Download - Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste

Transcript
Page 1: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste

Universidade de Aveiro

2007 Departamento de Quiacutemica

Clementina Maria Moreira dos Santos

Transformaccedilotildees de cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas Novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas

Universidade de Aveiro

2007 Departamento de Quiacutemica

Clementina Maria Moreira dos Santos

Transformaccedilotildees de cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas Novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas

dissertaccedilatildeo apresentada agrave Universidade de Aveiro para cumprimento dos requisitos necessaacuterios agrave obtenccedilatildeo do grau de Doutor em Quiacutemica realizada sob a orientaccedilatildeo cientiacutefica do Doutor Artur Manuel Soares da Silva Professor Catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Apoio financeiro do PRODEP III ndash Acccedilatildeo 53 no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio

Apoio financeiro do FSE e do FEDER no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio

Uniatildeo Europeia

Fundo Social Europeu

Ao meu Ricardo Aos meus queridos pais

fazendo-me sentir que nunca estive sozinha nesta caminhada um instante sequer

o juacuteri

presidente Prof Doutor Artur da Rosa Pires professor catedraacutetico da Secccedilatildeo Autoacutenoma de Ciecircncias Sociais Juriacutedicas e Poliacuteticas daUniversidade de Aveiro

Prof Doutor Joseacute Abrunheiro da Silva Cavaleiro professor catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutor Artur Manuel Soares da Silva professor catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutora Ana Maria Ferreira de Oliveira Campos professora catedraacutetica do Departamento de Quiacutemica da Escola de Ciecircncias da Universidade do Minho

Prof Doutora Maria da Graccedila Pinho Morgado da Silva Neves professora associada com agregaccedilatildeo do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutor Carlos Alberto Mateus Afonso professor associado do Departamento de Engenharia Quiacutemica e Bioloacutegica do Instituto Superior Teacutecnico da Universidade Teacutecnica de Lisboa

Prof Doutora Diana Claacuteudia Gouveia Alves Pinto professora auxiliar do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

agradecimentos

Ao Professor Doutor Artur Silva orientador desta dissertaccedilatildeo desejoexpressar o meu mais profundo agradecimento A valiosa orientaccedilatildeo cientiacuteficao apoio o incentivo e a amizade foram uma constante ao longo destes anosFicaratildeo na minha memoacuteria tambeacutem as nossas pequenas divergecircncias eilustres discussotildees mas sempre acompanhadas com o seu rigor e preciosa tranquilidade Por tudo o meu sincero obrigado Ao Professor Doutor Joseacute Cavaleiro Professor Catedraacutetico do grupo dedisciplinas de Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro desejo agradecer a gentileza com que me recebeu na sua Unidade de Investigaccedilatildeo e pelo apoio prestado ao longo da realizaccedilatildeo deste trabalho Agrave Doutora Diana Pinto desejo expressar o meu reconhecimento pelacolaboraccedilatildeo disponibilidade e sugestotildees que contribuiacuteram de formainequiacutevoca para o meu enriquecimento cientiacutefico bem como a amizade e o apoio que dela sempre pude receber Agrave Universidade de Aveiro e ao seu Departamento de Quiacutemica agradeccedilo oapoio financeiro que tornou possiacutevel a realizaccedilatildeo deste trabalho Ao Instituto Politeacutecnico de Braganccedila e agrave sua Escola Superior Agraacuteria agradeccediloas facilidades concedidas quer em termos financeiros quer na dispensa do serviccedilo docente e que foram imprescindiacuteveis para a execuccedilatildeo deste trabalho Agradeccedilo o apoio financeiro ao PRODEP III - Acccedilatildeo 53 ndash Formaccedilatildeo Avanccedilada de Docentes do Ensino Superior no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio pela concessatildeo de uma bolsa de doutoramento Ao Dr Hilaacuterio Tavares e agrave Doutora Diana Patoilo agradeccedilo a disponibilidadeque revelaram na obtenccedilatildeo de espectros de RMN Agrave Dra Cristina Barros agradeccedilo o contributo prestado na obtenccedilatildeo deespectros de massa Agrave Dra Maria Fernanda Lucas agradeccedilo o valioso contributo prestado quer naobtenccedilatildeo das anaacutelises elementares quer no auxiacutelio ao niacutevel da teacutecnica de HPLC Agraves Dra Luacutecia Almeida e Cristela Brito agradeccedilo igualmente o contributoprestado na obtenccedilatildeo de algumas das anaacutelises elementares

Aos colegas e amigos do laboratoacuterio de Quiacutemica Orgacircnica do Departamentode Quiacutemica da Universidade de Aveiro agradeccedilo a ajuda amizade boadisposiccedilatildeo e espiacuterito de inter-ajuda demonstrada durante este periacuteodo deconvivecircncia Aos colegas e funcionaacuterios da Escola Superior Agraacuteria de Braganccedila e emespecial aos do Departamento de Agro-Induacutestrias pelo apoio incentivo e ajuda incondicional e que tatildeo importantes foram para o desenrolar destetrabalho Agrave minha querida amiga Cristela ao Attila ao Alberto e agrave Raquel meuscompanheiros de bancada pelo apoio sugestotildees e conhecimentos de caraacutectercientiacutefico prestados ao longo da realizaccedilatildeo deste trabalho e ainda pelaamizade e bons momentos que com eles tive o prazer de passar no laboratoacuteriode Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro Um agradecimento muito especial para voacutes minhas amigas Elsa Judite e Olga Um dia conhecemo-nos e vivemos em Aveiro O meu sinceroagradecimento pela amizade e prontidatildeo dispensadas em todos os momentos Foi o mundo da ldquoquiacutemicardquo que nos uniu E a ti Ricardo meu marido meuamigo meu companheiro de luta te dedico esta tese Natildeo haacute palavras quepossam descrever todo o apoio dedicaccedilatildeo e amor que me foram transmitidosincansavelmente todos estes anos Agradeccedilo a tua paciecircncia nos momentosmenos bons o teu sorriso nas horas de anguacutestia e as tuas palavras de incentivo e coragem no limiar do desacircnimo A ti Ricardo o meu muitoobrigado Matildee Pai Eacute com imensa alegria que partilho com vocecircs estas palavras Osentido do trabalho da responsabilidade da perseveranccedila e o espiacuterito desacrifiacutecio devo-o a voacutes Estes valores bem como o vosso apoio preocupaccedilatildeoe presenccedila constantes foram determinantes para encarar com dedicaccedilatildeo esteprojecto das nossas vidas Matildee obrigada pelo teu conforto Pai obrigada peloteu alento Espero que sintam e partilhem comigo este sorriso Finalmente desejo agradecer aos meus queridos familiares que satildeo muitos para puder aqui enumeraacute-los que sempre me apoiaram e estimularam nosentido de levar a cabo a concretizaccedilatildeo deste trabalho

palavras-chave

(EE)-cinamilidenoacetofenonas (E)-2-estirilcromonas xantonas epoxidaccedilatildeo reacccedilatildeo de Heck RMN

resumo

Esta dissertaccedilatildeo eacute constituiacuteda por duas partes na primeira parte reportam-se estudos de epoxidaccedilatildeo em cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas catalisados por um complexo de salen Mn(III) conhecido como catalisador de Jacobsen na segunda parte desenvolvem-se novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas em que se recorre agrave reacccedilatildeo de Heck de cromonas bromadas com estirenos Os estudos de epoxidaccedilatildeo apresentados na primeira parte desta dissertaccedilatildeoforam efectuados em trecircs sistemas carboniacutelicos αβ- e αβγδ-insaturados (E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas e utilizandoo peroacutexido de hidrogeacutenio e o iodosilbenzeno como oxidantes As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas originaram os respectivos trans-epoacutexidos em bons rendimentos enquanto que nas (E)-2rsquo-hidroxicalconas isolaram-se os produtos de ciclizaccedilatildeo dos respectivos trans-epoacutexidos as trans-3-hidroxiflavanonas em rendimentos moderados As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonasproporcionaram a formaccedilatildeo dos respectivos γδ-trans-monoepoacutexidos e αβγδ-transtrans-diepoacutexidos De referir que no caso da (E)-4-nitrocinamilidenoacetofenona foi tambeacutem possiacutevel isolar o αβ-trans-monoepoacutexido Para as (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas aleacutem dos γδ-trans-monoepoacutexidos isolaram-se os produtos resultantes da ciclizaccedilatildeo de αβ-trans-monoepoacutexidos as (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanonas A epoxidaccedilatildeo de (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenonas originou uma mistura diasteriomeacuterica dos γδ-trans-monoepoacutexidos o que leva a considerar um mecanismo radicalar para este tipo de reacccedilatildeo As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas e (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas originaram os respectivas αβ-epoacutexidos tendo sido necessaacuterio recorrer agrave teacutecnica de HPLC para isolar os resultantes da epoxidaccedilatildeo de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas Estudos de RMN e HPLC revelaram que apesar de ter sido utilizado um catalisador quiral na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo este natildeo conseguiu induzirquiralidade em quaisquer dos produtos obtidos dos trecircs tipos de compostos estudados Na segunda parte desta dissertaccedilatildeo aborda-se a siacutentese de novos derivados de xantona nomeadamente 23-diarilxantonas Para o efeito foram desenvolvidas duas rotas sinteacuteticas A primeira via de siacutentese utiliza como reagente de partida a 3-bromo-2-metilcromona e a segunda envolve a utilizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A preparaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas envolveu i) acetilaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas seguida de transposiccedilatildeo do grupo acetilo ii) bromaccedilatildeo dos compostos cetoacutenicos formados e ciclizaccedilatildeo do produto obtido num passouacutenico originando as 3-bromo-2-metilcromonas O derivado natildeo substituiacutedo foi obtido em bom rendimento os derivados 4rsquo-benziloxilo e 6rsquo-benziloxilo foram obtidos em rendimentos moderados nao tendo sido possiacutevel isolar a 4rsquo6rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona A preparaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas foi efectuada recorrendo aomeacutetodo de Baker-Venkataraman partindo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas e derivados de aacutecidos cinacircmicos ambos adequadamente substituiacutedos Os eacutesteres assim obtidos foram tratados com base originando as 3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas que foram sujeitas num soacute passo a condiccedilotildees debromaccedilatildeo e ciclizaccedilatildeo do produto obtido de forma a originar as pretendidas (E)-3-bromo-2-estirilcromonas A siacutentese de 23-diarilxantonas partindo da 3-bromo-2-metilcromona envolveureacccedilotildees de Heck com estirenos comerciais e catalisadas por reagentes de palaacutedio obtendo-se (E)-2-metil-3-estirilcromonas Por condensaccedilatildeo aldoacutelica destas com benzaldeiacutedos originaram (EE)-23-diestirilcromonas que apoacutes refluxo em 124-triclorobenzeno datildeo origem agraves pretendidas 23-diarilxantonasA reacccedilatildeo de Heck de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas e estirenos levou agrave formaccedilatildeo directa de 23-diarilxantonas Esta transformaccedilatildeo explica-se pela formaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas seguida de processos deelectrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo Foi tambeacutem possiacutevel isolar neste tipo de reacccedilatildeo23-diaril-34-di-hidroxantonas intermediaacuterios semi-oxidados das xantonas obtidas A uacuteltima etapa deste trabalho consistiu na desalquilaccedilatildeo das benziloxi- e metoxi-23-diarilxantonas sintetizadas Na caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos sintetizados recorreu-se a teacutecnicas analiacuteticas actuais em especial atraveacutes de estudos de espectroscopia de ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) [espectros de 1H de 13C e estudos bidimensionais de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homo e heteronuclear e deefeito nuclear de Overhauser (NOESY)] Estes estudos foram tambeacutemessenciais no estabelecimento da estereoquiacutemica presente na maioria doscompostos sintetizados Os novos produtos obtidos foram igualmentecaracterizados por espectrometria de massa recorrendo em alguns casos agraveteacutecnica de impacto electroacutenico noutros agrave teacutecnica de ldquoelectrosprayrdquo e sempreque possiacutevel acompanhados de microanaacutelise elementar ou espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

keywords

(EE)-cinnamylideneacetophenones (E)-2-styrylchromones xanthones epoxidation Heck reaction NMR

abstract

This dissertation is constituted by two parts in the first one we report the epoxidation studies of αβ-and αβγδ-unsaturated ketones catalysed by the well-known Jacobsen catalyst in the second one novel routes of 23-diarylxanthones were developed in which we use the Heck reaction of bromochromones with styrenes The epoxidation studies presented in the firs part of this dissertation were accomplished in three αβ-unsaturated carbonylic systems (E)-chalcones (EE)-cinnamylideneacetophenones and (E)-2-styrylchromones using hydrogen peroxide and iodosylbenzene as oxidants Good yields were obtained in the synthesis of chalcone trans-epoxides concerning the (E)-2rsquo-hydroxychalcones the cyclisation products of the epoxides trans-3-hydroxyflavanones were obtained in moderated yields The epoxidation of (EE)-cinnamylideneacetophenones leads to the formation of the respective γδ-trans-monoepoxides and αβγδ-transtrans-diepoxides In the case of the (E)-4-nitrocinnamylideneacetophenone it was also possible to isolate the αβ-trans-monoepoxide For (EE)-2rsquo-hydroxycinnamylideneacetophenones besides the γδ-trans-monoepoxides it was also possible to isolate the cyclisation products of the αβ-trans-monoepoxides (E)-23-trans-3-hydroxy-2-styryl-4-chromanones The epoxidation of (EE)-γ-methylcinnamylideneacetophenones gives a diasteriomeric mixture of γδ-trans-monoepoxides which lead us to propose a stepwise radicalar mechanism The epoxidation of (E)-2-styrylchromones and (E)-5-hydroxystyrylchromones leads to the formation of the respective αβ-trans-epoxides being necessarythe use of HPLC to separate those obtained from (E)-5-hydroxystyrylchromones NMR and HPLC studies showned that no chirality were induced in theepoxidation products of any of the studies in spite of the use of chiral catalyst The second part of this dissertation is dedicated to the synthesis of novelxantone derivatives mainly 23-diarylxanthones To achive the target two synthetic routes were developed The first uses the 3-bromo-2-methylchromone as starting material and the second one uses (E)-3-bromo-2-styrylchromones

The preparation of 3-bromo-2-methylchromones was made through i) acetylation of 2rsquo-hydroxyacetophenones followed by the transposition of the acetyl group ii) bromination of the formed ketonic compounds and cyclisationin one step giving the desired 3-bromo-2-methylchromones The unsubstitutedderivative was obtained in good yield the 4rsquo-benzyloxy and 6rsquo-benzyloxy derivatives were obtained in moderate yields and it was not possible to isolate 4rsquo6rsquo-dibenzyloxy-3-bromo-2-methylchromone (E)-3-Bromo-2-styrylchromones were obtained by the Baker-Venkataraman method starting with 2rsquo-hydroxyacetophenones and cinnamic acid derivativesboth appropriated substituted The formed esters were treated with base giving3-hydroxy-14-pentadiene-1-ones which were submitted to bromination and cyclisation in one step in order to achive the desired (E)-3-bromo-2-styrylchromones The synthesis of 23-diarylxanthones starting from the 3-bromo-2-methylchromones involved a Heck reaction with commercial styrenescatalysed by palladium catalysts to afford (E)-2-methyl-3-styrylchromones The aldol condensation of these products with benzaldehydes leads to (EE)-23-distyrylchromones which after reflux in 124-trichlorobenzene gives the desired 23-diarylxanthones A Heck reaction between (E)-3-bromo-2-styrylchromones and commercialstyrenes aforded directly the desired 23-diarylxanthones This transformation is explained by the formation of (EE)-23-distyrylchromones followed byelectrocyclisation and oxidation processes It was also possible to isolate in this type of reaction 23-diaryl-34-di-hidroxanthones semi-oxidized intermediates of the obtained xanthones Finally the dealkylation of the benzyloxy- and methoxy-23-diarylxanthonessynthetized were performed in order to prepare hydroxy-23-diarylxanthones All the synthesised compounds were characterised using modern analyticaltechniques with special emphasis on exhaustive nuclear magnetic resonance(NMR) spectroscopic studies [1H and 13C spectra two dimensional homonuclear and heteronuclear spectroscopy and NOESY] All the new compounds were also characterized by mass spectrometry in some cases using electronic impact and in others electrospray ionization technique and as long as possible elemental analysis or high resolution mass spectrometry were also carried on

xi

ABREVIATURAS

acac - acetilacetonato

Bn - Benzilo

Bu - Butilo

Catal - Catalisador

COSY - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homonuclear bidimensional em RMN

δ - Desvio quiacutemico em relaccedilatildeo ao tetrametilsilano (em ppm)

Δδ - Diferenccedila de desvios quiacutemicos (em ppm)

d - Dupleto

dba ndash Dibenzilidenoacetona

DBU - 18-Diazobiciclo[540]undeca-7-eno

DCC ndash NNrsquo-Diciclo-hexilcarbodiimida

dd - Duplo dupleto

ddd - Duplo dupleto de dupletos

DDQ - 12-Diciano-34-dicloro-14-benzoquinona

dt - Duplo tripleto

DMD - Dimetildioxirano

DMF - N N - Dimetilformamida

DMSO - Dimetilsulfoacutexido

ee - Excesso enantiomeacuterico

Efec - Efectivo

EM - Espectrometria de massa

EMAR - Espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

Et - Etilo

Equiv - Equivalente

FAB - Ionizaccedilatildeo por bombardeamento com aacutetomos raacutepidos

HMBC - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear a longa distacircncia bidimensional em

RMN

HSQC - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear bidimensional em RMN

IE - Impacto electroacutenico

xii

Im - Imidazol

Int rel - Intensidade relativa iPr - Isopropilo

IUPAC - Uniatildeo Internacional de Quiacutemica Pura e Aplicada

J - Constante de acoplamento (em Hz)

Lit - Literatura

M+ - Iatildeo molecular

m - Multipleto

MCPBA ndash Aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico

Me - Metilo

min - Minuto

mz - Relaccedilatildeo massacarga (espectrometria de massa)

η - Rendimento

NBS ndash N-bromossuccinimida

NOESY - Efeito nuclear de Overhauser e de troca

NMP - N-metil-2-pirrolidona

OAc - Acetato

OBn - Benziloxilo

OMe - Metoxilo

OTf - Triflato

pf - Ponto de fusatildeo

Ph - Fenilo

Py - Piridina

PPNO - N-Oacutexido de 4-fenilpiridiacutenio

PyNO - N-Oacutexido de piridiacutenio

ppm - Partes por milhatildeo

PTT - Tribrometo de feniltrimetilamoacutenio

Ref - Referecircncia

Rf - Factor de retardo

RMN de 13C - Ressonacircncia magneacutetica nuclear de carbono-13

RMN de 1H - Ressonacircncia magneacutetica nuclear de protatildeo

s - Singuleto

xiii

Salen - (SS)-(+)-NNrsquo-Bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiamino

SPB - Perborato de soacutedio

SPC - Percarbonato de soacutedio

t - Tripleto

temp amb - Temperatura ambiente

THF - Tetra-hidrofurano

tlc - Cromatografia de camada fina

tol - Tolilo

tt - Triplo tripleto

TMS ndash Tetrametilsilano

xv

IacuteNDICE Agradecimentos v

Resumo vii

Abstract ix

Abreviaturas xi

Iacutendice xv

PARTE I ndash Epoxidaccedilatildeo de cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas

CAPIacuteTULO 1 ndash Introduccedilatildeo 3

11 ndash (E)-Calconas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 5

111 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 5

112 ndash Nomenclatura 6

113 ndash Siacutentese de (E)-calconas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 7

114 ndash Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona 8

12 ndash (EE)-Cinamilidenoacetofenonas helliphelliphellip 9

121 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 9

122 ndash Nomenclatura 9

123 ndash Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas helliphelliphellip 10

13 ndash (E)-2-Estirilcromonas 11

131 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 11

132 ndash Nomenclatura 11

133 ndash Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 12

134 ndash Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas helliphelliphelliphellip 14

14 ndash A importacircncia das reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilideno-

acetofenonas e (E)-2-estirilcromonas 15

xvi

CAPIacuteTULO 2 ndash Epoxidaccedilatildeo de sistemas αβ- e αβγδ-insaturados catalisada por

complexos de Salen Mn(III) 17

21 - Introduccedilatildeo 19

22 ndash Escolha de oxidantes helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 23

23 ndash Efeito do ligando axial helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 27

24 ndash Efeitos do substrato helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 28

25 ndash Efeitos esteacutereos e electroacutenicos helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 31

26 ndash Consideraccedilotildees mecaniacutesticas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 33

CAPIacuteTULO 3 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilideno-

acetofenonas e de (E)-2-estirilcromonas 39

31 ndash Estudos preliminares nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas 41

311 ndash Preparaccedilatildeo de (E)-calconas hellip 41

312 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante e sem recurso a catalisadores hellip 41

313 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador hellip 45

314 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando iodosilbenzeno como oxidante e

complexo de salen Mn(III) como catalisador helliphelliphelliphelliphellip 49

32 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 53

321 ndash Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas hellip 53

322 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante hellip 54

323 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando

iodosilbenzeno como oxidante helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 62

33 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas 68

331 ndash Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas hellip 68

332 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante hellip 69

333 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando iodosilbenzeno como

oxidante helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 75

334 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros

oxidantes helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 78

xvii

CAPIacuteTULO 4 ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de

epoxidaccedilatildeo 81

41 ndash Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) 83

411 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas helliphelliphelliphellip 83

412 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas 86

413 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 90

414 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ- trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo 94

415 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo 99

416 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-

cinamilidenoacetofenonas 106

417 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 114

418 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas 118

419 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 122

42 ndash Estudos de induccedilatildeo de quiralidade nos epoacutexidos obtidos 126

43 - Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (MS) 132

431 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 132

432 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas 133

433 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 135

434 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ- trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-4 e em C-4rsquo 137

435 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-γ eou em C-2rsquo 139

436 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-

acetofenonas 141

437 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 143

438 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas 144

439 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 146

CAPIacuteTULO 5 ndash Consideraccedilotildees finais 149

xviii

CAPIacuteTULO 6 ndash Parte experimental 155

61 ndash Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados 157

62 ndash Meacutetodos de siacutentese dos reagentes de partida 158

621 ndash Siacutentese de (E)-calconas 158

622 ndash Siacutentese de (E)-nitrocalconas 159

623 ndash Siacutentese de cinamaldeiacutedos 159

624 ndash Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 161

625 ndash Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas 163

626 ndash Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 164

627 ndash Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 166

63 ndash Meacutetodos de siacutentese de epoacutexidos helliphelliphelliphelliphellip 167

631 ndash Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas 167

632 ndash Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 176

633 ndash Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 189

CAPIacuteTULO 7 ndash Bibliografia 195

ANEXO I 205

ANEXO II 207

PARTE II ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas

CAPIacuteTULO 1 ndash Introduccedilatildeo 211

11 ndash Xantonas ocorrecircncia na natureza 213

12 ndash Nomenclatura 214

121 ndash Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas 214

1211 ndash Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 214

xix

1212 ndashNomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-hidroxifenil)-3-

hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-

hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-onas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 215

1213 ndash Nomenclatura de derivados do tipo cromona helliphelliphelliphelliphelliphellip 216

122 ndash Nomenclatura de xantonas 216

13 ndash Siacutentese de xantonas 217

14 ndash Actividade bioloacutegica de xantonas 224

15 ndash A importacircncia de siacutentese de novos derivados de xantona 226

CAPIacuteTULO 2 ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisada por complexos de

palaacutedio 227

21 ndash Introduccedilatildeo 229

22 ndash Efeito do substrato 231

23 ndash Consideraccedilotildees mecaniacutesticas 233

CAPIacuteTULO 3 ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona 237

31 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo 239

32 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 243

321 ndash Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 243

322 ndash Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 249

33 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas 255

331 ndash Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 255

3311 ndash Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 255

3312 ndash Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 257

3313 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-diestirilcromonas 258

332 ndash Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 259

34 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 266

CAPIacuteTULO 4 ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-

diarilxantonas 269

41 ndash Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) helliphelliphellip 271

411 ndash Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphellip 271

412 ndash Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 273

xx

413 ndash Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 280

414 ndash Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas 283

415 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas 290

416 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 293

417 ndash Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas 296

418 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 301

419 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas 306

4191 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

306

4192 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos

metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 314

4110 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas 322

41101 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo

substituiacutedas no anel A 322

41102 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A

com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 327

4111 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas 334

4112 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 338

41121 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no

anel A 338

41122 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel

A com um grupo 8-hidroxilo 346

42 - Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (MS) 350

CAPIacuteTULO 5 ndash Consideraccedilotildees finais 355

CAPIacuteTULO 6 ndash Parte experimental 359

61 ndash Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados 361

62 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de acetofenonas 361

621 ndash Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxi-

acetofenona 361

622 ndash Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona helliphelliphelliphellip 362

623 ndash Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas helliphelliphelliphellip 362

xxi

63 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos helliphelliphellip 363

631 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 363

632 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos helliphelliphelliphellip 364

6321 ndash Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos 364

6322 ndash Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo helliphelliphelliphellip 365

64 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 365

641 ndash Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 365

6411 ndash Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 365

6412 ndash Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas helliphelliphellip 368

6413 ndash Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas helliphelliphelliphellip 371

6414 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphelliphellip 373

642 ndash Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 375

6421 ndash Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 375

6422 ndash Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas helliphelliphelliphelliphellip 381

6423 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphellip 387

65 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas 391

651 ndash Partindo da 3-bromo-2-metilcromona helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 391

6511 ndash Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphellip 391

6512 ndash Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphellip 393

6513 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas helliphelliphelliphellip 396

652 ndash Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphellip 400

66 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 437

CAPIacuteTULO 7 ndash Bibliografia 447 ANEXO III 459

ANEXO IV 461

ANEXO V 463

ANEXO VI 465

i

Transformaccedilotildees de cetonas αβ e αβγδ insaturadas

INTRODUCcedilAtildeO 3 11 (E)-CALCONAS 5

111 Ocorrecircncia na natureza 5 112 Nomenclatura 6 113 Siacutentese de (E)-calconas 7 114 Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona 8

12 (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 9 121 Ocorrecircncia na natureza 9 122 Nomenclatura 9 123 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 10

13 (E)-2-ESTIRILCROMONAS 11 131 Ocorrecircncia na natureza 11 132 Nomenclatura 11 133 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 12 134 Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas 14

14 A IMPORTAcircNCIA DAS REACCcedilOtildeES DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-CALCONAS (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS E (E)-2-ESTIRILCROMONAS 15

EPOXIDACcedilAtildeO DE SISTEMAS ΑΒ- E ΑΒΓΔ-INSATURADOS CATALISADA POR COMPLEXOS DE SALEN MN(III) 17

21 INTRODUCcedilAtildeO 19 22 ESCOLHA DE OXIDANTES 23 23 EFEITO DO LIGANDO AXIAL 27 24 EFEITOS DO SUBSTRATO 28 25 EFEITOS ESTEacuteREOS E ELECTROacuteNICOS 31 26 CONSIDERACcedilOtildeES MECANIacuteSTICAS 33

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE 39 (E)-CALCONAS 39 (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 39 E (E)-2-ESTIRILCROMONAS 39

31 ESTUDOS PRELIMINARES NAS REACCcedilOtildeES DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-CALCONAS 41 311 Preparaccedilatildeo de (E)-calconas 41 312 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores 41 313 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador 45 314 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador 49

32 ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 53 321 Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 53 322 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante 54 323 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o iodosilbenzeno como oxidante 62

33 ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-2-ESTIRILCROMONAS 68 331 Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas 68 332 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante 69 333 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o iodosilbenzeno como oxidante 75 334 Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros oxidantes 78

ii

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL DOS COMPOSTOS OBTIDOS NOS ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO81 41 CARACTERIZACcedilAtildeO POR RESSONAcircNCIA MAGNEacuteTICA NUCLEAR (RMN)83

411 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 83 412 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas86 413 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 90 414 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo94 415 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo 99 416 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas 106 417 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 114 418 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas118 419 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 122

42 ESTUDOS DE INDUCcedilAtildeO DE QUIRALIDADE NOS EPOacuteXIDOS OBTIDOS 126 43 CARACTERIZACcedilAtildeO POR ESPECTROMETRIA DE MASSA (EM)132

431 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 132 432 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas133 433 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroflavanonas 135 434 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e C-4rsquo 137 435 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo139 436 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas 141 437 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 143 438 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas144 439 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 146

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS149 PARTE EXPERIMENTAL155

61 REAGENTES SOLVENTES SIacuteLICAS E EQUIPAMENTOS UTILIZADOS157 62 MEacuteTODOS DE SIacuteNTESE DOS REAGENTES DE PARTIDA158

621 Siacutentese de (E)-calconas 158 622 Siacutentese de (E)-nitrocalconas 159 623 Siacutentese de cinamaldeiacutedos 159 624 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 161 625 Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas 163 626 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 164 627 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas166

63 MEacuteTODOS DE SIacuteNTESE DE EPOacuteXIDOS 167 631 Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas167 632 Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 176 633 Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 189

BIBLIOGRAFIA195

PARTE I

EPOXIDACcedilAtildeO DE CETONAS α β- E αβγδ-INSATURADAS

CAPIacuteTULO 1

INTRODUCcedilAtildeO

PARTE I - Introduccedilatildeo

5

11 (E)-Calconas

111 Ocorrecircncia na natureza

s (E)-calconas satildeo compostos do tipo flavonoacuteide de cadeia aberta em que os dois

aneacuteis aromaacuteticos estatildeo unidos por trecircs carbonos dum sistema carboniacutelico αβ-

insaturado (estrutura tipo C6-C3-C6 1)1

O (1)

A B

O isolamento de derivados do tipo calcona tem sido vastamente reportado na literatura

nas uacuteltimas deacutecadas podendo estes compostos ser extraiacutedos de diversas partes de plantas

raiacutez cerne rebentos folha flor e sementes2 A (E)-calcona natildeo substituiacuteda ainda natildeo foi

encontrada como produto natural mas alguns dos seus derivados mais simples como a 4rsquo-

hidroxi- e a 4rsquo-metoxicalcona jaacute foram encontrados em plantas dos geacuteneros Citrus e

Flemingia respectivamente34

As (E)-calconas naturais podem apresentar substituiccedilatildeo em ambos os aneacuteis aromaacuteticos

em maior ou menor extensatildeo sendo os grupos hidroxilo metoxilo metilo e isopentenilo

os mais abundantes Estes compostos foram isolados a partir de diferentes partes da planta

e podem encontrar-se na forma livre ou como O- ou C-glicosiacutedeos sendo a glucose e a

ramnose os accediluacutecares que ocorrem predominantemente4

As (E)-calconas satildeo o precursor central C15 da biossiacutentese dos flavonoacuteides Apoacutes

isomerizaccedilatildeo pela enzima calcona flavanona isomerase o sistema calconaflavanona

originaratildeo a maior parte dos compostos que pertencem a esta classe45 Tambeacutem a niacutevel

sinteacutetico nomeadamente derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 2rsquo no nuacutecleo da calcona satildeo

responsaacuteveis pela siacutentese da maioria dos compostos flavonoacuteides O esquema 1 apresenta os

derivados mais simples que podem ser obtidos por siacutentese e biossiacutentese usando calconas

como precursores

A

PARTE I - Introduccedilatildeo

6

OOH

O

O

O

O

O

OIsoflavona Flavona

Flavanona

OOH

2-Hidroxicalcona

2-Hidroxidi-hidrocalcona

O

O

CH

Aurona

ESQUEMA I

112 Nomenclatura

A numeraccedilatildeo do nuacutecleo calcona eacute diverso do apresentado para os outros flavonoacuteides

isto eacute o anel A eacute numerado de 1rsquo a 6rsquo e o anel B de 1 a 6 (2a) Este sistema de numeraccedilatildeo e

a designaccedilatildeo de calcona eacute aceite pela IUPAC6

Os epoacutexidos obtidos na transformaccedilatildeo de (E)-calconas seratildeo desigandos como

derivados da 13-diaril-23-epoxi-1-propanona No entanto por uma questatildeo de

simplicidade de discusatildeo dos resultados e caracterizaccedilatildeo estrutural destes compostos usar-

se-aacute uma numeraccedilatildeo similar agraves das calconas e a designaccedilatildeo geneacuterica de epoacutexido de

calcona tal como se apresenta em 2b

1

23

45

6

O

1

23

45

β

1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(2a) (2b)

A B BA

PARTE I - Introduccedilatildeo

7

As 3-hidroxiflavanonas e as 3-hidroxiflavonas satildeo compostos resultantes da

transformaccedilatildeo dos epoacutexidos de calconas O sistema de numeraccedilatildeo eacute o indicado nas

estruturas 3a e 3b respectivamente o qual eacute recomendado pela IUPAC6

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(3a)

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(3b)

113 Siacutentese de (E)-calconas

As propriedades bioloacutegicas apresentadas por compostos do tipo calcona fizeram com

que tivessem surgido vaacuterios meacutetodos de siacutentese para estes compostos Assim alguns dos

meacutetodos mais reportados na literatura satildeo

bull Condensaccedilatildeo de aacutecido cinacircmico e de alguns dos seus derivados com benzeno e

derivados

bull Isomerizaccedilatildeo de flavanonas

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica catalisada por aacutecido ou base de acetofenonas e benzaldeiacutedos

adequadamente substituiacutedos78

Na siacutentese das (E)-calconas descritas neste trabalho aplicou-se o meacutetodo da

condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio alcalino usando o hidroacutexido de soacutedio ou hidreto de soacutedio

como base dependendo do tipo de substituinte

O

+

O

RRR ROHC

A ou B

A MeOH NaOHH2O 3 h temp ambB THF seco NaH 2 h temp amb

ESQUEMA II

PARTE I - Introduccedilatildeo

8

Quando se utilizou o hidroacutexido de soacutedio dissolveram-se as acetofenonas em metanol e

deixou-se a mistura reaccional durante 3 horas agrave temperatura ambiente (Esquema II) Nos

casos em que se utilizou hidreto de soacutedio como base9 dissolveram-se as acetofenonas em

tetra-hidrofurano seco deixando-se a mistura reaccional agrave temperatura ambiente durante 2

horas e protegida da luz

114 Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona

As (E)-calconas desempenham um papel vital na natureza dado que actuam como

protectores contra radiaccedilotildees ultravioleta insectos viacuterus e bacteacuterias Aleacutem disso tecircm uma

acccedilatildeo de atracccedilatildeo de polinizadores visto alguns derivados presentes em plantas serem os

responsaacuteveis pela coloraccedilatildeo intensa das mesmas (Figura 1) Esta acccedilatildeo atractiva da

coloraccedilatildeo de folhas e flores sobre os insectos pode contribuir para a polinizaccedilatildeo directa e

cruzada A presenccedila destes pigmentos amarelos pode ser rapidamente demonstrada

expondo as peacutetalas a vapores de amoacutenia verificando-se que a cor destas muda

drasticamente de amarela a vermelha10

OGlc

OHHO

O

OH

OH

HO

O

OH

HO OH

(4a) (4b) Figura 1 ndash Exemplos de (E)-calconas presentes em plantas isosalipurposiacutedeo (4a) e

ocanina (4b)

Estes compostos apresentam tambeacutem importantes propriedades biocidas bioloacutegicas e

farmacoloacutegicas e satildeo intermediaacuterios na siacutentese e biossiacutentese de outros flavonoacuteides como jaacute

foi referido anteriormente De entre as potenciais aplicaccedilotildees que lhes podem ser atribuiacutedas

salientam-se a actividade bactericida fungicida insecticida como antibioacuteticos inibidores

de enzimas e agentes anticanceriacutegenos etc11

PARTE I - Introduccedilatildeo

9

12 (EE)-Cinamilidenoacetofenonas

121 Ocorrecircncia na natureza

Natildeo satildeo conhecidos compostos naturais com uma estrutura do tipo 2-

cinamilidenoacetofenona (5) no entanto existem compostos naturais no chaacute tabaco e em

alguns alimentos que apresentam estruturas semelhantes a estas cetonas12-15

122 Nomenclatura

As referecircncias aos compostos do tipo (EE)-cinamilidenoacetofenona tem vindo a

aumentar e a nomenclatura descrita considera-os como derivados de cetonas Tal como

para as (E)-calconas o anel A eacute numerado de 1rsquo a 6rsquo e o anel B de 1 a 6 e o sistema de

numeraccedilatildeo eacute o indicado na estrutura 516

O

1

2

3

546

1

23

45

β δ

γ

(5)

BA

Os monoepoacutexidos 5a e 5b obtidos na transformaccedilatildeo das (EE)-

cinamilidenoacetofenonas seratildeo designados como derivados de 15-diaril-23-epoxi-4-

penteno-1-ona e 15-diaril-45-epoxi-2-penteno-1-ona respectivamente Os diepoacutexidos do

tipo 5c seratildeo designados como 15-diaril-2345-diepoxi-1-pentanona No entanto por

uma questatildeo de simplicidade de discusatildeo dos resultados e caracterizaccedilatildeo estrutural destes

compostos usar-se-aacute uma numeraccedilatildeo similar agraves das cinamilidenoacetofenonas e os

epoacutexidos seratildeo referidos genericamente por αβ-epoacutexido (5a) γδ-epoacutexido (5b) e αβγδ-

diepoacutexido (5c)

PARTE I - Introduccedilatildeo

10

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ O

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ OO

(5b)

(5c)

A B

BA

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ

(5a)

A BO

O sistema de numeraccedilatildeo das (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas (6) obtidos a partir

de αβ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (5a) eacute similar ao usado para as

flavanonas

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(6)

α

β

A

B

123 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

Satildeo escassas as referecircncias relativamente agrave siacutentese destes compostos carboniacutelicos

αβγδ-insaturados O meacutetodo mais utilizado envolve a condensaccedilatildeo em meio alcalino de

um aldeiacutedo αβ-insaturado com uma cetona apropriadamente substituiacutedos17

As (EE)-cinamilidenoacetofenonas descritas neste trabalho foram sintetizadas por este

processo que consiste na condensaccedilatildeo de acetofenonas e cinamaldeiacutedos adequados em

meio fortemente alcalino usando hidroacutexido de soacutedio ou hidreto de soacutedio e agrave temperatura

ambiente (Esquema III)

PARTE I - Introduccedilatildeo

11

O

R+

ROHC

A ou B

A MeOH NaOHH2O 20 h temp ambB THF seco NaH 12 h temp amb

O

RR

ESQUEMA III

13 (E)-2-Estirilcromonas

131 Ocorrecircncia na natureza

As cromonas satildeo compostos heterociacuteclicos que se encontram amplamente distribuiacutedas

no Reino Vegetal A descoberta de muitos destes compostos serem os responsaacuteveis pela

actividade medicinal de algumas plantas levou a um crescente interesse tanto no

isolamento como na siacutentese deste tipo de compostos18

As (E)-2-estirilcromonas satildeo uma classe de cromonas pouco abundantes na natureza

conhecendo-se somente 2 derivados naturais a hormotamniona (7a isolada em 1986) e a

6-desmetoxi-hormotamniona (7b isolada em 1991) as quais foram isoladas de extractos

da alga Chrysophaeum taylori existente na costa nordeste de Porto Rico1920

O

O

OH

OH

CH3

OH

R

H3CO

OCH3

7a) R = OCH3 Hormotamniona7b) R = H 6-Desmetoxi-hormotamniona

132 Nomenclatura

As cromonas cuja siacutentese e caracterizaccedilatildeo estrutural estatildeo descritas ao longo deste

trabalho satildeo compostos com esqueleto estrutural do tipo 8

PARTE I - Introduccedilatildeo

12

A designaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas resulta de serem cromonas [parte X da estrutura

8] e de terem no carbono C-2 um grupo estirilo [parte Y da estrutura 8] O sistema de

numeraccedilatildeo que seraacute usado neste trabalho eacute apresentado em 82122

Os epoacutexidos obtidos na transformaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas designam-se como

derivados de 2-(2-aril-12-epoxietil)cromona Mais uma vez e agrave semelhanccedila do descrito

anteriormente para as (E)-calconas e (EE)-cinamilidenoacetofenonas por uma questatildeo de

simplicidade estes epoacutexidos apresentam um sistema de nomenclatura idecircntico ao das 2-

estirilcromonas que lhes deram origem e designam-se genericamente por αβ-epoacutexidos (9)

O

O

2

345

6

78

9

10

1

23

45

6

α

β

O

O

2

345

6

78

9

10

1

23

45

6

α

β

O

X

Y

(8) (9)

A

B

A

B

133 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

O elevado interesse nas aplicaccedilotildees potenciais de (E)-2-estirilcromonas levou ao

aparecimento de vaacuterias rotas de siacutentese para estes compostos Assim podem-se classificar

os meacutetodos de siacutentese destes compostos em seis tipos22-25

bull Condensaccedilatildeo de Allan-Robinson partindo de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona poli-

oxigenada e um anidrido cinacircmico em presenccedila do correspondente cinamato de soacutedio

ou potaacutessio a cerca de 180 ordmC

bull Reacccedilatildeo de Wittig intramolecular do produto da reacccedilatildeo de cloretos de cinamoiacutelo

com [1-(2-hidroxibenzoiacutel)alquilideno]trifenilfosforanos

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica de 2-metilcromonas com benzaldeiacutedos em meio alcalino

bull Ciclizaccedilatildeo de cetonas acetileacutenicas catalisada por meio aacutecido

PARTE I - Introduccedilatildeo

13

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica de 2rsquo-hidroxiacetofenonas com cinamaldeiacutedos em meio

alcalino originando 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas seguido de ciclizaccedilatildeo

oxidativa destas

bull Rearranjo de Baker-Venkataraman partindo de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona e um

aacutecido cinacircmico ou seu derivado

Faz-se em seguida uma ligeira abordagem aos meacutetodos de siacutentese que foram usados

neste trabalho

1331 Condensaccedilatildeo aldoacutelicaciclizaccedilatildeo oxidativa

A condensaccedilatildeo aldoacutelica de cinamaldeiacutedos com 2rsquo-hidroxiacetofenonas em meio

alcalino origina (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas A ciclizaccedilatildeo oxidativa destes

compostos com DMSO e na presenccedila de iodo como catalisador dioacutexido de seleacutenio ou

iodato de potaacutessio daacute origem a (E)-2-estirilcromonas (Esquema IV)26

O

RRMe

O

R

OH+

RCHO

A BO

O

R

R

OHA Piperidina ou Ba(OH)2 em etanol ou NaOH em H2OMeOHB DMSOI2 ou DMSOKIO3 ou SeO2 em pentanol ou xilenos

ESQUEMA IV

1332 Rearranjo de Baker-Venkataraman

Este eacute o meacutetodo mais usado na siacutentese de (E)-2-estirilcromonas27 e para o qual existem

numerosas modificaccedilotildees2829 Estas tecircm como objectivo proporcionar as melhores

condiccedilotildees de reacccedilatildeo visto este ser um meacutetodo que envolve vaacuterios passos e que pode ser

aplicado a uma grande variedade de compostos

O meacutetodo consiste no tratamento de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona com um aacutecido

cinacircmico ou com um seu derivado originando a 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenona

PARTE I - Introduccedilatildeo

14

correspondente Esta por seu turno sofre uma transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo em meio

baacutesico dando origem a 2-cinamoiacutel-2rsquo-hidroxiacetofenonas Por fim efectua-se a ciclizaccedilatildeo

para a obtenccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (Esquema V) A ciclizaccedilatildeo pode ocorrer

utilizando vaacuterios meacutetodos sendo os mais comuns aqueles que usam meio aacutecido forte

misturas de aacutecido aceacutetico e aacutecido cloriacutedrico ou aacutecido aceacutetico e aacutecido sulfuacuterico e tambeacutem

com aacutecido p-toluenossulfoacutenico ou I2 em DMSO

O

R+

RA

A Z = H X = OH POCl3 piridinaB KOH piridina temp amb ou NaH DMSO temp ambC 2 H2SO4 em AcOH refluxo 1h ou 2 HCl em AcOH refluxo ou DMSO I2 ou DMSO aacutecido p-toluenossulfoacutenico 90-100 ordmCD Z = H X = -O2CCH=CHAr Bu4N+HSO4

- C6H6 K2CO3 H2O 70-80 ordmCE Z = CH3 ou Ph X = Cl K2CO3 acetona refluxo 12h

OH

Z

X

O

O

O

Z

O

RR

B

O OHOH

Z RRC

D

O

O

R

R

Z

E

ESQUEMA V

134 Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas

As (E)-2-estirilcromonas tecircm sido alvo de intensas pesquisas cientiacuteficas devido

essencialmente agrave sua possiacutevel utilizaccedilatildeo na induacutestria farmacecircutica25 Estudos de actividade

bioloacutegica revelaram que a hormotamniona (7a) apresenta actividade citotoacutexica contra

algumas ceacutelulas cancerosas humanas nomeadamente contra ceacutelulas leuceacutemicas P38819 A

actividade antialeacutergica antitumoral e anticanceriacutegena de algumas 2-estirilcromonas obtidas

por siacutentese tambeacutem jaacute foi comprovada24 Possuem ainda a capacidade de inibir a actividade

de algumas enzimas como a ATPase mitocondrial oxidorreductases e cinases30

PARTE I - Introduccedilatildeo

15

Estudos mais recentes revelam que certos derivados sinteacuteticos demonstraram inibir a

replicaccedilatildeo do viacuterus HRV 1B e HRV 14 dois tipos de rinoviacuterus humano31

Alguns trabalhos publicados pelo nosso grupo de investigaccedilatildeo relataram a actividade

antirradicalar de alguns derivados de (E)-2-estirilcromonas poli-hidroxiladas

nomeadamente atraveacutes da avaliaccedilatildeo da inibiccedilatildeo da enzima xantina oxidase32 Este tipo de

compostos demonstraram ainda possuir actividade protectora contra a hepatotoxicidade

exercida pelo terc-butil-hidroperoacutexido em hepatoacutecitos de ratos33 bem como capacidade de

inibiccedilatildeo do sistema oxidativo Cu2+ em lipoproteiacutenas de baixa densidade do soro humano34

14 A importacircncia das reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas

Nos uacuteltimos anos o grupo de Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da

Universidade de Aveiro iniciou um programa de trabalho que visa o estabelecimento de

novas rotas de siacutentese de compostos heterociacuteclicos e a avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante

dos novos compostos Os resultados jaacute obtidos demonstram que compostos do tipo 2-

estirilcromona apresentam importante actividade antioxidante32-34 Tendo em consideraccedilatildeo

os estudos jaacute efectuados e as caracteriacutesticas estruturais necessaacuterias para um bom agente

antioxidante decidiu-se estudar a preparaccedilatildeo de novos produtos hidroxilados Para o

efeito estudou-se a reactividade de compostos αβ- e αβγδ-insaturados em reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo e tinha-se tambeacutem por objectivo a possiacutevel abertura desses mesmos epoacutexidos

Assim a introduccedilatildeo de grupos hidroxilo nas ligaccedilotildees duplas permitiria a preparaccedilatildeo de

novos compostos polifenoacutelicos para posterior avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante que

envolveria essencialmente a avaliaccedilatildeo da actividade antirradicalar (radicais DPPH

hidroxilo e peroxilo)

Como veremos ao longo desta parte do trabalho foi possiacutevel realizar um dos principais

objectivos que se propocircs alcanccedilar estudar a epoxidaccedilatildeo de (EE)-

cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas Estudou-se tambeacutem a epoxidaccedilatildeo de

(E)-calconas essencialmente para estabelecer condiccedilotildees experimentais para a epoxidaccedilatildeo

de (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas embora tambeacutem se tenha

PARTE I - Introduccedilatildeo

16

estudado pela primeira vez a sua epoxidaccedilatildeo em presenccedila de catalisadores de salen

Mn(III)

O estudo de abertura dos epoacutexidos natildeo foi efectuado porque a epoxidaccedilatildeo de (E)-2-

estirilcromonas origina os correspondentes epoacutexidos em rendimentos muito baixos

impossibilitando ainda posteriores estudos de avaliaccedilatildeo da actividade bioloacutegica

CAPIacuteTULO 2

EPOXIDACcedilAtildeO DE SISTEMAS αβ- E

αβγδ-INSATURADOS CATALISADA

POR COMPLEXOS DE SALEN Mn(III)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

19

21 Introduccedilatildeo

s epoacutexidos satildeo importantes intermediaacuterios em quiacutemica orgacircnica A polaridade

e propriedades do anel de trecircs lados fazem com que participem em reacccedilotildees

estereoespeciacuteficas de abertura de anel com nucleoacutefilos dando origem a compostos

difuncionalizados35 Epoacutexidos opticamente activos com dois centros estereogeacutenicos

adjacentes satildeo particularmente uacuteteis na preparaccedilatildeo de compostos activos apresentando

importantes propriedades bioloacutegicas e farmacoloacutegicas36

As primeiras tentativas de preparaccedilatildeo de epoacutexidos opticamente activos datam de

196537 e desde entatildeo a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas tem vindo a ser alvo de

diversos estudos3638 Particularmente o uso de complexos quirais de metais de transiccedilatildeo

como catalisadores em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo satildeo cada vez mais reportados na

literatura3639 A epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de aacutelcoois aliacutelicos publicada por Katsuki e

Sharpless em 198040 utilizando terc-butil-hidroperoacutexido como oxidante e di-

aquiltartaratos de titacircnio(IV) como catalisadores eacute um excelente exemplo deste meacutetodo

cataliacutetico (Figura 2) Obtiveram-se bons rendimentos e com elevada enantiosselectividade

sendo geralmente superior a 90 o excesso enantiomeacuterico (ee)

OH

R3R1

R2

(SS)-(-)-DAT

(RR)-(+)-DAT

OH

R3R1

R2

O

OH

R3R1

R2

O

DAT = di-alquiltartarato

Figura 2 - Selectividade diastereofacial na epoxidaccedilatildeo de aacutelcoois aliacutelicos usando o sistema titacircnio-tartarato

Outra caracteriacutestica importante deste tipo de reacccedilatildeo eacute a sua quimiosselectividade O

sistema titacircnio-tartarato eacute compatiacutevel com uma grande variedade de grupos funcionais

como por exemplo acetal acetileno amida eacuteter epoacutexido eacutester cetona nitro sulfona e

uretano no entanto sulfitos e fosfinas satildeo oxidados nas condiccedilotildees reaccionais descritas41

O

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

20

A epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica desenvolvida por Juliaacute e Colonna usando peroacutexido de

hidrogeacutenio em soluccedilotildees aquosas baacutesicas e poli-aminoaacutecidos revelou que uma variedade de

substratos incluindo compostos do tipo calcona podia ser oxidada a epoacutexidos opticamente

activos4243 Este sistema de oxidaccedilatildeo trifaacutesico pode ainda ser aplicado a outras estruturas

do tipo enedionas ceto-eacutesteres insaturados e enonas (Esquema VI)44-

46

PhPh

O

O

PhPh

O

OH

HOpoli-(L-leucina)

H2O2 NaOHCH2Cl2 H2O

PhOBut

O

O

PhOBut

O

OH

HOpoli-(L-leucina)

H2O2 NaOHPhMe H2O

76 76 ee

66 gt 95 ee

Phpoli-(L-leucina)

gt 98 ee

Ph

O

Ph Ph

O

O

H

H H

HO

Ph Ph

O

O

H

HO

H

H

H2O2 NaOHCH2Cl2 H2O 81

ESQUEMA VI

Mais tarde o grupo de Stanley Roberts reportou ainda uma variante natildeo aquosa ao

meacutetodo de Juliaacute-Colonna na epoxidaccedilatildeo de dienonas e trienonas (Esquema VII) que inclui

igualmente a siacutentese de αβ-monoepoacutexidos de cetonas do tipo cinamilidenoacetofenona4748

Estudos mais recentes deste tipo de compostos revelam que a adiccedilatildeo de transferidores de

fase acelera a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo usando o meacutetodo de Juliaacute e Colonna originando ceto-

epoacutexidos quirais natildeo raceacutemicos4950

MePh

O

O

MePh

O

O

HO

Hpoli-(L-leucina)

ureia-H2O2

DBUTHF 43 90 ee

MeO

O

poli-(D-leucina)

ureia-H2O2DBUTHF

90 95 ee

O

PhMeO

O

O

Ph

OH

H

ESQUEMA VII

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

21

Verifica-se um aumento crescente no nuacutemero de publicaccedilotildees usando metaloporfirinas

como catalisadores na epoxidaccedilatildeo de alcenos desde o iniacutecio dos anos 8051 Em 1979

Groves et al52 utilizou o iodosilbenzeno como oxidante na epoxidaccedilatildeo de alcenos usando

o complexo porfiriacutenico de Fe(III) (Figura 3)

N

N N

N

Fe

L N

N N

N

Fe

L

O

PhIO PhI

O

R R

Figura 3 ndash Ciclo cataliacutetico proposto na epoxidaccedilatildeo de alcenos catalisada por metaloporfirinas

Cis-olefinas satildeo mais reactivas que trans-olefinas em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo

catalisadas por porfirinas usando o iodosilbenzeno como oxidante Por exemplo o cis-

estilbeno eacute epoxidado pelo Fe(TPP)Cl com 77 de rendimento enquanto que o trans-

estilbeno natildeo reage nas mesmas condiccedilotildees reaccionais53 Por seu lado o uso de porfirinas

de manganecircs originam uma mistura dos isoacutemeros cis e trans54

O uso de outros oxidantes aleacutem do iodosilbenzeno com complexos porfiriacutenicos tanto de

Fe(III) como de Mn(III) tem sido amplamente estudados55-60

Porfirinas quirais preparadas de diferentes formas (unidades quirais ligadas a

porfirinas jaacute sintetizadas61 substituintes quirais introduzidos durante a siacutentese de

porfirinas62 ou porfirinas quirais sintetizadas sem a introduccedilatildeo de grupos quirais63) tecircm

sido usadas como eficientes catalisadores em epoxidaccedilotildees assimeacutetricas

Datam jaacute haacute duas deacutecadas desde a utilizaccedilatildeo de complexos de salen Mn(III) como

catalisadores praacuteticos e eficientes na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos natildeo

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

22

funcionalizados cis-dissubstituiacutedos trissubstituiacutedos e tetrassubstituiacutedos Kochi et al64 em

1985 foram pioneiros na utilizaccedilatildeo de catalisadores aquirais de salen Cr(III) Os resultados

indicaram que estes complexos catioacutenicos foram cataliticamente capazes de epoxidar

alcenos na presenccedila de quantidades estequiomeacutetricas de iodosilbenzeno como oxidante

A grande inovaccedilatildeo na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por metais de transiccedilatildeo de

alcenos natildeo funcionalizados ocorre em 1990 quando dois grupos Jacobsen et al65 e

Katsuki et al66 independemente reportaram o uso de complexos opticamente activos de

salen Mn(III) como catalisadores em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo Exemplos representativos de

catalisadores tipo Jacobsen (10a-f e 11a-c)6567-70 e catalisadores tipo Katsuki (12a-e e 13a-

c)6671-74 estatildeo apresentados na figura 4 Jacobsen et al desenvolveram um procedimento de

aplicaccedilatildeo praacutetica na siacutentese em grande escala de um dos catalisadores quirais de salen

Mn(III) mais reportado na literatura o cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-

12-ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III) (11b)75 Este catalisador jaacute existe disponiacutevel

comercialmente em ambas as formas enantiomericamente puras e foi este o catalisador

utilizado nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo descritas no presente trabalho Este complexo eacute

estaacutevel ao ar e pode ser armazenado por longos periacuteodos de tempo sem decomposiccedilatildeo76

Desde entatildeo catalisadores do tipo salen revelaram ser eficientes na epoxidaccedilatildeo

enantiosselectiva de vaacuterias olefinas natildeo funcionalizadas7778

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

23

O

N

R1

R2

N

Ph Ph

O

R1

R2

Mn

Cl O

N

tBu

R

N

O

But

R

Mn

Cl10a) R1 = H 10b) R1 = t-Bu 10c) R1 = t-Bu 10d) R1 = t-Bu 10e) R1 = t-Bu 10f) R1 = t-Bu

R2 = HR2 = HR2 = MeR2 = OMeR2 = NO2R2 = OSi(i-Pr)3

11a) R = Me11b) R = t-Bu11c) R = OSi(i-Pr)3

O

N N

R1 R1

O

Mn+

R2

R3 EtR2

Et R3

H H

21

88

77

5

3

5

3

PF6-

12a) R1 = Ph12b) R1 = Ph12c) R1 = Ph 12d) R1R1 = (CH2)412e) R1 = H

R2 = HR2 = MeR2 = MeR2 = MeR2 = Me

R3 = PhR3 = PhR3 = 4-t-BuPhR3 = 4-t-BuPhR3 = 4-t-BuPh

O

N N

R1 R1

O

Mn

R2R2

+

XX = AcO- PF6

-

Apenas uma das possiacuteveis formas enantiomeacutericas estaacute representada

13a) R1 = Ph13b) R1 = 35-MePh13c) R1R1 = (CH2)4

R2 = PhR2 = PhR2 = Ph

Ref 65Ref 65Ref 67Ref 67Ref 69Ref 68

Ref 67Ref 68Ref 70

Ref 66 Ref 71Ref 72Ref 73Ref 73

Ref 71Ref 74Ref 74

Figura 4 ndash Exemplos de catalisadores do tipo Jacobsen (10a-f e 11a-c) e catalisadores do

tipo Katsuki (12a-e e 13a-c)

Faz-se de seguida uma breve abordagem a alguns aspectos relevantes para a

epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por complexos de salen Mn(III)

22 Escolha de oxidantes

Uma das caracteriacutesticas mais relevantes na epoxidaccedilatildeo catalisada por metais de

transiccedilatildeo e que afectam o rendimento da reacccedilatildeo incluem a natureza do ligando axial e a

escolha do oxidante Geralmente as epoxidaccedilotildees assimeacutetricas satildeo realizadas na presenccedila de

quantidades cataliacuteticas de complexos de salen Mn(III) (1-10 mol) com 1 a 2 equivalentes

de oxidante e ligando axial em condiccedilotildees de tempo e temperatura variaacuteveis Os solventes

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

24

mais comuns satildeo o diclorometano e o acetonitrilo mas outros solventes podem tambeacutem ser

aplicaacuteveis inclusivamente sistemas bifaacutesicos

Vaacuterias espeacutecies oxidantes tecircm sido exaustivamente usadas em estudos de epoxidaccedilatildeo

catalisados por complexos de salen Mn(III) como doadores de oxigeacutenio em que se

salientam o peroacutexido de hidrogeacutenio o iodosilbenzeno o hipoclorito de soacutedio peraacutecidos

oxone e dimetildioxirano A maior parte destes oxidantes apresenta a desvantagem de para

aleacutem dos produtos oxigenados dar origem a quantidades estequiomeacutetricas de subprodutos

que tecircm que ser separados dos epoacutexidos

O peroacutexido de hidrogeacutenio (H2O2) eacute um oxidante particularmente atractivo pois eacute

barato estaacute disponiacutevel comercialmente eacute razoavelmente estaacutevel dando origem somente a

aacutegua como subproduto O maior problema associado a este oxidante eacute a clivagem

homoliacutetica da fraca ligaccedilatildeo O-O que leva agrave formaccedilatildeo de radicais e consequentemente a

oxidaccedilotildees indiscriminadas A clivagem heteroliacutetica da ligaccedilatildeo produzindo espeacutecies

reactivas metal-oxo pode ser favorecida pelo uso de cocatalisadores heterociacuteclicos

azotados (imidazoacuteis piridinas etc) actuando estes como bases ou como ligandos axiais na

cataacutelise de metais de transiccedilatildeo7980

O iodosilbenzeno (PhIO) eacute uma substacircncia polimeacuterica produzida pelo tratamento de

diacetato de iodobenzeno com hidroacutexido de soacutedio As principais caracteriacutesticas satildeo a sua

instabilidade teacutermica e natureza insoluacutevel Kochi et al utilizaram o iodosilbenzeno nos

seus estudos pioneiros com complexos aquirais de salen Cr(III) e Mn(III)6581 Os primeiros

estudos de Jacobsen et al65 e Katsuki et al66 e mais tarde os estudos mecaniacutesticos com

complexos de salen Mn(III) quirais foram efectuados com iodosilarenos como

oxidantes8283

O hipoclorito de soacutedio (NaOCl) eacute considerado um oxidante barato e comercialmente

disponiacutevel com muitas aplicaccedilotildees em quiacutemica orgacircnica Tem sido tambeacutem utilizado em

algumas aplicaccedilotildees industrais como por exemplo ao niacutevel do branqueamento de pastas de

papel Eacute usado como uma soluccedilatildeo aquosa e eacute estaacutevel a pH alcalino Actualmente o

hipoclorito de soacutedio eacute um dos mais usados oxidantes terminais em epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica

catalisada por complexos de salen Mn(III)84-86

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

25

O oxone (2KHSO5middotKHSO4middotK2SO4) eacute um agente oxidante forte barato e versaacutetil

exaustivamente estudado em oxidaccedilotildees catalisadas por metaloporfirinas O uso de oxone

na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por complexos de salen Mn(III) de alcenos natildeo

funcionais tem sido descrita recentemente Enantiosselectividades moderadas a boas tecircm

sido obtidas na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos ricos em electrotildees particularmente se

uma grande quantidade (15 mol) de catalisador for usada8788

O dimetildioxirano (DMD) eacute um oxidante neutro e soluacutevel preparado a partir de

acetona e oxone8990 Tem sido utilizado na epoxidaccedilatildeo de sistemas do tipo calcona sendo

que no caso de derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 2rsquo foi possiacutevel natildeo soacute obter o

correspondente αβ-epoacutexido mas tambeacutem os produtos de α- e β-ciclizaccedilatildeo destes

respectivamente em 2-(α-hidroxibenzil)-3-cumaranonas e 3-hidroxiflavanonas (Esquema

VIII)8991

O

R R

O

R RODMD

CH2Cl2

O

R R

O

R RODMD

CH2Cl2

OH

O

O

R

R

OH

OH

RO

O

OH

α-Ciclizaccedilatildeo β-Ciclizaccedilatildeo

RC

O

OH3C

H3CDMD

ESQUEMA VIII

Adam et al reportaram pela primeira vez a conversatildeo de flavonas92 nos respectivos

epoacutexidos utilizando o DMD como oxidante e ainda a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

26

isoflavonas substituiacutedas na posiccedilatildeo 293 A epoxidaccedilatildeo de isoflavonas utilizando

catalisadores do tipo Jacobsen tambeacutem foi reportada por este grupo (Esquema IX)9495

O

O

O

O

R

R

O

O

R

R

O

R

R

O

O

R

RO

DMD

DMD

CH2Cl2

CH2Cl2

Catalisador (SS)-11b

O

O

R

R

O

O

R

RODMD

CH2Cl2

R R

H

ESQUEMA IX

A epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas envolvendo o uso de

dimetildioxirano como fonte de oxigeacutenio foi reportada por Leacutevai et al (Esquema X)96

O

R

O

RO

O

RO O

DMDCH2Cl2

O

R DMD

CH2Cl2

OH

O

RO

DMDCH2Cl2

O

RO O

O

O O

OHROH

OH

ESQUEMA X

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

27

Usando um excesso de DMD obteve-se uma mistura diasteriomeacuterica de αβγδ-

diepoacutexidos e em alguns casos foi tambeacutem possiacutevel isolar αβ-monoepoacutexidos como

produtos minoritaacuterios A epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas levou agrave

formaccedilatildeo de misturas diasteriomeacutericas de αβγδ-diepoacutexidos bem como de γδ-

monoepoacutexidos como produtos minoritaacuterios Durante o processo de purificaccedilatildeo

cromatograacutefica os αβγδ-diepoacutexidos foram transformados em derivados de cumaranona

produtos estes que foram isolados e caracterizados por RMN (Esquema X)

23 Efeito do ligando axial

Katsuki et al foram os primeiros autores a descreverem o efeito de ligandos em

reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica conduzida com iodosilbenzeno como oxidante

Verificaram que ligandos dadores de electrotildees como o 2-metil-imidazol e derivados do N-

oacutexido de piridiacuteneo aumentaram a enantiosselectividade97 No entanto a adiccedilatildeo de um

ligando dador de electrotildees (2-metil-imidazol) provocou um efeito negativo na epoxidaccedilatildeo

do trans-estilbeno7297

Ligandos heterociacuteclicos azotados tecircm sido de elevada importacircncia no sucesso de

reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica Ligandos como N-oacutexidos de piridiacuteneo piridinas e

imidazoacuteis influenciam a proporccedilatildeo rendimento estereosselectividade e

enantiosselectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo catalisada por complexos de salen Mn(III)

com uma vasta gama de oxidantes97

Kochi et al verificaram nos seus estudos cineacuteticos e estruturais de epoxidaccedilatildeo

catalisada por complexos de salen-iatildeo metaacutelico que a adiccedilatildeo de um ligando como o N-

oacutexido de piridiacuteneo estabiliza o intermediaacuterio oxo-iatildeo metaacutelico via coordenaccedilatildeo axial (ver

sub-capiacutetulo 26) resultando num aumento da proporccedilatildeo da reacccedilatildeo e no rendimento da

epoxidaccedilatildeo6498

Existem outros modos possiacuteveis de acccedilatildeo dos ligandos As bases azotadas podem

aumentar o rendimento da epoxidaccedilatildeo baixando a acidez de Lewis dos complexos salen

Mn(III) e suprimindo alguns passos de reacccedilotildees indesejaacuteveis (formaccedilatildeo de produtos

secundaacuterios que resultaram da abertura do anel de epoacutexido) e por decreacutescimo da

contribuiccedilatildeo de passos de epoxidaccedilatildeo natildeo catalisados98

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

28

24 Efeitos do substrato

Alcenos terminais

A epoxidaccedilatildeo de olefinas conjugadas com grupos insaturados catalisada por

complexos de salen Mn(III) apresenta geralmente enantiosselectividade mais elevada do

que em olefinas natildeo conjugadas A epoxidaccedilatildeo de olefinas conjugadas com espeacutecies

oxigeacutenio-salen-Mn envolve a formaccedilatildeo reversiacutevel de metaloxetano e irreversiacutevel formaccedilatildeo

de radical obtendo-se elevada enantiosselectividade (ver consideraccedilotildees mecaniacutesticas ndash

item 26)

Alcenos terminais como eacute o caso do estireno revelaram inesperadamente baixas

enantiosselectividades em inuacutemeras condiccedilotildees reaccionais de epoxidaccedilatildeo Este facto tem

sido explicado pela formaccedilatildeo de produtos secundaacuterios (por exemplo benzaldeiacutedo e aacutelcool

benziacutelico) que no caso de alcenos dissubstituiacutedos tem dado origem agrave formaccedilatildeo de

diasterioacutemeros mas no caso de alcenos monossubstituiacutedos origina racemizaccedilatildeo parcial

dado que se formam os dois enantioacutemeros6478 Jacobsen et al resolveram este problema

usando MCPBA (aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico) como oxidante estequiomeacutetrico na

presenccedila de um excesso de N-oacutexido de N-metilmorfolina (NMO) como ligando axial a

baixas temperaturas (-78 ordmC) A presenccedila do NMO foi indispensaacutevel uma vez que na

ausecircncia dele e em outras condiccedilotildees similares se obtiveram epoacutexidos raceacutemicos69

Alcenos cis-dissubstituiacutedos

Alcenos conjugados cis-dissubstituiacutedos ciacuteclicos e aciacuteclicos com grupos arilo alcenilo e

alcinilo satildeo geralmente bons substratos em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas por Mn(III)

Elevadas enantiosselectividades tecircm sido alcanccediladas na epoxidaccedilatildeo de derivados do 22-

dialquilcromeno com vaacuterios oxidantes85 Alcenos simples alquilsubstituiacutedos natildeo

conjugados apresentam uma reactividade mais baixa do que olefinas conjugadas

originando baixos rendimentos e pobres enantiosselectividades Esta diferenccedila na

reactividade e selectividade entre alcenos conjugados e natildeo conjugados eacute explicada

assumindo diferentes efeitos esteacutereos e electroacutenicos para as duas situaccedilotildees Epoxidaccedilatildeo de

13-ciclodienos apresentam rendimentos e enantiosselectividades variaacuteveis embora se

tenha observado excessos enantiomeacutericos superiores a 90 7099

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

29

Enquanto que cis-alcenos simples alquilsubstituiacutedos satildeo epoxidados com elevada

estereosselectividade (elevada razatildeo cistrans) a epoxidaccedilatildeo de cis-alcenos conjugados

origina uma mistura de epoacutexidos cistrans78 Alcenos substituiacutedos com grupos arilo

originam predominantemene cis-epoacutexidos como produtos enquanto que dienos e eninos

conjugados originam trans-epoacutexidos100 Estes resultados satildeo explicados assumindo que a

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo envolve um mecanismo via intermediaacuterio radical (ver sub-capiacutetulo

26) Este fenoacutemeno tem sido usado propositadamente na siacutentese de trans-epoacutexidos a partir

de cis-alcenos101 Mais ainda Jacobsen et al verificaram que a epoxidaccedilatildeo de cis-alcenos

na presenccedila de sais de amoacutenio quaternaacuterios quirais origina preferencialmente trans-

epoacutexidos A base mecaniacutestica para este facto natildeo se encontra estabelecida102

Alcenos trans-dissubstituiacutedos

A cataacutelise envolvendo complexos de salen Mn(III) na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de

alcenos trans-dissubstituiacutedos apresenta diversas limitaccedilotildees Como esperado pelo modelo

lateral de aproximaccedilatildeo do alceno ao complexo de salen Mn(III) (ver sub-capiacutetulo 26) as

enantiosselectividades satildeo geralmente baixas a moderadas e altamente dependentes do

catalisador e das condiccedilotildees reaccionais (Tabela 1)77

Tabela 1 ndash Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas trans-dissubstituiacutedas usando complexos de

salen Mn(III) como catalisadores Substrato Catal Solvente Oxid Temp η () ee Ref

Me3Si

11b CH2Cl2 NaOCl temp amb 23 46 85

11b CH2Cl2CH3OH H2O2 34 47 78 12a CH2Cl2 PhIO temp amb 32 56 72 Ph

12c CH3CN PhIO temp amb 61 9 72

11b CH2Cl2 NaOCl temp amb --- 25 78 12c CH3CN PhIO temp amb 65 62 72 13a CH3CN PhIO temp amb 37 67 78 13a CH3CN PhIO 0 ordmC 30 73 78 13a CH3CN PhIO -20 ordmC 37 77 78

PhPh

12c CH3CN PhIO -40 ordmC 17 81 78

Por exemplo obteacutem-se elevada enantiosselectividade na epoxidaccedilatildeo do trans-β-

metilestireno catalisada por salen Mn(III) quando o catalisador 12a eacute usado na presenccedila de

2-metil-imidazol Maior enantiosselectividade eacute observada na epoxidaccedilatildeo do trans-

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

30

estilbeno quando o catalisador 13a eacute usado a baixa temperatura na ausecircncia de ligando

axial (Tabela 1)

Alcenos tri- e tetrassubstituiacutedos

Complexos quirais de salen Mn(III) revelaram ser catalisadores altamente selectivos na

epoxidaccedilatildeo enantiosselectiva de vaacuterios alcenos trissubstituiacutedos conjugados ciacuteclicos e

aciacuteclicos (Tabela 2 entradas 1-8)103104

Tabela 2 - Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas tri- e tetrassubstituiacutedas usando complexos

de salen Mn(III) como catalisadores Entrada Substrato Catal Solvente Oxid Temp η () ee Ref

1

Ph 11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 69 93 103

2 O

NC 11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 82 gt 98 85

3

PhPh

11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 87 88 103

4

Ph

Ph

11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 91 95 103

5

13b CH2Cl2 NaOCl -20 ordmC 91 88 104

6

13b CH3CN PhIO -20 ordmC 48 92 104

7

13b CH3CN PhIO -20 ordmC 41 96 104

8 O

13b CH2Cl2 NaOCl -20 ordmC 88 gt 99 104

9 O

Br

11a CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 84 96 105

10 O

Et

Br

11a CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 81 97 105

11

Ph 11c CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 90 90 105

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

31

Este facto eacute em certa medida inesperado dado que os alcenos trissubstituiacutedos deveriam

reagir com os complexos de salen Mn(III) de uma forma similar aos trans-alcenos

atendendo agrave geometria do estado de transiccedilatildeo que envolve uma simples aproximaccedilatildeo

lateral do alceno ao centro metaacutelico do complexo (ver sub-capiacutetulo 26) Jacobsen et al

interpretaram a elevada enantiosselectivade observada em alcenos trissubstituiacutedos pelo

modelo lateral de aproximaccedilatildeo103 enquanto que Katsuki et al usaram um modelo

envolvendo interacccedilotildees tanto esteacutereas como electroacutenicas104

Jacobsen et al estudaram tambeacutem a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de vaacuterios alcenos

tetrassubstituiacutedos com diferentes complexos de salen Mn(III) (Tabela 2 entradas 9-11) Os

resultados (rendimentos e excessos enantiomeacutericos) variaram significativamente mas

foram obtidas elevadas enantiosselectividades com certos substratos Natildeo se conseguiu

explicar este facto pelo modelo lateral de aproximaccedilatildeo105

25 Efeitos esteacutereos e electroacutenicos

Requisitos esteacutereos e electroacutenicos satildeo reconhecidos como sendo essenciais para uma

cataacutelise eficaz Jacobsen et al observaram que a introduccedilatildeo de substituintes terc-butilo nas

posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo no ligando salicilideno (ver figura 4 paacutegina 23) eram necessaacuterios para

a obtenccedilatildeo de elevada enantiosselectividade O efeito do substituinte nas posiccedilotildees C-3 e C-

3rsquo pode analisar-se comparando as estruturas dos catalisadores 10a e 10b O catalisador

natildeo substituiacutedo 10a apresenta baixa enantiosselectividade e a incorporaccedilatildeo de substituintes

volumosos em C-3 e C-3rsquo (catalisador 10b) aumenta consideravelmente a

selectividade65106 A presenccedila de grupos mais volumosos que o terc-butilo nas posiccedilotildees C-

3 e C-3rsquo (catalisador 13a) induz efeitos ligeiramente positivos ou mesmo negativos na

selectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo106

Jacobsen et al usaram o complexo de salen Mn(III) 11b que possui grupos terc-butilo

nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo bem como nas posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo o que faz dele um excelente

catalisador para a epoxidaccedilatildeo de cis-olefinas Este facto deve-se a razotildees esteacutereas em que a

presenccedila destes grupos volumosos faz com que aproximaccedilatildeo da olefina ao catalisador se

faccedila pelo lado da ponte diimiacutenica menos impedido estericamente (ver sub-capiacutetulo 26)67

Katsuki et al desenvolveram uma seacuterie de complexos de salen Mn(III) (12a-e e 13a-c)

com quatro centros estereogeacutenicos dois na ponte diimiacutenica e dois nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

32

(ver figura 4 paacutegina 23) A conformaccedilatildeo dos substituintes quirais das posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo

apresentou uma influecircncia consideraacutevel na induccedilatildeo assimeacutetrica Por exemplo um aumento

do volume do substituinte nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo (4-terc-butilfenilo no catalisador 12c vs

fenilo no catalisador 12b) promoveu o aumento da eficiecircncia cataliacutetica107108

Geralmente os catalisadores do tipo Katsuki natildeo satildeo tatildeo eficientes na epoxidaccedilatildeo de

cis-alcenos como os catalisadores do tipo Jacobsen Katsuki descreveu que a induccedilatildeo

assimeacutetrica de cis-alcenos eacute controlada preferencialmente pela quiralidade na ponte

diimiacutenica e os trans-alcenos pela quiralidade nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo (catalisador

12e)66109 Katsuki et al tambeacutem sintetizaram complexos de salen Mn(III) possuindo

quiralidade axial nas posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo (13a-c) resultando num aumento da

enantiosselectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo7173

A presenccedila e as propriedades dos substuintes nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo no ligando de

salicilideno apresenta uma significante embora geralmente menos importante influecircncia

na enantiosselectividade da epoxidaccedilatildeo (ver figura 7 paacutegina 23) Por exemplo o

catalisador 11b com substituintes terc-butilo nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo proporciona maior

selectividade do que o complexo 11a devido agrave presenccedila de substituintes menos impedidos

como eacute o caso do grupo metilo67

A estrutura diimiacutenica tambeacutem afecta a induccedilatildeo assimeacutetrica nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo

e foram observados diferentes efeitos dependendo do tipo de catalisador Jacobsen et al

descreveram que o aumento do impedimento esteacutereo da parte diimiacutenica (trans-12-

dimesitiletilenodiamino vs trans-12-difeniletilenodiamino) resulta numa diminuiccedilatildeo da

reactividade e da enantiosselectividade67 No entanto Katsuki et al relataram que o

catalisador com um substituinte volumoso na parte diimiacutenica 13c revelou ser um

catalisador bastante eficaz73

Os efeitos electroacutenicos dos substituintes no ligando de salicilideno na reactividade de

complexos de salen Mn(III) satildeo estudados desde os anos 80 por Kochi et al98 A presenccedila

de grupos substituintes sacadores de electrotildees como por exemplo cloro e nitro nas

posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo aumenta a actividade cataliacutetica do complexo Assim a epoxidaccedilatildeo do

1-octeno catalisada por complexos de salen com substituintes dadores nas posiccedilotildees C-5 e

C-5rsquo (grupos metoxilo) origina o oacutexido de 1-octeno em baixos rendimentos enquanto que

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

33

aqueles com substituintes 55rsquo-dicloro e 55rsquo-dinitro originam os melhores rendimentos de

epoxidaccedilatildeo 41 e 59 respectivamente

Jacobsen et al demonstraram que a natureza electroacutenica do substituinte nas posiccedilotildees

C-5 e C-5rsquo tambeacutem influenciam significativamente a enantiosselectividade Complexos

com substituintes dadores de electrotildees apresentam maior enantiosselectividade do que

complexos com substituintes sacadores de electrotildees68 No entanto Katsuki et al obtiveram

resultados um pouco diferentes com os seus catalisadores A introduccedilatildeo do substituinte

metoxilo na unidade de salicilideno resultou numa ligeira diminuiccedilatildeo da

enantiosselectividade da epoxidaccedilatildeo A natureza deste substituinte afecta a reactividade

das espeacutecies de oxigeacutenio e assim influencia a enantiosselectividade na formaccedilatildeo do

intermediaacuterio de metaloxetano (ver consideraccedilotildees mecaniacutesticas ndash sub-capiacutetulo 26)83

26 Consideraccedilotildees mecaniacutesticas

A epoxidaccedilatildeo de alcenos com complexos de salen Mn(III) eacute geralmente aceite como

um processo atraveacutes do qual se formam espeacutecies oxo-iatildeo metaacutelico anaacutelogas aos

intermediaacuterios oxo-ferro(V) que participam nas reacccedilotildees de oxidaccedilatildeo mediadas pelo

citocromo P-450110 Estes complexos reagem com oxidantes tais como peroacutexido de

hidrogeacutenio iodosilarenos hipoclorito de soacutedio que satildeo capazes de doar um aacutetomo de

oxigeacutenio para formar espeacutecies oxo-iatildeo metaacutelico que posteriormente doa o oxigeacutenio ao

substrato Este conceito de mecanismo de oxidaccedilatildeo foi apresentado por Groves et al111 e

continua a ser amplamente aceite (Figura 5)

O

R2 R3

R4R1

R3

R1 R4

R2

CatMn

CatMn+2

XO

XO

Figura 5 ndash Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos catalisada por complexos com iotildees de metais de transiccedilatildeo CatM = complexo de iatildeo do metal de transiccedilatildeo (Cat = porfirina ou

salen) XO dador do aacutetomo de oxigeacutenio (ex PhIO NaOCl H2O2)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

34

A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo pode ainda ser afectada pela presenccedila de ligandos dadores de

electrotildees como por exemplo o N-oacutexido de piridiacuteneo em que haacute formaccedilatildeo de um aducto

hexacoordenado pode reflectir-se na diferenccedila de reactividade das espeacutecies oxo-iatildeo

metaacutelico

CatMn+2 + PyNO CatMn+2(PyNO)

O O

A transferecircncia do oxigeacutenio do iatildeo metaacutelico para o alceno resulta na perda de dois

electrotildees pelo complexo metaacutelico Assim sendo metais como o Fe(III) Mn(III) Cr(III) e

Ru(III) que satildeo capazes de alternar entre dois estados de oxidaccedilatildeo satildeo eficazes em

cataacutelise que envolve a transferecircncia de oxigeacutenio

Enquanto que a alta eficiecircncia do meacutetodo de epoxidaccedilatildeo envolvendo catalisadores de

salen Mn(III) eacute vastamente conhecida o mecanismo exacto deste tipo de reacccedilatildeo continua

controverso Existem trecircs questotildees mecaniacutesticas que necessitam de elucidaccedilatildeo a) a

estrutura do complexo oxigeacutenio-Mn(V) b) a trajectoacuteria de aproximaccedilatildeo do alceno c) o

mecanismo de transferecircncia de oxigeacutenio do complexo oxigeacutenio-Mn(V) para a dupla

ligaccedilatildeo da olefina

A estrutura de vaacuterios complexos quirais de salen Mn(III) foram determinados por

difracccedilatildeo de raios-X e apresentam uma conformaccedilatildeo quase planar65112 No entanto

Katsuki et al mostraram que certos complexos de salen Mn(III) possuem uma estrutura

natildeo planar do tipo ldquoshallow stepped (degrau de escada pouco pronunciado)rdquo113114 Por

outro lado a estrutura das espeacutecies oxigeacutenio-Mn(V) natildeo satildeo totalmente conhecidas e

podem divergir em alguma extensatildeo dos complexos de salen Mn(III)112 De facto alguns

cientistas propotildeem estruturas natildeo planares (torcidas enroscadas dobradas

espalmadas)83114115 para o catalisador activo enquanto que outros confirmam o modelo

planar6567 Joslashrgensen et al sintetizaram um complexo quiral niacutetrico de salen Mn(V)

contendo uma ligaccedilatildeo MequivN (Esquema XI) um aacutetomo de azoto anaacutelogo agraves espeacutecies

oxigeacutenio-Mn(V) e caracterizaram-no por difracccedilatildeo de raios-X116 Natildeo foram observados

desvios significativos duma estrutura quase planar

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

35

O

N

tBu

Me

N

Ph Ph

O

But

Me

Mn

O

N

tBu

Me

N

Ph Ph

O

But

Me

Mn

X

NH3 NBS

CH2Cl2- 50 ordmC

X = Cl OAc

N

ESQUEMA XI

Diferentes modelos de aproximaccedilatildeo do alceno ao centro metaacutelico no complexo Mn-oxo

tecircm sido propostos (Figura 6)7477117 Jacobsen et al propuseram modelos de aproximaccedilatildeo

alternativos para catalisadores tipo 12-diaminociclo-hexano e tipo 12-difeniletileno

baseando o seu modelo nos efeitos esteacutereos assumindo espeacutecies oxo planares7173 O

modelo A de aproximaccedilatildeo da olefina foi proposto para catalisadores do tipo 12-

difeniletileno enquanto que o modelo do tipo B com aproximaccedilatildeo pelo lado da ponte

dimeacuterica foi proposto para sistemas tipo 12-diaminociclo-hexano devido agrave presenccedila dos

grupos volumosos terc-butilo nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo Katsuki et al propuseram outro

modelo de aproximaccedilatildeo para alcenos conjugados (via C ao longo do eixo de ligaccedilatildeo N-

Mn) devido a interacccedilotildees π-π e efeitos esteacutericos entre o anel benzeacutenico do complexo de

salen e os substituintes do alceno99117 Mais tarde eles refinam este modelo e a

aproximaccedilatildeo do tipo A tambeacutem foi aceite baseada numa estrutra natildeo planar (dobrada) das

espeacutecies-oxo113 Finalmente Houk et al118 sugeriram que o alceno poderia atacar o centro

metaacutelico do catalisador de salen atraveacutes da via D (aproximaccedilatildeo ao longo do eixo entre os

dois aneacuteis aromaacuteticos fenoacutelicos) e que natildeo foi aceite por outros grupos Este modelo era

baseado numa estrutura ligeiramente torcida do catalisador e que resultava num acircngulo

entre os dois aneacuteis aromaacuteticos fenoacutelicos

A figura 6 sumariza as vaacuterias possibilidades de trajectoacuterias de ataque dos alcenos aos

complexos salen-Mn(V)-oxo

Uma caracteriacutestica comum a todos estes modelos eacute que conseguem explicar

razoavelmente bem o ecircxito estereoquiacutemico da epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por

complexos de salen Mn(III)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

36

O

N N

Ph Ph

O

Mn

O

RS

RL

O

N N

O

Mn

O

RSRL

RS

RLA

A

B

C

DRL = Substituinte mais volumosoRS = Substituinte menos volumoso

Figura 6 - Trajectoacuterias de ataque de alcenos a complexos de salen-Mn(V)-oxo

No entanto o modelo de transferecircncia de oxigeacutenio do complexo oxo-Mn(V) agrave dupla

ligaccedilatildeo do alceno eacute um ponto mecaniacutestico controverso A figura 7 resume as principais

propostas de transferecircncia de oxigeacutenio que podem ocorrer segundo a formaccedilatildeo de diversos

intermediaacuterios4183119-121

MnV

O+

R2

R1

OR2

R1

Mn

O

Mn

R1

R2

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mncis

cis

trans

A

B

C

Figura 7 ndash Possiacuteveis mecanismos de transferecircncia de oxigeacutenio na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

catalisada por complexos de salen Mn A reacccedilatildeo concertada B reacccedilatildeo via intermediaacuterio radicalar C reacccedilatildeo via intermediaacuterio oxetano

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

37

Cis-alcenos reagiram estereoespecificamente em epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por

complexos de salen Mn(III) resultando exclusivamente nos correspondentes cis-epoacutexidos

Assim a epoxidaccedilatildeo foi proposta seguir a via concertada (A)122

Alternativamente a epoxidaccedilatildeo de alguns cis-alcenos conjugados produziram misturas

de cis- e trans-epoacutexidos Esta perda de estereoespecificidade foi explicada por Jacobsen et

al assumindo a via radical (B) que permite a rotaccedilatildeo da ligaccedilatildeo C-C para originar ambos

os epoacutexidos cis e trans122 Katsuki et al tambeacutem sugeriram um mecanismo radicalar no

que diz respeito agrave epoxidaccedilatildeo de alcenos conjugados66

A via manganoxetano (C) foi proposta por vaacuterios autores e criticada por outros83115

Estudos recentes de quiacutemica quacircntica baseada na teoria da densidade funcional sugeriram

que a formaccedilatildeo do manganoxetano eacute menos favorecida que a formaccedilatildeo do radical da via

B123

CAPIacuteTULO 3

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE

(E)-CALCONAS

(EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS

E (E)-2-ESTIRILCROMONAS

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

41

31 Estudos preliminares nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas

311 Preparaccedilatildeo de (E)-calconas

s (E)-calconas (14a-j) foram preparadas por condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio

baacutesico de acetofenonas com benzaldeiacutedos ambos adequadamente substituiacutedos

As (E)-calconas (14a-df-i) foram preparadas pelo meacutetodo A124 enquanto que as (E)-

calconas (14e) e (14j) tiveram de ser preparadas pelo meacutetodo B9 (Esquema XII) visto as

condiccedilotildees alcalinas do meio serem mais suaves evitando a oxidaccedilatildeo do benzaldeiacutedo no

meio reaccional

14a) R1 = R2 = H14b) R1 = H R2 = Cl14c) R1 = H R2 = OCH314d) R1 = H R2 = CH314e) R1 = H R2 = NO2

O

R2

R1R1 O

+ A

B

A MeOH NaOHH2O 3h tempambB THF seco NaH 1 noite tempamb

14f) R1 = OH R2 = H14g) R1 = OH R2 = Cl 14h) R1 = OH R2 = OCH314i) R1 = OH R2 = CH314j) R1 = OH R2 = NO2

(14a-j)

CHO

R2

ESQUEMA XII

312 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores

A epoxidaccedilatildeo de olefinas utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante tem sido

reportada por vaacuterios autores A maior parte dos meacutetodos descritos na literatura envolvem a

utilizaccedilatildeo de catalisadores como por exemplo poliaminoaacutecidos125 porfirinas126 e

derivados de accediluacutecares127 No entanto sabendo que a epoxidaccedilatildeo de calconas tambeacutem pode

ser efectuada com sucesso e sem o recurso a catalisadores optou-se por iniciar este estudo

por esta vertente

O meacutetodo simples apresentado por Weitz e Scherffer128 publicado haacute quase um seacuteculo

eacute vastamente utilizado na epoxidaccedilatildeo de sistemas αβ-insaturados Este meacutetodo utiliza

A

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

42

como oxidante o peroacutexido de hidrogeacutenio e necessita de meio baacutesico para que a epoxidaccedilatildeo

ocorra

Assim sendo aplicaram-se as condiccedilotildees apresentadas por Leacutevai et al93 na epoxidaccedilatildeo

da (E)-calcona (14a) (numa escala de 100 mg 05 mmol) Verificou-se que aplicando esta

metodologia a (E)-calcona (14a) era degradada no meio reaccional (Tabela 3 entrada 1A)

Pode pensar-se que talvez o meio fosse demasiado baacutesico pelo que se decidiu diminuir a

quantidade de base Apoacutes 2 horas de reacccedilatildeo verificou-se a presenccedila de um novo produto

diferente de reagente de partida e que apoacutes tratamento da reacccedilatildeo e anaacutelise do espectro de

RMN de 1H revelou ser o produto desejado o epoacutexido da calcona (15a) com um

rendimento de 33 (Tabela 3 entrada 2A) Decidiu-se entatildeo diminuir ainda mais a

quantidade de hidroacutexido de soacutedio (25 entrada 3A) e verificou-se que apoacutes uma hora a

reacccedilatildeo estava completa e obteve-se o epoacutexido em bom rendimento (78 )

Tabela 3 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

O O

O

H2O2NaOH

MeOH

(14a) (15a) Entrada NaOHaq

(volume) H2O2 30 (volume)

MeOH (volume)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

1A 20 (5 mmol)

1 ml 28 ml 10 ml 13

temp amb

Degradaccedilatildeo

2A 5 (125 mmol)

1 ml 1 ml 5 ml 2

temp amb

33

3A 25 (062 mmol)

1 ml 05 ml 5 ml 1

temp amb

78

Assim e apoacutes estes resultados aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A

agraves calconas (14b-e) (Anexo I paacuteg 205)e os rendimentos obtidos estatildeo expressos na tabela

4

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

43

Tabela 4 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

H2O2NaOH

MeOH

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2 Calcona Produto obtido η ()

(14a) (15a) 78 (14b) (15b) 76 (14c) (15c) 56 (14d) (15d) 66 (14e) (15e) 68

O mecanismo deste tipo de reacccedilatildeo (Esquema XIII) envolve a formaccedilatildeo da espeacutecie

reactiva HOO- a partir do peroacutexido de hidrogeacutenio em meio baacutesico Esta espeacutecie ataca a

dupla ligaccedilatildeo levando agrave formaccedilatildeo do intermediaacuterio enoacutelico que por sua vez por

eliminaccedilatildeo do iatildeo hidroacutexido se rearranja dando origem ao epoacutexido da calcona pretendida

(15a)129

O O

O

HOO- O- OOH

H2O2 + OH- HOO- + H2O

ESQUEMA XIII

Na continuaccedilatildeo deste estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A

da tabela 3 agrave epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f) Analisando o espectro de RMN de 1H do produto obtido verificou-se que natildeo se estava na presenccedila do epoacutexido da 2rsquo-

hidroxicalcona mas sim do respectivo produto de ciclizaccedilatildeo oxidativa a 3-hidroxiflavona

(16f) Este facto jaacute tinha sido relatado por outros autores (Gao et al130 e Chawla e

Sharma131) e que o explicavam possivelmente devido ao excesso de peroacutexido de

hidrogeacutenio presente em soluccedilatildeo

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

44

Deste modo as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A da tabela 3 foram aplicadas agraves

restantes 2rsquo-hidroxicalconas (14g-j) e obtiveram-se as 3-hidroxiflavonas (16g-j) em bons

rendimentos (Tabela 5)

Tabela 5 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OH(14f-j) (16f-j)

H2O2NaOH

MeOH

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η ()

(14f) (16f) 68 (14g) (16g) 75 (14h) (16h) 84 (14i) (16i) 83 (14j) (16j) 57

A obtenccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas a partir da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-

hidroxicalconas com peroacutexido de hidrogeacutenio em meio alcalino eacute conhecido como a reacccedilatildeo

de Algar Flynn e Oyamada (AFO) em que se admite que os epoacutexidos satildeo intermediaacuterios

neste tipo de reacccedilatildeo seguidos da abertura do anel de oxirano provocado pelo iatildeo fenoacutexido

na posiccedilatildeo β originando as 3-hidroxiflavanonas e consequentemente as 3-hidroxiflavonas

por oxidaccedilatildeo das anteriores (Esquema XIV)132

O

OHHOO- HO-

O

O-

O

ataque agrave posiccedilatildeo β

O

O

OH

O

O

OH

[O]

ESQUEMA XIV

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

45

Em suma a presenccedila de grupos hidroxilo eou grupos dadores de electrotildees alteram o

decorrer da reacccedilatildeo sendo que a presenccedila combinada destes dois factores leva agrave formaccedilatildeo

dos respectivos produtos de epoxidaccedilatildeo em melhor rendimento

313 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador

Depois de se conhecer o meacutetodo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas na ausecircncia de

catalisadores iniciou-se o estudo de epoxidaccedilatildeo com a utilizaccedilatildeo do catalisador eleito para

este estudo o cloreto de (SS)-(+)-NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-

hexanodiaminomanganecircs(III) (11b) Este catalisador de manganecircs conhecido como

catalisador de Jacobsen ou como um complexo de salen Mn(III) (adoptar-se-aacute esta uacuteltima

terminologia) tem sido vastamente utilizado na epoxidaccedilatildeo de olefinas E para

desenvolver esta nova fase de epoxidaccedilatildeo recorreu-se ao meacutetodo apresentado por

Pietikaumlinen80 em que se utiliza este complexo como catalisador O estudo foi iniciado

considerando a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) (escala de 100 mg) com peroacutexido de

hidrogeacutenio na presenccedila de uma quantidade cataliacutetica do complexo de salen Mn(III) e

utilizando a mistura diclorometano metanol (11) como solvente (Tabela 6) Estes dois

solventes satildeo importantes no sentido de permitir a mistura da calcona com o oxidante no

entanto efectuaram-se experiecircncias em que utilizou somente diclorometano ou metanol

(entradas 10B e 11B) como solventes e os resultados obtidos foram menos satisfatoacuterios do

ponto de vista de rendimento efectivo do que os alcanccedilados com a mistura O acetonitrilo

(entrada 12B) outro solvente bastante utilizado neste tipo de reacccedilatildeo demonstrou ser o

menos apropriado para a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a)

O tratamento da (E)-calcona (14a) com um excesso de peroacutexido de hidrogeacutenio sem e

com catalisador (entradas 1B e 2B) durante 24 horas revelou-se ineficaz na epoxidaccedilatildeo

conseguindo-se recuperar o reagente de partida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

46

Tabela 6 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O O

O

(14a) (15a)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxid (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

η efect (15a)

1B --- --- 3 CH2Cl2 CH3OH 24 temp amb 0 ---

2B 005 --- 3 CH2Cl2 CH3OH 24 temp amb 0 ---

3B 005 2-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 temp amb 1 3

4B 005 2-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 3 57

5B 005 PyNO 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 2 40

6B 005 PPNO 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 2 38

7B 005 1-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 14 81

8B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 15 95

9B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 60 9 61

10B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2 24 40 4 84

11B 005 1-MeIm 07 10 CH3OH 24 40 16 82

12B 005 1-MeIm 07 10 CH3CN 24 40 12 79

13B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 4 40 25 96

14B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 12 40 15 99

15B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 48 40 16 90

16B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 96 40 13 57

17B 005 1-MeIm 1 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 14 74

18B 01 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 25 72

19B 01 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 4 40 22 67

20B 01 1-MeIm 1 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 17 95

21B 02 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 22 99

A presenccedila de bases azotadas como cocatalisadores eacute essencial para o sucesso deste

tipo de reacccedilatildeo Geralmente os N-oacutexidos de aminas satildeo cocatalisadores mais eficazes do

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

47

que outros compostos heterociacuteclos azotados No entanto o N-oacutexido de piridiacuteneo e o N-

oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo (entradas 5B e 6B) que tecircm sido amplamente usados na

epoxidaccedilatildeo com uma vasta gama de oxidantes mostraram-se ineficientes para a

epoxidaccedilatildeo da calcona (14a) A utilizaccedilatildeo de 2-metil-imidazol como cocatalisador

originou o epoacutexido da calcona (15a) em rendimento extremamente baixo (entradas 3B e

4B) O 1-metil-imidazol cocatalisador utilizado por Pietikaumlinen80 demonstrou tambeacutem

aqui ser o mais eficaz para a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a)

Um aumento da quantidade de oxidante levou a um aumento no rendimento da reacccedilatildeo

contrariamente ao que acontece com o tempo da reacccedilatildeo Os melhores rendimentos na

siacutentese do epoacutexido (15a) foram obtidos com 4 horas de reacccedilatildeo (entrada 13B rendimento

25 rendimento efectivo 96) O aumento da quantidade de catalisador e de

cocatalisador natildeo contribuiriam para o aumento da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da calcona (14a)

(entradas 17B-21B)

Apoacutes este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 13B agraves restantes

calconas (14b-e) e os resultados obtidos estatildeo expressos na tabela 7

Tabela 7 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Calcona Produto obtido η () η efect ()

(14a) (15a) 25 96 (14b) (15b) 16 78 (14c) (15c) 21 55 (14d) (15d) 24 42 (14e) (15e) 31 54

Analisando a tabela 7 pode verificar-se que os epoacutexidos das calconas (15a-e) foram

obtidas em rendimentos moderados usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o

complexo de salen Mn(III) como catalisador sendo alcanccedilado o melhor rendimento com a

calcona contendo um grupo substituinte nitro (forte sacador de electrotildees) na posiccedilatildeo para

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

48

Comparando os resultados de epoxidaccedilatildeo de calconas (14a-e) usando o peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante (ver tabelas 4 e 7) verificou-se que os melhores rendimentos

satildeo obtidos quando se utilizou o meacutetodo de epoxidaccedilatildeo alcalina sem recurso a catalisador

Na continuaccedilatildeo do estudo da epoxidaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) aplicaram-se as

condiccedilotildees experimentais da entrada 13B esperando ser possiacutevel por este meacutetodo isolar os

respectivos epoacutexidos Comeccedilou-se por estudar a epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f)

e pela anaacutelise do tlc da reacccedilatildeo verificou-se o aparecimento de duas fracccedilotildees uma de

maior intensidade e de maior Rf correspondente ao reagente de partida e outra minoritaacuteria

e de menor Rf desconhecida que poderia corresponder ao epoacutexido (dado que se comparou

com a 3-hidroxiflavona obtida com o meacutetodo de peroacutexido de hidrogeacutenio mas sem

catalisador e natildeo eram idecircnticos) A anaacutelise de RMN de 1H revelou que mais uma vez natildeo

se estava na presenccedila do epoacutexido mas sim de um novo produto resultado da ciclizaccedilatildeo do

epoacutexido a 3-hidroxiflavanona (17f) Finalmente aplicaram-se estas mesmas condiccedilotildees

experimentais da entrada 13B agraves restantes 2rsquo-hidroxicalconas (14g-j) e os resultados

obtidos estatildeo expressos na tabela 8

Tabela 8 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OH(14f-j) (17f-j)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η () η efect ()

(14f) (17f) 9 41 (14g) (17g) 8 38 (14h) (17h) 28 59 (14i) (17i) 16 68 (14j) (17j) --- ---

Com esta metodologia verificou-se que os produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo diferentes dos

obtidos com peroacutexido de hidrogeacutenio sem utilizaccedilatildeo de catalisador Assim os produtos de

ciclizaccedilatildeo dos epoacutexidos as 3-hidroxiflavanonas (17f-i) foram obtidos em baixos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

49

rendimentos sendo que o derivado com o grupo metoxilo (forte dador de electrotildees) (17h)

aquele que apresentou melhor rendimento (28 ) De notar tambeacutem que natildeo foi possiacutevel

isolar qualquer produto da epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j) recuperando-

se alguma quantidade do reagente de partida

Globalmente a anaacutelise dos resultados obtidos para os diferentes substituintes das (E)-

calconas (14a-e) e (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) sem catalisador (Tabelas 4 e 5) e com

catalisador (Tabelas 7 e 8) permite-nos concluir que seguem o mesmo padratildeo de reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

bull na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo das calconas (14a-e) os epoacutexidos (15a-15e) foram

obtidas com rendimentos efectivos bastante satisfatoacuterios com e sem

catalisador

bull na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo das 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) sem catalisador

obtiveram-se as 3-hidroxiflavonas (16f-j) em rendimentos moderados e com

catalisador de salen Mn(III) obtiveram-se as 3-hidroxiflavanonas (17f-j) em

baixos rendimentos

314 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador

Iniciou-se este estudo usando o meacutetodo de Ito e Katsuki82 na epoxidaccedilatildeo da (E)-

calcona (14a) Este meacutetodo utiliza o catalisador de salen Mn(III) o iodosilbenzeno como

oxidante e o acetonitrilo como solvente Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente

obtivemos o epoacutexido de calcona (15a) com um rendimento de 10 (Tabela 9 entrada

2C) Dado o baixo rendimento decidiu-se introduzir um cocatalisador proposto por Irie et

al133 para condiccedilotildees similares o 1-metil-imidazol O resultado foi satisfatoacuterio e

conseguimos aumentar o rendimento para 20 (entrada 3C) Outros autores

nomeadamente Hamada et al83 e Sasaki et al71 propuseram a utilizaccedilatildeo de N-oacutexido de

piridiacuteneo como cocatalisador Com estas alteraccedilotildees conseguiu-se melhorar ainda mais os

rendimentos obtendo-se respectivamente 40 e 59 (entradas 4C e 5C)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

50

A utilizaccedilatildeo de cocatalisadores como 2-metil-imidazol e N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo

(entradas 7C e 8C) natildeo levaram a melhores resultados na tentativa de epoxidaccedilatildeo da

calcona (14a)

Tabela 9 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O O

O

(14a) (15a)

PhIO

(SS)-Salen Mn(III)

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxid (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

η efect (15a)

1C --- --- 1 CH3CN

24 temp amb 4 41

2C 005 --- 1 CH3CN

24 temp amb 10 65

3C 005 1-MeIm 05

1 CH3CN

24 temp amb 20 58

4C 005 PyNO 05

1 CH3CN

24 temp amb 40 93

5C 005 PyNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 59 84

6C 005 1-MeIm 05

2 CH3CN

24 temp amb 35 87

7C 005 2-MeIm 05

2 CH3CN

24 temp amb 18 76

8C 005 PPNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 53 80

9C 005 PyNO 05

2 CH2Cl2

24 temp amb 22 67

10C 005 PyNO 05

2 CH3OH

24 temp amb 8 52

11C 005 PyNO 05

2 CH3CN

24 refluxo 39 79

12C 005 PyNO 1

2 CH3CN

24 temp amb 62 85

13C 01 PyNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 63 88

14C 01 PyNO 1

2 CH3CN

24 temp amb 61 84

15C 005 PyNO 05

2 CH3CN

4 temp amb 62 91

16C 005 PyNO 05

2 CH3CN

12 temp amb 58 84

17C 005 PyNO 05

2 CH3CN

48 temp amb 57 81

18C 005 PyNO 05

2 CH3CN

72 temp amb 58 82

19C 005 PyNO 05

2 CH3CN

96 temp amb 48 79

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

51

Mais uma vez o solvente revelou ser importantiacutessimo neste tipo de reacccedilatildeo A

utilizaccedilatildeo de diclorometano levou a uma diminuiccedilatildeo acentuada no rendimento da reacccedilatildeo

enquanto que com o metanol como solvente a diminuiccedilatildeo foi ainda mais notoacuteria (comparar

entradas 9C e 10C com a 5C)

Um aumento na quantidade de catalisador e de cocatalisador natildeo introduz alteraccedilotildees

significativas nos rendimentos obtidos ateacute entatildeo (comparar entradas 12C-14C com a

entrada 5C)

Tal como no caso da utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o factor

tempo tem um comportamento similar Os melhores rendimentos foram obtidos ao fim de

4 horas de reacccedilatildeo (entrada 15C rendimento 62 rendimento efectivo 91 ) enquanto

que com tempos de reacccedilatildeo de 12 a 96 horas os rendimentos satildeo muito semelhantes

(entradas 5C 16C-19C)

Terminado este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 15C agraves

restantes calconas (14b-e) e os resultados obtidos estatildeo expressos na tabela 10

Tabela 10 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

Analisando a tabela pode verificar-se que a introduccedilatildeo de substituintes no anel B da

calcona faz diminuir o rendimento de epoxidaccedilatildeo utilizando o iodosilbenzeno como

oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador sendo mais acentuada

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

Calcona Produto obtido η () η efect ()

(14a) (15a) 62 91 (14b) (15b) 23 41 (14c) (15c) 12 17 (14d) (15d) 31 37 (14e) (15e) 55 74

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

52

quando o substituinte apresenta grupos dadores de electrotildees como por exemplo o grupo

4rsquo-metoxilo

Seguidamente aplicaram-se agraves (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) as condiccedilotildees

experimentais descritas na tabela 9 entrada 15C Mais uma vez e tal como sucedido para a

epoxidaccedilatildeo destes compostos com a presenccedila do catalisador de salen Mn(III) (11b) e

peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante obtiveram-se os produtos de ciclizaccedilatildeo da reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo as 3-hidroxiflavanonas (17f-j) mas em quantidades vestigiais Com esta

metodologia tambeacutem natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da

2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j) (Tabela 11)

Tabela 11 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OHPhIO

(SS)-Salen Mn(III)

(14f-j) (17f-j)

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η () η efect ()

(14f) (17f) 2 3 (14g) (17g) 3 3 (14h) (17h) 8 10 (14i) (17i) 2 2 (14j) (17j) --- ---

Uma anaacutelise global dos resultados obtidos na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas

(14a-e) utilizando o catalisador de salen Mn(III) verifica-se que se obtecircm melhores

rendimentos quando se usa o iodosilbenzeno como oxidante enquanto que na reacccedilatildeo de

epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) melhores rendimentos satildeo obtidos quando se

utiliza o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-

hidroxicalconas usando o catalisador de salen Mn(III) daacute origem agraves correspondentes 3-

hidroxiflavanonas (17f-j) em baixos rendimentos A presenccedila do grupo metoxilo nestes

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

53

derivados parece favorecer a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo originando as 3-hidroxi-4rsquo-

metoxiflavona (16h) e 3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavanona (17h) em melhores rendimentos

quando comparado com restantes compostos similares obtidos

Concluindo o estudo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) e (E)-2rsquo-hidroxicalconas

(14f-j) os correspondentes produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo obtidos em melhores rendimentos

quando se utiliza o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores

32 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

321 Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

As (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) foram obtidas por condensaccedilatildeo aldoacutelica

em meio baacutesico de acetofenonas com cinamaldeiacutedos ambos adequadamente substituiacutedos

(Esquema XV) Mais uma vez e semelhante ao que acontece para a siacutentese de calconas os

derivados nitrados (18d) e (18h) tecircm que ser preparados pelo meacutetodo B (hidreto de soacutedio

em THF seco)

O

R4

R1R1 O

+ AB

A MeOH NaOHH2O 20h temp ambB THF seco NaH 12h temp amb

(18a-j)

R4

CHOR3

R2R2

18a) R1 = R2 = R3 = R4 = H18b) R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH318c) R1 = R2 = R3 = H R4 = CH318d) R1 = R2 = R3 = H R4 = NO218e) R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H

18f) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H18g) R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H18h) R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H18i) R1 = OH R2 = R3 = R4 = H18j) R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H

R3

ESQUEMA XV

De salientar no entanto que alguns cinamaldeiacutedos natildeo estatildeo disponiacuteveis

comercialmente e que tiveram de ser preparados de acordo com o meacutetodo reportado por

Cachi et al134 (Esquema XVI)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

54

Br

R

OEt

OEt

CHO

R

+

A 1 Bu4NOAc K2CO3 KCl Pd(OAc)2 DMF 90ordmC 2 HCl 2M temp amb 10 min

A

19a) R = OCH319b) R = CH319c) R = NO2

(19a-c)

ESQUEMA XVI

322 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Depois de se optimizar o meacutetodo para a epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas decidiu-se aplicar

a metodologia a sistemas mais complexos Primeiramente estudaram-se novamente

sistemas de cadeia aberta mas em vez de possuiacuterem uma uacutenica dupla ligaccedilatildeo com

possibilidade de sofrer reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo possuem duas duplas ligaccedilotildees conjugadas

Comeccedilou-se entatildeo por aplicar o meacutetodo de Leacutevai et al93 na epoxidaccedilatildeo da (EE)-

cinamilidenoacetofenona (18a) em que se utiliza peroacutexido de hidrogeacutenio em meio aquoso

baacutesico e sem o recurso a catalisadores Depois de muacuteltiplas tentativas de variaccedilatildeo das

condiccedilotildees de reacccedilatildeo natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da

cinamilidenoacetofenona (18a)

Juacuteliaacute et al4243 estudaram reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante para sistemas dieacutenicos similares O meacutetodo aleacutem de necessitar de meio

baacutesico usava catalisadores derivados de aminoaacutecidos para que a reacccedilatildeo ocorresse Pode

entatildeo ser-se levado a concluir que as condiccedilotildees utilizadas natildeo foram suficientes para que a

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo ocorresse em qualquer uma das duplas ligaccedilotildees carbono-carbono

sendo a presenccedila do catalisador de vital importacircncia Assim sendo optou-se por

desenvolver um estudo similar ao desenvolvido para as calconas (14a-j) em que se utilizou

o complexo de salen Mn(III) como catalisador e o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

(Tabela 12)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

55

Tabela 12 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(18a) (20a)O O

O

O

OO

(21a)

+

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (20a 21a)

η efect (20a 21a)

1D --- --- 3 24 temp amb 0 ---

2D 005 --- 3 4 temp amb

(20a) 11 (21a) 0

(20a) 19 (21a) 0

3D 005 --- 3 4 40 (64) 3 (21a) 3

(20a) 13 (21a) 10

4D 005 1-MeIm 07

3 4 40 (20a) 21 (21a) 10

(20a) 34 (21a) 17

5D 005 1-MeIm 07

10 4 40 (20a) 19 (21a) 9

(20a) 28 (21a) 13

6D 005 1-MeIm 07

3 12 40 (20a) 9 (21a) 4

(20a) 15 (21a) 6

7D 005 1-MeIm 07

10 12 40 (20a) 14 (21a) 12

(20a) 16 (21a) 10

8D 005 1-MeIm 07

3 24 40 (20a) 13 (21a) 6

(20a) 21 (21a) 11

9D 005 1-MeIm 07

10 24 40 (20a) 12 (21a) 6

(20a) 16 (21a) 8

10D 005 1-MeIm 07

3 48 40 (20a) 6 (21a) 5

(20a) 8 (21a) 6

11D 005 1-MeIm 07

10 48 40 (20a) 12 (21a) 12

(20a) 13 (21a) 14

12D 005 1-MeIm 07

3 24 60 (20a) 3 (21a) 0

(20a) 4 (21a) 0

13D 005 1-MeIm 07

10 24 60 (20a) 10 (21a) 6

(20a) 18 (21a) 16

14D 01 1-MeIm 07

10 24 40 (20a) 22 (21a) 0

(20a) 27 (21a) 0

A uma soluccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) em diclorometano metanol

(11) adicionaram-se 005 equivalentes de catalisador de salen Mn(III) (11b) e 3

equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio Apoacutes 4 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente

analisou-se a reacccedilatildeo por tlc e verificou-se que ainda havia reagente de partida e um

produto de menor Rf (entrada 2D) A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H HSQC e

HMBC demonstrou que se estava na presenccedila do γδ-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (20a) O aparecimento deste composto foi inesperado dado que a

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

56

literatura96 reporta a epoxidaccedilatildeo deste tipo de compostos com DMD e o monoepoacutexido que

se forma apresenta-se nas posiccedilotildees Cα-Cβ A formaccedilatildeo deste γδ-monoepoacutexido pode ser

explicada pelo caraacutecter menos electrofiacutelico da dupla ligaccedilatildeo Cγ=Cδ quando comparada

com a dupla ligaccedilatildeo Cα=Cβ sendo que as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas por

complexos de salen Mn(III) ocorrem preferencialmente em duplas ligaccedilotildees com elevada

densidade electroacutenica135

De seguida aumentou-se ligeiramente a temperatura (entrada 3D) e verificou-se que

aleacutem do reagente de partida e do γδ-monoepoacutexido surgia um novo produto (21a) Mais

uma vez com a ajuda do espectro de RMN de 1H foi possiacutevel identificar a presenccedila do

αβγδ-diepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (21a) A alteraccedilatildeo seguinte foi a introduccedilatildeo

do cocatalisador 1-metil-imidazol que tinha sido utilizado nas reacccedilotildees similares com as

calconas (14a-j) Os resultados obtidos foram substancialmente melhores aleacutem de se

recuperar reagente de partida obteve-se o γδ-monoepoacutexido (20a) e o αβγδ-diepoacutexido

(21a) da cinamilidenoacetofenona em 21 e 10 respectivamente (entrada 4D) A

adiccedilatildeo de maior quantidade de oxidante natildeo levou a melhores resultados do que aqueles

que foram obtidos com a experiecircncia anterior (comparar entradas 4D e 5D) verificando-se

ateacute uma menor recuperaccedilatildeo do reagente de partida Complementando a anaacutelise anterior

verificou-se que os rendimentos obtidos com 4 horas de reacccedilatildeo satildeo superiores aos obtidos

com 24 horas e consegue-se recuperar uma maior quantidade de reagente de partida para

ambas as concentraccedilotildees de oxidante (comparar 4D 5D e 6D 7D)

Depois de se concluir este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada

4D agraves restantes (EE)-cinamilidenoacetofenonas sintetizadas (18a-j) (Anexo II paacuteg

207)135 Verificou-se que para as (EE)-cinamilidenoacetofenonas com substituintes em C-

4 e C-4rsquo (18a-df-h) se obteve o mesmo padratildeo de reacccedilatildeo o γδ-monoepoacutexido (20a-df-h)

e o αβγδ-diepoacutexido (18a-df-h) correspondentes bem como a recuperaccedilatildeo de alguma

quantidade do reagente de partida (Esquema XVII)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

57

O

R4

A

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

(18a-df-h)

R2

f) R2 = OCH3 R4 = Hg) R2 = CH3 R4 = Hh) R2 = NO2 R4 = H

O

R4R2

O

O

R4R2

OO

44

(20acdfg)

(21acdf-h)O

NO2

O

(22d)

a) R2 = R4 = Hb) R2 = H R4 = OCH3c) R2 = H R4 = CH3d) R2 = H R4 = NO2

(1820-22)

ESQUEMA XVII

No processo de purificaccedilatildeo por cromatografia de camda fina de siacutelica gel a mistura

reacional da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) revelou a

presenccedila de vaacuterios compostos em quantidades vestigais mas todas as tentativas de

isolamento falharam Pode pensar-se que ocorre a abertura do anel do epoacutexido (21b)

devido agrave estabilizaccedilatildeo do catiatildeo benziacutelico e que consequentemente algumas reacccedilotildees

secundaacuterias possam ocorrer impossibilitando o isolamento de qualquer produto de

epoxidaccedilatildeo do derivado (18b)

Note-se que no caso da (EE)-4-nitrocinamilidenoacetofenona (18d) aleacutem de ter sido

possiacutevel isolar o γδ-monoepoacutexido (20d) e o αβγδ-diepoacutexido (21d) foi tambeacutem possiacutevel

isolar o αβ-monoepoacutexido (22d) (Esquema XVII) Este facto poderaacute dever-se ao efeito

sacador do grupo nitro na posiccedilatildeo 4 tornando as duas duplas ligaccedilotildees pobres em electrotildees

natildeo havendo por isso regiosselectividade

Na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18e) usando o

peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante obtecircm-se dois produtos (Esquema XVIII) A

anaacutelise dos espectros de RMN de 1H revelou a presenccedila de dois γδ-monoepoacutexidos (20e) E

nenhum αβγδ-diepoacutexido foi isolado Esta regiosselectividade pode ser explicada em

termos de uma maior nucleofilicidade da dupla ligaccedilatildeo Cγ=Cδ devido agrave presenccedila do grupo

metilo dador de electrotildees fazendo com a dupla ligaccedilatildeo fique mais sensiacutevel ao ataque de

especiacutees oxidantes electrofiacutelicas A configuraccedilatildeo destes dois produtos foi estabelecida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

58

pelos efeitos NOE observados nas experiecircncias de NOESY sendo que o composto que

apresenta maior Rf corresponde ao isoacutemero que designamos de trans-(20e) e o que

apresenta menor Rf correspondente ao isoacutemero designado de cis-(20e) A designaccedilatildeo de

cis e trans foi atribuiacuteda quando os grupos volumosos se encontram respectivamente do

mesmo lado ou em lados opostos ao anel de epoacutexido Esta desginaccedilatildeo foi adoptada por

uma questatildeo de simplicidade encontrando-se na parte experimental devidamente

identificados os centros quirais

A formaccedilatildeo destes dois diastereoacutemeros pode ser explicada pela proposta mecaniacutestica

para a epoxidaccedilatildeo usando catalisadores de salen Mn(III) em que alcenos conjugados

podem reagir formando um intermediaacuterio radical seguido de ciclizaccedilatildeo que pode ocorrer

nos dois lados da moleacutecula levando agrave formaccedilatildeo de dois diasterioacutemeros Pode-se pensar

que a incorporaccedilatildeo de um grupo metilo daacute origem a uma alteraccedilatildeo no mecanismo dado

que natildeo foram isolados quaisquer diasterioacutemeros dos γδ-monoepoacutexidos que natildeo

apresentam este grupo γ-metilo (20acdfg) Evidencias experimentais deste processo

radicalar jaacute foram reportados na literatura para a epoxidaccedilatildeo de alcenos usando

catalisadores de salen Mn(III)136-138

O

OH3C

H

O

OH3C

H

O

CH3

O

Mn

O (18e)

CH3

trans-(20e)cis-(20e)

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

A

ESQUEMA XVIII

Na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i) verificou-

se tambeacutem o aparecimento de duas fracccedilotildees com Rf bastante distintos a 1ordf fracccedilatildeo com

um Rf proacuteximo do reagente de partida e outra com um Rf bastante inferior e com uma

coloraccedilatildeo fluorescente na lacircmpada de 254 nm Mais uma vez recorreu-se agrave espectroscopia

de ressonacircncia magneacutetica nuclear para a elucidaccedilatildeo da estrutura dos produtos obtidos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

59

Apoacutes anaacutelise dos espectros de RMN verificou-se que a 1ordf fracccedilatildeo correspondia ao γδ-

monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (20i) e a 2ordf fracccedilatildeo correspondia ao

produto de ciclizaccedilatildeo com abertura do anel do αβ-epoacutexido a (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromanona (23i) (Esquema XIX)

Semelhantemente ao que acontece com as 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) um dos produtos

da epoxidaccedilatildeo com peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e usando o complexo de salen

Mn(III) (11b) como catalisador resultam do ataque do grupo hidroxilo agrave posiccedilatildeo β do

epoacutexido e corresponente abertura do anel dando origem aos correspondentes produtos

hidroxilados (ver capiacutetulo 313) No entanto e mais uma vez inesperamente o produto de

ciclizaccedilatildeo obtida da epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i) com

este oxidante eacute diferente daquele que eacute obtido utilizando o DMD como oxidante Segundo

Leacutevai et al96 os produtos de ciclizaccedilatildeo derivam da ciclizaccedilatildeo dos αβγδ-diepoacutexidos e datildeo

origem a derivados de cumaranona enquanto que no presente estudo utilizando peroacutexido

de hidrogeacutenio como oxidante o produto de ciclizaccedilatildeo deriva dos αβ-monoepoacutexidos para

dar origem a derivados de (E)-2-estiril-4-cromanona O ataque preferencial do grupo

hidroxilo fenoacutelico no carbono C-β pode ser explicado pela maior estabilidade do

carbocatiatildeo aliacutelico em C-β e melhor solvataccedilatildeo pelas moleacuteculas de metanol em

comparaccedilatildeo com as de acetona que satildeo usadas nas reacccedilotildees com DMD135

O (18i) O (20i)

(23i)

O

OH OH

O

OH

OOH

O

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

A

OH

H

ESQUEMA XIX

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

60

Para finalizar este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais de epoxidaccedilatildeo agrave

(EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18j) (Esquema XX) Os resultados

obtidos foram de encontro ao que seria de esperar pela anaacutelise dos resultados obtidos nos

dois casos descritos anteriormente dois γδ-monoepoacutexidos trans-(20j) e cis-(20j) devido

agrave presenccedila do γ-grupo metilo (ver esquema XVIII) e o produto ciclizado devido agrave presenccedila

do grupo 2rsquo-hidroxilo (23j)

O (18j)

CH3

+

OH O

cis-(20j)O

trans-(20j)

O

+

OH3C

H3C

H

H

A

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb(23j)

O

OH

OH

H

CH3

ESQUEMA XX

A tabela 13 apresenta os produtos obtidos da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo e respectivos

rendimentos das (EE)-cinamilidenoacetofenonas sintetizadas (18a-j)

Analisando a tabela 13 pode verificar-se que a epoxidaccedilatildeo das (EE)-

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4 e C-4rsquo (18a-df-h) datildeo em geral origem aos

respectivos γδ-monoepoacutexidos (20acdfg) em maior quantidade do que os respectivos

αβγδ-diepoacutexidos (21acdf-h) excepto para os derivados nitrados (18d e 18h) em que os

diepoacutexidos satildeo obtidos em melhores rendimentos Eacute de salientar entre estes os mais baixos

valores de rendimentos efectivos totais satildeo obtidos com a presenccedila do grupo metilo em C-4

e em C-4rsquo (24 e 28 respectivamente) e os mais elevados valores de rendimentos

efectivos totais satildeo obtidos com a presenccedila de grupos nitro em C-4 e C-4rsquo (70 e 59

respectivamente)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

61

A (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18e) apresenta bons rendimentos na reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante quando comparado com

as outras olefinas estudadas (rendimento total 42 rendimento efectivo total 69 )

Tabela 13 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

H2O2

(18a-j)O

(SS)-Salen Mn(III) Produtos de

epoxidaccedilatildeo

R1

R2R3 R4

Cinamilidenoacetofenona Produto obtido η () η efect ()

(20a) 21 34 (18a) (R1 = R2 = R3 = R4 = H) (21a) 10 17

(20b) --- --- (18b) (R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3) (21b) --- ---

(20c) 13 15 (18c) (R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3) (21c) 9 9

(20d) 9 17 (21d) 18 38

(18d)

(R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2) (22d) 7 15 trans-(20e) 16 26 (18e)

(R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H) cis-(20e) 26 43 (20f) 25 40 (18f)

(R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H) (21f) 11 18 (20g) 14 19 (18g)

(R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H) (21g) 7 10 (20h) --- --- (18h)

(R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H) (21h) 10 23 (20i) 11 14 (18i)

(R1 = OH R2 = R3 = R4 = H) (23i) 14 19 trans-(20j) 19 29 cis-(20j) 13 19

(18j)

(R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H) (23j) 10 15

A introduccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo introduz pequenas variaccedilotildees nos resultados obtidos

quando comparado com a cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) sendo os

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

62

rendimentos ligeiramente inferiores (rendimento total 25 rendimento efectivo total 33

comparado com rendimento total 32 rendimento efectivo total 51 )

A conjugaccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo com a do grupo metilo em C-γ leva a que

rendimentos totais da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona (18j) sejam superiores aos apresentados pela

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) (rendimento efectivo total 63 comparado

com rendimento efectivo total 51 )

323 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o iodosilbenzeno como oxidante

Para o estudo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) usando o

iodosilbenzeno como oxidante135 utilizaram-se as condiccedilotildees jaacute estudadas para os sistemas

do tipo calcona (14a-j) em que se dissolveu a cinamilidenoacetofenona em acetonitrilo e

adicionaram-se 2 equivalentes de iodosilbenzeno agrave temperatura ambiente Com a adiccedilatildeo de

005 equivalentes de catalisador de salen Mn(III) e apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo verificou-se o

aparecimento de 3 fracccedilotildees principais na mistura reaccional (entrada 1E Tabela 14) a 1ordf

fracccedilatildeo de maior Rf correspondente ao reagente de partida (18a) em quantidades

vestigiais a 2ordf fracccedilatildeo correspondente ao γδ-monoepoacutexido (20a) com um rendimento de

5 e a 3ordf fracccedilatildeo de menor Rf correspondente ao αβγδ-diepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (21a) com um rendimento de 4 Dado os baixos valores de

rendimento obtidos decidiu-se utilizar o N-oacutexido de piridiacuteneo como cocatalisador (entrada

2E) Com esta alteraccedilatildeo conseguiu-se triplicar os rendimentos obtidos nos produtos de

epoxidaccedilatildeo [monoepoacutexido (20a) 17 e diepoacutexido (21a) 35 respectivamente] mas natildeo

se recuperou reagente de partida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

63

Tabela 14 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

(18a) (20a)O O

O

O

OO

(21a)

+

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (20a21a)

1E 005 --- 2 24 temp amb (20a) 5 (21a) 4

2E 005 PyNO 05

2 24 temp amb

(20a) 17 (21a) 35

3E 005 PPNO 05

2 24 temp amb

(20a) 19 (21a) 31

4E 005 PyNO 05

2 4 temp amb

(20a) 18 (21a) 43

5E 005 PPNO 05

2 4 temp amb

(20a) 13 (21a) 21

6E 005 PyNO 05

2 12 temp amb

(20a) 19 (21a) 43

7E 005 PPNO 05

2 12 temp amb

(20a) 15 (21a) 35

8E 005 PyNO 05

2 48 temp amb

(20a) 13 (21a) 32

9E 005 PPNO 05

2 48 temp amb

(20a) 21 (21a) 36

10E 005 PPNO 05

2 72 temp amb

(20a) 17 (21a) 41

11E 005 PPNO 05

2 96 temp amb

(20a) 14 (21a) 31

12E 01 PyNO 05

2 24 temp amb (20a) 19 (21a) 49

13E 01 PPNO 05

2 24 temp amb (20a) 16 (21a) 36

Sabendo que o N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo teve resultados bastante satisfatoacuterios na

epoxidaccedilatildeo de calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante utilizou-se tambeacutem este

cocatalisador na epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) Os resultados

obtidos foram similares aos obtidos com o N-oacutexido de piridiacuteneo (comparar entradas 2E e

3E) com rendimentos do γδ-monoepoacutexido (20a) de 19 e do αβγδ-diepoacutexido (21a) de

31 Fez-se entatildeo um estudo da influecircncia do tempo na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo na

presenccedila dos dois cocatalisadores em que se fizeram experiecircncias com 4 12 e 48 horas de

reacccedilatildeo (entradas 4E-11E) Usando o N-oacutexido de piridiacuteneo verificou-se que eram

necessaacuterias apenas 4 horas de reacccedilatildeo para se conseguir os valores de rendimentos de

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

64

epoxidaccedilatildeo mais elevados [monoepoacutexido (20a) 18 e diepoacutexido (21a) 43 ] Estes

rendimentos ainda se mantecircm ateacute agraves 12 horas mas ao fim de 24 horas de reacccedilatildeo os

rendimentos diminuiacuteram acentuadamente sendo esta diminuiccedilatildeo mais sentida ao niacutevel do

diepoacutexido A experiecircncia realizada ao fim de 48 de reacccedilatildeo revelou valores de rendimentos

muito similares aos obtidos para as 24 horas de reacccedilatildeo o que pode fundamentar a ideia de

que natildeo havendo mais iodosilbenzeno em soluccedilatildeo os rendimentos natildeo sofrem alteraccedilotildees

Na presenccedila de N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo os resultados da epoxidaccedilatildeo da

cinamilidenaocetofenona (18a) ao longo do tempo satildeo bastante diferentes aos obtidos com

o N-oacutexido de piridiacuteneo Verificou-se que haacute um aumento gradual nos rendimentos do γδ-

monoepoacutexido (20a) e do αβγδ-diepoacutexido (21a) com o decorrer do tempo de reacccedilatildeo e

que satildeo necessaacuterias 72 horas para se obter rendimentos similares aos conseguidos com o

cocatalisador N-oacutexido de piridiacuteneo A partir destas 72 horas verificou-se um decreacutescimo

nos rendimentos tanto do mono como do diepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (entrada

11E) De salientar que em todas as experiecircncias em que se utilizou o cocatalisador se

obteacutem maior quantidade do diepoacutexido do que do monoepoacutexido numa relaccedilatildeo de

aproximadamente 21

Apoacutes este estudo estenderam-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 4E agraves restantes

cinamilidenoacetofenonas (18b-j) e os produtos obtidos satildeo similares aos obtidos na

epoxidaccedilatildeo com peroacutexido de hidrogeacutenio natildeo se conseguindo recuperar em alguns casos

reagente de partida135 Os rendimentos de epoxidaccedilatildeo das (EE)-cinamilidenoacetofenonas

(18a-j) com o catalisador de salen Mn(III) e utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

estatildeo traduzidos na tabela 15

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

65

Tabela 15 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(18a-j)O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIOProdutos de epoxidaccedilatildeo

R1

R2R3 R4

Cinamilidenoacetofenona Produto obtido η ()

(20a) 18 (18a) (R1 = R2 = R3 = R4 = H) (21a) 43

(20b) --- (18b) (R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3) (21b) ---

(20c) 11 (18c) (R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3) (21c) 23

(20d) 22 (21d) 33

(18d)

(R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2) (22d) 39 trans-(20e) 60 (18e)

(R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H) cis-(20e) 7 (20f) 18 (18f)

(R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H) (21f) 41 (20g) 15 (18g)

(R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H) (21g) 55 (20h) --- (18h)

(R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H) (21h) 62 (20i) 4 (18i)

(R1 = OH R2 = R3 = R4 = H) (23i) 2 trans-(20j) 13 cis-(20j) 9

(18j)

(R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H) (23j) 3

Analisando a tabela 15 pode verificar-se que a epoxidaccedilatildeo das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4 e C-4rsquo (18cdf-h) datildeo em geral origem aos

respectivos γδ-monoepoacutexidos em menor percentagem do que os respectivos αβγδ-

diepoacutexidos

O melhor rendimento efectivo total eacute obtido para a (EE)-4-

nitrocinamilidenoacetofenona (18d) (94 ) Tambeacutem com este oxidante foi possiacutevel isolar

aleacutem do γδ-monoepoacutexido (20d) e o αβγδ-diepoacutexido (21d) o αβ-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (22d)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

66

Note-se que por este meacutetodo de epoxidaccedilatildeo natildeo foi possiacutevel isolar o γδ-monoepoacutexido

da (EE)-4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (20h) Este facto leva-nos a pensar que talvez o

monoepoacutexido se forme e se vaacute convertendo no diepoacutexido com o decorrer do tempo

A introduccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo (18ij) provoca variaccedilotildees significativas nos valores

de rendimentos obtidos quando comparado com a cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda

(18a) sendo estes bastante inferiores (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i)

rendimento efectivo total 6 (EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18j)

rendimento efectivo total 25 comparado com rendimento efectivo total 61 para a

(EE)-cinamilidenoacetofenona (18a)

Faz-se de seguida e em forma de resumo uma breve comparaccedilatildeo das reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo de cinamilidenoacetofenonas utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio e o

iodosilbenzeno como oxidantes (comparar tabelas 13 e 15)

A epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante origina os γδ-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas em maiores rendimentos cerca do dobro do

que os respectivos αβγδ-diepoacutexidos enquanto que quando se recorreu agrave utilizaccedilatildeo do

iodosilbenzeno como oxidante observa-se o inverso os αβγδ-diepoacutexidos satildeo obtidos em

melhores rendimentos que os respectivos γδ-monoepoacutexidos Esta diferenccedila pode ser

interpretada em termos da maior sensibilidade dos αβγδ-diepoacutexidos ao ataque de

moleacuteculas de solvente nucleofiacutelicas diminuindo os rendimentos em sistemas que se

utilizou o peroacutexido de hidrogeacutenio

A epoxidaccedilatildeo de alcenos catalisada por complexos de salen Mn(III) eacute geralmente

favorecida pela presenccedila de grupos dadores de electrotildees sendo os correspondentes

epoacutexidos obtidos em melhores rendimentos Os resultados apresentados nas tabelas 13 e 15

parecem indicar o contraacuterio No entanto os resultados podem ser explicados natildeo pela

reactividade das cetonas insaturadas (18a-d) mas sim pela estabilidade dos epoacutexidos

obtidos (20a-d) e (21a-d) Na presenccedila de substituintes sacadores de electrotildees os epoacutexidos

(20d 21d e 22d) satildeo obtidos em melhores rendimentos totais (34 com H2O2 e 94 com

PhIO) enquanto que no caso de substituintes dadores de electrotildees os rendimentos

diminuem [rendimentos totais de (20c + 21c) de 24 com o H2O2 e 34 com o PhIO em

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

67

comparaccedilatildeo com os valores de 51 e 61 encontrados com as reacccedilotildees com a

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) Na presenccedila de um grupo fortemente dador

de electrotildees natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto de epoxidaccedilatildeo Esta conclusatildeo foi

confirmada quando se efectou a epoxidaccedilatildeo da 4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) em

acetonitrilo deuterado e se seguiu a reacccedilatildeo por RMN de 1H Apoacutes alguns minutos de

reacccedilatildeo nas condiccedilotildees descrita na tabela 14 (entrada 4E) observou-se o aparecimento dos

sinais correspondentes ao γδ-monoepoacutexido (20b) (duplo dupleto a δ 654 ppm J = 154 e

74 Hz correspondente agrave resonacircncia do protatildeo H-β) e outros pequenos sinais na zona

alifaacutetica (δ 412-501 ppm) que aumentaram com o tempo de reacccedilatildeo O sinal

caracteriacutestico do γδ-monoepoacutexido (20b) natildeo aumentou e natildeo se observaram quaiquer

sinais correspondentes ao αβγδ-diepoacutexido (22b)

O rendimento efectivo total da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da γ-

metilcinamilidenoacetofenona (18e) natildeo eacute influenciado pelos dois oxidantes utilizados no

entanto as percentagens obtidas dos dois γδ-monoepoacutexidos eacute distinta com o peroacutexido de

hidrogeacutenio obteve-se maior percentagem do monoepoacutexido de menor Rf (isoacutemero cis-20e) e

com o iodosilbenzeno obteve-se o monoepoacutexido de maior Rf em maior percentagem

(isoacutemero trans-20e) numa proporccedilatildeo transcis de 86 Esta diferenccedila pode ser explicada

por uma mudanccedila de mecanismo radicalar de epoxidaccedilatildeo para um mecanismo mais do tipo

concertado sendo o acetonitrilo um solvente com menor poder de solvataccedilatildeo e

consequentemente com um menor poder de estabilizaccedilatildeo das especiacutees radicalares

A presenccedila do grupo 2rsquo-hidroxilo (18j) diminuiu drasticamente os rendimentos quando

se utiliza o iodosilbenzeno quando comparado com o peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante

Comparando os resultados obtidos no presente estudo de epoxidaccedilatildeo de

cinamilidenoacetofenonas utilizando peroacutexido de hidrogeacutenio iodosilbenzeno como

oxidantes com o estudo utilizando o dimetildioxirano96 como oxidante podemos concluir

que os rendimentos totais dos produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo muito semelhantes quando se

utilizam o idosilbenzeno e o DMD como oxidantes e ligeiramente inferior com a utilizaccedilatildeo

do peroacutexido de hidrogeacutenio

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

68

Utilizando um excesso de DMD obteacutem-se preferencialmente os αβγδ-diepoacutexidos

enquanto que no caso da utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno e do peroacutexido de hidrogeacutenio obtem-

se uma mistura de γδ-monoepoacutexidos e αβγδ-diepoacutexidos em diferentes proporccedilotildees

consoante o oxidante em causa

Para derivados com um grupo 2rsquo-hidroxilo utilizando DMD aleacutem da obtenccedilatildeo de γδ-

monoepoacutexidos e αβγδ-diepoacutexidos consegue-se isolar derivados de cumaranona produtos

de ciclizaccedilatildeo dos diepoacutexidos Com o peroacutexido de hidrogeacutenio e iodosilbenzeno as 2rsquo-

hidroxicinamilidenoacetofenonas datildeo origem aos respectivos γδ-monoepoacutexidos e os αβ-

monoepoacutexidos satildeo ciclizados em derivados de (E)-2-estiril-4-cromanona

33 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

331 Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

A siacutentese das (E)-2-estirilcromonas (26a-j) foi efectuada pelo meacutetodo de Baker-

Venkataraman com algumas alteraccedilotildees no procedimento experimental O meacutetodo de

Baker-Venkataraman consiste no tratamento de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona devidamente

substituiacuteda com um cloreto de cinamoiacutelo (comercial ou gerado in situ) originando a 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenona correspondente A transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo deste eacutester em

meio baacutesico origina agraves 2-cinamoiacutel-2rsquo-hidroxiacetofenonas Por fim efectua-se a ciclizaccedilatildeo

para a obtenccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas pretendidas (Esquema XXI)139

Na siacutentese das (E)-2-estirilcromonas (26a-e) utilizou-se o meacutetodo A descrito no

esquema XXI e na siacutentese das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) utilizou-se o meacutetodo

B do esquema XXI de acordo com os meacutetodos de siacutentese reportados na literatura e que

apresentaram os melhores rendimentos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

69

OR1R1 O

+ A1

A2

R2

COXOH O

O

R2

O

R2

R1

A3

OH

OH

O

OR1

R2

A1 X=Cl piridina seca 2h temp amb X = OH piridina seca POCl3 3h 60 ordmCA2 DMSO KOH 2h temp ambA3 DMSO aacutec p-toluenossulfoacutenico 2-3h 90 ordmC

a) R1 = R2 = Hb) R1 = H R2 = Clc) R1 = H R2 = OCH3d) R1 = H R2 = CH3e) R1 = H R2 = NO2

f) R1 = OH R2 = Hg) R1 = OH R2 = Clh) R1 = OH R2 = OCH3i) R1 = OH R2 = CH3j) R1 = OH R2 = NO2

(26a-j)

B1

B2

B1 X = OH CH2Cl2 DCC 4-pirrolidinopiridina 30 min temp ambB2 a) DMSO KOH 4h temp amb b) DMSO I2 1h 100 ordmC

(24a-j)

(25a-j)(24-26)

ESQUEMA XXI

332 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Para finalizar os estudos de epoxidaccedilatildeo analisou-se um outro tipo de sistemas com

duas duplas ligaccedilotildees conjugadas as (E)-2-estirilcromonas (26a-j)140

Comeccedilou-se tambeacutem por aplicar o meacutetodo de Leacutevai et al93 no estudo de epoxidaccedilatildeo da

(E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda (26a) em que se utiliza peroacutexido de hidrogeacutenio em

meio aquoso baacutesico e sem o recurso a catalisadores Semelhantemente ao que aconteceu

com a (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) natildeo foi possiacutevel isolar quaisquer produtos da

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) aplicando esta metodologia

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

70

A nova etapa consistiu no desenvolvimento de um meacutetodo de epoxidaccedilatildeo usando o

catalisador de salen Mn(III) (11b) Mais uma vez e semelhantemente ao procedimento

utilizado para as cinamilidenoacetofenonas (ver capiacutetulo 322) dissolveu-se a (E)-2-

estirilcromona (26a) numa mistura de diclorometano metanol (11) e na presenccedila de

catalisador de salen Mn(III) e de 3 equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio A mistura

reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente durante 24 horas e apoacutes este periacuteodo

tambeacutem natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto de epoxidaccedilatildeo recuperando-se a (E)-2-

estirilcromona de partida (26a) (Tabela 16 entrada 1F)

Seguiu-se a introduccedilatildeo do cocatalisador 1-metil-imidazol que revelou ser de extrema

importacircncia na epoxidaccedilatildeo dos sistemas αβ-insaturados estudados anteriormente Ao fim

de 12 horas de reacccedilatildeo (entrada 2F) isolou-se em quantidades vestigiais (por cromatografia

em placa de siacutelica gel) um produto de Rf ligeiramente superior ao do reagente de partida e

que apoacutes anaacutelise do seu espectro de RMN de 1H revelou ser o αβ-epoacutexido da 2-

estirilcromona (27a) Continuando a reacccedilatildeo ateacute perfazer as 24 horas (entrada 3F)

melhorou-se substancialmente o rendimento do αβ-epoacutexido atingindo os 7 De seguida

aumentou-se o tempo de reacccedilatildeo para as 48 horas (entrada 4F) mas o rendimento da

epoxidaccedilatildeo diminui isolando-se menor quantidade quer de epoacutexido quer de reagente de

partida sugerindo que talvez o meio reaccional promova a decomposiccedilatildeo deste compostos

A influecircncia do factor temperatura foi determinante aquando do aumento da quantidade

de peroacutexido de hidrogeacutenio (entradas 5F-7F) Comparou-se o rendimento de epoxidaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente (entrada 3F) com o rendimento de epoxidaccedilatildeo a 40 ordmC (entrada 5F) e

verificou-se uma diminuiccedilatildeo acentuada no rendimento No entanto verificou-se que

aumentando a quantidade de peroacutexido de hidrogeacutenio (entrada 6F) e agrave temperatura de 40ordmC

obteve-se um rendimento igual ao conseguido agrave temperatura ambiente de 7 Estes factos

sugerem-nos que talvez a temperatura promovesse a decomposiccedilatildeo do peroacutexido de

hidrogeacutenio deixando de estar disponiacutevel para a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo natildeo se fazendo

portanto sentir quando o oxidante estaacute presente em grande excesso O melhor rendimento

obtido na epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) foi de 8 quando se usaram 10

equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio a 40ordmC e durante 48 horas de reacccedilatildeo (entrada 7F)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

71

Tabela 16 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromonas (26a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

O

O

O

(26a) (27a) Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1F 005 --- 3 24 temp amb 0 ---

2F 005 1-MeIm 07

3 12 temp amb 1 5

3F 005 1-MeIm 07

3 24 temp amb 7 62

4F 005 1-MeIm 07

3 48 temp amb 4 29

5F 005 1-MeIm 07

3 24 40 2 24

6F 005 1-MeIm 07

10 24 40 7 40

7F 005 1-MeIm 07

10 48 40 8 65

8F 005 2-MeIm 07

3 24 temp amb 3 54

9F 005 2-MeIm 07

3 48 40 3 74

10F 005 2-MeIm 07

10 48 40 4 48

11F 005 PyNO 07

3 24 temp amb 5 39

12F 005 PyNO 07

3 48 temp amb 2 19

13F 005 PyNO 07

10 48 40 6 42

14F 005 PPNO 07

3 24 temp amb 5 30

15F 005 PPNO 07

3 48 temp amb 4 63

16F 005 PPNO 07

10 48 40 5 40

17F 005 NH4OAc 07

3 24 temp amb 3 27

18F 005 NH4OAc 07

3 48 temp amb 5 59

19F 005 NH4OAc 07

10 48 40 6 59

A alteraccedilatildeo de cocatalisador de 1-metil-imidazol para 2-metil-imidazol (entradas 8F-

10F) levou a rendimentos de epoxidaccedilatildeo muito baixos natildeo ascendendo a 4 embora

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

72

sejam as condiccedilotildees em que se consegue recuperar maior quantidade do reagente de partida

Cocatalisadores como o N-oacutexido de piridiacuteneo e o N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo tambeacutem se

revelaram ineficazes da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) (entradas

11F-16F) apresentando rendimentos na ordem dos 5

Numa tentativa de conseguir aumentar o rendimento de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-

estirilcromona (26a) experimentou-se tambeacutem a presenccedila do cocatalisador acetato de

amoacutenio (entrada 17F-19F) utilizado por vaacuterios autores na epoxidaccedilatildeo de olefinas

catalisadas por complexos de manganecircs e usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante141142 Tambeacutem neste caso os resultados de epoxidaccedilatildeo foram insatisfatoacuterios natildeo

permitindo melhorar os rendimentos obtidos com este tipo de oxidante

Para concluir este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 7F agraves

(E)-2-estirilcromonas (26a-e) (Anexo I paacuteg 205) e os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo

usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante estatildeo expressos na tabela 17

Quando se aplicaram as condiccedilotildees da entrada 7F agrave (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

verificou-se que por tlc apenas se observava a presenccedila de uma uacutenica mancha coincidente

com o Rf do reagente de partida Decidiu-se fazer o espectro de RMN de 1H para

confirmar a presenccedila da 5-hidroxi-2-estirilcromona (26f) e verificou-se que aleacutem deste

composto existia em soluccedilatildeo outro composto dada a existecircncia de dois singuletos a δ 63-

65 ppm correspondentes agrave ressonacircncia de H-3 de duas estruturas de cromona A presenccedila

de dois dupletos na zona alifaacutetica do espectro (δ 378 e 420 ppm) permite concluir que

seratildeo os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-α e H-β do esperado sistema

αβ-epoacutexido da 5-hidroxi-2-estirilcromona (27f) Apoacutes vaacuterias tentativas sem sucesso de

separaccedilatildeo dos dois compostos por cromatografia em placa de siacutelica gel decidiu-se tentar a

separaccedilatildeo por cromatografia liacutequida de alta pressatildeo (HPLC) Para o efeito utilizou-se uma

coluna de fase reversa do tipo RP-18 usando metanol como eluente O cromatograma

revelou o aparecimento de dois picos mas com tempos de retenccedilatildeo muito proacuteximos Assim

sendo aumentou-se a polaridade usando aacutegua numa proporccedilatildeo de 82 de metanol aacutegua e

foi possiacutevel separar os dois picos com bons tempos de retenccedilatildeo O primeiro pico

apresentou um tempo de retenccedilatildeo de 8 minutos e foi identificado como sendo o αβ-

epoacutexido da 5-hidroxi-2-estirilcromona (27f) enquanto que o segundo pico apareceu ao

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

73

fim de 15 minutos e foi identificado como sendo a (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona de

partida (26f) (Figura 8)

Figura 8 ndash Cromatogramas da mistura αβ-epoacutexido da (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (27f)

e (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

A aplicaccedilatildeo as condiccedilotildees de epoxidaccedilatildeo da entrada 7F agraves restantes (E)-5-hidroxi-2-

estirilcromonas (26g-j) resultaram no mesmo tipo de procedimento de purificaccedilatildeo e

separaccedilatildeo descrito anteriormente para a (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f) Utilizando

esta metodologia foi possiacutevel separar as misturas dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27g-j) e as respectivas (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26g-j) de forma

a se obter uma pequena quantidade dos novos epoacutexidos (27g-j) para se proceder agrave sua

caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN e por espectrometria de massa

Note-se que os rendimentos destas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-5-hidroxi-2-

estirilcromonas (26f-j) foram calculados a partir dos espectros de RMN de 1H das misturas

reacionais tomando em consideraccedilatildeo o integral da ressonacircncia do protatildeo H-3 dos αβ-

epoacutexidos (27f-j) e aqueles correspondentes ao dos respectivos reagentes de partida (26f-j)

(Tabela 17)

(a) (b)

a) Pico referente ao αβ-epoacutexido da (E)-5-hidroxi-2- estirilcromona (27f) b) Pico referente agrave (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

Condiccedilotildees utilizadas Coluna ndash fase reversa LiChrosper 100 RP-18 (5 μm) Caudal ndash 07 mL minuto Velocidade do papel ndash 25 mm minuto

(b) (a)

1 2

Cromatograma 1 ndash Eluente 100 metanol Cromatograma 2 ndash Eluente 80 metanol 20 aacutegua

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

74

Tabela 17 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

O

O

O

(26a-j) (27a-j)R1

R2

R1

R2

2-Estirilcromona Produto obtido η () η efect ()

(26a) (R1 = R2 = H) (27a) 8 65 (26b) (R1 = H R2 = Cl) (27b) 4 32 (26c) (R1 = H R2 = OCH3) (27c) --- --- (26d) (R1 = H R2 = CH3) (27d) 8 35 (26e) (R1 = H R2 = NO2) (27e) 3 37 (26f) (R1 = OH R2 = H) (27f) 3 14 (26g) (R1 = OH R2 = Cl) (27g) 3 38 (26h) (R1 = OH R2 = OCH3) (27h) --- --- (26i) (R1 = OH R2 = CH3) (27i) 3 27 (26j) (R1 = OH R2 = NO2) (27j) 3 4

Analisando a tabela 17 pode constatar-se que os rendimentos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-

estirilcromonas (26a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo

de salen Mn(III) como catalisador satildeo em geral fracos sendo a 2-estirilcromona natildeo

substituiacuteda (26a) aquela que apresenta melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo A introduccedilatildeo

do grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 5 faz diminuir ainda mais os rendimentos de epoxidaccedilatildeo

apresentando estes valores na ordem dos 3

Natildeo foi possiacutevel isolar qualquer epoacutexido com o substituinte 4rsquo-metoxilo Agrave semelhanccedila

do que foi descrito para a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-4-

metoxicinamilidenoacetofenona (18b) pensa-se que puderaacute ocorrer a abertura do anel de

epoacutexido impossibilitando o isolamento de qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

75

333 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o iodosilbenzeno como oxidante

Continuando o estudo e numa tentativa de melhorar os baixos rendimentos obtidos com

o peroacutexido de hidrogeacutenio na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) considerou-se a

utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante140 Comeccedilou-se entatildeo com a epoxidaccedilatildeo de

(E)-2-estirilcromona (26a) com uma quantidade estequiomeacutetrica de iodosilbenzeno na

presenccedila de 005 equivalentes do catalisador de salen Mn(III) (11b) e usando o acetonitrilo

como solvente Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente obteve-se o αβ-epoacutexido

desejado (27a) com um rendimento de 7 (entrada 1G Tabela 18) A utilizaccedilatildeo do N-

oacutexido de piridiacuteneo como cocatalisador natildeo resultou num incremento do rendimento de

epoxidaccedilatildeo mas foi possiacutevel recuperar maior quantidade do reagente de partida (26a)

(entrada 2G) Adicionando a estas condiccedilotildees um excesso de iodosilbenzeno (2

equivalentes) o rendimento de epoxidaccedilatildeo aumentou consideravelmente de 7 para 17

(entrada 9G)

Mais uma vez o factor tempo eacute de extrema importacircncia na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

utilizando o iodosilbenzeno como oxidante O rendimento do αβ-epoacutexido (27a) aumenta

com o decorrer do tempo ateacute se atinguir as 12 horas de reacccedilatildeo (entrada 6G e 7G) e apoacutes

este periacuteodo comeccedila a diminuir (entradas 8G-11G) Este facto leva-nos a pensar que o

epoacutexido eacute formado mas apoacutes um certo periacuteodo de tempo eacute destruiacutedo no meio reaccional

Estes resultados suportam a nossa ideia de instabilidade do epoacutexido (27a) nas condiccedilotildees

reaccionais

Os resultados apresentados na tabela 18 indicam que o melhor solvente para a

epoxidaccedilatildeo de (26a) com iodosilbenzeno eacute o acetonitrilo dado que quando se utilizou o

diclorometano foram obtidos rendimentos mais baixos e quando se utilizou o metanol natildeo

se conseguiu isolar qualquer produto de reacccedilatildeo (comparar entradas 4G e 5G com 9G)

Contrariamente ao que se verificou na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando

o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o aumento da temperatura natildeo resultou num

aumento do rendimento do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) (entrada 12G)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

76

Tabela 18 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

O

O

O

(26a-j) (27a-j) Entrada Cocatal

(equiv) Oxidante (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temper (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1G --- 1 CH3CN 24 temp amb 7 11

2G PyNO 05

1 CH3CN 24 temp amb 7 24

3G PyNO 05

1 CH2Cl2 24 temp amb 10 31

4G PyNO 05

2 CH2Cl2 24 temp amb 11 26

5G PyNO 05

2 CH3OH 24 temp amb --- 0

6G PyNO 05

2 CH3CN 4 temp amb 15 30

7G PyNO 05

2 CH3CN 12 temp amb 29 43

8G PyNO 05

2 CH3CN 18 temp amb 27 37

9G PyNO 05

2 CH3CN 24 temp amb 17 29

10G PyNO 05

2 CH3CN 48 temp amb 23 29

11G PyNO 05

2 CH3CN 96 temp amb 16 36

12G PyNO 05

2 CH3CN 24 refluxo 17 34

Assim sendo e dado que o melhor rendimento de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona

(26a) foi de 29 alcanccedilado com as condiccedilotildees de entrada 7G aplicaram-se estas mesmas

condiccedilotildees experimentais agraves restantes (E)-2-estirilcromonas (26b-j) e os rendimentos

obtidos estatildeo expressos na tabela 19

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

77

Tabela 19 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(26a-j) (27a-j)

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

O

O

O

R1

R2

R1

R2

2-Estirilcromona Produto obtido η () η efect ()

(26a) (R1 = R2 = H) (27a) 29 43 (26b) (R1 = H R2 = Cl) (27b) 10 36 (26c) (R1 = H R2 = OCH3) (27c) --- --- (26d) (R1 = H R2 = CH3) (27d) 15 27 (26e) (R1 = H R2 = NO2) (27e) 4 13 (26f) (R1 = OH R2 = H) (27f) 22 39 (26g) (R1 = OH R2 = Cl) (27g) 12 22 (26h) (R1 = OH R2 = OCH3) (27h) --- --- (26i) (R1 = OH R2 = CH3) (27i) 4 16 (26j) (R1 = OH R2 = NO2) (27j) 7 20

Novamente e agrave semelhanccedila com os estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o caacutelculo dos rendimentos obtidos a

purificaccedilatildeo e separaccedilatildeo dos epoacutexidos das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) satildeo

similares ao descrito para estes compostos no sub-capiacutetulo 332

De acordo com a tabela 19 os melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo satildeo obtidos quando

natildeo existem substituintes no anel B das 2-estirilcromonas

Resumindo a epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) usando o peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante daacute origem a rendimentos bem mais baixos do que aqueles que

satildeo obtidos quando se utiliza o iodosilbenzeno Com ambos os oxidantes os melhores

rendimentos satildeo obtidos com a 2-estirilcromona natildeo substituiacuteda (26a) Estes resultados

sugerem que a presenccedila de substituintes (dadores ou sacadores de electrotildees) aumenta a

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

78

deslocalizaccedilatildeo electroacutenica ao longo do sistema dieacutenico αβγδ-insaturado conjugado com o

anel B tornando a ligaccedilatildeo dupla Cα-Cβ menos disponiacutevel para epoxidar

Satildeo obtidos melhores rendimentos com menores tempos de reacccedilatildeo e menor

quantidade de oxidante utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

334 Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros oxidantes

Uma vez que as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas (26a-j) deram

origem aos respectivos epoacutexidos em rendimentos moderados e em geral mais baixos do

que os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo dos outros compostos estudados fez-se um

novo estudo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) de forma a tentar encontrar

condiccedilotildees que levem a melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo Nos estudos anteriormente

efectuados o melhor rendimento de epoxidaccedilatildeo foi obtido utilizando o catalisador de salen

Mn(III) e o iodosilbenzeno como oxidante (ver tabela 18 entrada 7G) resultando em 29

na formaccedilatildeo do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

A tabela 20 resume os melhores rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da 2-

estirilcromona (26a) usando diversos tipos de oxidantes embora muitas outras

experiecircncias tenham sido efectuadas e nas quais foram obtidos piores resultados

Iniciou-se por estudar a influecircncia do hipoclorito de soacutedio como oxidante e utilizando o

meacutetodo desenvolvido pelo grupo de Jacobsen85 Estes recorreram tambeacutem agrave utilizaccedilatildeo do

complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador e de diclorometano como solvente

Apoacutes 12 horas de reacccedilatildeo a 0ordmC obteve-se o epoacutexido (27a) com um rendimento de 6

(Tabela 20 entrada 1H) A introduccedilatildeo do cocatalisador N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo

proposto por alguns autores para reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo usando o hipoclorito de soacutedio

como oxidante resultou apenas num ligeiro aumento do rendimento (entradas 2H e

3H)8485 A variaccedilatildeo do solvente da quantidade de oxidante e do tempo de reacccedilatildeo natildeo

levaram a melhores resultados dos apresentados na tabela 20 para este tipo de oxidante

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

79

Tabela 20 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando vaacuterios oxidantes e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

(26a) (27a)

O

O

(SS)-Salen Mn(III) O

O

O

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Solvente (ml)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1H 005 --- NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

12 0 6 31

2H 005 PPNO 05

NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

12 0 8 56

3H 005 PPNO 05

NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

24 0 8 46

4H 005 --- Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 8 14

5H 005 NaHCO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

4 0 9 22

6H 005 NaHCO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 9 24

7H 005 K2CO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 4 14

8H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

24 temp amb

3 20

9H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

24 refluxo 5 23

10H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

12 refluxo 6 22

11H --- --- MCPBA 1

CHCl3 4 ml

12 refluxo 5 25

12H 005 --- SPB 2

CH2Cl2CH3OH (11) 4 ml

24 temp amb

3 15

13H 005 --- SPC 2

CH2Cl2CH3OH (11) 4 ml

24 temp amb

4 20

O estudo de epoxidaccedilatildeo envolvendo o oxone como oxidante foi efectuado de acordo

com o procedimento descrito por Pietikaineumln87 e que envolve o mesmo catalisador de salen

utilizado nos seus estudos anteriormente descritos (entrada 4H) A presenccedila de soluccedilotildees

aquosas de sais88 contribuiu positivamente para os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da

(E)-2-estirilcromona (26a) (entradas 5H-7H)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

80

O aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico (MCPBA) tem sido vastamente utilizado na

epoxidaccedilatildeo de diferentes tipos de substratos69136 Este estudo incluiu tambeacutem a utilizaccedilatildeo

deste oxidante mas os resultados obtidos foram em geral fracos (entradas 8H-11H)

Analisando estas condiccedilotildees podemos verificar que os rendimentos rondam os 3-6 e que

natildeo necessitaram da presenccedila do catalisador de salen Mn(III) Deve salientar-se a presenccedila

do complexo de salen e de vaacuterios cocatalisadores natildeo contribuiram para o aumento dos

rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a)

Perborato de soacutedio (SPB) e percarbonato de soacutedio (SPC) satildeo compostos soacutelidos do tipo

peroacutexido disponiacuteveis comercialmente e usados numa variada gama de reacccedilotildees de

oxidaccedilatildeo em siacutentese orgacircnica A sua capacidade de libertarem peroacutexido de hidrogeacutenio em

meio aquoso resultou na sua aplicaccedilatildeo em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo incluindo sistemas do

tipo cetonas αβ-insaturadas143144 Vaacuterias experiecircncias de utilizaccedilatildeo destes oxidantes foram

efectuadas sem sucesso na epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) Somente quando estas

reacccedilotildees foram efectuadas na presenccedila do catalisador de salen Mn(III) eacute que se conseguiu

isolar em quantidades vestigiais o αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona pretendida (27a) A

tabela 20 apresenta os melhores rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-

estirilcromona (26a) usando o perborato de soacutedio e percarbonato de soacutedio como oxidantes

com 3 e 4 respectivamente (entradas 12H e 13H)

Assim sendo pode-se concluir que a utilizaccedilatildeo de diferentes oxidantes na reacccedilatildeo de

epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando o catalisador de salen Mn(III) natildeo

contribuiu para a obtenccedilatildeo de melhores rendimentos do que aqueles que tinham sido

alcanccedilados com a utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante (Tabela 18 entrada 7G)

CAPIacuteTULO 4

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL

DOS COMPOSTOS OBTIDOS NOS

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

83

41 Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN)

411 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas

s espectros de RMN de 1H dos epoacutexidos das calconas [(15a-e) Anexo I paacuteg

205] apresentam dois sinais em forma de dupleto a δ 404-421 e 426-459

ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-β e H-α respectivamente (Figura 9) A

conectividade apresentada no espectro HMBC entre os prototildees aromaacuteticos H-26 e o

carbono da zona alifaacutetica identifica inequivocamente o carbono C-β Pelo espectro HSQC

atribuem-se as ressonacircncias dos prototildees H-β a menores valores de frequecircncia e os prototildees

H-α a frequecircncias superiores

Figura 9 - Espectro de RMN de 1H do trans-epoacutexido da 4-metilcalcona (15d)

A constante de acoplamento (J 18-19 Hz) eacute uma indicativa da estereoquiacutemica trans

entre os prototildees H-α e H-β do anel de epoacutexido dos compostos (15a-e) Estas constantes de

O

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

000

0

122

41

270

173

5

237

7

403

54

041

429

64

302

693

27

196

722

37

252

725

97

274

728

07

452

745

47

459

747

47

478

748

27

499

750

47

510

096

8

307

8

097

6

100

0

430

82

133

102

1

199

3

4-CH3

H-β

H-α

725730735740745750755760765770775780785790795800 ppm

430

8

213

3

102

1

199

3

H-2rsquo6rsquo

H-4rsquo

H-3rsquo5rsquoH-26 H-35

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

000

0

122

41

270

173

5

237

7

403

54

041

429

64

302

693

27

196

722

37

252

725

97

274

728

07

452

745

47

459

747

47

478

748

27

499

750

47

510

096

8

307

8

097

6

100

0

430

82

133

102

1

199

3

4-CH3

H-β

H-α

725730735740745750755760765770775780785790795800 ppm

430

8

213

3

102

1

199

3

H-2rsquo6rsquo

H-4rsquo

H-3rsquo5rsquoH-26 H-35

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

84

acoplamento estatildeo de acordo com as reportadas na literatura para este tipo de sistema em

configuraccedilatildeo trans (J 15-2 Hz) sabendo que para sistemas em configuraccedilatildeo cis as

constantes de acoplamento apresentam valores mais elevados (J 40-45 Hz)4345-4886

As ressonacircncias dos prototildees H-2rsquo6rsquo satildeo as que surgem a maiores valores de frequecircncia

(δ 801-806 ppm) excepto no caso do trans-epoacutexido da 4-nitrocalcona (15e) devido ao

efeito mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo carbonilo Seguidamente surgem

as do protatildeo H-4rsquo (δ 761-769 ppm) em forma de triplo tripleto devido ao efeito

mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo (Figura 9)

Os assinalamentos correspondentes aos restantes prototildees soacute foram possiacuteveis recorrendo

aos espectros bidimensionais de HSQC e HMBC Assim para os epoacutexidos das calconas

(15a-e) verificou-se que os assinalamentos dos prototildees do anel B se situam a menores

valores de frequecircncia (δ 699-740 ppm) enquanto que os prototildees do anel A apresentam

desvios a δ 748-806 ppm Esta diferenccedila nos desvios quiacutemicos deve-se aos efeitos

mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotectores do grupo carbonilo daiacute os prototildees do anel A

estejam mais desprotegidos

Tabela 21 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

Comp (15a) (15b) (15c) (15d) (15e) 735-744 m 731 d 740 d 727 d 756 dH-26

J 86 Hz J 88 Hz J 82 Hz J 88 Hz 735-744 m 739 d 699 d 721 d 828 dH-35

J 86 Hz J 88 Hz J 82 Hz J 88 Hz 735-744 m H-4

--- --- --- ---

431 d 426 d 459 d 430 d 429 dH-α J 19 Hz J 18 Hz J 18 Hz J 19 Hz J 18 Hz

408 d 406 d 404 d 404 d 421 dH-β J 19 Hz J 18 Hz J 18 Hz J 19 Hz J 18 Hz

802 dd 800 dd 806 dd 800 dd 801 ddH-2rsquo6rsquo J 78 e 13 Hz J 80 e 14 Hz J 73 e 15 Hz J 79 e 15 Hz J 80 e 14 Hz

749 dd 750 dd 756 dd 748 dd 752 ddH-3rsquo5rsquo J 78 e 73 Hz J 80 e 75 Hz J 73 e 71 Hz J 79 e 74 Hz J 80 e 78 Hz

763 tt 764 tt 769 tt 761 tt 766 ttH-4rsquo J 73 e 13 Hz J 75 e 14 Hz J 71 e 15 Hz J 74 e 15 Hz J 78 e 14 Hz

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

85

No caso do trans-epoacutexido da 4-nitrocalcona (15e) o efeito fortemente sacador do

grupo nitro faz alterar os desvios quiacutemicos dos prototildees do anel B (onde se encontra a

substituiccedilatildeo) para valores de frequecircncia mais elevados Assim a ressonacircncia dos prototildees

em posiccedilatildeo orto agrave substituiccedilatildeo 4-nitro que surgem na forma de dupleto apresentam

desvios Δδ = + 088 ppm e os prototildees em posiccedilatildeo meta que surgem na forma de dupleto

apresentam desvios Δδ = + 016 ppm relativamente ao epoacutexido da calcona natildeo substituiacuteda

(15a) (Tabela 21)

A anaacutelise do espectro de RMN de 13C permite identificar a ressonacircncia do carbono

carboniacutelico a elevados valores de frequecircncia a δ 1920-1934 ppm

Com o auxiacutelio dos espectros bidimensionais de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica

heteronuclear (HSQC 1H13C) foi possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia

bull do carbono C-β a δ 580-594 ppm

bull do carbono C-α a δ 608-610 ppm

bull dos carbonos C-2rsquo6rsquo a δ 1283-1287 ppm

bull dos carbonos C-3rsquo5rsquo a δ 1287-1294 ppm

bull dos carbonos C-4rsquo a δ 1338-1344 ppm

Para a identificaccedilatildeo da ressonacircncia dos carbonos do anel B dos trans-epoacutexidos das

calconas (15a-e) bem como a identificaccedilatildeo do carbono quaternaacuterio C-1rsquo foi necessaacuterio

recorrer tambeacutem a espectros de HMBC Foi possiacutevel identificar C-1rsquo a δ 1351-1364 ppm

devido agrave correlaccedilatildeo a longa distacircncia com os sinais dos prototildees H-3rsquo5rsquo e H-α

A presenccedila de um substituinte no carbono C-4 provoca grandes alteraccedilotildees nas

ressonacircncias de todos os carbonos do anel B sendo naturalmente o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do carbono C-4 o mais afectado Este carbono apresenta desvios para maiores

valores de frequecircncia e que pode atingir variaccedilotildees de Δδ ~ 30 ppm para o substituinte

metoxilo na posiccedilatildeo 4 (Tabela 22)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

86

O espectro de RMN de 13C de compostos substituiacutedos no carbono C-4 apresenta dois

sinais de grande intensidade correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-26 e dos

carbonos C-35 e ainda um pico de pequena intensidade correspondente agrave do carbono C-1

Este uacuteltimo apresenta desvios significativos consoante o tipo de substituiccedilatildeo em C-4

Assim na presenccedila do grupo metoxilo (dador de electrotildees) o carbono C-1 apresenta-se

mais protegido para valores mais baixos de frequecircncia enquanto que a presenccedila de um

grupo sacador de electrotildees (nitro) o carbono C-1 apresenta-se mais desprotegido

apresentando variaccedilotildees de Δδ ndash 70 ppm e Δδ + 73 ppm relativamente ao epoacutexido da

calcona natildeo substituiacuteda (15a) respectivamente

Tabela 22 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

Comp (15a) (15b) (15c) (15d) (15e)

C-1 13539 1340 1284 1324 1427

C-26 1257 1290 1280 1257 1266

C-35 1288 1271 1146 1294 1241

C-4 1290 1349 1609 1390 1483

C-α 610 609 609 610 608

C-β 594 587 593 594 580

C=O 1930 1927 1934 1932 1920

C-1rsquo 13540 1353 1364 1354 1351

C-2rsquo6rsquo 1283 1283 1287 1283 1284

C-3rsquo5rsquo 1287 1289 1294 1288 1290

C-4rsquo 1338 1341 1342 1339 1344

412 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de 3-hidroxiflavonas [(16f-j)

Anexo I paacuteg 205] eacute naturalmente o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia de 3-OH que surge a δ 702-738 ppm para as 3-hidroxiflavonas (16f-i) e a δ

1033 ppm para o caso da 4rsquo-nitro-3-hidroxiflavona (16j) (Figura 10) Este facto explica-se

por o grupo nitro ser forte sacador de electrotildees desprotegendo a posiccedilatildeo 3 do anel e

consequentemente levando o desvio quiacutemico para altos valores de frequecircncia

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

87

7580859095100105 ppm1

141

225

6

112

9

419

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

H-5H-8

H-6H-7

7580859095100105 ppm1

141

225

6

112

9

419

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

H-5H-8

H-6H-7

Figura 10 - Ampliaccedilatildeo dos espectros de RMN de 1H de 3-hidroxi-4rsquo-metilflavona (16i) e 3-hidroxi-4rsquonitroflavona (16j)

A ressonacircncia dos prototildees do anel A natildeo eacute significativamente afectada pela presenccedila de

substituintes na posiccedilatildeo 4rsquo Assim foi possiacutevel identificar as ressonacircncias caracteriacutesticas

descritas de menores valores de frequecircncia para valores de frequecircncia mais elevados

bull o sinal do protatildeo H-6 surge na forma de tripleto ou duplo tripleto a δ 740-749

ppm

bull o sinal do protatildeo H-8 surge na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 757-777

ppm

bull o sinal do protatildeo H-7 surge na forma de tripleto ou duplo tripleto a δ 769-784

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

088

2

206

8

103

3

102

9

103

1

204

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5

H-8 H-6H-7

7071727374757677787980818283 ppm

088

2

206

8

103

3

102

9

103

1

204

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5

H-8 H-6H-7

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

88

bull o sinal do protatildeo H-5 surge na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 812-826

ppm

De salientar que mais uma vez eacute quando temos o grupo 4rsquo-nitro (16j) que os desvios

quiacutemicos satildeo mais afectados (Tabela 23)

Finalmente identificaram-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do

anel B ou seja H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo em forma de dupletos (Figura 10) a δ 815-848 e 706-

839 ppm respectivamente (quando as 3-hidroxiflavonas apresentam substituiccedilatildeo em C-

4rsquo)

Tabela 23 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 3-hidroxiflavonas (16f-j)

Comp (16f) (16g) (16h) (16i) (16j) 702 s 707 s 738 s 707 s 1033 s3-OH

826 dd 826 dd 821 dd 824 d 812 ddH-5 J 78 e 17 Hz J 79 e 18 Hz J 78 e 16 Hz J 77 Hz J 76 e 13 Hz

743 ddd 743 dd 743 ddd 740 dd 749 ddH-6 J 78 76 e 08

Hz J 79 e 76 Hz J 78 76 e 08

Hz J 77 e 76

Hz J 76 e 75 Hz

772 ddd 773 ddd 771 ddd 769 dd 784 dddH-7 J 81 76 e 17

Hz J 81 76 e 18

Hz J 81 76 e 16

Hz J 81 e 76

Hz J 79 75 e 13

Hz 761 dd 759 d 760 d 757 d 777 dH-8 J 81 e 08 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 79 Hz 827 dd 822 d 826 d 815 d 848 dH-2rsquo6rsquo J 81 e 14 Hz J 87 Hz J 90 Hz J 78 Hz J 90 Hz 755 dd 751 d 706 d 733 d 839 dH-3rsquo5rsquo J 81 e 74 Hz J 87 Hz J 90 Hz J 78 Hz J 90 Hz 750 tt H-4rsquo J 74 e 14 Hz

--- --- --- ---

Uma anaacutelise detalhada da tabela 23 permite verificar que satildeo os prototildees do anel em que

se encontra o substituinte aqueles que apresentam maiores variaccedilotildees nos desvios quiacutemicos

de forma similar ao que foi anteriormente descrito para os trans-epoacutexidos das calconas

(15a-e)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

89

A anaacutelise do espectro de RMN de 13C permite identificar inequivocamente

bull os sinais correspondentes aos carbonos dos substituintes 4rsquo-metoxilo e 4rsquo-metilo a δ

554 e 215 ppm respectivamente

bull os sinais correspondentes ao carbono carboniacutelico ou seja C-4 que surgem a

valores elevados de frequecircncia (δ 1733-1736 ppm)

Tabela 24 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 3-

hidroxiflavonas (16f-j) Comp (16f) (16g) (16h) (16i) (16j)

C-2 1449 1438 1464 1453 1425

C-3 1384 1385 1380 1381 1408

C-4 1735 1734 1736 1733 1733

C-5 1255 1255 1253 1254 1249

C-6 1245 1247 1246 1244 1248

C-7 1336 1339 1335 1334 1343

C-8 1183 1183 1182 1182 1185

C-9 1554 1554 1554 1553 1547

C-10 1206 1206 1211 1206 1212

C-1rsquo 1310 1362 1238 1282 1376

C-2rsquo6rsquo 1277 1292 1298 1277 1286

C-3rsquo5rsquo 1286 1290 1142 1293 1237

C-4rsquo 1302 1295 1614 1406 1473

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 13C e recorrendo a estudos de correlaccedilatildeo

espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC 1H13C) identificaram-se os desvios correspondentes

agrave ressonacircncia de C-5 C-6 C-7 e C-8 respectivamente a δ 1249-1255 1244-1248

1334-1343 e 1182-1185 ppm (Tabela 24)

Foi tambeacutem possiacutevel identificar dois sinais de grande intensidade correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo sendo os uacuteltimos os mais afectados pelo tipo

de substituiccedilatildeo Assim sendo o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca

desvios (Δδ ndash 144 ppm) para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos

na posiccedilatildeo orto

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

90

A atribuiccedilatildeo dos restantes carbonos foi feita recorrendo a espectros de HMBC Na zona

aromaacutetica de valores de frequecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

carbonos C-1rsquo a menores valores de frequecircncia a δ 1238-1376 ppm e os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-9 que surgem a maiores valores de

frequecircncia a δ 1547-1554 ppm ficando o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono

C-2 em valores intermeacutedios entre os dois (δ 1425-1464 ppm)

Finalmente as maiores variaccedilotildees nas ressonacircncias dos carbonos verificam-se ao niacutevel

do carbono C-4rsquo visto este apresentar-se substituiacutedo A presenccedila do grupo nitro (16j)

origina um desvio de ressonacircncia para maiores valores de frequecircncia de Δδ + 171 ppm e a

presenccedila do grupo metoxilo (16h) acentua ainda mais o desvio para maiores valores de

frequecircncia (Δδ + 312 ppm) relativamente agrave 3-hidroxiflavona (16f)

413 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas

O espectro de RMN de 1H das 3-hidroxiflavanonas [(17f-i) Anexo I paacuteg 205]

compreende duas zonas completamente distintas a zona alifaacutetica em que temos os prototildees

do anel C bem como os prototildees da substituiccedilatildeo em 4rsquo e a zona aromaacutetica que compreende

os prototildees dos aneacuteis A e B sendo H-5 o protatildeo mais desprotegido

Analisando detalhadamente a zona alifaacutetica do espectro de RMN de 1H das 3-

hidroxiflavanonas (17f-i) e com o auxiacutelio do espectro de COSY (Figura 11) pode

identificar-se

bull o sinal em forma de dupleto [3J (3-OHrarrH-3) ~ 2 Hz] correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo 3-OH a δ 365-370 ppm

bull o sinal em forma de duplo dupleto [3J (H-3rarrH-2) ~ 12 Hz e 3J (H-3rarr3-OH) ~ 2 Hz]

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-3 a δ 457-465 ppm

bull o sinal em forma de dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2 a δ 510-

515 ppm

bull os sinais em forma de singuleto correspondentes aos substituintes metoxilo e

metilo a δ 385 e 240 ppm respectivamente

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

91

Figura 11 ndash Espectro de COSY da trans-3-hidroxiflavanona (17f)

A constante de acoplamento (J = 12 Hz) entre os prototildees H-2 e H-3 eacute indicadora de

uma configuraccedilatildeo trans-diaxial entre os prototildees deste sistema AB145 o que seria de esperar

uma vez que na ciclizaccedilatildeo o ataque do grupo hidroxilo dar-se-aacute pela face mais

desempedida do epoacutexido (Esquema XXII)

H

O

O

O

HAr O

OH

ArH

OH

ESQUEMA XXII

Na zona aromaacutetica do espectro de RMN de 1H das trans-3-hidroflavanonas (17f-i)

pode identificar-se o sinal correspondente ao protatildeo H-5 em forma de duplo dupleto a δ

ppm

404550556065707580 ppm

35

40

45

50

55

60

65

70

75

80

3-OH

3-OH

H-2

H-2

H-3

H-3

H-5

H-5 H-8H-6

H-8H-6

ppm

404550556065707580 ppm

35

40

45

50

55

60

65

70

75

80

3-OH

3-OH

H-2

H-2

H-3

H-3

H-5

H-5 H-8H-6

H-8H-6

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

92

792-794 ppm encontrando-se este na zona de maior desprotecccedilatildeo do espectro devido aos

efeitos mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo carbonilo

O assinalamento dos restantes prototildees do anel A foi possiacutevel recorrendo agraves teacutecnicas

bidimensionais de HSQC e HMBC apresentando estes desvios e multiplicidade muito

semelhantes independentemente do tipo de substituiccedilatildeo presente

Tabela 25 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i)

Comp (17f) (17g) (17h) (17i) 515 d 513 d 510 d 511 dH-2

J 124 Hz J 123 Hz J 124 Hz J 124 Hz 465 dd 457 dd 465 d 465 ddH-3

J 124 e 18 Hz J 123 e 18 Hz J 124 Hz J 124 e 16 Hz 367 d 370 d 368 s 365 d3-OH

J 18 Hz J 18 Hz J 16 Hz 794 dd 793 dd 793 dd 792 ddH-5

J 78 e 18 Hz J 77 e 16 Hz J 77 e 16 Hz J 76 e 17 Hz 712 t 713 ddd 711 dt 711 dtH-6

J 78 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 08 Hz J 76 e 08 Hz 757 ddd 758 ddd 756 ddd 755 dddH-7 J 81 78 e 18 Hz J 81 76 e 16 Hz J 80 77 e 16 Hz J 80 76 e 17 Hz 706 d 706 d 704 dd 704 dH-8

J 81 Hz J 81 Hz J 80 e 08 Hz J 80 Hz 760 dd 754 d 752 d 748 dH-2rsquo6rsquo J 78 e 18 Hz J 85 Hz J 88 Hz J 81 Hz 744-755 m 745 d 700 d 728 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 88 Hz J 81 Hz 744-755 m H-4rsquo

--- --- ---

Para finalizar o assinalamento dos prototildees aromaacuteticos do anel B foi possiacutevel

recorrendo agrave teacutecnica de HMBC Assim os prototildees H-2rsquo6rsquo encontram-se numa zona de

maior desprotecccedilatildeo em forma de dupleto a δ 748-760 ppm Os prototildees H-3rsquo5rsquo

encontram-se na zona de maior protecccedilatildeo a δ 700-755 ppm (Tabela 25)

Os espectros de RMN de 13C das trans-3-hidroflavanonas (17f-i) caracterizam-se pela

presenccedila dos sinais correspondentes aos carbonos alifaacuteticos C-3 e C-2 a δ 735-736 e

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

93

830-839 ppm respectivamente Eacute tambeacutem possiacutevel identificar inequivocamente o sinal

correspondente ao carbono carboniacutelico C-4 a δ 1934-1944 ppm (Figura 12)

O assinalamento dos carbonos protonados do anel A foi possiacutevel recorrendo aos

espectros de RMN de 13C e HSQC Assim

bull o sinal correspondente ao carbono C-5 aparece a desvios de δ 1273 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-6 aparece a desvios de δ 1220-1223 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-7 aparece a desvios de δ 1369-1370 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-8 aparece a desvios de δ 1181-1182 ppm

Figura 12 - Espectro de RMN de 13C da trans-3-hidroxi-4rsquo-metilflavanona (17i)

Os carbonos protonados do anel B que apresentam substituiccedilatildeo em C-4rsquo aparecem

como dois sinais de grande intensidade sendo que os carbonos C-2rsquo6rsquo aparecem a δ

1275-1289 ppm enquanto que os sinais dos carbonos C-3rsquo5rsquo aparecem a δ 1142-1294

ppm De salientar que a presenccedila do grupo dador metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo (17h) provoca

desvios acentuados para menores valores de frequecircncia no desvio dos carbonos na

posiccedilatildeo orto (Tabela 26)

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

94

Tabela 26 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i)

Comp (17f) (17g) (17h) (17i)

C-2 839 830 836 838

C-3 736 736 735 736

C-4 1942 1939 1944 1943

C-5 1273 1273 1273 1273

C-6 1221 1223 1220 1220

C-7 1370 1370 1369 1369

C-8 1182 1181 1181 1181

C-9 1617 1615 1617 1618

C-10 1185 1184 1185 1185

C-1rsquo 1363 1348 1283 1332

C-2rsquo6rsquo 1275 1288 1289 1275

C-3rsquo5rsquo 1287 1288 1142 1294

C-4rsquo 1294 1351 1603 1393

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios (C-9

C-10 e C-1rsquo) soacute foi possiacutevel recorrendo aos espectros

bidimensionais de HMBC Assim observam-se as

correlaccedilotildees entre os prototildees H-5 H-7 e H-8 com o

carbono C-9 correlaccedilotildees entre os prototildees H-6 e H-8

com o carbono C-10 e ainda entre os prototildees H-2 e H-

3rsquo5rsquo com o carbono C-1rsquo

414 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo

Nos espectros de RMN de 1H dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofonas

[(20acdfg) Anexo II paacuteg 207] podemos facilmente identificar na zona alifaacutetica os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-γ e H-δ a desvios de δ 386-401 e

359-361 ppm respectivamente A multiplicidade dos sinais eacute determinante no

assinalamento de H-δ que aparece sempre na forma de dupleto enquanto H-γ surge como

23

45

6

O

O

OH1

2

3

45

6

7

89

10

(17f-i)

R

H

H

H

H

H

H

H

H

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

95

duplo dupleto ou duplo dupleto de dupletos devido ao acoplamento de H-γ com H-β e H-δ

e na maioria dos casos tambeacutem se verifica o acoplamento de H-γ com H-β e H-δ e ainda

com H-α As conectividades apresentadas nos

espectros de HMBC principalmente aquelas entre os

prototildees H-α e H-β com o carbono carboniacutelico e as do

protatildeo H-δ com os carbonos C-1 e C-26 permitem a

identificaccedilatildeo inequiacutevoca do anel de epoacutexido nos

carbonos Cγ-Cδ

Agrave semelhanccedila do descrito anteriormente para os epoacutexidos de calconas (15a-e) a

constante de acoplamento (J 16-19 Hz) indica uma configuraccedilatildeo trans entre os prototildees do

anel de epoacutexido H-γ e H-δ

Figura 13 - Ampliaccedilatildeo do espectro de RMN de 1H do γδ-monoepoacutexido da 4rsquo-

metoxicinamilidenoacetofona (20f)

Eacute tambeacutem possiacutevel identificar o sinal em forma de duplo dupleto a δ 692-695 ppm

correspondente agrave ressonacircncia de H-β e que aparece a valores mais baixos de frequecircncia que

H-α a δ 728-733 ppm A constante de acoplamento J = 15 Hz eacute indicativa que a dupla

ligaccedilatildeo se encontra numa configuraccedilatildeo trans como seria de esperar pela configuraccedilatildeo das

cinamilidenoacetofenonas que lhes deram origem (Figura 13)

O

OH

H

H

H(20acdfg)

αβ

γδ 2

1

404550556065707580 ppm

1

00

0

4

24

1

3

35

4

1

06

96

1

17

2

09

8

H-2rsquo6rsquo

H-γ

H-δ

4rsquo-OCH3

6 97 07 17 27 37 4

3

35

4

1

06

9

6

11

7

H-β

H-3rsquo5rsquo

H-26H-345CHCl3

H-α

404550556065707580 ppm

1

00

0

4

24

1

3

35

4

1

06

96

1

17

2

09

8

H-2rsquo6rsquo

H-γ

H-δ

4rsquo-OCH3

6 97 07 17 27 37 4

3

35

4

1

06

9

6

11

7

H-β

H-3rsquo5rsquo

H-26H-345CHCl3

H-α

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

96

O assinalamento dos prototildees aromaacuteticos dos aneiacutes A e B soacute foi possiacutevel recorrendo agraves

teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC A introduccedilatildeo de substituintes nas posiccedilotildees C-

4 e C-4rsquo facilita o assinalamento dos prototildees orto e meta relativamente a esses

substituintes aparecendo na maior parte dos casos como dupletos com constantes de

acoplamento J ~ 9 Hz (Tabela 27)

Tabela 27 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo (20acdfg)

Comp (20a) (20c) (20d) (20f) (20g) 728-742 m 721 d 750 d 730-733 m 725-741 mH-26 J 86 Hz J 88 Hz 728-742 m 719 d 826 d 734-739 m 725-741 mH-35 J 86 Hz J 88 Hz 728-742 m 734-739 m 725-741 mH-4 --- --- 728 d 727 dd 733 d 728 d 728 dH-α J 154 Hz J 154 e 06 Hz J 154 Hz J 153 Hz J 154 Hz 695 dd 695 dd 693 dd 692 dd 693 ddH-β J 154 e 66 Hz J 154 e 64 Hz J 154 e 66 Hz J 153 e 65 Hz J 154 e 65 Hz 361 dd 359 ddd 361 ddd 359 ddd 360 dddH-γ J 66 e 18 Hz J 64 18 e 06

Hz J 66 17 e 06

Hz J 65 19 e 07

Hz J 65 16 e 05

Hz 389 d 386 d 401 d 389 d 389 dH-δ J 18 Hz J 18 Hz J 17 Hz J 19 Hz J 16 Hz 797 dd 797 dd 798 dd 798 d 789 dH-2rsquo6rsquo J 76 e 16 Hz J 80 e 14 Hz J 78 e 15 Hz J 90 Hz J 83 Hz 760 dd 749 dd 751 dd 697 d 725-741 mH-3rsquo5rsquo J 76 e 74 Hz J 80 e 75 Hz J 78 e 72 Hz J 90 Hz 750 tt 759 tt 761 ttH-4rsquo J 74 e 16 Hz J 75 e 14 Hz J 72 e 15 Hz

--- ---

O assinalamento das ressonacircncias dos prototildees do anel A do γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) e com substituiccedilatildeo em C-4 surgem como

bull sinais em forma de duplo dupleto a δ 797-798 ppm correspondente agrave ressonacircncia

dos prototildees H-2rsquo6rsquo

bull sinais em forma de tripleto a δ 697-761 ppm correspondente aos prototildees H-3rsquo5rsquo

bull sinais em forma de triplo tripleto a δ 750-776 ppm correspondente aos prototildees H-

4rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

97

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 13C dos γδ-trans-monoepoacutexidos

das cinamilidenoacetofonas (20acdfg) eacute a ressonacircncia do carbono carboniacutelico que

aparece a elevados valores de frequecircncia a δ 1877-1895 ppm (Tabela 28)

O assinalamento dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos da cadeia

alifaacutetica αβγδ soacute foi possiacutevel recorrendo agrave anaacutelise dos espectros de HSQC Assim

identificaram-se os sinais a baixos valores de frequecircncia correspondentes aos carbonos C-γ

e C-δ a δ 602-613 e 614-616 ppm respectivamente Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β respectivamente a δ 1270-1280 ppm e δ 1421-1437

ppm surgindo este uacuteltimo a maiores valores de frequecircncia devido ao efeito mesomeacuterico

desprotector do grupo carbonilo (Figura 14)

Figura 14 ndash Espectro de RMN de 13C do γδ-trans-monoepoacutexido da 4rsquo-metoxi- cinamilidenoacetofona (20f)

Por fim referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos aneacuteis

aromaacuteticos A e B cuja zona de ressonacircncia eacute idecircntica e a sua completa elucidaccedilatildeo soacute foi

possiacutevel recorrendo agraves teacutecnicas bidimensionais de correlaccedilatildeo heteronuclear HSQC e

HMBC Naturalmente satildeo os sinais dos carbonos em que estatildeo ligados os substituintes (C-

4 e C-4rsquo) que estatildeo sujeitos a maiores desvios Assim para os γδ-trans-monoepoacutexidos

com substituintes em C-4 (20cd) o carbono C-4 apresenta desvios para maiores valores de

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20

C=O C-4rsquo

C-β

C-δ

C-γ4rsquo-OCH3

C-3rsquo5rsquoC-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20

C=O C-4rsquo

C-β

C-δ

C-γ4rsquo-OCH3

C-3rsquo5rsquoC-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

C-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

98

frequecircncia [Δδ ~ + 10 ppm para o substituinte metilo (20c) e Δδ ~ + 19 ppm para o

substituinte nitro (20d)] quando comparada com o γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) Analogamente a ressonacircncia do carbono

C-4rsquo apresenta desvios para maiores valores de frequecircncia [Δδ ~ + 30 ppm para o

substituinte metoxilo (20f) e Δδ ~ + 11 ppm para o substituinte metilo (20g)] com a

introduccedilatildeo destes substituintes nessa mesma posiccedilatildeo

Tabela 28 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo (20acdfg) Comp (20a) (20c) (20d) (20f) (20g)

C-1 1361 1330 1434 1362 1362

C-26 1255 1255 1263 1255 1255

C-35 12866 1293 1239 1286 1286

C-4 12866 1386 1480 1286 1286

C=O 1895 1895 1891 1877 1889

C-α 1272 1270 1280 1270 1272

C-β 1435 1437 1421 1425 1430

C-γ 612 611 602 613 612

C-δ 615 616 615 615 614

C-1rsquo 1373 1373 1370 1302 1347

C-2rsquo6rsquo 1286 1286 1286 1310 1287

C-3rsquo5rsquo 12869 1287 1288 1139 1294

C-4rsquo 1332 1331 1334 1637 1441

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1 e C-1rsquo embora afastados do

4-substituinte e 4rsquo-substituinte respectivamente tambeacutem sentem a sua presenccedila embora

com menor intensidade daiacute que os desvios quiacutemicos provocados sejam naturalmente

menores Para os γδ-trans-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas com substituiccedilatildeo

em C-4 (20cd) a ressonacircncia do carbono C-1 apresenta desvios para menores valores de

frequecircncia (Δδ ~ - 3 ppm) com a presenccedila do grupo 4-metilo (fraco dador de electrotildees)

(20c) e com a presenccedila do grupo 4-nitro (forte sacador de electrotildees) (20d) apresenta

desvios para maiores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ + 7 ppm Para os γδ-

monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas com substituiccedilatildeo em C-4rsquo (20fg) a

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

99

ressonacircncia do carbono C-1rsquo apresenta desvios para menores valores de frequecircncia na

presenccedila de grupos dadores de electrotildees como os grupos metoxilo (20f) e metilo (20g) Δδ

~ - 7 e - 3 ppm respectivamente Estes resultados estatildeo de acordo com a literatura sobre os

efeitos induzidos pelos substituintes nos desvios quiacutemicos dos carbonos em posiccedilatildeo

para316

A identificaccedilatildeo do αβ-epoacutexido da 4-nitrocinamilidenoacetofenona (22d) foi efectuada

recorrendo aos espectros de RMN mono e bidimensionais

As conectividades apresentadas no

espectro de HMBC entre o protatildeo do

anel de epoacutexido H-α (δH-α = 436 ppm

dupleto) e o carbono carboniacutelico (δC=O =

1930 ppm) e entre o protatildeo H-δ (δH-δ =

696 ppm dupleto) e os carbonos C-26

permitem identificar o anel do epoacutexido

nas posiccedilotildees Cα-Cβ

Tal como nos γδ-epoacutexidos descritos anteriormente (20acdfg) os prototildees do anel de

epoacutexido da 4-nitrocinamilidenoacetofenona (22d) apresentam uma estereoquiacutemica trans (J

18 Hz)

415 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo

Para completar a discussatildeo da caracterizaccedilatildeo por RMN dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas resta analisar os compostos com semelhanccedilas estruturais ao

niacutevel da substituiccedilatildeo em C-2rsquo e em C-γ [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i) Anexo II paacuteg

207] Esta divisatildeo foi efectuada com o objectivo de facilitar a discussatildeo e comparaccedilatildeo dos

resultados de epoxidaccedilatildeo obtidos com este tipo de cinamilidenoacetofenonas

As principais caracteriacutesticas de um γδ-monoepoacutexido de cinamilidenoacetofenona

substituiacutedo com o grupo metilo em C-γ [trans-(20ej) cis-(20ej)] satildeo os singuletos que se

γ

O

H

H

H

H(22d)

α

βδ 2

1O3

45

6

1

2

3

45

6

δH-β = 379 ppm

δH-α = 436 ppm δH-γ = 626 ppm

δH-δ = 696 ppm

NO2

JH-α-H-β = 18 Hz

JH-γ-H-δ = 160 Hz

Correlaccedilotildees de HMBC

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

100

observam na zona alifaacutetica correspondentes aos prototildees do grupo γ-CH3 e do protatildeo H-δ a

δ 131-174 e 405-424 ppm respectivamente (Figura 15)

Figura 15 ndash Espectro de RMN de 1H do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

Os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos com um grupo

hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo [trans-(20j) cis-(20j) (20i)] apresentam naturalmente o sinal em

forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo a δ

1238-1260 ppm O elevado valor de frequecircncia deste sinal deve-se agrave desprotecccedilatildeo

provocada pela ligaccedilatildeo de hidrogeacutenio estabelecida entre o grupo 2rsquo-OH e o oxigeacutenio do

grupo carbonilo (Figura 15)

As correlaccedilotildees apresentadas no espectro de HMBC ajudam na identificaccedilatildeo da posiccedilatildeo

do anel de epoacutexido nos carbonos Cγ-Cδ da cinamilidenoacetofenona agrave semelhanccedila do que

acontece com os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em

C-4rsquo (20acdfg) (Figura 16) Analisando a figura 16 pode observar-se as conectividades

entre os prototildees H-α e H-β com o carbono carboniacutelico e dos prototildees do anel B com C-δ

67686970717273747576 ppm

102

6

104

9

107

9

105

7

603

9

121

1

107

7

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

314

7

102

1

102

61

049

107

91

057

603

91

211

107

7

100

0

2rsquo-OHH-δ

γ-CH3

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquo H-5rsquo

H-βH-α

H-23456

67686970717273747576 ppm

102

6

104

9

107

9

105

7

603

9

121

1

107

7

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

314

7

102

1

102

61

049

107

91

057

603

91

211

107

7

100

0

2rsquo-OHH-δ

γ-CH3

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquo H-5rsquo

H-βH-α

H-23456

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

101

Figura 16 ndash Espectro de HMBC do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

A estereoquiacutemica dos γδ-monoepoacutexidos de γ-cinamilidenoacetofenonas [trans-

(20ej) cis-(20ej)] foi estabelecida pelos efeitos NOE observados nos espectros de

NOESY deste tipo de compostos A proximidade entre o grupo γ-metilo e o protatildeo H-δ

estabelece a configuraccedilatildeo dos cis-(20ej) (Figura 17) enquanto que a proximidade entre o

grupo γ-metilo e os prototildees H-26 do fenilo estabelecem a configuraccedilatildeo dos trans-(20ej)

O

OH3C

H

O

OH3C

H

trans-(20e)cis-(20e)

H

H

H

H

H

H

H

Efeitos NOE

ppm

686970717273747576 ppm

80

100

120

140

160

180

C-2rsquo

C-δC-γ

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquoH-βH-αH-23456

H-5rsquo

C=O

C-4rsquo

C-3rsquoC-5rsquo

C-6rsquo

ppm

686970717273747576 ppm

80

100

120

140

160

180

C-2rsquo

C-δC-γ

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquoH-βH-αH-23456

H-5rsquo

C=O

C-4rsquo

C-3rsquoC-5rsquo

C-6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

102

Figura 17 ndash Ampliaccedilatildeo do espectro de NOESY do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

Outros sinais importantes no espectro de RMN de 1H dos γδ-monoepoacutexidos de γ-

metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] satildeo os correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees olefiacutenicos H-α e H-β que surgem como um sistema AB a δ 696-

734 e 659-719 ppm respectivamente

Contudo no caso do γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (20i) a

existecircncia de um hidrogeacutenio em C-γ faz com o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-β

passe a apresentar-se como um duplo dupleto e o sinal do protatildeo H-γ apresente-se como

um duplo dupleto de dupletos devido ao seu acoplamento com H-β H-δ e H-α

Os sinais que surgem nos espectros de RMN de 1H de γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-

hidroxi- eou γ-metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

correspondentes aos prototildees do anel B surgem representados por um ou dois sinais em

forma de multipleto com frequecircncias de ressonacircncias a δ 725-742 ppm (Tabela 29)

ppm

2025303540455055606570 ppm

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

38

40

42

44

H-δ γ-CH3

H-δ

γ-CH3

O

OH3C

H

cis-(20j)

H

H

H

OH

ppm

2025303540455055606570 ppm

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

38

40

42

44

H-δ γ-CH3

H-δ

γ-CH3

O

OH3C

H

cis-(20j)

H

H

H

OH

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

103

Tabela 29 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de γδ-monoepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] Comp (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

731-734 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-26

735-740 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-35

735-740 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-4

740 d 734 d 713 d 722 d 696 dH-α J 151 Hz J 152 Hz J 154 Hz J 154 Hz J 158 Hz

709 dd 719 d 675 d 707 d 659 dH-β J 151 e 62 Hz J 152 Hz J 154 Hz J 154 Hz J 158 Hz

363 ddd H-γ J 62 18 e 07 Hz

--- --- --- ---

390 d 406 s 424 s 405 s 422 sH-δ J 18 Hz

799 dd 768 ddH-2rsquo --- --- --- J 79 e 16 Hz J 82 e 13 Hz 702 dd 702 dd 695 dd 749 dd 738 ddH-3rsquo

J 81 e 10 Hz J 81 e 10 Hz J 81 e 10 Hz J 79 e 74 Hz J 82 e 80 Hz 751 ddd 750 ddd 751 ddd 759 tt 746 ttH-4rsquo J 81 78 e 16 Hz J 81 79 e 16 Hz J 81 78 e 16 Hz J 74 e 16 Hz J 80 e 13 Hz 693 ddd 693 ddd 686 ddd 749 dd 738 ddH-5rsquo J 79 78 e 10 Hz J 80 79 e 10 Hz J 79 78 e 10 Hz J 79 e 74 Hz J 82 e 80 Hz 782 dd 785 dd 760 dd 799 dd 768 ddH-6rsquo

J 79 e 16 Hz J 80 e 16 Hz J 79 e 16 Hz J 79 e 16 Hz J 82 e 13 Hz

Finalmente conveacutem referir os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

aromaacuteticos do anel A e que satildeo fortemente afectados com a introduccedilatildeo do grupo hidroxilo

na posiccedilatildeo 2rsquo No caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas

[(20i) trans-(20j) e cis-(20j)] os espectros de RMN de 1H apresentam um sinal em forma

de duplo dupleto de dupletos correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-5rsquo (δ 686-693

ppm) um sinal em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-3rsquo (δ

695-702 ppm) um sinal em forma de duplo dupleto de dupletos correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-4rsquo (δ 750-751 ppm) e um sinal em forma de duplo dupleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6rsquo (δ 760-785 ppm) No caso dos γδ-

monoepoacutexidos das γ-metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20e) e cis-(20e)] estes

prototildees surgem como trecircs sinais um duplo dupleto um triplo tripleto e um duplo dupleto

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

104

a δ 738-749 746-759 e 768-799 ppm e que satildeo correspondentes agraves ressonacircncias de H-

3rsquo5rsquo H-4rsquo e H-2rsquo6rsquo respectivamente

Os espectros de RMN de 13C dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] tais como os espectros de

RMN de 1H apresentam sinais caracteriacutesticos e que apresentam alteraccedilatildeo pela introduccedilatildeo

de substituintes nessas mesmas posiccedilotildees Apresenta-se por isso uma anaacutelise exaustiva da

sua caracterizaccedilatildeo por RMN de 13C

O sinal que se identifica com maior facilidade eacute o correspondente agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico a elevados valores de frequecircncia a desvios δ 1899-1935 ppm Como

se pode verificar pela anaacutelise da tabela 30 a presenccedila do substituinte hidroxilo na posiccedilatildeo

2rsquo [(20i) trans-(20j) e cis-(20j)] provoca um desvio na ressonacircncia de C=O (Δδ ~ + 3

ppm) para maiores valores de frequecircncia quando comparado com os restantes γδ-

monoepoacutexidos [trans-(20e) e cis-(20e)]

Outros sinais caracteriacutesticos e que aparecem a baixos valores de frequecircncia satildeo os

correspondentes ao carbono do grupo γ-metilo que surgem a δ 149-212 ppm sendo que

nos isoacutemeros trans-(20ej) aparecem a δ 149 ppm e nos isoacutemeros cis-(20ej) a δ 211-212

ppm As ressonacircncias dos carbonos C-γ e C-δ aparecem respectivamente a δ 610-624 e

618-670 ppm (Figura 16) surgindo este uacuteltimo a valores mais elevados de frequecircncia

quando comparada com os γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas natildeo

substituiacutedas em C-γ (20acdfg e i) (Tabelas 28 e 30)

Nos espectros de RMN de 13C dos γδ-monoepoacutexidos [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

destacam-se ainda os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β

respectivamente a δ 1233-1282 e 1442-1496 ppm A existecircncia do substituinte γ-metilo

provoca pequenos desvios na ressonacircncia destes carbonos olefiacutenicos sendo os carbonos da

posiccedilatildeo β os mais afectados Assim no caso dos isoacutemeros trans-(20ej) os carbonos C-β

(Δδ ~ + 6 ppm) satildeo desprotegidos enquanto no caso dos isoacutemeros cis-(20ej) a

desprotecccedilatildeo eacute menos acentuada (Δδ ~ + 1 ppm)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

105

Tabela 30 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

Comp (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

C-1 1359 1345 1343 1347 1346

C-2 1255 1266 1265 1266 1265

C-3 1287 1283 1283 1282 1279

C-4 1288 1281 1281 1280 1284

C-5 1287 1283 1283 1282 1279

C-6 1255 1266 1265 1266 1265

C=O 1930 1935 1933 1899 1903

C-α 1253 1233 1264 1250 1282

C-β 1442 1496 1449 1489 1447

C-γ 610 619 624 618 624

C-δ 618 670 669 667 666

C-1rsquo 1194 1195 1194 1375 1373

C-2rsquo 1636 1636 1634 12864 1286

C-3rsquo 1186 1186 1185 12860 1285

C-4rsquo 1368 1370 1366 1331 1328

C-5rsquo 1190 1189 1188 12860 1285

C-6rsquo 1299 1300 1299 12864 1286

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel aromaacutetico B natildeo satildeo

afectados pela presenccedila de substituintes em C-γ eou C-2rsquo apresentando desvios quiacutemicos

idecircnticos ao γδ-monoepoacutexidos da cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) Deste

modo salientam-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-26 e C-35 que

aparecem como dois sinais de grande intensidade a δ 1255-1266 e 1279-1287 ppm

respectivamente O sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-4 surge a δ 1280-1288 ppm e

o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-1 surge a frequecircncia mais elevada a δ 1343-

1359 ppm

Por fim referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A A

presenccedila do grupo 2rsquo-hidroxilo proporciona espectros de RMN de 13C mais complicados

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

106

pois todos os carbonos deste anel satildeo natildeo equivalentes (Figura 16) Esta substituiccedilatildeo

origina grandes alteraccedilotildees nas ressonacircncias dos carbonos desse anel sendo naturalmente o

carbono C-2rsquo o mais afectado Assim a ressonacircncia do carbono C-2rsquo apresenta desvios

para maiores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ + 35 ppm quando comparada com

os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas sem o substituinte 2rsquo-hidroxilo (20ac-

g) Mais uma vez o substituinte hidroxilo forte dador de electrotildees provoca desvios para

menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos em posiccedilatildeo orto e para (C-3rsquo

e C-5rsquo Δδ ~ - 10 ppm) e desvios menores mas significativos na frequecircncia dos carbonos

em posiccedilatildeo meta (C-4rsquo e C-6rsquo Δδ ~ + 1-4 ppm) aparecendo estes a desvios quiacutemicos mais

elevados e consequentemente numa zona de maior desprotecccedilatildeo

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo eacute tambeacutem bastante afectado pela

presenccedila do substituinte 2rsquo-hidroxilo Os desvios quiacutemicos dos carbonos C-1rsquo dos γδ-

monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i) trans-(20j) e cis-(20j)]

apresentam menores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ - 18 ppm quando

comparadas com os γδ-monoepoacutexidos sem substituintes hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo (20ac-g)

416 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas

A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H dos αβγδ-diepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas [(21acdf-h) Anexo II paacuteg 207] permite verificar que

existem em soluccedilatildeo uma mistura de dois diasterioacutemeros observada pela duplicaccedilatildeo da

ressonacircncia de todos os prototildees A diferenccedila de intensidade dos sinais embora miacutenima

com percentagens que rondam os 58-51 e 42-49 foi utilizada para distinguir entre

diastereoacutemero A e diastereoacutemero B Assim os diastereoacutemeros que aparecem como

maioritaacuterios foram designados de diastereoacutemero A aos diastereoacutemeros que aparece como

minoritaacuterios atribuiu-se a designaccedilatildeo de diastereoacutemero B A excepccedilatildeo ocorre nos

derivados nitro mas pela similaridade das ressonacircncias e respectivas constantes de

acoplamento apresentados nos espectros de RMN de 1H destes compostos com os dos

outros derivados levou a assinalar o diastereoacutemero A ao que surge como minoritaacuterio e o

diastereoacutemero B ao que surge como maioritaacuterio

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

107

HO O

O

H

H H5b

Diasterioacutemero A

HO O

O HH

H

5bDiasterioacutemero B

R R R

R

Dada a complexidade dos espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos far-se-aacute

uma anaacutelise mais exaustiva na regiatildeo alifaacutetica e que consiste no assinalamento das

ressonacircncias dos prototildees do sistema αβγδ-diepoacutexido (Tabelas 31 e 32) Uma anaacutelise

detalhada deste tipo de espectro permite-nos verificar que os prototildees H-α H-β H-γ e H-δ

do diasterioacutemero A aparecem mais protegidos do que os respectivos prototildees alifaacuteticos do

diasterioacutemero B como se pode verificar pela figura 18

Figura 18 ndash Ampliaccedilatildeo da zona alifaacutetica do espectro de RMN de 1H do αβ-transγδ-

trans-diepoacutexido da 4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona (21f)

323334353637383940414243 ppm

3

16

83

1

74

3

18

33

1

89

3

24

73

2

53

3

25

83

2

64

3

33

33

3

39

3

34

73

3

54

3

42

93

4

36

3

44

03

4

46

3

62

53

6

36

3

78

33

7

89

3

79

83

8

06

3

81

53

8

25

3

84

33

8

51

3

86

03

8

66

3

87

93

9

02

3

91

03

9

16

3

93

93

9

46

4

24

94

2

65

4

28

34

2

89

4

29

94

3

06

0

47

4

0

48

1

0

49

8

0

46

8

3

42

4

1

04

3

0

94

9

H-γ(A)

H-γ(B)

H-β(A)

H-β(B)

H-δ(A)

H-δ(B)

H-α(A)

H-α(B)

4rsquo-OCH3

323334353637383940414243 ppm

3

16

83

1

74

3

18

33

1

89

3

24

73

2

53

3

25

83

2

64

3

33

33

3

39

3

34

73

3

54

3

42

93

4

36

3

44

03

4

46

3

62

53

6

36

3

78

33

7

89

3

79

83

8

06

3

81

53

8

25

3

84

33

8

51

3

86

03

8

66

3

87

93

9

02

3

91

03

9

16

3

93

93

9

46

4

24

94

2

65

4

28

34

2

89

4

29

94

3

06

0

47

4

0

48

1

0

49

8

0

46

8

3

42

4

1

04

3

0

94

9

H-γ(A)

H-γ(B)

H-β(A)

H-β(B)

H-δ(A)

H-δ(B)

H-α(A)

H-α(B)

4rsquo-OCH3

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

108

Com o auxiacutelio do espectro de HMBC dos αβγδ-diepoacutexidos (21acdf-h) observou-se

correlaccedilatildeo da ressonacircncia do carbono carboniacutelico com o sinal em forma de dupleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-α Assim e com o auxiacutelio do espectros

bidimensional de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homonuclear (COSY) foi possiacutevel identificar

os restantes prototildees alifaacuteticos de cada um dos diasterioacutemeros presentes Descreve-se de

seguida os desvios quiacutemicos bem como a multiplicidade dos prototildees alifaacuteticos dos αβγδ-

diepoacutexidos (21acdf-h)

bull H-γ sinal em forma de duplo dupleto a δ 317-322 ppm

bull H-β sinal em forma de duplo dupleto a δ 334-354 ppm

bull H-δ sinal em forma de dupleto a δ 391-408 ppm

bull H-α sinal em forma de dupleto a δ 429-439 ppm

A estereoquiacutemica dos diastereoacutemeros formados foi estabelecida pelas correlaccedilotildees

apresentadas nos espectros de NOESY deste tipo de compostos (21acdf-h) Assim para

os diasterioacuteemeros A verifica-se um efeito NOE intenso entre os prototildees H-α e H-γ e entre

os prototildees H-β e H-δ para os diasterioacuteemeros B verifica-se um efeito NOE intenso entre

os prototildees H-α e H-δ e entre os prototildees H-β e H-γ

HO O

O

H

H H

5bDiasterioacutemero A

HO O

O HH

H

5bDiasterioacutemero B

R R R

R

αβ

γδ

αβ

γ δ

Correlaccedilotildees de NOESY

A determinaccedilatildeo das constantes de acoplamento entre os prototildees H-α e H-β (J 19-20

Hz) e entre os prototildees H-γ e H-δ (J 18-20 Hz) permite identificar uma configuraccedilatildeo

transtrans para os aneacuteis de epoacutexido deste tipo de compostos

Os restantes sinais que aparecem nos espectros de RMN de 1H dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) correspondem agrave ressonacircncia dos

prototildees aromaacuteticos dos aneacuteis A e B e aparecem a desvios quiacutemicos similares aos dos γδ-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

109

monoepoacutexidos correspondentes (20acdfg) Tambeacutem neste caso devido agrave multiplicaccedilatildeo

de sinais a zona aromaacutetica apresenta complexos multipletos o que natildeo facilita o seu

inequiacutevoco assinalamento Contudo a obtenccedilatildeo de espectros bidimensionais de HSQC e

HMBC bem como a comparaccedilatildeo com dados de compostos semelhantes tornou possiacutevel o

seu assinalamento

Tendo em conta a complexidade dos espectros de RMN de 1H dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos (21acdf-h) seria de esperar que os espectros de RMN de 13C se apresentem

igualmente bastante complexos Apresentar-se-atildeo por isso somente os aspectos mais

importantes que permitem a caracterizaccedilatildeo destes compostos Esta caracterizaccedilatildeo efectuou-

se por comparaccedilatildeo com derivados similares bem como com estudos de correlaccedilatildeo

espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC e HMBC)

A presenccedila em soluccedilatildeo de dois diastereoacutemeros de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos

(21acdf-h) faz tambeacutem duplicar os desvios quiacutemicos de todos os carbonos agrave semelhante

do que acontece com os espectros de RMN de 1H destes compostos

Os espectros de RMN de 13C dos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) apresentam trecircs zonas distintas a primeira a

menores valores de frequecircncia correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos da cadeia

αβγδ-diepoacutexido (Figura 19) a segunda a valores intermeacutedios de frequecircncia que

corresponde ao aparecimento dos desvios quiacutemicos dos carbonos aromaacuteticos dos aneacuteis A e

B e por fim ao mais elevado valor de frequecircncia correspondente agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico a δ 1912-1931 e 1914-1933 ppm do diasterioacutemero A e do

diasterioacutemero B respectivamente De referir que os devios quiacutemicos do carbono

carboniacutelico do diasterioacutemero A aparecem sempre a valores de frequecircncia mais baixos do

que os dos respectivos diasterioacutemeros B (Tabela 33)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

110

Figura 19 ndash Ampliaccedilatildeo da regiatildeo alifaacutetica do espectro de RMN de 13C do αβ-transγδ-trans-diepoacutexido da 4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona (21f)

535540545550555560565570575580585590595600

53

8

54

54

3

70

55

4

90

56

1

52

56

2

47

57

0

56

57

3

82

58

8

34

59

7

11

C-α(A)

C-α(B)

4rsquoOCH3

C-δ(A)

C-β(A)

C-γ(B)

C-γ(A)

C-β(B)

C-δ(B)

535540545550555560565570575580585590595600

53

8

54

54

3

70

55

4

90

56

1

52

56

2

47

57

0

56

57

3

82

58

8

34

59

7

11

C-α(A)

C-α(B)

4rsquoOCH3

C-δ(A)

C-β(A)

C-γ(B)

C-γ(A)

C-β(B)

C-δ(B)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

111

Tabela 31 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros A) (21acdf-h)

Comp (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

434 d 434 d 436 d 429 d 433 d 431 d H-α J 19 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz 335 dd 335 dd 338 dd 334 dd 335 d 339 dd H-β J 46 e 19 Hz J 46 e 19 Hz J 48 e 20 Hz J 45 e 20 Hz J 46 e 20 Hz J 46 e 19 Hz 318 dd 319 dd 317 dd 318 dd 319 dd 320 dd H-γ J 46 e 19 Hz J 46 e 20 Hz J 48 e 18 Hz J 45 e 20 Hz J 46 e 20 Hz J 46 e 19 Hz 393 d 390 d 406 d 391 d 393 d 394 d H-δ J 19 Hz J 20 Hz J 18 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz

Tabela 32 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros B) (21acdf-h)

Comp (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

436 d 436 d 439 d 430 d 435 d 434 d H-α J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz 346 dd 346 dd 354 dd 344 dd 346 d 351 dd H-β J 30 e 20 Hz J 30 e 20 Hz J 26 e 20 Hz J 32 e 20 Hz J 31 e 20 Hz J 29 e 20 Hz 328 dd 328 dd 332 dd 326 dd 328 dd 331 dd H-γ J 30 e 20 Hz J 30 e 20 Hz J 26 e 19 Hz J 32 e 20 Hz J 31 e 20 Hz J 29 e 19 Hz 396 d 393 d 408 d 394 d 396 d 396 d H-δ J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

112

Tabela 33 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros A e diasterioacutemeros B) (21acdf-h)

(21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

A B A B A B A B A B A B

C-1 1355 1358 1324 1326 1432 1429 1355 1357 1355 1358 1351 1354

C-26 12566 12570 12561 12564 1264 1264 12557 12560 1256 1257 12557 12560

C-35 12869 12869 1293 1293 1239 1239 1285 1285 12852 12861 1286 1286

C-4 12880 12874 1387 1386 1481 1480 12857 12862 12852 12854 12882 12876

C=O 1931 1933 1931 1933 1929 1927 1912 1914 1926 1928 1925 1924

C-α 547 542 547 542 547 541 544 539 546 540 551 546

C-β 577 565 578 565 572 558 574 563 576 564 578 566

C-γ 598 588 596 586 604 591 597 588 598 588 594 583

C-δ 573 563 572 563 561 553 571 562 572 563 572 564

C-1rsquo 1353 1353 1352 1352 1351 1352 12832 12828 1328 1328 1393 1393

C-2rsquo6rsquo 1284 1285 12839 12843 12844 12840 13075 13079 12841 12845 12956 12958

C-3rsquo5rsquo 12899 12896 12893 12891 12898 12896 1141 1140 12963 12962 12399 12397

C-4rsquo 1342 1342 1342 1342 1344 1343 1643 1643 1453 1453 1507 1507

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

113

Analisando a zona alifaacutetica do espectro de RMN de 13C e com auxiacutelio do espectro

HSQC verificou-se que os carbonos C-α C-β C-γ e C-δ do isoacutemero B aparecem mais

protegidos do que os respectivos carbonos alifaacuteticos dos isoacutemeros A (Figura 19) Assim as

ressonacircncias dos carbonos C-α C-β C-γ e C-δ aparecem a desvios de δ 539-551 558-

578 583-604 e 553-573 ppm respectivamente

O assinalamento das ressonacircncias dos carbonos aromaacuteticos dos aneacuteis A e B eacute bastante

complexo e nem sempre foi possiacutevel proceder agrave sua identificaccedilatildeo inequiacutevoca pelo que far-

se-aacute uma breve abordagem aos carbonos aos quais estatildeo ligados os substituintes visto

serem estes os mais afectados pelo tipo de substituinte introduzido bem como os sinais em

posiccedilatildeo para relativamente ao substituinte

A presenccedila de substituintes no carbono C-4 dos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos

(21acdf-h) origina um desvio na ressonacircncia deste carbono para maiores valores de

frequecircncia uma vez que todos os substituintes tecircm ligado a esse carbono um aacutetomo

fortemente electronegativo Os carbonos em posiccedilatildeo para satildeo tambeacutem fortemente

afectados pelo tipo de substituiccedilatildeo Assim os grupos dadores de electrotildees protegem os

carbonos C-1 levando-os para menores valores de frequecircncia enquanto que os grupos

sacadores de electrotildees desprotegem acentuadamente este carbono levando a ressonacircncia

para maiores valores de frequecircncia

A presenccedila de substituintes no carbono C-4rsquo tambeacutem introduz alteraccedilotildees significativas

ao niacutevel da ressonacircncia dos carbonos C-4rsquo bem como dos carbonos em posiccedilatildeo para C-1rsquo

Nos αβγδ-diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4rsquo (21f-h) os

carbonos dessa posiccedilatildeo aparecem a valores mais elevados de frequecircncia δ 1453 ppm para

o substituinte 4rsquo-metilo (21g) δ 1507 ppm para o substituinte 4rsquo-nitro (21h) e δ 1643 ppm

para o substituinte 4rsquo-metoxilo (21f) quando comparado com o αβγδ-diepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (21a) que surge a δ 1342 ppm Agrave semelhanccedila

do que acontece para o carbono C-1 o carbono C-1rsquo sofre tambeacutem influecircncia do

substituinte em posiccedilatildeo para sendo que grupos dadores de electrotildees protegem os carbonos

das posiccedilotildees para e grupos sacadores de electrotildees desprotegem os carbonos em posiccedilatildeo

para

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

114

417 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas

Analisando os espectros de RMN de 1H de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromononas [(23ij) Anexo II paacuteg 207] pode verificar-se a existecircncia de duas zonas

distintas a zona alifaacutetica e a zona aromaacutetica A zona alifaacutetica conteacutem trecircs prototildees a baixos

valores de frequecircncia o sinal correspondente ao protatildeo do grupo 3-hidroxilo a valores

intermeacutedios de frequecircncia a ressonacircncia correspondente ao sinal do protatildeo H-3 e por fim

a valores mais elevados de frequecircncia o sinal correspondente ao protatildeo H-2 A constante

de acoplamento entre os prototildees H-2 e H-3 apresenta no caso da 2-estiril-3-hidroxi-4-

cromonona (23i) um valor de J = 12 Hz o que nos indica uma configuraccedilatildeo trans-diaxial

entre estes prototildees adjacentes Note-se que este mesmo tipo de configuraccedilatildeo foi observado

no caso das 3-hidroxiflavanonas estudadas anteriormente (17a-d) No caso da (E)-2-estiril-

3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

H-2 e H-3 apresentam-se na forma de multipletos pelo que natildeo eacute possiacutevel assinalar

inequivocamente a sua configuraccedilatildeo mas admite-se que por comparaccedilatildeo seja igualmente

trans-diaxial

No caso da (E)-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) aparece tambeacutem na zona

alifaacutetica o sinal em forma de singuleto a δ = 214 ppm correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees do grupo α-metilo (Figura 20)

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23i)

α

β

A

B

790dd

709dt

756dt

707d

372d

443d

480ddd

652dd

695d

749dd

726-728m

726-728m

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23j)

α

β

A

B

790dd

708dt

755dt

704d

370s largo

460-471m

460-471m

675d

725-740mCH3

214s

H

H

H

H

Figura 20 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir do TMS) de RMN de 1H de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

Comeccedilando a anaacutelise da zona de desvios quiacutemicos superiores a 6 ppm verificou-se a

presenccedila dos prototildees do sistema viniacutelico No caso da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

115

cromanona (23i) a ressonacircncia dos prototildees H-α e H-β surgem a desvios δ 652 e 695 ppm

respectivamente muito caracteriacutestico neste tipo de compostos A constante de acoplamento

(J = 16 Hz) confirma a configuraccedilatildeo trans do sistema viniacutelico e a estrutura deste tipo de

compostos estaacute indicado na figura 26 Quando se introduz o grupo metilo na posiccedilatildeo α o

sinal correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-β surge tambeacutem como um dupleto mas

com uma constante de acoplamento pequena (J = 11 Hz) devido ao acoplamento aliacutelico

com o grupo α-metilo

Outros assinalamentos que conveacutem referir satildeo os que caracterizam os prototildees do anel

aromaacutetico A e que a introduccedilatildeo do grupo metilo em C-α natildeo produz qualquer efeito nos

desvios quiacutemicos destes sinais Assim sendo temos

bull sinais em forma de dupleto a δ 704-707 ppm correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-8

bull sinais em forma de duplo tripleto a δ 708-709 ppm correspondente agrave ressonacircncia

do protatildeo H-6

bull sinais em forma de duplo tripleto a δ 755-756 ppm correspondente agrave ressonacircncia

do protatildeo H-7

bull sinais em forma de duplo dupleto a δ 790 ppm correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-5

Finalmente conveacutem referir os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do anel

B das (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij) que surgem na maior parte dos casos

como multipletos mas que no caso da (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estirilcromonona (23i) eacute

possiacutevel assinalar inequivocamente o duplo dupleto a δ 749 ppm correspondente agrave

ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo

Os espectros de RMN de 13C das (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

apresentam na zona de altos valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias do carbono carboniacutelico ou seja C-4 que surgem a δ 1941-1948 ppm e o

sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-9 que surgem a menores valores de

frequecircncia a δ 1615-1619 ppm (Figura 21)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

116

Recorrendo agrave anaacutelise do espectro HSQC foi possiacutevel assinalar os carbonos da zona

alifaacutetica os carbonos C-2 e C-3 a δ 823-880 e 711-731 ppm e o do grupo α-metilo a δ

133 ppm no caso da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) O

espectro de HSQC permitiu ainda a identificaccedilatildeo dos carbonos protonados do anel A das

(E)-3-hidroxi-2-estirilcromanonas Assim efectuou-se o assinalamento dos sinais

correspondentes agrave ressonacircncia de C-8 a δ 1181 ppm C-6 a δ 1219-1220 ppm C-5 a δ

12724-1273 ppm e C-7 a δ 1368-1369 ppm Tambeacutem foi possiacutevel detectar que os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos viniacutelicos C-α e C-β surgem a δ 1240-1326 e

1324-1349 ppm respectivamente Destaca-se que a presenccedila do substituinte α-metilo

provoca desvios consideraacuteveis na ressonacircncia destes carbonos C-α e C-β sendo o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono que estaacute ligado ao grupo substituinte o que

apresenta maior perturbaccedilatildeo que se caracteriza por um desvio acentuado para zonas de

maior desprotecccedilatildeo (Δδ ~ + 9 ppm) A induccedilatildeo provocada pelo grupo dador na posiccedilatildeo

alfa faz-se sentir protegendo este carbono apresentando-se este a menores valores de

frequecircncia (Δδ -25 ppm) quando comparada com a (E)-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanona

natildeo substituiacuteda (23i)

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23i)

α

β

A

B

1273

1220

1369

1181

731

8231240

1349

1269

1286

1284

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23j)

α

β

A

B

12724

1219

1368

1181

1948

711

880

13241293

CH3

1326

1185

1615

1359

1941

1619

1184

1366

1282

12719

133

Figura 21 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir do TMS) de RMN de 13C de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

Para finalizar resta o assinalamento dos carbonos referentes ao anel aromaacutetico B Tal

com nas cinamilidenoacetofenonas que lhe deram origem a presenccedila do grupo substituinte

em C-α altera a ordem de aparecimento dos desvios quiacutemicos dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-

3rsquo5rsquo que surgem sempre como dois sinais de grande intensidade Assim na (E)-23-trans-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

117

3-hidroxi-2-estiril-4-cromanona (23i) os sinais correspondentes aos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-

3rsquo5rsquo aparecem a δ 1269 e 1286 ppm enquanto na (E)-23-trans-3-hidroxi-α-metil-2-

estiril-4-cromanona (23j) aparece a menores menores valores de frequecircncia o sinal

correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo5rsquo a δ 1282 ppm e a maiores valores de

frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo a δ 1293 ppm

(Figura 22)

Figura 22 ndash Espectro de RMN de 13C da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-

cromanona (23j)

Tambeacutem foi possiacutevel efectuar o assinalamento

dos carbonos C-1rsquo e C-4rsquo recorrendo agrave anaacutelise do

espectro HMBC estes surgem a δ 1359-1366 e

12719-1284 ppm respectivamente

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

120122124126128130132134136 p

α-CH3

C-3C-2

C-4 C-9

C-8

C-10

C-6

C-4

C-5

C-3rsquo5rsquoC-2rsquo6rsquo

C-7

C-1rsquo C-α

C-β

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

120122124126128130132134136 p

α-CH3

C-3C-2

C-4 C-9

C-8

C-10

C-6

C-4

C-5

C-3rsquo5rsquoC-2rsquo6rsquo

C-7

C-1rsquo C-α

C-β

23

45

6

O

O

OH

12

3

45

6

7

89

10

(23ij)H

H

H

H

β

H

H

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

118

418 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas

Nos espectros de RMN de 1H de αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas [(27abde)

Anexo I paacuteg 205] eacute possiacutevel identificar ressonacircncias dos prototildees H-β a δ 421-438 ppm

e H-α a δ 376-380 ppm (Tabela 34) Estes assinalamentos foram efecutados com base nas

conectividades apresentados nos espectros HMBC entre o protatildeo H-3 e um dos carbonos

da zona alifaacutetica e entre os prototildees aromaacuteticos H-2rsquo6rsquo com o outro carbono da zona

alifaacutetica identificam inequivocamente as ressoacircncias dos carbonos C-α e C-β

respectivamente Com o auxiacutelio dos espectros HSQC foi possiacutevel assinalar as ressonacircncias

dos prototildees alifaacuteticos H-α e H-β Como jaacute foi referido para os epoacutexidos das calconas (15a-

e) a constante de acoplamento (J ~ 2 Hz) dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees do anel epoacutexido eacute indicativa de uma configuraccedilatildeo trans dos prototildees do anel de

epoacutexido das 2-estirilcromonas (27abde)

Figura 23 - Espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona

(27d)

Eacute tambeacutem possiacutevel identificar o singuleto a δ 645-649 ppm correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-3 e no caso do αβ-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona (27d) o

singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 4rsquo-metilo a δ 238 ppm

(Figura 23)

9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

35

3

1

06

6

1

00

7

1

00

0

4

78

12

3

08

1

10

8

1

02

2

-CH3

H-αH-β

H-3

H-5 H-7H-68

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

35

3

1

06

6

1

00

7

1

00

0

4

78

12

3

08

1

10

8

1

02

2

-CH3

H-αH-β

H-3

H-5 H-7H-68

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

119

Analisando os espectros de RMN de 1H 13C HSQC e HMBC dos αβ-trans-epoacutexidos

das 2-estirilcromonas (27abde) podemos assinalar as ressonacircncias correspondentes aos

prototildees do anel A que aparecem a δ 740-745 747-748 e 769-772 ppm referentes aos

prototildees H-6 H-8 e H-7 respectivamente Mais uma vez a ressonacircncia do protatildeo H-5 que

aparece na forma de duplo dupleto aparece a valores mais elevados de frequecircncia a δ

820-822 ppm devido aos efeitos mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo

carbonilo

O assinalamento dos prototildees do anel B eacute faacutecilitado quando a posiccedilatildeo 4rsquo se encontra

substituiacuteda Nestes casos a regiatildeo aromaacutetica eacute bem definida com dois dupletos de grande

intensidade que acoplam um com o outro (J ~ 8-9 Hz) correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo

Tabela 34 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

Comp (27a) (27b) (27d) (27e)

646 s 646 s 645 s 649 sH-3 821 dd 821 dd 820 dd 822 ddH-5 J 80 e 17 Hz J 76 e 16 Hz J 78 e 16 Hz J 77 e 16 Hz 735-746 m 743 dd 742 ddd 745 dtH-6 J 76 e 75 Hz J 78 77 e 08 Hz J 77 e 10 Hz 769 dt 770 ddd 769 ddd 772 dddH-7 J 82 e 17 Hz J 79 75 e 16 Hz J 80 77 e 16 Hz J 82 77 e 16 Hz 747 d 747 dd 747 dd 748 dH-8 J 82 Hz J 79 e 09 Hz J 80 e 08 Hz J 82 Hz 380 d 376 d 378 d 380 dH-α J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz 424 d 423 d 421 d 438 dH-β J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz 735-746 m 731 d 726 d 757 dH-2rsquo6rsquo J 85 Hz J 84 Hz J 88 Hz 735-746 m 740 d 722 d 829 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 84 Hz J 88 Hz 735-746 m H-4rsquo

--- --- ---

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

120

Os espectros de RMN de 13C de αβ-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

caracterizam-se

bull pelos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β a baixos

valores de frequecircncia δ 586-590 e 591-605 ppm respectivamente

bull seguidamente em valores de frequecircncia surge o sinal correspondente agrave ressonacircncia

do carbono C-3 a δ 1094-1101 ppm

bull a ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-4 surge a valores muito elevados de

frequecircncia δ 1775-1777 ppm

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 13C com auxiacutelio dos espectros HSQC foi

possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-5 C-6 C-7 e

C-8 respectivamente a δ 1258-1260 1255-1257 1339-1342 e 1180 ppm (Figura 24)

Figura 24 ndash Espectro de HSQC do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona (27d)

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

ppm

10152025303540455055606570758085 ppm

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

120

130

140

-CH3H-αH-βH-3H-5 H-7 H

-6H

-8

-CH3

C-β

C-α

C-3

C-8

C-7

C-5

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

ppm

10152025303540455055606570758085 ppm

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

120

130

140

-CH3H-αH-βH-3H-5 H-7 H

-6H

-8

-CH3

C-β

C-α

C-3

C-8

C-7

C-5

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

121

A atribuiccedilatildeo dos carbonos protonados C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo foi feita recorrendo aos

espectros de RMN de 1H 13C e HSQC e normalmente aparecem na forma de dois sinais de

grande intensidade na zona aromaacutetica a δ 1255-1270 e 1241-1295 ppm respectivamente

(Tabela 35)

O assinalamento da ressonacircncia do carbono C-4rsquo eacute naturalmente o mais interessante

visto ser nesta posiccedilatildeo que se encontra a substituiccedilatildeo Assim a presenccedila de um substituinte

na posiccedilatildeo 4rsquo leva a ressonacircncia desse carbono para valores de frequecircncia mais elevados

quando comparada com a ressonacircncia do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona natildeo substituiacuteda

(27a) [por exemplo δ 1291 ppm (27a) δ 1350 ppm (27b) δ 1391 ppm (27d) e δ 1484

ppm (27e)]

Tabela 35 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

Comp (27a) (27b) (27d) (27e)

C-2 1628 1624 1630 1616

C-3 1094 1096 1094 1101

C-4 1776 1776 1777 1775

C-5 1258 1259 1258 1260

C-6 1255 1255 1255 1257

C-7 1339 1340 1339 1342

C-8 1180 1180 1180 1180

C-9 1561 1561 1562 1561

C-10 1242 1242 1242 1242

C-α 586 586 586 590

C-β 604 597 605 591

C-1rsquo 1350 1335 1319 1422

C-2rsquo6rsquo 1257 1270 1256 1266

C-3rsquo5rsquo 1288 1290 1295 1241

C-4rsquo 1291 1350 1391 1484

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

122

Finalmente a atribuiccedilatildeo dos restantes sinais correspondentes aos carbonos quaternaacuterios

soacute foi possiacutevel utilizando as teacutecnicas bidimensionais HSQC e HMBC para completa

elucidaccedilatildeo da estrutura do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

419 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

Os espectros de RMN de 1H e de 13C dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

[(27fgij) Anexo I paacuteg 205] satildeo muito semelhantes aos espectros de RMN dos αβ-

epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) far-se-aacute entatildeo uma anaacutelise comparativa e

referindo os aspectos mais distintos entre estes dois tipos de espectros

Figura 25 - Espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-cloro-5-hidroxi-2-estirilcromona (27g)

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

-0

0

00

1

25

4

1

58

9

2

17

4

3

73

73

7

43

4

18

04

1

85

6

37

86

8

13

6

84

06

8

85

6

91

37

2

63

7

28

17

2

87

7

30

47

3

10

7

31

67

3

81

7

38

87

4

04

7

41

07

5

15

7

54

37

5

71

12

3

73

1

03

7

1

03

1

1

00

0

0

99

71

0

28

3

45

42

0

73

1

09

1

0

98

7

5-OH

H-αH-β

H-369707172737475 ppm

H-7H-6H-8

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

CHCl3

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

-0

0

00

1

25

4

1

58

9

2

17

4

3

73

73

7

43

4

18

04

1

85

6

37

86

8

13

6

84

06

8

85

6

91

37

2

63

7

28

17

2

87

7

30

47

3

10

7

31

67

3

81

7

38

87

4

04

7

41

07

5

15

7

54

37

5

71

12

3

73

1

03

7

1

03

1

1

00

0

0

99

71

0

28

3

45

42

0

73

1

09

1

0

98

7

5-OH

H-αH-β

H-369707172737475 ppm

H-7H-6H-8

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

CHCl3

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

123

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H dos αβ-epoacutexidos das 5-

hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) eacute o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo do grupo 5-hidroxilo a valores mais altos de frequecircncia a δ 1233-

1241 ppm (Figura 25) Estes valores elevados de frequecircncia satildeo devido agrave ligaccedilatildeo de

hidrogeacutenio intramolecular do grupo 5-OH com o grupo carbonilo

Analisando os espectros de RMN de 1H dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27fgij) eacute possiacutevel identificar tambeacutem as ressonacircncias correspondentes

(Figura 25)

bull ao sinal em forma de dupleto correspondente ao protatildeo H-α a δ 374-378 ppm

bull ao sinal em forma de dupleto correspondente ao protatildeo H-β a δ 416-434 ppm

bull ao sinal em forma de singuleto correspondente ao protatildeo H-3 a δ 637-641 pm

Agrave semelhanccedila do que foi anteriormente descrito para os αβ-epoacutexidos das 2-

estirilcromonas (27abde) a constante de acoplamento (J ~ 2 Hz) dos αβ-epoacutexidos das

5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) eacute indicativa da configuraccedilatildeo trans dos prototildees do

anel de epoacutexido

Os restantes prototildees do anel A satildeo tambeacutem afectados pela presenccedila do grupo 5-OH

apresentando-se a valores de frequecircncia mais baixos quando comparado com os αβ-

epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) Assim as ressonacircncias dos prototildees H-6 H-7 e

H-8 aparecem a δ 682-685 754-756 e 690-691 ppm respectivamente (Tabela 36)

Finalmente as ressonacircncias dos prototildees do anel B H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo natildeo apresentam

variaccedilotildees significativas com a introduccedilatildeo do grupo 5-hidroxilo Tambeacutem nos αβ-epoacutexidos

das 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) surgem na forma de dois dupletos de grande

intensidade quando substituiacutedas na posiccedilatildeo 4rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

124

Tabela 36 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij)

Comp (27f) (27g) (27i) (27j) 639 s 638 s 637 s 641 sH-3

1241 s 1237 s 1241 s 1233 s5-OH

683 d 683 d 682 dd 682 ddH-6

J 83 Hz J 84 Hz J 83 e 08 Hz J 82 e 07 Hz 754 dd 754 t 754 dd 756 ddH-7

J 84 e 83 Hz J 84 Hz J 84 e 83 Hz J 84 e 82 Hz 691 d 690 d 690 dd 691 ddH-8

J 84 Hz J 84 Hz J 84 e 08 Hz J 84 e 07 Hz 378 d 374 d 377 d 378 dH-α

J 16 Hz J 16 Hz J 17 Hz J 16 Hz 420 d 418 d 416 d 434 dH-β

J 16 Hz J 16 Hz J 17 Hz J 16 Hz 734-737 m 740 d 725 d 756 dH-2rsquo6rsquo J 85 Hz J 83 Hz J 88 Hz 740-743 m 730 d 722 d 830 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 83 Hz J 88 Hz 740-743 m H-4rsquo

--- --- ---

Os espectros de RMN de 13C dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

(27fgij) caracterizam-se pelos sinais a baixos valores de frequecircncia correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β a δ 583-586 e 593-609 ppm respectivamente e agrave

ressonacircncia do carbono carboniacutelico que normalmente aparece a elevados valores de

frequecircncia e que a presenccedila do grupo hidroxilo acentua o efeito desprotector levando os

desvios para maiores valores de frequecircncia a δ 1829-1831 ppm quando comparado com

os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) (Tabela 37)

Com o auxiacutelio dos HSQC foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais correspondentes aos

carbonos do anel A A ressonacircncia do carbono C-5 eacute naturalmente a mais afectada pela

presenccedila do grupo hidroxilo nessa posiccedilatildeo apresentando-se a maiores valores de

frequecircncia a δ 1609 ppm A introduccedilatildeo do grupo hidroxilo em C-5 tambeacutem produz

alteraccedilotildees significativas ao niacutevel das ressonacircncias de C-6 C-7 e C-8 O grupo hidroxilo

forte dador de electrotildees protege fortemente os carbonos nas posiccedilotildees orto para

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

125

relativamente a ele Assim os carbonos C-6 e C-8 apresentam desvios para menores

valores de frequecircncia (Δδ ~ -137 e - 110 ppm respectivamente) quando comparadas com

os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) A ressonacircncia do carbono quaternaacuterio

C-10 apresenta o mesmo tipo de protecccedilatildeo por se encontrar em posiccedilatildeo orto relativamente

ao carbono C-5 A frequecircncia do carbono C-10 apresenta desvios para menores valores de

frequecircncia a Δδ - 13 ppm quando comparada com os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas

(27abde)

Tabela 37 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij)

Comp (27f) (27g) (27i) (27j)

C-2 1644 1639 1645 1630

C-3 1078 1079 1076 1084

C-4 1831 1830 1831 1829

C-5 1609 1609 1609 1609

C-6 1118 1119 1118 1121

C-7 1356 1357 1356 1352

C-8 1070 1070 1070 1070

C-9 1564 1563 1564 1563

C-10 1112 1111 1112 1112

C-α 584 583 583 586

C-β 608 601 609 593

C-1rsquo 1348 1333 1317 1419

C-2rsquo6rsquo 1257 1270 1257 1266

C-3rsquo5rsquo 1289 1291 1295 1241

C-4rsquo 1293 1352 1393 1491

O assinalamento dos carbonos do anel B dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27fgij) foi possiacutevel recorrendo ao espectro de RMN de 13C HSQC e

HMBC e quando comparamos com os αβ-trans-epoacutexidos das 2-estirilcromonas

(27abde) verifica-se que a presenccedila do grupo 5-hidroxilo natildeo provocou quaisquer

alteraccedilotildees nos desvios quiacutemicos desses carbonos apresentando valores de frequecircncia

muito idecircnticos

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

126

42 Estudos de induccedilatildeo de quiralidade nos epoacutexidos obtidos

Os estudos de epoxidaccedilatildeo apresentados ao longo deste trabalho foram efectuados

recorrendo agrave utilizaccedilatildeo de um catalisador quiral o cloreto de (SS)-(+)-NNrsquo-bis(35-di-

terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III) (11b) denominado por noacutes

como complexo de salen Mn(III) Dado que duas estruturas enantioacutemeacutericas natildeo satildeo

diferenciaacuteveis num espectro de RMN para verificar a induccedilatildeo de quiralidade deste

catalisador nos epoacutexidos obtidos utilizou-se um reagente indutor de desvios o (+)-tris[3-

(trifluorometil)hidroximetileno]canforato de euroacutepio [Eu(tfc)3] O indutor de desvios tem a

capacidade de complexar com uma mistura de enantioacutemeros levando agrave formaccedilatildeo de

produtos diasteriomeacutericos em que estes ao contraacuterio dos enantinoacutemeros satildeo diferenciaacuteveis

por RMN O Eu3+ coordenando com o grupo carbonilo provoca alteraccedilotildees nos desvios

quiacutemicos dos prototildees proacuteximos espacialmente e o espectro de RMN da mistura raceacutemica

aparece desdobrado permitindo desta forma verificar a presenccedila em soluccedilatildeo dos dois

enantioacutemeros

Figura 26 ndash Ampliaccedilotildees de espectros de RMN de 1H do trans-epoacutexido da calcona (15a)

em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 - apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3

40455055606570758085 ppm

408

34

089

430

64

312

726

27

387

739

37

402

740

87

415

747

27

497

750

07

522

760

57

630

800

18

006

802

98

033

H-αH-βH-2rsquo6rsquo

1

40455055606570758085 ppm

456

54

699

470

54

748

475

3

726

47

422

742

87

433

743

97

446

745

07

453

746

27

470

747

67

482

748

77

493

750

47

549

755

27

576

758

07

597

760

27

661

766

67

670

769

18

229

823

38

238

825

78

261

2 1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(15a)

BA

Eu(hfc)3 H-α

H-β

H-2rsquo6rsquo

40455055606570758085 ppm

408

34

089

430

64

312

726

27

387

739

37

402

740

87

415

747

27

497

750

07

522

760

57

630

800

18

006

802

98

033

H-αH-βH-2rsquo6rsquo

1

40455055606570758085 ppm

456

54

699

470

54

748

475

3

726

47

422

742

87

433

743

97

446

745

07

453

746

27

470

747

67

482

748

77

493

750

47

549

755

27

576

758

07

597

760

27

661

766

67

670

769

18

229

823

38

238

825

78

261

2 1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(15a)

BA

Eu(hfc)3 H-α

H-β

H-2rsquo6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

127

Iniciou-se o estudo de induccedilatildeo de quiralidade por efectuar o espectro de RMN de 1H do

trans-epoacutexido da calcona (15a) em clorofoacutermio deuterado (Figura 26 - 1) seguidamente

adicionou-se ao tubo de RMN uma pequena quantidade do agente indutor de desvios e fez-

se novo espectro de RMN (Figura 26 ndash 2) de forma a observar a diferenccedila de desvios

quiacutemicos nos espectros obtidos Comparando entatildeo os espectros obtidos e apresentados na

figura 26 verificou-se que em geral os desvios quiacutemicos dos prototildees satildeo alterados para

maiores valores de frequecircncia no espectro em presenccedila do Eu(tfc)3 sendo os desvios

quiacutemicos de H-α H-β e H-2rsquo6rsquo os mais afectados devido agrave sua proximidade espacial do

aacutetomo de euroacutepio com o grupo carbonilo No entanto o desdobramento do espectro soacute eacute

visiacutevel ao niacutevel de um dos prototildees alifaacuteticos H-α ou H-β Seria de esperar que o efeito do

indutor se fizesse sentir com maior intensidade ao niacutevel do protatildeo H-α visto este ser

aquele se encontra mais perto do grupo carbonilo poreacutem atraveacutes deste estudo natildeo eacute

possiacutevel identificar-se inequivocamente o assinalamento destes prototildees alifaacuteticos No

espectro de RMN de 1H do trans-epoacutexido da calcona (15a) sem Eu(tfc)3 o protatildeo H-α

encontra-se mais desprotegido que o protatildeo H-β Se o efeito do indutor se fizer sentir em

maior intensidade ao niacutevel do protatildeo H-α este sinal apareceraacute desdobrado e com um

desvio quiacutemico superior ao do protatildeo H-β tal como acontece no espectro de RMN de 1H

do trans-epoacutexido da calcona (15a) sem Eu(tfc)3 Por outro lado se o efeito do indutor se

fizer sentir com maior intensidade em H-β este efeito pode levar a um acentuado desvio

quiacutemico para maiores valores de frequecircncia de forma que o protatildeo H-β apresentar um

desvio quiacutemico superior ao do protatildeo H-α

Em suma a presenccedila do indutor de desvios quiacutemicos provocou desvios para maiores

valores de frequecircncia no espectro de RMN de 1H do epoacutexido (15a) e um desdobramento

de um dos sinais da zona alifaacutetica correspondente aos prototildees H-α ou H-β Desta forma eacute

possiacutevel afirmar que temos em soluccedilatildeo de clorofoacutermio uma mistura dos dois enantioacutemeros

do trans-epoacutexido da calcona (15a)

No seguimento deste estudo e para confirmar a presenccedila dos dois enantioacutemeros tentou-

se fazer a sua separaccedilatildeo por cromatografia liacutequida de alta pressatildeo (HPLC) utilizando uma

coluna quiral do tipo CHIRALCEL OD (10 μm) Apoacutes alguns ajustes nas condiccedilotildees de

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

128

eluiccedilatildeo conseguiu-se a separaccedilatildeo dos dois enantioacutemeros com uma mistura de eluentes 95

hexano 5 isopropanol com um caudal de 07 mL minuto

O primeiro pico apresentou um tempo de retenccedilatildeo de 25 minutos e o segundo pico com

um tempo de retenccedilatildeo muito proacuteximo de 27 minutos Da anaacutelise do cromatograma

verifica-se que o nosso catalisador quiral natildeo conseguiu induzir quiralidade nas reacccedilotildees

de epoxidaccedilatildeo de calconas (14a-e) apresentando-se os produtos como um racemato na

proporccedilatildeo de 11 (Figura 27)

Figura 27 ndash Cromatogramas do trans-epoacutexido da calcona (15a) 1 - Eluente 90 hexano 10 isopropanol caudal ndash 07 mL minuto 2 - Eluente 95 hexano 5 isopropanol

caudal ndash 05 mL minuto

Prosseguiu-se os estudos de possiacutevel induccedilatildeo de quiralidade fazendo os espectros de

RMN de 1H sem e apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3 do γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (20a) Os espectros de RMN de 1H obtidos estatildeo apresentados

na figura 28

1 21 2

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

129

Figura 28 - Espectros de RMN de 1H do γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a) em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 ndash apoacutes a

adiccedilatildeo de Eu(tfc)3

Analisando os espectros da figura 28 pode verificar-se que agrave semelhanccedila do que

acontece com o trans-epoacutexido da calcona (15a) a presenccedila do Eu(tfc)3 provoca desvios

para maiores valores de frequecircncia nos desvios quiacutemicos dos prototildees do γδ-trans-

monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a) Por similaridade com os assinalamentos

do espectro de RMN de 1H do γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a)

sem a presenccedila do reagente de euroacutepio pode dizer-se que estes desvios satildeo mais

acentuados ao niacutevel dos prototildees H-β e H-2rsquo6rsquo o que seria de esperar pela proximidade

destes prototildees do grupo carbonilo Neste tipo de compostos a presenccedila do reagente de

euroacutepio natildeo devia provocar alteraccedilotildees ao niacutevel dos desvios dos prototildees alifaacuteticos H-γ e H-δ

vistos se encontrarem afastados do grupo carbonilo e de facto os efeitos provocados pela

presenccedila deste reagente satildeo miacuteminos Natildeo foi possiacutevel verificar desta forma se houve

induccedilatildeo de quiralidade neste tipo de composto por parte do catalisador de salen Mn(III)

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

130

Aplicou-se esta mesma metodologia usando o reagente de euroacutepio para concluir sobre

a induccedilatildeo de quiralidade no αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) Efectuaram-se

os espectros de RMN de 1H em clorofoacutermio deuterado sem e apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3 e

mais uma vez observou-se o desvio para maiores valores de frequecircncia dos sinais

correspondentes agraves resssonacircncias dos prototildees do epoacutexido (27a) (Figura 29)

Figura 29 - Ampliaccedilotildees de espectros de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da (E)-2-estirilcromona (27a) em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 - apoacutes a adiccedilatildeo de

Eu(tfc)3

Neste caso verificou-se que satildeo os prototildees H-3 e H-5 os mais afectados pela presenccedila

do agente indutor de desvios (Δδ + 02 e + 03 ppm respectivamente) e que os prototildees H-α

e H-β por se encontrarem mais afastados do grupo carbonilo apresentam desvios pouco

significativos na presenccedila do indutor na ordem dos Δδ + 003 ppm

40455055606570758085 ppm

383

23

836

426

7

530

4

667

07

265

735

57

361

737

87

388

740

57

411

742

47

429

743

67

446

745

87

483

750

97

524

755

17

715

772

07

743

776

77

772

846

78

491

H-αH-β

H-αH-β

H-3

H-5

H-3

H-5

1

2O

O

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

β

α

O

Eu(hfc)3

A

B

(27a)

40455055606570758085 ppm

379

53

801

424

14

246

646

87

263

735

27

358

736

87

375

738

47

389

739

37

407

741

17

419

742

77

431

745

47

457

746

17

463

749

07

668

767

37

691

769

67

701

771

97

725

819

58

200

822

28

227

40455055606570758085 ppm

383

23

836

426

7

530

4

667

07

265

735

57

361

737

87

388

740

57

411

742

47

429

743

67

446

745

87

483

750

97

524

755

17

715

772

07

743

776

77

772

846

78

491

H-αH-β

H-αH-β

H-3

H-5

H-3

H-5

1

2O

O

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

β

α

O

Eu(hfc)3

A

B

(27a)

40455055606570758085 ppm

379

53

801

424

14

246

646

87

263

735

27

358

736

87

375

738

47

389

739

37

407

741

17

419

742

77

431

745

47

457

746

17

463

749

07

668

767

37

691

769

67

701

771

97

725

819

58

200

822

28

227

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

131

Tambeacutem no espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

na presenccedila do indutor de euroacutepio natildeo foi possiacutevel observar qualquer desdobramento dos

seus sinais Assim e para confirmar que a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona

(26a) usando o catalisador quiral de salen Mn(III) resulta numa mistura de enantioacutemeros

do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) recorreu-se novamente agrave teacutecnica de HPLC

para a separaccedilatildeo dos possiacuteveis enantioacutemeros Para o efeito utilizou-se a mesma coluna

quiral do tipo CHIRALCEL OD referida anteriormente para o trans-epoacutexido da calcona

(15a) e apoacutes ajustes das melhores condiccedilotildees de separaccedilatildeo observou-se a presenccedila de dois

picos corrrespondentes aos dois enantioacutemeros formados (Figura 30) Usando como eluente

a mistura 90 hexano 10 isopropanol e com um caudal de 07 mL minuto os tempos

de retenccedilatildeo foram bastante superiores aos observados no caso do trans-epoacutexido da calcona

(15a) (comparar com o cromatograma 1 da figura 27) apresentando-se a 43 minutos e 58

minutos as saiacutedas do primeiro e segundo picos respectivamente

Figura 30 - Cromatograma do αβ-trans-epoacutexido da (E)-2-estirilcromona (27a) Eluente 90 hexano 10 isopropanol caudal ndash 07 mL minuto

Novamente e agrave semelhanccedila da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da calcona (14a) o catalisador

quiral de salen Mn(III) (11b) natildeo conseguiu induzir quiralidade na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

da (E)-2-estirilcromona (26a) apresentando-se os produtos como um racemato dos dois

enantioacutemeros na proporccedilatildeo de 11 (Figura 30)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

132

43 Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (EM)

431 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico dos trans-epoacutexidos das calconas [(15a-

e) Anexo I paacuteg 205] apresentam o sinal correspondente ao iatildeo molecular M+bull com

moderada intensidade relativa (Figura 31) contrariamente aquilo que acontece na

fragmentaccedilatildeo tiacutepica das calconas que lhe datildeo origem Os fragmentos mais frequentes satildeo

aqueles que derivam da fissatildeo das ligaccedilotildees em torno do grupo carbonilo e nos espectros de

massa destes compostos o fragmento correspondente ao valor de mz 105 aparece como

pico base (Tabela 38)146 Este por sua vez sofre a perda de uma moleacutecula de CO para dar

origem ao iatildeo fenilo (mz 77) seguida da perda de HCequivCH originando o iatildeo C4H3+ (mz

51) com elevada e moderada intensidade relativa respectivamente (Esquema XXIII)147148

O

O

C O+

(mz 105)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

+bull

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

(mz 224)M+bull

+

(mz 119)

C7H7+

(mz 91)

-CO(mz 28)

O

O

+bull

(mz 118)

-Hbull

ESQUEMA XXIII

Tabela 38 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

mz (15a) (15b) (15c) (15d) (15e)

M+bull 27 23 41 33 36 105 100 100 100 100 100 90 24 16 12 9 18 89 26 24 11 9 17 77 69 51 63 48 48 63 12 8 11 6 11 51 31 17 26 15 17

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

133

Figura 31 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do trans-epoacutexido da calcona (15a)

432 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico de 3-hidroxiflavonas [(16f-j) Anexo I

paacuteg 205] satildeo caracterizados pela presenccedila dos picos correspondentes ao iatildeo molecular M+bull

sendo estes correspondentes ao pico base Os iotildees do tipo [M-H]+ e [M-HCO]+ satildeo tambeacutem

fragmentos tiacutepicos em espectros de massa deste tipo de compostos149 Segundo Pavia et

al150 os espectros de massa de fenoacuteis apresentam picos correspondentes ao iatildeo molecular

bastante intensos e os modelos de fragmentaccedilatildeo caracteriacutesticos envolvem a perda de um

aacutetomo de hidrogeacutenio perda da moleacutecula de monoacutexido de carbono e a perda do radical

formilo Analisando estes dados pode verificar-se que as fragmentaccedilotildees observadas nas 3-

hidroxiflavonas estatildeo em concordacircncia com fragmentaccedilotildees observadas para os fenoacuteis

Outros picos caracteriacutesticos nos espectros de massa das 3-hidroxiflavonas satildeo os

correspondentes aos fragmentos do tipo [M-H-CO-CO]+ cujos valores de razatildeo massa

carga variam consoante os substituintes destes compostos (Esquema XXIV)148151

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

134

O

OH

O

+bull

O

CO

+bull

eou

O+

O

COH

+

+bull

OH

(mz 105)

(mz 76)

(mz 120)

(mz 121)

(mz 118)

Hbull

-Hbull

O

OHO

(mz 238)

(mz 237)

-CO(mz 28)

OHO+

(mz 209)-CO

(mz 28)

+

-bullHCO(mz 29)

(mz 181)

+bull

(mz 152)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

11

2

2

OH

3

3

+bull

eou

+

ESQUEMA XXIV

Os picos correspondentes aos iotildees fragmento a valores de mz 121 105 92 77 e 51 satildeo

tambeacutem muito comuns neste tipo de compostos aromaacuteticos heterociacuteclicos apresentando-se

com fraca intensidade relativa (Tabela 39)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

135

Tabela 39 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de 3-hidroxiflavonas (16f-j)

mz (16f) (16g) (16h) (16i) (16j)

M+bull 100 100 100 100 100 [M-1]+ 79 57 33 62 20

[M-28]+bull 81 65 44 1 2 [M-57]+ 8 3 7 6 ---

121 7 8 9 5 5 105 21 8 7 4 9 77 28 12 14 13 15 76 13 20 11 9 19 63 11 13 9 8 11 51 16 11 10 9 8

1 [M+bull-29] mz = 9 2 [M+bull-30] mz = 11

433 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroflavanonas

A generalidade dos espectros de massa das trans-3-hidroxiflavanonas [(17f-i) Anexo I

paacuteg 205] apresentam picos correspondentes ao iatildeo molecular com moderada intensidade

relativa (Figura 32 e Tabela 40) Nos espectros de massa deste tipo de compostos o pico

correspondente ao fragmento a valores de mz 121 eacute o pico base Este fragmento resulta da

quebra do nuacutecleo de cromanona em C2-C3 seguida da captura de um aacutetomo de hidrogeacutenio

originando os picos a mz 120 e 121 respectivamente sendo esta fragmentaccedilatildeo

caracteriacutestica em compostos que possuam o nuacutecleo de cromona eou cromanona (Esquema

XXV)3

Tabela 40 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de

massa de impacto electroacutenico de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i) mz (17f) (17g) (17h) (17i)

M+bull 43 33 47 47 [M-29]+ 81 65 44 76

133 51 55 28 58 121 100 100 100 100 92 45 18 17 --- 77 34 25 29 25 65 30 19 11 14 63 24 16 11 12 51 19 13 11 10

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

136

Figura 32 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico da trans-3-hidroxiflavanona (17f)

+bull

1

O

CO

+bullO

COH

+(mz 120) (mz 121)

O

O

OH

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

2

O

+H H

(mz 240)

(mz 183)

O

OH

-HCObull

(mz 211)

-CO

Hbull

(mz 91)

O

O (mz 133)

OH

+bullHbull

+ +

-CO

(mz 92)(mz 105)

+C O

1

2

ESQUEMA XXV

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

137

Nos espectros de massa das 3-hidroxiflavanonas (17f-i) identificaram-se ainda os picos

correspondentes ao fragmento [M-29]+ apresentando cada um destes fragmentos diferentes

valores de mz consoante o tipo de substituiccedilatildeo de cada composto (Tabela 40)13

Todos os espectros de massa de impacto electroacutenico das 3-hidroxiflavanonas estudadas

(17f-i) apresentam os picos correspondentes aos fragmentos com valores de razatildeo

massacarga 77 65 e 51

434 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e C-4rsquo

Os γδ-trans-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [(20acdfg) Anexo II

paacuteg 207] contrariamente ao que acontece com as cinamilidenoacetofenonas que lhes datildeo

origem apresentam o pico correspondente ao iatildeo molecular M+bull com fraca intensidade

relativa (Tabela 41) Um pico importante e que deriva do iatildeo molecular eacute o do fragmento

resultante da quebra da ligaccedilatildeo Cδ-C1 dando origem ao iatildeo que inclui o anel de epoacutexido

intacto este sofrendo a perda de HCO daacute origem ao fragmento de mz 144 (quando natildeo

existe substituintes no anel A) mz 174 (no caso da presenccedila do substituinte 4rsquo-metoxilo) e

mz 158 (no caso do substituinte 4rsquo-metilo) Estes fragmentos constituem o pico base dos

espectros de massa deste tipo de compostos (Tabela 41)

Tabela 41 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas

(20acdfg) mz (20a) (20c) (20d) (20f) (20g)

M+bull 3 1 lt1 4 1 [M-29]+ 4 4 2 8 6

159 2 3 --- 43 19 145 21 15 16 8 3 115 45 37 42 9 21 105 32 21 23 16 9 89 13 3 5 10 10 77 39 26 23 34 11 63 6 2 3 8 6 51 19 51 4 1 6

Pico base mz 144 mz 144 mz 144 mz 174 mz 158

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

138

O fragmento mz 105 origina dois fragmentos igualmente importantes o primeiro

resulta de uma perda de CO (mz 28) originando tambeacutem por esta via o pico

correspondente ao iatildeo fenilo (C6H5+) e o outro resulta da perda de HCequivCH por parte deste

dando origem ao fragmento C4H3+ a mz 51 (Esquema XXVI)

Nos espectros de massa dos γδ-monoepoacutexidos (20acdfg) surgem tambeacutem os

fragmentos que resultam da perda do radical formilo por parte do iatildeo molecular [M-29]+ e

os seus valores de mz variam com o padratildeo de substituiccedilatildeo do composto em causa

O

O

(mz 250)M+bull

O+

+bull

(mz 119)-CO

(mz 28)

C7H7+

(mz 77)

1 2

3

+(mz 105)

CO

2

C4H3+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

-CO(mz 28)

C6H5+

(mz 77)

(mz 173)

O+

(mz 145)

2

3

O

-Hbull

+

(mz 131)

O

O

+

O

+

(mz 145)

O(mz 144)

+bull

4

1

3

C

O

O+

4

(mz 173) -CO(mz 28)

-HCObull

+(mz 115)

O+

(mz 145)

-HCObull

O

+(mz 211)

-HCObull

ESQUEMA XXVI

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

139

435 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo

Tal como nos γδ-monoepoacutexidos descritos anteriormente (20acdfg) os espectros de

massa dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej)

(20i) Anexo II paacuteg 207] apresentam o pico correspondente ao iatildeo molecular M+bull com

fraca intensidade relativa (Tabela 42) Salienta-se que os espectros de massa dos γδ-

monoepoacutexidos [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] apresentam aleacutem do iatildeo tropiacutelio (C7H7+

mz 91) o pico correspondente ao fragmento de mz 65 o qual deve resultar da perda de

HCequivCH por parte do iatildeo C7H7+

Tabela 42 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas [trans-

(20ej) cis-(20ej) (20i)] mz (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

M+bull 3 1 7 1 1 145 8 6 8 2 5 131 62 53 55 4 12 121 32 38 34 --- --- 115 7 8 9 16 7 105 9 11 9 47 100 91 8 10 8 5 57 77 18 20 16 4 66 65 17 24 18 2 3 53 2 19 13 21 3 51 8 11 7 26 22

Pico base mz 160 mz 174 mz 174 mz 158 mz 105

Verifica-se que a presenccedila dos substituintes em C-2rsquo e C-γ afectam significativamente

o padratildeo de fragmentaccedilatildeo deste tipo de composto sendo este efeito mais notoacuterio ao niacutevel

do fragmento correspondente ao pico base Assim nos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos com o grupo γ-metilo [trans-(20e) e cis-(20e)] o

fragmento correspondente ao pico base deriva da quebra da ligaccedilatildeo C=O e C-α (Esquema

XXVII) e no caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i)

trans-(20j) e cis-(20j)] o fragmento correspondente ao pico base deriva da quebra da

ligaccedilatildeo Cγ-Cδ e varia na razatildeo massa carga sendo 160 para o composto (20i) e 174 para os

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

140

compostos [trans-(20j) e cis-(20j)] devido agrave presenccedila do grupo metilo como substituinte

(Esquema XXVIII)

O

O

(mz 264)M+bull

+bull

CH3

C O +

OCH3

+bull

+

(mz 105) (mz 158)

-Hbull

ESQUEMA XXVII

No caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i) trans-

(20j) e cis-(20j)] identifica-se tambeacutem um pico com intensidade relativa apreciaacutevel (gt 30

) (Tabela 42) a mz 121 e provavelmente correspondente ao fragmento esperado para a

parte da 2rsquo-hidroxiacetofenona propriamente dita (Esquema XXVIII) e encontrado em

vaacuterios tipos de compostos similares como por exemplo nas cinamilidenoacetofenonas que

lhes datildeo origem3

O

O

(mz 266)M+bull

+bull

OH

C O +

(mz 121)OH

O(mz 160)

+bull

O(mz 160)

OH

+bull

C O +

(mz 105)

O (mz 266)

+bull

OH OH

O(mz 266)

+bull

OH O

C

O CH3

ESQUEMA XXVIII

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

141

Tal como nos espectros de massa de impacto electroacutenico dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 ou C-4rsquo (20acdfg) tambeacutem neste caso

[trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] se encontram os fragmentos a mz 105 77 e 51 que

devem ter a mesma origem

436 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas

Agrave semelhanccedila dos espectros de massa dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas (20acdfg) os espectros de massa dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [(21acdf-h) Anexo II paacuteg 207] apresentam

os sinais correspondentes aos iotildees moleculares com fracas intensidades relativas (Tabela

43)

Tabela 43 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) mz (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

M+bull lt1 1 1 1 lt1 1 [M-29]+ 2 5 3 --- 2 2

161 25 --- --- 11 18 75 160 --- 5 7 --- --- --- 131 11 9 5 3 6 21 121 --- 5 --- 4 --- 2 115 13 5 5 4 --- 12 105 100 100 100 13 12 38 91 62 18 4 28 63 100 77 68 33 50 31 10 39 65 6 6 3 5 11 9 51 23 10 13 9 3 11

Pico base (mz 135) Pico base (mz 119)

Os sinais correspondentes ao pico base deste tipo de compostos varia consoante a

substituiccedilatildeo presente apresentando na maior parte dos casos a fragmentaccedilatildeo derivada da

fissatildeo da ligaccedilatildeo em torno do grupo carbonilo (Esquema XXIX) A tiacutetulo de exemplo pode

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

142

analisar-se a tabela 43 e verificar que o pico base do αβγδ-diepoacutexido da 4-

metilcinamilidenoacetofenona (21c) apresenta um fragmento de mz 105 e o αβγδ-

diepoacutexido da 4rsquo-metilcinamilidenoacetofenona (21g) devido agrave presenccedila do grupo metilo

no anel da acetofenona apresenta um fragmento de mz 119 A excepccedilatildeo ocorre no caso do

αβγδ-diepoacutexido da 4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (21h) em que o fragmento

correspondente ao iatildeo tropiacutelio (C7H7+ mz 91) surge como pico base (Tabela 43)

O

O

(mz 266)M+bull O

+

+bull

(mz 119)

-CO(mz 28)

C7H7+

(mz 91)

1 2

3

+(mz 105) CO

2

C4H3+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

-CO(mz 28)

C6H5+

(mz 77)

(mz 189)

O+

(mz 161)

2

3

O

-Hbull

+

(mz 147)

O

O

+

O

+

(mz 161)

O(mz 160)

+bull

4

1

3

C

O

O+

4

(mz 189)-CO

(mz 28)

-HCObull+

(mz 131)

O+

(mz 161)

-HCObull

O

+(mz 237)

O

O

O

O

O

O

OO

OH

OH

-Hbull

O

(mz 160)

O

+bull

O (mz 160)

+bull

O

ou

ESQUEMA XXIX

Destacam-se ainda os sinais correspondentes agrave fragmentaccedilatildeo dos fragmentos de mz

105 e 91 referidos igualmente nos sub-capiacutetulos anteriores O iatildeo tropiacutelio (mz 91) pode

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

143

originar o fragmento de mz 65 derivado da perda de HCequivCH por parte deste iatildeo C7H7+ O

fragmento de razatildeo massa carga 105 pode dar origem ao pico correspondente a uma perda

de CO originando o fragmento C6H5+ a mz 77 e este por sua vez pode originar o

fragmento C4H3+ a mz 51

437 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromanonas [(23ij) Anexo II paacuteg 207] apresentam fragmentaccedilotildees muito semelhantes

agravequelas que se verificam nos espectros de massa das 3-hidroxiflavanonas (17f-i) o que

seria de esperar pela semelhanccedila estrutural entre estes dois tipos de compostos

(mz 266)M+bull

+bull

-HCObull

O

O

OHO

+

(mz 237)

+(mz 105)

C6H5+

(mz 77)C4H3

+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

CO

C O +

(mz 131)

O

COH+(mz 121)

C+OH

(mz 145)

+(mz 115)

OH

-CO

O+

(mz 209)

+bull

(mz 92)OH

O

+OH(mz 135)

C

ESQUEMA XXX

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

144

Tal como nas 3-hidroxiflavanonas (17f-i) os sinais correspondentes ao iatildeo molecular

aparecem com moderada intensidade relativa Os fragmentos correspondentes ao pico base

das 2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas (23ij) aparecem tambeacutem a uma razatildeo de massa carga

121 O esquema XXX apresenta as principais fragmentaccedilotildees deste tipo de compostos e natildeo

se faraacute uma descriccedilatildeo exaustiva dado que jaacute foram discutidas anteriormente na secccedilatildeo

433

438 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas

Em espectrometria de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos das 2-

estirilcromonas [(27abde) Anexo I paacuteg 205] o sinal correspondente ao iatildeo molecular

apresenta fraca intensidade relativa contrariamente ao que acontece com os espectros de

massa das 2-estirilcromonas que lhes datildeo origem16 em que o iatildeo molecular aparece sempre

com elevada intensidade relativa (Figura 33)

Figura 33 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

145

No que diz respeito ao aparecimento do pico correspondente ao iatildeo [M-H]+ muito

caracteriacutestico nas 2-estirilcromonas constituindo este sinal o pico base nos αβ-epoacutexidos

das 2-estirilcromonas (27abde) este fragmento natildeo tem representatividade Este facto

leva-nos a pensar que o anel do epoacutexido impede a ciclizaccedilatildeo da estrutura da estirilcromona

de acordo com o mecanismo proposto para a formaccedilatildeo do iatildeo fragmento [M-H]+ de 2-

estirilcromonas3

Nos espectros de massa dos αβ-epoacutexidos de 2-estirilcromonas estudados (27abde)

o sinal correspondente ao fragmento [M-29]+ aparece como pico base cujo valor de mz

varia com o tipo de substituinte excepto para o αβ-epoacutexido da 4rsquo-nitro-2-estirilcromona

(27e) em que o pico base aparece com a fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica da perda do

fragmento de mz 29 (-HCO) mais a perda do substituinte NO2 (mz 46) ficando este pico

base com o fragmento [M-75]+

Foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais correspondentes ao fragmento [M-28]+bull com

elevada intensidade relativa e cujos valores de mz variam de acordo com a substituiccedilatildeo

presente (Esquema XXXI)

(mz 264)

(mz 236)

(mz 235)

(mz 121)

-CO

-Hbull

+

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

O

O

O

+bull O

COH

OO

+bull

OO

+

(M-CO)+bull

(M-HCO)+

M+bull

(mz 92)OH

+bull

ESQUEMA XXXI

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

146

Tabela 44 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

mz (27a) (27b) (27d) (27e)

M+bull 5 7 8 30 [M-29]+ 100 100 100 1 [M-28]+bull 74 90 70 93

121 47 41 37 30 102 20 25 16 34 92 19 25 16 30 89 48 87 12 60 77 33 16 22 24 76 25 29 15 41 63 29 33 16 45 51 25 13 11 25

1 [M-75]+bull mz = 100

Finalmente os fragmentos provenientes da clivagem do esqueleto da cromona satildeo

tambeacutem uma importante caracteriacutestica dos espectros de massa destes compostos Os

fragmentos tiacutepicos do anel A da cromona aparecem com intensidades relativas moderadas

sendo os fragmentos correspondentes aos valores de mz 121 e 89 os mais elevados

(Tabela 44)

439 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

Os espectros de massa dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

estudados [(27fghj) Anexo I paacuteg 205] apresentam o sinal correspondente ao iatildeo

molecular com moderada intensidade relativa (Figura 34) excepto para o αβ-epoacutexido da

5-hidroxi-4rsquo-nitro-2-estirilcromona (27j) em que o iatildeo molecular corresponde ao pico

base Para os restantes compostos o pico base aparece a valores do fragmento [M-29]+

cujos valores de mz variam com o tipo de substituintes destes compostos Identificaram-se

ainda os picos correspondentes ao fragmento [M-28]+bull e os fragmentos caracteriacutesticos de

compostos aromaacuteticos a valores de mz 77 e 51 (Esquema XXXII)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

147

Finalmente podemos referir o aparecimento dos sinais correspondentes agrave fissatildeo da

estrutura da cromona em que se salientam os fragmentos a valores de mz 137 e 89 com

moderadas intensidades relativas (Tabela 45)

Tabela 45 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas

(27fgij) mz (27f) (27g) (27i) (27j)

M+bull 50 40 24 100 [M-29]+ 100 100 100 --- [M-28]+bull 54 55 50 27

137 35 28 26 16 89 39 57 7 48 77 25 5 11 15 63 14 12 6 34 51 15 7 5 19

(mz 280)

-CO

-Hbull

(mz 252)

(mz 253)

+

(mz 137)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

O

O

O

+bull

O

C

OHOH

OH

OO

+bull

OH

OO

OH

+

(M-CO)+bull

(M-HCO)+

M+bull

ESQUEMA XXXII

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

148

Figura 34 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do αβ-trans-epoacutexido da 5-hidroxi-4rsquo-metil-2-estirilcromona (27i)

CAPIacuteTULO 5

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

151

fectuaram-se reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo em trecircs tipos de sistemas insaturados

(E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo sem recurso ao catalisador de salen Mn(III) somente

originaram os respectivos trans-epoacutexidos nos derivados do tipo calcona Para o efeito

utilizou-se o sistema de peroacutexido de hidrogeacutenio em meio baacutesico aquoso e foram obtidas os

epoacutexidos de calconas em bons rendimentos De salientar que para as (E)-calconas

substituiacutedas com o grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo natildeo se isolaram os epoacutexidos pretendidos

mas sim o resultante da sua ciclizaccedilatildeo seguido de oxidaccedilatildeo as 3-hidroxiflavonas e em

bons rendimentos

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas pelo complexo de salen Mn(III) foram

efectuadas utilizando dois tipos de oxidantes o peroacutexido de hidrogeacutenio e o iodosilbenzeno

para os trecircs sistemas insaturados

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas originaram os respectivos trans-epoacutexidos

em rendimentos moderados enquanto que nas (E)-2rsquo-hidroxicalconas isolaram-se os

produtos de ciclizaccedilatildeo dos respectivos epoacutexidos as trans-3-hidroxiflavanonas em baixos

rendimentos

A epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas utilizando o iodosilbenzeno como oxidante origina os

respectivos trans-epoacutexidos em melhores rendimentos quando comparado com os

resultados obtidos com o peroacutexido de hidrogeacutenio Nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2rsquo-

hidroxicalconas contrariamente ao que acontece com as calconas os produtos de

epoxidaccedilatildeo trans-3-hidroxiflavanonas satildeo obtidos em melhores rendimentos quando se

recorre agrave utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante Natildeo foi possiacutevel isolar

qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona recuperando-se o

reagente de partida com os dois oxidantes utilizados

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (EE)-cinamilidenoacetofenonas proporcionaram a

formaccedilatildeo dos respectivos γδ-trans-monoepoacutexidos e αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos No

caso das (E)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas aleacutem do γδ-trans-monoepoacutexido isolou-

E

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

152

se o produto resultante da ciclizaccedilatildeo dos αβ-trans-monoepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas as (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanonas Nestes casos

natildeo se isolaram os αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas

A epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante origina os γδ-trans-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas em maiores rendimentos do que os

respectivos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas enquanto que

quando se recorreu agrave utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante os γδ-trans-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas foram obtidas em menores rendimentos do

que os respectivos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas

Natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-4-metoxi-

cinamilidenoacetofenona verificando-se alguma degradaccedilatildeo deste reagente de partida

com os dois oxidantes utilizados

Comparando as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo podemos constatar que satildeo obtidos melhores

rendimentos efectivos totais de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas em que os

substituintes estatildeo nas posiccedilotildees C-4 e C-4rsquo quando se utiliza o iodosilbenzeno como

oxidante em comparaccedilatildeo com os obtidos nas reacccedilotildees com o peroacutexido de hidrogeacutenio

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas conduziram agrave formaccedilatildeo dos αβ-

trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas em rendimentos moderados Os αβ-trans-epoacutexidos de

5-hidroxi-2-estirilcromonas por terem um Rf semelhante ao das respectivas (E)-5-hidroxi-

2-estirilcromonas de partida e verificando-se a impossibilidade da sua separaccedilatildeo por tlc

recorreu-se agrave teacutecnica de HPLC para se isolar estes novos derivados de epoacutexido e proceder agrave

sua caracterizaccedilatildeo completa

A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas utilizando o iodosilbenzeno como

oxidante proporciona melhores rendimentos com menores tempos de reacccedilatildeo e menor

quantidade de oxidante quando comparada com a utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante

Natildeo foi possiacutevel isolar quaisquer produtos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas com

substituintes metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo recuperando-se os compostos de partida

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

153

Os rendimentos moderados obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo

substituiacuteda conduziram agrave utilizaccedilatildeo de outros oxidantes numa tentativa de melhorar os

rendimentos obtidos Para o efeito recorreu-se agrave utilizaccedilatildeo de hipoclorito de soacutedio oxone

aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico perborato de soacutedio e percarbonato de soacutedio Foram

apresentadas apenas algumas das experiecircncias efectuadas e em nenhum dos casos se

conseguiu obter melhores resultados do que aqueles que foram obtidos com a utilizaccedilatildeo

dos iodosilbenzeno como oxidante

Apesar de se ter recorrido agrave utilizaccedilatildeo de um catalisador quiral nas reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo este natildeo conseguiu induzir quiralidade nos produtos de nenhum dos trecircs tipos

de sistemas estudados Este efeito foi observado e confirmado pelas teacutecnicas de RMN e

HPLC Os espectros e cromatogramas obtidos foram apresentados e discutidos tomando

como exemplo os derivados epoxidados natildeo substituiacutedos o trans-epoacutexido da calcona o

γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona e o αβ-trans-epoacutexido da 2-

estirilcromona

Finalmente e para comprovar a siacutentese dos novos compostos os produtos de

epoxidaccedilatildeo obtidos foram caracterizados por RMN de 1H e de 13C espectrometria de

massa e sempre que possiacutevel apresenta-se o ponto de fusatildeo e os resultados de microanaacutelise

elementar ou espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

CAPIacuteTULO 6

PARTE EXPERIMENTAL

PARTE I - Parte experimental

157

61 Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados

oram tidos em consideraccedilatildeo os seguintes aspectos aquando da execuccedilatildeo

experimental

bull Os reagentes comerciais foram usados sem qualquer purificaccedilatildeo preacutevia

bull Os solventes utilizados nas transformaccedilotildees e operaccedilotildees de purificaccedilatildeo efectuadas

eram analiticamente puros ou foram sempre que necessaacuterio purificados por

destilaccedilatildeo

bull A dimetilformamida foi seca por aquecimento e sobre sulfato de magneacutesio e de

seguida sofreu uma destilaccedilatildeo fraccionada a pressatildeo reduzida O metanol foi seco

por aquecimento a refluxo com magneacutesio e destilado em seguida A piridina foi

seca por aquecimento e sobre hidroacutexido de soacutedio e de seguida sofreu uma

destilaccedilatildeo fraccionada O tetra-hidrofurano foi seco por aquecimento a refluxo

sobre potaacutessio e destilado em seguida

bull As reacccedilotildees quiacutemicas foram controladas por cromatografia de camada fina em

folhas plastificadas revestidas de siacutelica gel 60 F254 da Merck ou siacutelica gel N-

HRUV254 da Macharey Nigel

bull As purificaccedilotildees em cromatografia de camada fina preparativa foram efectuadas em

placas de vidro (20 x 20 cm) previamente revestidas de uma camada de siacutelica gel

Merck 60 GF com uma espessura de 05 mm

bull Nas vaacuterias cromatografias de camada fina efectuadas depois da eluiccedilatildeo dos

compostos as placas foram observadas agrave luz ultravioleta a λ 254 eou 366 nm

bull Para as purificaccedilotildees por cromatografia em coluna utilizou-se siacutelica gel 60 da

Merck de granulometria de 70ndash230 mesh

bull Os valores dos pontos de fusatildeo foram determinados num aparelho de placa

aquecida Reichert modelo Thermovar e natildeo foram corrigidos

bull Os espectros de massa de impacto electroacutenico foram efectuados num espectroacutemetro

VG Autospec Q operando a 70 eV Os espectros de massa de ionizaccedilatildeo por

bombardeamento de iotildees raacutepidos foram efectuados no mesmo espectroacutemetro

operando a 20 KV com um canhatildeo de iotildees de ceacutesio e usando como matriz o aacutelcool

3-nitrobenziacutelico (NBA) Os dados obtidos a partir dos espectros de massa satildeo

F

PARTE I - Parte experimental

158

apresentados em termos de razatildeo massacarga dos iotildees correspondentes e entre

parecircntesis a intensidade relativa

bull Os espectros de RMN foram obtidos numa grande maioria num aparelho Bruker

Avance 300 e quando obtidos num espectroacutemetro Avance 500 aparece

devidamente assinalado Como padratildeo interno usou-se o tetrametilsilano Os

desvios quiacutemicos (δ ppm) indicados para cada composto foram obtidos na sua

maioria em soluccedilatildeo de deuterioclorofoacutermio Quando se utilizou outro tipo de

solvente este aparece devidamente identificado Nas caracterizaccedilotildees efectuadas por

RMN de protatildeo indica-se aleacutem do desvio quiacutemico a multiplicidade dos sinais e as

correspondentes constantes de acoplamento (J Hz)

bull Os assinalamentos inequiacutevocos das ressonacircncias dos prototildees e carbonos foram

efectuados com recurso agraves teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC e em alguns

casos tambeacutem agrave teacutecnica de COSY A esteroquiacutemica dos compostos foi estabelecida

com recurso agrave teacutecnica de NOESY

bull As microanaacutelises elementares foram efectuadas num analisador CHNS LECO 932

no Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro e os espectros de massa

de alta resoluccedilatildeo foram realizadas na Universidade de Vigo num analisador

Autospec M

62 Meacutetodos de siacutentese dos reagentes de partida

621 Siacutentese de (E)-calconas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (429 mmol) em metanol (200

ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo de hidroacutexido de soacutedio a 60 (200 ml) e o benzaldeiacutedo

apropriado (52 mmol) Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante

3 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua (400 ml) e gelo (200 g) e acidificou-se

com HCl diluiacutedo ateacute pH 4 Filtrou-se o soacutelido obtido dissolveu-se em clorofoacutermio (200

ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 200 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e

recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando-se as (E)-calconas pretendidas em bons

rendimentos [(14a) 60 (14b) 68 (14c) 77 (14d) 65 (14f) 75 (14g) 91

(14h) 74 (14i) 78 ]

PARTE I - Parte experimental

159

622 Siacutentese de (E)-nitrocalconas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (166 mmol) em THF seco (80

ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (09 g 365 mmol) e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo ateacute agrave

temperatura ambiente Seguidamente adicionou-se 4-nitrobenzaldeiacutedo (30 g 199 mmol)

em THF seco (100 ml) Deixou-se a reacccedilatildeo durante 2 horas e terminou-se vertendo a

mistura sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificando ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl

diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em diclorometano (100 ml) e lavou-se com

aacutegua (2 x 100 ml) Concentrou-se o resiacuteduo e procedeu-se agrave sua purificaccedilatildeo por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleo diclorometano

(11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

com bons rendimentos [(14e) 60 (14j) 68 ]

(E)-calcona (14a)

pf 56-57ordmC (Lit152 58ordmC Lit44 55-57ordmC)

(E)-4-clorocalcona (14b)

pf 102-104ordmC (Lit44 114-115ordmC)

(E)-4-metoxicalcona (14c)

pf 72-73ordmC (Lit44 75-77ordmC)

(E)-4-metilcalcona (14d)

pf 93-94ordmC

(E)-4-nitrocalcona (14e)

pf 166-168ordmC (Lit44 163ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f)

pf 87-89ordmC (Lit153 88ordmC)

(E)-4-cloro-2rsquo-hidroxicalcona (14g)

pf 143-144ordmC (Lit153 150ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-metoxicalcona (14h)

pf 89-90ordmC (Lit153 95ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-metilcalcona (14i)

pf 115-116ordmC (Lit153 107ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j)

pf 206-207ordmC (Lit153 209ordmC)

623 Siacutentese de cinamaldeiacutedos

A uma soluccedilatildeo de bromobenzeno (15 mmol) adequadamente substituiacutedo em

dimetilformamida seca (40 ml) adicionou-se acroleiacutena diacetal (69 ml 45 mmol) acetato

de tetrabutilamoacutenio (90 g 30 mmol) carbonato de potaacutessio (31 g 225 mmol) cloreto de

potaacutessio (11 g 15 mmol) e acetato de palaacutedio (01 g 045 mmol) A mistura reaccional foi

colocada a 90 ordmC por um periacuteodo de tempo variaacutevel consoante o tipo de cinamaldeiacutedo a

preparar (8 horas 4-metoxicinamaldeiacutedo 4 horas 4-metilcinamaldeiacutedo e 5 horas 4-

PARTE I - Parte experimental

160

nitrocinamaldeiacutedo) Apoacutes este periacuteodo retirou-se o aquecimento agrave mistura reaccional

acidificou-se com 2M HCl e deixou-se a agitar durante 10 minutos agrave temperatura ambiente

Seguidamente verteu-se a mistura em aacutegua e gelo e filtrou-se o soacutelido (quando natildeo houve

formaccedilatildeo de precipitado foi necessaacuterio extrair com eacuteter etiacutelico) Lavou-se a fase orgacircnica

com aacutegua (2 x 50 ml) secou-se sobre sulfato de soacutedio anidro e quando necessaacuterio fez-se a

purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleo

diclorometano (37) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente obtiveram-se os

cinamaldeiacutedos pretendidos em bons rendimentos

4-metoxicinamaldeiacutedo (19a) (91 ) pf = 43-45ordmC (Lit134 56-57ordmC)

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4-OCH3) 658 (dd 1H H-α J 158

e 78 Hz) 692 (d 2H H-35 J 88 Hz) 739 (d 1H H-β J

158 Hz) 749 (d 2H H-26 J 88 Hz) 962 (d 1H CHO J

78 Hz)

RMN 13C δ = 551 (4-OCH3) 1142 (C-26) 1260 (C-α) 1264 (C-1) 1301 (C-35)

1526 (C-β) 1619 (C-4) 1935 (CHO)

EMEI mz (int rel) 162 (M+bull 100) 161 (58) 147 (14) 135 (27) 131 (46) 121 (18)

119 (27) 108 (22) 103 (14) 91 (31) 89 (19) 77 (21) 65 (17) 63 (18) 51 (12)

4-metilcinamaldeiacutedo (19b) (84 ) pf = 150-153ordmC

RMN 1H δ = 234 (s 3H 4-CH3) 665 (dd 1H H-α J 160 e

79 Hz) 720 (d 2H H-35 J 80 Hz) 740 (d 1H H-β J 160

Hz) 742 (d 2H H-26 J 80 Hz) 963 (d 1H CHO J 79

Hz)

RMN 13C δ = 213 (4-CH3) 1272 (C-α) 1283 (C-26) 1296 (C-35) 1310 (C-1) 1417

(C-4) 1529 (C-β) 1937 (CHO)

EMEI mz (int rel) 146 (M+bull 46) 145 (34) 132 (18) 131 (100) 117 (35) 115 (38)

103 (27) 91 (35) 77 (9) 65 (17) 63 (15) 51 (12)

CHO

H3CO

1

2

3

4

5

6

α

β

(19a)

CHO

H3C

1

2

3

4

5

6

α

β

(19b)

PARTE I - Parte experimental

161

4-nitrocinamaldeiacutedo (19c) (72 ) pf = 142-145ordmC (Lit134 139-140ordmC)

RMN 1H δ = 682 (dd 1H H-α J 161 e 74 Hz) 754 (d

1H H-β J 161 Hz) 774 (d 2H H-26 J 87 Hz) 830 (d 2H

H-35 J 87 Hz) 979 (d 1H CHO J 74 Hz)

RMN 13C δ = 1244 (C-35) 1291 (C-26) 1317 (C-α) 1399 (C-1) 1489 (C-β) 1490

(C-4) 1929 (CHO)

EMEI mz (int rel) 177 (M+bull 31) 176 (12) 167 (25) 160 (52) 151 (94) 150 (100)

131 (21) 130 (42) 121 (13) 105 (19) 104 (35) 103 (36) 102 (33) 92 (15) 91 (14) 77

(87) 76 (48) 75 (34) 74 (28) 65 (50) 63 (20) 51 (65)

624 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (429 mmol) em metanol (200

ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo de hidroacutexido de soacutedio a 60 (200 ml) e o cinamaldeiacutedo

apropriado (551 mmol) Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente

durante 20 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua e gelo e acidificou-se com HCl

diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido numa pequena quantidade de

diclorometano seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel

usando a mistura eacuteter de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do

solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

A caracterizaccedilatildeo estrutural das (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18ae-gij) jaacute foi

previamente reportada na literatura26154155

(EE)-cinamilidenoacetofenona (18a)

pf 100-101ordmC (Lit154 102-103ordmC)

(EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona

(18e) pf 75-76ordmC (Lit154 70-71ordmC)

(EE)-4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona

(18f) pf 91-92ordmC (Lit154 77-78ordmC)

(EE)-4rsquo-metilcinamilidenoacetofenona

(18g) pf 89-91ordmC (Lit154 91-92ordmC)

(EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona

(18i) pf 150-152ordmC (Lit26 154-156ordmC)

(EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilideno-

acetofenona (18j) pf 94-95ordmC (Lit155 85-

87ordmC)

CHO

O2N

1

2

3

4

5

6

α

β

(19c)

PARTE I - Parte experimental

162

(EE)-4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) (58 ) pf = 113-115ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O2 C 8179 H 610

Encontrado C 8159 H 616

RMN 1H δ = 384 (s 3H 4-OCH3) 686-701

(m 2H H-γ e δ) 690 (d 2H H-26 J 88 Hz)

705 (d 1H H-α J 148 Hz) 745 (d 2H H-

35 J 88 Hz) 748 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 72

Hz) 755 (tt 1H H-4rsquo J 72 e 14 Hz) 761 (dd 1H H-β J 148 e 98 Hz) 797 (dd 2H

H-2rsquo6rsquo J 78 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4-OCH3) 1142 (C-26) 1243 (C-α) 1248 (C-γ) 1283 (C-2rsquo6rsquo)

1285 (C-3rsquo5rsquo) 1288 (C-35) 1289 (C-1) 1325 (C-4rsquo) 1384 (C-1rsquo) 1418 (C-δ) 1454

(C-β) 1606 (C-4) 1905 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 100) 263 (18) 233 (19) 187 (10) 159 (27) 144 (22)

128 (17) 121 (13) 116 (17) 115 (34) 105 (30) 91 (9) 85 (11) 83 (16) 77 (37) 63 (10)

51 (22)

(EE)-4-metilcinamilidenoacetofenona (18c) (56 ) pf = 95-96ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O C 8706 H 649

Encontrado C 8678 H 653

RMN 1H δ = 237 (s 3H 4-CH3) 695-706 (m 2H H-γ e δ) 707 (d 1H H-α J 148

Hz) 718 (d 2H H-35 J 81 Hz) 740 (d 2H

H-26 J 81 Hz) 749 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e

73 Hz) 757 (tt 1H H-4rsquo J 73 e 18 Hz) 756-

768 (m 1H H-β) 798 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 80 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 214 (4-CH3) 1249 (C-α) 1260 (C-γ) 1273 (C-26) 1284 (C-2rsquo6rsquo)

1285 (C-3rsquo5rsquo) 1296 (C-35) 1326 (C-4rsquo) 1334 (C-1) 1383 (C-1rsquo) 1395 (C-4) 1421

(C-δ) 1452 (C-β) 1906 (C=O)

EMEI mz (int rel) 248 (M+bull 100) 247 (33) 233 (28) 205 (15) 171 (8) 157 (15) 143

(24) 141 (13) 128 (36) 115 (14) 105 (29) 91 (8) 77 (27) 51 (7)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18b)

OCH3

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18c)

CH3

PARTE I - Parte experimental

163

625 Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona apropriadamente substituiacuteda (166 mmol) em THF seco

(80 ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (09 g 365 mmol) e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo

ateacute agrave temperatura ambiente Seguidamente adicionou-se o cinamaldeiacutedo devidamente

substituiacutedo (199 mmol) em THF seco (50 ml) Deixou-se a reacccedilatildeo durante 12 horas e

terminou-se vertendo a mistura sobre aacutegua (150 ml) e gelo (100 g) e acidificando

ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em

diclorometano (20 ml) seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica

gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleodiclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo

do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

(EE)-4-nitrocinamilidenoacetofenona (18d) (48 ) pf = 171-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H13NO3 C 7311 H 469 N 502

Encontrado C 7293 H 503 N 518

RMN 1H δ = 705 (d 1H H-δ J 155 Hz)

707-721 (m 1H H-γ) 722 (d 1H H-α J 149

Hz) 751 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 75 Hz) 760

(dd 1H H-β J 149 e 107 Hz) 761 (t 1H H-

4rsquo J 75 Hz) 764 (d 2H H-26 J 88 Hz) 799 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 16 Hz) 824 (d

2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 1242 (C-35) 1277 (C-26) 1278 (C-α) 1284 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo)

1310 (C-γ) 1330 (C-4rsquo) 1378 (C-1rsquo) 1385 (C-δ) 1423 (C-1) 1431 (C-β) 1476 (C-

4) 1901 (C=O)

EMEI mz (int rel) 279 (M+bull 100) 278 (21) 232 (17) 204 (17) 202 (16) 157 (36)

128 (39) 127 (21) 115 (21) 105 (48) 102 (13) 91 (6) 89 (7) 83 (8) 77 (63) 63 (7) 51

(22)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18d)

NO2

PARTE I - Parte experimental

164

(EE)-4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (18h) (52 ) pf = 91-93ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H13NO3 C 7311 H 469 N 502

Encontrado C 7294 H 468 N 510

RMN 1H δ = 700-712 (m 3H H-αγ e δ)

735-743 (m 3H H-345) 752 (dd 2H H-26

J 79 e 16 Hz) 765 (ddd 1H H-β J 149 85 e

19 Hz) 810 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 834 (d

2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

RMN 13C δ = 1238 (C-3rsquo5rsquo) 1244 (C-α) 1264 (C-γ) 1275 (C-26) 1289 (C-35)

1293 (C-2rsquo6rsquo) 1297 (C-4) 1357 (C-1) 1431 (C-1rsquo) 1436 (C-δ) 1468 (C-β) 1499

(C-4rsquo) 1889 (C=O)

EMEI mz (int rel) 279 (M+bull 100) 278 (35) 233 (10) 232 (19) 215 (10) 203 (15)

202 (30) 178 (7) 157 (16) 156 (8) 150 (13) 129 (51) 128 (46) 127 (25) 115 (16) 104

(18) 102 (10) 91 (11) 83 (8) 77 (19) 76 (21) 63 (13) 51 (15)

626 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

6261 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenona (2 ml 166 mmol) em 50 ml de piridina seca

adicionou-se cloreto de cinamoiacutelo comercial (249 mmol) ou gerado in situ a partir do

aacutecido cinacircmico (199 mmol) e cloreto de fosforilo (46 ml 498 mmol) e a mistura

reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo e cujas condiccedilotildees de tempo e temperatura variam

consoante o tipo de composto em causa Depois da reacccedilatildeo terminar (controlo por tlc)

verteu-se a mistural reaccional sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e ajustou-se o pH

(inferior a 4) com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado foi filtrado e dissolvido

em clorofoacutermio Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73)

Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as

acetofenonas monocinamoiacuteladas (24a-e) em bons rendimentos [(24a) 97 (24b) 72

(24c) 52 (24d) 60 (24e) 97 ]

O

O2N

1

2

3

4

5

6

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

(18h)

PARTE I - Parte experimental

165

6262 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona monocinamoiacutelada apropriadamente substituiacuteda (50

mmol) em DMSO (30 ml) adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio recentemente moiacutedo (14 g

250 mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente protegida da

humidade com siacutelica gel durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verte-se a mistura

reaccional sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e acidificaram-se o meio com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (100 ml)

e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) Passou-se a fase orgacircnica por sulfato de soacutedio anidro e

evaporou-se o solvente ateacute agrave secura O resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem

agraves 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas desejadas (25a-e) com bons rendimentos

[(25a) 82 (25b) 90 (25c) 95 (25d) 89 (25e) 59 ]

6263 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-ona devidamente substituiacuteda

(50 mmol) em DMSO (30 ml) adicionou-se-lhe aacutecido p-toluenossulfoacutenico (05g 25

mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo vigorosa a 90ordmC sob atmosfera de azoto e

durante 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre aacutegua (100 ml) e

gelo (80 g) O soacutelido entatildeo formado foi removido por filtraccedilatildeo dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente

foi purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como eluente o

diclorometano Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol obtendo-se

as (E)-2-estirilcromonas em bons rendimentos [(26a) 61 (26b) 99 (26c) 94 (26d)

89 (26e) 91 ]

PARTE I - Parte experimental

166

627 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas

6271 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-hidroxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo6rsquo-di-hidroxiacetofenona (2 g 132 mmol) em diclorometano (80

ml) adicionou-se o aacutecido cinacircmico adequado (158 mmol) a 4-pirrolidinopiridina (02 g

132 mmol) e a NN-diciclo-hexilcarbodiimida (28 g 132 mmol) A mistura reaccional

manteve-se em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 30 minutos Apoacutes este

periacuteodo filtrou-se o soacutelido e lavou-se bem com diclorometano (3 x 50 ml) O filtrado foi

concentrado e o resiacuteduo purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como

eluente uma mistura diclorometanoeacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o

resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as acetofenonas monocimanoiacuteladas em

bons rendimentos [(24f) 80 (24g) 81 (24h) 80 (24i) 90 (24j) 89 ]

