Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει αυτή την εβδομάδα 5 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση του ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ

ΕΛΛΑΔΟΣ Οι άγαμοι θύται στο Δημόσιο. Στέλνετε απλώς ένα e-mail στο contact@filmnoir.gr, όπου αναφέρετε τον τίτλο του

πρωτοσέλιδου και το εάν επιθυμείτε να παρακολουθήσετε την παράσταση στην απογευματινή (19:00) της Τετάρτης 16 Νοεμβρίου

ή στη βραδινή (21:00) της Πέμπτης 17 Νοεμβρίου. Οι πρώτοι από εσάς θα είναι και οι τυχεροί, που θα ειδοποιηθούν με e-mail

σχετικά με το πώς θα παρακολουθήσουν την παράσταση. Επίσης, όταν συμπληρωθεί ο αριθμός των νικητών, τα ονόματά τους θα

ανέβουν και στο facebook του φιλμ νουάρ. Καλή θέαση!

Είμεθα βίρτσουαλ ριάλιτι!

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

Πασπατεύομαι, τσιμπιέμαι, αυτοχειριάζομαι... αναζητώντας

εναγωνίως αποδείξεις πως είμαι πραγματικός! Πως είμαι ζωντανός

και όχι ρεπλίκα, κατασκεύασμα εργαστηρίου βιντεοπαιχνιδιών

και λοιπών εικονικών προσώπων και καταστάσεων.

Στην εικονική δημοκρατία μας, η πραγματικότης αναζητείται και

δεν ανευρίσκεται. Όλα είναι προϊόντα εικονικής πραγματικότητας.

Εικονικός πρωθυπουργός, εικονικοί υπουργοί, εικονική

κυβέρνηση, εικονική αξιωματική αντιπολίτευση. Τα πάντα

βρίσκονται στη σφαίρα του φαντασιακού, του κατασκευάσματος,

του συλλογικού ψεύδους. Εδώ και μερικές μέρες οι εικονικοί

εταίροι της εικονικής Ελλάδας στην εικονική Ευρωπαϊκή Ένωση,

αφού μας έβαλαν πραγματικό χέρι με την εικονική απόφαση του

εικονικού ΓΑΠ για εικονικό δημοψήφισμα, τώρα χειροκροτούν,

εικονικώς εννοείται, το εικονικό πολιτικό σύστημα που αποφάσισε

να προχωρήσει στη συγκρότηση εικονικής κυβέρνησης εικονικής

συνεργασίας. Στην κυριολεξία!

Μάλιστα! Έτσι έχουν τα πράγματα. Τα πάντα κινούνται εν

ροή εικόνων. Μια εικονική οικονομία, με εικονικό χρήμα και

εικονικούς πολιτικούς και οικονομολόγους μάς παραμύθιασε

πως ο νεοφιλελευθερισμός είναι ό,τι καλύτερο έχει γεννήσει η

παγκόσμια οικονομική σκέψη. Κι αφού κονιορτοποίησε τα πάντα,

πραγματικώς και όχι εικονικώς, αποδεικνύεται εκ των υστέρων,

επάνω στα ανθρώπινα συντρίμμια, πως πρόκειται για ακόμη

μία εικονική πραγματικότητα, για το εργαστήριο της εικονικής

πραγματικότητας μέσα στην οποία «ζούμε», την εικονική, κατά

πως φαίνεται, ζωή μας. Γιατί ρε κυβερνητικά μαντρόσκυλα,

μας την κλέψατε τη ζωή, κουρσέψατε τα όνειρα των νέων και

τα οράματα των ανθρώπων.

Κι όταν οι πραγματικοί άνθρωποι καταφέρνουν να ξεφύγουν

λιγάκι από την εικονική πραγματικότητα στην οποία τους έχετε

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 10 • 10 Νοεμβρίου 2011 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

καταδικάσει, κάνουν ρεζίλι τις εικονικές παρελάσεις σας,

έχετε το θράσος να τους εγκαλείτε και να μιλάτε για προσβολή

των θεσμών (πώς σας φάνηκε η αντίδραση του εικονικού

εναλλακτικού δημάρχου Μπουτάρη;) και για κακή εικόνα της

χώρας μας στο εξωτερικό. Καλέ τι μας λέτε; Η αληθινή εικόνα των

μαθητών που μουντζώνουν τους εικονικούς επισήμους και τους

γυρίζουν το πρόσωπο, και των πολιτών που αποδοκιμάζουν μάς

κάνουν ρεζίλι; Δεν ρεζιλευόμαστε με την εικόνα, που δυστυχώς

δεν ανήκει στην κατηγορία της βίρτσουαλ ριάλιτι, των ανθρώπων

που ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό; Ρε μπας και είστε αλλού

για αλλού; Αλλά τι ρωτάω, φυσικά και είστε. Ζείτε μέσα στη δική

σας εικονική πραγματικότητα, εκείνη που δεν την αγγίζουν

τα καθόλου εικονικά οικονομικά σας μέτρα λιτότητας, που

επιβάλλετε στους πολίτες. Μάλιστα, εικονικέ συνταγματολόγε

που έγινες εικονικός υπουργός οικονομικών, μάλιστα εικονική

υπουργίνα της εικονικής Παιδείας που γέμισες τα σχολεία

εικονικά βιβλία, μάλιστα εικονικοί αμφισβητίες βουλευτές και

βουλευτίνες της κυβέρνησης (βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα), που

ψηφίζετε ως αμνοί ό,τι σας προστάξει ο τσοπάνης.

Εν όψει της συγκρότησης της εικονικής κυβέρνησης εικονικής

συνεργασίας, ζώντες εν μέσω εικονικών ανθρώπων, εικονικών

σχέσεων, εικονικών ερώτων, εικονικών φίλων, εικονικών

περιοδικών, εικονικών λόγων, εικονικού πρωταθλήματος,

εικονικών κομμουνιστών, εικονικών πατριωτών, εικονικών

καλλιτεχνών, εικονικών …εικόνων, ας ανασκουμπωθούμε.

Προσοχή αδέλφια, μη μας κάνουν σαν τα μούτρα τους. Εμείς

οφείλουμε να μείνουμε πραγματικοί και να στείλουμε τον

εικονικό τους κόσμο στο αγύριστο. Η ώρα πλησιάζει… «Οπλίστε,

σκοπεύστε...και καλό βόλι»! Εκλογές έρχονται!

Στράτος Κερσανίδης

φιλμ νουάρ 2

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 10 10 Νοεμβρίου 2011 Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 267484e-mailcontact@filmnoir.grfacebookhttps://www.facebook.com/filmnoirmagtwitter@filmnoirmagissuuissuu.com/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΆγγελος Αθ. Αλτιντζής

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

απόψεις

Στο τεύχος 10 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Τάνια Βλαχομήτρου, Εύα Βολογιαννίδου, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Γιώργος Ζερβόπουλος, Βαγγέλης Καπαρτζιάνης, Κώστας Καρδερίνης, Στράτος Κερσανίδης, Έλσα Κουτελοπούλου, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Βάγια Πολυζωΐδου, Νέστορας Πουλάκος, Γιάννης Τοτονίδης, Ιωάννα Χατζηκυριάκου

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Β΄ εξώστηςΗ τέχνη μιμείται την ζωή ή η ζωή την τέχνη; Η κότα έκανε το αυγό

ή το αυγό την κότα; Είναι τόσο μ@λ@κες;

Αυτά και άλλα ρητορικά ερωτήματα ταλανίζουν το καμένο και άδειο-

πια-από-εγκεφαλικά-κύτταρα μυαλουδάκι μου, τον τελευταίο καιρό,

και σκέφτομαι να τα θέσω σε ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!

Τέτοιο, πάντως, καλοσκηνοθετημένο πολιτικό –και-καλά-θρίλερ ούτε

στο σινεμά έχουμε δει. «Αι Ειδοί του Μαρτίου» σε λάιβ στρίμινγκ…

Άμα είναι καλή η εταιρεία παραγωγής (γνωστή και ως «τηλεοπτικά

δελτία ειδήσεων») και ταλαντούχοι σεναριογράφοι, σκηνοθέτες και

–κυρίως- ηθοποιοί, βλέπετε τι ωραία (και low budget, κυριολεκτικά)

φιλμ γίνονται; Ανεξάρτητο κινηματογράφο, βέβαια, δεν θα το πεις.

Αμερικανιά… Και προβλέψιμο τέλος είχε και πολλά κλισέ!

Κι αυτή δεν είναι Βουλή, το Κλουβί με τις Τρελές είναι!!!

Θα την πω την αμαρτία μου! Όταν ακούω τον Σαρκοζί, μου κάνει

σαν τον Αστερίξ (σόρι Κλαβιέ, σόρι Αστερίξ)!?@ Συνειρμικά,

λοιπόν, η Μέρκελ μου φέρνει σε… Οβελίξ (σόρι Ντεπαρντιέ, σόρι

Οβελίξ,)!?&*$# Έπεσε και στη μαρμίτα… C’ est fous cette grec!

Αν και στους περισσότερους συνειρμικά αυτή φέρνει σε άλλο

ιστορικό πρόσωπο, ομοϊδεάτη και συμπατριώτη (της)…

Θα πω και την άλλη αμαρτία μου! Το φχαριστήθηκα που για λίγο

φοβήθηκαν τα αλλοδαπά τις προάλλες (με το δημοψήφισμα ντε) και

κυρίως τα γαλλάκια (μέσα σε μια μέρα έπεσαν αυτά στον πόλεμο

έλεγε ο πατέρας μου…)!

Τα αγγλάκια, από την άλλη, ατάραχα και σιωπηλά. Είδες, άμα έχεις

τα ριάλια (τα σελίνια μονά και διπλά, τα μονόλιρα, πεντόλιρα κλπ.)

και όχι το αυγό στον κ@λ@, πόσο φλεγματικός μπορείς να είσαι!!!

Κι ενώ όλα τα κανάλια είχαν ζωντανές συνδέσεις με βουλή, ανοιχτά

παράθυρα, πόρτες, όλα στην φόρα… το γερμανοκάναλο συνέχιζε

σταθερά το μες την τρελή χαρά πρόγραμμά του! Τυχαίο? Δεν

νομίζω!!!

Και τι ήταν αυτό το βράδυ της περασμένης Κυριακής έξω από

το Προεδρικό Μέγαρο; (γιατί μέσα, είμαι σίγουρη, ότι οι 3 τους

θα χαζολογούσαν, παίζοντας καμιά ξερή στα γρήγορα)… Μόνο

τσαντίρια δεν στήσανε. Την τέντα του Ωνάσειου μου θύμισε (να

με κάτι τέτοια, δείχνω την ηλικία μου*%)!!!

Δεν έφυγαν, όμως, παραπονεμένοι. Κάτι τους μοίραζαν μέσα

από τα κάγκελα! Και, μετά από σπρωξίδια και μπουνίδια, όλοι κάτι

πήραν… Κι εμείς, τα (ίδια)…

…(3) μουου μουου μουου!!!

Αυτές τις μέρες, πάντως, όλοι οι μεγαλοδημοσιογράφοι τα δούλεψαν

τα παχυλά μισθά τους. Η αλήθεια να λέγεται.

Γεια! Φεύγω για Φεστιβάλ και μετά Χαβάη! Ο Αλεξάντερ (Πέιν) είπε

ότι όλοι εκεί είναι όμορφοι και ηλιοκαμένοι (σαν τον Κλούνεϊ)! (πολύ)

Πέρα από τον παράδεισο (Stranger than paradise, Τζάρμους),

δυστυχώς…

Έλσα Κουτελοπούλου

After Cinema Κόντρα στη μουργιέλα

Το 1895, όταν οι αδελφοί Λυμιέρ πρόβαλαν την άφιξη ενός τρένου στο σταθμό, οι θεατές

φοβισμένοι εγκατέλειψαν το χώρο προβολής. Σε λίγα χρόνια το σινεμά είχε γίνει το πιο

δημοφιλές θέαμα στον κόσμο. Παραγωγοί και δημιουργοί ζήσανε στιγμές δόξας και οικονομικής

ευμάρειας. Η τηλεόραση και αργότερα το βίντεο προκαλέσανε κάμψη. Σήμερα όλα δείχνουν

πως, περνάμε οριστικά σε ένα άλλο είδος σινεμά, με διαφορετικό κοινό και κυρίως διαφορετικό

τρόπο θέασης.

«Κατέβασα προχτές 50 ταινίες» λέει ο Τάκης στην ομήγυρή του στο πανεπιστήμιο. Το τρισδιάστατο,

λένε, είναι η ελπίδα του σινεμά, κυρίως ως business και λιγότερο ως τέχνη. Η τεχνολογία

εντυπωσιάζει, γοητεύει, αλλά δεν αιχμαλωτίζει την ψυχή. Οι άνθρωποι μεγαλώσανε και

μεγαλώνουν με τα ίδια παραμύθια, αιώνες τώρα, παρά τις όποιες απόπειρες εκσυγχρονισμού με

τα πολιτικώς μη ορθά. Οι ιστορίες χρειάζονται ψυχή, κι αυτή δεν δίνεται μόνο με το τρισδιάστατο.

Οι άνθρωποι μένουμε όλο και περισσότερο στο σπίτι μας, επικοινωνούμε όλο και λιγότερο

με τους φίλους μας, ιδιωτεύουμε πρόωρα, βιαζόμαστε να βγούμε στην εφεδρεία από την

καθημερινότητα. Ακόμη και στο σινεμά, όσοι πηγαίνουμε, έχουμε παραμάσχαλα το κινητό,

«χαϊδεύοντάς» το (βλ. οθόνη αφής) όλη την ώρα. Είναι το φετίχ της εποχής μας. Οι μικροαστοί

δεν αγοράζουνε πια όνειρα από το σινεμά, αλλά από τη μικρή οθόνη, ή χάνονται στο χάος του

διαδικτύου. Κι αν το όνειρο είναι ψευδαίσθηση ή αποπροσανατολισμός από την πραγματικότητα,

υπάρχει το «after cinema». Όπως το «after eight» των βορείων (μετά τη δουλειά δεν πάμε σπίτι,

μένουμε έξω και τα πίνουμε) που, καταπολεμά την υπνηλία και τη μουργιέλα μετά το γεύμα.

Στη συζήτηση στο καφέ ή στο μπαρ, μπορούνε να διασταυρωθούν τα βλέμματα. Γιατί μετά το

screener ή την TV, τα βλέμματα χάσκουν στο κενό ή αφήνονται στις διαθέσεις του Μορφέα.

Ύπνος καλός ως ένδειξη αφασίας ή ως δείκτης καλής ψυχικής υγείας; Φοβάμαι, αλλά ίσως

ο φόβος μου είναι συνέπεια της νοσταλγίας, η οποία οφείλει να ενδώσει στην ελπίδα της

«μουσικής του μέλλοντος».

Γιάννης Ν. Γκακίδης

φιλμ... κουβάρ!

Πέμπτη10 ΝοεμβρίουΦεστιβάλ

παρόντος, πάσα

άλλη διασκέδαση

παυσάτω: Στο

ΟΛΥΜΠΙΟΝ εκτός

συναγωνισμού

η νέα ταινία του

Κωνσταντίνου Γιάνναρη Man at sea (δηλαδή

Άνθρωπος στη θάλασσα)...

Παρασκευή11 ΝοεμβρίουΔιπλή πρόταση από

την αίθουσα ΤΩΝΙΑ

ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ:

Παράδεισος

του Παναγιώτη Φαφούτη (διεθνές

διαγωνιστικό) και

Άδικος κόσμος του

Φίλιππου Τσίτου (παίζεται εκτός

συναγωνισμού)...

Σάββατο12 ΝοεμβρίουΑπολαύστε το

βαλκανικό τρίπτυχο

στο ΣΤΑΥΡΟΣ

ΤΟΡΝΕΣ: Punk’s not dead του

Βλάντιμιρ Μπλαζέφσκι, Αβέ

του Κονσταντίν Μπογιάνοφ, Press

του Σεντάτ Γιλμάζ...

Κυριακή13 ΝοεμβρίουΑφού χθες έγινε η

τελετή λήξης του,

απόψε το Φεστιβάλ

Κινηματογράφου

προβάλλει ξανά

σε ΟΛΥΜΠΙΟΝ

και ΠΑΥΛΟΣ

ΖΑΝΝΑΣ δυο από

τις βραβευμένες

ταινίες του...

Δευτέρα14 ΝοεμβρίουΔείτε στο Club του

ΜΥΛΟΥ τον Μιχάλη Τζουγανάκη να

πηγαίνει Κόντρα στον καιρό και

ακολουθήστε τους

ήχους του...

Τρίτη15 ΝοεμβρίουΕκμεταλλευτείτε

την προσφορά

του Φεστιβάλ

Γαστρονομίας και

το πρόγραμμα Τρίτη βράδυ τρώμε έξω

και πηγαίνετε να

γευτείτε κρητική

κουζίνα στη

ΜΥΡΣΙΝΗ, με μενού

στα 10 ευρώ!

Τετάρτη16 ΝοεμβρίουΕξόχως

ενδιαφέρουσα

είναι η θεατρική

παράσταση των

Casuali Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα στο

ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟ, με

αφορμή το ομότιτλο

χαρακτικό του

Γκόγια...

Η ατζέντα της εβδομάδας

φιλμ νουάρ 3

Ι.Μ.: Καταρχήν είμαι εραστής του φιλμ νουάρ

ως κινηματογραφικού είδους, οπότε ο τίτλος

του περιοδικού σας είναι ιδανικός ως συνέχεια

του εξώστη.

Κ.Κ.: Είσαι και φίλος του Τάσου Μιχαηλίδη. Πώς προέκυψε αυτή η σχέση; Με τον Τάσο βρεθήκαμε μάλλον σε κάποιο

μπαράκι , όπως όλες ο ι γνωριμ ίες στη

Θεσσαλονίκη που γίνονται στο πεζοδρόμιο.

