Download - Μια!φορ(!κι!*ναν!…! κακ!καιρ-! · !!!!!“Μια!φορά!κι!έναν!...!κακό!καιρό»!0!Μαρία!Ν!Κίτρα!! 3! Μαρία Άσε που από

Transcript
  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    1  

     

    Μια  φοράά  κι  έέναν  …    

    κακόό  καιρόό      

    Θεατρικόό  έέργο  για  την    

    28η  Οκτωβρίίου  

    Μαρία Ν Κίτρα

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    2  

    Σκηνή 1η

    Σήµερα :

    Σκηνικός χώρος: Στη µια πλευρά της σκηνής υπάρχει ένα ένα τραπέζι µε καρέκλες ενός σύγχρονου σπιτιού. Ακούγεται µουσική. Ένας παππούς, κάθεται στο τραπέζι σκεπτικός, ενώ πίνει το τσάι του αργά αναστενάζοντας πού και πού... Μπαίνει η νύφη του [γυναίκα του γιου του], φέρνοντας µια ψωµοθήκη γεµάτη µε φρέσκο ψωµί... Είναι χαρούµενη και σβέλτη! Την ακουµπάει πάνω στο [ήδη στρωµένο τραπέζι].

    Μαρία :

    Μύρισε! Μύρισε και πες µου!

    Ο παππούς µυρίζει το ολόφρεσκο ψωµάκι και συγκινείται....

    Παππούς :

    Αχ, νύφη µου, χρυσοχέρα! Ζυµάρι πιάνεις, θαύµατα φτιάχνεις! Μυρίζει υπέροχα το ψωµάκι µας! Τυχερός ο γιόκας µου που σε παντρεύτηκε...

    Μαρία

    Ναι, δεν µπορώ να πω το ίδιο και για µένα! Ακόµη κοιµάται ο προκοµµένος ο γιος σου πατέρα. Ούτε εξαµηνίτικο να ήταν! Μόνο γάλα στο µπιµπερό δεν πίνει!

    Ο παππούς παίρνει το ψωµί στο χέρι του µε ευλάβεια, το κοιτάζει, το µυρίζει και τρώει µια µπουκίτσα όλη αυτή την ώρα που η νύφη του δε βάζει γλώσσα µέσα. Εκείνη συνεχίζει απτόητη... ενώ ο ίδιος απαντάει µηχανικά και αφηρηµένα...

    Παππούς

    Ναι...

    Μαρία

    Τις προάλλες να φανταστείς, πήγαµε σινεµά να δούµε ένα θρίλερ που ήθελα πολύ κι εκεί που ούρλιαζε η άλλη στην οθόνη από τον δολοφόνο µε το πριόνι, εκείνος κοιµόταν µε ανοιχτό το στόµα!

    Παππούς

    Ναι...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    3  

    Μαρία

    Άσε που από το πρωί έχω ένα σωρό ετοιµασίες κι αυτός δεν έχει σηκωθεί από το κρεβάτι! «Βρε Γιώργο, βρε πουλάκι µου, τουλάχιστον βγες στο µπαλκόνι να κρεµάσεις τη σηµαία µας! Εθνική επέτειο έχουµε σήµερα»!

    Παππούς

    Ναι...

    Μαρία

    «Ναι», είπε κι εκείνος, αλλά ξέρεις τι έκανε; Πήγε στο µπαλκόνι, σκεπάστηκε µε τη σηµαία και κοιµήθηκε στην καρέκλα!!!

    Μαρία

    Αααααχχχχ... Τι χρόνια κι εκείνα...

    Παππούς

    Βρε πατέρα, τι λες; Τι τι «χρόνια κι εκείνα»; Τώρα το µεσηµέρι έγινε αυτό!...

    Ο παππούς κλαίει λίγο σιωπηλά και σκουπίζει µε το µαντιλάκι του τα δάκρυά του ... Η Μαρία τον βλέπει ...

    Μαρία

    Έλα, καλά, δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω... Είναι λίγο γαϊδούρι ο γιος σου, αλλά ξέρεις πόσο τον αγαπώ. Έλα, µη µου κλαις. Έχεις και τα γενέθλιά σου σήµερα...

    Παππούς

    Αχ Μαράκι, µου ξύπνησαν µνήµες πάλι... Μύρισα το υπέροχο ψωµάκι σου... θυµήθηκα τα παλιά...

