Υπ. ΕκδοσηςΓεώργιος

Γερακανάκης

Συντακτική ομάδαRocker

PeseteroRedBullAxon 7

ΚαθηγητήςΓ. Δεμενεόπουλος

Μ. ΒελτσίσταςEl Norte

By Redonair

Το παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό τελείωσε με νίκη της ομάδας μας,αλλα όλοι σχεδόν οι οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν μείνει στο χαμένο πέναλτι του Μήτρογλου. Βέβαια ο Κώστας μπορεί να αισθάνεται τυχερός, καθώς παρέμεινε στο τέλος το ρευστό 1-0 και δεν υπήρξε συνέπεια και τιμωρία που μας έχει μάθει η ποδοσφαι-ρική πόρνη που λέγεται μπάλα να τιμωρεί στο τέλος όσους της φέρονται με εγωϊσμό και αλαζονικό στυλάκι. Οχι δεν θα κρίνω τον ποδοσφαιριστή Κώστα Μήτρογλου για άλλο ένα χαμένο πέναλτι,για αλλη μια λανθασμε-νη εγωϊστική απόφαση,για αλλη μια κακή ανυπακοή στους εσωτερικούς κανονισμούς της ομάδας και τις εντο-

λές του προπονητή,καθώς υπάρχουν οι εσωτερικές διαδικασίες της ομάδας να τον κρίνουν και να πάρουν την απόφαση και όχι εγώ ενας απλός φίλαθλος της ομάδας. Θα κρίνω όμως τον ποδοσφαιριστή Κώστα Μήτρογλου για την χειρωνομία του μετά την άστοχη εκτέλεση του πέναλτι. Δεν δέχομαι απο ΚΑΝΕΝΑ ποδοσφαιριστή που φοράει την ερυθρόλευκη και κυρίως απο τους νεόπλουτους αθλητές της εποχής που ζούμε,να κοιτάζει ηλίθια και χαζοπρεπέστατα ξύνωντας ...τις τρί-χες...του προσώπου του,λες και δεν τρέχει τίποτα. Κώστα Μήτρογλου μπορεί για σένα το να χάσεις ένα πέναλτι μπορεί να είναι ένα ξύσιμο στις τρίχες σου,στο παιδί όμως απο την Αλεξανδρούπολη που έκανε 600χλμ για να έρθει το ένα γκολ παραπάνω σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ έξοδα,ταλαιπωρία και κούραση.Κώστα Μήτρογλου μπορεί για σένα το να χάσεις ένα πέναλτι μπορεί να είναι ένα ξύσιμο στις τρίχες σου,στο παιδί όμως απο την Κρήτη που ήρθε με καράβια και μποφόρια για να έρθει, το ένα γκολ παραπάνω σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ έξοδα,τα-λαιπωρία και κούραση.Κώστα Μήτρογλου μπορεί για σένα το να χάσεις ένα πέναλτι μπορεί να είναι ένα ξύσιμο στις τρίχες σου,στο παιδί όμως που ήρθε απο την Γερμανία,την Αγγλία την Αμερική για να έρθει, το ένα γκολ παραπάνω σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ έξοδα,ταλαι-πωρία και κούραση.Κώστα Μήτρογλου μπορεί για σένα το να χάσεις ένα πέναλτι μπορεί να είναι ένα ξύσιμο στις τρίχες σου,στο παιδί όμως που θα πάει αυριο στην δουλειά του και θα δεί τον ηλίθιο βάζελο που θα χαμογελάει χαζοηλίθια και θα του λέει,μας κλασατε τα π@@@ρια με το 1-0, το ένα γκολ παραπάνω σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ λοιπόν.Σίγουρα δεν φταίει αποκλειστικά ένα νέο παιδί όπως ο Μήτρογλου καθώς φαίνεται πως σύμπτωση που επαναλαμβάνεται δεν είναι συμπτωση,σήμερα ηταν ο Κώστας αυριο μπορεί να είναι κάποιος άλλος,που θα ξύνει τις τρίχες του,και είναι φυσι-ολογικό καθώς φαίνεται ξεκάθαρα πως στο Ρέντη μπορεί να γίνετε δουλειά στις Ακαδημίες και να παιρνάνε το ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ στα πιτσιρίκια,αλλα στην μεγάλη ομάδα δεν ασχολείτε κανένας με αυτο.Μπορεί να είναι όμως και λογικό καθώς δεν έχει και νόημα αφού είναι όλοι αναλώσιμοι,σήμερα είναι,αυριο δεν είναι,τι να μάθεις σε νεόπλουτους αθλητές που ...μέχρι να ξύσουν τα γένια τους,μπορεί να βρίσκονται σε αλλη ΧΩΡΑ,ομάδα,ιδεολογία.Θυμάμαι τις δηλώσεις του Αλεξανδρή για το ματς τελικό που θα έκρινε το πρωτάθλημα,που ηταν όλο το βραδυ μέσα σε μια μπανιέρα γεμάτη πάγο,τον Σιδέρη που οταν έβαλε κατα λάθος γκόλ στον Ολυμπιακό γυρισε στην μάνα του στις φτω-χογειτονιες του Πειραιά και τον είχε κλειδώσει έξω σαν τιμωρία για το «κακό» που έκανε στο Συλλογο,θυμάμαι τις ιστορίες που μας είπε ο μπαρμπα-Νικήτας για τους ποδοσφαιριστές της ομάδας μας οταν επαίζαν στην καρβουνόσκονη,θυμάμαι αυτους που έπαιζαν για να φοράνε την ερυθρολευκη για να καμαρώνουν οι γονείς,οι αρραβωνιστικές, και για να πληρω-θουν με ένα καλό ζευγάρι παπούτσια. Θυμάμαι και αλλα πολλά που αν και «καποιοι» μέσα στην Διοίκηση τα έχουν ζήσει περισοτερο και απο κοντά,φαίνεται τα άτιμα τα χρόνια τους έκαναν και τα ξέχασαν,και είναι κρίμα γιατί τα Ελληνόπουλα έχουν ανάγκη να έχουν δίπλα τον «παππου»τους,να τους θυμίζει για ποιο λόγο πρέπει να παίζουν στον Ολυμπιακό και τι σημαίνει να έχεις την ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ και ΡΙΓΩΤΗ πάνω σου.!!!

ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!

EDITORIAL

Editor’s Letter The Redemption Magazine

2

By Rocker

Axon -7- The Redemption Magazine

Ax

on

-7-

Την Κυριακή γίναμε μάρτυρες αυτού που λέγανε οι παλιοί «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη..», μόνο που στη δική μας περί-πτωση θεριό και Γιάννης ήταν μόνο ο Ολυμπιακός. Εγώ αυτό που είδα σε αντίθεση με άλλους που κάνανε τα σχόλια τους στα social media ή στα ραδιόφωνα ήταν το εξής. Εναν Ολυμπιακό που ήθελε να κερδίσει

τον Παναθηναϊκό, έναν Ολυμπιακό που θυμόταν το περσινό 0-3, ένα πράγμα δηλα-δή Δρ. Τζέκιλ & Mr Χάϊντ. Αυτά είναι που είδαμε, πάμε τώρα σε αυτά που περιμένα-με να δούμε αλλά δυστηχώς δεν μας τα έδωσε η ομάδα.Η βδομάδα πρίν το παιχνίδι κυλούσε ομαλά από τη πλευρά μας ακριβώς όπως το ήθελα και μάλιστα το είχα πεί και στο μικρόφωνο του redonair.com ότι εμείς σας περιμένουμε στο Καραϊσκάκης χωρίς τυμπανοκρουσίες γιατί ξέρουμε την ομάδα μας και φυσικά γνωρίζουμε τη δική σας. Βέβαια όλοι στο πίσω μέρος του μυαλού μας είχαμε πολλές όμορφες σκέψεις. «Ηρθε η ώρα να τους ΞΕΦΤΙΛΙΣΕΙΣ...», «ήρθε η ώρα να τους βάλεις να μετράνε φάσεις και γκόλ...», «ήρθε η ώρα να τελειώσεις το παραμύθι που λέγεται... νεανικός ΠΑΟ...», αλλά τελικά όλα αυτά και άλλα πολλά δεν τα είδαμε με τα μάτια μας. Και μου βγαίνει το εξής ερώτημα:

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΙΧΑΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ;;; Ειλικρινά τρέμω στην περίπτωση να ήταν ο Ολυμπιακός στη θέση του ΠΑΟ. Αυτοί δεν θα έπαιζαν απλά για να μας κερδίσουν, αλλά για να μας ρίξουν όσα περισσό-τερα μπορούν. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για τα αγωνιστίκα αλλά ειλικρινά δε θέλω, γιατί σε τέτοια παιχνίδια θεωρώ ότι δεν υπάρχει πλάνο, δεν υπάρχει τακτική, δεν υπάρχει κανένα σύστημα. Σε αυτά τα παιχνίδια μπαίνεις μέσα και όταν βρείς το συγκεκριμένο αντίπαλο στα χειρότερα του απλά τον πατάς στο λαιμό και δεν τον αφήνεις να πάρει ανάσα ποδοσφαιρικά πάντα! Δυστηχώς, χάθηκε μία ακόμα ευκαι-ρία να βουλώσουν το στόμα τους και να θυμηθούν μαύρα πρωτοσέλιδα ΝΤΡΟΠΗΣ, να ασχοληθούν με κανένα γήπεδο στο Βοτανικό δίπλα από το Τζαμί, για ανάπλαση της λεωφόρου και άλλες τέτοιες εφευρέσεις που ξέρουν τόσα χρόνια!