Τον πρωτογνώρισα την εποχή που έβγαλε τον εξώστη [Νοέμβριος του ‘87] και ξεκινήσαμε να

κάνουμε παρέα. Του πρότεινα το ‘88, μεταξύ

άλλων -νέων τότε- εκδοτών και συγγραφέων

της πόλης (ήμασταν όλοι κάτω των 30 χρονών),

να παίξει στο θεατρικό Τζο ο λεμονάδας, που

ανεβάζαμε με τον πειραματικό μας θίασο.

Κάναμε δουλειές με επαγγελματισμό, αλλά

χωρίς αμοιβή, ως γνήσιοι ερασιτέχνες -

εραστές της τέχνης. Αργότερα μας υποστήριξε

μέσα από τον εξώστη, το πρώτο φρι-πρες στην

Ελλάδα (πολύ ωραία ιδέα), έντυπο που μας

βοήθησε να “διαφημίσουμε” την αγάπη μας

για το θέατρο και το σινεμά.

Μίλησέ μας λίγο για την παράσταση “οι Άγαμοι Θύται ...στο Δημόσιο”...Είναι ένας συνδυασμός. Τα διαχρονικά κείμενα

είναι βασισμένα στην τελευταία παράσταση

που κάναμε στο Principal. Η “γιαγιά” και ο

“Νονός” είναι φρέσκοι, σχολιάζουν πάντα την

επικαιρότητα. Έχει επίσης ανανεωθεί πλήρως

ως προς το μουσικό και το σκηνοθετικό

κομμάτι. Δηλαδή έπρεπε ν’ αλλάξω όλο το

στήσιμο της παράστασης για να προσαρμοστεί

στο θέατρο, σε μια σκηνή όπως αυτή του

Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας, που

έχει πολλά πλεονεκτήματα και ευκολίες σε

σχέση με τις μουσικές σκηνές των μαγαζιών.

Παρόλο που την τελευταία φορά ξεπεράσαμε

τον εαυτό μας (φτάσαμε πέρσι τα 19 άτομα),

τώρα είμαστε 26 οι συντελεστές επί σκηνής

και τουλάχιστον 10 που δουλεύουν από πίσω

της. Νομίζω ότι αισθητικά η παράσταση έχει

προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα (δε θα

έλεγα παραπάνω), διότι ο χώρος μάς έδωσε

νέα ερεθίσματα, χωρίς να αλλάξει ο κώδικάς

μας και με δεδομένη την αφαίρεση που έχω

τολμήσει στο σκηνοθετικό τομέα. Άρα, στην

ουσία, έχουμε μια καινούργια παράσταση που

πατάει σε μια παλιότερη.

Από την παιδική σου ηλικία, από τη γενέτειρα Χαραυγή (πόλη φάντασμα πια), τι έχει αποτυπωθεί στην παράσταση; Ο “κουρέας” και η “γιαγιά” σίγουρα πηγάζουν

απ’ αυτές τις μνήμες. Αλλά κάθε νέα δουλειά

προϋποθέτει μια εσωτερική βουτιά στο παρελθόν.

Τα επίκτητα στοιχεία, καταγωγή – οικογένεια -

περίγυρος, είναι σημαντικά. Περνάνε μ’ έναν

τρόπο ίσως και μεταφυσικό. Στους Άγαμους,

πέρα από το προσωπικό μας στοιχείο,

υπάρχει και το στοιχείο της εντοπιότητας.

Δηλαδή είμαι μεγαλωμένος στο περιβάλλον

της Βόρειας Ελλάδας, που έχει ομοιογένεια,

ματιά συγκεκριμένη, χιούμορ ιδιόμορφο, με

συνειρμούς κάτω από τις λέξεις. Γι’ αυτό και το

χιούμορ των Αγάμων προσιδιάζει περισσότερο

στους βορειοελλαδίτες, χωρίς αυτό να είναι

απόλυτο ή τυπικό. Είναι φυσιολογικό να συμβαίνει

-κι αυτό είναι το ζητούμενο, να έχει κάτι από την

ταυτότητά μας.

Φέτος στην παράσταση υπάρχουν προφορές

και διάλεκτοι (άξεντ νεοελληνιστί) στα: ποντιακά

(ως συνήθως με ένα άνοιγμα στη νεοελληνική

για να είναι πιο κατανοητά), θρακιώτικα,

πηλιορείτικα, πελοποννησιακά, κρητικά. Έχω

ιδιαίτερη αγάπη στις ντοπιολαλιές, που παίζουν

πάντα σημαίνοντα ρόλο στην κωμωδία, χωρίς

να παράγεται το αστείο από την παραφθορά. Οι

διάλεκτοι χρησιμοποιούνται σχεδόν ως έχουν και

το αστείο πηγάζει από τη μεταξύ τους αλλαγή

ρυθμού και μουσικότητας της εκφοράς. Κάποια

στιγμή θα ήθελα να δοκιμάσω μια διάλεκτο σε

ένα δραματικό έργο. Το έχω πάντα κατά νου και

κάποτε θα το κάνω.

Με τους Άγαμους Θύτες πώς γνωριστήκατε; Ξεκίνησα με το Καφεθέατρο Μπουλούκι του

Δημήτρη Τερζόπουλου, που περιελάμβανε

σκετσάκια και μικρά νούμερα, ως συνέχεια των

παλιών μπουάτ. Στα μαγαζιά της εποχής που

έπαιζε ορχήστρα, μας ζητούσαν να κάνουμε στο

διάλειμμα των μουσικών ένα είδος θεατρικού

γεμίσματος. Αφού το ‘κανα αυτό 3-4 φορές με

καλή αμοιβή (ήταν η πρώτη φορά που αμειβόμουν

σωστά), αποφάσισα ότι θα το ξανακάνω

πιο συγκροτημένα, πιο ολοκληρωμένα ως

παράσταση, έχοντας όμως την ευθύνη συνολικά.

Σ’ αυτά τα μαγαζιά γνωρίστηκα με τον Σταρόβα,

τον Μητρέτζη, τη Μανισάνου, που ήταν όλοι

μουσικοί, γίναμε παρέα και είπαμε να στήσουμε

ένα τέτοιο δρώμενο. Να κάνω εγώ τα θεατρικά,

να παίζουν αυτοί τις μουσικές. Προέκυψε κι ο

συνέντευξη

Ιεροκλής Μιχαηλίδης Eίμαι εραστής του φιλμ νουάρΚ.Θ.Β.Ε., κεντρική σκηνή Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Παρασκευή 11/11/11 στις εννέα το

βράδυ. Πρεμιέρα για τη σατιρική μουσικο-θεατρική παράσταση οι Άγαμοι Θύται ...στο Δημόσιο.

Μια Κυριακή πριν, απόβραδο στις 8μιση, μετά την εξουθενωτική πρόβα, ο Ιεροκλής μάς μιλά για

το νέο ξε-κίνημα των Θυτών:

χώρος: ΥΨΗΛΟΝ ΒΟΛΤΑΖ στη Μελενίκου, βάφτισα το σχήμα

“Άγαμοι Θύται” και ξεκινήσαμε τον Οκτώβρη του ‘90, παίζοντας

για τρεις μήνες χωρίς αμοιβή, ώστε να μαζευτεί κόσμος. Είχαμε

μεγάλο σουξέ κι είπαμε ότι το σχήμα πρέπει να διευρυνθεί. Κι

ήρθαν και οι άλλοι συνεργάτες. Ξεκίνησε σχεδόν πειραματικά,

ως πάρεργο με την καλή έννοια, ως παράλληλη ασχολία. Γι’ αυτό

και δεν σταματήσαμε ποτέ από τις άλλες μας δραστηριότητες.

Η ενασχόλησή μου με το θέατρο στάθηκε πολύτιμη ώστε να

στήσω μια τέτοια δουλειά με καθαρότερους κώδικες ποιοτικής

διασκέδασης σε ένα είδος “ελαφράς ψυχαγωγίας”. Τελικά

έγινε ουσιαστικό κομμάτι της ζωής μας, μέρος σημαντικό, το

οποίο δε θέλαμε να εξαντλήσουμε παίζοντας ακατάπαυστα και

διαρκώς. Κάναμε μεγάλα διαλείμματα, μεγάλες παύσεις, με

αποχή απ’ αυτό “που ζητάει η αγορά”, ούτως ώστε κάθε φορά

να επανερχόμαστε με περισσότερο κέφι, να έχουμε ξεκουραστεί

(γιατί είναι εξοντωτικές οι παραστάσεις, απελευθερώνουν μεγάλη

ενέργεια, είναι γοητευτικές και απολαυστικές και για μας), να

έχουμε κάτι να πούμε και να μην φθαρούμε.

Με το Κ.Θ.Β.Ε. έχετε και λαϊκό εισιτήριο πια!!! (13 - 20 ευρώ)Είναι σημαντικό ότι μπορούν να μας χαρούν και άνθρωποι που

δεν έχουν την οικονομική άνεση ενός νυχτερινού κέντρου ή

άνθρωποι που τους ενοχλεί το κάπνισμα και το συνολικό κόστος

μιας τέτοιας εξόδου. Στα κέντρα είναι υποχρεωτικό το ποτό, στο

θέατρο το αντίτιμο είναι κατά μέσο όρο 15 ευρώ. Αυτό σημαίνει

ότι έκαναν θυσίες όλοι οι συνεργάτες των Αγάμων, δέχτηκαν να

συμμετέχουν με χαμηλότερες αμοιβές, για να έχει η παράσταση

φθηνό εισιτήριο. Και να έχουν τη δυνατότητα πολλοί περισσότεροι

φίλοι μας να έρθουν χωρίς να τους πονέσει οικονομικά.

Κ.Κ.: Ευχόμαστε από καρδιάς καλή επιτυχία!

Συνέντευξη στον Κώστα Καρδερίνη

Μια νέα ψαροταβέρνα (ουζερί) όπου τα ψάρια μιλούν Ελληνικά

και οι τιμές παίρνουν τον κατήφορο

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)τηλ. 2310 815 316

Θεσσαλονίκη

φιλμ νουάρ 4

Θεατρικές Προτάσεις

Η κωμωδία του Θοδωρή Τέρπου Δεν είναι αυτό που νομίζεις ανεβαίνει από τις 10 Νοεμβρίου ως και

τις 4 Δεκεμβρίου (21:00), σε σκηνοθεσία του συγγραφέα στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ (Βασ. Όλγας 35, τηλ.

2310832060). Ένα ζευγάρι με οικονομικά προβλήματα, έτοιμο να τραβήξει το δρόμο της παρανομίας, ένα

δεύτερο ζευγάρι που προσπαθεί να καταλάβει ποιος έχει την εξουσία σε αυτή τη σχέση, μια μάνα που

αγνοεί τη σεξουαλική ζωή του γιου της κι ένας γιος που αγνοεί την κρυφή ζωή της μητέρας του... όλοι θα

βρεθούν τυχαία ένα βράδυ αντιμέτωποι. Και τότε θα ξεκινήσει το μεγάλο μπέρδεμα. Πρωταγωνιστούν

οι Νανά Μπολέτη και Νίκος Αβραμίδης.

Η θεατρική ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσιάζει την Παρασκευή 11, το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13

Νοεμβρίου, στις 21:00, στο ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Α4Μ (Ολυμπίου Διαμαντή 30, Άνω

Λαδάδικα, 4ος όροφος, τηλ. 6986148986), το έργο Οι Δίκαιοι του βραβευμένου με Νόμπελ Γάλλου

φιλοσόφου Αλμπέρ Καμύ. Ο συγγραφέας, δημιουργώντας έναν παράλογα σκληρό κόσμο βίας και

βαρβαρότητας, διερευνά τα κίνητρα και τις εσωτερικές συγκρούσεις μιας ομάδας επαναστατών, οι οποίοι

σχεδιάζουν και πραγματοποιούν τη δολοφονία του Μεγάλου Δούκα Σέργιου, θείου του Τσάρου, στη Μόσχα

του 1905. Ο συγγραφέας των εμβληματικών μυθιστορημάτων Ο Ξένος και Η Πανούκλα με το έργο αυτό

θέτει θεμελιώδη και ουσιαστικά ερωτήματα, όπως το αν δικαιούται ο εξεγερμένος να σκοτώνει ή οφείλει

να επαναστατήσει ενάντια στην ηθική και το πεπρωμένο, με γνώμονα μόνο την αγάπη για τη ζωή και τον

άνθρωπο, καθώς και το αν οι πράξεις των επαναστατών τελικά τεκμηριώνονται ηθικά. Παίζουν οι Μαρία

Αθηναίου, Ελεάνα Γεωργούλη, Ρόζα Προδρόμου, Σάββας Στρούμπος και Μιλτιάδης Φιορεντζής.

Το ΘΕΑΤΡΟΝ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (Στεφάνου Τάττη 3, περιοχή Ι. Ν. Αγίας Σοφίας, τηλ. 6972702870) προτείνει

την παράσταση ΖΕΙ – ΤΟΥΝΤΑΙ… ΘΕΑΤRΙΝΕS, που υπογράφουν οι Μαίρη Μυλωνά και Αλίκη Ροβέρτου,

σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Ηλιάδη. Πέντε άγνωστες και διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες, εξαιτίας μιας

αγγελίας, συναντιούνται σε ένα σπίτι, ντυμένες κάθε φορά με ρούχα όπως των αγαπημένων τους ηρωίδων.

Όλες ζουν το προσωπικό τους αδιέξοδο, σε όλες κάτι λείπει που το αναζητούν. Το τραγούδι έναρξης

ερμηνεύει ο Πλάτωνας Τσιπίδης. Παίζουν οι Μάρω Βούκα, Έφη Νικολούδη και Νίκος Λαζαρίδης.

Παραστάσεις κάθε Κυριακή και Δευτέρα στις 21:00 ως και τις 19 Δεκεμβρίου.

Από τις 16 Νοεμβρίου ως και τις 4 Δεκεμβρίου, από Τετάρτη έως και Κυριακή, το ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ

(Τραπεζούντος 5, Καλαμαριά, τηλ. 2310423925) φιλοξενεί την παράσταση Σκουλήκια του Χίλελ

Μίττελπουνκτ, σε σκηνοθεσία Μάνου Πετούση και μετάφραση Κωνσταντίνου Καγιάννη. Ο Άαρον

ζει κι εργάζεται στη φάρμα του Αλέξ, αδελφού της Μίρα, ο οποίος ξαφνικά πεθαίνει. Η Μίρα τέσσερις

μήνες μετά την κηδεία, χτυπημένη από μια βαριά αρρώστια, επιστρέφει στη φάρμα του αδελφού της για

να τελειώσει εκεί τη ζωή της. Ανακαλύπτοντας, όμως, πως το πατρικό της έχει πλέον περάσει στα χέρια

του Άαρον, ξεκινά μια μάχη, μια λυσσαλέα διεκδίκηση για αυτό το σπίτι. Πρωταγωνιστούν οι Μαρλένε

Καμίνσκι και Τάσος Νούσιας.

Οι Αιώρημα και η On Scene παρουσιάζουν ως και τις 28 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα στις 20:30 στο LA

DOZE ART COCKTAIL BAR (Βηλαρά 1, τηλ. 2310532986) την παράσταση 5 τρόποι να πεθάνεις, σε

σκηνοθεσία Μαρίας Πανάγια και Κώστα Αποστόλου. Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία που

επιχειρεί να απαντήσει στα ερωτήματα: Τι μπορεί να συνδέει έναν φοβικό, μια ιέρεια του ευ ζην, έναν

παρανοϊκό κτηνίατρο και μια σέξι γραμματέα; Μπορεί ένα κουτί να οδηγήσει σε μαζική υστερία; Πόσο

η τηλεόραση μπλοκάρει την κρίση του θεατή; Μήπως τελικά η τρομολαγνεία είναι βίτσιο; Παίζουν

οι Μαρία Πανάγια, Τζωρτζίνα Τσαρουχά και Κώστας Αποστόλου. Οι προβολές της παράστασης

κινηματογραφήθηκαν από τη Real Eyes.

Στις 11, 12 και 13 Νοεμβρίου, στις 21:30, ο ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ SOURLIBOOM (Κλεισούρας 10, 2ος

όροφος, τηλ. 6944988067) προτείνει την one-man-stand-up-comedy-show Υπερπαραγωγή, σε κείμενο

και παρουσίαση Δημήτρη Δημόπουλου. Πρόκειται για το μετα-υπαρξιακό δράμα ενός συνανθρώπου

μας, ο οποίος αμφισβητεί την εθνική του ταυτότητα, παραληρεί στη θέα των γκρίκλις, απάγεται από

εξωγήινους, μα στο τέλος βρίσκει τη λύτρωση στα μυστικά της γλώσσας.

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 18:00, ως και τις 27 Νοεμβρίου, το ΘΕΑΤΡΟ

ΣΟΦΟΥΛΗ (Τραπεζούντος 5, Καλαμαριά, τηλ. 2310423925) παρουσιάζει την παράσταση Η γυναίκα

της Πάτρας του Γιώργου Χρονά με την Ελένη Κοκκίδου (Βραβείο ερμηνείας Κάρολος Κουν, βραβείο

κοινού του περιοδικού Αθηνόραμα). Πρόκειται για έναν παραληρηματικό μονόλογο της Πανωραίας, μιας

διάσημης πόρνης από την Πάτρα, μιας γυναίκας παθιασμένης και πονεμένης, η οποία εξομολογείται

τη ζωή της και δίχως φόβο μιλά ανοιχτά για τον πόνο, την αγάπη, τον έρωτα, τη βία. Σκηνοθετεί η Λένα

Κιτσοπούλου.

