να γίνει συμπαθής με γάλατα και μακαρόνια, εκμεταλλευόμενη την ανθρώπινη δυστυχία και δικαιολογώντας την έλλειψη δημόσιας πρόνοιας. Η πραγματική πολιτική πράξη που γίνεται με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον έχει στόχο την διαμόρφω-ση δομών αυτοοργάνωσης και όχι τη συνεχιζόμενη εξάρτηση από δήθεν νεοναζι-ευεργέτες. Οφείλει να δει συνολικά το πρόβλημα και να μην επιτρέψει το διχασμό της κοινωνία παραβλέποντας τα πραγμα-τικά αίτια της κρίσης και κυνηγώντας εξιλαστήρια θύματα, όπως μετανάστες, αλλόθρησκους, ομοφυ-λόφιλους και όσους αρθρώνουν διαφορετικό λόγο από τους φασίστες. Οφείλει να κάμψει την κρυφή ικανοποίηση όσων αντιμετωπίζουν τη Χρυσή Αυγή σαν τιμωρό των παρανόμων και των διεφθαρμένων και σαν υπερασπιστή της δικαιοσύνης, κατακρίνο-ντας τη βία που χρησιμοποιεί και αναδεικνύοντας τη ρατσιστική ιδεολογία της, που σύντομα θα εκφρα-στεί εναντίον όλων μας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε ενάντια σε κάθε μορφής βία σαν μέσο επίλυσης κοινωνι-κών και πολιτικών προβλημάτων. Πιστεύουμε ότι χρειάζεται να απομονώσουμε τις φωνές που κηρύσσουν τη βίαιη επίλυση των διαφορών, είτε στο όνομα του εκφασισμού της κοινωνίας, είτε στο όνομα του λαού. Η αντίσταση των πολιτών πρέπει να είναι πάντοτε μαζική, ειρηνική και μη βίαιη.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι στεκόμαστε απέναντι σε κάθε ρατσιστική, φασιστική και νεοναζιστική συλλογικότητα. Υπερασπιζόμαστε τις ανθρώπι-νες αξίες και διεκδικούμε μια ειρηνική, μη βίαιη κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι στις ευκαιρίες και στα δικαιώματα, ίσοι στην ελευθε-ρία του λόγου και απαλλαγμένοι από το φόβο. Συμμετέχουμε σε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες και καλούμε όλους τους συμπολίτες μας σε αντί-σταση στην πλάνη των νεοναζί, σε προσπάθεια για την ανάκτηση αξιών της ελληνικής κοινωνίας που προτάσσανε το «εμείς» αντί για το «εγώ», σε κοινές προσπάθειες για την κοινωνική αλληλεγ-γύη και την υπεράσπιση της δημοκρατίας, και σε κοινούς αγώνες για τα συλλογικά αγαθά και το δημόσιο συμφέρον που δεν αποτελεί προνόμιο όσων έχουν το «ίδιο αίμα».

Ας μην επιτρέψουμε ο φασισμός των λίγων να γίνει η καταστροφή όλων μας.

Η παντελής απώλεια αισθήματος δικαίου μαζί με την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα έδωσε χώρο στο φασισμό. Η διεύρυν-ση της πολύπλευρης κρίσης και των συνεπειών της στην ελληνική κοινωνία, που συνολικά οδηγούν στη φτωχοποίηση του πληθυσμού και στην εξόντωση κάθε αισιόδοξης οπτικής για την αξιοπρεπή του διαβίωση, συνιστούν το κατάλληλο υπόστρωμα για την εμφάνιση νεοναζιστικών πρακτικών και φασιστικών επιθέσεων απέναντι σε εξιλαστήρια θύματα και «επικίνδυνους για το έθνος και την πατρίδα» συμπολίτες μας, όπως πικρά μας θυμίζει η ευρωπαϊκή ιστορία.

το πάνελλάΔικο Συμβουλιο τών οικολογών πράΣινών

γιά τΗ φάΣιΣτικΗ άπειλΗκάι τιΣ άντιΣτάΣειΣ ΣτΗ βιά κάι το νεονάζιΣμο

Κ ατ αρχήν όσον αφορά τα κινήματα γε-νικά, θα επαναλάβω την απαισιόδοξη διαπίστωση/ θέση που προκύπτει από

σχετικές μελέτες για το εργατικό κίνημα στο μεσοπόλεμο, ότι δηλαδή τα κοινωνικά κινήμα-τα γνωρίζουν υποχώρηση την περίοδο της κο-ρύφωσης της κρίσης και ξαναζωντανεύουν με τα πρώτα δείγματα ανάκαμψης. Νομίζω ότι τον τελευταίο χρόνο ζούμε ακριβώς αυτή τη φάση όπου μετά από μια πρώτη περίοδο δυναμικής αντίστασης ενάντια στις πολιτικές των μνημονί-ων σήμερα τα κοινωνικά κινήματα βρίσκονται σε υποχώρηση.

Όσον αφορά τα τοπικά οικολογικά κινήματα πιο συγκεκριμένα, και με βάση την παραπάνω εκτίμηση, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετι-κά. Βεβαίως και στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού οι όροι «περιβάλ-λον», «πράσινο», «ανακύκλωση», «αειφορία» κλπ. θεωρούνται πολυτέλεια και δεν φαίνεται να τους αφορούν. Όμως αυτό δεν επηρεάζει απα-ραίτητα το οικολογικό κίνημα και ιδιαίτερα τις τοπικές πρωτοβουλίες οι οποίες κακά τα ψέμα-τα δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα πολυπληθείς. Μπορεί

κάποιος να ισχυριστεί ακόμα ότι έχουν ισχυρο-ποιηθεί οι τοπικές κοινωνικές αντιστάσεις με οι-κολογικό περιεχόμενο.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι αντιστάσεις ενάντια σε κάθε τύπου επενδυτικά σχέδια λαμβάνουν ιδιαίτερη έκταση. Για παράδειγμα το κίνημα στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά μια λογική συνέπεια αυτών των καταστρο-φικών πολιτικών στις οποίες αντιτίθεται. Όσο θα αυξάνονται τέτοιου είδους πρωτοβουλίες από την πολιτεία και τους ιδιώτες είναι λογικό να αυ-ξηθούν και τα κινήματα που αφορούν την υπερά-σπιση του δημόσιου χώρου και των συλλογικών αγαθών.

‘Ένα άλλο ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό των λαϊκών συνελεύσεων των ‘αγανακτισμέ-νων’ του 2011. Η παρακμή τους και η από- μα-ζικοποιησή τους οδήγησε στο μετασχηματισμό τους σε πρωτοβουλίες εναλλακτικού τρόπου ζωής και οικονομίας. Το φεστιβάλ συνεταιριστι-κής και εναλλακτικής οικονομίας είναι ως επί το πλείστον παιδί της πλατείας Συντάγματος. Το ίδιο ισχύει και για μια σειρά πρωτοβουλίες

κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας που ουσιαστικά υιοθετούν τα βασικά στοιχεία του πράσινου κινήματος, δηλαδή την οικονομία και τις δραστηριότητες τοπικής κλίμακας, τη μείωση των χρηματικών δραστηριοτήτων και τη βιώσιμη από-ανάπτυξη. Ζούμε κατά πάσα πιθανότητα τη γέννηση μιας ελληνικής εκδοχής, σε συνθήκες κρίσης και ύφεσης, του κινήματος μετάβασης (transition movement) που γνωρίζει την ίδια στιγμή ανάπτυξη στη βόρεια Ευρώπη.