ΥΓ 1. Οταν διαφημίζεται ντέρμπι να βάζετε φάσεις από Ισπανία- Αγγλία-Ιταλία- Γερ-μανία εδώ δεν υπάρχει τέτοιος όρος.ΥΓ 2. Αλήθεια γιατί ο Κασάμι έπαιξε δεξιά και όχι στη φυσική του θέση;ΥΓ 3. Ο Ντουρμάζ δεν έπρεπε να ξεκινήσει βασικός μαζί με τον ομολογουμένως πολύ καλό Αφελάι;ΥΓ 4.700.000 ΕΥΡΩ για τη νίκη επί της Γιουβέντους και 100.000 για κάθε γκόλ με το βάζελο. Αλήθεια οι παίκτες μας δεν θέλουν περισσότερα χρήματα, τόσο χορτασμέ-νοι είναι ή έκαναν οικονομία του προέδρου;

Με το πρωτάθλημα να έχει ολοκληρωθεί σχεδόν κατά το 1/3 του και τις Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις στην κρισιμότε-ρη καμπή τους, πιστεύω πως είναι καλό το timing για μια καταγραφή κάποιων δεδομένων που προκύπτουν από την παρακολούθηση του φετινού Ολυμπιακού.Η ομάδα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Με το ρόστερ να έχει υποστεί σαρωτικές αλλαγές - οι οποίες συνεχίζονταν όλο το καλοκαίρι - ο φετινός Ολυμπιακός έχει ένα αξιοπρεπέ-στατο ρόστερ, χωρίς όμως ομοιογένεια. Η ομάδα δείχνει αδυναμίες: Η περυσινή δύναμη της ομάδας από τις πτέρυ-γες έδινε περισσότερο χώρο στους κεντρικούς μέσους να ανασάνουν και να κυκλοφορήσουν τη μπάλα, φέτος όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει - τουλάχιστον ως τώρα. Απέναντι σε κλειστές άμυνες η ομάδα δυσκολεύεται να δημιουργή-σει παιχνίδι, αφού αν ο αντίπαλος κλείσει τους χώρους στον Ντομίνγκεζ, τελειώνει εκεί το πάρτυ. Όσο ο Ντομίνγκεζ βρί-σκει χώρους, η ομάδα δημιουργεί φάσεις, αλλιώς περιμένει κανένα τούβλο του Κασάμι ή κανένα σλάλομ του Μαζου-ακού για να κάνει κάποια ευκαιρία. Απέναντι όμως σε ορ-γανωμένες άμυνες τα πράγματα είναι δύσκολα και γίνονται ακόμα δυσκολότερα αν ο Μίτσελ αποφασίσει να ανεβάσει την ομάδα πιο ψηλά, όπου ελλείψει γρήγορων κεντρικών αμυντικών, τρώμε τις κόντρες σωρηδόν.Ο Μίτσελ καλείται φέτος να λύσει έναν δυσκολότερο γρίφο από τον περυσινό. Πέρυσι, οι Ντομίνγκεζ - Κάμπελ (κυρίως αυτός) - Σαβιόλα και το τετράμηνο που ο Μήτρογλου έπαιζε σαν δαιμονισμένος, αποτέλεσαν ένα κουαρτέτο που οδη-γούσε την ορχήστρα. Μια ορχήστρα που συμπλήρωναν τέλεια ο Ρομπέρτο που μέχρι το Δεκέμβρη έπιανε ακόμα και ότι περνούσε έξω απ’το Καραϊσκάκη, ο Μανωλάς με τον Σιόβα που έκαναν πολύ καλά παιχνίδια, καθώς και οι καλές εμφανίσεις των Σάμαρη και Εντινγκά (αλλά και του Ολαϊ-τάν), επέτρεψαν στον Ολυμπιακό και καλά παιχνίδια στην Ευρώπη να κάνει, αλλά και να καθαρίσει το πρωτάθλημα από τα Χριστούγεννα. Κάτι που τελικά αποδείχθηκε ευεργε-τικό, καθώς η κοιλιά που έκανε η ομάδα από τον Ιανουάριο και μετά δεν ήταν απλά κοιλιά, αλλά... τέλος πάντων.Φέτος λοιπόν, ο Μίτσελ καλείται να κάνει ότι έκανε και πέ-ρυσι, έχοντας στη διάθεση του ένα εντελώς άλλο ρόστερ και αρκετά προβλήματα. Είναι προφανές πως ο Ισπανός τε-χνικός κάνει ότι μπορεί για να παρουσιάσει ένα σύνολο που να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των αγώνων του Champions League - έστω και αν τα καταφέρνει δύσκο-λα - ευχόμενος οτι θα καταφέρει να «δέσει» ένα σύνολο που θα διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα. Οι επιλογές των Ντοσεβί και Γκαζαριάν για τα άκρα δεν έχουν πείσει οτι μπορούν να βοηθήσουν ούτε για τα εγχώρια ματς, ενώ η φυγή Μανωλά και οι συνεχείς τραυματισμοί του Σιόβα έχουν αφήσει το κέντρο της άμυνας με αμυντικούς ως επι το πλείστον αργούς. Αυτό έχει οδηγήσει τον Μίτσελ σε αυτό το κάτι σαν 3-5-2 με τους Μαζουακού και Ελαμπτντελαουί να παίζουν όλη την πλευρά, με την ομάδα να παίζει πολλές φορές με 4 κεντρικούς μέσους (έχουμε δεί 11άδα με ταυ-τόχρονη παρουσία Κασάμι, Μιλιβόγεβιτς, Μανιάτη αλλά και Εντινγκά) προκειμένου να εξασφαλίζει τα μετόπισθεν του. Το πρόβλημα είναι οτι η ομάδα γεμίζει μεν χώρους, αλλά δεν ξέρει τι να κάνει τη μπαλα όταν έχει κατοχή (γάγγραινα φέτος η κατοχή μπάλας και η αδυναμία δημιουργίας φάσε-ων) και όταν δεν της βγαίνει το παιχνίδι επιτίθεται άναρχα, με αποτέλεσμα φαινόμενα τύπου Μάλμε ή... Εργοτέλη.

Συν τοις άλλοις, υπάρχουν δύο μεγάλα θέματα στην ομάδα: Το ένα θέμα είναι η παρουσία του Ερίκ Αμπιντάλ. Ο «νικη-τής της ζωής» (γερός να είναι ο άνθρωπος και να ζήσει 200 χρόνια) όπως τον παρουσίαζαν οι εφημερίδες δεν δείχνει να είναι σε κατάσταση να παίζει ποδόσφαιρο. Δεν ξέρω αν είναι θέμα υγείας, δεν ξέρω αν έχει ξενερώσει που είναι στην Ελλάδα, αλλά αυτή η εικόνα με τον Γάλλο να μην μπο-ρεί να πηδήξει ούτε βρεγμένη εφημερίδα και να μοιράζει σωρηδόν ασίστ στους αντιπάλους, είναι τουλάχιστον απο-καρδιωτική - και είναι και κρίμα για τον ίδιο. Πρέπει άμεσα να βρεθεί λύση γιατί η ομάδα έχει δύσκολο πρόγραμμα και τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμη.Το άλλο μεγάλο θέμα ονομάζεται Κώστας Μήτρογλου. Ο άνθρωπος που αν έπαιζε στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», θα ήταν το πρώτο Ορκ με στρογγυλοφάναρο νικελωμένο παπί. Ο Μήτρογλου όπως έγραψα παραπάνω, εξαργύρωσε το δαιμονισμένο του τετράμηνο πέρυσι με μια μεταγρα-φή στην Premier League. Αναμφισβήτητα, ήταν από τους ακρογωνιαίους λίθους της εξασφάλισης του τίτλου από τα Χριστούγεννα και της πρόκρισης στην επόμενη φάση με γκολ παντού. Και εκεί που όλοι λέγαμε οτι επιτέλους σο-βαρεύτηκε, άρχισε να συμπεριφέρεται επαγγελματικά, να δουλεύει σοβαρά, να παίζει πιο ομαδικά, επέστρεψε φέτος με δανεισμό από τη Φούλαμ... Και ο αυτοκράτορας της κα-γκουροσύνης ξεπήδησε και πάλι από μέσα του: Βαρύς, ασή-κωτος, ατομιστής όσο ποτέ και κωλόπαιδο - με την κακή έν-νοια - όσο ποτέ. Αν αυτά τα καραγκιοζιλίκια που κάνει με τις συνεχείς διαμαρτυρίες, τις χειρονομίες και τα πέναλτι - με την ανοχή του Μίτσελ που πολύ κακώς του προσφέρει ασυ-λία - τα έκανε π.χ. στον Μάγκατ, το πιο πιθανό θα ήταν να τον έστελνε να ξεβουλώνει τους βόθρους του βοηθητικού γηπέδου. Θα πεί κανείς «τι να κάνει και ο Μίτσελ, ο Μπενίτες είναι τραυματίας, ο Διαμαντάκος δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος, πρέπει να στηριχτεί ο Μήτρογλου»: Ας έχουμε στο μυαλό οτι ο Μήτρογλου πλέον δεν είναι το «ταλέντο» που περιμένουμε να κάνει το «μπαμ» και να ξεπεταχτεί. Στην τε-λική δεν γίνεται ο κάθε Μήτρογλου να απαιτεί μόνο από τον Ολυμπιακό και ο Ολυμπιακός να μην απαιτεί από τον κάθε Μήτρογλου.Είναι προφανές πως ο Ολυμπιακός είναι στημένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να βγάλει όπως όπως τη φάση των ομίλων του Champions League και να διεκδικήσει την 2η θέση του ομί-λου που οδηγεί στην επόμενη φάση. Αυτό που ενδιαφέρει τη διοίκηση - και δεν νομίζω πως μπορεί να το αμφισβητή-σει κανείς - είναι τα χρήματα της UEFA από τις νίκες και τις προκρίσεις. Οι δύο τεράστιες νίκες - από τις μεγαλύτερες στην ιστορία μας - με Ατλέτικο και Γιουβέντους δείχνουν οτι η ομάδα είναι πλέον υπολογίσιμη δύναμη και στην Ευρώπη, το δείχνει και η βαθμολογια της UEFA άλλωστε. Δεν πρέπει όμως να κλείνουμε τα μάτια και να μην βλέπουμε το προ-φανές: Οτι η πολιτική της διοίκησης στοχεύει αποκλειστικά στην εξασφάλιση της συμμετοχής στους ομίλους και την επίτευξη κάποιων νικών στον όμιλο με στόχο τα χρήματα της UEFA. Έτσι όμως, με το μεγάλο παζάρι κάθε καλοκαίρι που κόσμος φεύγει κόσμος έρχεται, δεν φτιάχνεις ομάδα που θα μπορέσει και να κατακτά τίτλους στην Ελλάδα αλλά και να διεκδικεί προκρίσεις στην Ευρώπη. Όσο παίζεις με την τύχη σου, κάποια στιγμή θα σου γυρίζει την πλάτη. Και κάποια στιγμή, τα μαγικά του Ρομπέρτο κάτω απ’τα δοκά-ρια δεν θα είναι αρκετά...