6272 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (60 mmol) devidamente

substituiacuteda em DMSO (60 ml) adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio (13 g 240 mmol) A

mistura reaccional foi agitada durante cerca de 4 horas agrave temperatura ambiente e sob

atmosfera de azoto Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura sobre aacutegua e gelo o pH foi

ajustado a 3 com aacutecido cloriacutedrico e o soacutelido formado foi removido por filtraccedilatildeo O soacutelido

entatildeo obtido foi dissolvido em clorofoacutermio (30 ml) sendo a soluccedilatildeo obtida lavada com

uma soluccedilatildeo saturada de hidrogenocarbonato de soacutedio (2 x 30 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes

evaporaccedilatildeo do solvente foi dissolvido em DMSO (30 ml) e adicionou-se-lhe iodo (6 mg

por cada 100 mg de resiacuteduo) Aqueceu-se a mistura a 100ordmC durante cerca de 1 hora Apoacutes

este periacuteodo verteu-se a mistura sobre aacutegua (100 ml) e gelo (80 g) o pH foi ajustado a 3

com aacutecido cloriacutedrico e o soacutelido formado foi removido por filtraccedilatildeo O soacutelido entatildeo obtido

foi dissolvido em clorofoacutermio (30 ml) e lavadao com uma soluccedilatildeo saturada de tiossulfato

de soacutedio (2 x 30 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente foi purificado por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente Apoacutes a

evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as (E)-5-hidroxi-

2-estirilcromonas em rendimentos moderados [(26f) 30 (26g) 53 (26h) 34 (26i)

79 (26j) 24 ]

PARTE I - Parte experimental

167

(E)-2-estirilcromona (26a)

pf 132-133ordmC (Lit26 131-133ordmC)

(E)-4rsquo-cloro-2-estirilcromona (26b)

pf 180-182ordmC (Lit26 181-183ordmC)

(E)-4rsquo-metoxi-2-estirilcromona (26c)

pf 134-135ordmC (Lit156 137-138ordmC)

(E)-4rsquo-metil-2-estirilcromona (26d)

pf 157-158ordmC (Lit156 159-160ordmC)

(E)-4rsquo-nitro-2-estirilcromona (26e)

pf 282-284 ordmC (Lit157 284-286ordmC)

(E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

pf 170-171ordmC (Lit158 171-173ordmC)

(E)-4rsquo-cloro-5-hidroxi-2-estirilcromona

(26g) pf 203-204ordmC (Lit139 204-206ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-metoxi-2-estiril-

cromona (26h) pf 187-188ordmC (Lit139

191-193ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-metil-2-estirilcromona

(26i) pf 215-216ordmC (Lit139 217-219ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-nitro-2-estirilcromona

(26j) pf 276-277 ordmC (Lit 159 273-275ordmC)

63 Meacutetodos de siacutentese de epoacutexidos

631 Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas

6311 Sem catalisador

63111 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

A soluccedilatildeo de (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) apropriada (05 mmol)

em metanol (5 ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo aquosa de hidroacutexido de soacutedio a 25 (1ml

06 mmol) De seguida adicionou-se uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05

ml 15 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente

durante 1 hora Apoacutes este periacuteodo colocou-se a mistura reaccional em aacutegua (30 ml) e gelo

(20 g) e ajustou-se o pH (inferior a 4) com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado

foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (10 ml) e lavado com aacutegua (2 x 10 ml) Concentrou-

se a mistura e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando

como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do

solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo os trans-epoacutexidos de calconas

(15a-e) 3-hidroxiflavonas (16f-j) em bons rendimentos

PARTE I - Parte experimental

168

trans-13-difenil-23-epoxi-1-propanona (15a) (78 ) pf = 82-84ordmC (Lit160 88-89ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H12O2 C 8034 H 539

Encontrado C 8086 H 544

RMN 1H δ = 408 (d 1H H-β J 19 Hz) 431 (d 1H H-

α J 19 Hz) 735-744 (m 5H H-23456) 749 (dd 2H

H-3rsquo5rsquo J 78 e 73 Hz) 763 (tt 1H H-4rsquo J 73 e 13 Hz)

802 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 13 Hz)

RMN 13C δ = 594 (C-β) 610 (C-α) 1257 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo)

1288 (C-35) 1290 (C-4) 1338 (C-4rsquo) 13539 (C-1) 13540 (C-1rsquo) 1930 (C=O)

EMEI mz (int rel) 224 (M+bull 27) 195 (4) 167 (10) 118 (5) 106 (12) 105 (100) 91

(19) 90 (24) 89 (26) 77 (69) 65 (10) 63 (12) 57 (4) 51 (31)

trans-3-(4-clorofenil)-23-epoxi-1-fenil-1-propanona (15b) (76 ) pf = 90-92ordmC

RMN 1H δ = 406 (d 1H H-β J 18 Hz) 426 (d 1H

H-α J 18 Hz) 731 (d 2H H-26 J 86 Hz) 739 (d

2H H-35 J 86 Hz) 750 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 75

Hz) 764 (tt 1H H-4rsquo J 75 e 14 Hz) 800 (dd 2H H-

2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 587 (C-β) 609 (C-α) 1271 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1289 (C-3rsquo5rsquo)

1290 (C-35) 1340 (C-1) 1341 (C-4rsquo) 1349 (C-4) 1353 (C-1rsquo) 1927 (C=O)

EMEI mz (int rel) 258 (M+bull 23) 243 (12) 194 (3) 165 (5) 139 (6) 125 (13) 111 (4)

106 (13) 105 (100) 90 (16) 89 (24) 85 (11) 83 (16) 77 (51) 63 (8) 51 (17)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-metoxifenil)-1-propanona (15c) (56 ) pf = 76-78ordmC

(Lit160 82-83ordmC)

RMN 1H δ = 383 (s 3H 4-OCH3) 404 (d 1H H-β

J 18 Hz) 459 (d 1H H-α J 18 Hz) 699 (d 2H H-

35 J 88 Hz) 740 (d 2H H-26 J 88 Hz) 756 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 73 e 71 Hz) 769 (tt 1H H-4rsquo J 71 e

15 Hz) 806 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 73 e 15 Hz)

O

1

2

3

4

5

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15a)

OH

H

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15b)

OH

H

Cl

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15c)

OH

H

OCH3

PARTE I - Parte experimental

169

RMN 13C δ = 553 (4-OCH3) 593 (C-α) 609 (C-β) 1146 (C-35) 1280 (C-26) 1284

(C-1) 1287 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1364 (C-1rsquo) 1609 (C-4) 1934

(C=O)

EMEI mz (int rel) 254 (M+bull 41) 238 (6) 225 (7) 197 (8) 149 (11) 136 (22) 135

(45) 121 (83) 105 (100) 91 (16) 87 (17) 85 (71) 83 (97) 77 (63) 63 (11) 51 (26)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-metilfenil)-1-propanona (15d) (66 ) pf = 73-74ordmC (Lit89

75-77ordmC)

RMN 1H δ = 237 (s 4-CH3) 404 (d 1H H-β J 19

Hz) 430 (d 1H H-α J 19 Hz) 721 (d 2H H-35 J

82 Hz) 727 (d 2H H-26 J 82 Hz) 748 (dd 2H H-

3rsquo5rsquo J 79 e 74 Hz) 761 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15

Hz) 800 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 15 Hz)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 594 (C-β) 610 (C-α) 1257 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1288

(C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-35) 1324 (C-1) 1339 (C-4rsquo) 1354 (C-1rsquo) 1390 (C-4) 1932

(C=O)

EMEI mz (int rel) 238 (M+bull 33) 105 (100) 103 (12) 91 (9) 78 (13) 77 (48) 65 (6)

63 (6) 51 (15)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-nitrofenil)-1-propanona (15e) (68 ) pf = 143-145ordmC

(Lit89 148-150ordmC)

RMN 1H δ = 421 (d 1H H-β J 18 Hz) 429 (d 1H

H-α J 18 Hz) 752 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 78 Hz)

756 (d 2H H-26 J 88 Hz) 766 (tt 1H H-4rsquo J 78 e

14 Hz) 801 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz) 828 (d

2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 580 (C-β) 608 (C-α) 1241 (C-35) 1266 (C-26) 1284 (C-2rsquo6rsquo) 1290

(C-3rsquo5rsquo) 1344 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1427 (C-1) 1483 (C-4) 1920 (C=O)

EMEI mz (int rel) 269 (M+bull 36) 240 (2) 212 (3) 194 (3) 165 (5) 147 (3) 118 (2)

106 (15) 105 (100) 90 (18) 89 (17) 83 (3) 78 (8) 77 (48) 63 (11) 51 (17)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15d)

OH

H

CH3

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15e)

OH

H

NO2

PARTE I - Parte experimental

170

3-hidroxiflavona (16f) (68 ) pf = 174-175ordmC (Lit161 168-170ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H10O3 C 7562 H 423

Encontrado C 7568 H 420

RMN 1H δ = 702 (s largo 1H 3-OH) 743 (ddd 1H H-6 J

78 76 e 08 Hz) 750 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 14 Hz) 755 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 81 e 74 Hz) 761 (dd 1H H-8 J 81 e 06

Hz) 772 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 17 Hz) 826 (dd 1H H-

5 J 78 e 17 Hz) 827 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 81 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 1183 (C-8) 1206 (C-10) 1245 (C-6) 1255

(C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1302 (C-4rsquo) 1310 (C-1rsquo) 1336 (C-7) 1384 (C-

3) 1449 (C-2) 1554 (C-9) 1735 (C-4)

EMEI mz (int rel) 238 (M+bull 100) 237 (79) 210 (16) 209 (8) 181 (29) 152 (14) 121

(7) 119 (9) 105 (21) 93 (9) 89 (11) 77 (28) 76 (13) 63 (11) 51 (16)

4rsquo-cloro-3-hidroxiflavona (16g) (75 ) pf = 210-212ordmC (Lit161 203-205ordmC)

RMN 1H δ = 707 (s largo 1H 3-OH) 743 (dd 1H H-6

J 79 e 76 Hz) 751 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 87 Hz) 759 (d 1H

H-8 J 81 Hz) 773 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 18 Hz)

822 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 87 Hz) 826 (dd 1H H-5 J 79 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 1183 (C-8) 1206 (C-10) 1247 (C-6) 1255 (C-5) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1292

(C-2rsquo6rsquo) 1295 (C-4rsquo) 1339 (C-7) 1362 (C-1rsquo) 1385 (C-3) 1438 (C-2) 1554 (C-9)

1734 (C-4)

EMEI mz (int rel) 272 (M+bull 100) 271 (57) 244 (8) 243 (3) 237 (12) 215 (7) 209

(24) 181 (19) 152 (22) 139 (10) 121 (8) 118 (10) 111 (17) 105 (8) 104 (10) 92 (12)

89 (12) 77 (12) 76 (20) 75 (16) 63 (13) 51 (11)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(16f)

O

O

OH

7

89

10

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16g)

O

O

OH

7

89

10

Cl

PARTE I - Parte experimental

171

3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavona (16h) (84 ) pf = 248-250ordmC (Lit161 231-232 ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C16H12O4 C 7164 H 451

Encontrado C 7120 H 471

RMN 1H δ = 377 (s 3H 4rsquo-OCH3) 706 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 90 Hz) 738 (s 1H 3-OH) 743 (ddd 1H H-6

J 78 76 e 08 Hz) 760 (d 1H H-8 J 81 Hz) 771

(ddd 1H H-7 J 81 76 e 16 Hz) 821 (dd 1H H-5 J

78 e 16 Hz) 826 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 1142 (C-3rsquo5rsquo) 1182 (C-8) 1211 (C-10) 1238 (C-1rsquo)

1246 (C-6) 1253 (C-5) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1335 (C-7) 1380 (C-3) 1464 (C-2) 1554 (C-

9) 1614 (C-4rsquo) 1736 (C-4)

EMEI mz (int rel) 268 (M+bull 100) 267 (33) 253 (24) 239 (7) 225 (13) 211 (6) 197

(18) 181 (5) 168 (4) 148 (4) 140 (6) 135 (7) 121 (9) 115 (6) 105 (7) 92 (12) 77 (14)

76 (11) 63 (9) 51 (10)

3-hidroxi-4rsquo-metilflavona (16i) (83 ) pf = 204-205ordmC (Lit92 195-197ordmC)

RMN 1H (500 MHz) δ = 243 (s 3H 4rsquo-CH3) 707 (s

largo 1H 3-OH) 733 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 78 Hz) 740

(dd 1H H-6 J 77 e 76 Hz) 757 (d 1H H-8 J 81 Hz)

769 (dd 1H H-7 J 81 e 76 Hz) 815 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

78 Hz) 824 (d 1H H-5 J 77 Hz)

RMN 13C (125 MHz) δ = 215 (4rsquo-CH3) 1182 (C-8) 1206 (C-10) 1244 (C-6) 1254

(C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1282 (C-1rsquo) 1293 (C-3rsquo5rsquo) 1334 (C-7) 1381 (C-3) 1406 (C-

4rsquo) 1453 (C-2) 1553 (C-9) 1733 (C-4)

EMEI mz (int rel) 252 (M+bull 100) 251 (62) 237 (27) 224 (9) 223 (6) 209 (9) 195

(8) 181 (15) 165 (7) 152 (9) 125 (10) 121 (5) 119 (7) 105 (4) 103 (6) 91 (16) 77 (13)

76 (9) 65 (13) 63 (8) 51 (9)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16h)

O

O

OH

7

89

10

OCH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16i)

O

O

OH

7

89

10

CH3

PARTE I - Parte experimental

172

3-hidroxi-4rsquo-nitroflavona (16j) (57 ) pf = 277-280ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H9NO5 C 6361 H 320 N 495

Encontrado C 6338 H 330 N 475

RMN 1H δ = 749 (dd 1H H-6 J 76 e 75 Hz) 777 (d

1H H-8 J 79 Hz) 784 (ddd 1H H-7 J 79 75 e 13

Hz) 812 (dd 1H H-5 J 76 e 13 Hz) 839 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 90 Hz) 848 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz) 1033 (s

1H 3-OH)

RMN 13C δ = 1185 (C-8) 1212 (C-10) 1237 (C-3rsquo5rsquo) 1248 (C-6) 1249 (C-5) 1286

(C-2rsquo6rsquo) 1343 (C-7) 1376 (C-1rsquo) 1408 (C-3) 1425 (C-2) 1473 (C-4rsquo) 1547 (C-9)

1733 (C-4)

EMEI mz (int rel) 283 (M+bull 100) 282 (20) 253 (11) 237 (39) 236 (21) 208 (9) 197

(6) 181 (10) 152 (20) 121 (5) 105 (9) 92 (10) 77 (15) 76 (19) 63 (11) 51 (8)

6312 Utilizando o complexo de salen Mn(III) como catalisador

63121 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) adequadamente

substituiacuteda (05 mmol) numa mistura de diclorometano metanol (11) (3 ml) e adicionou-

se o catalisador de salen Mn(III) [cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-

ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III)] (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl

035 mmol) e uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05 ml 15 mmol) A reacccedilatildeo

foi mantida em agitaccedilatildeo a 40ordmC e durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a

mistura reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) e acidificou-se o meio com aacutecido

cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em

diclorometano (20 ml) e lavou-se com aacutegua (2 x 20 ml) Concentrou-se a fase orgacircnica o

resiacuteduo foi purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a

mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheram-se duas fracccedilotildees uma de maior

Rf correspondendo agrave (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) de partida e outra

de menor Rf correspondendo ao trans-epoacutexido da calcona (15a-e) trans-3-

hidroxiflavanona (16f-j) pretendidas Os epoacutexidos de calconas (15a-e) 3-

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16j)

O

O

OH

7

89

10

NO2

PARTE I - Parte experimental

173

hidroxiflavanonas (16f-j) foram recristalizadas em etanol e obtidos em rendimentos

moderados

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos trans-epoacutexidos de calconas (15a-e) estatildeo descritas na

secccedilatildeo 53111 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(15a) 25

(15b) 16 (15c) 21 (15d) 24 (15e) 31 ]

trans-3-hidroxiflavanona (17f) (9 ) pf = 162-165ordmC (Lit162 188-191ordmC)

EMAR (EI) C15H12O3 [M+bull] calculado 2400786

encontrado 2400794

RMN 1H δ = 367 (d 1H 3-OH J 18 Hz) 465 (dd 1H H-

3 J 124 e 18 Hz) 515 (d 1H H-2 J 124 Hz) 706 (d 1H

H-8 J 81 Hz) 712 (t 1H H-6 J 78 Hz) 744-752 (m 3H

H-3rsquo4rsquo5rsquo) 757 (ddd 1H H-7 J 81 78 e 18 Hz) 760 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 18 Hz) 794 (dd 1H H-5 J 76 e 18 Hz)

RMN 13C δ = 736 (C-3) 839 (C-2) 1182 (C-8) 1185 (C-10) 1221 (C-6) 1273 (C-5)

1275 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-4rsquo) 1363 (C-1rsquo) 1370 (C-7) 1617 (C-9)

1942 (C-4)

EMEI mz (int rel) 240 (M+bull 43) 211 (81) 133 (51) 121 (100) 120 (51) 92 (45) 91

(80) 77 (34) 65 (30) 63 (24) 51 (19)

trans-4rsquo-cloro-3-hidroxiflavanona (17g) (8 ) pf = 139-141ordmC

EMAR (EI) C15H1135ClO3 [M+bull] calculado 2740397 encontrado 2740399

EMAR (EI) C17H1137ClO3 [M+bull] calculado 2760367 encontrado 2760370

RMN 1H δ = 370 (d 1H 3-OH J 18 Hz) 457 (dd 1H

H-3 J 123 e 18 Hz) 513 (d 1H H-2 J 123 Hz) 706 (d

1H H-8 J 81 Hz) 713 (ddd 1H H-6 J 77 76 e 09 Hz)

745 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 85 Hz) 754 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85

Hz) 758 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 16 Hz) 793 (dd 1H

H-5 J 77 e 16 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(17f)

O

O

OH

7

89

10H

H

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17g)

O

O

OH

7

89

10H

H

Cl

PARTE I - Parte experimental

174

RMN 13C δ = 736 (C-3) 830 (C-2) 1181 (C-8) 1184 (C-10) 1223 (C-6) 1273 (C-5)

1288 (C-2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1348 (C-1rsquo) 1351 (C-4rsquo) 1370 (C-7) 1615 (C-9)

1939 (C-4)

EMEI mz (int rel) 274 (M+bull 33) 245 (65) 154 (31) 141 (16) 133 (55) 125 (31) 121

(100) 105 (14) 92 (18) 91 (15) 77 (25) 65 (19) 63 (16) 51 (13)

trans-3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavanona (17h) (28 ) pf = 171-173ordmC (Lit162 166-170ordmC)

EMAR (EI) C15H14O4 [M+bull] calculado 2700892 encontrado 2700898

RMN 1H δ = 368 (s 1H 3-OH) 385 (s 1H 4rsquo-OCH3)

465 (d 1H H-3 J 124 Hz) 510 (d 1H H-2 J 124

Hz) 700 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 704 (dd 1H H-8 J

80 e 08 Hz) 711 (dt 1H H-6 J 77 e 08 Hz) 752 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 756 (ddd 1H H-7 J 80 77 e

16 Hz) 793 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquo-OCH3) 735 (C-3) 836 (C-2) 1142 (C-3rsquo5rsquo) 1181 (C-8) 1185

(C-10) 1220 (C-6) 1273 (C-5) 1283 (C-1rsquo) 1289 (C-2rsquo6rsquo) 1369 (C-7) 1603 (C-4rsquo)

1617 (C-9) 1944 (C-4)

EMEI mz (int rel) 270 (M+bull 47) 241 (44) 213 (8) 150 (71) 135 (20) 133 (28) 121

(100) 107 (11) 105 (8) 92 (17) 77 (29) 65 (11) 63 (11) 51 (11)

trans-3-hidroxi-4rsquo-metilflavanona (17i) (16 ) pf = 162-165ordmC (Lit162 174-176ordmC)

EMAR (EI) C16H14O3 [M+bull] calculado 2540943 encontrado 2540945

RMN 1H δ = 240 (s 4rsquo-CH3) 365 (d 1H 3-OH J 16

Hz) 465 (dd 1H H-3 J 124 e 16 Hz) 511 (d 1H H-2

J 124 Hz) 704 (d 1H H-8 J 80 Hz) 711 (dt 1H H-6

J 76 e 08 Hz) 728 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 81 Hz) 748 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 81 Hz) 755 (ddd 1H H-7 J 80 76 e 17

Hz) 792 (dd 1H H-5 J 76 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 213 (4rsquo-CH3) 736 (C-3) 838 (C-2) 1181 (C-8) 1185 (C-10) 1220 (C-

6) 1273 (C-5) 1275 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1332 (C-1rsquo) 1369 (C-7) 1393 (C-4rsquo)

1618 (C-9) 1943 (C-4)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17h)

O

O

OH

7

89

10H

H

OCH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17i)

O

O

OH

7

89

10H

H

CH3

PARTE I - Parte experimental

175

EMEI mz (int rel) 254 (M+bull 47) 225 (76) 219 (4) 197 (5) 181 (4) 134 (55) 133

(58) 121 (100) 105 (52) 91 (20) 77 (25) 65 (14) 63 (12) 51 (10)

63122 Utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

A soluccedilatildeo de (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) devidamente

substituiacuteda (05 mmol) em acetonitrilo (3 ml) adicionou-se catalisador de salen Mn(III)

(159 mg 0025 mmol) e N-oacutexido de piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) Seguidamente

adicionou-se iodosilbenzeno (022 g 10 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com

agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a

mistura reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) O soacutelido entatildeo formado foi removido

por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (20 ml) e lavado com aacutegua (2 x 20 ml)

Concentrou-se a fase orgacircnica e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em placa de

siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheu-

se duas fracccedilotildees uma de maior Rf correspondendo agrave (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-

hidroxicalconas (14f-j) de partida e outra de menor Rf correspondendo ao trans-epoacutexido

de calcona (15a-e) trans-3-hidroxiflavanona (17f-i) pretendidas Os epoacutexidos de

calconas (15a-e) foram recristalizadas em etanol e obtidas em rendimentos moderados

enquanto as 3-hidroxiflavanonas (17f-i) formam obtidas em rendimentos muito baixos

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos trans-epoacutexidos de calconas (15a-e) estaacute descrita na

secccedilatildeo 53111 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(15a) 62

(15b) 23 (15c) 12 (15d) 31 (15e) 55 ]

A caracterizaccedilatildeo estrutural das trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i) estaacute descrita na

secccedilatildeo 53121 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo apresentam-se de seguida

[(17f) 2 (17g) 3 (17h) 8 (17i) 2 ]

PARTE I - Parte experimental

176

632 Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

63211 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) adequadamente substituiacuteda (05

mmol) numa mistura de diclorometano metanol (11) (3 ml) e adicionou-se catalisador de

salen Mn(III) [cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiamino-

manganecircs(III)] (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl 035 mmol) e uma

soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (02 ml 5 mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em

agitaccedilatildeo a 40ordmC e durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo a mistura reaccional foi

dissolvida em diclorometano (10 ml) e lavada com aacutegua (2 x 10 ml) Concentrou-se o

resiacuteduo e este foi purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente

a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheu-se vaacuterias fracccedilotildees a de maior

Rf correspondendo agrave (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) de partida a de Rf

intermeacutedio correspondente ao γδ-monoepoacutexido (20ac-gij) e as restantes variam

consoante a substituiccedilatildeo do composto de partida As fracccedilotildees foram retiradas

concentradas secas e obtidas em rendimentos moderados

(E4R5R)-45-epoxi-15-difenil-2-penteno-1-ona (20a) (21 ) pf = 68-70ordmC

EMAR (EI) C17H14O2 [M+bull] calculado 2500994 encontrado 2500986

RMN 1H δ = 361 (dd 1H H-γ J 66 e 18 Hz)

389 (d 1H H-δ J 18 Hz) 695 (dd 1H H-β J 154

e 66 Hz) 728 (d 1H H-α J 154 Hz) 728-742

(m 5H H-23456) 750 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 76 e

74 Hz) 760 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 16 Hz) 797 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 76 e 16Hz)

RMN 13C δ = 612 (C-γ) 615 (C-δ) 1255 (C-26) 1272 (C-α) 1286 (C-2rsquo6rsquo) 12866

(C-345) 12869 (C-35rsquo) 1332 (C-4rsquo) 1361 (C-1) 1373 (C-1rsquo) 1435 (C-β) 1895

(C=O)

EMEI mz (int rel) 250 (M+bull 3) 234 (1) 221 (4) 159 (2) 145 (21) 144 (100) 115

(45) 105 (32) 89 (13) 77 (39) 63 (6) 51 (19)

O

O

(20a)

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

PARTE I - Parte experimental

177

2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona (21a) (10 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4258) de 2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

EMAR (EI) C17H14O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660937

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

RMN 1H δ = 318 (dd 1H H-γ J 46 e 19 Hz)

335 (dd 1H H-β J 46 e 19 Hz) 393 (d 1H H-δ

J 19 Hz) 434 (d 1H H-α J 19 Hz) 726-739 (m

5H H-23456) 752 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 74 Hz)

765 (t 1H H-4rsquo J 74 Hz) 805 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J

74 e 12 Hz)

RMN 13C δ = 547 (C-α) 573 (C-δ) 577 (C-β) 598 (C-γ) 12566 (C-26) 1284 (C-

2rsquo6rsquo) 12869 (C-35) 12880 (C-4) 12899 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1355

(C-1) 1931 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

RMN 1H δ = 328 (dd 1H H-γ J 30 e 20 Hz) 346

(dd 1H H-β J 30 e 20 Hz) 396 (d 1H H-δ J 20

Hz) 436 (d 1H H-α J 20 Hz) 726-739 (m 5H

H-23456) 752 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 74 Hz) 765 (t

1H H-4rsquo J 74 Hz) 805 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 74 e 12 Hz)

RMN 13C δ = 542 (C-α) 563 (C-δ) 565 (C-β) 588 (C-γ) 12570 (C-26) 1285 (C-

2rsquo6rsquo) 12869 (C-35) 12874 (C-4) 12896 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1358

(C-1) 1933 (C=O)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull lt1) 250 (1) 237 (2) 207 (5) 174 (4) 161 (25) 147 (12)

131 (11) 115 (13) 105 (100 91 (62) 89 (12) 79 (13) 77 (68) 65 (6) 63 (7) 51 (23)

(E4R5R)-45-epoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-2-penteno-1-ona (20c) (13 ) pf =

101-102ordmC

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641144

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 359 (ddd

1H H-γ J 64 e 18 e 06 Hz) 386 (d 1H H-δ

J 18 Hz) 695 (dd 1H H-β J 154 e 64 Hz) O

O

(20c)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

CH3

O

O

(21a)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

O

O

(21a) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

PARTE I - Parte experimental

178

719 (d 2H H-35 J 86 Hz) 721 (d 2H H-26 J 86 Hz) 727 (dd 1H H-α J 154 e 06

Hz) 749 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 75 Hz) 759 (tt 1H H-4rsquo J 75 e 14 Hz) 797 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 611 (C-γ) 616 (C-δ) 1255 (C-26) 1270 (C-α) 1286 (C-

2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1330 (C-1) 1331 (C-4rsquo) 1373 (C-1rsquo) 1386 (C-4)

1437 (C-β) 1895 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 248 (1) 235 (4) 159 (3) 145 (15) 144 (100) 119 (8)

116 (15) 115 (37) 105 (21) 91 (11) 89 (3) 77 (26) 65 (4) 63 (2) 51 (7)

2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-pentanona (21c) (9 ) pf = 55-57ordmC

Mistura de diastereoacutemeros (4456) de 2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801103

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 319 (dd 1H

H-γ J 46 e 20 Hz) 335 (dd 1H H-β J 46 e

19 Hz) 390 (d 1H H-δ J 20 Hz) 434 (d 1H

H-α J 19 Hz) 718-719 (m 4H H-2356)

750-755 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 763-769 (m 1H H-4rsquo) 804-808 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 547 (C-α) 572 (C-δ) 578 (C-β) 596 (C-γ) 12561 (C-

26) 12839 (C-2rsquo6rsquo) 12893 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1324 (C-1) 1342 (C-4rsquo) 1352

(C-1rsquo) 1387 (C-4) 1931 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 328 (dd 1H

H-γ J 30 e 20 Hz) 346 (dd 1H H-β J 30 e

20 Hz) 393 (d 1H H-δ J 20 Hz) 436 (d 1H

H-α J 20 Hz) 718-719 (m 4H H-2356)

750-755 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 763-769 (m 1H H-4rsquo) 804-808 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

O

O

(21c)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

CH3

O

O

(21c) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B CH3

PARTE I - Parte experimental

179

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 542 (C-α) 563 (C-δ) 565 (C-β) 586 (C-γ) 12564 (C-

26) 12843 (C-2rsquo6rsquo) 12891 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1326 (C-1) 1342 (C-4rsquo) 1352

(C-1rsquo) 1386 (C-4) 1933 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 1) 265 (2) 251 (5) 221 (4) 207 (8) 175 (40) 160 (5)

145 (5) 131 (9) 121 (5) 115 (5) 119 (20) 106 (15) 105 (100) 91 (18) 77 (33) 65 (6)

51 (10)

(E4R5R)-45-epoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-2-penteno-1-ona (20d) (9 ) pf = 99-

101ordmC

EMAR (EI) C17H13NO4 [M+bull] calculado 2950845 encontrado 2950854

RMN 1H δ = 361 (ddd 1H H-γ J 66 e 17 e

06 Hz) 401 (d 1H H-δ J 17 Hz) 693 (dd

1H H-β J 154 e 66 Hz) 733 (d 1H H-α J

154 Hz) 750 (d 2H H-26 J 88 Hz) 751

(dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 72 Hz) 761 (tt 1H H-4rsquo J 72 e 15 Hz) 798 (dd 2H H-2rsquo6rsquo

J 78 e 15 Hz) 826 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 602 (C-δ) 615 (C-γ) 1239 (C-35) 1263 (C-26) 1280 (C-α) 1286 (C-

2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1334 (C-4rsquo) 1370 (C-1rsquo) 1421 (C-β) 1434 (C-1) 1480 (C-4)

1891 (C=O)

EMEI mz (int rel) 295 (M+bull lt1) 266 (2) 190 (1) 145 (16) 144 (100) 116 (15) 115

(42) 105 (23) 89 (5) 77 (23) 63 (3) 51 (4)

2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-pentanona (21d) (18 ) pf = 122-124ordmC

Mistura de diastereoacutemeros (5050) de 2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) (EI) C17H13NO5 [M+bull] calculado 3110794 encontrado 3110780

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 317 (dd 1H H-γ J 48 e 18 Hz)

338 (dd 1H H-β J 48 e 20 Hz) 406 (d 1H

H-δ J 18 Hz) 436 (d 1H H-α J 20 Hz) 748

O

O

(20d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

NO2

O

O

(21d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

NO2

PARTE I - Parte experimental

180

(d 2H H-26 J 88 Hz) 754 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 77 Hz) 767 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15 Hz)

804-809 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 824 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 547 (C-α) 561 (C-δ) 572 (C-β) 604 (C-γ) 1239 (C-35) 1264 (C-26)

12844 (C-2rsquo6rsquo) 12898 (C-3rsquo5rsquo) 1344 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1432 (C-1) 1481 (C-4)

1929 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 332 (dd 1H H-γ J 26 e 19 Hz)

354 (dd 1H H-β J 26 e 20 Hz) 408 (d 1H H-

δ J 19 Hz) 439 (d 1H H-α J 20 Hz) 748 (d

2H H-26 J 88 Hz) 754 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 77

Hz) 767 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15 Hz) 804-809 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 824 (d 2H H-35 J

88 Hz)

RMN 13C δ = 541 (C-α) 553 (C-δ) 558 (C-β) 591 (C-γ) 1239 (C-35) 1264 (C-26)

12840 (C-2rsquo6rsquo) 12896 (C-3rsquo5rsquo) 1343 (C-4rsquo) 1352 (C-1rsquo) 1429 (C-1) 1480 (C-4)

1927 (C=O)

EMEI mz (int rel) 311 (M+bull 1) 282 (2) 266 (1) 254 (2) 206 (7) 160 (7) 136 (8)

131 (5) 115 (5) 106 (14) 105 (100) 91 (4) 89 (8) 78 (9) 77 (50) 65 (3) 63 (5) 51 (13)

(E2R3S)-23-epoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-4-penteno-1ona (22d) (7 ) pf = 111-

113ordmC

EMAR (EI) C17H13NO4 [M+bull] calculado 2950845 encontrado 2950854

RMN 1H δ = 379 (dd 1H H-β J 77 e 18

Hz) 436 (d 1H H-α J 18 Hz) 626 (dd 1H

H-γ J 160 e 77 Hz) 696 (d 1H H-δ J 160

Hz) 753 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 82 e 76 Hz) 756

(d 2H H-26 J 88 Hz) 765 (tt 1H H-4rsquo J 76 e 14 Hz) 804 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 82 e

14 Hz) 821 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 582 (C-β) 588 (C-α) 1241 (C-35) 1272 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1289

(C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-γ) 1337 (C-δ) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1417 (C-1) 1474 (C-4)

1930 (C=O)

O

O

(21d) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B NO2

O (22d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6NO2

O

H

H

PARTE I - Parte experimental

181

EMEI mz (int rel) 295 (M+bull 1) 267 (8) 266 (39) 238 (4) 220 (8) 192 (9) 160 (5)

151 (5) 144 (6) 116 (11) 115 (30) 106 (12) 105 (100) 90 (10) 89 (15) 85 (12) 83 (17)

78 (8) 77 (64) 65 (5) 63 (8) 51 (17)

(E4R5R)-45-epoxi-15-difenil-4-metil-2-penteno-1ona [trans-(20e)] (16 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641141

RMN 1H δ = 131 (s 3H γ-CH3) 405 (s 1H H-δ)

707 (d 1H H-β J 154 Hz) 722 (d 1H H-α J

154 Hz) 730-742 (m 5H H-23456) 749 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 79 e 74 Hz) 759 (tt 1H H-4rsquo J 74

e 16 Hz) 799 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 149 (γ-CH3) 618 (C-γ) 667 (C-δ) 1250 (C-α) 1266 (C-26) 1280 (C-

4) 1282 (C-35) 12860 (C-3rsquo5rsquo) 12864 (C-2rsquo6rsquo) 1331 (C-4rsquo) 1347 (C-1) 1375 (C-

1rsquo) 1489 (C-β) 1899 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 249 (2) 221 (4) 158 (100) 145 (2) 144 (2) 131 (4)

129 (7) 115 (16) 105 (47) 91 (5) 89 (6) 77 (4) 65 (2) 63 (3) 53 (23) 51 (26)

(E4R5S)-45-epoxi-15-difenil-4-metil-2-penteno-1ona [cis-(20e)] (26 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641138

RMN 1H δ = 172 (s 3H γ-CH3) 422 (s 1H H-δ)

659 (d 1H H-β J 158 Hz) 696 (d 1H H-α J 158

Hz) 725-735 (m 5H H-23456) 738 (dd 2H H-

3rsquo5rsquo J 82 e 80 Hz) 751 (t 1H H-4rsquo J 80 e 13 Hz)

768 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 82 e 13 Hz)

RMN 13C δ = 211 (γ-CH3) 624 (C-γ) 666 (C-δ) 1265 (C-26) 1279 (C-35) 1282

(C-α) 1284 (C-4) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1286 (C-2rsquo6rsquo) 1328 (C-4rsquo) 1346 (C-1) 1373 (C-

1rsquo) 1447 (C-β) 1903 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 251 (2) 207 (10) 175 (31) 158 (18) 145 (5) 131

(12) 115 (7) 105 (100) 91 (57) 77 (66) 65 (3) 63 (5) 53 (3) 51 (22)

O

O

trans-(20e)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

O

O

cis-(20e)6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

1 2

3

5 4

PARTE I - Parte experimental

182

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-2-penteno-1-ona (20f) (25 ) pf =

67-69ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801095

RMN 1H δ = 359 (ddd 1H H-γ J 65 e 19

e 07 Hz) 388 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 692 (dd 1H H-β J 153 e

65 Hz) 697 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 90 Hz) 728

(d 1H H-α J 153 Hz) 730-733 (m 2H H-26) 734-739 (m 3H H-345) 798 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz)

RMN 13C δ = 555 (C-δ) 613 (C-γ) 615 (4rsquo-OCH3) 1139 (C-3rsquo5rsquo) 1255 (C-26)

1270 (C-α) 1286 (C-345) 1302 (C-1rsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1362 (C-1) 1425 (C-β)

1637 (C-4rsquo) 1877 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 4) 264 (2) 263 (2) 251 (8) 189 (3) 175 (19) 174 (100)

160 (6) 159 (43) 145 (8) 135 (58) 131 (17) 121 (3) 115 (9) 107 (6) 105 (16) 92 (17)

89 (10) 77 (34) 63 (8) 57 (3) 51 (1)

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-pentanona (21f) (11 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4852) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2961049 encontrado 2961049

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 318 (dd 1H H-γ J 45 e 20

Hz) 334 (dd 1H H-β J 45 e 20 Hz) 388 (s

3H 4rsquo-OCH3) 391 (d 1H H-δ J 20 Hz) 429

(d 1H H-α J 20 Hz) 697 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

89 Hz) 726-730 (m 2H H-26) 733-736 (m 3H H-345) 804 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89

Hz)

RMN 13C 544 (C-α) 555 (4rsquo-OCH3) 571 (C-δ) 574 (C-β) 597 (C-γ) 1141 (C-

3rsquo5rsquo) 12557 (C-26) 12832 (C-1rsquo) 1285 (C-35) 12857 (C-4) 13075 (C-2rsquo6rsquo) 1355

(C-1) 1643 (C-4rsquo) 1912 (C=O)

O

O

(20f)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6 H

H

H3CO

O

O

(21f)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

H3CO

PARTE I - Parte experimental

183

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 326 (dd 1H H-γ J 32 e 20 Hz)

344 (dd 1H H-β J 32 e 20 Hz) 388 (s 3H

4rsquo-OCH3) 394 (d 1H H-δ J 20 Hz) 430 (d

1H H-α J 20 Hz) 698 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 726-730 (m 2H H-26) 733-736 (m

3H H-345) 805 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

RMN 13C 539 (C-α) 555 (4rsquo-OCH3) 562 (C-δ) 563 (C-β) 588 (C-γ) 1140 (C-

3rsquo5rsquo) 12560 (C-26) 12828 (C-1rsquo) 1285 (C-35) 12862 (C-4) 13079 (C-2rsquo6rsquo) 1357

(C-1) 1643 (C-4rsquo) 1914 (C=O)

EMEI mz (int rel) 296 (M+bull 1) 280 (2) 238 (3) 209 (2) 190 (3) 174 (3) 161 (11)

147 (2) 136 (16) 135 (100) 131 (3) 121 (4) 115 (4) 107 (11) 105 (13) 92 (10) 91 (28)

79 (9) 77 (31) 65 (5) 51 (9)

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-2-penteno-1-ona (20g) (14 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641143

RMN 1H δ = 243 (s 3H 4rsquo-CH3) 360 (ddd

1H H-γ J 65 e 16 e 05 Hz) 389 (d 1H H-δ J

16 Hz) 693 (dd 1H H-β J 154 e 65 Hz)

725-741 (m 8H H-α 233rsquo455rsquo6) 789 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 65 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 612 (C-γ) 614 (C-δ) 1255 (C-26) 1272 (C-α) 1286

(C-345) 1287 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1347 (C-1rsquo) 1362 (C-1) 1430 (C-β) 1441

(C-4rsquo) 1889 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 248 (2) 235 (6) 173 (2) 159 (19) 158 (100) 157 (9)

145 (3) 129 (28) 119 (26) 115 (21) 105 (9) 91 (25) 89 (10) 77 (11) 65 (11) 63 (6) 51

(6)

O

O

(20g)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6 H

H

H3C

O

O

(21f) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

H3CO

PARTE I - Parte experimental

184

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-pentanona (21g) (7 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4753) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801090

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 245 (s 3H 4rsquo-CH3) 319 (dd

1H H-γ J 46 e 20 Hz) 335 (dd 1H H-β J

46 e 20 Hz) 393 (d 1H H-δ J 20 Hz) 433

(d 1H H-α J 20 Hz) 728-738 (m 7H H-

233rsquo455rsquo6) 796 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 546 (C-α) 572 (C-δ) 576 (C-β) 598 (C-γ) 12565 (C-

26) 12841 (C-2rsquo6rsquo) 12963 (C-3rsquo5rsquo) 12852 (C-345) 1328 (C-1rsquo) 1355 (C-1) 1453

(C-4rsquo) 1926 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN δ = 245 (s 3H 4rsquo-CH3) 328 (dd 1H H-

γ J 31 e 20 Hz) 346 (dd 1H H-β J 31 e 20

Hz) 396 (d 1H H-δ J 20 Hz) 435 (d 1H H-

α J 20 Hz) 728-738 (m 7H H-233rsquo455rsquo6)

797 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 540 (C-α) 563 (C-δ) 564 (C-β) 588 (C-γ) 1257 (C-

26) 12845 (C-2rsquo6rsquo) 12854 (C-4) 12861 (C-35) 12962 (C-3rsquo5rsquo) 1328 (C-1rsquo) 1358

(C-1) 1453 (C-4rsquo) 1928 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull lt1) 251 (2) 221 (3) 193 (1) 174 (3) 161 (18) 131 (6)

119 (100) 105 (12) 91 (63) 79 (6) 77 (10) 65 (11) 51 (3)

O

O

(21g)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

H3C

O

O

(21g) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

H3C

PARTE I - Parte experimental

185

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-pentanona (21h) (10 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4753) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C17H13NO5 [M+bull] calculado 3110794 encontrado 3110787

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 320 (dd 1H H-γ J 46 e 19 Hz)

339 (dd 1H H-β J 46 e 19 Hz) 394 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 431 (d 1H H-α J 19 Hz)

726-730 (m 2H H-26) 734-738 (d 3H H-

345) 821 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 834 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

RMN 13C 551 (C-α) 572 (C-δ) 578 (C-β) 594 (C-γ) 12399 (C-3rsquo5rsquo) 12557 (C-

26) 1286 (C-35) 12882 (C-4) 12956 (C-2rsquo6rsquo) 1351 (C-1) 1393 (C-1rsquo) 1507 (C-

4rsquo) 1925 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 331 (dd 1H H-γ J 29 e 19 Hz)

351 (dd 1H H-β J 29 e 20 Hz) 396 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 434 (d 1H H-α J 20 Hz) 726-

730 (m 2H H-26) 734-738 (d 3H H-345)

822 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 834 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

RMN 13C 546 (C-α) 564 (C-δ) 566 (C-β) 583 (C-γ) 12397 (C-3rsquo5rsquo) 12560 (C-

26) 1286 (C-35) 12876 (C-4) 12958 (C-2rsquo6rsquo) 1354 (C-1) 1393 (C-1rsquo) 1507 (C-

4rsquo) 1924 (C=O)

EMEI mz (int rel) 311 (M+bull 1) 282 (3) 252 (14) 205 (6) 174 (56) 161 (75) 159

(26) 150 (40) 135 (22) 131 (21) 121 (2) 115 (12) 105 (38) 104 (25) 92 (24) 91 (100)

79 (25) 77 (39) 76 (18) 65 (9) 55 (77) 51 (11)

O

O

(21h)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

O2N

O

O

(21h) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

O2N

PARTE I - Parte experimental

186

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-2-penteno-1-ona (20i) (11 ) pf =

75-77ordmC

EMAR (EI) C17H14O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660940

RMN 1H δ = 363 (ddd 1H H-γ J 62 18 e 07

Hz) 390 (d 1H H-δ J 18 Hz) 693 (ddd 1H H-

5rsquo J 79 78 e 10 Hz) 702 (dd 1H H-3rsquo J 81 e

10 Hz) 709 (dd 1H H-β J 151 e 62 Hz) 731-

734 (m 2H H-26) 735-740 (m 3H H-345) 740 (d 1H H-α J 151 Hz) 751 (ddd

1H H-4rsquo J 81 78 e 16 Hz) 782 (dd 1H H-6rsquo J 79 e 16 Hz) 1255 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 610 (C-γ) 618 (C-δ) 1186 (C-3rsquo) 1190 (C-5rsquo) 1194 (C-1rsquo) 1253 (C-

α) 1255 (C-26) 1287 (C-35) 1288 (C-4) 1299 (C-6rsquo) 1359 (C-1) 1368 (C-4rsquo)

1442 (C-β) 1636 (C-2rsquo) 1930 (C=O)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull 3) 250 (13) 237 (4) 161 (17) 160 (100) 145 (8) 131

(62) 121 (32) 115 (7) 105 (9) 91 (8) 89 (9) 78 (18) 77 (18) 65 (17) 63 (7) 53 (2) 51

(8)

(E2R3S)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanona (23i) (14 ) pf = 159-161ordmC

EMAR (EI) C17H16O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660941

RMN 1H δ = 372 (d 1H 3-OH J 12 Hz) 443 (d 1H

H-3 J 122 Hz) 480 (ddd 1H H-2 J 122 e 64 e 12 Hz)

652 (dd 1H H-α J 160 e 64 Hz) 695 (d 1H H-β J

160 Hz) 707 (d 1H H-8 J 81 Hz) 709 (dt 1H H-6 J

76 e 10 Hz) 726-738 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 749 (dd 2H

H-2rsquo6rsquo J 82 e 13 Hz) 756 (dt 1H H-7 J 81 e 17 Hz)

790 (dd 1H H-5 J 76 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 731 (C-3) 823 (C-2) 1181 (C-8) 1185 (C-10) 1220 (C-6) 1240 (C-

α) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1273 (C-5) 1284 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1349 (C-β) 1359 (C-1rsquo)

1369 (C-7) 1615 (C-9) 1941 (C-4)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull 43) 237 (24) 209 (12) 146 (35) 145 (37) 131 (13) 121

(100) 117 (24) 115 (35) 105 (7) 92 (27) 91 (35) 77 (19) 71 (14) 65 (13) 57 (19) 51

(10)

O

O

OH

(23i)

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

α

β

H

H

O

O

(20i)

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

HOH

PARTE I - Parte experimental

187

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-metil-2-penteno-1-ona [trans-(20j)]

(19 ) pf = 82-86ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801093

RMN 1H δ = 133 (s 3H γ-CH3) 406 (s 1H H-δ)

693 (ddd 1H H-5rsquo J 80 79 e 10 Hz) 702 (dd

1H H-3rsquo J 81 e 10 Hz) 719 (d 1H H-β J 152

Hz) 734 (d 1H H-α J 152 Hz) 732-742 (m 5H

H-23456) 750 (ddd 1H H-4rsquo J 81 79 e 16 Hz) 785 (dd 2H H-6rsquo J 80 e 16 Hz)

1260 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 149 (γ-CH3) 619 (C-γ) 670 (C-δ) 1186 (C-3rsquo) 1189 (C-5rsquo) 1195 (C-

1rsquo) 1233 (C-α) 1266 (C-26) 1281 (C-4) 1283 (C-35) 1300 (C-6rsquo) 1345 (C-1)

1370 (C-4rsquo) 1496 (C-β) 1636 (C-2rsquo) 1935 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 1) 264 (2) 237 (3) 174 (100) 159 (37) 147 (7) 145 (6)

131 (53) 121 (38) 115 (8) 105 (11) 93 (12) 91 (10) 77 (20) 65 (24) 53 (19) 51 (11)

(E4R5S)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-metil-2-penteno-1-ona [cis-(20j)]

(13 ) pf = 70-74ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801106

RMN 1H δ = 174 (s 3H γ-CH3) 424 (s 1H H-δ)

675 (d 1H H-β J 154 Hz) 686 (ddd 1H H-5rsquo J

79 78 e 10 Hz) 695 (dd 1H H-3rsquo J 81 e 10 Hz)

713 (d 1H H-α J 154 Hz) 727-735 (m 5H H-

23456) 746 (ddd 1H H-4rsquo J 81 78 e 16 Hz)

760 (dd 2H H-6rsquo J 79 e 16 Hz) 1238 (s 1H 2rsquo-

OH)

RMN 13C δ = 212 (γ-CH3) 624 (C-γ) 669 (C-δ) 1185 (C-3rsquo) 1188 (C-5rsquo) 1194 (C-

1rsquo) 1264 (C-α) 1265 (C-26) 1281 (C-4) 1283 (C-35) 1299 (C-6rsquo) 1343 (C-1)

1366 (C-4rsquo) 1449 (C-β) 1634 (C-2rsquo) 1933 (C=O)

O

O

trans-(20j)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

HOH

O

O

cis-(20j)

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

1 2

3

5 4

OH

PARTE I - Parte experimental

188

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 7) 264 (16) 249 (5) 238 (12) 237 (35) 224 (11) 223

(14) 219 (17) 175 (19) 174 (100) 159 (37) 145 (8) 131 (55) 121 (34) 115 (9) 105 (9)

93 (11) 91 (8) 77 (16) 65 (18) 53 (13) 51 (7)

(E2R3S)-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) (10 ) pf = 122-123ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2800986

RMN 1H δ = 214 (s 3H α-CH3) 370 (s largo 1H 3-

OH) 460-471 (m 2H H-23) 675 (d 1H H-β J 11

Hz) 704 (d 1H H-8 J 80 Hz) 708 (dt 1H H-6 J 78 e

08 Hz) 725-740 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 755 (dt 1H

H-7 J 80 e 16 Hz) 790 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 133 (γ-CH3) 711 (C-3) 880 (C-2) 1181

(C-8) 1184 (C-10) 1219 (C-6) 1272 (C-4rsquo) 1272 (C-5) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-

2rsquo6rsquo) 1324 (C-β) 1326 (C-α) 1366 (C-1rsquo) 1368 (C-7) 1619 (C-9) 1948 (C-4)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 52) 278 (13) 263 (9) 251 (31) 223 (6) 207 (10) 201

(5) 174 (10) 160 (26) 159 (90) 145 (35) 131 (32) 121 (100) 115 (38) 105 (21) 92

(29) 91 (95) 82 (9) 77 (28) 65 (25) 63 (18) 57 (9) 51 (16)

63212 Utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

A soluccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) devidamente substituiacuteda (05

mmol) em acetonitrilo (3 ml) adicionou-se catalisador de salen Mn(III) (159 mg 0025

mmol) e N-oacutexido de piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) Seguidamente adicionou-se

iodosilbenzeno (022g 10 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura

reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) Extraiu-se esta mistura com diclorometano (2

x 20 ml) e lavou-se com aacutegua (2 x 20 ml) Concentrou-se a fase orgacircnica e o resiacuteduo foi

purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura

diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheram-se vaacuterias fracccedilotildees Estas foram

concentradas secas e os compostos obtidos em rendimentos moderados

O

O

OH

(23j)

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

α

β

H

H

CH3

PARTE I - Parte experimental

189

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos produtos de epoxidaccedilatildeo obtidos estaacute descrita na secccedilatildeo

53211 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(20a) 18

(21a) 43 (20c) 11 (21c) 23 (20d) 22 (21d) 33 (22d) 39 trans-(20e) 60

cis-(20e) 7 (20f) 18 (21f) 41 (20g) 15 (21g) 55 (21h) 62 (20i) 4

(23i) 2 trans-(20j) 13 cis-(20j) 9 (23j) 3 ]

633 Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

6331 Utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (E)-2-estirilcromona (26a-e) (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f-j)

apropriada (05 mmol) numa mistura de diclorometanometanol (11) (4 ml) e adicionou-se

o catalisador de salen Mn(III) (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl 035

mmol) e adicionou-se uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05 ml 15 mmol)

Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo a 40ordmC durante 2 dias Seguidamente a mistura foi

diluiacuteda com diclorometano (20 ml) e lavada com aacutegua (2 x 20 ml) A fase orgacircnica foi

separada e concentrada

No caso das (E)-2-estirilcromonas (26a-e) o resiacuteduo foi purificado por cromatografia

de placa em siacutelica gel utilizando a mistura de 12 de eacuteter de petroleacuteo diclorometano como

eluente Obtiveram-se duas fracccedilotildees uma de maior Rf correspondente aos αβ-trans-

epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27a-e) pretendidas e outra de Rf justamente inferior

correspondente agraves (E)-2-estirilcromonas de partida (26a-e)

No caso das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) natildeo foi possiacutevel purificar e separar

por tlc pois os reagentes de partida e os produtos tecircm o mesmo Rf Assim sendo o resiacuteduo

foi primeiramente purificado por cromatografia de coluna de siacutelica gel (eluente 12 eacuteter de

petroacuteleodiclorometano) para eliminar a base e os outros produtos da mistura reaccional e

a fracccedilatildeo contendo as 5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) de partida e os trans-eacutepoxidos

(27f-j) satildeo submetidos a separaccedilatildeo por HPLC

Condiccedilotildees do HPLC eluente 80 metanol 20 aacutegua fluxo 07 mlminuto coluna

LiChrospher 100 RP-18 (5 μm) comprimento de onda 254 nm velocidade do papel 25

mmminuto

PARTE I - Parte experimental

190

Dissolveram-se as amostras em acetonitrilo e usando estas condiccedilotildees foi possiacutevel

separar os αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27f-j) a cerca dos 8

minutos e as (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas de partida (26f-j) a cerca dos 15 minutos

com o objectivo de se obter a caracterizaccedilatildeo estrutural dos novos epoacutexidos

trans-2-(12-epoxietil-2-fenil)cromona (27a) (8 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H12O3 C 7726 H 458

Encontrado C 7702 H 460

RMN 1H δ = 380 (d 1H H-α J 17 Hz) 424 (d 1H H-

β J 17 Hz) 647 (s 1H H-3) 735-746 (m 6H H-

62rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 747 (d 1H H-8 J 82 Hz) 769 (dt 1H

H-7 J 82 e 17 Hz) 821 (dd 1H H-5 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 586 (C-α) 604 (C-β) 1094 (C-3) 1180

(C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1258

(C-5) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1291 (C-4rsquo) 1339 (C-7) 1350 (C-1rsquo) 1561 (C-9) 1628 (C-2)

1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 5) 248 (7) 247 (11) 236 (74) 235 (100) 207 (17) 191

(12) 179 (16) 178 (14) 131 (8) 121 (47) 115 (22) 102 (20) 92 (19) 91 (19) 90 (46) 89

(48) 83 (25) 77 (33) 76 (25) 63 (29) 51 (25)

trans-2-[2-(4-clorofenil)-12-epoxietil]cromona (27b) (4 ) pf = 161-163ordmC

EMAR (EI) C17H1135ClO3 [M+bull] calculado 2980397 encontrado 2980391

EMAR (EI) C17H1137ClO3 [M+bull] calculado 3000367 encontrado 3000373

RMN 1H δ = 376 (d 1H H-α J 17 Hz) 423 (d 1H

H-β J 17 Hz) 646 (s 1H H-3) 731 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

85 Hz) 740 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 85 Hz) 743 (dd 1H

H-6 J 76 e 75 Hz) 747 (dd 1H H-8 J 79 e 09 Hz)

770 (ddd 1H H-7 J 79 75 e 16 Hz) 821 (dd 1H

H-5 J 76 e 16 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(27a)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27b)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

Cl

PARTE I - Parte experimental

191

RMN 13C δ = 586 (C-α) 597 (C-β) 1096 (C-3) 1180 (C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-

6) 1259 (C-5) 1270 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1335 (C-1rsquo) 1340 (C-7) 1350 (C-4rsquo)

1561 (C-9) 1624 (C-2) 1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 298 (M+bull 7) 282 (7) 281 (9) 272 (33) 271 (55) 270 (90) 269

(100) 243 (8) 235 (29) 234 (87) 205 (10) 178 (23) 139 (16) 121 (41) 111 (16) 102

(25) 92 (25) 89 (87) 77 (16) 76 (29) 75 (19) 64 (16) 63 (33) 57 (13) 51 (13)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-metilfenil)]cromona (27d) (8 ) pf = 141-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H14O3 C 7768 H 507

Encontrado C 7729 H 534

RMN 1H δ = 238 (s 3H 4rsquo-CH3) 378 (d 1H H-α J

17 Hz) 421 (d 1H H-β J 17 Hz) 645 (s 1H H-3)

722 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 84 Hz) 726 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

84 Hz) 742 (ddd 1H H-6 J 78 77 e 08 Hz) 747

(dd 1H H-8 J 80 e 08 Hz) 769 (ddd 1H H-7 J

80 77 e 16 Hz) 820 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 213 (4rsquo-CH3) 586 (C-α) 605 (C-β)

1094 (C-3) 1180 (C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-6) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1258 (C-5) 1295

(C-3rsquo5rsquo) 1319 (C-1rsquo) 1339 (C-7) 1391 (C-4rsquo) 1562 (C-9) 1630 (C-2) 1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 278 (M+bull 8) 262 (3) 261 (5) 251 (13) 250 (70) 249 (100) 235

(11) 234 (37) 221 (11) 178 (12) 158 (8) 145 (8) 129 (11) 121 (37) 103 (33) 102 (16)

92 (16) 91 (23) 89 (12) 78 (28) 77 (22) 76 (15) 65 (15) 63 (16) 51 (11)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-nitrofenil)]cromona (27e) (3 ) pf = 181-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H11NO5 C 6602 H 358 N 453

Encontrado C 6623 H 392 N 451

RMN 1H δ = 380 (d 1H H-α J 17 Hz) 438 (d 1H

H-β J 17 Hz) 649 (s 1H H-3) 745 (dt 1H H-6 J

77 e 10 Hz) 748 (d 1H H-8 J 82 Hz) 757 (d 2 H

H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 772 (ddd 1H H-7 J 82 77 e 16

Hz) 822 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz) 829 (d 2 H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27d)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

CH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27e)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

NO2

PARTE I - Parte experimental

192

RMN 13C δ = 590 (C-α) 591 (C-β) 1101 (C-3) 1180 (C-8) 1241 (C-3rsquo5rsquo) 1242 (C-

10) 1257 (C-6) 1260 (C-5) 1266 (C-2rsquo6rsquo) 1342 (C-7) 1422 (C-1rsquo) 1484 (C-4rsquo)

1561 (C-9) 1616 (C-2) 1775 (C-4)

EMEI mz (int rel) 309 (M+bull 30) 293 (10) 282 (23) 281 (93) 263 (5) 235 (32) 234

(100) 233 (33) 205 (29) 189 (10) 178 (17) 121 (30) 104 (24) 102 (34) 92 (30) 89

(60) 77 (24) 76 (41) 63 (45) 51 (25)

trans-2-(12-epoxietil-2-fenil)-5-hidroxicromona (27f) (3 ) pf =126-128ordmC

EMAR (EI) C17H12O4 [M+bull] calculado 2800736 encontrado 2800732

RMN 1H δ = 378 (d 1H H-α J 16 Hz) 420 (d 1H H-

β J 16 Hz) 639 (s 1H H-3) 683 (d 1H H-6 J 83 Hz)

691 (d 1H H-8 J 84 Hz) 734-737 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

740-743 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (dd 1H H-7 J 84 e

83 Hz) 1241 (s 1H 5-OH)

RMN 13C δ = 584 (C-α) 608 (C-β) 1070 (C-8) 1078

(C-3) 1112 (C-10) 1118 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1289 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-4rsquo) 1348 (C-

1rsquo) 1356 (C-7) 1564 (C-9) 1609 (C-5) 1644 (C-2) 1831 (C-4)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 50) 264 (4) 263 (5) 252 (54) 251 (100) 234 (8) 223

(10) 207 (14) 178 (7) 167 (8) 149 (9) 137 (35) 121 (7) 115 (13) 105 (17) 90 (35) 89

(39) 77 (25) 64 (10) 63 (14) 57 (7) 51 (15)

trans-2-[2-(4-clorofenil)-12-epoxietil]-5-hidroxicromona (27g) (3 ) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C17H1135ClO4 [M+bull] calculado 3140346 encontrado 3140359

EMAR (EI) C17H1137ClO4 [M+bull] calculado 3160316 encontrado 3160318

RMN 1H δ = 374 (d 1H H-α J 16 Hz) 418 (d 1H

H-β J 16 Hz) 638 (s 1H H-3) 683 (d 1H H-6 J 84

Hz) 690 (d 1H H-8 J 84 Hz) 730 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

85 Hz) 740 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85 Hz) 754 (t 1H H-7

J 84 Hz) 1237 (s 1H 5-OH)

RMN 13C δ = 583 (C-α) 601 (C-β) 1070 (C-8)

1079 (C-3) 1111 (C-10) 1119 (C-6) 1270 (C-2rsquo6rsquo)

2

345

6

1

2

3

4

5

6

(27f)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

2

345

6

1

2

3

45

6

(27g)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

Cl

PARTE I - Parte experimental

193

1291 (C-3rsquo5rsquo) 1333 (C-1rsquo) 1352 (C-4rsquo) 1357 (C-7) 1563 (C-9) 1609 (C-5) 1639

(C-2) 1830 (C-4)

EMEI mz (int rel) 314 (M+bull 40) 286 (55) 285 (100) 250 (39) 137 (28) 124 (10)

108 (12) 92 (10) 89 (57) 77 (5) 63 (12) 51 (7)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-metilfenil)]-5-hidroxicromona (27i) (3 ) pf = 135-138ordmC

EMAR (EI) C18H14O4 [M+bull] calculado 2940892 encontrado 2940898

RMN 1H (500 MHz) δ = 238 (s 3H 4rsquo-CH3) 377

(d 1H H-α J 17 Hz) 416 (d 1H H-β J 17 Hz)

637 (s 1H H-3) 682 (dd 1H H-6 J 83 e 08 Hz)

690 (dd 1H H-8 J 84 e 08 Hz) 722 (d 2H H-3rsquo5rsquo

J 83 Hz) 725 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz) 754 (dd 1H

H-7 J 84 e 83 Hz) 1241 (s 1H 5-OH)

RMN 13C (125 MHz) δ = 213 (4rsquo-CH3) 583 (C-α) 609 (C-β) 1070 (C-8) 1076 (C-

3) 1112 (C-10) 1118 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1295 (C-3rsquo5rsquo) 1317 (C-1rsquo) 1356 (C-7)

1393 (C-4rsquo) 1564 (C-9) 1609 (C-5) 1645 (C-2) 1831 (C-4)

EMEI mz (int rel) 294 (M+bull 24) 266 (50) 265 (100) 250 (12) 237 (6) 22 (8) 137

(26) 135 (8) 119 (7) 103 (20) 91 (12) 89 (7) 78 (18) 77 (11) 65 (6) 63 (6) 51 (5)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-nitrofenil)]-5-hidroxicromona (27j) (3 ) pf = 209-211ordmC

EMAR (EI) C17H11NO6 [M+bull] calculado 3250586 encontrado 3250590

RMN 1H 378 (d 1H H-α J 16 Hz) 434 (d 1H H-

β J 16 Hz) 641 (s 1H H-3) 685 (dd 1H H-6 J 82

e 07 Hz) 691 (dd 1H H-8 J 84 e 07 Hz) 756 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 756 (dd 1H H-7 J 84 e 82

Hz) 830 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 1233 (s 1H 5-

OH)

RMN 13C δ = 586 (C-α) 593 (C-β) 1070 (C-8) 1084 (C-3) 1112 (C-10) 1121 (C-

6) 1241 (C-3rsquo5rsquo) 1266 (C-2rsquo6rsquo) 1358 (C-7) 1419 (C-1rsquo) 1491 (C-4rsquo) 1563 (C-9)

1609 (C-5) 1630 (C-2) 1829 (C-4)

2

345

6

1

2

3

45

6

(27i)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

CH3

2

345

6

1

2

3

45

6

(27j)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

NO2

PARTE I - Parte experimental

194

EMEI mz (int rel) 325 (M+bull 100) 309 (16) 297 (27) 296 (59) 279 (9) 250 (72) 221

(14) 205 (17) 190 (10) 165 (10) 137 (16) 120 (12) 108 (28) 91 (29) 89 (48) 77 (15)

63 (34) 51 (19)

6332 Utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante

O catalisador de salen Mn (III) (159 mg 0025 mmol) foi adicionado a uma soluccedilatildeo de

(E)-2-estirilcromona (26a-e) (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f-j) devidamente

substituiacuteda (05 mmol) em acetonitrilo (4 ml) De seguida adicionou-se N-oacutexido de

piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) iodosilbenzeno (022 g 10 mmol) e a mistura foi agitada

agrave temperatura ambiente durante cerca de 12 horas Apoacutes este periacuteodo a mistura reacional

foi dissolvida em clorofoacutermio (20 ml) lavada com aacutegua (2 x 20 ml) e a fase orgacircnica foi

recolhida e concentrada Os processos de purificaccedilatildeo e separaccedilatildeo satildeo os descritos para o

meacutetodo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio e que estatildeo relatados na secccedilatildeo 5331

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27a-e) e dos

αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27f-j) estaacute descrita na secccedilatildeo 5331 e

os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(27a) 29 (27b) 10

(27d) 15 (27e) 4 (27f) 22 (27g) 12 (27i) 4 (27j) 7 ]

CAPIacuteTULO 7

BIBLIOGRAFIA

PARTE I - Bibliografia

197

1 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 5

2 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 201

3 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 30

4 - B A Bohm in ldquoThe Flavonoids ndash Advances in Research Since 1986rdquo Ed J B

Harbone Chapman amp Hall Londres 1994 p 387

5 - T W Goodwin e E I Mercer in ldquoIntroduction to Plant Biochemistryrdquo 2ordf Ed

Pergamon Oxford 1986 p 550

6 - J Rigandy e S P Kleney in ldquoNomenclature of Organic Chemistry ndash IUPACrdquo

Pergamon Press Oxford 1979 p169

7 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 31

8 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 7

9 - A I R N A Barros A M S Silva I Alkorta e J Elguero Tetrahedron 2004 60 6513

10 - B A Bohm in ldquoThe Flavonoids ndash Advances in Research Since 1986rdquo Ed J B

Harbone Chapman amp Hall Londres Gratilde-Bretanha 1975 p 446 e 448

11 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 213

12 - T Habu R A Flath T R Mon e J F Morton J Agric Food Chem 1985 33 249

13 - M J Greenberg J Agric Food Chem 1981 29 831

14 - M G Heydanek e R J McGorrin J Agric Food Chem 1981 29 950

15 - R Jambunathan e U Singh J Agric Food Chem 1981 29 1093

16 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 6

17 - G A Molander B Singaram e H C Brown J Org Chem 1984 49 5024

18 - G P Ellis in ldquoChromenes Chromanones and Chromonesrdquo Ed G P Ellis John

Willey amp Sons Nova Iorque 1977 p 455

19 - W H Gerwick A Lopez G D Van Duyne J Clardy W Ortiz e A Baez

Tetrahedron Lett 1986 27 1979

20 - W H Gerwick J Nat Prod 1989 52 252

21 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 8

22 - C M M Santos Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 9

PARTE I - Bibliografia

198

23 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 10

24 - W A Price A M S Silva e J A S Cavaleiro Heterocycles 1993 36 2601

25 - A M S Silva D C G A Pinto J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay

ARKIVOC 2004 vi 106

26 - A M S Silva D C G A Pinto H R Tavares J A S Cavaleiro M L Jimeno e J

Elguero Eur J Org Chem 1998 2031

27 - H S Mahal e K Venkataraman J Chem Soc 1934 1767

28 - J K Makarandi e V Kumari Synth Commun 1989 19 1919

29 - H L Gaggad K N Wadodkar e B J Ghiya Indian J Chem 1985 24B 1244

30 - F Peixoto A I R N A Barros e A M S Silva Biochem Mol Toxicol 2002 16

220

31 - N Desideri C Conti P Mastromarino e F Mastropaolo Antiviral Chem

Chemother 2000 11 373

32 - E Fernandes F Carvalho A M S Silva C M M Santos D C G A Pinto J A S

Cavaleiro e M L Bastos J Enz Inhib 2002 17 45

33 - E Fernandes M Carvalho F Carvalho A M S Silva C M M Santos D C G A

Pinto J A S Cavaleiro e M L Bastos Arch Toxicol 2003 77 500

34 - P Filipe A M S Silva P Morliegravere C M Brito L K Patterson G L Hug J N

Silva J A S Cavaleiro J-C Maziegravere J P Freitas e R Santus Biochem

Pharmacol 2004 67 2207

35 - T Katsuki in ldquoTransition Metals for Organic Synthesisrdquo Ed M Beller e C Bolm

Wiley-VCH Weinheim Alemanha 1998 p 271

36 - P Besse e H Veschambre Tetrahedron 1994 50 8885

37 - H B Henbest Chem Soc Spec Publ 1965 19 83

38 - R C Ewins H B Henbest e M A McKervey J Chem Soc Chem Commun 1967

1085

39 - S H R Abdi R I Kureshy N H Khan e R V Jasra Catal Surveys Asia 2004 8

187

40 - T Katsuki e K B Sharpless J Am Chem Soc 1980 102 5974

41 - T Katsuki in ldquoTransition Metals for Organic Synthesisrdquo Ed M Beller e C Bolm

Wiley-VCH Weinheim Alemanha 1998 p261

42 - S Juliaacute J Masana e J C Veja Angew Chem Int Ed Engl 1980 929

PARTE I - Bibliografia

199

43 - Parte 2 S Juliaacute J Guixer J Masana J Rocas S Colonna R Annuziata e H

Molinari J Chem Soc Perkin Trans 1 1982 1317

44 - M E Lasterra-Saacutenchez e S M Roberts J Chem Soc Perkin Trans 1 1995 1467

45 - M E Lasterra-Saacutenchez U Felfer P Mayon S M Roberts S R Thornton e C J

Todd J Chem Soc Perkin Trans 1 1996 343

46 - W Kroutil M E Lasterra-Saacutenchez S J Maddrell P Mayon P Morgan S M

Roberts S R Thornton C J Todd e M Tuumlter J Chem Soc Perkin Trans 1 1996

2837

47 - J V Allen M W Cappi P D Kary S M Roberts N M Williamson e L E Wu J

Chem Soc Perkin Trans 1 1997 3297

48 - J V Allen S Bergeron M J Griffiths S Mukherjee S M Roberts N M

Williamson e L E Wu J Chem Soc Perkin Trans 1 1998 3171

49 - T Geller A Gerlach C M Kruumlger e H-C Militzer Tetrahedron Lett 2004 45

5065

50 - T Geller A Gerlach C M Kruumlger e H-C Militzer J Mol Catal A Chem 2006

251 71

51 - B Meunier Chem Rev 1992 92 1411

52 - J T Groves T E Nemo e R S Myers J Am Chem Soc 1979 101 1032

53 - J T Groves W J Jr Kruper e R C Haushalter J Am Chem Soc 1980 102 6375

54 - J T Groves e T E Nemo J Am Chem Soc 1983 105 5786

55 - A Robert and B Meunier New J Chem 1988 12 885

56 - J-P Renaud P Battioni J F Bartoli e D Mansuy J Chem Soc Chem Commun

1985 888

57 - J P Collman J I Brauman P D Hampton H Tanaka D S Bohle e R T Hembre

J Am Chem Soc 1990 112 7980

58 - R R L Martins M G P M S Neves A J D Silvestre M M Q Simotildees A M S

Silva A C Tomeacute J A S Cavaleiro P Tagliatesta e C Crestini J Mol Catal A

Chem 2001 172 33

59 - S L H Rebelo M M Q Simotildees M G P M S Neves A M S Silva e J A S

Cavaleiro Chem Commun 2004 608

60 - S L H Rebelo M M Q Simotildees M G P M S Neves A M S Silva P

Tagliatesta e J A S Cavaleiro J Mol Catal A Chem 2005 232 135

61 - J T Groves e R S Myers J Am Chem Soc 1983 105 5791

PARTE I - Bibliografia

200

62 - S OrsquoMalley e T Kodadek J Am Chem Soc 1989 111 9116

63 - K Konishi K I Oda K Nishida T Aida e S Inoue J Am Chem Soc 1992 114

1313

64 - E G Samsel K Srinivasan e J K Kochi J Am Chem Soc 1985 107 7606

65 - W Zhang J L Loebach S R Wilson e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1990

112 2801

66 - R Irie K Noda Y Ito N Matsumoto e T Katsuki Tetrahedron Lett 1990 31

7345

67 - E N Jacobsen W Zhang A R Muci J R Ecker e L Deng J Am Chem Soc

1991 113 7063

68 - E N Jacobsen W Zhang e M L Guumller J Am Chem Soc 1991 113 6703

69 - M Palucki P J Pospisil W Zhang e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1994 116

9333

70 - S Chang R M Heid e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1994 35 669

71 - H Sasaki R Irie e T Katsuki Synlett 1993 300

72 - N Hosoya R Irie e T Katsuki Synlett 1993 261

73 - N Hosoya A Hatayama R Irie H Sasaki e T Katsuki Tetrahedron 1994 50

4311

74 - T Kuroki T Hamada e T Katsuki Chem Lett 1995 339

75 - J F Larrow E N Jacobsen Y Gao Y Hong X Nie e C M Zepp J Org Chem

1994 59 1939

76 - T Flessner e S Doye J Prakt Chem 1999 341 436

77 - T Katsuki Coord Chem Rev 1995 140 189

78 - T Katsuki J Mol Catal A Chem 1996 113 87

79 - T Schwenkreis e A Berkessel Tetrahedron Lett 1993 34 4785

80 - P Pietikaumlinen Tetrahedron Lett 1994 35 941

81 - K Srinivasan P Michaud e J K Kochi J Am Chem Soc 1986 108 2320

82 - Y N Ito e T Katsuki Tetrahedron Lett 1998 39 4325

83 - T Hamada T Fukuda H Imanishi e T Katsuki Tetrahedron 1996 52 515

84 - K S Reddy L Solagrave A Moyano M A Pericagraves e A Riera Synthesis 2000 165

85 - N H Lee A R Muci e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1991 32 5055

86 - E N Jacobsen L Deng Y Furukawa e L E Martineacutez Tetrahedron 1994 50 4323

87 - P Pietikaumlinen Tetrahedron Lett 1999 40 1001

PARTE I - Bibliografia

201

88 - M-K Wong L-M Ho Y-S Zheng C-Y Ho e D Yang Org Lett 2001 3 2587

89 - W Adam L Hadjiarapoglou e A Smerz Chem Ber 1991 124 227

90 - A-M Lluch F Saacutenchez-Baeza A Messeguer C Fusco e R Curci Tetrahedron

1993 49 6299

91 - T Patonay G Toacuteth e W Adam Tetrahedron Lett 1993 34 5055

92 - W Adam D Golsch L Hadjiarapoglou e T Patonay J Org Chem 1991 56 7292

93 - A Leacutevai T Patonay A Szeacutekely E B Vass W Adam e J Jekotilde J Heterocycl

Chem 2000 37 1065

94 - W Adam R T Fell A Leacutevai T Patonay K Peters A Simon e G Toacuteth

Tetrahedron Asymmetry 1996 9 1121

95 - A Leacutevai W Adam R T Fell R Gessner T Patonay A Simon e G Toacuteth

Tetrahedron 1998 54 13105

96 - A Leacutevai A M S Silva J A S Cavaleiro T Patonay e V L M Silva Eur J Org

Chem 2001 3213

97 - R Irie K Noda Y Ito e T Katsuki Tetrahedron Asymmetry 1991 2 481

98 - K Srinivasan P Michaud e J K Kochi J Am Chem Soc 1986 108 2309

99 - T Hamada R Irie e T Katsuki Synlett 1994 479

100 - N H Lee e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1991 32 6533

101 - S Chang N H Lee e E N Jacobsen J Org Chem 1993 58 6939

102 - S Chang J M Galvin e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1994 116 6937

103 - B D Brandes e E N Jacobsen J Org Chem 1994 59 4378

104 - T Fukuda R Irie e T Katsuki Synlett 1995 197

105 - B D Brandes e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1995 36 5123

106 - W Zhang e E N Jacobsen J Org Chem 1991 56 2296

107 - A Hatayama N Hosoya R Irie e T Katsuki Synlett 1992 407

108 - N Hosoya A Hatayama K Yanai H Fujii R Irie e T Katsuki Synlett 1993 641

109 - R Irie K Noda Y Ito e T Katsuki Tetrahedron Lett 1991 32 1055

110 - M T Gunter e P Turner Coord Chem Rev 1991 108 115

111 - J T Groves e W J Kruper J Am Chem Soc 1979 101 7613

112 - C T Dalton K M Ryan V M Wall C Bousquet e D G Gilheany Top Catal

1998 5 75

113 - R Irie T Hashihayata T Katsuki M Akita e Y Moro-oka Chem Lett 1998

1041

PARTE I - Bibliografia

202

114 - Y N Ito e T Katsuki Bull Chem Soc Jpn 1999 72 603

115 - P-O Norrby C Linde e B Aringkermark J Am Chem Soc 1995 117 11035

116 - A S Jepsen M Roberson R G Hazel e K A Joslashrgensen Chem Commun 1998

1599

117 - Y Noguchi R Irie T Fukuda e T Katsuki Tetrahedron Lett 1996 37 4533

118 - K N Houk N C DeMello K Condroski J Fennen e T Kasuga in Electronic

Conference on Heterocyclic Chemistry (ECHET96) ed por H S Rzepa J P Snyder

e C Leach ldquoThe Royal Society of Chemistryrdquo Londres 24 de Junho a 22 de Julho

de 1996

119 - R I Kureshy N H Khan S H R Abdi S Singh I Ahmed R S Shukla e R V

Jasra J Catal 2003 219 1

120 - C Linde M F Anderlund e B Aringkermark Tetrahedron Lett 2005 46 5597

121 - Y G Abashkin e S K Burt Org Lett 2004 6 59

122 - H Fu G C Look W Zhang E N Jacobsen e C-H Wong J Org Chem 1991

56 6497

123 - L Cavallo e H Jacobsen Angew Chem Int Ed Engl 2000 39 589

124 - A M S Silva H R Tavares A I N R A Barros e J A S Cavaleiro Spectrosc

Lett 1997 30 1655

125 - C Lauret e S M Roberts Aldrichimica Acta 2002 35 47

126 - P L Anelli S Bandi F Montanari e S Quici J Chem Soc Chem Commun

1989 779

127 - L Shu e Y Shi J Org Chem 2000 65 8807

128 - E Weitz e A Scheffer Ber Dtsch Chem Ges 1921 54 2327

129 - B Boyer A Hambardzoumian J-P Roque e N Beylerian Tetrahedron 1999 55

6147

130 - F Gao K F Johnson e J B Schlenoff J Chem Soc Perkin Trans 2 1995 269

131 - H M Chawla e S K Sharma Tetrahedron 1990 46 1611

132 - M Bennett A J Burke e W I OrsquoSullivan Tetrahedron 1996 52 7163

133 - K Irie N Hosoya e T Katsuki Synlett 1994 255

134 - G Battistuzzi S Cacchi e G Fabrizi Org Lett 2003 5 777

135 - C M M Santos A M S Silva J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay Eur J

Org Chem 2007 aceite para publicaccedilatildeo

136 - U Engelhardt e T Linker Chem Commun 2005 1152

PARTE I - Bibliografia

203

137 - C Linde N Koliaiuml P-O Norrby e B Aringkermark Chem Eur J 2002 8 2568

138 - S-E Park W J Song Y O Ryu M H Lim R Song K M Kim e W Nam J

Inorg Biochem 2005 99 424

139 - D C G A Pinto A M S Silva e J A S Cavaleiro New J Chem 2000 24 85

140 - C M M Santos A M S Silva J A S Cavaleiro T Patonay e A Leacutevai J

Heterocycl Chem 2006 43 1319

141 - P Pietikaumlinen Tetrahedron 1998 54 4319

142 - A Thellend P Battioni e D Mansuy J Chem Soc Chem Commun 1994 1035

143 - A Mckillop e W R Sanderson Tetrahedron 1995 51 6145

144 - J Muzart Synthesis 1995 1325

145 - R Borges-Argaacuteez M E P Diacuteaz P G Waterman e L M Pentildea-Rodriacuteguez J Braz

Chem Soc 2005 6 5

146 - P S Kulkarni H V Kamath e S N Kulkarni Org Mass Spectrom 1984 19 334

147 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo 4ordf

Ed McGraw-Hill Londres 1989 p 177

148 - R M Silverstein G C Bassler e T C Morrill in ldquoSpectroscopic Methods in

Organic Compoundsrdquo 5ordf Ed John Wiley amp Sons Londres 1991 p 11

149 - F H Guidulgi M J Pestchanker J Kavka e P Joseph-Nathan Org Mass

Spectrom 1984 19 502

150 - D Pavia G Lampman e G Kritz in ldquoIntroduction to Spectroscopyrdquo Harcourt

College Publishers 3ordf Ed Filadeacutelfia EUA 2001 p 420

151 - F H Guidulgi C E Ardanaz J Kavka M E Garibay e P Joseph-Nathan Org

Mass Spectrom 1986 21 117

152 - Dictionary of Organic Compounds 6th Edition Volume 3 Chapman amp Hall

Londres 1996 p 2889

153 - A R Alcacircntara J M Marinas e J V Sinisterra Tetrahedron Lett 1987 28 1515

154 - D C G A Pinto A M S Silva A Leacutevai J A S Cavaleiro T Patonay e J

Elguero Eur J Org Chem 2000 2593

155 - A M S Silva J A S Cavaleiro e J Elguero Liebigs Ann 1997 2065

156 - D C G A Pinto A M S Silva L M P M Almeida J A S Cavaleiro A Leacutevai

e T Patonay J Heterocycl Chem 1998 35 217

157 - J S Vieira Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 101

PARTE I - Bibliografia

204

158 - D C G A Pinto A M S Silva e J A S Cavaleiro J Heterocycl Chem 1996

33 1887

159 - D T Patoilo Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 2005 p 248

160 - R Bernini E Mincione A Coratti G Fabrizi e G Battistuzzi Tetrahedron 2004

60 967

161 - M A Smith R M Neumann e R A Webb J Heterocycl Chem 1968 5 425

162 - T Patonay A Leacutevai C Nemes T Timaacuter G Toth e W Adam J Org Chem 1996

61 5375

Novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas INTRODUCcedilAtildeO 213

11 XANTONAS OCORREcircNCIA NA NATUREZA 213 12 NOMENCLATURA 214

121 Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas 214 1211 Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 214 1212 Nomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-onas 215 1213 Nomenclatura de derivados do tipo cromona 216

122 Nomenclatura de xantonas 216 13 SIacuteNTESE DE XANTONAS 217 14 ACTIVIDADE BIOLOacuteGICA DE XANTONAS 224 15 A IMPORTAcircNCIA DA SIacuteNTESE DE NOVOS DERIVADOS DE XANTONA 226

FORMACcedilAtildeO DE LIGACcedilOtildeES CARBONO-CARBONO CATALISADA POR COMPLEXOS DE PALAacuteDIO 227 21 INTRODUCcedilAtildeO 229 22 EFEITO DO SUBSTRATO 231 23 CONSIDERACcedilOtildeES MECANIacuteSTICAS 233

SIacuteNTESE DE DERIVADOS DO TIPO XANTONA 237 31 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO 239 32 SIacuteNTESE DE (E)-3-BROMO-2-ESTIRILCROMONAS 243

321 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 243 322 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 249

33 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS 255 331 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 255

3311 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 255 3312 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas 257 3313 Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-diestirilcromonas 258

332 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 259 34 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS POLI-HIDROXILADAS 266

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL DOS COMPOSTOS OBTIDOS NA SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS 269

41 CARACTERIZACcedilAtildeO POR RESSONAcircNCIA MAGNEacuteTICA NUCLEAR (RMN) 271 411 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 271 412 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 273 413 Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 280 414 Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas 283 415 Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas 290 416 Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 293 417 Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas 296 418 Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 301 419 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas 306

4191 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 306 4192 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 314

4110 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas 322 41101 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 322 41102 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 327

4111 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas 334 4112 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 338

41121 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 338 41122 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo 346

42 CARACTERIZACcedilAtildeO POR ESPECTROMETRIA DE MASSA (EM) 350

2

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS355 PARTE EXPERIMENTAL359

61 REAGENTES SOLVENTES SIacuteLICAS E EQUIPAMENTOS UTILIZADOS361 62 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO DE ACETOFENONAS 361

621 Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona 361 622 Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona 362 623 Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas 362

63 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO DE BENZALDEIacuteDOS E AacuteCIDOS CINAcircMICOS 363 631 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos 363 632 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos364

6321 Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos 364 6322 Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo 365

64 SIacuteNTESE DE (E)-3-BROMO-2-ESTIRILCROMONAS365 641 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas365

6411 Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 365 6412 Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 368 6413 Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas 371 6414 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 373

642 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 375 6421 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 375 6422 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas 381 6423 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 387

65 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS391 651 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 391

6511 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 391 6512 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas 393 6513 Siacutentese de 23-diarilxantonas 396

652 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 400 66 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS POLI-HIDROXILADAS437

BIBLIOGRAFIA447

PARTE II

SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS

CAPIacuteTULO 1

INTRODUCcedilAtildeO

PARTE II - Introduccedilatildeo

213

11 Xantonas Ocorrecircncia na natureza

s xantonas satildeo compostos fenoacutelicos heterociacuteclicos que tecircm por base o nuacutecleo de

dibenzo-γ-pirona (28)1

(28)

O

O A ocorrecircncia natural das xantonas eacute bastante restrita2 Encontram-se distribuiacutedas pelo

Reino Vegetal ocorrendo principalmente em duas famiacutelias de plantas superiores

Guttiferae e Gentianaceae3 Esporadicamente podem encontrar-se tambeacutem noutras famiacutelias

de plantas bem como em fungos liacutequenes e fetos3-6

A primeira xantona foi isolada em 1821 a partir de Gentiana luteae tendo sido

designada por gentisina (18-di-hidroxi-3-metoxixantona 29)4 A xantona natildeo substituiacuteda

ainda natildeo foi reportada como produto natural no entanto em 2002 Oldenburg et al

descreveram a ocorrecircncia desta xantona em petroacuteleos extraiacutedos em aacuteguas norueguesas7

Estes autores sugerem que este produto se formaria por oxidaccedilatildeo do xanteno na jazida ou

poderia ser originado por geossiacutentese de precursores aromaacuteticos

As xantonas naturais aparecem frequentemente substituiacutedas com grupos metoxilo

hidroxilo alquilo isopentenilo e glicosilo podendo apresentar-se na forma monomeacuterica

(exemplo 29-31)89 dimeacuterica (exemplo 32)10 policiacuteclica (exemplo 33)11 ou do tipo

xantonolignoacuteide (exemplo 34a e 34b)12

A

PARTE II - Introduccedilatildeo

214

12 Nomenclatura

121 Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas

1211 Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

As acetofenonas acetiladas satildeo compostos intermediaacuterios na siacutentese de 2-

metilcromonas enquanto que as acetofenonas cinamoiacuteladas satildeo intermediaacuterios na siacutentese de

O

O

OHHO

HO

OH

O

O

OH

OH

OH

HO

O

OHHO

HO

HOH2C

O

O

NO

OH

OH

OCH3

OCH3

OH

O

H3C

Cervinomicina A1

O

O

O

O

HO

OH

O

O

R

OCH3

O

O

HOOH

OCH3

(34a) R = H Quielcorina(34b) R = OCH3 6-Metoxiquielcorina

Ploiarixantona(31)

(30)

(32)

(33)

Mangiferina

Garcinona E

O

O

OMe

OHHO

(29)Gentisina

PARTE II - Introduccedilatildeo

215

(E)-3-bromo-2-estirilcromonas O sistema de numeraccedilatildeo eacute o indicado respectivamente

pelas estruturas (35) e (36) o qual eacute recomendado pela IUPAC1314

O

O (35)

O

12

1

23

4

56

O

O (36)

O

12

1

23

4

56

12

3

4

56

α

β

AB

1212 Nomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-

hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-

4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-

pentadieno-1-onas

As 13-butanodionas (37a) 2-butenonas (37b) satildeo compostos intermediaacuterios na

siacutentese de 2-metilcromonas (39) e as 4-penteno-13-dionas (38a) 24-pentadieno-1-onas

(38b) satildeo compostos intermediaacuterios na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (40) e

foram considerados como compostos de cadeia alifaacutetica insaturada com uma (37b e 38b)

ou duas (37a e 38a) funccedilotildees cetoacutenicas1314

O OOH

12 3 4

1

23

45

6

O OHOH

12

34

1

23

45

6

(37a) (37b)

O OOH

12

341

23

45

6

(38a)

5

1

23

4

5

6O OHOH

12

341

23

45

6

(38b)

5

1

23

4

5

6

A B A B

PARTE II - Introduccedilatildeo

216

1213 Nomenclatura de derivados do tipo cromona

As cromonas cuja siacutentese e caracterizaccedilatildeo estrutural seraacute descrita ao longo deste

trabalho satildeo compostos com esqueleto estrutural do tipo (39-42) As 3-bromo-2-

metilcromonas (39) como o seu nome indica possuem na posiccedilatildeo 2 um grupo metilo e na

posiccedilatildeo 3 um aacutetomo de bromo as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (40) possuem no carbono

C-2 um grupo estirilo e no carbono C-3 um aacutetomo de bromo as (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (41) possuem o grupo estirilo na posiccedilatildeo 3 e as (EE)-23-di-

estirilcromonas (42) possuem dois grupos estirilos um na posiccedilatildeo 2 e outro na posiccedilatildeo 3

O sistema de numeraccedilatildeo que seraacute usado neste trabalho eacute o que estaacute apresentado nas

estruturas 39-421314 Os grupos estirilo das cromonas 40-42 apresentam sempre uma

estereoquiacutemica trans

2

34

5

O

O

Br

CH3

6

78

9

10

(39)

2

34

5

O

O

CH3

6

78

9

10

(41)1

23

45

6

α

β

2

34

5

O

O

6

78

9

10

(42)1

23

45

6

α

β

2

34

5

O

O

6

78

9

10

(40)

1

23

4

56

α

α

β

β1

23

5

4

6

Br

A

B

A

A

C

B

B

C

D

C

122 Nomenclatura de xantonas

Neste trabalho foram sintetizadas 23-diarilxantonas compostos com o esqueleto

estrutural igual ao indicado em (44) A nomenclatura do nuacutecleo de xantona e o seu sistema

de numeraccedilatildeo satildeo uma adaptaccedilatildeo da recomendaccedilatildeo da IUPAC para o nuacutecleo do xanteno

(43)15 No entanto o sistema de numeraccedilatildeo dos aacutetomos de carbono quaternaacuterios eacute

PARTE II - Introduccedilatildeo

217

controverso1617 Tendo em conta os estudos relacionados com a elucidaccedilatildeo estrutural de

xantonas por RMN de 13C tornou-se necessaacuterio optar por uma numeraccedilatildeo e a de Frahm et

al16 foi a adoptada neste trabalho Na siacutentese destes compostos satildeo tambeacutem isolados

compostos semi-oxidados derivados de 23-diarilxantona por exemplo 23-diaril-34-di-

hidroxantona (45) e 23-diaril-12-di-hidroxantona (46)

(44)

O

O1

2

3

45

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

(45)

O

O1

2

34

5

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

H

H

H

(46)

O

O

1 2

3

45

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

H

H

H

(43)

O

1

2

45

6

7

88a 9b

9

4a4b3

A

B

A

BA

B

CA

B C

D

E

C

D

E

C

D

E

13 Siacutentese de xantonas

Satildeo inuacutemeras as metodologias aplicadas na siacutentese de xantonas Far-se-agrave de seguida

apenas uma ligeira abordagem aos meacutetodos mais utilizados na siacutentese deste tipo de

compostos

Um dos primeiros meacutetodos de siacutentese de xantonas data do final do seacuteculo XIX e foi

desenvolvido por Michael18 e Kostanecki19 Este meacutetodo envolvia o aquecimento de um

fenol com um aacutecido o-hidroxibenzoacuteico em anidrido aceacutetico Desde entatildeo outras rotas de

siacutentese com melhores rendimentos e condiccedilotildees experimentais mais suaves foram

desenvolvidas20

Um dos meacutetodos mais reportados na literatura para a siacutentese de xantonas eacute o meacutetodo

desenvolvido por Grover Shah e Shah (Esquema XXXIII)21 Consiste na reacccedilatildeo de um

aacutecido saliciacutelico adequadamente substituiacutedo com o fenol apropriado na presenccedila de cloreto

PARTE II - Introduccedilatildeo

218

de zinco e cloreto de fosforilo Este meacutetodo origina directamente o derivado de xantona se

o intermediaacuterio benzofenona possuir um grupo hidroxilo nas posiccedilotildees 6 ou 6rsquo de forma a

possibilitar a ciclizaccedilatildeo

COOH

OHHO

OH

OHHO

O

HO

OH

OHOH OH

ZnCl2

POCl3Δ

OHO

O

OH

OH

ESQUEMA XXXIII

Um outro meacutetodo de siacutentese de xantonas envolve a acilaccedilatildeo de Friedel-Crafts de um

derivado fenoacutelico com cloretos de benzoiacutelo apropriadamente substituiacutedos seguido de

ciclizaccedilatildeo da benzofenona obtida (Esquema XXXIV)2022-24

A

B HO

O

B OH

O

O

RR R

R

RR

A COCl COOH CNB OH OMe H

(I)B = OH substituiccedilatildeo nucleofiacutelicaB = OMe adiccedilatildeo-eliminaccedilatildeo nucleofiacutelicaB = H processo oxidativo

I

ESQUEMA XXXIV

A gentisina (29) (primeira xantona natural isolada) foi sintetizada por este meacutetodo em

que o derivado de benzofenona eacute obtido agrave temperatura ambiente na presenccedila de AlCl3 e

usando eacuteter etiacutelico como solvente (Esquema XXXV)1

PARTE II - Introduccedilatildeo

219

OMe

COClMeO

OMeMeO

OMe

AlCl3

(C2H5)2O

O OH

OMeOMeOMe

MeO

O

HO

O OH

OH

AlCl3 C6H6

metilaccedilatildeo selectivaO

HO

O OH

OMe

(29) ESQUEMA XXXV

Quando se utilizam o-hidroxibenzonitrilos o nuacutecleo de xantona eacute obtido apoacutes o

derivado imiacutenico sofrer um processo de hidroacutelise Este meacutetodo conhecido como meacutetodo de

Robinson-Nishikawa em que o floroglucinol (47) eacute condensado com o salicilonitrilo (48)

originando o hidrocloreto de 2462rsquo-tetra-hidroxidifenil-cetimina (49) Esta apoacutes

tratamento com meio aacutecido aquoso leva agrave formaccedilatildeo da 13-di-hidroxixantona (50)

(Esquema XXXVI)1

(47)

OH HOHCl

NH HCl

OHOHO

O

H2OHO

OH

NC

HO

OH

HO

OH(48) (49) (50)

ESQUEMA XXXVI

A condensaccedilatildeo de Ullmann eacute outra metodologia usada para a siacutentese de xantonas A

reacccedilatildeo de fenolatos de soacutedio com aacutecidos benzoacuteicos possuindo aacutetomos de halogeacutenio nas

posiccedilotildees orto origina derivados do tipo eacuteter diariacutelicos A formaccedilatildeo do anel heterociacuteclico eacute

acompanhada por cicloacilaccedilatildeo aromaacutetica electrofiacutelica intramolecular dos aacutecidos 2-

ariloxibenzoacuteicos (Esquema XXXVII)425

PARTE II - Introduccedilatildeo

220

A

B HO

O

RR R

R

RR

A COOH COOMeB F Cl Br I

O

O

A

CuO2

A = COOH PPAA = COOMe 1 KOH 2 PPA

PPA = aacutecido polifosfoacuterico

ESQUEMA XXXVII

Este meacutetodo foi utilizado para sintetizar a 2-hidroxixantona (51) a primeira mono-

hidroxixantona encontrada no Reino Vegetal isolada a partir da Mannea americana L

(Esquema XXXVIII)26

OH ClK2CO3

O

O

CH3COCl

HOOCMeO Cu

O

MeOCOOH

H2SO4

MeO

AlCl3O

O

HO

(51)

ESQUEMA XXXVIII

A obtenccedilatildeo de derivados do tipo xantona pode tambeacutem ser efectuada a partir de eacutesteres

diariliacutecos27-30 Um exemplo praacutetico deste meacutetodo eacute a siacutentese da 25-di-hidroxixantona

(55)22 A 2-hidroxi-2rsquo3rsquo5-trimetoxibenzofenona (53) eacute obtida por um fotorrearranjo de

Fries do 23-dimetoxibenzoato de p-metoxifenilo (52) que apoacutes desmetilaccedilatildeo e

ciclodesidrataccedilatildeo conduz agrave formaccedilatildeo da xantona (55) Na fotorreacccedilatildeo de Fries obteve-se

ainda o 23-dimetoxibenzoato de etilo (54) como produto secundaacuterio (Esquema XXXIX)

PARTE II - Introduccedilatildeo

221

O

OMe

OMe

O

OMe hν

EtOH

O

OMe

OH

OMe

OMe

COOEt

OMe

OMe

O

OH

OH

OH

OH

O

O

OH

OH

225ordmC

HBr(52)

(53) (54)

(55) ESQUEMA XXXIX

A utilizaccedilatildeo do rearranjo de Smiles31 na formaccedilatildeo de derivados do tipo eacuteter diariacutelicos a

partir de eacutesteres diariacutelicos foi uma das vias usadas por Elix et al na siacutentese de derivados de

xantona naturais32 O esquema XL apresenta a rota de siacutentese da xantona (59) Assim a

condensaccedilatildeo do aacutecido 3-cloro-2-hidroxi-6-metoxibenzoacuteico com o 46-di-hidroxi-2-metil-3-

metoxibenzoato de etilo na presenccedila de NNrsquo-diciclo-hexilcarbodiimida (DCC) originou o

eacutester (56) Este foi tratado com K2CO3 em DMSO anidro provocando a transposiccedilatildeo de

Smiles e a formaccedilatildeo do aacutecido carboxiacutelico (57) A ciclizaccedilatildeo deste composto com anidrido

trifluoroaceacutetico conduziu agrave formaccedilatildeo da xantona (58) e depois de algumas transformaccedilotildees

agrave xantona (59) (Esquema XL)

PARTE II - Introduccedilatildeo

222

COOH HO

K2CO3

O

MeO

DCC

Me2SO

(CF3CO)2O

OH

OMe

Cl

OH

COOEt

O

Cl

OH

OMe O

MeO Me

COOEt

OH

OMeCOOH

OH

COOEt

Me

OMeCl

O

OMe OH

COOEt

Me

OMeCl

O

O

OH OH

Me

OMeCl

O

(56)

(57)(58)(59)

Me

ESQUEMA XL

Em resumo a siacutentese de derivados contendo o nuacutecleo de xantona envolve a ligaccedilatildeo de

dois aneacuteis benzeacutenicos atraveacutes de uma estrutura de tipo pirano O grupo carbonilo pode ser

introduzido a partir da acilaccedilatildeo de Friedel-Crafts e variantes bem como atraveacutes da

transposiccedilatildeo de Fries A ligaccedilatildeo eacuteter pode ser estabelecida intermolecularmente usando o

meacutetodo de Ullmann ou intramolecularmente atraveacutes de um mecanismo de substituiccedilatildeo

nucleofiacutelica aromaacutetica ou de uma transposiccedilatildeo de Smiles A literatura reporta ainda a

formaccedilatildeo do nuacutecleo de xantona directamente a partir de eacutesteres diariacutelicos atraacuteves de um

processo de piroacutelise3334 O esquema XLI apresenta as principais rotas de siacutentese de

unidades do tipo xantona

PARTE II - Introduccedilatildeo

223

A

B HO

O

RR

RR

RR

A COOH COOMeB F Cl Br I

O

B OH

RR

A COCl COOH CNB OH OMe H

O

O

R

R

UllmannFriedel-Crafts

Rearranjo de Smiles

Fotorrearranjo de Fries

Piroacutelise

XANTONA

BENZOFENONA EacuteSTER DIARIacuteLICOEacuteTER DIARIacuteLICO

O

OH O

A

ESQUEMA XLI

Existem outros meacutetodos de siacutentese de xantonas reportados na literatura Alguns

envolvem a modificaccedilatildeo experimental dos meacutetodos claacutessicos descritos anteriormente

outros envolvem a utilizaccedilatildeo de diferentes reagentes de partida para a siacutentese de estruturas

complexas que incluem o nuacutecleo de xantona120

Na literatura a presenccedila de xantonas contendo grupos substituintes arilo satildeo escassas e

natildeo foram encontrados derivados do tipo xantona naturais ou sinteacuteticos que possuam a

substituiccedilatildeo 23-diarilo Uma patente europeia descreve o uso da 2-fenilxantona como

solvente na siacutentese por polimerizaccedilatildeo de policetonas aromaacuteticas cristalinas35 enquanto

Kelkar et al reportaram a siacutentese de derivados de 3-fenilxantona a partir de reacccedilotildees de

Diels-Alder de 2-estirilcromonas (60 Rrsquo = fenilo) com enaminas substituiacutedas (61)

(Esquema XLII)36 Com este meacutetodo foram obtidas 1-metil- e 1-etilxantonas (62) num

processo de passo uacutenico da reacccedilatildeo de enaminas obtidas in situ a partir das

correspondentes cetonas alquiacutelicas ou aldeiacutedos com vinilcromonas usando uma quantidade

cataliacutetica de pirrolidina 1-Metilideno- e 1-metilideno-2-metiltetra-hidroxantonas

substituiacutedas (63) foram obtidas como produtos secundaacuterios e foram propostas como

PARTE II - Introduccedilatildeo

224

intermediaacuterios da reacccedilatildeo dado a sua faacutecil conversatildeo respectivamente em 1-metil- e 12-

dimetilxantonas

O

O

(61)

(62)

O

O(60)

R

R

O

O

R

(63)

RR

R = H Cl OMeR = Me Ph furil tienilR = H Me

R

CH2R

N

R

R

ESQUEMA XLII

14 Actividade bioloacutegica de xantonas

O interesse cada vez mais acentuado em sistemas do tipo xantona deve-se agraves

propriedades farmacoloacutegicas apresentadas por derivados quer naturais quer sinteacuteticos

desta classe de compostos heterociacuteclicos oxigenados37

Os estudos pioneiros de Finnegan et al em 1968 relatam a actividade diureacutetica da

xantona natural mangiferina (30)38 Mais tarde De Re et al descrevem pela primeira vez

as propriedades analeacutepticas de derivados do tipo aminoalquilxantona39 Na continuaccedilatildeo

destes estudos verificaram que a mangiferina revelou importantes efeitos ao niacutevel do

sistema nervoso central e in vitro verificaram que este efeito se devia a uma inibiccedilatildeo da

enzima monoamina oxidase (MAO)3740 Em 1972 xantonas substituiacutedas com aacutecidos

carboxiacutelicos na posiccedilatildeo 2 apresentaram propriedades anti-aleacutergicas promissoras41 Desde

entatildeo tecircm sido publicados inuacutemeros estudos no que concerne agraves propriedades bioloacutegicas

das xantonas naturais e sinteacuteticas37

PARTE II - Introduccedilatildeo

225

De entre as actividades microbianas atribuiacutedas a compostos do tipo xantona destacam-

se actividade antibacteriana42-47 antimicobacteriana4849 antiparasiacutetica5051

antimalaacuterica34852-56 antifuacutengica434457-61 antiviral6263 e antiretroviral64-66 Outras

actividades a assinalar satildeo analgeacutesica67 anti-arriacutetmica68 anti-hipertensiva69-71

anticoagulante e antiplaquetaacuteria7072-74 anti-asmaacutetica75 e antidiabeacutetica76-78

Actualmente satildeo cada vez mais frequentes estudos de relaccedilatildeo estrutura actividade de

xantonas entre os quais se destacam a actividade tuberculostaacutetica79 antitromboacutetica80 anti-

inflamatoacuteria81 anti-aleacutergica418283 antitumoral398485 antimutageacutenica86 entre outras Tecircm

sido tambeacutem desenvolvidos estudos de relaccedilatildeo estrutura actividade nos efeitos ao niacutevel de

diversas enzimas como por exemplo acetilcolina esterase8788 aldose redutase89

aromatase90 fosfolipase C91 topoisomerases I e II92 fosfatases fosfodiesterases93 20-

liase94 MAO95 esfingomielinases96 cinases proteicas9798 e as transcriptases reversas

virais99 que incluem a transcriptase reversa viral do HIV-I65

Uma das propriedades mais promissoras das xantonas eacute a sua potencial aplicaccedilatildeo

antioxidante As xantonas devido ao seu caraacutecter aromaacutetico e agrave presenccedila de grupos

hidroxilo satildeo particularmente atractivas como futuros agentes antioxidantes Podem actuar

como agentes quelantes de metais100 captadores de radicais livres101-104 bem como

inibidoras da peroxidaccedilatildeo lipiacutedica100103105 Estas propriedades manifestam-se nas

aplicaccedilotildees potenciais como agentes hepatoprotectores106 anti-inflamatoacuterios105 e

quimiopreventivos ao niacutevel do cancro

Existem no mercado duas formulaccedilotildees caracterizadas como antioxidantes com

propriedades ao niacutevel da sauacutede humana e que contecircm substacircncias com o nuacutecleo xantona O

principal constituinte do Vimangreg (extraiacutedo da Mangifera indica) eacute a mangiferina (30)107

enquanto que o Xangoreg (extraiacutedo da Garcinia mangostana) eacute rica em xantonas oxigenadas

e preniladas (estruturas 64-66)108

PARTE II - Introduccedilatildeo

226

O

O

(64)

HO

OH

OH

OH

O

O

(65)

MeO

OH

OH

OMe

O

O

(66)

HO

OH

OH

OMe

15 A importacircncia da siacutentese de novos derivados de xantona

Tal como mencionado na primeira parte deste trabalho (sub-capiacutetulo 14) um dos

objectivos consistia na preparaccedilatildeo de novos compostos heterociacuteclicos para posterior

avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante Assim e numa prespectiva de continuaccedilatildeo

desenvolveu-se uma nova rota de siacutentese para a obtenccedilatildeo de uma nova classe de

compostos As 23-diarilxantonas sintetizadas possuem substituiccedilatildeo em determinadas

posiccedilotildees que podem originar produtos hidroxilados com um dois ateacute a um maacuteximo de

seis grupos hidroxilo

Estudos jaacute efectuados sobre a actividade antioxidante de compostos polifenoacutelicos

revelaram que a substituiccedilatildeo orto-di-hidroxilo eacute de extrema importacircncia para a obtenccedilatildeo de

bons resultados neste domiacutenio A presenccedila adicional de um grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 5

em compostos do tipo cromona foi tambeacutem jaacute referido por vaacuterios autores como essencial

para a actividade antioxidante deste tipo de compostos109-112

Tomando em consideraccedilatildeo estas caracteriacutesticas estruturais sintetizaram-se novos

derivados hidroxilados do tipo xantona e que seratildeo posteriormente avaliados quanto agrave sua

potencial actividade antioxidante que envolveraacute essencialmente a avaliaccedilatildeo da actividade

antirradicalar (radicais DPPH hidroxilo e peroxilo)

CAPIacuteTULO 2

FORMACcedilAtildeO DE LIGACcedilOtildeES CARBONO-

CARBONO CATALISADA POR

COMPLEXOS DE PALAacuteDIO

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

229

21 Introduccedilatildeo xistem vaacuterias razotildees pelas quais as reacccedilotildees envolvendo palaacutedio satildeo

particularmente uacuteteis e versaacuteteis de entre os inuacutemeros metais de transiccedilatildeo usados

em siacutentese orgacircnica A caracteriacutestica mais importante eacute que o palaacutedio oferece uma

das mais versaacuteteis estrateacutegias de siacutentese orgacircnica para a formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-

carbono Outra caracteriacutestica de realce eacute a toleracircncia de reagentes de palaacutedio a vaacuterios

grupos funcionais como o caso dos grupos hidroxilo e carbonilo Algumas reacccedilotildees

catalisadas por palaacutedio podem ocorrer sem protecccedilatildeo desses grupos funcionais Por outro

lado os reagentes de palaacutedio natildeo satildeo muito sensiacuteveis ao oxigeacutenio humidade e mesmo

aacutecidos no entanto estas reacccedilotildees devem ser operadas com cuidado113114

Haacute que ter em consideraccedilatildeo que o palaacutedio eacute um metal nobre e caro mas eacute muito mais

barato do que metais como roacutedio platina ou oacutesmio e que ateacute ao momento natildeo existem

relatos de toxicidade associado ao palaacutedio e que possam constituir um problema ateacute na sua

aplicaccedilatildeo industrial

Um das mais conhecidas reacccedilotildees catalisadas por palaacutedio para a formaccedilatildeo de ligaccedilotildees

carbono-carbono foram reportadas independentemente por Mizoroki115 e por Heck116 e eacute

chamada reacccedilatildeo de Mizoroki-Heck ou simplesmente reacccedilatildeo de Heck Este tipo de

reacccedilatildeo envolve o acoplamento de haletos de arilo ou alcenilo com alcenos catalisada por

complexos de palaacutedio (Esquema XLIII)117

R1 X HR2

Pd(0) R1

R2 HX

R1 = Ar alcenil R2 = Ar alquil OR CO2R etc X = I Br OTf ESQUEMA XLIII

Convencionalmente a reacccedilatildeo de Heck consiste na combinaccedilatildeo de um haleto de arilo

ou alcenilo devidamente substituiacutedo com um ligeiro excesso de alceno e uma base

geralmente uma amina na presenccedila do sistema cataliacutetico Pd(0) triarilfosfina em

atmosfera inerte

E

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

230

O catalisador de Pd(0) que se requer neste tipo de reacccedilatildeo pode ser obtido

comercialmente ou entatildeo preparado in situ a partir de um percursor de palaacutedio(II)

Pd(PPh3)4 Pd2(dba)3 ou ateacute mesmo Pd em carvatildeo podem ser usados como fonte de palaacutedio

(0) Compostos de palaacutedio(II) como por exemplo PdCl2 Pd(OAc)2 Pd(acac)2 e

PdCl2(PPh3)2 estatildeo disponiacuteveis comercialmente e satildeo amplamente usados como

catalisadores em reacccedilotildees de Heck113

A base mais usada eacute a trietilamina mas uma grande variedade de bases orgacircnicas e

inorgacircnicas (NaOAc NaHCO3 K2CO3) tecircm sido utilizadas com sucesso neste tipo de

reacccedilatildeo118 As temperaturas de reacccedilatildeo variam num intervalo de 60ordmC ateacute aos 150ordmC e

dentro desta gama variam significativamente de acordo com os reagentes utilizados Por

exemplo algumas reacccedilotildees de iodetos de arilo podem ocorrer agrave temperatura ambiente

enquanto que cloretos de arilo satildeo frequentemente inactivos a temperaturas inferiores a

120ordmC

Fosfinas terciaacuterias satildeo tambeacutem utilizadas nas reacccedilotildees de Heck nomeadamente com o

objectivo de manutenccedilatildeo da estabilidade do catalisador119 De referir no entanto que estas

fosfinas podem tambeacutem reagir nas condiccedilotildees usuais de Heck formando sais de fosfoacutenio

Uma grande variedade de solventes tecircm sido alvo de estudos para a sua aplicaccedilatildeo em

reacccedilotildees de Heck Solventes dipolares aproacuteticos satildeo os mais vulgarmente utilizados como

por exemplo DMF DMSO N-metil-2-pirrolidona (NMP) e acetonitrilo120 Outros

solventes como o metanol hexametilfosforamida NN-dimetilacetamida e mesmo aacutegua

podem tambeacutem ser usados neste tipo de reacccedilotildees118

As reacccedilotildees de Heck podem tambeacutem ocorrer em condiccedilotildees de transferecircncia de fase

pelo procedimento desenvolvido por Jeffery em que a adiccedilatildeo de sais quaternaacuterios de

amoacutenio tais como cloreto brometo ou hidrogenossulfato de tetraquilamoacutenio levaram a um

aumento tanto na reactividade como na selectividade quando comparado com o meacutetodo

convencional de Heck121122 No entanto geralmente a combinaccedilatildeo catalisador base sal

deve ser ajustada de modo a obterem-se as condiccedilotildees oacuteptimas para cada substrato123

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

231

Mas porque recaiu a nossa escolha na reacccedilatildeo de Heck para a formaccedilatildeo de derivados

do tipo xantona

No esquema XLIV apresentam-se algumas reacccedilotildees de haletos de arilo catalisadas por

reagentes de palaacutedio Podemos verificar que a formaccedilatildeo de uma dupla ligaccedilatildeo entre dois

substratos eacute proporcionada por uma reacccedilatildeo tipo Heck Tendo em conta o nosso

conhecimento sobre a siacutentese de 2- e 3-estirilcromonas e sobre a siacutentese de xantonas a

partir de reacccedilotildees de cicloadiccedilatildeo envolvendo esta famiacutelia de compostos124 decidiu-se

estudar a siacutentese de 23-diestirilcromonas que apoacutes electrociclizaccedilatildeo originaria derivados

do tipo xantona Assim sendo decidiu-se preparar derivados halogenados do tipo cromona

e que seriam utilizados em reacccedilotildees de Heck usando estirenos comerciais como olefinas

na siacutentese de novos compostos do tipo 2- e 3-estirilcromona e posteriormente convertidos

em 23-diarilxantonas

R

X

R

Sonogashira

R

Ar

Suzuki

ArB(OH)2

R

O

OH(R)

COH2O ou

ROH

R

R

RMgBrKumada

R

ArArSnBu3

Stille

R

R

RHeck

H

R

R

ESQUEMA XLIV

22 Efeito do substrato

Tecircm sido usados como substratos compostos halogenados em que a sua reactividade

segue a seguinte ordem I gt Br gtgtgt Cl Uma grande variedade de substituintes pode estar

presente no haleto de arilo mas com duas limitaccedilotildees

bull haletos com hidrogeacutenios-β podem sofrer processo de eliminaccedilatildeo

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

232

bull os arenos fluorados e clorados natildeo satildeo substratos usados com sucesso dado

possuiacuterem reactividades mais baixas que os respectivos derivados iodados e

bromados113120

Geralmente reacccedilotildees de Heck que utilizem fluoretos e cloretos de arilo requerem

condiccedilotildees reaccionais mais draacutesticas Alguns estudos com cloretos de arilo apresentam

rendimentos de 70-85 na presenccedila de fosfinas ricas em electrotildees estereamente

impedidas em particular P(t-Bu)3 e P(ciclo-hexil)3 O aumento da reactividade deveu-se a

uma mais faacutecil adiccedilatildeo oxidativa do cloreto de arilo ao centro de palaacutedio rico em

electrotildees125 Outros exemplos da utilizaccedilatildeo de cloretos de arilo em reacccedilotildees de Heck tecircm

vindo a ser publicados e alguns encontram-se jaacute compilados em forma de revisatildeo126127

As reacccedilotildees de iodetos de arilo catalisadas por Pd(0) podem ocorrer mesmo na

ausecircncia do ligando de fosfina no entanto a reacccedilatildeo de brometos de arilo requer

geralmente a presenccedila de ligandos de fosfina Nestes tipos de reacccedilatildeo satildeo formados sais de

fosfoacutenio pela reacccedilatildeo da trifenilfosfina com este tipo de derivados iodados e bromados135

A cataacutelise por Pd(OAc)2 eacute selectiva para a posiccedilatildeo iodada quando ambos os

substituintes bromo e iodo estatildeo presentes O bromo pode reagir subsequentemente com

mais uma moleacutecula de alceno se uma triarilfosfina for adicionada ao catalisador Pd(OAc)2

Por exemplo o p-bromoiodobenzeno reage selectivamente com o acrilato de metilo na

ausecircncia de ligando originando o p-bromocinamato de metilo o qual reage com o estireno

apoacutes a adiccedilatildeo de P(o-tol)3 para dar origem ao composto 67 (Esquema XLV)128

(67)

CO2Me

Br

MeO2C

MeO2C

Br

I

Pd(OAc)2

NEt3 68

P(o-tol)3 63

Pd(OAc)2

ESQUEMA XLV

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

233

A utilizaccedilatildeo de triflatos de arilo e viacutenilo como substratos em reacccedilotildees de Heck tem sido

cada vez mais frequente e uma vasta gama de reagentes tecircm sido estudados129-131

23 Consideraccedilotildees mecaniacutesticas

O mecanismo da reacccedilatildeo de Heck tem sido alvo de intensos estudos e aquele que eacute

geralmente aceite eacute o apresentado no esquema XLVI130132133 O complexo cataliticamente

activo eacute uma espeacutecie de palaacutedio(0) insaturada com 14 electrotildees e geralmente coordenada

com ligandos pobres em electrotildees Este complexo eacute normalmente gerado in situ e a este

processo denomina-se preacute-activaccedilatildeo134 No caso de se utilizar um catalisador de palaacutedio(0)

como eacute o caso do tetraquis(trifenilfosfina)palaacutedio(0) este catalisador encontra-se em

soluccedilatildeo na forma de tris(trifenilfosfina)palaacutedio(0) que apoacutes segunda perda de um ligando

de fosfina origina a espeacutecie cataliticamente activa bis(trifenilfosfina)palaacutedio(0)

intermediaacuterio A No entanto a utilizaccedilatildeo de sais de Pd(II) como catalisadores como

exemplo o acetato de palaacutedio ou o dicloreto de bis(trifenilfosfina) palaacutedio (II) os quais satildeo

reduzidos no meio reaccional satildeo os mais vulgarmente usados em reacccedilotildees de Heck132135

Assim os compostos de palaacutedio podem ser usados em duas formas distintas Uma eacute a

cataacutelise usando complexos de Pd(0) que comeccedila com a adiccedilatildeo oxidativa ao substrato e o

Pd(0) eacute regenerado no final da reacccedilatildeo A outra forma de cataacutelise eacute a utilizaccedilatildeo de

compostos de Pd(II) envolvendo a oxidaccedilatildeo dos substratos aminas fosfinas compostos

organometaacutelicos etc

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

234

[Pd(PPh3)3]

[Pd(PPh3)2]

[R1-Pd(PPh3)2X]

R1-X

Adiccedilatildeo oxidativa

R2

Coordenaccedilatildeo e Inserccedilatildeo

R1

R2

[Pd(PPh3)4]

[HPd(PPh3)2X]

baseHX

Rotaccedilatildeo interna

Eliminaccedilatildeo de H-β

base

-PPh3

-PPh3

Preacute-activaccedilatildeo

Eliminaccedilatildeo redutiva

H

R2

R1PdPPh3X

PPh3

PPh3

H

H

R1Pd(PPh3)2X

HR2

H

R1

HPd(PPh3)2X

HR2

R1

R2

HPdPPh3X

A

B

Complexo πC

DE

F

G

Troca de ligando

ESQUEMA XLVI

Depois de gerado o complexo de palaacutedio(0) cataliticamente activo A o ciclo cataliacutetico

de Heck pode ser considerado com 4 etapas fundamentais

bull adiccedilatildeo oxidativa

bull coordenaccedilatildeo ndash inserccedilatildeo migratoacuteria

bull eliminaccedilatildeo de H-β - dissociaccedilatildeo

bull eliminaccedilatildeo redutiva para regeneraccedilatildeo das espeacutecies de Pd(0) de forma a

completar o ciclo cataliacutetico

No passo I daacute-se uma adiccedilatildeo oxidativa em que o proacuteprio palaacutedio se insere na ligaccedilatildeo

arilo-haleto formando uma ligaccedilatildeo σ carbono-palaacutedio (intermediaacuterio B) com excepccedilatildeo dos

iodetos de arilo eacute essencial a presenccedila de ligandos para que a adiccedilatildeo oxidativa ocorra entre

o haleto de arilo (R1X) e o complexo de palaacutedio(0) [Pd(0)L2] Como ligandos efectivos (L)

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

235

podem utlizar-se fosfinas monodentadas e bidentadas e tambeacutem derivados de 110-

fenantrolina

No passo II o palaacutedio forma um complexo π com o alceno intermediaacuterio C

provavelmente apoacutes a dissociaccedilatildeo de um dos ligandos de trifenilfosfina e no passo

seguinte depois do alceno e dos ligandos ariacutelicos terem adoptado uma orientaccedilatildeo cis

necessaacuteria ao passo de inserccedilatildeo migratoacuteria o proacuteprio alceno insere-se na ligaccedilatildeo σ aril-

palaacutedio num passo de adiccedilatildeo syn dando origem ao complexo σ alquil-palaacutedio

intermediaacuterio D Na adiccedilatildeo agrave dupla ligaccedilatildeo o palaacutedio liga-se ao carbono mais rico em

electrotildees e o grupo arilo ao carbono mais deficiente em electrotildees ocorrendo sempre de

forma sinesteacuterea Esta inserccedilatildeo-syn pressupotildee uma rotaccedilatildeo interna da ligaccedilatildeo carbono-

carbono da espeacutecie σ alquil-palaacutedio entretanto formada formando o intermediaacuterio E antes

que possa ocorrer a eliminaccedilatildeo do hidrogeacutenio-β

Seguidamente ocorre a eliminaccedilatildeo de um hidrogeacutenio que se encontra em posiccedilatildeo β

relativamente ao palaacutedio com a formaccedilatildeo de um novo complexo palaacutedio-carbono

intermediaacuterio F Este processo de eliminaccedilatildeo eacute estereosselectivo e ocorre de uma forma

syn a sua eficiecircncia estaacute relacionada com a dissociaccedilatildeo da olefina do complexo palaacutedio

(II)-hidrogeacutenio O complexo F devido agrave sua instabilidade colapsa dando origem agrave nova

olefina e ao complexo HPdL2X intermediaacuterio G No passo de eliminaccedilatildeo do hidrogeacutenio-β

haacute a possibilidade de isomerizaccedilatildeo da dupla ligaccedilatildeo Este tipo de problema pode ser

eliminado pela adiccedilatildeo de sais de Ag(I) e Tl(I) em reacccedilotildees entre olefinas ciacuteclicas e haletos

de arilo

Finalmente e para terminar o ciclo cataliacutetico o composto de palaacutedio(0) (intermediaacuterio

A) eacute regenerado por eliminaccedilatildeo redutiva do composto de palaacutedio(II) (intermediaacuterio G) e

facilitado pela adiccedilatildeo de uma base no passo final As bases mais usadas satildeo as

trialquilaminas (NEt3 NEtiPr2 etc) ou sais inorgacircnicos (AcONa K2CO3 etc) no entanto

tecircm sido tambeacutem alcanccedilados bons resultados com ldquoesponjas de prototildeesrdquo ou sais de Ag(I) e

Tl(I)130132133

O mecanismo geral da reacccedilatildeo de Heck apresentado no esquema XLVI foi modificado

independentemente por Ozawa et al136 e por Cabri e Candiani130 para definir o papel

desempenhado pelo contra-iatildeo X Assim o processo de coordenaccedilatildeo inserccedilatildeo do esquema

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

236

XLVI pode ser alargado para a combinaccedilatildeo de duas vias separadas (i) e (ii) como

apresentado no esquema XLVII

PdL

R1

L

X

PdL

R1 XPd

L

R1 XPd

LL

XR1

-L

+L

-X-

+X-

PdL

R1

L+

PdL

R1

L+

PdLL

+

R1

B

D

D(i)

(ii)

ESQUEMA XLVII

Na via (i) deste modelo o contra-iatildeo aparece sempre coordenado ao ciclo de palaacutedio

Isto pode ocorrer quando o contra-iatildeo eacute um haleto e o alceno coordena apoacutes a dissociaccedilatildeo

de um dos outros ligandos (L)130137

Alternativamente se a ligaccedilatildeo Pd-X for mais laacutebil como no caso do X ser um triflato

(OTf) os ligandos permanecem ligados e a inserccedilatildeo do alceno ocorre no siacutetio onde estava

o contra-iatildeo X que resulta na formaccedilatildeo de um complexo de palaacutedio catioacutenico Drsquo pela via

(ii) Outros estudos indicaram que a reactividade dos complexos catioacutenicos Drsquo e do

complexo neutro D satildeo dependentes da natureza electroacutenica do substrato alceno Alcenos

ricos em electrotildees reagem mais rapidamente com complexos de palaacutedio catioacutenicos e

contrariamente a reacccedilatildeo de substratos deficientes em electrotildees eacute mais raacutepida quando satildeo

usados complexos de palaacutedio neutros Tambeacutem a introduccedilatildeo de agentes removedores de

halogeacutenios como o HgNO3 ou TlOAc permite a substituiccedilatildeo da forte ligaccedilatildeo Pd-X por uma

mais laacutebil130137

O grupo de Ǻkermark129 tambeacutem investigou o efeito do contra-iatildeo na

regiosselectividade da reacccedilatildeo de Heck A reacccedilatildeo de uma espeacutecie catioacutenica de palaacutedio

com alcenos ricos em electrotildees resultou principalmente na formaccedilatildeo de produtos de α-

substituiccedilatildeo enquanto que a β-substituiccedilatildeo eacute predominante na reacccedilatildeo de Heck com

substratos pobres em electrotildees

CAPIacuteTULO 3

SIacuteNTESE DE DERIVADOS DO TIPO

XANTONA

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

239

31 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo

ara a siacutentese dos compostos descritos nesta parte do trabalho eacute fundamental a

protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo presentes nos reagentes de partida das diferentes

rotas sinteacuteticas Com este procedimento procura-se minimizar o aparecimento de produtos

secundaacuterios e consequentemente elevar os rendimentos das transformaccedilotildees efectuadas

Os grupos protectores utilizados na protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo fenoacutelicos foram

diversos sendo os grupos acetilo benzilo e metilo alguns exemplos Deve-se ter em conta

que o grupo protector deve ser quimicamente estaacutevel resistente agraves condiccedilotildees reaccionais a

que ficaraacute sujeito e finalmente deve ser de faacutecil remoccedilatildeo

A protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo de acetofenonas benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos

envolveu quer a utilizaccedilatildeo do grupo benzilo quer do grupo metilo Inicialmente optou-se

pela utilizaccedilatildeo do grupo benzilo como grupo protector dado a sua remoccedilatildeo ser um processo

mais faacutecil do que o processo para a remoccedilatildeo do grupo metilo e de ser uma praacutetica

laboratorial conhecida e aplicada no laboratoacuterio de Quiacutemica Orgacircnica da Universidade de

Aveiro

Seguidamente e tambeacutem por uma questatildeo de simplicidade nos espectros de RMN de 1H

dos compostos obtidos optou-se por utilizar o grupo metilo como grupo protector tendo

sido desenvolvido um meacutetodo para a sua remoccedilatildeo de faacutecil execuccedilatildeo

A monobenzilaccedilatildeo selectiva da 2rsquo4rsquo- (68b) e da 2rsquo6rsquo-di-hidroxiacetofenona (68c) foi

efectuada recorrendo ao meacutetodo desenvolvido por Jain et al138 O meacutetodo consiste em

refluxar a hidroxiacetofenona com cloreto de benzilo em acetona e na presenccedila de

carbonato e iodeto de potaacutessio durante 12 horas (Esquema XLVIII) Assim obtiveram-se

as benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenonas (69bc) em bons rendimentos

P

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

240

b) R1 = OH R2 = Hc) R1 = H R2 = OHd) R1 = R2 = OH

OH O

A

B

A Acetona K2CO3 KI BnCl 12h refluxo (69bc)B Acetona K2CO3 Me2SO4 1h refluxo (69e-g)

R2R1

OH O

R2R1

b) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBne) R1 = OMe R2 = Hf) R1 = H R2 = OMeg) R1 = R2 = OMe

(68) (69)

ESQUEMA XLVIII

A dibenzilaccedilatildeo da 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) foi efectuada utilizando uma

modificaccedilatildeo ao meacutetodo de Johnstone e Rose139 Assim sendo tratou-se a 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-

hidroxiacetofenona (68d) com cloreto de benzilo e carbonato de potaacutessio em NN-

dimetilformamida em refluxo durante cerca de uma hora (Esquema XLIX) Neste processo

obteve-se a pretendida dibenzilaccedilatildeo mas natildeo de um modo selectivo Verificou-se a

existecircncia de uma mistura de dois compostos o de maior Rf correspondente agrave 3rsquo-benzil-

4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) e o de menor Rf a pretendida 2rsquo4rsquo-di-

benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69d)

OH O

A

OHHO

OH O

OBnBnO

(68d) (69d)

OH O

OBnBnO

(70d)

Bn+

A DMF K2CO3 BnCl 1h refluxo ESQUEMA XLIX

A monometilaccedilatildeo selectiva das acetofenonas (68bc) foi alcanccedilada recorrendo ao

meacutetodo desenvolvido por Khanna e Seshadri140 que consiste no tratamento das referidas

acetofenonas com sulfato de dimetilo e carbonato de potaacutessio em refluxo de acetona

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

241

durante uma hora (Esquema XLVIII) Este mesmo meacutetodo foi aplicado com sucesso na

dimetilaccedilatildeo da 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) tendo-se obtido um rendimento de 77

A tabela 46 apresenta os resultados obtidos na protecccedilatildeo dos grupos hidroxilos das

hidroxiacetofenonas (68b-d)

Tabela 46 ndash Rendimentos obtidos na benzilaccedilatildeo e metilaccedilatildeo de hidroxiacetofenonas (68b-d)

Hidroxiacetofenona Produto obtido η () (68b) (69b) 85 (68c) (69c) 87 (68d) (69d) 30 (68b) (69e) 93 (68c) (69f) 97 (68d) (69g) 77

A protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo dos benzaldeiacutedos foi feita recorrendo a um meacutetodo

similar ao utilizado para a benzilaccedilatildeo dos grupos hidroxilo das acetofenonas referidas

anteriormente Assim os benzaldeiacutedos foram refluxados numa soluccedilatildeo de DMF com 3

equivalentes de carbonato de potaacutessio e 12 equivalentes de cloreto de benzilo (por cada

grupo hidroxilo a benzilar) durante cerca de 2 horas (Esquema L) Apoacutes filtraccedilatildeo do

carbonato de potaacutessio e precipitaccedilatildeo sobre aacutegua e gelo os cristais obtidos por filtraccedilatildeo

foram purificados por cromatografia em coluna de siacutelica gel e os produtos obtidos em

excelentes rendimentos (Tabela 47)

b) R1 = Hc) R1 = OH

ACHOR1 CHOR1

b) R1 = Hc) R1 = OBn

(71) (72)HO BnO

A DMF K2CO3 BnCl 2h refluxo

ESQUEMA L

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

242

Tabela 47 ndash Rendimentos obtidos na benzilaccedilatildeo de benzaldeiacutedos (71bc) Benzaldeiacutedo Produto obtido η ()

(71b) (72b) 95 (71c) (72c) 97

No presente trabalho foi tambeacutem necessaacuterio proceder agrave derivatizaccedilatildeo dos aacutecidos 4-

hidroxicinacircmico (73b) e 34-di-hidroxicinacircmico (73c) antes de serem usados na

cinamoiacutelaccedilatildeo das acetofenonas (69e-g)

O meacutetodo aplicado na metilaccedilatildeo dos aacutecidos cinacircmicos consistiu no refluxo do aacutecido

cinacircmico adequado com sulfato de dimetilo e carbonato de potaacutessio em acetona durante

uma noite De salientar que eacute necessaacuterio utilizar um excesso de carbonato de potaacutessio e de

sulfato de dimetilo de modo a que a metilaccedilatildeo ocorra em todos os grupos hidroxilo

presentes Assim sendo foram utilizados por cada grupo hidroxilo presente trecircs

equivalentes de base e 12 equivalentes de sulfato de dimetilo Desta forma sintetizaram-se

os dois cinamatos de metilo [4-metoxicinamato de metilo (74b) e o 34-dimetoxicinamato

de metilo (74c)] que satildeo posteriormente sujeitos a hidroacutelise em meio alcalino (Esquema

LI) Apoacutes duas horas de reacccedilatildeo os aacutecidos metoxicinacircmicos (75b e 75c) foram obtidos em

bons rendimentos (81-85 Tabela 48)

b) R1 = Hc) R1 = OH

A

R1

b) R1 = Hc) R1 = OMe

(73)HO

CO2H R1

(74)MeO

CO2Me R1

(75)MeO

CO2H

B

b) R1 = Hc) R1 = OMe

A Acetona K2CO3 Me2SO4 1 noite refluxoB MeOH NaOH H2O 2h refluxo

ESQUEMA LI

Tabela 48 ndash Rendimentos obtidos na preparaccedilatildeo dos aacutecidos metoxicinacircmicos (75bc) Aacutecido cinacircmico Produto obtido η ()

(73b) (75b) 85 (73c) (75c) 81

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

243

32 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

321 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

A aplicaccedilatildeo desta metodologia na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80ab0c0)

natildeo eacute um processo simples e envolve a realizaccedilatildeo de quatro etapas distintas (Esquema LII)

A primeira etapa consiste na acetilaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas (69a-d) que apoacutes

tratamento com base sofrem a transposiccedilatildeo do grupo acetilo Os compostos cetoacutenicos entatildeo

formados (77a-d 78a-d) sofrem de seguida bromaccedilatildeo e ciclizaccedilatildeo para dar origem agraves 3-

bromo-2-metilcromonas (79a-d) que apoacutes condensaccedilatildeo com benzaldeiacutedos apropriados

(72a-c) originam as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas pretendidas (80ab0c0) (Anexo III

paacuteg 459)

OH O

A

R2R1

R2 O

R1

(69a-d) (76a-d)

R2 O

R1

(79a-c)

A Py seca CH3COCl 12h temp ambB THF seco NaH 1h refluxoC 1 THF seco CH3COCl KOtBu 2h temp amb 2 KOtBu 2h refluxoD 1 EtOH Br2 2h temp amb 2 HCl 2h refluxoE MeOH NaOMe 48h temp amb

O

O

B

OH O

R2R1

O

O CH3

Br

(6976-79)a) R1 = R2 = Hb) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

(78a-d)OH

D

C

CHO

R3

R4

E

O(80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OBn R4 = Hc) R3 = R4 = OBn

(77a-d)

(72a-c)

Somente para o derivado (79a)

Somente para o derivado (69a)

(80)a) R3 = R4 = Hb0) R3 = OBn R4 = Hc0) R3 = R4 = OBn

ESQUEMA LII

Natildeo foi possiacutevel isolar o derivado (79d) (ver paacuteg 247)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

244

Iniciou-se o estudo optimizando as condiccedilotildees experimentais para a siacutentese da 2rsquo-

acetiloxiacetofenona natildeo substituiacuteda (76a) Seguidamente efectuou-se a extrapolaccedilatildeo da

metodologia desenvolvida para os restantes derivados (76b-d)

A primeira etapa (etapa A) consistiu no refluxo de uma soluccedilatildeo da 2rsquo-

hidroxiacetofenona (69a) em THF seco com 12 equivalentes de cloreto de acetilo em meio

baacutesico Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo obteve-se a desejada 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) com

41 de rendimento Aumentando a quantidade de cloreto de acetilo (2 equivalentes)

verificou-se tambeacutem um aumento do rendimento da reacccedilatildeo A utilizaccedilatildeo de anidrido

aceacutetico natildeo melhorou o rendimento da siacutentese A mudanccedila de solvente de THF para

piridina foi fundamental neste processo 141142 Apoacutes uma noite de reacccedilatildeo o rendimento

aumentou para 65 e com a utilizaccedilatildeo de 2 equivalentes de cloreto de acetilo obteve-se a

desejada 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) em bom rendimento (94 )

Aplicaram-se estas condiccedilotildees experimentais agraves restantes benziloxi-2rsquo-

hidroxiacetofenonas (69b-d) e obtiveram-se as pretendidas 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76b-

d) em bons rendimentos (Tabela 49)

Tabela 49 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

a) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

R2 O

R1

(69a-d) (76a-d)

O

O

A Py seca CH3COCl 12h temp amb

A

Hidroxiacetofenona Produto obtido η ()

(69a) (76a) 94 (69b) (76b) 97 (69c) (76c) 97 (69d) (76d) 98

A primeira tentativa de transposiccedilatildeo do grupo acetilo (etapa B) da 2rsquo-

acetiloxiacetofenona (76a) envolveu o tratamento desta com hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo

(5 equivalentes) usando DMSO como solvente143 Apoacutes 24 horas agrave temperatura ambiente

obtiveram-se os produtos de transposiccedilatildeo pretendidos (77a 78a) em baixo rendimento A

anaacutelise do espectro RMN de 1H desta mistura confirmou a presenccedila em soluccedilatildeo dos dois

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

245

tautoacutemeros sendo predominante para este derivado a forma enoacutelica Efectuando a reacccedilatildeo

de transposiccedilatildeo em THF144 e a utilizaccedilatildeo como base de hidroacutexido de soacutedio ou de terc-

butoacutexido de potaacutessio obtiveram-se apoacutes 24 horas a refluxo (77a 78a) com rendimentos

de 66 e 90 respectivamente

A etapa de transposiccedilatildeo nos derivados benziloxilados (76b-d) natildeo foi tatildeo eficiente

usando os meacutetodos descritos anteriormente para o derivado (76a) tendo-se optimizado as

condiccedilotildees experimentais para a transposiccedilatildeo do grupo acetilo deste tipo de compostos

usando THF como solvente e 15 equivalentes de hidreto de soacutedio em refluxo durante uma

hora Os rendimentos desta siacutentese estatildeo traduzidos na tabela 50

Tabela 50 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas (77a-d) 1-(2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas (78a-d)

a) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = H

R2 O

R1

(76a-d)

O

O

B

OH O

R2R1

O OH O

R2R1

(78a-d)OH

B THF seco NaH 1h refluxo

(77a-d)

c) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

2rsquo-Acetiloxiacetofenonas Produtos obtidos η () (76a) (77a 78a) 66 (76b) (77b 78b) 60 (76c) (77c 78c) 62 (76d) (77d 78d) 22

Uma modificaccedilatildeo ao meacutetodo de Baker ndash Venkataraman proposto por Ares et al145

envolvendo a ldquoone-pot synthesisrdquo (etapa C) foi tambeacutem aplicado na siacutentese da 3-hidroxi-

2-butenona (78a) Este meacutetodo envolve dois passos e consiste inicialmente na acetilaccedilatildeo da

2rsquo-hidroxiacetofenona (69a) com cloreto de acetilo usando THF como solvente e terc-

butoacutexido de potaacutessio como base A segunda adiccedilatildeo de terc-butoacutexido de potaacutessio eacute

necesssaacuteria para que possa ocorrer a transposiccedilatildeo desse mesmo grupo acetilo Com estas

condiccedilotildees reaccionais foi possiacutevel obter a 1-(2rsquo-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78a)

com 80 de rendimento

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

246

Na aplicaccedilatildeo desta metodologia agraves acetofenonas benziloxiladas (69b-d) obtiveram-se

os produtos desejados (77b-d 78b-d) mas em rendimentos extremamente baixos

recuperando-se principalmente as acetofenonas de partida

Na terceira etapa (etapa D) da siacutentese das 3-bromo-2-metilcromonas (79a-d)

considerou-se o meacutetodo desenvolvido por Ibrahim146 que consiste na bromaccedilatildeo de (77a

78a) e ciclizaccedilatildeo do produto obtido num passo uacutenico Agrave mistura de 13-butanodiona (77a)

3-hidroxi-2-butenonas (78a) em etanol e agrave temperatura ambiente adicionaram-se 15

equivalentes de bromo Apoacutes duas horas de reacccedilatildeo acidificou-se o meio com HCl e

refluxou-se por mais duas horas obtendo-se a 3-bromo-2-metilcromona natildeo substituiacuteda

(79a) em bom rendimento (90 ) A extensatildeo deste procedimento aos derivados

benziloxilados (77bc 78bc) deu origem agraves 3-bromo-2-metilcromonas desejadas (79bc)

em fracos rendimentos devido agrave formaccedilatildeo de uma seacuterie de outros produtos bromados Este

facto pode explicar-se pela presenccedila de grupos benziloxilos fortes dadores de electrotildees

que activam fortemente o anel benzeacutenico promovendo a substituiccedilatildeo aromaacutetica

electrofiacutelica A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H permitiu identificar alguns dos

produtos obtidos no processo de siacutentese das 3-bromo-2-metilcromonas (79b-c) A tiacutetulo de

exemplo o esquema LIII apresenta alguns dos produtos obtidos no processo de bromaccedilatildeo e

ciclizaccedilatildeo da 1-(2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxifenil)-13-butadiona (77c) envolvendo a utilizaccedilatildeo

de uma soluccedilatildeo de bromo em etanol seguido de acidificaccedilatildeo do meio reaccional com aacutecido

cloriacutedrico

OBn O

O CH3

BrOH O

OBn

OOH O

O CH3

H

Br

OBn O

O CH3

Br

Br

OBn O

O CH3

BrOBn O

O CH3

H

(77c)

(79c) (81c)

Br

Brforma enoacutelica

ESQUEMA LIII

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

247

Numa tentativa de optimizaccedilatildeo da siacutentese de benziloxi-3-bromo-2-metilcromonas

(79b-c) a uma soluccedilatildeo de 6rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxi-13-butadiona (77c 78c) em etanol

adicionou-se uma menor quantidade de bromo (09 equivalentes) de forma a evitar a

bromaccedilatildeo indiscriminada no anel benzeacutenico Assim aleacutem de se recuperar uma grande

quantidade do reagente de partida (77c 78c) recolheram-se mais duas fracccedilotildees

minoritaacuterias correspondentes agrave pretendida 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) e a

5-benziloxi-2-metilcromona (81c) Decidiu-se entatildeo que se deveria utilizar outro agente de

halogenaccedilatildeo que promovesse a bromaccedilatildeo selectiva nas posiccedilotildees α-cetoacutenicas O tribrometo

de feniltrimetilamoacutenio (PTT) eacute um reagente utilizado na bromaccedilatildeo selectiva de posiccedilotildees

alfa relativamente a grupos cetoacutenicos pelo que foi utilizado em substituiccedilatildeo do

bromo141147 Com esta alteraccedilatildeo conseguiu-se obter a pretendida 5-benziloxi-3-bromo-2-

metilcromona (79c) com 24 de rendimento Numa nova tentativa eliminou-se a adiccedilatildeo

de HCl dado que o reagente PTT liberta HBr que por si soacute promoveraacute o passo de

ciclizaccedilatildeo Deste modo conseguiu-se melhorar o rendimento da siacutentese da 5-benziloxi-3-

bromo-2-metilcromona (79c) para valores que natildeo ascenderam a 40 bem como a

recuperaccedilatildeo de 6rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona de partida (69c) A extrapolaccedilatildeo desta

metodologia para a obtenccedilatildeo da 7-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79b) acarretou o

mesmo tipo de problemas natildeo se obteve o produto pretendido em bom rendimento e os

produtos secundaacuterios obtidos foram semelhantes aos descritos anteriormente para a 5-

benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c)

A siacutentese da 57-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79d) natildeo foi alccedilancada por

qualquer os meacutetodos descritos anteriormente ou variaccedilotildees dos mesmos Analisando os

espectros de RMN de 1H das vaacuterias fracccedilotildees obtidas verifica-se sempre a obtenccedilatildeo do

derivado dibromado no anel A mas sem bromo na posiccedilatildeo 3 a 57-dibenziloxi-68-

dibromo-2-metilcromona Outra fracccedilatildeo importante eacute a correspondente agrave clivagem do

grupo benzilo da posiccedilatildeo 5 do produto mencionado anteriormente

A tabela 51 apresenta os rendimentos obtidos na siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas

(79a-c) utilizando 11 equivalentes de bromo em etanol seguido de acidicaccedilatildeo com aacutecido

cloriacutedrico (etapa D)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

248

Tabela 51 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-d)

(79a-d)

D

OH O

R2R1

O OH O

R2R1

(78a-d)OH

(77a-d)R2 O

R1 O CH3

Br

D 1 EtOH Br2 2h temp amb 2 HCl 2h refluxoa) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = H c) R1 = H R2 = OBn d) R1 = R2 = OBn

13-Butanodionas 3-Hidroxi-2-buteno-1-onas Produto obtido η () (77a 78a) (79a) 87 (77b 78b) (79b) 23 (77c 78c) (79c) 24 (77d 78d) (79d) ---

Dado os baixos rendimentos obtidos na siacutentese das benziloxi-3-bromo-2-

metilcromonas (79bc) desenvolveu-se a uacuteltima etapa (etapa E) apenas com a 3-bromo-2-

metilcromona natildeo substituiacuteda (79a) Assim a siacutentese das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

(80ab0c0) envolve uma reacccedilatildeo de condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio baacutesico148149 da 3-

bromo-2-metilcromona (79a) e benzaldeiacutedos adequadamente substituiacutedos (72a-c)

Verificou-se que era necessaacuterio utilizar um grande excesso de base (4 equivalentes) e

aumentar o tempo de reacccedilatildeo para 48 horas de forma a obter os melhores rendimentos

(Tabela 52)

Tabela 52 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80ab0c0)

E MeOH NaOMe temp amb

O (79a)

O CH3

Br

CHO

R3

R4

E

O (80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72a-c)

a) R3 = R4 = H b b0) = R3 = OBn R4 = Hc c0) R3 = R4 = OBn

(7280)

Base (equiv) Tempo (h) (80a) () (80b0) () (80c0) ()

4 2 55 52 --- 4 12 56 52 --- 4 24 61 53 6 4 48 87 68 6 4 72 49 49 4

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

249

O baixo rendimento da siacutentese da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80b0) e o ainda

inferior rendimento do derivado (80c0) pode ser explicado considerando a baixa

reactividade dos benziloxibenzaldeiacutedos (72bc) devido agrave presenccedila de grupos dadores de

electrotildees nas posiccedilotildees 4- e 34- respectivamente

Realizaram-se vaacuterias tentativas no sentido de aumentar o rendimento de siacutentese de (E)-

3-bromo-34-dibenziloxi-2-estirilcromona (80c0) que envolveu a utilizaccedilatildeo de outros

solventes e outras bases em diferentes condiccedilotildees de tempo e de temperatura mas natildeo

resultaram em melhores alternativas de siacutentese recuperando-se na maior parte dos casos a

cromona (79a) e o benzaldeiacutedo de partida (72c) Apenas foi possiacutevel efectuar a

caracterizaccedilatildeo por RMN de 1H desta (E)-3-bromo-34-dibenziloxi-2-estirilcromona (80c0)

dado a sua degradaccedilatildeo em soluccedilatildeo de clorofoacutermio Salienta-se neste espectro o

aparecimento do dupleto a δ 760 ppm com uma constante de acoplamento de J 16 Hz

indicativa da formaccedilatildeo de dupla ligaccedilatildeo em configuraccedilatildeo trans da (E)-3-bromo-2-

estirilcromona (80c0)

Dadas as dificuldades encontradas nesta rota de siacutentese de (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas quer pelos baixos rendimentos quer pelo aparecimento de produtos

secundaacuterios houve a necessidade do desenvolvimento de uma nova rota de siacutentese

Considerou-se entatildeo a aplicaccedilatildeo da modificaccedilatildeo do meacutetodo de Baker-Venkataraman150151

na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

322 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

Nesta rota sinteacutetica as 3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m) satildeo obtidas em trecircs etapas

iniciando-se o processo pela cinamoiacutelaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas (69ae-g) que apoacutes

tratamento com base satildeo transformadas em 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

(83a-m) Estas pentadieno-1-onas sofrem de seguida num passo uacutenico bromaccedilatildeo e

ciclizaccedilatildeo para dar origem agraves pretendidas (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m)

(Esquema LIV e Anexo III paacuteg 459)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

250

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

B

O

O

R3

O

R3

R2 OH

OH

(82a-m)

(83a-m)

R1R4

A

R1

R4

O(80a-m)

O

Br

R3

R4

C

R2

R1

A X=Cl Py seca 2h temp amb X = OH (75bc) Py seca POCl3 2h 60 ordmCB DMSO KOH 2h temp ambC EtOH PTT 12h temp amb

g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

(808283)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = He) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = H

+

forma dicetoacutenica

(69)a) R1 = R2 = He) R1 = OCH3 R2 = Hf) R1 = H R2 = OCH3g) R1 = R2 = OCH3

ESQUEMA LIV

Assim a primeira etapa (etapa A) consiste na cinamoiacutelaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas

(69ae-g) em que para o efeito se utilizam cloretos de cinamoiacutelo comerciais ou preparados

in situ partindo de aacutecidos cinacircmicos e cloreto de fosforilo Este meacutetodo de esterificaccedilatildeo

desenvolvido por Wadodkar e Ghiga152 foi modificado consoante o padratildeo de substituiccedilatildeo

das acetofenonas e aacutecidos cinacircmicos utilizados apresentando-se na tabela 53 as condiccedilotildees

de tempo e temperatura bem como os respectivos rendimentos na obtenccedilatildeo das desejadas

2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

251

Tabela 53 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (80a-m)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

e) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = H

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

O

O

R3

(82a-m)

R1 R4

Py seca+

Para X = OH POCl3

(82)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

Produto obtido Temperatura da reacccedilatildeo Tempo de reacccedilatildeo η () (82a) temp amb 2 h 97 (82b) 60 ordmC 2 h 52 (82c) 60 ordmC 2 h 70 (82d) temp amb 2 h 87 (82e) 60 ordmC 2 h 62 (82f) 60 ordmC 2 h 67 (82g) temp amb 2 h 85 (82h) 60 ordmC 2 h 53 (82i) 60 ordmC 2 h 64 (82j) temp amb 2 h 94 (82l) 60 ordmC 2 h 52

(82m) 60 ordmC 2 h 50

Analisando a tabela 53 podemos verificar que quando se usa cloreto de cinamoiacutelo

comercial a reacccedilatildeo de esterificaccedilatildeo ocorre agrave temperatura ambiente e satildeo aquelas em que

se obtecircm os melhores rendimentos Para todas estas reacccedilotildees foi indispensaacutevel a

purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como

eluente tendo-se obtido as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas pretendidas (82a-m) com

rendimentos variaacuteveis consoante o padratildeo de substituiccedilatildeo sendo sempre superiores a 50

A segunda etapa consiste na transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo da posiccedilatildeo 2rsquo para a

posiccedilatildeo 2 da acetofenona originando as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

desejadas (83a-m) Assim as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) foram dissolvidas em

DMSO e apoacutes adiccedilatildeo do hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo (5 equivalentes) foram mantidas em

agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de duas horas143 Apoacutes finalizaccedilatildeo da

reacccedilatildeo e anaacutelise dos espectros de RMN de 1H dos produtos obtidos verificou-se que a

forma predominante em soluccedilatildeo era a forma enoacutelica no equiliacutebrio tautomeacuterico formado

Com este meacutetodo obtiveram-se as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m)

pretendidas em bons rendimentos (Tabela 54)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

252

Tabela 54 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

e) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = H

a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

forma dicetoacutenicaOR2

O

O

R3

(82a-m)

R1 R4

O

R3

R2 OH

OH

(83a-m)

R1

R4

B DMSO KOH 2h temp amb

B

2rsquo-Cinamoiacuteloxiacetofenonas Produto obtido η ()

(82a) (83a) 82 (82b) (83b) 95 (82c) (83c) 73 (82d) (83d) 81 (82e) (83e) 70 (82f) (83f) 68 (82g) (83g) 93 (82h) (83h) 54 (82i) (83i) 65 (82j) (83j) 80 (82l) (83l) 61

(82m) (83m) 77

O mecanismo desta reacccedilatildeo envolve a formaccedilatildeo de um carbaniatildeo resultante da captura

de um dos prototildees alfa da acetofenona pela base Este por sua vez permite a transposiccedilatildeo

do grupo cinamoiacutelo dando origem ao composto β-dicetoacutenico que existe em equiliacutebrio com

a forma enoacutelica Esta siacutentese especiacutefica e pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H

verifica-se que em soluccedilatildeo a forma predominante eacute a forma enoacutelica (Esquema LV)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

253

O

O

O HOH

HH

O

O

O

HH2OO

O

R

O

H

H

H

O

O

RO

R

OO OH

R

OOH O

R

OOH OH

R

R

ESQUEMA LV

A terceira e uacuteltima etapa consistiria na bromaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-

pentadieno-1-onas (83a-m) e ciclizaccedilatildeo dos produtos obtidos num passo soacute para a

obtenccedilatildeo das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas desejadas (80a-m) No entanto nesta fase do

trabalho devido agrave falta de tempo optou-se pela siacutentese de apenas alguns derivados tendo-

se excluiacutedo a siacutentese dos derivados com substituiccedilatildeo 4rsquo-metoxilo e simultaneamente com

substituiccedilatildeo no anel A No entanto pensa-se que a siacutentese destes derivados (80ehl) deve

decorrer de uma forma anaacuteloga agrave descrita para os derivados similares (Tabela 55)

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm) em THF

adicionou-se 11 equivalentes de PTT A mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente durante uma noite sob atmosfera de azoto As (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80a-dfgijm) foram obtidas em rendimentos moderados (Tabela 55)

apoacutes moroso processo de purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna utilizando

diclorometano como eluente

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

254

Tabela 55 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H

a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3

(83a-dfgijm)O

R3

R2 OH

OHR1

R4

O(80a-dfgijm)

O

Br

R3

R4

C

R2

R1

C EtOH PTT 12h temp amb

3-Hidroxi-24-pentadieno-1-ona Produto obtido η ()

(83a) (80a) 67 (83b) (80b) 53 (83c) (80c) 64 (83d) (80d) 97 (83f) (80f) 60 (83g) (80g) 84 (83i) (80i) 58 (83j) (80j) 49 (83m) (80m) 30

O mecanismo de bromaccedilatildeo envolvendo o PTT consiste na halogenaccedilatildeo da dupla

ligaccedilatildeo enoacutelica com libertaccedilatildeo de aacutecido bromiacutedrico Seguidamente ocorre o ataque

nucleoacutefilo do grupo hidroxilo da acetofenona agrave dupla ligaccedilatildeo na posiccedilatildeo 3 com fecho de

anel o qual apoacutes desidrataccedilatildeo origina as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (Esquema LVI)

R

O O

Br Br

H

R

O O

OOHBr

H

H

O

OH

R

OHBr

O

O

Br

R

- H2O

- HBr

ESQUEMA LVI

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

255

33 Siacutentese de 23-diarilxantonas

331 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona

3311 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

Nas uacuteltimas deacutecadas a reacccedilatildeo de olefinas com haletos de arilo ou vinilo catalisada por

palaacutedio (reacccedilatildeo de Heck) tornou-se um meacutetodo eficiente em siacutentese orgacircnica para a

formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono (ver capiacutetulo 2 Parte II) A siacutentese de (E)-2-metil-

3-estirilcromonas (85a-c) envolve a utilizaccedilatildeo de catalisadores de palaacutedio em reacccedilotildees do

tipo Heck em que as olefinas satildeo os estirenos (84a-c) e o derivado bromado eacute a 3-bromo-

2-metilcromona (79a) (Anexo IV paacuteg 461)

Iniciou-se a optimizaccedilatildeo desta transformaccedilatildeo utilizando a 3-bromo-2-metilcromona

(79a) e um excesso de estireno simples (84a) na presenccedila de acetato de palaacutedio

trietilamina e trifenilfosfina e usando a N-metil-2-pirrolidona (NMP) como solvente Apoacutes

24 horas a 100 ordmC natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto (entrada 1I Tabela 56)

recuperando-se alguma quantidade da cromona de partida Decidiu-se entatildeo elevar a

temperatura para 160 ordmC e apoacutes purificaccedilatildeo da mistura reaccional por cromatografia em

placa de siacutelica gel obteve-se a (E)-2-metil-3-estirilcromona desejada (85a) com um

rendimento de 2 (entrada 2I) A alteraccedilatildeo do catalisador para tetraquis(trifenilfosfina)

palaacutedio(0) elevou o rendimento para 9 (entrada 3I) Aumentando a quantidade de

catalisador para 5 mol aumentou-se um pouco mais o rendimento (21 entrada 4I) O

aumento da quantidade de estireno e diminuiccedilatildeo do tempo de reacccedilatildeo contribuiacuteram para

melhores rendimentos na siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) (entradas 5I a 9I)

A utilizaccedilatildeo de outros catalisadores de palaacutedio nas mesmas condiccedilotildees da entrada 7I

obtiveram resultados de siacutentese muito similares (entradas 10I e 11I)

Foram utilizadas outras bases e outras fosfinas no sentido de melhorar o rendimento de

siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) mas revelaram-se menos eficientes do que as

condiccedilotildees apresentadas na tabela 56 entradas 7I 10I e 11I em que se obtiveram os

melhores rendimento de siacutentese (46-48 )

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

256

Tabela 56 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a)

O (79a)

O CH3

Br

+

O (85a)

O CH3

(84a)

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (85a)

1I Pd(OAc)2 ndash 002 01 1 25 24 100 0 2I Pd(OAc)2 ndash 002 01 1 25 24 160 2 3I Pd(PPh3)4 ndash 002 01 1 25 24 160 9 4I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 25 24 160 21 5I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 24 160 25 6I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 29 7I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 48 8I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 36 9I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 27

10I PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 48 11I Pd(OAc)2 ndash 005 01 1 5 9 160 46

A siacutentese dos derivados (E)-2-metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) e (E)-2-metil-

3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c) envolveu a aplicaccedilatildeo de algumas condiccedilotildees descritas

na tabela 56 com o objectivo de optimizar o meacutetodo de siacutentese destes derivados e os

resultados estatildeo expressos na tabela 57

Tabela 57 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85bc)

(79a)(84bc)O

O CH3

Br

+

O(85bc)

O CH3R2

R1 R2

R1b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

Et3N (equiv)

Estireno (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (85b)

η (85c)

1J Pd(OAc)2 ndash 005 01 1 5 9 160 28 17 2J Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 43 30 3J PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 49 52

Analisando a tabela 57 pode constatar-se que os melhores rendimentos na siacutentese das

(E)-2-metil-3-estirilcromonas (85bc) satildeo obtidos na presenccedila do catalisador cloreto de

palaacutedio (Tabela 57 entrada 3J) em condiccedilotildees e rendimentos muito similares agraves da (E)-2-

metil-3-estirilcromona natildeo substituiacuteda (85a) (ver tabela 56 entrada 10I)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

257

Comparando as tabelas 56 e 57 verifica-se que a alteraccedilatildeo de catalisador na siacutentese do

derivado (85a) natildeo provoca alteraccedilatildeo no seu rendimento de siacutentese natildeo ocorrendo o

mesmo para os derivados (85b) e (85c) Estes na presenccedila do

tetraquis(trifenilfosfina)palaacutedio(0) apresentam rendimentos inferiores (entrada 2J) e na

presenccedila de acetato de palaacutedio os rendimentos obtidos satildeo ainda mais baixos (entrada 1J)

sendo esta alteraccedilatildeo de catalisador mais notoacuteria ao niacutevel do derivado com maior nuacutemero de

substituintes a (E)-2-metil-3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c)

3312 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas

As (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) foram obtidas por condensaccedilatildeo do tipo aldol em

meio baacutesico de (E)-2-metil-3-estirilcromonas com benzaldeiacutedos ambos adequadamente

substituiacutedos Adicionou-se a (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a-c) adequada a uma soluccedilatildeo

de metoacutexido de soacutedio em metanol preparada para o efeito com soacutedio metaacutelico e metanol

recentemente destilado e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo ateacute agrave temperatura ambiente

Seguidamente adicionou-se o benzaldeiacutedo apropriado (72a-c) (ver esquema LII) e a

mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo e agrave temperatura ambiente As melhores

condiccedilotildees de reacccedilatildeo foram alcanccediladas apoacutes 48 horas de reacccedilatildeo e usando 4 equivalentes

de base contudo apenas se conseguiu efectuar a condensaccedilatildeo com o benzaldeiacutedo natildeo

substituiacutedo (72a) (Tabela 58)

Tabela 58 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

O (85a-c)

O CH3

R2

R1

A

O (86a-c)

O

R2

R1

CHO+

A MeOH NaOMe 48h temp amb

(72a)a) R1 = R2 = H b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

3-Estirilcromona Produto obtido η () (85a) (86a) 53 (85b) (86b) 67 (85c) (86c) 69

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

258

Efectuaram-se vaacuterias experiecircncias no sentido de se obter a condensaccedilatildeo com os

benzaldeiacutedos substituiacutedos (72b e 72c) no entanto mesmo apoacutes vaacuterias semanas de reacccedilatildeo

natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto recuperando-se alguma quantidade dos reagentes

de partida

3313 Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-

diestirilcromonas

As 23-diarilxantonas (87a-c) foram obtidas por um meacutetodo simples e que consiste em

refluxar uma soluccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) em 124-triclorobenzeno

Verificou-se que na siacutentese da 23-difenilxantona (87a) foi tambeacutem possiacutevel isolar dois

produtos minoritaacuterios A anaacutelise dos espectros de RMN revelaram que o composto com

maior Rf era a 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) e o de menor Rf era a 23-difenil-12-

di-hidroxantona (89a) intermediaacuterios semi-oxidados da xantona final (Esquema LVII)

O (86a)

O

O(88a)

O

O(89a)

O

O (87a)

O

H

H

H

H

H

H

A 124-triclorobenzeno refluxo

A

ESQUEMA LVII

A optimizaccedilatildeo do tempo de reacccedilatildeo demonstrou que os melhores rendimentos foram

alcanccedilados com 18 horas de reacccedilatildeo sendo que com somente 12 horas de reacccedilatildeo e ao fim

de 24 horas os rendimentos eram inferiores aos obtidos com 18 horas Este facto explica o

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

259

aumento de produtos de degradaccedilatildeo observado no tratamento e purificaccedilatildeo da mistura

reaccional Com esta metodologia as 23-diarilxantonas (87a-c) foram obtidas em bons

rendimentos (gt 80 Tabela 59)

Tabela 59 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-c) a partir de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

A 124-triclorobenzeno 18h refluxo

O (86a-c)

O

R2

R1 O (87a-c)

O

R2

R1

A

a) R1 = R2 = H b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

23-Diestirilcromona Produto obtido η () (86a) (87a) 85 (86b) (87b) 80 (86c) (87c) 84

332 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

O primeiro estudo consistiu na aplicaccedilatildeo das condiccedilotildees experimentais estabelecidas na

siacutentese das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (entradas 7I e 10I Tabela 56) na reacccedilatildeo da (E)-

3-bromo-2-estirilcromona (80a) com o estireno (84a) (entradas 1L e 2L Tabela 60) A

anaacutelise da mistura reaccional por tlc revelou a presenccedila de duas fracccedilotildees principais O

espectro de RMN da fracccedilatildeo maioritaacuteria de maior Rf indicou que natildeo se tratava da (EE)-

23-diestirilcromona pretendida (86a) mas sim da 23-difenilxantona (87a) (Esquema

LVIII) A anaacutelise do espectro de RMN do produto minoritaacuterio de menor Rf revelou a

presenccedila da 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) intermediaacuterio semi-oxidado da xantona

final Este tipo de intermediaacuterio tambeacutem jaacute tinha sido isolado na siacutentese da 23-

difenilxantona (87a) a partir da 23-diestirilcromona (86a) Este facto indica que a reacccedilatildeo

de Heck levaraacute agrave formaccedilatildeo da 23-diestirilcromona (86a) e que provavelmente a elevada

temperatura das condiccedilotildees reaccionais promove a electrociclizaccedilatildeo seguida de oxidaccedilatildeo

para dar origem agrave 23-difenilxantona (87a) (Esquema LVIII)153 Este tipo de

electrociclizaccedilatildeo teacutermica jaacute foi reportada na literatura154155 enquanto a consequente

oxidaccedilatildeo eacute promovida pela aromaticidade do composto final (87a)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

260

Tabela 60 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 23-difenilxantona (87a) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

O (87a)

O

Br+

(84a)

NMP

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87a)

1L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 54 2L PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 34 3L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 refluxo 45 4L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 36 5L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 50 6L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 12 7L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 9 160 33 8L Pd(PPh3)4 ndash 005 02 1 5 9 160 11 9L Pd(PPh3)4 ndash 01 01 1 5 9 160 48

10L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 2 5 9 160 52 11L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 5 9 160 56

O (80a)

O

O (88a)

O

O (87a)

O

H

H

H

Br(84a)

A

A NMP NEt3 PPh3 Pd(PPh3)4 9h 160ordmC

O

O

O

O

Ha

(86a)

ESQUEMA LVIII

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

261

Contrariamente ao observado para as (E)-2-metil-3-estirilcromonas (86a-c) a siacutentese

da 23-diarilxantona (87a) usando o Pd(PPh3)4 como catalisador apresenta melhores

rendimentos (entradas 1L e 2L) O aumento da temperatura de reacccedilatildeo refluxo de NMP

natildeo levou a um aumento no rendimento da reacccedilatildeo (entrada 3L) verificando-se por tlc um

aumento dos produtos de degradaccedilatildeo e que dificulta ainda mais o processo de purificaccedilatildeo

Posteriormente efectuou-se um estudo do efeito do tempo na reacccedilatildeo de Heck para a

obtenccedilatildeo da 23-difenilxantona (87a) com 3 6 e 12 horas de reacccedilatildeo (entradas 4L-6L)

Verifica-se um aumento gradual com o aumento da temperatura ateacute a um maacuteximo de 9

horas sendo que ao fim de 12 horas de reacccedilatildeo o rendimento decresce abruptamente para

12 (3h 36 6h 50 9h 54 e 12h 12 )

Depois da optimizaccedilatildeo do tempo e temperatura de reacccedilatildeo diminuiu-se a quantidade de

estireno utilizada e verificou-se que o rendimento da reacccedilatildeo eacute inferior quando se utiliza

somente 2 equivalentes de estireno (33 entrada 7L) Um aumento na quantidade de

catalisador tambeacutem natildeo acarreta melhores resultados na siacutentese da 23-difenilxantona (87a)

(entrada 8L) A alteraccedilatildeo da quantidade de fosfina (entrada 8L) teve um forte impacto no

rendimento da reacccedilatildeo diminuindo bruscamente de 54 para 11 quando se utiliza 01

e 02 equivalentes respectivamente Finalmente a alteraccedilatildeo da quantidade de base para 2 e

4 equivalentes (entradas 10L e 11L) levou a ligeiros aumentos nos rendimentos obtidos

sendo respectivamente de 52 e 56 (entradas 10L e 11L)

Na utilizaccedilatildeo do 4-metoxiestireno (84b) na siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona

(87b) fez-se tambeacutem um pequeno estudo para avaliar as melhores condiccedilotildees de reacccedilatildeo

(Tabela 61) Como se verificou no estudo anterior o factor tempo eacute fundamental neste tipo

de reacccedilatildeo quiacutemica Para o efeito realizaram-se experiecircncias a 160ordmC com 3 6 9 e 12

horas de reacccedilatildeo utilizando o Pd(PPh3)4 como catalisador (entradas 1M-4M Tabela 61)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

262

Tabela 61 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona (87b) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

(87b)

Br

+

(84b)

NMP

O

O

H3CO

OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87b)

1M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 61 2M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 57 3M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 43 4M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 22 5M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 refluxo 37 6M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 3 160 66 7M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 2 3 160 58

Verificou-se que o melhor rendimento foi obtido com o menor tempo de reacccedilatildeo ou

seja 3 horas e que o aumento do tempo de reacccedilatildeo contribuiu para uma diminuiccedilatildeo do

rendimento provavelmente devido agrave degradaccedilatildeo do produto no meio reaccional

Seguidamente elevou-se a temperatura da reacccedilatildeo refluxo de NMP e com 3 horas de

reacccedilatildeo o rendimento diminui para cerca de metade daquele que foi obtido com a

temperatura de 160ordmC (entrada 5M) A diminuiccedilatildeo da quantidade de estireno para 2

equivalentes uma temperatura de 160ordmC durante 3 horas revelaram ser as melhores

condiccedilotildees experimentais para a siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona (87b) (entrada

6M) Com as condiccedilotildees descritas anteriormente o aumento da quantidade de base natildeo

contribuiu para melhorar os rendimentos obtidos (entrada 7M)

Na siacutentese da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c) encontrou-se uma relaccedilatildeo

interessante de tempo e temperatura em que se obtecircm os mesmos rendimentos (30 )

usando uma temperatura de 160ordmC durante 12 horas e refluxo durante 3 horas (entradas 1N

e 2N Tabela 62) Uma relaccedilatildeo intermeacutedia de tempo e temperatura levou a um ligeiro

aumento no rendimento da reacccedilatildeo (37 entrada 3N) Com as trecircs condiccedilotildees

experimentais descritas anteriormente e diminuindo a quantidade de estireno para 2

equivalentes (entradas 4N-6N) verificou-se um aumento no rendimento (45 ) na siacutentese

da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

263

Um aumento na quantidade de base nas melhores condiccedilotildees obtidas ateacute entatildeo natildeo

provocou alteraccedilatildeo no rendimento da reacccedilatildeo (comparar entradas 4N e 7N)

Tabela 62 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

(87c)

Br

+

(84c)

NMP

O

O

H3CO

H3CO

OCH3

OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87c)

1N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 30 2N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 refluxo 30 3N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 refluxo 37 4N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 12 160 45 5N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 3 refluxo 35 6N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 6 refluxo 42 7N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 2 12 160 44

Analisando as trecircs tabelas anteriores (Tabelas 60-62) verifica-se que as melhores

condiccedilotildees experimentais obtidas na reacccedilatildeo de Heck utilizam 005 equivalentes de

catalisador 01 equivalentes de trifenilfosfina a uma temperatura de 160ordmC e que variam

consoante o estireno usado Obtiveram-se melhores resultados para os estirenos

substituiacutedos (84bc) quando se usa somente 2 equivalentes deste reagente relativamente agrave

bromocromona enquanto que para o estireno natildeo substituiacutedo (84a) satildeo necessaacuterios 5

equivalentes Verifica-se tambeacutem variaccedilotildees na quantidade de trietilamina e de tempo de

reacccedilatildeo para a obtenccedilatildeo dos melhores rendimentos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-c)

a partir da 3-bromo-2-estirilcromona (80a)

Apoacutes este estudo fez-se uma extrapolaccedilatildeo das condiccedilotildees experimentais em que

obtiveram os melhores resultados com estes estirenos (84a-c) para as outras (E)-3-bromo-

2-estirilcromonas (80b-dfgijm) e obtiveram-se resultados similares mas que nem

sempre revelaram ser as melhores condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo das respectivas

23-diarilxantonas (87d-z) (Anexo V paacuteg 463) Para esta consideraccedilatildeo contribuiacuteram os

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

264

resultados obtidos de uma seacuterie de experiecircncias que se efectuaram e em que se variou a

quantidade de base e de estireno bem como de tempo e temperatura de reacccedilatildeo Assim

sendo apresenta-se na tabela 63 as condiccedilotildees experimentais que levam agrave obtenccedilatildeo dos

melhores rendimentos na siacutentese das 23-diarilxantonas (87a-z) [para todos os casos

utilizou-se 005 equivalentes de Pd(PPh3)4 01 equivalentes de PPh3 e 5 equivalentes de

estireno natildeo substituiacutedo (84a) e 2 equivalentes dos estirenos metoxilados (84bc)]

De salientar que da reacccedilatildeo de Heck de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-

dfgijm) com estirenos (84a-c) e em determinadas condiccedilotildees experimentais consegue-se

isolar um produto de maior Rf geralmente maioritaacuterio correspondente agraves 23-

diarilxantonas (87a-z) e o produto de menor Rf na maior parte dos casos minoritaacuterio

correspondente agraves 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) No caso do derivado bromado

possuir um grupo 5-metoxilo (80gijm) eacute tambeacutem possiacutevel isolar em alguns casos

derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 8 da respectiva 23-diarilxantona (90o-z) (Tabela 63)

Na parte experimental apresenta-se algumas das condiccedilotildees reaccionais em que eacute

possiacutevel observar-se o aparecimentos de todos os produtos da reacccedilatildeo de Heck de 3-

bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) com estirenos (84a-c) 23-diarilxantonas (87a-

z) 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantona (90o-z)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

265

Tabela 63 ndash Melhores rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-z) a partir de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

O(80abb0cdfgijm)

OA

O (87a-z)

O

Br+

R2

R1

R3

R4

R5

R6

R1

R2

R3

R4

R6

R5(84a-c)

O (88a-z)

OR1

R2

R3

R4

R6

R5

H

H

H

O (90o-z)

OR1

OH

R3

R4

R6

R5

A NMP 1 equiv NEt3 01 equiv PPh3 005 equiv Pd(PPh3)4(80)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hb0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

(84)a) R5 = R6 = H (5 equiv)b) R5 = OCH3 R6 = H (2 equiv)c) R5 = R6 = OCH3 (2 equiv)

f) R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3

5

8

4 equiv

R1 R2 R3 R4 R5 R6 Tempo

(h) Temp

(ordmC) (87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

a H H H H H H 9 160 56 --- ― b H H H H OCH3 H 3 160 66 14 ― c H H H H OCH3 OCH3 12 160 45 --- ― d H H OCH3 H H H 9 refluxo 60 11 ― d0 H H OBn H H H 6 refluxo 51 --- ― e H H OCH3 H OCH3 H 9 refluxo 62 --- ― e0 H H OBn H OCH3 H 6 refluxo 66 --- ― f H H OCH3 H OCH3 OCH3 9 refluxo 28 --- ― f0 H H OBn H OCH3 OCH3 12 refluxo 39 27 ― g H H OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 62 3 ― h H H OCH3 OCH3 OCH3 H 9 refluxo 80 --- ― i H H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 70 --- ― j OCH3 H H H H H 6 refluxo 47 17 ― k OCH3 H H H OCH3 H 3 refluxo 31 32 ― l OCH3 H H H OCH3 OCH3 9 refluxo 23 25 ― m OCH3 H OCH3 OCH3 H H 6 refluxo 13 3 ― n OCH3 H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 35 7 ― o H OCH3 H H H H 9 refluxo 58 --- --- p H OCH3 H H OCH3 H 9 refluxo 24 --- 37 q H OCH3 H H OCH3 OCH3 6 refluxo 22 10 3 r H OCH3 OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 50 --- 1 s H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 9 refluxo 43 --- 11 t OCH3 OCH3 H H H H 6 refluxo 42 --- 2 u OCH3 OCH3 H H OCH3 H 9 refluxo 17 --- --- v OCH3 OCH3 H H OCH3 OCH3 6 160 46 --- --- x OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 20 10 5 z OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 24 5 4

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

266

Para comprovar que as 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) satildeo intermediaacuterios na

siacutentese das 23-diarilxantonas (87a-z) as primeiras foram sujeitas a oxidaccedilatildeo por forma a

verificar a formaccedilatildeo da respectiva 23-diarilxantona final (Esquema LIX) Para o efeito

utilizaram-se dois oxidantes o cloranil (tetracloro-14-benzoquinona) e a DDQ (12-

diciano-34-dicloro-14-benzoquinona) Sendo o cloranil um oxidante mais fraco que a

DDQ foi necessaacuterio maior tempo de reacccedilatildeo mas os rendimentos foram quantitativos na

oxidaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas em 23-diarilxantonas Usando a DDQ como

oxidante ao fim de 4 horas todo o reagente de partida tinha sido consumido e conseguiu-se

isolar as respectivas 23-diarilxantonas em bons rendimentos (80 )

O

O

H

H

H

R

R

R

O

O

R

R

R

A

A Cloranil Tolueno 48h refluxo ou DDQ 14-Dioxano 4h refluxo

ESQUEMA LIX

34 Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

Para finalizar este trabalho e de modo a obter as desejadas 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91a-z) foi necessaacuterio proceder agrave clivagem dos grupos protectores benzilo e

metilo dos hidroxilos das 23-diarilxantonas (87b-z) A escolha do meacutetodo recaiu sobre a

utilizaccedilatildeo do tribrometo de boro (BBr3) como agente desprotector dado este reagente natildeo

ser selectivo para o grupo a desproteger De salientar que as desalquilaccedilotildees com BBr3 satildeo

altamente exoteacutermicas pelo que satildeo utilizadas baixas temperaturas (tipicamente entre -

78ordmC e 0ordmC) O BBr3 eacute tambeacutem altamente sensiacutevel agrave humidade pelo que as reacccedilotildees devem

ser efectuadas utilizando o material de vidro bem seco e em atmosfera inerte sendo que

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

267

solventes como a aacutegua e o acetonitrilo natildeo satildeo aconselhados para reacccedilotildees com este tipo de

reagente156

Para o efeito a uma soluccedilatildeo de 23-diarilxantonas (87b-z) em diclorometano

recentemente destilado em agitaccedilatildeo e sob atmosfera de azoto num banho de 2-propanol

mantido a - 78ordmC adicionou-se 25 equivalentes de tribrometo de bromo por cada grupo

metilo ou benzilo a remover Apoacutes a adiccedilatildeo do BBr3 a mistura reaccional eacute removida do

banho a - 78ordmC deixada atinguir a temperatura ambiente e mantida em agitaccedilatildeo por um

tempo variaacutevel consoante o nuacutemero e tipo de grupos a remover

Dado a falta de tempo apenas foi possiacutevel proceder agrave remoccedilatildeo dos grupos protectores

de alguns derivados das 23-diarilxantonas (87b-jo-t) (Anexo VI paacuteg 465) e os resultados

obtidos estatildeo expressos na tabela 64 Analisando a tabela 64 podemos verificar que os

rendimentos da desprotecccedilatildeo satildeo geralmente bons excepto para os derivados que possuem

grupos 6-metoxilo (91jt) Mesmo apoacutes vaacuterios dias de reacccedilatildeo ainda se isola alguma

quantidade de reagente de partida (87jt) pelo que os rendimentos apresentados satildeo

substancialmente inferiores aos apresentados para os restantes derivados (91b-io-s)

O primeiro passo do mecanismo desta reacccedilatildeo consiste provavelmente no ataque do

oxigeacutenio da ligaccedilatildeo eacuteter ao aacutetomo de boro do reagente para formar um ileto (92)157158 A

adiccedilatildeo de aacutegua para terminar a reacccedilatildeo origina aacutecido bromiacutedrico que promove a formaccedilatildeo

do derivado hidroxilado (Esquema LX)

H2O

BBr3

OCH2R

BBr Br

Br

OCH2R

BBr Br

Br

OCH2R

OH

H3BO3HBr

(92)

O

RCH2Br

BBr2

ESQUEMA LX

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

268

Tabela 64 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-

jo-t)

A

O (87b-z)

OR1

R2

R3

R4

R6

R5 O (91b-z)

OR7

R8

R9

R10

R12

R11

A CH2Cl2 seco BBr3 - 78ordmC N2(87b-z)b) R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc) R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = OCH3 R6 = He0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hf) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H

h) R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi) R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Ho) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs) R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = H

R7 R8 R9 R10 R11 R12 Tempo (h)

(91) η ()

b H H H H OH H 1 72 c H H H H OH OH 2 80 d H H OH H H H 1 82 d0 H H OH H H H 24 69 e H H OH H OH 2 94 e0 H H OH H OH H 24 82 f H H OH H OH OH 3 80 f0 H H OH H OH OH 24 92 g H H OH OH H H 2 80 h H H OH OH OH H 3 94 i H H OH OH OH OH 4 70 j OH H H H H H 72 37 o H OH H H H H 1 63 p H OH H H OH H 2 90 q H OH H H OH OH 3 83 r H OH OH OH H H 3 71 s H OH OH OH OH OH 5 90 t OH OH H H H H 120 60

CAPIacuteTULO 4

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL

DOS COMPOSTOS OBTIDOS NA

SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

271

41 Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN)

411 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

espectro de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas [(76a-d) Anexo III paacuteg

459] eacute muito simples o que facilita o inequiacutevoco assinalamento dos seus sinais

Assim na zona de maior protecccedilatildeo aparecem os sinais em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia de prototildees do CH3 do grupo 2rsquo-acetiloxilo e os prototildees

metiacutelicos da posiccedilatildeo 2 da acetofenona respectivamente a δ 224-236 e 247-256 ppm

(Tabela 65) Quando as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas se encontram substituiacutedas com grupos

benziloxilo (76b-d) surge ainda na zona alifaacutetica o sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees CH2 do grupo benziloxilo a δ 502-511 ppm

(Figura 35)

Figura 35 - Espectro de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxi-4rsquo-benziloxiacetofenona (76b)

Na zona aromaacutetica dos espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos aparecem

naturalmente os prototildees correspondentes ao anel aromaacutetico da acetofenona e ainda na

forma de multipleto os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos

substituintes benziloxilo A presenccedila destes grupos substituintes (fortes dadores de

electrotildees) afecta a ressonacircncia dos prototildees em posiccedilotildees orto relativamente a eles Assim

na presenccedila do grupo 4rsquo-benziloxilo a ressonacircncia dos prototildees H-3rsquo e H-5rsquo sofrem desvios

O

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

07

53

1

17

2

26

4

1

00

01

0

47

5

61

2

1

08

1

6869 ppm

7678 ppm

2rsquo-OCOCH32-CH3

4rsquo-OCH2C6H5

CHCl3

4rsquo-OCH2C6H5

H-6rsquo

H-5rsquo

H-3rsquo

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

07

53

1

17

2

26

4

1

00

01

0

47

5

61

2

1

08

1

6869 ppm

7678 ppm

2rsquo-OCOCH32-CH3

4rsquo-OCH2C6H5

CHCl3

4rsquo-OCH2C6H5

H-6rsquo

H-5rsquo

H-3rsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

272

para menores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ - 04 ppm enquanto na presenccedila

dos grupos 4rsquo6rsquo-dibenziloxilo estes desvios satildeo mais acentuados na ordem dos Δδ ~ - 08

ppm

Tabela 65 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

Comp (76a) (76b) (76c) (76d) 235 s 236 s 224 s 225 s2rsquo-OCOCH3 256 s 252 s 250 s 247 s2-CH3 712 dd 670 d 672 d 633 dH-3rsquo

J 79 e 11 Hz J 25 Hz J 83 Hz J 22 Hz 754 ddd 733 tH-4rsquo J 79 76 e 17 Hz

--- J 83 Hz

---

733 ddd 689 dd 688 d 651 dH-5rsquo J 77 76 e 11 Hz J 88 e 25 Hz J 83Hz J 22 Hz 782 dd 784 dH-6rsquo

J 77 e 17 Hz J 88 Hz --- ---

Agrave semelhanccedila dos espectros de RMN de 1H os espectros de RMN de 13C de 2rsquo-

acetiloxiacetofenonas (76a-d) apresentam-se igualmente simples Os sinais que se

identificam com mais facilidade satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia

bull do carbono metiacutelico do grupo 2rsquo-acetiloxilo a δ 209-212 ppm

bull do carbono do grupo 2-CH3 da acetofenona a δ 290-321 ppm

bull do carbono do grupo carbonilo do eacutester a δ 1694-1695 ppm

bull do carbono carboniacutelico da acetofenona ou seja C-1 a δ 1957-2006 ppm

A elevados valores de frequecircncia aparece ainda o sinal correspondente agrave ressonacircncia do

carbono C-2rsquo (visto ser um carbono ligado a um aacutetomo de oxigeacutenio por uma ligaccedilatildeo

simples) a desvios de 1478-1513 ppm bem como os correspondentes agrave ressonacircncia dos

carbonos aos quais os grupos substituintes benziloxilo estatildeo ligados ou seja C-4rsquo e C-6rsquo

(Tabela 66)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

273

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos grupos benziloxilos

aparecem em zonas tiacutepicas dos aneacuteis aromaacuteticos sendo que C-26 e C-35 aparecem na

forma de dois sinais de grande intensidade a δ 1274-1276 e 1287 ppm respectivamente

Tabela 66 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

412 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas [(82a-m)

Anexo III paacuteg 459] foram identificados sinais caracteriacutesticos em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 2-CH3 da acetofenona a δ 250-258

ppm e os prototildees dos grupos substituintes metoxilo a δ 382-394 ppm De referir que os

prototildees metiacutelicos dos grupos 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo aparecem sempre na forma de um uacutenico

singuleto a δ 394 ppm (Figura 36)

Na zona aromaacutetica deste tipo de compostos destacam-se os sinais correspondentes aos

prototildees H-α e H-β do grupo 2rsquo-cinamoiloxilo em forma de dupleto a δ 644-669 e 778-

791 ppm respectivamente A determinaccedilatildeo da constante de acoplamento entre os dois

prototildees JH-α-H-β 158-160 ppm permite identificar a configuraccedilatildeo trans deste sistema

viniacutelico (Tabela 67)

Comp (76a) (76b) (76c) (76d)

C-1 1976 1957 2006 1993

2-CH3 293 290 318 321

C-1rsquo 1306 1231 1245 1173

C-2rsquo 1490 1513 1478 1497

2rsquo-OCOCH3 1695 1695 1694 1695

2rsquo-OCOCH3 212 212 209 209

C-3rsquo 1238 1102 1155 1013

C-4rsquo 1334 1628 1311 1613

C-5rsquo 1260 1123 1101 983

C-6rsquo 1303 1326 1567 1584

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

274

Figura 36 - Espectro de RMN de 1H de 4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)-

acetofenona (82m)

Os restantes prototildees do grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo variam naturalmente com o tipo de

substituiccedilatildeo presente nesse anel surgindo a δ 688-762 ppm Uma anaacutelise mais detalhada

permite-nos identificar os desvios quiacutemicos provocados pelos substituintes presentes

Assim no caso dos aneacuteis p-dissubstituiacutedos (82behl) os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo surgem na forma de dois dupletos de grande

intensidade a δ 752-756 e 692-694 ppm respectivamente apresentando desvios para

menores valores de frequecircncia quando comparados com os compostos natildeo substituiacutedos no

anel B (82adgj) (Tabela 67)

Quando o grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo se encontra substituiacutedo com grupos metoxilo nas

posiccedilotildees 3rsquorsquo e 4rsquorsquo (82cfim) os seus prototildees apresentam ressonacircncias caracteriacutesticas

bull o sinal do protatildeo H-2rsquorsquo surge na forma de dupleto a δ 710-713 ppm

bull o sinal do protatildeo H-5rsquorsquo surge na forma de dupleto a δ 688-690 ppm

bull o sinal do protatildeo H-6rsquorsquo surge na forma de duplo dupleto a δ 715-718 ppm

6466687072747678 ppm

253035404550556065707580 ppm

2

76

2

2

85

92

8

31

6

55

0

0

93

21

0

17

1

02

2

1

09

11

0

93

1

03

2

1

00

0

2-CH34rsquo-OCH3

6rsquo-OCH3

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3

H-α

H-β

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-3rsquoH-5rsquo

CHCl3

6466687072747678 ppm

253035404550556065707580 ppm

2

76

2

2

85

92

8

31

6

55

0

0

93

21

0

17

1

02

2

1

09

11

0

93

1

03

2

1

00

0

2-CH34rsquo-OCH3

6rsquo-OCH3

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3

H-α

H-β

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-3rsquoH-5rsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

275

Os prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos das acetofenonas surgem naturalmente na gama de

frequecircncias tiacutepicas de prototildees aromaacuteticos e satildeo fortemente afectados pela presenccedila dos

grupos substituintes metoxilo nesses aneacuteis Assim

bull para a substituiccedilatildeo 4rsquo-metoxilo (82d-f) as ressonacircncias de H-3rsquo H-5rsquo e H-6rsquo

aparecem na forma de dupleto a δ 668-669 ppm de duplo dupleto a δ 685 ppm e

de dupleto a δ 787-788 ppm respectivamente

bull para a substituiccedilatildeo 6rsquo-metoxilo (82g-i) as ressonacircncias de H-3rsquo H-4rsquo e H-5rsquo

aparecem na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 680-681 ppm de tripleto ou

duplo dupleto a δ 737-739 ppm e de dupleto a δ 684-685 ppm respectivamente

bull para a substituiccedilatildeo 4rsquo6rsquo-dimetoxilo (82j-m) as ressonacircncias de H-3rsquo e H-5rsquo

surgem ambas na forma de dupleto a δ 631 e 638-639 ppm respectivamente com

uma constante de acoplamento pequena (JH-3rsquo-H5rsquo = 22 Hz)

O espectro de RMN de 13C das 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) apresenta as

ressonacircncias do carbono C-2 da acetofenona a δ 296-319 ppm do carbono carboniacutelico da

acetofenona (C-1) a δ 1958-2009 ppm e do carbono carboniacutelico do grupo 2rsquo-

cinamoiacuteloxilo a δ 1651-1655 ppm (Tabela 68)

Com o auxiacutelio dos espectros bidimensionais de HSQC foi possiacutevel identificar os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos ligados a hidrogeacutenios do anel da

acetofenona e estes satildeo tambeacutem afectados pelo tipo de substituinte presente Assim sendo

na presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo (82d-f) a ressonacircncia dos carbonos C-

3rsquo C-5rsquo e C-6rsquo surge em gamas tiacutepicas como sejam δ 1091 1118-1189 e 1322-1323

ppm respectivamente Na presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 6rsquo (82g-i) a

ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo C-4rsquo e C-5rsquo surge a δ 1476-1477 1151-1152 e 1309

ppm respectivamente Quando o anel da acetofenona se encontra substituiacutedo nas posiccedilotildees

4rsquo e 6rsquo com grupos metoxilo (82j-m) a ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo e C-5rsquo surge

respectivamente a δ 999-1000 e 964-965 ppm (Figura 37)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

276

Figura 37 - Espectro de HSQC da 4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)-

acetofenona (82m)

Mas satildeo naturalmente as ressonacircncias dos carbonos C-4rsquo e C-6rsquo as mais afectadas pela

presenccedila de substituintes nestas mesmas posiccedilotildees do anel aromaacutetico da acetofenona Como

jaacute foi referido anteriormente os grupos metoxilo provocam desvios para maiores valores

de frequecircncia nos carbonos aos quais se encontram ligados sendo de Δδ ~ + 31 ppm para

os compostos 4rsquo-metoxilados (82d-f) de Δδ ~ + 27 ppm para os compostos 6rsquo-metoxilados

(82g-i) e de Δδ ~ + 29 ppm para os compostos 4rsquo6rsquo-dimetoxilados (82j-m) relativamente

agraves 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas natildeo substituiacutedas no anel A (82a-c)

Outros sinais importantes satildeo os que caracterizam o grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo como

sejam os sinais correspondentes agraves resonacircncias dos carbonos ao qual se encontra ligado

este grupo ou seja C-2rsquo que surge a δ 1490-1515 ppm e dos carbonos C-α e C-β a δ

ppm

6466687072747678 ppm

100

105

110

115

120

125

130

135

140

145

H-βH-α H-3rsquoH-5rsquoH-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-6rsquorsquo

C-β

C-α

C-3rsquo

C-5rsquo

C-2rsquorsquo

C-5rsquorsquo

C-6rsquorsquo

ppm

6466687072747678 ppm

100

105

110

115

120

125

130

135

140

145

H-βH-α H-3rsquoH-5rsquoH-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-6rsquorsquo

C-β

C-α

C-3rsquo

C-5rsquo

C-2rsquorsquo

C-5rsquorsquo

C-6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

277

1139-1167 e 1468-1473 ppm respectivamente De salientar que a presenccedila de

substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- (82behl) e 3rsquorsquo4rsquorsquo- (82cfim) dos grupos

cinamoiacuteloxilos provocam desvios para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia de

C-α (Δδ ~ - 25 ppm) relativamente agrave ressonacircncia apresentada pelos compostos natildeo

substituiacutedos neste anel (82adgj)

A ressonacircncia dos outros carbonos dos grupos cinamoiacuteloxilo apresentam naturalmente

desvios provocados pela presenccedila de grupos substituintes metoxilo nesses aneacuteis Assim

com a presenccedila deste substituinte em C-4rsquorsquo (82behl) os carbonos orto apresentam

desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 145 ppm) enquanto que os carbonos

meta apresentam desvios pequenos para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 18 ppm) A

presenccedila dos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo (82cfim) provocam uma

diminuiccedilatildeo nos desvios quiacutemicos de C-2rsquorsquo (Δδ ~ - 186 ppm) relativamente agrave ressonacircncia

deste carbono em compostos natildeo substituiacutedos no anel A (82adgj)

A ressonacircncia do carbono C-1rsquorsquo surge na gama de frequecircncia dos 1339-1340 ppm em

compostos natildeo substituiacutedos no anel B e a introduccedilatildeo dos grupos substituintes metoxilo nas

posiccedilotildees 4rsquorsquo- e 3rsquorsquo4rsquorsquo- provoca desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7

ppm) surgindo a δ 1267-1270 ppm

Poreacutem foram os carbonos aos quais os grupos metoxilo estatildeo ligados os mais

afectados pela substituiccedilatildeo presente Assim o carbono C-4rsquorsquo apresenta desvios para

maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 31 ppm nos compostos 14-dissubstituiacutedos

(82behl) e Δδ ~ + 207 ppm nos compostos contendo substituintes metoxilo nas posiccedilotildees

3- e 4- dos grupos cinamoiacuteloxilos (82cfim) (Tabela 68)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

278

Tabela 67 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Comp (82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

256 s 257 s 258 s 253 s 253 s 253 s 252 s 250 s 252 s 249 s 249 s 249 s 2-CH3 719 dd 719 dd 719 dd 669 d 668 d 668 d 681 dd 680 d 681 dd 631 d 631 d 631 d H-3rsquo J 80 e 11 J 82 e 10 J 79 e 12 J 25 J 25 J 25 J 83 e 07 J 83 J 83 e 07 J 22 J 22 J 22 755 ddd 756 ddd 757 dt 739 t 737 t 738 dd

H-4rsquo J 80 77 e 18

J 82 75 e 17

J 79 e 17 --- --- --- J 83 J 83 J 84 e 83 --- --- ---

733 dt 734 dt 735 dt 685 dd 685 dd 685 dd 685 d 684 d 685 d 639 d 638 d 638 d H-5rsquo J 77 e 11 J 75 e 10 J 79 e 12 J 88 e 25 J 88 e 25 J 88 e 25 J 83 J 83 J 84 J 22 J 22 J 22 783 dd 783 dd 785 dd 788 d 787 d 788 dH-6rsquo J 77 e 18 J 75 e 17 J 79 e 17 J 88 J 88 J 88 --- --- --- --- --- ---

668 d 654 d 655 d 669 d 655 d 656 d 658 d 644 d 645 d 659 d 645 d 646 d H-α J 160 J 159 J 160 J 160 J 160 J 159 J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 159 790 d 786 d 785 d 791 d 786 d 785 d 783 d 779 d 778 d 783 d 779 d 778 d H-β J 160 J 159 J 160 J 160 J 160 J 159 J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 159 759 dd 756 d 713 d 759-762 m 756 d 713 d 755-758 m 752 d 710 d 756-759 m 752 d 710 d H-2rsquorsquo J 60 e 23 J 88 J 19 J 88 J 19 J 86 J 20 J 88 J 20 740-743 m 694 d 742-744 m 694 d 740-742 m 692 d 740-742 m 692 dH-3rsquorsquo J 88 --- J 88 --- J 86 --- J 88 ---

740-743 m 742-744 m 740-742 m 740-742 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- --- --- ---

740-743 m 694 d 690 d 742-744 m 694 d 690 d 740-742 m 692 d 689 d 740-742 m 692 d 688 d H-5rsquorsquo J 88 J 83 J 88 J 83 J 86 J 83 J 88 J 83 759 dd 756 d 718 dd 759-762 m 756 d 718 dd 755-758 m 752 d 715 dd 756-759 m 752 d 715 dd H-6rsquorsquo

J 60 e 23 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 86 J 83 e 20 J 88 J 83 e 20

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

279

Tabela 68 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Comp (82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

C-1 1976 1979 1979 1958 1959 1959 2007 2009 2009 1995 1997 1996

C-2 297 299 298 295 296 296 317 317 317 319 319 318

C-1rsquo 1312 1315 1314 1235 1237 1236 1245 1246 1246 1173 1174 1173

C-2rsquo 1490 1493 1492 1514 1515 15154 1476 1477 1477 1495 1496 1496

C-3rsquo 1237 1238 1238 1091 1091 1091 1151 1152 1152 999 1000 1000

C-4rsquo 1332 1333 1333 1637 1636 1637 1309 1309 1309 1622 1621 1621

C-5rsquo 1260 1259 1260 1119 1118 1118 1086 1085 1086 965 965 964

C-6rsquo 1300 1300 1301 1323 1322 1323 1573 1573 1573 1591 1590 1590

C=O 1651 1655 1655 1651 1655 1654 1651 1654 1653 1652 1655 1654

C-α 1167 1141 1142 1168 1141 1144 1166 1139 1142 1167 1141 1143

C-β 1473 1471 1473 1473 1471 1473 1472 1469 1471 1471 1468 1470

C-1rsquorsquo 1339 1267 1269 1340 1268 1270 1340 1268 1270 1340 1268 1270

C-2rsquorsquo 1283 1302 1096 1284 1302 1097 1284 1302 1096 1284 1302 1096

C-3rsquorsquo 1289 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1143 1491

C-4rsquorsquo 1308 1619 1516 1308 1618 15150 1308 1618 1515 1307 1617 1514

C-5rsquorsquo 1289 1144 1109 1289 1144 1109 1289 1144 1109 1289 1143 1109

C-6rsquorsquo 1283 1302 1233 1284 1302 1233 1284 1302 1233 1284 1302 1232 podem estar trocados

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

280

413 Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas

Os espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos revela que estamos na presenccedila

de uma mistura de dois tautoacutemeros (Anexo III paacuteg 459) Para os derivados (ab) a forma

enoacutelica eacute o tautoacutemero predominante (78ab) enquanto que para os derivados (cd) a

presenccedila do tautoacutemero dicetoacutenico eacute mais significativa (77cd) (Figuras 38A e 38B) Assim

na forma enoacutelica o espectro de RMN de 1H caracteriza-se pelo aparecimento de dois

singuletos a elevados valores de frequecircncia correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees 2rsquo-

OH e 3-OH a δ 1208-1346 e 1481-1515 ppm respectivamente Na forma dicetoacutenica o

espectro de RMN de 1H apresenta apenas um sinal em forma de singuleto a elevados

valores de frequecircncia a δ 1195-1380 ppm para o sinal correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo 2rsquo-OH (Tabela 69)

Tabela 69 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 13-butanodionas (77a-d) 3-hidroxi-2-butenonas (78a-d)

Comp H-2 3-OH 4-CH3 2rsquo-OH 411 s 232 s 1195 s(77a)

---

401 s 230 s 1242 s(77b)

---

403 s 170 s 1308 s(77c)

---

395 s 165 s 1380 s(77d)

---

618 s 1498 s 215 s 1208 s(78a)

604 s 1481 s 211 s 1254 s(78b)

668 s 1515 s 160 s 1258 s(78c) 662 s 1494 s 186 s 1346 s(78d)

A ressonacircncia dos prototildees H-2 satildeo tambeacutem diferentes em ambas as formas

tautomeacutericas apresentando-se no entanto sempre na forma de singuleto Assim na forma

enoacutelica com um integral de um protatildeo aparece um sinal correspondente a este protatildeo H-2 a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

281

δ 604-668 ppm enquanto que na forma dicetoacutenica o sinal aparece com um integral de

dois prototildees a δ 395-411 ppm

Os espectros de RMN de 1H destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) apresentam

ainda na zona de maior protecccedilatildeo os sinais em forma de singuleto correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-4 e os dos prototildees do grupo CH2 dos substituintes benziloxilo

para o caso dos compostos (77b-d 78b-d)

Figura 38 - Espectros de RMN de 1H de A ndash 1-(6-Benziloxi-2-hidroxifenil)-24-

butanodiona (77c) 1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78c) B ndash 1-(2-

Hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78a) 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77a)

Na zona dos prototildees aromaacuteticos aparecem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees da parte da acetofenona e ainda os prototildees dos grupos benziloxilo para os

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

282

compostos substituiacutedos (77b-d 78b-d) Para o composto natildeo substituiacutedo (77a 78a) os

prototildees do anel aromaacutetico da acetofenona

bull H-5rsquo surge em forma de duplo dupleto de dupletos a δ 688 ppm

bull H-3rsquo surge em forma de duplo dupleto a δ 697 ppm

bull H-4rsquo surge em forma de duplo dupleto de dupletos a δ 744 ppm

bull H-6rsquo surge em forma de duplo dupleto a δ 764 ppm

Semelhante ao que acontece no espectro de RMN de 1H das 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

(76a-d) nos espectros de RMN de 1H destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) a

presenccedila de substituintes benziloxilo provoca desvios para menores valores de frequecircncia

na ressonacircncia dos prototildees orto em relaccedilatildeo ao substituinte quando comparado com o

composto natildeo substituiacutedo (77a 78a)

A presenccedila de duas formas tautomeacutericas em soluccedilatildeo de clorofoacutermio eacute tambeacutem evidente

nos espectros de RMN de 13C destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) tendo em

conta especialmente a ressonacircncia do carbono C-3 Assim na forma enoacutelica a ressonacircncia

de C-3 aparece a δ 1813-1830 ppm enquanto que na forma dicetoacutenica C-3 aparece como

um carbono carboniacutelico a valores de frequecircncia mais elevados δ 1983-2006 ppm (Tabela

70)

Tabela 70 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 13-butanodionas (77cd) 3-hidroxi-2-butenonas (78ab)

A ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-1 apresenta valores de frequecircncia diferentes

em ambas as formas tautomeacutericas sendo mais elevados na forma dicetoacutenica Os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2 e C-4 satildeo igualmente afectados pela

presenccedila do grupo 3-hidroxilo ou 3-carbonilo sendo este aspecto muito mais significativo

Comp C-1 C-2 C-3 C-4

(77c) 2024 596 2006 296

(77d) 2027 589 1983 294

(78a) 1954 954 1829 227

(78b) 1942 949 1812 226

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

283

ao niacutevel da ressonacircncia do carbono C-2 Assim sendo na forma dicetoacutenica (77cd) a

ressonacircncia do carbono C-2 aparece a menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 35 ppm) e C-

4 aparece a maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 7 ppm) quando comparado com as

ressonacircncias destes mesmos carbonos da forma enoacutelica (78ab) (Tabela 70)

Os restantes sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos da parte da

acetofenona bem como aos dos grupos benziloxilo apresentam desvios quiacutemicos muito

similares aos apresentados para os compostos que lhes deram origem as 2rsquo-

acetiloxiacetofenonas (76a-d)

414 Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas

Contrariamente ao que foi descrito para os compostos carboniacutelicos anteriormente

discutidos (77a-d 78a-d) em que atraveacutes da anaacutelise do espectro de RMN de 1H se

verificava a existecircncia em soluccedilatildeo das duas formas tautomeacutericas o espectro de RMN de 1H

das 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas [(83a-m) Anexo III paacuteg 459] apresentam

somente os picos caracteriacutesticos da forma enoacutelica nomeadamente

bull o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2 cujo

integral confirma corresponder a um soacute protatildeo que surge a δ 617-680 ppm

bull o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 2rsquo-

OH a δ 1228-1363 ppm

bull o sinal em forma de dupleto (J 1 Hz) correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do

grupo 3-OH a δ 1451-1501 ppm (Tabela 71)

Os elevados valores de frequecircncia destes dois uacuteltimos sinais devem-se agrave desprotecccedilatildeo

provocada pelas ligaccedilotildees em ponte de hidrogeacutenio com o oxigeacutenio do grupo carbonilo

Na zona de menores valores de frequecircncia encontram-se os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo em forma de singuleto a δ 382-395 ppm

(Figura 39)

Outros dois sinais tambeacutem importantes satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees H-4 e H-5 geralmente na forma de duplo dupleto a δ 643-659 ppm e na forma de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

284

dupleto a δ 753-763 ppm respectivamente A constante de acoplamento deste sistema

insaturado (J 15-16 Hz) permite-nos confirmar a configuraccedilatildeo trans da dupla ligaccedilatildeo

Verifica-se que a presenccedila de grupos metoxilo no anel B (83bcefhilm) influenciam os

desvios quiacutemicos destes prototildees para menores valores de frequecircncia agrave medida que

aumenta o nuacutemero destes substituintes nesse anel A variaccedilatildeo do desvio depende de

composto para composto sendo o protatildeo H-4 o mais afectado

Figura 39 ndash Espectro de RMN de 1H da 5-fenil-3-hidroxi-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-

24-pentadieno-1-ona (83g)

Os estudos de NOESY efectuados no sentido de

determinar o arranjo espacial deste tipo de

compostos permitem identificar um estrutura do tipo

planar Assim verificam-se picos de correlaccedilatildeo do

singuleto correspondente ao protatildeo H-2 com os dos

prototildees H-6rsquorsquo e H-4 e as correlaccedilotildees entre os sinais

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

58

3

3

93

36

4

06

6

43

26

4

33

6

56

46

5

68

6

58

06

5

82

6

60

86

6

10

6

61

76

6

20

6

79

77

2

60

7

29

37

3

20

7

34

87

3

81

7

38

37

3

90

7

40

57

5

53

7

55

97

5

78

7

58

57

6

04

7

65

7

12

7

28

14

8

77

14

8

81

6465666768697071727374757677 ppm

1

03

8

2

06

9

1

01

6

1

20

5

3

07

7

2

15

5

1

07

1

3-OH2rsquo-OH

6rsquo-OCH3H-5rsquo

H-4rsquoH-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo

H-5H-2rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3H-2

H-3rsquo e H-4

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

58

3

3

93

36

4

06

6

43

26

4

33

6

56

46

5

68

6

58

06

5

82

6

60

86

6

10

6

61

76

6

20

6

79

77

2

60

7

29

37

3

20

7

34

87

3

81

7

38

37

3

90

7

40

57

5

53

7

55

97

5

78

7

58

57

6

04

7

65

7

12

7

28

14

8

77

14

8

81

6465666768697071727374757677 ppm

1

03

8

2

06

9

1

01

6

1

20

5

3

07

7

2

15

5

1

07

1

3-OH2rsquo-OH

6rsquo-OCH3H-5rsquo

H-4rsquoH-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo

H-5H-2rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3H-2

H-3rsquo e H-4

O OHOH

H H

H

HH

12

34

5 2

66

H

Efeitos NOE

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

285

dos prototildees H-4 e H-5 com os dos prototildees H-2rsquo6rsquo Estes dados e as constante de

acoplamento JH-4-H-5 = 15-16 Hz permitem verificar que em soluccedilatildeo de clorofoacutermio estes

compostos existem com uma configuraccedilatildeo cis-s-cis-trans

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-3rsquo e H-5rsquo dos compostos natildeo

substituiacutedos no anel A (83a-c) surgem a δ 608-699 e 595-690 ppm respectivamente

(Tabela 67) Os substituintes metoxilos nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-

m) provocam uma diminuiccedilatildeo na frequecircncia de ressonacircncia de H-3rsquo de Δδ ~ - 055 ppm

Δδ ~ - 040 ppm e Δδ ~ - 090 ppm respectivamente Relativamente ao protatildeo H-5rsquo os

substituintes metoxilos provocam uma diminuiccedilatildeo na frequecircncia de ressonacircncia deste

protatildeo de Δδ ~ - 044 ppm Δδ ~ - 050 ppm e Δδ ~ - 096 ppm quando os metoxilos se

encontram nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-m) respectivamente

Os assinalamentos dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel B

foram possiacuteveis recorrendo a espectros de HSQC e HMBC e apresentam ressonacircncias

similares agraves descritas anteriormente para as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Atraveacutes da anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das 15-diaril-3-hidroxi-24-

pentadieno-1-onas (83a-m) identificam-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia

bull dos carbonos dos grupos metoxilo a δ 554-560 ppm

bull do carbono carboniacutelico (C-1) a δ 1730-1752 ppm

bull do carbono ligado ao grupo 2rsquo-hidroxilo (C-2rsquo) a δ 1624-1672 ppm (Figura 40)

De referir que a presenccedila dos grupos metoxilos em posiccedilatildeo meta relativamente a este

carbono C-2rsquo provocam desvios nas frequecircncias de ressonacircncia deste carbono para

maiores valores de frequecircncia sendo estes desvios ainda mais acentuados para a

substituiccedilatildeo 4rsquo6rsquo-dimetoxilo (83j-m)

Recorrendo ao espectro de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear de desvios

quiacutemicos (HSQC 1H13C) foi possiacutevel identificar a ressonacircncia do carbono C-2 a δ 964-

1038 ppm e dos carbonos C-4 e C-5 a δ 1196-1232 e 1382-1399 ppm respectivamente

Verifica-se que a frequecircncia de ressonacircncia de C-4 sofre desvios para menores valores de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

286

frequecircncia (Δδ ~ - 2 ppm) com a introduccedilatildeo de grupos metoxilo no anel B deste tipo de

compostos (83bcefhilm)

Foi ainda possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

ligados a hidrogeacutenios do anel A que apresentam desvios caracteriacutesticos consoante a

posiccedilatildeo dos substituintes metoxilo verificando-se para as ressonacircncias dos carbonos C-3rsquo e

C-5rsquo algumas caracteriacutesticas a realccedilar Assim para os compostos com substituintes

metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) a ressonacircncia de C-3rsquo surge a δ 1012 ppm e a de C-5rsquo

surge a δ 1078-1079 ppm Quando o substituinte ocupa a posiccedilatildeo 6rsquo (83g-i) a ressonacircncia

destes carbonos surge a maiores valores de frequecircncia surgindo C-3rsquo a δ 1016-1017 ppm

e C-5rsquo a δ 1111 ppm Quando a substituiccedilatildeo ocorre em ambas as posiccedilotildees 4rsquo- e 6rsquo- (83j-

m) ocorre uma inversatildeo na ressonacircncia destes carbonos (agrave semelhanccedila do que acontece

com a ressonacircncia dos respectivos prototildees) e para menores valores de frequecircncia surgindo

C-3rsquo a δ 940 ppm e C-5rsquo a δ 913 ppm (Tabela 72)

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo sente naturalmente a presenccedila

dos grupos substituintes metoxilo Este substituinte forte dador de electrotildees protege os

carbonos em posiccedilatildeo orto e para relativamente a ele daiacute que o carbono C-1rsquo sofra desvios

para menores valores de frequecircncia de acordo com dados da literatura para efeitos

induzidos pelos substituintes159 Deste modo a presenccedila de grupos metoxilos nas posiccedilotildees

4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-m) provocam desvios para menores valores de

frequecircncia de Δδ ~ - 63 ppm Δδ ~ - 85 ppm e Δδ ~ - 145 ppm respectivamente quando

comparado com os compostos natildeo substituiacutedos no anel A (83a-c)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

287

Figura 40 ndash Espectro de RMN de 13C da 5-fenil-3-hidroxi-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-

24-pentadieno-1-ona (83g)

A ressonacircncia dos carbonos do anel B das 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

(83a-m) varia de forma anaacuteloga agrave ressonacircncia dos carbonos do anel B das 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) Como jaacute se efectuou anteriormente uma anaacutelise

exaustiva destes assinalamentos torna-se desnecessaacuterio qualquer outro tipo de abordagem

sobre este estudo

60708090100110120130140150160170180190 ppm

C-3C-1

6rsquo-OCH3C-5rsquoC-4rsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-5

C-2rsquorsquo6rsquorsquoCHCl3

C-2C-3rsquo

C-2rsquoC-6rsquo

C-4

C-1rsquo

C-4rsquorsquo

60708090100110120130140150160170180190 ppm

C-3C-1

6rsquo-OCH3C-5rsquoC-4rsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-5

C-2rsquorsquo6rsquorsquoCHCl3

C-2C-3rsquo

C-2rsquoC-6rsquo

C-4

C-1rsquo

C-4rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

288

Tabela 71 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) Comp (83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

632 s 627 s 631 s 618 s 617 s 618 s 680 s 676 s 677 s 675 s 672 s 674 s H-2 1464 s 1475 s 1474 d 1451 d 1461 d 1459 d 1488 d 1500 d 1501 d 1473 d 1484 d 1485 d 3-OH J 08 J 09 J 12 J 10 J 11 J 12 J 12 J 12 J 12 J 07 659 d 646 d largo 647 d 656 dd 645 dd 645 dd 659 dd 646 dd 645 d largo 657 dd 645 dd 643 dd H-4 J 159 J 157 J 158 J 159 e 09 J 158 e 12 J 154 e 10 J 158 e 11 J 158 e 12 J 150 J 159 e 12 J 156 e 12 J 157 e 07 765 d 762 d 761 d 759 d 758 d 756 d 763 d 760 d 759 d 757 d 755 d 753 d H-5 J 159 J 157 J 158 J 159 J 158 J 154 J 158 J 158 J 150 J 159 J 157 J 157 1223 s 1228 s 1228 s 1270 s 1275 s 1274 s 1273 s 1276 s 1276 s 1362 s 1365 s 1363 s 2rsquo-OH 699 dd 698 dd 699 dd 643 s largo 644 s largo 644 s largo 660 dd 659 dd 659 dd 608 d 609 d 609 d H-3rsquo J 81 e 07 J 81 e 10 J 77 e 10 J 84 e 07 J 84 e 10 J 83 e 08 J 24 J 24 J 24 745 dt 744 ddd 745 ddd 732 dd 731 t 731 ddH-4rsquo J 81 e 11 J 81 78 e 16 J 81 77 e 15 --- --- --- J 84 e 82 J 84 J 83 e 82 --- --- ---

690 t 689 dt 689 ddd 645 dd 646 dd 644-647 m 642 dd 642 dd 641 d 595 d 596 d 596 d H-5rsquo J 81 J 78 e 10 J 83 81e 10 J 87 e 25 J 88 e 19 J 82 e 07 J 84 e 10 J 82 J 24 J 24 J 24 770 dd 768 dd 770 dd 759 d 761 d 759-762 mH-6rsquo J 81 e 11 J 78 e 16 J 83 e 15 J 87 J 88 --- --- --- --- --- ---

755 dd 750 d 708 d 752-755 m 751 d 707 d 755-758 m 752 d 708 d 753-756 m 751 d 707 d H-2rsquorsquo J 74 e 20 J 88 J 19 J 88 J 19 J 88 J 19 J 88 J 19 737-742 m 692 d 735-741 m 693 d 736-742 m 692 d 734-742 m 691 d H-3rsquorsquo J 88 --- J 88 --- J 88 --- J 88 ---

737-742 m 735-741 m 736-742 m 734-742 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- --- --- ---

737-742 m 692 d 689 d 735-741 m 693 d 689 d 736-742 m 692 d 688 d 734-742 m 691 d 688 d H-5rsquorsquo J 88 J 83 J 88 J 83 J 88 J 83 J 88 J 84 755 dd 750 d 715 dd 752-755 m 751 d 714 dd 755-758 m 752 d 715 dd 753-756 m 751 d 714 dd H-6rsquorsquo

J 74 e 20 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 88 J 84 e 19

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

289

Tabela 72 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) Comp (83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

C-1 1960 1955 1956 1946 1943 1943 1952 1947 1947 1939 1936 1936

C-2 970 964 965 968 962 962 1038 1032 1033 1030 1025 1025

C-3 1744 1751 1750 1730 1738 1736 1743 1752 1750 1731 1739 1737

C-4 1221 1196 1198 1223 1199 1201 1229 1205 1206 1232 1208 1209

C-5 1399 1397 1399 1390 1389 1391 1392 1391 1394 1383 1382 1385

C-1rsquo 1190 1191 1191 1127 1127 1127 1106 1106 1106 1046 1046 1046

C-2rsquo 1626 1625 1624 1658 1653 1653 1641 1640 1640 1672 1671 1671

C-3rsquo 1187 1187 1187 1012 1012 1012 1111 1111 1111 940 940 940

C-4rsquo 1358 1356 1356 1654 1657 1657 1351 1349 1349 1655 1654 1654

C-5rsquo 1190 1189 1189 1079 1078 1078 1017 1016 1016 913 913 913

C-6rsquo 1285 1284 1284 1301 1300 1300 1603 1602 1602 1618 1618 1618

C-1rsquorsquo 1335 1277 1279 1351 1279 1281 1352 1280 1282 1353 1281 1283

C-2rsquorsquo 1280 1297 1095 1279 1296 1095 1279 1296 1097 1278 1295 1096

C-3rsquorsquo 1290 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1144 1493 1288 1143 1491

C-4rsquorsquo 1301 1613 1511 1298 1611 1508 1299 1611 1509 1296 1609 1506

C-5rsquorsquo 1290 1144 1111 1289 1144 1111 1289 1144 1111 1288 1143 1110

C-6rsquorsquo 1280 1297 1226 1279 1296 1224 1279 1296 1224 1278 1295 1222

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

290

415 Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas

A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 3-bromo-2-metilcromonas [(79a-c) Anexo

IV paacuteg 461] permite identificar inequivocamente na zona alifaacutetica os sinais em forma de

singuleto corrrespondente agrave ressonacircncia dos prototildees metiacutelicos da posiccedilatildeo 2 e para os

derivados (79bc) eacute tambeacutem possiacutevel observar os sinais correpondentes agrave ressonacircncia dos

grupos CH2 dos substituintes benziloxilos em forma de singuleto a δ 513 e 525 ppm

respctivamente (Figura 41)

Figura 41 ndash Espectro de RMN de 1H da 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c)

A zona aromaacutetica deste tipo de compostos varia significativamente de acordo com o

tipo de substituiccedilatildeo concentrando-se nesta zona do espectro os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees provenientes do anel da acetofenona (Tabela 73) bem como os

prototildees aromaacuteticos dos substituintes benziloxilos

Para os compostos com a posiccedilatildeo 5 livre o sinal correspondente agrave ressonacircncia deste

protatildeo H-5 eacute aquele que aparece a mais altos valores de frequecircncia δ 822 ppm para o

derivado (79a) e δ 756 ppm para o derivado (79b) (Tabela 73)

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

2

73

3

2

04

9

0

99

60

9

38

0

95

72

2

36

1

00

01

9

68

2-CH3

5-OCH2C6H5

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

2

73

3

2

04

9

0

99

60

9

38

0

95

72

2

36

1

00

01

9

68

2-CH3

5-OCH2C6H5

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

291

Tabela 73 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c)

Comp (79a) (79b) (79c) 266 s 258 s 260 s2-CH3 822 dd 756 dH-5

J 80 e 16 Hz J 89 Hz ---

739-745 m 696 dd 687 ddH-6 J 89 e 25 Hz J 83 e 08 Hz

768 dt 752 tH-7 J 78 e 16 Hz

--- J 83 Hz

739-745 m 689 d 700 ddH-8 J 25 Hz J 83 e 08 Hz

Para a 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-7 aparece na forma de tripleto a elevados valores de frequecircncia δ

752 ppm devido ao efeito mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo Os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 e H-8 aparecem na forma de dois duplos

dupletos a δ 687 e 700 ppm respectivamente (Tabela 73)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do anel aromaacutetico do grupo substituinte

aparecem na zona aromaacutetica com maior ou menor resoluccedilatildeo no caso do derivado (79b)

estes sinais surgem em forma de um uacutenico multipleto Para o derivado (79c) eacute possiacutevel

identificar a elevados valores de frequecircncia do espectro de RMN de 1H o sinal em forma

de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo a δ 764 ppm (Figura

41)

Os espectros de RMN de 13C das 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c) apresentam a altos

valores de frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-4) e

a baixos valores de frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono metiacutelico na

posiccedilatildeo 2 respectivamente a δ 1617-1722 e 195-216 ppm (Tabela 74) Para os derivados

(79bc) eacute ainda possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono do

grupo CH2 dos benziloxilos a δ 708 e 705 ppm respectivamente

Recorrendo a espectros de HMBC eacute possiacutevel identificar as ressonacircncias

correspondentes aos carbonos quaternaacuterios

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

292

bull C-3 a δ 1096-1117 ppm

bull C-10 a δ 1130-1217 ppm

bull C-9 a δ 1511-1573 ppm

bull C-2 a δ 1534-1639 ppm

bull e nos casos dos derivados benziloxilados (79bc) o carbono C-1rsquo a δ 1356 e

1362 ppm respectivamente

Satildeo os carbonos onde os grupos benziloxilos se encontram ligados aqueles que

apresentam desvios mais significativos Assim para o derivado (79b) a ressonacircncia de C-7

apresenta uma variaccedilatildeo de Δδ + 236 ppm e no derivado (79c) a ressonacircncia de C-5

apresenta uma variaccedilatildeo de Δδ + 322 ppm quando comparados com as ressonacircncias destes

carbonos da 3-bromo-2-metilcromona natildeo substituiacuteda (79a)

Nos compostos benziloxilados (79bc) eacute tambeacutem possiacutevel constatar a presenccedila de dois

sinais de grande intensidade correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo

a δ 1266-1275 e 1286-1288 ppm respectivamente

Tabela 74 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c)

Comp (79a) (79b) (79c)

C-2 1639 1534 1617

C-3 1096 1097 1112

C-4 1722 1617 1712

C-5 1262 1260 1584

C-6 1254 1136 1082

C-7 1338 1573 1337

C-8 1175 1017 1098

C-9 1552 1511 1573

C-10 1217 1135 1130

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

293

416 Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas [(85a-c) Anexo IV paacuteg 461] eacute o sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 2-metilo que surge a δ 261-262 ppm

(Tabela 75) Para as (E)-metoxi-2-metil-3-estirilcromonas (85b-c) aparece tambeacutem na zona

alifaacutetica o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo

metoxilo a δ 383-393 ppm

Tabela 75 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c) Comp (85a) (85b) (85c)

262 s 261 s 261 s 2-CH3 825 dd 825 dd 824 dd H-5

J 79 e 16 Hz J 81 e 09 Hz J 77 e 12 Hz 738 ddd 735-743 m 735-741 m H-6

J 80 79 e 10 Hz 763 ddd 760-767 m 759-765 m H-7

J 82 80 e 16 Hz 741 d 735-743 m 735-741 m H-8

J 82 Hz 698 d 683 d 684 d H-α

J 163 Hz J 163 Hz J 163 Hz 771 d 764 d 759 d H-β

J 163 Hz J 163 Hz J 163 Hz 753 dd 747 d 706-707 m H-2rsquo

J 77 e 15 Hz J 87 Hz 736 t 690 dH-3rsquo

J 77 Hz J 87 Hz ---

724-729 mH-4rsquo

--- ---

736 t 690 d 677-692 m H-5rsquo J 77 Hz J 87 Hz

753 dd 747 d 706-707 m H-6rsquo J 77 e 15 Hz J 87 Hz

Outros sinais importantes na caracterizaccedilatildeo das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c)

satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees olefiacutenicos H-α e H-β que surgem em

forma de dupleto a δ 683-697 e 759-771 respectivamente Esta diferenccedila nos desvios

quiacutemicos eacute devido ao efeito desprotector do nuacutecleo de cromona daiacute que o protatildeo H-β se

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

294

encontre mais desprotegido e consequentemente apresente uma ressonacircncia a frequecircncia

superior ao do H-α A constante de acoplamento (J = 163 Hz) eacute indicativa da configuraccedilatildeo

trans deste sistema viniacutelico

Identificam-se ainda com maior ou menor resoluccedilatildeo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees do anel A O protatildeo H-5 surge na forma de duplo dupleto a δ

824-825 ppm a maiores valores de frequecircncia do espectro de RMN de 1H deste tipo de

compostos devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carboniacutelico

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 H-7 e H-8 aparecem

respectivamente a δ 735-741 759-767 e 735-743 ppm (Tabela 51)

Por fim conveacutem referir os prototildees do anel aromaacutetico B os quais no caso da (E)-2-

metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) aparecem na forma de dois dupletos de grande

intensidade a δ 747 e 690 ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo e H-

3rsquo5rsquo respectivamente

Efectuaram-se estudos de NOESY no sentido de determinar o arranjo espacial do grupo

estirilo Os picos de correlaccedilatildeo do sinal dos prototildees do grupo metilo e ambos os prototildees H-

α e H-β indica-nos uma livre rotaccedilatildeo entre os carbonos C3-Cα pelo que a moleacutecula de 2-

metil-3-estirilcromona pode adoptar qualquer uma das conformaccedilotildees (I) ou (II)

O CH3

O

O CH3

O Hα

(I)(II)

Efeitos NOE

3 3

Os espectros de RMN de 13C tiacutepico das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c)

apresentam a δ 193-194 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono do grupo 2-

metilo a δ 1633-1638 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-2 e a δ

1769-1770 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-4

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

295

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos ligados a hidrogeacutenios do anel

aromaacutetico A foram identificados com o auxiacutelio do espectro HSQC e surgem em gamas

tiacutepicas como sejam C-5 a δ 1260-1261 ppm C-6 a δ 1247-1248 ppm C-7 a δ 1331

ppm e C-8 a δ 1173-1175 ppm (Tabela 76)

Com o auxiacutelio do espectro de HSQC foi ainda possiacutevel identificar a ressonacircncia de

carbonos tatildeo importantes como o C-α e C-β a δ 1175-1194 e 1338-1342 ppm

respectivamente bem como os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos ligados a

hidrogeacutenios do anel aromaacutetico B A presenccedila dos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- e

3rsquo4rsquo- afecta fortemente a ressonacircncia dos carbonos aos quais estatildeo ligados apresentando

desvios para maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 20 ppm para o composto 4rsquo-substituiacutedo

(85b) e Δδ ~ + 30 ppm para o composto 3rsquo4rsquo-dissubstituiacutedo (85c) quando comparados

com os da (E)-2-metil-3-estirilcromona natildeo substituiacuteda (85a)

Tabela 76 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c)

podem estar trocados

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios C-3 C-9 C-10 e C-1rsquo foi efectuado com

recurso aos espectros de HMBC As principais conectividades presentes no espectro de

HMBC para a identificaccedilatildeo destes compostos estatildeo apresentadas na figura 42

Comp (85a) (85b) (85c) Comp (85a) (85b) (85c)

2-CH3 193 193 194 C-10 1234 1234 1232

C-2 1638 1633 1633 C-1rsquo 1379 1307 1309

C-3 1185 1187 1186 C-α 1194 1175 1175

C-4 1769 1770 1769 C-β 1342 1338 1340

C-5 1261 1261 1260 C-2rsquo 1264 1277 1090

C-6 1248 1248 1247 C-3rsquo 1286 1140 1488

C-7 1331 1331 1331 C-4rsquo 1277 1593 1489

C-8 1175 1173 1175 C-5rsquo 1286 1140 1110

C-9 1552 1553 1552 C-6rsquo 1264 1277 1194

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

296

Assim C-3 surge a δ 1185-1187 ppm C-9 a δ 1552-1553 ppm e C-10 a δ 1232-

1234 ppm O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo embora afastado dos

substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (85b) e 3rsquo4rsquo- (85c) sente tambeacutem os seus efeitos

para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7ppm) quando comparados com o composto

natildeo substituiacutedo (85a)

Figura 42 - Espectro de HMBC da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a)

417 Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas

A interpretaccedilatildeo dos espectros de RMN de 1H das (EE)-23-diestirilcromonas [(86a-c)

Anexo IV paacuteg 461] natildeo eacute uma tarefa faacutecil devido agrave simetria da moleacutecula e ao facto de

todo o espectro se concentrar na zona aromaacutetica No entanto destaca-se o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-5 a elevados valores de frequecircncia δ 822-825

ppm em forma de duplo dupleto

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

H-5 H-β H-7H-αH-2rsquo6rsquo

H-68H-3rsquo5rsquo

H-4rsquo

C-4

C-2

C-9

C-1rsquo

C-3

C-10

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

H-5 H-β H-7H-αH-2rsquo6rsquo

H-68H-3rsquo5rsquo

H-4rsquo

C-4

C-2

C-9

C-1rsquo

C-3

C-10

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

297

O assinalamento inequiacutevoco da ressonacircncia dos restantes prototildees soacute foi possiacutevel

recorrendo agraves teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC Os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias dos prototildees H-α H-β H-αrsquo e H-βrsquo apresentam-se na forma de dois sistemas

AB os primeiros a δ 737-742 e 767-771 ppm e os uacuteltimos a δ 711-721 e 727-743

ppm As constantes de acoplamento J ~ 16 Hz indicam configuraccedilotildees trans dos dois

grupos estirilo (Tabela 77)

Experiecircncias de NOESY ajudaram na elucidaccedilatildeo do arranjo espacial deste tipo de

compostos Considerando que ambas as duplas ligaccedilotildees se encontram em posiccedilatildeo trans

poderiacuteamos prever quatro possiacuteveis confoacutermeros [(I) (II) (III) e (IV) (Esquema LXI]

O

O

O

O

(I) (II)O

O

(III)

O

O

(IV)

H-α H-α H-β H-αH-β

H-β H-β

α

α β

α

α

β

β

β

Possiacuteveis correlaccedilotildees de NOESY

H-α

ESQUEMA LXI

Se as (EE)-23-diestirilcromonas apresentassem uma conformaccedilatildeo do tipo (I)

observar-se-ia nos espectros de NOESY efeitos NOE entre os prototildees H-α e H-αrsquo (Figura

49) Para estruturas do tipo (II) (III) e (IV) os efeitos NOE observados nos espectros de

NOESY seriam respectivamente entre os prototildees H-α e H-βrsquo H-β e H-αrsquo e H-β e H-βrsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

298

Tomando como exemplo o espectro de NOESY apresentado na figura 49 eacute possiacutevel

verificar que as (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) apresentam uma conformaccedilatildeo do tipo

(I) dados os efeitos NOE entre os prototildees H-α e H-αrsquo bem como entre o protatildeo H-α e os

prototildees H-2rsquo6rsquo e entre o protatildeo H- αrsquo e os prototildees H-2rsquorsquo6rsquorsquo

Figura 49 - Espectro de NOESY da (EE)-4rsquorsquo-metoxi-23-diestirilcromona (86b)

Agrave semelhanccedila do que acontece no espectro de RMN de 1H das (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c) as ressonacircncias dos restantes prototildees do anel A das (EE)-23-

diestirilcromonas (86a-c) aparecem com maior ou menor resoluccedilatildeo Assim

bull o protatildeo H-6 aparece na forma de multipleto a δ 733-743 ppm

bull o protatildeo H-7 aparece na forma de duplo tripleto a δ 765-769 ppm

bull o protatildeo H-8 aparece geralmente na forma de dupleto a δ 750-754 ppm

O assinalamento dos prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos dos dois grupos estirilo eacute facilitado

pela presenccedila dos grupos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- (86b) e 3rsquorsquo4rsquorsquo- (86c)

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

70

72

74

76

78

80

82

H-β

H-αH-βrsquo H-αrsquo

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo

H-5

H-αrsquo

H-α

O

O

(I)

α

α

H

H

H

H2

2

OCH3

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

70

72

74

76

78

80

82

H-β

H-αH-βrsquo H-αrsquo

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo

H-5

H-αrsquo

H-α

O

O

(I)

α

α

H

H

H

H2

2

OCH3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

299

sendo mais significativo no anel em que se encontra a substituiccedilatildeo Deste modo a presenccedila

do substituinte 4rsquorsquo-metoxilo (86b) faz com que os sinais correspondentes aos prototildees H-

2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo apareccedilam na forma de dois dupletos de grande intensidade a δ 752 e δ

693 ppm respectivamente Com a substituiccedilatildeo 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (86c) os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo surgem na forma de

dupleto a δ 714 ppm de dupleto a δ 689 ppm e de duplo dupleto a δ 711 ppm

respectivamente (Tabela 77)

Tabela 77 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (EE)-23-

diestirilcromonas (86a-c) Comp (86a) (86b) (86c) Comp (86a) (86b) (86c)

822 dd 825 dd 825 dd 729 tt 736-742 m 738-742 mH-5

J 79 e 17 Hz J 80 e 16 Hz J 80 e 15 HzH-4rsquo

J 72 e 17 Hz 733-743 m 736-742 m 738-742 m 721 d 711 d 713 d H-6 H-αrsquo J 158 Hz J 164 Hz J 161 Hz 765 dt 768 dt 769 dt 743 d 736 d 727 d H-7 J 81 e 17 Hz J 78 e 16 Hz J 80 e 15 Hz H-βrsquo J 158 Hz J 164 Hz J 161 Hz 750 d 751-752 m 754 d 754-759 m 752 d 714 d H-8 J 81 Hz J 80 Hz H-2rsquorsquo J 88 Hz J 19 Hz 737 d 742 d 742 d 733-743 m 693 d H-α J 157 Hz J 160 Hz J 158 Hz H-3rsquorsquo J 88 Hz ---

767 d 770 d 771 d 733-743 mH-β J 157 Hz J 160 Hz J 158 Hz H4rsquorsquo --- ---

754-759 m 760 dd 761 d 733-743 m 693 d 689 d H-2rsquo6 J 79 e 17 Hz J 73 Hz H-5rsquorsquo J 88 Hz J 82 Hz 733-743 m 736-742 m 761 d 754-759 m 752 d 711 dd H-3rsquo5rsquo

J 73 Hz H-6rsquorsquo

J 88 Hz J 82 e 19 Hz

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

permitiu identificar inequivocamente a ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-4) que

surge a elevados valores de frequecircncia (δ 1775-1777 ppm) Surgem ainda na zona de altos

valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-2 e C-9

que agrave semelhanccedila dos das (E)-2-metil-3-estirilcromonas que lhes deram origem (85a-c) a

ressonacircncia do carbono C-2 apresenta maiores valores de frequecircncia (δ 1577-1580 ppm)

do que a do carbono C-9 (δ 1549-1551 ppm) (Tabela 78) Estes dados foram confirmados

pelas conectividades apresentadas nos espectros de HMBC deste tipo de compostos

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

300

As ressonacircncias correspondentes aos carbonos directamente ligados a hidrogeacutenios

foram identificadas recorrendo aos espectros bidimensionais de HSQC Assim a

ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos do anel A surgem em gamas tiacutepicas (Tabela 78)

como sejam

bull C-5 a δ 1260-1261 ppm

bull C-6 a δ 1247 ppm

bull C-7 a δ 1335-1336 ppm

bull C-8 a δ 1175-1156 ppm

Tabela 78 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

Com o auxiacutelio simultacircneo dos espectros de HSQC e HMBC foi possiacutevel o

assinalamento dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α a δ 1185-1189

ppm C-β a δ 1368-1371 ppm C-αrsquo a δ 1169-1191 ppm e C-βrsquo a δ 1358-1361 ppm A

identificaccedilatildeo dos restantes carbonos protonados dos dois grupos estirilo foi facilitada pela

presenccedila dos grupos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- e 3rsquorsquo4rsquorsquo- destacando-se o

efeito protector do grupo metoxilo em relaccedilatildeo aos carbonos em posiccedilatildeo orto Assim para o

caso do composto (86b) os carbonos nesta posiccedilatildeo sofrem um desvio de Δδ - 15 ppm para

menores valores de frequecircncia e no caso do composto (86c) os carbonos C-2rsquorsquo e C-5rsquorsquo

Comp (86a) (86b) (86c) Comp (86a) (86b) (86c)

C-2 1580 1577 1578 C-1rsquo 1375 1356 1356

C-3 1190 1195 1196 C-2rsquo6rsquo 1267 1277 1276

C-4 1775 1777 1777 C-3rsquo5rsquo 1286 1290 1290

C-5 1260 1261 1261 C-4rsquo 1279 1294 1296

C-6 1247 1247 1247 C-αrsquo 1191 1169 1172

C-7 1335 1335 1336 C-βrsquo 1361 1358 1361

C-8 1175 1175 1176 C-1rsquorsquo 1355 1304 1307

C-9 1549 1551 1551 C-2rsquorsquo 1277 1280 1091

C-10 1231 1231 1231 C-3rsquorsquo 1290 1141 1491 C-α 1185 1188 1189 C-4rsquorsquo 1297 1596 1492 C-β 1371 1368 1368 C-5rsquorsquo 1290 1141 1111 C-6rsquorsquo 1277 1280 1200

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

301

sofrem desvios ainda mais acentuados para menores valores de frequecircncia (Δδ - 18 ppm)

relativamente ao composto natildeo substituiacutedo (86a)

Satildeo os carbonos aos quais os substituintes estatildeo ligados aqueles que sofrem desvios

mais acentuados com a sua presenccedila Deste modo no derivado (86b) o carbono C-4rsquorsquo

surge a 1596 ppm e no derivado (86c) os carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo aparecem

respectivamente a δ 1491 ppm e 1492 ppm apresentando-se a maiores valores de

frequecircncia quando comparado com os desvios dos carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo do composto natildeo

substituiacutedo (86a) δ 1290 e 1297 ppm respectivamente

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel B aparecem a gamas

de frequecircncias caracteriacutesticas natildeo sofrendo grandes variaccedilotildees nos seus desvios quiacutemicos

nas 23-diestirilcromonas estudadas (86a-c)

Por uacuteltimo os carbonos quaternaacuterios C-3 C-10 e C-1rsquo foram identificados com o

auxiacutelio dos espectros de HMBC e surgem a valores de frequecircncia muito similares aos

referidos anteriormente para as (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c) que lhes deram

origem Assim sendo os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-3 C-10 e

C-1rsquo surgem a δ 1190-1196 1231 e 1356-1375 ppm respectivamente (Tabela 78)

418 Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A principal caracteriacutestica dos espectros de RMN de 1H das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas [(80a-dfgijm) Anexo IV paacuteg 461] satildeo os dois sinais em forma de

dupleto que correspondem agrave ressonacircncia dos dois prototildees viniacutelicos H-α e H-β em

configuraccedilatildeo trans (J 158-160 Hz) e que formam um sistema AB surgindo H-α a δ 720-

746 ppm e H-β a δ 758-773 ppm Esta diferenccedila nos desvios quiacutemicos eacute o resultado da

deslocalizaccedilatildeo de carga provocada pelo grupo carbonilo daiacute que o protatildeo H-β esteja mais

desprotegido e consequentemente a sua ressonacircncia surja a maiores valores de frequecircncia

(Figura 50)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

302

Figura 50 ndash Espectro de RMN de 1H da (E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona

(80c)

No caso das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas natildeo substituiacutedas no anel A (80a-c)

identificam-se ainda os sinais em forma de duplo dupleto de dupletos (ou multipleto) e de

dupleto correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 a δ 740-749 ppm e H-8 a δ 752-

756 ppm respectivamente As ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 surgem a δ 769-772 e

822-825 ppm respectivamente (Tabela 79) O sinal correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-5 aparece em forma de duplo dupleto a elevados valores de frequecircncia devido

ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel B das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas variam muito de composto para composto devido agrave substituiccedilatildeo nesse anel

No entanto conveacutem salientar os aspectos mais importantes

bull na ausecircncia de substituiccedilatildeo neste anel B (80adgj) os sinais dos prototildees H-

2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo surgem como multipletos com frequecircncias de ressonacircncia superiores

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm2

9

80

2

94

8

1

02

80

9

88

0

99

80

9

93

1

05

90

9

87

2

00

0

1

00

0

7071727374757677787980818283 ppm

4rsquo-OCH3

3rsquo-OCH3

H-5 H-6H-7H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

CHCl3

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm2

9

80

2

94

8

1

02

80

9

88

0

99

80

9

93

1

05

90

9

87

2

00

0

1

00

0

7071727374757677787980818283 ppm

4rsquo-OCH3

3rsquo-OCH3

H-5 H-6H-7H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

303

(δ 761-767 ppm) para os prototildees H-2rsquo6rsquo e para menores valores de frequecircncia (δ

740-745 ppm) para os prototildees H-3rsquo4rsquo5rsquo

bull no caso das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas com substituintes metoxilo nas posiccedilotildees

C-3rsquo4rsquo (80cfim) os espectros tecircm a particularidade de apresentar dois sinais em

forma de dupleto correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo e H-5rsquo e um sinal

em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees H-6rsquo Os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo surgem a maiores valores de

frequecircncia do que os respectivos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

H-5rsquo a δ 710-714 e 690-692 ppm respectivamente Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-6rsquo apresentam valores de frequecircncia ainda superiores a

δ 719-724 ppm (Tabela 79)

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-

dfgijm) permitiu a identificaccedilatildeo inequiacutevoca os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

grupos metoxilos a δ 554-566 ppm e os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono

carboniacutelico a δ 1709-1728 ppm (Tabela 80)

Recorrendo a espectros de HSQC foi possiacutevel identificar o sinal a δ 1169-1193 ppm

correspondente agrave ressonacircncia de C-α e o sinal que surge a maiores valores de frequecircncia

correspondente a C-β a δ 1381-1396 ppm A conjugaccedilatildeo do sistema viniacutelico com o grupo

carbonilo origina uma desprotecccedilatildeo de C-β em relaccedilatildeo a C-α O assinalamento dos

carbonos ligados a hidrogeacutenios do anel A quando natildeo se encontra substituiacutedo (80adgj)

surgem por ordem decrescente de valores de frequecircncia de ressonacircncia a δ 1339-1341

1263-1264 1252-1254 e 1174-1175 pppm e foram atribuiacutedos agrave ressonacircncia dos

carbonos C-7 C-5 C-6 e C-8 respectivamente

Os espectros de HMBC permitiram o assinalamento dos seguintes carbonos

quaternaacuterios (Figura 51)

bull C-3 a δ 1089-1116 ppm

bull C-10 a δ 1075-1221 ppm

bull C-1rsquo a δ 1276-1351 ppm

bull C-2 e C-9 surgem respectivamente a δ 1561-1588 ppm e δ 1548-1584 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

304

Figura 51 ndash Espectro de HMBC da (E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona

(80c)

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel B aparecem em gamas

de frequecircncia caracteriacutesticas tendo em conta o tipo de substituiccedilatildeo como jaacute foi referido

anteriormente para as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm) bem

como para as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-dfgijm) correspondentes

ppm

70717273747576777879808182 ppm

110

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

H-5 H-6H-7

H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

C-4

C-2

C-9

C-3rsquoC-4rsquo

C-1rsquo

C-10

C-3ppm

70717273747576777879808182 ppm

110

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

H-5 H-6H-7

H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

C-4

C-2

C-9

C-3rsquoC-4rsquo

C-1rsquo

C-10

C-3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

305

Tabela 79 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) Comp (80a) (80b) (80c) (80d) (80f) (80g) (80i) (80j) (80m)

825 dd 822 dd 823 dd 813 d 811 d H-5 J 80 e 17 J 85 e 16 J 78 e 16 J 88 J 88 --- --- --- ---

740-749 m 740 ddd 741 ddd 697 dd 695 dd 682 dd 682 d 636 d 633 d H-6 J 85 84 e 07 J 78 77 e 08 J 88 e 24 J 88 e 23 J 84 e 09 J 82 J 23 J 23 772 dt 769 ddd 770 ddd 758 t 7576 ddH-7 J 79 e 17 J 84 80 e 16 J 79 77 e 16 --- --- J 84 J 84 e 82 --- ---

756 d 752 d 753 d 693 d 690 d 710 dd 710 d 653 d 650 d H-8 J 79 J 80 J 79 J 24 J 23 J 84 e 09 J 84 J 23 J 23 751 d 733 d 733 d 746 d 728 d 742 d 727 d 740 d 720 d H-α J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 160 J 158 J 160 J 159 773 d 766 d 766 d 767 d 760 d 763 d 7578 d 759 d 750 d H-β J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 160 J 158 J 160 J 159 764-767 m 759 d 714 d 763-766 m 712 d 762-764 m 713 d 761-764 m 710 d H-2rsquo J 88 J 20 J 19 J 17 J 19 740-749 m 694 d 740-745 m 740-745 m 741-744 mH-3rsquo J 88 --- --- --- ---

740-749 m 740-745 m 740-745 m 741-744 mH-4rsquo --- --- --- --- ---

740-749 m 694 d 692 d 740-745 m 691 d 740-745 m 691 d 741-744 m 690 d H-5rsquo J 88 J 83 J 83 J 83 J 85 764-767 m 759 d 724 dd 763-766 m 721 dd 762-764 m 722 dd 761-764 m 719 dd H-6rsquo

J 88 J 83 e 20 J 83 e 19 J 83 e 17 J 85 e 19

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

306

Tabela 80 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

Comp (80a) (80b) (80c) (80d) (80f) (80g) (80i) (80j) (80m)

C-2 1584 1588 1587 1579 1583 1568 1569 1561 1564 C-3 1098 1089 1090 1099 1091 1114 1106 1116 1108 C-4 1728 1727 1727 1721 1720 1717 1718 1710 1709 C-5 1264 1263 1264 1277 1277 1597 1597 1609 1608 C-6 1254 1252 1253 1147 1145 1065 1065 963 962 C-7 1341 1339 1339 1644 1643 1341 1339 1643 1642 C-8 1175 1174 1174 997 997 1094 1094 922 921 C-9 1549 1548 1548 1566 1565 1565 1568 1584 1584 C-10 1221 1220 1221 1159 1159 1127 1128 1076 1075

C-α 1192 1167 1169 1193 1169 1191 1169 1192 1169

C-β 1396 1393 1396 1389 1389 1388 1388 1382 1381 C-1rsquo 1349 1276 1279 1350 1280 1349 1281 1351 1281 C-2rsquo 1281 1298 1096 1280 1096 1279 1096 1279 1096 C-3rsquo 1291 1145 1493 1290 1493 1290 1493 1290 1492 C-4rsquo 1303 1614 1512 1302 1511 1301 1510 1300 1509 C-5rsquo 1291 1145 1111 1290 1111 1290 1111 1290 1111 C-6rsquo 1281 1298 1226 1280 1224 1279 1224 1279 1222

419 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas

4191 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H das 23-diarilxantonas [(87a-

i) Anexo V paacuteg 463] satildeo os sinais em forma de singuletos correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-1 e H-4 a δ 832-839 e 752-758 ppm respectivamente (Figura

52) O sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-1 aparece a maiores valores de frequecircncia

devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo O

assinalamento destes prototildees foi confirmado pela conectividade apresentada no espectro de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

307

HMBC entre o singuleto com maior valor de frequecircncia e o carbono carboniacutelico

identificando inequivocamente o sinal correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-1

Figura 52 ndash Espectro de RMN de 1H da 2-(4-metoxifenil)-3-(34-

dimetoxifenil)xantona (87h)

Identificam-se ainda a elevados valores de frequecircncia os sinais em forma de duplo

dupleto e duplo dupleto de dupletos correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-8 a δ

837-838 ppm e H-6 a δ 773-775 ppm respectivamente O sinal correspondente agrave

ressonacircncia de H-8 tal como a ressonacircncia de H-1 aparece a maiores valores de

frequecircncia devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo As

ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 surgem na maioria dos casos como duplo dupleto de

dupletos e dupletos a δ 739-741 e 751-753 respectivamente (Tabela 81)

8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

3

09

73

0

91

3

06

8

1

02

73

1

28

1

05

12

0

82

1

04

51

0

48

1

00

91

0

37

1

00

01

0

07

4rsquo-OCH3

4rsquorsquo-OCH3

3rsquorsquo-OCH3

687072747678808284 ppm

H-8

H-1

H-6

H-4

H-5 H-7

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5rsquorsquoH-6rsquorsquo

CHCl3

8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

3

09

73

0

91

3

06

8

1

02

73

1

28

1

05

12

0

82

1

04

51

0

48

1

00

91

0

37

1

00

01

0

07

4rsquo-OCH3

4rsquorsquo-OCH3

3rsquorsquo-OCH3

687072747678808284 ppm

H-8

H-1

H-6

H-4

H-5 H-7

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5rsquorsquoH-6rsquorsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

308

Tabela 81 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-xantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8 838 s 757 s 753 dd 775 ddd 741 dt 838 dd (87a) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 834 s 753 s 751 d 773 ddd 739 ddd 837 dd (87b) J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 78 77 e 09 Hz J 78 e 16 Hz 839 s 755 s 752 d 774 ddd 740 dt 838 dd (87c) J 82 Hz J 82 76 e 17 Hz J 76 e 10 Hz J 76 e 17 Hz 834 s 753 s 751 d 773 ddd 739 ddd 837 dd (87d) J 85 Hz J 85 76 e 17 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 17 Hz 832 s 752 s 752 d 774 ddd 740 ddd 837 dd (87e) J 78 Hz J 78 76 e 17 Hz J 78 76 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 836 s 753 s 752 d 775 ddd 741 ddd 838 dd (87f) J 80 Hz J 80 77 e 17 Hz J 80 77 e 11 Hz J 80 e 17 Hz 835 s 758 s 752 d 774 ddd 740 ddd 837 dd (87g) J 80 Hz J 80 76 e 17 Hz J 78 76 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 833 s 756 s 752 dd 775 ddd 740 ddd 837 dd (87h) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 17 Hz J 78 77 e 09 Hz J 78 e 17 Hz 836 s 756 s 752 d 775 ddd 741 dd 838 dd (87i)

J 81 Hz J 81 77 e 16 Hz J 82 e 77 Hz J 82 e 16 Hz

O assinalamento das ressonacircncias dos prototildees dos dois grupos arilo eacute complexo e foi

efectuado recorrendo agraves teacutecnicas de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC e

HMBC) A presenccedila de substituintes metoxilo nos grupos arilo facilita o assinalamento dos

prototildees dos aneacuteis aos quais os grupos metoxilos estatildeo ligados dado que na ausecircncia de

substituiccedilatildeo os prototildees aromaacuteticos destes aneacuteis surgem sempre em forma de multipleto a δ

718-732 ppm No caso da 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) todos os prototildees dos

dois grupos fenilo encontram-se num uacutenico multipleto a δ 718-729 ppm (Tabela 83)

Os espectros de RMN de 1H de 23-diarilxantonas com substituintes 4rsquo-metoxilo

(87beh) apresentam dois sinais de grande intensidade em forma de dupleto

correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo a δ 709-711 e 677-681

ppm respectivamente sendo estes uacuteltimos os mais afectados por este tipo de substituiccedilatildeo

Assim sendo o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios (Δδ ~ - 04

ppm) para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos prototildees na posiccedilatildeo orto (H-

2rsquo6rsquo) quando comparada com a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) A presenccedila de

substituintes 4rsquorsquo-metoxilo (87d-f) provoca efeitos similares nas ressonacircncias dos prototildees

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

309

do anel ao qual o grupo metoxilo estaacute ligado surgindo as ressonacircncias dos prototildees H-

2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo em forma de dupleto a δ 713-715 e 680-683 ppm respectivamente

Para as 23-diarilxantonas com substituintes 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2rsquo surge geralmente na forma de dupleto a δ

654-663 ppm Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees H-5rsquo e H-6rsquo

aparecem juntos na forma de multipleto a δ 678-690 ppm No caso das 23-diarilxantonas

com substituintes 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos

prototildees H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo surgem a δ 656-663 680-689 e 680-692 ppm

respectivamente

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C de 23-diarilxantonas permite-nos identificar

inequivocamente o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-9) a δ

1769-1770 ppm (Tabela 82)

Recorrendo ao espectro bidimensional de HSQC foram identificados os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos seguintes carbonos protonados (Tabela 82)

bull C-1 a δ 1278-1284 ppm

bull C-4 a δ 1190-1195 ppm

bull C-5 a δ 1179-1180 ppm

bull C-6 a δ 1347-1348 ppm

bull C-7 a δ 1239-1240 ppm

bull C-8 a δ 1267-1268 ppm

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios do nuacutecleo da xantona foi possiacutevel

recorrendo a espectros de HMBC (Figura 53) Verifica-se a elevados valores de frequecircncia

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-4a e C-4b a δ 1550-1553 e 1562-1563

ppm respectivamente Assim observa-se no espectro de HMBC as correlaccedilotildees entre os

sinais dos prototildees H-1 e H-4 com o do carbono quaternaacuterio C-4a e entre os dos prototildees H-5

e H-6 com o do carbono quaternaacuterio C-4b A valores de frequecircncia intermeacutedios aparecem

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-2 e C-3 a δ 1366-1370 e 1472-1476 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

310

respectivamente A valores de frequecircncia mais baixos surgem os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia de C-8a e C-9a respectivamente a δ 1219-1222 e 1204-1207 ppm

O carbono C-9a eacute identificado pela conectividade apresentada no espectro de HMBC

com o protatildeo H-4 e o carbono C-8a identifica-se pelas conectividades apresentadas com os

prototildees H-5 e H-7 (Figura 53)

Figura 53 ndash Espectro de HMBC da 2-fenil-3-(4-metoxifenil)xantona (87d)

Agrave semelhanccedila dos assinalamentos das ressonacircncias dos prototildees dos dois grupos arilo

os assinalamentos das ressonacircncias dos respectivos carbonos eacute igualmente complexo e

foram efectuados recorrendo agraves teacutecnicas de RMN mono e bidimensionais A presenccedila de

substituintes metoxilo nos grupos arilo facilita o assinalamento dos carbonos dos aneacuteis aos

quais os grupos metoxilo estatildeo ligados sendo esses mesmos carbonos os mais afectados

pelo tipo de substituiccedilatildeo presente (Tabela 84)

ppm

687072747678808284 ppm

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

C-4b

H-8

H-1

H-6

H-4H-5 H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-3rsquo4rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

C-9

C-4a

C-3

C-1rsquoC-2

C-1rsquorsquo

C-8aC-9a

ppm

687072747678808284 ppm

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

C-4b

H-8

H-1

H-6

H-4H-5 H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-3rsquo4rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

C-9

C-4a

C-3

C-1rsquoC-2

C-1rsquorsquo

C-8aC-9a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

311

Tabela 82 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

C-1 1284 1281 1278 1284 1281 1279 1283 1281 1280 C-2 1370 1367 1367 1370 1366 1367 1370 1366 1367 C-3 1476 1475 1476 1473 1473 1473 1472 1473 1473 C-4 1195 1195 1195 1192 1192 1192 1190 1190 1191 C-4a 1552 1550 1550 1553 1551 1551 1553 1551 1551 C-4b 1563 1563 1562 1563 1563 1563 1562 1563 1563 C-5 1180 1180 1180 1180 1180 1180 1179 1180 1180 C-6 1348 1347 1348 1347 1347 1347 1347 1347 1348 C-7 1240 1239 1239 1239 1239 1239 1239 1239 1239 C-8 1268 1267 1267 1267 1268 1268 1267 1267 1267 C-8a 1219 1219 1219 1220 1220 1219 12193 1219 1222 C-9 1770 1770 1770 1770 1770 1770 1769 1770 1770 C-9a 1207 1207 1207 1204 1204 1204 1204 1204 1204

Os espectros de RMN de 13C deste tipo de compostos com substituintes metoxilo nas

posiccedilotildees 4rsquo- (87beh) ou 4rsquorsquo- (87d-f) apresenta quatro sinais de grande intensidade

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo e dos carbonos C-3rsquo5rsquo ou

C-3rsquorsquo5rsquorsquo sendo estes uacuteltimos os mais afectados por este tipo de substituiccedilatildeo Assim sendo

o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios (Δδ ~ - 145 ppm) para

menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos em posiccedilatildeo orto (C-3rsquo5rsquo ou C-

3rsquorsquo5rsquorsquo) que surgem em gamas tiacutepicas de δ 1134-1136 ppm Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo apresentam naturalmente desvios para

maiores valores de frequecircncia a δ 1308-1310 ppm

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo tambeacutem satildeo

afectados pela presenccedila dos grupos substituintes nas posiccedilotildees 4rsquo- (87beh) ou 4rsquorsquo- (87d-f)

respectivamente A presenccedila do substituinte metoxilo provoca desvios para menores

valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7 ppm) o que estaacute de acordo com a literatura para efeitos

induzidos nos desvios quiacutemicos dos carbonos em posiccedilatildeo para relativamente ao

substituinte metoxilo159

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

312

Satildeo naturalmente os carbonos das posiccedilotildees 4rsquo- ou 4rsquorsquo- os mais afectados pela presenccedila

dos substituintes nessas mesmas posiccedilotildees Deste modo os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-4rsquo (87beh) ou C-4rsquorsquo (87d-f) aparecem respectivamente a δ 1585-1586 e 1591 ppm

apresentando variaccedilotildees consideraacuteveis para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 32 ppm)

quando comparada com a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) (Tabela 84)

No caso das 23-diarilxantonas substituiacutedas com grupos 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) e

3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) o assinalamento dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo C-6rsquo e C-2rsquorsquo C-5rsquorsquo C-

6rsquorsquo eacute facilitado pelo recurso aos espectros de HSQC deste tipo de compostos Assim as

ressonacircncias dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo e C-6rsquo surgem a δ 1132-1134 1107-1108 e 1219-

1222 ppm e as ressonacircncias dos carbonos C-2rsquorsquo C-5rsquorsquo e C-6rsquorsquo surgem a δ 1130-1133

1107-1108 e 1219 ppm Todos estes carbonos apresentam uma diminuiccedilatildeo nos desvios

quiacutemicos para menores valores de frequecircncia sendo os carbonos C-5rsquo ou C-5rsquorsquo

respectivamente os mais afectados (Δδ ~ - 17 ppm) relativamente agraves ressonacircncias destes

carbonos em compostos natildeo substituiacutedos nesses aneacuteis

A ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo deste tipo de compostos (87cfi) e (87g-i)

satildeo de igual modo fortemente afectados por este tipo de substituiccedilatildeo surgindo na mesma

gama de frequecircncias dos desvios quiacutemicos dos compostos com substituintes metoxilo nos

carbonos C-4rsquo (87beh) ou C-4rsquorsquo (87d-f) na ordem de δ 1322-1327 ppm

Poreacutem foram os sinais dos carbonos C-3rsquo C-4rsquo ou C-3rsquorsquo C-4rsquorsquo os mais afectados pela

presenccedila dos substituintes visto serem estes os carbonos aos quais estatildeo ligados os grupos

metoxilo (Tabela 84) Na presenccedila de substituintes 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) os desvios

quiacutemicos dos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo surgem respectivamente a δ 1479-1480 e 1481-1483

ppm com variaccedilotildees de Δδ ~ + 18 e + 21 ppm nos valores de frequecircncia tomando como

comparaccedilatildeo a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) Na presenccedila de substituintes

3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) os desvios quiacutemicos dos carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo surgem

respectivamente a δ 1481-1483 e 1485-1486 ppm e apresentam desvios para maiores

valores de frequecircncia (Δδ ~ + 20 e + 21 ppm respectivamente) quando comparado com a

23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

313

Tabela 83 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A

(87a-i) Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

718-729 m 709 d 654 d 717-720 m 711 d 660 d 718-725 m 711 d 663 s largo H-2rsquo J 88 Hz J 19 Hz J 88 Hz J 17 Hz J 88 Hz 718-729 m 677 d 723-727 m 680 d 724-728 m 681 dH-3rsquo J 88 Hz --- J 88 Hz --- J 88 Hz ---

718-729 m 723-727 m 724-728 mH-4rsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 677 d 678-690 m 723-727 m 680 d 679-685 m 724-728 m 681 d 680-689 m H-5rsquo J 88 Hz J 88 Hz J 88 Hz 718-729 m 709 d 678-690 m 717-720 m 711 d 679-685 m 718-725 m 711 d 680-689 m H-6rsquo J 88 Hz J 88 Hz J 88 Hz 718-729 m 720-724 m 720-724 m 713 d 714 d 715 d 656 d 661 d 663 s largo H-2rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 20 Hz J 20 Hz 718-729 m 726-730 m 726-732 m 680 d 682 d 683 dH-3rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz --- --- ---

718-729 m 726-730 m 726-732 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 726-730 m 726-732 m 680 d 682 d 683 d 683 d 683 d 680-689 m H-5rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 83 Hz J 80 Hz 718-729 m 720-724 m 720-724 m 713 d 714 d 715 d 692 dd 690 dd 680-689 m H-6rsquorsquo

J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 83 e 20 Hz J 80 e 20 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

314

Tabela 84 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de

23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

C-1rsquo 1398 1321 1322 1401 132351 1326 1402 13243 1327 C-2rsquo 1299 1310 1134 1299 1308 1133 1298 1309 1132 C-3rsquo 1280 1134 1480 1281 11352 1479 1281 1136 1480 C-4rsquo 1269 1586 1481 1268 1585 1482 1268 1586 1483 C-5rsquo 1299 1134 1107 1281 11352 1108 1281 1136 1108 C-6rsquo 1280 1310 1221 1299 1308 1222 1298 1309 1219 C-1rsquorsquo 1399 1400 1401 1321 132431 1324 1322 13253 1325 C-2rsquorsquo 1296 1296 1295 1308 1310 1307 1133 1132 1130 C-3rsquorsquo 1281 1281 1282 1136 11362 1136 1481 1482 1483 C-4rsquorsquo 1276 1275 1275 1591 1591 1591 1486 1485 1486 C-5rsquorsquo 1281 1281 1282 1136 11362 1136 1107 1107 1108 C-6rsquorsquo 1296 1296 1295 1308 1310 1307 12189 1219 1219

12 e 3 podem estar trocados entre si

4192 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

Fez-se anteriormente a caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN de 23-diarilxantonas natildeo

substituiacutedas no anel A (87a-i) far-se-aacute de seguida a anaacutelise de 23-diarilxantonas com

substituintes metoxilo neste mesmo anel em posiccedilotildees definidas 6- (87j-n) 8- (87o-s) e

68- (87t-z) (Anexo V paacuteg 463) A discussatildeo da caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN destas

23-diarilxantonas (87j-z) envolveraacute tambeacutem possiacuteveis comparaccedilotildees com as 23-

diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Os espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas (87j-z) apresentam algumas

semelhanccedilas com os das 23-diarilxantonas (87a-i) nomeadamente na presenccedila de dois

sinais em forma de singuleto com desvios quiacutemicos de δ 829-837 e 740-751 ppm que

correspondem agraves ressonacircncias dos prototildees H-1 e H-4 respectivamente (Figura 54)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

315

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do anel A do nuacutecleo de xantona

apresentam como seria de esperar grandes variaccedilotildees de acordo com o modelo de

substituiccedilatildeo presente (Tabela 85) Deste modo quando as 23-diarilxantonas se encontram

substituiacutedas com um grupo 6-metoxilo (87j-n) identificam-se

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-5 a δ 691-693 ppm em forma de

dupleto

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-7 a δ 696-698 ppm em forma de duplo

dupleto

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-8 a δ 828-829 ppm em forma de

dupleto

De salientar que a presenccedila do grupo metoxilo forte dador de eletrotildees provoca desvios

para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos prototildees orto (Δδ~-06 ppm e -04

ppm respectivamente para a ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7) quando comparado com

as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

A presenccedila do substituinte 8-metoxilo (87o-s) provoca tambeacutem um desvio na

ressonacircncia dos prototildees em posiccedilatildeo orto neste caso H-7 para menores valores de

frequecircncia (Δδ~- 06 ppm) quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i) Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 surgem na

forma de duplo dupleto e a menores valores de frequecircncia (δ 707-709 ppm) do que os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 (δ 761-762 ppm) que surgem na

forma de tripleto

Quando as 23-diarilxantonas se encontram substituiacutedas com grupos 68-dimetoxilo

(87t-z) os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem na maioria

dos casos como dupletos a δ 651-654 e 636-638 ppm respectivamente com uma

constante de acoplamento pequena (JH5-H7 = 21-24 Hz) (Figura 54) Quando comparada

com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) a ressonacircncia destes prototildees

apresenta grandes desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 1 ppm)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

316

Figura 54 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)xantona

(87u)

O assinalamento da ressonacircncia dos prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos D e E dos derivados

(87j-z) foi efectuado recorrendo aos espectros de RMN mono e bidimensionais bem como

por comparaccedilatildeo com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) sendo os

desvios quiacutemicos e a multiplicidade dos sinais idecircntica

Os espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas (87j-z) tal como os espectros de

RMN de 1H apresentam sinais que satildeo caracteriacutesticos e natildeo sofrem alteraccedilatildeo com a

presenccedila dos substituintes no anel A Esses sinais satildeo obviamente os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel B Assim os carbonos C-1 C-2 C-3 e

C-4 surgem a desvios δ 1278-1284 δ 1364-1370 δ 1461-1470 e δ 1180-1193 ppm

respectivamente Os restantes carbonos apresentam desvios com maior ou menor

intensidade dos sinais correspondentes agraves suas ressonacircncias e os valores correspondentes

encontram-se na tabela 86

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

25

93

1

63

3

11

5

1

01

11

0

46

2

11

32

2

28

2

23

23

8

87

1

07

8

1

00

0

656667686970717273 ppm

4rsquo-OCH36-OCH3

8-OCH3

H-1 H-4

H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquoH-5 H-7

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

25

93

1

63

3

11

5

1

01

11

0

46

2

11

32

2

28

2

23

23

8

87

1

07

8

1

00

0

656667686970717273 ppm

4rsquo-OCH36-OCH3

8-OCH3

H-1 H-4

H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquoH-5 H-7

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

317

Figura 55 ndash Espectro de RMN de 13C da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-

metoxifenil)xantona (87u)

O sinal que se identifica com maior facilidade eacute o que corresponde agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico (C-9) este surge a elevados valores de frequecircncia (δ 1752-1764

ppm) Na zona de elevados valores de frequecircncia aparecem mais dois sinais caracteriacutesticos

que satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-4a e C-4b (Figura 55) Por

comparaccedilatildeo com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4a surge a menores valores de frequecircncia (δ

1538-1554 ppm) do que o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4b (δ 1582-

1599 ppm) (Tabela 82) Este uacuteltimo carbono por questatildeo de proximidade sente com

maior intensidade a presenccedila dos substituintes metoxilos no anel A Desta forma a

presenccedila do substituintes nas posiccedilotildees 6- (87j-n) e nas posiccedilotildees 8- (87o-s) provocam

desvios para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 19 ppm) e com substituiccedilatildeo 68-

dimetoxilo (87t-z) este desvio eacute ainda mais acentuado (Δδ ~ + 36 ppm)

Satildeo os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A os que apresentam

maiores desvios pela presenccedila dos substituintes metoxilo nesse anel O sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono que estaacute ligado ao grupo substituinte metoxilo eacute o

que sofre maior perturbaccedilatildeo que se caracteriza por um desvio acentuado para zonas de

130135140145150155160165 ppm

60708090100110120130140150160170 ppm

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-4

C-9aC-9

C-6 C-8C-4b

C-4rsquo C-4a C-3 C-1rsquorsquo C-2 C-1rsquo

C-2rsquo6rsquo

C-4rsquorsquo

C-1 e C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

130135140145150155160165 ppm

60708090100110120130140150160170 ppm

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-4

C-9aC-9

C-6 C-8C-4b

C-4rsquo C-4a C-3 C-1rsquorsquo C-2 C-1rsquo

C-2rsquo6rsquo

C-4rsquorsquo

C-1 e C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

318

maior protecccedilatildeo Δδ ~ + 30 ppm quando o substituinte se encontra na posiccedilatildeo 6- (87j-n) e

Δδ ~ + 34 ppm quando o substituinte se encontra na posiccedilatildeo 8- (87o-s)

Quando as 23-diarilxantonas se encontram substituiacutedas com o grupo 6-metoxilo (87j-

n) a ressonacircncia dos carbonos C-5 C-7 e C-8 surgem a δ 1002-1003 1132-1133 e

1283 ppm respectivamente A presenccedila do substituinte metoxilo protege os carbonos em

posiccedilatildeo orto relativamente a ele Assim os carbonos C-5 e C-7 apresentam desvios para

menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 178 e - 107 ppm respectivamente) o carbono C-8

eacute ligeiramente afectado para maiores valores de frequecircncia (Δδ + 16 ppm)

No caso das 23-diarilxantonas substituiacutedas com o grupo 8-metoxilo (87o-s) a

ressonacircncia dos carbonos C-5 C-6 e C-7 surgem a δ 1100-1101 1348 e 1054-1055

ppm respectivamente Satildeo os carbonos em posiccedilotildees ortopara aqueles que sentem com

maior intensidade a presenccedila do substituinte metoxilo sendo que a ressonacircncia do carbono

C-5 apresenta desvios de Δδ ~ - 8 ppm e C-7 apresenta desvios de Δδ ~ - 185 ppm quando

comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Quando os substituintes metoxilo se encontram nas posiccedilotildees 68- (87t-z) as

ressonacircncias correspondentes aos carbonos C-5 e C-7 surgem a δ 928-929 e 951-952

ppm respectivamente Estes carbonos sentem a presenccedila dos dois grupos metoxilo em

grande intensidade para menores valores de frequecircncia (Δδ - 252 ppm e - 288 ppm

respectivamente) quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A

(87a-i)

Por uacuteltimo referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

quaternaacuterios C-8a e C-9a cujos desvios desvios quiacutemicos se situam entre δ 1205 e 1220

ppm A ressonacircncia do carbono C-8a sente naturalmente a presenccedila dos substituintes do

anel A Assim quando o substituinte metoxilo se encontra

bull na posiccedilatildeo 6- (87j-n) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ 1159

ppm

bull na posiccedilatildeo 8- (87o-s) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ 1126

ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

319

bull nas posiccedilotildees 68- (87t-z) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ

1073-1074 ppm (Tabela 86)

A presenccedila do substituinte metoxilo provoca desvios para menores valores de

frequecircncia na ressonacircncia do carbono C-8a de Δδ - 6 ppm - 93 ppm e - 145 ppm quando

os substituintes se encontram nas posiccedilotildees 6- (87j-n) 8- (87o-s) e 68- (87t-z)

respectivamente tomando com termo de comparaccedilatildeo as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

A ressonacircncia dos carbonos dos dois grupos arilo varia de forma anaacuteloga agrave ressonacircncia

dos prototildees dos dois grupos arilo das 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Dado que se efectuou no sub-capiacutetulo anterior uma anaacutelise promenorizada destes

assinalamentos natildeo seratildeo abordados quaisquer consideraccedilotildees sobre estes assinalamentos

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

320

Tabela 85 ndash Desvios quiacutemicos (ppm) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (87j-z) Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8

836 s 752 s 691 d 696 dd 828 d (87j) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 833 s 750 s 691 d 696 dd 828 d (87k) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 837 s 751 s 692 d 697 dd 829 d (87l) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 834 s 754 s 692 d 697 dd 828 d (87m) J 22 Hz --- J 88 e 22 Hz J 88 Hz 835 s 753 s 693 d 698 dd 829 d (87n) J 24 Hz --- J 88 e 24 Hz J 88 Hz 833 s 747 s 707 dd 761 t 682 dd(87o) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz ---

830 s 746 s 708 dd 762 t 682 d(87p) J 83 e 08 Hz J 83 Hz J 83 Hz ---

835 s 747 s 709 dd 762 t 683 dd(87q) J 86 e 09 Hz J 86 Hz J 86 e 09 Hz ---

831 s 750 s 709 dd 762 t 682 d(87r) J 84 e 08 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

832 s 748 s 709 dd 762 t 679-684 m(87s) J 84 e 07 Hz J 84 Hz ---

832 s 743 s 653 d 637 d(87t) J 23 Hz --- J 23 Hz ---

829 s 740 s 651 d 636 d(87u) J 24 Hz --- J 24 Hz ---

833 s 742 s 652-653 m 637 d(87v) --- J 23 Hz ---

830 s 745 s 652-653 s largo 637 d(87x) --- J 23 Hz ---

831 s 744 s 654 d 638 d(87z) J 21 Hz

--- J 21 Hz

---

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

321

Tabela 86 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e

68- (87j-z) Comp C-1 C-2 C-3 C-4 C-4a C-4b C-5 C-6 C-7 C-8 C-8a C-9 C-9a

(87j) 1283 1370 1470 1193 1552 1582 1002 1650 1133 1283 1159 1760 1208 (87k) 1280 1366 1470 1193 1550 1582 1002 1650 1132 1283 1159 1761 1208 (87l) 1278 1366 1470 1192 1551 1582 1002 1651 1133 1283 1159 1761 1208 (87m) 1283 1369 1467 1187 1554 1582 1003 1650 1132 1283 1159 1760 1205 (87n) 1280 1367 1468 1188 1552 1582 1003 1651 1132 1283 1159 1761 1206

(87o) 1284 1368 1469 1189 1541 1582 1100 1348 1054 1607 1126 1763 1218 (87p) 1282 1365 1469 1189 1539 1582 1101 1348 1054 1608 1126 1764 1219 (87q) 1280 1365 1469 1188 1540 1582 1101 1348 1054 1608 1126 1764 1219 (87r) 1284 1368 1466 1183 1542 1582 1100 1348 1055 1608 1126 1763 1216 (87s) 1281 1365 1467 1184 1540 1582 1100 1348 1055 1608 1126 1763 1217

(87t) 1284 1368 1464 1186 1541 1599 929 1649 952 1620 1074 1752 1220 (87u) 12811 1364 1464 1185 1538 1599 928 1649 951 1620 1073 1753 1219 (87v) 1279 1365 1464 1185 1539 1599 928 1649 951 1620 1074 1752 1220 (87x) 1284 1367 1461 1180 1541 1599 928 1649 951 1621 1074 1752 1217 (87z) 1280 1365 1461 1181 1540 1599 928 1649 951 1620 1074 1752 1217

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

322

4110 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas

41101 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-

hidroxantonas [(88a-i) Anexo V paacuteg 463] eacute a presenccedila de sinais na zona alifaacutetica

correspondentes a ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo (δ 370-386 ppm) e agrave

ressonacircncia dos prototildees das posiccedilotildees 3 e 4 (Figura 56) O sinal do protatildeo H-3 aparece em

forma de dupleto ou de duplo dupleto a δ 422-431 ppm e a menores valores de frequecircncia

surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees da posiccedilatildeo 4 De acordo com

as constantes de acoplamento foram designados H-4cis (J 83-91 Hz) e H-4trans (J 13-16

Hz) (δ 361-367 e 296-301 ppm respectivamente) (Tabela 87) A estereoquiacutemica cis e

trans definida em relaccedilatildeo ao protatildeo H-3

Figura 56 ndash Espectro de RMN de 1H da 23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona

(88i)

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

CHCl3

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

323

Outra caracteriacutestica importante dos espectros de RMN de 1H das 34-di-hidroxantonas

(88a-i) eacute o aparecimento na zona aromaacutetica de um uacutenico sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-1 a δ 744-756 ppm A confirmaccedilatildeo da

estrutura 34-di-hidroxantona foi conseguida atraveacutes dos espectros de HMBC deste tipo de

compostos em que se observa a correlaccedilatildeo entre o sinal em forma de singuleto e o carbono

carboniacutelico identificando assim o protatildeo H-1 A correlaccedilatildeo que se verifica entre o protatildeo

H-3 da zona alifaacutetica e os carbonos C-2rsquorsquo e C-6rsquorsquo identifica o tipo de estrutura 34-di-

hidroxixantona (Figura 57)

Identificam-se ainda dos espectros de RMN de 1H das 23-difenil-34-di-hidroxantonas

(88a-i) na zona de elevados valores de frequecircncia o sinal em forma de duplo dulpeto

correspondente egrave ressonacircncia do protatildeo H-8 a δ 827-829 ppm A ressonacircncia dos

restantes prototildees do anel aromaacutetico A aparecem por ordem decrescente de valores de

frequecircncia a δ 758-760 ppm a correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 e a δ 715-

741 ppm a correspondente agraves ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 sendo este uacuteltimo o

mais afectado Assim a ressonacircncia do H-5 desloca-se ligeiramente para menores valores

de frequecircncia (Δδ~ 017 ppm) quando comparado com os desvios dos correspondentes

compostos do tipo 23-diarilxantona (87a-i)

Os assinalamentos dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees dos aneacuteis D

e E foram possiacuteveis recorrendo a espectros de HSQC e HMBC e por comparaccedilatildeo com as

ressonacircncias similares das 23-darilxantonas (87a-i) A figura 57 apresenta as principais

conectividades encontradas nos espectros de HMBC das 23-difenil-34-di-hidroxantonas

(88a-i)

A anaacutelise dos espectros de RMN 13C das 23-difenil-34-di-hidroxixantonas (88a-i)

permite identificar inequivocamente

bull os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos grupos metoxilo a δ

551-558 ppm

bull os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-9) os quais

surgem a valores elevados de frequecircncia (δ 1741-1742 ppm)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

324

Na zona de elevados valores de frequecircncia surgem ainda os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos quaternaacuterios C-4a e C-4b a δ 1620-1626 e 1558-1559 ppm

respectivamente (Tabela 88) A atribuiccedilatildeo destes carbonos foi feita recorrendo aos

espectros de HMBC pelas conectividades apresentadas entre o singuleto correspondente

ao protatildeo H-1 e o carbono C-4a e entre os prototildees H-6 e H-8 e o carbono C-4b (Figura 57)

De referir que a ressonacircncia de C-4a sofre desvios para maiores valores de frequecircncia (Δδ

+ 115 ppm) e que a ressonacircncia do carbono C-4b sofre desvios para menores valores de

frequecircncia (Δδ - 05 ppm) quando comparada com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

Recorrendo a estudos de correlacccedilatildeo espectroscoacutepica heteronecluear (HSQC)

identificam-se ainda

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1 a δ 1146-1168 ppm

bull os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-3 e C-4 a δ 408-418

ppm e δ 365-369 ppm respectivamente

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-5 a δ 1179-1180 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-6 a δ 1329-1330 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-7 a δ 1250-1251 ppm e

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-8 a δ 1261-1262 ppm

A ressonacircncia dos carbonos C-8a e C-9a das 23-difenil-34-di-hidroxantonas (88a-i)

aparecem agrave semelhanccedila da dos carbonos C-4a e C-4b numa ordem inversa de frequecircncia

quando comparada com as respectivas 23-diarilxantonas (87a-i) Assim o sinal

correspondente ao carbono C-8a surge a δ 1237-1239 ppm e o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do carbono C-9a surge a δ 1167-1170 ppm apresentando desvios de Δδ + 19

ppm e de Δδ - 36 ppm respectivamente O assinalamento inequiacutevoco destes sinais foi

efectuado recorrendo mais uma vez agrave teacutecnica de HMBC e pelas conectividades

apresentadas entre os protatildeo H-4 e o carbono C-9a e entre os prototildees H-5 e H-7 e o

carbono C-8a (Figura 57)

Finalmente os espectros de RMN de 13C apresentam tambeacutem na zona de maiores

valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-2 a δ

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

325

1349-1356 ppm e estes apresentam desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ -

15 ppm) quando comparado com as 23-diarilxantonas (87a-i)

O assinalamento dos carbonos dos aneacuteis aromaacuteticos D e E foi efectuado recorrendo

tambeacutem agraves teacutecnicas HSQC e HMBC e apresentam desvios muito similares aos

apresentados pelas correspondentes 23-diarilxantonas (87a-i)

O

OOCH3

1 2

344a4b5

6

7

8

8a9a

91

23

45

6

12

34

56

H H

H

H

O

OOCH3

1

2344a

4b5

6

78 8a 9a

9 12

3

45

6

1

23

4

56

H H

HH

H

H

H

H

H

H

H

(88b) (88b)

Conectividades de HMBC

Figura 57 ndash Principais conectividades apresentadas nos espectros de HMBC da 3-

fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88b)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

326

Tabela 87 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Comp H-1 H-3 H-4cis H-4trans H-5 H-6 H-7 H-8 756 s 431 dd 367 dd 301 dd 732-741 m 760 dt 732-741 m 828 dd (88a) J 90 e 15 Hz J 174 e 90 Hz J 174 e 15 Hz J 78 e 16 Hz J 79 e 16 Hz 746 s 427 dd 364 dd 299 dd 715-740 m 758 dt 715-740 m 828 dd (88b) J 90 e 13 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 13 Hz J 78 e 16 Hz J 78 e 16 Hz 746 s 429 dd 365 dd 300 dd 733-741 m 759 dt 733-741 m 828 dd (88c) J 91 e 15 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 15 Hz J 78 e 16 Hz J 80 e 16 Hz 754 s 425 dd 361 dd 296 dd 733 d 758 ddd 736 ddd 827 dd (88d) J 88 e 13 Hz J 173 e 88 Hz J 173 e 13 Hz J 85 Hz J 85 82 e 16 Hz J 82 79 e 10 Hz J 79 e 16 Hz 744 s 424 d 362 dd 296 dd 736 d 760 ddd 739 ddd 829 dd (88e) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 15 Hz J 81 Hz J 81 77 e 17 Hz J 78 77 e 11 Hz J 78 e 17 Hz 744 s 424 d 362 dd 296 dd 735 dd 759 ddd 738 ddd 829 dd (88f) J 88 Hz J 173 e 88 Hz J 173 e 16 Hz J 83 e 10 Hz J 83 77 e 17 Hz J 78 77 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 754 s 425 dd 363 dd 299 dd 736 d 760 ddd 738 ddd 828 dd (88g) J 89 e 15 Hz J 173 e 89 Hz J 173 e 15 Hz J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 78 77 e 13 Hz J 78 e 16 Hz 744 s 422 dd 362 dd 298 dd 736 d 760 ddd 738 ddd 828 dd (88h) J 88 e 13 Hz J 172 e 88 Hz J 172 e 13 Hz J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 77 76 e 14 Hz J 76 e 16 Hz 745 s 423 d 363 dd 298 dd 736 dd 760 ddd 738 dt 828 dd (88i)

J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 15 Hz J 85 e 10 Hz J 85 77 e 17 Hz J 77 e 10 Hz J 77 e 17 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

327

Tabela 88 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Comp (88a) (88b) (88c) (88d) (88e) (88f) (88g) (88h) (88i)

C-1 1168 1148 1150 1164 1146 1148 1166 1148 1149 C-2 1353 1349 1351 1356 1353 1355 1356 1352 1354 C-3 417 416 418 408 409 411 413 414 415 C-4 367 366 365 368 368 367 369 368 367 C-4a 1625 1620 1621 1626 1621 1622 1626 1622 1623 C-4b 1559 1558 1558 1558 1559 1558 1558 1559 1558 C-5 1180 1180 1179 1180 1180 1180 1180 1180 1179 C-6 1330 1329 1330 1330 1329 1329 13301 1329 1330 C-7 1251 1250 1250 1250 1250 1250 1250 1250 1250 C-8 1262 1261 1261 1261 1262 1261 1261 1262 1261 C-8a 1239 1238 1238 1238 1239 1238 1238 1238 1237 C-9 1742 1742 1742 1742 1742 1742 1741 1742 1741 C-9a 1169 1170 1169 1168 1170 1169 1167 1169 1168

41102 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

No item anterior fez-se a caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN de 23-diaril-34-di-

hidroxantonas sem substituintes no anel A (88a-i) de seguida analisar-se-aacute as 23-diaril-

34-di-hidroxantonas com substituintes no anel A nomeadamente nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

(88j-z) (Anexo V paacuteg 463) Esta anaacutelise iraacute incidir somente no anel aromaacutetico A dado

que as principais caracteriacutesticas dos espectros de 1H e de 13C das 23-diaril34-di-

hidroxantonas (88a-i) jaacute foram discutidas no sub-capiacutetulo anterior (41101) e apresentam

desvios quiacutemicos e multiplicidade idecircnticas agraves 23-diaril34-di-hidroxantonas (88j-z)

No espectro de RMN de 1H das 23-diaril-34-di-hidroxantonas com grupos 6-metoxilo

(88j-n) o sinal do protatildeo H-8 surge a valores elevados de frequecircncia em forma de dupleto

a δ 817-819 ppm (Tabela 89) Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e

H-7 surgem a menores valores de frequecircncia e em forma de dupleto e duplo dupleto

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

328

respectivamente A presenccedila do grupo 6-metoxilo provoca desvios para menores valores de

frequecircncia nos prototildees em posiccedilatildeo orto sendo estas variaccedilotildees de Δδ ~ -06 e -04 ppm

quando comparadas com as 23-diaril-34-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-

i)

Quando o substituinte metoxilo ocupa a posiccedilatildeo 8- (88o-s) eacute o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-6 aquele que surge a maiores valores de frequecircncia δ 744-747

ppm O aparecimento deste sinal nesta zona de frequecircncias deve-se ao efeito mesomeacuterico

desprotector do grupo carbonilo Eacute tambeacutem possiacutevel identificar os sinais geralmente em

forma de duplo dupleto (δ 689-692 ppm) e de dupleto (δ 676-679 ppm) correspondentes

agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 respectivamente (Tabela 89) A presenccedila do

substituinte 8-metoxilo provoca variaccedilotildees no desvio quiacutemico de H-7 deslocando para

menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 06 ppm) por comparaccedilatildeo com os compostos

similares natildeo substituiacutedos no anel A (88a-i)

Figura 58 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88u)

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

1

01

6

0

99

22

9

39

2

97

02

9

34

0

99

7

2

02

0

2

07

9

6

16

11

9

59

1

00

0

303540 ppm

1

01

6

0

99

2

2

93

92

9

70

2

93

4

0

99

7

632634 ppm

6

31

7

6

32

5

6

33

3

2

02

0

H-3 H-4cisH-4trans

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

H-5 e H-7

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

1

01

6

0

99

22

9

39

2

97

02

9

34

0

99

7

2

02

0

2

07

9

6

16

11

9

59

1

00

0

303540 ppm

1

01

6

0

99

2

2

93

92

9

70

2

93

4

0

99

7

632634 ppm

6

31

7

6

32

5

6

33

3

2

02

0

H-3 H-4cisH-4trans

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

H-5 e H-7

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

329

Nos compostos substituiacutedos com grupos 68-dimetoxilo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem numa zona especiacutefica do espectro (δ 632-637

ppm) e formam um sistema AB (Figura 58) com constantes de acoplamento pequenas J

24-26 Hz (Tabela 89)

Agrave semelhanccedila do que foi descrito para os espectros de RMN de 1H far-se-aacute de seguida

apenas a discussatildeo referente agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A comparando sempre

que necessaacuterio com as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Na zona de elevados valores de frequecircncia dos espectros de RMN de 13C das 23-diaril-

34-di-hidroxantonas (88j-z) aparece o sinal caracteriacutestico correspondente agrave ressonacircncia do

carbono quaternaacuterio C-4b a δ 1575-1594 ppm (Tabela 90)

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono quaternaacuterio C-8a surge a baixos

valores de frequecircncia para os compostos com substituintes metoxilo na posiccedilatildeo 6- (88j-n)

a ressonacircncia de C-8a surge a δ 1176-1177 ppm na posiccedilatildeo 8- (88o-s) a ressonacircncia de

C-8a surge a δ 1144-1145 ppm e nas posiccedilotildees 6- e 8- (88t-z) a ressonacircncia de C-8a surge

a δ 1090-1091 ppm Deste modo a ressonacircncia deste carbono quaternaacuterio apresenta

desvios para menores valores de frequecircncia relativamente aos compostos natildeo substituiacutedos

no anel A (88a-i) [Δδ ~ -61 -94 e -147 ppm respectivamente para compostos

substituiacutedos com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- (88j-n) 8- (88o-s) e 68- (88t-z)]

O assinalamento dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel A C-

5 C-6 C-7 e C-8 eacute facilitado pela presenccedila de substituintes neste anel Os sinais

correspondentes aos carbonos aos quais os grupos metoxilo estatildeo ligados satildeo os que satildeo

sujeitos a maiores desvios A presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 6- (88j-n)

provoca desvios de Δδ ~ + 316 ppm na ressonacircncia de C-6 quando o substituinte metoxilo

se encontra na posiccedilatildeo 8- (88o-s) a ressonacircncia do de C-8 sofre desvios de Δδ ~ + 341

ppm e quando os substituintes se encontram nas posiccedilotildees 6- e 8- as ressonacircncias de C-6 e

C-8 (88t-z) apresentam desvios de Δδ ~ + 314 e + 352 ppm respectivamente tomando

como comparaccedilatildeo as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

330

No caso dos compostos substituiacutedos com grupos 6-metoxilo (88j-n) as ressonacircncias

dos carbonos C-5 C-7 e C-8 surgem a δ 1003-1004 1142 e 1274-1275 ppm

respectivamente Para os compostos substituiacutedos com o grupo 8-metoxilo (88o-s) as

ressonacircncias dos carbonos C-5 C-6 e C-7 surgem a δ 1101-1102 δ 1311-1330 e δ

1062-1063 ppm respectivamente Quando os grupos metoxilo se encontram

simultaneamente nas posiccedilotildees 6- e 8- (88t-z) as ressonacircncias dos carbonos C-5 e C-7

surgem respectivamente a δ 928 e δ 960 ppm (Tabela 90) Uma anaacutelise mais detalhada

permite identificar os desvios quiacutemicos provocados pelos substituintes presentes A

presenccedila do substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios acentuados

para menores valores de frequecircncia nos carbonos em posiccedilatildeo orto Assim para os

compostos do tipo 6-metoxilo (88j-n) a ressonacircncia dos carbonos C-5 e C-7 apresentam

desvios de Δδ ~ -79 e -187 ppm respectivamente e a ressonacircncia do carbono C-6

apresenta desvios de Δδ ~ + 1 ppm tomando como comparaccedilatildeo os compostos natildeo

substituiacutedos no anel A (88a-i)

Para os compostos substituiacutedos 68-dimetoxilo (88t-z) a ressonacircncia dos carbonos C-5

e C-7 apresentam acentuados desvios para menores valores de frequecircncia Δδ ~ -252 e -

290 ppm respectivamente quando comparado com as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo

substituiacutedas no anel A (88a-i) (Figura 59)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

331

Figura 59 ndash Espectro de RMN de 13C da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88u)

170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

36

0

66

41

7

88

55

2

08

55

6

07

56

2

59

76

5

79

77

0

02

77

2

04

77

4

26

92

7

48

95

9

66

10

9

08

61

13

7

89

11

5

24

01

17

6

56

12

6

77

21

27

0

05

12

7

34

51

28

8

46

13

1

80

11

34

1

55

14

0

95

3

15

8

95

31

59

3

47

16

1

22

41

63

3

43

17

3

36

0

56 ppm

C-4C-3

4rsquo-OCH3

6-OCH3

8-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-1

C-9aC-9

C-6C-8 C-4b

C-1rsquorsquoC-2C-1rsquo

C-2rsquo6rsquoC-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-4a

170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

36

0

66

41

7

88

55

2

08

55

6

07

56

2

59

76

5

79

77

0

02

77

2

04

77

4

26

92

7

48

95

9

66

10

9

08

61

13

7

89

11

5

24

01

17

6

56

12

6

77

21

27

0

05

12

7

34

51

28

8

46

13

1

80

11

34

1

55

14

0

95

3

15

8

95

31

59

3

47

16

1

22

41

63

3

43

17

3

36

0

56 ppm

C-4C-3

4rsquo-OCH3

6-OCH3

8-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-1

C-9aC-9

C-6C-8 C-4b

C-1rsquorsquoC-2C-1rsquo

C-2rsquo6rsquoC-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-4a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

332

Tabela 89 ndash Desvios quiacutemicos (ppm) de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas do anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (88j-z) Comp H-1 H-3 H-4cis H-4trans H-5 H-6 H-7 H-8

754 s 428 dd 364 dd 296 dd 674 d 695 dd 818 d (88j) J 90 e 15 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 15 Hz J 24 Hz ---

J 89 e 24 Hz J 89 Hz 744 s 425 d largo 361 dd 294 dd 672 d 693 dd 817 d (88k) J 86 Hz J 173 e 86 Hz J 173 e 14 Hz J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 745 s 426 dd 363 dd 295 dd 675 d 696 dd 819 d (88l) J 90 e 15 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 15 Hz J 24 Hz --- J 90 e 24 Hz J 90 Hz 752 s 423 dd 360 dd 294 dd 675 d 694 dd 817 d (88m) J 88 e 14 Hz J 172 e 88 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 743 s 421 d largo 361 dd 294 dd 677 d 696 dd 818 d (88n) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 16 Hz J 23 Hz --- J 84 e 23 Hz J 84 Hz 755 s 427 dd 359 dd 291 dd 689 d 745 t 677 d(88o) J 91 e 15 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 15 Hz J 83 Hz J 83 Hz J 83 Hz ---

745 s 424 d largo 358 dd 289 dd 689 dd 744 t 676 d(88p) J 85 Hz J 173 e 85 Hz J 173 e 15 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

746 s 425 dd 360 dd 291 dd 690 dd 746 t 678 dd(88q) J 91 e 14 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 14 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz ---

753 s 422 dd 358 dd 291 dd 692 dd 747 t 679 d(88r) J 86 e 14 Hz J 173 e 86 Hz J 173 e 14 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

744 s 420 d 357 dd 290 dd 692 dd 747 dd 679 d(88s) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 13 Hz J 87 e 07 Hz J 87 e 85 Hz J 85 Hz ---

756 s 428 d largo 361 dd 290 dd 636 e 637 AB 636 e 637 AB(88t) J 89 Hz J 172 e 89 Hz J 172 e 14 Hz J 26 Hz --- J 26 Hz ---

743 s 422 d largo 356 dd 285 dd 632 AB 632 AB(88u) J 91 Hz J 172 e 91 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

745 s 423 d largo 357 dd 287 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88v) J 84 Hz J 173 e 84 Hz J 173 e 16 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

751 s 419 d largo 355 dd 285 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88x) J 84 Hz J 172 e 84 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

742 s 418 d largo 355 dd 285 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88z) J 84 Hz J 172 e 84 Hz J 172 e 13 Hz J 24 Hz

--- J 24 Hz

---

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

333

Tabela 90 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas do anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (88j-z)

Comp C-1 C-2 C-3 C-4 C-4a C-4b C-5 C-6 C-7 C-8 C-8a C-9 C-9a

(88j) 1169 1350 417 366 1618 1575 1004 1635 1142 1275 1177 1738 1166 (88k) 1149 1346 417 365 1614 1575 1003 1635 1142 1274 1177 1738 1167 (88l) 1152 1348 419 365 1615 1575 1004 1636 1142 1275 1177 1738 1167 (88m) 1167 1353 413 367 1620 1575 1003 1635 1142 1274 1176 1736 1164 (88n) 1151 1351 416 367 1617 1575 1004 1636 1142 1275 1177 1738 1166

(88o) 1170 1348 417 362 160091 1578 1101 1330 1063 160131 1144 1739 1178 (88p) 1151 1344 417 361 1596 1578 1101 1329 1062 1601 1144 1739 1179 (88q) 1154 1356 419 361 1597 1579 1101 1330 1063 1602 1145 1740 1179 (88r) 1169 1352 415 365 1603 1579 1102 1311 1063 1602 1144 1740 1177 (88s) 1153 1350 416 364 1599 1579 11016 1330 1063 1602 1144 1740 1179

(88t) 1172 1346 418 362 159392 159432 928 1634 960 1613 1091 1733 1176 (88u) 1152 1342 418 361 1590 1593 928 1633 960 1612 1091 1734 1177 (88v) 1155 1344 420 360 1591 1594 928 1634 960 1613 1091 1734 1176 (88x) 1170 1349 415 363 1596 1594 928 1634 960 1612 1090 1733 1174 (88z) 1154 1347 417 363 1592 1594 928 1634 960 1613 1091 1734 1175 1 e 2 podem estar trocados entre si

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

334

4111 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas

As 23-diaril-8-hidroxixantonas [(90o-z) Anexo V paacuteg 463] satildeo produtos secundaacuterios

obtidos na reacccedilatildeo de Heck de 3-bromo-5-metoxi-2-estirilcromonas (80gijm) com

estirenos adequadamente substituiacutedos (84a-c) e resultantes da clivagem do grupo protector

metilo das entatildeo formadas 8-metoxi-23-diarilxantonas (87o-z) De seguida far-se-aacute

referecircncia apenas aos aspectos mais relevantes deste tipo de compostos dado que no sub-

capiacutetulo anterior 419 foi efectuado um estudo sobre caracterizaccedilatildeo por RMN de 23-

diarilxantonas (87a-z)

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H das 8-hidroxi-23-

diarilxantonas (90o-z) eacute naturalmente o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo do grupo hidroxilo 8-OH que surge a δ 1267-1292 ppm (Figura

60) Os elevados valores de frequecircncia deste sinal devem-se agrave desprotecccedilatildeo provocada pela

ligaccedilatildeo por ponte de hidrogeacutenio com o oxigeacutenio do grupo carbonilo Na zona alifaacutetica

aparecem tambeacutem os singuletos correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos

metoxilos a δ 353-392 ppm

Figura 60 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(4-

metoxifenil)xantona (90u)

13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

H-1H-4

8-OH

4rsquo-OCH36-OCH3

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

H-1H-4

8-OH

4rsquo-OCH36-OCH3

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

335

Outros sinais tambeacutem importantes na caracterizaccedilatildeo estrutural das 8-hidroxixantonas

(90o-z) satildeo os que correspondem agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo assim

como os dos prototildees H-1 e H-4 que surgem sempre em forma de singuletos a δ 353-392

825-830 e 747-758 ppm respectivamente (Tabela 91)

Quando as 23-diaril-8-hidroxixantonas natildeo se encontram substituiacutedas com grupos

metoxilo na posiccedilatildeo 6- (90o-s) podem ainda identificar-se a elevados valores de

frequecircncia o sinal em forma de tripleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 a δ

757-761 ppm A ressonacircncia dos restantes prototildees do anel A ou seja H-5 e H-7 surgem

na maioria dos casos na forma de duplo dupleto a δ 691-697 e δ 679-688 ppm

respectivamente Verifica-se que a presenccedila do grupo hidroxilo forte dador de prototildees

influecircncia o desvio quiacutemico deste prototildees que se encontram em posiccedilotildees orto para

relativamente ao grupo substituinte hidroxilo Assim constata-se uma variaccedilatildeo nos desvios

quiacutemicos para menores valores de frequecircncia apresentando para ambos os casos uma

variaccedilatildeo de Δδ ~ -06 ppm quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

Tabela 91 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 8-OH 826 s 749 s 691 dd 757 t 679 dd 1267 s (90o) J 84 e 06 Hz J 84 Hz J 84 e 06 Hz 825 s 749 s 693 dd 759 t 681 dd 1270 s (90p) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz 830 s 752 s 695 dd 761 t 682 d 1269 s (90q) J 83 e 07 Hz J 83 Hz J 83 Hz 828 s 756 s 697 dd 761 t 683 dd 1271 s (90r) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz 826 s 758 s 694 dd 760 t 679-688 m 1270 s (90s) J 84 e 06 Hz J 84 Hz 827 s 749 s 646 d 638 d 1291 s (90t) J 22 Hz --- J 22 Hz 825 s 747 s 646 d 638 d 1293 s (90u) J 23 Hz --- J 23 Hz 829 s 749 s 647 d 639 d 1292 s (90v) J 23 Hz --- J 23 Hz 826 s 752 s 648 d 639 d 1293 s (90x) J 23 Hz --- J 23 Hz 826 s 750 s 647 d 639 d 1292 s (90z)

