Αλεξάνδρα Γερακίνη, ΠΕ02 σελ. 1

Ενότητα 10

Ελληνική επανάσταση και Ευρώπη

Ελληνική επανάσταση και ευρωπαϊκή διπλωματία

Οι Έλληνες προσπάθησαν να εξασφαλίσουν, από την αρχή της

επανάστασης, τη συμπαράσταση των Ευρωπαίων.

Διεθνής συγκυρία: αρνητική

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις μόλις είχαν νικήσει τον Ναπολέοντα, βίωναν

την παλινόρθωση και δεν ήθελαν καινούριες επαναστάσεις.

1821-1822: οι ευρωπαϊκές δυνάμεις κράτησαν αρνητική στάση

απέναντι στην ελληνική επανάσταση και υποστήριξαν για το δικό του

συμφέρον τη διατήρηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

1823: Η Αγγλία αλλάζει στάση και αναγνωρίζει τους Έλληνες ως

εμπόλεμη δύναμη.

Ρωσία: ανησυχώντας μη χάσει την επιρροή της στους Έλληνες,

προτείνει το σχέδιο των τριών τμημάτων αλλά αυτό απορρίπτεται από

τον σουλτάνο και τους Έλληνες.

1824-1825: σύναψη δυο δανείων με αγγλικές τράπεζες.

Δημιουργία τριών πολιτικών κομμάτων: αγγλικό, γαλλικό και ρωσικό.

Το κίνημα του φιλελληνισμού

Κίνημα συμπαράστασης στους Έλληνες εναντίον της οθωμανικής

απολυταρχίας και της ιερής συμμαχίας.

Αίτια: θαυμασμός των Ευρωπαίων για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό,

συγκίνηση για τις ελληνικές επιτυχίες και αποτροπιασμός για τις

βιαιότητες των Τούρκων.

Ενίσχυση: οικονομική, ηθική και προσωπική συμμετοχή(θάνατος του

Μπάιρον στο πολιορκημένο Μεσολόγγι).

Ίδρυση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους

Ο σουλτάνος αρνείται να δεχτεί τη συνθήκη του Λονδίνου για την

ίδρυση αυτόνομου ελληνικού κράτους.

08/10/1827: Ναυμαχία του Ναβαρίνου: οι ευρωπαϊκές δυνάμεις

συνέτριψαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο, ο σουλτάνος αναγκάστηκε

να αναγνωρίσει όλες τις συνθήκες,

1830: πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας: η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως

κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος και τα σύνορα του ορίζονται από τους

ποταμούς Αχελώο και Σπερχειό.

Ηγεμόνας : ο πρίγκιπας Λεοπόλδος του Σαξ – Κόμπουργκ αλλά δεν

αποδέχτηκε την εκλογή του.