τη σελιίδα του θεάτρου υπογράφει η Δελίνα Βασιλειάδη

θέατρο

Ο ύπνος της λογικής γεννά τέραταΗ υπερβατική, ιδιαίτερα δύσκολη, πειραματική

performance Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα,

που βασίζεται στους μαύρους πίνακες και τα

χαρακτικά Καπρίτσια, Οι συμφορές του πολέμου

και Ταυρομαχίες του Γκόγια, παρουσιάζεται από

τη θεατρική ομάδα I Casuali (=τυχαίοι), μια ομάδα

έντεκα νέων και εξαιρετικά ταλαντούχων καλλιτεχνών,

στο ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΕΧΝΩΝ Α.Π.Θ. (Αγίου

Δημητρίου 159Α, τηλ. 2310247111), σε σύλληψη-

σκηνοθεσία Στεφανίας Παπαμιχαήλ.

Πρόκειται για ένα έργο – πορεία του Ανθρώπου-

Καλλιτέχνη προς την αρρώστια, την τρέλα, το θάνατο

και την Κόλαση, μια παράσταση συμβολική, όπου ο

Άνθρωπος-Καλλιτέχνης καλείται να αντιμετωπίσει ολομόναχος

το σύνολο, διατηρώντας ανέπαφη την ηθική του, προσπαθώντας

να επιβιώσει σε συνθήκες απίστευτης σκληρότητας. Καθώς

ο ήρωας εντελώς αναπάντεχα έρχεται αντιμέτωπος με το

γεγονός ότι κουφαίνεται και αδυνατεί να ακούσει οποιονδήποτε

ήχο, η αρχική ειδυλλιακή ατμόσφαιρα με τους χορούς, τα

γέλια, τα πειράγματα, την τυφλόμυγα και τα άλλα παιδικά

παιχνίδια ανατρέπεται. Το σύνολο αποξενώνει τον άρρωστο,

τον περιθωριοποιεί και ολοκληρωτικά τον εγκαταλείπει,

μόνο και μόνο για να επιστρέψει αργότερα και να δείξει το

πραγματικό του σκληρό πρόσωπο, το πρόσωπο της βίας και της

βαρβαρότητας. Στόχος η εξουδετέρωση του παρείσακτου, η

πάλη μέχρις εσχάτων. Το άτομο βασανίζεται από τους ομοίους

του. Άνθρωπος κατά ανθρώπου. Κανένα έλεος. Ο κάθε ένας

κρύβει μέσα του σκοτεινές δυνάμεις, που βρίσκουν διέξοδο

και καταφύγιο σε μια νοσηρή, σαθρή κοινωνία. Δεν υπάρχει

συγχώρεση. Η Ιερά Εξέταση δικάζει για να καταδικάσει. Η

ετυμηγορία είναι εκ των προτέρων αποφασισμένη. Όλοι έχουν

να λογοδοτήσουν. Όλοι κρύβουν μυστικά, τέρατα, φρικτές

σκέψεις, μια άβυσσο. Όλοι είναι ένοχοι. Και σίγουρα θα

πληρώσουν.

Εμπνευσμένα τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Λωρέττα

Μπαλατσούκα. Πολύ ενδιαφέρουσα η επιλογή να φορούν από

μια λευκή μάσκα στην αρχή της performance όλοι οι ηθοποιοί

πλην του Καλλιτέχνη και μετά από την εκδήλωση της αρρώστιας

του οι μάσκες να εξαφανίζονται, ώστε πλέον να δείχνουν όλοι

τα πραγματικά τους πρόσωπα. Ενδιαφέρουσα είναι και η ιδέα

η παράσταση να τελειώνει με ένα μικρό κοριτσάκι να παίζει

τυφλόμυγα με τον κουφό (και τρελό;) πλέον Καλλιτέχνη, όπως

ακριβώς έπαιζαν τυφλόμυγα στην αρχή του έργου με αυτόν

οι ήρωες με τις μάσκες. Ο κύκλος κλείνει με την αισιόδοξη

σκέψη ότι τελικά ίσως να υπάρχει ελπίδα, ότι ίσως να μπορεί

να πάρουν τελικά τα πράγματα μια διαφορετική τροπή.

Εξαιρετικά χορογραφημένη ολόκληρη η παράσταση από

τον Δημήτρη Ράπτη, ο οποίος δεν άφησε τίποτα στην

τύχη. Οι ηθοποιοί με τα κορμιά τους και τις κινήσεις τους

αναπαριστούσαν σε όλη τη διάρκεια του έργου φιγούρες και

μορφές από έργα του Γκόγια. Πολύ καλή και η χημεία μεταξύ

των ηθοποιών, οι οποίοι ερμήνευσαν τους ρόλους τους με

πάθος, ειλικρίνεια, δύναμη και -κυρίως- θάρρος. Ξεχώρισαν οι

Νατάσα Ρουστάνη με την υπέροχη φωνή και η μικρή Μαριτίνα

Καλαθά.

Οι ΔίκαιοιΣκουλήκια

φιλμ νουάρ 5

+1 Εγκάρδιες Πράξεις

Οι διαθέσεις ειλικρίνειας και τα μυστικά μιας εγκαρδιότητας

που ανακύπτει μέσα από την ανάγκη για καλλιτεχνική

συνεργασία και συλλογικότητα, έλκουν σε μια κοινή

βάση τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν σ’ αυτήν την

πρωτοβουλία του φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών, με την επιμέλεια και οργάνωση της Έλλης

Χρυσίδου και του Θεοφάνη Νούσκα.

Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα του φεστιβάλ και της φετινής περιόδου, από 5 έως και 25

Νοεμβρίου λαμβάνουν χώρα ποικίλες εκδηλώσεις με τον γενικό τίτλο: +1 Εγκάρδιες Πράξεις,

όπου καλλιτέχνες, ηθοποιοί, εικαστικοί, χορευτές, μουσικοί συμπράττουν σ’ ένα ‘’αντί φινάλε’’.

Για 20 μέρες σε διάφορους χώρους της Μονής Λαζαριστών (κεντρικός διάδρομος του παλιού

κτιρίου, είσοδος Β, Αίθουσα του 1ου ορόφου) πάνω από 50 δημιουργοί αποδεικνύουν ότι η ανάγκη

για έμπνευση, πειραματισμό, δημιουργία και πολιτισμό είναι απαραίτητα για την ποιότητα του

καθημερινού βίου. Τα έργα τους “συμβιώνουν” και συγχρωτίζονται, οι καλλιτέχνες αρθρώνουν

λόγο συνδιαλεγόμενοι με τη φόρμα, τη σύνθεση, με την αλληλεπίδραση τους στο χώρο.

25 από τους καλλιτέχνες που καλύπτουν το εικαστικό κομμάτι των εκδηλώσεων, καλούνται να

συνοδεύσουν τα έργα τους με κείμενα. Η πρόθεσή τους χωρίς να έχει επεξηγηματικό χαρακτήρα,

φωτίζει τα έργα τους αφήνοντας το λόγο και την εικόνα να συνυφάνουν μια διαφορετική

διάσταση στο εικαστικό δεδομένο. “Να δημιουργήσουν επιπλέον υποθέσεις μεταξύ τους. Να

δημιουργήσουν νέες πιο σύνθετες εξαιρετικές παρουσίες μεταξύ των ελλείψεων και τελικά ο

θεατής να μιλήσει -να το επικοινωνήσει”, όπως το δελτίο τύπου αναφέρει. Αποσπάσματα από

την Πρώτη Eλεγεία του Ντουινό του Ρίλκε δίνουν σύσταση στα αφαιρετικά τοπία της Μαρίας Χαλκιά, η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη “…το λευκό αναζήτησα ως την ύστατη ένταση του

μαύρου / Την ελπίδα ως τα δάκρυα / Τη χαρά ως την άκρα απόγνωση…” κάνει την Απόδραση

της Ιωάννας Καλή να μοιάζει με βουτιά στην αναζήτηση των συγκινήσεων, ενώ η φωτογραφία

της Ελένης Στεργίου από το δρόμο δηλώνει απαρέγκλιτα ότι δεν υπάρχει πιο επαναστατική

πράξη από το να λες την αλήθεια, παραθέτοντας κομμάτι από συνέντευξη του Σλάβο Ζίζεκ

που τελειώνει με τη φράση “η Ιστορία βαδίζει σε μια άβυσσο”.

Η ενότητα που έχει τίτλο fakachannel αφορά μουσικά video clips. Επιμελητές - θεωρητικοί

- εικαστικοί προτείνουν 10 μουσικά video clips μέσα από την πλατφόρμα του youtube. Τα

βίντεο που επιλέχθηκαν είναι οι επίσημες παραγωγές, χωρίς περιορισμούς στη χρονολογία,

εθνικότητα ή είδος μουσικής. Τέλος, διάφορες εκδηλώσεις πλαισιώνουν τις +1 Εγκάρδιες Πράξεις ως τη λήξη τους. Το Σάββατο 12 Νοεμβρίου, με επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Αρετής Λεοπούλου πραγματοποιείται η ημερίδα Κοινωνικά Δίκτυα, ενώ το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στις

20:00 το βράδυ θα πραγματοποιήσει performance η Ελένη Θεοφυλάκτου και αμέσως μετά

θα ακολουθήσει συναυλία με δωρεάν είσοδο, από συγκροτήματα της πόλης.

Εύα Βολογιαννίδου

Αναζητώντας τον Τάντζιο (Ricerca di Tadzio)Πριν από 40 χρόνια, στο νησάκι Λίντο της Βενετίας,

ο Λουκίνο Βισκόντι γύρισε την ταινία Θάνατος στη Βενετία, βασισμένη στο κλασικό μυθιστόρημα του

Τόμας Μαν. Ο κεντρικός ήρωας και πρωταγωνιστής,

ο συγγραφέας Γκουστάφ Άσενμπαχ, αναζητώντας την

ανάπαυλα μετά από μια περίοδο επαγγελματικής και

συναισθηματικής έντασης, ταξιδεύει στη μελαγχολική

Βενετία. Εκεί θα γνωρίσει τον Τάντζιο, ένα νεαρό

αγόρι, που για τον Γκουστάφ ενσαρκώνει όσα ο ίδιος

αποζητά και ονειρεύεται. Όμως όλα αυτά υπό την

απειλή του θανάτου, που γεννά ο λοιμός που μαστίζει

την πόλη...

Αυτό το σκηνικό ενέπνευσε και τον Τέλλο Φίλη, ο

οποίος -με αφορμή την 68η Μόστρα Κινηματογράφου-

βρέθηκε στο Λίντο της Βενετίας και απαθανάτισε,

χρησιμοποιώντας το instagram ενός iphone4, στιγμές των ανθρώπων και του νησιού, φέρνοντας

μαζί του (από το ταξίδι του) λίγη απο τη μαγεία και το μυστήριο που αποπνέει η πόλη, 40 χρόνια μετά.

Η καθημερινότητα, οι άνθρωποι, μέρη που κατακλύζει η ανθρώπινη παρουσία και άλλα σιωπηλά και

άδεια, όλα αποκτούν ένα νόημα διαφορετικό υπό το πρίσμα του φωτογράφου-ταξιδιώτη. Οι εικόνες

του Τέλλου Φίλη μοιάζουν να γεννήθηκαν μέσα από την παρόρμηση να οπτικοποιηθούν πολύ λεπτά

και βαθιά συναισθήματα και να μεταφερθεί όσο πιο πιστά γινόταν η αίσθηση που δίνει αυτή η πόλη σε

όποιον περπατά στους δρόμους της. Σαν καρέ ταινίας, οι φωτογραφίες του Τέλλου Φίλη αναζητούν,

όπως λέει ο ίδιος, την αθωότητα μέσα στην εποχή της τεχνολογίας (και προσθέτω εγώ: σαν ένας

άλλου είδους, σύγχρονος «λοιμός;»), που μπορεί και να τη φθείρει, την επίκληση της μνήμης κόντρα

στο χρόνο που περνά, την επιμονή στη δύναμη της ποίησης, στους καιρούς των ρεαλιστικών αγορών.

Οι φωτογραφίες του Τέλλου Φίλη θα εκτίθενται στο café De Facto ως και τις 20 Νοεμβρίου και

στηρίζουν έναν καλό σκοπό. Τα έσοδά από την πώλησή τους, στη συμβολική τιμή των 15 ευρώ, θα

διατεθούν στο Σύλλογο Γονέων Παιδιών με σύνδρομο down Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για έναν

μη κερδοσκοπικό σύλλογο, που ιδρύθηκε το 2005 με ιδιωτική πρωτοβουλία και στηρίζεται έκτοτε

οικονομικά από τα ίδια τα μέλη του Συλλόγου, μέσω της ετήσιας εισφοράς τους, από την πώληση

καρτών του συλλόγου, τη διοργάνωση εκδηλώσεων και χορηγίες.

Τάνια Βλαχομήτρου

εικαστικά

26ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 27ΤΗΛ. 2310 566 768

ΧΟΡΗΓΟI

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

PANOUSIS AD FILM NOUAR.pdf 6 19/10/2011 4:30 µ.µ.

φιλμ νουάρ 6

Ο Σωκράτης Μάλαμας στην Αποθήκη του Μύλου

Έντεχνος, παραδοσιακός,

εναλλακτικός, μήπως ροκ; Η

ένταξη του Σωκράτη Μάλαμα

σε μία και μόνο από τις παρα-

πάνω κατηγορίες θα ήταν του-

λάχιστον άδικη, καθώς θα τον

στερούσε από τις υπόλοιπες!

Στην πραγματικότητα, απο-

τελεί ένα μουσικό είδος από

μόνος του –γεγονός που προ-

συπογράφουν oι κριτικοί και

φυσικά οι απανταχού πιστοί

οπαδοί του, που τον ακολουθούν σε κάθε ευκαιρία.

Ο «φιλόσοφος» της νέας ελληνικής μουσικής σκηνής διαθέτει μία από τις πιο χαρακτηριστικές

(μπάσες) φωνές, συνθετική οξυδέρκεια και ένα πνεύμα αειθαλές, που κάνει όλους όσους στα-

θούν στους στίχους του να γοητεύονται από τα υπολανθάνοντα νοήματά τους. Στην 20χρονη

και πλέον πορεία του, ο τραγουδοποιός από την Χαλκιδική μας έχει χαρίσει 13 προσωπικούς

δίσκους, πολλές συμμετοχές – συνεργασίες σε έργα άλλων καλλιτεχνών και αμέτρητες ώρες

πνευματικού αναλογισμού και μουσικής περιπλάνησης. Με ένα φανατικό κοινό, που όλο και

μεγαλώνει τα τελευταία χρόνια, μας αποδεικνύει περίτρανα πως η ποιότητα και η λεγόμενη

«εμπορικότητα» δεν είναι πάντοτε μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα…

Τις Παρασκευές και τα Σάββατα του Νοέμβρη και για οκτώ συνολικά εμφανίσεις, ο Σωκράτης

Μάλαμας μας υποδέχεται στην Αποθήκη του Μύλου. Μαζί του στο βιολί και τη βιόλα ο εξαι-

ρετικός μουσικός (και τραγουδιστής κάποιες φορές) Φώτης Σιώτας, καθώς και οι: Γιάννης Παπατριανταφύλλου στο κοντραμπάσο, Κυριάκος Ταπάκης στο μπουζούκι και στο λαούτο

και Μαρίνα Δακανάλη στο τραγούδι. Όλοι μαζί «συνωμοτούν» δημιουργικά σε μία μουσική

παράσταση με τραγούδια του Σωκράτη, παλιά και νέα (από το τελευταίο cd με τίτλο Πέρασμα,

σε στίχους Άλκη Αλκαίου), αλλά και με άλλα αγαπημένα κομμάτια, που μας έχουν συντροφεύ-

σει κατά καιρούς στις πιο ανείπωτες και ανομολόγητες στιγμές μας…

Βάγια Πολυζωΐδου

Ο ελάχιστος κύριος… Monsieur Minimal

Ο Monsieur Minimal, κατά

κόσμον Χρήστος Τσιτρού-

δης, μας συστήθηκε για πρώτη

φορά πριν λίγα χρόνια στο δια-

γωνισμό του Coca Cola Sound

Wave. Έκτοτε απασχολεί την

εναλλακτική μουσική σκηνή,

αλλά και τα Μ.Μ.Ε. ποικιλο-

τρόπως: «δανείζοντας» τα τρα-

γούδια του σε διαφημιστικά

σποτ εταιρειών στην Ελλάδα

και στο εξωτερικό (Citroen

Hellas, Safeway αντίστοιχα) καθώς και στην καμπάνια του Ε.Ο.Τ. (www.visitgreece.gr) κερ-

δίζοντας τον τίτλο του «πρωτοεμφανιζόμενου της χρονιάς για το 2009», κατακτώντας πολύ

καλή θέση για αρκετές εβδομάδες στα top charts της Τουρκίας και ανοίγοντας τη συναυλία

του Moby στην Αθήνα το φετινό καλοκαίρι. Είναι αναμφισβήτητα ένας καλλιτέχνης που έχει

κερδίσει ραδιοφωνικούς παραγωγούς και νεανικό κοινό με την indie pop μουσική του και τις

ηλεκτρονικές προσμίξεις του.