Ίσως να μην είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι στην Ελλάδα του τρίτου και τέταρτου, σύ-ντομα, μνημονίου οι μόνες δυναμικές και δημι-ουργικές κινηματικές πρωτοβουλίες προέρχο-νται από τα τοπικά κινήματα οικολογικού και εναλλακτικού περιεχομένου. Η διάχυσή τους στο σύνολο της κοινωνίας και η μεταφορά τους σε ένα εναλλακτικό σχέδιο στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο είναι ακόμα το ζητούμενο.

Ορέστης Κολοκούρης, Γεωγράφος MSc, υπ. Διδά-κτορας Παντείου Πανεπιστημίου, μέλος της ΕΓ των Οικολόγων ΠράσινωνΠρωτοδημοσιεύτηκε στις «Οικοτριβές»

σημείαδιανομήςBooze Cooperativa Κολοκοτρώνη 57 10562 ΑΘΗΝΑ | BΙΟΒΙΖΖ Εμμανουήλ Μπε-νάκη 98 10681 ΑΘΗΝΑ | ΚaNNaBiSHop Χαριλάου Τρικούπη 24 10679 ΑΘΗΝΑΦυσΙΟ-λατρΙΚΟσ & αθλητΙΚΟσ συλλΟγΟσ “ΠαΙω-νΙΟσ” σΚΟυρτΟυ 30009 ΑΙΤωΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ | θησαυρΟσ υγεΙασ Παπαφλέσσα 26&Τρα-λέων 11146 ΓΑΛΑΤΣΙ | KampoS BiomarKet Αρτέμιδος 9 & Λαοδίκης 16674 ΓΛΥΦΑΔΑ | ΒΙΒλΙΟΠωλεΙΟ αναγνωστΟυ ΔημητρΙΟυ \ ευΟΙ ΒαΚΧε Αγ.Βαρβάρας 89 17237 ΔΑΦΝΗ | ΦαρμαΚεΙΟ ΠρΟΚΟυ λωρασ Λ.Πρωτόπαππα 14 16343 ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ | BioCaFe Κυπρια-κού Αγώνα 15 49100 ΚΕΡΚΥΡΑ | ΟΙΚΟΖωη Ιωάννου Θεοτόκη 104 49100 ΚΕΡΚΥΡΑ | συνεταΙρΙστΙΚΟ ΒΙΒλΙΟΠωλεΙΟ ρηγα ΦεραΙΟυ 10 50100 ΚΟΖΑΝΗ | ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟΙΟντα Διονύσου 3 15124 ΜΑΡΟΥΣΙ | | ΦωτΟ εγΧρωμΟν Αγ.Ι.Πράτσικα 109 26332 ΠΑΤΡΑ | ΟΙνΟΧωρΟσ Καποδιστρίου 15 18531 ΠΕΙΡΑΙΑΣ | eYoi eYaN Αριστοτέλους 9 18535 ΠΕΙΡΑΙΑΣ | ΒΙΒλΙΟΠωλεΙΟ “ΒΙΒλΙΟΠΟντΙ-Κασ” Ανδρου 10, Ερμούπολη ΣΥΡΟΣ | γαΙα Δημητρακάκη 2 73100 ΧΑΝΙΑ | ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα “ΚηΠΟσ αγγελων” Χίου 18 15231 ΧΑΛΑΝΔΡΙ | ΦυσΙΟλατρΙΚΟσ ΟμΙλΟσ μυτΙληνησ “υΔατΙνΟσ” Αεροπόρου Γιαννα-ρέλλη 18 81100 ΛΕΣΒΟΣ | τΟ ΠερΙΒΟλΙ τησ ΟΙΚΟλΟγΙασ Ανδρέου Μεταξά 13-15 10681 ΕξΑΡΧΕΙΑ | ΟΙΚΟΖην ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟ-ντα Στουρνάρη 36 ΑΘΗΝΑ | ΟΙΚΟΖην ΒΙΟ-λΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα Εμμανουήλ Μπενάκη 26 10678 ΑΘΗΝΑ | Bio-armoNia Αγ.Ιωάννου 43 15342 ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ναραγΙενα Αιγ.Πελάγους 85 & Ελβετίας 15342 ΑΓ.ΠΑΡΑΣ-ΚΕΥΗ | ΒΙΟ τρΟΦη ΠηλΙΟυ 28ης Οκτωβρίου 38 38333 ΒΟΛΟΣ | iN vivo ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα Πλ.Δημαρχείου 4 60100 ΚΑΤΕΡΙ-ΝΗ | ΒΙΟτρΟΠΙΟ Καπετάν Κόσυρη 7 72100 Αγ.Νικόλαος ΚΡΗΤΗ | ΠρΟΠΟλΙσ Παναγούλη 26 41222 ΛΑΡΙΣΑ | ρΟυσσαΚησ ΙΟρΔανησ ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα “η Φυση” Προύσης 15 66100 ΔΡΑΜΑ | ΠΟλυΧωρΟσ “θυμωμε-νΟ ΠΟρτραΙτΟ” Καποδιστρίου 20 45332 ΙωΑΝΝΙΝΑ | γΚΟυσΙΟυ αγγελΙΚη ΒΙΟλΟγΙ-Κα ΠρΟϊΟντα 14ης Μαϊου & Παλαιολόγου 84435 ΑΛΕξΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ | ΒΙΟσΠΟρΟσ ΒΙ-ΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα Βορείου Ηπείρου 135 ΣΕΠΟΛΙΑ | αγνη γη Φερτάκης Λ.Πεντέλης 104 ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ | ΒΙΟλΟγΙΚΟ ΧωρΙΟ Αγ.Ιωάν-νου 28 16673 ΒΟΥΛΑ | μΙνΙ μαρΚετ Stop & SHop Χρυσ.Σμύρνης 10 19009 Ν.ΒΟΥΤΣΑΣ | ελΙανθΟσ ΒΙΟλΟγΙΚΟ ΠαντΟΠωλεΙΟ Αρτάκης 66 17124 Ν.ΣΜΥΡΝΗ | ηλΙαΧτΙ-Δα ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα Δημοκρίτου 6 32200 ΘΗΒΑ | αρΚευθΟσ ΒΙΟλΟγΙΚα ΠρΟϊΟντα Βασ. Γεωργίου 7 16674 Γλυφάδα | ασΦαλΙστΙΚΟ γραΦεΙΟ σαΚησ αΠΟστΟ-λΟΠΟυλΟσ Παλαιάς Καβάλας 212 ΠΕΡΙΣ-ΤΕΡΙ | Καταστημα ενΔυματων ΚΟσμασ ΠανωρΙΔησ Αραπάκη 100 | ΚαλλΙθεα aLoe FLoWerS Κατερίνα Αναστασάκη Φιλελλήνων 33 ΠΕΙΡΑΙΑΣ | γυναΙΚΟλΟγΙΚΟ ΙατρεΙΟ μαΚρενΟγλΟυ Ανίκητος Λεωφ. Ιπποκράτους 211 18900 ΣΑΛΑΜΙΝΑ | ΟΔΟντΟτεΧνΙΚΟ εργαστηρΙΟ Βενιζέλου 92 40200 Ελασσόνα | ΚαΦε ΟυΖερΙ μΠλε Λένορμαν & Επιδαύ-ρου 39 ΑΘΗΝΑ | ΚαΦενεΙΟ “μανθελασ” Διπύλου 6 10553 ΑΘΗΝΑ | ΒΙΒλΙΟΠωλεΙΟ ΚΟΖΟΚ ΧρηστΟσ Κυκλάδων 23 ΚΥΨΕΛΗ

τά οικολογικά κινΗμάτάτών πολιτών ΣΗμερά

Η άποψη ότι τα οικολογικά κινήματα υπο-χωρούν σε περιόδους κρίσης καθώς το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής παύουν να αποτελούν προτεραιότητα είναι ιδιαί-τερα γνωστή και διαδεδομένη. Η γενική αυτή παραδοχή- σε μεγάλο βαθμό δικαι-ολογημένη- είναι εξαιρετικά απόλυτη και απλουστευτική για να την υιοθετήσουμε αναντίρρητα.

