Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος για να είμαστε μόνοι

UFO online magazine

Το εβδομαδιαίο περιοδικό των UFO

By: ufo hunters

ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

  

Μέσα στους Μύθους, τις Παραδόσεις, τις αφηγήσεις, αλλά και τις θρησκείες των Αρχαίων Πολιτισμών, υπάρχουν αναφορές για την επίσκεψη εξωγήινων οντοτήτων στη Γη. Δεν αναφέρονται αεροσκάφη, ούτε υψηλήτεχνολογία ( που άλλωστε υπήρχε π.χ. στην Ατλαντίδα ) αλλά ότι τα όντα αυτά ήταν από ενέργεια και από φώς. Επειδή αυτές οι εξωγήινες οντότητες ήταν πολύ ανώτερες σε σχέση με τον άνθρωπο, ονομάστηκαν θεοί, ημίθεοι και ήρωες, εμπλουτίζοντας τις Μυθολογίες και τις θρησκείες όλων των Πολιτισμών.

Ο σκοπός της επίσκεψης των εξωγήινων οντοτήτων - θεών ήταν να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα με συγκεκριμένο τρόπο, για να επιταχύνει την εξέλιξή της. Στις παραδόσεις των αρχαίων Πολιτισμών αναφέρονται ονομαστικά οι Θεοί, οι οποίοι έδωσαν στην Ανθρωπότητα σαν βοήθεια τη νόηση και του δίδαξαν τα Μυστήρια, τις Τέχνες, τις Επιστήμες και τα Γράμματα. Μετέδωσαν στον άνθρωπο ορισμένα στοιχεία της λατρείας των άστρων και κυρίως του πλανήτη Αφροδίτη και του άστρου Σείριου. Ίχνη αυτής της απόκρυφης γνώσης συναντάμε σε Πολιτισμούς πολύ απομακρυσμένους χωροχρονικά, όπως στους Μάγια, στην Αίγυπτο, στην Ελλάδα, στις φυλές της Αφρικής κλπ. 

Σύμφωνα με την Εσωτερική Παράδοση, οι Μανασαπούτρα (αυτοί που έφεραν το ΜΑΝΑΣ - ΝΟΥ) ήρθαν στη Γη από την Αφροδίτη, πριν από εκατομμύρια χρόνια, για να βοηθήσουν την οικοδόμηση και εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Από τον Σείριο ήρθε μια πολύ ανώτερη οντότητα, που εδρεύει στον Πλανήτη Αφροδίτη, για να βοηθήσει στην εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος.

Γι' αυτό οι Μανασαπούτρα δίδαξαν στους Ανθρώπους όχι μόνο την ηλιακή και πλανητική λατρεία, αλλά και τη λατρεία του Σείριου, καθώς και άλλων μεγάλων άστρων, όπως του Ανταρές ή Καρδιά του Σκορπιού (Θεά Σελκίτ στην Αίγυπτο), του Αλντεμπαράν ή Ματιού του Ταύρου (του Θεού Μιν στην Αίγυπτο), του Μπεντελγκές ή Δεξιού Ώμου του Ωρίωνα (του Όσιρι) ή των Πλειάδων. Αυτά τα άστρα, όπως και ο Σείριος του Μεγάλου Κυνός (ο Θεός ΄Ανουβις), αποτελούσαν μέρος των αστερισμών του λεγόμενου Κάθετου Ζωδιακού, σε αντιπαράθεση με τον οριζόντιο Ζωδιακό της γνωστής Αστρολογίας. Οι πυραμίδες σε Δύση και Ανατολή εξυπηρετούσαν την τέλεση των ανώτερων Μυστηρίων, που δίδαξαν αυτές οι εξωγήινες οντότητες-Θεοί, αλλά χρησίμευαν και σαν αστεροσκοπεία μεγάλης ακρίβειας. 

Ακόμα, τα Ανατολικά κείμενα μιλούν για τους Πίτρι Αγνισβάτα, που ήρθαν από τον πλανήτη Ερμή και έδωσαν στην Ανθρωπότητα τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει το ΒΟΥΔΙ ή Πνευματική Διαίσθηση. Από τον πλανήτη Άρη ήρθε ένα κύμα οντοτήτων, που βοήθησαν να μεταβάλλει ο άνθρωπος την κατώτερη επιθυμία σε Βουλητική ώθηση.

Για όλα αυτά που αναφέραμε μέχρι τώρα, υπάρχουν πλήθος από αποδείξεις, αναφορές και στοιχεία σε πολλούς αρχαίους Πολιτισμούς, που περιμένουν τον κάθε ερευνητή με ανοιχτό μυαλό να τα προσεγγίσει. Στη Βόρεια Αμερική οι παραδόσεις των Ινδιάνων Χόπι αναφέρουν τους "Καχίνα", όντα εξωγήινα που προστάστευαν , συμβούλευαν και βοηθούσαν με υπεράνθρωπες δυνάμεις να υπερνικήσουν οι φυλές των Ινδιάνων δύσκολες καταστάσεις. Έτσι έγινε και με την Κόκινη Πόλη στο Νότο, όταν ξαφνικά μερικές φυλές των Χόπι δέχτηκαν επίθεση.

Στη Βραζιλία η Φυλή των Καϊάτο, που ζει στην Πολιτεία Μάττο Γκρόσσο, στην Άνω Ξιγκού, θεωρεί ότι οι πρόγονοί τους ήρθαν από έναν άλλο κόσμο και εγκαταστάθηκαν στη Γη. Διατηρούσαν την επικοινωνία με τον άλλο κόσμο για αρκετά χρόνια, αλλά ένας κακός μάγος έκοψε αυτήν την επικοινωνία και από τότε περιμένουν να ξανανοίξει πάλι αυτός ο τρόπος επικοινωνίας.

Μια άλλη φυλή των Ινδιάνων, οι Καϋάπο, αναφέρουν τον Μπεπ - Κορόρκι, ο οποίος ήρθε στο χωριό της φυλής από το Σύμπαν με τα μαγικά του όπλα, για να τους διδάξει πράγματα άγνωστα σε αυτούς. Έτσι έγινε ο Δάσκαλος και Καθοδηγτής τους.

Οι Ντογκόν, μια φυλή της Αφρικής που ζει στο Μαλί, έγιναν γνωστοί από τους Γκριόλ και Ντετερλίν, οι οποίοι για αρκετά χρόνια ερεύνησαν και έμαθαν αρκετά αποκαλυπτικά στοιχεία μέσα από τις παραδόσεις τους. Το καταπληκτικό είναι ότι μέσα στις παραδόσεις των Ντογκόν (οι οποίες έχουν αρκετές χιλιάδες χρόνια αρχαιότητας) υπάρχουν πολύ ακριβείς γνώσεις για το Σείριο Α, το Σείριο Β, αλλά και για πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Εδώ και λίγα χρόνια αυτές οι γνώσεις ανακαλύφθηκαν και από την επιστημονική κοινότητα, με τη χρήση πολύ εξελιγμένων ραδιοτηλεσκοπίων. 

Η Θρησκεία και οι παραδόσεις τους στηρίζονται στην ανατολή και την κίνηση του Σείριου. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται απίστευτο για μία φυλή που ζει στα δάση και δεν έχει καμία επαφή με τη σημερινή τεχνολογία.Πολλές αφρικάνικες φυλές αναφέρουν μία κάθοδο οντοτήτων στη Γη, η οποία σηματοδοτεί και την αρχή της εξέλιξης:

ΜΑΣΑΪ: Ζευγάρια Θεών γέννησαν τον ανοιχτόχρωμο Ουράνιο λαό με αιώνια ζωή. Ο Θεός έστειλε μερικά παιδιά στη Γη.

ΓΙΑ-ΛΟΥΟ: Ο προπάτορας Αποντό κατέβηκε από τον Ουρανό με τη γυναίκα του και όλα τα αγαθά του πολιτισμού.

ΜΑΝΤΙ-ΜΟΡΟΥ: Οι πρώτοι άνθρωποι κατοικούσαν στον Ουρανό. Μέχρι που το γαλάζιο πουλί κατάφαγε τη σκάλα του Ουρανού, υπήρχε ζωηρή επικοινωνία με τη Γη.

ΓΚΑΝΤΑ: Οι δυο πρώτες γυναίκες έπεσαν από τον Ουρανό.

ΝΥΟΡΟ: Ο Θεός έστειλε το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων από τον Ουρανό, όταν έπλασε τον κόσμο. Είχαν ουρά και γέννησαν δυο κορίτσια και ένα αγόρι και αυτά πάλι γέννησαν το χαμαιλέοντα, τον πατέρα της Ανθρωπότητας και το φεγγάρι.

ΠΥΓΜΑΙΟΙ ΚΙΒΟΥ: Ο γενάρχης της φυλής έπεσε από τον Ουρανό.

ΚΟΥΛΟΥΒΕ: Το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων ήρθε με σπόρους, τσάπα, τσεκούρι, φυσερό κλπ. από τον Ουρανό.

ΑΣΑΝΤΙ: Επτά άνθρωποι, πλασμένοι από τον Θεό κατέβηκαν από μια αλυσίδα στη Γη. Αφού γέννησαν εκεί ανθρώπους, επέστρεψαν στην Ουράνια πατρίδα τους. 

Αζτέκα, Μάγια, ΄Ινκα και οι άλλοι πολιτισμοί της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, αναφέρουν σαν προγόνους τους Θεότητες, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για την εξέλιξη της κάθε φυλής. Γι' αυτό το σκοπό ενσαρκώθηκαν σαν άνθρωποι-Βασιλιάδες, για να τους οδηγήσουν. Ο Βιρακότσα, ο Μάνκο Κάπακ, ο Κετζαλκοάτλ κλπ. ήταν κάποιοι από αυτούς. Γι' αυτό και οι θρησκευτικές τους λατρείες και τα ημερολόγιά τους ήταν συντονισμένα με τις κινήσεις πλανητών, όπως η Αφροδίτη, άστρων, όπως ο Ηλιος κι η Σελήνη και αστερισμών, όπως ο Σείριος και ο Ωρίων. 

Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των αρχαίων πολιτισμών είναι η Ουράνια βοήθεια από ανώτερα όντα, τα οποία πολλές φορές ζούσαν μαζί με τους ανθρώπους, παίρνοντας την ανάλογη μορφή, για να βοηθήσουν στην πνευματική εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος αποτελείται από ένα ουράνιο μέρος, πνευματικό, εξωγήινο και με την κάθοδο και βοήθεια αυτών των εξωγήινων οντοτήτων - θεών προσπαθεί να το αναπτύξει. Κι από ένα γήινο μέρος, υλικό .το οποίο πρέπει να ελέγχει και να το θέτει στην υπηρεσία του ανώτερου. 

Εξωγήινοι στην Αρχαία ΑίγυπτοΟ αρχαίος κόσμος, αλλά και οι αρχαίοι πολιτισμοί, είναι γεμάτοι με αινίγματα. Ανάμεσα σε όλα τα μυστήρια που περιτριγυρίζουν τον αρχαίο κόσμο, υπάρχει και αυτό της εμφάνισης εξωγήινων στην Αρχαία Αίγυπτο. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, τα μυστήρια της Αρχαίας Αιγύπτου γίνονται ακόμα μεγαλύτερα μετά από αυτές τις νέες ανακαλύψεις.Η πιο κάτω εικόνα, τραβήχτηκε στο "Νέο Βασιλικό Ναό" στην περιοχή "Αβυδος", που μετράει πάνω από 3000 χρόνια ζωής, και ο οποίος βρίσκεται νότια του Κάιρο και της Σφίγγας.Όλος περιέργως, αυτός ο ναός ήταν αφιερωμένος στον αρχαίο Αιγυπτιακό θεό Όσιρις.Φαίνεται καθαρά ένα ελικόπτερο και ένα είδος εξελιγμένου αεροπλάνου. Υπάρχουν επίσης και άλλες εικόνες που φαίνεται να είναι είδος αεροπλάνου και γιατί όχι ένα υποβρύχιο. 

Τοιχογραφία που βρέθηκε στο "Νέο Βασιλικό Ναό" στην περιοχή "Αβυδος". Φαίνεται καθαρά ένα ελικόπτερο, ένα είδος εξελιγμένου αεροπλάνου, και άλλες περίεργες μηχανές.

Λεπτομέρεια της παραπάνω τοιχογραφίας, στην οποία φαίνεται κάτι που μοιάζει καταπληκτικά με ένα σύγχρονο ελικόπτερο τύπου Aircrane. Το τμήμα της ατράκτου στο κάτω μέρος, απουσιάζει, δίνοντας έτσι την δυνατότητα πρόσδεσης μεγάλων σε όγκο και βάρος φορτίων για μεταφορά. Μήπως έτσι λύνεται το μυστήριο της μεταφοράς των ογκολίθων για τις πυραμίδες;

  

Σύγχρονο ελικόπτερο τύπου Air-Crane, το οποίο μεταφέρει έναcontainer. Η ομοιότητά του με το ελικόπτερο της τοιχογραφίας στον ναό στην Αρχαία Αίγυπτο είναι εκπληκτική.

Ο ίδιος τύπος ελικοπτέρου, από άλλη οπτική γωνία. Αυτή τη φορά μεταφέρει ένα container της NASA. Μήπως τελικά έτσι μεταφέρανε και τους τεράστιους ογκόλιθους για το χτίσιμο των πυραμίδων στην Αρχαία Αίγυπτο;

 Άξιο λόγου, είναι το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα σχέδια, εμφανίζονται μόνο στο συγκεκριμένο σημείο, και πουθενά αλλού σε όλες τις πυραμίδες.Μήπως οι άνθρωποι της εποχής εκείνης είχαν σχετική απαγόρευση, έτσι ώστε να μην αποτυπώσουν πουθενά αυτά τα μηχανήματα; Φοβόντουσαν κάτι; Τι

συνέβη την εποχή εκείνη; Μήπως οι κατασκευές της Αιγύπτου είχαν γίνει από κάποια ανώτερη φυλή με την χρήση των συσκευών αυτών; Μήπως ο ανώτερος αυτός πολιτισμός, ήταν κάποιος γήινος πολιτισμός ο οποίος αργότερα εξαφανίστηκε (βλέπε Ατλαντίδα); Μήπως ο ανώτερος αυτός πολιτισμός, ήταν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός; 

Λεπτομέρεια της παραπάνω τοιχογραφίας, στην οποία φαίνεται κάτι που μοιάζει με αεροπλάνο.

Λεπτομέρεια της παραπάνω τοιχογραφίας, στην οποία φαίνεται κάτι που μοιάζει με αεροπλάνο.

Λεπτομέρεια της παραπάνω τοιχογραφίας, στην οποία φαίνεται κάτι που μοιάζει με ραντάρ.

 Μία άλλη φωτογραφία που τραβήχτηκε στην πυραμίδα του Ptah-Hotep στην Σαχάρα, απεικονίζει κάτι πιο αποκαλυπτικό. Το βέλος δείχνει σε μία φιγούρα που μοιάζει με τους γνωστούς γκρίζους εξωγήινους!!! 

Το βέλος δείχνει σε μία φιγούρα που μοιάζει με τους γνωστούς γκρίζους εξωγήινους.

Λεπτομέρεια της

προηγούμενης φωτογραφίας. Μήπως είναι οι γνωστοί σε όλους μας γκρίζοι εξωγήινοι;

--- Ο αρχαίος πάπυρος του Tulli--- Ο αρχαίος πάπυρος του Tulli, βρίσκεται στο μουσείο του Καΐρου και η μετάφραση του αφήνει έκπληκτους τους αρχαιολόγους αφού αποκαλύπτει έναν τεράστιο στόλο από UFO, πριν 3000 χρόνια στον ουρανό της Αιγύπτου, κατά την διάρκεια της βασιλείας του Thutmosis III της 18ης δυναστείας (1480 π.Χ.).

Συγκεκριμένα, ο πάπυρος γράφει τα εξής: ''Στο έτος 22, τον τρίτο μήνα του χειμώνα, στην έκτη ώρα της ημέρας, οι γραφείς της Βουλής παρατήρησαν έναν πύρινο δίσκο που ερχόταν από τον ουρανό. Δεν έκανε θόρυβο και οι γραφείς του Φαραώ ταραγμένοι έπεσαν κάτω στο χώμα. Έπειτα αυτοί εξέθεσαν το γεγονός στο Φαραώ. Η μεγαλειότητα του διέταξε να εξεταστεί το γεγονός και να καταγραφεί στους κυλίνδρους της Βουλής ότι είχε συμβεί. Μετά από μερικές ημέρες, όλο και πιο πολλοί πύρινοι δίσκοι εμφανίζονταν στον ουρανό ώσπου έγιναν πολυάριθμοι. Ήταν τόσοι πολλοί που σκέπαζαν τον ήλιο και επεκτάθηκαν στις τέσσερις γωνιές του ουρανού. Ο στρατός του Φαραώ τους κοίταζε φοβισμένος . Όταν βράδιασε αυτοί οι πύρινοι δίσκοι ανήλθαν ψηλότερα στον ουρανό και κατευθύνθηκαν προς το νότο. Τέτοιο γεγονός δεν είχε γίνει ποτέ πριν, και ο Φαραώ διέταξε να κάψουν θυμίαμα προς τιμή των θεών και να γραφτεί στα χρονικά της Βουλής το τι συνέβη , έτσι ώστε να το ξέρουν όλοι οι άνθρωποι που θα έρθουν στην ζωή μετά.''Δυστυχώς ο αυθεντικός πάπυρος δεν έχει βρεθεί ακόμα και η παραπάνω μετάφραση προέρχεται από το χειρόγραφο αντίγραφο που βρέθηκε στις σημειώσεις και τα έγγραφα του αείμνηστου καθηγητή Alberto Tulli από το 1933! (Τότε που δεν ασχολούνταν κανείς με ιπτάμενους δίσκους και εξωγήινους επισκέπτες.)

--- ΛΙΘΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΕΞΩΓΗΙΝΗΣ ΑΦΙΞΗΣ ---Σε αρχαιολογικές ανασκαφές στο Εκουαδόρ, σε μία πέτρα βρέθηκε μία λιθογραφία με μία εξωγήινη άφιξη! Στην λιθογραφία αναπαριστάται ένα καθιστό ανθρωποειδές πάνω σε ένα βράχο να κρατά μία μικρή πυραμίδα στο χέρι και από τα μάτια του να βγαίνουν ακτίνες προς δύο άτομα που υποκλίνονται. Στο κεφάλι του έχει κάτι σαν μικρό κράνος και από το κράνος αυτό βγαίνει κάτι σαν κεραία που στοχεύει σε ένα παράξενο φωτεινό ελλειψοειδές ιπτάμενο αντικείμενο που βρίσκεται από πάνω του. Η αναπαράσταση χρονολογείται από το 10000-12000 π.Χ.

--- ΠΕΤΡΟΓΛΥΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ ---Νέα ανάγλυφα και ζωγραφιές που βρέθηκαν σε βράχους σπηλαίων και τοιχώματα βουνών σε πολλά μέρη του κόσμου, δείχνουν ότι αρχαίοι εξωγήινοι πολιτισμοί μπορεί να είχαν επισκεφθεί τον πλανήτη, χιλιάδες χρόνια πριν! Ή έτσι ερμηνεύουν οι ερευνητές αρχαίων εξωγήινων τις πετρογλυφικές παραστάσεις παράξενων όντων, που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία χρόνια και χρονολογούνται από το 12000 έως το 2500 π.Χ. σε βόρεια & κεντρική Αμερική, Αυστραλία και Ιταλία.

‘’Wandjina’’. Kimberly Australian cave paintings, 3000

BC. ‘’Mothman’’ Goblin valley state park, 3500 BC, Texas, USA.

“Vernal Style” Islands Park Road petroglyphs, 2500

BC,USA. 

Ancient petroglyphs at Dominguez Canyon, USA, 5000

BC. Strange figures from Sego Canyon, Utah, USA, 5500

BC. Ancient Cave petroglyphs of Baja California, 12000

BC. 

Ancient Cave Painting of Sego Canyon, Utah, 5000

BC. Val Camonica, Lombardy Alps. Italy 5000-3000BC.

UFO και αρχαιότητα

Σύμφωνα με την κοινή γνώμη και γνώση η πρώτη αναφορά για UFO τοποθετείται στη δεκαετία του 1940 την εποχή περίπου των διάσημων θεάσεων στο Roswell, αλλά μια γρήγορη επίσκεψη στο παρελθόν μπορεί να δείξει ότι αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για θεάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες που έγιναν πριν από την εποχή αυτή, κάτι που πιθανότατα ισχύει και για τον υπόλοιπο κόσμο, όχι μόνο στον τελευταίο αιώνα αλλά από πολύ παλιότερα ακόμα.

Αρχαιολόγοι έχουν βρει στις πυραμίδες της Αιγύπτου ιερογλυφικά που μοιάζουν πολύ με αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα (ΑΤΙΑ), όπως αυτά που έχουν περιγραφεί πρόσφατα στη σύγχρονη εποχή. Στην πραγματικότητα, εάν ζητούσαμε σε ένα άτομο να σχεδιάσει πως πιστεύει ότι θα έμοιαζε ένα εξωγήινο

σκάφος, αυτό που θα ζωγράφιζε πιθανότατα θα έμοιαζε πάρα πολύ σε κάποια ιερογλυφικά που ήταν σκαλισμένα στους τοίχους από τύμβους της αρχαιότητας. 

Χωρίς να σημαίνει ότι κάτι τέτοιο αποτελεί και σαφή απόδειξη της ύπαρξης εξωγήινης ζωής, εάν το στοιχείο αυτό συνδυαστεί με την αιγυπτιακή μυθολογία πιθανότατα μπορεί να μας κάνει να αναρωτηθούμε για την προέλευση των θρησκευτικών στοιχείων που είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι. Η μυθολογία τους περιλαμβάνει ιστορίες από θεούς που ταξίδευαν στον ουρανό με ήχο και με φως και τους απεικονίζει συχνά με τρόπους που μοιάζουν με τις σύγχρονες περιγραφές ανθρωπόμορφων εξωγήινων. 

Βέβαια οι Αιγύπτιοι δεν ήταν οι μόνοι που είχαν τέτοιες απεικονίσεις από ιπτάμενα αντικείμενα και πιθανολογούμενα, εξωγήινους επισκέπτες. Η αρχαία ινδική φιλολογία αναφέρεται στα Βιμάνας, ιπτάμενες μηχανές που χρησιμοποιούνταν σε μυθικές πολεμικές συγκρούσεις. Λεγόταν πως τα Βιμάνας μπορούσαν να πετάξουν στη γήινη ατμόσφαιρα αλλά και στο διάστημα, μπορούσαν να φτάσουν σε μακρινούς πλανήτες, αλλά και να βυθιστούν κάτω από το νερό. 

Στη Μαχαμπαράτα υπάρχει η ιστορία για τον μυθικό μακρόχρονο πόλεμο μεταξύ των Κουράβας και των Παντάβας, που εμπεριέχει και στοιχεία που πιθανότατα αναφέρονται στην ινδική ιστορία. Αυτός ο πόλεμος ήταν επιθυμητός από τους θεούς γιατί ήθελαν να σταματήσουν τον υπερπληθυσμό στη Γη. Η Αυτού Αγιότητα A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada επιμένει πως δεν πρόκειται μόνο για ένα θρησκευτικό κείμενο, αλλά πως αποτελεί μια πραγματική ιστορία για τον λαό της Ινδίας. Σ' αυτή τη μάχη, λεγόταν, πως οι θεοί συμμετείχαν στον πόλεμο με ιπτάμενα οχήματα που χρησιμοποιούσαν όπλα με αποτελέσματα που σύμφωνα με την περιγραφή τους μοιάζουν πολύ με τα σύγχρονα πυρηνικά όπλα. Αυτό και άλλα ινδικά κείμενα αναφέρονται σε ταξίδια στους ουρανούς σε ένα ιπτάμενο όχημα που ταξιδεύει σε μια μεγάλη δέσμη φωτός με έναν ήχο σαν κεραυνός. 