Pesetero The Redemption Magazine

Αξιοπρεπέστατο ρόστερ αλλά χωρίς ομοιογένεια!

4

pese

tero

Pesetero The Redemption Magazine

El Norte The Redemption Magazine

El No

rte

Νικήσαμε λέει τους βάζελες με 1-0! Ε, και;

Σημαίνει κάτι ότι κέρδισα με τα χίλια ζόρια, τον...Καρέλη και τον Ζέκα;Υπάρχει κανένας σώφρων ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ που να το θεωρεί μεγάλο επίτευγμα; Αν ναί, να με συγ-χωρήσει αλλά θα διαφωνήσω μαζί του! Εγώ προσωπικά είδα έναν άνευρο και ψιλοβαριεστημένο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ που προσπαθούσε με «γιόμες» να διασπάσει τα οδο-φράγματα,απο λεωφορεία,εκσκαφείς και υλικά οικο-δομών που είχε τοποθετήσει ο προπονητής της Δόξας Κρανούλας εεε του... αιώνιου αντιπάλου ήθελα να πώ. Πλήν του Αφελάι και του Μιλιβόγεβιτς οι υπόλοιποι είτε ήταν κουρασμένοι, είτε βαριόντουσαν, είτε νόμιζαν πως θα κερδίσουνε γιατί...έτσι!Μάγκες καταλαβαίνω πως μετά το τσάμπιονς λιγκ όλα τα υπόλοιπα μάτς σας φαίνονται ολίγον βαρετά. Κατανοη-τό,αλλά σας έχω μια είδηση. Το τσάμπιονς λιγκ περνάει απο την κατάκτηση του πρωταθλήματος! Ηδη η ήττα στο Περιστέρι, η ισοπαλία στο Αγρίνιο και η αγχώδης νίκη στο Ηράκλειο έπρεπε να σας είχε πείσει πως εύκολα μάτς δεν υπάρχουνε! Αλλωστε ακολουθεί ένας αγώνας πολύ δυσκολότερος απο αυτόν με την...Δόξα Κρανού-λας, εεε, τον αιώνιο αντίπαλο ήθελα να πω. Αυτός του Σαββάτου με τον Αστέρα στην Τρίπολη στον οποίο εν-δεχόμενο στραβοπάτημα σημαίνει 4-6 βαθμούς από την κορυφη. Δεν είναι δυνατόν ρε μάγκες να σας βλέπουμε 90 λεπτά να ψάχνετε το κεφάλι του...Τσαλουχίδη λες και ο χρόνος σταμάτησε στο...1994!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ! ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ!Υ.Γ Δεν υπάρχει ΣΑΦΗ εντολή εκτέλεσης των πέναλτι από τον Τσόρι; Από πότε ο κάθε Μήτρογλου κάνει του κεφαλιού του και μάλιστα με σκόρ 1-0; Αν ο παίκτης φταίει μία φορά ο Μίτσελ φταίει χίλιες.Υ.Γ 2 Αλασκούζε και Αναστασίου μοιραστείτε από κοινού το βραβειίο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ 2014 .Σας ανήκει δικαιωμα-τικά!Υ.Γ 3 Οσο για τη γιούχα με τη λήξη του αγώνα! Κορόιδα βαζέλες αυτή η γιούχα ξεφτυλίζει εσάς αλλά δεν είχα δα και απαίτηση να το πιάσετε και με την πρώτη.Οι παίκτες αποδοκιμάστηκαν γιατί θεωρούμε ΑΠΟΤΥΧΙΑ να κερ-δίζουμε ομάδες πελάτισες της Εστορίλ και του Ο.Φ.Η με τέτοια σκόρ και με τέτοιες εμφανίσεις. Αλλωστε το ίδιο σκηνικό έχει επαναληφθει και στο παρελθόν εντός έδρας με εμφανώς υποδεέστερες ομάδες.Υ.Γ.4 ΑΥΤΗ είναι η διαφορά μας βαζέλες! Είναι η διαφορά που χωρίζει μια ζεμπεκιά του Μητροπάνου από ένα τρα-γούδι του Πάριου.Είναι η διαφορά που έχει η ομάδα με σύμβολο το Νίκο Γόδα,από την ομάδα με προστάτη την Α.Υ τον βασιλέα όπως μαρτυράνε και τα επίσημα εγγρα-φά σας. Είναι η διαφορά που έχουνε οι μαουνιέρηδες,με τα φρικιά και οι μεταλλάδες από τα παιδάκια της πλατεί-ας κολωνακίου. Με λίγα λόγια είμαστε ο χειρότερος εφι-άλτης σας και αυτό που δε θα φτάσετε ΠΟΤΕ!

Είναι πολλές οι φορές που παρατηρώ κόσμο του Ολυ-μπιακού να διαμαρτύρεται για το οτι έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της ομάδας με αποτέλεσμα αυτοό να φαίνεται και στον αγωνιστικό χώρο απέναντι σε πα-ραδοσιακούς αντιπάλους όπως ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ. Ακόμα περισσότερες είναι οι φορές που ακούω

ή διαβάζω οπαδούς του Ολυμπιακού να λένε για την προβληματι-κή κερκίδα και όσον αφορά την προσέλευση αλλά και όσον αφο-ρά την ένταση.Δεν μπορώ να πω πως έχω την τεράστια εμπειρία στα γήπεδα με τον Ολυμπιακό μας δεδομένου οτι μεγάλωσα κι έφτιαξα τη ζωή μου στην επαρχία, γεγονός που με κρατάει μακρυά από τις ζωντα-νές εξελίξεις της ομάδας της καρδιάς μου. Δεν έχω βρεθεί δίπλα στον Ολυμπιακό μας όσο θα ήθελα. Πάντοτε η έννοια μου ήταν να εκμεταλλεύομαι τις λιγοστές το χρόνο επισκέψεις μου στην Αθήνα ώστε να βρίσκομαι για λίγο κοντά στην ομάδα. Ανεξαρτήτως αγώνα, ανεξαρτήτως αντιπάλου, ανεξαρτήτων συνθηκών. Απλά να ζήσω λίγο αυτή τη μαγεία που μου λείπει τόσο μα τόσο πολύ.Μου λείπει λοιπόν η εμπειρία του γηπέδου, μου λείπει το τραγού-δι, μου λείπει η φωνή, μου λείπει το νεύρο, μου λείπει το καντήλι στον αντίπαλο, μου λείπει η αδιάκοπη στήριξη στον Ολυμπιακό. Μου λείπει η μυρωδιά του καπνογόνου, μου λείπει ακόμα και ο κουλουρτζής. Μου λείπει το γήπεδο. Και που πάω 2-3 φορές το χρόνο όσο είμαι στο Ναό, πάλι μου λείπει. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν πονάω την ομάδα και πως δεν νοιάζομαι για το καλό της ή πως δεν πολε-μάω με όσα μέσα έχω για να την υποστηρίξω ενώπιον φίλιων αλλά και εχθρικών μετώπων.Το γεγονός όμως οτι δεν είμαι σε θέση να ακολουθώ την ομάδα παντού και πάντα, το γεγονός οτι είναι έτσι χτισμένη και δομημέ-νη η ζωή μου που δεν μου επιτρέπει να μπορώ να βρίσκομαι στο πλευρό της ομάδας όσο θα ήθελα ή όσο θα μπορούσα δεν σημαί-νει οτι δεν έχω άποψη γι’ αυτήν. Δεν σημαίνει οτι δεν δικαιούμαι να αγχώνομαι, να χαιρομαι, να λυπάμαι, να καίγομαι, να ενθουσιά-ζομαι, να νευριάζω , να παθιάζομαι και να δακρύζω για τον Έφηβο και τον Πειραιά, για το Κόκκινο και το Λευκό και για τη ριγωτή.Έτσι λοιπόν θα μοιραστώ μαζί σας ένα μου άγχος. Μπορείτε να το πείτε και φόβο. Σαν γαύρος που είμαι, δεν με φοβίζει τίποτα παρά μόνο ο κακός εαυτός του Ολυμπιακού. Τίποτε άλλο και κα-νένας άλλος. Μόνον ο κακός εαυτός του Ολυμπιακού μπορεί να του κάνει κακό. Και μέσα στον κακό εαυτό του είναι και ο ίδιος ο κόσμος του. Μοναδικός ζωογόνος παράγων της ομάδος ο κόσμος