Page 13: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΔΕΚΕΜβρΙοΣ 2012τόποι άνθρωποι 13

Ψηφίδα 1η: Δήλωση Ηλία Παναγιώταρου, βουλευτή της Χρυσής Αυγής, προς το BBC στις 16 Οκτωβρίου 2012: "Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη -ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κανέναν- να δώσει μάχη: Ένα νέου τύπου εμφύλιο πόλεμο. Από τη μία πλευρά θα υπάρχουν εθνικιστές, όπως εμείς, και Έλληνες που θέλουν η χώρα μας να είναι όπως ήταν, και από την άλλη πλευρά, οι παράνομοι μετανάστες, οι αναρχικοί και όλοι αυτοί που έχουν κατ’ επανάληψη καταστρέψει την Αθήνα" (από το www.nooz.gr ). Προσέξτε ότι στο στόχαστρο του κ. Παναγιώταρου είναι εξ ορισμού όλοι οι αναρχι-κοί, ανεξάρτητα από το αν "έχουν κατ’ επανάληψη καταστρέψει την Αθήνα".

Ψηφίδα 2η: Υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι ο κ. Νίκος Δένδιας. Αναφέρεται συχνά ότι συμμετείχε στο ΕΝΕΚ-«Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα», βασικό ανταγωνιστή της (κατά δήλωσή της, επίσης «εθνικιστικής») Χρυσής Αυγής στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μέχρι στιγμής ο ίδιος αποφεύγει να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει, δείγμα ότι δεν το θεωρεί δυσφη-

μιστικό. Ό,τι και να είναι, πάντως, οφείλουμε να πούμε ότι το ΕΝΕΚ αναγνώριζε τις πολιτικές του ρίζες στον ολοκληρωτισμό της δεκαετίας του '30, αλλά δεν άσκησε ποτέ συστηματική και υψηλής έντασης βία.

Ψηφίδα 3η: ως υπουργός ο κ. Δένδιας έχει ήδη εξαπολύσει χωρίς τυμπανοκρου-σίες τη δική του εκδοχή για το "νέου τύπου εμφύλιο" που τόσο επίσημα προτείνει ο κ. Παναγιώ-ταρος: από τη μια πλευρά «εθνι-κιστές» και «Έλληνες», από την άλλη «παράνομοι μετανάστες και αναρχικοί». Στο στόχαστρο του κ. Δένδια, όπως και του κ. Παναγιώταρου, είναι επίσης ΟΛΟΙ οι αναρχικοί, χωρίς διαχωρισμό σε βίαιες και ειρηνικές πρωτο-βουλίες.

Βασική (και καθόλου αμελητέα) διαφορά είναι ότι ο "νέου τύπου εμφύλιος" υλοποι-είται στα πλαίσια της κρατικής νομιμότητας με κύριο όργανο την αστυνομία και όχι τα Τάγματα Εφόδου του κ. Κασιδιάρη. Δεν παύει όμως να μοιάζει εντυπω-σιακά με την ατζέντα της Χρυσής Αυγής - και να τη νομιμοποιεί σε επικίνδυνο βαθμό.

Η ίδια η Χ.Α. δε βρίσκει τίπο-τα περισσότερο να ζητήσει στις ανακοινώσεις της, από την ολο-κλήρωση της ατζέντας αυτής. Από το συγκεκριμένο εγχείρημα της επίσημης Δεξιάς βγαίνει άλ-λωστε κερδισμένη η ίδια: ακόμη κι αν η ΝΔ κατάφερνε να μοιάσει στη Χ.Α. όσο δύο σταγόνες νερό, και πάλι οι διαφιλονικούμενοι οργισμένοι ψηφοφόροι θα προτι-μούσαν πιθανότατα εκείνους που ΔΕΝ θεωρούν υπεύθυνους για το κλείσιμο των μαγαζιών τους και το κόψιμο των μισθών και των συντάξεών τους.

Ψηφίδα 4η:: Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013, ο περιφε-ρειάρχης Αττικής κ. Σγουρός δίνει Συνέντευξη Τύπου μαζί με το δήμαρχο Αθηναίων για το αναπτυξιακό πρόγραμμα του Δήμου. Στο ρεπορτάζ διαβάζου-με ότι "αναφερόμενος στα 500 και πλέον εγκαταλελειμμένα νεοκλασικά κτίρια που υπάρχουν στην Αθήνα, ο κ. Σγουρός δήλωσε ότι αποτελούν την κακή εικόνα της πόλης και γι αυτό πρέπει ή να κατεδαφισθούν ή να αξιοποιηθούν" (από το www.epikaira.gr ). Προσέξτε ότι η κατεδάφιση αναφέρεται πρώτη

(παρόλο που τα περισσότερα είναι διατηρητέα). Από την έννοια της "αξιοποίησης" αποκλείεται φυσικά η ανοχή σε πρωτοβουλί-ες όπως η Βίλα Αμαλίας που θα δέχονταν να συντηρήσουν τα κτί-ρια με προσωπική τους δουλειά και χωρίς κόστος για το Δημόσιο και την αυτοδιοίκηση.

Ψηφίδα 5η: Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου 2013 στην ειδη-σεογραφία διαβάζουμε: "Αλλαγή στους όρους του Μνημονίου για να μην εξαιρείται κανένα περιου-σιακό στοιχείο του Κράτους -ούτε και της Τραπέζης της Ελλάδος ακόμη- από την συντηρητική ή αναγκαστική κατάσχεση εκ μέρους των δανειστών, σε περί-πτωση που η Ελλάδα αθετήσει τις πληρωμές των δανείων που λαμβάνει, προβλέπει ο νόμος που φέρνει για ψήφιση την Δευ-τέρα στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η κυβέρνη-ση... Ουσιαστικά ενσωματώνεται έτσι στο εθνικό δίκαιο ο όρος πως όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Κράτους και τα πάσης φύσεως ιδιοκτησιακά δικαιώματά του υπόκεινται σε κατάσχεση, αν το ζητήσουν οι δανειστές. Στην κυβέρνηση τονί-ζουν πως πρόκειται για «τυπική

αναφορά» η οποία εμπεριέχεται και στα προηγούμενα Μνημόνια" (από το www.protothema.gr ).

Δε θέλω καν να διανοηθώ ότι οι δυο τελευταίες ειδήσεις μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους.

Μεγάλο μέρος των εγκα-ταλελειμμένων νεοκλασικών ανήκουν σε δημόσιους φορείς και αποτελούν "περιουσιακά στοιχεία του κράτους" που θα υπάγονται στη νέα νομοθεσία. Η προστατευτική νομοθεσία για την αρχιτεκτονική κληρονομιά και η κακή κτιριακή τους κατάσταση μειώνουν σήμερα αισθητά την αξία τους ως ακίνητα. Το ενδεχό-μενο να θεσπιστούν εξαιρέσεις στην προστασία, όπως έμμεσα προτείνει ο κ. περιφερειάρχης, θα ήταν σίγουρα αντισυνταγματικό. Αν όμως ο κ. Σγουρός δεν το είπε τυχαία, και αν διερευνούν ήδη κάποιο τέχνασμα να παρακάμ-ψουν κι αυτό το συνταγματικό εμπόδιο, οι εγγυήσεις προς τους δανειστές θα γίνονταν πολύ ισχυρότερες.

