Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στη Δυτική Ευρώπη

Το 395 μ.Χ. ο Θεοδόσιος Α' πέθανε και όρισε στη διαθήκη του τη διαίρεση

της αυτοκρατορίας σε δύο τμήματα, ανατολικό (Αρκάδιος) και δυτικό (Ονώριος).

Τα επόμενα χρόνια το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος δέχτηκε επιθέσεις

από διάφορα γερμανικά φύλα που το κατέλαβαν και το διέλυσαν.

Τα κράτη που δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους 476 μ. Χ.

Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στη Δυτική

Ευρώπη έγινε από την ενιαία Εκκλησία και

άρχισε μερικούς αιώνες πριν από το Σχίσμα.

Η πίστη που διαδιδόταν στους νέους

χριστιανούς ήταν η διδασκαλία που σήμερα

ονομάζουμε «Ορθοδοξία». Δεν πρέπει λοιπόν

να συγχέεται η Δυτική Εκκλησία της εποχής

που μας ενδιαφέρει με τη Δυτική Εκκλησία

που προέκυψε μετά τη διάσπαση του 1054.

Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στη Δυτική Ευρώπη

Οι Κέλτες στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία και στην Ισπανία

γίνονται Χριστιανοί τον 4ο αιώνα

Οι Βησιγότθοι στη Γαλλία και στη Γερμανία ασπαζονται το

χριστιανισμό τον 6ο αιώνα

Οι Φράγκοι στη Γαλατία [με βασιλιά το Χλοδοβίκο] γίνονται

Χριστιανοί το 496

Οι Αγγλοσάξονες στα Βρετανικά νησιά εκχριστιανίστηκαν από

τους Κέλτες της Βρετανίας

Σκοτία: Ιεραπόστολος ο Άγιος Κουλούμπα.

Ιρλανδία: Ιεραπόστολος ο Άγιος Πατρίκιος

Οι Σκανδιναβοί (Δανία, Σουηδία, Νορβηγία) γίνονται Χριστιανοί

τον 9ο αιώνα

Στην Ισλανδία και Γροιλανδία διαδόθηκε ο χριστιανισμός τον 10ο

αιώνα

Χριστιανοί ιεραπόστολοι στη Δυτική Ευρώπη

Άγιος Πατρίκιος:

Ένα «ζωντανό» παράδειγμα

δυτικού χριστιανού ιεραποστόλου

Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στη Δύση

δεν ήταν μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, αλλά

μια διαδικασία που απαίτησε πίστη και ηρωϊσμό.

Γεννήθηκε τον 5ο αιώνα στην Βρετανία από οικογένεια

Ρωμαίων.

Όταν ήταν παιδί Ιρλανδοί ληστές τον πούλησαν σκλάβο

στην Ιρλανδία.

Δραπέτευσε - γύρισε στην οικογένειά του.

Διδάχτηκε τον Χριστιανισμό σε μοναστήρια της Γαλλίας

(Κυανή Ακτή)

Μαθητής του Αγίου Γερμανού

Χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Άγιο Γερμανό

Στάλθηκε στην Ιρλανδία ως Ιεραπόστολος

Χιλιάδες Ιρλανδοί έγιναν χριστιανοί με το κήρυγμα του

Αγίου Πατρικίου.

Ανακηρύχθηκε Εθνικός Άγιος της Ιρλανδίας. Η μνήμη του

εορτάζεται στις 17 Μαρτίου.

Ο άγιος Πατρίκιος

Δίδαξε το μυστήριο της

μίας και ομοουσίου Αγίας

Τριάδος χρησιμοποιώντας

ως παράδειγμα το

τριφύλλι, ένα τοπικό φυτό

του οποίου τα φύλλα

αποτελούνται από τρία

κομμάτια αλλά στην ουσία

είναι ένα.

Ο μοναχισμός στη Δύση

Μέγας Αθανάσιος: 4ος αιώνας: Διάδωσε

το μοναχισμό στη Δύση.

Άγιος Βενέδικτος 5ος αιώνας:

Θεωρείται ο πρωταγωνιστής της διάδοσης

του μοναχισμού στη Δύση.

Μοναχικά Τάγματα

Ονομάσθηκαν οργανωμένες μοναχικές

αδελφότητες ρωμαιοκαθολικών, με σκοπό τη

διάδοση του χριστιανισμού, την καταπολέμηση

των αιρέσεων, την οργάνωση της εκπαίδευσης

κλπ. Γρήγορα υποτάχθηκαν στο πρόσωπο του

Πάπα και στην απαίτηση της Ρώμης να επιβάλλει

τα λατινικά ως λειτουργική γλώσσα

Γνωστά μοναχικά τάγματα είναι των Βενεδικτίνων,

των Φραγκισκανών, των Δομινικανών, των

Κιστερσιανών, των Τραπιστών, των Ιησουιτών

κ.ά.

