5 λεπτάInfo [graphics] αλλά εγώ θυμάμαιData [datum] και μιλάω εκ μνήμης

Θυμάμαι ότι πληροφορία δε μπορώ να βρωμέσα σε 5 λεπτά.Γι αυτό θυμάμαι κι εσένα.Γι αυτό δε θυμάμαι πόσο ισούται το ένα και το έναΤι μέρα έχουμε σήμεραΠρος τα που πηγαίνει ο ήλιοςκαι πόσα δάχτυλα έχω.

Page 1

Google12 τετραγωνικά εκατοστάτόσο είναι ο εγκέφαλοςκι όμως χωράει μέσα όλο τον κόσμο

Page 1

Space and TimeΤο 1927 πραγματοποιήθηκε η Φυγή από το χρόνοΤότε, 2 επί 2 ίσως ίσον 4.

Και κάπως έτσι προχωρήσαμε στο φεγγάρι.

Page 1

ΑΥποφέρωαπό κατα τα αλλα υποφερτα πράγματαΤι ωραια να εφευγες'Η μάλλον να μην ερχοσουν ποτέ

Πίνω δηλητήριαΜαυρίζω και καίγομαι

Page 1

ΑιώνεςΤις προάλλες έμαθα ότι σ αγάπησασ αγαπώ θέλω να πωσήμερα νομίζω το είδες κι εσύγι αυτό έφυγες πιο νωρίς

Ξέρεις ότι τα πράγματα ζορίστηκανόταν κάθομαι δίπλα σουκαι κοιτάς μόνο εμένακαι τότε μου μιλάς για την δικιά σου

Ετσι, μήπως και ξεχαστούμεαλλά εμείς για να ξεχάσουμεχρειαζόμαστε αιώνες

Page 1

ΑκούωΑκούω κρυφά την μουσική που θα άκουγεςσου αφιερώνω ένα στίχοκρύφαπου μένεις? μένω εκείπερπατάω την περιοχή σουεκεί όπου διέσχισες το δρόμοχθες και αύριοεκείνη την μέρα που εγώ δεν είχα κέφιααλλά γέλασα μαζί σουκαι την άλληπου σου χαμογέλασα και με κοίταξες και χόρευακαι μετά φίλησες άλλον

Page 1

ΑναρωτιέμαιΑναρωτιέμαιπότε μάθαμε να γράφουμε με μικρά γράμματανα γελάμε λίγοκαι να κλαίμε κρυφά?

Page 1

Ανοίγω ΚλείνωΑνοίγουμε παράθυραγια να διώξουμε τη δυσωδία μαςχαμογελάμε στους περαστικούςγια να ξεγελάσουμε τον εξωτερικό εαυτό μαςμιλάμε σε άγνωστους γνωστούς με ειλικρίνειαμπας και πιάσουμε φιλίεςαυτό που θέλουμεόμωςδεν ανήκει πουθενάμέσα μας υπάρχεικαι μας καίει κάθε στιγμή

δεν μιλάμε, γερνάμεκαι κάπου στο ενδιάμεσο γελάμε δυνατά

Page 1

Αντίστροφη μέτρησηΞαφνικά κατάλαβα γιατί με συμπαθείς και μου κάνεις παρέα.Γιατί είμαι άτυχη σαν εσένα, γιατί πάντα οι άλλοι τα πάντα και εγώ τίποτα.Αλλά μετά θυμήθηκα ποια είσαι,βλέπεις παντού φίλους και πάντα γελάς.Εγώ τα λίγα χαμόγελα που είχα δεν τα έδειξα.Και μετά όλα πήραν το δρόμο τους.Η μάλλον όλοι.Κι έμεινα πίσω.Ούτε να κοιτώ έμαθα πότε.Βάλε ξανά εκείνο το τραγούδι.