Πολλοί επίσης πιστεύουν πως διάφορες αναφορές στη Βίβλο αποτελούν ενδείξεις για αρχαίες επαφές με UFO. Παρόλο που αυτό είναι ένα αμφισβητήσιμο ζήτημα, πολλά από τα συμβάντα που αναφέρουν επαφή με τον θεό ή τους αγγέλους μοιάζουν πολύ στις λεπτομέρειές τους σε αυτά που αναφέρουν οι άνθρωποι που ισχυρίζονται πως ήρθαν σε επαφή με UFO ή εξωγήινους. Μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα σε τέτοια σημεία θα μπορούσε να φέρει στο φως στοιχεία πολύ ενδιαφέροντα σχετικά με την πιθανότητα επαφής της ανθρωπότητας από την αρχαιότητα με εξωγήινους πολιτισμούς. 

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που ίσως αποτελεί ένδειξη για την επαφή των αρχαίων ανθρώπων με εξωγήινους είναι τα διάφορα τεχνουργήματα και οι ζωγραφιές που έχουν βρεθεί σε ποικίλες τοποθεσίες και που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζουν με σύγχρονα σκίτσα που περιγράφουν UFO. Χρυσά

τεχνουργήματα που βρέθηκαν στην Κεντρική Αμερική και που χρονολογούνται στην προκολομβιανή περίοδο μοιάζουν σαν τέλεια μοντέλα ιπτάμενων σκαφών. Ζωγραφιές σε σπήλαια των Αβοριγίνων και σκαλίσματα των αυτοχθόνων αμερικάνων μοιάζουν σα να αναπαριστούν εξωγήινους επισκέπτες ή ακόμα και μια συντριβή UFO στην αμερικάνικη έρημο. Φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι οι πρωτόγονες αυτές ζωγραφιές δεν αποδεικνύουν τίποτε, καθώς δεν μπορούν να ταυτιστούν με κάτι γνωστό και να ερμηνευτούν, αλλά αυτό ακριβώς είναι που αφήνει ένα ανοιχτό ερώτημα: γιατί αυτές ακριβώς οι απεικονίσεις δεν μπορούν να ερμηνευτούν; Σε κάθε άλλη περίπτωση οι απεικονίσεις μπορούν εύκολα να ταυτοποιηθούν και έχουν δημιουργηθεί με μεγάλη επιδεξιότητα. Το να προτιμήσουμε να θεωρήσουμε πως τα σχέδια αυτά είναι απλά κακότεχνα και γι' αυτό δεν μπορούμε να τα ταυτοποιήσουμε έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι άλλα σχέδια που βρίσκονται στα ίδια σημεία είναι ξεκάθαρα και εύκολα αναγνωρίσιμα. 

Ύστερα, υπάρχουν κάποια σχέδια της Αναγέννησης που σύμφωνα με τη γνώμη κάποιων αναπαριστούν πολύ καθαρές εικόνες από διαστημόπλοια. Αν και πολλοί ειδικοί τέχνης έχουν αρνηθεί έντονα ότι στις συγκεκριμένες αναπαραστάσεις βλέπουν διαστημόπλοια, κάποιοι άλλοι συμφωνούν ότι η σημασία των σχεδίων αυτών είναι προφανής. Για παράδειγμα στον πίνακα του Domenico Ghirlandaio που απεικονίζει μια Μαντόνα με τον Άγιο Giovannino υπάρχει ένας άντρας που κοιτάζει σε ένα αντικείμενο με σχήμα δίσκου που βρίσκεται επάνω από τον αριστερό ώμο της Μαντόνας. Έχει ζωγραφιστεί τον 15ο αιώνα και δεν είναι ο μόνος αναγεννησιακός πίνακας που απεικονίζει ένα τέτοιο αντικείμενο. Στον πίνακα 'Η βάπτιση του Χριστού' του Aert De Gelder (1710) βλέπουμε έναν ιπτάμενο δίσκο από τον ουρανό να φωτίζει τη σκηνή της βάπτισης, ενώ στο ακόμα παλαιότερο φρέσκο της Σταύρωσης (1350) που μπορεί να βρει κανείς στο Μοναστήρι Visoki Decani στο Κόσοβο, στις δύο επάνω γωνίες της ζωγραφιάς μπορεί να δει κανείς δύο σχήματα που μοιάζουν με ιπτάμενα σκάφη μέσα στα οποία βρίσκονται δύο μικρόσωμοι άνθρωποι. Και αυτά, είναι μόνο λίγα από τα πολλά τέτοια παραδείγματα ζωγραφικής. 

Συνήθως όταν συζητείται ένα τόσο αμφισβητήσιμο θέμα όσο η ύπαρξη των UFO στη σύγχρονη εποχή και στην αρχαιότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να επιλέγουν τις δύο ακραίες και αντίθετες μεταξύ τους εκδοχές. Έτσι, ενώ πολλοί βλέπουν σε κάθε προτεινόμενο στοιχείο τις αποδείξεις που ζητούν για να πιστέψουν στην υπόθεση των UFO, η άλλη πλευρά αρνείται πεισματικά κάθε ένδειξη, συχνά χωρίς διάκριση. Το τι πιστεύουμε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ερμηνεία μας για τον κόσμο, για τις εικόνες που βλέπουμε, αλλά και για τις ιστορίες ή μαρτυρίες που ακούμε. Στις λίγες ενδείξεις που αναφέρθηκαν στο παρόν κείμενο, κάποιος μπορεί να ανιχνεύσει την απόδειξη που ζητάει για να πιστέψει, ή να τις προσπεράσει γρήγορα αρνούμενος να δεχτεί τις ερμηνείες που δεν ταιριάζουν στη θεωρία που έχει για τον κόσμο. Το δύσκολο είναι να λάβει κανείς υπόψη του τα στοιχεία και να τα ερευνήσει ο ίδιος με καθαρό μυαλό και

χωρίς προκαταλήψεις προς τη μία ή την άλλη άποψη. Ίσως κάποια μέρα να βρεθούμε μπροστά από μια πολύ σαφή και ισχυρή απόδειξη που να μας λύσει όλες τις απορίες, μέχρι τότε όμως θα πρέπει να κρατήσουμε το νου μας ανοιχτό σε όλες τις εκδοχές.

Οι αποδείξεις οτι η ανθρωπότητα δέχθηκε εξωγήινες επισκεψεις

Η μελέτη των Α.Τ.Ι.Α. «γεννήθηκε» επίσημα το 1947, αλλά χρειάστηκαν ακόμη δέκα χρόνια για να διατυπωθεί η υπόθεση ότι η ανθρωπότητα δέχτηκε εξωγήινες επισκέψεις κατά την αρχαιότητα.Αναγνωρισμένος προφήτης της «παλαιοαστροναυτικής» υπήρξε ένας Ελβετός, πρώην ξενοδόχος, ο Έριχ Φον Ντένικεν. Η άποψή του θορυβεί: η γένεση του πολιτισμού, και ίσως η ίδια η εμφάνιση της ανθρώπινης φυλής, οφείλεται σε ενέργειες εξωγήινων πλασμάτων, που στη συνέχεια θεοποιήθηκαν από τις διάφορες θρησκείες.Τα ίχνη Στην προσπάθεια στήριξης της παραπάνω άποψης διατυπώθηκαν οι εξής «αποδείξεις»:2) Ανθρωπολογικές. 

Που προέρχονται από την απεικόνιση, σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, οντοτήτων με ανθρωποειδή αλλά όχι ανθρώπινη όψη. Τέτοιες είναι τα αγάλματα Μοάι της νήσου του Πάσχα, οι Οάννες ή άνθρωποι-ψάρια των Σουμερίων και τα αγάλματα με τα περίεργα σωματικά χαρακτηριστικά των Ολμέκων στο Μεξικό. Πρόκειται για μορφές που απεικονίζουν είτε τους ίδιους τους «θεούς» που ήρθαν από τα άστρα ή το αποτέλεσμα των γενετικών μεταβολών που αυτοί προξένησαν στην αρχική ανθρώπινη φυλή.

3) Εικονογραφικές.

Δηλαδή ζωγραφισμένες μορφές ή γλυπτά που παριστάνουν άτομα και αντικείμενα με εξωγήινα χαρακτηριστικά.

Χαρακτηριστικά δείγματα είναι «τα σχέδια της Νάζκα» –σχέδια στην έρημο του Περού, με γεωμετρικά ή ζωόμορφα σχήματα που φαίνονται μόνο από μεγάλο ύψος– και ο «αστροναύτης του Παλένκουε» (Palenque) –ανάγλυφο σε ναό των Μάγια που παριστάνει έναν άντρα, ο οποίος μοιάζει να οδηγεί ένα διαστημικό όχημα.

4) Αρχαιολογικές.

Όπως κυκλώπεια μνημεία, διάσπαρτα σχεδόν σε όλο τον κόσμο, από τις πυραμίδες της Αιγύπτου, των Αζτέκων και των Μάγια μέχρι τα γιγαντιαία ερείπια του Τιαχουανάκο στις κορυφές των Άνδεων και τα επίσης μυστηριώδη μεγαλιθικά συμπλέγματα της Ευρώπης. Για τα τελευταία μάλιστα υπάρχει η άποψη ότι είναι κατασκευές που «προδίδουν» μια τεχνολογία πολύ πιο εξελιγμένη από την πρωτόγονη τεχνολογία στη Γη.

5) Αστρονομικές. 

Που προέρχονται από τις ασυνήθιστες γνώσεις κάποιων λαών της αρχαιότητας σχετικά με τους απλανείς αστέρες και τις κινήσεις των πλανητών. Εμβληματική περίπτωση είναι αυτή των Dogon, μιας φυλής της νότιας Σαχάρας, τα μέλη της οποίας είχαν ανακαλύψει εδώ και αιώνες ότι το άστρο του Σείριου συντροφεύεται από δύο μικρά άστρα, ανακάλυψη που έγινε δυνατή στους αστρονόμους της Δύσης μόνο με τη χρήση ισχυρών τηλεσκοπίων.

6) Τεχνολογικές. 

Γνωστές ως OPA(OutofPlaceArtifacts), δηλαδή «χειροποίητα αντικείμενα αταίριαστα με την τεχνολογία των εποχών στις οποίες κατασκευάστηκαν». Τέτοια είναι η «ηλεκτρική στήλη της Βαγδάτης», ένα πήλινο αγγείο του 2ου αιώνα π.Χ., που περιέχει μεταλλικά στοιχεία και μπορεί να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Επίσης, ο μηχανισμός που ανακαλύφθηκε στο ναυάγιο ενός πλοίου στα ανοιχτά

των Αντικυθήρων και ανάγεται στον 1ο αιώνα π.Χ.: ο «υπολογιστής των Αντικυθήρων» διαθέτει περίπλοκα γρανάζια και οδοντωτούς τροχούς, η κίνηση των οποίων έδινε τη θέση του Ήλιου, της Σελήνης, των πλανητών και των αστερισμών. Υπάρχει επίσης το γεώδες αντικείμενο που βρέθηκε στο Κόζο της Καλιφόρνιας και περιέχει ένα πορσελάνινο περίβλημα με ένα μεταλλικό σύρμα στο κέντρο. Τέλος, εξίσου σημαντικές είναι οι μικρογραφίες «αεροπλάνων» που ήρθαν στο φως τόσο στην Αίγυπτο όσο και στο Περού.

Μυστήριες απαγωγές

Από τότε που η σύγχρονη εποχή των απαγωγών ξεκίνησε με την στενή επαφή του Barney  and Betty Hill της 19ης Σεπτεμβρίου του 1961 στο New Hampshire, η ουφολογία δεν είναι ξανά η ίδια. Πριν την επαφή του Hill, η εμφάνιση των UFO είχε ερευνηθεί με έναν ορισμένο, ευθύ τρόπο που περιλάμβανε τη συλλογή ενδεικτικών στοιχείων, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούνταν η ανασκευή της εκτίμησης των μαρτύρων.Η αξιοσημείωτη εμπειρία του Hill εισήγαγε ένα νέο στοιχείο· την ανάδρομη ύπνωση. Σε μελλοντικές υποθέσεις σχετικές με οντότητες, η ύπνωση θα αποδεικνύονταν το μόνο μέσο για την απόδειξη ή την ανασκευή μιας υποτιθέμενης επαφής με εξωγήινους. Η υπνοθεραπεία, σε σύντομο διάστημα, έγινε ένας γρήγορος ορός αλήθειας, εξαλείφοντας την ανάγκη, ανεξάρτητων μαρτύρων και παρασκηνιακών ελέγχων των υποτιθέμενων απαχθέντων. Η έλλειψη ενισχυτικών φυσικών αποδείξεων και το γιατί οι απαγωγές - σχεδόν χωρίς εξαίρεση - δεν αναφέρονταν ποτέ στις αστυνομικές αρχές, δεν εξετάστηκε. Για να εξηγηθούν αυτές οι προφανείς αντιφάσεις, οι  ερευνητές UFO βρήκαν πρωτότυπες ιδέες. «Προκαλύμματα μνήμης», είπαν οι ερευνητές απαγωγών,

χρησιμοποιήθηκαν απ’ τους εξωγήινους απαγωγείς για να συγκαλύψουν τις φρικτές απαγωγές τους. Η «διαγραφή συνείδησης», σημαντικών μαρτύρων, οι οποίοι, με κάποιο τρόπο δεν είδαν τους αγαπημένους τους να απάγονται ποτέ, χρησιμοποιήθηκε επίσης απ’ τους πανούργους εξωγήινους για να αποκρύψουν τις καταχθόνιες διαστημικές απαγωγές τους.

 

Καθώς νέοι ερευνητές UFO εντάχθηκαν στο κυνήγι της λύσης του πιο ασύλληπτου μυστηρίου του κόσμου, σε μεγάλο βαθμό, δέχτηκαν τις συνεδρίες ύπνωσης με απαχθέντες, σαν ένα θεμιτό ερευνητικό εργαλείο για την αναζήτηση της αλήθειας για τις απαγωγές. Οι αντικειμενικοί ερευνητές UFO μετά από πολλές υποθέσεις που έχουν ερευνηθεί, είδαν εντούτοις, ότι πολλές όψεις των εμπειριών απαγωγών ήταν προβληματικές. Φαίνονταν να υπάρχουν σημαντικά κενά, σε ό,τι στο παρελθόν είχε αναφερθεί σαν παραφυσική δραστηριότητα.

 

Οι απαχθέντες λένε ότι ακούν εκρήξεις και ακαθόριστους, αλλά τρομακτικούς, περίεργους ήχους στα σπίτια τους. Βλέπουν επίσης μικρές μπάλες φωτός να περιφέρονται στα ταβάνια τους και  περίεργες πράσινες ή μπλε αναλαμπές να εμφανίζονται ξαφνικά στα σπίτια τους. Καθώς βρίσκονται στο κρεβάτι, οι απαχθέντες, έχουν τρομακτικούς εφιάλτες, όπου φαίνονται να μην μπορούν να κινηθούν. Συχνά αισθάνονται ότι «κάτι» βρίσκεται πάνω τους, προσπαθώντας να τους πνίξει ή να τους κρατήσει κάτω. Ξυπνώντας, βλέπουν «σκιές» ή κοντά μαυροντυμένα όντα κοντά στα πόδια του κρεβατιού τους. Συχνά αυτά τα άγνωστα όντα βρίσκονται κοντά στα κρεβάτια των μωρών τους, των νηπίων ή των παιδιών τους και φαίνονται να εξαφανίζονται μέσα από τοίχους στην είσοδο ή στην αναχώρησή τους.

 

Κατά έναν περίεργο τρόπο, τα άγνωστα όντα δεν προκαλούν φόβο στους μάρτυρες, καθώς αυτοί υπομένουν πράξεις που θα προκαλούσαν μεγάλο φόβο. Εικάζεται, ότι  ασκείται νοητικός έλεγχος για να ηρεμήσει τους απαχθέντες κατά την απαγωγή.

 

Τα περισσότερα, σχεδόν όλα, απ’ τα παραπάνω, συνέβησαν για αιώνες σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ποτέ καλλιεργήσει σκέψεις μιας εμπειρίας σχετικής με UFO. Τα πιο παλιά θύματα πίστευαν ότι τα σπίτια τους

ήταν στοιχειωμένα και ότι φαντάσματα ή δαίμονες τους ενοχλούσαν. Αξιωματούχοι της εκκλησίας καλούνταν συχνά για να εξορκίσουν τους δαίμονες. Ερασιτέχνες «κυνηγοί φαντασμάτων» εμπλέκονταν για να εξηγήσουν τα στοιχειώματα. Οι δαίμονες, αχαρακτήριστα, ακολουθούσαν πολλούς απ’ αυτούς τους ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι, με τον ίδιο τρόπο που οι απαχθέντες βλέπουν τις απαγωγές τους να τους ακολουθούν στη διάρκεια της ζωής τους. Αν ήταν απλά δραστηριότητα φαντασμάτων, καθώς πολλοί στο παρελθόν και ακόμα και σήμερα λανθασμένα πιστεύουν, γιατί τα φαντάσματα θα συνέχιζαν να στοιχειώνουν νέα μέρη; Μήπως συσκευές ανίχνευσης ή εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν στα αβοήθητα θύματα εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια πριν, καθώς πιστεύουν ότι σήμερα τους συμβαίνει τώρα οι απαχθέντες;

 

Για να κατανοήσουμε το αίνιγμα, πρέπει να γίνει αποδεκτό - καθώς η πλειοψηφία των στοιχείων προτείνει - ότι οι εμφανίσεις UFO και οι απαγωγές, είναι δύο διαφορετικά και ξεχωριστά φαινόμενα. Δεν μπορεί θετικά να ειπωθεί, ότι κανείς δεν έχει ποτέ απαχθεί, αλλά σαφώς είναι ένα τεράστιο λάθος να συγχέουμε τις ομοιότητες μεταξύ των απαγωγών απ’ το υπνοδωμάτιο και της δαιμονικής δραστηριότητας. Πράγματι, με την εξαίρεση μιας χούφτας υποθέσεων απαγωγής με πιο αξιοσημείωτη αυτή του Travis Walton στηνΑριζόνα που φαίνονται να έχουν ενισχυτικούς μάρτυρες, οι οποίοι πράγματι είπαν ότι είδαν την απαγωγή ενός ατόμου προς ένα άγνωστο διαστημόπλοιο, οι επίσημες δηλώσεις των απαχθέντων, άσχετα απ’ το πώς έχουν αποκτηθεί, δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει αποδεκτές με ουσιαστική αξία. Αν είχε παρατηρηθεί αληθινή αντικειμενικότητα απ’ τους ερευνητές των απαγωγών, δεν θα παρουσιάζονταν αυτή η αοριστία των UFO και των παραφυσικών ερμηνειών. Η πεποίθηση των βετεράνων ερευνητών είναι ότι το 99,9 % όλων αυτών των υποθέσεων δεν συνεπάγεται UFO ή εξωγήινους. Αυτοί που συχνά αποκαλούνται «απαχθέντες», βιώνουν πραγματικά τα «επίγεια» τους. [«επίγεια: innerterrestrials   (INTs),   ο όρος χρησιμοποιείται στο κείμενο για να δηλώσει αυτά που αλλιώς ονομάζονται «στοιχειακά» (νεράιδες, νάνοι, καλικάντζαροι κλπ., ενώ ο όρος   EXs   δηλώνει τους εξωγήινους].

 

Μην κάνετε λάθος, είναι εξωγήινοι - αλλά χωρίς Αυτά τα πλάσματα με διαστάσεις μπορούν να κινηθούν εύκολα μέσα από τοίχους και, όμως, να μην παραβιάσουν τη ανθρώπινη γνωστή φυσική. Απαγάγουν πνευματικά τόσα πολλά θύματα, φαινομενικά παντού. Δεν χρειάζονται διαστημόπλοια ή διαστημικά κοστούμια για να ανακατευθούν με εμάς. Δεν χρειάζεται να κάνουν τρελά πειράματα αναπαραγωγής όπως τόσοι πολλοί απαχθέντες

πιστεύουν ότι συμβαίνει. Όλα μπορούν να εξηγηθούν ως παιχνίδια του νου, παρ’ όλα αυτά δόλια. Είναι, όπως ο ερευνητής απαγωγών Δρ. David Jacobs σωστά προτείνει,  μια «απειλή», αλλά όχι εξωγήινη, καθώς πιστεύει. Μια εξωγήινη (ET) απειλή θα απαιτούσε μια τεράστια διοικητική επιχείρηση, περιλαμβάνοντας χιλιάδες διαστημοπλοίων, εάν υπάρχει ένα εκατομμύριο απαχθέντων ή περισσότεροι, όπως παρουσιάζει μια δημοσκόπηση του Roper στις αρχές της δεκαετίας του '90. Η απόδειξη ότι έχουμε δύο ξεχωριστά φαινόμενα, μπορεί να βρεθεί στις ανομοιότητες μεταξύ των γνήσιων εμφανίσεων UFO και της εμπειρίας οντοτήτων / απαγωγής.

 

Στο τελευταίο μισό του αιώνα οι εμφανίσεις UFO έχουν εκδηλωθεί κατά ένα μεγάλο μέρος κατά μεγάλα «κύματα» και, μερικές φορές, σε περιστατικά τοπικού χαρακτήρα. Τα μεγάλα τεκμηριωμένα κύματα UFO μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο έχουν εμφανιστεί το 1947, το 1952, την περίοδο 1965-66, το 1973, ένα μικρότερο και λιγότερο καθορισμένο κύμα μεταξύ 1987-1988, και τελικά, το μέγιστο κύμα, του 1993-1997. Εάν κοιτάξετε ανάμεσα σ’ αυτά τα μεγάλα κύματα, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα βρείτε μερικά τοπικού χαρακτήρα περιστατικά του Gulf Breeze της Florida, του Pine Bush της Νέας Υόρκης, του Fyffe της Αλαμπάμα, και πιο πρόσφατα, στην περιοχή του LaGrange της Georgia. Εμφανώς, οι αναφορές εμφανίσεων δείχνουν ότι υπάρχει μια τεράστια κάμψη της δραστηριότητας των UFO ανάμεσα στα κύματα. Οι εμπειρίες απαγωγής, εντούτοις, δεν αυξάνονται ούτε φτάνουν σε κορυφή με αυτά τα κύματα. Εντοπίζονταν παντού και φαινομενικά διαρκώς μετά την απαγωγή του Hill. Όμοια οι εμφανίσεις μαγισσών, φαντασμάτων, όπως κοινώς αποκαλούν οι αγρότες του Νότου τα «επίγεια» [INTs], συνεχίστηκαν αδιάκοπα. Παγκοσμίως, η παραφυσική δραστηριότητα έχει εμφανιστεί καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, και πολλοί λένε ότι η σημερινή δαιμονική διείσδυση είναι σε πρωτοφανή επίπεδα. (Ένα χρόνο πριν ένας φρουρός του Βατικανού σε μανιακή κατάσταση σκότωσε ένα συνάδελφό του της παπικής φρουράς. Σε μια μόλις δημοσιευμένη (Φεβρ. 1999) αναφορά του Βατικανού για το γεγονός μαθεύτηκε ότι, το πρώτο πράγμα που η παπική Επιτροπή ερεύνησε ήταν το αν ο φρουρός είχε καταληφθεί από δαίμονες).