Ακόμη πιο ισχυρές θα γίνονταν οι εγγυήσεις για τους δανειστές και στην περίπτωση που η πρακτική των κατα-

λήψεων (σχεδόν πάντα σε εγκαταλειμμένα δημόσια ακίνητα) τερματιζόταν οριστικά, και κάθε επίδοξος καταληψίας ήξερε ότι θα αντιμετώπιζε άμεση επέμβαση της αστυνομίας και ποινική δίωξη. Στο σενάριο αυτό, όμως, θα είχαμε παρέμβαση των δανειστών όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σε θέματα ελευθεριών που στις χώρες τους γίνονται σχεδόν από όλους αποδεκτές.

ως εξαγγελίες, τόσο ο "νέου τύπου εμφύλιος" όσο και η "κατεδάφιση των νεοκλασικών", έχουν έντονο άρωμα δεκαετίας του 1950: τότε που η "αναρ-χο"κομμουνιστική δραστηριότητα ήταν εκτός νόμου, τότε που τα παλιά σπίτια κατεδαφίζονταν για την "εικόνα της πόλης" όπως την εννοούσαν εκείνη την εποχή.

Η διαφορά με τον 21ο αιώνα, είναι ότι τη δεκαετία του 1950 η Ελλάδα ΔΕΝ ήταν μια ευ-ρωπαϊκή χώρα. Ας κάνουμε κάτι για να μην ξαναγυρίσουμε εκεί.

*ο Γ. Παρασκευόπουλος είναι μέλος της Συντονιστικής Γραμμα-τείας Αττικής των ΟΠΠρωτοδημοσιεύτηκε στο tvxs

πεντε ψΗφιΔεΣ γιά τιΣ κάτάλΗψειΣ, τά νεοκλάΣικά κάι το μνΗμονιογυρνάμε πιΣώ, ΣτΗ Δεκάετιά του 1950;

Οι ειδήσεις μας έρχονται συνήθως ως παράλληλα νήματα αφηγήσεων. Κάθε ειδησεογρα-φική αφήγηση έρχεται στο προσκήνιο, ολοκληρώνει την εξέλιξή της και, μετά, αποσύρε-ται. Αν όμως δούμε τις ειδήσεις ως πιθανές ψηφίδες ενός ενδεχομενου ψηφιδωτού και προσπαθήσουμε να τις συνδυάσουμε, ίσως τα συμπεράσματα να είναι διαφορετικά.

του Γιάννη Παρασκευόπουλου*

Page 14: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 201314 πρίσμα

Με βάση την πολιτική προώθησης των δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών ως προς τη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή τους, το 2013 ορίστηκε Ευρωπαϊκό Έτος Πολι-τών. Ήδη από το 2012 έγινε πραγματικότητα ο θεσμός της «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών», ο οποίος δημιουργήθηκε για να ενθαρρύνει την άμεση εμπλοκή των πολιτών και συμμετοχή τους στις δημοκρατικές διαδικασίες.

ευρώπάϊκοι θεΣμοι κάι ΣυμμετοΧΗ τών πολιτών ΣτΗ ΔιάμορφώΣΗ πολιτικών

Κ αι συγκεκριμένα, η Συνθήκη της Λισαβόνας (2009) εισήγαγε το νέο δικαίωμα να αιτούνται οι πο-λίτες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για θέματα που τους αφορούν

ώστε να επηρεάσουν τις αποφάσεις και να συνδια-μορφώσουν τις πολιτικές που επιθυμούν. Η επίση-μη εγγραφή της κάθε πρωτοβουλίας μετά από τις απαραίτητες διαδικασίες έγκρισης, σηματοδοτεί την έναρξη συλλογής ενός εκατομμυρίου υπογραφών από πολίτες τουλάχιστον επτά Κρατών Μελών της ΕΕ σε χρονικό διάστημα ενός έτους. Στο τέλος αυ-τής της διαδικασίας και στην περίπτωση που πλη-ρούνται οι προϋποθέσεις και υπάρχει αποδοχή της πρωτοβουλίας από την Επιτροπή, θα προτείνονται ανάλογες νομοθετικές ρυθμίσεις. http://ec.europa.eu/citizens-initiative/public/welcome

Πρόσφατα, στα πλαίσια του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, το Πράσινο Ινστι-τούτο διοργάνωσε συζήτηση/παρουσίαση του νέου θεσμού με τη συμμετοχή του Ευρωβουλευτή Gerald Häfner, όπου και εξετάστηκε η σχέση του θεσμού με την άμεση δημοκρατία και οι προκλήσεις που έχουν αντιμετωπίσει τα αιτήματα που έχουν εγκριθεί μέχρι στιγμής.

Στο σύντομο διάστημα λειτουργίας του θεσμού έχουν αναδειχθεί θετικά και αρνητικά στοιχεία. Είναι θετικό το γεγονός ότι ήδη έχουν εγκριθεί πάνω από δέκα πρωτοβουλίες και ο αριθμός αυξάνεται. Πα-ράλληλα όμως προέκυψαν σημαντικά εμπόδια που έχουν δημιουργήσει προβλήματα στη συλλογή των αιτήσεων αλλά και παραπέμπουν σε γενικότερα θέ-ματα λειτουργίας των δημοκρατικών διαδικασιών, συμμετοχής των πολιτών αλλά και του ρόλου των επίσημων οργάνων της ΕΕ.

Η συλλογή των υπογραφών ξεκίνησε με ση-μαντική καθυστέρηση καθώς το ηλεκτρονικό σύ-στημα καταγραφής των στοιχείων των πολιτών και η βάση δεδομένων δεν είχαν ολοκληρωθεί. Κά-ποιες προτεινόμενες πρωτοβουλίες δεν εγκρίθη-καν λόγω του ότι οι προτάσεις τους ήταν αντίθετες με την ισχύουσα νομοθεσία. Το γεγονός αυτό πε-ριορίζει σημαντικά το εύρος των πρωτοβουλιών και τη δύναμη του θεσμού να επιφέρει ουσιώδεις αλλαγές και να στρέψει την πορεία της ΕΕ προς μια κατεύθυνση χαραγμένη από τους ίδιους τους πολίτες.

Είναι αποδεκτό ότι ο θεσμός σχετίζεται άμεσα με την κοινωνία των πολιτών λόγω του καθορι-

στικού ρόλου που μπορεί να έχουν οι μη κυβερνη-τικές οργανώσεις και άλλες συλλογικότητες. Από την υποβολή όμως των πρώτων πρωτοβουλιών, γεννάται το ερώτημα, κατά πόσο αυτός ο θεσμός είναι δυνατόν να λειτουργήσει όχι μόνο για φορείς που έχουν ανθρώπινο δυναμικό και οικονομικά μέσα για μεγαλύτερη πανευρωπαϊκή κινητοποίη-ση αλλά για την πληθώρα των συλλογικοτήτων, οργανωμένων και μη, με περιορισμένες δυνατότη-τες να αποταθούν στο ευρύ κοινό και να υποστηρί-ξουν εκστρατείες ενημέρωσης στην επικράτεια της ΕΕ. Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού υποστηρι-κτών που θα δώσουν τα προσωπικά στοιχεία που απαιτούνται από τουλάχιστον επτά χώρες είναι αμφίβολη χωρίς συνεχιζόμενες προσπάθειες για την ευρύτερη δημοσιοποίηση του αιτήματος. Εδώ έρχεται να βοηθήσει η χρήση του διαδικτύου και η δυνατότητα της ηλεκτρονικής αίτησης. Αναμένε-ται ότι η πλειοψηφία των αιτήσεων θα κατατεθεί ηλεκτρονικά.