Page 1

Από τότεΑπό τότε που ήρθεςτο παντζούρι μου είναι μισοκατεβασμένογια να νιώθεις τον ήλιο το πρωι

Και πριν τον δω και γωνα νιώθω τη διακριτική και απειλητική αφή σουνα ξυπνάει τη μέση μουΑπό ένα άρρυθμο ύπνοΓιατί ο ρυθμός του δικού σου δεν τον άφησε να εμφανιστείνα νιώθω την ανάσα σου να φυσάει τα μαλλιά μουνα αδείαζω κάθε φορά που είμαι μαζί σουκαι να γεμίζω άλλο τόσογια τον ίδιο λόγο

Page 1

ΒάθοςΠάρε μια κάμεραδες τι βλέπεις από μέσαένας μικρόκοσμοςο κόσμος σουΔεν είναι η αλήθειαπου ψάχνουμεότι δεν ξέρουμεαπλά δεν υπάρχειΚι συ δεν υπάρχειςπου στέκεσαι παγωμένοςμακριά αλλά δίπλαγοητευτικός αλλά κουραστικόςΟλα σε στρώσεις φτιάχνονταιόλα είναι επιφάνειεςμην ψάχνεις το βάθοςδεν υπάρχει

Εξαλείφομαι και βαίνωτο αντίθετο του μένω

Page 1

Βλέπω καλάΚάτι μου κρύβεται, το ξέρω.Τα βράδια όμως πια δεν κλαίω,δεν με νοιάζει.Βλέπω καλά ξέρεις.Και μου αρκεί να ακούω το έξω.

Page 1

ΉρθεΗρθε.Θυμάσαι την ημέρα, ακριβώς ώρα και μέρος.Θυμάσαι τι φορούσεςΚαι το βλέμμα τουΟταν σε αναγνώρισε.

Χαμογελασες εδωσες το χέριΚαι ρωτήσεςπου πάμε;

Οχι ότι ηταν αυτό σε ένοιαζεΕξάλλου είχες ήδη επιλέξει.Προς αυτόν.

Page 1

ΒρωμιάΟλα είναι βρώμικα εδώΣκόνη καπνός και φωνές

Ποια κακή δύναμη προκαλεί έτσι τη ζωήΝα κλείνεις το παράθυρο στην επανάσταση που γίνεται έξωΕύκολη η ζωή της απάθειας

Ποια παράλογη σκέψη σε οδηγεί να πειςΑυτό είναι το τελευταίο πακέτοΕνώ το κιτρινισμένο δέρμα σου μαρτυρά το ψέμα

Ποιος έρωτας σε έκανε κουφόΣε άφησε μισόΝα κοιτάς θολά και να αγγίζεις λίγο

Ποιος είσαι τελικάΚάποιο αριθμοί στη σειράΚαι γιατί φεύγεις συνέχεια γιατί ψάχνεις πάντα αλλού

Page 1

ΓιασεμιάΘέλω να ρθεις στο πάρτυ μουΚαι να χορέψεις μέχρι να πέσουμεΚαι να μου φέρεις ένα ηλιοτρόπιο- ή γιασεμίΚαι να μου βάλεις λίγο στα μαλλιάΠίσω από το δεξί αυτίΚαι να μου φέρεις μια ανοιχτή ρακίΕκείνη που έπινα μόνη μου'Οταν δεν με κοιτούσεςΚαι τραγουδούσα'Οταν δεν με άκουγες

Εξάλλου για να δω εσένα κάνω αυτό το πάρτυ.

Κι αν θέλειςΦέρε και την φίλη σουΓιατί όπου είσαι εσύεγώ βλέπω μόνο εσένα.

Page 1

Δίχως ΦλαςΘα σε γνωρίσω πάλιΘα σε μυρίσω ολόκληρονα με γεμίσω με αναμνήσειςΘα σε αφήσω να ανασάνειςστο μέτωπό μουΘα μάθω το ρυθμό σουπου μου δίνει 170 χτύπους το λεπτόΘα δώσω τίτλο στον χαρακτήρα σουκαι θα ονομάσω το ύφος σου

Αλλά δεν θα σε αφήσω να μου δώσεις λέξειςπου είναι ήδη ειπωμένες

Εξάλλουεμπεριέχεις την απόστασημια εύθυμη τολμηρή και γοητευτική συνθήκη.