Δισκογραφικά, ο Monsieur Minimal ακροβατεί μεταξύ αγγλόφωνου και ελληνικού στίχου. Στο

πρώτο προσωπικό του άλμπουμ (Lollipop) υιοθετεί τον περισσότερο ταιριαστό στο ύφος του

αγγλικό στίχο, αλλά στο επόμενο (Πάστα Φλώρα) -στο οποίο συμμετέχει και η Δήμητρα Γαλάνη-

επιλέγει εγχώριες λέξεις, σε μια προσπάθεια ευρύτερης ίσως αναγνώρισης. Με στυλ ακόμη

πιο παιχνιδιάρικο και χορευτικό τον συναντάμε ξανά φέτος τον Ιούνιο με ένα single βασισμένο

στις μίξεις ντραμς και μπάσων πάνω σε κάποια από τα πιο γνωστά τραγούδια του πρώτου cd

με τίτλο Relollipop (σε remix από Spinnet). Ο Monsieur Minimal επιστρέφει στην προσφιλή του Θεσσαλονίκη –μετά από μία πρόσφατη

σημαντική εμφάνιση στον προαύλιο χώρο του Μουσείου της Ακρόπολης- για μία μόνο βραδιά

στο MAISON CRYSTAL την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου. Ο Γιώργος Γοργογέτας στο laptop,

ο Κώστας Λαγός στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Πέτρος Σταμέλος στο μπάσο, η Τζένη Χατζο-πούλου στα πλήκτρα και στα φωνητικά και ο Γιάννης Παπαιωάννου στον ήχο θα τον βοηθή-

σουν στην παρουσίαση ενός άκρως…μινιμαλιστικού Love Story!

Βάγια Πολυζωΐδου

Δισκοκριτική

Kid Flicks > Hearts of Gold

Τ ο ν K i d F l i c k s

(Flight36-B ως τις

αρχές του 2011) τον

ήξερα από τη, μονα-

δική στο είδος της,

αγνώριστη διασκευή

στο λατρεμένα γλυ-

κερό Κάποιο καλο-καίρι του Θάνου Καλ-

λίρη, κομμάτι αναπό-

σπαστα συνδεδεμένο

με τα παιδικά μου

χρόνια. Το Hearts of Gold, που μας ενδιαφέρει εν προκειμένω, ηχογραφήθηκε

και μιξαρίστηκε από το 2008 έως και το 2010, μέσω Mac, σε

πληθώρα μερών (από παραλίες έως κι αυτοκίνητα) και αντα-

νακλά την πολλαπλότητα των επιρροών του δημιουργού του.

Η όλη αίσθηση που μου αφήνει ο δίσκος είναι ότι ο Kid Flicks

χρησιμοποιεί την παιδικότητα και το χιούμορ ως «όπλα» ενά-

ντια στην καθημερινότητα και ως κύριες πηγές έμπνευσης.

Δεν εξηγείται αλλιώς η εκτεταμένη χρήση samples περα-

σμένων δεκαετιών, η ερμηνεία -που αφήνει στη μουσική

τον πρώτο ρόλο- και η τελική γεύση που αφήνει το Hearts

of Gold: ένας συνδυασμός ψυχεδελικής ποπ αθωότητας του

παρελθόντος, η οποία προκύπτει από τη γλύκα οργάνων σαν

το μαντολίνο, και βιομηχανικής αίσθησης της πόλης, απο-

τέλεσμα των found sounds και των effects. Αυτό το κολάζ

ήχων γίνεται πιο κατανοητό αν το συνδυάσει κανείς και με το

εικαστικό έργο του Kid Flicks. Μια σχετική ιδέα μπορείτε να

πάρετε από το artwork του δίσκου, το οποίο έχει επιμεληθεί ο

ίδιος ο δημιουργός, χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη αισθη-

τική (όπως εξάλλου μας έχουν συνηθίσει όλες οι κυκλοφο-

ρίες της Inner Ear), και σε εμένα προσωπικά θυμίζει τη δου-

λειά της Ελισσάβετ Κοτσώνη. Ένας ολόκληρος κόσμος κρύ-

βεται πίσω από αυτά τα επτά κομμάτια -με δική του προσω-

πικότητα και ύπαρξη. Η προτροπή να χαθούμε μέσα του και

να τον εξερευνήσουμε είναι απλά αυτονόητη.

Μαριάννα Βασιλείου

Inner Ear

μουσική

φιλμ νουάρ 7

Puressence, Μύλος, 04-11-2011

Μουδιασμένη ήταν η συναυλία των Puressence στο Μύλο την

Παρασκευή που μας πέρασε -και δεν μπορώ να προσδιορίσω

για ποιον λόγο ακριβώς. Να έφταιγε η μεγάλη αναμονή, μια που

οι Puressence ανέβηκαν στη σκηνή κατά τις 12:00; Να έφταιγε

η ύπαρξη των δυο support; (Επί τη ευκαιρία, οι Broken Tempo,

παρά την ενδιαφέρουσα χρήση του βιολιού, δεν ήταν η καλύτερη

επιλογή για support, ίσως λόγω του smooth ήχου τους. Από

την άλλη, οι Mary’s Flower Superhead μπορεί να είναι ό, τι

καλύτερο έχει βγάλει η Θεσσαλονίκη στο χώρο της power pop,

θα πρέπει όμως να προσέξουν λίγο τη σκηνική τους παρουσία -η

γραμμή που χωρίζει την περφόρμανς από την υπερβολή είναι πολύ

λεπτή και εύκολα διασχίζεται). Όσον αφορά τους Puressence

τώρα: παρά το ότι δεν διστάσανε να παίξουν στην αρχή το I suppose και το How does it feel?, αντί να τα φυλάξουν για το

encore, η ανταπόκριση του κοινού δεν ήταν η αναμενόμενη

(ήτοι, ξελαρύγγιασμα και έντονο χοροπηδητό), με αποτέλεσμα να

επηρεαστεί και το συγκρότημα το ίδιο και να μην αποδίδει όπως

συνήθως. Η κατάσταση άλλαξε προς το καλύτερο κατά τη μέση

της συναυλίας, όταν έπαιξαν το Don’t know any better. Από εκεί

και πέρα, η συναυλία άρχισε να εξελίσσεται και να απογειώνεται

στο India. Δυστυχώς η απογείωση διακόπηκε απότομα, καθώς οι

Puressence κατέβηκαν από τη σκηνή και επέστρεψαν δυναμικά

μετά από λίγο με τα This Feeling και Sharpen up the knives.

Η συνολική εντύπωση είναι θετική -πλην όμως το μούδιασμα

παραμένει, καθώς ο όποιος ενθουσιασμός άρχισε αργά και

διακόπηκε απότομα. Maybe next time…

Μαριάννα Βασιλείου

Συναυλίες (Live δηλαδή)

Παρασκευή 11/11, στις 23:00

οι JAMLOOP trio παίζουν

dubstep, drum and base

και trip-hop μουσικές στο

spitimou. Είσοδος ελεύθερη.

Την ίδια μέρα (νύχτα δηλαδή)

παίζουν και οι Wax Tailor (ful band) στο BLOCK 33.

Ο δ ιακεκρ ιμένος d j κα ι

παραγωγός από την Γαλλία

Ζ α ν - Κ ρ ι σ τ ό φ Λ ε Σ α ο ύ ,

γνωστός ως Wax Tai lor,

εμφανίζεται με το συγκρότημά του και συνδυάζει κλασσικά όργανα (βιολί, φλάουτο, τσέλο) με

hip-hop λούπες, ηλεκτρονική μουσική, soul και funk επιρροές. Γνωστός και από το σάουντρακ

της ταινίας Paris, με πρωταγωνίστρια τη Ζουλιέτ Μπινός (που δεν είδαμε βέβαια ποτέ στις

αίθουσες της Θεσσαλονίκης, παρά μόνο σε dvd), ο Λε Σαού θεωρείται ως η καινούργια δύναμη

του γαλλικού hip-hop. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:30, εισιτήρια: 20 ευρώ στην προπώληση,

25 στο ταμείο.

Ξεκινά τις εμφανίσεις του στο Club του ΜΥΛΟΥ για όλες τις Παρασκευές του Νοέμβρη ο

Λάκης Παπαδόπουλος μαζί με τους ΜΠΛΕ. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00, εισιτήρια: 12

ευρώ, on-line ticket και φοιτητικό 10 ευρώ.

Συνεχίζονται κάθε Παρασκευή και Σάββατο οι εμφανίσεις του Τζίμη Πανούση στο STAGE.

Ώρα Έναρξης: 22:30, είσοδος: 20 ευρώ (με ποτό), φιάλη: 160 ευρώ, φιάλη κρασί: 80 ευρώ.

Ολοκληρώνονται οι συναυλίες του Φεστιβάλ Εναλλακτικής Μουσικής, που γίνονται στο

Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο. Την Παρασκευή 11/11, το κουαρτέτο της Γεωργίας Συλλαίου,

παρουσιάζει μια μουσική παράσταση από το μεσοπόλεμο έως σήμερα. Στην αίθουσα θεάτρου

του Β.Π.Κ., είσοδος με

εισιτήριο 7 ευρώ, φοιτητικό

στα 4 ευρώ (τα έσοδα στα

εργαστήρια των Α.Μ.Ε.Α.

που λειτουργούν στο Β.Π.Κ.)

Τ ο Σ ά β β α τ ο 1 2 / 1 1 η

κάθοδος των Σκανδιναβικών

μέταλ συγκροτημάτων στην

πόλη μας συνεχίζεται με την

εμφάνιση των Φινλαδών

Amorfis στο Principal. Οι

πόρτες ανοίγουν στις 19:00,

εισιτήριο 28 ευρώ.

Τ ο ί δ ι ο β ρ ά δ υ , ο

Cayetano εμφανίζεται με

το συγκρότημα του στο

Γαία live. Ο συμπολίτης

C a y e t a n o , μ ε τ ά τ η ν

κυκλοφορία του πολύ καλού

άλμπουμ Back home στην

Klik Records, είναι ίσως

στην καλύτερη φάση της

καριέρας του. Ώρα έναρξης 22:30, εισιτήρια: προπώληση 8 ευρώ, ταμείο 10 ευρώ.

Σάββατο βράδυ παίζουν στο Eightball και τα Μωρά στη Φωτιά, το συγκρότημα της Θεσσαλονίκης

που επηρέασε όσο λίγα όλους τους σύγχρονους έλληνες ροκάδες. Ώρα έναρξης 21:00,

εισιτήρια: 15 ευρώ.

Αν έχετε βέβαια εκείνη τη νύχτα πιο κινηματογραφική διάθεση, Φεστιβάλ έχουμε άλλωστε,

η Σοφία Αβραμίδου εμφανίζεται στο Club του ΜΥΛΟΥ, με τραγούδια που γνωρίσαμε και

αγαπήσαμε μέσα από ταινίες. Ώρα έναρξης: 22:00, εισιτήρια: 10 ευρώ, φοιτητικό: 8 ευρώ.

Την Κυριακή 13/11 ο διάσημος Γάλλος ακορντεονίστας-μπαντεονίστας, αλλά και τρομπονίστας,

Ρισάρ Γκαλιανό, δίνει ρεσιτάλ στην αίθουσα τελετών του Α.Π.Θ. με μελωδίες του Ιταλού

συνθέτη Νίνο Ρότα. Ώρα έναρξης: 21:00, εισιτήρια: 35 ευρώ, μαθητικό-φοιτητικό 25 ευρώ.

Συνεχίζει τις εμφανίσεις της στην Θεσσαλονίκη η Νατάσσα Μποφίλιου, την Κυριακή και την

Δευτέρα 13 και 14/11 στο Γαία Live. Ώρα έναρξης: 22:30

Και ο Μιχάλης Τζουγανάκης συνεχίζει τις εμφανίσεις κάθε Δευτέρα στο Club του ΜΥΛΟΥ.

Ώρα έναρξης: 21:00, είσοδος: 12 ευρώ, φοιτητικό: 10 ευρώ.

Στον ίδιο χώρο, το Club του ΜΥΛΟΥ, εμφανίζεται την Τετάρτη 16/11 ο B.D. Foxmoor, ο πιο

γνωστός καλλιτέχνης της low bap σκηνής στην Ελλάδα. Ώρα έναρξης: 21:00, on line ticket:

10 ευρώ.

Σοφία Μελικίδου

Richard Galliano

Wax Tailor

φιλμ νουάρ 8

βιβλίο

από 31/10 έως και 5/11

Από την Κλεπτοκρατία στη Χρεοκοπία του Σταύρου Λυγερού, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Η κρίση χρέους σηματοδοτεί την κατάρρευση ενός

μοντέλου πλασματικής ανάπτυξης, το οποίο, όπως εξελίχθηκε, είχε ως

χαρακτηριστικά του την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον ανορθολογισμό,

τον παρασιτισμό, την αυθαιρεσία και την ατιμωρησία.

Το τρένο των νεφών της Ευγενίας Φακίνου, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ.

Λένε πως είναι ένα τρένο-φάντασμα, που, αφού φύγει από το σταθμό,

βγαίνει από τις ράγες του, χώνεται στα νέφη και χάνεται. Ότι ταξιδεύει

ακυβέρνητο και πως όταν φτάσει στο τέρμα του, που είναι και το τέλος

του κόσμου, οι επιβάτες έχουν χάσει τα νιάτα τους. Ο Κανένας όμως, αν

και ήταν μόνο δέκα χρονών, δεν τα πίστευε αυτά και ανέβηκε στο τρένο

με τη μικρή Ρεβέκα, αναζητώντας τον άγνωστο πατέρα του.

Steve Jobs του Walter Isaacson. Η επίσημη βιογραφία του Walter Isaacson, εκδόσεις

ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Εκείνοι που είναι τόσο τρελοί ώστε να

πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο είναι

εκείνοι που τον αλλάζουν.

Οι επτά ιδέες για πιθανή αναγέννηση και οι επτά πυλώνες μιας αποτυχημένης κυβέρνησης του

Βασίλειου Μαρκεζίνη, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Το

βιβλίο αυτό είναι σχεδιασμένο για να προκαλέσει τον προβληματισμό

του αναγνώστη για την υπαρξιακή κρίση που μαστίζει αυτή τη στιγμή τη

χώρα μας.

Καιρός σκεπτικός της Ιωάννας Καρυστιάνη εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ. Άνθρωποι που τους

χωρίζουν οι τόποι και τους ενώνει ο χρόνος,

μοναχικοί ήρωες που παίρνουν το τιμόνι αλλιώς,

με ρυτίδες-μαχαιριές που κόβουν τη φόρα στο

χαμόγελο, αλλά και με μια καλοσύνη που κάποιες

φορές τους ξελασπώνει.

1. Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία του Σταύρου Λυγερού,

εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

2. Οι καιροί της μνήμης του Θοδωρή Παπαθεοδώρου, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

3. Οι επτά ιδέες για πιθανή αναγέννηση και οι επτά πυλώνες μιας αποτυχημένης κυβέρνησης του Βασίλειου Μαρκεζίνη,

εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

4. Steve Jobs. Η επίσημη βιογραφία του Walter Isaacson, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

5. Η λογική της παράνοιας του Στέλιου Ράμφου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

6. Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε του Νίκου Μπογιόπουλου, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

7. Περιπολών, περί πολλών τυρβάζω του Γιώργου Σκαμπαρδώνη,

εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

8. Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο του Άρθουρ Σοπενάουερ,

εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

9. Η Ελλάδα που αγάπησα, η Ελλάδα της χρεοκοπίας του Κώστα Μπέη,

εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

10. Το αστέρι του διαβόλου του Τζο Νέσμπο, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Τζον ΜπέργκερΗ εικόνα και το βλέμμαΜεταίχμιο 2009, σελ. 181

Πρόκειται για ένα βιβλίο που βασίστηκε στην

τηλεοπτική σειρά του BBC Ways of seeing του 1972

και εκδόθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα και το οποίο

επιχειρεί να αποδομήσει τη «γλώσσα» της εικόνας.

Ο συγγραφέας του αντιμετωπίζει τις εικόνες (στη

ζωγραφική, στη διαφήμιση, στη φωτογραφία) ως ένα

προϊόν που αναδύεται κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, που συνδέεται

με συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες και που δεν μεταφέρει απλώς μηνύματα, αλλά

έναν τρόπο θέασης του κόσμου. Από μια σαφώς μαρξιστική οπτική, αναδεικνύεται ο

ρόλος του «πολιτισμικού κεφαλαίου», των κυρίαρχων τάξεων που έχουν το προνόμιο

να ορίζουν τη σημασία και την αξία της τέχνης. Επικεντρώνει την ανάλυσή του στην

τεχνική της ελαιογραφίας, η οποία υποστηρίζει πως «γεννήθηκε» τη στιγμή που

προέκυψε η ανάγκη να αυτοεπιβεβαιωθεί η ανώτερη κοινωνική τάξη, να επικυρώσει

δηλαδή πως ό,τι θεωρούνταν στον κόσμο όμορφο και επιθυμητό, της ανήκε. Με

παραδείγματα και παράλληλη παράθεση εικόνων, «ξεσκεπάζει» την τεχνική της

μετωπικής εικονογραφίας, όπου οι γυναικείες φιγούρες κοιτάνε θελκτικά στα μάτια

τον θεατή-ιδιοκτήτη του πίνακα, όπως ακριβώς στις σύγχρονες διαφημίσεις κοιτάνε

τον θεατή-αγοραστή του προϊόντος.

