στερεός-ή-ό: 1. (α) αυτός που χαρακτηρίζεται

από πυκνότητα και συνεκτικότητα στη σύσταση και

την κατασκευή του ΣΥΝ. συµπαγής (β) (ειδικότ.)

αυτός που δεν έχει ρευστή φύση, που δεν είναι

ούτε υγρός ούτε άεριος 2. αυτός που είναι σταθερά

συνδεδεµένος µε τη βάση του, που δεν υπάρχει

περίπτωση να πέσει ή να µετακινηθεί ΣΥΝ.

σταθερός, αµετακίνητος 3. αυτός που δεν κινείται

4. ανθεκτικός, γερός (µτφ.) 5. αυτός που παραµένει

όπως είναι, που δεν κλονίζεται ΣΥΝ. ακλόνητος 6.

αυτός που έχει γερές βάσεις, που δεν ανατρέπεται

εύκολα.

Πηγή: Λεξικό Νέας Ελληνικής Γλώσσας

Γ.Μπαµπινιώτη

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι υπάρχει κάτι απολύτως στερεό; Ότι θα προτιµούσε να ήταν

όλα απολύτως παγιωµένα και αµετάβλητα γύρω του; Κι όµως, σε εποχές που επικρατεί

αβεβαιότητα, µία από τις κύριες ανθρώπινες ανάγκες είναι ο εντοπισµός όσων παραµένουν στέρεα·

η εντύπωση, η αίσθηση, έστω η επίφαση σταθερότητας, η ανάγκη µιας δοµής ή µιας αξίας που

κατορθώνει να παραµένει αναλλοίωτη, όταν όλα µεταβάλλονται ανεξέλεγκτα.

Η ανθρώπινη αυτή ανάγκη υπήρξε και η αφορµή της έκθεσης «στερεο». Η αναζήτηση

ανάλογων δοµών, η προσέγγιση ενός τέτοιου σκεπτικού είτε αφορά στη φύση είτε στο ανθρώπινο

σώµα είτε σε συναισθήµατα συγκεκριµένα, αλλά και αφηρηµένα. Παρουσιάζονται απόπειρες

απόδοσης στερεών εικόνων και ιδεών. Τα έργα αποτελούν εκδοχές µιας στερεότητας που άλλοτε

αµφισβητείται και άλλοτε αντιµετωπίζεται ως βεβαιότητα, όπως ακριβώς δηλαδή συµβαίνει και µε

κάθε έκφανση της ζωής.

Για τους παραπάνω λόγους η έκθεση αυτή δοµήθηκε σε µια αντίστοιχη λογική και ως προς

τη δηµιουργική ταυτότητα των συµµετεχόντων. ∆ε συµµετέχουν µόνο εικαστικοί καλλιτέχνες, αλλά

και άνθρωποι διαφορετικών δηµιουργικών πεδίων. Πέντε καλλιτέχνες, ο καθένας από διαφορετικό

επαγγελµατικό και εκφραστικό υπόβαθρο, µε διαφορετικές αφετηρίες και µέσα, επιχειρούν να

προσεγγίσουν την έννοια αυτή. Αλληγορικά, συµβολικά, επιστηµονικά, συναισθηµατικά ή

µαθηµατικά, αβίαστα ή µε αγωνία. Η ερµηνεία τους, εκ των υστέρων, αφήνεται στην οπτική και

νοητική µας αντίληψη και κρίση. Για ό, τι µπορεί εν τέλει να είναι στερεό, για ένα αποτέλεσµα που

ελπίζουµε να είναι –αν µη τι άλλο– στερεό αισθητικά.