Page 1

Δεν ΞέρωΕίσαι καλά;

Ναι.Νομίζω.τις περισσότερες φορές δηλαδή.

Εκλαιγες;

Οχι, κοιμόμουν.Μπορεί ναι.Βασικά ναι.Η ήταν το πουλί που φωνάζει κάθε απόγευμα;

Ποιο πουλί;

Δεν ξέρω.

Page 1

Δεύτερο ΠληθυντικόΤα μάτια κοκκινίζουν και τα χέρια κιτρινίζουνΕτσι συμβαίνει με τους ακέραιουςΕκείνες τις μέρες που ακούν μόνο τη σιωπήΕκείνη τη σιωπή που αντιλαλείΜαζί με το βουβό αέρα και ένα λάθος ενικόπου για σέναπάντα ήταν πληθυντικόςδευτέρου προσώπου- προσώπωνεκείνων που χαμογελάνε και δεν σημειώνουν ποτέ λέξειςμόνο λόγια ήδη αποτυπωμέναγιατί αυτό αρκεί για 80 χρόνια περιπλάνησης

Page 1

ΕίσαιΟ αγαπημενότεροςείσαι

Στο έδειξα σήμερα με ένα δώροΝα συμπληρώνειςνα συμπληρώνεις τον εαυτό σουκαι να ξέρω ότι εγώ σε καθοδήγησα

Μην χαθείςγιατί θα χαθώ με άλλουςπου δεν σε φτάνουν

Page 1

ΕικόνεςΘέλω να μου πεις για το ρολόι.Είδα την ώρα όταν κατέβηκες για τσιγάρα.Δεν με είδες και δε σε είδα.Ησουν εκεί όμως και περνούσες ξυστά.Μου θυμίζεις κάποιον, ίσως όμως κάνω λάθος.Εσύ είσαι διαφορετικός,έτσι δείχνεις δηλαδή.Δε θέλω να σε μάθω,μπορεί να συνηθίσω και την εικόνα σουκαι να μην με εντυπωσιάζεις πια.Σε λίγο μάλλον θα φύγεις.Θα φύγω εγώ πρώτα για να μη σε δω να φεύγεις.Με δελεάζεις αλλά απομακρύνομαι γιατί φοβάμαι.Αυτό που είσαι και αυτό που δείχνεις.Υπάρχουν άλλοι,άλλοι πάρα πολλοί που ήρθαν πριν από εμένα.Και μάλλον δε σε νοιάζει.

Page 1

ΕπιθυμίαΘυμάται τις παλιές εποχέςσαν να κοιτά μέσα από ένα σκονισμένο τζάμιτο παρελθόν είναι κάτι που έβλεπε αλλά δεν άγγιζε.Και ότι βλέπει αυτός είναι θολό και συγχεχυμένο.

Page 1

ΕπιτέλουςΓεμίζουμε ανθρώπουςγια να μείνουμε δύο φορές πιο μόνοιΞυπνάμε ιδρωμένοιαπό τον εφιάλτη που προηγήθηκεή για την μέρα που ακολουθείΦτιάχνουμε καφέμόνο ως συνοδευτικό του καρκίνουΧαζεύουμε χάρτεςγια να μην πάμε πουθενάΕνθουσιαζόμαστεγια να καταφέρουμε το τώρα

Οποιος ξέρει ας μιλήσειεπιτέλους

Page 1

Ημερολόγιο(Εικοστή)τρίτηΑκουσα τη φωνή σου.ΤετάρτηΜε κάλεσες σε ένα πάρτυ.ΠέμπτηΜου μίλησες για κάτι που δεν ήξερα- ναι σίγουρα δεν ήξερα.ΠαρασκευήΗπιαμε 5 ποτά μέχρι να με αφήσεις στην πόρτα μου.ΣάββατοΠως γίνεται να μην σκέφτεσαι τα Σάββατα;ΚυριακήΠοτέ δεν υπολογίζω τις Κυριακές.ΔευτέραΜε αγκάλιασες και με φίλησες στον ώμο.ΤρίτηΒγήκα μόνο για να σε συνταντήσω.