Όπως για έναν «υποψιασμένο» αναγνώστη δεν αρκεί να γνωρίζει την αλφαβήτα για

να κατανοήσει ένα κείμενο, αλλά επιβάλλεται μια κριτική γλωσσική συνειδητότητα,

έτσι και ο Τζον Μπέργκερ προτείνει να βλέπουμε τις εικόνες ως χώρους όπου

φωλιάζουν ιδεολογίες, ιεραρχίες θεσμών και παγιωμένα συμφέροντα. Αρκεί να

μην ξεχνάμε πως κι εμείς βλέπουμε μόνο εκείνο που ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ. Και αυτό που

κοιτάζουμε σχετίζεται με το ποιοι είμαστε και ποια η θέση μας στον κόσμο. Συνδέουμε

λοιπόν τα σημεία με νοήματα που είναι ερμηνεύσιμα στο βαθμό που προβάλλουν μία

συγκεκριμένη οπτική για την πραγματικότητα.. Θα πρότεινα το βιβλίο ως ένα κάλεσμα

για να μάθουμε να κοιτάζουμε πέρα από αυτό που μας επιτρέπει η πρωτογενής

κοινωνικοποίησή μας. Να βγούμε από τη λήθη του «φυσικού» και μελετώντας τη

«γραμματική» της εικόνας να κατανοήσουμε το πώς το βλέμμα, τόσο το δικό μας

όσο και όλων των άλλων, φιλτράρει την εικόνα μέσα από παραδοχές για το τι είναι

ωραίο, τι είναι τέχνη, τι είναι πολιτισμός.

Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Το Σάββατο 12 Νοεμβρίου, ώρα 12:00, οι εκδόσεις IANOS και ο ευαίσθητος (very sensitive)

συγγραφέας Γιάννης Σερβετάς, αντιλαμβανόμενοι τη δύσκολη κοινωνικο-οικονομική

συγκυρία της χώρας και σεβόμενοι την ομολογουμένως απελπιστική περίοδο που διάγει

η πατρίδα, αποφάσισαν φέτος να μην προκαλέσουν με τη συμπεριφορά τους. Έτσι το νέο

ημερολόγιο - ανεκδοτολόγιο του 2012 του Γιάννη Σερβετά θα το παρουσιάσουν στο ταπεινό

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (στην παραλία Θεσσαλονίκης). Στο πλευρό του μεγάλου συγγραφέα

θα βρίσκεται ο ταπεινός διορθωτής Βασίλης Δέλιος, στο ρόλο αυλικού - γελωτοποιού.

Τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7) το περιοδικό SOUL

και η αλυσίδα πολιτισμού IANOS παρουσιάζουν έναν κύκλο εκδηλώσεων-συνεντεύξεων

συστήνοντας στο κοινό τους νέους, γενναίους, πρωτοπόρους, τολμηρούς και

αξιομνημόνευτους νεαρούς Θεσσαλονικείς, που στην κρίση απαντούν με δημιουργία κι έργο.

Περιοδικό Stain: Ένα free press για την τέχνη και τη δημιουργία. Αυτοχρηματοδοτούμενο,

ανεξάρτητο, αυτόνομο, ανήσυχο. Ποιοι είναι; Γιατί το έκαναν; Τι θέλουν να μας πουν;

Πόσο δύσκολο είναι σήμερα στη Θεσσαλονίκη να γίνεις εκδότης;

Την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7) η Πρόταση, ομάδα

εκπαιδευτικών από σχολεία της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας και το Καλλιτεχνικό Γ/σιο

Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, με τη στήριξη της Περ/κής Δ/νσης Α/βάθμιας και Β/βάθμιας

Εκπ/σης Κ. Μακεδονίας και των Δ/νσεων Β/βάθμιας Εκπ/σης Αν. & Δυτ. Θεσ/νίκης,

παρουσιάζουν μια σειρά διδακτικών προτάσεων-παραδειγμάτων. Παρουσίαση εικοστή:

Διδακτική των Φυσικών Επιστημών με την αξιοποίηση του Εκπαιδευτικού Δράματος. Θα

μιλήσει η Μαρία Μουστάκα, Καθηγήτρια Φυσικών Επιστημών στο Γυμνάσιο Άργους

Ορεστικού.

φιλμ νουάρ 9

φιλμ νουάρ

κινηματογράφος

ΑΛΠΕΙΣΣκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος

Παίζουν: Άρης Σερβετάλης, Αγγελική Παπούλια, Αριέλ

Λαμπέντ, Τζόνυ Βεκρής

Διάρκεια: 93’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

Τα teasers και το spoilers είχαν εξάψει την περιέργεια

όλων. Ούτως ή άλλως μετά τον ντόρο που προκάλεσε

ο «Κυνόδοντας», άπαντες ανυπομονούσαν για το νέο

πόνημα του Γιώργου Λάνθιμου, ο οποίος δείχνει να απο-

κτά καπαρωμένη θέση στα μεγάλα κινηματογραφικά Φεστι-

βάλ από τα οποία δεν φεύγει με άδεια χέρια. Το βρα-

βείο του τμήματος «Ένα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ

των Καννών διαδέχτηκε το βραβείο σεναρίου στο πρό-

σφατο Φεστιβάλ της Βενετίας. Δικαιολογημένη η διά-

κριση καθώς το σενάριο του Ευθύμη Φιλίππου έχει ως

αφετηρία μία έμπνευση αυθεντικά πρωτότυπη και συντα-

ρακτική. Μία ομάδα ανθρώπων με τη μυστηριώδη κωδική

ονομασία «Άλπεις» αναλαμβάνουν ένα αδιανόητα ιδιόρ-

ρυθμο καθήκον. Αντικαθιστούν ανθρώπους που έχουν

πεθάνει εντός των οικογενειών τους, προσπαθώντας να

μιμηθούν όσο καλύτερα μπορούν τις συνήθειες, τις ατά-

κες, τις γκριμάτσες, όλα τα χούγια γενικά αυτών που δεν

βρίσκονται πια στη ζωή. Οι συγγενείς των αποθανόντων

συμμετέχουν στο παιχνίδι, διορθώνουν τα μικρολάθη και

τις ατέλειες, επιτελούν στην εντέλεια το δικό τους ρόλο. Ο

Λάνθιμος έχει βρει τη θεματική και υφολογική του Ιθάκη,

στοιχείο που ενίοτε συναρπάζει κι άλλες στιγμές καθίστα-

ται προβληματικό.

Ο τόπος των ηρώων του, μόνιμα αλλοπρόσαλλος, ένα κλει-

στό κύκλωμα όπου λειτουργούν διαφορετικοί κανόνες,

όπου η ζωή ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς, όπου

οι ρόλοι και οι ταυτότητες δεν έχουν καμία σχέση με τα

συνηθισμένα. Η γλώσσα γεννά, ο κινηματογράφος τίκτει,

το κινηματογραφικό διακείμενο δίνει μία νέα πραγματι-

κότητα. Η εκφορά του λόγου, οι φόρμουλες, οι αόρατοι

ιστοί της γλώσσας, η κινησιολογία, όλα τα παραπάνω φτιά-

χνουν ένα νέο στρώμα επικοινωνιακών λόγων. Οι περσό-

νες μας μιλούν αυτοματοποιημένα, με χροιά μηχανική,

με τρόπο εκούσια γελοίο αλλά υπάρχει λόγος γι’ αυτό.

Εξάλλου, ας μην λησμονούμε πως παίζουν στο δικό τους

γήπεδο, ξεκομμένοι από κοινωνικές πρακτικές και συνή-

θειες. Το χιούμορ γεμάτο δυσλειτουργικότητα και παρα-

ξενιά, πλάγιο και έντονο, σαν ήχος ξένος από ανθρώ-

πινο στόμα που φέρνει αντανακλαστικό μειδίαμα, από-

τοκος άλλων συμβάσεων ή κατάργησης των υπαρχου-

σών. Υπάρχουν τουλάχιστον 3-4 ατάκες, οι οποίες πραγ-

ματικά θα σας πεθάνουν, δεν προδίδω περισσότερα αν

και πεθαίνω να στήσω ένα πρόχειρο γκάλοπ.

Το σεναριακό υπόβαθρο αναδύει τα ζητήματα της απώ-

λειας, της σαρωτικής δύναμης του θανάτου, της ενστι-

κτώδους ανάγκης για αντικατάσταση. Οι άνθρωποι επι-

φορτίζονται με ρόλους - σημαδούρες, καλύπτουν τις ανά-

γκες τους για φυσιολογικότητα με επιφάσεις και βιτρίνες,

γιατί όχι άλλωστε, είναι σαν να έχει χαθεί η ουσία ή να

μην υπήρξε και ποτέ. Η ειρωνεία έρχεται σε αντίστιξη με

τη ματαιότητα που κατακλύζει όσους προσπαθούν να την

αποφύγουν. Η διέξοδος, η μόνη λύση. Πρέπει να σπά-

σουν οι κανόνες για να μπει λίγο αληθινό συναίσθημα

στο τοπίο. Πάμε τώρα στην αισθητική προσέγγιση του

Λάνθιμου. Περίτεχνη πέραν πάσης αμφιβολίας. Το μονο-

πλάνο στη σκηνή του καυγά στην αίθουσα χορού κολλάει

στο μυαλό και αρνείται να το αποχωριστεί. Η φωτογρα-

φία είναι διεισδυτική, καλλιγραφημένα σκοτεινή και σε

μπάσους τόνους που αποπνέουν μία αίσθηση απειλητι-

κού. Με κάποιον πλάγιο τρόπο λοιπόν, παρά την τεχνική

της αρτιότητα καταλήγει που και που να μοιάζει προϊόν

κυνηγιού καλαισθησίας και να μην εντάσσεται δομικά

στο φιλμικό σώμα.

Από περίπου αυτή την αφετηρία, ξεκινούν και οι αντιρρή-

σεις μας με τις κατά τα λοιπά εξαιρετικά ενδιαφέρουσες

και σαγηνευτικές «Άλπεις». Ορισμένες επιλογές δεν δικαι-

ολογούνται πουθενά και θα μπορούσαν είτε να λείπουν

εντελώς ή να διαφοροποιούνται δίχως αυτό να αλλάζει

κάτι το ουσιώδες στο φιλμικό περιεχόμενο. Παραδείγμα-

τος χάρη, η εναλλαγή κοντινών και γενικών ή η χρήση του

fade out σε βάθος πεδίου δεν υπόκειται σε κάποιο ιδιαί-

τερη λογική είτε συμμετρίας είτε σκόπιμου αποπροσανα-

τολισμού. Η ανισοκατανομή στο βάρος των ρόλων απειλεί

την ισορροπία του γενικότερου νοήματος, το οποίο χρήζει

προσοχής και φροντίδας γιατί απλούστατα έχει πολλά να

δώσει. Το κλειστό κύκλωμα στην περίπτωση του «Κυνό-

δοντα» ήταν πολύ πιο φροντισμένο από τώρα, με πολύ

πιο άρτια σχηματισμένες αλληλεπιδράσεις και διατυπω-

μένες σχέσεις εξουσίας που δικαιολογούν τις σκηνοθε-

τικές επιλογές. Στην περίπτωση των «Άλπεων» σε κάποια

στιγμή αναρωτιόμαστε για τα κίνητρα όσων παίρνουν απο-

φάσεις, για τις εσωτερικές ανάγκες όσων τις εκτελούν,

για τη σύνδεση όσων γενικά συμμετέχουν στο πλάνο,

σε πρώτο και δεύτερο φόντο. Σαν μία εξαίρετη ιδέα που

έμεινε ημιτελής και ασαφής σε κάποια της σημεία. Όπως

και να έχει, η θέαση θα είναι μία εμπειρία που αξίζει τον

κόπο. Ο κινηματογράφος αλλάζει τα πάντα, ο σκηνοθέ-

της κάνει θαύματα. Όπως ακριβώς μας θυμίζει η Λαμπέντ

στο φινάλε. Είναι και μία ευκαιρία για όλους μας να κατα-

λάβουμε αν είμαστε έτοιμοι για κάτι πιο ποπ…

Αξιολόγηση: ***Γιώργος Παπαδημητρίου

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΑΛΠΕΙΣ / ΑΘΑΝΑΤΟΙ /// FILM NOIR /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

φιλμ νουάρ 10

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ: ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟΚΕΡΟΥ(THE ADVENTURES OF TINTIN)Σκηνοθεσία: Στίβεν ΣπίλμπεργκΜε τις φωνές των: Τζέιμι Μπελ, Ντάνιελ Κρεγκ, Άντι Σέρκις, Σάιμον Πεγκ, Κάρι Έλγουις

Διάρκεια: 107’

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2&3&7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&3&6, STER CITY GATE 4&7, VILLAGE COSMOS 2&5 (2η εβδομάδα)

Ήταν το 1929, όταν ζητήθηκε από το Ζορζ Ρεμί να σχεδιάσει για τη βελγική εφημερίδα «Le XXe Siecle»

ένα comic strip κι εκείνος αυθόρμητα εμπνεύστηκε τον Τεντέν. Πού να φανταστεί ότι αργότερα οι

περιπέτειες του ήρωά του θα μεταφράζονταν σε περισσότερες από 100 γλώσσες, θα ξεπερνούσαν

σε παγκόσμιες πωλήσεις τα 250 εκατομμύρια αντίτυπα και θα μεταφέρονταν στο σινεμά έξι φορές

με ηθοποιούς, κινούμενα σχέδια και μαριονέτες!

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 -καταξιωμένος πλέον- εξέφρασε την επιθυμία να δει τον Τεντέν να

ζωντανεύει στη μεγάλη οθόνη. Ως ικανότερο να αναπαραστήσει το πολυσύνθετο σύμπαν του πολυμή-

χανου ήρωά του, θεωρούσε τον μαγευτικό παραμυθά Στίβεν Σπίλμπεργκ. Δυστυχώς, όμως, λίγες ημέ-

ρες πριν συναντηθεί μαζί του, ο Ρεμί απεβίωσε. Η περιπέτεια του Τεντέν, ωστόσο, ήδη είχε ξεκινήσει!

Οι τρεις σεναριογράφοι που υπογράφουν το story, εκλεκτοί εκπρόσωποι της σύγχρονης βρετανικής

κωμωδίας, συναρμολογούν άριστα στοιχεία της πλοκής τριών διαφορετικών comics του Τεντέν, ενώ

ο Σπίλμπεργκ μας «παραμυθιάζει» μοναδικά με προσωπικά του inside jokes. Το ιδιότυπο τσουλούφι

του ξανθού ρεπόρτερ «μεταμορφώνεται» κάποια στιγμή σε πτερύγιο καρχαρία («Τα σαγόνια του καρ-

χαρία»). Ο Τεντέν κι ο Κάπτεν Χάντοκ καβαλούν μια μοτοσικλέτα με καλάθι, όπως ο Ιντιάνα με τον

Τζόουνς τον πρεσβύτερο («Τελευταία Σταυροφορία»). Η εντυπωσιακής σύλληψης σεκάνς της ναυ-

μαχίας ανάμεσα στο «Μονόκερο» του προγόνου του Κάπτεν Χάντοκ και το πειρατικό του Κόκκινου

Ράκαμ, μετατρέπει τους «Πειρατές της Καραϊβικής» σε… καρτούν. Ενώ, τέλος, η σεκάνς καταδίω-

ξης στο Σουλτανάτο του Μπαχάρ αποτελεί συρραφή των ever highlights περιπετειών του σκηνοθέτη.

Ετοιμαστείτε για τη συνέχεια, όπου αντιστρέφονται οι όροι και ο Σπίλμπεργκ περνά στην παραγωγή,

αφήνοντας στο «πηδάλιο» τον Πίτερ Τζάκσον.

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Τοτονίδης

ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ(TOWER HEIST)Σκηνοθεσία: Μπρετ Ράτνερ

Παίζουν: Μπεν Στίλερ, Έντι Μίλερ, Κέισι Άφλεκ, Μάθιου

Μπρόντερικ, Άλαν Άλντα, Τία Λεόνι, Μάικλ Πένια

Διάρκεια: 104’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 7&8, STER CITY GATE 2, VILLAGE COSMOS 1&2&3 (2η εβδομάδα)

Η ταινία είναι heist από τον τίτλο της ακόμα και κωμωδία από την αφίσα της, οπότε το τηλεοπτικό μελό-δραμα με το οποίο ξεκινάει, συμπιέζει και όλο το κέφι της υπόθεσης, οι πιο διασκεδαστικές σκηνές της διάρκειας είναι αναμενόμενα αυτές όπου μπαίνει επιτέλους ο Έντι Μέρφι για τα καλά στο πλάνο, και προετοιμάζεται για το μεγάλο εκδικητικό-ρομπενικό κόλπο μια ομάδα για κλάματα, αλλά αυτές οι σκηνές κρατάνε όσο και η διαδρομή στην τουαλέτα για να διορθώσεις το μέικ απ απ’ όσα προηγήθη-καν. Με ένα ολόκληρο τόξο ουσιαστικά κατεστραμμένο και με ένα σενάριο που είχε ξεκινήσει πριν καμιά πενταετία σα χαβαλέδικος ρεβανσισμός ολόκληρης ομάδας μαύρων κωμικών κατά του Ντό-ναλντ Τραμπ, η ταινία ποτέ δε συνέρχεται, αντίθετα η άτσαλη ισορροπία στερεοτύπων, λευκού και δακρύβρεχτου με μαύρο και υστερικό, πρέπει να χωρέσει και τη δράση σε κάνα (αφηγηματικό) τόξο και έτσι κυριολεκτικά ισορροπεί στο κενό, κάτι πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος, χωρίς ασφάλειες. Στην ιστορία, η ομάδα τα καταφέρνει τελικά στις περιπέτειές της στην κορυφή ενός από τα κτίρια του Τραμπ, όπως θα περίμενες, αλλά ακόμα και για τα χαμηλά μέτρα του Ράτνερ, το «Tower Heist» σκάει γενικά στο πεζοδρόμιο και θέλει μάζεμα με το κουταλάκι. Για την ιστορία, ο Ράτνερ όντως έριξε ένα μάζεμα, αλλά εκ των υστέρων, στο μοντάζ, έτσι μπορεί να το πάθεις κι αυτό, να βγεις από την αίθουσα και να έχεις μια αίσθηση ότι κάτι έχασες.