 

Οι αληθινές εμφανίσεις UFO δεν συμβαίνουν συχνά σε αστικές περιοχές, παρόλο που μεγάλη πλειοψηφία των ερευνητών UFO και των απαγωγών ζουν σε μεγάλες πόλεις. Αντίθετα, οι πιο αυθεντικές εμφανίσεις λαμβάνουν χώρα σε αγροτικές περιοχές. Υπάρχει μια καλή εξήγηση γι’ αυτό: αν τα UFO είναι εξωγήινα διαστημόπλοια, καθώς πολλοί

υποπτεύονται, μπορεί να θεωρηθεί ότι, τουλάχιστον σ’ ένα μέρος των δραστηριοτήτων τους στη Γη, μπορούν να γίνουν ορατοί και να εντοπιστούν απ’ τους ανθρώπους. Σχεδόν όλες οι καλύτερες εμφανίσεις έρχονται από απομονωμένα σημεία, όπου σπάνια υπάρχουν άλλοι μάρτυρες τριγύρω. Οι περισσότερες εμφανίσεις UFO, συμβαίνουν επίσης αργά τη νύχτα και αυτό έχει ενδιαφέρον στην περίοδο από Κυριακή μέχρι Πέμπτη· ακριβώς όταν οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βρίσκονται έξω. Η μυστικότητα είναι ουσιαστικό θέμα για αυτά τα φυσικά σκάφη, καθώς μπορούν να γίνουν ορατά και να τα αγγίξει κάποιος, αν ανιχνευτούν. Δεν ισχύει το ίδιο με αυτούς που οι απαχθέντες κοινώς αποκαλούν «Οι Γκρίζοι», οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα γήινοι. Οι απαγωγές φαινομενικά συμβαίνουν το ίδιο συχνά σε αγροτικές και αστικές περιοχές σε τυχαίους χρόνους, κάτι που δείχνει ότι η μυστικότητα δεν αποτελεί σημαντικό ζήτημα.

 

Τα «επίγεια» haints, σκιές, μάγισσες, δαίμονες, «οι γκρίζοι», νεράιδες, νάνοι, καλικάντζαροι, φαντάσματα, ερπετά, ή όπως θέλετε να τα ονομάσετε - δεν έχουν καμία ανάγκη να απαιτήσουν τόσο μεγάλη προσοχή. Δεν έχει σημασία άν ένα πρόσωπο δει έναν «γκρίζο» να στέκεται κοντά το κρεβάτι του. Δεν μπορούν να αγγιχτούν, ούτε μπορούν να αγγίξουν έναν άνθρωπο. Πολλοί μάρτυρες «γκρίζων» και haints έχουν πει ότι πραγματικά οι οντότητες έμπηγαν τα αρπακτικά χέρια τους μέσα στα σώματά τους χωρίς την επακόλουθη φυσική ζημιά. Ο συντάκτης έχει ερευνήσει μια υπόθεση ενός οδηγού ενός ημιφορτηγού που πάτησε με το αμάξι του μια σκιά και μετά την είδε να επανεμφανίζεται μέσα στην καμπίνα του ημιφορτηγού του. Τα «επίγεια» [INTs] είναι ορατά ενώ είμαστε άγρυπνοι, και ο συγγραφέας ξέρει τουλάχιστον μια περίπτωση, όπου δύο άνθρωποι είδαν ένα «επίγειο» [ΙNT] συγχρόνως. Αυτά τα ίδια άτομα δεν είδαν κάποιο διαστημόπλοιο κοντά, ούτε σκέφτηκαν ότι αυτό που είδαν ήταν μια επαφή με εξωγήινους. Ενώ θα ήταν εύκολο να ρίξουμε όλο το φταίξιμο στους υπνοθεραπευτές, για την μετατροπή σε «εξωγήινες επαφές» όσων πραγματικά είναι εμφανίσεις «επίγειων [ΙNTs], ο διακεκριμένος ουφολόγος Kevin Randle λεει ότι ο πραγματικός φταίχτης είναι τα ανακλαστικά του σύγχρονου πολιτισμού μας.

 

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένας πατέρας ξυπνά αργά τη νύχτα και βλέπει μια μαυροντυμένη απρόσωπη οντότητα να στέκεται δίπλα στο βρεφικό κρεβάτι του γιου του. Κατόπιν, αρκετούς μήνες αργότερα, βλέπει πραγματικά ένα UFO κοντά το σπίτι του ή παρακολουθεί μια ταινία σχετική με απαγωγές και αναγνωρίζει τις ομοιότητες με τη δική του θέση της σκιάς. Τι συμβαίνει; Όχι αφύσικα, αυτός ο πατέρας πιθανά θα υπέθετε

ότι ο γιος του απήχθη και ότι είχε δει έναν εξωγήινο να βγαίνει απ’ το σπίτι του. Η αλήθεια είναι, ότι οντότητες έχουν γίνει ορατές τακτικά σ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας.

 

Πριν την αρχή της σύγχρονης εποχής των UFO το 1947, με την εμφάνιση στον πιλότο της Pacific Northwest, Kenneth Arnold, πολλών δίσκων, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι στοιχειά, φαντάσματα, ή δαίμονες στοίχειωναν ένα σπίτι ή ένα άτομο. Εάν πραγματικά μόνο τα διαβολικά ET ή τα καλοκάγαθα «αδέλφια του διαστήματος» είναι πίσω από τις απαγωγές, γιατί τα εκατομμύρια των συγχυσμένων συζύγων δεν καλούν τις τοπικές αρχές για να αναφέρουν ότι οι αγαπημένοι τους έχουν ξαφνικά εξαφανιστεί και ότι θεωρούνται απαχθέντες; Γιατί δεν υπάρχουν εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα και φορτηγά στις εθνικές οδούς όλης της Αμερικής, με τις πόρτες τους ανοικτές και τους οδηγούς τους εξαφανισμένους; Όλοι εξαφανίστηκαν; Στην πραγματικότητα, κανένας δεν εξαφανίστηκε. Κανένας δεν λείπει από το κρεβάτι ή το αυτοκίνητό του· δεν είναι παρά νοητικά τεχνάσματα που παίζονται από τα «επίγεια». Το να συναντούν οι απαχθέντες άλλους απαχθέντες στην πραγματική ζωή μπορεί να εξηγηθεί ακόμη και σαν νοητικές παραστάσεις που δημιουργούν τα «επίγεια».

 

Ένα INT, ίσως, επισκέπτεται ένα άτομο και κατόπιν «σκανάρει» την εικόνα του για μετέπειτα χρήση. Μετά αυτό το INT, ημέρες, μήνες ή χρόνια αργότερα επαναλαμβάνει αυτή την αποθηκευμένη εικόνα σε ένα μελλοντικό θύμα. Κάποια στιγμή αργότερα το INT επιστρέφει στο αρχικό του θύμα και παίζει το νέο «σκανάρισμα» στο μυαλό αυτού του θύματος. Μήνες ή χρόνια αργότερα αυτά τα δύο θύματα συναντιούνται, κατά τύχη, στη πραγματική ζωή και «ιδού»! Σκέφτονται ότι απήχθησαν μαζί πάνω σε ένα διαστημόπλοιο. Τα θύματα δέχονται επανειλημμένες επισκέψεις, όπως ισχυρίζονται πολλοί απαχθέντες. Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι δέχονται επισκέψεις από «επίγεια; Εάν δεν δημιουργούνται υβρίδια, καθώς αναφέρουν πολλοί απαχθέντες, τι κάνουν τα INT;

 

Μια σημαντική ένδειξη δόθηκε απ’ τον Wes Clark της ερευνητικής ομάδας MUFON και CE-4 της Florida. Ο George Filer, ανατολικός περιφερειακός διευθυντής της MUFON, λαμβάνοντας παρόμοιες αναφορές από αυτόν τον ερευνητή και τον Wes, αποφάσισε να μας φέρει σε επαφή. Αποδείχθηκε ότι, ο Wes, είχε προχωρήσει την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα από τον συγγραφέα. Ο Wes απέδειξε ότι οι απαγωγές ήταν μόνο

δαιμονικές επαφές. Είπε ότι, αρκετοί από τους «απαχθέντες» του, είχαν αποτρέψει την απαγωγή τους φωνάζοντας «ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας μου» όταν ξαναφάνηκαν οι εξωγήινοι.

 

Αυτός ο ανακριτής έχει από τότε διαπιστώσει ότι η ίδια μεταχείριση χρησιμοποιημένη από κάποιους που ξέρει, έχει επίσης αποτρέψει τους ανεπιθύμητους επισκέπτες τους να ξανάρθουν. Μια γυναίκα είπε στον ερευνητή του ότι, καθώς στέκονταν στο χολ του σπιτιού της και ενώ ήταν ημέρα, ένα haint πήδηξε στην πλάτη της και προσπάθησε να την «πνίξει». Σε απόγνωση φώναξε, «Ιησού! Ιησού! Σώσε με!» Το haint πέταξε αμέσως μακριά και δεν επέστρεψε ξανά από τότε. Ένα άλλο άτομο, καθώς έβλεπε ένα ξεκάθαρο όνειρο ενός σκοτεινού, και με μεγάλα μάτια «γκρίζου», φώναξε, «ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας μου», όπως ο Wes πρότεινε. Αυτό συνέβη σχεδόν εννέα μήνες πριν και όλη η δραστηριότητα η σχετική με εξωγήινες επισκέψεις στο σπίτι του, εξαφανίστηκε. Ένα τρίτο πρόσωπο, που πίστευε ότι είχε πέσει θύμα απαγωγής, αφού είδε το σκύλο του να γαβγίζει σαν τρελός μια αόρατη οντότητα στην κορυφή του κρεβατιού του, έκανε έναν απερίγραπτο εξορκισμό. Αυτό συνέβη αρκετούς μήνες πριν και όλα τα προβλήματά του με εξωγήινους τελείωσαν. Η απλή «θεραπεία» είναι, ομολογουμένως, εντελώς αποστομωτική. Ενώ η σχέση μεταξύ των απαγωγών και της παραφυσικής δραστηριότητας έχει τεκμηριωθεί από πολλούς ερευνητές, αυτό είναι ακαταμάχητη απόδειξη του ότι, οι απαγωγές δεν έχουν καμία σχέση με τις διαστημικές απαγωγές. Εάν εξωγήινοι με υψηλή τεχνολογία είναι πίσω από την τρέλα των απαγωγών, γιατί η πίστη κάποιου στο Θεό θα τις σταματούσε; Αφού τέτοιες επικλήσεις στον Ιησού δεν θα είχαν σταματήσει επίγειους διαβόλους, γιατί λοιπόν να σταματήσουν τους τεχνολογικά ανεπτυγμένους και υπερσύγχρονους εξωγήινους, από τις απαγωγές;

 

Τα «επίγεια» υπάρχουν πραγματικά. Είναι μια απειλή και, κατά την άποψη του συγγραφέα, εθίζουν την ανθρωπότητα προς όφελος των δόλιων σκοπών τους. Καθώς η ανθρώπινη τεχνολογία εξελίσσεται εκθετικά, γινόμαστε όλο και περισσότερο απειλή για τα «επίγεια». Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει την αύξηση στις απαγωγές από «επίγεια».  Ενώ δεν υπάρχει ακόμα καμία πειστική φυσική απόδειξη ότι εξωγήινοι επισκέπτονται τη γη, υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές αυτόπτων μαρτύρων, πάνω από μισού αιώνα, που δηλώνουν ότι οι εξωγήινοι είναι εδώ. Μερικές φορές τα «επίγεια» και οι εξωγήινοι παίζουν στα ίδια «πεδία» αλλά οι στόχοι τους είναι διαφορετικοί, και για τους εξωγήινους, τα κίνητρά τους είναι άγνωστα. Τα αληθινά UFO θα αποτελέσουν για τους

καλύτερους επιστήμονές μας θέμα για έρευνα. Αντίθετα, οι θρησκευτικοί ηγέτες, και όχι οι ερευνητές UFO, θα έπρεπε να ερευνούν τις «απαγωγές». Οι λεπτομερείς προειδοποιήσεις και οι κίνδυνοι της μόλυνσης από «επίγεια» [INTs] πρέπει να δοθούν στο εκκλησίασμα του κλήρου. Όχι μόνο ψίθυροι για προσοχή κατά του «διαβόλου και των πρακτόρων του» αλλά πραγματικές προειδοποιήσεις για το πώς κάνουν πραγματικά τη βρώμικη δουλειά τους τα «επίγεια». Ιδιαίτερες συστάσεις πρέπει να δοθούν στους γονείς, επειδή τα παιδιά τους είναι τρωτά στον νοητικό έλεγχο ή, ακόμα χειρότερα, στις προσπάθειες των «επίγειων».

 

Έως ότου οι νεφελώδεις υποθέσεις απαγωγών θα τοποθετούνται στην αληθινά παραφυσική περιοχή όπου ανήκουν, δεν θα μπορούν οι ουφολόγοι και οι παραδοσιακοί επιστήμονες να ερευνήσουν σοβαρά τις εμφανίσεις UFO. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι εξωγήινοι απαγάγουν ανθρώπους. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πιστευτές ανώμαλες εναέριες εμφανίσεις με εξίσου καταπληκτικούς αριθμούς εντυπωσιακών και αξιόπιστων μαρτύρων να δηλώνουν ότι πολλά UFO είναι πραγματικά. Οι ουφολόγοι χρειάζεται να εργαστούν με αυτό που έχουν την καλύτερη πιθανότητα να αποδειχθεί επιστημονικά.

---Εξωγήινοι - NASA---

Το εξωγήινο μήνυμα που αποκρυπτογράφησε η NASA

Ένα μήνυμα από το διάστημα, που ελήφθη το 1998 κατάφερε μετά από αρκετά χρόνια να αποκρυπτογραφήσει η NASA σύμφωνα με έγγραφο από το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας. Ο Ρώσος αστροφυσικός Βίκτορ Κουλάκοφ (Victor Kulakov) πιστεύει ότι το σήμα εστάλη από εξωγήινο πολιτισμό, γειτονικού γαλαξία, και είναι ηλικίας 80.000 ετών (χρόνος που απαιτείται για να φθάσει στη Γη).

Στο μήνυμα, σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους, έδιναν την ακριβή τοποθεσία τους με κρυπτογραφημένη απεικόνιση ενός πλανητικού συστήματος, με ένα ή δύο κυρίαρχα άστρα, ενώ καθόριζαν και την υλική σύσταση του πλανήτη. Ο άγνωστος πολιτισμός προειδοποιούσε ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, χωρίς ωστόσο να εξηγεί την αιτία. 

Ο Ρώσος καθηγητής εκτιμά ότι με βάση τα γήινα δεδομένα, πιθανότερη αιτία να είναι ένας πυρηνικός πόλεμος. Παράλληλα διαπιστώνεται αδυναμία των κατοίκων του άγνωστου πλανήτη να τον εγκαταλείψουν, είτε επειδή δεν υπήρχε η τεχνολογική ανάπτυξη που θα επέτρεπε τη δυνατότητα μαζικών ταξιδιών στο διάστημα, είτε γιατί δεν υπήρχε γειτονικός κατοικήσιμος πλανήτης.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό World News και όπως σημειώνεται αντλήθηκε από επίσημα έγγραφα του βρετανικού υπουργείου Άμυνας.

Φωτογραφίες της ΝΑΣΑ αποθανάτισαν διαστημόπλοιο εξωγήινων

Σ' αυτές τις φωτογραφίες υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που συλλήφθηκαν από το Ηλιακό και Ηλιοσφαιρικό Παρατηρητήριο SOHO (Solar and Heliospheric Observatory) ένα δορυφόρο που κινείται εδώ και πολύ καιρό στο διάστημα για την μελέτη του Ηλίου.Τα εν λόγω αντικείμενα, που εξέπεμπαν πολύ φως, κινούνταν με τέτοιο τρόπο που απαιτεί νοημοσύνη για να γίνει. Η ΝΑΣΑ αρχικά είχε απορρίψει τις φωτογραφίες αυτές γιατί όπως ενημέρωσε τον τύπο, "απλά" ήταν λάθη της φωτογραφικής μηχανής.Παρόλα αυτά οι ειδικοί των UFO, επιμένουν ότι πρόκειται για σκάφη εξωγήινων. Μάλιστα ο Mike Murray, ένας εκ των ιδρυτών του προγράμματος SETI στην Ευρώπη, είπε ότι είναι δεδομένο πως πρόκειται για αεροσκάφη εξωγήινων. Έχουν το μακρόστενο σχέδιο, μια "περίεργη" λαμπρότητα γύρω τους και πολλά από αυτά αφήνουν μια γραμμή φωτός πίσω τους καθώς προχωράνε. Ο Murray απέκτησε τις φωτογραφίες αυτές από έναν Ισπανό επιχειρηματία, ο οποίος τις πήρε από το δορυφόρο Soho με τη βοήθεια ενός γιγαντιαίου πιάτου που είχε στο σπίτι του στη Βαρκελώνη.Η πρώτη κίνηση του Murray όταν πήρε τις φωτογραφίες ήταν να επικοινωνήσει με τη ΝΑΣΑ, η οποία όμως απέρριψε τη θεωρία του για εξωγήινους, λέγοντας μάλιστα ότι πρόκεται για αστεροειδείς ή κομήτες. Ο Murray μετά τα 30 χρόνια του στην υπηρεσία της αναζήτησης εξωγήινης ζωής, πιστεύει ότι τα αντικείμενα που φωτογραφήθηκαν ήταν όντως UFO.

Σημάδια εξωγήινης ζωής στον δορυφόρο Τιτάνα

Επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) πιστεύουν ότι πιθανώς για πρώτη φορά εντόπισαν τιςχημικές «υπογραφές» πρωτόγονων μορφών ζωής στο δορυφόρο Τιτάνα του Κρόνου, με βάση στοιχεία που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος «Κασίνι».

Δεν αποκλείουν πάντως την πιθανότητα οι παρατηρήσεις τους να οφείλονται σε μη βιολογικές χημικές αντιδράσεις.

Οι νέες εκτιμήσεις περιέχονται σε δύο νέες επιστημονικές μελέτες, μια από υπό τον Ρότζερ Κλαρκ της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γεωφυσικής “Journal of Geophysical Research” και μια υπό τον Ντάρελ Στρόμπελ του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Icarus”, σύμφωνα με το New Scientist και τη βρετανική «Τέλεγκραφ».

Ο Τιτάν, ένας από τους μεγαλύτερους και πιο ενδιαφέροντες δορυφόρους του Κρόνου, είναι πολύ παγωμένος για να διατηρείται υγρό νερό πάνω του, όμως εδώ και μερικά χρόνια ορισμένοι επιστήμονες εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρχουν εξωτικές μορφές ζωής μέσα στις μεγάλες λίμνες υγρού μεθανίου ή αιθανίου που υπάρχουν στην επιφάνειά του.Από το 2005 έχει διατυπωθεί η θεωρία ότι μπορεί να ζουν σε αυτές τις λίμνες υδρογονανθράκων μικρόβια που εισπνέουν αέριο υδρογόνο και «τρώνε» το οργανικό μόριο του ακετυλενίου (ασετυλίνης), παράγοντας με τον τρόπο αυτό μεθάνιο.Οι νέες παρατηρήσεις έρχονται πιθανώς να επιβεβαιώσουν την παραπάνω θεωρία, καθώς διαπίστωσαν έλλειψη ακετυλενίου στον Τιτάνα, πράγμα που σημαίνει ότι ίσως όντως ζουν εξωτικοί οργανισμοί στο δορυφόρο του Κρόνου. Οι μετρήσεις του Cassini δείχνουν επίσης ότι το υδρογόνο που παράγεται από χημικές αντιδράσεις της πυκνής ατμόσφαιρας του Τιτάνα με την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου, ενώ κινείται τόσο προς τα πάνω (στο διάστημα) όσο και προς τα κάτω, εξαφανίζεται όσο περισσότερο πλησιάζει στην επιφάνεια του Τιτάνα, άλλη μια ένδειξη ότι υπάρχει κάτι που «τρώει» το

υδρογόνο, όπως στη Γη πολλοί οργανισμοί αντίστοιχα καταναλώνουν οξυγόνο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα νέα στοιχεία «αποκαλύπτουν μια πολύ ασυνήθιστη και προς το παρόν ανεξήγητη χημεία. Δεν υπάρχει ακόμα απόδειξη για ύπαρξη ζωής, αλλά το γεγονός είναι ενδιαφέρον», δήλωσε ο αστροβιολόγος Κρις Μακέη του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA.

Μια πιθανή εναλλακτική ερμηνεία (πέρα από την ύπαρξη εξωγήινων μικροβίων) είναι ότι το υδρογόνο συνδυάζεται με τον άνθρακα στην επιφάνεια του Τιτάνα, δημιουργώντας μεθάνιο, όμως λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών που επικρατούν στο δορυφόρο, αυτές οι χημικές αντιδράσεις κανονικά θα έπρεπε να είναι πολύ αργές και έτσι δεν θα μπορούσαν από μόνες τους να εξηγήσουν την εξαφάνιση του υδρογόνου.

«Ο επιστημονικός συντηρητισμός επιτάσσει ότι η βιολογική εξήγηση πρέπει να αποτελεί την τελευταία επιλογή, αφού πρώτα αποκλειστούν όλες οι μη βιολογικές εξηγήσεις. Πρέπει να κάνουμε πολλή δουλειά για να αποκλείσουμε όλες τις δυνατές μη βιολογικές ερμηνείες», δήλωσε ο Μαρκ Άλεν του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA στην Καλιφόρνια.

Ίσως όμως, σύμφωνα με άλλους επιστήμονες, να μην μπορεί να δοθεί οριστική απάντηση, αν οι επιστήμονες δεν καταφέρουν να πάρουν στα χέρια τους δείγματα από τις λίμνες του Τιτάνα.

Ενα μυστικο που εκρυβε δεκαετίες η NASA

Eνα μυστικό φυλαγμένο καλά επί τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες έρχεται ξαφνικά στο φως για να ανατρέψει όλα όσα πιστεύαμε. Ενας «άγγελος» ηλικίας μόλις… 200.000 χρόνων αποκαλύπτει τα απόκρυφα μυστικά της Σελήνης και γεννά χιλιάδες ερωτήματα! Πόσα μας κρύβουν οι «εγκέφαλοι» της NASA;

Γιατί αποφάσισαν ξαφνικά να μας φανερώσουν πράγματα που απειλούν να ανατρέψουν επιστημονικές θεωρίες μισού αιώνα; Ή μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη φάρσα με στόχο τους εύπιστους που οραματίζονται την έλευση εξωγήινων; 

Εκατοντάδες ιστοσελίδες που ασχολούνται με παράξενα και μεταφυσικά θέματα φιλοξενούν εδώ και έναν μήνα τη φωτογραφία ενός μικρού αγάλματος ύψους μόλις είκοσι πέντε εκατοστών. Παριστάνει μια γυναικεία ανθρωποειδή μορφή με μακριά μαλλιά και μακρύ φόρεμα που καλύπτει τα πόδια… Στους ώμους της φέρει ένα ζευγάρι φτερά και μοιάζει πολύ με την εικόνα που έχουμε όλοι για τους αγγέλους.