Οι Βενεδικτίνοι είναι οι μοναχοί του τάγματος του Άγιου Βενεδίκτου. Το

τάγμα ιδρύθηκε το 529 από τον Άγιο Βενέδικτο στην Ιταλία.

Από τον Πάπα Γρηγόριο το Μεγάλο, στάλθηκαν πολλοί ιεραπόστολοι

στην Αγγλία και τη Γερμανία, για να διδάξουν τον κανόνα του τάγματος.

Επειδή τα τάγματα ήταν πλούσια κατά το μεσαίωνα, έγιναν κέντρα

θρησκευτικής ζωής, αλλά και πολιτικής δύναμης. Μερικές δε μοναστικές

σχολές, αναλάβανε τη διάσωση του αρχαίου πολιτισμού και έκαναν τη

Δυτική θεολογία.

Η Γαλλική Επανάσταση εξαφάνισε το τάγμα των Βενεδικτίνων αλλά σιγά -

σιγά ξανάγινε και πάλι. Από το 1893 ο Πριμάτος του τάγματος μένει στη

Ρώμη, στο αβαείο του Άγιου Ανσέλμου.

Σήμερα υπάρχουν πολλά μοναστήρια Βενεδικτίνων, ανδρικά και

γυναικεία.

Στην Αθήνα υπάρχει ένα παρεκκλήσι, που τις τοιχογραφίες του τις

έφτιαξαν οι μαθητές του Κόντογλου, Κοψίδης και Κοχλιδάκης και σ' αυτό

γίνεται η Θεία Λειτουργία κατά τον ορθόδοξο τρόπο.

ΤΑΓΜΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΙΝΩΝ

«Ήταν ένας άνθρωπος με αξιοσέβαστη ζωή,

ευλογημένος και στη χάρη και στο όνομα

(αυτό σημαίνει Benedictus στα λατινικά). Από

τα νεανικά του χρόνια, είχε το μυαλό

ηλικιωμένου ανθρώπου: η ηλικία του ήταν

κατώτερη της αρετής του. Απαξίωνε τις μάταιες

απολαύσεις, και παρόλο που θα μπορούσε

ελεύθερα να εκμεταλλευτεί την περιουσία και

τα αγαθά της οικογένειάς του, δε βρήκε καμία

αξία σε αυτά ή όποια ματαιότητα». Πάπας

Γρηγόριος Α', Διάλογοι, Πρόλογος

Αγιοποιήθηκε το 1220 από τη Ρωμαιοκαθολική

Εκκλησία. Εορτάζεται στις 11 Ιουλίου από τους

Δυτικούς (παλαιότερα 21 Μαρτίου) και στις 14

Μαρτίου στους Ορθόδοξους.

Το 1964, ο Πάπας Παύλος ΣΤ' τον κατέστησε

προστάτη άγιο της Ευρώπης.

Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ‘ σε ομιλία του το

2008 υπογράμμισε ότι "ο άγιος Βενέδικτος

άσκησε σημαντική επιρροή στην ανάπτυξη του

Ευρωπαϊκού πολιτισμού και βοήθησε την

Ευρώπη να βγει από το σκοτάδι που

ακολούθησε την πτώση της Ρωμαϊκής

Αυτοκρατορίας".

ΤΑΓΜΑ ΔΟΜΙΝΙΚΑΝΩΝ

Το τάγμα των Δομηνικανών ιδρύθηκε από τον

ισπανικής καταγωγής άγιο Δομήνικο το 1215 με κύριο

σκοπό τη σωτηρία των ψυχών, την προάσπιση της

πίστης και την καταπολέμηση των αιρέσεων.

Επικεφαλής του τάγματος ήταν ο λεγόμενος «Γενικός

Μάγιστρος», ο οποίος είχε ευρύτατη εξουσία σε όλα

τα μέλη του, που όφειλαν προς αυτόν τυφλή υπακοή.

Τα τάγματα των Δομηνικανών και των Φραγκισκανών

υιοθέτησαν τον «επαιτικό μοναχισμό», δηλαδή

δρούσαν μέσα στις πόλεις, οι μοναχοί τους

ζητιάνευαν για να ζήσουν και ήταν φτωχοί και

περιπλανώμενοι κήρυκες της μετάνοιας, της

ακτημοσύνης και της επιστροφής στην αποστολική

απλότητα.

Από πολύ νωρίς όμως τα δύο αυτά τάγματα

διαφοροποιήθηκαν πολύ το ένα από το άλλο. Οι

Φραγκισκανοί έμειναν σταθεροί στην απλότητα, την

αποφυγή αξιωμάτων, στις πράξεις φιλανθρωπίας και

αγάπης. Οι Δομηνικανοί αντίθετα ανέλαβαν έντονη

αντιαιρετική δράση, γι’ αυτό συνεργάστηκαν με την

εξουσία του πάπα, στελέχωσαν την Ιερά Εξέταση και

ασχολήθηκαν πολύ συστηματικά με τη φιλοσοφία

προκειμένου να επικρατήσουν ιδεολογικά έναντι των

αιρετικών.

ΤΑΓΜΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΑΝΩΝ

Οι αρετές τους ήταν:

Αγάπη προς το Θεό

Αγάπη προς τον

άνθρωπο

Αγάπη προς τη φύση

Απόλυτη ακτημοσύνη

Διαμαρτύρονταν έντονα

για τον πλούτο της

εκκλησίας.

Ιδρύθηκε το

12ο αιώνα

από τον άγιο

Φραγκίσκο της

Ασίζης.

Γεννήθηκε στην Ασίζη της Ιταλίας, από πλούσια

οικογένεια. Πήρε μέρος σε εμφύλιους πολέμους.

Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο

όνειρα τόσο συγκλονιστικά, που τον οδήγησαν

στην αμετάκλητη απόφαση να αφιερωθεί

ολοκληρωτικά στο έργο της φιλανθρωπίας.

Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σε

αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του.

Κάποτε μάλιστα ενώθηκε μαζί τους σε μια

εξέγερση κατά των ευγενών και αυτό του

στοίχισε ένα χρόνο φυλακή. Διωγμένος και

αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε

ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν

διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την

ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του

πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την

αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού,

έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Ο

ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα,

δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος

ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του

τάγματός του).

Ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης

Ο άγιος Φραγκίσκος “ il Poverello”(=ο φτωχούλης)

Για τρία χρόνια αποσύρθηκε στην ησυχία της

ασκητικής ζωής, ώσπου το 1209 ίδρυσε χωριστό

μοναχικό τάγμα. Οι οπαδοί του ολοένα

πλήθαιναν και αποτέλεσαν το τάγμα των

Φραγκισκανών, που είχε την έγκριση και του

Πάπα Ινοκέντιου Γ΄. Ο Φραγκίσκος της Ασίζης

επισκέφτηκε τη Γαλλία, την Ισπανία, την

Παλαιστίνη, την Αίγυπτο. Επιστρέφοντας στην

Ιταλία έθεσε κανονισμούς για την καλύτερη

λειτουργία του τάγματος, του οποίου η οργάνωση

έγινε αρτιότερη. Το 1224, ύστερα από σαράντα

ημέρες προσευχής και νηστείας, είδε να

αποτυπώνονται πάνω στο σώμα του τα στίγματα

των πληγών του Ιησού.

Όταν πέθανε, τον έθαψαν σε ναό που μόλις είχε

χτιστεί. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1228 από τον

Πάπα Γρηγόριο Θ΄. Η μνήμη του γιορτάζεται στις

4 Οκτωβρίου.

Το 1534 ο Ισπανός Ιγνάτιος Λογιόλα (μετέπειτα άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας)

ίδρυσε το Τάγμα της Εταιρείας του Ιησού,

που έγινε γνωστό με το όνομα Ιησουίτες.

Το Τάγμα αναπτύχτηκε το 16ο και το 17ο

αιώνα. Οι Ιησουίτες ήταν πολύ δραστήριοι

μοναχοί, με μεγάλη μόρφωση, απόλυτα

αφοσιωμένοι στον Πάπα, ικανοί να

υποστηρίζουν την Καθολική Εκκλησία.

Το Τάγμα ίδρυσε πολλά από τα πιο καλά

σχολεία σε διάφορες πόλεις στην

καθολική Ευρώπη. Σε αυτά τα σχολεία

έστελναν τα παιδιά τους οι ανώτερες τάξεις

και τα ηγετικά στρώματα. Οι Ιησουίτες

οργάνωσαν ιεραποστολές για να

διαδώσουν την καθολική χριστιανική πίστη

σε άλλες περιοχές (στην Αμερική, στην

Οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά και στην

Κίνα. Το τάγμα έμεινε στην Ιστορία για τις

σκληρές μεθόδους που χρησιμοποίησε

προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του.

ΟΙ ΙΗΣΟΥΙΤΕΣ

Βοήθησαν στην ανάπτυξη

του μορφωτικού επιπέδου

των λαών της Δύσης και

στην ανάπτυξη των

επιστημών.

Ελαιώνας - Zeitenlik,

Ιεροσπουδαστήριο Μονής Λαζαριστών,

στη Μονή Λαζαριστών

ΙΠΠΟΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ

Είχαν στρατιωτικό χαρακτήρα.

Χρησιμοποιήθηκαν στις σταυροφορίες και

έκαναν πολλές φρικαλεότητες

με αποτέλεσμα πολλοί ανατολικοί λαοί να

πιστέψουν ότι ο χριστιανισμός είναι μια

θρησκεία μίσους.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΔΑΜΕ :

1. Την εξάπλωση του χριστιανισμού

στη δυτ. Ευρώπη

2. Τον άγιο Πατρίκιο

3. Τα μοναχικά τάγματα

4. Το τάγμα των Βενεδικτίνων

5. Το τάγμα των φραγκισκανών

6. Το τάγμα των Ιησουιτών

7. Τα ιπποτικά τάγματα