J 22 Hz ---

J 22 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

336

Para as 23-diaril-8-hidroxixantonas com um grupo 6-metoxilo (90t-z) o assinalamento

dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel A eacute bem mais simples

Assim os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem na forma de

dupleto a δ 646-647 e 638-639 ppm respectivamente com uma constante de

acoplamento pequena (JH5-H7 = 22-23 Hz) (Tabela 91) Estes sinais encontram-se ainda

mais deslocados para menores valores de frequecircncia Δδ ~ -10 ppm quando comparados

com os desvios de compostos natildeo substituiacutedos no anel A (87a-i)

A atribuiccedilatildeo dos sinais dos restantes prototildees dos grupos 23-diarilo foi feita recorrendo

a espectros de HSQC e HMBC e por comparaccedilatildeo com as ressonacircncias das similares 23-

diarilxantonas (87o-z)

Os espectros de RMN de 13C das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) satildeo muito

idecircnticos aos espectros de RMN de 13C das correspondentes 23-diaril-8-metoxixantonas

(87o-z) pelo que apenas se iratildeo apresentar os aspectos mais importantes na atribuiccedilatildeo dos

carbonos neste tipo de compostos

O espectro de RMN de 13C tiacutepico das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) apresenta a δ

552-559 ppm a ressonacircncia dos carbonos dos grupos metoxilo e a δ 1806-1821 ppm a

ressonacircncia do carbono carboniacutelico (Tabela 92) De salientar que a presenccedila do substituinte

8-hidroxilo provoca um desvio para maiores valores de frequecircncia na ressonacircncia do

carbono carboniacutelico (C-9) Δδ ~ + 51 e Δδ ~ +56 ppm respectivamente relativamente agrave

ressonacircncia em compostos natildeo substituiacutedos no anel A (87a-i) e em compostos com

substituintes metoxilo no anel A (87j-z)

Outro sinal importante na caracterizaccedilatildeo estrutural das 8-hidroxixantonas (90o-z) e que

surge a baixos valores de frequecircncia eacute o sinal correspondente agrave frequecircncia do carbono

quaternaacuterio C-8a A atribuiccedilatildeo deste carbono foi efectuada recorrendo ao espectro de

HMBC pelas conectividades apresentadas com os prototildees H-5 H-7 e 8-OH Este carbono

como seria de esperar sente a presenccedila do grupo substituinte 8-hidroxilo Assim para os

compostos (90o-s) e (90t-z) a ressonacircncia do carbono C-8a apresenta desvios para

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

337

menores valores de frequecircncia Δδ ~ - 13 e - 18 ppm respectivamente tomando como

referecircncia as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) Quando comparando

com as respectivas 8-metoxi-23-diarilxantonas (87o-s) e (87t-z) os desvios satildeo mais

ligeiros Δδ -36 e -34 ppm respectivamente

A ressonacircncia do carbono C-5 surge de δ 1070 e 929-930 ppm e a de C-7 a δ 1105-

1106 e 970-971 ppm respectivamente para os compostos 8-hidroxi-23-diarilxantonas

natildeo substituiacutedas no anel A (90o-s) e compostos tendo um grupo 6-metoxilo (90t-z) A

alteraccedilatildeo do substituinte 8-metoxilo pelo grupo 8-hidroxilo provoca ligeiras alteraccedilotildees nas

ressonacircncias destes carbonos sendo o carbono C-7 o mais afectado Assim sendo a

ressonacircncia do carbono C-7 apresenta desvios para maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 5

ppm e + 2 ppm em comparaccedilatildeo com as similares 23-diaril-8-metoxixantonas (87o-z)

Tabela 92 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-8-

hidroxixantonas (90o-z) Comp (90o) (90p) (90q) (90r) (90s) (90t) (90u) (90v) (90x) (90z)

C-1 1277 1277 1270 1276 1271 1275 1272 1270 1275 1270 C-2 1372 1369 1369 1372 1369 1372 1368 1369 1371 1369 C-3 1484 1484 1484 1481 1481 1478 1478 1478 1475 1476 C-4 1193 11935 1193 1188 1184 1191 1191 1191 1186 1187 C-4a 1551 1550 1550 1554 1551 1551 1549 1549 1552 1550 C-4b 1563 1564 1564 1564 1563 1578 1578 1578 1578 1578 C-5 1070 1070 1070 1070 1070 930 929 930 930 930 C-6 1367 1367 1367 1367 1367 1667 1667 1667 1667 1667 C-7 1105 1105 1105 1106 1105 971 970 971 970 970 C-8 1619 1619 1619 1620 1619 1636 1636 1636 1636 1636 C-8a 1090 1090 1090 1091 1090 1040 1040 1040 1040 1040 C-9 1820 1821 1821 1821 1820 1806 1806 1806 1806 1806 C-9a 1193 11938 1194 1192 1191 1195 1159 1155 1192 1192

As ressonacircncias dos restantes carbonos das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

apresentam desvios quiacutemicos muito similares agraves apresentadas pelas respectivas 23-diaril-

8-metoxixantonas (87o-z) tornando mais simples a identificaccedilatildeo dos sinais presentes

nesses espectros e do qual resultou a elaboraccedilatildeo da tabela 92

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

338

4112 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

41121 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

Embora alguns derivados mono-hidroxilados sejam soluacuteveis em solventes como o

clorofoacutermio todos os espectros de RMN das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas [(91b-i)

Anexo VI paacuteg 465] foram obtidos usando o DMSO deuterado como solvente de forma a

possibilitar fazer-se um estudo comparativo

Os espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i)

caracterizam-se pelos sinais em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees dos grupos hidroxilo que surgem a desvios superiores a δ 89 ppm (Figura 61)

Figura 61 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-

hidroxifenil)xantona (91f)

Outros sinais que satildeo facilmente identificaacuteveis satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia

dos prototildees H-1 e H-4 que aparecem na forma de singuleto respectivamente a δ 798-808

e 750-765 ppm (Tabela 93) Este sinais encontram-se em zonas de frequecircncia muito

9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

04

41

0

86

3

15

4

2

09

81

0

96

1

02

41

0

60

1

07

21

0

17

1

04

0

1

02

71

0

07

1

04

3

4rsquorsquo-OH

3rsquo-OH4rsquo-OH

DMSO H2O666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

04

41

0

86

3

15

4

2

09

81

0

96

1

02

41

0

60

1

07

21

0

17

1

04

0

1

02

71

0

07

1

04

3

4rsquorsquo-OH

3rsquo-OH4rsquo-OH

DMSO H2O666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

339

similares agraves das correspondentes 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) sendo que a

frequecircncia de ressonacircncia do protatildeo H-1 eacute ligeiramente afectada para menores valores de

frequecircncia (Δδ ~ - 035 ppm) com a alteraccedilatildeo do substituinte metoxilo para substituinte

hidroxilo De referir que a atribuiccedilatildeo do protatildeo H-1 foi confirmada pela conectividade

apresentada no espectro de HMBC entre este protatildeo e o carbono carboniacutelico

Tabela 93 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8 838 s 757 s 753 dd 775 ddd 741 dt 838 dd (87a) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 806 s 764 s 769 d 791 ddd 752 t 823 dd (91b) J 81 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 Hz J 77 e 16 Hz 803 s 760 s 767 d 789 ddd 750 dt 822 dd (91c) J 82 Hz J 82 77 e 14 Hz J 77 e 05 Hz J 77 e 14 Hz 808 s 765 s 771 d 792 ddd 753 ddd 824 dd (91d) J 81 Hz J 81 76 e 16 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 798 s 751 s 763 d 787 ddd 747 t 819 dd (91e) J 80 Hz J 80 78 e 16 Hz J 78 Hz J 78 e 16 Hz 800 s 758 s 770 d 790 ddd 751 dd 823 dd (91f) J 79 Hz J 79 74 e 16 Hz J 77 e 74 Hz J 77 e 16 Hz 805 s 755 s 768 d 790 ddd 751 dd 822 dd (91g) J 81 Hz J 81 75 e 10 Hz J 79 e 75 Hz J 79 e 11 Hz 801 s 752 s 768 d 789 ddd 750 dd 822 dd (91h) J 81 Hz J 81 76 e 15 Hz J 77 e 76 Hz J 77 e 15 Hz 798 s 750 s 769 d 789 ddd 750 dt 822 dd (91i)

J 80 Hz J 80 77 e 17 Hz J 77 e 08 Hz J 77 e 17 Hz

O assinalamento dos prototildees correspondentes ao anel A das 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91b-i) foi facilitado pela comparaccedilatildeo e similaridade com as frequecircncias de

ressonacircncia dos prototildees do anel A das respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i)

que lhes deram origem (Figura 61) Assim a elevados valores de frequecircncia identifica-se o

sinal em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-8 a δ 819-

824 ppm De entre os prototildees do anel A o H-8 eacute aquele que apresenta desvios para a zona

de maior protecccedilatildeo quando tomado como comparaccedilatildeo os derivados hidroxilados (91b-i) e

metoxilados (87b-i) (Δδ ~ - 015 ppm) Os restantes prototildees do anel A das 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) encontram-se a desvios quiacutemicos superiores

comparativamente com as respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) Assim o

sinal correspondente agrave ressonacircncia

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

340

bull do protatildeo H-5 aparece na forma de dupleto a δ 763-771 ppm

bull do protatildeo H-6 aparece na forma de duplo dupleto de dupletos a δ 787-792

ppm

bull e do protatildeo H-7 que surge a desvios a δ 747-752 ppm

Este sinais apresentam variaccedilotildees na frequecircncia de ressonacircncia de Δδ + 016 + 046 e +

011 ppm respectivamente quando comparados com os das 23-diarilxantonas metoxiladas

(87b-i)

Figura 62 ndash Espectro de HSQC da 3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-hidroxifenil)xantona

(91f)

Mas satildeo naturalmente os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos aneacuteis

aromaacuteticos D e E das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) os que apresentam

variaccedilotildees nos desvios quiacutemicos pela introduccedilatildeo dos substituintes hidroxilo nesses aneacuteis

embora com variaccedilotildees miacutenimas e surgindo com multiplicidades idecircnticas agraves das

ppm

666870727476788082 ppm

116

118

120

122

124

126

128

130

132

134

136

H-8H-1

H-6H-5

H-4H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo H-5rsquoH-2rsquoH-6rsquo

C-8C-1

C-6

C-5C-4

C-7

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquoC-5rsquoC-2rsquo

C-6rsquo

ppm

666870727476788082 ppm

116

118

120

122

124

126

128

130

132

134

136

H-8H-1

H-6H-5

H-4H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo H-5rsquoH-2rsquoH-6rsquo

C-8C-1

C-6

C-5C-4

C-7

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquoC-5rsquoC-2rsquo

C-6rsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

341

respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) sendo que a sua atribuiccedilatildeo foi

confirmada pelos espectros de HSQC (Figura 62) e HMBC

Comparando as tabelas 83 e 95 pode constatar-se que apenas os derivados hidroxilados

com substituiccedilatildeo 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo eou 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo satildeo os que apresentam

variaccedilotildees mais significativas nas ressonacircncias dos prototildees H-5rsquo e H-6rsquo eou H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo

respectivamente para menores valores de frequecircncia [Δδ ~ -02 (H-5rsquo e H-5rsquorsquo) e -04 (H-6rsquo

e H-6rsquorsquo) ppm] quando comparando as 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) e as

respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i)

Nos espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) o sinal

que se identifica com maior facilidade eacute o correspondente agrave ressonacircncia do carbono

carboniacutelico (C-9) que surge a elevados valores de frequecircncia a δ 1757-1758 ppm

As ressonacircncias dos carbonos protonados do anel A C-5 C-6 C-7 e C-8 que surgem

respectivamente a δ 1182-1183 1355-1356 1244-1245 e 1260-1261 ppm

apresentando desvios quiacutemicos muito similares aos das 23-diarilxantonas metoxiladas

(87b-i) (Tabela 94)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1 e C-4 satildeo identificados

recorrendo agrave teacutecnica de HSQC e surgem a δ 1270-1274 e 1189-1195 ppm

respectivamente (Figura 62) De assinalar que as frequecircncias de ressonacircncia destes

carbonos apresentam variaccedilotildees inferiores a 1 ppm tomando como termo de comparaccedilatildeo as

23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) que lhes deram origem

O assinalamento inequiacutevoco dos carbonos quaternaacuterios do nuacutecleo de xantona foi

efectuado recorrendo aos espectros de HMBC Na zona de menores valores de frequecircncia

surgem dois sinais caracteriacutesticos que satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

C-8a e C-9a a δ 1212-1213 e 1194-1201 ppm respectivamente Na zona de maiores

valores de frequecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-4a e

C-4b sendo que o primeiro carbono surge a valores de frequecircncia inferior (δ 1543-1548

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

342

ppm) do que os valores do segundo (δ 1557-1558 ppm) Mais uma vez a atribuiccedilatildeo destes

sinais foi confirmada pelas conectividades apresentadas nos espectros de HMBC (carbono

C- 4a com os prototildees H-1 e H-4 e o carbono C-4b com os prototildees H-8 H-6 e H-5)

A elevados valores de frequecircncia encontram-se ainda os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias dos carbonos C-2 e C-3 a δ 1365-1369 e 1470-1477 ppm respectivamente

os quais apresentam desvios na mesma gama de frequecircncia das 23-diarilxantonas

metoxiladas (87b-i) (comparar tabelas 82 e 94)

Tabela 94 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril- xantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i)

Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

C-1 1284 1270 1270 1274 1270 1270 1274 1270 1270 C-2 1370 1367 1369 1365 1366 1368 1365 1366 1368 C-3 1476 1472 1470 1474 1473 1473 1477 1477 1476 C-4 1195 1195 1194 1191 1189 1189 1190 1189 1189 C-4a 1552 1544 1543 1548 1544 1544 1547 1544 1543 C-4b 1563 1558 1558 1558 1557 1558 1558 1558 1558 C-5 1180 1183 1183 1183 1182 1183 1183 1183 1183 C-6 1348 1356 1356 1356 1356 1356 1356 1355 1355 C-7 1240 1245 1245 1245 1244 1244 1245 1244 1244 C-8 1268 1261 1261 1261 1260 1261 1261 1261 1261 C-8a 1219 1212 1212 1213 1212 1213 1213 1213 1213 C-9 1770 1758 1758 1757 1757 1758 1757 1757 1758 C-9a 1207 1201 1200 1196 1195 1195 1196 1196 1194

Como seria de esperar satildeo os carbonos dos dois grupos arilo aqueles que apresentam

desvios mais significativos dado a presenccedila dos substituintes hidroxilo nesses mesmos

aneacuteis Assim na presenccedila de substituintes hidroxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (91beh) ou 4rsquorsquo-

(91d-f) os carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo e os carbonos C-3rsquo5rsquo ou C-3rsquorsquo5rsquorsquo surgem como

sinais de grande intensidade a δ 1306-1308 e 1151 ppm respectivamente Satildeo

naturalmente os carbonos em posiccedilatildeo orto relativamente ao substituinte aqueles que

apresentam desvios mais acentuados Assim as ressonacircncias dos carbonos C-3rsquo5rsquo e C-

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

343

3rsquorsquo5rsquorsquo surgem a valores de de frequecircncia mais elevados do que as respectivas 23-

diarilxantonas metoxiladas (87b-i) (Δδ ~ + 16 ppm)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo tambeacutem satildeo

afectados pela presenccedila dos grupos substituintes nas posiccedilotildees 4rsquo- (91beh) ou 4rsquorsquo- (91d-f)

respectivamente A presenccedila do substituinte hidroxilo provoca um pequeno desvio (Δδ - 2

ppm) quando comparado com as respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87bd-fh)

Os sinais dos carbonos sujeitos a maiores desvios satildeo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos onde se encontram os substituintes hidroxilo sendo neste caso

nas posiccedilotildees 4rsquo- ou 4rsquorsquo- Assim os desvios quiacutemicos dos carbonos C-4rsquo (91beh) ou C-4rsquorsquo

(91d-f) aparecem respectivamente a δ 1564-1565 e 1571-1572 ppm Tomando como

termo de comparaccedilatildeo as 23-diarilxantonas metoxiladas (87bd-fh) os desvios quiacutemicos

dos carbonos C-4rsquo (91beh) ou C-4rsquorsquo (91d-f) aparecem a valores de frequecircncia

ligeiramente inferiores Δδ - 2 ppm)

O assinalamento dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo C-6rsquo e C-2rsquorsquo C5rsquorsquo C6rsquorsquo das 23-

diarilxantonas substituiacutedas com grupos 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo (91cfi) e 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo

(91g-i) respectivamente eacute facilitado pelo recurso aos espectros de HSQC deste tipo de

compostos Assim as ressonacircncias dos carbonos C-2rsquo e C-2rsquorsquo surgem a δ 1168-1170

ppm as ressonacircncias dos carbonos C-5rsquo e C-5rsquorsquo surgem a δ 1154-1155 ppm e as

ressonacircncias dos carbonos C-6rsquo e C-6rsquorsquo surgem a δ 1206-1209 ppm De salientar que satildeo

os carbonos C-5rsquo (91cfi) e C-5rsquorsquo (91g-i) aqueles que apresentam desvios mais

significativos e para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 47 ppm) relativamente agraves 23-

diarilxantonas metoxiladas que lhes deram origem (87cfi) e (87g-i) respectivamente

A ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo dos compostos (91cfi) e (91g-i) satildeo

ligeiramente afectados por este tipo de substituiccedilatildeo orto-di-hidroxilo respectivamente

surgindo na mesma gama de frequecircncias de desvios quiacutemicos dos correspondentes

derivados metoxilados (87cfi) e (87g-i) com desvios inferiores a Δδ - 2 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

344

Por fim referem-se os sinais correspondentes aos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo ou C-3rsquorsquo e C-

4rsquorsquo respectivamente dos derivados hidroxilados (91cfi) e (91g-i) Assim para os

compostos com substituintes 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo (91cfi) os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-3rsquo e C-4rsquo surgem respectivamente a δ 1446-1450 e 1445-1453 ppm Para os

compostos com substituintes 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo (91g-i) os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo surgem respectivamente a δ 1449-1450 e 1445-1454 ppm Salienta-se que

todos os sinais correspondentes aos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo ou C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo respectivamente

das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91cfi) e (91g-i) apresentam desvios Δδ ~ 3 ppm

para menores valores de frequecircncia comparativamente agraves respectivas 23-diarilxantonas

metoxiladas (87cfi) e (87g-i)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

345

Tabela 95 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo

substituiacutedas no anel A (91b-i) Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

718-729 m 695 d 658 d 719 dd 694 d 658 d 718-721 m 699 d 665 d H-2rsquo J 85 Hz J 20 Hz J 78 e 15 Hz J 87 Hz J 21 Hz J 84 Hz J 22 Hz 718-729 m 666 d 730-735 m 668 d 728-735 m 670 dH-3rsquo J 85 Hz --- J 87 Hz --- J 84 Hz ---

718-729 m 730-735 m 728-735 mH-4rsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 666 d 663 d 730-735 m 668 d 665 d 728-735 m 670 d 666 d H-5rsquo J 85 Hz J 81 Hz J 87 Hz J 81 Hz J 84 Hz J 80 Hz 718-729 m 695 d 637 dd 719 dd 694 d 641 dd 718-721 m 699 d 653 dd H-6rsquo J 85 Hz J 81 e 20 Hz J 78 e 15 Hz J 87 Hz J 81 e 21 Hz J 84 Hz J 80 e 22 Hz 718-729 m 722-725 m 724-730 m 705 d 702 d 708 d 662 d 662 d 661 d H-2rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 21 Hz 718-729 m 732-734 m 733-736 m 669 d 669 d 671 dH-3rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz --- --- ---

718-729 m 732-734 m 733-736 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 732-734 m 733-736 m 669 d 669 d 671 d 665 d 667 d 668 d H-5rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 81 Hz 718-729 m 722-725 m 724-730 m 705 d 702 d 708 d 648 dd 650 dd 642 dd H-6rsquorsquo

J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 81 e 19 Hz J 81 e 20 Hz J 81 e 21 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

346

Tabela 96 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de

23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i) Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

C-1rsquo 1398 1300 1307 1399 1304 1311 1400 1305 1311 C-2rsquo 1299 1307 1170 1295 1306 1169 1294 1305 1168 C-3rsquo 1280 1151 1446 1283 1151 1450 1283 1151 1449 C-4rsquo 1269 1565 1450 1270 1564 1445 1270 1564 1453 C-5rsquo 1299 1151 1155 1283 1151 1155 1283 1151 1154 C-6rsquo 1280 1307 1208 1293 1306 1206 1294 1305 1207 C-1rsquorsquo 1399 1395 1396 1297 1300 1300 1303 1307 1307 C-2rsquorsquo 1296 1294 1293 1308 1307 1306 1169 1169 1168 C-3rsquorsquo 1281 1283 1282 1151 1151 1151 1450 1450 1449 C-4rsquorsquo 1276 1277 1277 1572 1571 1572 1454 1453 1445 C-5rsquorsquo 1281 1283 1282 1151 1151 1151 1154 1155 1155 C-6rsquorsquo 1296 1294 1293 1308 1307 1306 1209 1208 1206 podem estar trocados entre si

41122 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo

Os espectros de RMN das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A

com um grupo 8-hidroxilo [(91o-s) Anexo VI paacuteg 465] satildeo muito similares aos espectros

de RMN das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) discutidos anteriormente no subcapiacutetulo

4111 sendo que o derivado 23-difenil-8-hidroxixantona por uma questatildeo de

simplicidade tem o nuacutemero (90o) quando eacute obtido como produto secundaacuterio da reacccedilatildeo de

formaccedilatildeo da 23-difenil-8-metoxixantona (87o) (91o) quando eacute obtido por clivagem por

gupo metilo da 23-difenil-8-metoxixantona (87o) Assim far-se-aacute apenas uma breve

abordagem aos assinalamentos mais relevantes desta classe de compostos

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

(91o-s) foram identificados os sinais caracteriacutesticos em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 8-hidroxilo a δ 1248-1267 ppm e em

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

347

alguns casos foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais em forma de singuletos largos na

zona dos 9 ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos hidroxilo presentes

nos aneacuteis D e E da estrutura da 23-diarilxantona

A elevados valores de frequecircncia encontram-se os sinais em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-1 e H-4 a δ 791-826 e 748-754 ppm

respectivamente (Tabela 97) A atribuiccedilatildeo da ressonacircncia do protatildeo H-1 foi confirmada

pela conectividade apresentada no espectro de HMBC entre este protatildeo e o carbono

carboniacutelico

Tabela 97 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s) Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 8-OH

826 s 749 s 691 dd 757 t 679 dd 1267 s (91o) J 84 e 06 Hz J 84 Hz J 84 e 06 Hz 792 s 749 s 700 d 770 dd 679 d 1249 s (91p) J 83 Hz J 84 e 83 Hz J 84 Hz 791 s 748 s 701 d 770 t 679 d 1248 s (91q) J 83 Hz J 83 Hz J 83 Hz 801 s 754 s 709 d 775 t 684 dd 1259 s (91r) J 82 Hz J 82 Hz J 82 e 06 Hz 795 s 749 s 709 dd 774 t 684 dd 1263 s (91s) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz

Os prototildees do anel aromaacutetico A pela presenccedila do grupo 8-hidroxilo apresentam

desvios e multiplicidade caracteriacutesticos e que ajudam na identificaccedilatildeo das suas

ressonacircncias Assim a mais elevados valores de frequecircncia surgem os sinais geralmente

na forma de tripleto correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 a δ 757-775 ppm a

menores valores de frquecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-

7 a δ 684-679 ppm e a valores intermeacutedios de frequecircncia surgem os sinais geralmente

em forma de dupleto a δ 691-709 ppm correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-5

Os assinalamentos dos prototildees dos dois grupos arilo foram efectuados recorrendo agraves

teacutecnicas bidimensionais e apresentam desvios quiacutemicos e multiplicidade muito similares agraves

apresentadas pelas 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) bem como pelas 23-diarilxantonas

que lhes deram origem (87o-z)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

348

Agrave semelhanccedila dos espectros de RMN de 1H os espectros de RMN de 13C das 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s)

satildeo muito similares aos das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

Atraveacutes da anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas (91o-s)

identificam-se a elevados valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias

do carbono carboniacutelico (C-9) a δ 1814-1820 ppm e do carbono C-8 a δ 1610-1619 ppm

Com auxiacutelio dos espectros bidimensionais de HSQC foi possiacutevel identificar os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos ligados a hidrogeacutenios dos aneacuteis A

e B (Tabela 98)

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1 a δ 1263-1277 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4 a δ 1187-1196 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-5 a δ 1070-1078 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-6 a δ 1367-1380 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-7 a δ 1103-1107 ppm

Tabela 98 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s)

Comp (91o) (91p) (91q) (91r) (91s)

C-1 1277 1265 1266 1267 1263 C-2 1372 1371 1374 1367 1370 C-3 1484 1482 1483 1486 1485 C-4 1193 1195 1196 1188 1187 C-4a 1551 1546 1547 1548 1544 C-4b 1563 1561 1562 1559 1560 C-5 1070 1076 1078 1074 1074 C-6 1367 1378 1380 1375 1374 C-7 1105 1106 1107 1104 1103 C-8 1619 1612 1612 1610 1610 C-8a 1090 1086 1087 1084 1084 C-9 1820 1816 1818 1814 1815 C-9a 1193 1189 1189 1183 1182

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

349

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios C-2 C-3 C-4a C-4b C-8 e C-9 foi

efectuado com recurso a espectros de HMBC As principais conectividades presentes no

espectro de HMBC para a identificaccedilatildeo destes compostos estatildeo apresentados na figura 63

(91r)

O

O1

2

34

4a4b56

7

8

8a9a

9 1 23

45

6

1

2

3

4

5

6

OH

H

H

H

H

H

OH

OH

(91r)

O

OH

1 2

344a4b

56

78

8a 9a9 1 2

3

45

6

1

2 34

5

6

OH H

H

H

OH

OHH

H

H Figura 63 ndash Principais conectividades apresentadas no espectros de HMBC da 2-fenil-

3-(34-dimetoxifenil)-8-hidroxixantona (91r)

Assim os carbonos C-2 e C-3 surgem a δ 1367-1374 e 1482-1486 ppm

respectivamente Os carbonos C-4a e C-4b surgem na zona de elevados valores de

frequecircncia (δ 1544-1551 e 1559-1563 ppm respectivamente) identificando-se o

primeiro carbono pelas conectividades apresentadas no espectro de HMBC entre este e os

singuletos correspondentes aos prototildees H-1 e H-4 A baixos valores de frequecircncia surgem

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-8a e C-9a respectivamente a δ

1084-1090 e 1182-1193 ppm O carbono quaternaacuterio C-8a eacute identificado

inequivocamente pelas conectividades apresentadas no espectro de HMBC entre este

carbono e os prototildees H-5 e H-7

A ressonacircncia dos carbonos dos dois grupos arilo apresentam desvios quiacutemicos

similares aos apresentados pelas 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no

anel A (91b-i) pormenorizadamente discutidos subcapiacutetulo 41121

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

350

42 Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (EM)

Durante a execuccedilatildeo praacutetica desta parte do trabalho o grupo de espectrometria de massa

do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro adquiriu um novo espectroacutemetro

Micromass Q-Tof-2 inactivando o anterior espectroacutemetro VG Autospec Q Deste modo

alguns dos novos compostos sintetizados e descritos nesta segunda parte do trabalho

apresentam caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa por impacto electroacutenico e outros

usando a teacutecnica de electrospray

Todos os espectros de massa de impacto electroacutenico dos derivados benziloxilados

sintetizados como sejam as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76b-d) 13-butanodionas (77b-d)

3-hidroxi-2-butenonas (78b-d) 3-bromo-2-metilcromonas (79bc) 3-(4-benziloxifenil)-2-

fenilxantonas (87d0-f0) e 3-(4-benziloxifenil)-2-fenil-34-di-hidroxantonas (88d0-f0)

apresentam como pico base o fragmento correspondente ao iatildeo tropiacutelio C7H7+ A

fragmentaccedilatildeo deste iatildeo tropiacutelio mz 91 origina o pico correspondente ao fragmento de mz

65 e que resulta da perda de HCequivCH por parte deste iatildeo C7H7+160 Outra caracteriacutestica

importante dos espectros de massa de impacto electroacutenico destas famiacutelias de compostos eacute a

presenccedila do pico do iatildeo molecular com baixa a moderada intensidade relativa e cujo valor

de mz varia consoante o tipo de composto em causa

O espectro de massa de impacto electroacutenico da 2rsquo-acetiloxiacetofenona natildeo substituiacuteda

(76a) apresenta como pico base o fragmento de mz 121 correspondente agrave perda do catiatildeo

CH3CO+ por parte da acetofenona sendo este tipo de fragmentaccedilatildeo caracteriacutesica para

compostos que incluem o nuacutecleo de acetofenona160

O padratildeo isotoacutepico do atoacutemo de bromo (79Br 81Br) das 3-bromo-2-metilcromonas

(79bc) eacute visiacutevel nos picos correspondentes ao iatildeo molecular sendo que para o derivado

natildeo substituiacutedo (79a) eacute o pico base Cada um destes picos apresenta diferentes valores de

mz consoante o tipo de substituiccedilatildeo de cada composto

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

351

A generalidade dos espectros de massa de impacto electroacutenico dos compostos tipo (E)-

2-metil-3-estirilcromonas (85a-c) (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) 23-diarilxantonas

(87a-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantonas (90o-z) satildeo caracterizados pela presenccedila dos picos

correspondentes ao iatildeo molecular M+bull sendo estes correspondentes ao pico base Uma

excepccedilatildeo eacute o espectro da 23-diestirilcromona natildeo substituiacuteda (86a) em que o pico base eacute o

correspondente a um valor de mz 273 atribuiacutedo um fragmento resultante da perda de um

iatildeo fenilo [M-C6H5]+

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-

c) apresentam ainda com intensidade relativa moderada os fragmentos resultantes da perda

do radical metilo [M-CH3]+ e da perda do anel aromaacutetico do grupo estirilo fragmentos

estes que apresentam naturalmente diferentes razotildees mz consoante o padratildeo de

substituiccedilatildeo

Nos espectros de massa de impacto electroacutenico das (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

eacute tambeacutem possiacutevel encontrar fragmentos corrrespondentes agrave perda do iatildeo fenilo do grupo

2-estirilo [M-C6H5]+ e agrave perda do anel aromaacutetico do grupo 3-estirilo originando o

fragmento a mz 273

Os fragmentos correspondentes agrave perda do radical metilo [M-15]+ e agrave perda do radical

metoxilo [M-31]+ com intensidade relativa apreciaacutevel satildeo caracteriacutesticos dos espectros de

massa de impacto electroacutenico das 23-diarilxantonas (87b-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantonas

(90o-z)

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-

z) apresentam os fragmentos correspondentes agrave perda de um e de dois aacutetomos de

hidrogeacutenio o que leva a pensar numa possiacutevel oxidaccedilatildeo na cacircmara de ionizaccedilatildeo para dar

origem agraves respectivas 23-diarilxantonas (87a-z) Assim sendo alguns destes derivados

apresentam como pico base o fragmento correspondente ao iatildeo molecular M+bull outros

derivados apresentam como pico base o fragmento a valores de mz corrrespondente agrave

respectiva 23-diarilxantona [M-2H]+bull Outros picos importantes satildeo os correspondentes agrave

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

352

perda dos radicais metilo e metoxilo apresentando quaisquer um dos iotildees resultantes

valores de mz que variam com o tipo de substituiccedilatildeo presente

A maioria dos espectros de massa de impacto electroacutenico das 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91b-jo-t) sintetizadas apresentam como pico base o sinal corrrespondente ao

iatildeo molecular agrave semelhanccedila do que ocorre para as 23-diarilxantonas (87b-jo-t) que lhe

deram origem

De seguida far-se-aacute uma breve abordagem sobre a caracterizaccedilatildeo por espectrometria de

massa de electrospray realizada nos compostos do tipo 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-

m) pentadienonas (83a-m) e (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) recorrendo

a esta fonte de ionizaccedilatildeo

Na generalidade os espectros de electrospray de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

apresentam o pico correspondente ao iatildeo [M+H]+ a diferentes valores de mz consoante o

tipo de substituiccedilatildeo de cada derivado e com baixa intensidade relativa Outros picos

importantes e que aparecem em todos os espectros de electrospray satildeo os correspondentes

aos iotildees [M+Na]+ e [2M+Na]+ e representam consoante os casos os picos base desta

famiacutelia de compostos Verifica-se ainda a presenccedila do pico correspondente ao iatildeo [M+K]+

com baixa intensidade relativa e com valores de mz variaacuteveis de acordo com o padratildeo de

substituiccedilatildeo (Tabela 99)

Tabela 99 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

(82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

[M+H]+ 4 3 --- 8 5 --- 6 3 15 14 9 6

[M+Na]+ 100 100 100 100 100 92 100 68 53 73 63 89

[M+K]+ 13 23 17 14 16 15 16 18 11 12 10 12

[2M+Na]+ 21 41 86 43 93 100 89 100 31 100 100 100

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

353

Nos espectros de electrospray de pentadienonas (83a-m) eacute possiacutevel encontrar o pico

correspondente ao iatildeo [M+H]+ com intensidade relativa apreciaacutevel representando

inclusivamente o pico correspondente a este iatildeo o pico base para o derivado (83e) Eacute

tambeacutem possiacutevel observar neste tipo de espectros os picos correspondentes aos iotildees

[M+Na]+ com intensidade relativa moderada e aos iotildees [2M+Na]+ somente para alguns

derivados e com fraca representatividade (Tabela 100)

Tabela 100 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de pentadienonas (83a-m)

(83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

[M+H]+ 77 48 35 15 100 18 22 35 16 21 67 29

[M+Na]+ 26 35 25 17 --- 27 18 40 21 21 48 38

[2M+Na]+ --- --- --- --- --- 7 --- 6 --- 6 21 11

A principal caracteriacutestica dos espectros de electrospray das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80a-dfgijm) eacute a presenccedila do padratildeo isotoacutepico caracteriacutestico dos

aacutetomos de bromo no pico correspondente ao iatildeo [M+H]+ [abundacircncia relativa normalizada

dos isoacutetopos deste elemento (79Br 100 81Br 975)]161e que confirma a presenccedila deste

aacutetomo nas estruturas em estudo (80a-dfgijm)

Identifica-se ainda neste tipo de espectros o pico correspondente ao iatildeo [M+Na]+ cujo

valor de mz varia de composto para composto com intensidades relativas moderadas e

onde se manteacutem a presenccedila do padratildeo isotoacutepico do aacutetomo de bromo Pode-se tambeacutem

referir a presenccedila do pico correspondente ao iatildeo [2M+Na]+ Este iatildeo possui dois aacutetomos de

bromo pelo que seraacute de esperar uma relaccedilatildeo 121 em relaccedilatildeo agrave presenccedila dos isoacutetopos

respectivamente 79Br79Br 79Br81Br ou 81Br79Br 81Br81Br Analisando a tabela 101

pode-se verificar a existecircncia desta relaccedilatildeo isotoacutepica confirmando a presenccedila de dois

aacutetomos de bromo neste iatildeo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

354

Tabela 101 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

Comp [M+H]+

79Br81Br [M+Na]+

79Br81Br [M+K]+

79Br81Br [2M+Na]+

(79Br79Br) (79Brharr81Br) (81Br81Br) (80a) 2726 2524 --- 234422

(80b) 6566 2930 --- 194015

(80c) 1920 99 44 71511

(80d) 9796 3940 1013 509852

(80f) 3433 1313 --- 132514

(80g) 8380 2828 --- 5110054

(80i) 2625 1313 --- 153016

(80j) 3333 88 --- 183519

(80m) 4647 1616 --- 193822

CAPIacuteTULO 5

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS

PARTE II ndash Consideraccedilotildees finais

357

s acetofenonas benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos utilizados nas diferentes rotas

sinteacuteticas foram previamente sujeitos a reacccedilotildees de alquilaccedilatildeo para protecccedilatildeo

dos respectivos grupos hidroxilos

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas foi efectuada por dois meacutetodos partindo

de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas obtendo-se derivados benziloxilados e partindo de 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenonas obtendo-se derivados metoxilados

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

envolve trecircs passos reaccionais A primeira etapa de transposiccedilatildeo do grupo acetilo decorre

em meio baacutesico e eacute possiacutevel isolar a mistura tautomeacuterica de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-

butenonas Sequidamente estes compostos sofrem bromaccedilatildeo com bromo e ciclizaccedilatildeo do

produto obtido num uacutenico passo Apenas se efectuou a siacutentese da 3-bromo-2-

metilcromona natildeo substituiacuteda em bom rendimento Os derivados benziloxilados foram

obtidos em baixos rendimentos e no caso da 4rsquo6rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona

natildeo foi possiacutevel isolar este derivado mesmo apoacutes vaacuterias metodologias adoptadas A siacutentese

de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas a partir da entretanto sintetizada 3-bromo-2-

metilcromona foi efectuada por condensaccedilatildeo aldoacutelica com o benzaldeiacutedo e o 4-

benziloxibenzaldeiacutedo em bons rendimentos A siacutentese da (E)-3rsquo4rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-

estirilcromona foi conseguida mas em rendimentos extremamente baixos provavelmente

devido agrave falta de reactividade do 34-dibenziloxibenzaldeiacutedo

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

envolve mais dois passos reaccionais sendo que a primeira etapa de transposiccedilatildeo do grupo

cinamoiacutelo com formaccedilatildeo de compostos dicetoacutenicos ocorre em bons rendimentos A

segunda etapa apenas foi efectuada para alguns derivados e consiste na bromaccedilatildeo com um

reagente especiacutefico tribrometo de trifenilmetilamoacutenio e ciclizaccedilatildeo nas cromonas

pretendidas num soacute passo apresentando rendimentos de moderados a bons consoante a(s)

posiccedilatildeo(otildees) do(s) substituinte(s) metoxilo

A siacutentese de 23-diarilxantonas foi efectuada por duas rotas sinteacuteticas

bull partindo da 3-bromo-2-metilcromona que por reacccedilatildeo de Heck com estirenos

[catalisada por cloreto de palaacutedio(II)] origina as (E)-2-metil-3-estirilcromonas estas

A

PARTE II ndash Consideraccedilotildees finais

358

por condensaccedilatildeo aldoacutelica com o benzaldeiacutedo origina as (EE)-23-diestirilcromonas que

apoacutes ciclizaccedilatildeo (envolvendo reacccedilotildees de electrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo) daacute origem agraves

23-diarilxantonas

bull partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas que por reacccedilatildeo de Heck com estirenos

[catalisada por tetraquistrifenilfosfina de palaacutedio(0)] origina as 23-diarilxantonas

metoxiladas em rendimentos moderados Nesta transformaccedilatildeo ocorre uma reacccedilatildeo de

Heck seguida de processos de electrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo num uacutenico passo

Na siacutentese de 23-diarilxantonas eacute tambeacutem possiacutevel isolar as 23-diaril-34-di-

hidroxantonas intermediaacuterios semi-oxidados da xantona final em rendimentos que variam

de acordo com as condiccedilotildees reaccionais

A oxidaccedilatildeo das 23-diaril-34-di-hidroxantonas em 23-diarilxantonas pode ser

alcanccedilada usando como oxidantes o cloranil ou a DDQ sendo que os melhores resultados

foram obtidos com o cloranil

Quando as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas possuem um grupo 5-metoxilo eacute tambeacutem

possiacutevel isolar na maioria dos casos outro produto minoritaacuterio da reacccedilatildeo de Heck com

estirenos as 23-diaril-8-hidroxixantonas metoxiladas em rendimentos variaacuteveis consoante

as condiccedilotildees experimentais

A siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas foi efectuada usando como agente

desalquilante o tribrometo de boro O tempo de reacccedilatildeo depende do grupo protector e da

posiccedilatildeo que ocupa na moleacutecula Para as benziloxi-23-diarilxantonas o tempo de reacccedilatildeo eacute

de 24 horas Para as metoxi-23-diarilxantonas o tempo de reacccedilatildeo varia aplicando-se

cerca de 1 hora por cada grupo hidroxilo a desproteger excepto quando existe um grupo 6-

metoxilo no nuacutecleo da xantona em que os tempo de reacccedilatildeo satildeo mais longos

Todos os novos produtos sintetizados foram exaustivamente caracterizados por

ressonacircncia magneacutetica nuclear em que se utilizaram teacutecnicas mono e bidimensionais Os

produtos obtidos foram tambeacutem caracterizados por espectrometria de massa medido o seu

ponto de fusatildeo e sempre que possiacutevel acompanhados de microanaacutelise elementar ou

espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

CAPIacuteTULO 6

PARTE EXPERIMENTAL

PARTE II ndash Parte experimental

361

61 Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados

quando da execuccedilatildeo experimental foram tidos em consideraccedilatildeo os aspectos

anteriormente referidos (Parte I ndash capiacutetulo 6) no que considera aos reagentes e

equipamento utilizados salvo algumas excepccedilotildees Os espectros de massa de impacto

electroacutenico foram obtidos igualmente utilizando o espectroacutemetro VG Autospec Q e os

espectros de massa de electrospray foram obtidos utilizando um espectroacutemetro Micromass

Q-Tof-2 operando com um cone 10 e usando metanol e aacutecido trifluoroaceacutetico para

dissolver as amostras Para os compostos do tipo 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

pentadienonas (83a-m) (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m) 23-diarilxantonas (87a-

z) 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) 8-hidroxi-23-diarilxantonas (90o-z) e 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) os pontos de fusatildeo foram efectuados num aparelho

do modelo ldquoGriffinrdquo

62 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de acetofenonas

621 Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (68bc) devidamente substituiacuteda (5 g 33 mmol) em

acetona pa (100 ml) adicionou-se carbonato de potaacutessio (15 g 106 mmol) iodeto de

potaacutessio (9 g 53 mmol) e por fim o cloreto de benzilo (46 ml 396 mmol) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo durante 12 horas Os sais inorgacircnicos foram filtrados e

lavados com acetona (2 x 20 ml) Verteu-se o filtrado sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e

acidificou-se a mistura com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo a 10 ateacute pH 3-4 O soacutelido obtido foi

filtrado e dissolvido em diclorometano (10 ml) seguindo a sua purificaccedilatildeo por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente Apoacutes

evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem agraves

acetofenonas (69bc) pretendidas em bons rendimentos

4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (69b) (85) pf = 96-98ordmC (Lit162 95-98ordmC)

2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69c) (87) pf = 109-111ordmC (Lit162 110-111ordmC)

A

PARTE II ndash Parte experimental

362

622 Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) (15 g 89 mmol) em DMF (175

ml) adicionou-se carbonato de potaacutessio (37 g 267 mmol) e cloreto de benzilo (24 ml 187

mmol) Refluxou-se a mistura reaccional sob atmosfera de azoto com agitaccedilatildeo vigorosa

durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo filtraram-se os sais inorgacircnicos lavando-os

com DMF (2 x 30 ml) Verteu-se o filtrado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e extraiu-se

com eacuteter etiacutelico (5 x 50 ml) Evaporou-se o eacuteter etiacutelico ateacute agrave secura e dissolveu-se a

amostra em diclorometano (15 ml) seguindo-se a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando diclorometano como eluente Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o

resiacuteduo foi cristalizado selectiva e sucessivamente em hexano ateacute agrave separaccedilatildeo completa

dos dois compostos 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69d) e 3rsquo-benzil-4rsquo6rsquo-

dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) Esta cristalizaccedilatildeo foi possiacutevel devido agrave fraca

solubilidade do composto (70d) em hexano e a decantaccedilotildees sucessivas do solvente

4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (69d) (30 ) pf = 102-104ordmC (Lit162 102-

104ordmC)

3rsquo-benzil-4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) (22) pf = 124-125ordmC (Lit162

111-122ordmC)

623 Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (68a-d) adequadamente substituiacuteda (60 mmol) em

acetona (200 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo

hidroxilo) e sulfato de dimetilo (11 mol por cada grupo hidroxilo a metilar) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo ateacute se verificar o desaparecimento da acetofenona de

partida (maacuteximo de 2 horas) Os sais inorgacircnicos foram filtrados e lavados com acetona (2

x 30 ml) O filtrado foi despejado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 ml) e acidificou-se o

meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 Filtrou-se o precipitado dissolveu-se

em clorofoacutermio (100 ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 100 ml) Evaporou-se o

clorofoacutermio ateacute agrave secura e recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando as acetofenonas

metoxiladas pretendidas (69e-g) em bons rendimentos

PARTE II ndash Parte experimental

363

2rsquo-hidroxi-4rsquo-metoxiacetofenona (69e) (93 ) pf = 47-48ordmC (Lit163 47-49ordmC)

2rsquo-hidroxi-6rsquo-metoxiacetofenona (69f) (97 ) pf = 55-57ordmC (Lit164 52-54ordmC

sublimada Lit165 57-585ordmC)

2rsquo-hidroxi-4rsquo6rsquo-dimetoxiacetofenona (69g) (77 ) pf = 75-76ordmC (Lit164 77-79ordmC

Lit139 80-81ordmC)

63 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos

631 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos

A uma soluccedilatildeo de benzaldeiacutedo (71bc) adequadamente substituiacutedo (45 mmol) em DMF

(50 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo hidroxilo) e

cloreto de benzilo (12 mol por cada grupo hidroxilo a benzilar) A mistura reaccional foi

mantida em refluxo durante cerca de 2 horas sob atmosfera de azoto Os sais inorgacircnicos

foram filtrados e lavados com DMF (2 x 10 ml) O filtrado foi despejado sobre aacutegua (80

ml) e gelo (50 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4

Filtrou-se o precipitado dissolveu-se em clorofoacutermio (20 ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com

aacutegua (3 x 20 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e recristalizou-se o resiacuteduo em

etanol formando os benzaldeiacutedos (72bc) pretendidos em bons rendimentos

4-benziloxibenzaldeiacutedo (72b) (95) pf = 66-67ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C14H12O2 C 7922 H 570

Encontrado C 7938 H 570

RMN 1H δ = 516 (s 2H 4-OCH2C6H5) 709 (d 2H H-35 J 87

Hz) 739-743 (m 5H 4- OCH2C6H5) 785 (dd 2H H-26 J 68 e

20 Hz) 989 (s 1H CHO)

RMN 13C δ = 702 (4-OCH2C6H5) 1151 (C-35) 1275 (C-26

de 4-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 4-OCH2C6H5) 1287 (C-26) 1301 (C-1) 1320 (C-35

de 4-OCH2C6H5) 1359 (C-1 de 4-OCH2C6H5) 1637 (C-4) 1908 (CHO)

EMEI mz (int rel) 212 (M+bull 12) 92 (12) 91 (100) 77 (3) 65 (21) 63 (5) 51 (5)

CHO

BnO(72b)

12

3

4

5

6

PARTE II ndash Parte experimental

364

34-dibenziloxibenzaldeiacutedo (72c) (96) pf = 87-88ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H18O3 C 7922 H 570

Encontrado C 7925 H 563

RMN 1H δ = 520 e 524 (2s 4H 34-OCH2C6H5) 700 (d 1H

H-2 J 82 Hz) 733-748 (m 12H H-56 e 34-OCH2C6H5) 979

(s 1H CHO)

RMN 13C δ = 707 e 708 (34-OCH2C6H5) 1121 e 1129 (C-

56) 1267 (C-2) 1270 e 1272 (C-26 de 34-OCH2C6H5) 1279 e 1280 (C-4 de 34-

OCH2C6H5) 1285 e 1286 (C-35 de 34-OCH2C6H5) 1302 (C-1) 1361 e 1364 (C-1 de

34-OCH2C6H5) 1491 (C-3) 1541 (C-4) 1908 (CHO)

EMEI mz (int rel) 318 (M+bull 16) 227 (20) 181 (11) 92 (15) 91 (100) 65 (16) 51 (4)

632 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos

6321 Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos

A uma soluccedilatildeo de aacutecido cinacircmico (73bc) adequadamente substituiacutedo (60 mmol) em

acetona (200 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo

hidroxilo) e sulfato de dimetilo (12 mmol por cada grupo hidroxilo a metilar) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo durante cerca de uma noite sob atmosfera de azoto Os

sais inorgacircnicos foram filtrados e lavados com acetona (2 x 30 ml) O filtrado foi

despejado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 Filtrou-se o precipitado dissolveu-se em clorofoacutermio (100 ml)

e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 100 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e

recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando os cinamatos de metilo (74bc) pretendidos

em bons rendimentos

CHO

BnO(72c)

12

3

4

5

6

BnO

PARTE II ndash Parte experimental

365

6322 Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo

A uma soluccedilatildeo de cinamatos de metilo (60 mmol) em metanol (200 ml) adicionou-se

uma soluccedilatildeo aquosa de hidroacutexido de soacutedio (17 g em 40 ml de aacutegua) Deixou-se a mistura

em refluxo durante cerca de 2 horas sob atmosfera de azoto De seguida verteu-se a mistura

sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se o meio reaccional com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O precipitado formado foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) A fase orgacircnica foi seca atraveacutes de sulfato de

soacutedio anidro e o solvente foi evaporado ateacute agrave secura O resiacuteduo foi cristalizado em etanol

dando origem aos aacutecidos cinacircmicos pretendidos (75bc) em bons rendimentos

aacutecido 4-metoxicinacircmico (75b) (80 ) pf 161-163ordmC (Lit166 170-173ordmC)

aacutecido 34-dimetoxicinacircmico (75b) (85 ) pf 175-177ordmC (Lit167 181-183ordmC)

64 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

641 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

6411 Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenona (68a-d) adequadamente substituiacuteda (20

mmol) em piridina seca (50 ml) adicionou-se cloreto de acetilo (28 ml 40 mmol) A

mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 12

horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) e acidificou-se com

HCl diluiacutedo ateacute pH 4 O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido em diclorometano (20 ml)

seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter

de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol obtendo-se as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas pretendidas (76a-d) em

bons rendimentos

PARTE II ndash Parte experimental

366

2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) (94 ) pf = 83-85ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C10H10O3 C 6741 H 566

Encontrado C 6736 H 590

RMN 1H δ = 235 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 256 (s 3H 2-CH3) 712

(dd 1H H-3rsquo J 79 e 11 Hz) 733 (ddd 1H H-5rsquo J 77 76 e 11

Hz) 754 (ddd 1H H-4rsquo J 79 76 e 17 Hz) 782 (dd 1H H-6rsquo J

77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 212 (2rsquo-OCOCH3) 293 (2-CH3) 1238 (C-3rsquo) 1260

(C-5rsquo) 1303 (C-6rsquo) 1306 (C-1rsquo) 1334 (C-4rsquo) 1490 (C-2rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1976

(C-1)

EMEI mz (int rel) 178 (M+bull 4) 136 (65) 121 (100) 107 (4) 93 (8) 92 (9) 77 (7) 65

(11) 63 (8) 51 (4)

2rsquo-acetiloxi-4rsquo-benziloxiacetofenona (76b) (97 ) pf = 107-109ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7177 H 597

RMN 1H δ = 236 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 252 (s 3H 2-CH3) 510

(s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 670 (d 1H H-3rsquo J 25 Hz) 689 (dd 1H

H-5rsquo J 88 e 25 Hz) 735-742 (m 5H 4rsquo-OCH2C6H5) 784 (d

1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 212 (2rsquo-OCOCH3) 290 (2-CH3) 704 (4rsquo-

OCH2C6H5) 1102 (C-3rsquo) 1123 (C-5rsquo) 1231 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo-OCH2C6H5)

1284 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1326 (C-6rsquo) 1357 (C-1 de

4rsquo-OCH2C6H5) 1513 (C-2rsquo) 1628 (C-4rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1957 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 8) 242 (31) 227 (3) 137 (2) 92 (12) 91 (100) 77 (2)

65 (14) 51 (3)

1 2

3

4

5

6

(76a) O

O

O

1

2

1 2

34

5

6

(76b) O

O

O

1

2BnO

PARTE II ndash Parte experimental

367

2rsquo-acetiloxi-6rsquo-benziloxiacetofenona (76c) (97 ) pf = 65-66ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7151 H 569

RMN 1H δ = 224 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 250 (s 3H 2-CH3) 511 (s

2H 6rsquo-OCH2C6H5) 672 (d 1H H-3rsquo J 83 Hz) 688 (d 1H H-5rsquo J

83 Hz) 733 (t 1H H-4rsquo J 83 Hz) 737-739 (m 5H 6rsquo-

OCH2C6H5)

RMN 13C δ = 209 (2rsquo-OCOCH3) 318 (2-CH3) 709 (6rsquo-

OCH2C6H5) 1101 (C-5rsquo) 1155 (C-3rsquo) 1245 (C-1rsquo) 1274 (C-26 de 6rsquo-OCH2C6H5)

1282 (C-4 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1311 (C-4rsquo) 1360 (C-1 de

6rsquo-OCH2C6H5) 1478 (C-2rsquo) 1567 (C-6rsquo) 1694 (2rsquo-OCOCH3) 2006 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 31) 242 (54) 224 (66) 200 (28) 179 (24) 137 (13) 91

(100) 65 (40)

2rsquo-acetiloxi-4rsquo6rsquo-dibenziloxiacetofenona (76d) (98 ) pf = 90-91ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C24H22O5 C 7383 H 568

Encontrado C 7386 H 577

RMN 1H δ = 225 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 247 (s 3H 2-CH3)

502 e 506 (2s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 633 (d 1H H-3rsquo J 22

Hz) 651 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 736-740 (m 10H 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5)

RMN 13C δ = 209 (2rsquo-OCOCH3) 321 (2-CH3) 704 e 709

(4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 983 (C-5rsquo) 1013 (C-3rsquo) 1173 (C-1rsquo) 1275 e 1276 (C-26 de 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 12828 e 12832 (C-4 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 1357 e 1358 (C-1 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1497 (C-2rsquo) 1584 (C-6rsquo) 1613

(C-4rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1993 (C-1)

EMEI mz (int rel) 390 (M+bull 14) 375 (2) 348 (8) 330 (4) 306 (6) 285 (3) 257 (6)

215 (5) 181 (12) 180 (9) 131 (1) 92 (14) 91 (100) 65 (8)

1 2

3

4

5

6

(76c)O

O

O

1

2

OBn

1 2

34

5

6

(76d)O

O

O

1

2BnO

OBn

PARTE II ndash Parte experimental

368

6412 Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a-d) adequadamente substituiacuteda (20

mmol) em THF seco (60 ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (720 mg 30 mmol) Refluxou-

se a mistura reaccional sob atmosfera de azoto a 80ordmC durante cerca de 1 hora Verteu-se

a mistura sobre aacutegua (70 ml) e gelo (50 g) e acidificando ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl

diluiacutedo ateacute pH 5-6 O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido em diclorometano (10 ml)

seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter

de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol e obtiveram-se os respectivos produtos (77a-d 78a-d) em bons

rendimentos

1-(2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77a) 3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-2-butenona

(78a) (66 ) pf = 94-96ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C10H10O3 C 6741 H 566

Encontrado C 6738 H 573

Tautoacutemero (77a)

RMN 1H δ = 232 (s 3H 4-CH3) 411 (s 2H 2-CH2) 1195 (s 1H 2rsquo-OH)

Tautoacutemero (78a)

RMN 1H δ = 215 (s 3H 4-CH3) 688 (ddd 1H H-5rsquo J 78 77 e 11 Hz) 697 (dd 1H

H-3rsquo J 81 e 11 Hz) 744 (ddd 1H H-4rsquo J 81 77 e 16 Hz) 764 (dd 1H H-6rsquo J 78 e

16 Hz) 1208 (s 1H 2rsquo-OH) 1498 (s 1H 3-OH)

RMN 13C δ = 227 (4-CH3) 954 (C-2) 1187 (C-3rsquo) 1190 (C-5rsquo) 1193 (C-1rsquo) 1285

(C-6rsquo) 1357 (C-4rsquo) 1625 (C-2rsquo) 1829 (C-3) 1954 (C-1)

EMEI mz (int rel) 178 (M+bull 8) 163 (20) 160 (15) 121 (100) 120 (9) 92 (8)

1 23

4

5

6

(77a)O

12

O

3 4

OH

1 23

4

5

6

(78a)O

12

OH

34

OH

PARTE II ndash Parte experimental

369

1-(4-benziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77b) 1-(4-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78b) (60 ) pf = 111-113ordmC Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7193 H 591 Tautoacutemero (77b)

RMN 1H δ = 230 (s 3H 4-CH3) 401 (s 2H 2-CH2) 509 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 1242

(s 1H 2rsquo-OH)

Tautoacutemero (78b)

RMN 1H δ = 211 (s 3H 4-CH3) 508 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 604 (s 1H H-2) 648-

652 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 732-741 (m 5H 4rsquo-OCH2C6H5) 755 (d 1H H-6rsquo J 97 Hz)

1254 (s 1H 2rsquo-OH) 1481 (s 1H 3-OH)

RMN 13C δ = 226 (4-CH3) 701 (4rsquo-OCH2C6H5) 949 (C-2) 1022 (C-3rsquo) 1083 (C-5rsquo)

1121 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35

de 4rsquo-OCH2C6H5) 1301 (C-6rsquo) 1359 (C-1 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1648 (C-4rsquo) 1652 (C-2rsquo)

1812 (C-3) 1942 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 30) 269 (3) 242 (3) 226 (6) 137 (3) 92 (14) 91 (100)

65 (12)

1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77c) 1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-

hidroxi-2-butenona (78c) (62 ) pf = 95-97ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7194 H 596

1 23

4

56

(77c)O

12

O

3 4

OH

1 23

4

56

(78c)O

12

OH

34

OH

OBn OBn

1 23

45

6

(77b)O

12

BnO

O

3 4

OH

1 23

45

6

(78b)O

12

BnO

OH

34

OH

PARTE II ndash Parte experimental

370

Tautoacutemero (77c)

RMN 1H δ = 170 (s 3H 4-CH3) 403 (s 2H 2-CH2) 506 (s 2H 6rsquo-OCH2C6H5) 645

(dd 1H H-3rsquo J 84 e 10 Hz) 662 (dd 1H H-5rsquo J 84 e 10 Hz) 736 (t 1H H-4rsquo J 84

Hz) 740-746 (m 5H 6rsquo-OCH2C6H5) 1308 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 296 (4-CH3) 596 (C-2) 714 (6rsquo-OCH2C6H5) 1021 (C-5rsquo) 1112 (C-1rsquo)

1113 (C-3rsquo) 1286 (C-26 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1289 (C-4 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1290 (C-35

de 6rsquo-OCH2C6H5) 1352 (C-4rsquo) 1368 (C-1 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1600 (C-2rsquo) 1651 (C-6rsquo)

2006 (C-3) 2024 (C-1)

Tautoacutemero (78c)

RMN 1H δ = 160 (s 3H 4-CH3) 512 (s 2H 6rsquo-OCH2C6H5) 668 (s 1H H-2) 1258 (s

1H 2rsquo-OH) 1515 (s 1H 3-OH)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 9) 269 (9) 241 (4) 223 (2) 200 (4) 177 (5) 147 (2)

137 (7) 121 (1) 108 (4) 92 (12) 91 (100) 65 (15)

1-(46-dibenziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77d) 1-(46-dibenziloxi-2-

hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78d) (22 ) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C24H22O6 [M+bull] calculado 3901467 encontrado 3901454

Tautoacutemero (77d)

RMN 1H δ = 165 (s 3H 4-CH3) 395 (s 2H 2-CH2) 503 (s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5)

606 (d 1H H-3rsquo J 23 Hz) 616 (d 1H H-5rsquo J 23 Hz) 735-743 (m 10H 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 1380 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 294 (4-CH3) 589 (2-CH2) 702 e 712 (4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 924 (C-5rsquo)

948 (C-3rsquo) 1061 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 6rsquo-

OCH2C6H5) 1286 e 1287 (C-35 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1289 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5)

1350 e 1356 (C-1 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1613 (C-2rsquo) 1656 (C-6rsquo) 1679 (C-4rsquo) 1983

(C-3) 2027 (C-1)

1 23

45

6

(78d)O

12

OH

34

OH

OBnBnO

1 23

45

6

(77d)O

12

O

3 4

OH

OBnBnO

PARTE II ndash Parte experimental

371

Tautoacutemero (78d)

RMN 1H δ = 186 (s 3H 4-CH3) 496 (s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 662 (s 1H H-2) 1346

(s 1H 2rsquo-OH) 1494 (s 1H 3-OH)

EMEI mz (int rel) 390 (M+bull 11) 372 (9) 283 (11) 215 (5) 181 (7) 92 (14) 91 (100)

65 (10)

6413 Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 13-butanodiona (77a-d) 3-hidroxi-2-butenona (78a-d)

apropriadamente substituiacuteda (10 mmol) em etanol (20 ml) foi adicionada gradualmente

uma soluccedilatildeo de bromo (17 ml 11 mmol) em etanol (5 ml) por um periacuteodo de 15 minutos e

a mistura foi mantida agrave temperatura ambiente por mais 2 horas Apoacutes este periacuteodo

adicionou-se aacutecido cloriacutedrico concentrado (1 ml) e a mistura foi refluxada por 2 horas

Apoacutes arrefecimento e diluiccedilatildeo com aacutegua (50 ml) manteve esta mistura em agitaccedilatildeo

vigorosa durante cerca de 30 minutos e o soacutelido entatildeo obtido (79a-d) foi recolhido e

recristalizado em eacuteter de petroacuteleo

3-bromo-2-metilcromona (79a) (87 ) pf = 101-103ordmC (Lit146 119ordmC)

RMN 1H δ = 266 (s 3H 2-CH3) 739-745 (m 2H H-6 e H-8)

768 (dt 1H H-7 J 78 e 16 Hz) 822 (dd 1H H-5 J 80 e 16

Hz)

RMN 13C δ = 216 (2-CH3) 1096 (C-3) 1175 (C-8) 1217 (C-

10) 1254 (C-6) 1262 (C-5) 1338 (C-7) 1552 (C-9) 1639 (C-2) 1722 (C-4)

EMEI mz (int rel) 240 (M+bull 81Br 99) 238 (M+bull 79Br 100) 212 (11) 210 (11) 194

(22) 181 (3) 168 (6) 159 (37) 131 (38) 120 (53) 103 (19) 92 (43) 85 (33) 83 (50) 77

(25) 63 (21) 51 (15)

O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

(79a)

PARTE II ndash Parte experimental

372

7-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79b) (23 ) pf = 119-121ordmC

EMAR (EI) C17H1379BrO3 [M+bull] calculado 3440048 encontrado 3440046

EMAR (EI) C17H1381BrO3 [M+bull] calculado 3460028 encontrado 3460014

RMN 1H δ = 258 (s 3H 2-CH3) 513 (s 2H 7-OCH2C6H5)

689 (d 1H H-8 J 25 Hz) 696 (dd 1H H-6 J 89 e 25 Hz)

735-745 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 756 (d 1H H-5 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 195 (2-CH3) 705 (7-OCH2C6H5) 1017 (C-8)

1097 (C-3) 1135 (C-10) 1136 (C-6) 1260 (C-5) 1270 (C-26 de 7-OCH2C6H5) 1284

(C-4 de 7-OCH2C6H5) 1288 (C-35 de 7-OCH2C6H5) 1356 (C-1 de 7-OCH2C6H5) 1511

(C-9) 1534 (C-2) 1573 (C-7) 1617 (C-4)

EMEI mz (int rel) 346 (M+bull 81Br 11) 344 (M+bull 79Br 11) 92 (5) 91 (100) 65 (6)

5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) (24 ) pf = 115-117ordmC

EMAR (EI) C17H1379BrO3 [M+bull] calculado 3440048 encontrado 3440055

EMAR (EI) C17H1381BrO3 [M+bull] calculado 3460028 encontrado 3460036

RMN 1H δ = 260 (s 3H 2-CH3) 525 (s 2H 5-OCH2C6H5) 687

(dd 1H H-6 J 83 e 08 Hz) 700 (dd 1H H-8 J 83 e 08 Hz)

727-733 (m 1H H-4rsquo) 737-743 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 752 (t 1H H-

7 J 83 Hz) 763 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 213 (2-CH3) 708 (5-OCH2C6H5) 1082 (C-6) 1098 (C-8) 1112 (C-3)

1130 (C-10) 1266 (C-26 de 5-OCH2C6H5) 1276 (C-4 de 5-OCH2C6H5) 1286 (C-35

de 5-OCH2C6H5) 1337 (C-7) 1362 (C-1 de 5-OCH2C6H5) 1573 (C-9) 1584 (C-5)

1617 (C-2) 1712 (C-4)

EMEI mz (int rel) 346 (M+bull 81Br 30) 344 (M+bull 79Br 30) 328 (4) 326 (4) 267 (5)

265 (5) 240 (23) 238 (23) 159 (5) 107 (6) 92 (16) 91 (100) 65 (18) 63 (6) 51 (5)

BnO O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

(79b)

O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

OBn (79c)

PARTE II ndash Parte experimental

373

6414 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

Soacutedio metaacutelico (04 g 167 mmol) foi gradualmente adicionado a metanol

recentemente destilado (20 ml) e a mistura foi agitada ateacute atingir a temperatura ambiente

3-Bromo-2-metilcromona (79a) (1 g 42 mmol) e o benzaldeiacutedo apropriado (72a-c) (50

mmol) foram adicionados e a mistura reaccional foi mantida agrave temperatura ambiente

durante 48 horas Apoacutes este periacuteodo a soluccedilatildeo foi colocada sobre aacutegua (50 ml) e gelo (30

g) e o pH foi ajustada a 4 com aacutecido cloriacutedrico comercial O soacutelido amarelo foi removido

por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (15 ml) e purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente O solvente foi evaporado agrave

secura e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol para dar origem agraves (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80ab0) em bons rendimentos A (E)-3rsquo4rsquo-dibenbiloxi-3-bromo-2-

estirilcromona (80c0) foi isolada em quantidade vestigial e observou-se a sua degradaccedilatildeo

em soluccedilatildeo de clorofoacutermio deuterado pelo que se apresenta somente a caratectizaccedilatildeo por

RMN de 1H

(E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a) (87 ) pf = 167-169ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H11BrO2 C 6241 H 339

Encontrado C 6249 H 342

RMN 1H δ = 740-749 (m 4H H-6 e H-3rsquo4rsquo5rsquo) 751 (d

1H H-α J 160 Hz) 756 (d 1H H-8 J 79 Hz) 764-767

(m 2H H-2rsquo6rsquo) 772 (dt 1H H-7 J 79 e 17 Hz) 773

(d 1H H-β J 160 Hz) 825 (dd 1H H-5 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 1098 (C-3) 1175 (C-8) 1192 (C-α)

1221 (C-10) 1254 (C-6) 1264 (C-5) 1281 (C-2rsquo6rsquo)

1291 (C-3rsquo5rsquo) 1303 (C-4rsquo) 1341 (C-7) 1349 (C-1rsquo)

1396 (C-β) 1549 (C-9) 1584 (C-2) 1728 (C-4)

EMEI mz (int rel) 328 (M+bull 81Br 22) 326 (M+bull 79Br 22) 282 (10) 247 (100) 218

(12) 191 (11) 189 (12) 165 (4) 127 (24) 109 (7) 101 (3) 92 (10) 77 (9) 63 (6) 51 (4)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80a)

PARTE II ndash Parte experimental

374

(E)-4rsquo-benziloxi-3-bromo-2-estirilcromona (80b0) (68 ) pf = 176-178ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C24H17BrO3 C 6653 H 395

Encontrado C 6648 H 427

RMN 1H δ = 509 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 699 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 730 (d 1H H-α J 158 Hz) 734-

745 (m 6H H-6 e 4rsquo-OCH2C6H5) 750 (d 1H H-8 J

78 Hz) 756 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 762 (d 1H H-

β J 158 Hz) 767 (dt 1H H-7 J 78 e 16 Hz) 819

(dd 1H H-5 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 700 (4rsquo-OCH2C6H5) 1089 (C-3) 1153

(C-3rsquo5rsquo) 1167 (C-α) 1174 (C-8) 1220 (C-10) 1252 (C-6) 1262 (C-5) 1274 (C-26

de 4rsquo-OCH2C6H5) 1278 (C-1rsquo) 1281 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1286 (C-35 de 4rsquo-

OCH2C6H5) 1297 (C-2rsquo6rsquo) 1338 (C-7) 1363 (C-1 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1392 (C-β)

1547 (C-9) 1587 (C-2) 1606 (C-4rsquo) 1726 (C-4)

EMEI mz (int rel) 434 (M+bull 81Br 14) 432 (M+bull 79Br 14) 388 (8) 234 (7) 205 (8)

92 (15) 91 (100) 65 (9)

(E)-3rsquo4rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-estirilcromona (80c0) (6 )

RMN 1H δ = 523 e 525 (2s 4H 3rsquo4rsquo-OCH2C6H5)

719 (dd 1H H-6rsquo J 84 e 20 Hz) 723-756 (m 14H

H-6 H-8 H-α H-2rsquo e H-23456 de 3rsquo4rsquo-

OCH2C6H5) 760 (d 1H H-β J 160 Hz) 770 (dt 1H

H-7 J 78 e 17 Hz) 824 (dd 1H H-5 J 79 e 17 Hz)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

OBn

(80b0)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

OBn

(80c0)

OBn

PARTE II ndash Parte experimental

375

642 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

6421 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

64211 Utilizando o cloreto de cinamoiacutelo

Adicionou-se cloreto de cinamoiacutelo (19 g 114 mmol) a uma soluccedilatildeo de acetofenona

devidamente substituiacuteda (69ae-g) (57 mmol) em piridina seca (150 ml) A mistura

reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente com agitaccedilatildeo magneacutetica e sob atmosfera de

azoto durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre

aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a

4 Deixou-se esta mistura em agitaccedilatildeo vigorosa durante 15 minutos e o precipitado entatildeo

formado foi filtrado dissolveu-se em clorofoacutermio (100 ml) e lavou-se bem com aacutegua (3 x

100 ml) Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia de coluna

usando o diclorometano como eluente Por fim evaporou-se o solvente ateacute agrave secura e

recristalizou-se em etanol tendo-se obtido as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82adgj) em

bons rendimentos

2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenona (82a) (97 ) pf = 68-70ordmC (Lit144 68-69ordmC)

2rsquo-cinamoiacuteloxi-4rsquo-metoxiacetofenona (82d) (87 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7284 H 557

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 386 (s 3H

4rsquo-OCH3) 669 (d 1H H-α J 160 Hz) 669 (d

1H H-3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-5rsquo J 88 e

25 Hz) 742-744 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 759-

762 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 788 (d 1H H-6rsquo J 88

Hz) 791 (d 1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 295 (2-CH3) 557 (4rsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo) 1119 (C-5rsquo) 1168 (C-α)

1235 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1308 (C-4rsquorsquo) 1323 (C-6rsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1473 (C-β) 1514 (C-2rsquo) 1637 (C-4rsquo) 1651 (C=O) 1958 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 8) 319 ([M+Na]+ 100) 335 ([M+K]+ 13) 615

([2M+Na]+ 43)

1 2

34

5

6

(82d)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

376

2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-metoxiacetofenona (82g) (85 ) pf = 101-102ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7336 H 547

RMN 1H δ = 252 (s 3H 2-CH3) 387 (s 3H 6rsquo-

OCH3) 658 (d 1H H-α J 160 Hz) 681 (dd 1H H-

3rsquo J 83 e 07 Hz) 685 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 738 (t

1H H-4rsquo J 83 Hz) 740-742 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo)

755-758 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 783 (d 1H H-β J 160

Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 559 (6rsquo-OCH3) 1086 (C-5rsquo) 1151 (C-3rsquo) 1166 (C-α)

1245 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1308 (C-4rsquorsquo) 1309 (C-4rsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1472 (C-β) 1476 (C-2rsquo) 1573 (C-6rsquo) 1651 (C=O) 2007 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 6) 319 ([M+Na]+ 100) 335 ([M+K]+ 16) 615

([2M+Na]+ 89)

2rsquo-cinamoiacuteloxi-4rsquo6rsquo-dimetoxiacetofenona (82j) (94 ) pf = 97-98ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6981 H 562

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s 3H

4rsquo-OCH3) 386 (s 3H 6rsquo-OCH3) 631 (d 1H H-

3rsquo J 22 Hz) 639 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 659

(d 1H H-α J 160 Hz) 740-742 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 756-759 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 783 (d

1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 319 (2-CH3) 556 (4rsquo-OCH3) 559 (6rsquo-OCH3) 965 (C-5rsquo) 999 (C-3rsquo)

1167 (C-α) 1173 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1307 (C-4rsquorsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1471 (C-β) 1495 (C-2rsquo) 1591 (C-6rsquo) 1622 (C-4rsquo) 1652 (C=O) 1995 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 14) 349 ([M+Na]+ 73) 365 ([M+K]+ 12) 675

([2M+Na]+ 100)

1 2

3

4

5

6

(82g)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

1 2

34

5

6

(82j)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

377

64212 Utilizando os aacutecidos cinacircmicos

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (69ae-g) devidamente substituiacuteda (153 mmol) em

piridina seca (100 ml) adicionou-se o aacutecido cinacircmico adequado (168 mmol) De seguida

adicionou-se cloreto de fosforilo (42 ml 459 mmol) e a mistura reaccional foi deixada

com agitaccedilatildeo agrave temperatura de 60ordmC durante 2 horas Apoacutes este periacuteodo colocou-se a

mistura reaccional em aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e ajustou-se o pH (inferior a 4) com

aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado bem com aacutegua (3 x 100 ml) Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi

purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como eluente a mistura

diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol fornecendo as acetofenonas monocinamoiacuteladas (82bcefhilm)

em bons rendimentos

2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82b) (52 ) pf = 104-106ordmC (Lit144 103-105ordmC) 2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82c) (70 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6956 H 569

RMN 1H δ = 258 (s 3H 2-CH3) 394 (s 6H

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-α J 160 Hz) 690

(d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 713 (d 1H H-2rsquorsquo J 19

Hz) 718 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 719 (dd

1H H-3rsquo J 79 e 12 Hz) 735 (dt 1H H-5rsquo J 79

e 12 Hz) 757 (dt 1H H-4rsquo J 79 e 17 Hz) 785 (dd 1H H-6rsquo J 79 e 17 Hz) 785 (d

1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 298 (2-CH3) 559 e 560 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1096 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo)

1142 (C-α) 1233 (C-6rsquorsquo) 1238 (C-3rsquo) 1260 (C-5rsquo) 1269 (C-1rsquorsquo) 1301 (C-6rsquo) 1314

(C-1rsquo) 1333 (C-4rsquo) 1473 (C-β) 1492 (C-2rsquo e C-3rsquorsquo) 1516 (C-4rsquorsquo) 1655 (C=O) 1979

(C-1)

EMESI mz (int rel) 349 ([M+Na]+ 100) 365 ([M+K]+ 17) 675 ([2M+Na]+ 86)

1 2

3

4

5

6

(82c)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

βOCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

378

4rsquo-metoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82e) (62 ) pf = 120-121ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6975 H 569

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 386 (s 6

4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-α J 160 Hz)

668 (d 1H H-3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-

5rsquo J 88 e 25 Hz) 694 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J

88 Hz) 756 (d 1H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 786

(d 1H H-β J 160 Hz)787 (d 1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 296 (2-CH3) 554 e 557 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo) 1118 (C-5rsquo) 1141

(C-α) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1237 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1322 (C-6rsquo) 1471

(C-β) 1515 (C-2rsquo) 1618 (C-4rsquorsquo) 1636 (C-4rsquo) 1655 (C=O) 1959 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 5) 349 ([M+Na]+ 100) 365 ([M+K]+ 16) 675

([2M+Na]+ 93)

4rsquo-metoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82f) (67 ) pf = 142-143ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6732 H 594

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 387 (s

3H 4rsquo-OCH3) 394 (s 6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3)

656 (d 1H H-α J 159 Hz) 668 (d 1H H-

3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-5rsquo J 88 e 25

Hz) 690 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 713 (d 1H

H-2rsquorsquo J 19 Hz) 718 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 785 (d 1H H-β J 159 Hz) 788 (d

1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 296 (2-CH3) 557 (4rsquo-OCH3) 559 e 560 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo)

1097 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo) 1118 (C-5rsquo) 1144 (C-α) 1233 (C-6rsquorsquo) 1236 (C-1rsquo) 1270

(C-1rsquorsquo) 1323 (C-6rsquo) 1473 (C-β) 1492 (C-3rsquorsquo) 15150 e 15154 (C-2rsquo e C-4rsquorsquo) 1637

(C-4rsquo) 1654 (C=O) 1959 (C-1)

EMESI mz (int rel) 379 ([M+Na]+ 92) 395 ([M+K]+ 15) 735 ([2M+Na]+ 100) 751

([2M+K]+ 4) 1091 ([3M+Na]+ 4)

1 2

34

5

6

(82e)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

1 2

34

5

6

(82f)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

379

6rsquometoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82h) (53 ) pf = 140-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 6993 H 556

Encontrado C 6969 H 534

RMN 1H δ = 250 (s 3H 2-CH3) 385 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 387 (s 3H 6rsquo-OCH3) 644 (d 1H

H-α J 159 Hz) 680 (d 1H H-3rsquo J 83 Hz)

684 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 692 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz) 737 (t 1H H-4rsquo J 83 Hz)

752 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 779 (d 1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 554 (4rsquorsquo-OCH3) 560 (6rsquo-OCH3) 1085 (C-5rsquo) 1139 (C-α)

1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1152 (C-3rsquo) 1246 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1309 (C-

4rsquo) 1469 (C-β) 1477 (C-2rsquo) 1573 (C-6rsquo) 1618 (C-4rsquorsquo) 1654 (C=O) 2009 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 3) 349 ([M+Na]+ 68) 365 ([M+K]+ 18) 675

([2M+Na]+ 100)

6rsquo-metoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82i) (64 ) pf = 86-88ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 6741 H 566

Encontrado C 6755 H 574

RMN 1H δ = 252 (s 3H 2-CH3) 388 (s 3H 6rsquo-

OCH3) 393 e 394 (2s 6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 645 (d

1H H-α J 158 Hz) 681 (dd 1H H-3rsquo J 83 e 07

Hz) 685 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz) 689 (d 1H H-

5rsquorsquo J 83 Hz) 710 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 715

(dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 738 (dd 1H H-4rsquo J 84 e 83 Hz) 778 (d 1H H-β J 158

Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 559 e 560 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1086 (C-5rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo)

1109 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-α) 1152 (C-3rsquo) 1233 (C-6rsquorsquo) 1246 (C-1rsquo) 1270 (C-1rsquorsquo) 1309

(C-4rsquo) 1471 (C-β) 1477 (C-2rsquo) 1492 (C-3rsquorsquo) 1515 (C-4rsquorsquo) 1573 (C-6rsquo) 1653 (C=O)

2009 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 15) 379 ([M+Na]+ 53) 395 ([M+K]+ 11) 753

([2M+Na]+ 31)

1 2

3

4

5

6

(82h)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

OCH3

1 2

3

4

5

6

(82i)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

380

4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82l) (52 ) pf = 98-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6718 H 581

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 386 (s 6H 4rsquo6rsquo-OCH3)

631 (d 1H H-3rsquo J 22 Hz) 638 (d 1H H-

5rsquo J 22 Hz) 645 (d 1H H-α J 159 Hz)

692 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 752 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 779 (d 1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 319 (2-CH3) 554 (4rsquorsquo-OCH3) 556 e 559 (4rsquo6rsquo-OCH3) 965 (C-5rsquo)

1000 (C-3rsquo) 1141 (C-α) 1143 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1174 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo)

1468 (C-β) 1496 (C-2rsquo) 1590 (C-6rsquo) 1617 (C-4rsquorsquo) 1621 (C-4rsquo) 1655 (C=O) 1997

(C-1)

EMESI mz (int rel) 353 ([M+H]+ 9) 379 ([M+Na]+ 63) 395 ([M+K]+ 10) 735

([2M+Na]+ 100)

4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82m) (50 ) pf = 140-

142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H22O7 C 6528 H 574

Encontrado C 6560 H 571

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s

3H 4rsquo-OCH3) 385 (s 3H 6rsquo-OCH3) 393 (s

6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 631 (d 1H H-3rsquo J 22

Hz) 638 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 646 (d 1H

H-α J 159 Hz) 688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz)

710 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 778 (d 1H H-β J 159

Hz)

RMN 13C δ = 318 (2-CH3) 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 559 (6rsquo-OCH3) 964

(C-5rsquo) 1000 (C-3rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo) 1143 (C-α) 1173 (C-1rsquo) 1232 (C-

6rsquorsquo) 1270 (C-1rsquorsquo) 1470 (C-β) 1491 (C-3rsquorsquo) 1496 (C-2rsquo) 1514 (C-4rsquorsquo) 1590 (C-6rsquo)

1621 (C-4rsquo) 1654 (C=O) 1996 (C-1)

1 2

34

5

6

(82l)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

1 2

34

5

6

(82m)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

381

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 6) 409 ([M+Na]+ 89) 425 ([M+K]+ 12) 795

([2M+Na]+ 100) 811 ([2M+K]+ 5)

6422 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

Dissolveu-se a acetofenona monocinamoiacutelada adequadamente substituiacuteda (82a-m) (5

mmol) em DMSO (30 ml) e adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo (14 g 25 mmol) A

reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente protegida da humidade com

siacutelica gel durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre

aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH

inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (80 ml) e lavado com

aacutegua (2 x 80 ml) Passou-se a fase orgacircnica por sulfato de soacutedio anidro e evaporou-se o

solvente ateacute agrave secura O resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem agraves 15-diaril-3-

hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) desejadas com bons rendimentos

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83a) (82 ) pf = 127-128ordmC (Lit144 123-126ordmC)

3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83b) (95 ) pf = 125-128ordmC (Lit144 131-133ordmC)

3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83c) (73 )

pf = 136-138ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6954 H 574

RMN 1H δ = 393 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 395 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 631 (s 1H H-2) 647 (d largo

1H H-4 J 158 Hz) 689 (ddd 1H H-5rsquo J 83

81 e 10 Hz) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 699

(dd 1H H-3rsquo J 77 e 10 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e

19 Hz) 745 (ddd 1H H-4rsquo J 81 77 e 15 Hz) 761 (d 1H H-5 J 158 Hz) 770 (dd

1H H-6rsquo J 83 e 15 Hz) 1228 (s 1H 2rsquo-OH) 1474 (d 1H 3-OH J 08 Hz)

1 23

4

5

6

(83c)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

382

RMN 13C δ = 559 (3rsquorsquo-OCH3) 560 (4rsquorsquo-OCH3) 965 (C-2) 1095 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo)

1187 (C-3rsquo) 1189 (C-5rsquo) 1191 (C-1rsquo) 1198 (C-4) 1226 (C-6rsquorsquo) 1279 (C-1rsquorsquo) 1284

(C-6rsquo) 1356 (C-4rsquo) 1399 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1511 (C-4rsquorsquo) 1625 (C-2rsquo) 1750 (C-3)

1956 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 35) 349 ([M+Na]+ 25)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83d) (81 ) pf =

125-127ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7274 H 547

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 618 (s

1H H-2) 643 (s largo 1H H-3rsquo) 645 (dd

1H H-5rsquo J 87 e 25 Hz) 656 (dd 1H H-4 J

159 e 09 Hz) 735-741 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 752-755 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 759 (d 1H H-6rsquo J 87 Hz) 759 (d 1H H-5 J

159 Hz) 1270 (s 1H 2rsquo-OH) 1451 (d 1H 3-OH J 09 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 968 (C-2) 1012 (C-3rsquo) 1079 (C-5rsquo) 1127 (C-1rsquo) 1223

(C-4) 1279 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1298 (C-4rsquorsquo) 1301 (C-6rsquo) 1351 (C-1rsquorsquo)

1390 (C-5) 1654 (C-4rsquo) 1658 (C-2rsquo) 1730 (C-3) 1946 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 15) 319 ([M+Na]+ 17)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83e)

(70 ) pf = 139-140ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6989 H 548

RMN 1H δ = 385 e 386 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 617 (s 1H H-2) 644 (s largo

1H H-3rsquo) 645 (dd 1H H-4 J 158 e 12

Hz) 646 (dd 1H H-5rsquo J 88 e 19 Hz)

693 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 751 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 758 (d 1H H-5 J 158

Hz) 761 (d 1H H-6rsquo J 88 Hz) 1275 (s 1H 2rsquo-OH) 1461 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

1 23

45

6

(83d)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

H3CO

1 23

45

6

(83e)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

383

RMN 13C δ = 554 e 556 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 962 (C-2) 1012 (C-3rsquo) 1078 (C-5rsquo) 1127

(C-1rsquo) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1199 (C-4) 1279 (C-1rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-6rsquo) 1389

(C-5) 1611 (C-4rsquorsquo) 1653 (C-2rsquo) 1657 (C-4rsquo) 1738 (C-3) 1943 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 100)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83f)

(68 ) pf = 149-151ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6785 H 578

RMN 1H δ = 384 (s 3H 4rsquo-OCH3) 393

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3)

618 (s 1H H-2) 644 (s largo 1H H-3rsquo)

645 (dd 1H H-4 J 154 e 10 Hz) 644-

647 (m 1H H-5rsquo) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 707 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 714 (dd

1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 756 (d 1H H-5 J 154 Hz) 759-762 (m 1H H-6rsquo) 1274 (s

1H 2rsquo-OH) 1459 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 559 (3rsquorsquo-OCH3) 560 (4rsquorsquo-OCH3) 962 (C-2) 1012 (C-

3rsquo) 1078 (C-5rsquo) 1095 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1127 (C-1rsquo) 1201 (C-4) 1224 (C-6rsquorsquo)

1281 (C-1rsquorsquo) 1300 (C-6rsquo) 1391 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1508 (C-4rsquorsquo) 1653 (C-2rsquo) 1657

(C-4rsquo) 1736 (C-3) 1943 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 18) 379 ([M+Na]+ 27) 735 ([2M+Na]+ 7)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83g) (93 ) pf =

123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7286 H 544

RMN 1H δ = 393 (s 3H 6rsquo-OCH3) 642 (dd 1H

H-5rsquo J 82 e 07 Hz) 659 (dd 1H H-4 J 158 e 11

Hz) 660 (dd 1H H-3rsquo J 84 e 07 Hz) 680 (s 1H

H-2) 732 (dd 1H H-4rsquo J 84 e 82 Hz) 736-742

1 23

45

6

(83f)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3

OCH3

H3CO

1 23

45

6

(83g)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

384

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 755-758 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 763 (d 1H H-5 J 158 Hz) 1273 (s

1H 2rsquo-OH) 1488 (d 1H 3-OH J 11 Hz)

RMN 13C δ = 558 (6rsquo-OCH3) 1017 (C-5rsquo) 1038 (C-2) 1106 (C-1rsquo) 1111 (C-3rsquo)

1229 (C-4) 1279 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1299 (C-4rsquorsquo) 1351 (C-4rsquo) 1352 (C-

1rsquorsquo) 1392 (C-5) 1603 (C-6rsquo) 1641 (C-2rsquo) 1743 (C-3) 1952 (C-1)

EMESI mz (int rel) 397 ([M+H]+ 22) 319 ([M+Na]+ 18)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83h)

(54 ) pf = 159-161ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 6993 H 556

Encontrado C 7001 H 541

RMN 1H δ = 385 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 393 (s

3H 6rsquo-OCH3) 642 (dd 1H H-5rsquo J 84 e 10

Hz) 646 (dd 1H H-4 J 158 e 12 Hz) 659

(dd 1H H-3rsquo J 84 e 10 Hz) 676 (s 1H H-

2) 692 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 731 (t 1H H-4rsquo J 84 Hz) 752 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J

88 Hz) 760 (d 1H H-5 J 158 Hz) 1276 (s 1H 2rsquo-OH) 1500 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (6rsquo-OCH3) 1016 (C-5rsquo) 1032 (C-2) 1106 (C-1rsquo)

1111 (C-3rsquo) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1205 (C-4) 1280 (C-1rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1349 (C-4rsquo)

1391 (C-5) 1602 (C-6rsquo) 1611 (C-4rsquorsquo) 1640 (C-2rsquo) 1752 (C-3) 1947 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 35) 349 ([M+Na]+ 40) 675 ([2M+Na]+ 6)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83i)

(65 ) pf = 123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6729 H 571

RMN 1H δ = 3929 3932 e 395 (3s 9H

6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 641 (d 1H H-5rsquo J 82 Hz)

645 (d largo 1H H-4 J 150 Hz) 659 (dd

1H H-3rsquo J 83 e 08 Hz) 677 (s 1H H-2)

688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19

1 23

45

6

(83h)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

1 23

45

6

(83i)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

385

Hz) 731 (dd 1H H-4rsquo J 83 e 82 Hz) 759 (d 1H H-5 J 150 Hz) 1276 (s 1H 2rsquo-

OH) 1501 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 5585 5591 e 560 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1016 (C-5rsquo) 1033 (C-2) 1097 (C-

2rsquorsquo) 1106 (C-1rsquo) 1111 (C-3rsquo e C-5rsquorsquo) 1206 (C-4) 1224 (C-6rsquorsquo) 1282 (C-1rsquorsquo) 1349

(C-4rsquo) 1394 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1509 (C-4rsquorsquo) 1602 (C-6rsquo) 1640 (C-2rsquo) 1750 (C-3)

1947 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 16) 379 ([M+Na]+ 21)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83j) (80 )

pf = 127-128ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 7033 H 555

RMN 1H δ = 381 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s

3H 6rsquo-OCH3) 595 (d 1H H-5rsquo J 24 Hz)

608 (d 1H H-3rsquo J 24 Hz) 657 (dd 1H H-4

J 159 e 12 Hz) 675 (s 1H H-2) 734-742

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 753-756 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 757 (d 1H H-5 J 159 Hz) 1362 (s

1H 2rsquo-OH) 1473 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 556 (6rsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 940 (C-3rsquo) 1030 (C-2)

1046 (C-1rsquo) 1232 (C-4) 1278 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1288 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-4rsquorsquo) 1353 (C-

1rsquorsquo) 1383 (C-5) 1618 (C-6rsquo) 1655 (C-4rsquo) 1672 (C-2rsquo) 1731 (C-3) 1939 (C-1)

EMESI mz (int rel) 326 ([M+H]+ 21) 349 ([M+Na]+ 21) 675 ([2M+Na]+ 6)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83l)

(61 ) pf = 137-139ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6700 H 598

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 385

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H 6rsquo-OCH3)

596 (d 1H H-5rsquo J 24 Hz) 609 (d 1H

H-3rsquo J 24 Hz) 645 (dd 1H H-4 J 156 e

1 23

45

6

(83j)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

OCH3H3CO

1 23

45

6

(83l)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

386

12 Hz) 672 (s 1H H-2) 691 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 751 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87

Hz) 755 (d 1H H-5 J 157 Hz) 1365 (s 1H 2rsquo-OH) 1484 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquorsquo-OCH3) 555 (4rsquo-OCH3) 557 (6rsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 904 (C-

3rsquo) 1025 (C-2) 1046 (C-1rsquo) 1143 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1208 (C-4) 1281 (C-1rsquorsquo) 1295 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1382 (C-5) 1609 (C-4rsquorsquo) 1618 (C-6rsquo) 1654 (C-4rsquo) 1671 (C-2rsquo) 1739 (C-3)

1936 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 67) 379 ([M+Na]+ 48) 735 ([2M+Na]+ 21)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona

(83m) (77 ) pf = 148-150ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H22O7 C 6528 H 574

Encontrado C 6556 H 583

RMN 1H δ = 3929 3932 e 395 (3s

9H 6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 641 (d 1H H-5rsquo

J 82 Hz) 645 (d 1H H-4 J 150 Hz)

659 (dd 1H H-3rsquo J 82 e 08 Hz) 677

(s 1H H-2) 688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 731 (t 1H H-4rsquo J 82 Hz) 759 (d 1H H-5 J 150 Hz) 1276 (s 1H

2rsquo-OH) 1501 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 556 558 e 559 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 940 (C-

3rsquo) 1025 (C-2) 1046 (C-1rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo) 1110 (C-5rsquorsquo) 1209 (C-4) 1222 (C-6rsquorsquo)

1283 (C-1rsquorsquo) 1385 (C-5) 1491 (C-3rsquorsquo) 1506 (C-4rsquorsquo) 1618 (C-6rsquo) 1654 (C-4rsquo) 1671

(C-2rsquo) 1737 (C-3) 1936 (C-1)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 29) 409 ([M+Na]+ 38) 795 ([2M+Na]+ 11)

1 23

45

6

(83m)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

387

6423 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm)

adequadamente substituiacuteda (5 mmol) em THF (60 ml) adicionou-se tribrometo de

feniltrimetilamoacutenio (PTT) (21 g 55 mmol) A mistura reaccional foi mantida sob

atmosfera de azoto agrave temperatura ambiente durante cerca de 12 horas Apoacutes este periacuteodo

adicionou-se aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) deixou-se em agitaccedilatildeo durante 20 minutos e

filtrou-se o soacutelido obtido Este soacutelido foi dissolvido em clorofoacutermio (50 ml) lavado bem

com aacutegua (3 x 50 ml) e apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente foi purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente O resiacuteduo obtido foi

recristalizado em etanol dando origem agraves (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

em rendimentos moderados

(E)-3 bromo-2-estirilcromona (80a) (67 ) ver caracterizaccedilatildeo estrutural no sub-capiacutetulo 6314 (E)-3-bromo-4rsquo-metoxi-2-estirilcromona (80b) (53 ) pf = 149-151ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3C 6052 H 367

Encontrado C 6014 H 366

RMN 1H δ = 386 (s 3H 4rsquo-OCH3) 694 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz) 733 (d 1H H-α J 159 Hz) 740

(ddd 1H H-6 J 85 84 e 07 Hz) 752 (d 1H H-8 J

80 Hz) 759 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 766 (d 1H

H-β J 159 Hz) 769 (ddd 1H H-7 J 84 80 e 16

Hz) 822 (dd 1H H-5 J 85 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 1089 (C-3) 1145

(C-3rsquo5rsquo) 1167 (C-α) 1174 (C-8) 1220 (C-10) 1252 (C-6) 1263 (C-5) 1276 (C-1rsquo)

1298 (C-2rsquo6rsquo) 1339 (C-7) 1393 (C-β) 1548 (C-9) 1588 (C-2) 1614 (C-4rsquo) 1727

(C-4)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 65) 359 ([M+H]+ 81Br 66) 379 ([M+Na]+ 79Br 29) 381 ([M+Na]+ 81Br 89) 735 ([2M+Na]+ 79Br 19) 737 ([2M+Na]+ 81Br 40)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80b)

PARTE II ndash Parte experimental

388

(E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona (80c) (64 ) pf = 187-189ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H15BrO4 C 5893 H 390

Encontrado C 5853 H 384

RMN 1H δ = 395 (s 3H 4rsquo-OCH3) 398 (s 3H 3rsquo-

OCH3) 692 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 714 (d 1H H-

2rsquo J 20 Hz) 724 (dd 1H H-6rsquo J 83 3 20 Hz) 733

(d 1H H-α J 158 Hz) 741 (ddd 1H H-6 J 78 77

e 08 Hz) 753 (d 1H H-8 J 79 Hz) 766 (d 1H H-

β J 158 Hz) 770 (ddd 1H H-7 J 79 77 e 16 Hz)

823 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 5596 e 5599 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1090 (C-3) 1096 (C-2rsquo) 1111 (C-5rsquo) 1169

(C-α) 1174 (C-8) 1221 (C-10) 1226 (C-6rsquo) 1253 (C-6) 1264 (C-5) 1279 (C-1rsquo)

1339 (C-7) 1396 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1512 (C-4rsquo) 1549 (C-9) 1587 (C-2) 1727 (C-

4)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 79Br 19) 389 ([M+H]+ 81Br 20) 409 ([M+Na]+ 79Br 9) 411 ([M+Na]+ 81Br 9) 425 ([M+K]+ 79Br 4) 427 ([M+K]+ 81Br 4) 795

([2M+Na]+ 79Br 7) 797 ([2M+Na]+ 81Br 15)

(E)-3-bromo-7-metoxi-2-estirilcromona (80d) (97 ) pf = 174-176ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3 C 6052 H 367

Encontrado C 6043 H 412

RMN 1H δ = 395 (s 3H 7-OCH3) 693 (d 1H H-

8 J 24 Hz) 697 (dd 1H H-6 J 88 e 24 Hz) 740-

745 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 746 (d 1H H-α J 160

Hz) 763-766 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 767 (d 1H H-β J

160 Hz) 813 (d 1H H-5 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 559 (7-OCH3) 997 (C-8) 1099 (C-

3) 1147 (C-6) 1159 (C-10) 1193 (C-α) 1277 (C-

5) 1280 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1302 (C-4rsquo) 1350 (C-1rsquo) 1389 (C-β) 1566 (C-9)

1579 (C-2) 1644 (C-7) 1721 (C-4)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80c)

OCH3

H3CO O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80d)

PARTE II ndash Parte experimental

389

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 97) 359 ([M+H]+ 81Br 96) 379 ([M+Na]+ 79Br 39) 381 ([M+Na]+ 81Br 83) 395 ([M+K]+ 79Br 10) 397 ([M+K]+ 81Br 13) 735

([2M+Na]+ 79Br 50) 737 ([2M+Na]+ 81Br 98)

(E)-3-bromo-73rsquo4rsquo-trimetoxi-2-estirilcromona (80f) (60 ) pf = 195-197ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H17BrO5 C 5757 H 411

Encontrado C 5776 H 418

RMN 1H δ = 3937 e 3943 (2s 6H 74rsquo-

OCH3) 397 (s 3H 3rsquo-OCH3) 690 (d 1H H-8

J 23 Hz) 691 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 695 (dd

1H H-6 J 88 e 23 Hz) 712 (d 1H H-2rsquo J 19

Hz) 721 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 19 Hz) 728 (d

1H H-α J 159 Hz) 760 (d 1H H-β J 159

Hz) 811 (d 1H H-5 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 5586 5592 e 560 (73rsquo4rsquo-OCH3) 997 (C-8) 1091 (C-3) 1096 (C-2rsquo)

1111 (C-5rsquo) 1145 (C-6) 1159 (C-10) 1169 (C-α) 1224 (C-6rsquo) 1277 (C-5) 1280 (C-

1rsquo) 1389 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1511 (C-4rsquo) 1565 (C-9) 1583 (C-2) 1643 (C-7) 1720

(C-4)

EMESI mz (int rel) 417 ([M+H]+ 79Br 34) 419 ([M+H]+ 81Br 33) 439 ([M+Na]+ 79Br 13) 441 ([M+Na]+ 81Br 13) 855 ([2M+Na]+ 79Br 13) 857 ([2M+Na]+ 81Br 25)

(E)-3-bromo-5-metoxi-2-estirilcromona (80g) (84 ) pf = 172-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3 C 6052 H 367

Encontrado C 6077 H 369

RMN 1H δ = 397 (s 3H 5-OCH3) 682 (dd 1H H-6 J

84 e 09 Hz) 710 (dd 1H H-8 J 84 e 09 Hz) 742 (d

1H H-α J 160 Hz) 740-745 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 758 (t

1H H-7 J 84 Hz) 763 (d 1H H-β J 160 Hz) 762-764

(m 2H H-2rsquo6rsquo)

RMN 13C δ = 564 (5-OCH3) 1065 (C-6) 1094 (C-8)

1114 (C-3) 1127 (C-10) 1191 (C-α) 1279 (C-2rsquo6rsquo)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80f)

OCH3

H3CO

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80g)OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

390

1290 (C-3rsquo5rsquo) 1301 (C-4rsquo) 1341 (C-7) 1349 (C-1rsquo) 1388 (C-β) 1565 (C-9) 1568

(C-2) 1597 (C-5) 1717 (C-4)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 83) 359 ([M+H]+ 81Br 80) 379 ([M+Na]+ 79Br 28) 381 ([M+Na]+ 81Br 28) 735 ([2M+Na]+ 79Br 51) 737 ([2M+Na]+ 81Br 100)

1091 ([3M+Na]+ 79Br 4) 1093 ([3M+Na]+ 81Br 11)

(E)-3-bromo-53rsquo4rsquo-trimetoxi-2-estirilcromona (80i) (58 ) pf = 190-192ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H17BrO5 C 5757 H 411

Encontrado C 5727 H 421

RMN 1H δ = 394 (s 3H 4rsquo-OCH3) 3977 (s 3H

3rsquo-OCH3) 3982 (s 3H 5-OCH3) 682 (d 1H H-6

J 82 Hz) 691 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 710 (d 1H

H-8 J 84 Hz) 713 (d 1H H-2rsquo J 17 Hz) 722 (dd

1H H-6rsquo J 83 e 17 Hz) 727 (d 1H H-α J 158

Hz) 7576 (dd 1H H-7 J 84 e 82 Hz)7578 (d 1H

H-β J 158 Hz)

RMN 13C δ = 560 (4rsquo-OCH3) 563 e 565 (53rsquo-OCH3) 1065 (C-6) 1094 (C-8) 1096

(C-2rsquo) 1106 (C-3) 1111 (C-5rsquo) 1128 (C-10) 1169 (C-α) 1224 (C-6rsquo) 1281 (C-1rsquo)

1339 (C-7) 1388 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1510 (C-4rsquo) 1568 (C-9) 1569 (C-2) 1597 (C-

5) 1718 (C-4)

EMESI mz (int rel) 417 ([M+H]+ 79Br 26) 419 ([M+H]+ 81Br 25) 439 ([M+Na]+ 79Br 13) 441 ([M+Na]+ 81Br 13) 855 ([2M+Na]+ 79Br 15) 857 ([2M+Na]+ 81Br 30)

(E)-3-bromo-57-dimetoxi-2-estirilcromona (80j) (49 ) pf = 181-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H15BrO4 C 5893 H 390

Encontrado C 5877 H 407

RMN 1H δ = 3928 e 3931 (2s 6H 57-OCH3) 636

(d 1H H-6 J 23 Hz) 653 (d 1H H-8 J 23 Hz)

740 (d 1H H-α J 160 Hz) 741-744 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 759 (d 1H H-β J 160 Hz) 761-764 (m

2H H-2rsquo6rsquo)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80i)

OCH3

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80j)OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

391

RMN 13C δ = 558 e 564 (57-OCH3) 922 (C-8) 963 (C-6) 1076 (C-10) 1116 (C-3)

1192 (C-α) 1279 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1300 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1382 (C-β)

1561 (C-2) 1584 (C-9) 1609 (C-5) 1643 (C-7) 1710 (C-4)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 79Br 33) 389 ([M+H]+ 81Br 33) 409 ([M+Na]+ 79Br 8) 411 ([M+Na]+ 81Br 8) 795 ([2M+Na]+ 79Br 18) 797 ([2M+Na]+ 81Br 35)

(E)-3-bromo-573rsquo4rsquo-tetrametoxi-2-estirilcromona (80m) (30 ) pf = 208-210ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H19BrO6 C 5639 H 428

Encontrado C 5627 H 436

RMN 1H δ = 391 (s 3H 5-OCH3) 392 (s 3H

7-OCH3) 394 (s 3H 4rsquo-OCH3) 396 (s 3H 3rsquo-

OCH3) 633 (d 1H H-6 J 23 Hz) 650 (d 1H

H-8 J 23 Hz) 690 (d 1H H-5rsquo J 85 Hz) 710

(d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 719 (dd 1H H-6rsquo J 85

e 19 Hz) 720 (d 1H H-α J 159 Hz) 750 (d

1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 558 (7-OCH3) 559 (3rsquo-OCH3) 560 (4rsquo-OCH3) 563 (5-OCH3) 921 (C-

8) 962 (C-6) 1075 (C-10) 1096 (C-2rsquo) 1108 (C-3) 1111 (C-5rsquo) 1169 (C-α) 1222

(C-6rsquo) 1281 (C-1rsquo) 1381 (C-β) 1492 (C-3rsquo) 1509 (C-4rsquo) 1564 (C-2) 1584 (C-9)

1608 (C-5) 1642 (C-7) 1709 (C-4)

EMESI mz (int rel) 447 ([M+H]+ 79Br 46) 449 ([M+H]+ 81Br 21) 469 ([M+Na]+ 79Br 16) 471 ([M+Na]+ 81Br 16) 915 ([2M+Na]+ 79Br 19) 917 ([2M+Na]+ 81Br 38)

65 Siacutentese de 23-diarilxantonas

651 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona

6511 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo da 3-bromo-2-metilcromona (79a) (012 g 05 mmol) trifenilfosfina

(131 mg 005 mmol) cloreto de palaacutedio(II) (44 mg 0025 mmol) e trietilamina (697 μl

05 mmol) em N-metil-2-pirrolidona (5 ml) foi adicionado o estireno apropriado (84a-c)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80m)

OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

392

(25 mmol) A mistura foi agitada durante 9 horas a uma temperatura de 160 ordmC

Seguidamente a mistura reaccional foi colocada em aacutegua (15 ml) e gelo (10 g) e extraiacuteda

vaacuterias vezes com eacuteter etiacutelico (4 x 25 ml) e seca com sulfato de soacutedio anidro O solvente foi

evaporado e o resiacuteduo obtido dissolvido em diclorometano (10 ml) e purificado em

cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter

de petroacuteleo (73) O resiacuteduo obtido foi recristalizado em etanol originando as (E)-2-metil-

3-estirilcromonas (85a-c) em rendimentos moderados

(E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) (48 ) pf = 136-137ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H14O2 C 8242 H 538

Encontrado C 8231 H 546

RMN 1H δ = 262 (s 3H 2-CH3) 697 (d 1H H-α J 163

Hz) 724-729 (m 1H H-4rsquo) 736 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 77

Hz) 738 (ddd 2H H-6 J 80 79 e 10 Hz) 741 (d 1H

H-8 J 82 Hz) 753 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 77 e 15 Hz) 763

(ddd 1H H-7 J 82 80 e 16 Hz) 771 (d 1H H-β J 163

Hz) 825 (dd 1H H-5 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 193 (2-CH3) 1175 (C-8) 1185 (C-3) 1194 (C-α) 1234 (C-10) 1248

(C-6) 1261 (C-5) 1264 (C-2rsquo6rsquo) 1277 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1331 (C-7) 1342 (C-

β) 1379 (C-1rsquo) 1552 (C-9) 1638 (C-2) 1769 (C-4)

EMEI mz (int rel) 262 (M+bull 100) 247 (39) 233 (7) 218 (5) 202 (3) 191 (5) 185

(63) 141 (27) 121 (14) 115 (21) 102 (3) 92 (11) 77 (8) 63 (10) 51 (6)

(E)-2-metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) (49 ) pf = 89-91ordmC

EMAR (EI) C19H16O3 [M+bull] calculado 2921099 encontrado 2921091

RMN 1H 261 (s 3H 2-CH3) 383 (s 3H 4rsquo-OCH3)

683 (d 1H H-α J 163 Hz) 690 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

87 Hz) 735-743 (m 2H H-6 e H-8) 747 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 87 Hz) 760-767 (m 1H H-7) 764 (d 1H

H-β J 163 Hz) 825 (dd 1H H-5 J 81 e 09 Hz)

RMN 13C 193 (2-CH3) 553 (4rsquo-OCH3) 1140 (C-

3rsquo5rsquo) 1173 (C-8) 1175 (C-α) 1187 (C-3) 1234 (C-10) 1248 (C-6) 1261 (C-5)

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85a)

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85b)

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

393

1277 (C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-1rsquo) 1331 (C-7) 1338 (C-β) 1553 (C-9) 1593 (C-4rsquo) 1633

(C-2) 1770 (C-4)

EMEI mz (int rel) 292 (M+bull 31) 277 (14) 211 (8) 197 (10) 183 (11) 169 (13) 155

(17) 141 (19) 127 (24) 125 (10) 113 (28) 111 (16) 99 (34) 97 (27) 85 (96) 83 (20) 71

(100) 69 (18)

(E)-2-metil-3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c) (52 ) pf = 117-118ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H18O4 C 7452 H 563

Encontrado C 7436 H 586

RMN 1H 261 (s 3H 2-CH3) 390 e 393 (2s 6H

3rsquo4rsquo-OCH3) 677-692 (m 1H H-5rsquo) 684 (d 1H H-

α J 163 Hz) 706-707 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 735-741

(m 2H H-6 e H-8) 759 (d 1H H-β J 163 Hz)

759-765 (m 1H H-7) 824 (dd 1H H-5 J 77 e 12

Hz)

RMN 13C 194 (2-CH3) 558 e 559 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1090 (C-2rsquo) 1110 (C-5rsquo) 1175 (C-8

e C-α) 1186 (C-3) 1194 (C-6rsquo) 1232 (C-10) 1247 (C-6) 1260 (C-5) 1309 (C-1rsquo)

1331 (C-7) 1340 (C-β) 1488 e 1489 (C-3rsquo4rsquo) 1552 (C-9) 1633 (C-2) 1769 (C-4)

EMEI mz (int rel) 322 (M+bull 100) 307 (30) 292 (6) 276 (6) 263 (6) 247 (7) 235 (9)

221 (3) 202 (3) 185 (17) 161 (9) 144 (5) 138 (7) 121 (10) 115 (15) 92 (13) 77 (7) 63

(9) 51 (6)

6512 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas

Soacutedio metaacutelico (04 g 167 mmol) foi gradualmente adicionado a metanol

recentemente destilado (20 ml) e a mistura foi agitada ateacute atingir a temperatura ambiente

(E)-2-Metil-3-estirilcromonas (85a-c) adequadamente substituiacutedas (42 mmol) e o

benzaldeiacutedo (71a) (053 g 50 mmol) foram adicionados agrave mistura reaccional a qual foi

mantida agrave temperatura ambiente durante 48 horas Apoacutes este periacuteodo a soluccedilatildeo foi

colocada sobre aacutegua (50 ml) e gelo (30 g) e o pH foi ajustada a 4 com aacutecido cloriacutedrico

comercial O soacutelido amarelo foi removido por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (10

ml) e purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85c)

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

394

eluente O solvente foi evaporada agrave secura e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol para dar

origem agraves (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) em bons rendimentos

(EE)-23-diestirilcromona (86a) (53 ) pf = 160-162ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H18O2 C 8569 H 518

Encontrado C 8544 H 534

RMN 1H δ = 721 (d 1H H-αrsquo J 158 Hz) 729 (tt 1H

H-4rsquo J 72 e 17 Hz) 733-743 (m 6H H-

63rsquo5rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 737 (d 1H H-α J 157 Hz) 743 (d

1H H-βrsquo J 158 Hz) 750 (d 1H H-8 J 81 Hz) 754-

759 (m 4H H-2rsquo6rsquo2rsquorsquo6rsquorsquo) 765 (dt 1H H-7 J 81 e 17

Hz) 767 (d 1H H-β J 158 Hz) 822 (dd 1H H-5 J 79

e 17 Hz)

RMN 13C δ = 1175 (C-8) 1185 (C-α) 1190 (C-3)

1191 (C-αrsquo) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1260 (C-5) 1267

(C-2rsquo6rsquo) 1277 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1279 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1297 (C-4rsquorsquo)

1335 (C-7) 1355 (C-1rsquorsquo) 1361 (C-βrsquo) 1371 (C-β) 1375 (C-1rsquo) 1549 (C-9) 1580 (C-

2) 1775 (C-4)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 58) 273 (100) 259 (4) 228 (9) 215 (7) 202 (8) 152 (6)

121 (8) 115 (11) 92 (8) 77 (13) 63 (7) 51 (7)

(EE)-4rsquorsquo-metoxi-23-diestirilcromona (86b) (67 ) pf = 163-164ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H20O3 C 8208 H 530

Encontrado C 8205 H

499

RMN 1H δ = 385 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 693 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 1H H-αrsquo J 164 Hz) 736

(d 1H H-βrsquo J 164 Hz) 736-742 (m 4H H-

63rsquo4rsquo5rsquo) 742 (d 1H H-α J 160 Hz) 752 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 751-752 (m 1H H-8) 760 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 17 Hz) 768 (dt 1H H-7 J 78 e

16 Hz) 770 (d 1H H-β J 160 Hz) 825 (dd 1H H-

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86a)

3

4

5

6

1

2

α

β

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86b)

3

4

5

6

1

2

α

β

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

395

5 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquorsquo-OCH3) 1141 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-αrsquo) 1175 (C-8) 1188 (C-α)

1195 (C-3) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1261 (C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1280 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo)

1290 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-4rsquo) 1304 (C-1rsquorsquo) 1335 (C-7) 1356 (C-1rsquo) 1358 (C-βrsquo) 1368

(C-β) 1551 (C-9) 1577 (C-2) 1596 (C-4rsquorsquo) 1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 303 (65) 289 (6) 273 (41) 260 (11) 215 (13) 202

(7) 190 (6) 151 (7) 121 (48) 115 (7) 92 (9) 77 (9) 63 (6) 51 (4)

(EE)-3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxi-23-diestirilcromona (86c) (69 ) pf = 128-130ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H22O4 C 7901 H 540

Encontrado C 7875 H 555

RMN 1H (50013 MHz) δ = 393 e 396 (s 6H

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 711 (dd

1H H-6rsquorsquo J 82 e 19 Hz) 713 (d 1H H-αrsquo J 161

Hz) 714 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 727 (d 1H H-βrsquo J

161 Hz) 738-742 (m 4H H-63rsquo4rsquo5rsquo) 742 (d 1H

H-α J 158 Hz) 754 (d 1H H-8 J 80 Hz) 761 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 73 Hz) 769 (dt 1H H-7 J 80 e 15

Hz) 771 (d 1H H-β J 158 Hz) 825 (dd 1H H-5 J

80 e 15 Hz)

RMN 13C (12577 MHz) δ = 559 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1172 (C-

αrsquo) 1176 (C-8) 1189 (C-α) 1196 (C-3) 1200 (C-6rsquorsquo) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1261

(C-5) 1276 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1296 (C-4rsquo) 1307 (C-1rsquorsquo) 1336 (C-7) 1356 (C-

1rsquo) 1361 (C-βrsquo) 1368 (C-β) 1491 (C-3rsquorsquo) 1492 (C-4rsquorsquo) 1551 (C-9) 1578 (C-2)

1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 333 (29) 317 (6) 289 (3) 273 (27) 261 (4) 215

(6) 202 (10) 189 (5) 151 (31) 138 (10) 121 (11) 92 (10) 77 (8) 63 (5) 51 (5)

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86c)

3

4

5

6

1

2

α

β

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

396

6513 Siacutentese de 23-diarilxantonas

A uma soluccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromona (86a-c) apropriadamente substituiacuteda (04

mmol) em 124-triclorobenzeno (5 ml) foi refluxada durante 18 horas Apoacutes este periacuteodo

fez-se passar a mistura reaccional por coluna de cromatografia de siacutelica gel usando

primeiro eacuteter de petroacuteleo como eluente para arrastar o 124-triclorobenzeno e de seguida

utiliza-se o diclorometano como eluente para retirar e purificar as 23-diarilxantonas

Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo entatildeo obtido foi recristalizado em etanol dando origem

agraves 23-diarilxantonas (87a-c) em bons rendimentos

23-difenilxantona (87a) (85 ) pf = 152-153ordmC

EMAR (EI) C25H16O2 [M+bull] calculado 3481154 encontrado 3481150

RMN 1H δ = 718-729 (m 10H 23-C6H5) 741 (dt

1H H-7 J 77 e 09 Hz) 753 (dd 1H H-5 J 81 e 09

Hz) 757 (s 1H H-4) 775 (ddd 1H H-6 J 81 77 e

16 Hz) 838 (dd 1H H-8 J 77 e 16 Hz) 838 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 1180 (C-5) 1195 (C-4) 1207 (C-9a)

1219 (C-8a) 1240 (C-7) 1268 (C-8) 1269 (C-4rsquo) 1276 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-3rsquo5rsquo) 1281

(C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1348 (C-6) 1370 (C-2) 1398

(C-1rsquo) 1399 (C-1rsquorsquo) 1476 (C-3) 1552 (C-4a) 1563 (C-4b) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 348 (M+bull 100) 347 (45) 333 (14) 318 (8) 305 (4) 289 (15) 276

(4) 228 (8) 226 (8) 213 (5) 174 (9) 145 (4) 77 (3)

23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) Oacuteleo amarelado

EMAR (ESI) (C25H18O2 + H+)+ [M+H]+ calculado 3511368 encontrado 3511380

RMN 1H δ = 301 (dd 1H H-4trans J 174 e 15 Hz)

367 (dd 1H H-4cis J 174 e 90 Hz) 431 (dd 1H H-

3 J 90 e 15 Hz) 719-730 (m 8H H-

2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 732-741 (m 2H H-5 e H-7)

746-750 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 756 (s 1H H-1) 760

(dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 829 (dd 1H H-8 J 79 e

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87a)

5

4

3

2

1

6

43

21

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88a)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

397

16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 417 (C-3) 1168 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-

8a) 1251 (C-7) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1262 (C-8) 1272 (C-4rsquo) 1274 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1276 (C-

4rsquorsquo) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1330 (C-6) 1353 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1407 (C-

1rsquorsquo) 1559 (C-4b) 1625 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 100) 349 (54) 348 (12) 274 (23) 273 (80) 259 (8) 230

(12) 215 (11) 202 (8) 189 (5) 175 (9) 167 (4) 152 (8) 139 (4) 121 (11) 113 (4) 105

(4) 92 (4) 91 (4) 77 (11) 63 (4) 51 (7)

23-difenil-12-di-hidroxantona (89a) Oacuteleo amarelado

EMAR (EI) C25H18O2 [M+bull] calculado 3501307 encontrado 3501306

RMN 1H δ = 319 (dd 1H H-1cis J 168 e 84 Hz)

345 (dd 1H H-1trans J 168 e 20 Hz) 433 (d 1H H-

2 J 84 Hz) 702 (s 1H H-4) 715-723 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 725-727 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 732-741 (m 4H

H-73rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 748 (d 1H H-5 J 84 Hz) 750-753

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 760-766 (m 1H H-6) 816 (dd

1H H-8 J 81 e 11 Hz)

RMN 13C δ = 282 (C-1) 415 (C-2) 1115 (C-9a) 1241 (C-8a) 1247 (C-7) 1257 (C-

8) 1268 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1270 (C-4rsquo) 1272 (C-2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1293 (C-

4rsquorsquo) 1330 (C-6) 1381 (C-1rsquorsquo) 1407 (C-1rsquo) 1506 (C-3) 1556 (C-4a) 1596 (C-4b)

1767 (C-9)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 84) 349 (52) 274 (55) 273 (100) 261 (14) 228 (10)

215 (12) 202 (8) 189 (6) 152 (10) 139 (7) 121 (12) 115 (11) 105 (33) 92 (8) 91 (6)

77 (23) 63 (7) 51 (12)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(89a)

5

4

3

2

1

6

43

21

Hcis Htrans

H

PARTE II ndash Parte experimental

398

3-fenil-2-(4-metoxifenil)xantona (87b) (80 ) pf = 123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8223 H 494

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 677 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 709 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz)

720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-730 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 739 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 09 Hz)

751 (d 1H H-5 J 80 Hz) 753 (s 1H H-4) 773

(ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 834 (s 1H H-

1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 1134 (C-3rsquo5rsquo) 1180 (C-5) 1195 (C-4) 1207 (C-9a)

1219 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1275 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296

(C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1321 (C-1rsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-2) 1400 (C-1rsquorsquo) 1475

(C-3) 1550 (C-4a) 1563 (C-4b) 1586 (C-4rsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 363 (12) 347 (9) 334 (7) 318 (3) 305 (9) 292 (2)

276 (4) 263 (2) 213 (3) 189 (5) 173 (3) 167 (5) 138 (3) 92 (2) 77 (2)

3-fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88b) pf = 153-156ordmC

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801412

RMN 1H δ = 299 (dd 1H H-4trans J 173 e 13 Hz) 364 (dd 1H H-4cis J 173 e 90

Hz) 377 (s 3H 4rsquo-OCH3) 427 (dd 1H H-3 J 90 e 13 Hz) 681 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 715-740 (m 7H H-572rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo)

743 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 746 (s 1H H-1)

758 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H

H-8 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 366 (C-4) 416 (C-3) 552 (4rsquo-

OCH3) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1148 (C-1) 1170 (C-

9a) 1180 (C-5) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo)

1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1315 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1349 (C-2) 1408 (C-1rsquorsquo)

1558 (C-4b) 1591 (C-4rsquo) 1620 (C-4a) 1742 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87b)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88b)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H

Hcis Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

399

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (18) 378 (31) 365 (6) 347 (3) 303 (23) 287

(6) 273 (16) 260 (10) 215 (9) 202 (6) 190 (6) 165 (3) 139 (3) 121 (14) 108 (3) 92 (5)

77 (6) 65 (4) 51 (4)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87c) (84 ) pf = 139-140ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7964 H 483

RMN 1H δ = 356 e 387 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3)

654 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 678-690 (m 2H H-

5rsquo6rsquo) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-732 (m

3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 740 (dt 1H H-7 J 76 e 10

Hz) 752 (d 1H H-5 J 82 Hz) 755 (s 1H H-4)

774 (ddd 1H H-6 J 82 76 e 17 Hz) 838 (dd

1H H-8 J 76 e 17 Hz) 839 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 557 e 559 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquo) 1134 (C-2rsquo) 1180 (C-5) 1195

(C-4) 1207 (C-9a) 1219 (C-8a) 1221 (C-6rsquo) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1275 (C-4rsquorsquo)

1287 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1322 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1367 (C-2)

1401 (C-1rsquorsquo) 1476 (C-3) 1480 e 1481 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1550 (C-4a) 1562 (C-4b) 1770

(C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 393 (9) 361 (8) 333 (8) 321 (7) 292 (4) 263 (3)

204 (4) 188 (3) 167 (4) 138 (2) 77 (1)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88c) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101521

RMN 1H δ = 300 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 365 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 384 (s

6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 429 (dd 1H H-3 J 91 e 15

Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz) 696 (dd 1H H-

2rsquo J 84 e 22 Hz) 709 (d 1H H-2rsquo J 22 Hz)

718-732 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 733-741

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87c)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88c)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

Hcis Htrans

H

PARTE II ndash Parte experimental

400

(m 2H H-5 e H-7) 746 (s 1H H-1) 759 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-

8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 418 (C-3) 558 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1087 (C-2rsquo) 1108 (C-5rsquo)

1150 (C-1) 1169 (C-9a) 1179 (C-5) 1182 (C-6rsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-

8) 1271 (C-4rsquorsquo) 1272 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1319 (C-1rsquo) 1330 (C-6) 1351 (C-

2) 1409 (C-1rsquorsquo) 14870 e 14872 (C-3rsquo4rsquo) 1558 (C-4b) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 409 (8) 408 (20) 395 (7) 379 (4) 361 (3) 333

(15) 319 (4) 289 (4) 273 (13) 205 (5) 165 (12) 151 (6) 138 (5) 121 (9) 92 (4) 77 (5)

652 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a-dfgijm) apropriada (04

mmol) trifenilfosfina (105 mg 004 mmol) tetraquistrifenilfosfina de palaacutedio(0) (231

mg 002 mmol) e trietilamina (558 μl 04 mmol para a maioria dos casos) em N-metil-2-

pirrolidona (6 ml) foi adicionado o estireno (84a-c) apropriado [2 mmol para o estireno

(84a) e 08 mmol para os estirenos (84bc)] A mistura foi agitada em diferentes condiccedilotildees

de tempo e temperatura consoante o tipo de substituiccedilatildeo (ver tabela 63 paacutegina 265)

Seguidamente a mistura reaccional foi colocada em aacutegua (20 ml) e gelo (10g) e extraiacuteda

vaacuterias vezes com eacuteter etiacutelico (4 x 25 ml) e seca atraveacutes de sulfato de soacutedio anidro O

resiacuteduo foi evaporado dissolvido em diclorometano (5 ml) e purificado em cromatografia

em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo

(73) Da purificaccedilatildeo recolheram-se a fracccedilatildeo maioritaacuteria correspondente agraves 23-

diarilxantonas (87a-z) de maior Rf e a fracccedilatildeo correspondente agraves 23-diaril-34-di-

hidroxantonas (88a-z) de menor Rf No caso da (E)-3-bromo-2-estirilcromona se encontrar

substituiacuteda com um grupo 5-metoxilo (80gijm) foi tambeacutem possiacutevel isolar em

quantidades vestigiais as 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) As 23-diarilxantonas (87a-

z) foram recristalizadas em etanol e obtidas em rendimentos de moderados a bons

Na tabela que se segue na primeira coluna apresentam-se as condiccedilotildees experimentais

em que se obtiveram os melhores rendimentos das 23-diarilxantonas (87a-z) Na segunda

coluna apresenta-se as condiccedilotildees experimentais em que eacute possiacutevel observar o

aparecimento de todos os produtos da reacccedilatildeo [(87a-z) (88a-z) e (90o-z)]

PARTE II ndash Parte experimental

401

Ver caracterizaccedilatildeo estrutural no sub-capiacutetulo 6431 dos seguintes compostos

23-difenilxantona (87a) 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a)

3-fenil-2-(4-metoxifenil)xantona (87b) 3-fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona

(88b)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87c) 3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88c)

Condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo das 23-diarilxantonas (87) em melhores rendimentos

Condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo de todo o tipo de produtos (87) (88) e (90)

Tempo (h)

Temper (ordmC)

(87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

Tempo (h)

Temper (ordmC)

(87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

a 9 160 56 --- ― 9 160 54 9 ― b 3 160 66 14 ― 3 160 58 --- ― c 12 160 45 --- ― 12 160 44 6 ― d 9 refluxo 60 11 ― 6 refluxo 49 43 ― d0 6 refluxo 51 --- ― 3 refluxo 46 11 ― e 9 refluxo 62 --- ― 3 refluxo 46 10 ― e0 6 refluxo 66 --- ― 3 refluxo 25 27 ― f 9 refluxo 28 --- ― 3 refluxo 21 4 ― f0 12 refluxo 39 27 ― 3 refluxo 36 28 ― g 9 refluxo 62 3 ― 6 refluxo 41 13 ― h 9 refluxo 80 --- ― 6 refluxo 46 21 ― i 3 refluxo 70 --- ― 9 refluxo 55 6 ― j 6 refluxo 47 17 ― 3 refluxo 33 21 ― k 3 refluxo 31 32 ― 9 refluxo 30 4 ― l 9 refluxo 23 25 ― 3 refluxo 21 10 ― m 6 refluxo 13 3 ― 3 refluxo 9 16 ― n 3 refluxo 35 7 ― 1 refluxo 16 32 ― o 9 refluxo 58 --- --- 6 refluxo 47 12 12 p 9 refluxo 24 --- 37 3 refluxo 16 43 2 q 6 refluxo 22 10 3 3 refluxo 22 5 2 r 9 refluxo 50 --- 1 6 refluxo 43 17 34 s 9 refluxo 43 --- 11 3 refluxo 31 13 5 t 6 refluxo 42 --- 2 3 refluxo 21 46 1 u 9 refluxo 17 --- --- 3 refluxo 9 38 2 v 6 160 46 --- --- 12 refluxo 24 15 10 x 9 refluxo 20 10 5 9 refluxo 20 10 5 z 3 refluxo 24 5 4 3 refluxo 24 5 4

PARTE II ndash Parte experimental

402

3-(4-benziloxifenil)-2-fenilxantona (87d0) pf = 182-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C32H22O3 C 8456 H 488

Encontrado C 8429 H 487

RMN 1H δ = 505 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5)688 (d

2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 713 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J

87 Hz) 718-727 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 733-

745 (m 6H H-7 e H-23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5)

752 (d 1H H-5 J 79 Hz) 754 (s 1H H-4) 774

(dt 1H H-6 J 79 e 16 Hz) 835 (s 1H H-1) 837

(dd 1H H-8 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 700 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1145 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204

(C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 12676 (C-8) 12684 (C-4rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1280 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1281 (C-2rsquo6rsquo) 1284 (C-1) 1286 (C-35 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1299 (C-3rsquo5rsquo) 1309 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-1

de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1370 (C-1rsquo) 1400 (C-2) 1473 (C-3) 1553 (C-4a) 1563 (C-4b)

1584 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 33) 408 (2) 363 (8) 333 (2) 305 (3) 236 (3) 91 (100)

65 (3)

3-(4-benziloxifenil)-2-fenil-34-di-hidroxantona (88d0) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C32H24O3 [M+bull] calculado 4561725 encontrado 4561725

RMN 1H δ = 297 (dd 1H H-4trans J 174 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 174 e 84 Hz) 426 (d

1H H-3 J 84 Hz) 495 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5)

685 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 722 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 724-741 (m 10H H-573rsquo4rsquo5rsquo

e H-23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 746 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 759 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 79 e 16

Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 409 (C-3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1165 (C-

1) 1168 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-8a) 1250 (C-7) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1262 (C-8)

12749 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 12752 (C-4rsquo) 1279 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 12841

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87d0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88d0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

403

12844 e 1285 (C-3rsquo5rsquo C-2rsquorsquo6rsquorsquoe C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1328 (C-1rsquorsquo) 1330 (C-6)

1356 (C-2) 1368 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1391 (C-1rsquo) 1558 (C-4b) 1579 (C-4rsquorsquo)

1559 (C-4rsquo) 1626 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 456 (M+bull 59) 455 (11) 454 (9) 379 (4) 365 (20) 289 (5) 272

(13) 215 (5) 121 (4) 92 (11) 91 (100) 77 (3) 65 (8)

2-fenil-3-(4-metoxifenil)xantona (87d) pf = 150-153ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8224 H 503

RMN 1H δ = 380 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 680 (d 2H

H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 713 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88

Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 723-727 (m 3H

H-3rsquo4rsquo5rsquo) 739 (ddd 1H H-7 J 77 76 e 09

Hz) 751 (d 1H H-5 J 85 Hz) 753 (s 1H H-4)

773 (ddd 1H H-6 J 85 76 e 17 Hz) 834 (s

1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquorsquo-OCH3) 1136 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a)

1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299

(C-2rsquo6rsquo) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1321 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1370 (C-2) 1401 (C-1rsquo) 1473

(C-3) 1553 (C-4a) 1563 (C-4b) 1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (23) 363 (10) 347 (23) 335 (11) 334 (13)

305 (10) 276 (6)

2-fenil-3-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88d) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C26H18O3 [M+bull] calculado 3781256 encontrado 3781244

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 13

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 88 Hz) 370 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 425 (dd 1H H-3 J 88 e 13 Hz)

676 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 721 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 723-729 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87d)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88d)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

PARTE II ndash Parte experimental

404

733 (d 1H H-5 J 85 Hz) 736 (ddd 1H H-7 J 82 79 e 10 Hz) 746-749 (m 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 754 (s 1H H-1) 758 (ddd 1H H-6 J 85 82 e 16 Hz) 827 (dd 1H H-8 J

79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 408 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1164 (C-1)

1168 (C-9a) 1180 (C-5) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1261 (C-8) 1275

(C-4rsquo) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1325 (C-1rsquorsquo) 1330 (C-6) 1356 (C-2) 1390

(C-1rsquo) 1558 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1626 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 14) 379 (29) 378 (100) 377 (30) 363 (16) 347 (24)

335 (13) 334 (14) 333 (11) 305 (11) 276 (8)215 (6) 135 (7) 105 (5)

3-(4-benziloxifenil)-2-(4-metoxifenil)xantona (87e0) pf = 140-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C33H24O4 C 8180 H 499

Encontrado C 8202 H 506

RMN 1H δ = 381 (s 3H 4rsquo-OCH3) 506 (s 2H

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

690 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 88 Hz) 715 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz)

734-746 (m 6H H-7 e 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 7520 (d

1H H-5 J 78 Hz) 7522 (s 1H H-4) 774 (dt 1H

H-6 J 78 e 16 Hz) 832 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 700 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1136 (C-3rsquo5rsquo) 1145 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1276 (C-

26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1281 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1282 (C-1) 1286 (C-35 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1309 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1326 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6)

13665 (C-2) 13672 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1473 (C-3) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1583 (C-4rsquorsquo) 1586 (C-4rsquo) 1771 (C-9)

EMEI mz (int rel) 484 (M+bull 61) 394 (15) 393 (23) 91 (100) 85 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87e0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

405

3-(4-benziloxifenil)-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88e0) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C33H26O4 [M+bull] calculado 4861831 encontrado 3501829

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 173 e 84 Hz) 377 (s

3H 4rsquo-OCH3) 422 (d 1H H-3 J 84 Hz) 494 (s

2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 681 (d 1H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 684 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 720 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 728-739 (m 7H H-57 e H-

23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 743 (s 1H H-1) 743 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 758 (dt

1H H-6 J 78 e 16 Hz) 827 (dd 1H H-8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 408 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 698 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1138 (C-

3rsquo5rsquo) 1145 (C-1) 1150 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-9a) 1179 (C-5) 1238 (C-8a) 1249 (C-

7) 1261 (C-8) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1274 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-4 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1285 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1315 (C-1rsquo) 13287 (C-

6) 13290 (C-1rsquorsquo) 1352 (C-2) 1368 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1558 (C-4b) 1579 (C-

4rsquorsquo) 1559 (C-4rsquo) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 486 (M+bull 44) 485 (7) 484 (9) 408 (6) 395 (15) 364 (3) 302 (5)

213 (3) 135 (33) 121 (8) 92 (14) 91 (100) 77 (7) 65 (9)

23-di(4-metoxifenil)xantona (87e) pf = 164-166ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7912 H 503

RMN 1H δ = 3807 e 3813 (s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 682 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz)

714 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 740 (ddd 1H H-

7 J 78 76 e 10 Hz) 752 (d 1H H-5 J 78 Hz)

752 (s 1H H-4) 774 (ddd 1H H-6 J 78 76 e

17 Hz) 832 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 5519 e 5521 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 1135 e 1136 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-

5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1281 (C-1) 1308 e

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87e)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88e0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

406

1310 (C-2rsquo6rsquo e C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 13235 e 13243 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1366 (C-2) 1473

(C-3) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (8) 393 (14) 377 (19) 365 (8) 350 (12) 334

(6) 333 (6) 321 (10)

23-di(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88e) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101526

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 372 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 424 (d

1H H-3 J 83 Hz) 677 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87

Hz) 683 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 721 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 736 (d 1H H-5 J 81 Hz)

739 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 11 Hz) 744 (s 1H H-1) 744 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

760 (ddd 1H H-6 J 81 77 e 17 Hz) 829 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 409 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 553 (4rsquo-OCH3) 1138 (C-3rsquo5rsquo)

1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1146 (C-1) 1170 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-8a) 1250 (C-7) 1262

(C-8) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1316 (C-1rsquo) 1327 (C-1rsquorsquo) 1329 (C-6) 1353

(C-2) 1559 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1591 (C-4rsquo) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 21) 409 (24) 408 (100) 393 (11) 377 (13) 365 (6) 350

(8) 321 (6) 303 (11) 121 (6)

3-(4-benziloxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87f0) pf = 188-189ordmC

EMAR (EI) C34H26O5 [M+bull] calculado 5141780 encontrado 5141785

RMN 1H δ = 361 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s 3H

3rsquo-OCH3) 506 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 659 (d

1H H-2rsquo J 18 Hz) 679-686 (m 2H H-5rsquo6rsquo)

690 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 715 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 731-746 (m 6H H-7 e 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 752 (d 1H H-5 J 79 Hz) 753 (s

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87f0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88e)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

407

1H H-4) 775 (dt 1H H-6 J 79 e 18 Hz) 836 (s 1H H-1) 838 (dd 1H H-8 J 82 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1108 (C-5rsquo)

1134 (C-2rsquo) 1146 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a)

1222 (C-6rsquo) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1274 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-1)

1280 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1286 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1325

(C-1rsquo) 1327 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-2 e C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1473 (C-3) 1480

(C-3rsquo) 1482 (C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1583 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 514 (M+bull 11) 388 (11) 166 (11) 165 (13) 91 (100) 77 (3) 65 (5)

3-(4-benziloxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88f0) Oacuteleo amarelo

EMAR (ESI) (C34H28O5 + H+)+ [M+H]+ calculado 5171996 encontrado 5172010

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 84 Hz) 383 e

384 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 423 (d 1H H-3 J 83

Hz) 494 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 674 (d 1H H-

5rsquo J 85 Hz) 684 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz)

697 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 709 (d 1H H-

2rsquo J 21 Hz) 721 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 728-739 (m 7H H-H-57 e H-23456 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 744 (s 1H H-1) 757 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J

79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 411 (C-3) 558 (3rsquo4rsquo-OCH3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1087 (C-

2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1148 (C-1) 1152 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1183 (C-6rsquo)

1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1257 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-4 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1285 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1320 (C-1rsquo) 1330

(C-6) 1331 (C-1rsquorsquo) 1355 (C-2) 1369 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1487 e 1488 (C-3rsquo4rsquo)

1558 (C-4b) 1579 (C-4rsquorsquo) 1623 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 516 (M+bull 15) 515 (3) 513 (6) 468 (2) 424 (5) 380 (3) 354 (14)

273 (4) 165 (6) 92 (12) 91 (100) 77 (5) 72 (8) 65 (8) 59 (17)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88f0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

408

3-(4-metoxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87f) pf = 155-156ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7647 H 493

RMN 1H δ = 363 (s 3H 4rsquo-OCH3) 381 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H 3rsquo-OCH3) 660 (d 1H H-

2rsquo J 17 Hz) 683 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

679-685 (m 2H H-5rsquo6rsquo) 715 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo

J 86 Hz) 741 (ddd 1H H-7 J 80 77 e 11 Hz)

752 (d 1H H-5 J 80 Hz) 753 (s 1H H-4) 775

(ddd 1H H-6 J 80 77 e 17 Hz) 836 (s 1H H-1) 838 (dd 1H H-8 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquorsquo-OCH3) 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 1108 (C-5rsquo) 1133 (C-

2rsquo) 1136 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a) 1222 (C-6rsquo)

1239 (C-7) 1268 (C-8) 1279 (C-1) 1307 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1326 (C-1rsquo) 1347

(C-6) 1367 (C-2) 1473 (C-3) 1479 e 1482 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (8) 407 (9)

3-(4-metoxifenil)2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88f) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401623

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 16

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 173 e 88 Hz) 371 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 384 e 386 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3)

424 (d 1H H-3 J 88 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo J

85 Hz) 677 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 697 (dd

1H H-6rsquo J 85 e 22 Hz) 710 (d 1H H-2rsquo J 22

Hz) 721 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 735 (dd 1H H-5 J 83 e 10 Hz) 738 (ddd 1H H-

7 J 78 77 e 10 Hz) 744 (s 1H H-1) 759 (ddd 1H H-6 J 83 77 e 17 Hz) 829 (dd

1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 411 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 5581 e 5582 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1087

(C-2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1148 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1182 (C-

6rsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1328 (C-1rsquorsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87f)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88f)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

409

1329 (C-6) 1355 (C-2) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1558 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1622

(C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 100) 439 (29) 438 (53) 423 (11) 391 (8) 333 (10) 303

(13) 165 (47) 151 (14) 121 (8) 86 (8) 84 (13)

(EE)-4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-trimetoxi-23-diestirilcromona (86f) pf = 181-182ordmC

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401617

RMN 1H δ = 386 (s 3H 4rsquo-OCH3) 393 (s 3H

3rsquorsquo-OCH3) 396 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 689 (d 1H H-

5rsquorsquo J 84 Hz) 695 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 711

(dd 1H H-6rsquorsquo J 84 e 18 Hz) 712 (d 1H H-αrsquo J

157 Hz) 714 (d 1H H-2rsquorsquo J 18 Hz) 728 (d 1H

H-α J 158 Hz) 731 (d 1H H-βrsquo J 157 Hz) 739

(ddd 1H H-6 J 77 76 e 09 Hz) 753 (d 1H H-8

J 77 Hz) 756 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 767 (d

1H H-β J 158 Hz) 768 (dt 1H H-7 J 77 e 16

Hz) 825 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 559 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1145

(C-3rsquo5rsquo) 1165 (C-α) 1174 e 1175 (C-8 e C-αrsquo) 1188 (C-3) 1199 (C-6rsquorsquo) 1231 (C-

10) 1246 (C-6) 1261 (C-5) 1284 (C-1rsquo) 1292 (C-2rsquo6rsquo) 1308 (C-1rsquorsquo) 1334 (C-7)

1357 (C-βrsquo) 1366 (C-β) 1490 (C-3rsquorsquo) 1491 (C-4rsquorsquo) 1551 (C-9) 1583 (C-2) 1609

(C-4rsquo) 1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 18) 439 (26) 438 (100) 423 (23) 408 (6) 395 (7) 391

(10) 380 (8) 363 (8) 321 (7) 320 (6)

O

O

7

α

9 α

8

105

6

3

4

5

6

12

(86f)

54

3

2

1

6

4 3

2

β

OCH3

OCH3

OCH3β

PARTE II ndash Parte experimental

410

2-fenil-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87g) pf = 21-214ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7907 H 491

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 656 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 692 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e

20 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 724-728 (m

3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 740 (ddd 1H H-7 J 78 76 e 10

Hz) 752 (d 1H H-5 J 80 Hz) 758 (s 1H H-4)

774 (ddd 1H H-6 J 80 76 e 17 Hz) 835 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17

Hz)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1179 (C-

5) 1190 (C-4) 1204 (C-9a) 12189 (C-6rsquorsquo) 12193 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8)

1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1283 (C-1) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1322 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6)

1370 (C-2) 1402 (C-1rsquo) 1472 (C-3) 1481 e 1486 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1553 (C-4a) 1562

(C-4b) 1769 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 393 (15) 377 814) 361 (13) 350 (10) 333 (15)

321 (10) 305 (8) 292 (6)

2-fenil-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88g) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101515

RMN 1H δ = 299 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 89 Hz) 377 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 425 (dd

1H H-3 J 89 e 15 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J 82

Hz) 682 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 722-732 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo)

736 (d 1H H-5 J 80 Hz) 738 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 13 Hz) 747-750 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 760 (ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 78

e 16 Hz)

RMN 13C δ = 3696 (C-4) 413 (C-3) 557 e 558 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1103 (C-2rsquorsquo) 1114

(C-5rsquorsquo) 1166 (C-1) 1167 (C-9a) 1180 (C-5) 1192 (C-6rsquorsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87g)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88g)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

HtransHcis

H

PARTE II ndash Parte experimental

411

1256 (C-2rsquo6rsquo) 1261 (C-8) 1275 (C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 13299 e 13301 (C-6 e C-1rsquorsquo)

1356 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1558 (C-4b) 1626 (C-4a) 1741

(C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 409 (53) 408 (73) 395 (18) 393 (19) 379 (10)

377 (12) 361 (18) 334 (16) 333 (46) 321 (11) 299 (31) 273 (27) 215 (10) 202 (8) 165

(12) 151 (11) 105 (14) 86 (17) 84 (26)

2-(4-metoxifenil)-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87h) pf = 148-150ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7641 H 542

RMN 1H δ = 360 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 380 (s 3H

4rsquo-OCH3) 390 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 661 (d 2H H-

2rsquorsquo J 20 Hz) 681 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 683

(d 1H H-5rsquorsquo J 80 Hz) 690 (dd 1H H-6rsquorsquo J 80

e 20 Hz) 711 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 740

(ddd 1H H-7 J 78 77 e 09 Hz) 752 (dd 1H H-

5 J 81 e 09 Hz) 756 (s 1H H-4) 775 (ddd 1H H-6 J 81 77 e 17 Hz) 833 (s 1H

H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 556 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquorsquo) 1132

(C-2rsquorsquo) 1136 (C-3rsquo5rsquo) 1180 (C-5) 1190 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a e C-6rsquo)

1239 (C-7) 1267 (C-8) 1281 (C-1) 1309 (C-2rsquo6rsquo) 1324 e 1325 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1347

(C-6) 1366 (C-2) 1473 (C-3) 1482 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1586 (C-4rsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (11) 407 (14) 380 (8) 363 (8) 309 (8) 308

(31) 307 (25) 293 (14) 292 (12) 291 (12) 277 (10) 250 (7) 222 (6) 188 (24) 151 (8)

102 (9) 86 (8) 84 (11)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87h)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

412

2-(4-metoxifenil)-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88h) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401624

RMN 1H δ = 298 (dd 1H H-4trans J 172 e 13

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 172 e 88 Hz) 376 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 422

(dd 1H H-3 J 88 e 13 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J

81 Hz) 681-686 (m 2H H-2rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 683 (d

2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 736 (d 1H H-5 J 80 Hz)

738 (ddd 1H H-7 J 77 76 e 14 Hz) 744 (s 1H H-1) 744 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

760 (ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 76 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 414 (C-3) 553 5575 e 5580 (4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1104 (C-

2rsquorsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1139 (C-3rsquo5rsquo) 1148 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1192 (C-6rsquorsquo)

1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1262 (C-8) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1317 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1331

(C-1rsquorsquo) 1353 (C-2) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1559 (C-4b) 1592 (C-4rsquo) 1622 (C-

4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 13) 439 (26) 438 (100) 423 (13) 497 (14) 391 (7) 380

(7) 363 (7)

23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87i) pf = 171-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C29H24O6 C 7435 H 516

Encontrado C 7425 H 522

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 663 (s largo

2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 680-689 (m 4H H-5rsquoH-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 741 (dd 1H H-7 J 82 e 77 Hz) 752

(d 1H H-5 J 81 Hz) 756 (s 1H H-4) 775 (ddd

1H H-6 J 81 77 e 16 Hz) 836 (s 1H H-1)

838 (dd 1H H-8 J 82 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 5569 e 5571 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1108 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo)

1130 (C-2rsquorsquo) 1132 (C-2rsquo) 1180 (C-5) 1191 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo)

1222 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1280 (C-1) 1325 e 1327 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1348

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87i)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88h)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

413

(C-6) 1367 (C-2) 1473 (C-3) 1480 1483 e 1486 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquoe C-4rsquorsquo) 1551 (C-

4a) 1563 (C-4b) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 100) 453 (10) 379 (5) 97 (6)

23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88i) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701739

RMN 1H δ = 298 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 377 e

379 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 385 e 386 (2s 6H

3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 423 (d 1H H-3 J 83 Hz) 672 (d

1H H-5rsquorsquo J 80 Hz) 676 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz)

683 (d 1H H-6rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-2rsquorsquo

J 80 e 20 Hz) 698 (dd 1H H-6rsquo J 84 e 21 Hz) 711 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 736 (dd

1H H-5 J 85 e 10 Hz) 738 (dt 1H H-7 J 77 e 10 Hz) 745 (s 1H H-1) 760 (ddd

1H H-6 J 85 77 e 17 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 415 (C-3) 557 5577 e 5580 (3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1087 (C-

2rsquo) 1102 (C-2rsquorsquo) 1108 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1149 (C-1) 1168 (C-9a) 1179 (C-5)

1182 (C-6rsquo) 1191 (C-6rsquorsquo) 1237 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1320 (C-1rsquo) 1330

(C-6) 1332 (C-1rsquorsquo) 1354 (C-2) 1480 1487 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquoe C-4rsquorsquo) 1558

(C-4b) 1623 (C-4a) 1741 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 78) 469 (28) 468 (100) 455 (7) 453 (10) 421 (7) 333

(16) 332 (7) 84 (7)

23-difenil-6-metoxixantona (87j) pf = 151-153ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8256 H 492

RMN 1H δ = 395 (s 3H 6-OCH3) 691 (d 1H

H-5 J 24 Hz) 696 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz)

715-728 (m 10H 23-C6H5) 752 (s 1H H-4)

828 (d 1H H-8 J 89 Hz) 836 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1133

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87j)

5

4

3

2

1

6

43

21

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88i)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

414

(C-7) 1159 (C-8a) 1193 (C-4) 1208 (C-9a) 1268 (C-4rsquo) 1275 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-

3rsquo5rsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1283 (C-1 e C-8) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1370 (C-2)

13988 e 13994 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1470 (C-3) 1552 (C-4a) 1582 (C-4b) 1650 (C-6)

1760 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (63) 363 (13) 335 (7) 334 (16) 277 (5) 276

(7) 228 (5) 226 (5)

23-difenil-6-metoxi-34-di-hidroxantona (88j) Oacuteleo esbranquiccedilado

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801444

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 364 (dd 1H H-4cis J 173 e 90 Hz) 385 (s

3H 6-OCH3) 428 (dd 1H H-3 J 90 e 15 Hz)

674 (d 1H H-5 J 24 Hz) 695 (dd 1H H-7 J

89 e 24 Hz) 718-732 (m 8H H-

3rsquo4rsquo5rsquo2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745-748 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 818 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 366 (C-4) 417 (C-3) 557 (6-OCH3) 1004 (C-5) 1142 (C-7) 1166 (C-

9a) 1169 (C-1) 1177 (C-8a) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-4rsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 12746 e

12749 (C-8 e C-4rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1350 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1408

(C-1rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1618 (C-4a) 1635 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 8) 379 (20) 378 (100) 377 (51) 363 (11) 334 (11) 303

(8)

3-fenil-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87k) pf = 191-193ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7640 H 494

Encontrado C 7663 H 496

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 395 (s

3H 6-OCH3) 677 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

691 (d 1H H-5 J 24 Hz) 696 (dd 1H H-7

J 89 e 24 Hz) 709 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88

Hz) 712-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-730

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87k)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88j)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

415

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 828 (d 1H H-8 J 89 Hz) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 551 (4rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1132 (C-7) 1134 (C-3rsquo5rsquo)

1159 (C-8a) 1193 (C-4) 1208 (C-9a) 1274 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-1) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1283 (C-8) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1322 (C-1rsquo) 1366 (C-2) 1401 (C-1rsquorsquo)

1470 (C-3) 1550 (C-4a) 1582 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1650 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (12) 393 (11) 377 (9) 365 (8) 350 (5)

3-fenil-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88k) Oacuteleo esbranquiccedilado

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado

41011518 encontrado 4101528

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 173 e

14 Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 86 Hz)

376 (s 3H 4rsquo-OCH3) 383 (s 3H 6-OCH3)

425 (d largo 1H H-3 J 86 Hz) 672 (d 1H

H-5 J 24 Hz) 680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88

Hz) 693 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz) 717-731 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 741 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 744 (s 1H H-1) 817 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 417 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 557 (6-OCH3) 1003 (C-5) 1138

(C-3rsquo5rsquo) 1142 (C-7) 1149 (C-1) 1167 (C-9a) 1177 (C-8a) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-

4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1274 (C-8) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1316 (C-1rsquo) 1346 (C-2) 1409 (C-

1rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1590 (C-4rsquo) 1614 (C-4a) 1635 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 9) 409 (24) 408 (81) 407 (22) 393 (14) 380 (12) 379

(31) 378 (100) 377 (77) 365 (12) 364 (14) 363 (15) 350 (12) 349 (19) 334 (22) 333

(27) 332 (13) 303 (12) 277 (11) 276 (10)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88k)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

416

3-fenil-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87l) pf = 169-170ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7668 H 532

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s

3H 3rsquo-OCH3) 398 (s 3H 6-OCH3) 654 (d

1H H-2rsquo J 20 Hz) 679 (d 1H H-5rsquo J 83

Hz) 685 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 20 Hz) 692

(d 1H H-5 J 24 Hz) 697 (dd 1H H-7 J 89

e 24 Hz) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-

732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 751 (s 1H H-4) 829 (d 1H H-8 J 89 Hz) 837 (s 1H H-

1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1107 (C-

5rsquo) 1133 (C-7) 1134 (C-2rsquo) 1159 (C-8a) 1192 (C-4) 1208 (C-9a) 1221 (C-6rsquo)

1274 (C-4rsquorsquo) 1278 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1283 (C-8) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1323 (C-1rsquo)

1366 (C-2) 1403 (C-1rsquorsquo) 1470 (C-3) 1479 e 1481 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1582

(C-4b) 1651 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (18) 421 (16) 420 (9) 410 (10) 409 (35) 393

(15) 392 (19) 377 (10) 376 (7) 333 (8) 167 (6)

3-fenil-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88l) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401619

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e

15 Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 90 Hz)

384 e 386 (2s 9H 63rsquo4rsquo-OCH3) 426 (dd

1H H-3 J 90 e 15 Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J

81 Hz) 675 (d 1H H-5 J 24 Hz) 695 (dd

1H H-6rsquo J 81 e 21 Hz) 696 (dd 1H H-7 J

90 e 24 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 24 Hz) 716-732 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (s

1H H-1) 819 (d 1H H-8 J 90 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 419 (C-3) 557 e 558 (63rsquo4rsquo-OCH3) 1004 (C-5) 1087 (C-

2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1142 (C-7) 1152 (C-1) 1167 (C-9a) 1177 (C-8a) 1182 (C-6rsquo)

1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1275(C-8) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1348 (C-2)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88l)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88l)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

417

1411 (C-1rsquorsquo) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1575 (C-4b) 1615 (C-4a) 1636 (C-6) 1738

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 14) 439 (24) 438 (100) 423 (19) 395 (10) 391 (9) 363

(7) 277 (7)

2-fenil-6-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87m) pf = 165-166ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7669 H 494

RMN 1H δ = 353 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 389 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 6-OCH3) 655 (d

1H H-2rsquorsquo J 21 Hz) 683 (d 1H H-5rsquorsquo J 75

Hz) 691 (dd 1H H-6rsquorsquo J 75 e 21 Hz) 692

(d 1H H-5 J 22 Hz) 697 (dd 1H H-7 J 88

e 22 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 723-

727 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (s 1H H-4) 828 (d 1H H-8 J 88 Hz) 834 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquorsquo-OCH3) 5579 (3rsquorsquo-OCH3) 5584 (6-OCH3) 1003 (C-5) 1108

(C-5rsquorsquo) 1132 (C-7) 1133 (C-2rsquorsquo) 1159 (C-8a) 1187 (C-4) 1205 (C-9a) 1219 (C-6rsquorsquo)

1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1283 (C-1 e C-8) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1323 (C-1rsquorsquo) 1369 (C-

2) 1403 (C-1rsquo) 1467 (C-3) 1481 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1554 (C-4a) 1582 (C-4b)

1650 (C-6) 1760 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (16) 407 (12) 395 (7) 391 (7) 380 (9) 363

(7) 351 (7)

2-fenil-6-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88m) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401623

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 172 e 88

Hz) 376 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 378 (s 3H 4rsquorsquo-

OCH3) 385 (s 3H 6-OCH3) 423 (dd 1H

H-3 J 88 e 14 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J 81

Hz) 675 (d 1H H-5 J 24 Hz) 681-686

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87m)

54

3

2

1

6

43

21

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88m)

54

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

418

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 694 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz) 719-731 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 746-

749 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 752 (s 1H H-1) 817 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 413 (C-3) 5567 e 5573 (63rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1003 (C-5) 1103

(C-2rsquorsquo) 1113 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-7) 1164 (C-9a) 1167 (C-1) 1176 (C-8a) 1192 (C-6rsquorsquo)

1256 (C-2rsquo6rsquo) 12739 e 12741 (C-8 e C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1330 (C-1rsquorsquo) 1353 (C-2)

1392 (C-1rsquo) 1479 (C-4rsquorsquo) 1490 (C-3rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1620 (C-4a) 1635 (C-6) 1736

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 20) 439 (31) 438 (100) 423 (17) 407 (12) 391 (8) 380

(10) 363 (11) 351 (7) 303 (7)

6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87n) pf = 174-175ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H26O7 C 7228 H 526

Encontrado C 7195 H 558

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3)

396 (s 3H 6-OCH3) 6658-6663 (m 2H H-

2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-689 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 693 (d 1H H-5 J 24 Hz) 698

(dd 1H H-7 J 88 e 24 Hz) 753 (s 1H H-

4) 829 (d 1H H-6 J 88 Hz) 835 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 5572 e 5574 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 559 (63rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1003 (C-5) 1108 (C-

5rsquo e C-5rsquorsquo) 1131 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1132 (C-7) 1159 (C-8a) 1188 (C-4) 1206 (C-9a)

1219 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1280 (C-1) 1283 (C-8) 1327 e 1328 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1367

(C-2) 1468 (C-3) 1480 1484 e 1486 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1552 (C-4a) 1582

(C-4b) 1541 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 498 (M+bull 100) 483 (14) 467 (6) 452 (5) 409 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87n)

54

3

2

1

6

43

21

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

419

6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88n) pf = 176-177ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H28O7 C 7199 H 564

Encontrado C 7134 H 558

EMAR (EI) C30H28O7 [M+bull] calculado 5001835 encontrado 5001835

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 173 e

16 Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 83

Hz) 376 e 380 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 385

e 386 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 387 (s 3H 6-

OCH3) 421 (d largo 1H H-3 J 83 Hz)

672 (d 1H H-5rsquorsquo J 81 Hz) 675 (d 1H H-

5rsquo J 75 Hz) 677 (d 1H H-5 J 23 Hz) 682 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 81 e 20 Hz) 696 (dd 1H H-7 J 84 e 23 Hz) 697 (dd 1H H-6rsquo J 75 e 20 Hz)

710 (d 1H H-2rsquo J 20 Hz) 743 (s 1H H-1) 818 (d 1H H-8 J 84 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 416 (C-3) 5576 e 5584 (73rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1004 (C-5)

1087 (C-2rsquo) 1103 (C-2rsquorsquo) 1108 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-7) 1151 (C-1) 1166

(C-9a) 1177 (C-8a) 1182 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1275 (C-8) 1321 (C-1rsquo) 1334 (C-1rsquorsquo)

1351 (C-2) 1480 1487 1488 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1617

(C-4a) 1636 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 500 (M+bull 12) 499 (24) 498 (100) 483 (13)

23-difenil-8-metoxixantona (87o) pf = 203-205ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8227 H 473

RMN 1H δ = 404 (s 3H 8-OCH3) 682 (dd 1H H-7

J 84 e 07 Hz) 707 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 714-

727 (m 10H 23-C6H5) 747 (s 1H H-4) 761 (t 1H

H-6 J 84 Hz) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 564 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1100 (C-

5) 1126 (C-8a) 1189 (C-4) 1218 (C-9a) 1267 (C-

4rsquo) 1274 (C-4rsquorsquo) 1279 (C-3rsquo5rsquo) 1280 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299

(C-2rsquo6rsquo) 1348 (C-6) 1368 (C-2) 1399 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1469 (C-3) 1541 (C-4a) 1582

(C-4b) 1607 (C-8) 1763 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87o)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88n)

54

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

420

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (23) 361 (10) 360 (8) 350 (9) 349 (60) 347

(10) 333 (13) 332 (42) 301 (6) 289 (8) 276 (6)

23-difenil-8-metoxi-34-di-hidroxantona (88o) pf = 169-172ordmC

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801418

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 15 Hz)

359 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 398 (s 3H 8-

OCH3) 427 (dd 1H H-3 J 91 e 15 Hz) 677 (d 1H

H-7 J 83 Hz) 689 (d 1H H-5 J 83 Hz) 717-731

(m 8H H-3rsquo4rsquo5rsquo2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (t 1H H-6 J

83 Hz) 744-747 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 755 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 362 (C-4) 417 (C-3) 563 (8-OCH3) 1063 (C-7) 1101 (C-5) 1144 (C-

8a) 1170 (C-1) 1178 (C-9a) 1258 (C-2rsquo6rsquo) 1271 e 1274 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1273 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1330 (C-6) 1348 (C-2) 1392 (C-1rsquo) 1408

(C-1rsquorsquo) 1578 (C-4b) 16009 e 16113 (C-8 e C-4a) 1739 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 58) 379 (28) 378 (100) 377 (28) 363 (13) 362 (11)

361 (23) 360 (11) 350 (14) 349 (69) 347 (15) 333 (20) 332 (46) 303 (17) 301 (11)

289 (21) 288 (14) 285 (14) 266 (27) 261 (10) 226 (9) 215 (8)

23-difenil-8-hidroxixantona (90o) pf = 160-162ordmC

EMAR (EI) C25H16O3 [M+bull] calculado 3641099 encontrado 3641102

RMN 1H δ = 679 (dd 1H H-7 J 84 e 06 Hz) 691

(dd 1H H-5 J 84 e 06 Hz) 712-716 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 717-720 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 722-728 (m 6H

H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 757 (t

1H H-6 J 84 Hz) 826 (s 1H H-1) 1267 (s 1H 8-

OH)

RMN 13C δ = 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7) 1193 (C-4 e C-9a) 1270 e 1275

(C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1277 (C-1) 1280 e 1281 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1298

(C-2rsquo6rsquo) 1367 (C-6) 1372 (C-2) 1395 e 1396 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1484 (C-3) 1551 (C-

4a) 1563 (C-4b) 1619 (C-8) 1820 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90o)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88o)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

421

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 365 (16) 363 (40) 349 (12) 289 (6) 228 (6)

3-fenil-8-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87p) pf = 192-194ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7942 H 491

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-

OCH3) 678 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 682 (d 1H

H-7 J 83 Hz) 708 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 708

(dd 1H H-5 J 83 e 08 Hz) 718-721 (m 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-729 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 746 (s

1H H-4) 762 (t 1H H-6 J 83 Hz) 830 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1101 (C-5) 1126 (C-8a)

1134 (C-3rsquo5rsquo) 1189 (C-4) 1219 (C-9a) 1274 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1282 (C-1)

1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1365 (C-2) 1402 (C-1rsquorsquo)

1469 (C-3) 1539 (C-4a) 1582 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1608 (C-8) 1764 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (23) 391 (14) 390 (9) 380 (10) 379 (41) 363

(14) 362 (32) 347 (10) 346 (6) 305 (5)

3-fenil-8-metoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88p) pf = 168-170ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101505

RMN 1H δ = 289 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 358 (dd 1H H-4cis J 173 e 85 Hz) 376 (s

3H 4rsquo-OCH3) 398 (s 3H 8-OCH3) 424 (d largo

1H H-3 J 85 Hz) 676 (d 1H H-7 J 84 Hz)

680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 689 (dd 1H H-5 J

85 e 07 Hz) 717-730 (m 5H H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 740 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 744 (t 1H H-6 J 84 Hz) 745 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 417 (C-3) 552 (8-OCH3) 563 (8-OCH3) 1062 (C-7) 1101

(C-5) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1144 (C-8a) 1151 (C-1) 1179 (C-9a) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1270 (C-

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88p)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

422

4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1317 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1344 (C-2) 1409 (C-

1rsquorsquo) 1578 (C-4b) 1590 (C-4rsquo) 1596 (C-4a) 1601 (C-8) 1739 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 10) 409 (28) 408 (100) 407 (34) 391 (21) 390 (15)

380 (18) 379 (62) 363 (26) 362 (43) 347 (16) 305 (9) 153 (10) 152 (13) 137 (14) 121

(21) 99 (16) 78 (9)

3-fenil-8-hidroxi-2-(4-metoxifenil)xantona (90p) pf = 126-128ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 3941205 encontrado 3941204

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 677 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 681 (dd 1H H-7 J 84 e 07

Hz) 693 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 707 (d 2H

H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-730 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4)

759 (t 1H H-6 J 84 Hz) 825 (s 1H H-1) 1270

(s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7) 1135 (C-3rsquo5rsquo)

11935 (C-4) 11938 (C-9a) 1273 (C-4rsquorsquo) 1277 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1319 (C-1rsquo) 1367 (C-6) 1369 (C-2) 1398 (C-1rsquorsquo) 1484 (C-

3) 1550 (C-4a) 1564 (C-4b) 1587 (C-4rsquo) 1619 (C-8) 1821 (C-9)

EMEI mz (int rel) 394 (M+bull 100) 393 (15) 395 (25) 379 (15) 363 (15) 351 (10)

129 (17) 125 (11) 123 (10) 111 (17) 97 (22) 96 (13) 86 (14) 84 (16) 83 (21) 73 (12)

69 (12)

3-fenil-8-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87q) pf = 189-190ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7673 H 527

RMN 1H δ = 355 (s 3H 3rsquo-OCH3) 387 (s 3H

4rsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-OCH3) 653 (d 1H H-2rsquo

J 19 Hz) 680 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 683 (dd 1H

H-7 J 86 e 09 Hz) 685 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 19

Hz) 709 (dd 1H H-5 J 86 e 09 Hz) 719-722 (m

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOCH3

PARTE II ndash Parte experimental

423

2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-731 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 747 (s 1H H-4) 762 (t 1H H-6 J 86

Hz) 835 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquo-OCH3) 558 (4rsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1101 (C-5)

1107 (C-5rsquo) 1126 (C-8a) 1135 (C-2rsquo) 1188 (C-4) 1219 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1274

(C-4rsquorsquo) 1280 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1365

(C-2) 1403 (C-1rsquorsquo) 1469 (C-3) 1479 e 1480 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1540 (C-4a) 1582 (C-4b)

1608 (C-8) 1764 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 424 (7) 423 (25) 408 (6) 395 (13) 391 (12) 380

(6) 363 (6) 351 (8)

3-fenil-8-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88q) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401615

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 382 e

384 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 399 (s 3H 8-OCH3)

425 (dd 1H H-3 J 91 e 14 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo

J 84 Hz) 678 (dd 1H H-7 J 84 e 07 Hz) 690

(dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 695 (dd 1H H-6rsquo J

84 e 21 Hz) 707 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 718-731 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 746 (s

1H H-1) 746 (t 1H H-6 J 84 Hz)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 419 (C-3) 5574 e 5584 (3rsquo4rsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 1063

(C-7) 1087 (C-2rsquo) 1101 (C-5) 1108 (C-5rsquo) 1145 (C-8a) 1154 (C-1) 1179 (C-9a)

1182 (C-6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1332 (C-1rsquo) 1330 (C-6)

1356 (C-2) 1411 (C-1rsquorsquo) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1579 (C-4b) 1597 (C-4a) 1602

(C-8) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 22) 439 (24) 408 (100) 423 (20) 395 (10) 391 (9) 363

(8)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88q)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

424

3-fenil-8-hidroxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (90q) pf = 186-188ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O5 C 7640 H 475

Encontrado C 7611 H 475

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 388 (s 3H

3rsquo-OCH3) 652 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 680 (d

1H H-5rsquo J 82 Hz) 682 (d 1H H-7 J 83 Hz)

684 (dd 1H H-6rsquo J 82 e 19 Hz) 695 (dd 1H

H-5 J 83 e 07 Hz) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

728-732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 752 (s 1H H-4)

761 (t 1H H-6 J 83 Hz) 830 (s 1H H-1) 1269 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7)

1107 (C-5rsquo) 1133 (C-2rsquo) 1193 (C-4) 1194 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1270 (C-1) 1277 (C-

4rsquorsquo) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1294 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1367 (C-6) 1369 (C-2) 1399 (C-

1rsquorsquo) 14809 e 14812 (C-3rsquo4rsquo) 1484 (C-3) 1550 (C-4a) 1564 (C-4b) 1619 (C-8) 1821

(C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 100) 409 (20) 381 (10) 377 (14) 363 (10) 349 (13)

337 (10) 139 (10) 137 (14) 125 (12) 111 (16) 110 (13) 97 (19) 96 (13) 86 (13) 84

(19) 83 (15) 81 (16) 73 (12) 69 (17)

2-fenil-8-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87r) pf = 188-190ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7666 H 511

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 388 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-OCH3) 654 (d 1H H-

2rsquorsquo J 209 Hz) 682 (d 2H H-5rsquorsquo J 83 Hz e H-7 J

84Hz) 690 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 709

(dd 1H H-7 J 84 e 08 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 723-727 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 750 (s 1H H-

4) 762 (t 1H H-6 J 84 Hz) 831 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1055 (C-7) 1100 (C-

5) 1107 (C-5rsquorsquo) 1126 (C-8a) 1133 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-4) 1216 (C-9a) 1218 (C-6rsquorsquo)

1267 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1323 (C-1rsquorsquo) 1346 (C-6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87r)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

425

1368 (C-2) 1404 (C-1rsquo) 1466 (C-3) 1481 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1542 (C-4a) 1582

(C-4b) 1608 (C-8) 1763 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (19) 422 (5) 421 (18) 420 (8) 410 (8) 409

(35) 393 (13) 392 (20) 377 (6) 376 (5) 361 (6) 333 (5)

2-fenil-8-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88r) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401627

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 358 (dd 1H H-4cis J 173 e 86 Hz) 376 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 380 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 399 (s

3H 8-OCH3) 422 (dd 1H H-3 J 86 e 14 Hz)

672 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 679 (d 1H H-7 J

84 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd

1H H-6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 692 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 719-731 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 746 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 84 Hz) 747 (t 1H H-6 J 84 Hz)753 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 415 (C-3) 5578 e 5582 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 1063

(C-7) 1102 (C-5) 1103 (C-2rsquorsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1144 (C-8a) 1169 (C-1) 1177 (C-9a)

1193 (C-6rsquorsquo) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1274 (C-4rsquo) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1331 (C-6) 1332 (C-1rsquorsquo)

1352 (C-2) 1394 (C-1rsquo) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1579 (C-4b) 1602 (C-8) 1603

(C-4a) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 18) 439 (23) 438 (100) 437 (23) 421 (24) 420 (11)

410 (10) 409 (42) 393 (18) 392 (25) 361 (8) 151 (8) 137 (9)

2-fenil-8-hidroxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (90r) pf = 165-167ordmC

EMAR (EI) C27H20O5 [M+bull] calculado 4241311 encontrado 4241312

RMN 1H δ = 353 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (dd

1H H-7 J 84 e 07 Hz) 684 (d 1H H-5rsquorsquo J 83

Hz) 692 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 697 (dd

1H H-5 J 84 e 07 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 725-730 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 756 (s 1H

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90r)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88r)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

426

H-4) 761 (t 1H H-6 J 84 Hz) 828 (s 1H H-1) 1271 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 556 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1091 (C-8a) 1106 (C-7)

1108 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1188 (C-4) 1192 (C-9a) 1220 (C-6rsquorsquo) 1270 (C-4rsquo) 1276

(C-1) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1320 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-6) 1372 (C-2) 1400 (C-

1rsquo) 1481 (C-3) 1482 (C-3rsquorsquo) 1488 (C-4rsquorsquo) 1554 (C-4a) 1564 (C-4b) 1620 (C-8)

1821 (C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 100) 409 (12) 393 (12) 377 (11) 350 (8) 349 (13) 337

(8) 84 (10)

8-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87s) pf = 187-188ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H26O7 C 7228 H 526

Encontrado C 7233 H 524

RMN 1H δ = 362 e 365 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-

OCH3) 665-666 (m 2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-684

(m 5H H-7 H-5rsquo H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 709 (dd

1H H-5 J 84 e 07 Hz) 748 (s 1H H-4) 762 (t

1H H-6 J 84 Hz) 832 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 557 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1055 (C-7) 1100

(C-5) 11076 e 11080 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1126 (C-8a) 1130 e 1133 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1184

(C-4) 1217 (C-9a) 1219 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1281 (C-1) 1327 e 1329 (C-1rsquo e C-

1rsquorsquo) 1348 (C-6) 1365 (C-2) 1467 (C-3) 1479 1483 e 1485 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-

4rsquorsquo) 1540 (C-4a) 1582 (C-4b) 1608 (C-8) 1763 (C-9)

EMEI mz (int rel) 498 (M+bull 100) 497 (16) 481 (15) 480 (7) 470 (9) 469 (26) 453

(9) 452 (15) 409 (5) 406 (5) 361 (6) 141 (9) 99 (7) 86 (9) 84 (14) 78 (8)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87s)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

427

8-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88s) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C30H28O7 [M+bull] calculado 5001835 encontrado 5001837

RMN 1H δ = 290 (dd 1H H-4trans J 173 e 13

Hz) 357 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 376

380 385 e 385 (4s 12H 3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3)

399 (s 3H 8-OCH3) 420 (d largo 1H H-3 J 83

Hz) 672 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 676 (d 1H H-

5rsquo J 85 Hz) 679 (d 1H H-7 J 85 Hz) 682 (d

1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 692 (dd 1H H-5 J 87 e 07

Hz) 696 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 744 (s 1H H-1)

747 (dd 1H H-6 J 87 e 85 Hz)

RMN 13C δ = 364 (C-4) 416 (C-3) 5578 5582 e 5585 (3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-

OCH3) 1063 (C-7) 1088 (C-2rsquo) 11016 (C-5) 11024 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquo) 1114 (C-

5rsquorsquo) 1144 (C-8a) 1153 (C-1) 1178 (C-9a) 1182 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1323 (C-1rsquo)

1330 (C-6) 1335 (C-1rsquorsquo) 1350 (C-2) 1480 1487 1488 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1579 (C-4b) 1599 (C-4a) 1602 (C-8) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 500 (M+bull 21) 499 (24) 498 (100) 497 (12) 481 (13) 469 (21)

452 (12) 363 (7)

8-hidroxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (90s) pf = 164-166

EMAR (EI) C29H24O7 [M+bull] calculado 4841522 encontrado 4841523

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 664-666 (m

2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-688 (m 5H H-7 H-5rsquo

H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 694 (dd 1H H-5rsquo J 84 e

06 Hz) 752 (s 1H H-4) 760 (t 1H H-6 J 84

Hz) 826 (s 1H H-1) 1270 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 5568 e 5571 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-

8a) 1105 (C-7) 11077 e 11081 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1129 e 1131 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1184 (C-4)

1191 (C-9a) 1219 e 1221 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1271 (C-1) 1322 e 1324 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo)

1367 (C-6) 1369 (C-2) 14811 14813 14836 14838 e 1487 (C-3 C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1619 (C-8) 1820 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90s)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88s)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

428

EMEI mz (int rel) 484 (M+bull 100) 469 (9) 185 (12) 129 (19) 111 (10) 97 (16) 83

(13) 73 (20) 71 (10) 69 (13) 60 (12)

23-difenil-68-dimetoxixantona (87t) pf = 209-210ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7922 H 500

RMN 1H δ = 393 (s 3H 6-OCH3) 400 (s 3H

8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz) 653 (d 1H

H-5 J 23 Hz) 714-727 (m 10H 23-C6H5) 743

(s 1H H-4) 832 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 564 (8-OCH3)

929 (C-5) 952 (C-7) 1074 (C-8a) 1184 (C-4)

1220 (C-9a) 1267 (C-4rsquo) 1274 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-3rsquo5rsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1)

1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-2rsquo6rsquo) 1368 (C-2) 14005 e 14008 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1464 (C-

3) 1541 (C-4a) 1599 (C-4b) 1620 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (40) 394 (5) 391 (13) 390 (8) 380 (14) 379

(66) 378 (15) 377 (39) 363 (13) 362 (27) 336 (7) 334 (14) 333 (13) 276 (6) 226 (5)

215 (8) 189 (5)

23-difenil-68-dimetoxi-34-di-hidroxantona (88t) pf = 189-191ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101510

RMN 1H δ = 290 (dd 1H H-4trans J 172 e 14

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 172 e 89 Hz) 386 (s

3H 6-OCH3) 398 (s 3H 8-OCH3) 428 (d largo

1H H-3 J 89 Hz) 636 e 637 (AB 2H H-5 e H-

7 J 26 Hz) 721-733 (m 8H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 746-749 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

756 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 362 (C-4) 418 (C-3) 556 (6-OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-

7) 1091 (C-8a) 1172 (C-1) 1176 (C-9a) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1271 e 1273 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88t)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

429

1274 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1346 (C-2) 1393 (C-1rsquo) 1409 (C-

1rsquorsquo) 15939 e 15943 (C-4a e C-4b) 1613 (C-8) 1634 (C-6) 1733 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 17) 409 (29) 408 (100) 407 (45) 395 (15) 394 (45)

393 (23) 391 (20) 390 (10) 380 (23) 379 (82) 378 (24) 377 (49) 365 (13) 364 (12)

363 (21) 362 (32) 334 (19) 333 (20) 289 (11) 228 (11) 215 (12) 105 (11)

23-difenil-8-hidroxi-6-metoxixantona (90t) pf = 197-200ordmC

EMAR (EI) C26H18O4 [M+bull] calculado 3941205 encontrado 3941209

RMN 1H δ = 391 (s 3H 6-OCH3) 638 (d 1H

H-7 J 22 Hz) 646 (d 1H H-5 J 22 Hz) 714-

720 (m 4H H-2rsquo6rsquo e H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 722-729 (m

6H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4)

827 (s 1H H-1) 1291 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 930 (C-5) 971

(C-7) 1040 (C-8a) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1270 e 1277 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1275 (C-1)

1280 e 1282 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 e 1299 (C-2rsquo6rsquo e C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1372 (C-2) 13967

e 13974 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1478 (C-3) 1551 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8) 1667 (C-6)

1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 394 (M+bull 100) 393 (31) 365 (16) 350 (6)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87u) pf = 228-230ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7686 H 524

RMN 1H δ = 378 (s 3H 4rsquo-OCH3) 392 (s

3H 6-OCH3) 399 (s 3H 8-OCH3) 636 (d

1H H-7 J 24 Hz) 651 (d 1H H-5 J 24 Hz)

677 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 707 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 88 Hz) 717-721 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-728 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 740 (s 1H

H-4) 829 (s 1H H-1)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87u)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

430

RMN 13C δ = 551 (4rsquo-OCH3) 557 (6-OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 951 (C-7)

1073 (C-8a) 1134 (C-3rsquo5rsquo) 1185 (C-4) 1219 (C-9a) 1273 (C-4rsquorsquo) 12809 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

12811 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1364 (C-2) 1402 (C-1rsquorsquo)

1464 (C-3) 1538 (C-4a) 1585 (C-4rsquo) 1599 (C-4b) 1620 (C-8) 1649 (C-6) 1753 (C-

9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (34) 421 (12) 420 (7) 410 (11) 409 (48) 408

(11) 407 (22) 394 (7) 393 (14) 392 (23) 377 (8) 365 (7) 364 (6) 363 (8) 350 (5) 202

(5) 84 (5)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88u) pf = 190-191ordmC

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401621

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 356 (dd 1H H-4cis J 172 e 91

Hz) 376 (s 3H 4rsquo-OCH3) 382 (s 3H 6-

OCH3) 394 (s 3H 8-OCH3) 422 (d largo

1H H-3 J 91 Hz) 632 (AB 2H H-5 e H-7

J 24 Hz) 680 (d 1H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

717-730 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 739 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 745 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 418 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 556 (6-OCH3) 563 (8-OCH3)

928 (C-5) 960 (C-7) 1091 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1152 (C-1) 1177 (C-

9a) 1288 (C-2rsquo6rsquo) 1270 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1288 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1318 (C-1rsquo) 1342

(C-2) 1410 (C-1rsquorsquo) 1590(C-4rsquo e C-4b) 1593 (C-4a) 1612 (C-8) 1633 (C-6) 1734

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 9) 439 (29) 438 (100) 437 (49) 421 (18) 410 (17) 409

(57) 408 (17) 407 (28) 393 (18) 392 (26) 363 (10) 137 (12) 125 (12) 123 (14) 112

(10) 84 (20)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88u)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

431

3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (90u) pf = 210-212ordmC

EMAR (EI) C27H20O5 [M+bull] calculado 4241311 encontrado 4241324

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 391 (s

3H 6-OCH3) 638 (d 1H H-7 J 23 Hz)

646 (d 1H H-5 J 23 Hz) 678 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz) 707 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88

Hz) 719-722 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-730

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 747 (s 1H H-4) 825

(s 1H H-1) 1293 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 929 (C-5) 970 (C-7) 1040 (C-8a)

1137 (C-3rsquo5rsquo) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1272 (C-1) 1276 (C-4rsquorsquo) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1320 (C-1rsquo) 1368 (C-2) 1399 (C-1rsquorsquo) 1478 (C-3)

1549 (C-4a) 1578 (C-4b) 1586 (C-4rsquo) 1636 (C-8) 1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 56) 423 (18) 213 (20) 199 (16) 186 (20) 179 (21) 167

(24) 165 (36) 153 (23) 152 (38) 151 (39) 137 (41) 124 (41) 123 (42) 121 (22) 112

(43) 111 (65) 98 (78) 97 (58) 96 (45) 84 (100) 83 (55) 70 (32)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87v) pf = 150-151ordmC

EMAR (EI) C29H27O6 [M+bull] calculado 4681573 encontrado 4681579

RMN 1H δ = 354 (s 3H 4rsquo-OCH3) 387 (s

3H 3rsquo-OCH3) 393 (s 3H 6-OCH3) 400 (s

3H 8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz)

652-653 (m 2H H-5 e H-2rsquo) 679 (d 1H

H-5rsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquo J 82 e

19 Hz) 718-722 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-

730 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 742 (s 1H H-4) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 564 (6-OCH3) 564 (8-OCH3) 928 (C-

5) 951 (C-7) 1074 (C-8a) 1107 (C-5rsquo) 1135 (C-2rsquo) 1185 (C-4) 1220 (C-9a) 1221

(C-6rsquo) 1273 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-1) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1325 (C-1rsquo) 1365

(C-2) 1404 (C-1rsquorsquo) 1464 (C-3) 1478 e 1480 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1539 (C-4a) 1599 (C-4b)

1620 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87v)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90u)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

432

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 17) 256 (10) 236 (11) 227 (12) 213 (23) 199 (13) 185

(15) 171 (19) 169 (11) 157 (13) 153 (16) 152 (22) 151 (23) 137 (26) 129 (41) 123

(30) 113 (26) 111 (45) 109 (26) 98 (68) 97 (88) 84 (100) 83 (92) 81 (54) 69 (59)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88v) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701731

RMN 1H δ = 287 (dd 1H H-4trans J 173 e

16 Hz) 357 (dd 1H H-4cis J 173 e 84

Hz) 382 3828 e 3830 (3s 9H 63rsquo4rsquo-

OCH3) 394 (s 3H 8-OCH3) 423 (d largo

1H H-3 J 84 Hz) 633 e 635 (AB 2H H-5

e H-7 J 24 Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J 85 Hz)

694 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 706 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 718-731 (m 5H H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 360 (C-4) 420 (C-3) 556 557 e 558 (63rsquo4rsquo-OCH3) 562 (8-OCH3)

928 (C-5) 960 (C-7) 1087 (C-2rsquo) 1091 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1155 (C-1) 1176 (C-

9a) 1181 (C-6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1322 (C-1rsquo) 1344

(C-2) 1411 (C-1rsquorsquo) 1486 e 1487 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1591 e 1594 (C-4a e C-4b) 1613 (C-

8) 1634 (C-6) 1734 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 9) 469 (21) 468 (100) 467 (23) 451 (13) 439 (29) 437

(13) 423 (13) 422 (15)

3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (90v) pf = 190-192ordmC

EMAR (EI) C28H22O6 [M+bull] calculado 4541416 encontrado 4541415

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 388

(s 3H 3rsquo-OCH3) 392 (s 3H 6-OCH3)

639 (d 1H H-7 J 23 Hz) 647 (d 1H H-5

J 23 Hz) 652 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 679

(d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquo J

83 e 19 Hz) 719-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

729-731 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 829 (s 1H H-1) 1292 (s 1H 8-OH)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90v)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88v)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

433

RMN 13C δ = 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 559 (6-OCH3) 930 (C-5) 971 (C-7)

1040 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1134 (C-2rsquo) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1270

(C-1) 1276 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1321 (C-1rsquo) 1369 (C-2) 1401

(C-1rsquorsquo) 1478 (C-3) 14807 e 14814 (C-3rsquo4rsquo) 1549 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8)

1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 100) 439 (25) 411 (12) 407 (12) 368 (12) 352 (9) 255

(9)247 (9) 227 (11) 213 (28) 199 (17) 185 (26) 171 (21) 157 (19) 143 (20) 139 (19)

137 (24) 129 (42) 125 (39) 124 (22) 123 (33) 121 (27) 111 (55) 98 (73) 97 (75) 84

(51) 83 (78) 73 (40)

2-fenil-68-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87x) pf = 151-152ordmC

EMAR (EI) C29H27O6 [M+bull] calculado 4681573 encontrado 4681563

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 388 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 393 (s 3H 6-OCH3) 399 (s

3H 8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz)

652-653 (s largo 2H H-5 e H-2rsquorsquo) 682 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 689 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83

e 20 Hz) 716-719 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 722-

728 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 745 (s 1H H-4) 830 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 557 (64rsquorsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 928 (C-5) 951 (C-

7) 1074 (C-8a) 1107 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1180 (C-4) 1217 (C-9a) 1218 (C-6rsquorsquo)

1267 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-2)

1404 (C-1rsquo) 1461 (C-3) 1480 e 1484 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1541 (C-4a) 1599 (C-4b) 1621

(C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 100) 467 (18) 451 (9) 439 (24) 437 (9) 423 (9) 422

(12) 182 (4)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87x)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

434

2-fenil-68-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88x) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701739

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 355 (dd 1H H-4cis J 172 e 84 Hz)

376 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquorsquo-

OCH3) 383 (s 3H 6-OCH3) 394 (s 3H 8-

OCH3) 419 (d largo 1H H-3 J 84 Hz)

633 e 635 (AB 2H H-5 e H-7 J 24 Hz)

671 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 19

Hz) 718-730 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 743-747 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 751 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 363 (C-4) 415 (C-3) 556 (6-OCH3) 557 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo-OCH3)

563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-7) 1090 (C-8a) 1103 (C-2rsquorsquo) 1113 (C-5rsquorsquo) 1170

(C-1) 1174 (C-9a) 1193 (C-6rsquorsquo) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1273 (C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1333

(C-1rsquorsquo) 1349 (C-2) 1394 (C-1rsquo) 1479 (C-4rsquorsquo) 1490 (C-3rsquorsquo) 1594 (C-4b) 1596 (C-

4a) 1612 (C-8) 1634 (C-6) 1733 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 100) 469 (20) 468 (35) 452 (7) 451 (15) 439 (15) 437

(12) 422 (7) 393 (8) 333 (7)

2-fenil-8-hidroxi-6-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (90x) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H22O6 [M+bull] calculado 4541416 encontrado 4541415

RMN 1H δ = 353 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 392 (s 3H 6-OCH3) 639

(d 1H H-7 J 23 Hz) 648 (d 1H H-5 J 23

Hz) 654 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 691 (dd 1H H-6rsquorsquo J

83 e 20 Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

726-728 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 752 (s 1H H-4) 826 (s 1H H-1) 1293 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 559 (6-OCH3) 930 (C-5) 970 (C-7)

1040 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1186 (C-4) 1192 (C-9a) 1219 (C-6rsquorsquo) 1270

(C-4rsquo) 1275 (C-1) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1321 (C-1rsquorsquo) 1371 (C-2) 1401 (C-

1rsquo) 1475 (C-3) 1482 (C-3rsquorsquo) 1487 (C-4rsquorsquo) 1552 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8)

1667 (C-6) 1806 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90x)

54

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88x)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

435

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 100) 439 (13) 423 (13) 407 (8) 396 (13) 370 (9) 369

(16) 368 (26) 366 (10) 353 (18) 253 (10) 242 (13) 237 (19) 225 (24)

68-dimetoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87z) pf = 135-137ordmC

EMAR (EI) C31H28O8 [M+bull] calculado 5281784 encontrado 5281780

RMN 1H δ = 362 e 364 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-

OCH3) 387 e 389 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

394 (s 3H 6-OCH3) 400 (s 3H 8-OCH3)

638 (d 1H H-7 J 21 Hz) 654 (d 1H H-5

J 21 Hz) 679-684 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 744 (s 1H H-4) 831 (s 1H H-

1)

RMN 13C δ = 5568 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 5576 (6-OCH3) 5584 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-

OCH3) 928 (C-5) 951 (C-7) 1074 (C-8a) 11075 e 11078 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1131 e 1133

(C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1181 (C-4) 1217 (C-9a) 1218 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1280 (C-1) 1328

e 1329 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1365 (C-2) 1461 (C-3) 1479 1483 e 1484 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1540 (C-4a) 1599 (C-4b) 1621 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 528 (M+bull 100) 527 (11) 511 (11) 499 (26) 497 (14) 482 (16)

68-dimetoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88z) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C31H30O8 [M+bull] calculado 5301941 encontrado 5301944

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

13 Hz) 355 (dd 1H H-4cis J 172 e 84 Hz)

376 380 3835 e 3842 (4s 15H

63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 8-OCH3)

418 (d largo 1H H-3 J 84 Hz) 634 e 636

(AB 2H H-5 e H-7 J 23 Hz) 672 (d 1H

H-5rsquorsquo J 83 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo J 86 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd 1H

H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 695 (dd 1H H-6rsquo J 86 e 21 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 742

(s 1H H-1)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87z)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88z)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

436

RMN 13C δ = 363 (C-4) 417 (C-3) 556 5576 5581 5583 e 559 (63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-

OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-7) 1088 (C-2rsquo) 1091 (C-8a) 1102 (C-2rsquorsquo)

1109 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1154 (C-1) 1175 (C-9a) 1181 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1324

(C-1rsquo) 1336 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-2) 1480 (C-4rsquorsquo) 1486 (C-4rsquo) 1487 (C-3rsquo) 1491 (C-3rsquorsquo)

1592 (C-4a) 1594 (C-4b) 1613 (C-8) 1634 (C-6) 1734 (C-9)

EMEI mz (int rel) 530 (M+bull 100) 529 (26) 528 (80) 511 (9) 499 (20) 497 (13) 482

(9) 393 (18) 368 (8) 213 (10) 151 (10) 147 (9) 129 (10) 111 (11) 109 (10) 98 (10) 97

(24) 96 (13) 95 (16) 84 (10) 83 (29) 81 (18)

8-hidroxi-6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (90z) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C30H26O8 [M+bull] calculado

5141628 encontrado 5141622

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3)

392 (s 3H 6-OCH3) 639 (d 1H H-7 J 22

Hz) 647 (d 1H H-5 J 22 Hz) 665 (s

largo 2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-685 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 750 (s 1H H-4)

826 (s 1H H-1) 1292 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 557 558 e 559 (63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 930 (C-5) 970 (C-7) 1040 (C-

8a) 11081 e 11084 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1130 e 1132 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1187 (C-4) 1192 (C-

9a) 1219 e 1221 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1271 (C-1) 1324 (C-1rsquo) 1325 (C-1rsquorsquo) 1369 (C-2)

1476 (C-3) 1481 14839 14842 e 1487 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1550 (C-4a) 1578

(C-4b) 1636 (C-8) 1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 514 (M+bull 100) 499 (7) 483 (8) 468 (7) 440 (6) 425 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90z)

54

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

437

66 Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

Uma soluccedilatildeo de 23-diarilxantonas (87b-i) (015 mmol) em diclorometano

recentemente destilado (3 ml) foi arrefecida ateacute -78 ordmC e adicionou-se lentamente de

soluccedilatildeo de tribrometo de boro em diclorometano 01 M (25 equivalentes por cada grupo a

remover) De salientar que todo o material de vidro deve estar bem seco que eacute

indispensaacutevel o uso de bata luvas e oacuteculos de seguranccedila para a manipulaccedilatildeo do BBr3 Este

reagente liberta aacutecido bromiacutedrico pelo que deve evitar-se o seu contacto com a pele e

inalaccedilatildeo A mistura reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente em atmosfera de azoto

por um periacuteodo de tempo variaacutevel consoante o tipo de substituinte presente Apoacutes este

periacuteodo adicionou-se aacutegua (20 ml) e deixou-se em agitaccedilatildeo vigorosa ateacute se observar a

formaccedilatildeo de um precipitado amarelo Filtrou-se o precipitado lavou-se abundantemente

com aacutegua (4 x 50 ml) e depois com eacuteter de petroacuteleo (4 x 20 ml) obtendo-se desta forma as

23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) em bons rendimentos

3-fenil-2-(4-hidroxifenil)xantona (91b) (1h 72 ) pf = 241-242ordmC

EMAR (EI) C25H16O3 [M+bull] calculado 3641099 encontrado 3641100

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 666 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

85 Hz) 695 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85 Hz) 722-725

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 732-734 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo)

752 (t 1H H-7 J 77 Hz) 764 (s 1H H-4) 769

(d 1H H-5 J 81 Hz) 791 (dt 1H H-6 J 81 e 16

Hz) 806 (s 1H H-1) 823 (dd 1H H-8 J 77 e 16

Hz) 953 (s 1H 4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) 1151 (C-3rsquo5rsquo) 1183 (C-5) 1195 (C-4) 1201 (C-9a) 1212 (C-

8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1294 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-1rsquo) 1307 (C-2rsquo6rsquo) 1356 (C-6) 1367 (C-2) 1395 (C-1rsquorsquo) 1472 (C-

3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1565 (C-4rsquo) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 364 (M+bull 100) 349 (3) 335 (4) 305 (5) 276 (3) 244 (3) 213 (3)

173 (4) 138 (2) 77 (2)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91b)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

PARTE II ndash Parte experimental

438

3-fenil-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91c) (2h 80 ) pf = 171-173ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801035

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 637 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 20 Hz) 658 (d 1H H-2rsquo J 20 Hz) 663 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 724-730 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 733-

736 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 750 (dt 1H H-7 J 77 e

05 Hz) 760 (s 1H H-4) 767 (d 1H H-5 J 82

Hz) 789 (dt 1H H-6 J 82 e 14 Hz) 803 (s 1H

H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 14 Hz) 894 e 899 (2s largos 2H 3rsquo4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1155 (C-5rsquo) 1170 (C-2rsquo) 1183 (C-5) 1194 (C-4) 1200 (C-

9a) 1208 (C-6rsquo) 1212 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo)

1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1293 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1307 (C-1rsquo) 1356 (C-6) 1369 (C-2) 1396 (C-1rsquorsquo)

1446 (C-3rsquo) 1450 (C-4rsquo) 1470 (C-3) 1543 (C-4a) 1558 (C-4b) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 363 (5) 333 (12) 321 (3) 305 (6) 292 (2) 276 (4)

263 (2) 239 (2) 213 (2) 181 (2) 167 (8) 152 (2) 138 (4) 121 (2) 77 (2)

2-fenil-3-(4-hidroxifenil)xantona (91d) (obtido a partir do composto (87d0) 24h 69

obtido a partir do composto (87d) 1h 82 ) pf = 244-245ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O3 C 8240 H 443

Encontrado C 8250 H 443

RMN 1H (500 MHz DMSO-d6) δ = 669 (d 2H

H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz) 705 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86

Hz) 719 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 15 Hz) 730-

735 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 753 (dt 1H H-7 J 77 e

09 Hz) 765 (s 1H H-4) 771 (d 1H H-5 J 81

Hz) 792 (dt 1H H-6 J 81 e 16 Hz) 808 (s 1H

H-1) 824 (dd 1H H-8 J 77 e 16 Hz) 967 (s 1H 4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (75 MHz DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1183 (C-5) 1191 (C-4) 1196

(C-9a) 1213 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1) 1283 (C-3rsquo5rsquo)

1295 (C-2rsquo6rsquo) 1297 (C-1rsquorsquo) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1356 (C-6) 1365 (C-2) 1399 (C-1rsquo)

1474 (C-3) 1548 (C-4a) 1558 (C-4b) 1572 (C-4rsquorsquo) 1757 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91c)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91d)

54

3

2

1

6

43

21

OH

PARTE II ndash Parte experimental

439

EMEI mz (int rel) 364 (M+bull 100) 347 (7) 335 (4) 305 (6) 289 (4) 276 (3) 244 (4)

213 (4) 173 (5) 138 (2) 84 (4) 66 (4)

23-di(4-hidroxifenil)xantona (91e) (obtido a partir do composto (87e0) 24h 82

obtido a partir do composto (87e) 2h 94 ) pf = 231-233ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O4 C 7894 H 424

Encontrado C 7895 H 423

RMN 1H (500 MHz DMSO-d6) δ = 668 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 87 Hz) 669 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

694 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 87 Hz) 702 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 747 (t 1H H-7 J 78 Hz) 751 (s

1H H-4) 763 (d 1H H-5 J 80 Hz) 787 (dt 1H

H-6 J 80 e 16 Hz) 798 (s 1H H-1) 819 (dd 1H

H-8 J 78 e 16 Hz) 951 e 964 (2s 2H 4rsquo4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (75 MHz DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1182 (C-5) 1189 (C-4)

1195 (C-9a) 1212 (C-8a) 1244 (C-7) 1260 (C-8) 1270 (C-1) 1300 (C-1rsquorsquo) 1304 (C-

1rsquo) 1306 (C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1356 (C-6) 1366 (C-2) 1473 (C-3) 1544 (C-4a)

1557 (C-4b) 1564 (C-4rsquo) 1571 (C-4rsquorsquo) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 43) 363 (2) 321 (1) 305 (1) 264 (2) 236 (3) 174 (100)

158 (70) 144 (28) 131 (48) 121 (30) 115 (26) 105 (54) 91 (27) 77 (64) 65 (20) 53

(22) 51 (24)

3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91f) (obtido a partir do composto

(87f0) 24h 92 obtido a partir do composto (87f) 3h 80 ) pf = 260-261ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O5 C 7575 H 407

Encontrado C 7534 H 406

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 641 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 21 Hz) 658 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 671 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

708 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 751 (t 1H H-7 J

77 Hz) 758 (s 1H H-4) 770 (d 1H H-5 J 79

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91e)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91f)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

440

Hz) 790 (dt 1H H-6 J 79 e 16 Hz) 800 (s 1H H-1) 823 (dd 1H H-8 J 77 e 16

Hz) 895 (s 1H 4rsquo-OH) 901 (s 1H 3rsquo-OH) 965 (s 1H 4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1155 (C-5rsquo) 1169 (C-2rsquo) 1183 (C-5)

1189 (C-4) 1195 (C-9a) 1206 (C-6rsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-

1) 1300 (C-1rsquorsquo) 1306 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1311 (C-1rsquo) 1356 (C-6) 1368 (C-2) 1445 (C-4rsquo)

1450 (C-3rsquo) 1473 (C-3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1572 (C-4rsquorsquo) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 380 (7) 349 (7) 175 (5) 105 (1) 78 (15) 77 (5)

63 (21)

2-fenil-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91g) (2h 80 ) pf = 244-246ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049

encontrado 3801048

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 648 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 19 Hz) 662 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquorsquo J 81 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 728-

735 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 751 (dd 1H H-7 J 79 e

75 Hz) 755 (s 1H H-4) 768 (d 1H H-5 J 81 Hz) 790 (ddd 1H H-6 J 81 75 e 10

Hz) 805 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 79 e 11 Hz) 897 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 916 (s

1H 3rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1154 (C-5rsquorsquo) 1169 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-5) 1190 (C-4) 1196

(C-9a) 1209 (C-6rsquorsquo) 1213 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1)

1283 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-2rsquo6rsquo) 1303 (C-1rsquorsquo) 1356 (C-6) 1365 (C-2) 1400 (C-1rsquo)

1450 (C-3rsquorsquo) 1454 (C-4rsquorsquo) 1477 (C-3) 1547 (C-4a) 1558 (C-4b) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (17) 363 (16) 334 (12) 333 (15) 167 (13)

129 (17) 115 (11) 111 (16) 105 (17) 97 (23) 96 (12) 95 (16) 85 (16) 84 (48) 83 (27)

77 (12) 73 (18) 71 (21) 69 (31) 66 (35) 60 (29)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91g)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

441

2-(4-hidroxifenil)-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91h) (3h 94 ) pf = 277-279ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3960996

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 650 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 20 Hz) 662 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 667 (d 1H

H-5rsquorsquo J 81 Hz) 670 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 84 Hz)

699 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 84 Hz) 750 (dd 1H H-7 J

77 e 76 Hz) 752 (s 1H H-4) 768 (d 1H H-5 J

81 Hz) 789 (ddd 1H H-6 J 81 76 e 15 Hz)

801 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 15 Hz) 897 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 915 (s 1H 3rsquorsquo-

OH) 951 (s 1H 4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquo5rsquo) 1155 (C-5rsquorsquo) 1169 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-5)

1189 (C-4) 1196 (C-9a) 1208 (C-6rsquorsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-

1) 1305 (C-1rsquo e C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-1rsquorsquo) 1355 (C-6) 1366 (C-2) 1450 (C-3rsquorsquo) 1453

(C-4rsquorsquo) 1477 (C-3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1564 (C-4rsquo) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 395 (6) 380 (7) 379 (11) 349 (8) 98 (10) 97 (10)

83 (10)

23-di(34-di-hidroxifenil)xantona (91i) (4h 70 ) pf gt 340ordmC p decomposiccedilatildeo =

265ordmC

EMAR (EI) C25H16O6 [M+bull] calculado 4120947 encontrado 4120955

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 642 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 21 Hz) 653 (dd 1H H-6rsquo J 80 e 22 Hz) 661

(d 1H H-2rsquorsquo J 21 Hz) 665 (d 1H H-2rsquo J 22 Hz)

666 (d 1H H-5rsquo J 80 Hz) 668 (d 1H H-5rsquorsquo J 81

Hz) 750 (dt 1H H-7 J 77 e 08 Hz) 750 (s 1H

H-4) 769 (d 1H H-5 J 80 Hz) 789 (ddd 1H H-

6 J 80 77 e 17 Hz) 798 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz) 895 898 e

914 (3s 4H 3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1154 e 1155 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1168 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1183 (C-

5) 1189 (C-4) 1194 (C-9a) 1206 (C-6rsquorsquo) 1207 (C-6rsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91i)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91h)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

442

1261 (C-8) 1270 (C-1) 1307 (C-1rsquorsquo) 1311 (C-1rsquo) 1355 (C-6) 1368 (C-3) 1445 (C-

4rsquorsquo) 1449 (C-3rsquo e C-3rsquorsquo) 1453 (C-4rsquo) 1476 (C-2) 1543 (C-4a) 1558 (C-4b) 1758 (C-

9)

EMEI mz (int rel) 412 (M+bull 79) 396 (17) 395 (16) 365 (15) 213 (26) 199 (17) 185

(30) 171 (25) 157 (20) 151 (18) 147 (17) 143 (22) 141 (17) 139 (19) 137 (22) 135

(20) 133 (20) 129 (43) 125 (31) 123 (31) 121 (30) 115 (23) 112 (32) 111 (60) 98

(96) 97 (89) 83 (100) 69 (30) 67 (33)

23-difenil-6-hidroxixantona (91j) (72 37 )

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 691 (d 1H H-5 J 21

Hz) 694 (dd 1H H-7 J 87 e 21 Hz) 713-716

(m 2H H-2rsquo6rsquo) 720-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-731 (m 6H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 763

(s 1H H-4) 807 (s 1H H-1) 808 (d 1H H-8 J

87 Hz) 1104 (s 1H 6-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1028 (C-5) 1141 (C-7) 1143 (C-8a) 1194 (C-4) 1202 (C-

9a) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-8) 1282 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1294 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1295 (C-2rsquo6rsquo) 1364 (C-2) 1393 (C-1rsquorsquo) 1397 (C-1rsquo) 1465 (C-3)

1547 (C-4a) 1578 (C-4b) 1641 (C-6) 1745 (C-9)

23-difenil-8-hidroxixantona (91o) (1h 63 ) ver caracterizaccedilatildeo estrutural sub-capiacutetulo

642 em que este derivado apresenta por uma questatildeo de simplicidade a numeraccedilatildeo

(90o) dado que ocorre como produto secundaacuterio da formaccedilatildeo da 23-difenil-8-

metoxixantona (87o)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91j)

5

4

3

2

1

6

43

21

HO

PARTE II ndash Parte experimental

443

3-fenil-8-hidroxi-2-(4-hidroxifenil)xantona (91p) (2h 90 ) pf = 130-133ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801046

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 663 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

84 Hz) 679 (d 1H H-7 J 84 Hz) 687 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 84 Hz) 700 (d 1H H-5 J 83 Hz) 715-

718 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 729-731 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 770 (dd 1H H-6 J

84 e 83 Hz) 791 (s 1H H-1) 1249 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1076 (C-5) 1086 (C-8a) 1106 (C-7) 1154 (C-3rsquo5rsquo) 1189

(C-9a) 1195 (C-4) 1265 (C-1) 1281 (C-4rsquorsquo) 1285 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1301

(C-1rsquo) 1309 (C-2rsquo6rsquo) 1371 (C-2) 1378 (C-6) 1396 (C-1rsquorsquo) 1482 (C-3) 1546 (C-4a)

1561 (C-4b) 1568(C-4rsquo) 1612 (C-8) 1816 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (20) 351 (6)

2-fenil-8-hidroxi-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91q) (3h 83 ) pf = 222-224ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3960996

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 632 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 21 Hz) 654 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 660 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 679 (d 1H H-7 J 83 Hz) 701 (d

1H H-5 J 83 Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

730-732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 748 (s 1H H-4)

770 (t 1H H-6 J 83 Hz) 791 (s 1H H-1) 1248

(s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1078 (C-5) 1087 (C-8a) 1107 (C-7) 1158 (C-5rsquo) 1173

(C-2rsquo) 1189 (C-9a) 1196 (C-4) 1212 (C-6rsquo) 1266 (C-1) 1283 (C-4rsquorsquo) 1287 (C-

3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1309 (C-1rsquo) 1374 (C-2) 1380 (C-6) 1397 (C-1rsquorsquo) 1450 (C-

4rsquo) 1453 (C-3rsquo) 1483 (C-3) 1547 (C-4a) 1562 (C-4b)1612 (C-8) 1817 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 380 (15) 379 (15) 349 (16) 213 (27) 199 (18)

185 (19) 171 (24) 157 (20) 147 (40) 143 (25) 137 (28) 129 (40) 125 (32) 123 (29)

121 (34) 111 (48) 98 (77) 97 (98) 96 (45) 95 (53) 85 (36) 83 (77) 81 (47) 73 (40) 67

(29)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

444

2-fenil-8-hidroxi-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91r) (3h 71 ) pf = 205-207ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3961003

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 647 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82

e 22 Hz) 661 (d 1H H-2rsquorsquo J 22 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquorsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-7 J 82 e 06 Hz)

709 (d 1H H-5 J 82 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 728-736 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (s 1H H-

4) 775 (t 1H H-6 J 82 Hz) 801 (s 1H H-1)

899 e 920 (2s largo 2H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OH) 1259 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1074 (C-5) 1084 (C-8a) 1104 (C-7) 1155 (C-5rsquorsquo) 1169

(C-2rsquorsquo) 1183 (C-9a) 1188 (C-4) 1209 (C-6rsquorsquo) 1267 (C-1) 1271 (C-4rsquo) 1283 (C-

3rsquo5rsquo) 1293 (C-2rsquo6rsquo) 1301 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-2) 1375 (C-6) 1398 (C-1rsquo) 1450 (C-

3rsquorsquo) 1455 (C-4rsquorsquo) 1486 (C-3) 1548 (C-4a) 1559 (C-4b)1610 (C-8) 1814 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 395 (7) 380 (9) 379 (9) 349 (7)

8-hidroxi-23-di(34-di-hidroxifenil)xantona (91t) (5h 90 ) pf gt 340ordmC p

decomposiccedilatildeo = 305ordmC

EMAR (EI) C25H16O7 [M+bull] calculado 4280896

encontrado 4280888

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 642 (dd 1H H-6rsquo J 80

e 21 Hz) 652 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 22 Hz) 660

(d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 665 (d 1H H-2rsquorsquo J 22

Hz) 666 (d 1H H-5rsquo J 80 Hz) 668 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-7 J 84 e

07 Hz) 709 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 749 (s 1H H-4) 774 (t 1H H-6 J 84 Hz)

795 (s 1H H-1) 895 (s 1H 4rsquo-OH) 898 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 900 e 917 (2s 2H 3rsquo3rsquorsquo-

OH) 1263 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1074 (C-5) 1084 (C-8a) 1103 (C-7) 11546 e 11553 (C-5rsquo

e C-5rsquorsquo) 1168 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1182 (C-9a) 1187 (C-4) 1205 (C-6rsquo) 1207 (C-6rsquorsquo)

1263 (C-1) 1305 (C-1rsquorsquo) 1309 (C-1rsquo) 1370 (C-2) 1374 (C-6) 1446 (C-4rsquo) 1449 e

1450 (C-3rsquo e C-3rsquorsquo) 1454 (C-4rsquorsquo) 1485 (C-3) 1544 (C-4a) 1560 (C-4b) 1610 (C-8)

1815 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91t)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91r)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

445

EMEI mz (int rel) 428 (M+bull 100) 396 (24) 381 (18) 213 (24) 191 (21) 185 (30)

129 (43) 125 (25) 123 (27) 121 (27) 115 (20) 112 (32) 111 (46) 107 (25) 105 (24) 98

(75) 97 (92) 95 (43) 85 (33) 83 (83) 81 (37) 73 (34) 71 (36) 67 (30)

23-difenil-68-di-hidroxixantona (91t) (120h 60 )

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801045

RMN 1H δ = 624 (d 1H H-7 J 19 Hz) 643 (d

1H H-5 J 19 Hz) 713-731 (m 10H 23-C6H5)

761 (s 1H H-4) 802 (s 1H H-1) 1123 (s largo

1H 6-OH) 1280 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 943 (C-5) 983 (C-7) 1024 (C-

8a) 1189 (C-4) 1192 (C-9a) 1266 (C-1) 1272

(C-4rsquo) 1279 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1296 (C-2rsquo6rsquo) 1366

(C-2) 1392 (C-1rsquorsquo) 1395 (C-1rsquo) 1473 (C-3) 1545 (C-4a) 1576 (C-4b) 1629 (C-8)

1660 (C-6) 1794 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (35) 365 (7) 228 (5) 84 (10) 66 (11)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

HO

CAPIacuteTULO 7

BIBLIOGRAFIA

PARTE II ndash Bibliografia

449

1 - J C Roberts Chem Rev 1961 591

2 - L M M Vieira e A Kijjoa Curr Med Chem 2005 12 2413

3 - G J Bennett e H-H Lee Phytochemistry 1989 28 967

4 - M Afzal e J M Al-Hassan Heterocycles 1980 14 1173

5 - F Imperato Phytochemistry 1991 30 3839

6 - P M Richardson Phytochemistry 1983 22 1309

7 - T B P Oldenburg H Wilkes B Horsfield A C T van Duin D Stoddart e A

Wilhelms Org Geochem 2002 33 595

8 - S Sakai M Katsura H Takayama N Aimi N Chokethaworn e M Suttajit Chem

Pharm Bull 1993 41 958

9 - K Hostettmann e H Wagner Phytochemistry 1977 16 821

10 - G J Bennett H-H Lee e T K Lowney Tetrahedron Lett 1990 31 751

11 - T M Lee G T Carter e D B Borders J Chem Soc Chem Commun 1989 1771

12 - M L Cardona I Fernaacutendez J R Pedro e A Serrano Phytochemistry 1990 29

3003

13 - J Rigandy e S P Kleyney in ldquoNomenclature of Organic Chemistry ndash IUPACrdquo

Pergamon Press Oxford 1979 p 169

14 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 171

15 - IUPAC Commission on Nomenclature of Organic Chemistry in ldquoA Guide to IUPAC

Nomenclature of Organic Compounds (Recommendations 1993)rdquo Blackwell

Scientific publications 1993

16 - A W Frahm e R K Chaudhuri Tetrahedron 1979 35 2035

17 - A M S Silva e D C G A Pinto Curr Med Chem 2005 12 2481

18 - A Michael Ann Chem J 1883 5 81

19 - S Kostanecki Ber 1891 24 1898

20 - M E Sousa e M M M Pinto Curr Med Chem 2005 12 2447

21 - P K Grover G D Shah e R C Shah J Chem Soc 1955 3982

22 - R A Finnegan e K E Merkel J Org Chem 1972 37 2986

23 - A J Quillinan e F Scheinmann J Chem Soc Perkin Trans 1 1973 1329

24 - N Fonteneau P Martin M Mondon H Ficheux e J-P Gesson Tetrahedron 2001

57 9131

PARTE II ndash Bibliografia

450

25 - R J R Bacon e O J Stewart J Chem Soc 1965 4953

26 - R A Finnegan e P L Bachman J Pharm Sci 1965 54 633

27 - S Horne e R Rodrigo J Org Chem 1990 55 4520

28 - S Horne e R Rodrigo J Chem Soc Chem Commun 1992 164

29 - P F Lampe C K Hugues C K Biggers S H Smith e H Hu J Org Chem 1996

61 4572

30 - A Couture E Deniau S Lebrun e P Grandclandon J Chem Soc Perkin Trans 1

1999 789

31 - J R Pfister J Heterocycl Chem 1982 19 1255

32 - J A Elix K L Gaul e H Jiang Aust J Chem 1993 46 95

33 - O F Bennet M J Bouchard R Malloy P Devin G Saluti J Org Chem 1972 37

1356

34 - G J AtwellG W Rewcastle B C Baguley e W A Denny J Med Chem 1990 33

1375

35 - I Fukawa H Yoneda e K K K K Asahi European Patent EP0237004 1987

36 - A S Kelkar R M Letcher K-K Cheung K-F Chiu e G D Brown J Chem Soc

Perkin Trans I 2000 3732

37 - M M M Pinto M E Sousa e M S J Nascimento Curr Med Chem 2005 12

2517

38 - R A Finnegan G M Stephani G Ganguli e S K Bhattacharya J Pharm Sci

1968 57 1039

39 - P Da Re L Sagramora V Mancini P Valenti e L Cima J Med Chem 1970 13

527

40 - S K Bhattacharya S Ghosal R K Chaudhuri e A K Sanyal J Pharm Sci 1972

61 1838

41 - J R Pfister R W Ferraresi I T Harrison W H Rooks A P Roszkowski A Van

Horn e J H Freid J Med Chem 1972 15 1032

42 - R A Finnegan K E Merkel e J K Patel J Pharm Sci 1973 62 483

43 - M M Mackeen A M Ali N H Lajis K Kawazu Z Hassan M Amran M

Habsah L Y Mooi e S M Nohamed J Ethnopharmacol 2000 72 395

PARTE II ndash Bibliografia

451

44 - A Abdel-Lateff C Klemke G M Koumlnig e A D Wright J Nat Prod 2003 66

706

45 - M C Yimdjo A G Azebaze A E Nkengfack A M Meyer B Bodo e Z T

Fomum Phytochemistry 2004 65 2789

46 - A G B Azebaze M Meyer N Bodo e A E Nkengfack Phytochemistry 2004 65

2561

47 - K Yasunaka F Abe A Nagayama H Okabe L Lozada-Perez E Lopez-

Villafranco E E Muntildeiz A Aguilar e R Reyes-Chilpa J Ethnopharmacol 2005

97 293

48 - M Isaka A Jaturapat K Rukseree K Danwisetkanjana M Tanticharoen e Y

Thebtaranonth J Nat Prod 2001 64 1015

49 - H Hambloch e A W Frahm Eur J Med Chem 1985 20 71

50 - F Abe S Nagafuji H Okabe H Higo e H Akahane Biol Pharm Bull 2003 26

1730

51 - S H Szajnman W Yan B N Bailey R Docampo E Elhalem e J B Rodriguez J

Med Chem 2000 43 1826

52 - C Portela C M M Afonso M M M Pinto e M J Ramos Bioorg Med Chem

2004 12 3313

53 - J X Kelly R Winter M Riscoe e D H Peyton J Inorg Biochem 2001 86 617

54 - L Tona R K Cimanga K Mesia C T Musuamba T De Bruyne S Apers N

Hernans S Van Miert L Pieters J Totteacute e A J Vlietinck J Ethnopharmacol

2004 93 27

55 - V K Dua V P Ojha R Roy B C Joshi N Valecha C U Devi M C Bhatnagar

V P Sharma e S K Subbarao J Ethnopharmacol 2004 95 247

56 - M Riscoe J X Kelly e R Winter Curr Med Chem 2005 12 2539

57 - M Chu I Truumees R Mierzwa J Terracciano M Patel D Loebenberg J J

Kaminski P Das e M S Puar J Nat Prod 1997 60 525

58 - G Gopalakrishnan B Banumathi e G Suresh J Nat Prod 1997 60 519

59 - I Sordat-Diserens C Rogers B Sordat e K Hostettmann Phytochemistry 1992 31

313

60 - A R Bilia A W Yusuf A Braca A Keita e I Morelli J Nat Prod 2000 63 16

PARTE II ndash Bibliografia

452

61 - T Fukai M Yonekawa A-J Hou T Nomura H-D Sun e J Uno J Nat Prod

2003 66 1118

62 - J M Essery F A OrsquoHerron D N McGregor e W T Bradner J Med Chem 1976

19 1339

63 - V S Parmar K S Bisht R Jain S Singh S K Sharma S Grupta S Malhotra O

D Tyagi A Vardhan H N Pati D V Berghe e A J Vlietinck Indian J Chem

1996 35 220

64 - T Pengsuparp L Cai H Constant H H S Fong L-Z Lin A D Kinghorn J M

Pezzuto G A Cordell K Ingolfsdoacutettir H Wagner e S H Hughes J Nat Prod

1995 58 1024

65 - J N Wang C Y Hou Y L Liu L Z Lin R R Gil e G A Cordell J Nat Prod

1994 57 211

66 - A Groweiss J H Cardellina e M R Boyd J Nat Prod 2000 63 1537

67 - A Bianco P Passacantilli G Righi M Brufani L Cellai E Marchi e M R Milani

Farmaco 1989 44 547

68 - H Marona E Pekala B Filipek D Maciag e E Szneler Pharmazie 2001 56 567

69 - L-W Wang J-J Kang I-J Chen C-M Teng e C-N Lin Bioorg Med Chem

2002 10 567

70 - K Ishiguro S Nagata H Oku e M Yamaki Planta Med 2002 68 258

71 - S Chericoni L Testai V Calderone G Flamini P Nieri I Morelli e E Martonotti

Planta Med 2003 69 770

72 - S S Liou C M Teng F N Ko e C N Lin J Pharm Sci 1992 81 1109

73 - I Jantan J Juriyati e N A Warif J Ethnopharmacol 2001 75 287

74 - M I Chung J R Weng J P Wang C M Teng e C N Lin Planta Med 2002 68

25

75 - Z T Chowhan e A A Amaro J Pharm Sci 1976 65 1669

76 - M B Bajpai R K Asthana N K Sharma S K Chatterjee e S K Mukherjee

Planta Med 1991 57 102

77 - P Basnet S Kadota M Shimizu e T Namba Planta Med 1994 60 507

78 - P Basnet S Kadota M Shimizu Y Takata M Kobayashi e T Namba Planta Med

1995 61 402

79 - S Ghosal e R K Chaudhuri J Pharm Sci 1975 64 888

PARTE II ndash Bibliografia

453

80 - C N Lin H K Hsieh S J Liou H H Ko H C Lin M I Chung F N Ko H W

Liu e C M Teng J Pharm Pharmacol 1996 48 887

81 - C N Lin M I Chung S J Liou T H Lee e J P Wang J Pharm Pharmacol

1996 48 532

82 - J R Pfister R W Ferraresi I T Harrison W H Rooks e J H Freid J Med Chem

1978 21 669

83 - W D Jones Jr W L Albrecht N L Munzo e K T Stewart J Med Chem 1977

20 594

84 - G W Rewcastle G J Atwell L Zhang B C Baguley e W A Denny J Med

Chem 1991 34 217

85 - H-Z Zhang S Kasibhatla Y Wang J Herich J Guastella B Tseng J Drewe e S

X Cai Bioorg Med Chem 2004 12 309

86 - H Kanamori I Sakamoto M Mizuta K Hashimoto e O Tanaka Chem Pharm

Bull 1984 32 2290

87 - A Rampa A Bisi P Valenti M Recanatini A Cavalli V Andrisano V Cavrini L

Fin A Buruani e P Giusti J Med Chem 1998 41 3976

88 - A Rampa L Piazzi F Belluti S Gobbi A Bisi M Bartolini V Andrisano V

Cavrini A Cavalli M Recanatini e P Valenti J Med Chem 2001 44 3810

89 - J R Pfister W E Wymann J M Mahoney e L D Waterbury J Med Chem 1980

23 1264

90 - M Recanatini A Bisi A Cavalli F Belluti S Gobbi A Rampa P Valenti M

Palzer A Paulusczak e R W Hartmann J Med Chem 2001 44 672

91 - M Aoki Y Itezono H Shirai N Nakayama A Sakai Y Tanaka A Yamaguchi N

Shimma e K Yokose Tetrahedron Lett 1991 32 4737

92 - H Tosa M Iinuma T Tanaka H Nozaki e S Idika Chem Pharm Bull 1997 45

418

93 - N Chairungsrilerd K Takeuchi Y Ohizumi S Nozoe e T Ohta Phytochemistry

1996 43 1099

94 - O O Clement C M Freeman R W Hartmann V D Handratta T S Vasaitis A

M H Brodie e V C O Njar J Med Chem 2003 46 2345

95 - M B Nuacutentildeez F P Maguna N B Okulik e E A Castro Bioorg Med Chem Lett

2004 14 5611

PARTE II ndash Bibliografia

454

96 - M Hamada K Iikubo Y Ishikawa A Ikeda K Umezawa e S Nishiyama Bioorg

Med Chem Lett 2003 13 3151

97 - L Saraiva P Fresco E Pinto E Sousa M Pinto e J Gonccedilalves Bioorg Med

Chem 2002 10 3219

98 - L Saraiva P Fresco E Pinto E Sousa M Pinto e J Gonccedilalves J Enz Inhib Med

Chem 2003 18 357

99 - C-C Chang C-N Lin e J-Y Lin Antiviral Res 1992 19 119

100 - S Ghosal G Rao V Saravana N Misra e D Rana Indian J Chem 1996 35B

561

101 - H Minami M Kinoshita Y Fukuyama M Kodama T Yoshizawa M Sugiura K

Nakagawa e H Tago Phytochemistry 1994 36 501

102 - P M Pauletti I Castro-Gamboa D H S Silva M C M Young D M Tomazela

M N Eberlin e V S Bolzani J Nat Prod 2003 66 1384

103 - J Merza M C Aumond D Rondeau V Dumontet A M Le Ray D Seraphin e P

Richomme Phytochemistry 2004 65 2915

104 - A E Hay M C Aumond S Mallet V Dumontet M Litaudon D Rondeau e P

Richomme J Nat Prod 2004 67 707

105 - B Madan I Singh A Kumar A Prasad H Raj V S Parmar e B Ghosh Bioorg

Med Chem 2002 10 3431

106 - E R Fernandes F D Carvalho F G Remiatildeo M L Bastos M M Pinto e O R

Gottlieb Pharm Res 1995 12 1756

107 - A J N Selleacutes H T V Castro J Aguumlero-Aguumlero J Gonzaacutelez-Gonzaacutelez F

Naddeo F De Simone e L Rastrelli J Agric Food Chem 2002 50 762

108 - A R Garrity G A R Morton e J C Morton U S Patent 6730333 2004

109 - C A Rice-Evans N J Miller P G Bolwell P M Bramley e J B Pridham Free

Rad Res 1995 22 375

110 - L Mathiesen K E Malterud e R B Sund Free Rad Biol Med 1997 22 307

111 - C A Rice-Evans e N J Miller in ldquoFlavonoids in Health and Diseaserdquo Ed C A

Rice-Evans e L Packer Marcel Dekker Nova Iorque 1998 Capiacutetulo 8 p 199

112 - W Bors W Heller C Michel e K Stettmaier in ldquoHandbook of Antioxidantsrdquo Ed E

Cadenas e L Packer Marcel Dekker Nova Iorque 1996 Capiacutetulo 14 p 409

PARTE II ndash Bibliografia

455

113 - J Tsuji in ldquoPalladium Reagents and Catalysts Innovations in Organic Synthesisrdquo

John Wiley amp Sons Nova Iorque 1996 p1

114 - A M Trzeciak e J J Zioacutełkowski Coord Chem Rev 2005 249 2308

115 - T Mizoroki K Mori e A Ozaki Bull Chem Soc Jpn 1971 44 581

116 - R F Heck e J P Noley J Org Chem 1972 14 2320

117 - R F Heck J Am Chem Soc 1968 90 5518

118 - V M Wall A Eisenstadt D J Ager e S A Laneman Platinum Metals Rev 1999

43 138

119 - C B Ziegler Jr e R F Heck J Org Chem 1978 43 2941

120 - R F Heck Org React 1982 27 345

121 - T Jeffery Tetrahedron Lett 1985 26 2667

122 - T Jeffery Synthesis 1987 70

123 - T Jeffery Tetrahedron 1996 52 10113

124 - A M S Silva D C G A Pinto J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay

ARKIVOC 2004 vi 106

125 - A F Littke e G C Fu J Org Chem 1999 64 10

126 - V V Grushin e H Alper Chem Rev 1994 941047

127 - N J Whitcombe K K Hii e S E Gibson Tetrahedron 2001 57 7449

128 - J E Plevyak J E Dickerson e R F Heck J Org Chem 1979 44 4078

129 - M Ludwig S Stromberg M Svensson e B Ǻkermark Organometallics 1999 18

970

130 - W Cabri e I Candiani Acc Chem Res 1995 28 2

131 - K Ritter Synthesis 1993 735

132 - A de Meijere e F E Meyer Angew Chem Int Ed Engl 1994 33 2379

133 - P J Guiry A J Hennessy e J P Cahill Top Catal 1997 4 311

134 - I P Beletskaya e A V Cheprakov Chem Rev 2000 100 3009

135 - J Tsuji in ldquoTransition Metal Reagents and Catalysts Innovations in Organic

Synthesisrdquo John Wiley amp Sons Nova Iorque 2000 p 419

136 - F Ozawa A Kubo e T Hayashi J Am Chem Soc 1991 113 1417

137 - M Shibasaki C D J Boden e A Kojima Tetrahedron 1997 53 7371

138 - A C Jain R C Gupta e R Khazanchi Tetrahedron 1979 35 413

139 - R A W Johnstone e Rose Tetrahedron 1979 35 2169

PARTE II ndash Bibliografia

456

140 - R N Khanna e T R Seshadri Indian J Chem 1963 1 385

141 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 185

142 - A Fougerousse E Gonzalez e R Broulillard J Org Chem 2000 65 583

143 - E M Gaydou e J-P Bianchini Bull Soc Chim Fr 1978 II-43

144 - D C G A Pinto A M S Silva L M P M Almeida J A S Cavaleiro A Leacutevai

e T Patonay J Heterocycl Chem 1998 35 217

145 - J J Ares P E Outt S V Kakodkar R C Buss e J C Geiger J Org Chem 1993

58 7903

146 - S S Ibrahim Ind Eng Chem Res 2001 40 37

147 - L F Fieser e M Fieser in ldquoReagents for Organic Synthesisrdquo John Wiley amp Sons

Nova Iorque 1967 Volume 1 p 855

148 - I Yokoe K Higuchi Y Shirataki e M Komatsu Chem Pharm Bull 1981 29

2670

149 - R Alonso e A Brossi Tetrahedron Lett 1988 29 735

150 - H S Mahal e K Venkataraman J Chem Soc 1934 1767

151 - W A Price A M S Silva e J A S Cavaleiro Heterocycles 1993 36 2601

152 - H L Gaggad K N Wadodkar e B J Ghiya Indian J Chem 1985 24B 1244

153 - C M M Santos A M S Silva e J A S Cavaleiro Synlett 2005 3095

154 - D S Clarke C D Gabbutt J D Hepworth e B M Heron Tetrahedron Lett 2005

46 5515

155 - A de Meijere M Schelper M Knoke B Yucel H W Suumlnnemann R P Scheurich

e L Arve J Organomet Chem 2003 687 249

156 - I Ryu H Matsubara S Yasuda H Nakamura e D P Curran J Am Chem Soc

2002 124 12946

157 - T Nordvik e U H Brinker J Org Chem 2003 68 9394

158 - S Punna S Meunier e M G Finn Org Lett 2004 6 2777

159 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo

McGraw-Hill Book Company Londres 1989 p 132

160 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo 4ordf

Ed McGraw-Hill Londres 1989 p 177

161 - J Barker in ldquoMass Spectrometryrdquo Ed D J Ando 2ordf Ed John Wiley amp Sons

Chichester Inglaterra 1999 Capiacutetulo 5 p 117

PARTE II ndash Bibliografia

457

162 - C M M Santos Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 78

163 - V L M Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 2006 p 66

164 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 196

165 - S Forseacuten e B Ǻkermark Acta Chem Scand 1963 17 6

166 - Cataacutelogo da Aldrich 2005 p 1562

167 - Cataacutelogo da Aldrich 2005 p 972

----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

O

H2O2 NaOH

(14a-e) (15a-e)(14 e 15)a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

R1

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

O

H2O2 NaOH

(14f-j)

(16f-j)R1

OH

O

O

R1

(17f-j)

O

O

R1

(1416 e 17)f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

OH

H

H

OH

O

OR1

R2

O

OR1

R2

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

(26a-j) (27a-j)

(26 e 27)a) R1 = R2 = Hb) R1 = H R2 = Clc) R1 = H R2 = OCH3d) R1 = H R2 = CH3e) R1 = H R2 = NO2

f) R1 = OH R2 = Hg) R1 = OH R2 = Clh) R1 = OH R2 = OCH3i) R1 = OH R2 = CH3j) R1 = OH R2 = NO2

ANEXO I

A

B

BA

A

B

A

B

A

B

A

C

C C

C

B

1

2

3

45

6

82

34

5

6

1

23

45

6

α

β

α

β

O

R1

BA 1

2

3

45

6

1

23

45

6

α

β

O

7

10

9

8

45

6

7

10

92

3

1

23

45

6

1

23

45

6

8

45

6

7

10

9 2

3

1

2

3

45

6

α

β

8

45

6

7

10

9 2

3

1

2

3

45

6

H

H

O

H

H

------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------

O

R4

(18a-j)

R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

(1820-23)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb)R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3c) R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3d)R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2e) R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = Hf) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hg)R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = Hi)R1 = OH R2 = R3 = R4 = Hj) R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

ANEXO II

(18a-df-h)

O

R4R2

O

(20acdfg)

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

O

R4R2

OO

(21acdf-h)

O

NO2

O

(22d)

HH

H H

O R4

R2

OO

(21acdf-h)H

H

H

H

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

1

23

45

6

1

23

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

56

1

23

45

6

α

β

γδ

A

B

A B

A B

O

R4R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

O

R4R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

O (20i)OH

O

OOH

OR3

Quando R1 = OH

O

OH

R3

OH

H

R3 = CH3

Quando

O

O

H

H3C

O

O

trans-(20ej)

H3CH

R1 R1

cis-(20ej)

(23ij)

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

2

34

5

6

1

23

45

6

α

β

78

9

10

A

B

C

H H

H

(18eij)

----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------

ANEXO III

OH O

R2R1

R2 O

R1

(69a-d)(76a-d)

R2 O

R1

(79a-c)

O

O

OH O

R2R1

O

O CH3

Br

(6976-79)a) R1 = R2 = Hb) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

(78a-d)OH

CHO

R3

R4

O (80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OBn R4 = Hc) R3 = R4 = OBn

(77a-d)

(72a-c)

(80)a) R3 = R4 = Hb0) R3 = OBn R4 = Hc0) R3 = R4 = OBn

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

O

O

R3

O

R3

R2 OH

OH

(82a-m)

(83a-m)

R1R4

R1

R4

O(80a-dfgijm)

O

Br

R3

R4

R2

R1

g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

(808283)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = He) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = H

+

(69)a) R1 = R2 = He) R1 = OCH3 R2 = Hf) R1 = H R2 = OCH3g) R1 = R2 = OCH3

12

1

23

45

6

3

2

1

23

45

6

A

B

C

12

1

23

45

6

3 4

45

6

78

9

10

3

2

45

6

78

9

10

α

β

12

1

2

3

45

6 α

β1

23

4

56

BA

1 21

2

3

45

6

1

2

3

45

6BA

34

5

---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------

ANEXO IV

O(79a)

O CH3

Br R1

R2

+

(84a-c)

3

2

45

6

78

9

10

O(85a-c)

O CH3

3

2

45

6

78

9

10

R2

R1

12

3

4

5

6

α

β

O(86a-c)

O

3

2

45

6

78

9

10

R2

R1

12

3

4

5

6

α

β

1

2

3

45

6

α

β

CHO

(72a)

+

O (88a-c)

O

O(87a-c)

O

H

H

H

R2

R1

R2

R1

1

2

34

4a4b5

6

78

8a 9a1

23

4

56

1

2

3

45

6

9A BC

D

E

+

(84-88)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OCH3 R4 = Hc) R3 = R4 = OCH3

---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------

O(80a-dfgijm)

O

O (88a-z)

O

O(87a-z)

O

H

H

H

Br(84a-c)

R2

R1

R3

R4

R6

R5R2

R1

R3

R4R6

R5

R3

R4R6

R5

R2

R1

O (90o-z)

O

OH

R1

R3

R4

R6

R5

(80)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = Hf) R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3

(84)a) R5 = R6 = Hb) R5 = OCH3 R6 = Hc) R5 = R6 = OCH3

(878890)a)R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Hb)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 =OCH3 R6 = He0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 =OCH3 R6 = Hf)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g)R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H h)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Hk)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hl)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3m)R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hn)R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3o)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r)R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs)R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hu)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hv)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3x)R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3 R5 = R6 = Hz)R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3

ANEXO V

1

2

34

4a4b5

6

78

8a 9a1

23

4

56

1

2

3

45

6

9A BC

D

E

------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------------------------

O

(87b-jo-t)

O

R2

R1

R3

R4

R6

R5

(87)b)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 =OCH3 R6 = He0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 =OCH3 R6 = Hf)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g)R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H h)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Ho)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r)R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs)R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = H

ANEXO VI

O

O

R8

R7

R9

R10

R12

R11(91b-jo-t)

(91)b)R7 = R8 = R9 = R10 = H R11 = OH R12 = Hc)R7 = R8 = R9 = R10 = H R11 = R12 = OHd)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = R11 = R12 = He)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = H R11 =OH R12 = Hf)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = H R11 = R12 =OHg)R7 = R8 = H R9 = R10 = OH R11 = R12 = H h)R7 = R8 = H R9 = R10 = R11 = OH R12 = Hi)R7 = R8 = H R9 = R10 = R11 = R12 = OHj)R7 = OH R8 = R9 = R10 = R11 = R12 = Ho)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = R11 = R12 = Hp)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = H R11 = OH R12 = Hq)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = H R11 = R12 = OHr)R7 = H R8 = R9 = R10 = OH R11 = R12 = Hs)R7 = H R8 = R9 = R10 = R11 = R12 = OHt)R7 = R8 = OH R9 = R10 = R11 = R12 = H

  • Capas - Clementina Santospdf
  • Abreviaturas + Iacutendice - Clementina Santospdf
  • Parte I - Clementina Santospdf
  • Parte II - Clementina Santospdf
  • Anexos - Clementina Santospdf
Page 2: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste

Universidade de Aveiro

2007 Departamento de Quiacutemica

Clementina Maria Moreira dos Santos

Transformaccedilotildees de cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas Novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas

dissertaccedilatildeo apresentada agrave Universidade de Aveiro para cumprimento dos requisitos necessaacuterios agrave obtenccedilatildeo do grau de Doutor em Quiacutemica realizada sob a orientaccedilatildeo cientiacutefica do Doutor Artur Manuel Soares da Silva Professor Catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Apoio financeiro do PRODEP III ndash Acccedilatildeo 53 no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio

Apoio financeiro do FSE e do FEDER no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio

Uniatildeo Europeia

Fundo Social Europeu

Ao meu Ricardo Aos meus queridos pais

fazendo-me sentir que nunca estive sozinha nesta caminhada um instante sequer

o juacuteri

presidente Prof Doutor Artur da Rosa Pires professor catedraacutetico da Secccedilatildeo Autoacutenoma de Ciecircncias Sociais Juriacutedicas e Poliacuteticas daUniversidade de Aveiro

Prof Doutor Joseacute Abrunheiro da Silva Cavaleiro professor catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutor Artur Manuel Soares da Silva professor catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutora Ana Maria Ferreira de Oliveira Campos professora catedraacutetica do Departamento de Quiacutemica da Escola de Ciecircncias da Universidade do Minho

Prof Doutora Maria da Graccedila Pinho Morgado da Silva Neves professora associada com agregaccedilatildeo do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutor Carlos Alberto Mateus Afonso professor associado do Departamento de Engenharia Quiacutemica e Bioloacutegica do Instituto Superior Teacutecnico da Universidade Teacutecnica de Lisboa

Prof Doutora Diana Claacuteudia Gouveia Alves Pinto professora auxiliar do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

agradecimentos

Ao Professor Doutor Artur Silva orientador desta dissertaccedilatildeo desejoexpressar o meu mais profundo agradecimento A valiosa orientaccedilatildeo cientiacuteficao apoio o incentivo e a amizade foram uma constante ao longo destes anosFicaratildeo na minha memoacuteria tambeacutem as nossas pequenas divergecircncias eilustres discussotildees mas sempre acompanhadas com o seu rigor e preciosa tranquilidade Por tudo o meu sincero obrigado Ao Professor Doutor Joseacute Cavaleiro Professor Catedraacutetico do grupo dedisciplinas de Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro desejo agradecer a gentileza com que me recebeu na sua Unidade de Investigaccedilatildeo e pelo apoio prestado ao longo da realizaccedilatildeo deste trabalho Agrave Doutora Diana Pinto desejo expressar o meu reconhecimento pelacolaboraccedilatildeo disponibilidade e sugestotildees que contribuiacuteram de formainequiacutevoca para o meu enriquecimento cientiacutefico bem como a amizade e o apoio que dela sempre pude receber Agrave Universidade de Aveiro e ao seu Departamento de Quiacutemica agradeccedilo oapoio financeiro que tornou possiacutevel a realizaccedilatildeo deste trabalho Ao Instituto Politeacutecnico de Braganccedila e agrave sua Escola Superior Agraacuteria agradeccediloas facilidades concedidas quer em termos financeiros quer na dispensa do serviccedilo docente e que foram imprescindiacuteveis para a execuccedilatildeo deste trabalho Agradeccedilo o apoio financeiro ao PRODEP III - Acccedilatildeo 53 ndash Formaccedilatildeo Avanccedilada de Docentes do Ensino Superior no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio pela concessatildeo de uma bolsa de doutoramento Ao Dr Hilaacuterio Tavares e agrave Doutora Diana Patoilo agradeccedilo a disponibilidadeque revelaram na obtenccedilatildeo de espectros de RMN Agrave Dra Cristina Barros agradeccedilo o contributo prestado na obtenccedilatildeo deespectros de massa Agrave Dra Maria Fernanda Lucas agradeccedilo o valioso contributo prestado quer naobtenccedilatildeo das anaacutelises elementares quer no auxiacutelio ao niacutevel da teacutecnica de HPLC Agraves Dra Luacutecia Almeida e Cristela Brito agradeccedilo igualmente o contributoprestado na obtenccedilatildeo de algumas das anaacutelises elementares

Aos colegas e amigos do laboratoacuterio de Quiacutemica Orgacircnica do Departamentode Quiacutemica da Universidade de Aveiro agradeccedilo a ajuda amizade boadisposiccedilatildeo e espiacuterito de inter-ajuda demonstrada durante este periacuteodo deconvivecircncia Aos colegas e funcionaacuterios da Escola Superior Agraacuteria de Braganccedila e emespecial aos do Departamento de Agro-Induacutestrias pelo apoio incentivo e ajuda incondicional e que tatildeo importantes foram para o desenrolar destetrabalho Agrave minha querida amiga Cristela ao Attila ao Alberto e agrave Raquel meuscompanheiros de bancada pelo apoio sugestotildees e conhecimentos de caraacutectercientiacutefico prestados ao longo da realizaccedilatildeo deste trabalho e ainda pelaamizade e bons momentos que com eles tive o prazer de passar no laboratoacuteriode Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro Um agradecimento muito especial para voacutes minhas amigas Elsa Judite e Olga Um dia conhecemo-nos e vivemos em Aveiro O meu sinceroagradecimento pela amizade e prontidatildeo dispensadas em todos os momentos Foi o mundo da ldquoquiacutemicardquo que nos uniu E a ti Ricardo meu marido meuamigo meu companheiro de luta te dedico esta tese Natildeo haacute palavras quepossam descrever todo o apoio dedicaccedilatildeo e amor que me foram transmitidosincansavelmente todos estes anos Agradeccedilo a tua paciecircncia nos momentosmenos bons o teu sorriso nas horas de anguacutestia e as tuas palavras de incentivo e coragem no limiar do desacircnimo A ti Ricardo o meu muitoobrigado Matildee Pai Eacute com imensa alegria que partilho com vocecircs estas palavras Osentido do trabalho da responsabilidade da perseveranccedila e o espiacuterito desacrifiacutecio devo-o a voacutes Estes valores bem como o vosso apoio preocupaccedilatildeoe presenccedila constantes foram determinantes para encarar com dedicaccedilatildeo esteprojecto das nossas vidas Matildee obrigada pelo teu conforto Pai obrigada peloteu alento Espero que sintam e partilhem comigo este sorriso Finalmente desejo agradecer aos meus queridos familiares que satildeo muitos para puder aqui enumeraacute-los que sempre me apoiaram e estimularam nosentido de levar a cabo a concretizaccedilatildeo deste trabalho

palavras-chave

(EE)-cinamilidenoacetofenonas (E)-2-estirilcromonas xantonas epoxidaccedilatildeo reacccedilatildeo de Heck RMN

resumo

Esta dissertaccedilatildeo eacute constituiacuteda por duas partes na primeira parte reportam-se estudos de epoxidaccedilatildeo em cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas catalisados por um complexo de salen Mn(III) conhecido como catalisador de Jacobsen na segunda parte desenvolvem-se novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas em que se recorre agrave reacccedilatildeo de Heck de cromonas bromadas com estirenos Os estudos de epoxidaccedilatildeo apresentados na primeira parte desta dissertaccedilatildeoforam efectuados em trecircs sistemas carboniacutelicos αβ- e αβγδ-insaturados (E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas e utilizandoo peroacutexido de hidrogeacutenio e o iodosilbenzeno como oxidantes As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas originaram os respectivos trans-epoacutexidos em bons rendimentos enquanto que nas (E)-2rsquo-hidroxicalconas isolaram-se os produtos de ciclizaccedilatildeo dos respectivos trans-epoacutexidos as trans-3-hidroxiflavanonas em rendimentos moderados As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonasproporcionaram a formaccedilatildeo dos respectivos γδ-trans-monoepoacutexidos e αβγδ-transtrans-diepoacutexidos De referir que no caso da (E)-4-nitrocinamilidenoacetofenona foi tambeacutem possiacutevel isolar o αβ-trans-monoepoacutexido Para as (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas aleacutem dos γδ-trans-monoepoacutexidos isolaram-se os produtos resultantes da ciclizaccedilatildeo de αβ-trans-monoepoacutexidos as (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanonas A epoxidaccedilatildeo de (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenonas originou uma mistura diasteriomeacuterica dos γδ-trans-monoepoacutexidos o que leva a considerar um mecanismo radicalar para este tipo de reacccedilatildeo As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas e (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas originaram os respectivas αβ-epoacutexidos tendo sido necessaacuterio recorrer agrave teacutecnica de HPLC para isolar os resultantes da epoxidaccedilatildeo de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas Estudos de RMN e HPLC revelaram que apesar de ter sido utilizado um catalisador quiral na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo este natildeo conseguiu induzirquiralidade em quaisquer dos produtos obtidos dos trecircs tipos de compostos estudados Na segunda parte desta dissertaccedilatildeo aborda-se a siacutentese de novos derivados de xantona nomeadamente 23-diarilxantonas Para o efeito foram desenvolvidas duas rotas sinteacuteticas A primeira via de siacutentese utiliza como reagente de partida a 3-bromo-2-metilcromona e a segunda envolve a utilizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A preparaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas envolveu i) acetilaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas seguida de transposiccedilatildeo do grupo acetilo ii) bromaccedilatildeo dos compostos cetoacutenicos formados e ciclizaccedilatildeo do produto obtido num passouacutenico originando as 3-bromo-2-metilcromonas O derivado natildeo substituiacutedo foi obtido em bom rendimento os derivados 4rsquo-benziloxilo e 6rsquo-benziloxilo foram obtidos em rendimentos moderados nao tendo sido possiacutevel isolar a 4rsquo6rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona A preparaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas foi efectuada recorrendo aomeacutetodo de Baker-Venkataraman partindo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas e derivados de aacutecidos cinacircmicos ambos adequadamente substituiacutedos Os eacutesteres assim obtidos foram tratados com base originando as 3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas que foram sujeitas num soacute passo a condiccedilotildees debromaccedilatildeo e ciclizaccedilatildeo do produto obtido de forma a originar as pretendidas (E)-3-bromo-2-estirilcromonas A siacutentese de 23-diarilxantonas partindo da 3-bromo-2-metilcromona envolveureacccedilotildees de Heck com estirenos comerciais e catalisadas por reagentes de palaacutedio obtendo-se (E)-2-metil-3-estirilcromonas Por condensaccedilatildeo aldoacutelica destas com benzaldeiacutedos originaram (EE)-23-diestirilcromonas que apoacutes refluxo em 124-triclorobenzeno datildeo origem agraves pretendidas 23-diarilxantonasA reacccedilatildeo de Heck de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas e estirenos levou agrave formaccedilatildeo directa de 23-diarilxantonas Esta transformaccedilatildeo explica-se pela formaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas seguida de processos deelectrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo Foi tambeacutem possiacutevel isolar neste tipo de reacccedilatildeo23-diaril-34-di-hidroxantonas intermediaacuterios semi-oxidados das xantonas obtidas A uacuteltima etapa deste trabalho consistiu na desalquilaccedilatildeo das benziloxi- e metoxi-23-diarilxantonas sintetizadas Na caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos sintetizados recorreu-se a teacutecnicas analiacuteticas actuais em especial atraveacutes de estudos de espectroscopia de ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) [espectros de 1H de 13C e estudos bidimensionais de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homo e heteronuclear e deefeito nuclear de Overhauser (NOESY)] Estes estudos foram tambeacutemessenciais no estabelecimento da estereoquiacutemica presente na maioria doscompostos sintetizados Os novos produtos obtidos foram igualmentecaracterizados por espectrometria de massa recorrendo em alguns casos agraveteacutecnica de impacto electroacutenico noutros agrave teacutecnica de ldquoelectrosprayrdquo e sempreque possiacutevel acompanhados de microanaacutelise elementar ou espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

keywords

(EE)-cinnamylideneacetophenones (E)-2-styrylchromones xanthones epoxidation Heck reaction NMR

abstract

This dissertation is constituted by two parts in the first one we report the epoxidation studies of αβ-and αβγδ-unsaturated ketones catalysed by the well-known Jacobsen catalyst in the second one novel routes of 23-diarylxanthones were developed in which we use the Heck reaction of bromochromones with styrenes The epoxidation studies presented in the firs part of this dissertation were accomplished in three αβ-unsaturated carbonylic systems (E)-chalcones (EE)-cinnamylideneacetophenones and (E)-2-styrylchromones using hydrogen peroxide and iodosylbenzene as oxidants Good yields were obtained in the synthesis of chalcone trans-epoxides concerning the (E)-2rsquo-hydroxychalcones the cyclisation products of the epoxides trans-3-hydroxyflavanones were obtained in moderated yields The epoxidation of (EE)-cinnamylideneacetophenones leads to the formation of the respective γδ-trans-monoepoxides and αβγδ-transtrans-diepoxides In the case of the (E)-4-nitrocinnamylideneacetophenone it was also possible to isolate the αβ-trans-monoepoxide For (EE)-2rsquo-hydroxycinnamylideneacetophenones besides the γδ-trans-monoepoxides it was also possible to isolate the cyclisation products of the αβ-trans-monoepoxides (E)-23-trans-3-hydroxy-2-styryl-4-chromanones The epoxidation of (EE)-γ-methylcinnamylideneacetophenones gives a diasteriomeric mixture of γδ-trans-monoepoxides which lead us to propose a stepwise radicalar mechanism The epoxidation of (E)-2-styrylchromones and (E)-5-hydroxystyrylchromones leads to the formation of the respective αβ-trans-epoxides being necessarythe use of HPLC to separate those obtained from (E)-5-hydroxystyrylchromones NMR and HPLC studies showned that no chirality were induced in theepoxidation products of any of the studies in spite of the use of chiral catalyst The second part of this dissertation is dedicated to the synthesis of novelxantone derivatives mainly 23-diarylxanthones To achive the target two synthetic routes were developed The first uses the 3-bromo-2-methylchromone as starting material and the second one uses (E)-3-bromo-2-styrylchromones

The preparation of 3-bromo-2-methylchromones was made through i) acetylation of 2rsquo-hydroxyacetophenones followed by the transposition of the acetyl group ii) bromination of the formed ketonic compounds and cyclisationin one step giving the desired 3-bromo-2-methylchromones The unsubstitutedderivative was obtained in good yield the 4rsquo-benzyloxy and 6rsquo-benzyloxy derivatives were obtained in moderate yields and it was not possible to isolate 4rsquo6rsquo-dibenzyloxy-3-bromo-2-methylchromone (E)-3-Bromo-2-styrylchromones were obtained by the Baker-Venkataraman method starting with 2rsquo-hydroxyacetophenones and cinnamic acid derivativesboth appropriated substituted The formed esters were treated with base giving3-hydroxy-14-pentadiene-1-ones which were submitted to bromination and cyclisation in one step in order to achive the desired (E)-3-bromo-2-styrylchromones The synthesis of 23-diarylxanthones starting from the 3-bromo-2-methylchromones involved a Heck reaction with commercial styrenescatalysed by palladium catalysts to afford (E)-2-methyl-3-styrylchromones The aldol condensation of these products with benzaldehydes leads to (EE)-23-distyrylchromones which after reflux in 124-trichlorobenzene gives the desired 23-diarylxanthones A Heck reaction between (E)-3-bromo-2-styrylchromones and commercialstyrenes aforded directly the desired 23-diarylxanthones This transformation is explained by the formation of (EE)-23-distyrylchromones followed byelectrocyclisation and oxidation processes It was also possible to isolate in this type of reaction 23-diaryl-34-di-hidroxanthones semi-oxidized intermediates of the obtained xanthones Finally the dealkylation of the benzyloxy- and methoxy-23-diarylxanthonessynthetized were performed in order to prepare hydroxy-23-diarylxanthones All the synthesised compounds were characterised using modern analyticaltechniques with special emphasis on exhaustive nuclear magnetic resonance(NMR) spectroscopic studies [1H and 13C spectra two dimensional homonuclear and heteronuclear spectroscopy and NOESY] All the new compounds were also characterized by mass spectrometry in some cases using electronic impact and in others electrospray ionization technique and as long as possible elemental analysis or high resolution mass spectrometry were also carried on

xi

ABREVIATURAS

acac - acetilacetonato

Bn - Benzilo

Bu - Butilo

Catal - Catalisador

COSY - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homonuclear bidimensional em RMN

δ - Desvio quiacutemico em relaccedilatildeo ao tetrametilsilano (em ppm)

Δδ - Diferenccedila de desvios quiacutemicos (em ppm)

d - Dupleto

dba ndash Dibenzilidenoacetona

DBU - 18-Diazobiciclo[540]undeca-7-eno

DCC ndash NNrsquo-Diciclo-hexilcarbodiimida

dd - Duplo dupleto

ddd - Duplo dupleto de dupletos

DDQ - 12-Diciano-34-dicloro-14-benzoquinona

dt - Duplo tripleto

DMD - Dimetildioxirano

DMF - N N - Dimetilformamida

DMSO - Dimetilsulfoacutexido

ee - Excesso enantiomeacuterico

Efec - Efectivo

EM - Espectrometria de massa

EMAR - Espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

Et - Etilo

Equiv - Equivalente

FAB - Ionizaccedilatildeo por bombardeamento com aacutetomos raacutepidos

HMBC - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear a longa distacircncia bidimensional em

RMN

HSQC - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear bidimensional em RMN

IE - Impacto electroacutenico

xii

Im - Imidazol

Int rel - Intensidade relativa iPr - Isopropilo

IUPAC - Uniatildeo Internacional de Quiacutemica Pura e Aplicada

J - Constante de acoplamento (em Hz)

Lit - Literatura

M+ - Iatildeo molecular

m - Multipleto

MCPBA ndash Aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico

Me - Metilo

min - Minuto

mz - Relaccedilatildeo massacarga (espectrometria de massa)

η - Rendimento

NBS ndash N-bromossuccinimida

NOESY - Efeito nuclear de Overhauser e de troca

NMP - N-metil-2-pirrolidona

OAc - Acetato

OBn - Benziloxilo

OMe - Metoxilo

OTf - Triflato

pf - Ponto de fusatildeo

Ph - Fenilo

Py - Piridina

PPNO - N-Oacutexido de 4-fenilpiridiacutenio

PyNO - N-Oacutexido de piridiacutenio

ppm - Partes por milhatildeo

PTT - Tribrometo de feniltrimetilamoacutenio

Ref - Referecircncia

Rf - Factor de retardo

RMN de 13C - Ressonacircncia magneacutetica nuclear de carbono-13

RMN de 1H - Ressonacircncia magneacutetica nuclear de protatildeo

s - Singuleto

xiii

Salen - (SS)-(+)-NNrsquo-Bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiamino

SPB - Perborato de soacutedio

SPC - Percarbonato de soacutedio

t - Tripleto

temp amb - Temperatura ambiente

THF - Tetra-hidrofurano

tlc - Cromatografia de camada fina

tol - Tolilo

tt - Triplo tripleto

TMS ndash Tetrametilsilano

xv

IacuteNDICE Agradecimentos v

Resumo vii

Abstract ix

Abreviaturas xi

Iacutendice xv

PARTE I ndash Epoxidaccedilatildeo de cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas

CAPIacuteTULO 1 ndash Introduccedilatildeo 3

11 ndash (E)-Calconas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 5

111 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 5

112 ndash Nomenclatura 6

113 ndash Siacutentese de (E)-calconas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 7

114 ndash Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona 8

12 ndash (EE)-Cinamilidenoacetofenonas helliphelliphellip 9

121 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 9

122 ndash Nomenclatura 9

123 ndash Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas helliphelliphellip 10

13 ndash (E)-2-Estirilcromonas 11

131 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 11

132 ndash Nomenclatura 11

133 ndash Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 12

134 ndash Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas helliphelliphelliphellip 14

14 ndash A importacircncia das reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilideno-

acetofenonas e (E)-2-estirilcromonas 15

xvi

CAPIacuteTULO 2 ndash Epoxidaccedilatildeo de sistemas αβ- e αβγδ-insaturados catalisada por

complexos de Salen Mn(III) 17

21 - Introduccedilatildeo 19

22 ndash Escolha de oxidantes helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 23

23 ndash Efeito do ligando axial helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 27

24 ndash Efeitos do substrato helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 28

25 ndash Efeitos esteacutereos e electroacutenicos helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 31

26 ndash Consideraccedilotildees mecaniacutesticas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 33

CAPIacuteTULO 3 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilideno-

acetofenonas e de (E)-2-estirilcromonas 39

31 ndash Estudos preliminares nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas 41

311 ndash Preparaccedilatildeo de (E)-calconas hellip 41

312 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante e sem recurso a catalisadores hellip 41

313 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador hellip 45

314 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando iodosilbenzeno como oxidante e

complexo de salen Mn(III) como catalisador helliphelliphelliphelliphellip 49

32 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 53

321 ndash Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas hellip 53

322 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante hellip 54

323 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando

iodosilbenzeno como oxidante helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 62

33 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas 68

331 ndash Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas hellip 68

332 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante hellip 69

333 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando iodosilbenzeno como

oxidante helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 75

334 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros

oxidantes helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 78

xvii

CAPIacuteTULO 4 ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de

epoxidaccedilatildeo 81

41 ndash Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) 83

411 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas helliphelliphelliphellip 83

412 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas 86

413 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 90

414 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ- trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo 94

415 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo 99

416 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-

cinamilidenoacetofenonas 106

417 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 114

418 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas 118

419 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 122

42 ndash Estudos de induccedilatildeo de quiralidade nos epoacutexidos obtidos 126

43 - Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (MS) 132

431 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 132

432 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas 133

433 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 135

434 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ- trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-4 e em C-4rsquo 137

435 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-γ eou em C-2rsquo 139

436 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-

acetofenonas 141

437 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 143

438 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas 144

439 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 146

CAPIacuteTULO 5 ndash Consideraccedilotildees finais 149

xviii

CAPIacuteTULO 6 ndash Parte experimental 155

61 ndash Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados 157

62 ndash Meacutetodos de siacutentese dos reagentes de partida 158

621 ndash Siacutentese de (E)-calconas 158

622 ndash Siacutentese de (E)-nitrocalconas 159

623 ndash Siacutentese de cinamaldeiacutedos 159

624 ndash Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 161

625 ndash Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas 163

626 ndash Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 164

627 ndash Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 166

63 ndash Meacutetodos de siacutentese de epoacutexidos helliphelliphelliphelliphellip 167

631 ndash Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas 167

632 ndash Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 176

633 ndash Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 189

CAPIacuteTULO 7 ndash Bibliografia 195

ANEXO I 205

ANEXO II 207

PARTE II ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas

CAPIacuteTULO 1 ndash Introduccedilatildeo 211

11 ndash Xantonas ocorrecircncia na natureza 213

12 ndash Nomenclatura 214

121 ndash Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas 214

1211 ndash Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 214

xix

1212 ndashNomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-hidroxifenil)-3-

hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-

hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-onas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 215

1213 ndash Nomenclatura de derivados do tipo cromona helliphelliphelliphelliphelliphellip 216

122 ndash Nomenclatura de xantonas 216

13 ndash Siacutentese de xantonas 217

14 ndash Actividade bioloacutegica de xantonas 224

15 ndash A importacircncia de siacutentese de novos derivados de xantona 226

CAPIacuteTULO 2 ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisada por complexos de

palaacutedio 227

21 ndash Introduccedilatildeo 229

22 ndash Efeito do substrato 231

23 ndash Consideraccedilotildees mecaniacutesticas 233

CAPIacuteTULO 3 ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona 237

31 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo 239

32 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 243

321 ndash Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 243

322 ndash Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 249

33 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas 255

331 ndash Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 255

3311 ndash Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 255

3312 ndash Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 257

3313 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-diestirilcromonas 258

332 ndash Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 259

34 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 266

CAPIacuteTULO 4 ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-

diarilxantonas 269

41 ndash Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) helliphelliphellip 271

411 ndash Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphellip 271

412 ndash Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 273

xx

413 ndash Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 280

414 ndash Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas 283

415 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas 290

416 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 293

417 ndash Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas 296

418 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 301

419 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas 306

4191 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

306

4192 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos

metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 314

4110 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas 322

41101 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo

substituiacutedas no anel A 322

41102 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A

com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 327

4111 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas 334

4112 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 338

41121 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no

anel A 338

41122 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel

A com um grupo 8-hidroxilo 346

42 - Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (MS) 350

CAPIacuteTULO 5 ndash Consideraccedilotildees finais 355

CAPIacuteTULO 6 ndash Parte experimental 359

61 ndash Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados 361

62 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de acetofenonas 361

621 ndash Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxi-

acetofenona 361

622 ndash Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona helliphelliphelliphellip 362

623 ndash Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas helliphelliphelliphellip 362

xxi

63 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos helliphelliphellip 363

631 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 363

632 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos helliphelliphelliphellip 364

6321 ndash Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos 364

6322 ndash Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo helliphelliphelliphellip 365

64 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 365

641 ndash Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 365

6411 ndash Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 365

6412 ndash Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas helliphelliphellip 368

6413 ndash Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas helliphelliphelliphellip 371

6414 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphelliphellip 373

642 ndash Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 375

6421 ndash Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 375

6422 ndash Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas helliphelliphelliphelliphellip 381

6423 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphellip 387

65 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas 391

651 ndash Partindo da 3-bromo-2-metilcromona helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 391

6511 ndash Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphellip 391

6512 ndash Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphellip 393

6513 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas helliphelliphelliphellip 396

652 ndash Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphellip 400

66 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 437

CAPIacuteTULO 7 ndash Bibliografia 447 ANEXO III 459

ANEXO IV 461

ANEXO V 463

ANEXO VI 465

i

Transformaccedilotildees de cetonas αβ e αβγδ insaturadas

INTRODUCcedilAtildeO 3 11 (E)-CALCONAS 5

111 Ocorrecircncia na natureza 5 112 Nomenclatura 6 113 Siacutentese de (E)-calconas 7 114 Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona 8

12 (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 9 121 Ocorrecircncia na natureza 9 122 Nomenclatura 9 123 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 10

13 (E)-2-ESTIRILCROMONAS 11 131 Ocorrecircncia na natureza 11 132 Nomenclatura 11 133 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 12 134 Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas 14

14 A IMPORTAcircNCIA DAS REACCcedilOtildeES DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-CALCONAS (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS E (E)-2-ESTIRILCROMONAS 15

EPOXIDACcedilAtildeO DE SISTEMAS ΑΒ- E ΑΒΓΔ-INSATURADOS CATALISADA POR COMPLEXOS DE SALEN MN(III) 17

21 INTRODUCcedilAtildeO 19 22 ESCOLHA DE OXIDANTES 23 23 EFEITO DO LIGANDO AXIAL 27 24 EFEITOS DO SUBSTRATO 28 25 EFEITOS ESTEacuteREOS E ELECTROacuteNICOS 31 26 CONSIDERACcedilOtildeES MECANIacuteSTICAS 33

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE 39 (E)-CALCONAS 39 (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 39 E (E)-2-ESTIRILCROMONAS 39

31 ESTUDOS PRELIMINARES NAS REACCcedilOtildeES DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-CALCONAS 41 311 Preparaccedilatildeo de (E)-calconas 41 312 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores 41 313 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador 45 314 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador 49

32 ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 53 321 Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 53 322 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante 54 323 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o iodosilbenzeno como oxidante 62

33 ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-2-ESTIRILCROMONAS 68 331 Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas 68 332 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante 69 333 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o iodosilbenzeno como oxidante 75 334 Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros oxidantes 78

ii

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL DOS COMPOSTOS OBTIDOS NOS ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO81 41 CARACTERIZACcedilAtildeO POR RESSONAcircNCIA MAGNEacuteTICA NUCLEAR (RMN)83

411 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 83 412 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas86 413 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 90 414 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo94 415 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo 99 416 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas 106 417 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 114 418 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas118 419 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 122

42 ESTUDOS DE INDUCcedilAtildeO DE QUIRALIDADE NOS EPOacuteXIDOS OBTIDOS 126 43 CARACTERIZACcedilAtildeO POR ESPECTROMETRIA DE MASSA (EM)132

431 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 132 432 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas133 433 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroflavanonas 135 434 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e C-4rsquo 137 435 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo139 436 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas 141 437 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 143 438 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas144 439 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 146

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS149 PARTE EXPERIMENTAL155

61 REAGENTES SOLVENTES SIacuteLICAS E EQUIPAMENTOS UTILIZADOS157 62 MEacuteTODOS DE SIacuteNTESE DOS REAGENTES DE PARTIDA158

621 Siacutentese de (E)-calconas 158 622 Siacutentese de (E)-nitrocalconas 159 623 Siacutentese de cinamaldeiacutedos 159 624 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 161 625 Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas 163 626 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 164 627 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas166

63 MEacuteTODOS DE SIacuteNTESE DE EPOacuteXIDOS 167 631 Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas167 632 Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 176 633 Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 189

BIBLIOGRAFIA195

PARTE I

EPOXIDACcedilAtildeO DE CETONAS α β- E αβγδ-INSATURADAS

CAPIacuteTULO 1

INTRODUCcedilAtildeO

PARTE I - Introduccedilatildeo

5

11 (E)-Calconas

111 Ocorrecircncia na natureza

s (E)-calconas satildeo compostos do tipo flavonoacuteide de cadeia aberta em que os dois

aneacuteis aromaacuteticos estatildeo unidos por trecircs carbonos dum sistema carboniacutelico αβ-

insaturado (estrutura tipo C6-C3-C6 1)1

O (1)

A B

O isolamento de derivados do tipo calcona tem sido vastamente reportado na literatura

nas uacuteltimas deacutecadas podendo estes compostos ser extraiacutedos de diversas partes de plantas

raiacutez cerne rebentos folha flor e sementes2 A (E)-calcona natildeo substituiacuteda ainda natildeo foi

encontrada como produto natural mas alguns dos seus derivados mais simples como a 4rsquo-

hidroxi- e a 4rsquo-metoxicalcona jaacute foram encontrados em plantas dos geacuteneros Citrus e

Flemingia respectivamente34

As (E)-calconas naturais podem apresentar substituiccedilatildeo em ambos os aneacuteis aromaacuteticos

em maior ou menor extensatildeo sendo os grupos hidroxilo metoxilo metilo e isopentenilo

os mais abundantes Estes compostos foram isolados a partir de diferentes partes da planta

e podem encontrar-se na forma livre ou como O- ou C-glicosiacutedeos sendo a glucose e a

ramnose os accediluacutecares que ocorrem predominantemente4

As (E)-calconas satildeo o precursor central C15 da biossiacutentese dos flavonoacuteides Apoacutes

isomerizaccedilatildeo pela enzima calcona flavanona isomerase o sistema calconaflavanona

originaratildeo a maior parte dos compostos que pertencem a esta classe45 Tambeacutem a niacutevel

sinteacutetico nomeadamente derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 2rsquo no nuacutecleo da calcona satildeo

responsaacuteveis pela siacutentese da maioria dos compostos flavonoacuteides O esquema 1 apresenta os

derivados mais simples que podem ser obtidos por siacutentese e biossiacutentese usando calconas

como precursores

A

PARTE I - Introduccedilatildeo

6

OOH

O

O

O

O

O

OIsoflavona Flavona

Flavanona

OOH

2-Hidroxicalcona

2-Hidroxidi-hidrocalcona

O

O

CH

Aurona

ESQUEMA I

112 Nomenclatura

A numeraccedilatildeo do nuacutecleo calcona eacute diverso do apresentado para os outros flavonoacuteides

isto eacute o anel A eacute numerado de 1rsquo a 6rsquo e o anel B de 1 a 6 (2a) Este sistema de numeraccedilatildeo e

a designaccedilatildeo de calcona eacute aceite pela IUPAC6

Os epoacutexidos obtidos na transformaccedilatildeo de (E)-calconas seratildeo desigandos como

derivados da 13-diaril-23-epoxi-1-propanona No entanto por uma questatildeo de

simplicidade de discusatildeo dos resultados e caracterizaccedilatildeo estrutural destes compostos usar-

se-aacute uma numeraccedilatildeo similar agraves das calconas e a designaccedilatildeo geneacuterica de epoacutexido de

calcona tal como se apresenta em 2b

1

23

45

6

O

1

23

45

β

1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(2a) (2b)

A B BA

PARTE I - Introduccedilatildeo

7

As 3-hidroxiflavanonas e as 3-hidroxiflavonas satildeo compostos resultantes da

transformaccedilatildeo dos epoacutexidos de calconas O sistema de numeraccedilatildeo eacute o indicado nas

estruturas 3a e 3b respectivamente o qual eacute recomendado pela IUPAC6

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(3a)

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(3b)

113 Siacutentese de (E)-calconas

As propriedades bioloacutegicas apresentadas por compostos do tipo calcona fizeram com

que tivessem surgido vaacuterios meacutetodos de siacutentese para estes compostos Assim alguns dos

meacutetodos mais reportados na literatura satildeo

bull Condensaccedilatildeo de aacutecido cinacircmico e de alguns dos seus derivados com benzeno e

derivados

bull Isomerizaccedilatildeo de flavanonas

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica catalisada por aacutecido ou base de acetofenonas e benzaldeiacutedos

adequadamente substituiacutedos78

Na siacutentese das (E)-calconas descritas neste trabalho aplicou-se o meacutetodo da

condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio alcalino usando o hidroacutexido de soacutedio ou hidreto de soacutedio

como base dependendo do tipo de substituinte

O

+

O

RRR ROHC

A ou B

A MeOH NaOHH2O 3 h temp ambB THF seco NaH 2 h temp amb

ESQUEMA II

PARTE I - Introduccedilatildeo

8

Quando se utilizou o hidroacutexido de soacutedio dissolveram-se as acetofenonas em metanol e

deixou-se a mistura reaccional durante 3 horas agrave temperatura ambiente (Esquema II) Nos

casos em que se utilizou hidreto de soacutedio como base9 dissolveram-se as acetofenonas em

tetra-hidrofurano seco deixando-se a mistura reaccional agrave temperatura ambiente durante 2

horas e protegida da luz

114 Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona

As (E)-calconas desempenham um papel vital na natureza dado que actuam como

protectores contra radiaccedilotildees ultravioleta insectos viacuterus e bacteacuterias Aleacutem disso tecircm uma

acccedilatildeo de atracccedilatildeo de polinizadores visto alguns derivados presentes em plantas serem os

responsaacuteveis pela coloraccedilatildeo intensa das mesmas (Figura 1) Esta acccedilatildeo atractiva da

coloraccedilatildeo de folhas e flores sobre os insectos pode contribuir para a polinizaccedilatildeo directa e

cruzada A presenccedila destes pigmentos amarelos pode ser rapidamente demonstrada

expondo as peacutetalas a vapores de amoacutenia verificando-se que a cor destas muda

drasticamente de amarela a vermelha10

OGlc

OHHO

O

OH

OH

HO

O

OH

HO OH

(4a) (4b) Figura 1 ndash Exemplos de (E)-calconas presentes em plantas isosalipurposiacutedeo (4a) e

ocanina (4b)

Estes compostos apresentam tambeacutem importantes propriedades biocidas bioloacutegicas e

farmacoloacutegicas e satildeo intermediaacuterios na siacutentese e biossiacutentese de outros flavonoacuteides como jaacute

foi referido anteriormente De entre as potenciais aplicaccedilotildees que lhes podem ser atribuiacutedas

salientam-se a actividade bactericida fungicida insecticida como antibioacuteticos inibidores

de enzimas e agentes anticanceriacutegenos etc11

PARTE I - Introduccedilatildeo

9

12 (EE)-Cinamilidenoacetofenonas

121 Ocorrecircncia na natureza

Natildeo satildeo conhecidos compostos naturais com uma estrutura do tipo 2-

cinamilidenoacetofenona (5) no entanto existem compostos naturais no chaacute tabaco e em

alguns alimentos que apresentam estruturas semelhantes a estas cetonas12-15

122 Nomenclatura

As referecircncias aos compostos do tipo (EE)-cinamilidenoacetofenona tem vindo a

aumentar e a nomenclatura descrita considera-os como derivados de cetonas Tal como

para as (E)-calconas o anel A eacute numerado de 1rsquo a 6rsquo e o anel B de 1 a 6 e o sistema de

numeraccedilatildeo eacute o indicado na estrutura 516

O

1

2

3

546

1

23

45

β δ

γ

(5)

BA

Os monoepoacutexidos 5a e 5b obtidos na transformaccedilatildeo das (EE)-

cinamilidenoacetofenonas seratildeo designados como derivados de 15-diaril-23-epoxi-4-

penteno-1-ona e 15-diaril-45-epoxi-2-penteno-1-ona respectivamente Os diepoacutexidos do

tipo 5c seratildeo designados como 15-diaril-2345-diepoxi-1-pentanona No entanto por

uma questatildeo de simplicidade de discusatildeo dos resultados e caracterizaccedilatildeo estrutural destes

compostos usar-se-aacute uma numeraccedilatildeo similar agraves das cinamilidenoacetofenonas e os

epoacutexidos seratildeo referidos genericamente por αβ-epoacutexido (5a) γδ-epoacutexido (5b) e αβγδ-

diepoacutexido (5c)

PARTE I - Introduccedilatildeo

10

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ O

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ OO

(5b)

(5c)

A B

BA

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ

(5a)

A BO

O sistema de numeraccedilatildeo das (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas (6) obtidos a partir

de αβ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (5a) eacute similar ao usado para as

flavanonas

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(6)

α

β

A

B

123 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

Satildeo escassas as referecircncias relativamente agrave siacutentese destes compostos carboniacutelicos

αβγδ-insaturados O meacutetodo mais utilizado envolve a condensaccedilatildeo em meio alcalino de

um aldeiacutedo αβ-insaturado com uma cetona apropriadamente substituiacutedos17

As (EE)-cinamilidenoacetofenonas descritas neste trabalho foram sintetizadas por este

processo que consiste na condensaccedilatildeo de acetofenonas e cinamaldeiacutedos adequados em

meio fortemente alcalino usando hidroacutexido de soacutedio ou hidreto de soacutedio e agrave temperatura

ambiente (Esquema III)

PARTE I - Introduccedilatildeo

11

O

R+

ROHC

A ou B

A MeOH NaOHH2O 20 h temp ambB THF seco NaH 12 h temp amb

O

RR

ESQUEMA III

13 (E)-2-Estirilcromonas

131 Ocorrecircncia na natureza

As cromonas satildeo compostos heterociacuteclicos que se encontram amplamente distribuiacutedas

no Reino Vegetal A descoberta de muitos destes compostos serem os responsaacuteveis pela

actividade medicinal de algumas plantas levou a um crescente interesse tanto no

isolamento como na siacutentese deste tipo de compostos18

As (E)-2-estirilcromonas satildeo uma classe de cromonas pouco abundantes na natureza

conhecendo-se somente 2 derivados naturais a hormotamniona (7a isolada em 1986) e a

6-desmetoxi-hormotamniona (7b isolada em 1991) as quais foram isoladas de extractos

da alga Chrysophaeum taylori existente na costa nordeste de Porto Rico1920

O

O

OH

OH

CH3

OH

R

H3CO

OCH3

7a) R = OCH3 Hormotamniona7b) R = H 6-Desmetoxi-hormotamniona

132 Nomenclatura

As cromonas cuja siacutentese e caracterizaccedilatildeo estrutural estatildeo descritas ao longo deste

trabalho satildeo compostos com esqueleto estrutural do tipo 8

PARTE I - Introduccedilatildeo

12

A designaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas resulta de serem cromonas [parte X da estrutura

8] e de terem no carbono C-2 um grupo estirilo [parte Y da estrutura 8] O sistema de

numeraccedilatildeo que seraacute usado neste trabalho eacute apresentado em 82122

Os epoacutexidos obtidos na transformaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas designam-se como

derivados de 2-(2-aril-12-epoxietil)cromona Mais uma vez e agrave semelhanccedila do descrito

anteriormente para as (E)-calconas e (EE)-cinamilidenoacetofenonas por uma questatildeo de

simplicidade estes epoacutexidos apresentam um sistema de nomenclatura idecircntico ao das 2-

estirilcromonas que lhes deram origem e designam-se genericamente por αβ-epoacutexidos (9)

O

O

2

345

6

78

9

10

1

23

45

6

α

β

O

O

2

345

6

78

9

10

1

23

45

6

α

β

O

X

Y

(8) (9)

A

B

A

B

133 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

O elevado interesse nas aplicaccedilotildees potenciais de (E)-2-estirilcromonas levou ao

aparecimento de vaacuterias rotas de siacutentese para estes compostos Assim podem-se classificar

os meacutetodos de siacutentese destes compostos em seis tipos22-25

bull Condensaccedilatildeo de Allan-Robinson partindo de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona poli-

oxigenada e um anidrido cinacircmico em presenccedila do correspondente cinamato de soacutedio

ou potaacutessio a cerca de 180 ordmC

bull Reacccedilatildeo de Wittig intramolecular do produto da reacccedilatildeo de cloretos de cinamoiacutelo

com [1-(2-hidroxibenzoiacutel)alquilideno]trifenilfosforanos

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica de 2-metilcromonas com benzaldeiacutedos em meio alcalino

bull Ciclizaccedilatildeo de cetonas acetileacutenicas catalisada por meio aacutecido

PARTE I - Introduccedilatildeo

13

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica de 2rsquo-hidroxiacetofenonas com cinamaldeiacutedos em meio

alcalino originando 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas seguido de ciclizaccedilatildeo

oxidativa destas

bull Rearranjo de Baker-Venkataraman partindo de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona e um

aacutecido cinacircmico ou seu derivado

Faz-se em seguida uma ligeira abordagem aos meacutetodos de siacutentese que foram usados

neste trabalho

1331 Condensaccedilatildeo aldoacutelicaciclizaccedilatildeo oxidativa

A condensaccedilatildeo aldoacutelica de cinamaldeiacutedos com 2rsquo-hidroxiacetofenonas em meio

alcalino origina (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas A ciclizaccedilatildeo oxidativa destes

compostos com DMSO e na presenccedila de iodo como catalisador dioacutexido de seleacutenio ou

iodato de potaacutessio daacute origem a (E)-2-estirilcromonas (Esquema IV)26

O

RRMe

O

R

OH+

RCHO

A BO

O

R

R

OHA Piperidina ou Ba(OH)2 em etanol ou NaOH em H2OMeOHB DMSOI2 ou DMSOKIO3 ou SeO2 em pentanol ou xilenos

ESQUEMA IV

1332 Rearranjo de Baker-Venkataraman

Este eacute o meacutetodo mais usado na siacutentese de (E)-2-estirilcromonas27 e para o qual existem

numerosas modificaccedilotildees2829 Estas tecircm como objectivo proporcionar as melhores

condiccedilotildees de reacccedilatildeo visto este ser um meacutetodo que envolve vaacuterios passos e que pode ser

aplicado a uma grande variedade de compostos

O meacutetodo consiste no tratamento de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona com um aacutecido

cinacircmico ou com um seu derivado originando a 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenona

PARTE I - Introduccedilatildeo

14

correspondente Esta por seu turno sofre uma transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo em meio

baacutesico dando origem a 2-cinamoiacutel-2rsquo-hidroxiacetofenonas Por fim efectua-se a ciclizaccedilatildeo

para a obtenccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (Esquema V) A ciclizaccedilatildeo pode ocorrer

utilizando vaacuterios meacutetodos sendo os mais comuns aqueles que usam meio aacutecido forte

misturas de aacutecido aceacutetico e aacutecido cloriacutedrico ou aacutecido aceacutetico e aacutecido sulfuacuterico e tambeacutem

com aacutecido p-toluenossulfoacutenico ou I2 em DMSO

O

R+

RA

A Z = H X = OH POCl3 piridinaB KOH piridina temp amb ou NaH DMSO temp ambC 2 H2SO4 em AcOH refluxo 1h ou 2 HCl em AcOH refluxo ou DMSO I2 ou DMSO aacutecido p-toluenossulfoacutenico 90-100 ordmCD Z = H X = -O2CCH=CHAr Bu4N+HSO4

- C6H6 K2CO3 H2O 70-80 ordmCE Z = CH3 ou Ph X = Cl K2CO3 acetona refluxo 12h

OH

Z

X

O

O

O

Z

O

RR

B

O OHOH

Z RRC

D

O

O

R

R

Z

E

ESQUEMA V

134 Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas

As (E)-2-estirilcromonas tecircm sido alvo de intensas pesquisas cientiacuteficas devido

essencialmente agrave sua possiacutevel utilizaccedilatildeo na induacutestria farmacecircutica25 Estudos de actividade

bioloacutegica revelaram que a hormotamniona (7a) apresenta actividade citotoacutexica contra

algumas ceacutelulas cancerosas humanas nomeadamente contra ceacutelulas leuceacutemicas P38819 A

actividade antialeacutergica antitumoral e anticanceriacutegena de algumas 2-estirilcromonas obtidas

por siacutentese tambeacutem jaacute foi comprovada24 Possuem ainda a capacidade de inibir a actividade

de algumas enzimas como a ATPase mitocondrial oxidorreductases e cinases30

PARTE I - Introduccedilatildeo

15

Estudos mais recentes revelam que certos derivados sinteacuteticos demonstraram inibir a

replicaccedilatildeo do viacuterus HRV 1B e HRV 14 dois tipos de rinoviacuterus humano31

Alguns trabalhos publicados pelo nosso grupo de investigaccedilatildeo relataram a actividade

antirradicalar de alguns derivados de (E)-2-estirilcromonas poli-hidroxiladas

nomeadamente atraveacutes da avaliaccedilatildeo da inibiccedilatildeo da enzima xantina oxidase32 Este tipo de

compostos demonstraram ainda possuir actividade protectora contra a hepatotoxicidade

exercida pelo terc-butil-hidroperoacutexido em hepatoacutecitos de ratos33 bem como capacidade de

inibiccedilatildeo do sistema oxidativo Cu2+ em lipoproteiacutenas de baixa densidade do soro humano34

14 A importacircncia das reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas

Nos uacuteltimos anos o grupo de Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da

Universidade de Aveiro iniciou um programa de trabalho que visa o estabelecimento de

novas rotas de siacutentese de compostos heterociacuteclicos e a avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante

dos novos compostos Os resultados jaacute obtidos demonstram que compostos do tipo 2-

estirilcromona apresentam importante actividade antioxidante32-34 Tendo em consideraccedilatildeo

os estudos jaacute efectuados e as caracteriacutesticas estruturais necessaacuterias para um bom agente

antioxidante decidiu-se estudar a preparaccedilatildeo de novos produtos hidroxilados Para o

efeito estudou-se a reactividade de compostos αβ- e αβγδ-insaturados em reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo e tinha-se tambeacutem por objectivo a possiacutevel abertura desses mesmos epoacutexidos

Assim a introduccedilatildeo de grupos hidroxilo nas ligaccedilotildees duplas permitiria a preparaccedilatildeo de

novos compostos polifenoacutelicos para posterior avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante que

envolveria essencialmente a avaliaccedilatildeo da actividade antirradicalar (radicais DPPH

hidroxilo e peroxilo)

Como veremos ao longo desta parte do trabalho foi possiacutevel realizar um dos principais

objectivos que se propocircs alcanccedilar estudar a epoxidaccedilatildeo de (EE)-

cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas Estudou-se tambeacutem a epoxidaccedilatildeo de

(E)-calconas essencialmente para estabelecer condiccedilotildees experimentais para a epoxidaccedilatildeo

de (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas embora tambeacutem se tenha

PARTE I - Introduccedilatildeo

16

estudado pela primeira vez a sua epoxidaccedilatildeo em presenccedila de catalisadores de salen

Mn(III)

O estudo de abertura dos epoacutexidos natildeo foi efectuado porque a epoxidaccedilatildeo de (E)-2-

estirilcromonas origina os correspondentes epoacutexidos em rendimentos muito baixos

impossibilitando ainda posteriores estudos de avaliaccedilatildeo da actividade bioloacutegica

CAPIacuteTULO 2

EPOXIDACcedilAtildeO DE SISTEMAS αβ- E

αβγδ-INSATURADOS CATALISADA

POR COMPLEXOS DE SALEN Mn(III)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

19

21 Introduccedilatildeo

s epoacutexidos satildeo importantes intermediaacuterios em quiacutemica orgacircnica A polaridade

e propriedades do anel de trecircs lados fazem com que participem em reacccedilotildees

estereoespeciacuteficas de abertura de anel com nucleoacutefilos dando origem a compostos

difuncionalizados35 Epoacutexidos opticamente activos com dois centros estereogeacutenicos

adjacentes satildeo particularmente uacuteteis na preparaccedilatildeo de compostos activos apresentando

importantes propriedades bioloacutegicas e farmacoloacutegicas36

As primeiras tentativas de preparaccedilatildeo de epoacutexidos opticamente activos datam de

196537 e desde entatildeo a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas tem vindo a ser alvo de

diversos estudos3638 Particularmente o uso de complexos quirais de metais de transiccedilatildeo

como catalisadores em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo satildeo cada vez mais reportados na

literatura3639 A epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de aacutelcoois aliacutelicos publicada por Katsuki e

Sharpless em 198040 utilizando terc-butil-hidroperoacutexido como oxidante e di-

aquiltartaratos de titacircnio(IV) como catalisadores eacute um excelente exemplo deste meacutetodo

cataliacutetico (Figura 2) Obtiveram-se bons rendimentos e com elevada enantiosselectividade

sendo geralmente superior a 90 o excesso enantiomeacuterico (ee)

OH

R3R1

R2

(SS)-(-)-DAT

(RR)-(+)-DAT

OH

R3R1

R2

O

OH

R3R1

R2

O

DAT = di-alquiltartarato

Figura 2 - Selectividade diastereofacial na epoxidaccedilatildeo de aacutelcoois aliacutelicos usando o sistema titacircnio-tartarato

Outra caracteriacutestica importante deste tipo de reacccedilatildeo eacute a sua quimiosselectividade O

sistema titacircnio-tartarato eacute compatiacutevel com uma grande variedade de grupos funcionais

como por exemplo acetal acetileno amida eacuteter epoacutexido eacutester cetona nitro sulfona e

uretano no entanto sulfitos e fosfinas satildeo oxidados nas condiccedilotildees reaccionais descritas41

O

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

20

A epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica desenvolvida por Juliaacute e Colonna usando peroacutexido de

hidrogeacutenio em soluccedilotildees aquosas baacutesicas e poli-aminoaacutecidos revelou que uma variedade de

substratos incluindo compostos do tipo calcona podia ser oxidada a epoacutexidos opticamente

activos4243 Este sistema de oxidaccedilatildeo trifaacutesico pode ainda ser aplicado a outras estruturas

do tipo enedionas ceto-eacutesteres insaturados e enonas (Esquema VI)44-

46

PhPh

O

O

PhPh

O

OH

HOpoli-(L-leucina)

H2O2 NaOHCH2Cl2 H2O

PhOBut

O

O

PhOBut

O

OH

HOpoli-(L-leucina)

H2O2 NaOHPhMe H2O

76 76 ee

66 gt 95 ee

Phpoli-(L-leucina)

gt 98 ee

Ph

O

Ph Ph

O

O

H

H H

HO

Ph Ph

O

O

H

HO

H

H

H2O2 NaOHCH2Cl2 H2O 81

ESQUEMA VI

Mais tarde o grupo de Stanley Roberts reportou ainda uma variante natildeo aquosa ao

meacutetodo de Juliaacute-Colonna na epoxidaccedilatildeo de dienonas e trienonas (Esquema VII) que inclui

igualmente a siacutentese de αβ-monoepoacutexidos de cetonas do tipo cinamilidenoacetofenona4748

Estudos mais recentes deste tipo de compostos revelam que a adiccedilatildeo de transferidores de

fase acelera a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo usando o meacutetodo de Juliaacute e Colonna originando ceto-

epoacutexidos quirais natildeo raceacutemicos4950

MePh

O

O

MePh

O

O

HO

Hpoli-(L-leucina)

ureia-H2O2

DBUTHF 43 90 ee

MeO

O

poli-(D-leucina)

ureia-H2O2DBUTHF

90 95 ee

O

PhMeO

O

O

Ph

OH

H

ESQUEMA VII

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

21

Verifica-se um aumento crescente no nuacutemero de publicaccedilotildees usando metaloporfirinas

como catalisadores na epoxidaccedilatildeo de alcenos desde o iniacutecio dos anos 8051 Em 1979

Groves et al52 utilizou o iodosilbenzeno como oxidante na epoxidaccedilatildeo de alcenos usando

o complexo porfiriacutenico de Fe(III) (Figura 3)

N

N N

N

Fe

L N

N N

N

Fe

L

O

PhIO PhI

O

R R

Figura 3 ndash Ciclo cataliacutetico proposto na epoxidaccedilatildeo de alcenos catalisada por metaloporfirinas

Cis-olefinas satildeo mais reactivas que trans-olefinas em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo

catalisadas por porfirinas usando o iodosilbenzeno como oxidante Por exemplo o cis-

estilbeno eacute epoxidado pelo Fe(TPP)Cl com 77 de rendimento enquanto que o trans-

estilbeno natildeo reage nas mesmas condiccedilotildees reaccionais53 Por seu lado o uso de porfirinas

de manganecircs originam uma mistura dos isoacutemeros cis e trans54

O uso de outros oxidantes aleacutem do iodosilbenzeno com complexos porfiriacutenicos tanto de

Fe(III) como de Mn(III) tem sido amplamente estudados55-60

Porfirinas quirais preparadas de diferentes formas (unidades quirais ligadas a

porfirinas jaacute sintetizadas61 substituintes quirais introduzidos durante a siacutentese de

porfirinas62 ou porfirinas quirais sintetizadas sem a introduccedilatildeo de grupos quirais63) tecircm

sido usadas como eficientes catalisadores em epoxidaccedilotildees assimeacutetricas

Datam jaacute haacute duas deacutecadas desde a utilizaccedilatildeo de complexos de salen Mn(III) como

catalisadores praacuteticos e eficientes na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos natildeo

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

22

funcionalizados cis-dissubstituiacutedos trissubstituiacutedos e tetrassubstituiacutedos Kochi et al64 em

1985 foram pioneiros na utilizaccedilatildeo de catalisadores aquirais de salen Cr(III) Os resultados

indicaram que estes complexos catioacutenicos foram cataliticamente capazes de epoxidar

alcenos na presenccedila de quantidades estequiomeacutetricas de iodosilbenzeno como oxidante

A grande inovaccedilatildeo na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por metais de transiccedilatildeo de

alcenos natildeo funcionalizados ocorre em 1990 quando dois grupos Jacobsen et al65 e

Katsuki et al66 independemente reportaram o uso de complexos opticamente activos de

salen Mn(III) como catalisadores em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo Exemplos representativos de

catalisadores tipo Jacobsen (10a-f e 11a-c)6567-70 e catalisadores tipo Katsuki (12a-e e 13a-

c)6671-74 estatildeo apresentados na figura 4 Jacobsen et al desenvolveram um procedimento de

aplicaccedilatildeo praacutetica na siacutentese em grande escala de um dos catalisadores quirais de salen

Mn(III) mais reportado na literatura o cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-

12-ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III) (11b)75 Este catalisador jaacute existe disponiacutevel

comercialmente em ambas as formas enantiomericamente puras e foi este o catalisador

utilizado nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo descritas no presente trabalho Este complexo eacute

estaacutevel ao ar e pode ser armazenado por longos periacuteodos de tempo sem decomposiccedilatildeo76

Desde entatildeo catalisadores do tipo salen revelaram ser eficientes na epoxidaccedilatildeo

enantiosselectiva de vaacuterias olefinas natildeo funcionalizadas7778

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

23

O

N

R1

R2

N

Ph Ph

O

R1

R2

Mn

Cl O

N

tBu

R

N

O

But

R

Mn

Cl10a) R1 = H 10b) R1 = t-Bu 10c) R1 = t-Bu 10d) R1 = t-Bu 10e) R1 = t-Bu 10f) R1 = t-Bu

R2 = HR2 = HR2 = MeR2 = OMeR2 = NO2R2 = OSi(i-Pr)3

11a) R = Me11b) R = t-Bu11c) R = OSi(i-Pr)3

O

N N

R1 R1

O

Mn+

R2

R3 EtR2

Et R3

H H

21

88

77

5

3

5

3

PF6-

12a) R1 = Ph12b) R1 = Ph12c) R1 = Ph 12d) R1R1 = (CH2)412e) R1 = H

R2 = HR2 = MeR2 = MeR2 = MeR2 = Me

R3 = PhR3 = PhR3 = 4-t-BuPhR3 = 4-t-BuPhR3 = 4-t-BuPh

O

N N

R1 R1

O

Mn

R2R2

+

XX = AcO- PF6

-

Apenas uma das possiacuteveis formas enantiomeacutericas estaacute representada

13a) R1 = Ph13b) R1 = 35-MePh13c) R1R1 = (CH2)4

R2 = PhR2 = PhR2 = Ph

Ref 65Ref 65Ref 67Ref 67Ref 69Ref 68

Ref 67Ref 68Ref 70

Ref 66 Ref 71Ref 72Ref 73Ref 73

Ref 71Ref 74Ref 74

Figura 4 ndash Exemplos de catalisadores do tipo Jacobsen (10a-f e 11a-c) e catalisadores do

tipo Katsuki (12a-e e 13a-c)

Faz-se de seguida uma breve abordagem a alguns aspectos relevantes para a

epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por complexos de salen Mn(III)

22 Escolha de oxidantes

Uma das caracteriacutesticas mais relevantes na epoxidaccedilatildeo catalisada por metais de

transiccedilatildeo e que afectam o rendimento da reacccedilatildeo incluem a natureza do ligando axial e a

escolha do oxidante Geralmente as epoxidaccedilotildees assimeacutetricas satildeo realizadas na presenccedila de

quantidades cataliacuteticas de complexos de salen Mn(III) (1-10 mol) com 1 a 2 equivalentes

de oxidante e ligando axial em condiccedilotildees de tempo e temperatura variaacuteveis Os solventes

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

24

mais comuns satildeo o diclorometano e o acetonitrilo mas outros solventes podem tambeacutem ser

aplicaacuteveis inclusivamente sistemas bifaacutesicos

Vaacuterias espeacutecies oxidantes tecircm sido exaustivamente usadas em estudos de epoxidaccedilatildeo

catalisados por complexos de salen Mn(III) como doadores de oxigeacutenio em que se

salientam o peroacutexido de hidrogeacutenio o iodosilbenzeno o hipoclorito de soacutedio peraacutecidos

oxone e dimetildioxirano A maior parte destes oxidantes apresenta a desvantagem de para

aleacutem dos produtos oxigenados dar origem a quantidades estequiomeacutetricas de subprodutos

que tecircm que ser separados dos epoacutexidos

O peroacutexido de hidrogeacutenio (H2O2) eacute um oxidante particularmente atractivo pois eacute

barato estaacute disponiacutevel comercialmente eacute razoavelmente estaacutevel dando origem somente a

aacutegua como subproduto O maior problema associado a este oxidante eacute a clivagem

homoliacutetica da fraca ligaccedilatildeo O-O que leva agrave formaccedilatildeo de radicais e consequentemente a

oxidaccedilotildees indiscriminadas A clivagem heteroliacutetica da ligaccedilatildeo produzindo espeacutecies

reactivas metal-oxo pode ser favorecida pelo uso de cocatalisadores heterociacuteclicos

azotados (imidazoacuteis piridinas etc) actuando estes como bases ou como ligandos axiais na

cataacutelise de metais de transiccedilatildeo7980

O iodosilbenzeno (PhIO) eacute uma substacircncia polimeacuterica produzida pelo tratamento de

diacetato de iodobenzeno com hidroacutexido de soacutedio As principais caracteriacutesticas satildeo a sua

instabilidade teacutermica e natureza insoluacutevel Kochi et al utilizaram o iodosilbenzeno nos

seus estudos pioneiros com complexos aquirais de salen Cr(III) e Mn(III)6581 Os primeiros

estudos de Jacobsen et al65 e Katsuki et al66 e mais tarde os estudos mecaniacutesticos com

complexos de salen Mn(III) quirais foram efectuados com iodosilarenos como

oxidantes8283

O hipoclorito de soacutedio (NaOCl) eacute considerado um oxidante barato e comercialmente

disponiacutevel com muitas aplicaccedilotildees em quiacutemica orgacircnica Tem sido tambeacutem utilizado em

algumas aplicaccedilotildees industrais como por exemplo ao niacutevel do branqueamento de pastas de

papel Eacute usado como uma soluccedilatildeo aquosa e eacute estaacutevel a pH alcalino Actualmente o

hipoclorito de soacutedio eacute um dos mais usados oxidantes terminais em epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica

catalisada por complexos de salen Mn(III)84-86

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

25

O oxone (2KHSO5middotKHSO4middotK2SO4) eacute um agente oxidante forte barato e versaacutetil

exaustivamente estudado em oxidaccedilotildees catalisadas por metaloporfirinas O uso de oxone

na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por complexos de salen Mn(III) de alcenos natildeo

funcionais tem sido descrita recentemente Enantiosselectividades moderadas a boas tecircm

sido obtidas na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos ricos em electrotildees particularmente se

uma grande quantidade (15 mol) de catalisador for usada8788

O dimetildioxirano (DMD) eacute um oxidante neutro e soluacutevel preparado a partir de

acetona e oxone8990 Tem sido utilizado na epoxidaccedilatildeo de sistemas do tipo calcona sendo

que no caso de derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 2rsquo foi possiacutevel natildeo soacute obter o

correspondente αβ-epoacutexido mas tambeacutem os produtos de α- e β-ciclizaccedilatildeo destes

respectivamente em 2-(α-hidroxibenzil)-3-cumaranonas e 3-hidroxiflavanonas (Esquema

VIII)8991

O

R R

O

R RODMD

CH2Cl2

O

R R

O

R RODMD

CH2Cl2

OH

O

O

R

R

OH

OH

RO

O

OH

α-Ciclizaccedilatildeo β-Ciclizaccedilatildeo

RC

O

OH3C

H3CDMD

ESQUEMA VIII

Adam et al reportaram pela primeira vez a conversatildeo de flavonas92 nos respectivos

epoacutexidos utilizando o DMD como oxidante e ainda a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

26

isoflavonas substituiacutedas na posiccedilatildeo 293 A epoxidaccedilatildeo de isoflavonas utilizando

catalisadores do tipo Jacobsen tambeacutem foi reportada por este grupo (Esquema IX)9495

O

O

O

O

R

R

O

O

R

R

O

R

R

O

O

R

RO

DMD

DMD

CH2Cl2

CH2Cl2

Catalisador (SS)-11b

O

O

R

R

O

O

R

RODMD

CH2Cl2

R R

H

ESQUEMA IX

A epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas envolvendo o uso de

dimetildioxirano como fonte de oxigeacutenio foi reportada por Leacutevai et al (Esquema X)96

O

R

O

RO

O

RO O

DMDCH2Cl2

O

R DMD

CH2Cl2

OH

O

RO

DMDCH2Cl2

O

RO O

O

O O

OHROH

OH

ESQUEMA X

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

27

Usando um excesso de DMD obteve-se uma mistura diasteriomeacuterica de αβγδ-

diepoacutexidos e em alguns casos foi tambeacutem possiacutevel isolar αβ-monoepoacutexidos como

produtos minoritaacuterios A epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas levou agrave

formaccedilatildeo de misturas diasteriomeacutericas de αβγδ-diepoacutexidos bem como de γδ-

monoepoacutexidos como produtos minoritaacuterios Durante o processo de purificaccedilatildeo

cromatograacutefica os αβγδ-diepoacutexidos foram transformados em derivados de cumaranona

produtos estes que foram isolados e caracterizados por RMN (Esquema X)