Αξιολόγηση: **

Βαγγέλης Καπαρτζιάνης

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.mftm.gr)

ΑΘΑΝΑΤΟΙ(IMMORTALS)Σκηνοθεσία: Ταρσέμ Σινγκ

Παίζουν: Χένρι Κάβιλ, Μίκι Ρουρκ,

Στίβεν Ντορφ, Φρίντα Πίντο, Τζον

Χαρτ, Λιουκ Έβανς

Διάρκεια: 110’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&2&9&10&11, STER CITY GATE 1&3&7, VILLAGE COSMOS 4&5&6&7&8&9&10

Όταν οι πολιτικοί σου δεν σέβονται την ιστορία σου, γιατί το Χόλιγουντ

να σεβαστεί τη μυθολογία σου; Το ερώτημα είναι καίριο και τα παρα-

δείγματα πολλά. Τελευταίο, το νέο ανοσιούργημα που έρχεται από Λος

Άντζελες μεριά και ακούει στο όνομα «Αθάνατοι».

Ο Θησέας, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, καλείται να ηγηθεί των

Ελλήνων στη μάχη τους εναντίον των Ηρακλειδών, των οποίων ο βασι-

λιάς Υπερίωνας έχει βάλει σκοπό να πάρει στην κατοχή του το Τόξο της

Ηπείρου για να μπορέσει να ελευθερώσει τους Τιτάνες και να αντιμετω-

πίσει με αυτό τον τρόπο τους Θεούς του Ολύμπου - κι όλα αυτά, αναζη-

τώντας την αθανασία του ονόματός του, την αθανασία των πράξεών του.

Αλλά όπως λέει και ο Σωκράτης «αθάνατες οι ψυχές όλων των ανθρώ-

πων, των δικαίων όμως είναι αθάνατες και θεϊκές».

Κι αναρωτιέμαι πως μπορείς να πάρεις στα σοβαρά μια ταινία στην οποία

ο Θησέας έχει για συντρόφους τον Δαρείο, την Φαίδρα και τον Σταύρο

(!), ενώ στο αντίπαλο στρατόπεδο, πέρα από τον Υπερίωνα, συναντάμε

τον Λύσανδρο και τον Μοντραγκόν, οι θεοί του Ολύμπου αντί για δώδεκα

είναι… έξι και η ιέρεια του Μαντείου των Χρησμών μιλάει μια αρχαιοελ-

ληνοκινέζικη διάλεκτο. Τα εφέ, βέβαια, είναι εντυπωσιακά, το 3D είναι

απόλυτα λειτουργικό, σε αντίθεση με παλιότερες αποτυχημένες προ-

σπάθειες (βλέπε την πρόσφατη «Τιτανομαχία») και το ποπκόρν κατανα-

λώνεται εύκολα, αλλά αν έχετε έστω μια ελάχιστη απαίτηση και προσ-

δοκία να δείτε κάτι που να φέρνει λίγο σε κινηματογραφική ταινία και

όχι σε κλιπ βιντεοπαιχνιδιού, τότε στραφείτε αλλού. Μέχρι την Κυριακή

άλλωστε, υπάρχει και το Φεστιβάλ.

Αξιολόγηση: •Ορέστης Μανασής

ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ 44 & ∆. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ, 2310 261727Ελληνικό μπάρΚατούνη 17 Λαδάδικα 2310 538 282

cafe barΚ.Ντηλ 18 2310 275 159

ταινίες

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

φιλμ νουάρ 11

ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ: ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑΣκηνοθεσία: Νίκος Περάκης

Παίζουν: Ορφέας Αυγουστίδης, Βίκυ Καγιά, Στέλιος Ξανθουδά-

κης, Ιωάννης Παπαζήσης, Σωκράτης Πατσίκας, Γιώργος Σεϊτα-

ρίδης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Ρένος Χαραλαμπίδης

Διάρκεια: 90’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5&6, STER CITY GATE 3&6, VILLAGE COSMOS 1 (3η εβδομάδα)

Στην τελευταία του «Λούφα και Παραλλαγή» ο Περάκης παρουσιάζεται κάπως αμήχανος, τόσο σκη-

νοθετικά όσο και σεναριακά. Ακόμη και το κομμάτι της «πώλησης», το εμπορικό δηλαδή με τα ωραία

κορίτσια, τα κουνήματα, τις ατάκες, την κρητική διάλεκτο, και τη δυνατή μουσική, παλαντζάρει επίσης.

Είναι εμφανές ότι ο Περάκης θέλει να (ξανα)γυρίσει την πρώτη «Λούφα και Παραλλαγή», εκείνη του

1984, ώστε να καυτηριάσει, να σατιρίσει, και να διακωμωδήσει τα χίλια κακά, στραβά κι ανάποδα που

συμβαίνουν στις μέρες μας. Δηλαδή, για να καταλάβεις, δεν θέλει να γυρίσει μια φανταστική ιστορία

που θα έχει φλερτ, χάζι και διασκέδαση όπως στη «Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο» (άκρως

πετυχημένη πάντως).

Αντίθετα, από την τελευταία ταινία το μόνο που διατηρεί είναι τους χαρακτήρες, αν και κακώς κατά τη

γνώμη μου. Βλέπεις, οι «ήρωες» έχουν χάσει εκείνη τη φρεσκάδα τους, και τα αστεία και τα παπατζι-

λίκια τους έχουν περάσει στο κοινό και δεν ψαρώνουν πια (βλέπε κρητική διάλεκτο του Αυγουστίδη

και νταηλίκι του Σεϊταρίδη). Άσε που η Καγιά μιλάει παραπάνω απ’ όσο χρειάζεται (σε αντίθεση με την

παλιότερη ταινία).

Εν ολίγοις, στη νέα «Λούφα και Παραλλαγή» επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο. Από τη μια μεριά, αυτό

το… μπάχαλο μπορεί και αποτυπώνει πετυχημένα το ελληνικό μπάχαλο που υπάρχει γύρω σου. Μπράβο

στον Περάκη.

Από την άλλη μεριά όμως, το δέσιμο με το life style και σπινταριστό εξυπνακίστικο χάζι δεν πετυχαίνει.

Γίνεται σούπα. Και αυτό κυρίως εντοπίζεται στα επιμέρους στοιχεία, από τους διαλόγους και τους χαρα-

κτήρες, μέχρι την κεντρική ιστορία-πρόφαση και τα άχαρα καμιά φορά πλάνα.

Η πετυχημένη σάτιρα πάντως μένει.

Αξιολόγηση: **Νέστορας Πουλάκος

www.sevenart.gr

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ (AMADOR)Σκηνοθεσία: Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα

Παίζουν: Μαγκαλί Σολιέ, Θέλσο Μπουγκάγιο, Σόνια Αλμαρκά,

Πιέτρο Σίμπιγιε

Διάρκεια: 112’

ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (3η εβδομάδα)

Αυτή είναι η πιο φεστιβα-

λική ταινία που κυκλοφο-

ρεί εκτός φεστιβάλ, στις

αίθουσες εκεί έξω – φεστι-

βαλική με την πολύ καλή

έννοια (εντάξει, πλέον

προβάλλεται και η ταινία

του Λάνθιμου στην πόλη

μας…). Κι όταν λέμε με την

πολύ καλή έννοια εννοούμε πως είναι μια ταινία με επίκεντρο τους

ανθρώπους, καθόλου βαρετή, καθόλου κουλτουριάρικη, καθόλου

βαρύγδουπη – ίσα ίσα που είναι αγαπησιάρικη και τρυφερή και γλυ-

κιά και όμορφη…

Ιδού λοιπόν πως μια ταινία που έχει ως βασικό συστατικό της το θάνατο

δεν χρειάζεται να βρωμάει θανατίλα και δηθενιά όπως πχ μου βρί-

σκεται τελείως τυχαία εύκαιρο το… «Biutiful»! Μια ταινία που συνα-

ντά από άλλο δρόμο την προβληματική του «Ελεύθερος ωραρίου»:

από τη μια ένα ψέμα κρατάει ατσαλάκωτη την εικόνα του ανθρώπου

που δεν εργάζεται πια και από την άλλη ένα ψέμα κρατάει την εργα-

σία για έναν άνθρωπο, διατηρώντας την εικόνα ενός άλλου ανθρώ-

που ζωντανή, όντας (εκείνος, ο άλλος άνθρωπος) νεκρός! Βολιβιανοί

μετανάστες σε μια Μαδρίτη εντελώς αντιτουριστική και στο επίκεντρο

μια κοπέλα που είναι έγκυος αλλά ζει με τον εραστή της που ξέρει

ότι πλέον δεν αγαπά. Καταλύτης, ένας γηραιός κύριος που αναδει-

κνύει το κουβεντιάζειν και το φιλοσοφείν έτσι όπως πρέπει να είναι.

Υπέροχη ταινία κι αν με ρωτάτε εμένα, θα συμφωνήσω με τον Ελύτη:

«Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!»…

Αξιολόγηση: ****Θόδωρος Γιαχουστίδης

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ(MACHINE GUN PREACHER)Σκηνοθεσία: Μαρκ Φόρστερ

Παίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Μισέλ Μόναχαν, Μάικλ Σάνον, Κάθι Μπέικερ

Διάρκεια: 129’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 7 (2η εβδομάδα) Έχοντας μόλις βγει από την φυλακή, όπου εξέτισε την ποινή του για ένοπλη ληστεία, ο Σαμ Τσίλντερς, ένα

απόβρασμα του υποκόσμου, που ουδέποτε σωφρονίστηκε, δείχνει διατεθειμένος να συνεχίσει την ίδια παρα-

βατική συμπεριφορά, πέφτοντας ξανά στην σκλαβιά της ηρωίνης και καθαρίζοντας εν ψυχρώ άτομα του ιδίου

λερωμένου ποινικού μητρώου. Η ιδέα της ζορισμένης συζύγου του να τον οδηγήσει στους κόλπους της εκκλη-

σίας, θα του μεταστρέψει ολοκληρωτικά τον τρόπο σκέψης, κάνοντάς τον υπέρμαχο και μπροστάρη της δημι-

ουργίας ενός ορφανοτροφείου - οχυρού, όπου θα βρουν προστασία τα άπορα κυνηγημένα πιτσιρίκια υποψή-

φια θύματα της γενοκτονίας του Σουδάν.

Έτσι, από εκεί που τη μια στιγμή αγνοούσε το ίδιο του το κοριτσάκι, βιαιοπραγούσε στην γυναίκα του, βαρούσε

δημοσίως την ένεση, έκανε επίθεση στους τεκέδες και μαχαίρωνε μέσα στη θολούρα του όποιον έβρισκε στο

διάβα του, ο νεοφώτιστος χριστιανός μονομιάς αλλάζει ύφος και μεταλλάσσεται σε έναν άγιο άνθρωπο, που

το μόνο που επιζητά είναι η δικαιοσύνη για τα παιδάκια του Εμφυλίου. Πιστευτό; Ε, όχι δα. Τουλάχιστον για τη

ρεαλιστικότητα της ιστορίας που υποτίθεται βασίζεται το «Machine Gun Preacher» και όχι για ένα μεταφρα-

σμένο κινηματογραφικό σενάριο, που θα μπορούσε να τον οσιοποιήσει τον τύπο, ακόμη και ως προσηλυτιστή

εξωγήινων. Ατυχώς για τον (όχι ανίκανο) σκηνοθέτη Μαρκ Φόρστερ, η όλη του έγνοια περιορίστηκε στο κτί-

σιμο των σωστών πλάνων της μαύρης ηπείρου και των άσχημων συνθηκών διαβίωσης που ισχύουν σε πολλά

μέρη της και όχι στην απόδοση μιας, έστω, αξιοπρεπούς ίντριγκας που θα έλκυε τη ματιά του ουδέτερου θεατή.

Διάβαζα τις προάλλες σε διεθνές έντυπο, περί μιας μεγαλειώδους ερμηνείας από τον Τζέραρντ Μπάτλερ που

πιθανά θα τον οδηγούσε πολύ ψηλά, μέχρι και σε μια ενδεχόμενη οσκαρική υποψηφιότητα. Το πίστεψα! Γελά-

στηκα ξανά. Ο αναμφίβολα δυναμικός performer, δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να αναπαραγάγει και

πάλι την γνώριμη περσόνα του σκληροτράχηλου τσαμπουκά, απλώς εδώ το πράττει υποτίθεται κατόπιν θεϊκής

εντολής και προφανώς δεν πείθει ούτε τον ίδιο, πόσο μάλλον εμάς που τον παρακολουθούμε...

Αξιολόγηση: **Γιώργος Ζερβόπουλος

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.moviesltd.gr)

ΚΡΑΣΟΔΙΚΕΙΟ

Ελληνική ΚουζίναΜητρ.Γενναδίου 8 (πλ. Άθωνος) 2310 223 95

παραδοσιακό Βολιώτικο τσιπουράδικοΔραγούμη και Δήμητσα 18 2310 267 063 και delivery

ΟυζερίΦιλίππου 18 με Βενιζέλου τηλ.2310 239 031

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: info@kroustophono.gr

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

ταινίες

φιλμ νουάρ 12

Παίζονται επίσης...

ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩ(LA PIEL QUE HABITO/ THE SKIN I LIVE IN)Σκηνοθεσία: Πέδρο ΑλμοδόβαρΠαίζουν: Αντόνιο Μπαντέρας, Έλενα Ανάγια, Μαρίσα ΠαρέδεςΔιάρκεια: 117’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3 (4η εβδομάδα)

Κάποιος βιάζει την κόρη σου. Τι κάνεις;

Ο Ρόμπερτ, πατέρας κοπέλας που (μάλ-

λον) βιάζεται και σπουδαίος πλαστικός

χειρουργός, θέτει σε εφαρμογή ένα

πρωτότυπο σχέδιο εκδίκησης. Απαγά-

γει τον δράστη και τον κάνει πειραμα-

ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ(MY SWEET CANARY) Σκηνοθεσία: Ρόι Σερ

Διάρκεια: 89’

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (3η εβδομάδα)

Η Ρόζα η ναζιάρα με τα σγουρά μαλ-

λιά. Η Χάρις η κλέφτρα που τα έχει

πει όλα της. Η Ελληνοκύπρια Ντεμέτρι

(Martha D. Lewis) με την μάγκικη φωνή,

το κερεμέ, ο Tomer Katz. Η κυρία του

κυρίου Ζαρντινίδη. Η Σάρα Σκεναζί που

μεταμορφώθηκε σε Ρόζα Εσκενάζυ για

να εξαφανιστεί (ίσως) από τα μητρώα της

Πόλης. Τι σκάνδαλο; Ο Παράσχος και

η μπεμπέκα κλέφτηκαν (1913). Ρόζα η

ρεμπέτισσα, στις καρδιές των προσφύ-

γων. Η Ρόζα-Ροζαλία, που ‘χε στα δυο

της μάγουλα λιγάκι κρέμα φράουλα.

Γιατί βαφτίστηκε Ροζαλία ορθόδοξη κι

ας ήτανε οβριά.

Φοβερή έρευνα από τον σκηνοθέτη Ρόι

γίες πεθαίνουν στον υλικό κόσμο μας, ακόμα κι αν ορισμένοι θεω-

ρούν (αφελώς;) ως την έσχατη ώρα ότι εκείνοι δεν θα παραμερί-

σουν ποτέ τα πιστεύω τους!

Μη νομίζετε ότι ο οπαδός των Δημοκρατικών Τζορτζ Κλούνεϊ κάνει

ένα φιλμ για να κατηγορήσει τους Ρεπουμπλικανούς για μακιαβελι-

κούς τρόπους προσέγγισης της εξουσίας, γιατί η αλήθεια είναι ότι

εδώ, σε τούτο το σφιχτοδεμένο θρίλερ, καταθέτει ότι όλοι κάνουν

το ίδιο, μια που -εντέλει- η φύση της πολιτικής ουσιαστικά το επιτάσ-

σει για να επιβιώσουν... Οι μνήμες από το σπουδαίο φιλελεύθερο

αμερικανικό σινεμά της δεκαετίας του ‘70, που υπηρέτησαν ο Άλαν

Πάκουλα ή ο Σίντνεϊ Πόλακ, είναι υπέροχες, αλλά εδώ ο απίστευτος

αυτός τύπος, που ξεκίνησε ως ζεν πρεμιέ και προέκυψε να είναι εκ των κορυφαίων σύγχρονων χολιγουντιανών δημιουργών,

ξεπερνά κατά πολύ τα γνωστά, γενικεύει έλλογα και κατακεραυνώνει αμερόληπτα τον πολιτικό αριβισμό στο σύνολό του...

Τονίζει, όμως, ακόμα ο πονηρός Κλούνεϊ την άμεση σχέση της υποκριτικής τέχνης με την πολιτική, αναδεικνύοντας απλά

-πλην όχι απλοϊκά- πόσο σημαντικές είναι οι... πρόβες, όχι πια για το σινεμά ή το θέατρο, αλλά για την ανέλιξη σε αξιώματα

μέσω της ρητορικής. Μας ξεκαθαρίζει, στο τέλος, ότι η προπαγάνδα πέρασε πια από τη βίαιη χυδαιότητα του Γκέμπελς σε

άλλα στάδια, που τα ζούμε καθημερινά, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από πουθενά, πνιγόμαστε στο σύστημα, που εντέλει

θα ρυθμίσει εκείνο τους όρους του παιχνιδιού...

Αξιολόγηση: ****Δημοσθένης Ξιφιλίνος

Killer Elite, Μεσάνυχτα στο Παρίσι, Ένας χωρισμός, Μεταφυσική δραστηριότητα 3, Ο βασιλιάς των λιονταριών, Τα στρουμφάκια, Winx Club 3D: Μαγική περιπέτεια, Αυτο-κίνητα 2, Kung Fu Panda 2

ταινίες

τόζωο στις έρευνες που διεξάγει για τη δημιουργία ενός

άφθαρτου δέρματος. Το πάθος του για την έρευνα αυτή

ξεκινά από την απώλεια της αγαπημένης του γυναίκας, η

οποία αυτοκτόνησε, μη αντέχοντας το παραμορφωμένο

πρόσωπό της, μετά από αυτοκινητικό δυστύχημα.