H στερεότητα των ανθρώπινων συναισθηµάτων και καταστάσεων είναι το ζήτηµα που

κυρίως απασχολεί τη Λία Ψωµά (εικαστικός) προσεγγίζει µέσα από ζωγραφικά έργα τη συνάφεια

που µπορεί να έχουν (ή να µην έχουν) συναισθήµατα και ανθρώπινες καταστάσεις, επιδιώξεις και

προσδοκίες. Η Βιργινία Μαστρογιαννάκη (εικαστικός) αναιρεί τις βεβαιότητες των φαινοµενικά

στέρεων υλικών (τοίχος, χαρτί κ.ά.), καταστρέφοντας ελεγχόµενα τις επιφάνειές τους και δίνοντας

τους διάτρητη υπόσταση. Η Ελένη Στεργίου (φωτογράφος) φωτογραφίζει στέρεα πεδία,

παραµένοντας προσηλωµένη στο έδαφος, το χώµα και σε ό, τι αυτό µπορεί να συµβολίζει για τον

κύκλο της ζωής. Η Αγγελική Τροκάνα (γραφίστρια) θέτει τους ανθρώπους διαχειριστές στέρεων

αντικειµένων, εννοιών και εικονογραφικών συµβόλων µέσα από ψηφιακά κολάζ. Ο Χάρης Μάρτης

(3-D animator) στερεοποιεί απόκοσµα τρισδιάστατα περιβάλλοντα (στην ουσία fractals), τα οποία

αν και προκύπτουν από µαθηµατικούς τύπους, ωστόσο η σύνθεσή τους πραγµατοποιείται

ανεξέλεγκτα.

Όλοι µαζί συνθέτουν στην έκθεση, ο καθένας µε τη δική του µέθοδο, την πλέον στερεή

προσέγγιση της πραγµατικότητας: αυτήν που επιβεβαιώνει ότι τίποτα δεν παραµένει αµετάβλητο

για πάντα.

Αρετή Λεοπούλου

ιστορικός τέχνης-επιµελήτρια

Solid (στερεό in Greek) is one

of the four fundamental states of

matter.

It is characterized by structural

rigidity and resistance to changes

of shape or volume.

[http://en.wikipedia.org/wiki/Solid]

Could one argue that there is something undeniably solid? Would one prefer everything in

life absolutely fixed and unchanged? Yet, in times of uncertainty, one of the main human needs is

to identify those aspects of life remaining solid. An impression, a feeling, even a semblance of

stability, the need for a structure or a value that succeeds to actually remain unchanged, when

everything is altering.

This human need was also the occasion of the “στερεο” (“solid”) exhibition. The search for

such structures, the approach of such a concept, whether in nature, in the human body or emotions

-concrete or abstract. Featured attempts yield solid images and ideas. The works are versions of a

fixity that sometimes is contested and sometimes is treated as a certainty -just like what happens

with every aspect of life.

For all the above reasons, this exhibition was structured on a similar creative idea. Those

who participate come from different creative fields. Five artists, everyone of different professional

backgrounds and mediums, with different origins and interests, all approaching the concept on their

own way. Allegorically, symbolically, scientifically, emotionally or mathematically. Their

interpretation, in retrospect, is left to our visual and conceptual perception and judgment. For what

may ultimately be solid. And the result is hopefully to be-if anything else-solid aesthetically.

The solidity of human emotions and sentimental situations is the issue that primarily

concerns Lia Psoma (visual artist). Through paintings and sculptures she approaches the

relevance they may (or may not) have human situations, aspirations and hopes. Virginia

Mastrogiannaki (visual artist) deals with the certainties of apparently solid materials (like a wall

surface, paper, etc.), destroying them in a controlled way and giving them a perforated substance.

Eleni Stergiou (photographer) captures solid fields with her camera, choosing to be committed to

the ground, the earth and what this may symbolize for the circle of life. Aggeliki Trokana (graphic

designer) directs scenes of people managing solid objects, concepts and iconographic symbols of

solidity through the use of digital collage. Harry Martis (3-D animator) constructs compact,

otherworldly 3-dimensional environments (fractals), which, although they derive from concrete

mathematical formulas, their synthesis is carried out uncontrollably.

Altogether in this exhibition they succeed to compose somehow one of the most solid approaches

of reality; the one confirming that nothing remains the same forever.