23 Efeito do ligando axial

Katsuki et al foram os primeiros autores a descreverem o efeito de ligandos em

reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica conduzida com iodosilbenzeno como oxidante

Verificaram que ligandos dadores de electrotildees como o 2-metil-imidazol e derivados do N-

oacutexido de piridiacuteneo aumentaram a enantiosselectividade97 No entanto a adiccedilatildeo de um

ligando dador de electrotildees (2-metil-imidazol) provocou um efeito negativo na epoxidaccedilatildeo

do trans-estilbeno7297

Ligandos heterociacuteclicos azotados tecircm sido de elevada importacircncia no sucesso de

reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica Ligandos como N-oacutexidos de piridiacuteneo piridinas e

imidazoacuteis influenciam a proporccedilatildeo rendimento estereosselectividade e

enantiosselectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo catalisada por complexos de salen Mn(III)

com uma vasta gama de oxidantes97

Kochi et al verificaram nos seus estudos cineacuteticos e estruturais de epoxidaccedilatildeo

catalisada por complexos de salen-iatildeo metaacutelico que a adiccedilatildeo de um ligando como o N-

oacutexido de piridiacuteneo estabiliza o intermediaacuterio oxo-iatildeo metaacutelico via coordenaccedilatildeo axial (ver

sub-capiacutetulo 26) resultando num aumento da proporccedilatildeo da reacccedilatildeo e no rendimento da

epoxidaccedilatildeo6498

Existem outros modos possiacuteveis de acccedilatildeo dos ligandos As bases azotadas podem

aumentar o rendimento da epoxidaccedilatildeo baixando a acidez de Lewis dos complexos salen

Mn(III) e suprimindo alguns passos de reacccedilotildees indesejaacuteveis (formaccedilatildeo de produtos

secundaacuterios que resultaram da abertura do anel de epoacutexido) e por decreacutescimo da

contribuiccedilatildeo de passos de epoxidaccedilatildeo natildeo catalisados98

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

28

24 Efeitos do substrato

Alcenos terminais

A epoxidaccedilatildeo de olefinas conjugadas com grupos insaturados catalisada por

complexos de salen Mn(III) apresenta geralmente enantiosselectividade mais elevada do

que em olefinas natildeo conjugadas A epoxidaccedilatildeo de olefinas conjugadas com espeacutecies

oxigeacutenio-salen-Mn envolve a formaccedilatildeo reversiacutevel de metaloxetano e irreversiacutevel formaccedilatildeo

de radical obtendo-se elevada enantiosselectividade (ver consideraccedilotildees mecaniacutesticas ndash

item 26)

Alcenos terminais como eacute o caso do estireno revelaram inesperadamente baixas

enantiosselectividades em inuacutemeras condiccedilotildees reaccionais de epoxidaccedilatildeo Este facto tem

sido explicado pela formaccedilatildeo de produtos secundaacuterios (por exemplo benzaldeiacutedo e aacutelcool

benziacutelico) que no caso de alcenos dissubstituiacutedos tem dado origem agrave formaccedilatildeo de

diasterioacutemeros mas no caso de alcenos monossubstituiacutedos origina racemizaccedilatildeo parcial

dado que se formam os dois enantioacutemeros6478 Jacobsen et al resolveram este problema

usando MCPBA (aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico) como oxidante estequiomeacutetrico na

presenccedila de um excesso de N-oacutexido de N-metilmorfolina (NMO) como ligando axial a

baixas temperaturas (-78 ordmC) A presenccedila do NMO foi indispensaacutevel uma vez que na

ausecircncia dele e em outras condiccedilotildees similares se obtiveram epoacutexidos raceacutemicos69

Alcenos cis-dissubstituiacutedos

Alcenos conjugados cis-dissubstituiacutedos ciacuteclicos e aciacuteclicos com grupos arilo alcenilo e

alcinilo satildeo geralmente bons substratos em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas por Mn(III)

Elevadas enantiosselectividades tecircm sido alcanccediladas na epoxidaccedilatildeo de derivados do 22-

dialquilcromeno com vaacuterios oxidantes85 Alcenos simples alquilsubstituiacutedos natildeo

conjugados apresentam uma reactividade mais baixa do que olefinas conjugadas

originando baixos rendimentos e pobres enantiosselectividades Esta diferenccedila na

reactividade e selectividade entre alcenos conjugados e natildeo conjugados eacute explicada

assumindo diferentes efeitos esteacutereos e electroacutenicos para as duas situaccedilotildees Epoxidaccedilatildeo de

13-ciclodienos apresentam rendimentos e enantiosselectividades variaacuteveis embora se

tenha observado excessos enantiomeacutericos superiores a 90 7099

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

29

Enquanto que cis-alcenos simples alquilsubstituiacutedos satildeo epoxidados com elevada

estereosselectividade (elevada razatildeo cistrans) a epoxidaccedilatildeo de cis-alcenos conjugados

origina uma mistura de epoacutexidos cistrans78 Alcenos substituiacutedos com grupos arilo

originam predominantemene cis-epoacutexidos como produtos enquanto que dienos e eninos

conjugados originam trans-epoacutexidos100 Estes resultados satildeo explicados assumindo que a

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo envolve um mecanismo via intermediaacuterio radical (ver sub-capiacutetulo

26) Este fenoacutemeno tem sido usado propositadamente na siacutentese de trans-epoacutexidos a partir

de cis-alcenos101 Mais ainda Jacobsen et al verificaram que a epoxidaccedilatildeo de cis-alcenos

na presenccedila de sais de amoacutenio quaternaacuterios quirais origina preferencialmente trans-

epoacutexidos A base mecaniacutestica para este facto natildeo se encontra estabelecida102

Alcenos trans-dissubstituiacutedos

A cataacutelise envolvendo complexos de salen Mn(III) na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de

alcenos trans-dissubstituiacutedos apresenta diversas limitaccedilotildees Como esperado pelo modelo

lateral de aproximaccedilatildeo do alceno ao complexo de salen Mn(III) (ver sub-capiacutetulo 26) as

enantiosselectividades satildeo geralmente baixas a moderadas e altamente dependentes do

catalisador e das condiccedilotildees reaccionais (Tabela 1)77

Tabela 1 ndash Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas trans-dissubstituiacutedas usando complexos de

salen Mn(III) como catalisadores Substrato Catal Solvente Oxid Temp η () ee Ref

Me3Si

11b CH2Cl2 NaOCl temp amb 23 46 85

11b CH2Cl2CH3OH H2O2 34 47 78 12a CH2Cl2 PhIO temp amb 32 56 72 Ph

12c CH3CN PhIO temp amb 61 9 72

11b CH2Cl2 NaOCl temp amb --- 25 78 12c CH3CN PhIO temp amb 65 62 72 13a CH3CN PhIO temp amb 37 67 78 13a CH3CN PhIO 0 ordmC 30 73 78 13a CH3CN PhIO -20 ordmC 37 77 78

PhPh

12c CH3CN PhIO -40 ordmC 17 81 78

Por exemplo obteacutem-se elevada enantiosselectividade na epoxidaccedilatildeo do trans-β-

metilestireno catalisada por salen Mn(III) quando o catalisador 12a eacute usado na presenccedila de

2-metil-imidazol Maior enantiosselectividade eacute observada na epoxidaccedilatildeo do trans-

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

30

estilbeno quando o catalisador 13a eacute usado a baixa temperatura na ausecircncia de ligando

axial (Tabela 1)

Alcenos tri- e tetrassubstituiacutedos

Complexos quirais de salen Mn(III) revelaram ser catalisadores altamente selectivos na

epoxidaccedilatildeo enantiosselectiva de vaacuterios alcenos trissubstituiacutedos conjugados ciacuteclicos e

aciacuteclicos (Tabela 2 entradas 1-8)103104

Tabela 2 - Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas tri- e tetrassubstituiacutedas usando complexos

de salen Mn(III) como catalisadores Entrada Substrato Catal Solvente Oxid Temp η () ee Ref

1

Ph 11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 69 93 103

2 O

NC 11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 82 gt 98 85

3

PhPh

11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 87 88 103

4

Ph

Ph

11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 91 95 103

5

13b CH2Cl2 NaOCl -20 ordmC 91 88 104

6

13b CH3CN PhIO -20 ordmC 48 92 104

7

13b CH3CN PhIO -20 ordmC 41 96 104

8 O

13b CH2Cl2 NaOCl -20 ordmC 88 gt 99 104

9 O

Br

11a CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 84 96 105

10 O

Et

Br

11a CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 81 97 105

11

Ph 11c CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 90 90 105

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

31

Este facto eacute em certa medida inesperado dado que os alcenos trissubstituiacutedos deveriam

reagir com os complexos de salen Mn(III) de uma forma similar aos trans-alcenos

atendendo agrave geometria do estado de transiccedilatildeo que envolve uma simples aproximaccedilatildeo

lateral do alceno ao centro metaacutelico do complexo (ver sub-capiacutetulo 26) Jacobsen et al

interpretaram a elevada enantiosselectivade observada em alcenos trissubstituiacutedos pelo

modelo lateral de aproximaccedilatildeo103 enquanto que Katsuki et al usaram um modelo

envolvendo interacccedilotildees tanto esteacutereas como electroacutenicas104

Jacobsen et al estudaram tambeacutem a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de vaacuterios alcenos

tetrassubstituiacutedos com diferentes complexos de salen Mn(III) (Tabela 2 entradas 9-11) Os

resultados (rendimentos e excessos enantiomeacutericos) variaram significativamente mas

foram obtidas elevadas enantiosselectividades com certos substratos Natildeo se conseguiu

explicar este facto pelo modelo lateral de aproximaccedilatildeo105

25 Efeitos esteacutereos e electroacutenicos

Requisitos esteacutereos e electroacutenicos satildeo reconhecidos como sendo essenciais para uma

cataacutelise eficaz Jacobsen et al observaram que a introduccedilatildeo de substituintes terc-butilo nas

posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo no ligando salicilideno (ver figura 4 paacutegina 23) eram necessaacuterios para

a obtenccedilatildeo de elevada enantiosselectividade O efeito do substituinte nas posiccedilotildees C-3 e C-

3rsquo pode analisar-se comparando as estruturas dos catalisadores 10a e 10b O catalisador

natildeo substituiacutedo 10a apresenta baixa enantiosselectividade e a incorporaccedilatildeo de substituintes

volumosos em C-3 e C-3rsquo (catalisador 10b) aumenta consideravelmente a

selectividade65106 A presenccedila de grupos mais volumosos que o terc-butilo nas posiccedilotildees C-

3 e C-3rsquo (catalisador 13a) induz efeitos ligeiramente positivos ou mesmo negativos na

selectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo106

Jacobsen et al usaram o complexo de salen Mn(III) 11b que possui grupos terc-butilo

nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo bem como nas posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo o que faz dele um excelente

catalisador para a epoxidaccedilatildeo de cis-olefinas Este facto deve-se a razotildees esteacutereas em que a

presenccedila destes grupos volumosos faz com que aproximaccedilatildeo da olefina ao catalisador se

faccedila pelo lado da ponte diimiacutenica menos impedido estericamente (ver sub-capiacutetulo 26)67

Katsuki et al desenvolveram uma seacuterie de complexos de salen Mn(III) (12a-e e 13a-c)

com quatro centros estereogeacutenicos dois na ponte diimiacutenica e dois nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

32

(ver figura 4 paacutegina 23) A conformaccedilatildeo dos substituintes quirais das posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo

apresentou uma influecircncia consideraacutevel na induccedilatildeo assimeacutetrica Por exemplo um aumento

do volume do substituinte nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo (4-terc-butilfenilo no catalisador 12c vs

fenilo no catalisador 12b) promoveu o aumento da eficiecircncia cataliacutetica107108

Geralmente os catalisadores do tipo Katsuki natildeo satildeo tatildeo eficientes na epoxidaccedilatildeo de

cis-alcenos como os catalisadores do tipo Jacobsen Katsuki descreveu que a induccedilatildeo

assimeacutetrica de cis-alcenos eacute controlada preferencialmente pela quiralidade na ponte

diimiacutenica e os trans-alcenos pela quiralidade nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo (catalisador

12e)66109 Katsuki et al tambeacutem sintetizaram complexos de salen Mn(III) possuindo

quiralidade axial nas posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo (13a-c) resultando num aumento da

enantiosselectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo7173

A presenccedila e as propriedades dos substuintes nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo no ligando de

salicilideno apresenta uma significante embora geralmente menos importante influecircncia

na enantiosselectividade da epoxidaccedilatildeo (ver figura 7 paacutegina 23) Por exemplo o

catalisador 11b com substituintes terc-butilo nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo proporciona maior

selectividade do que o complexo 11a devido agrave presenccedila de substituintes menos impedidos

como eacute o caso do grupo metilo67

A estrutura diimiacutenica tambeacutem afecta a induccedilatildeo assimeacutetrica nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo

e foram observados diferentes efeitos dependendo do tipo de catalisador Jacobsen et al

descreveram que o aumento do impedimento esteacutereo da parte diimiacutenica (trans-12-

dimesitiletilenodiamino vs trans-12-difeniletilenodiamino) resulta numa diminuiccedilatildeo da

reactividade e da enantiosselectividade67 No entanto Katsuki et al relataram que o

catalisador com um substituinte volumoso na parte diimiacutenica 13c revelou ser um

catalisador bastante eficaz73

Os efeitos electroacutenicos dos substituintes no ligando de salicilideno na reactividade de

complexos de salen Mn(III) satildeo estudados desde os anos 80 por Kochi et al98 A presenccedila

de grupos substituintes sacadores de electrotildees como por exemplo cloro e nitro nas

posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo aumenta a actividade cataliacutetica do complexo Assim a epoxidaccedilatildeo do

1-octeno catalisada por complexos de salen com substituintes dadores nas posiccedilotildees C-5 e

C-5rsquo (grupos metoxilo) origina o oacutexido de 1-octeno em baixos rendimentos enquanto que

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

33

aqueles com substituintes 55rsquo-dicloro e 55rsquo-dinitro originam os melhores rendimentos de

epoxidaccedilatildeo 41 e 59 respectivamente

Jacobsen et al demonstraram que a natureza electroacutenica do substituinte nas posiccedilotildees

C-5 e C-5rsquo tambeacutem influenciam significativamente a enantiosselectividade Complexos

com substituintes dadores de electrotildees apresentam maior enantiosselectividade do que

complexos com substituintes sacadores de electrotildees68 No entanto Katsuki et al obtiveram

resultados um pouco diferentes com os seus catalisadores A introduccedilatildeo do substituinte

metoxilo na unidade de salicilideno resultou numa ligeira diminuiccedilatildeo da

enantiosselectividade da epoxidaccedilatildeo A natureza deste substituinte afecta a reactividade

das espeacutecies de oxigeacutenio e assim influencia a enantiosselectividade na formaccedilatildeo do

intermediaacuterio de metaloxetano (ver consideraccedilotildees mecaniacutesticas ndash sub-capiacutetulo 26)83

26 Consideraccedilotildees mecaniacutesticas

A epoxidaccedilatildeo de alcenos com complexos de salen Mn(III) eacute geralmente aceite como

um processo atraveacutes do qual se formam espeacutecies oxo-iatildeo metaacutelico anaacutelogas aos

intermediaacuterios oxo-ferro(V) que participam nas reacccedilotildees de oxidaccedilatildeo mediadas pelo

citocromo P-450110 Estes complexos reagem com oxidantes tais como peroacutexido de

hidrogeacutenio iodosilarenos hipoclorito de soacutedio que satildeo capazes de doar um aacutetomo de

oxigeacutenio para formar espeacutecies oxo-iatildeo metaacutelico que posteriormente doa o oxigeacutenio ao

substrato Este conceito de mecanismo de oxidaccedilatildeo foi apresentado por Groves et al111 e

continua a ser amplamente aceite (Figura 5)

O

R2 R3

R4R1

R3

R1 R4

R2

CatMn

CatMn+2

XO

XO

Figura 5 ndash Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos catalisada por complexos com iotildees de metais de transiccedilatildeo CatM = complexo de iatildeo do metal de transiccedilatildeo (Cat = porfirina ou

salen) XO dador do aacutetomo de oxigeacutenio (ex PhIO NaOCl H2O2)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

34

A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo pode ainda ser afectada pela presenccedila de ligandos dadores de

electrotildees como por exemplo o N-oacutexido de piridiacuteneo em que haacute formaccedilatildeo de um aducto

hexacoordenado pode reflectir-se na diferenccedila de reactividade das espeacutecies oxo-iatildeo

metaacutelico

CatMn+2 + PyNO CatMn+2(PyNO)

O O

A transferecircncia do oxigeacutenio do iatildeo metaacutelico para o alceno resulta na perda de dois

electrotildees pelo complexo metaacutelico Assim sendo metais como o Fe(III) Mn(III) Cr(III) e

Ru(III) que satildeo capazes de alternar entre dois estados de oxidaccedilatildeo satildeo eficazes em

cataacutelise que envolve a transferecircncia de oxigeacutenio

Enquanto que a alta eficiecircncia do meacutetodo de epoxidaccedilatildeo envolvendo catalisadores de

salen Mn(III) eacute vastamente conhecida o mecanismo exacto deste tipo de reacccedilatildeo continua

controverso Existem trecircs questotildees mecaniacutesticas que necessitam de elucidaccedilatildeo a) a

estrutura do complexo oxigeacutenio-Mn(V) b) a trajectoacuteria de aproximaccedilatildeo do alceno c) o

mecanismo de transferecircncia de oxigeacutenio do complexo oxigeacutenio-Mn(V) para a dupla

ligaccedilatildeo da olefina

A estrutura de vaacuterios complexos quirais de salen Mn(III) foram determinados por

difracccedilatildeo de raios-X e apresentam uma conformaccedilatildeo quase planar65112 No entanto

Katsuki et al mostraram que certos complexos de salen Mn(III) possuem uma estrutura

natildeo planar do tipo ldquoshallow stepped (degrau de escada pouco pronunciado)rdquo113114 Por

outro lado a estrutura das espeacutecies oxigeacutenio-Mn(V) natildeo satildeo totalmente conhecidas e

podem divergir em alguma extensatildeo dos complexos de salen Mn(III)112 De facto alguns

cientistas propotildeem estruturas natildeo planares (torcidas enroscadas dobradas

espalmadas)83114115 para o catalisador activo enquanto que outros confirmam o modelo

planar6567 Joslashrgensen et al sintetizaram um complexo quiral niacutetrico de salen Mn(V)

contendo uma ligaccedilatildeo MequivN (Esquema XI) um aacutetomo de azoto anaacutelogo agraves espeacutecies

oxigeacutenio-Mn(V) e caracterizaram-no por difracccedilatildeo de raios-X116 Natildeo foram observados

desvios significativos duma estrutura quase planar

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

35

O

N

tBu

Me

N

Ph Ph

O

But

Me

Mn

O

N

tBu

Me

N

Ph Ph

O

But

Me

Mn

X

NH3 NBS

CH2Cl2- 50 ordmC

X = Cl OAc

N

ESQUEMA XI

Diferentes modelos de aproximaccedilatildeo do alceno ao centro metaacutelico no complexo Mn-oxo

tecircm sido propostos (Figura 6)7477117 Jacobsen et al propuseram modelos de aproximaccedilatildeo

alternativos para catalisadores tipo 12-diaminociclo-hexano e tipo 12-difeniletileno

baseando o seu modelo nos efeitos esteacutereos assumindo espeacutecies oxo planares7173 O

modelo A de aproximaccedilatildeo da olefina foi proposto para catalisadores do tipo 12-

difeniletileno enquanto que o modelo do tipo B com aproximaccedilatildeo pelo lado da ponte

dimeacuterica foi proposto para sistemas tipo 12-diaminociclo-hexano devido agrave presenccedila dos

grupos volumosos terc-butilo nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo Katsuki et al propuseram outro

modelo de aproximaccedilatildeo para alcenos conjugados (via C ao longo do eixo de ligaccedilatildeo N-

Mn) devido a interacccedilotildees π-π e efeitos esteacutericos entre o anel benzeacutenico do complexo de

salen e os substituintes do alceno99117 Mais tarde eles refinam este modelo e a

aproximaccedilatildeo do tipo A tambeacutem foi aceite baseada numa estrutra natildeo planar (dobrada) das

espeacutecies-oxo113 Finalmente Houk et al118 sugeriram que o alceno poderia atacar o centro

metaacutelico do catalisador de salen atraveacutes da via D (aproximaccedilatildeo ao longo do eixo entre os

dois aneacuteis aromaacuteticos fenoacutelicos) e que natildeo foi aceite por outros grupos Este modelo era

baseado numa estrutura ligeiramente torcida do catalisador e que resultava num acircngulo

entre os dois aneacuteis aromaacuteticos fenoacutelicos

A figura 6 sumariza as vaacuterias possibilidades de trajectoacuterias de ataque dos alcenos aos

complexos salen-Mn(V)-oxo

Uma caracteriacutestica comum a todos estes modelos eacute que conseguem explicar

razoavelmente bem o ecircxito estereoquiacutemico da epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por

complexos de salen Mn(III)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

36

O

N N

Ph Ph

O

Mn

O

RS

RL

O

N N

O

Mn

O

RSRL

RS

RLA

A

B

C

DRL = Substituinte mais volumosoRS = Substituinte menos volumoso

Figura 6 - Trajectoacuterias de ataque de alcenos a complexos de salen-Mn(V)-oxo

No entanto o modelo de transferecircncia de oxigeacutenio do complexo oxo-Mn(V) agrave dupla

ligaccedilatildeo do alceno eacute um ponto mecaniacutestico controverso A figura 7 resume as principais

propostas de transferecircncia de oxigeacutenio que podem ocorrer segundo a formaccedilatildeo de diversos

intermediaacuterios4183119-121

MnV

O+

R2

R1

OR2

R1

Mn

O

Mn

R1

R2

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mncis

cis

trans

A

B

C

Figura 7 ndash Possiacuteveis mecanismos de transferecircncia de oxigeacutenio na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

catalisada por complexos de salen Mn A reacccedilatildeo concertada B reacccedilatildeo via intermediaacuterio radicalar C reacccedilatildeo via intermediaacuterio oxetano

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

37

Cis-alcenos reagiram estereoespecificamente em epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por

complexos de salen Mn(III) resultando exclusivamente nos correspondentes cis-epoacutexidos

Assim a epoxidaccedilatildeo foi proposta seguir a via concertada (A)122

Alternativamente a epoxidaccedilatildeo de alguns cis-alcenos conjugados produziram misturas

de cis- e trans-epoacutexidos Esta perda de estereoespecificidade foi explicada por Jacobsen et

al assumindo a via radical (B) que permite a rotaccedilatildeo da ligaccedilatildeo C-C para originar ambos

os epoacutexidos cis e trans122 Katsuki et al tambeacutem sugeriram um mecanismo radicalar no

que diz respeito agrave epoxidaccedilatildeo de alcenos conjugados66

A via manganoxetano (C) foi proposta por vaacuterios autores e criticada por outros83115

Estudos recentes de quiacutemica quacircntica baseada na teoria da densidade funcional sugeriram

que a formaccedilatildeo do manganoxetano eacute menos favorecida que a formaccedilatildeo do radical da via

B123

CAPIacuteTULO 3

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE

(E)-CALCONAS

(EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS

E (E)-2-ESTIRILCROMONAS

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

41

31 Estudos preliminares nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas

311 Preparaccedilatildeo de (E)-calconas

s (E)-calconas (14a-j) foram preparadas por condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio

baacutesico de acetofenonas com benzaldeiacutedos ambos adequadamente substituiacutedos

As (E)-calconas (14a-df-i) foram preparadas pelo meacutetodo A124 enquanto que as (E)-

calconas (14e) e (14j) tiveram de ser preparadas pelo meacutetodo B9 (Esquema XII) visto as

condiccedilotildees alcalinas do meio serem mais suaves evitando a oxidaccedilatildeo do benzaldeiacutedo no

meio reaccional

14a) R1 = R2 = H14b) R1 = H R2 = Cl14c) R1 = H R2 = OCH314d) R1 = H R2 = CH314e) R1 = H R2 = NO2

O

R2

R1R1 O

+ A

B

A MeOH NaOHH2O 3h tempambB THF seco NaH 1 noite tempamb

14f) R1 = OH R2 = H14g) R1 = OH R2 = Cl 14h) R1 = OH R2 = OCH314i) R1 = OH R2 = CH314j) R1 = OH R2 = NO2

(14a-j)

CHO

R2

ESQUEMA XII

312 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores

A epoxidaccedilatildeo de olefinas utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante tem sido

reportada por vaacuterios autores A maior parte dos meacutetodos descritos na literatura envolvem a

utilizaccedilatildeo de catalisadores como por exemplo poliaminoaacutecidos125 porfirinas126 e

derivados de accediluacutecares127 No entanto sabendo que a epoxidaccedilatildeo de calconas tambeacutem pode

ser efectuada com sucesso e sem o recurso a catalisadores optou-se por iniciar este estudo

por esta vertente

O meacutetodo simples apresentado por Weitz e Scherffer128 publicado haacute quase um seacuteculo

eacute vastamente utilizado na epoxidaccedilatildeo de sistemas αβ-insaturados Este meacutetodo utiliza

A

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

42

como oxidante o peroacutexido de hidrogeacutenio e necessita de meio baacutesico para que a epoxidaccedilatildeo

ocorra

Assim sendo aplicaram-se as condiccedilotildees apresentadas por Leacutevai et al93 na epoxidaccedilatildeo

da (E)-calcona (14a) (numa escala de 100 mg 05 mmol) Verificou-se que aplicando esta

metodologia a (E)-calcona (14a) era degradada no meio reaccional (Tabela 3 entrada 1A)

Pode pensar-se que talvez o meio fosse demasiado baacutesico pelo que se decidiu diminuir a

quantidade de base Apoacutes 2 horas de reacccedilatildeo verificou-se a presenccedila de um novo produto

diferente de reagente de partida e que apoacutes tratamento da reacccedilatildeo e anaacutelise do espectro de

RMN de 1H revelou ser o produto desejado o epoacutexido da calcona (15a) com um

rendimento de 33 (Tabela 3 entrada 2A) Decidiu-se entatildeo diminuir ainda mais a

quantidade de hidroacutexido de soacutedio (25 entrada 3A) e verificou-se que apoacutes uma hora a

reacccedilatildeo estava completa e obteve-se o epoacutexido em bom rendimento (78 )

Tabela 3 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

O O

O

H2O2NaOH

MeOH

(14a) (15a) Entrada NaOHaq

(volume) H2O2 30 (volume)

MeOH (volume)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

1A 20 (5 mmol)

1 ml 28 ml 10 ml 13

temp amb

Degradaccedilatildeo

2A 5 (125 mmol)

1 ml 1 ml 5 ml 2

temp amb

33

3A 25 (062 mmol)

1 ml 05 ml 5 ml 1

temp amb

78

Assim e apoacutes estes resultados aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A

agraves calconas (14b-e) (Anexo I paacuteg 205)e os rendimentos obtidos estatildeo expressos na tabela

4

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

43

Tabela 4 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

H2O2NaOH

MeOH

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2 Calcona Produto obtido η ()

(14a) (15a) 78 (14b) (15b) 76 (14c) (15c) 56 (14d) (15d) 66 (14e) (15e) 68

O mecanismo deste tipo de reacccedilatildeo (Esquema XIII) envolve a formaccedilatildeo da espeacutecie

reactiva HOO- a partir do peroacutexido de hidrogeacutenio em meio baacutesico Esta espeacutecie ataca a

dupla ligaccedilatildeo levando agrave formaccedilatildeo do intermediaacuterio enoacutelico que por sua vez por

eliminaccedilatildeo do iatildeo hidroacutexido se rearranja dando origem ao epoacutexido da calcona pretendida

(15a)129

O O

O

HOO- O- OOH

H2O2 + OH- HOO- + H2O

ESQUEMA XIII

Na continuaccedilatildeo deste estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A

da tabela 3 agrave epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f) Analisando o espectro de RMN de 1H do produto obtido verificou-se que natildeo se estava na presenccedila do epoacutexido da 2rsquo-

hidroxicalcona mas sim do respectivo produto de ciclizaccedilatildeo oxidativa a 3-hidroxiflavona

(16f) Este facto jaacute tinha sido relatado por outros autores (Gao et al130 e Chawla e

Sharma131) e que o explicavam possivelmente devido ao excesso de peroacutexido de

hidrogeacutenio presente em soluccedilatildeo

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

44

Deste modo as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A da tabela 3 foram aplicadas agraves

restantes 2rsquo-hidroxicalconas (14g-j) e obtiveram-se as 3-hidroxiflavonas (16g-j) em bons

rendimentos (Tabela 5)

Tabela 5 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OH(14f-j) (16f-j)

H2O2NaOH

MeOH

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η ()

(14f) (16f) 68 (14g) (16g) 75 (14h) (16h) 84 (14i) (16i) 83 (14j) (16j) 57

A obtenccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas a partir da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-

hidroxicalconas com peroacutexido de hidrogeacutenio em meio alcalino eacute conhecido como a reacccedilatildeo

de Algar Flynn e Oyamada (AFO) em que se admite que os epoacutexidos satildeo intermediaacuterios

neste tipo de reacccedilatildeo seguidos da abertura do anel de oxirano provocado pelo iatildeo fenoacutexido

na posiccedilatildeo β originando as 3-hidroxiflavanonas e consequentemente as 3-hidroxiflavonas

por oxidaccedilatildeo das anteriores (Esquema XIV)132

O

OHHOO- HO-

O

O-

O

ataque agrave posiccedilatildeo β

O

O

OH

O

O

OH

[O]

ESQUEMA XIV

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

45

Em suma a presenccedila de grupos hidroxilo eou grupos dadores de electrotildees alteram o

decorrer da reacccedilatildeo sendo que a presenccedila combinada destes dois factores leva agrave formaccedilatildeo

dos respectivos produtos de epoxidaccedilatildeo em melhor rendimento

313 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador

Depois de se conhecer o meacutetodo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas na ausecircncia de

catalisadores iniciou-se o estudo de epoxidaccedilatildeo com a utilizaccedilatildeo do catalisador eleito para

este estudo o cloreto de (SS)-(+)-NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-

hexanodiaminomanganecircs(III) (11b) Este catalisador de manganecircs conhecido como

catalisador de Jacobsen ou como um complexo de salen Mn(III) (adoptar-se-aacute esta uacuteltima

terminologia) tem sido vastamente utilizado na epoxidaccedilatildeo de olefinas E para

desenvolver esta nova fase de epoxidaccedilatildeo recorreu-se ao meacutetodo apresentado por

Pietikaumlinen80 em que se utiliza este complexo como catalisador O estudo foi iniciado

considerando a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) (escala de 100 mg) com peroacutexido de

hidrogeacutenio na presenccedila de uma quantidade cataliacutetica do complexo de salen Mn(III) e

utilizando a mistura diclorometano metanol (11) como solvente (Tabela 6) Estes dois

solventes satildeo importantes no sentido de permitir a mistura da calcona com o oxidante no

entanto efectuaram-se experiecircncias em que utilizou somente diclorometano ou metanol

(entradas 10B e 11B) como solventes e os resultados obtidos foram menos satisfatoacuterios do

ponto de vista de rendimento efectivo do que os alcanccedilados com a mistura O acetonitrilo

(entrada 12B) outro solvente bastante utilizado neste tipo de reacccedilatildeo demonstrou ser o

menos apropriado para a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a)

O tratamento da (E)-calcona (14a) com um excesso de peroacutexido de hidrogeacutenio sem e

com catalisador (entradas 1B e 2B) durante 24 horas revelou-se ineficaz na epoxidaccedilatildeo

conseguindo-se recuperar o reagente de partida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

46

Tabela 6 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O O

O

(14a) (15a)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxid (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

η efect (15a)

1B --- --- 3 CH2Cl2 CH3OH 24 temp amb 0 ---

2B 005 --- 3 CH2Cl2 CH3OH 24 temp amb 0 ---

3B 005 2-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 temp amb 1 3

4B 005 2-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 3 57

5B 005 PyNO 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 2 40

6B 005 PPNO 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 2 38

7B 005 1-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 14 81

8B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 15 95

9B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 60 9 61

10B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2 24 40 4 84

11B 005 1-MeIm 07 10 CH3OH 24 40 16 82

12B 005 1-MeIm 07 10 CH3CN 24 40 12 79

13B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 4 40 25 96

14B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 12 40 15 99

15B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 48 40 16 90

16B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 96 40 13 57

17B 005 1-MeIm 1 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 14 74

18B 01 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 25 72

19B 01 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 4 40 22 67

20B 01 1-MeIm 1 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 17 95

21B 02 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 22 99

A presenccedila de bases azotadas como cocatalisadores eacute essencial para o sucesso deste

tipo de reacccedilatildeo Geralmente os N-oacutexidos de aminas satildeo cocatalisadores mais eficazes do

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

47

que outros compostos heterociacuteclos azotados No entanto o N-oacutexido de piridiacuteneo e o N-

oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo (entradas 5B e 6B) que tecircm sido amplamente usados na

epoxidaccedilatildeo com uma vasta gama de oxidantes mostraram-se ineficientes para a

epoxidaccedilatildeo da calcona (14a) A utilizaccedilatildeo de 2-metil-imidazol como cocatalisador

originou o epoacutexido da calcona (15a) em rendimento extremamente baixo (entradas 3B e

4B) O 1-metil-imidazol cocatalisador utilizado por Pietikaumlinen80 demonstrou tambeacutem

aqui ser o mais eficaz para a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a)

Um aumento da quantidade de oxidante levou a um aumento no rendimento da reacccedilatildeo

contrariamente ao que acontece com o tempo da reacccedilatildeo Os melhores rendimentos na

siacutentese do epoacutexido (15a) foram obtidos com 4 horas de reacccedilatildeo (entrada 13B rendimento

25 rendimento efectivo 96) O aumento da quantidade de catalisador e de

cocatalisador natildeo contribuiriam para o aumento da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da calcona (14a)

(entradas 17B-21B)

Apoacutes este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 13B agraves restantes

calconas (14b-e) e os resultados obtidos estatildeo expressos na tabela 7

Tabela 7 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Calcona Produto obtido η () η efect ()

(14a) (15a) 25 96 (14b) (15b) 16 78 (14c) (15c) 21 55 (14d) (15d) 24 42 (14e) (15e) 31 54

Analisando a tabela 7 pode verificar-se que os epoacutexidos das calconas (15a-e) foram

obtidas em rendimentos moderados usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o

complexo de salen Mn(III) como catalisador sendo alcanccedilado o melhor rendimento com a

calcona contendo um grupo substituinte nitro (forte sacador de electrotildees) na posiccedilatildeo para

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

48

Comparando os resultados de epoxidaccedilatildeo de calconas (14a-e) usando o peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante (ver tabelas 4 e 7) verificou-se que os melhores rendimentos

satildeo obtidos quando se utilizou o meacutetodo de epoxidaccedilatildeo alcalina sem recurso a catalisador

Na continuaccedilatildeo do estudo da epoxidaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) aplicaram-se as

condiccedilotildees experimentais da entrada 13B esperando ser possiacutevel por este meacutetodo isolar os

respectivos epoacutexidos Comeccedilou-se por estudar a epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f)

e pela anaacutelise do tlc da reacccedilatildeo verificou-se o aparecimento de duas fracccedilotildees uma de

maior intensidade e de maior Rf correspondente ao reagente de partida e outra minoritaacuteria

e de menor Rf desconhecida que poderia corresponder ao epoacutexido (dado que se comparou

com a 3-hidroxiflavona obtida com o meacutetodo de peroacutexido de hidrogeacutenio mas sem

catalisador e natildeo eram idecircnticos) A anaacutelise de RMN de 1H revelou que mais uma vez natildeo

se estava na presenccedila do epoacutexido mas sim de um novo produto resultado da ciclizaccedilatildeo do

epoacutexido a 3-hidroxiflavanona (17f) Finalmente aplicaram-se estas mesmas condiccedilotildees

experimentais da entrada 13B agraves restantes 2rsquo-hidroxicalconas (14g-j) e os resultados

obtidos estatildeo expressos na tabela 8

Tabela 8 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OH(14f-j) (17f-j)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η () η efect ()

(14f) (17f) 9 41 (14g) (17g) 8 38 (14h) (17h) 28 59 (14i) (17i) 16 68 (14j) (17j) --- ---

Com esta metodologia verificou-se que os produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo diferentes dos

obtidos com peroacutexido de hidrogeacutenio sem utilizaccedilatildeo de catalisador Assim os produtos de

ciclizaccedilatildeo dos epoacutexidos as 3-hidroxiflavanonas (17f-i) foram obtidos em baixos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

49

rendimentos sendo que o derivado com o grupo metoxilo (forte dador de electrotildees) (17h)

aquele que apresentou melhor rendimento (28 ) De notar tambeacutem que natildeo foi possiacutevel

isolar qualquer produto da epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j) recuperando-

se alguma quantidade do reagente de partida

Globalmente a anaacutelise dos resultados obtidos para os diferentes substituintes das (E)-

calconas (14a-e) e (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) sem catalisador (Tabelas 4 e 5) e com

catalisador (Tabelas 7 e 8) permite-nos concluir que seguem o mesmo padratildeo de reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

bull na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo das calconas (14a-e) os epoacutexidos (15a-15e) foram

obtidas com rendimentos efectivos bastante satisfatoacuterios com e sem

catalisador

bull na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo das 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) sem catalisador

obtiveram-se as 3-hidroxiflavonas (16f-j) em rendimentos moderados e com

catalisador de salen Mn(III) obtiveram-se as 3-hidroxiflavanonas (17f-j) em

baixos rendimentos

314 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador

Iniciou-se este estudo usando o meacutetodo de Ito e Katsuki82 na epoxidaccedilatildeo da (E)-

calcona (14a) Este meacutetodo utiliza o catalisador de salen Mn(III) o iodosilbenzeno como

oxidante e o acetonitrilo como solvente Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente

obtivemos o epoacutexido de calcona (15a) com um rendimento de 10 (Tabela 9 entrada

2C) Dado o baixo rendimento decidiu-se introduzir um cocatalisador proposto por Irie et

al133 para condiccedilotildees similares o 1-metil-imidazol O resultado foi satisfatoacuterio e

conseguimos aumentar o rendimento para 20 (entrada 3C) Outros autores

nomeadamente Hamada et al83 e Sasaki et al71 propuseram a utilizaccedilatildeo de N-oacutexido de

piridiacuteneo como cocatalisador Com estas alteraccedilotildees conseguiu-se melhorar ainda mais os

rendimentos obtendo-se respectivamente 40 e 59 (entradas 4C e 5C)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

50

A utilizaccedilatildeo de cocatalisadores como 2-metil-imidazol e N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo

(entradas 7C e 8C) natildeo levaram a melhores resultados na tentativa de epoxidaccedilatildeo da

calcona (14a)

Tabela 9 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O O

O

(14a) (15a)

PhIO

(SS)-Salen Mn(III)

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxid (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

η efect (15a)

1C --- --- 1 CH3CN

24 temp amb 4 41

2C 005 --- 1 CH3CN

24 temp amb 10 65

3C 005 1-MeIm 05

1 CH3CN

24 temp amb 20 58

4C 005 PyNO 05

1 CH3CN

24 temp amb 40 93

5C 005 PyNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 59 84

6C 005 1-MeIm 05

2 CH3CN

24 temp amb 35 87

7C 005 2-MeIm 05

2 CH3CN

24 temp amb 18 76

8C 005 PPNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 53 80

9C 005 PyNO 05

2 CH2Cl2

24 temp amb 22 67

10C 005 PyNO 05

2 CH3OH

24 temp amb 8 52

11C 005 PyNO 05

2 CH3CN

24 refluxo 39 79

12C 005 PyNO 1

2 CH3CN

24 temp amb 62 85

13C 01 PyNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 63 88

14C 01 PyNO 1

2 CH3CN

24 temp amb 61 84

15C 005 PyNO 05

2 CH3CN

4 temp amb 62 91

16C 005 PyNO 05

2 CH3CN

12 temp amb 58 84

17C 005 PyNO 05

2 CH3CN

48 temp amb 57 81

18C 005 PyNO 05

2 CH3CN

72 temp amb 58 82

19C 005 PyNO 05

2 CH3CN

96 temp amb 48 79

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

51

Mais uma vez o solvente revelou ser importantiacutessimo neste tipo de reacccedilatildeo A

utilizaccedilatildeo de diclorometano levou a uma diminuiccedilatildeo acentuada no rendimento da reacccedilatildeo

enquanto que com o metanol como solvente a diminuiccedilatildeo foi ainda mais notoacuteria (comparar

entradas 9C e 10C com a 5C)

Um aumento na quantidade de catalisador e de cocatalisador natildeo introduz alteraccedilotildees

significativas nos rendimentos obtidos ateacute entatildeo (comparar entradas 12C-14C com a

entrada 5C)

Tal como no caso da utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o factor

tempo tem um comportamento similar Os melhores rendimentos foram obtidos ao fim de

4 horas de reacccedilatildeo (entrada 15C rendimento 62 rendimento efectivo 91 ) enquanto

que com tempos de reacccedilatildeo de 12 a 96 horas os rendimentos satildeo muito semelhantes

(entradas 5C 16C-19C)

Terminado este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 15C agraves

restantes calconas (14b-e) e os resultados obtidos estatildeo expressos na tabela 10

Tabela 10 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

Analisando a tabela pode verificar-se que a introduccedilatildeo de substituintes no anel B da

calcona faz diminuir o rendimento de epoxidaccedilatildeo utilizando o iodosilbenzeno como

oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador sendo mais acentuada

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

Calcona Produto obtido η () η efect ()

(14a) (15a) 62 91 (14b) (15b) 23 41 (14c) (15c) 12 17 (14d) (15d) 31 37 (14e) (15e) 55 74

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

52

quando o substituinte apresenta grupos dadores de electrotildees como por exemplo o grupo

4rsquo-metoxilo

Seguidamente aplicaram-se agraves (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) as condiccedilotildees

experimentais descritas na tabela 9 entrada 15C Mais uma vez e tal como sucedido para a

epoxidaccedilatildeo destes compostos com a presenccedila do catalisador de salen Mn(III) (11b) e

peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante obtiveram-se os produtos de ciclizaccedilatildeo da reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo as 3-hidroxiflavanonas (17f-j) mas em quantidades vestigiais Com esta

metodologia tambeacutem natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da

2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j) (Tabela 11)

Tabela 11 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OHPhIO

(SS)-Salen Mn(III)

(14f-j) (17f-j)

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η () η efect ()

(14f) (17f) 2 3 (14g) (17g) 3 3 (14h) (17h) 8 10 (14i) (17i) 2 2 (14j) (17j) --- ---

Uma anaacutelise global dos resultados obtidos na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas

(14a-e) utilizando o catalisador de salen Mn(III) verifica-se que se obtecircm melhores

rendimentos quando se usa o iodosilbenzeno como oxidante enquanto que na reacccedilatildeo de

epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) melhores rendimentos satildeo obtidos quando se

utiliza o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-

hidroxicalconas usando o catalisador de salen Mn(III) daacute origem agraves correspondentes 3-

hidroxiflavanonas (17f-j) em baixos rendimentos A presenccedila do grupo metoxilo nestes

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

53

derivados parece favorecer a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo originando as 3-hidroxi-4rsquo-

metoxiflavona (16h) e 3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavanona (17h) em melhores rendimentos

quando comparado com restantes compostos similares obtidos

Concluindo o estudo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) e (E)-2rsquo-hidroxicalconas

(14f-j) os correspondentes produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo obtidos em melhores rendimentos

quando se utiliza o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores

32 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

321 Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

As (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) foram obtidas por condensaccedilatildeo aldoacutelica

em meio baacutesico de acetofenonas com cinamaldeiacutedos ambos adequadamente substituiacutedos

(Esquema XV) Mais uma vez e semelhante ao que acontece para a siacutentese de calconas os

derivados nitrados (18d) e (18h) tecircm que ser preparados pelo meacutetodo B (hidreto de soacutedio

em THF seco)

O

R4

R1R1 O

+ AB

A MeOH NaOHH2O 20h temp ambB THF seco NaH 12h temp amb

(18a-j)

R4

CHOR3

R2R2

18a) R1 = R2 = R3 = R4 = H18b) R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH318c) R1 = R2 = R3 = H R4 = CH318d) R1 = R2 = R3 = H R4 = NO218e) R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H

18f) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H18g) R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H18h) R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H18i) R1 = OH R2 = R3 = R4 = H18j) R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H

R3

ESQUEMA XV

De salientar no entanto que alguns cinamaldeiacutedos natildeo estatildeo disponiacuteveis

comercialmente e que tiveram de ser preparados de acordo com o meacutetodo reportado por

Cachi et al134 (Esquema XVI)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

54

Br

R

OEt

OEt

CHO

R

+

A 1 Bu4NOAc K2CO3 KCl Pd(OAc)2 DMF 90ordmC 2 HCl 2M temp amb 10 min

A

19a) R = OCH319b) R = CH319c) R = NO2

(19a-c)

ESQUEMA XVI

322 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Depois de se optimizar o meacutetodo para a epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas decidiu-se aplicar

a metodologia a sistemas mais complexos Primeiramente estudaram-se novamente

sistemas de cadeia aberta mas em vez de possuiacuterem uma uacutenica dupla ligaccedilatildeo com

possibilidade de sofrer reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo possuem duas duplas ligaccedilotildees conjugadas

Comeccedilou-se entatildeo por aplicar o meacutetodo de Leacutevai et al93 na epoxidaccedilatildeo da (EE)-

cinamilidenoacetofenona (18a) em que se utiliza peroacutexido de hidrogeacutenio em meio aquoso

baacutesico e sem o recurso a catalisadores Depois de muacuteltiplas tentativas de variaccedilatildeo das

condiccedilotildees de reacccedilatildeo natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da

cinamilidenoacetofenona (18a)

Juacuteliaacute et al4243 estudaram reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante para sistemas dieacutenicos similares O meacutetodo aleacutem de necessitar de meio

baacutesico usava catalisadores derivados de aminoaacutecidos para que a reacccedilatildeo ocorresse Pode

entatildeo ser-se levado a concluir que as condiccedilotildees utilizadas natildeo foram suficientes para que a

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo ocorresse em qualquer uma das duplas ligaccedilotildees carbono-carbono

sendo a presenccedila do catalisador de vital importacircncia Assim sendo optou-se por

desenvolver um estudo similar ao desenvolvido para as calconas (14a-j) em que se utilizou

o complexo de salen Mn(III) como catalisador e o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

(Tabela 12)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

55

Tabela 12 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(18a) (20a)O O

O

O

OO

(21a)

+

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (20a 21a)

η efect (20a 21a)

1D --- --- 3 24 temp amb 0 ---

2D 005 --- 3 4 temp amb

(20a) 11 (21a) 0

(20a) 19 (21a) 0

3D 005 --- 3 4 40 (64) 3 (21a) 3

(20a) 13 (21a) 10

4D 005 1-MeIm 07

3 4 40 (20a) 21 (21a) 10

(20a) 34 (21a) 17

5D 005 1-MeIm 07

10 4 40 (20a) 19 (21a) 9

(20a) 28 (21a) 13

6D 005 1-MeIm 07

3 12 40 (20a) 9 (21a) 4

(20a) 15 (21a) 6

7D 005 1-MeIm 07

10 12 40 (20a) 14 (21a) 12

(20a) 16 (21a) 10

8D 005 1-MeIm 07

3 24 40 (20a) 13 (21a) 6

(20a) 21 (21a) 11

9D 005 1-MeIm 07

10 24 40 (20a) 12 (21a) 6

(20a) 16 (21a) 8

10D 005 1-MeIm 07

3 48 40 (20a) 6 (21a) 5

(20a) 8 (21a) 6

11D 005 1-MeIm 07

10 48 40 (20a) 12 (21a) 12

(20a) 13 (21a) 14

12D 005 1-MeIm 07

3 24 60 (20a) 3 (21a) 0

(20a) 4 (21a) 0

13D 005 1-MeIm 07

10 24 60 (20a) 10 (21a) 6

(20a) 18 (21a) 16

14D 01 1-MeIm 07

10 24 40 (20a) 22 (21a) 0

(20a) 27 (21a) 0

A uma soluccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) em diclorometano metanol

(11) adicionaram-se 005 equivalentes de catalisador de salen Mn(III) (11b) e 3

equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio Apoacutes 4 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente

analisou-se a reacccedilatildeo por tlc e verificou-se que ainda havia reagente de partida e um

produto de menor Rf (entrada 2D) A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H HSQC e

HMBC demonstrou que se estava na presenccedila do γδ-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (20a) O aparecimento deste composto foi inesperado dado que a

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

56

literatura96 reporta a epoxidaccedilatildeo deste tipo de compostos com DMD e o monoepoacutexido que

se forma apresenta-se nas posiccedilotildees Cα-Cβ A formaccedilatildeo deste γδ-monoepoacutexido pode ser

explicada pelo caraacutecter menos electrofiacutelico da dupla ligaccedilatildeo Cγ=Cδ quando comparada

com a dupla ligaccedilatildeo Cα=Cβ sendo que as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas por

complexos de salen Mn(III) ocorrem preferencialmente em duplas ligaccedilotildees com elevada

densidade electroacutenica135

De seguida aumentou-se ligeiramente a temperatura (entrada 3D) e verificou-se que

aleacutem do reagente de partida e do γδ-monoepoacutexido surgia um novo produto (21a) Mais

uma vez com a ajuda do espectro de RMN de 1H foi possiacutevel identificar a presenccedila do

αβγδ-diepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (21a) A alteraccedilatildeo seguinte foi a introduccedilatildeo

do cocatalisador 1-metil-imidazol que tinha sido utilizado nas reacccedilotildees similares com as

calconas (14a-j) Os resultados obtidos foram substancialmente melhores aleacutem de se

recuperar reagente de partida obteve-se o γδ-monoepoacutexido (20a) e o αβγδ-diepoacutexido

(21a) da cinamilidenoacetofenona em 21 e 10 respectivamente (entrada 4D) A

adiccedilatildeo de maior quantidade de oxidante natildeo levou a melhores resultados do que aqueles

que foram obtidos com a experiecircncia anterior (comparar entradas 4D e 5D) verificando-se

ateacute uma menor recuperaccedilatildeo do reagente de partida Complementando a anaacutelise anterior

verificou-se que os rendimentos obtidos com 4 horas de reacccedilatildeo satildeo superiores aos obtidos

com 24 horas e consegue-se recuperar uma maior quantidade de reagente de partida para

ambas as concentraccedilotildees de oxidante (comparar 4D 5D e 6D 7D)

Depois de se concluir este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada

4D agraves restantes (EE)-cinamilidenoacetofenonas sintetizadas (18a-j) (Anexo II paacuteg

207)135 Verificou-se que para as (EE)-cinamilidenoacetofenonas com substituintes em C-

4 e C-4rsquo (18a-df-h) se obteve o mesmo padratildeo de reacccedilatildeo o γδ-monoepoacutexido (20a-df-h)

e o αβγδ-diepoacutexido (18a-df-h) correspondentes bem como a recuperaccedilatildeo de alguma

quantidade do reagente de partida (Esquema XVII)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

57

O

R4

A

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

(18a-df-h)

R2

f) R2 = OCH3 R4 = Hg) R2 = CH3 R4 = Hh) R2 = NO2 R4 = H

O

R4R2

O

O

R4R2

OO

44

(20acdfg)

(21acdf-h)O

NO2

O

(22d)

a) R2 = R4 = Hb) R2 = H R4 = OCH3c) R2 = H R4 = CH3d) R2 = H R4 = NO2

(1820-22)

ESQUEMA XVII

No processo de purificaccedilatildeo por cromatografia de camda fina de siacutelica gel a mistura

reacional da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) revelou a

presenccedila de vaacuterios compostos em quantidades vestigais mas todas as tentativas de

isolamento falharam Pode pensar-se que ocorre a abertura do anel do epoacutexido (21b)

devido agrave estabilizaccedilatildeo do catiatildeo benziacutelico e que consequentemente algumas reacccedilotildees

secundaacuterias possam ocorrer impossibilitando o isolamento de qualquer produto de

epoxidaccedilatildeo do derivado (18b)

Note-se que no caso da (EE)-4-nitrocinamilidenoacetofenona (18d) aleacutem de ter sido

possiacutevel isolar o γδ-monoepoacutexido (20d) e o αβγδ-diepoacutexido (21d) foi tambeacutem possiacutevel

isolar o αβ-monoepoacutexido (22d) (Esquema XVII) Este facto poderaacute dever-se ao efeito

sacador do grupo nitro na posiccedilatildeo 4 tornando as duas duplas ligaccedilotildees pobres em electrotildees

natildeo havendo por isso regiosselectividade

Na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18e) usando o

peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante obtecircm-se dois produtos (Esquema XVIII) A

anaacutelise dos espectros de RMN de 1H revelou a presenccedila de dois γδ-monoepoacutexidos (20e) E

nenhum αβγδ-diepoacutexido foi isolado Esta regiosselectividade pode ser explicada em

termos de uma maior nucleofilicidade da dupla ligaccedilatildeo Cγ=Cδ devido agrave presenccedila do grupo

metilo dador de electrotildees fazendo com a dupla ligaccedilatildeo fique mais sensiacutevel ao ataque de

especiacutees oxidantes electrofiacutelicas A configuraccedilatildeo destes dois produtos foi estabelecida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

58

pelos efeitos NOE observados nas experiecircncias de NOESY sendo que o composto que

apresenta maior Rf corresponde ao isoacutemero que designamos de trans-(20e) e o que

apresenta menor Rf correspondente ao isoacutemero designado de cis-(20e) A designaccedilatildeo de

cis e trans foi atribuiacuteda quando os grupos volumosos se encontram respectivamente do

mesmo lado ou em lados opostos ao anel de epoacutexido Esta desginaccedilatildeo foi adoptada por

uma questatildeo de simplicidade encontrando-se na parte experimental devidamente

identificados os centros quirais

A formaccedilatildeo destes dois diastereoacutemeros pode ser explicada pela proposta mecaniacutestica

para a epoxidaccedilatildeo usando catalisadores de salen Mn(III) em que alcenos conjugados

podem reagir formando um intermediaacuterio radical seguido de ciclizaccedilatildeo que pode ocorrer

nos dois lados da moleacutecula levando agrave formaccedilatildeo de dois diasterioacutemeros Pode-se pensar

que a incorporaccedilatildeo de um grupo metilo daacute origem a uma alteraccedilatildeo no mecanismo dado

que natildeo foram isolados quaisquer diasterioacutemeros dos γδ-monoepoacutexidos que natildeo

apresentam este grupo γ-metilo (20acdfg) Evidencias experimentais deste processo

radicalar jaacute foram reportados na literatura para a epoxidaccedilatildeo de alcenos usando

catalisadores de salen Mn(III)136-138

O

OH3C

H

O

OH3C

H

O

CH3

O

Mn

O (18e)

CH3

trans-(20e)cis-(20e)

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

A

ESQUEMA XVIII

Na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i) verificou-

se tambeacutem o aparecimento de duas fracccedilotildees com Rf bastante distintos a 1ordf fracccedilatildeo com

um Rf proacuteximo do reagente de partida e outra com um Rf bastante inferior e com uma

coloraccedilatildeo fluorescente na lacircmpada de 254 nm Mais uma vez recorreu-se agrave espectroscopia

de ressonacircncia magneacutetica nuclear para a elucidaccedilatildeo da estrutura dos produtos obtidos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

59

Apoacutes anaacutelise dos espectros de RMN verificou-se que a 1ordf fracccedilatildeo correspondia ao γδ-

monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (20i) e a 2ordf fracccedilatildeo correspondia ao

produto de ciclizaccedilatildeo com abertura do anel do αβ-epoacutexido a (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromanona (23i) (Esquema XIX)

Semelhantemente ao que acontece com as 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) um dos produtos

da epoxidaccedilatildeo com peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e usando o complexo de salen

Mn(III) (11b) como catalisador resultam do ataque do grupo hidroxilo agrave posiccedilatildeo β do

epoacutexido e corresponente abertura do anel dando origem aos correspondentes produtos

hidroxilados (ver capiacutetulo 313) No entanto e mais uma vez inesperamente o produto de

ciclizaccedilatildeo obtida da epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i) com

este oxidante eacute diferente daquele que eacute obtido utilizando o DMD como oxidante Segundo

Leacutevai et al96 os produtos de ciclizaccedilatildeo derivam da ciclizaccedilatildeo dos αβγδ-diepoacutexidos e datildeo

origem a derivados de cumaranona enquanto que no presente estudo utilizando peroacutexido

de hidrogeacutenio como oxidante o produto de ciclizaccedilatildeo deriva dos αβ-monoepoacutexidos para

dar origem a derivados de (E)-2-estiril-4-cromanona O ataque preferencial do grupo

hidroxilo fenoacutelico no carbono C-β pode ser explicado pela maior estabilidade do

carbocatiatildeo aliacutelico em C-β e melhor solvataccedilatildeo pelas moleacuteculas de metanol em

comparaccedilatildeo com as de acetona que satildeo usadas nas reacccedilotildees com DMD135

O (18i) O (20i)

(23i)

O

OH OH

O

OH

OOH

O

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

A

OH

H

ESQUEMA XIX

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

60

Para finalizar este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais de epoxidaccedilatildeo agrave

(EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18j) (Esquema XX) Os resultados

obtidos foram de encontro ao que seria de esperar pela anaacutelise dos resultados obtidos nos

dois casos descritos anteriormente dois γδ-monoepoacutexidos trans-(20j) e cis-(20j) devido

agrave presenccedila do γ-grupo metilo (ver esquema XVIII) e o produto ciclizado devido agrave presenccedila

do grupo 2rsquo-hidroxilo (23j)

O (18j)

CH3

+

OH O

cis-(20j)O

trans-(20j)

O

+

OH3C

H3C

H

H

A

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb(23j)

O

OH

OH

H

CH3

ESQUEMA XX

A tabela 13 apresenta os produtos obtidos da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo e respectivos

rendimentos das (EE)-cinamilidenoacetofenonas sintetizadas (18a-j)

Analisando a tabela 13 pode verificar-se que a epoxidaccedilatildeo das (EE)-

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4 e C-4rsquo (18a-df-h) datildeo em geral origem aos

respectivos γδ-monoepoacutexidos (20acdfg) em maior quantidade do que os respectivos

αβγδ-diepoacutexidos (21acdf-h) excepto para os derivados nitrados (18d e 18h) em que os

diepoacutexidos satildeo obtidos em melhores rendimentos Eacute de salientar entre estes os mais baixos

valores de rendimentos efectivos totais satildeo obtidos com a presenccedila do grupo metilo em C-4

e em C-4rsquo (24 e 28 respectivamente) e os mais elevados valores de rendimentos

efectivos totais satildeo obtidos com a presenccedila de grupos nitro em C-4 e C-4rsquo (70 e 59

respectivamente)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

61

A (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18e) apresenta bons rendimentos na reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante quando comparado com

as outras olefinas estudadas (rendimento total 42 rendimento efectivo total 69 )

Tabela 13 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

H2O2

(18a-j)O

(SS)-Salen Mn(III) Produtos de

epoxidaccedilatildeo

R1

R2R3 R4

Cinamilidenoacetofenona Produto obtido η () η efect ()

(20a) 21 34 (18a) (R1 = R2 = R3 = R4 = H) (21a) 10 17

(20b) --- --- (18b) (R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3) (21b) --- ---

(20c) 13 15 (18c) (R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3) (21c) 9 9

(20d) 9 17 (21d) 18 38

(18d)

(R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2) (22d) 7 15 trans-(20e) 16 26 (18e)

(R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H) cis-(20e) 26 43 (20f) 25 40 (18f)

(R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H) (21f) 11 18 (20g) 14 19 (18g)

(R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H) (21g) 7 10 (20h) --- --- (18h)

(R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H) (21h) 10 23 (20i) 11 14 (18i)

(R1 = OH R2 = R3 = R4 = H) (23i) 14 19 trans-(20j) 19 29 cis-(20j) 13 19

(18j)

(R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H) (23j) 10 15

A introduccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo introduz pequenas variaccedilotildees nos resultados obtidos

quando comparado com a cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) sendo os

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

62

rendimentos ligeiramente inferiores (rendimento total 25 rendimento efectivo total 33

comparado com rendimento total 32 rendimento efectivo total 51 )

A conjugaccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo com a do grupo metilo em C-γ leva a que

rendimentos totais da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona (18j) sejam superiores aos apresentados pela

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) (rendimento efectivo total 63 comparado

com rendimento efectivo total 51 )

323 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o iodosilbenzeno como oxidante

Para o estudo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) usando o

iodosilbenzeno como oxidante135 utilizaram-se as condiccedilotildees jaacute estudadas para os sistemas

do tipo calcona (14a-j) em que se dissolveu a cinamilidenoacetofenona em acetonitrilo e

adicionaram-se 2 equivalentes de iodosilbenzeno agrave temperatura ambiente Com a adiccedilatildeo de

005 equivalentes de catalisador de salen Mn(III) e apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo verificou-se o

aparecimento de 3 fracccedilotildees principais na mistura reaccional (entrada 1E Tabela 14) a 1ordf

fracccedilatildeo de maior Rf correspondente ao reagente de partida (18a) em quantidades

vestigiais a 2ordf fracccedilatildeo correspondente ao γδ-monoepoacutexido (20a) com um rendimento de

5 e a 3ordf fracccedilatildeo de menor Rf correspondente ao αβγδ-diepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (21a) com um rendimento de 4 Dado os baixos valores de

rendimento obtidos decidiu-se utilizar o N-oacutexido de piridiacuteneo como cocatalisador (entrada

2E) Com esta alteraccedilatildeo conseguiu-se triplicar os rendimentos obtidos nos produtos de

epoxidaccedilatildeo [monoepoacutexido (20a) 17 e diepoacutexido (21a) 35 respectivamente] mas natildeo

se recuperou reagente de partida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

63

Tabela 14 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

(18a) (20a)O O

O

O

OO

(21a)

+

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (20a21a)

1E 005 --- 2 24 temp amb (20a) 5 (21a) 4

2E 005 PyNO 05

2 24 temp amb

(20a) 17 (21a) 35

3E 005 PPNO 05

2 24 temp amb

(20a) 19 (21a) 31

4E 005 PyNO 05

2 4 temp amb

(20a) 18 (21a) 43

5E 005 PPNO 05

2 4 temp amb

(20a) 13 (21a) 21

6E 005 PyNO 05

2 12 temp amb

(20a) 19 (21a) 43

7E 005 PPNO 05

2 12 temp amb

(20a) 15 (21a) 35

8E 005 PyNO 05

2 48 temp amb

(20a) 13 (21a) 32

9E 005 PPNO 05

2 48 temp amb

(20a) 21 (21a) 36

10E 005 PPNO 05

2 72 temp amb

(20a) 17 (21a) 41

11E 005 PPNO 05

2 96 temp amb

(20a) 14 (21a) 31

12E 01 PyNO 05

2 24 temp amb (20a) 19 (21a) 49

13E 01 PPNO 05

2 24 temp amb (20a) 16 (21a) 36

Sabendo que o N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo teve resultados bastante satisfatoacuterios na

epoxidaccedilatildeo de calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante utilizou-se tambeacutem este

cocatalisador na epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) Os resultados

obtidos foram similares aos obtidos com o N-oacutexido de piridiacuteneo (comparar entradas 2E e

3E) com rendimentos do γδ-monoepoacutexido (20a) de 19 e do αβγδ-diepoacutexido (21a) de

31 Fez-se entatildeo um estudo da influecircncia do tempo na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo na

presenccedila dos dois cocatalisadores em que se fizeram experiecircncias com 4 12 e 48 horas de

reacccedilatildeo (entradas 4E-11E) Usando o N-oacutexido de piridiacuteneo verificou-se que eram

necessaacuterias apenas 4 horas de reacccedilatildeo para se conseguir os valores de rendimentos de

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

64

epoxidaccedilatildeo mais elevados [monoepoacutexido (20a) 18 e diepoacutexido (21a) 43 ] Estes

rendimentos ainda se mantecircm ateacute agraves 12 horas mas ao fim de 24 horas de reacccedilatildeo os

rendimentos diminuiacuteram acentuadamente sendo esta diminuiccedilatildeo mais sentida ao niacutevel do

diepoacutexido A experiecircncia realizada ao fim de 48 de reacccedilatildeo revelou valores de rendimentos

muito similares aos obtidos para as 24 horas de reacccedilatildeo o que pode fundamentar a ideia de

que natildeo havendo mais iodosilbenzeno em soluccedilatildeo os rendimentos natildeo sofrem alteraccedilotildees

Na presenccedila de N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo os resultados da epoxidaccedilatildeo da

cinamilidenaocetofenona (18a) ao longo do tempo satildeo bastante diferentes aos obtidos com

o N-oacutexido de piridiacuteneo Verificou-se que haacute um aumento gradual nos rendimentos do γδ-

monoepoacutexido (20a) e do αβγδ-diepoacutexido (21a) com o decorrer do tempo de reacccedilatildeo e

que satildeo necessaacuterias 72 horas para se obter rendimentos similares aos conseguidos com o

cocatalisador N-oacutexido de piridiacuteneo A partir destas 72 horas verificou-se um decreacutescimo

nos rendimentos tanto do mono como do diepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (entrada

11E) De salientar que em todas as experiecircncias em que se utilizou o cocatalisador se

obteacutem maior quantidade do diepoacutexido do que do monoepoacutexido numa relaccedilatildeo de

aproximadamente 21

Apoacutes este estudo estenderam-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 4E agraves restantes

cinamilidenoacetofenonas (18b-j) e os produtos obtidos satildeo similares aos obtidos na

epoxidaccedilatildeo com peroacutexido de hidrogeacutenio natildeo se conseguindo recuperar em alguns casos

reagente de partida135 Os rendimentos de epoxidaccedilatildeo das (EE)-cinamilidenoacetofenonas

(18a-j) com o catalisador de salen Mn(III) e utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

estatildeo traduzidos na tabela 15

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

65

Tabela 15 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(18a-j)O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIOProdutos de epoxidaccedilatildeo

R1

R2R3 R4

Cinamilidenoacetofenona Produto obtido η ()

(20a) 18 (18a) (R1 = R2 = R3 = R4 = H) (21a) 43

(20b) --- (18b) (R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3) (21b) ---

(20c) 11 (18c) (R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3) (21c) 23

(20d) 22 (21d) 33

(18d)

(R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2) (22d) 39 trans-(20e) 60 (18e)

(R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H) cis-(20e) 7 (20f) 18 (18f)

(R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H) (21f) 41 (20g) 15 (18g)

(R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H) (21g) 55 (20h) --- (18h)

(R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H) (21h) 62 (20i) 4 (18i)

(R1 = OH R2 = R3 = R4 = H) (23i) 2 trans-(20j) 13 cis-(20j) 9

(18j)

(R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H) (23j) 3

Analisando a tabela 15 pode verificar-se que a epoxidaccedilatildeo das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4 e C-4rsquo (18cdf-h) datildeo em geral origem aos

respectivos γδ-monoepoacutexidos em menor percentagem do que os respectivos αβγδ-

diepoacutexidos

O melhor rendimento efectivo total eacute obtido para a (EE)-4-

nitrocinamilidenoacetofenona (18d) (94 ) Tambeacutem com este oxidante foi possiacutevel isolar

aleacutem do γδ-monoepoacutexido (20d) e o αβγδ-diepoacutexido (21d) o αβ-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (22d)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

66

Note-se que por este meacutetodo de epoxidaccedilatildeo natildeo foi possiacutevel isolar o γδ-monoepoacutexido

da (EE)-4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (20h) Este facto leva-nos a pensar que talvez o

monoepoacutexido se forme e se vaacute convertendo no diepoacutexido com o decorrer do tempo

A introduccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo (18ij) provoca variaccedilotildees significativas nos valores

de rendimentos obtidos quando comparado com a cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda

(18a) sendo estes bastante inferiores (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i)

rendimento efectivo total 6 (EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18j)

rendimento efectivo total 25 comparado com rendimento efectivo total 61 para a

(EE)-cinamilidenoacetofenona (18a)

Faz-se de seguida e em forma de resumo uma breve comparaccedilatildeo das reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo de cinamilidenoacetofenonas utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio e o

iodosilbenzeno como oxidantes (comparar tabelas 13 e 15)

A epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante origina os γδ-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas em maiores rendimentos cerca do dobro do

que os respectivos αβγδ-diepoacutexidos enquanto que quando se recorreu agrave utilizaccedilatildeo do

iodosilbenzeno como oxidante observa-se o inverso os αβγδ-diepoacutexidos satildeo obtidos em

melhores rendimentos que os respectivos γδ-monoepoacutexidos Esta diferenccedila pode ser

interpretada em termos da maior sensibilidade dos αβγδ-diepoacutexidos ao ataque de

moleacuteculas de solvente nucleofiacutelicas diminuindo os rendimentos em sistemas que se

utilizou o peroacutexido de hidrogeacutenio

A epoxidaccedilatildeo de alcenos catalisada por complexos de salen Mn(III) eacute geralmente

favorecida pela presenccedila de grupos dadores de electrotildees sendo os correspondentes

epoacutexidos obtidos em melhores rendimentos Os resultados apresentados nas tabelas 13 e 15

parecem indicar o contraacuterio No entanto os resultados podem ser explicados natildeo pela

reactividade das cetonas insaturadas (18a-d) mas sim pela estabilidade dos epoacutexidos

obtidos (20a-d) e (21a-d) Na presenccedila de substituintes sacadores de electrotildees os epoacutexidos

(20d 21d e 22d) satildeo obtidos em melhores rendimentos totais (34 com H2O2 e 94 com

PhIO) enquanto que no caso de substituintes dadores de electrotildees os rendimentos

diminuem [rendimentos totais de (20c + 21c) de 24 com o H2O2 e 34 com o PhIO em

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

67

comparaccedilatildeo com os valores de 51 e 61 encontrados com as reacccedilotildees com a

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) Na presenccedila de um grupo fortemente dador

de electrotildees natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto de epoxidaccedilatildeo Esta conclusatildeo foi

confirmada quando se efectou a epoxidaccedilatildeo da 4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) em

acetonitrilo deuterado e se seguiu a reacccedilatildeo por RMN de 1H Apoacutes alguns minutos de

reacccedilatildeo nas condiccedilotildees descrita na tabela 14 (entrada 4E) observou-se o aparecimento dos

sinais correspondentes ao γδ-monoepoacutexido (20b) (duplo dupleto a δ 654 ppm J = 154 e

74 Hz correspondente agrave resonacircncia do protatildeo H-β) e outros pequenos sinais na zona

alifaacutetica (δ 412-501 ppm) que aumentaram com o tempo de reacccedilatildeo O sinal

caracteriacutestico do γδ-monoepoacutexido (20b) natildeo aumentou e natildeo se observaram quaiquer

sinais correspondentes ao αβγδ-diepoacutexido (22b)

O rendimento efectivo total da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da γ-

metilcinamilidenoacetofenona (18e) natildeo eacute influenciado pelos dois oxidantes utilizados no

entanto as percentagens obtidas dos dois γδ-monoepoacutexidos eacute distinta com o peroacutexido de

hidrogeacutenio obteve-se maior percentagem do monoepoacutexido de menor Rf (isoacutemero cis-20e) e

com o iodosilbenzeno obteve-se o monoepoacutexido de maior Rf em maior percentagem

(isoacutemero trans-20e) numa proporccedilatildeo transcis de 86 Esta diferenccedila pode ser explicada

por uma mudanccedila de mecanismo radicalar de epoxidaccedilatildeo para um mecanismo mais do tipo

concertado sendo o acetonitrilo um solvente com menor poder de solvataccedilatildeo e

consequentemente com um menor poder de estabilizaccedilatildeo das especiacutees radicalares

A presenccedila do grupo 2rsquo-hidroxilo (18j) diminuiu drasticamente os rendimentos quando

se utiliza o iodosilbenzeno quando comparado com o peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante

Comparando os resultados obtidos no presente estudo de epoxidaccedilatildeo de

cinamilidenoacetofenonas utilizando peroacutexido de hidrogeacutenio iodosilbenzeno como

oxidantes com o estudo utilizando o dimetildioxirano96 como oxidante podemos concluir

que os rendimentos totais dos produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo muito semelhantes quando se

utilizam o idosilbenzeno e o DMD como oxidantes e ligeiramente inferior com a utilizaccedilatildeo

do peroacutexido de hidrogeacutenio

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

68

Utilizando um excesso de DMD obteacutem-se preferencialmente os αβγδ-diepoacutexidos

enquanto que no caso da utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno e do peroacutexido de hidrogeacutenio obtem-

se uma mistura de γδ-monoepoacutexidos e αβγδ-diepoacutexidos em diferentes proporccedilotildees

consoante o oxidante em causa

Para derivados com um grupo 2rsquo-hidroxilo utilizando DMD aleacutem da obtenccedilatildeo de γδ-

monoepoacutexidos e αβγδ-diepoacutexidos consegue-se isolar derivados de cumaranona produtos

de ciclizaccedilatildeo dos diepoacutexidos Com o peroacutexido de hidrogeacutenio e iodosilbenzeno as 2rsquo-

hidroxicinamilidenoacetofenonas datildeo origem aos respectivos γδ-monoepoacutexidos e os αβ-

monoepoacutexidos satildeo ciclizados em derivados de (E)-2-estiril-4-cromanona

33 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

331 Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

A siacutentese das (E)-2-estirilcromonas (26a-j) foi efectuada pelo meacutetodo de Baker-

Venkataraman com algumas alteraccedilotildees no procedimento experimental O meacutetodo de

Baker-Venkataraman consiste no tratamento de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona devidamente

substituiacuteda com um cloreto de cinamoiacutelo (comercial ou gerado in situ) originando a 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenona correspondente A transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo deste eacutester em

meio baacutesico origina agraves 2-cinamoiacutel-2rsquo-hidroxiacetofenonas Por fim efectua-se a ciclizaccedilatildeo

para a obtenccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas pretendidas (Esquema XXI)139

Na siacutentese das (E)-2-estirilcromonas (26a-e) utilizou-se o meacutetodo A descrito no

esquema XXI e na siacutentese das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) utilizou-se o meacutetodo

B do esquema XXI de acordo com os meacutetodos de siacutentese reportados na literatura e que

apresentaram os melhores rendimentos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

69

OR1R1 O

+ A1

A2

R2

COXOH O

O

R2

O

R2

R1

A3

OH

OH

O

OR1

R2

A1 X=Cl piridina seca 2h temp amb X = OH piridina seca POCl3 3h 60 ordmCA2 DMSO KOH 2h temp ambA3 DMSO aacutec p-toluenossulfoacutenico 2-3h 90 ordmC

a) R1 = R2 = Hb) R1 = H R2 = Clc) R1 = H R2 = OCH3d) R1 = H R2 = CH3e) R1 = H R2 = NO2

f) R1 = OH R2 = Hg) R1 = OH R2 = Clh) R1 = OH R2 = OCH3i) R1 = OH R2 = CH3j) R1 = OH R2 = NO2

(26a-j)

B1

B2

B1 X = OH CH2Cl2 DCC 4-pirrolidinopiridina 30 min temp ambB2 a) DMSO KOH 4h temp amb b) DMSO I2 1h 100 ordmC

(24a-j)

(25a-j)(24-26)

ESQUEMA XXI

332 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Para finalizar os estudos de epoxidaccedilatildeo analisou-se um outro tipo de sistemas com

duas duplas ligaccedilotildees conjugadas as (E)-2-estirilcromonas (26a-j)140

Comeccedilou-se tambeacutem por aplicar o meacutetodo de Leacutevai et al93 no estudo de epoxidaccedilatildeo da

(E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda (26a) em que se utiliza peroacutexido de hidrogeacutenio em

meio aquoso baacutesico e sem o recurso a catalisadores Semelhantemente ao que aconteceu

com a (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) natildeo foi possiacutevel isolar quaisquer produtos da

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) aplicando esta metodologia

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

70

A nova etapa consistiu no desenvolvimento de um meacutetodo de epoxidaccedilatildeo usando o

catalisador de salen Mn(III) (11b) Mais uma vez e semelhantemente ao procedimento

utilizado para as cinamilidenoacetofenonas (ver capiacutetulo 322) dissolveu-se a (E)-2-

estirilcromona (26a) numa mistura de diclorometano metanol (11) e na presenccedila de

catalisador de salen Mn(III) e de 3 equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio A mistura

reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente durante 24 horas e apoacutes este periacuteodo

tambeacutem natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto de epoxidaccedilatildeo recuperando-se a (E)-2-

estirilcromona de partida (26a) (Tabela 16 entrada 1F)

Seguiu-se a introduccedilatildeo do cocatalisador 1-metil-imidazol que revelou ser de extrema

importacircncia na epoxidaccedilatildeo dos sistemas αβ-insaturados estudados anteriormente Ao fim

de 12 horas de reacccedilatildeo (entrada 2F) isolou-se em quantidades vestigiais (por cromatografia

em placa de siacutelica gel) um produto de Rf ligeiramente superior ao do reagente de partida e

que apoacutes anaacutelise do seu espectro de RMN de 1H revelou ser o αβ-epoacutexido da 2-

estirilcromona (27a) Continuando a reacccedilatildeo ateacute perfazer as 24 horas (entrada 3F)

melhorou-se substancialmente o rendimento do αβ-epoacutexido atingindo os 7 De seguida

aumentou-se o tempo de reacccedilatildeo para as 48 horas (entrada 4F) mas o rendimento da

epoxidaccedilatildeo diminui isolando-se menor quantidade quer de epoacutexido quer de reagente de

partida sugerindo que talvez o meio reaccional promova a decomposiccedilatildeo deste compostos

A influecircncia do factor temperatura foi determinante aquando do aumento da quantidade

de peroacutexido de hidrogeacutenio (entradas 5F-7F) Comparou-se o rendimento de epoxidaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente (entrada 3F) com o rendimento de epoxidaccedilatildeo a 40 ordmC (entrada 5F) e

verificou-se uma diminuiccedilatildeo acentuada no rendimento No entanto verificou-se que

aumentando a quantidade de peroacutexido de hidrogeacutenio (entrada 6F) e agrave temperatura de 40ordmC

obteve-se um rendimento igual ao conseguido agrave temperatura ambiente de 7 Estes factos

sugerem-nos que talvez a temperatura promovesse a decomposiccedilatildeo do peroacutexido de

hidrogeacutenio deixando de estar disponiacutevel para a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo natildeo se fazendo

portanto sentir quando o oxidante estaacute presente em grande excesso O melhor rendimento

obtido na epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) foi de 8 quando se usaram 10

equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio a 40ordmC e durante 48 horas de reacccedilatildeo (entrada 7F)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

71

Tabela 16 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromonas (26a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

O

O

O

(26a) (27a) Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1F 005 --- 3 24 temp amb 0 ---

2F 005 1-MeIm 07

3 12 temp amb 1 5

3F 005 1-MeIm 07

3 24 temp amb 7 62

4F 005 1-MeIm 07

3 48 temp amb 4 29

5F 005 1-MeIm 07

3 24 40 2 24

6F 005 1-MeIm 07

10 24 40 7 40

7F 005 1-MeIm 07

10 48 40 8 65

8F 005 2-MeIm 07

3 24 temp amb 3 54

9F 005 2-MeIm 07

3 48 40 3 74

10F 005 2-MeIm 07

10 48 40 4 48

11F 005 PyNO 07

3 24 temp amb 5 39

12F 005 PyNO 07

3 48 temp amb 2 19

13F 005 PyNO 07

10 48 40 6 42

14F 005 PPNO 07

3 24 temp amb 5 30

15F 005 PPNO 07

3 48 temp amb 4 63

16F 005 PPNO 07

10 48 40 5 40

17F 005 NH4OAc 07

3 24 temp amb 3 27

18F 005 NH4OAc 07

3 48 temp amb 5 59

19F 005 NH4OAc 07

10 48 40 6 59

A alteraccedilatildeo de cocatalisador de 1-metil-imidazol para 2-metil-imidazol (entradas 8F-

10F) levou a rendimentos de epoxidaccedilatildeo muito baixos natildeo ascendendo a 4 embora

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

72

sejam as condiccedilotildees em que se consegue recuperar maior quantidade do reagente de partida

Cocatalisadores como o N-oacutexido de piridiacuteneo e o N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo tambeacutem se

revelaram ineficazes da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) (entradas

11F-16F) apresentando rendimentos na ordem dos 5

Numa tentativa de conseguir aumentar o rendimento de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-

estirilcromona (26a) experimentou-se tambeacutem a presenccedila do cocatalisador acetato de

amoacutenio (entrada 17F-19F) utilizado por vaacuterios autores na epoxidaccedilatildeo de olefinas

catalisadas por complexos de manganecircs e usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante141142 Tambeacutem neste caso os resultados de epoxidaccedilatildeo foram insatisfatoacuterios natildeo

permitindo melhorar os rendimentos obtidos com este tipo de oxidante

Para concluir este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 7F agraves

(E)-2-estirilcromonas (26a-e) (Anexo I paacuteg 205) e os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo

usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante estatildeo expressos na tabela 17

Quando se aplicaram as condiccedilotildees da entrada 7F agrave (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

verificou-se que por tlc apenas se observava a presenccedila de uma uacutenica mancha coincidente

com o Rf do reagente de partida Decidiu-se fazer o espectro de RMN de 1H para

confirmar a presenccedila da 5-hidroxi-2-estirilcromona (26f) e verificou-se que aleacutem deste

composto existia em soluccedilatildeo outro composto dada a existecircncia de dois singuletos a δ 63-

65 ppm correspondentes agrave ressonacircncia de H-3 de duas estruturas de cromona A presenccedila

de dois dupletos na zona alifaacutetica do espectro (δ 378 e 420 ppm) permite concluir que

seratildeo os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-α e H-β do esperado sistema

αβ-epoacutexido da 5-hidroxi-2-estirilcromona (27f) Apoacutes vaacuterias tentativas sem sucesso de

separaccedilatildeo dos dois compostos por cromatografia em placa de siacutelica gel decidiu-se tentar a

separaccedilatildeo por cromatografia liacutequida de alta pressatildeo (HPLC) Para o efeito utilizou-se uma

coluna de fase reversa do tipo RP-18 usando metanol como eluente O cromatograma

revelou o aparecimento de dois picos mas com tempos de retenccedilatildeo muito proacuteximos Assim

sendo aumentou-se a polaridade usando aacutegua numa proporccedilatildeo de 82 de metanol aacutegua e

foi possiacutevel separar os dois picos com bons tempos de retenccedilatildeo O primeiro pico

apresentou um tempo de retenccedilatildeo de 8 minutos e foi identificado como sendo o αβ-

epoacutexido da 5-hidroxi-2-estirilcromona (27f) enquanto que o segundo pico apareceu ao

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

73

fim de 15 minutos e foi identificado como sendo a (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona de

partida (26f) (Figura 8)

Figura 8 ndash Cromatogramas da mistura αβ-epoacutexido da (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (27f)

e (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

A aplicaccedilatildeo as condiccedilotildees de epoxidaccedilatildeo da entrada 7F agraves restantes (E)-5-hidroxi-2-

estirilcromonas (26g-j) resultaram no mesmo tipo de procedimento de purificaccedilatildeo e

separaccedilatildeo descrito anteriormente para a (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f) Utilizando

esta metodologia foi possiacutevel separar as misturas dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27g-j) e as respectivas (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26g-j) de forma

a se obter uma pequena quantidade dos novos epoacutexidos (27g-j) para se proceder agrave sua

caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN e por espectrometria de massa

Note-se que os rendimentos destas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-5-hidroxi-2-

estirilcromonas (26f-j) foram calculados a partir dos espectros de RMN de 1H das misturas

reacionais tomando em consideraccedilatildeo o integral da ressonacircncia do protatildeo H-3 dos αβ-

epoacutexidos (27f-j) e aqueles correspondentes ao dos respectivos reagentes de partida (26f-j)

(Tabela 17)

(a) (b)

a) Pico referente ao αβ-epoacutexido da (E)-5-hidroxi-2- estirilcromona (27f) b) Pico referente agrave (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

Condiccedilotildees utilizadas Coluna ndash fase reversa LiChrosper 100 RP-18 (5 μm) Caudal ndash 07 mL minuto Velocidade do papel ndash 25 mm minuto

(b) (a)

1 2

Cromatograma 1 ndash Eluente 100 metanol Cromatograma 2 ndash Eluente 80 metanol 20 aacutegua

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

74

Tabela 17 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

O

O

O

(26a-j) (27a-j)R1

R2

R1

R2

2-Estirilcromona Produto obtido η () η efect ()

(26a) (R1 = R2 = H) (27a) 8 65 (26b) (R1 = H R2 = Cl) (27b) 4 32 (26c) (R1 = H R2 = OCH3) (27c) --- --- (26d) (R1 = H R2 = CH3) (27d) 8 35 (26e) (R1 = H R2 = NO2) (27e) 3 37 (26f) (R1 = OH R2 = H) (27f) 3 14 (26g) (R1 = OH R2 = Cl) (27g) 3 38 (26h) (R1 = OH R2 = OCH3) (27h) --- --- (26i) (R1 = OH R2 = CH3) (27i) 3 27 (26j) (R1 = OH R2 = NO2) (27j) 3 4

Analisando a tabela 17 pode constatar-se que os rendimentos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-

estirilcromonas (26a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo

de salen Mn(III) como catalisador satildeo em geral fracos sendo a 2-estirilcromona natildeo

substituiacuteda (26a) aquela que apresenta melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo A introduccedilatildeo

do grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 5 faz diminuir ainda mais os rendimentos de epoxidaccedilatildeo

apresentando estes valores na ordem dos 3

Natildeo foi possiacutevel isolar qualquer epoacutexido com o substituinte 4rsquo-metoxilo Agrave semelhanccedila

do que foi descrito para a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-4-

metoxicinamilidenoacetofenona (18b) pensa-se que puderaacute ocorrer a abertura do anel de

epoacutexido impossibilitando o isolamento de qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

75

333 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o iodosilbenzeno como oxidante

Continuando o estudo e numa tentativa de melhorar os baixos rendimentos obtidos com

o peroacutexido de hidrogeacutenio na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) considerou-se a

utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante140 Comeccedilou-se entatildeo com a epoxidaccedilatildeo de

(E)-2-estirilcromona (26a) com uma quantidade estequiomeacutetrica de iodosilbenzeno na

presenccedila de 005 equivalentes do catalisador de salen Mn(III) (11b) e usando o acetonitrilo

como solvente Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente obteve-se o αβ-epoacutexido

desejado (27a) com um rendimento de 7 (entrada 1G Tabela 18) A utilizaccedilatildeo do N-

oacutexido de piridiacuteneo como cocatalisador natildeo resultou num incremento do rendimento de

epoxidaccedilatildeo mas foi possiacutevel recuperar maior quantidade do reagente de partida (26a)

(entrada 2G) Adicionando a estas condiccedilotildees um excesso de iodosilbenzeno (2

equivalentes) o rendimento de epoxidaccedilatildeo aumentou consideravelmente de 7 para 17

(entrada 9G)

Mais uma vez o factor tempo eacute de extrema importacircncia na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

utilizando o iodosilbenzeno como oxidante O rendimento do αβ-epoacutexido (27a) aumenta

com o decorrer do tempo ateacute se atinguir as 12 horas de reacccedilatildeo (entrada 6G e 7G) e apoacutes

este periacuteodo comeccedila a diminuir (entradas 8G-11G) Este facto leva-nos a pensar que o

epoacutexido eacute formado mas apoacutes um certo periacuteodo de tempo eacute destruiacutedo no meio reaccional

Estes resultados suportam a nossa ideia de instabilidade do epoacutexido (27a) nas condiccedilotildees

reaccionais

Os resultados apresentados na tabela 18 indicam que o melhor solvente para a

epoxidaccedilatildeo de (26a) com iodosilbenzeno eacute o acetonitrilo dado que quando se utilizou o

diclorometano foram obtidos rendimentos mais baixos e quando se utilizou o metanol natildeo

se conseguiu isolar qualquer produto de reacccedilatildeo (comparar entradas 4G e 5G com 9G)

Contrariamente ao que se verificou na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando

o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o aumento da temperatura natildeo resultou num

aumento do rendimento do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) (entrada 12G)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

76

Tabela 18 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

O

O

O

(26a-j) (27a-j) Entrada Cocatal

(equiv) Oxidante (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temper (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1G --- 1 CH3CN 24 temp amb 7 11

2G PyNO 05

1 CH3CN 24 temp amb 7 24

3G PyNO 05

1 CH2Cl2 24 temp amb 10 31

4G PyNO 05

2 CH2Cl2 24 temp amb 11 26

5G PyNO 05

2 CH3OH 24 temp amb --- 0

6G PyNO 05

2 CH3CN 4 temp amb 15 30

7G PyNO 05

2 CH3CN 12 temp amb 29 43

8G PyNO 05

2 CH3CN 18 temp amb 27 37

9G PyNO 05

2 CH3CN 24 temp amb 17 29

10G PyNO 05

2 CH3CN 48 temp amb 23 29

11G PyNO 05

2 CH3CN 96 temp amb 16 36

12G PyNO 05

2 CH3CN 24 refluxo 17 34

Assim sendo e dado que o melhor rendimento de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona

(26a) foi de 29 alcanccedilado com as condiccedilotildees de entrada 7G aplicaram-se estas mesmas

condiccedilotildees experimentais agraves restantes (E)-2-estirilcromonas (26b-j) e os rendimentos

obtidos estatildeo expressos na tabela 19

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

77

Tabela 19 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(26a-j) (27a-j)

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

O

O

O

R1

R2

R1

R2

2-Estirilcromona Produto obtido η () η efect ()

(26a) (R1 = R2 = H) (27a) 29 43 (26b) (R1 = H R2 = Cl) (27b) 10 36 (26c) (R1 = H R2 = OCH3) (27c) --- --- (26d) (R1 = H R2 = CH3) (27d) 15 27 (26e) (R1 = H R2 = NO2) (27e) 4 13 (26f) (R1 = OH R2 = H) (27f) 22 39 (26g) (R1 = OH R2 = Cl) (27g) 12 22 (26h) (R1 = OH R2 = OCH3) (27h) --- --- (26i) (R1 = OH R2 = CH3) (27i) 4 16 (26j) (R1 = OH R2 = NO2) (27j) 7 20

Novamente e agrave semelhanccedila com os estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o caacutelculo dos rendimentos obtidos a

purificaccedilatildeo e separaccedilatildeo dos epoacutexidos das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) satildeo

similares ao descrito para estes compostos no sub-capiacutetulo 332

De acordo com a tabela 19 os melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo satildeo obtidos quando

natildeo existem substituintes no anel B das 2-estirilcromonas

Resumindo a epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) usando o peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante daacute origem a rendimentos bem mais baixos do que aqueles que

satildeo obtidos quando se utiliza o iodosilbenzeno Com ambos os oxidantes os melhores

rendimentos satildeo obtidos com a 2-estirilcromona natildeo substituiacuteda (26a) Estes resultados

sugerem que a presenccedila de substituintes (dadores ou sacadores de electrotildees) aumenta a

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

78

deslocalizaccedilatildeo electroacutenica ao longo do sistema dieacutenico αβγδ-insaturado conjugado com o

anel B tornando a ligaccedilatildeo dupla Cα-Cβ menos disponiacutevel para epoxidar

Satildeo obtidos melhores rendimentos com menores tempos de reacccedilatildeo e menor

quantidade de oxidante utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

334 Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros oxidantes

Uma vez que as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas (26a-j) deram

origem aos respectivos epoacutexidos em rendimentos moderados e em geral mais baixos do

que os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo dos outros compostos estudados fez-se um

novo estudo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) de forma a tentar encontrar

condiccedilotildees que levem a melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo Nos estudos anteriormente

efectuados o melhor rendimento de epoxidaccedilatildeo foi obtido utilizando o catalisador de salen

Mn(III) e o iodosilbenzeno como oxidante (ver tabela 18 entrada 7G) resultando em 29

na formaccedilatildeo do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

A tabela 20 resume os melhores rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da 2-

estirilcromona (26a) usando diversos tipos de oxidantes embora muitas outras

experiecircncias tenham sido efectuadas e nas quais foram obtidos piores resultados

Iniciou-se por estudar a influecircncia do hipoclorito de soacutedio como oxidante e utilizando o

meacutetodo desenvolvido pelo grupo de Jacobsen85 Estes recorreram tambeacutem agrave utilizaccedilatildeo do

complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador e de diclorometano como solvente

Apoacutes 12 horas de reacccedilatildeo a 0ordmC obteve-se o epoacutexido (27a) com um rendimento de 6

(Tabela 20 entrada 1H) A introduccedilatildeo do cocatalisador N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo

proposto por alguns autores para reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo usando o hipoclorito de soacutedio

como oxidante resultou apenas num ligeiro aumento do rendimento (entradas 2H e

3H)8485 A variaccedilatildeo do solvente da quantidade de oxidante e do tempo de reacccedilatildeo natildeo

levaram a melhores resultados dos apresentados na tabela 20 para este tipo de oxidante

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

79

Tabela 20 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando vaacuterios oxidantes e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

(26a) (27a)

O

O

(SS)-Salen Mn(III) O

O

O

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Solvente (ml)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1H 005 --- NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

12 0 6 31

2H 005 PPNO 05

NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

12 0 8 56

3H 005 PPNO 05

NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

24 0 8 46

4H 005 --- Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 8 14

5H 005 NaHCO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

4 0 9 22

6H 005 NaHCO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 9 24

7H 005 K2CO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 4 14

8H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

24 temp amb

3 20

9H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

24 refluxo 5 23

10H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

12 refluxo 6 22

11H --- --- MCPBA 1

CHCl3 4 ml

12 refluxo 5 25

12H 005 --- SPB 2

CH2Cl2CH3OH (11) 4 ml

24 temp amb

3 15

13H 005 --- SPC 2

CH2Cl2CH3OH (11) 4 ml

24 temp amb

4 20

O estudo de epoxidaccedilatildeo envolvendo o oxone como oxidante foi efectuado de acordo

com o procedimento descrito por Pietikaineumln87 e que envolve o mesmo catalisador de salen

utilizado nos seus estudos anteriormente descritos (entrada 4H) A presenccedila de soluccedilotildees

aquosas de sais88 contribuiu positivamente para os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da

(E)-2-estirilcromona (26a) (entradas 5H-7H)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

80

O aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico (MCPBA) tem sido vastamente utilizado na

epoxidaccedilatildeo de diferentes tipos de substratos69136 Este estudo incluiu tambeacutem a utilizaccedilatildeo

deste oxidante mas os resultados obtidos foram em geral fracos (entradas 8H-11H)

Analisando estas condiccedilotildees podemos verificar que os rendimentos rondam os 3-6 e que

natildeo necessitaram da presenccedila do catalisador de salen Mn(III) Deve salientar-se a presenccedila

do complexo de salen e de vaacuterios cocatalisadores natildeo contribuiram para o aumento dos

rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a)

Perborato de soacutedio (SPB) e percarbonato de soacutedio (SPC) satildeo compostos soacutelidos do tipo

peroacutexido disponiacuteveis comercialmente e usados numa variada gama de reacccedilotildees de

oxidaccedilatildeo em siacutentese orgacircnica A sua capacidade de libertarem peroacutexido de hidrogeacutenio em

meio aquoso resultou na sua aplicaccedilatildeo em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo incluindo sistemas do

tipo cetonas αβ-insaturadas143144 Vaacuterias experiecircncias de utilizaccedilatildeo destes oxidantes foram

efectuadas sem sucesso na epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) Somente quando estas

reacccedilotildees foram efectuadas na presenccedila do catalisador de salen Mn(III) eacute que se conseguiu

isolar em quantidades vestigiais o αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona pretendida (27a) A

tabela 20 apresenta os melhores rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-

estirilcromona (26a) usando o perborato de soacutedio e percarbonato de soacutedio como oxidantes

com 3 e 4 respectivamente (entradas 12H e 13H)

Assim sendo pode-se concluir que a utilizaccedilatildeo de diferentes oxidantes na reacccedilatildeo de

epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando o catalisador de salen Mn(III) natildeo

contribuiu para a obtenccedilatildeo de melhores rendimentos do que aqueles que tinham sido

alcanccedilados com a utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante (Tabela 18 entrada 7G)

CAPIacuteTULO 4

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL

DOS COMPOSTOS OBTIDOS NOS

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

83

41 Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN)

411 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas

s espectros de RMN de 1H dos epoacutexidos das calconas [(15a-e) Anexo I paacuteg

205] apresentam dois sinais em forma de dupleto a δ 404-421 e 426-459

ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-β e H-α respectivamente (Figura 9) A

conectividade apresentada no espectro HMBC entre os prototildees aromaacuteticos H-26 e o

carbono da zona alifaacutetica identifica inequivocamente o carbono C-β Pelo espectro HSQC

atribuem-se as ressonacircncias dos prototildees H-β a menores valores de frequecircncia e os prototildees

H-α a frequecircncias superiores

Figura 9 - Espectro de RMN de 1H do trans-epoacutexido da 4-metilcalcona (15d)

A constante de acoplamento (J 18-19 Hz) eacute uma indicativa da estereoquiacutemica trans

entre os prototildees H-α e H-β do anel de epoacutexido dos compostos (15a-e) Estas constantes de

O

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

000

0

122

41

270

173

5

237

7

403

54

041

429

64

302

693

27

196

722

37

252

725

97

274

728

07

452

745

47

459

747

47

478

748

27

499

750

47

510

096

8

307

8

097

6

100

0

430

82

133

102

1

199

3

4-CH3

H-β

H-α

725730735740745750755760765770775780785790795800 ppm

430

8

213

3

102

1

199

3

H-2rsquo6rsquo

H-4rsquo

H-3rsquo5rsquoH-26 H-35

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

000

0

122

41

270

173

5

237

7

403

54

041

429

64

302

693

27

196

722

37

252

725

97

274

728

07

452

745

47

459

747

47

478

748

27

499

750

47

510

096

8

307

8

097

6

100

0

430

82

133

102

1

199

3

4-CH3

H-β

H-α

725730735740745750755760765770775780785790795800 ppm

430

8

213

3

102

1

199

3

H-2rsquo6rsquo

H-4rsquo

H-3rsquo5rsquoH-26 H-35

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

84

acoplamento estatildeo de acordo com as reportadas na literatura para este tipo de sistema em

configuraccedilatildeo trans (J 15-2 Hz) sabendo que para sistemas em configuraccedilatildeo cis as

constantes de acoplamento apresentam valores mais elevados (J 40-45 Hz)4345-4886

As ressonacircncias dos prototildees H-2rsquo6rsquo satildeo as que surgem a maiores valores de frequecircncia

(δ 801-806 ppm) excepto no caso do trans-epoacutexido da 4-nitrocalcona (15e) devido ao

efeito mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo carbonilo Seguidamente surgem

as do protatildeo H-4rsquo (δ 761-769 ppm) em forma de triplo tripleto devido ao efeito

mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo (Figura 9)

Os assinalamentos correspondentes aos restantes prototildees soacute foram possiacuteveis recorrendo

aos espectros bidimensionais de HSQC e HMBC Assim para os epoacutexidos das calconas

(15a-e) verificou-se que os assinalamentos dos prototildees do anel B se situam a menores

valores de frequecircncia (δ 699-740 ppm) enquanto que os prototildees do anel A apresentam

desvios a δ 748-806 ppm Esta diferenccedila nos desvios quiacutemicos deve-se aos efeitos

mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotectores do grupo carbonilo daiacute os prototildees do anel A

estejam mais desprotegidos

Tabela 21 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

Comp (15a) (15b) (15c) (15d) (15e) 735-744 m 731 d 740 d 727 d 756 dH-26

J 86 Hz J 88 Hz J 82 Hz J 88 Hz 735-744 m 739 d 699 d 721 d 828 dH-35

J 86 Hz J 88 Hz J 82 Hz J 88 Hz 735-744 m H-4

--- --- --- ---

431 d 426 d 459 d 430 d 429 dH-α J 19 Hz J 18 Hz J 18 Hz J 19 Hz J 18 Hz

408 d 406 d 404 d 404 d 421 dH-β J 19 Hz J 18 Hz J 18 Hz J 19 Hz J 18 Hz

802 dd 800 dd 806 dd 800 dd 801 ddH-2rsquo6rsquo J 78 e 13 Hz J 80 e 14 Hz J 73 e 15 Hz J 79 e 15 Hz J 80 e 14 Hz

749 dd 750 dd 756 dd 748 dd 752 ddH-3rsquo5rsquo J 78 e 73 Hz J 80 e 75 Hz J 73 e 71 Hz J 79 e 74 Hz J 80 e 78 Hz

763 tt 764 tt 769 tt 761 tt 766 ttH-4rsquo J 73 e 13 Hz J 75 e 14 Hz J 71 e 15 Hz J 74 e 15 Hz J 78 e 14 Hz

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

85

No caso do trans-epoacutexido da 4-nitrocalcona (15e) o efeito fortemente sacador do

grupo nitro faz alterar os desvios quiacutemicos dos prototildees do anel B (onde se encontra a

substituiccedilatildeo) para valores de frequecircncia mais elevados Assim a ressonacircncia dos prototildees

em posiccedilatildeo orto agrave substituiccedilatildeo 4-nitro que surgem na forma de dupleto apresentam

desvios Δδ = + 088 ppm e os prototildees em posiccedilatildeo meta que surgem na forma de dupleto

apresentam desvios Δδ = + 016 ppm relativamente ao epoacutexido da calcona natildeo substituiacuteda

(15a) (Tabela 21)

A anaacutelise do espectro de RMN de 13C permite identificar a ressonacircncia do carbono

carboniacutelico a elevados valores de frequecircncia a δ 1920-1934 ppm

Com o auxiacutelio dos espectros bidimensionais de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica

heteronuclear (HSQC 1H13C) foi possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia

bull do carbono C-β a δ 580-594 ppm

bull do carbono C-α a δ 608-610 ppm

bull dos carbonos C-2rsquo6rsquo a δ 1283-1287 ppm

bull dos carbonos C-3rsquo5rsquo a δ 1287-1294 ppm

bull dos carbonos C-4rsquo a δ 1338-1344 ppm

Para a identificaccedilatildeo da ressonacircncia dos carbonos do anel B dos trans-epoacutexidos das

calconas (15a-e) bem como a identificaccedilatildeo do carbono quaternaacuterio C-1rsquo foi necessaacuterio

recorrer tambeacutem a espectros de HMBC Foi possiacutevel identificar C-1rsquo a δ 1351-1364 ppm

devido agrave correlaccedilatildeo a longa distacircncia com os sinais dos prototildees H-3rsquo5rsquo e H-α

A presenccedila de um substituinte no carbono C-4 provoca grandes alteraccedilotildees nas

ressonacircncias de todos os carbonos do anel B sendo naturalmente o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do carbono C-4 o mais afectado Este carbono apresenta desvios para maiores

valores de frequecircncia e que pode atingir variaccedilotildees de Δδ ~ 30 ppm para o substituinte

metoxilo na posiccedilatildeo 4 (Tabela 22)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

86

O espectro de RMN de 13C de compostos substituiacutedos no carbono C-4 apresenta dois

sinais de grande intensidade correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-26 e dos

carbonos C-35 e ainda um pico de pequena intensidade correspondente agrave do carbono C-1

Este uacuteltimo apresenta desvios significativos consoante o tipo de substituiccedilatildeo em C-4

Assim na presenccedila do grupo metoxilo (dador de electrotildees) o carbono C-1 apresenta-se

mais protegido para valores mais baixos de frequecircncia enquanto que a presenccedila de um

grupo sacador de electrotildees (nitro) o carbono C-1 apresenta-se mais desprotegido

apresentando variaccedilotildees de Δδ ndash 70 ppm e Δδ + 73 ppm relativamente ao epoacutexido da

calcona natildeo substituiacuteda (15a) respectivamente

Tabela 22 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

Comp (15a) (15b) (15c) (15d) (15e)

C-1 13539 1340 1284 1324 1427

C-26 1257 1290 1280 1257 1266

C-35 1288 1271 1146 1294 1241

C-4 1290 1349 1609 1390 1483

C-α 610 609 609 610 608

C-β 594 587 593 594 580

C=O 1930 1927 1934 1932 1920

C-1rsquo 13540 1353 1364 1354 1351

C-2rsquo6rsquo 1283 1283 1287 1283 1284

C-3rsquo5rsquo 1287 1289 1294 1288 1290

C-4rsquo 1338 1341 1342 1339 1344

412 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de 3-hidroxiflavonas [(16f-j)

Anexo I paacuteg 205] eacute naturalmente o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia de 3-OH que surge a δ 702-738 ppm para as 3-hidroxiflavonas (16f-i) e a δ

1033 ppm para o caso da 4rsquo-nitro-3-hidroxiflavona (16j) (Figura 10) Este facto explica-se

por o grupo nitro ser forte sacador de electrotildees desprotegendo a posiccedilatildeo 3 do anel e

consequentemente levando o desvio quiacutemico para altos valores de frequecircncia

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

87

7580859095100105 ppm1

141

225

6

112

9

419

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

H-5H-8

H-6H-7

7580859095100105 ppm1

141

225

6

112

9

419

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

H-5H-8

H-6H-7

Figura 10 - Ampliaccedilatildeo dos espectros de RMN de 1H de 3-hidroxi-4rsquo-metilflavona (16i) e 3-hidroxi-4rsquonitroflavona (16j)

A ressonacircncia dos prototildees do anel A natildeo eacute significativamente afectada pela presenccedila de

substituintes na posiccedilatildeo 4rsquo Assim foi possiacutevel identificar as ressonacircncias caracteriacutesticas

descritas de menores valores de frequecircncia para valores de frequecircncia mais elevados

bull o sinal do protatildeo H-6 surge na forma de tripleto ou duplo tripleto a δ 740-749

ppm

bull o sinal do protatildeo H-8 surge na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 757-777

ppm

bull o sinal do protatildeo H-7 surge na forma de tripleto ou duplo tripleto a δ 769-784

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

088

2

206

8

103

3

102

9

103

1

204

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5

H-8 H-6H-7

7071727374757677787980818283 ppm

088

2

206

8

103

3

102

9

103

1

204

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5

H-8 H-6H-7

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

88

bull o sinal do protatildeo H-5 surge na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 812-826

ppm

De salientar que mais uma vez eacute quando temos o grupo 4rsquo-nitro (16j) que os desvios

quiacutemicos satildeo mais afectados (Tabela 23)

Finalmente identificaram-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do

anel B ou seja H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo em forma de dupletos (Figura 10) a δ 815-848 e 706-

839 ppm respectivamente (quando as 3-hidroxiflavonas apresentam substituiccedilatildeo em C-

4rsquo)

Tabela 23 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 3-hidroxiflavonas (16f-j)

Comp (16f) (16g) (16h) (16i) (16j) 702 s 707 s 738 s 707 s 1033 s3-OH

826 dd 826 dd 821 dd 824 d 812 ddH-5 J 78 e 17 Hz J 79 e 18 Hz J 78 e 16 Hz J 77 Hz J 76 e 13 Hz

743 ddd 743 dd 743 ddd 740 dd 749 ddH-6 J 78 76 e 08

Hz J 79 e 76 Hz J 78 76 e 08

Hz J 77 e 76

Hz J 76 e 75 Hz

772 ddd 773 ddd 771 ddd 769 dd 784 dddH-7 J 81 76 e 17

Hz J 81 76 e 18

Hz J 81 76 e 16

Hz J 81 e 76

Hz J 79 75 e 13

Hz 761 dd 759 d 760 d 757 d 777 dH-8 J 81 e 08 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 79 Hz 827 dd 822 d 826 d 815 d 848 dH-2rsquo6rsquo J 81 e 14 Hz J 87 Hz J 90 Hz J 78 Hz J 90 Hz 755 dd 751 d 706 d 733 d 839 dH-3rsquo5rsquo J 81 e 74 Hz J 87 Hz J 90 Hz J 78 Hz J 90 Hz 750 tt H-4rsquo J 74 e 14 Hz

--- --- --- ---

Uma anaacutelise detalhada da tabela 23 permite verificar que satildeo os prototildees do anel em que

se encontra o substituinte aqueles que apresentam maiores variaccedilotildees nos desvios quiacutemicos

de forma similar ao que foi anteriormente descrito para os trans-epoacutexidos das calconas

(15a-e)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

89

A anaacutelise do espectro de RMN de 13C permite identificar inequivocamente

bull os sinais correspondentes aos carbonos dos substituintes 4rsquo-metoxilo e 4rsquo-metilo a δ

554 e 215 ppm respectivamente

bull os sinais correspondentes ao carbono carboniacutelico ou seja C-4 que surgem a

valores elevados de frequecircncia (δ 1733-1736 ppm)

Tabela 24 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 3-

hidroxiflavonas (16f-j) Comp (16f) (16g) (16h) (16i) (16j)

C-2 1449 1438 1464 1453 1425

C-3 1384 1385 1380 1381 1408

C-4 1735 1734 1736 1733 1733

C-5 1255 1255 1253 1254 1249

C-6 1245 1247 1246 1244 1248

C-7 1336 1339 1335 1334 1343

C-8 1183 1183 1182 1182 1185

C-9 1554 1554 1554 1553 1547

C-10 1206 1206 1211 1206 1212

C-1rsquo 1310 1362 1238 1282 1376

C-2rsquo6rsquo 1277 1292 1298 1277 1286

C-3rsquo5rsquo 1286 1290 1142 1293 1237

C-4rsquo 1302 1295 1614 1406 1473

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 13C e recorrendo a estudos de correlaccedilatildeo

espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC 1H13C) identificaram-se os desvios correspondentes

agrave ressonacircncia de C-5 C-6 C-7 e C-8 respectivamente a δ 1249-1255 1244-1248

1334-1343 e 1182-1185 ppm (Tabela 24)

Foi tambeacutem possiacutevel identificar dois sinais de grande intensidade correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo sendo os uacuteltimos os mais afectados pelo tipo

de substituiccedilatildeo Assim sendo o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca

desvios (Δδ ndash 144 ppm) para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos

na posiccedilatildeo orto

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

90

A atribuiccedilatildeo dos restantes carbonos foi feita recorrendo a espectros de HMBC Na zona

aromaacutetica de valores de frequecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

carbonos C-1rsquo a menores valores de frequecircncia a δ 1238-1376 ppm e os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-9 que surgem a maiores valores de

frequecircncia a δ 1547-1554 ppm ficando o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono

C-2 em valores intermeacutedios entre os dois (δ 1425-1464 ppm)

Finalmente as maiores variaccedilotildees nas ressonacircncias dos carbonos verificam-se ao niacutevel

do carbono C-4rsquo visto este apresentar-se substituiacutedo A presenccedila do grupo nitro (16j)

origina um desvio de ressonacircncia para maiores valores de frequecircncia de Δδ + 171 ppm e a

presenccedila do grupo metoxilo (16h) acentua ainda mais o desvio para maiores valores de

frequecircncia (Δδ + 312 ppm) relativamente agrave 3-hidroxiflavona (16f)

413 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas

O espectro de RMN de 1H das 3-hidroxiflavanonas [(17f-i) Anexo I paacuteg 205]

compreende duas zonas completamente distintas a zona alifaacutetica em que temos os prototildees

do anel C bem como os prototildees da substituiccedilatildeo em 4rsquo e a zona aromaacutetica que compreende

os prototildees dos aneacuteis A e B sendo H-5 o protatildeo mais desprotegido

Analisando detalhadamente a zona alifaacutetica do espectro de RMN de 1H das 3-

hidroxiflavanonas (17f-i) e com o auxiacutelio do espectro de COSY (Figura 11) pode

identificar-se

bull o sinal em forma de dupleto [3J (3-OHrarrH-3) ~ 2 Hz] correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo 3-OH a δ 365-370 ppm

bull o sinal em forma de duplo dupleto [3J (H-3rarrH-2) ~ 12 Hz e 3J (H-3rarr3-OH) ~ 2 Hz]

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-3 a δ 457-465 ppm

bull o sinal em forma de dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2 a δ 510-

515 ppm

bull os sinais em forma de singuleto correspondentes aos substituintes metoxilo e

metilo a δ 385 e 240 ppm respectivamente

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

91

Figura 11 ndash Espectro de COSY da trans-3-hidroxiflavanona (17f)

A constante de acoplamento (J = 12 Hz) entre os prototildees H-2 e H-3 eacute indicadora de

uma configuraccedilatildeo trans-diaxial entre os prototildees deste sistema AB145 o que seria de esperar

uma vez que na ciclizaccedilatildeo o ataque do grupo hidroxilo dar-se-aacute pela face mais

desempedida do epoacutexido (Esquema XXII)

H

O

O

O

HAr O

OH

ArH

OH

ESQUEMA XXII

Na zona aromaacutetica do espectro de RMN de 1H das trans-3-hidroflavanonas (17f-i)

pode identificar-se o sinal correspondente ao protatildeo H-5 em forma de duplo dupleto a δ

ppm

404550556065707580 ppm

35

40

45

50

55

60

65

70

75

80

3-OH

3-OH

H-2

H-2

H-3

H-3

H-5

H-5 H-8H-6

H-8H-6

ppm

404550556065707580 ppm

35

40

45

50

55

60

65

70

75

80

3-OH

3-OH

H-2

H-2

H-3

H-3

H-5

H-5 H-8H-6

H-8H-6

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

92

792-794 ppm encontrando-se este na zona de maior desprotecccedilatildeo do espectro devido aos

efeitos mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo carbonilo

O assinalamento dos restantes prototildees do anel A foi possiacutevel recorrendo agraves teacutecnicas

bidimensionais de HSQC e HMBC apresentando estes desvios e multiplicidade muito

semelhantes independentemente do tipo de substituiccedilatildeo presente

Tabela 25 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i)

Comp (17f) (17g) (17h) (17i) 515 d 513 d 510 d 511 dH-2

J 124 Hz J 123 Hz J 124 Hz J 124 Hz 465 dd 457 dd 465 d 465 ddH-3

J 124 e 18 Hz J 123 e 18 Hz J 124 Hz J 124 e 16 Hz 367 d 370 d 368 s 365 d3-OH

J 18 Hz J 18 Hz J 16 Hz 794 dd 793 dd 793 dd 792 ddH-5

J 78 e 18 Hz J 77 e 16 Hz J 77 e 16 Hz J 76 e 17 Hz 712 t 713 ddd 711 dt 711 dtH-6

J 78 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 08 Hz J 76 e 08 Hz 757 ddd 758 ddd 756 ddd 755 dddH-7 J 81 78 e 18 Hz J 81 76 e 16 Hz J 80 77 e 16 Hz J 80 76 e 17 Hz 706 d 706 d 704 dd 704 dH-8

J 81 Hz J 81 Hz J 80 e 08 Hz J 80 Hz 760 dd 754 d 752 d 748 dH-2rsquo6rsquo J 78 e 18 Hz J 85 Hz J 88 Hz J 81 Hz 744-755 m 745 d 700 d 728 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 88 Hz J 81 Hz 744-755 m H-4rsquo

--- --- ---

Para finalizar o assinalamento dos prototildees aromaacuteticos do anel B foi possiacutevel

recorrendo agrave teacutecnica de HMBC Assim os prototildees H-2rsquo6rsquo encontram-se numa zona de

maior desprotecccedilatildeo em forma de dupleto a δ 748-760 ppm Os prototildees H-3rsquo5rsquo

encontram-se na zona de maior protecccedilatildeo a δ 700-755 ppm (Tabela 25)

Os espectros de RMN de 13C das trans-3-hidroflavanonas (17f-i) caracterizam-se pela

presenccedila dos sinais correspondentes aos carbonos alifaacuteticos C-3 e C-2 a δ 735-736 e

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

93

830-839 ppm respectivamente Eacute tambeacutem possiacutevel identificar inequivocamente o sinal

correspondente ao carbono carboniacutelico C-4 a δ 1934-1944 ppm (Figura 12)

O assinalamento dos carbonos protonados do anel A foi possiacutevel recorrendo aos

espectros de RMN de 13C e HSQC Assim

bull o sinal correspondente ao carbono C-5 aparece a desvios de δ 1273 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-6 aparece a desvios de δ 1220-1223 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-7 aparece a desvios de δ 1369-1370 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-8 aparece a desvios de δ 1181-1182 ppm

Figura 12 - Espectro de RMN de 13C da trans-3-hidroxi-4rsquo-metilflavanona (17i)

Os carbonos protonados do anel B que apresentam substituiccedilatildeo em C-4rsquo aparecem

como dois sinais de grande intensidade sendo que os carbonos C-2rsquo6rsquo aparecem a δ

1275-1289 ppm enquanto que os sinais dos carbonos C-3rsquo5rsquo aparecem a δ 1142-1294

ppm De salientar que a presenccedila do grupo dador metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo (17h) provoca

desvios acentuados para menores valores de frequecircncia no desvio dos carbonos na

posiccedilatildeo orto (Tabela 26)

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

94

Tabela 26 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i)

Comp (17f) (17g) (17h) (17i)

C-2 839 830 836 838

C-3 736 736 735 736

C-4 1942 1939 1944 1943

C-5 1273 1273 1273 1273

C-6 1221 1223 1220 1220

C-7 1370 1370 1369 1369

C-8 1182 1181 1181 1181

C-9 1617 1615 1617 1618

C-10 1185 1184 1185 1185

C-1rsquo 1363 1348 1283 1332

C-2rsquo6rsquo 1275 1288 1289 1275

C-3rsquo5rsquo 1287 1288 1142 1294

C-4rsquo 1294 1351 1603 1393

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios (C-9

C-10 e C-1rsquo) soacute foi possiacutevel recorrendo aos espectros

bidimensionais de HMBC Assim observam-se as

correlaccedilotildees entre os prototildees H-5 H-7 e H-8 com o

carbono C-9 correlaccedilotildees entre os prototildees H-6 e H-8

com o carbono C-10 e ainda entre os prototildees H-2 e H-

3rsquo5rsquo com o carbono C-1rsquo

414 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo

Nos espectros de RMN de 1H dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofonas

[(20acdfg) Anexo II paacuteg 207] podemos facilmente identificar na zona alifaacutetica os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-γ e H-δ a desvios de δ 386-401 e

359-361 ppm respectivamente A multiplicidade dos sinais eacute determinante no

assinalamento de H-δ que aparece sempre na forma de dupleto enquanto H-γ surge como

23

45

6

O

O

OH1

2

3

45

6

7

89

10

(17f-i)

R

H

H

H

H

H

H

H

H

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

95

duplo dupleto ou duplo dupleto de dupletos devido ao acoplamento de H-γ com H-β e H-δ

e na maioria dos casos tambeacutem se verifica o acoplamento de H-γ com H-β e H-δ e ainda

com H-α As conectividades apresentadas nos

espectros de HMBC principalmente aquelas entre os

prototildees H-α e H-β com o carbono carboniacutelico e as do

protatildeo H-δ com os carbonos C-1 e C-26 permitem a

identificaccedilatildeo inequiacutevoca do anel de epoacutexido nos

carbonos Cγ-Cδ

Agrave semelhanccedila do descrito anteriormente para os epoacutexidos de calconas (15a-e) a

constante de acoplamento (J 16-19 Hz) indica uma configuraccedilatildeo trans entre os prototildees do

anel de epoacutexido H-γ e H-δ

Figura 13 - Ampliaccedilatildeo do espectro de RMN de 1H do γδ-monoepoacutexido da 4rsquo-

metoxicinamilidenoacetofona (20f)

Eacute tambeacutem possiacutevel identificar o sinal em forma de duplo dupleto a δ 692-695 ppm

correspondente agrave ressonacircncia de H-β e que aparece a valores mais baixos de frequecircncia que

H-α a δ 728-733 ppm A constante de acoplamento J = 15 Hz eacute indicativa que a dupla

ligaccedilatildeo se encontra numa configuraccedilatildeo trans como seria de esperar pela configuraccedilatildeo das

cinamilidenoacetofenonas que lhes deram origem (Figura 13)

O

OH

H

H

H(20acdfg)

αβ

γδ 2

1

404550556065707580 ppm

1

00

0

4

24

1

3

35

4

1

06

96

1

17

2

09

8

H-2rsquo6rsquo

H-γ

H-δ

4rsquo-OCH3

6 97 07 17 27 37 4

3

35

4

1

06

9

6

11

7

H-β

H-3rsquo5rsquo

H-26H-345CHCl3

H-α

404550556065707580 ppm

1

00

0

4

24

1

3

35

4

1

06

96

1

17

2

09

8

H-2rsquo6rsquo

H-γ

H-δ

4rsquo-OCH3

6 97 07 17 27 37 4

3

35

4

1

06

9

6

11

7

H-β

H-3rsquo5rsquo

H-26H-345CHCl3

H-α

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

96

O assinalamento dos prototildees aromaacuteticos dos aneiacutes A e B soacute foi possiacutevel recorrendo agraves

teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC A introduccedilatildeo de substituintes nas posiccedilotildees C-

4 e C-4rsquo facilita o assinalamento dos prototildees orto e meta relativamente a esses

substituintes aparecendo na maior parte dos casos como dupletos com constantes de

acoplamento J ~ 9 Hz (Tabela 27)

Tabela 27 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo (20acdfg)

Comp (20a) (20c) (20d) (20f) (20g) 728-742 m 721 d 750 d 730-733 m 725-741 mH-26 J 86 Hz J 88 Hz 728-742 m 719 d 826 d 734-739 m 725-741 mH-35 J 86 Hz J 88 Hz 728-742 m 734-739 m 725-741 mH-4 --- --- 728 d 727 dd 733 d 728 d 728 dH-α J 154 Hz J 154 e 06 Hz J 154 Hz J 153 Hz J 154 Hz 695 dd 695 dd 693 dd 692 dd 693 ddH-β J 154 e 66 Hz J 154 e 64 Hz J 154 e 66 Hz J 153 e 65 Hz J 154 e 65 Hz 361 dd 359 ddd 361 ddd 359 ddd 360 dddH-γ J 66 e 18 Hz J 64 18 e 06

Hz J 66 17 e 06

Hz J 65 19 e 07

Hz J 65 16 e 05

Hz 389 d 386 d 401 d 389 d 389 dH-δ J 18 Hz J 18 Hz J 17 Hz J 19 Hz J 16 Hz 797 dd 797 dd 798 dd 798 d 789 dH-2rsquo6rsquo J 76 e 16 Hz J 80 e 14 Hz J 78 e 15 Hz J 90 Hz J 83 Hz 760 dd 749 dd 751 dd 697 d 725-741 mH-3rsquo5rsquo J 76 e 74 Hz J 80 e 75 Hz J 78 e 72 Hz J 90 Hz 750 tt 759 tt 761 ttH-4rsquo J 74 e 16 Hz J 75 e 14 Hz J 72 e 15 Hz

--- ---

O assinalamento das ressonacircncias dos prototildees do anel A do γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) e com substituiccedilatildeo em C-4 surgem como

bull sinais em forma de duplo dupleto a δ 797-798 ppm correspondente agrave ressonacircncia

dos prototildees H-2rsquo6rsquo

bull sinais em forma de tripleto a δ 697-761 ppm correspondente aos prototildees H-3rsquo5rsquo

bull sinais em forma de triplo tripleto a δ 750-776 ppm correspondente aos prototildees H-

4rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

97

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 13C dos γδ-trans-monoepoacutexidos

das cinamilidenoacetofonas (20acdfg) eacute a ressonacircncia do carbono carboniacutelico que

aparece a elevados valores de frequecircncia a δ 1877-1895 ppm (Tabela 28)

O assinalamento dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos da cadeia

alifaacutetica αβγδ soacute foi possiacutevel recorrendo agrave anaacutelise dos espectros de HSQC Assim

identificaram-se os sinais a baixos valores de frequecircncia correspondentes aos carbonos C-γ

e C-δ a δ 602-613 e 614-616 ppm respectivamente Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β respectivamente a δ 1270-1280 ppm e δ 1421-1437

ppm surgindo este uacuteltimo a maiores valores de frequecircncia devido ao efeito mesomeacuterico

desprotector do grupo carbonilo (Figura 14)

Figura 14 ndash Espectro de RMN de 13C do γδ-trans-monoepoacutexido da 4rsquo-metoxi- cinamilidenoacetofona (20f)

Por fim referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos aneacuteis

aromaacuteticos A e B cuja zona de ressonacircncia eacute idecircntica e a sua completa elucidaccedilatildeo soacute foi

possiacutevel recorrendo agraves teacutecnicas bidimensionais de correlaccedilatildeo heteronuclear HSQC e

HMBC Naturalmente satildeo os sinais dos carbonos em que estatildeo ligados os substituintes (C-

4 e C-4rsquo) que estatildeo sujeitos a maiores desvios Assim para os γδ-trans-monoepoacutexidos

com substituintes em C-4 (20cd) o carbono C-4 apresenta desvios para maiores valores de

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20

C=O C-4rsquo

C-β

C-δ

C-γ4rsquo-OCH3

C-3rsquo5rsquoC-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20

C=O C-4rsquo

C-β

C-δ

C-γ4rsquo-OCH3

C-3rsquo5rsquoC-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

C-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

98

frequecircncia [Δδ ~ + 10 ppm para o substituinte metilo (20c) e Δδ ~ + 19 ppm para o

substituinte nitro (20d)] quando comparada com o γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) Analogamente a ressonacircncia do carbono

C-4rsquo apresenta desvios para maiores valores de frequecircncia [Δδ ~ + 30 ppm para o

substituinte metoxilo (20f) e Δδ ~ + 11 ppm para o substituinte metilo (20g)] com a

introduccedilatildeo destes substituintes nessa mesma posiccedilatildeo

Tabela 28 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo (20acdfg) Comp (20a) (20c) (20d) (20f) (20g)

C-1 1361 1330 1434 1362 1362

C-26 1255 1255 1263 1255 1255

C-35 12866 1293 1239 1286 1286

C-4 12866 1386 1480 1286 1286

C=O 1895 1895 1891 1877 1889

C-α 1272 1270 1280 1270 1272

C-β 1435 1437 1421 1425 1430

C-γ 612 611 602 613 612

C-δ 615 616 615 615 614

C-1rsquo 1373 1373 1370 1302 1347

C-2rsquo6rsquo 1286 1286 1286 1310 1287

C-3rsquo5rsquo 12869 1287 1288 1139 1294

C-4rsquo 1332 1331 1334 1637 1441

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1 e C-1rsquo embora afastados do

4-substituinte e 4rsquo-substituinte respectivamente tambeacutem sentem a sua presenccedila embora

com menor intensidade daiacute que os desvios quiacutemicos provocados sejam naturalmente

menores Para os γδ-trans-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas com substituiccedilatildeo

em C-4 (20cd) a ressonacircncia do carbono C-1 apresenta desvios para menores valores de

frequecircncia (Δδ ~ - 3 ppm) com a presenccedila do grupo 4-metilo (fraco dador de electrotildees)

(20c) e com a presenccedila do grupo 4-nitro (forte sacador de electrotildees) (20d) apresenta

desvios para maiores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ + 7 ppm Para os γδ-

monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas com substituiccedilatildeo em C-4rsquo (20fg) a

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

99

ressonacircncia do carbono C-1rsquo apresenta desvios para menores valores de frequecircncia na

presenccedila de grupos dadores de electrotildees como os grupos metoxilo (20f) e metilo (20g) Δδ

~ - 7 e - 3 ppm respectivamente Estes resultados estatildeo de acordo com a literatura sobre os

efeitos induzidos pelos substituintes nos desvios quiacutemicos dos carbonos em posiccedilatildeo

para316

A identificaccedilatildeo do αβ-epoacutexido da 4-nitrocinamilidenoacetofenona (22d) foi efectuada

recorrendo aos espectros de RMN mono e bidimensionais

As conectividades apresentadas no

espectro de HMBC entre o protatildeo do

anel de epoacutexido H-α (δH-α = 436 ppm

dupleto) e o carbono carboniacutelico (δC=O =

1930 ppm) e entre o protatildeo H-δ (δH-δ =

696 ppm dupleto) e os carbonos C-26

permitem identificar o anel do epoacutexido

nas posiccedilotildees Cα-Cβ

Tal como nos γδ-epoacutexidos descritos anteriormente (20acdfg) os prototildees do anel de

epoacutexido da 4-nitrocinamilidenoacetofenona (22d) apresentam uma estereoquiacutemica trans (J

18 Hz)

415 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo

Para completar a discussatildeo da caracterizaccedilatildeo por RMN dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas resta analisar os compostos com semelhanccedilas estruturais ao

niacutevel da substituiccedilatildeo em C-2rsquo e em C-γ [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i) Anexo II paacuteg

207] Esta divisatildeo foi efectuada com o objectivo de facilitar a discussatildeo e comparaccedilatildeo dos

resultados de epoxidaccedilatildeo obtidos com este tipo de cinamilidenoacetofenonas

As principais caracteriacutesticas de um γδ-monoepoacutexido de cinamilidenoacetofenona

substituiacutedo com o grupo metilo em C-γ [trans-(20ej) cis-(20ej)] satildeo os singuletos que se

γ

O

H

H

H

H(22d)

α

βδ 2

1O3

45

6

1

2

3

45

6

δH-β = 379 ppm

δH-α = 436 ppm δH-γ = 626 ppm

δH-δ = 696 ppm

NO2

JH-α-H-β = 18 Hz

JH-γ-H-δ = 160 Hz

Correlaccedilotildees de HMBC

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

100

observam na zona alifaacutetica correspondentes aos prototildees do grupo γ-CH3 e do protatildeo H-δ a

δ 131-174 e 405-424 ppm respectivamente (Figura 15)

Figura 15 ndash Espectro de RMN de 1H do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

Os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos com um grupo

hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo [trans-(20j) cis-(20j) (20i)] apresentam naturalmente o sinal em

forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo a δ

1238-1260 ppm O elevado valor de frequecircncia deste sinal deve-se agrave desprotecccedilatildeo

provocada pela ligaccedilatildeo de hidrogeacutenio estabelecida entre o grupo 2rsquo-OH e o oxigeacutenio do

grupo carbonilo (Figura 15)

As correlaccedilotildees apresentadas no espectro de HMBC ajudam na identificaccedilatildeo da posiccedilatildeo

do anel de epoacutexido nos carbonos Cγ-Cδ da cinamilidenoacetofenona agrave semelhanccedila do que

acontece com os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em

C-4rsquo (20acdfg) (Figura 16) Analisando a figura 16 pode observar-se as conectividades

entre os prototildees H-α e H-β com o carbono carboniacutelico e dos prototildees do anel B com C-δ

67686970717273747576 ppm

102

6

104

9

107

9

105

7

603

9

121

1

107

7

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

314

7

102

1

102

61

049

107

91

057

603

91

211

107

7

100

0

2rsquo-OHH-δ

γ-CH3

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquo H-5rsquo

H-βH-α

H-23456

67686970717273747576 ppm

102

6

104

9

107

9

105

7

603

9

121

1

107

7

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

314

7

102

1

102

61

049

107

91

057

603

91

211

107

7

100

0

2rsquo-OHH-δ

γ-CH3

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquo H-5rsquo

H-βH-α

H-23456

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

101

Figura 16 ndash Espectro de HMBC do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

A estereoquiacutemica dos γδ-monoepoacutexidos de γ-cinamilidenoacetofenonas [trans-

(20ej) cis-(20ej)] foi estabelecida pelos efeitos NOE observados nos espectros de

NOESY deste tipo de compostos A proximidade entre o grupo γ-metilo e o protatildeo H-δ

estabelece a configuraccedilatildeo dos cis-(20ej) (Figura 17) enquanto que a proximidade entre o

grupo γ-metilo e os prototildees H-26 do fenilo estabelecem a configuraccedilatildeo dos trans-(20ej)

O

OH3C

H

O

OH3C

H

trans-(20e)cis-(20e)

H

H

H

H

H

H

H

Efeitos NOE

ppm

686970717273747576 ppm

80

100

120

140

160

180

C-2rsquo

C-δC-γ

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquoH-βH-αH-23456

H-5rsquo

C=O

C-4rsquo

C-3rsquoC-5rsquo

C-6rsquo

ppm

686970717273747576 ppm

80

100

120

140

160

180

C-2rsquo

C-δC-γ

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquoH-βH-αH-23456

H-5rsquo

C=O

C-4rsquo

C-3rsquoC-5rsquo

C-6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

102

Figura 17 ndash Ampliaccedilatildeo do espectro de NOESY do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

Outros sinais importantes no espectro de RMN de 1H dos γδ-monoepoacutexidos de γ-

metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] satildeo os correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees olefiacutenicos H-α e H-β que surgem como um sistema AB a δ 696-

734 e 659-719 ppm respectivamente

Contudo no caso do γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (20i) a

existecircncia de um hidrogeacutenio em C-γ faz com o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-β

passe a apresentar-se como um duplo dupleto e o sinal do protatildeo H-γ apresente-se como

um duplo dupleto de dupletos devido ao seu acoplamento com H-β H-δ e H-α

Os sinais que surgem nos espectros de RMN de 1H de γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-

hidroxi- eou γ-metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

correspondentes aos prototildees do anel B surgem representados por um ou dois sinais em

forma de multipleto com frequecircncias de ressonacircncias a δ 725-742 ppm (Tabela 29)

ppm

2025303540455055606570 ppm

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

38

40

42

44

H-δ γ-CH3

H-δ

γ-CH3

O

OH3C

H

cis-(20j)

H

H

H

OH

ppm

2025303540455055606570 ppm

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

38

40

42

44

H-δ γ-CH3

H-δ

γ-CH3

O

OH3C

H

cis-(20j)

H

H

H

OH

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

103

Tabela 29 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de γδ-monoepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] Comp (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

731-734 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-26

735-740 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-35

735-740 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-4

740 d 734 d 713 d 722 d 696 dH-α J 151 Hz J 152 Hz J 154 Hz J 154 Hz J 158 Hz

709 dd 719 d 675 d 707 d 659 dH-β J 151 e 62 Hz J 152 Hz J 154 Hz J 154 Hz J 158 Hz

363 ddd H-γ J 62 18 e 07 Hz

--- --- --- ---

390 d 406 s 424 s 405 s 422 sH-δ J 18 Hz

799 dd 768 ddH-2rsquo --- --- --- J 79 e 16 Hz J 82 e 13 Hz 702 dd 702 dd 695 dd 749 dd 738 ddH-3rsquo

J 81 e 10 Hz J 81 e 10 Hz J 81 e 10 Hz J 79 e 74 Hz J 82 e 80 Hz 751 ddd 750 ddd 751 ddd 759 tt 746 ttH-4rsquo J 81 78 e 16 Hz J 81 79 e 16 Hz J 81 78 e 16 Hz J 74 e 16 Hz J 80 e 13 Hz 693 ddd 693 ddd 686 ddd 749 dd 738 ddH-5rsquo J 79 78 e 10 Hz J 80 79 e 10 Hz J 79 78 e 10 Hz J 79 e 74 Hz J 82 e 80 Hz 782 dd 785 dd 760 dd 799 dd 768 ddH-6rsquo

J 79 e 16 Hz J 80 e 16 Hz J 79 e 16 Hz J 79 e 16 Hz J 82 e 13 Hz

Finalmente conveacutem referir os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

aromaacuteticos do anel A e que satildeo fortemente afectados com a introduccedilatildeo do grupo hidroxilo

na posiccedilatildeo 2rsquo No caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas

[(20i) trans-(20j) e cis-(20j)] os espectros de RMN de 1H apresentam um sinal em forma

de duplo dupleto de dupletos correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-5rsquo (δ 686-693

ppm) um sinal em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-3rsquo (δ

695-702 ppm) um sinal em forma de duplo dupleto de dupletos correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-4rsquo (δ 750-751 ppm) e um sinal em forma de duplo dupleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6rsquo (δ 760-785 ppm) No caso dos γδ-

monoepoacutexidos das γ-metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20e) e cis-(20e)] estes

prototildees surgem como trecircs sinais um duplo dupleto um triplo tripleto e um duplo dupleto

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

104

a δ 738-749 746-759 e 768-799 ppm e que satildeo correspondentes agraves ressonacircncias de H-

3rsquo5rsquo H-4rsquo e H-2rsquo6rsquo respectivamente

Os espectros de RMN de 13C dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] tais como os espectros de

RMN de 1H apresentam sinais caracteriacutesticos e que apresentam alteraccedilatildeo pela introduccedilatildeo

de substituintes nessas mesmas posiccedilotildees Apresenta-se por isso uma anaacutelise exaustiva da

sua caracterizaccedilatildeo por RMN de 13C

O sinal que se identifica com maior facilidade eacute o correspondente agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico a elevados valores de frequecircncia a desvios δ 1899-1935 ppm Como

se pode verificar pela anaacutelise da tabela 30 a presenccedila do substituinte hidroxilo na posiccedilatildeo

2rsquo [(20i) trans-(20j) e cis-(20j)] provoca um desvio na ressonacircncia de C=O (Δδ ~ + 3

ppm) para maiores valores de frequecircncia quando comparado com os restantes γδ-

monoepoacutexidos [trans-(20e) e cis-(20e)]

Outros sinais caracteriacutesticos e que aparecem a baixos valores de frequecircncia satildeo os

correspondentes ao carbono do grupo γ-metilo que surgem a δ 149-212 ppm sendo que

nos isoacutemeros trans-(20ej) aparecem a δ 149 ppm e nos isoacutemeros cis-(20ej) a δ 211-212

ppm As ressonacircncias dos carbonos C-γ e C-δ aparecem respectivamente a δ 610-624 e

618-670 ppm (Figura 16) surgindo este uacuteltimo a valores mais elevados de frequecircncia

quando comparada com os γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas natildeo

substituiacutedas em C-γ (20acdfg e i) (Tabelas 28 e 30)

Nos espectros de RMN de 13C dos γδ-monoepoacutexidos [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

destacam-se ainda os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β

respectivamente a δ 1233-1282 e 1442-1496 ppm A existecircncia do substituinte γ-metilo

provoca pequenos desvios na ressonacircncia destes carbonos olefiacutenicos sendo os carbonos da

posiccedilatildeo β os mais afectados Assim no caso dos isoacutemeros trans-(20ej) os carbonos C-β

(Δδ ~ + 6 ppm) satildeo desprotegidos enquanto no caso dos isoacutemeros cis-(20ej) a

desprotecccedilatildeo eacute menos acentuada (Δδ ~ + 1 ppm)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

105

Tabela 30 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

Comp (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

C-1 1359 1345 1343 1347 1346

C-2 1255 1266 1265 1266 1265

C-3 1287 1283 1283 1282 1279

C-4 1288 1281 1281 1280 1284

C-5 1287 1283 1283 1282 1279

C-6 1255 1266 1265 1266 1265

C=O 1930 1935 1933 1899 1903

C-α 1253 1233 1264 1250 1282

C-β 1442 1496 1449 1489 1447

C-γ 610 619 624 618 624

C-δ 618 670 669 667 666

C-1rsquo 1194 1195 1194 1375 1373

C-2rsquo 1636 1636 1634 12864 1286

C-3rsquo 1186 1186 1185 12860 1285

C-4rsquo 1368 1370 1366 1331 1328

C-5rsquo 1190 1189 1188 12860 1285

C-6rsquo 1299 1300 1299 12864 1286

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel aromaacutetico B natildeo satildeo

afectados pela presenccedila de substituintes em C-γ eou C-2rsquo apresentando desvios quiacutemicos

idecircnticos ao γδ-monoepoacutexidos da cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) Deste

modo salientam-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-26 e C-35 que

aparecem como dois sinais de grande intensidade a δ 1255-1266 e 1279-1287 ppm

respectivamente O sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-4 surge a δ 1280-1288 ppm e

o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-1 surge a frequecircncia mais elevada a δ 1343-

1359 ppm

Por fim referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A A

presenccedila do grupo 2rsquo-hidroxilo proporciona espectros de RMN de 13C mais complicados

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

106

pois todos os carbonos deste anel satildeo natildeo equivalentes (Figura 16) Esta substituiccedilatildeo

origina grandes alteraccedilotildees nas ressonacircncias dos carbonos desse anel sendo naturalmente o

carbono C-2rsquo o mais afectado Assim a ressonacircncia do carbono C-2rsquo apresenta desvios

para maiores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ + 35 ppm quando comparada com

os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas sem o substituinte 2rsquo-hidroxilo (20ac-

g) Mais uma vez o substituinte hidroxilo forte dador de electrotildees provoca desvios para

menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos em posiccedilatildeo orto e para (C-3rsquo

e C-5rsquo Δδ ~ - 10 ppm) e desvios menores mas significativos na frequecircncia dos carbonos

em posiccedilatildeo meta (C-4rsquo e C-6rsquo Δδ ~ + 1-4 ppm) aparecendo estes a desvios quiacutemicos mais

elevados e consequentemente numa zona de maior desprotecccedilatildeo

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo eacute tambeacutem bastante afectado pela

presenccedila do substituinte 2rsquo-hidroxilo Os desvios quiacutemicos dos carbonos C-1rsquo dos γδ-

monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i) trans-(20j) e cis-(20j)]

apresentam menores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ - 18 ppm quando

comparadas com os γδ-monoepoacutexidos sem substituintes hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo (20ac-g)

416 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas

A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H dos αβγδ-diepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas [(21acdf-h) Anexo II paacuteg 207] permite verificar que

existem em soluccedilatildeo uma mistura de dois diasterioacutemeros observada pela duplicaccedilatildeo da

ressonacircncia de todos os prototildees A diferenccedila de intensidade dos sinais embora miacutenima

com percentagens que rondam os 58-51 e 42-49 foi utilizada para distinguir entre

diastereoacutemero A e diastereoacutemero B Assim os diastereoacutemeros que aparecem como

maioritaacuterios foram designados de diastereoacutemero A aos diastereoacutemeros que aparece como

minoritaacuterios atribuiu-se a designaccedilatildeo de diastereoacutemero B A excepccedilatildeo ocorre nos

derivados nitro mas pela similaridade das ressonacircncias e respectivas constantes de

acoplamento apresentados nos espectros de RMN de 1H destes compostos com os dos

outros derivados levou a assinalar o diastereoacutemero A ao que surge como minoritaacuterio e o

diastereoacutemero B ao que surge como maioritaacuterio

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

107

HO O

O

H

H H5b

Diasterioacutemero A

HO O

O HH

H

5bDiasterioacutemero B

R R R

R

Dada a complexidade dos espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos far-se-aacute

uma anaacutelise mais exaustiva na regiatildeo alifaacutetica e que consiste no assinalamento das

ressonacircncias dos prototildees do sistema αβγδ-diepoacutexido (Tabelas 31 e 32) Uma anaacutelise

detalhada deste tipo de espectro permite-nos verificar que os prototildees H-α H-β H-γ e H-δ

do diasterioacutemero A aparecem mais protegidos do que os respectivos prototildees alifaacuteticos do

diasterioacutemero B como se pode verificar pela figura 18

Figura 18 ndash Ampliaccedilatildeo da zona alifaacutetica do espectro de RMN de 1H do αβ-transγδ-

trans-diepoacutexido da 4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona (21f)

323334353637383940414243 ppm

3

16

83

1

74

3

18

33

1

89

3

24

73

2

53

3

25

83

2

64

3

33

33

3

39

3

34

73

3

54

3

42

93

4

36

3

44

03

4

46

3

62

53

6

36

3

78

33

7

89

3

79

83

8

06

3

81

53

8

25

3

84

33

8

51

3

86

03

8

66

3

87

93

9

02

3

91

03

9

16

3

93

93

9

46

4

24

94

2

65

4

28

34

2

89

4

29

94

3

06

0

47

4

0

48

1

0

49

8

0

46

8

3

42

4

1

04

3

0

94

9

H-γ(A)

H-γ(B)

H-β(A)

H-β(B)

H-δ(A)

H-δ(B)

H-α(A)

H-α(B)

4rsquo-OCH3

323334353637383940414243 ppm

3

16

83

1

74

3

18

33

1

89

3

24

73

2

53

3

25

83

2

64

3

33

33

3

39

3

34

73

3

54

3

42

93

4

36

3

44

03

4

46

3

62

53

6

36

3

78

33

7

89

3

79

83

8

06

3

81

53

8

25

3

84

33

8

51

3

86

03

8

66

3

87

93

9

02

3

91

03

9

16

3

93

93

9

46

4

24

94

2

65

4

28

34

2

89

4

29

94

3

06

0

47

4

0

48

1

0

49

8

0

46

8

3

42

4

1

04

3

0

94

9

H-γ(A)

H-γ(B)

H-β(A)

H-β(B)

H-δ(A)

H-δ(B)

H-α(A)

H-α(B)

4rsquo-OCH3

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

108

Com o auxiacutelio do espectro de HMBC dos αβγδ-diepoacutexidos (21acdf-h) observou-se

correlaccedilatildeo da ressonacircncia do carbono carboniacutelico com o sinal em forma de dupleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-α Assim e com o auxiacutelio do espectros

bidimensional de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homonuclear (COSY) foi possiacutevel identificar

os restantes prototildees alifaacuteticos de cada um dos diasterioacutemeros presentes Descreve-se de

seguida os desvios quiacutemicos bem como a multiplicidade dos prototildees alifaacuteticos dos αβγδ-

diepoacutexidos (21acdf-h)

bull H-γ sinal em forma de duplo dupleto a δ 317-322 ppm

bull H-β sinal em forma de duplo dupleto a δ 334-354 ppm

bull H-δ sinal em forma de dupleto a δ 391-408 ppm

bull H-α sinal em forma de dupleto a δ 429-439 ppm

A estereoquiacutemica dos diastereoacutemeros formados foi estabelecida pelas correlaccedilotildees

apresentadas nos espectros de NOESY deste tipo de compostos (21acdf-h) Assim para

os diasterioacuteemeros A verifica-se um efeito NOE intenso entre os prototildees H-α e H-γ e entre

os prototildees H-β e H-δ para os diasterioacuteemeros B verifica-se um efeito NOE intenso entre

os prototildees H-α e H-δ e entre os prototildees H-β e H-γ

HO O

O

H

H H

5bDiasterioacutemero A

HO O

O HH

H

5bDiasterioacutemero B

R R R

R

αβ

γδ

αβ

γ δ

Correlaccedilotildees de NOESY

A determinaccedilatildeo das constantes de acoplamento entre os prototildees H-α e H-β (J 19-20

Hz) e entre os prototildees H-γ e H-δ (J 18-20 Hz) permite identificar uma configuraccedilatildeo

transtrans para os aneacuteis de epoacutexido deste tipo de compostos

Os restantes sinais que aparecem nos espectros de RMN de 1H dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) correspondem agrave ressonacircncia dos

prototildees aromaacuteticos dos aneacuteis A e B e aparecem a desvios quiacutemicos similares aos dos γδ-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

109

monoepoacutexidos correspondentes (20acdfg) Tambeacutem neste caso devido agrave multiplicaccedilatildeo

de sinais a zona aromaacutetica apresenta complexos multipletos o que natildeo facilita o seu

inequiacutevoco assinalamento Contudo a obtenccedilatildeo de espectros bidimensionais de HSQC e

HMBC bem como a comparaccedilatildeo com dados de compostos semelhantes tornou possiacutevel o

seu assinalamento

Tendo em conta a complexidade dos espectros de RMN de 1H dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos (21acdf-h) seria de esperar que os espectros de RMN de 13C se apresentem

igualmente bastante complexos Apresentar-se-atildeo por isso somente os aspectos mais

importantes que permitem a caracterizaccedilatildeo destes compostos Esta caracterizaccedilatildeo efectuou-

se por comparaccedilatildeo com derivados similares bem como com estudos de correlaccedilatildeo

espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC e HMBC)

A presenccedila em soluccedilatildeo de dois diastereoacutemeros de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos

(21acdf-h) faz tambeacutem duplicar os desvios quiacutemicos de todos os carbonos agrave semelhante

do que acontece com os espectros de RMN de 1H destes compostos

Os espectros de RMN de 13C dos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) apresentam trecircs zonas distintas a primeira a

menores valores de frequecircncia correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos da cadeia

αβγδ-diepoacutexido (Figura 19) a segunda a valores intermeacutedios de frequecircncia que

corresponde ao aparecimento dos desvios quiacutemicos dos carbonos aromaacuteticos dos aneacuteis A e

B e por fim ao mais elevado valor de frequecircncia correspondente agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico a δ 1912-1931 e 1914-1933 ppm do diasterioacutemero A e do

diasterioacutemero B respectivamente De referir que os devios quiacutemicos do carbono

carboniacutelico do diasterioacutemero A aparecem sempre a valores de frequecircncia mais baixos do

que os dos respectivos diasterioacutemeros B (Tabela 33)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

110

Figura 19 ndash Ampliaccedilatildeo da regiatildeo alifaacutetica do espectro de RMN de 13C do αβ-transγδ-trans-diepoacutexido da 4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona (21f)

535540545550555560565570575580585590595600

53

8

54

54

3

70

55

4

90

56

1

52

56

2

47

57

0

56

57

3

82

58

8

34

59

7

11

C-α(A)

C-α(B)

4rsquoOCH3

C-δ(A)

C-β(A)

C-γ(B)

C-γ(A)

C-β(B)

C-δ(B)

535540545550555560565570575580585590595600

53

8

54

54

3

70

55

4

90

56

1

52

56

2

47

57

0

56

57

3

82

58

8

34

59

7

11

C-α(A)

C-α(B)

4rsquoOCH3

C-δ(A)

C-β(A)

C-γ(B)

C-γ(A)

C-β(B)

C-δ(B)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

111

Tabela 31 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros A) (21acdf-h)

Comp (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

434 d 434 d 436 d 429 d 433 d 431 d H-α J 19 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz 335 dd 335 dd 338 dd 334 dd 335 d 339 dd H-β J 46 e 19 Hz J 46 e 19 Hz J 48 e 20 Hz J 45 e 20 Hz J 46 e 20 Hz J 46 e 19 Hz 318 dd 319 dd 317 dd 318 dd 319 dd 320 dd H-γ J 46 e 19 Hz J 46 e 20 Hz J 48 e 18 Hz J 45 e 20 Hz J 46 e 20 Hz J 46 e 19 Hz 393 d 390 d 406 d 391 d 393 d 394 d H-δ J 19 Hz J 20 Hz J 18 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz

Tabela 32 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros B) (21acdf-h)

Comp (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

436 d 436 d 439 d 430 d 435 d 434 d H-α J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz 346 dd 346 dd 354 dd 344 dd 346 d 351 dd H-β J 30 e 20 Hz J 30 e 20 Hz J 26 e 20 Hz J 32 e 20 Hz J 31 e 20 Hz J 29 e 20 Hz 328 dd 328 dd 332 dd 326 dd 328 dd 331 dd H-γ J 30 e 20 Hz J 30 e 20 Hz J 26 e 19 Hz J 32 e 20 Hz J 31 e 20 Hz J 29 e 19 Hz 396 d 393 d 408 d 394 d 396 d 396 d H-δ J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

112

Tabela 33 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros A e diasterioacutemeros B) (21acdf-h)

(21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

A B A B A B A B A B A B

C-1 1355 1358 1324 1326 1432 1429 1355 1357 1355 1358 1351 1354

C-26 12566 12570 12561 12564 1264 1264 12557 12560 1256 1257 12557 12560

C-35 12869 12869 1293 1293 1239 1239 1285 1285 12852 12861 1286 1286

C-4 12880 12874 1387 1386 1481 1480 12857 12862 12852 12854 12882 12876

C=O 1931 1933 1931 1933 1929 1927 1912 1914 1926 1928 1925 1924

C-α 547 542 547 542 547 541 544 539 546 540 551 546

C-β 577 565 578 565 572 558 574 563 576 564 578 566

C-γ 598 588 596 586 604 591 597 588 598 588 594 583

C-δ 573 563 572 563 561 553 571 562 572 563 572 564

C-1rsquo 1353 1353 1352 1352 1351 1352 12832 12828 1328 1328 1393 1393

C-2rsquo6rsquo 1284 1285 12839 12843 12844 12840 13075 13079 12841 12845 12956 12958

C-3rsquo5rsquo 12899 12896 12893 12891 12898 12896 1141 1140 12963 12962 12399 12397

C-4rsquo 1342 1342 1342 1342 1344 1343 1643 1643 1453 1453 1507 1507

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

113

Analisando a zona alifaacutetica do espectro de RMN de 13C e com auxiacutelio do espectro

HSQC verificou-se que os carbonos C-α C-β C-γ e C-δ do isoacutemero B aparecem mais

protegidos do que os respectivos carbonos alifaacuteticos dos isoacutemeros A (Figura 19) Assim as

ressonacircncias dos carbonos C-α C-β C-γ e C-δ aparecem a desvios de δ 539-551 558-

578 583-604 e 553-573 ppm respectivamente

O assinalamento das ressonacircncias dos carbonos aromaacuteticos dos aneacuteis A e B eacute bastante

complexo e nem sempre foi possiacutevel proceder agrave sua identificaccedilatildeo inequiacutevoca pelo que far-

se-aacute uma breve abordagem aos carbonos aos quais estatildeo ligados os substituintes visto

serem estes os mais afectados pelo tipo de substituinte introduzido bem como os sinais em

posiccedilatildeo para relativamente ao substituinte

A presenccedila de substituintes no carbono C-4 dos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos

(21acdf-h) origina um desvio na ressonacircncia deste carbono para maiores valores de

frequecircncia uma vez que todos os substituintes tecircm ligado a esse carbono um aacutetomo

fortemente electronegativo Os carbonos em posiccedilatildeo para satildeo tambeacutem fortemente

afectados pelo tipo de substituiccedilatildeo Assim os grupos dadores de electrotildees protegem os

carbonos C-1 levando-os para menores valores de frequecircncia enquanto que os grupos

sacadores de electrotildees desprotegem acentuadamente este carbono levando a ressonacircncia

para maiores valores de frequecircncia

A presenccedila de substituintes no carbono C-4rsquo tambeacutem introduz alteraccedilotildees significativas

ao niacutevel da ressonacircncia dos carbonos C-4rsquo bem como dos carbonos em posiccedilatildeo para C-1rsquo

Nos αβγδ-diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4rsquo (21f-h) os

carbonos dessa posiccedilatildeo aparecem a valores mais elevados de frequecircncia δ 1453 ppm para

o substituinte 4rsquo-metilo (21g) δ 1507 ppm para o substituinte 4rsquo-nitro (21h) e δ 1643 ppm

para o substituinte 4rsquo-metoxilo (21f) quando comparado com o αβγδ-diepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (21a) que surge a δ 1342 ppm Agrave semelhanccedila

do que acontece para o carbono C-1 o carbono C-1rsquo sofre tambeacutem influecircncia do

substituinte em posiccedilatildeo para sendo que grupos dadores de electrotildees protegem os carbonos

das posiccedilotildees para e grupos sacadores de electrotildees desprotegem os carbonos em posiccedilatildeo

para

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

114

417 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas

Analisando os espectros de RMN de 1H de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromononas [(23ij) Anexo II paacuteg 207] pode verificar-se a existecircncia de duas zonas

distintas a zona alifaacutetica e a zona aromaacutetica A zona alifaacutetica conteacutem trecircs prototildees a baixos

valores de frequecircncia o sinal correspondente ao protatildeo do grupo 3-hidroxilo a valores

intermeacutedios de frequecircncia a ressonacircncia correspondente ao sinal do protatildeo H-3 e por fim

a valores mais elevados de frequecircncia o sinal correspondente ao protatildeo H-2 A constante

de acoplamento entre os prototildees H-2 e H-3 apresenta no caso da 2-estiril-3-hidroxi-4-

cromonona (23i) um valor de J = 12 Hz o que nos indica uma configuraccedilatildeo trans-diaxial

entre estes prototildees adjacentes Note-se que este mesmo tipo de configuraccedilatildeo foi observado

no caso das 3-hidroxiflavanonas estudadas anteriormente (17a-d) No caso da (E)-2-estiril-

3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

H-2 e H-3 apresentam-se na forma de multipletos pelo que natildeo eacute possiacutevel assinalar

inequivocamente a sua configuraccedilatildeo mas admite-se que por comparaccedilatildeo seja igualmente

trans-diaxial

No caso da (E)-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) aparece tambeacutem na zona

alifaacutetica o sinal em forma de singuleto a δ = 214 ppm correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees do grupo α-metilo (Figura 20)

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23i)

α

β

A

B

790dd

709dt

756dt

707d

372d

443d

480ddd

652dd

695d

749dd

726-728m

726-728m

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23j)

α

β

A

B

790dd

708dt

755dt

704d

370s largo

460-471m

460-471m

675d

725-740mCH3

214s

H

H

H

H

Figura 20 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir do TMS) de RMN de 1H de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

Comeccedilando a anaacutelise da zona de desvios quiacutemicos superiores a 6 ppm verificou-se a

presenccedila dos prototildees do sistema viniacutelico No caso da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

115

cromanona (23i) a ressonacircncia dos prototildees H-α e H-β surgem a desvios δ 652 e 695 ppm

respectivamente muito caracteriacutestico neste tipo de compostos A constante de acoplamento

(J = 16 Hz) confirma a configuraccedilatildeo trans do sistema viniacutelico e a estrutura deste tipo de

compostos estaacute indicado na figura 26 Quando se introduz o grupo metilo na posiccedilatildeo α o

sinal correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-β surge tambeacutem como um dupleto mas

com uma constante de acoplamento pequena (J = 11 Hz) devido ao acoplamento aliacutelico

com o grupo α-metilo

Outros assinalamentos que conveacutem referir satildeo os que caracterizam os prototildees do anel

aromaacutetico A e que a introduccedilatildeo do grupo metilo em C-α natildeo produz qualquer efeito nos

desvios quiacutemicos destes sinais Assim sendo temos

bull sinais em forma de dupleto a δ 704-707 ppm correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-8

bull sinais em forma de duplo tripleto a δ 708-709 ppm correspondente agrave ressonacircncia

do protatildeo H-6

bull sinais em forma de duplo tripleto a δ 755-756 ppm correspondente agrave ressonacircncia

do protatildeo H-7

bull sinais em forma de duplo dupleto a δ 790 ppm correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-5

Finalmente conveacutem referir os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do anel

B das (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij) que surgem na maior parte dos casos

como multipletos mas que no caso da (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estirilcromonona (23i) eacute

possiacutevel assinalar inequivocamente o duplo dupleto a δ 749 ppm correspondente agrave

ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo

Os espectros de RMN de 13C das (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

apresentam na zona de altos valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias do carbono carboniacutelico ou seja C-4 que surgem a δ 1941-1948 ppm e o

sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-9 que surgem a menores valores de

frequecircncia a δ 1615-1619 ppm (Figura 21)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

116

Recorrendo agrave anaacutelise do espectro HSQC foi possiacutevel assinalar os carbonos da zona

alifaacutetica os carbonos C-2 e C-3 a δ 823-880 e 711-731 ppm e o do grupo α-metilo a δ

133 ppm no caso da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) O

espectro de HSQC permitiu ainda a identificaccedilatildeo dos carbonos protonados do anel A das

(E)-3-hidroxi-2-estirilcromanonas Assim efectuou-se o assinalamento dos sinais

correspondentes agrave ressonacircncia de C-8 a δ 1181 ppm C-6 a δ 1219-1220 ppm C-5 a δ

12724-1273 ppm e C-7 a δ 1368-1369 ppm Tambeacutem foi possiacutevel detectar que os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos viniacutelicos C-α e C-β surgem a δ 1240-1326 e

1324-1349 ppm respectivamente Destaca-se que a presenccedila do substituinte α-metilo

provoca desvios consideraacuteveis na ressonacircncia destes carbonos C-α e C-β sendo o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono que estaacute ligado ao grupo substituinte o que

apresenta maior perturbaccedilatildeo que se caracteriza por um desvio acentuado para zonas de

maior desprotecccedilatildeo (Δδ ~ + 9 ppm) A induccedilatildeo provocada pelo grupo dador na posiccedilatildeo

alfa faz-se sentir protegendo este carbono apresentando-se este a menores valores de

frequecircncia (Δδ -25 ppm) quando comparada com a (E)-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanona

natildeo substituiacuteda (23i)

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23i)

α

β

A

B

1273

1220

1369

1181

731

8231240

1349

1269

1286

1284

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23j)

α

β

A

B

12724

1219

1368

1181

1948

711

880

13241293

CH3

1326

1185

1615

1359

1941

1619

1184

1366

1282

12719

133

Figura 21 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir do TMS) de RMN de 13C de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

Para finalizar resta o assinalamento dos carbonos referentes ao anel aromaacutetico B Tal

com nas cinamilidenoacetofenonas que lhe deram origem a presenccedila do grupo substituinte

em C-α altera a ordem de aparecimento dos desvios quiacutemicos dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-

3rsquo5rsquo que surgem sempre como dois sinais de grande intensidade Assim na (E)-23-trans-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

117

3-hidroxi-2-estiril-4-cromanona (23i) os sinais correspondentes aos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-

3rsquo5rsquo aparecem a δ 1269 e 1286 ppm enquanto na (E)-23-trans-3-hidroxi-α-metil-2-

estiril-4-cromanona (23j) aparece a menores menores valores de frequecircncia o sinal

correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo5rsquo a δ 1282 ppm e a maiores valores de

frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo a δ 1293 ppm

(Figura 22)

Figura 22 ndash Espectro de RMN de 13C da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-

cromanona (23j)

Tambeacutem foi possiacutevel efectuar o assinalamento

dos carbonos C-1rsquo e C-4rsquo recorrendo agrave anaacutelise do

espectro HMBC estes surgem a δ 1359-1366 e

12719-1284 ppm respectivamente

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

120122124126128130132134136 p

α-CH3

C-3C-2

C-4 C-9

C-8

C-10

C-6

C-4

C-5

C-3rsquo5rsquoC-2rsquo6rsquo

C-7

C-1rsquo C-α

C-β

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

120122124126128130132134136 p

α-CH3

C-3C-2

C-4 C-9

C-8

C-10

C-6

C-4

C-5

C-3rsquo5rsquoC-2rsquo6rsquo

C-7

C-1rsquo C-α

C-β

23

45

6

O

O

OH

12

3

45

6

7

89

10

(23ij)H

H

H

H

β

H

H

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

118

418 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas

Nos espectros de RMN de 1H de αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas [(27abde)

Anexo I paacuteg 205] eacute possiacutevel identificar ressonacircncias dos prototildees H-β a δ 421-438 ppm

e H-α a δ 376-380 ppm (Tabela 34) Estes assinalamentos foram efecutados com base nas

conectividades apresentados nos espectros HMBC entre o protatildeo H-3 e um dos carbonos

da zona alifaacutetica e entre os prototildees aromaacuteticos H-2rsquo6rsquo com o outro carbono da zona

alifaacutetica identificam inequivocamente as ressoacircncias dos carbonos C-α e C-β

respectivamente Com o auxiacutelio dos espectros HSQC foi possiacutevel assinalar as ressonacircncias

dos prototildees alifaacuteticos H-α e H-β Como jaacute foi referido para os epoacutexidos das calconas (15a-

e) a constante de acoplamento (J ~ 2 Hz) dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees do anel epoacutexido eacute indicativa de uma configuraccedilatildeo trans dos prototildees do anel de

epoacutexido das 2-estirilcromonas (27abde)

Figura 23 - Espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona

(27d)

Eacute tambeacutem possiacutevel identificar o singuleto a δ 645-649 ppm correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-3 e no caso do αβ-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona (27d) o

singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 4rsquo-metilo a δ 238 ppm

(Figura 23)

9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

35

3

1

06

6

1

00

7

1

00

0

4

78

12

3

08

1

10

8

1

02

2

-CH3

H-αH-β

H-3

H-5 H-7H-68

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

35

3

1

06

6

1

00

7

1

00

0

4

78

12

3

08

1

10

8

1

02

2

-CH3

H-αH-β

H-3

H-5 H-7H-68

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

119

Analisando os espectros de RMN de 1H 13C HSQC e HMBC dos αβ-trans-epoacutexidos

das 2-estirilcromonas (27abde) podemos assinalar as ressonacircncias correspondentes aos

prototildees do anel A que aparecem a δ 740-745 747-748 e 769-772 ppm referentes aos

prototildees H-6 H-8 e H-7 respectivamente Mais uma vez a ressonacircncia do protatildeo H-5 que

aparece na forma de duplo dupleto aparece a valores mais elevados de frequecircncia a δ

820-822 ppm devido aos efeitos mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo

carbonilo

O assinalamento dos prototildees do anel B eacute faacutecilitado quando a posiccedilatildeo 4rsquo se encontra

substituiacuteda Nestes casos a regiatildeo aromaacutetica eacute bem definida com dois dupletos de grande

intensidade que acoplam um com o outro (J ~ 8-9 Hz) correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo

Tabela 34 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

Comp (27a) (27b) (27d) (27e)

646 s 646 s 645 s 649 sH-3 821 dd 821 dd 820 dd 822 ddH-5 J 80 e 17 Hz J 76 e 16 Hz J 78 e 16 Hz J 77 e 16 Hz 735-746 m 743 dd 742 ddd 745 dtH-6 J 76 e 75 Hz J 78 77 e 08 Hz J 77 e 10 Hz 769 dt 770 ddd 769 ddd 772 dddH-7 J 82 e 17 Hz J 79 75 e 16 Hz J 80 77 e 16 Hz J 82 77 e 16 Hz 747 d 747 dd 747 dd 748 dH-8 J 82 Hz J 79 e 09 Hz J 80 e 08 Hz J 82 Hz 380 d 376 d 378 d 380 dH-α J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz 424 d 423 d 421 d 438 dH-β J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz 735-746 m 731 d 726 d 757 dH-2rsquo6rsquo J 85 Hz J 84 Hz J 88 Hz 735-746 m 740 d 722 d 829 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 84 Hz J 88 Hz 735-746 m H-4rsquo

--- --- ---

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

120

Os espectros de RMN de 13C de αβ-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

caracterizam-se

bull pelos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β a baixos

valores de frequecircncia δ 586-590 e 591-605 ppm respectivamente

bull seguidamente em valores de frequecircncia surge o sinal correspondente agrave ressonacircncia

do carbono C-3 a δ 1094-1101 ppm

bull a ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-4 surge a valores muito elevados de

frequecircncia δ 1775-1777 ppm

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 13C com auxiacutelio dos espectros HSQC foi

possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-5 C-6 C-7 e

C-8 respectivamente a δ 1258-1260 1255-1257 1339-1342 e 1180 ppm (Figura 24)

Figura 24 ndash Espectro de HSQC do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona (27d)

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

ppm

10152025303540455055606570758085 ppm

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

120

130

140

-CH3H-αH-βH-3H-5 H-7 H

-6H

-8

-CH3

C-β

C-α

C-3

C-8

C-7

C-5

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

ppm

10152025303540455055606570758085 ppm

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

120

130

140

-CH3H-αH-βH-3H-5 H-7 H

-6H

-8

-CH3

C-β

C-α

C-3

C-8

C-7

C-5

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

121

A atribuiccedilatildeo dos carbonos protonados C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo foi feita recorrendo aos

espectros de RMN de 1H 13C e HSQC e normalmente aparecem na forma de dois sinais de

grande intensidade na zona aromaacutetica a δ 1255-1270 e 1241-1295 ppm respectivamente

(Tabela 35)

O assinalamento da ressonacircncia do carbono C-4rsquo eacute naturalmente o mais interessante

visto ser nesta posiccedilatildeo que se encontra a substituiccedilatildeo Assim a presenccedila de um substituinte

na posiccedilatildeo 4rsquo leva a ressonacircncia desse carbono para valores de frequecircncia mais elevados

quando comparada com a ressonacircncia do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona natildeo substituiacuteda

(27a) [por exemplo δ 1291 ppm (27a) δ 1350 ppm (27b) δ 1391 ppm (27d) e δ 1484

ppm (27e)]

Tabela 35 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

Comp (27a) (27b) (27d) (27e)

C-2 1628 1624 1630 1616

C-3 1094 1096 1094 1101

C-4 1776 1776 1777 1775

C-5 1258 1259 1258 1260

C-6 1255 1255 1255 1257

C-7 1339 1340 1339 1342

C-8 1180 1180 1180 1180

C-9 1561 1561 1562 1561

C-10 1242 1242 1242 1242

C-α 586 586 586 590

C-β 604 597 605 591

C-1rsquo 1350 1335 1319 1422

C-2rsquo6rsquo 1257 1270 1256 1266

C-3rsquo5rsquo 1288 1290 1295 1241

C-4rsquo 1291 1350 1391 1484

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

122

Finalmente a atribuiccedilatildeo dos restantes sinais correspondentes aos carbonos quaternaacuterios

soacute foi possiacutevel utilizando as teacutecnicas bidimensionais HSQC e HMBC para completa

elucidaccedilatildeo da estrutura do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

419 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

Os espectros de RMN de 1H e de 13C dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

[(27fgij) Anexo I paacuteg 205] satildeo muito semelhantes aos espectros de RMN dos αβ-

epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) far-se-aacute entatildeo uma anaacutelise comparativa e

referindo os aspectos mais distintos entre estes dois tipos de espectros

Figura 25 - Espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-cloro-5-hidroxi-2-estirilcromona (27g)

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

-0

0

00

1

25

4

1

58

9

2

17

4

3

73

73

7

43

4

18

04

1

85

6

37

86

8

13

6

84

06

8

85

6

91

37

2

63

7

28

17

2

87

7

30

47

3

10

7

31

67

3

81

7

38

87

4

04

7

41

07

5

15

7

54

37

5

71

12

3

73

1

03

7

1

03

1

1

00

0

0

99

71

0

28

3

45

42

0

73

1

09

1

0

98

7

5-OH

H-αH-β

H-369707172737475 ppm

H-7H-6H-8

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

CHCl3

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

-0

0

00

1

25

4

1

58

9

2

17

4

3

73

73

7

43

4

18

04

1

85

6

37

86

8

13

6

84

06

8

85

6

91

37

2

63

7

28

17

2

87

7

30

47

3

10

7

31

67

3

81

7

38

87

4

04

7

41

07

5

15

7

54

37

5

71

12

3

73

1

03

7

1

03

1

1

00

0

0

99

71

0

28

3

45

42

0

73

1

09

1

0

98

7

5-OH

H-αH-β

H-369707172737475 ppm

H-7H-6H-8

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

CHCl3

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

123

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H dos αβ-epoacutexidos das 5-

hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) eacute o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo do grupo 5-hidroxilo a valores mais altos de frequecircncia a δ 1233-

1241 ppm (Figura 25) Estes valores elevados de frequecircncia satildeo devido agrave ligaccedilatildeo de

hidrogeacutenio intramolecular do grupo 5-OH com o grupo carbonilo

Analisando os espectros de RMN de 1H dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27fgij) eacute possiacutevel identificar tambeacutem as ressonacircncias correspondentes

(Figura 25)

bull ao sinal em forma de dupleto correspondente ao protatildeo H-α a δ 374-378 ppm

bull ao sinal em forma de dupleto correspondente ao protatildeo H-β a δ 416-434 ppm

bull ao sinal em forma de singuleto correspondente ao protatildeo H-3 a δ 637-641 pm

Agrave semelhanccedila do que foi anteriormente descrito para os αβ-epoacutexidos das 2-

estirilcromonas (27abde) a constante de acoplamento (J ~ 2 Hz) dos αβ-epoacutexidos das

5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) eacute indicativa da configuraccedilatildeo trans dos prototildees do

anel de epoacutexido

Os restantes prototildees do anel A satildeo tambeacutem afectados pela presenccedila do grupo 5-OH

apresentando-se a valores de frequecircncia mais baixos quando comparado com os αβ-

epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) Assim as ressonacircncias dos prototildees H-6 H-7 e

H-8 aparecem a δ 682-685 754-756 e 690-691 ppm respectivamente (Tabela 36)

Finalmente as ressonacircncias dos prototildees do anel B H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo natildeo apresentam

variaccedilotildees significativas com a introduccedilatildeo do grupo 5-hidroxilo Tambeacutem nos αβ-epoacutexidos

das 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) surgem na forma de dois dupletos de grande

intensidade quando substituiacutedas na posiccedilatildeo 4rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

124

Tabela 36 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij)

Comp (27f) (27g) (27i) (27j) 639 s 638 s 637 s 641 sH-3

1241 s 1237 s 1241 s 1233 s5-OH

683 d 683 d 682 dd 682 ddH-6

J 83 Hz J 84 Hz J 83 e 08 Hz J 82 e 07 Hz 754 dd 754 t 754 dd 756 ddH-7

J 84 e 83 Hz J 84 Hz J 84 e 83 Hz J 84 e 82 Hz 691 d 690 d 690 dd 691 ddH-8

J 84 Hz J 84 Hz J 84 e 08 Hz J 84 e 07 Hz 378 d 374 d 377 d 378 dH-α

J 16 Hz J 16 Hz J 17 Hz J 16 Hz 420 d 418 d 416 d 434 dH-β

J 16 Hz J 16 Hz J 17 Hz J 16 Hz 734-737 m 740 d 725 d 756 dH-2rsquo6rsquo J 85 Hz J 83 Hz J 88 Hz 740-743 m 730 d 722 d 830 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 83 Hz J 88 Hz 740-743 m H-4rsquo

--- --- ---

Os espectros de RMN de 13C dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

(27fgij) caracterizam-se pelos sinais a baixos valores de frequecircncia correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β a δ 583-586 e 593-609 ppm respectivamente e agrave

ressonacircncia do carbono carboniacutelico que normalmente aparece a elevados valores de

frequecircncia e que a presenccedila do grupo hidroxilo acentua o efeito desprotector levando os

desvios para maiores valores de frequecircncia a δ 1829-1831 ppm quando comparado com

os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) (Tabela 37)

Com o auxiacutelio dos HSQC foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais correspondentes aos

carbonos do anel A A ressonacircncia do carbono C-5 eacute naturalmente a mais afectada pela

presenccedila do grupo hidroxilo nessa posiccedilatildeo apresentando-se a maiores valores de

frequecircncia a δ 1609 ppm A introduccedilatildeo do grupo hidroxilo em C-5 tambeacutem produz

alteraccedilotildees significativas ao niacutevel das ressonacircncias de C-6 C-7 e C-8 O grupo hidroxilo

forte dador de electrotildees protege fortemente os carbonos nas posiccedilotildees orto para

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

125

relativamente a ele Assim os carbonos C-6 e C-8 apresentam desvios para menores

valores de frequecircncia (Δδ ~ -137 e - 110 ppm respectivamente) quando comparadas com

os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) A ressonacircncia do carbono quaternaacuterio

C-10 apresenta o mesmo tipo de protecccedilatildeo por se encontrar em posiccedilatildeo orto relativamente

ao carbono C-5 A frequecircncia do carbono C-10 apresenta desvios para menores valores de

frequecircncia a Δδ - 13 ppm quando comparada com os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas

(27abde)

Tabela 37 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij)

Comp (27f) (27g) (27i) (27j)

C-2 1644 1639 1645 1630

C-3 1078 1079 1076 1084

C-4 1831 1830 1831 1829

C-5 1609 1609 1609 1609

C-6 1118 1119 1118 1121

C-7 1356 1357 1356 1352

C-8 1070 1070 1070 1070

C-9 1564 1563 1564 1563

C-10 1112 1111 1112 1112

C-α 584 583 583 586

C-β 608 601 609 593

C-1rsquo 1348 1333 1317 1419

C-2rsquo6rsquo 1257 1270 1257 1266

C-3rsquo5rsquo 1289 1291 1295 1241

C-4rsquo 1293 1352 1393 1491

O assinalamento dos carbonos do anel B dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27fgij) foi possiacutevel recorrendo ao espectro de RMN de 13C HSQC e

HMBC e quando comparamos com os αβ-trans-epoacutexidos das 2-estirilcromonas

(27abde) verifica-se que a presenccedila do grupo 5-hidroxilo natildeo provocou quaisquer

alteraccedilotildees nos desvios quiacutemicos desses carbonos apresentando valores de frequecircncia

muito idecircnticos

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

126

42 Estudos de induccedilatildeo de quiralidade nos epoacutexidos obtidos

Os estudos de epoxidaccedilatildeo apresentados ao longo deste trabalho foram efectuados

recorrendo agrave utilizaccedilatildeo de um catalisador quiral o cloreto de (SS)-(+)-NNrsquo-bis(35-di-

terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III) (11b) denominado por noacutes

como complexo de salen Mn(III) Dado que duas estruturas enantioacutemeacutericas natildeo satildeo

diferenciaacuteveis num espectro de RMN para verificar a induccedilatildeo de quiralidade deste

catalisador nos epoacutexidos obtidos utilizou-se um reagente indutor de desvios o (+)-tris[3-

(trifluorometil)hidroximetileno]canforato de euroacutepio [Eu(tfc)3] O indutor de desvios tem a

capacidade de complexar com uma mistura de enantioacutemeros levando agrave formaccedilatildeo de

produtos diasteriomeacutericos em que estes ao contraacuterio dos enantinoacutemeros satildeo diferenciaacuteveis

por RMN O Eu3+ coordenando com o grupo carbonilo provoca alteraccedilotildees nos desvios

quiacutemicos dos prototildees proacuteximos espacialmente e o espectro de RMN da mistura raceacutemica

aparece desdobrado permitindo desta forma verificar a presenccedila em soluccedilatildeo dos dois

enantioacutemeros

Figura 26 ndash Ampliaccedilotildees de espectros de RMN de 1H do trans-epoacutexido da calcona (15a)

em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 - apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3

40455055606570758085 ppm

408

34

089

430

64

312

726

27

387

739

37

402

740

87

415

747

27

497

750

07

522

760

57

630

800

18

006

802

98

033

H-αH-βH-2rsquo6rsquo

1

40455055606570758085 ppm

456

54

699

470

54

748

475

3

726

47

422

742

87

433

743

97

446

745

07

453

746

27

470

747

67

482

748

77

493

750

47

549

755

27

576

758

07

597

760

27

661

766

67

670

769

18

229

823

38

238

825

78

261

2 1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(15a)

BA

Eu(hfc)3 H-α

H-β

H-2rsquo6rsquo

40455055606570758085 ppm

408

34

089

430

64

312

726

27

387

739

37

402

740

87

415

747

27

497

750

07

522

760

57

630

800

18

006

802

98

033

H-αH-βH-2rsquo6rsquo

1

40455055606570758085 ppm

456

54

699

470

54

748

475

3

726

47

422

742

87

433

743

97

446

745

07

453

746

27

470

747

67

482

748

77

493

750

47

549

755

27

576

758

07

597

760

27

661

766

67

670

769

18

229

823

38

238

825

78

261

2 1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(15a)

BA

Eu(hfc)3 H-α

H-β

H-2rsquo6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

127

Iniciou-se o estudo de induccedilatildeo de quiralidade por efectuar o espectro de RMN de 1H do

trans-epoacutexido da calcona (15a) em clorofoacutermio deuterado (Figura 26 - 1) seguidamente

adicionou-se ao tubo de RMN uma pequena quantidade do agente indutor de desvios e fez-

se novo espectro de RMN (Figura 26 ndash 2) de forma a observar a diferenccedila de desvios

quiacutemicos nos espectros obtidos Comparando entatildeo os espectros obtidos e apresentados na

figura 26 verificou-se que em geral os desvios quiacutemicos dos prototildees satildeo alterados para

maiores valores de frequecircncia no espectro em presenccedila do Eu(tfc)3 sendo os desvios

quiacutemicos de H-α H-β e H-2rsquo6rsquo os mais afectados devido agrave sua proximidade espacial do

aacutetomo de euroacutepio com o grupo carbonilo No entanto o desdobramento do espectro soacute eacute

visiacutevel ao niacutevel de um dos prototildees alifaacuteticos H-α ou H-β Seria de esperar que o efeito do

indutor se fizesse sentir com maior intensidade ao niacutevel do protatildeo H-α visto este ser

aquele se encontra mais perto do grupo carbonilo poreacutem atraveacutes deste estudo natildeo eacute

possiacutevel identificar-se inequivocamente o assinalamento destes prototildees alifaacuteticos No

espectro de RMN de 1H do trans-epoacutexido da calcona (15a) sem Eu(tfc)3 o protatildeo H-α

encontra-se mais desprotegido que o protatildeo H-β Se o efeito do indutor se fizer sentir em

maior intensidade ao niacutevel do protatildeo H-α este sinal apareceraacute desdobrado e com um

desvio quiacutemico superior ao do protatildeo H-β tal como acontece no espectro de RMN de 1H

do trans-epoacutexido da calcona (15a) sem Eu(tfc)3 Por outro lado se o efeito do indutor se

fizer sentir com maior intensidade em H-β este efeito pode levar a um acentuado desvio

quiacutemico para maiores valores de frequecircncia de forma que o protatildeo H-β apresentar um

desvio quiacutemico superior ao do protatildeo H-α

Em suma a presenccedila do indutor de desvios quiacutemicos provocou desvios para maiores

valores de frequecircncia no espectro de RMN de 1H do epoacutexido (15a) e um desdobramento

de um dos sinais da zona alifaacutetica correspondente aos prototildees H-α ou H-β Desta forma eacute

possiacutevel afirmar que temos em soluccedilatildeo de clorofoacutermio uma mistura dos dois enantioacutemeros

do trans-epoacutexido da calcona (15a)

No seguimento deste estudo e para confirmar a presenccedila dos dois enantioacutemeros tentou-

se fazer a sua separaccedilatildeo por cromatografia liacutequida de alta pressatildeo (HPLC) utilizando uma

coluna quiral do tipo CHIRALCEL OD (10 μm) Apoacutes alguns ajustes nas condiccedilotildees de

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

128

eluiccedilatildeo conseguiu-se a separaccedilatildeo dos dois enantioacutemeros com uma mistura de eluentes 95

hexano 5 isopropanol com um caudal de 07 mL minuto

O primeiro pico apresentou um tempo de retenccedilatildeo de 25 minutos e o segundo pico com

um tempo de retenccedilatildeo muito proacuteximo de 27 minutos Da anaacutelise do cromatograma

verifica-se que o nosso catalisador quiral natildeo conseguiu induzir quiralidade nas reacccedilotildees

de epoxidaccedilatildeo de calconas (14a-e) apresentando-se os produtos como um racemato na

proporccedilatildeo de 11 (Figura 27)

Figura 27 ndash Cromatogramas do trans-epoacutexido da calcona (15a) 1 - Eluente 90 hexano 10 isopropanol caudal ndash 07 mL minuto 2 - Eluente 95 hexano 5 isopropanol

caudal ndash 05 mL minuto

Prosseguiu-se os estudos de possiacutevel induccedilatildeo de quiralidade fazendo os espectros de

RMN de 1H sem e apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3 do γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (20a) Os espectros de RMN de 1H obtidos estatildeo apresentados

na figura 28

1 21 2

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

129

Figura 28 - Espectros de RMN de 1H do γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a) em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 ndash apoacutes a

adiccedilatildeo de Eu(tfc)3

Analisando os espectros da figura 28 pode verificar-se que agrave semelhanccedila do que

acontece com o trans-epoacutexido da calcona (15a) a presenccedila do Eu(tfc)3 provoca desvios

para maiores valores de frequecircncia nos desvios quiacutemicos dos prototildees do γδ-trans-

monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a) Por similaridade com os assinalamentos

do espectro de RMN de 1H do γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a)

sem a presenccedila do reagente de euroacutepio pode dizer-se que estes desvios satildeo mais

acentuados ao niacutevel dos prototildees H-β e H-2rsquo6rsquo o que seria de esperar pela proximidade

destes prototildees do grupo carbonilo Neste tipo de compostos a presenccedila do reagente de

euroacutepio natildeo devia provocar alteraccedilotildees ao niacutevel dos desvios dos prototildees alifaacuteticos H-γ e H-δ

vistos se encontrarem afastados do grupo carbonilo e de facto os efeitos provocados pela

presenccedila deste reagente satildeo miacuteminos Natildeo foi possiacutevel verificar desta forma se houve

induccedilatildeo de quiralidade neste tipo de composto por parte do catalisador de salen Mn(III)

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

130

Aplicou-se esta mesma metodologia usando o reagente de euroacutepio para concluir sobre

a induccedilatildeo de quiralidade no αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) Efectuaram-se

os espectros de RMN de 1H em clorofoacutermio deuterado sem e apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3 e

mais uma vez observou-se o desvio para maiores valores de frequecircncia dos sinais

correspondentes agraves resssonacircncias dos prototildees do epoacutexido (27a) (Figura 29)

Figura 29 - Ampliaccedilotildees de espectros de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da (E)-2-estirilcromona (27a) em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 - apoacutes a adiccedilatildeo de

Eu(tfc)3

Neste caso verificou-se que satildeo os prototildees H-3 e H-5 os mais afectados pela presenccedila

do agente indutor de desvios (Δδ + 02 e + 03 ppm respectivamente) e que os prototildees H-α

e H-β por se encontrarem mais afastados do grupo carbonilo apresentam desvios pouco

significativos na presenccedila do indutor na ordem dos Δδ + 003 ppm

40455055606570758085 ppm

383

23

836

426

7

530

4

667

07

265

735

57

361

737

87

388

740

57

411

742

47

429

743

67

446

745

87

483

750

97

524

755

17

715

772

07

743

776

77

772

846

78

491

H-αH-β

H-αH-β

H-3

H-5

H-3

H-5

1

2O

O

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

β

α

O

Eu(hfc)3

A

B

(27a)

40455055606570758085 ppm

379

53

801

424

14

246

646

87

263

735

27

358

736

87

375

738

47

389

739

37

407

741

17

419

742

77

431

745

47

457

746

17

463

749

07

668

767

37

691

769

67

701

771

97

725

819

58

200

822

28

227

40455055606570758085 ppm

383

23

836

426

7

530

4

667

07

265

735

57

361

737

87

388

740

57

411

742

47

429

743

67

446

745

87

483

750

97

524

755

17

715

772

07

743

776

77

772

846

78

491

H-αH-β

H-αH-β

H-3

H-5

H-3

H-5

1

2O

O

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

β

α

O

Eu(hfc)3

A

B

(27a)

40455055606570758085 ppm

379

53

801

424

14

246

646

87

263

735

27

358

736

87

375

738

47

389

739

37

407

741

17

419

742

77

431

745

47

457

746

17

463

749

07

668

767

37

691

769

67

701

771

97

725

819

58

200

822

28

227

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

131

Tambeacutem no espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

na presenccedila do indutor de euroacutepio natildeo foi possiacutevel observar qualquer desdobramento dos

seus sinais Assim e para confirmar que a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona

(26a) usando o catalisador quiral de salen Mn(III) resulta numa mistura de enantioacutemeros

do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) recorreu-se novamente agrave teacutecnica de HPLC

para a separaccedilatildeo dos possiacuteveis enantioacutemeros Para o efeito utilizou-se a mesma coluna

quiral do tipo CHIRALCEL OD referida anteriormente para o trans-epoacutexido da calcona

(15a) e apoacutes ajustes das melhores condiccedilotildees de separaccedilatildeo observou-se a presenccedila de dois

picos corrrespondentes aos dois enantioacutemeros formados (Figura 30) Usando como eluente

a mistura 90 hexano 10 isopropanol e com um caudal de 07 mL minuto os tempos

de retenccedilatildeo foram bastante superiores aos observados no caso do trans-epoacutexido da calcona

(15a) (comparar com o cromatograma 1 da figura 27) apresentando-se a 43 minutos e 58

minutos as saiacutedas do primeiro e segundo picos respectivamente

Figura 30 - Cromatograma do αβ-trans-epoacutexido da (E)-2-estirilcromona (27a) Eluente 90 hexano 10 isopropanol caudal ndash 07 mL minuto

Novamente e agrave semelhanccedila da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da calcona (14a) o catalisador

quiral de salen Mn(III) (11b) natildeo conseguiu induzir quiralidade na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

da (E)-2-estirilcromona (26a) apresentando-se os produtos como um racemato dos dois

enantioacutemeros na proporccedilatildeo de 11 (Figura 30)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

132

43 Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (EM)

431 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico dos trans-epoacutexidos das calconas [(15a-

e) Anexo I paacuteg 205] apresentam o sinal correspondente ao iatildeo molecular M+bull com

moderada intensidade relativa (Figura 31) contrariamente aquilo que acontece na

fragmentaccedilatildeo tiacutepica das calconas que lhe datildeo origem Os fragmentos mais frequentes satildeo

aqueles que derivam da fissatildeo das ligaccedilotildees em torno do grupo carbonilo e nos espectros de

massa destes compostos o fragmento correspondente ao valor de mz 105 aparece como

pico base (Tabela 38)146 Este por sua vez sofre a perda de uma moleacutecula de CO para dar

origem ao iatildeo fenilo (mz 77) seguida da perda de HCequivCH originando o iatildeo C4H3+ (mz

51) com elevada e moderada intensidade relativa respectivamente (Esquema XXIII)147148

O

O

C O+

(mz 105)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

+bull

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

(mz 224)M+bull

+

(mz 119)

C7H7+

(mz 91)

-CO(mz 28)

O

O

+bull

(mz 118)

-Hbull

ESQUEMA XXIII

Tabela 38 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

mz (15a) (15b) (15c) (15d) (15e)

M+bull 27 23 41 33 36 105 100 100 100 100 100 90 24 16 12 9 18 89 26 24 11 9 17 77 69 51 63 48 48 63 12 8 11 6 11 51 31 17 26 15 17

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

133

Figura 31 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do trans-epoacutexido da calcona (15a)

432 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico de 3-hidroxiflavonas [(16f-j) Anexo I

paacuteg 205] satildeo caracterizados pela presenccedila dos picos correspondentes ao iatildeo molecular M+bull

sendo estes correspondentes ao pico base Os iotildees do tipo [M-H]+ e [M-HCO]+ satildeo tambeacutem

fragmentos tiacutepicos em espectros de massa deste tipo de compostos149 Segundo Pavia et

al150 os espectros de massa de fenoacuteis apresentam picos correspondentes ao iatildeo molecular

bastante intensos e os modelos de fragmentaccedilatildeo caracteriacutesticos envolvem a perda de um

aacutetomo de hidrogeacutenio perda da moleacutecula de monoacutexido de carbono e a perda do radical

formilo Analisando estes dados pode verificar-se que as fragmentaccedilotildees observadas nas 3-

hidroxiflavonas estatildeo em concordacircncia com fragmentaccedilotildees observadas para os fenoacuteis

Outros picos caracteriacutesticos nos espectros de massa das 3-hidroxiflavonas satildeo os

correspondentes aos fragmentos do tipo [M-H-CO-CO]+ cujos valores de razatildeo massa

carga variam consoante os substituintes destes compostos (Esquema XXIV)148151

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

134

O

OH

O

+bull

O

CO

+bull

eou

O+

O

COH

+

+bull

OH

(mz 105)

(mz 76)

(mz 120)

(mz 121)

(mz 118)

Hbull

-Hbull

O

OHO

(mz 238)

(mz 237)

-CO(mz 28)

OHO+

(mz 209)-CO

(mz 28)

+

-bullHCO(mz 29)

(mz 181)

+bull

(mz 152)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

11

2

2

OH

3

3

+bull

eou

+

ESQUEMA XXIV

Os picos correspondentes aos iotildees fragmento a valores de mz 121 105 92 77 e 51 satildeo

tambeacutem muito comuns neste tipo de compostos aromaacuteticos heterociacuteclicos apresentando-se

com fraca intensidade relativa (Tabela 39)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

135

Tabela 39 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de 3-hidroxiflavonas (16f-j)

mz (16f) (16g) (16h) (16i) (16j)

M+bull 100 100 100 100 100 [M-1]+ 79 57 33 62 20

[M-28]+bull 81 65 44 1 2 [M-57]+ 8 3 7 6 ---

121 7 8 9 5 5 105 21 8 7 4 9 77 28 12 14 13 15 76 13 20 11 9 19 63 11 13 9 8 11 51 16 11 10 9 8

1 [M+bull-29] mz = 9 2 [M+bull-30] mz = 11

433 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroflavanonas

A generalidade dos espectros de massa das trans-3-hidroxiflavanonas [(17f-i) Anexo I

paacuteg 205] apresentam picos correspondentes ao iatildeo molecular com moderada intensidade

relativa (Figura 32 e Tabela 40) Nos espectros de massa deste tipo de compostos o pico

correspondente ao fragmento a valores de mz 121 eacute o pico base Este fragmento resulta da

quebra do nuacutecleo de cromanona em C2-C3 seguida da captura de um aacutetomo de hidrogeacutenio

originando os picos a mz 120 e 121 respectivamente sendo esta fragmentaccedilatildeo

caracteriacutestica em compostos que possuam o nuacutecleo de cromona eou cromanona (Esquema

XXV)3

Tabela 40 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de

massa de impacto electroacutenico de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i) mz (17f) (17g) (17h) (17i)

M+bull 43 33 47 47 [M-29]+ 81 65 44 76

133 51 55 28 58 121 100 100 100 100 92 45 18 17 --- 77 34 25 29 25 65 30 19 11 14 63 24 16 11 12 51 19 13 11 10

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

136

Figura 32 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico da trans-3-hidroxiflavanona (17f)

+bull

1

O

CO

+bullO

COH

+(mz 120) (mz 121)

O

O

OH

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

2

O

+H H

(mz 240)

(mz 183)

O

OH

-HCObull

(mz 211)

-CO

Hbull

(mz 91)

O

O (mz 133)

OH

+bullHbull

+ +

-CO

(mz 92)(mz 105)

+C O

1

2

ESQUEMA XXV

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

137

Nos espectros de massa das 3-hidroxiflavanonas (17f-i) identificaram-se ainda os picos

correspondentes ao fragmento [M-29]+ apresentando cada um destes fragmentos diferentes

valores de mz consoante o tipo de substituiccedilatildeo de cada composto (Tabela 40)13

Todos os espectros de massa de impacto electroacutenico das 3-hidroxiflavanonas estudadas

(17f-i) apresentam os picos correspondentes aos fragmentos com valores de razatildeo

massacarga 77 65 e 51

434 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e C-4rsquo

Os γδ-trans-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [(20acdfg) Anexo II

paacuteg 207] contrariamente ao que acontece com as cinamilidenoacetofenonas que lhes datildeo

origem apresentam o pico correspondente ao iatildeo molecular M+bull com fraca intensidade

relativa (Tabela 41) Um pico importante e que deriva do iatildeo molecular eacute o do fragmento

resultante da quebra da ligaccedilatildeo Cδ-C1 dando origem ao iatildeo que inclui o anel de epoacutexido

intacto este sofrendo a perda de HCO daacute origem ao fragmento de mz 144 (quando natildeo

existe substituintes no anel A) mz 174 (no caso da presenccedila do substituinte 4rsquo-metoxilo) e

mz 158 (no caso do substituinte 4rsquo-metilo) Estes fragmentos constituem o pico base dos

espectros de massa deste tipo de compostos (Tabela 41)

Tabela 41 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas

(20acdfg) mz (20a) (20c) (20d) (20f) (20g)

M+bull 3 1 lt1 4 1 [M-29]+ 4 4 2 8 6

159 2 3 --- 43 19 145 21 15 16 8 3 115 45 37 42 9 21 105 32 21 23 16 9 89 13 3 5 10 10 77 39 26 23 34 11 63 6 2 3 8 6 51 19 51 4 1 6

Pico base mz 144 mz 144 mz 144 mz 174 mz 158

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

138

O fragmento mz 105 origina dois fragmentos igualmente importantes o primeiro

resulta de uma perda de CO (mz 28) originando tambeacutem por esta via o pico

correspondente ao iatildeo fenilo (C6H5+) e o outro resulta da perda de HCequivCH por parte deste

dando origem ao fragmento C4H3+ a mz 51 (Esquema XXVI)

Nos espectros de massa dos γδ-monoepoacutexidos (20acdfg) surgem tambeacutem os

fragmentos que resultam da perda do radical formilo por parte do iatildeo molecular [M-29]+ e

os seus valores de mz variam com o padratildeo de substituiccedilatildeo do composto em causa

O

O

(mz 250)M+bull

O+

+bull

(mz 119)-CO

(mz 28)

C7H7+

(mz 77)

1 2

3

+(mz 105)

CO

2

C4H3+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

-CO(mz 28)

C6H5+

(mz 77)

(mz 173)

O+

(mz 145)

2

3

O

-Hbull

+

(mz 131)

O

O

+

O

+

(mz 145)

O(mz 144)

+bull

4

1

3

C

O

O+

4

(mz 173) -CO(mz 28)

-HCObull

+(mz 115)

O+

(mz 145)

-HCObull

O

+(mz 211)

-HCObull

ESQUEMA XXVI

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

139

435 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo

Tal como nos γδ-monoepoacutexidos descritos anteriormente (20acdfg) os espectros de

massa dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej)

(20i) Anexo II paacuteg 207] apresentam o pico correspondente ao iatildeo molecular M+bull com

fraca intensidade relativa (Tabela 42) Salienta-se que os espectros de massa dos γδ-

monoepoacutexidos [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] apresentam aleacutem do iatildeo tropiacutelio (C7H7+

mz 91) o pico correspondente ao fragmento de mz 65 o qual deve resultar da perda de

HCequivCH por parte do iatildeo C7H7+

Tabela 42 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas [trans-

(20ej) cis-(20ej) (20i)] mz (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

M+bull 3 1 7 1 1 145 8 6 8 2 5 131 62 53 55 4 12 121 32 38 34 --- --- 115 7 8 9 16 7 105 9 11 9 47 100 91 8 10 8 5 57 77 18 20 16 4 66 65 17 24 18 2 3 53 2 19 13 21 3 51 8 11 7 26 22

Pico base mz 160 mz 174 mz 174 mz 158 mz 105

Verifica-se que a presenccedila dos substituintes em C-2rsquo e C-γ afectam significativamente

o padratildeo de fragmentaccedilatildeo deste tipo de composto sendo este efeito mais notoacuterio ao niacutevel

do fragmento correspondente ao pico base Assim nos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos com o grupo γ-metilo [trans-(20e) e cis-(20e)] o

fragmento correspondente ao pico base deriva da quebra da ligaccedilatildeo C=O e C-α (Esquema

XXVII) e no caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i)

trans-(20j) e cis-(20j)] o fragmento correspondente ao pico base deriva da quebra da

ligaccedilatildeo Cγ-Cδ e varia na razatildeo massa carga sendo 160 para o composto (20i) e 174 para os

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

140

compostos [trans-(20j) e cis-(20j)] devido agrave presenccedila do grupo metilo como substituinte

(Esquema XXVIII)

O

O

(mz 264)M+bull

+bull

CH3

C O +

OCH3

+bull

+

(mz 105) (mz 158)

-Hbull

ESQUEMA XXVII

No caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i) trans-

(20j) e cis-(20j)] identifica-se tambeacutem um pico com intensidade relativa apreciaacutevel (gt 30

) (Tabela 42) a mz 121 e provavelmente correspondente ao fragmento esperado para a

parte da 2rsquo-hidroxiacetofenona propriamente dita (Esquema XXVIII) e encontrado em

vaacuterios tipos de compostos similares como por exemplo nas cinamilidenoacetofenonas que

lhes datildeo origem3

O

O

(mz 266)M+bull

+bull

OH

C O +

(mz 121)OH

O(mz 160)

+bull

O(mz 160)

OH

+bull

C O +

(mz 105)

O (mz 266)

+bull

OH OH

O(mz 266)

+bull

OH O

C

O CH3

ESQUEMA XXVIII

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

141

Tal como nos espectros de massa de impacto electroacutenico dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 ou C-4rsquo (20acdfg) tambeacutem neste caso

[trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] se encontram os fragmentos a mz 105 77 e 51 que

devem ter a mesma origem

436 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas

Agrave semelhanccedila dos espectros de massa dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas (20acdfg) os espectros de massa dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [(21acdf-h) Anexo II paacuteg 207] apresentam

os sinais correspondentes aos iotildees moleculares com fracas intensidades relativas (Tabela

43)

Tabela 43 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) mz (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

M+bull lt1 1 1 1 lt1 1 [M-29]+ 2 5 3 --- 2 2

161 25 --- --- 11 18 75 160 --- 5 7 --- --- --- 131 11 9 5 3 6 21 121 --- 5 --- 4 --- 2 115 13 5 5 4 --- 12 105 100 100 100 13 12 38 91 62 18 4 28 63 100 77 68 33 50 31 10 39 65 6 6 3 5 11 9 51 23 10 13 9 3 11

Pico base (mz 135) Pico base (mz 119)

Os sinais correspondentes ao pico base deste tipo de compostos varia consoante a

substituiccedilatildeo presente apresentando na maior parte dos casos a fragmentaccedilatildeo derivada da

fissatildeo da ligaccedilatildeo em torno do grupo carbonilo (Esquema XXIX) A tiacutetulo de exemplo pode

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

142

analisar-se a tabela 43 e verificar que o pico base do αβγδ-diepoacutexido da 4-

metilcinamilidenoacetofenona (21c) apresenta um fragmento de mz 105 e o αβγδ-

diepoacutexido da 4rsquo-metilcinamilidenoacetofenona (21g) devido agrave presenccedila do grupo metilo

no anel da acetofenona apresenta um fragmento de mz 119 A excepccedilatildeo ocorre no caso do

αβγδ-diepoacutexido da 4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (21h) em que o fragmento

correspondente ao iatildeo tropiacutelio (C7H7+ mz 91) surge como pico base (Tabela 43)

O

O

(mz 266)M+bull O

+

+bull

(mz 119)

-CO(mz 28)

C7H7+

(mz 91)

1 2

3

+(mz 105) CO

2

C4H3+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

-CO(mz 28)

C6H5+

(mz 77)

(mz 189)

O+

(mz 161)

2

3

O

-Hbull

+

(mz 147)

O

O

+

O

+

(mz 161)

O(mz 160)

+bull

4

1

3

C

O

O+

4

(mz 189)-CO

(mz 28)

-HCObull+

(mz 131)

O+

(mz 161)

-HCObull

O

+(mz 237)

O

O

O

O

O

O

OO

OH

OH

-Hbull

O

(mz 160)

O

+bull

O (mz 160)

+bull

O

ou

ESQUEMA XXIX

Destacam-se ainda os sinais correspondentes agrave fragmentaccedilatildeo dos fragmentos de mz

105 e 91 referidos igualmente nos sub-capiacutetulos anteriores O iatildeo tropiacutelio (mz 91) pode

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

143

originar o fragmento de mz 65 derivado da perda de HCequivCH por parte deste iatildeo C7H7+ O

fragmento de razatildeo massa carga 105 pode dar origem ao pico correspondente a uma perda

de CO originando o fragmento C6H5+ a mz 77 e este por sua vez pode originar o

fragmento C4H3+ a mz 51

437 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromanonas [(23ij) Anexo II paacuteg 207] apresentam fragmentaccedilotildees muito semelhantes

agravequelas que se verificam nos espectros de massa das 3-hidroxiflavanonas (17f-i) o que

seria de esperar pela semelhanccedila estrutural entre estes dois tipos de compostos

(mz 266)M+bull

+bull

-HCObull

O

O

OHO

+

(mz 237)

+(mz 105)

C6H5+

(mz 77)C4H3

+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

CO

C O +

(mz 131)

O

COH+(mz 121)

C+OH

(mz 145)

+(mz 115)

OH

-CO

O+

(mz 209)

+bull

(mz 92)OH

O

+OH(mz 135)

C

ESQUEMA XXX

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

144

Tal como nas 3-hidroxiflavanonas (17f-i) os sinais correspondentes ao iatildeo molecular

aparecem com moderada intensidade relativa Os fragmentos correspondentes ao pico base

das 2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas (23ij) aparecem tambeacutem a uma razatildeo de massa carga

121 O esquema XXX apresenta as principais fragmentaccedilotildees deste tipo de compostos e natildeo

se faraacute uma descriccedilatildeo exaustiva dado que jaacute foram discutidas anteriormente na secccedilatildeo

433

438 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas

Em espectrometria de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos das 2-

estirilcromonas [(27abde) Anexo I paacuteg 205] o sinal correspondente ao iatildeo molecular

apresenta fraca intensidade relativa contrariamente ao que acontece com os espectros de

massa das 2-estirilcromonas que lhes datildeo origem16 em que o iatildeo molecular aparece sempre

com elevada intensidade relativa (Figura 33)

Figura 33 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

145

No que diz respeito ao aparecimento do pico correspondente ao iatildeo [M-H]+ muito

caracteriacutestico nas 2-estirilcromonas constituindo este sinal o pico base nos αβ-epoacutexidos

das 2-estirilcromonas (27abde) este fragmento natildeo tem representatividade Este facto

leva-nos a pensar que o anel do epoacutexido impede a ciclizaccedilatildeo da estrutura da estirilcromona

de acordo com o mecanismo proposto para a formaccedilatildeo do iatildeo fragmento [M-H]+ de 2-

estirilcromonas3

Nos espectros de massa dos αβ-epoacutexidos de 2-estirilcromonas estudados (27abde)

o sinal correspondente ao fragmento [M-29]+ aparece como pico base cujo valor de mz

varia com o tipo de substituinte excepto para o αβ-epoacutexido da 4rsquo-nitro-2-estirilcromona

(27e) em que o pico base aparece com a fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica da perda do

fragmento de mz 29 (-HCO) mais a perda do substituinte NO2 (mz 46) ficando este pico

base com o fragmento [M-75]+

Foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais correspondentes ao fragmento [M-28]+bull com

elevada intensidade relativa e cujos valores de mz variam de acordo com a substituiccedilatildeo

presente (Esquema XXXI)

(mz 264)

(mz 236)

(mz 235)

(mz 121)

-CO

-Hbull

+

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

O

O

O

+bull O

COH

OO

+bull

OO

+

(M-CO)+bull

(M-HCO)+

M+bull

(mz 92)OH

+bull

ESQUEMA XXXI

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

146

Tabela 44 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

mz (27a) (27b) (27d) (27e)

M+bull 5 7 8 30 [M-29]+ 100 100 100 1 [M-28]+bull 74 90 70 93

121 47 41 37 30 102 20 25 16 34 92 19 25 16 30 89 48 87 12 60 77 33 16 22 24 76 25 29 15 41 63 29 33 16 45 51 25 13 11 25

1 [M-75]+bull mz = 100

Finalmente os fragmentos provenientes da clivagem do esqueleto da cromona satildeo

tambeacutem uma importante caracteriacutestica dos espectros de massa destes compostos Os

fragmentos tiacutepicos do anel A da cromona aparecem com intensidades relativas moderadas

sendo os fragmentos correspondentes aos valores de mz 121 e 89 os mais elevados

(Tabela 44)

439 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

Os espectros de massa dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

estudados [(27fghj) Anexo I paacuteg 205] apresentam o sinal correspondente ao iatildeo

molecular com moderada intensidade relativa (Figura 34) excepto para o αβ-epoacutexido da

5-hidroxi-4rsquo-nitro-2-estirilcromona (27j) em que o iatildeo molecular corresponde ao pico

base Para os restantes compostos o pico base aparece a valores do fragmento [M-29]+

cujos valores de mz variam com o tipo de substituintes destes compostos Identificaram-se

ainda os picos correspondentes ao fragmento [M-28]+bull e os fragmentos caracteriacutesticos de

compostos aromaacuteticos a valores de mz 77 e 51 (Esquema XXXII)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

147

Finalmente podemos referir o aparecimento dos sinais correspondentes agrave fissatildeo da

estrutura da cromona em que se salientam os fragmentos a valores de mz 137 e 89 com

moderadas intensidades relativas (Tabela 45)

Tabela 45 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas

(27fgij) mz (27f) (27g) (27i) (27j)

M+bull 50 40 24 100 [M-29]+ 100 100 100 --- [M-28]+bull 54 55 50 27

137 35 28 26 16 89 39 57 7 48 77 25 5 11 15 63 14 12 6 34 51 15 7 5 19

(mz 280)

-CO

-Hbull

(mz 252)

(mz 253)

+

(mz 137)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

O

O

O

+bull

O

C

OHOH

OH

OO

+bull

OH

OO

OH

+

(M-CO)+bull

(M-HCO)+

M+bull

ESQUEMA XXXII

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

148

Figura 34 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do αβ-trans-epoacutexido da 5-hidroxi-4rsquo-metil-2-estirilcromona (27i)

CAPIacuteTULO 5

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

151

fectuaram-se reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo em trecircs tipos de sistemas insaturados

(E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo sem recurso ao catalisador de salen Mn(III) somente

originaram os respectivos trans-epoacutexidos nos derivados do tipo calcona Para o efeito

utilizou-se o sistema de peroacutexido de hidrogeacutenio em meio baacutesico aquoso e foram obtidas os

epoacutexidos de calconas em bons rendimentos De salientar que para as (E)-calconas

substituiacutedas com o grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo natildeo se isolaram os epoacutexidos pretendidos

mas sim o resultante da sua ciclizaccedilatildeo seguido de oxidaccedilatildeo as 3-hidroxiflavonas e em

bons rendimentos

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas pelo complexo de salen Mn(III) foram

efectuadas utilizando dois tipos de oxidantes o peroacutexido de hidrogeacutenio e o iodosilbenzeno

para os trecircs sistemas insaturados

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas originaram os respectivos trans-epoacutexidos

em rendimentos moderados enquanto que nas (E)-2rsquo-hidroxicalconas isolaram-se os

produtos de ciclizaccedilatildeo dos respectivos epoacutexidos as trans-3-hidroxiflavanonas em baixos

rendimentos

A epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas utilizando o iodosilbenzeno como oxidante origina os

respectivos trans-epoacutexidos em melhores rendimentos quando comparado com os

resultados obtidos com o peroacutexido de hidrogeacutenio Nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2rsquo-

hidroxicalconas contrariamente ao que acontece com as calconas os produtos de

epoxidaccedilatildeo trans-3-hidroxiflavanonas satildeo obtidos em melhores rendimentos quando se

recorre agrave utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante Natildeo foi possiacutevel isolar

qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona recuperando-se o

reagente de partida com os dois oxidantes utilizados

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (EE)-cinamilidenoacetofenonas proporcionaram a

formaccedilatildeo dos respectivos γδ-trans-monoepoacutexidos e αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos No

caso das (E)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas aleacutem do γδ-trans-monoepoacutexido isolou-

E

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

152

se o produto resultante da ciclizaccedilatildeo dos αβ-trans-monoepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas as (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanonas Nestes casos

natildeo se isolaram os αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas

A epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante origina os γδ-trans-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas em maiores rendimentos do que os

respectivos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas enquanto que

quando se recorreu agrave utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante os γδ-trans-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas foram obtidas em menores rendimentos do

que os respectivos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas

Natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-4-metoxi-

cinamilidenoacetofenona verificando-se alguma degradaccedilatildeo deste reagente de partida

com os dois oxidantes utilizados

Comparando as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo podemos constatar que satildeo obtidos melhores

rendimentos efectivos totais de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas em que os

substituintes estatildeo nas posiccedilotildees C-4 e C-4rsquo quando se utiliza o iodosilbenzeno como

oxidante em comparaccedilatildeo com os obtidos nas reacccedilotildees com o peroacutexido de hidrogeacutenio

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas conduziram agrave formaccedilatildeo dos αβ-

trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas em rendimentos moderados Os αβ-trans-epoacutexidos de

5-hidroxi-2-estirilcromonas por terem um Rf semelhante ao das respectivas (E)-5-hidroxi-

2-estirilcromonas de partida e verificando-se a impossibilidade da sua separaccedilatildeo por tlc

recorreu-se agrave teacutecnica de HPLC para se isolar estes novos derivados de epoacutexido e proceder agrave

sua caracterizaccedilatildeo completa

A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas utilizando o iodosilbenzeno como

oxidante proporciona melhores rendimentos com menores tempos de reacccedilatildeo e menor

quantidade de oxidante quando comparada com a utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante

Natildeo foi possiacutevel isolar quaisquer produtos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas com

substituintes metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo recuperando-se os compostos de partida

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

153

Os rendimentos moderados obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo

substituiacuteda conduziram agrave utilizaccedilatildeo de outros oxidantes numa tentativa de melhorar os

rendimentos obtidos Para o efeito recorreu-se agrave utilizaccedilatildeo de hipoclorito de soacutedio oxone

aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico perborato de soacutedio e percarbonato de soacutedio Foram

apresentadas apenas algumas das experiecircncias efectuadas e em nenhum dos casos se

conseguiu obter melhores resultados do que aqueles que foram obtidos com a utilizaccedilatildeo

dos iodosilbenzeno como oxidante

Apesar de se ter recorrido agrave utilizaccedilatildeo de um catalisador quiral nas reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo este natildeo conseguiu induzir quiralidade nos produtos de nenhum dos trecircs tipos

de sistemas estudados Este efeito foi observado e confirmado pelas teacutecnicas de RMN e

HPLC Os espectros e cromatogramas obtidos foram apresentados e discutidos tomando

como exemplo os derivados epoxidados natildeo substituiacutedos o trans-epoacutexido da calcona o

γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona e o αβ-trans-epoacutexido da 2-

estirilcromona

Finalmente e para comprovar a siacutentese dos novos compostos os produtos de

epoxidaccedilatildeo obtidos foram caracterizados por RMN de 1H e de 13C espectrometria de

massa e sempre que possiacutevel apresenta-se o ponto de fusatildeo e os resultados de microanaacutelise

elementar ou espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

CAPIacuteTULO 6

PARTE EXPERIMENTAL

PARTE I - Parte experimental

157

61 Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados

oram tidos em consideraccedilatildeo os seguintes aspectos aquando da execuccedilatildeo

experimental

bull Os reagentes comerciais foram usados sem qualquer purificaccedilatildeo preacutevia

bull Os solventes utilizados nas transformaccedilotildees e operaccedilotildees de purificaccedilatildeo efectuadas

eram analiticamente puros ou foram sempre que necessaacuterio purificados por

destilaccedilatildeo

bull A dimetilformamida foi seca por aquecimento e sobre sulfato de magneacutesio e de

seguida sofreu uma destilaccedilatildeo fraccionada a pressatildeo reduzida O metanol foi seco

por aquecimento a refluxo com magneacutesio e destilado em seguida A piridina foi

seca por aquecimento e sobre hidroacutexido de soacutedio e de seguida sofreu uma

destilaccedilatildeo fraccionada O tetra-hidrofurano foi seco por aquecimento a refluxo

sobre potaacutessio e destilado em seguida

bull As reacccedilotildees quiacutemicas foram controladas por cromatografia de camada fina em

folhas plastificadas revestidas de siacutelica gel 60 F254 da Merck ou siacutelica gel N-

HRUV254 da Macharey Nigel

bull As purificaccedilotildees em cromatografia de camada fina preparativa foram efectuadas em

placas de vidro (20 x 20 cm) previamente revestidas de uma camada de siacutelica gel

Merck 60 GF com uma espessura de 05 mm

bull Nas vaacuterias cromatografias de camada fina efectuadas depois da eluiccedilatildeo dos

compostos as placas foram observadas agrave luz ultravioleta a λ 254 eou 366 nm

bull Para as purificaccedilotildees por cromatografia em coluna utilizou-se siacutelica gel 60 da

Merck de granulometria de 70ndash230 mesh

bull Os valores dos pontos de fusatildeo foram determinados num aparelho de placa

aquecida Reichert modelo Thermovar e natildeo foram corrigidos

bull Os espectros de massa de impacto electroacutenico foram efectuados num espectroacutemetro

VG Autospec Q operando a 70 eV Os espectros de massa de ionizaccedilatildeo por

bombardeamento de iotildees raacutepidos foram efectuados no mesmo espectroacutemetro

operando a 20 KV com um canhatildeo de iotildees de ceacutesio e usando como matriz o aacutelcool

3-nitrobenziacutelico (NBA) Os dados obtidos a partir dos espectros de massa satildeo

F

PARTE I - Parte experimental

158

apresentados em termos de razatildeo massacarga dos iotildees correspondentes e entre

parecircntesis a intensidade relativa

bull Os espectros de RMN foram obtidos numa grande maioria num aparelho Bruker

Avance 300 e quando obtidos num espectroacutemetro Avance 500 aparece

devidamente assinalado Como padratildeo interno usou-se o tetrametilsilano Os

desvios quiacutemicos (δ ppm) indicados para cada composto foram obtidos na sua

maioria em soluccedilatildeo de deuterioclorofoacutermio Quando se utilizou outro tipo de

solvente este aparece devidamente identificado Nas caracterizaccedilotildees efectuadas por

RMN de protatildeo indica-se aleacutem do desvio quiacutemico a multiplicidade dos sinais e as

correspondentes constantes de acoplamento (J Hz)

bull Os assinalamentos inequiacutevocos das ressonacircncias dos prototildees e carbonos foram

efectuados com recurso agraves teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC e em alguns

casos tambeacutem agrave teacutecnica de COSY A esteroquiacutemica dos compostos foi estabelecida

com recurso agrave teacutecnica de NOESY

bull As microanaacutelises elementares foram efectuadas num analisador CHNS LECO 932

no Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro e os espectros de massa

de alta resoluccedilatildeo foram realizadas na Universidade de Vigo num analisador

Autospec M

62 Meacutetodos de siacutentese dos reagentes de partida

621 Siacutentese de (E)-calconas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (429 mmol) em metanol (200

ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo de hidroacutexido de soacutedio a 60 (200 ml) e o benzaldeiacutedo

apropriado (52 mmol) Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante

3 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua (400 ml) e gelo (200 g) e acidificou-se

com HCl diluiacutedo ateacute pH 4 Filtrou-se o soacutelido obtido dissolveu-se em clorofoacutermio (200

ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 200 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e

recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando-se as (E)-calconas pretendidas em bons

rendimentos [(14a) 60 (14b) 68 (14c) 77 (14d) 65 (14f) 75 (14g) 91

(14h) 74 (14i) 78 ]

PARTE I - Parte experimental

159

622 Siacutentese de (E)-nitrocalconas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (166 mmol) em THF seco (80

ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (09 g 365 mmol) e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo ateacute agrave

temperatura ambiente Seguidamente adicionou-se 4-nitrobenzaldeiacutedo (30 g 199 mmol)

em THF seco (100 ml) Deixou-se a reacccedilatildeo durante 2 horas e terminou-se vertendo a

mistura sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificando ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl

diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em diclorometano (100 ml) e lavou-se com

aacutegua (2 x 100 ml) Concentrou-se o resiacuteduo e procedeu-se agrave sua purificaccedilatildeo por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleo diclorometano

(11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

com bons rendimentos [(14e) 60 (14j) 68 ]

(E)-calcona (14a)

pf 56-57ordmC (Lit152 58ordmC Lit44 55-57ordmC)

(E)-4-clorocalcona (14b)

pf 102-104ordmC (Lit44 114-115ordmC)

(E)-4-metoxicalcona (14c)

pf 72-73ordmC (Lit44 75-77ordmC)

(E)-4-metilcalcona (14d)

pf 93-94ordmC

(E)-4-nitrocalcona (14e)

pf 166-168ordmC (Lit44 163ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f)

pf 87-89ordmC (Lit153 88ordmC)

(E)-4-cloro-2rsquo-hidroxicalcona (14g)

pf 143-144ordmC (Lit153 150ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-metoxicalcona (14h)

pf 89-90ordmC (Lit153 95ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-metilcalcona (14i)

pf 115-116ordmC (Lit153 107ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j)

pf 206-207ordmC (Lit153 209ordmC)

623 Siacutentese de cinamaldeiacutedos

A uma soluccedilatildeo de bromobenzeno (15 mmol) adequadamente substituiacutedo em

dimetilformamida seca (40 ml) adicionou-se acroleiacutena diacetal (69 ml 45 mmol) acetato

de tetrabutilamoacutenio (90 g 30 mmol) carbonato de potaacutessio (31 g 225 mmol) cloreto de

potaacutessio (11 g 15 mmol) e acetato de palaacutedio (01 g 045 mmol) A mistura reaccional foi

colocada a 90 ordmC por um periacuteodo de tempo variaacutevel consoante o tipo de cinamaldeiacutedo a

preparar (8 horas 4-metoxicinamaldeiacutedo 4 horas 4-metilcinamaldeiacutedo e 5 horas 4-

PARTE I - Parte experimental

160

nitrocinamaldeiacutedo) Apoacutes este periacuteodo retirou-se o aquecimento agrave mistura reaccional

acidificou-se com 2M HCl e deixou-se a agitar durante 10 minutos agrave temperatura ambiente

Seguidamente verteu-se a mistura em aacutegua e gelo e filtrou-se o soacutelido (quando natildeo houve

formaccedilatildeo de precipitado foi necessaacuterio extrair com eacuteter etiacutelico) Lavou-se a fase orgacircnica

com aacutegua (2 x 50 ml) secou-se sobre sulfato de soacutedio anidro e quando necessaacuterio fez-se a

purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleo

diclorometano (37) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente obtiveram-se os

cinamaldeiacutedos pretendidos em bons rendimentos

4-metoxicinamaldeiacutedo (19a) (91 ) pf = 43-45ordmC (Lit134 56-57ordmC)

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4-OCH3) 658 (dd 1H H-α J 158

e 78 Hz) 692 (d 2H H-35 J 88 Hz) 739 (d 1H H-β J

158 Hz) 749 (d 2H H-26 J 88 Hz) 962 (d 1H CHO J

78 Hz)

RMN 13C δ = 551 (4-OCH3) 1142 (C-26) 1260 (C-α) 1264 (C-1) 1301 (C-35)

1526 (C-β) 1619 (C-4) 1935 (CHO)

EMEI mz (int rel) 162 (M+bull 100) 161 (58) 147 (14) 135 (27) 131 (46) 121 (18)

119 (27) 108 (22) 103 (14) 91 (31) 89 (19) 77 (21) 65 (17) 63 (18) 51 (12)

4-metilcinamaldeiacutedo (19b) (84 ) pf = 150-153ordmC

RMN 1H δ = 234 (s 3H 4-CH3) 665 (dd 1H H-α J 160 e

79 Hz) 720 (d 2H H-35 J 80 Hz) 740 (d 1H H-β J 160

Hz) 742 (d 2H H-26 J 80 Hz) 963 (d 1H CHO J 79

Hz)

RMN 13C δ = 213 (4-CH3) 1272 (C-α) 1283 (C-26) 1296 (C-35) 1310 (C-1) 1417

(C-4) 1529 (C-β) 1937 (CHO)

EMEI mz (int rel) 146 (M+bull 46) 145 (34) 132 (18) 131 (100) 117 (35) 115 (38)

103 (27) 91 (35) 77 (9) 65 (17) 63 (15) 51 (12)

CHO

H3CO

1

2

3

4

5

6

α

β

(19a)

CHO

H3C

1

2

3

4

5

6

α

β

(19b)

PARTE I - Parte experimental

161

4-nitrocinamaldeiacutedo (19c) (72 ) pf = 142-145ordmC (Lit134 139-140ordmC)

RMN 1H δ = 682 (dd 1H H-α J 161 e 74 Hz) 754 (d

1H H-β J 161 Hz) 774 (d 2H H-26 J 87 Hz) 830 (d 2H

H-35 J 87 Hz) 979 (d 1H CHO J 74 Hz)

RMN 13C δ = 1244 (C-35) 1291 (C-26) 1317 (C-α) 1399 (C-1) 1489 (C-β) 1490

(C-4) 1929 (CHO)

EMEI mz (int rel) 177 (M+bull 31) 176 (12) 167 (25) 160 (52) 151 (94) 150 (100)

131 (21) 130 (42) 121 (13) 105 (19) 104 (35) 103 (36) 102 (33) 92 (15) 91 (14) 77

(87) 76 (48) 75 (34) 74 (28) 65 (50) 63 (20) 51 (65)

624 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (429 mmol) em metanol (200

ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo de hidroacutexido de soacutedio a 60 (200 ml) e o cinamaldeiacutedo

apropriado (551 mmol) Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente

durante 20 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua e gelo e acidificou-se com HCl

diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido numa pequena quantidade de

diclorometano seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel

usando a mistura eacuteter de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do

solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

A caracterizaccedilatildeo estrutural das (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18ae-gij) jaacute foi

previamente reportada na literatura26154155

(EE)-cinamilidenoacetofenona (18a)

pf 100-101ordmC (Lit154 102-103ordmC)

(EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona

(18e) pf 75-76ordmC (Lit154 70-71ordmC)

(EE)-4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona

(18f) pf 91-92ordmC (Lit154 77-78ordmC)

(EE)-4rsquo-metilcinamilidenoacetofenona

(18g) pf 89-91ordmC (Lit154 91-92ordmC)

(EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona

(18i) pf 150-152ordmC (Lit26 154-156ordmC)

(EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilideno-

acetofenona (18j) pf 94-95ordmC (Lit155 85-

87ordmC)

CHO

O2N

1

2

3

4

5

6

α

β

(19c)

PARTE I - Parte experimental

162

(EE)-4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) (58 ) pf = 113-115ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O2 C 8179 H 610

Encontrado C 8159 H 616

RMN 1H δ = 384 (s 3H 4-OCH3) 686-701

(m 2H H-γ e δ) 690 (d 2H H-26 J 88 Hz)

705 (d 1H H-α J 148 Hz) 745 (d 2H H-

35 J 88 Hz) 748 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 72

Hz) 755 (tt 1H H-4rsquo J 72 e 14 Hz) 761 (dd 1H H-β J 148 e 98 Hz) 797 (dd 2H

H-2rsquo6rsquo J 78 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4-OCH3) 1142 (C-26) 1243 (C-α) 1248 (C-γ) 1283 (C-2rsquo6rsquo)

1285 (C-3rsquo5rsquo) 1288 (C-35) 1289 (C-1) 1325 (C-4rsquo) 1384 (C-1rsquo) 1418 (C-δ) 1454

(C-β) 1606 (C-4) 1905 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 100) 263 (18) 233 (19) 187 (10) 159 (27) 144 (22)

128 (17) 121 (13) 116 (17) 115 (34) 105 (30) 91 (9) 85 (11) 83 (16) 77 (37) 63 (10)

51 (22)

(EE)-4-metilcinamilidenoacetofenona (18c) (56 ) pf = 95-96ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O C 8706 H 649

Encontrado C 8678 H 653

RMN 1H δ = 237 (s 3H 4-CH3) 695-706 (m 2H H-γ e δ) 707 (d 1H H-α J 148

Hz) 718 (d 2H H-35 J 81 Hz) 740 (d 2H

H-26 J 81 Hz) 749 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e

73 Hz) 757 (tt 1H H-4rsquo J 73 e 18 Hz) 756-

768 (m 1H H-β) 798 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 80 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 214 (4-CH3) 1249 (C-α) 1260 (C-γ) 1273 (C-26) 1284 (C-2rsquo6rsquo)

1285 (C-3rsquo5rsquo) 1296 (C-35) 1326 (C-4rsquo) 1334 (C-1) 1383 (C-1rsquo) 1395 (C-4) 1421

(C-δ) 1452 (C-β) 1906 (C=O)

EMEI mz (int rel) 248 (M+bull 100) 247 (33) 233 (28) 205 (15) 171 (8) 157 (15) 143

(24) 141 (13) 128 (36) 115 (14) 105 (29) 91 (8) 77 (27) 51 (7)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18b)

OCH3

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18c)

CH3

PARTE I - Parte experimental

163

625 Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona apropriadamente substituiacuteda (166 mmol) em THF seco

(80 ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (09 g 365 mmol) e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo

ateacute agrave temperatura ambiente Seguidamente adicionou-se o cinamaldeiacutedo devidamente

substituiacutedo (199 mmol) em THF seco (50 ml) Deixou-se a reacccedilatildeo durante 12 horas e

terminou-se vertendo a mistura sobre aacutegua (150 ml) e gelo (100 g) e acidificando

ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em

diclorometano (20 ml) seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica

gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleodiclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo

do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

(EE)-4-nitrocinamilidenoacetofenona (18d) (48 ) pf = 171-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H13NO3 C 7311 H 469 N 502

Encontrado C 7293 H 503 N 518

RMN 1H δ = 705 (d 1H H-δ J 155 Hz)

707-721 (m 1H H-γ) 722 (d 1H H-α J 149

Hz) 751 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 75 Hz) 760

(dd 1H H-β J 149 e 107 Hz) 761 (t 1H H-

4rsquo J 75 Hz) 764 (d 2H H-26 J 88 Hz) 799 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 16 Hz) 824 (d

2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 1242 (C-35) 1277 (C-26) 1278 (C-α) 1284 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo)

1310 (C-γ) 1330 (C-4rsquo) 1378 (C-1rsquo) 1385 (C-δ) 1423 (C-1) 1431 (C-β) 1476 (C-

4) 1901 (C=O)

EMEI mz (int rel) 279 (M+bull 100) 278 (21) 232 (17) 204 (17) 202 (16) 157 (36)

128 (39) 127 (21) 115 (21) 105 (48) 102 (13) 91 (6) 89 (7) 83 (8) 77 (63) 63 (7) 51

(22)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18d)

NO2

PARTE I - Parte experimental

164

(EE)-4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (18h) (52 ) pf = 91-93ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H13NO3 C 7311 H 469 N 502

Encontrado C 7294 H 468 N 510

RMN 1H δ = 700-712 (m 3H H-αγ e δ)

735-743 (m 3H H-345) 752 (dd 2H H-26

J 79 e 16 Hz) 765 (ddd 1H H-β J 149 85 e

19 Hz) 810 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 834 (d

2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

RMN 13C δ = 1238 (C-3rsquo5rsquo) 1244 (C-α) 1264 (C-γ) 1275 (C-26) 1289 (C-35)

1293 (C-2rsquo6rsquo) 1297 (C-4) 1357 (C-1) 1431 (C-1rsquo) 1436 (C-δ) 1468 (C-β) 1499

(C-4rsquo) 1889 (C=O)

EMEI mz (int rel) 279 (M+bull 100) 278 (35) 233 (10) 232 (19) 215 (10) 203 (15)

202 (30) 178 (7) 157 (16) 156 (8) 150 (13) 129 (51) 128 (46) 127 (25) 115 (16) 104

(18) 102 (10) 91 (11) 83 (8) 77 (19) 76 (21) 63 (13) 51 (15)

626 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

6261 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenona (2 ml 166 mmol) em 50 ml de piridina seca

adicionou-se cloreto de cinamoiacutelo comercial (249 mmol) ou gerado in situ a partir do

aacutecido cinacircmico (199 mmol) e cloreto de fosforilo (46 ml 498 mmol) e a mistura

reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo e cujas condiccedilotildees de tempo e temperatura variam

consoante o tipo de composto em causa Depois da reacccedilatildeo terminar (controlo por tlc)

verteu-se a mistural reaccional sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e ajustou-se o pH

(inferior a 4) com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado foi filtrado e dissolvido

em clorofoacutermio Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73)

Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as

acetofenonas monocinamoiacuteladas (24a-e) em bons rendimentos [(24a) 97 (24b) 72

(24c) 52 (24d) 60 (24e) 97 ]

O

O2N

1

2

3

4

5

6

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

(18h)

PARTE I - Parte experimental

165

6262 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona monocinamoiacutelada apropriadamente substituiacuteda (50

mmol) em DMSO (30 ml) adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio recentemente moiacutedo (14 g

250 mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente protegida da

humidade com siacutelica gel durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verte-se a mistura

reaccional sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e acidificaram-se o meio com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (100 ml)

e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) Passou-se a fase orgacircnica por sulfato de soacutedio anidro e

evaporou-se o solvente ateacute agrave secura O resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem

agraves 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas desejadas (25a-e) com bons rendimentos

[(25a) 82 (25b) 90 (25c) 95 (25d) 89 (25e) 59 ]

6263 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-ona devidamente substituiacuteda

(50 mmol) em DMSO (30 ml) adicionou-se-lhe aacutecido p-toluenossulfoacutenico (05g 25

mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo vigorosa a 90ordmC sob atmosfera de azoto e

durante 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre aacutegua (100 ml) e

gelo (80 g) O soacutelido entatildeo formado foi removido por filtraccedilatildeo dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente

foi purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como eluente o

diclorometano Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol obtendo-se

as (E)-2-estirilcromonas em bons rendimentos [(26a) 61 (26b) 99 (26c) 94 (26d)

89 (26e) 91 ]

PARTE I - Parte experimental

166

627 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas

6271 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-hidroxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo6rsquo-di-hidroxiacetofenona (2 g 132 mmol) em diclorometano (80

ml) adicionou-se o aacutecido cinacircmico adequado (158 mmol) a 4-pirrolidinopiridina (02 g

132 mmol) e a NN-diciclo-hexilcarbodiimida (28 g 132 mmol) A mistura reaccional

manteve-se em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 30 minutos Apoacutes este

periacuteodo filtrou-se o soacutelido e lavou-se bem com diclorometano (3 x 50 ml) O filtrado foi

concentrado e o resiacuteduo purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como

eluente uma mistura diclorometanoeacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o

resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as acetofenonas monocimanoiacuteladas em

bons rendimentos [(24f) 80 (24g) 81 (24h) 80 (24i) 90 (24j) 89 ]

6272 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (60 mmol) devidamente

substituiacuteda em DMSO (60 ml) adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio (13 g 240 mmol) A

mistura reaccional foi agitada durante cerca de 4 horas agrave temperatura ambiente e sob

atmosfera de azoto Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura sobre aacutegua e gelo o pH foi

ajustado a 3 com aacutecido cloriacutedrico e o soacutelido formado foi removido por filtraccedilatildeo O soacutelido

entatildeo obtido foi dissolvido em clorofoacutermio (30 ml) sendo a soluccedilatildeo obtida lavada com

uma soluccedilatildeo saturada de hidrogenocarbonato de soacutedio (2 x 30 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes

evaporaccedilatildeo do solvente foi dissolvido em DMSO (30 ml) e adicionou-se-lhe iodo (6 mg

por cada 100 mg de resiacuteduo) Aqueceu-se a mistura a 100ordmC durante cerca de 1 hora Apoacutes

este periacuteodo verteu-se a mistura sobre aacutegua (100 ml) e gelo (80 g) o pH foi ajustado a 3

com aacutecido cloriacutedrico e o soacutelido formado foi removido por filtraccedilatildeo O soacutelido entatildeo obtido

foi dissolvido em clorofoacutermio (30 ml) e lavadao com uma soluccedilatildeo saturada de tiossulfato

de soacutedio (2 x 30 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente foi purificado por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente Apoacutes a

evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as (E)-5-hidroxi-

2-estirilcromonas em rendimentos moderados [(26f) 30 (26g) 53 (26h) 34 (26i)

79 (26j) 24 ]

PARTE I - Parte experimental

167

(E)-2-estirilcromona (26a)

pf 132-133ordmC (Lit26 131-133ordmC)

(E)-4rsquo-cloro-2-estirilcromona (26b)

pf 180-182ordmC (Lit26 181-183ordmC)

(E)-4rsquo-metoxi-2-estirilcromona (26c)

pf 134-135ordmC (Lit156 137-138ordmC)

(E)-4rsquo-metil-2-estirilcromona (26d)

pf 157-158ordmC (Lit156 159-160ordmC)

(E)-4rsquo-nitro-2-estirilcromona (26e)

pf 282-284 ordmC (Lit157 284-286ordmC)

(E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

pf 170-171ordmC (Lit158 171-173ordmC)

(E)-4rsquo-cloro-5-hidroxi-2-estirilcromona

(26g) pf 203-204ordmC (Lit139 204-206ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-metoxi-2-estiril-

cromona (26h) pf 187-188ordmC (Lit139

191-193ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-metil-2-estirilcromona

(26i) pf 215-216ordmC (Lit139 217-219ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-nitro-2-estirilcromona

(26j) pf 276-277 ordmC (Lit 159 273-275ordmC)

63 Meacutetodos de siacutentese de epoacutexidos

631 Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas

6311 Sem catalisador

63111 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

A soluccedilatildeo de (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) apropriada (05 mmol)

em metanol (5 ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo aquosa de hidroacutexido de soacutedio a 25 (1ml

06 mmol) De seguida adicionou-se uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05

ml 15 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente

durante 1 hora Apoacutes este periacuteodo colocou-se a mistura reaccional em aacutegua (30 ml) e gelo

(20 g) e ajustou-se o pH (inferior a 4) com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado

foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (10 ml) e lavado com aacutegua (2 x 10 ml) Concentrou-

se a mistura e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando

como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do

solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo os trans-epoacutexidos de calconas

(15a-e) 3-hidroxiflavonas (16f-j) em bons rendimentos

PARTE I - Parte experimental

168

trans-13-difenil-23-epoxi-1-propanona (15a) (78 ) pf = 82-84ordmC (Lit160 88-89ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H12O2 C 8034 H 539

Encontrado C 8086 H 544

RMN 1H δ = 408 (d 1H H-β J 19 Hz) 431 (d 1H H-

α J 19 Hz) 735-744 (m 5H H-23456) 749 (dd 2H

H-3rsquo5rsquo J 78 e 73 Hz) 763 (tt 1H H-4rsquo J 73 e 13 Hz)

802 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 13 Hz)

RMN 13C δ = 594 (C-β) 610 (C-α) 1257 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo)

1288 (C-35) 1290 (C-4) 1338 (C-4rsquo) 13539 (C-1) 13540 (C-1rsquo) 1930 (C=O)

EMEI mz (int rel) 224 (M+bull 27) 195 (4) 167 (10) 118 (5) 106 (12) 105 (100) 91

(19) 90 (24) 89 (26) 77 (69) 65 (10) 63 (12) 57 (4) 51 (31)

trans-3-(4-clorofenil)-23-epoxi-1-fenil-1-propanona (15b) (76 ) pf = 90-92ordmC

RMN 1H δ = 406 (d 1H H-β J 18 Hz) 426 (d 1H

H-α J 18 Hz) 731 (d 2H H-26 J 86 Hz) 739 (d

2H H-35 J 86 Hz) 750 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 75

Hz) 764 (tt 1H H-4rsquo J 75 e 14 Hz) 800 (dd 2H H-

2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 587 (C-β) 609 (C-α) 1271 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1289 (C-3rsquo5rsquo)

1290 (C-35) 1340 (C-1) 1341 (C-4rsquo) 1349 (C-4) 1353 (C-1rsquo) 1927 (C=O)

EMEI mz (int rel) 258 (M+bull 23) 243 (12) 194 (3) 165 (5) 139 (6) 125 (13) 111 (4)

106 (13) 105 (100) 90 (16) 89 (24) 85 (11) 83 (16) 77 (51) 63 (8) 51 (17)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-metoxifenil)-1-propanona (15c) (56 ) pf = 76-78ordmC

(Lit160 82-83ordmC)

RMN 1H δ = 383 (s 3H 4-OCH3) 404 (d 1H H-β

J 18 Hz) 459 (d 1H H-α J 18 Hz) 699 (d 2H H-

35 J 88 Hz) 740 (d 2H H-26 J 88 Hz) 756 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 73 e 71 Hz) 769 (tt 1H H-4rsquo J 71 e

15 Hz) 806 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 73 e 15 Hz)

O

1

2

3

4

5

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15a)

OH

H

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15b)

OH

H

Cl

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15c)

OH

H

OCH3

PARTE I - Parte experimental

169

RMN 13C δ = 553 (4-OCH3) 593 (C-α) 609 (C-β) 1146 (C-35) 1280 (C-26) 1284

(C-1) 1287 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1364 (C-1rsquo) 1609 (C-4) 1934

(C=O)

EMEI mz (int rel) 254 (M+bull 41) 238 (6) 225 (7) 197 (8) 149 (11) 136 (22) 135

(45) 121 (83) 105 (100) 91 (16) 87 (17) 85 (71) 83 (97) 77 (63) 63 (11) 51 (26)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-metilfenil)-1-propanona (15d) (66 ) pf = 73-74ordmC (Lit89

75-77ordmC)

RMN 1H δ = 237 (s 4-CH3) 404 (d 1H H-β J 19

Hz) 430 (d 1H H-α J 19 Hz) 721 (d 2H H-35 J

82 Hz) 727 (d 2H H-26 J 82 Hz) 748 (dd 2H H-

3rsquo5rsquo J 79 e 74 Hz) 761 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15

Hz) 800 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 15 Hz)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 594 (C-β) 610 (C-α) 1257 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1288

(C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-35) 1324 (C-1) 1339 (C-4rsquo) 1354 (C-1rsquo) 1390 (C-4) 1932

(C=O)

EMEI mz (int rel) 238 (M+bull 33) 105 (100) 103 (12) 91 (9) 78 (13) 77 (48) 65 (6)

63 (6) 51 (15)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-nitrofenil)-1-propanona (15e) (68 ) pf = 143-145ordmC

(Lit89 148-150ordmC)

RMN 1H δ = 421 (d 1H H-β J 18 Hz) 429 (d 1H

H-α J 18 Hz) 752 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 78 Hz)

756 (d 2H H-26 J 88 Hz) 766 (tt 1H H-4rsquo J 78 e

14 Hz) 801 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz) 828 (d

2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 580 (C-β) 608 (C-α) 1241 (C-35) 1266 (C-26) 1284 (C-2rsquo6rsquo) 1290

(C-3rsquo5rsquo) 1344 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1427 (C-1) 1483 (C-4) 1920 (C=O)

EMEI mz (int rel) 269 (M+bull 36) 240 (2) 212 (3) 194 (3) 165 (5) 147 (3) 118 (2)

106 (15) 105 (100) 90 (18) 89 (17) 83 (3) 78 (8) 77 (48) 63 (11) 51 (17)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15d)

OH

H

CH3

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15e)

OH

H

NO2

PARTE I - Parte experimental

170

3-hidroxiflavona (16f) (68 ) pf = 174-175ordmC (Lit161 168-170ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H10O3 C 7562 H 423

Encontrado C 7568 H 420

RMN 1H δ = 702 (s largo 1H 3-OH) 743 (ddd 1H H-6 J

78 76 e 08 Hz) 750 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 14 Hz) 755 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 81 e 74 Hz) 761 (dd 1H H-8 J 81 e 06

Hz) 772 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 17 Hz) 826 (dd 1H H-

5 J 78 e 17 Hz) 827 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 81 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 1183 (C-8) 1206 (C-10) 1245 (C-6) 1255

(C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1302 (C-4rsquo) 1310 (C-1rsquo) 1336 (C-7) 1384 (C-

3) 1449 (C-2) 1554 (C-9) 1735 (C-4)

EMEI mz (int rel) 238 (M+bull 100) 237 (79) 210 (16) 209 (8) 181 (29) 152 (14) 121

(7) 119 (9) 105 (21) 93 (9) 89 (11) 77 (28) 76 (13) 63 (11) 51 (16)

4rsquo-cloro-3-hidroxiflavona (16g) (75 ) pf = 210-212ordmC (Lit161 203-205ordmC)

RMN 1H δ = 707 (s largo 1H 3-OH) 743 (dd 1H H-6

J 79 e 76 Hz) 751 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 87 Hz) 759 (d 1H

H-8 J 81 Hz) 773 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 18 Hz)

822 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 87 Hz) 826 (dd 1H H-5 J 79 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 1183 (C-8) 1206 (C-10) 1247 (C-6) 1255 (C-5) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1292

(C-2rsquo6rsquo) 1295 (C-4rsquo) 1339 (C-7) 1362 (C-1rsquo) 1385 (C-3) 1438 (C-2) 1554 (C-9)

1734 (C-4)

EMEI mz (int rel) 272 (M+bull 100) 271 (57) 244 (8) 243 (3) 237 (12) 215 (7) 209

(24) 181 (19) 152 (22) 139 (10) 121 (8) 118 (10) 111 (17) 105 (8) 104 (10) 92 (12)

89 (12) 77 (12) 76 (20) 75 (16) 63 (13) 51 (11)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(16f)

O

O

OH

7

89

10

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16g)

O

O

OH

7

89

10

Cl

PARTE I - Parte experimental

171

3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavona (16h) (84 ) pf = 248-250ordmC (Lit161 231-232 ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C16H12O4 C 7164 H 451

Encontrado C 7120 H 471

RMN 1H δ = 377 (s 3H 4rsquo-OCH3) 706 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 90 Hz) 738 (s 1H 3-OH) 743 (ddd 1H H-6

J 78 76 e 08 Hz) 760 (d 1H H-8 J 81 Hz) 771

(ddd 1H H-7 J 81 76 e 16 Hz) 821 (dd 1H H-5 J

78 e 16 Hz) 826 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 1142 (C-3rsquo5rsquo) 1182 (C-8) 1211 (C-10) 1238 (C-1rsquo)

1246 (C-6) 1253 (C-5) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1335 (C-7) 1380 (C-3) 1464 (C-2) 1554 (C-

9) 1614 (C-4rsquo) 1736 (C-4)

EMEI mz (int rel) 268 (M+bull 100) 267 (33) 253 (24) 239 (7) 225 (13) 211 (6) 197

(18) 181 (5) 168 (4) 148 (4) 140 (6) 135 (7) 121 (9) 115 (6) 105 (7) 92 (12) 77 (14)

76 (11) 63 (9) 51 (10)

3-hidroxi-4rsquo-metilflavona (16i) (83 ) pf = 204-205ordmC (Lit92 195-197ordmC)

RMN 1H (500 MHz) δ = 243 (s 3H 4rsquo-CH3) 707 (s

largo 1H 3-OH) 733 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 78 Hz) 740

(dd 1H H-6 J 77 e 76 Hz) 757 (d 1H H-8 J 81 Hz)

769 (dd 1H H-7 J 81 e 76 Hz) 815 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

78 Hz) 824 (d 1H H-5 J 77 Hz)

RMN 13C (125 MHz) δ = 215 (4rsquo-CH3) 1182 (C-8) 1206 (C-10) 1244 (C-6) 1254

(C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1282 (C-1rsquo) 1293 (C-3rsquo5rsquo) 1334 (C-7) 1381 (C-3) 1406 (C-

4rsquo) 1453 (C-2) 1553 (C-9) 1733 (C-4)

EMEI mz (int rel) 252 (M+bull 100) 251 (62) 237 (27) 224 (9) 223 (6) 209 (9) 195

(8) 181 (15) 165 (7) 152 (9) 125 (10) 121 (5) 119 (7) 105 (4) 103 (6) 91 (16) 77 (13)

76 (9) 65 (13) 63 (8) 51 (9)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16h)

O

O

OH

7

89

10

OCH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16i)

O

O

OH

7

89

10

CH3

PARTE I - Parte experimental

172

3-hidroxi-4rsquo-nitroflavona (16j) (57 ) pf = 277-280ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H9NO5 C 6361 H 320 N 495

Encontrado C 6338 H 330 N 475

RMN 1H δ = 749 (dd 1H H-6 J 76 e 75 Hz) 777 (d

1H H-8 J 79 Hz) 784 (ddd 1H H-7 J 79 75 e 13

Hz) 812 (dd 1H H-5 J 76 e 13 Hz) 839 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 90 Hz) 848 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz) 1033 (s

1H 3-OH)

RMN 13C δ = 1185 (C-8) 1212 (C-10) 1237 (C-3rsquo5rsquo) 1248 (C-6) 1249 (C-5) 1286

(C-2rsquo6rsquo) 1343 (C-7) 1376 (C-1rsquo) 1408 (C-3) 1425 (C-2) 1473 (C-4rsquo) 1547 (C-9)

1733 (C-4)

EMEI mz (int rel) 283 (M+bull 100) 282 (20) 253 (11) 237 (39) 236 (21) 208 (9) 197

(6) 181 (10) 152 (20) 121 (5) 105 (9) 92 (10) 77 (15) 76 (19) 63 (11) 51 (8)

6312 Utilizando o complexo de salen Mn(III) como catalisador

63121 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) adequadamente

substituiacuteda (05 mmol) numa mistura de diclorometano metanol (11) (3 ml) e adicionou-

se o catalisador de salen Mn(III) [cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-

ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III)] (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl

035 mmol) e uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05 ml 15 mmol) A reacccedilatildeo

foi mantida em agitaccedilatildeo a 40ordmC e durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a

mistura reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) e acidificou-se o meio com aacutecido

cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em

diclorometano (20 ml) e lavou-se com aacutegua (2 x 20 ml) Concentrou-se a fase orgacircnica o

resiacuteduo foi purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a

mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheram-se duas fracccedilotildees uma de maior

Rf correspondendo agrave (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) de partida e outra

de menor Rf correspondendo ao trans-epoacutexido da calcona (15a-e) trans-3-

hidroxiflavanona (16f-j) pretendidas Os epoacutexidos de calconas (15a-e) 3-

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16j)

O

O

OH

7

89

10

NO2

PARTE I - Parte experimental

173

hidroxiflavanonas (16f-j) foram recristalizadas em etanol e obtidos em rendimentos

moderados

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos trans-epoacutexidos de calconas (15a-e) estatildeo descritas na

secccedilatildeo 53111 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(15a) 25

(15b) 16 (15c) 21 (15d) 24 (15e) 31 ]

trans-3-hidroxiflavanona (17f) (9 ) pf = 162-165ordmC (Lit162 188-191ordmC)

EMAR (EI) C15H12O3 [M+bull] calculado 2400786

encontrado 2400794

RMN 1H δ = 367 (d 1H 3-OH J 18 Hz) 465 (dd 1H H-

3 J 124 e 18 Hz) 515 (d 1H H-2 J 124 Hz) 706 (d 1H

H-8 J 81 Hz) 712 (t 1H H-6 J 78 Hz) 744-752 (m 3H

H-3rsquo4rsquo5rsquo) 757 (ddd 1H H-7 J 81 78 e 18 Hz) 760 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 18 Hz) 794 (dd 1H H-5 J 76 e 18 Hz)

RMN 13C δ = 736 (C-3) 839 (C-2) 1182 (C-8) 1185 (C-10) 1221 (C-6) 1273 (C-5)

1275 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-4rsquo) 1363 (C-1rsquo) 1370 (C-7) 1617 (C-9)

1942 (C-4)

EMEI mz (int rel) 240 (M+bull 43) 211 (81) 133 (51) 121 (100) 120 (51) 92 (45) 91

(80) 77 (34) 65 (30) 63 (24) 51 (19)

trans-4rsquo-cloro-3-hidroxiflavanona (17g) (8 ) pf = 139-141ordmC

EMAR (EI) C15H1135ClO3 [M+bull] calculado 2740397 encontrado 2740399

EMAR (EI) C17H1137ClO3 [M+bull] calculado 2760367 encontrado 2760370

RMN 1H δ = 370 (d 1H 3-OH J 18 Hz) 457 (dd 1H

H-3 J 123 e 18 Hz) 513 (d 1H H-2 J 123 Hz) 706 (d

1H H-8 J 81 Hz) 713 (ddd 1H H-6 J 77 76 e 09 Hz)

745 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 85 Hz) 754 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85

Hz) 758 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 16 Hz) 793 (dd 1H

H-5 J 77 e 16 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(17f)

O

O

OH

7

89

10H

H

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17g)

O

O

OH

7

89

10H

H

Cl

PARTE I - Parte experimental

174

RMN 13C δ = 736 (C-3) 830 (C-2) 1181 (C-8) 1184 (C-10) 1223 (C-6) 1273 (C-5)

1288 (C-2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1348 (C-1rsquo) 1351 (C-4rsquo) 1370 (C-7) 1615 (C-9)

1939 (C-4)

EMEI mz (int rel) 274 (M+bull 33) 245 (65) 154 (31) 141 (16) 133 (55) 125 (31) 121

(100) 105 (14) 92 (18) 91 (15) 77 (25) 65 (19) 63 (16) 51 (13)

trans-3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavanona (17h) (28 ) pf = 171-173ordmC (Lit162 166-170ordmC)

EMAR (EI) C15H14O4 [M+bull] calculado 2700892 encontrado 2700898

RMN 1H δ = 368 (s 1H 3-OH) 385 (s 1H 4rsquo-OCH3)

465 (d 1H H-3 J 124 Hz) 510 (d 1H H-2 J 124

Hz) 700 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 704 (dd 1H H-8 J

80 e 08 Hz) 711 (dt 1H H-6 J 77 e 08 Hz) 752 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 756 (ddd 1H H-7 J 80 77 e

16 Hz) 793 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquo-OCH3) 735 (C-3) 836 (C-2) 1142 (C-3rsquo5rsquo) 1181 (C-8) 1185

(C-10) 1220 (C-6) 1273 (C-5) 1283 (C-1rsquo) 1289 (C-2rsquo6rsquo) 1369 (C-7) 1603 (C-4rsquo)

1617 (C-9) 1944 (C-4)

EMEI mz (int rel) 270 (M+bull 47) 241 (44) 213 (8) 150 (71) 135 (20) 133 (28) 121

(100) 107 (11) 105 (8) 92 (17) 77 (29) 65 (11) 63 (11) 51 (11)

trans-3-hidroxi-4rsquo-metilflavanona (17i) (16 ) pf = 162-165ordmC (Lit162 174-176ordmC)

EMAR (EI) C16H14O3 [M+bull] calculado 2540943 encontrado 2540945

RMN 1H δ = 240 (s 4rsquo-CH3) 365 (d 1H 3-OH J 16

Hz) 465 (dd 1H H-3 J 124 e 16 Hz) 511 (d 1H H-2

J 124 Hz) 704 (d 1H H-8 J 80 Hz) 711 (dt 1H H-6

J 76 e 08 Hz) 728 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 81 Hz) 748 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 81 Hz) 755 (ddd 1H H-7 J 80 76 e 17

Hz) 792 (dd 1H H-5 J 76 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 213 (4rsquo-CH3) 736 (C-3) 838 (C-2) 1181 (C-8) 1185 (C-10) 1220 (C-

6) 1273 (C-5) 1275 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1332 (C-1rsquo) 1369 (C-7) 1393 (C-4rsquo)

1618 (C-9) 1943 (C-4)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17h)

O

O

OH

7

89

10H

H

OCH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17i)

O

O

OH

7

89

10H

H

CH3

PARTE I - Parte experimental

175

EMEI mz (int rel) 254 (M+bull 47) 225 (76) 219 (4) 197 (5) 181 (4) 134 (55) 133

(58) 121 (100) 105 (52) 91 (20) 77 (25) 65 (14) 63 (12) 51 (10)

63122 Utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

A soluccedilatildeo de (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) devidamente

substituiacuteda (05 mmol) em acetonitrilo (3 ml) adicionou-se catalisador de salen Mn(III)

(159 mg 0025 mmol) e N-oacutexido de piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) Seguidamente

adicionou-se iodosilbenzeno (022 g 10 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com

agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a

mistura reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) O soacutelido entatildeo formado foi removido

por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (20 ml) e lavado com aacutegua (2 x 20 ml)

Concentrou-se a fase orgacircnica e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em placa de

siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheu-

se duas fracccedilotildees uma de maior Rf correspondendo agrave (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-

hidroxicalconas (14f-j) de partida e outra de menor Rf correspondendo ao trans-epoacutexido

de calcona (15a-e) trans-3-hidroxiflavanona (17f-i) pretendidas Os epoacutexidos de

calconas (15a-e) foram recristalizadas em etanol e obtidas em rendimentos moderados

enquanto as 3-hidroxiflavanonas (17f-i) formam obtidas em rendimentos muito baixos

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos trans-epoacutexidos de calconas (15a-e) estaacute descrita na

secccedilatildeo 53111 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(15a) 62

(15b) 23 (15c) 12 (15d) 31 (15e) 55 ]

A caracterizaccedilatildeo estrutural das trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i) estaacute descrita na

secccedilatildeo 53121 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo apresentam-se de seguida

[(17f) 2 (17g) 3 (17h) 8 (17i) 2 ]

PARTE I - Parte experimental

176

632 Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

63211 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) adequadamente substituiacuteda (05

mmol) numa mistura de diclorometano metanol (11) (3 ml) e adicionou-se catalisador de

salen Mn(III) [cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiamino-

manganecircs(III)] (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl 035 mmol) e uma

soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (02 ml 5 mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em

agitaccedilatildeo a 40ordmC e durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo a mistura reaccional foi

dissolvida em diclorometano (10 ml) e lavada com aacutegua (2 x 10 ml) Concentrou-se o

resiacuteduo e este foi purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente

a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheu-se vaacuterias fracccedilotildees a de maior

Rf correspondendo agrave (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) de partida a de Rf

intermeacutedio correspondente ao γδ-monoepoacutexido (20ac-gij) e as restantes variam

consoante a substituiccedilatildeo do composto de partida As fracccedilotildees foram retiradas

concentradas secas e obtidas em rendimentos moderados

(E4R5R)-45-epoxi-15-difenil-2-penteno-1-ona (20a) (21 ) pf = 68-70ordmC

EMAR (EI) C17H14O2 [M+bull] calculado 2500994 encontrado 2500986

RMN 1H δ = 361 (dd 1H H-γ J 66 e 18 Hz)

389 (d 1H H-δ J 18 Hz) 695 (dd 1H H-β J 154

e 66 Hz) 728 (d 1H H-α J 154 Hz) 728-742

(m 5H H-23456) 750 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 76 e

74 Hz) 760 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 16 Hz) 797 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 76 e 16Hz)

RMN 13C δ = 612 (C-γ) 615 (C-δ) 1255 (C-26) 1272 (C-α) 1286 (C-2rsquo6rsquo) 12866

(C-345) 12869 (C-35rsquo) 1332 (C-4rsquo) 1361 (C-1) 1373 (C-1rsquo) 1435 (C-β) 1895

(C=O)

EMEI mz (int rel) 250 (M+bull 3) 234 (1) 221 (4) 159 (2) 145 (21) 144 (100) 115

(45) 105 (32) 89 (13) 77 (39) 63 (6) 51 (19)

O

O

(20a)

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

PARTE I - Parte experimental

177

2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona (21a) (10 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4258) de 2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

EMAR (EI) C17H14O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660937

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

RMN 1H δ = 318 (dd 1H H-γ J 46 e 19 Hz)

335 (dd 1H H-β J 46 e 19 Hz) 393 (d 1H H-δ

J 19 Hz) 434 (d 1H H-α J 19 Hz) 726-739 (m

5H H-23456) 752 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 74 Hz)

765 (t 1H H-4rsquo J 74 Hz) 805 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J

74 e 12 Hz)

RMN 13C δ = 547 (C-α) 573 (C-δ) 577 (C-β) 598 (C-γ) 12566 (C-26) 1284 (C-

2rsquo6rsquo) 12869 (C-35) 12880 (C-4) 12899 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1355

(C-1) 1931 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

RMN 1H δ = 328 (dd 1H H-γ J 30 e 20 Hz) 346

(dd 1H H-β J 30 e 20 Hz) 396 (d 1H H-δ J 20

Hz) 436 (d 1H H-α J 20 Hz) 726-739 (m 5H

H-23456) 752 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 74 Hz) 765 (t

1H H-4rsquo J 74 Hz) 805 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 74 e 12 Hz)

RMN 13C δ = 542 (C-α) 563 (C-δ) 565 (C-β) 588 (C-γ) 12570 (C-26) 1285 (C-

2rsquo6rsquo) 12869 (C-35) 12874 (C-4) 12896 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1358

(C-1) 1933 (C=O)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull lt1) 250 (1) 237 (2) 207 (5) 174 (4) 161 (25) 147 (12)

131 (11) 115 (13) 105 (100 91 (62) 89 (12) 79 (13) 77 (68) 65 (6) 63 (7) 51 (23)

(E4R5R)-45-epoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-2-penteno-1-ona (20c) (13 ) pf =

101-102ordmC

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641144

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 359 (ddd

1H H-γ J 64 e 18 e 06 Hz) 386 (d 1H H-δ

J 18 Hz) 695 (dd 1H H-β J 154 e 64 Hz) O

O

(20c)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

CH3

O

O

(21a)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

O

O

(21a) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

PARTE I - Parte experimental

178

719 (d 2H H-35 J 86 Hz) 721 (d 2H H-26 J 86 Hz) 727 (dd 1H H-α J 154 e 06

Hz) 749 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 75 Hz) 759 (tt 1H H-4rsquo J 75 e 14 Hz) 797 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 611 (C-γ) 616 (C-δ) 1255 (C-26) 1270 (C-α) 1286 (C-

2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1330 (C-1) 1331 (C-4rsquo) 1373 (C-1rsquo) 1386 (C-4)

1437 (C-β) 1895 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 248 (1) 235 (4) 159 (3) 145 (15) 144 (100) 119 (8)

116 (15) 115 (37) 105 (21) 91 (11) 89 (3) 77 (26) 65 (4) 63 (2) 51 (7)

2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-pentanona (21c) (9 ) pf = 55-57ordmC

Mistura de diastereoacutemeros (4456) de 2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801103

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 319 (dd 1H

H-γ J 46 e 20 Hz) 335 (dd 1H H-β J 46 e

19 Hz) 390 (d 1H H-δ J 20 Hz) 434 (d 1H

H-α J 19 Hz) 718-719 (m 4H H-2356)

750-755 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 763-769 (m 1H H-4rsquo) 804-808 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 547 (C-α) 572 (C-δ) 578 (C-β) 596 (C-γ) 12561 (C-

26) 12839 (C-2rsquo6rsquo) 12893 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1324 (C-1) 1342 (C-4rsquo) 1352

(C-1rsquo) 1387 (C-4) 1931 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 328 (dd 1H

H-γ J 30 e 20 Hz) 346 (dd 1H H-β J 30 e

20 Hz) 393 (d 1H H-δ J 20 Hz) 436 (d 1H

H-α J 20 Hz) 718-719 (m 4H H-2356)

750-755 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 763-769 (m 1H H-4rsquo) 804-808 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

O

O

(21c)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

CH3

O

O

(21c) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B CH3

PARTE I - Parte experimental

179

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 542 (C-α) 563 (C-δ) 565 (C-β) 586 (C-γ) 12564 (C-

26) 12843 (C-2rsquo6rsquo) 12891 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1326 (C-1) 1342 (C-4rsquo) 1352

(C-1rsquo) 1386 (C-4) 1933 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 1) 265 (2) 251 (5) 221 (4) 207 (8) 175 (40) 160 (5)

145 (5) 131 (9) 121 (5) 115 (5) 119 (20) 106 (15) 105 (100) 91 (18) 77 (33) 65 (6)

51 (10)

(E4R5R)-45-epoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-2-penteno-1-ona (20d) (9 ) pf = 99-

101ordmC

EMAR (EI) C17H13NO4 [M+bull] calculado 2950845 encontrado 2950854

RMN 1H δ = 361 (ddd 1H H-γ J 66 e 17 e

06 Hz) 401 (d 1H H-δ J 17 Hz) 693 (dd

1H H-β J 154 e 66 Hz) 733 (d 1H H-α J

154 Hz) 750 (d 2H H-26 J 88 Hz) 751

(dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 72 Hz) 761 (tt 1H H-4rsquo J 72 e 15 Hz) 798 (dd 2H H-2rsquo6rsquo

J 78 e 15 Hz) 826 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 602 (C-δ) 615 (C-γ) 1239 (C-35) 1263 (C-26) 1280 (C-α) 1286 (C-

2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1334 (C-4rsquo) 1370 (C-1rsquo) 1421 (C-β) 1434 (C-1) 1480 (C-4)

1891 (C=O)

EMEI mz (int rel) 295 (M+bull lt1) 266 (2) 190 (1) 145 (16) 144 (100) 116 (15) 115

(42) 105 (23) 89 (5) 77 (23) 63 (3) 51 (4)

2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-pentanona (21d) (18 ) pf = 122-124ordmC

Mistura de diastereoacutemeros (5050) de 2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) (EI) C17H13NO5 [M+bull] calculado 3110794 encontrado 3110780

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 317 (dd 1H H-γ J 48 e 18 Hz)

338 (dd 1H H-β J 48 e 20 Hz) 406 (d 1H

H-δ J 18 Hz) 436 (d 1H H-α J 20 Hz) 748

O

O

(20d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

NO2

O

O

(21d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

NO2

PARTE I - Parte experimental

180

(d 2H H-26 J 88 Hz) 754 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 77 Hz) 767 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15 Hz)

804-809 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 824 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 547 (C-α) 561 (C-δ) 572 (C-β) 604 (C-γ) 1239 (C-35) 1264 (C-26)

12844 (C-2rsquo6rsquo) 12898 (C-3rsquo5rsquo) 1344 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1432 (C-1) 1481 (C-4)

1929 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 332 (dd 1H H-γ J 26 e 19 Hz)

354 (dd 1H H-β J 26 e 20 Hz) 408 (d 1H H-

δ J 19 Hz) 439 (d 1H H-α J 20 Hz) 748 (d

2H H-26 J 88 Hz) 754 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 77

Hz) 767 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15 Hz) 804-809 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 824 (d 2H H-35 J

88 Hz)

RMN 13C δ = 541 (C-α) 553 (C-δ) 558 (C-β) 591 (C-γ) 1239 (C-35) 1264 (C-26)

12840 (C-2rsquo6rsquo) 12896 (C-3rsquo5rsquo) 1343 (C-4rsquo) 1352 (C-1rsquo) 1429 (C-1) 1480 (C-4)

1927 (C=O)

EMEI mz (int rel) 311 (M+bull 1) 282 (2) 266 (1) 254 (2) 206 (7) 160 (7) 136 (8)

131 (5) 115 (5) 106 (14) 105 (100) 91 (4) 89 (8) 78 (9) 77 (50) 65 (3) 63 (5) 51 (13)

(E2R3S)-23-epoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-4-penteno-1ona (22d) (7 ) pf = 111-

113ordmC

EMAR (EI) C17H13NO4 [M+bull] calculado 2950845 encontrado 2950854

RMN 1H δ = 379 (dd 1H H-β J 77 e 18

Hz) 436 (d 1H H-α J 18 Hz) 626 (dd 1H

H-γ J 160 e 77 Hz) 696 (d 1H H-δ J 160

Hz) 753 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 82 e 76 Hz) 756

(d 2H H-26 J 88 Hz) 765 (tt 1H H-4rsquo J 76 e 14 Hz) 804 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 82 e

14 Hz) 821 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 582 (C-β) 588 (C-α) 1241 (C-35) 1272 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1289

(C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-γ) 1337 (C-δ) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1417 (C-1) 1474 (C-4)

1930 (C=O)

O

O

(21d) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B NO2

O (22d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6NO2

O

H

H

PARTE I - Parte experimental

181

EMEI mz (int rel) 295 (M+bull 1) 267 (8) 266 (39) 238 (4) 220 (8) 192 (9) 160 (5)

151 (5) 144 (6) 116 (11) 115 (30) 106 (12) 105 (100) 90 (10) 89 (15) 85 (12) 83 (17)

78 (8) 77 (64) 65 (5) 63 (8) 51 (17)

(E4R5R)-45-epoxi-15-difenil-4-metil-2-penteno-1ona [trans-(20e)] (16 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641141

RMN 1H δ = 131 (s 3H γ-CH3) 405 (s 1H H-δ)

707 (d 1H H-β J 154 Hz) 722 (d 1H H-α J

154 Hz) 730-742 (m 5H H-23456) 749 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 79 e 74 Hz) 759 (tt 1H H-4rsquo J 74

e 16 Hz) 799 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 149 (γ-CH3) 618 (C-γ) 667 (C-δ) 1250 (C-α) 1266 (C-26) 1280 (C-

4) 1282 (C-35) 12860 (C-3rsquo5rsquo) 12864 (C-2rsquo6rsquo) 1331 (C-4rsquo) 1347 (C-1) 1375 (C-

1rsquo) 1489 (C-β) 1899 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 249 (2) 221 (4) 158 (100) 145 (2) 144 (2) 131 (4)

129 (7) 115 (16) 105 (47) 91 (5) 89 (6) 77 (4) 65 (2) 63 (3) 53 (23) 51 (26)

(E4R5S)-45-epoxi-15-difenil-4-metil-2-penteno-1ona [cis-(20e)] (26 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641138

RMN 1H δ = 172 (s 3H γ-CH3) 422 (s 1H H-δ)

659 (d 1H H-β J 158 Hz) 696 (d 1H H-α J 158

Hz) 725-735 (m 5H H-23456) 738 (dd 2H H-

3rsquo5rsquo J 82 e 80 Hz) 751 (t 1H H-4rsquo J 80 e 13 Hz)

768 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 82 e 13 Hz)

RMN 13C δ = 211 (γ-CH3) 624 (C-γ) 666 (C-δ) 1265 (C-26) 1279 (C-35) 1282

(C-α) 1284 (C-4) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1286 (C-2rsquo6rsquo) 1328 (C-4rsquo) 1346 (C-1) 1373 (C-

1rsquo) 1447 (C-β) 1903 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 251 (2) 207 (10) 175 (31) 158 (18) 145 (5) 131

(12) 115 (7) 105 (100) 91 (57) 77 (66) 65 (3) 63 (5) 53 (3) 51 (22)

O

O

trans-(20e)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

O

O

cis-(20e)6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

1 2

3

5 4

PARTE I - Parte experimental

182

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-2-penteno-1-ona (20f) (25 ) pf =

67-69ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801095

RMN 1H δ = 359 (ddd 1H H-γ J 65 e 19

e 07 Hz) 388 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 692 (dd 1H H-β J 153 e

65 Hz) 697 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 90 Hz) 728

(d 1H H-α J 153 Hz) 730-733 (m 2H H-26) 734-739 (m 3H H-345) 798 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz)

RMN 13C δ = 555 (C-δ) 613 (C-γ) 615 (4rsquo-OCH3) 1139 (C-3rsquo5rsquo) 1255 (C-26)

1270 (C-α) 1286 (C-345) 1302 (C-1rsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1362 (C-1) 1425 (C-β)

1637 (C-4rsquo) 1877 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 4) 264 (2) 263 (2) 251 (8) 189 (3) 175 (19) 174 (100)

160 (6) 159 (43) 145 (8) 135 (58) 131 (17) 121 (3) 115 (9) 107 (6) 105 (16) 92 (17)

89 (10) 77 (34) 63 (8) 57 (3) 51 (1)

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-pentanona (21f) (11 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4852) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2961049 encontrado 2961049

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 318 (dd 1H H-γ J 45 e 20

Hz) 334 (dd 1H H-β J 45 e 20 Hz) 388 (s

3H 4rsquo-OCH3) 391 (d 1H H-δ J 20 Hz) 429

(d 1H H-α J 20 Hz) 697 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

89 Hz) 726-730 (m 2H H-26) 733-736 (m 3H H-345) 804 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89

Hz)

RMN 13C 544 (C-α) 555 (4rsquo-OCH3) 571 (C-δ) 574 (C-β) 597 (C-γ) 1141 (C-

3rsquo5rsquo) 12557 (C-26) 12832 (C-1rsquo) 1285 (C-35) 12857 (C-4) 13075 (C-2rsquo6rsquo) 1355

(C-1) 1643 (C-4rsquo) 1912 (C=O)

O

O

(20f)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6 H

H

H3CO

O

O

(21f)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

H3CO

PARTE I - Parte experimental

183

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 326 (dd 1H H-γ J 32 e 20 Hz)

344 (dd 1H H-β J 32 e 20 Hz) 388 (s 3H

4rsquo-OCH3) 394 (d 1H H-δ J 20 Hz) 430 (d

1H H-α J 20 Hz) 698 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 726-730 (m 2H H-26) 733-736 (m

3H H-345) 805 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

RMN 13C 539 (C-α) 555 (4rsquo-OCH3) 562 (C-δ) 563 (C-β) 588 (C-γ) 1140 (C-

3rsquo5rsquo) 12560 (C-26) 12828 (C-1rsquo) 1285 (C-35) 12862 (C-4) 13079 (C-2rsquo6rsquo) 1357

(C-1) 1643 (C-4rsquo) 1914 (C=O)

EMEI mz (int rel) 296 (M+bull 1) 280 (2) 238 (3) 209 (2) 190 (3) 174 (3) 161 (11)

147 (2) 136 (16) 135 (100) 131 (3) 121 (4) 115 (4) 107 (11) 105 (13) 92 (10) 91 (28)

79 (9) 77 (31) 65 (5) 51 (9)

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-2-penteno-1-ona (20g) (14 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641143

RMN 1H δ = 243 (s 3H 4rsquo-CH3) 360 (ddd

1H H-γ J 65 e 16 e 05 Hz) 389 (d 1H H-δ J

16 Hz) 693 (dd 1H H-β J 154 e 65 Hz)

725-741 (m 8H H-α 233rsquo455rsquo6) 789 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 65 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 612 (C-γ) 614 (C-δ) 1255 (C-26) 1272 (C-α) 1286

(C-345) 1287 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1347 (C-1rsquo) 1362 (C-1) 1430 (C-β) 1441

(C-4rsquo) 1889 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 248 (2) 235 (6) 173 (2) 159 (19) 158 (100) 157 (9)

145 (3) 129 (28) 119 (26) 115 (21) 105 (9) 91 (25) 89 (10) 77 (11) 65 (11) 63 (6) 51

(6)

O

O

(20g)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6 H

H

H3C

O

O

(21f) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

H3CO

PARTE I - Parte experimental

184

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-pentanona (21g) (7 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4753) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801090

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 245 (s 3H 4rsquo-CH3) 319 (dd

1H H-γ J 46 e 20 Hz) 335 (dd 1H H-β J

46 e 20 Hz) 393 (d 1H H-δ J 20 Hz) 433

(d 1H H-α J 20 Hz) 728-738 (m 7H H-

233rsquo455rsquo6) 796 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 546 (C-α) 572 (C-δ) 576 (C-β) 598 (C-γ) 12565 (C-

26) 12841 (C-2rsquo6rsquo) 12963 (C-3rsquo5rsquo) 12852 (C-345) 1328 (C-1rsquo) 1355 (C-1) 1453

(C-4rsquo) 1926 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN δ = 245 (s 3H 4rsquo-CH3) 328 (dd 1H H-

γ J 31 e 20 Hz) 346 (dd 1H H-β J 31 e 20

Hz) 396 (d 1H H-δ J 20 Hz) 435 (d 1H H-

α J 20 Hz) 728-738 (m 7H H-233rsquo455rsquo6)

797 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 540 (C-α) 563 (C-δ) 564 (C-β) 588 (C-γ) 1257 (C-

26) 12845 (C-2rsquo6rsquo) 12854 (C-4) 12861 (C-35) 12962 (C-3rsquo5rsquo) 1328 (C-1rsquo) 1358

(C-1) 1453 (C-4rsquo) 1928 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull lt1) 251 (2) 221 (3) 193 (1) 174 (3) 161 (18) 131 (6)

119 (100) 105 (12) 91 (63) 79 (6) 77 (10) 65 (11) 51 (3)

O

O

(21g)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

H3C

O

O

(21g) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

H3C

PARTE I - Parte experimental

185

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-pentanona (21h) (10 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4753) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C17H13NO5 [M+bull] calculado 3110794 encontrado 3110787

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 320 (dd 1H H-γ J 46 e 19 Hz)

339 (dd 1H H-β J 46 e 19 Hz) 394 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 431 (d 1H H-α J 19 Hz)

726-730 (m 2H H-26) 734-738 (d 3H H-

345) 821 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 834 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

RMN 13C 551 (C-α) 572 (C-δ) 578 (C-β) 594 (C-γ) 12399 (C-3rsquo5rsquo) 12557 (C-

26) 1286 (C-35) 12882 (C-4) 12956 (C-2rsquo6rsquo) 1351 (C-1) 1393 (C-1rsquo) 1507 (C-

4rsquo) 1925 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 331 (dd 1H H-γ J 29 e 19 Hz)

351 (dd 1H H-β J 29 e 20 Hz) 396 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 434 (d 1H H-α J 20 Hz) 726-

730 (m 2H H-26) 734-738 (d 3H H-345)

822 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 834 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

RMN 13C 546 (C-α) 564 (C-δ) 566 (C-β) 583 (C-γ) 12397 (C-3rsquo5rsquo) 12560 (C-

26) 1286 (C-35) 12876 (C-4) 12958 (C-2rsquo6rsquo) 1354 (C-1) 1393 (C-1rsquo) 1507 (C-

4rsquo) 1924 (C=O)

EMEI mz (int rel) 311 (M+bull 1) 282 (3) 252 (14) 205 (6) 174 (56) 161 (75) 159

(26) 150 (40) 135 (22) 131 (21) 121 (2) 115 (12) 105 (38) 104 (25) 92 (24) 91 (100)

79 (25) 77 (39) 76 (18) 65 (9) 55 (77) 51 (11)

O

O

(21h)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

O2N

O

O

(21h) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

O2N

PARTE I - Parte experimental

186

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-2-penteno-1-ona (20i) (11 ) pf =

75-77ordmC

EMAR (EI) C17H14O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660940

RMN 1H δ = 363 (ddd 1H H-γ J 62 18 e 07

Hz) 390 (d 1H H-δ J 18 Hz) 693 (ddd 1H H-

5rsquo J 79 78 e 10 Hz) 702 (dd 1H H-3rsquo J 81 e

10 Hz) 709 (dd 1H H-β J 151 e 62 Hz) 731-

734 (m 2H H-26) 735-740 (m 3H H-345) 740 (d 1H H-α J 151 Hz) 751 (ddd

1H H-4rsquo J 81 78 e 16 Hz) 782 (dd 1H H-6rsquo J 79 e 16 Hz) 1255 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 610 (C-γ) 618 (C-δ) 1186 (C-3rsquo) 1190 (C-5rsquo) 1194 (C-1rsquo) 1253 (C-

α) 1255 (C-26) 1287 (C-35) 1288 (C-4) 1299 (C-6rsquo) 1359 (C-1) 1368 (C-4rsquo)

1442 (C-β) 1636 (C-2rsquo) 1930 (C=O)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull 3) 250 (13) 237 (4) 161 (17) 160 (100) 145 (8) 131

(62) 121 (32) 115 (7) 105 (9) 91 (8) 89 (9) 78 (18) 77 (18) 65 (17) 63 (7) 53 (2) 51

(8)

(E2R3S)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanona (23i) (14 ) pf = 159-161ordmC

EMAR (EI) C17H16O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660941

RMN 1H δ = 372 (d 1H 3-OH J 12 Hz) 443 (d 1H

H-3 J 122 Hz) 480 (ddd 1H H-2 J 122 e 64 e 12 Hz)

652 (dd 1H H-α J 160 e 64 Hz) 695 (d 1H H-β J

160 Hz) 707 (d 1H H-8 J 81 Hz) 709 (dt 1H H-6 J

76 e 10 Hz) 726-738 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 749 (dd 2H

H-2rsquo6rsquo J 82 e 13 Hz) 756 (dt 1H H-7 J 81 e 17 Hz)

790 (dd 1H H-5 J 76 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 731 (C-3) 823 (C-2) 1181 (C-8) 1185 (C-10) 1220 (C-6) 1240 (C-

α) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1273 (C-5) 1284 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1349 (C-β) 1359 (C-1rsquo)

1369 (C-7) 1615 (C-9) 1941 (C-4)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull 43) 237 (24) 209 (12) 146 (35) 145 (37) 131 (13) 121

(100) 117 (24) 115 (35) 105 (7) 92 (27) 91 (35) 77 (19) 71 (14) 65 (13) 57 (19) 51

(10)

O

O

OH

(23i)

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

α

β

H

H

O

O

(20i)

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

HOH

PARTE I - Parte experimental

187

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-metil-2-penteno-1-ona [trans-(20j)]

(19 ) pf = 82-86ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801093

RMN 1H δ = 133 (s 3H γ-CH3) 406 (s 1H H-δ)

693 (ddd 1H H-5rsquo J 80 79 e 10 Hz) 702 (dd

1H H-3rsquo J 81 e 10 Hz) 719 (d 1H H-β J 152

Hz) 734 (d 1H H-α J 152 Hz) 732-742 (m 5H

H-23456) 750 (ddd 1H H-4rsquo J 81 79 e 16 Hz) 785 (dd 2H H-6rsquo J 80 e 16 Hz)

1260 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 149 (γ-CH3) 619 (C-γ) 670 (C-δ) 1186 (C-3rsquo) 1189 (C-5rsquo) 1195 (C-

1rsquo) 1233 (C-α) 1266 (C-26) 1281 (C-4) 1283 (C-35) 1300 (C-6rsquo) 1345 (C-1)

1370 (C-4rsquo) 1496 (C-β) 1636 (C-2rsquo) 1935 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 1) 264 (2) 237 (3) 174 (100) 159 (37) 147 (7) 145 (6)

131 (53) 121 (38) 115 (8) 105 (11) 93 (12) 91 (10) 77 (20) 65 (24) 53 (19) 51 (11)

(E4R5S)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-metil-2-penteno-1-ona [cis-(20j)]

(13 ) pf = 70-74ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801106

RMN 1H δ = 174 (s 3H γ-CH3) 424 (s 1H H-δ)

675 (d 1H H-β J 154 Hz) 686 (ddd 1H H-5rsquo J

79 78 e 10 Hz) 695 (dd 1H H-3rsquo J 81 e 10 Hz)

713 (d 1H H-α J 154 Hz) 727-735 (m 5H H-

23456) 746 (ddd 1H H-4rsquo J 81 78 e 16 Hz)

760 (dd 2H H-6rsquo J 79 e 16 Hz) 1238 (s 1H 2rsquo-

OH)

RMN 13C δ = 212 (γ-CH3) 624 (C-γ) 669 (C-δ) 1185 (C-3rsquo) 1188 (C-5rsquo) 1194 (C-

1rsquo) 1264 (C-α) 1265 (C-26) 1281 (C-4) 1283 (C-35) 1299 (C-6rsquo) 1343 (C-1)

1366 (C-4rsquo) 1449 (C-β) 1634 (C-2rsquo) 1933 (C=O)

O

O

trans-(20j)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

HOH

O

O

cis-(20j)

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

1 2

3

5 4

OH

PARTE I - Parte experimental

188

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 7) 264 (16) 249 (5) 238 (12) 237 (35) 224 (11) 223

(14) 219 (17) 175 (19) 174 (100) 159 (37) 145 (8) 131 (55) 121 (34) 115 (9) 105 (9)

93 (11) 91 (8) 77 (16) 65 (18) 53 (13) 51 (7)

(E2R3S)-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) (10 ) pf = 122-123ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2800986

RMN 1H δ = 214 (s 3H α-CH3) 370 (s largo 1H 3-

OH) 460-471 (m 2H H-23) 675 (d 1H H-β J 11

Hz) 704 (d 1H H-8 J 80 Hz) 708 (dt 1H H-6 J 78 e

08 Hz) 725-740 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 755 (dt 1H

H-7 J 80 e 16 Hz) 790 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 133 (γ-CH3) 711 (C-3) 880 (C-2) 1181

(C-8) 1184 (C-10) 1219 (C-6) 1272 (C-4rsquo) 1272 (C-5) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-

2rsquo6rsquo) 1324 (C-β) 1326 (C-α) 1366 (C-1rsquo) 1368 (C-7) 1619 (C-9) 1948 (C-4)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 52) 278 (13) 263 (9) 251 (31) 223 (6) 207 (10) 201

(5) 174 (10) 160 (26) 159 (90) 145 (35) 131 (32) 121 (100) 115 (38) 105 (21) 92

(29) 91 (95) 82 (9) 77 (28) 65 (25) 63 (18) 57 (9) 51 (16)

63212 Utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

A soluccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) devidamente substituiacuteda (05

mmol) em acetonitrilo (3 ml) adicionou-se catalisador de salen Mn(III) (159 mg 0025

mmol) e N-oacutexido de piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) Seguidamente adicionou-se

iodosilbenzeno (022g 10 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura

reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) Extraiu-se esta mistura com diclorometano (2

x 20 ml) e lavou-se com aacutegua (2 x 20 ml) Concentrou-se a fase orgacircnica e o resiacuteduo foi

purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura

diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheram-se vaacuterias fracccedilotildees Estas foram

concentradas secas e os compostos obtidos em rendimentos moderados

O

O

OH

(23j)

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

α

β

H

H

CH3

PARTE I - Parte experimental

189

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos produtos de epoxidaccedilatildeo obtidos estaacute descrita na secccedilatildeo

53211 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(20a) 18

(21a) 43 (20c) 11 (21c) 23 (20d) 22 (21d) 33 (22d) 39 trans-(20e) 60

cis-(20e) 7 (20f) 18 (21f) 41 (20g) 15 (21g) 55 (21h) 62 (20i) 4

(23i) 2 trans-(20j) 13 cis-(20j) 9 (23j) 3 ]

633 Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

6331 Utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (E)-2-estirilcromona (26a-e) (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f-j)

apropriada (05 mmol) numa mistura de diclorometanometanol (11) (4 ml) e adicionou-se

o catalisador de salen Mn(III) (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl 035

mmol) e adicionou-se uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05 ml 15 mmol)

Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo a 40ordmC durante 2 dias Seguidamente a mistura foi

diluiacuteda com diclorometano (20 ml) e lavada com aacutegua (2 x 20 ml) A fase orgacircnica foi

separada e concentrada

No caso das (E)-2-estirilcromonas (26a-e) o resiacuteduo foi purificado por cromatografia

de placa em siacutelica gel utilizando a mistura de 12 de eacuteter de petroleacuteo diclorometano como

eluente Obtiveram-se duas fracccedilotildees uma de maior Rf correspondente aos αβ-trans-

epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27a-e) pretendidas e outra de Rf justamente inferior

correspondente agraves (E)-2-estirilcromonas de partida (26a-e)

No caso das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) natildeo foi possiacutevel purificar e separar

por tlc pois os reagentes de partida e os produtos tecircm o mesmo Rf Assim sendo o resiacuteduo

foi primeiramente purificado por cromatografia de coluna de siacutelica gel (eluente 12 eacuteter de

petroacuteleodiclorometano) para eliminar a base e os outros produtos da mistura reaccional e

a fracccedilatildeo contendo as 5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) de partida e os trans-eacutepoxidos

(27f-j) satildeo submetidos a separaccedilatildeo por HPLC

Condiccedilotildees do HPLC eluente 80 metanol 20 aacutegua fluxo 07 mlminuto coluna

LiChrospher 100 RP-18 (5 μm) comprimento de onda 254 nm velocidade do papel 25

mmminuto

PARTE I - Parte experimental

190

Dissolveram-se as amostras em acetonitrilo e usando estas condiccedilotildees foi possiacutevel

separar os αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27f-j) a cerca dos 8

minutos e as (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas de partida (26f-j) a cerca dos 15 minutos

com o objectivo de se obter a caracterizaccedilatildeo estrutural dos novos epoacutexidos

trans-2-(12-epoxietil-2-fenil)cromona (27a) (8 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H12O3 C 7726 H 458

Encontrado C 7702 H 460

RMN 1H δ = 380 (d 1H H-α J 17 Hz) 424 (d 1H H-

β J 17 Hz) 647 (s 1H H-3) 735-746 (m 6H H-

62rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 747 (d 1H H-8 J 82 Hz) 769 (dt 1H

H-7 J 82 e 17 Hz) 821 (dd 1H H-5 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 586 (C-α) 604 (C-β) 1094 (C-3) 1180

(C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1258

(C-5) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1291 (C-4rsquo) 1339 (C-7) 1350 (C-1rsquo) 1561 (C-9) 1628 (C-2)

1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 5) 248 (7) 247 (11) 236 (74) 235 (100) 207 (17) 191

(12) 179 (16) 178 (14) 131 (8) 121 (47) 115 (22) 102 (20) 92 (19) 91 (19) 90 (46) 89

(48) 83 (25) 77 (33) 76 (25) 63 (29) 51 (25)

trans-2-[2-(4-clorofenil)-12-epoxietil]cromona (27b) (4 ) pf = 161-163ordmC

EMAR (EI) C17H1135ClO3 [M+bull] calculado 2980397 encontrado 2980391

EMAR (EI) C17H1137ClO3 [M+bull] calculado 3000367 encontrado 3000373

RMN 1H δ = 376 (d 1H H-α J 17 Hz) 423 (d 1H

H-β J 17 Hz) 646 (s 1H H-3) 731 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

85 Hz) 740 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 85 Hz) 743 (dd 1H

H-6 J 76 e 75 Hz) 747 (dd 1H H-8 J 79 e 09 Hz)

770 (ddd 1H H-7 J 79 75 e 16 Hz) 821 (dd 1H

H-5 J 76 e 16 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(27a)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27b)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

Cl

PARTE I - Parte experimental

191

RMN 13C δ = 586 (C-α) 597 (C-β) 1096 (C-3) 1180 (C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-

6) 1259 (C-5) 1270 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1335 (C-1rsquo) 1340 (C-7) 1350 (C-4rsquo)

1561 (C-9) 1624 (C-2) 1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 298 (M+bull 7) 282 (7) 281 (9) 272 (33) 271 (55) 270 (90) 269

(100) 243 (8) 235 (29) 234 (87) 205 (10) 178 (23) 139 (16) 121 (41) 111 (16) 102

(25) 92 (25) 89 (87) 77 (16) 76 (29) 75 (19) 64 (16) 63 (33) 57 (13) 51 (13)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-metilfenil)]cromona (27d) (8 ) pf = 141-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H14O3 C 7768 H 507

Encontrado C 7729 H 534

RMN 1H δ = 238 (s 3H 4rsquo-CH3) 378 (d 1H H-α J

17 Hz) 421 (d 1H H-β J 17 Hz) 645 (s 1H H-3)

722 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 84 Hz) 726 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

84 Hz) 742 (ddd 1H H-6 J 78 77 e 08 Hz) 747

(dd 1H H-8 J 80 e 08 Hz) 769 (ddd 1H H-7 J

80 77 e 16 Hz) 820 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 213 (4rsquo-CH3) 586 (C-α) 605 (C-β)

1094 (C-3) 1180 (C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-6) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1258 (C-5) 1295

(C-3rsquo5rsquo) 1319 (C-1rsquo) 1339 (C-7) 1391 (C-4rsquo) 1562 (C-9) 1630 (C-2) 1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 278 (M+bull 8) 262 (3) 261 (5) 251 (13) 250 (70) 249 (100) 235

(11) 234 (37) 221 (11) 178 (12) 158 (8) 145 (8) 129 (11) 121 (37) 103 (33) 102 (16)

92 (16) 91 (23) 89 (12) 78 (28) 77 (22) 76 (15) 65 (15) 63 (16) 51 (11)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-nitrofenil)]cromona (27e) (3 ) pf = 181-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H11NO5 C 6602 H 358 N 453

Encontrado C 6623 H 392 N 451

RMN 1H δ = 380 (d 1H H-α J 17 Hz) 438 (d 1H

H-β J 17 Hz) 649 (s 1H H-3) 745 (dt 1H H-6 J

77 e 10 Hz) 748 (d 1H H-8 J 82 Hz) 757 (d 2 H

H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 772 (ddd 1H H-7 J 82 77 e 16

Hz) 822 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz) 829 (d 2 H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27d)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

CH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27e)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

NO2

PARTE I - Parte experimental

192

RMN 13C δ = 590 (C-α) 591 (C-β) 1101 (C-3) 1180 (C-8) 1241 (C-3rsquo5rsquo) 1242 (C-

10) 1257 (C-6) 1260 (C-5) 1266 (C-2rsquo6rsquo) 1342 (C-7) 1422 (C-1rsquo) 1484 (C-4rsquo)

1561 (C-9) 1616 (C-2) 1775 (C-4)

EMEI mz (int rel) 309 (M+bull 30) 293 (10) 282 (23) 281 (93) 263 (5) 235 (32) 234

(100) 233 (33) 205 (29) 189 (10) 178 (17) 121 (30) 104 (24) 102 (34) 92 (30) 89

(60) 77 (24) 76 (41) 63 (45) 51 (25)

trans-2-(12-epoxietil-2-fenil)-5-hidroxicromona (27f) (3 ) pf =126-128ordmC

EMAR (EI) C17H12O4 [M+bull] calculado 2800736 encontrado 2800732

RMN 1H δ = 378 (d 1H H-α J 16 Hz) 420 (d 1H H-

β J 16 Hz) 639 (s 1H H-3) 683 (d 1H H-6 J 83 Hz)

691 (d 1H H-8 J 84 Hz) 734-737 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

740-743 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (dd 1H H-7 J 84 e

83 Hz) 1241 (s 1H 5-OH)

RMN 13C δ = 584 (C-α) 608 (C-β) 1070 (C-8) 1078

(C-3) 1112 (C-10) 1118 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1289 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-4rsquo) 1348 (C-

1rsquo) 1356 (C-7) 1564 (C-9) 1609 (C-5) 1644 (C-2) 1831 (C-4)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 50) 264 (4) 263 (5) 252 (54) 251 (100) 234 (8) 223

(10) 207 (14) 178 (7) 167 (8) 149 (9) 137 (35) 121 (7) 115 (13) 105 (17) 90 (35) 89

(39) 77 (25) 64 (10) 63 (14) 57 (7) 51 (15)

trans-2-[2-(4-clorofenil)-12-epoxietil]-5-hidroxicromona (27g) (3 ) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C17H1135ClO4 [M+bull] calculado 3140346 encontrado 3140359

EMAR (EI) C17H1137ClO4 [M+bull] calculado 3160316 encontrado 3160318

RMN 1H δ = 374 (d 1H H-α J 16 Hz) 418 (d 1H

H-β J 16 Hz) 638 (s 1H H-3) 683 (d 1H H-6 J 84

Hz) 690 (d 1H H-8 J 84 Hz) 730 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

85 Hz) 740 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85 Hz) 754 (t 1H H-7

J 84 Hz) 1237 (s 1H 5-OH)

RMN 13C δ = 583 (C-α) 601 (C-β) 1070 (C-8)

1079 (C-3) 1111 (C-10) 1119 (C-6) 1270 (C-2rsquo6rsquo)

2

345

6

1

2

3

4

5

6

(27f)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

2

345

6

1

2

3

45

6

(27g)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

Cl

PARTE I - Parte experimental

193

1291 (C-3rsquo5rsquo) 1333 (C-1rsquo) 1352 (C-4rsquo) 1357 (C-7) 1563 (C-9) 1609 (C-5) 1639

(C-2) 1830 (C-4)

EMEI mz (int rel) 314 (M+bull 40) 286 (55) 285 (100) 250 (39) 137 (28) 124 (10)

108 (12) 92 (10) 89 (57) 77 (5) 63 (12) 51 (7)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-metilfenil)]-5-hidroxicromona (27i) (3 ) pf = 135-138ordmC

EMAR (EI) C18H14O4 [M+bull] calculado 2940892 encontrado 2940898

RMN 1H (500 MHz) δ = 238 (s 3H 4rsquo-CH3) 377

(d 1H H-α J 17 Hz) 416 (d 1H H-β J 17 Hz)

637 (s 1H H-3) 682 (dd 1H H-6 J 83 e 08 Hz)

690 (dd 1H H-8 J 84 e 08 Hz) 722 (d 2H H-3rsquo5rsquo

J 83 Hz) 725 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz) 754 (dd 1H

H-7 J 84 e 83 Hz) 1241 (s 1H 5-OH)

RMN 13C (125 MHz) δ = 213 (4rsquo-CH3) 583 (C-α) 609 (C-β) 1070 (C-8) 1076 (C-

3) 1112 (C-10) 1118 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1295 (C-3rsquo5rsquo) 1317 (C-1rsquo) 1356 (C-7)

1393 (C-4rsquo) 1564 (C-9) 1609 (C-5) 1645 (C-2) 1831 (C-4)

EMEI mz (int rel) 294 (M+bull 24) 266 (50) 265 (100) 250 (12) 237 (6) 22 (8) 137

(26) 135 (8) 119 (7) 103 (20) 91 (12) 89 (7) 78 (18) 77 (11) 65 (6) 63 (6) 51 (5)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-nitrofenil)]-5-hidroxicromona (27j) (3 ) pf = 209-211ordmC

EMAR (EI) C17H11NO6 [M+bull] calculado 3250586 encontrado 3250590

RMN 1H 378 (d 1H H-α J 16 Hz) 434 (d 1H H-

β J 16 Hz) 641 (s 1H H-3) 685 (dd 1H H-6 J 82

e 07 Hz) 691 (dd 1H H-8 J 84 e 07 Hz) 756 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 756 (dd 1H H-7 J 84 e 82

Hz) 830 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 1233 (s 1H 5-

OH)

RMN 13C δ = 586 (C-α) 593 (C-β) 1070 (C-8) 1084 (C-3) 1112 (C-10) 1121 (C-

6) 1241 (C-3rsquo5rsquo) 1266 (C-2rsquo6rsquo) 1358 (C-7) 1419 (C-1rsquo) 1491 (C-4rsquo) 1563 (C-9)

1609 (C-5) 1630 (C-2) 1829 (C-4)

2

345

6

1

2

3

45

6

(27i)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

CH3

2

345

6

1

2

3

45

6

(27j)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

NO2

PARTE I - Parte experimental

194

EMEI mz (int rel) 325 (M+bull 100) 309 (16) 297 (27) 296 (59) 279 (9) 250 (72) 221

(14) 205 (17) 190 (10) 165 (10) 137 (16) 120 (12) 108 (28) 91 (29) 89 (48) 77 (15)

63 (34) 51 (19)

6332 Utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante

O catalisador de salen Mn (III) (159 mg 0025 mmol) foi adicionado a uma soluccedilatildeo de