Εως εδώ, τίποτε το παράξενο. Εκείνο που έκανε τη φωτογραφία να κάνει τον γύρο του κόσμου συνοδευόμενη από ένα είδος ρεπορτάζ, το οποίο ωστόσο δεν αναπαρήγαγαν τα γνωστά ΜΜΕ, ήταν ο ισχυρισμός ενός επιστήμονα που εργάστηκε επί είκοσι τρία χρόνια στη NASA ότι το άγαλμα αυτό βρέθηκε το 1969 ενσωματωμένο σε ένα από τα βράχια της Σελήνης και έφεραν στη Γη οι αστροναύτες του «Απόλλων 11»!

Ο γεωλόγος δρ Μόρις Τσαρλς που αποκάλυψε την ύπαρξη του αγαλματίδιου ισχυρίζεται ότι εργαζόταν στη NASA επί είκοσι τρία χρόνια, από το 1964 έως το 1987, αλλά διατηρεί ακόμη στενές σχέσεις με τους παλιούς συνεργάτες του. Υποστηρίζει λοιπόν ότι η χημική ανάλυση στην οποία υποβλήθηκε το αγαλματίδιο απέδειξε ότι δημιουργήθηκε από ένα μείγμα σιδήρου που υπάρχει μόνο στη Σελήνη και μάλιστα γυαλίστηκε «στο χέρι» για να έχει μια εντυπωσιακά ασημόχρωμη γυαλάδα!

Σύμφωνα με τον καθηγητή, οι γεωλόγοι εκτιμούν ότι κατασκευάστηκε πριν από 200.000 χρόνια, δηλαδή 170.000 χρόνια πριν εμφανιστεί στη Γη το ανθρώπινο είδος! «Το είδος του μετάλλου δείχνει ότι κατασκευάστηκε στη Σελήνη και δεν μεταφέρθηκε εκεί από εξωγήινα όντα! Αυτό σημαίνει πως κάποτε η Σελήνη είχε ατμόσφαιρα που επέτρεπε την ανάπτυξη ζωής και μάλιστα ενός εξελιγμένου είδους με υψηλή αίσθηση της ομορφιάς»

υποστηρίζει ο καθηγητής.Μετά την επίδειξή του σε δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ, το αγαλματίδιο μεταφέρθηκε σε άγνωστη τοποθεσία για περαιτέρω μελέτη και εργαστηριακή εξέταση…Ενας άλλος Ιησούς ή δημιούργημα των Ανουνάκι; Πώς όμως έφτασε το αγαλματίδιο στα χέρια του δρα Τσαρλς, Αν και έμεινε κρυφό επί σαράντα χρόνια;

«Ηταν κοινό μυστικό η ύπαρξή του, αλλά τα “κεφάλια” της NASA την κρατούσαν απόρρητη γιατί φοβόντουσαν παγκόσμιο πανικό! Πρόσωπα που για ευνόητους λόγους πρέπει να μείνουν ανώνυμα μου έφεραν κρυφά το άγαλμα» διατείνεται ο ίδιος.

Στο ρεπορτάζ που συνοδεύει τη φωτογραφία, ένας ανθρωπολόγος από την Ουάσινγκτον που δεν κατονομάζεται χαρακτηρίζει τους κατασκευαστές του «αγγέλου» ως όντα με θρησκευτικές πεποιθήσεις που μοιάζουν με τις χριστιανικές! «Δεν αποκλείεται να είχαν έναν δικό τους “Ιησού”, πράγμα που θα αποδείκνυε ότι οι πνευματικές αρχές είναι συμπαντικές» φέρεται να λέει προκαλώντας αντιδράσεις: «Αυτό είναι καθαρή χριστιανική προπαγάνδα» απαντά ο δρ Μάιλς Φρέντερικς από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, δίνοντας μιαν άλλη εκδοχή: «Οι Σουμέριοι έλεγαν ιστορίες για τους Ανουνάκι από τον 18ο αιώνα π.Χ. Ισως τους επισκέφθηκαν όντα από τη Σελήνη που έφτιαξαν το άγαλμα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους»!

Κανείς δεν ξέρει αν το άγαλμα και οι ισχυρισμοί του δρα Τσαρλς είναι αληθινά. Η NASA διέψευσε επισήμως τους ισχυρισμούς του. Πάντως, το ίδιο είχε κάνει και στις 20 Απριλίου, όταν κλήθηκε να σχολιάσει δηλώσεις του πρώην αστροναύτη Εντγκαρ Μίτσελ στο CNN, σύμφωνα με τις οποίες η συντριβή ενός UFO στο Ρόσγουελ του Νιου Μέξικο ήταν πραγματικό γεγονός! Ο Μίτσελ, που είχε συμμετάσχει στην αποστολή του «Απόλλων 14» στη Σελήνη, υποστήριξε ακόμη ότι οι Αρχές των ΗΠΑ -αλλά και οι διεθνείς- γνωρίζουν καλά ότι υπάρχει εξωγήινη ζωή, αλλά το κρατούν μυστικό από την κοινή γνώμη!

Η NASA αναζητεί εξωγήινους σε Αρη και Ερμη

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου εκεί έξω... χαρακτηριστική φράση που χρησιμοποιήθηκε στη σειρά X Files και οι επιστήμονες της NASA φαίνεται να επιδιώκουν να βρουν την αλήθεια, καθώς μελετούν 28 προγράμματα ρομποτικών αποστολών στους πλανήτες Ερμή και Άρη που ενδεχομένως να επιτρέψουν να ανακαλυφθούν μορφές εξωγήινης ζωής στο ηλιακό σύστημα."Η αστροβιολογία και η έρευνα της ζωής είναι πράγματι "το κλειδί" για αυτό που οφείλουμε να κάνουμε στο εξής στην εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος", ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο Στιβ Σκουάιρς, πλανητολόγος στο πανεπιστήμιο Κόρνελ της Νέας Υόρκης και πρόεδρος της επιτροπής της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών, που είναι αρμόδια να εισηγείται θέματα προς έρευνα στη NASA.

Η NASA εξετάζει το ενδεχόμενο αποστολής στον Άρη που θα ολοκληρωθεί τρεις φάσεις και θα επιτρέψει τη συλλογή δειγμάτων του εδάφους του πλανήτη, όπως εξήγησε ο Στιβ Σκουάιρς επιστήμονας που έχει εργαστεί στο πρόγραμμα των δύο ρομποτικών οχημάτων Spirit και Opportunity.

"Δείγματα μπορούν να μας αποκαλύψουν μορφές παρελθούσης ή παρούσας ζωής στον Άρη", ανέφερε ο Στιβ Σκουάιρς με την ευκαιρία του εξάμηνου συνεδρίου Αστροβιολογίας που διεξάγεται αυτή την εβδομάδα στο Χιούστον του Τέξας με τη συμμετοχή 700 ερευνητών και με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων του κλάδου της επιστήμης αυτής.

Οι Άνδρες με τα Μαύρα

---Οι άντρες με τα μαύρα---Στο πιο ενδιαφέρον πραγματικό κόσμο μύθο, οι Μαυροντυμένων συνήθως είναι η αποβράσματα του σύμπαντος. Δηλαδή, είναι οι κακοί, απειλητικό επιρρεπείς από έναν άλλο κόσμο από επιτήδειους συναρμολογητές αποστέλλονται από την συγκάλυψη εμμονή της κυβέρνησης.(Είναι ενδιαφέρον - και λίγο ανησυχητικό - ότι το riff του Χόλιγουντ με τον μύθο, ο MIB γίνει «καλοί» στη ρίζα για, έστω κι αν είναι μέλη μιας ελίτ και ξενοφοβική οργάνωση μυστικής αστυνομίας δεν σε αντίθεση με ναζιστικών SS Προφανώς. στο Χόλιγουντ της δεκαετίας του ενενήντα, είναι πολιτικά ορθό να στρογγυλοποιεί προς τα πάνω εκφυλισμένα αλλοδαπούς εφ 'όσον ζαχαρώνουν άφθονο εξωτερικό χώρο endoplasm.)

Στη σύγχρονη λογαριασμούς, ο MIB είναι συνήθως συνδέονται με τον τρόπο τη δραστηριότητα των UFO. Το συνηθέστερο σενάριο που έχει να εμφανίζεται στη σκηνή μετά από μια συνάντηση UFO να εκφοβίσει τους μάρτυρες με εξαιρετικά περίεργη και συχνά απειλητική συμπεριφορά. Ντυμένος με κακή τοποθέτηση ή out-of-στυλ μαύρα κοστούμια, το κλασικό MIB την τάση να ταξιδεύουν σε δυάρια ή τριάρια (αλλά συχνά και μεμονωμένα). Τρόπους μεταφοράς τους ποικίλλουν. Φαίνεται να προτιμούν να κρουαζιέρα τα παραφυσικά σοκάκια σε μαύρο λιμουζίνες, αλλά έχουν και αυτοί ήταν γνωστοί για να πιλοτάρει το περιστασιακό βαν και, σε μερικές πρόσφατες λογαριασμών, έχουν διαπραγματεύονται μέχρι εκείνη για όλες τις χρήσεις συνωμοσία του οχήματος, το μαύρο ελικόπτερο. Ωστόσο, παρά outre ύφος τους, ο ΜΙΒ πιο συχνά φαίνεται να «αγοράσουν αμερικανικά,« συνήθως Vintage 1950 Κάντιλακ που, αρκετά παράξενα, συχνά μυρίζει ολοκαίνουργιο.

Μάρτυρες οι οποίοι αναφέρουν MIB θεάσεις συχνά περιγράφουν "ξένο ψάχνουν" άνδρες με εξωτικά χαρακτηριστικά? Είναι σαν να είσαι "από αλλού". Φαίνονται "Oriental" ή "ινδικό" και έχουν "βαθιά μαυρισμένο» δέρμα, αν και μερικές φορές χροιές τους είναι εξαιρετικά χλωμό. Τα μάτια του ΜΙΒ ή συνήθως περιγράφεται ως λοξή ή «φούσκωμα», σαν από κάποια πάθηση του θυρεοειδούς. Μύτες και τα πηγούνια τους είναι συχνά "σημείο", και τα ζυγωματικά τους θέσει υψηλά στα πρόσωπά τους. Αν και μερικοί είναι ψηλός και λεπτός, με φυσικά μακριά δάχτυλα, άλλοι είναι σύντομες ή σωματώδης. Μπορούν ή δεν μπορούν να έχουν τα νύχια.

Ξένος εξακολουθεί να είναι φημισμένα συμπεριφορά τους, η οποία τείνει να είναι ανησυχητικά ακανόνιστη ή εντελώς ανόητος: Σε ένα λογαριασμό ένα MIB ο οποίος φαίνεται να πάσχει υπερέκθεση σε πλούσια σε οξυγόνο ατμόσφαιρα Δυτική Βιρτζίνια προσφέρεται κάποια ζελέ, το οποίο προσπαθεί να πίνουν σαν ένα ποτό . Μια άλλη MIB είναι αρχικά αμηχανία όταν παρουσιάζεται το παράξενο επίγεια εφαρμογή γνωρίζουμε ως στυλό, αλλά στη συνέχεια γίνεται χαιρέκακα σπαστική καθώς φυγοδικεί στο δρόμο με το βραβείο.

MIB, συχνά μιλούν αγγλικά βασανίζονται με αλλόκοτα τόνους? σε ορισμένους λογαριασμούς που δεν κινούνται τα χείλη τους όταν αυτοί επικοινωνούν, γεγονός που υποδηλώνει μια ικανότητα για την τηλεπάθεια, ενώ σε άλλες συναντήσεις μιλούν σαν "μηχανές". Όταν πρόκειται για την MIB, το subtext είναι πάντα «Εμείς δεν είμαστε από εδώ γύρω ".

Ο διαχωρισμός των πραγματικά ανεξήγητο συναντήσεις MIB από τις διάφοροι φάρσες και φήμες δεν είναι μικρό επίτευγμα. Έτσι, πολλές από τις ιστορίες των MIB, η οποία εμφανίστηκε αρχικά κατά τα πτερύγια UFO του 1950, προφανώς ξεκίνησε ως φάρσες ή επισκέψεις από αυταρχικός κυβερνητικούς πράκτορες ερευνά την οχλοβοή πάνω «ιπτάμενους δίσκους».

Το βιβλίο που εισήγαγε τον κόσμο στη σύγχρονη MIB ήταν ένα ζωντανό μικρό τόμο με τον καλύτερο τίτλο ποτέ: Θα ήξερε πάρα πολλά για τους ιπτάμενους δίσκους . Ακινητοποιήθηκαν το 1957 από τον θεατρικό πράκτορας κρατήσεων και πιατάκι στιλβωμένο Gray Barker, το βιβλίο ήταν ένα μικρό αριστούργημα στο είδος υπόγειο-χομπίστα του Ουφολογία. Barker, ένα είδος do-it-yourself Fox Mulder, είχε ερευνά τις εκθέσεις των ιπτάμενων δίσκων και ενδοχώρα τέρατα στο κράτος μέλος καταγωγής του, της Δυτικής Βιρτζίνια, όταν συνάντησε τον Albert K. Bender, μια κάπως εκκεντρική Κονέκτικατ άνθρωπος που είχε πρόσφατα σχηματίστηκε μια ομάδα φιλόδοξα κάλεσε το Διεθνές Ιπτάμενων Δίσκων (IFSB). Bender ζήτησε κράχτης για να οργανώσει ένα κεφάλαιο Δυτική Βιρτζίνια και ενεργεί ως IFSB του «επικεφαλής ερευνητής».Όμως, ο αρχικός ενθουσιασμός του Bender για τη διερεύνηση ιπτάμενους δίσκους γρήγορα διατηρημένα με απλή ψύξη αφού καταβλήθηκε μια επίσκεψη από τρεις «άνδρες με τα μαύρα κοστούμια." Στην αρχή, Bender άφησε να εννοηθεί ότι οι άνδρες ήταν κυβερνητικοί πράκτορες, οι οποίοι τον απείλησαν επειδή «Είχα σκοντάψει επάνω κάτι που ήμουν δεν έπρεπε να ξέρει. "

Αργότερα, Μπέντερ άρχισε να υπαινίσσομαι ότι οι άνδρες μπορεί να ήταν εξωγήινης προέλευσης. Χρονογράφος Barker, που ήξερε πώς να προωθεί την κόλαση έξω από τα σινεμά τρόμου ο ίδιος έχει κλείσει σε τοπικό μπιζού, κλιμάκωσε την αγωνία σαν τάση εκτινάσσοντας μέχρι σκάλα ενός Ιακώβ. Το υπόλοιπο του ήξεραν πάρα πολύ για τους ιπτάμενους δίσκους ήταν αφιερωμένη στην εικασίες σχετικά με το απαίσιο, αλλά όλος-επίσης-αδιαφανές, την προέλευση αυτών των σκοτεινών κατάλληλη επιβολής του νόμου.Σύμφωνα με τον Barker, ερευνητές UFO στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία ήταν ομοίως "shushed up", με τον εκφοβισμό τους επισκέπτες με μαύρα κοστούμια. Ένας ερευνητής υποστήριξε ότι δεν έλαβε μια κλήση από έναν machinelike φωνή που δήλωσε, «εγώ σας προειδοποιήσω να σταματήσει να παρεμβαίνει σε θέματα που δεν σας αφορούν," και, στη συνέχεια, προφανώς για να βεβαιωθείτε ότι το άλλο μέρος δεν είχε χάσει τη σημασία του ρομποτικού ορθοφωνίας, υπέγραψε με το "είμαι. . . από άλλο πλανήτη. »Σύμφωνα με τον Barker, τα παράξενα φαινόμενα κάτω

κάτω σύντομα κλιμακώθηκε να περιλαμβάνουν poltergeist δραστηριότητα και τις επισκέψεις από το" αόρατο οντότητες "χαλαρώνετε σε πολύ ορατό παντόφλες μοκασίνι.

Όπως Barker ήταν γρήγορη να σημειωθεί, Bender και Κοινοπολιτείας ομολόγους του δεν ήταν ο πρώτος που θα συναντήσουν UFO-συνδεδεμένα τους MIB. Το 1947 ένας φρουρός λιμάνι που ονομάζεται Harold A. Dahl είχε αναφερθεί μία από τις πρώτες σύγχρονες θεάσεις πιατάκι, κοντά Μόρι νησί, Ουάσιγκτον. Dahl και δεκαπέντε-year-old γιος του είδε έξι ντόνατ σχήματος, μεταλλικά αντικείμενα εκατό πόδια σε διάμετρο πλανάται πάνω από Puget Sound. Ένα από τα αντικείμενα, που φαινόταν να αντιμετωπίζει δυσκολία μηχανικό, εξιτήριο ένα φορτίο των υγρών, μεταλλικό σκωρία. Το ζεστό συντρίμμια έπεσε προς βάρκα Νταλ, τραυματίζοντας τον γιο του και τη δολοφονία του σκύλου του, μετά την οποία τα αντικείμενα πέταξαν μακριά.

Ο απόηχος του «Μόρι νησί Affair", όπως έγινε γνωστό, είναι ό, τι ενδιαφέρει τον κράχτη. Σύμφωνα με Dahl, το επόμενο πρωί, ένας άνδρας με μαύρο κοστούμι τον αντιμετώπισε σε ένα τοπικό εστιατόριο, προσφέροντας μια ακριβή λογαριασμό της προηγούμενης ημέρας "περιστατικό. Στη συνέχεια, ο άνδρας απείλησε Dahl, λέγοντάς του ότι θα τον βλάψει και την οικογένειά του συμβαίνουν αν πει σε κανέναν για το περιστατικό. Αλλά Dahl ήταν απτόητος, και η ιστορία του βγήκε. Από εκεί, η υπόθεση γίνεται ακόμα murkier, με Dahl αργότερα, ομολογώντας ότι το όλο σενάριο ήταν μια φάρσα και, στη συνέχεια, φυσικά, παλινωδού- το mea culpa , γενικά κλιμάκωση της σύγχυσης.Τελικά, ο Barker έπεισε Bender για να πάει κοινό με την πλήρη ιστορία του "shushing." Το αποτέλεσμα ήταν ένα βιβλίο του 1962, Ιπτάμενοι Δίσκοι και οι τρεις άνδρες , φαινομενικά έχει συγγράψει ο Bender, αλλά σε μεγάλο βαθμό επεξεργασία από τον κράχτη. Δυστυχώς, μετά την ζαλισμένος συσσώρευση του prequel του κράχτη, του Bender λέω-όλα ήρθε ως μια μεγάλη απογοήτευση. Ανάγνωση περισσότερο σαν ανεμιστήρας-αγόρι sci-fi από το διαπλανητικό εκθέτετε φιλοδοξούσε να είναι, Ιπτάμενοι Δίσκοι και οι τρεις άνδρες ήταν γεμάτο με όλες τις πλαδαρός chiches της ημέρας, από την τηλεμεταφορά σε υπόγειες βάσεις πιατάκι για Mid-Atlantic αλλοδαπός διάλογος όπως στο " να συνιστάται η διακοπή να ψάξω στα μυστήρια του σύμπαντος. "Μετά από επικοινωνία με τους άνδρες πιατάκι τηλεπαθητικά από το υπνοδωμάτιό του (με διανοητικά προβάλλοντας το μήνυμα της «εσχάτης φιλίας» στο σύμπαν), Bender συναντά τελικά τρεις MIB, πρόσωπο-με-πρόσωπο. Έχουν "ντυμένοι με μαύρα ρούχα ... όπως κληρικών», αλλά φορώντας "καπέλα του στυλ Homburg." Per Bender, «Τα μάτια των τριών φιγούρων, άναψαν ξαφνικά σαν ηλεκτρικές λάμπες .... Φάνηκαν να κάψει σε πολύ ψυχή μου. "Για να πραγματοποιήσετε μια μακρά ιστορία σύντομη, οι MIB ανακοινώσει ότι οι επισκέπτες από τον πλανήτη" Kazik "σε μια μυστική αποστολή για να κλέψουν θαλασσινό νερό γη. Με τι μπορεί να είναι μόνο η ανέκφραστη ειρωνεία μιας προηγμένης εξωγήινης φυλής, εξηγούν ότι θα εμπιστευθεί στο Bender, διότι «μια μέρα θα γράψω για

αυτό, και είμαστε σίγουροι ότι κανείς δεν θα σας πιστέψει κανείς, αλλά θα είναι πολύ σοφότερος από οποιονδήποτε άλλο στον πλανήτη σας. "

Είναι, φυσικά, δυνατό ότι ένας πυρήνας αλήθειας βρίσκεται στην καρδιά της φανταστική ιστορία του Bender: Ως επικεφαλής της εντυπωσιακές Διεθνούς Υπηρεσίας Ιπτάμενων Δίσκων, Bender μπορεί πράγματι να έχουν καταβληθεί μια επίσκεψη από την κυβέρνηση τύπους περίεργος για τότε πανταχού παρούσες εκθέσεις ιπτάμενους δίσκους? και από εκεί ο ευαίσθητος Bender μπορεί να είχε αφήσει τη φαντασία του ελεύθερη. Barker τελικά θα πρότεινα ως πολύ.

Αλλά το πραγματικό πρόβλημα με το μύθο MIB είναι ότι ο Barker ο ίδιος είναι τόσο έντονα μπλεγμένος στην προέλευσή του. Barker πέθανε το 1985, αλλά τα τελευταία χρόνια οι φίλοι του έχουν επιβεβαιώσει ότι ήταν φανατικός φαρσέρ.

Πράγματι, μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι ένα από τα μεγάλα φαρσέρ του εικοστού αιώνα: Σύμφωνα με τον φίλο και συνεργάτη του MIB χρονικογράφος Ιωάννης καρίνας (περισσότερα για Καρίνα σε μια στιγμή), ο Barker "άφησε πίσω του μια πλούσια κληρονομιά φάρσες και παγίδες UFO που ... αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος της ιπτάμενος δίσκος λογοτεχνίας. Εκείνος άνοιξε το δρόμο για τις μυριάδες των φάρσες της δεκαετίας του 1980 ».

Στην αργότερα του βιβλίου του Η Mothman προφητείες , Καρίνας ισχυρίζεται ότι ήταν Barker, ο οποίος επινόησε την ιστορία του κρεμάστρα 18, το δήθεν άκρως απόρρητο αποθετήριο αέρα δύναμη του συνετρίβη αλλοδαπός πιατάκια και ΕΤ πτώματα στο Wright-Patterson Field στο Οχάιο. Και καρίνας υποστηρίζει ότι ο Barker κατασκευάζεται επίσης την «Edwards Air Force Base παραμύθι (στην οποία αρκετές ονομασίες των προσωπικών τους φίλους του ως μάρτυρες, μαζί με τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ)." Και οι δύο αυτές whoppers (σύμφωνα με την Καρίνα) "χρησίμευσε ως πλαίσιο για το MJ-12 και Ρόσγουελ, Νέο Μεξικό, «τράκαρε πιατάκι» φάρσες που απορρόφησε την προσοχή πολλών λάτρεις των UFO σε όλη τη δεκαετία του 1980 ». (Και καλά μέσα της δεκαετίας του 1990, θα ήθελα να προσθέσω. Και αν καρίνας είναι σωστή, τελευταία ημέρα οι UFOλόγοι, πολλοί από τους οποίους αποδέχονται το MJ-12 και Ρόσγουελ ιστορίες ως ο θεμέλιος λίθος της αλήθειας, είναι σκαρφαλωμένο σε μια μάλλον ασταθή γραμμή σφάλματος.)Ένας άλλος πρώην συνομοσπονδιακή Barker, Lonzo Περιστέρι, είπε συνωμοσία χρονικογράφος Jim Keith ότι τρεις μυστηριώδεις άνδρες του Bender ήταν άλλος από τον κράχτη και δύο φιλαράκια στη μεταμφίεση. Σύμφωνα με το Περιστέρι, ήταν όλα ένα "σκληρό αστείο» σε βάρος του Bender.