Αρνητικοί παράγοντες μπορεί να είναι και η πληθώρα αιτημάτων (μη ενταγμένων στο συγκε-κριμένο θεσμό) που διακινούνται στο διαδίκτυο, γεγονός που μπορεί να αποτρέπει πολλούς από τη συμμετοχή τους. Επιπλέον, η επικαιρότητα βοηθά

ορισμένα αιτήματα αλλά αποδεικνύεται ότι σπρώ-χνει στην αφάνεια άλλα, μειώνοντας έτσι τη δυνα-μική τους. Το χρονικό διάστημα ενός έτους βοηθά περισσότερο αιτήματα που έχουν διαχρονικό χαρα-κτήρα.

Υπάρχει έντονος προβληματισμός ως προς την έκβαση του εγχειρήματος της Ευρωπαϊκής Πρωτο-βουλίας Πολιτών και την αποδοχή ή μη των αιτη-μάτων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Προηγούμενη συλλογή υπογραφών που δεν εντάχθηκε στο συ-γκεκριμένο θεσμό, δεν έτυχε θετικής ανταπόκρισης από την Επιτροπή, αν και ξεπέρασε τον αριθμό του 1,1 εκατομμυρίου υπογραφών, γεγονός το οποίο προμηνύει δυσμενή αποτελέσματα για κάποια του-λάχιστον από τα αιτήματα. Σε κάθε περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλείται να πάρει θέση σε αι-τήματα που προέρχονται από τους πολίτες, ενισχύο-ντας έτσι τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες καλούνται να αποδείξουν μέσω της συμμετοχής τους κατά πόσο αποδέχονται και στηρί-ζουν τους υπάρχοντες θεσμούς.

*Η Όλγα Κήκου είναι μέλος του ΔΣ του «Πράσινου Ινστιτούτου»

Σ τοιχεία του βιβλίου παρουσίασε με προβολή οπτικού –ακουστι-κού υλικού ο μεταφραστής του βιβλίου στα ελληνικά Χρ. Φου-ντούλης.

Οι ομιλητές κα Μαργαρίτα Καραβασίλη, Πρό-εδρος του Παρατηρητηρίου Πολιτών για την Αει-φόρο Ανάπτυξη, κ. Γεράσιμος Παπαδόπουλος, Δ/ντής Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και κ. Μιχάλης Πετράκης, περιβαλλοντολόγος, πρ. Δ/ντής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, επικεντρώθηκαν ο κα-θένας από τον τομέα του στην ελληνική αλλά και στην διεθνή πραγματικότητα του προβλήματος της βιωσιμότητας.

Την οργάνωση και παρουσίαση του συγγρα-φέα και του μεταφραστή έκανε η γραμματέας της παράταξης κα Κωνσταντίνα Τσαρούχα . Την συζήτη-ση διεύθυνε ο περιφερειακός σύμβουλος Αττικής κ. Γιώργος Δημαράς.

Στην εκδήλωση απεύθυνε χαιρετισμό ο περι-φερειακός σύμβουλος της παράταξης κ. Κώστας Διάκος και παραβρέθηκαν ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων κ Νίκος Χρυσόγελος, ο πρώην ευρωβουλευτής Μιχάλης Τρεμόπουλος και

η πρώην βουλευτής Τασία Ανδρεαδάκη .

Στην εκδήλωση επίσης παρευρέθησαν αρ-κετοί εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης μεταξύ των οποίων ο αντιπεριφερειάρχης Κωνσταντίνος Μανιά-της, οι περιφερειακοί σύμβουλοι Αττικής κα Μαρ-γαρίτα Αναγνωστοπούλου και Νίκος Γαλανός και η αντιδήμαρχος Αγίας Παρασκευής και Ελευθερία Παπαδοπούλου.

Πολλοί από τους παρευρισκόμενους μίλησαν με καταφανή την αγωνία τους για τον υποβιβασμό της οικολογικής βιωσιμότητας του πλανήτη μας που συντελείται παγκοσμίως αλλά και στην χώρα μας. Αναφέρθηκε το πόσο αδιέξοδο και ασύμβατο με την βιωσιμότητα είναι το πολιτικό –οικονομικό-κοινωνικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης που κυριαρχεί. Όπως ειπώθηκε εάν όλοι οι άνθρω-ποι κατανάλωναν όσα ο μέσος αμερικανός πολί-της θα χρειάζονταν 4 πλανήτες. Ο κίνδυνος γενικής οικονομικής και διατροφικής κατάρρευσης είναι πολύ μεγάλος , αλλά δεν έχει γίνει ακόμη συνεί-δηση των πολλών ανθρώπων. Οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις δεν έχουν στρατηγική βιωσιμότητας ούτε για τον πλανήτη ούτε για τους ανθρώπους.

Στην αποτροπή των σχεδίων που υποβαθμί-ζουν ακόμη περισσότερο το ήδη προβληματικό

Όλγα Κήκου*

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤηΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣη ΣΤΟΝ ΠΛΑΝηΤη Γη !

Η περιφερειακή παράταξη των οικολόγων ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ με αφορμή την μετάφραση στα ελληνικά του βιβλίου “Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ” του Lester Brown, διοργάνω-σε το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων μια παρουσίαση και συζήτηση για την αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων .

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤηΚΑΝ ΣΤηΝ ΕΚΔηΛωΣη –ΠΑΡΟΥΣΙΑΣη ΤΟΥ βΙβΛΙΟΥ « Ο ΠΛΑΝηΤηΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ» ΤΟΥ Lester Brown

περιβάλλον της Αττικής και την επιβίωση των πολι-τών επικεντρώνει το βάρος της η παράταξη ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ μέσα από την ενημέρωση των πολιτών αλλά και μέσα από παρεμβάσεις και συνεργασίες στο Περιφερειακό Συμβούλιο με άλ-λους ευαισθητοποιημένους προς αυτή την κατεύ-θυνση συνδυασμούς και άτομα.

Επ’ ευκαιρία της εκδήλωσης ενημερώθηκαν οι παρευρισκόμενοι για την καμπάνια που συντελείται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού και μαζεύτηκαν υπογρα-φές.

Η εκδήλωση έκλεισε όμορφα στο με προσφορά από τους διοργανωτές γλαστράκια με φυτά αλόης .

Page 15: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 2013

του ΚΩστα ΛΟΥκέρη

Τα φουσκωμένα πρόσωπα των τρομοκρατών. Υποκόπανοι στα μούτρα. Πρησμένα χείλη. Σφαλιάρες, γροθιές, μπουνιές.Ξεχειλωμένα φρύδια. Πειραγμένες φωτογραφίες. Μάτια απλανή, σφαλιστά, ζωντανά-νεκρά.Α, ρε, δημοκρατία που σας χρειάζεται...

2.

Ο πολλαπλασιαστής ήταν το λάθος! Έτσι απεφάνθη το ΔΝΤ, συμπληρώνοντας ότι το πρόγραμ-μα οφείλει να συνεχιστεί. Και περιέργως όλοι, μα όλοι δικαιώθηκαν! Το ΔΝΤ γιατί βρήκε ένα δικό του λάθος, επισημαίνοντας παράλληλα δεκάδες άλλα, για τα οποία ευθύνονται οι διαδοχικές ελληνικές κυ-βερνήσεις. Ο Σαμαράς, γιατί αρχικά έλεγε όχι μα μετά από ανάγκη προσφοράς προς την πατρίδα είπε ναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί ήθελε από την αρχή να καταργήσει το μνημόνιο. Το ΚΚΕ γιατί εξ ορισμού έχει πάντα δίκιο. Ο ΓΑΠ, γιατί δεν κατάλαβε τι σημαίνει πολλαπλασι-αστής και απλώς χαμογέλασε... δικαιωμένος. Και δι-καιωμένος κι εγώ, μαζί με όλους όσοι πασχίζουν για το καλό μας, βγήκα μια βόλτα με τα πόδια να πάρω γερές τζούρες νυχτερινής ξυλομαστούρας... για το καλό μου.