    Μπαίνει ο γιος της Μαρίας, ο Σωτήρης, κρατώντας ένα κινητό...

    Σωτήρης

    Γειααααααα....

    Και χωρίς να δώσει σηµασία, παίρνει µια φέτα ψωµί, την τρώει και κάθεται σε µια καρέκλα στο τραπέζι συνεχίζοντας να ασχολείται µε το τηλέφωνό του...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    4  

    Παππούς

    Τότε, τα χρόνια εκείνα, για να βρούµε µια φέτα ψωµί, έπρεπε να πληρώσουµε µια περιουσία... και τώρα...

    Σωτήρης

    Πότε θα φάµε; Εχω λυσσάξει στην πείνα!

    Παππούς

    Βλέπεις τ εννοώ;

    Μαρία

    Φέρε το κινητό εδώ!

    Σωτήρης

    Γιατί;

    Μαρία

    Γιατί θα φάµε όλοι µαζί σαν άνθρωποι! Έχει και τα γενέθλιά του ο παππούς σου σήµερα!

    Σωτήρης

    Α ωραία! Θα βγάλουµε και σέλφι!

    Η Μαρία του αρπάζει το κινητό

    Μαρία

    Τα αυτιά θα σου βγάλω, όχι σέλφι!

    Παππούς

    Ασε το παιδί Μαριώ, µην το µαλώνεις!

    Μαρία

    Ναι, δε βλέπεις πόσο του κόστισε;

    Ο γιος της χασµουριέται ενώ εκείνη την ώρα µπαίνει ο άντρας της Μαρίας που είναι αγουροξυπνηµένος...

    Γιώργος

    Βλέπω γυναίκα, πάλι κελαηδάς!

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    5  

    Μαρία

    Καλώς την πολική αρκούδα!

    Γιώργος

    Γιατί πολική αρκούδα;

    Μαρία

    Γιατί το µισό χρόνο κοιµάσαι! Πάω να φέρω το φαγητό. Η µικρή κόβει σαλάτα µέσα. Μη φάτε όλο το ψωµί!

    Η Μαρία φεύγει... Οι άντρες παίρνουν από µια φέτα ψωµί αµέσως στα χέρια τους και τρώνε!

    Γιώργος

    Πατέρα, χρόνια πολλά. Να σε χαιρόµαστε!

    Σωτήρης

    Χρόνια πολλά παππού!

    Παππούς

    Να είστε καλά παιδιά µου! Να είστε πάντα καλά και να µη γνωρίσετε ποτέ τη φτώχεια και τον πόλεµο...

    Γιώργος

    Ναι, γιατί τώρα ζούµε µέσα στον πλούτο...

    Μπαίνει η εγγονή κρατώντας ένα µπολ... Πάει προς το τραπέζι. Δίνει ένα φιλί στον παππού της, όλο χαρά.

    Μυρτώ

    Παππούλη µου, χρόνια πολλά! Κοίτα τι έφτιαξα εγώ για τα γενέθλιά σου!

    Παππούς

    Ωωω! Σ ευχαριστώ πολύ Μυρτώ µου. Φαίνεται πεντανόστιµο!

    Μυρτώ

    Σου έχω φτιάξει και γλυκό, αλλά θα το φάµε στο τέλος!

    Έρχεται και η µητέρα µε την πιατέλα. Την τοποθετεί πάνω στο τραπέζι και κάθεται κι εκείνη.

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    6  

    Μαρία

    Όλα έτοιµα!

    Ο Γιώργος, σηκώνει το ποτήρι να ευχηθεί...

    Γιώργος

    Πατέρα, χρόνια πολλά, να τα εκατοστίσεις!

    Σωτήρης

    Ρε πατέρα, πας καλά; Του λες δηλαδή να ζήσει άλλα 14 χρόνια; 86 χρονών είναι ο παππούς!

    Μαρία

    Παιδάκι µου, ο πατέρας σου άµα δε φάει, δε λειτουργεί!

    Παππούς

    Παιδιά µου, σας ευχαριστώ πολύ για όλα! Κάθε χρόνο, τέτοια µέρα µε συγκινείτε...

    Μυρτώ

    Παππούλη, θα µας πεις λίγο για εκείνα τα δύσκολα χρόνια; Η δασκάλα µου, µας έχει βάλει µια έκθεση για την 28η Οκτωβρίου 1940 και µας είπε να ρωτήσουµε τον παππού µας για πληροφορίες.