(Εικοστή)τετάρτηΑκόμα σε ψάχνω.

Page 1

ΘυμάμαιΘυμάμαι μικρή τα όνειρά μου χωρούσαν σε μια μέρα.

Page 1

ΚάψιμοΤι γινόμαστε εμείςπου καιγόμαστε για δυο μάτια ξένακαι καπνίζουμε 17 τσιγάρα τη μέρα?

Και συτι ξέρεις από καμμένα χέρια και βραχνές φωνές?Ανακατεμμένα μαλλιά από τον βορινό αέραπου δεν πρόλαβαν τον θαλασσινό?Και από μέρες που σκοτείνιασανγιατί απλά κανείς δεν μίλησεή δεν τόλμησε να χαμογελάσει

Page 1

ΚαλύτεραΚαλύτερα που δεν ήρθεςκαι γενικάκοίταμην έρχεσαι και καθόλου.

Page 1

ΚατακτήσειςΟλη η ζωή ένα παιχνίδι κατακτήσεων.

Page 1

Κατακόρυφος ΟρίζονταςΟ ορίζοντας μουκατακόρυφοςπάντα

Οπως ο χρόνοςαυτή η γραμμικότητα που ονομάζουμεζωήή αλλιώς στιγμήή αλλιώς αιωνιότητα

Page 1

Κοσμική ΠροοπτικήΗ κοσμική προοπτική αποδυναμώνει την τραγωδία.

Κι εμείςκάθε μέραταξιδεύουμεχιλιάδες χιλιόμετραγια ένα μειδίαμα.

Σε ποιο ύψος η τραγωδία παύει να είναι τραγική;2 εκατοστά

Page 1

ΚυριακέςΤις κυριακές τελειώνουν οι αναπτήρες δεν θυμάσαι?μην ακουμπάς τίποτα τα χέρια σου μυρίζουν τσιγάρομη μου μιλάς η ανάσα σου έχει τσιγάροδε θέλω να σε κοιτάω ο καπνός αλλοιώνει την όψη σου.

Page 1

ΛάθοςΟλοι είμαστε σε λάθος μέρος.

Page 1

Λε φουΥπάρχουν τέτοιες μέρες, συναντάς μόνο ηλίθιουςΚοιτάζεσαι στον καθρέφτη και αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου

Page 1

ΜπαλκόνιΕπέλεξα αυτό το μπαλκόνι για να κοιτάω την πόλη και να με κοιτάει κι αυτή.Να βλέπω τα φώτα της να ανάβουν και να σβήνουν.Να την ακούω καθαρά και να μυρίζω πρώτη τον αέρα της.Να καίω μπροστά της το στομα μου από το τσιγάρο και να μπαίνω στο ρόλο της και να γίνομαι αυτό που είμαι.Να ακούω αυτό το τραγούδι ξανά και ανά.Αν είχα άλλα 10 τσιγάρα θα τα κάπνιζα μπροστά της.Κάποτε βγήκα στο μπαλκόνι και ξέχασα να επιστρέψω.Μην κοιτάζεις μέσα, μην κοιτάς

Page 1

Όλο το βράδυΣτριφογυριζεΟλο το βράδυ.Η καφεινη θα φταιγεΗ ή μέρα που πέρασε.

ΑλλάΑν της μιλούσεΜε αλήθειαΘα είχε δει 33 όνειρα.