3.Μου αρέσει σ’ αυτή τη χώρα που όλοι είμαστε έτοι-μοι να ρίξουμε στον πολιτικό στίβο επιχειρήματα ηθικού τύπου προκειμένου να εξυπηρετήσουμε το στόχο μας. Φεμινιστικές οργανώσεις, για παράδειγμα, έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν εναντίον της βουλευ-τού του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κ Ζωής Κωνσταντοπούλου, γιατί η τελευταία αξιοποιεί στο έπακρο νομικίστικες διατά-ξεις ώστε να κυκλοφορεί ελεύθερος πελάτης της, ο οποίος κατηγορείται για βιασμό γυναικών. Κι ομο-λογώ ότι αυτόματα, συναισθηματικά ταυτίστηκα με τις οργανώσεις αυτές. Μετά από λίγο θυμήθηκα την περίπτωση άλλης βουλευτού και τέως υπουργού, η πρόταση για άρση της ασυλίας της οποίας απορρί-φθηκε, σε δικαστική της διαμάχη με τον τέως σύζυγό της, στον οποίο είχε στερήσει η εν λόγω πολιτικός το δικαίωμα να βλέπει το παιδί τους. Σ’ εκείνη την περίπτωση τηρήθηκε το πατροπαράδοτο έθιμο των απανταχού δημοκρατών, το έθιμο της.. . γαργάρας. Θα μου πείτε, τι σόι συνειρμοί είν’ αυτοί; Για ισότητα δε μιλάμε;

4.Διάβασα άρθρο του Κώστα Αχ. Καραμανλή στο Βήμα της Κυριακής και ειλικρινά χάρηκα. Για όσους αναρω-τιούνται, ναι, αυτός είναι γιος του Αχιλλέως, ανηψιός του εθνάρχου, ανηψιός του Κώστα Καραμανλή του... «εργατικού». Και πιστός στη λογική του θείου περί... αντιπαροχής, έσπευσε «δι’ ενεργειών» του να μεγε-θύνει το ΤΕΙ Σερρών σε ίδρυμα μεγατόνων. Χάρηκα, γιατί είδα ότι αι σεπταί παραδόσεις του έθνους μας τηρούνται. Τι κι αν λένε «από ρόδο βγαίνει αγκάθι»; Εμείς πιστοί στη φαυλότητα και στη στενομυαλιά μας θα τον «βγάλουμε κι αυτόνανε». Να κυβερνήσει το παλικάρι, να προσφέρει στον τόπο του. Τι ΤΕΙ Σερρών κι αηδίες... Καραμάνλειον Ανώτατον Τεχνολογικόν Ίδρυμα Σερρών ο Μέγας Αλέξανδρος (Κ.Α.Τ.Ι.Σ.ο.Μ.Α.) ή ακόμα καλύτερα Καραμάνλειον Πανεπιστήμιον Μακεδονίας Σερρών (ΚΑ.ΠΑ.ΜΑ.Σ)... Τι Serres School of Eco-λέμε τώρα-nomics (SSE), τι Serres Institute of Technology (SIT), τι Ecole Normale de Macedoine en Serres (Εco.No.Ma.S.)… Φτιάχτηκα... 5. Η ομορφιά των ΟΠ έγκειται και στο γεγονός ότι επει-δή απαγορεύονται οι διαγραφές, όταν κάποιος για οποιονδήποτε λόγο φύγει από το κόμμα (πολιτική διαφωνία, του βαλε χέρι η σύζυγός του γιατί λείπει απ’ το σπίτι, ξέμεινε από λεφτά...) το θέμα παίρνει την αντίστοιχη θέση μιας διαγραφής σε ένα άλλο κόμμα. Έτσι λοιπόν πάντα ο αποχωρήσας ή η αποχωρήσασα έχει δίκιο. Πάντα οι εκάστοτε κακοί τον/την πολέμη-σαν. Πάντα αδικήθηκε από τα μικροσυμφέροντα που

Ιανουάριος 2013

15επι κοινωνίας

της τάξης του 5%, αναμασούσαν τα περί επανάστα-σης και του χαρακτήρα αυτής και μάχονταν εναντίον της δεξιάς φράξιας της αριστερής πτέρυγας της τάδε οργάνωσης. Τώρα που τα πράγματα άλλαξαν, νομί-ζουν ότι μπορούν να επηρεάζουν τις μάζες λέγοντας τα ίδια ακριβώς πράγματα, απευθυνόμενοι όμως σε μεγαλύτερο κοινό. Αυτό το κοινό όμως συμπεριλαμ-βάνει και τη θεια μου την Ελένη και τον μπάρμπα μου το Σταύρο, τους οποίους υπεραγαπώ κι εκτιμώ, όχι όμως για το πολιτικό τους κριτήριο. Έτσι λοιπόν, κατ’ απομίμηση του μαραθωνίου πολλοί πολιτικοί του ΣΥ-ΡΙΖΑ επιδίδονται στον Γκαφαθώνιο. Το άθλημα αυτό έγκειται στη συνεχή παραγωγή γκαφών, στη διάπρα-ξη λαθών ως δώρο στον αντίπαλο προκειμένου να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αναμέτρηση. Γιατί στην ελληνική αριστερά ποτέ δε διδάχτηκαν από «το λα-κωνίζειν εστί φιλοσοφείν» και πάντα πρωτοπορού-σαν στα λόγια, με τα οποία ως γνωστόν ο Μανόλης έχτισε ανώγεια (νόμιμα) και κατώγεια (αυθαίρετα). Έρχεται όμως μια στιγμή – οι Αμερικάνοι το λένε ‘wake up and smell the coffee’ – που αντιλαμβάνο-νται και οι αριστεροί ότι τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα απ’ ό,τι είχαν νομίσει κι ότι καλό είναι να

αποφεύγεται η έναρξη κάποιας πολιτικής τοποθέτη-σης με το «τα πράγματα είναι απλά...»

9.Την παιδική βιβλιογραφική σειρά με πρωταγωνίστρια την Λιλίκα, ποιος τη θυμάται; Είχα θυμάμαι διαβάσει «Η Λιλίκα στο Χωριό», «Η Λιλίκα στην Εξοχή», «Η Λιλίκα στο Σχολείο». Πώς μου ‘ρθε η... Λιλίκα; Με τα ταξίδια γνωριμίας του Alexis στον κόσμο. Ο Αλέξης με τον καταραμένο Σόιμπλε (τι να περιμένεις από κάποιον με «σόι» «μπλε»...), ο Αλέξης στη Βραζιλία (νούλα με Λούλα), ο Αλέξης στην Αργεντινή (no tengo dinero), ο Αλέξης και το φαρμακερό ΔΝΤ, ο Αλέξης Colombo στην Αμερική... Και κάθε καλόπιστος συμπολίτης θα αναρωτηθεί «μα κακό είναι; Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι!» και θα απαντήσω ότι το κακό δεν είναι ούτε ότι πήγε όπου πήγε, ούτε που μπέρδεψε τον ψυχρό πόλεμο με τα παγωτογιαούρτια που είναι πολύ δημοφιλή. Το κακό είναι ότι πήγε τώρα! Κι ότι μέ-χρι τώρα η σχέση του Αλέξη με τη διεθνή διπλωματία ήταν σαν τη σχέση που έχω εγώ με την κβαντική μηχα-νική ή τη θεολογική προσέγγιση περί «Μαριολογίας», δηλαδή μηδενική...