    Σωτήρης

    Ναι, παππού, πες µας. Μπορώ να το ηχογραφήσω και στο κινητό µου και να σε βγάλω και φωτογραφίες!

    Μαρία

    Εσύ µη χάσεις! Αφήστε τον άνθρωπο να φάει µε την ησυχία του!

    Γιώργος

    Νοµίζω ότι πρέπει να µας πει, µήπως και εκτιµήσουµε παραπάνω όλα τούτα που έχουµε στη ζωή µας...

    Παππούς

    Σα να έχεις δίκιο... Λοιπόν που λέτε παιδιά µου... `Ηµουν τότε, δέκα χρονών, να σαν τη Μυρτούλα µας... Θυµάµαι ακόµη ...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    7  

    Μουσική – ηχητικό flashback ... φώτα χαµηλώνουν… πίσω στο παρελθόν... Βγαίνουν δυο αφηγητές… οι ηθοποιοί από πίσω, φεύγουν σιωπηλά και ήσυχα…

    Σκηνή 2η

    Μουσική ... Βγαίνουν δύο αφηγητές [αγόρια]...

    Αφηγητής 1

    Ξηµερώµατα 28ηςΟκτωβρίου 1940.Ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι, επισκέφτηκε το σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, προκειµένου να του παραδώσει το τελεσίγραφο των Ιταλών...

    Αφηγητής 2

    Ένα τελεσίγραφο από τον Μουσολίνι, µε το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική µεθόριο προκειµένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σηµεία της χώρας µας για ανάγκες ανεφοδιασµού.

    Αφηγητής 1

    Ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε «ΟΧΙ». Μια απάντηση που σήµαινε την είσοδο της χώρας στον 2οΠαγκόσµιο Πόλεµο και την έναρξη της αντίστασης απέναντι στους Ιταλούς...

    Αφηγητής 2

    Σ’ ένα άλλο σπίτι, κάπου στην Αθήνα, ένα µικρό αγόρι, ο Σωτήρης, έχει ξυπνήσει απο τα χαράµατα, γεµάτος χαρά και αγωνία.

    Μουσική... Εµφανίζεται ένα παιδί στη σκηνή, που ψάχνει ...

    Αφηγητής 1

    Ξηµερώνουν τα γενέθλιά του. Ψάχνει µε λαχτάρα τα δώρα του, µα δεν τα βρίσκει πουθενά...

    Ακούγονται σειρήνες πολέµου... Εµφανίζεται ο πατέρας του παιδιού, αναστατωµένος... Το αγόρι δείχνει να φοβάται...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    8  

    Αφηγητής 2

    28η Οκτωβρίου 1940. Μια µέρα που έχει µείνει χαραγµένη στη µνήµη όλων...

    Μουσική... Οι αφηγητές φεύγουν διακριτικά από τη σκηνή...

    Σκηνή 3η

    Ο γιος και ο πατέρας µένουν µόνοι τους στη σκηνή...

    Πατέρας

    Γιε µου, γιατί σηκώθηκες τόσο νωρίς; Πήγαινε να ξαπλώσεις. Δεν έχει καν ξηµερώσει...

    Γιος

    Πατέρα δεν µπορώ να κοιµηθώ. Είναι τα γενέθλιά µου σήµερα! Πρέπει να βρω το δώρο µου!

    Πατέρας

    Αχ γιε µου, ναι. Κλείνεις τα δέκα σου χρόνια σήµερα...

    Γιος

    Πατέρα, τι είναι αυτό που ακούγεται;

    Πατέρας

    Σειρήνες Σωτήρη... Σειρήνες πολέµου...

    Γιος

    Τι είναι πόλεµος µπαµπά; Και πού είναι το δώρο µου; Μου είχες υποσχεθεί ένα ποδήλατο!

    Εκείνη την ώρα µπαίνει η µητέρα του παιδιού. Κρατάει διάφορα ρούχα του άντρα της στα χέρια της. Είναι κι εκείνη πολύ αναστατωµένη...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    9  

    Μάνα

    Γιώργο, σου βάζω αυτό το παντελόνι, το µάλλινο χοντρό πουλόβερ σου, τα γάντια και το κασκόλ σου και έλεγα να βάλω και ...

    Ο Γιώργος [ο πατέρας και άντρας της Ελένης] τη διακόπτει, ενώ δε δίνουν σηµασία στο παιδί που τους παρακολουθεί µε απορία...