Page 1

Να σου πω τι έβλεπες μήνες τώρα;Βλέπω το βράδυπου ήρθα και με άφησες να φύγωΚάπου στις 3 ήμουν ήδη σπίτιΑναψα δύο τσιγάραεκείνα που δεν έκανα πρινΟταν δύο ζεστά μάτιαήταν απέναντι μουΚαι μου έλεγαν μην παςΟι καλές δουλειές δεν ξεκινάνεμετά τις 12Αλλά εγώ δεν τα έβλεπαΓιατί ούτε αυτά είδανμήνες τώρατο παρακλητικό μου γέλιοΚαι το έπνιξαν στα ποτάκαι στα τραγούιδα

Page 1

Να, αυτόΝα μου λες να πάμε για μπύρααλλά να καταλήγουμε πάντα σπίτι σουΝα μου δίνεις την μπλούζα σουκαι να ανασαίνεις στα μαλλιά μουκαι να στάζω αίμα4 μέρες για σένακαι να παίρνεις την απόστασηαυτή των 7 ημερώνπου είναι αρκετήγια να γοητευτώ και να κουραστώ

Να μου δίνεις προσκλήσειςκαι να πηγαίνωνα χορεύωκαι να σκέφτομαι εσένα

Να σου κλείνω το μάτικαι να σου λέωεν τέλει εγώ κάνω κουμάντογιατί μπορεί να με ήθελες ένα μήνα πριναλλά εγώ σε ήθελα ήδηκαι ας μην καταλαβαίνω τον ρυθμό σου

Και να ζηλεύω που είσαι καλάγιατί εγώ δεν είμαιποτέ δεν ήμουνγιατί πάντα βασανίζομαι και αποδομούμαικαι ψάχνω αλλά δεν βρίσκωαυτό που βρήκεςκι ας ξέρω που είναι

Κάπου εκεί στην επιφάνειαεκεί είναι η ουσίαγιατί δεν υπάρχει όγκοςμόνο επιφάνειες

Και θα γίνω καλάτο καλοκαίρι που τα βήματα πάνε πιο γρήγορααπό το αέρααλλά πιο αργάαπό τις ανάσες

Και ο κόσμος όλο μοιάζει να ναι αυτή η παραλίαπου έφτασα κάποτεμε τα πόδια και την τσάντα στην πλάτηκαι τα νάζια και τις χαριτωμενιέςπου ξέρουμε καλά να χρησιμοποιούμεγια να πάρουμε αυτό που θέλουμε

Page 1

ΞέχασαΕίδες τι χρώμα έχει ο παράδεισος?

Page 1

ΞύλοΤο ξύλοη μυρωδιά σουΤα δάχτυλαμέσα από την ζακέταΤο βλέμα σουπου ακολουθεί πάντα το δικό μουκαι μετά χαμόγελαΓιατί μόνο αυτά σε γοητεύουν

Page 1

Οι μισοί και οι ακέραιοιΤα βράδια πλέον μυρίζουν μοναχικές επιθυμίεςκαι οινόπνευμαπερνάει ο καιρός και η μαύρη κατάχρησηδεν αρκεί.

Μάθαμε και το χρόνοκοιμόμαστε πριν την προθεσμία του.

Σώματα μιλήστεπείτε για όλα εκείνα που επιθυμούσατετότε πριν αλλοιωθείτετότε που σαν το γκρι που περιμένει να γίνει λευκοαφηνόσασταν.

Αλλά γίνατε μαύρα,πίσσα, που ότι χρώμα και να της βάλειςαυτή θα επιμένει στην ακεραιότητά της.