(E)-2-estirilcromona (26a-e) (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f-j) devidamente

substituiacuteda (05 mmol) em acetonitrilo (4 ml) De seguida adicionou-se N-oacutexido de

piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) iodosilbenzeno (022 g 10 mmol) e a mistura foi agitada

agrave temperatura ambiente durante cerca de 12 horas Apoacutes este periacuteodo a mistura reacional

foi dissolvida em clorofoacutermio (20 ml) lavada com aacutegua (2 x 20 ml) e a fase orgacircnica foi

recolhida e concentrada Os processos de purificaccedilatildeo e separaccedilatildeo satildeo os descritos para o

meacutetodo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio e que estatildeo relatados na secccedilatildeo 5331

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27a-e) e dos

αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27f-j) estaacute descrita na secccedilatildeo 5331 e

os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(27a) 29 (27b) 10

(27d) 15 (27e) 4 (27f) 22 (27g) 12 (27i) 4 (27j) 7 ]

CAPIacuteTULO 7

BIBLIOGRAFIA

PARTE I - Bibliografia

197

1 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 5

2 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 201

3 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 30

4 - B A Bohm in ldquoThe Flavonoids ndash Advances in Research Since 1986rdquo Ed J B

Harbone Chapman amp Hall Londres 1994 p 387

5 - T W Goodwin e E I Mercer in ldquoIntroduction to Plant Biochemistryrdquo 2ordf Ed

Pergamon Oxford 1986 p 550

6 - J Rigandy e S P Kleney in ldquoNomenclature of Organic Chemistry ndash IUPACrdquo

Pergamon Press Oxford 1979 p169

7 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 31

8 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 7

9 - A I R N A Barros A M S Silva I Alkorta e J Elguero Tetrahedron 2004 60 6513

10 - B A Bohm in ldquoThe Flavonoids ndash Advances in Research Since 1986rdquo Ed J B

Harbone Chapman amp Hall Londres Gratilde-Bretanha 1975 p 446 e 448

11 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 213

12 - T Habu R A Flath T R Mon e J F Morton J Agric Food Chem 1985 33 249

13 - M J Greenberg J Agric Food Chem 1981 29 831

14 - M G Heydanek e R J McGorrin J Agric Food Chem 1981 29 950

15 - R Jambunathan e U Singh J Agric Food Chem 1981 29 1093

16 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 6

17 - G A Molander B Singaram e H C Brown J Org Chem 1984 49 5024

18 - G P Ellis in ldquoChromenes Chromanones and Chromonesrdquo Ed G P Ellis John

Willey amp Sons Nova Iorque 1977 p 455

19 - W H Gerwick A Lopez G D Van Duyne J Clardy W Ortiz e A Baez

Tetrahedron Lett 1986 27 1979

20 - W H Gerwick J Nat Prod 1989 52 252

21 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 8

22 - C M M Santos Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 9

PARTE I - Bibliografia

198

23 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 10

24 - W A Price A M S Silva e J A S Cavaleiro Heterocycles 1993 36 2601

25 - A M S Silva D C G A Pinto J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay

ARKIVOC 2004 vi 106

26 - A M S Silva D C G A Pinto H R Tavares J A S Cavaleiro M L Jimeno e J

Elguero Eur J Org Chem 1998 2031

27 - H S Mahal e K Venkataraman J Chem Soc 1934 1767

28 - J K Makarandi e V Kumari Synth Commun 1989 19 1919

29 - H L Gaggad K N Wadodkar e B J Ghiya Indian J Chem 1985 24B 1244

30 - F Peixoto A I R N A Barros e A M S Silva Biochem Mol Toxicol 2002 16

220

31 - N Desideri C Conti P Mastromarino e F Mastropaolo Antiviral Chem

Chemother 2000 11 373

32 - E Fernandes F Carvalho A M S Silva C M M Santos D C G A Pinto J A S

Cavaleiro e M L Bastos J Enz Inhib 2002 17 45

33 - E Fernandes M Carvalho F Carvalho A M S Silva C M M Santos D C G A

Pinto J A S Cavaleiro e M L Bastos Arch Toxicol 2003 77 500

34 - P Filipe A M S Silva P Morliegravere C M Brito L K Patterson G L Hug J N

Silva J A S Cavaleiro J-C Maziegravere J P Freitas e R Santus Biochem

Pharmacol 2004 67 2207

35 - T Katsuki in ldquoTransition Metals for Organic Synthesisrdquo Ed M Beller e C Bolm

Wiley-VCH Weinheim Alemanha 1998 p 271

36 - P Besse e H Veschambre Tetrahedron 1994 50 8885

37 - H B Henbest Chem Soc Spec Publ 1965 19 83

38 - R C Ewins H B Henbest e M A McKervey J Chem Soc Chem Commun 1967

1085

39 - S H R Abdi R I Kureshy N H Khan e R V Jasra Catal Surveys Asia 2004 8

187

40 - T Katsuki e K B Sharpless J Am Chem Soc 1980 102 5974

41 - T Katsuki in ldquoTransition Metals for Organic Synthesisrdquo Ed M Beller e C Bolm

Wiley-VCH Weinheim Alemanha 1998 p261

42 - S Juliaacute J Masana e J C Veja Angew Chem Int Ed Engl 1980 929

PARTE I - Bibliografia

199

43 - Parte 2 S Juliaacute J Guixer J Masana J Rocas S Colonna R Annuziata e H

Molinari J Chem Soc Perkin Trans 1 1982 1317

44 - M E Lasterra-Saacutenchez e S M Roberts J Chem Soc Perkin Trans 1 1995 1467

45 - M E Lasterra-Saacutenchez U Felfer P Mayon S M Roberts S R Thornton e C J

Todd J Chem Soc Perkin Trans 1 1996 343

46 - W Kroutil M E Lasterra-Saacutenchez S J Maddrell P Mayon P Morgan S M

Roberts S R Thornton C J Todd e M Tuumlter J Chem Soc Perkin Trans 1 1996

2837

47 - J V Allen M W Cappi P D Kary S M Roberts N M Williamson e L E Wu J

Chem Soc Perkin Trans 1 1997 3297

48 - J V Allen S Bergeron M J Griffiths S Mukherjee S M Roberts N M

Williamson e L E Wu J Chem Soc Perkin Trans 1 1998 3171

49 - T Geller A Gerlach C M Kruumlger e H-C Militzer Tetrahedron Lett 2004 45

5065

50 - T Geller A Gerlach C M Kruumlger e H-C Militzer J Mol Catal A Chem 2006

251 71

51 - B Meunier Chem Rev 1992 92 1411

52 - J T Groves T E Nemo e R S Myers J Am Chem Soc 1979 101 1032

53 - J T Groves W J Jr Kruper e R C Haushalter J Am Chem Soc 1980 102 6375

54 - J T Groves e T E Nemo J Am Chem Soc 1983 105 5786

55 - A Robert and B Meunier New J Chem 1988 12 885

56 - J-P Renaud P Battioni J F Bartoli e D Mansuy J Chem Soc Chem Commun

1985 888

57 - J P Collman J I Brauman P D Hampton H Tanaka D S Bohle e R T Hembre

J Am Chem Soc 1990 112 7980

58 - R R L Martins M G P M S Neves A J D Silvestre M M Q Simotildees A M S

Silva A C Tomeacute J A S Cavaleiro P Tagliatesta e C Crestini J Mol Catal A

Chem 2001 172 33

59 - S L H Rebelo M M Q Simotildees M G P M S Neves A M S Silva e J A S

Cavaleiro Chem Commun 2004 608

60 - S L H Rebelo M M Q Simotildees M G P M S Neves A M S Silva P

Tagliatesta e J A S Cavaleiro J Mol Catal A Chem 2005 232 135

61 - J T Groves e R S Myers J Am Chem Soc 1983 105 5791

PARTE I - Bibliografia

200

62 - S OrsquoMalley e T Kodadek J Am Chem Soc 1989 111 9116

63 - K Konishi K I Oda K Nishida T Aida e S Inoue J Am Chem Soc 1992 114

1313

64 - E G Samsel K Srinivasan e J K Kochi J Am Chem Soc 1985 107 7606

65 - W Zhang J L Loebach S R Wilson e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1990

112 2801

66 - R Irie K Noda Y Ito N Matsumoto e T Katsuki Tetrahedron Lett 1990 31

7345

67 - E N Jacobsen W Zhang A R Muci J R Ecker e L Deng J Am Chem Soc

1991 113 7063

68 - E N Jacobsen W Zhang e M L Guumller J Am Chem Soc 1991 113 6703

69 - M Palucki P J Pospisil W Zhang e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1994 116

9333

70 - S Chang R M Heid e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1994 35 669

71 - H Sasaki R Irie e T Katsuki Synlett 1993 300

72 - N Hosoya R Irie e T Katsuki Synlett 1993 261

73 - N Hosoya A Hatayama R Irie H Sasaki e T Katsuki Tetrahedron 1994 50

4311

74 - T Kuroki T Hamada e T Katsuki Chem Lett 1995 339

75 - J F Larrow E N Jacobsen Y Gao Y Hong X Nie e C M Zepp J Org Chem

1994 59 1939

76 - T Flessner e S Doye J Prakt Chem 1999 341 436

77 - T Katsuki Coord Chem Rev 1995 140 189

78 - T Katsuki J Mol Catal A Chem 1996 113 87

79 - T Schwenkreis e A Berkessel Tetrahedron Lett 1993 34 4785

80 - P Pietikaumlinen Tetrahedron Lett 1994 35 941

81 - K Srinivasan P Michaud e J K Kochi J Am Chem Soc 1986 108 2320

82 - Y N Ito e T Katsuki Tetrahedron Lett 1998 39 4325

83 - T Hamada T Fukuda H Imanishi e T Katsuki Tetrahedron 1996 52 515

84 - K S Reddy L Solagrave A Moyano M A Pericagraves e A Riera Synthesis 2000 165

85 - N H Lee A R Muci e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1991 32 5055

86 - E N Jacobsen L Deng Y Furukawa e L E Martineacutez Tetrahedron 1994 50 4323

87 - P Pietikaumlinen Tetrahedron Lett 1999 40 1001

PARTE I - Bibliografia

201

88 - M-K Wong L-M Ho Y-S Zheng C-Y Ho e D Yang Org Lett 2001 3 2587

89 - W Adam L Hadjiarapoglou e A Smerz Chem Ber 1991 124 227

90 - A-M Lluch F Saacutenchez-Baeza A Messeguer C Fusco e R Curci Tetrahedron

1993 49 6299

91 - T Patonay G Toacuteth e W Adam Tetrahedron Lett 1993 34 5055

92 - W Adam D Golsch L Hadjiarapoglou e T Patonay J Org Chem 1991 56 7292

93 - A Leacutevai T Patonay A Szeacutekely E B Vass W Adam e J Jekotilde J Heterocycl

Chem 2000 37 1065

94 - W Adam R T Fell A Leacutevai T Patonay K Peters A Simon e G Toacuteth

Tetrahedron Asymmetry 1996 9 1121

95 - A Leacutevai W Adam R T Fell R Gessner T Patonay A Simon e G Toacuteth

Tetrahedron 1998 54 13105

96 - A Leacutevai A M S Silva J A S Cavaleiro T Patonay e V L M Silva Eur J Org

Chem 2001 3213

97 - R Irie K Noda Y Ito e T Katsuki Tetrahedron Asymmetry 1991 2 481

98 - K Srinivasan P Michaud e J K Kochi J Am Chem Soc 1986 108 2309

99 - T Hamada R Irie e T Katsuki Synlett 1994 479

100 - N H Lee e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1991 32 6533

101 - S Chang N H Lee e E N Jacobsen J Org Chem 1993 58 6939

102 - S Chang J M Galvin e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1994 116 6937

103 - B D Brandes e E N Jacobsen J Org Chem 1994 59 4378

104 - T Fukuda R Irie e T Katsuki Synlett 1995 197

105 - B D Brandes e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1995 36 5123

106 - W Zhang e E N Jacobsen J Org Chem 1991 56 2296

107 - A Hatayama N Hosoya R Irie e T Katsuki Synlett 1992 407

108 - N Hosoya A Hatayama K Yanai H Fujii R Irie e T Katsuki Synlett 1993 641

109 - R Irie K Noda Y Ito e T Katsuki Tetrahedron Lett 1991 32 1055

110 - M T Gunter e P Turner Coord Chem Rev 1991 108 115

111 - J T Groves e W J Kruper J Am Chem Soc 1979 101 7613

112 - C T Dalton K M Ryan V M Wall C Bousquet e D G Gilheany Top Catal

1998 5 75

113 - R Irie T Hashihayata T Katsuki M Akita e Y Moro-oka Chem Lett 1998

1041

PARTE I - Bibliografia

202

114 - Y N Ito e T Katsuki Bull Chem Soc Jpn 1999 72 603

115 - P-O Norrby C Linde e B Aringkermark J Am Chem Soc 1995 117 11035

116 - A S Jepsen M Roberson R G Hazel e K A Joslashrgensen Chem Commun 1998

1599

117 - Y Noguchi R Irie T Fukuda e T Katsuki Tetrahedron Lett 1996 37 4533

118 - K N Houk N C DeMello K Condroski J Fennen e T Kasuga in Electronic

Conference on Heterocyclic Chemistry (ECHET96) ed por H S Rzepa J P Snyder

e C Leach ldquoThe Royal Society of Chemistryrdquo Londres 24 de Junho a 22 de Julho

de 1996

119 - R I Kureshy N H Khan S H R Abdi S Singh I Ahmed R S Shukla e R V

Jasra J Catal 2003 219 1

120 - C Linde M F Anderlund e B Aringkermark Tetrahedron Lett 2005 46 5597

121 - Y G Abashkin e S K Burt Org Lett 2004 6 59

122 - H Fu G C Look W Zhang E N Jacobsen e C-H Wong J Org Chem 1991

56 6497

123 - L Cavallo e H Jacobsen Angew Chem Int Ed Engl 2000 39 589

124 - A M S Silva H R Tavares A I N R A Barros e J A S Cavaleiro Spectrosc

Lett 1997 30 1655

125 - C Lauret e S M Roberts Aldrichimica Acta 2002 35 47

126 - P L Anelli S Bandi F Montanari e S Quici J Chem Soc Chem Commun

1989 779

127 - L Shu e Y Shi J Org Chem 2000 65 8807

128 - E Weitz e A Scheffer Ber Dtsch Chem Ges 1921 54 2327

129 - B Boyer A Hambardzoumian J-P Roque e N Beylerian Tetrahedron 1999 55

6147

130 - F Gao K F Johnson e J B Schlenoff J Chem Soc Perkin Trans 2 1995 269

131 - H M Chawla e S K Sharma Tetrahedron 1990 46 1611

132 - M Bennett A J Burke e W I OrsquoSullivan Tetrahedron 1996 52 7163

133 - K Irie N Hosoya e T Katsuki Synlett 1994 255

134 - G Battistuzzi S Cacchi e G Fabrizi Org Lett 2003 5 777

135 - C M M Santos A M S Silva J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay Eur J

Org Chem 2007 aceite para publicaccedilatildeo

136 - U Engelhardt e T Linker Chem Commun 2005 1152

PARTE I - Bibliografia

203

137 - C Linde N Koliaiuml P-O Norrby e B Aringkermark Chem Eur J 2002 8 2568

138 - S-E Park W J Song Y O Ryu M H Lim R Song K M Kim e W Nam J

Inorg Biochem 2005 99 424

139 - D C G A Pinto A M S Silva e J A S Cavaleiro New J Chem 2000 24 85

140 - C M M Santos A M S Silva J A S Cavaleiro T Patonay e A Leacutevai J

Heterocycl Chem 2006 43 1319

141 - P Pietikaumlinen Tetrahedron 1998 54 4319

142 - A Thellend P Battioni e D Mansuy J Chem Soc Chem Commun 1994 1035

143 - A Mckillop e W R Sanderson Tetrahedron 1995 51 6145

144 - J Muzart Synthesis 1995 1325

145 - R Borges-Argaacuteez M E P Diacuteaz P G Waterman e L M Pentildea-Rodriacuteguez J Braz

Chem Soc 2005 6 5

146 - P S Kulkarni H V Kamath e S N Kulkarni Org Mass Spectrom 1984 19 334

147 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo 4ordf

Ed McGraw-Hill Londres 1989 p 177

148 - R M Silverstein G C Bassler e T C Morrill in ldquoSpectroscopic Methods in

Organic Compoundsrdquo 5ordf Ed John Wiley amp Sons Londres 1991 p 11

149 - F H Guidulgi M J Pestchanker J Kavka e P Joseph-Nathan Org Mass

Spectrom 1984 19 502

150 - D Pavia G Lampman e G Kritz in ldquoIntroduction to Spectroscopyrdquo Harcourt

College Publishers 3ordf Ed Filadeacutelfia EUA 2001 p 420

151 - F H Guidulgi C E Ardanaz J Kavka M E Garibay e P Joseph-Nathan Org

Mass Spectrom 1986 21 117

152 - Dictionary of Organic Compounds 6th Edition Volume 3 Chapman amp Hall

Londres 1996 p 2889

153 - A R Alcacircntara J M Marinas e J V Sinisterra Tetrahedron Lett 1987 28 1515

154 - D C G A Pinto A M S Silva A Leacutevai J A S Cavaleiro T Patonay e J

Elguero Eur J Org Chem 2000 2593

155 - A M S Silva J A S Cavaleiro e J Elguero Liebigs Ann 1997 2065

156 - D C G A Pinto A M S Silva L M P M Almeida J A S Cavaleiro A Leacutevai

e T Patonay J Heterocycl Chem 1998 35 217

157 - J S Vieira Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 101

PARTE I - Bibliografia

204

158 - D C G A Pinto A M S Silva e J A S Cavaleiro J Heterocycl Chem 1996

33 1887

159 - D T Patoilo Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 2005 p 248

160 - R Bernini E Mincione A Coratti G Fabrizi e G Battistuzzi Tetrahedron 2004

60 967

161 - M A Smith R M Neumann e R A Webb J Heterocycl Chem 1968 5 425

162 - T Patonay A Leacutevai C Nemes T Timaacuter G Toth e W Adam J Org Chem 1996

61 5375

Novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas INTRODUCcedilAtildeO 213

11 XANTONAS OCORREcircNCIA NA NATUREZA 213 12 NOMENCLATURA 214

121 Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas 214 1211 Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 214 1212 Nomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-onas 215 1213 Nomenclatura de derivados do tipo cromona 216

122 Nomenclatura de xantonas 216 13 SIacuteNTESE DE XANTONAS 217 14 ACTIVIDADE BIOLOacuteGICA DE XANTONAS 224 15 A IMPORTAcircNCIA DA SIacuteNTESE DE NOVOS DERIVADOS DE XANTONA 226

FORMACcedilAtildeO DE LIGACcedilOtildeES CARBONO-CARBONO CATALISADA POR COMPLEXOS DE PALAacuteDIO 227 21 INTRODUCcedilAtildeO 229 22 EFEITO DO SUBSTRATO 231 23 CONSIDERACcedilOtildeES MECANIacuteSTICAS 233

SIacuteNTESE DE DERIVADOS DO TIPO XANTONA 237 31 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO 239 32 SIacuteNTESE DE (E)-3-BROMO-2-ESTIRILCROMONAS 243

321 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 243 322 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 249

33 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS 255 331 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 255

3311 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 255 3312 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas 257 3313 Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-diestirilcromonas 258

332 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 259 34 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS POLI-HIDROXILADAS 266

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL DOS COMPOSTOS OBTIDOS NA SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS 269

41 CARACTERIZACcedilAtildeO POR RESSONAcircNCIA MAGNEacuteTICA NUCLEAR (RMN) 271 411 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 271 412 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 273 413 Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 280 414 Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas 283 415 Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas 290 416 Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 293 417 Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas 296 418 Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 301 419 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas 306

4191 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 306 4192 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 314

4110 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas 322 41101 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 322 41102 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 327

4111 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas 334 4112 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 338

41121 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 338 41122 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo 346

42 CARACTERIZACcedilAtildeO POR ESPECTROMETRIA DE MASSA (EM) 350

2

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS355 PARTE EXPERIMENTAL359

61 REAGENTES SOLVENTES SIacuteLICAS E EQUIPAMENTOS UTILIZADOS361 62 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO DE ACETOFENONAS 361

621 Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona 361 622 Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona 362 623 Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas 362

63 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO DE BENZALDEIacuteDOS E AacuteCIDOS CINAcircMICOS 363 631 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos 363 632 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos364

6321 Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos 364 6322 Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo 365

64 SIacuteNTESE DE (E)-3-BROMO-2-ESTIRILCROMONAS365 641 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas365

6411 Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 365 6412 Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 368 6413 Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas 371 6414 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 373

642 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 375 6421 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 375 6422 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas 381 6423 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 387

65 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS391 651 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 391

6511 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 391 6512 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas 393 6513 Siacutentese de 23-diarilxantonas 396

652 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 400 66 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS POLI-HIDROXILADAS437

BIBLIOGRAFIA447

PARTE II

SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS

CAPIacuteTULO 1

INTRODUCcedilAtildeO

PARTE II - Introduccedilatildeo

213

11 Xantonas Ocorrecircncia na natureza

s xantonas satildeo compostos fenoacutelicos heterociacuteclicos que tecircm por base o nuacutecleo de

dibenzo-γ-pirona (28)1

(28)

O

O A ocorrecircncia natural das xantonas eacute bastante restrita2 Encontram-se distribuiacutedas pelo

Reino Vegetal ocorrendo principalmente em duas famiacutelias de plantas superiores

Guttiferae e Gentianaceae3 Esporadicamente podem encontrar-se tambeacutem noutras famiacutelias

de plantas bem como em fungos liacutequenes e fetos3-6

A primeira xantona foi isolada em 1821 a partir de Gentiana luteae tendo sido

designada por gentisina (18-di-hidroxi-3-metoxixantona 29)4 A xantona natildeo substituiacuteda

ainda natildeo foi reportada como produto natural no entanto em 2002 Oldenburg et al

descreveram a ocorrecircncia desta xantona em petroacuteleos extraiacutedos em aacuteguas norueguesas7

Estes autores sugerem que este produto se formaria por oxidaccedilatildeo do xanteno na jazida ou

poderia ser originado por geossiacutentese de precursores aromaacuteticos

As xantonas naturais aparecem frequentemente substituiacutedas com grupos metoxilo

hidroxilo alquilo isopentenilo e glicosilo podendo apresentar-se na forma monomeacuterica

(exemplo 29-31)89 dimeacuterica (exemplo 32)10 policiacuteclica (exemplo 33)11 ou do tipo

xantonolignoacuteide (exemplo 34a e 34b)12

A

PARTE II - Introduccedilatildeo

214

12 Nomenclatura

121 Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas

1211 Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

As acetofenonas acetiladas satildeo compostos intermediaacuterios na siacutentese de 2-

metilcromonas enquanto que as acetofenonas cinamoiacuteladas satildeo intermediaacuterios na siacutentese de

O

O

OHHO

HO

OH

O

O

OH

OH

OH

HO

O

OHHO

HO

HOH2C

O

O

NO

OH

OH

OCH3

OCH3

OH

O

H3C

Cervinomicina A1

O

O

O

O

HO

OH

O

O

R

OCH3

O

O

HOOH

OCH3

(34a) R = H Quielcorina(34b) R = OCH3 6-Metoxiquielcorina

Ploiarixantona(31)

(30)

(32)

(33)

Mangiferina

Garcinona E

O

O

OMe

OHHO

(29)Gentisina

PARTE II - Introduccedilatildeo

215

(E)-3-bromo-2-estirilcromonas O sistema de numeraccedilatildeo eacute o indicado respectivamente

pelas estruturas (35) e (36) o qual eacute recomendado pela IUPAC1314

O

O (35)

O

12

1

23

4

56

O

O (36)

O

12

1

23

4

56

12

3

4

56

α

β

AB

1212 Nomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-

hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-

4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-

pentadieno-1-onas

As 13-butanodionas (37a) 2-butenonas (37b) satildeo compostos intermediaacuterios na

siacutentese de 2-metilcromonas (39) e as 4-penteno-13-dionas (38a) 24-pentadieno-1-onas

(38b) satildeo compostos intermediaacuterios na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (40) e

foram considerados como compostos de cadeia alifaacutetica insaturada com uma (37b e 38b)

ou duas (37a e 38a) funccedilotildees cetoacutenicas1314

O OOH

12 3 4

1

23

45

6

O OHOH

12

34

1

23

45

6

(37a) (37b)

O OOH

12

341

23

45

6

(38a)

5

1

23

4

5

6O OHOH

12

341

23

45

6

(38b)

5

1

23

4

5

6

A B A B

PARTE II - Introduccedilatildeo

216

1213 Nomenclatura de derivados do tipo cromona

As cromonas cuja siacutentese e caracterizaccedilatildeo estrutural seraacute descrita ao longo deste

trabalho satildeo compostos com esqueleto estrutural do tipo (39-42) As 3-bromo-2-

metilcromonas (39) como o seu nome indica possuem na posiccedilatildeo 2 um grupo metilo e na

posiccedilatildeo 3 um aacutetomo de bromo as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (40) possuem no carbono

C-2 um grupo estirilo e no carbono C-3 um aacutetomo de bromo as (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (41) possuem o grupo estirilo na posiccedilatildeo 3 e as (EE)-23-di-

estirilcromonas (42) possuem dois grupos estirilos um na posiccedilatildeo 2 e outro na posiccedilatildeo 3

O sistema de numeraccedilatildeo que seraacute usado neste trabalho eacute o que estaacute apresentado nas

estruturas 39-421314 Os grupos estirilo das cromonas 40-42 apresentam sempre uma

estereoquiacutemica trans

2

34

5

O

O

Br

CH3

6

78

9

10

(39)

2

34

5

O

O

CH3

6

78

9

10

(41)1

23

45

6

α

β

2

34

5

O

O

6

78

9

10

(42)1

23

45

6

α

β

2

34

5

O

O

6

78

9

10

(40)

1

23

4

56

α

α

β

β1

23

5

4

6

Br

A

B

A

A

C

B

B

C

D

C

122 Nomenclatura de xantonas

Neste trabalho foram sintetizadas 23-diarilxantonas compostos com o esqueleto

estrutural igual ao indicado em (44) A nomenclatura do nuacutecleo de xantona e o seu sistema

de numeraccedilatildeo satildeo uma adaptaccedilatildeo da recomendaccedilatildeo da IUPAC para o nuacutecleo do xanteno

(43)15 No entanto o sistema de numeraccedilatildeo dos aacutetomos de carbono quaternaacuterios eacute

PARTE II - Introduccedilatildeo

217

controverso1617 Tendo em conta os estudos relacionados com a elucidaccedilatildeo estrutural de

xantonas por RMN de 13C tornou-se necessaacuterio optar por uma numeraccedilatildeo e a de Frahm et

al16 foi a adoptada neste trabalho Na siacutentese destes compostos satildeo tambeacutem isolados

compostos semi-oxidados derivados de 23-diarilxantona por exemplo 23-diaril-34-di-

hidroxantona (45) e 23-diaril-12-di-hidroxantona (46)

(44)

O

O1

2

3

45

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

(45)

O

O1

2

34

5

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

H

H

H

(46)

O

O

1 2

3

45

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

H

H

H

(43)

O

1

2

45

6

7

88a 9b

9

4a4b3

A

B

A

BA

B

CA

B C

D

E

C

D

E

C

D

E

13 Siacutentese de xantonas

Satildeo inuacutemeras as metodologias aplicadas na siacutentese de xantonas Far-se-agrave de seguida

apenas uma ligeira abordagem aos meacutetodos mais utilizados na siacutentese deste tipo de

compostos

Um dos primeiros meacutetodos de siacutentese de xantonas data do final do seacuteculo XIX e foi

desenvolvido por Michael18 e Kostanecki19 Este meacutetodo envolvia o aquecimento de um

fenol com um aacutecido o-hidroxibenzoacuteico em anidrido aceacutetico Desde entatildeo outras rotas de

siacutentese com melhores rendimentos e condiccedilotildees experimentais mais suaves foram

desenvolvidas20

Um dos meacutetodos mais reportados na literatura para a siacutentese de xantonas eacute o meacutetodo

desenvolvido por Grover Shah e Shah (Esquema XXXIII)21 Consiste na reacccedilatildeo de um

aacutecido saliciacutelico adequadamente substituiacutedo com o fenol apropriado na presenccedila de cloreto

PARTE II - Introduccedilatildeo

218

de zinco e cloreto de fosforilo Este meacutetodo origina directamente o derivado de xantona se

o intermediaacuterio benzofenona possuir um grupo hidroxilo nas posiccedilotildees 6 ou 6rsquo de forma a

possibilitar a ciclizaccedilatildeo

COOH

OHHO

OH

OHHO

O

HO

OH

OHOH OH

ZnCl2

POCl3Δ

OHO

O

OH

OH

ESQUEMA XXXIII

Um outro meacutetodo de siacutentese de xantonas envolve a acilaccedilatildeo de Friedel-Crafts de um

derivado fenoacutelico com cloretos de benzoiacutelo apropriadamente substituiacutedos seguido de

ciclizaccedilatildeo da benzofenona obtida (Esquema XXXIV)2022-24

A

B HO

O

B OH

O

O

RR R

R

RR

A COCl COOH CNB OH OMe H

(I)B = OH substituiccedilatildeo nucleofiacutelicaB = OMe adiccedilatildeo-eliminaccedilatildeo nucleofiacutelicaB = H processo oxidativo

I

ESQUEMA XXXIV

A gentisina (29) (primeira xantona natural isolada) foi sintetizada por este meacutetodo em

que o derivado de benzofenona eacute obtido agrave temperatura ambiente na presenccedila de AlCl3 e

usando eacuteter etiacutelico como solvente (Esquema XXXV)1

PARTE II - Introduccedilatildeo

219

OMe

COClMeO

OMeMeO

OMe

AlCl3

(C2H5)2O

O OH

OMeOMeOMe

MeO

O

HO

O OH

OH

AlCl3 C6H6

metilaccedilatildeo selectivaO

HO

O OH

OMe

(29) ESQUEMA XXXV

Quando se utilizam o-hidroxibenzonitrilos o nuacutecleo de xantona eacute obtido apoacutes o

derivado imiacutenico sofrer um processo de hidroacutelise Este meacutetodo conhecido como meacutetodo de

Robinson-Nishikawa em que o floroglucinol (47) eacute condensado com o salicilonitrilo (48)

originando o hidrocloreto de 2462rsquo-tetra-hidroxidifenil-cetimina (49) Esta apoacutes

tratamento com meio aacutecido aquoso leva agrave formaccedilatildeo da 13-di-hidroxixantona (50)

(Esquema XXXVI)1

(47)

OH HOHCl

NH HCl

OHOHO

O

H2OHO

OH

NC

HO

OH

HO

OH(48) (49) (50)

ESQUEMA XXXVI

A condensaccedilatildeo de Ullmann eacute outra metodologia usada para a siacutentese de xantonas A

reacccedilatildeo de fenolatos de soacutedio com aacutecidos benzoacuteicos possuindo aacutetomos de halogeacutenio nas

posiccedilotildees orto origina derivados do tipo eacuteter diariacutelicos A formaccedilatildeo do anel heterociacuteclico eacute

acompanhada por cicloacilaccedilatildeo aromaacutetica electrofiacutelica intramolecular dos aacutecidos 2-

ariloxibenzoacuteicos (Esquema XXXVII)425

PARTE II - Introduccedilatildeo

220

A

B HO

O

RR R

R

RR

A COOH COOMeB F Cl Br I

O

O

A

CuO2

A = COOH PPAA = COOMe 1 KOH 2 PPA

PPA = aacutecido polifosfoacuterico

ESQUEMA XXXVII

Este meacutetodo foi utilizado para sintetizar a 2-hidroxixantona (51) a primeira mono-

hidroxixantona encontrada no Reino Vegetal isolada a partir da Mannea americana L

(Esquema XXXVIII)26

OH ClK2CO3

O

O

CH3COCl

HOOCMeO Cu

O

MeOCOOH

H2SO4

MeO

AlCl3O

O

HO

(51)

ESQUEMA XXXVIII

A obtenccedilatildeo de derivados do tipo xantona pode tambeacutem ser efectuada a partir de eacutesteres

diariliacutecos27-30 Um exemplo praacutetico deste meacutetodo eacute a siacutentese da 25-di-hidroxixantona

(55)22 A 2-hidroxi-2rsquo3rsquo5-trimetoxibenzofenona (53) eacute obtida por um fotorrearranjo de

Fries do 23-dimetoxibenzoato de p-metoxifenilo (52) que apoacutes desmetilaccedilatildeo e

ciclodesidrataccedilatildeo conduz agrave formaccedilatildeo da xantona (55) Na fotorreacccedilatildeo de Fries obteve-se

ainda o 23-dimetoxibenzoato de etilo (54) como produto secundaacuterio (Esquema XXXIX)

PARTE II - Introduccedilatildeo

221

O

OMe

OMe

O

OMe hν

EtOH

O

OMe

OH

OMe

OMe

COOEt

OMe

OMe

O

OH

OH

OH

OH

O

O

OH

OH

225ordmC

HBr(52)

(53) (54)

(55) ESQUEMA XXXIX

A utilizaccedilatildeo do rearranjo de Smiles31 na formaccedilatildeo de derivados do tipo eacuteter diariacutelicos a

partir de eacutesteres diariacutelicos foi uma das vias usadas por Elix et al na siacutentese de derivados de

xantona naturais32 O esquema XL apresenta a rota de siacutentese da xantona (59) Assim a

condensaccedilatildeo do aacutecido 3-cloro-2-hidroxi-6-metoxibenzoacuteico com o 46-di-hidroxi-2-metil-3-

metoxibenzoato de etilo na presenccedila de NNrsquo-diciclo-hexilcarbodiimida (DCC) originou o

eacutester (56) Este foi tratado com K2CO3 em DMSO anidro provocando a transposiccedilatildeo de

Smiles e a formaccedilatildeo do aacutecido carboxiacutelico (57) A ciclizaccedilatildeo deste composto com anidrido

trifluoroaceacutetico conduziu agrave formaccedilatildeo da xantona (58) e depois de algumas transformaccedilotildees

agrave xantona (59) (Esquema XL)

PARTE II - Introduccedilatildeo

222

COOH HO

K2CO3

O

MeO

DCC

Me2SO

(CF3CO)2O

OH

OMe

Cl

OH

COOEt

O

Cl

OH

OMe O

MeO Me

COOEt

OH

OMeCOOH

OH

COOEt

Me

OMeCl

O

OMe OH

COOEt

Me

OMeCl

O

O

OH OH

Me

OMeCl

O

(56)

(57)(58)(59)

Me

ESQUEMA XL

Em resumo a siacutentese de derivados contendo o nuacutecleo de xantona envolve a ligaccedilatildeo de

dois aneacuteis benzeacutenicos atraveacutes de uma estrutura de tipo pirano O grupo carbonilo pode ser

introduzido a partir da acilaccedilatildeo de Friedel-Crafts e variantes bem como atraveacutes da

transposiccedilatildeo de Fries A ligaccedilatildeo eacuteter pode ser estabelecida intermolecularmente usando o

meacutetodo de Ullmann ou intramolecularmente atraveacutes de um mecanismo de substituiccedilatildeo

nucleofiacutelica aromaacutetica ou de uma transposiccedilatildeo de Smiles A literatura reporta ainda a

formaccedilatildeo do nuacutecleo de xantona directamente a partir de eacutesteres diariacutelicos atraacuteves de um

processo de piroacutelise3334 O esquema XLI apresenta as principais rotas de siacutentese de

unidades do tipo xantona

PARTE II - Introduccedilatildeo

223

A

B HO

O

RR

RR

RR

A COOH COOMeB F Cl Br I

O

B OH

RR

A COCl COOH CNB OH OMe H

O

O

R

R

UllmannFriedel-Crafts

Rearranjo de Smiles

Fotorrearranjo de Fries

Piroacutelise

XANTONA

BENZOFENONA EacuteSTER DIARIacuteLICOEacuteTER DIARIacuteLICO

O

OH O

A

ESQUEMA XLI

Existem outros meacutetodos de siacutentese de xantonas reportados na literatura Alguns

envolvem a modificaccedilatildeo experimental dos meacutetodos claacutessicos descritos anteriormente

outros envolvem a utilizaccedilatildeo de diferentes reagentes de partida para a siacutentese de estruturas

complexas que incluem o nuacutecleo de xantona120

Na literatura a presenccedila de xantonas contendo grupos substituintes arilo satildeo escassas e

natildeo foram encontrados derivados do tipo xantona naturais ou sinteacuteticos que possuam a

substituiccedilatildeo 23-diarilo Uma patente europeia descreve o uso da 2-fenilxantona como

solvente na siacutentese por polimerizaccedilatildeo de policetonas aromaacuteticas cristalinas35 enquanto

Kelkar et al reportaram a siacutentese de derivados de 3-fenilxantona a partir de reacccedilotildees de

Diels-Alder de 2-estirilcromonas (60 Rrsquo = fenilo) com enaminas substituiacutedas (61)

(Esquema XLII)36 Com este meacutetodo foram obtidas 1-metil- e 1-etilxantonas (62) num

processo de passo uacutenico da reacccedilatildeo de enaminas obtidas in situ a partir das

correspondentes cetonas alquiacutelicas ou aldeiacutedos com vinilcromonas usando uma quantidade

cataliacutetica de pirrolidina 1-Metilideno- e 1-metilideno-2-metiltetra-hidroxantonas

substituiacutedas (63) foram obtidas como produtos secundaacuterios e foram propostas como

PARTE II - Introduccedilatildeo

224

intermediaacuterios da reacccedilatildeo dado a sua faacutecil conversatildeo respectivamente em 1-metil- e 12-

dimetilxantonas

O

O

(61)

(62)

O

O(60)

R

R

O

O

R

(63)

RR

R = H Cl OMeR = Me Ph furil tienilR = H Me

R

CH2R

N

R

R

ESQUEMA XLII

14 Actividade bioloacutegica de xantonas

O interesse cada vez mais acentuado em sistemas do tipo xantona deve-se agraves

propriedades farmacoloacutegicas apresentadas por derivados quer naturais quer sinteacuteticos

desta classe de compostos heterociacuteclicos oxigenados37

Os estudos pioneiros de Finnegan et al em 1968 relatam a actividade diureacutetica da

xantona natural mangiferina (30)38 Mais tarde De Re et al descrevem pela primeira vez

as propriedades analeacutepticas de derivados do tipo aminoalquilxantona39 Na continuaccedilatildeo

destes estudos verificaram que a mangiferina revelou importantes efeitos ao niacutevel do

sistema nervoso central e in vitro verificaram que este efeito se devia a uma inibiccedilatildeo da

enzima monoamina oxidase (MAO)3740 Em 1972 xantonas substituiacutedas com aacutecidos

carboxiacutelicos na posiccedilatildeo 2 apresentaram propriedades anti-aleacutergicas promissoras41 Desde

entatildeo tecircm sido publicados inuacutemeros estudos no que concerne agraves propriedades bioloacutegicas

das xantonas naturais e sinteacuteticas37

PARTE II - Introduccedilatildeo

225

De entre as actividades microbianas atribuiacutedas a compostos do tipo xantona destacam-

se actividade antibacteriana42-47 antimicobacteriana4849 antiparasiacutetica5051

antimalaacuterica34852-56 antifuacutengica434457-61 antiviral6263 e antiretroviral64-66 Outras

actividades a assinalar satildeo analgeacutesica67 anti-arriacutetmica68 anti-hipertensiva69-71

anticoagulante e antiplaquetaacuteria7072-74 anti-asmaacutetica75 e antidiabeacutetica76-78

Actualmente satildeo cada vez mais frequentes estudos de relaccedilatildeo estrutura actividade de

xantonas entre os quais se destacam a actividade tuberculostaacutetica79 antitromboacutetica80 anti-

inflamatoacuteria81 anti-aleacutergica418283 antitumoral398485 antimutageacutenica86 entre outras Tecircm

sido tambeacutem desenvolvidos estudos de relaccedilatildeo estrutura actividade nos efeitos ao niacutevel de

diversas enzimas como por exemplo acetilcolina esterase8788 aldose redutase89

aromatase90 fosfolipase C91 topoisomerases I e II92 fosfatases fosfodiesterases93 20-

liase94 MAO95 esfingomielinases96 cinases proteicas9798 e as transcriptases reversas

virais99 que incluem a transcriptase reversa viral do HIV-I65

Uma das propriedades mais promissoras das xantonas eacute a sua potencial aplicaccedilatildeo

antioxidante As xantonas devido ao seu caraacutecter aromaacutetico e agrave presenccedila de grupos

hidroxilo satildeo particularmente atractivas como futuros agentes antioxidantes Podem actuar

como agentes quelantes de metais100 captadores de radicais livres101-104 bem como

inibidoras da peroxidaccedilatildeo lipiacutedica100103105 Estas propriedades manifestam-se nas

aplicaccedilotildees potenciais como agentes hepatoprotectores106 anti-inflamatoacuterios105 e

quimiopreventivos ao niacutevel do cancro

Existem no mercado duas formulaccedilotildees caracterizadas como antioxidantes com

propriedades ao niacutevel da sauacutede humana e que contecircm substacircncias com o nuacutecleo xantona O

principal constituinte do Vimangreg (extraiacutedo da Mangifera indica) eacute a mangiferina (30)107

enquanto que o Xangoreg (extraiacutedo da Garcinia mangostana) eacute rica em xantonas oxigenadas

e preniladas (estruturas 64-66)108

PARTE II - Introduccedilatildeo

226

O

O

(64)

HO

OH

OH

OH

O

O

(65)

MeO

OH

OH

OMe

O

O

(66)

HO

OH

OH

OMe

15 A importacircncia da siacutentese de novos derivados de xantona

Tal como mencionado na primeira parte deste trabalho (sub-capiacutetulo 14) um dos

objectivos consistia na preparaccedilatildeo de novos compostos heterociacuteclicos para posterior

avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante Assim e numa prespectiva de continuaccedilatildeo

desenvolveu-se uma nova rota de siacutentese para a obtenccedilatildeo de uma nova classe de

compostos As 23-diarilxantonas sintetizadas possuem substituiccedilatildeo em determinadas

posiccedilotildees que podem originar produtos hidroxilados com um dois ateacute a um maacuteximo de

seis grupos hidroxilo

Estudos jaacute efectuados sobre a actividade antioxidante de compostos polifenoacutelicos

revelaram que a substituiccedilatildeo orto-di-hidroxilo eacute de extrema importacircncia para a obtenccedilatildeo de

bons resultados neste domiacutenio A presenccedila adicional de um grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 5

em compostos do tipo cromona foi tambeacutem jaacute referido por vaacuterios autores como essencial

para a actividade antioxidante deste tipo de compostos109-112

Tomando em consideraccedilatildeo estas caracteriacutesticas estruturais sintetizaram-se novos

derivados hidroxilados do tipo xantona e que seratildeo posteriormente avaliados quanto agrave sua

potencial actividade antioxidante que envolveraacute essencialmente a avaliaccedilatildeo da actividade

antirradicalar (radicais DPPH hidroxilo e peroxilo)

CAPIacuteTULO 2

FORMACcedilAtildeO DE LIGACcedilOtildeES CARBONO-

CARBONO CATALISADA POR

COMPLEXOS DE PALAacuteDIO

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

229

21 Introduccedilatildeo xistem vaacuterias razotildees pelas quais as reacccedilotildees envolvendo palaacutedio satildeo

particularmente uacuteteis e versaacuteteis de entre os inuacutemeros metais de transiccedilatildeo usados

em siacutentese orgacircnica A caracteriacutestica mais importante eacute que o palaacutedio oferece uma

das mais versaacuteteis estrateacutegias de siacutentese orgacircnica para a formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-

carbono Outra caracteriacutestica de realce eacute a toleracircncia de reagentes de palaacutedio a vaacuterios

grupos funcionais como o caso dos grupos hidroxilo e carbonilo Algumas reacccedilotildees

catalisadas por palaacutedio podem ocorrer sem protecccedilatildeo desses grupos funcionais Por outro

lado os reagentes de palaacutedio natildeo satildeo muito sensiacuteveis ao oxigeacutenio humidade e mesmo

aacutecidos no entanto estas reacccedilotildees devem ser operadas com cuidado113114

Haacute que ter em consideraccedilatildeo que o palaacutedio eacute um metal nobre e caro mas eacute muito mais

barato do que metais como roacutedio platina ou oacutesmio e que ateacute ao momento natildeo existem

relatos de toxicidade associado ao palaacutedio e que possam constituir um problema ateacute na sua

aplicaccedilatildeo industrial

Um das mais conhecidas reacccedilotildees catalisadas por palaacutedio para a formaccedilatildeo de ligaccedilotildees

carbono-carbono foram reportadas independentemente por Mizoroki115 e por Heck116 e eacute

chamada reacccedilatildeo de Mizoroki-Heck ou simplesmente reacccedilatildeo de Heck Este tipo de

reacccedilatildeo envolve o acoplamento de haletos de arilo ou alcenilo com alcenos catalisada por

complexos de palaacutedio (Esquema XLIII)117

R1 X HR2

Pd(0) R1

R2 HX

R1 = Ar alcenil R2 = Ar alquil OR CO2R etc X = I Br OTf ESQUEMA XLIII

Convencionalmente a reacccedilatildeo de Heck consiste na combinaccedilatildeo de um haleto de arilo

ou alcenilo devidamente substituiacutedo com um ligeiro excesso de alceno e uma base

geralmente uma amina na presenccedila do sistema cataliacutetico Pd(0) triarilfosfina em

atmosfera inerte

E

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

230

O catalisador de Pd(0) que se requer neste tipo de reacccedilatildeo pode ser obtido

comercialmente ou entatildeo preparado in situ a partir de um percursor de palaacutedio(II)

Pd(PPh3)4 Pd2(dba)3 ou ateacute mesmo Pd em carvatildeo podem ser usados como fonte de palaacutedio

(0) Compostos de palaacutedio(II) como por exemplo PdCl2 Pd(OAc)2 Pd(acac)2 e

PdCl2(PPh3)2 estatildeo disponiacuteveis comercialmente e satildeo amplamente usados como

catalisadores em reacccedilotildees de Heck113

A base mais usada eacute a trietilamina mas uma grande variedade de bases orgacircnicas e

inorgacircnicas (NaOAc NaHCO3 K2CO3) tecircm sido utilizadas com sucesso neste tipo de

reacccedilatildeo118 As temperaturas de reacccedilatildeo variam num intervalo de 60ordmC ateacute aos 150ordmC e

dentro desta gama variam significativamente de acordo com os reagentes utilizados Por

exemplo algumas reacccedilotildees de iodetos de arilo podem ocorrer agrave temperatura ambiente

enquanto que cloretos de arilo satildeo frequentemente inactivos a temperaturas inferiores a

120ordmC

Fosfinas terciaacuterias satildeo tambeacutem utilizadas nas reacccedilotildees de Heck nomeadamente com o

objectivo de manutenccedilatildeo da estabilidade do catalisador119 De referir no entanto que estas

fosfinas podem tambeacutem reagir nas condiccedilotildees usuais de Heck formando sais de fosfoacutenio

Uma grande variedade de solventes tecircm sido alvo de estudos para a sua aplicaccedilatildeo em

reacccedilotildees de Heck Solventes dipolares aproacuteticos satildeo os mais vulgarmente utilizados como

por exemplo DMF DMSO N-metil-2-pirrolidona (NMP) e acetonitrilo120 Outros

solventes como o metanol hexametilfosforamida NN-dimetilacetamida e mesmo aacutegua

podem tambeacutem ser usados neste tipo de reacccedilotildees118

As reacccedilotildees de Heck podem tambeacutem ocorrer em condiccedilotildees de transferecircncia de fase

pelo procedimento desenvolvido por Jeffery em que a adiccedilatildeo de sais quaternaacuterios de

amoacutenio tais como cloreto brometo ou hidrogenossulfato de tetraquilamoacutenio levaram a um

aumento tanto na reactividade como na selectividade quando comparado com o meacutetodo

convencional de Heck121122 No entanto geralmente a combinaccedilatildeo catalisador base sal

deve ser ajustada de modo a obterem-se as condiccedilotildees oacuteptimas para cada substrato123

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

231

Mas porque recaiu a nossa escolha na reacccedilatildeo de Heck para a formaccedilatildeo de derivados

do tipo xantona

No esquema XLIV apresentam-se algumas reacccedilotildees de haletos de arilo catalisadas por

reagentes de palaacutedio Podemos verificar que a formaccedilatildeo de uma dupla ligaccedilatildeo entre dois

substratos eacute proporcionada por uma reacccedilatildeo tipo Heck Tendo em conta o nosso

conhecimento sobre a siacutentese de 2- e 3-estirilcromonas e sobre a siacutentese de xantonas a

partir de reacccedilotildees de cicloadiccedilatildeo envolvendo esta famiacutelia de compostos124 decidiu-se

estudar a siacutentese de 23-diestirilcromonas que apoacutes electrociclizaccedilatildeo originaria derivados

do tipo xantona Assim sendo decidiu-se preparar derivados halogenados do tipo cromona

e que seriam utilizados em reacccedilotildees de Heck usando estirenos comerciais como olefinas

na siacutentese de novos compostos do tipo 2- e 3-estirilcromona e posteriormente convertidos

em 23-diarilxantonas

R

X

R

Sonogashira

R

Ar

Suzuki

ArB(OH)2

R

O

OH(R)

COH2O ou

ROH

R

R

RMgBrKumada

R

ArArSnBu3

Stille

R

R

RHeck

H

R

R

ESQUEMA XLIV

22 Efeito do substrato

Tecircm sido usados como substratos compostos halogenados em que a sua reactividade

segue a seguinte ordem I gt Br gtgtgt Cl Uma grande variedade de substituintes pode estar

presente no haleto de arilo mas com duas limitaccedilotildees

bull haletos com hidrogeacutenios-β podem sofrer processo de eliminaccedilatildeo

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

232

bull os arenos fluorados e clorados natildeo satildeo substratos usados com sucesso dado

possuiacuterem reactividades mais baixas que os respectivos derivados iodados e

bromados113120

Geralmente reacccedilotildees de Heck que utilizem fluoretos e cloretos de arilo requerem

condiccedilotildees reaccionais mais draacutesticas Alguns estudos com cloretos de arilo apresentam

rendimentos de 70-85 na presenccedila de fosfinas ricas em electrotildees estereamente

impedidas em particular P(t-Bu)3 e P(ciclo-hexil)3 O aumento da reactividade deveu-se a

uma mais faacutecil adiccedilatildeo oxidativa do cloreto de arilo ao centro de palaacutedio rico em

electrotildees125 Outros exemplos da utilizaccedilatildeo de cloretos de arilo em reacccedilotildees de Heck tecircm

vindo a ser publicados e alguns encontram-se jaacute compilados em forma de revisatildeo126127

As reacccedilotildees de iodetos de arilo catalisadas por Pd(0) podem ocorrer mesmo na

ausecircncia do ligando de fosfina no entanto a reacccedilatildeo de brometos de arilo requer

geralmente a presenccedila de ligandos de fosfina Nestes tipos de reacccedilatildeo satildeo formados sais de

fosfoacutenio pela reacccedilatildeo da trifenilfosfina com este tipo de derivados iodados e bromados135

A cataacutelise por Pd(OAc)2 eacute selectiva para a posiccedilatildeo iodada quando ambos os

substituintes bromo e iodo estatildeo presentes O bromo pode reagir subsequentemente com

mais uma moleacutecula de alceno se uma triarilfosfina for adicionada ao catalisador Pd(OAc)2

Por exemplo o p-bromoiodobenzeno reage selectivamente com o acrilato de metilo na

ausecircncia de ligando originando o p-bromocinamato de metilo o qual reage com o estireno

apoacutes a adiccedilatildeo de P(o-tol)3 para dar origem ao composto 67 (Esquema XLV)128

(67)

CO2Me

Br

MeO2C

MeO2C

Br

I

Pd(OAc)2

NEt3 68

P(o-tol)3 63

Pd(OAc)2

ESQUEMA XLV

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

233

A utilizaccedilatildeo de triflatos de arilo e viacutenilo como substratos em reacccedilotildees de Heck tem sido

cada vez mais frequente e uma vasta gama de reagentes tecircm sido estudados129-131

23 Consideraccedilotildees mecaniacutesticas

O mecanismo da reacccedilatildeo de Heck tem sido alvo de intensos estudos e aquele que eacute

geralmente aceite eacute o apresentado no esquema XLVI130132133 O complexo cataliticamente

activo eacute uma espeacutecie de palaacutedio(0) insaturada com 14 electrotildees e geralmente coordenada

com ligandos pobres em electrotildees Este complexo eacute normalmente gerado in situ e a este

processo denomina-se preacute-activaccedilatildeo134 No caso de se utilizar um catalisador de palaacutedio(0)

como eacute o caso do tetraquis(trifenilfosfina)palaacutedio(0) este catalisador encontra-se em

soluccedilatildeo na forma de tris(trifenilfosfina)palaacutedio(0) que apoacutes segunda perda de um ligando

de fosfina origina a espeacutecie cataliticamente activa bis(trifenilfosfina)palaacutedio(0)

intermediaacuterio A No entanto a utilizaccedilatildeo de sais de Pd(II) como catalisadores como

exemplo o acetato de palaacutedio ou o dicloreto de bis(trifenilfosfina) palaacutedio (II) os quais satildeo

reduzidos no meio reaccional satildeo os mais vulgarmente usados em reacccedilotildees de Heck132135

Assim os compostos de palaacutedio podem ser usados em duas formas distintas Uma eacute a

cataacutelise usando complexos de Pd(0) que comeccedila com a adiccedilatildeo oxidativa ao substrato e o

Pd(0) eacute regenerado no final da reacccedilatildeo A outra forma de cataacutelise eacute a utilizaccedilatildeo de

compostos de Pd(II) envolvendo a oxidaccedilatildeo dos substratos aminas fosfinas compostos

organometaacutelicos etc

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

234

[Pd(PPh3)3]

[Pd(PPh3)2]

[R1-Pd(PPh3)2X]

R1-X

Adiccedilatildeo oxidativa

R2

Coordenaccedilatildeo e Inserccedilatildeo

R1

R2

[Pd(PPh3)4]

[HPd(PPh3)2X]

baseHX

Rotaccedilatildeo interna

Eliminaccedilatildeo de H-β

base

-PPh3

-PPh3

Preacute-activaccedilatildeo

Eliminaccedilatildeo redutiva

H

R2

R1PdPPh3X

PPh3

PPh3

H

H

R1Pd(PPh3)2X

HR2

H

R1

HPd(PPh3)2X

HR2

R1

R2

HPdPPh3X

A

B

Complexo πC

DE

F

G

Troca de ligando

ESQUEMA XLVI

Depois de gerado o complexo de palaacutedio(0) cataliticamente activo A o ciclo cataliacutetico

de Heck pode ser considerado com 4 etapas fundamentais

bull adiccedilatildeo oxidativa

bull coordenaccedilatildeo ndash inserccedilatildeo migratoacuteria

bull eliminaccedilatildeo de H-β - dissociaccedilatildeo

bull eliminaccedilatildeo redutiva para regeneraccedilatildeo das espeacutecies de Pd(0) de forma a

completar o ciclo cataliacutetico

No passo I daacute-se uma adiccedilatildeo oxidativa em que o proacuteprio palaacutedio se insere na ligaccedilatildeo

arilo-haleto formando uma ligaccedilatildeo σ carbono-palaacutedio (intermediaacuterio B) com excepccedilatildeo dos

iodetos de arilo eacute essencial a presenccedila de ligandos para que a adiccedilatildeo oxidativa ocorra entre

o haleto de arilo (R1X) e o complexo de palaacutedio(0) [Pd(0)L2] Como ligandos efectivos (L)

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

235

podem utlizar-se fosfinas monodentadas e bidentadas e tambeacutem derivados de 110-

fenantrolina

No passo II o palaacutedio forma um complexo π com o alceno intermediaacuterio C

provavelmente apoacutes a dissociaccedilatildeo de um dos ligandos de trifenilfosfina e no passo

seguinte depois do alceno e dos ligandos ariacutelicos terem adoptado uma orientaccedilatildeo cis

necessaacuteria ao passo de inserccedilatildeo migratoacuteria o proacuteprio alceno insere-se na ligaccedilatildeo σ aril-

palaacutedio num passo de adiccedilatildeo syn dando origem ao complexo σ alquil-palaacutedio

intermediaacuterio D Na adiccedilatildeo agrave dupla ligaccedilatildeo o palaacutedio liga-se ao carbono mais rico em

electrotildees e o grupo arilo ao carbono mais deficiente em electrotildees ocorrendo sempre de

forma sinesteacuterea Esta inserccedilatildeo-syn pressupotildee uma rotaccedilatildeo interna da ligaccedilatildeo carbono-

carbono da espeacutecie σ alquil-palaacutedio entretanto formada formando o intermediaacuterio E antes

que possa ocorrer a eliminaccedilatildeo do hidrogeacutenio-β

Seguidamente ocorre a eliminaccedilatildeo de um hidrogeacutenio que se encontra em posiccedilatildeo β

relativamente ao palaacutedio com a formaccedilatildeo de um novo complexo palaacutedio-carbono

intermediaacuterio F Este processo de eliminaccedilatildeo eacute estereosselectivo e ocorre de uma forma

syn a sua eficiecircncia estaacute relacionada com a dissociaccedilatildeo da olefina do complexo palaacutedio

(II)-hidrogeacutenio O complexo F devido agrave sua instabilidade colapsa dando origem agrave nova

olefina e ao complexo HPdL2X intermediaacuterio G No passo de eliminaccedilatildeo do hidrogeacutenio-β

haacute a possibilidade de isomerizaccedilatildeo da dupla ligaccedilatildeo Este tipo de problema pode ser

eliminado pela adiccedilatildeo de sais de Ag(I) e Tl(I) em reacccedilotildees entre olefinas ciacuteclicas e haletos

de arilo

Finalmente e para terminar o ciclo cataliacutetico o composto de palaacutedio(0) (intermediaacuterio

A) eacute regenerado por eliminaccedilatildeo redutiva do composto de palaacutedio(II) (intermediaacuterio G) e

facilitado pela adiccedilatildeo de uma base no passo final As bases mais usadas satildeo as

trialquilaminas (NEt3 NEtiPr2 etc) ou sais inorgacircnicos (AcONa K2CO3 etc) no entanto

tecircm sido tambeacutem alcanccedilados bons resultados com ldquoesponjas de prototildeesrdquo ou sais de Ag(I) e

Tl(I)130132133

O mecanismo geral da reacccedilatildeo de Heck apresentado no esquema XLVI foi modificado

independentemente por Ozawa et al136 e por Cabri e Candiani130 para definir o papel

desempenhado pelo contra-iatildeo X Assim o processo de coordenaccedilatildeo inserccedilatildeo do esquema

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

236

XLVI pode ser alargado para a combinaccedilatildeo de duas vias separadas (i) e (ii) como

apresentado no esquema XLVII

PdL

R1

L

X

PdL

R1 XPd

L

R1 XPd

LL

XR1

-L

+L

-X-

+X-

PdL

R1

L+

PdL

R1

L+

PdLL

+

R1

B

D

D(i)

(ii)

ESQUEMA XLVII

Na via (i) deste modelo o contra-iatildeo aparece sempre coordenado ao ciclo de palaacutedio

Isto pode ocorrer quando o contra-iatildeo eacute um haleto e o alceno coordena apoacutes a dissociaccedilatildeo

de um dos outros ligandos (L)130137

Alternativamente se a ligaccedilatildeo Pd-X for mais laacutebil como no caso do X ser um triflato

(OTf) os ligandos permanecem ligados e a inserccedilatildeo do alceno ocorre no siacutetio onde estava

o contra-iatildeo X que resulta na formaccedilatildeo de um complexo de palaacutedio catioacutenico Drsquo pela via

(ii) Outros estudos indicaram que a reactividade dos complexos catioacutenicos Drsquo e do

complexo neutro D satildeo dependentes da natureza electroacutenica do substrato alceno Alcenos

ricos em electrotildees reagem mais rapidamente com complexos de palaacutedio catioacutenicos e

contrariamente a reacccedilatildeo de substratos deficientes em electrotildees eacute mais raacutepida quando satildeo

usados complexos de palaacutedio neutros Tambeacutem a introduccedilatildeo de agentes removedores de

halogeacutenios como o HgNO3 ou TlOAc permite a substituiccedilatildeo da forte ligaccedilatildeo Pd-X por uma

mais laacutebil130137

O grupo de Ǻkermark129 tambeacutem investigou o efeito do contra-iatildeo na

regiosselectividade da reacccedilatildeo de Heck A reacccedilatildeo de uma espeacutecie catioacutenica de palaacutedio

com alcenos ricos em electrotildees resultou principalmente na formaccedilatildeo de produtos de α-

substituiccedilatildeo enquanto que a β-substituiccedilatildeo eacute predominante na reacccedilatildeo de Heck com

substratos pobres em electrotildees

CAPIacuteTULO 3

SIacuteNTESE DE DERIVADOS DO TIPO

XANTONA

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

239

31 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo

ara a siacutentese dos compostos descritos nesta parte do trabalho eacute fundamental a

protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo presentes nos reagentes de partida das diferentes

rotas sinteacuteticas Com este procedimento procura-se minimizar o aparecimento de produtos

secundaacuterios e consequentemente elevar os rendimentos das transformaccedilotildees efectuadas

Os grupos protectores utilizados na protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo fenoacutelicos foram

diversos sendo os grupos acetilo benzilo e metilo alguns exemplos Deve-se ter em conta

que o grupo protector deve ser quimicamente estaacutevel resistente agraves condiccedilotildees reaccionais a

que ficaraacute sujeito e finalmente deve ser de faacutecil remoccedilatildeo

A protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo de acetofenonas benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos

envolveu quer a utilizaccedilatildeo do grupo benzilo quer do grupo metilo Inicialmente optou-se

pela utilizaccedilatildeo do grupo benzilo como grupo protector dado a sua remoccedilatildeo ser um processo

mais faacutecil do que o processo para a remoccedilatildeo do grupo metilo e de ser uma praacutetica

laboratorial conhecida e aplicada no laboratoacuterio de Quiacutemica Orgacircnica da Universidade de

Aveiro

Seguidamente e tambeacutem por uma questatildeo de simplicidade nos espectros de RMN de 1H

dos compostos obtidos optou-se por utilizar o grupo metilo como grupo protector tendo

sido desenvolvido um meacutetodo para a sua remoccedilatildeo de faacutecil execuccedilatildeo

A monobenzilaccedilatildeo selectiva da 2rsquo4rsquo- (68b) e da 2rsquo6rsquo-di-hidroxiacetofenona (68c) foi

efectuada recorrendo ao meacutetodo desenvolvido por Jain et al138 O meacutetodo consiste em

refluxar a hidroxiacetofenona com cloreto de benzilo em acetona e na presenccedila de

carbonato e iodeto de potaacutessio durante 12 horas (Esquema XLVIII) Assim obtiveram-se

as benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenonas (69bc) em bons rendimentos

P

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

240

b) R1 = OH R2 = Hc) R1 = H R2 = OHd) R1 = R2 = OH

OH O

A

B

A Acetona K2CO3 KI BnCl 12h refluxo (69bc)B Acetona K2CO3 Me2SO4 1h refluxo (69e-g)

R2R1

OH O

R2R1

b) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBne) R1 = OMe R2 = Hf) R1 = H R2 = OMeg) R1 = R2 = OMe

(68) (69)

ESQUEMA XLVIII

A dibenzilaccedilatildeo da 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) foi efectuada utilizando uma

modificaccedilatildeo ao meacutetodo de Johnstone e Rose139 Assim sendo tratou-se a 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-

hidroxiacetofenona (68d) com cloreto de benzilo e carbonato de potaacutessio em NN-

dimetilformamida em refluxo durante cerca de uma hora (Esquema XLIX) Neste processo

obteve-se a pretendida dibenzilaccedilatildeo mas natildeo de um modo selectivo Verificou-se a

existecircncia de uma mistura de dois compostos o de maior Rf correspondente agrave 3rsquo-benzil-

4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) e o de menor Rf a pretendida 2rsquo4rsquo-di-

benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69d)

OH O

A

OHHO

OH O

OBnBnO

(68d) (69d)

OH O

OBnBnO

(70d)

Bn+

A DMF K2CO3 BnCl 1h refluxo ESQUEMA XLIX

A monometilaccedilatildeo selectiva das acetofenonas (68bc) foi alcanccedilada recorrendo ao

meacutetodo desenvolvido por Khanna e Seshadri140 que consiste no tratamento das referidas

acetofenonas com sulfato de dimetilo e carbonato de potaacutessio em refluxo de acetona

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

241

durante uma hora (Esquema XLVIII) Este mesmo meacutetodo foi aplicado com sucesso na

dimetilaccedilatildeo da 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) tendo-se obtido um rendimento de 77

A tabela 46 apresenta os resultados obtidos na protecccedilatildeo dos grupos hidroxilos das

hidroxiacetofenonas (68b-d)

Tabela 46 ndash Rendimentos obtidos na benzilaccedilatildeo e metilaccedilatildeo de hidroxiacetofenonas (68b-d)

Hidroxiacetofenona Produto obtido η () (68b) (69b) 85 (68c) (69c) 87 (68d) (69d) 30 (68b) (69e) 93 (68c) (69f) 97 (68d) (69g) 77

A protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo dos benzaldeiacutedos foi feita recorrendo a um meacutetodo

similar ao utilizado para a benzilaccedilatildeo dos grupos hidroxilo das acetofenonas referidas

anteriormente Assim os benzaldeiacutedos foram refluxados numa soluccedilatildeo de DMF com 3

equivalentes de carbonato de potaacutessio e 12 equivalentes de cloreto de benzilo (por cada

grupo hidroxilo a benzilar) durante cerca de 2 horas (Esquema L) Apoacutes filtraccedilatildeo do

carbonato de potaacutessio e precipitaccedilatildeo sobre aacutegua e gelo os cristais obtidos por filtraccedilatildeo

foram purificados por cromatografia em coluna de siacutelica gel e os produtos obtidos em

excelentes rendimentos (Tabela 47)

b) R1 = Hc) R1 = OH

ACHOR1 CHOR1

b) R1 = Hc) R1 = OBn

(71) (72)HO BnO

A DMF K2CO3 BnCl 2h refluxo

ESQUEMA L

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

242

Tabela 47 ndash Rendimentos obtidos na benzilaccedilatildeo de benzaldeiacutedos (71bc) Benzaldeiacutedo Produto obtido η ()

(71b) (72b) 95 (71c) (72c) 97

No presente trabalho foi tambeacutem necessaacuterio proceder agrave derivatizaccedilatildeo dos aacutecidos 4-

hidroxicinacircmico (73b) e 34-di-hidroxicinacircmico (73c) antes de serem usados na

cinamoiacutelaccedilatildeo das acetofenonas (69e-g)

O meacutetodo aplicado na metilaccedilatildeo dos aacutecidos cinacircmicos consistiu no refluxo do aacutecido

cinacircmico adequado com sulfato de dimetilo e carbonato de potaacutessio em acetona durante

uma noite De salientar que eacute necessaacuterio utilizar um excesso de carbonato de potaacutessio e de

sulfato de dimetilo de modo a que a metilaccedilatildeo ocorra em todos os grupos hidroxilo

presentes Assim sendo foram utilizados por cada grupo hidroxilo presente trecircs

equivalentes de base e 12 equivalentes de sulfato de dimetilo Desta forma sintetizaram-se

os dois cinamatos de metilo [4-metoxicinamato de metilo (74b) e o 34-dimetoxicinamato

de metilo (74c)] que satildeo posteriormente sujeitos a hidroacutelise em meio alcalino (Esquema

LI) Apoacutes duas horas de reacccedilatildeo os aacutecidos metoxicinacircmicos (75b e 75c) foram obtidos em

bons rendimentos (81-85 Tabela 48)

b) R1 = Hc) R1 = OH

A

R1

b) R1 = Hc) R1 = OMe

(73)HO

CO2H R1

(74)MeO

CO2Me R1

(75)MeO

CO2H

B

b) R1 = Hc) R1 = OMe

A Acetona K2CO3 Me2SO4 1 noite refluxoB MeOH NaOH H2O 2h refluxo

ESQUEMA LI

Tabela 48 ndash Rendimentos obtidos na preparaccedilatildeo dos aacutecidos metoxicinacircmicos (75bc) Aacutecido cinacircmico Produto obtido η ()

(73b) (75b) 85 (73c) (75c) 81

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

243

32 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

321 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

A aplicaccedilatildeo desta metodologia na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80ab0c0)

natildeo eacute um processo simples e envolve a realizaccedilatildeo de quatro etapas distintas (Esquema LII)

A primeira etapa consiste na acetilaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas (69a-d) que apoacutes

tratamento com base sofrem a transposiccedilatildeo do grupo acetilo Os compostos cetoacutenicos entatildeo

formados (77a-d 78a-d) sofrem de seguida bromaccedilatildeo e ciclizaccedilatildeo para dar origem agraves 3-

bromo-2-metilcromonas (79a-d) que apoacutes condensaccedilatildeo com benzaldeiacutedos apropriados

(72a-c) originam as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas pretendidas (80ab0c0) (Anexo III

paacuteg 459)

OH O

A

R2R1

R2 O

R1

(69a-d) (76a-d)

R2 O

R1

(79a-c)

A Py seca CH3COCl 12h temp ambB THF seco NaH 1h refluxoC 1 THF seco CH3COCl KOtBu 2h temp amb 2 KOtBu 2h refluxoD 1 EtOH Br2 2h temp amb 2 HCl 2h refluxoE MeOH NaOMe 48h temp amb

O

O

B

OH O

R2R1

O

O CH3

Br

(6976-79)a) R1 = R2 = Hb) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

(78a-d)OH

D

C

CHO

R3

R4

E

O(80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OBn R4 = Hc) R3 = R4 = OBn

(77a-d)

(72a-c)

Somente para o derivado (79a)

Somente para o derivado (69a)

(80)a) R3 = R4 = Hb0) R3 = OBn R4 = Hc0) R3 = R4 = OBn

ESQUEMA LII

Natildeo foi possiacutevel isolar o derivado (79d) (ver paacuteg 247)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

244

Iniciou-se o estudo optimizando as condiccedilotildees experimentais para a siacutentese da 2rsquo-

acetiloxiacetofenona natildeo substituiacuteda (76a) Seguidamente efectuou-se a extrapolaccedilatildeo da

metodologia desenvolvida para os restantes derivados (76b-d)

A primeira etapa (etapa A) consistiu no refluxo de uma soluccedilatildeo da 2rsquo-

hidroxiacetofenona (69a) em THF seco com 12 equivalentes de cloreto de acetilo em meio

baacutesico Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo obteve-se a desejada 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) com

41 de rendimento Aumentando a quantidade de cloreto de acetilo (2 equivalentes)

verificou-se tambeacutem um aumento do rendimento da reacccedilatildeo A utilizaccedilatildeo de anidrido

aceacutetico natildeo melhorou o rendimento da siacutentese A mudanccedila de solvente de THF para

piridina foi fundamental neste processo 141142 Apoacutes uma noite de reacccedilatildeo o rendimento

aumentou para 65 e com a utilizaccedilatildeo de 2 equivalentes de cloreto de acetilo obteve-se a

desejada 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) em bom rendimento (94 )

Aplicaram-se estas condiccedilotildees experimentais agraves restantes benziloxi-2rsquo-

hidroxiacetofenonas (69b-d) e obtiveram-se as pretendidas 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76b-

d) em bons rendimentos (Tabela 49)

Tabela 49 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

a) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

R2 O

R1

(69a-d) (76a-d)

O

O

A Py seca CH3COCl 12h temp amb

A

Hidroxiacetofenona Produto obtido η ()

(69a) (76a) 94 (69b) (76b) 97 (69c) (76c) 97 (69d) (76d) 98

A primeira tentativa de transposiccedilatildeo do grupo acetilo (etapa B) da 2rsquo-

acetiloxiacetofenona (76a) envolveu o tratamento desta com hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo

(5 equivalentes) usando DMSO como solvente143 Apoacutes 24 horas agrave temperatura ambiente

obtiveram-se os produtos de transposiccedilatildeo pretendidos (77a 78a) em baixo rendimento A

anaacutelise do espectro RMN de 1H desta mistura confirmou a presenccedila em soluccedilatildeo dos dois

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

245

tautoacutemeros sendo predominante para este derivado a forma enoacutelica Efectuando a reacccedilatildeo

de transposiccedilatildeo em THF144 e a utilizaccedilatildeo como base de hidroacutexido de soacutedio ou de terc-

butoacutexido de potaacutessio obtiveram-se apoacutes 24 horas a refluxo (77a 78a) com rendimentos

de 66 e 90 respectivamente

A etapa de transposiccedilatildeo nos derivados benziloxilados (76b-d) natildeo foi tatildeo eficiente

usando os meacutetodos descritos anteriormente para o derivado (76a) tendo-se optimizado as

condiccedilotildees experimentais para a transposiccedilatildeo do grupo acetilo deste tipo de compostos

usando THF como solvente e 15 equivalentes de hidreto de soacutedio em refluxo durante uma

hora Os rendimentos desta siacutentese estatildeo traduzidos na tabela 50

Tabela 50 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas (77a-d) 1-(2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas (78a-d)

a) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = H

R2 O

R1

(76a-d)

O

O

B

OH O

R2R1

O OH O

R2R1

(78a-d)OH

B THF seco NaH 1h refluxo

(77a-d)

c) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

2rsquo-Acetiloxiacetofenonas Produtos obtidos η () (76a) (77a 78a) 66 (76b) (77b 78b) 60 (76c) (77c 78c) 62 (76d) (77d 78d) 22

Uma modificaccedilatildeo ao meacutetodo de Baker ndash Venkataraman proposto por Ares et al145

envolvendo a ldquoone-pot synthesisrdquo (etapa C) foi tambeacutem aplicado na siacutentese da 3-hidroxi-

2-butenona (78a) Este meacutetodo envolve dois passos e consiste inicialmente na acetilaccedilatildeo da

2rsquo-hidroxiacetofenona (69a) com cloreto de acetilo usando THF como solvente e terc-

butoacutexido de potaacutessio como base A segunda adiccedilatildeo de terc-butoacutexido de potaacutessio eacute

necesssaacuteria para que possa ocorrer a transposiccedilatildeo desse mesmo grupo acetilo Com estas

condiccedilotildees reaccionais foi possiacutevel obter a 1-(2rsquo-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78a)

com 80 de rendimento

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

246

Na aplicaccedilatildeo desta metodologia agraves acetofenonas benziloxiladas (69b-d) obtiveram-se

os produtos desejados (77b-d 78b-d) mas em rendimentos extremamente baixos

recuperando-se principalmente as acetofenonas de partida

Na terceira etapa (etapa D) da siacutentese das 3-bromo-2-metilcromonas (79a-d)

considerou-se o meacutetodo desenvolvido por Ibrahim146 que consiste na bromaccedilatildeo de (77a

78a) e ciclizaccedilatildeo do produto obtido num passo uacutenico Agrave mistura de 13-butanodiona (77a)

3-hidroxi-2-butenonas (78a) em etanol e agrave temperatura ambiente adicionaram-se 15

equivalentes de bromo Apoacutes duas horas de reacccedilatildeo acidificou-se o meio com HCl e

refluxou-se por mais duas horas obtendo-se a 3-bromo-2-metilcromona natildeo substituiacuteda

(79a) em bom rendimento (90 ) A extensatildeo deste procedimento aos derivados

benziloxilados (77bc 78bc) deu origem agraves 3-bromo-2-metilcromonas desejadas (79bc)

em fracos rendimentos devido agrave formaccedilatildeo de uma seacuterie de outros produtos bromados Este

facto pode explicar-se pela presenccedila de grupos benziloxilos fortes dadores de electrotildees

que activam fortemente o anel benzeacutenico promovendo a substituiccedilatildeo aromaacutetica

electrofiacutelica A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H permitiu identificar alguns dos

produtos obtidos no processo de siacutentese das 3-bromo-2-metilcromonas (79b-c) A tiacutetulo de

exemplo o esquema LIII apresenta alguns dos produtos obtidos no processo de bromaccedilatildeo e

ciclizaccedilatildeo da 1-(2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxifenil)-13-butadiona (77c) envolvendo a utilizaccedilatildeo

de uma soluccedilatildeo de bromo em etanol seguido de acidificaccedilatildeo do meio reaccional com aacutecido

cloriacutedrico

OBn O

O CH3

BrOH O

OBn

OOH O

O CH3

H

Br

OBn O

O CH3

Br

Br

OBn O

O CH3

BrOBn O

O CH3

H

(77c)

(79c) (81c)

Br

Brforma enoacutelica

ESQUEMA LIII

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

247

Numa tentativa de optimizaccedilatildeo da siacutentese de benziloxi-3-bromo-2-metilcromonas

(79b-c) a uma soluccedilatildeo de 6rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxi-13-butadiona (77c 78c) em etanol

adicionou-se uma menor quantidade de bromo (09 equivalentes) de forma a evitar a

bromaccedilatildeo indiscriminada no anel benzeacutenico Assim aleacutem de se recuperar uma grande

quantidade do reagente de partida (77c 78c) recolheram-se mais duas fracccedilotildees

minoritaacuterias correspondentes agrave pretendida 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) e a

5-benziloxi-2-metilcromona (81c) Decidiu-se entatildeo que se deveria utilizar outro agente de

halogenaccedilatildeo que promovesse a bromaccedilatildeo selectiva nas posiccedilotildees α-cetoacutenicas O tribrometo

de feniltrimetilamoacutenio (PTT) eacute um reagente utilizado na bromaccedilatildeo selectiva de posiccedilotildees

alfa relativamente a grupos cetoacutenicos pelo que foi utilizado em substituiccedilatildeo do

bromo141147 Com esta alteraccedilatildeo conseguiu-se obter a pretendida 5-benziloxi-3-bromo-2-

metilcromona (79c) com 24 de rendimento Numa nova tentativa eliminou-se a adiccedilatildeo

de HCl dado que o reagente PTT liberta HBr que por si soacute promoveraacute o passo de

ciclizaccedilatildeo Deste modo conseguiu-se melhorar o rendimento da siacutentese da 5-benziloxi-3-

bromo-2-metilcromona (79c) para valores que natildeo ascenderam a 40 bem como a

recuperaccedilatildeo de 6rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona de partida (69c) A extrapolaccedilatildeo desta

metodologia para a obtenccedilatildeo da 7-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79b) acarretou o

mesmo tipo de problemas natildeo se obteve o produto pretendido em bom rendimento e os

produtos secundaacuterios obtidos foram semelhantes aos descritos anteriormente para a 5-

benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c)

A siacutentese da 57-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79d) natildeo foi alccedilancada por

qualquer os meacutetodos descritos anteriormente ou variaccedilotildees dos mesmos Analisando os

espectros de RMN de 1H das vaacuterias fracccedilotildees obtidas verifica-se sempre a obtenccedilatildeo do

derivado dibromado no anel A mas sem bromo na posiccedilatildeo 3 a 57-dibenziloxi-68-

dibromo-2-metilcromona Outra fracccedilatildeo importante eacute a correspondente agrave clivagem do

grupo benzilo da posiccedilatildeo 5 do produto mencionado anteriormente

A tabela 51 apresenta os rendimentos obtidos na siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas

(79a-c) utilizando 11 equivalentes de bromo em etanol seguido de acidicaccedilatildeo com aacutecido

cloriacutedrico (etapa D)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

248

Tabela 51 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-d)

(79a-d)

D

OH O

R2R1

O OH O

R2R1

(78a-d)OH

(77a-d)R2 O

R1 O CH3

Br

D 1 EtOH Br2 2h temp amb 2 HCl 2h refluxoa) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = H c) R1 = H R2 = OBn d) R1 = R2 = OBn

13-Butanodionas 3-Hidroxi-2-buteno-1-onas Produto obtido η () (77a 78a) (79a) 87 (77b 78b) (79b) 23 (77c 78c) (79c) 24 (77d 78d) (79d) ---

Dado os baixos rendimentos obtidos na siacutentese das benziloxi-3-bromo-2-

metilcromonas (79bc) desenvolveu-se a uacuteltima etapa (etapa E) apenas com a 3-bromo-2-

metilcromona natildeo substituiacuteda (79a) Assim a siacutentese das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

(80ab0c0) envolve uma reacccedilatildeo de condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio baacutesico148149 da 3-

bromo-2-metilcromona (79a) e benzaldeiacutedos adequadamente substituiacutedos (72a-c)

Verificou-se que era necessaacuterio utilizar um grande excesso de base (4 equivalentes) e

aumentar o tempo de reacccedilatildeo para 48 horas de forma a obter os melhores rendimentos

(Tabela 52)

Tabela 52 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80ab0c0)

E MeOH NaOMe temp amb

O (79a)

O CH3

Br

CHO

R3

R4

E

O (80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72a-c)

a) R3 = R4 = H b b0) = R3 = OBn R4 = Hc c0) R3 = R4 = OBn

(7280)

Base (equiv) Tempo (h) (80a) () (80b0) () (80c0) ()

4 2 55 52 --- 4 12 56 52 --- 4 24 61 53 6 4 48 87 68 6 4 72 49 49 4

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

249

O baixo rendimento da siacutentese da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80b0) e o ainda

inferior rendimento do derivado (80c0) pode ser explicado considerando a baixa

reactividade dos benziloxibenzaldeiacutedos (72bc) devido agrave presenccedila de grupos dadores de

electrotildees nas posiccedilotildees 4- e 34- respectivamente

Realizaram-se vaacuterias tentativas no sentido de aumentar o rendimento de siacutentese de (E)-

3-bromo-34-dibenziloxi-2-estirilcromona (80c0) que envolveu a utilizaccedilatildeo de outros

solventes e outras bases em diferentes condiccedilotildees de tempo e de temperatura mas natildeo

resultaram em melhores alternativas de siacutentese recuperando-se na maior parte dos casos a

cromona (79a) e o benzaldeiacutedo de partida (72c) Apenas foi possiacutevel efectuar a

caracterizaccedilatildeo por RMN de 1H desta (E)-3-bromo-34-dibenziloxi-2-estirilcromona (80c0)

dado a sua degradaccedilatildeo em soluccedilatildeo de clorofoacutermio Salienta-se neste espectro o

aparecimento do dupleto a δ 760 ppm com uma constante de acoplamento de J 16 Hz

indicativa da formaccedilatildeo de dupla ligaccedilatildeo em configuraccedilatildeo trans da (E)-3-bromo-2-

estirilcromona (80c0)

Dadas as dificuldades encontradas nesta rota de siacutentese de (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas quer pelos baixos rendimentos quer pelo aparecimento de produtos

secundaacuterios houve a necessidade do desenvolvimento de uma nova rota de siacutentese

Considerou-se entatildeo a aplicaccedilatildeo da modificaccedilatildeo do meacutetodo de Baker-Venkataraman150151

na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

322 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

Nesta rota sinteacutetica as 3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m) satildeo obtidas em trecircs etapas

iniciando-se o processo pela cinamoiacutelaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas (69ae-g) que apoacutes

tratamento com base satildeo transformadas em 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

(83a-m) Estas pentadieno-1-onas sofrem de seguida num passo uacutenico bromaccedilatildeo e

ciclizaccedilatildeo para dar origem agraves pretendidas (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m)

(Esquema LIV e Anexo III paacuteg 459)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

250

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

B

O

O

R3

O

R3

R2 OH

OH

(82a-m)

(83a-m)

R1R4

A

R1

R4

O(80a-m)

O

Br

R3

R4

C

R2

R1

A X=Cl Py seca 2h temp amb X = OH (75bc) Py seca POCl3 2h 60 ordmCB DMSO KOH 2h temp ambC EtOH PTT 12h temp amb

g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

(808283)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = He) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = H

+

forma dicetoacutenica

(69)a) R1 = R2 = He) R1 = OCH3 R2 = Hf) R1 = H R2 = OCH3g) R1 = R2 = OCH3

ESQUEMA LIV

Assim a primeira etapa (etapa A) consiste na cinamoiacutelaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas

(69ae-g) em que para o efeito se utilizam cloretos de cinamoiacutelo comerciais ou preparados

in situ partindo de aacutecidos cinacircmicos e cloreto de fosforilo Este meacutetodo de esterificaccedilatildeo

desenvolvido por Wadodkar e Ghiga152 foi modificado consoante o padratildeo de substituiccedilatildeo

das acetofenonas e aacutecidos cinacircmicos utilizados apresentando-se na tabela 53 as condiccedilotildees

de tempo e temperatura bem como os respectivos rendimentos na obtenccedilatildeo das desejadas

2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

251

Tabela 53 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (80a-m)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

e) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = H

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

O

O

R3

(82a-m)

R1 R4

Py seca+

Para X = OH POCl3

(82)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

Produto obtido Temperatura da reacccedilatildeo Tempo de reacccedilatildeo η () (82a) temp amb 2 h 97 (82b) 60 ordmC 2 h 52 (82c) 60 ordmC 2 h 70 (82d) temp amb 2 h 87 (82e) 60 ordmC 2 h 62 (82f) 60 ordmC 2 h 67 (82g) temp amb 2 h 85 (82h) 60 ordmC 2 h 53 (82i) 60 ordmC 2 h 64 (82j) temp amb 2 h 94 (82l) 60 ordmC 2 h 52

(82m) 60 ordmC 2 h 50

Analisando a tabela 53 podemos verificar que quando se usa cloreto de cinamoiacutelo

comercial a reacccedilatildeo de esterificaccedilatildeo ocorre agrave temperatura ambiente e satildeo aquelas em que

se obtecircm os melhores rendimentos Para todas estas reacccedilotildees foi indispensaacutevel a

purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como

eluente tendo-se obtido as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas pretendidas (82a-m) com

rendimentos variaacuteveis consoante o padratildeo de substituiccedilatildeo sendo sempre superiores a 50

A segunda etapa consiste na transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo da posiccedilatildeo 2rsquo para a

posiccedilatildeo 2 da acetofenona originando as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

desejadas (83a-m) Assim as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) foram dissolvidas em

DMSO e apoacutes adiccedilatildeo do hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo (5 equivalentes) foram mantidas em

agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de duas horas143 Apoacutes finalizaccedilatildeo da

reacccedilatildeo e anaacutelise dos espectros de RMN de 1H dos produtos obtidos verificou-se que a

forma predominante em soluccedilatildeo era a forma enoacutelica no equiliacutebrio tautomeacuterico formado

Com este meacutetodo obtiveram-se as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m)

pretendidas em bons rendimentos (Tabela 54)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

252

Tabela 54 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

e) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = H

a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

forma dicetoacutenicaOR2

O

O

R3

(82a-m)

R1 R4

O

R3

R2 OH

OH

(83a-m)

R1

R4

B DMSO KOH 2h temp amb

B

2rsquo-Cinamoiacuteloxiacetofenonas Produto obtido η ()

(82a) (83a) 82 (82b) (83b) 95 (82c) (83c) 73 (82d) (83d) 81 (82e) (83e) 70 (82f) (83f) 68 (82g) (83g) 93 (82h) (83h) 54 (82i) (83i) 65 (82j) (83j) 80 (82l) (83l) 61

(82m) (83m) 77

O mecanismo desta reacccedilatildeo envolve a formaccedilatildeo de um carbaniatildeo resultante da captura

de um dos prototildees alfa da acetofenona pela base Este por sua vez permite a transposiccedilatildeo

do grupo cinamoiacutelo dando origem ao composto β-dicetoacutenico que existe em equiliacutebrio com

a forma enoacutelica Esta siacutentese especiacutefica e pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H

verifica-se que em soluccedilatildeo a forma predominante eacute a forma enoacutelica (Esquema LV)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

253

O

O

O HOH

HH

O

O

O

HH2OO

O

R

O

H

H

H

O

O

RO

R

OO OH

R

OOH O

R

OOH OH

R

R

ESQUEMA LV

A terceira e uacuteltima etapa consistiria na bromaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-

pentadieno-1-onas (83a-m) e ciclizaccedilatildeo dos produtos obtidos num passo soacute para a

obtenccedilatildeo das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas desejadas (80a-m) No entanto nesta fase do

trabalho devido agrave falta de tempo optou-se pela siacutentese de apenas alguns derivados tendo-

se excluiacutedo a siacutentese dos derivados com substituiccedilatildeo 4rsquo-metoxilo e simultaneamente com

substituiccedilatildeo no anel A No entanto pensa-se que a siacutentese destes derivados (80ehl) deve

decorrer de uma forma anaacuteloga agrave descrita para os derivados similares (Tabela 55)

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm) em THF

adicionou-se 11 equivalentes de PTT A mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente durante uma noite sob atmosfera de azoto As (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80a-dfgijm) foram obtidas em rendimentos moderados (Tabela 55)

apoacutes moroso processo de purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna utilizando

diclorometano como eluente

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

254

Tabela 55 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H

a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3

(83a-dfgijm)O

R3

R2 OH

OHR1

R4

O(80a-dfgijm)

O

Br

R3

R4

C

R2

R1

C EtOH PTT 12h temp amb

3-Hidroxi-24-pentadieno-1-ona Produto obtido η ()

(83a) (80a) 67 (83b) (80b) 53 (83c) (80c) 64 (83d) (80d) 97 (83f) (80f) 60 (83g) (80g) 84 (83i) (80i) 58 (83j) (80j) 49 (83m) (80m) 30

O mecanismo de bromaccedilatildeo envolvendo o PTT consiste na halogenaccedilatildeo da dupla

ligaccedilatildeo enoacutelica com libertaccedilatildeo de aacutecido bromiacutedrico Seguidamente ocorre o ataque

nucleoacutefilo do grupo hidroxilo da acetofenona agrave dupla ligaccedilatildeo na posiccedilatildeo 3 com fecho de

anel o qual apoacutes desidrataccedilatildeo origina as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (Esquema LVI)

R

O O

Br Br

H

R

O O

OOHBr

H

H

O

OH

R

OHBr

O

O

Br

R

- H2O

- HBr

ESQUEMA LVI

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

255

33 Siacutentese de 23-diarilxantonas

331 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona

3311 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

Nas uacuteltimas deacutecadas a reacccedilatildeo de olefinas com haletos de arilo ou vinilo catalisada por

palaacutedio (reacccedilatildeo de Heck) tornou-se um meacutetodo eficiente em siacutentese orgacircnica para a

formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono (ver capiacutetulo 2 Parte II) A siacutentese de (E)-2-metil-

3-estirilcromonas (85a-c) envolve a utilizaccedilatildeo de catalisadores de palaacutedio em reacccedilotildees do

tipo Heck em que as olefinas satildeo os estirenos (84a-c) e o derivado bromado eacute a 3-bromo-

2-metilcromona (79a) (Anexo IV paacuteg 461)

Iniciou-se a optimizaccedilatildeo desta transformaccedilatildeo utilizando a 3-bromo-2-metilcromona

(79a) e um excesso de estireno simples (84a) na presenccedila de acetato de palaacutedio

trietilamina e trifenilfosfina e usando a N-metil-2-pirrolidona (NMP) como solvente Apoacutes

24 horas a 100 ordmC natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto (entrada 1I Tabela 56)

recuperando-se alguma quantidade da cromona de partida Decidiu-se entatildeo elevar a

temperatura para 160 ordmC e apoacutes purificaccedilatildeo da mistura reaccional por cromatografia em

placa de siacutelica gel obteve-se a (E)-2-metil-3-estirilcromona desejada (85a) com um

rendimento de 2 (entrada 2I) A alteraccedilatildeo do catalisador para tetraquis(trifenilfosfina)

palaacutedio(0) elevou o rendimento para 9 (entrada 3I) Aumentando a quantidade de

catalisador para 5 mol aumentou-se um pouco mais o rendimento (21 entrada 4I) O

aumento da quantidade de estireno e diminuiccedilatildeo do tempo de reacccedilatildeo contribuiacuteram para

melhores rendimentos na siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) (entradas 5I a 9I)

A utilizaccedilatildeo de outros catalisadores de palaacutedio nas mesmas condiccedilotildees da entrada 7I

obtiveram resultados de siacutentese muito similares (entradas 10I e 11I)

Foram utilizadas outras bases e outras fosfinas no sentido de melhorar o rendimento de

siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) mas revelaram-se menos eficientes do que as

condiccedilotildees apresentadas na tabela 56 entradas 7I 10I e 11I em que se obtiveram os

melhores rendimento de siacutentese (46-48 )

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

256

Tabela 56 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a)

O (79a)

O CH3

Br

+

O (85a)

O CH3

(84a)

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (85a)

1I Pd(OAc)2 ndash 002 01 1 25 24 100 0 2I Pd(OAc)2 ndash 002 01 1 25 24 160 2 3I Pd(PPh3)4 ndash 002 01 1 25 24 160 9 4I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 25 24 160 21 5I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 24 160 25 6I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 29 7I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 48 8I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 36 9I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 27

10I PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 48 11I Pd(OAc)2 ndash 005 01 1 5 9 160 46

A siacutentese dos derivados (E)-2-metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) e (E)-2-metil-

3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c) envolveu a aplicaccedilatildeo de algumas condiccedilotildees descritas

na tabela 56 com o objectivo de optimizar o meacutetodo de siacutentese destes derivados e os

resultados estatildeo expressos na tabela 57

Tabela 57 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85bc)

(79a)(84bc)O

O CH3

Br

+

O(85bc)

O CH3R2

R1 R2

R1b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

Et3N (equiv)

Estireno (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (85b)

η (85c)

1J Pd(OAc)2 ndash 005 01 1 5 9 160 28 17 2J Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 43 30 3J PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 49 52

Analisando a tabela 57 pode constatar-se que os melhores rendimentos na siacutentese das

(E)-2-metil-3-estirilcromonas (85bc) satildeo obtidos na presenccedila do catalisador cloreto de

palaacutedio (Tabela 57 entrada 3J) em condiccedilotildees e rendimentos muito similares agraves da (E)-2-

metil-3-estirilcromona natildeo substituiacuteda (85a) (ver tabela 56 entrada 10I)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

257

Comparando as tabelas 56 e 57 verifica-se que a alteraccedilatildeo de catalisador na siacutentese do

derivado (85a) natildeo provoca alteraccedilatildeo no seu rendimento de siacutentese natildeo ocorrendo o

mesmo para os derivados (85b) e (85c) Estes na presenccedila do

tetraquis(trifenilfosfina)palaacutedio(0) apresentam rendimentos inferiores (entrada 2J) e na

presenccedila de acetato de palaacutedio os rendimentos obtidos satildeo ainda mais baixos (entrada 1J)

sendo esta alteraccedilatildeo de catalisador mais notoacuteria ao niacutevel do derivado com maior nuacutemero de

substituintes a (E)-2-metil-3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c)

3312 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas

As (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) foram obtidas por condensaccedilatildeo do tipo aldol em

meio baacutesico de (E)-2-metil-3-estirilcromonas com benzaldeiacutedos ambos adequadamente

substituiacutedos Adicionou-se a (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a-c) adequada a uma soluccedilatildeo

de metoacutexido de soacutedio em metanol preparada para o efeito com soacutedio metaacutelico e metanol

recentemente destilado e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo ateacute agrave temperatura ambiente

Seguidamente adicionou-se o benzaldeiacutedo apropriado (72a-c) (ver esquema LII) e a

mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo e agrave temperatura ambiente As melhores

condiccedilotildees de reacccedilatildeo foram alcanccediladas apoacutes 48 horas de reacccedilatildeo e usando 4 equivalentes

de base contudo apenas se conseguiu efectuar a condensaccedilatildeo com o benzaldeiacutedo natildeo

substituiacutedo (72a) (Tabela 58)

Tabela 58 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

O (85a-c)

O CH3

R2

R1

A

O (86a-c)

O

R2

R1

CHO+

A MeOH NaOMe 48h temp amb

(72a)a) R1 = R2 = H b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

3-Estirilcromona Produto obtido η () (85a) (86a) 53 (85b) (86b) 67 (85c) (86c) 69

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

258

Efectuaram-se vaacuterias experiecircncias no sentido de se obter a condensaccedilatildeo com os

benzaldeiacutedos substituiacutedos (72b e 72c) no entanto mesmo apoacutes vaacuterias semanas de reacccedilatildeo

natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto recuperando-se alguma quantidade dos reagentes

de partida

3313 Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-

diestirilcromonas

As 23-diarilxantonas (87a-c) foram obtidas por um meacutetodo simples e que consiste em

refluxar uma soluccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) em 124-triclorobenzeno

Verificou-se que na siacutentese da 23-difenilxantona (87a) foi tambeacutem possiacutevel isolar dois

produtos minoritaacuterios A anaacutelise dos espectros de RMN revelaram que o composto com

maior Rf era a 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) e o de menor Rf era a 23-difenil-12-

di-hidroxantona (89a) intermediaacuterios semi-oxidados da xantona final (Esquema LVII)

O (86a)

O

O(88a)

O

O(89a)

O

O (87a)

O

H

H

H

H

H

H

A 124-triclorobenzeno refluxo

A

ESQUEMA LVII

A optimizaccedilatildeo do tempo de reacccedilatildeo demonstrou que os melhores rendimentos foram

alcanccedilados com 18 horas de reacccedilatildeo sendo que com somente 12 horas de reacccedilatildeo e ao fim

de 24 horas os rendimentos eram inferiores aos obtidos com 18 horas Este facto explica o

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

259

aumento de produtos de degradaccedilatildeo observado no tratamento e purificaccedilatildeo da mistura

reaccional Com esta metodologia as 23-diarilxantonas (87a-c) foram obtidas em bons

rendimentos (gt 80 Tabela 59)

Tabela 59 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-c) a partir de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

A 124-triclorobenzeno 18h refluxo

O (86a-c)

O

R2

R1 O (87a-c)

O

R2

R1

A

a) R1 = R2 = H b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

23-Diestirilcromona Produto obtido η () (86a) (87a) 85 (86b) (87b) 80 (86c) (87c) 84

332 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

O primeiro estudo consistiu na aplicaccedilatildeo das condiccedilotildees experimentais estabelecidas na

siacutentese das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (entradas 7I e 10I Tabela 56) na reacccedilatildeo da (E)-

3-bromo-2-estirilcromona (80a) com o estireno (84a) (entradas 1L e 2L Tabela 60) A

anaacutelise da mistura reaccional por tlc revelou a presenccedila de duas fracccedilotildees principais O

espectro de RMN da fracccedilatildeo maioritaacuteria de maior Rf indicou que natildeo se tratava da (EE)-

23-diestirilcromona pretendida (86a) mas sim da 23-difenilxantona (87a) (Esquema

LVIII) A anaacutelise do espectro de RMN do produto minoritaacuterio de menor Rf revelou a

presenccedila da 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) intermediaacuterio semi-oxidado da xantona

final Este tipo de intermediaacuterio tambeacutem jaacute tinha sido isolado na siacutentese da 23-

difenilxantona (87a) a partir da 23-diestirilcromona (86a) Este facto indica que a reacccedilatildeo

de Heck levaraacute agrave formaccedilatildeo da 23-diestirilcromona (86a) e que provavelmente a elevada

temperatura das condiccedilotildees reaccionais promove a electrociclizaccedilatildeo seguida de oxidaccedilatildeo

para dar origem agrave 23-difenilxantona (87a) (Esquema LVIII)153 Este tipo de

electrociclizaccedilatildeo teacutermica jaacute foi reportada na literatura154155 enquanto a consequente

oxidaccedilatildeo eacute promovida pela aromaticidade do composto final (87a)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

260

Tabela 60 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 23-difenilxantona (87a) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

O (87a)

O

Br+

(84a)

NMP

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87a)

1L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 54 2L PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 34 3L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 refluxo 45 4L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 36 5L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 50 6L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 12 7L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 9 160 33 8L Pd(PPh3)4 ndash 005 02 1 5 9 160 11 9L Pd(PPh3)4 ndash 01 01 1 5 9 160 48

10L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 2 5 9 160 52 11L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 5 9 160 56

O (80a)

O

O (88a)

O

O (87a)

O

H

H

H

Br(84a)

A

A NMP NEt3 PPh3 Pd(PPh3)4 9h 160ordmC

O

O

O

O

Ha

(86a)

ESQUEMA LVIII

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

261

Contrariamente ao observado para as (E)-2-metil-3-estirilcromonas (86a-c) a siacutentese

da 23-diarilxantona (87a) usando o Pd(PPh3)4 como catalisador apresenta melhores

rendimentos (entradas 1L e 2L) O aumento da temperatura de reacccedilatildeo refluxo de NMP

natildeo levou a um aumento no rendimento da reacccedilatildeo (entrada 3L) verificando-se por tlc um

aumento dos produtos de degradaccedilatildeo e que dificulta ainda mais o processo de purificaccedilatildeo

Posteriormente efectuou-se um estudo do efeito do tempo na reacccedilatildeo de Heck para a

obtenccedilatildeo da 23-difenilxantona (87a) com 3 6 e 12 horas de reacccedilatildeo (entradas 4L-6L)

Verifica-se um aumento gradual com o aumento da temperatura ateacute a um maacuteximo de 9

horas sendo que ao fim de 12 horas de reacccedilatildeo o rendimento decresce abruptamente para

12 (3h 36 6h 50 9h 54 e 12h 12 )

Depois da optimizaccedilatildeo do tempo e temperatura de reacccedilatildeo diminuiu-se a quantidade de

estireno utilizada e verificou-se que o rendimento da reacccedilatildeo eacute inferior quando se utiliza

somente 2 equivalentes de estireno (33 entrada 7L) Um aumento na quantidade de

catalisador tambeacutem natildeo acarreta melhores resultados na siacutentese da 23-difenilxantona (87a)

(entrada 8L) A alteraccedilatildeo da quantidade de fosfina (entrada 8L) teve um forte impacto no

rendimento da reacccedilatildeo diminuindo bruscamente de 54 para 11 quando se utiliza 01

e 02 equivalentes respectivamente Finalmente a alteraccedilatildeo da quantidade de base para 2 e

4 equivalentes (entradas 10L e 11L) levou a ligeiros aumentos nos rendimentos obtidos

sendo respectivamente de 52 e 56 (entradas 10L e 11L)

Na utilizaccedilatildeo do 4-metoxiestireno (84b) na siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona

(87b) fez-se tambeacutem um pequeno estudo para avaliar as melhores condiccedilotildees de reacccedilatildeo

(Tabela 61) Como se verificou no estudo anterior o factor tempo eacute fundamental neste tipo

de reacccedilatildeo quiacutemica Para o efeito realizaram-se experiecircncias a 160ordmC com 3 6 9 e 12

horas de reacccedilatildeo utilizando o Pd(PPh3)4 como catalisador (entradas 1M-4M Tabela 61)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

262

Tabela 61 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona (87b) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

(87b)

Br

+

(84b)

NMP

O

O

H3CO

OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87b)

1M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 61 2M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 57 3M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 43 4M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 22 5M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 refluxo 37 6M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 3 160 66 7M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 2 3 160 58

Verificou-se que o melhor rendimento foi obtido com o menor tempo de reacccedilatildeo ou

seja 3 horas e que o aumento do tempo de reacccedilatildeo contribuiu para uma diminuiccedilatildeo do

rendimento provavelmente devido agrave degradaccedilatildeo do produto no meio reaccional

Seguidamente elevou-se a temperatura da reacccedilatildeo refluxo de NMP e com 3 horas de

reacccedilatildeo o rendimento diminui para cerca de metade daquele que foi obtido com a

temperatura de 160ordmC (entrada 5M) A diminuiccedilatildeo da quantidade de estireno para 2

equivalentes uma temperatura de 160ordmC durante 3 horas revelaram ser as melhores

condiccedilotildees experimentais para a siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona (87b) (entrada

6M) Com as condiccedilotildees descritas anteriormente o aumento da quantidade de base natildeo

contribuiu para melhorar os rendimentos obtidos (entrada 7M)

Na siacutentese da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c) encontrou-se uma relaccedilatildeo

interessante de tempo e temperatura em que se obtecircm os mesmos rendimentos (30 )

usando uma temperatura de 160ordmC durante 12 horas e refluxo durante 3 horas (entradas 1N

e 2N Tabela 62) Uma relaccedilatildeo intermeacutedia de tempo e temperatura levou a um ligeiro

aumento no rendimento da reacccedilatildeo (37 entrada 3N) Com as trecircs condiccedilotildees

experimentais descritas anteriormente e diminuindo a quantidade de estireno para 2

equivalentes (entradas 4N-6N) verificou-se um aumento no rendimento (45 ) na siacutentese

da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

263

Um aumento na quantidade de base nas melhores condiccedilotildees obtidas ateacute entatildeo natildeo

provocou alteraccedilatildeo no rendimento da reacccedilatildeo (comparar entradas 4N e 7N)

Tabela 62 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

(87c)

Br

+

(84c)

NMP

O

O

H3CO

H3CO

OCH3

OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87c)

1N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 30 2N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 refluxo 30 3N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 refluxo 37 4N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 12 160 45 5N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 3 refluxo 35 6N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 6 refluxo 42 7N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 2 12 160 44

Analisando as trecircs tabelas anteriores (Tabelas 60-62) verifica-se que as melhores

condiccedilotildees experimentais obtidas na reacccedilatildeo de Heck utilizam 005 equivalentes de

catalisador 01 equivalentes de trifenilfosfina a uma temperatura de 160ordmC e que variam

consoante o estireno usado Obtiveram-se melhores resultados para os estirenos

substituiacutedos (84bc) quando se usa somente 2 equivalentes deste reagente relativamente agrave

bromocromona enquanto que para o estireno natildeo substituiacutedo (84a) satildeo necessaacuterios 5

equivalentes Verifica-se tambeacutem variaccedilotildees na quantidade de trietilamina e de tempo de

reacccedilatildeo para a obtenccedilatildeo dos melhores rendimentos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-c)

a partir da 3-bromo-2-estirilcromona (80a)

Apoacutes este estudo fez-se uma extrapolaccedilatildeo das condiccedilotildees experimentais em que

obtiveram os melhores resultados com estes estirenos (84a-c) para as outras (E)-3-bromo-

2-estirilcromonas (80b-dfgijm) e obtiveram-se resultados similares mas que nem

sempre revelaram ser as melhores condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo das respectivas

23-diarilxantonas (87d-z) (Anexo V paacuteg 463) Para esta consideraccedilatildeo contribuiacuteram os

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

264

resultados obtidos de uma seacuterie de experiecircncias que se efectuaram e em que se variou a

quantidade de base e de estireno bem como de tempo e temperatura de reacccedilatildeo Assim

sendo apresenta-se na tabela 63 as condiccedilotildees experimentais que levam agrave obtenccedilatildeo dos

melhores rendimentos na siacutentese das 23-diarilxantonas (87a-z) [para todos os casos

utilizou-se 005 equivalentes de Pd(PPh3)4 01 equivalentes de PPh3 e 5 equivalentes de

estireno natildeo substituiacutedo (84a) e 2 equivalentes dos estirenos metoxilados (84bc)]

De salientar que da reacccedilatildeo de Heck de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-

dfgijm) com estirenos (84a-c) e em determinadas condiccedilotildees experimentais consegue-se

isolar um produto de maior Rf geralmente maioritaacuterio correspondente agraves 23-

diarilxantonas (87a-z) e o produto de menor Rf na maior parte dos casos minoritaacuterio

correspondente agraves 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) No caso do derivado bromado

possuir um grupo 5-metoxilo (80gijm) eacute tambeacutem possiacutevel isolar em alguns casos

derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 8 da respectiva 23-diarilxantona (90o-z) (Tabela 63)

Na parte experimental apresenta-se algumas das condiccedilotildees reaccionais em que eacute

possiacutevel observar-se o aparecimentos de todos os produtos da reacccedilatildeo de Heck de 3-

bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) com estirenos (84a-c) 23-diarilxantonas (87a-

z) 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantona (90o-z)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

265

Tabela 63 ndash Melhores rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-z) a partir de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

O(80abb0cdfgijm)

OA

O (87a-z)

O

Br+

R2

R1

R3

R4

R5

R6

R1

R2

R3

R4

R6

R5(84a-c)

O (88a-z)

OR1

R2

R3

R4

R6

R5

H

H

H

O (90o-z)

OR1

OH

R3

R4

R6

R5

A NMP 1 equiv NEt3 01 equiv PPh3 005 equiv Pd(PPh3)4(80)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hb0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

(84)a) R5 = R6 = H (5 equiv)b) R5 = OCH3 R6 = H (2 equiv)c) R5 = R6 = OCH3 (2 equiv)

f) R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3

5

8

4 equiv

R1 R2 R3 R4 R5 R6 Tempo

(h) Temp

(ordmC) (87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

a H H H H H H 9 160 56 --- ― b H H H H OCH3 H 3 160 66 14 ― c H H H H OCH3 OCH3 12 160 45 --- ― d H H OCH3 H H H 9 refluxo 60 11 ― d0 H H OBn H H H 6 refluxo 51 --- ― e H H OCH3 H OCH3 H 9 refluxo 62 --- ― e0 H H OBn H OCH3 H 6 refluxo 66 --- ― f H H OCH3 H OCH3 OCH3 9 refluxo 28 --- ― f0 H H OBn H OCH3 OCH3 12 refluxo 39 27 ― g H H OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 62 3 ― h H H OCH3 OCH3 OCH3 H 9 refluxo 80 --- ― i H H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 70 --- ― j OCH3 H H H H H 6 refluxo 47 17 ― k OCH3 H H H OCH3 H 3 refluxo 31 32 ― l OCH3 H H H OCH3 OCH3 9 refluxo 23 25 ― m OCH3 H OCH3 OCH3 H H 6 refluxo 13 3 ― n OCH3 H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 35 7 ― o H OCH3 H H H H 9 refluxo 58 --- --- p H OCH3 H H OCH3 H 9 refluxo 24 --- 37 q H OCH3 H H OCH3 OCH3 6 refluxo 22 10 3 r H OCH3 OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 50 --- 1 s H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 9 refluxo 43 --- 11 t OCH3 OCH3 H H H H 6 refluxo 42 --- 2 u OCH3 OCH3 H H OCH3 H 9 refluxo 17 --- --- v OCH3 OCH3 H H OCH3 OCH3 6 160 46 --- --- x OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 20 10 5 z OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 24 5 4

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

266

Para comprovar que as 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) satildeo intermediaacuterios na

siacutentese das 23-diarilxantonas (87a-z) as primeiras foram sujeitas a oxidaccedilatildeo por forma a

verificar a formaccedilatildeo da respectiva 23-diarilxantona final (Esquema LIX) Para o efeito

utilizaram-se dois oxidantes o cloranil (tetracloro-14-benzoquinona) e a DDQ (12-

diciano-34-dicloro-14-benzoquinona) Sendo o cloranil um oxidante mais fraco que a

DDQ foi necessaacuterio maior tempo de reacccedilatildeo mas os rendimentos foram quantitativos na

oxidaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas em 23-diarilxantonas Usando a DDQ como

oxidante ao fim de 4 horas todo o reagente de partida tinha sido consumido e conseguiu-se

isolar as respectivas 23-diarilxantonas em bons rendimentos (80 )

O

O

H

H

H

R

R

R

O

O

R

R

R

A

A Cloranil Tolueno 48h refluxo ou DDQ 14-Dioxano 4h refluxo

ESQUEMA LIX

34 Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

Para finalizar este trabalho e de modo a obter as desejadas 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91a-z) foi necessaacuterio proceder agrave clivagem dos grupos protectores benzilo e

metilo dos hidroxilos das 23-diarilxantonas (87b-z) A escolha do meacutetodo recaiu sobre a

utilizaccedilatildeo do tribrometo de boro (BBr3) como agente desprotector dado este reagente natildeo

ser selectivo para o grupo a desproteger De salientar que as desalquilaccedilotildees com BBr3 satildeo

altamente exoteacutermicas pelo que satildeo utilizadas baixas temperaturas (tipicamente entre -

78ordmC e 0ordmC) O BBr3 eacute tambeacutem altamente sensiacutevel agrave humidade pelo que as reacccedilotildees devem

ser efectuadas utilizando o material de vidro bem seco e em atmosfera inerte sendo que

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

267

solventes como a aacutegua e o acetonitrilo natildeo satildeo aconselhados para reacccedilotildees com este tipo de

reagente156

Para o efeito a uma soluccedilatildeo de 23-diarilxantonas (87b-z) em diclorometano

recentemente destilado em agitaccedilatildeo e sob atmosfera de azoto num banho de 2-propanol

mantido a - 78ordmC adicionou-se 25 equivalentes de tribrometo de bromo por cada grupo

metilo ou benzilo a remover Apoacutes a adiccedilatildeo do BBr3 a mistura reaccional eacute removida do

banho a - 78ordmC deixada atinguir a temperatura ambiente e mantida em agitaccedilatildeo por um

tempo variaacutevel consoante o nuacutemero e tipo de grupos a remover

Dado a falta de tempo apenas foi possiacutevel proceder agrave remoccedilatildeo dos grupos protectores

de alguns derivados das 23-diarilxantonas (87b-jo-t) (Anexo VI paacuteg 465) e os resultados

obtidos estatildeo expressos na tabela 64 Analisando a tabela 64 podemos verificar que os

rendimentos da desprotecccedilatildeo satildeo geralmente bons excepto para os derivados que possuem

grupos 6-metoxilo (91jt) Mesmo apoacutes vaacuterios dias de reacccedilatildeo ainda se isola alguma

quantidade de reagente de partida (87jt) pelo que os rendimentos apresentados satildeo

substancialmente inferiores aos apresentados para os restantes derivados (91b-io-s)

O primeiro passo do mecanismo desta reacccedilatildeo consiste provavelmente no ataque do

oxigeacutenio da ligaccedilatildeo eacuteter ao aacutetomo de boro do reagente para formar um ileto (92)157158 A

adiccedilatildeo de aacutegua para terminar a reacccedilatildeo origina aacutecido bromiacutedrico que promove a formaccedilatildeo

do derivado hidroxilado (Esquema LX)

H2O

BBr3

OCH2R

BBr Br

Br

OCH2R

BBr Br

Br

OCH2R

OH

H3BO3HBr

(92)

O

RCH2Br

BBr2

ESQUEMA LX

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

268

Tabela 64 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-

jo-t)

A

O (87b-z)

OR1

R2

R3

R4

R6

R5 O (91b-z)

OR7

R8

R9

R10

R12

R11

A CH2Cl2 seco BBr3 - 78ordmC N2(87b-z)b) R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc) R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = OCH3 R6 = He0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hf) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H

h) R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi) R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Ho) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs) R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = H

R7 R8 R9 R10 R11 R12 Tempo (h)

(91) η ()

b H H H H OH H 1 72 c H H H H OH OH 2 80 d H H OH H H H 1 82 d0 H H OH H H H 24 69 e H H OH H OH 2 94 e0 H H OH H OH H 24 82 f H H OH H OH OH 3 80 f0 H H OH H OH OH 24 92 g H H OH OH H H 2 80 h H H OH OH OH H 3 94 i H H OH OH OH OH 4 70 j OH H H H H H 72 37 o H OH H H H H 1 63 p H OH H H OH H 2 90 q H OH H H OH OH 3 83 r H OH OH OH H H 3 71 s H OH OH OH OH OH 5 90 t OH OH H H H H 120 60

CAPIacuteTULO 4

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL

DOS COMPOSTOS OBTIDOS NA

SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

271

41 Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN)

411 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

espectro de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas [(76a-d) Anexo III paacuteg

459] eacute muito simples o que facilita o inequiacutevoco assinalamento dos seus sinais

Assim na zona de maior protecccedilatildeo aparecem os sinais em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia de prototildees do CH3 do grupo 2rsquo-acetiloxilo e os prototildees

metiacutelicos da posiccedilatildeo 2 da acetofenona respectivamente a δ 224-236 e 247-256 ppm

(Tabela 65) Quando as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas se encontram substituiacutedas com grupos

benziloxilo (76b-d) surge ainda na zona alifaacutetica o sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees CH2 do grupo benziloxilo a δ 502-511 ppm

(Figura 35)

Figura 35 - Espectro de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxi-4rsquo-benziloxiacetofenona (76b)

Na zona aromaacutetica dos espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos aparecem

naturalmente os prototildees correspondentes ao anel aromaacutetico da acetofenona e ainda na

forma de multipleto os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos

substituintes benziloxilo A presenccedila destes grupos substituintes (fortes dadores de

electrotildees) afecta a ressonacircncia dos prototildees em posiccedilotildees orto relativamente a eles Assim

na presenccedila do grupo 4rsquo-benziloxilo a ressonacircncia dos prototildees H-3rsquo e H-5rsquo sofrem desvios

O

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

07

53

1

17

2

26

4

1

00

01

0

47

5

61

2

1

08

1

6869 ppm

7678 ppm

2rsquo-OCOCH32-CH3

4rsquo-OCH2C6H5

CHCl3

4rsquo-OCH2C6H5

H-6rsquo

H-5rsquo

H-3rsquo

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

07

53

1

17

2

26

4

1

00

01

0

47

5

61

2

1

08

1

6869 ppm

7678 ppm

2rsquo-OCOCH32-CH3

4rsquo-OCH2C6H5

CHCl3

4rsquo-OCH2C6H5

H-6rsquo

H-5rsquo

H-3rsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

272

para menores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ - 04 ppm enquanto na presenccedila

dos grupos 4rsquo6rsquo-dibenziloxilo estes desvios satildeo mais acentuados na ordem dos Δδ ~ - 08

ppm

Tabela 65 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

Comp (76a) (76b) (76c) (76d) 235 s 236 s 224 s 225 s2rsquo-OCOCH3 256 s 252 s 250 s 247 s2-CH3 712 dd 670 d 672 d 633 dH-3rsquo

J 79 e 11 Hz J 25 Hz J 83 Hz J 22 Hz 754 ddd 733 tH-4rsquo J 79 76 e 17 Hz

--- J 83 Hz

---

733 ddd 689 dd 688 d 651 dH-5rsquo J 77 76 e 11 Hz J 88 e 25 Hz J 83Hz J 22 Hz 782 dd 784 dH-6rsquo

J 77 e 17 Hz J 88 Hz --- ---

Agrave semelhanccedila dos espectros de RMN de 1H os espectros de RMN de 13C de 2rsquo-

acetiloxiacetofenonas (76a-d) apresentam-se igualmente simples Os sinais que se

identificam com mais facilidade satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia

bull do carbono metiacutelico do grupo 2rsquo-acetiloxilo a δ 209-212 ppm

bull do carbono do grupo 2-CH3 da acetofenona a δ 290-321 ppm

bull do carbono do grupo carbonilo do eacutester a δ 1694-1695 ppm

bull do carbono carboniacutelico da acetofenona ou seja C-1 a δ 1957-2006 ppm

A elevados valores de frequecircncia aparece ainda o sinal correspondente agrave ressonacircncia do

carbono C-2rsquo (visto ser um carbono ligado a um aacutetomo de oxigeacutenio por uma ligaccedilatildeo

simples) a desvios de 1478-1513 ppm bem como os correspondentes agrave ressonacircncia dos

carbonos aos quais os grupos substituintes benziloxilo estatildeo ligados ou seja C-4rsquo e C-6rsquo

(Tabela 66)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

273

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos grupos benziloxilos

aparecem em zonas tiacutepicas dos aneacuteis aromaacuteticos sendo que C-26 e C-35 aparecem na

forma de dois sinais de grande intensidade a δ 1274-1276 e 1287 ppm respectivamente

Tabela 66 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

412 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas [(82a-m)

Anexo III paacuteg 459] foram identificados sinais caracteriacutesticos em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 2-CH3 da acetofenona a δ 250-258

ppm e os prototildees dos grupos substituintes metoxilo a δ 382-394 ppm De referir que os

prototildees metiacutelicos dos grupos 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo aparecem sempre na forma de um uacutenico

singuleto a δ 394 ppm (Figura 36)

Na zona aromaacutetica deste tipo de compostos destacam-se os sinais correspondentes aos

prototildees H-α e H-β do grupo 2rsquo-cinamoiloxilo em forma de dupleto a δ 644-669 e 778-

791 ppm respectivamente A determinaccedilatildeo da constante de acoplamento entre os dois

prototildees JH-α-H-β 158-160 ppm permite identificar a configuraccedilatildeo trans deste sistema

viniacutelico (Tabela 67)

Comp (76a) (76b) (76c) (76d)

C-1 1976 1957 2006 1993

2-CH3 293 290 318 321

C-1rsquo 1306 1231 1245 1173

C-2rsquo 1490 1513 1478 1497

2rsquo-OCOCH3 1695 1695 1694 1695

2rsquo-OCOCH3 212 212 209 209

C-3rsquo 1238 1102 1155 1013

C-4rsquo 1334 1628 1311 1613

C-5rsquo 1260 1123 1101 983

C-6rsquo 1303 1326 1567 1584

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

274

Figura 36 - Espectro de RMN de 1H de 4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)-

acetofenona (82m)

Os restantes prototildees do grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo variam naturalmente com o tipo de

substituiccedilatildeo presente nesse anel surgindo a δ 688-762 ppm Uma anaacutelise mais detalhada

permite-nos identificar os desvios quiacutemicos provocados pelos substituintes presentes

Assim no caso dos aneacuteis p-dissubstituiacutedos (82behl) os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo surgem na forma de dois dupletos de grande

intensidade a δ 752-756 e 692-694 ppm respectivamente apresentando desvios para

menores valores de frequecircncia quando comparados com os compostos natildeo substituiacutedos no

anel B (82adgj) (Tabela 67)

Quando o grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo se encontra substituiacutedo com grupos metoxilo nas

posiccedilotildees 3rsquorsquo e 4rsquorsquo (82cfim) os seus prototildees apresentam ressonacircncias caracteriacutesticas

bull o sinal do protatildeo H-2rsquorsquo surge na forma de dupleto a δ 710-713 ppm

bull o sinal do protatildeo H-5rsquorsquo surge na forma de dupleto a δ 688-690 ppm

bull o sinal do protatildeo H-6rsquorsquo surge na forma de duplo dupleto a δ 715-718 ppm

6466687072747678 ppm

253035404550556065707580 ppm

2

76

2

2

85

92

8

31

6

55

0

0

93

21

0

17

1

02

2

1

09

11

0

93

1

03

2

1

00

0

2-CH34rsquo-OCH3

6rsquo-OCH3

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3

H-α

H-β

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-3rsquoH-5rsquo

CHCl3

6466687072747678 ppm

253035404550556065707580 ppm

2

76

2

2

85

92

8

31

6

55

0

0

93

21

0

17

1

02

2

1

09

11

0

93

1

03

2

1

00

0

2-CH34rsquo-OCH3

6rsquo-OCH3

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3

H-α

H-β

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-3rsquoH-5rsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

275

Os prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos das acetofenonas surgem naturalmente na gama de

frequecircncias tiacutepicas de prototildees aromaacuteticos e satildeo fortemente afectados pela presenccedila dos

grupos substituintes metoxilo nesses aneacuteis Assim

bull para a substituiccedilatildeo 4rsquo-metoxilo (82d-f) as ressonacircncias de H-3rsquo H-5rsquo e H-6rsquo

aparecem na forma de dupleto a δ 668-669 ppm de duplo dupleto a δ 685 ppm e

de dupleto a δ 787-788 ppm respectivamente

bull para a substituiccedilatildeo 6rsquo-metoxilo (82g-i) as ressonacircncias de H-3rsquo H-4rsquo e H-5rsquo

aparecem na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 680-681 ppm de tripleto ou

duplo dupleto a δ 737-739 ppm e de dupleto a δ 684-685 ppm respectivamente

bull para a substituiccedilatildeo 4rsquo6rsquo-dimetoxilo (82j-m) as ressonacircncias de H-3rsquo e H-5rsquo

surgem ambas na forma de dupleto a δ 631 e 638-639 ppm respectivamente com

uma constante de acoplamento pequena (JH-3rsquo-H5rsquo = 22 Hz)

O espectro de RMN de 13C das 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) apresenta as

ressonacircncias do carbono C-2 da acetofenona a δ 296-319 ppm do carbono carboniacutelico da

acetofenona (C-1) a δ 1958-2009 ppm e do carbono carboniacutelico do grupo 2rsquo-

cinamoiacuteloxilo a δ 1651-1655 ppm (Tabela 68)

Com o auxiacutelio dos espectros bidimensionais de HSQC foi possiacutevel identificar os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos ligados a hidrogeacutenios do anel da

acetofenona e estes satildeo tambeacutem afectados pelo tipo de substituinte presente Assim sendo

na presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo (82d-f) a ressonacircncia dos carbonos C-

3rsquo C-5rsquo e C-6rsquo surge em gamas tiacutepicas como sejam δ 1091 1118-1189 e 1322-1323

ppm respectivamente Na presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 6rsquo (82g-i) a

ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo C-4rsquo e C-5rsquo surge a δ 1476-1477 1151-1152 e 1309

ppm respectivamente Quando o anel da acetofenona se encontra substituiacutedo nas posiccedilotildees

4rsquo e 6rsquo com grupos metoxilo (82j-m) a ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo e C-5rsquo surge

respectivamente a δ 999-1000 e 964-965 ppm (Figura 37)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

276

Figura 37 - Espectro de HSQC da 4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)-

acetofenona (82m)

Mas satildeo naturalmente as ressonacircncias dos carbonos C-4rsquo e C-6rsquo as mais afectadas pela

presenccedila de substituintes nestas mesmas posiccedilotildees do anel aromaacutetico da acetofenona Como

jaacute foi referido anteriormente os grupos metoxilo provocam desvios para maiores valores

de frequecircncia nos carbonos aos quais se encontram ligados sendo de Δδ ~ + 31 ppm para

os compostos 4rsquo-metoxilados (82d-f) de Δδ ~ + 27 ppm para os compostos 6rsquo-metoxilados

(82g-i) e de Δδ ~ + 29 ppm para os compostos 4rsquo6rsquo-dimetoxilados (82j-m) relativamente

agraves 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas natildeo substituiacutedas no anel A (82a-c)

Outros sinais importantes satildeo os que caracterizam o grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo como

sejam os sinais correspondentes agraves resonacircncias dos carbonos ao qual se encontra ligado

este grupo ou seja C-2rsquo que surge a δ 1490-1515 ppm e dos carbonos C-α e C-β a δ

ppm

6466687072747678 ppm

100

105

110

115

120

125

130

135

140

145

H-βH-α H-3rsquoH-5rsquoH-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-6rsquorsquo

C-β

C-α

C-3rsquo

C-5rsquo

C-2rsquorsquo

C-5rsquorsquo

C-6rsquorsquo

ppm

6466687072747678 ppm

100

105

110

115

120

125

130

135

140

145

H-βH-α H-3rsquoH-5rsquoH-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-6rsquorsquo

C-β

C-α

C-3rsquo

C-5rsquo

C-2rsquorsquo

C-5rsquorsquo

C-6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

277

1139-1167 e 1468-1473 ppm respectivamente De salientar que a presenccedila de

substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- (82behl) e 3rsquorsquo4rsquorsquo- (82cfim) dos grupos

cinamoiacuteloxilos provocam desvios para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia de

C-α (Δδ ~ - 25 ppm) relativamente agrave ressonacircncia apresentada pelos compostos natildeo

substituiacutedos neste anel (82adgj)

A ressonacircncia dos outros carbonos dos grupos cinamoiacuteloxilo apresentam naturalmente

desvios provocados pela presenccedila de grupos substituintes metoxilo nesses aneacuteis Assim

com a presenccedila deste substituinte em C-4rsquorsquo (82behl) os carbonos orto apresentam

desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 145 ppm) enquanto que os carbonos

meta apresentam desvios pequenos para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 18 ppm) A

presenccedila dos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo (82cfim) provocam uma

diminuiccedilatildeo nos desvios quiacutemicos de C-2rsquorsquo (Δδ ~ - 186 ppm) relativamente agrave ressonacircncia

deste carbono em compostos natildeo substituiacutedos no anel A (82adgj)

A ressonacircncia do carbono C-1rsquorsquo surge na gama de frequecircncia dos 1339-1340 ppm em

compostos natildeo substituiacutedos no anel B e a introduccedilatildeo dos grupos substituintes metoxilo nas

posiccedilotildees 4rsquorsquo- e 3rsquorsquo4rsquorsquo- provoca desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7

ppm) surgindo a δ 1267-1270 ppm

Poreacutem foram os carbonos aos quais os grupos metoxilo estatildeo ligados os mais

afectados pela substituiccedilatildeo presente Assim o carbono C-4rsquorsquo apresenta desvios para

maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 31 ppm nos compostos 14-dissubstituiacutedos

(82behl) e Δδ ~ + 207 ppm nos compostos contendo substituintes metoxilo nas posiccedilotildees

3- e 4- dos grupos cinamoiacuteloxilos (82cfim) (Tabela 68)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

278

Tabela 67 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Comp (82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

256 s 257 s 258 s 253 s 253 s 253 s 252 s 250 s 252 s 249 s 249 s 249 s 2-CH3 719 dd 719 dd 719 dd 669 d 668 d 668 d 681 dd 680 d 681 dd 631 d 631 d 631 d H-3rsquo J 80 e 11 J 82 e 10 J 79 e 12 J 25 J 25 J 25 J 83 e 07 J 83 J 83 e 07 J 22 J 22 J 22 755 ddd 756 ddd 757 dt 739 t 737 t 738 dd

H-4rsquo J 80 77 e 18

J 82 75 e 17

J 79 e 17 --- --- --- J 83 J 83 J 84 e 83 --- --- ---

733 dt 734 dt 735 dt 685 dd 685 dd 685 dd 685 d 684 d 685 d 639 d 638 d 638 d H-5rsquo J 77 e 11 J 75 e 10 J 79 e 12 J 88 e 25 J 88 e 25 J 88 e 25 J 83 J 83 J 84 J 22 J 22 J 22 783 dd 783 dd 785 dd 788 d 787 d 788 dH-6rsquo J 77 e 18 J 75 e 17 J 79 e 17 J 88 J 88 J 88 --- --- --- --- --- ---

668 d 654 d 655 d 669 d 655 d 656 d 658 d 644 d 645 d 659 d 645 d 646 d H-α J 160 J 159 J 160 J 160 J 160 J 159 J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 159 790 d 786 d 785 d 791 d 786 d 785 d 783 d 779 d 778 d 783 d 779 d 778 d H-β J 160 J 159 J 160 J 160 J 160 J 159 J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 159 759 dd 756 d 713 d 759-762 m 756 d 713 d 755-758 m 752 d 710 d 756-759 m 752 d 710 d H-2rsquorsquo J 60 e 23 J 88 J 19 J 88 J 19 J 86 J 20 J 88 J 20 740-743 m 694 d 742-744 m 694 d 740-742 m 692 d 740-742 m 692 dH-3rsquorsquo J 88 --- J 88 --- J 86 --- J 88 ---

740-743 m 742-744 m 740-742 m 740-742 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- --- --- ---

740-743 m 694 d 690 d 742-744 m 694 d 690 d 740-742 m 692 d 689 d 740-742 m 692 d 688 d H-5rsquorsquo J 88 J 83 J 88 J 83 J 86 J 83 J 88 J 83 759 dd 756 d 718 dd 759-762 m 756 d 718 dd 755-758 m 752 d 715 dd 756-759 m 752 d 715 dd H-6rsquorsquo

J 60 e 23 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 86 J 83 e 20 J 88 J 83 e 20

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

279

Tabela 68 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Comp (82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

C-1 1976 1979 1979 1958 1959 1959 2007 2009 2009 1995 1997 1996

C-2 297 299 298 295 296 296 317 317 317 319 319 318

C-1rsquo 1312 1315 1314 1235 1237 1236 1245 1246 1246 1173 1174 1173

C-2rsquo 1490 1493 1492 1514 1515 15154 1476 1477 1477 1495 1496 1496

C-3rsquo 1237 1238 1238 1091 1091 1091 1151 1152 1152 999 1000 1000

C-4rsquo 1332 1333 1333 1637 1636 1637 1309 1309 1309 1622 1621 1621

C-5rsquo 1260 1259 1260 1119 1118 1118 1086 1085 1086 965 965 964

C-6rsquo 1300 1300 1301 1323 1322 1323 1573 1573 1573 1591 1590 1590

C=O 1651 1655 1655 1651 1655 1654 1651 1654 1653 1652 1655 1654

C-α 1167 1141 1142 1168 1141 1144 1166 1139 1142 1167 1141 1143

C-β 1473 1471 1473 1473 1471 1473 1472 1469 1471 1471 1468 1470

C-1rsquorsquo 1339 1267 1269 1340 1268 1270 1340 1268 1270 1340 1268 1270

C-2rsquorsquo 1283 1302 1096 1284 1302 1097 1284 1302 1096 1284 1302 1096

C-3rsquorsquo 1289 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1143 1491

C-4rsquorsquo 1308 1619 1516 1308 1618 15150 1308 1618 1515 1307 1617 1514

C-5rsquorsquo 1289 1144 1109 1289 1144 1109 1289 1144 1109 1289 1143 1109

C-6rsquorsquo 1283 1302 1233 1284 1302 1233 1284 1302 1233 1284 1302 1232 podem estar trocados

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

280

413 Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas

Os espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos revela que estamos na presenccedila

de uma mistura de dois tautoacutemeros (Anexo III paacuteg 459) Para os derivados (ab) a forma

enoacutelica eacute o tautoacutemero predominante (78ab) enquanto que para os derivados (cd) a

presenccedila do tautoacutemero dicetoacutenico eacute mais significativa (77cd) (Figuras 38A e 38B) Assim

na forma enoacutelica o espectro de RMN de 1H caracteriza-se pelo aparecimento de dois

singuletos a elevados valores de frequecircncia correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees 2rsquo-

OH e 3-OH a δ 1208-1346 e 1481-1515 ppm respectivamente Na forma dicetoacutenica o

espectro de RMN de 1H apresenta apenas um sinal em forma de singuleto a elevados

valores de frequecircncia a δ 1195-1380 ppm para o sinal correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo 2rsquo-OH (Tabela 69)

Tabela 69 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 13-butanodionas (77a-d) 3-hidroxi-2-butenonas (78a-d)

Comp H-2 3-OH 4-CH3 2rsquo-OH 411 s 232 s 1195 s(77a)

---

401 s 230 s 1242 s(77b)

---

403 s 170 s 1308 s(77c)

---

395 s 165 s 1380 s(77d)

---

618 s 1498 s 215 s 1208 s(78a)

604 s 1481 s 211 s 1254 s(78b)

668 s 1515 s 160 s 1258 s(78c) 662 s 1494 s 186 s 1346 s(78d)

A ressonacircncia dos prototildees H-2 satildeo tambeacutem diferentes em ambas as formas

tautomeacutericas apresentando-se no entanto sempre na forma de singuleto Assim na forma

enoacutelica com um integral de um protatildeo aparece um sinal correspondente a este protatildeo H-2 a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

281

δ 604-668 ppm enquanto que na forma dicetoacutenica o sinal aparece com um integral de

dois prototildees a δ 395-411 ppm

Os espectros de RMN de 1H destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) apresentam

ainda na zona de maior protecccedilatildeo os sinais em forma de singuleto correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-4 e os dos prototildees do grupo CH2 dos substituintes benziloxilo

para o caso dos compostos (77b-d 78b-d)

Figura 38 - Espectros de RMN de 1H de A ndash 1-(6-Benziloxi-2-hidroxifenil)-24-

butanodiona (77c) 1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78c) B ndash 1-(2-

Hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78a) 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77a)

Na zona dos prototildees aromaacuteticos aparecem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees da parte da acetofenona e ainda os prototildees dos grupos benziloxilo para os

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

282

compostos substituiacutedos (77b-d 78b-d) Para o composto natildeo substituiacutedo (77a 78a) os

prototildees do anel aromaacutetico da acetofenona

bull H-5rsquo surge em forma de duplo dupleto de dupletos a δ 688 ppm

bull H-3rsquo surge em forma de duplo dupleto a δ 697 ppm

bull H-4rsquo surge em forma de duplo dupleto de dupletos a δ 744 ppm

bull H-6rsquo surge em forma de duplo dupleto a δ 764 ppm

Semelhante ao que acontece no espectro de RMN de 1H das 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

(76a-d) nos espectros de RMN de 1H destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) a

presenccedila de substituintes benziloxilo provoca desvios para menores valores de frequecircncia

na ressonacircncia dos prototildees orto em relaccedilatildeo ao substituinte quando comparado com o

composto natildeo substituiacutedo (77a 78a)

A presenccedila de duas formas tautomeacutericas em soluccedilatildeo de clorofoacutermio eacute tambeacutem evidente

nos espectros de RMN de 13C destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) tendo em

conta especialmente a ressonacircncia do carbono C-3 Assim na forma enoacutelica a ressonacircncia

de C-3 aparece a δ 1813-1830 ppm enquanto que na forma dicetoacutenica C-3 aparece como

um carbono carboniacutelico a valores de frequecircncia mais elevados δ 1983-2006 ppm (Tabela

70)

Tabela 70 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 13-butanodionas (77cd) 3-hidroxi-2-butenonas (78ab)

A ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-1 apresenta valores de frequecircncia diferentes

em ambas as formas tautomeacutericas sendo mais elevados na forma dicetoacutenica Os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2 e C-4 satildeo igualmente afectados pela

presenccedila do grupo 3-hidroxilo ou 3-carbonilo sendo este aspecto muito mais significativo

Comp C-1 C-2 C-3 C-4

(77c) 2024 596 2006 296

(77d) 2027 589 1983 294

(78a) 1954 954 1829 227

(78b) 1942 949 1812 226

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

283

ao niacutevel da ressonacircncia do carbono C-2 Assim sendo na forma dicetoacutenica (77cd) a

ressonacircncia do carbono C-2 aparece a menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 35 ppm) e C-

4 aparece a maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 7 ppm) quando comparado com as

ressonacircncias destes mesmos carbonos da forma enoacutelica (78ab) (Tabela 70)

Os restantes sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos da parte da

acetofenona bem como aos dos grupos benziloxilo apresentam desvios quiacutemicos muito

similares aos apresentados para os compostos que lhes deram origem as 2rsquo-

acetiloxiacetofenonas (76a-d)

414 Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas

Contrariamente ao que foi descrito para os compostos carboniacutelicos anteriormente

discutidos (77a-d 78a-d) em que atraveacutes da anaacutelise do espectro de RMN de 1H se

verificava a existecircncia em soluccedilatildeo das duas formas tautomeacutericas o espectro de RMN de 1H

das 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas [(83a-m) Anexo III paacuteg 459] apresentam

somente os picos caracteriacutesticos da forma enoacutelica nomeadamente

bull o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2 cujo

integral confirma corresponder a um soacute protatildeo que surge a δ 617-680 ppm

bull o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 2rsquo-

OH a δ 1228-1363 ppm

bull o sinal em forma de dupleto (J 1 Hz) correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do

grupo 3-OH a δ 1451-1501 ppm (Tabela 71)

Os elevados valores de frequecircncia destes dois uacuteltimos sinais devem-se agrave desprotecccedilatildeo

provocada pelas ligaccedilotildees em ponte de hidrogeacutenio com o oxigeacutenio do grupo carbonilo

Na zona de menores valores de frequecircncia encontram-se os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo em forma de singuleto a δ 382-395 ppm

(Figura 39)

Outros dois sinais tambeacutem importantes satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees H-4 e H-5 geralmente na forma de duplo dupleto a δ 643-659 ppm e na forma de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

284

dupleto a δ 753-763 ppm respectivamente A constante de acoplamento deste sistema

insaturado (J 15-16 Hz) permite-nos confirmar a configuraccedilatildeo trans da dupla ligaccedilatildeo

Verifica-se que a presenccedila de grupos metoxilo no anel B (83bcefhilm) influenciam os

desvios quiacutemicos destes prototildees para menores valores de frequecircncia agrave medida que

aumenta o nuacutemero destes substituintes nesse anel A variaccedilatildeo do desvio depende de

composto para composto sendo o protatildeo H-4 o mais afectado

Figura 39 ndash Espectro de RMN de 1H da 5-fenil-3-hidroxi-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-

24-pentadieno-1-ona (83g)

Os estudos de NOESY efectuados no sentido de

determinar o arranjo espacial deste tipo de

compostos permitem identificar um estrutura do tipo

planar Assim verificam-se picos de correlaccedilatildeo do

singuleto correspondente ao protatildeo H-2 com os dos

prototildees H-6rsquorsquo e H-4 e as correlaccedilotildees entre os sinais

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

58

3

3

93

36

4

06

6

43

26

4

33

6

56

46

5

68

6

58

06

5

82

6

60

86

6

10

6

61

76

6

20

6

79

77

2

60

7

29

37

3

20

7

34

87

3

81

7

38

37

3

90

7

40

57

5

53

7

55

97

5

78

7

58

57

6

04

7

65

7

12

7

28

14

8

77

14

8

81

6465666768697071727374757677 ppm

1

03

8

2

06

9

1

01

6

1

20

5

3

07

7

2

15

5

1

07

1

3-OH2rsquo-OH

6rsquo-OCH3H-5rsquo

H-4rsquoH-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo

H-5H-2rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3H-2

H-3rsquo e H-4

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

58

3

3

93

36

4

06

6

43

26

4

33

6

56

46

5

68

6

58

06

5

82

6

60

86

6

10

6

61

76

6

20

6

79

77

2

60

7

29

37

3

20

7

34

87

3

81

7

38

37

3

90

7

40

57

5

53

7

55

97

5

78

7

58

57

6

04

7

65

7

12

7

28

14

8

77

14

8

81

6465666768697071727374757677 ppm

1

03

8

2

06

9

1

01

6

1

20

5

3

07

7

2

15

5

1

07

1

3-OH2rsquo-OH

6rsquo-OCH3H-5rsquo

H-4rsquoH-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo

H-5H-2rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3H-2

H-3rsquo e H-4

O OHOH

H H

H

HH

12

34

5 2

66

H

Efeitos NOE

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

285

dos prototildees H-4 e H-5 com os dos prototildees H-2rsquo6rsquo Estes dados e as constante de

acoplamento JH-4-H-5 = 15-16 Hz permitem verificar que em soluccedilatildeo de clorofoacutermio estes

compostos existem com uma configuraccedilatildeo cis-s-cis-trans

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-3rsquo e H-5rsquo dos compostos natildeo

substituiacutedos no anel A (83a-c) surgem a δ 608-699 e 595-690 ppm respectivamente

(Tabela 67) Os substituintes metoxilos nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-

m) provocam uma diminuiccedilatildeo na frequecircncia de ressonacircncia de H-3rsquo de Δδ ~ - 055 ppm

Δδ ~ - 040 ppm e Δδ ~ - 090 ppm respectivamente Relativamente ao protatildeo H-5rsquo os

substituintes metoxilos provocam uma diminuiccedilatildeo na frequecircncia de ressonacircncia deste

protatildeo de Δδ ~ - 044 ppm Δδ ~ - 050 ppm e Δδ ~ - 096 ppm quando os metoxilos se

encontram nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-m) respectivamente

Os assinalamentos dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel B

foram possiacuteveis recorrendo a espectros de HSQC e HMBC e apresentam ressonacircncias

similares agraves descritas anteriormente para as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Atraveacutes da anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das 15-diaril-3-hidroxi-24-

pentadieno-1-onas (83a-m) identificam-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia

bull dos carbonos dos grupos metoxilo a δ 554-560 ppm

bull do carbono carboniacutelico (C-1) a δ 1730-1752 ppm

bull do carbono ligado ao grupo 2rsquo-hidroxilo (C-2rsquo) a δ 1624-1672 ppm (Figura 40)

De referir que a presenccedila dos grupos metoxilos em posiccedilatildeo meta relativamente a este

carbono C-2rsquo provocam desvios nas frequecircncias de ressonacircncia deste carbono para

maiores valores de frequecircncia sendo estes desvios ainda mais acentuados para a

substituiccedilatildeo 4rsquo6rsquo-dimetoxilo (83j-m)

Recorrendo ao espectro de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear de desvios

quiacutemicos (HSQC 1H13C) foi possiacutevel identificar a ressonacircncia do carbono C-2 a δ 964-

1038 ppm e dos carbonos C-4 e C-5 a δ 1196-1232 e 1382-1399 ppm respectivamente

Verifica-se que a frequecircncia de ressonacircncia de C-4 sofre desvios para menores valores de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

286

frequecircncia (Δδ ~ - 2 ppm) com a introduccedilatildeo de grupos metoxilo no anel B deste tipo de

compostos (83bcefhilm)

Foi ainda possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

ligados a hidrogeacutenios do anel A que apresentam desvios caracteriacutesticos consoante a

posiccedilatildeo dos substituintes metoxilo verificando-se para as ressonacircncias dos carbonos C-3rsquo e

C-5rsquo algumas caracteriacutesticas a realccedilar Assim para os compostos com substituintes

metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) a ressonacircncia de C-3rsquo surge a δ 1012 ppm e a de C-5rsquo

surge a δ 1078-1079 ppm Quando o substituinte ocupa a posiccedilatildeo 6rsquo (83g-i) a ressonacircncia

destes carbonos surge a maiores valores de frequecircncia surgindo C-3rsquo a δ 1016-1017 ppm

e C-5rsquo a δ 1111 ppm Quando a substituiccedilatildeo ocorre em ambas as posiccedilotildees 4rsquo- e 6rsquo- (83j-

m) ocorre uma inversatildeo na ressonacircncia destes carbonos (agrave semelhanccedila do que acontece

com a ressonacircncia dos respectivos prototildees) e para menores valores de frequecircncia surgindo

C-3rsquo a δ 940 ppm e C-5rsquo a δ 913 ppm (Tabela 72)

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo sente naturalmente a presenccedila

dos grupos substituintes metoxilo Este substituinte forte dador de electrotildees protege os

carbonos em posiccedilatildeo orto e para relativamente a ele daiacute que o carbono C-1rsquo sofra desvios

para menores valores de frequecircncia de acordo com dados da literatura para efeitos

induzidos pelos substituintes159 Deste modo a presenccedila de grupos metoxilos nas posiccedilotildees

4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-m) provocam desvios para menores valores de

frequecircncia de Δδ ~ - 63 ppm Δδ ~ - 85 ppm e Δδ ~ - 145 ppm respectivamente quando

comparado com os compostos natildeo substituiacutedos no anel A (83a-c)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

287

Figura 40 ndash Espectro de RMN de 13C da 5-fenil-3-hidroxi-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-

24-pentadieno-1-ona (83g)

A ressonacircncia dos carbonos do anel B das 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

(83a-m) varia de forma anaacuteloga agrave ressonacircncia dos carbonos do anel B das 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) Como jaacute se efectuou anteriormente uma anaacutelise

exaustiva destes assinalamentos torna-se desnecessaacuterio qualquer outro tipo de abordagem

sobre este estudo

60708090100110120130140150160170180190 ppm

C-3C-1

6rsquo-OCH3C-5rsquoC-4rsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-5

C-2rsquorsquo6rsquorsquoCHCl3

C-2C-3rsquo

C-2rsquoC-6rsquo

C-4

C-1rsquo

C-4rsquorsquo

60708090100110120130140150160170180190 ppm

C-3C-1

6rsquo-OCH3C-5rsquoC-4rsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-5

C-2rsquorsquo6rsquorsquoCHCl3

C-2C-3rsquo

C-2rsquoC-6rsquo

C-4

C-1rsquo

C-4rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

288

Tabela 71 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) Comp (83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

632 s 627 s 631 s 618 s 617 s 618 s 680 s 676 s 677 s 675 s 672 s 674 s H-2 1464 s 1475 s 1474 d 1451 d 1461 d 1459 d 1488 d 1500 d 1501 d 1473 d 1484 d 1485 d 3-OH J 08 J 09 J 12 J 10 J 11 J 12 J 12 J 12 J 12 J 07 659 d 646 d largo 647 d 656 dd 645 dd 645 dd 659 dd 646 dd 645 d largo 657 dd 645 dd 643 dd H-4 J 159 J 157 J 158 J 159 e 09 J 158 e 12 J 154 e 10 J 158 e 11 J 158 e 12 J 150 J 159 e 12 J 156 e 12 J 157 e 07 765 d 762 d 761 d 759 d 758 d 756 d 763 d 760 d 759 d 757 d 755 d 753 d H-5 J 159 J 157 J 158 J 159 J 158 J 154 J 158 J 158 J 150 J 159 J 157 J 157 1223 s 1228 s 1228 s 1270 s 1275 s 1274 s 1273 s 1276 s 1276 s 1362 s 1365 s 1363 s 2rsquo-OH 699 dd 698 dd 699 dd 643 s largo 644 s largo 644 s largo 660 dd 659 dd 659 dd 608 d 609 d 609 d H-3rsquo J 81 e 07 J 81 e 10 J 77 e 10 J 84 e 07 J 84 e 10 J 83 e 08 J 24 J 24 J 24 745 dt 744 ddd 745 ddd 732 dd 731 t 731 ddH-4rsquo J 81 e 11 J 81 78 e 16 J 81 77 e 15 --- --- --- J 84 e 82 J 84 J 83 e 82 --- --- ---

690 t 689 dt 689 ddd 645 dd 646 dd 644-647 m 642 dd 642 dd 641 d 595 d 596 d 596 d H-5rsquo J 81 J 78 e 10 J 83 81e 10 J 87 e 25 J 88 e 19 J 82 e 07 J 84 e 10 J 82 J 24 J 24 J 24 770 dd 768 dd 770 dd 759 d 761 d 759-762 mH-6rsquo J 81 e 11 J 78 e 16 J 83 e 15 J 87 J 88 --- --- --- --- --- ---

755 dd 750 d 708 d 752-755 m 751 d 707 d 755-758 m 752 d 708 d 753-756 m 751 d 707 d H-2rsquorsquo J 74 e 20 J 88 J 19 J 88 J 19 J 88 J 19 J 88 J 19 737-742 m 692 d 735-741 m 693 d 736-742 m 692 d 734-742 m 691 d H-3rsquorsquo J 88 --- J 88 --- J 88 --- J 88 ---

737-742 m 735-741 m 736-742 m 734-742 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- --- --- ---

737-742 m 692 d 689 d 735-741 m 693 d 689 d 736-742 m 692 d 688 d 734-742 m 691 d 688 d H-5rsquorsquo J 88 J 83 J 88 J 83 J 88 J 83 J 88 J 84 755 dd 750 d 715 dd 752-755 m 751 d 714 dd 755-758 m 752 d 715 dd 753-756 m 751 d 714 dd H-6rsquorsquo

J 74 e 20 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 88 J 84 e 19

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

289

Tabela 72 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) Comp (83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

C-1 1960 1955 1956 1946 1943 1943 1952 1947 1947 1939 1936 1936

C-2 970 964 965 968 962 962 1038 1032 1033 1030 1025 1025

C-3 1744 1751 1750 1730 1738 1736 1743 1752 1750 1731 1739 1737

C-4 1221 1196 1198 1223 1199 1201 1229 1205 1206 1232 1208 1209

C-5 1399 1397 1399 1390 1389 1391 1392 1391 1394 1383 1382 1385

C-1rsquo 1190 1191 1191 1127 1127 1127 1106 1106 1106 1046 1046 1046

C-2rsquo 1626 1625 1624 1658 1653 1653 1641 1640 1640 1672 1671 1671

C-3rsquo 1187 1187 1187 1012 1012 1012 1111 1111 1111 940 940 940

C-4rsquo 1358 1356 1356 1654 1657 1657 1351 1349 1349 1655 1654 1654

C-5rsquo 1190 1189 1189 1079 1078 1078 1017 1016 1016 913 913 913

C-6rsquo 1285 1284 1284 1301 1300 1300 1603 1602 1602 1618 1618 1618

C-1rsquorsquo 1335 1277 1279 1351 1279 1281 1352 1280 1282 1353 1281 1283

C-2rsquorsquo 1280 1297 1095 1279 1296 1095 1279 1296 1097 1278 1295 1096

C-3rsquorsquo 1290 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1144 1493 1288 1143 1491

C-4rsquorsquo 1301 1613 1511 1298 1611 1508 1299 1611 1509 1296 1609 1506

C-5rsquorsquo 1290 1144 1111 1289 1144 1111 1289 1144 1111 1288 1143 1110

C-6rsquorsquo 1280 1297 1226 1279 1296 1224 1279 1296 1224 1278 1295 1222

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

290

415 Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas

A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 3-bromo-2-metilcromonas [(79a-c) Anexo

IV paacuteg 461] permite identificar inequivocamente na zona alifaacutetica os sinais em forma de

singuleto corrrespondente agrave ressonacircncia dos prototildees metiacutelicos da posiccedilatildeo 2 e para os

derivados (79bc) eacute tambeacutem possiacutevel observar os sinais correpondentes agrave ressonacircncia dos

grupos CH2 dos substituintes benziloxilos em forma de singuleto a δ 513 e 525 ppm

respctivamente (Figura 41)

Figura 41 ndash Espectro de RMN de 1H da 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c)

A zona aromaacutetica deste tipo de compostos varia significativamente de acordo com o

tipo de substituiccedilatildeo concentrando-se nesta zona do espectro os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees provenientes do anel da acetofenona (Tabela 73) bem como os

prototildees aromaacuteticos dos substituintes benziloxilos

Para os compostos com a posiccedilatildeo 5 livre o sinal correspondente agrave ressonacircncia deste

protatildeo H-5 eacute aquele que aparece a mais altos valores de frequecircncia δ 822 ppm para o

derivado (79a) e δ 756 ppm para o derivado (79b) (Tabela 73)

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

2

73

3

2

04

9

0

99

60

9

38

0

95

72

2

36

1

00

01

9

68

2-CH3

5-OCH2C6H5

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

2

73

3

2

04

9

0

99

60

9

38

0

95

72

2

36

1

00

01

9

68

2-CH3

5-OCH2C6H5

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

291

Tabela 73 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c)

Comp (79a) (79b) (79c) 266 s 258 s 260 s2-CH3 822 dd 756 dH-5

J 80 e 16 Hz J 89 Hz ---

739-745 m 696 dd 687 ddH-6 J 89 e 25 Hz J 83 e 08 Hz

768 dt 752 tH-7 J 78 e 16 Hz

--- J 83 Hz

739-745 m 689 d 700 ddH-8 J 25 Hz J 83 e 08 Hz

Para a 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-7 aparece na forma de tripleto a elevados valores de frequecircncia δ

752 ppm devido ao efeito mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo Os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 e H-8 aparecem na forma de dois duplos

dupletos a δ 687 e 700 ppm respectivamente (Tabela 73)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do anel aromaacutetico do grupo substituinte

aparecem na zona aromaacutetica com maior ou menor resoluccedilatildeo no caso do derivado (79b)

estes sinais surgem em forma de um uacutenico multipleto Para o derivado (79c) eacute possiacutevel

identificar a elevados valores de frequecircncia do espectro de RMN de 1H o sinal em forma

de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo a δ 764 ppm (Figura

41)

Os espectros de RMN de 13C das 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c) apresentam a altos

valores de frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-4) e

a baixos valores de frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono metiacutelico na

posiccedilatildeo 2 respectivamente a δ 1617-1722 e 195-216 ppm (Tabela 74) Para os derivados

(79bc) eacute ainda possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono do

grupo CH2 dos benziloxilos a δ 708 e 705 ppm respectivamente

Recorrendo a espectros de HMBC eacute possiacutevel identificar as ressonacircncias

correspondentes aos carbonos quaternaacuterios

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

292

bull C-3 a δ 1096-1117 ppm

bull C-10 a δ 1130-1217 ppm

bull C-9 a δ 1511-1573 ppm

bull C-2 a δ 1534-1639 ppm

bull e nos casos dos derivados benziloxilados (79bc) o carbono C-1rsquo a δ 1356 e

1362 ppm respectivamente

Satildeo os carbonos onde os grupos benziloxilos se encontram ligados aqueles que

apresentam desvios mais significativos Assim para o derivado (79b) a ressonacircncia de C-7

apresenta uma variaccedilatildeo de Δδ + 236 ppm e no derivado (79c) a ressonacircncia de C-5

apresenta uma variaccedilatildeo de Δδ + 322 ppm quando comparados com as ressonacircncias destes

carbonos da 3-bromo-2-metilcromona natildeo substituiacuteda (79a)

Nos compostos benziloxilados (79bc) eacute tambeacutem possiacutevel constatar a presenccedila de dois

sinais de grande intensidade correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo

a δ 1266-1275 e 1286-1288 ppm respectivamente

Tabela 74 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c)

Comp (79a) (79b) (79c)

C-2 1639 1534 1617

C-3 1096 1097 1112

C-4 1722 1617 1712

C-5 1262 1260 1584

C-6 1254 1136 1082

C-7 1338 1573 1337

C-8 1175 1017 1098

C-9 1552 1511 1573

C-10 1217 1135 1130

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

293

416 Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas [(85a-c) Anexo IV paacuteg 461] eacute o sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 2-metilo que surge a δ 261-262 ppm

(Tabela 75) Para as (E)-metoxi-2-metil-3-estirilcromonas (85b-c) aparece tambeacutem na zona

alifaacutetica o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo

metoxilo a δ 383-393 ppm

Tabela 75 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c) Comp (85a) (85b) (85c)

262 s 261 s 261 s 2-CH3 825 dd 825 dd 824 dd H-5

J 79 e 16 Hz J 81 e 09 Hz J 77 e 12 Hz 738 ddd 735-743 m 735-741 m H-6

J 80 79 e 10 Hz 763 ddd 760-767 m 759-765 m H-7

J 82 80 e 16 Hz 741 d 735-743 m 735-741 m H-8

J 82 Hz 698 d 683 d 684 d H-α

J 163 Hz J 163 Hz J 163 Hz 771 d 764 d 759 d H-β

J 163 Hz J 163 Hz J 163 Hz 753 dd 747 d 706-707 m H-2rsquo

J 77 e 15 Hz J 87 Hz 736 t 690 dH-3rsquo

J 77 Hz J 87 Hz ---

724-729 mH-4rsquo

--- ---

736 t 690 d 677-692 m H-5rsquo J 77 Hz J 87 Hz

753 dd 747 d 706-707 m H-6rsquo J 77 e 15 Hz J 87 Hz

Outros sinais importantes na caracterizaccedilatildeo das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c)

satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees olefiacutenicos H-α e H-β que surgem em

forma de dupleto a δ 683-697 e 759-771 respectivamente Esta diferenccedila nos desvios

quiacutemicos eacute devido ao efeito desprotector do nuacutecleo de cromona daiacute que o protatildeo H-β se

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

294

encontre mais desprotegido e consequentemente apresente uma ressonacircncia a frequecircncia

superior ao do H-α A constante de acoplamento (J = 163 Hz) eacute indicativa da configuraccedilatildeo

trans deste sistema viniacutelico

Identificam-se ainda com maior ou menor resoluccedilatildeo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees do anel A O protatildeo H-5 surge na forma de duplo dupleto a δ

824-825 ppm a maiores valores de frequecircncia do espectro de RMN de 1H deste tipo de

compostos devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carboniacutelico

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 H-7 e H-8 aparecem

respectivamente a δ 735-741 759-767 e 735-743 ppm (Tabela 51)

Por fim conveacutem referir os prototildees do anel aromaacutetico B os quais no caso da (E)-2-

metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) aparecem na forma de dois dupletos de grande

intensidade a δ 747 e 690 ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo e H-

3rsquo5rsquo respectivamente

Efectuaram-se estudos de NOESY no sentido de determinar o arranjo espacial do grupo

estirilo Os picos de correlaccedilatildeo do sinal dos prototildees do grupo metilo e ambos os prototildees H-

α e H-β indica-nos uma livre rotaccedilatildeo entre os carbonos C3-Cα pelo que a moleacutecula de 2-

metil-3-estirilcromona pode adoptar qualquer uma das conformaccedilotildees (I) ou (II)

O CH3

O

O CH3

O Hα

(I)(II)

Efeitos NOE

3 3

Os espectros de RMN de 13C tiacutepico das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c)

apresentam a δ 193-194 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono do grupo 2-

metilo a δ 1633-1638 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-2 e a δ

1769-1770 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-4

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

295

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos ligados a hidrogeacutenios do anel

aromaacutetico A foram identificados com o auxiacutelio do espectro HSQC e surgem em gamas

tiacutepicas como sejam C-5 a δ 1260-1261 ppm C-6 a δ 1247-1248 ppm C-7 a δ 1331

ppm e C-8 a δ 1173-1175 ppm (Tabela 76)

Com o auxiacutelio do espectro de HSQC foi ainda possiacutevel identificar a ressonacircncia de

carbonos tatildeo importantes como o C-α e C-β a δ 1175-1194 e 1338-1342 ppm

respectivamente bem como os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos ligados a

hidrogeacutenios do anel aromaacutetico B A presenccedila dos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- e

3rsquo4rsquo- afecta fortemente a ressonacircncia dos carbonos aos quais estatildeo ligados apresentando

desvios para maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 20 ppm para o composto 4rsquo-substituiacutedo

(85b) e Δδ ~ + 30 ppm para o composto 3rsquo4rsquo-dissubstituiacutedo (85c) quando comparados

com os da (E)-2-metil-3-estirilcromona natildeo substituiacuteda (85a)

Tabela 76 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c)

podem estar trocados

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios C-3 C-9 C-10 e C-1rsquo foi efectuado com

recurso aos espectros de HMBC As principais conectividades presentes no espectro de

HMBC para a identificaccedilatildeo destes compostos estatildeo apresentadas na figura 42

Comp (85a) (85b) (85c) Comp (85a) (85b) (85c)

2-CH3 193 193 194 C-10 1234 1234 1232

C-2 1638 1633 1633 C-1rsquo 1379 1307 1309

C-3 1185 1187 1186 C-α 1194 1175 1175

C-4 1769 1770 1769 C-β 1342 1338 1340

C-5 1261 1261 1260 C-2rsquo 1264 1277 1090

C-6 1248 1248 1247 C-3rsquo 1286 1140 1488

C-7 1331 1331 1331 C-4rsquo 1277 1593 1489

C-8 1175 1173 1175 C-5rsquo 1286 1140 1110

C-9 1552 1553 1552 C-6rsquo 1264 1277 1194

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

296

Assim C-3 surge a δ 1185-1187 ppm C-9 a δ 1552-1553 ppm e C-10 a δ 1232-

1234 ppm O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo embora afastado dos

substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (85b) e 3rsquo4rsquo- (85c) sente tambeacutem os seus efeitos

para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7ppm) quando comparados com o composto

natildeo substituiacutedo (85a)

Figura 42 - Espectro de HMBC da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a)

417 Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas

A interpretaccedilatildeo dos espectros de RMN de 1H das (EE)-23-diestirilcromonas [(86a-c)

Anexo IV paacuteg 461] natildeo eacute uma tarefa faacutecil devido agrave simetria da moleacutecula e ao facto de

todo o espectro se concentrar na zona aromaacutetica No entanto destaca-se o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-5 a elevados valores de frequecircncia δ 822-825

ppm em forma de duplo dupleto

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

H-5 H-β H-7H-αH-2rsquo6rsquo

H-68H-3rsquo5rsquo

H-4rsquo

C-4

C-2

C-9

C-1rsquo

C-3

C-10

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

H-5 H-β H-7H-αH-2rsquo6rsquo

H-68H-3rsquo5rsquo

H-4rsquo

C-4

C-2

C-9

C-1rsquo

C-3

C-10

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

297

O assinalamento inequiacutevoco da ressonacircncia dos restantes prototildees soacute foi possiacutevel

recorrendo agraves teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC Os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias dos prototildees H-α H-β H-αrsquo e H-βrsquo apresentam-se na forma de dois sistemas

AB os primeiros a δ 737-742 e 767-771 ppm e os uacuteltimos a δ 711-721 e 727-743

ppm As constantes de acoplamento J ~ 16 Hz indicam configuraccedilotildees trans dos dois

grupos estirilo (Tabela 77)

Experiecircncias de NOESY ajudaram na elucidaccedilatildeo do arranjo espacial deste tipo de

compostos Considerando que ambas as duplas ligaccedilotildees se encontram em posiccedilatildeo trans

poderiacuteamos prever quatro possiacuteveis confoacutermeros [(I) (II) (III) e (IV) (Esquema LXI]

O

O

O

O

(I) (II)O

O

(III)

O

O

(IV)

H-α H-α H-β H-αH-β

H-β H-β

α

α β

α

α

β

β

β

Possiacuteveis correlaccedilotildees de NOESY

H-α

ESQUEMA LXI

Se as (EE)-23-diestirilcromonas apresentassem uma conformaccedilatildeo do tipo (I)

observar-se-ia nos espectros de NOESY efeitos NOE entre os prototildees H-α e H-αrsquo (Figura

49) Para estruturas do tipo (II) (III) e (IV) os efeitos NOE observados nos espectros de

NOESY seriam respectivamente entre os prototildees H-α e H-βrsquo H-β e H-αrsquo e H-β e H-βrsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

298

Tomando como exemplo o espectro de NOESY apresentado na figura 49 eacute possiacutevel

verificar que as (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) apresentam uma conformaccedilatildeo do tipo

(I) dados os efeitos NOE entre os prototildees H-α e H-αrsquo bem como entre o protatildeo H-α e os

prototildees H-2rsquo6rsquo e entre o protatildeo H- αrsquo e os prototildees H-2rsquorsquo6rsquorsquo

Figura 49 - Espectro de NOESY da (EE)-4rsquorsquo-metoxi-23-diestirilcromona (86b)

Agrave semelhanccedila do que acontece no espectro de RMN de 1H das (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c) as ressonacircncias dos restantes prototildees do anel A das (EE)-23-

diestirilcromonas (86a-c) aparecem com maior ou menor resoluccedilatildeo Assim

bull o protatildeo H-6 aparece na forma de multipleto a δ 733-743 ppm

bull o protatildeo H-7 aparece na forma de duplo tripleto a δ 765-769 ppm

bull o protatildeo H-8 aparece geralmente na forma de dupleto a δ 750-754 ppm

O assinalamento dos prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos dos dois grupos estirilo eacute facilitado

pela presenccedila dos grupos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- (86b) e 3rsquorsquo4rsquorsquo- (86c)

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

70

72

74

76

78

80

82

H-β

H-αH-βrsquo H-αrsquo

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo

H-5

H-αrsquo

H-α

O

O

(I)

α

α

H

H

H

H2

2

OCH3

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

70

72

74

76

78

80

82

H-β

H-αH-βrsquo H-αrsquo

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo

H-5

H-αrsquo

H-α

O

O

(I)

α

α

H

H

H

H2

2

OCH3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

299

sendo mais significativo no anel em que se encontra a substituiccedilatildeo Deste modo a presenccedila

do substituinte 4rsquorsquo-metoxilo (86b) faz com que os sinais correspondentes aos prototildees H-

2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo apareccedilam na forma de dois dupletos de grande intensidade a δ 752 e δ

693 ppm respectivamente Com a substituiccedilatildeo 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (86c) os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo surgem na forma de

dupleto a δ 714 ppm de dupleto a δ 689 ppm e de duplo dupleto a δ 711 ppm

respectivamente (Tabela 77)

Tabela 77 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (EE)-23-

diestirilcromonas (86a-c) Comp (86a) (86b) (86c) Comp (86a) (86b) (86c)

822 dd 825 dd 825 dd 729 tt 736-742 m 738-742 mH-5

J 79 e 17 Hz J 80 e 16 Hz J 80 e 15 HzH-4rsquo

J 72 e 17 Hz 733-743 m 736-742 m 738-742 m 721 d 711 d 713 d H-6 H-αrsquo J 158 Hz J 164 Hz J 161 Hz 765 dt 768 dt 769 dt 743 d 736 d 727 d H-7 J 81 e 17 Hz J 78 e 16 Hz J 80 e 15 Hz H-βrsquo J 158 Hz J 164 Hz J 161 Hz 750 d 751-752 m 754 d 754-759 m 752 d 714 d H-8 J 81 Hz J 80 Hz H-2rsquorsquo J 88 Hz J 19 Hz 737 d 742 d 742 d 733-743 m 693 d H-α J 157 Hz J 160 Hz J 158 Hz H-3rsquorsquo J 88 Hz ---

767 d 770 d 771 d 733-743 mH-β J 157 Hz J 160 Hz J 158 Hz H4rsquorsquo --- ---

754-759 m 760 dd 761 d 733-743 m 693 d 689 d H-2rsquo6 J 79 e 17 Hz J 73 Hz H-5rsquorsquo J 88 Hz J 82 Hz 733-743 m 736-742 m 761 d 754-759 m 752 d 711 dd H-3rsquo5rsquo

J 73 Hz H-6rsquorsquo

J 88 Hz J 82 e 19 Hz

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

permitiu identificar inequivocamente a ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-4) que

surge a elevados valores de frequecircncia (δ 1775-1777 ppm) Surgem ainda na zona de altos

valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-2 e C-9

que agrave semelhanccedila dos das (E)-2-metil-3-estirilcromonas que lhes deram origem (85a-c) a

ressonacircncia do carbono C-2 apresenta maiores valores de frequecircncia (δ 1577-1580 ppm)

do que a do carbono C-9 (δ 1549-1551 ppm) (Tabela 78) Estes dados foram confirmados

pelas conectividades apresentadas nos espectros de HMBC deste tipo de compostos

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

300

As ressonacircncias correspondentes aos carbonos directamente ligados a hidrogeacutenios

foram identificadas recorrendo aos espectros bidimensionais de HSQC Assim a

ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos do anel A surgem em gamas tiacutepicas (Tabela 78)

como sejam

bull C-5 a δ 1260-1261 ppm

bull C-6 a δ 1247 ppm

bull C-7 a δ 1335-1336 ppm

bull C-8 a δ 1175-1156 ppm

Tabela 78 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

Com o auxiacutelio simultacircneo dos espectros de HSQC e HMBC foi possiacutevel o

assinalamento dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α a δ 1185-1189

ppm C-β a δ 1368-1371 ppm C-αrsquo a δ 1169-1191 ppm e C-βrsquo a δ 1358-1361 ppm A

identificaccedilatildeo dos restantes carbonos protonados dos dois grupos estirilo foi facilitada pela

presenccedila dos grupos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- e 3rsquorsquo4rsquorsquo- destacando-se o

efeito protector do grupo metoxilo em relaccedilatildeo aos carbonos em posiccedilatildeo orto Assim para o

caso do composto (86b) os carbonos nesta posiccedilatildeo sofrem um desvio de Δδ - 15 ppm para

menores valores de frequecircncia e no caso do composto (86c) os carbonos C-2rsquorsquo e C-5rsquorsquo

Comp (86a) (86b) (86c) Comp (86a) (86b) (86c)

C-2 1580 1577 1578 C-1rsquo 1375 1356 1356

C-3 1190 1195 1196 C-2rsquo6rsquo 1267 1277 1276

C-4 1775 1777 1777 C-3rsquo5rsquo 1286 1290 1290

C-5 1260 1261 1261 C-4rsquo 1279 1294 1296

C-6 1247 1247 1247 C-αrsquo 1191 1169 1172

C-7 1335 1335 1336 C-βrsquo 1361 1358 1361

C-8 1175 1175 1176 C-1rsquorsquo 1355 1304 1307

C-9 1549 1551 1551 C-2rsquorsquo 1277 1280 1091

C-10 1231 1231 1231 C-3rsquorsquo 1290 1141 1491 C-α 1185 1188 1189 C-4rsquorsquo 1297 1596 1492 C-β 1371 1368 1368 C-5rsquorsquo 1290 1141 1111 C-6rsquorsquo 1277 1280 1200

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

301

sofrem desvios ainda mais acentuados para menores valores de frequecircncia (Δδ - 18 ppm)

relativamente ao composto natildeo substituiacutedo (86a)

Satildeo os carbonos aos quais os substituintes estatildeo ligados aqueles que sofrem desvios

mais acentuados com a sua presenccedila Deste modo no derivado (86b) o carbono C-4rsquorsquo

surge a 1596 ppm e no derivado (86c) os carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo aparecem

respectivamente a δ 1491 ppm e 1492 ppm apresentando-se a maiores valores de

frequecircncia quando comparado com os desvios dos carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo do composto natildeo

substituiacutedo (86a) δ 1290 e 1297 ppm respectivamente

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel B aparecem a gamas

de frequecircncias caracteriacutesticas natildeo sofrendo grandes variaccedilotildees nos seus desvios quiacutemicos

nas 23-diestirilcromonas estudadas (86a-c)

Por uacuteltimo os carbonos quaternaacuterios C-3 C-10 e C-1rsquo foram identificados com o

auxiacutelio dos espectros de HMBC e surgem a valores de frequecircncia muito similares aos

referidos anteriormente para as (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c) que lhes deram

origem Assim sendo os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-3 C-10 e

C-1rsquo surgem a δ 1190-1196 1231 e 1356-1375 ppm respectivamente (Tabela 78)

418 Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A principal caracteriacutestica dos espectros de RMN de 1H das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas [(80a-dfgijm) Anexo IV paacuteg 461] satildeo os dois sinais em forma de

dupleto que correspondem agrave ressonacircncia dos dois prototildees viniacutelicos H-α e H-β em

configuraccedilatildeo trans (J 158-160 Hz) e que formam um sistema AB surgindo H-α a δ 720-

746 ppm e H-β a δ 758-773 ppm Esta diferenccedila nos desvios quiacutemicos eacute o resultado da

deslocalizaccedilatildeo de carga provocada pelo grupo carbonilo daiacute que o protatildeo H-β esteja mais

desprotegido e consequentemente a sua ressonacircncia surja a maiores valores de frequecircncia

(Figura 50)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

302

Figura 50 ndash Espectro de RMN de 1H da (E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona

(80c)

No caso das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas natildeo substituiacutedas no anel A (80a-c)

identificam-se ainda os sinais em forma de duplo dupleto de dupletos (ou multipleto) e de

dupleto correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 a δ 740-749 ppm e H-8 a δ 752-

756 ppm respectivamente As ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 surgem a δ 769-772 e

822-825 ppm respectivamente (Tabela 79) O sinal correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-5 aparece em forma de duplo dupleto a elevados valores de frequecircncia devido

ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel B das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas variam muito de composto para composto devido agrave substituiccedilatildeo nesse anel

No entanto conveacutem salientar os aspectos mais importantes

bull na ausecircncia de substituiccedilatildeo neste anel B (80adgj) os sinais dos prototildees H-

2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo surgem como multipletos com frequecircncias de ressonacircncia superiores

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm2

9

80

2

94

8

1

02

80

9

88

0

99

80

9

93

1

05

90

9

87

2

00

0

1

00

0

7071727374757677787980818283 ppm

4rsquo-OCH3

3rsquo-OCH3

H-5 H-6H-7H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

CHCl3

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm2

9

80

2

94

8

1

02

80

9

88

0

99

80

9

93

1

05

90

9

87

2

00

0

1

00

0

7071727374757677787980818283 ppm

4rsquo-OCH3

3rsquo-OCH3

H-5 H-6H-7H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

303

(δ 761-767 ppm) para os prototildees H-2rsquo6rsquo e para menores valores de frequecircncia (δ

740-745 ppm) para os prototildees H-3rsquo4rsquo5rsquo

bull no caso das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas com substituintes metoxilo nas posiccedilotildees

C-3rsquo4rsquo (80cfim) os espectros tecircm a particularidade de apresentar dois sinais em

forma de dupleto correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo e H-5rsquo e um sinal

em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees H-6rsquo Os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo surgem a maiores valores de

frequecircncia do que os respectivos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

H-5rsquo a δ 710-714 e 690-692 ppm respectivamente Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-6rsquo apresentam valores de frequecircncia ainda superiores a

δ 719-724 ppm (Tabela 79)

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-

dfgijm) permitiu a identificaccedilatildeo inequiacutevoca os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

grupos metoxilos a δ 554-566 ppm e os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono

carboniacutelico a δ 1709-1728 ppm (Tabela 80)

Recorrendo a espectros de HSQC foi possiacutevel identificar o sinal a δ 1169-1193 ppm

correspondente agrave ressonacircncia de C-α e o sinal que surge a maiores valores de frequecircncia

correspondente a C-β a δ 1381-1396 ppm A conjugaccedilatildeo do sistema viniacutelico com o grupo

carbonilo origina uma desprotecccedilatildeo de C-β em relaccedilatildeo a C-α O assinalamento dos

carbonos ligados a hidrogeacutenios do anel A quando natildeo se encontra substituiacutedo (80adgj)

surgem por ordem decrescente de valores de frequecircncia de ressonacircncia a δ 1339-1341

1263-1264 1252-1254 e 1174-1175 pppm e foram atribuiacutedos agrave ressonacircncia dos

carbonos C-7 C-5 C-6 e C-8 respectivamente

Os espectros de HMBC permitiram o assinalamento dos seguintes carbonos

quaternaacuterios (Figura 51)

bull C-3 a δ 1089-1116 ppm

bull C-10 a δ 1075-1221 ppm

bull C-1rsquo a δ 1276-1351 ppm

bull C-2 e C-9 surgem respectivamente a δ 1561-1588 ppm e δ 1548-1584 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

304

Figura 51 ndash Espectro de HMBC da (E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona

(80c)

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel B aparecem em gamas

de frequecircncia caracteriacutesticas tendo em conta o tipo de substituiccedilatildeo como jaacute foi referido

anteriormente para as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm) bem

como para as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-dfgijm) correspondentes

ppm

70717273747576777879808182 ppm

110

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

H-5 H-6H-7

H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

C-4

C-2

C-9

C-3rsquoC-4rsquo

C-1rsquo

C-10

C-3ppm

70717273747576777879808182 ppm

110

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

H-5 H-6H-7

H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

C-4

C-2

C-9

C-3rsquoC-4rsquo

C-1rsquo

C-10

C-3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

305

Tabela 79 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) Comp (80a) (80b) (80c) (80d) (80f) (80g) (80i) (80j) (80m)

825 dd 822 dd 823 dd 813 d 811 d H-5 J 80 e 17 J 85 e 16 J 78 e 16 J 88 J 88 --- --- --- ---

740-749 m 740 ddd 741 ddd 697 dd 695 dd 682 dd 682 d 636 d 633 d H-6 J 85 84 e 07 J 78 77 e 08 J 88 e 24 J 88 e 23 J 84 e 09 J 82 J 23 J 23 772 dt 769 ddd 770 ddd 758 t 7576 ddH-7 J 79 e 17 J 84 80 e 16 J 79 77 e 16 --- --- J 84 J 84 e 82 --- ---

756 d 752 d 753 d 693 d 690 d 710 dd 710 d 653 d 650 d H-8 J 79 J 80 J 79 J 24 J 23 J 84 e 09 J 84 J 23 J 23 751 d 733 d 733 d 746 d 728 d 742 d 727 d 740 d 720 d H-α J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 160 J 158 J 160 J 159 773 d 766 d 766 d 767 d 760 d 763 d 7578 d 759 d 750 d H-β J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 160 J 158 J 160 J 159 764-767 m 759 d 714 d 763-766 m 712 d 762-764 m 713 d 761-764 m 710 d H-2rsquo J 88 J 20 J 19 J 17 J 19 740-749 m 694 d 740-745 m 740-745 m 741-744 mH-3rsquo J 88 --- --- --- ---

740-749 m 740-745 m 740-745 m 741-744 mH-4rsquo --- --- --- --- ---

740-749 m 694 d 692 d 740-745 m 691 d 740-745 m 691 d 741-744 m 690 d H-5rsquo J 88 J 83 J 83 J 83 J 85 764-767 m 759 d 724 dd 763-766 m 721 dd 762-764 m 722 dd 761-764 m 719 dd H-6rsquo

J 88 J 83 e 20 J 83 e 19 J 83 e 17 J 85 e 19

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

306

Tabela 80 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

Comp (80a) (80b) (80c) (80d) (80f) (80g) (80i) (80j) (80m)

C-2 1584 1588 1587 1579 1583 1568 1569 1561 1564 C-3 1098 1089 1090 1099 1091 1114 1106 1116 1108 C-4 1728 1727 1727 1721 1720 1717 1718 1710 1709 C-5 1264 1263 1264 1277 1277 1597 1597 1609 1608 C-6 1254 1252 1253 1147 1145 1065 1065 963 962 C-7 1341 1339 1339 1644 1643 1341 1339 1643 1642 C-8 1175 1174 1174 997 997 1094 1094 922 921 C-9 1549 1548 1548 1566 1565 1565 1568 1584 1584 C-10 1221 1220 1221 1159 1159 1127 1128 1076 1075

C-α 1192 1167 1169 1193 1169 1191 1169 1192 1169

C-β 1396 1393 1396 1389 1389 1388 1388 1382 1381 C-1rsquo 1349 1276 1279 1350 1280 1349 1281 1351 1281 C-2rsquo 1281 1298 1096 1280 1096 1279 1096 1279 1096 C-3rsquo 1291 1145 1493 1290 1493 1290 1493 1290 1492 C-4rsquo 1303 1614 1512 1302 1511 1301 1510 1300 1509 C-5rsquo 1291 1145 1111 1290 1111 1290 1111 1290 1111 C-6rsquo 1281 1298 1226 1280 1224 1279 1224 1279 1222

419 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas

4191 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H das 23-diarilxantonas [(87a-

i) Anexo V paacuteg 463] satildeo os sinais em forma de singuletos correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-1 e H-4 a δ 832-839 e 752-758 ppm respectivamente (Figura

52) O sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-1 aparece a maiores valores de frequecircncia

devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo O

assinalamento destes prototildees foi confirmado pela conectividade apresentada no espectro de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

307

HMBC entre o singuleto com maior valor de frequecircncia e o carbono carboniacutelico

identificando inequivocamente o sinal correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-1

Figura 52 ndash Espectro de RMN de 1H da 2-(4-metoxifenil)-3-(34-

dimetoxifenil)xantona (87h)

Identificam-se ainda a elevados valores de frequecircncia os sinais em forma de duplo

dupleto e duplo dupleto de dupletos correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-8 a δ

837-838 ppm e H-6 a δ 773-775 ppm respectivamente O sinal correspondente agrave

ressonacircncia de H-8 tal como a ressonacircncia de H-1 aparece a maiores valores de

frequecircncia devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo As

ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 surgem na maioria dos casos como duplo dupleto de

dupletos e dupletos a δ 739-741 e 751-753 respectivamente (Tabela 81)

8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

3

09

73

0

91

3

06

8

1

02

73

1

28

1

05

12

0

82

1

04

51

0

48

1

00

91

0

37

1

00

01

0

07

4rsquo-OCH3

4rsquorsquo-OCH3

3rsquorsquo-OCH3

687072747678808284 ppm

H-8

H-1

H-6

H-4

H-5 H-7

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5rsquorsquoH-6rsquorsquo

CHCl3

8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

3

09

73

0

91

3

06

8

1

02

73

1

28

1

05

12

0

82

1

04

51

0

48

1

00

91

0

37

1

00

01

0

07

4rsquo-OCH3

4rsquorsquo-OCH3

3rsquorsquo-OCH3

687072747678808284 ppm

H-8

H-1

H-6

H-4

H-5 H-7

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5rsquorsquoH-6rsquorsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

308

Tabela 81 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-xantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8 838 s 757 s 753 dd 775 ddd 741 dt 838 dd (87a) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 834 s 753 s 751 d 773 ddd 739 ddd 837 dd (87b) J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 78 77 e 09 Hz J 78 e 16 Hz 839 s 755 s 752 d 774 ddd 740 dt 838 dd (87c) J 82 Hz J 82 76 e 17 Hz J 76 e 10 Hz J 76 e 17 Hz 834 s 753 s 751 d 773 ddd 739 ddd 837 dd (87d) J 85 Hz J 85 76 e 17 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 17 Hz 832 s 752 s 752 d 774 ddd 740 ddd 837 dd (87e) J 78 Hz J 78 76 e 17 Hz J 78 76 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 836 s 753 s 752 d 775 ddd 741 ddd 838 dd (87f) J 80 Hz J 80 77 e 17 Hz J 80 77 e 11 Hz J 80 e 17 Hz 835 s 758 s 752 d 774 ddd 740 ddd 837 dd (87g) J 80 Hz J 80 76 e 17 Hz J 78 76 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 833 s 756 s 752 dd 775 ddd 740 ddd 837 dd (87h) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 17 Hz J 78 77 e 09 Hz J 78 e 17 Hz 836 s 756 s 752 d 775 ddd 741 dd 838 dd (87i)

J 81 Hz J 81 77 e 16 Hz J 82 e 77 Hz J 82 e 16 Hz

O assinalamento das ressonacircncias dos prototildees dos dois grupos arilo eacute complexo e foi

efectuado recorrendo agraves teacutecnicas de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC e

HMBC) A presenccedila de substituintes metoxilo nos grupos arilo facilita o assinalamento dos

prototildees dos aneacuteis aos quais os grupos metoxilos estatildeo ligados dado que na ausecircncia de

substituiccedilatildeo os prototildees aromaacuteticos destes aneacuteis surgem sempre em forma de multipleto a δ

718-732 ppm No caso da 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) todos os prototildees dos

dois grupos fenilo encontram-se num uacutenico multipleto a δ 718-729 ppm (Tabela 83)

Os espectros de RMN de 1H de 23-diarilxantonas com substituintes 4rsquo-metoxilo

(87beh) apresentam dois sinais de grande intensidade em forma de dupleto

correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo a δ 709-711 e 677-681

ppm respectivamente sendo estes uacuteltimos os mais afectados por este tipo de substituiccedilatildeo

Assim sendo o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios (Δδ ~ - 04

ppm) para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos prototildees na posiccedilatildeo orto (H-

2rsquo6rsquo) quando comparada com a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) A presenccedila de

substituintes 4rsquorsquo-metoxilo (87d-f) provoca efeitos similares nas ressonacircncias dos prototildees

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

309

do anel ao qual o grupo metoxilo estaacute ligado surgindo as ressonacircncias dos prototildees H-

2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo em forma de dupleto a δ 713-715 e 680-683 ppm respectivamente

Para as 23-diarilxantonas com substituintes 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2rsquo surge geralmente na forma de dupleto a δ

654-663 ppm Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees H-5rsquo e H-6rsquo

aparecem juntos na forma de multipleto a δ 678-690 ppm No caso das 23-diarilxantonas

com substituintes 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos

prototildees H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo surgem a δ 656-663 680-689 e 680-692 ppm

respectivamente

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C de 23-diarilxantonas permite-nos identificar

inequivocamente o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-9) a δ

1769-1770 ppm (Tabela 82)

Recorrendo ao espectro bidimensional de HSQC foram identificados os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos seguintes carbonos protonados (Tabela 82)

bull C-1 a δ 1278-1284 ppm

bull C-4 a δ 1190-1195 ppm

bull C-5 a δ 1179-1180 ppm

bull C-6 a δ 1347-1348 ppm

bull C-7 a δ 1239-1240 ppm

bull C-8 a δ 1267-1268 ppm

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios do nuacutecleo da xantona foi possiacutevel

recorrendo a espectros de HMBC (Figura 53) Verifica-se a elevados valores de frequecircncia

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-4a e C-4b a δ 1550-1553 e 1562-1563

ppm respectivamente Assim observa-se no espectro de HMBC as correlaccedilotildees entre os

sinais dos prototildees H-1 e H-4 com o do carbono quaternaacuterio C-4a e entre os dos prototildees H-5

e H-6 com o do carbono quaternaacuterio C-4b A valores de frequecircncia intermeacutedios aparecem

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-2 e C-3 a δ 1366-1370 e 1472-1476 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

310

respectivamente A valores de frequecircncia mais baixos surgem os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia de C-8a e C-9a respectivamente a δ 1219-1222 e 1204-1207 ppm

O carbono C-9a eacute identificado pela conectividade apresentada no espectro de HMBC

com o protatildeo H-4 e o carbono C-8a identifica-se pelas conectividades apresentadas com os

prototildees H-5 e H-7 (Figura 53)

Figura 53 ndash Espectro de HMBC da 2-fenil-3-(4-metoxifenil)xantona (87d)

Agrave semelhanccedila dos assinalamentos das ressonacircncias dos prototildees dos dois grupos arilo

os assinalamentos das ressonacircncias dos respectivos carbonos eacute igualmente complexo e

foram efectuados recorrendo agraves teacutecnicas de RMN mono e bidimensionais A presenccedila de

substituintes metoxilo nos grupos arilo facilita o assinalamento dos carbonos dos aneacuteis aos

quais os grupos metoxilo estatildeo ligados sendo esses mesmos carbonos os mais afectados

pelo tipo de substituiccedilatildeo presente (Tabela 84)

ppm

687072747678808284 ppm

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

C-4b

H-8

H-1

H-6

H-4H-5 H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-3rsquo4rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

C-9

C-4a

C-3

C-1rsquoC-2

C-1rsquorsquo

C-8aC-9a

ppm

687072747678808284 ppm

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

C-4b

H-8

H-1

H-6

H-4H-5 H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-3rsquo4rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

C-9

C-4a

C-3

C-1rsquoC-2

C-1rsquorsquo

C-8aC-9a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

311

Tabela 82 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

C-1 1284 1281 1278 1284 1281 1279 1283 1281 1280 C-2 1370 1367 1367 1370 1366 1367 1370 1366 1367 C-3 1476 1475 1476 1473 1473 1473 1472 1473 1473 C-4 1195 1195 1195 1192 1192 1192 1190 1190 1191 C-4a 1552 1550 1550 1553 1551 1551 1553 1551 1551 C-4b 1563 1563 1562 1563 1563 1563 1562 1563 1563 C-5 1180 1180 1180 1180 1180 1180 1179 1180 1180 C-6 1348 1347 1348 1347 1347 1347 1347 1347 1348 C-7 1240 1239 1239 1239 1239 1239 1239 1239 1239 C-8 1268 1267 1267 1267 1268 1268 1267 1267 1267 C-8a 1219 1219 1219 1220 1220 1219 12193 1219 1222 C-9 1770 1770 1770 1770 1770 1770 1769 1770 1770 C-9a 1207 1207 1207 1204 1204 1204 1204 1204 1204

Os espectros de RMN de 13C deste tipo de compostos com substituintes metoxilo nas

posiccedilotildees 4rsquo- (87beh) ou 4rsquorsquo- (87d-f) apresenta quatro sinais de grande intensidade

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo e dos carbonos C-3rsquo5rsquo ou

C-3rsquorsquo5rsquorsquo sendo estes uacuteltimos os mais afectados por este tipo de substituiccedilatildeo Assim sendo

o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios (Δδ ~ - 145 ppm) para

menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos em posiccedilatildeo orto (C-3rsquo5rsquo ou C-

3rsquorsquo5rsquorsquo) que surgem em gamas tiacutepicas de δ 1134-1136 ppm Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo apresentam naturalmente desvios para

maiores valores de frequecircncia a δ 1308-1310 ppm

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo tambeacutem satildeo

afectados pela presenccedila dos grupos substituintes nas posiccedilotildees 4rsquo- (87beh) ou 4rsquorsquo- (87d-f)

respectivamente A presenccedila do substituinte metoxilo provoca desvios para menores

valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7 ppm) o que estaacute de acordo com a literatura para efeitos

induzidos nos desvios quiacutemicos dos carbonos em posiccedilatildeo para relativamente ao

substituinte metoxilo159

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

312

Satildeo naturalmente os carbonos das posiccedilotildees 4rsquo- ou 4rsquorsquo- os mais afectados pela presenccedila

dos substituintes nessas mesmas posiccedilotildees Deste modo os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-4rsquo (87beh) ou C-4rsquorsquo (87d-f) aparecem respectivamente a δ 1585-1586 e 1591 ppm

apresentando variaccedilotildees consideraacuteveis para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 32 ppm)

quando comparada com a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) (Tabela 84)

No caso das 23-diarilxantonas substituiacutedas com grupos 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) e

3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) o assinalamento dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo C-6rsquo e C-2rsquorsquo C-5rsquorsquo C-

6rsquorsquo eacute facilitado pelo recurso aos espectros de HSQC deste tipo de compostos Assim as

ressonacircncias dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo e C-6rsquo surgem a δ 1132-1134 1107-1108 e 1219-

1222 ppm e as ressonacircncias dos carbonos C-2rsquorsquo C-5rsquorsquo e C-6rsquorsquo surgem a δ 1130-1133

1107-1108 e 1219 ppm Todos estes carbonos apresentam uma diminuiccedilatildeo nos desvios

quiacutemicos para menores valores de frequecircncia sendo os carbonos C-5rsquo ou C-5rsquorsquo

respectivamente os mais afectados (Δδ ~ - 17 ppm) relativamente agraves ressonacircncias destes

carbonos em compostos natildeo substituiacutedos nesses aneacuteis

A ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo deste tipo de compostos (87cfi) e (87g-i)

satildeo de igual modo fortemente afectados por este tipo de substituiccedilatildeo surgindo na mesma

gama de frequecircncias dos desvios quiacutemicos dos compostos com substituintes metoxilo nos

carbonos C-4rsquo (87beh) ou C-4rsquorsquo (87d-f) na ordem de δ 1322-1327 ppm

Poreacutem foram os sinais dos carbonos C-3rsquo C-4rsquo ou C-3rsquorsquo C-4rsquorsquo os mais afectados pela

presenccedila dos substituintes visto serem estes os carbonos aos quais estatildeo ligados os grupos

metoxilo (Tabela 84) Na presenccedila de substituintes 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) os desvios

quiacutemicos dos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo surgem respectivamente a δ 1479-1480 e 1481-1483

ppm com variaccedilotildees de Δδ ~ + 18 e + 21 ppm nos valores de frequecircncia tomando como

comparaccedilatildeo a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) Na presenccedila de substituintes

3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) os desvios quiacutemicos dos carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo surgem

respectivamente a δ 1481-1483 e 1485-1486 ppm e apresentam desvios para maiores

valores de frequecircncia (Δδ ~ + 20 e + 21 ppm respectivamente) quando comparado com a

23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

313

Tabela 83 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A

(87a-i) Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

718-729 m 709 d 654 d 717-720 m 711 d 660 d 718-725 m 711 d 663 s largo H-2rsquo J 88 Hz J 19 Hz J 88 Hz J 17 Hz J 88 Hz 718-729 m 677 d 723-727 m 680 d 724-728 m 681 dH-3rsquo J 88 Hz --- J 88 Hz --- J 88 Hz ---

718-729 m 723-727 m 724-728 mH-4rsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 677 d 678-690 m 723-727 m 680 d 679-685 m 724-728 m 681 d 680-689 m H-5rsquo J 88 Hz J 88 Hz J 88 Hz 718-729 m 709 d 678-690 m 717-720 m 711 d 679-685 m 718-725 m 711 d 680-689 m H-6rsquo J 88 Hz J 88 Hz J 88 Hz 718-729 m 720-724 m 720-724 m 713 d 714 d 715 d 656 d 661 d 663 s largo H-2rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 20 Hz J 20 Hz 718-729 m 726-730 m 726-732 m 680 d 682 d 683 dH-3rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz --- --- ---

718-729 m 726-730 m 726-732 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 726-730 m 726-732 m 680 d 682 d 683 d 683 d 683 d 680-689 m H-5rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 83 Hz J 80 Hz 718-729 m 720-724 m 720-724 m 713 d 714 d 715 d 692 dd 690 dd 680-689 m H-6rsquorsquo

J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 83 e 20 Hz J 80 e 20 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

314

Tabela 84 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de

23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

C-1rsquo 1398 1321 1322 1401 132351 1326 1402 13243 1327 C-2rsquo 1299 1310 1134 1299 1308 1133 1298 1309 1132 C-3rsquo 1280 1134 1480 1281 11352 1479 1281 1136 1480 C-4rsquo 1269 1586 1481 1268 1585 1482 1268 1586 1483 C-5rsquo 1299 1134 1107 1281 11352 1108 1281 1136 1108 C-6rsquo 1280 1310 1221 1299 1308 1222 1298 1309 1219 C-1rsquorsquo 1399 1400 1401 1321 132431 1324 1322 13253 1325 C-2rsquorsquo 1296 1296 1295 1308 1310 1307 1133 1132 1130 C-3rsquorsquo 1281 1281 1282 1136 11362 1136 1481 1482 1483 C-4rsquorsquo 1276 1275 1275 1591 1591 1591 1486 1485 1486 C-5rsquorsquo 1281 1281 1282 1136 11362 1136 1107 1107 1108 C-6rsquorsquo 1296 1296 1295 1308 1310 1307 12189 1219 1219

12 e 3 podem estar trocados entre si

4192 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

Fez-se anteriormente a caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN de 23-diarilxantonas natildeo

substituiacutedas no anel A (87a-i) far-se-aacute de seguida a anaacutelise de 23-diarilxantonas com

substituintes metoxilo neste mesmo anel em posiccedilotildees definidas 6- (87j-n) 8- (87o-s) e

68- (87t-z) (Anexo V paacuteg 463) A discussatildeo da caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN destas

23-diarilxantonas (87j-z) envolveraacute tambeacutem possiacuteveis comparaccedilotildees com as 23-

diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Os espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas (87j-z) apresentam algumas

semelhanccedilas com os das 23-diarilxantonas (87a-i) nomeadamente na presenccedila de dois

sinais em forma de singuleto com desvios quiacutemicos de δ 829-837 e 740-751 ppm que

correspondem agraves ressonacircncias dos prototildees H-1 e H-4 respectivamente (Figura 54)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

315

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do anel A do nuacutecleo de xantona

apresentam como seria de esperar grandes variaccedilotildees de acordo com o modelo de

substituiccedilatildeo presente (Tabela 85) Deste modo quando as 23-diarilxantonas se encontram

substituiacutedas com um grupo 6-metoxilo (87j-n) identificam-se

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-5 a δ 691-693 ppm em forma de

dupleto

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-7 a δ 696-698 ppm em forma de duplo

dupleto

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-8 a δ 828-829 ppm em forma de

dupleto

De salientar que a presenccedila do grupo metoxilo forte dador de eletrotildees provoca desvios

para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos prototildees orto (Δδ~-06 ppm e -04

ppm respectivamente para a ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7) quando comparado com

as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

A presenccedila do substituinte 8-metoxilo (87o-s) provoca tambeacutem um desvio na

ressonacircncia dos prototildees em posiccedilatildeo orto neste caso H-7 para menores valores de

frequecircncia (Δδ~- 06 ppm) quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i) Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 surgem na

forma de duplo dupleto e a menores valores de frequecircncia (δ 707-709 ppm) do que os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 (δ 761-762 ppm) que surgem na

forma de tripleto

Quando as 23-diarilxantonas se encontram substituiacutedas com grupos 68-dimetoxilo

(87t-z) os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem na maioria

dos casos como dupletos a δ 651-654 e 636-638 ppm respectivamente com uma

constante de acoplamento pequena (JH5-H7 = 21-24 Hz) (Figura 54) Quando comparada

com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) a ressonacircncia destes prototildees

apresenta grandes desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 1 ppm)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

316

Figura 54 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)xantona

(87u)

O assinalamento da ressonacircncia dos prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos D e E dos derivados

(87j-z) foi efectuado recorrendo aos espectros de RMN mono e bidimensionais bem como

por comparaccedilatildeo com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) sendo os

desvios quiacutemicos e a multiplicidade dos sinais idecircntica

Os espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas (87j-z) tal como os espectros de

RMN de 1H apresentam sinais que satildeo caracteriacutesticos e natildeo sofrem alteraccedilatildeo com a

presenccedila dos substituintes no anel A Esses sinais satildeo obviamente os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel B Assim os carbonos C-1 C-2 C-3 e

C-4 surgem a desvios δ 1278-1284 δ 1364-1370 δ 1461-1470 e δ 1180-1193 ppm

respectivamente Os restantes carbonos apresentam desvios com maior ou menor

intensidade dos sinais correspondentes agraves suas ressonacircncias e os valores correspondentes

encontram-se na tabela 86

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

25

93

1

63

3

11

5

1

01

11

0

46

2

11

32

2

28

2

23

23

8

87

1

07

8

1

00

0

656667686970717273 ppm

4rsquo-OCH36-OCH3

8-OCH3

H-1 H-4

H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquoH-5 H-7

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

25

93

1

63

3

11

5

1

01

11

0

46

2

11

32

2

28

2

23

23

8

87

1

07

8

1

00

0

656667686970717273 ppm

4rsquo-OCH36-OCH3

8-OCH3

H-1 H-4

H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquoH-5 H-7

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

317

Figura 55 ndash Espectro de RMN de 13C da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-

metoxifenil)xantona (87u)

O sinal que se identifica com maior facilidade eacute o que corresponde agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico (C-9) este surge a elevados valores de frequecircncia (δ 1752-1764

ppm) Na zona de elevados valores de frequecircncia aparecem mais dois sinais caracteriacutesticos

que satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-4a e C-4b (Figura 55) Por

comparaccedilatildeo com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4a surge a menores valores de frequecircncia (δ

1538-1554 ppm) do que o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4b (δ 1582-

1599 ppm) (Tabela 82) Este uacuteltimo carbono por questatildeo de proximidade sente com

maior intensidade a presenccedila dos substituintes metoxilos no anel A Desta forma a

presenccedila do substituintes nas posiccedilotildees 6- (87j-n) e nas posiccedilotildees 8- (87o-s) provocam

desvios para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 19 ppm) e com substituiccedilatildeo 68-

dimetoxilo (87t-z) este desvio eacute ainda mais acentuado (Δδ ~ + 36 ppm)

Satildeo os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A os que apresentam

maiores desvios pela presenccedila dos substituintes metoxilo nesse anel O sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono que estaacute ligado ao grupo substituinte metoxilo eacute o

que sofre maior perturbaccedilatildeo que se caracteriza por um desvio acentuado para zonas de

130135140145150155160165 ppm

60708090100110120130140150160170 ppm

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-4

C-9aC-9

C-6 C-8C-4b

C-4rsquo C-4a C-3 C-1rsquorsquo C-2 C-1rsquo

C-2rsquo6rsquo

C-4rsquorsquo

C-1 e C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

130135140145150155160165 ppm

60708090100110120130140150160170 ppm

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-4

C-9aC-9

C-6 C-8C-4b

C-4rsquo C-4a C-3 C-1rsquorsquo C-2 C-1rsquo

C-2rsquo6rsquo

C-4rsquorsquo

C-1 e C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

318

maior protecccedilatildeo Δδ ~ + 30 ppm quando o substituinte se encontra na posiccedilatildeo 6- (87j-n) e

Δδ ~ + 34 ppm quando o substituinte se encontra na posiccedilatildeo 8- (87o-s)

Quando as 23-diarilxantonas se encontram substituiacutedas com o grupo 6-metoxilo (87j-

n) a ressonacircncia dos carbonos C-5 C-7 e C-8 surgem a δ 1002-1003 1132-1133 e

1283 ppm respectivamente A presenccedila do substituinte metoxilo protege os carbonos em

posiccedilatildeo orto relativamente a ele Assim os carbonos C-5 e C-7 apresentam desvios para

menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 178 e - 107 ppm respectivamente) o carbono C-8

eacute ligeiramente afectado para maiores valores de frequecircncia (Δδ + 16 ppm)

No caso das 23-diarilxantonas substituiacutedas com o grupo 8-metoxilo (87o-s) a

ressonacircncia dos carbonos C-5 C-6 e C-7 surgem a δ 1100-1101 1348 e 1054-1055

ppm respectivamente Satildeo os carbonos em posiccedilotildees ortopara aqueles que sentem com

maior intensidade a presenccedila do substituinte metoxilo sendo que a ressonacircncia do carbono

C-5 apresenta desvios de Δδ ~ - 8 ppm e C-7 apresenta desvios de Δδ ~ - 185 ppm quando

comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Quando os substituintes metoxilo se encontram nas posiccedilotildees 68- (87t-z) as

ressonacircncias correspondentes aos carbonos C-5 e C-7 surgem a δ 928-929 e 951-952

ppm respectivamente Estes carbonos sentem a presenccedila dos dois grupos metoxilo em

grande intensidade para menores valores de frequecircncia (Δδ - 252 ppm e - 288 ppm

respectivamente) quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A

(87a-i)

Por uacuteltimo referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

quaternaacuterios C-8a e C-9a cujos desvios desvios quiacutemicos se situam entre δ 1205 e 1220

ppm A ressonacircncia do carbono C-8a sente naturalmente a presenccedila dos substituintes do

anel A Assim quando o substituinte metoxilo se encontra

bull na posiccedilatildeo 6- (87j-n) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ 1159

ppm

bull na posiccedilatildeo 8- (87o-s) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ 1126

ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

319

bull nas posiccedilotildees 68- (87t-z) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ

1073-1074 ppm (Tabela 86)

A presenccedila do substituinte metoxilo provoca desvios para menores valores de

frequecircncia na ressonacircncia do carbono C-8a de Δδ - 6 ppm - 93 ppm e - 145 ppm quando

os substituintes se encontram nas posiccedilotildees 6- (87j-n) 8- (87o-s) e 68- (87t-z)

respectivamente tomando com termo de comparaccedilatildeo as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

A ressonacircncia dos carbonos dos dois grupos arilo varia de forma anaacuteloga agrave ressonacircncia

dos prototildees dos dois grupos arilo das 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Dado que se efectuou no sub-capiacutetulo anterior uma anaacutelise promenorizada destes

assinalamentos natildeo seratildeo abordados quaisquer consideraccedilotildees sobre estes assinalamentos

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

320

Tabela 85 ndash Desvios quiacutemicos (ppm) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (87j-z) Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8

836 s 752 s 691 d 696 dd 828 d (87j) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 833 s 750 s 691 d 696 dd 828 d (87k) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 837 s 751 s 692 d 697 dd 829 d (87l) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 834 s 754 s 692 d 697 dd 828 d (87m) J 22 Hz --- J 88 e 22 Hz J 88 Hz 835 s 753 s 693 d 698 dd 829 d (87n) J 24 Hz --- J 88 e 24 Hz J 88 Hz 833 s 747 s 707 dd 761 t 682 dd(87o) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz ---

830 s 746 s 708 dd 762 t 682 d(87p) J 83 e 08 Hz J 83 Hz J 83 Hz ---

835 s 747 s 709 dd 762 t 683 dd(87q) J 86 e 09 Hz J 86 Hz J 86 e 09 Hz ---

831 s 750 s 709 dd 762 t 682 d(87r) J 84 e 08 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

832 s 748 s 709 dd 762 t 679-684 m(87s) J 84 e 07 Hz J 84 Hz ---

832 s 743 s 653 d 637 d(87t) J 23 Hz --- J 23 Hz ---

829 s 740 s 651 d 636 d(87u) J 24 Hz --- J 24 Hz ---

833 s 742 s 652-653 m 637 d(87v) --- J 23 Hz ---

830 s 745 s 652-653 s largo 637 d(87x) --- J 23 Hz ---

831 s 744 s 654 d 638 d(87z) J 21 Hz

--- J 21 Hz

---

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

321

Tabela 86 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e

68- (87j-z) Comp C-1 C-2 C-3 C-4 C-4a C-4b C-5 C-6 C-7 C-8 C-8a C-9 C-9a

(87j) 1283 1370 1470 1193 1552 1582 1002 1650 1133 1283 1159 1760 1208 (87k) 1280 1366 1470 1193 1550 1582 1002 1650 1132 1283 1159 1761 1208 (87l) 1278 1366 1470 1192 1551 1582 1002 1651 1133 1283 1159 1761 1208 (87m) 1283 1369 1467 1187 1554 1582 1003 1650 1132 1283 1159 1760 1205 (87n) 1280 1367 1468 1188 1552 1582 1003 1651 1132 1283 1159 1761 1206

(87o) 1284 1368 1469 1189 1541 1582 1100 1348 1054 1607 1126 1763 1218 (87p) 1282 1365 1469 1189 1539 1582 1101 1348 1054 1608 1126 1764 1219 (87q) 1280 1365 1469 1188 1540 1582 1101 1348 1054 1608 1126 1764 1219 (87r) 1284 1368 1466 1183 1542 1582 1100 1348 1055 1608 1126 1763 1216 (87s) 1281 1365 1467 1184 1540 1582 1100 1348 1055 1608 1126 1763 1217

(87t) 1284 1368 1464 1186 1541 1599 929 1649 952 1620 1074 1752 1220 (87u) 12811 1364 1464 1185 1538 1599 928 1649 951 1620 1073 1753 1219 (87v) 1279 1365 1464 1185 1539 1599 928 1649 951 1620 1074 1752 1220 (87x) 1284 1367 1461 1180 1541 1599 928 1649 951 1621 1074 1752 1217 (87z) 1280 1365 1461 1181 1540 1599 928 1649 951 1620 1074 1752 1217

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

322

4110 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas

41101 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-

hidroxantonas [(88a-i) Anexo V paacuteg 463] eacute a presenccedila de sinais na zona alifaacutetica

correspondentes a ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo (δ 370-386 ppm) e agrave

ressonacircncia dos prototildees das posiccedilotildees 3 e 4 (Figura 56) O sinal do protatildeo H-3 aparece em

forma de dupleto ou de duplo dupleto a δ 422-431 ppm e a menores valores de frequecircncia

surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees da posiccedilatildeo 4 De acordo com

as constantes de acoplamento foram designados H-4cis (J 83-91 Hz) e H-4trans (J 13-16

Hz) (δ 361-367 e 296-301 ppm respectivamente) (Tabela 87) A estereoquiacutemica cis e

trans definida em relaccedilatildeo ao protatildeo H-3

Figura 56 ndash Espectro de RMN de 1H da 23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona

(88i)

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

CHCl3

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

323

Outra caracteriacutestica importante dos espectros de RMN de 1H das 34-di-hidroxantonas

(88a-i) eacute o aparecimento na zona aromaacutetica de um uacutenico sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-1 a δ 744-756 ppm A confirmaccedilatildeo da

estrutura 34-di-hidroxantona foi conseguida atraveacutes dos espectros de HMBC deste tipo de

compostos em que se observa a correlaccedilatildeo entre o sinal em forma de singuleto e o carbono

carboniacutelico identificando assim o protatildeo H-1 A correlaccedilatildeo que se verifica entre o protatildeo

H-3 da zona alifaacutetica e os carbonos C-2rsquorsquo e C-6rsquorsquo identifica o tipo de estrutura 34-di-

hidroxixantona (Figura 57)

Identificam-se ainda dos espectros de RMN de 1H das 23-difenil-34-di-hidroxantonas

(88a-i) na zona de elevados valores de frequecircncia o sinal em forma de duplo dulpeto

correspondente egrave ressonacircncia do protatildeo H-8 a δ 827-829 ppm A ressonacircncia dos

restantes prototildees do anel aromaacutetico A aparecem por ordem decrescente de valores de

frequecircncia a δ 758-760 ppm a correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 e a δ 715-

741 ppm a correspondente agraves ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 sendo este uacuteltimo o

mais afectado Assim a ressonacircncia do H-5 desloca-se ligeiramente para menores valores

de frequecircncia (Δδ~ 017 ppm) quando comparado com os desvios dos correspondentes

compostos do tipo 23-diarilxantona (87a-i)

Os assinalamentos dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees dos aneacuteis D

e E foram possiacuteveis recorrendo a espectros de HSQC e HMBC e por comparaccedilatildeo com as

ressonacircncias similares das 23-darilxantonas (87a-i) A figura 57 apresenta as principais

conectividades encontradas nos espectros de HMBC das 23-difenil-34-di-hidroxantonas

(88a-i)

A anaacutelise dos espectros de RMN 13C das 23-difenil-34-di-hidroxixantonas (88a-i)

permite identificar inequivocamente

bull os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos grupos metoxilo a δ

551-558 ppm

bull os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-9) os quais

surgem a valores elevados de frequecircncia (δ 1741-1742 ppm)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

324

Na zona de elevados valores de frequecircncia surgem ainda os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos quaternaacuterios C-4a e C-4b a δ 1620-1626 e 1558-1559 ppm

respectivamente (Tabela 88) A atribuiccedilatildeo destes carbonos foi feita recorrendo aos

espectros de HMBC pelas conectividades apresentadas entre o singuleto correspondente

ao protatildeo H-1 e o carbono C-4a e entre os prototildees H-6 e H-8 e o carbono C-4b (Figura 57)

De referir que a ressonacircncia de C-4a sofre desvios para maiores valores de frequecircncia (Δδ

+ 115 ppm) e que a ressonacircncia do carbono C-4b sofre desvios para menores valores de

frequecircncia (Δδ - 05 ppm) quando comparada com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

Recorrendo a estudos de correlacccedilatildeo espectroscoacutepica heteronecluear (HSQC)

identificam-se ainda

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1 a δ 1146-1168 ppm

bull os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-3 e C-4 a δ 408-418

ppm e δ 365-369 ppm respectivamente

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-5 a δ 1179-1180 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-6 a δ 1329-1330 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-7 a δ 1250-1251 ppm e

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-8 a δ 1261-1262 ppm

A ressonacircncia dos carbonos C-8a e C-9a das 23-difenil-34-di-hidroxantonas (88a-i)

aparecem agrave semelhanccedila da dos carbonos C-4a e C-4b numa ordem inversa de frequecircncia

quando comparada com as respectivas 23-diarilxantonas (87a-i) Assim o sinal

correspondente ao carbono C-8a surge a δ 1237-1239 ppm e o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do carbono C-9a surge a δ 1167-1170 ppm apresentando desvios de Δδ + 19

ppm e de Δδ - 36 ppm respectivamente O assinalamento inequiacutevoco destes sinais foi

efectuado recorrendo mais uma vez agrave teacutecnica de HMBC e pelas conectividades

apresentadas entre os protatildeo H-4 e o carbono C-9a e entre os prototildees H-5 e H-7 e o

carbono C-8a (Figura 57)

Finalmente os espectros de RMN de 13C apresentam tambeacutem na zona de maiores

valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-2 a δ

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

325

1349-1356 ppm e estes apresentam desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ -

15 ppm) quando comparado com as 23-diarilxantonas (87a-i)

O assinalamento dos carbonos dos aneacuteis aromaacuteticos D e E foi efectuado recorrendo

tambeacutem agraves teacutecnicas HSQC e HMBC e apresentam desvios muito similares aos

apresentados pelas correspondentes 23-diarilxantonas (87a-i)

O

OOCH3

1 2

344a4b5

6

7

8

8a9a

91

23

45

6

12

34

56

H H

H

H

O

OOCH3

1

2344a

4b5

6

78 8a 9a

9 12

3

45

6

1

23

4

56

H H

HH

H

H

H

H

H

H

H

(88b) (88b)

Conectividades de HMBC

Figura 57 ndash Principais conectividades apresentadas nos espectros de HMBC da 3-

fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88b)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

326

Tabela 87 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Comp H-1 H-3 H-4cis H-4trans H-5 H-6 H-7 H-8 756 s 431 dd 367 dd 301 dd 732-741 m 760 dt 732-741 m 828 dd (88a) J 90 e 15 Hz J 174 e 90 Hz J 174 e 15 Hz J 78 e 16 Hz J 79 e 16 Hz 746 s 427 dd 364 dd 299 dd 715-740 m 758 dt 715-740 m 828 dd (88b) J 90 e 13 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 13 Hz J 78 e 16 Hz J 78 e 16 Hz 746 s 429 dd 365 dd 300 dd 733-741 m 759 dt 733-741 m 828 dd (88c) J 91 e 15 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 15 Hz J 78 e 16 Hz J 80 e 16 Hz 754 s 425 dd 361 dd 296 dd 733 d 758 ddd 736 ddd 827 dd (88d) J 88 e 13 Hz J 173 e 88 Hz J 173 e 13 Hz J 85 Hz J 85 82 e 16 Hz J 82 79 e 10 Hz J 79 e 16 Hz 744 s 424 d 362 dd 296 dd 736 d 760 ddd 739 ddd 829 dd (88e) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 15 Hz J 81 Hz J 81 77 e 17 Hz J 78 77 e 11 Hz J 78 e 17 Hz 744 s 424 d 362 dd 296 dd 735 dd 759 ddd 738 ddd 829 dd (88f) J 88 Hz J 173 e 88 Hz J 173 e 16 Hz J 83 e 10 Hz J 83 77 e 17 Hz J 78 77 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 754 s 425 dd 363 dd 299 dd 736 d 760 ddd 738 ddd 828 dd (88g) J 89 e 15 Hz J 173 e 89 Hz J 173 e 15 Hz J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 78 77 e 13 Hz J 78 e 16 Hz 744 s 422 dd 362 dd 298 dd 736 d 760 ddd 738 ddd 828 dd (88h) J 88 e 13 Hz J 172 e 88 Hz J 172 e 13 Hz J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 77 76 e 14 Hz J 76 e 16 Hz 745 s 423 d 363 dd 298 dd 736 dd 760 ddd 738 dt 828 dd (88i)

J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 15 Hz J 85 e 10 Hz J 85 77 e 17 Hz J 77 e 10 Hz J 77 e 17 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

327

Tabela 88 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Comp (88a) (88b) (88c) (88d) (88e) (88f) (88g) (88h) (88i)

C-1 1168 1148 1150 1164 1146 1148 1166 1148 1149 C-2 1353 1349 1351 1356 1353 1355 1356 1352 1354 C-3 417 416 418 408 409 411 413 414 415 C-4 367 366 365 368 368 367 369 368 367 C-4a 1625 1620 1621 1626 1621 1622 1626 1622 1623 C-4b 1559 1558 1558 1558 1559 1558 1558 1559 1558 C-5 1180 1180 1179 1180 1180 1180 1180 1180 1179 C-6 1330 1329 1330 1330 1329 1329 13301 1329 1330 C-7 1251 1250 1250 1250 1250 1250 1250 1250 1250 C-8 1262 1261 1261 1261 1262 1261 1261 1262 1261 C-8a 1239 1238 1238 1238 1239 1238 1238 1238 1237 C-9 1742 1742 1742 1742 1742 1742 1741 1742 1741 C-9a 1169 1170 1169 1168 1170 1169 1167 1169 1168

41102 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

No item anterior fez-se a caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN de 23-diaril-34-di-

hidroxantonas sem substituintes no anel A (88a-i) de seguida analisar-se-aacute as 23-diaril-

34-di-hidroxantonas com substituintes no anel A nomeadamente nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

(88j-z) (Anexo V paacuteg 463) Esta anaacutelise iraacute incidir somente no anel aromaacutetico A dado

que as principais caracteriacutesticas dos espectros de 1H e de 13C das 23-diaril34-di-

hidroxantonas (88a-i) jaacute foram discutidas no sub-capiacutetulo anterior (41101) e apresentam

desvios quiacutemicos e multiplicidade idecircnticas agraves 23-diaril34-di-hidroxantonas (88j-z)

No espectro de RMN de 1H das 23-diaril-34-di-hidroxantonas com grupos 6-metoxilo

(88j-n) o sinal do protatildeo H-8 surge a valores elevados de frequecircncia em forma de dupleto

a δ 817-819 ppm (Tabela 89) Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e

H-7 surgem a menores valores de frequecircncia e em forma de dupleto e duplo dupleto

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

328

respectivamente A presenccedila do grupo 6-metoxilo provoca desvios para menores valores de

frequecircncia nos prototildees em posiccedilatildeo orto sendo estas variaccedilotildees de Δδ ~ -06 e -04 ppm

quando comparadas com as 23-diaril-34-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-

i)

Quando o substituinte metoxilo ocupa a posiccedilatildeo 8- (88o-s) eacute o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-6 aquele que surge a maiores valores de frequecircncia δ 744-747

ppm O aparecimento deste sinal nesta zona de frequecircncias deve-se ao efeito mesomeacuterico

desprotector do grupo carbonilo Eacute tambeacutem possiacutevel identificar os sinais geralmente em

forma de duplo dupleto (δ 689-692 ppm) e de dupleto (δ 676-679 ppm) correspondentes

agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 respectivamente (Tabela 89) A presenccedila do

substituinte 8-metoxilo provoca variaccedilotildees no desvio quiacutemico de H-7 deslocando para

menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 06 ppm) por comparaccedilatildeo com os compostos

similares natildeo substituiacutedos no anel A (88a-i)

Figura 58 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88u)

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

1

01

6

0

99

22

9

39

2

97

02

9

34

0

99

7

2

02

0

2

07

9

6

16

11

9

59

1

00

0

303540 ppm

1

01

6

0

99

2

2

93

92

9

70

2

93

4

0

99

7

632634 ppm

6

31

7

6

32

5

6

33

3

2

02

0

H-3 H-4cisH-4trans

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

H-5 e H-7

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

1

01

6

0

99

22

9

39

2

97

02

9

34

0

99

7

2

02

0

2

07

9

6

16

11

9

59

1

00

0

303540 ppm

1

01

6

0

99

2

2

93

92

9

70

2

93

4

0

99

7

632634 ppm

6

31

7

6

32

5

6

33

3

2

02

0

H-3 H-4cisH-4trans

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

H-5 e H-7

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

329

Nos compostos substituiacutedos com grupos 68-dimetoxilo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem numa zona especiacutefica do espectro (δ 632-637

ppm) e formam um sistema AB (Figura 58) com constantes de acoplamento pequenas J

24-26 Hz (Tabela 89)

Agrave semelhanccedila do que foi descrito para os espectros de RMN de 1H far-se-aacute de seguida

apenas a discussatildeo referente agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A comparando sempre

que necessaacuterio com as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Na zona de elevados valores de frequecircncia dos espectros de RMN de 13C das 23-diaril-

34-di-hidroxantonas (88j-z) aparece o sinal caracteriacutestico correspondente agrave ressonacircncia do

carbono quaternaacuterio C-4b a δ 1575-1594 ppm (Tabela 90)

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono quaternaacuterio C-8a surge a baixos

valores de frequecircncia para os compostos com substituintes metoxilo na posiccedilatildeo 6- (88j-n)

a ressonacircncia de C-8a surge a δ 1176-1177 ppm na posiccedilatildeo 8- (88o-s) a ressonacircncia de

C-8a surge a δ 1144-1145 ppm e nas posiccedilotildees 6- e 8- (88t-z) a ressonacircncia de C-8a surge

a δ 1090-1091 ppm Deste modo a ressonacircncia deste carbono quaternaacuterio apresenta

desvios para menores valores de frequecircncia relativamente aos compostos natildeo substituiacutedos

no anel A (88a-i) [Δδ ~ -61 -94 e -147 ppm respectivamente para compostos

substituiacutedos com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- (88j-n) 8- (88o-s) e 68- (88t-z)]

O assinalamento dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel A C-

5 C-6 C-7 e C-8 eacute facilitado pela presenccedila de substituintes neste anel Os sinais

correspondentes aos carbonos aos quais os grupos metoxilo estatildeo ligados satildeo os que satildeo

sujeitos a maiores desvios A presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 6- (88j-n)

provoca desvios de Δδ ~ + 316 ppm na ressonacircncia de C-6 quando o substituinte metoxilo

se encontra na posiccedilatildeo 8- (88o-s) a ressonacircncia do de C-8 sofre desvios de Δδ ~ + 341

ppm e quando os substituintes se encontram nas posiccedilotildees 6- e 8- as ressonacircncias de C-6 e

C-8 (88t-z) apresentam desvios de Δδ ~ + 314 e + 352 ppm respectivamente tomando

como comparaccedilatildeo as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

330

No caso dos compostos substituiacutedos com grupos 6-metoxilo (88j-n) as ressonacircncias

dos carbonos C-5 C-7 e C-8 surgem a δ 1003-1004 1142 e 1274-1275 ppm

respectivamente Para os compostos substituiacutedos com o grupo 8-metoxilo (88o-s) as

ressonacircncias dos carbonos C-5 C-6 e C-7 surgem a δ 1101-1102 δ 1311-1330 e δ

1062-1063 ppm respectivamente Quando os grupos metoxilo se encontram

simultaneamente nas posiccedilotildees 6- e 8- (88t-z) as ressonacircncias dos carbonos C-5 e C-7

surgem respectivamente a δ 928 e δ 960 ppm (Tabela 90) Uma anaacutelise mais detalhada

permite identificar os desvios quiacutemicos provocados pelos substituintes presentes A

presenccedila do substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios acentuados

para menores valores de frequecircncia nos carbonos em posiccedilatildeo orto Assim para os

compostos do tipo 6-metoxilo (88j-n) a ressonacircncia dos carbonos C-5 e C-7 apresentam

desvios de Δδ ~ -79 e -187 ppm respectivamente e a ressonacircncia do carbono C-6

apresenta desvios de Δδ ~ + 1 ppm tomando como comparaccedilatildeo os compostos natildeo

substituiacutedos no anel A (88a-i)

Para os compostos substituiacutedos 68-dimetoxilo (88t-z) a ressonacircncia dos carbonos C-5

e C-7 apresentam acentuados desvios para menores valores de frequecircncia Δδ ~ -252 e -

290 ppm respectivamente quando comparado com as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo

substituiacutedas no anel A (88a-i) (Figura 59)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

331

Figura 59 ndash Espectro de RMN de 13C da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88u)

170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

36

0

66

41

7

88

55

2

08

55

6

07

56

2

59

76

5

79

77

0

02

77

2

04

77

4

26

92

7

48

95

9

66

10

9

08

61

13

7

89

11

5

24

01

17

6

56

12

6

77

21

27

0

05

12

7

34

51

28

8

46

13

1

80

11

34

1

55

14

0

95

3

15

8

95

31

59

3

47

16

1

22

41

63

3

43

17

3

36

0

56 ppm

C-4C-3

4rsquo-OCH3

6-OCH3

8-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-1

C-9aC-9

C-6C-8 C-4b

C-1rsquorsquoC-2C-1rsquo

C-2rsquo6rsquoC-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-4a

170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

36

0

66

41

7

88

55

2

08

55

6

07

56

2

59

76

5

79

77

0

02

77

2

04

77

4

26

92

7

48

95

9

66

10

9

08

61

13

7

89

11

5

24

01

17

6

56

12

6

77

21

27

0

05

12

7

34

51

28

8

46

13

1

80

11

34

1

55

14

0

95

3

15

8

95

31

59

3

47

16

1

22

41

63

3

43

17

3

36

0

56 ppm

C-4C-3

4rsquo-OCH3

6-OCH3

8-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-1

C-9aC-9

C-6C-8 C-4b

C-1rsquorsquoC-2C-1rsquo

C-2rsquo6rsquoC-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-4a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

332

Tabela 89 ndash Desvios quiacutemicos (ppm) de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas do anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (88j-z) Comp H-1 H-3 H-4cis H-4trans H-5 H-6 H-7 H-8

754 s 428 dd 364 dd 296 dd 674 d 695 dd 818 d (88j) J 90 e 15 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 15 Hz J 24 Hz ---

J 89 e 24 Hz J 89 Hz 744 s 425 d largo 361 dd 294 dd 672 d 693 dd 817 d (88k) J 86 Hz J 173 e 86 Hz J 173 e 14 Hz J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 745 s 426 dd 363 dd 295 dd 675 d 696 dd 819 d (88l) J 90 e 15 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 15 Hz J 24 Hz --- J 90 e 24 Hz J 90 Hz 752 s 423 dd 360 dd 294 dd 675 d 694 dd 817 d (88m) J 88 e 14 Hz J 172 e 88 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 743 s 421 d largo 361 dd 294 dd 677 d 696 dd 818 d (88n) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 16 Hz J 23 Hz --- J 84 e 23 Hz J 84 Hz 755 s 427 dd 359 dd 291 dd 689 d 745 t 677 d(88o) J 91 e 15 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 15 Hz J 83 Hz J 83 Hz J 83 Hz ---

745 s 424 d largo 358 dd 289 dd 689 dd 744 t 676 d(88p) J 85 Hz J 173 e 85 Hz J 173 e 15 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

746 s 425 dd 360 dd 291 dd 690 dd 746 t 678 dd(88q) J 91 e 14 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 14 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz ---

753 s 422 dd 358 dd 291 dd 692 dd 747 t 679 d(88r) J 86 e 14 Hz J 173 e 86 Hz J 173 e 14 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

744 s 420 d 357 dd 290 dd 692 dd 747 dd 679 d(88s) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 13 Hz J 87 e 07 Hz J 87 e 85 Hz J 85 Hz ---

756 s 428 d largo 361 dd 290 dd 636 e 637 AB 636 e 637 AB(88t) J 89 Hz J 172 e 89 Hz J 172 e 14 Hz J 26 Hz --- J 26 Hz ---

743 s 422 d largo 356 dd 285 dd 632 AB 632 AB(88u) J 91 Hz J 172 e 91 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

745 s 423 d largo 357 dd 287 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88v) J 84 Hz J 173 e 84 Hz J 173 e 16 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

751 s 419 d largo 355 dd 285 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88x) J 84 Hz J 172 e 84 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

742 s 418 d largo 355 dd 285 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88z) J 84 Hz J 172 e 84 Hz J 172 e 13 Hz J 24 Hz

--- J 24 Hz

---

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

333

Tabela 90 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas do anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (88j-z)

Comp C-1 C-2 C-3 C-4 C-4a C-4b C-5 C-6 C-7 C-8 C-8a C-9 C-9a

(88j) 1169 1350 417 366 1618 1575 1004 1635 1142 1275 1177 1738 1166 (88k) 1149 1346 417 365 1614 1575 1003 1635 1142 1274 1177 1738 1167 (88l) 1152 1348 419 365 1615 1575 1004 1636 1142 1275 1177 1738 1167 (88m) 1167 1353 413 367 1620 1575 1003 1635 1142 1274 1176 1736 1164 (88n) 1151 1351 416 367 1617 1575 1004 1636 1142 1275 1177 1738 1166

(88o) 1170 1348 417 362 160091 1578 1101 1330 1063 160131 1144 1739 1178 (88p) 1151 1344 417 361 1596 1578 1101 1329 1062 1601 1144 1739 1179 (88q) 1154 1356 419 361 1597 1579 1101 1330 1063 1602 1145 1740 1179 (88r) 1169 1352 415 365 1603 1579 1102 1311 1063 1602 1144 1740 1177 (88s) 1153 1350 416 364 1599 1579 11016 1330 1063 1602 1144 1740 1179

(88t) 1172 1346 418 362 159392 159432 928 1634 960 1613 1091 1733 1176 (88u) 1152 1342 418 361 1590 1593 928 1633 960 1612 1091 1734 1177 (88v) 1155 1344 420 360 1591 1594 928 1634 960 1613 1091 1734 1176 (88x) 1170 1349 415 363 1596 1594 928 1634 960 1612 1090 1733 1174 (88z) 1154 1347 417 363 1592 1594 928 1634 960 1613 1091 1734 1175 1 e 2 podem estar trocados entre si

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

334

4111 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas

As 23-diaril-8-hidroxixantonas [(90o-z) Anexo V paacuteg 463] satildeo produtos secundaacuterios

obtidos na reacccedilatildeo de Heck de 3-bromo-5-metoxi-2-estirilcromonas (80gijm) com

estirenos adequadamente substituiacutedos (84a-c) e resultantes da clivagem do grupo protector

metilo das entatildeo formadas 8-metoxi-23-diarilxantonas (87o-z) De seguida far-se-aacute

referecircncia apenas aos aspectos mais relevantes deste tipo de compostos dado que no sub-

capiacutetulo anterior 419 foi efectuado um estudo sobre caracterizaccedilatildeo por RMN de 23-

diarilxantonas (87a-z)

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H das 8-hidroxi-23-

diarilxantonas (90o-z) eacute naturalmente o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo do grupo hidroxilo 8-OH que surge a δ 1267-1292 ppm (Figura

60) Os elevados valores de frequecircncia deste sinal devem-se agrave desprotecccedilatildeo provocada pela

ligaccedilatildeo por ponte de hidrogeacutenio com o oxigeacutenio do grupo carbonilo Na zona alifaacutetica

aparecem tambeacutem os singuletos correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos

metoxilos a δ 353-392 ppm

Figura 60 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(4-

metoxifenil)xantona (90u)

13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

H-1H-4

8-OH

4rsquo-OCH36-OCH3

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

H-1H-4

8-OH

4rsquo-OCH36-OCH3

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

335

Outros sinais tambeacutem importantes na caracterizaccedilatildeo estrutural das 8-hidroxixantonas

(90o-z) satildeo os que correspondem agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo assim

como os dos prototildees H-1 e H-4 que surgem sempre em forma de singuletos a δ 353-392

825-830 e 747-758 ppm respectivamente (Tabela 91)

Quando as 23-diaril-8-hidroxixantonas natildeo se encontram substituiacutedas com grupos

metoxilo na posiccedilatildeo 6- (90o-s) podem ainda identificar-se a elevados valores de

frequecircncia o sinal em forma de tripleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 a δ

757-761 ppm A ressonacircncia dos restantes prototildees do anel A ou seja H-5 e H-7 surgem

na maioria dos casos na forma de duplo dupleto a δ 691-697 e δ 679-688 ppm

respectivamente Verifica-se que a presenccedila do grupo hidroxilo forte dador de prototildees

influecircncia o desvio quiacutemico deste prototildees que se encontram em posiccedilotildees orto para

relativamente ao grupo substituinte hidroxilo Assim constata-se uma variaccedilatildeo nos desvios

quiacutemicos para menores valores de frequecircncia apresentando para ambos os casos uma

variaccedilatildeo de Δδ ~ -06 ppm quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

Tabela 91 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 8-OH 826 s 749 s 691 dd 757 t 679 dd 1267 s (90o) J 84 e 06 Hz J 84 Hz J 84 e 06 Hz 825 s 749 s 693 dd 759 t 681 dd 1270 s (90p) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz 830 s 752 s 695 dd 761 t 682 d 1269 s (90q) J 83 e 07 Hz J 83 Hz J 83 Hz 828 s 756 s 697 dd 761 t 683 dd 1271 s (90r) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz 826 s 758 s 694 dd 760 t 679-688 m 1270 s (90s) J 84 e 06 Hz J 84 Hz 827 s 749 s 646 d 638 d 1291 s (90t) J 22 Hz --- J 22 Hz 825 s 747 s 646 d 638 d 1293 s (90u) J 23 Hz --- J 23 Hz 829 s 749 s 647 d 639 d 1292 s (90v) J 23 Hz --- J 23 Hz 826 s 752 s 648 d 639 d 1293 s (90x) J 23 Hz --- J 23 Hz 826 s 750 s 647 d 639 d 1292 s (90z)

J 22 Hz ---

J 22 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

336

Para as 23-diaril-8-hidroxixantonas com um grupo 6-metoxilo (90t-z) o assinalamento

dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel A eacute bem mais simples

Assim os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem na forma de

dupleto a δ 646-647 e 638-639 ppm respectivamente com uma constante de

acoplamento pequena (JH5-H7 = 22-23 Hz) (Tabela 91) Estes sinais encontram-se ainda

mais deslocados para menores valores de frequecircncia Δδ ~ -10 ppm quando comparados

com os desvios de compostos natildeo substituiacutedos no anel A (87a-i)

A atribuiccedilatildeo dos sinais dos restantes prototildees dos grupos 23-diarilo foi feita recorrendo

a espectros de HSQC e HMBC e por comparaccedilatildeo com as ressonacircncias das similares 23-

diarilxantonas (87o-z)

Os espectros de RMN de 13C das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) satildeo muito

idecircnticos aos espectros de RMN de 13C das correspondentes 23-diaril-8-metoxixantonas

(87o-z) pelo que apenas se iratildeo apresentar os aspectos mais importantes na atribuiccedilatildeo dos

carbonos neste tipo de compostos

O espectro de RMN de 13C tiacutepico das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) apresenta a δ

552-559 ppm a ressonacircncia dos carbonos dos grupos metoxilo e a δ 1806-1821 ppm a

ressonacircncia do carbono carboniacutelico (Tabela 92) De salientar que a presenccedila do substituinte

8-hidroxilo provoca um desvio para maiores valores de frequecircncia na ressonacircncia do

carbono carboniacutelico (C-9) Δδ ~ + 51 e Δδ ~ +56 ppm respectivamente relativamente agrave

ressonacircncia em compostos natildeo substituiacutedos no anel A (87a-i) e em compostos com

substituintes metoxilo no anel A (87j-z)

Outro sinal importante na caracterizaccedilatildeo estrutural das 8-hidroxixantonas (90o-z) e que

surge a baixos valores de frequecircncia eacute o sinal correspondente agrave frequecircncia do carbono

quaternaacuterio C-8a A atribuiccedilatildeo deste carbono foi efectuada recorrendo ao espectro de

HMBC pelas conectividades apresentadas com os prototildees H-5 H-7 e 8-OH Este carbono

como seria de esperar sente a presenccedila do grupo substituinte 8-hidroxilo Assim para os

compostos (90o-s) e (90t-z) a ressonacircncia do carbono C-8a apresenta desvios para

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

337

menores valores de frequecircncia Δδ ~ - 13 e - 18 ppm respectivamente tomando como

referecircncia as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) Quando comparando

com as respectivas 8-metoxi-23-diarilxantonas (87o-s) e (87t-z) os desvios satildeo mais

ligeiros Δδ -36 e -34 ppm respectivamente

A ressonacircncia do carbono C-5 surge de δ 1070 e 929-930 ppm e a de C-7 a δ 1105-

1106 e 970-971 ppm respectivamente para os compostos 8-hidroxi-23-diarilxantonas

natildeo substituiacutedas no anel A (90o-s) e compostos tendo um grupo 6-metoxilo (90t-z) A

alteraccedilatildeo do substituinte 8-metoxilo pelo grupo 8-hidroxilo provoca ligeiras alteraccedilotildees nas

ressonacircncias destes carbonos sendo o carbono C-7 o mais afectado Assim sendo a

ressonacircncia do carbono C-7 apresenta desvios para maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 5

ppm e + 2 ppm em comparaccedilatildeo com as similares 23-diaril-8-metoxixantonas (87o-z)

Tabela 92 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-8-

hidroxixantonas (90o-z) Comp (90o) (90p) (90q) (90r) (90s) (90t) (90u) (90v) (90x) (90z)

C-1 1277 1277 1270 1276 1271 1275 1272 1270 1275 1270 C-2 1372 1369 1369 1372 1369 1372 1368 1369 1371 1369 C-3 1484 1484 1484 1481 1481 1478 1478 1478 1475 1476 C-4 1193 11935 1193 1188 1184 1191 1191 1191 1186 1187 C-4a 1551 1550 1550 1554 1551 1551 1549 1549 1552 1550 C-4b 1563 1564 1564 1564 1563 1578 1578 1578 1578 1578 C-5 1070 1070 1070 1070 1070 930 929 930 930 930 C-6 1367 1367 1367 1367 1367 1667 1667 1667 1667 1667 C-7 1105 1105 1105 1106 1105 971 970 971 970 970 C-8 1619 1619 1619 1620 1619 1636 1636 1636 1636 1636 C-8a 1090 1090 1090 1091 1090 1040 1040 1040 1040 1040 C-9 1820 1821 1821 1821 1820 1806 1806 1806 1806 1806 C-9a 1193 11938 1194 1192 1191 1195 1159 1155 1192 1192

As ressonacircncias dos restantes carbonos das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

apresentam desvios quiacutemicos muito similares agraves apresentadas pelas respectivas 23-diaril-

8-metoxixantonas (87o-z) tornando mais simples a identificaccedilatildeo dos sinais presentes

nesses espectros e do qual resultou a elaboraccedilatildeo da tabela 92

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

338

4112 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

41121 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

Embora alguns derivados mono-hidroxilados sejam soluacuteveis em solventes como o

clorofoacutermio todos os espectros de RMN das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas [(91b-i)

Anexo VI paacuteg 465] foram obtidos usando o DMSO deuterado como solvente de forma a

possibilitar fazer-se um estudo comparativo

Os espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i)

caracterizam-se pelos sinais em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees dos grupos hidroxilo que surgem a desvios superiores a δ 89 ppm (Figura 61)

Figura 61 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-

hidroxifenil)xantona (91f)

Outros sinais que satildeo facilmente identificaacuteveis satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia

dos prototildees H-1 e H-4 que aparecem na forma de singuleto respectivamente a δ 798-808

e 750-765 ppm (Tabela 93) Este sinais encontram-se em zonas de frequecircncia muito

9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

04

41

0

86

3

15

4

2

09

81

0

96

1

02

41

0

60

1

07

21

0

17

1

04

0

1

02

71

0

07

1

04

3

4rsquorsquo-OH

3rsquo-OH4rsquo-OH

DMSO H2O666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

04

41

0

86

3

15

4

2

09

81

0

96

1

02

41

0

60

1

07

21

0

17

1

04

0

1

02

71

0

07

1

04

3

4rsquorsquo-OH

3rsquo-OH4rsquo-OH

DMSO H2O666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

339

similares agraves das correspondentes 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) sendo que a

frequecircncia de ressonacircncia do protatildeo H-1 eacute ligeiramente afectada para menores valores de

frequecircncia (Δδ ~ - 035 ppm) com a alteraccedilatildeo do substituinte metoxilo para substituinte

hidroxilo De referir que a atribuiccedilatildeo do protatildeo H-1 foi confirmada pela conectividade

apresentada no espectro de HMBC entre este protatildeo e o carbono carboniacutelico

Tabela 93 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8 838 s 757 s 753 dd 775 ddd 741 dt 838 dd (87a) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 806 s 764 s 769 d 791 ddd 752 t 823 dd (91b) J 81 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 Hz J 77 e 16 Hz 803 s 760 s 767 d 789 ddd 750 dt 822 dd (91c) J 82 Hz J 82 77 e 14 Hz J 77 e 05 Hz J 77 e 14 Hz 808 s 765 s 771 d 792 ddd 753 ddd 824 dd (91d) J 81 Hz J 81 76 e 16 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 798 s 751 s 763 d 787 ddd 747 t 819 dd (91e) J 80 Hz J 80 78 e 16 Hz J 78 Hz J 78 e 16 Hz 800 s 758 s 770 d 790 ddd 751 dd 823 dd (91f) J 79 Hz J 79 74 e 16 Hz J 77 e 74 Hz J 77 e 16 Hz 805 s 755 s 768 d 790 ddd 751 dd 822 dd (91g) J 81 Hz J 81 75 e 10 Hz J 79 e 75 Hz J 79 e 11 Hz 801 s 752 s 768 d 789 ddd 750 dd 822 dd (91h) J 81 Hz J 81 76 e 15 Hz J 77 e 76 Hz J 77 e 15 Hz 798 s 750 s 769 d 789 ddd 750 dt 822 dd (91i)

J 80 Hz J 80 77 e 17 Hz J 77 e 08 Hz J 77 e 17 Hz

O assinalamento dos prototildees correspondentes ao anel A das 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91b-i) foi facilitado pela comparaccedilatildeo e similaridade com as frequecircncias de

ressonacircncia dos prototildees do anel A das respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i)

que lhes deram origem (Figura 61) Assim a elevados valores de frequecircncia identifica-se o

sinal em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-8 a δ 819-

824 ppm De entre os prototildees do anel A o H-8 eacute aquele que apresenta desvios para a zona

de maior protecccedilatildeo quando tomado como comparaccedilatildeo os derivados hidroxilados (91b-i) e

metoxilados (87b-i) (Δδ ~ - 015 ppm) Os restantes prototildees do anel A das 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) encontram-se a desvios quiacutemicos superiores

comparativamente com as respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) Assim o

sinal correspondente agrave ressonacircncia

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

340

bull do protatildeo H-5 aparece na forma de dupleto a δ 763-771 ppm

bull do protatildeo H-6 aparece na forma de duplo dupleto de dupletos a δ 787-792

ppm

bull e do protatildeo H-7 que surge a desvios a δ 747-752 ppm

Este sinais apresentam variaccedilotildees na frequecircncia de ressonacircncia de Δδ + 016 + 046 e +

011 ppm respectivamente quando comparados com os das 23-diarilxantonas metoxiladas

(87b-i)

Figura 62 ndash Espectro de HSQC da 3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-hidroxifenil)xantona

(91f)

Mas satildeo naturalmente os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos aneacuteis

aromaacuteticos D e E das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) os que apresentam

variaccedilotildees nos desvios quiacutemicos pela introduccedilatildeo dos substituintes hidroxilo nesses aneacuteis

embora com variaccedilotildees miacutenimas e surgindo com multiplicidades idecircnticas agraves das

ppm

666870727476788082 ppm

116

118

120

122

124

126

128

130

132

134

136

H-8H-1

H-6H-5

H-4H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo H-5rsquoH-2rsquoH-6rsquo

C-8C-1

C-6

C-5C-4

C-7

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquoC-5rsquoC-2rsquo

C-6rsquo

ppm

666870727476788082 ppm

116

118

120

122

124

126

128

130

132

134

136

H-8H-1

H-6H-5

H-4H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo H-5rsquoH-2rsquoH-6rsquo

C-8C-1

C-6

C-5C-4

C-7

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquoC-5rsquoC-2rsquo

C-6rsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

341

respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) sendo que a sua atribuiccedilatildeo foi

confirmada pelos espectros de HSQC (Figura 62) e HMBC

Comparando as tabelas 83 e 95 pode constatar-se que apenas os derivados hidroxilados

com substituiccedilatildeo 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo eou 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo satildeo os que apresentam

variaccedilotildees mais significativas nas ressonacircncias dos prototildees H-5rsquo e H-6rsquo eou H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo

respectivamente para menores valores de frequecircncia [Δδ ~ -02 (H-5rsquo e H-5rsquorsquo) e -04 (H-6rsquo

e H-6rsquorsquo) ppm] quando comparando as 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) e as

respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i)

Nos espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) o sinal

que se identifica com maior facilidade eacute o correspondente agrave ressonacircncia do carbono

carboniacutelico (C-9) que surge a elevados valores de frequecircncia a δ 1757-1758 ppm

As ressonacircncias dos carbonos protonados do anel A C-5 C-6 C-7 e C-8 que surgem

respectivamente a δ 1182-1183 1355-1356 1244-1245 e 1260-1261 ppm

apresentando desvios quiacutemicos muito similares aos das 23-diarilxantonas metoxiladas

(87b-i) (Tabela 94)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1 e C-4 satildeo identificados

recorrendo agrave teacutecnica de HSQC e surgem a δ 1270-1274 e 1189-1195 ppm

respectivamente (Figura 62) De assinalar que as frequecircncias de ressonacircncia destes

carbonos apresentam variaccedilotildees inferiores a 1 ppm tomando como termo de comparaccedilatildeo as

23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) que lhes deram origem

O assinalamento inequiacutevoco dos carbonos quaternaacuterios do nuacutecleo de xantona foi

efectuado recorrendo aos espectros de HMBC Na zona de menores valores de frequecircncia

surgem dois sinais caracteriacutesticos que satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

C-8a e C-9a a δ 1212-1213 e 1194-1201 ppm respectivamente Na zona de maiores

valores de frequecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-4a e

C-4b sendo que o primeiro carbono surge a valores de frequecircncia inferior (δ 1543-1548

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

342

ppm) do que os valores do segundo (δ 1557-1558 ppm) Mais uma vez a atribuiccedilatildeo destes

sinais foi confirmada pelas conectividades apresentadas nos espectros de HMBC (carbono

C- 4a com os prototildees H-1 e H-4 e o carbono C-4b com os prototildees H-8 H-6 e H-5)

A elevados valores de frequecircncia encontram-se ainda os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias dos carbonos C-2 e C-3 a δ 1365-1369 e 1470-1477 ppm respectivamente

os quais apresentam desvios na mesma gama de frequecircncia das 23-diarilxantonas

metoxiladas (87b-i) (comparar tabelas 82 e 94)

Tabela 94 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril- xantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i)

Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

C-1 1284 1270 1270 1274 1270 1270 1274 1270 1270 C-2 1370 1367 1369 1365 1366 1368 1365 1366 1368 C-3 1476 1472 1470 1474 1473 1473 1477 1477 1476 C-4 1195 1195 1194 1191 1189 1189 1190 1189 1189 C-4a 1552 1544 1543 1548 1544 1544 1547 1544 1543 C-4b 1563 1558 1558 1558 1557 1558 1558 1558 1558 C-5 1180 1183 1183 1183 1182 1183 1183 1183 1183 C-6 1348 1356 1356 1356 1356 1356 1356 1355 1355 C-7 1240 1245 1245 1245 1244 1244 1245 1244 1244 C-8 1268 1261 1261 1261 1260 1261 1261 1261 1261 C-8a 1219 1212 1212 1213 1212 1213 1213 1213 1213 C-9 1770 1758 1758 1757 1757 1758 1757 1757 1758 C-9a 1207 1201 1200 1196 1195 1195 1196 1196 1194

Como seria de esperar satildeo os carbonos dos dois grupos arilo aqueles que apresentam

desvios mais significativos dado a presenccedila dos substituintes hidroxilo nesses mesmos

aneacuteis Assim na presenccedila de substituintes hidroxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (91beh) ou 4rsquorsquo-

(91d-f) os carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo e os carbonos C-3rsquo5rsquo ou C-3rsquorsquo5rsquorsquo surgem como

sinais de grande intensidade a δ 1306-1308 e 1151 ppm respectivamente Satildeo

naturalmente os carbonos em posiccedilatildeo orto relativamente ao substituinte aqueles que

apresentam desvios mais acentuados Assim as ressonacircncias dos carbonos C-3rsquo5rsquo e C-

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

343

3rsquorsquo5rsquorsquo surgem a valores de de frequecircncia mais elevados do que as respectivas 23-

diarilxantonas metoxiladas (87b-i) (Δδ ~ + 16 ppm)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo tambeacutem satildeo

afectados pela presenccedila dos grupos substituintes nas posiccedilotildees 4rsquo- (91beh) ou 4rsquorsquo- (91d-f)

respectivamente A presenccedila do substituinte hidroxilo provoca um pequeno desvio (Δδ - 2

ppm) quando comparado com as respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87bd-fh)

Os sinais dos carbonos sujeitos a maiores desvios satildeo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos onde se encontram os substituintes hidroxilo sendo neste caso

nas posiccedilotildees 4rsquo- ou 4rsquorsquo- Assim os desvios quiacutemicos dos carbonos C-4rsquo (91beh) ou C-4rsquorsquo

(91d-f) aparecem respectivamente a δ 1564-1565 e 1571-1572 ppm Tomando como

termo de comparaccedilatildeo as 23-diarilxantonas metoxiladas (87bd-fh) os desvios quiacutemicos

dos carbonos C-4rsquo (91beh) ou C-4rsquorsquo (91d-f) aparecem a valores de frequecircncia

ligeiramente inferiores Δδ - 2 ppm)

O assinalamento dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo C-6rsquo e C-2rsquorsquo C5rsquorsquo C6rsquorsquo das 23-

diarilxantonas substituiacutedas com grupos 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo (91cfi) e 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo

(91g-i) respectivamente eacute facilitado pelo recurso aos espectros de HSQC deste tipo de

compostos Assim as ressonacircncias dos carbonos C-2rsquo e C-2rsquorsquo surgem a δ 1168-1170

ppm as ressonacircncias dos carbonos C-5rsquo e C-5rsquorsquo surgem a δ 1154-1155 ppm e as

ressonacircncias dos carbonos C-6rsquo e C-6rsquorsquo surgem a δ 1206-1209 ppm De salientar que satildeo

os carbonos C-5rsquo (91cfi) e C-5rsquorsquo (91g-i) aqueles que apresentam desvios mais

significativos e para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 47 ppm) relativamente agraves 23-

diarilxantonas metoxiladas que lhes deram origem (87cfi) e (87g-i) respectivamente

A ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo dos compostos (91cfi) e (91g-i) satildeo

ligeiramente afectados por este tipo de substituiccedilatildeo orto-di-hidroxilo respectivamente

surgindo na mesma gama de frequecircncias de desvios quiacutemicos dos correspondentes

derivados metoxilados (87cfi) e (87g-i) com desvios inferiores a Δδ - 2 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

344

Por fim referem-se os sinais correspondentes aos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo ou C-3rsquorsquo e C-

4rsquorsquo respectivamente dos derivados hidroxilados (91cfi) e (91g-i) Assim para os

compostos com substituintes 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo (91cfi) os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-3rsquo e C-4rsquo surgem respectivamente a δ 1446-1450 e 1445-1453 ppm Para os

compostos com substituintes 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo (91g-i) os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo surgem respectivamente a δ 1449-1450 e 1445-1454 ppm Salienta-se que

todos os sinais correspondentes aos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo ou C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo respectivamente

das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91cfi) e (91g-i) apresentam desvios Δδ ~ 3 ppm

para menores valores de frequecircncia comparativamente agraves respectivas 23-diarilxantonas

metoxiladas (87cfi) e (87g-i)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

345

Tabela 95 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo

substituiacutedas no anel A (91b-i) Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

718-729 m 695 d 658 d 719 dd 694 d 658 d 718-721 m 699 d 665 d H-2rsquo J 85 Hz J 20 Hz J 78 e 15 Hz J 87 Hz J 21 Hz J 84 Hz J 22 Hz 718-729 m 666 d 730-735 m 668 d 728-735 m 670 dH-3rsquo J 85 Hz --- J 87 Hz --- J 84 Hz ---

718-729 m 730-735 m 728-735 mH-4rsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 666 d 663 d 730-735 m 668 d 665 d 728-735 m 670 d 666 d H-5rsquo J 85 Hz J 81 Hz J 87 Hz J 81 Hz J 84 Hz J 80 Hz 718-729 m 695 d 637 dd 719 dd 694 d 641 dd 718-721 m 699 d 653 dd H-6rsquo J 85 Hz J 81 e 20 Hz J 78 e 15 Hz J 87 Hz J 81 e 21 Hz J 84 Hz J 80 e 22 Hz 718-729 m 722-725 m 724-730 m 705 d 702 d 708 d 662 d 662 d 661 d H-2rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 21 Hz 718-729 m 732-734 m 733-736 m 669 d 669 d 671 dH-3rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz --- --- ---

718-729 m 732-734 m 733-736 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 732-734 m 733-736 m 669 d 669 d 671 d 665 d 667 d 668 d H-5rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 81 Hz 718-729 m 722-725 m 724-730 m 705 d 702 d 708 d 648 dd 650 dd 642 dd H-6rsquorsquo

J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 81 e 19 Hz J 81 e 20 Hz J 81 e 21 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

346

Tabela 96 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de

23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i) Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

C-1rsquo 1398 1300 1307 1399 1304 1311 1400 1305 1311 C-2rsquo 1299 1307 1170 1295 1306 1169 1294 1305 1168 C-3rsquo 1280 1151 1446 1283 1151 1450 1283 1151 1449 C-4rsquo 1269 1565 1450 1270 1564 1445 1270 1564 1453 C-5rsquo 1299 1151 1155 1283 1151 1155 1283 1151 1154 C-6rsquo 1280 1307 1208 1293 1306 1206 1294 1305 1207 C-1rsquorsquo 1399 1395 1396 1297 1300 1300 1303 1307 1307 C-2rsquorsquo 1296 1294 1293 1308 1307 1306 1169 1169 1168 C-3rsquorsquo 1281 1283 1282 1151 1151 1151 1450 1450 1449 C-4rsquorsquo 1276 1277 1277 1572 1571 1572 1454 1453 1445 C-5rsquorsquo 1281 1283 1282 1151 1151 1151 1154 1155 1155 C-6rsquorsquo 1296 1294 1293 1308 1307 1306 1209 1208 1206 podem estar trocados entre si

41122 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo

Os espectros de RMN das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A

com um grupo 8-hidroxilo [(91o-s) Anexo VI paacuteg 465] satildeo muito similares aos espectros

de RMN das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) discutidos anteriormente no subcapiacutetulo

4111 sendo que o derivado 23-difenil-8-hidroxixantona por uma questatildeo de

simplicidade tem o nuacutemero (90o) quando eacute obtido como produto secundaacuterio da reacccedilatildeo de

formaccedilatildeo da 23-difenil-8-metoxixantona (87o) (91o) quando eacute obtido por clivagem por

gupo metilo da 23-difenil-8-metoxixantona (87o) Assim far-se-aacute apenas uma breve

abordagem aos assinalamentos mais relevantes desta classe de compostos

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

(91o-s) foram identificados os sinais caracteriacutesticos em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 8-hidroxilo a δ 1248-1267 ppm e em

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

347

alguns casos foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais em forma de singuletos largos na

zona dos 9 ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos hidroxilo presentes

nos aneacuteis D e E da estrutura da 23-diarilxantona

A elevados valores de frequecircncia encontram-se os sinais em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-1 e H-4 a δ 791-826 e 748-754 ppm

respectivamente (Tabela 97) A atribuiccedilatildeo da ressonacircncia do protatildeo H-1 foi confirmada

pela conectividade apresentada no espectro de HMBC entre este protatildeo e o carbono

carboniacutelico

Tabela 97 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s) Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 8-OH

826 s 749 s 691 dd 757 t 679 dd 1267 s (91o) J 84 e 06 Hz J 84 Hz J 84 e 06 Hz 792 s 749 s 700 d 770 dd 679 d 1249 s (91p) J 83 Hz J 84 e 83 Hz J 84 Hz 791 s 748 s 701 d 770 t 679 d 1248 s (91q) J 83 Hz J 83 Hz J 83 Hz 801 s 754 s 709 d 775 t 684 dd 1259 s (91r) J 82 Hz J 82 Hz J 82 e 06 Hz 795 s 749 s 709 dd 774 t 684 dd 1263 s (91s) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz

Os prototildees do anel aromaacutetico A pela presenccedila do grupo 8-hidroxilo apresentam

desvios e multiplicidade caracteriacutesticos e que ajudam na identificaccedilatildeo das suas

ressonacircncias Assim a mais elevados valores de frequecircncia surgem os sinais geralmente

na forma de tripleto correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 a δ 757-775 ppm a

menores valores de frquecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-

7 a δ 684-679 ppm e a valores intermeacutedios de frequecircncia surgem os sinais geralmente

em forma de dupleto a δ 691-709 ppm correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-5

Os assinalamentos dos prototildees dos dois grupos arilo foram efectuados recorrendo agraves

teacutecnicas bidimensionais e apresentam desvios quiacutemicos e multiplicidade muito similares agraves

apresentadas pelas 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) bem como pelas 23-diarilxantonas

que lhes deram origem (87o-z)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

348

Agrave semelhanccedila dos espectros de RMN de 1H os espectros de RMN de 13C das 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s)

satildeo muito similares aos das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

Atraveacutes da anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas (91o-s)

identificam-se a elevados valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias

do carbono carboniacutelico (C-9) a δ 1814-1820 ppm e do carbono C-8 a δ 1610-1619 ppm

Com auxiacutelio dos espectros bidimensionais de HSQC foi possiacutevel identificar os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos ligados a hidrogeacutenios dos aneacuteis A

e B (Tabela 98)

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1 a δ 1263-1277 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4 a δ 1187-1196 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-5 a δ 1070-1078 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-6 a δ 1367-1380 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-7 a δ 1103-1107 ppm

Tabela 98 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s)

Comp (91o) (91p) (91q) (91r) (91s)

C-1 1277 1265 1266 1267 1263 C-2 1372 1371 1374 1367 1370 C-3 1484 1482 1483 1486 1485 C-4 1193 1195 1196 1188 1187 C-4a 1551 1546 1547 1548 1544 C-4b 1563 1561 1562 1559 1560 C-5 1070 1076 1078 1074 1074 C-6 1367 1378 1380 1375 1374 C-7 1105 1106 1107 1104 1103 C-8 1619 1612 1612 1610 1610 C-8a 1090 1086 1087 1084 1084 C-9 1820 1816 1818 1814 1815 C-9a 1193 1189 1189 1183 1182

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

349

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios C-2 C-3 C-4a C-4b C-8 e C-9 foi

efectuado com recurso a espectros de HMBC As principais conectividades presentes no

espectro de HMBC para a identificaccedilatildeo destes compostos estatildeo apresentados na figura 63

(91r)

O

O1

2

34

4a4b56

7

8

8a9a

9 1 23

45

6

1

2

3

4

5

6

OH

H

H

H

H

H

OH

OH

(91r)

O

OH

1 2

344a4b

56

78

8a 9a9 1 2

3

45

6

1

2 34

5

6

OH H

H

H

OH

OHH

H

H Figura 63 ndash Principais conectividades apresentadas no espectros de HMBC da 2-fenil-

3-(34-dimetoxifenil)-8-hidroxixantona (91r)

Assim os carbonos C-2 e C-3 surgem a δ 1367-1374 e 1482-1486 ppm

respectivamente Os carbonos C-4a e C-4b surgem na zona de elevados valores de

frequecircncia (δ 1544-1551 e 1559-1563 ppm respectivamente) identificando-se o

primeiro carbono pelas conectividades apresentadas no espectro de HMBC entre este e os

singuletos correspondentes aos prototildees H-1 e H-4 A baixos valores de frequecircncia surgem

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-8a e C-9a respectivamente a δ

1084-1090 e 1182-1193 ppm O carbono quaternaacuterio C-8a eacute identificado

inequivocamente pelas conectividades apresentadas no espectro de HMBC entre este

carbono e os prototildees H-5 e H-7

A ressonacircncia dos carbonos dos dois grupos arilo apresentam desvios quiacutemicos

similares aos apresentados pelas 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no

anel A (91b-i) pormenorizadamente discutidos subcapiacutetulo 41121

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

350

42 Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (EM)

Durante a execuccedilatildeo praacutetica desta parte do trabalho o grupo de espectrometria de massa

do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro adquiriu um novo espectroacutemetro

Micromass Q-Tof-2 inactivando o anterior espectroacutemetro VG Autospec Q Deste modo

alguns dos novos compostos sintetizados e descritos nesta segunda parte do trabalho

apresentam caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa por impacto electroacutenico e outros

usando a teacutecnica de electrospray

Todos os espectros de massa de impacto electroacutenico dos derivados benziloxilados

sintetizados como sejam as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76b-d) 13-butanodionas (77b-d)

3-hidroxi-2-butenonas (78b-d) 3-bromo-2-metilcromonas (79bc) 3-(4-benziloxifenil)-2-

fenilxantonas (87d0-f0) e 3-(4-benziloxifenil)-2-fenil-34-di-hidroxantonas (88d0-f0)

apresentam como pico base o fragmento correspondente ao iatildeo tropiacutelio C7H7+ A

fragmentaccedilatildeo deste iatildeo tropiacutelio mz 91 origina o pico correspondente ao fragmento de mz

65 e que resulta da perda de HCequivCH por parte deste iatildeo C7H7+160 Outra caracteriacutestica

importante dos espectros de massa de impacto electroacutenico destas famiacutelias de compostos eacute a

presenccedila do pico do iatildeo molecular com baixa a moderada intensidade relativa e cujo valor

de mz varia consoante o tipo de composto em causa

O espectro de massa de impacto electroacutenico da 2rsquo-acetiloxiacetofenona natildeo substituiacuteda

(76a) apresenta como pico base o fragmento de mz 121 correspondente agrave perda do catiatildeo

CH3CO+ por parte da acetofenona sendo este tipo de fragmentaccedilatildeo caracteriacutesica para

compostos que incluem o nuacutecleo de acetofenona160

O padratildeo isotoacutepico do atoacutemo de bromo (79Br 81Br) das 3-bromo-2-metilcromonas

(79bc) eacute visiacutevel nos picos correspondentes ao iatildeo molecular sendo que para o derivado

natildeo substituiacutedo (79a) eacute o pico base Cada um destes picos apresenta diferentes valores de

mz consoante o tipo de substituiccedilatildeo de cada composto

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

351

A generalidade dos espectros de massa de impacto electroacutenico dos compostos tipo (E)-

2-metil-3-estirilcromonas (85a-c) (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) 23-diarilxantonas

(87a-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantonas (90o-z) satildeo caracterizados pela presenccedila dos picos

correspondentes ao iatildeo molecular M+bull sendo estes correspondentes ao pico base Uma

excepccedilatildeo eacute o espectro da 23-diestirilcromona natildeo substituiacuteda (86a) em que o pico base eacute o

correspondente a um valor de mz 273 atribuiacutedo um fragmento resultante da perda de um

iatildeo fenilo [M-C6H5]+

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-

c) apresentam ainda com intensidade relativa moderada os fragmentos resultantes da perda

do radical metilo [M-CH3]+ e da perda do anel aromaacutetico do grupo estirilo fragmentos

estes que apresentam naturalmente diferentes razotildees mz consoante o padratildeo de

substituiccedilatildeo

Nos espectros de massa de impacto electroacutenico das (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

eacute tambeacutem possiacutevel encontrar fragmentos corrrespondentes agrave perda do iatildeo fenilo do grupo

2-estirilo [M-C6H5]+ e agrave perda do anel aromaacutetico do grupo 3-estirilo originando o

fragmento a mz 273

Os fragmentos correspondentes agrave perda do radical metilo [M-15]+ e agrave perda do radical

metoxilo [M-31]+ com intensidade relativa apreciaacutevel satildeo caracteriacutesticos dos espectros de

massa de impacto electroacutenico das 23-diarilxantonas (87b-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantonas

(90o-z)

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-

z) apresentam os fragmentos correspondentes agrave perda de um e de dois aacutetomos de

hidrogeacutenio o que leva a pensar numa possiacutevel oxidaccedilatildeo na cacircmara de ionizaccedilatildeo para dar

origem agraves respectivas 23-diarilxantonas (87a-z) Assim sendo alguns destes derivados

apresentam como pico base o fragmento correspondente ao iatildeo molecular M+bull outros

derivados apresentam como pico base o fragmento a valores de mz corrrespondente agrave

respectiva 23-diarilxantona [M-2H]+bull Outros picos importantes satildeo os correspondentes agrave

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

352

perda dos radicais metilo e metoxilo apresentando quaisquer um dos iotildees resultantes

valores de mz que variam com o tipo de substituiccedilatildeo presente

A maioria dos espectros de massa de impacto electroacutenico das 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91b-jo-t) sintetizadas apresentam como pico base o sinal corrrespondente ao

iatildeo molecular agrave semelhanccedila do que ocorre para as 23-diarilxantonas (87b-jo-t) que lhe

deram origem

De seguida far-se-aacute uma breve abordagem sobre a caracterizaccedilatildeo por espectrometria de

massa de electrospray realizada nos compostos do tipo 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-

m) pentadienonas (83a-m) e (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) recorrendo

a esta fonte de ionizaccedilatildeo

Na generalidade os espectros de electrospray de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

apresentam o pico correspondente ao iatildeo [M+H]+ a diferentes valores de mz consoante o

tipo de substituiccedilatildeo de cada derivado e com baixa intensidade relativa Outros picos

importantes e que aparecem em todos os espectros de electrospray satildeo os correspondentes

aos iotildees [M+Na]+ e [2M+Na]+ e representam consoante os casos os picos base desta

famiacutelia de compostos Verifica-se ainda a presenccedila do pico correspondente ao iatildeo [M+K]+

com baixa intensidade relativa e com valores de mz variaacuteveis de acordo com o padratildeo de

substituiccedilatildeo (Tabela 99)

Tabela 99 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

(82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

[M+H]+ 4 3 --- 8 5 --- 6 3 15 14 9 6

[M+Na]+ 100 100 100 100 100 92 100 68 53 73 63 89

[M+K]+ 13 23 17 14 16 15 16 18 11 12 10 12

[2M+Na]+ 21 41 86 43 93 100 89 100 31 100 100 100

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

353

Nos espectros de electrospray de pentadienonas (83a-m) eacute possiacutevel encontrar o pico

correspondente ao iatildeo [M+H]+ com intensidade relativa apreciaacutevel representando

inclusivamente o pico correspondente a este iatildeo o pico base para o derivado (83e) Eacute

tambeacutem possiacutevel observar neste tipo de espectros os picos correspondentes aos iotildees

[M+Na]+ com intensidade relativa moderada e aos iotildees [2M+Na]+ somente para alguns

derivados e com fraca representatividade (Tabela 100)

Tabela 100 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de pentadienonas (83a-m)

(83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

[M+H]+ 77 48 35 15 100 18 22 35 16 21 67 29

[M+Na]+ 26 35 25 17 --- 27 18 40 21 21 48 38

[2M+Na]+ --- --- --- --- --- 7 --- 6 --- 6 21 11

A principal caracteriacutestica dos espectros de electrospray das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80a-dfgijm) eacute a presenccedila do padratildeo isotoacutepico caracteriacutestico dos

aacutetomos de bromo no pico correspondente ao iatildeo [M+H]+ [abundacircncia relativa normalizada

dos isoacutetopos deste elemento (79Br 100 81Br 975)]161e que confirma a presenccedila deste

aacutetomo nas estruturas em estudo (80a-dfgijm)

Identifica-se ainda neste tipo de espectros o pico correspondente ao iatildeo [M+Na]+ cujo

valor de mz varia de composto para composto com intensidades relativas moderadas e

onde se manteacutem a presenccedila do padratildeo isotoacutepico do aacutetomo de bromo Pode-se tambeacutem

referir a presenccedila do pico correspondente ao iatildeo [2M+Na]+ Este iatildeo possui dois aacutetomos de

bromo pelo que seraacute de esperar uma relaccedilatildeo 121 em relaccedilatildeo agrave presenccedila dos isoacutetopos

respectivamente 79Br79Br 79Br81Br ou 81Br79Br 81Br81Br Analisando a tabela 101

pode-se verificar a existecircncia desta relaccedilatildeo isotoacutepica confirmando a presenccedila de dois

aacutetomos de bromo neste iatildeo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

354

Tabela 101 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

Comp [M+H]+

79Br81Br [M+Na]+

79Br81Br [M+K]+

79Br81Br [2M+Na]+

(79Br79Br) (79Brharr81Br) (81Br81Br) (80a) 2726 2524 --- 234422

(80b) 6566 2930 --- 194015

(80c) 1920 99 44 71511

(80d) 9796 3940 1013 509852

(80f) 3433 1313 --- 132514

(80g) 8380 2828 --- 5110054

(80i) 2625 1313 --- 153016

(80j) 3333 88 --- 183519

(80m) 4647 1616 --- 193822

CAPIacuteTULO 5

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS

PARTE II ndash Consideraccedilotildees finais

357

s acetofenonas benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos utilizados nas diferentes rotas

sinteacuteticas foram previamente sujeitos a reacccedilotildees de alquilaccedilatildeo para protecccedilatildeo

dos respectivos grupos hidroxilos

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas foi efectuada por dois meacutetodos partindo

de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas obtendo-se derivados benziloxilados e partindo de 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenonas obtendo-se derivados metoxilados

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

envolve trecircs passos reaccionais A primeira etapa de transposiccedilatildeo do grupo acetilo decorre

em meio baacutesico e eacute possiacutevel isolar a mistura tautomeacuterica de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-

butenonas Sequidamente estes compostos sofrem bromaccedilatildeo com bromo e ciclizaccedilatildeo do

produto obtido num uacutenico passo Apenas se efectuou a siacutentese da 3-bromo-2-

metilcromona natildeo substituiacuteda em bom rendimento Os derivados benziloxilados foram

obtidos em baixos rendimentos e no caso da 4rsquo6rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona

natildeo foi possiacutevel isolar este derivado mesmo apoacutes vaacuterias metodologias adoptadas A siacutentese

de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas a partir da entretanto sintetizada 3-bromo-2-

metilcromona foi efectuada por condensaccedilatildeo aldoacutelica com o benzaldeiacutedo e o 4-

benziloxibenzaldeiacutedo em bons rendimentos A siacutentese da (E)-3rsquo4rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-

estirilcromona foi conseguida mas em rendimentos extremamente baixos provavelmente

devido agrave falta de reactividade do 34-dibenziloxibenzaldeiacutedo

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

envolve mais dois passos reaccionais sendo que a primeira etapa de transposiccedilatildeo do grupo

cinamoiacutelo com formaccedilatildeo de compostos dicetoacutenicos ocorre em bons rendimentos A

segunda etapa apenas foi efectuada para alguns derivados e consiste na bromaccedilatildeo com um

reagente especiacutefico tribrometo de trifenilmetilamoacutenio e ciclizaccedilatildeo nas cromonas

pretendidas num soacute passo apresentando rendimentos de moderados a bons consoante a(s)

posiccedilatildeo(otildees) do(s) substituinte(s) metoxilo

A siacutentese de 23-diarilxantonas foi efectuada por duas rotas sinteacuteticas

bull partindo da 3-bromo-2-metilcromona que por reacccedilatildeo de Heck com estirenos

[catalisada por cloreto de palaacutedio(II)] origina as (E)-2-metil-3-estirilcromonas estas

A

PARTE II ndash Consideraccedilotildees finais

358

por condensaccedilatildeo aldoacutelica com o benzaldeiacutedo origina as (EE)-23-diestirilcromonas que

apoacutes ciclizaccedilatildeo (envolvendo reacccedilotildees de electrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo) daacute origem agraves

23-diarilxantonas

bull partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas que por reacccedilatildeo de Heck com estirenos

[catalisada por tetraquistrifenilfosfina de palaacutedio(0)] origina as 23-diarilxantonas

metoxiladas em rendimentos moderados Nesta transformaccedilatildeo ocorre uma reacccedilatildeo de

Heck seguida de processos de electrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo num uacutenico passo

Na siacutentese de 23-diarilxantonas eacute tambeacutem possiacutevel isolar as 23-diaril-34-di-

hidroxantonas intermediaacuterios semi-oxidados da xantona final em rendimentos que variam

de acordo com as condiccedilotildees reaccionais

A oxidaccedilatildeo das 23-diaril-34-di-hidroxantonas em 23-diarilxantonas pode ser

alcanccedilada usando como oxidantes o cloranil ou a DDQ sendo que os melhores resultados

foram obtidos com o cloranil

Quando as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas possuem um grupo 5-metoxilo eacute tambeacutem

possiacutevel isolar na maioria dos casos outro produto minoritaacuterio da reacccedilatildeo de Heck com

estirenos as 23-diaril-8-hidroxixantonas metoxiladas em rendimentos variaacuteveis consoante

as condiccedilotildees experimentais

A siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas foi efectuada usando como agente

desalquilante o tribrometo de boro O tempo de reacccedilatildeo depende do grupo protector e da

posiccedilatildeo que ocupa na moleacutecula Para as benziloxi-23-diarilxantonas o tempo de reacccedilatildeo eacute

de 24 horas Para as metoxi-23-diarilxantonas o tempo de reacccedilatildeo varia aplicando-se

cerca de 1 hora por cada grupo hidroxilo a desproteger excepto quando existe um grupo 6-

metoxilo no nuacutecleo da xantona em que os tempo de reacccedilatildeo satildeo mais longos

Todos os novos produtos sintetizados foram exaustivamente caracterizados por

ressonacircncia magneacutetica nuclear em que se utilizaram teacutecnicas mono e bidimensionais Os

produtos obtidos foram tambeacutem caracterizados por espectrometria de massa medido o seu

ponto de fusatildeo e sempre que possiacutevel acompanhados de microanaacutelise elementar ou

espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

CAPIacuteTULO 6

PARTE EXPERIMENTAL

PARTE II ndash Parte experimental

361

61 Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados

quando da execuccedilatildeo experimental foram tidos em consideraccedilatildeo os aspectos

anteriormente referidos (Parte I ndash capiacutetulo 6) no que considera aos reagentes e

equipamento utilizados salvo algumas excepccedilotildees Os espectros de massa de impacto

electroacutenico foram obtidos igualmente utilizando o espectroacutemetro VG Autospec Q e os

espectros de massa de electrospray foram obtidos utilizando um espectroacutemetro Micromass

Q-Tof-2 operando com um cone 10 e usando metanol e aacutecido trifluoroaceacutetico para

dissolver as amostras Para os compostos do tipo 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

pentadienonas (83a-m) (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m) 23-diarilxantonas (87a-

z) 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) 8-hidroxi-23-diarilxantonas (90o-z) e 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) os pontos de fusatildeo foram efectuados num aparelho

do modelo ldquoGriffinrdquo

62 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de acetofenonas

621 Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (68bc) devidamente substituiacuteda (5 g 33 mmol) em

acetona pa (100 ml) adicionou-se carbonato de potaacutessio (15 g 106 mmol) iodeto de

potaacutessio (9 g 53 mmol) e por fim o cloreto de benzilo (46 ml 396 mmol) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo durante 12 horas Os sais inorgacircnicos foram filtrados e

lavados com acetona (2 x 20 ml) Verteu-se o filtrado sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e

acidificou-se a mistura com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo a 10 ateacute pH 3-4 O soacutelido obtido foi

filtrado e dissolvido em diclorometano (10 ml) seguindo a sua purificaccedilatildeo por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente Apoacutes

evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem agraves

acetofenonas (69bc) pretendidas em bons rendimentos

4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (69b) (85) pf = 96-98ordmC (Lit162 95-98ordmC)

2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69c) (87) pf = 109-111ordmC (Lit162 110-111ordmC)

A

PARTE II ndash Parte experimental

362

622 Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) (15 g 89 mmol) em DMF (175

ml) adicionou-se carbonato de potaacutessio (37 g 267 mmol) e cloreto de benzilo (24 ml 187

mmol) Refluxou-se a mistura reaccional sob atmosfera de azoto com agitaccedilatildeo vigorosa

durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo filtraram-se os sais inorgacircnicos lavando-os

com DMF (2 x 30 ml) Verteu-se o filtrado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e extraiu-se

com eacuteter etiacutelico (5 x 50 ml) Evaporou-se o eacuteter etiacutelico ateacute agrave secura e dissolveu-se a

amostra em diclorometano (15 ml) seguindo-se a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando diclorometano como eluente Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o

resiacuteduo foi cristalizado selectiva e sucessivamente em hexano ateacute agrave separaccedilatildeo completa

dos dois compostos 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69d) e 3rsquo-benzil-4rsquo6rsquo-

dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) Esta cristalizaccedilatildeo foi possiacutevel devido agrave fraca

solubilidade do composto (70d) em hexano e a decantaccedilotildees sucessivas do solvente

4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (69d) (30 ) pf = 102-104ordmC (Lit162 102-

104ordmC)

3rsquo-benzil-4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) (22) pf = 124-125ordmC (Lit162

111-122ordmC)

623 Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (68a-d) adequadamente substituiacuteda (60 mmol) em

acetona (200 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo

hidroxilo) e sulfato de dimetilo (11 mol por cada grupo hidroxilo a metilar) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo ateacute se verificar o desaparecimento da acetofenona de

partida (maacuteximo de 2 horas) Os sais inorgacircnicos foram filtrados e lavados com acetona (2

x 30 ml) O filtrado foi despejado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 ml) e acidificou-se o

meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 Filtrou-se o precipitado dissolveu-se

em clorofoacutermio (100 ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 100 ml) Evaporou-se o

clorofoacutermio ateacute agrave secura e recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando as acetofenonas

metoxiladas pretendidas (69e-g) em bons rendimentos

PARTE II ndash Parte experimental

363

2rsquo-hidroxi-4rsquo-metoxiacetofenona (69e) (93 ) pf = 47-48ordmC (Lit163 47-49ordmC)

2rsquo-hidroxi-6rsquo-metoxiacetofenona (69f) (97 ) pf = 55-57ordmC (Lit164 52-54ordmC

sublimada Lit165 57-585ordmC)

2rsquo-hidroxi-4rsquo6rsquo-dimetoxiacetofenona (69g) (77 ) pf = 75-76ordmC (Lit164 77-79ordmC

Lit139 80-81ordmC)

63 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos

631 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos

A uma soluccedilatildeo de benzaldeiacutedo (71bc) adequadamente substituiacutedo (45 mmol) em DMF

(50 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo hidroxilo) e

cloreto de benzilo (12 mol por cada grupo hidroxilo a benzilar) A mistura reaccional foi

mantida em refluxo durante cerca de 2 horas sob atmosfera de azoto Os sais inorgacircnicos

foram filtrados e lavados com DMF (2 x 10 ml) O filtrado foi despejado sobre aacutegua (80

ml) e gelo (50 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4

Filtrou-se o precipitado dissolveu-se em clorofoacutermio (20 ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com

aacutegua (3 x 20 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e recristalizou-se o resiacuteduo em

etanol formando os benzaldeiacutedos (72bc) pretendidos em bons rendimentos

4-benziloxibenzaldeiacutedo (72b) (95) pf = 66-67ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C14H12O2 C 7922 H 570

Encontrado C 7938 H 570

RMN 1H δ = 516 (s 2H 4-OCH2C6H5) 709 (d 2H H-35 J 87

Hz) 739-743 (m 5H 4- OCH2C6H5) 785 (dd 2H H-26 J 68 e

20 Hz) 989 (s 1H CHO)

RMN 13C δ = 702 (4-OCH2C6H5) 1151 (C-35) 1275 (C-26

de 4-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 4-OCH2C6H5) 1287 (C-26) 1301 (C-1) 1320 (C-35

de 4-OCH2C6H5) 1359 (C-1 de 4-OCH2C6H5) 1637 (C-4) 1908 (CHO)

EMEI mz (int rel) 212 (M+bull 12) 92 (12) 91 (100) 77 (3) 65 (21) 63 (5) 51 (5)

CHO

BnO(72b)

12

3

4

5

6

PARTE II ndash Parte experimental

364

34-dibenziloxibenzaldeiacutedo (72c) (96) pf = 87-88ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H18O3 C 7922 H 570

Encontrado C 7925 H 563

RMN 1H δ = 520 e 524 (2s 4H 34-OCH2C6H5) 700 (d 1H

H-2 J 82 Hz) 733-748 (m 12H H-56 e 34-OCH2C6H5) 979

(s 1H CHO)

RMN 13C δ = 707 e 708 (34-OCH2C6H5) 1121 e 1129 (C-

56) 1267 (C-2) 1270 e 1272 (C-26 de 34-OCH2C6H5) 1279 e 1280 (C-4 de 34-

OCH2C6H5) 1285 e 1286 (C-35 de 34-OCH2C6H5) 1302 (C-1) 1361 e 1364 (C-1 de

34-OCH2C6H5) 1491 (C-3) 1541 (C-4) 1908 (CHO)

EMEI mz (int rel) 318 (M+bull 16) 227 (20) 181 (11) 92 (15) 91 (100) 65 (16) 51 (4)

632 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos

6321 Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos

A uma soluccedilatildeo de aacutecido cinacircmico (73bc) adequadamente substituiacutedo (60 mmol) em

acetona (200 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo

hidroxilo) e sulfato de dimetilo (12 mmol por cada grupo hidroxilo a metilar) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo durante cerca de uma noite sob atmosfera de azoto Os

sais inorgacircnicos foram filtrados e lavados com acetona (2 x 30 ml) O filtrado foi

despejado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 Filtrou-se o precipitado dissolveu-se em clorofoacutermio (100 ml)

e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 100 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e

recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando os cinamatos de metilo (74bc) pretendidos

em bons rendimentos

CHO

BnO(72c)

12

3

4

5

6

BnO

PARTE II ndash Parte experimental

365

6322 Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo

A uma soluccedilatildeo de cinamatos de metilo (60 mmol) em metanol (200 ml) adicionou-se

uma soluccedilatildeo aquosa de hidroacutexido de soacutedio (17 g em 40 ml de aacutegua) Deixou-se a mistura

em refluxo durante cerca de 2 horas sob atmosfera de azoto De seguida verteu-se a mistura

sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se o meio reaccional com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O precipitado formado foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) A fase orgacircnica foi seca atraveacutes de sulfato de

soacutedio anidro e o solvente foi evaporado ateacute agrave secura O resiacuteduo foi cristalizado em etanol

dando origem aos aacutecidos cinacircmicos pretendidos (75bc) em bons rendimentos

aacutecido 4-metoxicinacircmico (75b) (80 ) pf 161-163ordmC (Lit166 170-173ordmC)

aacutecido 34-dimetoxicinacircmico (75b) (85 ) pf 175-177ordmC (Lit167 181-183ordmC)

64 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

641 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

6411 Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenona (68a-d) adequadamente substituiacuteda (20

mmol) em piridina seca (50 ml) adicionou-se cloreto de acetilo (28 ml 40 mmol) A

mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 12

horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) e acidificou-se com

HCl diluiacutedo ateacute pH 4 O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido em diclorometano (20 ml)

seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter

de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol obtendo-se as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas pretendidas (76a-d) em

bons rendimentos

PARTE II ndash Parte experimental

366

2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) (94 ) pf = 83-85ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C10H10O3 C 6741 H 566

Encontrado C 6736 H 590

RMN 1H δ = 235 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 256 (s 3H 2-CH3) 712

(dd 1H H-3rsquo J 79 e 11 Hz) 733 (ddd 1H H-5rsquo J 77 76 e 11

Hz) 754 (ddd 1H H-4rsquo J 79 76 e 17 Hz) 782 (dd 1H H-6rsquo J

77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 212 (2rsquo-OCOCH3) 293 (2-CH3) 1238 (C-3rsquo) 1260

(C-5rsquo) 1303 (C-6rsquo) 1306 (C-1rsquo) 1334 (C-4rsquo) 1490 (C-2rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1976

(C-1)

EMEI mz (int rel) 178 (M+bull 4) 136 (65) 121 (100) 107 (4) 93 (8) 92 (9) 77 (7) 65

(11) 63 (8) 51 (4)

2rsquo-acetiloxi-4rsquo-benziloxiacetofenona (76b) (97 ) pf = 107-109ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7177 H 597

RMN 1H δ = 236 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 252 (s 3H 2-CH3) 510

(s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 670 (d 1H H-3rsquo J 25 Hz) 689 (dd 1H

H-5rsquo J 88 e 25 Hz) 735-742 (m 5H 4rsquo-OCH2C6H5) 784 (d

1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 212 (2rsquo-OCOCH3) 290 (2-CH3) 704 (4rsquo-

OCH2C6H5) 1102 (C-3rsquo) 1123 (C-5rsquo) 1231 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo-OCH2C6H5)

1284 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1326 (C-6rsquo) 1357 (C-1 de

4rsquo-OCH2C6H5) 1513 (C-2rsquo) 1628 (C-4rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1957 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 8) 242 (31) 227 (3) 137 (2) 92 (12) 91 (100) 77 (2)

65 (14) 51 (3)

1 2

3

4

5

6

(76a) O

O

O

1

2

1 2

34

5

6

(76b) O

O

O

1

2BnO

PARTE II ndash Parte experimental

367

2rsquo-acetiloxi-6rsquo-benziloxiacetofenona (76c) (97 ) pf = 65-66ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7151 H 569

RMN 1H δ = 224 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 250 (s 3H 2-CH3) 511 (s

2H 6rsquo-OCH2C6H5) 672 (d 1H H-3rsquo J 83 Hz) 688 (d 1H H-5rsquo J

83 Hz) 733 (t 1H H-4rsquo J 83 Hz) 737-739 (m 5H 6rsquo-

OCH2C6H5)

RMN 13C δ = 209 (2rsquo-OCOCH3) 318 (2-CH3) 709 (6rsquo-

OCH2C6H5) 1101 (C-5rsquo) 1155 (C-3rsquo) 1245 (C-1rsquo) 1274 (C-26 de 6rsquo-OCH2C6H5)

1282 (C-4 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1311 (C-4rsquo) 1360 (C-1 de

6rsquo-OCH2C6H5) 1478 (C-2rsquo) 1567 (C-6rsquo) 1694 (2rsquo-OCOCH3) 2006 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 31) 242 (54) 224 (66) 200 (28) 179 (24) 137 (13) 91

(100) 65 (40)

2rsquo-acetiloxi-4rsquo6rsquo-dibenziloxiacetofenona (76d) (98 ) pf = 90-91ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C24H22O5 C 7383 H 568

Encontrado C 7386 H 577

RMN 1H δ = 225 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 247 (s 3H 2-CH3)

502 e 506 (2s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 633 (d 1H H-3rsquo J 22

Hz) 651 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 736-740 (m 10H 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5)

RMN 13C δ = 209 (2rsquo-OCOCH3) 321 (2-CH3) 704 e 709

(4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 983 (C-5rsquo) 1013 (C-3rsquo) 1173 (C-1rsquo) 1275 e 1276 (C-26 de 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 12828 e 12832 (C-4 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 1357 e 1358 (C-1 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1497 (C-2rsquo) 1584 (C-6rsquo) 1613

(C-4rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1993 (C-1)

EMEI mz (int rel) 390 (M+bull 14) 375 (2) 348 (8) 330 (4) 306 (6) 285 (3) 257 (6)

215 (5) 181 (12) 180 (9) 131 (1) 92 (14) 91 (100) 65 (8)

1 2

3

4

5

6

(76c)O

O

O

1

2

OBn

1 2

34

5

6

(76d)O

O

O

1

2BnO

OBn

PARTE II ndash Parte experimental

368

6412 Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a-d) adequadamente substituiacuteda (20

mmol) em THF seco (60 ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (720 mg 30 mmol) Refluxou-

se a mistura reaccional sob atmosfera de azoto a 80ordmC durante cerca de 1 hora Verteu-se

a mistura sobre aacutegua (70 ml) e gelo (50 g) e acidificando ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl

diluiacutedo ateacute pH 5-6 O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido em diclorometano (10 ml)

seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter

de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol e obtiveram-se os respectivos produtos (77a-d 78a-d) em bons

rendimentos

1-(2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77a) 3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-2-butenona

(78a) (66 ) pf = 94-96ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C10H10O3 C 6741 H 566

Encontrado C 6738 H 573

Tautoacutemero (77a)

RMN 1H δ = 232 (s 3H 4-CH3) 411 (s 2H 2-CH2) 1195 (s 1H 2rsquo-OH)

Tautoacutemero (78a)

RMN 1H δ = 215 (s 3H 4-CH3) 688 (ddd 1H H-5rsquo J 78 77 e 11 Hz) 697 (dd 1H

H-3rsquo J 81 e 11 Hz) 744 (ddd 1H H-4rsquo J 81 77 e 16 Hz) 764 (dd 1H H-6rsquo J 78 e

16 Hz) 1208 (s 1H 2rsquo-OH) 1498 (s 1H 3-OH)

RMN 13C δ = 227 (4-CH3) 954 (C-2) 1187 (C-3rsquo) 1190 (C-5rsquo) 1193 (C-1rsquo) 1285

(C-6rsquo) 1357 (C-4rsquo) 1625 (C-2rsquo) 1829 (C-3) 1954 (C-1)

EMEI mz (int rel) 178 (M+bull 8) 163 (20) 160 (15) 121 (100) 120 (9) 92 (8)

1 23

4

5

6

(77a)O

12

O

3 4

OH

1 23

4

5

6

(78a)O

12

OH

34

OH

PARTE II ndash Parte experimental

369

1-(4-benziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77b) 1-(4-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78b) (60 ) pf = 111-113ordmC Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7193 H 591 Tautoacutemero (77b)

RMN 1H δ = 230 (s 3H 4-CH3) 401 (s 2H 2-CH2) 509 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 1242

(s 1H 2rsquo-OH)

Tautoacutemero (78b)

RMN 1H δ = 211 (s 3H 4-CH3) 508 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 604 (s 1H H-2) 648-

652 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 732-741 (m 5H 4rsquo-OCH2C6H5) 755 (d 1H H-6rsquo J 97 Hz)

1254 (s 1H 2rsquo-OH) 1481 (s 1H 3-OH)

RMN 13C δ = 226 (4-CH3) 701 (4rsquo-OCH2C6H5) 949 (C-2) 1022 (C-3rsquo) 1083 (C-5rsquo)

1121 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35

de 4rsquo-OCH2C6H5) 1301 (C-6rsquo) 1359 (C-1 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1648 (C-4rsquo) 1652 (C-2rsquo)

1812 (C-3) 1942 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 30) 269 (3) 242 (3) 226 (6) 137 (3) 92 (14) 91 (100)

65 (12)

1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77c) 1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-

hidroxi-2-butenona (78c) (62 ) pf = 95-97ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7194 H 596

1 23

4

56

(77c)O

12

O

3 4

OH

1 23

4

56

(78c)O

12

OH

34

OH

OBn OBn

1 23

45

6

(77b)O

12

BnO

O

3 4

OH

1 23

45

6

(78b)O

12

BnO

OH

34

OH

PARTE II ndash Parte experimental

370

Tautoacutemero (77c)

RMN 1H δ = 170 (s 3H 4-CH3) 403 (s 2H 2-CH2) 506 (s 2H 6rsquo-OCH2C6H5) 645

(dd 1H H-3rsquo J 84 e 10 Hz) 662 (dd 1H H-5rsquo J 84 e 10 Hz) 736 (t 1H H-4rsquo J 84

Hz) 740-746 (m 5H 6rsquo-OCH2C6H5) 1308 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 296 (4-CH3) 596 (C-2) 714 (6rsquo-OCH2C6H5) 1021 (C-5rsquo) 1112 (C-1rsquo)

1113 (C-3rsquo) 1286 (C-26 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1289 (C-4 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1290 (C-35

de 6rsquo-OCH2C6H5) 1352 (C-4rsquo) 1368 (C-1 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1600 (C-2rsquo) 1651 (C-6rsquo)

2006 (C-3) 2024 (C-1)

Tautoacutemero (78c)

RMN 1H δ = 160 (s 3H 4-CH3) 512 (s 2H 6rsquo-OCH2C6H5) 668 (s 1H H-2) 1258 (s

1H 2rsquo-OH) 1515 (s 1H 3-OH)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 9) 269 (9) 241 (4) 223 (2) 200 (4) 177 (5) 147 (2)

137 (7) 121 (1) 108 (4) 92 (12) 91 (100) 65 (15)

1-(46-dibenziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77d) 1-(46-dibenziloxi-2-

hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78d) (22 ) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C24H22O6 [M+bull] calculado 3901467 encontrado 3901454

Tautoacutemero (77d)

RMN 1H δ = 165 (s 3H 4-CH3) 395 (s 2H 2-CH2) 503 (s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5)

606 (d 1H H-3rsquo J 23 Hz) 616 (d 1H H-5rsquo J 23 Hz) 735-743 (m 10H 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 1380 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 294 (4-CH3) 589 (2-CH2) 702 e 712 (4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 924 (C-5rsquo)

948 (C-3rsquo) 1061 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 6rsquo-

OCH2C6H5) 1286 e 1287 (C-35 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1289 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5)

1350 e 1356 (C-1 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1613 (C-2rsquo) 1656 (C-6rsquo) 1679 (C-4rsquo) 1983

(C-3) 2027 (C-1)

1 23

45

6

(78d)O

12

OH

34

OH

OBnBnO

1 23

45

6

(77d)O

12

O

3 4

OH

OBnBnO

PARTE II ndash Parte experimental

371

Tautoacutemero (78d)

RMN 1H δ = 186 (s 3H 4-CH3) 496 (s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 662 (s 1H H-2) 1346

(s 1H 2rsquo-OH) 1494 (s 1H 3-OH)

EMEI mz (int rel) 390 (M+bull 11) 372 (9) 283 (11) 215 (5) 181 (7) 92 (14) 91 (100)

65 (10)

6413 Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 13-butanodiona (77a-d) 3-hidroxi-2-butenona (78a-d)

apropriadamente substituiacuteda (10 mmol) em etanol (20 ml) foi adicionada gradualmente

uma soluccedilatildeo de bromo (17 ml 11 mmol) em etanol (5 ml) por um periacuteodo de 15 minutos e

a mistura foi mantida agrave temperatura ambiente por mais 2 horas Apoacutes este periacuteodo

adicionou-se aacutecido cloriacutedrico concentrado (1 ml) e a mistura foi refluxada por 2 horas

Apoacutes arrefecimento e diluiccedilatildeo com aacutegua (50 ml) manteve esta mistura em agitaccedilatildeo

vigorosa durante cerca de 30 minutos e o soacutelido entatildeo obtido (79a-d) foi recolhido e

recristalizado em eacuteter de petroacuteleo

3-bromo-2-metilcromona (79a) (87 ) pf = 101-103ordmC (Lit146 119ordmC)

RMN 1H δ = 266 (s 3H 2-CH3) 739-745 (m 2H H-6 e H-8)

768 (dt 1H H-7 J 78 e 16 Hz) 822 (dd 1H H-5 J 80 e 16

Hz)

RMN 13C δ = 216 (2-CH3) 1096 (C-3) 1175 (C-8) 1217 (C-

10) 1254 (C-6) 1262 (C-5) 1338 (C-7) 1552 (C-9) 1639 (C-2) 1722 (C-4)

EMEI mz (int rel) 240 (M+bull 81Br 99) 238 (M+bull 79Br 100) 212 (11) 210 (11) 194

(22) 181 (3) 168 (6) 159 (37) 131 (38) 120 (53) 103 (19) 92 (43) 85 (33) 83 (50) 77

(25) 63 (21) 51 (15)

O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

(79a)

PARTE II ndash Parte experimental

372

7-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79b) (23 ) pf = 119-121ordmC

EMAR (EI) C17H1379BrO3 [M+bull] calculado 3440048 encontrado 3440046

EMAR (EI) C17H1381BrO3 [M+bull] calculado 3460028 encontrado 3460014

RMN 1H δ = 258 (s 3H 2-CH3) 513 (s 2H 7-OCH2C6H5)

689 (d 1H H-8 J 25 Hz) 696 (dd 1H H-6 J 89 e 25 Hz)

735-745 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 756 (d 1H H-5 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 195 (2-CH3) 705 (7-OCH2C6H5) 1017 (C-8)

1097 (C-3) 1135 (C-10) 1136 (C-6) 1260 (C-5) 1270 (C-26 de 7-OCH2C6H5) 1284

(C-4 de 7-OCH2C6H5) 1288 (C-35 de 7-OCH2C6H5) 1356 (C-1 de 7-OCH2C6H5) 1511

(C-9) 1534 (C-2) 1573 (C-7) 1617 (C-4)

EMEI mz (int rel) 346 (M+bull 81Br 11) 344 (M+bull 79Br 11) 92 (5) 91 (100) 65 (6)