της. Αυτός το όπλο της αυτός και το «δηλητήριό» της. Αυτός ο πα-ράδεισος, αυτός και η κόλαση. Για Ολυμπιακό Λαό μιλάμε άλλω-στε. Έναν λαό παθιασμένο, ολοκληρωτικό κι απόλυτο στις χαρές και πολλές φορές αυτοκαταστροφικό στις λύπες. Αυτοί είμαστε εμείς...Δεν μπορούμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα στα χούγια μας, το ξέρω. Μπορούμε όμως να βελτιώσουμε κάποια. Μπορούμε ας πούμε να μην ξαναπάμε στο γήπεδο μη φορώντας κάτι ερυθρό-λευκο μπας και ξεμαυρίσει η κερκίδα. Μπορούμε να πηγαίνουμε στο γήπεδο με όρεξη και τρέλα να φωνάξουμε για την ομάδα. Μπορούμε να μην πετάμε καπνογόνα όταν πετυχαίνει γκολ η ομά-δα μας ανακόπτωντας το ρυθμό της. Παλαιότερα οι γαύροι ανά-βαμε καπνογόνα από την... καύλα, τώρα ανάβουμε καπνογόνα για να... καυλώσουμε. Έχει διαφορά. Μεγάλη διαφορά. Εκεί είναι το ζουμί.Δεν πάμε γήπεδο για να εκτονώσουμε την τρέλα μας για τον Ολυ-μπιακό. Πάμε γήπεδο για να τρελαθούμε με τον Ολυμπιακό. Ο γαύρος οπαδός είναι τρελός με την ομάδα πριν περάσει την πύλη της κερκίδας. Είναι τρελός με την ομάδα όλη μέρα, στο σπίτι, στη δουλειά, στο γραφείο, στην εκκλησία, στο σχολείο, παντού. Δεν πάει γήπεδο για να θυμηθεί οτι είναι Ολυμπιακός. Πάει γήπεδο για να ξεχάσει το βάσανο όλης της εβδομάδος να είναι μακρυά απ’ τον Ολυμπιακό.Μπορούμε να σταματήσουμε να διαβάζουμε και να δίνουμε “clicks” και “views” σε αλλόθρησκα ή «αντικειμενικά» sites. Μπο-ρούμε να μην νομιμοποιούμε όλο αυτό το σαθρό δημοσιογραφι-κό συνάφι που πλουτίζει και χτίζει καριέρες και περιουσίες στις πλάτες του Ολυμπιακού εκτοξεύοντας νυχθημερόν λάσπη κατά ημών. Μπορούμε να μην δίνουμε τηλεθέαση σε σάπιες τηλεδίκες ή σε σταθμούς που στοχοποιούν τον Ολυμπιακό με ψέμματα και συκοφαντίες. Μπορούμε να μην αναπαραγάγουμε το δηλητήριο του κάθε πληρωμένου δημοσιογραφίσκου των 200 ευρώ το μήνα. Πολλά μπορούμε να κάνουμε. Αρκεί και μόνο να το θέλουμε. Και να είστε σίγουροι πως όλα θα είναι καλύτερα.Τώρα εσείς που θα με ρωτήσετε πως γίνεται να μην έχω τεράστια γηπεδική εμπειρία με τον Ολυμπιακό και να έιμαι σε θέση να προ-τείνω και 2-3 πραγματάκια για το καλό της ομάδας, θα σας απα-ντήσω μόνο τούτο. Εφόσον εγώ με την μικρή μου εμπειρία μπορώ να προτείνω 2, φανταστείτε τι μπορούν να προτείνουν και να κά-νουν αυτοί που είναι πολύπειροι. Μετά αναλογιστείτε τι έχει αλλά-ξει τα τελευταία χρόνια προς το καλό και τι προς το κακό, βάλτε κάτω τα κουκιά και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Μεγάλα παιδιά είστε. Ζήτω ο Ολυμπιακός.

ΚΑΘ

ΗΓΗ

ΤΗΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ The Redemption Magazine

Εσύ είσαι το φάρμακο, εσύ κι ο θάνατός μου

Κάτι δεν πάει καλά με τον Ολυμπιακό και όχι, δεν φταίει ο Μίτσελ, δεν φταίνε οι παίκτες, δεν φταίει η διοίκηση. Δεν υπάρχουν ατομικές ευθύνες... Φταίνε όλοι μαζί! Ολοι έχουν ευθύνες και για τις δύο σερί γκέλες με Ατρόμητο και Μάλμε (όταν έχεις 10 νίκες, 1 ισοπαλία και δύο ήττες στο Περιστέρι τότε ναι, μια απώλεια με τον Ατρόμητο λέγεται

«γκέλα» και φυσικά, όταν έχεις κερδίσει την Ατλέτικο Μαδρίτης και θέλεις να περάσεις στους «16», σε έναν όμιλο που έχει και Γιουβέντους μέσα τότε ΟΦΕΙΛΕΙΣ να κερδίσεις τη σουηδική ομάδα, εντός και εκτός έδρας. Κι ας νίκησες του Ιταλούς στο Φάληρο). Προς Θεού, δεν θέλω να «θάψω» τον Ολυμπιακό, ούτε να... αναθεματίσω κανέναν. Απλά βλέπω κάτι που με ενοχλεί και δεν νομίζω οτι πρόκειται για σύμπτωση.

Αλλά να τα πάμε ένα-ένα, γιατί πρέπει να δικαιολογήσω και τον πρόλογο του κειμένου. Σε οτι έχει να κάνει με τις ευθύνες, τα πράγματα -κατά την άποψη μου- είναι ξεκάθαρα! Η διοίκηση ορίζει το μπάτζετ της κάθε χρονιάς και είναι αυτή που κάνει τις μεταγραφές(αγορές και πωλήσεις). Από την άλλη ο προπονητής αποφασίζει για τους

παίκτες που θα έρθουν -φυσικά με το μπάτζετ που του έδωσε η διοίκηση- και πρέπει να μοντάρει την ομάδα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Τέλος, οι παίκτες πρέπει με τη σειρά τους να «δέσουν» ως σύνολο -υπό την καθοδήγηση του κόουτς- και να φέρουν τα ανάλογα αποτελέσματα εντός και εκτός συνόρων.

Το ανησυχητικό με τον φετινό Ολυμπιακό έχει να κάνει κυρίως με την απόδοση που έχουν οι «ερυθρόλευκοι» μακριά από το Γ. Καραϊσκάκης και με την αμυντική λειτουργία της ομάδας που δείχνει να είναι -το λιγότερο- προ-βληματική. Καταρχάς έχει κερδίσει μόλις δύο (με αυτογκόλ στην Πάτρα και με 3-2 τον Εργοτέλη στην Κρήτη) από

τα πέντε παιχνίδια που έχει δώσει έξω από το Φάληρο. Εφερε ισοπαλία στο Αγρίνιο και έχασε διαδοχικά, σε Περιστέρι και Μάλμε. Δύσκολα τα πράγματα δηλαδή... Γίνονται ακόμα πιο άσχημα, αν θυμηθούμε τις εμφανίσεις που έκανε ο Ολυ-μπιακός σε αυτά τα παιχνίδια. Κάκιστος στο Αγρίνιο, έκανε το πολύ 2-3 ευκαιρίες αλλά τίποτε παραπάνω. Στην Πάτρα πάλι τα ίδια, καθόλου φαντασία ρε παιδί μου, απογοήτευση. Χωρίς καμία δικαιολογία περί «δεύτερων» στην ενδεκάδα.