Τελικά ο Ρόμπερτ θα δημιουργήσει ένα θηλυκό Φραν-

κεστάιν και θα λοξοδρομήσει από την πορεία της εκδί-

κησης. Θα καταλήξει δέσμιος του δημιουργήματός του.

Ένας μικρός θεός με μεγάλη εξάρτηση. Ο Αλμοδόβαρ,

δηλωμένος γκέι, χρησιμοποιεί για ακόμη μια φορά το πολι-

τικώς μη ορθό για να αποδείξει το αντίθετο. Το πόνημα

και δημιούργημα του Ρόμπερτ είναι μια γυναίκα όμορφη και άφθαρτη. Δηλαδή, η ομορφιά επιτυγχάνεται τεχνητά ή παρά

φύση; Ένας άνδρας γίνεται γυναίκα. Και αυτό με τεχνητό τρόπο. Η εκ των υστέρων συγκατάβασή του παθόντος σε τούτη

την αλλαγή, αλλάζει άρδην τα δεδομένα. Θυμίζει βέβαια και το (μη πολιτικά ορθό) ανέκδοτο με τους βιασμένους Κυπρίους

«την τρίτη μέρα επεριμέναμε, αλλά οι Τούρκοι δεν εφανήκασι». Η εκδίκηση μετατρέπεται πλέον σε πράξη λύτρωσης. Και ο

δημιουργός, αλαζόνας και δέσμιος του ναρκισσισμού του.

Αξιολόγηση: **Γιάννης Ν. Γκακίδης

Σερ και συγκινητική ευαισθησία και αφοσίωση στο θέμα του. Ακολούθησε τα

πατήματά της και τα χνάρια της στον τότε γνωστό κόσμο: Πόλη (1895-1897),

Θεσσαλονίκη, Άγιος Ταξιάρχης Ξάνθης, Αθήνα, Πειραιάς, Αμερική, Στόμιο

(1980). Ευλαβική κατάθεση. Εσκεναζίν ή Σεφαρντίν; Λαντίνο στη Θεσσαλο-

νίκη στη Στοά Καπάνι. Ο Μανώλης Ρασούλης στέκει στη γωνιά κι ο Ρόι Σερ

του αφιερώνει τη φιλία.

Την τραγωδούν η Ισραηλίτισσα λαντίνο φωνή της Yasmin Levy, η Ελευσίνια

μυστήρια Μάρθα Φριντζήλα και η Τουρκαλίδα Mehtap Demir με τον βιο-

λοκεμανέ της, το κούρδικο βιολί της, τον σαζομπαγλαμά της, το ρεμπάμπ

και τον ποντιακό της κεμεντζέ. Ο σαντουρτζής Ν. Καρατάσος και ο Τόλης

Εσδράς (ή «Εβραίος») ο ακορντεονίστας την αναθυμιούνται σαν αγία. Σα

σιφούνι σαν καταιγίδα.

Μια πολύ σπουδαία τεκμηρίωση για μια πολύ σπουδαία προσωπικότητα της σύγχρονης προσφυγικής μουσικής ιστορίας.

Ένα μάθημα μετά μουσικής που δε θα βρείτε σε κανένα θρανίο. Για μια άπατρι καλλιτέχνιδα που κείται ελεύθερη στο Στό-

μιο Κορινθίας.

Τ’ όνομά μου είναι Ρόζα

... συ θα με τρελάνεις http://www.mysweetcanary.com/

απολαύστε υπεύθυνα http://www.soundsugar.net/rosaeskenazi

... εδώ είναι του Ρασούλη http://www.rasoulis.gr/

Αξιολόγηση: ****Κώστας Καρδερίνης

ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ(THE IDES OF MARCH)Σκηνοθεσία: Τζορτζ Κλούνεϊ

Παίζουν: Ράιαν Γκόσλινγκ, Τζορτζ Κλού-

νεϊ, Έβαν Ρέιτσελ Γουντ, Φίλιπ Σέιμουρ

Χόφμαν, Πολ Τζιαμάτι, Μαρίζα Τομέι,

Τζέφρι Ράιτ

Διάρκεια: 101’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1, ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4, STER CITY GATE 5 (5η εβδομάδα)

Ευτυχώς λοιπόν, εν έτει 2011 υπάρ-

χουν ακόμα σκηνοθέτες και εταιρείες

παραγωγής, που τολμούν να βγάλουν

στις αίθουσες ξεκάθαρα πολιτικές ται-

νίες! Ταινίες που έχουν το θάρρος να

καταγγέλουν ότι οι ιδέες και οι ιδεολο-

φιλμ νουάρ 13

σινεμά

NextΤην ερχόμενη Πέμπτη 17 Νοεμβρίου η μόνη ταινία που

είναι σίγουρο ότι θα βγει στη Θεσσαλονίκη είναι η «Χαραυγή: μέρος 1» (The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1) του

Μπιλ Κόντον, με τους Ρόμπερτ Πάτινσον, Κρίστεν Στίου-

αρτ και Τέιλορ Λότνερ.

Από ‘κει και πέρα, πολύ πιθανόν είναι να αρχίσει να προ-

βάλλεται και η ταινία «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν»

(We Need to Talk About Kevin) της Λιν Ράμσεϊ, με τους Τίλ-

ντα Σουίντον, Τζον Σι Ράιλι και Έζρα Μίλερ. Οποιαδήποτε

άλλη ταινία προβληθεί θα θεωρηθεί… έκπληξη!

Το απόκοσμο και μυστικιστικό, το διαφορετικό και μη αλλοτριωμένο πρόσωπο του καθημερινού, η παραί-

σθηση, η ευφορία και το «άλλο» μπορούν να κινηματογραφηθούν μόνον με ένστικτο.

Εξακολουθεί να μου προκαλεί μέγιστη απορία πώς ένας καταφρονεμένος επαγγελματίας σκηνοθέτης,

όπως ήταν ο Τζορτζ Μάρσαλ, πέτυχε μια τέτοια λειτουργική απόδοση αυτού του «άλλου», που έρπει υπό-

γεια είτε ως επικίνδυνο φίδι είτε ως καυτή παραβατική επιθυμία. Ρισκάρω να υποθέσω πως ο Αντονιόνι,

δηλωμένος λάτρης του νουάρ (κάποιες ταινίες του ανήκουν σ’ αυτό το είδος), μετέφερε δημιουργικά στοι-

χεία της «Γαλάζιας ντάλιας» στη «Νύχτα» του.

Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως τη μεγάλη επίδοση την προκαλεί το εξαιρετικό διαπλεκόμενο σενάριο

του Ρέιμοντ Τσάντλερ, μια και οι αρετές είναι βασικά οπτικές με κινηματογράφηση κολλώδη, ερεβώδη, λεία,

«γλιστερή». Θεωρώ πως ο Μάρσαλ σ’ αυτό το φιλμ πλησιάζει ιδιαίτερα το γοτθικό και «βαρύ» ύφος και ήθος

του Πρέμινγκερ. Διαθέτει μια εξπρεσιονιστική ματιά, που κάποιες φορές συναντάται στα νουάρ του Λανγκ.

Σ’ αυτήν την εφιαλτική ίντριγκα, στο «λερωμένο» κόσμο της συνεχούς απάτης, διαυγάζει η ευφορία για

μια νέα συμφωνία της αμερικανικής κοινωνίας. Υπάρχει ένα ορμητικό ποτάμι-σύνορο, το τεράστιο ρήγμα,

ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Υπάρχουν οι Αμερικανοί που πολέμησαν εκεί, μεταξύ των οποίων και

ο Τζόνι, που επιστρέφει στην πατρίδα από το ναυτικό με την παρέα του. Φυσικά, υπάρχουν και τα «τραύ-

ματα», τόσο των μαχών όσο και της δύσκολης επανένταξης στην κοινωνία και την οικογένεια.

Οι Αμερικανίδες, δουλεύοντας πυρετωδώς στα εργοστάσια, όχι μόνο χειραφετήθηκαν, αλλά έμαθαν και να

ζουν μόνες, απέκτησαν εραστές, ξέχασαν τους άνδρες τους που πολεμούσαν στην Ευρώπη και τον Ειρη-

νικό. Αυτό είναι και ένα έμμονο μοτίβο του νουάρ, που το εξέτρεψε κάποιες φορές προς ένα μισογυνισμό.

Ο Τζόνι, λοιπόν, ξαναβρίσκει τη γυναίκα του, που έχει οργανώσει πάρτι στο σπίτι τους με εραστή, ενώ έχει

γίνει και αλκοολική. Όλο το φιλμ κινείται σαν ένα σκοτεινό όχημα, ένα ταξίδι στη νύχτα, ενώ η αυγή ροδίζει.

Όλα ερεθισμένα, παράδοξα, ελαφρά υπερρεαλιστικά, σχεδόν υπνωτισμένα. Ο δρόμος, η νύχτα, η μοίρα

και η άλλη γυναίκα (Βερόνικα Λέικ). Η σύμπτωση, η ανατροπή, η ίντριγκα, το νέο βλέμμα.

Η «Γαλάζια ντάλια» είναι ένα φιλμ βουτηγμένο στην αμαρτία, που ταυτόχρονα την απενοχοποιεί. Αυτό το

φοβερό ζευγάρι, ο Άλαν Λαντ και η Βερόνικα Λέικ, όχι μόνο δεν καταλάβαιναν τίποτα, αλλά πέθαναν και

αλκοολικοί στα 50 τους...

Μια ιστορία βιωματική (;), ένα κρυφό χάπενινγκ και μια νέα πρόταση: Οι κινήσεις της κάμερας είναι βελού-

δινες, οι γωνίες λήψης περίτεχνες και διακρίνεται ο σκηνοθετικός σεβασμός του Μάρσαλ προς το υλικό

του. Δείχνει πως όχι μόνον πιστεύει αυτή τη μυθοπλασία, αλλά «μερακλώνει» μαζί της, ταξιδεύει με τους

ήρωές του. Είναι μια ιστορία που αυτή τη φορά θα καταλήξει καλά ως την… άλλη φορά! Σπάνια νουάρ επέ-

δειξε τέτοια γοητεία, τέτοια οργάνωση σκηνών και τέτοια προσοχή στις λεπτομέρειες. Σπάνια ταινία έπαιξε

τόσο έξυπνα με την παραίσθηση, με όρους «πραγματικότητας». Μ’ αυτήν τη ματιά είναι μια αλκοολούχος

δημιουργία, σαν τους Λαντ και Λέικ.

Τι γίνεται, λοιπόν, όταν την παραίσθηση και την περιστασιακή ευφορία που κομίζει τις ορίσεις ως ζωή; Ποιες

είναι οι ηδονιστικές ουσίες που οργανώνουν αυτή την κατάσταση; Ο Μάρσαλ, που δεν ήταν ούτε σκηνο-

θέτης των νουάρ ούτε νουάρ ο ίδιος (ως χαρακτήρας), προτείνει την οδό του έρωτα και των μυθοπλασιών

του σινεμά, αυτά τα ατελείωτα παραμύθια για τα μεγάλα ταξίδια.

Η «Γαλάζια ντάλια» είναι ένα φιλμ που σε όλη τη διάρκειά του έχει πολύ υψηλό πυρετό, καταγράφοντας

έτσι το μετά μιας ταραγμένης (από τον πόλεμο) εποχής. Post war film, λοιπόν, αλλά με μια σειρά υποσχέ-

σεων. Παρά την ανατρεπτικότητα του είδους, αυτή η ταινία αναφέρεται σε μια κάθαρση από κάθε είδους

αμαρτωλούς και έκλυτους και δείχνει το δρόμο και τον τρόπο που η μεταπολεμική αμερικανική κοινωνία

μπορεί να επανενωθεί μετά από το ραντεβού (ανά δύο) κάποιων «ραγισμένων» καρδιών. Όπως καταλα-

βαίνετε, το φιλμ παίζει με το συντηρητισμό και βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Τελικά, χάρη στη μονα-

δική οπτική δύναμή του τον υπερβαίνει, αφήνοντας τα ματωμένα ίχνη της ελπίδας και της νέας συμφωνίας,

άσχετα αν από πίσω τους το αλκοόλ ρέει άφθονο.

(προδημοσίευση από το βιβλίο του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου «Στις ομίχλες του νουάρ»)

Χαμένη αντανάκλαση(ένα κείμενο με αφορμή την ταινία

«Η γαλάζια ντάλια» του Τζορτζ Μάρσαλ)

Σπάνια νουάρ επέδειξε τέτοια γοητεία, τέτοια οργά-νωση σκηνών και τέτοια προσοχή στις λεπτομέρειες.

Σπάνια ταινία έπαιξε τόσο έξυπνα με την παραίσθηση, με όρους «πραγματικότητας».

φιλμ νουάρ 14

σινεμά

Ανατροπές στην τελετή των ΌσκαρΟ Έντι Μέρφι παραιτείται από παρουσιαστής

Ενός… κακού μύρια έπονται!

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Μπρετ

Ράτνερ χρησιμοποίησε τη λέξη

«fags» (θα μπορούσε να αποδο-

θεί ελληνικά ως «αδελφή») ενώ

έδωσε και μία σοκαριστική συνέ-

ντευξη στον Χάουαρντ Στερν. Και

τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα

Όσκαρ; Λοιπόν, ο Ράτνερ ήταν

ένας από τους παραγωγούς της

τελετής των βραβείων Όσκαρ. Ο

σκηνοθέτης του «Πώς να κλέψετε

έναν ουρανοξύστη» είναι κολλη-

τός φίλος με τον Έντι Μέρφι, ο

οποίος μάλιστα πρωταγωνιστεί

στην ταινία. Από τη στιγμή που

ουσιαστικά ο Ράτνερ εκδιώχθηκε

από την τελετή, δεν θα μπορούσε

να μείνει ο Έντι που για πρώτη

φορά θα ήταν οικοδεσπότης στο

λαμπερό σόου που τα τελευταία

χρόνια πάντως έχει χάσει την

αίγλη του. Το θέμα είναι πλέον

ποιος, ποια ή ποιοι θα αντικατα-

στήσουν τον Μέρφι.

Η «Melancholia» σκεπάζει την ΕυρώπηΑνακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Τιμή για τον Μόργκαν ΦρίμανΜε το βραβείο Cecil B. DeMille, που από το 1952 απονέ-

μεται σε σημαντικές προσωπικότητες του σινεμά για την

τεράστια προσφορά τους στην Έβδομη Τέχνη, θα τιμη-

θεί κατά την διάρκεια των βραβεύσεων των Χρυσών Σφαι-

ρών ο πολύ σπουδαίος ηθοποιός Μόργκαν Φρίμαν. Η 69η

απονομή των Χρυσών Σφαιρών που απονέμουν οι αντα-

ποκριτές ξένου τύπου στο Χόλιγουντ, θα λάβει χώρα την

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012. Ακόμη κι αν ο αφροαμερικά-

νος ηθοποιός διανύει το 74ο έτος της ηλικίας του, εντού-

τοις το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το έκανε μόλις το

1964, στην ταινία «The Pawnbroker», δίχως καν να αναφέ-

ρεται το όνομα του στα credits. Έκτοτε, παρά τις μεγάλες

του ερμηνείες, έχει καταφέρει να αποσπάσει το Όσκαρ α’

ανδρικού ρόλου μία φορά για την επίδοσή του στην ται-

νία «Driving Miss Daisy», ενώ έχει κι άλλες πέντε υποψη-

φιότητες (Invictus, Million Dollar Babe, The Shawshunk

Redemption και Street Smart).

Ο Λαρς φον Τρίερ οραματίστηκε το

τέλος του κόσμου μετά τη σύγκρουση

της Γης με τον πλανήτη Μελαγχολία και

ανταμείφθηκε με οκτώ υποψηφιότητες

προηγούμενος ανάμεσα στις ταινίες που

θα διεκδικήσουν φέτος τα Ευρωπαϊκά

Κινηματογραφικά Βραβεία.

Αναλυτικά, οι υποψηφιότητες στις επιμέ-

ρους κατηγορίες είναι οι εξής:

Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία 2011Τhe Artist

Melancholia

Ίσως, αύριο

Le Gamin Au Velo

O λόγος του βασιλιά

Le Havre

Καλύτερος Σκηνοθέτης 2011

Σουζάνε Μπίερ («Ίσως, αύριο»)

Ζαν - Πιερ και Λικ Νταρντέν («Le

Gamin Au Velo»)

Άκι Καουρισμάκι («Le Havre»)

Μπέλα Ταρ («To άλογο του

Τορίνο»)

Λαρς φον Τρίερ («Melancholia»

Καλύτερος Ηθοποιός 2011

Ζαν Ντιζαρντέν («The Artist»)

Κόλιν Φερθ («Ο λόγος του βασι-

λιά»)

Μίκαελ Πέρσμπραντ («Ίσως,

αύριο»)

Μισέλ Πικολί («Έχουμε Πάπα!»)