5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) (24 ) pf = 115-117ordmC

EMAR (EI) C17H1379BrO3 [M+bull] calculado 3440048 encontrado 3440055

EMAR (EI) C17H1381BrO3 [M+bull] calculado 3460028 encontrado 3460036

RMN 1H δ = 260 (s 3H 2-CH3) 525 (s 2H 5-OCH2C6H5) 687

(dd 1H H-6 J 83 e 08 Hz) 700 (dd 1H H-8 J 83 e 08 Hz)

727-733 (m 1H H-4rsquo) 737-743 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 752 (t 1H H-

7 J 83 Hz) 763 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 213 (2-CH3) 708 (5-OCH2C6H5) 1082 (C-6) 1098 (C-8) 1112 (C-3)

1130 (C-10) 1266 (C-26 de 5-OCH2C6H5) 1276 (C-4 de 5-OCH2C6H5) 1286 (C-35

de 5-OCH2C6H5) 1337 (C-7) 1362 (C-1 de 5-OCH2C6H5) 1573 (C-9) 1584 (C-5)

1617 (C-2) 1712 (C-4)

EMEI mz (int rel) 346 (M+bull 81Br 30) 344 (M+bull 79Br 30) 328 (4) 326 (4) 267 (5)

265 (5) 240 (23) 238 (23) 159 (5) 107 (6) 92 (16) 91 (100) 65 (18) 63 (6) 51 (5)

BnO O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

(79b)

O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

OBn (79c)

PARTE II ndash Parte experimental

373

6414 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

Soacutedio metaacutelico (04 g 167 mmol) foi gradualmente adicionado a metanol

recentemente destilado (20 ml) e a mistura foi agitada ateacute atingir a temperatura ambiente

3-Bromo-2-metilcromona (79a) (1 g 42 mmol) e o benzaldeiacutedo apropriado (72a-c) (50

mmol) foram adicionados e a mistura reaccional foi mantida agrave temperatura ambiente

durante 48 horas Apoacutes este periacuteodo a soluccedilatildeo foi colocada sobre aacutegua (50 ml) e gelo (30

g) e o pH foi ajustada a 4 com aacutecido cloriacutedrico comercial O soacutelido amarelo foi removido

por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (15 ml) e purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente O solvente foi evaporado agrave

secura e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol para dar origem agraves (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80ab0) em bons rendimentos A (E)-3rsquo4rsquo-dibenbiloxi-3-bromo-2-

estirilcromona (80c0) foi isolada em quantidade vestigial e observou-se a sua degradaccedilatildeo

em soluccedilatildeo de clorofoacutermio deuterado pelo que se apresenta somente a caratectizaccedilatildeo por

RMN de 1H

(E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a) (87 ) pf = 167-169ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H11BrO2 C 6241 H 339

Encontrado C 6249 H 342

RMN 1H δ = 740-749 (m 4H H-6 e H-3rsquo4rsquo5rsquo) 751 (d

1H H-α J 160 Hz) 756 (d 1H H-8 J 79 Hz) 764-767

(m 2H H-2rsquo6rsquo) 772 (dt 1H H-7 J 79 e 17 Hz) 773

(d 1H H-β J 160 Hz) 825 (dd 1H H-5 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 1098 (C-3) 1175 (C-8) 1192 (C-α)

1221 (C-10) 1254 (C-6) 1264 (C-5) 1281 (C-2rsquo6rsquo)

1291 (C-3rsquo5rsquo) 1303 (C-4rsquo) 1341 (C-7) 1349 (C-1rsquo)

1396 (C-β) 1549 (C-9) 1584 (C-2) 1728 (C-4)

EMEI mz (int rel) 328 (M+bull 81Br 22) 326 (M+bull 79Br 22) 282 (10) 247 (100) 218

(12) 191 (11) 189 (12) 165 (4) 127 (24) 109 (7) 101 (3) 92 (10) 77 (9) 63 (6) 51 (4)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80a)

PARTE II ndash Parte experimental

374

(E)-4rsquo-benziloxi-3-bromo-2-estirilcromona (80b0) (68 ) pf = 176-178ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C24H17BrO3 C 6653 H 395

Encontrado C 6648 H 427

RMN 1H δ = 509 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 699 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 730 (d 1H H-α J 158 Hz) 734-

745 (m 6H H-6 e 4rsquo-OCH2C6H5) 750 (d 1H H-8 J

78 Hz) 756 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 762 (d 1H H-

β J 158 Hz) 767 (dt 1H H-7 J 78 e 16 Hz) 819

(dd 1H H-5 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 700 (4rsquo-OCH2C6H5) 1089 (C-3) 1153

(C-3rsquo5rsquo) 1167 (C-α) 1174 (C-8) 1220 (C-10) 1252 (C-6) 1262 (C-5) 1274 (C-26

de 4rsquo-OCH2C6H5) 1278 (C-1rsquo) 1281 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1286 (C-35 de 4rsquo-

OCH2C6H5) 1297 (C-2rsquo6rsquo) 1338 (C-7) 1363 (C-1 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1392 (C-β)

1547 (C-9) 1587 (C-2) 1606 (C-4rsquo) 1726 (C-4)

EMEI mz (int rel) 434 (M+bull 81Br 14) 432 (M+bull 79Br 14) 388 (8) 234 (7) 205 (8)

92 (15) 91 (100) 65 (9)

(E)-3rsquo4rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-estirilcromona (80c0) (6 )

RMN 1H δ = 523 e 525 (2s 4H 3rsquo4rsquo-OCH2C6H5)

719 (dd 1H H-6rsquo J 84 e 20 Hz) 723-756 (m 14H

H-6 H-8 H-α H-2rsquo e H-23456 de 3rsquo4rsquo-

OCH2C6H5) 760 (d 1H H-β J 160 Hz) 770 (dt 1H

H-7 J 78 e 17 Hz) 824 (dd 1H H-5 J 79 e 17 Hz)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

OBn

(80b0)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

OBn

(80c0)

OBn

PARTE II ndash Parte experimental

375

642 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

6421 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

64211 Utilizando o cloreto de cinamoiacutelo

Adicionou-se cloreto de cinamoiacutelo (19 g 114 mmol) a uma soluccedilatildeo de acetofenona

devidamente substituiacuteda (69ae-g) (57 mmol) em piridina seca (150 ml) A mistura

reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente com agitaccedilatildeo magneacutetica e sob atmosfera de

azoto durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre

aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a

4 Deixou-se esta mistura em agitaccedilatildeo vigorosa durante 15 minutos e o precipitado entatildeo

formado foi filtrado dissolveu-se em clorofoacutermio (100 ml) e lavou-se bem com aacutegua (3 x

100 ml) Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia de coluna

usando o diclorometano como eluente Por fim evaporou-se o solvente ateacute agrave secura e

recristalizou-se em etanol tendo-se obtido as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82adgj) em

bons rendimentos

2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenona (82a) (97 ) pf = 68-70ordmC (Lit144 68-69ordmC)

2rsquo-cinamoiacuteloxi-4rsquo-metoxiacetofenona (82d) (87 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7284 H 557

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 386 (s 3H

4rsquo-OCH3) 669 (d 1H H-α J 160 Hz) 669 (d

1H H-3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-5rsquo J 88 e

25 Hz) 742-744 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 759-

762 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 788 (d 1H H-6rsquo J 88

Hz) 791 (d 1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 295 (2-CH3) 557 (4rsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo) 1119 (C-5rsquo) 1168 (C-α)

1235 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1308 (C-4rsquorsquo) 1323 (C-6rsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1473 (C-β) 1514 (C-2rsquo) 1637 (C-4rsquo) 1651 (C=O) 1958 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 8) 319 ([M+Na]+ 100) 335 ([M+K]+ 13) 615

([2M+Na]+ 43)

1 2

34

5

6

(82d)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

376

2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-metoxiacetofenona (82g) (85 ) pf = 101-102ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7336 H 547

RMN 1H δ = 252 (s 3H 2-CH3) 387 (s 3H 6rsquo-

OCH3) 658 (d 1H H-α J 160 Hz) 681 (dd 1H H-

3rsquo J 83 e 07 Hz) 685 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 738 (t

1H H-4rsquo J 83 Hz) 740-742 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo)

755-758 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 783 (d 1H H-β J 160

Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 559 (6rsquo-OCH3) 1086 (C-5rsquo) 1151 (C-3rsquo) 1166 (C-α)

1245 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1308 (C-4rsquorsquo) 1309 (C-4rsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1472 (C-β) 1476 (C-2rsquo) 1573 (C-6rsquo) 1651 (C=O) 2007 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 6) 319 ([M+Na]+ 100) 335 ([M+K]+ 16) 615

([2M+Na]+ 89)

2rsquo-cinamoiacuteloxi-4rsquo6rsquo-dimetoxiacetofenona (82j) (94 ) pf = 97-98ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6981 H 562

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s 3H

4rsquo-OCH3) 386 (s 3H 6rsquo-OCH3) 631 (d 1H H-

3rsquo J 22 Hz) 639 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 659

(d 1H H-α J 160 Hz) 740-742 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 756-759 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 783 (d

1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 319 (2-CH3) 556 (4rsquo-OCH3) 559 (6rsquo-OCH3) 965 (C-5rsquo) 999 (C-3rsquo)

1167 (C-α) 1173 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1307 (C-4rsquorsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1471 (C-β) 1495 (C-2rsquo) 1591 (C-6rsquo) 1622 (C-4rsquo) 1652 (C=O) 1995 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 14) 349 ([M+Na]+ 73) 365 ([M+K]+ 12) 675

([2M+Na]+ 100)

1 2

3

4

5

6

(82g)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

1 2

34

5

6

(82j)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

377

64212 Utilizando os aacutecidos cinacircmicos

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (69ae-g) devidamente substituiacuteda (153 mmol) em

piridina seca (100 ml) adicionou-se o aacutecido cinacircmico adequado (168 mmol) De seguida

adicionou-se cloreto de fosforilo (42 ml 459 mmol) e a mistura reaccional foi deixada

com agitaccedilatildeo agrave temperatura de 60ordmC durante 2 horas Apoacutes este periacuteodo colocou-se a

mistura reaccional em aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e ajustou-se o pH (inferior a 4) com

aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado bem com aacutegua (3 x 100 ml) Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi

purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como eluente a mistura

diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol fornecendo as acetofenonas monocinamoiacuteladas (82bcefhilm)

em bons rendimentos

2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82b) (52 ) pf = 104-106ordmC (Lit144 103-105ordmC) 2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82c) (70 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6956 H 569

RMN 1H δ = 258 (s 3H 2-CH3) 394 (s 6H

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-α J 160 Hz) 690

(d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 713 (d 1H H-2rsquorsquo J 19

Hz) 718 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 719 (dd

1H H-3rsquo J 79 e 12 Hz) 735 (dt 1H H-5rsquo J 79

e 12 Hz) 757 (dt 1H H-4rsquo J 79 e 17 Hz) 785 (dd 1H H-6rsquo J 79 e 17 Hz) 785 (d

1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 298 (2-CH3) 559 e 560 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1096 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo)

1142 (C-α) 1233 (C-6rsquorsquo) 1238 (C-3rsquo) 1260 (C-5rsquo) 1269 (C-1rsquorsquo) 1301 (C-6rsquo) 1314

(C-1rsquo) 1333 (C-4rsquo) 1473 (C-β) 1492 (C-2rsquo e C-3rsquorsquo) 1516 (C-4rsquorsquo) 1655 (C=O) 1979

(C-1)

EMESI mz (int rel) 349 ([M+Na]+ 100) 365 ([M+K]+ 17) 675 ([2M+Na]+ 86)

1 2

3

4

5

6

(82c)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

βOCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

378

4rsquo-metoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82e) (62 ) pf = 120-121ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6975 H 569

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 386 (s 6

4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-α J 160 Hz)

668 (d 1H H-3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-

5rsquo J 88 e 25 Hz) 694 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J

88 Hz) 756 (d 1H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 786

(d 1H H-β J 160 Hz)787 (d 1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 296 (2-CH3) 554 e 557 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo) 1118 (C-5rsquo) 1141

(C-α) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1237 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1322 (C-6rsquo) 1471

(C-β) 1515 (C-2rsquo) 1618 (C-4rsquorsquo) 1636 (C-4rsquo) 1655 (C=O) 1959 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 5) 349 ([M+Na]+ 100) 365 ([M+K]+ 16) 675

([2M+Na]+ 93)

4rsquo-metoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82f) (67 ) pf = 142-143ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6732 H 594

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 387 (s

3H 4rsquo-OCH3) 394 (s 6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3)

656 (d 1H H-α J 159 Hz) 668 (d 1H H-

3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-5rsquo J 88 e 25

Hz) 690 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 713 (d 1H

H-2rsquorsquo J 19 Hz) 718 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 785 (d 1H H-β J 159 Hz) 788 (d

1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 296 (2-CH3) 557 (4rsquo-OCH3) 559 e 560 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo)

1097 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo) 1118 (C-5rsquo) 1144 (C-α) 1233 (C-6rsquorsquo) 1236 (C-1rsquo) 1270

(C-1rsquorsquo) 1323 (C-6rsquo) 1473 (C-β) 1492 (C-3rsquorsquo) 15150 e 15154 (C-2rsquo e C-4rsquorsquo) 1637

(C-4rsquo) 1654 (C=O) 1959 (C-1)

EMESI mz (int rel) 379 ([M+Na]+ 92) 395 ([M+K]+ 15) 735 ([2M+Na]+ 100) 751

([2M+K]+ 4) 1091 ([3M+Na]+ 4)

1 2

34

5

6

(82e)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

1 2

34

5

6

(82f)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

379

6rsquometoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82h) (53 ) pf = 140-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 6993 H 556

Encontrado C 6969 H 534

RMN 1H δ = 250 (s 3H 2-CH3) 385 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 387 (s 3H 6rsquo-OCH3) 644 (d 1H

H-α J 159 Hz) 680 (d 1H H-3rsquo J 83 Hz)

684 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 692 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz) 737 (t 1H H-4rsquo J 83 Hz)

752 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 779 (d 1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 554 (4rsquorsquo-OCH3) 560 (6rsquo-OCH3) 1085 (C-5rsquo) 1139 (C-α)

1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1152 (C-3rsquo) 1246 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1309 (C-

4rsquo) 1469 (C-β) 1477 (C-2rsquo) 1573 (C-6rsquo) 1618 (C-4rsquorsquo) 1654 (C=O) 2009 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 3) 349 ([M+Na]+ 68) 365 ([M+K]+ 18) 675

([2M+Na]+ 100)

6rsquo-metoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82i) (64 ) pf = 86-88ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 6741 H 566

Encontrado C 6755 H 574

RMN 1H δ = 252 (s 3H 2-CH3) 388 (s 3H 6rsquo-

OCH3) 393 e 394 (2s 6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 645 (d

1H H-α J 158 Hz) 681 (dd 1H H-3rsquo J 83 e 07

Hz) 685 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz) 689 (d 1H H-

5rsquorsquo J 83 Hz) 710 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 715

(dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 738 (dd 1H H-4rsquo J 84 e 83 Hz) 778 (d 1H H-β J 158

Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 559 e 560 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1086 (C-5rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo)

1109 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-α) 1152 (C-3rsquo) 1233 (C-6rsquorsquo) 1246 (C-1rsquo) 1270 (C-1rsquorsquo) 1309

(C-4rsquo) 1471 (C-β) 1477 (C-2rsquo) 1492 (C-3rsquorsquo) 1515 (C-4rsquorsquo) 1573 (C-6rsquo) 1653 (C=O)

2009 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 15) 379 ([M+Na]+ 53) 395 ([M+K]+ 11) 753

([2M+Na]+ 31)

1 2

3

4

5

6

(82h)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

OCH3

1 2

3

4

5

6

(82i)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

380

4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82l) (52 ) pf = 98-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6718 H 581

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 386 (s 6H 4rsquo6rsquo-OCH3)

631 (d 1H H-3rsquo J 22 Hz) 638 (d 1H H-

5rsquo J 22 Hz) 645 (d 1H H-α J 159 Hz)

692 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 752 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 779 (d 1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 319 (2-CH3) 554 (4rsquorsquo-OCH3) 556 e 559 (4rsquo6rsquo-OCH3) 965 (C-5rsquo)

1000 (C-3rsquo) 1141 (C-α) 1143 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1174 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo)

1468 (C-β) 1496 (C-2rsquo) 1590 (C-6rsquo) 1617 (C-4rsquorsquo) 1621 (C-4rsquo) 1655 (C=O) 1997

(C-1)

EMESI mz (int rel) 353 ([M+H]+ 9) 379 ([M+Na]+ 63) 395 ([M+K]+ 10) 735

([2M+Na]+ 100)

4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82m) (50 ) pf = 140-

142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H22O7 C 6528 H 574

Encontrado C 6560 H 571

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s

3H 4rsquo-OCH3) 385 (s 3H 6rsquo-OCH3) 393 (s

6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 631 (d 1H H-3rsquo J 22

Hz) 638 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 646 (d 1H

H-α J 159 Hz) 688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz)

710 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 778 (d 1H H-β J 159

Hz)

RMN 13C δ = 318 (2-CH3) 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 559 (6rsquo-OCH3) 964

(C-5rsquo) 1000 (C-3rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo) 1143 (C-α) 1173 (C-1rsquo) 1232 (C-

6rsquorsquo) 1270 (C-1rsquorsquo) 1470 (C-β) 1491 (C-3rsquorsquo) 1496 (C-2rsquo) 1514 (C-4rsquorsquo) 1590 (C-6rsquo)

1621 (C-4rsquo) 1654 (C=O) 1996 (C-1)

1 2

34

5

6

(82l)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

1 2

34

5

6

(82m)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

381

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 6) 409 ([M+Na]+ 89) 425 ([M+K]+ 12) 795

([2M+Na]+ 100) 811 ([2M+K]+ 5)

6422 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

Dissolveu-se a acetofenona monocinamoiacutelada adequadamente substituiacuteda (82a-m) (5

mmol) em DMSO (30 ml) e adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo (14 g 25 mmol) A

reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente protegida da humidade com

siacutelica gel durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre

aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH

inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (80 ml) e lavado com

aacutegua (2 x 80 ml) Passou-se a fase orgacircnica por sulfato de soacutedio anidro e evaporou-se o

solvente ateacute agrave secura O resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem agraves 15-diaril-3-

hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) desejadas com bons rendimentos

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83a) (82 ) pf = 127-128ordmC (Lit144 123-126ordmC)

3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83b) (95 ) pf = 125-128ordmC (Lit144 131-133ordmC)

3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83c) (73 )

pf = 136-138ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6954 H 574

RMN 1H δ = 393 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 395 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 631 (s 1H H-2) 647 (d largo

1H H-4 J 158 Hz) 689 (ddd 1H H-5rsquo J 83

81 e 10 Hz) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 699

(dd 1H H-3rsquo J 77 e 10 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e

19 Hz) 745 (ddd 1H H-4rsquo J 81 77 e 15 Hz) 761 (d 1H H-5 J 158 Hz) 770 (dd

1H H-6rsquo J 83 e 15 Hz) 1228 (s 1H 2rsquo-OH) 1474 (d 1H 3-OH J 08 Hz)

1 23

4

5

6

(83c)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

382

RMN 13C δ = 559 (3rsquorsquo-OCH3) 560 (4rsquorsquo-OCH3) 965 (C-2) 1095 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo)

1187 (C-3rsquo) 1189 (C-5rsquo) 1191 (C-1rsquo) 1198 (C-4) 1226 (C-6rsquorsquo) 1279 (C-1rsquorsquo) 1284

(C-6rsquo) 1356 (C-4rsquo) 1399 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1511 (C-4rsquorsquo) 1625 (C-2rsquo) 1750 (C-3)

1956 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 35) 349 ([M+Na]+ 25)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83d) (81 ) pf =

125-127ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7274 H 547

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 618 (s

1H H-2) 643 (s largo 1H H-3rsquo) 645 (dd

1H H-5rsquo J 87 e 25 Hz) 656 (dd 1H H-4 J

159 e 09 Hz) 735-741 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 752-755 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 759 (d 1H H-6rsquo J 87 Hz) 759 (d 1H H-5 J

159 Hz) 1270 (s 1H 2rsquo-OH) 1451 (d 1H 3-OH J 09 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 968 (C-2) 1012 (C-3rsquo) 1079 (C-5rsquo) 1127 (C-1rsquo) 1223

(C-4) 1279 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1298 (C-4rsquorsquo) 1301 (C-6rsquo) 1351 (C-1rsquorsquo)

1390 (C-5) 1654 (C-4rsquo) 1658 (C-2rsquo) 1730 (C-3) 1946 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 15) 319 ([M+Na]+ 17)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83e)

(70 ) pf = 139-140ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6989 H 548

RMN 1H δ = 385 e 386 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 617 (s 1H H-2) 644 (s largo

1H H-3rsquo) 645 (dd 1H H-4 J 158 e 12

Hz) 646 (dd 1H H-5rsquo J 88 e 19 Hz)

693 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 751 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 758 (d 1H H-5 J 158

Hz) 761 (d 1H H-6rsquo J 88 Hz) 1275 (s 1H 2rsquo-OH) 1461 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

1 23

45

6

(83d)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

H3CO

1 23

45

6

(83e)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

383

RMN 13C δ = 554 e 556 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 962 (C-2) 1012 (C-3rsquo) 1078 (C-5rsquo) 1127

(C-1rsquo) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1199 (C-4) 1279 (C-1rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-6rsquo) 1389

(C-5) 1611 (C-4rsquorsquo) 1653 (C-2rsquo) 1657 (C-4rsquo) 1738 (C-3) 1943 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 100)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83f)

(68 ) pf = 149-151ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6785 H 578

RMN 1H δ = 384 (s 3H 4rsquo-OCH3) 393

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3)

618 (s 1H H-2) 644 (s largo 1H H-3rsquo)

645 (dd 1H H-4 J 154 e 10 Hz) 644-

647 (m 1H H-5rsquo) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 707 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 714 (dd

1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 756 (d 1H H-5 J 154 Hz) 759-762 (m 1H H-6rsquo) 1274 (s

1H 2rsquo-OH) 1459 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 559 (3rsquorsquo-OCH3) 560 (4rsquorsquo-OCH3) 962 (C-2) 1012 (C-

3rsquo) 1078 (C-5rsquo) 1095 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1127 (C-1rsquo) 1201 (C-4) 1224 (C-6rsquorsquo)

1281 (C-1rsquorsquo) 1300 (C-6rsquo) 1391 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1508 (C-4rsquorsquo) 1653 (C-2rsquo) 1657

(C-4rsquo) 1736 (C-3) 1943 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 18) 379 ([M+Na]+ 27) 735 ([2M+Na]+ 7)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83g) (93 ) pf =

123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7286 H 544

RMN 1H δ = 393 (s 3H 6rsquo-OCH3) 642 (dd 1H

H-5rsquo J 82 e 07 Hz) 659 (dd 1H H-4 J 158 e 11

Hz) 660 (dd 1H H-3rsquo J 84 e 07 Hz) 680 (s 1H

H-2) 732 (dd 1H H-4rsquo J 84 e 82 Hz) 736-742

1 23

45

6

(83f)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3

OCH3

H3CO

1 23

45

6

(83g)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

384

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 755-758 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 763 (d 1H H-5 J 158 Hz) 1273 (s

1H 2rsquo-OH) 1488 (d 1H 3-OH J 11 Hz)

RMN 13C δ = 558 (6rsquo-OCH3) 1017 (C-5rsquo) 1038 (C-2) 1106 (C-1rsquo) 1111 (C-3rsquo)

1229 (C-4) 1279 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1299 (C-4rsquorsquo) 1351 (C-4rsquo) 1352 (C-

1rsquorsquo) 1392 (C-5) 1603 (C-6rsquo) 1641 (C-2rsquo) 1743 (C-3) 1952 (C-1)

EMESI mz (int rel) 397 ([M+H]+ 22) 319 ([M+Na]+ 18)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83h)

(54 ) pf = 159-161ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 6993 H 556

Encontrado C 7001 H 541

RMN 1H δ = 385 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 393 (s

3H 6rsquo-OCH3) 642 (dd 1H H-5rsquo J 84 e 10

Hz) 646 (dd 1H H-4 J 158 e 12 Hz) 659

(dd 1H H-3rsquo J 84 e 10 Hz) 676 (s 1H H-

2) 692 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 731 (t 1H H-4rsquo J 84 Hz) 752 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J

88 Hz) 760 (d 1H H-5 J 158 Hz) 1276 (s 1H 2rsquo-OH) 1500 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (6rsquo-OCH3) 1016 (C-5rsquo) 1032 (C-2) 1106 (C-1rsquo)

1111 (C-3rsquo) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1205 (C-4) 1280 (C-1rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1349 (C-4rsquo)

1391 (C-5) 1602 (C-6rsquo) 1611 (C-4rsquorsquo) 1640 (C-2rsquo) 1752 (C-3) 1947 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 35) 349 ([M+Na]+ 40) 675 ([2M+Na]+ 6)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83i)

(65 ) pf = 123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6729 H 571

RMN 1H δ = 3929 3932 e 395 (3s 9H

6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 641 (d 1H H-5rsquo J 82 Hz)

645 (d largo 1H H-4 J 150 Hz) 659 (dd

1H H-3rsquo J 83 e 08 Hz) 677 (s 1H H-2)

688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19

1 23

45

6

(83h)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

1 23

45

6

(83i)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

385

Hz) 731 (dd 1H H-4rsquo J 83 e 82 Hz) 759 (d 1H H-5 J 150 Hz) 1276 (s 1H 2rsquo-

OH) 1501 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 5585 5591 e 560 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1016 (C-5rsquo) 1033 (C-2) 1097 (C-

2rsquorsquo) 1106 (C-1rsquo) 1111 (C-3rsquo e C-5rsquorsquo) 1206 (C-4) 1224 (C-6rsquorsquo) 1282 (C-1rsquorsquo) 1349

(C-4rsquo) 1394 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1509 (C-4rsquorsquo) 1602 (C-6rsquo) 1640 (C-2rsquo) 1750 (C-3)

1947 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 16) 379 ([M+Na]+ 21)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83j) (80 )

pf = 127-128ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 7033 H 555

RMN 1H δ = 381 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s

3H 6rsquo-OCH3) 595 (d 1H H-5rsquo J 24 Hz)

608 (d 1H H-3rsquo J 24 Hz) 657 (dd 1H H-4

J 159 e 12 Hz) 675 (s 1H H-2) 734-742

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 753-756 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 757 (d 1H H-5 J 159 Hz) 1362 (s

1H 2rsquo-OH) 1473 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 556 (6rsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 940 (C-3rsquo) 1030 (C-2)

1046 (C-1rsquo) 1232 (C-4) 1278 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1288 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-4rsquorsquo) 1353 (C-

1rsquorsquo) 1383 (C-5) 1618 (C-6rsquo) 1655 (C-4rsquo) 1672 (C-2rsquo) 1731 (C-3) 1939 (C-1)

EMESI mz (int rel) 326 ([M+H]+ 21) 349 ([M+Na]+ 21) 675 ([2M+Na]+ 6)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83l)

(61 ) pf = 137-139ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6700 H 598

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 385

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H 6rsquo-OCH3)

596 (d 1H H-5rsquo J 24 Hz) 609 (d 1H

H-3rsquo J 24 Hz) 645 (dd 1H H-4 J 156 e

1 23

45

6

(83j)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

OCH3H3CO

1 23

45

6

(83l)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

386

12 Hz) 672 (s 1H H-2) 691 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 751 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87

Hz) 755 (d 1H H-5 J 157 Hz) 1365 (s 1H 2rsquo-OH) 1484 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquorsquo-OCH3) 555 (4rsquo-OCH3) 557 (6rsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 904 (C-

3rsquo) 1025 (C-2) 1046 (C-1rsquo) 1143 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1208 (C-4) 1281 (C-1rsquorsquo) 1295 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1382 (C-5) 1609 (C-4rsquorsquo) 1618 (C-6rsquo) 1654 (C-4rsquo) 1671 (C-2rsquo) 1739 (C-3)

1936 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 67) 379 ([M+Na]+ 48) 735 ([2M+Na]+ 21)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona

(83m) (77 ) pf = 148-150ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H22O7 C 6528 H 574

Encontrado C 6556 H 583

RMN 1H δ = 3929 3932 e 395 (3s

9H 6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 641 (d 1H H-5rsquo

J 82 Hz) 645 (d 1H H-4 J 150 Hz)

659 (dd 1H H-3rsquo J 82 e 08 Hz) 677

(s 1H H-2) 688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 731 (t 1H H-4rsquo J 82 Hz) 759 (d 1H H-5 J 150 Hz) 1276 (s 1H

2rsquo-OH) 1501 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 556 558 e 559 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 940 (C-

3rsquo) 1025 (C-2) 1046 (C-1rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo) 1110 (C-5rsquorsquo) 1209 (C-4) 1222 (C-6rsquorsquo)

1283 (C-1rsquorsquo) 1385 (C-5) 1491 (C-3rsquorsquo) 1506 (C-4rsquorsquo) 1618 (C-6rsquo) 1654 (C-4rsquo) 1671

(C-2rsquo) 1737 (C-3) 1936 (C-1)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 29) 409 ([M+Na]+ 38) 795 ([2M+Na]+ 11)

1 23

45

6

(83m)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

387

6423 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm)

adequadamente substituiacuteda (5 mmol) em THF (60 ml) adicionou-se tribrometo de

feniltrimetilamoacutenio (PTT) (21 g 55 mmol) A mistura reaccional foi mantida sob

atmosfera de azoto agrave temperatura ambiente durante cerca de 12 horas Apoacutes este periacuteodo

adicionou-se aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) deixou-se em agitaccedilatildeo durante 20 minutos e

filtrou-se o soacutelido obtido Este soacutelido foi dissolvido em clorofoacutermio (50 ml) lavado bem

com aacutegua (3 x 50 ml) e apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente foi purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente O resiacuteduo obtido foi

recristalizado em etanol dando origem agraves (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

em rendimentos moderados

(E)-3 bromo-2-estirilcromona (80a) (67 ) ver caracterizaccedilatildeo estrutural no sub-capiacutetulo 6314 (E)-3-bromo-4rsquo-metoxi-2-estirilcromona (80b) (53 ) pf = 149-151ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3C 6052 H 367

Encontrado C 6014 H 366

RMN 1H δ = 386 (s 3H 4rsquo-OCH3) 694 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz) 733 (d 1H H-α J 159 Hz) 740

(ddd 1H H-6 J 85 84 e 07 Hz) 752 (d 1H H-8 J

80 Hz) 759 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 766 (d 1H

H-β J 159 Hz) 769 (ddd 1H H-7 J 84 80 e 16

Hz) 822 (dd 1H H-5 J 85 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 1089 (C-3) 1145

(C-3rsquo5rsquo) 1167 (C-α) 1174 (C-8) 1220 (C-10) 1252 (C-6) 1263 (C-5) 1276 (C-1rsquo)

1298 (C-2rsquo6rsquo) 1339 (C-7) 1393 (C-β) 1548 (C-9) 1588 (C-2) 1614 (C-4rsquo) 1727

(C-4)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 65) 359 ([M+H]+ 81Br 66) 379 ([M+Na]+ 79Br 29) 381 ([M+Na]+ 81Br 89) 735 ([2M+Na]+ 79Br 19) 737 ([2M+Na]+ 81Br 40)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80b)

PARTE II ndash Parte experimental

388

(E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona (80c) (64 ) pf = 187-189ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H15BrO4 C 5893 H 390

Encontrado C 5853 H 384

RMN 1H δ = 395 (s 3H 4rsquo-OCH3) 398 (s 3H 3rsquo-

OCH3) 692 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 714 (d 1H H-

2rsquo J 20 Hz) 724 (dd 1H H-6rsquo J 83 3 20 Hz) 733

(d 1H H-α J 158 Hz) 741 (ddd 1H H-6 J 78 77

e 08 Hz) 753 (d 1H H-8 J 79 Hz) 766 (d 1H H-

β J 158 Hz) 770 (ddd 1H H-7 J 79 77 e 16 Hz)

823 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 5596 e 5599 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1090 (C-3) 1096 (C-2rsquo) 1111 (C-5rsquo) 1169

(C-α) 1174 (C-8) 1221 (C-10) 1226 (C-6rsquo) 1253 (C-6) 1264 (C-5) 1279 (C-1rsquo)

1339 (C-7) 1396 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1512 (C-4rsquo) 1549 (C-9) 1587 (C-2) 1727 (C-

4)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 79Br 19) 389 ([M+H]+ 81Br 20) 409 ([M+Na]+ 79Br 9) 411 ([M+Na]+ 81Br 9) 425 ([M+K]+ 79Br 4) 427 ([M+K]+ 81Br 4) 795

([2M+Na]+ 79Br 7) 797 ([2M+Na]+ 81Br 15)

(E)-3-bromo-7-metoxi-2-estirilcromona (80d) (97 ) pf = 174-176ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3 C 6052 H 367

Encontrado C 6043 H 412

RMN 1H δ = 395 (s 3H 7-OCH3) 693 (d 1H H-

8 J 24 Hz) 697 (dd 1H H-6 J 88 e 24 Hz) 740-

745 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 746 (d 1H H-α J 160

Hz) 763-766 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 767 (d 1H H-β J

160 Hz) 813 (d 1H H-5 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 559 (7-OCH3) 997 (C-8) 1099 (C-

3) 1147 (C-6) 1159 (C-10) 1193 (C-α) 1277 (C-

5) 1280 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1302 (C-4rsquo) 1350 (C-1rsquo) 1389 (C-β) 1566 (C-9)

1579 (C-2) 1644 (C-7) 1721 (C-4)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80c)

OCH3

H3CO O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80d)

PARTE II ndash Parte experimental

389

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 97) 359 ([M+H]+ 81Br 96) 379 ([M+Na]+ 79Br 39) 381 ([M+Na]+ 81Br 83) 395 ([M+K]+ 79Br 10) 397 ([M+K]+ 81Br 13) 735

([2M+Na]+ 79Br 50) 737 ([2M+Na]+ 81Br 98)

(E)-3-bromo-73rsquo4rsquo-trimetoxi-2-estirilcromona (80f) (60 ) pf = 195-197ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H17BrO5 C 5757 H 411

Encontrado C 5776 H 418

RMN 1H δ = 3937 e 3943 (2s 6H 74rsquo-

OCH3) 397 (s 3H 3rsquo-OCH3) 690 (d 1H H-8

J 23 Hz) 691 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 695 (dd

1H H-6 J 88 e 23 Hz) 712 (d 1H H-2rsquo J 19

Hz) 721 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 19 Hz) 728 (d

1H H-α J 159 Hz) 760 (d 1H H-β J 159

Hz) 811 (d 1H H-5 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 5586 5592 e 560 (73rsquo4rsquo-OCH3) 997 (C-8) 1091 (C-3) 1096 (C-2rsquo)

1111 (C-5rsquo) 1145 (C-6) 1159 (C-10) 1169 (C-α) 1224 (C-6rsquo) 1277 (C-5) 1280 (C-

1rsquo) 1389 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1511 (C-4rsquo) 1565 (C-9) 1583 (C-2) 1643 (C-7) 1720

(C-4)

EMESI mz (int rel) 417 ([M+H]+ 79Br 34) 419 ([M+H]+ 81Br 33) 439 ([M+Na]+ 79Br 13) 441 ([M+Na]+ 81Br 13) 855 ([2M+Na]+ 79Br 13) 857 ([2M+Na]+ 81Br 25)

(E)-3-bromo-5-metoxi-2-estirilcromona (80g) (84 ) pf = 172-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3 C 6052 H 367

Encontrado C 6077 H 369

RMN 1H δ = 397 (s 3H 5-OCH3) 682 (dd 1H H-6 J

84 e 09 Hz) 710 (dd 1H H-8 J 84 e 09 Hz) 742 (d

1H H-α J 160 Hz) 740-745 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 758 (t

1H H-7 J 84 Hz) 763 (d 1H H-β J 160 Hz) 762-764

(m 2H H-2rsquo6rsquo)

RMN 13C δ = 564 (5-OCH3) 1065 (C-6) 1094 (C-8)

1114 (C-3) 1127 (C-10) 1191 (C-α) 1279 (C-2rsquo6rsquo)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80f)

OCH3

H3CO

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80g)OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

390

1290 (C-3rsquo5rsquo) 1301 (C-4rsquo) 1341 (C-7) 1349 (C-1rsquo) 1388 (C-β) 1565 (C-9) 1568

(C-2) 1597 (C-5) 1717 (C-4)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 83) 359 ([M+H]+ 81Br 80) 379 ([M+Na]+ 79Br 28) 381 ([M+Na]+ 81Br 28) 735 ([2M+Na]+ 79Br 51) 737 ([2M+Na]+ 81Br 100)

1091 ([3M+Na]+ 79Br 4) 1093 ([3M+Na]+ 81Br 11)

(E)-3-bromo-53rsquo4rsquo-trimetoxi-2-estirilcromona (80i) (58 ) pf = 190-192ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H17BrO5 C 5757 H 411

Encontrado C 5727 H 421

RMN 1H δ = 394 (s 3H 4rsquo-OCH3) 3977 (s 3H

3rsquo-OCH3) 3982 (s 3H 5-OCH3) 682 (d 1H H-6

J 82 Hz) 691 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 710 (d 1H

H-8 J 84 Hz) 713 (d 1H H-2rsquo J 17 Hz) 722 (dd

1H H-6rsquo J 83 e 17 Hz) 727 (d 1H H-α J 158

Hz) 7576 (dd 1H H-7 J 84 e 82 Hz)7578 (d 1H

H-β J 158 Hz)

RMN 13C δ = 560 (4rsquo-OCH3) 563 e 565 (53rsquo-OCH3) 1065 (C-6) 1094 (C-8) 1096

(C-2rsquo) 1106 (C-3) 1111 (C-5rsquo) 1128 (C-10) 1169 (C-α) 1224 (C-6rsquo) 1281 (C-1rsquo)

1339 (C-7) 1388 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1510 (C-4rsquo) 1568 (C-9) 1569 (C-2) 1597 (C-

5) 1718 (C-4)

EMESI mz (int rel) 417 ([M+H]+ 79Br 26) 419 ([M+H]+ 81Br 25) 439 ([M+Na]+ 79Br 13) 441 ([M+Na]+ 81Br 13) 855 ([2M+Na]+ 79Br 15) 857 ([2M+Na]+ 81Br 30)

(E)-3-bromo-57-dimetoxi-2-estirilcromona (80j) (49 ) pf = 181-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H15BrO4 C 5893 H 390

Encontrado C 5877 H 407

RMN 1H δ = 3928 e 3931 (2s 6H 57-OCH3) 636

(d 1H H-6 J 23 Hz) 653 (d 1H H-8 J 23 Hz)

740 (d 1H H-α J 160 Hz) 741-744 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 759 (d 1H H-β J 160 Hz) 761-764 (m

2H H-2rsquo6rsquo)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80i)

OCH3

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80j)OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

391

RMN 13C δ = 558 e 564 (57-OCH3) 922 (C-8) 963 (C-6) 1076 (C-10) 1116 (C-3)

1192 (C-α) 1279 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1300 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1382 (C-β)

1561 (C-2) 1584 (C-9) 1609 (C-5) 1643 (C-7) 1710 (C-4)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 79Br 33) 389 ([M+H]+ 81Br 33) 409 ([M+Na]+ 79Br 8) 411 ([M+Na]+ 81Br 8) 795 ([2M+Na]+ 79Br 18) 797 ([2M+Na]+ 81Br 35)

(E)-3-bromo-573rsquo4rsquo-tetrametoxi-2-estirilcromona (80m) (30 ) pf = 208-210ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H19BrO6 C 5639 H 428

Encontrado C 5627 H 436

RMN 1H δ = 391 (s 3H 5-OCH3) 392 (s 3H

7-OCH3) 394 (s 3H 4rsquo-OCH3) 396 (s 3H 3rsquo-

OCH3) 633 (d 1H H-6 J 23 Hz) 650 (d 1H

H-8 J 23 Hz) 690 (d 1H H-5rsquo J 85 Hz) 710

(d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 719 (dd 1H H-6rsquo J 85

e 19 Hz) 720 (d 1H H-α J 159 Hz) 750 (d

1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 558 (7-OCH3) 559 (3rsquo-OCH3) 560 (4rsquo-OCH3) 563 (5-OCH3) 921 (C-

8) 962 (C-6) 1075 (C-10) 1096 (C-2rsquo) 1108 (C-3) 1111 (C-5rsquo) 1169 (C-α) 1222

(C-6rsquo) 1281 (C-1rsquo) 1381 (C-β) 1492 (C-3rsquo) 1509 (C-4rsquo) 1564 (C-2) 1584 (C-9)

1608 (C-5) 1642 (C-7) 1709 (C-4)

EMESI mz (int rel) 447 ([M+H]+ 79Br 46) 449 ([M+H]+ 81Br 21) 469 ([M+Na]+ 79Br 16) 471 ([M+Na]+ 81Br 16) 915 ([2M+Na]+ 79Br 19) 917 ([2M+Na]+ 81Br 38)

65 Siacutentese de 23-diarilxantonas

651 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona

6511 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo da 3-bromo-2-metilcromona (79a) (012 g 05 mmol) trifenilfosfina

(131 mg 005 mmol) cloreto de palaacutedio(II) (44 mg 0025 mmol) e trietilamina (697 μl

05 mmol) em N-metil-2-pirrolidona (5 ml) foi adicionado o estireno apropriado (84a-c)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80m)

OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

392

(25 mmol) A mistura foi agitada durante 9 horas a uma temperatura de 160 ordmC

Seguidamente a mistura reaccional foi colocada em aacutegua (15 ml) e gelo (10 g) e extraiacuteda

vaacuterias vezes com eacuteter etiacutelico (4 x 25 ml) e seca com sulfato de soacutedio anidro O solvente foi

evaporado e o resiacuteduo obtido dissolvido em diclorometano (10 ml) e purificado em

cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter

de petroacuteleo (73) O resiacuteduo obtido foi recristalizado em etanol originando as (E)-2-metil-

3-estirilcromonas (85a-c) em rendimentos moderados

(E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) (48 ) pf = 136-137ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H14O2 C 8242 H 538

Encontrado C 8231 H 546

RMN 1H δ = 262 (s 3H 2-CH3) 697 (d 1H H-α J 163

Hz) 724-729 (m 1H H-4rsquo) 736 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 77

Hz) 738 (ddd 2H H-6 J 80 79 e 10 Hz) 741 (d 1H

H-8 J 82 Hz) 753 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 77 e 15 Hz) 763

(ddd 1H H-7 J 82 80 e 16 Hz) 771 (d 1H H-β J 163

Hz) 825 (dd 1H H-5 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 193 (2-CH3) 1175 (C-8) 1185 (C-3) 1194 (C-α) 1234 (C-10) 1248

(C-6) 1261 (C-5) 1264 (C-2rsquo6rsquo) 1277 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1331 (C-7) 1342 (C-

β) 1379 (C-1rsquo) 1552 (C-9) 1638 (C-2) 1769 (C-4)

EMEI mz (int rel) 262 (M+bull 100) 247 (39) 233 (7) 218 (5) 202 (3) 191 (5) 185

(63) 141 (27) 121 (14) 115 (21) 102 (3) 92 (11) 77 (8) 63 (10) 51 (6)

(E)-2-metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) (49 ) pf = 89-91ordmC

EMAR (EI) C19H16O3 [M+bull] calculado 2921099 encontrado 2921091

RMN 1H 261 (s 3H 2-CH3) 383 (s 3H 4rsquo-OCH3)

683 (d 1H H-α J 163 Hz) 690 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

87 Hz) 735-743 (m 2H H-6 e H-8) 747 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 87 Hz) 760-767 (m 1H H-7) 764 (d 1H

H-β J 163 Hz) 825 (dd 1H H-5 J 81 e 09 Hz)

RMN 13C 193 (2-CH3) 553 (4rsquo-OCH3) 1140 (C-

3rsquo5rsquo) 1173 (C-8) 1175 (C-α) 1187 (C-3) 1234 (C-10) 1248 (C-6) 1261 (C-5)

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85a)

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85b)

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

393

1277 (C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-1rsquo) 1331 (C-7) 1338 (C-β) 1553 (C-9) 1593 (C-4rsquo) 1633

(C-2) 1770 (C-4)

EMEI mz (int rel) 292 (M+bull 31) 277 (14) 211 (8) 197 (10) 183 (11) 169 (13) 155

(17) 141 (19) 127 (24) 125 (10) 113 (28) 111 (16) 99 (34) 97 (27) 85 (96) 83 (20) 71

(100) 69 (18)

(E)-2-metil-3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c) (52 ) pf = 117-118ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H18O4 C 7452 H 563

Encontrado C 7436 H 586

RMN 1H 261 (s 3H 2-CH3) 390 e 393 (2s 6H

3rsquo4rsquo-OCH3) 677-692 (m 1H H-5rsquo) 684 (d 1H H-

α J 163 Hz) 706-707 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 735-741

(m 2H H-6 e H-8) 759 (d 1H H-β J 163 Hz)

759-765 (m 1H H-7) 824 (dd 1H H-5 J 77 e 12

Hz)

RMN 13C 194 (2-CH3) 558 e 559 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1090 (C-2rsquo) 1110 (C-5rsquo) 1175 (C-8

e C-α) 1186 (C-3) 1194 (C-6rsquo) 1232 (C-10) 1247 (C-6) 1260 (C-5) 1309 (C-1rsquo)

1331 (C-7) 1340 (C-β) 1488 e 1489 (C-3rsquo4rsquo) 1552 (C-9) 1633 (C-2) 1769 (C-4)

EMEI mz (int rel) 322 (M+bull 100) 307 (30) 292 (6) 276 (6) 263 (6) 247 (7) 235 (9)

221 (3) 202 (3) 185 (17) 161 (9) 144 (5) 138 (7) 121 (10) 115 (15) 92 (13) 77 (7) 63

(9) 51 (6)

6512 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas

Soacutedio metaacutelico (04 g 167 mmol) foi gradualmente adicionado a metanol

recentemente destilado (20 ml) e a mistura foi agitada ateacute atingir a temperatura ambiente

(E)-2-Metil-3-estirilcromonas (85a-c) adequadamente substituiacutedas (42 mmol) e o

benzaldeiacutedo (71a) (053 g 50 mmol) foram adicionados agrave mistura reaccional a qual foi

mantida agrave temperatura ambiente durante 48 horas Apoacutes este periacuteodo a soluccedilatildeo foi

colocada sobre aacutegua (50 ml) e gelo (30 g) e o pH foi ajustada a 4 com aacutecido cloriacutedrico

comercial O soacutelido amarelo foi removido por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (10

ml) e purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85c)

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

394

eluente O solvente foi evaporada agrave secura e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol para dar

origem agraves (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) em bons rendimentos

(EE)-23-diestirilcromona (86a) (53 ) pf = 160-162ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H18O2 C 8569 H 518

Encontrado C 8544 H 534

RMN 1H δ = 721 (d 1H H-αrsquo J 158 Hz) 729 (tt 1H

H-4rsquo J 72 e 17 Hz) 733-743 (m 6H H-

63rsquo5rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 737 (d 1H H-α J 157 Hz) 743 (d

1H H-βrsquo J 158 Hz) 750 (d 1H H-8 J 81 Hz) 754-

759 (m 4H H-2rsquo6rsquo2rsquorsquo6rsquorsquo) 765 (dt 1H H-7 J 81 e 17

Hz) 767 (d 1H H-β J 158 Hz) 822 (dd 1H H-5 J 79

e 17 Hz)

RMN 13C δ = 1175 (C-8) 1185 (C-α) 1190 (C-3)

1191 (C-αrsquo) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1260 (C-5) 1267

(C-2rsquo6rsquo) 1277 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1279 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1297 (C-4rsquorsquo)

1335 (C-7) 1355 (C-1rsquorsquo) 1361 (C-βrsquo) 1371 (C-β) 1375 (C-1rsquo) 1549 (C-9) 1580 (C-

2) 1775 (C-4)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 58) 273 (100) 259 (4) 228 (9) 215 (7) 202 (8) 152 (6)

121 (8) 115 (11) 92 (8) 77 (13) 63 (7) 51 (7)

(EE)-4rsquorsquo-metoxi-23-diestirilcromona (86b) (67 ) pf = 163-164ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H20O3 C 8208 H 530

Encontrado C 8205 H

499

RMN 1H δ = 385 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 693 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 1H H-αrsquo J 164 Hz) 736

(d 1H H-βrsquo J 164 Hz) 736-742 (m 4H H-

63rsquo4rsquo5rsquo) 742 (d 1H H-α J 160 Hz) 752 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 751-752 (m 1H H-8) 760 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 17 Hz) 768 (dt 1H H-7 J 78 e

16 Hz) 770 (d 1H H-β J 160 Hz) 825 (dd 1H H-

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86a)

3

4

5

6

1

2

α

β

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86b)

3

4

5

6

1

2

α

β

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

395

5 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquorsquo-OCH3) 1141 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-αrsquo) 1175 (C-8) 1188 (C-α)

1195 (C-3) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1261 (C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1280 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo)

1290 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-4rsquo) 1304 (C-1rsquorsquo) 1335 (C-7) 1356 (C-1rsquo) 1358 (C-βrsquo) 1368

(C-β) 1551 (C-9) 1577 (C-2) 1596 (C-4rsquorsquo) 1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 303 (65) 289 (6) 273 (41) 260 (11) 215 (13) 202

(7) 190 (6) 151 (7) 121 (48) 115 (7) 92 (9) 77 (9) 63 (6) 51 (4)

(EE)-3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxi-23-diestirilcromona (86c) (69 ) pf = 128-130ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H22O4 C 7901 H 540

Encontrado C 7875 H 555

RMN 1H (50013 MHz) δ = 393 e 396 (s 6H

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 711 (dd

1H H-6rsquorsquo J 82 e 19 Hz) 713 (d 1H H-αrsquo J 161

Hz) 714 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 727 (d 1H H-βrsquo J

161 Hz) 738-742 (m 4H H-63rsquo4rsquo5rsquo) 742 (d 1H

H-α J 158 Hz) 754 (d 1H H-8 J 80 Hz) 761 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 73 Hz) 769 (dt 1H H-7 J 80 e 15

Hz) 771 (d 1H H-β J 158 Hz) 825 (dd 1H H-5 J

80 e 15 Hz)

RMN 13C (12577 MHz) δ = 559 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1172 (C-

αrsquo) 1176 (C-8) 1189 (C-α) 1196 (C-3) 1200 (C-6rsquorsquo) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1261

(C-5) 1276 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1296 (C-4rsquo) 1307 (C-1rsquorsquo) 1336 (C-7) 1356 (C-

1rsquo) 1361 (C-βrsquo) 1368 (C-β) 1491 (C-3rsquorsquo) 1492 (C-4rsquorsquo) 1551 (C-9) 1578 (C-2)

1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 333 (29) 317 (6) 289 (3) 273 (27) 261 (4) 215

(6) 202 (10) 189 (5) 151 (31) 138 (10) 121 (11) 92 (10) 77 (8) 63 (5) 51 (5)

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86c)

3

4

5

6

1

2

α

β

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

396

6513 Siacutentese de 23-diarilxantonas

A uma soluccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromona (86a-c) apropriadamente substituiacuteda (04

mmol) em 124-triclorobenzeno (5 ml) foi refluxada durante 18 horas Apoacutes este periacuteodo

fez-se passar a mistura reaccional por coluna de cromatografia de siacutelica gel usando

primeiro eacuteter de petroacuteleo como eluente para arrastar o 124-triclorobenzeno e de seguida

utiliza-se o diclorometano como eluente para retirar e purificar as 23-diarilxantonas

Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo entatildeo obtido foi recristalizado em etanol dando origem

agraves 23-diarilxantonas (87a-c) em bons rendimentos

23-difenilxantona (87a) (85 ) pf = 152-153ordmC

EMAR (EI) C25H16O2 [M+bull] calculado 3481154 encontrado 3481150

RMN 1H δ = 718-729 (m 10H 23-C6H5) 741 (dt

1H H-7 J 77 e 09 Hz) 753 (dd 1H H-5 J 81 e 09

Hz) 757 (s 1H H-4) 775 (ddd 1H H-6 J 81 77 e

16 Hz) 838 (dd 1H H-8 J 77 e 16 Hz) 838 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 1180 (C-5) 1195 (C-4) 1207 (C-9a)

1219 (C-8a) 1240 (C-7) 1268 (C-8) 1269 (C-4rsquo) 1276 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-3rsquo5rsquo) 1281

(C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1348 (C-6) 1370 (C-2) 1398

(C-1rsquo) 1399 (C-1rsquorsquo) 1476 (C-3) 1552 (C-4a) 1563 (C-4b) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 348 (M+bull 100) 347 (45) 333 (14) 318 (8) 305 (4) 289 (15) 276

(4) 228 (8) 226 (8) 213 (5) 174 (9) 145 (4) 77 (3)

23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) Oacuteleo amarelado

EMAR (ESI) (C25H18O2 + H+)+ [M+H]+ calculado 3511368 encontrado 3511380

RMN 1H δ = 301 (dd 1H H-4trans J 174 e 15 Hz)

367 (dd 1H H-4cis J 174 e 90 Hz) 431 (dd 1H H-

3 J 90 e 15 Hz) 719-730 (m 8H H-

2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 732-741 (m 2H H-5 e H-7)

746-750 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 756 (s 1H H-1) 760

(dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 829 (dd 1H H-8 J 79 e

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87a)

5

4

3

2

1

6

43

21

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88a)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

397

16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 417 (C-3) 1168 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-

8a) 1251 (C-7) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1262 (C-8) 1272 (C-4rsquo) 1274 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1276 (C-

4rsquorsquo) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1330 (C-6) 1353 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1407 (C-

1rsquorsquo) 1559 (C-4b) 1625 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 100) 349 (54) 348 (12) 274 (23) 273 (80) 259 (8) 230

(12) 215 (11) 202 (8) 189 (5) 175 (9) 167 (4) 152 (8) 139 (4) 121 (11) 113 (4) 105

(4) 92 (4) 91 (4) 77 (11) 63 (4) 51 (7)

23-difenil-12-di-hidroxantona (89a) Oacuteleo amarelado

EMAR (EI) C25H18O2 [M+bull] calculado 3501307 encontrado 3501306

RMN 1H δ = 319 (dd 1H H-1cis J 168 e 84 Hz)

345 (dd 1H H-1trans J 168 e 20 Hz) 433 (d 1H H-

2 J 84 Hz) 702 (s 1H H-4) 715-723 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 725-727 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 732-741 (m 4H

H-73rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 748 (d 1H H-5 J 84 Hz) 750-753

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 760-766 (m 1H H-6) 816 (dd

1H H-8 J 81 e 11 Hz)

RMN 13C δ = 282 (C-1) 415 (C-2) 1115 (C-9a) 1241 (C-8a) 1247 (C-7) 1257 (C-

8) 1268 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1270 (C-4rsquo) 1272 (C-2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1293 (C-

4rsquorsquo) 1330 (C-6) 1381 (C-1rsquorsquo) 1407 (C-1rsquo) 1506 (C-3) 1556 (C-4a) 1596 (C-4b)

1767 (C-9)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 84) 349 (52) 274 (55) 273 (100) 261 (14) 228 (10)

215 (12) 202 (8) 189 (6) 152 (10) 139 (7) 121 (12) 115 (11) 105 (33) 92 (8) 91 (6)

77 (23) 63 (7) 51 (12)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(89a)

5

4

3

2

1

6

43

21

Hcis Htrans

H

PARTE II ndash Parte experimental

398

3-fenil-2-(4-metoxifenil)xantona (87b) (80 ) pf = 123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8223 H 494

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 677 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 709 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz)

720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-730 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 739 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 09 Hz)

751 (d 1H H-5 J 80 Hz) 753 (s 1H H-4) 773

(ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 834 (s 1H H-

1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 1134 (C-3rsquo5rsquo) 1180 (C-5) 1195 (C-4) 1207 (C-9a)

1219 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1275 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296

(C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1321 (C-1rsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-2) 1400 (C-1rsquorsquo) 1475

(C-3) 1550 (C-4a) 1563 (C-4b) 1586 (C-4rsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 363 (12) 347 (9) 334 (7) 318 (3) 305 (9) 292 (2)

276 (4) 263 (2) 213 (3) 189 (5) 173 (3) 167 (5) 138 (3) 92 (2) 77 (2)

3-fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88b) pf = 153-156ordmC

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801412

RMN 1H δ = 299 (dd 1H H-4trans J 173 e 13 Hz) 364 (dd 1H H-4cis J 173 e 90

Hz) 377 (s 3H 4rsquo-OCH3) 427 (dd 1H H-3 J 90 e 13 Hz) 681 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 715-740 (m 7H H-572rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo)

743 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 746 (s 1H H-1)

758 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H

H-8 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 366 (C-4) 416 (C-3) 552 (4rsquo-

OCH3) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1148 (C-1) 1170 (C-

9a) 1180 (C-5) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo)

1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1315 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1349 (C-2) 1408 (C-1rsquorsquo)

1558 (C-4b) 1591 (C-4rsquo) 1620 (C-4a) 1742 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87b)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88b)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H

Hcis Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

399

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (18) 378 (31) 365 (6) 347 (3) 303 (23) 287

(6) 273 (16) 260 (10) 215 (9) 202 (6) 190 (6) 165 (3) 139 (3) 121 (14) 108 (3) 92 (5)

77 (6) 65 (4) 51 (4)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87c) (84 ) pf = 139-140ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7964 H 483

RMN 1H δ = 356 e 387 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3)

654 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 678-690 (m 2H H-

5rsquo6rsquo) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-732 (m

3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 740 (dt 1H H-7 J 76 e 10

Hz) 752 (d 1H H-5 J 82 Hz) 755 (s 1H H-4)

774 (ddd 1H H-6 J 82 76 e 17 Hz) 838 (dd

1H H-8 J 76 e 17 Hz) 839 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 557 e 559 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquo) 1134 (C-2rsquo) 1180 (C-5) 1195

(C-4) 1207 (C-9a) 1219 (C-8a) 1221 (C-6rsquo) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1275 (C-4rsquorsquo)

1287 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1322 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1367 (C-2)

1401 (C-1rsquorsquo) 1476 (C-3) 1480 e 1481 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1550 (C-4a) 1562 (C-4b) 1770

(C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 393 (9) 361 (8) 333 (8) 321 (7) 292 (4) 263 (3)

204 (4) 188 (3) 167 (4) 138 (2) 77 (1)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88c) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101521

RMN 1H δ = 300 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 365 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 384 (s

6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 429 (dd 1H H-3 J 91 e 15

Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz) 696 (dd 1H H-

2rsquo J 84 e 22 Hz) 709 (d 1H H-2rsquo J 22 Hz)

718-732 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 733-741

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87c)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88c)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

Hcis Htrans

H

PARTE II ndash Parte experimental

400

(m 2H H-5 e H-7) 746 (s 1H H-1) 759 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-

8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 418 (C-3) 558 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1087 (C-2rsquo) 1108 (C-5rsquo)

1150 (C-1) 1169 (C-9a) 1179 (C-5) 1182 (C-6rsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-

8) 1271 (C-4rsquorsquo) 1272 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1319 (C-1rsquo) 1330 (C-6) 1351 (C-

2) 1409 (C-1rsquorsquo) 14870 e 14872 (C-3rsquo4rsquo) 1558 (C-4b) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 409 (8) 408 (20) 395 (7) 379 (4) 361 (3) 333

(15) 319 (4) 289 (4) 273 (13) 205 (5) 165 (12) 151 (6) 138 (5) 121 (9) 92 (4) 77 (5)

652 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a-dfgijm) apropriada (04

mmol) trifenilfosfina (105 mg 004 mmol) tetraquistrifenilfosfina de palaacutedio(0) (231

mg 002 mmol) e trietilamina (558 μl 04 mmol para a maioria dos casos) em N-metil-2-

pirrolidona (6 ml) foi adicionado o estireno (84a-c) apropriado [2 mmol para o estireno

(84a) e 08 mmol para os estirenos (84bc)] A mistura foi agitada em diferentes condiccedilotildees

de tempo e temperatura consoante o tipo de substituiccedilatildeo (ver tabela 63 paacutegina 265)

Seguidamente a mistura reaccional foi colocada em aacutegua (20 ml) e gelo (10g) e extraiacuteda

vaacuterias vezes com eacuteter etiacutelico (4 x 25 ml) e seca atraveacutes de sulfato de soacutedio anidro O

resiacuteduo foi evaporado dissolvido em diclorometano (5 ml) e purificado em cromatografia

em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo

(73) Da purificaccedilatildeo recolheram-se a fracccedilatildeo maioritaacuteria correspondente agraves 23-

diarilxantonas (87a-z) de maior Rf e a fracccedilatildeo correspondente agraves 23-diaril-34-di-

hidroxantonas (88a-z) de menor Rf No caso da (E)-3-bromo-2-estirilcromona se encontrar

substituiacuteda com um grupo 5-metoxilo (80gijm) foi tambeacutem possiacutevel isolar em

quantidades vestigiais as 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) As 23-diarilxantonas (87a-

z) foram recristalizadas em etanol e obtidas em rendimentos de moderados a bons

Na tabela que se segue na primeira coluna apresentam-se as condiccedilotildees experimentais

em que se obtiveram os melhores rendimentos das 23-diarilxantonas (87a-z) Na segunda

coluna apresenta-se as condiccedilotildees experimentais em que eacute possiacutevel observar o

aparecimento de todos os produtos da reacccedilatildeo [(87a-z) (88a-z) e (90o-z)]

PARTE II ndash Parte experimental

401

Ver caracterizaccedilatildeo estrutural no sub-capiacutetulo 6431 dos seguintes compostos

23-difenilxantona (87a) 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a)

3-fenil-2-(4-metoxifenil)xantona (87b) 3-fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona

(88b)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87c) 3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88c)

Condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo das 23-diarilxantonas (87) em melhores rendimentos

Condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo de todo o tipo de produtos (87) (88) e (90)

Tempo (h)

Temper (ordmC)

(87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

Tempo (h)

Temper (ordmC)

(87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

a 9 160 56 --- ― 9 160 54 9 ― b 3 160 66 14 ― 3 160 58 --- ― c 12 160 45 --- ― 12 160 44 6 ― d 9 refluxo 60 11 ― 6 refluxo 49 43 ― d0 6 refluxo 51 --- ― 3 refluxo 46 11 ― e 9 refluxo 62 --- ― 3 refluxo 46 10 ― e0 6 refluxo 66 --- ― 3 refluxo 25 27 ― f 9 refluxo 28 --- ― 3 refluxo 21 4 ― f0 12 refluxo 39 27 ― 3 refluxo 36 28 ― g 9 refluxo 62 3 ― 6 refluxo 41 13 ― h 9 refluxo 80 --- ― 6 refluxo 46 21 ― i 3 refluxo 70 --- ― 9 refluxo 55 6 ― j 6 refluxo 47 17 ― 3 refluxo 33 21 ― k 3 refluxo 31 32 ― 9 refluxo 30 4 ― l 9 refluxo 23 25 ― 3 refluxo 21 10 ― m 6 refluxo 13 3 ― 3 refluxo 9 16 ― n 3 refluxo 35 7 ― 1 refluxo 16 32 ― o 9 refluxo 58 --- --- 6 refluxo 47 12 12 p 9 refluxo 24 --- 37 3 refluxo 16 43 2 q 6 refluxo 22 10 3 3 refluxo 22 5 2 r 9 refluxo 50 --- 1 6 refluxo 43 17 34 s 9 refluxo 43 --- 11 3 refluxo 31 13 5 t 6 refluxo 42 --- 2 3 refluxo 21 46 1 u 9 refluxo 17 --- --- 3 refluxo 9 38 2 v 6 160 46 --- --- 12 refluxo 24 15 10 x 9 refluxo 20 10 5 9 refluxo 20 10 5 z 3 refluxo 24 5 4 3 refluxo 24 5 4

PARTE II ndash Parte experimental

402

3-(4-benziloxifenil)-2-fenilxantona (87d0) pf = 182-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C32H22O3 C 8456 H 488

Encontrado C 8429 H 487

RMN 1H δ = 505 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5)688 (d

2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 713 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J

87 Hz) 718-727 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 733-

745 (m 6H H-7 e H-23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5)

752 (d 1H H-5 J 79 Hz) 754 (s 1H H-4) 774

(dt 1H H-6 J 79 e 16 Hz) 835 (s 1H H-1) 837

(dd 1H H-8 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 700 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1145 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204

(C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 12676 (C-8) 12684 (C-4rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1280 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1281 (C-2rsquo6rsquo) 1284 (C-1) 1286 (C-35 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1299 (C-3rsquo5rsquo) 1309 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-1

de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1370 (C-1rsquo) 1400 (C-2) 1473 (C-3) 1553 (C-4a) 1563 (C-4b)

1584 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 33) 408 (2) 363 (8) 333 (2) 305 (3) 236 (3) 91 (100)

65 (3)

3-(4-benziloxifenil)-2-fenil-34-di-hidroxantona (88d0) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C32H24O3 [M+bull] calculado 4561725 encontrado 4561725

RMN 1H δ = 297 (dd 1H H-4trans J 174 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 174 e 84 Hz) 426 (d

1H H-3 J 84 Hz) 495 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5)

685 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 722 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 724-741 (m 10H H-573rsquo4rsquo5rsquo

e H-23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 746 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 759 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 79 e 16

Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 409 (C-3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1165 (C-

1) 1168 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-8a) 1250 (C-7) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1262 (C-8)

12749 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 12752 (C-4rsquo) 1279 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 12841

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87d0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88d0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

403

12844 e 1285 (C-3rsquo5rsquo C-2rsquorsquo6rsquorsquoe C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1328 (C-1rsquorsquo) 1330 (C-6)

1356 (C-2) 1368 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1391 (C-1rsquo) 1558 (C-4b) 1579 (C-4rsquorsquo)

1559 (C-4rsquo) 1626 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 456 (M+bull 59) 455 (11) 454 (9) 379 (4) 365 (20) 289 (5) 272

(13) 215 (5) 121 (4) 92 (11) 91 (100) 77 (3) 65 (8)

2-fenil-3-(4-metoxifenil)xantona (87d) pf = 150-153ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8224 H 503

RMN 1H δ = 380 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 680 (d 2H

H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 713 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88

Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 723-727 (m 3H

H-3rsquo4rsquo5rsquo) 739 (ddd 1H H-7 J 77 76 e 09

Hz) 751 (d 1H H-5 J 85 Hz) 753 (s 1H H-4)

773 (ddd 1H H-6 J 85 76 e 17 Hz) 834 (s

1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquorsquo-OCH3) 1136 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a)

1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299

(C-2rsquo6rsquo) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1321 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1370 (C-2) 1401 (C-1rsquo) 1473

(C-3) 1553 (C-4a) 1563 (C-4b) 1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (23) 363 (10) 347 (23) 335 (11) 334 (13)

305 (10) 276 (6)

2-fenil-3-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88d) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C26H18O3 [M+bull] calculado 3781256 encontrado 3781244

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 13

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 88 Hz) 370 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 425 (dd 1H H-3 J 88 e 13 Hz)

676 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 721 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 723-729 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87d)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88d)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

PARTE II ndash Parte experimental

404

733 (d 1H H-5 J 85 Hz) 736 (ddd 1H H-7 J 82 79 e 10 Hz) 746-749 (m 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 754 (s 1H H-1) 758 (ddd 1H H-6 J 85 82 e 16 Hz) 827 (dd 1H H-8 J

79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 408 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1164 (C-1)

1168 (C-9a) 1180 (C-5) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1261 (C-8) 1275

(C-4rsquo) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1325 (C-1rsquorsquo) 1330 (C-6) 1356 (C-2) 1390

(C-1rsquo) 1558 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1626 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 14) 379 (29) 378 (100) 377 (30) 363 (16) 347 (24)

335 (13) 334 (14) 333 (11) 305 (11) 276 (8)215 (6) 135 (7) 105 (5)

3-(4-benziloxifenil)-2-(4-metoxifenil)xantona (87e0) pf = 140-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C33H24O4 C 8180 H 499

Encontrado C 8202 H 506

RMN 1H δ = 381 (s 3H 4rsquo-OCH3) 506 (s 2H

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

690 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 88 Hz) 715 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz)

734-746 (m 6H H-7 e 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 7520 (d

1H H-5 J 78 Hz) 7522 (s 1H H-4) 774 (dt 1H

H-6 J 78 e 16 Hz) 832 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 700 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1136 (C-3rsquo5rsquo) 1145 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1276 (C-

26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1281 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1282 (C-1) 1286 (C-35 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1309 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1326 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6)

13665 (C-2) 13672 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1473 (C-3) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1583 (C-4rsquorsquo) 1586 (C-4rsquo) 1771 (C-9)

EMEI mz (int rel) 484 (M+bull 61) 394 (15) 393 (23) 91 (100) 85 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87e0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

405

3-(4-benziloxifenil)-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88e0) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C33H26O4 [M+bull] calculado 4861831 encontrado 3501829

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 173 e 84 Hz) 377 (s

3H 4rsquo-OCH3) 422 (d 1H H-3 J 84 Hz) 494 (s

2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 681 (d 1H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 684 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 720 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 728-739 (m 7H H-57 e H-

23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 743 (s 1H H-1) 743 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 758 (dt

1H H-6 J 78 e 16 Hz) 827 (dd 1H H-8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 408 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 698 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1138 (C-

3rsquo5rsquo) 1145 (C-1) 1150 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-9a) 1179 (C-5) 1238 (C-8a) 1249 (C-

7) 1261 (C-8) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1274 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-4 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1285 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1315 (C-1rsquo) 13287 (C-

6) 13290 (C-1rsquorsquo) 1352 (C-2) 1368 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1558 (C-4b) 1579 (C-

4rsquorsquo) 1559 (C-4rsquo) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 486 (M+bull 44) 485 (7) 484 (9) 408 (6) 395 (15) 364 (3) 302 (5)

213 (3) 135 (33) 121 (8) 92 (14) 91 (100) 77 (7) 65 (9)

23-di(4-metoxifenil)xantona (87e) pf = 164-166ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7912 H 503

RMN 1H δ = 3807 e 3813 (s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 682 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz)

714 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 740 (ddd 1H H-

7 J 78 76 e 10 Hz) 752 (d 1H H-5 J 78 Hz)

752 (s 1H H-4) 774 (ddd 1H H-6 J 78 76 e

17 Hz) 832 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 5519 e 5521 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 1135 e 1136 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-

5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1281 (C-1) 1308 e

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87e)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88e0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

406

1310 (C-2rsquo6rsquo e C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 13235 e 13243 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1366 (C-2) 1473

(C-3) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (8) 393 (14) 377 (19) 365 (8) 350 (12) 334

(6) 333 (6) 321 (10)

23-di(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88e) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101526

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 372 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 424 (d

1H H-3 J 83 Hz) 677 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87

Hz) 683 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 721 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 736 (d 1H H-5 J 81 Hz)

739 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 11 Hz) 744 (s 1H H-1) 744 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

760 (ddd 1H H-6 J 81 77 e 17 Hz) 829 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 409 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 553 (4rsquo-OCH3) 1138 (C-3rsquo5rsquo)

1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1146 (C-1) 1170 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-8a) 1250 (C-7) 1262

(C-8) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1316 (C-1rsquo) 1327 (C-1rsquorsquo) 1329 (C-6) 1353

(C-2) 1559 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1591 (C-4rsquo) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 21) 409 (24) 408 (100) 393 (11) 377 (13) 365 (6) 350

(8) 321 (6) 303 (11) 121 (6)

3-(4-benziloxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87f0) pf = 188-189ordmC

EMAR (EI) C34H26O5 [M+bull] calculado 5141780 encontrado 5141785

RMN 1H δ = 361 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s 3H

3rsquo-OCH3) 506 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 659 (d

1H H-2rsquo J 18 Hz) 679-686 (m 2H H-5rsquo6rsquo)

690 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 715 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 731-746 (m 6H H-7 e 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 752 (d 1H H-5 J 79 Hz) 753 (s

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87f0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88e)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

407

1H H-4) 775 (dt 1H H-6 J 79 e 18 Hz) 836 (s 1H H-1) 838 (dd 1H H-8 J 82 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1108 (C-5rsquo)

1134 (C-2rsquo) 1146 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a)

1222 (C-6rsquo) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1274 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-1)

1280 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1286 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1325

(C-1rsquo) 1327 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-2 e C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1473 (C-3) 1480

(C-3rsquo) 1482 (C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1583 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 514 (M+bull 11) 388 (11) 166 (11) 165 (13) 91 (100) 77 (3) 65 (5)

3-(4-benziloxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88f0) Oacuteleo amarelo

EMAR (ESI) (C34H28O5 + H+)+ [M+H]+ calculado 5171996 encontrado 5172010

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 84 Hz) 383 e

384 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 423 (d 1H H-3 J 83

Hz) 494 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 674 (d 1H H-

5rsquo J 85 Hz) 684 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz)

697 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 709 (d 1H H-

2rsquo J 21 Hz) 721 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 728-739 (m 7H H-H-57 e H-23456 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 744 (s 1H H-1) 757 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J

79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 411 (C-3) 558 (3rsquo4rsquo-OCH3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1087 (C-

2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1148 (C-1) 1152 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1183 (C-6rsquo)

1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1257 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-4 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1285 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1320 (C-1rsquo) 1330

(C-6) 1331 (C-1rsquorsquo) 1355 (C-2) 1369 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1487 e 1488 (C-3rsquo4rsquo)

1558 (C-4b) 1579 (C-4rsquorsquo) 1623 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 516 (M+bull 15) 515 (3) 513 (6) 468 (2) 424 (5) 380 (3) 354 (14)

273 (4) 165 (6) 92 (12) 91 (100) 77 (5) 72 (8) 65 (8) 59 (17)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88f0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

408

3-(4-metoxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87f) pf = 155-156ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7647 H 493

RMN 1H δ = 363 (s 3H 4rsquo-OCH3) 381 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H 3rsquo-OCH3) 660 (d 1H H-

2rsquo J 17 Hz) 683 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

679-685 (m 2H H-5rsquo6rsquo) 715 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo

J 86 Hz) 741 (ddd 1H H-7 J 80 77 e 11 Hz)

752 (d 1H H-5 J 80 Hz) 753 (s 1H H-4) 775

(ddd 1H H-6 J 80 77 e 17 Hz) 836 (s 1H H-1) 838 (dd 1H H-8 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquorsquo-OCH3) 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 1108 (C-5rsquo) 1133 (C-

2rsquo) 1136 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a) 1222 (C-6rsquo)

1239 (C-7) 1268 (C-8) 1279 (C-1) 1307 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1326 (C-1rsquo) 1347

(C-6) 1367 (C-2) 1473 (C-3) 1479 e 1482 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (8) 407 (9)

3-(4-metoxifenil)2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88f) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401623

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 16

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 173 e 88 Hz) 371 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 384 e 386 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3)

424 (d 1H H-3 J 88 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo J

85 Hz) 677 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 697 (dd

1H H-6rsquo J 85 e 22 Hz) 710 (d 1H H-2rsquo J 22

Hz) 721 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 735 (dd 1H H-5 J 83 e 10 Hz) 738 (ddd 1H H-

7 J 78 77 e 10 Hz) 744 (s 1H H-1) 759 (ddd 1H H-6 J 83 77 e 17 Hz) 829 (dd

1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 411 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 5581 e 5582 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1087

(C-2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1148 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1182 (C-

6rsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1328 (C-1rsquorsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87f)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88f)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

409

1329 (C-6) 1355 (C-2) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1558 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1622

(C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 100) 439 (29) 438 (53) 423 (11) 391 (8) 333 (10) 303

(13) 165 (47) 151 (14) 121 (8) 86 (8) 84 (13)

(EE)-4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-trimetoxi-23-diestirilcromona (86f) pf = 181-182ordmC

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401617

RMN 1H δ = 386 (s 3H 4rsquo-OCH3) 393 (s 3H

3rsquorsquo-OCH3) 396 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 689 (d 1H H-

5rsquorsquo J 84 Hz) 695 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 711

(dd 1H H-6rsquorsquo J 84 e 18 Hz) 712 (d 1H H-αrsquo J

157 Hz) 714 (d 1H H-2rsquorsquo J 18 Hz) 728 (d 1H

H-α J 158 Hz) 731 (d 1H H-βrsquo J 157 Hz) 739

(ddd 1H H-6 J 77 76 e 09 Hz) 753 (d 1H H-8

J 77 Hz) 756 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 767 (d

1H H-β J 158 Hz) 768 (dt 1H H-7 J 77 e 16

Hz) 825 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 559 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1145

(C-3rsquo5rsquo) 1165 (C-α) 1174 e 1175 (C-8 e C-αrsquo) 1188 (C-3) 1199 (C-6rsquorsquo) 1231 (C-

10) 1246 (C-6) 1261 (C-5) 1284 (C-1rsquo) 1292 (C-2rsquo6rsquo) 1308 (C-1rsquorsquo) 1334 (C-7)

1357 (C-βrsquo) 1366 (C-β) 1490 (C-3rsquorsquo) 1491 (C-4rsquorsquo) 1551 (C-9) 1583 (C-2) 1609

(C-4rsquo) 1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 18) 439 (26) 438 (100) 423 (23) 408 (6) 395 (7) 391

(10) 380 (8) 363 (8) 321 (7) 320 (6)

O

O

7

α

9 α

8

105

6

3

4

5

6

12

(86f)

54

3

2

1

6

4 3

2

β

OCH3

OCH3

OCH3β

PARTE II ndash Parte experimental

410

2-fenil-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87g) pf = 21-214ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7907 H 491

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 656 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 692 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e

20 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 724-728 (m

3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 740 (ddd 1H H-7 J 78 76 e 10

Hz) 752 (d 1H H-5 J 80 Hz) 758 (s 1H H-4)

774 (ddd 1H H-6 J 80 76 e 17 Hz) 835 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17

Hz)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1179 (C-

5) 1190 (C-4) 1204 (C-9a) 12189 (C-6rsquorsquo) 12193 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8)

1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1283 (C-1) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1322 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6)

1370 (C-2) 1402 (C-1rsquo) 1472 (C-3) 1481 e 1486 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1553 (C-4a) 1562

(C-4b) 1769 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 393 (15) 377 814) 361 (13) 350 (10) 333 (15)

321 (10) 305 (8) 292 (6)

2-fenil-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88g) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101515

RMN 1H δ = 299 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 89 Hz) 377 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 425 (dd

1H H-3 J 89 e 15 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J 82

Hz) 682 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 722-732 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo)

736 (d 1H H-5 J 80 Hz) 738 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 13 Hz) 747-750 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 760 (ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 78

e 16 Hz)

RMN 13C δ = 3696 (C-4) 413 (C-3) 557 e 558 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1103 (C-2rsquorsquo) 1114

(C-5rsquorsquo) 1166 (C-1) 1167 (C-9a) 1180 (C-5) 1192 (C-6rsquorsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87g)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88g)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

HtransHcis

H

PARTE II ndash Parte experimental

411

1256 (C-2rsquo6rsquo) 1261 (C-8) 1275 (C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 13299 e 13301 (C-6 e C-1rsquorsquo)

1356 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1558 (C-4b) 1626 (C-4a) 1741

(C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 409 (53) 408 (73) 395 (18) 393 (19) 379 (10)

377 (12) 361 (18) 334 (16) 333 (46) 321 (11) 299 (31) 273 (27) 215 (10) 202 (8) 165

(12) 151 (11) 105 (14) 86 (17) 84 (26)

2-(4-metoxifenil)-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87h) pf = 148-150ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7641 H 542

RMN 1H δ = 360 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 380 (s 3H

4rsquo-OCH3) 390 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 661 (d 2H H-

2rsquorsquo J 20 Hz) 681 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 683

(d 1H H-5rsquorsquo J 80 Hz) 690 (dd 1H H-6rsquorsquo J 80

e 20 Hz) 711 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 740

(ddd 1H H-7 J 78 77 e 09 Hz) 752 (dd 1H H-

5 J 81 e 09 Hz) 756 (s 1H H-4) 775 (ddd 1H H-6 J 81 77 e 17 Hz) 833 (s 1H

H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 556 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquorsquo) 1132

(C-2rsquorsquo) 1136 (C-3rsquo5rsquo) 1180 (C-5) 1190 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a e C-6rsquo)

1239 (C-7) 1267 (C-8) 1281 (C-1) 1309 (C-2rsquo6rsquo) 1324 e 1325 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1347

(C-6) 1366 (C-2) 1473 (C-3) 1482 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1586 (C-4rsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (11) 407 (14) 380 (8) 363 (8) 309 (8) 308

(31) 307 (25) 293 (14) 292 (12) 291 (12) 277 (10) 250 (7) 222 (6) 188 (24) 151 (8)

102 (9) 86 (8) 84 (11)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87h)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

412

2-(4-metoxifenil)-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88h) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401624

RMN 1H δ = 298 (dd 1H H-4trans J 172 e 13

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 172 e 88 Hz) 376 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 422

(dd 1H H-3 J 88 e 13 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J

81 Hz) 681-686 (m 2H H-2rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 683 (d

2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 736 (d 1H H-5 J 80 Hz)

738 (ddd 1H H-7 J 77 76 e 14 Hz) 744 (s 1H H-1) 744 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

760 (ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 76 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 414 (C-3) 553 5575 e 5580 (4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1104 (C-

2rsquorsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1139 (C-3rsquo5rsquo) 1148 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1192 (C-6rsquorsquo)

1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1262 (C-8) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1317 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1331

(C-1rsquorsquo) 1353 (C-2) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1559 (C-4b) 1592 (C-4rsquo) 1622 (C-

4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 13) 439 (26) 438 (100) 423 (13) 497 (14) 391 (7) 380

(7) 363 (7)

23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87i) pf = 171-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C29H24O6 C 7435 H 516

Encontrado C 7425 H 522

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 663 (s largo

2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 680-689 (m 4H H-5rsquoH-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 741 (dd 1H H-7 J 82 e 77 Hz) 752

(d 1H H-5 J 81 Hz) 756 (s 1H H-4) 775 (ddd

1H H-6 J 81 77 e 16 Hz) 836 (s 1H H-1)

838 (dd 1H H-8 J 82 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 5569 e 5571 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1108 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo)

1130 (C-2rsquorsquo) 1132 (C-2rsquo) 1180 (C-5) 1191 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo)

1222 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1280 (C-1) 1325 e 1327 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1348

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87i)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88h)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

413

(C-6) 1367 (C-2) 1473 (C-3) 1480 1483 e 1486 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquoe C-4rsquorsquo) 1551 (C-

4a) 1563 (C-4b) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 100) 453 (10) 379 (5) 97 (6)

23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88i) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701739

RMN 1H δ = 298 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 377 e

379 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 385 e 386 (2s 6H

3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 423 (d 1H H-3 J 83 Hz) 672 (d

1H H-5rsquorsquo J 80 Hz) 676 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz)

683 (d 1H H-6rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-2rsquorsquo

J 80 e 20 Hz) 698 (dd 1H H-6rsquo J 84 e 21 Hz) 711 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 736 (dd

1H H-5 J 85 e 10 Hz) 738 (dt 1H H-7 J 77 e 10 Hz) 745 (s 1H H-1) 760 (ddd

1H H-6 J 85 77 e 17 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 415 (C-3) 557 5577 e 5580 (3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1087 (C-

2rsquo) 1102 (C-2rsquorsquo) 1108 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1149 (C-1) 1168 (C-9a) 1179 (C-5)

1182 (C-6rsquo) 1191 (C-6rsquorsquo) 1237 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1320 (C-1rsquo) 1330

(C-6) 1332 (C-1rsquorsquo) 1354 (C-2) 1480 1487 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquoe C-4rsquorsquo) 1558

(C-4b) 1623 (C-4a) 1741 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 78) 469 (28) 468 (100) 455 (7) 453 (10) 421 (7) 333

(16) 332 (7) 84 (7)

23-difenil-6-metoxixantona (87j) pf = 151-153ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8256 H 492

RMN 1H δ = 395 (s 3H 6-OCH3) 691 (d 1H

H-5 J 24 Hz) 696 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz)

715-728 (m 10H 23-C6H5) 752 (s 1H H-4)

828 (d 1H H-8 J 89 Hz) 836 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1133

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87j)

5

4

3

2

1

6

43

21

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88i)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

414

(C-7) 1159 (C-8a) 1193 (C-4) 1208 (C-9a) 1268 (C-4rsquo) 1275 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-

3rsquo5rsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1283 (C-1 e C-8) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1370 (C-2)

13988 e 13994 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1470 (C-3) 1552 (C-4a) 1582 (C-4b) 1650 (C-6)

1760 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (63) 363 (13) 335 (7) 334 (16) 277 (5) 276

(7) 228 (5) 226 (5)

23-difenil-6-metoxi-34-di-hidroxantona (88j) Oacuteleo esbranquiccedilado

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801444

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 364 (dd 1H H-4cis J 173 e 90 Hz) 385 (s

3H 6-OCH3) 428 (dd 1H H-3 J 90 e 15 Hz)

674 (d 1H H-5 J 24 Hz) 695 (dd 1H H-7 J

89 e 24 Hz) 718-732 (m 8H H-

3rsquo4rsquo5rsquo2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745-748 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 818 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 366 (C-4) 417 (C-3) 557 (6-OCH3) 1004 (C-5) 1142 (C-7) 1166 (C-

9a) 1169 (C-1) 1177 (C-8a) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-4rsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 12746 e

12749 (C-8 e C-4rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1350 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1408

(C-1rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1618 (C-4a) 1635 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 8) 379 (20) 378 (100) 377 (51) 363 (11) 334 (11) 303

(8)

3-fenil-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87k) pf = 191-193ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7640 H 494

Encontrado C 7663 H 496

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 395 (s

3H 6-OCH3) 677 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

691 (d 1H H-5 J 24 Hz) 696 (dd 1H H-7

J 89 e 24 Hz) 709 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88

Hz) 712-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-730

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87k)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88j)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

415

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 828 (d 1H H-8 J 89 Hz) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 551 (4rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1132 (C-7) 1134 (C-3rsquo5rsquo)

1159 (C-8a) 1193 (C-4) 1208 (C-9a) 1274 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-1) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1283 (C-8) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1322 (C-1rsquo) 1366 (C-2) 1401 (C-1rsquorsquo)

1470 (C-3) 1550 (C-4a) 1582 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1650 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (12) 393 (11) 377 (9) 365 (8) 350 (5)

3-fenil-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88k) Oacuteleo esbranquiccedilado

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado

41011518 encontrado 4101528

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 173 e

14 Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 86 Hz)

376 (s 3H 4rsquo-OCH3) 383 (s 3H 6-OCH3)

425 (d largo 1H H-3 J 86 Hz) 672 (d 1H

H-5 J 24 Hz) 680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88

Hz) 693 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz) 717-731 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 741 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 744 (s 1H H-1) 817 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 417 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 557 (6-OCH3) 1003 (C-5) 1138

(C-3rsquo5rsquo) 1142 (C-7) 1149 (C-1) 1167 (C-9a) 1177 (C-8a) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-

4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1274 (C-8) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1316 (C-1rsquo) 1346 (C-2) 1409 (C-

1rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1590 (C-4rsquo) 1614 (C-4a) 1635 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 9) 409 (24) 408 (81) 407 (22) 393 (14) 380 (12) 379

(31) 378 (100) 377 (77) 365 (12) 364 (14) 363 (15) 350 (12) 349 (19) 334 (22) 333

(27) 332 (13) 303 (12) 277 (11) 276 (10)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88k)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

416

3-fenil-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87l) pf = 169-170ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7668 H 532

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s

3H 3rsquo-OCH3) 398 (s 3H 6-OCH3) 654 (d

1H H-2rsquo J 20 Hz) 679 (d 1H H-5rsquo J 83

Hz) 685 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 20 Hz) 692

(d 1H H-5 J 24 Hz) 697 (dd 1H H-7 J 89

e 24 Hz) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-

732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 751 (s 1H H-4) 829 (d 1H H-8 J 89 Hz) 837 (s 1H H-

1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1107 (C-

5rsquo) 1133 (C-7) 1134 (C-2rsquo) 1159 (C-8a) 1192 (C-4) 1208 (C-9a) 1221 (C-6rsquo)

1274 (C-4rsquorsquo) 1278 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1283 (C-8) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1323 (C-1rsquo)

1366 (C-2) 1403 (C-1rsquorsquo) 1470 (C-3) 1479 e 1481 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1582

(C-4b) 1651 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (18) 421 (16) 420 (9) 410 (10) 409 (35) 393

(15) 392 (19) 377 (10) 376 (7) 333 (8) 167 (6)

3-fenil-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88l) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401619

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e

15 Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 90 Hz)

384 e 386 (2s 9H 63rsquo4rsquo-OCH3) 426 (dd

1H H-3 J 90 e 15 Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J

81 Hz) 675 (d 1H H-5 J 24 Hz) 695 (dd

1H H-6rsquo J 81 e 21 Hz) 696 (dd 1H H-7 J

90 e 24 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 24 Hz) 716-732 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (s

1H H-1) 819 (d 1H H-8 J 90 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 419 (C-3) 557 e 558 (63rsquo4rsquo-OCH3) 1004 (C-5) 1087 (C-

2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1142 (C-7) 1152 (C-1) 1167 (C-9a) 1177 (C-8a) 1182 (C-6rsquo)

1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1275(C-8) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1348 (C-2)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88l)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88l)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

417

1411 (C-1rsquorsquo) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1575 (C-4b) 1615 (C-4a) 1636 (C-6) 1738

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 14) 439 (24) 438 (100) 423 (19) 395 (10) 391 (9) 363

(7) 277 (7)

2-fenil-6-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87m) pf = 165-166ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7669 H 494

RMN 1H δ = 353 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 389 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 6-OCH3) 655 (d

1H H-2rsquorsquo J 21 Hz) 683 (d 1H H-5rsquorsquo J 75

Hz) 691 (dd 1H H-6rsquorsquo J 75 e 21 Hz) 692

(d 1H H-5 J 22 Hz) 697 (dd 1H H-7 J 88

e 22 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 723-

727 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (s 1H H-4) 828 (d 1H H-8 J 88 Hz) 834 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquorsquo-OCH3) 5579 (3rsquorsquo-OCH3) 5584 (6-OCH3) 1003 (C-5) 1108

(C-5rsquorsquo) 1132 (C-7) 1133 (C-2rsquorsquo) 1159 (C-8a) 1187 (C-4) 1205 (C-9a) 1219 (C-6rsquorsquo)

1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1283 (C-1 e C-8) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1323 (C-1rsquorsquo) 1369 (C-

2) 1403 (C-1rsquo) 1467 (C-3) 1481 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1554 (C-4a) 1582 (C-4b)

1650 (C-6) 1760 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (16) 407 (12) 395 (7) 391 (7) 380 (9) 363

(7) 351 (7)

2-fenil-6-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88m) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401623

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 172 e 88

Hz) 376 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 378 (s 3H 4rsquorsquo-

OCH3) 385 (s 3H 6-OCH3) 423 (dd 1H

H-3 J 88 e 14 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J 81

Hz) 675 (d 1H H-5 J 24 Hz) 681-686

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87m)

54

3

2

1

6

43

21

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88m)

54

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

418

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 694 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz) 719-731 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 746-

749 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 752 (s 1H H-1) 817 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 413 (C-3) 5567 e 5573 (63rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1003 (C-5) 1103

(C-2rsquorsquo) 1113 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-7) 1164 (C-9a) 1167 (C-1) 1176 (C-8a) 1192 (C-6rsquorsquo)

1256 (C-2rsquo6rsquo) 12739 e 12741 (C-8 e C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1330 (C-1rsquorsquo) 1353 (C-2)

1392 (C-1rsquo) 1479 (C-4rsquorsquo) 1490 (C-3rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1620 (C-4a) 1635 (C-6) 1736

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 20) 439 (31) 438 (100) 423 (17) 407 (12) 391 (8) 380

(10) 363 (11) 351 (7) 303 (7)

6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87n) pf = 174-175ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H26O7 C 7228 H 526

Encontrado C 7195 H 558

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3)

396 (s 3H 6-OCH3) 6658-6663 (m 2H H-

2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-689 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 693 (d 1H H-5 J 24 Hz) 698

(dd 1H H-7 J 88 e 24 Hz) 753 (s 1H H-

4) 829 (d 1H H-6 J 88 Hz) 835 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 5572 e 5574 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 559 (63rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1003 (C-5) 1108 (C-

5rsquo e C-5rsquorsquo) 1131 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1132 (C-7) 1159 (C-8a) 1188 (C-4) 1206 (C-9a)

1219 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1280 (C-1) 1283 (C-8) 1327 e 1328 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1367

(C-2) 1468 (C-3) 1480 1484 e 1486 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1552 (C-4a) 1582

(C-4b) 1541 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 498 (M+bull 100) 483 (14) 467 (6) 452 (5) 409 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87n)

54

3

2

1

6

43

21

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

419

6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88n) pf = 176-177ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H28O7 C 7199 H 564

Encontrado C 7134 H 558

EMAR (EI) C30H28O7 [M+bull] calculado 5001835 encontrado 5001835

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 173 e

16 Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 83

Hz) 376 e 380 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 385

e 386 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 387 (s 3H 6-

OCH3) 421 (d largo 1H H-3 J 83 Hz)

672 (d 1H H-5rsquorsquo J 81 Hz) 675 (d 1H H-

5rsquo J 75 Hz) 677 (d 1H H-5 J 23 Hz) 682 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 81 e 20 Hz) 696 (dd 1H H-7 J 84 e 23 Hz) 697 (dd 1H H-6rsquo J 75 e 20 Hz)

710 (d 1H H-2rsquo J 20 Hz) 743 (s 1H H-1) 818 (d 1H H-8 J 84 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 416 (C-3) 5576 e 5584 (73rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1004 (C-5)

1087 (C-2rsquo) 1103 (C-2rsquorsquo) 1108 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-7) 1151 (C-1) 1166

(C-9a) 1177 (C-8a) 1182 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1275 (C-8) 1321 (C-1rsquo) 1334 (C-1rsquorsquo)

1351 (C-2) 1480 1487 1488 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1617

(C-4a) 1636 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 500 (M+bull 12) 499 (24) 498 (100) 483 (13)

23-difenil-8-metoxixantona (87o) pf = 203-205ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8227 H 473

RMN 1H δ = 404 (s 3H 8-OCH3) 682 (dd 1H H-7

J 84 e 07 Hz) 707 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 714-

727 (m 10H 23-C6H5) 747 (s 1H H-4) 761 (t 1H

H-6 J 84 Hz) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 564 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1100 (C-

5) 1126 (C-8a) 1189 (C-4) 1218 (C-9a) 1267 (C-

4rsquo) 1274 (C-4rsquorsquo) 1279 (C-3rsquo5rsquo) 1280 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299

(C-2rsquo6rsquo) 1348 (C-6) 1368 (C-2) 1399 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1469 (C-3) 1541 (C-4a) 1582

(C-4b) 1607 (C-8) 1763 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87o)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88n)

54

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

420

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (23) 361 (10) 360 (8) 350 (9) 349 (60) 347

(10) 333 (13) 332 (42) 301 (6) 289 (8) 276 (6)

23-difenil-8-metoxi-34-di-hidroxantona (88o) pf = 169-172ordmC

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801418

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 15 Hz)

359 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 398 (s 3H 8-

OCH3) 427 (dd 1H H-3 J 91 e 15 Hz) 677 (d 1H

H-7 J 83 Hz) 689 (d 1H H-5 J 83 Hz) 717-731

(m 8H H-3rsquo4rsquo5rsquo2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (t 1H H-6 J

83 Hz) 744-747 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 755 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 362 (C-4) 417 (C-3) 563 (8-OCH3) 1063 (C-7) 1101 (C-5) 1144 (C-

8a) 1170 (C-1) 1178 (C-9a) 1258 (C-2rsquo6rsquo) 1271 e 1274 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1273 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1330 (C-6) 1348 (C-2) 1392 (C-1rsquo) 1408

(C-1rsquorsquo) 1578 (C-4b) 16009 e 16113 (C-8 e C-4a) 1739 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 58) 379 (28) 378 (100) 377 (28) 363 (13) 362 (11)

361 (23) 360 (11) 350 (14) 349 (69) 347 (15) 333 (20) 332 (46) 303 (17) 301 (11)

289 (21) 288 (14) 285 (14) 266 (27) 261 (10) 226 (9) 215 (8)

23-difenil-8-hidroxixantona (90o) pf = 160-162ordmC

EMAR (EI) C25H16O3 [M+bull] calculado 3641099 encontrado 3641102

RMN 1H δ = 679 (dd 1H H-7 J 84 e 06 Hz) 691

(dd 1H H-5 J 84 e 06 Hz) 712-716 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 717-720 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 722-728 (m 6H

H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 757 (t

1H H-6 J 84 Hz) 826 (s 1H H-1) 1267 (s 1H 8-

OH)

RMN 13C δ = 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7) 1193 (C-4 e C-9a) 1270 e 1275

(C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1277 (C-1) 1280 e 1281 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1298

(C-2rsquo6rsquo) 1367 (C-6) 1372 (C-2) 1395 e 1396 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1484 (C-3) 1551 (C-

4a) 1563 (C-4b) 1619 (C-8) 1820 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90o)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88o)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

421

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 365 (16) 363 (40) 349 (12) 289 (6) 228 (6)

3-fenil-8-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87p) pf = 192-194ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7942 H 491

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-

OCH3) 678 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 682 (d 1H

H-7 J 83 Hz) 708 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 708

(dd 1H H-5 J 83 e 08 Hz) 718-721 (m 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-729 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 746 (s

1H H-4) 762 (t 1H H-6 J 83 Hz) 830 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1101 (C-5) 1126 (C-8a)

1134 (C-3rsquo5rsquo) 1189 (C-4) 1219 (C-9a) 1274 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1282 (C-1)

1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1365 (C-2) 1402 (C-1rsquorsquo)

1469 (C-3) 1539 (C-4a) 1582 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1608 (C-8) 1764 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (23) 391 (14) 390 (9) 380 (10) 379 (41) 363

(14) 362 (32) 347 (10) 346 (6) 305 (5)

3-fenil-8-metoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88p) pf = 168-170ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101505

RMN 1H δ = 289 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 358 (dd 1H H-4cis J 173 e 85 Hz) 376 (s

3H 4rsquo-OCH3) 398 (s 3H 8-OCH3) 424 (d largo

1H H-3 J 85 Hz) 676 (d 1H H-7 J 84 Hz)

680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 689 (dd 1H H-5 J

85 e 07 Hz) 717-730 (m 5H H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 740 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 744 (t 1H H-6 J 84 Hz) 745 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 417 (C-3) 552 (8-OCH3) 563 (8-OCH3) 1062 (C-7) 1101

(C-5) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1144 (C-8a) 1151 (C-1) 1179 (C-9a) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1270 (C-

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88p)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

422

4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1317 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1344 (C-2) 1409 (C-

1rsquorsquo) 1578 (C-4b) 1590 (C-4rsquo) 1596 (C-4a) 1601 (C-8) 1739 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 10) 409 (28) 408 (100) 407 (34) 391 (21) 390 (15)

380 (18) 379 (62) 363 (26) 362 (43) 347 (16) 305 (9) 153 (10) 152 (13) 137 (14) 121

(21) 99 (16) 78 (9)

3-fenil-8-hidroxi-2-(4-metoxifenil)xantona (90p) pf = 126-128ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 3941205 encontrado 3941204

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 677 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 681 (dd 1H H-7 J 84 e 07

Hz) 693 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 707 (d 2H

H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-730 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4)

759 (t 1H H-6 J 84 Hz) 825 (s 1H H-1) 1270

(s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7) 1135 (C-3rsquo5rsquo)

11935 (C-4) 11938 (C-9a) 1273 (C-4rsquorsquo) 1277 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1319 (C-1rsquo) 1367 (C-6) 1369 (C-2) 1398 (C-1rsquorsquo) 1484 (C-

3) 1550 (C-4a) 1564 (C-4b) 1587 (C-4rsquo) 1619 (C-8) 1821 (C-9)

EMEI mz (int rel) 394 (M+bull 100) 393 (15) 395 (25) 379 (15) 363 (15) 351 (10)

129 (17) 125 (11) 123 (10) 111 (17) 97 (22) 96 (13) 86 (14) 84 (16) 83 (21) 73 (12)

69 (12)

3-fenil-8-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87q) pf = 189-190ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7673 H 527

RMN 1H δ = 355 (s 3H 3rsquo-OCH3) 387 (s 3H

4rsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-OCH3) 653 (d 1H H-2rsquo

J 19 Hz) 680 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 683 (dd 1H

H-7 J 86 e 09 Hz) 685 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 19

Hz) 709 (dd 1H H-5 J 86 e 09 Hz) 719-722 (m

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOCH3

PARTE II ndash Parte experimental

423

2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-731 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 747 (s 1H H-4) 762 (t 1H H-6 J 86

Hz) 835 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquo-OCH3) 558 (4rsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1101 (C-5)

1107 (C-5rsquo) 1126 (C-8a) 1135 (C-2rsquo) 1188 (C-4) 1219 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1274

(C-4rsquorsquo) 1280 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1365

(C-2) 1403 (C-1rsquorsquo) 1469 (C-3) 1479 e 1480 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1540 (C-4a) 1582 (C-4b)

1608 (C-8) 1764 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 424 (7) 423 (25) 408 (6) 395 (13) 391 (12) 380

(6) 363 (6) 351 (8)

3-fenil-8-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88q) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401615

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 382 e

384 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 399 (s 3H 8-OCH3)

425 (dd 1H H-3 J 91 e 14 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo

J 84 Hz) 678 (dd 1H H-7 J 84 e 07 Hz) 690

(dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 695 (dd 1H H-6rsquo J

84 e 21 Hz) 707 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 718-731 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 746 (s

1H H-1) 746 (t 1H H-6 J 84 Hz)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 419 (C-3) 5574 e 5584 (3rsquo4rsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 1063

(C-7) 1087 (C-2rsquo) 1101 (C-5) 1108 (C-5rsquo) 1145 (C-8a) 1154 (C-1) 1179 (C-9a)

1182 (C-6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1332 (C-1rsquo) 1330 (C-6)

1356 (C-2) 1411 (C-1rsquorsquo) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1579 (C-4b) 1597 (C-4a) 1602

(C-8) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 22) 439 (24) 408 (100) 423 (20) 395 (10) 391 (9) 363

(8)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88q)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

424

3-fenil-8-hidroxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (90q) pf = 186-188ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O5 C 7640 H 475

Encontrado C 7611 H 475

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 388 (s 3H

3rsquo-OCH3) 652 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 680 (d

1H H-5rsquo J 82 Hz) 682 (d 1H H-7 J 83 Hz)

684 (dd 1H H-6rsquo J 82 e 19 Hz) 695 (dd 1H

H-5 J 83 e 07 Hz) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

728-732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 752 (s 1H H-4)

761 (t 1H H-6 J 83 Hz) 830 (s 1H H-1) 1269 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7)

1107 (C-5rsquo) 1133 (C-2rsquo) 1193 (C-4) 1194 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1270 (C-1) 1277 (C-

4rsquorsquo) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1294 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1367 (C-6) 1369 (C-2) 1399 (C-

1rsquorsquo) 14809 e 14812 (C-3rsquo4rsquo) 1484 (C-3) 1550 (C-4a) 1564 (C-4b) 1619 (C-8) 1821

(C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 100) 409 (20) 381 (10) 377 (14) 363 (10) 349 (13)

337 (10) 139 (10) 137 (14) 125 (12) 111 (16) 110 (13) 97 (19) 96 (13) 86 (13) 84

(19) 83 (15) 81 (16) 73 (12) 69 (17)

2-fenil-8-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87r) pf = 188-190ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7666 H 511

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 388 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-OCH3) 654 (d 1H H-

2rsquorsquo J 209 Hz) 682 (d 2H H-5rsquorsquo J 83 Hz e H-7 J

84Hz) 690 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 709

(dd 1H H-7 J 84 e 08 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 723-727 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 750 (s 1H H-

4) 762 (t 1H H-6 J 84 Hz) 831 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1055 (C-7) 1100 (C-

5) 1107 (C-5rsquorsquo) 1126 (C-8a) 1133 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-4) 1216 (C-9a) 1218 (C-6rsquorsquo)

1267 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1323 (C-1rsquorsquo) 1346 (C-6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87r)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

425

1368 (C-2) 1404 (C-1rsquo) 1466 (C-3) 1481 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1542 (C-4a) 1582

(C-4b) 1608 (C-8) 1763 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (19) 422 (5) 421 (18) 420 (8) 410 (8) 409

(35) 393 (13) 392 (20) 377 (6) 376 (5) 361 (6) 333 (5)

2-fenil-8-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88r) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401627

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 358 (dd 1H H-4cis J 173 e 86 Hz) 376 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 380 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 399 (s

3H 8-OCH3) 422 (dd 1H H-3 J 86 e 14 Hz)

672 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 679 (d 1H H-7 J

84 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd

1H H-6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 692 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 719-731 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 746 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 84 Hz) 747 (t 1H H-6 J 84 Hz)753 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 415 (C-3) 5578 e 5582 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 1063

(C-7) 1102 (C-5) 1103 (C-2rsquorsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1144 (C-8a) 1169 (C-1) 1177 (C-9a)

1193 (C-6rsquorsquo) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1274 (C-4rsquo) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1331 (C-6) 1332 (C-1rsquorsquo)

1352 (C-2) 1394 (C-1rsquo) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1579 (C-4b) 1602 (C-8) 1603

(C-4a) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 18) 439 (23) 438 (100) 437 (23) 421 (24) 420 (11)

410 (10) 409 (42) 393 (18) 392 (25) 361 (8) 151 (8) 137 (9)

2-fenil-8-hidroxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (90r) pf = 165-167ordmC

EMAR (EI) C27H20O5 [M+bull] calculado 4241311 encontrado 4241312

RMN 1H δ = 353 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (dd

1H H-7 J 84 e 07 Hz) 684 (d 1H H-5rsquorsquo J 83

Hz) 692 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 697 (dd

1H H-5 J 84 e 07 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 725-730 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 756 (s 1H

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90r)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88r)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

426

H-4) 761 (t 1H H-6 J 84 Hz) 828 (s 1H H-1) 1271 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 556 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1091 (C-8a) 1106 (C-7)

1108 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1188 (C-4) 1192 (C-9a) 1220 (C-6rsquorsquo) 1270 (C-4rsquo) 1276

(C-1) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1320 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-6) 1372 (C-2) 1400 (C-

1rsquo) 1481 (C-3) 1482 (C-3rsquorsquo) 1488 (C-4rsquorsquo) 1554 (C-4a) 1564 (C-4b) 1620 (C-8)

1821 (C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 100) 409 (12) 393 (12) 377 (11) 350 (8) 349 (13) 337

(8) 84 (10)

8-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87s) pf = 187-188ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H26O7 C 7228 H 526

Encontrado C 7233 H 524

RMN 1H δ = 362 e 365 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-

OCH3) 665-666 (m 2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-684

(m 5H H-7 H-5rsquo H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 709 (dd

1H H-5 J 84 e 07 Hz) 748 (s 1H H-4) 762 (t

1H H-6 J 84 Hz) 832 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 557 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1055 (C-7) 1100

(C-5) 11076 e 11080 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1126 (C-8a) 1130 e 1133 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1184

(C-4) 1217 (C-9a) 1219 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1281 (C-1) 1327 e 1329 (C-1rsquo e C-

1rsquorsquo) 1348 (C-6) 1365 (C-2) 1467 (C-3) 1479 1483 e 1485 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-

4rsquorsquo) 1540 (C-4a) 1582 (C-4b) 1608 (C-8) 1763 (C-9)

EMEI mz (int rel) 498 (M+bull 100) 497 (16) 481 (15) 480 (7) 470 (9) 469 (26) 453

(9) 452 (15) 409 (5) 406 (5) 361 (6) 141 (9) 99 (7) 86 (9) 84 (14) 78 (8)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87s)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

427

8-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88s) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C30H28O7 [M+bull] calculado 5001835 encontrado 5001837

RMN 1H δ = 290 (dd 1H H-4trans J 173 e 13

Hz) 357 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 376

380 385 e 385 (4s 12H 3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3)

399 (s 3H 8-OCH3) 420 (d largo 1H H-3 J 83

Hz) 672 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 676 (d 1H H-

5rsquo J 85 Hz) 679 (d 1H H-7 J 85 Hz) 682 (d

1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 692 (dd 1H H-5 J 87 e 07

Hz) 696 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 744 (s 1H H-1)

747 (dd 1H H-6 J 87 e 85 Hz)

RMN 13C δ = 364 (C-4) 416 (C-3) 5578 5582 e 5585 (3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-

OCH3) 1063 (C-7) 1088 (C-2rsquo) 11016 (C-5) 11024 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquo) 1114 (C-

5rsquorsquo) 1144 (C-8a) 1153 (C-1) 1178 (C-9a) 1182 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1323 (C-1rsquo)

1330 (C-6) 1335 (C-1rsquorsquo) 1350 (C-2) 1480 1487 1488 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1579 (C-4b) 1599 (C-4a) 1602 (C-8) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 500 (M+bull 21) 499 (24) 498 (100) 497 (12) 481 (13) 469 (21)

452 (12) 363 (7)

8-hidroxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (90s) pf = 164-166

EMAR (EI) C29H24O7 [M+bull] calculado 4841522 encontrado 4841523

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 664-666 (m

2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-688 (m 5H H-7 H-5rsquo

H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 694 (dd 1H H-5rsquo J 84 e

06 Hz) 752 (s 1H H-4) 760 (t 1H H-6 J 84

Hz) 826 (s 1H H-1) 1270 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 5568 e 5571 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-

8a) 1105 (C-7) 11077 e 11081 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1129 e 1131 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1184 (C-4)

1191 (C-9a) 1219 e 1221 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1271 (C-1) 1322 e 1324 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo)

1367 (C-6) 1369 (C-2) 14811 14813 14836 14838 e 1487 (C-3 C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1619 (C-8) 1820 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90s)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88s)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

428

EMEI mz (int rel) 484 (M+bull 100) 469 (9) 185 (12) 129 (19) 111 (10) 97 (16) 83

(13) 73 (20) 71 (10) 69 (13) 60 (12)

23-difenil-68-dimetoxixantona (87t) pf = 209-210ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7922 H 500

RMN 1H δ = 393 (s 3H 6-OCH3) 400 (s 3H

8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz) 653 (d 1H

H-5 J 23 Hz) 714-727 (m 10H 23-C6H5) 743

(s 1H H-4) 832 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 564 (8-OCH3)

929 (C-5) 952 (C-7) 1074 (C-8a) 1184 (C-4)

1220 (C-9a) 1267 (C-4rsquo) 1274 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-3rsquo5rsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1)

1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-2rsquo6rsquo) 1368 (C-2) 14005 e 14008 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1464 (C-

3) 1541 (C-4a) 1599 (C-4b) 1620 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (40) 394 (5) 391 (13) 390 (8) 380 (14) 379

(66) 378 (15) 377 (39) 363 (13) 362 (27) 336 (7) 334 (14) 333 (13) 276 (6) 226 (5)

215 (8) 189 (5)

23-difenil-68-dimetoxi-34-di-hidroxantona (88t) pf = 189-191ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101510

RMN 1H δ = 290 (dd 1H H-4trans J 172 e 14

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 172 e 89 Hz) 386 (s

3H 6-OCH3) 398 (s 3H 8-OCH3) 428 (d largo

1H H-3 J 89 Hz) 636 e 637 (AB 2H H-5 e H-

7 J 26 Hz) 721-733 (m 8H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 746-749 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

756 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 362 (C-4) 418 (C-3) 556 (6-OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-

7) 1091 (C-8a) 1172 (C-1) 1176 (C-9a) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1271 e 1273 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88t)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

429

1274 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1346 (C-2) 1393 (C-1rsquo) 1409 (C-

1rsquorsquo) 15939 e 15943 (C-4a e C-4b) 1613 (C-8) 1634 (C-6) 1733 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 17) 409 (29) 408 (100) 407 (45) 395 (15) 394 (45)

393 (23) 391 (20) 390 (10) 380 (23) 379 (82) 378 (24) 377 (49) 365 (13) 364 (12)

363 (21) 362 (32) 334 (19) 333 (20) 289 (11) 228 (11) 215 (12) 105 (11)

23-difenil-8-hidroxi-6-metoxixantona (90t) pf = 197-200ordmC

EMAR (EI) C26H18O4 [M+bull] calculado 3941205 encontrado 3941209

RMN 1H δ = 391 (s 3H 6-OCH3) 638 (d 1H

H-7 J 22 Hz) 646 (d 1H H-5 J 22 Hz) 714-

720 (m 4H H-2rsquo6rsquo e H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 722-729 (m

6H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4)

827 (s 1H H-1) 1291 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 930 (C-5) 971

(C-7) 1040 (C-8a) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1270 e 1277 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1275 (C-1)

1280 e 1282 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 e 1299 (C-2rsquo6rsquo e C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1372 (C-2) 13967

e 13974 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1478 (C-3) 1551 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8) 1667 (C-6)

1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 394 (M+bull 100) 393 (31) 365 (16) 350 (6)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87u) pf = 228-230ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7686 H 524

RMN 1H δ = 378 (s 3H 4rsquo-OCH3) 392 (s

3H 6-OCH3) 399 (s 3H 8-OCH3) 636 (d

1H H-7 J 24 Hz) 651 (d 1H H-5 J 24 Hz)

677 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 707 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 88 Hz) 717-721 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-728 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 740 (s 1H

H-4) 829 (s 1H H-1)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87u)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

430

RMN 13C δ = 551 (4rsquo-OCH3) 557 (6-OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 951 (C-7)

1073 (C-8a) 1134 (C-3rsquo5rsquo) 1185 (C-4) 1219 (C-9a) 1273 (C-4rsquorsquo) 12809 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

12811 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1364 (C-2) 1402 (C-1rsquorsquo)

1464 (C-3) 1538 (C-4a) 1585 (C-4rsquo) 1599 (C-4b) 1620 (C-8) 1649 (C-6) 1753 (C-

9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (34) 421 (12) 420 (7) 410 (11) 409 (48) 408

(11) 407 (22) 394 (7) 393 (14) 392 (23) 377 (8) 365 (7) 364 (6) 363 (8) 350 (5) 202

(5) 84 (5)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88u) pf = 190-191ordmC

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401621

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 356 (dd 1H H-4cis J 172 e 91

Hz) 376 (s 3H 4rsquo-OCH3) 382 (s 3H 6-

OCH3) 394 (s 3H 8-OCH3) 422 (d largo

1H H-3 J 91 Hz) 632 (AB 2H H-5 e H-7

J 24 Hz) 680 (d 1H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

717-730 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 739 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 745 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 418 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 556 (6-OCH3) 563 (8-OCH3)

928 (C-5) 960 (C-7) 1091 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1152 (C-1) 1177 (C-

9a) 1288 (C-2rsquo6rsquo) 1270 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1288 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1318 (C-1rsquo) 1342

(C-2) 1410 (C-1rsquorsquo) 1590(C-4rsquo e C-4b) 1593 (C-4a) 1612 (C-8) 1633 (C-6) 1734

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 9) 439 (29) 438 (100) 437 (49) 421 (18) 410 (17) 409

(57) 408 (17) 407 (28) 393 (18) 392 (26) 363 (10) 137 (12) 125 (12) 123 (14) 112

(10) 84 (20)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88u)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

431

3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (90u) pf = 210-212ordmC

EMAR (EI) C27H20O5 [M+bull] calculado 4241311 encontrado 4241324

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 391 (s

3H 6-OCH3) 638 (d 1H H-7 J 23 Hz)

646 (d 1H H-5 J 23 Hz) 678 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz) 707 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88

Hz) 719-722 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-730

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 747 (s 1H H-4) 825

(s 1H H-1) 1293 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 929 (C-5) 970 (C-7) 1040 (C-8a)

1137 (C-3rsquo5rsquo) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1272 (C-1) 1276 (C-4rsquorsquo) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1320 (C-1rsquo) 1368 (C-2) 1399 (C-1rsquorsquo) 1478 (C-3)

1549 (C-4a) 1578 (C-4b) 1586 (C-4rsquo) 1636 (C-8) 1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 56) 423 (18) 213 (20) 199 (16) 186 (20) 179 (21) 167

(24) 165 (36) 153 (23) 152 (38) 151 (39) 137 (41) 124 (41) 123 (42) 121 (22) 112

(43) 111 (65) 98 (78) 97 (58) 96 (45) 84 (100) 83 (55) 70 (32)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87v) pf = 150-151ordmC

EMAR (EI) C29H27O6 [M+bull] calculado 4681573 encontrado 4681579

RMN 1H δ = 354 (s 3H 4rsquo-OCH3) 387 (s

3H 3rsquo-OCH3) 393 (s 3H 6-OCH3) 400 (s

3H 8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz)

652-653 (m 2H H-5 e H-2rsquo) 679 (d 1H

H-5rsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquo J 82 e

19 Hz) 718-722 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-

730 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 742 (s 1H H-4) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 564 (6-OCH3) 564 (8-OCH3) 928 (C-

5) 951 (C-7) 1074 (C-8a) 1107 (C-5rsquo) 1135 (C-2rsquo) 1185 (C-4) 1220 (C-9a) 1221

(C-6rsquo) 1273 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-1) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1325 (C-1rsquo) 1365

(C-2) 1404 (C-1rsquorsquo) 1464 (C-3) 1478 e 1480 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1539 (C-4a) 1599 (C-4b)

1620 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87v)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90u)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

432

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 17) 256 (10) 236 (11) 227 (12) 213 (23) 199 (13) 185

(15) 171 (19) 169 (11) 157 (13) 153 (16) 152 (22) 151 (23) 137 (26) 129 (41) 123

(30) 113 (26) 111 (45) 109 (26) 98 (68) 97 (88) 84 (100) 83 (92) 81 (54) 69 (59)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88v) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701731

RMN 1H δ = 287 (dd 1H H-4trans J 173 e

16 Hz) 357 (dd 1H H-4cis J 173 e 84

Hz) 382 3828 e 3830 (3s 9H 63rsquo4rsquo-

OCH3) 394 (s 3H 8-OCH3) 423 (d largo

1H H-3 J 84 Hz) 633 e 635 (AB 2H H-5

e H-7 J 24 Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J 85 Hz)

694 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 706 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 718-731 (m 5H H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 360 (C-4) 420 (C-3) 556 557 e 558 (63rsquo4rsquo-OCH3) 562 (8-OCH3)

928 (C-5) 960 (C-7) 1087 (C-2rsquo) 1091 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1155 (C-1) 1176 (C-

9a) 1181 (C-6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1322 (C-1rsquo) 1344

(C-2) 1411 (C-1rsquorsquo) 1486 e 1487 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1591 e 1594 (C-4a e C-4b) 1613 (C-

8) 1634 (C-6) 1734 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 9) 469 (21) 468 (100) 467 (23) 451 (13) 439 (29) 437

(13) 423 (13) 422 (15)

3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (90v) pf = 190-192ordmC

EMAR (EI) C28H22O6 [M+bull] calculado 4541416 encontrado 4541415

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 388

(s 3H 3rsquo-OCH3) 392 (s 3H 6-OCH3)

639 (d 1H H-7 J 23 Hz) 647 (d 1H H-5

J 23 Hz) 652 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 679

(d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquo J

83 e 19 Hz) 719-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

729-731 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 829 (s 1H H-1) 1292 (s 1H 8-OH)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90v)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88v)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

433

RMN 13C δ = 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 559 (6-OCH3) 930 (C-5) 971 (C-7)

1040 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1134 (C-2rsquo) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1270

(C-1) 1276 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1321 (C-1rsquo) 1369 (C-2) 1401

(C-1rsquorsquo) 1478 (C-3) 14807 e 14814 (C-3rsquo4rsquo) 1549 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8)

1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 100) 439 (25) 411 (12) 407 (12) 368 (12) 352 (9) 255

(9)247 (9) 227 (11) 213 (28) 199 (17) 185 (26) 171 (21) 157 (19) 143 (20) 139 (19)

137 (24) 129 (42) 125 (39) 124 (22) 123 (33) 121 (27) 111 (55) 98 (73) 97 (75) 84

(51) 83 (78) 73 (40)

2-fenil-68-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87x) pf = 151-152ordmC

EMAR (EI) C29H27O6 [M+bull] calculado 4681573 encontrado 4681563

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 388 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 393 (s 3H 6-OCH3) 399 (s

3H 8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz)

652-653 (s largo 2H H-5 e H-2rsquorsquo) 682 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 689 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83

e 20 Hz) 716-719 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 722-

728 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 745 (s 1H H-4) 830 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 557 (64rsquorsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 928 (C-5) 951 (C-

7) 1074 (C-8a) 1107 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1180 (C-4) 1217 (C-9a) 1218 (C-6rsquorsquo)

1267 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-2)

1404 (C-1rsquo) 1461 (C-3) 1480 e 1484 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1541 (C-4a) 1599 (C-4b) 1621

(C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 100) 467 (18) 451 (9) 439 (24) 437 (9) 423 (9) 422

(12) 182 (4)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87x)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

434

2-fenil-68-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88x) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701739

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 355 (dd 1H H-4cis J 172 e 84 Hz)

376 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquorsquo-

OCH3) 383 (s 3H 6-OCH3) 394 (s 3H 8-

OCH3) 419 (d largo 1H H-3 J 84 Hz)

633 e 635 (AB 2H H-5 e H-7 J 24 Hz)

671 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 19

Hz) 718-730 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 743-747 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 751 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 363 (C-4) 415 (C-3) 556 (6-OCH3) 557 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo-OCH3)

563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-7) 1090 (C-8a) 1103 (C-2rsquorsquo) 1113 (C-5rsquorsquo) 1170

(C-1) 1174 (C-9a) 1193 (C-6rsquorsquo) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1273 (C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1333

(C-1rsquorsquo) 1349 (C-2) 1394 (C-1rsquo) 1479 (C-4rsquorsquo) 1490 (C-3rsquorsquo) 1594 (C-4b) 1596 (C-

4a) 1612 (C-8) 1634 (C-6) 1733 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 100) 469 (20) 468 (35) 452 (7) 451 (15) 439 (15) 437

(12) 422 (7) 393 (8) 333 (7)

2-fenil-8-hidroxi-6-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (90x) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H22O6 [M+bull] calculado 4541416 encontrado 4541415

RMN 1H δ = 353 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 392 (s 3H 6-OCH3) 639

(d 1H H-7 J 23 Hz) 648 (d 1H H-5 J 23

Hz) 654 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 691 (dd 1H H-6rsquorsquo J

83 e 20 Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

726-728 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 752 (s 1H H-4) 826 (s 1H H-1) 1293 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 559 (6-OCH3) 930 (C-5) 970 (C-7)

1040 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1186 (C-4) 1192 (C-9a) 1219 (C-6rsquorsquo) 1270

(C-4rsquo) 1275 (C-1) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1321 (C-1rsquorsquo) 1371 (C-2) 1401 (C-

1rsquo) 1475 (C-3) 1482 (C-3rsquorsquo) 1487 (C-4rsquorsquo) 1552 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8)

1667 (C-6) 1806 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90x)

54

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88x)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

435

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 100) 439 (13) 423 (13) 407 (8) 396 (13) 370 (9) 369

(16) 368 (26) 366 (10) 353 (18) 253 (10) 242 (13) 237 (19) 225 (24)

68-dimetoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87z) pf = 135-137ordmC

EMAR (EI) C31H28O8 [M+bull] calculado 5281784 encontrado 5281780

RMN 1H δ = 362 e 364 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-

OCH3) 387 e 389 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

394 (s 3H 6-OCH3) 400 (s 3H 8-OCH3)

638 (d 1H H-7 J 21 Hz) 654 (d 1H H-5

J 21 Hz) 679-684 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 744 (s 1H H-4) 831 (s 1H H-

1)

RMN 13C δ = 5568 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 5576 (6-OCH3) 5584 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-

OCH3) 928 (C-5) 951 (C-7) 1074 (C-8a) 11075 e 11078 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1131 e 1133

(C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1181 (C-4) 1217 (C-9a) 1218 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1280 (C-1) 1328

e 1329 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1365 (C-2) 1461 (C-3) 1479 1483 e 1484 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1540 (C-4a) 1599 (C-4b) 1621 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 528 (M+bull 100) 527 (11) 511 (11) 499 (26) 497 (14) 482 (16)

68-dimetoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88z) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C31H30O8 [M+bull] calculado 5301941 encontrado 5301944

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

13 Hz) 355 (dd 1H H-4cis J 172 e 84 Hz)

376 380 3835 e 3842 (4s 15H

63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 8-OCH3)

418 (d largo 1H H-3 J 84 Hz) 634 e 636

(AB 2H H-5 e H-7 J 23 Hz) 672 (d 1H

H-5rsquorsquo J 83 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo J 86 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd 1H

H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 695 (dd 1H H-6rsquo J 86 e 21 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 742

(s 1H H-1)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87z)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88z)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

436

RMN 13C δ = 363 (C-4) 417 (C-3) 556 5576 5581 5583 e 559 (63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-

OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-7) 1088 (C-2rsquo) 1091 (C-8a) 1102 (C-2rsquorsquo)

1109 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1154 (C-1) 1175 (C-9a) 1181 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1324

(C-1rsquo) 1336 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-2) 1480 (C-4rsquorsquo) 1486 (C-4rsquo) 1487 (C-3rsquo) 1491 (C-3rsquorsquo)

1592 (C-4a) 1594 (C-4b) 1613 (C-8) 1634 (C-6) 1734 (C-9)

EMEI mz (int rel) 530 (M+bull 100) 529 (26) 528 (80) 511 (9) 499 (20) 497 (13) 482

(9) 393 (18) 368 (8) 213 (10) 151 (10) 147 (9) 129 (10) 111 (11) 109 (10) 98 (10) 97

(24) 96 (13) 95 (16) 84 (10) 83 (29) 81 (18)

8-hidroxi-6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (90z) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C30H26O8 [M+bull] calculado

5141628 encontrado 5141622

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3)

392 (s 3H 6-OCH3) 639 (d 1H H-7 J 22

Hz) 647 (d 1H H-5 J 22 Hz) 665 (s

largo 2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-685 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 750 (s 1H H-4)

826 (s 1H H-1) 1292 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 557 558 e 559 (63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 930 (C-5) 970 (C-7) 1040 (C-

8a) 11081 e 11084 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1130 e 1132 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1187 (C-4) 1192 (C-

9a) 1219 e 1221 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1271 (C-1) 1324 (C-1rsquo) 1325 (C-1rsquorsquo) 1369 (C-2)

1476 (C-3) 1481 14839 14842 e 1487 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1550 (C-4a) 1578

(C-4b) 1636 (C-8) 1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 514 (M+bull 100) 499 (7) 483 (8) 468 (7) 440 (6) 425 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90z)

54

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

437

66 Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

Uma soluccedilatildeo de 23-diarilxantonas (87b-i) (015 mmol) em diclorometano

recentemente destilado (3 ml) foi arrefecida ateacute -78 ordmC e adicionou-se lentamente de

soluccedilatildeo de tribrometo de boro em diclorometano 01 M (25 equivalentes por cada grupo a

remover) De salientar que todo o material de vidro deve estar bem seco que eacute

indispensaacutevel o uso de bata luvas e oacuteculos de seguranccedila para a manipulaccedilatildeo do BBr3 Este

reagente liberta aacutecido bromiacutedrico pelo que deve evitar-se o seu contacto com a pele e

inalaccedilatildeo A mistura reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente em atmosfera de azoto

por um periacuteodo de tempo variaacutevel consoante o tipo de substituinte presente Apoacutes este

periacuteodo adicionou-se aacutegua (20 ml) e deixou-se em agitaccedilatildeo vigorosa ateacute se observar a

formaccedilatildeo de um precipitado amarelo Filtrou-se o precipitado lavou-se abundantemente

com aacutegua (4 x 50 ml) e depois com eacuteter de petroacuteleo (4 x 20 ml) obtendo-se desta forma as

23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) em bons rendimentos

3-fenil-2-(4-hidroxifenil)xantona (91b) (1h 72 ) pf = 241-242ordmC

EMAR (EI) C25H16O3 [M+bull] calculado 3641099 encontrado 3641100

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 666 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

85 Hz) 695 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85 Hz) 722-725

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 732-734 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo)

752 (t 1H H-7 J 77 Hz) 764 (s 1H H-4) 769

(d 1H H-5 J 81 Hz) 791 (dt 1H H-6 J 81 e 16

Hz) 806 (s 1H H-1) 823 (dd 1H H-8 J 77 e 16

Hz) 953 (s 1H 4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) 1151 (C-3rsquo5rsquo) 1183 (C-5) 1195 (C-4) 1201 (C-9a) 1212 (C-

8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1294 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-1rsquo) 1307 (C-2rsquo6rsquo) 1356 (C-6) 1367 (C-2) 1395 (C-1rsquorsquo) 1472 (C-

3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1565 (C-4rsquo) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 364 (M+bull 100) 349 (3) 335 (4) 305 (5) 276 (3) 244 (3) 213 (3)

173 (4) 138 (2) 77 (2)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91b)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

PARTE II ndash Parte experimental

438

3-fenil-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91c) (2h 80 ) pf = 171-173ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801035

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 637 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 20 Hz) 658 (d 1H H-2rsquo J 20 Hz) 663 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 724-730 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 733-

736 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 750 (dt 1H H-7 J 77 e

05 Hz) 760 (s 1H H-4) 767 (d 1H H-5 J 82

Hz) 789 (dt 1H H-6 J 82 e 14 Hz) 803 (s 1H

H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 14 Hz) 894 e 899 (2s largos 2H 3rsquo4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1155 (C-5rsquo) 1170 (C-2rsquo) 1183 (C-5) 1194 (C-4) 1200 (C-

9a) 1208 (C-6rsquo) 1212 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo)

1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1293 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1307 (C-1rsquo) 1356 (C-6) 1369 (C-2) 1396 (C-1rsquorsquo)

1446 (C-3rsquo) 1450 (C-4rsquo) 1470 (C-3) 1543 (C-4a) 1558 (C-4b) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 363 (5) 333 (12) 321 (3) 305 (6) 292 (2) 276 (4)

263 (2) 239 (2) 213 (2) 181 (2) 167 (8) 152 (2) 138 (4) 121 (2) 77 (2)

2-fenil-3-(4-hidroxifenil)xantona (91d) (obtido a partir do composto (87d0) 24h 69

obtido a partir do composto (87d) 1h 82 ) pf = 244-245ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O3 C 8240 H 443

Encontrado C 8250 H 443

RMN 1H (500 MHz DMSO-d6) δ = 669 (d 2H

H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz) 705 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86

Hz) 719 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 15 Hz) 730-

735 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 753 (dt 1H H-7 J 77 e

09 Hz) 765 (s 1H H-4) 771 (d 1H H-5 J 81

Hz) 792 (dt 1H H-6 J 81 e 16 Hz) 808 (s 1H

H-1) 824 (dd 1H H-8 J 77 e 16 Hz) 967 (s 1H 4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (75 MHz DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1183 (C-5) 1191 (C-4) 1196

(C-9a) 1213 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1) 1283 (C-3rsquo5rsquo)

1295 (C-2rsquo6rsquo) 1297 (C-1rsquorsquo) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1356 (C-6) 1365 (C-2) 1399 (C-1rsquo)

1474 (C-3) 1548 (C-4a) 1558 (C-4b) 1572 (C-4rsquorsquo) 1757 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91c)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91d)

54

3

2

1

6

43

21

OH

PARTE II ndash Parte experimental

439

EMEI mz (int rel) 364 (M+bull 100) 347 (7) 335 (4) 305 (6) 289 (4) 276 (3) 244 (4)

213 (4) 173 (5) 138 (2) 84 (4) 66 (4)

23-di(4-hidroxifenil)xantona (91e) (obtido a partir do composto (87e0) 24h 82

obtido a partir do composto (87e) 2h 94 ) pf = 231-233ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O4 C 7894 H 424

Encontrado C 7895 H 423

RMN 1H (500 MHz DMSO-d6) δ = 668 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 87 Hz) 669 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

694 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 87 Hz) 702 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 747 (t 1H H-7 J 78 Hz) 751 (s

1H H-4) 763 (d 1H H-5 J 80 Hz) 787 (dt 1H

H-6 J 80 e 16 Hz) 798 (s 1H H-1) 819 (dd 1H

H-8 J 78 e 16 Hz) 951 e 964 (2s 2H 4rsquo4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (75 MHz DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1182 (C-5) 1189 (C-4)

1195 (C-9a) 1212 (C-8a) 1244 (C-7) 1260 (C-8) 1270 (C-1) 1300 (C-1rsquorsquo) 1304 (C-

1rsquo) 1306 (C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1356 (C-6) 1366 (C-2) 1473 (C-3) 1544 (C-4a)

1557 (C-4b) 1564 (C-4rsquo) 1571 (C-4rsquorsquo) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 43) 363 (2) 321 (1) 305 (1) 264 (2) 236 (3) 174 (100)

158 (70) 144 (28) 131 (48) 121 (30) 115 (26) 105 (54) 91 (27) 77 (64) 65 (20) 53

(22) 51 (24)

3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91f) (obtido a partir do composto

(87f0) 24h 92 obtido a partir do composto (87f) 3h 80 ) pf = 260-261ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O5 C 7575 H 407

Encontrado C 7534 H 406

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 641 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 21 Hz) 658 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 671 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

708 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 751 (t 1H H-7 J

77 Hz) 758 (s 1H H-4) 770 (d 1H H-5 J 79

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91e)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91f)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

440

Hz) 790 (dt 1H H-6 J 79 e 16 Hz) 800 (s 1H H-1) 823 (dd 1H H-8 J 77 e 16

Hz) 895 (s 1H 4rsquo-OH) 901 (s 1H 3rsquo-OH) 965 (s 1H 4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1155 (C-5rsquo) 1169 (C-2rsquo) 1183 (C-5)

1189 (C-4) 1195 (C-9a) 1206 (C-6rsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-

1) 1300 (C-1rsquorsquo) 1306 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1311 (C-1rsquo) 1356 (C-6) 1368 (C-2) 1445 (C-4rsquo)

1450 (C-3rsquo) 1473 (C-3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1572 (C-4rsquorsquo) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 380 (7) 349 (7) 175 (5) 105 (1) 78 (15) 77 (5)

63 (21)

2-fenil-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91g) (2h 80 ) pf = 244-246ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049

encontrado 3801048

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 648 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 19 Hz) 662 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquorsquo J 81 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 728-

735 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 751 (dd 1H H-7 J 79 e

75 Hz) 755 (s 1H H-4) 768 (d 1H H-5 J 81 Hz) 790 (ddd 1H H-6 J 81 75 e 10

Hz) 805 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 79 e 11 Hz) 897 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 916 (s

1H 3rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1154 (C-5rsquorsquo) 1169 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-5) 1190 (C-4) 1196

(C-9a) 1209 (C-6rsquorsquo) 1213 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1)

1283 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-2rsquo6rsquo) 1303 (C-1rsquorsquo) 1356 (C-6) 1365 (C-2) 1400 (C-1rsquo)

1450 (C-3rsquorsquo) 1454 (C-4rsquorsquo) 1477 (C-3) 1547 (C-4a) 1558 (C-4b) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (17) 363 (16) 334 (12) 333 (15) 167 (13)

129 (17) 115 (11) 111 (16) 105 (17) 97 (23) 96 (12) 95 (16) 85 (16) 84 (48) 83 (27)

77 (12) 73 (18) 71 (21) 69 (31) 66 (35) 60 (29)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91g)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

441

2-(4-hidroxifenil)-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91h) (3h 94 ) pf = 277-279ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3960996

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 650 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 20 Hz) 662 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 667 (d 1H

H-5rsquorsquo J 81 Hz) 670 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 84 Hz)

699 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 84 Hz) 750 (dd 1H H-7 J

77 e 76 Hz) 752 (s 1H H-4) 768 (d 1H H-5 J

81 Hz) 789 (ddd 1H H-6 J 81 76 e 15 Hz)

801 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 15 Hz) 897 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 915 (s 1H 3rsquorsquo-

OH) 951 (s 1H 4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquo5rsquo) 1155 (C-5rsquorsquo) 1169 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-5)

1189 (C-4) 1196 (C-9a) 1208 (C-6rsquorsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-

1) 1305 (C-1rsquo e C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-1rsquorsquo) 1355 (C-6) 1366 (C-2) 1450 (C-3rsquorsquo) 1453

(C-4rsquorsquo) 1477 (C-3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1564 (C-4rsquo) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 395 (6) 380 (7) 379 (11) 349 (8) 98 (10) 97 (10)

83 (10)

23-di(34-di-hidroxifenil)xantona (91i) (4h 70 ) pf gt 340ordmC p decomposiccedilatildeo =

265ordmC

EMAR (EI) C25H16O6 [M+bull] calculado 4120947 encontrado 4120955

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 642 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 21 Hz) 653 (dd 1H H-6rsquo J 80 e 22 Hz) 661

(d 1H H-2rsquorsquo J 21 Hz) 665 (d 1H H-2rsquo J 22 Hz)

666 (d 1H H-5rsquo J 80 Hz) 668 (d 1H H-5rsquorsquo J 81

Hz) 750 (dt 1H H-7 J 77 e 08 Hz) 750 (s 1H

H-4) 769 (d 1H H-5 J 80 Hz) 789 (ddd 1H H-

6 J 80 77 e 17 Hz) 798 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz) 895 898 e

914 (3s 4H 3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1154 e 1155 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1168 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1183 (C-

5) 1189 (C-4) 1194 (C-9a) 1206 (C-6rsquorsquo) 1207 (C-6rsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91i)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91h)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

442

1261 (C-8) 1270 (C-1) 1307 (C-1rsquorsquo) 1311 (C-1rsquo) 1355 (C-6) 1368 (C-3) 1445 (C-

4rsquorsquo) 1449 (C-3rsquo e C-3rsquorsquo) 1453 (C-4rsquo) 1476 (C-2) 1543 (C-4a) 1558 (C-4b) 1758 (C-

9)

EMEI mz (int rel) 412 (M+bull 79) 396 (17) 395 (16) 365 (15) 213 (26) 199 (17) 185

(30) 171 (25) 157 (20) 151 (18) 147 (17) 143 (22) 141 (17) 139 (19) 137 (22) 135

(20) 133 (20) 129 (43) 125 (31) 123 (31) 121 (30) 115 (23) 112 (32) 111 (60) 98

(96) 97 (89) 83 (100) 69 (30) 67 (33)

23-difenil-6-hidroxixantona (91j) (72 37 )

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 691 (d 1H H-5 J 21

Hz) 694 (dd 1H H-7 J 87 e 21 Hz) 713-716

(m 2H H-2rsquo6rsquo) 720-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-731 (m 6H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 763

(s 1H H-4) 807 (s 1H H-1) 808 (d 1H H-8 J

87 Hz) 1104 (s 1H 6-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1028 (C-5) 1141 (C-7) 1143 (C-8a) 1194 (C-4) 1202 (C-

9a) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-8) 1282 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1294 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1295 (C-2rsquo6rsquo) 1364 (C-2) 1393 (C-1rsquorsquo) 1397 (C-1rsquo) 1465 (C-3)

1547 (C-4a) 1578 (C-4b) 1641 (C-6) 1745 (C-9)

23-difenil-8-hidroxixantona (91o) (1h 63 ) ver caracterizaccedilatildeo estrutural sub-capiacutetulo

642 em que este derivado apresenta por uma questatildeo de simplicidade a numeraccedilatildeo

(90o) dado que ocorre como produto secundaacuterio da formaccedilatildeo da 23-difenil-8-

metoxixantona (87o)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91j)

5

4

3

2

1

6

43

21

HO

PARTE II ndash Parte experimental

443

3-fenil-8-hidroxi-2-(4-hidroxifenil)xantona (91p) (2h 90 ) pf = 130-133ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801046

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 663 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

84 Hz) 679 (d 1H H-7 J 84 Hz) 687 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 84 Hz) 700 (d 1H H-5 J 83 Hz) 715-

718 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 729-731 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 770 (dd 1H H-6 J

84 e 83 Hz) 791 (s 1H H-1) 1249 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1076 (C-5) 1086 (C-8a) 1106 (C-7) 1154 (C-3rsquo5rsquo) 1189

(C-9a) 1195 (C-4) 1265 (C-1) 1281 (C-4rsquorsquo) 1285 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1301

(C-1rsquo) 1309 (C-2rsquo6rsquo) 1371 (C-2) 1378 (C-6) 1396 (C-1rsquorsquo) 1482 (C-3) 1546 (C-4a)

1561 (C-4b) 1568(C-4rsquo) 1612 (C-8) 1816 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (20) 351 (6)

2-fenil-8-hidroxi-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91q) (3h 83 ) pf = 222-224ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3960996

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 632 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 21 Hz) 654 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 660 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 679 (d 1H H-7 J 83 Hz) 701 (d

1H H-5 J 83 Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

730-732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 748 (s 1H H-4)

770 (t 1H H-6 J 83 Hz) 791 (s 1H H-1) 1248

(s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1078 (C-5) 1087 (C-8a) 1107 (C-7) 1158 (C-5rsquo) 1173

(C-2rsquo) 1189 (C-9a) 1196 (C-4) 1212 (C-6rsquo) 1266 (C-1) 1283 (C-4rsquorsquo) 1287 (C-

3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1309 (C-1rsquo) 1374 (C-2) 1380 (C-6) 1397 (C-1rsquorsquo) 1450 (C-

4rsquo) 1453 (C-3rsquo) 1483 (C-3) 1547 (C-4a) 1562 (C-4b)1612 (C-8) 1817 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 380 (15) 379 (15) 349 (16) 213 (27) 199 (18)

185 (19) 171 (24) 157 (20) 147 (40) 143 (25) 137 (28) 129 (40) 125 (32) 123 (29)

121 (34) 111 (48) 98 (77) 97 (98) 96 (45) 95 (53) 85 (36) 83 (77) 81 (47) 73 (40) 67

(29)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

444

2-fenil-8-hidroxi-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91r) (3h 71 ) pf = 205-207ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3961003

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 647 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82

e 22 Hz) 661 (d 1H H-2rsquorsquo J 22 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquorsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-7 J 82 e 06 Hz)

709 (d 1H H-5 J 82 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 728-736 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (s 1H H-

4) 775 (t 1H H-6 J 82 Hz) 801 (s 1H H-1)

899 e 920 (2s largo 2H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OH) 1259 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1074 (C-5) 1084 (C-8a) 1104 (C-7) 1155 (C-5rsquorsquo) 1169

(C-2rsquorsquo) 1183 (C-9a) 1188 (C-4) 1209 (C-6rsquorsquo) 1267 (C-1) 1271 (C-4rsquo) 1283 (C-

3rsquo5rsquo) 1293 (C-2rsquo6rsquo) 1301 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-2) 1375 (C-6) 1398 (C-1rsquo) 1450 (C-

3rsquorsquo) 1455 (C-4rsquorsquo) 1486 (C-3) 1548 (C-4a) 1559 (C-4b)1610 (C-8) 1814 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 395 (7) 380 (9) 379 (9) 349 (7)

8-hidroxi-23-di(34-di-hidroxifenil)xantona (91t) (5h 90 ) pf gt 340ordmC p

decomposiccedilatildeo = 305ordmC

EMAR (EI) C25H16O7 [M+bull] calculado 4280896

encontrado 4280888

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 642 (dd 1H H-6rsquo J 80

e 21 Hz) 652 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 22 Hz) 660

(d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 665 (d 1H H-2rsquorsquo J 22

Hz) 666 (d 1H H-5rsquo J 80 Hz) 668 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-7 J 84 e

07 Hz) 709 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 749 (s 1H H-4) 774 (t 1H H-6 J 84 Hz)

795 (s 1H H-1) 895 (s 1H 4rsquo-OH) 898 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 900 e 917 (2s 2H 3rsquo3rsquorsquo-

OH) 1263 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1074 (C-5) 1084 (C-8a) 1103 (C-7) 11546 e 11553 (C-5rsquo

e C-5rsquorsquo) 1168 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1182 (C-9a) 1187 (C-4) 1205 (C-6rsquo) 1207 (C-6rsquorsquo)

1263 (C-1) 1305 (C-1rsquorsquo) 1309 (C-1rsquo) 1370 (C-2) 1374 (C-6) 1446 (C-4rsquo) 1449 e

1450 (C-3rsquo e C-3rsquorsquo) 1454 (C-4rsquorsquo) 1485 (C-3) 1544 (C-4a) 1560 (C-4b) 1610 (C-8)

1815 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91t)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91r)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

445

EMEI mz (int rel) 428 (M+bull 100) 396 (24) 381 (18) 213 (24) 191 (21) 185 (30)

129 (43) 125 (25) 123 (27) 121 (27) 115 (20) 112 (32) 111 (46) 107 (25) 105 (24) 98

(75) 97 (92) 95 (43) 85 (33) 83 (83) 81 (37) 73 (34) 71 (36) 67 (30)

23-difenil-68-di-hidroxixantona (91t) (120h 60 )

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801045

RMN 1H δ = 624 (d 1H H-7 J 19 Hz) 643 (d

1H H-5 J 19 Hz) 713-731 (m 10H 23-C6H5)

761 (s 1H H-4) 802 (s 1H H-1) 1123 (s largo

1H 6-OH) 1280 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 943 (C-5) 983 (C-7) 1024 (C-

8a) 1189 (C-4) 1192 (C-9a) 1266 (C-1) 1272

(C-4rsquo) 1279 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1296 (C-2rsquo6rsquo) 1366

(C-2) 1392 (C-1rsquorsquo) 1395 (C-1rsquo) 1473 (C-3) 1545 (C-4a) 1576 (C-4b) 1629 (C-8)

1660 (C-6) 1794 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (35) 365 (7) 228 (5) 84 (10) 66 (11)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

HO

CAPIacuteTULO 7

BIBLIOGRAFIA

PARTE II ndash Bibliografia

449

1 - J C Roberts Chem Rev 1961 591

2 - L M M Vieira e A Kijjoa Curr Med Chem 2005 12 2413

3 - G J Bennett e H-H Lee Phytochemistry 1989 28 967

4 - M Afzal e J M Al-Hassan Heterocycles 1980 14 1173

5 - F Imperato Phytochemistry 1991 30 3839

6 - P M Richardson Phytochemistry 1983 22 1309

7 - T B P Oldenburg H Wilkes B Horsfield A C T van Duin D Stoddart e A

Wilhelms Org Geochem 2002 33 595

8 - S Sakai M Katsura H Takayama N Aimi N Chokethaworn e M Suttajit Chem

Pharm Bull 1993 41 958

9 - K Hostettmann e H Wagner Phytochemistry 1977 16 821

10 - G J Bennett H-H Lee e T K Lowney Tetrahedron Lett 1990 31 751

11 - T M Lee G T Carter e D B Borders J Chem Soc Chem Commun 1989 1771

12 - M L Cardona I Fernaacutendez J R Pedro e A Serrano Phytochemistry 1990 29

3003

13 - J Rigandy e S P Kleyney in ldquoNomenclature of Organic Chemistry ndash IUPACrdquo

Pergamon Press Oxford 1979 p 169

14 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 171

15 - IUPAC Commission on Nomenclature of Organic Chemistry in ldquoA Guide to IUPAC

Nomenclature of Organic Compounds (Recommendations 1993)rdquo Blackwell

Scientific publications 1993

16 - A W Frahm e R K Chaudhuri Tetrahedron 1979 35 2035

17 - A M S Silva e D C G A Pinto Curr Med Chem 2005 12 2481

18 - A Michael Ann Chem J 1883 5 81

19 - S Kostanecki Ber 1891 24 1898

20 - M E Sousa e M M M Pinto Curr Med Chem 2005 12 2447

21 - P K Grover G D Shah e R C Shah J Chem Soc 1955 3982

22 - R A Finnegan e K E Merkel J Org Chem 1972 37 2986

23 - A J Quillinan e F Scheinmann J Chem Soc Perkin Trans 1 1973 1329

24 - N Fonteneau P Martin M Mondon H Ficheux e J-P Gesson Tetrahedron 2001

57 9131

PARTE II ndash Bibliografia

450

25 - R J R Bacon e O J Stewart J Chem Soc 1965 4953

26 - R A Finnegan e P L Bachman J Pharm Sci 1965 54 633

27 - S Horne e R Rodrigo J Org Chem 1990 55 4520

28 - S Horne e R Rodrigo J Chem Soc Chem Commun 1992 164

29 - P F Lampe C K Hugues C K Biggers S H Smith e H Hu J Org Chem 1996

61 4572

30 - A Couture E Deniau S Lebrun e P Grandclandon J Chem Soc Perkin Trans 1

1999 789

31 - J R Pfister J Heterocycl Chem 1982 19 1255

32 - J A Elix K L Gaul e H Jiang Aust J Chem 1993 46 95

33 - O F Bennet M J Bouchard R Malloy P Devin G Saluti J Org Chem 1972 37

1356

34 - G J AtwellG W Rewcastle B C Baguley e W A Denny J Med Chem 1990 33

1375

35 - I Fukawa H Yoneda e K K K K Asahi European Patent EP0237004 1987

36 - A S Kelkar R M Letcher K-K Cheung K-F Chiu e G D Brown J Chem Soc

Perkin Trans I 2000 3732

37 - M M M Pinto M E Sousa e M S J Nascimento Curr Med Chem 2005 12

2517

38 - R A Finnegan G M Stephani G Ganguli e S K Bhattacharya J Pharm Sci

1968 57 1039

39 - P Da Re L Sagramora V Mancini P Valenti e L Cima J Med Chem 1970 13

527

40 - S K Bhattacharya S Ghosal R K Chaudhuri e A K Sanyal J Pharm Sci 1972

61 1838

41 - J R Pfister R W Ferraresi I T Harrison W H Rooks A P Roszkowski A Van

Horn e J H Freid J Med Chem 1972 15 1032

42 - R A Finnegan K E Merkel e J K Patel J Pharm Sci 1973 62 483

43 - M M Mackeen A M Ali N H Lajis K Kawazu Z Hassan M Amran M

Habsah L Y Mooi e S M Nohamed J Ethnopharmacol 2000 72 395

PARTE II ndash Bibliografia

451

44 - A Abdel-Lateff C Klemke G M Koumlnig e A D Wright J Nat Prod 2003 66

706

45 - M C Yimdjo A G Azebaze A E Nkengfack A M Meyer B Bodo e Z T

Fomum Phytochemistry 2004 65 2789

46 - A G B Azebaze M Meyer N Bodo e A E Nkengfack Phytochemistry 2004 65

2561

47 - K Yasunaka F Abe A Nagayama H Okabe L Lozada-Perez E Lopez-

Villafranco E E Muntildeiz A Aguilar e R Reyes-Chilpa J Ethnopharmacol 2005

97 293

48 - M Isaka A Jaturapat K Rukseree K Danwisetkanjana M Tanticharoen e Y

Thebtaranonth J Nat Prod 2001 64 1015

49 - H Hambloch e A W Frahm Eur J Med Chem 1985 20 71

50 - F Abe S Nagafuji H Okabe H Higo e H Akahane Biol Pharm Bull 2003 26

1730

51 - S H Szajnman W Yan B N Bailey R Docampo E Elhalem e J B Rodriguez J

Med Chem 2000 43 1826

52 - C Portela C M M Afonso M M M Pinto e M J Ramos Bioorg Med Chem

2004 12 3313

53 - J X Kelly R Winter M Riscoe e D H Peyton J Inorg Biochem 2001 86 617

54 - L Tona R K Cimanga K Mesia C T Musuamba T De Bruyne S Apers N

Hernans S Van Miert L Pieters J Totteacute e A J Vlietinck J Ethnopharmacol

2004 93 27

55 - V K Dua V P Ojha R Roy B C Joshi N Valecha C U Devi M C Bhatnagar

V P Sharma e S K Subbarao J Ethnopharmacol 2004 95 247

56 - M Riscoe J X Kelly e R Winter Curr Med Chem 2005 12 2539

57 - M Chu I Truumees R Mierzwa J Terracciano M Patel D Loebenberg J J

Kaminski P Das e M S Puar J Nat Prod 1997 60 525

58 - G Gopalakrishnan B Banumathi e G Suresh J Nat Prod 1997 60 519

59 - I Sordat-Diserens C Rogers B Sordat e K Hostettmann Phytochemistry 1992 31

313

60 - A R Bilia A W Yusuf A Braca A Keita e I Morelli J Nat Prod 2000 63 16

PARTE II ndash Bibliografia

452

61 - T Fukai M Yonekawa A-J Hou T Nomura H-D Sun e J Uno J Nat Prod

2003 66 1118

62 - J M Essery F A OrsquoHerron D N McGregor e W T Bradner J Med Chem 1976

19 1339

63 - V S Parmar K S Bisht R Jain S Singh S K Sharma S Grupta S Malhotra O

D Tyagi A Vardhan H N Pati D V Berghe e A J Vlietinck Indian J Chem

1996 35 220

64 - T Pengsuparp L Cai H Constant H H S Fong L-Z Lin A D Kinghorn J M

Pezzuto G A Cordell K Ingolfsdoacutettir H Wagner e S H Hughes J Nat Prod

1995 58 1024

65 - J N Wang C Y Hou Y L Liu L Z Lin R R Gil e G A Cordell J Nat Prod

1994 57 211

66 - A Groweiss J H Cardellina e M R Boyd J Nat Prod 2000 63 1537

67 - A Bianco P Passacantilli G Righi M Brufani L Cellai E Marchi e M R Milani

Farmaco 1989 44 547

68 - H Marona E Pekala B Filipek D Maciag e E Szneler Pharmazie 2001 56 567

69 - L-W Wang J-J Kang I-J Chen C-M Teng e C-N Lin Bioorg Med Chem

2002 10 567

70 - K Ishiguro S Nagata H Oku e M Yamaki Planta Med 2002 68 258

71 - S Chericoni L Testai V Calderone G Flamini P Nieri I Morelli e E Martonotti

Planta Med 2003 69 770

72 - S S Liou C M Teng F N Ko e C N Lin J Pharm Sci 1992 81 1109

73 - I Jantan J Juriyati e N A Warif J Ethnopharmacol 2001 75 287

74 - M I Chung J R Weng J P Wang C M Teng e C N Lin Planta Med 2002 68

25

75 - Z T Chowhan e A A Amaro J Pharm Sci 1976 65 1669

76 - M B Bajpai R K Asthana N K Sharma S K Chatterjee e S K Mukherjee

Planta Med 1991 57 102

77 - P Basnet S Kadota M Shimizu e T Namba Planta Med 1994 60 507

78 - P Basnet S Kadota M Shimizu Y Takata M Kobayashi e T Namba Planta Med

1995 61 402

79 - S Ghosal e R K Chaudhuri J Pharm Sci 1975 64 888

PARTE II ndash Bibliografia

453

80 - C N Lin H K Hsieh S J Liou H H Ko H C Lin M I Chung F N Ko H W

Liu e C M Teng J Pharm Pharmacol 1996 48 887

81 - C N Lin M I Chung S J Liou T H Lee e J P Wang J Pharm Pharmacol

1996 48 532

82 - J R Pfister R W Ferraresi I T Harrison W H Rooks e J H Freid J Med Chem

1978 21 669

83 - W D Jones Jr W L Albrecht N L Munzo e K T Stewart J Med Chem 1977

20 594

84 - G W Rewcastle G J Atwell L Zhang B C Baguley e W A Denny J Med

Chem 1991 34 217

85 - H-Z Zhang S Kasibhatla Y Wang J Herich J Guastella B Tseng J Drewe e S

X Cai Bioorg Med Chem 2004 12 309

86 - H Kanamori I Sakamoto M Mizuta K Hashimoto e O Tanaka Chem Pharm

Bull 1984 32 2290

87 - A Rampa A Bisi P Valenti M Recanatini A Cavalli V Andrisano V Cavrini L

Fin A Buruani e P Giusti J Med Chem 1998 41 3976

88 - A Rampa L Piazzi F Belluti S Gobbi A Bisi M Bartolini V Andrisano V

Cavrini A Cavalli M Recanatini e P Valenti J Med Chem 2001 44 3810

89 - J R Pfister W E Wymann J M Mahoney e L D Waterbury J Med Chem 1980

23 1264

90 - M Recanatini A Bisi A Cavalli F Belluti S Gobbi A Rampa P Valenti M

Palzer A Paulusczak e R W Hartmann J Med Chem 2001 44 672

91 - M Aoki Y Itezono H Shirai N Nakayama A Sakai Y Tanaka A Yamaguchi N

Shimma e K Yokose Tetrahedron Lett 1991 32 4737

92 - H Tosa M Iinuma T Tanaka H Nozaki e S Idika Chem Pharm Bull 1997 45

418

93 - N Chairungsrilerd K Takeuchi Y Ohizumi S Nozoe e T Ohta Phytochemistry

1996 43 1099

94 - O O Clement C M Freeman R W Hartmann V D Handratta T S Vasaitis A

M H Brodie e V C O Njar J Med Chem 2003 46 2345

95 - M B Nuacutentildeez F P Maguna N B Okulik e E A Castro Bioorg Med Chem Lett

2004 14 5611

PARTE II ndash Bibliografia

454

96 - M Hamada K Iikubo Y Ishikawa A Ikeda K Umezawa e S Nishiyama Bioorg

Med Chem Lett 2003 13 3151

97 - L Saraiva P Fresco E Pinto E Sousa M Pinto e J Gonccedilalves Bioorg Med

Chem 2002 10 3219

98 - L Saraiva P Fresco E Pinto E Sousa M Pinto e J Gonccedilalves J Enz Inhib Med

Chem 2003 18 357

99 - C-C Chang C-N Lin e J-Y Lin Antiviral Res 1992 19 119

100 - S Ghosal G Rao V Saravana N Misra e D Rana Indian J Chem 1996 35B

561

101 - H Minami M Kinoshita Y Fukuyama M Kodama T Yoshizawa M Sugiura K

Nakagawa e H Tago Phytochemistry 1994 36 501

102 - P M Pauletti I Castro-Gamboa D H S Silva M C M Young D M Tomazela

M N Eberlin e V S Bolzani J Nat Prod 2003 66 1384

103 - J Merza M C Aumond D Rondeau V Dumontet A M Le Ray D Seraphin e P

Richomme Phytochemistry 2004 65 2915

104 - A E Hay M C Aumond S Mallet V Dumontet M Litaudon D Rondeau e P

Richomme J Nat Prod 2004 67 707

105 - B Madan I Singh A Kumar A Prasad H Raj V S Parmar e B Ghosh Bioorg

Med Chem 2002 10 3431

106 - E R Fernandes F D Carvalho F G Remiatildeo M L Bastos M M Pinto e O R

Gottlieb Pharm Res 1995 12 1756

107 - A J N Selleacutes H T V Castro J Aguumlero-Aguumlero J Gonzaacutelez-Gonzaacutelez F

Naddeo F De Simone e L Rastrelli J Agric Food Chem 2002 50 762

108 - A R Garrity G A R Morton e J C Morton U S Patent 6730333 2004

109 - C A Rice-Evans N J Miller P G Bolwell P M Bramley e J B Pridham Free

Rad Res 1995 22 375

110 - L Mathiesen K E Malterud e R B Sund Free Rad Biol Med 1997 22 307

111 - C A Rice-Evans e N J Miller in ldquoFlavonoids in Health and Diseaserdquo Ed C A

Rice-Evans e L Packer Marcel Dekker Nova Iorque 1998 Capiacutetulo 8 p 199

112 - W Bors W Heller C Michel e K Stettmaier in ldquoHandbook of Antioxidantsrdquo Ed E

Cadenas e L Packer Marcel Dekker Nova Iorque 1996 Capiacutetulo 14 p 409

PARTE II ndash Bibliografia

455

113 - J Tsuji in ldquoPalladium Reagents and Catalysts Innovations in Organic Synthesisrdquo

John Wiley amp Sons Nova Iorque 1996 p1

114 - A M Trzeciak e J J Zioacutełkowski Coord Chem Rev 2005 249 2308

115 - T Mizoroki K Mori e A Ozaki Bull Chem Soc Jpn 1971 44 581

116 - R F Heck e J P Noley J Org Chem 1972 14 2320

117 - R F Heck J Am Chem Soc 1968 90 5518

118 - V M Wall A Eisenstadt D J Ager e S A Laneman Platinum Metals Rev 1999

43 138

119 - C B Ziegler Jr e R F Heck J Org Chem 1978 43 2941

120 - R F Heck Org React 1982 27 345

121 - T Jeffery Tetrahedron Lett 1985 26 2667

122 - T Jeffery Synthesis 1987 70

123 - T Jeffery Tetrahedron 1996 52 10113

124 - A M S Silva D C G A Pinto J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay

ARKIVOC 2004 vi 106

125 - A F Littke e G C Fu J Org Chem 1999 64 10

126 - V V Grushin e H Alper Chem Rev 1994 941047

127 - N J Whitcombe K K Hii e S E Gibson Tetrahedron 2001 57 7449

128 - J E Plevyak J E Dickerson e R F Heck J Org Chem 1979 44 4078

129 - M Ludwig S Stromberg M Svensson e B Ǻkermark Organometallics 1999 18

970

130 - W Cabri e I Candiani Acc Chem Res 1995 28 2

131 - K Ritter Synthesis 1993 735

132 - A de Meijere e F E Meyer Angew Chem Int Ed Engl 1994 33 2379

133 - P J Guiry A J Hennessy e J P Cahill Top Catal 1997 4 311

134 - I P Beletskaya e A V Cheprakov Chem Rev 2000 100 3009

135 - J Tsuji in ldquoTransition Metal Reagents and Catalysts Innovations in Organic

Synthesisrdquo John Wiley amp Sons Nova Iorque 2000 p 419

136 - F Ozawa A Kubo e T Hayashi J Am Chem Soc 1991 113 1417

137 - M Shibasaki C D J Boden e A Kojima Tetrahedron 1997 53 7371

138 - A C Jain R C Gupta e R Khazanchi Tetrahedron 1979 35 413

139 - R A W Johnstone e Rose Tetrahedron 1979 35 2169

PARTE II ndash Bibliografia

456

140 - R N Khanna e T R Seshadri Indian J Chem 1963 1 385

141 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 185

142 - A Fougerousse E Gonzalez e R Broulillard J Org Chem 2000 65 583

143 - E M Gaydou e J-P Bianchini Bull Soc Chim Fr 1978 II-43

144 - D C G A Pinto A M S Silva L M P M Almeida J A S Cavaleiro A Leacutevai

e T Patonay J Heterocycl Chem 1998 35 217

145 - J J Ares P E Outt S V Kakodkar R C Buss e J C Geiger J Org Chem 1993

58 7903

146 - S S Ibrahim Ind Eng Chem Res 2001 40 37

147 - L F Fieser e M Fieser in ldquoReagents for Organic Synthesisrdquo John Wiley amp Sons

Nova Iorque 1967 Volume 1 p 855

148 - I Yokoe K Higuchi Y Shirataki e M Komatsu Chem Pharm Bull 1981 29

2670

149 - R Alonso e A Brossi Tetrahedron Lett 1988 29 735

150 - H S Mahal e K Venkataraman J Chem Soc 1934 1767

151 - W A Price A M S Silva e J A S Cavaleiro Heterocycles 1993 36 2601

152 - H L Gaggad K N Wadodkar e B J Ghiya Indian J Chem 1985 24B 1244

153 - C M M Santos A M S Silva e J A S Cavaleiro Synlett 2005 3095

154 - D S Clarke C D Gabbutt J D Hepworth e B M Heron Tetrahedron Lett 2005

46 5515

155 - A de Meijere M Schelper M Knoke B Yucel H W Suumlnnemann R P Scheurich

e L Arve J Organomet Chem 2003 687 249

156 - I Ryu H Matsubara S Yasuda H Nakamura e D P Curran J Am Chem Soc

2002 124 12946

157 - T Nordvik e U H Brinker J Org Chem 2003 68 9394

158 - S Punna S Meunier e M G Finn Org Lett 2004 6 2777

159 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo

McGraw-Hill Book Company Londres 1989 p 132

160 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo 4ordf

Ed McGraw-Hill Londres 1989 p 177

161 - J Barker in ldquoMass Spectrometryrdquo Ed D J Ando 2ordf Ed John Wiley amp Sons

Chichester Inglaterra 1999 Capiacutetulo 5 p 117

PARTE II ndash Bibliografia

457

162 - C M M Santos Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 78

163 - V L M Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 2006 p 66

164 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 196

165 - S Forseacuten e B Ǻkermark Acta Chem Scand 1963 17 6

166 - Cataacutelogo da Aldrich 2005 p 1562

167 - Cataacutelogo da Aldrich 2005 p 972

----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

O

H2O2 NaOH

(14a-e) (15a-e)(14 e 15)a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

R1

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

O

H2O2 NaOH

(14f-j)

(16f-j)R1

OH

O

O

R1

(17f-j)

O

O

R1

(1416 e 17)f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

OH

H

H

OH

O

OR1

R2

O

OR1

R2

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

(26a-j) (27a-j)

(26 e 27)a) R1 = R2 = Hb) R1 = H R2 = Clc) R1 = H R2 = OCH3d) R1 = H R2 = CH3e) R1 = H R2 = NO2

f) R1 = OH R2 = Hg) R1 = OH R2 = Clh) R1 = OH R2 = OCH3i) R1 = OH R2 = CH3j) R1 = OH R2 = NO2

ANEXO I

A

B

BA

A

B

A

B

A

B

A

C

C C

C

B

1

2

3

45

6

82

34

5

6

1

23

45

6

α

β

α

β

O

R1

BA 1

2

3

45

6

1

23

45

6

α

β

O

7

10

9

8

45

6

7

10

92

3

1

23

45

6

1

23

45

6

8

45

6

7

10

9 2

3

1

2

3

45

6

α

β

8

45

6

7

10

9 2

3

1

2

3

45

6

H

H

O

H

H

------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------

O

R4

(18a-j)

R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

(1820-23)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb)R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3c) R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3d)R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2e) R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = Hf) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hg)R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = Hi)R1 = OH R2 = R3 = R4 = Hj) R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

ANEXO II

(18a-df-h)

O

R4R2

O

(20acdfg)

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

O

R4R2

OO

(21acdf-h)

O

NO2

O

(22d)

HH

H H

O R4

R2

OO

(21acdf-h)H

H

H

H

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

1

23

45

6

1

23

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

56

1

23

45

6

α

β

γδ

A

B

A B

A B

O

R4R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

O

R4R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

O (20i)OH

O

OOH

OR3

Quando R1 = OH

O

OH

R3

OH

H

R3 = CH3

Quando

O

O

H

H3C

O

O

trans-(20ej)

H3CH

R1 R1

cis-(20ej)

(23ij)

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

2

34

5

6

1

23

45

6

α

β

78

9

10

A

B

C

H H

H

(18eij)

----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------

ANEXO III

OH O

R2R1

R2 O

R1

(69a-d)(76a-d)

R2 O

R1

(79a-c)

O

O

OH O

R2R1

O

O CH3

Br

(6976-79)a) R1 = R2 = Hb) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

(78a-d)OH

CHO

R3

R4

O (80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OBn R4 = Hc) R3 = R4 = OBn

(77a-d)

(72a-c)

(80)a) R3 = R4 = Hb0) R3 = OBn R4 = Hc0) R3 = R4 = OBn

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

O

O

R3

O

R3

R2 OH

OH

(82a-m)

(83a-m)

R1R4

R1

R4

O(80a-dfgijm)

O

Br

R3

R4

R2

R1

g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

(808283)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = He) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = H

+

(69)a) R1 = R2 = He) R1 = OCH3 R2 = Hf) R1 = H R2 = OCH3g) R1 = R2 = OCH3

12

1

23

45

6

3

2

1

23

45

6

A

B

C

12

1

23

45

6

3 4

45

6

78

9

10

3

2

45

6

78

9

10

α

β

12

1

2

3

45

6 α

β1

23

4

56

BA

1 21

2

3

45

6

1

2

3

45

6BA

34

5

---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------

ANEXO IV

O(79a)

O CH3

Br R1

R2

+

(84a-c)

3

2

45

6

78

9

10

O(85a-c)

O CH3

3

2

45

6

78

9

10

R2

R1

12

3

4

5

6

α

β

O(86a-c)

O

3

2

45

6

78

9

10

R2

R1

12

3

4

5

6

α

β

1

2

3

45

6

α

β

CHO

(72a)

+

O (88a-c)

O

O(87a-c)

O

H

H

H

R2

R1

R2

R1

1

2

34

4a4b5

6

78

8a 9a1

23

4

56

1

2

3

45

6

9A BC

D

E

+

(84-88)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OCH3 R4 = Hc) R3 = R4 = OCH3

---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------

O(80a-dfgijm)

O

O (88a-z)

O

O(87a-z)

O

H

H

H

Br(84a-c)

R2

R1

R3

R4

R6

R5R2

R1

R3

R4R6

R5

R3

R4R6

R5

R2

R1

O (90o-z)

O

OH

R1

R3

R4

R6

R5

(80)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = Hf) R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3

(84)a) R5 = R6 = Hb) R5 = OCH3 R6 = Hc) R5 = R6 = OCH3

(878890)a)R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Hb)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 =OCH3 R6 = He0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 =OCH3 R6 = Hf)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g)R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H h)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Hk)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hl)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3m)R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hn)R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3o)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r)R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs)R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hu)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hv)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3x)R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3 R5 = R6 = Hz)R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3

ANEXO V

1

2

34

4a4b5

6

78

8a 9a1

23

4

56

1

2

3

45

6

9A BC

D

E

------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------------------------

O

(87b-jo-t)

O

R2

R1

R3

R4

R6

R5

(87)b)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 =OCH3 R6 = He0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 =OCH3 R6 = Hf)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g)R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H h)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Ho)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r)R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs)R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = H

ANEXO VI

O

O

R8

R7

R9

R10

R12

R11(91b-jo-t)

(91)b)R7 = R8 = R9 = R10 = H R11 = OH R12 = Hc)R7 = R8 = R9 = R10 = H R11 = R12 = OHd)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = R11 = R12 = He)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = H R11 =OH R12 = Hf)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = H R11 = R12 =OHg)R7 = R8 = H R9 = R10 = OH R11 = R12 = H h)R7 = R8 = H R9 = R10 = R11 = OH R12 = Hi)R7 = R8 = H R9 = R10 = R11 = R12 = OHj)R7 = OH R8 = R9 = R10 = R11 = R12 = Ho)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = R11 = R12 = Hp)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = H R11 = OH R12 = Hq)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = H R11 = R12 = OHr)R7 = H R8 = R9 = R10 = OH R11 = R12 = Hs)R7 = H R8 = R9 = R10 = R11 = R12 = OHt)R7 = R8 = OH R9 = R10 = R11 = R12 = H

  • Capas - Clementina Santospdf
  • Abreviaturas + Iacutendice - Clementina Santospdf
  • Parte I - Clementina Santospdf
  • Parte II - Clementina Santospdf
  • Anexos - Clementina Santospdf
Page 3: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste

Ao meu Ricardo Aos meus queridos pais

fazendo-me sentir que nunca estive sozinha nesta caminhada um instante sequer

o juacuteri

presidente Prof Doutor Artur da Rosa Pires professor catedraacutetico da Secccedilatildeo Autoacutenoma de Ciecircncias Sociais Juriacutedicas e Poliacuteticas daUniversidade de Aveiro

Prof Doutor Joseacute Abrunheiro da Silva Cavaleiro professor catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutor Artur Manuel Soares da Silva professor catedraacutetico do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutora Ana Maria Ferreira de Oliveira Campos professora catedraacutetica do Departamento de Quiacutemica da Escola de Ciecircncias da Universidade do Minho

Prof Doutora Maria da Graccedila Pinho Morgado da Silva Neves professora associada com agregaccedilatildeo do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

Prof Doutor Carlos Alberto Mateus Afonso professor associado do Departamento de Engenharia Quiacutemica e Bioloacutegica do Instituto Superior Teacutecnico da Universidade Teacutecnica de Lisboa

Prof Doutora Diana Claacuteudia Gouveia Alves Pinto professora auxiliar do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro

agradecimentos

Ao Professor Doutor Artur Silva orientador desta dissertaccedilatildeo desejoexpressar o meu mais profundo agradecimento A valiosa orientaccedilatildeo cientiacuteficao apoio o incentivo e a amizade foram uma constante ao longo destes anosFicaratildeo na minha memoacuteria tambeacutem as nossas pequenas divergecircncias eilustres discussotildees mas sempre acompanhadas com o seu rigor e preciosa tranquilidade Por tudo o meu sincero obrigado Ao Professor Doutor Joseacute Cavaleiro Professor Catedraacutetico do grupo dedisciplinas de Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro desejo agradecer a gentileza com que me recebeu na sua Unidade de Investigaccedilatildeo e pelo apoio prestado ao longo da realizaccedilatildeo deste trabalho Agrave Doutora Diana Pinto desejo expressar o meu reconhecimento pelacolaboraccedilatildeo disponibilidade e sugestotildees que contribuiacuteram de formainequiacutevoca para o meu enriquecimento cientiacutefico bem como a amizade e o apoio que dela sempre pude receber Agrave Universidade de Aveiro e ao seu Departamento de Quiacutemica agradeccedilo oapoio financeiro que tornou possiacutevel a realizaccedilatildeo deste trabalho Ao Instituto Politeacutecnico de Braganccedila e agrave sua Escola Superior Agraacuteria agradeccediloas facilidades concedidas quer em termos financeiros quer na dispensa do serviccedilo docente e que foram imprescindiacuteveis para a execuccedilatildeo deste trabalho Agradeccedilo o apoio financeiro ao PRODEP III - Acccedilatildeo 53 ndash Formaccedilatildeo Avanccedilada de Docentes do Ensino Superior no acircmbito do III Quadro Comunitaacuterio de Apoio pela concessatildeo de uma bolsa de doutoramento Ao Dr Hilaacuterio Tavares e agrave Doutora Diana Patoilo agradeccedilo a disponibilidadeque revelaram na obtenccedilatildeo de espectros de RMN Agrave Dra Cristina Barros agradeccedilo o contributo prestado na obtenccedilatildeo deespectros de massa Agrave Dra Maria Fernanda Lucas agradeccedilo o valioso contributo prestado quer naobtenccedilatildeo das anaacutelises elementares quer no auxiacutelio ao niacutevel da teacutecnica de HPLC Agraves Dra Luacutecia Almeida e Cristela Brito agradeccedilo igualmente o contributoprestado na obtenccedilatildeo de algumas das anaacutelises elementares

Aos colegas e amigos do laboratoacuterio de Quiacutemica Orgacircnica do Departamentode Quiacutemica da Universidade de Aveiro agradeccedilo a ajuda amizade boadisposiccedilatildeo e espiacuterito de inter-ajuda demonstrada durante este periacuteodo deconvivecircncia Aos colegas e funcionaacuterios da Escola Superior Agraacuteria de Braganccedila e emespecial aos do Departamento de Agro-Induacutestrias pelo apoio incentivo e ajuda incondicional e que tatildeo importantes foram para o desenrolar destetrabalho Agrave minha querida amiga Cristela ao Attila ao Alberto e agrave Raquel meuscompanheiros de bancada pelo apoio sugestotildees e conhecimentos de caraacutectercientiacutefico prestados ao longo da realizaccedilatildeo deste trabalho e ainda pelaamizade e bons momentos que com eles tive o prazer de passar no laboratoacuteriode Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro Um agradecimento muito especial para voacutes minhas amigas Elsa Judite e Olga Um dia conhecemo-nos e vivemos em Aveiro O meu sinceroagradecimento pela amizade e prontidatildeo dispensadas em todos os momentos Foi o mundo da ldquoquiacutemicardquo que nos uniu E a ti Ricardo meu marido meuamigo meu companheiro de luta te dedico esta tese Natildeo haacute palavras quepossam descrever todo o apoio dedicaccedilatildeo e amor que me foram transmitidosincansavelmente todos estes anos Agradeccedilo a tua paciecircncia nos momentosmenos bons o teu sorriso nas horas de anguacutestia e as tuas palavras de incentivo e coragem no limiar do desacircnimo A ti Ricardo o meu muitoobrigado Matildee Pai Eacute com imensa alegria que partilho com vocecircs estas palavras Osentido do trabalho da responsabilidade da perseveranccedila e o espiacuterito desacrifiacutecio devo-o a voacutes Estes valores bem como o vosso apoio preocupaccedilatildeoe presenccedila constantes foram determinantes para encarar com dedicaccedilatildeo esteprojecto das nossas vidas Matildee obrigada pelo teu conforto Pai obrigada peloteu alento Espero que sintam e partilhem comigo este sorriso Finalmente desejo agradecer aos meus queridos familiares que satildeo muitos para puder aqui enumeraacute-los que sempre me apoiaram e estimularam nosentido de levar a cabo a concretizaccedilatildeo deste trabalho

palavras-chave

(EE)-cinamilidenoacetofenonas (E)-2-estirilcromonas xantonas epoxidaccedilatildeo reacccedilatildeo de Heck RMN

resumo

Esta dissertaccedilatildeo eacute constituiacuteda por duas partes na primeira parte reportam-se estudos de epoxidaccedilatildeo em cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas catalisados por um complexo de salen Mn(III) conhecido como catalisador de Jacobsen na segunda parte desenvolvem-se novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas em que se recorre agrave reacccedilatildeo de Heck de cromonas bromadas com estirenos Os estudos de epoxidaccedilatildeo apresentados na primeira parte desta dissertaccedilatildeoforam efectuados em trecircs sistemas carboniacutelicos αβ- e αβγδ-insaturados (E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas e utilizandoo peroacutexido de hidrogeacutenio e o iodosilbenzeno como oxidantes As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas originaram os respectivos trans-epoacutexidos em bons rendimentos enquanto que nas (E)-2rsquo-hidroxicalconas isolaram-se os produtos de ciclizaccedilatildeo dos respectivos trans-epoacutexidos as trans-3-hidroxiflavanonas em rendimentos moderados As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonasproporcionaram a formaccedilatildeo dos respectivos γδ-trans-monoepoacutexidos e αβγδ-transtrans-diepoacutexidos De referir que no caso da (E)-4-nitrocinamilidenoacetofenona foi tambeacutem possiacutevel isolar o αβ-trans-monoepoacutexido Para as (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas aleacutem dos γδ-trans-monoepoacutexidos isolaram-se os produtos resultantes da ciclizaccedilatildeo de αβ-trans-monoepoacutexidos as (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanonas A epoxidaccedilatildeo de (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenonas originou uma mistura diasteriomeacuterica dos γδ-trans-monoepoacutexidos o que leva a considerar um mecanismo radicalar para este tipo de reacccedilatildeo As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas e (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas originaram os respectivas αβ-epoacutexidos tendo sido necessaacuterio recorrer agrave teacutecnica de HPLC para isolar os resultantes da epoxidaccedilatildeo de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas Estudos de RMN e HPLC revelaram que apesar de ter sido utilizado um catalisador quiral na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo este natildeo conseguiu induzirquiralidade em quaisquer dos produtos obtidos dos trecircs tipos de compostos estudados Na segunda parte desta dissertaccedilatildeo aborda-se a siacutentese de novos derivados de xantona nomeadamente 23-diarilxantonas Para o efeito foram desenvolvidas duas rotas sinteacuteticas A primeira via de siacutentese utiliza como reagente de partida a 3-bromo-2-metilcromona e a segunda envolve a utilizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A preparaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas envolveu i) acetilaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas seguida de transposiccedilatildeo do grupo acetilo ii) bromaccedilatildeo dos compostos cetoacutenicos formados e ciclizaccedilatildeo do produto obtido num passouacutenico originando as 3-bromo-2-metilcromonas O derivado natildeo substituiacutedo foi obtido em bom rendimento os derivados 4rsquo-benziloxilo e 6rsquo-benziloxilo foram obtidos em rendimentos moderados nao tendo sido possiacutevel isolar a 4rsquo6rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona A preparaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas foi efectuada recorrendo aomeacutetodo de Baker-Venkataraman partindo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas e derivados de aacutecidos cinacircmicos ambos adequadamente substituiacutedos Os eacutesteres assim obtidos foram tratados com base originando as 3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas que foram sujeitas num soacute passo a condiccedilotildees debromaccedilatildeo e ciclizaccedilatildeo do produto obtido de forma a originar as pretendidas (E)-3-bromo-2-estirilcromonas A siacutentese de 23-diarilxantonas partindo da 3-bromo-2-metilcromona envolveureacccedilotildees de Heck com estirenos comerciais e catalisadas por reagentes de palaacutedio obtendo-se (E)-2-metil-3-estirilcromonas Por condensaccedilatildeo aldoacutelica destas com benzaldeiacutedos originaram (EE)-23-diestirilcromonas que apoacutes refluxo em 124-triclorobenzeno datildeo origem agraves pretendidas 23-diarilxantonasA reacccedilatildeo de Heck de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas e estirenos levou agrave formaccedilatildeo directa de 23-diarilxantonas Esta transformaccedilatildeo explica-se pela formaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas seguida de processos deelectrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo Foi tambeacutem possiacutevel isolar neste tipo de reacccedilatildeo23-diaril-34-di-hidroxantonas intermediaacuterios semi-oxidados das xantonas obtidas A uacuteltima etapa deste trabalho consistiu na desalquilaccedilatildeo das benziloxi- e metoxi-23-diarilxantonas sintetizadas Na caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos sintetizados recorreu-se a teacutecnicas analiacuteticas actuais em especial atraveacutes de estudos de espectroscopia de ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) [espectros de 1H de 13C e estudos bidimensionais de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homo e heteronuclear e deefeito nuclear de Overhauser (NOESY)] Estes estudos foram tambeacutemessenciais no estabelecimento da estereoquiacutemica presente na maioria doscompostos sintetizados Os novos produtos obtidos foram igualmentecaracterizados por espectrometria de massa recorrendo em alguns casos agraveteacutecnica de impacto electroacutenico noutros agrave teacutecnica de ldquoelectrosprayrdquo e sempreque possiacutevel acompanhados de microanaacutelise elementar ou espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

keywords

(EE)-cinnamylideneacetophenones (E)-2-styrylchromones xanthones epoxidation Heck reaction NMR

abstract

This dissertation is constituted by two parts in the first one we report the epoxidation studies of αβ-and αβγδ-unsaturated ketones catalysed by the well-known Jacobsen catalyst in the second one novel routes of 23-diarylxanthones were developed in which we use the Heck reaction of bromochromones with styrenes The epoxidation studies presented in the firs part of this dissertation were accomplished in three αβ-unsaturated carbonylic systems (E)-chalcones (EE)-cinnamylideneacetophenones and (E)-2-styrylchromones using hydrogen peroxide and iodosylbenzene as oxidants Good yields were obtained in the synthesis of chalcone trans-epoxides concerning the (E)-2rsquo-hydroxychalcones the cyclisation products of the epoxides trans-3-hydroxyflavanones were obtained in moderated yields The epoxidation of (EE)-cinnamylideneacetophenones leads to the formation of the respective γδ-trans-monoepoxides and αβγδ-transtrans-diepoxides In the case of the (E)-4-nitrocinnamylideneacetophenone it was also possible to isolate the αβ-trans-monoepoxide For (EE)-2rsquo-hydroxycinnamylideneacetophenones besides the γδ-trans-monoepoxides it was also possible to isolate the cyclisation products of the αβ-trans-monoepoxides (E)-23-trans-3-hydroxy-2-styryl-4-chromanones The epoxidation of (EE)-γ-methylcinnamylideneacetophenones gives a diasteriomeric mixture of γδ-trans-monoepoxides which lead us to propose a stepwise radicalar mechanism The epoxidation of (E)-2-styrylchromones and (E)-5-hydroxystyrylchromones leads to the formation of the respective αβ-trans-epoxides being necessarythe use of HPLC to separate those obtained from (E)-5-hydroxystyrylchromones NMR and HPLC studies showned that no chirality were induced in theepoxidation products of any of the studies in spite of the use of chiral catalyst The second part of this dissertation is dedicated to the synthesis of novelxantone derivatives mainly 23-diarylxanthones To achive the target two synthetic routes were developed The first uses the 3-bromo-2-methylchromone as starting material and the second one uses (E)-3-bromo-2-styrylchromones

The preparation of 3-bromo-2-methylchromones was made through i) acetylation of 2rsquo-hydroxyacetophenones followed by the transposition of the acetyl group ii) bromination of the formed ketonic compounds and cyclisationin one step giving the desired 3-bromo-2-methylchromones The unsubstitutedderivative was obtained in good yield the 4rsquo-benzyloxy and 6rsquo-benzyloxy derivatives were obtained in moderate yields and it was not possible to isolate 4rsquo6rsquo-dibenzyloxy-3-bromo-2-methylchromone (E)-3-Bromo-2-styrylchromones were obtained by the Baker-Venkataraman method starting with 2rsquo-hydroxyacetophenones and cinnamic acid derivativesboth appropriated substituted The formed esters were treated with base giving3-hydroxy-14-pentadiene-1-ones which were submitted to bromination and cyclisation in one step in order to achive the desired (E)-3-bromo-2-styrylchromones The synthesis of 23-diarylxanthones starting from the 3-bromo-2-methylchromones involved a Heck reaction with commercial styrenescatalysed by palladium catalysts to afford (E)-2-methyl-3-styrylchromones The aldol condensation of these products with benzaldehydes leads to (EE)-23-distyrylchromones which after reflux in 124-trichlorobenzene gives the desired 23-diarylxanthones A Heck reaction between (E)-3-bromo-2-styrylchromones and commercialstyrenes aforded directly the desired 23-diarylxanthones This transformation is explained by the formation of (EE)-23-distyrylchromones followed byelectrocyclisation and oxidation processes It was also possible to isolate in this type of reaction 23-diaryl-34-di-hidroxanthones semi-oxidized intermediates of the obtained xanthones Finally the dealkylation of the benzyloxy- and methoxy-23-diarylxanthonessynthetized were performed in order to prepare hydroxy-23-diarylxanthones All the synthesised compounds were characterised using modern analyticaltechniques with special emphasis on exhaustive nuclear magnetic resonance(NMR) spectroscopic studies [1H and 13C spectra two dimensional homonuclear and heteronuclear spectroscopy and NOESY] All the new compounds were also characterized by mass spectrometry in some cases using electronic impact and in others electrospray ionization technique and as long as possible elemental analysis or high resolution mass spectrometry were also carried on

xi

ABREVIATURAS

acac - acetilacetonato

Bn - Benzilo

Bu - Butilo

Catal - Catalisador

COSY - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homonuclear bidimensional em RMN

δ - Desvio quiacutemico em relaccedilatildeo ao tetrametilsilano (em ppm)

Δδ - Diferenccedila de desvios quiacutemicos (em ppm)

d - Dupleto

dba ndash Dibenzilidenoacetona

DBU - 18-Diazobiciclo[540]undeca-7-eno

DCC ndash NNrsquo-Diciclo-hexilcarbodiimida

dd - Duplo dupleto

ddd - Duplo dupleto de dupletos

DDQ - 12-Diciano-34-dicloro-14-benzoquinona

dt - Duplo tripleto

DMD - Dimetildioxirano

DMF - N N - Dimetilformamida

DMSO - Dimetilsulfoacutexido

ee - Excesso enantiomeacuterico

Efec - Efectivo

EM - Espectrometria de massa

EMAR - Espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

Et - Etilo

Equiv - Equivalente

FAB - Ionizaccedilatildeo por bombardeamento com aacutetomos raacutepidos

HMBC - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear a longa distacircncia bidimensional em

RMN

HSQC - Correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear bidimensional em RMN

IE - Impacto electroacutenico

xii

Im - Imidazol

Int rel - Intensidade relativa iPr - Isopropilo

IUPAC - Uniatildeo Internacional de Quiacutemica Pura e Aplicada

J - Constante de acoplamento (em Hz)

Lit - Literatura

M+ - Iatildeo molecular

m - Multipleto

MCPBA ndash Aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico

Me - Metilo

min - Minuto

mz - Relaccedilatildeo massacarga (espectrometria de massa)

η - Rendimento

NBS ndash N-bromossuccinimida

NOESY - Efeito nuclear de Overhauser e de troca

NMP - N-metil-2-pirrolidona

OAc - Acetato

OBn - Benziloxilo

OMe - Metoxilo

OTf - Triflato

pf - Ponto de fusatildeo

Ph - Fenilo

Py - Piridina

PPNO - N-Oacutexido de 4-fenilpiridiacutenio

PyNO - N-Oacutexido de piridiacutenio

ppm - Partes por milhatildeo

PTT - Tribrometo de feniltrimetilamoacutenio

Ref - Referecircncia

Rf - Factor de retardo

RMN de 13C - Ressonacircncia magneacutetica nuclear de carbono-13

RMN de 1H - Ressonacircncia magneacutetica nuclear de protatildeo

s - Singuleto

xiii

Salen - (SS)-(+)-NNrsquo-Bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiamino

SPB - Perborato de soacutedio

SPC - Percarbonato de soacutedio

t - Tripleto

temp amb - Temperatura ambiente

THF - Tetra-hidrofurano

tlc - Cromatografia de camada fina

tol - Tolilo

tt - Triplo tripleto

TMS ndash Tetrametilsilano

xv

IacuteNDICE Agradecimentos v

Resumo vii

Abstract ix

Abreviaturas xi

Iacutendice xv

PARTE I ndash Epoxidaccedilatildeo de cetonas αβ- e αβγδ-insaturadas

CAPIacuteTULO 1 ndash Introduccedilatildeo 3

11 ndash (E)-Calconas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 5

111 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 5

112 ndash Nomenclatura 6

113 ndash Siacutentese de (E)-calconas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 7

114 ndash Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona 8

12 ndash (EE)-Cinamilidenoacetofenonas helliphelliphellip 9

121 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 9

122 ndash Nomenclatura 9

123 ndash Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas helliphelliphellip 10

13 ndash (E)-2-Estirilcromonas 11

131 ndash Ocorrecircncia na natureza hellip 11

132 ndash Nomenclatura 11

133 ndash Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 12

134 ndash Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas helliphelliphelliphellip 14

14 ndash A importacircncia das reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilideno-

acetofenonas e (E)-2-estirilcromonas 15

xvi

CAPIacuteTULO 2 ndash Epoxidaccedilatildeo de sistemas αβ- e αβγδ-insaturados catalisada por

complexos de Salen Mn(III) 17

21 - Introduccedilatildeo 19

22 ndash Escolha de oxidantes helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 23

23 ndash Efeito do ligando axial helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 27

24 ndash Efeitos do substrato helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 28

25 ndash Efeitos esteacutereos e electroacutenicos helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 31

26 ndash Consideraccedilotildees mecaniacutesticas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 33

CAPIacuteTULO 3 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilideno-

acetofenonas e de (E)-2-estirilcromonas 39

31 ndash Estudos preliminares nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas 41

311 ndash Preparaccedilatildeo de (E)-calconas hellip 41

312 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante e sem recurso a catalisadores hellip 41

313 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador hellip 45

314 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando iodosilbenzeno como oxidante e

complexo de salen Mn(III) como catalisador helliphelliphelliphelliphellip 49

32 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 53

321 ndash Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas hellip 53

322 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante hellip 54

323 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando

iodosilbenzeno como oxidante helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 62

33 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas 68

331 ndash Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas hellip 68

332 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante hellip 69

333 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando iodosilbenzeno como

oxidante helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 75

334 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros

oxidantes helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 78

xvii

CAPIacuteTULO 4 ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de

epoxidaccedilatildeo 81

41 ndash Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) 83

411 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas helliphelliphelliphellip 83

412 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas 86

413 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 90

414 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ- trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo 94

415 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo 99

416 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-

cinamilidenoacetofenonas 106

417 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 114

418 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas 118

419 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 122

42 ndash Estudos de induccedilatildeo de quiralidade nos epoacutexidos obtidos 126

43 - Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (MS) 132

431 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 132

432 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas 133

433 ndash Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 135

434 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ- trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-4 e em C-4rsquo 137

435 ndash Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-γ eou em C-2rsquo 139

436 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-

acetofenonas 141

437 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 143

438 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas 144

439 ndash Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 146

CAPIacuteTULO 5 ndash Consideraccedilotildees finais 149

xviii

CAPIacuteTULO 6 ndash Parte experimental 155

61 ndash Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados 157

62 ndash Meacutetodos de siacutentese dos reagentes de partida 158

621 ndash Siacutentese de (E)-calconas 158

622 ndash Siacutentese de (E)-nitrocalconas 159

623 ndash Siacutentese de cinamaldeiacutedos 159

624 ndash Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 161

625 ndash Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas 163

626 ndash Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 164

627 ndash Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 166

63 ndash Meacutetodos de siacutentese de epoacutexidos helliphelliphelliphelliphellip 167

631 ndash Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas 167

632 ndash Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 176

633 ndash Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas 189

CAPIacuteTULO 7 ndash Bibliografia 195

ANEXO I 205

ANEXO II 207

PARTE II ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas

CAPIacuteTULO 1 ndash Introduccedilatildeo 211

11 ndash Xantonas ocorrecircncia na natureza 213

12 ndash Nomenclatura 214

121 ndash Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas 214

1211 ndash Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 214

xix

1212 ndashNomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-hidroxifenil)-3-

hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-

hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-onas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 215

1213 ndash Nomenclatura de derivados do tipo cromona helliphelliphelliphelliphelliphellip 216

122 ndash Nomenclatura de xantonas 216

13 ndash Siacutentese de xantonas 217

14 ndash Actividade bioloacutegica de xantonas 224

15 ndash A importacircncia de siacutentese de novos derivados de xantona 226

CAPIacuteTULO 2 ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisada por complexos de

palaacutedio 227

21 ndash Introduccedilatildeo 229

22 ndash Efeito do substrato 231

23 ndash Consideraccedilotildees mecaniacutesticas 233

CAPIacuteTULO 3 ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona 237

31 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo 239

32 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 243

321 ndash Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 243

322 ndash Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 249

33 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas 255

331 ndash Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 255

3311 ndash Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 255

3312 ndash Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 257

3313 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-diestirilcromonas 258

332 ndash Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 259

34 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 266

CAPIacuteTULO 4 ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-

diarilxantonas 269

41 ndash Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN) helliphelliphellip 271

411 ndash Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphellip 271

412 ndash Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 273

xx

413 ndash Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 280

414 ndash Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas 283

415 ndash Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas 290

416 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 293

417 ndash Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas 296

418 ndash Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 301

419 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas 306

4191 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

306

4192 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos

metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 314

4110 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas 322

41101 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo

substituiacutedas no anel A 322

41102 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A

com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 327

4111 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas 334

4112 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 338

41121 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no

anel A 338

41122 ndash Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel

A com um grupo 8-hidroxilo 346

42 - Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (MS) 350

CAPIacuteTULO 5 ndash Consideraccedilotildees finais 355

CAPIacuteTULO 6 ndash Parte experimental 359

61 ndash Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados 361

62 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de acetofenonas 361

621 ndash Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxi-

acetofenona 361

622 ndash Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona helliphelliphelliphellip 362

623 ndash Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas helliphelliphelliphellip 362

xxi

63 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos helliphelliphellip 363

631 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos helliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 363

632 ndash Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos helliphelliphelliphellip 364

6321 ndash Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos 364

6322 ndash Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo helliphelliphelliphellip 365

64 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 365

641 ndash Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 365

6411 ndash Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 365

6412 ndash Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas helliphelliphellip 368

6413 ndash Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas helliphelliphelliphellip 371

6414 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphelliphellip 373

642 ndash Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 375

6421 ndash Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 375

6422 ndash Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas helliphelliphelliphelliphellip 381

6423 ndash Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphellip 387

65 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas 391

651 ndash Partindo da 3-bromo-2-metilcromona helliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip 391

6511 ndash Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphellip 391

6512 ndash Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas helliphelliphelliphelliphelliphellip 393

6513 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas helliphelliphelliphellip 396

652 ndash Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas helliphelliphelliphelliphellip 400

66 ndash Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 437

CAPIacuteTULO 7 ndash Bibliografia 447 ANEXO III 459

ANEXO IV 461

ANEXO V 463

ANEXO VI 465

i

Transformaccedilotildees de cetonas αβ e αβγδ insaturadas

INTRODUCcedilAtildeO 3 11 (E)-CALCONAS 5

111 Ocorrecircncia na natureza 5 112 Nomenclatura 6 113 Siacutentese de (E)-calconas 7 114 Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona 8

12 (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 9 121 Ocorrecircncia na natureza 9 122 Nomenclatura 9 123 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 10

13 (E)-2-ESTIRILCROMONAS 11 131 Ocorrecircncia na natureza 11 132 Nomenclatura 11 133 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 12 134 Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas 14

14 A IMPORTAcircNCIA DAS REACCcedilOtildeES DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-CALCONAS (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS E (E)-2-ESTIRILCROMONAS 15

EPOXIDACcedilAtildeO DE SISTEMAS ΑΒ- E ΑΒΓΔ-INSATURADOS CATALISADA POR COMPLEXOS DE SALEN MN(III) 17

21 INTRODUCcedilAtildeO 19 22 ESCOLHA DE OXIDANTES 23 23 EFEITO DO LIGANDO AXIAL 27 24 EFEITOS DO SUBSTRATO 28 25 EFEITOS ESTEacuteREOS E ELECTROacuteNICOS 31 26 CONSIDERACcedilOtildeES MECANIacuteSTICAS 33

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE 39 (E)-CALCONAS 39 (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 39 E (E)-2-ESTIRILCROMONAS 39

31 ESTUDOS PRELIMINARES NAS REACCcedilOtildeES DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-CALCONAS 41 311 Preparaccedilatildeo de (E)-calconas 41 312 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores 41 313 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador 45 314 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador 49

32 ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS 53 321 Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 53 322 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante 54 323 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o iodosilbenzeno como oxidante 62

33 ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE (E)-2-ESTIRILCROMONAS 68 331 Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas 68 332 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante 69 333 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o iodosilbenzeno como oxidante 75 334 Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros oxidantes 78

ii

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL DOS COMPOSTOS OBTIDOS NOS ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO81 41 CARACTERIZACcedilAtildeO POR RESSONAcircNCIA MAGNEacuteTICA NUCLEAR (RMN)83

411 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 83 412 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas86 413 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas 90 414 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo94 415 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo 99 416 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas 106 417 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 114 418 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas118 419 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 122

42 ESTUDOS DE INDUCcedilAtildeO DE QUIRALIDADE NOS EPOacuteXIDOS OBTIDOS 126 43 CARACTERIZACcedilAtildeO POR ESPECTROMETRIA DE MASSA (EM)132

431 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas 132 432 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas133 433 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroflavanonas 135 434 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e C-4rsquo 137 435 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo139 436 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas 141 437 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas 143 438 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas144 439 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 146

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS149 PARTE EXPERIMENTAL155

61 REAGENTES SOLVENTES SIacuteLICAS E EQUIPAMENTOS UTILIZADOS157 62 MEacuteTODOS DE SIacuteNTESE DOS REAGENTES DE PARTIDA158

621 Siacutentese de (E)-calconas 158 622 Siacutentese de (E)-nitrocalconas 159 623 Siacutentese de cinamaldeiacutedos 159 624 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 161 625 Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas 163 626 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas 164 627 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas166

63 MEacuteTODOS DE SIacuteNTESE DE EPOacuteXIDOS 167 631 Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas167 632 Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas 176 633 Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas 189

BIBLIOGRAFIA195

PARTE I

EPOXIDACcedilAtildeO DE CETONAS α β- E αβγδ-INSATURADAS

CAPIacuteTULO 1

INTRODUCcedilAtildeO

PARTE I - Introduccedilatildeo

5

11 (E)-Calconas

111 Ocorrecircncia na natureza

s (E)-calconas satildeo compostos do tipo flavonoacuteide de cadeia aberta em que os dois

aneacuteis aromaacuteticos estatildeo unidos por trecircs carbonos dum sistema carboniacutelico αβ-

insaturado (estrutura tipo C6-C3-C6 1)1

O (1)

A B

O isolamento de derivados do tipo calcona tem sido vastamente reportado na literatura

nas uacuteltimas deacutecadas podendo estes compostos ser extraiacutedos de diversas partes de plantas

raiacutez cerne rebentos folha flor e sementes2 A (E)-calcona natildeo substituiacuteda ainda natildeo foi

encontrada como produto natural mas alguns dos seus derivados mais simples como a 4rsquo-

hidroxi- e a 4rsquo-metoxicalcona jaacute foram encontrados em plantas dos geacuteneros Citrus e

Flemingia respectivamente34

As (E)-calconas naturais podem apresentar substituiccedilatildeo em ambos os aneacuteis aromaacuteticos

em maior ou menor extensatildeo sendo os grupos hidroxilo metoxilo metilo e isopentenilo

os mais abundantes Estes compostos foram isolados a partir de diferentes partes da planta

e podem encontrar-se na forma livre ou como O- ou C-glicosiacutedeos sendo a glucose e a

ramnose os accediluacutecares que ocorrem predominantemente4

As (E)-calconas satildeo o precursor central C15 da biossiacutentese dos flavonoacuteides Apoacutes

isomerizaccedilatildeo pela enzima calcona flavanona isomerase o sistema calconaflavanona

originaratildeo a maior parte dos compostos que pertencem a esta classe45 Tambeacutem a niacutevel

sinteacutetico nomeadamente derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 2rsquo no nuacutecleo da calcona satildeo

responsaacuteveis pela siacutentese da maioria dos compostos flavonoacuteides O esquema 1 apresenta os

derivados mais simples que podem ser obtidos por siacutentese e biossiacutentese usando calconas

como precursores

A

PARTE I - Introduccedilatildeo

6

OOH

O

O

O

O

O

OIsoflavona Flavona

Flavanona

OOH

2-Hidroxicalcona

2-Hidroxidi-hidrocalcona

O

O

CH

Aurona

ESQUEMA I

112 Nomenclatura

A numeraccedilatildeo do nuacutecleo calcona eacute diverso do apresentado para os outros flavonoacuteides

isto eacute o anel A eacute numerado de 1rsquo a 6rsquo e o anel B de 1 a 6 (2a) Este sistema de numeraccedilatildeo e

a designaccedilatildeo de calcona eacute aceite pela IUPAC6

Os epoacutexidos obtidos na transformaccedilatildeo de (E)-calconas seratildeo desigandos como

derivados da 13-diaril-23-epoxi-1-propanona No entanto por uma questatildeo de

simplicidade de discusatildeo dos resultados e caracterizaccedilatildeo estrutural destes compostos usar-

se-aacute uma numeraccedilatildeo similar agraves das calconas e a designaccedilatildeo geneacuterica de epoacutexido de

calcona tal como se apresenta em 2b

1

23

45

6

O

1

23

45

β

1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(2a) (2b)

A B BA

PARTE I - Introduccedilatildeo

7

As 3-hidroxiflavanonas e as 3-hidroxiflavonas satildeo compostos resultantes da

transformaccedilatildeo dos epoacutexidos de calconas O sistema de numeraccedilatildeo eacute o indicado nas

estruturas 3a e 3b respectivamente o qual eacute recomendado pela IUPAC6

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(3a)

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(3b)

113 Siacutentese de (E)-calconas

As propriedades bioloacutegicas apresentadas por compostos do tipo calcona fizeram com

que tivessem surgido vaacuterios meacutetodos de siacutentese para estes compostos Assim alguns dos

meacutetodos mais reportados na literatura satildeo

bull Condensaccedilatildeo de aacutecido cinacircmico e de alguns dos seus derivados com benzeno e

derivados

bull Isomerizaccedilatildeo de flavanonas

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica catalisada por aacutecido ou base de acetofenonas e benzaldeiacutedos

adequadamente substituiacutedos78

Na siacutentese das (E)-calconas descritas neste trabalho aplicou-se o meacutetodo da

condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio alcalino usando o hidroacutexido de soacutedio ou hidreto de soacutedio

como base dependendo do tipo de substituinte

O

+

O

RRR ROHC

A ou B

A MeOH NaOHH2O 3 h temp ambB THF seco NaH 2 h temp amb

ESQUEMA II

PARTE I - Introduccedilatildeo

8

Quando se utilizou o hidroacutexido de soacutedio dissolveram-se as acetofenonas em metanol e

deixou-se a mistura reaccional durante 3 horas agrave temperatura ambiente (Esquema II) Nos

casos em que se utilizou hidreto de soacutedio como base9 dissolveram-se as acetofenonas em

tetra-hidrofurano seco deixando-se a mistura reaccional agrave temperatura ambiente durante 2

horas e protegida da luz

114 Actividade bioloacutegica de compostos do tipo calcona

As (E)-calconas desempenham um papel vital na natureza dado que actuam como

protectores contra radiaccedilotildees ultravioleta insectos viacuterus e bacteacuterias Aleacutem disso tecircm uma

acccedilatildeo de atracccedilatildeo de polinizadores visto alguns derivados presentes em plantas serem os

responsaacuteveis pela coloraccedilatildeo intensa das mesmas (Figura 1) Esta acccedilatildeo atractiva da

coloraccedilatildeo de folhas e flores sobre os insectos pode contribuir para a polinizaccedilatildeo directa e

cruzada A presenccedila destes pigmentos amarelos pode ser rapidamente demonstrada

expondo as peacutetalas a vapores de amoacutenia verificando-se que a cor destas muda

drasticamente de amarela a vermelha10

OGlc

OHHO

O

OH

OH

HO

O

OH

HO OH

(4a) (4b) Figura 1 ndash Exemplos de (E)-calconas presentes em plantas isosalipurposiacutedeo (4a) e

ocanina (4b)

Estes compostos apresentam tambeacutem importantes propriedades biocidas bioloacutegicas e

farmacoloacutegicas e satildeo intermediaacuterios na siacutentese e biossiacutentese de outros flavonoacuteides como jaacute

foi referido anteriormente De entre as potenciais aplicaccedilotildees que lhes podem ser atribuiacutedas

salientam-se a actividade bactericida fungicida insecticida como antibioacuteticos inibidores

de enzimas e agentes anticanceriacutegenos etc11

PARTE I - Introduccedilatildeo

9

12 (EE)-Cinamilidenoacetofenonas

121 Ocorrecircncia na natureza

Natildeo satildeo conhecidos compostos naturais com uma estrutura do tipo 2-

cinamilidenoacetofenona (5) no entanto existem compostos naturais no chaacute tabaco e em

alguns alimentos que apresentam estruturas semelhantes a estas cetonas12-15

122 Nomenclatura

As referecircncias aos compostos do tipo (EE)-cinamilidenoacetofenona tem vindo a

aumentar e a nomenclatura descrita considera-os como derivados de cetonas Tal como

para as (E)-calconas o anel A eacute numerado de 1rsquo a 6rsquo e o anel B de 1 a 6 e o sistema de

numeraccedilatildeo eacute o indicado na estrutura 516

O

1

2

3

546

1

23

45

β δ

γ

(5)

BA

Os monoepoacutexidos 5a e 5b obtidos na transformaccedilatildeo das (EE)-

cinamilidenoacetofenonas seratildeo designados como derivados de 15-diaril-23-epoxi-4-

penteno-1-ona e 15-diaril-45-epoxi-2-penteno-1-ona respectivamente Os diepoacutexidos do

tipo 5c seratildeo designados como 15-diaril-2345-diepoxi-1-pentanona No entanto por

uma questatildeo de simplicidade de discusatildeo dos resultados e caracterizaccedilatildeo estrutural destes

compostos usar-se-aacute uma numeraccedilatildeo similar agraves das cinamilidenoacetofenonas e os

epoacutexidos seratildeo referidos genericamente por αβ-epoacutexido (5a) γδ-epoacutexido (5b) e αβγδ-

diepoacutexido (5c)

PARTE I - Introduccedilatildeo

10

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ O

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ OO

(5b)

(5c)

A B

BA

O

1

23

546

1

23

45

6

α

β δ

γ

(5a)

A BO

O sistema de numeraccedilatildeo das (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas (6) obtidos a partir

de αβ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (5a) eacute similar ao usado para as

flavanonas

2

34

5

6

O

O

OH

1

23

45

6

78

9

10

(6)

α

β

A

B

123 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

Satildeo escassas as referecircncias relativamente agrave siacutentese destes compostos carboniacutelicos

αβγδ-insaturados O meacutetodo mais utilizado envolve a condensaccedilatildeo em meio alcalino de

um aldeiacutedo αβ-insaturado com uma cetona apropriadamente substituiacutedos17

As (EE)-cinamilidenoacetofenonas descritas neste trabalho foram sintetizadas por este

processo que consiste na condensaccedilatildeo de acetofenonas e cinamaldeiacutedos adequados em

meio fortemente alcalino usando hidroacutexido de soacutedio ou hidreto de soacutedio e agrave temperatura

ambiente (Esquema III)

PARTE I - Introduccedilatildeo

11

O

R+

ROHC

A ou B

A MeOH NaOHH2O 20 h temp ambB THF seco NaH 12 h temp amb

O

RR

ESQUEMA III

13 (E)-2-Estirilcromonas

131 Ocorrecircncia na natureza

As cromonas satildeo compostos heterociacuteclicos que se encontram amplamente distribuiacutedas

no Reino Vegetal A descoberta de muitos destes compostos serem os responsaacuteveis pela

actividade medicinal de algumas plantas levou a um crescente interesse tanto no

isolamento como na siacutentese deste tipo de compostos18

As (E)-2-estirilcromonas satildeo uma classe de cromonas pouco abundantes na natureza

conhecendo-se somente 2 derivados naturais a hormotamniona (7a isolada em 1986) e a

6-desmetoxi-hormotamniona (7b isolada em 1991) as quais foram isoladas de extractos

da alga Chrysophaeum taylori existente na costa nordeste de Porto Rico1920

O

O

OH

OH

CH3

OH

R

H3CO

OCH3

7a) R = OCH3 Hormotamniona7b) R = H 6-Desmetoxi-hormotamniona

132 Nomenclatura

As cromonas cuja siacutentese e caracterizaccedilatildeo estrutural estatildeo descritas ao longo deste

trabalho satildeo compostos com esqueleto estrutural do tipo 8

PARTE I - Introduccedilatildeo

12

A designaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas resulta de serem cromonas [parte X da estrutura

8] e de terem no carbono C-2 um grupo estirilo [parte Y da estrutura 8] O sistema de

numeraccedilatildeo que seraacute usado neste trabalho eacute apresentado em 82122

Os epoacutexidos obtidos na transformaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas designam-se como

derivados de 2-(2-aril-12-epoxietil)cromona Mais uma vez e agrave semelhanccedila do descrito

anteriormente para as (E)-calconas e (EE)-cinamilidenoacetofenonas por uma questatildeo de

simplicidade estes epoacutexidos apresentam um sistema de nomenclatura idecircntico ao das 2-

estirilcromonas que lhes deram origem e designam-se genericamente por αβ-epoacutexidos (9)

O

O

2

345

6

78

9

10

1

23

45

6

α

β

O

O

2

345

6

78

9

10

1

23

45

6

α

β

O

X

Y

(8) (9)

A

B

A

B

133 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

O elevado interesse nas aplicaccedilotildees potenciais de (E)-2-estirilcromonas levou ao

aparecimento de vaacuterias rotas de siacutentese para estes compostos Assim podem-se classificar

os meacutetodos de siacutentese destes compostos em seis tipos22-25

bull Condensaccedilatildeo de Allan-Robinson partindo de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona poli-

oxigenada e um anidrido cinacircmico em presenccedila do correspondente cinamato de soacutedio

ou potaacutessio a cerca de 180 ordmC

bull Reacccedilatildeo de Wittig intramolecular do produto da reacccedilatildeo de cloretos de cinamoiacutelo

com [1-(2-hidroxibenzoiacutel)alquilideno]trifenilfosforanos

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica de 2-metilcromonas com benzaldeiacutedos em meio alcalino

bull Ciclizaccedilatildeo de cetonas acetileacutenicas catalisada por meio aacutecido

PARTE I - Introduccedilatildeo

13

bull Condensaccedilatildeo aldoacutelica de 2rsquo-hidroxiacetofenonas com cinamaldeiacutedos em meio

alcalino originando 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas seguido de ciclizaccedilatildeo

oxidativa destas

bull Rearranjo de Baker-Venkataraman partindo de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona e um

aacutecido cinacircmico ou seu derivado

Faz-se em seguida uma ligeira abordagem aos meacutetodos de siacutentese que foram usados

neste trabalho

1331 Condensaccedilatildeo aldoacutelicaciclizaccedilatildeo oxidativa

A condensaccedilatildeo aldoacutelica de cinamaldeiacutedos com 2rsquo-hidroxiacetofenonas em meio

alcalino origina (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas A ciclizaccedilatildeo oxidativa destes

compostos com DMSO e na presenccedila de iodo como catalisador dioacutexido de seleacutenio ou

iodato de potaacutessio daacute origem a (E)-2-estirilcromonas (Esquema IV)26

O

RRMe

O

R

OH+

RCHO

A BO

O

R

R

OHA Piperidina ou Ba(OH)2 em etanol ou NaOH em H2OMeOHB DMSOI2 ou DMSOKIO3 ou SeO2 em pentanol ou xilenos

ESQUEMA IV

1332 Rearranjo de Baker-Venkataraman

Este eacute o meacutetodo mais usado na siacutentese de (E)-2-estirilcromonas27 e para o qual existem

numerosas modificaccedilotildees2829 Estas tecircm como objectivo proporcionar as melhores

condiccedilotildees de reacccedilatildeo visto este ser um meacutetodo que envolve vaacuterios passos e que pode ser

aplicado a uma grande variedade de compostos

O meacutetodo consiste no tratamento de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona com um aacutecido

cinacircmico ou com um seu derivado originando a 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenona

PARTE I - Introduccedilatildeo

14

correspondente Esta por seu turno sofre uma transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo em meio

baacutesico dando origem a 2-cinamoiacutel-2rsquo-hidroxiacetofenonas Por fim efectua-se a ciclizaccedilatildeo

para a obtenccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (Esquema V) A ciclizaccedilatildeo pode ocorrer

utilizando vaacuterios meacutetodos sendo os mais comuns aqueles que usam meio aacutecido forte

misturas de aacutecido aceacutetico e aacutecido cloriacutedrico ou aacutecido aceacutetico e aacutecido sulfuacuterico e tambeacutem

com aacutecido p-toluenossulfoacutenico ou I2 em DMSO

O

R+

RA

A Z = H X = OH POCl3 piridinaB KOH piridina temp amb ou NaH DMSO temp ambC 2 H2SO4 em AcOH refluxo 1h ou 2 HCl em AcOH refluxo ou DMSO I2 ou DMSO aacutecido p-toluenossulfoacutenico 90-100 ordmCD Z = H X = -O2CCH=CHAr Bu4N+HSO4

- C6H6 K2CO3 H2O 70-80 ordmCE Z = CH3 ou Ph X = Cl K2CO3 acetona refluxo 12h

OH

Z

X

O

O

O

Z

O

RR

B

O OHOH

Z RRC

D

O

O

R

R

Z

E

ESQUEMA V

134 Actividade bioloacutegica de (E)-2-estirilcromonas

As (E)-2-estirilcromonas tecircm sido alvo de intensas pesquisas cientiacuteficas devido

essencialmente agrave sua possiacutevel utilizaccedilatildeo na induacutestria farmacecircutica25 Estudos de actividade

bioloacutegica revelaram que a hormotamniona (7a) apresenta actividade citotoacutexica contra

algumas ceacutelulas cancerosas humanas nomeadamente contra ceacutelulas leuceacutemicas P38819 A

actividade antialeacutergica antitumoral e anticanceriacutegena de algumas 2-estirilcromonas obtidas

por siacutentese tambeacutem jaacute foi comprovada24 Possuem ainda a capacidade de inibir a actividade

de algumas enzimas como a ATPase mitocondrial oxidorreductases e cinases30

PARTE I - Introduccedilatildeo

15

Estudos mais recentes revelam que certos derivados sinteacuteticos demonstraram inibir a

replicaccedilatildeo do viacuterus HRV 1B e HRV 14 dois tipos de rinoviacuterus humano31

Alguns trabalhos publicados pelo nosso grupo de investigaccedilatildeo relataram a actividade

antirradicalar de alguns derivados de (E)-2-estirilcromonas poli-hidroxiladas

nomeadamente atraveacutes da avaliaccedilatildeo da inibiccedilatildeo da enzima xantina oxidase32 Este tipo de

compostos demonstraram ainda possuir actividade protectora contra a hepatotoxicidade

exercida pelo terc-butil-hidroperoacutexido em hepatoacutecitos de ratos33 bem como capacidade de

inibiccedilatildeo do sistema oxidativo Cu2+ em lipoproteiacutenas de baixa densidade do soro humano34

14 A importacircncia das reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas

Nos uacuteltimos anos o grupo de Quiacutemica Orgacircnica do Departamento de Quiacutemica da

Universidade de Aveiro iniciou um programa de trabalho que visa o estabelecimento de

novas rotas de siacutentese de compostos heterociacuteclicos e a avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante

dos novos compostos Os resultados jaacute obtidos demonstram que compostos do tipo 2-

estirilcromona apresentam importante actividade antioxidante32-34 Tendo em consideraccedilatildeo

os estudos jaacute efectuados e as caracteriacutesticas estruturais necessaacuterias para um bom agente

antioxidante decidiu-se estudar a preparaccedilatildeo de novos produtos hidroxilados Para o

efeito estudou-se a reactividade de compostos αβ- e αβγδ-insaturados em reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo e tinha-se tambeacutem por objectivo a possiacutevel abertura desses mesmos epoacutexidos

Assim a introduccedilatildeo de grupos hidroxilo nas ligaccedilotildees duplas permitiria a preparaccedilatildeo de

novos compostos polifenoacutelicos para posterior avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante que

envolveria essencialmente a avaliaccedilatildeo da actividade antirradicalar (radicais DPPH

hidroxilo e peroxilo)

Como veremos ao longo desta parte do trabalho foi possiacutevel realizar um dos principais

objectivos que se propocircs alcanccedilar estudar a epoxidaccedilatildeo de (EE)-

cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas Estudou-se tambeacutem a epoxidaccedilatildeo de

(E)-calconas essencialmente para estabelecer condiccedilotildees experimentais para a epoxidaccedilatildeo

de (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas embora tambeacutem se tenha

PARTE I - Introduccedilatildeo

16

estudado pela primeira vez a sua epoxidaccedilatildeo em presenccedila de catalisadores de salen

Mn(III)

O estudo de abertura dos epoacutexidos natildeo foi efectuado porque a epoxidaccedilatildeo de (E)-2-

estirilcromonas origina os correspondentes epoacutexidos em rendimentos muito baixos

impossibilitando ainda posteriores estudos de avaliaccedilatildeo da actividade bioloacutegica

CAPIacuteTULO 2

EPOXIDACcedilAtildeO DE SISTEMAS αβ- E

αβγδ-INSATURADOS CATALISADA

POR COMPLEXOS DE SALEN Mn(III)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

19

21 Introduccedilatildeo

s epoacutexidos satildeo importantes intermediaacuterios em quiacutemica orgacircnica A polaridade

e propriedades do anel de trecircs lados fazem com que participem em reacccedilotildees

estereoespeciacuteficas de abertura de anel com nucleoacutefilos dando origem a compostos

difuncionalizados35 Epoacutexidos opticamente activos com dois centros estereogeacutenicos

adjacentes satildeo particularmente uacuteteis na preparaccedilatildeo de compostos activos apresentando

importantes propriedades bioloacutegicas e farmacoloacutegicas36

As primeiras tentativas de preparaccedilatildeo de epoacutexidos opticamente activos datam de

196537 e desde entatildeo a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas tem vindo a ser alvo de

diversos estudos3638 Particularmente o uso de complexos quirais de metais de transiccedilatildeo

como catalisadores em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo satildeo cada vez mais reportados na

literatura3639 A epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de aacutelcoois aliacutelicos publicada por Katsuki e

Sharpless em 198040 utilizando terc-butil-hidroperoacutexido como oxidante e di-

aquiltartaratos de titacircnio(IV) como catalisadores eacute um excelente exemplo deste meacutetodo

cataliacutetico (Figura 2) Obtiveram-se bons rendimentos e com elevada enantiosselectividade

sendo geralmente superior a 90 o excesso enantiomeacuterico (ee)

OH

R3R1

R2

(SS)-(-)-DAT

(RR)-(+)-DAT

OH

R3R1

R2

O

OH

R3R1

R2

O

DAT = di-alquiltartarato

Figura 2 - Selectividade diastereofacial na epoxidaccedilatildeo de aacutelcoois aliacutelicos usando o sistema titacircnio-tartarato

Outra caracteriacutestica importante deste tipo de reacccedilatildeo eacute a sua quimiosselectividade O

sistema titacircnio-tartarato eacute compatiacutevel com uma grande variedade de grupos funcionais

como por exemplo acetal acetileno amida eacuteter epoacutexido eacutester cetona nitro sulfona e

uretano no entanto sulfitos e fosfinas satildeo oxidados nas condiccedilotildees reaccionais descritas41

O

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

20

A epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica desenvolvida por Juliaacute e Colonna usando peroacutexido de

hidrogeacutenio em soluccedilotildees aquosas baacutesicas e poli-aminoaacutecidos revelou que uma variedade de

substratos incluindo compostos do tipo calcona podia ser oxidada a epoacutexidos opticamente

activos4243 Este sistema de oxidaccedilatildeo trifaacutesico pode ainda ser aplicado a outras estruturas

do tipo enedionas ceto-eacutesteres insaturados e enonas (Esquema VI)44-

46

PhPh

O

O

PhPh

O

OH

HOpoli-(L-leucina)

H2O2 NaOHCH2Cl2 H2O

PhOBut

O

O

PhOBut

O

OH

HOpoli-(L-leucina)

H2O2 NaOHPhMe H2O

76 76 ee

66 gt 95 ee

Phpoli-(L-leucina)

gt 98 ee

Ph

O

Ph Ph

O

O

H

H H

HO

Ph Ph

O

O

H

HO

H

H

H2O2 NaOHCH2Cl2 H2O 81

ESQUEMA VI

Mais tarde o grupo de Stanley Roberts reportou ainda uma variante natildeo aquosa ao

meacutetodo de Juliaacute-Colonna na epoxidaccedilatildeo de dienonas e trienonas (Esquema VII) que inclui

igualmente a siacutentese de αβ-monoepoacutexidos de cetonas do tipo cinamilidenoacetofenona4748

Estudos mais recentes deste tipo de compostos revelam que a adiccedilatildeo de transferidores de

fase acelera a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo usando o meacutetodo de Juliaacute e Colonna originando ceto-

epoacutexidos quirais natildeo raceacutemicos4950

MePh

O

O

MePh

O

O

HO

Hpoli-(L-leucina)

ureia-H2O2

DBUTHF 43 90 ee

MeO

O

poli-(D-leucina)

ureia-H2O2DBUTHF

90 95 ee

O

PhMeO

O

O

Ph

OH

H

ESQUEMA VII

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

21

Verifica-se um aumento crescente no nuacutemero de publicaccedilotildees usando metaloporfirinas

como catalisadores na epoxidaccedilatildeo de alcenos desde o iniacutecio dos anos 8051 Em 1979

Groves et al52 utilizou o iodosilbenzeno como oxidante na epoxidaccedilatildeo de alcenos usando

o complexo porfiriacutenico de Fe(III) (Figura 3)

N

N N

N

Fe

L N

N N

N

Fe

L

O

PhIO PhI

O

R R

Figura 3 ndash Ciclo cataliacutetico proposto na epoxidaccedilatildeo de alcenos catalisada por metaloporfirinas

Cis-olefinas satildeo mais reactivas que trans-olefinas em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo

catalisadas por porfirinas usando o iodosilbenzeno como oxidante Por exemplo o cis-

estilbeno eacute epoxidado pelo Fe(TPP)Cl com 77 de rendimento enquanto que o trans-

estilbeno natildeo reage nas mesmas condiccedilotildees reaccionais53 Por seu lado o uso de porfirinas

de manganecircs originam uma mistura dos isoacutemeros cis e trans54

O uso de outros oxidantes aleacutem do iodosilbenzeno com complexos porfiriacutenicos tanto de

Fe(III) como de Mn(III) tem sido amplamente estudados55-60

Porfirinas quirais preparadas de diferentes formas (unidades quirais ligadas a

porfirinas jaacute sintetizadas61 substituintes quirais introduzidos durante a siacutentese de

porfirinas62 ou porfirinas quirais sintetizadas sem a introduccedilatildeo de grupos quirais63) tecircm

sido usadas como eficientes catalisadores em epoxidaccedilotildees assimeacutetricas

Datam jaacute haacute duas deacutecadas desde a utilizaccedilatildeo de complexos de salen Mn(III) como

catalisadores praacuteticos e eficientes na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos natildeo

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

22

funcionalizados cis-dissubstituiacutedos trissubstituiacutedos e tetrassubstituiacutedos Kochi et al64 em

1985 foram pioneiros na utilizaccedilatildeo de catalisadores aquirais de salen Cr(III) Os resultados

indicaram que estes complexos catioacutenicos foram cataliticamente capazes de epoxidar

alcenos na presenccedila de quantidades estequiomeacutetricas de iodosilbenzeno como oxidante

A grande inovaccedilatildeo na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por metais de transiccedilatildeo de

alcenos natildeo funcionalizados ocorre em 1990 quando dois grupos Jacobsen et al65 e

Katsuki et al66 independemente reportaram o uso de complexos opticamente activos de

salen Mn(III) como catalisadores em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo Exemplos representativos de

catalisadores tipo Jacobsen (10a-f e 11a-c)6567-70 e catalisadores tipo Katsuki (12a-e e 13a-

c)6671-74 estatildeo apresentados na figura 4 Jacobsen et al desenvolveram um procedimento de

aplicaccedilatildeo praacutetica na siacutentese em grande escala de um dos catalisadores quirais de salen

Mn(III) mais reportado na literatura o cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-

12-ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III) (11b)75 Este catalisador jaacute existe disponiacutevel

comercialmente em ambas as formas enantiomericamente puras e foi este o catalisador

utilizado nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo descritas no presente trabalho Este complexo eacute

estaacutevel ao ar e pode ser armazenado por longos periacuteodos de tempo sem decomposiccedilatildeo76

Desde entatildeo catalisadores do tipo salen revelaram ser eficientes na epoxidaccedilatildeo

enantiosselectiva de vaacuterias olefinas natildeo funcionalizadas7778

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

23

O

N

R1

R2

N

Ph Ph

O

R1

R2

Mn

Cl O

N

tBu

R

N

O

But

R

Mn

Cl10a) R1 = H 10b) R1 = t-Bu 10c) R1 = t-Bu 10d) R1 = t-Bu 10e) R1 = t-Bu 10f) R1 = t-Bu

R2 = HR2 = HR2 = MeR2 = OMeR2 = NO2R2 = OSi(i-Pr)3

11a) R = Me11b) R = t-Bu11c) R = OSi(i-Pr)3

O

N N

R1 R1

O

Mn+

R2

R3 EtR2

Et R3

H H

21

88

77

5

3

5

3

PF6-

12a) R1 = Ph12b) R1 = Ph12c) R1 = Ph 12d) R1R1 = (CH2)412e) R1 = H

R2 = HR2 = MeR2 = MeR2 = MeR2 = Me

R3 = PhR3 = PhR3 = 4-t-BuPhR3 = 4-t-BuPhR3 = 4-t-BuPh

O

N N

R1 R1

O

Mn

R2R2

+

XX = AcO- PF6

-

Apenas uma das possiacuteveis formas enantiomeacutericas estaacute representada

13a) R1 = Ph13b) R1 = 35-MePh13c) R1R1 = (CH2)4

R2 = PhR2 = PhR2 = Ph

Ref 65Ref 65Ref 67Ref 67Ref 69Ref 68

Ref 67Ref 68Ref 70

Ref 66 Ref 71Ref 72Ref 73Ref 73

Ref 71Ref 74Ref 74

Figura 4 ndash Exemplos de catalisadores do tipo Jacobsen (10a-f e 11a-c) e catalisadores do

tipo Katsuki (12a-e e 13a-c)

Faz-se de seguida uma breve abordagem a alguns aspectos relevantes para a

epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por complexos de salen Mn(III)

22 Escolha de oxidantes

Uma das caracteriacutesticas mais relevantes na epoxidaccedilatildeo catalisada por metais de

transiccedilatildeo e que afectam o rendimento da reacccedilatildeo incluem a natureza do ligando axial e a

escolha do oxidante Geralmente as epoxidaccedilotildees assimeacutetricas satildeo realizadas na presenccedila de

quantidades cataliacuteticas de complexos de salen Mn(III) (1-10 mol) com 1 a 2 equivalentes

de oxidante e ligando axial em condiccedilotildees de tempo e temperatura variaacuteveis Os solventes

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

24

mais comuns satildeo o diclorometano e o acetonitrilo mas outros solventes podem tambeacutem ser

aplicaacuteveis inclusivamente sistemas bifaacutesicos

Vaacuterias espeacutecies oxidantes tecircm sido exaustivamente usadas em estudos de epoxidaccedilatildeo

catalisados por complexos de salen Mn(III) como doadores de oxigeacutenio em que se

salientam o peroacutexido de hidrogeacutenio o iodosilbenzeno o hipoclorito de soacutedio peraacutecidos

oxone e dimetildioxirano A maior parte destes oxidantes apresenta a desvantagem de para

aleacutem dos produtos oxigenados dar origem a quantidades estequiomeacutetricas de subprodutos

que tecircm que ser separados dos epoacutexidos

O peroacutexido de hidrogeacutenio (H2O2) eacute um oxidante particularmente atractivo pois eacute

barato estaacute disponiacutevel comercialmente eacute razoavelmente estaacutevel dando origem somente a

aacutegua como subproduto O maior problema associado a este oxidante eacute a clivagem

homoliacutetica da fraca ligaccedilatildeo O-O que leva agrave formaccedilatildeo de radicais e consequentemente a

oxidaccedilotildees indiscriminadas A clivagem heteroliacutetica da ligaccedilatildeo produzindo espeacutecies

reactivas metal-oxo pode ser favorecida pelo uso de cocatalisadores heterociacuteclicos

azotados (imidazoacuteis piridinas etc) actuando estes como bases ou como ligandos axiais na

cataacutelise de metais de transiccedilatildeo7980

O iodosilbenzeno (PhIO) eacute uma substacircncia polimeacuterica produzida pelo tratamento de

diacetato de iodobenzeno com hidroacutexido de soacutedio As principais caracteriacutesticas satildeo a sua

instabilidade teacutermica e natureza insoluacutevel Kochi et al utilizaram o iodosilbenzeno nos

seus estudos pioneiros com complexos aquirais de salen Cr(III) e Mn(III)6581 Os primeiros

estudos de Jacobsen et al65 e Katsuki et al66 e mais tarde os estudos mecaniacutesticos com

complexos de salen Mn(III) quirais foram efectuados com iodosilarenos como

oxidantes8283

O hipoclorito de soacutedio (NaOCl) eacute considerado um oxidante barato e comercialmente

disponiacutevel com muitas aplicaccedilotildees em quiacutemica orgacircnica Tem sido tambeacutem utilizado em

algumas aplicaccedilotildees industrais como por exemplo ao niacutevel do branqueamento de pastas de

papel Eacute usado como uma soluccedilatildeo aquosa e eacute estaacutevel a pH alcalino Actualmente o

hipoclorito de soacutedio eacute um dos mais usados oxidantes terminais em epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica

catalisada por complexos de salen Mn(III)84-86

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

25

O oxone (2KHSO5middotKHSO4middotK2SO4) eacute um agente oxidante forte barato e versaacutetil

exaustivamente estudado em oxidaccedilotildees catalisadas por metaloporfirinas O uso de oxone

na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por complexos de salen Mn(III) de alcenos natildeo

funcionais tem sido descrita recentemente Enantiosselectividades moderadas a boas tecircm

sido obtidas na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos ricos em electrotildees particularmente se

uma grande quantidade (15 mol) de catalisador for usada8788

O dimetildioxirano (DMD) eacute um oxidante neutro e soluacutevel preparado a partir de

acetona e oxone8990 Tem sido utilizado na epoxidaccedilatildeo de sistemas do tipo calcona sendo

que no caso de derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 2rsquo foi possiacutevel natildeo soacute obter o

correspondente αβ-epoacutexido mas tambeacutem os produtos de α- e β-ciclizaccedilatildeo destes

respectivamente em 2-(α-hidroxibenzil)-3-cumaranonas e 3-hidroxiflavanonas (Esquema

VIII)8991

O

R R

O

R RODMD

CH2Cl2

O

R R

O

R RODMD

CH2Cl2

OH

O

O

R

R

OH

OH

RO

O

OH

α-Ciclizaccedilatildeo β-Ciclizaccedilatildeo

RC

O

OH3C

H3CDMD

ESQUEMA VIII

Adam et al reportaram pela primeira vez a conversatildeo de flavonas92 nos respectivos

epoacutexidos utilizando o DMD como oxidante e ainda a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

26

isoflavonas substituiacutedas na posiccedilatildeo 293 A epoxidaccedilatildeo de isoflavonas utilizando

catalisadores do tipo Jacobsen tambeacutem foi reportada por este grupo (Esquema IX)9495

O

O

O

O

R

R

O

O

R

R

O

R

R

O

O

R

RO

DMD

DMD

CH2Cl2

CH2Cl2

Catalisador (SS)-11b

O

O

R

R

O

O

R

RODMD

CH2Cl2

R R

H

ESQUEMA IX

A epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas envolvendo o uso de

dimetildioxirano como fonte de oxigeacutenio foi reportada por Leacutevai et al (Esquema X)96

O

R

O

RO

O

RO O

DMDCH2Cl2

O

R DMD

CH2Cl2

OH

O

RO

DMDCH2Cl2

O

RO O

O

O O

OHROH

OH

ESQUEMA X

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

27

Usando um excesso de DMD obteve-se uma mistura diasteriomeacuterica de αβγδ-

diepoacutexidos e em alguns casos foi tambeacutem possiacutevel isolar αβ-monoepoacutexidos como

produtos minoritaacuterios A epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas levou agrave

formaccedilatildeo de misturas diasteriomeacutericas de αβγδ-diepoacutexidos bem como de γδ-

monoepoacutexidos como produtos minoritaacuterios Durante o processo de purificaccedilatildeo

cromatograacutefica os αβγδ-diepoacutexidos foram transformados em derivados de cumaranona

produtos estes que foram isolados e caracterizados por RMN (Esquema X)

23 Efeito do ligando axial

Katsuki et al foram os primeiros autores a descreverem o efeito de ligandos em

reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica conduzida com iodosilbenzeno como oxidante

Verificaram que ligandos dadores de electrotildees como o 2-metil-imidazol e derivados do N-

oacutexido de piridiacuteneo aumentaram a enantiosselectividade97 No entanto a adiccedilatildeo de um

ligando dador de electrotildees (2-metil-imidazol) provocou um efeito negativo na epoxidaccedilatildeo

do trans-estilbeno7297

Ligandos heterociacuteclicos azotados tecircm sido de elevada importacircncia no sucesso de

reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica Ligandos como N-oacutexidos de piridiacuteneo piridinas e

imidazoacuteis influenciam a proporccedilatildeo rendimento estereosselectividade e

enantiosselectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo catalisada por complexos de salen Mn(III)

com uma vasta gama de oxidantes97

Kochi et al verificaram nos seus estudos cineacuteticos e estruturais de epoxidaccedilatildeo

catalisada por complexos de salen-iatildeo metaacutelico que a adiccedilatildeo de um ligando como o N-

oacutexido de piridiacuteneo estabiliza o intermediaacuterio oxo-iatildeo metaacutelico via coordenaccedilatildeo axial (ver

sub-capiacutetulo 26) resultando num aumento da proporccedilatildeo da reacccedilatildeo e no rendimento da

epoxidaccedilatildeo6498

Existem outros modos possiacuteveis de acccedilatildeo dos ligandos As bases azotadas podem

aumentar o rendimento da epoxidaccedilatildeo baixando a acidez de Lewis dos complexos salen

Mn(III) e suprimindo alguns passos de reacccedilotildees indesejaacuteveis (formaccedilatildeo de produtos

secundaacuterios que resultaram da abertura do anel de epoacutexido) e por decreacutescimo da

contribuiccedilatildeo de passos de epoxidaccedilatildeo natildeo catalisados98

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

28

24 Efeitos do substrato

Alcenos terminais

A epoxidaccedilatildeo de olefinas conjugadas com grupos insaturados catalisada por

complexos de salen Mn(III) apresenta geralmente enantiosselectividade mais elevada do

que em olefinas natildeo conjugadas A epoxidaccedilatildeo de olefinas conjugadas com espeacutecies

oxigeacutenio-salen-Mn envolve a formaccedilatildeo reversiacutevel de metaloxetano e irreversiacutevel formaccedilatildeo

de radical obtendo-se elevada enantiosselectividade (ver consideraccedilotildees mecaniacutesticas ndash

item 26)

Alcenos terminais como eacute o caso do estireno revelaram inesperadamente baixas

enantiosselectividades em inuacutemeras condiccedilotildees reaccionais de epoxidaccedilatildeo Este facto tem

sido explicado pela formaccedilatildeo de produtos secundaacuterios (por exemplo benzaldeiacutedo e aacutelcool

benziacutelico) que no caso de alcenos dissubstituiacutedos tem dado origem agrave formaccedilatildeo de

diasterioacutemeros mas no caso de alcenos monossubstituiacutedos origina racemizaccedilatildeo parcial

dado que se formam os dois enantioacutemeros6478 Jacobsen et al resolveram este problema

usando MCPBA (aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico) como oxidante estequiomeacutetrico na

presenccedila de um excesso de N-oacutexido de N-metilmorfolina (NMO) como ligando axial a

baixas temperaturas (-78 ordmC) A presenccedila do NMO foi indispensaacutevel uma vez que na

ausecircncia dele e em outras condiccedilotildees similares se obtiveram epoacutexidos raceacutemicos69

Alcenos cis-dissubstituiacutedos

Alcenos conjugados cis-dissubstituiacutedos ciacuteclicos e aciacuteclicos com grupos arilo alcenilo e

alcinilo satildeo geralmente bons substratos em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas por Mn(III)

Elevadas enantiosselectividades tecircm sido alcanccediladas na epoxidaccedilatildeo de derivados do 22-

dialquilcromeno com vaacuterios oxidantes85 Alcenos simples alquilsubstituiacutedos natildeo

conjugados apresentam uma reactividade mais baixa do que olefinas conjugadas

originando baixos rendimentos e pobres enantiosselectividades Esta diferenccedila na

reactividade e selectividade entre alcenos conjugados e natildeo conjugados eacute explicada

assumindo diferentes efeitos esteacutereos e electroacutenicos para as duas situaccedilotildees Epoxidaccedilatildeo de

13-ciclodienos apresentam rendimentos e enantiosselectividades variaacuteveis embora se

tenha observado excessos enantiomeacutericos superiores a 90 7099

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

29

Enquanto que cis-alcenos simples alquilsubstituiacutedos satildeo epoxidados com elevada

estereosselectividade (elevada razatildeo cistrans) a epoxidaccedilatildeo de cis-alcenos conjugados

origina uma mistura de epoacutexidos cistrans78 Alcenos substituiacutedos com grupos arilo

originam predominantemene cis-epoacutexidos como produtos enquanto que dienos e eninos

conjugados originam trans-epoacutexidos100 Estes resultados satildeo explicados assumindo que a

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo envolve um mecanismo via intermediaacuterio radical (ver sub-capiacutetulo

26) Este fenoacutemeno tem sido usado propositadamente na siacutentese de trans-epoacutexidos a partir

de cis-alcenos101 Mais ainda Jacobsen et al verificaram que a epoxidaccedilatildeo de cis-alcenos

na presenccedila de sais de amoacutenio quaternaacuterios quirais origina preferencialmente trans-

epoacutexidos A base mecaniacutestica para este facto natildeo se encontra estabelecida102

Alcenos trans-dissubstituiacutedos

A cataacutelise envolvendo complexos de salen Mn(III) na epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de

alcenos trans-dissubstituiacutedos apresenta diversas limitaccedilotildees Como esperado pelo modelo

lateral de aproximaccedilatildeo do alceno ao complexo de salen Mn(III) (ver sub-capiacutetulo 26) as

enantiosselectividades satildeo geralmente baixas a moderadas e altamente dependentes do

catalisador e das condiccedilotildees reaccionais (Tabela 1)77

Tabela 1 ndash Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas trans-dissubstituiacutedas usando complexos de

salen Mn(III) como catalisadores Substrato Catal Solvente Oxid Temp η () ee Ref

Me3Si

11b CH2Cl2 NaOCl temp amb 23 46 85

11b CH2Cl2CH3OH H2O2 34 47 78 12a CH2Cl2 PhIO temp amb 32 56 72 Ph

12c CH3CN PhIO temp amb 61 9 72

11b CH2Cl2 NaOCl temp amb --- 25 78 12c CH3CN PhIO temp amb 65 62 72 13a CH3CN PhIO temp amb 37 67 78 13a CH3CN PhIO 0 ordmC 30 73 78 13a CH3CN PhIO -20 ordmC 37 77 78

PhPh

12c CH3CN PhIO -40 ordmC 17 81 78

Por exemplo obteacutem-se elevada enantiosselectividade na epoxidaccedilatildeo do trans-β-

metilestireno catalisada por salen Mn(III) quando o catalisador 12a eacute usado na presenccedila de

2-metil-imidazol Maior enantiosselectividade eacute observada na epoxidaccedilatildeo do trans-

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

30

estilbeno quando o catalisador 13a eacute usado a baixa temperatura na ausecircncia de ligando

axial (Tabela 1)

Alcenos tri- e tetrassubstituiacutedos

Complexos quirais de salen Mn(III) revelaram ser catalisadores altamente selectivos na

epoxidaccedilatildeo enantiosselectiva de vaacuterios alcenos trissubstituiacutedos conjugados ciacuteclicos e

aciacuteclicos (Tabela 2 entradas 1-8)103104

Tabela 2 - Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de olefinas tri- e tetrassubstituiacutedas usando complexos

de salen Mn(III) como catalisadores Entrada Substrato Catal Solvente Oxid Temp η () ee Ref

1

Ph 11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 69 93 103

2 O

NC 11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 82 gt 98 85

3

PhPh

11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 87 88 103

4

Ph

Ph

11b CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 91 95 103

5

13b CH2Cl2 NaOCl -20 ordmC 91 88 104

6

13b CH3CN PhIO -20 ordmC 48 92 104

7

13b CH3CN PhIO -20 ordmC 41 96 104

8 O

13b CH2Cl2 NaOCl -20 ordmC 88 gt 99 104

9 O

Br

11a CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 84 96 105

10 O

Et

Br

11a CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 81 97 105

11

Ph 11c CH2Cl2 NaOCl 0 ordmC 90 90 105

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

31

Este facto eacute em certa medida inesperado dado que os alcenos trissubstituiacutedos deveriam

reagir com os complexos de salen Mn(III) de uma forma similar aos trans-alcenos

atendendo agrave geometria do estado de transiccedilatildeo que envolve uma simples aproximaccedilatildeo

lateral do alceno ao centro metaacutelico do complexo (ver sub-capiacutetulo 26) Jacobsen et al

interpretaram a elevada enantiosselectivade observada em alcenos trissubstituiacutedos pelo

modelo lateral de aproximaccedilatildeo103 enquanto que Katsuki et al usaram um modelo

envolvendo interacccedilotildees tanto esteacutereas como electroacutenicas104

Jacobsen et al estudaram tambeacutem a epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de vaacuterios alcenos

tetrassubstituiacutedos com diferentes complexos de salen Mn(III) (Tabela 2 entradas 9-11) Os

resultados (rendimentos e excessos enantiomeacutericos) variaram significativamente mas

foram obtidas elevadas enantiosselectividades com certos substratos Natildeo se conseguiu

explicar este facto pelo modelo lateral de aproximaccedilatildeo105

25 Efeitos esteacutereos e electroacutenicos

Requisitos esteacutereos e electroacutenicos satildeo reconhecidos como sendo essenciais para uma

cataacutelise eficaz Jacobsen et al observaram que a introduccedilatildeo de substituintes terc-butilo nas

posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo no ligando salicilideno (ver figura 4 paacutegina 23) eram necessaacuterios para

a obtenccedilatildeo de elevada enantiosselectividade O efeito do substituinte nas posiccedilotildees C-3 e C-

3rsquo pode analisar-se comparando as estruturas dos catalisadores 10a e 10b O catalisador

natildeo substituiacutedo 10a apresenta baixa enantiosselectividade e a incorporaccedilatildeo de substituintes

volumosos em C-3 e C-3rsquo (catalisador 10b) aumenta consideravelmente a

selectividade65106 A presenccedila de grupos mais volumosos que o terc-butilo nas posiccedilotildees C-

3 e C-3rsquo (catalisador 13a) induz efeitos ligeiramente positivos ou mesmo negativos na

selectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo106

Jacobsen et al usaram o complexo de salen Mn(III) 11b que possui grupos terc-butilo

nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo bem como nas posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo o que faz dele um excelente

catalisador para a epoxidaccedilatildeo de cis-olefinas Este facto deve-se a razotildees esteacutereas em que a

presenccedila destes grupos volumosos faz com que aproximaccedilatildeo da olefina ao catalisador se

faccedila pelo lado da ponte diimiacutenica menos impedido estericamente (ver sub-capiacutetulo 26)67

Katsuki et al desenvolveram uma seacuterie de complexos de salen Mn(III) (12a-e e 13a-c)

com quatro centros estereogeacutenicos dois na ponte diimiacutenica e dois nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

32

(ver figura 4 paacutegina 23) A conformaccedilatildeo dos substituintes quirais das posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo

apresentou uma influecircncia consideraacutevel na induccedilatildeo assimeacutetrica Por exemplo um aumento

do volume do substituinte nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo (4-terc-butilfenilo no catalisador 12c vs

fenilo no catalisador 12b) promoveu o aumento da eficiecircncia cataliacutetica107108

Geralmente os catalisadores do tipo Katsuki natildeo satildeo tatildeo eficientes na epoxidaccedilatildeo de

cis-alcenos como os catalisadores do tipo Jacobsen Katsuki descreveu que a induccedilatildeo

assimeacutetrica de cis-alcenos eacute controlada preferencialmente pela quiralidade na ponte

diimiacutenica e os trans-alcenos pela quiralidade nas posiccedilotildees C-8 e C-8rsquo (catalisador

12e)66109 Katsuki et al tambeacutem sintetizaram complexos de salen Mn(III) possuindo

quiralidade axial nas posiccedilotildees C-3 e C-3rsquo (13a-c) resultando num aumento da

enantiosselectividade da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo7173

A presenccedila e as propriedades dos substuintes nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo no ligando de

salicilideno apresenta uma significante embora geralmente menos importante influecircncia

na enantiosselectividade da epoxidaccedilatildeo (ver figura 7 paacutegina 23) Por exemplo o

catalisador 11b com substituintes terc-butilo nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo proporciona maior

selectividade do que o complexo 11a devido agrave presenccedila de substituintes menos impedidos

como eacute o caso do grupo metilo67

A estrutura diimiacutenica tambeacutem afecta a induccedilatildeo assimeacutetrica nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo

e foram observados diferentes efeitos dependendo do tipo de catalisador Jacobsen et al

descreveram que o aumento do impedimento esteacutereo da parte diimiacutenica (trans-12-

dimesitiletilenodiamino vs trans-12-difeniletilenodiamino) resulta numa diminuiccedilatildeo da

reactividade e da enantiosselectividade67 No entanto Katsuki et al relataram que o

catalisador com um substituinte volumoso na parte diimiacutenica 13c revelou ser um

catalisador bastante eficaz73

Os efeitos electroacutenicos dos substituintes no ligando de salicilideno na reactividade de

complexos de salen Mn(III) satildeo estudados desde os anos 80 por Kochi et al98 A presenccedila

de grupos substituintes sacadores de electrotildees como por exemplo cloro e nitro nas

posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo aumenta a actividade cataliacutetica do complexo Assim a epoxidaccedilatildeo do

1-octeno catalisada por complexos de salen com substituintes dadores nas posiccedilotildees C-5 e

C-5rsquo (grupos metoxilo) origina o oacutexido de 1-octeno em baixos rendimentos enquanto que

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

33

aqueles com substituintes 55rsquo-dicloro e 55rsquo-dinitro originam os melhores rendimentos de

epoxidaccedilatildeo 41 e 59 respectivamente

Jacobsen et al demonstraram que a natureza electroacutenica do substituinte nas posiccedilotildees

C-5 e C-5rsquo tambeacutem influenciam significativamente a enantiosselectividade Complexos

com substituintes dadores de electrotildees apresentam maior enantiosselectividade do que

complexos com substituintes sacadores de electrotildees68 No entanto Katsuki et al obtiveram

resultados um pouco diferentes com os seus catalisadores A introduccedilatildeo do substituinte

metoxilo na unidade de salicilideno resultou numa ligeira diminuiccedilatildeo da

enantiosselectividade da epoxidaccedilatildeo A natureza deste substituinte afecta a reactividade

das espeacutecies de oxigeacutenio e assim influencia a enantiosselectividade na formaccedilatildeo do

intermediaacuterio de metaloxetano (ver consideraccedilotildees mecaniacutesticas ndash sub-capiacutetulo 26)83

26 Consideraccedilotildees mecaniacutesticas

A epoxidaccedilatildeo de alcenos com complexos de salen Mn(III) eacute geralmente aceite como

um processo atraveacutes do qual se formam espeacutecies oxo-iatildeo metaacutelico anaacutelogas aos

intermediaacuterios oxo-ferro(V) que participam nas reacccedilotildees de oxidaccedilatildeo mediadas pelo

citocromo P-450110 Estes complexos reagem com oxidantes tais como peroacutexido de

hidrogeacutenio iodosilarenos hipoclorito de soacutedio que satildeo capazes de doar um aacutetomo de

oxigeacutenio para formar espeacutecies oxo-iatildeo metaacutelico que posteriormente doa o oxigeacutenio ao

substrato Este conceito de mecanismo de oxidaccedilatildeo foi apresentado por Groves et al111 e

continua a ser amplamente aceite (Figura 5)

O

R2 R3

R4R1

R3

R1 R4

R2

CatMn

CatMn+2

XO

XO

Figura 5 ndash Epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica de alcenos catalisada por complexos com iotildees de metais de transiccedilatildeo CatM = complexo de iatildeo do metal de transiccedilatildeo (Cat = porfirina ou

salen) XO dador do aacutetomo de oxigeacutenio (ex PhIO NaOCl H2O2)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

34

A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo pode ainda ser afectada pela presenccedila de ligandos dadores de

electrotildees como por exemplo o N-oacutexido de piridiacuteneo em que haacute formaccedilatildeo de um aducto

hexacoordenado pode reflectir-se na diferenccedila de reactividade das espeacutecies oxo-iatildeo

metaacutelico

CatMn+2 + PyNO CatMn+2(PyNO)

O O

A transferecircncia do oxigeacutenio do iatildeo metaacutelico para o alceno resulta na perda de dois

electrotildees pelo complexo metaacutelico Assim sendo metais como o Fe(III) Mn(III) Cr(III) e

Ru(III) que satildeo capazes de alternar entre dois estados de oxidaccedilatildeo satildeo eficazes em

cataacutelise que envolve a transferecircncia de oxigeacutenio

Enquanto que a alta eficiecircncia do meacutetodo de epoxidaccedilatildeo envolvendo catalisadores de

salen Mn(III) eacute vastamente conhecida o mecanismo exacto deste tipo de reacccedilatildeo continua

controverso Existem trecircs questotildees mecaniacutesticas que necessitam de elucidaccedilatildeo a) a

estrutura do complexo oxigeacutenio-Mn(V) b) a trajectoacuteria de aproximaccedilatildeo do alceno c) o

mecanismo de transferecircncia de oxigeacutenio do complexo oxigeacutenio-Mn(V) para a dupla

ligaccedilatildeo da olefina

A estrutura de vaacuterios complexos quirais de salen Mn(III) foram determinados por

difracccedilatildeo de raios-X e apresentam uma conformaccedilatildeo quase planar65112 No entanto

Katsuki et al mostraram que certos complexos de salen Mn(III) possuem uma estrutura

natildeo planar do tipo ldquoshallow stepped (degrau de escada pouco pronunciado)rdquo113114 Por

outro lado a estrutura das espeacutecies oxigeacutenio-Mn(V) natildeo satildeo totalmente conhecidas e

podem divergir em alguma extensatildeo dos complexos de salen Mn(III)112 De facto alguns

cientistas propotildeem estruturas natildeo planares (torcidas enroscadas dobradas

espalmadas)83114115 para o catalisador activo enquanto que outros confirmam o modelo

planar6567 Joslashrgensen et al sintetizaram um complexo quiral niacutetrico de salen Mn(V)

contendo uma ligaccedilatildeo MequivN (Esquema XI) um aacutetomo de azoto anaacutelogo agraves espeacutecies

oxigeacutenio-Mn(V) e caracterizaram-no por difracccedilatildeo de raios-X116 Natildeo foram observados

desvios significativos duma estrutura quase planar

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

35

O

N

tBu

Me

N

Ph Ph

O

But

Me

Mn

O

N

tBu

Me

N

Ph Ph

O

But

Me

Mn

X

NH3 NBS

CH2Cl2- 50 ordmC

X = Cl OAc

N

ESQUEMA XI

Diferentes modelos de aproximaccedilatildeo do alceno ao centro metaacutelico no complexo Mn-oxo

tecircm sido propostos (Figura 6)7477117 Jacobsen et al propuseram modelos de aproximaccedilatildeo

alternativos para catalisadores tipo 12-diaminociclo-hexano e tipo 12-difeniletileno

baseando o seu modelo nos efeitos esteacutereos assumindo espeacutecies oxo planares7173 O

modelo A de aproximaccedilatildeo da olefina foi proposto para catalisadores do tipo 12-

difeniletileno enquanto que o modelo do tipo B com aproximaccedilatildeo pelo lado da ponte

dimeacuterica foi proposto para sistemas tipo 12-diaminociclo-hexano devido agrave presenccedila dos

grupos volumosos terc-butilo nas posiccedilotildees C-5 e C-5rsquo Katsuki et al propuseram outro

modelo de aproximaccedilatildeo para alcenos conjugados (via C ao longo do eixo de ligaccedilatildeo N-

Mn) devido a interacccedilotildees π-π e efeitos esteacutericos entre o anel benzeacutenico do complexo de

salen e os substituintes do alceno99117 Mais tarde eles refinam este modelo e a

aproximaccedilatildeo do tipo A tambeacutem foi aceite baseada numa estrutra natildeo planar (dobrada) das

espeacutecies-oxo113 Finalmente Houk et al118 sugeriram que o alceno poderia atacar o centro

metaacutelico do catalisador de salen atraveacutes da via D (aproximaccedilatildeo ao longo do eixo entre os

dois aneacuteis aromaacuteticos fenoacutelicos) e que natildeo foi aceite por outros grupos Este modelo era

baseado numa estrutura ligeiramente torcida do catalisador e que resultava num acircngulo

entre os dois aneacuteis aromaacuteticos fenoacutelicos

A figura 6 sumariza as vaacuterias possibilidades de trajectoacuterias de ataque dos alcenos aos

complexos salen-Mn(V)-oxo

Uma caracteriacutestica comum a todos estes modelos eacute que conseguem explicar

razoavelmente bem o ecircxito estereoquiacutemico da epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por

complexos de salen Mn(III)

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

36

O

N N

Ph Ph

O

Mn

O

RS

RL

O

N N

O

Mn

O

RSRL

RS

RLA

A

B

C

DRL = Substituinte mais volumosoRS = Substituinte menos volumoso

Figura 6 - Trajectoacuterias de ataque de alcenos a complexos de salen-Mn(V)-oxo

No entanto o modelo de transferecircncia de oxigeacutenio do complexo oxo-Mn(V) agrave dupla

ligaccedilatildeo do alceno eacute um ponto mecaniacutestico controverso A figura 7 resume as principais

propostas de transferecircncia de oxigeacutenio que podem ocorrer segundo a formaccedilatildeo de diversos

intermediaacuterios4183119-121

MnV

O+

R2

R1

OR2

R1

Mn

O

Mn

R1

R2

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mn

O

R1 R2

Mncis

cis

trans

A

B

C

Figura 7 ndash Possiacuteveis mecanismos de transferecircncia de oxigeacutenio na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

catalisada por complexos de salen Mn A reacccedilatildeo concertada B reacccedilatildeo via intermediaacuterio radicalar C reacccedilatildeo via intermediaacuterio oxetano

PARTE I - Epoxidaccedilatildeo com complexos de salen Mn(III)

37

Cis-alcenos reagiram estereoespecificamente em epoxidaccedilatildeo assimeacutetrica catalisada por

complexos de salen Mn(III) resultando exclusivamente nos correspondentes cis-epoacutexidos

Assim a epoxidaccedilatildeo foi proposta seguir a via concertada (A)122

Alternativamente a epoxidaccedilatildeo de alguns cis-alcenos conjugados produziram misturas

de cis- e trans-epoacutexidos Esta perda de estereoespecificidade foi explicada por Jacobsen et

al assumindo a via radical (B) que permite a rotaccedilatildeo da ligaccedilatildeo C-C para originar ambos

os epoacutexidos cis e trans122 Katsuki et al tambeacutem sugeriram um mecanismo radicalar no

que diz respeito agrave epoxidaccedilatildeo de alcenos conjugados66

A via manganoxetano (C) foi proposta por vaacuterios autores e criticada por outros83115

Estudos recentes de quiacutemica quacircntica baseada na teoria da densidade funcional sugeriram

que a formaccedilatildeo do manganoxetano eacute menos favorecida que a formaccedilatildeo do radical da via

B123

CAPIacuteTULO 3

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO DE

(E)-CALCONAS

(EE)-CINAMILIDENOACETOFENONAS

E (E)-2-ESTIRILCROMONAS

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

41

31 Estudos preliminares nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas

311 Preparaccedilatildeo de (E)-calconas

s (E)-calconas (14a-j) foram preparadas por condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio

baacutesico de acetofenonas com benzaldeiacutedos ambos adequadamente substituiacutedos

As (E)-calconas (14a-df-i) foram preparadas pelo meacutetodo A124 enquanto que as (E)-

calconas (14e) e (14j) tiveram de ser preparadas pelo meacutetodo B9 (Esquema XII) visto as

condiccedilotildees alcalinas do meio serem mais suaves evitando a oxidaccedilatildeo do benzaldeiacutedo no

meio reaccional

14a) R1 = R2 = H14b) R1 = H R2 = Cl14c) R1 = H R2 = OCH314d) R1 = H R2 = CH314e) R1 = H R2 = NO2

O

R2

R1R1 O

+ A

B

A MeOH NaOHH2O 3h tempambB THF seco NaH 1 noite tempamb

14f) R1 = OH R2 = H14g) R1 = OH R2 = Cl 14h) R1 = OH R2 = OCH314i) R1 = OH R2 = CH314j) R1 = OH R2 = NO2

(14a-j)

CHO

R2

ESQUEMA XII

312 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores

A epoxidaccedilatildeo de olefinas utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante tem sido

reportada por vaacuterios autores A maior parte dos meacutetodos descritos na literatura envolvem a

utilizaccedilatildeo de catalisadores como por exemplo poliaminoaacutecidos125 porfirinas126 e

derivados de accediluacutecares127 No entanto sabendo que a epoxidaccedilatildeo de calconas tambeacutem pode

ser efectuada com sucesso e sem o recurso a catalisadores optou-se por iniciar este estudo

por esta vertente

O meacutetodo simples apresentado por Weitz e Scherffer128 publicado haacute quase um seacuteculo

eacute vastamente utilizado na epoxidaccedilatildeo de sistemas αβ-insaturados Este meacutetodo utiliza

A

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

42

como oxidante o peroacutexido de hidrogeacutenio e necessita de meio baacutesico para que a epoxidaccedilatildeo

ocorra

Assim sendo aplicaram-se as condiccedilotildees apresentadas por Leacutevai et al93 na epoxidaccedilatildeo

da (E)-calcona (14a) (numa escala de 100 mg 05 mmol) Verificou-se que aplicando esta

metodologia a (E)-calcona (14a) era degradada no meio reaccional (Tabela 3 entrada 1A)

Pode pensar-se que talvez o meio fosse demasiado baacutesico pelo que se decidiu diminuir a

quantidade de base Apoacutes 2 horas de reacccedilatildeo verificou-se a presenccedila de um novo produto

diferente de reagente de partida e que apoacutes tratamento da reacccedilatildeo e anaacutelise do espectro de

RMN de 1H revelou ser o produto desejado o epoacutexido da calcona (15a) com um

rendimento de 33 (Tabela 3 entrada 2A) Decidiu-se entatildeo diminuir ainda mais a

quantidade de hidroacutexido de soacutedio (25 entrada 3A) e verificou-se que apoacutes uma hora a

reacccedilatildeo estava completa e obteve-se o epoacutexido em bom rendimento (78 )

Tabela 3 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

O O

O

H2O2NaOH

MeOH

(14a) (15a) Entrada NaOHaq

(volume) H2O2 30 (volume)

MeOH (volume)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

1A 20 (5 mmol)

1 ml 28 ml 10 ml 13

temp amb

Degradaccedilatildeo

2A 5 (125 mmol)

1 ml 1 ml 5 ml 2

temp amb

33

3A 25 (062 mmol)

1 ml 05 ml 5 ml 1

temp amb

78

Assim e apoacutes estes resultados aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A

agraves calconas (14b-e) (Anexo I paacuteg 205)e os rendimentos obtidos estatildeo expressos na tabela

4

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

43

Tabela 4 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

H2O2NaOH

MeOH

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2 Calcona Produto obtido η ()

(14a) (15a) 78 (14b) (15b) 76 (14c) (15c) 56 (14d) (15d) 66 (14e) (15e) 68

O mecanismo deste tipo de reacccedilatildeo (Esquema XIII) envolve a formaccedilatildeo da espeacutecie

reactiva HOO- a partir do peroacutexido de hidrogeacutenio em meio baacutesico Esta espeacutecie ataca a

dupla ligaccedilatildeo levando agrave formaccedilatildeo do intermediaacuterio enoacutelico que por sua vez por

eliminaccedilatildeo do iatildeo hidroacutexido se rearranja dando origem ao epoacutexido da calcona pretendida

(15a)129

O O

O

HOO- O- OOH

H2O2 + OH- HOO- + H2O

ESQUEMA XIII

Na continuaccedilatildeo deste estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A

da tabela 3 agrave epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f) Analisando o espectro de RMN de 1H do produto obtido verificou-se que natildeo se estava na presenccedila do epoacutexido da 2rsquo-

hidroxicalcona mas sim do respectivo produto de ciclizaccedilatildeo oxidativa a 3-hidroxiflavona

(16f) Este facto jaacute tinha sido relatado por outros autores (Gao et al130 e Chawla e

Sharma131) e que o explicavam possivelmente devido ao excesso de peroacutexido de

hidrogeacutenio presente em soluccedilatildeo

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

44

Deste modo as condiccedilotildees experimentais da entrada 3A da tabela 3 foram aplicadas agraves

restantes 2rsquo-hidroxicalconas (14g-j) e obtiveram-se as 3-hidroxiflavonas (16g-j) em bons

rendimentos (Tabela 5)

Tabela 5 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e na ausecircncia de catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OH(14f-j) (16f-j)

H2O2NaOH

MeOH

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η ()

(14f) (16f) 68 (14g) (16g) 75 (14h) (16h) 84 (14i) (16i) 83 (14j) (16j) 57

A obtenccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas a partir da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-

hidroxicalconas com peroacutexido de hidrogeacutenio em meio alcalino eacute conhecido como a reacccedilatildeo

de Algar Flynn e Oyamada (AFO) em que se admite que os epoacutexidos satildeo intermediaacuterios

neste tipo de reacccedilatildeo seguidos da abertura do anel de oxirano provocado pelo iatildeo fenoacutexido

na posiccedilatildeo β originando as 3-hidroxiflavanonas e consequentemente as 3-hidroxiflavonas

por oxidaccedilatildeo das anteriores (Esquema XIV)132

O

OHHOO- HO-

O

O-

O

ataque agrave posiccedilatildeo β

O

O

OH

O

O

OH

[O]

ESQUEMA XIV

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

45

Em suma a presenccedila de grupos hidroxilo eou grupos dadores de electrotildees alteram o

decorrer da reacccedilatildeo sendo que a presenccedila combinada destes dois factores leva agrave formaccedilatildeo

dos respectivos produtos de epoxidaccedilatildeo em melhor rendimento

313 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador

Depois de se conhecer o meacutetodo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas na ausecircncia de

catalisadores iniciou-se o estudo de epoxidaccedilatildeo com a utilizaccedilatildeo do catalisador eleito para

este estudo o cloreto de (SS)-(+)-NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-

hexanodiaminomanganecircs(III) (11b) Este catalisador de manganecircs conhecido como

catalisador de Jacobsen ou como um complexo de salen Mn(III) (adoptar-se-aacute esta uacuteltima

terminologia) tem sido vastamente utilizado na epoxidaccedilatildeo de olefinas E para

desenvolver esta nova fase de epoxidaccedilatildeo recorreu-se ao meacutetodo apresentado por

Pietikaumlinen80 em que se utiliza este complexo como catalisador O estudo foi iniciado

considerando a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) (escala de 100 mg) com peroacutexido de

hidrogeacutenio na presenccedila de uma quantidade cataliacutetica do complexo de salen Mn(III) e

utilizando a mistura diclorometano metanol (11) como solvente (Tabela 6) Estes dois

solventes satildeo importantes no sentido de permitir a mistura da calcona com o oxidante no

entanto efectuaram-se experiecircncias em que utilizou somente diclorometano ou metanol

(entradas 10B e 11B) como solventes e os resultados obtidos foram menos satisfatoacuterios do

ponto de vista de rendimento efectivo do que os alcanccedilados com a mistura O acetonitrilo

(entrada 12B) outro solvente bastante utilizado neste tipo de reacccedilatildeo demonstrou ser o

menos apropriado para a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a)

O tratamento da (E)-calcona (14a) com um excesso de peroacutexido de hidrogeacutenio sem e

com catalisador (entradas 1B e 2B) durante 24 horas revelou-se ineficaz na epoxidaccedilatildeo

conseguindo-se recuperar o reagente de partida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

46

Tabela 6 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O O

O

(14a) (15a)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxid (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

η efect (15a)

1B --- --- 3 CH2Cl2 CH3OH 24 temp amb 0 ---

2B 005 --- 3 CH2Cl2 CH3OH 24 temp amb 0 ---

3B 005 2-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 temp amb 1 3

4B 005 2-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 3 57

5B 005 PyNO 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 2 40

6B 005 PPNO 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 2 38

7B 005 1-MeIm 07 3 CH2Cl2

CH3OH 24 40 14 81

8B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 15 95

9B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 60 9 61

10B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2 24 40 4 84

11B 005 1-MeIm 07 10 CH3OH 24 40 16 82

12B 005 1-MeIm 07 10 CH3CN 24 40 12 79

13B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 4 40 25 96

14B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 12 40 15 99

15B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 48 40 16 90

16B 005 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 96 40 13 57

17B 005 1-MeIm 1 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 14 74

18B 01 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 25 72

19B 01 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 4 40 22 67

20B 01 1-MeIm 1 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 17 95

21B 02 1-MeIm 07 10 CH2Cl2

CH3OH 24 40 22 99

A presenccedila de bases azotadas como cocatalisadores eacute essencial para o sucesso deste

tipo de reacccedilatildeo Geralmente os N-oacutexidos de aminas satildeo cocatalisadores mais eficazes do

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

47

que outros compostos heterociacuteclos azotados No entanto o N-oacutexido de piridiacuteneo e o N-

oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo (entradas 5B e 6B) que tecircm sido amplamente usados na

epoxidaccedilatildeo com uma vasta gama de oxidantes mostraram-se ineficientes para a

epoxidaccedilatildeo da calcona (14a) A utilizaccedilatildeo de 2-metil-imidazol como cocatalisador

originou o epoacutexido da calcona (15a) em rendimento extremamente baixo (entradas 3B e

4B) O 1-metil-imidazol cocatalisador utilizado por Pietikaumlinen80 demonstrou tambeacutem

aqui ser o mais eficaz para a epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a)

Um aumento da quantidade de oxidante levou a um aumento no rendimento da reacccedilatildeo

contrariamente ao que acontece com o tempo da reacccedilatildeo Os melhores rendimentos na

siacutentese do epoacutexido (15a) foram obtidos com 4 horas de reacccedilatildeo (entrada 13B rendimento

25 rendimento efectivo 96) O aumento da quantidade de catalisador e de

cocatalisador natildeo contribuiriam para o aumento da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da calcona (14a)

(entradas 17B-21B)

Apoacutes este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 13B agraves restantes

calconas (14b-e) e os resultados obtidos estatildeo expressos na tabela 7

Tabela 7 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Calcona Produto obtido η () η efect ()

(14a) (15a) 25 96 (14b) (15b) 16 78 (14c) (15c) 21 55 (14d) (15d) 24 42 (14e) (15e) 31 54

Analisando a tabela 7 pode verificar-se que os epoacutexidos das calconas (15a-e) foram

obtidas em rendimentos moderados usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o

complexo de salen Mn(III) como catalisador sendo alcanccedilado o melhor rendimento com a

calcona contendo um grupo substituinte nitro (forte sacador de electrotildees) na posiccedilatildeo para

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

48

Comparando os resultados de epoxidaccedilatildeo de calconas (14a-e) usando o peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante (ver tabelas 4 e 7) verificou-se que os melhores rendimentos

satildeo obtidos quando se utilizou o meacutetodo de epoxidaccedilatildeo alcalina sem recurso a catalisador

Na continuaccedilatildeo do estudo da epoxidaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) aplicaram-se as

condiccedilotildees experimentais da entrada 13B esperando ser possiacutevel por este meacutetodo isolar os

respectivos epoacutexidos Comeccedilou-se por estudar a epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f)

e pela anaacutelise do tlc da reacccedilatildeo verificou-se o aparecimento de duas fracccedilotildees uma de

maior intensidade e de maior Rf correspondente ao reagente de partida e outra minoritaacuteria

e de menor Rf desconhecida que poderia corresponder ao epoacutexido (dado que se comparou

com a 3-hidroxiflavona obtida com o meacutetodo de peroacutexido de hidrogeacutenio mas sem

catalisador e natildeo eram idecircnticos) A anaacutelise de RMN de 1H revelou que mais uma vez natildeo

se estava na presenccedila do epoacutexido mas sim de um novo produto resultado da ciclizaccedilatildeo do

epoacutexido a 3-hidroxiflavanona (17f) Finalmente aplicaram-se estas mesmas condiccedilotildees

experimentais da entrada 13B agraves restantes 2rsquo-hidroxicalconas (14g-j) e os resultados

obtidos estatildeo expressos na tabela 8

Tabela 8 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OH(14f-j) (17f-j)

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η () η efect ()

(14f) (17f) 9 41 (14g) (17g) 8 38 (14h) (17h) 28 59 (14i) (17i) 16 68 (14j) (17j) --- ---

Com esta metodologia verificou-se que os produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo diferentes dos

obtidos com peroacutexido de hidrogeacutenio sem utilizaccedilatildeo de catalisador Assim os produtos de

ciclizaccedilatildeo dos epoacutexidos as 3-hidroxiflavanonas (17f-i) foram obtidos em baixos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

49

rendimentos sendo que o derivado com o grupo metoxilo (forte dador de electrotildees) (17h)

aquele que apresentou melhor rendimento (28 ) De notar tambeacutem que natildeo foi possiacutevel

isolar qualquer produto da epoxidaccedilatildeo da (E)-2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j) recuperando-

se alguma quantidade do reagente de partida

Globalmente a anaacutelise dos resultados obtidos para os diferentes substituintes das (E)-

calconas (14a-e) e (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) sem catalisador (Tabelas 4 e 5) e com

catalisador (Tabelas 7 e 8) permite-nos concluir que seguem o mesmo padratildeo de reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

bull na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo das calconas (14a-e) os epoacutexidos (15a-15e) foram

obtidas com rendimentos efectivos bastante satisfatoacuterios com e sem

catalisador

bull na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo das 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) sem catalisador

obtiveram-se as 3-hidroxiflavonas (16f-j) em rendimentos moderados e com

catalisador de salen Mn(III) obtiveram-se as 3-hidroxiflavanonas (17f-j) em

baixos rendimentos

314 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante e complexo de salen Mn(III) como catalisador

Iniciou-se este estudo usando o meacutetodo de Ito e Katsuki82 na epoxidaccedilatildeo da (E)-

calcona (14a) Este meacutetodo utiliza o catalisador de salen Mn(III) o iodosilbenzeno como

oxidante e o acetonitrilo como solvente Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente

obtivemos o epoacutexido de calcona (15a) com um rendimento de 10 (Tabela 9 entrada

2C) Dado o baixo rendimento decidiu-se introduzir um cocatalisador proposto por Irie et

al133 para condiccedilotildees similares o 1-metil-imidazol O resultado foi satisfatoacuterio e

conseguimos aumentar o rendimento para 20 (entrada 3C) Outros autores

nomeadamente Hamada et al83 e Sasaki et al71 propuseram a utilizaccedilatildeo de N-oacutexido de

piridiacuteneo como cocatalisador Com estas alteraccedilotildees conseguiu-se melhorar ainda mais os

rendimentos obtendo-se respectivamente 40 e 59 (entradas 4C e 5C)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

50

A utilizaccedilatildeo de cocatalisadores como 2-metil-imidazol e N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo

(entradas 7C e 8C) natildeo levaram a melhores resultados na tentativa de epoxidaccedilatildeo da

calcona (14a)

Tabela 9 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-calcona (14a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O O

O

(14a) (15a)

PhIO

(SS)-Salen Mn(III)

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxid (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (15a)

η efect (15a)

1C --- --- 1 CH3CN

24 temp amb 4 41

2C 005 --- 1 CH3CN

24 temp amb 10 65

3C 005 1-MeIm 05

1 CH3CN

24 temp amb 20 58

4C 005 PyNO 05

1 CH3CN

24 temp amb 40 93

5C 005 PyNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 59 84

6C 005 1-MeIm 05

2 CH3CN

24 temp amb 35 87

7C 005 2-MeIm 05

2 CH3CN

24 temp amb 18 76

8C 005 PPNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 53 80

9C 005 PyNO 05

2 CH2Cl2

24 temp amb 22 67

10C 005 PyNO 05

2 CH3OH

24 temp amb 8 52

11C 005 PyNO 05

2 CH3CN

24 refluxo 39 79

12C 005 PyNO 1

2 CH3CN

24 temp amb 62 85

13C 01 PyNO 05

2 CH3CN

24 temp amb 63 88

14C 01 PyNO 1

2 CH3CN

24 temp amb 61 84

15C 005 PyNO 05

2 CH3CN

4 temp amb 62 91

16C 005 PyNO 05

2 CH3CN

12 temp amb 58 84

17C 005 PyNO 05

2 CH3CN

48 temp amb 57 81

18C 005 PyNO 05

2 CH3CN

72 temp amb 58 82

19C 005 PyNO 05

2 CH3CN

96 temp amb 48 79

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

51

Mais uma vez o solvente revelou ser importantiacutessimo neste tipo de reacccedilatildeo A

utilizaccedilatildeo de diclorometano levou a uma diminuiccedilatildeo acentuada no rendimento da reacccedilatildeo

enquanto que com o metanol como solvente a diminuiccedilatildeo foi ainda mais notoacuteria (comparar

entradas 9C e 10C com a 5C)

Um aumento na quantidade de catalisador e de cocatalisador natildeo introduz alteraccedilotildees

significativas nos rendimentos obtidos ateacute entatildeo (comparar entradas 12C-14C com a

entrada 5C)

Tal como no caso da utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o factor

tempo tem um comportamento similar Os melhores rendimentos foram obtidos ao fim de

4 horas de reacccedilatildeo (entrada 15C rendimento 62 rendimento efectivo 91 ) enquanto

que com tempos de reacccedilatildeo de 12 a 96 horas os rendimentos satildeo muito semelhantes

(entradas 5C 16C-19C)

Terminado este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 15C agraves

restantes calconas (14b-e) e os resultados obtidos estatildeo expressos na tabela 10

Tabela 10 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

Analisando a tabela pode verificar-se que a introduccedilatildeo de substituintes no anel B da

calcona faz diminuir o rendimento de epoxidaccedilatildeo utilizando o iodosilbenzeno como

oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador sendo mais acentuada

a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

O

R1

O

R1

O

(14a-e) (15a-e)

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

Calcona Produto obtido η () η efect ()

(14a) (15a) 62 91 (14b) (15b) 23 41 (14c) (15c) 12 17 (14d) (15d) 31 37 (14e) (15e) 55 74

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

52

quando o substituinte apresenta grupos dadores de electrotildees como por exemplo o grupo

4rsquo-metoxilo

Seguidamente aplicaram-se agraves (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) as condiccedilotildees

experimentais descritas na tabela 9 entrada 15C Mais uma vez e tal como sucedido para a

epoxidaccedilatildeo destes compostos com a presenccedila do catalisador de salen Mn(III) (11b) e

peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante obtiveram-se os produtos de ciclizaccedilatildeo da reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo as 3-hidroxiflavanonas (17f-j) mas em quantidades vestigiais Com esta

metodologia tambeacutem natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da

2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j) (Tabela 11)

Tabela 11 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

O

O

R1

OHO

R1

OHPhIO

(SS)-Salen Mn(III)

(14f-j) (17f-j)

2rsquo-Hidroxicalcona Produto obtido η () η efect ()

(14f) (17f) 2 3 (14g) (17g) 3 3 (14h) (17h) 8 10 (14i) (17i) 2 2 (14j) (17j) --- ---

Uma anaacutelise global dos resultados obtidos na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas

(14a-e) utilizando o catalisador de salen Mn(III) verifica-se que se obtecircm melhores

rendimentos quando se usa o iodosilbenzeno como oxidante enquanto que na reacccedilatildeo de

epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) melhores rendimentos satildeo obtidos quando se

utiliza o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2rsquo-

hidroxicalconas usando o catalisador de salen Mn(III) daacute origem agraves correspondentes 3-

hidroxiflavanonas (17f-j) em baixos rendimentos A presenccedila do grupo metoxilo nestes

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

53

derivados parece favorecer a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo originando as 3-hidroxi-4rsquo-

metoxiflavona (16h) e 3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavanona (17h) em melhores rendimentos

quando comparado com restantes compostos similares obtidos

Concluindo o estudo de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (14a-e) e (E)-2rsquo-hidroxicalconas

(14f-j) os correspondentes produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo obtidos em melhores rendimentos

quando se utiliza o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e sem recurso a catalisadores

32 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

321 Preparaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

As (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) foram obtidas por condensaccedilatildeo aldoacutelica

em meio baacutesico de acetofenonas com cinamaldeiacutedos ambos adequadamente substituiacutedos

(Esquema XV) Mais uma vez e semelhante ao que acontece para a siacutentese de calconas os

derivados nitrados (18d) e (18h) tecircm que ser preparados pelo meacutetodo B (hidreto de soacutedio

em THF seco)

O

R4

R1R1 O

+ AB

A MeOH NaOHH2O 20h temp ambB THF seco NaH 12h temp amb

(18a-j)

R4

CHOR3

R2R2

18a) R1 = R2 = R3 = R4 = H18b) R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH318c) R1 = R2 = R3 = H R4 = CH318d) R1 = R2 = R3 = H R4 = NO218e) R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H

18f) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H18g) R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H18h) R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H18i) R1 = OH R2 = R3 = R4 = H18j) R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H

R3

ESQUEMA XV

De salientar no entanto que alguns cinamaldeiacutedos natildeo estatildeo disponiacuteveis

comercialmente e que tiveram de ser preparados de acordo com o meacutetodo reportado por

Cachi et al134 (Esquema XVI)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

54

Br

R

OEt

OEt

CHO

R

+

A 1 Bu4NOAc K2CO3 KCl Pd(OAc)2 DMF 90ordmC 2 HCl 2M temp amb 10 min

A

19a) R = OCH319b) R = CH319c) R = NO2

(19a-c)

ESQUEMA XVI

322 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Depois de se optimizar o meacutetodo para a epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas decidiu-se aplicar

a metodologia a sistemas mais complexos Primeiramente estudaram-se novamente

sistemas de cadeia aberta mas em vez de possuiacuterem uma uacutenica dupla ligaccedilatildeo com

possibilidade de sofrer reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo possuem duas duplas ligaccedilotildees conjugadas

Comeccedilou-se entatildeo por aplicar o meacutetodo de Leacutevai et al93 na epoxidaccedilatildeo da (EE)-

cinamilidenoacetofenona (18a) em que se utiliza peroacutexido de hidrogeacutenio em meio aquoso

baacutesico e sem o recurso a catalisadores Depois de muacuteltiplas tentativas de variaccedilatildeo das

condiccedilotildees de reacccedilatildeo natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da

cinamilidenoacetofenona (18a)

Juacuteliaacute et al4243 estudaram reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante para sistemas dieacutenicos similares O meacutetodo aleacutem de necessitar de meio

baacutesico usava catalisadores derivados de aminoaacutecidos para que a reacccedilatildeo ocorresse Pode

entatildeo ser-se levado a concluir que as condiccedilotildees utilizadas natildeo foram suficientes para que a

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo ocorresse em qualquer uma das duplas ligaccedilotildees carbono-carbono

sendo a presenccedila do catalisador de vital importacircncia Assim sendo optou-se por

desenvolver um estudo similar ao desenvolvido para as calconas (14a-j) em que se utilizou

o complexo de salen Mn(III) como catalisador e o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

(Tabela 12)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

55

Tabela 12 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(18a) (20a)O O

O

O

OO

(21a)

+

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (20a 21a)

η efect (20a 21a)

1D --- --- 3 24 temp amb 0 ---

2D 005 --- 3 4 temp amb

(20a) 11 (21a) 0

(20a) 19 (21a) 0

3D 005 --- 3 4 40 (64) 3 (21a) 3

(20a) 13 (21a) 10

4D 005 1-MeIm 07

3 4 40 (20a) 21 (21a) 10

(20a) 34 (21a) 17

5D 005 1-MeIm 07

10 4 40 (20a) 19 (21a) 9

(20a) 28 (21a) 13

6D 005 1-MeIm 07

3 12 40 (20a) 9 (21a) 4

(20a) 15 (21a) 6

7D 005 1-MeIm 07

10 12 40 (20a) 14 (21a) 12

(20a) 16 (21a) 10

8D 005 1-MeIm 07

3 24 40 (20a) 13 (21a) 6

(20a) 21 (21a) 11

9D 005 1-MeIm 07

10 24 40 (20a) 12 (21a) 6

(20a) 16 (21a) 8

10D 005 1-MeIm 07

3 48 40 (20a) 6 (21a) 5

(20a) 8 (21a) 6

11D 005 1-MeIm 07

10 48 40 (20a) 12 (21a) 12

(20a) 13 (21a) 14

12D 005 1-MeIm 07

3 24 60 (20a) 3 (21a) 0

(20a) 4 (21a) 0

13D 005 1-MeIm 07

10 24 60 (20a) 10 (21a) 6

(20a) 18 (21a) 16

14D 01 1-MeIm 07

10 24 40 (20a) 22 (21a) 0

(20a) 27 (21a) 0

A uma soluccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) em diclorometano metanol

(11) adicionaram-se 005 equivalentes de catalisador de salen Mn(III) (11b) e 3

equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio Apoacutes 4 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente

analisou-se a reacccedilatildeo por tlc e verificou-se que ainda havia reagente de partida e um

produto de menor Rf (entrada 2D) A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H HSQC e

HMBC demonstrou que se estava na presenccedila do γδ-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (20a) O aparecimento deste composto foi inesperado dado que a

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

56

literatura96 reporta a epoxidaccedilatildeo deste tipo de compostos com DMD e o monoepoacutexido que

se forma apresenta-se nas posiccedilotildees Cα-Cβ A formaccedilatildeo deste γδ-monoepoacutexido pode ser

explicada pelo caraacutecter menos electrofiacutelico da dupla ligaccedilatildeo Cγ=Cδ quando comparada

com a dupla ligaccedilatildeo Cα=Cβ sendo que as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas por

complexos de salen Mn(III) ocorrem preferencialmente em duplas ligaccedilotildees com elevada

densidade electroacutenica135

De seguida aumentou-se ligeiramente a temperatura (entrada 3D) e verificou-se que

aleacutem do reagente de partida e do γδ-monoepoacutexido surgia um novo produto (21a) Mais

uma vez com a ajuda do espectro de RMN de 1H foi possiacutevel identificar a presenccedila do

αβγδ-diepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (21a) A alteraccedilatildeo seguinte foi a introduccedilatildeo

do cocatalisador 1-metil-imidazol que tinha sido utilizado nas reacccedilotildees similares com as

calconas (14a-j) Os resultados obtidos foram substancialmente melhores aleacutem de se

recuperar reagente de partida obteve-se o γδ-monoepoacutexido (20a) e o αβγδ-diepoacutexido

(21a) da cinamilidenoacetofenona em 21 e 10 respectivamente (entrada 4D) A

adiccedilatildeo de maior quantidade de oxidante natildeo levou a melhores resultados do que aqueles

que foram obtidos com a experiecircncia anterior (comparar entradas 4D e 5D) verificando-se

ateacute uma menor recuperaccedilatildeo do reagente de partida Complementando a anaacutelise anterior

verificou-se que os rendimentos obtidos com 4 horas de reacccedilatildeo satildeo superiores aos obtidos

com 24 horas e consegue-se recuperar uma maior quantidade de reagente de partida para

ambas as concentraccedilotildees de oxidante (comparar 4D 5D e 6D 7D)

Depois de se concluir este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada

4D agraves restantes (EE)-cinamilidenoacetofenonas sintetizadas (18a-j) (Anexo II paacuteg

207)135 Verificou-se que para as (EE)-cinamilidenoacetofenonas com substituintes em C-

4 e C-4rsquo (18a-df-h) se obteve o mesmo padratildeo de reacccedilatildeo o γδ-monoepoacutexido (20a-df-h)

e o αβγδ-diepoacutexido (18a-df-h) correspondentes bem como a recuperaccedilatildeo de alguma

quantidade do reagente de partida (Esquema XVII)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

57

O

R4

A

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

(18a-df-h)

R2

f) R2 = OCH3 R4 = Hg) R2 = CH3 R4 = Hh) R2 = NO2 R4 = H

O

R4R2

O

O

R4R2

OO

44

(20acdfg)

(21acdf-h)O

NO2

O

(22d)

a) R2 = R4 = Hb) R2 = H R4 = OCH3c) R2 = H R4 = CH3d) R2 = H R4 = NO2

(1820-22)

ESQUEMA XVII

No processo de purificaccedilatildeo por cromatografia de camda fina de siacutelica gel a mistura

reacional da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) revelou a

presenccedila de vaacuterios compostos em quantidades vestigais mas todas as tentativas de

isolamento falharam Pode pensar-se que ocorre a abertura do anel do epoacutexido (21b)

devido agrave estabilizaccedilatildeo do catiatildeo benziacutelico e que consequentemente algumas reacccedilotildees

secundaacuterias possam ocorrer impossibilitando o isolamento de qualquer produto de

epoxidaccedilatildeo do derivado (18b)

Note-se que no caso da (EE)-4-nitrocinamilidenoacetofenona (18d) aleacutem de ter sido

possiacutevel isolar o γδ-monoepoacutexido (20d) e o αβγδ-diepoacutexido (21d) foi tambeacutem possiacutevel

isolar o αβ-monoepoacutexido (22d) (Esquema XVII) Este facto poderaacute dever-se ao efeito

sacador do grupo nitro na posiccedilatildeo 4 tornando as duas duplas ligaccedilotildees pobres em electrotildees

natildeo havendo por isso regiosselectividade

Na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18e) usando o

peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante obtecircm-se dois produtos (Esquema XVIII) A

anaacutelise dos espectros de RMN de 1H revelou a presenccedila de dois γδ-monoepoacutexidos (20e) E

nenhum αβγδ-diepoacutexido foi isolado Esta regiosselectividade pode ser explicada em

termos de uma maior nucleofilicidade da dupla ligaccedilatildeo Cγ=Cδ devido agrave presenccedila do grupo

metilo dador de electrotildees fazendo com a dupla ligaccedilatildeo fique mais sensiacutevel ao ataque de

especiacutees oxidantes electrofiacutelicas A configuraccedilatildeo destes dois produtos foi estabelecida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

58

pelos efeitos NOE observados nas experiecircncias de NOESY sendo que o composto que

apresenta maior Rf corresponde ao isoacutemero que designamos de trans-(20e) e o que

apresenta menor Rf correspondente ao isoacutemero designado de cis-(20e) A designaccedilatildeo de

cis e trans foi atribuiacuteda quando os grupos volumosos se encontram respectivamente do

mesmo lado ou em lados opostos ao anel de epoacutexido Esta desginaccedilatildeo foi adoptada por

uma questatildeo de simplicidade encontrando-se na parte experimental devidamente

identificados os centros quirais

A formaccedilatildeo destes dois diastereoacutemeros pode ser explicada pela proposta mecaniacutestica

para a epoxidaccedilatildeo usando catalisadores de salen Mn(III) em que alcenos conjugados

podem reagir formando um intermediaacuterio radical seguido de ciclizaccedilatildeo que pode ocorrer

nos dois lados da moleacutecula levando agrave formaccedilatildeo de dois diasterioacutemeros Pode-se pensar

que a incorporaccedilatildeo de um grupo metilo daacute origem a uma alteraccedilatildeo no mecanismo dado

que natildeo foram isolados quaisquer diasterioacutemeros dos γδ-monoepoacutexidos que natildeo

apresentam este grupo γ-metilo (20acdfg) Evidencias experimentais deste processo

radicalar jaacute foram reportados na literatura para a epoxidaccedilatildeo de alcenos usando

catalisadores de salen Mn(III)136-138

O

OH3C

H

O

OH3C

H

O

CH3

O

Mn

O (18e)

CH3

trans-(20e)cis-(20e)

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

A

ESQUEMA XVIII

Na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i) verificou-

se tambeacutem o aparecimento de duas fracccedilotildees com Rf bastante distintos a 1ordf fracccedilatildeo com

um Rf proacuteximo do reagente de partida e outra com um Rf bastante inferior e com uma

coloraccedilatildeo fluorescente na lacircmpada de 254 nm Mais uma vez recorreu-se agrave espectroscopia

de ressonacircncia magneacutetica nuclear para a elucidaccedilatildeo da estrutura dos produtos obtidos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

59

Apoacutes anaacutelise dos espectros de RMN verificou-se que a 1ordf fracccedilatildeo correspondia ao γδ-

monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (20i) e a 2ordf fracccedilatildeo correspondia ao

produto de ciclizaccedilatildeo com abertura do anel do αβ-epoacutexido a (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromanona (23i) (Esquema XIX)

Semelhantemente ao que acontece com as 2rsquo-hidroxicalconas (14f-j) um dos produtos

da epoxidaccedilatildeo com peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e usando o complexo de salen

Mn(III) (11b) como catalisador resultam do ataque do grupo hidroxilo agrave posiccedilatildeo β do

epoacutexido e corresponente abertura do anel dando origem aos correspondentes produtos

hidroxilados (ver capiacutetulo 313) No entanto e mais uma vez inesperamente o produto de

ciclizaccedilatildeo obtida da epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i) com

este oxidante eacute diferente daquele que eacute obtido utilizando o DMD como oxidante Segundo

Leacutevai et al96 os produtos de ciclizaccedilatildeo derivam da ciclizaccedilatildeo dos αβγδ-diepoacutexidos e datildeo

origem a derivados de cumaranona enquanto que no presente estudo utilizando peroacutexido

de hidrogeacutenio como oxidante o produto de ciclizaccedilatildeo deriva dos αβ-monoepoacutexidos para

dar origem a derivados de (E)-2-estiril-4-cromanona O ataque preferencial do grupo

hidroxilo fenoacutelico no carbono C-β pode ser explicado pela maior estabilidade do

carbocatiatildeo aliacutelico em C-β e melhor solvataccedilatildeo pelas moleacuteculas de metanol em

comparaccedilatildeo com as de acetona que satildeo usadas nas reacccedilotildees com DMD135

O (18i) O (20i)

(23i)

O

OH OH

O

OH

OOH

O

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb

A

OH

H

ESQUEMA XIX

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

60

Para finalizar este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais de epoxidaccedilatildeo agrave

(EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18j) (Esquema XX) Os resultados

obtidos foram de encontro ao que seria de esperar pela anaacutelise dos resultados obtidos nos

dois casos descritos anteriormente dois γδ-monoepoacutexidos trans-(20j) e cis-(20j) devido

agrave presenccedila do γ-grupo metilo (ver esquema XVIII) e o produto ciclizado devido agrave presenccedila

do grupo 2rsquo-hidroxilo (23j)

O (18j)

CH3

+

OH O

cis-(20j)O

trans-(20j)

O

+

OH3C

H3C

H

H

A

A CH2Cl2MeOH (11) Catal (11b) 1-MeIm H2O2 4h temp amb(23j)

O

OH

OH

H

CH3

ESQUEMA XX

A tabela 13 apresenta os produtos obtidos da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo e respectivos

rendimentos das (EE)-cinamilidenoacetofenonas sintetizadas (18a-j)

Analisando a tabela 13 pode verificar-se que a epoxidaccedilatildeo das (EE)-

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4 e C-4rsquo (18a-df-h) datildeo em geral origem aos

respectivos γδ-monoepoacutexidos (20acdfg) em maior quantidade do que os respectivos

αβγδ-diepoacutexidos (21acdf-h) excepto para os derivados nitrados (18d e 18h) em que os

diepoacutexidos satildeo obtidos em melhores rendimentos Eacute de salientar entre estes os mais baixos

valores de rendimentos efectivos totais satildeo obtidos com a presenccedila do grupo metilo em C-4

e em C-4rsquo (24 e 28 respectivamente) e os mais elevados valores de rendimentos

efectivos totais satildeo obtidos com a presenccedila de grupos nitro em C-4 e C-4rsquo (70 e 59

respectivamente)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

61

A (EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18e) apresenta bons rendimentos na reacccedilatildeo

de epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante quando comparado com

as outras olefinas estudadas (rendimento total 42 rendimento efectivo total 69 )

Tabela 13 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

H2O2

(18a-j)O

(SS)-Salen Mn(III) Produtos de

epoxidaccedilatildeo

R1

R2R3 R4

Cinamilidenoacetofenona Produto obtido η () η efect ()

(20a) 21 34 (18a) (R1 = R2 = R3 = R4 = H) (21a) 10 17

(20b) --- --- (18b) (R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3) (21b) --- ---

(20c) 13 15 (18c) (R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3) (21c) 9 9

(20d) 9 17 (21d) 18 38

(18d)

(R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2) (22d) 7 15 trans-(20e) 16 26 (18e)

(R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H) cis-(20e) 26 43 (20f) 25 40 (18f)

(R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H) (21f) 11 18 (20g) 14 19 (18g)

(R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H) (21g) 7 10 (20h) --- --- (18h)

(R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H) (21h) 10 23 (20i) 11 14 (18i)

(R1 = OH R2 = R3 = R4 = H) (23i) 14 19 trans-(20j) 19 29 cis-(20j) 13 19

(18j)

(R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H) (23j) 10 15

A introduccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo introduz pequenas variaccedilotildees nos resultados obtidos

quando comparado com a cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) sendo os

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

62

rendimentos ligeiramente inferiores (rendimento total 25 rendimento efectivo total 33

comparado com rendimento total 32 rendimento efectivo total 51 )

A conjugaccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo com a do grupo metilo em C-γ leva a que

rendimentos totais da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona (18j) sejam superiores aos apresentados pela

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) (rendimento efectivo total 63 comparado

com rendimento efectivo total 51 )

323 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas usando o iodosilbenzeno como oxidante

Para o estudo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) usando o

iodosilbenzeno como oxidante135 utilizaram-se as condiccedilotildees jaacute estudadas para os sistemas

do tipo calcona (14a-j) em que se dissolveu a cinamilidenoacetofenona em acetonitrilo e

adicionaram-se 2 equivalentes de iodosilbenzeno agrave temperatura ambiente Com a adiccedilatildeo de

005 equivalentes de catalisador de salen Mn(III) e apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo verificou-se o

aparecimento de 3 fracccedilotildees principais na mistura reaccional (entrada 1E Tabela 14) a 1ordf

fracccedilatildeo de maior Rf correspondente ao reagente de partida (18a) em quantidades

vestigiais a 2ordf fracccedilatildeo correspondente ao γδ-monoepoacutexido (20a) com um rendimento de

5 e a 3ordf fracccedilatildeo de menor Rf correspondente ao αβγδ-diepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (21a) com um rendimento de 4 Dado os baixos valores de

rendimento obtidos decidiu-se utilizar o N-oacutexido de piridiacuteneo como cocatalisador (entrada

2E) Com esta alteraccedilatildeo conseguiu-se triplicar os rendimentos obtidos nos produtos de

epoxidaccedilatildeo [monoepoacutexido (20a) 17 e diepoacutexido (21a) 35 respectivamente] mas natildeo

se recuperou reagente de partida

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

63

Tabela 14 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

(18a) (20a)O O

O

O

OO

(21a)

+

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (20a21a)