Στην Αχαΐα λοιπόν ήρθε η πρώτη νίκη και η δεύτερη στην Κρήτη με τον Εργοτέλη, σε ένα παιχνίδι α λα Πρέμιερ Λιγκ με ρυθμό, θέαμα και πέντε γκολ! Το ματς στο Παγκρήτιο είναι από τους αγώνες που σε κάνουν να αναρωτιέ-σαι αν προτιμάς παιχνίδια με πολλά γκολ εκατέρωθεν και αγωνία μέχρι το φινάλε ή αν πρέπει, επειδή παίζεις με

τον Εργοτέλη(ή την Νίκη Βόλου, ή τον Πανιώνιο κ.ο.κ.) να κερδίζεις οπωσδήποτε είτε εντός είτε εκτός έδρας με τέσσερα και πάνω! Εδώ πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά, αν και με «ψήνει» περισσότερο το πρώτο σενάριο αρκεί στο φινάλε να κερδίζει ο Θρύλος, εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Επόμενη εκτός έδρας στάση στο Περιστέρι. Εκεί να δεις πανηγύρια! Ακόμα χειρότερος απ’ οτι ήταν στο Αγρίνιο, 1-2 ευκαιρίες σε όλο το ματς και το πιο... τρελό από όλα ήταν οτι έπαιξε με την ενδεκάδα που κέρδισε την Ατλέτικο! Και πιο πρόσφατα η Μάλμε...

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο του, είχε πολλές ευκαιρίες ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, «φωνάζει» για ένα πέναλτι που δεν δόθηκε αλλά γκολ δεν έβαλε. Και από την άλλη, η Μάλμε έκανε δύο φάσεις σε όλο το πρώτο μέρος, στην πρώτη ο Ρομπέρτο... υποχρεώθηκε να κάνει

μία πολύ μεγάλη απόκρουση και στην επόμενη έγινε το 1-0! Και στο δεύτερο ημίχρονο οι Σουηδοί είχαν για δημιουργό τον... τερματοφύλακα τους, απίστευτο αλλά το είδαμε κι αυτό! Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία με τα εκτός έδρας παιχνίδια αλλά σίγουρα υπάρχει θέμα. Όταν έξω σκοντάφτεις συνεχώς, τότε έχεις πρόβλημα και πρέπει να το λύσεις άμεσα! Όλοι μαζί να κάτσουν και να βρουν τι φταίει γι’ αυτήν την κατάσταση, οι παίκτες με τον Μίτσελ και τη διοίκηση. Η αμυντική λειτουργία της ομάδας πέρυσι ήταν πολύ καλύτερη από της φετινής, με τους Σαλίνο, Μανωλά, Σιόβα και Χολέβα να απαρτίζουν την βασική αμυντική τετράδα του Ολυμπιακού. Στον άξονα δέσποζε η παρουσία του Ανδρέα Σάμαρη (κορυφαίος μέσος του Θρύλου πέρυσι σε Ελλάδα και Ευρώπη, με τους Μανιάτη και Εντινγκά να τον πλαισιώνουν) και με τον Κάμπελ στη μία πλευρά να είναι εξαιρετικός στα αμυντικό του καθήκοντα οι «ερυθρόλευκοι» ήταν άλλη κλάση στην άμυνα.

Στα φετινά υπάρχει σημαντικό πρόβλημα στα μετόπισθεν, όπως για παράδειγμα στα δύο «κολλητά» ματς στο Φάληρο με Βέροια και ΟΦΗ, ο Ολυμπιακός είχε πολλές καλές στιγμές αλλά έδειξε αδυναμία στην άμυνα, ειδικά στο ματς με τη… «βασίλισσα του Βορρά» (τρομάρα της κι αυτής). Και αν δεν φταίει τίποτα απολύτως και όλα

λειτουργούν ρολόι, τότε ας μας διαψεύσουν. Μόνο που πρέπει να το κάνουν γρήγορα γιατί η Μάλμε έγινε σοβαρότα-τος διεκδικητής της τρίτης θέσης (που θεωρούσαμε δεδομένη και είχαμε ξεχάσει τελείως) και στα εντός των συνόρων είμαστε ακόμα πίσω από τον πρώτο ΠΑΟΚ . Υ.Γ.1 Από την ώρα που πουλήθηκε ο Μανωλάς ήταν δεδομένο οτι η άμυνα θα ήταν χειρότερη. Το «πόσο χειρότερη» είναι όλο το... ζουμί!Υ.Γ.2 Είναι γεγονός ότι ο Σιόβας έχει γίνει «ευαίσθητος» με τους τραυματισμούς, ο Αμπιντάλ είναι 35 με οτι αυτό συνεπά-γεται(και η αλήθεια είναι οτι δεν είναι Μέλμπεργκ) και ο Μποτία είναι «μία έτσι, μία αλλιώς». Υ.Γ.3 Είναι «ηλίου φαεινότερο» ότι οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού διαλέγουν παιχνίδια. Στην Ελλάδα τρέχουμε λίγο, στην Ευρώπη τρέχουμε περισσότερο οπότε οι αλληλοκαλύψεις εντός των συνόρων από τους παίκτες του Θρύλου είναι χειρότερες απ’ ότι στο Τσου Λου. Οπότε ΝΑ γιατί ο Μποτία είναι «αργός και κακός» στη Σούπερ Λίγκα και στην Ευρώπη είναι άλλος άνθρωπος. Υ.Γ.4 Δεν είναι χαζός ο Μίτσελ. Είναι ικανότερος από τον καθένα μας που γράφει την άποψη του για τον Ολυμπιακό είτε είναι δημοσιογράφος, είτε οπαδός, είτε μέλος της διοίκησης του Ολυμπιακού, είτε άλλος προπονητής, είτε ο οποιοσ-δήποτε. Οτι κι αν πει ο Αβραάμ, όσο κι αν κάποιοι νομίζουν ότι ο Ισπανός «αβαντάρει» τον Μποτία εγώ μαζί του είμαι. Υ.Γ5 Οπως θα παρατηρήσατε δεν ασχολήθηκα καθόλου με το ματς κόντρα στον ΠΑΟ. Οχι ότι εκεί ήταν όλα καλά με την άμυνα, απλά είπα να περιμένω και το επόμενο μπας και κάνουν καμιά ευκαιρία για γκολ οι... αλλόθρησκοι και βγάλω ασφαλέστερα συμπεράσματα για την αμυντική μας λειτουργία σε ντέρμπι!

Υπάρχει θέμα, δεν είναι ψέμα…

Μιχάλης Βελτσίστας The Redemption Magazine

8

ΚΕΡΔΙΣΕ, ΑΛΛΑ..ΕΠΕΙΣΕ;Είναι από τα ντέρμπι που εύ-κολα θα ξεχαστούν. Παρότι ο Ολυμπιακός είχε την ευ-καιρία με ένα αμφιλεγόμενο πέναλτι να προηγηθεί 2-0 και να καθαρίσει την υπόθεση νίκη, χρειάστηκε να γεμίσει άγχος όλο το Καραϊσκάκη και άλλα 4, εκατομμύρια οπαδών μας μέχρι να σφυ-ρίξει ο Καλογερόπουλος τη λήξη. Το παιχνίδι δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική, μιας και αφενός η διπλή ζώνη άμυνας του βάζελου και αφ΄ετέρου το προκλητικό τους παιχνίδι με τις συνεχείς μανούρες είχε σαν αποτέλεσμα να έχουμε ένα κάκιστο ματς με λιγοστές φάσεις μπροστα στις 2 εστί-ες. Με μοναδικό διακριθέντα τον ‘’φρέσκο’’ Αφελάι, και όαση την πανέμορφη γυρι-στή κεφαλιά του Αυλωνίτη, ο Θρύλος μπόρεσε να επιστρέ-ψει στις νίκες κόντρα στον ποα μετά από 4 χρόνια στο ναό μας. Αυτό ήταν και το σημείο κλειδί του αγώνα μιας και ήταν από τα ματς που όποιος σκοράρει πρώτος, εί-ναι σχεδόν απίθανο να μην πάρει και τη νίκη. Εν τούτοις θα πρέπει να σταθώ στον Μήτρογλου. Είναι η τρίτη φορά που γράφει στα τέτοια του την εντολή του εκάστοε προπονητή του περί εκτέλε-σης πέναλτι. ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να προτάσσει τον εγωισμό του όντας μέλος μιας ομάδας. Αυτό αν δεν το καταλάβει στον Ολυμπιακό μας, βλέπω να το καταλαβαί-νει σε καμμια Νόριτς που λο-γικά θα ‘’καταλήξει’’ Γιατί αν νομίζετε ότι ο υγιώς σκεπτό-μενος κόσμος του Θρύλου εί-ναι διατεθειμένος να ανεχθεί τα καπρίτσια του Κωστάκη, καλό είναι να γυρίσετε πλευ-ρό και να σκεπαστείτε καλά... ΥΓ: Μάγκα Αυλωνίτη, τους έκλεισες το σπίτι!!!