υφίστανται και στους ΟΠ. Πρόσφερε πολλά κι αν τον/την είχαν αφήσει θα ΄χε προσφέρει περισσότερα. Αυτός/-ή είχε πάρει Χ ψήφους τότε, μας είχε φέρει και τον... και την... Κι ήταν και συμπαθής. Και τον/την φάγανε... Το ενδεχόμενο, η μικρούλα τοσοδούλα πιθανοτητούλα αυτός/αυτή που φεύγει να έχει άδικο που φεύγει, δεν εξετάζεται ποτέ! Εμ, αυτά είναι τα επακόλουθα όσων προσπαθούν στο δεύτερο – οικο-λογικό - μισό της ζωής τους να κινηθούν εναντίον του πρώτου – αριστερού – μισού τους.

6. Στη Θεσσαλονίκη οι εκεί Οικολόγοι Πράσινοι αποκή-ρυξαν τον Μάτη (πλην κάποιων). Στην Αθήνα, η Οικο-λογική Αθήνα αποκήρυξε τον Καμίνη (πλην κάποιων, άλλων κάποιων). Στην Πελοπόννησο οι της Συμπολι-τείας τον Μπούκλη (πλην κάποιων, και πάλι άλλων). Στη Θεσσαλία οι εκεί ΟΠ διχάζονται σχετικά με τον περιφερειακό σύμβουλο που υποστηρίχθηκε (εκεί τα πράγματα είναι και χωροταξικά). Ο Φίλιππος στο Δήμο Αθηναίων, πρώτ’ απ’ όλους, φιλελ-έφυγε μό-νος του. Παράλληλα η εναλλαγή έγινε γαργάρα στην Αττική, μια που όπως φάνηκε άλλο είναι να δηλώνεις ότι είσαι υπέρ της κι άλλο να την κάνεις πράξη, όταν έρχεται η σειρά σου. Συμπέρασμα: κάτι δεν πάει καλά και δεν μπορεί να φταίνε κάποιοι άλλοι για τη ‘μη--βιωσιμότητα’ των επιλογών μας...

7.Το ΠΑΣΟΚ ξιφουλκεί εναντίον της ΧΑ (όπου ΧΑ= Χρυ-σή Αυγή, με το ΧΑ= Χρηματιστήριο Αθηνών το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ποτέ, μα ποτέ, πρόβλημα!). Τι δημοκρατικό τόξο, τι σοσιαλδημοκρατία, τι ελευθερίες, τι ανθρώπι-να δικαιώματα… Τον ακροδεξιό ΛΑΟΣ μπορεί κάποιος να μου θυμίσει ποιος ανήγαγε σε αξιόπιστο συνο-μιλητή και κυβερνητικό εταίρο; Ποιος συνέβαλε με αυτό τον τρόπο στην επί το δεξιότερο στροφή μέρους του εκλογικού σώματος; Α, ξέχασα, ο Τσίπρας.

8.Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι από πο-λιτικής εκδοχής και άποψης και με την καλή έννοια της έκφρασης. Κι όλοι αυτοί, καθόσον ο ΣΥΡΙΖΑς ήτο

Page 16: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 111

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙανουαρΙοΣ-ΦΕβρουαρΙοΣ 201316 περισκόπιο

Δ εν ξέρω αν με τα παραπάνω λόγια απηχώ τις βαθύτερες σκέψεις των κυβερνώντων, δεν θα μου προκαλούσε, ωστόσο, έκπληξη, αφού δεν

απέχουν από τις μεγαλόστομες δηλώσεις που ακούμε καθημερινά από μια κυβέρνηση πολύ σκληρής δεξιάς. Όλως περιέργως, μάλιστα, και η ανανεωτική αριστερά εμφανίζεται ως απολογη-τής μιας πολιτικής ανάλγητης, που θυσιάζει την κοινωνική και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα στο βωμό των δεικτών και των αριθμών. Μιας πολιτικής που ασκείται στο όνομα της εθνικής ενότητας και προόδου, στην πράξη ωστόσο απο-δεικνύεται πέρα ως πέρα αντεθνική, αφού υποθη-κεύει το αύριο της χώρας και των κατοίκων της. Στην οποία όποιος τολμά και διαφωνεί είτε είναι δακτυλοδεικτούμενος ως γραφικός και περιθω-ριακός είτε χτυπιέται βάναυσα, όπως βλέπουμε να συμβαίνει με τις έμπρακτες εστίες εναλλακτικής σκέψης, που αποτελούν φυσικά κίνδυνο για το αστικό οικοδόμημα, αφού καταδεικνύουν τη γύ-μνια και την κενότητα πίσω από τη βιτρίνα.

Σε αυτή τη λυσσαλέα προσπάθεια της κυβέρ-νησης να δείξει προς τα συμφέροντα που υπηρε-τεί ότι η Ελλάδα έχει γίνει ''πρότυπον βασίλειον εις την Δύσιν'', κατάλληλο για την επένδυση κε-φαλαίων, δεν γλυτώνει ούτε το περιβάλλον, που είναι πραγματικά η τελευταία τρύπα του ζουρνά για τους μνημονιακούς. Το νερό, τα δάση, οι πα-ραλίες, οι αγροί βγαίνουν στο σφυρί και ξεπου-λιούνται στο βωμό της ''ανάπτυξης'', με τις μελέ-τες περιβαλλοντικών επιπτώσεων να αγνοούνται πλήρως, και όσους προσπαθούν να εναντιωθούν να χαρακτηρίζονται ως εμπόδια στην εθνική προ-σπάθεια.

Το σχέδιο της κυβέρνησης έχει γίνει πια σα-φές και στους πιο δύσπιστους. ως Οικολόγοι-Πρά-σινοι, έχουμε επισημάνει πως η κυβέρνηση με την πολιτική της μάς γυρίζει ουσιαστικά στις δεκαετί-

ες του 50 και του 60 και τη συνακόλουθη εξάρ-τηση από ξένα κέντρα, που κατέληξε στη γνωστή επταετία του ''γύψου''. Και η γενικότερη κατάστα-ση θυμίζει πολύ εκείνη την εποχή της ματαίωσης των προσδοκιών. Η αριστερά (με τις όποιες αντι-φάσεις και αδυναμίες της) είναι δεύτερη δύναμη και γίνεται στόχος συνεχούς επίθεσης, οι παρα-κρατικοί είναι και πάλι εδώ, με νέα ονόματα και μάσκες πίσω από τις οποίες κρύβουν τη βρωμερή τους όψη, είναι όμως και πάλι εδώ κι ένα ολοένα αυξανόμενο κομμάτι λαού που αντιδρά και διεκ-δικεί. Το σπάσιμο του κοινωνικού συμβολαίου της Μεταπολίτευσης ξύπνησε πολλούς μας από το λήθαργο και οδήγησε, θέλοντας και μη, ση-μαντικό μέρος του λαού σε έναν αντισυμβατικό τρόπο σκέψης. Δίπλα μας βλέπουμε πια μυριάδες παραδείγματα εναλλακτικής κι αλληλέγγυας οι-κονομίας, κοινωνικών επιχειρήσεων, δικτύων συ-νεργασίας και αλληλοβοήθειας, συλλογικοτήτων με οριζόντια δομή, κινήσεων που ξεκίνησαν ''από τα κάτω'', χωρίς καθοδήγηση και διαρκώς πολ-λαπλασιάζονται.

Ο κόσμος αρχίζει να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του για να κάνει τη ζωή του καλύτε-ρη εδώ και τώρα, χωρίς Μεσσίες και χωρίς να περιμένει την όποια ''Δευτέρα Παρουσία'' για να αναλάβει δράση. Ο δρόμος θα είναι ανηφορικός και ο κίνδυνος να καταρρεύσει το οικοδόμημα που πάει να δημιουργηθεί είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός. Πάρα πολλούς συμφέρει να χει-μωνιάσει και να χαθεί και αυτή η ''νέα άνοιξη'' που δειλά-δειλά γεννιέται. ως εδώ, όμως! Μετά από δεκαετίες δε θέλουμε να λέμε στα παιδιά μας για μια ακόμη χαμένη ευκαιρία, κλαίγοντάς την με όμορφα τραγούδια, αλλά για το πώς κατορθώ-σαμε, ενωμένοι και αλληλέγγυοι ο ένας προς τον άλλο, να βάλουμε τις βάσεις για τον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας και της Ευρώ-πης ολόκληρης. Όσο υπάρχουμε και αναπνέουμε, θα αγωνιστούμε για να μην πάει χαμένη και αυτή η άνοιξη...