Ένας άλλος φίλος του κράχτη, UFO ερευνητής Τζιμ Moseley, δήλωσε ο Keith ότι κράχτης "έκανε να λάβει σοβαρά Bender, στην αρχή. Στη συνέχεια, όταν κατάλαβε ο Bender ήταν είτε όχι υγιής ή όχι ειλικρινής ...

όταν έχασε την πίστη στο Bender, η οποία ήταν μέσα στα δύο πρώτα χρόνια, σε '55 ή '56, μετά από αυτό [Barker] ήταν απλά να απολαύσετε τον εαυτό του και να κερδίσετε χρήματα ".

Πράγμα που με φέρνει στο επόμενο μεγάλο κύμα στην MIB συναντήσεις. Κατά τη διάρκεια του έτους το 1966 και το 1967, η πόλη του Point Pleasant, Δυτική Βιρτζίνια, μαστιζόταν από μια σειρά από εξαιρετικά περίεργες παραφυσικά γεγονότα κεντράρισμα γύρω από θεάσεις του ένα ανθρωποειδές, φτερωτό πλάσμα που ήρθε να μαθευτεί ως "Mothman". Είναι ενδιαφέρον, Δυτικής Βιρτζίνιας για Gray Barker θα εμφανιζόταν περισσότερο από μία φορά στην περιφέρεια των γεγονότων σε Point Pleasant εκείνο το έτος, το οποίο μας δίνει αρκετούς λόγους να υποπτεύεται το χέρι του ένα κεφάτο φαρσέρ στο χώρο εργασίας. Αλλά η τεράστια έκταση της παραξενιά προτείνει τη συμμετοχή των άλλων φορέων, καθώς και, παραφυσικό ή άλλως.

Ο John Kell εξιστορεί ότι η υστερία στο κλασικό βιβλίο του Η Mothman προφητείες . Άμοιρος πολίτες που ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το κόκκινο-eyed Birdman ή που έτυχε μετά λαμπερό εναέρια φώτα που στοιχειωμένο Point Pleasant εκείνη τη χρονιά ήταν συχνά πληρώνονται επισκέψεις των MIB.Τον Νοέμβριο του 1966 δεν απέχει πολύ από όπου ο Mothman θα κάνει σύντομα τις πρώτες εμφανίσεις του, συσκευή πωλητής αυτόπτη μάρτυρα Woodrow Derenberger αντιμετώπισε ένα UFO "σχήμα σαν ένα παλιομοδίτικο καμινάδα λάμπα πετρελαίου, καύση και στα δύο άκρα." Το απίθανο σκάφος προσγειώθηκε στην εθνική οδό μπροστά του Derenberger, αναγκάζοντάς τον να χτυπήσει τα φρένα. Ένα πέντε-πόδι-δέκα-ιντσών-ψηλός άνδρας με σκούρο δέρμα βγήκε το παράξενο όχημα και πλησίασε το αυτοκίνητο Derenberger του. Χαμόγελο, ο επισκέπτης απευθύνεται Derenberger χωρίς να κινούμε τα χείλη του, δήθεν μέσω τηλεπάθειας. Το όνομά του ήταν "Indrid κρύο», και είπε ότι καταγόταν από «μια χώρα πολύ λιγότερο ισχυρό" από ό, τι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μετά από μια σύντομη ανταλλαγή, Cold επέστρεψε στην τέχνη του, η οποία απογειώθηκε στο νυχτερινό ουρανό. Σύντομα Derenberger άρχισαν να λαμβάνουν απειλητικά τηλεφωνήματα, προειδοποιώντας τον να μην μιλήσει για τη συνάντηση, καθώς και κλήσεις που χαρακτηρίζει τρομακτικό ηλεκτρονικών κραυγών και Lulus (Ένα άλλο βασικό MIB παρενόχληση). Σύμφωνα με Derenberger, ο αστροναύτης συνέχισε να έρχεται σε επαφή τηλεπαθητικά και στο πρόσωπο. ". Στο γαλαξία του Γανυμήδη" Ψυχρού ήρθε από τον πλανήτη Lanulos Derenberger έγινε ένα κομμάτι από μια τοπική διασημότητα, και η ιστορία του πλουτίστηκαν έξω όσο περνούσε ο καιρός: Ο πωλητής συσκευή τελικά φυγαδεύτηκε για τη Βραζιλία και στη συνέχεια στον πλανήτη Lanulos.

Την ίδια περίπου ώρα, Derenberger ήταν με την πρώτη confabs του με Indrid Κρύο και άλλοι στην περιοχή Point Pleasant έτρεχαν σε

μυστηριώδη, ξένους άνδρες με κοστούμια. Υπήρχαν MIB, και μαύρες σεντάν γύρω από κάθε γωνιά φαινόταν:

Αφού είδαν ένα UFO πετούν πάνω από το κατώφλι της, Μαίρη Hyre, έναν δημοσιογράφο σε Point Pleasant, είχε μια σειρά από εκκεντρικά επισκέπτες σε παχιά σόλα παπούτσια. Ένα μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο της ακολούθησε συχνά, ξεφλούδισμα μακριά όταν παρατηρήσει και μια φορά ουρλιάζει για να σταματήσει και έκχυση ενός άνδρα με ένα φλας camera.At ένα σημείο, δύο σύντομες άνδρες φορούν μαύρα παλτά κάλεσε Hyre στο γραφείο εφημερίδα. Σύμφωνα με Hyre, που έμοιαζε σχεδόν σαν δίδυμα, με σκούρα επιδερμίδα και "Oriental" χαρακτηριστικά. Ένας από αυτούς ξεφούρνισε, "Τι θα έκανες αν κάποιος έκανε για να σταματήσω να γράφω για τους ιπτάμενους δίσκους;» Αργότερα την ίδια μέρα, ένα άλλο μικρό, της Ασίας-αναζητούν άνδρας ντυμένος στα μαύρα επισκέφθηκε το γραφείο της. Είχε ασυνήθιστα μακριά δάχτυλα και μια άγνωστη προφορά. Εισήγαγε τον εαυτό του ως "Jack Brown," ερευνητής UFO, και στη συνέχεια, ψέλλισε, «Τι - θα - τι θα κάνετε - αν κάποιος παραγγείλει - που διέταξε να σταματήσει; Για να σταματήσετε την εκτύπωση ιστορίες UFO ». Αρνήθηκε να γνωρίζει τα άλλα δύο άνδρες, αλλά ισχυρίστηκε ότι είναι ένας φίλος του Gray κράχτη.

Προφανώς, ήταν ο ίδιος ο Jack Brown ο οποίος επισκέφθηκε αρκετές άλλες Point Pleasant κατοίκων εκείνη την ημέρα, συμπεριλαμβανομένης μιας γυναίκας που είχε δει το Mothman. Και πάλι, ανέφερε Gray Barker και πρόσθεσε ότι ο ίδιος ήταν ένας φίλος της Μαρίας Hyre και John Keel. Αυτός fumbled με ένα μεγάλο καταγραφέα μπομπίνα σε μπομπίνα ταινίας που προφανώς δεν γνωρίζουν πώς να operate.After παρατηρώντας ένα σφαιρικό UFO με τέσσερις ταχύτητες προσγείωσης και έλικα κάτω-mounted, Tad Jones ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία. Το επόμενο πρωί, κάποιος είχε γλιστρήσει ένα σημείωμα, χέρι-τυπωμένο με κεφαλαία γράμματα, κάτω από την πόρτα του. Διάβασε: «Ξέρουμε τι έχετε δει, και ξέρουμε ότι έχετε μιλήσει. Ζητάτε καλύτερα να έχετε κλείσει το στόμα σας. "Αρκετές ημέρες αργότερα, ένα δεύτερο σημείωμα έφτασε με το ίδιο μέσο.Τυπώθηκε σε ένα κομμάτι χαρτόνι που είχαν υπέγραψε γύρω από τις άκρες, και έχει ως εξής: «. ... Θέλουν εκεί [sic] είναι μια άλλη προειδοποίηση"

Μια εβδομάδα αργότερα, ο Jones είδε έναν άντρα να στέκεται στη θέση της προηγούμενης συνάντησης UFO. "Ήταν πολύ μαυρισμένο," δήλωσε ο

Τζόουνς, "ή το πρόσωπό του ήταν πολύ ξεπλυθούν. Κοίταξε κανονική και φορούσε ένα μπλε παλτό και ένα μπλε καπέλο με γείσο ... κάτι σαν ένα ενιαίο, υποθέτω. Παρατήρησα ότι κρατούσε ένα κουτί στο χέρι του. Κάποιο είδος της πράξης. Είχε μια μεγάλη γραμμή σε αυτό, όπως ένα ρολόι, και ένα σύρμα έτρεξε από το να το άλλο του χέρι. "

Άλλοι μάρτυρες UFO και Mothman έλαβε και τις περίεργες τηλεφωνικές κλήσεις είτε με ηλεκτρονικά θορύβους στο άλλο άκρο ή φωνές που περιγράφεται ως "μεταλλικά" ή "machinelike," συχνά μιλώντας σε μια ξένη γλώσσα.

Το MIB άρχισε να παρενοχλεί δεκαοκτώ ετών Connie Carpenter λίγο μετά που διασταυρώθηκαν με τον Mothman όταν ήταν οδήγηση σπίτι από την εκκλησία. "Jack Brown" εμφανίστηκε στο σπίτι της, να κάνει το συνηθισμένο τρικ του, συμπεριλαμβανομένων των παραπομπών Bray Barker και η Μαίρη Hyre. Ενώ η Κόνι με τα πόδια στο σχολείο, ένα μαύρο 1949 Buick ξετρύπωσε μαζί της. Ο οδηγός, ένας νεαρός, καλοντυμένος άνδρας στα είκοσί του έφτασε έξω και άρπαξε, προσπαθώντας να την τραβήξει μέσα στο αυτοκίνητο. Connie διέφυγε, αλλά το επόμενο πρωί κάποιος γλίστρησε δεν σημειώθηκαν κάτω από την πόρτα της: "Να είστε προσεκτικοί κορίτσι," το διαβάσετε. "Μπορώ να σας πάρει ακόμα."

isastrous coda στις Point Pleasant hauntings επρόκειτο σύντομα να έρθει. Στην Mothman προφητείες el γράφει ότι μια Long Island γυναίκα με το όνομα "Jane" που έλαβε από τους MIB, μια προειδοποίηση της καταστροφής. Μετά από μια στενή επαφή με μια δέσμη διάτρηση του φωτός κατά τη διάρκεια μιας κίνησης μέσα στο δάσος, η Jane έλαβε ένα τηλεφώνημα από έναν machinelike φωνή που της ανέθεσε να εντοπίσετε ένα συγκεκριμένο βιβλίο στην τοπική βιβλιοθήκη. Όπως λέει καρίνας, η Jane βρήκε το βιβλίο και να διαβάσετε τη σελίδα 42, σύμφωνα με τις οδηγίες. Καθώς κοίταξε την σελίδα, "η εκτύπωση έγινε όλο και μικρότερα, τότε όλο και μεγαλύτερων." Τότε "άλλαξε σε ένα μήνυμα" ενημέρωση της, αυτή θα πρέπει να δοθεί μια σειρά από προβλέψεις.Οι προβλέψεις παραδόθηκαν στο πρόσωπο του ένα χαμόγελο "της Χαβάης» με τα μάτια της Ασίας, που φορούσε ένα γκρι κοστούμι και οδήγησε στο τμήμα των επιβατών της μια λαμπερή νέα μαύρη Cadillac. Ο ίδιος κάλεσε ΑροΙ. Καρίνα, τους οποίους είχε έρθει σε επαφή Jane, ενημερωνόταν για κάθε νέα πρόβλεψη. Ανά Καρίνα, πολλές από τις προβλέψεις ΑροΙ της αεροπλάνο συνετρίβη πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Αλλά οιωνός ΑροΙ ότι "ο Πάπας θα μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου σε έναν αιματηρό τρόπο» και ότι «ο Αντίχριστος θα σηκωθούν από το Ισραήλ" ήταν μεταξύ των αστοχιών. Όταν καρίνας

υπνωτισμένοι Jane, που φέρεται να θυμόμαστε πολλά περισσότερα Boffo προβλέψεις που είχε κάνει ΑροΙ, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του Robert F. Kennedy και μια καταστροφή 15ης Δεκεμβρίου στο Point Pleasant. Την ημέρα εκείνη, της πόλης επτακόσιες-πόδι Silver Bridge κατέρρευσε, σκοτώνοντας σαράντα έξι άτομα.

Ό, τι πραγματικά συνέβαινε σε Point Pleasant, είναι σίγουρος ότι έκανε για μια δεκάρα καλή ανάγνωση. (Ένα μεγάλο στούντιο του Χόλιγουντ δεν έχει επί του παρόντος σχέδια για να προσαρμόσουν την ιστορία σε μια ταινία μεγάλου μήκους.) Αυτό Gray Barker ήταν στη σκηνή, φαινομενικά καταγράφει τα γεγονότα, αλλά ίσως μικροαλλαγές τους μαζί, είναι το είδος των πράγμα που θέτει παρανοϊκό κεραίες σύσπαση μας.

Σε μια συνέντευξη με Jum Keith, Καρίνας παραδέχθηκε ότι ο Barker ήταν πίσω από μερικά από τα Point Pleasant hijinks: «Έκανε πολλά από τις ανοησίες τηλεφώνου, και εγώ τον εντόπισε σε αυτό." Keith επισημαίνει: "Ήταν απλά ένα ατύχημα που οι Mothman συναντήσεις, το πιο απίστευτο παρανοϊκών πτερύγια, πραγματοποιήθηκε στο σπίτι πολιτεία της Δυτικής Βιρτζίνια Gray κράχτη; "

Είναι πιθανό ότι ο Barker είχε confreres οποίος τον βοήθησε να τραβήξει τουλάχιστον μερικά από τα παραφυσικά ειδικά εφέ που μαστίζεται Point Pleasant. Αλλά η τεράστια έκταση των υπερφυσικών ανοησίες υποδηλώνει ότι υπήρχαν άλλες ατζέντες στο παιχνίδι. Σε ριζική όγκος του Casebook στις Men in Black , συγγραφέας Jim Keith hypthesizes ότι Point Pleasant μπορεί να ήταν ένα πεδίο δοκιμών για μια κυβέρνηση πείραμα σε μαζική υστερία. Μετά από όλα, η CIA παράνομα διεξάγονται δοκιμές ελέγχου του νου σε ανυποψίαστους πολίτες των ΗΠΑ ως μέρος του διαβόητου MK-ULTRA έργο του, και χάρη στη μεταγενέστερη διάθεση του Οργανισμού από τα πιο MK-ULTRA αρχεία, δεν ξέρουμε ποτέ το πλήρες φάσμα αυτών των επίσημων φάρσες. Ίσως η κυβέρνηση έκανε χρήση κατοίκους Point Pleasant ως πειραματόζωα σε ένα πείραμα-ψυχολογικό πόλεμο.Αλλά ακριβώς όπως είναι αδύνατο να απορρίψει όλες τις Mothman δρώμενα ως φάρσες, ή psywar πράξεις, έτσι, επίσης, είναι αδύνατο να απολύσει όλους τους λογαριασμούς MIB ως φάρσες. Η βιβλιογραφία των UFO είναι γεμάτη με ανεξήγητη συναντήσεις με τους MIB. Στην πραγματικότητα, οι UFOλόγοι έχουν βρει παρόμοια λογαριασμούς preternatual, παιγνιδιάρης, και συχνά απειλητικά όντα σε μαύρο χρώμα σε όλη χρονικά της λαογραφίας. Jacques Vallee και άλλοι έχουν καταγραφεί επιμελώς την κοσμολογία που συμπεριφέρονται παράξενα σαν ένα σύγχρονο πιλότοι των UFO. Είτε αυτά τα μοτίβα MIB είναι απλώς εικόνες που είναι αποθηκευμένες στο συλλογικό ασυνείδητο ή αποδεικτικά στοιχεία της ανθρώπινης είδος της κάτι πιο κυριολεκτική είναι ανοικτό προς συζήτηση.

Σε ακραίες εμπροσθοφυλακή του κυριολεκτική περιπολικά, συνωμοσία με τον συγγραφέα Ουίλιαμ Bramley ξεκινούσε στο βιβλίο του Οι Θεοί της Εδέμ ότι extaterrestrial MIB, ήταν πίσω από την πανούκλα. Αναφέρει

περίληψη συντεταγμένη το 1682: "Στο Βρανδεμβούργο εκεί εμφανίστηκε το 1559 φρικτό άνδρες, εκ των οποίων το πρώτο δεκαπέντε και αργότερα δώδεκα παρατηρήθηκαν. Η απ 'όλα είχε δίπλα posteriors τους λίγο το κεφάλι, τα υπόλοιπα φοβισμένα πρόσωπα και καιρό δρεπάνια, με την οποία έκοψαν στα βρώμη, έτσι ώστε το θρόισμα θα μπορούσε να ακουστεί σε μεγάλη απόσταση ... ». Αμέσως μετά την MIBish επίσκεψη στους τομείς βρώμης, το πανούκλας που ξέσπασε στο Βραδεμβούργο, οδηγώντας Bramley να αναρωτηθεί: «Τι ήταν οι μεγάλες δρεπάνι-όπως όργανα έκριναν ότι εκπέμπεται ένα δυνατό ήχο του μπουκώματος; Φαίνεται ότι οι «δρεπάνια» μπορεί να έχει μακρά μέσα που έχουν σχεδιασθεί για να δηλητήριο ή μικρόβιο-φορτωμένο φυσικού αερίου ψεκασμού. "Ή ίσως όχι.

Σε μια άλλη περίπτωση

Τον Σεπτέμβριο του 1976, ο Δρ Herbert Hopkins, ένας παλιός γιατρός και υπνωτιστής 58 χρόνια, ενεργούσε ως conultant σε μια υποτιθέμενη UFO περίπτωση τηλεμεταφοράς στο Μέιν των ΗΠΑ. Ένα βράδυ, όταν η σύζυγός του και τα παιδιά είχαν βγει έξω αφήνοντάς τον μόνο, χτύπησε το τηλέφωνο και κάποιος που συστήθηκε σαν αντιπρόεδρος της Νέας Jersy UFO Οργανισμός Έρευνας, ρώτησε αν θα μπορούσε να επισκεφθεί τον Δρ Hopkins εκείνο το βράδυ για να συζητήσουν ορισμένα στοιχεία της η υπόθεση, ο Δρ Hopkins συμφώνησε? κατά τη χρονική στιγμή, φάνηκε φυσιολογικό να το κάνει. Πήγε στην πίσω πόρτα για να ανάψετε το φως, έτσι ώστε ο επισκέπτης του θα είναι σε θέση να βρει το δρόμο του από το πάρκινγκ, αλλά ενώ ήταν εκεί, είδε έναν άνθρωπο που ήδη αναρρίχηση στα σκαλιά βεράντα. "Δεν είδα καμία αυτοκίνητο, και ακόμα κι αν είχε ένα αυτοκίνητο, δεν θα μπορούσε να είχε φτάσει στο σπίτι μου που γρήγορα από οποιοδήποτε τηλέφωνο. »σχολίασε αργότερα ο Hopkins με καθυστερημένη έκπληξη.

Εκείνη την εποχή, ο Δρ Hopkins δεν αισθάνθηκε κάποια έκπληξη όπως ο ίδιος ομολόγησε στον επισκέπτη του, ο άνδρας ντυμένος με μαύρο κοστούμι, με μαύρο καπέλο, γραβάτα και παπούτσια, και ένα λευκό πουκάμισο, "σκέφτηκα, έμοιαζε με εργολάβο κηδειών," είπε αργότερα ο Hopkins. Τα ρούχα του ήταν άψογα - ατσαλάκωτο κοστούμι, παντελόνι σαφή και σωστά. Όταν έβγαλε το καπέλο του, αποκαλύφθηκε ότι ήταν εντελώς άτριχος, όχι μόνο φαλακρός, αλλά χωρίς τα φρύδια ή τις βλεφαρίδες. Το δέρμα του ήταν νεκρά λευκά, τα χείλη του φωτεινό κόκκινο. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους, συνέβη να σκουπίσει τα χείλη του με το γκρίζο δερμάτινο γάντι του, και ο γιατρός έμεινε κατάπληκτος όταν είδε ότι τα χείλη του ήταν μουτζούρες και ότι τα γάντια χρωματισμένα με κραγιόν!

Ήταν μόνο αργότερα, ωστόσο, ότι ο Δρ Χόπκινς εξέτασε περαιτέρω την παράξενη εμφάνιση και τη συμπεριφορά του επισκέπτη του.Ιδιαίτερα περίεργο ήταν το γεγονός ότι αυτή η επισκέπτης δήλωσε ότι ο οικοδεσπότης είχε δύο κέρματα στην τσέπη του. Ήταν πράγματι η περίπτωση. Στη συνέχεια ζήτησε από το γιατρό να βάλει ένα από τα

νομίσματα στο χέρι του και να παρακολουθήσετε το νόμισμα ,, όχι ο ίδιος. Όπως ο Hopkins το παρακολουθούσε, το νόμισμα άρχισε να βγουν έξω από την εστίαση, και, στη συνέχεια, σταδιακά εξαφανίστηκαν."Ούτε εσείς ούτε οποιοσδήποτε άλλος σε αυτόν τον πλανήτη θα δουν ποτέ αυτό το νόμισμα," του είπε ο επισκέπτης. Αφού μίλησαν λίγο ακόμα γενικά για θέματα UFO, ο Δρ Hopkins πρόσεξε ξαφνικά ότι η ομιλία επισκέπτες επιβραδύνεται. Ο άνδρας στη συνέχεια αυξήθηκε ασταθώς στα πόδια του και είπε σιγά-σιγά? "Η ενέργειά μου είναι runnning - πρέπει να φύγω τώρα - αντίο." Περπάτησε παραπατώντας ως την πόρτα και κατέβηκε αβεβαιότητα τα εξωτερικά σκαλιά, ένα κάθε φορά. Ο Δρ Hopkins είδε ένα φως που λάμπει στο δρόμο, γαλαζωπό-άσπρο και σαφώς πιο φωτεινή από μια κανονική λάμπα αυτοκινήτου. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, ότι υποτίθεται ότι πρέπει να είναι το αυτοκίνητο του ξένου, παρόλο που ο ίδιος δεν είδε ούτε άκουσε.

Ο Δρ Hopkins ταράχθηκε πολύ από την επίσκεψη, ιδιαίτερα όταν αυτός αντικατοπτρίζεται στην extaordinary χαρακτήρα της συμπεριφοράς του ξένου. Δεν αποτελεί έκπληξη, ήταν τόσο φοβισμένος, ώστε πρόθυμα συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις του επισκέπτη του, η οποία επρόκειτο να διαγράψει τις κασέτες των υπνωτικές συνεδρίες που διεξάγει σε σχέση με την τρέχουσα υπόθεση του, και να έχω τίποτα περισσότερο να κάνει με την έρευνα, όπως και για το Νέα Jersy UFO Οργανισμός Έρευνας, δεν υπάρχει τέτοιο ίδρυμα.