ΚΕΡΔΙΣΕ, ΑΛΛΑ..ΕΠΕΙΣΕ;

Γ. Δεμενεόπουλος

Μιχάλης Βελτσίστας The Redemption Magazine

9

Ημερολόγιο αγώνων The Redemption Magazine

Περίπου 5000 φίλοι του Ολυμπιακού βρέθηκαν στο ΣΕΦ, την προηγούμενη Παρασκευή στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλί-ας και παρότι η προσέλευση δεν ήταν εντυπωσιακή, δημι-ουργήθηκε μια αρκετά ζεστή ατμόσφαιρα. Μετά το άσχημο ξεκίνημα στη σεζόν, είναι λογικό σε ένα βαθμό ο κόσμος να έχει ψυχραθεί, ωστόσο όπως έχουν τονίσει πολλάκις οι παίκτες και ο κόουτς, αποτελεί μεγάλο στοίχημα για την ομάδα να ‘ξανακερδίσει’ τον κόσμο της. Πάντως, όσοι κα-τέβηκαν στο Φάληρο, έδειξαν έμπρακτα τη στήριξή τους στην ομάδα και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης με την Λαμποράλ, αλλά και στο φινάλε με ένα θερμό χειροκρότη-μα. Με την πάροδο του χρόνου, θα χτιστεί ξανά η δυναμική σχέση ανάμεσα σε ομάδα και κόσμο. Ο Ολυμπιακός πρέ-πει να πορευτεί ενωμένος γιατί έπεται μια μεγάλη και πολύ ανταγωνιστική σεζόν, στην οποία οι στόχοι είναι μεγάλοι, δεδομένοι και καθορισμένοι. Η επιστροφή στην κορυφή της Ελλάδας, μέσω της κατάκτησης του Πρωταθλήματος και η επιστροφή στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.Αγωνιστικά θέματαΟι Πειραιώτες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν μεγάλα προ-βλήματα στις θέσεις των φόργουορντς. Ντάρντεν, Πρίντε-ζης και Παπαπέτρου είναι τραυματίες και η απουσία τους σίγουρα κοστίζει στον Ολυμπιακό. Όπως γίνεται αντιληπτό, μεγάλο βάρος έχει πέσει στην πλάτη του Ματ Λοτζέσκι, που αποτελεί το μοναδικό καθαρόαιμο «τριάρι», τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Ο Αμερικάνος με το βέλγικο διαβατήριο, διανύει περίοδο εξαιρετικής φόρμας και αποτελέι σταθε-ρά μια αξιόπιστη λύση, ιδιαίτερα επιθετικά. Ταυτόχρονα, ο Μπρεντ Πέτγουεϊ κατά κύριο λόγο, αλλά και ο Δημήτρης Αγραβάνης κατά δεύτερο, σηκώνουν το βάρος στη θέση «4». Άπαντες καταλαβαίνουν, πόσο σημαντική θα είναι η επάνοδος αρχικά του Ντάρντεν και στη συνέχεια και του Πρίντεζη, ώστε να υπάρξει μια πιο ομαλή κατανομή ρόλων και χρόνου συμμετοχής.

Πείτε στον Τόμιτς αν θα μείνειΈχουν περάσει σχεδόν είκοσι μέρες, από την χαμένο προ-ημιτελικό Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ και ακόμα δεν έχει γίνει γνωστό, ποια θα είναι η «επόμενη μέρα» στον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο καιρός περνάει και η ομάδα πρέπει να μάθει με ποιον προπονητή θα πορευτεί μέσα στη σεζόν. Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, θέλει να δοθεί το χρίσμα στον Τό-μιτς. Ήρθε η ώρα του, θα φέρει την απαιτούμενη συσπείρω-ση, ξέρει την ομάδα, αξίζει την ευκαιρία, τον στηρίζουν οι παίκτες. Ο Τόμιτς γνωρίζει άριστα τον τρόπο δουλειάς της ομάδας τα τελευταία τρία χρόνια. Όντας βοηθός προπονη-τή τόσο του Ντούσαν Ίβκοβιτς όσο και του Γιώργου Μπαρ-τζώκα, γνωρίζει τα μονοπάτια στα οποία πρέπει να βαδίσει ο Ολυμπιακός. Άλλωστε, ζητούμενο για την ομάδα δεν είναι η αλλαγή στην αγωνιστική της φιλοσοφία, αλλά κυρίως, η διαφορετική ψυχολογία με την οποία θα αντιμετωπίζει τα ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό. Το κουτσάρισμα μέσα στον αγώνα, σαφώς και αποτελεί ένα ρίσκο, αλλά είναι κάτι που συνεχώς θα βελτιώνει ο Τόμιτς, πλαισιωμένος και από ένα έμπειρο βοηθητικό προπονητικό επιτελείο. Ο Ολυμπι-ακός τα τελευταία χρόνια αποδίδει πολύ ωραίο μπάσκετ στα περισσότερα ευρωπαϊκά του παιχνίδια και εάν δεν υπήρχε αυτός ο τεράστιος σκόπελος με τις αλλεπάλληλες αποτυχίες εντός συνόρων, θα υπήρχαν όλες οι βάσεις για να παραμείνει ο Γιώργος Μπαρτζώκας για πολλά χρόνια στην ομάδα. Αρκετοί, μάλιστα, είναι εκείνοι που πιστεύουν , πως η αποδοχή της παραίτησης του έγινε υπό το φόβο του κα-κού κλίματος που θα επικρατούσε από μερίδα του κόσμου, ειδικά στα ματς του ΣΕΦ. Όπως και να έχει, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι πρέπει άμεσα να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση, ώστε να αφοσιωθεί η ομάδα στα καθαρά αγωνιστικά θέματα και να ξεπεράσει σταδιακά όλα αυτά τα εμπόδια που έχουν επέλθει λόγω των εξελίξεων.

Προέχει η ηρεμία της ομάδας!

The Redemption Magazine

RED

BULL

RedBull

11

Ηταν το καλοκαίρι του 1991, όταν ο Τόμιτς ήρθε να δοκιμαστεί στους «ερυ-θρόλευκους», από τον τότε προπονητή της ομάδας, Γιάννη Ιωαννίδη. Έπειτα από τα πρώτα επαγγελματικά του βήματα στην ΚΚ Ραντζίσκι του Βελιγραδίου,

είχε φτάσει η ώρα για το επόμενο βήμα στην καριέρα του ταλαντούχου άσου. Στην πρώτη προπόνηση του Τόμιτς, αρκούσε ένα πεντάλεπτο για να πειστεί ο «Ξανθός» ότι θέλει τον Μίλαν στην ομάδα. Εκπρόσωποι της διοίκησης τότε, ρώτησαν τον Ιωαν-νίδη, «μα καλά ρε κόουτς, πότε πρόλαβες να καταλάβεις ότι μας κάνει ο νέος?» και η απάντηση που πήραν ήταν αποστομοτική! «Αυτός είναι ένας τσόγλανος που μου θυ-μίζει τον εαυτό μου»! Αυτό ήταν... Από εκείνη την ώρα ο Μίλαν Τόμιτς είχε ξεκινήσει να γράφει τη δική του, μακρά ιστορία, με την ομάδα του Πειραιά. Η ταύτισή του με τον κόσμο του Ολυμπιακού δεν άργησε να συμβεί, μιας και στο πρόσωπο του Μίλαν φαινόταν ο τσαμπουκάς και η μαγκιά που εκπροσωπεί ο Ολυμπιακός. Τα «φαρμα-κερά» του τρίπ οντα και το «ψυχρό αίμα» σε κρίσιμες στιγμές, θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη όχι μόνο των φίλων της ομάδας του Μεγάλου Λιμανιού, αλλά και πολ-λών αντιπάλων. Ακόμη και την πρώτη του σεζόν, που δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής λόγω του περιορισμού των ξένων (τη θέση κάλυπτε τότε ο μεγάλος Ζάρκο Πάσπα-λι),ακουγόντουσαν τα καλύτερα λόγια για το μπασκετικό ταλέντο του Μίλαν Τόμιτς.Από τη χρονιά 1992-93, ο Τόμιτς έχει ενεργό ρόλο στον Ολυμπιακό, με τον οποίο πα-νηγυρίζει το το πρωτάθλημα του ’93. Ακολουθεί το νταμπλ την επόμενη σεζόν, σε μια χρονιά, ωστόσο, που θα μπορούσε να είναι ονειρική, εάν δεν είχε χαθεί ο τελικός της