1E 005 --- 2 24 temp amb (20a) 5 (21a) 4

2E 005 PyNO 05

2 24 temp amb

(20a) 17 (21a) 35

3E 005 PPNO 05

2 24 temp amb

(20a) 19 (21a) 31

4E 005 PyNO 05

2 4 temp amb

(20a) 18 (21a) 43

5E 005 PPNO 05

2 4 temp amb

(20a) 13 (21a) 21

6E 005 PyNO 05

2 12 temp amb

(20a) 19 (21a) 43

7E 005 PPNO 05

2 12 temp amb

(20a) 15 (21a) 35

8E 005 PyNO 05

2 48 temp amb

(20a) 13 (21a) 32

9E 005 PPNO 05

2 48 temp amb

(20a) 21 (21a) 36

10E 005 PPNO 05

2 72 temp amb

(20a) 17 (21a) 41

11E 005 PPNO 05

2 96 temp amb

(20a) 14 (21a) 31

12E 01 PyNO 05

2 24 temp amb (20a) 19 (21a) 49

13E 01 PPNO 05

2 24 temp amb (20a) 16 (21a) 36

Sabendo que o N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo teve resultados bastante satisfatoacuterios na

epoxidaccedilatildeo de calconas usando o iodosilbenzeno como oxidante utilizou-se tambeacutem este

cocatalisador na epoxidaccedilatildeo da (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) Os resultados

obtidos foram similares aos obtidos com o N-oacutexido de piridiacuteneo (comparar entradas 2E e

3E) com rendimentos do γδ-monoepoacutexido (20a) de 19 e do αβγδ-diepoacutexido (21a) de

31 Fez-se entatildeo um estudo da influecircncia do tempo na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo na

presenccedila dos dois cocatalisadores em que se fizeram experiecircncias com 4 12 e 48 horas de

reacccedilatildeo (entradas 4E-11E) Usando o N-oacutexido de piridiacuteneo verificou-se que eram

necessaacuterias apenas 4 horas de reacccedilatildeo para se conseguir os valores de rendimentos de

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

64

epoxidaccedilatildeo mais elevados [monoepoacutexido (20a) 18 e diepoacutexido (21a) 43 ] Estes

rendimentos ainda se mantecircm ateacute agraves 12 horas mas ao fim de 24 horas de reacccedilatildeo os

rendimentos diminuiacuteram acentuadamente sendo esta diminuiccedilatildeo mais sentida ao niacutevel do

diepoacutexido A experiecircncia realizada ao fim de 48 de reacccedilatildeo revelou valores de rendimentos

muito similares aos obtidos para as 24 horas de reacccedilatildeo o que pode fundamentar a ideia de

que natildeo havendo mais iodosilbenzeno em soluccedilatildeo os rendimentos natildeo sofrem alteraccedilotildees

Na presenccedila de N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo os resultados da epoxidaccedilatildeo da

cinamilidenaocetofenona (18a) ao longo do tempo satildeo bastante diferentes aos obtidos com

o N-oacutexido de piridiacuteneo Verificou-se que haacute um aumento gradual nos rendimentos do γδ-

monoepoacutexido (20a) e do αβγδ-diepoacutexido (21a) com o decorrer do tempo de reacccedilatildeo e

que satildeo necessaacuterias 72 horas para se obter rendimentos similares aos conseguidos com o

cocatalisador N-oacutexido de piridiacuteneo A partir destas 72 horas verificou-se um decreacutescimo

nos rendimentos tanto do mono como do diepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (entrada

11E) De salientar que em todas as experiecircncias em que se utilizou o cocatalisador se

obteacutem maior quantidade do diepoacutexido do que do monoepoacutexido numa relaccedilatildeo de

aproximadamente 21

Apoacutes este estudo estenderam-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 4E agraves restantes

cinamilidenoacetofenonas (18b-j) e os produtos obtidos satildeo similares aos obtidos na

epoxidaccedilatildeo com peroacutexido de hidrogeacutenio natildeo se conseguindo recuperar em alguns casos

reagente de partida135 Os rendimentos de epoxidaccedilatildeo das (EE)-cinamilidenoacetofenonas

(18a-j) com o catalisador de salen Mn(III) e utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

estatildeo traduzidos na tabela 15

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

65

Tabela 15 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18a-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(18a-j)O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIOProdutos de epoxidaccedilatildeo

R1

R2R3 R4

Cinamilidenoacetofenona Produto obtido η ()

(20a) 18 (18a) (R1 = R2 = R3 = R4 = H) (21a) 43

(20b) --- (18b) (R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3) (21b) ---

(20c) 11 (18c) (R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3) (21c) 23

(20d) 22 (21d) 33

(18d)

(R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2) (22d) 39 trans-(20e) 60 (18e)

(R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = H) cis-(20e) 7 (20f) 18 (18f)

(R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H) (21f) 41 (20g) 15 (18g)

(R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = H) (21g) 55 (20h) --- (18h)

(R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = H) (21h) 62 (20i) 4 (18i)

(R1 = OH R2 = R3 = R4 = H) (23i) 2 trans-(20j) 13 cis-(20j) 9

(18j)

(R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H) (23j) 3

Analisando a tabela 15 pode verificar-se que a epoxidaccedilatildeo das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4 e C-4rsquo (18cdf-h) datildeo em geral origem aos

respectivos γδ-monoepoacutexidos em menor percentagem do que os respectivos αβγδ-

diepoacutexidos

O melhor rendimento efectivo total eacute obtido para a (EE)-4-

nitrocinamilidenoacetofenona (18d) (94 ) Tambeacutem com este oxidante foi possiacutevel isolar

aleacutem do γδ-monoepoacutexido (20d) e o αβγδ-diepoacutexido (21d) o αβ-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (22d)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

66

Note-se que por este meacutetodo de epoxidaccedilatildeo natildeo foi possiacutevel isolar o γδ-monoepoacutexido

da (EE)-4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (20h) Este facto leva-nos a pensar que talvez o

monoepoacutexido se forme e se vaacute convertendo no diepoacutexido com o decorrer do tempo

A introduccedilatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo (18ij) provoca variaccedilotildees significativas nos valores

de rendimentos obtidos quando comparado com a cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda

(18a) sendo estes bastante inferiores (EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (18i)

rendimento efectivo total 6 (EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilidenoacetofenona (18j)

rendimento efectivo total 25 comparado com rendimento efectivo total 61 para a

(EE)-cinamilidenoacetofenona (18a)

Faz-se de seguida e em forma de resumo uma breve comparaccedilatildeo das reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo de cinamilidenoacetofenonas utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio e o

iodosilbenzeno como oxidantes (comparar tabelas 13 e 15)

A epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante origina os γδ-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas em maiores rendimentos cerca do dobro do

que os respectivos αβγδ-diepoacutexidos enquanto que quando se recorreu agrave utilizaccedilatildeo do

iodosilbenzeno como oxidante observa-se o inverso os αβγδ-diepoacutexidos satildeo obtidos em

melhores rendimentos que os respectivos γδ-monoepoacutexidos Esta diferenccedila pode ser

interpretada em termos da maior sensibilidade dos αβγδ-diepoacutexidos ao ataque de

moleacuteculas de solvente nucleofiacutelicas diminuindo os rendimentos em sistemas que se

utilizou o peroacutexido de hidrogeacutenio

A epoxidaccedilatildeo de alcenos catalisada por complexos de salen Mn(III) eacute geralmente

favorecida pela presenccedila de grupos dadores de electrotildees sendo os correspondentes

epoacutexidos obtidos em melhores rendimentos Os resultados apresentados nas tabelas 13 e 15

parecem indicar o contraacuterio No entanto os resultados podem ser explicados natildeo pela

reactividade das cetonas insaturadas (18a-d) mas sim pela estabilidade dos epoacutexidos

obtidos (20a-d) e (21a-d) Na presenccedila de substituintes sacadores de electrotildees os epoacutexidos

(20d 21d e 22d) satildeo obtidos em melhores rendimentos totais (34 com H2O2 e 94 com

PhIO) enquanto que no caso de substituintes dadores de electrotildees os rendimentos

diminuem [rendimentos totais de (20c + 21c) de 24 com o H2O2 e 34 com o PhIO em

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

67

comparaccedilatildeo com os valores de 51 e 61 encontrados com as reacccedilotildees com a

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (18a) Na presenccedila de um grupo fortemente dador

de electrotildees natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto de epoxidaccedilatildeo Esta conclusatildeo foi

confirmada quando se efectou a epoxidaccedilatildeo da 4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) em

acetonitrilo deuterado e se seguiu a reacccedilatildeo por RMN de 1H Apoacutes alguns minutos de

reacccedilatildeo nas condiccedilotildees descrita na tabela 14 (entrada 4E) observou-se o aparecimento dos

sinais correspondentes ao γδ-monoepoacutexido (20b) (duplo dupleto a δ 654 ppm J = 154 e

74 Hz correspondente agrave resonacircncia do protatildeo H-β) e outros pequenos sinais na zona

alifaacutetica (δ 412-501 ppm) que aumentaram com o tempo de reacccedilatildeo O sinal

caracteriacutestico do γδ-monoepoacutexido (20b) natildeo aumentou e natildeo se observaram quaiquer

sinais correspondentes ao αβγδ-diepoacutexido (22b)

O rendimento efectivo total da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da γ-

metilcinamilidenoacetofenona (18e) natildeo eacute influenciado pelos dois oxidantes utilizados no

entanto as percentagens obtidas dos dois γδ-monoepoacutexidos eacute distinta com o peroacutexido de

hidrogeacutenio obteve-se maior percentagem do monoepoacutexido de menor Rf (isoacutemero cis-20e) e

com o iodosilbenzeno obteve-se o monoepoacutexido de maior Rf em maior percentagem

(isoacutemero trans-20e) numa proporccedilatildeo transcis de 86 Esta diferenccedila pode ser explicada

por uma mudanccedila de mecanismo radicalar de epoxidaccedilatildeo para um mecanismo mais do tipo

concertado sendo o acetonitrilo um solvente com menor poder de solvataccedilatildeo e

consequentemente com um menor poder de estabilizaccedilatildeo das especiacutees radicalares

A presenccedila do grupo 2rsquo-hidroxilo (18j) diminuiu drasticamente os rendimentos quando

se utiliza o iodosilbenzeno quando comparado com o peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante

Comparando os resultados obtidos no presente estudo de epoxidaccedilatildeo de

cinamilidenoacetofenonas utilizando peroacutexido de hidrogeacutenio iodosilbenzeno como

oxidantes com o estudo utilizando o dimetildioxirano96 como oxidante podemos concluir

que os rendimentos totais dos produtos de epoxidaccedilatildeo satildeo muito semelhantes quando se

utilizam o idosilbenzeno e o DMD como oxidantes e ligeiramente inferior com a utilizaccedilatildeo

do peroacutexido de hidrogeacutenio

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

68

Utilizando um excesso de DMD obteacutem-se preferencialmente os αβγδ-diepoacutexidos

enquanto que no caso da utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno e do peroacutexido de hidrogeacutenio obtem-

se uma mistura de γδ-monoepoacutexidos e αβγδ-diepoacutexidos em diferentes proporccedilotildees

consoante o oxidante em causa

Para derivados com um grupo 2rsquo-hidroxilo utilizando DMD aleacutem da obtenccedilatildeo de γδ-

monoepoacutexidos e αβγδ-diepoacutexidos consegue-se isolar derivados de cumaranona produtos

de ciclizaccedilatildeo dos diepoacutexidos Com o peroacutexido de hidrogeacutenio e iodosilbenzeno as 2rsquo-

hidroxicinamilidenoacetofenonas datildeo origem aos respectivos γδ-monoepoacutexidos e os αβ-

monoepoacutexidos satildeo ciclizados em derivados de (E)-2-estiril-4-cromanona

33 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

331 Preparaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

A siacutentese das (E)-2-estirilcromonas (26a-j) foi efectuada pelo meacutetodo de Baker-

Venkataraman com algumas alteraccedilotildees no procedimento experimental O meacutetodo de

Baker-Venkataraman consiste no tratamento de uma 2rsquo-hidroxiacetofenona devidamente

substituiacuteda com um cloreto de cinamoiacutelo (comercial ou gerado in situ) originando a 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenona correspondente A transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo deste eacutester em

meio baacutesico origina agraves 2-cinamoiacutel-2rsquo-hidroxiacetofenonas Por fim efectua-se a ciclizaccedilatildeo

para a obtenccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas pretendidas (Esquema XXI)139

Na siacutentese das (E)-2-estirilcromonas (26a-e) utilizou-se o meacutetodo A descrito no

esquema XXI e na siacutentese das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) utilizou-se o meacutetodo

B do esquema XXI de acordo com os meacutetodos de siacutentese reportados na literatura e que

apresentaram os melhores rendimentos

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

69

OR1R1 O

+ A1

A2

R2

COXOH O

O

R2

O

R2

R1

A3

OH

OH

O

OR1

R2

A1 X=Cl piridina seca 2h temp amb X = OH piridina seca POCl3 3h 60 ordmCA2 DMSO KOH 2h temp ambA3 DMSO aacutec p-toluenossulfoacutenico 2-3h 90 ordmC

a) R1 = R2 = Hb) R1 = H R2 = Clc) R1 = H R2 = OCH3d) R1 = H R2 = CH3e) R1 = H R2 = NO2

f) R1 = OH R2 = Hg) R1 = OH R2 = Clh) R1 = OH R2 = OCH3i) R1 = OH R2 = CH3j) R1 = OH R2 = NO2

(26a-j)

B1

B2

B1 X = OH CH2Cl2 DCC 4-pirrolidinopiridina 30 min temp ambB2 a) DMSO KOH 4h temp amb b) DMSO I2 1h 100 ordmC

(24a-j)

(25a-j)(24-26)

ESQUEMA XXI

332 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Para finalizar os estudos de epoxidaccedilatildeo analisou-se um outro tipo de sistemas com

duas duplas ligaccedilotildees conjugadas as (E)-2-estirilcromonas (26a-j)140

Comeccedilou-se tambeacutem por aplicar o meacutetodo de Leacutevai et al93 no estudo de epoxidaccedilatildeo da

(E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda (26a) em que se utiliza peroacutexido de hidrogeacutenio em

meio aquoso baacutesico e sem o recurso a catalisadores Semelhantemente ao que aconteceu

com a (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a) natildeo foi possiacutevel isolar quaisquer produtos da

reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) aplicando esta metodologia

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

70

A nova etapa consistiu no desenvolvimento de um meacutetodo de epoxidaccedilatildeo usando o

catalisador de salen Mn(III) (11b) Mais uma vez e semelhantemente ao procedimento

utilizado para as cinamilidenoacetofenonas (ver capiacutetulo 322) dissolveu-se a (E)-2-

estirilcromona (26a) numa mistura de diclorometano metanol (11) e na presenccedila de

catalisador de salen Mn(III) e de 3 equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio A mistura

reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente durante 24 horas e apoacutes este periacuteodo

tambeacutem natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto de epoxidaccedilatildeo recuperando-se a (E)-2-

estirilcromona de partida (26a) (Tabela 16 entrada 1F)

Seguiu-se a introduccedilatildeo do cocatalisador 1-metil-imidazol que revelou ser de extrema

importacircncia na epoxidaccedilatildeo dos sistemas αβ-insaturados estudados anteriormente Ao fim

de 12 horas de reacccedilatildeo (entrada 2F) isolou-se em quantidades vestigiais (por cromatografia

em placa de siacutelica gel) um produto de Rf ligeiramente superior ao do reagente de partida e

que apoacutes anaacutelise do seu espectro de RMN de 1H revelou ser o αβ-epoacutexido da 2-

estirilcromona (27a) Continuando a reacccedilatildeo ateacute perfazer as 24 horas (entrada 3F)

melhorou-se substancialmente o rendimento do αβ-epoacutexido atingindo os 7 De seguida

aumentou-se o tempo de reacccedilatildeo para as 48 horas (entrada 4F) mas o rendimento da

epoxidaccedilatildeo diminui isolando-se menor quantidade quer de epoacutexido quer de reagente de

partida sugerindo que talvez o meio reaccional promova a decomposiccedilatildeo deste compostos

A influecircncia do factor temperatura foi determinante aquando do aumento da quantidade

de peroacutexido de hidrogeacutenio (entradas 5F-7F) Comparou-se o rendimento de epoxidaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente (entrada 3F) com o rendimento de epoxidaccedilatildeo a 40 ordmC (entrada 5F) e

verificou-se uma diminuiccedilatildeo acentuada no rendimento No entanto verificou-se que

aumentando a quantidade de peroacutexido de hidrogeacutenio (entrada 6F) e agrave temperatura de 40ordmC

obteve-se um rendimento igual ao conseguido agrave temperatura ambiente de 7 Estes factos

sugerem-nos que talvez a temperatura promovesse a decomposiccedilatildeo do peroacutexido de

hidrogeacutenio deixando de estar disponiacutevel para a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo natildeo se fazendo

portanto sentir quando o oxidante estaacute presente em grande excesso O melhor rendimento

obtido na epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) foi de 8 quando se usaram 10

equivalentes de peroacutexido de hidrogeacutenio a 40ordmC e durante 48 horas de reacccedilatildeo (entrada 7F)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

71

Tabela 16 ndash Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromonas (26a) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

O

O

O

(26a) (27a) Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1F 005 --- 3 24 temp amb 0 ---

2F 005 1-MeIm 07

3 12 temp amb 1 5

3F 005 1-MeIm 07

3 24 temp amb 7 62

4F 005 1-MeIm 07

3 48 temp amb 4 29

5F 005 1-MeIm 07

3 24 40 2 24

6F 005 1-MeIm 07

10 24 40 7 40

7F 005 1-MeIm 07

10 48 40 8 65

8F 005 2-MeIm 07

3 24 temp amb 3 54

9F 005 2-MeIm 07

3 48 40 3 74

10F 005 2-MeIm 07

10 48 40 4 48

11F 005 PyNO 07

3 24 temp amb 5 39

12F 005 PyNO 07

3 48 temp amb 2 19

13F 005 PyNO 07

10 48 40 6 42

14F 005 PPNO 07

3 24 temp amb 5 30

15F 005 PPNO 07

3 48 temp amb 4 63

16F 005 PPNO 07

10 48 40 5 40

17F 005 NH4OAc 07

3 24 temp amb 3 27

18F 005 NH4OAc 07

3 48 temp amb 5 59

19F 005 NH4OAc 07

10 48 40 6 59

A alteraccedilatildeo de cocatalisador de 1-metil-imidazol para 2-metil-imidazol (entradas 8F-

10F) levou a rendimentos de epoxidaccedilatildeo muito baixos natildeo ascendendo a 4 embora

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

72

sejam as condiccedilotildees em que se consegue recuperar maior quantidade do reagente de partida

Cocatalisadores como o N-oacutexido de piridiacuteneo e o N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo tambeacutem se

revelaram ineficazes da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) (entradas

11F-16F) apresentando rendimentos na ordem dos 5

Numa tentativa de conseguir aumentar o rendimento de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-

estirilcromona (26a) experimentou-se tambeacutem a presenccedila do cocatalisador acetato de

amoacutenio (entrada 17F-19F) utilizado por vaacuterios autores na epoxidaccedilatildeo de olefinas

catalisadas por complexos de manganecircs e usando peroacutexido de hidrogeacutenio como

oxidante141142 Tambeacutem neste caso os resultados de epoxidaccedilatildeo foram insatisfatoacuterios natildeo

permitindo melhorar os rendimentos obtidos com este tipo de oxidante

Para concluir este estudo aplicaram-se as condiccedilotildees experimentais da entrada 7F agraves

(E)-2-estirilcromonas (26a-e) (Anexo I paacuteg 205) e os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo

usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante estatildeo expressos na tabela 17

Quando se aplicaram as condiccedilotildees da entrada 7F agrave (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

verificou-se que por tlc apenas se observava a presenccedila de uma uacutenica mancha coincidente

com o Rf do reagente de partida Decidiu-se fazer o espectro de RMN de 1H para

confirmar a presenccedila da 5-hidroxi-2-estirilcromona (26f) e verificou-se que aleacutem deste

composto existia em soluccedilatildeo outro composto dada a existecircncia de dois singuletos a δ 63-

65 ppm correspondentes agrave ressonacircncia de H-3 de duas estruturas de cromona A presenccedila

de dois dupletos na zona alifaacutetica do espectro (δ 378 e 420 ppm) permite concluir que

seratildeo os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-α e H-β do esperado sistema

αβ-epoacutexido da 5-hidroxi-2-estirilcromona (27f) Apoacutes vaacuterias tentativas sem sucesso de

separaccedilatildeo dos dois compostos por cromatografia em placa de siacutelica gel decidiu-se tentar a

separaccedilatildeo por cromatografia liacutequida de alta pressatildeo (HPLC) Para o efeito utilizou-se uma

coluna de fase reversa do tipo RP-18 usando metanol como eluente O cromatograma

revelou o aparecimento de dois picos mas com tempos de retenccedilatildeo muito proacuteximos Assim

sendo aumentou-se a polaridade usando aacutegua numa proporccedilatildeo de 82 de metanol aacutegua e

foi possiacutevel separar os dois picos com bons tempos de retenccedilatildeo O primeiro pico

apresentou um tempo de retenccedilatildeo de 8 minutos e foi identificado como sendo o αβ-

epoacutexido da 5-hidroxi-2-estirilcromona (27f) enquanto que o segundo pico apareceu ao

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

73

fim de 15 minutos e foi identificado como sendo a (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona de

partida (26f) (Figura 8)

Figura 8 ndash Cromatogramas da mistura αβ-epoacutexido da (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (27f)

e (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

A aplicaccedilatildeo as condiccedilotildees de epoxidaccedilatildeo da entrada 7F agraves restantes (E)-5-hidroxi-2-

estirilcromonas (26g-j) resultaram no mesmo tipo de procedimento de purificaccedilatildeo e

separaccedilatildeo descrito anteriormente para a (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f) Utilizando

esta metodologia foi possiacutevel separar as misturas dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27g-j) e as respectivas (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26g-j) de forma

a se obter uma pequena quantidade dos novos epoacutexidos (27g-j) para se proceder agrave sua

caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN e por espectrometria de massa

Note-se que os rendimentos destas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-5-hidroxi-2-

estirilcromonas (26f-j) foram calculados a partir dos espectros de RMN de 1H das misturas

reacionais tomando em consideraccedilatildeo o integral da ressonacircncia do protatildeo H-3 dos αβ-

epoacutexidos (27f-j) e aqueles correspondentes ao dos respectivos reagentes de partida (26f-j)

(Tabela 17)

(a) (b)

a) Pico referente ao αβ-epoacutexido da (E)-5-hidroxi-2- estirilcromona (27f) b) Pico referente agrave (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

Condiccedilotildees utilizadas Coluna ndash fase reversa LiChrosper 100 RP-18 (5 μm) Caudal ndash 07 mL minuto Velocidade do papel ndash 25 mm minuto

(b) (a)

1 2

Cromatograma 1 ndash Eluente 100 metanol Cromatograma 2 ndash Eluente 80 metanol 20 aacutegua

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

74

Tabela 17 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b)

como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

H2O2

O

O

O

(26a-j) (27a-j)R1

R2

R1

R2

2-Estirilcromona Produto obtido η () η efect ()

(26a) (R1 = R2 = H) (27a) 8 65 (26b) (R1 = H R2 = Cl) (27b) 4 32 (26c) (R1 = H R2 = OCH3) (27c) --- --- (26d) (R1 = H R2 = CH3) (27d) 8 35 (26e) (R1 = H R2 = NO2) (27e) 3 37 (26f) (R1 = OH R2 = H) (27f) 3 14 (26g) (R1 = OH R2 = Cl) (27g) 3 38 (26h) (R1 = OH R2 = OCH3) (27h) --- --- (26i) (R1 = OH R2 = CH3) (27i) 3 27 (26j) (R1 = OH R2 = NO2) (27j) 3 4

Analisando a tabela 17 pode constatar-se que os rendimentos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-

estirilcromonas (26a-j) utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante e o complexo

de salen Mn(III) como catalisador satildeo em geral fracos sendo a 2-estirilcromona natildeo

substituiacuteda (26a) aquela que apresenta melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo A introduccedilatildeo

do grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 5 faz diminuir ainda mais os rendimentos de epoxidaccedilatildeo

apresentando estes valores na ordem dos 3

Natildeo foi possiacutevel isolar qualquer epoacutexido com o substituinte 4rsquo-metoxilo Agrave semelhanccedila

do que foi descrito para a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (EE)-4-

metoxicinamilidenoacetofenona (18b) pensa-se que puderaacute ocorrer a abertura do anel de

epoacutexido impossibilitando o isolamento de qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

75

333 Estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas usando o iodosilbenzeno como oxidante

Continuando o estudo e numa tentativa de melhorar os baixos rendimentos obtidos com

o peroacutexido de hidrogeacutenio na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) considerou-se a

utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante140 Comeccedilou-se entatildeo com a epoxidaccedilatildeo de

(E)-2-estirilcromona (26a) com uma quantidade estequiomeacutetrica de iodosilbenzeno na

presenccedila de 005 equivalentes do catalisador de salen Mn(III) (11b) e usando o acetonitrilo

como solvente Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo agrave temperatura ambiente obteve-se o αβ-epoacutexido

desejado (27a) com um rendimento de 7 (entrada 1G Tabela 18) A utilizaccedilatildeo do N-

oacutexido de piridiacuteneo como cocatalisador natildeo resultou num incremento do rendimento de

epoxidaccedilatildeo mas foi possiacutevel recuperar maior quantidade do reagente de partida (26a)

(entrada 2G) Adicionando a estas condiccedilotildees um excesso de iodosilbenzeno (2

equivalentes) o rendimento de epoxidaccedilatildeo aumentou consideravelmente de 7 para 17

(entrada 9G)

Mais uma vez o factor tempo eacute de extrema importacircncia na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

utilizando o iodosilbenzeno como oxidante O rendimento do αβ-epoacutexido (27a) aumenta

com o decorrer do tempo ateacute se atinguir as 12 horas de reacccedilatildeo (entrada 6G e 7G) e apoacutes

este periacuteodo comeccedila a diminuir (entradas 8G-11G) Este facto leva-nos a pensar que o

epoacutexido eacute formado mas apoacutes um certo periacuteodo de tempo eacute destruiacutedo no meio reaccional

Estes resultados suportam a nossa ideia de instabilidade do epoacutexido (27a) nas condiccedilotildees

reaccionais

Os resultados apresentados na tabela 18 indicam que o melhor solvente para a

epoxidaccedilatildeo de (26a) com iodosilbenzeno eacute o acetonitrilo dado que quando se utilizou o

diclorometano foram obtidos rendimentos mais baixos e quando se utilizou o metanol natildeo

se conseguiu isolar qualquer produto de reacccedilatildeo (comparar entradas 4G e 5G com 9G)

Contrariamente ao que se verificou na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando

o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o aumento da temperatura natildeo resultou num

aumento do rendimento do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) (entrada 12G)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

76

Tabela 18 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

O

O

O

(26a-j) (27a-j) Entrada Cocatal

(equiv) Oxidante (equiv)

Solvente Tempo (h)

Temper (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1G --- 1 CH3CN 24 temp amb 7 11

2G PyNO 05

1 CH3CN 24 temp amb 7 24

3G PyNO 05

1 CH2Cl2 24 temp amb 10 31

4G PyNO 05

2 CH2Cl2 24 temp amb 11 26

5G PyNO 05

2 CH3OH 24 temp amb --- 0

6G PyNO 05

2 CH3CN 4 temp amb 15 30

7G PyNO 05

2 CH3CN 12 temp amb 29 43

8G PyNO 05

2 CH3CN 18 temp amb 27 37

9G PyNO 05

2 CH3CN 24 temp amb 17 29

10G PyNO 05

2 CH3CN 48 temp amb 23 29

11G PyNO 05

2 CH3CN 96 temp amb 16 36

12G PyNO 05

2 CH3CN 24 refluxo 17 34

Assim sendo e dado que o melhor rendimento de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona

(26a) foi de 29 alcanccedilado com as condiccedilotildees de entrada 7G aplicaram-se estas mesmas

condiccedilotildees experimentais agraves restantes (E)-2-estirilcromonas (26b-j) e os rendimentos

obtidos estatildeo expressos na tabela 19

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

77

Tabela 19 - Rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) utilizando o iodosilbenzeno como oxidante e o complexo de salen Mn(III) (11b) como

catalisador

(26a-j) (27a-j)

O

O

(SS)-Salen Mn(III)

PhIO

O

O

O

R1

R2

R1

R2

2-Estirilcromona Produto obtido η () η efect ()

(26a) (R1 = R2 = H) (27a) 29 43 (26b) (R1 = H R2 = Cl) (27b) 10 36 (26c) (R1 = H R2 = OCH3) (27c) --- --- (26d) (R1 = H R2 = CH3) (27d) 15 27 (26e) (R1 = H R2 = NO2) (27e) 4 13 (26f) (R1 = OH R2 = H) (27f) 22 39 (26g) (R1 = OH R2 = Cl) (27g) 12 22 (26h) (R1 = OH R2 = OCH3) (27h) --- --- (26i) (R1 = OH R2 = CH3) (27i) 4 16 (26j) (R1 = OH R2 = NO2) (27j) 7 20

Novamente e agrave semelhanccedila com os estudos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas

usando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante o caacutelculo dos rendimentos obtidos a

purificaccedilatildeo e separaccedilatildeo dos epoacutexidos das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) satildeo

similares ao descrito para estes compostos no sub-capiacutetulo 332

De acordo com a tabela 19 os melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo satildeo obtidos quando

natildeo existem substituintes no anel B das 2-estirilcromonas

Resumindo a epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (26a-j) usando o peroacutexido de

hidrogeacutenio como oxidante daacute origem a rendimentos bem mais baixos do que aqueles que

satildeo obtidos quando se utiliza o iodosilbenzeno Com ambos os oxidantes os melhores

rendimentos satildeo obtidos com a 2-estirilcromona natildeo substituiacuteda (26a) Estes resultados

sugerem que a presenccedila de substituintes (dadores ou sacadores de electrotildees) aumenta a

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

78

deslocalizaccedilatildeo electroacutenica ao longo do sistema dieacutenico αβγδ-insaturado conjugado com o

anel B tornando a ligaccedilatildeo dupla Cα-Cβ menos disponiacutevel para epoxidar

Satildeo obtidos melhores rendimentos com menores tempos de reacccedilatildeo e menor

quantidade de oxidante utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

334 Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo substituiacuteda usando outros oxidantes

Uma vez que as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas (26a-j) deram

origem aos respectivos epoacutexidos em rendimentos moderados e em geral mais baixos do

que os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo dos outros compostos estudados fez-se um

novo estudo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) de forma a tentar encontrar

condiccedilotildees que levem a melhores rendimentos de epoxidaccedilatildeo Nos estudos anteriormente

efectuados o melhor rendimento de epoxidaccedilatildeo foi obtido utilizando o catalisador de salen

Mn(III) e o iodosilbenzeno como oxidante (ver tabela 18 entrada 7G) resultando em 29

na formaccedilatildeo do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

A tabela 20 resume os melhores rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da 2-

estirilcromona (26a) usando diversos tipos de oxidantes embora muitas outras

experiecircncias tenham sido efectuadas e nas quais foram obtidos piores resultados

Iniciou-se por estudar a influecircncia do hipoclorito de soacutedio como oxidante e utilizando o

meacutetodo desenvolvido pelo grupo de Jacobsen85 Estes recorreram tambeacutem agrave utilizaccedilatildeo do

complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador e de diclorometano como solvente

Apoacutes 12 horas de reacccedilatildeo a 0ordmC obteve-se o epoacutexido (27a) com um rendimento de 6

(Tabela 20 entrada 1H) A introduccedilatildeo do cocatalisador N-oacutexido de 4-fenilpiridiacuteneo

proposto por alguns autores para reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo usando o hipoclorito de soacutedio

como oxidante resultou apenas num ligeiro aumento do rendimento (entradas 2H e

3H)8485 A variaccedilatildeo do solvente da quantidade de oxidante e do tempo de reacccedilatildeo natildeo

levaram a melhores resultados dos apresentados na tabela 20 para este tipo de oxidante

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

79

Tabela 20 - Estudos de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando vaacuterios oxidantes e o complexo de salen Mn(III) (11b) como catalisador

(26a) (27a)

O

O

(SS)-Salen Mn(III) O

O

O

Entrada Catal

(equiv) Cocatal (equiv)

Oxidante (equiv)

Solvente (ml)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (27a)

η efect (27a)

1H 005 --- NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

12 0 6 31

2H 005 PPNO 05

NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

12 0 8 56

3H 005 PPNO 05

NaOCl 2

CH2Cl2 4 ml

24 0 8 46

4H 005 --- Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 8 14

5H 005 NaHCO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

4 0 9 22

6H 005 NaHCO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 9 24

7H 005 K2CO3 2

Oxone 2

CH3CNH2O 4 ml

24 0 4 14

8H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

24 temp amb

3 20

9H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

24 refluxo 5 23

10H --- --- MCPBA 1

CH2Cl2 4 ml

12 refluxo 6 22

11H --- --- MCPBA 1

CHCl3 4 ml

12 refluxo 5 25

12H 005 --- SPB 2

CH2Cl2CH3OH (11) 4 ml

24 temp amb

3 15

13H 005 --- SPC 2

CH2Cl2CH3OH (11) 4 ml

24 temp amb

4 20

O estudo de epoxidaccedilatildeo envolvendo o oxone como oxidante foi efectuado de acordo

com o procedimento descrito por Pietikaineumln87 e que envolve o mesmo catalisador de salen

utilizado nos seus estudos anteriormente descritos (entrada 4H) A presenccedila de soluccedilotildees

aquosas de sais88 contribuiu positivamente para os rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da

(E)-2-estirilcromona (26a) (entradas 5H-7H)

PARTE I - Estudos de epoxidaccedilatildeo de calconas cinamilidenoacetofenonas e 2-estirilcromonas

80

O aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico (MCPBA) tem sido vastamente utilizado na

epoxidaccedilatildeo de diferentes tipos de substratos69136 Este estudo incluiu tambeacutem a utilizaccedilatildeo

deste oxidante mas os resultados obtidos foram em geral fracos (entradas 8H-11H)

Analisando estas condiccedilotildees podemos verificar que os rendimentos rondam os 3-6 e que

natildeo necessitaram da presenccedila do catalisador de salen Mn(III) Deve salientar-se a presenccedila

do complexo de salen e de vaacuterios cocatalisadores natildeo contribuiram para o aumento dos

rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a)

Perborato de soacutedio (SPB) e percarbonato de soacutedio (SPC) satildeo compostos soacutelidos do tipo

peroacutexido disponiacuteveis comercialmente e usados numa variada gama de reacccedilotildees de

oxidaccedilatildeo em siacutentese orgacircnica A sua capacidade de libertarem peroacutexido de hidrogeacutenio em

meio aquoso resultou na sua aplicaccedilatildeo em reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo incluindo sistemas do

tipo cetonas αβ-insaturadas143144 Vaacuterias experiecircncias de utilizaccedilatildeo destes oxidantes foram

efectuadas sem sucesso na epoxidaccedilatildeo da 2-estirilcromona (26a) Somente quando estas

reacccedilotildees foram efectuadas na presenccedila do catalisador de salen Mn(III) eacute que se conseguiu

isolar em quantidades vestigiais o αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona pretendida (27a) A

tabela 20 apresenta os melhores rendimentos obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-

estirilcromona (26a) usando o perborato de soacutedio e percarbonato de soacutedio como oxidantes

com 3 e 4 respectivamente (entradas 12H e 13H)

Assim sendo pode-se concluir que a utilizaccedilatildeo de diferentes oxidantes na reacccedilatildeo de

epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona (26a) utilizando o catalisador de salen Mn(III) natildeo

contribuiu para a obtenccedilatildeo de melhores rendimentos do que aqueles que tinham sido

alcanccedilados com a utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante (Tabela 18 entrada 7G)

CAPIacuteTULO 4

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL

DOS COMPOSTOS OBTIDOS NOS

ESTUDOS DE EPOXIDACcedilAtildeO

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

83

41 Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN)

411 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas

s espectros de RMN de 1H dos epoacutexidos das calconas [(15a-e) Anexo I paacuteg

205] apresentam dois sinais em forma de dupleto a δ 404-421 e 426-459

ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-β e H-α respectivamente (Figura 9) A

conectividade apresentada no espectro HMBC entre os prototildees aromaacuteticos H-26 e o

carbono da zona alifaacutetica identifica inequivocamente o carbono C-β Pelo espectro HSQC

atribuem-se as ressonacircncias dos prototildees H-β a menores valores de frequecircncia e os prototildees

H-α a frequecircncias superiores

Figura 9 - Espectro de RMN de 1H do trans-epoacutexido da 4-metilcalcona (15d)

A constante de acoplamento (J 18-19 Hz) eacute uma indicativa da estereoquiacutemica trans

entre os prototildees H-α e H-β do anel de epoacutexido dos compostos (15a-e) Estas constantes de

O

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

000

0

122

41

270

173

5

237

7

403

54

041

429

64

302

693

27

196

722

37

252

725

97

274

728

07

452

745

47

459

747

47

478

748

27

499

750

47

510

096

8

307

8

097

6

100

0

430

82

133

102

1

199

3

4-CH3

H-β

H-α

725730735740745750755760765770775780785790795800 ppm

430

8

213

3

102

1

199

3

H-2rsquo6rsquo

H-4rsquo

H-3rsquo5rsquoH-26 H-35

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

000

0

122

41

270

173

5

237

7

403

54

041

429

64

302

693

27

196

722

37

252

725

97

274

728

07

452

745

47

459

747

47

478

748

27

499

750

47

510

096

8

307

8

097

6

100

0

430

82

133

102

1

199

3

4-CH3

H-β

H-α

725730735740745750755760765770775780785790795800 ppm

430

8

213

3

102

1

199

3

H-2rsquo6rsquo

H-4rsquo

H-3rsquo5rsquoH-26 H-35

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

84

acoplamento estatildeo de acordo com as reportadas na literatura para este tipo de sistema em

configuraccedilatildeo trans (J 15-2 Hz) sabendo que para sistemas em configuraccedilatildeo cis as

constantes de acoplamento apresentam valores mais elevados (J 40-45 Hz)4345-4886

As ressonacircncias dos prototildees H-2rsquo6rsquo satildeo as que surgem a maiores valores de frequecircncia

(δ 801-806 ppm) excepto no caso do trans-epoacutexido da 4-nitrocalcona (15e) devido ao

efeito mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo carbonilo Seguidamente surgem

as do protatildeo H-4rsquo (δ 761-769 ppm) em forma de triplo tripleto devido ao efeito

mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo (Figura 9)

Os assinalamentos correspondentes aos restantes prototildees soacute foram possiacuteveis recorrendo

aos espectros bidimensionais de HSQC e HMBC Assim para os epoacutexidos das calconas

(15a-e) verificou-se que os assinalamentos dos prototildees do anel B se situam a menores

valores de frequecircncia (δ 699-740 ppm) enquanto que os prototildees do anel A apresentam

desvios a δ 748-806 ppm Esta diferenccedila nos desvios quiacutemicos deve-se aos efeitos

mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotectores do grupo carbonilo daiacute os prototildees do anel A

estejam mais desprotegidos

Tabela 21 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

Comp (15a) (15b) (15c) (15d) (15e) 735-744 m 731 d 740 d 727 d 756 dH-26

J 86 Hz J 88 Hz J 82 Hz J 88 Hz 735-744 m 739 d 699 d 721 d 828 dH-35

J 86 Hz J 88 Hz J 82 Hz J 88 Hz 735-744 m H-4

--- --- --- ---

431 d 426 d 459 d 430 d 429 dH-α J 19 Hz J 18 Hz J 18 Hz J 19 Hz J 18 Hz

408 d 406 d 404 d 404 d 421 dH-β J 19 Hz J 18 Hz J 18 Hz J 19 Hz J 18 Hz

802 dd 800 dd 806 dd 800 dd 801 ddH-2rsquo6rsquo J 78 e 13 Hz J 80 e 14 Hz J 73 e 15 Hz J 79 e 15 Hz J 80 e 14 Hz

749 dd 750 dd 756 dd 748 dd 752 ddH-3rsquo5rsquo J 78 e 73 Hz J 80 e 75 Hz J 73 e 71 Hz J 79 e 74 Hz J 80 e 78 Hz

763 tt 764 tt 769 tt 761 tt 766 ttH-4rsquo J 73 e 13 Hz J 75 e 14 Hz J 71 e 15 Hz J 74 e 15 Hz J 78 e 14 Hz

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

85

No caso do trans-epoacutexido da 4-nitrocalcona (15e) o efeito fortemente sacador do

grupo nitro faz alterar os desvios quiacutemicos dos prototildees do anel B (onde se encontra a

substituiccedilatildeo) para valores de frequecircncia mais elevados Assim a ressonacircncia dos prototildees

em posiccedilatildeo orto agrave substituiccedilatildeo 4-nitro que surgem na forma de dupleto apresentam

desvios Δδ = + 088 ppm e os prototildees em posiccedilatildeo meta que surgem na forma de dupleto

apresentam desvios Δδ = + 016 ppm relativamente ao epoacutexido da calcona natildeo substituiacuteda

(15a) (Tabela 21)

A anaacutelise do espectro de RMN de 13C permite identificar a ressonacircncia do carbono

carboniacutelico a elevados valores de frequecircncia a δ 1920-1934 ppm

Com o auxiacutelio dos espectros bidimensionais de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica

heteronuclear (HSQC 1H13C) foi possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia

bull do carbono C-β a δ 580-594 ppm

bull do carbono C-α a δ 608-610 ppm

bull dos carbonos C-2rsquo6rsquo a δ 1283-1287 ppm

bull dos carbonos C-3rsquo5rsquo a δ 1287-1294 ppm

bull dos carbonos C-4rsquo a δ 1338-1344 ppm

Para a identificaccedilatildeo da ressonacircncia dos carbonos do anel B dos trans-epoacutexidos das

calconas (15a-e) bem como a identificaccedilatildeo do carbono quaternaacuterio C-1rsquo foi necessaacuterio

recorrer tambeacutem a espectros de HMBC Foi possiacutevel identificar C-1rsquo a δ 1351-1364 ppm

devido agrave correlaccedilatildeo a longa distacircncia com os sinais dos prototildees H-3rsquo5rsquo e H-α

A presenccedila de um substituinte no carbono C-4 provoca grandes alteraccedilotildees nas

ressonacircncias de todos os carbonos do anel B sendo naturalmente o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do carbono C-4 o mais afectado Este carbono apresenta desvios para maiores

valores de frequecircncia e que pode atingir variaccedilotildees de Δδ ~ 30 ppm para o substituinte

metoxilo na posiccedilatildeo 4 (Tabela 22)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

86

O espectro de RMN de 13C de compostos substituiacutedos no carbono C-4 apresenta dois

sinais de grande intensidade correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-26 e dos

carbonos C-35 e ainda um pico de pequena intensidade correspondente agrave do carbono C-1

Este uacuteltimo apresenta desvios significativos consoante o tipo de substituiccedilatildeo em C-4

Assim na presenccedila do grupo metoxilo (dador de electrotildees) o carbono C-1 apresenta-se

mais protegido para valores mais baixos de frequecircncia enquanto que a presenccedila de um

grupo sacador de electrotildees (nitro) o carbono C-1 apresenta-se mais desprotegido

apresentando variaccedilotildees de Δδ ndash 70 ppm e Δδ + 73 ppm relativamente ao epoacutexido da

calcona natildeo substituiacuteda (15a) respectivamente

Tabela 22 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

Comp (15a) (15b) (15c) (15d) (15e)

C-1 13539 1340 1284 1324 1427

C-26 1257 1290 1280 1257 1266

C-35 1288 1271 1146 1294 1241

C-4 1290 1349 1609 1390 1483

C-α 610 609 609 610 608

C-β 594 587 593 594 580

C=O 1930 1927 1934 1932 1920

C-1rsquo 13540 1353 1364 1354 1351

C-2rsquo6rsquo 1283 1283 1287 1283 1284

C-3rsquo5rsquo 1287 1289 1294 1288 1290

C-4rsquo 1338 1341 1342 1339 1344

412 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de 3-hidroxiflavonas [(16f-j)

Anexo I paacuteg 205] eacute naturalmente o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia de 3-OH que surge a δ 702-738 ppm para as 3-hidroxiflavonas (16f-i) e a δ

1033 ppm para o caso da 4rsquo-nitro-3-hidroxiflavona (16j) (Figura 10) Este facto explica-se

por o grupo nitro ser forte sacador de electrotildees desprotegendo a posiccedilatildeo 3 do anel e

consequentemente levando o desvio quiacutemico para altos valores de frequecircncia

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

87

7580859095100105 ppm1

141

225

6

112

9

419

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

H-5H-8

H-6H-7

7580859095100105 ppm1

141

225

6

112

9

419

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

H-5H-8

H-6H-7

Figura 10 - Ampliaccedilatildeo dos espectros de RMN de 1H de 3-hidroxi-4rsquo-metilflavona (16i) e 3-hidroxi-4rsquonitroflavona (16j)

A ressonacircncia dos prototildees do anel A natildeo eacute significativamente afectada pela presenccedila de

substituintes na posiccedilatildeo 4rsquo Assim foi possiacutevel identificar as ressonacircncias caracteriacutesticas

descritas de menores valores de frequecircncia para valores de frequecircncia mais elevados

bull o sinal do protatildeo H-6 surge na forma de tripleto ou duplo tripleto a δ 740-749

ppm

bull o sinal do protatildeo H-8 surge na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 757-777

ppm

bull o sinal do protatildeo H-7 surge na forma de tripleto ou duplo tripleto a δ 769-784

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

088

2

206

8

103

3

102

9

103

1

204

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5

H-8 H-6H-7

7071727374757677787980818283 ppm

088

2

206

8

103

3

102

9

103

1

204

6

100

0

3-OH

H-2rsquo6rsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5

H-8 H-6H-7

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

88

bull o sinal do protatildeo H-5 surge na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 812-826

ppm

De salientar que mais uma vez eacute quando temos o grupo 4rsquo-nitro (16j) que os desvios

quiacutemicos satildeo mais afectados (Tabela 23)

Finalmente identificaram-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do

anel B ou seja H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo em forma de dupletos (Figura 10) a δ 815-848 e 706-

839 ppm respectivamente (quando as 3-hidroxiflavonas apresentam substituiccedilatildeo em C-

4rsquo)

Tabela 23 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 3-hidroxiflavonas (16f-j)

Comp (16f) (16g) (16h) (16i) (16j) 702 s 707 s 738 s 707 s 1033 s3-OH

826 dd 826 dd 821 dd 824 d 812 ddH-5 J 78 e 17 Hz J 79 e 18 Hz J 78 e 16 Hz J 77 Hz J 76 e 13 Hz

743 ddd 743 dd 743 ddd 740 dd 749 ddH-6 J 78 76 e 08

Hz J 79 e 76 Hz J 78 76 e 08

Hz J 77 e 76

Hz J 76 e 75 Hz

772 ddd 773 ddd 771 ddd 769 dd 784 dddH-7 J 81 76 e 17

Hz J 81 76 e 18

Hz J 81 76 e 16

Hz J 81 e 76

Hz J 79 75 e 13

Hz 761 dd 759 d 760 d 757 d 777 dH-8 J 81 e 08 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 79 Hz 827 dd 822 d 826 d 815 d 848 dH-2rsquo6rsquo J 81 e 14 Hz J 87 Hz J 90 Hz J 78 Hz J 90 Hz 755 dd 751 d 706 d 733 d 839 dH-3rsquo5rsquo J 81 e 74 Hz J 87 Hz J 90 Hz J 78 Hz J 90 Hz 750 tt H-4rsquo J 74 e 14 Hz

--- --- --- ---

Uma anaacutelise detalhada da tabela 23 permite verificar que satildeo os prototildees do anel em que

se encontra o substituinte aqueles que apresentam maiores variaccedilotildees nos desvios quiacutemicos

de forma similar ao que foi anteriormente descrito para os trans-epoacutexidos das calconas

(15a-e)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

89

A anaacutelise do espectro de RMN de 13C permite identificar inequivocamente

bull os sinais correspondentes aos carbonos dos substituintes 4rsquo-metoxilo e 4rsquo-metilo a δ

554 e 215 ppm respectivamente

bull os sinais correspondentes ao carbono carboniacutelico ou seja C-4 que surgem a

valores elevados de frequecircncia (δ 1733-1736 ppm)

Tabela 24 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 3-

hidroxiflavonas (16f-j) Comp (16f) (16g) (16h) (16i) (16j)

C-2 1449 1438 1464 1453 1425

C-3 1384 1385 1380 1381 1408

C-4 1735 1734 1736 1733 1733

C-5 1255 1255 1253 1254 1249

C-6 1245 1247 1246 1244 1248

C-7 1336 1339 1335 1334 1343

C-8 1183 1183 1182 1182 1185

C-9 1554 1554 1554 1553 1547

C-10 1206 1206 1211 1206 1212

C-1rsquo 1310 1362 1238 1282 1376

C-2rsquo6rsquo 1277 1292 1298 1277 1286

C-3rsquo5rsquo 1286 1290 1142 1293 1237

C-4rsquo 1302 1295 1614 1406 1473

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 13C e recorrendo a estudos de correlaccedilatildeo

espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC 1H13C) identificaram-se os desvios correspondentes

agrave ressonacircncia de C-5 C-6 C-7 e C-8 respectivamente a δ 1249-1255 1244-1248

1334-1343 e 1182-1185 ppm (Tabela 24)

Foi tambeacutem possiacutevel identificar dois sinais de grande intensidade correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo sendo os uacuteltimos os mais afectados pelo tipo

de substituiccedilatildeo Assim sendo o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca

desvios (Δδ ndash 144 ppm) para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos

na posiccedilatildeo orto

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

90

A atribuiccedilatildeo dos restantes carbonos foi feita recorrendo a espectros de HMBC Na zona

aromaacutetica de valores de frequecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

carbonos C-1rsquo a menores valores de frequecircncia a δ 1238-1376 ppm e os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-9 que surgem a maiores valores de

frequecircncia a δ 1547-1554 ppm ficando o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono

C-2 em valores intermeacutedios entre os dois (δ 1425-1464 ppm)

Finalmente as maiores variaccedilotildees nas ressonacircncias dos carbonos verificam-se ao niacutevel

do carbono C-4rsquo visto este apresentar-se substituiacutedo A presenccedila do grupo nitro (16j)

origina um desvio de ressonacircncia para maiores valores de frequecircncia de Δδ + 171 ppm e a

presenccedila do grupo metoxilo (16h) acentua ainda mais o desvio para maiores valores de

frequecircncia (Δδ + 312 ppm) relativamente agrave 3-hidroxiflavona (16f)

413 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroxiflavanonas

O espectro de RMN de 1H das 3-hidroxiflavanonas [(17f-i) Anexo I paacuteg 205]

compreende duas zonas completamente distintas a zona alifaacutetica em que temos os prototildees

do anel C bem como os prototildees da substituiccedilatildeo em 4rsquo e a zona aromaacutetica que compreende

os prototildees dos aneacuteis A e B sendo H-5 o protatildeo mais desprotegido

Analisando detalhadamente a zona alifaacutetica do espectro de RMN de 1H das 3-

hidroxiflavanonas (17f-i) e com o auxiacutelio do espectro de COSY (Figura 11) pode

identificar-se

bull o sinal em forma de dupleto [3J (3-OHrarrH-3) ~ 2 Hz] correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo 3-OH a δ 365-370 ppm

bull o sinal em forma de duplo dupleto [3J (H-3rarrH-2) ~ 12 Hz e 3J (H-3rarr3-OH) ~ 2 Hz]

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-3 a δ 457-465 ppm

bull o sinal em forma de dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2 a δ 510-

515 ppm

bull os sinais em forma de singuleto correspondentes aos substituintes metoxilo e

metilo a δ 385 e 240 ppm respectivamente

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

91

Figura 11 ndash Espectro de COSY da trans-3-hidroxiflavanona (17f)

A constante de acoplamento (J = 12 Hz) entre os prototildees H-2 e H-3 eacute indicadora de

uma configuraccedilatildeo trans-diaxial entre os prototildees deste sistema AB145 o que seria de esperar

uma vez que na ciclizaccedilatildeo o ataque do grupo hidroxilo dar-se-aacute pela face mais

desempedida do epoacutexido (Esquema XXII)

H

O

O

O

HAr O

OH

ArH

OH

ESQUEMA XXII

Na zona aromaacutetica do espectro de RMN de 1H das trans-3-hidroflavanonas (17f-i)

pode identificar-se o sinal correspondente ao protatildeo H-5 em forma de duplo dupleto a δ

ppm

404550556065707580 ppm

35

40

45

50

55

60

65

70

75

80

3-OH

3-OH

H-2

H-2

H-3

H-3

H-5

H-5 H-8H-6

H-8H-6

ppm

404550556065707580 ppm

35

40

45

50

55

60

65

70

75

80

3-OH

3-OH

H-2

H-2

H-3

H-3

H-5

H-5 H-8H-6

H-8H-6

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

92

792-794 ppm encontrando-se este na zona de maior desprotecccedilatildeo do espectro devido aos

efeitos mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo carbonilo

O assinalamento dos restantes prototildees do anel A foi possiacutevel recorrendo agraves teacutecnicas

bidimensionais de HSQC e HMBC apresentando estes desvios e multiplicidade muito

semelhantes independentemente do tipo de substituiccedilatildeo presente

Tabela 25 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i)

Comp (17f) (17g) (17h) (17i) 515 d 513 d 510 d 511 dH-2

J 124 Hz J 123 Hz J 124 Hz J 124 Hz 465 dd 457 dd 465 d 465 ddH-3

J 124 e 18 Hz J 123 e 18 Hz J 124 Hz J 124 e 16 Hz 367 d 370 d 368 s 365 d3-OH

J 18 Hz J 18 Hz J 16 Hz 794 dd 793 dd 793 dd 792 ddH-5

J 78 e 18 Hz J 77 e 16 Hz J 77 e 16 Hz J 76 e 17 Hz 712 t 713 ddd 711 dt 711 dtH-6

J 78 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 08 Hz J 76 e 08 Hz 757 ddd 758 ddd 756 ddd 755 dddH-7 J 81 78 e 18 Hz J 81 76 e 16 Hz J 80 77 e 16 Hz J 80 76 e 17 Hz 706 d 706 d 704 dd 704 dH-8

J 81 Hz J 81 Hz J 80 e 08 Hz J 80 Hz 760 dd 754 d 752 d 748 dH-2rsquo6rsquo J 78 e 18 Hz J 85 Hz J 88 Hz J 81 Hz 744-755 m 745 d 700 d 728 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 88 Hz J 81 Hz 744-755 m H-4rsquo

--- --- ---

Para finalizar o assinalamento dos prototildees aromaacuteticos do anel B foi possiacutevel

recorrendo agrave teacutecnica de HMBC Assim os prototildees H-2rsquo6rsquo encontram-se numa zona de

maior desprotecccedilatildeo em forma de dupleto a δ 748-760 ppm Os prototildees H-3rsquo5rsquo

encontram-se na zona de maior protecccedilatildeo a δ 700-755 ppm (Tabela 25)

Os espectros de RMN de 13C das trans-3-hidroflavanonas (17f-i) caracterizam-se pela

presenccedila dos sinais correspondentes aos carbonos alifaacuteticos C-3 e C-2 a δ 735-736 e

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

93

830-839 ppm respectivamente Eacute tambeacutem possiacutevel identificar inequivocamente o sinal

correspondente ao carbono carboniacutelico C-4 a δ 1934-1944 ppm (Figura 12)

O assinalamento dos carbonos protonados do anel A foi possiacutevel recorrendo aos

espectros de RMN de 13C e HSQC Assim

bull o sinal correspondente ao carbono C-5 aparece a desvios de δ 1273 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-6 aparece a desvios de δ 1220-1223 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-7 aparece a desvios de δ 1369-1370 ppm

bull o sinal correspondente ao carbono C-8 aparece a desvios de δ 1181-1182 ppm

Figura 12 - Espectro de RMN de 13C da trans-3-hidroxi-4rsquo-metilflavanona (17i)

Os carbonos protonados do anel B que apresentam substituiccedilatildeo em C-4rsquo aparecem

como dois sinais de grande intensidade sendo que os carbonos C-2rsquo6rsquo aparecem a δ

1275-1289 ppm enquanto que os sinais dos carbonos C-3rsquo5rsquo aparecem a δ 1142-1294

ppm De salientar que a presenccedila do grupo dador metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo (17h) provoca

desvios acentuados para menores valores de frequecircncia no desvio dos carbonos na

posiccedilatildeo orto (Tabela 26)

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

200 190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

C-9C-4

C-3C-24rsquo-CH3

CH3Cl

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

C-4rsquo

C-7

C-1rsquo

C-3rsquo5rsquo C-2rsquo6rsquo

C-5 C-6 C-8

C-10

118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

94

Tabela 26 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i)

Comp (17f) (17g) (17h) (17i)

C-2 839 830 836 838

C-3 736 736 735 736

C-4 1942 1939 1944 1943

C-5 1273 1273 1273 1273

C-6 1221 1223 1220 1220

C-7 1370 1370 1369 1369

C-8 1182 1181 1181 1181

C-9 1617 1615 1617 1618

C-10 1185 1184 1185 1185

C-1rsquo 1363 1348 1283 1332

C-2rsquo6rsquo 1275 1288 1289 1275

C-3rsquo5rsquo 1287 1288 1142 1294

C-4rsquo 1294 1351 1603 1393

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios (C-9

C-10 e C-1rsquo) soacute foi possiacutevel recorrendo aos espectros

bidimensionais de HMBC Assim observam-se as

correlaccedilotildees entre os prototildees H-5 H-7 e H-8 com o

carbono C-9 correlaccedilotildees entre os prototildees H-6 e H-8

com o carbono C-10 e ainda entre os prototildees H-2 e H-

3rsquo5rsquo com o carbono C-1rsquo

414 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo

Nos espectros de RMN de 1H dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofonas

[(20acdfg) Anexo II paacuteg 207] podemos facilmente identificar na zona alifaacutetica os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-γ e H-δ a desvios de δ 386-401 e

359-361 ppm respectivamente A multiplicidade dos sinais eacute determinante no

assinalamento de H-δ que aparece sempre na forma de dupleto enquanto H-γ surge como

23

45

6

O

O

OH1

2

3

45

6

7

89

10

(17f-i)

R

H

H

H

H

H

H

H

H

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

95

duplo dupleto ou duplo dupleto de dupletos devido ao acoplamento de H-γ com H-β e H-δ

e na maioria dos casos tambeacutem se verifica o acoplamento de H-γ com H-β e H-δ e ainda

com H-α As conectividades apresentadas nos

espectros de HMBC principalmente aquelas entre os

prototildees H-α e H-β com o carbono carboniacutelico e as do

protatildeo H-δ com os carbonos C-1 e C-26 permitem a

identificaccedilatildeo inequiacutevoca do anel de epoacutexido nos

carbonos Cγ-Cδ

Agrave semelhanccedila do descrito anteriormente para os epoacutexidos de calconas (15a-e) a

constante de acoplamento (J 16-19 Hz) indica uma configuraccedilatildeo trans entre os prototildees do

anel de epoacutexido H-γ e H-δ

Figura 13 - Ampliaccedilatildeo do espectro de RMN de 1H do γδ-monoepoacutexido da 4rsquo-

metoxicinamilidenoacetofona (20f)

Eacute tambeacutem possiacutevel identificar o sinal em forma de duplo dupleto a δ 692-695 ppm

correspondente agrave ressonacircncia de H-β e que aparece a valores mais baixos de frequecircncia que

H-α a δ 728-733 ppm A constante de acoplamento J = 15 Hz eacute indicativa que a dupla

ligaccedilatildeo se encontra numa configuraccedilatildeo trans como seria de esperar pela configuraccedilatildeo das

cinamilidenoacetofenonas que lhes deram origem (Figura 13)

O

OH

H

H

H(20acdfg)

αβ

γδ 2

1

404550556065707580 ppm

1

00

0

4

24

1

3

35

4

1

06

96

1

17

2

09

8

H-2rsquo6rsquo

H-γ

H-δ

4rsquo-OCH3

6 97 07 17 27 37 4

3

35

4

1

06

9

6

11

7

H-β

H-3rsquo5rsquo

H-26H-345CHCl3

H-α

404550556065707580 ppm

1

00

0

4

24

1

3

35

4

1

06

96

1

17

2

09

8

H-2rsquo6rsquo

H-γ

H-δ

4rsquo-OCH3

6 97 07 17 27 37 4

3

35

4

1

06

9

6

11

7

H-β

H-3rsquo5rsquo

H-26H-345CHCl3

H-α

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

96

O assinalamento dos prototildees aromaacuteticos dos aneiacutes A e B soacute foi possiacutevel recorrendo agraves

teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC A introduccedilatildeo de substituintes nas posiccedilotildees C-

4 e C-4rsquo facilita o assinalamento dos prototildees orto e meta relativamente a esses

substituintes aparecendo na maior parte dos casos como dupletos com constantes de

acoplamento J ~ 9 Hz (Tabela 27)

Tabela 27 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo (20acdfg)

Comp (20a) (20c) (20d) (20f) (20g) 728-742 m 721 d 750 d 730-733 m 725-741 mH-26 J 86 Hz J 88 Hz 728-742 m 719 d 826 d 734-739 m 725-741 mH-35 J 86 Hz J 88 Hz 728-742 m 734-739 m 725-741 mH-4 --- --- 728 d 727 dd 733 d 728 d 728 dH-α J 154 Hz J 154 e 06 Hz J 154 Hz J 153 Hz J 154 Hz 695 dd 695 dd 693 dd 692 dd 693 ddH-β J 154 e 66 Hz J 154 e 64 Hz J 154 e 66 Hz J 153 e 65 Hz J 154 e 65 Hz 361 dd 359 ddd 361 ddd 359 ddd 360 dddH-γ J 66 e 18 Hz J 64 18 e 06

Hz J 66 17 e 06

Hz J 65 19 e 07

Hz J 65 16 e 05

Hz 389 d 386 d 401 d 389 d 389 dH-δ J 18 Hz J 18 Hz J 17 Hz J 19 Hz J 16 Hz 797 dd 797 dd 798 dd 798 d 789 dH-2rsquo6rsquo J 76 e 16 Hz J 80 e 14 Hz J 78 e 15 Hz J 90 Hz J 83 Hz 760 dd 749 dd 751 dd 697 d 725-741 mH-3rsquo5rsquo J 76 e 74 Hz J 80 e 75 Hz J 78 e 72 Hz J 90 Hz 750 tt 759 tt 761 ttH-4rsquo J 74 e 16 Hz J 75 e 14 Hz J 72 e 15 Hz

--- ---

O assinalamento das ressonacircncias dos prototildees do anel A do γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) e com substituiccedilatildeo em C-4 surgem como

bull sinais em forma de duplo dupleto a δ 797-798 ppm correspondente agrave ressonacircncia

dos prototildees H-2rsquo6rsquo

bull sinais em forma de tripleto a δ 697-761 ppm correspondente aos prototildees H-3rsquo5rsquo

bull sinais em forma de triplo tripleto a δ 750-776 ppm correspondente aos prototildees H-

4rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

97

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 13C dos γδ-trans-monoepoacutexidos

das cinamilidenoacetofonas (20acdfg) eacute a ressonacircncia do carbono carboniacutelico que

aparece a elevados valores de frequecircncia a δ 1877-1895 ppm (Tabela 28)

O assinalamento dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos da cadeia

alifaacutetica αβγδ soacute foi possiacutevel recorrendo agrave anaacutelise dos espectros de HSQC Assim

identificaram-se os sinais a baixos valores de frequecircncia correspondentes aos carbonos C-γ

e C-δ a δ 602-613 e 614-616 ppm respectivamente Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β respectivamente a δ 1270-1280 ppm e δ 1421-1437

ppm surgindo este uacuteltimo a maiores valores de frequecircncia devido ao efeito mesomeacuterico

desprotector do grupo carbonilo (Figura 14)

Figura 14 ndash Espectro de RMN de 13C do γδ-trans-monoepoacutexido da 4rsquo-metoxi- cinamilidenoacetofona (20f)

Por fim referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos aneacuteis

aromaacuteticos A e B cuja zona de ressonacircncia eacute idecircntica e a sua completa elucidaccedilatildeo soacute foi

possiacutevel recorrendo agraves teacutecnicas bidimensionais de correlaccedilatildeo heteronuclear HSQC e

HMBC Naturalmente satildeo os sinais dos carbonos em que estatildeo ligados os substituintes (C-

4 e C-4rsquo) que estatildeo sujeitos a maiores desvios Assim para os γδ-trans-monoepoacutexidos

com substituintes em C-4 (20cd) o carbono C-4 apresenta desvios para maiores valores de

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20

C=O C-4rsquo

C-β

C-δ

C-γ4rsquo-OCH3

C-3rsquo5rsquoC-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20

C=O C-4rsquo

C-β

C-δ

C-γ4rsquo-OCH3

C-3rsquo5rsquoC-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

C-1

C-2rsquo6rsquoC-26C-345

C-1rsquo

C-α

126127128129130131132133134135136 ppm

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

98

frequecircncia [Δδ ~ + 10 ppm para o substituinte metilo (20c) e Δδ ~ + 19 ppm para o

substituinte nitro (20d)] quando comparada com o γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) Analogamente a ressonacircncia do carbono

C-4rsquo apresenta desvios para maiores valores de frequecircncia [Δδ ~ + 30 ppm para o

substituinte metoxilo (20f) e Δδ ~ + 11 ppm para o substituinte metilo (20g)] com a

introduccedilatildeo destes substituintes nessa mesma posiccedilatildeo

Tabela 28 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em C-4rsquo (20acdfg) Comp (20a) (20c) (20d) (20f) (20g)

C-1 1361 1330 1434 1362 1362

C-26 1255 1255 1263 1255 1255

C-35 12866 1293 1239 1286 1286

C-4 12866 1386 1480 1286 1286

C=O 1895 1895 1891 1877 1889

C-α 1272 1270 1280 1270 1272

C-β 1435 1437 1421 1425 1430

C-γ 612 611 602 613 612

C-δ 615 616 615 615 614

C-1rsquo 1373 1373 1370 1302 1347

C-2rsquo6rsquo 1286 1286 1286 1310 1287

C-3rsquo5rsquo 12869 1287 1288 1139 1294

C-4rsquo 1332 1331 1334 1637 1441

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1 e C-1rsquo embora afastados do

4-substituinte e 4rsquo-substituinte respectivamente tambeacutem sentem a sua presenccedila embora

com menor intensidade daiacute que os desvios quiacutemicos provocados sejam naturalmente

menores Para os γδ-trans-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas com substituiccedilatildeo

em C-4 (20cd) a ressonacircncia do carbono C-1 apresenta desvios para menores valores de

frequecircncia (Δδ ~ - 3 ppm) com a presenccedila do grupo 4-metilo (fraco dador de electrotildees)

(20c) e com a presenccedila do grupo 4-nitro (forte sacador de electrotildees) (20d) apresenta

desvios para maiores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ + 7 ppm Para os γδ-

monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas com substituiccedilatildeo em C-4rsquo (20fg) a

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

99

ressonacircncia do carbono C-1rsquo apresenta desvios para menores valores de frequecircncia na

presenccedila de grupos dadores de electrotildees como os grupos metoxilo (20f) e metilo (20g) Δδ

~ - 7 e - 3 ppm respectivamente Estes resultados estatildeo de acordo com a literatura sobre os

efeitos induzidos pelos substituintes nos desvios quiacutemicos dos carbonos em posiccedilatildeo

para316

A identificaccedilatildeo do αβ-epoacutexido da 4-nitrocinamilidenoacetofenona (22d) foi efectuada

recorrendo aos espectros de RMN mono e bidimensionais

As conectividades apresentadas no

espectro de HMBC entre o protatildeo do

anel de epoacutexido H-α (δH-α = 436 ppm

dupleto) e o carbono carboniacutelico (δC=O =

1930 ppm) e entre o protatildeo H-δ (δH-δ =

696 ppm dupleto) e os carbonos C-26

permitem identificar o anel do epoacutexido

nas posiccedilotildees Cα-Cβ

Tal como nos γδ-epoacutexidos descritos anteriormente (20acdfg) os prototildees do anel de

epoacutexido da 4-nitrocinamilidenoacetofenona (22d) apresentam uma estereoquiacutemica trans (J

18 Hz)

415 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas substituiacutedos em C-γ eou em C-2rsquo

Para completar a discussatildeo da caracterizaccedilatildeo por RMN dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas resta analisar os compostos com semelhanccedilas estruturais ao

niacutevel da substituiccedilatildeo em C-2rsquo e em C-γ [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i) Anexo II paacuteg

207] Esta divisatildeo foi efectuada com o objectivo de facilitar a discussatildeo e comparaccedilatildeo dos

resultados de epoxidaccedilatildeo obtidos com este tipo de cinamilidenoacetofenonas

As principais caracteriacutesticas de um γδ-monoepoacutexido de cinamilidenoacetofenona

substituiacutedo com o grupo metilo em C-γ [trans-(20ej) cis-(20ej)] satildeo os singuletos que se

γ

O

H

H

H

H(22d)

α

βδ 2

1O3

45

6

1

2

3

45

6

δH-β = 379 ppm

δH-α = 436 ppm δH-γ = 626 ppm

δH-δ = 696 ppm

NO2

JH-α-H-β = 18 Hz

JH-γ-H-δ = 160 Hz

Correlaccedilotildees de HMBC

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

100

observam na zona alifaacutetica correspondentes aos prototildees do grupo γ-CH3 e do protatildeo H-δ a

δ 131-174 e 405-424 ppm respectivamente (Figura 15)

Figura 15 ndash Espectro de RMN de 1H do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

Os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos com um grupo

hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo [trans-(20j) cis-(20j) (20i)] apresentam naturalmente o sinal em

forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 2rsquo-hidroxilo a δ

1238-1260 ppm O elevado valor de frequecircncia deste sinal deve-se agrave desprotecccedilatildeo

provocada pela ligaccedilatildeo de hidrogeacutenio estabelecida entre o grupo 2rsquo-OH e o oxigeacutenio do

grupo carbonilo (Figura 15)

As correlaccedilotildees apresentadas no espectro de HMBC ajudam na identificaccedilatildeo da posiccedilatildeo

do anel de epoacutexido nos carbonos Cγ-Cδ da cinamilidenoacetofenona agrave semelhanccedila do que

acontece com os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e em

C-4rsquo (20acdfg) (Figura 16) Analisando a figura 16 pode observar-se as conectividades

entre os prototildees H-α e H-β com o carbono carboniacutelico e dos prototildees do anel B com C-δ

67686970717273747576 ppm

102

6

104

9

107

9

105

7

603

9

121

1

107

7

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

314

7

102

1

102

61

049

107

91

057

603

91

211

107

7

100

0

2rsquo-OHH-δ

γ-CH3

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquo H-5rsquo

H-βH-α

H-23456

67686970717273747576 ppm

102

6

104

9

107

9

105

7

603

9

121

1

107

7

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

314

7

102

1

102

61

049

107

91

057

603

91

211

107

7

100

0

2rsquo-OHH-δ

γ-CH3

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquo H-5rsquo

H-βH-α

H-23456

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

101

Figura 16 ndash Espectro de HMBC do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

A estereoquiacutemica dos γδ-monoepoacutexidos de γ-cinamilidenoacetofenonas [trans-

(20ej) cis-(20ej)] foi estabelecida pelos efeitos NOE observados nos espectros de

NOESY deste tipo de compostos A proximidade entre o grupo γ-metilo e o protatildeo H-δ

estabelece a configuraccedilatildeo dos cis-(20ej) (Figura 17) enquanto que a proximidade entre o

grupo γ-metilo e os prototildees H-26 do fenilo estabelecem a configuraccedilatildeo dos trans-(20ej)

O

OH3C

H

O

OH3C

H

trans-(20e)cis-(20e)

H

H

H

H

H

H

H

Efeitos NOE

ppm

686970717273747576 ppm

80

100

120

140

160

180

C-2rsquo

C-δC-γ

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquoH-βH-αH-23456

H-5rsquo

C=O

C-4rsquo

C-3rsquoC-5rsquo

C-6rsquo

ppm

686970717273747576 ppm

80

100

120

140

160

180

C-2rsquo

C-δC-γ

H-4rsquoH-6rsquo H-3rsquoH-βH-αH-23456

H-5rsquo

C=O

C-4rsquo

C-3rsquoC-5rsquo

C-6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

102

Figura 17 ndash Ampliaccedilatildeo do espectro de NOESY do cis-γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxi-γ-

metilcinamilidenoacetofenona [cis-(20j)]

Outros sinais importantes no espectro de RMN de 1H dos γδ-monoepoacutexidos de γ-

metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] satildeo os correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees olefiacutenicos H-α e H-β que surgem como um sistema AB a δ 696-

734 e 659-719 ppm respectivamente

Contudo no caso do γδ-monoepoacutexido da 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona (20i) a

existecircncia de um hidrogeacutenio em C-γ faz com o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-β

passe a apresentar-se como um duplo dupleto e o sinal do protatildeo H-γ apresente-se como

um duplo dupleto de dupletos devido ao seu acoplamento com H-β H-δ e H-α

Os sinais que surgem nos espectros de RMN de 1H de γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-

hidroxi- eou γ-metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

correspondentes aos prototildees do anel B surgem representados por um ou dois sinais em

forma de multipleto com frequecircncias de ressonacircncias a δ 725-742 ppm (Tabela 29)

ppm

2025303540455055606570 ppm

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

38

40

42

44

H-δ γ-CH3

H-δ

γ-CH3

O

OH3C

H

cis-(20j)

H

H

H

OH

ppm

2025303540455055606570 ppm

16

18

20

22

24

26

28

30

32

34

36

38

40

42

44

H-δ γ-CH3

H-δ

γ-CH3

O

OH3C

H

cis-(20j)

H

H

H

OH

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

103

Tabela 29 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de γδ-monoepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] Comp (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

731-734 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-26

735-740 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-35

735-740 m 732-742 m 727-735 m 730-742 m 725-735 mH-4

740 d 734 d 713 d 722 d 696 dH-α J 151 Hz J 152 Hz J 154 Hz J 154 Hz J 158 Hz

709 dd 719 d 675 d 707 d 659 dH-β J 151 e 62 Hz J 152 Hz J 154 Hz J 154 Hz J 158 Hz

363 ddd H-γ J 62 18 e 07 Hz

--- --- --- ---

390 d 406 s 424 s 405 s 422 sH-δ J 18 Hz

799 dd 768 ddH-2rsquo --- --- --- J 79 e 16 Hz J 82 e 13 Hz 702 dd 702 dd 695 dd 749 dd 738 ddH-3rsquo

J 81 e 10 Hz J 81 e 10 Hz J 81 e 10 Hz J 79 e 74 Hz J 82 e 80 Hz 751 ddd 750 ddd 751 ddd 759 tt 746 ttH-4rsquo J 81 78 e 16 Hz J 81 79 e 16 Hz J 81 78 e 16 Hz J 74 e 16 Hz J 80 e 13 Hz 693 ddd 693 ddd 686 ddd 749 dd 738 ddH-5rsquo J 79 78 e 10 Hz J 80 79 e 10 Hz J 79 78 e 10 Hz J 79 e 74 Hz J 82 e 80 Hz 782 dd 785 dd 760 dd 799 dd 768 ddH-6rsquo

J 79 e 16 Hz J 80 e 16 Hz J 79 e 16 Hz J 79 e 16 Hz J 82 e 13 Hz

Finalmente conveacutem referir os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

aromaacuteticos do anel A e que satildeo fortemente afectados com a introduccedilatildeo do grupo hidroxilo

na posiccedilatildeo 2rsquo No caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas

[(20i) trans-(20j) e cis-(20j)] os espectros de RMN de 1H apresentam um sinal em forma

de duplo dupleto de dupletos correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-5rsquo (δ 686-693

ppm) um sinal em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-3rsquo (δ

695-702 ppm) um sinal em forma de duplo dupleto de dupletos correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-4rsquo (δ 750-751 ppm) e um sinal em forma de duplo dupleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6rsquo (δ 760-785 ppm) No caso dos γδ-

monoepoacutexidos das γ-metilcinamilidenoacetofenonas [trans-(20e) e cis-(20e)] estes

prototildees surgem como trecircs sinais um duplo dupleto um triplo tripleto e um duplo dupleto

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

104

a δ 738-749 746-759 e 768-799 ppm e que satildeo correspondentes agraves ressonacircncias de H-

3rsquo5rsquo H-4rsquo e H-2rsquo6rsquo respectivamente

Os espectros de RMN de 13C dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas

substituiacutedas em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] tais como os espectros de

RMN de 1H apresentam sinais caracteriacutesticos e que apresentam alteraccedilatildeo pela introduccedilatildeo

de substituintes nessas mesmas posiccedilotildees Apresenta-se por isso uma anaacutelise exaustiva da

sua caracterizaccedilatildeo por RMN de 13C

O sinal que se identifica com maior facilidade eacute o correspondente agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico a elevados valores de frequecircncia a desvios δ 1899-1935 ppm Como

se pode verificar pela anaacutelise da tabela 30 a presenccedila do substituinte hidroxilo na posiccedilatildeo

2rsquo [(20i) trans-(20j) e cis-(20j)] provoca um desvio na ressonacircncia de C=O (Δδ ~ + 3

ppm) para maiores valores de frequecircncia quando comparado com os restantes γδ-

monoepoacutexidos [trans-(20e) e cis-(20e)]

Outros sinais caracteriacutesticos e que aparecem a baixos valores de frequecircncia satildeo os

correspondentes ao carbono do grupo γ-metilo que surgem a δ 149-212 ppm sendo que

nos isoacutemeros trans-(20ej) aparecem a δ 149 ppm e nos isoacutemeros cis-(20ej) a δ 211-212

ppm As ressonacircncias dos carbonos C-γ e C-δ aparecem respectivamente a δ 610-624 e

618-670 ppm (Figura 16) surgindo este uacuteltimo a valores mais elevados de frequecircncia

quando comparada com os γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas natildeo

substituiacutedas em C-γ (20acdfg e i) (Tabelas 28 e 30)

Nos espectros de RMN de 13C dos γδ-monoepoacutexidos [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

destacam-se ainda os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β

respectivamente a δ 1233-1282 e 1442-1496 ppm A existecircncia do substituinte γ-metilo

provoca pequenos desvios na ressonacircncia destes carbonos olefiacutenicos sendo os carbonos da

posiccedilatildeo β os mais afectados Assim no caso dos isoacutemeros trans-(20ej) os carbonos C-β

(Δδ ~ + 6 ppm) satildeo desprotegidos enquanto no caso dos isoacutemeros cis-(20ej) a

desprotecccedilatildeo eacute menos acentuada (Δδ ~ + 1 ppm)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

105

Tabela 30 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)]

Comp (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

C-1 1359 1345 1343 1347 1346

C-2 1255 1266 1265 1266 1265

C-3 1287 1283 1283 1282 1279

C-4 1288 1281 1281 1280 1284

C-5 1287 1283 1283 1282 1279

C-6 1255 1266 1265 1266 1265

C=O 1930 1935 1933 1899 1903

C-α 1253 1233 1264 1250 1282

C-β 1442 1496 1449 1489 1447

C-γ 610 619 624 618 624

C-δ 618 670 669 667 666

C-1rsquo 1194 1195 1194 1375 1373

C-2rsquo 1636 1636 1634 12864 1286

C-3rsquo 1186 1186 1185 12860 1285

C-4rsquo 1368 1370 1366 1331 1328

C-5rsquo 1190 1189 1188 12860 1285

C-6rsquo 1299 1300 1299 12864 1286

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel aromaacutetico B natildeo satildeo

afectados pela presenccedila de substituintes em C-γ eou C-2rsquo apresentando desvios quiacutemicos

idecircnticos ao γδ-monoepoacutexidos da cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (20a) Deste

modo salientam-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-26 e C-35 que

aparecem como dois sinais de grande intensidade a δ 1255-1266 e 1279-1287 ppm

respectivamente O sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-4 surge a δ 1280-1288 ppm e

o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-1 surge a frequecircncia mais elevada a δ 1343-

1359 ppm

Por fim referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A A

presenccedila do grupo 2rsquo-hidroxilo proporciona espectros de RMN de 13C mais complicados

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

106

pois todos os carbonos deste anel satildeo natildeo equivalentes (Figura 16) Esta substituiccedilatildeo

origina grandes alteraccedilotildees nas ressonacircncias dos carbonos desse anel sendo naturalmente o

carbono C-2rsquo o mais afectado Assim a ressonacircncia do carbono C-2rsquo apresenta desvios

para maiores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ + 35 ppm quando comparada com

os γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas sem o substituinte 2rsquo-hidroxilo (20ac-

g) Mais uma vez o substituinte hidroxilo forte dador de electrotildees provoca desvios para

menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos em posiccedilatildeo orto e para (C-3rsquo

e C-5rsquo Δδ ~ - 10 ppm) e desvios menores mas significativos na frequecircncia dos carbonos

em posiccedilatildeo meta (C-4rsquo e C-6rsquo Δδ ~ + 1-4 ppm) aparecendo estes a desvios quiacutemicos mais

elevados e consequentemente numa zona de maior desprotecccedilatildeo

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo eacute tambeacutem bastante afectado pela

presenccedila do substituinte 2rsquo-hidroxilo Os desvios quiacutemicos dos carbonos C-1rsquo dos γδ-

monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i) trans-(20j) e cis-(20j)]

apresentam menores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ - 18 ppm quando

comparadas com os γδ-monoepoacutexidos sem substituintes hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo (20ac-g)

416 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas

A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H dos αβγδ-diepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas [(21acdf-h) Anexo II paacuteg 207] permite verificar que

existem em soluccedilatildeo uma mistura de dois diasterioacutemeros observada pela duplicaccedilatildeo da

ressonacircncia de todos os prototildees A diferenccedila de intensidade dos sinais embora miacutenima

com percentagens que rondam os 58-51 e 42-49 foi utilizada para distinguir entre

diastereoacutemero A e diastereoacutemero B Assim os diastereoacutemeros que aparecem como

maioritaacuterios foram designados de diastereoacutemero A aos diastereoacutemeros que aparece como

minoritaacuterios atribuiu-se a designaccedilatildeo de diastereoacutemero B A excepccedilatildeo ocorre nos

derivados nitro mas pela similaridade das ressonacircncias e respectivas constantes de

acoplamento apresentados nos espectros de RMN de 1H destes compostos com os dos

outros derivados levou a assinalar o diastereoacutemero A ao que surge como minoritaacuterio e o

diastereoacutemero B ao que surge como maioritaacuterio

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

107

HO O

O

H

H H5b

Diasterioacutemero A

HO O

O HH

H

5bDiasterioacutemero B

R R R

R

Dada a complexidade dos espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos far-se-aacute

uma anaacutelise mais exaustiva na regiatildeo alifaacutetica e que consiste no assinalamento das

ressonacircncias dos prototildees do sistema αβγδ-diepoacutexido (Tabelas 31 e 32) Uma anaacutelise

detalhada deste tipo de espectro permite-nos verificar que os prototildees H-α H-β H-γ e H-δ

do diasterioacutemero A aparecem mais protegidos do que os respectivos prototildees alifaacuteticos do

diasterioacutemero B como se pode verificar pela figura 18

Figura 18 ndash Ampliaccedilatildeo da zona alifaacutetica do espectro de RMN de 1H do αβ-transγδ-

trans-diepoacutexido da 4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona (21f)

323334353637383940414243 ppm

3

16

83

1

74

3

18

33

1

89

3

24

73

2

53

3

25

83

2

64

3

33

33

3

39

3

34

73

3

54

3

42

93

4

36

3

44

03

4

46

3

62

53

6

36

3

78

33

7

89

3

79

83

8

06

3

81

53

8

25

3

84

33

8

51

3

86

03

8

66

3

87

93

9

02

3

91

03

9

16

3

93

93

9

46

4

24

94

2

65

4

28

34

2

89

4

29

94

3

06

0

47

4

0

48

1

0

49

8

0

46

8

3

42

4

1

04

3

0

94

9

H-γ(A)

H-γ(B)

H-β(A)

H-β(B)

H-δ(A)

H-δ(B)

H-α(A)

H-α(B)

4rsquo-OCH3

323334353637383940414243 ppm

3

16

83

1

74

3

18

33

1

89

3

24

73

2

53

3

25

83

2

64

3

33

33

3

39

3

34

73

3

54

3

42

93

4

36

3

44

03

4

46

3

62

53

6

36

3

78

33

7

89

3

79

83

8

06

3

81

53

8

25

3

84

33

8

51

3

86

03

8

66

3

87

93

9

02

3

91

03

9

16

3

93

93

9

46

4

24

94

2

65

4

28

34

2

89

4

29

94

3

06

0

47

4

0

48

1

0

49

8

0

46

8

3

42

4

1

04

3

0

94

9

H-γ(A)

H-γ(B)

H-β(A)

H-β(B)

H-δ(A)

H-δ(B)

H-α(A)

H-α(B)

4rsquo-OCH3

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

108

Com o auxiacutelio do espectro de HMBC dos αβγδ-diepoacutexidos (21acdf-h) observou-se

correlaccedilatildeo da ressonacircncia do carbono carboniacutelico com o sinal em forma de dupleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-α Assim e com o auxiacutelio do espectros

bidimensional de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica homonuclear (COSY) foi possiacutevel identificar

os restantes prototildees alifaacuteticos de cada um dos diasterioacutemeros presentes Descreve-se de

seguida os desvios quiacutemicos bem como a multiplicidade dos prototildees alifaacuteticos dos αβγδ-

diepoacutexidos (21acdf-h)

bull H-γ sinal em forma de duplo dupleto a δ 317-322 ppm

bull H-β sinal em forma de duplo dupleto a δ 334-354 ppm

bull H-δ sinal em forma de dupleto a δ 391-408 ppm

bull H-α sinal em forma de dupleto a δ 429-439 ppm

A estereoquiacutemica dos diastereoacutemeros formados foi estabelecida pelas correlaccedilotildees

apresentadas nos espectros de NOESY deste tipo de compostos (21acdf-h) Assim para

os diasterioacuteemeros A verifica-se um efeito NOE intenso entre os prototildees H-α e H-γ e entre

os prototildees H-β e H-δ para os diasterioacuteemeros B verifica-se um efeito NOE intenso entre

os prototildees H-α e H-δ e entre os prototildees H-β e H-γ

HO O

O

H

H H

5bDiasterioacutemero A

HO O

O HH

H

5bDiasterioacutemero B

R R R

R

αβ

γδ

αβ

γ δ

Correlaccedilotildees de NOESY

A determinaccedilatildeo das constantes de acoplamento entre os prototildees H-α e H-β (J 19-20

Hz) e entre os prototildees H-γ e H-δ (J 18-20 Hz) permite identificar uma configuraccedilatildeo

transtrans para os aneacuteis de epoacutexido deste tipo de compostos

Os restantes sinais que aparecem nos espectros de RMN de 1H dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) correspondem agrave ressonacircncia dos

prototildees aromaacuteticos dos aneacuteis A e B e aparecem a desvios quiacutemicos similares aos dos γδ-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

109

monoepoacutexidos correspondentes (20acdfg) Tambeacutem neste caso devido agrave multiplicaccedilatildeo

de sinais a zona aromaacutetica apresenta complexos multipletos o que natildeo facilita o seu

inequiacutevoco assinalamento Contudo a obtenccedilatildeo de espectros bidimensionais de HSQC e

HMBC bem como a comparaccedilatildeo com dados de compostos semelhantes tornou possiacutevel o

seu assinalamento

Tendo em conta a complexidade dos espectros de RMN de 1H dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos (21acdf-h) seria de esperar que os espectros de RMN de 13C se apresentem

igualmente bastante complexos Apresentar-se-atildeo por isso somente os aspectos mais

importantes que permitem a caracterizaccedilatildeo destes compostos Esta caracterizaccedilatildeo efectuou-

se por comparaccedilatildeo com derivados similares bem como com estudos de correlaccedilatildeo

espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC e HMBC)

A presenccedila em soluccedilatildeo de dois diastereoacutemeros de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos

(21acdf-h) faz tambeacutem duplicar os desvios quiacutemicos de todos os carbonos agrave semelhante

do que acontece com os espectros de RMN de 1H destes compostos

Os espectros de RMN de 13C dos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) apresentam trecircs zonas distintas a primeira a

menores valores de frequecircncia correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos da cadeia

αβγδ-diepoacutexido (Figura 19) a segunda a valores intermeacutedios de frequecircncia que

corresponde ao aparecimento dos desvios quiacutemicos dos carbonos aromaacuteticos dos aneacuteis A e

B e por fim ao mais elevado valor de frequecircncia correspondente agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico a δ 1912-1931 e 1914-1933 ppm do diasterioacutemero A e do

diasterioacutemero B respectivamente De referir que os devios quiacutemicos do carbono

carboniacutelico do diasterioacutemero A aparecem sempre a valores de frequecircncia mais baixos do

que os dos respectivos diasterioacutemeros B (Tabela 33)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

110

Figura 19 ndash Ampliaccedilatildeo da regiatildeo alifaacutetica do espectro de RMN de 13C do αβ-transγδ-trans-diepoacutexido da 4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona (21f)

535540545550555560565570575580585590595600

53

8

54

54

3

70

55

4

90

56

1

52

56

2

47

57

0

56

57

3

82

58

8

34

59

7

11

C-α(A)

C-α(B)

4rsquoOCH3

C-δ(A)

C-β(A)

C-γ(B)

C-γ(A)

C-β(B)

C-δ(B)

535540545550555560565570575580585590595600

53

8

54

54

3

70

55

4

90

56

1

52

56

2

47

57

0

56

57

3

82

58

8

34

59

7

11

C-α(A)

C-α(B)

4rsquoOCH3

C-δ(A)

C-β(A)

C-γ(B)

C-γ(A)

C-β(B)

C-δ(B)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

111

Tabela 31 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros A) (21acdf-h)

Comp (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

434 d 434 d 436 d 429 d 433 d 431 d H-α J 19 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz 335 dd 335 dd 338 dd 334 dd 335 d 339 dd H-β J 46 e 19 Hz J 46 e 19 Hz J 48 e 20 Hz J 45 e 20 Hz J 46 e 20 Hz J 46 e 19 Hz 318 dd 319 dd 317 dd 318 dd 319 dd 320 dd H-γ J 46 e 19 Hz J 46 e 20 Hz J 48 e 18 Hz J 45 e 20 Hz J 46 e 20 Hz J 46 e 19 Hz 393 d 390 d 406 d 391 d 393 d 394 d H-δ J 19 Hz J 20 Hz J 18 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz

Tabela 32 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros B) (21acdf-h)

Comp (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

436 d 436 d 439 d 430 d 435 d 434 d H-α J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 20 Hz 346 dd 346 dd 354 dd 344 dd 346 d 351 dd H-β J 30 e 20 Hz J 30 e 20 Hz J 26 e 20 Hz J 32 e 20 Hz J 31 e 20 Hz J 29 e 20 Hz 328 dd 328 dd 332 dd 326 dd 328 dd 331 dd H-γ J 30 e 20 Hz J 30 e 20 Hz J 26 e 19 Hz J 32 e 20 Hz J 31 e 20 Hz J 29 e 19 Hz 396 d 393 d 408 d 394 d 396 d 396 d H-δ J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 20 Hz J 19 Hz

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

112

Tabela 33 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas (diasterioacutemeros A e diasterioacutemeros B) (21acdf-h)

(21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

A B A B A B A B A B A B

C-1 1355 1358 1324 1326 1432 1429 1355 1357 1355 1358 1351 1354

C-26 12566 12570 12561 12564 1264 1264 12557 12560 1256 1257 12557 12560

C-35 12869 12869 1293 1293 1239 1239 1285 1285 12852 12861 1286 1286

C-4 12880 12874 1387 1386 1481 1480 12857 12862 12852 12854 12882 12876

C=O 1931 1933 1931 1933 1929 1927 1912 1914 1926 1928 1925 1924

C-α 547 542 547 542 547 541 544 539 546 540 551 546

C-β 577 565 578 565 572 558 574 563 576 564 578 566

C-γ 598 588 596 586 604 591 597 588 598 588 594 583

C-δ 573 563 572 563 561 553 571 562 572 563 572 564

C-1rsquo 1353 1353 1352 1352 1351 1352 12832 12828 1328 1328 1393 1393

C-2rsquo6rsquo 1284 1285 12839 12843 12844 12840 13075 13079 12841 12845 12956 12958

C-3rsquo5rsquo 12899 12896 12893 12891 12898 12896 1141 1140 12963 12962 12399 12397

C-4rsquo 1342 1342 1342 1342 1344 1343 1643 1643 1453 1453 1507 1507

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

113

Analisando a zona alifaacutetica do espectro de RMN de 13C e com auxiacutelio do espectro

HSQC verificou-se que os carbonos C-α C-β C-γ e C-δ do isoacutemero B aparecem mais

protegidos do que os respectivos carbonos alifaacuteticos dos isoacutemeros A (Figura 19) Assim as

ressonacircncias dos carbonos C-α C-β C-γ e C-δ aparecem a desvios de δ 539-551 558-

578 583-604 e 553-573 ppm respectivamente

O assinalamento das ressonacircncias dos carbonos aromaacuteticos dos aneacuteis A e B eacute bastante

complexo e nem sempre foi possiacutevel proceder agrave sua identificaccedilatildeo inequiacutevoca pelo que far-

se-aacute uma breve abordagem aos carbonos aos quais estatildeo ligados os substituintes visto

serem estes os mais afectados pelo tipo de substituinte introduzido bem como os sinais em

posiccedilatildeo para relativamente ao substituinte

A presenccedila de substituintes no carbono C-4 dos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos

(21acdf-h) origina um desvio na ressonacircncia deste carbono para maiores valores de

frequecircncia uma vez que todos os substituintes tecircm ligado a esse carbono um aacutetomo

fortemente electronegativo Os carbonos em posiccedilatildeo para satildeo tambeacutem fortemente

afectados pelo tipo de substituiccedilatildeo Assim os grupos dadores de electrotildees protegem os

carbonos C-1 levando-os para menores valores de frequecircncia enquanto que os grupos

sacadores de electrotildees desprotegem acentuadamente este carbono levando a ressonacircncia

para maiores valores de frequecircncia

A presenccedila de substituintes no carbono C-4rsquo tambeacutem introduz alteraccedilotildees significativas

ao niacutevel da ressonacircncia dos carbonos C-4rsquo bem como dos carbonos em posiccedilatildeo para C-1rsquo

Nos αβγδ-diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas substituiacutedas em C-4rsquo (21f-h) os

carbonos dessa posiccedilatildeo aparecem a valores mais elevados de frequecircncia δ 1453 ppm para

o substituinte 4rsquo-metilo (21g) δ 1507 ppm para o substituinte 4rsquo-nitro (21h) e δ 1643 ppm

para o substituinte 4rsquo-metoxilo (21f) quando comparado com o αβγδ-diepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona natildeo substituiacuteda (21a) que surge a δ 1342 ppm Agrave semelhanccedila

do que acontece para o carbono C-1 o carbono C-1rsquo sofre tambeacutem influecircncia do

substituinte em posiccedilatildeo para sendo que grupos dadores de electrotildees protegem os carbonos

das posiccedilotildees para e grupos sacadores de electrotildees desprotegem os carbonos em posiccedilatildeo

para

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

114

417 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas

Analisando os espectros de RMN de 1H de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromononas [(23ij) Anexo II paacuteg 207] pode verificar-se a existecircncia de duas zonas

distintas a zona alifaacutetica e a zona aromaacutetica A zona alifaacutetica conteacutem trecircs prototildees a baixos

valores de frequecircncia o sinal correspondente ao protatildeo do grupo 3-hidroxilo a valores

intermeacutedios de frequecircncia a ressonacircncia correspondente ao sinal do protatildeo H-3 e por fim

a valores mais elevados de frequecircncia o sinal correspondente ao protatildeo H-2 A constante

de acoplamento entre os prototildees H-2 e H-3 apresenta no caso da 2-estiril-3-hidroxi-4-

cromonona (23i) um valor de J = 12 Hz o que nos indica uma configuraccedilatildeo trans-diaxial

entre estes prototildees adjacentes Note-se que este mesmo tipo de configuraccedilatildeo foi observado

no caso das 3-hidroxiflavanonas estudadas anteriormente (17a-d) No caso da (E)-2-estiril-

3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

H-2 e H-3 apresentam-se na forma de multipletos pelo que natildeo eacute possiacutevel assinalar

inequivocamente a sua configuraccedilatildeo mas admite-se que por comparaccedilatildeo seja igualmente

trans-diaxial

No caso da (E)-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) aparece tambeacutem na zona

alifaacutetica o sinal em forma de singuleto a δ = 214 ppm correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees do grupo α-metilo (Figura 20)

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23i)

α

β

A

B

790dd

709dt

756dt

707d

372d

443d

480ddd

652dd

695d

749dd

726-728m

726-728m

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23j)

α

β

A

B

790dd

708dt

755dt

704d

370s largo

460-471m

460-471m

675d

725-740mCH3

214s

H

H

H

H

Figura 20 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir do TMS) de RMN de 1H de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

Comeccedilando a anaacutelise da zona de desvios quiacutemicos superiores a 6 ppm verificou-se a

presenccedila dos prototildees do sistema viniacutelico No caso da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

115

cromanona (23i) a ressonacircncia dos prototildees H-α e H-β surgem a desvios δ 652 e 695 ppm

respectivamente muito caracteriacutestico neste tipo de compostos A constante de acoplamento

(J = 16 Hz) confirma a configuraccedilatildeo trans do sistema viniacutelico e a estrutura deste tipo de

compostos estaacute indicado na figura 26 Quando se introduz o grupo metilo na posiccedilatildeo α o

sinal correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-β surge tambeacutem como um dupleto mas

com uma constante de acoplamento pequena (J = 11 Hz) devido ao acoplamento aliacutelico

com o grupo α-metilo

Outros assinalamentos que conveacutem referir satildeo os que caracterizam os prototildees do anel

aromaacutetico A e que a introduccedilatildeo do grupo metilo em C-α natildeo produz qualquer efeito nos

desvios quiacutemicos destes sinais Assim sendo temos

bull sinais em forma de dupleto a δ 704-707 ppm correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-8

bull sinais em forma de duplo tripleto a δ 708-709 ppm correspondente agrave ressonacircncia

do protatildeo H-6

bull sinais em forma de duplo tripleto a δ 755-756 ppm correspondente agrave ressonacircncia

do protatildeo H-7

bull sinais em forma de duplo dupleto a δ 790 ppm correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-5

Finalmente conveacutem referir os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do anel

B das (E)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij) que surgem na maior parte dos casos

como multipletos mas que no caso da (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estirilcromonona (23i) eacute

possiacutevel assinalar inequivocamente o duplo dupleto a δ 749 ppm correspondente agrave

ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo

Os espectros de RMN de 13C das (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

apresentam na zona de altos valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias do carbono carboniacutelico ou seja C-4 que surgem a δ 1941-1948 ppm e o

sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-9 que surgem a menores valores de

frequecircncia a δ 1615-1619 ppm (Figura 21)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

116

Recorrendo agrave anaacutelise do espectro HSQC foi possiacutevel assinalar os carbonos da zona

alifaacutetica os carbonos C-2 e C-3 a δ 823-880 e 711-731 ppm e o do grupo α-metilo a δ

133 ppm no caso da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) O

espectro de HSQC permitiu ainda a identificaccedilatildeo dos carbonos protonados do anel A das

(E)-3-hidroxi-2-estirilcromanonas Assim efectuou-se o assinalamento dos sinais

correspondentes agrave ressonacircncia de C-8 a δ 1181 ppm C-6 a δ 1219-1220 ppm C-5 a δ

12724-1273 ppm e C-7 a δ 1368-1369 ppm Tambeacutem foi possiacutevel detectar que os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos viniacutelicos C-α e C-β surgem a δ 1240-1326 e

1324-1349 ppm respectivamente Destaca-se que a presenccedila do substituinte α-metilo

provoca desvios consideraacuteveis na ressonacircncia destes carbonos C-α e C-β sendo o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono que estaacute ligado ao grupo substituinte o que

apresenta maior perturbaccedilatildeo que se caracteriza por um desvio acentuado para zonas de

maior desprotecccedilatildeo (Δδ ~ + 9 ppm) A induccedilatildeo provocada pelo grupo dador na posiccedilatildeo

alfa faz-se sentir protegendo este carbono apresentando-se este a menores valores de

frequecircncia (Δδ -25 ppm) quando comparada com a (E)-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanona

natildeo substituiacuteda (23i)

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23i)

α

β

A

B

1273

1220

1369

1181

731

8231240

1349

1269

1286

1284

2

34

5

6

O

O

OH

1

2

3

4

5

6

7

89

10

(23j)

α

β

A

B

12724

1219

1368

1181

1948

711

880

13241293

CH3

1326

1185

1615

1359

1941

1619

1184

1366

1282

12719

133

Figura 21 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir do TMS) de RMN de 13C de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromononas (23ij)

Para finalizar resta o assinalamento dos carbonos referentes ao anel aromaacutetico B Tal

com nas cinamilidenoacetofenonas que lhe deram origem a presenccedila do grupo substituinte

em C-α altera a ordem de aparecimento dos desvios quiacutemicos dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-

3rsquo5rsquo que surgem sempre como dois sinais de grande intensidade Assim na (E)-23-trans-

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

117

3-hidroxi-2-estiril-4-cromanona (23i) os sinais correspondentes aos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-

3rsquo5rsquo aparecem a δ 1269 e 1286 ppm enquanto na (E)-23-trans-3-hidroxi-α-metil-2-

estiril-4-cromanona (23j) aparece a menores menores valores de frequecircncia o sinal

correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo5rsquo a δ 1282 ppm e a maiores valores de

frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo a δ 1293 ppm

(Figura 22)

Figura 22 ndash Espectro de RMN de 13C da (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-

cromanona (23j)

Tambeacutem foi possiacutevel efectuar o assinalamento

dos carbonos C-1rsquo e C-4rsquo recorrendo agrave anaacutelise do

espectro HMBC estes surgem a δ 1359-1366 e

12719-1284 ppm respectivamente

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

120122124126128130132134136 p

α-CH3

C-3C-2

C-4 C-9

C-8

C-10

C-6

C-4

C-5

C-3rsquo5rsquoC-2rsquo6rsquo

C-7

C-1rsquo C-α

C-β

190 180 170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

120122124126128130132134136 p

α-CH3

C-3C-2

C-4 C-9

C-8

C-10

C-6

C-4

C-5

C-3rsquo5rsquoC-2rsquo6rsquo

C-7

C-1rsquo C-α

C-β

23

45

6

O

O

OH

12

3

45

6

7

89

10

(23ij)H

H

H

H

β

H

H

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

118

418 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas

Nos espectros de RMN de 1H de αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas [(27abde)

Anexo I paacuteg 205] eacute possiacutevel identificar ressonacircncias dos prototildees H-β a δ 421-438 ppm

e H-α a δ 376-380 ppm (Tabela 34) Estes assinalamentos foram efecutados com base nas

conectividades apresentados nos espectros HMBC entre o protatildeo H-3 e um dos carbonos

da zona alifaacutetica e entre os prototildees aromaacuteticos H-2rsquo6rsquo com o outro carbono da zona

alifaacutetica identificam inequivocamente as ressoacircncias dos carbonos C-α e C-β

respectivamente Com o auxiacutelio dos espectros HSQC foi possiacutevel assinalar as ressonacircncias

dos prototildees alifaacuteticos H-α e H-β Como jaacute foi referido para os epoacutexidos das calconas (15a-

e) a constante de acoplamento (J ~ 2 Hz) dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees do anel epoacutexido eacute indicativa de uma configuraccedilatildeo trans dos prototildees do anel de

epoacutexido das 2-estirilcromonas (27abde)

Figura 23 - Espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona

(27d)

Eacute tambeacutem possiacutevel identificar o singuleto a δ 645-649 ppm correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-3 e no caso do αβ-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona (27d) o

singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 4rsquo-metilo a δ 238 ppm

(Figura 23)

9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

35

3

1

06

6

1

00

7

1

00

0

4

78

12

3

08

1

10

8

1

02

2

-CH3

H-αH-β

H-3

H-5 H-7H-68

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

35

3

1

06

6

1

00

7

1

00

0

4

78

12

3

08

1

10

8

1

02

2

-CH3

H-αH-β

H-3

H-5 H-7H-68

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

119

Analisando os espectros de RMN de 1H 13C HSQC e HMBC dos αβ-trans-epoacutexidos

das 2-estirilcromonas (27abde) podemos assinalar as ressonacircncias correspondentes aos

prototildees do anel A que aparecem a δ 740-745 747-748 e 769-772 ppm referentes aos

prototildees H-6 H-8 e H-7 respectivamente Mais uma vez a ressonacircncia do protatildeo H-5 que

aparece na forma de duplo dupleto aparece a valores mais elevados de frequecircncia a δ

820-822 ppm devido aos efeitos mesomeacuterico e anisotroacutepico desprotector do grupo

carbonilo

O assinalamento dos prototildees do anel B eacute faacutecilitado quando a posiccedilatildeo 4rsquo se encontra

substituiacuteda Nestes casos a regiatildeo aromaacutetica eacute bem definida com dois dupletos de grande

intensidade que acoplam um com o outro (J ~ 8-9 Hz) correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo

Tabela 34 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

Comp (27a) (27b) (27d) (27e)

646 s 646 s 645 s 649 sH-3 821 dd 821 dd 820 dd 822 ddH-5 J 80 e 17 Hz J 76 e 16 Hz J 78 e 16 Hz J 77 e 16 Hz 735-746 m 743 dd 742 ddd 745 dtH-6 J 76 e 75 Hz J 78 77 e 08 Hz J 77 e 10 Hz 769 dt 770 ddd 769 ddd 772 dddH-7 J 82 e 17 Hz J 79 75 e 16 Hz J 80 77 e 16 Hz J 82 77 e 16 Hz 747 d 747 dd 747 dd 748 dH-8 J 82 Hz J 79 e 09 Hz J 80 e 08 Hz J 82 Hz 380 d 376 d 378 d 380 dH-α J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz 424 d 423 d 421 d 438 dH-β J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz J 17 Hz 735-746 m 731 d 726 d 757 dH-2rsquo6rsquo J 85 Hz J 84 Hz J 88 Hz 735-746 m 740 d 722 d 829 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 84 Hz J 88 Hz 735-746 m H-4rsquo

--- --- ---

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

120

Os espectros de RMN de 13C de αβ-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

caracterizam-se

bull pelos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β a baixos

valores de frequecircncia δ 586-590 e 591-605 ppm respectivamente

bull seguidamente em valores de frequecircncia surge o sinal correspondente agrave ressonacircncia

do carbono C-3 a δ 1094-1101 ppm

bull a ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-4 surge a valores muito elevados de

frequecircncia δ 1775-1777 ppm

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 13C com auxiacutelio dos espectros HSQC foi

possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-5 C-6 C-7 e

C-8 respectivamente a δ 1258-1260 1255-1257 1339-1342 e 1180 ppm (Figura 24)

Figura 24 ndash Espectro de HSQC do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-metil-2-estirilcromona (27d)

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

ppm

10152025303540455055606570758085 ppm

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

120

130

140

-CH3H-αH-βH-3H-5 H-7 H

-6H

-8

-CH3

C-β

C-α

C-3

C-8

C-7

C-5

H-2rsquo3rsquo5rsquo6rsquo

ppm

10152025303540455055606570758085 ppm

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

120

130

140

-CH3H-αH-βH-3H-5 H-7 H

-6H

-8

-CH3

C-β

C-α

C-3

C-8

C-7

C-5

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

121

A atribuiccedilatildeo dos carbonos protonados C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo foi feita recorrendo aos

espectros de RMN de 1H 13C e HSQC e normalmente aparecem na forma de dois sinais de

grande intensidade na zona aromaacutetica a δ 1255-1270 e 1241-1295 ppm respectivamente

(Tabela 35)

O assinalamento da ressonacircncia do carbono C-4rsquo eacute naturalmente o mais interessante

visto ser nesta posiccedilatildeo que se encontra a substituiccedilatildeo Assim a presenccedila de um substituinte

na posiccedilatildeo 4rsquo leva a ressonacircncia desse carbono para valores de frequecircncia mais elevados

quando comparada com a ressonacircncia do αβ-epoacutexido da 2-estirilcromona natildeo substituiacuteda

(27a) [por exemplo δ 1291 ppm (27a) δ 1350 ppm (27b) δ 1391 ppm (27d) e δ 1484

ppm (27e)]

Tabela 35 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

Comp (27a) (27b) (27d) (27e)

C-2 1628 1624 1630 1616

C-3 1094 1096 1094 1101

C-4 1776 1776 1777 1775

C-5 1258 1259 1258 1260

C-6 1255 1255 1255 1257

C-7 1339 1340 1339 1342

C-8 1180 1180 1180 1180

C-9 1561 1561 1562 1561

C-10 1242 1242 1242 1242

C-α 586 586 586 590

C-β 604 597 605 591

C-1rsquo 1350 1335 1319 1422

C-2rsquo6rsquo 1257 1270 1256 1266

C-3rsquo5rsquo 1288 1290 1295 1241

C-4rsquo 1291 1350 1391 1484

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

122

Finalmente a atribuiccedilatildeo dos restantes sinais correspondentes aos carbonos quaternaacuterios

soacute foi possiacutevel utilizando as teacutecnicas bidimensionais HSQC e HMBC para completa

elucidaccedilatildeo da estrutura do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

419 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

Os espectros de RMN de 1H e de 13C dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

[(27fgij) Anexo I paacuteg 205] satildeo muito semelhantes aos espectros de RMN dos αβ-

epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) far-se-aacute entatildeo uma anaacutelise comparativa e

referindo os aspectos mais distintos entre estes dois tipos de espectros

Figura 25 - Espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 4rsquo-cloro-5-hidroxi-2-estirilcromona (27g)

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

-0

0

00

1

25

4

1

58

9

2

17

4

3

73

73

7

43

4

18

04

1

85

6

37

86

8

13

6

84

06

8

85

6

91

37

2

63

7

28

17

2

87

7

30

47

3

10

7

31

67

3

81

7

38

87

4

04

7

41

07

5

15

7

54

37

5

71

12

3

73

1

03

7

1

03

1

1

00

0

0

99

71

0

28

3

45

42

0

73

1

09

1

0

98

7

5-OH

H-αH-β

H-369707172737475 ppm

H-7H-6H-8

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

CHCl3

12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

-0

0

00

1

25

4

1

58

9

2

17

4

3

73

73

7

43

4

18

04

1

85

6

37

86

8

13

6

84

06

8

85

6

91

37

2

63

7

28

17

2

87

7

30

47

3

10

7

31

67

3

81

7

38

87

4

04

7

41

07

5

15

7

54

37

5

71

12

3

73

1

03

7

1

03

1

1

00

0

0

99

71

0

28

3

45

42

0

73

1

09

1

0

98

7

5-OH

H-αH-β

H-369707172737475 ppm

H-7H-6H-8

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquo

CHCl3

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

123

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H dos αβ-epoacutexidos das 5-

hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) eacute o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo do grupo 5-hidroxilo a valores mais altos de frequecircncia a δ 1233-

1241 ppm (Figura 25) Estes valores elevados de frequecircncia satildeo devido agrave ligaccedilatildeo de

hidrogeacutenio intramolecular do grupo 5-OH com o grupo carbonilo

Analisando os espectros de RMN de 1H dos αβ-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27fgij) eacute possiacutevel identificar tambeacutem as ressonacircncias correspondentes

(Figura 25)

bull ao sinal em forma de dupleto correspondente ao protatildeo H-α a δ 374-378 ppm

bull ao sinal em forma de dupleto correspondente ao protatildeo H-β a δ 416-434 ppm

bull ao sinal em forma de singuleto correspondente ao protatildeo H-3 a δ 637-641 pm

Agrave semelhanccedila do que foi anteriormente descrito para os αβ-epoacutexidos das 2-

estirilcromonas (27abde) a constante de acoplamento (J ~ 2 Hz) dos αβ-epoacutexidos das

5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) eacute indicativa da configuraccedilatildeo trans dos prototildees do

anel de epoacutexido

Os restantes prototildees do anel A satildeo tambeacutem afectados pela presenccedila do grupo 5-OH

apresentando-se a valores de frequecircncia mais baixos quando comparado com os αβ-

epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) Assim as ressonacircncias dos prototildees H-6 H-7 e

H-8 aparecem a δ 682-685 754-756 e 690-691 ppm respectivamente (Tabela 36)

Finalmente as ressonacircncias dos prototildees do anel B H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo natildeo apresentam

variaccedilotildees significativas com a introduccedilatildeo do grupo 5-hidroxilo Tambeacutem nos αβ-epoacutexidos

das 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij) surgem na forma de dois dupletos de grande

intensidade quando substituiacutedas na posiccedilatildeo 4rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

124

Tabela 36 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij)

Comp (27f) (27g) (27i) (27j) 639 s 638 s 637 s 641 sH-3

1241 s 1237 s 1241 s 1233 s5-OH

683 d 683 d 682 dd 682 ddH-6

J 83 Hz J 84 Hz J 83 e 08 Hz J 82 e 07 Hz 754 dd 754 t 754 dd 756 ddH-7

J 84 e 83 Hz J 84 Hz J 84 e 83 Hz J 84 e 82 Hz 691 d 690 d 690 dd 691 ddH-8

J 84 Hz J 84 Hz J 84 e 08 Hz J 84 e 07 Hz 378 d 374 d 377 d 378 dH-α

J 16 Hz J 16 Hz J 17 Hz J 16 Hz 420 d 418 d 416 d 434 dH-β

J 16 Hz J 16 Hz J 17 Hz J 16 Hz 734-737 m 740 d 725 d 756 dH-2rsquo6rsquo J 85 Hz J 83 Hz J 88 Hz 740-743 m 730 d 722 d 830 dH-3rsquo5rsquo J 85 Hz J 83 Hz J 88 Hz 740-743 m H-4rsquo

--- --- ---

Os espectros de RMN de 13C dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

(27fgij) caracterizam-se pelos sinais a baixos valores de frequecircncia correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-α e C-β a δ 583-586 e 593-609 ppm respectivamente e agrave

ressonacircncia do carbono carboniacutelico que normalmente aparece a elevados valores de

frequecircncia e que a presenccedila do grupo hidroxilo acentua o efeito desprotector levando os

desvios para maiores valores de frequecircncia a δ 1829-1831 ppm quando comparado com

os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) (Tabela 37)

Com o auxiacutelio dos HSQC foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais correspondentes aos

carbonos do anel A A ressonacircncia do carbono C-5 eacute naturalmente a mais afectada pela

presenccedila do grupo hidroxilo nessa posiccedilatildeo apresentando-se a maiores valores de

frequecircncia a δ 1609 ppm A introduccedilatildeo do grupo hidroxilo em C-5 tambeacutem produz

alteraccedilotildees significativas ao niacutevel das ressonacircncias de C-6 C-7 e C-8 O grupo hidroxilo

forte dador de electrotildees protege fortemente os carbonos nas posiccedilotildees orto para

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

125

relativamente a ele Assim os carbonos C-6 e C-8 apresentam desvios para menores

valores de frequecircncia (Δδ ~ -137 e - 110 ppm respectivamente) quando comparadas com

os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas (27abde) A ressonacircncia do carbono quaternaacuterio

C-10 apresenta o mesmo tipo de protecccedilatildeo por se encontrar em posiccedilatildeo orto relativamente

ao carbono C-5 A frequecircncia do carbono C-10 apresenta desvios para menores valores de

frequecircncia a Δδ - 13 ppm quando comparada com os αβ-epoacutexidos das 2-estirilcromonas

(27abde)

Tabela 37 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27fgij)

Comp (27f) (27g) (27i) (27j)

C-2 1644 1639 1645 1630

C-3 1078 1079 1076 1084

C-4 1831 1830 1831 1829

C-5 1609 1609 1609 1609

C-6 1118 1119 1118 1121

C-7 1356 1357 1356 1352

C-8 1070 1070 1070 1070

C-9 1564 1563 1564 1563

C-10 1112 1111 1112 1112

C-α 584 583 583 586

C-β 608 601 609 593

C-1rsquo 1348 1333 1317 1419

C-2rsquo6rsquo 1257 1270 1257 1266

C-3rsquo5rsquo 1289 1291 1295 1241

C-4rsquo 1293 1352 1393 1491

O assinalamento dos carbonos do anel B dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-

estirilcromonas (27fgij) foi possiacutevel recorrendo ao espectro de RMN de 13C HSQC e

HMBC e quando comparamos com os αβ-trans-epoacutexidos das 2-estirilcromonas

(27abde) verifica-se que a presenccedila do grupo 5-hidroxilo natildeo provocou quaisquer

alteraccedilotildees nos desvios quiacutemicos desses carbonos apresentando valores de frequecircncia

muito idecircnticos

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

126

42 Estudos de induccedilatildeo de quiralidade nos epoacutexidos obtidos

Os estudos de epoxidaccedilatildeo apresentados ao longo deste trabalho foram efectuados

recorrendo agrave utilizaccedilatildeo de um catalisador quiral o cloreto de (SS)-(+)-NNrsquo-bis(35-di-

terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III) (11b) denominado por noacutes

como complexo de salen Mn(III) Dado que duas estruturas enantioacutemeacutericas natildeo satildeo

diferenciaacuteveis num espectro de RMN para verificar a induccedilatildeo de quiralidade deste

catalisador nos epoacutexidos obtidos utilizou-se um reagente indutor de desvios o (+)-tris[3-

(trifluorometil)hidroximetileno]canforato de euroacutepio [Eu(tfc)3] O indutor de desvios tem a

capacidade de complexar com uma mistura de enantioacutemeros levando agrave formaccedilatildeo de

produtos diasteriomeacutericos em que estes ao contraacuterio dos enantinoacutemeros satildeo diferenciaacuteveis

por RMN O Eu3+ coordenando com o grupo carbonilo provoca alteraccedilotildees nos desvios

quiacutemicos dos prototildees proacuteximos espacialmente e o espectro de RMN da mistura raceacutemica

aparece desdobrado permitindo desta forma verificar a presenccedila em soluccedilatildeo dos dois

enantioacutemeros

Figura 26 ndash Ampliaccedilotildees de espectros de RMN de 1H do trans-epoacutexido da calcona (15a)

em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 - apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3

40455055606570758085 ppm

408

34

089

430

64

312

726

27

387

739

37

402

740

87

415

747

27

497

750

07

522

760

57

630

800

18

006

802

98

033

H-αH-βH-2rsquo6rsquo

1

40455055606570758085 ppm

456

54

699

470

54

748

475

3

726

47

422

742

87

433

743

97

446

745

07

453

746

27

470

747

67

482

748

77

493

750

47

549

755

27

576

758

07

597

760

27

661

766

67

670

769

18

229

823

38

238

825

78

261

2 1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(15a)

BA

Eu(hfc)3 H-α

H-β

H-2rsquo6rsquo

40455055606570758085 ppm

408

34

089

430

64

312

726

27

387

739

37

402

740

87

415

747

27

497

750

07

522

760

57

630

800

18

006

802

98

033

H-αH-βH-2rsquo6rsquo

1

40455055606570758085 ppm

456

54

699

470

54

748

475

3

726

47

422

742

87

433

743

97

446

745

07

453

746

27

470

747

67

482

748

77

493

750

47

549

755

27

576

758

07

597

760

27

661

766

67

670

769

18

229

823

38

238

825

78

261

2 1

23

45

6

O

1

23

45

β

O

(15a)

BA

Eu(hfc)3 H-α

H-β

H-2rsquo6rsquo

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

127

Iniciou-se o estudo de induccedilatildeo de quiralidade por efectuar o espectro de RMN de 1H do

trans-epoacutexido da calcona (15a) em clorofoacutermio deuterado (Figura 26 - 1) seguidamente

adicionou-se ao tubo de RMN uma pequena quantidade do agente indutor de desvios e fez-

se novo espectro de RMN (Figura 26 ndash 2) de forma a observar a diferenccedila de desvios

quiacutemicos nos espectros obtidos Comparando entatildeo os espectros obtidos e apresentados na

figura 26 verificou-se que em geral os desvios quiacutemicos dos prototildees satildeo alterados para

maiores valores de frequecircncia no espectro em presenccedila do Eu(tfc)3 sendo os desvios

quiacutemicos de H-α H-β e H-2rsquo6rsquo os mais afectados devido agrave sua proximidade espacial do

aacutetomo de euroacutepio com o grupo carbonilo No entanto o desdobramento do espectro soacute eacute

visiacutevel ao niacutevel de um dos prototildees alifaacuteticos H-α ou H-β Seria de esperar que o efeito do

indutor se fizesse sentir com maior intensidade ao niacutevel do protatildeo H-α visto este ser

aquele se encontra mais perto do grupo carbonilo poreacutem atraveacutes deste estudo natildeo eacute

possiacutevel identificar-se inequivocamente o assinalamento destes prototildees alifaacuteticos No

espectro de RMN de 1H do trans-epoacutexido da calcona (15a) sem Eu(tfc)3 o protatildeo H-α

encontra-se mais desprotegido que o protatildeo H-β Se o efeito do indutor se fizer sentir em

maior intensidade ao niacutevel do protatildeo H-α este sinal apareceraacute desdobrado e com um

desvio quiacutemico superior ao do protatildeo H-β tal como acontece no espectro de RMN de 1H

do trans-epoacutexido da calcona (15a) sem Eu(tfc)3 Por outro lado se o efeito do indutor se

fizer sentir com maior intensidade em H-β este efeito pode levar a um acentuado desvio

quiacutemico para maiores valores de frequecircncia de forma que o protatildeo H-β apresentar um

desvio quiacutemico superior ao do protatildeo H-α

Em suma a presenccedila do indutor de desvios quiacutemicos provocou desvios para maiores

valores de frequecircncia no espectro de RMN de 1H do epoacutexido (15a) e um desdobramento

de um dos sinais da zona alifaacutetica correspondente aos prototildees H-α ou H-β Desta forma eacute

possiacutevel afirmar que temos em soluccedilatildeo de clorofoacutermio uma mistura dos dois enantioacutemeros

do trans-epoacutexido da calcona (15a)

No seguimento deste estudo e para confirmar a presenccedila dos dois enantioacutemeros tentou-

se fazer a sua separaccedilatildeo por cromatografia liacutequida de alta pressatildeo (HPLC) utilizando uma

coluna quiral do tipo CHIRALCEL OD (10 μm) Apoacutes alguns ajustes nas condiccedilotildees de

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

128

eluiccedilatildeo conseguiu-se a separaccedilatildeo dos dois enantioacutemeros com uma mistura de eluentes 95

hexano 5 isopropanol com um caudal de 07 mL minuto

O primeiro pico apresentou um tempo de retenccedilatildeo de 25 minutos e o segundo pico com

um tempo de retenccedilatildeo muito proacuteximo de 27 minutos Da anaacutelise do cromatograma

verifica-se que o nosso catalisador quiral natildeo conseguiu induzir quiralidade nas reacccedilotildees

de epoxidaccedilatildeo de calconas (14a-e) apresentando-se os produtos como um racemato na

proporccedilatildeo de 11 (Figura 27)

Figura 27 ndash Cromatogramas do trans-epoacutexido da calcona (15a) 1 - Eluente 90 hexano 10 isopropanol caudal ndash 07 mL minuto 2 - Eluente 95 hexano 5 isopropanol

caudal ndash 05 mL minuto

Prosseguiu-se os estudos de possiacutevel induccedilatildeo de quiralidade fazendo os espectros de

RMN de 1H sem e apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3 do γδ-trans-monoepoacutexido da

cinamilidenoacetofenona (20a) Os espectros de RMN de 1H obtidos estatildeo apresentados

na figura 28

1 21 2

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

129

Figura 28 - Espectros de RMN de 1H do γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a) em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 ndash apoacutes a

adiccedilatildeo de Eu(tfc)3

Analisando os espectros da figura 28 pode verificar-se que agrave semelhanccedila do que

acontece com o trans-epoacutexido da calcona (15a) a presenccedila do Eu(tfc)3 provoca desvios

para maiores valores de frequecircncia nos desvios quiacutemicos dos prototildees do γδ-trans-

monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a) Por similaridade com os assinalamentos

do espectro de RMN de 1H do γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona (20a)

sem a presenccedila do reagente de euroacutepio pode dizer-se que estes desvios satildeo mais

acentuados ao niacutevel dos prototildees H-β e H-2rsquo6rsquo o que seria de esperar pela proximidade

destes prototildees do grupo carbonilo Neste tipo de compostos a presenccedila do reagente de

euroacutepio natildeo devia provocar alteraccedilotildees ao niacutevel dos desvios dos prototildees alifaacuteticos H-γ e H-δ

vistos se encontrarem afastados do grupo carbonilo e de facto os efeitos provocados pela

presenccedila deste reagente satildeo miacuteminos Natildeo foi possiacutevel verificar desta forma se houve

induccedilatildeo de quiralidade neste tipo de composto por parte do catalisador de salen Mn(III)

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

3540455055606570758085 ppm

363

13

636

365

23

658

391

93

925

710

47

125

715

57

176

725

97

304

731

07

319

732

87

336

734

57

357

736

57

372

737

87

385

739

07

408

741

87

430

744

47

501

750

57

510

752

87

554

759

27

596

760

17

613

762

17

629

764

58

127

3540455055606570758085 ppm

359

13

593

359

73

599

361

23

615

361

93

890

389

6

691

46

936

696

56

987

725

87

299

730

67

307

731

67

324

733

17

347

735

97

367

737

47

380

738

67

392

739

87

406

741

17

420

743

97

466

747

07

475

749

37

498

751

47

519

752

57

566

757

07

575

758

77

595

760

37

615

H-βH-2rsquo6rsquo

O

O1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

Eu(hfc)3

1H-δ

H-γ

2

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

130

Aplicou-se esta mesma metodologia usando o reagente de euroacutepio para concluir sobre

a induccedilatildeo de quiralidade no αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) Efectuaram-se

os espectros de RMN de 1H em clorofoacutermio deuterado sem e apoacutes a adiccedilatildeo de Eu(tfc)3 e

mais uma vez observou-se o desvio para maiores valores de frequecircncia dos sinais

correspondentes agraves resssonacircncias dos prototildees do epoacutexido (27a) (Figura 29)

Figura 29 - Ampliaccedilotildees de espectros de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da (E)-2-estirilcromona (27a) em clorofoacutermio deuterado 1 - sem Eu(tfc)3 2 - apoacutes a adiccedilatildeo de

Eu(tfc)3

Neste caso verificou-se que satildeo os prototildees H-3 e H-5 os mais afectados pela presenccedila

do agente indutor de desvios (Δδ + 02 e + 03 ppm respectivamente) e que os prototildees H-α

e H-β por se encontrarem mais afastados do grupo carbonilo apresentam desvios pouco

significativos na presenccedila do indutor na ordem dos Δδ + 003 ppm

40455055606570758085 ppm

383

23

836

426

7

530

4

667

07

265

735

57

361

737

87

388

740

57

411

742

47

429

743

67

446

745

87

483

750

97

524

755

17

715

772

07

743

776

77

772

846

78

491

H-αH-β

H-αH-β

H-3

H-5

H-3

H-5

1

2O

O

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

β

α

O

Eu(hfc)3

A

B

(27a)

40455055606570758085 ppm

379

53

801

424

14

246

646

87

263

735

27

358

736

87

375

738

47

389

739

37

407

741

17

419

742

77

431

745

47

457

746

17

463

749

07

668

767

37

691

769

67

701

771

97

725

819

58

200

822

28

227

40455055606570758085 ppm

383

23

836

426

7

530

4

667

07

265

735

57

361

737

87

388

740

57

411

742

47

429

743

67

446

745

87

483

750

97

524

755

17

715

772

07

743

776

77

772

846

78

491

H-αH-β

H-αH-β

H-3

H-5

H-3

H-5

1

2O

O

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

β

α

O

Eu(hfc)3

A

B

(27a)

40455055606570758085 ppm

379

53

801

424

14

246

646

87

263

735

27

358

736

87

375

738

47

389

739

37

407

741

17

419

742

77

431

745

47

457

746

17

463

749

07

668

767

37

691

769

67

701

771

97

725

819

58

200

822

28

227

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

131

Tambeacutem no espectro de RMN de 1H do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

na presenccedila do indutor de euroacutepio natildeo foi possiacutevel observar qualquer desdobramento dos

seus sinais Assim e para confirmar que a reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona

(26a) usando o catalisador quiral de salen Mn(III) resulta numa mistura de enantioacutemeros

do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a) recorreu-se novamente agrave teacutecnica de HPLC

para a separaccedilatildeo dos possiacuteveis enantioacutemeros Para o efeito utilizou-se a mesma coluna

quiral do tipo CHIRALCEL OD referida anteriormente para o trans-epoacutexido da calcona

(15a) e apoacutes ajustes das melhores condiccedilotildees de separaccedilatildeo observou-se a presenccedila de dois

picos corrrespondentes aos dois enantioacutemeros formados (Figura 30) Usando como eluente

a mistura 90 hexano 10 isopropanol e com um caudal de 07 mL minuto os tempos

de retenccedilatildeo foram bastante superiores aos observados no caso do trans-epoacutexido da calcona

(15a) (comparar com o cromatograma 1 da figura 27) apresentando-se a 43 minutos e 58

minutos as saiacutedas do primeiro e segundo picos respectivamente

Figura 30 - Cromatograma do αβ-trans-epoacutexido da (E)-2-estirilcromona (27a) Eluente 90 hexano 10 isopropanol caudal ndash 07 mL minuto

Novamente e agrave semelhanccedila da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da calcona (14a) o catalisador

quiral de salen Mn(III) (11b) natildeo conseguiu induzir quiralidade na reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo

da (E)-2-estirilcromona (26a) apresentando-se os produtos como um racemato dos dois

enantioacutemeros na proporccedilatildeo de 11 (Figura 30)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

132

43 Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (EM)

431 Caracterizaccedilatildeo de trans-epoacutexidos de (E)-calconas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico dos trans-epoacutexidos das calconas [(15a-

e) Anexo I paacuteg 205] apresentam o sinal correspondente ao iatildeo molecular M+bull com

moderada intensidade relativa (Figura 31) contrariamente aquilo que acontece na

fragmentaccedilatildeo tiacutepica das calconas que lhe datildeo origem Os fragmentos mais frequentes satildeo

aqueles que derivam da fissatildeo das ligaccedilotildees em torno do grupo carbonilo e nos espectros de

massa destes compostos o fragmento correspondente ao valor de mz 105 aparece como

pico base (Tabela 38)146 Este por sua vez sofre a perda de uma moleacutecula de CO para dar

origem ao iatildeo fenilo (mz 77) seguida da perda de HCequivCH originando o iatildeo C4H3+ (mz

51) com elevada e moderada intensidade relativa respectivamente (Esquema XXIII)147148

O

O

C O+

(mz 105)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

+bull

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

(mz 224)M+bull

+

(mz 119)

C7H7+

(mz 91)

-CO(mz 28)

O

O

+bull

(mz 118)

-Hbull

ESQUEMA XXIII

Tabela 38 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de trans-epoacutexidos de calconas (15a-e)

mz (15a) (15b) (15c) (15d) (15e)

M+bull 27 23 41 33 36 105 100 100 100 100 100 90 24 16 12 9 18 89 26 24 11 9 17 77 69 51 63 48 48 63 12 8 11 6 11 51 31 17 26 15 17

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

133

Figura 31 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do trans-epoacutexido da calcona (15a)

432 Caracterizaccedilatildeo de 3-hidroxiflavonas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico de 3-hidroxiflavonas [(16f-j) Anexo I

paacuteg 205] satildeo caracterizados pela presenccedila dos picos correspondentes ao iatildeo molecular M+bull

sendo estes correspondentes ao pico base Os iotildees do tipo [M-H]+ e [M-HCO]+ satildeo tambeacutem

fragmentos tiacutepicos em espectros de massa deste tipo de compostos149 Segundo Pavia et

al150 os espectros de massa de fenoacuteis apresentam picos correspondentes ao iatildeo molecular

bastante intensos e os modelos de fragmentaccedilatildeo caracteriacutesticos envolvem a perda de um

aacutetomo de hidrogeacutenio perda da moleacutecula de monoacutexido de carbono e a perda do radical

formilo Analisando estes dados pode verificar-se que as fragmentaccedilotildees observadas nas 3-

hidroxiflavonas estatildeo em concordacircncia com fragmentaccedilotildees observadas para os fenoacuteis

Outros picos caracteriacutesticos nos espectros de massa das 3-hidroxiflavonas satildeo os

correspondentes aos fragmentos do tipo [M-H-CO-CO]+ cujos valores de razatildeo massa

carga variam consoante os substituintes destes compostos (Esquema XXIV)148151

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

134

O

OH

O

+bull

O

CO

+bull

eou

O+

O

COH

+

+bull

OH

(mz 105)

(mz 76)

(mz 120)

(mz 121)

(mz 118)

Hbull

-Hbull

O

OHO

(mz 238)

(mz 237)

-CO(mz 28)

OHO+

(mz 209)-CO

(mz 28)

+

-bullHCO(mz 29)

(mz 181)

+bull

(mz 152)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

11

2

2

OH

3

3

+bull

eou

+

ESQUEMA XXIV

Os picos correspondentes aos iotildees fragmento a valores de mz 121 105 92 77 e 51 satildeo

tambeacutem muito comuns neste tipo de compostos aromaacuteticos heterociacuteclicos apresentando-se

com fraca intensidade relativa (Tabela 39)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

135

Tabela 39 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de 3-hidroxiflavonas (16f-j)

mz (16f) (16g) (16h) (16i) (16j)

M+bull 100 100 100 100 100 [M-1]+ 79 57 33 62 20

[M-28]+bull 81 65 44 1 2 [M-57]+ 8 3 7 6 ---

121 7 8 9 5 5 105 21 8 7 4 9 77 28 12 14 13 15 76 13 20 11 9 19 63 11 13 9 8 11 51 16 11 10 9 8

1 [M+bull-29] mz = 9 2 [M+bull-30] mz = 11

433 Caracterizaccedilatildeo de trans-3-hidroflavanonas

A generalidade dos espectros de massa das trans-3-hidroxiflavanonas [(17f-i) Anexo I

paacuteg 205] apresentam picos correspondentes ao iatildeo molecular com moderada intensidade

relativa (Figura 32 e Tabela 40) Nos espectros de massa deste tipo de compostos o pico

correspondente ao fragmento a valores de mz 121 eacute o pico base Este fragmento resulta da

quebra do nuacutecleo de cromanona em C2-C3 seguida da captura de um aacutetomo de hidrogeacutenio

originando os picos a mz 120 e 121 respectivamente sendo esta fragmentaccedilatildeo

caracteriacutestica em compostos que possuam o nuacutecleo de cromona eou cromanona (Esquema

XXV)3

Tabela 40 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de

massa de impacto electroacutenico de trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i) mz (17f) (17g) (17h) (17i)

M+bull 43 33 47 47 [M-29]+ 81 65 44 76

133 51 55 28 58 121 100 100 100 100 92 45 18 17 --- 77 34 25 29 25 65 30 19 11 14 63 24 16 11 12 51 19 13 11 10

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

136

Figura 32 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico da trans-3-hidroxiflavanona (17f)

+bull

1

O

CO

+bullO

COH

+(mz 120) (mz 121)

O

O

OH

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

2

O

+H H

(mz 240)

(mz 183)

O

OH

-HCObull

(mz 211)

-CO

Hbull

(mz 91)

O

O (mz 133)

OH

+bullHbull

+ +

-CO

(mz 92)(mz 105)

+C O

1

2

ESQUEMA XXV

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

137

Nos espectros de massa das 3-hidroxiflavanonas (17f-i) identificaram-se ainda os picos

correspondentes ao fragmento [M-29]+ apresentando cada um destes fragmentos diferentes

valores de mz consoante o tipo de substituiccedilatildeo de cada composto (Tabela 40)13

Todos os espectros de massa de impacto electroacutenico das 3-hidroxiflavanonas estudadas

(17f-i) apresentam os picos correspondentes aos fragmentos com valores de razatildeo

massacarga 77 65 e 51

434 Caracterizaccedilatildeo de γδ-trans-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 e C-4rsquo

Os γδ-trans-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [(20acdfg) Anexo II

paacuteg 207] contrariamente ao que acontece com as cinamilidenoacetofenonas que lhes datildeo

origem apresentam o pico correspondente ao iatildeo molecular M+bull com fraca intensidade

relativa (Tabela 41) Um pico importante e que deriva do iatildeo molecular eacute o do fragmento

resultante da quebra da ligaccedilatildeo Cδ-C1 dando origem ao iatildeo que inclui o anel de epoacutexido

intacto este sofrendo a perda de HCO daacute origem ao fragmento de mz 144 (quando natildeo

existe substituintes no anel A) mz 174 (no caso da presenccedila do substituinte 4rsquo-metoxilo) e

mz 158 (no caso do substituinte 4rsquo-metilo) Estes fragmentos constituem o pico base dos

espectros de massa deste tipo de compostos (Tabela 41)

Tabela 41 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de γδ-trans-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas

(20acdfg) mz (20a) (20c) (20d) (20f) (20g)

M+bull 3 1 lt1 4 1 [M-29]+ 4 4 2 8 6

159 2 3 --- 43 19 145 21 15 16 8 3 115 45 37 42 9 21 105 32 21 23 16 9 89 13 3 5 10 10 77 39 26 23 34 11 63 6 2 3 8 6 51 19 51 4 1 6

Pico base mz 144 mz 144 mz 144 mz 174 mz 158

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

138

O fragmento mz 105 origina dois fragmentos igualmente importantes o primeiro

resulta de uma perda de CO (mz 28) originando tambeacutem por esta via o pico

correspondente ao iatildeo fenilo (C6H5+) e o outro resulta da perda de HCequivCH por parte deste

dando origem ao fragmento C4H3+ a mz 51 (Esquema XXVI)

Nos espectros de massa dos γδ-monoepoacutexidos (20acdfg) surgem tambeacutem os

fragmentos que resultam da perda do radical formilo por parte do iatildeo molecular [M-29]+ e

os seus valores de mz variam com o padratildeo de substituiccedilatildeo do composto em causa

O

O

(mz 250)M+bull

O+

+bull

(mz 119)-CO

(mz 28)

C7H7+

(mz 77)

1 2

3

+(mz 105)

CO

2

C4H3+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

-CO(mz 28)

C6H5+

(mz 77)

(mz 173)

O+

(mz 145)

2

3

O

-Hbull

+

(mz 131)

O

O

+

O

+

(mz 145)

O(mz 144)

+bull

4

1

3

C

O

O+

4

(mz 173) -CO(mz 28)

-HCObull

+(mz 115)

O+

(mz 145)

-HCObull

O

+(mz 211)

-HCObull

ESQUEMA XXVI

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

139

435 Caracterizaccedilatildeo de γδ-monoepoacutexidos de (EE)-cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-γ eou C-2rsquo

Tal como nos γδ-monoepoacutexidos descritos anteriormente (20acdfg) os espectros de

massa dos γδ-monoepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [trans-(20ej) cis-(20ej)

(20i) Anexo II paacuteg 207] apresentam o pico correspondente ao iatildeo molecular M+bull com

fraca intensidade relativa (Tabela 42) Salienta-se que os espectros de massa dos γδ-

monoepoacutexidos [trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] apresentam aleacutem do iatildeo tropiacutelio (C7H7+

mz 91) o pico correspondente ao fragmento de mz 65 o qual deve resultar da perda de

HCequivCH por parte do iatildeo C7H7+

Tabela 42 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de γδ-monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas [trans-

(20ej) cis-(20ej) (20i)] mz (20i) trans-(20j) cis-(20j) trans-(20e) cis-(20e)

M+bull 3 1 7 1 1 145 8 6 8 2 5 131 62 53 55 4 12 121 32 38 34 --- --- 115 7 8 9 16 7 105 9 11 9 47 100 91 8 10 8 5 57 77 18 20 16 4 66 65 17 24 18 2 3 53 2 19 13 21 3 51 8 11 7 26 22

Pico base mz 160 mz 174 mz 174 mz 158 mz 105

Verifica-se que a presenccedila dos substituintes em C-2rsquo e C-γ afectam significativamente

o padratildeo de fragmentaccedilatildeo deste tipo de composto sendo este efeito mais notoacuterio ao niacutevel

do fragmento correspondente ao pico base Assim nos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos com o grupo γ-metilo [trans-(20e) e cis-(20e)] o

fragmento correspondente ao pico base deriva da quebra da ligaccedilatildeo C=O e C-α (Esquema

XXVII) e no caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i)

trans-(20j) e cis-(20j)] o fragmento correspondente ao pico base deriva da quebra da

ligaccedilatildeo Cγ-Cδ e varia na razatildeo massa carga sendo 160 para o composto (20i) e 174 para os

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

140

compostos [trans-(20j) e cis-(20j)] devido agrave presenccedila do grupo metilo como substituinte

(Esquema XXVIII)

O

O

(mz 264)M+bull

+bull

CH3

C O +

OCH3

+bull

+

(mz 105) (mz 158)

-Hbull

ESQUEMA XXVII

No caso dos γδ-monoepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas [(20i) trans-

(20j) e cis-(20j)] identifica-se tambeacutem um pico com intensidade relativa apreciaacutevel (gt 30

) (Tabela 42) a mz 121 e provavelmente correspondente ao fragmento esperado para a

parte da 2rsquo-hidroxiacetofenona propriamente dita (Esquema XXVIII) e encontrado em

vaacuterios tipos de compostos similares como por exemplo nas cinamilidenoacetofenonas que

lhes datildeo origem3

O

O

(mz 266)M+bull

+bull

OH

C O +

(mz 121)OH

O(mz 160)

+bull

O(mz 160)

OH

+bull

C O +

(mz 105)

O (mz 266)

+bull

OH OH

O(mz 266)

+bull

OH O

C

O CH3

ESQUEMA XXVIII

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

141

Tal como nos espectros de massa de impacto electroacutenico dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas substituiacutedos em C-4 ou C-4rsquo (20acdfg) tambeacutem neste caso

[trans-(20ej) cis-(20ej) (20i)] se encontram os fragmentos a mz 105 77 e 51 que

devem ter a mesma origem

436 Caracterizaccedilatildeo de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de (EE)-cinamilideno-acetofenonas

Agrave semelhanccedila dos espectros de massa dos γδ-monoepoacutexidos das

cinamilidenoacetofenonas (20acdfg) os espectros de massa dos αβ-transγδ-trans-

diepoacutexidos das cinamilidenoacetofenonas [(21acdf-h) Anexo II paacuteg 207] apresentam

os sinais correspondentes aos iotildees moleculares com fracas intensidades relativas (Tabela

43)

Tabela 43 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas (21acdf-h) mz (21a) (21c) (21d) (21f) (21g) (21h)

M+bull lt1 1 1 1 lt1 1 [M-29]+ 2 5 3 --- 2 2

161 25 --- --- 11 18 75 160 --- 5 7 --- --- --- 131 11 9 5 3 6 21 121 --- 5 --- 4 --- 2 115 13 5 5 4 --- 12 105 100 100 100 13 12 38 91 62 18 4 28 63 100 77 68 33 50 31 10 39 65 6 6 3 5 11 9 51 23 10 13 9 3 11

Pico base (mz 135) Pico base (mz 119)

Os sinais correspondentes ao pico base deste tipo de compostos varia consoante a

substituiccedilatildeo presente apresentando na maior parte dos casos a fragmentaccedilatildeo derivada da

fissatildeo da ligaccedilatildeo em torno do grupo carbonilo (Esquema XXIX) A tiacutetulo de exemplo pode

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

142

analisar-se a tabela 43 e verificar que o pico base do αβγδ-diepoacutexido da 4-

metilcinamilidenoacetofenona (21c) apresenta um fragmento de mz 105 e o αβγδ-

diepoacutexido da 4rsquo-metilcinamilidenoacetofenona (21g) devido agrave presenccedila do grupo metilo

no anel da acetofenona apresenta um fragmento de mz 119 A excepccedilatildeo ocorre no caso do

αβγδ-diepoacutexido da 4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (21h) em que o fragmento

correspondente ao iatildeo tropiacutelio (C7H7+ mz 91) surge como pico base (Tabela 43)

O

O

(mz 266)M+bull O

+

+bull

(mz 119)

-CO(mz 28)

C7H7+

(mz 91)

1 2

3

+(mz 105) CO

2

C4H3+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

-CO(mz 28)

C6H5+

(mz 77)

(mz 189)

O+

(mz 161)

2

3

O

-Hbull

+

(mz 147)

O

O

+

O

+

(mz 161)

O(mz 160)

+bull

4

1

3

C

O

O+

4

(mz 189)-CO

(mz 28)

-HCObull+

(mz 131)

O+

(mz 161)

-HCObull

O

+(mz 237)

O

O

O

O

O

O

OO

OH

OH

-Hbull

O

(mz 160)

O

+bull

O (mz 160)

+bull

O

ou

ESQUEMA XXIX

Destacam-se ainda os sinais correspondentes agrave fragmentaccedilatildeo dos fragmentos de mz

105 e 91 referidos igualmente nos sub-capiacutetulos anteriores O iatildeo tropiacutelio (mz 91) pode

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

143

originar o fragmento de mz 65 derivado da perda de HCequivCH por parte deste iatildeo C7H7+ O

fragmento de razatildeo massa carga 105 pode dar origem ao pico correspondente a uma perda

de CO originando o fragmento C6H5+ a mz 77 e este por sua vez pode originar o

fragmento C4H3+ a mz 51

437 Caracterizaccedilatildeo de (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das (E)-23-trans-2-estiril-3-hidroxi-4-

cromanonas [(23ij) Anexo II paacuteg 207] apresentam fragmentaccedilotildees muito semelhantes

agravequelas que se verificam nos espectros de massa das 3-hidroxiflavanonas (17f-i) o que

seria de esperar pela semelhanccedila estrutural entre estes dois tipos de compostos

(mz 266)M+bull

+bull

-HCObull

O

O

OHO

+

(mz 237)

+(mz 105)

C6H5+

(mz 77)C4H3

+

(mz 51)

-CO(mz 28)

HC CH-(mz 26)

CO

C O +

(mz 131)

O

COH+(mz 121)

C+OH

(mz 145)

+(mz 115)

OH

-CO

O+

(mz 209)

+bull

(mz 92)OH

O

+OH(mz 135)

C

ESQUEMA XXX

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

144

Tal como nas 3-hidroxiflavanonas (17f-i) os sinais correspondentes ao iatildeo molecular

aparecem com moderada intensidade relativa Os fragmentos correspondentes ao pico base

das 2-estiril-3-hidroxi-4-cromanonas (23ij) aparecem tambeacutem a uma razatildeo de massa carga

121 O esquema XXX apresenta as principais fragmentaccedilotildees deste tipo de compostos e natildeo

se faraacute uma descriccedilatildeo exaustiva dado que jaacute foram discutidas anteriormente na secccedilatildeo

433

438 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-2-estirilcromonas

Em espectrometria de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos das 2-

estirilcromonas [(27abde) Anexo I paacuteg 205] o sinal correspondente ao iatildeo molecular

apresenta fraca intensidade relativa contrariamente ao que acontece com os espectros de

massa das 2-estirilcromonas que lhes datildeo origem16 em que o iatildeo molecular aparece sempre

com elevada intensidade relativa (Figura 33)

Figura 33 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do αβ-trans-epoacutexido da 2-estirilcromona (27a)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

145

No que diz respeito ao aparecimento do pico correspondente ao iatildeo [M-H]+ muito

caracteriacutestico nas 2-estirilcromonas constituindo este sinal o pico base nos αβ-epoacutexidos

das 2-estirilcromonas (27abde) este fragmento natildeo tem representatividade Este facto

leva-nos a pensar que o anel do epoacutexido impede a ciclizaccedilatildeo da estrutura da estirilcromona

de acordo com o mecanismo proposto para a formaccedilatildeo do iatildeo fragmento [M-H]+ de 2-

estirilcromonas3

Nos espectros de massa dos αβ-epoacutexidos de 2-estirilcromonas estudados (27abde)

o sinal correspondente ao fragmento [M-29]+ aparece como pico base cujo valor de mz

varia com o tipo de substituinte excepto para o αβ-epoacutexido da 4rsquo-nitro-2-estirilcromona

(27e) em que o pico base aparece com a fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica da perda do

fragmento de mz 29 (-HCO) mais a perda do substituinte NO2 (mz 46) ficando este pico

base com o fragmento [M-75]+

Foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais correspondentes ao fragmento [M-28]+bull com

elevada intensidade relativa e cujos valores de mz variam de acordo com a substituiccedilatildeo

presente (Esquema XXXI)

(mz 264)

(mz 236)

(mz 235)

(mz 121)

-CO

-Hbull

+

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

O

O

O

+bull O

COH

OO

+bull

OO

+

(M-CO)+bull

(M-HCO)+

M+bull

(mz 92)OH

+bull

ESQUEMA XXXI

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

146

Tabela 44 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27abde)

mz (27a) (27b) (27d) (27e)

M+bull 5 7 8 30 [M-29]+ 100 100 100 1 [M-28]+bull 74 90 70 93

121 47 41 37 30 102 20 25 16 34 92 19 25 16 30 89 48 87 12 60 77 33 16 22 24 76 25 29 15 41 63 29 33 16 45 51 25 13 11 25

1 [M-75]+bull mz = 100

Finalmente os fragmentos provenientes da clivagem do esqueleto da cromona satildeo

tambeacutem uma importante caracteriacutestica dos espectros de massa destes compostos Os

fragmentos tiacutepicos do anel A da cromona aparecem com intensidades relativas moderadas

sendo os fragmentos correspondentes aos valores de mz 121 e 89 os mais elevados

(Tabela 44)

439 Caracterizaccedilatildeo de αβ-trans-epoacutexidos de (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

Os espectros de massa dos αβ-trans-epoacutexidos das 5-hidroxi-2-estirilcromonas

estudados [(27fghj) Anexo I paacuteg 205] apresentam o sinal correspondente ao iatildeo

molecular com moderada intensidade relativa (Figura 34) excepto para o αβ-epoacutexido da

5-hidroxi-4rsquo-nitro-2-estirilcromona (27j) em que o iatildeo molecular corresponde ao pico

base Para os restantes compostos o pico base aparece a valores do fragmento [M-29]+

cujos valores de mz variam com o tipo de substituintes destes compostos Identificaram-se

ainda os picos correspondentes ao fragmento [M-28]+bull e os fragmentos caracteriacutesticos de

compostos aromaacuteticos a valores de mz 77 e 51 (Esquema XXXII)

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

147

Finalmente podemos referir o aparecimento dos sinais correspondentes agrave fissatildeo da

estrutura da cromona em que se salientam os fragmentos a valores de mz 137 e 89 com

moderadas intensidades relativas (Tabela 45)

Tabela 45 - Fragmentaccedilatildeo caracteriacutestica e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de impacto electroacutenico de αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas

(27fgij) mz (27f) (27g) (27i) (27j)

M+bull 50 40 24 100 [M-29]+ 100 100 100 --- [M-28]+bull 54 55 50 27

137 35 28 26 16 89 39 57 7 48 77 25 5 11 15 63 14 12 6 34 51 15 7 5 19

(mz 280)

-CO

-Hbull

(mz 252)

(mz 253)

+

(mz 137)

C6H5+

(mz 77)

C4H3+

(mz 51)

HC CH-(mz 26)

O

O

O

+bull

O

C

OHOH

OH

OO

+bull

OH

OO

OH

+

(M-CO)+bull

(M-HCO)+

M+bull

ESQUEMA XXXII

PARTE I - Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos nos estudos de epoxidaccedilatildeo

148

Figura 34 ndash Espectro de massa de impacto electroacutenico do αβ-trans-epoacutexido da 5-hidroxi-4rsquo-metil-2-estirilcromona (27i)

CAPIacuteTULO 5

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

151

fectuaram-se reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo em trecircs tipos de sistemas insaturados

(E)-calconas (EE)-cinamilidenoacetofenonas e (E)-2-estirilcromonas

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo sem recurso ao catalisador de salen Mn(III) somente

originaram os respectivos trans-epoacutexidos nos derivados do tipo calcona Para o efeito

utilizou-se o sistema de peroacutexido de hidrogeacutenio em meio baacutesico aquoso e foram obtidas os

epoacutexidos de calconas em bons rendimentos De salientar que para as (E)-calconas

substituiacutedas com o grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 2rsquo natildeo se isolaram os epoacutexidos pretendidos

mas sim o resultante da sua ciclizaccedilatildeo seguido de oxidaccedilatildeo as 3-hidroxiflavonas e em

bons rendimentos

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo catalisadas pelo complexo de salen Mn(III) foram

efectuadas utilizando dois tipos de oxidantes o peroacutexido de hidrogeacutenio e o iodosilbenzeno

para os trecircs sistemas insaturados

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas originaram os respectivos trans-epoacutexidos

em rendimentos moderados enquanto que nas (E)-2rsquo-hidroxicalconas isolaram-se os

produtos de ciclizaccedilatildeo dos respectivos epoacutexidos as trans-3-hidroxiflavanonas em baixos

rendimentos

A epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas utilizando o iodosilbenzeno como oxidante origina os

respectivos trans-epoacutexidos em melhores rendimentos quando comparado com os

resultados obtidos com o peroacutexido de hidrogeacutenio Nas reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2rsquo-

hidroxicalconas contrariamente ao que acontece com as calconas os produtos de

epoxidaccedilatildeo trans-3-hidroxiflavanonas satildeo obtidos em melhores rendimentos quando se

recorre agrave utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante Natildeo foi possiacutevel isolar

qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da 2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona recuperando-se o

reagente de partida com os dois oxidantes utilizados

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (EE)-cinamilidenoacetofenonas proporcionaram a

formaccedilatildeo dos respectivos γδ-trans-monoepoacutexidos e αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos No

caso das (E)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas aleacutem do γδ-trans-monoepoacutexido isolou-

E

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

152

se o produto resultante da ciclizaccedilatildeo dos αβ-trans-monoepoacutexidos de

cinamilidenoacetofenonas as (E)-23-trans-3-hidroxi-2-estiril-4-cromanonas Nestes casos

natildeo se isolaram os αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos das 2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenonas

A epoxidaccedilatildeo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante origina os γδ-trans-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas em maiores rendimentos do que os

respectivos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas enquanto que

quando se recorreu agrave utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante os γδ-trans-

monoepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas foram obtidas em menores rendimentos do

que os respectivos αβ-transγδ-trans-diepoacutexidos de cinamilidenoacetofenonas

Natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto da reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo da (E)-4-metoxi-

cinamilidenoacetofenona verificando-se alguma degradaccedilatildeo deste reagente de partida

com os dois oxidantes utilizados

Comparando as reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo podemos constatar que satildeo obtidos melhores

rendimentos efectivos totais de epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas em que os

substituintes estatildeo nas posiccedilotildees C-4 e C-4rsquo quando se utiliza o iodosilbenzeno como

oxidante em comparaccedilatildeo com os obtidos nas reacccedilotildees com o peroacutexido de hidrogeacutenio

As reacccedilotildees de epoxidaccedilatildeo das (E)-2-estirilcromonas conduziram agrave formaccedilatildeo dos αβ-

trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas em rendimentos moderados Os αβ-trans-epoacutexidos de

5-hidroxi-2-estirilcromonas por terem um Rf semelhante ao das respectivas (E)-5-hidroxi-

2-estirilcromonas de partida e verificando-se a impossibilidade da sua separaccedilatildeo por tlc

recorreu-se agrave teacutecnica de HPLC para se isolar estes novos derivados de epoacutexido e proceder agrave

sua caracterizaccedilatildeo completa

A reacccedilatildeo de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas utilizando o iodosilbenzeno como

oxidante proporciona melhores rendimentos com menores tempos de reacccedilatildeo e menor

quantidade de oxidante quando comparada com a utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio

como oxidante

Natildeo foi possiacutevel isolar quaisquer produtos de epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas com

substituintes metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo recuperando-se os compostos de partida

PARTE I ndash Consideraccedilotildees finais

153

Os rendimentos moderados obtidos na epoxidaccedilatildeo da (E)-2-estirilcromona natildeo

substituiacuteda conduziram agrave utilizaccedilatildeo de outros oxidantes numa tentativa de melhorar os

rendimentos obtidos Para o efeito recorreu-se agrave utilizaccedilatildeo de hipoclorito de soacutedio oxone

aacutecido meta-cloroperbenzoacuteico perborato de soacutedio e percarbonato de soacutedio Foram

apresentadas apenas algumas das experiecircncias efectuadas e em nenhum dos casos se

conseguiu obter melhores resultados do que aqueles que foram obtidos com a utilizaccedilatildeo

dos iodosilbenzeno como oxidante

Apesar de se ter recorrido agrave utilizaccedilatildeo de um catalisador quiral nas reacccedilotildees de

epoxidaccedilatildeo este natildeo conseguiu induzir quiralidade nos produtos de nenhum dos trecircs tipos

de sistemas estudados Este efeito foi observado e confirmado pelas teacutecnicas de RMN e

HPLC Os espectros e cromatogramas obtidos foram apresentados e discutidos tomando

como exemplo os derivados epoxidados natildeo substituiacutedos o trans-epoacutexido da calcona o

γδ-trans-monoepoacutexido da cinamilidenoacetofenona e o αβ-trans-epoacutexido da 2-

estirilcromona

Finalmente e para comprovar a siacutentese dos novos compostos os produtos de

epoxidaccedilatildeo obtidos foram caracterizados por RMN de 1H e de 13C espectrometria de

massa e sempre que possiacutevel apresenta-se o ponto de fusatildeo e os resultados de microanaacutelise

elementar ou espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

CAPIacuteTULO 6

PARTE EXPERIMENTAL

PARTE I - Parte experimental

157

61 Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados

oram tidos em consideraccedilatildeo os seguintes aspectos aquando da execuccedilatildeo

experimental

bull Os reagentes comerciais foram usados sem qualquer purificaccedilatildeo preacutevia

bull Os solventes utilizados nas transformaccedilotildees e operaccedilotildees de purificaccedilatildeo efectuadas

eram analiticamente puros ou foram sempre que necessaacuterio purificados por

destilaccedilatildeo

bull A dimetilformamida foi seca por aquecimento e sobre sulfato de magneacutesio e de

seguida sofreu uma destilaccedilatildeo fraccionada a pressatildeo reduzida O metanol foi seco

por aquecimento a refluxo com magneacutesio e destilado em seguida A piridina foi

seca por aquecimento e sobre hidroacutexido de soacutedio e de seguida sofreu uma

destilaccedilatildeo fraccionada O tetra-hidrofurano foi seco por aquecimento a refluxo

sobre potaacutessio e destilado em seguida

bull As reacccedilotildees quiacutemicas foram controladas por cromatografia de camada fina em

folhas plastificadas revestidas de siacutelica gel 60 F254 da Merck ou siacutelica gel N-

HRUV254 da Macharey Nigel

bull As purificaccedilotildees em cromatografia de camada fina preparativa foram efectuadas em

placas de vidro (20 x 20 cm) previamente revestidas de uma camada de siacutelica gel

Merck 60 GF com uma espessura de 05 mm

bull Nas vaacuterias cromatografias de camada fina efectuadas depois da eluiccedilatildeo dos

compostos as placas foram observadas agrave luz ultravioleta a λ 254 eou 366 nm

bull Para as purificaccedilotildees por cromatografia em coluna utilizou-se siacutelica gel 60 da

Merck de granulometria de 70ndash230 mesh

bull Os valores dos pontos de fusatildeo foram determinados num aparelho de placa

aquecida Reichert modelo Thermovar e natildeo foram corrigidos

bull Os espectros de massa de impacto electroacutenico foram efectuados num espectroacutemetro

VG Autospec Q operando a 70 eV Os espectros de massa de ionizaccedilatildeo por

bombardeamento de iotildees raacutepidos foram efectuados no mesmo espectroacutemetro

operando a 20 KV com um canhatildeo de iotildees de ceacutesio e usando como matriz o aacutelcool

3-nitrobenziacutelico (NBA) Os dados obtidos a partir dos espectros de massa satildeo

F

PARTE I - Parte experimental

158

apresentados em termos de razatildeo massacarga dos iotildees correspondentes e entre

parecircntesis a intensidade relativa

bull Os espectros de RMN foram obtidos numa grande maioria num aparelho Bruker

Avance 300 e quando obtidos num espectroacutemetro Avance 500 aparece

devidamente assinalado Como padratildeo interno usou-se o tetrametilsilano Os

desvios quiacutemicos (δ ppm) indicados para cada composto foram obtidos na sua

maioria em soluccedilatildeo de deuterioclorofoacutermio Quando se utilizou outro tipo de

solvente este aparece devidamente identificado Nas caracterizaccedilotildees efectuadas por

RMN de protatildeo indica-se aleacutem do desvio quiacutemico a multiplicidade dos sinais e as

correspondentes constantes de acoplamento (J Hz)

bull Os assinalamentos inequiacutevocos das ressonacircncias dos prototildees e carbonos foram

efectuados com recurso agraves teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC e em alguns

casos tambeacutem agrave teacutecnica de COSY A esteroquiacutemica dos compostos foi estabelecida

com recurso agrave teacutecnica de NOESY

bull As microanaacutelises elementares foram efectuadas num analisador CHNS LECO 932

no Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro e os espectros de massa

de alta resoluccedilatildeo foram realizadas na Universidade de Vigo num analisador

Autospec M

62 Meacutetodos de siacutentese dos reagentes de partida

621 Siacutentese de (E)-calconas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (429 mmol) em metanol (200

ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo de hidroacutexido de soacutedio a 60 (200 ml) e o benzaldeiacutedo

apropriado (52 mmol) Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante

3 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua (400 ml) e gelo (200 g) e acidificou-se

com HCl diluiacutedo ateacute pH 4 Filtrou-se o soacutelido obtido dissolveu-se em clorofoacutermio (200

ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 200 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e

recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando-se as (E)-calconas pretendidas em bons

rendimentos [(14a) 60 (14b) 68 (14c) 77 (14d) 65 (14f) 75 (14g) 91

(14h) 74 (14i) 78 ]

PARTE I - Parte experimental

159

622 Siacutentese de (E)-nitrocalconas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (166 mmol) em THF seco (80

ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (09 g 365 mmol) e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo ateacute agrave

temperatura ambiente Seguidamente adicionou-se 4-nitrobenzaldeiacutedo (30 g 199 mmol)

em THF seco (100 ml) Deixou-se a reacccedilatildeo durante 2 horas e terminou-se vertendo a

mistura sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificando ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl

diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em diclorometano (100 ml) e lavou-se com

aacutegua (2 x 100 ml) Concentrou-se o resiacuteduo e procedeu-se agrave sua purificaccedilatildeo por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleo diclorometano

(11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

com bons rendimentos [(14e) 60 (14j) 68 ]

(E)-calcona (14a)

pf 56-57ordmC (Lit152 58ordmC Lit44 55-57ordmC)

(E)-4-clorocalcona (14b)

pf 102-104ordmC (Lit44 114-115ordmC)

(E)-4-metoxicalcona (14c)

pf 72-73ordmC (Lit44 75-77ordmC)

(E)-4-metilcalcona (14d)

pf 93-94ordmC

(E)-4-nitrocalcona (14e)

pf 166-168ordmC (Lit44 163ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f)

pf 87-89ordmC (Lit153 88ordmC)

(E)-4-cloro-2rsquo-hidroxicalcona (14g)

pf 143-144ordmC (Lit153 150ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-metoxicalcona (14h)

pf 89-90ordmC (Lit153 95ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-metilcalcona (14i)

pf 115-116ordmC (Lit153 107ordmC)

(E)-2rsquo-hidroxi-4-nitrocalcona (14j)

pf 206-207ordmC (Lit153 209ordmC)

623 Siacutentese de cinamaldeiacutedos

A uma soluccedilatildeo de bromobenzeno (15 mmol) adequadamente substituiacutedo em

dimetilformamida seca (40 ml) adicionou-se acroleiacutena diacetal (69 ml 45 mmol) acetato

de tetrabutilamoacutenio (90 g 30 mmol) carbonato de potaacutessio (31 g 225 mmol) cloreto de

potaacutessio (11 g 15 mmol) e acetato de palaacutedio (01 g 045 mmol) A mistura reaccional foi

colocada a 90 ordmC por um periacuteodo de tempo variaacutevel consoante o tipo de cinamaldeiacutedo a

preparar (8 horas 4-metoxicinamaldeiacutedo 4 horas 4-metilcinamaldeiacutedo e 5 horas 4-

PARTE I - Parte experimental

160

nitrocinamaldeiacutedo) Apoacutes este periacuteodo retirou-se o aquecimento agrave mistura reaccional

acidificou-se com 2M HCl e deixou-se a agitar durante 10 minutos agrave temperatura ambiente

Seguidamente verteu-se a mistura em aacutegua e gelo e filtrou-se o soacutelido (quando natildeo houve

formaccedilatildeo de precipitado foi necessaacuterio extrair com eacuteter etiacutelico) Lavou-se a fase orgacircnica

com aacutegua (2 x 50 ml) secou-se sobre sulfato de soacutedio anidro e quando necessaacuterio fez-se a

purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleo

diclorometano (37) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente obtiveram-se os

cinamaldeiacutedos pretendidos em bons rendimentos

4-metoxicinamaldeiacutedo (19a) (91 ) pf = 43-45ordmC (Lit134 56-57ordmC)

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4-OCH3) 658 (dd 1H H-α J 158

e 78 Hz) 692 (d 2H H-35 J 88 Hz) 739 (d 1H H-β J

158 Hz) 749 (d 2H H-26 J 88 Hz) 962 (d 1H CHO J

78 Hz)

RMN 13C δ = 551 (4-OCH3) 1142 (C-26) 1260 (C-α) 1264 (C-1) 1301 (C-35)

1526 (C-β) 1619 (C-4) 1935 (CHO)

EMEI mz (int rel) 162 (M+bull 100) 161 (58) 147 (14) 135 (27) 131 (46) 121 (18)

119 (27) 108 (22) 103 (14) 91 (31) 89 (19) 77 (21) 65 (17) 63 (18) 51 (12)

4-metilcinamaldeiacutedo (19b) (84 ) pf = 150-153ordmC

RMN 1H δ = 234 (s 3H 4-CH3) 665 (dd 1H H-α J 160 e

79 Hz) 720 (d 2H H-35 J 80 Hz) 740 (d 1H H-β J 160

Hz) 742 (d 2H H-26 J 80 Hz) 963 (d 1H CHO J 79

Hz)

RMN 13C δ = 213 (4-CH3) 1272 (C-α) 1283 (C-26) 1296 (C-35) 1310 (C-1) 1417

(C-4) 1529 (C-β) 1937 (CHO)

EMEI mz (int rel) 146 (M+bull 46) 145 (34) 132 (18) 131 (100) 117 (35) 115 (38)

103 (27) 91 (35) 77 (9) 65 (17) 63 (15) 51 (12)

CHO

H3CO

1

2

3

4

5

6

α

β

(19a)

CHO

H3C

1

2

3

4

5

6

α

β

(19b)

PARTE I - Parte experimental

161

4-nitrocinamaldeiacutedo (19c) (72 ) pf = 142-145ordmC (Lit134 139-140ordmC)

RMN 1H δ = 682 (dd 1H H-α J 161 e 74 Hz) 754 (d

1H H-β J 161 Hz) 774 (d 2H H-26 J 87 Hz) 830 (d 2H

H-35 J 87 Hz) 979 (d 1H CHO J 74 Hz)

RMN 13C δ = 1244 (C-35) 1291 (C-26) 1317 (C-α) 1399 (C-1) 1489 (C-β) 1490

(C-4) 1929 (CHO)

EMEI mz (int rel) 177 (M+bull 31) 176 (12) 167 (25) 160 (52) 151 (94) 150 (100)

131 (21) 130 (42) 121 (13) 105 (19) 104 (35) 103 (36) 102 (33) 92 (15) 91 (14) 77

(87) 76 (48) 75 (34) 74 (28) 65 (50) 63 (20) 51 (65)

624 Siacutentese de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona 2rsquo-hidroxiacetofenona (429 mmol) em metanol (200

ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo de hidroacutexido de soacutedio a 60 (200 ml) e o cinamaldeiacutedo

apropriado (551 mmol) Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente

durante 20 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua e gelo e acidificou-se com HCl

diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido numa pequena quantidade de

diclorometano seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel

usando a mistura eacuteter de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do

solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

A caracterizaccedilatildeo estrutural das (EE)-cinamilidenoacetofenonas (18ae-gij) jaacute foi

previamente reportada na literatura26154155

(EE)-cinamilidenoacetofenona (18a)

pf 100-101ordmC (Lit154 102-103ordmC)

(EE)-γ-metilcinamilidenoacetofenona

(18e) pf 75-76ordmC (Lit154 70-71ordmC)

(EE)-4rsquo-metoxicinamilidenoacetofenona

(18f) pf 91-92ordmC (Lit154 77-78ordmC)

(EE)-4rsquo-metilcinamilidenoacetofenona

(18g) pf 89-91ordmC (Lit154 91-92ordmC)

(EE)-2rsquo-hidroxicinamilidenoacetofenona

(18i) pf 150-152ordmC (Lit26 154-156ordmC)

(EE)-2rsquo-hidroxi-γ-metilcinamilideno-

acetofenona (18j) pf 94-95ordmC (Lit155 85-

87ordmC)

CHO

O2N

1

2

3

4

5

6

α

β

(19c)

PARTE I - Parte experimental

162

(EE)-4-metoxicinamilidenoacetofenona (18b) (58 ) pf = 113-115ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O2 C 8179 H 610

Encontrado C 8159 H 616

RMN 1H δ = 384 (s 3H 4-OCH3) 686-701

(m 2H H-γ e δ) 690 (d 2H H-26 J 88 Hz)

705 (d 1H H-α J 148 Hz) 745 (d 2H H-

35 J 88 Hz) 748 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 72

Hz) 755 (tt 1H H-4rsquo J 72 e 14 Hz) 761 (dd 1H H-β J 148 e 98 Hz) 797 (dd 2H

H-2rsquo6rsquo J 78 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4-OCH3) 1142 (C-26) 1243 (C-α) 1248 (C-γ) 1283 (C-2rsquo6rsquo)

1285 (C-3rsquo5rsquo) 1288 (C-35) 1289 (C-1) 1325 (C-4rsquo) 1384 (C-1rsquo) 1418 (C-δ) 1454

(C-β) 1606 (C-4) 1905 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 100) 263 (18) 233 (19) 187 (10) 159 (27) 144 (22)

128 (17) 121 (13) 116 (17) 115 (34) 105 (30) 91 (9) 85 (11) 83 (16) 77 (37) 63 (10)

51 (22)

(EE)-4-metilcinamilidenoacetofenona (18c) (56 ) pf = 95-96ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O C 8706 H 649

Encontrado C 8678 H 653

RMN 1H δ = 237 (s 3H 4-CH3) 695-706 (m 2H H-γ e δ) 707 (d 1H H-α J 148

Hz) 718 (d 2H H-35 J 81 Hz) 740 (d 2H

H-26 J 81 Hz) 749 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e

73 Hz) 757 (tt 1H H-4rsquo J 73 e 18 Hz) 756-

768 (m 1H H-β) 798 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 80 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 214 (4-CH3) 1249 (C-α) 1260 (C-γ) 1273 (C-26) 1284 (C-2rsquo6rsquo)

1285 (C-3rsquo5rsquo) 1296 (C-35) 1326 (C-4rsquo) 1334 (C-1) 1383 (C-1rsquo) 1395 (C-4) 1421

(C-δ) 1452 (C-β) 1906 (C=O)

EMEI mz (int rel) 248 (M+bull 100) 247 (33) 233 (28) 205 (15) 171 (8) 157 (15) 143

(24) 141 (13) 128 (36) 115 (14) 105 (29) 91 (8) 77 (27) 51 (7)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18b)

OCH3

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18c)

CH3

PARTE I - Parte experimental

163

625 Siacutentese de (EE)-nitrocinamilidenoacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona apropriadamente substituiacuteda (166 mmol) em THF seco

(80 ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (09 g 365 mmol) e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo

ateacute agrave temperatura ambiente Seguidamente adicionou-se o cinamaldeiacutedo devidamente

substituiacutedo (199 mmol) em THF seco (50 ml) Deixou-se a reacccedilatildeo durante 12 horas e

terminou-se vertendo a mistura sobre aacutegua (150 ml) e gelo (100 g) e acidificando

ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl diluiacutedo O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em

diclorometano (20 ml) seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica

gel usando a mistura eacuteter de petroacuteleodiclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo

do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol

(EE)-4-nitrocinamilidenoacetofenona (18d) (48 ) pf = 171-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H13NO3 C 7311 H 469 N 502

Encontrado C 7293 H 503 N 518

RMN 1H δ = 705 (d 1H H-δ J 155 Hz)

707-721 (m 1H H-γ) 722 (d 1H H-α J 149

Hz) 751 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 75 Hz) 760

(dd 1H H-β J 149 e 107 Hz) 761 (t 1H H-

4rsquo J 75 Hz) 764 (d 2H H-26 J 88 Hz) 799 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 16 Hz) 824 (d

2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 1242 (C-35) 1277 (C-26) 1278 (C-α) 1284 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo)

1310 (C-γ) 1330 (C-4rsquo) 1378 (C-1rsquo) 1385 (C-δ) 1423 (C-1) 1431 (C-β) 1476 (C-

4) 1901 (C=O)

EMEI mz (int rel) 279 (M+bull 100) 278 (21) 232 (17) 204 (17) 202 (16) 157 (36)

128 (39) 127 (21) 115 (21) 105 (48) 102 (13) 91 (6) 89 (7) 83 (8) 77 (63) 63 (7) 51

(22)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

(18d)

NO2

PARTE I - Parte experimental

164

(EE)-4rsquo-nitrocinamilidenoacetofenona (18h) (52 ) pf = 91-93ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H13NO3 C 7311 H 469 N 502

Encontrado C 7294 H 468 N 510

RMN 1H δ = 700-712 (m 3H H-αγ e δ)

735-743 (m 3H H-345) 752 (dd 2H H-26

J 79 e 16 Hz) 765 (ddd 1H H-β J 149 85 e

19 Hz) 810 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 834 (d

2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

RMN 13C δ = 1238 (C-3rsquo5rsquo) 1244 (C-α) 1264 (C-γ) 1275 (C-26) 1289 (C-35)

1293 (C-2rsquo6rsquo) 1297 (C-4) 1357 (C-1) 1431 (C-1rsquo) 1436 (C-δ) 1468 (C-β) 1499

(C-4rsquo) 1889 (C=O)

EMEI mz (int rel) 279 (M+bull 100) 278 (35) 233 (10) 232 (19) 215 (10) 203 (15)

202 (30) 178 (7) 157 (16) 156 (8) 150 (13) 129 (51) 128 (46) 127 (25) 115 (16) 104

(18) 102 (10) 91 (11) 83 (8) 77 (19) 76 (21) 63 (13) 51 (15)

626 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

6261 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenona (2 ml 166 mmol) em 50 ml de piridina seca

adicionou-se cloreto de cinamoiacutelo comercial (249 mmol) ou gerado in situ a partir do

aacutecido cinacircmico (199 mmol) e cloreto de fosforilo (46 ml 498 mmol) e a mistura

reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo e cujas condiccedilotildees de tempo e temperatura variam

consoante o tipo de composto em causa Depois da reacccedilatildeo terminar (controlo por tlc)

verteu-se a mistural reaccional sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e ajustou-se o pH

(inferior a 4) com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado foi filtrado e dissolvido

em clorofoacutermio Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73)

Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as

acetofenonas monocinamoiacuteladas (24a-e) em bons rendimentos [(24a) 97 (24b) 72

(24c) 52 (24d) 60 (24e) 97 ]

O

O2N

1

2

3

4

5

6

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

(18h)

PARTE I - Parte experimental

165

6262 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona monocinamoiacutelada apropriadamente substituiacuteda (50

mmol) em DMSO (30 ml) adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio recentemente moiacutedo (14 g

250 mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente protegida da

humidade com siacutelica gel durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verte-se a mistura

reaccional sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e acidificaram-se o meio com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (100 ml)

e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) Passou-se a fase orgacircnica por sulfato de soacutedio anidro e

evaporou-se o solvente ateacute agrave secura O resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem

agraves 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas desejadas (25a-e) com bons rendimentos

[(25a) 82 (25b) 90 (25c) 95 (25d) 89 (25e) 59 ]

6263 Siacutentese de (E)-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-ona devidamente substituiacuteda

(50 mmol) em DMSO (30 ml) adicionou-se-lhe aacutecido p-toluenossulfoacutenico (05g 25

mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo vigorosa a 90ordmC sob atmosfera de azoto e

durante 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre aacutegua (100 ml) e

gelo (80 g) O soacutelido entatildeo formado foi removido por filtraccedilatildeo dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente

foi purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como eluente o

diclorometano Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol obtendo-se

as (E)-2-estirilcromonas em bons rendimentos [(26a) 61 (26b) 99 (26c) 94 (26d)

89 (26e) 91 ]

PARTE I - Parte experimental

166

627 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas

6271 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-hidroxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo6rsquo-di-hidroxiacetofenona (2 g 132 mmol) em diclorometano (80

ml) adicionou-se o aacutecido cinacircmico adequado (158 mmol) a 4-pirrolidinopiridina (02 g

132 mmol) e a NN-diciclo-hexilcarbodiimida (28 g 132 mmol) A mistura reaccional

manteve-se em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 30 minutos Apoacutes este

periacuteodo filtrou-se o soacutelido e lavou-se bem com diclorometano (3 x 50 ml) O filtrado foi

concentrado e o resiacuteduo purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como

eluente uma mistura diclorometanoeacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o

resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as acetofenonas monocimanoiacuteladas em

bons rendimentos [(24f) 80 (24g) 81 (24h) 80 (24i) 90 (24j) 89 ]

6272 Siacutentese de (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (60 mmol) devidamente

substituiacuteda em DMSO (60 ml) adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio (13 g 240 mmol) A

mistura reaccional foi agitada durante cerca de 4 horas agrave temperatura ambiente e sob

atmosfera de azoto Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura sobre aacutegua e gelo o pH foi

ajustado a 3 com aacutecido cloriacutedrico e o soacutelido formado foi removido por filtraccedilatildeo O soacutelido

entatildeo obtido foi dissolvido em clorofoacutermio (30 ml) sendo a soluccedilatildeo obtida lavada com

uma soluccedilatildeo saturada de hidrogenocarbonato de soacutedio (2 x 30 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes

evaporaccedilatildeo do solvente foi dissolvido em DMSO (30 ml) e adicionou-se-lhe iodo (6 mg

por cada 100 mg de resiacuteduo) Aqueceu-se a mistura a 100ordmC durante cerca de 1 hora Apoacutes

este periacuteodo verteu-se a mistura sobre aacutegua (100 ml) e gelo (80 g) o pH foi ajustado a 3

com aacutecido cloriacutedrico e o soacutelido formado foi removido por filtraccedilatildeo O soacutelido entatildeo obtido

foi dissolvido em clorofoacutermio (30 ml) e lavadao com uma soluccedilatildeo saturada de tiossulfato

de soacutedio (2 x 30 ml) O resiacuteduo obtido apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente foi purificado por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente Apoacutes a

evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo as (E)-5-hidroxi-

2-estirilcromonas em rendimentos moderados [(26f) 30 (26g) 53 (26h) 34 (26i)

79 (26j) 24 ]

PARTE I - Parte experimental

167

(E)-2-estirilcromona (26a)

pf 132-133ordmC (Lit26 131-133ordmC)

(E)-4rsquo-cloro-2-estirilcromona (26b)

pf 180-182ordmC (Lit26 181-183ordmC)

(E)-4rsquo-metoxi-2-estirilcromona (26c)

pf 134-135ordmC (Lit156 137-138ordmC)

(E)-4rsquo-metil-2-estirilcromona (26d)

pf 157-158ordmC (Lit156 159-160ordmC)

(E)-4rsquo-nitro-2-estirilcromona (26e)

pf 282-284 ordmC (Lit157 284-286ordmC)

(E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f)

pf 170-171ordmC (Lit158 171-173ordmC)

(E)-4rsquo-cloro-5-hidroxi-2-estirilcromona

(26g) pf 203-204ordmC (Lit139 204-206ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-metoxi-2-estiril-

cromona (26h) pf 187-188ordmC (Lit139

191-193ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-metil-2-estirilcromona

(26i) pf 215-216ordmC (Lit139 217-219ordmC)

(E)-5-hidroxi-4rsquo-nitro-2-estirilcromona

(26j) pf 276-277 ordmC (Lit 159 273-275ordmC)

63 Meacutetodos de siacutentese de epoacutexidos

631 Epoxidaccedilatildeo de (E)-calconas (E)-2rsquo-hidroxicalconas

6311 Sem catalisador

63111 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

A soluccedilatildeo de (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) apropriada (05 mmol)

em metanol (5 ml) adicionou-se uma soluccedilatildeo aquosa de hidroacutexido de soacutedio a 25 (1ml

06 mmol) De seguida adicionou-se uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05

ml 15 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente

durante 1 hora Apoacutes este periacuteodo colocou-se a mistura reaccional em aacutegua (30 ml) e gelo

(20 g) e ajustou-se o pH (inferior a 4) com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado

foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (10 ml) e lavado com aacutegua (2 x 10 ml) Concentrou-

se a mistura e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando

como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do

solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol fornecendo os trans-epoacutexidos de calconas

(15a-e) 3-hidroxiflavonas (16f-j) em bons rendimentos

PARTE I - Parte experimental

168

trans-13-difenil-23-epoxi-1-propanona (15a) (78 ) pf = 82-84ordmC (Lit160 88-89ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H12O2 C 8034 H 539

Encontrado C 8086 H 544

RMN 1H δ = 408 (d 1H H-β J 19 Hz) 431 (d 1H H-

α J 19 Hz) 735-744 (m 5H H-23456) 749 (dd 2H

H-3rsquo5rsquo J 78 e 73 Hz) 763 (tt 1H H-4rsquo J 73 e 13 Hz)

802 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 13 Hz)

RMN 13C δ = 594 (C-β) 610 (C-α) 1257 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo)

1288 (C-35) 1290 (C-4) 1338 (C-4rsquo) 13539 (C-1) 13540 (C-1rsquo) 1930 (C=O)

EMEI mz (int rel) 224 (M+bull 27) 195 (4) 167 (10) 118 (5) 106 (12) 105 (100) 91

(19) 90 (24) 89 (26) 77 (69) 65 (10) 63 (12) 57 (4) 51 (31)

trans-3-(4-clorofenil)-23-epoxi-1-fenil-1-propanona (15b) (76 ) pf = 90-92ordmC

RMN 1H δ = 406 (d 1H H-β J 18 Hz) 426 (d 1H

H-α J 18 Hz) 731 (d 2H H-26 J 86 Hz) 739 (d

2H H-35 J 86 Hz) 750 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 75

Hz) 764 (tt 1H H-4rsquo J 75 e 14 Hz) 800 (dd 2H H-

2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 587 (C-β) 609 (C-α) 1271 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1289 (C-3rsquo5rsquo)

1290 (C-35) 1340 (C-1) 1341 (C-4rsquo) 1349 (C-4) 1353 (C-1rsquo) 1927 (C=O)

EMEI mz (int rel) 258 (M+bull 23) 243 (12) 194 (3) 165 (5) 139 (6) 125 (13) 111 (4)

106 (13) 105 (100) 90 (16) 89 (24) 85 (11) 83 (16) 77 (51) 63 (8) 51 (17)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-metoxifenil)-1-propanona (15c) (56 ) pf = 76-78ordmC

(Lit160 82-83ordmC)

RMN 1H δ = 383 (s 3H 4-OCH3) 404 (d 1H H-β

J 18 Hz) 459 (d 1H H-α J 18 Hz) 699 (d 2H H-

35 J 88 Hz) 740 (d 2H H-26 J 88 Hz) 756 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 73 e 71 Hz) 769 (tt 1H H-4rsquo J 71 e

15 Hz) 806 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 73 e 15 Hz)

O

1

2

3

4

5

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15a)

OH

H

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15b)

OH

H

Cl

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15c)

OH

H

OCH3

PARTE I - Parte experimental

169

RMN 13C δ = 553 (4-OCH3) 593 (C-α) 609 (C-β) 1146 (C-35) 1280 (C-26) 1284

(C-1) 1287 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1364 (C-1rsquo) 1609 (C-4) 1934

(C=O)

EMEI mz (int rel) 254 (M+bull 41) 238 (6) 225 (7) 197 (8) 149 (11) 136 (22) 135

(45) 121 (83) 105 (100) 91 (16) 87 (17) 85 (71) 83 (97) 77 (63) 63 (11) 51 (26)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-metilfenil)-1-propanona (15d) (66 ) pf = 73-74ordmC (Lit89

75-77ordmC)

RMN 1H δ = 237 (s 4-CH3) 404 (d 1H H-β J 19

Hz) 430 (d 1H H-α J 19 Hz) 721 (d 2H H-35 J

82 Hz) 727 (d 2H H-26 J 82 Hz) 748 (dd 2H H-

3rsquo5rsquo J 79 e 74 Hz) 761 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15

Hz) 800 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 15 Hz)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 594 (C-β) 610 (C-α) 1257 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1288

(C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-35) 1324 (C-1) 1339 (C-4rsquo) 1354 (C-1rsquo) 1390 (C-4) 1932

(C=O)

EMEI mz (int rel) 238 (M+bull 33) 105 (100) 103 (12) 91 (9) 78 (13) 77 (48) 65 (6)

63 (6) 51 (15)

trans-23-epoxi-1-fenil-3-(4-nitrofenil)-1-propanona (15e) (68 ) pf = 143-145ordmC

(Lit89 148-150ordmC)

RMN 1H δ = 421 (d 1H H-β J 18 Hz) 429 (d 1H

H-α J 18 Hz) 752 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 78 Hz)

756 (d 2H H-26 J 88 Hz) 766 (tt 1H H-4rsquo J 78 e

14 Hz) 801 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz) 828 (d

2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 580 (C-β) 608 (C-α) 1241 (C-35) 1266 (C-26) 1284 (C-2rsquo6rsquo) 1290

(C-3rsquo5rsquo) 1344 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1427 (C-1) 1483 (C-4) 1920 (C=O)

EMEI mz (int rel) 269 (M+bull 36) 240 (2) 212 (3) 194 (3) 165 (5) 147 (3) 118 (2)

106 (15) 105 (100) 90 (18) 89 (17) 83 (3) 78 (8) 77 (48) 63 (11) 51 (17)

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15d)

OH

H

CH3

O

1

2

3

45

6

1

2

3

4

5

6

α

β

(15e)

OH

H

NO2

PARTE I - Parte experimental

170

3-hidroxiflavona (16f) (68 ) pf = 174-175ordmC (Lit161 168-170ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H10O3 C 7562 H 423

Encontrado C 7568 H 420

RMN 1H δ = 702 (s largo 1H 3-OH) 743 (ddd 1H H-6 J

78 76 e 08 Hz) 750 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 14 Hz) 755 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 81 e 74 Hz) 761 (dd 1H H-8 J 81 e 06

Hz) 772 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 17 Hz) 826 (dd 1H H-

5 J 78 e 17 Hz) 827 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 81 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 1183 (C-8) 1206 (C-10) 1245 (C-6) 1255

(C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1302 (C-4rsquo) 1310 (C-1rsquo) 1336 (C-7) 1384 (C-

3) 1449 (C-2) 1554 (C-9) 1735 (C-4)

EMEI mz (int rel) 238 (M+bull 100) 237 (79) 210 (16) 209 (8) 181 (29) 152 (14) 121

(7) 119 (9) 105 (21) 93 (9) 89 (11) 77 (28) 76 (13) 63 (11) 51 (16)

4rsquo-cloro-3-hidroxiflavona (16g) (75 ) pf = 210-212ordmC (Lit161 203-205ordmC)

RMN 1H δ = 707 (s largo 1H 3-OH) 743 (dd 1H H-6

J 79 e 76 Hz) 751 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 87 Hz) 759 (d 1H

H-8 J 81 Hz) 773 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 18 Hz)

822 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 87 Hz) 826 (dd 1H H-5 J 79 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 1183 (C-8) 1206 (C-10) 1247 (C-6) 1255 (C-5) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1292

(C-2rsquo6rsquo) 1295 (C-4rsquo) 1339 (C-7) 1362 (C-1rsquo) 1385 (C-3) 1438 (C-2) 1554 (C-9)

1734 (C-4)

EMEI mz (int rel) 272 (M+bull 100) 271 (57) 244 (8) 243 (3) 237 (12) 215 (7) 209

(24) 181 (19) 152 (22) 139 (10) 121 (8) 118 (10) 111 (17) 105 (8) 104 (10) 92 (12)

89 (12) 77 (12) 76 (20) 75 (16) 63 (13) 51 (11)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(16f)

O

O

OH

7

89

10

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16g)

O

O

OH

7

89

10

Cl

PARTE I - Parte experimental

171

3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavona (16h) (84 ) pf = 248-250ordmC (Lit161 231-232 ordmC)

Microanaacutelise elementar Calculado para C16H12O4 C 7164 H 451

Encontrado C 7120 H 471

RMN 1H δ = 377 (s 3H 4rsquo-OCH3) 706 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 90 Hz) 738 (s 1H 3-OH) 743 (ddd 1H H-6

J 78 76 e 08 Hz) 760 (d 1H H-8 J 81 Hz) 771

(ddd 1H H-7 J 81 76 e 16 Hz) 821 (dd 1H H-5 J

78 e 16 Hz) 826 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 1142 (C-3rsquo5rsquo) 1182 (C-8) 1211 (C-10) 1238 (C-1rsquo)

1246 (C-6) 1253 (C-5) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1335 (C-7) 1380 (C-3) 1464 (C-2) 1554 (C-

9) 1614 (C-4rsquo) 1736 (C-4)

EMEI mz (int rel) 268 (M+bull 100) 267 (33) 253 (24) 239 (7) 225 (13) 211 (6) 197

(18) 181 (5) 168 (4) 148 (4) 140 (6) 135 (7) 121 (9) 115 (6) 105 (7) 92 (12) 77 (14)

76 (11) 63 (9) 51 (10)

3-hidroxi-4rsquo-metilflavona (16i) (83 ) pf = 204-205ordmC (Lit92 195-197ordmC)

RMN 1H (500 MHz) δ = 243 (s 3H 4rsquo-CH3) 707 (s

largo 1H 3-OH) 733 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 78 Hz) 740

(dd 1H H-6 J 77 e 76 Hz) 757 (d 1H H-8 J 81 Hz)

769 (dd 1H H-7 J 81 e 76 Hz) 815 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

78 Hz) 824 (d 1H H-5 J 77 Hz)

RMN 13C (125 MHz) δ = 215 (4rsquo-CH3) 1182 (C-8) 1206 (C-10) 1244 (C-6) 1254

(C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1282 (C-1rsquo) 1293 (C-3rsquo5rsquo) 1334 (C-7) 1381 (C-3) 1406 (C-

4rsquo) 1453 (C-2) 1553 (C-9) 1733 (C-4)

EMEI mz (int rel) 252 (M+bull 100) 251 (62) 237 (27) 224 (9) 223 (6) 209 (9) 195

(8) 181 (15) 165 (7) 152 (9) 125 (10) 121 (5) 119 (7) 105 (4) 103 (6) 91 (16) 77 (13)

76 (9) 65 (13) 63 (8) 51 (9)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16h)

O

O

OH

7

89

10

OCH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16i)

O

O

OH

7

89

10

CH3

PARTE I - Parte experimental

172

3-hidroxi-4rsquo-nitroflavona (16j) (57 ) pf = 277-280ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C15H9NO5 C 6361 H 320 N 495

Encontrado C 6338 H 330 N 475

RMN 1H δ = 749 (dd 1H H-6 J 76 e 75 Hz) 777 (d

1H H-8 J 79 Hz) 784 (ddd 1H H-7 J 79 75 e 13

Hz) 812 (dd 1H H-5 J 76 e 13 Hz) 839 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 90 Hz) 848 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz) 1033 (s

1H 3-OH)

RMN 13C δ = 1185 (C-8) 1212 (C-10) 1237 (C-3rsquo5rsquo) 1248 (C-6) 1249 (C-5) 1286

(C-2rsquo6rsquo) 1343 (C-7) 1376 (C-1rsquo) 1408 (C-3) 1425 (C-2) 1473 (C-4rsquo) 1547 (C-9)

1733 (C-4)

EMEI mz (int rel) 283 (M+bull 100) 282 (20) 253 (11) 237 (39) 236 (21) 208 (9) 197

(6) 181 (10) 152 (20) 121 (5) 105 (9) 92 (10) 77 (15) 76 (19) 63 (11) 51 (8)

6312 Utilizando o complexo de salen Mn(III) como catalisador

63121 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) adequadamente

substituiacuteda (05 mmol) numa mistura de diclorometano metanol (11) (3 ml) e adicionou-

se o catalisador de salen Mn(III) [cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-

ciclo-hexanodiaminomanganecircs(III)] (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl

035 mmol) e uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05 ml 15 mmol) A reacccedilatildeo

foi mantida em agitaccedilatildeo a 40ordmC e durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a

mistura reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) e acidificou-se o meio com aacutecido

cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em

diclorometano (20 ml) e lavou-se com aacutegua (2 x 20 ml) Concentrou-se a fase orgacircnica o

resiacuteduo foi purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a

mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheram-se duas fracccedilotildees uma de maior

Rf correspondendo agrave (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) de partida e outra

de menor Rf correspondendo ao trans-epoacutexido da calcona (15a-e) trans-3-

hidroxiflavanona (16f-j) pretendidas Os epoacutexidos de calconas (15a-e) 3-

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(16j)

O

O

OH

7

89

10

NO2

PARTE I - Parte experimental

173

hidroxiflavanonas (16f-j) foram recristalizadas em etanol e obtidos em rendimentos

moderados

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos trans-epoacutexidos de calconas (15a-e) estatildeo descritas na

secccedilatildeo 53111 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(15a) 25

(15b) 16 (15c) 21 (15d) 24 (15e) 31 ]

trans-3-hidroxiflavanona (17f) (9 ) pf = 162-165ordmC (Lit162 188-191ordmC)

EMAR (EI) C15H12O3 [M+bull] calculado 2400786

encontrado 2400794

RMN 1H δ = 367 (d 1H 3-OH J 18 Hz) 465 (dd 1H H-

3 J 124 e 18 Hz) 515 (d 1H H-2 J 124 Hz) 706 (d 1H

H-8 J 81 Hz) 712 (t 1H H-6 J 78 Hz) 744-752 (m 3H

H-3rsquo4rsquo5rsquo) 757 (ddd 1H H-7 J 81 78 e 18 Hz) 760 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 18 Hz) 794 (dd 1H H-5 J 76 e 18 Hz)

RMN 13C δ = 736 (C-3) 839 (C-2) 1182 (C-8) 1185 (C-10) 1221 (C-6) 1273 (C-5)

1275 (C-2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-4rsquo) 1363 (C-1rsquo) 1370 (C-7) 1617 (C-9)

1942 (C-4)

EMEI mz (int rel) 240 (M+bull 43) 211 (81) 133 (51) 121 (100) 120 (51) 92 (45) 91

(80) 77 (34) 65 (30) 63 (24) 51 (19)

trans-4rsquo-cloro-3-hidroxiflavanona (17g) (8 ) pf = 139-141ordmC

EMAR (EI) C15H1135ClO3 [M+bull] calculado 2740397 encontrado 2740399

EMAR (EI) C17H1137ClO3 [M+bull] calculado 2760367 encontrado 2760370

RMN 1H δ = 370 (d 1H 3-OH J 18 Hz) 457 (dd 1H

H-3 J 123 e 18 Hz) 513 (d 1H H-2 J 123 Hz) 706 (d

1H H-8 J 81 Hz) 713 (ddd 1H H-6 J 77 76 e 09 Hz)

745 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 85 Hz) 754 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85

Hz) 758 (ddd 1H H-7 J 81 76 e 16 Hz) 793 (dd 1H

H-5 J 77 e 16 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(17f)

O

O

OH

7

89

10H

H

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17g)

O

O

OH

7

89

10H

H

Cl

PARTE I - Parte experimental

174

RMN 13C δ = 736 (C-3) 830 (C-2) 1181 (C-8) 1184 (C-10) 1223 (C-6) 1273 (C-5)

1288 (C-2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1348 (C-1rsquo) 1351 (C-4rsquo) 1370 (C-7) 1615 (C-9)

1939 (C-4)

EMEI mz (int rel) 274 (M+bull 33) 245 (65) 154 (31) 141 (16) 133 (55) 125 (31) 121

(100) 105 (14) 92 (18) 91 (15) 77 (25) 65 (19) 63 (16) 51 (13)

trans-3-hidroxi-4rsquo-metoxiflavanona (17h) (28 ) pf = 171-173ordmC (Lit162 166-170ordmC)

EMAR (EI) C15H14O4 [M+bull] calculado 2700892 encontrado 2700898

RMN 1H δ = 368 (s 1H 3-OH) 385 (s 1H 4rsquo-OCH3)

465 (d 1H H-3 J 124 Hz) 510 (d 1H H-2 J 124

Hz) 700 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 704 (dd 1H H-8 J

80 e 08 Hz) 711 (dt 1H H-6 J 77 e 08 Hz) 752 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 756 (ddd 1H H-7 J 80 77 e

16 Hz) 793 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquo-OCH3) 735 (C-3) 836 (C-2) 1142 (C-3rsquo5rsquo) 1181 (C-8) 1185

(C-10) 1220 (C-6) 1273 (C-5) 1283 (C-1rsquo) 1289 (C-2rsquo6rsquo) 1369 (C-7) 1603 (C-4rsquo)

1617 (C-9) 1944 (C-4)

EMEI mz (int rel) 270 (M+bull 47) 241 (44) 213 (8) 150 (71) 135 (20) 133 (28) 121

(100) 107 (11) 105 (8) 92 (17) 77 (29) 65 (11) 63 (11) 51 (11)

trans-3-hidroxi-4rsquo-metilflavanona (17i) (16 ) pf = 162-165ordmC (Lit162 174-176ordmC)

EMAR (EI) C16H14O3 [M+bull] calculado 2540943 encontrado 2540945

RMN 1H δ = 240 (s 4rsquo-CH3) 365 (d 1H 3-OH J 16

Hz) 465 (dd 1H H-3 J 124 e 16 Hz) 511 (d 1H H-2

J 124 Hz) 704 (d 1H H-8 J 80 Hz) 711 (dt 1H H-6

J 76 e 08 Hz) 728 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 81 Hz) 748 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 81 Hz) 755 (ddd 1H H-7 J 80 76 e 17

Hz) 792 (dd 1H H-5 J 76 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 213 (4rsquo-CH3) 736 (C-3) 838 (C-2) 1181 (C-8) 1185 (C-10) 1220 (C-

6) 1273 (C-5) 1275 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1332 (C-1rsquo) 1369 (C-7) 1393 (C-4rsquo)

1618 (C-9) 1943 (C-4)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17h)

O

O

OH

7

89

10H

H

OCH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(17i)

O

O

OH

7

89

10H

H

CH3

PARTE I - Parte experimental

175

EMEI mz (int rel) 254 (M+bull 47) 225 (76) 219 (4) 197 (5) 181 (4) 134 (55) 133

(58) 121 (100) 105 (52) 91 (20) 77 (25) 65 (14) 63 (12) 51 (10)

63122 Utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

A soluccedilatildeo de (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-hidroxicalcona (14f-j) devidamente

substituiacuteda (05 mmol) em acetonitrilo (3 ml) adicionou-se catalisador de salen Mn(III)

(159 mg 0025 mmol) e N-oacutexido de piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) Seguidamente

adicionou-se iodosilbenzeno (022 g 10 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com

agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a

mistura reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) O soacutelido entatildeo formado foi removido

por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (20 ml) e lavado com aacutegua (2 x 20 ml)

Concentrou-se a fase orgacircnica e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia em placa de

siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheu-

se duas fracccedilotildees uma de maior Rf correspondendo agrave (E)-calcona (14a-e) (E)-2rsquo-

hidroxicalconas (14f-j) de partida e outra de menor Rf correspondendo ao trans-epoacutexido

de calcona (15a-e) trans-3-hidroxiflavanona (17f-i) pretendidas Os epoacutexidos de

calconas (15a-e) foram recristalizadas em etanol e obtidas em rendimentos moderados

enquanto as 3-hidroxiflavanonas (17f-i) formam obtidas em rendimentos muito baixos

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos trans-epoacutexidos de calconas (15a-e) estaacute descrita na

secccedilatildeo 53111 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(15a) 62

(15b) 23 (15c) 12 (15d) 31 (15e) 55 ]

A caracterizaccedilatildeo estrutural das trans-3-hidroxiflavanonas (17f-i) estaacute descrita na

secccedilatildeo 53121 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo apresentam-se de seguida

[(17f) 2 (17g) 3 (17h) 8 (17i) 2 ]

PARTE I - Parte experimental

176

632 Epoxidaccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenonas

63211 Utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) adequadamente substituiacuteda (05

mmol) numa mistura de diclorometano metanol (11) (3 ml) e adicionou-se catalisador de

salen Mn(III) [cloreto de NNrsquo-bis(35-di-terc-butilsalicilideno)-12-ciclo-hexanodiamino-

manganecircs(III)] (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl 035 mmol) e uma

soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (02 ml 5 mmol) A reacccedilatildeo foi mantida em

agitaccedilatildeo a 40ordmC e durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo a mistura reaccional foi

dissolvida em diclorometano (10 ml) e lavada com aacutegua (2 x 10 ml) Concentrou-se o

resiacuteduo e este foi purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente

a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheu-se vaacuterias fracccedilotildees a de maior

Rf correspondendo agrave (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) de partida a de Rf

intermeacutedio correspondente ao γδ-monoepoacutexido (20ac-gij) e as restantes variam

consoante a substituiccedilatildeo do composto de partida As fracccedilotildees foram retiradas

concentradas secas e obtidas em rendimentos moderados

(E4R5R)-45-epoxi-15-difenil-2-penteno-1-ona (20a) (21 ) pf = 68-70ordmC

EMAR (EI) C17H14O2 [M+bull] calculado 2500994 encontrado 2500986

RMN 1H δ = 361 (dd 1H H-γ J 66 e 18 Hz)

389 (d 1H H-δ J 18 Hz) 695 (dd 1H H-β J 154

e 66 Hz) 728 (d 1H H-α J 154 Hz) 728-742

(m 5H H-23456) 750 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 76 e

74 Hz) 760 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 16 Hz) 797 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 76 e 16Hz)

RMN 13C δ = 612 (C-γ) 615 (C-δ) 1255 (C-26) 1272 (C-α) 1286 (C-2rsquo6rsquo) 12866

(C-345) 12869 (C-35rsquo) 1332 (C-4rsquo) 1361 (C-1) 1373 (C-1rsquo) 1435 (C-β) 1895

(C=O)

EMEI mz (int rel) 250 (M+bull 3) 234 (1) 221 (4) 159 (2) 145 (21) 144 (100) 115

(45) 105 (32) 89 (13) 77 (39) 63 (6) 51 (19)

O

O

(20a)

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

PARTE I - Parte experimental

177

2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona (21a) (10 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4258) de 2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

EMAR (EI) C17H14O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660937

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

RMN 1H δ = 318 (dd 1H H-γ J 46 e 19 Hz)

335 (dd 1H H-β J 46 e 19 Hz) 393 (d 1H H-δ

J 19 Hz) 434 (d 1H H-α J 19 Hz) 726-739 (m

5H H-23456) 752 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 74 Hz)

765 (t 1H H-4rsquo J 74 Hz) 805 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J

74 e 12 Hz)

RMN 13C δ = 547 (C-α) 573 (C-δ) 577 (C-β) 598 (C-γ) 12566 (C-26) 1284 (C-

2rsquo6rsquo) 12869 (C-35) 12880 (C-4) 12899 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1355

(C-1) 1931 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-15-difenil-1-pentanona

RMN 1H δ = 328 (dd 1H H-γ J 30 e 20 Hz) 346

(dd 1H H-β J 30 e 20 Hz) 396 (d 1H H-δ J 20

Hz) 436 (d 1H H-α J 20 Hz) 726-739 (m 5H

H-23456) 752 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 74 Hz) 765 (t

1H H-4rsquo J 74 Hz) 805 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 74 e 12 Hz)

RMN 13C δ = 542 (C-α) 563 (C-δ) 565 (C-β) 588 (C-γ) 12570 (C-26) 1285 (C-

2rsquo6rsquo) 12869 (C-35) 12874 (C-4) 12896 (C-3rsquo5rsquo) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1358

(C-1) 1933 (C=O)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull lt1) 250 (1) 237 (2) 207 (5) 174 (4) 161 (25) 147 (12)

131 (11) 115 (13) 105 (100 91 (62) 89 (12) 79 (13) 77 (68) 65 (6) 63 (7) 51 (23)

(E4R5R)-45-epoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-2-penteno-1-ona (20c) (13 ) pf =

101-102ordmC

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641144

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 359 (ddd

1H H-γ J 64 e 18 e 06 Hz) 386 (d 1H H-δ

J 18 Hz) 695 (dd 1H H-β J 154 e 64 Hz) O

O

(20c)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

CH3

O

O

(21a)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

O

O

(21a) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

PARTE I - Parte experimental

178

719 (d 2H H-35 J 86 Hz) 721 (d 2H H-26 J 86 Hz) 727 (dd 1H H-α J 154 e 06

Hz) 749 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 80 e 75 Hz) 759 (tt 1H H-4rsquo J 75 e 14 Hz) 797 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 80 e 14 Hz)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 611 (C-γ) 616 (C-δ) 1255 (C-26) 1270 (C-α) 1286 (C-

2rsquo6rsquo) 1287 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1330 (C-1) 1331 (C-4rsquo) 1373 (C-1rsquo) 1386 (C-4)

1437 (C-β) 1895 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 248 (1) 235 (4) 159 (3) 145 (15) 144 (100) 119 (8)

116 (15) 115 (37) 105 (21) 91 (11) 89 (3) 77 (26) 65 (4) 63 (2) 51 (7)

2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-pentanona (21c) (9 ) pf = 55-57ordmC

Mistura de diastereoacutemeros (4456) de 2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801103

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 319 (dd 1H

H-γ J 46 e 20 Hz) 335 (dd 1H H-β J 46 e

19 Hz) 390 (d 1H H-δ J 20 Hz) 434 (d 1H

H-α J 19 Hz) 718-719 (m 4H H-2356)

750-755 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 763-769 (m 1H H-4rsquo) 804-808 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 547 (C-α) 572 (C-δ) 578 (C-β) 596 (C-γ) 12561 (C-

26) 12839 (C-2rsquo6rsquo) 12893 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1324 (C-1) 1342 (C-4rsquo) 1352

(C-1rsquo) 1387 (C-4) 1931 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 236 (s 3H 4-CH3) 328 (dd 1H

H-γ J 30 e 20 Hz) 346 (dd 1H H-β J 30 e

20 Hz) 393 (d 1H H-δ J 20 Hz) 436 (d 1H

H-α J 20 Hz) 718-719 (m 4H H-2356)

750-755 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 763-769 (m 1H H-4rsquo) 804-808 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

O

O

(21c)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

CH3

O

O

(21c) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B CH3

PARTE I - Parte experimental

179

RMN 13C δ = 212 (4-CH3) 542 (C-α) 563 (C-δ) 565 (C-β) 586 (C-γ) 12564 (C-

26) 12843 (C-2rsquo6rsquo) 12891 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-35) 1326 (C-1) 1342 (C-4rsquo) 1352

(C-1rsquo) 1386 (C-4) 1933 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 1) 265 (2) 251 (5) 221 (4) 207 (8) 175 (40) 160 (5)

145 (5) 131 (9) 121 (5) 115 (5) 119 (20) 106 (15) 105 (100) 91 (18) 77 (33) 65 (6)

51 (10)

(E4R5R)-45-epoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-2-penteno-1-ona (20d) (9 ) pf = 99-

101ordmC

EMAR (EI) C17H13NO4 [M+bull] calculado 2950845 encontrado 2950854

RMN 1H δ = 361 (ddd 1H H-γ J 66 e 17 e

06 Hz) 401 (d 1H H-δ J 17 Hz) 693 (dd

1H H-β J 154 e 66 Hz) 733 (d 1H H-α J

154 Hz) 750 (d 2H H-26 J 88 Hz) 751

(dd 2H H-3rsquo5rsquo J 78 e 72 Hz) 761 (tt 1H H-4rsquo J 72 e 15 Hz) 798 (dd 2H H-2rsquo6rsquo

J 78 e 15 Hz) 826 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 602 (C-δ) 615 (C-γ) 1239 (C-35) 1263 (C-26) 1280 (C-α) 1286 (C-

2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1334 (C-4rsquo) 1370 (C-1rsquo) 1421 (C-β) 1434 (C-1) 1480 (C-4)

1891 (C=O)

EMEI mz (int rel) 295 (M+bull lt1) 266 (2) 190 (1) 145 (16) 144 (100) 116 (15) 115

(42) 105 (23) 89 (5) 77 (23) 63 (3) 51 (4)

2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-pentanona (21d) (18 ) pf = 122-124ordmC

Mistura de diastereoacutemeros (5050) de 2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) (EI) C17H13NO5 [M+bull] calculado 3110794 encontrado 3110780

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 317 (dd 1H H-γ J 48 e 18 Hz)

338 (dd 1H H-β J 48 e 20 Hz) 406 (d 1H

H-δ J 18 Hz) 436 (d 1H H-α J 20 Hz) 748

O

O

(20d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

H

NO2

O

O

(21d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

NO2

PARTE I - Parte experimental

180

(d 2H H-26 J 88 Hz) 754 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 77 Hz) 767 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15 Hz)

804-809 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 824 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 547 (C-α) 561 (C-δ) 572 (C-β) 604 (C-γ) 1239 (C-35) 1264 (C-26)

12844 (C-2rsquo6rsquo) 12898 (C-3rsquo5rsquo) 1344 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1432 (C-1) 1481 (C-4)

1929 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 332 (dd 1H H-γ J 26 e 19 Hz)

354 (dd 1H H-β J 26 e 20 Hz) 408 (d 1H H-

δ J 19 Hz) 439 (d 1H H-α J 20 Hz) 748 (d

2H H-26 J 88 Hz) 754 (t 2H H-3rsquo5rsquo J 77

Hz) 767 (tt 1H H-4rsquo J 74 e 15 Hz) 804-809 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 824 (d 2H H-35 J

88 Hz)

RMN 13C δ = 541 (C-α) 553 (C-δ) 558 (C-β) 591 (C-γ) 1239 (C-35) 1264 (C-26)

12840 (C-2rsquo6rsquo) 12896 (C-3rsquo5rsquo) 1343 (C-4rsquo) 1352 (C-1rsquo) 1429 (C-1) 1480 (C-4)

1927 (C=O)

EMEI mz (int rel) 311 (M+bull 1) 282 (2) 266 (1) 254 (2) 206 (7) 160 (7) 136 (8)

131 (5) 115 (5) 106 (14) 105 (100) 91 (4) 89 (8) 78 (9) 77 (50) 65 (3) 63 (5) 51 (13)

(E2R3S)-23-epoxi-1-fenil-5-(4-nitrofenil)-4-penteno-1ona (22d) (7 ) pf = 111-

113ordmC

EMAR (EI) C17H13NO4 [M+bull] calculado 2950845 encontrado 2950854

RMN 1H δ = 379 (dd 1H H-β J 77 e 18

Hz) 436 (d 1H H-α J 18 Hz) 626 (dd 1H

H-γ J 160 e 77 Hz) 696 (d 1H H-δ J 160

Hz) 753 (dd 2H H-3rsquo5rsquo J 82 e 76 Hz) 756

(d 2H H-26 J 88 Hz) 765 (tt 1H H-4rsquo J 76 e 14 Hz) 804 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 82 e

14 Hz) 821 (d 2H H-35 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 582 (C-β) 588 (C-α) 1241 (C-35) 1272 (C-26) 1283 (C-2rsquo6rsquo) 1289

(C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-γ) 1337 (C-δ) 1342 (C-4rsquo) 1353 (C-1rsquo) 1417 (C-1) 1474 (C-4)

1930 (C=O)

O

O

(21d) 23

4

5

β

1

2

3

4

5

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B NO2

O (22d)

1

2

3

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6NO2

O

H

H

PARTE I - Parte experimental

181

EMEI mz (int rel) 295 (M+bull 1) 267 (8) 266 (39) 238 (4) 220 (8) 192 (9) 160 (5)

151 (5) 144 (6) 116 (11) 115 (30) 106 (12) 105 (100) 90 (10) 89 (15) 85 (12) 83 (17)

78 (8) 77 (64) 65 (5) 63 (8) 51 (17)

(E4R5R)-45-epoxi-15-difenil-4-metil-2-penteno-1ona [trans-(20e)] (16 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641141

RMN 1H δ = 131 (s 3H γ-CH3) 405 (s 1H H-δ)

707 (d 1H H-β J 154 Hz) 722 (d 1H H-α J

154 Hz) 730-742 (m 5H H-23456) 749 (dd

2H H-3rsquo5rsquo J 79 e 74 Hz) 759 (tt 1H H-4rsquo J 74

e 16 Hz) 799 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 149 (γ-CH3) 618 (C-γ) 667 (C-δ) 1250 (C-α) 1266 (C-26) 1280 (C-

4) 1282 (C-35) 12860 (C-3rsquo5rsquo) 12864 (C-2rsquo6rsquo) 1331 (C-4rsquo) 1347 (C-1) 1375 (C-

1rsquo) 1489 (C-β) 1899 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 249 (2) 221 (4) 158 (100) 145 (2) 144 (2) 131 (4)

129 (7) 115 (16) 105 (47) 91 (5) 89 (6) 77 (4) 65 (2) 63 (3) 53 (23) 51 (26)

(E4R5S)-45-epoxi-15-difenil-4-metil-2-penteno-1ona [cis-(20e)] (26 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641138

RMN 1H δ = 172 (s 3H γ-CH3) 422 (s 1H H-δ)

659 (d 1H H-β J 158 Hz) 696 (d 1H H-α J 158

Hz) 725-735 (m 5H H-23456) 738 (dd 2H H-

3rsquo5rsquo J 82 e 80 Hz) 751 (t 1H H-4rsquo J 80 e 13 Hz)

768 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 82 e 13 Hz)

RMN 13C δ = 211 (γ-CH3) 624 (C-γ) 666 (C-δ) 1265 (C-26) 1279 (C-35) 1282

(C-α) 1284 (C-4) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1286 (C-2rsquo6rsquo) 1328 (C-4rsquo) 1346 (C-1) 1373 (C-

1rsquo) 1447 (C-β) 1903 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 251 (2) 207 (10) 175 (31) 158 (18) 145 (5) 131

(12) 115 (7) 105 (100) 91 (57) 77 (66) 65 (3) 63 (5) 53 (3) 51 (22)

O

O

trans-(20e)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

O

O

cis-(20e)6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

1 2

3

5 4

PARTE I - Parte experimental

182

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-2-penteno-1-ona (20f) (25 ) pf =

67-69ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801095

RMN 1H δ = 359 (ddd 1H H-γ J 65 e 19

e 07 Hz) 388 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 692 (dd 1H H-β J 153 e

65 Hz) 697 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 90 Hz) 728

(d 1H H-α J 153 Hz) 730-733 (m 2H H-26) 734-739 (m 3H H-345) 798 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 90 Hz)

RMN 13C δ = 555 (C-δ) 613 (C-γ) 615 (4rsquo-OCH3) 1139 (C-3rsquo5rsquo) 1255 (C-26)

1270 (C-α) 1286 (C-345) 1302 (C-1rsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1362 (C-1) 1425 (C-β)

1637 (C-4rsquo) 1877 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 4) 264 (2) 263 (2) 251 (8) 189 (3) 175 (19) 174 (100)

160 (6) 159 (43) 145 (8) 135 (58) 131 (17) 121 (3) 115 (9) 107 (6) 105 (16) 92 (17)

89 (10) 77 (34) 63 (8) 57 (3) 51 (1)

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-pentanona (21f) (11 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4852) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2961049 encontrado 2961049

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 318 (dd 1H H-γ J 45 e 20

Hz) 334 (dd 1H H-β J 45 e 20 Hz) 388 (s

3H 4rsquo-OCH3) 391 (d 1H H-δ J 20 Hz) 429

(d 1H H-α J 20 Hz) 697 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

89 Hz) 726-730 (m 2H H-26) 733-736 (m 3H H-345) 804 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89

Hz)

RMN 13C 544 (C-α) 555 (4rsquo-OCH3) 571 (C-δ) 574 (C-β) 597 (C-γ) 1141 (C-

3rsquo5rsquo) 12557 (C-26) 12832 (C-1rsquo) 1285 (C-35) 12857 (C-4) 13075 (C-2rsquo6rsquo) 1355

(C-1) 1643 (C-4rsquo) 1912 (C=O)

O

O

(20f)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6 H

H

H3CO

O

O

(21f)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

H3CO

PARTE I - Parte experimental

183

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metoxifenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 326 (dd 1H H-γ J 32 e 20 Hz)

344 (dd 1H H-β J 32 e 20 Hz) 388 (s 3H

4rsquo-OCH3) 394 (d 1H H-δ J 20 Hz) 430 (d

1H H-α J 20 Hz) 698 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 726-730 (m 2H H-26) 733-736 (m

3H H-345) 805 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

RMN 13C 539 (C-α) 555 (4rsquo-OCH3) 562 (C-δ) 563 (C-β) 588 (C-γ) 1140 (C-

3rsquo5rsquo) 12560 (C-26) 12828 (C-1rsquo) 1285 (C-35) 12862 (C-4) 13079 (C-2rsquo6rsquo) 1357

(C-1) 1643 (C-4rsquo) 1914 (C=O)

EMEI mz (int rel) 296 (M+bull 1) 280 (2) 238 (3) 209 (2) 190 (3) 174 (3) 161 (11)

147 (2) 136 (16) 135 (100) 131 (3) 121 (4) 115 (4) 107 (11) 105 (13) 92 (10) 91 (28)

79 (9) 77 (31) 65 (5) 51 (9)

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-2-penteno-1-ona (20g) (14 ) Oacuteleo

amarelo

EMAR (EI) C18H16O2 [M+bull] calculado 2641150 encontrado 2641143

RMN 1H δ = 243 (s 3H 4rsquo-CH3) 360 (ddd

1H H-γ J 65 e 16 e 05 Hz) 389 (d 1H H-δ J

16 Hz) 693 (dd 1H H-β J 154 e 65 Hz)

725-741 (m 8H H-α 233rsquo455rsquo6) 789 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 65 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 612 (C-γ) 614 (C-δ) 1255 (C-26) 1272 (C-α) 1286

(C-345) 1287 (C-2rsquo6rsquo) 1294 (C-3rsquo5rsquo) 1347 (C-1rsquo) 1362 (C-1) 1430 (C-β) 1441

(C-4rsquo) 1889 (C=O)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 1) 248 (2) 235 (6) 173 (2) 159 (19) 158 (100) 157 (9)

145 (3) 129 (28) 119 (26) 115 (21) 105 (9) 91 (25) 89 (10) 77 (11) 65 (11) 63 (6) 51

(6)

O

O

(20g)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6 H

H

H3C

O

O

(21f) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

H3CO

PARTE I - Parte experimental

184

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-pentanona (21g) (7 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4753) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801090

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 245 (s 3H 4rsquo-CH3) 319 (dd

1H H-γ J 46 e 20 Hz) 335 (dd 1H H-β J

46 e 20 Hz) 393 (d 1H H-δ J 20 Hz) 433

(d 1H H-α J 20 Hz) 728-738 (m 7H H-

233rsquo455rsquo6) 796 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 546 (C-α) 572 (C-δ) 576 (C-β) 598 (C-γ) 12565 (C-

26) 12841 (C-2rsquo6rsquo) 12963 (C-3rsquo5rsquo) 12852 (C-345) 1328 (C-1rsquo) 1355 (C-1) 1453

(C-4rsquo) 1926 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-metilfenil)-1-

pentanona

RMN δ = 245 (s 3H 4rsquo-CH3) 328 (dd 1H H-

γ J 31 e 20 Hz) 346 (dd 1H H-β J 31 e 20

Hz) 396 (d 1H H-δ J 20 Hz) 435 (d 1H H-

α J 20 Hz) 728-738 (m 7H H-233rsquo455rsquo6)

797 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 217 (4rsquo-CH3) 540 (C-α) 563 (C-δ) 564 (C-β) 588 (C-γ) 1257 (C-

26) 12845 (C-2rsquo6rsquo) 12854 (C-4) 12861 (C-35) 12962 (C-3rsquo5rsquo) 1328 (C-1rsquo) 1358

(C-1) 1453 (C-4rsquo) 1928 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull lt1) 251 (2) 221 (3) 193 (1) 174 (3) 161 (18) 131 (6)

119 (100) 105 (12) 91 (63) 79 (6) 77 (10) 65 (11) 51 (3)

O

O

(21g)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

H3C

O

O

(21g) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

H3C

PARTE I - Parte experimental

185

2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-pentanona (21h) (10 ) Oacuteleo amarelo

Mistura de diastereoacutemeros (4753) de 2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

EMAR (EI) C17H13NO5 [M+bull] calculado 3110794 encontrado 3110787

Diasterioacutemero A (2R3S4R5S)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 320 (dd 1H H-γ J 46 e 19 Hz)

339 (dd 1H H-β J 46 e 19 Hz) 394 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 431 (d 1H H-α J 19 Hz)

726-730 (m 2H H-26) 734-738 (d 3H H-

345) 821 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 834 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

RMN 13C 551 (C-α) 572 (C-δ) 578 (C-β) 594 (C-γ) 12399 (C-3rsquo5rsquo) 12557 (C-

26) 1286 (C-35) 12882 (C-4) 12956 (C-2rsquo6rsquo) 1351 (C-1) 1393 (C-1rsquo) 1507 (C-

4rsquo) 1925 (C=O)

Diasterioacutemero B (2R3S4S5R)-2345-diepoxi-5-fenil-1-(4-nitrofenil)-1-

pentanona

RMN 1H δ = 331 (dd 1H H-γ J 29 e 19 Hz)

351 (dd 1H H-β J 29 e 20 Hz) 396 (d 1H

H-δ J 19 Hz) 434 (d 1H H-α J 20 Hz) 726-

730 (m 2H H-26) 734-738 (d 3H H-345)

822 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 834 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

RMN 13C 546 (C-α) 564 (C-δ) 566 (C-β) 583 (C-γ) 12397 (C-3rsquo5rsquo) 12560 (C-

26) 1286 (C-35) 12876 (C-4) 12958 (C-2rsquo6rsquo) 1354 (C-1) 1393 (C-1rsquo) 1507 (C-

4rsquo) 1924 (C=O)

EMEI mz (int rel) 311 (M+bull 1) 282 (3) 252 (14) 205 (6) 174 (56) 161 (75) 159

(26) 150 (40) 135 (22) 131 (21) 121 (2) 115 (12) 105 (38) 104 (25) 92 (24) 91 (100)

79 (25) 77 (39) 76 (18) 65 (9) 55 (77) 51 (11)

O

O

(21h)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

45

6

O

H H

H H

Diasterioacutemero A

O2N

O

O

(21h) 2

3

4

5

β

1

2

3

45

6

OH

H H

H

1γδ

Diasterioacutemero B

O2N

PARTE I - Parte experimental

186

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-2-penteno-1-ona (20i) (11 ) pf =

75-77ordmC

EMAR (EI) C17H14O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660940

RMN 1H δ = 363 (ddd 1H H-γ J 62 18 e 07

Hz) 390 (d 1H H-δ J 18 Hz) 693 (ddd 1H H-

5rsquo J 79 78 e 10 Hz) 702 (dd 1H H-3rsquo J 81 e

10 Hz) 709 (dd 1H H-β J 151 e 62 Hz) 731-

734 (m 2H H-26) 735-740 (m 3H H-345) 740 (d 1H H-α J 151 Hz) 751 (ddd

1H H-4rsquo J 81 78 e 16 Hz) 782 (dd 1H H-6rsquo J 79 e 16 Hz) 1255 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 610 (C-γ) 618 (C-δ) 1186 (C-3rsquo) 1190 (C-5rsquo) 1194 (C-1rsquo) 1253 (C-

α) 1255 (C-26) 1287 (C-35) 1288 (C-4) 1299 (C-6rsquo) 1359 (C-1) 1368 (C-4rsquo)

1442 (C-β) 1636 (C-2rsquo) 1930 (C=O)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull 3) 250 (13) 237 (4) 161 (17) 160 (100) 145 (8) 131

(62) 121 (32) 115 (7) 105 (9) 91 (8) 89 (9) 78 (18) 77 (18) 65 (17) 63 (7) 53 (2) 51

(8)

(E2R3S)-2-estiril-3-hidroxi-4-cromanona (23i) (14 ) pf = 159-161ordmC

EMAR (EI) C17H16O3 [M+bull] calculado 2660943 encontrado 2660941

RMN 1H δ = 372 (d 1H 3-OH J 12 Hz) 443 (d 1H

H-3 J 122 Hz) 480 (ddd 1H H-2 J 122 e 64 e 12 Hz)

652 (dd 1H H-α J 160 e 64 Hz) 695 (d 1H H-β J

160 Hz) 707 (d 1H H-8 J 81 Hz) 709 (dt 1H H-6 J

76 e 10 Hz) 726-738 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 749 (dd 2H

H-2rsquo6rsquo J 82 e 13 Hz) 756 (dt 1H H-7 J 81 e 17 Hz)

790 (dd 1H H-5 J 76 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 731 (C-3) 823 (C-2) 1181 (C-8) 1185 (C-10) 1220 (C-6) 1240 (C-

α) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1273 (C-5) 1284 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1349 (C-β) 1359 (C-1rsquo)

1369 (C-7) 1615 (C-9) 1941 (C-4)

EMEI mz (int rel) 266 (M+bull 43) 237 (24) 209 (12) 146 (35) 145 (37) 131 (13) 121

(100) 117 (24) 115 (35) 105 (7) 92 (27) 91 (35) 77 (19) 71 (14) 65 (13) 57 (19) 51

(10)

O

O

OH

(23i)

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

α

β

H

H

O

O

(20i)

1

2

3

4

5

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H

HOH

PARTE I - Parte experimental

187

(E4R5R)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-metil-2-penteno-1-ona [trans-(20j)]

(19 ) pf = 82-86ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801093

RMN 1H δ = 133 (s 3H γ-CH3) 406 (s 1H H-δ)

693 (ddd 1H H-5rsquo J 80 79 e 10 Hz) 702 (dd

1H H-3rsquo J 81 e 10 Hz) 719 (d 1H H-β J 152

Hz) 734 (d 1H H-α J 152 Hz) 732-742 (m 5H

H-23456) 750 (ddd 1H H-4rsquo J 81 79 e 16 Hz) 785 (dd 2H H-6rsquo J 80 e 16 Hz)

1260 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 149 (γ-CH3) 619 (C-γ) 670 (C-δ) 1186 (C-3rsquo) 1189 (C-5rsquo) 1195 (C-

1rsquo) 1233 (C-α) 1266 (C-26) 1281 (C-4) 1283 (C-35) 1300 (C-6rsquo) 1345 (C-1)

1370 (C-4rsquo) 1496 (C-β) 1636 (C-2rsquo) 1935 (C=O)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 1) 264 (2) 237 (3) 174 (100) 159 (37) 147 (7) 145 (6)

131 (53) 121 (38) 115 (8) 105 (11) 93 (12) 91 (10) 77 (20) 65 (24) 53 (19) 51 (11)

(E4R5S)-45-epoxi-5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-metil-2-penteno-1-ona [cis-(20j)]

(13 ) pf = 70-74ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2801106

RMN 1H δ = 174 (s 3H γ-CH3) 424 (s 1H H-δ)

675 (d 1H H-β J 154 Hz) 686 (ddd 1H H-5rsquo J

79 78 e 10 Hz) 695 (dd 1H H-3rsquo J 81 e 10 Hz)

713 (d 1H H-α J 154 Hz) 727-735 (m 5H H-

23456) 746 (ddd 1H H-4rsquo J 81 78 e 16 Hz)

760 (dd 2H H-6rsquo J 79 e 16 Hz) 1238 (s 1H 2rsquo-

OH)

RMN 13C δ = 212 (γ-CH3) 624 (C-γ) 669 (C-δ) 1185 (C-3rsquo) 1188 (C-5rsquo) 1194 (C-

1rsquo) 1264 (C-α) 1265 (C-26) 1281 (C-4) 1283 (C-35) 1299 (C-6rsquo) 1343 (C-1)

1366 (C-4rsquo) 1449 (C-β) 1634 (C-2rsquo) 1933 (C=O)

O

O

trans-(20j)

1

2

3

4

56

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

HOH

O

O

cis-(20j)

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

5

6 H3C

H

1 2

3

5 4

OH

PARTE I - Parte experimental

188

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 7) 264 (16) 249 (5) 238 (12) 237 (35) 224 (11) 223

(14) 219 (17) 175 (19) 174 (100) 159 (37) 145 (8) 131 (55) 121 (34) 115 (9) 105 (9)

93 (11) 91 (8) 77 (16) 65 (18) 53 (13) 51 (7)

(E2R3S)-2-estiril-3-hidroxi-α-metil-4-cromanona (23j) (10 ) pf = 122-123ordmC

EMAR (EI) C18H16O3 [M+bull] calculado 2801099 encontrado 2800986

RMN 1H δ = 214 (s 3H α-CH3) 370 (s largo 1H 3-

OH) 460-471 (m 2H H-23) 675 (d 1H H-β J 11

Hz) 704 (d 1H H-8 J 80 Hz) 708 (dt 1H H-6 J 78 e

08 Hz) 725-740 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 755 (dt 1H

H-7 J 80 e 16 Hz) 790 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 133 (γ-CH3) 711 (C-3) 880 (C-2) 1181

(C-8) 1184 (C-10) 1219 (C-6) 1272 (C-4rsquo) 1272 (C-5) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-

2rsquo6rsquo) 1324 (C-β) 1326 (C-α) 1366 (C-1rsquo) 1368 (C-7) 1619 (C-9) 1948 (C-4)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 52) 278 (13) 263 (9) 251 (31) 223 (6) 207 (10) 201

(5) 174 (10) 160 (26) 159 (90) 145 (35) 131 (32) 121 (100) 115 (38) 105 (21) 92

(29) 91 (95) 82 (9) 77 (28) 65 (25) 63 (18) 57 (9) 51 (16)

63212 Utilizando o iodosilbenzeno como oxidante

A soluccedilatildeo de (EE)-cinamilidenoacetofenona (18a-j) devidamente substituiacuteda (05

mmol) em acetonitrilo (3 ml) adicionou-se catalisador de salen Mn(III) (159 mg 0025

mmol) e N-oacutexido de piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) Seguidamente adicionou-se

iodosilbenzeno (022g 10 mmol) e a mistura reaccional foi deixada com agitaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente durante cerca de 4 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura

reaccional sobre aacutegua (20 ml) e gelo (10 g) Extraiu-se esta mistura com diclorometano (2

x 20 ml) e lavou-se com aacutegua (2 x 20 ml) Concentrou-se a fase orgacircnica e o resiacuteduo foi

purificado por cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura

diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) e recolheram-se vaacuterias fracccedilotildees Estas foram

concentradas secas e os compostos obtidos em rendimentos moderados

O

O

OH

(23j)

2

34

5

6

7

89

10

1

2

3

4

5

6

α

β

H

H

CH3

PARTE I - Parte experimental

189

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos produtos de epoxidaccedilatildeo obtidos estaacute descrita na secccedilatildeo

53211 e os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(20a) 18

(21a) 43 (20c) 11 (21c) 23 (20d) 22 (21d) 33 (22d) 39 trans-(20e) 60

cis-(20e) 7 (20f) 18 (21f) 41 (20g) 15 (21g) 55 (21h) 62 (20i) 4

(23i) 2 trans-(20j) 13 cis-(20j) 9 (23j) 3 ]

633 Epoxidaccedilatildeo de (E)-2-estirilcromonas (E)-5-hidroxi-2-estiril-cromonas

6331 Utilizaccedilatildeo do peroacutexido de hidrogeacutenio como oxidante

Dissolveu-se a (E)-2-estirilcromona (26a-e) (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f-j)

apropriada (05 mmol) numa mistura de diclorometanometanol (11) (4 ml) e adicionou-se

o catalisador de salen Mn(III) (159 mg 0025 mmol) 1-metil-imidazol (278 μl 035

mmol) e adicionou-se uma soluccedilatildeo de peroacutexido de hidrogeacutenio a 30 (05 ml 15 mmol)

Manteve-se a mistura em agitaccedilatildeo a 40ordmC durante 2 dias Seguidamente a mistura foi

diluiacuteda com diclorometano (20 ml) e lavada com aacutegua (2 x 20 ml) A fase orgacircnica foi

separada e concentrada

No caso das (E)-2-estirilcromonas (26a-e) o resiacuteduo foi purificado por cromatografia

de placa em siacutelica gel utilizando a mistura de 12 de eacuteter de petroleacuteo diclorometano como

eluente Obtiveram-se duas fracccedilotildees uma de maior Rf correspondente aos αβ-trans-

epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27a-e) pretendidas e outra de Rf justamente inferior

correspondente agraves (E)-2-estirilcromonas de partida (26a-e)

No caso das (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) natildeo foi possiacutevel purificar e separar

por tlc pois os reagentes de partida e os produtos tecircm o mesmo Rf Assim sendo o resiacuteduo

foi primeiramente purificado por cromatografia de coluna de siacutelica gel (eluente 12 eacuteter de

petroacuteleodiclorometano) para eliminar a base e os outros produtos da mistura reaccional e

a fracccedilatildeo contendo as 5-hidroxi-2-estirilcromonas (26f-j) de partida e os trans-eacutepoxidos

(27f-j) satildeo submetidos a separaccedilatildeo por HPLC

Condiccedilotildees do HPLC eluente 80 metanol 20 aacutegua fluxo 07 mlminuto coluna

LiChrospher 100 RP-18 (5 μm) comprimento de onda 254 nm velocidade do papel 25

mmminuto

PARTE I - Parte experimental

190

Dissolveram-se as amostras em acetonitrilo e usando estas condiccedilotildees foi possiacutevel

separar os αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27f-j) a cerca dos 8

minutos e as (E)-5-hidroxi-2-estirilcromonas de partida (26f-j) a cerca dos 15 minutos

com o objectivo de se obter a caracterizaccedilatildeo estrutural dos novos epoacutexidos

trans-2-(12-epoxietil-2-fenil)cromona (27a) (8 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H12O3 C 7726 H 458

Encontrado C 7702 H 460

RMN 1H δ = 380 (d 1H H-α J 17 Hz) 424 (d 1H H-

β J 17 Hz) 647 (s 1H H-3) 735-746 (m 6H H-

62rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 747 (d 1H H-8 J 82 Hz) 769 (dt 1H

H-7 J 82 e 17 Hz) 821 (dd 1H H-5 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 586 (C-α) 604 (C-β) 1094 (C-3) 1180

(C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1258

(C-5) 1288 (C-3rsquo5rsquo) 1291 (C-4rsquo) 1339 (C-7) 1350 (C-1rsquo) 1561 (C-9) 1628 (C-2)

1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 264 (M+bull 5) 248 (7) 247 (11) 236 (74) 235 (100) 207 (17) 191

(12) 179 (16) 178 (14) 131 (8) 121 (47) 115 (22) 102 (20) 92 (19) 91 (19) 90 (46) 89

(48) 83 (25) 77 (33) 76 (25) 63 (29) 51 (25)

trans-2-[2-(4-clorofenil)-12-epoxietil]cromona (27b) (4 ) pf = 161-163ordmC

EMAR (EI) C17H1135ClO3 [M+bull] calculado 2980397 encontrado 2980391

EMAR (EI) C17H1137ClO3 [M+bull] calculado 3000367 encontrado 3000373

RMN 1H δ = 376 (d 1H H-α J 17 Hz) 423 (d 1H

H-β J 17 Hz) 646 (s 1H H-3) 731 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

85 Hz) 740 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 85 Hz) 743 (dd 1H

H-6 J 76 e 75 Hz) 747 (dd 1H H-8 J 79 e 09 Hz)

770 (ddd 1H H-7 J 79 75 e 16 Hz) 821 (dd 1H

H-5 J 76 e 16 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

4

5

6

(27a)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27b)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

Cl

PARTE I - Parte experimental

191

RMN 13C δ = 586 (C-α) 597 (C-β) 1096 (C-3) 1180 (C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-

6) 1259 (C-5) 1270 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1335 (C-1rsquo) 1340 (C-7) 1350 (C-4rsquo)

1561 (C-9) 1624 (C-2) 1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 298 (M+bull 7) 282 (7) 281 (9) 272 (33) 271 (55) 270 (90) 269

(100) 243 (8) 235 (29) 234 (87) 205 (10) 178 (23) 139 (16) 121 (41) 111 (16) 102

(25) 92 (25) 89 (87) 77 (16) 76 (29) 75 (19) 64 (16) 63 (33) 57 (13) 51 (13)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-metilfenil)]cromona (27d) (8 ) pf = 141-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H14O3 C 7768 H 507

Encontrado C 7729 H 534

RMN 1H δ = 238 (s 3H 4rsquo-CH3) 378 (d 1H H-α J

17 Hz) 421 (d 1H H-β J 17 Hz) 645 (s 1H H-3)

722 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 84 Hz) 726 (d 2H H-2rsquo6rsquo J

84 Hz) 742 (ddd 1H H-6 J 78 77 e 08 Hz) 747

(dd 1H H-8 J 80 e 08 Hz) 769 (ddd 1H H-7 J

80 77 e 16 Hz) 820 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 213 (4rsquo-CH3) 586 (C-α) 605 (C-β)

1094 (C-3) 1180 (C-8) 1242 (C-10) 1255 (C-6) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1258 (C-5) 1295

(C-3rsquo5rsquo) 1319 (C-1rsquo) 1339 (C-7) 1391 (C-4rsquo) 1562 (C-9) 1630 (C-2) 1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 278 (M+bull 8) 262 (3) 261 (5) 251 (13) 250 (70) 249 (100) 235

(11) 234 (37) 221 (11) 178 (12) 158 (8) 145 (8) 129 (11) 121 (37) 103 (33) 102 (16)

92 (16) 91 (23) 89 (12) 78 (28) 77 (22) 76 (15) 65 (15) 63 (16) 51 (11)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-nitrofenil)]cromona (27e) (3 ) pf = 181-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H11NO5 C 6602 H 358 N 453

Encontrado C 6623 H 392 N 451

RMN 1H δ = 380 (d 1H H-α J 17 Hz) 438 (d 1H

H-β J 17 Hz) 649 (s 1H H-3) 745 (dt 1H H-6 J

77 e 10 Hz) 748 (d 1H H-8 J 82 Hz) 757 (d 2 H

H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 772 (ddd 1H H-7 J 82 77 e 16

Hz) 822 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz) 829 (d 2 H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz)

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27d)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

CH3

2

34

5

6

1

2

3

45

6

(27e)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

NO2

PARTE I - Parte experimental

192

RMN 13C δ = 590 (C-α) 591 (C-β) 1101 (C-3) 1180 (C-8) 1241 (C-3rsquo5rsquo) 1242 (C-

10) 1257 (C-6) 1260 (C-5) 1266 (C-2rsquo6rsquo) 1342 (C-7) 1422 (C-1rsquo) 1484 (C-4rsquo)

1561 (C-9) 1616 (C-2) 1775 (C-4)

EMEI mz (int rel) 309 (M+bull 30) 293 (10) 282 (23) 281 (93) 263 (5) 235 (32) 234

(100) 233 (33) 205 (29) 189 (10) 178 (17) 121 (30) 104 (24) 102 (34) 92 (30) 89

(60) 77 (24) 76 (41) 63 (45) 51 (25)

trans-2-(12-epoxietil-2-fenil)-5-hidroxicromona (27f) (3 ) pf =126-128ordmC

EMAR (EI) C17H12O4 [M+bull] calculado 2800736 encontrado 2800732

RMN 1H δ = 378 (d 1H H-α J 16 Hz) 420 (d 1H H-

β J 16 Hz) 639 (s 1H H-3) 683 (d 1H H-6 J 83 Hz)

691 (d 1H H-8 J 84 Hz) 734-737 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

740-743 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (dd 1H H-7 J 84 e

83 Hz) 1241 (s 1H 5-OH)

RMN 13C δ = 584 (C-α) 608 (C-β) 1070 (C-8) 1078

(C-3) 1112 (C-10) 1118 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1289 (C-3rsquo5rsquo) 1293 (C-4rsquo) 1348 (C-

1rsquo) 1356 (C-7) 1564 (C-9) 1609 (C-5) 1644 (C-2) 1831 (C-4)

EMEI mz (int rel) 280 (M+bull 50) 264 (4) 263 (5) 252 (54) 251 (100) 234 (8) 223

(10) 207 (14) 178 (7) 167 (8) 149 (9) 137 (35) 121 (7) 115 (13) 105 (17) 90 (35) 89

(39) 77 (25) 64 (10) 63 (14) 57 (7) 51 (15)

trans-2-[2-(4-clorofenil)-12-epoxietil]-5-hidroxicromona (27g) (3 ) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C17H1135ClO4 [M+bull] calculado 3140346 encontrado 3140359

EMAR (EI) C17H1137ClO4 [M+bull] calculado 3160316 encontrado 3160318

RMN 1H δ = 374 (d 1H H-α J 16 Hz) 418 (d 1H

H-β J 16 Hz) 638 (s 1H H-3) 683 (d 1H H-6 J 84

Hz) 690 (d 1H H-8 J 84 Hz) 730 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

85 Hz) 740 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85 Hz) 754 (t 1H H-7

J 84 Hz) 1237 (s 1H 5-OH)

RMN 13C δ = 583 (C-α) 601 (C-β) 1070 (C-8)

1079 (C-3) 1111 (C-10) 1119 (C-6) 1270 (C-2rsquo6rsquo)

2

345

6

1

2

3

4

5

6

(27f)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

2

345

6

1

2

3

45

6

(27g)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

Cl

PARTE I - Parte experimental

193

1291 (C-3rsquo5rsquo) 1333 (C-1rsquo) 1352 (C-4rsquo) 1357 (C-7) 1563 (C-9) 1609 (C-5) 1639

(C-2) 1830 (C-4)

EMEI mz (int rel) 314 (M+bull 40) 286 (55) 285 (100) 250 (39) 137 (28) 124 (10)

108 (12) 92 (10) 89 (57) 77 (5) 63 (12) 51 (7)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-metilfenil)]-5-hidroxicromona (27i) (3 ) pf = 135-138ordmC

EMAR (EI) C18H14O4 [M+bull] calculado 2940892 encontrado 2940898

RMN 1H (500 MHz) δ = 238 (s 3H 4rsquo-CH3) 377

(d 1H H-α J 17 Hz) 416 (d 1H H-β J 17 Hz)

637 (s 1H H-3) 682 (dd 1H H-6 J 83 e 08 Hz)

690 (dd 1H H-8 J 84 e 08 Hz) 722 (d 2H H-3rsquo5rsquo

J 83 Hz) 725 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz) 754 (dd 1H

H-7 J 84 e 83 Hz) 1241 (s 1H 5-OH)

RMN 13C (125 MHz) δ = 213 (4rsquo-CH3) 583 (C-α) 609 (C-β) 1070 (C-8) 1076 (C-

3) 1112 (C-10) 1118 (C-6) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1295 (C-3rsquo5rsquo) 1317 (C-1rsquo) 1356 (C-7)

1393 (C-4rsquo) 1564 (C-9) 1609 (C-5) 1645 (C-2) 1831 (C-4)

EMEI mz (int rel) 294 (M+bull 24) 266 (50) 265 (100) 250 (12) 237 (6) 22 (8) 137

(26) 135 (8) 119 (7) 103 (20) 91 (12) 89 (7) 78 (18) 77 (11) 65 (6) 63 (6) 51 (5)

trans-2-[12-epoxietil-2-(4-nitrofenil)]-5-hidroxicromona (27j) (3 ) pf = 209-211ordmC

EMAR (EI) C17H11NO6 [M+bull] calculado 3250586 encontrado 3250590

RMN 1H 378 (d 1H H-α J 16 Hz) 434 (d 1H H-

β J 16 Hz) 641 (s 1H H-3) 685 (dd 1H H-6 J 82

e 07 Hz) 691 (dd 1H H-8 J 84 e 07 Hz) 756 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 756 (dd 1H H-7 J 84 e 82

Hz) 830 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 1233 (s 1H 5-

OH)

RMN 13C δ = 586 (C-α) 593 (C-β) 1070 (C-8) 1084 (C-3) 1112 (C-10) 1121 (C-

6) 1241 (C-3rsquo5rsquo) 1266 (C-2rsquo6rsquo) 1358 (C-7) 1419 (C-1rsquo) 1491 (C-4rsquo) 1563 (C-9)

1609 (C-5) 1630 (C-2) 1829 (C-4)

2

345

6

1

2

3

45

6

(27i)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

CH3

2

345

6

1

2

3

45

6

(27j)

O

O

7

89

10

O

α

β

H

H

OH

NO2

PARTE I - Parte experimental

194

EMEI mz (int rel) 325 (M+bull 100) 309 (16) 297 (27) 296 (59) 279 (9) 250 (72) 221

(14) 205 (17) 190 (10) 165 (10) 137 (16) 120 (12) 108 (28) 91 (29) 89 (48) 77 (15)

63 (34) 51 (19)

6332 Utilizaccedilatildeo do iodosilbenzeno como oxidante

O catalisador de salen Mn (III) (159 mg 0025 mmol) foi adicionado a uma soluccedilatildeo de

(E)-2-estirilcromona (26a-e) (E)-5-hidroxi-2-estirilcromona (26f-j) devidamente

substituiacuteda (05 mmol) em acetonitrilo (4 ml) De seguida adicionou-se N-oacutexido de

piridiacuteneo (238 mg 025 mmol) iodosilbenzeno (022 g 10 mmol) e a mistura foi agitada

agrave temperatura ambiente durante cerca de 12 horas Apoacutes este periacuteodo a mistura reacional

foi dissolvida em clorofoacutermio (20 ml) lavada com aacutegua (2 x 20 ml) e a fase orgacircnica foi

recolhida e concentrada Os processos de purificaccedilatildeo e separaccedilatildeo satildeo os descritos para o

meacutetodo utilizando o peroacutexido de hidrogeacutenio e que estatildeo relatados na secccedilatildeo 5331

A caracterizaccedilatildeo estrutural dos αβ-trans-epoacutexidos de 2-estirilcromonas (27a-e) e dos

αβ-trans-epoacutexidos de 5-hidroxi-2-estirilcromonas (27f-j) estaacute descrita na secccedilatildeo 5331 e

os rendimentos obtidos por este meacutetodo satildeo os que se seguem [(27a) 29 (27b) 10

(27d) 15 (27e) 4 (27f) 22 (27g) 12 (27i) 4 (27j) 7 ]

CAPIacuteTULO 7

BIBLIOGRAFIA

PARTE I - Bibliografia

197

1 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 5

2 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 201

3 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 30

4 - B A Bohm in ldquoThe Flavonoids ndash Advances in Research Since 1986rdquo Ed J B

Harbone Chapman amp Hall Londres 1994 p 387

5 - T W Goodwin e E I Mercer in ldquoIntroduction to Plant Biochemistryrdquo 2ordf Ed

Pergamon Oxford 1986 p 550

6 - J Rigandy e S P Kleney in ldquoNomenclature of Organic Chemistry ndash IUPACrdquo

Pergamon Press Oxford 1979 p169

7 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 31

8 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 7

9 - A I R N A Barros A M S Silva I Alkorta e J Elguero Tetrahedron 2004 60 6513

10 - B A Bohm in ldquoThe Flavonoids ndash Advances in Research Since 1986rdquo Ed J B

Harbone Chapman amp Hall Londres Gratilde-Bretanha 1975 p 446 e 448

11 - D N Dhar in ldquoThe Chemistry of Chalcones and Related Compoundsrdquo John Wiley amp

Sons Nova Iorque 1981 p 213

12 - T Habu R A Flath T R Mon e J F Morton J Agric Food Chem 1985 33 249

13 - M J Greenberg J Agric Food Chem 1981 29 831

14 - M G Heydanek e R J McGorrin J Agric Food Chem 1981 29 950

15 - R Jambunathan e U Singh J Agric Food Chem 1981 29 1093

16 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 6

17 - G A Molander B Singaram e H C Brown J Org Chem 1984 49 5024

18 - G P Ellis in ldquoChromenes Chromanones and Chromonesrdquo Ed G P Ellis John

Willey amp Sons Nova Iorque 1977 p 455

19 - W H Gerwick A Lopez G D Van Duyne J Clardy W Ortiz e A Baez

Tetrahedron Lett 1986 27 1979

20 - W H Gerwick J Nat Prod 1989 52 252

21 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 8

22 - C M M Santos Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 9

PARTE I - Bibliografia

198

23 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 10

24 - W A Price A M S Silva e J A S Cavaleiro Heterocycles 1993 36 2601

25 - A M S Silva D C G A Pinto J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay

ARKIVOC 2004 vi 106

26 - A M S Silva D C G A Pinto H R Tavares J A S Cavaleiro M L Jimeno e J

Elguero Eur J Org Chem 1998 2031

27 - H S Mahal e K Venkataraman J Chem Soc 1934 1767

28 - J K Makarandi e V Kumari Synth Commun 1989 19 1919

29 - H L Gaggad K N Wadodkar e B J Ghiya Indian J Chem 1985 24B 1244

30 - F Peixoto A I R N A Barros e A M S Silva Biochem Mol Toxicol 2002 16

220

31 - N Desideri C Conti P Mastromarino e F Mastropaolo Antiviral Chem

Chemother 2000 11 373

32 - E Fernandes F Carvalho A M S Silva C M M Santos D C G A Pinto J A S

Cavaleiro e M L Bastos J Enz Inhib 2002 17 45

33 - E Fernandes M Carvalho F Carvalho A M S Silva C M M Santos D C G A

Pinto J A S Cavaleiro e M L Bastos Arch Toxicol 2003 77 500

34 - P Filipe A M S Silva P Morliegravere C M Brito L K Patterson G L Hug J N

Silva J A S Cavaleiro J-C Maziegravere J P Freitas e R Santus Biochem

Pharmacol 2004 67 2207

35 - T Katsuki in ldquoTransition Metals for Organic Synthesisrdquo Ed M Beller e C Bolm

Wiley-VCH Weinheim Alemanha 1998 p 271

36 - P Besse e H Veschambre Tetrahedron 1994 50 8885

37 - H B Henbest Chem Soc Spec Publ 1965 19 83

38 - R C Ewins H B Henbest e M A McKervey J Chem Soc Chem Commun 1967

1085

39 - S H R Abdi R I Kureshy N H Khan e R V Jasra Catal Surveys Asia 2004 8

187

40 - T Katsuki e K B Sharpless J Am Chem Soc 1980 102 5974

41 - T Katsuki in ldquoTransition Metals for Organic Synthesisrdquo Ed M Beller e C Bolm

Wiley-VCH Weinheim Alemanha 1998 p261

42 - S Juliaacute J Masana e J C Veja Angew Chem Int Ed Engl 1980 929

PARTE I - Bibliografia

199

43 - Parte 2 S Juliaacute J Guixer J Masana J Rocas S Colonna R Annuziata e H

Molinari J Chem Soc Perkin Trans 1 1982 1317

44 - M E Lasterra-Saacutenchez e S M Roberts J Chem Soc Perkin Trans 1 1995 1467

45 - M E Lasterra-Saacutenchez U Felfer P Mayon S M Roberts S R Thornton e C J

Todd J Chem Soc Perkin Trans 1 1996 343

46 - W Kroutil M E Lasterra-Saacutenchez S J Maddrell P Mayon P Morgan S M

Roberts S R Thornton C J Todd e M Tuumlter J Chem Soc Perkin Trans 1 1996

2837

47 - J V Allen M W Cappi P D Kary S M Roberts N M Williamson e L E Wu J

Chem Soc Perkin Trans 1 1997 3297

48 - J V Allen S Bergeron M J Griffiths S Mukherjee S M Roberts N M

Williamson e L E Wu J Chem Soc Perkin Trans 1 1998 3171

49 - T Geller A Gerlach C M Kruumlger e H-C Militzer Tetrahedron Lett 2004 45

5065

50 - T Geller A Gerlach C M Kruumlger e H-C Militzer J Mol Catal A Chem 2006

251 71

51 - B Meunier Chem Rev 1992 92 1411

52 - J T Groves T E Nemo e R S Myers J Am Chem Soc 1979 101 1032

53 - J T Groves W J Jr Kruper e R C Haushalter J Am Chem Soc 1980 102 6375

54 - J T Groves e T E Nemo J Am Chem Soc 1983 105 5786

55 - A Robert and B Meunier New J Chem 1988 12 885

56 - J-P Renaud P Battioni J F Bartoli e D Mansuy J Chem Soc Chem Commun

1985 888

57 - J P Collman J I Brauman P D Hampton H Tanaka D S Bohle e R T Hembre

J Am Chem Soc 1990 112 7980

58 - R R L Martins M G P M S Neves A J D Silvestre M M Q Simotildees A M S

Silva A C Tomeacute J A S Cavaleiro P Tagliatesta e C Crestini J Mol Catal A

Chem 2001 172 33

59 - S L H Rebelo M M Q Simotildees M G P M S Neves A M S Silva e J A S

Cavaleiro Chem Commun 2004 608

60 - S L H Rebelo M M Q Simotildees M G P M S Neves A M S Silva P

Tagliatesta e J A S Cavaleiro J Mol Catal A Chem 2005 232 135

61 - J T Groves e R S Myers J Am Chem Soc 1983 105 5791

PARTE I - Bibliografia

200

62 - S OrsquoMalley e T Kodadek J Am Chem Soc 1989 111 9116

63 - K Konishi K I Oda K Nishida T Aida e S Inoue J Am Chem Soc 1992 114

1313

64 - E G Samsel K Srinivasan e J K Kochi J Am Chem Soc 1985 107 7606

65 - W Zhang J L Loebach S R Wilson e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1990

112 2801

66 - R Irie K Noda Y Ito N Matsumoto e T Katsuki Tetrahedron Lett 1990 31

7345

67 - E N Jacobsen W Zhang A R Muci J R Ecker e L Deng J Am Chem Soc

1991 113 7063

68 - E N Jacobsen W Zhang e M L Guumller J Am Chem Soc 1991 113 6703

69 - M Palucki P J Pospisil W Zhang e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1994 116

9333

70 - S Chang R M Heid e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1994 35 669

71 - H Sasaki R Irie e T Katsuki Synlett 1993 300

72 - N Hosoya R Irie e T Katsuki Synlett 1993 261

73 - N Hosoya A Hatayama R Irie H Sasaki e T Katsuki Tetrahedron 1994 50

4311

74 - T Kuroki T Hamada e T Katsuki Chem Lett 1995 339

75 - J F Larrow E N Jacobsen Y Gao Y Hong X Nie e C M Zepp J Org Chem

1994 59 1939

76 - T Flessner e S Doye J Prakt Chem 1999 341 436

77 - T Katsuki Coord Chem Rev 1995 140 189

78 - T Katsuki J Mol Catal A Chem 1996 113 87

79 - T Schwenkreis e A Berkessel Tetrahedron Lett 1993 34 4785

80 - P Pietikaumlinen Tetrahedron Lett 1994 35 941

81 - K Srinivasan P Michaud e J K Kochi J Am Chem Soc 1986 108 2320

82 - Y N Ito e T Katsuki Tetrahedron Lett 1998 39 4325

83 - T Hamada T Fukuda H Imanishi e T Katsuki Tetrahedron 1996 52 515

84 - K S Reddy L Solagrave A Moyano M A Pericagraves e A Riera Synthesis 2000 165

85 - N H Lee A R Muci e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1991 32 5055

86 - E N Jacobsen L Deng Y Furukawa e L E Martineacutez Tetrahedron 1994 50 4323

87 - P Pietikaumlinen Tetrahedron Lett 1999 40 1001

PARTE I - Bibliografia

201

88 - M-K Wong L-M Ho Y-S Zheng C-Y Ho e D Yang Org Lett 2001 3 2587

89 - W Adam L Hadjiarapoglou e A Smerz Chem Ber 1991 124 227

90 - A-M Lluch F Saacutenchez-Baeza A Messeguer C Fusco e R Curci Tetrahedron

1993 49 6299

91 - T Patonay G Toacuteth e W Adam Tetrahedron Lett 1993 34 5055

92 - W Adam D Golsch L Hadjiarapoglou e T Patonay J Org Chem 1991 56 7292

93 - A Leacutevai T Patonay A Szeacutekely E B Vass W Adam e J Jekotilde J Heterocycl

Chem 2000 37 1065

94 - W Adam R T Fell A Leacutevai T Patonay K Peters A Simon e G Toacuteth

Tetrahedron Asymmetry 1996 9 1121

95 - A Leacutevai W Adam R T Fell R Gessner T Patonay A Simon e G Toacuteth

Tetrahedron 1998 54 13105

96 - A Leacutevai A M S Silva J A S Cavaleiro T Patonay e V L M Silva Eur J Org

Chem 2001 3213

97 - R Irie K Noda Y Ito e T Katsuki Tetrahedron Asymmetry 1991 2 481

98 - K Srinivasan P Michaud e J K Kochi J Am Chem Soc 1986 108 2309

99 - T Hamada R Irie e T Katsuki Synlett 1994 479

100 - N H Lee e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1991 32 6533

101 - S Chang N H Lee e E N Jacobsen J Org Chem 1993 58 6939

102 - S Chang J M Galvin e E N Jacobsen J Am Chem Soc 1994 116 6937

103 - B D Brandes e E N Jacobsen J Org Chem 1994 59 4378

104 - T Fukuda R Irie e T Katsuki Synlett 1995 197

105 - B D Brandes e E N Jacobsen Tetrahedron Lett 1995 36 5123

106 - W Zhang e E N Jacobsen J Org Chem 1991 56 2296

107 - A Hatayama N Hosoya R Irie e T Katsuki Synlett 1992 407

108 - N Hosoya A Hatayama K Yanai H Fujii R Irie e T Katsuki Synlett 1993 641

109 - R Irie K Noda Y Ito e T Katsuki Tetrahedron Lett 1991 32 1055

110 - M T Gunter e P Turner Coord Chem Rev 1991 108 115

111 - J T Groves e W J Kruper J Am Chem Soc 1979 101 7613

112 - C T Dalton K M Ryan V M Wall C Bousquet e D G Gilheany Top Catal

1998 5 75

113 - R Irie T Hashihayata T Katsuki M Akita e Y Moro-oka Chem Lett 1998

1041

PARTE I - Bibliografia

202

114 - Y N Ito e T Katsuki Bull Chem Soc Jpn 1999 72 603

115 - P-O Norrby C Linde e B Aringkermark J Am Chem Soc 1995 117 11035

116 - A S Jepsen M Roberson R G Hazel e K A Joslashrgensen Chem Commun 1998

1599

117 - Y Noguchi R Irie T Fukuda e T Katsuki Tetrahedron Lett 1996 37 4533

118 - K N Houk N C DeMello K Condroski J Fennen e T Kasuga in Electronic

Conference on Heterocyclic Chemistry (ECHET96) ed por H S Rzepa J P Snyder

e C Leach ldquoThe Royal Society of Chemistryrdquo Londres 24 de Junho a 22 de Julho

de 1996

119 - R I Kureshy N H Khan S H R Abdi S Singh I Ahmed R S Shukla e R V

Jasra J Catal 2003 219 1

120 - C Linde M F Anderlund e B Aringkermark Tetrahedron Lett 2005 46 5597

121 - Y G Abashkin e S K Burt Org Lett 2004 6 59

122 - H Fu G C Look W Zhang E N Jacobsen e C-H Wong J Org Chem 1991

56 6497

123 - L Cavallo e H Jacobsen Angew Chem Int Ed Engl 2000 39 589

124 - A M S Silva H R Tavares A I N R A Barros e J A S Cavaleiro Spectrosc

Lett 1997 30 1655

125 - C Lauret e S M Roberts Aldrichimica Acta 2002 35 47

126 - P L Anelli S Bandi F Montanari e S Quici J Chem Soc Chem Commun

1989 779

127 - L Shu e Y Shi J Org Chem 2000 65 8807

128 - E Weitz e A Scheffer Ber Dtsch Chem Ges 1921 54 2327

129 - B Boyer A Hambardzoumian J-P Roque e N Beylerian Tetrahedron 1999 55

6147

130 - F Gao K F Johnson e J B Schlenoff J Chem Soc Perkin Trans 2 1995 269

131 - H M Chawla e S K Sharma Tetrahedron 1990 46 1611

132 - M Bennett A J Burke e W I OrsquoSullivan Tetrahedron 1996 52 7163

133 - K Irie N Hosoya e T Katsuki Synlett 1994 255

134 - G Battistuzzi S Cacchi e G Fabrizi Org Lett 2003 5 777

135 - C M M Santos A M S Silva J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay Eur J

Org Chem 2007 aceite para publicaccedilatildeo

136 - U Engelhardt e T Linker Chem Commun 2005 1152

PARTE I - Bibliografia

203

137 - C Linde N Koliaiuml P-O Norrby e B Aringkermark Chem Eur J 2002 8 2568

138 - S-E Park W J Song Y O Ryu M H Lim R Song K M Kim e W Nam J

Inorg Biochem 2005 99 424

139 - D C G A Pinto A M S Silva e J A S Cavaleiro New J Chem 2000 24 85

140 - C M M Santos A M S Silva J A S Cavaleiro T Patonay e A Leacutevai J

Heterocycl Chem 2006 43 1319

141 - P Pietikaumlinen Tetrahedron 1998 54 4319

142 - A Thellend P Battioni e D Mansuy J Chem Soc Chem Commun 1994 1035

143 - A Mckillop e W R Sanderson Tetrahedron 1995 51 6145

144 - J Muzart Synthesis 1995 1325

145 - R Borges-Argaacuteez M E P Diacuteaz P G Waterman e L M Pentildea-Rodriacuteguez J Braz

Chem Soc 2005 6 5

146 - P S Kulkarni H V Kamath e S N Kulkarni Org Mass Spectrom 1984 19 334

147 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo 4ordf

Ed McGraw-Hill Londres 1989 p 177

148 - R M Silverstein G C Bassler e T C Morrill in ldquoSpectroscopic Methods in

Organic Compoundsrdquo 5ordf Ed John Wiley amp Sons Londres 1991 p 11

149 - F H Guidulgi M J Pestchanker J Kavka e P Joseph-Nathan Org Mass

Spectrom 1984 19 502

150 - D Pavia G Lampman e G Kritz in ldquoIntroduction to Spectroscopyrdquo Harcourt

College Publishers 3ordf Ed Filadeacutelfia EUA 2001 p 420

151 - F H Guidulgi C E Ardanaz J Kavka M E Garibay e P Joseph-Nathan Org

Mass Spectrom 1986 21 117

152 - Dictionary of Organic Compounds 6th Edition Volume 3 Chapman amp Hall

Londres 1996 p 2889

153 - A R Alcacircntara J M Marinas e J V Sinisterra Tetrahedron Lett 1987 28 1515

154 - D C G A Pinto A M S Silva A Leacutevai J A S Cavaleiro T Patonay e J

Elguero Eur J Org Chem 2000 2593

155 - A M S Silva J A S Cavaleiro e J Elguero Liebigs Ann 1997 2065

156 - D C G A Pinto A M S Silva L M P M Almeida J A S Cavaleiro A Leacutevai

e T Patonay J Heterocycl Chem 1998 35 217

157 - J S Vieira Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 101

PARTE I - Bibliografia

204

158 - D C G A Pinto A M S Silva e J A S Cavaleiro J Heterocycl Chem 1996

33 1887

159 - D T Patoilo Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 2005 p 248

160 - R Bernini E Mincione A Coratti G Fabrizi e G Battistuzzi Tetrahedron 2004

60 967

161 - M A Smith R M Neumann e R A Webb J Heterocycl Chem 1968 5 425

162 - T Patonay A Leacutevai C Nemes T Timaacuter G Toth e W Adam J Org Chem 1996

61 5375

Novas rotas de siacutentese de 23-diarilxantonas INTRODUCcedilAtildeO 213

11 XANTONAS OCORREcircNCIA NA NATUREZA 213 12 NOMENCLATURA 214

121 Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas 214 1211 Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 214 1212 Nomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-onas 215 1213 Nomenclatura de derivados do tipo cromona 216

122 Nomenclatura de xantonas 216 13 SIacuteNTESE DE XANTONAS 217 14 ACTIVIDADE BIOLOacuteGICA DE XANTONAS 224 15 A IMPORTAcircNCIA DA SIacuteNTESE DE NOVOS DERIVADOS DE XANTONA 226

FORMACcedilAtildeO DE LIGACcedilOtildeES CARBONO-CARBONO CATALISADA POR COMPLEXOS DE PALAacuteDIO 227 21 INTRODUCcedilAtildeO 229 22 EFEITO DO SUBSTRATO 231 23 CONSIDERACcedilOtildeES MECANIacuteSTICAS 233

SIacuteNTESE DE DERIVADOS DO TIPO XANTONA 237 31 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO 239 32 SIacuteNTESE DE (E)-3-BROMO-2-ESTIRILCROMONAS 243

321 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 243 322 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 249

33 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS 255 331 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 255

3311 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 255 3312 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas 257 3313 Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-diestirilcromonas 258

332 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 259 34 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS POLI-HIDROXILADAS 266

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL DOS COMPOSTOS OBTIDOS NA SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS 269

41 CARACTERIZACcedilAtildeO POR RESSONAcircNCIA MAGNEacuteTICA NUCLEAR (RMN) 271 411 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 271 412 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 273 413 Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 280 414 Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas 283 415 Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas 290 416 Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 293 417 Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas 296 418 Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 301 419 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas 306

4191 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 306 4192 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 314

4110 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas 322 41101 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 322 41102 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- 327

4111 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas 334 4112 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas 338

41121 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A 338 41122 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo 346

42 CARACTERIZACcedilAtildeO POR ESPECTROMETRIA DE MASSA (EM) 350

2

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS355 PARTE EXPERIMENTAL359

61 REAGENTES SOLVENTES SIacuteLICAS E EQUIPAMENTOS UTILIZADOS361 62 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO DE ACETOFENONAS 361

621 Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona 361 622 Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona 362 623 Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas 362

63 PROTECCcedilAtildeO DE GRUPOS HIDROXILO DE BENZALDEIacuteDOS E AacuteCIDOS CINAcircMICOS 363 631 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos 363 632 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos364

6321 Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos 364 6322 Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo 365

64 SIacuteNTESE DE (E)-3-BROMO-2-ESTIRILCROMONAS365 641 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas365

6411 Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas 365 6412 Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas 368 6413 Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas 371 6414 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 373

642 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 375 6421 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas 375 6422 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas 381 6423 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 387

65 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS391 651 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona 391

6511 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas 391 6512 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas 393 6513 Siacutentese de 23-diarilxantonas 396

652 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas 400 66 SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS POLI-HIDROXILADAS437

BIBLIOGRAFIA447

PARTE II

SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS

CAPIacuteTULO 1

INTRODUCcedilAtildeO

PARTE II - Introduccedilatildeo

213

11 Xantonas Ocorrecircncia na natureza

s xantonas satildeo compostos fenoacutelicos heterociacuteclicos que tecircm por base o nuacutecleo de

dibenzo-γ-pirona (28)1

(28)

O

O A ocorrecircncia natural das xantonas eacute bastante restrita2 Encontram-se distribuiacutedas pelo

Reino Vegetal ocorrendo principalmente em duas famiacutelias de plantas superiores

Guttiferae e Gentianaceae3 Esporadicamente podem encontrar-se tambeacutem noutras famiacutelias

de plantas bem como em fungos liacutequenes e fetos3-6

A primeira xantona foi isolada em 1821 a partir de Gentiana luteae tendo sido

designada por gentisina (18-di-hidroxi-3-metoxixantona 29)4 A xantona natildeo substituiacuteda

ainda natildeo foi reportada como produto natural no entanto em 2002 Oldenburg et al

descreveram a ocorrecircncia desta xantona em petroacuteleos extraiacutedos em aacuteguas norueguesas7

Estes autores sugerem que este produto se formaria por oxidaccedilatildeo do xanteno na jazida ou

poderia ser originado por geossiacutentese de precursores aromaacuteticos

As xantonas naturais aparecem frequentemente substituiacutedas com grupos metoxilo

hidroxilo alquilo isopentenilo e glicosilo podendo apresentar-se na forma monomeacuterica

(exemplo 29-31)89 dimeacuterica (exemplo 32)10 policiacuteclica (exemplo 33)11 ou do tipo

xantonolignoacuteide (exemplo 34a e 34b)12

A

PARTE II - Introduccedilatildeo

214

12 Nomenclatura

121 Nomenclatura de compostos intermediaacuterios na siacutentese de xantonas

1211 Nomenclatura de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas e 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

As acetofenonas acetiladas satildeo compostos intermediaacuterios na siacutentese de 2-

metilcromonas enquanto que as acetofenonas cinamoiacuteladas satildeo intermediaacuterios na siacutentese de

O

O

OHHO

HO

OH

O

O

OH

OH

OH

HO

O

OHHO

HO

HOH2C

O

O

NO

OH

OH

OCH3

OCH3

OH

O

H3C

Cervinomicina A1

O

O

O

O

HO

OH

O

O

R

OCH3

O

O

HOOH

OCH3

(34a) R = H Quielcorina(34b) R = OCH3 6-Metoxiquielcorina

Ploiarixantona(31)

(30)

(32)

(33)

Mangiferina

Garcinona E

O

O

OMe

OHHO

(29)Gentisina

PARTE II - Introduccedilatildeo

215

(E)-3-bromo-2-estirilcromonas O sistema de numeraccedilatildeo eacute o indicado respectivamente

pelas estruturas (35) e (36) o qual eacute recomendado pela IUPAC1314

O

O (35)

O

12

1

23

4

56

O

O (36)

O

12

1

23

4

56

12

3

4

56

α

β

AB

1212 Nomenclatura de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas 1-(2-

hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas e 5-fenil-1-(2-hidroxifenil)-

4-penteno-13-dionas 5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-

pentadieno-1-onas

As 13-butanodionas (37a) 2-butenonas (37b) satildeo compostos intermediaacuterios na

siacutentese de 2-metilcromonas (39) e as 4-penteno-13-dionas (38a) 24-pentadieno-1-onas

(38b) satildeo compostos intermediaacuterios na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (40) e

foram considerados como compostos de cadeia alifaacutetica insaturada com uma (37b e 38b)

ou duas (37a e 38a) funccedilotildees cetoacutenicas1314

O OOH

12 3 4

1

23

45

6

O OHOH

12

34

1

23

45

6

(37a) (37b)

O OOH

12

341

23

45

6

(38a)

5

1

23

4

5

6O OHOH

12

341

23

45

6

(38b)

5

1

23

4

5

6

A B A B

PARTE II - Introduccedilatildeo

216

1213 Nomenclatura de derivados do tipo cromona

As cromonas cuja siacutentese e caracterizaccedilatildeo estrutural seraacute descrita ao longo deste

trabalho satildeo compostos com esqueleto estrutural do tipo (39-42) As 3-bromo-2-

metilcromonas (39) como o seu nome indica possuem na posiccedilatildeo 2 um grupo metilo e na

posiccedilatildeo 3 um aacutetomo de bromo as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (40) possuem no carbono

C-2 um grupo estirilo e no carbono C-3 um aacutetomo de bromo as (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (41) possuem o grupo estirilo na posiccedilatildeo 3 e as (EE)-23-di-

estirilcromonas (42) possuem dois grupos estirilos um na posiccedilatildeo 2 e outro na posiccedilatildeo 3

O sistema de numeraccedilatildeo que seraacute usado neste trabalho eacute o que estaacute apresentado nas

estruturas 39-421314 Os grupos estirilo das cromonas 40-42 apresentam sempre uma

estereoquiacutemica trans

2

34

5

O

O

Br

CH3

6

78

9

10

(39)

2

34

5

O

O

CH3

6

78

9

10

(41)1

23

45

6

α

β

2

34

5

O

O

6

78

9

10

(42)1

23

45

6

α

β

2

34

5

O

O

6

78

9

10

(40)

1

23

4

56

α

α

β

β1

23

5

4

6

Br

A

B

A

A

C

B

B

C

D

C

122 Nomenclatura de xantonas

Neste trabalho foram sintetizadas 23-diarilxantonas compostos com o esqueleto

estrutural igual ao indicado em (44) A nomenclatura do nuacutecleo de xantona e o seu sistema

de numeraccedilatildeo satildeo uma adaptaccedilatildeo da recomendaccedilatildeo da IUPAC para o nuacutecleo do xanteno

(43)15 No entanto o sistema de numeraccedilatildeo dos aacutetomos de carbono quaternaacuterios eacute

PARTE II - Introduccedilatildeo

217

controverso1617 Tendo em conta os estudos relacionados com a elucidaccedilatildeo estrutural de

xantonas por RMN de 13C tornou-se necessaacuterio optar por uma numeraccedilatildeo e a de Frahm et

al16 foi a adoptada neste trabalho Na siacutentese destes compostos satildeo tambeacutem isolados

compostos semi-oxidados derivados de 23-diarilxantona por exemplo 23-diaril-34-di-

hidroxantona (45) e 23-diaril-12-di-hidroxantona (46)

(44)

O

O1

2

3

45

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

(45)

O

O1

2

34

5

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

H

H

H

(46)

O

O

1 2

3

45

6

7

88a 9b

9

4a4b

12

3

4

56

1

23

4

56

H

H

H

(43)

O

1

2

45

6

7

88a 9b

9

4a4b3

A

B

A

BA

B

CA

B C

D

E

C

D

E

C

D

E

13 Siacutentese de xantonas

Satildeo inuacutemeras as metodologias aplicadas na siacutentese de xantonas Far-se-agrave de seguida

apenas uma ligeira abordagem aos meacutetodos mais utilizados na siacutentese deste tipo de

compostos

Um dos primeiros meacutetodos de siacutentese de xantonas data do final do seacuteculo XIX e foi

desenvolvido por Michael18 e Kostanecki19 Este meacutetodo envolvia o aquecimento de um

fenol com um aacutecido o-hidroxibenzoacuteico em anidrido aceacutetico Desde entatildeo outras rotas de

siacutentese com melhores rendimentos e condiccedilotildees experimentais mais suaves foram

desenvolvidas20

Um dos meacutetodos mais reportados na literatura para a siacutentese de xantonas eacute o meacutetodo

desenvolvido por Grover Shah e Shah (Esquema XXXIII)21 Consiste na reacccedilatildeo de um

aacutecido saliciacutelico adequadamente substituiacutedo com o fenol apropriado na presenccedila de cloreto

PARTE II - Introduccedilatildeo

218

de zinco e cloreto de fosforilo Este meacutetodo origina directamente o derivado de xantona se

o intermediaacuterio benzofenona possuir um grupo hidroxilo nas posiccedilotildees 6 ou 6rsquo de forma a

possibilitar a ciclizaccedilatildeo

COOH

OHHO

OH

OHHO

O

HO

OH

OHOH OH

ZnCl2

POCl3Δ

OHO

O

OH

OH

ESQUEMA XXXIII

Um outro meacutetodo de siacutentese de xantonas envolve a acilaccedilatildeo de Friedel-Crafts de um

derivado fenoacutelico com cloretos de benzoiacutelo apropriadamente substituiacutedos seguido de

ciclizaccedilatildeo da benzofenona obtida (Esquema XXXIV)2022-24

A

B HO

O

B OH

O

O

RR R

R

RR

A COCl COOH CNB OH OMe H

(I)B = OH substituiccedilatildeo nucleofiacutelicaB = OMe adiccedilatildeo-eliminaccedilatildeo nucleofiacutelicaB = H processo oxidativo

I

ESQUEMA XXXIV

A gentisina (29) (primeira xantona natural isolada) foi sintetizada por este meacutetodo em

que o derivado de benzofenona eacute obtido agrave temperatura ambiente na presenccedila de AlCl3 e

usando eacuteter etiacutelico como solvente (Esquema XXXV)1

PARTE II - Introduccedilatildeo

219

OMe

COClMeO

OMeMeO

OMe

AlCl3

(C2H5)2O

O OH

OMeOMeOMe

MeO

O

HO

O OH

OH

AlCl3 C6H6

metilaccedilatildeo selectivaO

HO

O OH

OMe

(29) ESQUEMA XXXV

Quando se utilizam o-hidroxibenzonitrilos o nuacutecleo de xantona eacute obtido apoacutes o

derivado imiacutenico sofrer um processo de hidroacutelise Este meacutetodo conhecido como meacutetodo de

Robinson-Nishikawa em que o floroglucinol (47) eacute condensado com o salicilonitrilo (48)

originando o hidrocloreto de 2462rsquo-tetra-hidroxidifenil-cetimina (49) Esta apoacutes

tratamento com meio aacutecido aquoso leva agrave formaccedilatildeo da 13-di-hidroxixantona (50)

(Esquema XXXVI)1

(47)

OH HOHCl

NH HCl

OHOHO

O

H2OHO

OH

NC

HO

OH

HO

OH(48) (49) (50)

ESQUEMA XXXVI

A condensaccedilatildeo de Ullmann eacute outra metodologia usada para a siacutentese de xantonas A

reacccedilatildeo de fenolatos de soacutedio com aacutecidos benzoacuteicos possuindo aacutetomos de halogeacutenio nas

posiccedilotildees orto origina derivados do tipo eacuteter diariacutelicos A formaccedilatildeo do anel heterociacuteclico eacute

acompanhada por cicloacilaccedilatildeo aromaacutetica electrofiacutelica intramolecular dos aacutecidos 2-

ariloxibenzoacuteicos (Esquema XXXVII)425

PARTE II - Introduccedilatildeo

220

A

B HO

O

RR R

R

RR

A COOH COOMeB F Cl Br I

O

O

A

CuO2

A = COOH PPAA = COOMe 1 KOH 2 PPA

PPA = aacutecido polifosfoacuterico

ESQUEMA XXXVII

Este meacutetodo foi utilizado para sintetizar a 2-hidroxixantona (51) a primeira mono-

hidroxixantona encontrada no Reino Vegetal isolada a partir da Mannea americana L

(Esquema XXXVIII)26

OH ClK2CO3

O

O

CH3COCl

HOOCMeO Cu

O

MeOCOOH

H2SO4

MeO

AlCl3O

O

HO

(51)

ESQUEMA XXXVIII

A obtenccedilatildeo de derivados do tipo xantona pode tambeacutem ser efectuada a partir de eacutesteres

diariliacutecos27-30 Um exemplo praacutetico deste meacutetodo eacute a siacutentese da 25-di-hidroxixantona

(55)22 A 2-hidroxi-2rsquo3rsquo5-trimetoxibenzofenona (53) eacute obtida por um fotorrearranjo de

Fries do 23-dimetoxibenzoato de p-metoxifenilo (52) que apoacutes desmetilaccedilatildeo e

ciclodesidrataccedilatildeo conduz agrave formaccedilatildeo da xantona (55) Na fotorreacccedilatildeo de Fries obteve-se

ainda o 23-dimetoxibenzoato de etilo (54) como produto secundaacuterio (Esquema XXXIX)

PARTE II - Introduccedilatildeo

221

O

OMe

OMe

O

OMe hν

EtOH

O

OMe

OH

OMe

OMe

COOEt

OMe

OMe

O

OH

OH

OH

OH

O

O

OH

OH

225ordmC

HBr(52)

(53) (54)

(55) ESQUEMA XXXIX

A utilizaccedilatildeo do rearranjo de Smiles31 na formaccedilatildeo de derivados do tipo eacuteter diariacutelicos a

partir de eacutesteres diariacutelicos foi uma das vias usadas por Elix et al na siacutentese de derivados de

xantona naturais32 O esquema XL apresenta a rota de siacutentese da xantona (59) Assim a

condensaccedilatildeo do aacutecido 3-cloro-2-hidroxi-6-metoxibenzoacuteico com o 46-di-hidroxi-2-metil-3-

metoxibenzoato de etilo na presenccedila de NNrsquo-diciclo-hexilcarbodiimida (DCC) originou o

eacutester (56) Este foi tratado com K2CO3 em DMSO anidro provocando a transposiccedilatildeo de

Smiles e a formaccedilatildeo do aacutecido carboxiacutelico (57) A ciclizaccedilatildeo deste composto com anidrido

trifluoroaceacutetico conduziu agrave formaccedilatildeo da xantona (58) e depois de algumas transformaccedilotildees

agrave xantona (59) (Esquema XL)

PARTE II - Introduccedilatildeo

222

COOH HO

K2CO3

O

MeO

DCC

Me2SO

(CF3CO)2O

OH

OMe

Cl

OH

COOEt

O

Cl

OH

OMe O

MeO Me

COOEt

OH

OMeCOOH

OH

COOEt

Me

OMeCl

O

OMe OH

COOEt

Me

OMeCl

O

O

OH OH

Me

OMeCl

O

(56)

(57)(58)(59)

Me

ESQUEMA XL

Em resumo a siacutentese de derivados contendo o nuacutecleo de xantona envolve a ligaccedilatildeo de

dois aneacuteis benzeacutenicos atraveacutes de uma estrutura de tipo pirano O grupo carbonilo pode ser

introduzido a partir da acilaccedilatildeo de Friedel-Crafts e variantes bem como atraveacutes da

transposiccedilatildeo de Fries A ligaccedilatildeo eacuteter pode ser estabelecida intermolecularmente usando o

meacutetodo de Ullmann ou intramolecularmente atraveacutes de um mecanismo de substituiccedilatildeo

nucleofiacutelica aromaacutetica ou de uma transposiccedilatildeo de Smiles A literatura reporta ainda a

formaccedilatildeo do nuacutecleo de xantona directamente a partir de eacutesteres diariacutelicos atraacuteves de um

processo de piroacutelise3334 O esquema XLI apresenta as principais rotas de siacutentese de

unidades do tipo xantona

PARTE II - Introduccedilatildeo

223

A

B HO

O

RR

RR

RR

A COOH COOMeB F Cl Br I

O

B OH

RR

A COCl COOH CNB OH OMe H

O

O

R

R

UllmannFriedel-Crafts

Rearranjo de Smiles

Fotorrearranjo de Fries

Piroacutelise

XANTONA

BENZOFENONA EacuteSTER DIARIacuteLICOEacuteTER DIARIacuteLICO

O

OH O

A

ESQUEMA XLI

Existem outros meacutetodos de siacutentese de xantonas reportados na literatura Alguns

envolvem a modificaccedilatildeo experimental dos meacutetodos claacutessicos descritos anteriormente

outros envolvem a utilizaccedilatildeo de diferentes reagentes de partida para a siacutentese de estruturas

complexas que incluem o nuacutecleo de xantona120

Na literatura a presenccedila de xantonas contendo grupos substituintes arilo satildeo escassas e

natildeo foram encontrados derivados do tipo xantona naturais ou sinteacuteticos que possuam a

substituiccedilatildeo 23-diarilo Uma patente europeia descreve o uso da 2-fenilxantona como

solvente na siacutentese por polimerizaccedilatildeo de policetonas aromaacuteticas cristalinas35 enquanto

Kelkar et al reportaram a siacutentese de derivados de 3-fenilxantona a partir de reacccedilotildees de

Diels-Alder de 2-estirilcromonas (60 Rrsquo = fenilo) com enaminas substituiacutedas (61)

(Esquema XLII)36 Com este meacutetodo foram obtidas 1-metil- e 1-etilxantonas (62) num

processo de passo uacutenico da reacccedilatildeo de enaminas obtidas in situ a partir das

correspondentes cetonas alquiacutelicas ou aldeiacutedos com vinilcromonas usando uma quantidade

cataliacutetica de pirrolidina 1-Metilideno- e 1-metilideno-2-metiltetra-hidroxantonas

substituiacutedas (63) foram obtidas como produtos secundaacuterios e foram propostas como

PARTE II - Introduccedilatildeo

224

intermediaacuterios da reacccedilatildeo dado a sua faacutecil conversatildeo respectivamente em 1-metil- e 12-

dimetilxantonas

O

O

(61)

(62)

O

O(60)

R

R

O

O

R

(63)

RR

R = H Cl OMeR = Me Ph furil tienilR = H Me

R

CH2R

N

R

R

ESQUEMA XLII

14 Actividade bioloacutegica de xantonas

O interesse cada vez mais acentuado em sistemas do tipo xantona deve-se agraves

propriedades farmacoloacutegicas apresentadas por derivados quer naturais quer sinteacuteticos

desta classe de compostos heterociacuteclicos oxigenados37

Os estudos pioneiros de Finnegan et al em 1968 relatam a actividade diureacutetica da

xantona natural mangiferina (30)38 Mais tarde De Re et al descrevem pela primeira vez

as propriedades analeacutepticas de derivados do tipo aminoalquilxantona39 Na continuaccedilatildeo

destes estudos verificaram que a mangiferina revelou importantes efeitos ao niacutevel do

sistema nervoso central e in vitro verificaram que este efeito se devia a uma inibiccedilatildeo da

enzima monoamina oxidase (MAO)3740 Em 1972 xantonas substituiacutedas com aacutecidos

carboxiacutelicos na posiccedilatildeo 2 apresentaram propriedades anti-aleacutergicas promissoras41 Desde

entatildeo tecircm sido publicados inuacutemeros estudos no que concerne agraves propriedades bioloacutegicas

das xantonas naturais e sinteacuteticas37

PARTE II - Introduccedilatildeo

225

De entre as actividades microbianas atribuiacutedas a compostos do tipo xantona destacam-

se actividade antibacteriana42-47 antimicobacteriana4849 antiparasiacutetica5051

antimalaacuterica34852-56 antifuacutengica434457-61 antiviral6263 e antiretroviral64-66 Outras

actividades a assinalar satildeo analgeacutesica67 anti-arriacutetmica68 anti-hipertensiva69-71

anticoagulante e antiplaquetaacuteria7072-74 anti-asmaacutetica75 e antidiabeacutetica76-78

Actualmente satildeo cada vez mais frequentes estudos de relaccedilatildeo estrutura actividade de

xantonas entre os quais se destacam a actividade tuberculostaacutetica79 antitromboacutetica80 anti-

inflamatoacuteria81 anti-aleacutergica418283 antitumoral398485 antimutageacutenica86 entre outras Tecircm

sido tambeacutem desenvolvidos estudos de relaccedilatildeo estrutura actividade nos efeitos ao niacutevel de

diversas enzimas como por exemplo acetilcolina esterase8788 aldose redutase89

aromatase90 fosfolipase C91 topoisomerases I e II92 fosfatases fosfodiesterases93 20-

liase94 MAO95 esfingomielinases96 cinases proteicas9798 e as transcriptases reversas

virais99 que incluem a transcriptase reversa viral do HIV-I65

Uma das propriedades mais promissoras das xantonas eacute a sua potencial aplicaccedilatildeo

antioxidante As xantonas devido ao seu caraacutecter aromaacutetico e agrave presenccedila de grupos

hidroxilo satildeo particularmente atractivas como futuros agentes antioxidantes Podem actuar

como agentes quelantes de metais100 captadores de radicais livres101-104 bem como

inibidoras da peroxidaccedilatildeo lipiacutedica100103105 Estas propriedades manifestam-se nas

aplicaccedilotildees potenciais como agentes hepatoprotectores106 anti-inflamatoacuterios105 e

quimiopreventivos ao niacutevel do cancro

Existem no mercado duas formulaccedilotildees caracterizadas como antioxidantes com

propriedades ao niacutevel da sauacutede humana e que contecircm substacircncias com o nuacutecleo xantona O

principal constituinte do Vimangreg (extraiacutedo da Mangifera indica) eacute a mangiferina (30)107

enquanto que o Xangoreg (extraiacutedo da Garcinia mangostana) eacute rica em xantonas oxigenadas

e preniladas (estruturas 64-66)108

PARTE II - Introduccedilatildeo

226

O

O

(64)

HO

OH

OH

OH

O

O

(65)

MeO

OH

OH

OMe

O

O

(66)

HO

OH

OH

OMe

15 A importacircncia da siacutentese de novos derivados de xantona

Tal como mencionado na primeira parte deste trabalho (sub-capiacutetulo 14) um dos

objectivos consistia na preparaccedilatildeo de novos compostos heterociacuteclicos para posterior

avaliaccedilatildeo da actividade antioxidante Assim e numa prespectiva de continuaccedilatildeo

desenvolveu-se uma nova rota de siacutentese para a obtenccedilatildeo de uma nova classe de

compostos As 23-diarilxantonas sintetizadas possuem substituiccedilatildeo em determinadas

posiccedilotildees que podem originar produtos hidroxilados com um dois ateacute a um maacuteximo de

seis grupos hidroxilo

Estudos jaacute efectuados sobre a actividade antioxidante de compostos polifenoacutelicos

revelaram que a substituiccedilatildeo orto-di-hidroxilo eacute de extrema importacircncia para a obtenccedilatildeo de

bons resultados neste domiacutenio A presenccedila adicional de um grupo hidroxilo na posiccedilatildeo 5

em compostos do tipo cromona foi tambeacutem jaacute referido por vaacuterios autores como essencial

para a actividade antioxidante deste tipo de compostos109-112

Tomando em consideraccedilatildeo estas caracteriacutesticas estruturais sintetizaram-se novos

derivados hidroxilados do tipo xantona e que seratildeo posteriormente avaliados quanto agrave sua

potencial actividade antioxidante que envolveraacute essencialmente a avaliaccedilatildeo da actividade

antirradicalar (radicais DPPH hidroxilo e peroxilo)

CAPIacuteTULO 2

FORMACcedilAtildeO DE LIGACcedilOtildeES CARBONO-

CARBONO CATALISADA POR

COMPLEXOS DE PALAacuteDIO

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

229

21 Introduccedilatildeo xistem vaacuterias razotildees pelas quais as reacccedilotildees envolvendo palaacutedio satildeo

particularmente uacuteteis e versaacuteteis de entre os inuacutemeros metais de transiccedilatildeo usados

em siacutentese orgacircnica A caracteriacutestica mais importante eacute que o palaacutedio oferece uma

das mais versaacuteteis estrateacutegias de siacutentese orgacircnica para a formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-

carbono Outra caracteriacutestica de realce eacute a toleracircncia de reagentes de palaacutedio a vaacuterios

grupos funcionais como o caso dos grupos hidroxilo e carbonilo Algumas reacccedilotildees

catalisadas por palaacutedio podem ocorrer sem protecccedilatildeo desses grupos funcionais Por outro

lado os reagentes de palaacutedio natildeo satildeo muito sensiacuteveis ao oxigeacutenio humidade e mesmo

aacutecidos no entanto estas reacccedilotildees devem ser operadas com cuidado113114

Haacute que ter em consideraccedilatildeo que o palaacutedio eacute um metal nobre e caro mas eacute muito mais

barato do que metais como roacutedio platina ou oacutesmio e que ateacute ao momento natildeo existem

relatos de toxicidade associado ao palaacutedio e que possam constituir um problema ateacute na sua

aplicaccedilatildeo industrial

Um das mais conhecidas reacccedilotildees catalisadas por palaacutedio para a formaccedilatildeo de ligaccedilotildees

carbono-carbono foram reportadas independentemente por Mizoroki115 e por Heck116 e eacute

chamada reacccedilatildeo de Mizoroki-Heck ou simplesmente reacccedilatildeo de Heck Este tipo de

reacccedilatildeo envolve o acoplamento de haletos de arilo ou alcenilo com alcenos catalisada por

complexos de palaacutedio (Esquema XLIII)117

R1 X HR2

Pd(0) R1

R2 HX

R1 = Ar alcenil R2 = Ar alquil OR CO2R etc X = I Br OTf ESQUEMA XLIII

Convencionalmente a reacccedilatildeo de Heck consiste na combinaccedilatildeo de um haleto de arilo

ou alcenilo devidamente substituiacutedo com um ligeiro excesso de alceno e uma base

geralmente uma amina na presenccedila do sistema cataliacutetico Pd(0) triarilfosfina em

atmosfera inerte

E

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

230

O catalisador de Pd(0) que se requer neste tipo de reacccedilatildeo pode ser obtido

comercialmente ou entatildeo preparado in situ a partir de um percursor de palaacutedio(II)

Pd(PPh3)4 Pd2(dba)3 ou ateacute mesmo Pd em carvatildeo podem ser usados como fonte de palaacutedio

(0) Compostos de palaacutedio(II) como por exemplo PdCl2 Pd(OAc)2 Pd(acac)2 e

PdCl2(PPh3)2 estatildeo disponiacuteveis comercialmente e satildeo amplamente usados como

catalisadores em reacccedilotildees de Heck113

A base mais usada eacute a trietilamina mas uma grande variedade de bases orgacircnicas e

inorgacircnicas (NaOAc NaHCO3 K2CO3) tecircm sido utilizadas com sucesso neste tipo de

reacccedilatildeo118 As temperaturas de reacccedilatildeo variam num intervalo de 60ordmC ateacute aos 150ordmC e

dentro desta gama variam significativamente de acordo com os reagentes utilizados Por

exemplo algumas reacccedilotildees de iodetos de arilo podem ocorrer agrave temperatura ambiente

enquanto que cloretos de arilo satildeo frequentemente inactivos a temperaturas inferiores a

120ordmC

Fosfinas terciaacuterias satildeo tambeacutem utilizadas nas reacccedilotildees de Heck nomeadamente com o

objectivo de manutenccedilatildeo da estabilidade do catalisador119 De referir no entanto que estas

fosfinas podem tambeacutem reagir nas condiccedilotildees usuais de Heck formando sais de fosfoacutenio

Uma grande variedade de solventes tecircm sido alvo de estudos para a sua aplicaccedilatildeo em

reacccedilotildees de Heck Solventes dipolares aproacuteticos satildeo os mais vulgarmente utilizados como

por exemplo DMF DMSO N-metil-2-pirrolidona (NMP) e acetonitrilo120 Outros

solventes como o metanol hexametilfosforamida NN-dimetilacetamida e mesmo aacutegua

podem tambeacutem ser usados neste tipo de reacccedilotildees118

As reacccedilotildees de Heck podem tambeacutem ocorrer em condiccedilotildees de transferecircncia de fase

pelo procedimento desenvolvido por Jeffery em que a adiccedilatildeo de sais quaternaacuterios de

amoacutenio tais como cloreto brometo ou hidrogenossulfato de tetraquilamoacutenio levaram a um

aumento tanto na reactividade como na selectividade quando comparado com o meacutetodo

convencional de Heck121122 No entanto geralmente a combinaccedilatildeo catalisador base sal

deve ser ajustada de modo a obterem-se as condiccedilotildees oacuteptimas para cada substrato123

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

231

Mas porque recaiu a nossa escolha na reacccedilatildeo de Heck para a formaccedilatildeo de derivados

do tipo xantona

No esquema XLIV apresentam-se algumas reacccedilotildees de haletos de arilo catalisadas por

reagentes de palaacutedio Podemos verificar que a formaccedilatildeo de uma dupla ligaccedilatildeo entre dois

substratos eacute proporcionada por uma reacccedilatildeo tipo Heck Tendo em conta o nosso

conhecimento sobre a siacutentese de 2- e 3-estirilcromonas e sobre a siacutentese de xantonas a

partir de reacccedilotildees de cicloadiccedilatildeo envolvendo esta famiacutelia de compostos124 decidiu-se

estudar a siacutentese de 23-diestirilcromonas que apoacutes electrociclizaccedilatildeo originaria derivados

do tipo xantona Assim sendo decidiu-se preparar derivados halogenados do tipo cromona

e que seriam utilizados em reacccedilotildees de Heck usando estirenos comerciais como olefinas

na siacutentese de novos compostos do tipo 2- e 3-estirilcromona e posteriormente convertidos

em 23-diarilxantonas

R

X

R

Sonogashira

R

Ar

Suzuki

ArB(OH)2

R

O

OH(R)

COH2O ou

ROH

R

R

RMgBrKumada

R

ArArSnBu3

Stille

R

R

RHeck

H

R

R

ESQUEMA XLIV

22 Efeito do substrato

Tecircm sido usados como substratos compostos halogenados em que a sua reactividade

segue a seguinte ordem I gt Br gtgtgt Cl Uma grande variedade de substituintes pode estar

presente no haleto de arilo mas com duas limitaccedilotildees

bull haletos com hidrogeacutenios-β podem sofrer processo de eliminaccedilatildeo