Λογαριασμού Δρ Χόπκινς »είναι ίσως η πιο λεπτομερής υπάρχει μια MIB (Men in Black) επίσκεψη.

---Εξωγήινες απαγωγές---

Από τότε που η σύγχρονη εποχή των απαγωγών ξεκίνησε με την στενή επαφή του Barney  and Betty Hill της 19ης Σεπτεμβρίου του 1961 στο New Hampshire, η ουφολογία δεν είναι ξανά η ίδια. Πριν την επαφή του Hill, η εμφάνιση των UFO είχε ερευνηθεί με έναν ορισμένο, ευθύ τρόπο που περιλάμβανε τη συλλογή ενδεικτικών στοιχείων, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούνταν η ανασκευή της εκτίμησης των μαρτύρων. Η αξιοσημείωτη εμπειρία του Hill εισήγαγε ένα νέο στοιχείο· την ανάδρομη ύπνωση. Σε μελλοντικές υποθέσεις σχετικές με οντότητες, η ύπνωση θα αποδεικνύονταν το μόνο μέσο για την απόδειξη ή την ανασκευή μιας υποτιθέμενης επαφής με εξωγήινους. Η υπνοθεραπεία, σε σύντομο διάστημα, έγινε ένας γρήγορος ορός αλήθειας, εξαλείφοντας την ανάγκη, ανεξάρτητων μαρτύρων και παρασκηνιακών ελέγχων των υποτιθέμενων απαχθέντων. Η έλλειψη ενισχυτικών φυσικών αποδείξεων και το γιατί οι απαγωγές - σχεδόν χωρίς εξαίρεση - δεν αναφέρονταν ποτέ στις αστυνομικές αρχές, δεν εξετάστηκε. Για να εξηγηθούν αυτές οι προφανείς αντιφάσεις, οι  ερευνητές UFO βρήκαν πρωτότυπες ιδέες. «Προκαλύμματα μνήμης», είπαν οι ερευνητές απαγωγών, χρησιμοποιήθηκαν απ’ τους εξωγήινους απαγωγείς για να συγκαλύψουν τις φρικτές απαγωγές τους. Η «διαγραφή συνείδησης», σημαντικών μαρτύρων, οι οποίοι, με κάποιο τρόπο δεν είδαν τους αγαπημένους τους να απάγονται ποτέ, χρησιμοποιήθηκε επίσης απ’ τους πανούργους εξωγήινους για να αποκρύψουν τις καταχθόνιες διαστημικές απαγωγές τους.

 Καθώς νέοι ερευνητές UFO εντάχθηκαν στο κυνήγι της λύσης του πιο ασύλληπτου μυστηρίου του κόσμου, σε μεγάλο βαθμό, δέχτηκαν τις συνεδρίες ύπνωσης με απαχθέντες, σαν ένα θεμιτό ερευνητικό εργαλείο για την αναζήτηση της αλήθειας για τις απαγωγές. Οι αντικειμενικοί ερευνητές UFO μετά από πολλές υποθέσεις που έχουν ερευνηθεί, είδαν εντούτοις, ότι πολλές όψεις των εμπειριών απαγωγών ήταν προβληματικές. Φαίνονταν να υπάρχουν σημαντικά κενά, σε ό,τι στο παρελθόν είχε αναφερθεί σαν παραφυσική δραστηριότητα. Οι απαχθέντες λένε ότι ακούν εκρήξεις και ακαθόριστους, αλλά τρομακτικούς, περίεργους ήχους στα σπίτια τους. Βλέπουν επίσης μικρές μπάλες φωτός να περιφέρονται στα ταβάνια τους και  περίεργες πράσινες ή μπλε αναλαμπές να εμφανίζονται ξαφνικά στα σπίτια τους. Καθώς βρίσκονται στο κρεβάτι, οι απαχθέντες, έχουν τρομακτικούς εφιάλτες, όπου φαίνονται να μην μπορούν να κινηθούν. Συχνά αισθάνονται ότι «κάτι» βρίσκεται πάνω τους, προσπαθώντας να τους πνίξει ή να τους κρατήσει κάτω. Ξυπνώντας, βλέπουν «σκιές» ή κοντά μαυροντυμένα όντα κοντά στα πόδια του κρεβατιού τους. Συχνά αυτά τα άγνωστα όντα βρίσκονται κοντά στα κρεβάτια των μωρών τους, των νηπίων ή των παιδιών τους και φαίνονται να εξαφανίζονται μέσα από τοίχους στην είσοδο ή στην αναχώρησή τους. Κατά έναν περίεργο τρόπο, τα άγνωστα όντα δεν προκαλούν φόβο στους μάρτυρες, καθώς αυτοί υπομένουν πράξεις που θα προκαλούσαν μεγάλο φόβο. Εικάζεται, ότι  ασκείται νοητικός έλεγχος για να ηρεμήσει τους απαχθέντες κατά την απαγωγή. Τα περισσότερα, σχεδόν όλα, απ’ τα παραπάνω, συνέβησαν για αιώνες σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ποτέ καλλιεργήσει σκέψεις μιας εμπειρίας σχετικής με UFO. Τα πιο παλιά θύματα πίστευαν ότι τα σπίτια τους ήταν στοιχειωμένα και ότι φαντάσματα ή δαίμονες τους ενοχλούσαν. Αξιωματούχοι της εκκλησίας καλούνταν συχνά για να εξορκίσουν τους δαίμονες. Ερασιτέχνες «κυνηγοί φαντασμάτων» εμπλέκονταν για να εξηγήσουν τα στοιχειώματα. Οι δαίμονες, αχαρακτήριστα, ακολουθούσαν πολλούς απ’ αυτούς τους ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι, με τον ίδιο τρόπο που οι απαχθέντες βλέπουν τις απαγωγές τους να τους ακολουθούν στη διάρκεια της ζωής τους. Αν ήταν απλά δραστηριότητα φαντασμάτων, καθώς πολλοί στο παρελθόν και ακόμα και σήμερα λανθασμένα πιστεύουν, γιατί τα φαντάσματα θα συνέχιζαν να στοιχειώνουν νέα μέρη; Μήπως συσκευές ανίχνευσης ή εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν στα αβοήθητα θύματα εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια πριν, καθώς πιστεύουν ότι σήμερα τους συμβαίνει τώρα οι απαχθέντες; Για να κατανοήσουμε το αίνιγμα, πρέπει να γίνει αποδεκτό - καθώς η πλειοψηφία των στοιχείων προτείνει - ότι οι εμφανίσεις UFO και οι απαγωγές, είναι δύο διαφορετικά και ξεχωριστά φαινόμενα. Δεν μπορεί θετικά να ειπωθεί, ότι κανείς δεν έχει ποτέ απαχθεί, αλλά σαφώς είναι ένα τεράστιο λάθος να συγχέουμε τις ομοιότητες μεταξύ των απαγωγών απ’ το υπνοδωμάτιο και της δαιμονικής δραστηριότητας. Πράγματι, με την εξαίρεση μιας χούφτας υποθέσεων απαγωγής με πιο αξιοσημείωτη αυτή του Travis Walton στην Αριζόνα που φαίνονται να έχουν ενισχυτικούς μάρτυρες, οι οποίοι πράγματι είπαν ότι είδαν την απαγωγή ενός ατόμου προς ένα άγνωστο διαστημόπλοιο, οι επίσημες δηλώσεις των απαχθέντων, άσχετα απ’ το πώς έχουν αποκτηθεί, δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει αποδεκτές με ουσιαστική αξία. Αν είχε παρατηρηθεί αληθινή αντικειμενικότητα απ’ τους ερευνητές των απαγωγών, δεν θα παρουσιάζονταν αυτή η αοριστία των UFO και των παραφυσικών ερμηνειών. Η πεποίθηση των βετεράνων ερευνητών είναι ότι το 99,9 % όλων αυτών των υποθέσεων δεν συνεπάγεται UFO ή εξωγήινους. Αυτοί που συχνά αποκαλούνται «απαχθέντες», βιώνουν πραγματικά τα «επίγεια» τους. [«επίγεια: innerterrestrials   (INTs),   ο όρος χρησιμοποιείται στο κείμενο για να δηλώσει αυτά που

αλλιώς ονομάζονται «στοιχειακά» (νεράιδες, νάνοι, καλικάντζαροι κλπ., ενώ ο όρος   EXs   δηλώνει τους εξωγήινους].  Μην κάνετε λάθος, είναι εξωγήινοι - αλλά χωρίς Αυτά τα πλάσματα με διαστάσεις μπορούν να κινηθούν εύκολα μέσα από τοίχους και, όμως, να μην παραβιάσουν τη ανθρώπινη γνωστή φυσική. Απαγάγουν πνευματικά τόσα πολλά θύματα, φαινομενικά παντού. Δεν χρειάζονται διαστημόπλοια ή διαστημικά κοστούμια για να ανακατευθούν με εμάς. Δεν χρειάζεται να κάνουν τρελά πειράματα αναπαραγωγής όπως τόσοι πολλοί απαχθέντες πιστεύουν ότι συμβαίνει. Όλα μπορούν να εξηγηθούν ως παιχνίδια του νου, παρ’ όλα αυτά δόλια. Είναι, όπως ο ερευνητής απαγωγών Δρ. David Jacobs σωστά προτείνει,  μια «απειλή», αλλά όχι εξωγήινη, καθώς πιστεύει. Μια εξωγήινη (ET) απειλή θα απαιτούσε μια τεράστια διοικητική επιχείρηση, περιλαμβάνοντας χιλιάδες διαστημοπλοίων, εάν υπάρχει ένα εκατομμύριο απαχθέντων ή περισσότεροι, όπως παρουσιάζει μια δημοσκόπηση του Roper στις αρχές της δεκαετίας του '90. Η απόδειξη ότι έχουμε δύο ξεχωριστά φαινόμενα, μπορεί να βρεθεί στις ανομοιότητες μεταξύ των γνήσιων εμφανίσεων UFO και της εμπειρίας οντοτήτων / απαγωγής. Στο τελευταίο μισό του αιώνα οι εμφανίσεις UFO έχουν εκδηλωθεί κατά ένα μεγάλο μέρος κατά μεγάλα «κύματα» και, μερικές φορές, σε περιστατικά τοπικού χαρακτήρα. Τα μεγάλα τεκμηριωμένα κύματα UFO μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο έχουν εμφανιστεί το 1947, το 1952, την περίοδο 1965-66, το 1973, ένα μικρότερο και λιγότερο καθορισμένο κύμα μεταξύ 1987-1988, και τελικά, το μέγιστο κύμα, του 1993-1997. Εάν κοιτάξετε ανάμεσα σ’ αυτά τα μεγάλα κύματα, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα βρείτε μερικά τοπικού χαρακτήρα περιστατικά του Gulf Breeze της Florida, του Pine Bush της Νέας Υόρκης, του Fyffe της Αλαμπάμα, και πιο πρόσφατα, στην περιοχή του LaGrange της Georgia. Εμφανώς, οι αναφορές εμφανίσεων δείχνουν ότι υπάρχει μια τεράστια κάμψη της δραστηριότητας των UFO ανάμεσα στα κύματα. Οι εμπειρίες απαγωγής, εντούτοις, δεν αυξάνονται ούτε φτάνουν σε κορυφή με αυτά τα κύματα. Εντοπίζονταν παντού και φαινομενικά διαρκώς μετά την απαγωγή του Hill. Όμοια οι εμφανίσεις μαγισσών, φαντασμάτων, όπως κοινώς αποκαλούν οι αγρότες του Νότου τα «επίγεια» [INTs], συνεχίστηκαν αδιάκοπα. Παγκοσμίως, η παραφυσική δραστηριότητα έχει εμφανιστεί καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, και πολλοί λένε ότι η σημερινή δαιμονική διείσδυση είναι σε πρωτοφανή επίπεδα. (Ένα χρόνο πριν ένας φρουρός του Βατικανού σε μανιακή κατάσταση σκότωσε ένα συνάδελφό του της παπικής φρουράς. Σε μια μόλις δημοσιευμένη (Φεβρ. 1999) αναφορά του Βατικανού για το γεγονός μαθεύτηκε ότι, το πρώτο πράγμα που η παπική Επιτροπή ερεύνησε ήταν το αν ο φρουρός είχε καταληφθεί από δαίμονες). Οι αληθινές εμφανίσεις UFO δεν συμβαίνουν συχνά σε αστικές περιοχές, παρόλο που μεγάλη πλειοψηφία των ερευνητών UFO και των απαγωγών ζουν σε μεγάλες πόλεις. Αντίθετα, οι πιο αυθεντικές εμφανίσεις λαμβάνουν χώρα σε αγροτικές περιοχές. Υπάρχει μια καλή εξήγηση γι’ αυτό: αν τα UFO είναι εξωγήινα διαστημόπλοια, καθώς πολλοί υποπτεύονται, μπορεί να θεωρηθεί ότι, τουλάχιστον σ’ ένα μέρος των δραστηριοτήτων τους στη Γη, μπορούν να γίνουν ορατοί και να εντοπιστούν απ’ τους ανθρώπους. Σχεδόν όλες οι καλύτερες εμφανίσεις έρχονται από απομονωμένα σημεία, όπου σπάνια υπάρχουν άλλοι μάρτυρες τριγύρω. Οι περισσότερες εμφανίσεις UFO, συμβαίνουν επίσης αργά τη νύχτα και αυτό έχει ενδιαφέρον στην περίοδο από Κυριακή μέχρι Πέμπτη· ακριβώς όταν οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βρίσκονται έξω. Η μυστικότητα είναι ουσιαστικό θέμα για αυτά τα φυσικά σκάφη, καθώς μπορούν να γίνουν ορατά και να τα αγγίξει κάποιος, αν ανιχνευτούν. Δεν ισχύει το ίδιο με αυτούς που οι απαχθέντες κοινώς αποκαλούν «Οι Γκρίζοι», οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα γήινοι. Οι απαγωγές φαινομενικά

συμβαίνουν το ίδιο συχνά σε αγροτικές και αστικές περιοχές σε τυχαίους χρόνους, κάτι που δείχνει ότι η μυστικότητα δεν αποτελεί σημαντικό ζήτημα. Τα «επίγεια» haints, σκιές, μάγισσες, δαίμονες, «οι γκρίζοι», νεράιδες, νάνοι, καλικάντζαροι, φαντάσματα, ερπετά, ή όπως θέλετε να τα ονομάσετε - δεν έχουν καμία ανάγκη να απαιτήσουν τόσο μεγάλη προσοχή. Δεν έχει σημασία άν ένα πρόσωπο δει έναν «γκρίζο» να στέκεται κοντά το κρεβάτι του. Δεν μπορούν να αγγιχτούν, ούτε μπορούν να αγγίξουν έναν άνθρωπο. Πολλοί μάρτυρες «γκρίζων» και haints έχουν πει ότι πραγματικά οι οντότητες έμπηγαν τα αρπακτικά χέρια τους μέσα στα σώματά τους χωρίς την επακόλουθη φυσική ζημιά. Ο συντάκτης έχει ερευνήσει μια υπόθεση ενός οδηγού ενός ημιφορτηγού που πάτησε με το αμάξι του μια σκιά και μετά την είδε να επανεμφανίζεται μέσα στην καμπίνα του ημιφορτηγού του. Τα «επίγεια» [INTs] είναι ορατά ενώ είμαστε άγρυπνοι, και ο συγγραφέας ξέρει τουλάχιστον μια περίπτωση, όπου δύο άνθρωποι είδαν ένα «επίγειο» [ΙNT] συγχρόνως. Αυτά τα ίδια άτομα δεν είδαν κάποιο διαστημόπλοιο κοντά, ούτε σκέφτηκαν ότι αυτό που είδαν ήταν μια επαφή με εξωγήινους. Ενώ θα ήταν εύκολο να ρίξουμε όλο το φταίξιμο στους υπνοθεραπευτές, για την μετατροπή σε «εξωγήινες επαφές» όσων πραγματικά είναι εμφανίσεις «επίγειων [ΙNTs], ο διακεκριμένος ουφολόγος Kevin Randle λεει ότι ο πραγματικός φταίχτης είναι τα ανακλαστικά του σύγχρονου πολιτισμού μας. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένας πατέρας ξυπνά αργά τη νύχτα και βλέπει μια μαυροντυμένη απρόσωπη οντότητα να στέκεται δίπλα στο βρεφικό κρεβάτι του γιου του. Κατόπιν, αρκετούς μήνες αργότερα, βλέπει πραγματικά ένα UFO κοντά το σπίτι του ή παρακολουθεί μια ταινία σχετική με απαγωγές και αναγνωρίζει τις ομοιότητες με τη δική του θέση της σκιάς. Τι συμβαίνει; Όχι αφύσικα, αυτός ο πατέρας πιθανά θα υπέθετε ότι ο γιος του απήχθη και ότι είχε δει έναν εξωγήινο να βγαίνει απ’ το σπίτι του. Η αλήθεια είναι, ότι οντότητες έχουν γίνει ορατές τακτικά σ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας. Πριν την αρχή της σύγχρονης εποχής των UFO το 1947, με την εμφάνιση στον πιλότο της Pacific Northwest, Kenneth Arnold, πολλών δίσκων, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι στοιχειά, φαντάσματα, ή δαίμονες στοίχειωναν ένα σπίτι ή ένα άτομο. Εάν πραγματικά μόνο τα διαβολικά ET ή τα καλοκάγαθα «αδέλφια του διαστήματος» είναι πίσω από τις απαγωγές, γιατί τα εκατομμύρια των συγχυσμένων συζύγων δεν καλούν τις τοπικές αρχές για να αναφέρουν ότι οι αγαπημένοι τους έχουν ξαφνικά εξαφανιστεί και ότι θεωρούνται απαχθέντες; Γιατί δεν υπάρχουν εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα και φορτηγά στις εθνικές οδούς όλης της Αμερικής, με τις πόρτες τους ανοικτές και τους οδηγούς τους εξαφανισμένους; Όλοι εξαφανίστηκαν; Στην πραγματικότητα, κανένας δεν εξαφανίστηκε. Κανένας δεν λείπει από το κρεβάτι ή το αυτοκίνητό του· δεν είναι παρά νοητικά τεχνάσματα που παίζονται από τα «επίγεια». Το να συναντούν οι απαχθέντες άλλους απαχθέντες στην πραγματική ζωή μπορεί να εξηγηθεί ακόμη και σαν νοητικές παραστάσεις που δημιουργούν τα «επίγεια». Ένα INT, ίσως, επισκέπτεται ένα άτομο και κατόπιν «σκανάρει» την εικόνα του για μετέπειτα χρήση. Μετά αυτό το INT, ημέρες, μήνες ή χρόνια αργότερα επαναλαμβάνει αυτή την αποθηκευμένη εικόνα σε ένα μελλοντικό θύμα. Κάποια στιγμή αργότερα το INT επιστρέφει στο αρχικό του θύμα και παίζει το νέο «σκανάρισμα» στο μυαλό αυτού του θύματος. Μήνες ή χρόνια αργότερα αυτά τα δύο θύματα συναντιούνται, κατά τύχη, στη πραγματική ζωή και «ιδού»! Σκέφτονται ότι απήχθησαν μαζί πάνω σε ένα διαστημόπλοιο. Τα θύματα δέχονται επανειλημμένες επισκέψεις, όπως ισχυρίζονται πολλοί απαχθέντες. Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι δέχονται επισκέψεις από «επίγεια; Εάν δεν δημιουργούνται υβρίδια, καθώς αναφέρουν πολλοί απαχθέντες, τι κάνουν τα INT; 

Μια σημαντική ένδειξη δόθηκε απ’ τον Wes Clark της ερευνητικής ομάδας MUFON και CE-4 της Florida. Ο George Filer, ανατολικός περιφερειακός διευθυντής της MUFON, λαμβάνοντας παρόμοιες αναφορές από αυτόν τον ερευνητή και τον Wes, αποφάσισε να μας φέρει σε επαφή. Αποδείχθηκε ότι, ο Wes, είχε προχωρήσει την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα από τον συγγραφέα. Ο Wes απέδειξε ότι οι απαγωγές ήταν μόνο δαιμονικές επαφές. Είπε ότι, αρκετοί από τους «απαχθέντες» του, είχαν αποτρέψει την απαγωγή τους φωνάζοντας «ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας μου» όταν ξαναφάνηκαν οι εξωγήινοι. Αυτός ο ανακριτής έχει από τότε διαπιστώσει ότι η ίδια μεταχείριση χρησιμοποιημένη από κάποιους που ξέρει, έχει επίσης αποτρέψει τους ανεπιθύμητους επισκέπτες τους να ξανάρθουν. Μια γυναίκα είπε στον ερευνητή του ότι, καθώς στέκονταν στο χολ του σπιτιού της και ενώ ήταν ημέρα, ένα haint πήδηξε στην πλάτη της και προσπάθησε να την «πνίξει». Σε απόγνωση φώναξε, «Ιησού! Ιησού! Σώσε με!» Το haint πέταξε αμέσως μακριά και δεν επέστρεψε ξανά από τότε. Ένα άλλο άτομο, καθώς έβλεπε ένα ξεκάθαρο όνειρο ενός σκοτεινού, και με μεγάλα μάτια «γκρίζου», φώναξε, «ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας μου», όπως ο Wes πρότεινε. Αυτό συνέβη σχεδόν εννέα μήνες πριν και όλη η δραστηριότητα η σχετική με εξωγήινες επισκέψεις στο σπίτι του, εξαφανίστηκε. Ένα τρίτο πρόσωπο, που πίστευε ότι είχε πέσει θύμα απαγωγής, αφού είδε το σκύλο του να γαβγίζει σαν τρελός μια αόρατη οντότητα στην κορυφή του κρεβατιού του, έκανε έναν απερίγραπτο εξορκισμό. Αυτό συνέβη αρκετούς μήνες πριν και όλα τα προβλήματά του με εξωγήινους τελείωσαν. Η απλή «θεραπεία» είναι, ομολογουμένως, εντελώς αποστομωτική. Ενώ η σχέση μεταξύ των απαγωγών και της παραφυσικής δραστηριότητας έχει τεκμηριωθεί από πολλούς ερευνητές, αυτό είναι ακαταμάχητη απόδειξη του ότι, οι απαγωγές δεν έχουν καμία σχέση με τις διαστημικές απαγωγές. Εάν εξωγήινοι με υψηλή τεχνολογία είναι πίσω από την τρέλα των απαγωγών, γιατί η πίστη κάποιου στο Θεό θα τις σταματούσε; Αφού τέτοιες επικλήσεις στον Ιησού δεν θα είχαν σταματήσει επίγειους διαβόλους, γιατί λοιπόν να σταματήσουν τους τεχνολογικά ανεπτυγμένους και υπερσύγχρονους εξωγήινους, από τις απαγωγές; Τα «επίγεια» υπάρχουν πραγματικά. Είναι μια απειλή και, κατά την άποψη του συγγραφέα, εθίζουν την ανθρωπότητα προς όφελος των δόλιων σκοπών τους. Καθώς η ανθρώπινη τεχνολογία εξελίσσεται εκθετικά, γινόμαστε όλο και περισσότερο απειλή για τα «επίγεια». Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει την αύξηση στις απαγωγές από «επίγεια».  Ενώ δεν υπάρχει ακόμα καμία πειστική φυσική απόδειξη ότι εξωγήινοι επισκέπτονται τη γη, υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές αυτόπτων μαρτύρων, πάνω από μισού αιώνα, που δηλώνουν ότι οι εξωγήινοι είναι εδώ. Μερικές φορές τα «επίγεια» και οι εξωγήινοι παίζουν στα ίδια «πεδία» αλλά οι στόχοι τους είναι διαφορετικοί, και για τους εξωγήινους, τα κίνητρά τους είναι άγνωστα. Τα αληθινά UFO θα αποτελέσουν για τους καλύτερους επιστήμονές μας θέμα για έρευνα. Αντίθετα, οι θρησκευτικοί ηγέτες, και όχι οι ερευνητές UFO, θα έπρεπε να ερευνούν τις «απαγωγές». Οι λεπτομερείς προειδοποιήσεις και οι κίνδυνοι της μόλυνσης από «επίγεια» [INTs] πρέπει να δοθούν στο εκκλησίασμα του κλήρου. Όχι μόνο ψίθυροι για προσοχή κατά του «διαβόλου και των πρακτόρων του» αλλά πραγματικές προειδοποιήσεις για το πώς κάνουν πραγματικά τη βρώμικη δουλειά τους τα «επίγεια». Ιδιαίτερες συστάσεις πρέπει να δοθούν στους γονείς, επειδή τα παιδιά τους είναι τρωτά στον νοητικό έλεγχο ή, ακόμα χειρότερα, στις προσπάθειες των «επίγειων». Έως ότου οι νεφελώδεις υποθέσεις απαγωγών θα τοποθετούνται στην αληθινά παραφυσική περιοχή όπου ανήκουν, δεν θα μπορούν οι ουφολόγοι και οι παραδοσιακοί επιστήμονες να ερευνήσουν σοβαρά τις εμφανίσεις UFO. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι εξωγήινοι απαγάγουν ανθρώπους. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πιστευτές ανώμαλες εναέριες εμφανίσεις με εξίσου καταπληκτικούς αριθμούς

εντυπωσιακών και αξιόπιστων μαρτύρων να δηλώνουν ότι πολλά UFO είναι πραγματικά. Οι ουφολόγοι χρειάζεται να εργαστούν με αυτό που έχουν την καλύτερη πιθανότητα να αποδειχθεί επιστημονικά.