Areti Leopoulou

art historian-curator

Χάρης Μάρτης | Harry Martis

Mandelbrot, 2013 (φράκταλ | fractal explorations)

Ο Χάρης Μάρτης γεννήθηκε το 1969. Σπούδασε στο University of Leeds (PhD in Media & Communication Studies) και στο University of Westminster (Audio Production / Hypermedia). Ειδικεύεται σε 3D / motion graphics / sound design / post production και είναι ιδρυτικό µέλος του Les Yper Yper. Έχει συνεργαστεί µε πολλά δηµιουργικά γραφεία και εταιρείες παραγωγής σε Ελλάδα και εξωτερικό, µεταξύ άλλων και τις StateDesign (Βρετανία) | Digital Arts (Βρετανία) | AntiROM/Tomato Interactive (Βρετανία) | MUTE records (Βρετανία) | Beetroot (Ελλάδα) | AlterVision (Ελλάδα) | NoMint (Ελλάδα) | Designers United κ.ά. Harry Martis was born in 1969. He studied at the University of Leeds (PhD in Media & Communication Studies) and the University of Westminster (Audio Production / Hypermedia). He’s specialized in 3D / motion graphics / sound design / post production and he is a founding member of Les Yper Yper. He has worked and collaborated with many creative agencies and production companies in Greece and internationally, including: StateDesign (UK) | Digital Arts (UK) | AntiROM/Tomato Interactive (UK) | MUTE records (UK) | Beetroot (Greece) | AlterVision (Greece) | NoMint (Greece) | Designers United etc.

Βιργινία Μαστρογιαννάκη | Virginia Mastrogiannaki

Aποµεινάρι, 2011 (χαρτί καµένο) Remnant, 2011 (burnt paper)

Θραύσµα από σχέσεις αν(τ)οχής, 2013 (λεπτοµέρεια, επεξεργασµένη γυψοσανίδα)

Fragment of relationships’ stamina (detail, dissolved plasterboard)

H Βιργινία Μαστρογιαννάκη γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (Μεταπτυχιακές σπουδές), στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης (Πτυχίο), την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Rouen (D.N.S.E.P.), καθώς και του Saint-Etienne (D.N.A.P.). Επιλεγµένες οµαδικές εκθέσεις – συµµετοχές: “ROOMS 2012”, Saint George Lycabettus - Γκαλερί Καππάτος, Aθήνα (2012) | “Parcours de l’ art’’, Avignon, Γαλλία (2011) | ΑΝΑΚΑΤΑ (2010) | “Greatest Kitsch 2009 To κιτς σήµερα”, Παράλλαξη-Κέντρο Σύγχρονης Θεσσαλονίκης (2009) | Workshop γλυπτικής “Imbahim Caldi”, Pammukale, Τουρκία (2003) | 6ο ∆ιεθνές Πανόραµα Ανεξάρτητων ∆ηµιουργών film και video, Θεσσαλονίκη 2004 [∆ιάκριση] | “Paris-Berlin”, Rencontres Internationales - Immanence Gallery, Παρίσι, Γαλλία-Podewill Contemporary Arts Centre, Βερολίνο, Γερµανία (2002) κ.ά. Virginia Mastrogiannaki was born in 1978. She studied at the School of Fine Arts (MA) in the Faculty of Fine Arts of Thessaloniki (BA), the Ecole des Beaux Arts de in Rouen (DNSEP) and the Ecole des Beaux Arts de Saint-Etienne (DNAP). Selected group exhibitions - participations: "ROOMS 2012", Saint George Lycabettus - Kappatos Gallery Athens (2012) | “Parcours de l' art'', Avignon, France (2011) | ANAKATA (2010) | "Greatest Kitsch 2009”, Parallaxi-Contemporary Art Center of Thessaloniki (2009) | Workshop sculpture" Imbahim Caldi ", Pammukale, Turkey (2003) | 6th International Panorama of Independent Filmmakers film and video, Thessaloniki 2004 [Distinction] | “Paris-Berlin ", Rencontres Internationales - Immanence Gallery, Paris, France-Podewill Contemporary Arts Centre, Berlin, Germany (2002)

Eλένη Στεργίου | Eleni Stergiou

Xωρίς τίτλο, 2013 (φωτογραφία, τρίπτυχο)

Untitled, 2013 (photography, triptych)

Η Ελένη Στεργίου γεννήθηκε το 1980. Σπούδασε Φωτογραφία στο Πολιτιστικό Ι.Ε.Κ.