Ας μην πάει χαμένη και αυτή η άνοιξη...

Σ χετικά με την απόσυρση του ενδι-αφέροντος των επενδυτών από το Κατάρ για τη νησίδα Οξιά, ο Περι-φερειακός Σύμβουλος της Οικο-λογικής Δυτικής Ελλάδας Κώστας

Παπακωνσταντίνου έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Πέρσι είχαμε θέσει το απλό ερώτημα ‘Γνω-ρίζουν οι Άραβες αγοραστές ότι η Οξιά αποτελεί περιοχή Προστασίας της Φύσης του Εθνικού Πάρ-κου Μεσολογγίου – Αιτωλικού;’ Τώρα πήραμε την απάντηση: Δεν το ήξεραν. Και, ως λογικοί άνθρω-ποι, όταν το έμαθαν αποτραβήχτηκαν.

Ας πούμε, ξανά, τα αυτονόητα:

Τα νησιά των Εχινάδων, όπως και κάμποσα άλλα στην Ελλάδα, ήσαν πάντα ιδιωτικά. Δηλαδή πάντα μπορούσαν να πωληθούν ή να ‘αξιοποιη-θούν’. Γιατί αυτό δεν είχε γίνει μέχρι σήμερα και επιχειρείται τώρα;

Απάντηση: διότι κάποιοι τώρα, στην «ανα-μπουμπούλα», ελπίζουν να περάσουν το μήνυμα «ελάτε, δεν υπάρχει εμπόδιο».

Κι όμως, «εμπόδιο» υπάρχει – και δεν είναι μόνο η νομοθεσία.

Αν αυτά τα νησιά ήσαν καλά για επενδύσεις, θα είχαν ήδη γίνει επενδύσεις. Όσα ήσαν κατάλλη-λα, όπως ο Σκορπιός και η γειτονική του Μαδουρή, έχουν ‘αξιοποιηθεί’ προ πολλού. Τα άλλα ιδιωτικά νησιά είναι άχρηστα για ‘αξιοποίηση’. Ανεμοδαρ-μένα, χωρίς λιμάνι, χωρίς παραλίες, χωρίς χώμα, χωρίς νερό,– γι αυτό ακριβώς έχουν οικολογική αξία: επειδή είναι άχρηστα για τον άνθρωπο.

Φυσικά, αν δώσομε ‘Γη και Ύδωρ’, αν αγνο-ήσουμε κάθε περιορισμό, αν εκποιήσουμε κάθε κοινωνικό, πολιτιστικό, ιστορικό, περιβαλλοντικό και κάθε άλλο ενδιαφέρον που έχουν οι νησίδες για τη χώρα αυτή, τότε μπορεί και η πιο ασύμφορη επένδυση να έχει κάποιο οριακό ενδιαφέρον για ένα τυχοδιώκτη επενδυτή.

Ίσως, βέβαια, αυτό να έχουν στο μυαλό τους εκείνοι που επιμένουν για την με κάθε μέσο εκποί-ηση των νησίδων».

Η απόσυρση του ενδιαφέροντος των επενδυτών για την Οξιά δείχνει το αυτονόητο

άφΗΣτε τιΣ νΗΣιΔεΣ ΗΣυΧεΣ!

«το νερο εινάι ΔΗμοΣιο άγάθο, Δεν εινάι εμπορευμά!»Κοινή ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Πράσινων και των οργανώσεων-μελών της

Ε κστρατεία για την υποστήριξη της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολι-τών «Το νερό και η υγιεινή είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπό-

ρευμα!», η οποία οργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλους φορείς, προωθεί η Ομοσπονδία των Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων (FYEG).

Η εκστρατεία της FYEG, που υποστηρίζεται από μέλη-οργανώσεις από 13 Ευρωπαϊκές χώρες, θα επιδιώξει τη διάδοση της Πρωτοβουλίας μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συλλέγοντας ηλεκτρονικές υπογραφές. Επιπρο-σθέτως, στο πλαίσιο της εκστρατείας, θα πραγμα-τοποιηθούν δράσεις έξω-διαδικτυακής συλλογής υπογραφών και παρουσιάσεις της Πρωτοβουλίας σε τοπικές συναντήσεις. Εφόσον ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι πολίτες υπογράψουν μία πρωτοβουλία εντός δώδεκα μηνών, οι οργανωτές έχουν το δι-καίωμα να την παρουσιάσουν σε ακρόαση ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, η οποία είναι υποχρεωμένη να την εξετάσει.

Ο Ορέστης Κολοκούρης, εκπρόσωπος των Νέων Πράσινων για την κοινή εκστρατεία, σημεί-ωσε: «Σήμερα στην Ελλάδα μια σειρά μέτρων με κυριότερο την ιδιωτικοποίηση ακόμα και βασικών υπηρεσιών, όπως η παροχή νερό, συνοδευόμε-να από αντιδημοκρατικές πρακτικές, απειλούν το

μέλλον της χώρας μας ως ευνομούμενης αντιπρο-σωπευτικής δημοκρατίας και κοινωνίας «δυτικού τύπου».

Η Terry Reibtke, συν-εκπρόσωπος της FYEG, δήλωσε:

«Η πρόσβαση σε καθαρό νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Η παροχή νερού οφείλει να μείνει εκτός των πολιτικών ιδιωτικοποίησης, ώστε να διασφα-λιστεί επαρκές και καθαρό πόσιμο νερό και υγιεινή για όλους με ένα ανεκτό κόστος. Ιδιαιτέρως η ιδιω-τικοποίηση της παροχής του νερού της Ελλάδας εν μέσω κρίσης απαιτεί συγκεκριμένα μέτρα.»

Ο Jacob Schwarz, συν-εκπρόσωπος του FYEG, πρόσθεσε:

«Η πρωτοβουλία Ευρωπαίων πολιτών αποτε-λεί το πρώτο υπερεθνικό εργαλείο για την συμ-μετοχική δημοκρατία.. Σε μία εποχή που η Ευρω-κρίση απειλεί με τη δημιουργία νέων ανισοτήτων μεταξύ εθνών, η Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων πολιτών είναι μία μοναδική ευκαιρία για την εν-δυνάμωση μίας ενιαίας Ευρωπαϊκής δημόσιας σφαίρας και κοινωνίας των πολιτών. Το σύστημα συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών στο www.rigth2water.eu επιτρέπει την διάδοση της δημόσιας συζήτησης»

Ομοσπονδία Ευρωπαίων Νέων ΠράσινωνΝέοι Πράσινοι

Θάνος Γιαννούδης (μέλος Νέων Πράσινων, αναπληρωματικό μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου Οικολόγων-Πράσινων)

'Επιτέλους! Οι προσευχές και οι παρακλήσεις μας εισακούστηκαν! Ο Θεός, άλλωστε, δεν θα εγκατέλειπε τον περιούσιο λαό του στην άβυσσο που οι εθνικοί εχθροί και οι μιαροί προδότες τον οδηγούσαν! Η ανάπτυξη και η ασφάλεια έρχονται ξανά στον ευλογημένο αυτό τόπο! Ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να δείχνουμε προς τα έξω, με κάθε κόστος...''

Οικολογική Δυτική ΕλλάδαΠάτρα 14 Φεβρουαρίου 2012