Page 1

ΟυσιαστικάΞεθωριασμένα ρούχααποχρωματισμόςήσκόνη;Εγώ το λέω χρόνοςΧρόνιαΑπουσίαςήέλλειψη παρουσίαςΑποστέρησηέστω στέρησηπες το ρήση- μην εκτεθείς

Page 1

ΠάγοςΕίναι φορές που τα δάκρυα σε πλυμμηρίζουν αλλά δεν βγαίνουν.Αυτές τις φορές που σε κοιτάει η ζωήκαι σε βλέπει ακόμα μόνο.Και σε ρωτάει τι ξέρεις,μόνο να φοβάμαι ξέρω.Το διάφανο γίνεται λευκό όταν προσθέσεις πάγο.Λευκή είναι κ η απάθεια.Μαζεύω ξύλα απ το δρόμο και τα δένω στο λαιμό μου.Θέλω να ξέρω όλα αυτά που ξέχασα και να μάθω όλα αυτά που προσπέρασα.Αν μου φέρεις δυο τσιγάρα θα σε αφήσω να μιλήσεις.Τα πάω καλύτερα εξάλλου όταν δεν μιλάω. Εγώ, μια ζωντανή σάρκα.

Page 1

ΠεριστροφέςΓιατί δεν γεννιόμαστε γελώντας;

Ξέρω ξέρω!

Αν το γέλιο είναι ευτυχίαΚαι η απουσία του δυστυχίαΕυκολα μπορούμε να πούμεΟτι αν γελούσαμε πάντατότε δεν θα υπήρχε δυστυχίαΑλλά δεν υπάρχει ευτυχίααν δεν υπάρχει δυστυχίαΓι αυτό υπάρχουν και οι παρενθέσεις( )που ακολουθούν πάντα την άνω κάτω τελεία.

Για να τις περιστρέφεις 90°

Page 1

Ποιος μετράει;Ηταν Τετάρτη[1]βράδυ.Λοιπόν, Πέμπτη[2].Ηρθε μια μέρα η Παρασκευή[3],20 χρόνια μετάαλλά ποιος μετράει;

Page 1

ΠολλάΕδώ πολλά αιωρούνται.

Page 1

Προσωπικές επαναστάσειςΝα μαυρίζεις την καρδιά σουΜ' εκείνο το μαύρο που ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να καταλάβειΕξάλλου είναι καλοκαίρικι οι προσωπικές επαναστάσεις τέτοιες εποχές γίνονταικρατούν 2:40 λεπτάκαι φτιάχνονατι από πίσσα

Page 1

ΠωςΠως μπορούν οι λέξεις να με συνοδεύσουν πλάι σου;

Page 1

ΠόσοΜάνα πόσα ξέρειςπόσα βήματα είναι τα πέντε σκαλιάκαι πόσο διαρκούν τα 35 δευτερόλεπταποιά είναι η πόρτα μαςπόση θλίψη χοράει σε ένα σπίτιΜάνα φτύνω αίμα και πίσσαμιλάω μόνο σε αγνώστουςοι γνωστοί δεν μου αρκούνμάνα πάμε από την αρχή?το ποτέ διαρκεί περισσότερο από το πάντα

Page 1

Ρώτασε ρωτάνε και μετά δεν ακούνεδεν ξέρω γιατί ακόμα περιμένω να αλλάξει κάτιμόνο αν ήμουν αλλού με άλλους ανθρώπους αν ήμουν άλλη και ήταν άλλος αυτός ο τόποςδεν θα αισθανόμουν ότι μου φέρονται καλά μόνο όταν με χρησιμοποιούννα μου μιλούν μόνο όταν θέλουν κάτι να πουνίσως και γω να είμαι σαν αυτούς, ίδια και να μην βλέπω τίποταβγαίνωξέρεις τι, ίσως και να μην με νοιάζειίσως να θέλω απλά να περάσει αυτή η στιγμή και να ξυπνήσω πάλι με τον ίδιο τρόπο και τις ίδιες προσδοκίεςκαι αποτυχίεςγιατί πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος, και αυτός ο καλύτερος ποτέ δεν είσαι εσύμέχρι κάποιος να μου πει "και οι καλύτερες ταινίες με σκάρτους χαρακτήρες γίνονται"θα δω λοιπόν μια τέτοια ταινία και θα ξεχάσω πως είμαι ένα τίποτα περικυκλωμένο από μυριάδες τίποτα.