Θεσσαλονίκης. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Επιλεγµένες οµαδικές εκθέσεις - συµµετοχές: «Submit pictures», 7η Μπιενάλε

Σύγχρονης Τέχνης Βερολίνου (2012) | «Τίποτα δεν πάει χαµένο», Παράλλαξη - Κέντρο

Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2010) | 14η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Ευρώπης

& Μεσογείου, Σκόπια (2009) | «∆ηµιουργώ, άρα υπάρχω», Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης

Θεσσαλονίκης (2008), κ.ά.

Eleni Stergiou was born in 1980. She studied Photography at the Cultural IEK of

Thessaloniki. She lives and works in Thessaloniki.

Selected group exhibitions - participations: «Submit pictures», 7th Berlin Biennale of

Contemporary Art (2012), Germany | “Nothing is wasted”, Parallaxi-Contemporary Art

Center of Thessaloniki (2010) | 14th Biennale of Young Artists from Europe and the

Mediterranean, Skopje (2009) | “I Create, therefore I Am”, Contemporary Art Center of

Thessaloniki (2009)

Αγγελική Τροκάνα | Αggeliki Trokana

Χωρίς τίτλο, 2013 (ψηφιακό κολάζ) Untitled, 2013 (digital collage)

Η Αγγελική Τροκάνα γεννήθηκε το 1980 και σπούδασε γραφιστική. Ζει κι εργάζεται στη Θεσσαλονίκη ως γραφίστρια από το 2001, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να ασχολείται µε την φωτογραφία. Συχνά επεµβαίνει στις φωτογραφίες της για να δηµιουργήσει κολάζ. Συµµετοχή σε οµαδική έκθεση αναλογικής φωτογραφίας Stereosis (2011) Aggeliκi Trokana was born in 1980 and studied graphic design. She lives and works in Thessaloniki as a graphic designer since 2001, while started to also work on photography. She ofter intervenes on her photographs to create collages. Participation in a group exhibition analog photography, Stereosis (2011)

Λία Ψωµά | Lia Psoma

Χωρίς τίτλο, 2013 (µολύβι σε χαρτί) Untitled, 2013 (pencil on paper)

H Λία Ψωµά γεννήθηκε το 1979. Σπούδασε στην Ecole des Beaux Arts de St.Etienne, Γαλλία (2003) και ολοκλήρωσε τις µεταπτυχιακές της σπουδές στο Hochschulefur Βildenten Kunst στο Αµβούργο, Γερµανία (2007). Ζεί και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Επιλεγµένες οµαδικές εκθέσεις: “Happiness”, ‘Ίδρυµα Μάργαρη & Les Yper Yper στο Kulturhuset Stockholm Supermarket Arts, Στοκχόλµη, Σουηδία (2013) | 2ο ∆ιεθνές Φεστιβάλ Κινούµενης Εικόνας (IMF), Ευρωπαϊκό Πανεπιστήµιο Κύπρου, Λευκωσία, Κυπρος (2013) | “Rooms 2009”, Saint George Lycabettus - Γκαλερί Καππάτος, Aθήνα (2009) | «Το όµορφο δεν είναι παρά η αρχή του τροµερού», Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2009 | «Κολάζ. Αποκοπή-Επικόλληση», Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, (2008) κ.ά.

Lia Psoma was born in 1979. She studied at the Hochschulefur Vildenten Kunst in Hamburg, Germany (MA) and at the Ecole des Beaux Arts de St.Etienne, France (DNSEP). She lives and works in Thessaloniki.

Selected group exhibitions: “Happiness”, Margaris Foundation & Les Yper Yper at Kulturhuset Stockholm Supermarket Arts, Stockholm, Sweden (2013) | 2nd International Festival of Moving Image (IMF), European University Cyprus, Nicosia, Cyprus (2013) | “Rooms 2009”, Saint George Lycabettus - Kappatos Gallery, Athens (2009) | “The Beautiful is just the first degree of the Terrible”, State Museum of Contemporary Art, Thessaloniki, 2009 | “Collage. Cut-Paste”, State Museum of Contemporary Art, Thessaloniki (2008)