«Όταν βιώνουμε τον ερχομό τους είναι όπως ένα παραπέτασμα ή μια οθόνη κινηματογράφου. Όταν έρχονται, είναι σαν κάποιος να ανάβει ένα έντονο φως πίσω από την κινηματογραφική οθόνη και να εξαλείφει την σκηνή. Τί είναι αυτό που θεωρούμε ως κινηματογραφική οθόνη, τί είναι αυτό που αποκαλούμε πραγματικότητα ; Αυτοί το καταργούν, αποδεικνύοντας ότι είναι μόνο ένα κατασκεύασμα, μια εκδοχή της πραγματικότητας». Με αυτά τα λόγια περιγράφει κάποιος την εμπειρία του απαγωγής από εξωγήινα όντα. Σε όλο τον κόσμο, μπορούμε να βρούμε τέτοιες αναφορές από ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων. Τί είναι τελικά αυτό το φαινόμενο ; Και γιατί το βρίσκουμε τόσο δύσκολο να πάρουμε στα σοβαρά αυτές τις μαρτυρίες ;Το φαινόμενο των εξωγήινων απαγωγών έγινε ευρέως γνωστό με την δημοσιοποίηση της περίπτωσης του ζεύγους των Barney και Betty Hill στα 1961. Το ζεύγος Hill ισχυρίστηκε ότι, επιστρέφοντας στο σπίτι με το αυτοκίνητό μετά από μια νυχτερινή επίσκεψη, είδαν ένα άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο να τους ακολουθεί από ψηλά. Το δισκοειδές σκάφος προσγειώθηκε και τα εξωγήινα όντα που βγήκαν από αυτό τους μετέφεραν στο εσωτερικό του. Μερικές ώρες αργότερα βρέθηκαν πάλι να οδηγούν στον αυτοκινητόδρομο, με ένα έντονο αίσθημα ανησυχίας αλλά χωρίς να μπορούν να θυμηθούν τί ακριβώς τους είχε συμβεί. Είχαν απλώς ένα κενό μνήμης και διαπίστωσαν μια παράξενη απώλεια χρόνου, όταν έφτασαν σπίτι τους αργά εκείνο το βράδυ. Έπειτα από μερικά χρόνια, καθώς δεν μπορούσαν να ξεχάσουν το περιστατικό, απευθύνθηκαν σε κάποιον ειδικό και θυμήθηκαν το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους με την μέθοδο της ύπνωσης.

Μετά από αυτή την πρώτη αναφερόμενη περίπτωση, περιστατικά απαγωγής άρχισαν να καταγράφονται το ένα μετά το άλλο. Πολλοί άνθρωποι σε όλον τον κόσμο παραδέχθηκαν πως είχαν δεχθεί την εισβολή «κάτι αλλόκοτου» στην ζωή τους, ενώ δημοσιοποιήθηκαν και πολύ παλαιότερες περιπτώσεις. Τέτοιες εμπειρίες είχαν αναφερθεί τουλάχιστον από την δεκαετία του ’50 και είχαν τραβήξει σε μικρότερο βαθμό την προσοχή κάποιων επιστημόνων. Ωστόσο, εκείνος που ασχολήθηκε συστηματικά με το φαινόμενο των εξωγήινων απαγωγών ήταν ο Bud Hopkins, ένας γλύπτης από την Νέα Υόρκη, του οποίου η πρωτοποριακή έρευνα για αρκετές δεκαετίες με πολλούς «απαχθέντες», ουσιαστικά καθιέρωσε τα βασικά χαρακτηριστικά και την συνέπεια του φαινομένου. Ο Hopkins εξέδωσε δύο βιβλία. Το Missing Time (1981), που αναφέρεται στην αίσθηση του χαμένου χρόνου από τους απαχθέντες, στα συμπτώματα που μπορούν να δείξουν ότι έχει συμβεί κάποια εμπειρία απαγωγής και στις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες του φαινομένου, και το Intruders (1987), όπου καθόρισε τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά και τα αναπαραγωγικά πειράματα που φαίνεται να συνδέονται με τις απαγωγές.Η περιγραφή του φαινομένου ακολουθεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις το ίδιο μοτίβο : Ο μάρτυρας νιώθει ξαφνικά να ναρκώνεται, ενώ αντιλαμβάνεται μια

παρουσία που κατευθύνεται προς αυτόν. Έχει την αίσθηση ενός ιδιόμορφου ή έντονου φωτός και τελικά αισθάνεται να μεταφέρεται σε κάποιον άλλο χώρο. Στην συνέχεια βρίσκεται μέσα στο δωμάτιο ενός «διαστημοπλοίου» με ασυνήθιστη γεωμετρία, ξαπλωμένος σε κάτι που μοιάζει με ιατρικό κρεβάτι, ενώ αλλόκοτα πλάσματα είναι σκυμμένα από πάνω του – συνήθως μικρόσωμα γκρίζα όντα με μεγάλα μαύρα μάτια. Τα όντα πειραματίζονται πάνω του, διαπερνούν το σώμα του με αιχμηρά αντικείμενα και εκτελούν διάφορα γενετικά πειράματα. Τέλος, ο μάρτυρας συνέρχεται στο κρεβάτι του ή στην δραστηριότητα που επιτελούσε εκείνη την στιγμή, έχοντας την αίσθηση της σύγχυσης και της απώλειας του χρόνου.

Παρόλο που το φαινόμενο άρχισε να ακούγεται έντονα, έμενε ενταγμένο μέσα στα πλαίσια της ολοένα διογκούμενης φημολογίας σχετικά με τα UFOs και τους εξωγήινους. Ο Bud Hopkins είχε επιδείξει πραγματικό ενδιαφέρον, καλή διάθεση και μεθοδική δουλειά, αλλά δεν ήταν κάποιος ειδικός και τα συμπεράσματά του εύκολα αγνοούνταν. Τί συνέβαινε με αυτούς τους ανθρώπους ; Παρεξηγούσαν κάποιες παραισθήσεις τους, ήταν παθολογικοί ψεύτες, επιζητούσαν την προσοχή και την διασημότητα ; Εύκολα μπορούσαν να δωθούν τέτοιες εξηγήσεις και το φαινόμενο, μέσα στην παράλογη έντασή του, προκαλούσε τον απωθητικό σκεπτικισμό. Έτσι, αυτό που έλειπε ήταν κάποιος αναγνωρισμένος ειδικός που θα ενδιαφερόταν πραγματικά για αυτές τις περιπτώσεις, που θα αναλάμβανε το ρίσκο να τις πλησιάσει και να τις μελετήσει και που θα τολμούσε με θάρρος να υποστηρίξει τα συμπεράσματά του, όποια κι αν ήταν αυτά.

Η πρώτη ΕπαφήΤο φθινόπωρο του 1989, ο δρ. John Mack, καθηγητής ψυχιατρικής του Χάρβαρντ και βραβευμένος με Pulitzer για την βιογραφία του Βρετανού ανώτερου αξιωματούχου Τ. Ε. Lawrence (γνωστού ως Λώρενς της Αραβίας), κατά την διάρκεια μιας φιλικής συζήτησης με κάποιον συνάδελφό του, ενημερώθηκε για την περίπτωση του Bud Hopkins, αυτού του καλλιτέχνη από την Νέα Υόρκη που ισχυριζόταν ότι ασχολούνταν με ανθρώπους που είχαν απαχθεί από εξωγήινους. Αμέσως ο δρ. Mack απέρριψε την ιδέα ως εξωφρενική, θεωρώντας ότι θα επρόκειτο για κάποιο είδος μαζικής υστερίας ή παράκρουσης, ενδεχομένως αυτά τα άτομα να έπεφταν και θύματα εκμετάλλευσης.

Λίγες μέρες αργότερα, όμως, ο Δρ. Mack αποφάσισε να επισκεφτεί τον Hopkins και να δει από κοντά τί ακριβώς συνέβαινε εκεί. Αυτό που συνάντησε τον ξάφνιασε : «εντυπωσιάστηκα με την ειλικρίνειά του, το βάθος της γνώσης του, και τη βαθιά του ανησυχία για τους απαχθέντες, οι οποίοι συχνά οι περιπτώσεις των οποίων είχαν διαγνωστεί λανθασμένα και αντιμετωπιστεί άπρεπα από ειδικούς ψυχικής υγείας. Όμως, αυτό που με επηρέασε περισσότερο ήταν η εσωτερική συνέπεια των λεπτομερών αναφορών διαφορετικών ατόμων από διάφορα μέρη της χώρας που δεν είχαν κανέναν τρόπο να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, και των οποίων οι ιστορίες είχαν προκύψει πάντα με δυσκολία, συνοδευμένες από στενόχωρες συγκινήσεις».

Τα άτομα που συνάντησε ο Δρ. Mack στο σπίτι του Hopkins ήταν καθημερινοί, συνηθισμένοι άνθρωποι, που αναφέρονταν σε αυτό που τους είχε συμβεί διακριτικά, χωρίς και οι ίδιοι να ξέρουν τί ακριβώς ήταν, ενώ πολλές φορές ήθελαν απλά να το προσπεράσουν και να συνεχίσουν τις ζωές τους. Τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει ο Hopkins ήταν συντριπτικά κάνοντας τον διακεκριμένο καθηγητή του Χάρβαρντ να ενδιαφερθεί αληθινά για το φαινόμενο. Όπως αναφέρει : «Καμιά προφανής εξήγηση για το φαινόμενο δεν είχε δοθεί εκείνη την εποχή. Έτσι, θεώρησα ότι αυτή η ομάδα ανθρώπων χρειαζόταν κατανόηση και βοήθεια και ότι αντιπροσώπευε ένα μυστήριο που ξεπερνούσε το κλασικό κλινικό ενδιαφέρον. Αποφάσισα, επομένως, να εργαστώ με τα θύματα των απαγωγών ο ίδιος».

Οι απαχθέντεςΟ John Mack πίστευε ότι ένα φαινόμενο που φαίνεται να προκαλεί τις συμβατικές μας εξηγήσεις ή ακόμη και τις αντιλήψεις μας περί πραγματικότητας δεν θα πρέπει να μας οδηγεί στο να αγνοούμε την ύπαρξή του ή να μας αποτρέπει απ’ το να ερευνήσουμε τις διαστάσεις και τη σημασία του. Τουλάχιστον οι ψυχίατροι θα έπρεπε να εξοικειώνονται με κάθε περίπτωση που φαίνεται να προκαλεί τόσο πολύ άγχος σε πιθανούς ασθενείς τους. Έτσι, τα χρόνια που ακολούθησαν άρχισε να δουλεύει με δεκάδες «απαχθέντες» ακούγοντας προσεκτικά τις ιστορίες τους και παρακολουθώντας το ιστορικό τους.

Αυτό που τον εντυπωσίασε σε όλες τις περιπτώσεις ήταν η απουσία οποιασδήποτε προφανούς διανοητικής ασθένειας ή κάποιας συναισθηματικής διαταραχής πέρα από τα τραυματικά δευτερογενή συμπτώματα που είχαν προκαλέσει οι ίδιες οι απαγωγές. Αυτό που χρειάζονταν αυτοί οι άνθρωποι ήταν κατανόηση και σωστές διαγνωστικές και θεραπευτικές επεμβάσεις από άτομα που να είναι εξοικειωμένα με τις λεπτομέρειες του φαινομένου και πρόθυμα να αναστείλουν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις για την πηγή προέλευσής του. Μόλις αυτοί οι όροι ικανοποιούνταν, αυτές οι περιπτώσεις μπορούσαν να προχωρήσουν πολύ χωρίς μεγάλη βοήθεια, γιατί δεν επρόκειτο για βαθειά διαταραγμένα άτομα που είχαν ανάγκη από εκτενή ψυχοθεραπεία. Όταν αντιμετώπιζαν κάποιον που τους άκουγε, που έβλεπε τις αναφορές τους σοβαρά και όχι, όπως τόσο συχνά τους είχε συμβεί στο παρελθόν, προσπαθώντας να προσαρμόσει τις ιστορίες τους στις γνωστές διαγνωστικές κατηγορίες, υπήρχε συνήθως μεγάλη ανακούφιση και βελτίωση στη διανοητική τους κατάσταση.

Πολλές φορές και οι ίδιοι δεν ήθελαν να πιστέψουν στην «αλήθεια» της εμπειρίας τους. Συχνά προτιμούσαν να πιστέψουν ότι είχαν κάποιου είδους κακό όνειρο.. Άλλες φορές, ήλπιζαν να βρουν κάποιο είδος ψυχιατρικής εξήγησης, που να μπορεί να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά, έτσι ώστε η εμπειρία να σταματήσει. Συνήθως, μετά από την αρχική κοινοποίηση σε έναν πρόθυμο ακροατή, πολλοί δεν ήθελαν να συνεχίσουν να το συζητούν, καθώς το θεωρούσαν απαραίτητο να απομακρυνθούν από αυτό το υλικό για να συνεχίσουν την καθημερινή τους ζωή.

Από την εμπειρία του με τους απαχθέντες (τους αποκαλούσε experiencers – αυτοί που είχαν την εμπειρία), ο δρ. Mack διαπίστωσε την ειλικρίνεια με την οποία μιλούσαν, την απουσία ψυχολογικής αστάθειας έξω από το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και το πολύπλοκο του φαινομένου που αποτελούνταν από μία ποικιλία συνακόλουθων στοιχείων. Αυτό που τον εντυπωσίαζε ήταν η μεγάλη συνέπεια στα βασικά χαρακτηριστικά και στις λεπτομέρειές του. Ξανά και ξανά, δεκάδες διαφορετικοί άνθρωποι, που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, περιέγραφαν τα ίδια βασικά γνωρίσματα και συνέπιπταν σε συγκεκριμένα λεπτά σημεία.

Η εξεταστική επιτροπή

Ο μεγάλος θόρυβος γύρω από τον καθηγητή του Χάρβαρντ που ασχολούνταν με όλα αυτά προέκυψε με την έκδοση του βιβλίου Abductions (1994). Σε αυτό ο δρ. Mack δημοσίευσε τα συμπεράσματά του από τις 200 περιπτώσεις απαχθέντων που είχε παρακολουθήσει, καταλήγοντας ότι το φαινόμενο ήταν αληθινό, ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έπασχαν από κάποια ασθένεια ούτε ψεύδονταν, και ότι αυτό που αφηγούνταν πίστευαν πραγματικά ότι τους είχε συμβεί. Τα Μ.Μ.Ε. δεν άργησαν να μιλήσουν για τον διακεκριμένο καθηγητή που παραδεχόταν τις εξωγήινες απαγωγές και σύντομα ο κοσμήτορας της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ ανέθεσε σε μια επιτροπή να εξετάσει τί ακριβώς συνέβαινε. Η κλινική επάρκεια του δρ. Μακ τέθηκε υπό έλεγχο. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του Χάρβαρντ που ένας μόνιμος καθηγητής υποβάλλονταν σε μια τέτοια έρευνα.

Ο δρ. Mack χαρακτήρισε την έρευνα πολυδαίδαλη και καφκική, και κάποιοι συνάδελφοί του πήραν το μέρος του. Ο καθηγητής λογοτεχνίας Terry Matheson έγραψε ότι «διατηρώντας τις ισορροπίες, ο Μακ παρουσιάζει δίκαια έναν απολογισμό του θέματος όπως έχει αναφερθεί μέχρι σήμερα, ακολουθώντας τις αφηγήσεις των απαγωγών όπως έχουν», ενώ σημαντική ήταν η υποστήριξη του καθηγητή νομικής του Χάρβαρντ, Alan Dershowitz, ο οποίος αμφέβαλλε «για την ισχύ της έρευνας στο Χάρβαρντ για έναν μόνιμο καθηγητή που δεν έχει υποπέσει σε υπόνοιες για ηθικές παραβιάσεις ή κακή επαγγελματική μεταχείριση».

Τελικά, μετά από μία εξοχυνιστική έρευνα δεκατεσσάρων μηνών, η επιτροπή κατέληξε στο να δικαιώσει την δουλειά του επιτρέποντας την συνέχιση της ερευνάς του χωρίς άλλα κωλύματα από μέρους τους. Όμως, αυτό που είχε ενοχλήσει περισσότερο τον Mack ήταν οι υποψίες ότι ίσως είχε χάσει την αντικειμενικότητά του. «Συχνά λέγεται ότι είμαι πλέον ένας believer και έτσι έχω παραδώσει και χάσει την αντικειμενικότητά μου. Το αρνούμαι πραγματικά αυτό. Επειδή αυτό δεν έχει να κάνει με το αν πιστεύεις κάτι. Δεν πίστευα τίποτα όταν ξεκίνησα, δεν πιστεύω πραγματικά τίποτα τώρα. Φτάνω στο συμπέρασμα στο οποίο με έχει οδηγήσει η κλινική μου έρευνα. Με άλλα λόγια, εργάστηκα με αυτούς τους ανθρώπους για εκατοντάδες και εκατοντάδες ώρες και έχω κάνει μια τόσο προσεκτική εργασία όσο χρειαζόταν για να ακούσω, να εξετάσω προσεκτικά και να λάβω υπόψη μου όλες τις εναλλακτικές

ερμηνείες. Και καμιά από αυτές δεν έχει προκύψει πραγματικά. Κανένας δεν έχει βρει μια εναλλακτική εξήγηση ούτε καν για μια περίπτωση απαγωγής».

Εναλλακτικές ερμηνείεςΟ John Mack σημειώνει ότι η έντονη απαίτηση για εναλλακτικές εξηγήσεις προέρχεται από εκείνους που είτε δεν γνωρίζουν την πολυπλοκότητα του φαινομένου, είτε είναι τόσο περιορισμένοι στην κοσμοαντίληψή τους, ώστε η ιδέα μιας νοημοσύνης ή κάποιων όντων έξω από τη γη που μας επισκέπτονται είναι απλά αδύνατη. Μπορεί να πιστεύουμε στην ύπαρξη ενός προσωπικού Θεού, λέει ο δρ. Mack, όμως να μην βρίσκουμε πιθανή την περίπτωση κοσμικές οντότητες να μπορούν εισέρχονται με αυτόν τον τρόπο στον φυσικό και διανοητικό μας κόσμο. Ωστόσο, κι ο ίδιος εξέτασε επισταμένα τις διάφορες εναλλακτικές ερμηνείες, τις οποίες κατηγοριοποιεί στις παρακάτω :

1) Η ψυχιατρική θεωρία. Για αυτήν δηλώνει πως «κανένα σαφές μοτίβο διανοητικής ασθένειας δεν έχει προκύψει, αν και ψυχολογικές διαταραχές μπορεί να υπάρχουν μεταξύ των απαχθέντων, σχετικές ή ανεξάρτητες με το ιστορικό της απαγωγής τους. Προσωπικά, συγκλονίστηκα από το πόσο λίγη διανοητική ασθένεια συνάντησα ανάμεσά τους, λαμβάνοντας υπόψη την συχνά ισόβια φύση του φαινομένου και την ενοχλητική έντασή του».

2) Η ψυχοκοινωνική/πολιτιστική θεωρία. Η αρχική αναφορά των ιστοριών απαγωγής από UFOs οδήγησε πολλούς στην ιδέα ότι πρόκειται για μια μορφή μαζικής υστερίας. Σε αντίθεση με αυτό, ωστόσο, έρχεται το γεγονός ότι οι απαχθέντες βρίσκονται σπάνια σε επικοινωνία μεταξύ τους πριν συγκεντρωθούν σε ομάδες υποστήριξης ή βρουν ο ένας τον άλλο λόγω της κοινής τους εμπειρίας. Στην πραγματικότητα, σημειώνει ο δρ. Mack, οι αναφορές των μέσων σε όλα αυτά είναι είτε ανακριβείς, είτε φτωχές σε στοιχεία, είτε έπονται των πραγματικών περιστατικών. Σε μια άλλη πτυχή της πολιτιστικής θεωρίας θα μπορούσαμε να εντάξουμε και την άποψη του γνωστού επιστήμονα και ερευνητή των UFOs Jacque Vallee, ο οποίος συνέδεσε τις σύγχρονες απαγωγές από UFO με τις ιστορικές και μυθικές αναφορές επισκέψεων από μικρά

όντα (νεράιδες, ξωτικά). Ίσως να έχουμε να κάνουμε με ένα φαινόμενο που «ντύνεται» ανάλογα με τα πολιτιστικά στοιχεία της κάθε εποχής.3) Η εξωγήινη υπόθεση. Σχεδόν σαν να εφαρμόζουν μια διαδικασία ελαχιστοποίησης των επιλογών πολλοί ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα UFOs είναι διαστημικά σκάφη που ελέγχονται από εξωγήινους και ότι αυτά τα όντα υπάρχουν στην υλική πραγματικότητά μας και εκτελούν τις απαγωγές. Παρόλο που αυτή η θεωρία ικανοποιεί τους οπαδούς με έναν συστηματικό, εσωτερικά λογικό και συνεπές τρόπο, ο δρ. Mack παρατηρεί ότι μερικές φορές και με την εξωγήινη υπόθεση υπάρχουν προβλήματα, ειδικά αν την πάρουμε κατά γράμμα.4) Διείσδυση άλλων διαστάσεων. Είναι ενδιαφέρον ότι οι ίδιοι οι απαχθέντες, που είναι συχνά χωρίς μεγάλες επιστημονικές γνώσεις και δεν προκρίνουν αυτήν την ερμηνεία, μιλούν για την αίσθηση που έχουν της διείσδυσης άλλων διαστάσεων στην δική μας πραγματικότητα. Γενικά, το φαινόμενο φαίνεται να καταργεί περισσότερο τις σταθερές του κόσμου μας και να διεισδύει σε αυτόν παρά να συνυπάρχει μέσα στον φυσικό μας χωρόχρονο.