Πως να πιστέψεις ρε παιδάκι μου στον κόσμο? όταν μόνο στα όνειρα βρίσκεις ενδιαφέρονόταν γύρω σου τα παρατάνε ή ξεχνιούνται και ξεχνάνε αυτά που κάποτε καταλάβαινανκαι αν ξεχάσω και γω? και αν ρωτήσω και μείνω αδιάφορη?

καμιά φορά δεν καταλαβαίνω και θυμώνω και φωνάζω. καμιά φορά πάλι δεν λέω τίποτα. πάλι.

Αυτή ήμουν κάποτε θα λέω. Ακούω κάτι και ίσως γελάσω ίσως απαντήσω ίσως δεν μιλήσω. Θα χαμογελάσωκαι θα μείνω ασάλευτημέχρι κάποιος να με κουνήσει ή να με σπρώξει και να με αφήσει σε άλλη στάση. Οτιδήποτε απ το να φανεί ηαμηχανία μουη κενότητά μου.

Καμιά φορά απόρω και μετά και γω ξεχνάω.

θα καταστραφώ ή θα αφήσω τον κόσμο (μου) να καταστραφεί

Page 1

Σήμερα [2]Σήμερα γέμισααπό κερασμένους χορούςαπό αγκαλιές που διαρκούν 20''από σ' αγαπώγι'αυτό που είσαιαπό βλέμματα που πάντα συνοδεύονται από χαμόγελα

Αλλά δεν άδειασααπό λέξειςεκείνες τις μπερδεμένεςπου ήθελα να σου πωότι εγώ γουστάρωγενικάκαι ναθα ήταν ωραίααν ήξερα τη γνώμη σου.

Page 1

ΣήμεραΕίδα ένα θλιμμένο σκύλο σήμερα.Το τσιγάρο τελειώνειΤελειώνουν και οι σκέψειςΟι στιγμές περνάνεΦεύγουν και οι άνθρωποιΑν με ρωτούσες τι μας μένειΕνα ξεθωριασμένο εγώθα σου έλεγα

Page 1

ΣκόνηΕμείς εδώ ποτέ δεν ξεσκονίζουμε.Γιατί αλλιώς φεύγουν οι αναμνήσεις.Τα πρωινά στήβουμε πορτοκάλια,τα βράδια καπνίζουμε και καταστρέφουμε σηκώτια.

Page 1

ΣκόρπιαΟλα τελειώνουνη μέρα τελειώνειτο ποτό τελειώνειοι άνθρωποι τελειώνουν

Και συ αδείαζεις

Σκόρπιες στιγμέςσκόρπιοι άνθρωποι

Page 1

ΤίμιοςΣήμερα άναψα το άφιλτρο.Που να δεις και τα χειρότερα.Πως μετράς την τιμιότητα?

Page 1

Τα γραμμέναΠοσό πιο μεγάλες είναι οι λέξεις γραμμένεςΑν τις άκουγεςΘα τις είχες ήδη ξεχάσει

Κι εκείνοςΕπέλεξε να τις γράψειΚαι σου έγραφε συχνάΓια να μην ξεχασεις.

Page 1

Τα πράγματα εδώ αγρίεψανΤα πράγματα εδώ αγρίεψαν.Φοράς μέικ απ και μάσκαρα για να κρυφτείς.Φοράς προσωπείο και βγαίνεις.Σε συναντώ.Χαμογελάς και χορεύεις. Είσαι ελεύθερος.

Page 1

Τι εννοείςΤι;Δεν ξέρεις;Η ζωή σου τελείωσε.

Ναι.Πες μας όμωςΠόσο φως είδες;Και τι έμαθες από το σκοτάδι;Τι κινήσεις έκαναν τα χέρια σου;

Α ναι, με σένα μιλάμε μόνο με αριθμούς.