Αντρέ Βιλμς («Le Havre»)

Καλύτερη Ηθοποιός 2011

Κίρστεν Ντανστ («Μelancholia»)

Σεσίλ ντε Φρανς («Le Gamin

Au Velo»)

Σ α ρ λ ό τ Γ κ ε ν σ μ π ο ύ ρ γ κ

(«Μelancholia»)

Νεντέρζα Μαρκίνα («Elena»)

Τίλντα Σουίντον («Πρέπει να

μιλήσουμε για τον Κέβιν»)

Σενάριο 2011

Ζαν - Πιερ και Λικ Νταρντέν («Le

Gamin Au Velo»)

Άντερς Τόμας Γιένσεν («Ίσως,

αύριο»)

Άκι Καουρισμάκι («Le Havre»)

Λαρς φον Τρίερ («Melancholia»)

Βραβείο Carlo di Palma για τον Καλύτερο Διευθυντή Φωτογραφίας 2011

Μανουέλ Αλμπέρτο Κλάρο

(«Μelancholia»)

Φρεντ Κέλεμεν («Το άλογο του

Τορίνο»)

Γκιγιόμ Σίφμαν («Τhe Artist»)

Άνταμ Σικόρα («Ο θάνατός σου,

η ζωή μου»)

Μοντάζ 2011

Ταρίγκ Ανγουάρ («Ο λόγος του

βασιλιά»)

Ματίλντ Μπονεφόι («Drei»)

Μόλι Μαλέν Στένσγκααρντ

(«Melancholia»)

Καλλιτεχνική Διεύθυνση 2011

Παόλα Μπιζάρι («Έχουμε

Πάπα!»)

Άντον Γκομέζ («Το δέρμα που

κατοικώ»)

Γιέτε Λέχμαν («Μelancholia»)

Μουσική 2011

Λουντοβίκ Μπουρς («Τhe

Artist»)

Αλεξάντρ Ντεσπλά («Ο λόγος

του βασιλιά»)

Αλμπέρτο Ιγκλέσιας («Τo δέρμα

που κατοικώ»)

Μιχάλι Βιγκ («Τo άλογο του

Τορίνο»)

Οι νικητές των Ευρωπαϊκών Βραβείων θα ανακοινωθούν στις 3 Δεκεμβρίου σε τελετή που θα λάβει χώρα στο Βερολίνο.

Melancholia

φιλμ νουάρ 15

σινεμά

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Δημ

ήτρ

ης Δ

ρέν

ος

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Κώ

στα

ς Κ

αρ

δερ

ίνης

(MIC

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς(Ε

ΡΤ)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Βο

ύλα

Πα

λαιο

λόγο

υ

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

)

Κω

νστα

ντίν

ος

Σα

μαρ

άς

*(Σ

ΙΝΕ

ΜΑ

)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΑΛΠΕΙΣ *** *** **

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ** ** ** ** • **

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝ ΤΕΝ **** **** *** *** ****

ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟ-ΞΥΣΤΗ

*** * ***

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ ** *** * *

ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ** *** * ** * * ** ** *

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ

ΕΡΘΕΙ **** *** ** *** ** **** *** ****

ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩ * ** **** **** * ***** **** ***** **** **** *** *** ** **** ** **

ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ ** *** *** *** **** ** *** **

ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ *** ** ** **** ** **** *** **** ** **** *** *** ** **** ****

Γράφει ο: Άγγελος Γιάννου / videodrome@ymail.com

ΑΓΡΙΑ ΝΕΡΑ(DEUSYNLIGE/ TROUBLED WATER)Σκηνοθεσία: Έρικ ΠόπεΠαίζουν: Παλ Σβερε Βαλχάιμ Χάγκεν, Τρίνε Ντίρχολμ, Έλεν Ντόριτ ΠέτερσενΝορβηγία, 2008Διάρκεια: 115’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)

Διαβάζοντας στο οπισθόφυλλο ότι πρόκειται για μια βαριά

δραματική ταινία, επέλεξα γι’ αυτή την εβδομάδα τα νορβη-

γικά «Άγρια νερά» γιατί αναρωτήθηκα με ποιον ακριβώς τρόπο

μια σύγχρονη ταινία του εύπορου ευρωπαϊκού Βορρά αντι-

μετωπίζει το Κακό, τα δυσάρεστα της ζωής. Πλέοντας δίχως

πλέον κανένα έρμα μέσα στα άγρια νερά της οικονομικής,

αλλά και ευρύτερα κοινωνικής και αξιακής κρίσης, ποιον

λόγο θα είχε κάποιος από μας να δει μια ψυχοπλακωτική ται-

νία που, αντί να τον χαλαρώσει και να τον κάνει να ξεχαστεί,

θα τον βυθίζει ακόμα πιο βαθιά στην επικράτεια του Κακού;

Η απάντηση φαντάζομαι είναι ότι μια ταινία που πραγματεύε-

ται την είσοδο του Κακού στη ζωή μας, του Κακού με οποια-

δήποτε μορφή και έννοια, μπορεί να μας βοηθήσει να διαυ-

γάσουμε όχι μόνο τις βαθύτερες και πιθανόν αφανείς συνι-

στώσες του άκρως δυσάρεστου πεπρωμένου μας, αλλά και

τα πραγματικά του αίτια, αυτά που κρύβονται πολλές στρώσεις κάτω από την παραφιλολογία των «σπρεντς» και

των «σι-ντι-ες». Δυστυχώς, με τα «Άγρια νερά» βρέθηκα μπροστά στο ακριβώς αντίθετο φαινόμενο: μια ταινία η

οποία ουσιαστικά ξορκίζει το Κακό, αρνείται την ύπαρξή του, και αντί να προβληματίζει, τελικά καθησυχάζει τον

θεατή ότι όλα βαίνουν καλώς. Κι όλ’ αυτά με την αντίστοιχη αισθητική. Νορβηγική είναι, θα μου πείτε. Αντανακλά

πιθανώς τη συναισθηματική ασφάλεια και αυταρέσκεια ενός έθνους που ούτε το ευρώ σαν νόμισμα έχει, ούτε

ελλείμματα δημιουργεί (διαθέτει 9,9% πλεόνασμα, απ’ ό,τι διάβασα). Ποιος όμως έχει σήμερα την πολυτέλεια να

θεωρεί εαυτόν μονωμένο από μια κρίση που δεν μπορεί παρά να είναι παγκόσμια; Στα «Άγρια νερά» παρακολου-

θούμε μια ιστορία του τύπου «έγκλημα και τιμωρία», μια ιστορία ηθικής πτώσης και ανάνηψης. Ήρωας είναι ένας

αρκετά συμπαθής και ευπαρουσίαστος νέος, που όταν ήταν έφηβος ενεπλάκη σε ένα περιστατικό που στοίχισε

τη ζωή ενός παιδιού και τιμωρήθηκε με επτά χρόνια φυλάκιση. Όταν αποφυλακίζεται βρίσκει δουλειά σαν οργα-

νοπαίχτης σε μια λουθηρανική εκκλησία, όπου και φτιάχνει δεσμό με την γυναίκα-ιερέα του ναού, η οποία τυγ-

χάνει να είναι επίσης μητέρα ενός παιδιού σε παρόμοια ηλικία (ναι, στη Νορβηγία υπάρχουν και γυναίκες ιερείς,

οι οποίες μάλιστα μπορεί να είναι ανύπαντρες μητέρες και να φλερτάρουν κιόλας)… Καθώς λοιπόν ο ήρωάς μας

ξαναβρίσκεται μπροστά σε ένα μικρό κι αθώο ξανθό παιδάκι τα φαντάσματα επιστρέφουν κι αυτό που φαίνε-

ται ρυθμισμένο, το δικαιακό σύστημα, η διαδικασία σωφρονισμού και επανένταξης, η εγγυητική ισχύς της θρη-

σκείας, τίθενται εν αμφιβόλω… Δεν μπορούμε φυσικά να σας αποκαλύψουμε την έκβαση του δράματος, σαν

πλοκή η ταινία τσουλάει υποφερτά, η ουσία όμως είναι ότι στο Κακό δεν εντοπίζεται καμιά κοινωνική ρίζα, η ται-

νία δεν εμπεριέχει ούτε καν υπόνοια κοινωνικής κριτικής, ενώ σαν αισθητική βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα

θέαμα επίπεδο, εντελώς τηλεοπτικό, οι χώροι είναι όλοι φωτισμένοι με τον ίδιο άπλετο τρόπο, καμία δραματικό-

τητα ή ατμοσφαιρικότητα δεν αποσπάται από το περιβάλλον, ενώ η κάμερα συχνά κινείται άνευ λόγου και αιτίας,

όπως για παράδειγμα στα πλάνα που ο ήρωας παίζει το εκκλησιαστικό όργανο, όπου επιχειρείται να κατασκευ-

αστεί μια θρησκευτικότητα ίσως, μια μεταφυσική πτυχή ή κάτι τέτοιο. Για τη μουσική ας μην το συζητάμε καλύ-

τερα, θυμίζει αυτές τις copyright-free μελωδίες που παίζουν στα ασανσέρ. Να ήταν τουλάχιστον κανένα εικοσά-

λεπτο μικρότερη θα λέγαμε για dvd τρώγεται…

Αξιολόγηση: *

videodrome-filmnoir.blogspot.com

φιλμ νουάρ 16

ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΟΛΥΜΠΙΟΝ

kx We need to talk abour Kevin 1-2 film noir.indd 1 01/11/2011 1:48 μ.μ.

κινηματογραφικήατζέντα

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051): θέατρο: Caveman ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Αί ειδοί του Μαρτίου (19.00 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 2: Ένας χωρισμός (18.30 – 20.45), Η ζωή που θα έρθει (23.00) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Winx Club: Μαγική περιπέτεια (μετα-γλωττισμένη: 17.30), Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκε-ρου (19.00), Καναρίνι μου γλυκό (20.45), Αί ειδοί του Μαρτίου (22.15) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Άλπεις (19.00 - 21.00 - 22.40)ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: μέχρι Κυριακή: 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Αίθουσα 2 «Παύλος Ζάννας»: μέχρι Κυριακή: 52ο Φεστιβάλ ΚινηματογράφουΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Μεσάνυχτα στο Παρίσι (19.00 - 21.00 - 22.45) ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Ο βασιλιάς των λιονταριών (σε 3D/ μετα-γλωττισμένη/ Σάββατο: 16.30/ Κυριακή: 12.20 – 14.30 – 16.30), Αθάνα-τοι (σε 3D: 18.30 – 21.00 – 23.30/ Τετάρτη: καμία προβολή), Το λυκό-φως (Τετάρτη: 16.30), Νέα Σελήνη (Τετάρτη: 19.00), Έκλειψη (Τετάρτη: 21.30), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 2: Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (18.00 – 20.10 – 22.10/ Κυριακή: 13.30 – 18.00 – 20.10/ Τετάρτη: 18.00 – 20.10), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 3: Οι περιπέ-τειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (σε 3D: 18.00 – 20.10 – 22.10/ Σάββατο: 16.50 – 19.00 – 21.10/ Κυριακή: 12.30 – 14.40 – 16.50 – 19.00 – 21.10/ Τετάρτη: 19.00 – 21.10), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.10), Αίθουσα 4: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο: 16.10/ Κυριακή: 12.10 – 16.10), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (18.20 – 20.50 – 23.10/ Τετάρτη: 17.30 – 23.10), Αίθουσα 5: Αθάνατοι (σε 3D: 17.00 – 19.30 – 22.00), Αίθουσα 6: Φύλακας αγγέλων (17.30), Το δέρμα που κατοικώ (20.10 – 22.50), Αίθουσα 7: Αθάνατοι (18.00 – 20.30 – 23.00), Αίθουσα 8: Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη στεριά (18.30 – 21.00 – 23.20)STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (σε 3D: 17.15 – 19.15/ Σάββατο και Κυριακή: 13.15 – 15.15 – 17.15 – 19.15), Αθάνατοι (21.30 – 00.00), Αίθουσα 2: Αθάνατοι (16.00 – 18.30 – 21.00 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.00 – 18.30 – 21.00 – 23.30), Αίθουσα 3: Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (16.45 – 18.45/ Σάββατο και Κυριακή: 12.45 – 14.45 – 16.45 – 18.45), Το δέρμα που κατοικώ (21.20 – 23.45/ Τετάρτη: 21.20), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 4: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη: 16.50 – 18.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.50 – 16.50 – 18.50), Μεσάνυχτα στο Παρίσι (20.50), Αί ειδοί του Μαρτίου (22.50), Αίθουσα 5: Στρουμ-φάκια (μεταγλωττισμένη: 17.45 – 19.45/ Σάββατο και Κυριακή: 13.45 – 15.45 – 17.45 – 19.45), Λούφα και Παραλ-λαγή: Σειρήνες στη στεριά (21.45/ Παρασκευή και Σάββατο: 21.45 – 00.15), Αίθουσα 6: Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (16.15 – 18.15 – 20.15/ Σάββατο και Κυριακή: 12.15 – 14.15 – 16.15 – 18.15 – 20.15), Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη στεριά (22.40), Αίθουσα 7: Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (17.10 – 19.10 – 21.10/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.10 – 17.10 – 19.10 – 21.10), Φύλακας αγγέλων (23.15), Αίθουσα 8: Winx Club: Μαγική περιπέτεια (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 14.40 – 16.30), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (18.20 – 20.20), Killer Elite (22.20/ Παρασκευή και Σάββατο: 22.20 – 00.40), Αίθουσα 9: Αθάνατοι (17.00 – 19.30 – 22.00/ Παρασκευή: 17.00 – 19.30 – 22.00 – 00.30/ Σάββατο: 12.00 – 14.30 – 17.00 – 19.30 – 22.00 – 00.30/ Κυριακή: 12.00 – 14.30 – 17.00 – 19.30 – 22.00), Αίθουσα 10: Αθάνατοι (18.00 – 20.30 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 15.30 – 18.00 – 20.30 – 23.00), Αίθουσα 11: Αθάνατοι (σε 3D: 17.30 – 20.00 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 15.00 – 17.30 – 20.00 – 22.30)STER CITY GATE (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Αθάνατοι (16.30 – 19.00 – 21.30 – 00.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.00 – 16.30 – 19.00 – 21.30 – 00.00/ Τετάρτη: 16.30 – 19.00 – 21.30), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.00), Αίθουσα 2: Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (16.45 – 18.45 – 21.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.45 – 14.45 – 16.45 – 18.45 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 3: Στρουμφάκια (μετα-γλωττισμένη: 17.20 – 19.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.20 – 15.20 – 17.20 – 19.20), Λούφα και Παραλλαγή: Σειρή-νες στη στεριά (21.20 – 23.40/ Τετάρτη: 21.20), Αθάνατοι (Τετάρτη: 23.40), Αίθουσα 4: Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (17.10 – 19.10/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.10 – 17.10 – 19.10), Killer Elite (21.10 – 23.30), Αίθουσα 5: Winx Club: Μαγική περιπέτεια (μεταγλωττισμένη: 17.45/ Σάββατο και Κυριακή: 13.45 – 15.45 – 17.45), Αί ειδοί του Μαρτίου (20.00), Μεταφυσική δραστηριότητα 3 (22.00 - 23.50), Αίθουσα 6: Στρουμφάκια (μετα-γλωττισμένη: 16.10 – 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.10 – 16.10 – 18.10), Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη στεριά (20.10 – 22.30), Αίθουσα 7 (V.I.P.): Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (σε 3D: 16.00 – 18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.00 – 16.00 – 18.00), Αθάνατοι (σε 3D: 20.00 – 22.30)VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη: 15.50 – 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 11.30 – 13.40 – 15.50 – 18.20/ Τετάρτη: 16.40), Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη στεριά (20.30 – 22.50/ Τετάρτη: 18.50 – 21.10), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (Τετάρτη: 23.30), Αίθουσα 2: Kung Fu Panda 2 (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.40), Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (16.30 – 18.50 – 21.10/ Τετάρτη: 16.40 – 19.50 – 22.10), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (23.30/ Τετάρτη: καμία προβολή), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.15), Αίθουσα 3: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη: 15.00 – 17.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 15.00 – 17.10), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (19.30 – 21.50 – 00.10/ Τετάρτη: 19.30 – 21.50), The Twilight Saga - Χαραυγή: μέρος πρώτο (Τετάρτη: 00.15), Αίθουσα 4: Στρουμφάκια (σε 3D/ μεταγλωττι-σμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 13.10), Αθάνατοι (σε 3D: 15.30 – 17.50 – 20.10 – 22.40 – 01.00), Αίθουσα 5: Ο βασιλιάς των λιονταριών (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.20 – 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.00 – 16.20 – 18.10/ Τετάρτη: καμία προβολή), Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (σε 3D: 20.00 – 22.20 – 00.40/ Τετάρτη: 16.10 – 18.30), Αθάνατοι (σε 3D/ Τετάρτη: 20.50 – 23.20), Αίθουσα 6: Αθάνατοι (σε 3D: 16.50 – 19.10 – 21.30 – 00.00/ Σάββατο και Κυριακή: 11.50 – 14.20 – 16.50 – 19.10 – 21.30 – 00.00/ Τετάρτη: καμία προ-βολή/ σε 2D: Τετάρτη: 16.50 – 19.10 – 21.30 – 00.00), Αίθουσα 7: Αυτοκίνητα 2 (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 11.40/ Τετάρτη: 17.10), Αθάνατοι (16.10 – 18.30 – 20.50 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 – 16.10 – 18.30 – 20.50 – 23.20/ Τετάρτη: 19.40 – 22.00 – 00.30), Αίθουσα 8: Winx Club: Μαγική περιπέτεια (μεταγλωττι-σμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40), Αθάνατοι (17.20 – 19.40 – 22.00 – 00.30/ Σάββατο και Κυριακή: 14.50 – 17.20 – 19.40 – 22.00 – 00.30), Αίθουσα 9 (Comfort): Αθάνατοι (16.10 – 18.30 – 20.50 – 23.20/ Τετάρτη: 16.50 – 19.10 – 21.30 – 00.00), Αίθουσα 10 (Comfort): Αθάνατοι ( 17.20 – 19.40 – 22.00 – 00.30/ Σάββατο και Κυριακή: 14.50 – 17.20 – 19.40 – 22.00 – 00.30)