Το μυστήριοΗ συνεισφορά του John Mack στο φαινόμενο των εξωγήινων απαγωγών ήταν τεράστια καθώς προσέδωσε κύρος και αντικειμενικότητα σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της εποχής μας. Κατέδειξε ότι το φαινόμενο υφίσταται, σε ανθρώπους που δεν είναι ψυχολογικά ασθενείς και δεν ψεύδονται σχετικά με την εμπειρία τους, παρόλο που η λογική μας και η δομημένη μας κοσμοαντίληψη αρνείται να το δεχτεί. Όπως έγραψε : «το φαινόμενο των απαγωγών μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα αυθεντικό και ενοχλητικό μυστήριο, αλλά είναι σημαντικό να το ομολογούμε όταν κάτι είναι μυστήριο. Μπορεί να είναι ακριβώς από εκείνα τα φαινόμενα που δεν ταιριάζουν στις καθιερωμένες επιστημονικές μας κατηγορίες και από τα οποία μπορούμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα, ακόμα και αν μας αναγκάζουν να αλλάξουμε τις απόψεις μας για την πραγματικότητα».

Στο δεύτερο και τελευταίο βιβλίο που εξέδωσε για το φαινόμενο, Passport to the Cosmos (1999), δήλωσε πως για εκείνον δεν έχει νόημα πλέον να συζητάμε αν όλα αυτά είναι αληθινά ή όχι, και θέλησε να διερευνήσει την σημασία των παρατηρήσεων αυτών για την ανθρωπότητα και τις συνέπειες που μπορεί να έχουν για μια ευρύτερη οπτική του κόσμου μας, μέσω της ανάπτυξης μιας συμπαντικής συνείδησης.

Β’ ΜΕΡΟΣ

John E. Mack : μετασχηματισμός και εξέλιξη

«Έχουν σταλεί εδώ ως γενετιστές ειδικοί στην εξέλιξη, για να επιτελέσουν μια διαδικασία επιδιόρθωσης. Έρχονται να μας δείξουν ότι η συνείδησή μας έχει πάρει τον λάθος δρόμο. Λες και οι πεταλούδες επιστρέφουν στον τόπο εκκόλαψής τους για να σταματήσουν τις κάμπιες από την εξάντληση της τροφής των φύλλων». Παρόμοιες αναφορές όπως αυτή, προερχόμενες από απαχθέντες από εξωγήινους, φαίνεται να

δείχνουν ότι έχει συντελεσθεί σε αυτούς μια ενίσχυση του αισθήματος της πνευματικότητας και της συμπαντικής συνείδησης. Ποιά είναι τελικά η σημασία αυτού του φαινομένου ;Στο πρώτο μέρος αυτού του άρθρου, αναφερθήκαμε στην εμφάνιση του φαινομένου των ‘‘εξωγήινων απαγωγών’’, στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, καθώς και σε αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μία κορυφαία στιγμή για την διάδοση και την μελέτη του: την σοβαρή απασχόληση του καθηγητή του Χάρβαρντ John Mack με αυτό. Ο δρ. Mack έκανε τη δουλειά που οι θιασώτες του φαινομένου των UFOs σε όλο τον κόσμο ονειρεύονταν. Ένας αναγνωρισμένος και αποδεκτός καθηγητής που έσκυψε με πραγματικό ενδιαφέρον πάνω από τα στοιχεία, δούλεψε για χρόνια με το υπάρχον υλικό, και στο τέλος είχε το θάρρος να μιλήσει για ένα υπαρκτό φαινόμενο και να αναζητήσει το βαθύτερο νόημά του.

Όπως αναφέραμε, ο Bud Hopkins ήταν εκείνος που είχε δουλέψει πιο συστηματικά από οποιοδήποτε άλλον με τους απαχθέντες, παίρνοντας εκατοντάδες συνεντεύξεις των εμπειριών τους και εκτελώντας άλλες τόσες υπνωτιστικές συνεδρίες μαζί τους, μέχρι που τράβηξε την προσοχή του Mack. Λέγεται πως θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε τον Bud Ηopkins ως τον Φρόιντ των εξωγήινων απαγωγών, και πως τότε θα έπρεπε να αντιστοιχίσουμε τον John Mack με τον Καρλ Γιούνγκ.

Ο Φρόιντ ανέπτυξε την μέθοδο της ψυχανάλυσης, της ‘‘ομιλητικής θεραπείας’’, και προσπάθησε να εξηγήσει ολόκληρη την ανθρώπινη ψυχολογία μέσω της σεξουαλικότητας. Ο Hopkins πλησίασε ολόκληρο το φαινόμενο των απαγωγών ως μία φυσική επαφή με εξωγήινα όντα, που ασχολούνταν με ένα γενετικό πρόγραμμα υβριδικής αναπαραγωγής. Ο Γιούνγκ, από την άλλη, ήταν απρόθυμος να υποβιβάσει την ανθρωπότητα σε ένα καθαρώς σεξουαλικό ζήτημα και είδε την λίμπιντο ως μία γενικότερη έκφραση της ψυχικής ενέργειας, φτάνοντας την μελέτη του στα όρια του μεταφυσικού. Έτσι και ο δρ. Mack είδε πως υπήρχε κάτι βαθύτερο στο φαινόμενο των ‘‘εξωγήινων απαγωγών’’, κάτι που ίσως προερχόταν από μια άλλη σφαίρα ύπαρξης και που εισχωρούσε στην φυσική μας πραγματικότητα διαταράσσοντας έτσι την αντίληψή μας για την δεδομένη πραγματικότητα του κόσμου.

Φαινόμενο από αλλούΌσο βρισκόταν στην αρχή της έρευνάς του, ο John Mack ομολογεί ότι οι αναφορές αυτών των ανθρώπων συντάραζαν όλες του τις προσδοκίες για μια συμβατική εξήγηση, ότι προκαλούσαν έντονα την υλιστική, επιστημονική και κλινική ανατροφή του, ακόμη και την δεδομένη του αίσθηση περί πραγματικότητας. Επίσης, αναγκαζόταν να παραδεχθεί πως δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ τίποτε παρόμοιο με αυτό σε άλλους ασθενείς του. Ωστόσο, όταν άρχισε να μιλά για την έρευνά του με αυτούς τους ανθρώπους δεχόμενος την συναισθητική αξιοπιστία των αναφορών τους, υποστήριξε πως δεν επικύρωνε ταυτόχρονα και την κυριολεξία αυτής της εμπειρίας στην φυσική μας πραγματικότα.

Σε μερικές από τις εμπειρίες που είχε εξετάσει, τα γεγονότα έμοιαζαν περισσότερο με τις εξωσωματικές εμπειρίες ή ακόμα με επαφές με παράξενες μορφές φωτός, ήχου ή

άλλων ενεργειών, ικανών να δημιουργήσουν έντονες χειροπιαστές αισθήσεις, αλλά χωρίς το περιστατικό να θυμίζει απαγωγή με την κυριολεκτική έννοια.

Σε μία από τις αρχικές δηλώσεις του είχε πει : «Δεν θα έλεγα ποτέ, ναι, υπάρχουν εξωγήινοι που παίρνουν ανθρώπους. Αλλά θα έλεγα ότι υπάρχει ένα προκλητικό ισχυρό φαινόμενο το οποίο δεν μπορώ να το δω διαφορετικά, και το οποίο είναι σίγουρα μυστήριο. Ακόμα δεν μπορώ να ξέρω τί είναι, αλλά μου φαίνεται πως απαιτεί μια βαθύτερη, περαιτέρω έρευνα». Δεν επρόκειτο λοιπόν για κάποια απάτη, ούτε για ένα κατασκεύασμα των μέσων επικοινωνίας, αλλά για ένα αληθινό φαινόμενο. Τί ακριβώς όμως μπορούσε να σημαίνει ; Και  γιατί ο ίδιος συναντούσε τόση αντίσταση όταν μιλούσε γι’ αυτό ;

Στην προσπάθειά του ν’ αναζητήσει μια απάντηση σε αυτά τα προκλητικά ερωτήματα, που ένιωθε ότι βρίσκονταν στον ουσιαστικό πυρήνα αυτού του φαινομένου, ο δρ. Mack σκέφτηκε πως βρισκόταν ουσιαστικά ενώπιον του παλιού ζητήματος της διχοτόμησης του κόσμου μεταξύ ύλης και πνεύματος και του προβλήματος που προέκυπτε πάντα όταν αυτοί οι δύο κόσμοι φαίνονταν να αλληλεπιδρούν.

Ο μεγάλος διαχωρισμόςΟι δύο στυλοβάτες αυτής της παγκόσμιας αντίληψης δυϊσμού είναι ο υλιστικός και ο πνευματικός. Σύμφωνα με την υλιστική πεποίθηση, όλα αυτά που υπάρχουν έξω από μας συνιστούν τον φυσικό ή υλικό κόσμο, τον οποίο αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας. Όλα τ’ άλλα εκτός από αυτήν την “αντικειμενική” πραγματικότητα είναι “υποκειμενικά”, δηλαδή ανήκουν στην σφαίρα του συναισθήματος, της ψυχής, του πνεύματος, ή κάτι παρόμοιου. Η πνευματική πλευρά του δυϊσμού φαντάζει σαν μία παραχώρηση που τοποθετεί την ύπαρξη της ψυχής ξεχωριστά και ανεξάρτητα από

τον υλικό κόσμο. Αυτή η δυϊστική σκέψη χαρακτηρίζεται από σχεδόν απόλυτες τάσεις διχοτόμησης που θεωρούμε δεδομένες στην καθημερινή μας ζωή.

Μέσα από αυτήν την τακτοποιημένη διχοτόμηση έχουμε προχωρήσει ιστορικά. Η υλιστική/δυϊστική εκδοχή της πραγματικότητας έχει αποδειχθεί χρήσιμη για τη δυτική κοινωνία στις προσπάθειές της να εξουσιάσει τον υλικό κόσμο, άλλους λαούς, και την ίδια την φύση. Παράλληλα, όμως, αυτή η φιλοσοφία μάς έχει οδηγήσει στο χείλος του πυρηνικού πολέμου, στις καταστροφικές αντιπαλότητες, και στην εξάλειψη πολλών από τις ποικίλες μορφές ζωής του πλανήτη, καθώς οι άνθρωποι ακολουθούν την υλική ευημερία τους εις βάρος των πιο αδύνατων ανθρώπων, των ζώων και των φυτών. Επίσης, μέσα από την εστίασή μας στην χρησιμότητα της υλικής σφαίρας και τον αποκλεισμό των πνευματικών σφαιρών, έχουμε ουσιαστικά αφήσει απέξω τον κόσμο του πνεύματος και, από μία άποψη, αρνούμαστε την ύπαρξη άλλης ζωής εκτός από αυτήν που γίνεται, με φυσικό τρόπο, αισθητή εδώ στη γη.

Όμως, αυτή η αντίληψη, κατά τον δρ. Mack, δέχεται τα πλήγματα διάφορων ανακαλύψεων τα τελευταία χρόνια. Αυτές περιλαμβάνουν την έρευνα που έχει καταδείξει την παράδοξη και πιθανολογική σχετικότητα της ύλης και της ενέργειας στο υποατομικό επίπεδο, και τις έρευνες για την ανθρώπινη συνείδηση που μας έχουν αποκαλύψει ότι αυτό που έχουμε δεχτεί από τα πριν ως “πραγματικότητα” είναι μόνο μία από έναν ουσιαστικά άπειρο αριθμό από τρόπους για να ‘‘κατασκευάσεις’’ ή να βιώσεις την πραγματικότητα.

Ταυτόχρονα, βρισκόμαστε μπροστά σε παράξενα φαινόμενα που έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους και που, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπό ορισμένες συνθήκες, έχουν επιβεβαιωθεί. Αυτά είναι φαινόμενα που φαίνεται να προέρχονται από μια άλλη διάσταση: πληροφορίες που λαμβάνονται τηλεπαθητικά, διόραση, εξωσωματικές εμπειρίες, επιθανάτιες εμπειρίες, τηλεκίνηση, και μέσα σε αυτά και το ίδιο το φαινόμενο των εξωγήινων απαγωγών. Πρόκειται για θέματα που δεν είναι εύκολα παρατηρήσιμα από τους συνηθισμένους δυϊστικούς επιστημονικούς ή μεθοδολογικούς όρους, αλλά γνωστοποιούν την παρουσία τους με έναν διακριτικότερο τρόπο μέσω ενός ανοίγματος της συνείδησης ή μιας πιο δεκτικής αντίληψης.

Ένα τέτοιο φαινόμενο είναι ακριβώς και το θέμα των ‘‘εξωγήινων απαγωγών’’ που μελέτησα, δηλώνει ο John Mack. Ένα φαινόμενο που μας προκαλεί τόσο πολύ επειδή ακριβώς διαπερνά τον κόσμο μας και εμφανίζεται σε αυτόν με μορφές που καταλαβαίνουμε στον πολιτισμό μας — διαστημόπλοια, απαγωγές, εμφυτεύματα, εργαλεία και χειρουργικές επεμβάσεις, υβριδικά όντα και αναπαραγωγή. Όλα αυτά φαίνονται πολύ υπαρκτά και σκεφτόμαστε ότι οφείλουν να είναι αναγώγιμα, ή τουλάχιστον δυνατά να μελετηθούν, με τις δυϊστικές μεθόδους της παραδοσιακής μας επιστήμης. Αλλά, την ίδια στιγμή, είναι εξαιρετικά φευγαλέα καθώς το φαινόμενο των εξωγήινων απαγωγών δεν φαίνεται να φανερώνει τα μυστικά του με αυτή την προσέγγιση. Συνεπώς, θέτει σθεναρά υπό εξέταση το Ιερό Εμπόδιο που έχουμε

δημιουργήσει μεταξύ του αθέατου και του υλικού κόσμου, υπονομεύοντας την θεμελιώδη κοσμοαντίληψη του δυτικού μυαλού.

Τα φαινόμενα που διαταράσσουν πραγματικά αυτή την κοσμοαντίληψη, κατά τον δρ. Mack, είναι εκείνα που φαίνεται να διασχίζουν κάποιον λεπτότερο, αόρατο, αθέατο κόσμο και να φανερώνονται στον φυσικό μας κόσμο. Αφιερώνοντας εκατοντάδες ώρες στους ανθρώπους που ανέφεραν τις εμπειρίες τους από ‘’εξωγήινες απαγωγές’’, ο ψυχίατρος του Χάρβαρντ διαπίστωσε δεν είχε καμία βάση για να συμπεράνει κάτι άλλο εκτός από αυτό που οι ίδιοι έλεγαν ότι τους είχε συμβεί. Τα στοιχεία που είχε στην διάθεσή του πρότειναν ότι είχαν έρθει σε επαφή με κάποια μορφή “εξωγήινης” νοημοσύνης, η οποία τους έχει προσβάλλει φυσικά και ψυχολογικά. Αυτό το συμπέρασμα ταίριαζε τόσο απόλυτα με τα στοιχεία που εκείνος και άλλοι ερευνητές των απαγωγών είχαν συλλέξει, ώστε του φαινόταν ότι αυτή η θεωρία δεν θα επικρινόταν τόσο σθεναρά στην περίπτωση που δεν παραβίαζε την επιστημονική μας κοσμοαντίληψη και τον συνακόλουθο έλεγχο πάνω στο περιβάλλον της ζωής μας.

Οι ‘‘Άλλοι’’Ο John Mack δεν ήταν ο πρώτος που δοκίμασε μια διαφορετική ερμηνεία του εξωγήινου ζητήματος βασισμένος στις εναλλακτικές καταστάσεις συνείδησης που φαίνεται να υπονοεί το ίδιο το φαινόμενο.  Πιο γνωστή σε αυτό το πεδίο είναι η θεωρία του γνωστού επιστήμονα και UFOλόγου Jacque Valle ο οποίος συνέδεσε τις σύγχρονες απαγωγές από UFOs με τις ιστορικές και μυθικές αναφορές των επισκέψεων από μικρά όντα, νεράιδες και ξωτικά.

Ο δρ. Valle αντιπαρέβαλε τις παραδοσιακές ιστορίες για εμφανίσεις παράξενων πλασμάτων που υπάρχουν από την αρχαιότητα και συνέκρινε τις παρατηρήσεις του με τα χαρακτηριστικά του φαινομένου των UFOs. Έτσι, έφτασε στο συμπέρασμα ότι τα UFOs ήταν εντυπωσιακά παρόμοια με τους θρύλους των ξωτικών και των νεράιδων, που συνεχίζονται να εμφανίζονται στην εποχή μας αλλά με άλλο πλέον όνομα. Ίσως οι εξωγήινοι, κατά την γνώμη του, να είναι τα ξωτικά του παρελθόντος, τα οποία επιστρέφουν ντυμένα με τα ‘‘κοστούμια’’ της μοντέρνας εποχής μέσα σε υπερφυσικά ιπτάμενα οχήματα.

Ένας άλλος ερευνητής που υποστήριξε μια παρόμοια άποψη είναι ο John Keel, γνωστός από τα περιστατικά εμφάνισης του Mothman στην δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ο Keel άρχισε να πιστεύει ότι τα UFOs, αλλά και όλες οι αυθεντικές εμφανίσεις εξωγήινων όντων, οφείλονται στην ύπαρξη πλασμάτων σε κάποια άλλη παράλληλη διάσταση με την δική μας. Αυτές τις οντότητες της ονόμασε ‘‘ultra-terrestrials’’ (υπερ-γήινους) και υποστήριξε ότι ελέγχουν από πάντα τον πλανήτη μας παίζοντας μαζί μας ένα περίεργο παιχνίδι, όπως εμείς παίζουμε μερικές φορές με μια μυρμηγκοφωλιά. Οι ultra-terrestrials αντιπαραβάλλονται με τους αρχαίους θεούς που επιλέγουν μερικούς ανθρώπους για να παίξουν μαζί τους, τρελαίνοντάς τους και καταστρέφοντας πολλές φορές τελείως τις ζωές τους.

Πίσω από όλες αυτές τις θεωρίες, πάντως, υποδεικνύεται η ιδέα ότι στον κόσμο μας δεν κυκλοφορούμε μόνο εμείς αλλά ότι εκτός από εμάς υπάρχουν και κάποιοι ‘‘άλλοι’’. Υπήρχαν και υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, γιατί όλος ο κόσμος μιλούσε και μιλάει για αυτούς, τους συναντούσε από πάντοτε και τους συναντά ακόμη. Και το φαινόμενο των εξωγήινων απαγωγών ίσως έχει να κάνει με την διασταύρωση τέτοιων οντοτήτων, που προέρχονται από ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης, με τον δικό μας κόσμο.

Προς μία νέα αντίληψηΤελικά, δεν μπορεί να μην ομολογήσει κανείς ότι υπάρχει μια αίσθηση ενόχλησης που αιωρείται πάνω απ’ όλα αυτά τα θέματα. UFOs, οράματα, ξωτικά, εναλλακτικές καταστάσεις της συνείδησης, εξωσωματικές εμπειρίες, εναλλακτικές κοσμοθεωρίες, και τόσα άλλα. Δεν είναι τυχαίο που σπάνια αναφέρονται ή σχολιάζονται από αυτούς που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι επίσημοι φορείς κι οι εκπρόσωποι της κουλτούρας μας. Ακόμη κι όταν ένας επιστήμονας τα αναφέρει, έστω και ελάχιστα, σχεδόν πάντα το κάνει για να τα αρνηθεί ή να τα διαψεύσει, με αποτέλεσμα αυτά τα πράγματα να θεωρούνται αδύνατα, ανέφικτα, απίθανα και ανύπαρκτα, και το ίδιο και ο κόσμος στον οποίο μπορεί να είναι δυνατά, εφικτά, πιθανά και υπαρκτά.

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι όλα αυτά, που αναφέρονται ως μία μεγαλειώδης παραίσθηση, επιμένουν σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, σε όλα τα μήκη και τα μάκρη του κόσμου. Και σήμερα αυτή η παραίσθηση φαίνεται να είναι το ίδιο διαδεδομένη όσο ήταν πάντα, αν κρίνει κανείς από τον αριθμό των αναφορών, των μαρτυριών και των θεάσεων, όλων αυτών των παράξενων φαινομένων. Έτσι, τέτοια φαινόμενα έκαναν πάντα κάποιους αξιόλογους ανθρώπους να νιώθουν την ανάγκη να τα ερευνήσουν πιο προσεκτικά. Για να προσπαθήσουν να βρουν έναν τρόπο να τα γεφυρώσουν με την φυσική μας πραγματικότητα, για να χαρτογραφήσουν έναν τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο ‘‘περιοχές’’, και με αυτόν τον τρόπο να εξελίξουν την συνείδησή μας για τον κόσμο.

Το φαινόμενο των ‘‘εξωγήινων απαγωγών’’ ίσως ν’ αποτελεί ένα ακόμη χτύπημα στον συλλογικό εγωισμό μας, όπως εκείνα των Κοπέρνικου, Γαλιλαίου, Δαρβίνου και Φρόιντ. Ας μην ξεχνάμε πως σιγά-σιγά μάθαμε ότι δεν ήμαστε το κέντρο του κόσμου, ότι δεν ήμαστε προνομιακά θεϊκά δημιουργήματα μεταξύ των γήινων πλασμάτων, και

ότι, με τον Φρόιντ, μπορεί να μην ήμαστε ούτε αποκλειστικά κύριοι του εαυτού μας, ότι υπάρχει κάποιο ‘‘υποσυνείδητο’’ που μπορεί να μας ελέγχει. Το φαινόμενο των απαγωγών ίσως μας διδάξει πως μπορεί να μην μπορούμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο πάνω μας ακόμη και αν αυτή η ‘‘προσβολή’’ μπορεί να προέρχεται από μια άλλη σφαίρα ή μια άλλη μορφή ύπαρξης. Μπορεί άραγε άλλα όντα, που μοιάζουν κιόλας αρκετά αστεία – μικρά πλάσματα με μεγάλα μαύρα μάτια – να έρχονται, να κάνουν σε μας ό,τι θέλουν και να μας εγκαταλείπουν αβοήθητους ;

Όπως και ’χει, κάθε νέα εξέλιξη μπορεί να προέρθει μόνο από τολμηρούς πρωτοπόρους του πνεύματος και των ιδεών, όπως ο John Mack. Παρόλο που, όπως αναφέρει ο ίδιος, «πρέπει να είναι κανείς λίγο αφελείς για να περιπλανηθεί μακριά σε αυτές τις επισφαλείς σφαίρες της γνώσης. Γιατί, αν ξέρεις εκ των προτέρων την αντίδραση που πρόκειται να συναντήσεις, μπορεί να μην επιλέξεις να μπεις καθόλου στην περιπέτεια μιας τέτοιας εξερεύνησης. Όμως, αν είναι αληθινό αυτό που είπε ο Bertrand Russell, ότι η αντίδραση που συναντά κανείς είναι ανάλογη προς το τετράγωνο της σπουδαιότητας αυτού που μελετά, τότε πρέπει να πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό πράγματι»