Πόσο μίλησες;Πόσο κοίταξες;Πόσες ανάσες εισέπνευσες;Πόσο ταράχτηκε η επιφάνειά σου;Πόσες φορές μέτρησες το πόσο;

Page 1

Τι μπορείς να ζωγραφίσεις με γκρι και μαύροΜε μαύρο ζωγραφίζω το χρώμαΜε γκρι φτιάχνω το πατρόν για λευκόΜα ξέχασα το ράψιμοΞέχασα και το κόλλημαέχω καλομάθει στα έτοιμα.

Σου ετοίμασα κι εσένα κάτι.Συγνώμη που δεν το έφτιαξα εγώ.

Page 1

Τι σου λέωΤις προάλλεςΣου μίλησα.Σου είπα για το σκύλο που ήρθε σπίτι μουΓια το βράδυ που πέρασα με την παρέα σουΓια εκείνο το άσχημο όνειροΓια τότε που φταρνίστηκα 12 φορές.

Θέλω να πωΜου λείπεις.

Page 1

ΤιΠως ερωτευονται οι άνθρωποιΤι λέξεις ακούνε και τι χαμόγελα βλέπουν

Page 1

Το ΘέλωΚαι κάθε βράδυλέμε υπομονηθα ξημερώσειγιατί πρέπει να περάσει η νύχτα για να έρθει το πρωί

Να λέμε όλα καλάκαι όλα κρίμα

Γιατί έχουμε αυτό το θέλω

Και τα πρωινά κρατάνε για πάντα'Οσο κανείς δεν είναι εκεί

Και με τον κανείς πάντα εννοώ εσύ.

Page 1

Το προιόν σουΔύο εκατοστάΣήκω- αιωρήσουΟ κόσμος μοιάζει μικρότεροςλιγότερο τρομακτικόςπιο ειλικρινήςπιο ολόκληρος

Κι εσύ,που στέκεσαι πιο ψηλάσχεδόν μοιάζεις αυτό που είσαιένας ολόκληρος - συνειδητός - άνθρωπος

Page 1

ΤόσοΤόσο όσο διαρκεί το τσιγάροτόσο όσο σου ζητάει ο ξένος αναπτήρατόσο όσο μου ακουμπάς το χέριτόσο όσο σου πιάνω το βλέμματόσο λίγο

Page 1

ΦαντάσουΑν σε ρωτήσουν γιατί γέρασες τι θα πεις?Φαντάσου ένα κόσμοπου εσύ και εγώείμαστε ίσοι και βγαίνουμε στους δρόμουςκαι δεν φοβάμαι άλλο.Και δεν με ψάχνεις ποτέγιατί θα είμαι πάντα μαζί σου.Φαντάσου ένα κόσμο που ξαφνικά αλλάζεικαι αρχίζουμε όλοι να τριγυρνάμε σαν εικοσάρηδες μέχρι τα 85.

Page 1

ΦυτάΤα φυτά εδώ ανθίζουν, μαραίνονται, μαραίνονται και ανθίζουνΘα ρθεις και συ σε λίγο?

Page 1

ΦωτάκιαΤα φωτάκια σου στο τοίχο καίνε χρόνια τώρα.Λες είναι δύσκολο γ' αυτόν που φεύγει, έχεις συνηθίσει εδώ,εδώ είναι καλύτερα.Αυτόν που μένει πίσω να φοβάσαι.

Page 1

ΦύγεΕίναι ωραίο να φεύγεις.Πάντα να φεύγεις,μην μένεις.Σε περιμένουν πολλά,και εδώ λίγοι σε αγκαλιάζουν.

Page 1

ΧρόνοΟλα θέλουν χρόνοΧρόνο να σε συνηθίσωχρόνο να σε αγαπήσωχρόνο να ξεχάσω την απουσία σουκαι μετά χρόνο να συνηθίσουμε την παρουσία, χρόνο να θυμήθουμε την συνύπαρξη,χρόνο να μας θυμηθούμεέχω αλλάξεις έχεις αλλάξει έχει αλλάξει

Page 1