Ευρωλίγκα στο Τελ Αβίβ από την Μπανταλόνα. Πάντως, είχαν μπει οι βάσεις για την κυριαρχία του Ολυμπιακού καταρχήν στην Ελλάδα, μιας και πέραν από το νταμπλ, υπήρξε και η νίκη στον ημιτελικό του φάιναλ φορ απέναντι στον Παναθηναϊκό, με τον Σέρβο να έχει 6 πόντους Την επόμενη χρονιά, ο Τόμιτς έχει, πλέον, απόλυτα πρω-ταγωνιστικό ρόλο στον Ολυμπιακό, με τον οποίο κατακτά ένα ακόμη πρωτάθλημα. Στην Ευρώπη, βγάζει και πάλι νοκ άουτ τον «αιώνιο» αντίπαλο στον ημιτελικό στη Σαραγόσα (5 πόντους ο Μίλαν), όμως η Ρεάλ Μαδρίτης του σπουδαίου Άρβιντας Σαμπόνις, στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η αυτοκρατορία των «ερυθρόλευκων» στην Ελλάδα βρισκόταν στο αποκορύφωμά της και είχε φτάσει η ώρα για την κα-τάληψη της κορυφής και στην Ευρώπη. Τη σεζόν 1996-97, ο Ολυμπιακός έχει κάνει την μεγάλη κίνηση με την απόκτηση του Αμερικάνου πλέι μέικερ Ντέιβιντ Ρίβερς. Ο Ρίβερς με τον Τόμιτς, συνθέτουν ένα «φονικό» δίδυμο στην περιφέρεια της ομάδας του Ντούσαν Ίβκοβιτς και φτάνουν έως το φάιναλ φορ της Ρώμης. Εκεί, όπου έμελ-λε να αναδείξουν τον Ολυμπιακό ως πρωταθλητή Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία του. Στον ημιτελικό κόντρα στην Ο Ολυύμπια Λιουμπλιάνας (74-65), ο Τόμιτς σκοράρει 8 πόντους, ενώ στον μεγάλο τελικό η ομάδα επικρατεί με 73-58 τηε Μπαρ-τσελόνα. Ο Ρίβερς είναι ο MVP με 26 πόντους, ενώ καθοριστική είναι και η συμβο-λή του Τόμιτς, με 9 πόντους στο ενεργητικό του. Πριν τη Ρώμη, ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει στα προημιτελικά τον Παναθηναϊκό, με δύο εμφατικές νίκες. Το 49-69 του ΟΑΚΑ, ακολούθησε το 65-57 του ΣΕΦ, σφραγίζοντας για μία ακόμη χρονιά την

MILAN TOMIC

Τεράστιο κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού, αποτελεί ο ο Μίλαν Τόμιτς.

Στα 41 του, πλέον, χρόνια, ο άλλοτε σπουδαίος πλέι μέικερ της ομάδας μπορεί κάλλιστα να ισχυριστεί ότι έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της μπασκετικής του

ζωής στον Πειραιά.

12

Ευρωλίγκα στο Τελ Αβίβ από την Μπανταλόνα. Πάντως, είχαν μπει οι βάσεις για την κυριαρχία του Ολυμπιακού καταρχήν στην Ελλάδα, μιας και πέραν από το νταμπλ, υπήρξε και η νίκη στον ημιτελικό του φάιναλ φορ απέναντι στον Παναθηναϊκό, με τον Σέρβο να έχει 6 πόντους Την επόμενη χρονιά, ο Τόμιτς έχει, πλέον, απόλυτα πρω-ταγωνιστικό ρόλο στον Ολυμπιακό, με τον οποίο κατακτά ένα ακόμη πρωτάθλημα. Στην Ευρώπη, βγάζει και πάλι νοκ άουτ τον «αιώνιο» αντίπαλο στον ημιτελικό στη Σαραγόσα (5 πόντους ο Μίλαν), όμως η Ρεάλ Μαδρίτης του σπουδαίου Άρβιντας Σαμπόνις, στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η αυτοκρατορία των «ερυθρόλευκων» στην Ελλάδα βρισκόταν στο αποκορύφωμά της και είχε φτάσει η ώρα για την κα-τάληψη της κορυφής και στην Ευρώπη. Τη σεζόν 1996-97, ο Ολυμπιακός έχει κάνει την μεγάλη κίνηση με την απόκτηση του Αμερικάνου πλέι μέικερ Ντέιβιντ Ρίβερς. Ο Ρίβερς με τον Τόμιτς, συνθέτουν ένα «φονικό» δίδυμο στην περιφέρεια της ομάδας του Ντούσαν Ίβκοβιτς και φτάνουν έως το φάιναλ φορ της Ρώμης. Εκεί, όπου έμελ-λε να αναδείξουν τον Ολυμπιακό ως πρωταθλητή Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία του. Στον ημιτελικό κόντρα στην Ο Ολυύμπια Λιουμπλιάνας (74-65), ο Τόμιτς σκοράρει 8 πόντους, ενώ στον μεγάλο τελικό η ομάδα επικρατεί με 73-58 τηε Μπαρ-τσελόνα. Ο Ρίβερς είναι ο MVP με 26 πόντους, ενώ καθοριστική είναι και η συμβο-λή του Τόμιτς, με 9 πόντους στο ενεργητικό του. Πριν τη Ρώμη, ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει στα προημιτελικά τον Παναθηναϊκό, με δύο εμφατικές νίκες. Το 49-69 του ΟΑΚΑ, ακολούθησε το 65-57 του ΣΕΦ, σφραγίζοντας για μία ακόμη χρονιά την

ανωτερότητα των «ερυθρόλευκων» απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο.Ακολουθεί η η κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Ελλάδα, για να πραγματοποι-ηθεί το περιβόητο «τριπλ κράουν» για την ομάδα του Πειραια και ο Μίλαν Τόμιτς χρίζεται αρχηγός του Ολυμπιακού από την επόμενη σεζόν, μετά την αποχώρηση του Γιώργου Σιγάλα. Ο Ολυμπιακός τα επόμενα χρόνια θα μείνει χωρίς τίτλους, με εξαίρε-ση την κατάκτηση του Κυπέλλου το 2002, ενώ στην Ευρώπη θα έφτασε στο φάιναλ φορ του Μονάχου το 2009, αποκλειόμενος από την Ζαλγκίρις του Τάιους Έντνι στον ημιτελικό. Ο Τόμιτς αποχωρεί από την ομάδα το καλοκαίρι του 2005 και έπειτα από ένα ρασμα από την ιταλική Ζέσι και τον Κολοσσό Ρόδου, αποσύρεται από την ενερ-γό δράση. Λίγο αργότερα, συγκεκριμένα το 2008, αρχίζει να «υπηρετεί» την ομάδα της καρδιάς του, από το πόστο του βοηθού προπονητή. Ως ασίσταντ κόουτς, έχει εργαστεί στα προπονητικά επιτελεία των Παναγιώτη Γιαννάκη, Ντούσαν Ίβκοβιτς και Γιώργου Μπαρτζώκα, συμβάλλοντας κι εκείνος στην κατάκτηση δύο Κυπέλλων Ελλάδος (2009, 2010), ενός Πρωταθλήματος Ελλάδος (2012) και των back to back Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων σε Πόλη και Λονδίνο (2012,2013).Ο Μίλαν Τόμιτς αποτελεί «σημαία» για τον σύλλογο και θα είναι πιστός στρατιώτης και τα επόμενα χρόνια. Ίσως ήρθε η ώρα να του δοθεί το χρίσμα του πρώτου προπο-νητή και να περάσει στα δικά του χέρια η καθοδήγηση τηε ομάδας. Σε διαφορετική περίπτωση, θα παραμείνει ως ωοηθός του νέου προπονητή, συνεχίζοντας να δου-λεύει για το καλό του Ολυμπιακού.

1 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1997)5 Πρωταθλήματα Ελλάδος (1993, 1994, 1995, 1996, 1997)3 Κύπελλα Ελλάδος (1994, 1997, 2002)Πρώτος σε συμμετοχές στο ελληνικό πρωτάθλημα (383 παιχνίδια)Πρώτος σε συμμετοχές στην Ευρωλίγκα (214 παιχνίδια)Πρώτος σκόρερ στο ελληνικό Πρωτάθλη-μα (2.911 πόντοι)Δεύτερος σκόρερ στην Ευρωλίγκα (1.482 πόντοι)Πρώτος σε κλεψίματα στο ελληνικό Πρω-τάθλημα (287)Πρώτος σε κλεψίματα στην Ευρωλίγκα (152)Πρώτος στις ασίστ στο ελληνικό Πρωτά-θλημα (801)Δεύτερος στις ασίστ στην Ευρωλίγκα (341)

ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝΤΟΜΙΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Αφιέρωμα The Redemption Magazine

12+1

Την Νεπτούνας Κλαϊπέντα αντιμετωπίζει την ερ-χόμενη Παρασκευή ο Ολυμπιακός (20:00, ΝΕΡΙΤ), με στόχο να πετύχει την τρίτη του νίκη σε ισάριθ-μα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα. Η λιθουανική ομά-δα αγωνίζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Ευρωλίγκα, μιας και πέρυσι κατάφερε να κά-νει την έκπληξη και να φτάσει έως τους τελικούς του πρωταθλήματος, όπου και ηττήθηκε από την Ζαλγκίρις Κάουνας. Η Νεπτούνας, στηρίζεται σχεδόν σε απόλυτο βαθμό σε γηγενείς παίκτες, μιας και εξαιρουμένου του Αμερικάνου πλέι μέι-κερ, Μουσταφά Σακούρ, όλοι οι υπόλοιποι είναι Λιθουανοί. Στον πάγκο της έχει τον, επίσης Λιθουανό, Κάζις Μακσβίτις, ο οποίος προσπαθεί να παρουσιά-σει ένα ανταγωνιστικό σύνολο στην πρώτη του παρουσία στη διοργάνωση. Στην πρεμιέρα των ομίλων, ηττήθηκε στη Βιτόρια από τη Λαμποράλ Κούτσα με 88-69, ενώ στη δεύτερη αγωνιστική, πέτυχε την πρώτη της νίκη, με 83-81 απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα. Έδρα της Νεπτούνας είναι η «Σβιτούριο Αρένα», χωρητικότητας 6.000 θέσε-ων. Η Νεπτούνας, συνηθίζει να δίνει ένα γρήγορο ρυθμό στα παιχνίδια της, επιδιώκοντας να βγάλει αιφνιδιασμούς είτε σε πρώτο είτε σε δεύτερο χρό-νο. Παράλληλα, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στα σουτ τριών πόντων, κάτι που αποδεικνύεται και από τα δύο πρώτα παιχνίδια της στην Ευρωλίγκα. Απέναντι στη Λαμποράλ, ήταν ιδιαίτερα άστοχη