    Πατέρας

    Ελένη, µη βάλεις πολλά. Ένα µικρό σακίδιο θα πάρω και θα φύγω...

    Γιος

    Πού θα πας πατέρα; Θέλω να έρθω κι εγώ!

    Μάνα

    Μα θα κάνει πολύ κρύο εκεί πάνω. Πρέπει να είσαι ζεστός για να µπορείς να πολ...

    Διακόπτει την πρότασή της, για να µην ακούσει ο γιος τους...

    Πατέρας

    Δε χρειάζεται. Φτιάξ’ τα γρήγορα σε παρακαλώ. Πρέπει να φύγω. Το τρένο θα ρθει σε µια ώρα...

    Εµφανίζεται το µικρότερο παιδί τους, και αδερφός του Σωτήρη. Είναι αγουροξυπνηµένο, κρατάει ένα αρκουδάκι στην αγκαλιά του, φορά πυτζαµάκια και πηγαίνει στην αγκαλιά της µαµάς του...

    Μητέρα

    Γιώργο, τι θα κάνουµε; Τι θα απογίνουµε; Φοβάµαι...

    Πατέρας

    Κι εγώ φοβάµαι Ελένη µου. Ποτέ ένας πόλεµος δεν είναι εύκολος... Όµως πρέπει να φανούµε όλοι γενναίοι...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    10  

    Σωτήρης

    Πατέρα, µη φύγεις! Πού είναι το ποδήλατό µου; Θέλω το δώρο µου! Μου το υποσχέθηκες!

    Σκηνή 3η

    Μπαίνουν τρεις αφηγητές συνοδεία µουσικής... Σιγά – σιγά δυναµώνουν τα φώτα...

    Αφήγηση 1

    28η Οκτωβρίου 2016... σήµερα...

    Αφήγηση 2

    28η Οκτωβρίου 1940... τότε...

    Αφήγηση 3

    76 χρόνια πριν...

    Αφήγηση 1

    Κι όµως... κανείς από εµάς δεν πρέπει να ξεχνάει τι δύσκολα χρόνια πέρασε η χώρα µας στον πόλεµο εκείνο, µα και πόσο γενναίοι υπήρξαν οι `Ελληνες πολεµώντας µε όποιον τρόπο µπορούσε ο καθένας!

    Αφήγηση 2

    «ΟΧΙ»... Ποτέ µια τόσο µικρή λέξη δεν είχε τόσο µεγάλη σηµασία! Μια γενναία απάντηση από τον Ιωάννη Μεταξά στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι που ήθελε να κατακτήσει τη χώρα µας, σ’ έναν παγκόσµιο πόλεµο που ήδη σάρωνε τα πάντα...

    Αφήγηση 3

    28η Οκτωβρίου 1940... ώρα 7,00 το πρωί... και ο ραδιοφωνικός σταθµός της Αθήνας ανακοινώνει...

    Ηχητικό εφέ από το σήµα του ραδιοφωνικού σταθµού... Ο αφηγητής λέει τα λόγια του τότε εκφωνητή του ραδιοφώνου...

    «Εδώ ραδιοφωνικός σταθµός Αθηνών. Μεταδίδοµεν το πρώτο ανακοινω-θέν του Ελληνικού Γενικού Στρατηγείου. Οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάµεις προσβάλλουν από τις 5.30 πρωινής της σήµερον, τα ηµέτερα τµήµατα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής Μεθορίου. Οι ηµέτερες δυνάµεις αµύνονται του πατρίου εδάφους»...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    11  

    Αφήγηση 1

    Δεν πέρασαν πολλές ώρες από την ανακοίνωση και οι δρόµοι γέµισαν από κόσµο που ήταν έτοιµος να δώσει και την ψυχή του για την πατρίδα του... κι ας φοβόταν κάπου βαθιά µέσα του... όπως όλοι µας...