με 4/26, ενώ στη νίκη απέναντι στους Σέρβους ήταν αισθητά βελτιωμένη, έχοντας 11/25 τρίπο-ντα. Ο 30χρονος πόιντ γκαρντ Μουσταφά Σακούρ παίρνει αρκετές επιθετικές προσπάθειες, είτε έπειτα από πικ εν ρολ είτε δημιουργώντας για τον ευατό του, μετά από καταστάσεις ‘απομόνωσης’. Μαζί με τον Μιντάουγκας Γκριντζιούνας, καλύ-πτουν τη θέση του πλέι μέικερ, με τον δεύτερο να είναι πιο οργανωτικός και να παίρνει σαφέστατα λιγότερες προσπάθειες από τον Αμερικάνο. Το μεγαλύτερο επιθετικό όπλο της Νεπτούνας, είναι ο 26χρονος Ντεϊβίντας Γκαϊλιους, ο οποίος απειλεί τόσο από τα 6,75μ όσο και από διεισδύ-σεις. Με την Λαμποράλ μπορεί να είχε μόλις 6 πόντους, σε ένα γενικά άσχημο βράδυ για τους Λιθουανούς και υπό την πίεση του άγχους της πρεμιέρας, αλλά στη νίκη κόντρα στον Αστέ-ρα ολοκλήρωσε το ματς με 19 πόντους (3/5δ., 4/6τρ.). Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται και ο Μαρ-τίνας Μαζέικα. Ο 29χρονος σούτινγκ γκαρντ, έχει μεγάλο ρόλο στην ομάδα του, παίρνει πολύ χρόνο συμμετοχής και μαζί με τους Σακούρ και Γκαϊλιους παίρνουν μεγάλο μέρος των επιθετικών προσπαθειών της Νεπτούνας.Στη φροντ λάιν, η πιο αξιόπιστη επιλογή είναι ο 34χρονος σέντερ Ντονάτας Ζαβάτσκας, ο οποίος βοηθάει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Στα 2 πρώτα παιχνίδια, αποτελούσε σημείο αναφο-ράς της ομάδας του στο «ζωγραφιστό», έχοντας κατά μ.ό. 13,5π. και 7ρ. σε 24 λεπτά συμμετοχής.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΠΤΟΥΝΑΣ

NEPTUNAS KLAIPEDAΑντίπαλος του Ολυμπιακού The Redemption Magazine

red

bull

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να περάσει τη μπάλα μέσα στη ρακέτα, μιας και η Νεπτούνας δε διαθέ-τει πολλά ιδιαίτερα δυνατά και αθλητικά κορμιά στις θέσεις των ψηλών. Οι Ντάνστον και Χάντερ μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήμα-τα στην ομάδα του Μακσβίτις, η οποία πέραν από τον Ζαβάτσκας δεν φαίνεται να διαθέτει κά-ποια άλλη ιδιαίτερα αξιόπιστη λύση στη φροντ λάιν.Από εκεί και πέρα, σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα θα διαδραματίσει και το μαρκάρισμα των Λιθουανών πάνω στον Βασίλη Σπανούλη. Είναι βέβαιο ότι η Νεπτούνας θα εστιάσει πάνω στον αρχηγό, οπότε εκείνος θα πρέπει να διαβά-σει σωστά τις εκάστοτε φάσεις και είτε να απει-λήσει ο ίδιος είτε να δημιουργήσει για τους συ-

Πού να στοχεύσει η ομάδα και ποιο το... κλειδί της νίκης

NEPTUNAS KLAIPEDA

Οι «ερυθρόλευκοι» θα πρέπει να μπουν δυναμικά στην ανα-μέτρηση και να μην αφήσουν τους Λιθουανούς να πιστέψουν για πολλή ώρα ότι μπορούν να τον κοιτάξουν στα μάτια. Η Νεπτούνας, έπειτα και από τη νίκη της κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, θα προσεγγίσει το παιχνίδι χωρίς άγχος και με μεγά-λο ενθουσιασμό. Ωστόσο, το γεγονός ότι διαθέτει ένα σύνολο χωρίς παραστάσεις και εμπειρίες από αγώνες απέναντι σε κο-ρυφαίες ομάδες στην Ευρωλίγκα, καθιστά το έργο της ιδιαίτε-ρα δύσκολο. Μέσω της καλής άμυνας και του έλεγχου των ριμπάουντ, οι Πειραιώτες πρέπει να επιβάλλουν απ’την αρχή τον δικό τους ρυθμό, μη δίνοντας την ευκαιρία στους Λιθουανούς να πετύχουν εύκολους πόντους από αιφνιδιασμούς (άρα και να χτίσουν ψυχολογία), ή να ανανεώνουν επιθέσεις με επιθετικά ριμπάουντ. Εφόσον το πετύχουν αυτό, επιθετικά είναι βέβαιο, ότι θα βρεθούν οι απαιτούμενες λύσεις στο σκοράρισμα.

Τα δυνατά σημεία των Λιθουανών!Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να περάσει τη μπάλα μέσα στη ρακέτα, μιας και η Νεπτούνας δε διαθέ-τει πολλά ιδιαίτερα δυνατά και αθλητικά κορμιά στις θέσεις των ψηλών. Οι Ντάνστον και Χάντερ μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήμα-τα στην ομάδα του Μακσβίτις, η οποία πέραν από τον Ζαβάτσκας δεν φαίνεται να διαθέτει κά-ποια άλλη ιδιαίτερα αξιόπιστη λύση στη φροντ λάιν.Από εκεί και πέρα, σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα θα διαδραματίσει και το μαρκάρισμα των Λιθουανών πάνω στον Βασίλη Σπανούλη. Είναι βέβαιο ότι η Νεπτούνας θα εστιάσει πάνω στον αρχηγό, οπότε εκείνος θα πρέπει να διαβά-σει σωστά τις εκάστοτε φάσεις και είτε να απει-λήσει ο ίδιος είτε να δημιουργήσει για τους συ-

μπαίκτες του. Τέλος, το γήπεδο αναμένεται να είναι κατάμεστο από 6000 θεατές, προκειμένουν να δουν από κο-ντά τον Σπανούλη και την παρέα του. Άλλωστε, είναι σύνηθες φαινόμενο, να αποθεώνεται και να κερδίζει το χειροκρότημα η ομάδα του Ολυ-μπιακού, στις περισσότερες εκτός έδρας αναμε-τρήσεις. Ο σεβασμός και η εκτίμηση που χαίρει ο Ολυμπιακός, προερχόμενος σε μεγάλο βαθμό από την αύρα που φέρει ακόμα η back to back κατάκτηση της Ευρωλίγκα σε Πόλη και Λονδίνο είναι τεράστια μεγέθη και η ομάδα θα καταβάλ-λει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να ξεπερα-στούν τα όποια προβλήματα, να βρει το δρόμο της και να διεκδικήσει με όλες τις τις δυνάμεις τους δύο στόχους που απέμειναν.

Πού να στοχεύσει η ομάδα και ποιο το... κλειδί της νίκης

15

Πρέπει να πούμε και ένα μπράβο στο Κώστα Καραπαπά και που βγήκε,αλλα και για τον τρόπο, που μίλησε σε συνέντευξη του σε

ραδιοφωνικό ΜΜΕ πλέον του Αλαφούζου.Μίλησε όπως πρέπει και στήριξε τον κόσμο της ομάδας,ακούσαμε παλιό καλό Καραπαπά... εποχής NOVA.

Εννοίτε πως ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν πανηγυρίζει για το 1-0 ...με τον Παναθηναϊκο παίζαμε

Οπως είπε και κάποιος «γνωστός»τα Ντέρμπι που ξέραμε,έτσι όπως τα ξέραμε,εξωγηπεδικά-εξεδρα-μεγάλα σκόρ ...ας τα ξεχά-

σουμε!!! πόσο δίκιο έχεις ρε b___a!

Απο παιδάκι μέσα στο Καραϊσκακη,μεγαλώσαμε με το γήπεδο να φλέγεται,να υπάρχει η τσίκνα απο το καπνογόνο,το πάθος ο παλ-

μός,εσείς που το θέλετε εκκλησία...και αδειάσατε τα γήπεδα και τα κά-νατε ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!