    Μουσική... οι αφηγητές φεύγουν διακριτικά ... ενώ παράλληλα µπαίνουν 4 κορίτσια [ντυµένα µε τη στολή της παρέλασης. Άσπρο πουκάµισο και µπλε παντελόνι ή φούστα]. Στο λαιµό τους έχουν περασµένο ένα µαύρο κασκόλ ενώ µία από αυτές µια διπλωµένη µεγάλη ελληνική σηµαία... Σαν ένα µικρό είδος χορογραφίας µέσα από την ορχηστρική µουσική, ξεδιπλώνουν µαζί τη σηµαία µε αργές κινήσεις, την απλώνουν κάτω και ξαπλώνουν ανάσκελα πάνω της στις τέσσερις πλευρές της... Παγώνουν... Μπαίνουν 4 αγόρια µε σακ βουαγιάζ στους ώµους, κάπως ανήσυχα, ανακοψοκοκκινισµένα, αλλά δείχνουν θαρραλέα κι έτοιµα για όλα... Πάνε λίγο πέρα δώθε σα να ψάχνει ο καθένας κάτι...

    Αγόρι 1

    `Οπου και να πάω, βλέπω παντού µακαρονάδες!

    Αγόρι 2

    Εσύ το νου σου στο φαγητό!

    Αγόρι 3

    Μάλλον εσύ πεινάς περισσότερο! Δεν εννοεί ΤΙΣ µακαρονάδες, αλλά ΤΟΥΣ µακαρονάδες! Τους Ιταλούς!

    Αγόρι 4

    Το ίδιο είναι! Κι αυτούς θέλουµε να τους φάµε! Και δε βλέπω την ώρα να πάω να τους πολεµήσω. Κι αυτούς κι όποιον άλλον θέλει να µπει στη χώρα µου...

    Αγόρι 1

    Ζήτω η πατρίδα µας! `Ολα για την Ελλάδα!

    ΟΛΑ τα αγόρια

    Ζήτω!!!

    Ακούγεται ηχητικό τρένου που πλησιάζει... Τα αγόρια κοιτάζονται µεταξύ τους µε λίγο φόβο, λίγη ανησυχία...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    12  

    Αγόρι 1

    Το τρένο πλησιάζει...

    Αγόρι 2

    Κι εµείς πρέπει να φύγουµε...

    Αγόρι 3

    Για να πλησιάσουµε στη νίκη...

    Αγόρι 4

    Μόνο που φεύγουµε µακριά από την οικογένειά µας... Τι θα κάνουν µόνες τους οι γυναίκες µας εδώ; Τα παιδιά µας τι θα απογίνουν; Οι γονείς µας;

    Μουσική... Τα αγόρια παγώνουν κοιτάζοντας µπροστά... σα να σκέφτονται τα τελευταία λόγια... Τα κορίτσια από την άλλη, ξεπαγώνουν, σηκώνονται αργά και κάθε ένα κορίτσι πάει πλάι σε κάθε ένα αγόρι...

    Κορίτσι 1

    Μην ανησυχείς! Θα πολεµήσουµε από τα σπίτια µας, µε όποιο τρόπο µπορούµε...

    Κορίτσι 2

    Θα φροντίσουµε τους γονείς µας, τα αδέρφια µας, τα παιδιά µας...

    Κορίτσι 3

    Δε θα αφήσουµε κανείς να µπει στο σπιτικό µας...

    Κορίτσι 4

    Κι αν χρειαστεί, θα πάρουµε κι εµείς τουφέκι και θα πάµε στα βουνά...

    Ακούγεται ξανά το ηχητικό τρένου...

    Αγόρι 1

    `Ηρθε ... Πρέπει να φύγω...

    Κορίτσι 1

    Να προσέχεις...

    Αγόρι 2

    Θα πολεµήσω γενναία...

  •                                                                                  “Μια  φορά  κι  έναν  ...  κακό  καιρό»  -‐  Μαρία  Ν  Κίτρα    

    www.mkitra.com/theatrika    13  

    Κορίτσι 2

    Κι εγώ το ίδιο...

    Αγόρι 3

    Θα γυρίσω πίσω µια µέρα...

    Κορίτσι 3

    Θα σε περιµένω...

    Αγόρι 4

    `Ολα για την Ελλάδα...

    Κορίτσι 4

    Ολα για την Ελλάδα...

    Μουσική δυνατά... Τα κορίτσια µε ίδιες κινήσεις ταυτόχρονα, περνάνε το κασκόλ τους στο λαιµό των αγοριών... Παράλληλη σκηνή : Τα κορίτσια πάνε να µαζέψουν τη σηµαία ενώ τα αγόρια τυλίγουν καλά το κασκόλ στο λαιµό τους. Φεύγουν από τη µία και από την άλλη τα κορίτσια...