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

232

bull os arenos fluorados e clorados natildeo satildeo substratos usados com sucesso dado

possuiacuterem reactividades mais baixas que os respectivos derivados iodados e

bromados113120

Geralmente reacccedilotildees de Heck que utilizem fluoretos e cloretos de arilo requerem

condiccedilotildees reaccionais mais draacutesticas Alguns estudos com cloretos de arilo apresentam

rendimentos de 70-85 na presenccedila de fosfinas ricas em electrotildees estereamente

impedidas em particular P(t-Bu)3 e P(ciclo-hexil)3 O aumento da reactividade deveu-se a

uma mais faacutecil adiccedilatildeo oxidativa do cloreto de arilo ao centro de palaacutedio rico em

electrotildees125 Outros exemplos da utilizaccedilatildeo de cloretos de arilo em reacccedilotildees de Heck tecircm

vindo a ser publicados e alguns encontram-se jaacute compilados em forma de revisatildeo126127

As reacccedilotildees de iodetos de arilo catalisadas por Pd(0) podem ocorrer mesmo na

ausecircncia do ligando de fosfina no entanto a reacccedilatildeo de brometos de arilo requer

geralmente a presenccedila de ligandos de fosfina Nestes tipos de reacccedilatildeo satildeo formados sais de

fosfoacutenio pela reacccedilatildeo da trifenilfosfina com este tipo de derivados iodados e bromados135

A cataacutelise por Pd(OAc)2 eacute selectiva para a posiccedilatildeo iodada quando ambos os

substituintes bromo e iodo estatildeo presentes O bromo pode reagir subsequentemente com

mais uma moleacutecula de alceno se uma triarilfosfina for adicionada ao catalisador Pd(OAc)2

Por exemplo o p-bromoiodobenzeno reage selectivamente com o acrilato de metilo na

ausecircncia de ligando originando o p-bromocinamato de metilo o qual reage com o estireno

apoacutes a adiccedilatildeo de P(o-tol)3 para dar origem ao composto 67 (Esquema XLV)128

(67)

CO2Me

Br

MeO2C

MeO2C

Br

I

Pd(OAc)2

NEt3 68

P(o-tol)3 63

Pd(OAc)2

ESQUEMA XLV

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

233

A utilizaccedilatildeo de triflatos de arilo e viacutenilo como substratos em reacccedilotildees de Heck tem sido

cada vez mais frequente e uma vasta gama de reagentes tecircm sido estudados129-131

23 Consideraccedilotildees mecaniacutesticas

O mecanismo da reacccedilatildeo de Heck tem sido alvo de intensos estudos e aquele que eacute

geralmente aceite eacute o apresentado no esquema XLVI130132133 O complexo cataliticamente

activo eacute uma espeacutecie de palaacutedio(0) insaturada com 14 electrotildees e geralmente coordenada

com ligandos pobres em electrotildees Este complexo eacute normalmente gerado in situ e a este

processo denomina-se preacute-activaccedilatildeo134 No caso de se utilizar um catalisador de palaacutedio(0)

como eacute o caso do tetraquis(trifenilfosfina)palaacutedio(0) este catalisador encontra-se em

soluccedilatildeo na forma de tris(trifenilfosfina)palaacutedio(0) que apoacutes segunda perda de um ligando

de fosfina origina a espeacutecie cataliticamente activa bis(trifenilfosfina)palaacutedio(0)

intermediaacuterio A No entanto a utilizaccedilatildeo de sais de Pd(II) como catalisadores como

exemplo o acetato de palaacutedio ou o dicloreto de bis(trifenilfosfina) palaacutedio (II) os quais satildeo

reduzidos no meio reaccional satildeo os mais vulgarmente usados em reacccedilotildees de Heck132135

Assim os compostos de palaacutedio podem ser usados em duas formas distintas Uma eacute a

cataacutelise usando complexos de Pd(0) que comeccedila com a adiccedilatildeo oxidativa ao substrato e o

Pd(0) eacute regenerado no final da reacccedilatildeo A outra forma de cataacutelise eacute a utilizaccedilatildeo de

compostos de Pd(II) envolvendo a oxidaccedilatildeo dos substratos aminas fosfinas compostos

organometaacutelicos etc

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

234

[Pd(PPh3)3]

[Pd(PPh3)2]

[R1-Pd(PPh3)2X]

R1-X

Adiccedilatildeo oxidativa

R2

Coordenaccedilatildeo e Inserccedilatildeo

R1

R2

[Pd(PPh3)4]

[HPd(PPh3)2X]

baseHX

Rotaccedilatildeo interna

Eliminaccedilatildeo de H-β

base

-PPh3

-PPh3

Preacute-activaccedilatildeo

Eliminaccedilatildeo redutiva

H

R2

R1PdPPh3X

PPh3

PPh3

H

H

R1Pd(PPh3)2X

HR2

H

R1

HPd(PPh3)2X

HR2

R1

R2

HPdPPh3X

A

B

Complexo πC

DE

F

G

Troca de ligando

ESQUEMA XLVI

Depois de gerado o complexo de palaacutedio(0) cataliticamente activo A o ciclo cataliacutetico

de Heck pode ser considerado com 4 etapas fundamentais

bull adiccedilatildeo oxidativa

bull coordenaccedilatildeo ndash inserccedilatildeo migratoacuteria

bull eliminaccedilatildeo de H-β - dissociaccedilatildeo

bull eliminaccedilatildeo redutiva para regeneraccedilatildeo das espeacutecies de Pd(0) de forma a

completar o ciclo cataliacutetico

No passo I daacute-se uma adiccedilatildeo oxidativa em que o proacuteprio palaacutedio se insere na ligaccedilatildeo

arilo-haleto formando uma ligaccedilatildeo σ carbono-palaacutedio (intermediaacuterio B) com excepccedilatildeo dos

iodetos de arilo eacute essencial a presenccedila de ligandos para que a adiccedilatildeo oxidativa ocorra entre

o haleto de arilo (R1X) e o complexo de palaacutedio(0) [Pd(0)L2] Como ligandos efectivos (L)

PARTE II ndash Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

235

podem utlizar-se fosfinas monodentadas e bidentadas e tambeacutem derivados de 110-

fenantrolina

No passo II o palaacutedio forma um complexo π com o alceno intermediaacuterio C

provavelmente apoacutes a dissociaccedilatildeo de um dos ligandos de trifenilfosfina e no passo

seguinte depois do alceno e dos ligandos ariacutelicos terem adoptado uma orientaccedilatildeo cis

necessaacuteria ao passo de inserccedilatildeo migratoacuteria o proacuteprio alceno insere-se na ligaccedilatildeo σ aril-

palaacutedio num passo de adiccedilatildeo syn dando origem ao complexo σ alquil-palaacutedio

intermediaacuterio D Na adiccedilatildeo agrave dupla ligaccedilatildeo o palaacutedio liga-se ao carbono mais rico em

electrotildees e o grupo arilo ao carbono mais deficiente em electrotildees ocorrendo sempre de

forma sinesteacuterea Esta inserccedilatildeo-syn pressupotildee uma rotaccedilatildeo interna da ligaccedilatildeo carbono-

carbono da espeacutecie σ alquil-palaacutedio entretanto formada formando o intermediaacuterio E antes

que possa ocorrer a eliminaccedilatildeo do hidrogeacutenio-β

Seguidamente ocorre a eliminaccedilatildeo de um hidrogeacutenio que se encontra em posiccedilatildeo β

relativamente ao palaacutedio com a formaccedilatildeo de um novo complexo palaacutedio-carbono

intermediaacuterio F Este processo de eliminaccedilatildeo eacute estereosselectivo e ocorre de uma forma

syn a sua eficiecircncia estaacute relacionada com a dissociaccedilatildeo da olefina do complexo palaacutedio

(II)-hidrogeacutenio O complexo F devido agrave sua instabilidade colapsa dando origem agrave nova

olefina e ao complexo HPdL2X intermediaacuterio G No passo de eliminaccedilatildeo do hidrogeacutenio-β

haacute a possibilidade de isomerizaccedilatildeo da dupla ligaccedilatildeo Este tipo de problema pode ser

eliminado pela adiccedilatildeo de sais de Ag(I) e Tl(I) em reacccedilotildees entre olefinas ciacuteclicas e haletos

de arilo

Finalmente e para terminar o ciclo cataliacutetico o composto de palaacutedio(0) (intermediaacuterio

A) eacute regenerado por eliminaccedilatildeo redutiva do composto de palaacutedio(II) (intermediaacuterio G) e

facilitado pela adiccedilatildeo de uma base no passo final As bases mais usadas satildeo as

trialquilaminas (NEt3 NEtiPr2 etc) ou sais inorgacircnicos (AcONa K2CO3 etc) no entanto

tecircm sido tambeacutem alcanccedilados bons resultados com ldquoesponjas de prototildeesrdquo ou sais de Ag(I) e

Tl(I)130132133

O mecanismo geral da reacccedilatildeo de Heck apresentado no esquema XLVI foi modificado

independentemente por Ozawa et al136 e por Cabri e Candiani130 para definir o papel

desempenhado pelo contra-iatildeo X Assim o processo de coordenaccedilatildeo inserccedilatildeo do esquema

PARTE II - Formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono catalisadas por complexos de palaacutedio

236

XLVI pode ser alargado para a combinaccedilatildeo de duas vias separadas (i) e (ii) como

apresentado no esquema XLVII

PdL

R1

L

X

PdL

R1 XPd

L

R1 XPd

LL

XR1

-L

+L

-X-

+X-

PdL

R1

L+

PdL

R1

L+

PdLL

+

R1

B

D

D(i)

(ii)

ESQUEMA XLVII

Na via (i) deste modelo o contra-iatildeo aparece sempre coordenado ao ciclo de palaacutedio

Isto pode ocorrer quando o contra-iatildeo eacute um haleto e o alceno coordena apoacutes a dissociaccedilatildeo

de um dos outros ligandos (L)130137

Alternativamente se a ligaccedilatildeo Pd-X for mais laacutebil como no caso do X ser um triflato

(OTf) os ligandos permanecem ligados e a inserccedilatildeo do alceno ocorre no siacutetio onde estava

o contra-iatildeo X que resulta na formaccedilatildeo de um complexo de palaacutedio catioacutenico Drsquo pela via

(ii) Outros estudos indicaram que a reactividade dos complexos catioacutenicos Drsquo e do

complexo neutro D satildeo dependentes da natureza electroacutenica do substrato alceno Alcenos

ricos em electrotildees reagem mais rapidamente com complexos de palaacutedio catioacutenicos e

contrariamente a reacccedilatildeo de substratos deficientes em electrotildees eacute mais raacutepida quando satildeo

usados complexos de palaacutedio neutros Tambeacutem a introduccedilatildeo de agentes removedores de

halogeacutenios como o HgNO3 ou TlOAc permite a substituiccedilatildeo da forte ligaccedilatildeo Pd-X por uma

mais laacutebil130137

O grupo de Ǻkermark129 tambeacutem investigou o efeito do contra-iatildeo na

regiosselectividade da reacccedilatildeo de Heck A reacccedilatildeo de uma espeacutecie catioacutenica de palaacutedio

com alcenos ricos em electrotildees resultou principalmente na formaccedilatildeo de produtos de α-

substituiccedilatildeo enquanto que a β-substituiccedilatildeo eacute predominante na reacccedilatildeo de Heck com

substratos pobres em electrotildees

CAPIacuteTULO 3

SIacuteNTESE DE DERIVADOS DO TIPO

XANTONA

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

239

31 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo

ara a siacutentese dos compostos descritos nesta parte do trabalho eacute fundamental a

protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo presentes nos reagentes de partida das diferentes

rotas sinteacuteticas Com este procedimento procura-se minimizar o aparecimento de produtos

secundaacuterios e consequentemente elevar os rendimentos das transformaccedilotildees efectuadas

Os grupos protectores utilizados na protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo fenoacutelicos foram

diversos sendo os grupos acetilo benzilo e metilo alguns exemplos Deve-se ter em conta

que o grupo protector deve ser quimicamente estaacutevel resistente agraves condiccedilotildees reaccionais a

que ficaraacute sujeito e finalmente deve ser de faacutecil remoccedilatildeo

A protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo de acetofenonas benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos

envolveu quer a utilizaccedilatildeo do grupo benzilo quer do grupo metilo Inicialmente optou-se

pela utilizaccedilatildeo do grupo benzilo como grupo protector dado a sua remoccedilatildeo ser um processo

mais faacutecil do que o processo para a remoccedilatildeo do grupo metilo e de ser uma praacutetica

laboratorial conhecida e aplicada no laboratoacuterio de Quiacutemica Orgacircnica da Universidade de

Aveiro

Seguidamente e tambeacutem por uma questatildeo de simplicidade nos espectros de RMN de 1H

dos compostos obtidos optou-se por utilizar o grupo metilo como grupo protector tendo

sido desenvolvido um meacutetodo para a sua remoccedilatildeo de faacutecil execuccedilatildeo

A monobenzilaccedilatildeo selectiva da 2rsquo4rsquo- (68b) e da 2rsquo6rsquo-di-hidroxiacetofenona (68c) foi

efectuada recorrendo ao meacutetodo desenvolvido por Jain et al138 O meacutetodo consiste em

refluxar a hidroxiacetofenona com cloreto de benzilo em acetona e na presenccedila de

carbonato e iodeto de potaacutessio durante 12 horas (Esquema XLVIII) Assim obtiveram-se

as benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenonas (69bc) em bons rendimentos

P

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

240

b) R1 = OH R2 = Hc) R1 = H R2 = OHd) R1 = R2 = OH

OH O

A

B

A Acetona K2CO3 KI BnCl 12h refluxo (69bc)B Acetona K2CO3 Me2SO4 1h refluxo (69e-g)

R2R1

OH O

R2R1

b) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBne) R1 = OMe R2 = Hf) R1 = H R2 = OMeg) R1 = R2 = OMe

(68) (69)

ESQUEMA XLVIII

A dibenzilaccedilatildeo da 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) foi efectuada utilizando uma

modificaccedilatildeo ao meacutetodo de Johnstone e Rose139 Assim sendo tratou-se a 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-

hidroxiacetofenona (68d) com cloreto de benzilo e carbonato de potaacutessio em NN-

dimetilformamida em refluxo durante cerca de uma hora (Esquema XLIX) Neste processo

obteve-se a pretendida dibenzilaccedilatildeo mas natildeo de um modo selectivo Verificou-se a

existecircncia de uma mistura de dois compostos o de maior Rf correspondente agrave 3rsquo-benzil-

4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) e o de menor Rf a pretendida 2rsquo4rsquo-di-

benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69d)

OH O

A

OHHO

OH O

OBnBnO

(68d) (69d)

OH O

OBnBnO

(70d)

Bn+

A DMF K2CO3 BnCl 1h refluxo ESQUEMA XLIX

A monometilaccedilatildeo selectiva das acetofenonas (68bc) foi alcanccedilada recorrendo ao

meacutetodo desenvolvido por Khanna e Seshadri140 que consiste no tratamento das referidas

acetofenonas com sulfato de dimetilo e carbonato de potaacutessio em refluxo de acetona

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

241

durante uma hora (Esquema XLVIII) Este mesmo meacutetodo foi aplicado com sucesso na

dimetilaccedilatildeo da 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) tendo-se obtido um rendimento de 77

A tabela 46 apresenta os resultados obtidos na protecccedilatildeo dos grupos hidroxilos das

hidroxiacetofenonas (68b-d)

Tabela 46 ndash Rendimentos obtidos na benzilaccedilatildeo e metilaccedilatildeo de hidroxiacetofenonas (68b-d)

Hidroxiacetofenona Produto obtido η () (68b) (69b) 85 (68c) (69c) 87 (68d) (69d) 30 (68b) (69e) 93 (68c) (69f) 97 (68d) (69g) 77

A protecccedilatildeo dos grupos hidroxilo dos benzaldeiacutedos foi feita recorrendo a um meacutetodo

similar ao utilizado para a benzilaccedilatildeo dos grupos hidroxilo das acetofenonas referidas

anteriormente Assim os benzaldeiacutedos foram refluxados numa soluccedilatildeo de DMF com 3

equivalentes de carbonato de potaacutessio e 12 equivalentes de cloreto de benzilo (por cada

grupo hidroxilo a benzilar) durante cerca de 2 horas (Esquema L) Apoacutes filtraccedilatildeo do

carbonato de potaacutessio e precipitaccedilatildeo sobre aacutegua e gelo os cristais obtidos por filtraccedilatildeo

foram purificados por cromatografia em coluna de siacutelica gel e os produtos obtidos em

excelentes rendimentos (Tabela 47)

b) R1 = Hc) R1 = OH

ACHOR1 CHOR1

b) R1 = Hc) R1 = OBn

(71) (72)HO BnO

A DMF K2CO3 BnCl 2h refluxo

ESQUEMA L

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

242

Tabela 47 ndash Rendimentos obtidos na benzilaccedilatildeo de benzaldeiacutedos (71bc) Benzaldeiacutedo Produto obtido η ()

(71b) (72b) 95 (71c) (72c) 97

No presente trabalho foi tambeacutem necessaacuterio proceder agrave derivatizaccedilatildeo dos aacutecidos 4-

hidroxicinacircmico (73b) e 34-di-hidroxicinacircmico (73c) antes de serem usados na

cinamoiacutelaccedilatildeo das acetofenonas (69e-g)

O meacutetodo aplicado na metilaccedilatildeo dos aacutecidos cinacircmicos consistiu no refluxo do aacutecido

cinacircmico adequado com sulfato de dimetilo e carbonato de potaacutessio em acetona durante

uma noite De salientar que eacute necessaacuterio utilizar um excesso de carbonato de potaacutessio e de

sulfato de dimetilo de modo a que a metilaccedilatildeo ocorra em todos os grupos hidroxilo

presentes Assim sendo foram utilizados por cada grupo hidroxilo presente trecircs

equivalentes de base e 12 equivalentes de sulfato de dimetilo Desta forma sintetizaram-se

os dois cinamatos de metilo [4-metoxicinamato de metilo (74b) e o 34-dimetoxicinamato

de metilo (74c)] que satildeo posteriormente sujeitos a hidroacutelise em meio alcalino (Esquema

LI) Apoacutes duas horas de reacccedilatildeo os aacutecidos metoxicinacircmicos (75b e 75c) foram obtidos em

bons rendimentos (81-85 Tabela 48)

b) R1 = Hc) R1 = OH

A

R1

b) R1 = Hc) R1 = OMe

(73)HO

CO2H R1

(74)MeO

CO2Me R1

(75)MeO

CO2H

B

b) R1 = Hc) R1 = OMe

A Acetona K2CO3 Me2SO4 1 noite refluxoB MeOH NaOH H2O 2h refluxo

ESQUEMA LI

Tabela 48 ndash Rendimentos obtidos na preparaccedilatildeo dos aacutecidos metoxicinacircmicos (75bc) Aacutecido cinacircmico Produto obtido η ()

(73b) (75b) 85 (73c) (75c) 81

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

243

32 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

321 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

A aplicaccedilatildeo desta metodologia na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80ab0c0)

natildeo eacute um processo simples e envolve a realizaccedilatildeo de quatro etapas distintas (Esquema LII)

A primeira etapa consiste na acetilaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas (69a-d) que apoacutes

tratamento com base sofrem a transposiccedilatildeo do grupo acetilo Os compostos cetoacutenicos entatildeo

formados (77a-d 78a-d) sofrem de seguida bromaccedilatildeo e ciclizaccedilatildeo para dar origem agraves 3-

bromo-2-metilcromonas (79a-d) que apoacutes condensaccedilatildeo com benzaldeiacutedos apropriados

(72a-c) originam as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas pretendidas (80ab0c0) (Anexo III

paacuteg 459)

OH O

A

R2R1

R2 O

R1

(69a-d) (76a-d)

R2 O

R1

(79a-c)

A Py seca CH3COCl 12h temp ambB THF seco NaH 1h refluxoC 1 THF seco CH3COCl KOtBu 2h temp amb 2 KOtBu 2h refluxoD 1 EtOH Br2 2h temp amb 2 HCl 2h refluxoE MeOH NaOMe 48h temp amb

O

O

B

OH O

R2R1

O

O CH3

Br

(6976-79)a) R1 = R2 = Hb) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

(78a-d)OH

D

C

CHO

R3

R4

E

O(80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OBn R4 = Hc) R3 = R4 = OBn

(77a-d)

(72a-c)

Somente para o derivado (79a)

Somente para o derivado (69a)

(80)a) R3 = R4 = Hb0) R3 = OBn R4 = Hc0) R3 = R4 = OBn

ESQUEMA LII

Natildeo foi possiacutevel isolar o derivado (79d) (ver paacuteg 247)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

244

Iniciou-se o estudo optimizando as condiccedilotildees experimentais para a siacutentese da 2rsquo-

acetiloxiacetofenona natildeo substituiacuteda (76a) Seguidamente efectuou-se a extrapolaccedilatildeo da

metodologia desenvolvida para os restantes derivados (76b-d)

A primeira etapa (etapa A) consistiu no refluxo de uma soluccedilatildeo da 2rsquo-

hidroxiacetofenona (69a) em THF seco com 12 equivalentes de cloreto de acetilo em meio

baacutesico Apoacutes 24 horas de reacccedilatildeo obteve-se a desejada 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) com

41 de rendimento Aumentando a quantidade de cloreto de acetilo (2 equivalentes)

verificou-se tambeacutem um aumento do rendimento da reacccedilatildeo A utilizaccedilatildeo de anidrido

aceacutetico natildeo melhorou o rendimento da siacutentese A mudanccedila de solvente de THF para

piridina foi fundamental neste processo 141142 Apoacutes uma noite de reacccedilatildeo o rendimento

aumentou para 65 e com a utilizaccedilatildeo de 2 equivalentes de cloreto de acetilo obteve-se a

desejada 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) em bom rendimento (94 )

Aplicaram-se estas condiccedilotildees experimentais agraves restantes benziloxi-2rsquo-

hidroxiacetofenonas (69b-d) e obtiveram-se as pretendidas 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76b-

d) em bons rendimentos (Tabela 49)

Tabela 49 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

a) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

R2 O

R1

(69a-d) (76a-d)

O

O

A Py seca CH3COCl 12h temp amb

A

Hidroxiacetofenona Produto obtido η ()

(69a) (76a) 94 (69b) (76b) 97 (69c) (76c) 97 (69d) (76d) 98

A primeira tentativa de transposiccedilatildeo do grupo acetilo (etapa B) da 2rsquo-

acetiloxiacetofenona (76a) envolveu o tratamento desta com hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo

(5 equivalentes) usando DMSO como solvente143 Apoacutes 24 horas agrave temperatura ambiente

obtiveram-se os produtos de transposiccedilatildeo pretendidos (77a 78a) em baixo rendimento A

anaacutelise do espectro RMN de 1H desta mistura confirmou a presenccedila em soluccedilatildeo dos dois

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

245

tautoacutemeros sendo predominante para este derivado a forma enoacutelica Efectuando a reacccedilatildeo

de transposiccedilatildeo em THF144 e a utilizaccedilatildeo como base de hidroacutexido de soacutedio ou de terc-

butoacutexido de potaacutessio obtiveram-se apoacutes 24 horas a refluxo (77a 78a) com rendimentos

de 66 e 90 respectivamente

A etapa de transposiccedilatildeo nos derivados benziloxilados (76b-d) natildeo foi tatildeo eficiente

usando os meacutetodos descritos anteriormente para o derivado (76a) tendo-se optimizado as

condiccedilotildees experimentais para a transposiccedilatildeo do grupo acetilo deste tipo de compostos

usando THF como solvente e 15 equivalentes de hidreto de soacutedio em refluxo durante uma

hora Os rendimentos desta siacutentese estatildeo traduzidos na tabela 50

Tabela 50 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodionas (77a-d) 1-(2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenonas (78a-d)

a) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = H

R2 O

R1

(76a-d)

O

O

B

OH O

R2R1

O OH O

R2R1

(78a-d)OH

B THF seco NaH 1h refluxo

(77a-d)

c) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

2rsquo-Acetiloxiacetofenonas Produtos obtidos η () (76a) (77a 78a) 66 (76b) (77b 78b) 60 (76c) (77c 78c) 62 (76d) (77d 78d) 22

Uma modificaccedilatildeo ao meacutetodo de Baker ndash Venkataraman proposto por Ares et al145

envolvendo a ldquoone-pot synthesisrdquo (etapa C) foi tambeacutem aplicado na siacutentese da 3-hidroxi-

2-butenona (78a) Este meacutetodo envolve dois passos e consiste inicialmente na acetilaccedilatildeo da

2rsquo-hidroxiacetofenona (69a) com cloreto de acetilo usando THF como solvente e terc-

butoacutexido de potaacutessio como base A segunda adiccedilatildeo de terc-butoacutexido de potaacutessio eacute

necesssaacuteria para que possa ocorrer a transposiccedilatildeo desse mesmo grupo acetilo Com estas

condiccedilotildees reaccionais foi possiacutevel obter a 1-(2rsquo-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78a)

com 80 de rendimento

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

246

Na aplicaccedilatildeo desta metodologia agraves acetofenonas benziloxiladas (69b-d) obtiveram-se

os produtos desejados (77b-d 78b-d) mas em rendimentos extremamente baixos

recuperando-se principalmente as acetofenonas de partida

Na terceira etapa (etapa D) da siacutentese das 3-bromo-2-metilcromonas (79a-d)

considerou-se o meacutetodo desenvolvido por Ibrahim146 que consiste na bromaccedilatildeo de (77a

78a) e ciclizaccedilatildeo do produto obtido num passo uacutenico Agrave mistura de 13-butanodiona (77a)

3-hidroxi-2-butenonas (78a) em etanol e agrave temperatura ambiente adicionaram-se 15

equivalentes de bromo Apoacutes duas horas de reacccedilatildeo acidificou-se o meio com HCl e

refluxou-se por mais duas horas obtendo-se a 3-bromo-2-metilcromona natildeo substituiacuteda

(79a) em bom rendimento (90 ) A extensatildeo deste procedimento aos derivados

benziloxilados (77bc 78bc) deu origem agraves 3-bromo-2-metilcromonas desejadas (79bc)

em fracos rendimentos devido agrave formaccedilatildeo de uma seacuterie de outros produtos bromados Este

facto pode explicar-se pela presenccedila de grupos benziloxilos fortes dadores de electrotildees

que activam fortemente o anel benzeacutenico promovendo a substituiccedilatildeo aromaacutetica

electrofiacutelica A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H permitiu identificar alguns dos

produtos obtidos no processo de siacutentese das 3-bromo-2-metilcromonas (79b-c) A tiacutetulo de

exemplo o esquema LIII apresenta alguns dos produtos obtidos no processo de bromaccedilatildeo e

ciclizaccedilatildeo da 1-(2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxifenil)-13-butadiona (77c) envolvendo a utilizaccedilatildeo

de uma soluccedilatildeo de bromo em etanol seguido de acidificaccedilatildeo do meio reaccional com aacutecido

cloriacutedrico

OBn O

O CH3

BrOH O

OBn

OOH O

O CH3

H

Br

OBn O

O CH3

Br

Br

OBn O

O CH3

BrOBn O

O CH3

H

(77c)

(79c) (81c)

Br

Brforma enoacutelica

ESQUEMA LIII

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

247

Numa tentativa de optimizaccedilatildeo da siacutentese de benziloxi-3-bromo-2-metilcromonas

(79b-c) a uma soluccedilatildeo de 6rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxi-13-butadiona (77c 78c) em etanol

adicionou-se uma menor quantidade de bromo (09 equivalentes) de forma a evitar a

bromaccedilatildeo indiscriminada no anel benzeacutenico Assim aleacutem de se recuperar uma grande

quantidade do reagente de partida (77c 78c) recolheram-se mais duas fracccedilotildees

minoritaacuterias correspondentes agrave pretendida 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) e a

5-benziloxi-2-metilcromona (81c) Decidiu-se entatildeo que se deveria utilizar outro agente de

halogenaccedilatildeo que promovesse a bromaccedilatildeo selectiva nas posiccedilotildees α-cetoacutenicas O tribrometo

de feniltrimetilamoacutenio (PTT) eacute um reagente utilizado na bromaccedilatildeo selectiva de posiccedilotildees

alfa relativamente a grupos cetoacutenicos pelo que foi utilizado em substituiccedilatildeo do

bromo141147 Com esta alteraccedilatildeo conseguiu-se obter a pretendida 5-benziloxi-3-bromo-2-

metilcromona (79c) com 24 de rendimento Numa nova tentativa eliminou-se a adiccedilatildeo

de HCl dado que o reagente PTT liberta HBr que por si soacute promoveraacute o passo de

ciclizaccedilatildeo Deste modo conseguiu-se melhorar o rendimento da siacutentese da 5-benziloxi-3-

bromo-2-metilcromona (79c) para valores que natildeo ascenderam a 40 bem como a

recuperaccedilatildeo de 6rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona de partida (69c) A extrapolaccedilatildeo desta

metodologia para a obtenccedilatildeo da 7-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79b) acarretou o

mesmo tipo de problemas natildeo se obteve o produto pretendido em bom rendimento e os

produtos secundaacuterios obtidos foram semelhantes aos descritos anteriormente para a 5-

benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c)

A siacutentese da 57-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79d) natildeo foi alccedilancada por

qualquer os meacutetodos descritos anteriormente ou variaccedilotildees dos mesmos Analisando os

espectros de RMN de 1H das vaacuterias fracccedilotildees obtidas verifica-se sempre a obtenccedilatildeo do

derivado dibromado no anel A mas sem bromo na posiccedilatildeo 3 a 57-dibenziloxi-68-

dibromo-2-metilcromona Outra fracccedilatildeo importante eacute a correspondente agrave clivagem do

grupo benzilo da posiccedilatildeo 5 do produto mencionado anteriormente

A tabela 51 apresenta os rendimentos obtidos na siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas

(79a-c) utilizando 11 equivalentes de bromo em etanol seguido de acidicaccedilatildeo com aacutecido

cloriacutedrico (etapa D)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

248

Tabela 51 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-d)

(79a-d)

D

OH O

R2R1

O OH O

R2R1

(78a-d)OH

(77a-d)R2 O

R1 O CH3

Br

D 1 EtOH Br2 2h temp amb 2 HCl 2h refluxoa) R1 = R2 = H b) R1 = OBn R2 = H c) R1 = H R2 = OBn d) R1 = R2 = OBn

13-Butanodionas 3-Hidroxi-2-buteno-1-onas Produto obtido η () (77a 78a) (79a) 87 (77b 78b) (79b) 23 (77c 78c) (79c) 24 (77d 78d) (79d) ---

Dado os baixos rendimentos obtidos na siacutentese das benziloxi-3-bromo-2-

metilcromonas (79bc) desenvolveu-se a uacuteltima etapa (etapa E) apenas com a 3-bromo-2-

metilcromona natildeo substituiacuteda (79a) Assim a siacutentese das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

(80ab0c0) envolve uma reacccedilatildeo de condensaccedilatildeo aldoacutelica em meio baacutesico148149 da 3-

bromo-2-metilcromona (79a) e benzaldeiacutedos adequadamente substituiacutedos (72a-c)

Verificou-se que era necessaacuterio utilizar um grande excesso de base (4 equivalentes) e

aumentar o tempo de reacccedilatildeo para 48 horas de forma a obter os melhores rendimentos

(Tabela 52)

Tabela 52 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80ab0c0)

E MeOH NaOMe temp amb

O (79a)

O CH3

Br

CHO

R3

R4

E

O (80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72a-c)

a) R3 = R4 = H b b0) = R3 = OBn R4 = Hc c0) R3 = R4 = OBn

(7280)

Base (equiv) Tempo (h) (80a) () (80b0) () (80c0) ()

4 2 55 52 --- 4 12 56 52 --- 4 24 61 53 6 4 48 87 68 6 4 72 49 49 4

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

249

O baixo rendimento da siacutentese da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80b0) e o ainda

inferior rendimento do derivado (80c0) pode ser explicado considerando a baixa

reactividade dos benziloxibenzaldeiacutedos (72bc) devido agrave presenccedila de grupos dadores de

electrotildees nas posiccedilotildees 4- e 34- respectivamente

Realizaram-se vaacuterias tentativas no sentido de aumentar o rendimento de siacutentese de (E)-

3-bromo-34-dibenziloxi-2-estirilcromona (80c0) que envolveu a utilizaccedilatildeo de outros

solventes e outras bases em diferentes condiccedilotildees de tempo e de temperatura mas natildeo

resultaram em melhores alternativas de siacutentese recuperando-se na maior parte dos casos a

cromona (79a) e o benzaldeiacutedo de partida (72c) Apenas foi possiacutevel efectuar a

caracterizaccedilatildeo por RMN de 1H desta (E)-3-bromo-34-dibenziloxi-2-estirilcromona (80c0)

dado a sua degradaccedilatildeo em soluccedilatildeo de clorofoacutermio Salienta-se neste espectro o

aparecimento do dupleto a δ 760 ppm com uma constante de acoplamento de J 16 Hz

indicativa da formaccedilatildeo de dupla ligaccedilatildeo em configuraccedilatildeo trans da (E)-3-bromo-2-

estirilcromona (80c0)

Dadas as dificuldades encontradas nesta rota de siacutentese de (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas quer pelos baixos rendimentos quer pelo aparecimento de produtos

secundaacuterios houve a necessidade do desenvolvimento de uma nova rota de siacutentese

Considerou-se entatildeo a aplicaccedilatildeo da modificaccedilatildeo do meacutetodo de Baker-Venkataraman150151

na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

322 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

Nesta rota sinteacutetica as 3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m) satildeo obtidas em trecircs etapas

iniciando-se o processo pela cinamoiacutelaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas (69ae-g) que apoacutes

tratamento com base satildeo transformadas em 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

(83a-m) Estas pentadieno-1-onas sofrem de seguida num passo uacutenico bromaccedilatildeo e

ciclizaccedilatildeo para dar origem agraves pretendidas (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m)

(Esquema LIV e Anexo III paacuteg 459)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

250

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

B

O

O

R3

O

R3

R2 OH

OH

(82a-m)

(83a-m)

R1R4

A

R1

R4

O(80a-m)

O

Br

R3

R4

C

R2

R1

A X=Cl Py seca 2h temp amb X = OH (75bc) Py seca POCl3 2h 60 ordmCB DMSO KOH 2h temp ambC EtOH PTT 12h temp amb

g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

(808283)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = He) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = H

+

forma dicetoacutenica

(69)a) R1 = R2 = He) R1 = OCH3 R2 = Hf) R1 = H R2 = OCH3g) R1 = R2 = OCH3

ESQUEMA LIV

Assim a primeira etapa (etapa A) consiste na cinamoiacutelaccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenonas

(69ae-g) em que para o efeito se utilizam cloretos de cinamoiacutelo comerciais ou preparados

in situ partindo de aacutecidos cinacircmicos e cloreto de fosforilo Este meacutetodo de esterificaccedilatildeo

desenvolvido por Wadodkar e Ghiga152 foi modificado consoante o padratildeo de substituiccedilatildeo

das acetofenonas e aacutecidos cinacircmicos utilizados apresentando-se na tabela 53 as condiccedilotildees

de tempo e temperatura bem como os respectivos rendimentos na obtenccedilatildeo das desejadas

2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

251

Tabela 53 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (80a-m)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

e) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = H

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

O

O

R3

(82a-m)

R1 R4

Py seca+

Para X = OH POCl3

(82)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

Produto obtido Temperatura da reacccedilatildeo Tempo de reacccedilatildeo η () (82a) temp amb 2 h 97 (82b) 60 ordmC 2 h 52 (82c) 60 ordmC 2 h 70 (82d) temp amb 2 h 87 (82e) 60 ordmC 2 h 62 (82f) 60 ordmC 2 h 67 (82g) temp amb 2 h 85 (82h) 60 ordmC 2 h 53 (82i) 60 ordmC 2 h 64 (82j) temp amb 2 h 94 (82l) 60 ordmC 2 h 52

(82m) 60 ordmC 2 h 50

Analisando a tabela 53 podemos verificar que quando se usa cloreto de cinamoiacutelo

comercial a reacccedilatildeo de esterificaccedilatildeo ocorre agrave temperatura ambiente e satildeo aquelas em que

se obtecircm os melhores rendimentos Para todas estas reacccedilotildees foi indispensaacutevel a

purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como

eluente tendo-se obtido as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas pretendidas (82a-m) com

rendimentos variaacuteveis consoante o padratildeo de substituiccedilatildeo sendo sempre superiores a 50

A segunda etapa consiste na transposiccedilatildeo do grupo cinamoiacutelo da posiccedilatildeo 2rsquo para a

posiccedilatildeo 2 da acetofenona originando as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

desejadas (83a-m) Assim as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) foram dissolvidas em

DMSO e apoacutes adiccedilatildeo do hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo (5 equivalentes) foram mantidas em

agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de duas horas143 Apoacutes finalizaccedilatildeo da

reacccedilatildeo e anaacutelise dos espectros de RMN de 1H dos produtos obtidos verificou-se que a

forma predominante em soluccedilatildeo era a forma enoacutelica no equiliacutebrio tautomeacuterico formado

Com este meacutetodo obtiveram-se as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m)

pretendidas em bons rendimentos (Tabela 54)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

252

Tabela 54 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

e) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = H

a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

forma dicetoacutenicaOR2

O

O

R3

(82a-m)

R1 R4

O

R3

R2 OH

OH

(83a-m)

R1

R4

B DMSO KOH 2h temp amb

B

2rsquo-Cinamoiacuteloxiacetofenonas Produto obtido η ()

(82a) (83a) 82 (82b) (83b) 95 (82c) (83c) 73 (82d) (83d) 81 (82e) (83e) 70 (82f) (83f) 68 (82g) (83g) 93 (82h) (83h) 54 (82i) (83i) 65 (82j) (83j) 80 (82l) (83l) 61

(82m) (83m) 77

O mecanismo desta reacccedilatildeo envolve a formaccedilatildeo de um carbaniatildeo resultante da captura

de um dos prototildees alfa da acetofenona pela base Este por sua vez permite a transposiccedilatildeo

do grupo cinamoiacutelo dando origem ao composto β-dicetoacutenico que existe em equiliacutebrio com

a forma enoacutelica Esta siacutentese especiacutefica e pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H

verifica-se que em soluccedilatildeo a forma predominante eacute a forma enoacutelica (Esquema LV)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

253

O

O

O HOH

HH

O

O

O

HH2OO

O

R

O

H

H

H

O

O

RO

R

OO OH

R

OOH O

R

OOH OH

R

R

ESQUEMA LV

A terceira e uacuteltima etapa consistiria na bromaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-

pentadieno-1-onas (83a-m) e ciclizaccedilatildeo dos produtos obtidos num passo soacute para a

obtenccedilatildeo das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas desejadas (80a-m) No entanto nesta fase do

trabalho devido agrave falta de tempo optou-se pela siacutentese de apenas alguns derivados tendo-

se excluiacutedo a siacutentese dos derivados com substituiccedilatildeo 4rsquo-metoxilo e simultaneamente com

substituiccedilatildeo no anel A No entanto pensa-se que a siacutentese destes derivados (80ehl) deve

decorrer de uma forma anaacuteloga agrave descrita para os derivados similares (Tabela 55)

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm) em THF

adicionou-se 11 equivalentes de PTT A mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo agrave

temperatura ambiente durante uma noite sob atmosfera de azoto As (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80a-dfgijm) foram obtidas em rendimentos moderados (Tabela 55)

apoacutes moroso processo de purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna utilizando

diclorometano como eluente

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

254

Tabela 55 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

i) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = Hg) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H

a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3

(83a-dfgijm)O

R3

R2 OH

OHR1

R4

O(80a-dfgijm)

O

Br

R3

R4

C

R2

R1

C EtOH PTT 12h temp amb

3-Hidroxi-24-pentadieno-1-ona Produto obtido η ()

(83a) (80a) 67 (83b) (80b) 53 (83c) (80c) 64 (83d) (80d) 97 (83f) (80f) 60 (83g) (80g) 84 (83i) (80i) 58 (83j) (80j) 49 (83m) (80m) 30

O mecanismo de bromaccedilatildeo envolvendo o PTT consiste na halogenaccedilatildeo da dupla

ligaccedilatildeo enoacutelica com libertaccedilatildeo de aacutecido bromiacutedrico Seguidamente ocorre o ataque

nucleoacutefilo do grupo hidroxilo da acetofenona agrave dupla ligaccedilatildeo na posiccedilatildeo 3 com fecho de

anel o qual apoacutes desidrataccedilatildeo origina as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (Esquema LVI)

R

O O

Br Br

H

R

O O

OOHBr

H

H

O

OH

R

OHBr

O

O

Br

R

- H2O

- HBr

ESQUEMA LVI

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

255

33 Siacutentese de 23-diarilxantonas

331 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona

3311 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

Nas uacuteltimas deacutecadas a reacccedilatildeo de olefinas com haletos de arilo ou vinilo catalisada por

palaacutedio (reacccedilatildeo de Heck) tornou-se um meacutetodo eficiente em siacutentese orgacircnica para a

formaccedilatildeo de ligaccedilotildees carbono-carbono (ver capiacutetulo 2 Parte II) A siacutentese de (E)-2-metil-

3-estirilcromonas (85a-c) envolve a utilizaccedilatildeo de catalisadores de palaacutedio em reacccedilotildees do

tipo Heck em que as olefinas satildeo os estirenos (84a-c) e o derivado bromado eacute a 3-bromo-

2-metilcromona (79a) (Anexo IV paacuteg 461)

Iniciou-se a optimizaccedilatildeo desta transformaccedilatildeo utilizando a 3-bromo-2-metilcromona

(79a) e um excesso de estireno simples (84a) na presenccedila de acetato de palaacutedio

trietilamina e trifenilfosfina e usando a N-metil-2-pirrolidona (NMP) como solvente Apoacutes

24 horas a 100 ordmC natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto (entrada 1I Tabela 56)

recuperando-se alguma quantidade da cromona de partida Decidiu-se entatildeo elevar a

temperatura para 160 ordmC e apoacutes purificaccedilatildeo da mistura reaccional por cromatografia em

placa de siacutelica gel obteve-se a (E)-2-metil-3-estirilcromona desejada (85a) com um

rendimento de 2 (entrada 2I) A alteraccedilatildeo do catalisador para tetraquis(trifenilfosfina)

palaacutedio(0) elevou o rendimento para 9 (entrada 3I) Aumentando a quantidade de

catalisador para 5 mol aumentou-se um pouco mais o rendimento (21 entrada 4I) O

aumento da quantidade de estireno e diminuiccedilatildeo do tempo de reacccedilatildeo contribuiacuteram para

melhores rendimentos na siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) (entradas 5I a 9I)

A utilizaccedilatildeo de outros catalisadores de palaacutedio nas mesmas condiccedilotildees da entrada 7I

obtiveram resultados de siacutentese muito similares (entradas 10I e 11I)

Foram utilizadas outras bases e outras fosfinas no sentido de melhorar o rendimento de

siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) mas revelaram-se menos eficientes do que as

condiccedilotildees apresentadas na tabela 56 entradas 7I 10I e 11I em que se obtiveram os

melhores rendimento de siacutentese (46-48 )

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

256

Tabela 56 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a)

O (79a)

O CH3

Br

+

O (85a)

O CH3

(84a)

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (85a)

1I Pd(OAc)2 ndash 002 01 1 25 24 100 0 2I Pd(OAc)2 ndash 002 01 1 25 24 160 2 3I Pd(PPh3)4 ndash 002 01 1 25 24 160 9 4I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 25 24 160 21 5I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 24 160 25 6I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 29 7I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 48 8I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 36 9I Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 27

10I PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 48 11I Pd(OAc)2 ndash 005 01 1 5 9 160 46

A siacutentese dos derivados (E)-2-metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) e (E)-2-metil-

3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c) envolveu a aplicaccedilatildeo de algumas condiccedilotildees descritas

na tabela 56 com o objectivo de optimizar o meacutetodo de siacutentese destes derivados e os

resultados estatildeo expressos na tabela 57

Tabela 57 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85bc)

(79a)(84bc)O

O CH3

Br

+

O(85bc)

O CH3R2

R1 R2

R1b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

Et3N (equiv)

Estireno (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (85b)

η (85c)

1J Pd(OAc)2 ndash 005 01 1 5 9 160 28 17 2J Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 43 30 3J PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 49 52

Analisando a tabela 57 pode constatar-se que os melhores rendimentos na siacutentese das

(E)-2-metil-3-estirilcromonas (85bc) satildeo obtidos na presenccedila do catalisador cloreto de

palaacutedio (Tabela 57 entrada 3J) em condiccedilotildees e rendimentos muito similares agraves da (E)-2-

metil-3-estirilcromona natildeo substituiacuteda (85a) (ver tabela 56 entrada 10I)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

257

Comparando as tabelas 56 e 57 verifica-se que a alteraccedilatildeo de catalisador na siacutentese do

derivado (85a) natildeo provoca alteraccedilatildeo no seu rendimento de siacutentese natildeo ocorrendo o

mesmo para os derivados (85b) e (85c) Estes na presenccedila do

tetraquis(trifenilfosfina)palaacutedio(0) apresentam rendimentos inferiores (entrada 2J) e na

presenccedila de acetato de palaacutedio os rendimentos obtidos satildeo ainda mais baixos (entrada 1J)

sendo esta alteraccedilatildeo de catalisador mais notoacuteria ao niacutevel do derivado com maior nuacutemero de

substituintes a (E)-2-metil-3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c)

3312 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas

As (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) foram obtidas por condensaccedilatildeo do tipo aldol em

meio baacutesico de (E)-2-metil-3-estirilcromonas com benzaldeiacutedos ambos adequadamente

substituiacutedos Adicionou-se a (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a-c) adequada a uma soluccedilatildeo

de metoacutexido de soacutedio em metanol preparada para o efeito com soacutedio metaacutelico e metanol

recentemente destilado e deixou-se arrefecer a soluccedilatildeo ateacute agrave temperatura ambiente

Seguidamente adicionou-se o benzaldeiacutedo apropriado (72a-c) (ver esquema LII) e a

mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo e agrave temperatura ambiente As melhores

condiccedilotildees de reacccedilatildeo foram alcanccediladas apoacutes 48 horas de reacccedilatildeo e usando 4 equivalentes

de base contudo apenas se conseguiu efectuar a condensaccedilatildeo com o benzaldeiacutedo natildeo

substituiacutedo (72a) (Tabela 58)

Tabela 58 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

O (85a-c)

O CH3

R2

R1

A

O (86a-c)

O

R2

R1

CHO+

A MeOH NaOMe 48h temp amb

(72a)a) R1 = R2 = H b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

3-Estirilcromona Produto obtido η () (85a) (86a) 53 (85b) (86b) 67 (85c) (86c) 69

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

258

Efectuaram-se vaacuterias experiecircncias no sentido de se obter a condensaccedilatildeo com os

benzaldeiacutedos substituiacutedos (72b e 72c) no entanto mesmo apoacutes vaacuterias semanas de reacccedilatildeo

natildeo foi possiacutevel isolar qualquer produto recuperando-se alguma quantidade dos reagentes

de partida

3313 Siacutentese de 23-diarilxantonas a partir de (EE)-23-

diestirilcromonas

As 23-diarilxantonas (87a-c) foram obtidas por um meacutetodo simples e que consiste em

refluxar uma soluccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) em 124-triclorobenzeno

Verificou-se que na siacutentese da 23-difenilxantona (87a) foi tambeacutem possiacutevel isolar dois

produtos minoritaacuterios A anaacutelise dos espectros de RMN revelaram que o composto com

maior Rf era a 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) e o de menor Rf era a 23-difenil-12-

di-hidroxantona (89a) intermediaacuterios semi-oxidados da xantona final (Esquema LVII)

O (86a)

O

O(88a)

O

O(89a)

O

O (87a)

O

H

H

H

H

H

H

A 124-triclorobenzeno refluxo

A

ESQUEMA LVII

A optimizaccedilatildeo do tempo de reacccedilatildeo demonstrou que os melhores rendimentos foram

alcanccedilados com 18 horas de reacccedilatildeo sendo que com somente 12 horas de reacccedilatildeo e ao fim

de 24 horas os rendimentos eram inferiores aos obtidos com 18 horas Este facto explica o

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

259

aumento de produtos de degradaccedilatildeo observado no tratamento e purificaccedilatildeo da mistura

reaccional Com esta metodologia as 23-diarilxantonas (87a-c) foram obtidas em bons

rendimentos (gt 80 Tabela 59)

Tabela 59 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-c) a partir de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

A 124-triclorobenzeno 18h refluxo

O (86a-c)

O

R2

R1 O (87a-c)

O

R2

R1

A

a) R1 = R2 = H b) R1 = OCH3 R2 = H c) R1 = R2 = OCH3

23-Diestirilcromona Produto obtido η () (86a) (87a) 85 (86b) (87b) 80 (86c) (87c) 84

332 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

O primeiro estudo consistiu na aplicaccedilatildeo das condiccedilotildees experimentais estabelecidas na

siacutentese das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (entradas 7I e 10I Tabela 56) na reacccedilatildeo da (E)-

3-bromo-2-estirilcromona (80a) com o estireno (84a) (entradas 1L e 2L Tabela 60) A

anaacutelise da mistura reaccional por tlc revelou a presenccedila de duas fracccedilotildees principais O

espectro de RMN da fracccedilatildeo maioritaacuteria de maior Rf indicou que natildeo se tratava da (EE)-

23-diestirilcromona pretendida (86a) mas sim da 23-difenilxantona (87a) (Esquema

LVIII) A anaacutelise do espectro de RMN do produto minoritaacuterio de menor Rf revelou a

presenccedila da 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) intermediaacuterio semi-oxidado da xantona

final Este tipo de intermediaacuterio tambeacutem jaacute tinha sido isolado na siacutentese da 23-

difenilxantona (87a) a partir da 23-diestirilcromona (86a) Este facto indica que a reacccedilatildeo

de Heck levaraacute agrave formaccedilatildeo da 23-diestirilcromona (86a) e que provavelmente a elevada

temperatura das condiccedilotildees reaccionais promove a electrociclizaccedilatildeo seguida de oxidaccedilatildeo

para dar origem agrave 23-difenilxantona (87a) (Esquema LVIII)153 Este tipo de

electrociclizaccedilatildeo teacutermica jaacute foi reportada na literatura154155 enquanto a consequente

oxidaccedilatildeo eacute promovida pela aromaticidade do composto final (87a)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

260

Tabela 60 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 23-difenilxantona (87a) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

O (87a)

O

Br+

(84a)

NMP

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87a)

1L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 54 2L PdCl2 ndash 005 01 1 5 9 160 34 3L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 refluxo 45 4L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 36 5L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 50 6L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 12 7L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 9 160 33 8L Pd(PPh3)4 ndash 005 02 1 5 9 160 11 9L Pd(PPh3)4 ndash 01 01 1 5 9 160 48

10L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 2 5 9 160 52 11L Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 5 9 160 56

O (80a)

O

O (88a)

O

O (87a)

O

H

H

H

Br(84a)

A

A NMP NEt3 PPh3 Pd(PPh3)4 9h 160ordmC

O

O

O

O

Ha

(86a)

ESQUEMA LVIII

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

261

Contrariamente ao observado para as (E)-2-metil-3-estirilcromonas (86a-c) a siacutentese

da 23-diarilxantona (87a) usando o Pd(PPh3)4 como catalisador apresenta melhores

rendimentos (entradas 1L e 2L) O aumento da temperatura de reacccedilatildeo refluxo de NMP

natildeo levou a um aumento no rendimento da reacccedilatildeo (entrada 3L) verificando-se por tlc um

aumento dos produtos de degradaccedilatildeo e que dificulta ainda mais o processo de purificaccedilatildeo

Posteriormente efectuou-se um estudo do efeito do tempo na reacccedilatildeo de Heck para a

obtenccedilatildeo da 23-difenilxantona (87a) com 3 6 e 12 horas de reacccedilatildeo (entradas 4L-6L)

Verifica-se um aumento gradual com o aumento da temperatura ateacute a um maacuteximo de 9

horas sendo que ao fim de 12 horas de reacccedilatildeo o rendimento decresce abruptamente para

12 (3h 36 6h 50 9h 54 e 12h 12 )

Depois da optimizaccedilatildeo do tempo e temperatura de reacccedilatildeo diminuiu-se a quantidade de

estireno utilizada e verificou-se que o rendimento da reacccedilatildeo eacute inferior quando se utiliza

somente 2 equivalentes de estireno (33 entrada 7L) Um aumento na quantidade de

catalisador tambeacutem natildeo acarreta melhores resultados na siacutentese da 23-difenilxantona (87a)

(entrada 8L) A alteraccedilatildeo da quantidade de fosfina (entrada 8L) teve um forte impacto no

rendimento da reacccedilatildeo diminuindo bruscamente de 54 para 11 quando se utiliza 01

e 02 equivalentes respectivamente Finalmente a alteraccedilatildeo da quantidade de base para 2 e

4 equivalentes (entradas 10L e 11L) levou a ligeiros aumentos nos rendimentos obtidos

sendo respectivamente de 52 e 56 (entradas 10L e 11L)

Na utilizaccedilatildeo do 4-metoxiestireno (84b) na siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona

(87b) fez-se tambeacutem um pequeno estudo para avaliar as melhores condiccedilotildees de reacccedilatildeo

(Tabela 61) Como se verificou no estudo anterior o factor tempo eacute fundamental neste tipo

de reacccedilatildeo quiacutemica Para o efeito realizaram-se experiecircncias a 160ordmC com 3 6 9 e 12

horas de reacccedilatildeo utilizando o Pd(PPh3)4 como catalisador (entradas 1M-4M Tabela 61)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

262

Tabela 61 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona (87b) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

(87b)

Br

+

(84b)

NMP

O

O

H3CO

OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87b)

1M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 160 61 2M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 160 57 3M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 9 160 43 4M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 22 5M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 refluxo 37 6M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 3 160 66 7M Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 2 3 160 58

Verificou-se que o melhor rendimento foi obtido com o menor tempo de reacccedilatildeo ou

seja 3 horas e que o aumento do tempo de reacccedilatildeo contribuiu para uma diminuiccedilatildeo do

rendimento provavelmente devido agrave degradaccedilatildeo do produto no meio reaccional

Seguidamente elevou-se a temperatura da reacccedilatildeo refluxo de NMP e com 3 horas de

reacccedilatildeo o rendimento diminui para cerca de metade daquele que foi obtido com a

temperatura de 160ordmC (entrada 5M) A diminuiccedilatildeo da quantidade de estireno para 2

equivalentes uma temperatura de 160ordmC durante 3 horas revelaram ser as melhores

condiccedilotildees experimentais para a siacutentese da 2-(4-metoxifenil)-3-fenilxantona (87b) (entrada

6M) Com as condiccedilotildees descritas anteriormente o aumento da quantidade de base natildeo

contribuiu para melhorar os rendimentos obtidos (entrada 7M)

Na siacutentese da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c) encontrou-se uma relaccedilatildeo

interessante de tempo e temperatura em que se obtecircm os mesmos rendimentos (30 )

usando uma temperatura de 160ordmC durante 12 horas e refluxo durante 3 horas (entradas 1N

e 2N Tabela 62) Uma relaccedilatildeo intermeacutedia de tempo e temperatura levou a um ligeiro

aumento no rendimento da reacccedilatildeo (37 entrada 3N) Com as trecircs condiccedilotildees

experimentais descritas anteriormente e diminuindo a quantidade de estireno para 2

equivalentes (entradas 4N-6N) verificou-se um aumento no rendimento (45 ) na siacutentese

da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

263

Um aumento na quantidade de base nas melhores condiccedilotildees obtidas ateacute entatildeo natildeo

provocou alteraccedilatildeo no rendimento da reacccedilatildeo (comparar entradas 4N e 7N)

Tabela 62 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese da 2-(34-dimetoxifenil)-3-fenilxantona (87c) a partir da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a)

O (80a)

O

(87c)

Br

+

(84c)

NMP

O

O

H3CO

H3CO

OCH3

OCH3

Entrada Catal (equiv)

PPh3 (equiv)

NEt3 (equiv)

(84a) (equiv)

Tempo (h)

Temp (ordmC)

η (87c)

1N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 12 160 30 2N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 3 refluxo 30 3N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 5 6 refluxo 37 4N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 12 160 45 5N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 3 refluxo 35 6N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 1 2 6 refluxo 42 7N Pd(PPh3)4 ndash 005 01 4 2 12 160 44

Analisando as trecircs tabelas anteriores (Tabelas 60-62) verifica-se que as melhores

condiccedilotildees experimentais obtidas na reacccedilatildeo de Heck utilizam 005 equivalentes de

catalisador 01 equivalentes de trifenilfosfina a uma temperatura de 160ordmC e que variam

consoante o estireno usado Obtiveram-se melhores resultados para os estirenos

substituiacutedos (84bc) quando se usa somente 2 equivalentes deste reagente relativamente agrave

bromocromona enquanto que para o estireno natildeo substituiacutedo (84a) satildeo necessaacuterios 5

equivalentes Verifica-se tambeacutem variaccedilotildees na quantidade de trietilamina e de tempo de

reacccedilatildeo para a obtenccedilatildeo dos melhores rendimentos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-c)

a partir da 3-bromo-2-estirilcromona (80a)

Apoacutes este estudo fez-se uma extrapolaccedilatildeo das condiccedilotildees experimentais em que

obtiveram os melhores resultados com estes estirenos (84a-c) para as outras (E)-3-bromo-

2-estirilcromonas (80b-dfgijm) e obtiveram-se resultados similares mas que nem

sempre revelaram ser as melhores condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo das respectivas

23-diarilxantonas (87d-z) (Anexo V paacuteg 463) Para esta consideraccedilatildeo contribuiacuteram os

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

264

resultados obtidos de uma seacuterie de experiecircncias que se efectuaram e em que se variou a

quantidade de base e de estireno bem como de tempo e temperatura de reacccedilatildeo Assim

sendo apresenta-se na tabela 63 as condiccedilotildees experimentais que levam agrave obtenccedilatildeo dos

melhores rendimentos na siacutentese das 23-diarilxantonas (87a-z) [para todos os casos

utilizou-se 005 equivalentes de Pd(PPh3)4 01 equivalentes de PPh3 e 5 equivalentes de

estireno natildeo substituiacutedo (84a) e 2 equivalentes dos estirenos metoxilados (84bc)]

De salientar que da reacccedilatildeo de Heck de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-

dfgijm) com estirenos (84a-c) e em determinadas condiccedilotildees experimentais consegue-se

isolar um produto de maior Rf geralmente maioritaacuterio correspondente agraves 23-

diarilxantonas (87a-z) e o produto de menor Rf na maior parte dos casos minoritaacuterio

correspondente agraves 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) No caso do derivado bromado

possuir um grupo 5-metoxilo (80gijm) eacute tambeacutem possiacutevel isolar em alguns casos

derivados hidroxilados na posiccedilatildeo 8 da respectiva 23-diarilxantona (90o-z) (Tabela 63)

Na parte experimental apresenta-se algumas das condiccedilotildees reaccionais em que eacute

possiacutevel observar-se o aparecimentos de todos os produtos da reacccedilatildeo de Heck de 3-

bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) com estirenos (84a-c) 23-diarilxantonas (87a-

z) 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantona (90o-z)

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

265

Tabela 63 ndash Melhores rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas (87a-z) a partir de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

O(80abb0cdfgijm)

OA

O (87a-z)

O

Br+

R2

R1

R3

R4

R5

R6

R1

R2

R3

R4

R6

R5(84a-c)

O (88a-z)

OR1

R2

R3

R4

R6

R5

H

H

H

O (90o-z)

OR1

OH

R3

R4

R6

R5

A NMP 1 equiv NEt3 01 equiv PPh3 005 equiv Pd(PPh3)4(80)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hb0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H

(84)a) R5 = R6 = H (5 equiv)b) R5 = OCH3 R6 = H (2 equiv)c) R5 = R6 = OCH3 (2 equiv)

f) R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3

5

8

4 equiv

R1 R2 R3 R4 R5 R6 Tempo

(h) Temp

(ordmC) (87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

a H H H H H H 9 160 56 --- ― b H H H H OCH3 H 3 160 66 14 ― c H H H H OCH3 OCH3 12 160 45 --- ― d H H OCH3 H H H 9 refluxo 60 11 ― d0 H H OBn H H H 6 refluxo 51 --- ― e H H OCH3 H OCH3 H 9 refluxo 62 --- ― e0 H H OBn H OCH3 H 6 refluxo 66 --- ― f H H OCH3 H OCH3 OCH3 9 refluxo 28 --- ― f0 H H OBn H OCH3 OCH3 12 refluxo 39 27 ― g H H OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 62 3 ― h H H OCH3 OCH3 OCH3 H 9 refluxo 80 --- ― i H H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 70 --- ― j OCH3 H H H H H 6 refluxo 47 17 ― k OCH3 H H H OCH3 H 3 refluxo 31 32 ― l OCH3 H H H OCH3 OCH3 9 refluxo 23 25 ― m OCH3 H OCH3 OCH3 H H 6 refluxo 13 3 ― n OCH3 H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 35 7 ― o H OCH3 H H H H 9 refluxo 58 --- --- p H OCH3 H H OCH3 H 9 refluxo 24 --- 37 q H OCH3 H H OCH3 OCH3 6 refluxo 22 10 3 r H OCH3 OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 50 --- 1 s H OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 9 refluxo 43 --- 11 t OCH3 OCH3 H H H H 6 refluxo 42 --- 2 u OCH3 OCH3 H H OCH3 H 9 refluxo 17 --- --- v OCH3 OCH3 H H OCH3 OCH3 6 160 46 --- --- x OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 H H 9 refluxo 20 10 5 z OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 OCH3 3 refluxo 24 5 4

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

266

Para comprovar que as 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) satildeo intermediaacuterios na

siacutentese das 23-diarilxantonas (87a-z) as primeiras foram sujeitas a oxidaccedilatildeo por forma a

verificar a formaccedilatildeo da respectiva 23-diarilxantona final (Esquema LIX) Para o efeito

utilizaram-se dois oxidantes o cloranil (tetracloro-14-benzoquinona) e a DDQ (12-

diciano-34-dicloro-14-benzoquinona) Sendo o cloranil um oxidante mais fraco que a

DDQ foi necessaacuterio maior tempo de reacccedilatildeo mas os rendimentos foram quantitativos na

oxidaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas em 23-diarilxantonas Usando a DDQ como

oxidante ao fim de 4 horas todo o reagente de partida tinha sido consumido e conseguiu-se

isolar as respectivas 23-diarilxantonas em bons rendimentos (80 )

O

O

H

H

H

R

R

R

O

O

R

R

R

A

A Cloranil Tolueno 48h refluxo ou DDQ 14-Dioxano 4h refluxo

ESQUEMA LIX

34 Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

Para finalizar este trabalho e de modo a obter as desejadas 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91a-z) foi necessaacuterio proceder agrave clivagem dos grupos protectores benzilo e

metilo dos hidroxilos das 23-diarilxantonas (87b-z) A escolha do meacutetodo recaiu sobre a

utilizaccedilatildeo do tribrometo de boro (BBr3) como agente desprotector dado este reagente natildeo

ser selectivo para o grupo a desproteger De salientar que as desalquilaccedilotildees com BBr3 satildeo

altamente exoteacutermicas pelo que satildeo utilizadas baixas temperaturas (tipicamente entre -

78ordmC e 0ordmC) O BBr3 eacute tambeacutem altamente sensiacutevel agrave humidade pelo que as reacccedilotildees devem

ser efectuadas utilizando o material de vidro bem seco e em atmosfera inerte sendo que

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

267

solventes como a aacutegua e o acetonitrilo natildeo satildeo aconselhados para reacccedilotildees com este tipo de

reagente156

Para o efeito a uma soluccedilatildeo de 23-diarilxantonas (87b-z) em diclorometano

recentemente destilado em agitaccedilatildeo e sob atmosfera de azoto num banho de 2-propanol

mantido a - 78ordmC adicionou-se 25 equivalentes de tribrometo de bromo por cada grupo

metilo ou benzilo a remover Apoacutes a adiccedilatildeo do BBr3 a mistura reaccional eacute removida do

banho a - 78ordmC deixada atinguir a temperatura ambiente e mantida em agitaccedilatildeo por um

tempo variaacutevel consoante o nuacutemero e tipo de grupos a remover

Dado a falta de tempo apenas foi possiacutevel proceder agrave remoccedilatildeo dos grupos protectores

de alguns derivados das 23-diarilxantonas (87b-jo-t) (Anexo VI paacuteg 465) e os resultados

obtidos estatildeo expressos na tabela 64 Analisando a tabela 64 podemos verificar que os

rendimentos da desprotecccedilatildeo satildeo geralmente bons excepto para os derivados que possuem

grupos 6-metoxilo (91jt) Mesmo apoacutes vaacuterios dias de reacccedilatildeo ainda se isola alguma

quantidade de reagente de partida (87jt) pelo que os rendimentos apresentados satildeo

substancialmente inferiores aos apresentados para os restantes derivados (91b-io-s)

O primeiro passo do mecanismo desta reacccedilatildeo consiste provavelmente no ataque do

oxigeacutenio da ligaccedilatildeo eacuteter ao aacutetomo de boro do reagente para formar um ileto (92)157158 A

adiccedilatildeo de aacutegua para terminar a reacccedilatildeo origina aacutecido bromiacutedrico que promove a formaccedilatildeo

do derivado hidroxilado (Esquema LX)

H2O

BBr3

OCH2R

BBr Br

Br

OCH2R

BBr Br

Br

OCH2R

OH

H3BO3HBr

(92)

O

RCH2Br

BBr2

ESQUEMA LX

PARTE II ndash Siacutentese de derivados do tipo xantona

268

Tabela 64 ndash Rendimentos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-

jo-t)

A

O (87b-z)

OR1

R2

R3

R4

R6

R5 O (91b-z)

OR7

R8

R9

R10

R12

R11

A CH2Cl2 seco BBr3 - 78ordmC N2(87b-z)b) R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc) R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = OCH3 R6 = He0) R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hf) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H

h) R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi) R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Ho) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs) R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = H

R7 R8 R9 R10 R11 R12 Tempo (h)

(91) η ()

b H H H H OH H 1 72 c H H H H OH OH 2 80 d H H OH H H H 1 82 d0 H H OH H H H 24 69 e H H OH H OH 2 94 e0 H H OH H OH H 24 82 f H H OH H OH OH 3 80 f0 H H OH H OH OH 24 92 g H H OH OH H H 2 80 h H H OH OH OH H 3 94 i H H OH OH OH OH 4 70 j OH H H H H H 72 37 o H OH H H H H 1 63 p H OH H H OH H 2 90 q H OH H H OH OH 3 83 r H OH OH OH H H 3 71 s H OH OH OH OH OH 5 90 t OH OH H H H H 120 60

CAPIacuteTULO 4

CARACTERIZACcedilAtildeO ESTRUTURAL

DOS COMPOSTOS OBTIDOS NA

SIacuteNTESE DE 23-DIARILXANTONAS

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

271

41 Caracterizaccedilatildeo por ressonacircncia magneacutetica nuclear (RMN)

411 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

espectro de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas [(76a-d) Anexo III paacuteg

459] eacute muito simples o que facilita o inequiacutevoco assinalamento dos seus sinais

Assim na zona de maior protecccedilatildeo aparecem os sinais em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia de prototildees do CH3 do grupo 2rsquo-acetiloxilo e os prototildees

metiacutelicos da posiccedilatildeo 2 da acetofenona respectivamente a δ 224-236 e 247-256 ppm

(Tabela 65) Quando as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas se encontram substituiacutedas com grupos

benziloxilo (76b-d) surge ainda na zona alifaacutetica o sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees CH2 do grupo benziloxilo a δ 502-511 ppm

(Figura 35)

Figura 35 - Espectro de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxi-4rsquo-benziloxiacetofenona (76b)

Na zona aromaacutetica dos espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos aparecem

naturalmente os prototildees correspondentes ao anel aromaacutetico da acetofenona e ainda na

forma de multipleto os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos

substituintes benziloxilo A presenccedila destes grupos substituintes (fortes dadores de

electrotildees) afecta a ressonacircncia dos prototildees em posiccedilotildees orto relativamente a eles Assim

na presenccedila do grupo 4rsquo-benziloxilo a ressonacircncia dos prototildees H-3rsquo e H-5rsquo sofrem desvios

O

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

07

53

1

17

2

26

4

1

00

01

0

47

5

61

2

1

08

1

6869 ppm

7678 ppm

2rsquo-OCOCH32-CH3

4rsquo-OCH2C6H5

CHCl3

4rsquo-OCH2C6H5

H-6rsquo

H-5rsquo

H-3rsquo

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

07

53

1

17

2

26

4

1

00

01

0

47

5

61

2

1

08

1

6869 ppm

7678 ppm

2rsquo-OCOCH32-CH3

4rsquo-OCH2C6H5

CHCl3

4rsquo-OCH2C6H5

H-6rsquo

H-5rsquo

H-3rsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

272

para menores valores de frequecircncia na ordem dos Δδ ~ - 04 ppm enquanto na presenccedila

dos grupos 4rsquo6rsquo-dibenziloxilo estes desvios satildeo mais acentuados na ordem dos Δδ ~ - 08

ppm

Tabela 65 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

Comp (76a) (76b) (76c) (76d) 235 s 236 s 224 s 225 s2rsquo-OCOCH3 256 s 252 s 250 s 247 s2-CH3 712 dd 670 d 672 d 633 dH-3rsquo

J 79 e 11 Hz J 25 Hz J 83 Hz J 22 Hz 754 ddd 733 tH-4rsquo J 79 76 e 17 Hz

--- J 83 Hz

---

733 ddd 689 dd 688 d 651 dH-5rsquo J 77 76 e 11 Hz J 88 e 25 Hz J 83Hz J 22 Hz 782 dd 784 dH-6rsquo

J 77 e 17 Hz J 88 Hz --- ---

Agrave semelhanccedila dos espectros de RMN de 1H os espectros de RMN de 13C de 2rsquo-

acetiloxiacetofenonas (76a-d) apresentam-se igualmente simples Os sinais que se

identificam com mais facilidade satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia

bull do carbono metiacutelico do grupo 2rsquo-acetiloxilo a δ 209-212 ppm

bull do carbono do grupo 2-CH3 da acetofenona a δ 290-321 ppm

bull do carbono do grupo carbonilo do eacutester a δ 1694-1695 ppm

bull do carbono carboniacutelico da acetofenona ou seja C-1 a δ 1957-2006 ppm

A elevados valores de frequecircncia aparece ainda o sinal correspondente agrave ressonacircncia do

carbono C-2rsquo (visto ser um carbono ligado a um aacutetomo de oxigeacutenio por uma ligaccedilatildeo

simples) a desvios de 1478-1513 ppm bem como os correspondentes agrave ressonacircncia dos

carbonos aos quais os grupos substituintes benziloxilo estatildeo ligados ou seja C-4rsquo e C-6rsquo

(Tabela 66)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

273

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos grupos benziloxilos

aparecem em zonas tiacutepicas dos aneacuteis aromaacuteticos sendo que C-26 e C-35 aparecem na

forma de dois sinais de grande intensidade a δ 1274-1276 e 1287 ppm respectivamente

Tabela 66 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76a-d)

412 Caracterizaccedilatildeo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas [(82a-m)

Anexo III paacuteg 459] foram identificados sinais caracteriacutesticos em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 2-CH3 da acetofenona a δ 250-258

ppm e os prototildees dos grupos substituintes metoxilo a δ 382-394 ppm De referir que os

prototildees metiacutelicos dos grupos 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo aparecem sempre na forma de um uacutenico

singuleto a δ 394 ppm (Figura 36)

Na zona aromaacutetica deste tipo de compostos destacam-se os sinais correspondentes aos

prototildees H-α e H-β do grupo 2rsquo-cinamoiloxilo em forma de dupleto a δ 644-669 e 778-

791 ppm respectivamente A determinaccedilatildeo da constante de acoplamento entre os dois

prototildees JH-α-H-β 158-160 ppm permite identificar a configuraccedilatildeo trans deste sistema

viniacutelico (Tabela 67)

Comp (76a) (76b) (76c) (76d)

C-1 1976 1957 2006 1993

2-CH3 293 290 318 321

C-1rsquo 1306 1231 1245 1173

C-2rsquo 1490 1513 1478 1497

2rsquo-OCOCH3 1695 1695 1694 1695

2rsquo-OCOCH3 212 212 209 209

C-3rsquo 1238 1102 1155 1013

C-4rsquo 1334 1628 1311 1613

C-5rsquo 1260 1123 1101 983

C-6rsquo 1303 1326 1567 1584

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

274

Figura 36 - Espectro de RMN de 1H de 4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)-

acetofenona (82m)

Os restantes prototildees do grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo variam naturalmente com o tipo de

substituiccedilatildeo presente nesse anel surgindo a δ 688-762 ppm Uma anaacutelise mais detalhada

permite-nos identificar os desvios quiacutemicos provocados pelos substituintes presentes

Assim no caso dos aneacuteis p-dissubstituiacutedos (82behl) os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo surgem na forma de dois dupletos de grande

intensidade a δ 752-756 e 692-694 ppm respectivamente apresentando desvios para

menores valores de frequecircncia quando comparados com os compostos natildeo substituiacutedos no

anel B (82adgj) (Tabela 67)

Quando o grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo se encontra substituiacutedo com grupos metoxilo nas

posiccedilotildees 3rsquorsquo e 4rsquorsquo (82cfim) os seus prototildees apresentam ressonacircncias caracteriacutesticas

bull o sinal do protatildeo H-2rsquorsquo surge na forma de dupleto a δ 710-713 ppm

bull o sinal do protatildeo H-5rsquorsquo surge na forma de dupleto a δ 688-690 ppm

bull o sinal do protatildeo H-6rsquorsquo surge na forma de duplo dupleto a δ 715-718 ppm

6466687072747678 ppm

253035404550556065707580 ppm

2

76

2

2

85

92

8

31

6

55

0

0

93

21

0

17

1

02

2

1

09

11

0

93

1

03

2

1

00

0

2-CH34rsquo-OCH3

6rsquo-OCH3

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3

H-α

H-β

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-3rsquoH-5rsquo

CHCl3

6466687072747678 ppm

253035404550556065707580 ppm

2

76

2

2

85

92

8

31

6

55

0

0

93

21

0

17

1

02

2

1

09

11

0

93

1

03

2

1

00

0

2-CH34rsquo-OCH3

6rsquo-OCH3

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3

H-α

H-β

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-3rsquoH-5rsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

275

Os prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos das acetofenonas surgem naturalmente na gama de

frequecircncias tiacutepicas de prototildees aromaacuteticos e satildeo fortemente afectados pela presenccedila dos

grupos substituintes metoxilo nesses aneacuteis Assim

bull para a substituiccedilatildeo 4rsquo-metoxilo (82d-f) as ressonacircncias de H-3rsquo H-5rsquo e H-6rsquo

aparecem na forma de dupleto a δ 668-669 ppm de duplo dupleto a δ 685 ppm e

de dupleto a δ 787-788 ppm respectivamente

bull para a substituiccedilatildeo 6rsquo-metoxilo (82g-i) as ressonacircncias de H-3rsquo H-4rsquo e H-5rsquo

aparecem na forma de dupleto ou duplo dupleto a δ 680-681 ppm de tripleto ou

duplo dupleto a δ 737-739 ppm e de dupleto a δ 684-685 ppm respectivamente

bull para a substituiccedilatildeo 4rsquo6rsquo-dimetoxilo (82j-m) as ressonacircncias de H-3rsquo e H-5rsquo

surgem ambas na forma de dupleto a δ 631 e 638-639 ppm respectivamente com

uma constante de acoplamento pequena (JH-3rsquo-H5rsquo = 22 Hz)

O espectro de RMN de 13C das 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) apresenta as

ressonacircncias do carbono C-2 da acetofenona a δ 296-319 ppm do carbono carboniacutelico da

acetofenona (C-1) a δ 1958-2009 ppm e do carbono carboniacutelico do grupo 2rsquo-

cinamoiacuteloxilo a δ 1651-1655 ppm (Tabela 68)

Com o auxiacutelio dos espectros bidimensionais de HSQC foi possiacutevel identificar os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos ligados a hidrogeacutenios do anel da

acetofenona e estes satildeo tambeacutem afectados pelo tipo de substituinte presente Assim sendo

na presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 4rsquo (82d-f) a ressonacircncia dos carbonos C-

3rsquo C-5rsquo e C-6rsquo surge em gamas tiacutepicas como sejam δ 1091 1118-1189 e 1322-1323

ppm respectivamente Na presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 6rsquo (82g-i) a

ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo C-4rsquo e C-5rsquo surge a δ 1476-1477 1151-1152 e 1309

ppm respectivamente Quando o anel da acetofenona se encontra substituiacutedo nas posiccedilotildees

4rsquo e 6rsquo com grupos metoxilo (82j-m) a ressonacircncia dos carbonos C-3rsquo e C-5rsquo surge

respectivamente a δ 999-1000 e 964-965 ppm (Figura 37)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

276

Figura 37 - Espectro de HSQC da 4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)-

acetofenona (82m)

Mas satildeo naturalmente as ressonacircncias dos carbonos C-4rsquo e C-6rsquo as mais afectadas pela

presenccedila de substituintes nestas mesmas posiccedilotildees do anel aromaacutetico da acetofenona Como

jaacute foi referido anteriormente os grupos metoxilo provocam desvios para maiores valores

de frequecircncia nos carbonos aos quais se encontram ligados sendo de Δδ ~ + 31 ppm para

os compostos 4rsquo-metoxilados (82d-f) de Δδ ~ + 27 ppm para os compostos 6rsquo-metoxilados

(82g-i) e de Δδ ~ + 29 ppm para os compostos 4rsquo6rsquo-dimetoxilados (82j-m) relativamente

agraves 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas natildeo substituiacutedas no anel A (82a-c)

Outros sinais importantes satildeo os que caracterizam o grupo 2rsquo-cinamoiacuteloxilo como

sejam os sinais correspondentes agraves resonacircncias dos carbonos ao qual se encontra ligado

este grupo ou seja C-2rsquo que surge a δ 1490-1515 ppm e dos carbonos C-α e C-β a δ

ppm

6466687072747678 ppm

100

105

110

115

120

125

130

135

140

145

H-βH-α H-3rsquoH-5rsquoH-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-6rsquorsquo

C-β

C-α

C-3rsquo

C-5rsquo

C-2rsquorsquo

C-5rsquorsquo

C-6rsquorsquo

ppm

6466687072747678 ppm

100

105

110

115

120

125

130

135

140

145

H-βH-α H-3rsquoH-5rsquoH-2rsquorsquo H-5rsquorsquo

H-6rsquorsquo

C-β

C-α

C-3rsquo

C-5rsquo

C-2rsquorsquo

C-5rsquorsquo

C-6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

277

1139-1167 e 1468-1473 ppm respectivamente De salientar que a presenccedila de

substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- (82behl) e 3rsquorsquo4rsquorsquo- (82cfim) dos grupos

cinamoiacuteloxilos provocam desvios para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia de

C-α (Δδ ~ - 25 ppm) relativamente agrave ressonacircncia apresentada pelos compostos natildeo

substituiacutedos neste anel (82adgj)

A ressonacircncia dos outros carbonos dos grupos cinamoiacuteloxilo apresentam naturalmente

desvios provocados pela presenccedila de grupos substituintes metoxilo nesses aneacuteis Assim

com a presenccedila deste substituinte em C-4rsquorsquo (82behl) os carbonos orto apresentam

desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 145 ppm) enquanto que os carbonos

meta apresentam desvios pequenos para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 18 ppm) A

presenccedila dos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo (82cfim) provocam uma

diminuiccedilatildeo nos desvios quiacutemicos de C-2rsquorsquo (Δδ ~ - 186 ppm) relativamente agrave ressonacircncia

deste carbono em compostos natildeo substituiacutedos no anel A (82adgj)

A ressonacircncia do carbono C-1rsquorsquo surge na gama de frequecircncia dos 1339-1340 ppm em

compostos natildeo substituiacutedos no anel B e a introduccedilatildeo dos grupos substituintes metoxilo nas

posiccedilotildees 4rsquorsquo- e 3rsquorsquo4rsquorsquo- provoca desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7

ppm) surgindo a δ 1267-1270 ppm

Poreacutem foram os carbonos aos quais os grupos metoxilo estatildeo ligados os mais

afectados pela substituiccedilatildeo presente Assim o carbono C-4rsquorsquo apresenta desvios para

maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 31 ppm nos compostos 14-dissubstituiacutedos

(82behl) e Δδ ~ + 207 ppm nos compostos contendo substituintes metoxilo nas posiccedilotildees

3- e 4- dos grupos cinamoiacuteloxilos (82cfim) (Tabela 68)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

278

Tabela 67 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Comp (82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

256 s 257 s 258 s 253 s 253 s 253 s 252 s 250 s 252 s 249 s 249 s 249 s 2-CH3 719 dd 719 dd 719 dd 669 d 668 d 668 d 681 dd 680 d 681 dd 631 d 631 d 631 d H-3rsquo J 80 e 11 J 82 e 10 J 79 e 12 J 25 J 25 J 25 J 83 e 07 J 83 J 83 e 07 J 22 J 22 J 22 755 ddd 756 ddd 757 dt 739 t 737 t 738 dd

H-4rsquo J 80 77 e 18

J 82 75 e 17

J 79 e 17 --- --- --- J 83 J 83 J 84 e 83 --- --- ---

733 dt 734 dt 735 dt 685 dd 685 dd 685 dd 685 d 684 d 685 d 639 d 638 d 638 d H-5rsquo J 77 e 11 J 75 e 10 J 79 e 12 J 88 e 25 J 88 e 25 J 88 e 25 J 83 J 83 J 84 J 22 J 22 J 22 783 dd 783 dd 785 dd 788 d 787 d 788 dH-6rsquo J 77 e 18 J 75 e 17 J 79 e 17 J 88 J 88 J 88 --- --- --- --- --- ---

668 d 654 d 655 d 669 d 655 d 656 d 658 d 644 d 645 d 659 d 645 d 646 d H-α J 160 J 159 J 160 J 160 J 160 J 159 J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 159 790 d 786 d 785 d 791 d 786 d 785 d 783 d 779 d 778 d 783 d 779 d 778 d H-β J 160 J 159 J 160 J 160 J 160 J 159 J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 159 759 dd 756 d 713 d 759-762 m 756 d 713 d 755-758 m 752 d 710 d 756-759 m 752 d 710 d H-2rsquorsquo J 60 e 23 J 88 J 19 J 88 J 19 J 86 J 20 J 88 J 20 740-743 m 694 d 742-744 m 694 d 740-742 m 692 d 740-742 m 692 dH-3rsquorsquo J 88 --- J 88 --- J 86 --- J 88 ---

740-743 m 742-744 m 740-742 m 740-742 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- --- --- ---

740-743 m 694 d 690 d 742-744 m 694 d 690 d 740-742 m 692 d 689 d 740-742 m 692 d 688 d H-5rsquorsquo J 88 J 83 J 88 J 83 J 86 J 83 J 88 J 83 759 dd 756 d 718 dd 759-762 m 756 d 718 dd 755-758 m 752 d 715 dd 756-759 m 752 d 715 dd H-6rsquorsquo

J 60 e 23 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 86 J 83 e 20 J 88 J 83 e 20

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

279

Tabela 68 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Comp (82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

C-1 1976 1979 1979 1958 1959 1959 2007 2009 2009 1995 1997 1996

C-2 297 299 298 295 296 296 317 317 317 319 319 318

C-1rsquo 1312 1315 1314 1235 1237 1236 1245 1246 1246 1173 1174 1173

C-2rsquo 1490 1493 1492 1514 1515 15154 1476 1477 1477 1495 1496 1496

C-3rsquo 1237 1238 1238 1091 1091 1091 1151 1152 1152 999 1000 1000

C-4rsquo 1332 1333 1333 1637 1636 1637 1309 1309 1309 1622 1621 1621

C-5rsquo 1260 1259 1260 1119 1118 1118 1086 1085 1086 965 965 964

C-6rsquo 1300 1300 1301 1323 1322 1323 1573 1573 1573 1591 1590 1590

C=O 1651 1655 1655 1651 1655 1654 1651 1654 1653 1652 1655 1654

C-α 1167 1141 1142 1168 1141 1144 1166 1139 1142 1167 1141 1143

C-β 1473 1471 1473 1473 1471 1473 1472 1469 1471 1471 1468 1470

C-1rsquorsquo 1339 1267 1269 1340 1268 1270 1340 1268 1270 1340 1268 1270

C-2rsquorsquo 1283 1302 1096 1284 1302 1097 1284 1302 1096 1284 1302 1096

C-3rsquorsquo 1289 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1143 1491

C-4rsquorsquo 1308 1619 1516 1308 1618 15150 1308 1618 1515 1307 1617 1514

C-5rsquorsquo 1289 1144 1109 1289 1144 1109 1289 1144 1109 1289 1143 1109

C-6rsquorsquo 1283 1302 1233 1284 1302 1233 1284 1302 1233 1284 1302 1232 podem estar trocados

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

280

413 Caracterizaccedilatildeo de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas

Os espectros de RMN de 1H deste tipo de compostos revela que estamos na presenccedila

de uma mistura de dois tautoacutemeros (Anexo III paacuteg 459) Para os derivados (ab) a forma

enoacutelica eacute o tautoacutemero predominante (78ab) enquanto que para os derivados (cd) a

presenccedila do tautoacutemero dicetoacutenico eacute mais significativa (77cd) (Figuras 38A e 38B) Assim

na forma enoacutelica o espectro de RMN de 1H caracteriza-se pelo aparecimento de dois

singuletos a elevados valores de frequecircncia correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees 2rsquo-

OH e 3-OH a δ 1208-1346 e 1481-1515 ppm respectivamente Na forma dicetoacutenica o

espectro de RMN de 1H apresenta apenas um sinal em forma de singuleto a elevados

valores de frequecircncia a δ 1195-1380 ppm para o sinal correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo 2rsquo-OH (Tabela 69)

Tabela 69 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 13-butanodionas (77a-d) 3-hidroxi-2-butenonas (78a-d)

Comp H-2 3-OH 4-CH3 2rsquo-OH 411 s 232 s 1195 s(77a)

---

401 s 230 s 1242 s(77b)

---

403 s 170 s 1308 s(77c)

---

395 s 165 s 1380 s(77d)

---

618 s 1498 s 215 s 1208 s(78a)

604 s 1481 s 211 s 1254 s(78b)

668 s 1515 s 160 s 1258 s(78c) 662 s 1494 s 186 s 1346 s(78d)

A ressonacircncia dos prototildees H-2 satildeo tambeacutem diferentes em ambas as formas

tautomeacutericas apresentando-se no entanto sempre na forma de singuleto Assim na forma

enoacutelica com um integral de um protatildeo aparece um sinal correspondente a este protatildeo H-2 a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

281

δ 604-668 ppm enquanto que na forma dicetoacutenica o sinal aparece com um integral de

dois prototildees a δ 395-411 ppm

Os espectros de RMN de 1H destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) apresentam

ainda na zona de maior protecccedilatildeo os sinais em forma de singuleto correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-4 e os dos prototildees do grupo CH2 dos substituintes benziloxilo

para o caso dos compostos (77b-d 78b-d)

Figura 38 - Espectros de RMN de 1H de A ndash 1-(6-Benziloxi-2-hidroxifenil)-24-

butanodiona (77c) 1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78c) B ndash 1-(2-

Hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78a) 1-(2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77a)

Na zona dos prototildees aromaacuteticos aparecem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees da parte da acetofenona e ainda os prototildees dos grupos benziloxilo para os

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

2rsquo-OH4-CH3

6rsquo-OCH2C6H52-CH2CHCl3

H-5rsquoH-3rsquo

H-4rsquoe

6rsquo-OCH2C6H5

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 ppm

3

01

70

7

19

0

50

0

1

06

8

1

08

81

3

56

1

69

01

3

66

0

24

01

0

00

0

94

6

2rsquo-OH

3-OH

4-CH3H-2

H-3rsquoe

H-5rsquo

H-4rsquoe

H-6rsquo

CHCl3

A

B

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

282

compostos substituiacutedos (77b-d 78b-d) Para o composto natildeo substituiacutedo (77a 78a) os

prototildees do anel aromaacutetico da acetofenona

bull H-5rsquo surge em forma de duplo dupleto de dupletos a δ 688 ppm

bull H-3rsquo surge em forma de duplo dupleto a δ 697 ppm

bull H-4rsquo surge em forma de duplo dupleto de dupletos a δ 744 ppm

bull H-6rsquo surge em forma de duplo dupleto a δ 764 ppm

Semelhante ao que acontece no espectro de RMN de 1H das 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

(76a-d) nos espectros de RMN de 1H destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) a

presenccedila de substituintes benziloxilo provoca desvios para menores valores de frequecircncia

na ressonacircncia dos prototildees orto em relaccedilatildeo ao substituinte quando comparado com o

composto natildeo substituiacutedo (77a 78a)

A presenccedila de duas formas tautomeacutericas em soluccedilatildeo de clorofoacutermio eacute tambeacutem evidente

nos espectros de RMN de 13C destes compostos carboniacutelicos (77a-d 78a-d) tendo em

conta especialmente a ressonacircncia do carbono C-3 Assim na forma enoacutelica a ressonacircncia

de C-3 aparece a δ 1813-1830 ppm enquanto que na forma dicetoacutenica C-3 aparece como

um carbono carboniacutelico a valores de frequecircncia mais elevados δ 1983-2006 ppm (Tabela

70)

Tabela 70 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 13-butanodionas (77cd) 3-hidroxi-2-butenonas (78ab)

A ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-1 apresenta valores de frequecircncia diferentes

em ambas as formas tautomeacutericas sendo mais elevados na forma dicetoacutenica Os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2 e C-4 satildeo igualmente afectados pela

presenccedila do grupo 3-hidroxilo ou 3-carbonilo sendo este aspecto muito mais significativo

Comp C-1 C-2 C-3 C-4

(77c) 2024 596 2006 296

(77d) 2027 589 1983 294

(78a) 1954 954 1829 227

(78b) 1942 949 1812 226

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

283

ao niacutevel da ressonacircncia do carbono C-2 Assim sendo na forma dicetoacutenica (77cd) a

ressonacircncia do carbono C-2 aparece a menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 35 ppm) e C-

4 aparece a maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 7 ppm) quando comparado com as

ressonacircncias destes mesmos carbonos da forma enoacutelica (78ab) (Tabela 70)

Os restantes sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos da parte da

acetofenona bem como aos dos grupos benziloxilo apresentam desvios quiacutemicos muito

similares aos apresentados para os compostos que lhes deram origem as 2rsquo-

acetiloxiacetofenonas (76a-d)

414 Caracterizaccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-14-pentadieno-4-onas

Contrariamente ao que foi descrito para os compostos carboniacutelicos anteriormente

discutidos (77a-d 78a-d) em que atraveacutes da anaacutelise do espectro de RMN de 1H se

verificava a existecircncia em soluccedilatildeo das duas formas tautomeacutericas o espectro de RMN de 1H

das 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas [(83a-m) Anexo III paacuteg 459] apresentam

somente os picos caracteriacutesticos da forma enoacutelica nomeadamente

bull o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2 cujo

integral confirma corresponder a um soacute protatildeo que surge a δ 617-680 ppm

bull o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 2rsquo-

OH a δ 1228-1363 ppm

bull o sinal em forma de dupleto (J 1 Hz) correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo do

grupo 3-OH a δ 1451-1501 ppm (Tabela 71)

Os elevados valores de frequecircncia destes dois uacuteltimos sinais devem-se agrave desprotecccedilatildeo

provocada pelas ligaccedilotildees em ponte de hidrogeacutenio com o oxigeacutenio do grupo carbonilo

Na zona de menores valores de frequecircncia encontram-se os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo em forma de singuleto a δ 382-395 ppm

(Figura 39)

Outros dois sinais tambeacutem importantes satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos

prototildees H-4 e H-5 geralmente na forma de duplo dupleto a δ 643-659 ppm e na forma de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

284

dupleto a δ 753-763 ppm respectivamente A constante de acoplamento deste sistema

insaturado (J 15-16 Hz) permite-nos confirmar a configuraccedilatildeo trans da dupla ligaccedilatildeo

Verifica-se que a presenccedila de grupos metoxilo no anel B (83bcefhilm) influenciam os

desvios quiacutemicos destes prototildees para menores valores de frequecircncia agrave medida que

aumenta o nuacutemero destes substituintes nesse anel A variaccedilatildeo do desvio depende de

composto para composto sendo o protatildeo H-4 o mais afectado

Figura 39 ndash Espectro de RMN de 1H da 5-fenil-3-hidroxi-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-

24-pentadieno-1-ona (83g)

Os estudos de NOESY efectuados no sentido de

determinar o arranjo espacial deste tipo de

compostos permitem identificar um estrutura do tipo

planar Assim verificam-se picos de correlaccedilatildeo do

singuleto correspondente ao protatildeo H-2 com os dos

prototildees H-6rsquorsquo e H-4 e as correlaccedilotildees entre os sinais

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

58

3

3

93

36

4

06

6

43

26

4

33

6

56

46

5

68

6

58

06

5

82

6

60

86

6

10

6

61

76

6

20

6

79

77

2

60

7

29

37

3

20

7

34

87

3

81

7

38

37

3

90

7

40

57

5

53

7

55

97

5

78

7

58

57

6

04

7

65

7

12

7

28

14

8

77

14

8

81

6465666768697071727374757677 ppm

1

03

8

2

06

9

1

01

6

1

20

5

3

07

7

2

15

5

1

07

1

3-OH2rsquo-OH

6rsquo-OCH3H-5rsquo

H-4rsquoH-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo

H-5H-2rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3H-2

H-3rsquo e H-4

15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

58

3

3

93

36

4

06

6

43

26

4

33

6

56

46

5

68

6

58

06

5

82

6

60

86

6

10

6

61

76

6

20

6

79

77

2

60

7

29

37

3

20

7

34

87

3

81

7

38

37

3

90

7

40

57

5

53

7

55

97

5

78

7

58

57

6

04

7

65

7

12

7

28

14

8

77

14

8

81

6465666768697071727374757677 ppm

1

03

8

2

06

9

1

01

6

1

20

5

3

07

7

2

15

5

1

07

1

3-OH2rsquo-OH

6rsquo-OCH3H-5rsquo

H-4rsquoH-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo

H-5H-2rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3H-2

H-3rsquo e H-4

O OHOH

H H

H

HH

12

34

5 2

66

H

Efeitos NOE

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

285

dos prototildees H-4 e H-5 com os dos prototildees H-2rsquo6rsquo Estes dados e as constante de

acoplamento JH-4-H-5 = 15-16 Hz permitem verificar que em soluccedilatildeo de clorofoacutermio estes

compostos existem com uma configuraccedilatildeo cis-s-cis-trans

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-3rsquo e H-5rsquo dos compostos natildeo

substituiacutedos no anel A (83a-c) surgem a δ 608-699 e 595-690 ppm respectivamente

(Tabela 67) Os substituintes metoxilos nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-

m) provocam uma diminuiccedilatildeo na frequecircncia de ressonacircncia de H-3rsquo de Δδ ~ - 055 ppm

Δδ ~ - 040 ppm e Δδ ~ - 090 ppm respectivamente Relativamente ao protatildeo H-5rsquo os

substituintes metoxilos provocam uma diminuiccedilatildeo na frequecircncia de ressonacircncia deste

protatildeo de Δδ ~ - 044 ppm Δδ ~ - 050 ppm e Δδ ~ - 096 ppm quando os metoxilos se

encontram nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-m) respectivamente

Os assinalamentos dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel B

foram possiacuteveis recorrendo a espectros de HSQC e HMBC e apresentam ressonacircncias

similares agraves descritas anteriormente para as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

Atraveacutes da anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das 15-diaril-3-hidroxi-24-

pentadieno-1-onas (83a-m) identificam-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia

bull dos carbonos dos grupos metoxilo a δ 554-560 ppm

bull do carbono carboniacutelico (C-1) a δ 1730-1752 ppm

bull do carbono ligado ao grupo 2rsquo-hidroxilo (C-2rsquo) a δ 1624-1672 ppm (Figura 40)

De referir que a presenccedila dos grupos metoxilos em posiccedilatildeo meta relativamente a este

carbono C-2rsquo provocam desvios nas frequecircncias de ressonacircncia deste carbono para

maiores valores de frequecircncia sendo estes desvios ainda mais acentuados para a

substituiccedilatildeo 4rsquo6rsquo-dimetoxilo (83j-m)

Recorrendo ao espectro de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear de desvios

quiacutemicos (HSQC 1H13C) foi possiacutevel identificar a ressonacircncia do carbono C-2 a δ 964-

1038 ppm e dos carbonos C-4 e C-5 a δ 1196-1232 e 1382-1399 ppm respectivamente

Verifica-se que a frequecircncia de ressonacircncia de C-4 sofre desvios para menores valores de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

286

frequecircncia (Δδ ~ - 2 ppm) com a introduccedilatildeo de grupos metoxilo no anel B deste tipo de

compostos (83bcefhilm)

Foi ainda possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

ligados a hidrogeacutenios do anel A que apresentam desvios caracteriacutesticos consoante a

posiccedilatildeo dos substituintes metoxilo verificando-se para as ressonacircncias dos carbonos C-3rsquo e

C-5rsquo algumas caracteriacutesticas a realccedilar Assim para os compostos com substituintes

metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (83d-f) a ressonacircncia de C-3rsquo surge a δ 1012 ppm e a de C-5rsquo

surge a δ 1078-1079 ppm Quando o substituinte ocupa a posiccedilatildeo 6rsquo (83g-i) a ressonacircncia

destes carbonos surge a maiores valores de frequecircncia surgindo C-3rsquo a δ 1016-1017 ppm

e C-5rsquo a δ 1111 ppm Quando a substituiccedilatildeo ocorre em ambas as posiccedilotildees 4rsquo- e 6rsquo- (83j-

m) ocorre uma inversatildeo na ressonacircncia destes carbonos (agrave semelhanccedila do que acontece

com a ressonacircncia dos respectivos prototildees) e para menores valores de frequecircncia surgindo

C-3rsquo a δ 940 ppm e C-5rsquo a δ 913 ppm (Tabela 72)

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo sente naturalmente a presenccedila

dos grupos substituintes metoxilo Este substituinte forte dador de electrotildees protege os

carbonos em posiccedilatildeo orto e para relativamente a ele daiacute que o carbono C-1rsquo sofra desvios

para menores valores de frequecircncia de acordo com dados da literatura para efeitos

induzidos pelos substituintes159 Deste modo a presenccedila de grupos metoxilos nas posiccedilotildees

4rsquo- (83d-f) 6rsquo- (83g-i) e 4rsquo6rsquo- (83j-m) provocam desvios para menores valores de

frequecircncia de Δδ ~ - 63 ppm Δδ ~ - 85 ppm e Δδ ~ - 145 ppm respectivamente quando

comparado com os compostos natildeo substituiacutedos no anel A (83a-c)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

287

Figura 40 ndash Espectro de RMN de 13C da 5-fenil-3-hidroxi-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-

24-pentadieno-1-ona (83g)

A ressonacircncia dos carbonos do anel B das 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

(83a-m) varia de forma anaacuteloga agrave ressonacircncia dos carbonos do anel B das 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m) Como jaacute se efectuou anteriormente uma anaacutelise

exaustiva destes assinalamentos torna-se desnecessaacuterio qualquer outro tipo de abordagem

sobre este estudo

60708090100110120130140150160170180190 ppm

C-3C-1

6rsquo-OCH3C-5rsquoC-4rsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-5

C-2rsquorsquo6rsquorsquoCHCl3

C-2C-3rsquo

C-2rsquoC-6rsquo

C-4

C-1rsquo

C-4rsquorsquo

60708090100110120130140150160170180190 ppm

C-3C-1

6rsquo-OCH3C-5rsquoC-4rsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-5

C-2rsquorsquo6rsquorsquoCHCl3

C-2C-3rsquo

C-2rsquoC-6rsquo

C-4

C-1rsquo

C-4rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

288

Tabela 71 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) Comp (83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

632 s 627 s 631 s 618 s 617 s 618 s 680 s 676 s 677 s 675 s 672 s 674 s H-2 1464 s 1475 s 1474 d 1451 d 1461 d 1459 d 1488 d 1500 d 1501 d 1473 d 1484 d 1485 d 3-OH J 08 J 09 J 12 J 10 J 11 J 12 J 12 J 12 J 12 J 07 659 d 646 d largo 647 d 656 dd 645 dd 645 dd 659 dd 646 dd 645 d largo 657 dd 645 dd 643 dd H-4 J 159 J 157 J 158 J 159 e 09 J 158 e 12 J 154 e 10 J 158 e 11 J 158 e 12 J 150 J 159 e 12 J 156 e 12 J 157 e 07 765 d 762 d 761 d 759 d 758 d 756 d 763 d 760 d 759 d 757 d 755 d 753 d H-5 J 159 J 157 J 158 J 159 J 158 J 154 J 158 J 158 J 150 J 159 J 157 J 157 1223 s 1228 s 1228 s 1270 s 1275 s 1274 s 1273 s 1276 s 1276 s 1362 s 1365 s 1363 s 2rsquo-OH 699 dd 698 dd 699 dd 643 s largo 644 s largo 644 s largo 660 dd 659 dd 659 dd 608 d 609 d 609 d H-3rsquo J 81 e 07 J 81 e 10 J 77 e 10 J 84 e 07 J 84 e 10 J 83 e 08 J 24 J 24 J 24 745 dt 744 ddd 745 ddd 732 dd 731 t 731 ddH-4rsquo J 81 e 11 J 81 78 e 16 J 81 77 e 15 --- --- --- J 84 e 82 J 84 J 83 e 82 --- --- ---

690 t 689 dt 689 ddd 645 dd 646 dd 644-647 m 642 dd 642 dd 641 d 595 d 596 d 596 d H-5rsquo J 81 J 78 e 10 J 83 81e 10 J 87 e 25 J 88 e 19 J 82 e 07 J 84 e 10 J 82 J 24 J 24 J 24 770 dd 768 dd 770 dd 759 d 761 d 759-762 mH-6rsquo J 81 e 11 J 78 e 16 J 83 e 15 J 87 J 88 --- --- --- --- --- ---

755 dd 750 d 708 d 752-755 m 751 d 707 d 755-758 m 752 d 708 d 753-756 m 751 d 707 d H-2rsquorsquo J 74 e 20 J 88 J 19 J 88 J 19 J 88 J 19 J 88 J 19 737-742 m 692 d 735-741 m 693 d 736-742 m 692 d 734-742 m 691 d H-3rsquorsquo J 88 --- J 88 --- J 88 --- J 88 ---

737-742 m 735-741 m 736-742 m 734-742 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- --- --- ---

737-742 m 692 d 689 d 735-741 m 693 d 689 d 736-742 m 692 d 688 d 734-742 m 691 d 688 d H-5rsquorsquo J 88 J 83 J 88 J 83 J 88 J 83 J 88 J 84 755 dd 750 d 715 dd 752-755 m 751 d 714 dd 755-758 m 752 d 715 dd 753-756 m 751 d 714 dd H-6rsquorsquo

J 74 e 20 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 88 J 83 e 19 J 88 J 84 e 19

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

289

Tabela 72 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) Comp (83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

C-1 1960 1955 1956 1946 1943 1943 1952 1947 1947 1939 1936 1936

C-2 970 964 965 968 962 962 1038 1032 1033 1030 1025 1025

C-3 1744 1751 1750 1730 1738 1736 1743 1752 1750 1731 1739 1737

C-4 1221 1196 1198 1223 1199 1201 1229 1205 1206 1232 1208 1209

C-5 1399 1397 1399 1390 1389 1391 1392 1391 1394 1383 1382 1385

C-1rsquo 1190 1191 1191 1127 1127 1127 1106 1106 1106 1046 1046 1046

C-2rsquo 1626 1625 1624 1658 1653 1653 1641 1640 1640 1672 1671 1671

C-3rsquo 1187 1187 1187 1012 1012 1012 1111 1111 1111 940 940 940

C-4rsquo 1358 1356 1356 1654 1657 1657 1351 1349 1349 1655 1654 1654

C-5rsquo 1190 1189 1189 1079 1078 1078 1017 1016 1016 913 913 913

C-6rsquo 1285 1284 1284 1301 1300 1300 1603 1602 1602 1618 1618 1618

C-1rsquorsquo 1335 1277 1279 1351 1279 1281 1352 1280 1282 1353 1281 1283

C-2rsquorsquo 1280 1297 1095 1279 1296 1095 1279 1296 1097 1278 1295 1096

C-3rsquorsquo 1290 1144 1492 1289 1144 1492 1289 1144 1493 1288 1143 1491

C-4rsquorsquo 1301 1613 1511 1298 1611 1508 1299 1611 1509 1296 1609 1506

C-5rsquorsquo 1290 1144 1111 1289 1144 1111 1289 1144 1111 1288 1143 1110

C-6rsquorsquo 1280 1297 1226 1279 1296 1224 1279 1296 1224 1278 1295 1222

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

290

415 Caracterizaccedilatildeo de 3-bromo-2-metilcromonas

A anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 3-bromo-2-metilcromonas [(79a-c) Anexo

IV paacuteg 461] permite identificar inequivocamente na zona alifaacutetica os sinais em forma de

singuleto corrrespondente agrave ressonacircncia dos prototildees metiacutelicos da posiccedilatildeo 2 e para os

derivados (79bc) eacute tambeacutem possiacutevel observar os sinais correpondentes agrave ressonacircncia dos

grupos CH2 dos substituintes benziloxilos em forma de singuleto a δ 513 e 525 ppm

respctivamente (Figura 41)

Figura 41 ndash Espectro de RMN de 1H da 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c)

A zona aromaacutetica deste tipo de compostos varia significativamente de acordo com o

tipo de substituiccedilatildeo concentrando-se nesta zona do espectro os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees provenientes do anel da acetofenona (Tabela 73) bem como os

prototildees aromaacuteticos dos substituintes benziloxilos

Para os compostos com a posiccedilatildeo 5 livre o sinal correspondente agrave ressonacircncia deste

protatildeo H-5 eacute aquele que aparece a mais altos valores de frequecircncia δ 822 ppm para o

derivado (79a) e δ 756 ppm para o derivado (79b) (Tabela 73)

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

2

73

3

2

04

9

0

99

60

9

38

0

95

72

2

36

1

00

01

9

68

2-CH3

5-OCH2C6H5

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

2

73

3

2

04

9

0

99

60

9

38

0

95

72

2

36

1

00

01

9

68

2-CH3

5-OCH2C6H5

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

6970717273747576 ppm

H-2rsquo6rsquoH-3rsquo5rsquoH-7

H-4rsquo

H-8H-6

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

291

Tabela 73 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c)

Comp (79a) (79b) (79c) 266 s 258 s 260 s2-CH3 822 dd 756 dH-5

J 80 e 16 Hz J 89 Hz ---

739-745 m 696 dd 687 ddH-6 J 89 e 25 Hz J 83 e 08 Hz

768 dt 752 tH-7 J 78 e 16 Hz

--- J 83 Hz

739-745 m 689 d 700 ddH-8 J 25 Hz J 83 e 08 Hz

Para a 5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-7 aparece na forma de tripleto a elevados valores de frequecircncia δ

752 ppm devido ao efeito mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo Os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 e H-8 aparecem na forma de dois duplos

dupletos a δ 687 e 700 ppm respectivamente (Tabela 73)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do anel aromaacutetico do grupo substituinte

aparecem na zona aromaacutetica com maior ou menor resoluccedilatildeo no caso do derivado (79b)

estes sinais surgem em forma de um uacutenico multipleto Para o derivado (79c) eacute possiacutevel

identificar a elevados valores de frequecircncia do espectro de RMN de 1H o sinal em forma

de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo a δ 764 ppm (Figura

41)

Os espectros de RMN de 13C das 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c) apresentam a altos

valores de frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-4) e

a baixos valores de frequecircncia o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono metiacutelico na

posiccedilatildeo 2 respectivamente a δ 1617-1722 e 195-216 ppm (Tabela 74) Para os derivados

(79bc) eacute ainda possiacutevel identificar os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono do

grupo CH2 dos benziloxilos a δ 708 e 705 ppm respectivamente

Recorrendo a espectros de HMBC eacute possiacutevel identificar as ressonacircncias

correspondentes aos carbonos quaternaacuterios

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

292

bull C-3 a δ 1096-1117 ppm

bull C-10 a δ 1130-1217 ppm

bull C-9 a δ 1511-1573 ppm

bull C-2 a δ 1534-1639 ppm

bull e nos casos dos derivados benziloxilados (79bc) o carbono C-1rsquo a δ 1356 e

1362 ppm respectivamente

Satildeo os carbonos onde os grupos benziloxilos se encontram ligados aqueles que

apresentam desvios mais significativos Assim para o derivado (79b) a ressonacircncia de C-7

apresenta uma variaccedilatildeo de Δδ + 236 ppm e no derivado (79c) a ressonacircncia de C-5

apresenta uma variaccedilatildeo de Δδ + 322 ppm quando comparados com as ressonacircncias destes

carbonos da 3-bromo-2-metilcromona natildeo substituiacuteda (79a)

Nos compostos benziloxilados (79bc) eacute tambeacutem possiacutevel constatar a presenccedila de dois

sinais de grande intensidade correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo e C-3rsquo5rsquo

a δ 1266-1275 e 1286-1288 ppm respectivamente

Tabela 74 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 3-bromo-2-metilcromonas (79a-c)

Comp (79a) (79b) (79c)

C-2 1639 1534 1617

C-3 1096 1097 1112

C-4 1722 1617 1712

C-5 1262 1260 1584

C-6 1254 1136 1082

C-7 1338 1573 1337

C-8 1175 1017 1098

C-9 1552 1511 1573

C-10 1217 1135 1130

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

293

416 Caracterizaccedilatildeo de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas [(85a-c) Anexo IV paacuteg 461] eacute o sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo 2-metilo que surge a δ 261-262 ppm

(Tabela 75) Para as (E)-metoxi-2-metil-3-estirilcromonas (85b-c) aparece tambeacutem na zona

alifaacutetica o sinal em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees do grupo

metoxilo a δ 383-393 ppm

Tabela 75 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c) Comp (85a) (85b) (85c)

262 s 261 s 261 s 2-CH3 825 dd 825 dd 824 dd H-5

J 79 e 16 Hz J 81 e 09 Hz J 77 e 12 Hz 738 ddd 735-743 m 735-741 m H-6

J 80 79 e 10 Hz 763 ddd 760-767 m 759-765 m H-7

J 82 80 e 16 Hz 741 d 735-743 m 735-741 m H-8

J 82 Hz 698 d 683 d 684 d H-α

J 163 Hz J 163 Hz J 163 Hz 771 d 764 d 759 d H-β

J 163 Hz J 163 Hz J 163 Hz 753 dd 747 d 706-707 m H-2rsquo

J 77 e 15 Hz J 87 Hz 736 t 690 dH-3rsquo

J 77 Hz J 87 Hz ---

724-729 mH-4rsquo

--- ---

736 t 690 d 677-692 m H-5rsquo J 77 Hz J 87 Hz

753 dd 747 d 706-707 m H-6rsquo J 77 e 15 Hz J 87 Hz

Outros sinais importantes na caracterizaccedilatildeo das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c)

satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees olefiacutenicos H-α e H-β que surgem em

forma de dupleto a δ 683-697 e 759-771 respectivamente Esta diferenccedila nos desvios

quiacutemicos eacute devido ao efeito desprotector do nuacutecleo de cromona daiacute que o protatildeo H-β se

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

294

encontre mais desprotegido e consequentemente apresente uma ressonacircncia a frequecircncia

superior ao do H-α A constante de acoplamento (J = 163 Hz) eacute indicativa da configuraccedilatildeo

trans deste sistema viniacutelico

Identificam-se ainda com maior ou menor resoluccedilatildeo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees do anel A O protatildeo H-5 surge na forma de duplo dupleto a δ

824-825 ppm a maiores valores de frequecircncia do espectro de RMN de 1H deste tipo de

compostos devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carboniacutelico

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 H-7 e H-8 aparecem

respectivamente a δ 735-741 759-767 e 735-743 ppm (Tabela 51)

Por fim conveacutem referir os prototildees do anel aromaacutetico B os quais no caso da (E)-2-

metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) aparecem na forma de dois dupletos de grande

intensidade a δ 747 e 690 ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo6rsquo e H-

3rsquo5rsquo respectivamente

Efectuaram-se estudos de NOESY no sentido de determinar o arranjo espacial do grupo

estirilo Os picos de correlaccedilatildeo do sinal dos prototildees do grupo metilo e ambos os prototildees H-

α e H-β indica-nos uma livre rotaccedilatildeo entre os carbonos C3-Cα pelo que a moleacutecula de 2-

metil-3-estirilcromona pode adoptar qualquer uma das conformaccedilotildees (I) ou (II)

O CH3

O

O CH3

O Hα

(I)(II)

Efeitos NOE

3 3

Os espectros de RMN de 13C tiacutepico das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c)

apresentam a δ 193-194 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono do grupo 2-

metilo a δ 1633-1638 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-2 e a δ

1769-1770 ppm o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico C-4

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

295

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos ligados a hidrogeacutenios do anel

aromaacutetico A foram identificados com o auxiacutelio do espectro HSQC e surgem em gamas

tiacutepicas como sejam C-5 a δ 1260-1261 ppm C-6 a δ 1247-1248 ppm C-7 a δ 1331

ppm e C-8 a δ 1173-1175 ppm (Tabela 76)

Com o auxiacutelio do espectro de HSQC foi ainda possiacutevel identificar a ressonacircncia de

carbonos tatildeo importantes como o C-α e C-β a δ 1175-1194 e 1338-1342 ppm

respectivamente bem como os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos ligados a

hidrogeacutenios do anel aromaacutetico B A presenccedila dos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- e

3rsquo4rsquo- afecta fortemente a ressonacircncia dos carbonos aos quais estatildeo ligados apresentando

desvios para maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 20 ppm para o composto 4rsquo-substituiacutedo

(85b) e Δδ ~ + 30 ppm para o composto 3rsquo4rsquo-dissubstituiacutedo (85c) quando comparados

com os da (E)-2-metil-3-estirilcromona natildeo substituiacuteda (85a)

Tabela 76 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c)

podem estar trocados

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios C-3 C-9 C-10 e C-1rsquo foi efectuado com

recurso aos espectros de HMBC As principais conectividades presentes no espectro de

HMBC para a identificaccedilatildeo destes compostos estatildeo apresentadas na figura 42

Comp (85a) (85b) (85c) Comp (85a) (85b) (85c)

2-CH3 193 193 194 C-10 1234 1234 1232

C-2 1638 1633 1633 C-1rsquo 1379 1307 1309

C-3 1185 1187 1186 C-α 1194 1175 1175

C-4 1769 1770 1769 C-β 1342 1338 1340

C-5 1261 1261 1260 C-2rsquo 1264 1277 1090

C-6 1248 1248 1247 C-3rsquo 1286 1140 1488

C-7 1331 1331 1331 C-4rsquo 1277 1593 1489

C-8 1175 1173 1175 C-5rsquo 1286 1140 1110

C-9 1552 1553 1552 C-6rsquo 1264 1277 1194

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

296

Assim C-3 surge a δ 1185-1187 ppm C-9 a δ 1552-1553 ppm e C-10 a δ 1232-

1234 ppm O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1rsquo embora afastado dos

substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (85b) e 3rsquo4rsquo- (85c) sente tambeacutem os seus efeitos

para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7ppm) quando comparados com o composto

natildeo substituiacutedo (85a)

Figura 42 - Espectro de HMBC da (E)-2-metil-3-estirilcromona (85a)

417 Caracterizaccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromonas

A interpretaccedilatildeo dos espectros de RMN de 1H das (EE)-23-diestirilcromonas [(86a-c)

Anexo IV paacuteg 461] natildeo eacute uma tarefa faacutecil devido agrave simetria da moleacutecula e ao facto de

todo o espectro se concentrar na zona aromaacutetica No entanto destaca-se o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-5 a elevados valores de frequecircncia δ 822-825

ppm em forma de duplo dupleto

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

H-5 H-β H-7H-αH-2rsquo6rsquo

H-68H-3rsquo5rsquo

H-4rsquo

C-4

C-2

C-9

C-1rsquo

C-3

C-10

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

H-5 H-β H-7H-αH-2rsquo6rsquo

H-68H-3rsquo5rsquo

H-4rsquo

C-4

C-2

C-9

C-1rsquo

C-3

C-10

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

297

O assinalamento inequiacutevoco da ressonacircncia dos restantes prototildees soacute foi possiacutevel

recorrendo agraves teacutecnicas bidimensionais de HSQC e HMBC Os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias dos prototildees H-α H-β H-αrsquo e H-βrsquo apresentam-se na forma de dois sistemas

AB os primeiros a δ 737-742 e 767-771 ppm e os uacuteltimos a δ 711-721 e 727-743

ppm As constantes de acoplamento J ~ 16 Hz indicam configuraccedilotildees trans dos dois

grupos estirilo (Tabela 77)

Experiecircncias de NOESY ajudaram na elucidaccedilatildeo do arranjo espacial deste tipo de

compostos Considerando que ambas as duplas ligaccedilotildees se encontram em posiccedilatildeo trans

poderiacuteamos prever quatro possiacuteveis confoacutermeros [(I) (II) (III) e (IV) (Esquema LXI]

O

O

O

O

(I) (II)O

O

(III)

O

O

(IV)

H-α H-α H-β H-αH-β

H-β H-β

α

α β

α

α

β

β

β

Possiacuteveis correlaccedilotildees de NOESY

H-α

ESQUEMA LXI

Se as (EE)-23-diestirilcromonas apresentassem uma conformaccedilatildeo do tipo (I)

observar-se-ia nos espectros de NOESY efeitos NOE entre os prototildees H-α e H-αrsquo (Figura

49) Para estruturas do tipo (II) (III) e (IV) os efeitos NOE observados nos espectros de

NOESY seriam respectivamente entre os prototildees H-α e H-βrsquo H-β e H-αrsquo e H-β e H-βrsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

298

Tomando como exemplo o espectro de NOESY apresentado na figura 49 eacute possiacutevel

verificar que as (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) apresentam uma conformaccedilatildeo do tipo

(I) dados os efeitos NOE entre os prototildees H-α e H-αrsquo bem como entre o protatildeo H-α e os

prototildees H-2rsquo6rsquo e entre o protatildeo H- αrsquo e os prototildees H-2rsquorsquo6rsquorsquo

Figura 49 - Espectro de NOESY da (EE)-4rsquorsquo-metoxi-23-diestirilcromona (86b)

Agrave semelhanccedila do que acontece no espectro de RMN de 1H das (E)-2-metil-3-

estirilcromonas (85a-c) as ressonacircncias dos restantes prototildees do anel A das (EE)-23-

diestirilcromonas (86a-c) aparecem com maior ou menor resoluccedilatildeo Assim

bull o protatildeo H-6 aparece na forma de multipleto a δ 733-743 ppm

bull o protatildeo H-7 aparece na forma de duplo tripleto a δ 765-769 ppm

bull o protatildeo H-8 aparece geralmente na forma de dupleto a δ 750-754 ppm

O assinalamento dos prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos dos dois grupos estirilo eacute facilitado

pela presenccedila dos grupos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- (86b) e 3rsquorsquo4rsquorsquo- (86c)

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

70

72

74

76

78

80

82

H-β

H-αH-βrsquo H-αrsquo

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo

H-5

H-αrsquo

H-α

O

O

(I)

α

α

H

H

H

H2

2

OCH3

ppm

7071727374757677787980818283 ppm

70

72

74

76

78

80

82

H-β

H-αH-βrsquo H-αrsquo

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo

H-5

H-αrsquo

H-α

O

O

(I)

α

α

H

H

H

H2

2

OCH3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

299

sendo mais significativo no anel em que se encontra a substituiccedilatildeo Deste modo a presenccedila

do substituinte 4rsquorsquo-metoxilo (86b) faz com que os sinais correspondentes aos prototildees H-

2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo apareccedilam na forma de dois dupletos de grande intensidade a δ 752 e δ

693 ppm respectivamente Com a substituiccedilatildeo 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (86c) os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo surgem na forma de

dupleto a δ 714 ppm de dupleto a δ 689 ppm e de duplo dupleto a δ 711 ppm

respectivamente (Tabela 77)

Tabela 77 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (EE)-23-

diestirilcromonas (86a-c) Comp (86a) (86b) (86c) Comp (86a) (86b) (86c)

822 dd 825 dd 825 dd 729 tt 736-742 m 738-742 mH-5

J 79 e 17 Hz J 80 e 16 Hz J 80 e 15 HzH-4rsquo

J 72 e 17 Hz 733-743 m 736-742 m 738-742 m 721 d 711 d 713 d H-6 H-αrsquo J 158 Hz J 164 Hz J 161 Hz 765 dt 768 dt 769 dt 743 d 736 d 727 d H-7 J 81 e 17 Hz J 78 e 16 Hz J 80 e 15 Hz H-βrsquo J 158 Hz J 164 Hz J 161 Hz 750 d 751-752 m 754 d 754-759 m 752 d 714 d H-8 J 81 Hz J 80 Hz H-2rsquorsquo J 88 Hz J 19 Hz 737 d 742 d 742 d 733-743 m 693 d H-α J 157 Hz J 160 Hz J 158 Hz H-3rsquorsquo J 88 Hz ---

767 d 770 d 771 d 733-743 mH-β J 157 Hz J 160 Hz J 158 Hz H4rsquorsquo --- ---

754-759 m 760 dd 761 d 733-743 m 693 d 689 d H-2rsquo6 J 79 e 17 Hz J 73 Hz H-5rsquorsquo J 88 Hz J 82 Hz 733-743 m 736-742 m 761 d 754-759 m 752 d 711 dd H-3rsquo5rsquo

J 73 Hz H-6rsquorsquo

J 88 Hz J 82 e 19 Hz

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

permitiu identificar inequivocamente a ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-4) que

surge a elevados valores de frequecircncia (δ 1775-1777 ppm) Surgem ainda na zona de altos

valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-2 e C-9

que agrave semelhanccedila dos das (E)-2-metil-3-estirilcromonas que lhes deram origem (85a-c) a

ressonacircncia do carbono C-2 apresenta maiores valores de frequecircncia (δ 1577-1580 ppm)

do que a do carbono C-9 (δ 1549-1551 ppm) (Tabela 78) Estes dados foram confirmados

pelas conectividades apresentadas nos espectros de HMBC deste tipo de compostos

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

300

As ressonacircncias correspondentes aos carbonos directamente ligados a hidrogeacutenios

foram identificadas recorrendo aos espectros bidimensionais de HSQC Assim a

ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos do anel A surgem em gamas tiacutepicas (Tabela 78)

como sejam

bull C-5 a δ 1260-1261 ppm

bull C-6 a δ 1247 ppm

bull C-7 a δ 1335-1336 ppm

bull C-8 a δ 1175-1156 ppm

Tabela 78 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

Com o auxiacutelio simultacircneo dos espectros de HSQC e HMBC foi possiacutevel o

assinalamento dos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-α a δ 1185-1189

ppm C-β a δ 1368-1371 ppm C-αrsquo a δ 1169-1191 ppm e C-βrsquo a δ 1358-1361 ppm A

identificaccedilatildeo dos restantes carbonos protonados dos dois grupos estirilo foi facilitada pela

presenccedila dos grupos substituintes metoxilo nas posiccedilotildees 4rsquorsquo- e 3rsquorsquo4rsquorsquo- destacando-se o

efeito protector do grupo metoxilo em relaccedilatildeo aos carbonos em posiccedilatildeo orto Assim para o

caso do composto (86b) os carbonos nesta posiccedilatildeo sofrem um desvio de Δδ - 15 ppm para

menores valores de frequecircncia e no caso do composto (86c) os carbonos C-2rsquorsquo e C-5rsquorsquo

Comp (86a) (86b) (86c) Comp (86a) (86b) (86c)

C-2 1580 1577 1578 C-1rsquo 1375 1356 1356

C-3 1190 1195 1196 C-2rsquo6rsquo 1267 1277 1276

C-4 1775 1777 1777 C-3rsquo5rsquo 1286 1290 1290

C-5 1260 1261 1261 C-4rsquo 1279 1294 1296

C-6 1247 1247 1247 C-αrsquo 1191 1169 1172

C-7 1335 1335 1336 C-βrsquo 1361 1358 1361

C-8 1175 1175 1176 C-1rsquorsquo 1355 1304 1307

C-9 1549 1551 1551 C-2rsquorsquo 1277 1280 1091

C-10 1231 1231 1231 C-3rsquorsquo 1290 1141 1491 C-α 1185 1188 1189 C-4rsquorsquo 1297 1596 1492 C-β 1371 1368 1368 C-5rsquorsquo 1290 1141 1111 C-6rsquorsquo 1277 1280 1200

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

301

sofrem desvios ainda mais acentuados para menores valores de frequecircncia (Δδ - 18 ppm)

relativamente ao composto natildeo substituiacutedo (86a)

Satildeo os carbonos aos quais os substituintes estatildeo ligados aqueles que sofrem desvios

mais acentuados com a sua presenccedila Deste modo no derivado (86b) o carbono C-4rsquorsquo

surge a 1596 ppm e no derivado (86c) os carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo aparecem

respectivamente a δ 1491 ppm e 1492 ppm apresentando-se a maiores valores de

frequecircncia quando comparado com os desvios dos carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo do composto natildeo

substituiacutedo (86a) δ 1290 e 1297 ppm respectivamente

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel B aparecem a gamas

de frequecircncias caracteriacutesticas natildeo sofrendo grandes variaccedilotildees nos seus desvios quiacutemicos

nas 23-diestirilcromonas estudadas (86a-c)

Por uacuteltimo os carbonos quaternaacuterios C-3 C-10 e C-1rsquo foram identificados com o

auxiacutelio dos espectros de HMBC e surgem a valores de frequecircncia muito similares aos

referidos anteriormente para as (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-c) que lhes deram

origem Assim sendo os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-3 C-10 e

C-1rsquo surgem a δ 1190-1196 1231 e 1356-1375 ppm respectivamente (Tabela 78)

418 Caracterizaccedilatildeo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A principal caracteriacutestica dos espectros de RMN de 1H das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas [(80a-dfgijm) Anexo IV paacuteg 461] satildeo os dois sinais em forma de

dupleto que correspondem agrave ressonacircncia dos dois prototildees viniacutelicos H-α e H-β em

configuraccedilatildeo trans (J 158-160 Hz) e que formam um sistema AB surgindo H-α a δ 720-

746 ppm e H-β a δ 758-773 ppm Esta diferenccedila nos desvios quiacutemicos eacute o resultado da

deslocalizaccedilatildeo de carga provocada pelo grupo carbonilo daiacute que o protatildeo H-β esteja mais

desprotegido e consequentemente a sua ressonacircncia surja a maiores valores de frequecircncia

(Figura 50)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

302

Figura 50 ndash Espectro de RMN de 1H da (E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona

(80c)

No caso das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas natildeo substituiacutedas no anel A (80a-c)

identificam-se ainda os sinais em forma de duplo dupleto de dupletos (ou multipleto) e de

dupleto correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 a δ 740-749 ppm e H-8 a δ 752-

756 ppm respectivamente As ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 surgem a δ 769-772 e

822-825 ppm respectivamente (Tabela 79) O sinal correspondente agrave ressonacircncia do

protatildeo H-5 aparece em forma de duplo dupleto a elevados valores de frequecircncia devido

ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel B das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas variam muito de composto para composto devido agrave substituiccedilatildeo nesse anel

No entanto conveacutem salientar os aspectos mais importantes

bull na ausecircncia de substituiccedilatildeo neste anel B (80adgj) os sinais dos prototildees H-

2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo surgem como multipletos com frequecircncias de ressonacircncia superiores

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm2

9

80

2

94

8

1

02

80

9

88

0

99

80

9

93

1

05

90

9

87

2

00

0

1

00

0

7071727374757677787980818283 ppm

4rsquo-OCH3

3rsquo-OCH3

H-5 H-6H-7H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

CHCl3

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm2

9

80

2

94

8

1

02

80

9

88

0

99

80

9

93

1

05

90

9

87

2

00

0

1

00

0

7071727374757677787980818283 ppm

4rsquo-OCH3

3rsquo-OCH3

H-5 H-6H-7H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

303

(δ 761-767 ppm) para os prototildees H-2rsquo6rsquo e para menores valores de frequecircncia (δ

740-745 ppm) para os prototildees H-3rsquo4rsquo5rsquo

bull no caso das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas com substituintes metoxilo nas posiccedilotildees

C-3rsquo4rsquo (80cfim) os espectros tecircm a particularidade de apresentar dois sinais em

forma de dupleto correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo e H-5rsquo e um sinal

em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia dos prototildees H-6rsquo Os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-2rsquo surgem a maiores valores de

frequecircncia do que os respectivos sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees

H-5rsquo a δ 710-714 e 690-692 ppm respectivamente Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-6rsquo apresentam valores de frequecircncia ainda superiores a

δ 719-724 ppm (Tabela 79)

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-

dfgijm) permitiu a identificaccedilatildeo inequiacutevoca os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos

grupos metoxilos a δ 554-566 ppm e os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono

carboniacutelico a δ 1709-1728 ppm (Tabela 80)

Recorrendo a espectros de HSQC foi possiacutevel identificar o sinal a δ 1169-1193 ppm

correspondente agrave ressonacircncia de C-α e o sinal que surge a maiores valores de frequecircncia

correspondente a C-β a δ 1381-1396 ppm A conjugaccedilatildeo do sistema viniacutelico com o grupo

carbonilo origina uma desprotecccedilatildeo de C-β em relaccedilatildeo a C-α O assinalamento dos

carbonos ligados a hidrogeacutenios do anel A quando natildeo se encontra substituiacutedo (80adgj)

surgem por ordem decrescente de valores de frequecircncia de ressonacircncia a δ 1339-1341

1263-1264 1252-1254 e 1174-1175 pppm e foram atribuiacutedos agrave ressonacircncia dos

carbonos C-7 C-5 C-6 e C-8 respectivamente

Os espectros de HMBC permitiram o assinalamento dos seguintes carbonos

quaternaacuterios (Figura 51)

bull C-3 a δ 1089-1116 ppm

bull C-10 a δ 1075-1221 ppm

bull C-1rsquo a δ 1276-1351 ppm

bull C-2 e C-9 surgem respectivamente a δ 1561-1588 ppm e δ 1548-1584 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

304

Figura 51 ndash Espectro de HMBC da (E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona

(80c)

Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel B aparecem em gamas

de frequecircncia caracteriacutesticas tendo em conta o tipo de substituiccedilatildeo como jaacute foi referido

anteriormente para as 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm) bem

como para as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-dfgijm) correspondentes

ppm

70717273747576777879808182 ppm

110

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

H-5 H-6H-7

H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

C-4

C-2

C-9

C-3rsquoC-4rsquo

C-1rsquo

C-10

C-3ppm

70717273747576777879808182 ppm

110

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

H-5 H-6H-7

H-8 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquo

H-αH-β

C-4

C-2

C-9

C-3rsquoC-4rsquo

C-1rsquo

C-10

C-3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

305

Tabela 79 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) Comp (80a) (80b) (80c) (80d) (80f) (80g) (80i) (80j) (80m)

825 dd 822 dd 823 dd 813 d 811 d H-5 J 80 e 17 J 85 e 16 J 78 e 16 J 88 J 88 --- --- --- ---

740-749 m 740 ddd 741 ddd 697 dd 695 dd 682 dd 682 d 636 d 633 d H-6 J 85 84 e 07 J 78 77 e 08 J 88 e 24 J 88 e 23 J 84 e 09 J 82 J 23 J 23 772 dt 769 ddd 770 ddd 758 t 7576 ddH-7 J 79 e 17 J 84 80 e 16 J 79 77 e 16 --- --- J 84 J 84 e 82 --- ---

756 d 752 d 753 d 693 d 690 d 710 dd 710 d 653 d 650 d H-8 J 79 J 80 J 79 J 24 J 23 J 84 e 09 J 84 J 23 J 23 751 d 733 d 733 d 746 d 728 d 742 d 727 d 740 d 720 d H-α J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 160 J 158 J 160 J 159 773 d 766 d 766 d 767 d 760 d 763 d 7578 d 759 d 750 d H-β J 160 J 159 J 158 J 160 J 159 J 160 J 158 J 160 J 159 764-767 m 759 d 714 d 763-766 m 712 d 762-764 m 713 d 761-764 m 710 d H-2rsquo J 88 J 20 J 19 J 17 J 19 740-749 m 694 d 740-745 m 740-745 m 741-744 mH-3rsquo J 88 --- --- --- ---

740-749 m 740-745 m 740-745 m 741-744 mH-4rsquo --- --- --- --- ---

740-749 m 694 d 692 d 740-745 m 691 d 740-745 m 691 d 741-744 m 690 d H-5rsquo J 88 J 83 J 83 J 83 J 85 764-767 m 759 d 724 dd 763-766 m 721 dd 762-764 m 722 dd 761-764 m 719 dd H-6rsquo

J 88 J 83 e 20 J 83 e 19 J 83 e 17 J 85 e 19

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

306

Tabela 80 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

Comp (80a) (80b) (80c) (80d) (80f) (80g) (80i) (80j) (80m)

C-2 1584 1588 1587 1579 1583 1568 1569 1561 1564 C-3 1098 1089 1090 1099 1091 1114 1106 1116 1108 C-4 1728 1727 1727 1721 1720 1717 1718 1710 1709 C-5 1264 1263 1264 1277 1277 1597 1597 1609 1608 C-6 1254 1252 1253 1147 1145 1065 1065 963 962 C-7 1341 1339 1339 1644 1643 1341 1339 1643 1642 C-8 1175 1174 1174 997 997 1094 1094 922 921 C-9 1549 1548 1548 1566 1565 1565 1568 1584 1584 C-10 1221 1220 1221 1159 1159 1127 1128 1076 1075

C-α 1192 1167 1169 1193 1169 1191 1169 1192 1169

C-β 1396 1393 1396 1389 1389 1388 1388 1382 1381 C-1rsquo 1349 1276 1279 1350 1280 1349 1281 1351 1281 C-2rsquo 1281 1298 1096 1280 1096 1279 1096 1279 1096 C-3rsquo 1291 1145 1493 1290 1493 1290 1493 1290 1492 C-4rsquo 1303 1614 1512 1302 1511 1301 1510 1300 1509 C-5rsquo 1291 1145 1111 1290 1111 1290 1111 1290 1111 C-6rsquo 1281 1298 1226 1280 1224 1279 1224 1279 1222

419 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas

4191 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H das 23-diarilxantonas [(87a-

i) Anexo V paacuteg 463] satildeo os sinais em forma de singuletos correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-1 e H-4 a δ 832-839 e 752-758 ppm respectivamente (Figura

52) O sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-1 aparece a maiores valores de frequecircncia

devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo O

assinalamento destes prototildees foi confirmado pela conectividade apresentada no espectro de

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

307

HMBC entre o singuleto com maior valor de frequecircncia e o carbono carboniacutelico

identificando inequivocamente o sinal correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-1

Figura 52 ndash Espectro de RMN de 1H da 2-(4-metoxifenil)-3-(34-

dimetoxifenil)xantona (87h)

Identificam-se ainda a elevados valores de frequecircncia os sinais em forma de duplo

dupleto e duplo dupleto de dupletos correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-8 a δ

837-838 ppm e H-6 a δ 773-775 ppm respectivamente O sinal correspondente agrave

ressonacircncia de H-8 tal como a ressonacircncia de H-1 aparece a maiores valores de

frequecircncia devido ao efeito anisotroacutepico e mesomeacuterico desprotector do grupo carbonilo As

ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 surgem na maioria dos casos como duplo dupleto de

dupletos e dupletos a δ 739-741 e 751-753 respectivamente (Tabela 81)

8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

3

09

73

0

91

3

06

8

1

02

73

1

28

1

05

12

0

82

1

04

51

0

48

1

00

91

0

37

1

00

01

0

07

4rsquo-OCH3

4rsquorsquo-OCH3

3rsquorsquo-OCH3

687072747678808284 ppm

H-8

H-1

H-6

H-4

H-5 H-7

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5rsquorsquoH-6rsquorsquo

CHCl3

8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

3

09

73

0

91

3

06

8

1

02

73

1

28

1

05

12

0

82

1

04

51

0

48

1

00

91

0

37

1

00

01

0

07

4rsquo-OCH3

4rsquorsquo-OCH3

3rsquorsquo-OCH3

687072747678808284 ppm

H-8

H-1

H-6

H-4

H-5 H-7

H-2rsquo6rsquoH-2rsquorsquo

H-3rsquo5rsquo

H-5rsquorsquoH-6rsquorsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

308

Tabela 81 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-xantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8 838 s 757 s 753 dd 775 ddd 741 dt 838 dd (87a) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 834 s 753 s 751 d 773 ddd 739 ddd 837 dd (87b) J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 78 77 e 09 Hz J 78 e 16 Hz 839 s 755 s 752 d 774 ddd 740 dt 838 dd (87c) J 82 Hz J 82 76 e 17 Hz J 76 e 10 Hz J 76 e 17 Hz 834 s 753 s 751 d 773 ddd 739 ddd 837 dd (87d) J 85 Hz J 85 76 e 17 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 17 Hz 832 s 752 s 752 d 774 ddd 740 ddd 837 dd (87e) J 78 Hz J 78 76 e 17 Hz J 78 76 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 836 s 753 s 752 d 775 ddd 741 ddd 838 dd (87f) J 80 Hz J 80 77 e 17 Hz J 80 77 e 11 Hz J 80 e 17 Hz 835 s 758 s 752 d 774 ddd 740 ddd 837 dd (87g) J 80 Hz J 80 76 e 17 Hz J 78 76 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 833 s 756 s 752 dd 775 ddd 740 ddd 837 dd (87h) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 17 Hz J 78 77 e 09 Hz J 78 e 17 Hz 836 s 756 s 752 d 775 ddd 741 dd 838 dd (87i)

J 81 Hz J 81 77 e 16 Hz J 82 e 77 Hz J 82 e 16 Hz

O assinalamento das ressonacircncias dos prototildees dos dois grupos arilo eacute complexo e foi

efectuado recorrendo agraves teacutecnicas de correlaccedilatildeo espectroscoacutepica heteronuclear (HSQC e

HMBC) A presenccedila de substituintes metoxilo nos grupos arilo facilita o assinalamento dos

prototildees dos aneacuteis aos quais os grupos metoxilos estatildeo ligados dado que na ausecircncia de

substituiccedilatildeo os prototildees aromaacuteticos destes aneacuteis surgem sempre em forma de multipleto a δ

718-732 ppm No caso da 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) todos os prototildees dos

dois grupos fenilo encontram-se num uacutenico multipleto a δ 718-729 ppm (Tabela 83)

Os espectros de RMN de 1H de 23-diarilxantonas com substituintes 4rsquo-metoxilo

(87beh) apresentam dois sinais de grande intensidade em forma de dupleto

correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees H-2rsquo6rsquo e H-3rsquo5rsquo a δ 709-711 e 677-681

ppm respectivamente sendo estes uacuteltimos os mais afectados por este tipo de substituiccedilatildeo

Assim sendo o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios (Δδ ~ - 04

ppm) para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos prototildees na posiccedilatildeo orto (H-

2rsquo6rsquo) quando comparada com a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) A presenccedila de

substituintes 4rsquorsquo-metoxilo (87d-f) provoca efeitos similares nas ressonacircncias dos prototildees

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

309

do anel ao qual o grupo metoxilo estaacute ligado surgindo as ressonacircncias dos prototildees H-

2rsquorsquo6rsquorsquo e H-3rsquorsquo5rsquorsquo em forma de dupleto a δ 713-715 e 680-683 ppm respectivamente

Para as 23-diarilxantonas com substituintes 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-2rsquo surge geralmente na forma de dupleto a δ

654-663 ppm Os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees H-5rsquo e H-6rsquo

aparecem juntos na forma de multipleto a δ 678-690 ppm No caso das 23-diarilxantonas

com substituintes 3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos

prototildees H-2rsquorsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo surgem a δ 656-663 680-689 e 680-692 ppm

respectivamente

A anaacutelise dos espectros de RMN de 13C de 23-diarilxantonas permite-nos identificar

inequivocamente o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-9) a δ

1769-1770 ppm (Tabela 82)

Recorrendo ao espectro bidimensional de HSQC foram identificados os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos seguintes carbonos protonados (Tabela 82)

bull C-1 a δ 1278-1284 ppm

bull C-4 a δ 1190-1195 ppm

bull C-5 a δ 1179-1180 ppm

bull C-6 a δ 1347-1348 ppm

bull C-7 a δ 1239-1240 ppm

bull C-8 a δ 1267-1268 ppm

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios do nuacutecleo da xantona foi possiacutevel

recorrendo a espectros de HMBC (Figura 53) Verifica-se a elevados valores de frequecircncia

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-4a e C-4b a δ 1550-1553 e 1562-1563

ppm respectivamente Assim observa-se no espectro de HMBC as correlaccedilotildees entre os

sinais dos prototildees H-1 e H-4 com o do carbono quaternaacuterio C-4a e entre os dos prototildees H-5

e H-6 com o do carbono quaternaacuterio C-4b A valores de frequecircncia intermeacutedios aparecem

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia de C-2 e C-3 a δ 1366-1370 e 1472-1476 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

310

respectivamente A valores de frequecircncia mais baixos surgem os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia de C-8a e C-9a respectivamente a δ 1219-1222 e 1204-1207 ppm

O carbono C-9a eacute identificado pela conectividade apresentada no espectro de HMBC

com o protatildeo H-4 e o carbono C-8a identifica-se pelas conectividades apresentadas com os

prototildees H-5 e H-7 (Figura 53)

Figura 53 ndash Espectro de HMBC da 2-fenil-3-(4-metoxifenil)xantona (87d)

Agrave semelhanccedila dos assinalamentos das ressonacircncias dos prototildees dos dois grupos arilo

os assinalamentos das ressonacircncias dos respectivos carbonos eacute igualmente complexo e

foram efectuados recorrendo agraves teacutecnicas de RMN mono e bidimensionais A presenccedila de

substituintes metoxilo nos grupos arilo facilita o assinalamento dos carbonos dos aneacuteis aos

quais os grupos metoxilo estatildeo ligados sendo esses mesmos carbonos os mais afectados

pelo tipo de substituiccedilatildeo presente (Tabela 84)

ppm

687072747678808284 ppm

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

C-4b

H-8

H-1

H-6

H-4H-5 H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-3rsquo4rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

C-9

C-4a

C-3

C-1rsquoC-2

C-1rsquorsquo

C-8aC-9a

ppm

687072747678808284 ppm

115

120

125

130

135

140

145

150

155

160

165

170

175

C-4b

H-8

H-1

H-6

H-4H-5 H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-3rsquo4rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

C-9

C-4a

C-3

C-1rsquoC-2

C-1rsquorsquo

C-8aC-9a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

311

Tabela 82 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

C-1 1284 1281 1278 1284 1281 1279 1283 1281 1280 C-2 1370 1367 1367 1370 1366 1367 1370 1366 1367 C-3 1476 1475 1476 1473 1473 1473 1472 1473 1473 C-4 1195 1195 1195 1192 1192 1192 1190 1190 1191 C-4a 1552 1550 1550 1553 1551 1551 1553 1551 1551 C-4b 1563 1563 1562 1563 1563 1563 1562 1563 1563 C-5 1180 1180 1180 1180 1180 1180 1179 1180 1180 C-6 1348 1347 1348 1347 1347 1347 1347 1347 1348 C-7 1240 1239 1239 1239 1239 1239 1239 1239 1239 C-8 1268 1267 1267 1267 1268 1268 1267 1267 1267 C-8a 1219 1219 1219 1220 1220 1219 12193 1219 1222 C-9 1770 1770 1770 1770 1770 1770 1769 1770 1770 C-9a 1207 1207 1207 1204 1204 1204 1204 1204 1204

Os espectros de RMN de 13C deste tipo de compostos com substituintes metoxilo nas

posiccedilotildees 4rsquo- (87beh) ou 4rsquorsquo- (87d-f) apresenta quatro sinais de grande intensidade

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo e dos carbonos C-3rsquo5rsquo ou

C-3rsquorsquo5rsquorsquo sendo estes uacuteltimos os mais afectados por este tipo de substituiccedilatildeo Assim sendo

o substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios (Δδ ~ - 145 ppm) para

menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos carbonos em posiccedilatildeo orto (C-3rsquo5rsquo ou C-

3rsquorsquo5rsquorsquo) que surgem em gamas tiacutepicas de δ 1134-1136 ppm Os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo apresentam naturalmente desvios para

maiores valores de frequecircncia a δ 1308-1310 ppm

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo tambeacutem satildeo

afectados pela presenccedila dos grupos substituintes nas posiccedilotildees 4rsquo- (87beh) ou 4rsquorsquo- (87d-f)

respectivamente A presenccedila do substituinte metoxilo provoca desvios para menores

valores de frequecircncia (Δδ ~ - 7 ppm) o que estaacute de acordo com a literatura para efeitos

induzidos nos desvios quiacutemicos dos carbonos em posiccedilatildeo para relativamente ao

substituinte metoxilo159

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

312

Satildeo naturalmente os carbonos das posiccedilotildees 4rsquo- ou 4rsquorsquo- os mais afectados pela presenccedila

dos substituintes nessas mesmas posiccedilotildees Deste modo os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-4rsquo (87beh) ou C-4rsquorsquo (87d-f) aparecem respectivamente a δ 1585-1586 e 1591 ppm

apresentando variaccedilotildees consideraacuteveis para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 32 ppm)

quando comparada com a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) (Tabela 84)

No caso das 23-diarilxantonas substituiacutedas com grupos 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) e

3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) o assinalamento dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo C-6rsquo e C-2rsquorsquo C-5rsquorsquo C-

6rsquorsquo eacute facilitado pelo recurso aos espectros de HSQC deste tipo de compostos Assim as

ressonacircncias dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo e C-6rsquo surgem a δ 1132-1134 1107-1108 e 1219-

1222 ppm e as ressonacircncias dos carbonos C-2rsquorsquo C-5rsquorsquo e C-6rsquorsquo surgem a δ 1130-1133

1107-1108 e 1219 ppm Todos estes carbonos apresentam uma diminuiccedilatildeo nos desvios

quiacutemicos para menores valores de frequecircncia sendo os carbonos C-5rsquo ou C-5rsquorsquo

respectivamente os mais afectados (Δδ ~ - 17 ppm) relativamente agraves ressonacircncias destes

carbonos em compostos natildeo substituiacutedos nesses aneacuteis

A ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo deste tipo de compostos (87cfi) e (87g-i)

satildeo de igual modo fortemente afectados por este tipo de substituiccedilatildeo surgindo na mesma

gama de frequecircncias dos desvios quiacutemicos dos compostos com substituintes metoxilo nos

carbonos C-4rsquo (87beh) ou C-4rsquorsquo (87d-f) na ordem de δ 1322-1327 ppm

Poreacutem foram os sinais dos carbonos C-3rsquo C-4rsquo ou C-3rsquorsquo C-4rsquorsquo os mais afectados pela

presenccedila dos substituintes visto serem estes os carbonos aos quais estatildeo ligados os grupos

metoxilo (Tabela 84) Na presenccedila de substituintes 3rsquo4rsquo-dimetoxilo (87cfi) os desvios

quiacutemicos dos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo surgem respectivamente a δ 1479-1480 e 1481-1483

ppm com variaccedilotildees de Δδ ~ + 18 e + 21 ppm nos valores de frequecircncia tomando como

comparaccedilatildeo a 23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a) Na presenccedila de substituintes

3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxilo (87g-i) os desvios quiacutemicos dos carbonos C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo surgem

respectivamente a δ 1481-1483 e 1485-1486 ppm e apresentam desvios para maiores

valores de frequecircncia (Δδ ~ + 20 e + 21 ppm respectivamente) quando comparado com a

23-difenilxantona natildeo substituiacuteda (87a)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

313

Tabela 83 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A

(87a-i) Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

718-729 m 709 d 654 d 717-720 m 711 d 660 d 718-725 m 711 d 663 s largo H-2rsquo J 88 Hz J 19 Hz J 88 Hz J 17 Hz J 88 Hz 718-729 m 677 d 723-727 m 680 d 724-728 m 681 dH-3rsquo J 88 Hz --- J 88 Hz --- J 88 Hz ---

718-729 m 723-727 m 724-728 mH-4rsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 677 d 678-690 m 723-727 m 680 d 679-685 m 724-728 m 681 d 680-689 m H-5rsquo J 88 Hz J 88 Hz J 88 Hz 718-729 m 709 d 678-690 m 717-720 m 711 d 679-685 m 718-725 m 711 d 680-689 m H-6rsquo J 88 Hz J 88 Hz J 88 Hz 718-729 m 720-724 m 720-724 m 713 d 714 d 715 d 656 d 661 d 663 s largo H-2rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 20 Hz J 20 Hz 718-729 m 726-730 m 726-732 m 680 d 682 d 683 dH-3rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz --- --- ---

718-729 m 726-730 m 726-732 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 726-730 m 726-732 m 680 d 682 d 683 d 683 d 683 d 680-689 m H-5rsquorsquo J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 83 Hz J 80 Hz 718-729 m 720-724 m 720-724 m 713 d 714 d 715 d 692 dd 690 dd 680-689 m H-6rsquorsquo

J 88 Hz J 88 Hz J 86 Hz J 83 e 20 Hz J 80 e 20 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

314

Tabela 84 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de

23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) Comp (87a) (87b) (87c) (87d) (87e) (87f) (87g) (87h) (87i)

C-1rsquo 1398 1321 1322 1401 132351 1326 1402 13243 1327 C-2rsquo 1299 1310 1134 1299 1308 1133 1298 1309 1132 C-3rsquo 1280 1134 1480 1281 11352 1479 1281 1136 1480 C-4rsquo 1269 1586 1481 1268 1585 1482 1268 1586 1483 C-5rsquo 1299 1134 1107 1281 11352 1108 1281 1136 1108 C-6rsquo 1280 1310 1221 1299 1308 1222 1298 1309 1219 C-1rsquorsquo 1399 1400 1401 1321 132431 1324 1322 13253 1325 C-2rsquorsquo 1296 1296 1295 1308 1310 1307 1133 1132 1130 C-3rsquorsquo 1281 1281 1282 1136 11362 1136 1481 1482 1483 C-4rsquorsquo 1276 1275 1275 1591 1591 1591 1486 1485 1486 C-5rsquorsquo 1281 1281 1282 1136 11362 1136 1107 1107 1108 C-6rsquorsquo 1296 1296 1295 1308 1310 1307 12189 1219 1219

12 e 3 podem estar trocados entre si

4192 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

Fez-se anteriormente a caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN de 23-diarilxantonas natildeo

substituiacutedas no anel A (87a-i) far-se-aacute de seguida a anaacutelise de 23-diarilxantonas com

substituintes metoxilo neste mesmo anel em posiccedilotildees definidas 6- (87j-n) 8- (87o-s) e

68- (87t-z) (Anexo V paacuteg 463) A discussatildeo da caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN destas

23-diarilxantonas (87j-z) envolveraacute tambeacutem possiacuteveis comparaccedilotildees com as 23-

diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Os espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas (87j-z) apresentam algumas

semelhanccedilas com os das 23-diarilxantonas (87a-i) nomeadamente na presenccedila de dois

sinais em forma de singuleto com desvios quiacutemicos de δ 829-837 e 740-751 ppm que

correspondem agraves ressonacircncias dos prototildees H-1 e H-4 respectivamente (Figura 54)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

315

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees do anel A do nuacutecleo de xantona

apresentam como seria de esperar grandes variaccedilotildees de acordo com o modelo de

substituiccedilatildeo presente (Tabela 85) Deste modo quando as 23-diarilxantonas se encontram

substituiacutedas com um grupo 6-metoxilo (87j-n) identificam-se

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-5 a δ 691-693 ppm em forma de

dupleto

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-7 a δ 696-698 ppm em forma de duplo

dupleto

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia de H-8 a δ 828-829 ppm em forma de

dupleto

De salientar que a presenccedila do grupo metoxilo forte dador de eletrotildees provoca desvios

para menores valores de frequecircncia na ressonacircncia dos prototildees orto (Δδ~-06 ppm e -04

ppm respectivamente para a ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7) quando comparado com

as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

A presenccedila do substituinte 8-metoxilo (87o-s) provoca tambeacutem um desvio na

ressonacircncia dos prototildees em posiccedilatildeo orto neste caso H-7 para menores valores de

frequecircncia (Δδ~- 06 ppm) quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i) Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 surgem na

forma de duplo dupleto e a menores valores de frequecircncia (δ 707-709 ppm) do que os

sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-6 (δ 761-762 ppm) que surgem na

forma de tripleto

Quando as 23-diarilxantonas se encontram substituiacutedas com grupos 68-dimetoxilo

(87t-z) os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem na maioria

dos casos como dupletos a δ 651-654 e 636-638 ppm respectivamente com uma

constante de acoplamento pequena (JH5-H7 = 21-24 Hz) (Figura 54) Quando comparada

com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) a ressonacircncia destes prototildees

apresenta grandes desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 1 ppm)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

316

Figura 54 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)xantona

(87u)

O assinalamento da ressonacircncia dos prototildees dos aneacuteis aromaacuteticos D e E dos derivados

(87j-z) foi efectuado recorrendo aos espectros de RMN mono e bidimensionais bem como

por comparaccedilatildeo com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) sendo os

desvios quiacutemicos e a multiplicidade dos sinais idecircntica

Os espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas (87j-z) tal como os espectros de

RMN de 1H apresentam sinais que satildeo caracteriacutesticos e natildeo sofrem alteraccedilatildeo com a

presenccedila dos substituintes no anel A Esses sinais satildeo obviamente os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel B Assim os carbonos C-1 C-2 C-3 e

C-4 surgem a desvios δ 1278-1284 δ 1364-1370 δ 1461-1470 e δ 1180-1193 ppm

respectivamente Os restantes carbonos apresentam desvios com maior ou menor

intensidade dos sinais correspondentes agraves suas ressonacircncias e os valores correspondentes

encontram-se na tabela 86

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

25

93

1

63

3

11

5

1

01

11

0

46

2

11

32

2

28

2

23

23

8

87

1

07

8

1

00

0

656667686970717273 ppm

4rsquo-OCH36-OCH3

8-OCH3

H-1 H-4

H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquoH-5 H-7

80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 ppm

3

25

93

1

63

3

11

5

1

01

11

0

46

2

11

32

2

28

2

23

23

8

87

1

07

8

1

00

0

656667686970717273 ppm

4rsquo-OCH36-OCH3

8-OCH3

H-1 H-4

H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquoH-2rsquorsquo6rsquorsquo

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquoH-5 H-7

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

317

Figura 55 ndash Espectro de RMN de 13C da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-

metoxifenil)xantona (87u)

O sinal que se identifica com maior facilidade eacute o que corresponde agrave ressonacircncia do

carbono carboniacutelico (C-9) este surge a elevados valores de frequecircncia (δ 1752-1764

ppm) Na zona de elevados valores de frequecircncia aparecem mais dois sinais caracteriacutesticos

que satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-4a e C-4b (Figura 55) Por

comparaccedilatildeo com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) o sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4a surge a menores valores de frequecircncia (δ

1538-1554 ppm) do que o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4b (δ 1582-

1599 ppm) (Tabela 82) Este uacuteltimo carbono por questatildeo de proximidade sente com

maior intensidade a presenccedila dos substituintes metoxilos no anel A Desta forma a

presenccedila do substituintes nas posiccedilotildees 6- (87j-n) e nas posiccedilotildees 8- (87o-s) provocam

desvios para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 19 ppm) e com substituiccedilatildeo 68-

dimetoxilo (87t-z) este desvio eacute ainda mais acentuado (Δδ ~ + 36 ppm)

Satildeo os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A os que apresentam

maiores desvios pela presenccedila dos substituintes metoxilo nesse anel O sinal

correspondente agrave ressonacircncia do carbono que estaacute ligado ao grupo substituinte metoxilo eacute o

que sofre maior perturbaccedilatildeo que se caracteriza por um desvio acentuado para zonas de

130135140145150155160165 ppm

60708090100110120130140150160170 ppm

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-4

C-9aC-9

C-6 C-8C-4b

C-4rsquo C-4a C-3 C-1rsquorsquo C-2 C-1rsquo

C-2rsquo6rsquo

C-4rsquorsquo

C-1 e C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

130135140145150155160165 ppm

60708090100110120130140150160170 ppm

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

56 ppm

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-4

C-9aC-9

C-6 C-8C-4b

C-4rsquo C-4a C-3 C-1rsquorsquo C-2 C-1rsquo

C-2rsquo6rsquo

C-4rsquorsquo

C-1 e C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

318

maior protecccedilatildeo Δδ ~ + 30 ppm quando o substituinte se encontra na posiccedilatildeo 6- (87j-n) e

Δδ ~ + 34 ppm quando o substituinte se encontra na posiccedilatildeo 8- (87o-s)

Quando as 23-diarilxantonas se encontram substituiacutedas com o grupo 6-metoxilo (87j-

n) a ressonacircncia dos carbonos C-5 C-7 e C-8 surgem a δ 1002-1003 1132-1133 e

1283 ppm respectivamente A presenccedila do substituinte metoxilo protege os carbonos em

posiccedilatildeo orto relativamente a ele Assim os carbonos C-5 e C-7 apresentam desvios para

menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 178 e - 107 ppm respectivamente) o carbono C-8

eacute ligeiramente afectado para maiores valores de frequecircncia (Δδ + 16 ppm)

No caso das 23-diarilxantonas substituiacutedas com o grupo 8-metoxilo (87o-s) a

ressonacircncia dos carbonos C-5 C-6 e C-7 surgem a δ 1100-1101 1348 e 1054-1055

ppm respectivamente Satildeo os carbonos em posiccedilotildees ortopara aqueles que sentem com

maior intensidade a presenccedila do substituinte metoxilo sendo que a ressonacircncia do carbono

C-5 apresenta desvios de Δδ ~ - 8 ppm e C-7 apresenta desvios de Δδ ~ - 185 ppm quando

comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Quando os substituintes metoxilo se encontram nas posiccedilotildees 68- (87t-z) as

ressonacircncias correspondentes aos carbonos C-5 e C-7 surgem a δ 928-929 e 951-952

ppm respectivamente Estes carbonos sentem a presenccedila dos dois grupos metoxilo em

grande intensidade para menores valores de frequecircncia (Δδ - 252 ppm e - 288 ppm

respectivamente) quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A

(87a-i)

Por uacuteltimo referem-se os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

quaternaacuterios C-8a e C-9a cujos desvios desvios quiacutemicos se situam entre δ 1205 e 1220

ppm A ressonacircncia do carbono C-8a sente naturalmente a presenccedila dos substituintes do

anel A Assim quando o substituinte metoxilo se encontra

bull na posiccedilatildeo 6- (87j-n) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ 1159

ppm

bull na posiccedilatildeo 8- (87o-s) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ 1126

ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

319

bull nas posiccedilotildees 68- (87t-z) o sinal correspondente agrave ressonacircncia de C-8a surge a δ

1073-1074 ppm (Tabela 86)

A presenccedila do substituinte metoxilo provoca desvios para menores valores de

frequecircncia na ressonacircncia do carbono C-8a de Δδ - 6 ppm - 93 ppm e - 145 ppm quando

os substituintes se encontram nas posiccedilotildees 6- (87j-n) 8- (87o-s) e 68- (87t-z)

respectivamente tomando com termo de comparaccedilatildeo as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

A ressonacircncia dos carbonos dos dois grupos arilo varia de forma anaacuteloga agrave ressonacircncia

dos prototildees dos dois grupos arilo das 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i)

Dado que se efectuou no sub-capiacutetulo anterior uma anaacutelise promenorizada destes

assinalamentos natildeo seratildeo abordados quaisquer consideraccedilotildees sobre estes assinalamentos

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

320

Tabela 85 ndash Desvios quiacutemicos (ppm) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (87j-z) Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8

836 s 752 s 691 d 696 dd 828 d (87j) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 833 s 750 s 691 d 696 dd 828 d (87k) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 837 s 751 s 692 d 697 dd 829 d (87l) J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 834 s 754 s 692 d 697 dd 828 d (87m) J 22 Hz --- J 88 e 22 Hz J 88 Hz 835 s 753 s 693 d 698 dd 829 d (87n) J 24 Hz --- J 88 e 24 Hz J 88 Hz 833 s 747 s 707 dd 761 t 682 dd(87o) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz ---

830 s 746 s 708 dd 762 t 682 d(87p) J 83 e 08 Hz J 83 Hz J 83 Hz ---

835 s 747 s 709 dd 762 t 683 dd(87q) J 86 e 09 Hz J 86 Hz J 86 e 09 Hz ---

831 s 750 s 709 dd 762 t 682 d(87r) J 84 e 08 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

832 s 748 s 709 dd 762 t 679-684 m(87s) J 84 e 07 Hz J 84 Hz ---

832 s 743 s 653 d 637 d(87t) J 23 Hz --- J 23 Hz ---

829 s 740 s 651 d 636 d(87u) J 24 Hz --- J 24 Hz ---

833 s 742 s 652-653 m 637 d(87v) --- J 23 Hz ---

830 s 745 s 652-653 s largo 637 d(87x) --- J 23 Hz ---

831 s 744 s 654 d 638 d(87z) J 21 Hz

--- J 21 Hz

---

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

321

Tabela 86 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas substituiacutedas no anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e

68- (87j-z) Comp C-1 C-2 C-3 C-4 C-4a C-4b C-5 C-6 C-7 C-8 C-8a C-9 C-9a

(87j) 1283 1370 1470 1193 1552 1582 1002 1650 1133 1283 1159 1760 1208 (87k) 1280 1366 1470 1193 1550 1582 1002 1650 1132 1283 1159 1761 1208 (87l) 1278 1366 1470 1192 1551 1582 1002 1651 1133 1283 1159 1761 1208 (87m) 1283 1369 1467 1187 1554 1582 1003 1650 1132 1283 1159 1760 1205 (87n) 1280 1367 1468 1188 1552 1582 1003 1651 1132 1283 1159 1761 1206

(87o) 1284 1368 1469 1189 1541 1582 1100 1348 1054 1607 1126 1763 1218 (87p) 1282 1365 1469 1189 1539 1582 1101 1348 1054 1608 1126 1764 1219 (87q) 1280 1365 1469 1188 1540 1582 1101 1348 1054 1608 1126 1764 1219 (87r) 1284 1368 1466 1183 1542 1582 1100 1348 1055 1608 1126 1763 1216 (87s) 1281 1365 1467 1184 1540 1582 1100 1348 1055 1608 1126 1763 1217

(87t) 1284 1368 1464 1186 1541 1599 929 1649 952 1620 1074 1752 1220 (87u) 12811 1364 1464 1185 1538 1599 928 1649 951 1620 1073 1753 1219 (87v) 1279 1365 1464 1185 1539 1599 928 1649 951 1620 1074 1752 1220 (87x) 1284 1367 1461 1180 1541 1599 928 1649 951 1621 1074 1752 1217 (87z) 1280 1365 1461 1181 1540 1599 928 1649 951 1620 1074 1752 1217

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

322

4110 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas

41101 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas metoxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-

hidroxantonas [(88a-i) Anexo V paacuteg 463] eacute a presenccedila de sinais na zona alifaacutetica

correspondentes a ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo (δ 370-386 ppm) e agrave

ressonacircncia dos prototildees das posiccedilotildees 3 e 4 (Figura 56) O sinal do protatildeo H-3 aparece em

forma de dupleto ou de duplo dupleto a δ 422-431 ppm e a menores valores de frequecircncia

surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees da posiccedilatildeo 4 De acordo com

as constantes de acoplamento foram designados H-4cis (J 83-91 Hz) e H-4trans (J 13-16

Hz) (δ 361-367 e 296-301 ppm respectivamente) (Tabela 87) A estereoquiacutemica cis e

trans definida em relaccedilatildeo ao protatildeo H-3

Figura 56 ndash Espectro de RMN de 1H da 23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona

(88i)

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

CHCl3

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

85 80 75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

0

97

6

1

08

35

9

65

6

15

9

1

00

0

2

04

72

1

18

1

01

91

0

16

2

06

81

0

17

1

06

6

0

97

3

3540 ppm

0

97

6

1

08

3

5

96

56

1

59

1

00

0

H-3 H-4cis H-4trans

3rsquo3rsquorsquo-OCH34rsquo4rsquorsquo-OCH3

H-8

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

67686970717273747576 ppm

2

04

7

2

11

8

1

01

9

1

01

6

2

06

8

1

01

7

1

06

6

H-5rsquorsquoH-6

H-1

H-5 eH-7 H-2rsquo H-5rsquo

H-6rsquorsquo

H-2rsquorsquoH-6rsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

323

Outra caracteriacutestica importante dos espectros de RMN de 1H das 34-di-hidroxantonas

(88a-i) eacute o aparecimento na zona aromaacutetica de um uacutenico sinal em forma de singuleto

correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-1 a δ 744-756 ppm A confirmaccedilatildeo da

estrutura 34-di-hidroxantona foi conseguida atraveacutes dos espectros de HMBC deste tipo de

compostos em que se observa a correlaccedilatildeo entre o sinal em forma de singuleto e o carbono

carboniacutelico identificando assim o protatildeo H-1 A correlaccedilatildeo que se verifica entre o protatildeo

H-3 da zona alifaacutetica e os carbonos C-2rsquorsquo e C-6rsquorsquo identifica o tipo de estrutura 34-di-

hidroxixantona (Figura 57)

Identificam-se ainda dos espectros de RMN de 1H das 23-difenil-34-di-hidroxantonas

(88a-i) na zona de elevados valores de frequecircncia o sinal em forma de duplo dulpeto

correspondente egrave ressonacircncia do protatildeo H-8 a δ 827-829 ppm A ressonacircncia dos

restantes prototildees do anel aromaacutetico A aparecem por ordem decrescente de valores de

frequecircncia a δ 758-760 ppm a correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 e a δ 715-

741 ppm a correspondente agraves ressonacircncias dos prototildees H-7 e H-5 sendo este uacuteltimo o

mais afectado Assim a ressonacircncia do H-5 desloca-se ligeiramente para menores valores

de frequecircncia (Δδ~ 017 ppm) quando comparado com os desvios dos correspondentes

compostos do tipo 23-diarilxantona (87a-i)

Os assinalamentos dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees dos aneacuteis D

e E foram possiacuteveis recorrendo a espectros de HSQC e HMBC e por comparaccedilatildeo com as

ressonacircncias similares das 23-darilxantonas (87a-i) A figura 57 apresenta as principais

conectividades encontradas nos espectros de HMBC das 23-difenil-34-di-hidroxantonas

(88a-i)

A anaacutelise dos espectros de RMN 13C das 23-difenil-34-di-hidroxixantonas (88a-i)

permite identificar inequivocamente

bull os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos dos grupos metoxilo a δ

551-558 ppm

bull os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do carbono carboniacutelico (C-9) os quais

surgem a valores elevados de frequecircncia (δ 1741-1742 ppm)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

324

Na zona de elevados valores de frequecircncia surgem ainda os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos quaternaacuterios C-4a e C-4b a δ 1620-1626 e 1558-1559 ppm

respectivamente (Tabela 88) A atribuiccedilatildeo destes carbonos foi feita recorrendo aos

espectros de HMBC pelas conectividades apresentadas entre o singuleto correspondente

ao protatildeo H-1 e o carbono C-4a e entre os prototildees H-6 e H-8 e o carbono C-4b (Figura 57)

De referir que a ressonacircncia de C-4a sofre desvios para maiores valores de frequecircncia (Δδ

+ 115 ppm) e que a ressonacircncia do carbono C-4b sofre desvios para menores valores de

frequecircncia (Δδ - 05 ppm) quando comparada com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

Recorrendo a estudos de correlacccedilatildeo espectroscoacutepica heteronecluear (HSQC)

identificam-se ainda

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1 a δ 1146-1168 ppm

bull os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-3 e C-4 a δ 408-418

ppm e δ 365-369 ppm respectivamente

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-5 a δ 1179-1180 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-6 a δ 1329-1330 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-7 a δ 1250-1251 ppm e

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-8 a δ 1261-1262 ppm

A ressonacircncia dos carbonos C-8a e C-9a das 23-difenil-34-di-hidroxantonas (88a-i)

aparecem agrave semelhanccedila da dos carbonos C-4a e C-4b numa ordem inversa de frequecircncia

quando comparada com as respectivas 23-diarilxantonas (87a-i) Assim o sinal

correspondente ao carbono C-8a surge a δ 1237-1239 ppm e o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do carbono C-9a surge a δ 1167-1170 ppm apresentando desvios de Δδ + 19

ppm e de Δδ - 36 ppm respectivamente O assinalamento inequiacutevoco destes sinais foi

efectuado recorrendo mais uma vez agrave teacutecnica de HMBC e pelas conectividades

apresentadas entre os protatildeo H-4 e o carbono C-9a e entre os prototildees H-5 e H-7 e o

carbono C-8a (Figura 57)

Finalmente os espectros de RMN de 13C apresentam tambeacutem na zona de maiores

valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos C-2 a δ

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

325

1349-1356 ppm e estes apresentam desvios para menores valores de frequecircncia (Δδ ~ -

15 ppm) quando comparado com as 23-diarilxantonas (87a-i)

O assinalamento dos carbonos dos aneacuteis aromaacuteticos D e E foi efectuado recorrendo

tambeacutem agraves teacutecnicas HSQC e HMBC e apresentam desvios muito similares aos

apresentados pelas correspondentes 23-diarilxantonas (87a-i)

O

OOCH3

1 2

344a4b5

6

7

8

8a9a

91

23

45

6

12

34

56

H H

H

H

O

OOCH3

1

2344a

4b5

6

78 8a 9a

9 12

3

45

6

1

23

4

56

H H

HH

H

H

H

H

H

H

H

(88b) (88b)

Conectividades de HMBC

Figura 57 ndash Principais conectividades apresentadas nos espectros de HMBC da 3-

fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88b)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

326

Tabela 87 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Comp H-1 H-3 H-4cis H-4trans H-5 H-6 H-7 H-8 756 s 431 dd 367 dd 301 dd 732-741 m 760 dt 732-741 m 828 dd (88a) J 90 e 15 Hz J 174 e 90 Hz J 174 e 15 Hz J 78 e 16 Hz J 79 e 16 Hz 746 s 427 dd 364 dd 299 dd 715-740 m 758 dt 715-740 m 828 dd (88b) J 90 e 13 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 13 Hz J 78 e 16 Hz J 78 e 16 Hz 746 s 429 dd 365 dd 300 dd 733-741 m 759 dt 733-741 m 828 dd (88c) J 91 e 15 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 15 Hz J 78 e 16 Hz J 80 e 16 Hz 754 s 425 dd 361 dd 296 dd 733 d 758 ddd 736 ddd 827 dd (88d) J 88 e 13 Hz J 173 e 88 Hz J 173 e 13 Hz J 85 Hz J 85 82 e 16 Hz J 82 79 e 10 Hz J 79 e 16 Hz 744 s 424 d 362 dd 296 dd 736 d 760 ddd 739 ddd 829 dd (88e) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 15 Hz J 81 Hz J 81 77 e 17 Hz J 78 77 e 11 Hz J 78 e 17 Hz 744 s 424 d 362 dd 296 dd 735 dd 759 ddd 738 ddd 829 dd (88f) J 88 Hz J 173 e 88 Hz J 173 e 16 Hz J 83 e 10 Hz J 83 77 e 17 Hz J 78 77 e 10 Hz J 78 e 17 Hz 754 s 425 dd 363 dd 299 dd 736 d 760 ddd 738 ddd 828 dd (88g) J 89 e 15 Hz J 173 e 89 Hz J 173 e 15 Hz J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 78 77 e 13 Hz J 78 e 16 Hz 744 s 422 dd 362 dd 298 dd 736 d 760 ddd 738 ddd 828 dd (88h) J 88 e 13 Hz J 172 e 88 Hz J 172 e 13 Hz J 80 Hz J 80 77 e 16 Hz J 77 76 e 14 Hz J 76 e 16 Hz 745 s 423 d 363 dd 298 dd 736 dd 760 ddd 738 dt 828 dd (88i)

J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 15 Hz J 85 e 10 Hz J 85 77 e 17 Hz J 77 e 10 Hz J 77 e 17 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

327

Tabela 88 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Comp (88a) (88b) (88c) (88d) (88e) (88f) (88g) (88h) (88i)

C-1 1168 1148 1150 1164 1146 1148 1166 1148 1149 C-2 1353 1349 1351 1356 1353 1355 1356 1352 1354 C-3 417 416 418 408 409 411 413 414 415 C-4 367 366 365 368 368 367 369 368 367 C-4a 1625 1620 1621 1626 1621 1622 1626 1622 1623 C-4b 1559 1558 1558 1558 1559 1558 1558 1559 1558 C-5 1180 1180 1179 1180 1180 1180 1180 1180 1179 C-6 1330 1329 1330 1330 1329 1329 13301 1329 1330 C-7 1251 1250 1250 1250 1250 1250 1250 1250 1250 C-8 1262 1261 1261 1261 1262 1261 1261 1262 1261 C-8a 1239 1238 1238 1238 1239 1238 1238 1238 1237 C-9 1742 1742 1742 1742 1742 1742 1741 1742 1741 C-9a 1169 1170 1169 1168 1170 1169 1167 1169 1168

41102 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas no anel A com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

No item anterior fez-se a caracterizaccedilatildeo estrutural por RMN de 23-diaril-34-di-

hidroxantonas sem substituintes no anel A (88a-i) de seguida analisar-se-aacute as 23-diaril-

34-di-hidroxantonas com substituintes no anel A nomeadamente nas posiccedilotildees 6- 8- e 68-

(88j-z) (Anexo V paacuteg 463) Esta anaacutelise iraacute incidir somente no anel aromaacutetico A dado

que as principais caracteriacutesticas dos espectros de 1H e de 13C das 23-diaril34-di-

hidroxantonas (88a-i) jaacute foram discutidas no sub-capiacutetulo anterior (41101) e apresentam

desvios quiacutemicos e multiplicidade idecircnticas agraves 23-diaril34-di-hidroxantonas (88j-z)

No espectro de RMN de 1H das 23-diaril-34-di-hidroxantonas com grupos 6-metoxilo

(88j-n) o sinal do protatildeo H-8 surge a valores elevados de frequecircncia em forma de dupleto

a δ 817-819 ppm (Tabela 89) Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e

H-7 surgem a menores valores de frequecircncia e em forma de dupleto e duplo dupleto

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

328

respectivamente A presenccedila do grupo 6-metoxilo provoca desvios para menores valores de

frequecircncia nos prototildees em posiccedilatildeo orto sendo estas variaccedilotildees de Δδ ~ -06 e -04 ppm

quando comparadas com as 23-diaril-34-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-

i)

Quando o substituinte metoxilo ocupa a posiccedilatildeo 8- (88o-s) eacute o sinal correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo H-6 aquele que surge a maiores valores de frequecircncia δ 744-747

ppm O aparecimento deste sinal nesta zona de frequecircncias deve-se ao efeito mesomeacuterico

desprotector do grupo carbonilo Eacute tambeacutem possiacutevel identificar os sinais geralmente em

forma de duplo dupleto (δ 689-692 ppm) e de dupleto (δ 676-679 ppm) correspondentes

agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 respectivamente (Tabela 89) A presenccedila do

substituinte 8-metoxilo provoca variaccedilotildees no desvio quiacutemico de H-7 deslocando para

menores valores de frequecircncia (Δδ ~ - 06 ppm) por comparaccedilatildeo com os compostos

similares natildeo substituiacutedos no anel A (88a-i)

Figura 58 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88u)

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

1

01

6

0

99

22

9

39

2

97

02

9

34

0

99

7

2

02

0

2

07

9

6

16

11

9

59

1

00

0

303540 ppm

1

01

6

0

99

2

2

93

92

9

70

2

93

4

0

99

7

632634 ppm

6

31

7

6

32

5

6

33

3

2

02

0

H-3 H-4cisH-4trans

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

H-5 e H-7

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

75 70 65 60 55 50 45 40 35 30 25 20 15 10 05 ppm

1

01

6

0

99

22

9

39

2

97

02

9

34

0

99

7

2

02

0

2

07

9

6

16

11

9

59

1

00

0

303540 ppm

1

01

6

0

99

2

2

93

92

9

70

2

93

4

0

99

7

632634 ppm

6

31

7

6

32

5

6

33

3

2

02

0

H-3 H-4cisH-4trans

4rsquo-OCH3

6-OCH38-OCH3

H-5 e H-7

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

697071727374 ppm

H-3rsquo5rsquoH-2rsquo6rsquo

H-1

H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo

CHCl3

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

329

Nos compostos substituiacutedos com grupos 68-dimetoxilo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem numa zona especiacutefica do espectro (δ 632-637

ppm) e formam um sistema AB (Figura 58) com constantes de acoplamento pequenas J

24-26 Hz (Tabela 89)

Agrave semelhanccedila do que foi descrito para os espectros de RMN de 1H far-se-aacute de seguida

apenas a discussatildeo referente agrave ressonacircncia dos carbonos do anel A comparando sempre

que necessaacuterio com as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

Na zona de elevados valores de frequecircncia dos espectros de RMN de 13C das 23-diaril-

34-di-hidroxantonas (88j-z) aparece o sinal caracteriacutestico correspondente agrave ressonacircncia do

carbono quaternaacuterio C-4b a δ 1575-1594 ppm (Tabela 90)

O sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono quaternaacuterio C-8a surge a baixos

valores de frequecircncia para os compostos com substituintes metoxilo na posiccedilatildeo 6- (88j-n)

a ressonacircncia de C-8a surge a δ 1176-1177 ppm na posiccedilatildeo 8- (88o-s) a ressonacircncia de

C-8a surge a δ 1144-1145 ppm e nas posiccedilotildees 6- e 8- (88t-z) a ressonacircncia de C-8a surge

a δ 1090-1091 ppm Deste modo a ressonacircncia deste carbono quaternaacuterio apresenta

desvios para menores valores de frequecircncia relativamente aos compostos natildeo substituiacutedos

no anel A (88a-i) [Δδ ~ -61 -94 e -147 ppm respectivamente para compostos

substituiacutedos com grupos metoxilo nas posiccedilotildees 6- (88j-n) 8- (88o-s) e 68- (88t-z)]

O assinalamento dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos carbonos do anel A C-

5 C-6 C-7 e C-8 eacute facilitado pela presenccedila de substituintes neste anel Os sinais

correspondentes aos carbonos aos quais os grupos metoxilo estatildeo ligados satildeo os que satildeo

sujeitos a maiores desvios A presenccedila do substituinte metoxilo na posiccedilatildeo 6- (88j-n)

provoca desvios de Δδ ~ + 316 ppm na ressonacircncia de C-6 quando o substituinte metoxilo

se encontra na posiccedilatildeo 8- (88o-s) a ressonacircncia do de C-8 sofre desvios de Δδ ~ + 341

ppm e quando os substituintes se encontram nas posiccedilotildees 6- e 8- as ressonacircncias de C-6 e

C-8 (88t-z) apresentam desvios de Δδ ~ + 314 e + 352 ppm respectivamente tomando

como comparaccedilatildeo as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (88a-i)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

330

No caso dos compostos substituiacutedos com grupos 6-metoxilo (88j-n) as ressonacircncias

dos carbonos C-5 C-7 e C-8 surgem a δ 1003-1004 1142 e 1274-1275 ppm

respectivamente Para os compostos substituiacutedos com o grupo 8-metoxilo (88o-s) as

ressonacircncias dos carbonos C-5 C-6 e C-7 surgem a δ 1101-1102 δ 1311-1330 e δ

1062-1063 ppm respectivamente Quando os grupos metoxilo se encontram

simultaneamente nas posiccedilotildees 6- e 8- (88t-z) as ressonacircncias dos carbonos C-5 e C-7

surgem respectivamente a δ 928 e δ 960 ppm (Tabela 90) Uma anaacutelise mais detalhada

permite identificar os desvios quiacutemicos provocados pelos substituintes presentes A

presenccedila do substituinte metoxilo forte dador de electrotildees provoca desvios acentuados

para menores valores de frequecircncia nos carbonos em posiccedilatildeo orto Assim para os

compostos do tipo 6-metoxilo (88j-n) a ressonacircncia dos carbonos C-5 e C-7 apresentam

desvios de Δδ ~ -79 e -187 ppm respectivamente e a ressonacircncia do carbono C-6

apresenta desvios de Δδ ~ + 1 ppm tomando como comparaccedilatildeo os compostos natildeo

substituiacutedos no anel A (88a-i)

Para os compostos substituiacutedos 68-dimetoxilo (88t-z) a ressonacircncia dos carbonos C-5

e C-7 apresentam acentuados desvios para menores valores de frequecircncia Δδ ~ -252 e -

290 ppm respectivamente quando comparado com as 23-diaril-34-di-hidroxantonas natildeo

substituiacutedas no anel A (88a-i) (Figura 59)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

331

Figura 59 ndash Espectro de RMN de 13C da 3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88u)

170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

36

0

66

41

7

88

55

2

08

55

6

07

56

2

59

76

5

79

77

0

02

77

2

04

77

4

26

92

7

48

95

9

66

10

9

08

61

13

7

89

11

5

24

01

17

6

56

12

6

77

21

27

0

05

12

7

34

51

28

8

46

13

1

80

11

34

1

55

14

0

95

3

15

8

95

31

59

3

47

16

1

22

41

63

3

43

17

3

36

0

56 ppm

C-4C-3

4rsquo-OCH3

6-OCH3

8-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-1

C-9aC-9

C-6C-8 C-4b

C-1rsquorsquoC-2C-1rsquo

C-2rsquo6rsquoC-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-4a

170 160 150 140 130 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 ppm

36

0

66

41

7

88

55

2

08

55

6

07

56

2

59

76

5

79

77

0

02

77

2

04

77

4

26

92

7

48

95

9

66

10

9

08

61

13

7

89

11

5

24

01

17

6

56

12

6

77

21

27

0

05

12

7

34

51

28

8

46

13

1

80

11

34

1

55

14

0

95

3

15

8

95

31

59

3

47

16

1

22

41

63

3

43

17

3

36

0

56 ppm

C-4C-3

4rsquo-OCH3

6-OCH3

8-OCH3

C-5C-7

C-8a

C-3rsquo5rsquo

C-1

C-9aC-9

C-6C-8 C-4b

C-1rsquorsquoC-2C-1rsquo

C-2rsquo6rsquoC-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquo

C-4a

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

332

Tabela 89 ndash Desvios quiacutemicos (ppm) de RMN de 1H de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas do anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (88j-z) Comp H-1 H-3 H-4cis H-4trans H-5 H-6 H-7 H-8

754 s 428 dd 364 dd 296 dd 674 d 695 dd 818 d (88j) J 90 e 15 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 15 Hz J 24 Hz ---

J 89 e 24 Hz J 89 Hz 744 s 425 d largo 361 dd 294 dd 672 d 693 dd 817 d (88k) J 86 Hz J 173 e 86 Hz J 173 e 14 Hz J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 745 s 426 dd 363 dd 295 dd 675 d 696 dd 819 d (88l) J 90 e 15 Hz J 173 e 90 Hz J 173 e 15 Hz J 24 Hz --- J 90 e 24 Hz J 90 Hz 752 s 423 dd 360 dd 294 dd 675 d 694 dd 817 d (88m) J 88 e 14 Hz J 172 e 88 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 89 e 24 Hz J 89 Hz 743 s 421 d largo 361 dd 294 dd 677 d 696 dd 818 d (88n) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 16 Hz J 23 Hz --- J 84 e 23 Hz J 84 Hz 755 s 427 dd 359 dd 291 dd 689 d 745 t 677 d(88o) J 91 e 15 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 15 Hz J 83 Hz J 83 Hz J 83 Hz ---

745 s 424 d largo 358 dd 289 dd 689 dd 744 t 676 d(88p) J 85 Hz J 173 e 85 Hz J 173 e 15 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

746 s 425 dd 360 dd 291 dd 690 dd 746 t 678 dd(88q) J 91 e 14 Hz J 173 e 91 Hz J 173 e 14 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz ---

753 s 422 dd 358 dd 291 dd 692 dd 747 t 679 d(88r) J 86 e 14 Hz J 173 e 86 Hz J 173 e 14 Hz J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 Hz ---

744 s 420 d 357 dd 290 dd 692 dd 747 dd 679 d(88s) J 83 Hz J 173 e 83 Hz J 173 e 13 Hz J 87 e 07 Hz J 87 e 85 Hz J 85 Hz ---

756 s 428 d largo 361 dd 290 dd 636 e 637 AB 636 e 637 AB(88t) J 89 Hz J 172 e 89 Hz J 172 e 14 Hz J 26 Hz --- J 26 Hz ---

743 s 422 d largo 356 dd 285 dd 632 AB 632 AB(88u) J 91 Hz J 172 e 91 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

745 s 423 d largo 357 dd 287 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88v) J 84 Hz J 173 e 84 Hz J 173 e 16 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

751 s 419 d largo 355 dd 285 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88x) J 84 Hz J 172 e 84 Hz J 172 e 14 Hz J 24 Hz --- J 24 Hz ---

742 s 418 d largo 355 dd 285 dd 633 e 635 AB 633 e 635 AB(88z) J 84 Hz J 172 e 84 Hz J 172 e 13 Hz J 24 Hz

--- J 24 Hz

---

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

333

Tabela 90 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-34-di-hidroxantonas substituiacutedas do anel A nas posiccedilotildees 6- 8- e 68- (88j-z)

Comp C-1 C-2 C-3 C-4 C-4a C-4b C-5 C-6 C-7 C-8 C-8a C-9 C-9a

(88j) 1169 1350 417 366 1618 1575 1004 1635 1142 1275 1177 1738 1166 (88k) 1149 1346 417 365 1614 1575 1003 1635 1142 1274 1177 1738 1167 (88l) 1152 1348 419 365 1615 1575 1004 1636 1142 1275 1177 1738 1167 (88m) 1167 1353 413 367 1620 1575 1003 1635 1142 1274 1176 1736 1164 (88n) 1151 1351 416 367 1617 1575 1004 1636 1142 1275 1177 1738 1166

(88o) 1170 1348 417 362 160091 1578 1101 1330 1063 160131 1144 1739 1178 (88p) 1151 1344 417 361 1596 1578 1101 1329 1062 1601 1144 1739 1179 (88q) 1154 1356 419 361 1597 1579 1101 1330 1063 1602 1145 1740 1179 (88r) 1169 1352 415 365 1603 1579 1102 1311 1063 1602 1144 1740 1177 (88s) 1153 1350 416 364 1599 1579 11016 1330 1063 1602 1144 1740 1179

(88t) 1172 1346 418 362 159392 159432 928 1634 960 1613 1091 1733 1176 (88u) 1152 1342 418 361 1590 1593 928 1633 960 1612 1091 1734 1177 (88v) 1155 1344 420 360 1591 1594 928 1634 960 1613 1091 1734 1176 (88x) 1170 1349 415 363 1596 1594 928 1634 960 1612 1090 1733 1174 (88z) 1154 1347 417 363 1592 1594 928 1634 960 1613 1091 1734 1175 1 e 2 podem estar trocados entre si

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

334

4111 Caracterizaccedilatildeo de 23-diaril-8-hidroxixantonas

As 23-diaril-8-hidroxixantonas [(90o-z) Anexo V paacuteg 463] satildeo produtos secundaacuterios

obtidos na reacccedilatildeo de Heck de 3-bromo-5-metoxi-2-estirilcromonas (80gijm) com

estirenos adequadamente substituiacutedos (84a-c) e resultantes da clivagem do grupo protector

metilo das entatildeo formadas 8-metoxi-23-diarilxantonas (87o-z) De seguida far-se-aacute

referecircncia apenas aos aspectos mais relevantes deste tipo de compostos dado que no sub-

capiacutetulo anterior 419 foi efectuado um estudo sobre caracterizaccedilatildeo por RMN de 23-

diarilxantonas (87a-z)

A principal caracteriacutestica de um espectro de RMN de 1H das 8-hidroxi-23-

diarilxantonas (90o-z) eacute naturalmente o sinal em forma de singuleto correspondente agrave

ressonacircncia do protatildeo do grupo hidroxilo 8-OH que surge a δ 1267-1292 ppm (Figura

60) Os elevados valores de frequecircncia deste sinal devem-se agrave desprotecccedilatildeo provocada pela

ligaccedilatildeo por ponte de hidrogeacutenio com o oxigeacutenio do grupo carbonilo Na zona alifaacutetica

aparecem tambeacutem os singuletos correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos

metoxilos a δ 353-392 ppm

Figura 60 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(4-

metoxifenil)xantona (90u)

13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

H-1H-4

8-OH

4rsquo-OCH36-OCH3

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

H-1H-4

8-OH

4rsquo-OCH36-OCH3

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

64656667686970717273 ppm

H-7H-5H-3rsquo5rsquo

H-2rsquo6rsquo

H-3

rsquorsquo4rsquo

rsquo5rsquorsquo

H-2rsquorsquo6rsquorsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

335

Outros sinais tambeacutem importantes na caracterizaccedilatildeo estrutural das 8-hidroxixantonas

(90o-z) satildeo os que correspondem agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos metoxilo assim

como os dos prototildees H-1 e H-4 que surgem sempre em forma de singuletos a δ 353-392

825-830 e 747-758 ppm respectivamente (Tabela 91)

Quando as 23-diaril-8-hidroxixantonas natildeo se encontram substituiacutedas com grupos

metoxilo na posiccedilatildeo 6- (90o-s) podem ainda identificar-se a elevados valores de

frequecircncia o sinal em forma de tripleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 a δ

757-761 ppm A ressonacircncia dos restantes prototildees do anel A ou seja H-5 e H-7 surgem

na maioria dos casos na forma de duplo dupleto a δ 691-697 e δ 679-688 ppm

respectivamente Verifica-se que a presenccedila do grupo hidroxilo forte dador de prototildees

influecircncia o desvio quiacutemico deste prototildees que se encontram em posiccedilotildees orto para

relativamente ao grupo substituinte hidroxilo Assim constata-se uma variaccedilatildeo nos desvios

quiacutemicos para menores valores de frequecircncia apresentando para ambos os casos uma

variaccedilatildeo de Δδ ~ -06 ppm quando comparado com as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas

no anel A (87a-i)

Tabela 91 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 8-OH 826 s 749 s 691 dd 757 t 679 dd 1267 s (90o) J 84 e 06 Hz J 84 Hz J 84 e 06 Hz 825 s 749 s 693 dd 759 t 681 dd 1270 s (90p) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz 830 s 752 s 695 dd 761 t 682 d 1269 s (90q) J 83 e 07 Hz J 83 Hz J 83 Hz 828 s 756 s 697 dd 761 t 683 dd 1271 s (90r) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz 826 s 758 s 694 dd 760 t 679-688 m 1270 s (90s) J 84 e 06 Hz J 84 Hz 827 s 749 s 646 d 638 d 1291 s (90t) J 22 Hz --- J 22 Hz 825 s 747 s 646 d 638 d 1293 s (90u) J 23 Hz --- J 23 Hz 829 s 749 s 647 d 639 d 1292 s (90v) J 23 Hz --- J 23 Hz 826 s 752 s 648 d 639 d 1293 s (90x) J 23 Hz --- J 23 Hz 826 s 750 s 647 d 639 d 1292 s (90z)

J 22 Hz ---

J 22 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

336

Para as 23-diaril-8-hidroxixantonas com um grupo 6-metoxilo (90t-z) o assinalamento

dos sinais correspondentes agraves ressonacircncias dos prototildees do anel A eacute bem mais simples

Assim os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-5 e H-7 surgem na forma de

dupleto a δ 646-647 e 638-639 ppm respectivamente com uma constante de

acoplamento pequena (JH5-H7 = 22-23 Hz) (Tabela 91) Estes sinais encontram-se ainda

mais deslocados para menores valores de frequecircncia Δδ ~ -10 ppm quando comparados

com os desvios de compostos natildeo substituiacutedos no anel A (87a-i)

A atribuiccedilatildeo dos sinais dos restantes prototildees dos grupos 23-diarilo foi feita recorrendo

a espectros de HSQC e HMBC e por comparaccedilatildeo com as ressonacircncias das similares 23-

diarilxantonas (87o-z)

Os espectros de RMN de 13C das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) satildeo muito

idecircnticos aos espectros de RMN de 13C das correspondentes 23-diaril-8-metoxixantonas

(87o-z) pelo que apenas se iratildeo apresentar os aspectos mais importantes na atribuiccedilatildeo dos

carbonos neste tipo de compostos

O espectro de RMN de 13C tiacutepico das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) apresenta a δ

552-559 ppm a ressonacircncia dos carbonos dos grupos metoxilo e a δ 1806-1821 ppm a

ressonacircncia do carbono carboniacutelico (Tabela 92) De salientar que a presenccedila do substituinte

8-hidroxilo provoca um desvio para maiores valores de frequecircncia na ressonacircncia do

carbono carboniacutelico (C-9) Δδ ~ + 51 e Δδ ~ +56 ppm respectivamente relativamente agrave

ressonacircncia em compostos natildeo substituiacutedos no anel A (87a-i) e em compostos com

substituintes metoxilo no anel A (87j-z)

Outro sinal importante na caracterizaccedilatildeo estrutural das 8-hidroxixantonas (90o-z) e que

surge a baixos valores de frequecircncia eacute o sinal correspondente agrave frequecircncia do carbono

quaternaacuterio C-8a A atribuiccedilatildeo deste carbono foi efectuada recorrendo ao espectro de

HMBC pelas conectividades apresentadas com os prototildees H-5 H-7 e 8-OH Este carbono

como seria de esperar sente a presenccedila do grupo substituinte 8-hidroxilo Assim para os

compostos (90o-s) e (90t-z) a ressonacircncia do carbono C-8a apresenta desvios para

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

337

menores valores de frequecircncia Δδ ~ - 13 e - 18 ppm respectivamente tomando como

referecircncia as 23-diarilxantonas natildeo substituiacutedas no anel A (87a-i) Quando comparando

com as respectivas 8-metoxi-23-diarilxantonas (87o-s) e (87t-z) os desvios satildeo mais

ligeiros Δδ -36 e -34 ppm respectivamente

A ressonacircncia do carbono C-5 surge de δ 1070 e 929-930 ppm e a de C-7 a δ 1105-

1106 e 970-971 ppm respectivamente para os compostos 8-hidroxi-23-diarilxantonas

natildeo substituiacutedas no anel A (90o-s) e compostos tendo um grupo 6-metoxilo (90t-z) A

alteraccedilatildeo do substituinte 8-metoxilo pelo grupo 8-hidroxilo provoca ligeiras alteraccedilotildees nas

ressonacircncias destes carbonos sendo o carbono C-7 o mais afectado Assim sendo a

ressonacircncia do carbono C-7 apresenta desvios para maiores valores de frequecircncia Δδ ~ + 5

ppm e + 2 ppm em comparaccedilatildeo com as similares 23-diaril-8-metoxixantonas (87o-z)

Tabela 92 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril-8-

hidroxixantonas (90o-z) Comp (90o) (90p) (90q) (90r) (90s) (90t) (90u) (90v) (90x) (90z)

C-1 1277 1277 1270 1276 1271 1275 1272 1270 1275 1270 C-2 1372 1369 1369 1372 1369 1372 1368 1369 1371 1369 C-3 1484 1484 1484 1481 1481 1478 1478 1478 1475 1476 C-4 1193 11935 1193 1188 1184 1191 1191 1191 1186 1187 C-4a 1551 1550 1550 1554 1551 1551 1549 1549 1552 1550 C-4b 1563 1564 1564 1564 1563 1578 1578 1578 1578 1578 C-5 1070 1070 1070 1070 1070 930 929 930 930 930 C-6 1367 1367 1367 1367 1367 1667 1667 1667 1667 1667 C-7 1105 1105 1105 1106 1105 971 970 971 970 970 C-8 1619 1619 1619 1620 1619 1636 1636 1636 1636 1636 C-8a 1090 1090 1090 1091 1090 1040 1040 1040 1040 1040 C-9 1820 1821 1821 1821 1820 1806 1806 1806 1806 1806 C-9a 1193 11938 1194 1192 1191 1195 1159 1155 1192 1192

As ressonacircncias dos restantes carbonos das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

apresentam desvios quiacutemicos muito similares agraves apresentadas pelas respectivas 23-diaril-

8-metoxixantonas (87o-z) tornando mais simples a identificaccedilatildeo dos sinais presentes

nesses espectros e do qual resultou a elaboraccedilatildeo da tabela 92

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

338

4112 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

41121 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A

Embora alguns derivados mono-hidroxilados sejam soluacuteveis em solventes como o

clorofoacutermio todos os espectros de RMN das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas [(91b-i)

Anexo VI paacuteg 465] foram obtidos usando o DMSO deuterado como solvente de forma a

possibilitar fazer-se um estudo comparativo

Os espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i)

caracterizam-se pelos sinais em forma de singuleto correspondente agrave ressonacircncia dos

prototildees dos grupos hidroxilo que surgem a desvios superiores a δ 89 ppm (Figura 61)

Figura 61 ndash Espectro de RMN de 1H da 3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-

hidroxifenil)xantona (91f)

Outros sinais que satildeo facilmente identificaacuteveis satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia

dos prototildees H-1 e H-4 que aparecem na forma de singuleto respectivamente a δ 798-808

e 750-765 ppm (Tabela 93) Este sinais encontram-se em zonas de frequecircncia muito

9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

04

41

0

86

3

15

4

2

09

81

0

96

1

02

41

0

60

1

07

21

0

17

1

04

0

1

02

71

0

07

1

04

3

4rsquorsquo-OH

3rsquo-OH4rsquo-OH

DMSO H2O666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

9 8 7 6 5 4 3 2 1 ppm

1

04

41

0

86

3

15

4

2

09

81

0

96

1

02

41

0

60

1

07

21

0

17

1

04

0

1

02

71

0

07

1

04

3

4rsquorsquo-OH

3rsquo-OH4rsquo-OH

DMSO H2O666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

666870727476788082 ppm

1

04

4

1

08

6

3

15

4

2

09

8

1

09

61

0

24

1

06

0

1

07

21

0

17

1

04

0

H-8

H-1

H-6H-5

H-4

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquoH-5rsquo

H-2rsquoH-6rsquoH-7

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

339

similares agraves das correspondentes 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) sendo que a

frequecircncia de ressonacircncia do protatildeo H-1 eacute ligeiramente afectada para menores valores de

frequecircncia (Δδ ~ - 035 ppm) com a alteraccedilatildeo do substituinte metoxilo para substituinte

hidroxilo De referir que a atribuiccedilatildeo do protatildeo H-1 foi confirmada pela conectividade

apresentada no espectro de HMBC entre este protatildeo e o carbono carboniacutelico

Tabela 93 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i)

Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 H-8 838 s 757 s 753 dd 775 ddd 741 dt 838 dd (87a) J 81 e 09 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 806 s 764 s 769 d 791 ddd 752 t 823 dd (91b) J 81 Hz J 81 77 e 16 Hz J 77 Hz J 77 e 16 Hz 803 s 760 s 767 d 789 ddd 750 dt 822 dd (91c) J 82 Hz J 82 77 e 14 Hz J 77 e 05 Hz J 77 e 14 Hz 808 s 765 s 771 d 792 ddd 753 ddd 824 dd (91d) J 81 Hz J 81 76 e 16 Hz J 77 76 e 09 Hz J 77 e 16 Hz 798 s 751 s 763 d 787 ddd 747 t 819 dd (91e) J 80 Hz J 80 78 e 16 Hz J 78 Hz J 78 e 16 Hz 800 s 758 s 770 d 790 ddd 751 dd 823 dd (91f) J 79 Hz J 79 74 e 16 Hz J 77 e 74 Hz J 77 e 16 Hz 805 s 755 s 768 d 790 ddd 751 dd 822 dd (91g) J 81 Hz J 81 75 e 10 Hz J 79 e 75 Hz J 79 e 11 Hz 801 s 752 s 768 d 789 ddd 750 dd 822 dd (91h) J 81 Hz J 81 76 e 15 Hz J 77 e 76 Hz J 77 e 15 Hz 798 s 750 s 769 d 789 ddd 750 dt 822 dd (91i)

J 80 Hz J 80 77 e 17 Hz J 77 e 08 Hz J 77 e 17 Hz

O assinalamento dos prototildees correspondentes ao anel A das 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91b-i) foi facilitado pela comparaccedilatildeo e similaridade com as frequecircncias de

ressonacircncia dos prototildees do anel A das respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i)

que lhes deram origem (Figura 61) Assim a elevados valores de frequecircncia identifica-se o

sinal em forma de duplo dupleto correspondente agrave ressonacircncia do protatildeo H-8 a δ 819-

824 ppm De entre os prototildees do anel A o H-8 eacute aquele que apresenta desvios para a zona

de maior protecccedilatildeo quando tomado como comparaccedilatildeo os derivados hidroxilados (91b-i) e

metoxilados (87b-i) (Δδ ~ - 015 ppm) Os restantes prototildees do anel A das 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) encontram-se a desvios quiacutemicos superiores

comparativamente com as respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) Assim o

sinal correspondente agrave ressonacircncia

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

340

bull do protatildeo H-5 aparece na forma de dupleto a δ 763-771 ppm

bull do protatildeo H-6 aparece na forma de duplo dupleto de dupletos a δ 787-792

ppm

bull e do protatildeo H-7 que surge a desvios a δ 747-752 ppm

Este sinais apresentam variaccedilotildees na frequecircncia de ressonacircncia de Δδ + 016 + 046 e +

011 ppm respectivamente quando comparados com os das 23-diarilxantonas metoxiladas

(87b-i)

Figura 62 ndash Espectro de HSQC da 3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-hidroxifenil)xantona

(91f)

Mas satildeo naturalmente os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos aneacuteis

aromaacuteticos D e E das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) os que apresentam

variaccedilotildees nos desvios quiacutemicos pela introduccedilatildeo dos substituintes hidroxilo nesses aneacuteis

embora com variaccedilotildees miacutenimas e surgindo com multiplicidades idecircnticas agraves das

ppm

666870727476788082 ppm

116

118

120

122

124

126

128

130

132

134

136

H-8H-1

H-6H-5

H-4H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo H-5rsquoH-2rsquoH-6rsquo

C-8C-1

C-6

C-5C-4

C-7

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquoC-5rsquoC-2rsquo

C-6rsquo

ppm

666870727476788082 ppm

116

118

120

122

124

126

128

130

132

134

136

H-8H-1

H-6H-5

H-4H-7

H-2rsquorsquo6rsquorsquo H-3rsquorsquo5rsquorsquo H-5rsquoH-2rsquoH-6rsquo

C-8C-1

C-6

C-5C-4

C-7

C-2rsquorsquo6rsquorsquo

C-3rsquorsquo5rsquorsquoC-5rsquoC-2rsquo

C-6rsquo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

341

respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) sendo que a sua atribuiccedilatildeo foi

confirmada pelos espectros de HSQC (Figura 62) e HMBC

Comparando as tabelas 83 e 95 pode constatar-se que apenas os derivados hidroxilados

com substituiccedilatildeo 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo eou 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo satildeo os que apresentam

variaccedilotildees mais significativas nas ressonacircncias dos prototildees H-5rsquo e H-6rsquo eou H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo

respectivamente para menores valores de frequecircncia [Δδ ~ -02 (H-5rsquo e H-5rsquorsquo) e -04 (H-6rsquo

e H-6rsquorsquo) ppm] quando comparando as 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) e as

respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i)

Nos espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) o sinal

que se identifica com maior facilidade eacute o correspondente agrave ressonacircncia do carbono

carboniacutelico (C-9) que surge a elevados valores de frequecircncia a δ 1757-1758 ppm

As ressonacircncias dos carbonos protonados do anel A C-5 C-6 C-7 e C-8 que surgem

respectivamente a δ 1182-1183 1355-1356 1244-1245 e 1260-1261 ppm

apresentando desvios quiacutemicos muito similares aos das 23-diarilxantonas metoxiladas

(87b-i) (Tabela 94)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1 e C-4 satildeo identificados

recorrendo agrave teacutecnica de HSQC e surgem a δ 1270-1274 e 1189-1195 ppm

respectivamente (Figura 62) De assinalar que as frequecircncias de ressonacircncia destes

carbonos apresentam variaccedilotildees inferiores a 1 ppm tomando como termo de comparaccedilatildeo as

23-diarilxantonas metoxiladas (87b-i) que lhes deram origem

O assinalamento inequiacutevoco dos carbonos quaternaacuterios do nuacutecleo de xantona foi

efectuado recorrendo aos espectros de HMBC Na zona de menores valores de frequecircncia

surgem dois sinais caracteriacutesticos que satildeo os correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos

C-8a e C-9a a δ 1212-1213 e 1194-1201 ppm respectivamente Na zona de maiores

valores de frequecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-4a e

C-4b sendo que o primeiro carbono surge a valores de frequecircncia inferior (δ 1543-1548

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

342

ppm) do que os valores do segundo (δ 1557-1558 ppm) Mais uma vez a atribuiccedilatildeo destes

sinais foi confirmada pelas conectividades apresentadas nos espectros de HMBC (carbono

C- 4a com os prototildees H-1 e H-4 e o carbono C-4b com os prototildees H-8 H-6 e H-5)

A elevados valores de frequecircncia encontram-se ainda os sinais correspondentes agraves

ressonacircncias dos carbonos C-2 e C-3 a δ 1365-1369 e 1470-1477 ppm respectivamente

os quais apresentam desvios na mesma gama de frequecircncia das 23-diarilxantonas

metoxiladas (87b-i) (comparar tabelas 82 e 94)

Tabela 94 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diaril- xantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i)

Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

C-1 1284 1270 1270 1274 1270 1270 1274 1270 1270 C-2 1370 1367 1369 1365 1366 1368 1365 1366 1368 C-3 1476 1472 1470 1474 1473 1473 1477 1477 1476 C-4 1195 1195 1194 1191 1189 1189 1190 1189 1189 C-4a 1552 1544 1543 1548 1544 1544 1547 1544 1543 C-4b 1563 1558 1558 1558 1557 1558 1558 1558 1558 C-5 1180 1183 1183 1183 1182 1183 1183 1183 1183 C-6 1348 1356 1356 1356 1356 1356 1356 1355 1355 C-7 1240 1245 1245 1245 1244 1244 1245 1244 1244 C-8 1268 1261 1261 1261 1260 1261 1261 1261 1261 C-8a 1219 1212 1212 1213 1212 1213 1213 1213 1213 C-9 1770 1758 1758 1757 1757 1758 1757 1757 1758 C-9a 1207 1201 1200 1196 1195 1195 1196 1196 1194

Como seria de esperar satildeo os carbonos dos dois grupos arilo aqueles que apresentam

desvios mais significativos dado a presenccedila dos substituintes hidroxilo nesses mesmos

aneacuteis Assim na presenccedila de substituintes hidroxilo nas posiccedilotildees 4rsquo- (91beh) ou 4rsquorsquo-

(91d-f) os carbonos C-2rsquo6rsquo ou C-2rsquorsquo6rsquorsquo e os carbonos C-3rsquo5rsquo ou C-3rsquorsquo5rsquorsquo surgem como

sinais de grande intensidade a δ 1306-1308 e 1151 ppm respectivamente Satildeo

naturalmente os carbonos em posiccedilatildeo orto relativamente ao substituinte aqueles que

apresentam desvios mais acentuados Assim as ressonacircncias dos carbonos C-3rsquo5rsquo e C-

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

343

3rsquorsquo5rsquorsquo surgem a valores de de frequecircncia mais elevados do que as respectivas 23-

diarilxantonas metoxiladas (87b-i) (Δδ ~ + 16 ppm)

Os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo tambeacutem satildeo

afectados pela presenccedila dos grupos substituintes nas posiccedilotildees 4rsquo- (91beh) ou 4rsquorsquo- (91d-f)

respectivamente A presenccedila do substituinte hidroxilo provoca um pequeno desvio (Δδ - 2

ppm) quando comparado com as respectivas 23-diarilxantonas metoxiladas (87bd-fh)

Os sinais dos carbonos sujeitos a maiores desvios satildeo os sinais correspondentes agrave

ressonacircncia dos carbonos onde se encontram os substituintes hidroxilo sendo neste caso

nas posiccedilotildees 4rsquo- ou 4rsquorsquo- Assim os desvios quiacutemicos dos carbonos C-4rsquo (91beh) ou C-4rsquorsquo

(91d-f) aparecem respectivamente a δ 1564-1565 e 1571-1572 ppm Tomando como

termo de comparaccedilatildeo as 23-diarilxantonas metoxiladas (87bd-fh) os desvios quiacutemicos

dos carbonos C-4rsquo (91beh) ou C-4rsquorsquo (91d-f) aparecem a valores de frequecircncia

ligeiramente inferiores Δδ - 2 ppm)

O assinalamento dos carbonos C-2rsquo C-5rsquo C-6rsquo e C-2rsquorsquo C5rsquorsquo C6rsquorsquo das 23-

diarilxantonas substituiacutedas com grupos 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo (91cfi) e 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo

(91g-i) respectivamente eacute facilitado pelo recurso aos espectros de HSQC deste tipo de

compostos Assim as ressonacircncias dos carbonos C-2rsquo e C-2rsquorsquo surgem a δ 1168-1170

ppm as ressonacircncias dos carbonos C-5rsquo e C-5rsquorsquo surgem a δ 1154-1155 ppm e as

ressonacircncias dos carbonos C-6rsquo e C-6rsquorsquo surgem a δ 1206-1209 ppm De salientar que satildeo

os carbonos C-5rsquo (91cfi) e C-5rsquorsquo (91g-i) aqueles que apresentam desvios mais

significativos e para maiores valores de frequecircncia (Δδ ~ + 47 ppm) relativamente agraves 23-

diarilxantonas metoxiladas que lhes deram origem (87cfi) e (87g-i) respectivamente

A ressonacircncia dos carbonos C-1rsquo ou C-1rsquorsquo dos compostos (91cfi) e (91g-i) satildeo

ligeiramente afectados por este tipo de substituiccedilatildeo orto-di-hidroxilo respectivamente

surgindo na mesma gama de frequecircncias de desvios quiacutemicos dos correspondentes

derivados metoxilados (87cfi) e (87g-i) com desvios inferiores a Δδ - 2 ppm

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

344

Por fim referem-se os sinais correspondentes aos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo ou C-3rsquorsquo e C-

4rsquorsquo respectivamente dos derivados hidroxilados (91cfi) e (91g-i) Assim para os

compostos com substituintes 3rsquo4rsquo-di-hidroxilo (91cfi) os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-3rsquo e C-4rsquo surgem respectivamente a δ 1446-1450 e 1445-1453 ppm Para os

compostos com substituintes 3rsquorsquo4rsquorsquo-di-hidroxilo (91g-i) os desvios quiacutemicos dos carbonos

C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo surgem respectivamente a δ 1449-1450 e 1445-1454 ppm Salienta-se que

todos os sinais correspondentes aos carbonos C-3rsquo e C-4rsquo ou C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo respectivamente

das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91cfi) e (91g-i) apresentam desvios Δδ ~ 3 ppm

para menores valores de frequecircncia comparativamente agraves respectivas 23-diarilxantonas

metoxiladas (87cfi) e (87g-i)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

345

Tabela 95 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo

substituiacutedas no anel A (91b-i) Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

718-729 m 695 d 658 d 719 dd 694 d 658 d 718-721 m 699 d 665 d H-2rsquo J 85 Hz J 20 Hz J 78 e 15 Hz J 87 Hz J 21 Hz J 84 Hz J 22 Hz 718-729 m 666 d 730-735 m 668 d 728-735 m 670 dH-3rsquo J 85 Hz --- J 87 Hz --- J 84 Hz ---

718-729 m 730-735 m 728-735 mH-4rsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 666 d 663 d 730-735 m 668 d 665 d 728-735 m 670 d 666 d H-5rsquo J 85 Hz J 81 Hz J 87 Hz J 81 Hz J 84 Hz J 80 Hz 718-729 m 695 d 637 dd 719 dd 694 d 641 dd 718-721 m 699 d 653 dd H-6rsquo J 85 Hz J 81 e 20 Hz J 78 e 15 Hz J 87 Hz J 81 e 21 Hz J 84 Hz J 80 e 22 Hz 718-729 m 722-725 m 724-730 m 705 d 702 d 708 d 662 d 662 d 661 d H-2rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 19 Hz J 20 Hz J 21 Hz 718-729 m 732-734 m 733-736 m 669 d 669 d 671 dH-3rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz --- --- ---

718-729 m 732-734 m 733-736 mH-4rsquorsquo --- --- --- --- --- ---

718-729 m 732-734 m 733-736 m 669 d 669 d 671 d 665 d 667 d 668 d H-5rsquorsquo J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 81 Hz J 81 Hz J 81 Hz 718-729 m 722-725 m 724-730 m 705 d 702 d 708 d 648 dd 650 dd 642 dd H-6rsquorsquo

J 86 Hz J 86 Hz J 86 Hz J 81 e 19 Hz J 81 e 20 Hz J 81 e 21 Hz

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

346

Tabela 96 ndash Desvios quiacutemicos dos aneacuteis D e E (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de

23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no anel A (91b-i) Comp (87a) (91b) (91c) (91d) (91e) (91f) (91g) (91h) (91i)

C-1rsquo 1398 1300 1307 1399 1304 1311 1400 1305 1311 C-2rsquo 1299 1307 1170 1295 1306 1169 1294 1305 1168 C-3rsquo 1280 1151 1446 1283 1151 1450 1283 1151 1449 C-4rsquo 1269 1565 1450 1270 1564 1445 1270 1564 1453 C-5rsquo 1299 1151 1155 1283 1151 1155 1283 1151 1154 C-6rsquo 1280 1307 1208 1293 1306 1206 1294 1305 1207 C-1rsquorsquo 1399 1395 1396 1297 1300 1300 1303 1307 1307 C-2rsquorsquo 1296 1294 1293 1308 1307 1306 1169 1169 1168 C-3rsquorsquo 1281 1283 1282 1151 1151 1151 1450 1450 1449 C-4rsquorsquo 1276 1277 1277 1572 1571 1572 1454 1453 1445 C-5rsquorsquo 1281 1283 1282 1151 1151 1151 1154 1155 1155 C-6rsquorsquo 1296 1294 1293 1308 1307 1306 1209 1208 1206 podem estar trocados entre si

41122 Caracterizaccedilatildeo de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo

Os espectros de RMN das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A

com um grupo 8-hidroxilo [(91o-s) Anexo VI paacuteg 465] satildeo muito similares aos espectros

de RMN das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) discutidos anteriormente no subcapiacutetulo

4111 sendo que o derivado 23-difenil-8-hidroxixantona por uma questatildeo de

simplicidade tem o nuacutemero (90o) quando eacute obtido como produto secundaacuterio da reacccedilatildeo de

formaccedilatildeo da 23-difenil-8-metoxixantona (87o) (91o) quando eacute obtido por clivagem por

gupo metilo da 23-difenil-8-metoxixantona (87o) Assim far-se-aacute apenas uma breve

abordagem aos assinalamentos mais relevantes desta classe de compostos

Pela anaacutelise dos espectros de RMN de 1H das 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

(91o-s) foram identificados os sinais caracteriacutesticos em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo do grupo 8-hidroxilo a δ 1248-1267 ppm e em

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

347

alguns casos foi tambeacutem possiacutevel identificar os sinais em forma de singuletos largos na

zona dos 9 ppm correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees dos grupos hidroxilo presentes

nos aneacuteis D e E da estrutura da 23-diarilxantona

A elevados valores de frequecircncia encontram-se os sinais em forma de singuleto

correspondentes agrave ressonacircncia dos prototildees H-1 e H-4 a δ 791-826 e 748-754 ppm

respectivamente (Tabela 97) A atribuiccedilatildeo da ressonacircncia do protatildeo H-1 foi confirmada

pela conectividade apresentada no espectro de HMBC entre este protatildeo e o carbono

carboniacutelico

Tabela 97 - Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 1H de 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s) Comp H-1 H-4 H-5 H-6 H-7 8-OH

826 s 749 s 691 dd 757 t 679 dd 1267 s (91o) J 84 e 06 Hz J 84 Hz J 84 e 06 Hz 792 s 749 s 700 d 770 dd 679 d 1249 s (91p) J 83 Hz J 84 e 83 Hz J 84 Hz 791 s 748 s 701 d 770 t 679 d 1248 s (91q) J 83 Hz J 83 Hz J 83 Hz 801 s 754 s 709 d 775 t 684 dd 1259 s (91r) J 82 Hz J 82 Hz J 82 e 06 Hz 795 s 749 s 709 dd 774 t 684 dd 1263 s (91s) J 84 e 07 Hz J 84 Hz J 84 e 07 Hz

Os prototildees do anel aromaacutetico A pela presenccedila do grupo 8-hidroxilo apresentam

desvios e multiplicidade caracteriacutesticos e que ajudam na identificaccedilatildeo das suas

ressonacircncias Assim a mais elevados valores de frequecircncia surgem os sinais geralmente

na forma de tripleto correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-6 a δ 757-775 ppm a

menores valores de frquecircncia surgem os sinais correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-

7 a δ 684-679 ppm e a valores intermeacutedios de frequecircncia surgem os sinais geralmente

em forma de dupleto a δ 691-709 ppm correspondentes agrave ressonacircncia do protatildeo H-5

Os assinalamentos dos prototildees dos dois grupos arilo foram efectuados recorrendo agraves

teacutecnicas bidimensionais e apresentam desvios quiacutemicos e multiplicidade muito similares agraves

apresentadas pelas 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) bem como pelas 23-diarilxantonas

que lhes deram origem (87o-z)

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

348

Agrave semelhanccedila dos espectros de RMN de 1H os espectros de RMN de 13C das 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s)

satildeo muito similares aos das 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z)

Atraveacutes da anaacutelise dos espectros de RMN de 13C das 23-diarilxantonas (91o-s)

identificam-se a elevados valores de frequecircncia os sinais correspondentes agraves ressonacircncias

do carbono carboniacutelico (C-9) a δ 1814-1820 ppm e do carbono C-8 a δ 1610-1619 ppm

Com auxiacutelio dos espectros bidimensionais de HSQC foi possiacutevel identificar os sinais

correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos aromaacuteticos ligados a hidrogeacutenios dos aneacuteis A

e B (Tabela 98)

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-1 a δ 1263-1277 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-4 a δ 1187-1196 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-5 a δ 1070-1078 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-6 a δ 1367-1380 ppm

bull o sinal correspondente agrave ressonacircncia do carbono C-7 a δ 1103-1107 ppm

Tabela 98 ndash Desvios quiacutemicos (ppm a partir de TMS) de RMN de 13C de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas substituiacutedas no anel A com um grupo 8-hidroxilo (91o-s)

Comp (91o) (91p) (91q) (91r) (91s)

C-1 1277 1265 1266 1267 1263 C-2 1372 1371 1374 1367 1370 C-3 1484 1482 1483 1486 1485 C-4 1193 1195 1196 1188 1187 C-4a 1551 1546 1547 1548 1544 C-4b 1563 1561 1562 1559 1560 C-5 1070 1076 1078 1074 1074 C-6 1367 1378 1380 1375 1374 C-7 1105 1106 1107 1104 1103 C-8 1619 1612 1612 1610 1610 C-8a 1090 1086 1087 1084 1084 C-9 1820 1816 1818 1814 1815 C-9a 1193 1189 1189 1183 1182

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

349

O assinalamento dos carbonos quaternaacuterios C-2 C-3 C-4a C-4b C-8 e C-9 foi

efectuado com recurso a espectros de HMBC As principais conectividades presentes no

espectro de HMBC para a identificaccedilatildeo destes compostos estatildeo apresentados na figura 63

(91r)

O

O1

2

34

4a4b56

7

8

8a9a

9 1 23

45

6

1

2

3

4

5

6

OH

H

H

H

H

H

OH

OH

(91r)

O

OH

1 2

344a4b

56

78

8a 9a9 1 2

3

45

6

1

2 34

5

6

OH H

H

H

OH

OHH

H

H Figura 63 ndash Principais conectividades apresentadas no espectros de HMBC da 2-fenil-

3-(34-dimetoxifenil)-8-hidroxixantona (91r)

Assim os carbonos C-2 e C-3 surgem a δ 1367-1374 e 1482-1486 ppm

respectivamente Os carbonos C-4a e C-4b surgem na zona de elevados valores de

frequecircncia (δ 1544-1551 e 1559-1563 ppm respectivamente) identificando-se o

primeiro carbono pelas conectividades apresentadas no espectro de HMBC entre este e os

singuletos correspondentes aos prototildees H-1 e H-4 A baixos valores de frequecircncia surgem

os sinais correspondentes agrave ressonacircncia dos carbonos C-8a e C-9a respectivamente a δ

1084-1090 e 1182-1193 ppm O carbono quaternaacuterio C-8a eacute identificado

inequivocamente pelas conectividades apresentadas no espectro de HMBC entre este

carbono e os prototildees H-5 e H-7

A ressonacircncia dos carbonos dos dois grupos arilo apresentam desvios quiacutemicos

similares aos apresentados pelas 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas natildeo substituiacutedas no

anel A (91b-i) pormenorizadamente discutidos subcapiacutetulo 41121

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

350

42 Caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa (EM)

Durante a execuccedilatildeo praacutetica desta parte do trabalho o grupo de espectrometria de massa

do Departamento de Quiacutemica da Universidade de Aveiro adquiriu um novo espectroacutemetro

Micromass Q-Tof-2 inactivando o anterior espectroacutemetro VG Autospec Q Deste modo

alguns dos novos compostos sintetizados e descritos nesta segunda parte do trabalho

apresentam caracterizaccedilatildeo por espectrometria de massa por impacto electroacutenico e outros

usando a teacutecnica de electrospray

Todos os espectros de massa de impacto electroacutenico dos derivados benziloxilados

sintetizados como sejam as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas (76b-d) 13-butanodionas (77b-d)

3-hidroxi-2-butenonas (78b-d) 3-bromo-2-metilcromonas (79bc) 3-(4-benziloxifenil)-2-

fenilxantonas (87d0-f0) e 3-(4-benziloxifenil)-2-fenil-34-di-hidroxantonas (88d0-f0)

apresentam como pico base o fragmento correspondente ao iatildeo tropiacutelio C7H7+ A

fragmentaccedilatildeo deste iatildeo tropiacutelio mz 91 origina o pico correspondente ao fragmento de mz

65 e que resulta da perda de HCequivCH por parte deste iatildeo C7H7+160 Outra caracteriacutestica

importante dos espectros de massa de impacto electroacutenico destas famiacutelias de compostos eacute a

presenccedila do pico do iatildeo molecular com baixa a moderada intensidade relativa e cujo valor

de mz varia consoante o tipo de composto em causa

O espectro de massa de impacto electroacutenico da 2rsquo-acetiloxiacetofenona natildeo substituiacuteda

(76a) apresenta como pico base o fragmento de mz 121 correspondente agrave perda do catiatildeo

CH3CO+ por parte da acetofenona sendo este tipo de fragmentaccedilatildeo caracteriacutesica para

compostos que incluem o nuacutecleo de acetofenona160

O padratildeo isotoacutepico do atoacutemo de bromo (79Br 81Br) das 3-bromo-2-metilcromonas

(79bc) eacute visiacutevel nos picos correspondentes ao iatildeo molecular sendo que para o derivado

natildeo substituiacutedo (79a) eacute o pico base Cada um destes picos apresenta diferentes valores de

mz consoante o tipo de substituiccedilatildeo de cada composto

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

351

A generalidade dos espectros de massa de impacto electroacutenico dos compostos tipo (E)-

2-metil-3-estirilcromonas (85a-c) (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) 23-diarilxantonas

(87a-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantonas (90o-z) satildeo caracterizados pela presenccedila dos picos

correspondentes ao iatildeo molecular M+bull sendo estes correspondentes ao pico base Uma

excepccedilatildeo eacute o espectro da 23-diestirilcromona natildeo substituiacuteda (86a) em que o pico base eacute o

correspondente a um valor de mz 273 atribuiacutedo um fragmento resultante da perda de um

iatildeo fenilo [M-C6H5]+

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das (E)-2-metil-3-estirilcromonas (85a-

c) apresentam ainda com intensidade relativa moderada os fragmentos resultantes da perda

do radical metilo [M-CH3]+ e da perda do anel aromaacutetico do grupo estirilo fragmentos

estes que apresentam naturalmente diferentes razotildees mz consoante o padratildeo de

substituiccedilatildeo

Nos espectros de massa de impacto electroacutenico das (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c)

eacute tambeacutem possiacutevel encontrar fragmentos corrrespondentes agrave perda do iatildeo fenilo do grupo

2-estirilo [M-C6H5]+ e agrave perda do anel aromaacutetico do grupo 3-estirilo originando o

fragmento a mz 273

Os fragmentos correspondentes agrave perda do radical metilo [M-15]+ e agrave perda do radical

metoxilo [M-31]+ com intensidade relativa apreciaacutevel satildeo caracteriacutesticos dos espectros de

massa de impacto electroacutenico das 23-diarilxantonas (87b-z) e 8-hidroxi-23-diarilxantonas

(90o-z)

Os espectros de massa de impacto electroacutenico das 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-

z) apresentam os fragmentos correspondentes agrave perda de um e de dois aacutetomos de

hidrogeacutenio o que leva a pensar numa possiacutevel oxidaccedilatildeo na cacircmara de ionizaccedilatildeo para dar

origem agraves respectivas 23-diarilxantonas (87a-z) Assim sendo alguns destes derivados

apresentam como pico base o fragmento correspondente ao iatildeo molecular M+bull outros

derivados apresentam como pico base o fragmento a valores de mz corrrespondente agrave

respectiva 23-diarilxantona [M-2H]+bull Outros picos importantes satildeo os correspondentes agrave

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

352

perda dos radicais metilo e metoxilo apresentando quaisquer um dos iotildees resultantes

valores de mz que variam com o tipo de substituiccedilatildeo presente

A maioria dos espectros de massa de impacto electroacutenico das 23-diarilxantonas poli-

hidroxiladas (91b-jo-t) sintetizadas apresentam como pico base o sinal corrrespondente ao

iatildeo molecular agrave semelhanccedila do que ocorre para as 23-diarilxantonas (87b-jo-t) que lhe

deram origem

De seguida far-se-aacute uma breve abordagem sobre a caracterizaccedilatildeo por espectrometria de

massa de electrospray realizada nos compostos do tipo 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-

m) pentadienonas (83a-m) e (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm) recorrendo

a esta fonte de ionizaccedilatildeo

Na generalidade os espectros de electrospray de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

apresentam o pico correspondente ao iatildeo [M+H]+ a diferentes valores de mz consoante o

tipo de substituiccedilatildeo de cada derivado e com baixa intensidade relativa Outros picos

importantes e que aparecem em todos os espectros de electrospray satildeo os correspondentes

aos iotildees [M+Na]+ e [2M+Na]+ e representam consoante os casos os picos base desta

famiacutelia de compostos Verifica-se ainda a presenccedila do pico correspondente ao iatildeo [M+K]+

com baixa intensidade relativa e com valores de mz variaacuteveis de acordo com o padratildeo de

substituiccedilatildeo (Tabela 99)

Tabela 99 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

(82a) (82b) (82c) (82d) (82e) (82f) (82g) (82h) (82i) (82j) (82l) (82m)

[M+H]+ 4 3 --- 8 5 --- 6 3 15 14 9 6

[M+Na]+ 100 100 100 100 100 92 100 68 53 73 63 89

[M+K]+ 13 23 17 14 16 15 16 18 11 12 10 12

[2M+Na]+ 21 41 86 43 93 100 89 100 31 100 100 100

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

353

Nos espectros de electrospray de pentadienonas (83a-m) eacute possiacutevel encontrar o pico

correspondente ao iatildeo [M+H]+ com intensidade relativa apreciaacutevel representando

inclusivamente o pico correspondente a este iatildeo o pico base para o derivado (83e) Eacute

tambeacutem possiacutevel observar neste tipo de espectros os picos correspondentes aos iotildees

[M+Na]+ com intensidade relativa moderada e aos iotildees [2M+Na]+ somente para alguns

derivados e com fraca representatividade (Tabela 100)

Tabela 100 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de pentadienonas (83a-m)

(83a) (83b) (83c) (83d) (83e) (83f) (83g) (83h) (83i) (83j) (83l) (83m)

[M+H]+ 77 48 35 15 100 18 22 35 16 21 67 29

[M+Na]+ 26 35 25 17 --- 27 18 40 21 21 48 38

[2M+Na]+ --- --- --- --- --- 7 --- 6 --- 6 21 11

A principal caracteriacutestica dos espectros de electrospray das (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80a-dfgijm) eacute a presenccedila do padratildeo isotoacutepico caracteriacutestico dos

aacutetomos de bromo no pico correspondente ao iatildeo [M+H]+ [abundacircncia relativa normalizada

dos isoacutetopos deste elemento (79Br 100 81Br 975)]161e que confirma a presenccedila deste

aacutetomo nas estruturas em estudo (80a-dfgijm)

Identifica-se ainda neste tipo de espectros o pico correspondente ao iatildeo [M+Na]+ cujo

valor de mz varia de composto para composto com intensidades relativas moderadas e

onde se manteacutem a presenccedila do padratildeo isotoacutepico do aacutetomo de bromo Pode-se tambeacutem

referir a presenccedila do pico correspondente ao iatildeo [2M+Na]+ Este iatildeo possui dois aacutetomos de

bromo pelo que seraacute de esperar uma relaccedilatildeo 121 em relaccedilatildeo agrave presenccedila dos isoacutetopos

respectivamente 79Br79Br 79Br81Br ou 81Br79Br 81Br81Br Analisando a tabela 101

pode-se verificar a existecircncia desta relaccedilatildeo isotoacutepica confirmando a presenccedila de dois

aacutetomos de bromo neste iatildeo

PARTE II ndash Caracterizaccedilatildeo estrutural dos compostos obtidos na siacutentese de 23-diarilxantonas

354

Tabela 101 ndash Picos caracteriacutesticos e respectiva intensidade relativa de espectros de massa de electrospray de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

Comp [M+H]+

79Br81Br [M+Na]+

79Br81Br [M+K]+

79Br81Br [2M+Na]+

(79Br79Br) (79Brharr81Br) (81Br81Br) (80a) 2726 2524 --- 234422

(80b) 6566 2930 --- 194015

(80c) 1920 99 44 71511

(80d) 9796 3940 1013 509852

(80f) 3433 1313 --- 132514

(80g) 8380 2828 --- 5110054

(80i) 2625 1313 --- 153016

(80j) 3333 88 --- 183519

(80m) 4647 1616 --- 193822

CAPIacuteTULO 5

CONSIDERACcedilOtildeES FINAIS

PARTE II ndash Consideraccedilotildees finais

357

s acetofenonas benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos utilizados nas diferentes rotas

sinteacuteticas foram previamente sujeitos a reacccedilotildees de alquilaccedilatildeo para protecccedilatildeo

dos respectivos grupos hidroxilos

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas foi efectuada por dois meacutetodos partindo

de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas obtendo-se derivados benziloxilados e partindo de 2rsquo-

cinamoiacuteloxiacetofenonas obtendo-se derivados metoxilados

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

envolve trecircs passos reaccionais A primeira etapa de transposiccedilatildeo do grupo acetilo decorre

em meio baacutesico e eacute possiacutevel isolar a mistura tautomeacuterica de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-

butenonas Sequidamente estes compostos sofrem bromaccedilatildeo com bromo e ciclizaccedilatildeo do

produto obtido num uacutenico passo Apenas se efectuou a siacutentese da 3-bromo-2-

metilcromona natildeo substituiacuteda em bom rendimento Os derivados benziloxilados foram

obtidos em baixos rendimentos e no caso da 4rsquo6rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-metilcromona

natildeo foi possiacutevel isolar este derivado mesmo apoacutes vaacuterias metodologias adoptadas A siacutentese

de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas a partir da entretanto sintetizada 3-bromo-2-

metilcromona foi efectuada por condensaccedilatildeo aldoacutelica com o benzaldeiacutedo e o 4-

benziloxibenzaldeiacutedo em bons rendimentos A siacutentese da (E)-3rsquo4rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-

estirilcromona foi conseguida mas em rendimentos extremamente baixos provavelmente

devido agrave falta de reactividade do 34-dibenziloxibenzaldeiacutedo

A siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

envolve mais dois passos reaccionais sendo que a primeira etapa de transposiccedilatildeo do grupo

cinamoiacutelo com formaccedilatildeo de compostos dicetoacutenicos ocorre em bons rendimentos A

segunda etapa apenas foi efectuada para alguns derivados e consiste na bromaccedilatildeo com um

reagente especiacutefico tribrometo de trifenilmetilamoacutenio e ciclizaccedilatildeo nas cromonas

pretendidas num soacute passo apresentando rendimentos de moderados a bons consoante a(s)

posiccedilatildeo(otildees) do(s) substituinte(s) metoxilo

A siacutentese de 23-diarilxantonas foi efectuada por duas rotas sinteacuteticas

bull partindo da 3-bromo-2-metilcromona que por reacccedilatildeo de Heck com estirenos

[catalisada por cloreto de palaacutedio(II)] origina as (E)-2-metil-3-estirilcromonas estas

A

PARTE II ndash Consideraccedilotildees finais

358

por condensaccedilatildeo aldoacutelica com o benzaldeiacutedo origina as (EE)-23-diestirilcromonas que

apoacutes ciclizaccedilatildeo (envolvendo reacccedilotildees de electrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo) daacute origem agraves

23-diarilxantonas

bull partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas que por reacccedilatildeo de Heck com estirenos

[catalisada por tetraquistrifenilfosfina de palaacutedio(0)] origina as 23-diarilxantonas

metoxiladas em rendimentos moderados Nesta transformaccedilatildeo ocorre uma reacccedilatildeo de

Heck seguida de processos de electrociclizaccedilatildeo e oxidaccedilatildeo num uacutenico passo

Na siacutentese de 23-diarilxantonas eacute tambeacutem possiacutevel isolar as 23-diaril-34-di-

hidroxantonas intermediaacuterios semi-oxidados da xantona final em rendimentos que variam

de acordo com as condiccedilotildees reaccionais

A oxidaccedilatildeo das 23-diaril-34-di-hidroxantonas em 23-diarilxantonas pode ser

alcanccedilada usando como oxidantes o cloranil ou a DDQ sendo que os melhores resultados

foram obtidos com o cloranil

Quando as (E)-3-bromo-2-estirilcromonas possuem um grupo 5-metoxilo eacute tambeacutem

possiacutevel isolar na maioria dos casos outro produto minoritaacuterio da reacccedilatildeo de Heck com

estirenos as 23-diaril-8-hidroxixantonas metoxiladas em rendimentos variaacuteveis consoante

as condiccedilotildees experimentais

A siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas foi efectuada usando como agente

desalquilante o tribrometo de boro O tempo de reacccedilatildeo depende do grupo protector e da

posiccedilatildeo que ocupa na moleacutecula Para as benziloxi-23-diarilxantonas o tempo de reacccedilatildeo eacute

de 24 horas Para as metoxi-23-diarilxantonas o tempo de reacccedilatildeo varia aplicando-se

cerca de 1 hora por cada grupo hidroxilo a desproteger excepto quando existe um grupo 6-

metoxilo no nuacutecleo da xantona em que os tempo de reacccedilatildeo satildeo mais longos

Todos os novos produtos sintetizados foram exaustivamente caracterizados por

ressonacircncia magneacutetica nuclear em que se utilizaram teacutecnicas mono e bidimensionais Os

produtos obtidos foram tambeacutem caracterizados por espectrometria de massa medido o seu

ponto de fusatildeo e sempre que possiacutevel acompanhados de microanaacutelise elementar ou

espectrometria de massa de alta resoluccedilatildeo

CAPIacuteTULO 6

PARTE EXPERIMENTAL

PARTE II ndash Parte experimental

361

61 Reagentes solventes siacutelicas e equipamentos utilizados

quando da execuccedilatildeo experimental foram tidos em consideraccedilatildeo os aspectos

anteriormente referidos (Parte I ndash capiacutetulo 6) no que considera aos reagentes e

equipamento utilizados salvo algumas excepccedilotildees Os espectros de massa de impacto

electroacutenico foram obtidos igualmente utilizando o espectroacutemetro VG Autospec Q e os

espectros de massa de electrospray foram obtidos utilizando um espectroacutemetro Micromass

Q-Tof-2 operando com um cone 10 e usando metanol e aacutecido trifluoroaceacutetico para

dissolver as amostras Para os compostos do tipo 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82a-m)

pentadienonas (83a-m) (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-m) 23-diarilxantonas (87a-

z) 23-diaril-34-di-hidroxantonas (88a-z) 8-hidroxi-23-diarilxantonas (90o-z) e 23-

diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) os pontos de fusatildeo foram efectuados num aparelho

do modelo ldquoGriffinrdquo

62 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de acetofenonas

621 Siacutentese da 4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona e da 2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (68bc) devidamente substituiacuteda (5 g 33 mmol) em

acetona pa (100 ml) adicionou-se carbonato de potaacutessio (15 g 106 mmol) iodeto de

potaacutessio (9 g 53 mmol) e por fim o cloreto de benzilo (46 ml 396 mmol) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo durante 12 horas Os sais inorgacircnicos foram filtrados e

lavados com acetona (2 x 20 ml) Verteu-se o filtrado sobre aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e

acidificou-se a mistura com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo a 10 ateacute pH 3-4 O soacutelido obtido foi

filtrado e dissolvido em diclorometano (10 ml) seguindo a sua purificaccedilatildeo por

cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente Apoacutes

evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem agraves

acetofenonas (69bc) pretendidas em bons rendimentos

4rsquo-benziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (69b) (85) pf = 96-98ordmC (Lit162 95-98ordmC)

2rsquo-benziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69c) (87) pf = 109-111ordmC (Lit162 110-111ordmC)

A

PARTE II ndash Parte experimental

362

622 Siacutentese da 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo4rsquo6rsquo-tri-hidroxiacetofenona (68d) (15 g 89 mmol) em DMF (175

ml) adicionou-se carbonato de potaacutessio (37 g 267 mmol) e cloreto de benzilo (24 ml 187

mmol) Refluxou-se a mistura reaccional sob atmosfera de azoto com agitaccedilatildeo vigorosa

durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo filtraram-se os sais inorgacircnicos lavando-os

com DMF (2 x 30 ml) Verteu-se o filtrado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e extraiu-se

com eacuteter etiacutelico (5 x 50 ml) Evaporou-se o eacuteter etiacutelico ateacute agrave secura e dissolveu-se a

amostra em diclorometano (15 ml) seguindo-se a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando diclorometano como eluente Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o

resiacuteduo foi cristalizado selectiva e sucessivamente em hexano ateacute agrave separaccedilatildeo completa

dos dois compostos 2rsquo4rsquo-dibenziloxi-6rsquo-hidroxiacetofenona (69d) e 3rsquo-benzil-4rsquo6rsquo-

dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) Esta cristalizaccedilatildeo foi possiacutevel devido agrave fraca

solubilidade do composto (70d) em hexano e a decantaccedilotildees sucessivas do solvente

4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (69d) (30 ) pf = 102-104ordmC (Lit162 102-

104ordmC)

3rsquo-benzil-4rsquo6rsquo-dibenziloxi-2rsquo-hidroxiacetofenona (70d) (22) pf = 124-125ordmC (Lit162

111-122ordmC)

623 Siacutentese de 2rsquo-hidroxiacetofenonas metoxiladas

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (68a-d) adequadamente substituiacuteda (60 mmol) em

acetona (200 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo

hidroxilo) e sulfato de dimetilo (11 mol por cada grupo hidroxilo a metilar) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo ateacute se verificar o desaparecimento da acetofenona de

partida (maacuteximo de 2 horas) Os sais inorgacircnicos foram filtrados e lavados com acetona (2

x 30 ml) O filtrado foi despejado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 ml) e acidificou-se o

meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 Filtrou-se o precipitado dissolveu-se

em clorofoacutermio (100 ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 100 ml) Evaporou-se o

clorofoacutermio ateacute agrave secura e recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando as acetofenonas

metoxiladas pretendidas (69e-g) em bons rendimentos

PARTE II ndash Parte experimental

363

2rsquo-hidroxi-4rsquo-metoxiacetofenona (69e) (93 ) pf = 47-48ordmC (Lit163 47-49ordmC)

2rsquo-hidroxi-6rsquo-metoxiacetofenona (69f) (97 ) pf = 55-57ordmC (Lit164 52-54ordmC

sublimada Lit165 57-585ordmC)

2rsquo-hidroxi-4rsquo6rsquo-dimetoxiacetofenona (69g) (77 ) pf = 75-76ordmC (Lit164 77-79ordmC

Lit139 80-81ordmC)

63 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos e aacutecidos cinacircmicos

631 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de benzaldeiacutedos

A uma soluccedilatildeo de benzaldeiacutedo (71bc) adequadamente substituiacutedo (45 mmol) em DMF

(50 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo hidroxilo) e

cloreto de benzilo (12 mol por cada grupo hidroxilo a benzilar) A mistura reaccional foi

mantida em refluxo durante cerca de 2 horas sob atmosfera de azoto Os sais inorgacircnicos

foram filtrados e lavados com DMF (2 x 10 ml) O filtrado foi despejado sobre aacutegua (80

ml) e gelo (50 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a 4

Filtrou-se o precipitado dissolveu-se em clorofoacutermio (20 ml) e lavou-se a soluccedilatildeo com

aacutegua (3 x 20 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e recristalizou-se o resiacuteduo em

etanol formando os benzaldeiacutedos (72bc) pretendidos em bons rendimentos

4-benziloxibenzaldeiacutedo (72b) (95) pf = 66-67ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C14H12O2 C 7922 H 570

Encontrado C 7938 H 570

RMN 1H δ = 516 (s 2H 4-OCH2C6H5) 709 (d 2H H-35 J 87

Hz) 739-743 (m 5H 4- OCH2C6H5) 785 (dd 2H H-26 J 68 e

20 Hz) 989 (s 1H CHO)

RMN 13C δ = 702 (4-OCH2C6H5) 1151 (C-35) 1275 (C-26

de 4-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 4-OCH2C6H5) 1287 (C-26) 1301 (C-1) 1320 (C-35

de 4-OCH2C6H5) 1359 (C-1 de 4-OCH2C6H5) 1637 (C-4) 1908 (CHO)

EMEI mz (int rel) 212 (M+bull 12) 92 (12) 91 (100) 77 (3) 65 (21) 63 (5) 51 (5)

CHO

BnO(72b)

12

3

4

5

6

PARTE II ndash Parte experimental

364

34-dibenziloxibenzaldeiacutedo (72c) (96) pf = 87-88ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H18O3 C 7922 H 570

Encontrado C 7925 H 563

RMN 1H δ = 520 e 524 (2s 4H 34-OCH2C6H5) 700 (d 1H

H-2 J 82 Hz) 733-748 (m 12H H-56 e 34-OCH2C6H5) 979

(s 1H CHO)

RMN 13C δ = 707 e 708 (34-OCH2C6H5) 1121 e 1129 (C-

56) 1267 (C-2) 1270 e 1272 (C-26 de 34-OCH2C6H5) 1279 e 1280 (C-4 de 34-

OCH2C6H5) 1285 e 1286 (C-35 de 34-OCH2C6H5) 1302 (C-1) 1361 e 1364 (C-1 de

34-OCH2C6H5) 1491 (C-3) 1541 (C-4) 1908 (CHO)

EMEI mz (int rel) 318 (M+bull 16) 227 (20) 181 (11) 92 (15) 91 (100) 65 (16) 51 (4)

632 Protecccedilatildeo de grupos hidroxilo de aacutecidos cinacircmicos

6321 Metilaccedilatildeo de aacutecidos hidroxicinacircmicos

A uma soluccedilatildeo de aacutecido cinacircmico (73bc) adequadamente substituiacutedo (60 mmol) em

acetona (200 ml) adicionou-se excesso de carbonato de potaacutessio (3 mol por cada grupo

hidroxilo) e sulfato de dimetilo (12 mmol por cada grupo hidroxilo a metilar) A mistura

reaccional foi mantida em refluxo durante cerca de uma noite sob atmosfera de azoto Os

sais inorgacircnicos foram filtrados e lavados com acetona (2 x 30 ml) O filtrado foi

despejado sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 Filtrou-se o precipitado dissolveu-se em clorofoacutermio (100 ml)

e lavou-se a soluccedilatildeo com aacutegua (2 x 100 ml) Evaporou-se o clorofoacutermio ateacute agrave secura e

recristalizou-se o resiacuteduo em etanol formando os cinamatos de metilo (74bc) pretendidos

em bons rendimentos

CHO

BnO(72c)

12

3

4

5

6

BnO

PARTE II ndash Parte experimental

365

6322 Hidroacutelise de metoxicinamatos de metilo

A uma soluccedilatildeo de cinamatos de metilo (60 mmol) em metanol (200 ml) adicionou-se

uma soluccedilatildeo aquosa de hidroacutexido de soacutedio (17 g em 40 ml de aacutegua) Deixou-se a mistura

em refluxo durante cerca de 2 horas sob atmosfera de azoto De seguida verteu-se a mistura

sobre aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se o meio reaccional com aacutecido cloriacutedrico

diluiacutedo ateacute pH inferior a 4 O precipitado formado foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado com aacutegua (2 x 100 ml) A fase orgacircnica foi seca atraveacutes de sulfato de

soacutedio anidro e o solvente foi evaporado ateacute agrave secura O resiacuteduo foi cristalizado em etanol

dando origem aos aacutecidos cinacircmicos pretendidos (75bc) em bons rendimentos

aacutecido 4-metoxicinacircmico (75b) (80 ) pf 161-163ordmC (Lit166 170-173ordmC)

aacutecido 34-dimetoxicinacircmico (75b) (85 ) pf 175-177ordmC (Lit167 181-183ordmC)

64 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

641 Partindo de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

6411 Siacutentese de 2rsquo-acetiloxiacetofenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-hidroxiacetofenona (68a-d) adequadamente substituiacuteda (20

mmol) em piridina seca (50 ml) adicionou-se cloreto de acetilo (28 ml 40 mmol) A

mistura reaccional foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente durante cerca de 12

horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se sobre aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) e acidificou-se com

HCl diluiacutedo ateacute pH 4 O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido em diclorometano (20 ml)

seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter

de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol obtendo-se as 2rsquo-acetiloxiacetofenonas pretendidas (76a-d) em

bons rendimentos

PARTE II ndash Parte experimental

366

2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a) (94 ) pf = 83-85ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C10H10O3 C 6741 H 566

Encontrado C 6736 H 590

RMN 1H δ = 235 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 256 (s 3H 2-CH3) 712

(dd 1H H-3rsquo J 79 e 11 Hz) 733 (ddd 1H H-5rsquo J 77 76 e 11

Hz) 754 (ddd 1H H-4rsquo J 79 76 e 17 Hz) 782 (dd 1H H-6rsquo J

77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 212 (2rsquo-OCOCH3) 293 (2-CH3) 1238 (C-3rsquo) 1260

(C-5rsquo) 1303 (C-6rsquo) 1306 (C-1rsquo) 1334 (C-4rsquo) 1490 (C-2rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1976

(C-1)

EMEI mz (int rel) 178 (M+bull 4) 136 (65) 121 (100) 107 (4) 93 (8) 92 (9) 77 (7) 65

(11) 63 (8) 51 (4)

2rsquo-acetiloxi-4rsquo-benziloxiacetofenona (76b) (97 ) pf = 107-109ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7177 H 597

RMN 1H δ = 236 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 252 (s 3H 2-CH3) 510

(s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 670 (d 1H H-3rsquo J 25 Hz) 689 (dd 1H

H-5rsquo J 88 e 25 Hz) 735-742 (m 5H 4rsquo-OCH2C6H5) 784 (d

1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 212 (2rsquo-OCOCH3) 290 (2-CH3) 704 (4rsquo-

OCH2C6H5) 1102 (C-3rsquo) 1123 (C-5rsquo) 1231 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo-OCH2C6H5)

1284 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1326 (C-6rsquo) 1357 (C-1 de

4rsquo-OCH2C6H5) 1513 (C-2rsquo) 1628 (C-4rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1957 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 8) 242 (31) 227 (3) 137 (2) 92 (12) 91 (100) 77 (2)

65 (14) 51 (3)

1 2

3

4

5

6

(76a) O

O

O

1

2

1 2

34

5

6

(76b) O

O

O

1

2BnO

PARTE II ndash Parte experimental

367

2rsquo-acetiloxi-6rsquo-benziloxiacetofenona (76c) (97 ) pf = 65-66ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7151 H 569

RMN 1H δ = 224 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 250 (s 3H 2-CH3) 511 (s

2H 6rsquo-OCH2C6H5) 672 (d 1H H-3rsquo J 83 Hz) 688 (d 1H H-5rsquo J

83 Hz) 733 (t 1H H-4rsquo J 83 Hz) 737-739 (m 5H 6rsquo-

OCH2C6H5)

RMN 13C δ = 209 (2rsquo-OCOCH3) 318 (2-CH3) 709 (6rsquo-

OCH2C6H5) 1101 (C-5rsquo) 1155 (C-3rsquo) 1245 (C-1rsquo) 1274 (C-26 de 6rsquo-OCH2C6H5)

1282 (C-4 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1311 (C-4rsquo) 1360 (C-1 de

6rsquo-OCH2C6H5) 1478 (C-2rsquo) 1567 (C-6rsquo) 1694 (2rsquo-OCOCH3) 2006 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 31) 242 (54) 224 (66) 200 (28) 179 (24) 137 (13) 91

(100) 65 (40)

2rsquo-acetiloxi-4rsquo6rsquo-dibenziloxiacetofenona (76d) (98 ) pf = 90-91ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C24H22O5 C 7383 H 568

Encontrado C 7386 H 577

RMN 1H δ = 225 (s 3H 2rsquo-OCOCH3) 247 (s 3H 2-CH3)

502 e 506 (2s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 633 (d 1H H-3rsquo J 22

Hz) 651 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 736-740 (m 10H 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5)

RMN 13C δ = 209 (2rsquo-OCOCH3) 321 (2-CH3) 704 e 709

(4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 983 (C-5rsquo) 1013 (C-3rsquo) 1173 (C-1rsquo) 1275 e 1276 (C-26 de 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 12828 e 12832 (C-4 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35 de 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 1357 e 1358 (C-1 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1497 (C-2rsquo) 1584 (C-6rsquo) 1613

(C-4rsquo) 1695 (2rsquo-OCOCH3) 1993 (C-1)

EMEI mz (int rel) 390 (M+bull 14) 375 (2) 348 (8) 330 (4) 306 (6) 285 (3) 257 (6)

215 (5) 181 (12) 180 (9) 131 (1) 92 (14) 91 (100) 65 (8)

1 2

3

4

5

6

(76c)O

O

O

1

2

OBn

1 2

34

5

6

(76d)O

O

O

1

2BnO

OBn

PARTE II ndash Parte experimental

368

6412 Siacutentese de 13-butanodionas 3-hidroxi-2-butenonas

A uma soluccedilatildeo de 2rsquo-acetiloxiacetofenona (76a-d) adequadamente substituiacuteda (20

mmol) em THF seco (60 ml) adicionou-se hidreto de soacutedio (720 mg 30 mmol) Refluxou-

se a mistura reaccional sob atmosfera de azoto a 80ordmC durante cerca de 1 hora Verteu-se

a mistura sobre aacutegua (70 ml) e gelo (50 g) e acidificando ligeiramente a soluccedilatildeo com HCl

diluiacutedo ateacute pH 5-6 O soacutelido obtido foi filtrado e dissolvido em diclorometano (10 ml)

seguindo a sua purificaccedilatildeo por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando a mistura eacuteter

de petroacuteleo diclorometano (11) como eluente Apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol e obtiveram-se os respectivos produtos (77a-d 78a-d) em bons

rendimentos

1-(2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77a) 3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-2-butenona

(78a) (66 ) pf = 94-96ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C10H10O3 C 6741 H 566

Encontrado C 6738 H 573

Tautoacutemero (77a)

RMN 1H δ = 232 (s 3H 4-CH3) 411 (s 2H 2-CH2) 1195 (s 1H 2rsquo-OH)

Tautoacutemero (78a)

RMN 1H δ = 215 (s 3H 4-CH3) 688 (ddd 1H H-5rsquo J 78 77 e 11 Hz) 697 (dd 1H

H-3rsquo J 81 e 11 Hz) 744 (ddd 1H H-4rsquo J 81 77 e 16 Hz) 764 (dd 1H H-6rsquo J 78 e

16 Hz) 1208 (s 1H 2rsquo-OH) 1498 (s 1H 3-OH)

RMN 13C δ = 227 (4-CH3) 954 (C-2) 1187 (C-3rsquo) 1190 (C-5rsquo) 1193 (C-1rsquo) 1285

(C-6rsquo) 1357 (C-4rsquo) 1625 (C-2rsquo) 1829 (C-3) 1954 (C-1)

EMEI mz (int rel) 178 (M+bull 8) 163 (20) 160 (15) 121 (100) 120 (9) 92 (8)

1 23

4

5

6

(77a)O

12

O

3 4

OH

1 23

4

5

6

(78a)O

12

OH

34

OH

PARTE II ndash Parte experimental

369

1-(4-benziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77b) 1-(4-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78b) (60 ) pf = 111-113ordmC Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7193 H 591 Tautoacutemero (77b)

RMN 1H δ = 230 (s 3H 4-CH3) 401 (s 2H 2-CH2) 509 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 1242

(s 1H 2rsquo-OH)

Tautoacutemero (78b)

RMN 1H δ = 211 (s 3H 4-CH3) 508 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 604 (s 1H H-2) 648-

652 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 732-741 (m 5H 4rsquo-OCH2C6H5) 755 (d 1H H-6rsquo J 97 Hz)

1254 (s 1H 2rsquo-OH) 1481 (s 1H 3-OH)

RMN 13C δ = 226 (4-CH3) 701 (4rsquo-OCH2C6H5) 949 (C-2) 1022 (C-3rsquo) 1083 (C-5rsquo)

1121 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1287 (C-35

de 4rsquo-OCH2C6H5) 1301 (C-6rsquo) 1359 (C-1 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1648 (C-4rsquo) 1652 (C-2rsquo)

1812 (C-3) 1942 (C-1)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 30) 269 (3) 242 (3) 226 (6) 137 (3) 92 (14) 91 (100)

65 (12)

1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77c) 1-(6-benziloxi-2-hidroxifenil)-3-

hidroxi-2-butenona (78c) (62 ) pf = 95-97ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H16O4 C 7182 H 567

Encontrado C 7194 H 596

1 23

4

56

(77c)O

12

O

3 4

OH

1 23

4

56

(78c)O

12

OH

34

OH

OBn OBn

1 23

45

6

(77b)O

12

BnO

O

3 4

OH

1 23

45

6

(78b)O

12

BnO

OH

34

OH

PARTE II ndash Parte experimental

370

Tautoacutemero (77c)

RMN 1H δ = 170 (s 3H 4-CH3) 403 (s 2H 2-CH2) 506 (s 2H 6rsquo-OCH2C6H5) 645

(dd 1H H-3rsquo J 84 e 10 Hz) 662 (dd 1H H-5rsquo J 84 e 10 Hz) 736 (t 1H H-4rsquo J 84

Hz) 740-746 (m 5H 6rsquo-OCH2C6H5) 1308 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 296 (4-CH3) 596 (C-2) 714 (6rsquo-OCH2C6H5) 1021 (C-5rsquo) 1112 (C-1rsquo)

1113 (C-3rsquo) 1286 (C-26 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1289 (C-4 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1290 (C-35

de 6rsquo-OCH2C6H5) 1352 (C-4rsquo) 1368 (C-1 de 6rsquo-OCH2C6H5) 1600 (C-2rsquo) 1651 (C-6rsquo)

2006 (C-3) 2024 (C-1)

Tautoacutemero (78c)

RMN 1H δ = 160 (s 3H 4-CH3) 512 (s 2H 6rsquo-OCH2C6H5) 668 (s 1H H-2) 1258 (s

1H 2rsquo-OH) 1515 (s 1H 3-OH)

EMEI mz (int rel) 284 (M+bull 9) 269 (9) 241 (4) 223 (2) 200 (4) 177 (5) 147 (2)

137 (7) 121 (1) 108 (4) 92 (12) 91 (100) 65 (15)

1-(46-dibenziloxi-2-hidroxifenil)-13-butanodiona (77d) 1-(46-dibenziloxi-2-

hidroxifenil)-3-hidroxi-2-butenona (78d) (22 ) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C24H22O6 [M+bull] calculado 3901467 encontrado 3901454

Tautoacutemero (77d)

RMN 1H δ = 165 (s 3H 4-CH3) 395 (s 2H 2-CH2) 503 (s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5)

606 (d 1H H-3rsquo J 23 Hz) 616 (d 1H H-5rsquo J 23 Hz) 735-743 (m 10H 4rsquo6rsquo-

OCH2C6H5) 1380 (s 1H 2rsquo-OH)

RMN 13C δ = 294 (4-CH3) 589 (2-CH2) 702 e 712 (4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 924 (C-5rsquo)

948 (C-3rsquo) 1061 (C-1rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-4 de 6rsquo-

OCH2C6H5) 1286 e 1287 (C-35 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1289 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5)

1350 e 1356 (C-1 de 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 1613 (C-2rsquo) 1656 (C-6rsquo) 1679 (C-4rsquo) 1983

(C-3) 2027 (C-1)

1 23

45

6

(78d)O

12

OH

34

OH

OBnBnO

1 23

45

6

(77d)O

12

O

3 4

OH

OBnBnO

PARTE II ndash Parte experimental

371

Tautoacutemero (78d)

RMN 1H δ = 186 (s 3H 4-CH3) 496 (s 4H 4rsquo6rsquo-OCH2C6H5) 662 (s 1H H-2) 1346

(s 1H 2rsquo-OH) 1494 (s 1H 3-OH)

EMEI mz (int rel) 390 (M+bull 11) 372 (9) 283 (11) 215 (5) 181 (7) 92 (14) 91 (100)

65 (10)

6413 Siacutentese de 3-bromo-2-metilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 13-butanodiona (77a-d) 3-hidroxi-2-butenona (78a-d)

apropriadamente substituiacuteda (10 mmol) em etanol (20 ml) foi adicionada gradualmente

uma soluccedilatildeo de bromo (17 ml 11 mmol) em etanol (5 ml) por um periacuteodo de 15 minutos e

a mistura foi mantida agrave temperatura ambiente por mais 2 horas Apoacutes este periacuteodo

adicionou-se aacutecido cloriacutedrico concentrado (1 ml) e a mistura foi refluxada por 2 horas

Apoacutes arrefecimento e diluiccedilatildeo com aacutegua (50 ml) manteve esta mistura em agitaccedilatildeo

vigorosa durante cerca de 30 minutos e o soacutelido entatildeo obtido (79a-d) foi recolhido e

recristalizado em eacuteter de petroacuteleo

3-bromo-2-metilcromona (79a) (87 ) pf = 101-103ordmC (Lit146 119ordmC)

RMN 1H δ = 266 (s 3H 2-CH3) 739-745 (m 2H H-6 e H-8)

768 (dt 1H H-7 J 78 e 16 Hz) 822 (dd 1H H-5 J 80 e 16

Hz)

RMN 13C δ = 216 (2-CH3) 1096 (C-3) 1175 (C-8) 1217 (C-

10) 1254 (C-6) 1262 (C-5) 1338 (C-7) 1552 (C-9) 1639 (C-2) 1722 (C-4)

EMEI mz (int rel) 240 (M+bull 81Br 99) 238 (M+bull 79Br 100) 212 (11) 210 (11) 194

(22) 181 (3) 168 (6) 159 (37) 131 (38) 120 (53) 103 (19) 92 (43) 85 (33) 83 (50) 77

(25) 63 (21) 51 (15)

O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

(79a)

PARTE II ndash Parte experimental

372

7-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79b) (23 ) pf = 119-121ordmC

EMAR (EI) C17H1379BrO3 [M+bull] calculado 3440048 encontrado 3440046

EMAR (EI) C17H1381BrO3 [M+bull] calculado 3460028 encontrado 3460014

RMN 1H δ = 258 (s 3H 2-CH3) 513 (s 2H 7-OCH2C6H5)

689 (d 1H H-8 J 25 Hz) 696 (dd 1H H-6 J 89 e 25 Hz)

735-745 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 756 (d 1H H-5 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 195 (2-CH3) 705 (7-OCH2C6H5) 1017 (C-8)

1097 (C-3) 1135 (C-10) 1136 (C-6) 1260 (C-5) 1270 (C-26 de 7-OCH2C6H5) 1284

(C-4 de 7-OCH2C6H5) 1288 (C-35 de 7-OCH2C6H5) 1356 (C-1 de 7-OCH2C6H5) 1511

(C-9) 1534 (C-2) 1573 (C-7) 1617 (C-4)

EMEI mz (int rel) 346 (M+bull 81Br 11) 344 (M+bull 79Br 11) 92 (5) 91 (100) 65 (6)

5-benziloxi-3-bromo-2-metilcromona (79c) (24 ) pf = 115-117ordmC

EMAR (EI) C17H1379BrO3 [M+bull] calculado 3440048 encontrado 3440055

EMAR (EI) C17H1381BrO3 [M+bull] calculado 3460028 encontrado 3460036

RMN 1H δ = 260 (s 3H 2-CH3) 525 (s 2H 5-OCH2C6H5) 687

(dd 1H H-6 J 83 e 08 Hz) 700 (dd 1H H-8 J 83 e 08 Hz)

727-733 (m 1H H-4rsquo) 737-743 (m 2H H-3rsquo5rsquo) 752 (t 1H H-

7 J 83 Hz) 763 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 83 Hz)

RMN 13C δ = 213 (2-CH3) 708 (5-OCH2C6H5) 1082 (C-6) 1098 (C-8) 1112 (C-3)

1130 (C-10) 1266 (C-26 de 5-OCH2C6H5) 1276 (C-4 de 5-OCH2C6H5) 1286 (C-35

de 5-OCH2C6H5) 1337 (C-7) 1362 (C-1 de 5-OCH2C6H5) 1573 (C-9) 1584 (C-5)

1617 (C-2) 1712 (C-4)

EMEI mz (int rel) 346 (M+bull 81Br 30) 344 (M+bull 79Br 30) 328 (4) 326 (4) 267 (5)

265 (5) 240 (23) 238 (23) 159 (5) 107 (6) 92 (16) 91 (100) 65 (18) 63 (6) 51 (5)

BnO O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

(79b)

O

O

CH3

Br6

2

3410

5

98

7

OBn (79c)

PARTE II ndash Parte experimental

373

6414 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

Soacutedio metaacutelico (04 g 167 mmol) foi gradualmente adicionado a metanol

recentemente destilado (20 ml) e a mistura foi agitada ateacute atingir a temperatura ambiente

3-Bromo-2-metilcromona (79a) (1 g 42 mmol) e o benzaldeiacutedo apropriado (72a-c) (50

mmol) foram adicionados e a mistura reaccional foi mantida agrave temperatura ambiente

durante 48 horas Apoacutes este periacuteodo a soluccedilatildeo foi colocada sobre aacutegua (50 ml) e gelo (30

g) e o pH foi ajustada a 4 com aacutecido cloriacutedrico comercial O soacutelido amarelo foi removido

por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (15 ml) e purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente O solvente foi evaporado agrave

secura e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol para dar origem agraves (E)-3-bromo-2-

estirilcromonas (80ab0) em bons rendimentos A (E)-3rsquo4rsquo-dibenbiloxi-3-bromo-2-

estirilcromona (80c0) foi isolada em quantidade vestigial e observou-se a sua degradaccedilatildeo

em soluccedilatildeo de clorofoacutermio deuterado pelo que se apresenta somente a caratectizaccedilatildeo por

RMN de 1H

(E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a) (87 ) pf = 167-169ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C17H11BrO2 C 6241 H 339

Encontrado C 6249 H 342

RMN 1H δ = 740-749 (m 4H H-6 e H-3rsquo4rsquo5rsquo) 751 (d

1H H-α J 160 Hz) 756 (d 1H H-8 J 79 Hz) 764-767

(m 2H H-2rsquo6rsquo) 772 (dt 1H H-7 J 79 e 17 Hz) 773

(d 1H H-β J 160 Hz) 825 (dd 1H H-5 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 1098 (C-3) 1175 (C-8) 1192 (C-α)

1221 (C-10) 1254 (C-6) 1264 (C-5) 1281 (C-2rsquo6rsquo)

1291 (C-3rsquo5rsquo) 1303 (C-4rsquo) 1341 (C-7) 1349 (C-1rsquo)

1396 (C-β) 1549 (C-9) 1584 (C-2) 1728 (C-4)

EMEI mz (int rel) 328 (M+bull 81Br 22) 326 (M+bull 79Br 22) 282 (10) 247 (100) 218

(12) 191 (11) 189 (12) 165 (4) 127 (24) 109 (7) 101 (3) 92 (10) 77 (9) 63 (6) 51 (4)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80a)

PARTE II ndash Parte experimental

374

(E)-4rsquo-benziloxi-3-bromo-2-estirilcromona (80b0) (68 ) pf = 176-178ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C24H17BrO3 C 6653 H 395

Encontrado C 6648 H 427

RMN 1H δ = 509 (s 2H 4rsquo-OCH2C6H5) 699 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 730 (d 1H H-α J 158 Hz) 734-

745 (m 6H H-6 e 4rsquo-OCH2C6H5) 750 (d 1H H-8 J

78 Hz) 756 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 762 (d 1H H-

β J 158 Hz) 767 (dt 1H H-7 J 78 e 16 Hz) 819

(dd 1H H-5 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 700 (4rsquo-OCH2C6H5) 1089 (C-3) 1153

(C-3rsquo5rsquo) 1167 (C-α) 1174 (C-8) 1220 (C-10) 1252 (C-6) 1262 (C-5) 1274 (C-26

de 4rsquo-OCH2C6H5) 1278 (C-1rsquo) 1281 (C-4 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1286 (C-35 de 4rsquo-

OCH2C6H5) 1297 (C-2rsquo6rsquo) 1338 (C-7) 1363 (C-1 de 4rsquo-OCH2C6H5) 1392 (C-β)

1547 (C-9) 1587 (C-2) 1606 (C-4rsquo) 1726 (C-4)

EMEI mz (int rel) 434 (M+bull 81Br 14) 432 (M+bull 79Br 14) 388 (8) 234 (7) 205 (8)

92 (15) 91 (100) 65 (9)

(E)-3rsquo4rsquo-dibenziloxi-3-bromo-2-estirilcromona (80c0) (6 )

RMN 1H δ = 523 e 525 (2s 4H 3rsquo4rsquo-OCH2C6H5)

719 (dd 1H H-6rsquo J 84 e 20 Hz) 723-756 (m 14H

H-6 H-8 H-α H-2rsquo e H-23456 de 3rsquo4rsquo-

OCH2C6H5) 760 (d 1H H-β J 160 Hz) 770 (dt 1H

H-7 J 78 e 17 Hz) 824 (dd 1H H-5 J 79 e 17 Hz)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

OBn

(80b0)

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

OBn

(80c0)

OBn

PARTE II ndash Parte experimental

375

642 Partindo de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

6421 Siacutentese de 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas

64211 Utilizando o cloreto de cinamoiacutelo

Adicionou-se cloreto de cinamoiacutelo (19 g 114 mmol) a uma soluccedilatildeo de acetofenona

devidamente substituiacuteda (69ae-g) (57 mmol) em piridina seca (150 ml) A mistura

reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente com agitaccedilatildeo magneacutetica e sob atmosfera de

azoto durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre

aacutegua (200 ml) e gelo (100 g) e acidificou-se com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH inferior a

4 Deixou-se esta mistura em agitaccedilatildeo vigorosa durante 15 minutos e o precipitado entatildeo

formado foi filtrado dissolveu-se em clorofoacutermio (100 ml) e lavou-se bem com aacutegua (3 x

100 ml) Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi purificado por cromatografia de coluna

usando o diclorometano como eluente Por fim evaporou-se o solvente ateacute agrave secura e

recristalizou-se em etanol tendo-se obtido as 2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenonas (82adgj) em

bons rendimentos

2rsquo-cinamoiacuteloxiacetofenona (82a) (97 ) pf = 68-70ordmC (Lit144 68-69ordmC)

2rsquo-cinamoiacuteloxi-4rsquo-metoxiacetofenona (82d) (87 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7284 H 557

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 386 (s 3H

4rsquo-OCH3) 669 (d 1H H-α J 160 Hz) 669 (d

1H H-3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-5rsquo J 88 e

25 Hz) 742-744 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 759-

762 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 788 (d 1H H-6rsquo J 88

Hz) 791 (d 1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 295 (2-CH3) 557 (4rsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo) 1119 (C-5rsquo) 1168 (C-α)

1235 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1308 (C-4rsquorsquo) 1323 (C-6rsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1473 (C-β) 1514 (C-2rsquo) 1637 (C-4rsquo) 1651 (C=O) 1958 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 8) 319 ([M+Na]+ 100) 335 ([M+K]+ 13) 615

([2M+Na]+ 43)

1 2

34

5

6

(82d)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

376

2rsquo-cinamoiacuteloxi-6rsquo-metoxiacetofenona (82g) (85 ) pf = 101-102ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7336 H 547

RMN 1H δ = 252 (s 3H 2-CH3) 387 (s 3H 6rsquo-

OCH3) 658 (d 1H H-α J 160 Hz) 681 (dd 1H H-

3rsquo J 83 e 07 Hz) 685 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 738 (t

1H H-4rsquo J 83 Hz) 740-742 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo)

755-758 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 783 (d 1H H-β J 160

Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 559 (6rsquo-OCH3) 1086 (C-5rsquo) 1151 (C-3rsquo) 1166 (C-α)

1245 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1308 (C-4rsquorsquo) 1309 (C-4rsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1472 (C-β) 1476 (C-2rsquo) 1573 (C-6rsquo) 1651 (C=O) 2007 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 6) 319 ([M+Na]+ 100) 335 ([M+K]+ 16) 615

([2M+Na]+ 89)

2rsquo-cinamoiacuteloxi-4rsquo6rsquo-dimetoxiacetofenona (82j) (94 ) pf = 97-98ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6981 H 562

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s 3H

4rsquo-OCH3) 386 (s 3H 6rsquo-OCH3) 631 (d 1H H-

3rsquo J 22 Hz) 639 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 659

(d 1H H-α J 160 Hz) 740-742 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 756-759 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 783 (d

1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 319 (2-CH3) 556 (4rsquo-OCH3) 559 (6rsquo-OCH3) 965 (C-5rsquo) 999 (C-3rsquo)

1167 (C-α) 1173 (C-1rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1307 (C-4rsquorsquo) 1340 (C-

1rsquorsquo) 1471 (C-β) 1495 (C-2rsquo) 1591 (C-6rsquo) 1622 (C-4rsquo) 1652 (C=O) 1995 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 14) 349 ([M+Na]+ 73) 365 ([M+K]+ 12) 675

([2M+Na]+ 100)

1 2

3

4

5

6

(82g)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

1 2

34

5

6

(82j)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

377

64212 Utilizando os aacutecidos cinacircmicos

A uma soluccedilatildeo de acetofenona (69ae-g) devidamente substituiacuteda (153 mmol) em

piridina seca (100 ml) adicionou-se o aacutecido cinacircmico adequado (168 mmol) De seguida

adicionou-se cloreto de fosforilo (42 ml 459 mmol) e a mistura reaccional foi deixada

com agitaccedilatildeo agrave temperatura de 60ordmC durante 2 horas Apoacutes este periacuteodo colocou-se a

mistura reaccional em aacutegua (100 ml) e gelo (50 g) e ajustou-se o pH (inferior a 4) com

aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo O precipitado formado foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio

(100 ml) e lavado bem com aacutegua (3 x 100 ml) Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo foi

purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando como eluente a mistura

diclorometano eacuteter de petroacuteleo (73) Apoacutes a evaporaccedilatildeo do solvente o resiacuteduo foi

recristalizado em etanol fornecendo as acetofenonas monocinamoiacuteladas (82bcefhilm)

em bons rendimentos

2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82b) (52 ) pf = 104-106ordmC (Lit144 103-105ordmC) 2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82c) (70 ) pf = 97-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6956 H 569

RMN 1H δ = 258 (s 3H 2-CH3) 394 (s 6H

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-α J 160 Hz) 690

(d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 713 (d 1H H-2rsquorsquo J 19

Hz) 718 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 719 (dd

1H H-3rsquo J 79 e 12 Hz) 735 (dt 1H H-5rsquo J 79

e 12 Hz) 757 (dt 1H H-4rsquo J 79 e 17 Hz) 785 (dd 1H H-6rsquo J 79 e 17 Hz) 785 (d

1H H-β J 160 Hz)

RMN 13C δ = 298 (2-CH3) 559 e 560 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1096 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo)

1142 (C-α) 1233 (C-6rsquorsquo) 1238 (C-3rsquo) 1260 (C-5rsquo) 1269 (C-1rsquorsquo) 1301 (C-6rsquo) 1314

(C-1rsquo) 1333 (C-4rsquo) 1473 (C-β) 1492 (C-2rsquo e C-3rsquorsquo) 1516 (C-4rsquorsquo) 1655 (C=O) 1979

(C-1)

EMESI mz (int rel) 349 ([M+Na]+ 100) 365 ([M+K]+ 17) 675 ([2M+Na]+ 86)

1 2

3

4

5

6

(82c)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

βOCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

378

4rsquo-metoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82e) (62 ) pf = 120-121ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6975 H 569

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 386 (s 6

4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-α J 160 Hz)

668 (d 1H H-3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-

5rsquo J 88 e 25 Hz) 694 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J

88 Hz) 756 (d 1H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 786

(d 1H H-β J 160 Hz)787 (d 1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 296 (2-CH3) 554 e 557 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo) 1118 (C-5rsquo) 1141

(C-α) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1237 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1322 (C-6rsquo) 1471

(C-β) 1515 (C-2rsquo) 1618 (C-4rsquorsquo) 1636 (C-4rsquo) 1655 (C=O) 1959 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 5) 349 ([M+Na]+ 100) 365 ([M+K]+ 16) 675

([2M+Na]+ 93)

4rsquo-metoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82f) (67 ) pf = 142-143ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6732 H 594

RMN 1H δ = 253 (s 3H 2-CH3) 387 (s

3H 4rsquo-OCH3) 394 (s 6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3)

656 (d 1H H-α J 159 Hz) 668 (d 1H H-

3rsquo J 25 Hz) 685 (dd 1H H-5rsquo J 88 e 25

Hz) 690 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 713 (d 1H

H-2rsquorsquo J 19 Hz) 718 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 785 (d 1H H-β J 159 Hz) 788 (d

1H H-6rsquo J 88 Hz)

RMN 13C δ = 296 (2-CH3) 557 (4rsquo-OCH3) 559 e 560 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-3rsquo)

1097 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo) 1118 (C-5rsquo) 1144 (C-α) 1233 (C-6rsquorsquo) 1236 (C-1rsquo) 1270

(C-1rsquorsquo) 1323 (C-6rsquo) 1473 (C-β) 1492 (C-3rsquorsquo) 15150 e 15154 (C-2rsquo e C-4rsquorsquo) 1637

(C-4rsquo) 1654 (C=O) 1959 (C-1)

EMESI mz (int rel) 379 ([M+Na]+ 92) 395 ([M+K]+ 15) 735 ([2M+Na]+ 100) 751

([2M+K]+ 4) 1091 ([3M+Na]+ 4)

1 2

34

5

6

(82e)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

1 2

34

5

6

(82f)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

379

6rsquometoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82h) (53 ) pf = 140-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 6993 H 556

Encontrado C 6969 H 534

RMN 1H δ = 250 (s 3H 2-CH3) 385 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 387 (s 3H 6rsquo-OCH3) 644 (d 1H

H-α J 159 Hz) 680 (d 1H H-3rsquo J 83 Hz)

684 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 692 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz) 737 (t 1H H-4rsquo J 83 Hz)

752 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 779 (d 1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 554 (4rsquorsquo-OCH3) 560 (6rsquo-OCH3) 1085 (C-5rsquo) 1139 (C-α)

1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1152 (C-3rsquo) 1246 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1309 (C-

4rsquo) 1469 (C-β) 1477 (C-2rsquo) 1573 (C-6rsquo) 1618 (C-4rsquorsquo) 1654 (C=O) 2009 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 3) 349 ([M+Na]+ 68) 365 ([M+K]+ 18) 675

([2M+Na]+ 100)

6rsquo-metoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82i) (64 ) pf = 86-88ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 6741 H 566

Encontrado C 6755 H 574

RMN 1H δ = 252 (s 3H 2-CH3) 388 (s 3H 6rsquo-

OCH3) 393 e 394 (2s 6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 645 (d

1H H-α J 158 Hz) 681 (dd 1H H-3rsquo J 83 e 07

Hz) 685 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz) 689 (d 1H H-

5rsquorsquo J 83 Hz) 710 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 715

(dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 738 (dd 1H H-4rsquo J 84 e 83 Hz) 778 (d 1H H-β J 158

Hz)

RMN 13C δ = 317 (2-CH3) 559 e 560 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1086 (C-5rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo)

1109 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-α) 1152 (C-3rsquo) 1233 (C-6rsquorsquo) 1246 (C-1rsquo) 1270 (C-1rsquorsquo) 1309

(C-4rsquo) 1471 (C-β) 1477 (C-2rsquo) 1492 (C-3rsquorsquo) 1515 (C-4rsquorsquo) 1573 (C-6rsquo) 1653 (C=O)

2009 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 15) 379 ([M+Na]+ 53) 395 ([M+K]+ 11) 753

([2M+Na]+ 31)

1 2

3

4

5

6

(82h)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

OCH3

1 2

3

4

5

6

(82i)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

380

4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(4-metoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82l) (52 ) pf = 98-99ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6718 H 581

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 386 (s 6H 4rsquo6rsquo-OCH3)

631 (d 1H H-3rsquo J 22 Hz) 638 (d 1H H-

5rsquo J 22 Hz) 645 (d 1H H-α J 159 Hz)

692 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 752 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 779 (d 1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 319 (2-CH3) 554 (4rsquorsquo-OCH3) 556 e 559 (4rsquo6rsquo-OCH3) 965 (C-5rsquo)

1000 (C-3rsquo) 1141 (C-α) 1143 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1174 (C-1rsquo) 1268 (C-1rsquorsquo) 1302 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo)

1468 (C-β) 1496 (C-2rsquo) 1590 (C-6rsquo) 1617 (C-4rsquorsquo) 1621 (C-4rsquo) 1655 (C=O) 1997

(C-1)

EMESI mz (int rel) 353 ([M+H]+ 9) 379 ([M+Na]+ 63) 395 ([M+K]+ 10) 735

([2M+Na]+ 100)

4rsquo6rsquo-dimetoxi-2rsquo-(34-dimetoxicinamoiacuteloxi)acetofenona (82m) (50 ) pf = 140-

142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H22O7 C 6528 H 574

Encontrado C 6560 H 571

RMN 1H δ = 249 (s 3H 2-CH3) 382 (s

3H 4rsquo-OCH3) 385 (s 3H 6rsquo-OCH3) 393 (s

6H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 631 (d 1H H-3rsquo J 22

Hz) 638 (d 1H H-5rsquo J 22 Hz) 646 (d 1H

H-α J 159 Hz) 688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz)

710 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 778 (d 1H H-β J 159

Hz)

RMN 13C δ = 318 (2-CH3) 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 559 (6rsquo-OCH3) 964

(C-5rsquo) 1000 (C-3rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquorsquo) 1143 (C-α) 1173 (C-1rsquo) 1232 (C-

6rsquorsquo) 1270 (C-1rsquorsquo) 1470 (C-β) 1491 (C-3rsquorsquo) 1496 (C-2rsquo) 1514 (C-4rsquorsquo) 1590 (C-6rsquo)

1621 (C-4rsquo) 1654 (C=O) 1996 (C-1)

1 2

34

5

6

(82l)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

1 2

34

5

6

(82m)O

1

2 O

O

3

4

5

6

12

α

β

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

381

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 6) 409 ([M+Na]+ 89) 425 ([M+K]+ 12) 795

([2M+Na]+ 100) 811 ([2M+K]+ 5)

6422 Siacutentese de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas

Dissolveu-se a acetofenona monocinamoiacutelada adequadamente substituiacuteda (82a-m) (5

mmol) em DMSO (30 ml) e adicionou-se hidroacutexido de potaacutessio moiacutedo (14 g 25 mmol) A

reacccedilatildeo foi mantida em agitaccedilatildeo agrave temperatura ambiente protegida da humidade com

siacutelica gel durante cerca de 2 horas Apoacutes este periacuteodo verteu-se a mistura reaccional sobre

aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) e acidificou-se o meio com aacutecido cloriacutedrico diluiacutedo ateacute pH

inferior a 4 O soacutelido obtido foi filtrado dissolvido em clorofoacutermio (80 ml) e lavado com

aacutegua (2 x 80 ml) Passou-se a fase orgacircnica por sulfato de soacutedio anidro e evaporou-se o

solvente ateacute agrave secura O resiacuteduo foi recristalizado em etanol dando origem agraves 15-diaril-3-

hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-m) desejadas com bons rendimentos

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83a) (82 ) pf = 127-128ordmC (Lit144 123-126ordmC)

3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83b) (95 ) pf = 125-128ordmC (Lit144 131-133ordmC)

3-hidroxi-1-(2-hidroxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83c) (73 )

pf = 136-138ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6954 H 574

RMN 1H δ = 393 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 395 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 631 (s 1H H-2) 647 (d largo

1H H-4 J 158 Hz) 689 (ddd 1H H-5rsquo J 83

81 e 10 Hz) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 699

(dd 1H H-3rsquo J 77 e 10 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e

19 Hz) 745 (ddd 1H H-4rsquo J 81 77 e 15 Hz) 761 (d 1H H-5 J 158 Hz) 770 (dd

1H H-6rsquo J 83 e 15 Hz) 1228 (s 1H 2rsquo-OH) 1474 (d 1H 3-OH J 08 Hz)

1 23

4

5

6

(83c)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

382

RMN 13C δ = 559 (3rsquorsquo-OCH3) 560 (4rsquorsquo-OCH3) 965 (C-2) 1095 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo)

1187 (C-3rsquo) 1189 (C-5rsquo) 1191 (C-1rsquo) 1198 (C-4) 1226 (C-6rsquorsquo) 1279 (C-1rsquorsquo) 1284

(C-6rsquo) 1356 (C-4rsquo) 1399 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1511 (C-4rsquorsquo) 1625 (C-2rsquo) 1750 (C-3)

1956 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 35) 349 ([M+Na]+ 25)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83d) (81 ) pf =

125-127ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7274 H 547

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 618 (s

1H H-2) 643 (s largo 1H H-3rsquo) 645 (dd

1H H-5rsquo J 87 e 25 Hz) 656 (dd 1H H-4 J

159 e 09 Hz) 735-741 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 752-755 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 759 (d 1H H-6rsquo J 87 Hz) 759 (d 1H H-5 J

159 Hz) 1270 (s 1H 2rsquo-OH) 1451 (d 1H 3-OH J 09 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 968 (C-2) 1012 (C-3rsquo) 1079 (C-5rsquo) 1127 (C-1rsquo) 1223

(C-4) 1279 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1298 (C-4rsquorsquo) 1301 (C-6rsquo) 1351 (C-1rsquorsquo)

1390 (C-5) 1654 (C-4rsquo) 1658 (C-2rsquo) 1730 (C-3) 1946 (C-1)

EMESI mz (int rel) 297 ([M+H]+ 15) 319 ([M+Na]+ 17)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83e)

(70 ) pf = 139-140ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 6989 H 548

RMN 1H δ = 385 e 386 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 617 (s 1H H-2) 644 (s largo

1H H-3rsquo) 645 (dd 1H H-4 J 158 e 12

Hz) 646 (dd 1H H-5rsquo J 88 e 19 Hz)

693 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 751 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 758 (d 1H H-5 J 158

Hz) 761 (d 1H H-6rsquo J 88 Hz) 1275 (s 1H 2rsquo-OH) 1461 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

1 23

45

6

(83d)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

H3CO

1 23

45

6

(83e)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

383

RMN 13C δ = 554 e 556 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 962 (C-2) 1012 (C-3rsquo) 1078 (C-5rsquo) 1127

(C-1rsquo) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1199 (C-4) 1279 (C-1rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-6rsquo) 1389

(C-5) 1611 (C-4rsquorsquo) 1653 (C-2rsquo) 1657 (C-4rsquo) 1738 (C-3) 1943 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 100)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-4-metoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83f)

(68 ) pf = 149-151ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6785 H 578

RMN 1H δ = 384 (s 3H 4rsquo-OCH3) 393

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3)

618 (s 1H H-2) 644 (s largo 1H H-3rsquo)

645 (dd 1H H-4 J 154 e 10 Hz) 644-

647 (m 1H H-5rsquo) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 707 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 714 (dd

1H H-6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 756 (d 1H H-5 J 154 Hz) 759-762 (m 1H H-6rsquo) 1274 (s

1H 2rsquo-OH) 1459 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 559 (3rsquorsquo-OCH3) 560 (4rsquorsquo-OCH3) 962 (C-2) 1012 (C-

3rsquo) 1078 (C-5rsquo) 1095 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1127 (C-1rsquo) 1201 (C-4) 1224 (C-6rsquorsquo)

1281 (C-1rsquorsquo) 1300 (C-6rsquo) 1391 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1508 (C-4rsquorsquo) 1653 (C-2rsquo) 1657

(C-4rsquo) 1736 (C-3) 1943 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 18) 379 ([M+Na]+ 27) 735 ([2M+Na]+ 7)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83g) (93 ) pf =

123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H16O4 C 7296 H 544

Encontrado C 7286 H 544

RMN 1H δ = 393 (s 3H 6rsquo-OCH3) 642 (dd 1H

H-5rsquo J 82 e 07 Hz) 659 (dd 1H H-4 J 158 e 11

Hz) 660 (dd 1H H-3rsquo J 84 e 07 Hz) 680 (s 1H

H-2) 732 (dd 1H H-4rsquo J 84 e 82 Hz) 736-742

1 23

45

6

(83f)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3

OCH3

H3CO

1 23

45

6

(83g)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

384

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 755-758 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 763 (d 1H H-5 J 158 Hz) 1273 (s

1H 2rsquo-OH) 1488 (d 1H 3-OH J 11 Hz)

RMN 13C δ = 558 (6rsquo-OCH3) 1017 (C-5rsquo) 1038 (C-2) 1106 (C-1rsquo) 1111 (C-3rsquo)

1229 (C-4) 1279 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1299 (C-4rsquorsquo) 1351 (C-4rsquo) 1352 (C-

1rsquorsquo) 1392 (C-5) 1603 (C-6rsquo) 1641 (C-2rsquo) 1743 (C-3) 1952 (C-1)

EMESI mz (int rel) 397 ([M+H]+ 22) 319 ([M+Na]+ 18)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83h)

(54 ) pf = 159-161ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 6993 H 556

Encontrado C 7001 H 541

RMN 1H δ = 385 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 393 (s

3H 6rsquo-OCH3) 642 (dd 1H H-5rsquo J 84 e 10

Hz) 646 (dd 1H H-4 J 158 e 12 Hz) 659

(dd 1H H-3rsquo J 84 e 10 Hz) 676 (s 1H H-

2) 692 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 731 (t 1H H-4rsquo J 84 Hz) 752 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J

88 Hz) 760 (d 1H H-5 J 158 Hz) 1276 (s 1H 2rsquo-OH) 1500 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (6rsquo-OCH3) 1016 (C-5rsquo) 1032 (C-2) 1106 (C-1rsquo)

1111 (C-3rsquo) 1144 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1205 (C-4) 1280 (C-1rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1349 (C-4rsquo)

1391 (C-5) 1602 (C-6rsquo) 1611 (C-4rsquorsquo) 1640 (C-2rsquo) 1752 (C-3) 1947 (C-1)

EMESI mz (int rel) 327 ([M+H]+ 35) 349 ([M+Na]+ 40) 675 ([2M+Na]+ 6)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-6-metoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83i)

(65 ) pf = 123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6729 H 571

RMN 1H δ = 3929 3932 e 395 (3s 9H

6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 641 (d 1H H-5rsquo J 82 Hz)

645 (d largo 1H H-4 J 150 Hz) 659 (dd

1H H-3rsquo J 83 e 08 Hz) 677 (s 1H H-2)

688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 19

1 23

45

6

(83h)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

1 23

45

6

(83i)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

385

Hz) 731 (dd 1H H-4rsquo J 83 e 82 Hz) 759 (d 1H H-5 J 150 Hz) 1276 (s 1H 2rsquo-

OH) 1501 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 5585 5591 e 560 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1016 (C-5rsquo) 1033 (C-2) 1097 (C-

2rsquorsquo) 1106 (C-1rsquo) 1111 (C-3rsquo e C-5rsquorsquo) 1206 (C-4) 1224 (C-6rsquorsquo) 1282 (C-1rsquorsquo) 1349

(C-4rsquo) 1394 (C-5) 1492 (C-3rsquorsquo) 1509 (C-4rsquorsquo) 1602 (C-6rsquo) 1640 (C-2rsquo) 1750 (C-3)

1947 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 16) 379 ([M+Na]+ 21)

5-fenil-3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83j) (80 )

pf = 127-128ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H18O5 C 6993 H 556

Encontrado C 7033 H 555

RMN 1H δ = 381 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s

3H 6rsquo-OCH3) 595 (d 1H H-5rsquo J 24 Hz)

608 (d 1H H-3rsquo J 24 Hz) 657 (dd 1H H-4

J 159 e 12 Hz) 675 (s 1H H-2) 734-742

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 753-756 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 757 (d 1H H-5 J 159 Hz) 1362 (s

1H 2rsquo-OH) 1473 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 556 (6rsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 940 (C-3rsquo) 1030 (C-2)

1046 (C-1rsquo) 1232 (C-4) 1278 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1288 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-4rsquorsquo) 1353 (C-

1rsquorsquo) 1383 (C-5) 1618 (C-6rsquo) 1655 (C-4rsquo) 1672 (C-2rsquo) 1731 (C-3) 1939 (C-1)

EMESI mz (int rel) 326 ([M+H]+ 21) 349 ([M+Na]+ 21) 675 ([2M+Na]+ 6)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-5-(4-metoxifenil)-24-pentadieno-1-ona (83l)

(61 ) pf = 137-139ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H20O6 C 6741 H 566

Encontrado C 6700 H 598

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 385

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H 6rsquo-OCH3)

596 (d 1H H-5rsquo J 24 Hz) 609 (d 1H

H-3rsquo J 24 Hz) 645 (dd 1H H-4 J 156 e

1 23

45

6

(83j)O

12

3

4

5

6

12

OHOH

34

5

OCH3H3CO

1 23

45

6

(83l)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

386

12 Hz) 672 (s 1H H-2) 691 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 751 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87

Hz) 755 (d 1H H-5 J 157 Hz) 1365 (s 1H 2rsquo-OH) 1484 (d 1H 3-OH J 12 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquorsquo-OCH3) 555 (4rsquo-OCH3) 557 (6rsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 904 (C-

3rsquo) 1025 (C-2) 1046 (C-1rsquo) 1143 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1208 (C-4) 1281 (C-1rsquorsquo) 1295 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1382 (C-5) 1609 (C-4rsquorsquo) 1618 (C-6rsquo) 1654 (C-4rsquo) 1671 (C-2rsquo) 1739 (C-3)

1936 (C-1)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 67) 379 ([M+Na]+ 48) 735 ([2M+Na]+ 21)

3-hidroxi-1-(2-hidroxi-46-dimetoxifenil)-5-(34-dimetoxifenil)-24-pentadieno-1-ona

(83m) (77 ) pf = 148-150ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H22O7 C 6528 H 574

Encontrado C 6556 H 583

RMN 1H δ = 3929 3932 e 395 (3s

9H 6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 641 (d 1H H-5rsquo

J 82 Hz) 645 (d 1H H-4 J 150 Hz)

659 (dd 1H H-3rsquo J 82 e 08 Hz) 677

(s 1H H-2) 688 (d 1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 708 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 715 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 83 e 19 Hz) 731 (t 1H H-4rsquo J 82 Hz) 759 (d 1H H-5 J 150 Hz) 1276 (s 1H

2rsquo-OH) 1501 (d 1H 3-OH J 10 Hz)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 556 558 e 559 (6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 913 (C-5rsquo) 940 (C-

3rsquo) 1025 (C-2) 1046 (C-1rsquo) 1096 (C-2rsquorsquo) 1110 (C-5rsquorsquo) 1209 (C-4) 1222 (C-6rsquorsquo)

1283 (C-1rsquorsquo) 1385 (C-5) 1491 (C-3rsquorsquo) 1506 (C-4rsquorsquo) 1618 (C-6rsquo) 1654 (C-4rsquo) 1671

(C-2rsquo) 1737 (C-3) 1936 (C-1)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 29) 409 ([M+Na]+ 38) 795 ([2M+Na]+ 11)

1 23

45

6

(83m)O

12

3

45

6

12

OHOH

34

5

OCH3 OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

387

6423 Siacutentese de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo de 15-diaril-3-hidroxi-24-pentadieno-1-onas (83a-dfgijm)

adequadamente substituiacuteda (5 mmol) em THF (60 ml) adicionou-se tribrometo de

feniltrimetilamoacutenio (PTT) (21 g 55 mmol) A mistura reaccional foi mantida sob

atmosfera de azoto agrave temperatura ambiente durante cerca de 12 horas Apoacutes este periacuteodo

adicionou-se aacutegua (80 ml) e gelo (50 g) deixou-se em agitaccedilatildeo durante 20 minutos e

filtrou-se o soacutelido obtido Este soacutelido foi dissolvido em clorofoacutermio (50 ml) lavado bem

com aacutegua (3 x 50 ml) e apoacutes evaporaccedilatildeo do solvente foi purificado por cromatografia em

coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como eluente O resiacuteduo obtido foi

recristalizado em etanol dando origem agraves (E)-3-bromo-2-estirilcromonas (80a-dfgijm)

em rendimentos moderados

(E)-3 bromo-2-estirilcromona (80a) (67 ) ver caracterizaccedilatildeo estrutural no sub-capiacutetulo 6314 (E)-3-bromo-4rsquo-metoxi-2-estirilcromona (80b) (53 ) pf = 149-151ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3C 6052 H 367

Encontrado C 6014 H 366

RMN 1H δ = 386 (s 3H 4rsquo-OCH3) 694 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz) 733 (d 1H H-α J 159 Hz) 740

(ddd 1H H-6 J 85 84 e 07 Hz) 752 (d 1H H-8 J

80 Hz) 759 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 766 (d 1H

H-β J 159 Hz) 769 (ddd 1H H-7 J 84 80 e 16

Hz) 822 (dd 1H H-5 J 85 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 1089 (C-3) 1145

(C-3rsquo5rsquo) 1167 (C-α) 1174 (C-8) 1220 (C-10) 1252 (C-6) 1263 (C-5) 1276 (C-1rsquo)

1298 (C-2rsquo6rsquo) 1339 (C-7) 1393 (C-β) 1548 (C-9) 1588 (C-2) 1614 (C-4rsquo) 1727

(C-4)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 65) 359 ([M+H]+ 81Br 66) 379 ([M+Na]+ 79Br 29) 381 ([M+Na]+ 81Br 89) 735 ([2M+Na]+ 79Br 19) 737 ([2M+Na]+ 81Br 40)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80b)

PARTE II ndash Parte experimental

388

(E)-3-bromo-3rsquo4rsquo-dimetoxi-2-estirilcromona (80c) (64 ) pf = 187-189ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H15BrO4 C 5893 H 390

Encontrado C 5853 H 384

RMN 1H δ = 395 (s 3H 4rsquo-OCH3) 398 (s 3H 3rsquo-

OCH3) 692 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 714 (d 1H H-

2rsquo J 20 Hz) 724 (dd 1H H-6rsquo J 83 3 20 Hz) 733

(d 1H H-α J 158 Hz) 741 (ddd 1H H-6 J 78 77

e 08 Hz) 753 (d 1H H-8 J 79 Hz) 766 (d 1H H-

β J 158 Hz) 770 (ddd 1H H-7 J 79 77 e 16 Hz)

823 (dd 1H H-5 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 5596 e 5599 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1090 (C-3) 1096 (C-2rsquo) 1111 (C-5rsquo) 1169

(C-α) 1174 (C-8) 1221 (C-10) 1226 (C-6rsquo) 1253 (C-6) 1264 (C-5) 1279 (C-1rsquo)

1339 (C-7) 1396 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1512 (C-4rsquo) 1549 (C-9) 1587 (C-2) 1727 (C-

4)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 79Br 19) 389 ([M+H]+ 81Br 20) 409 ([M+Na]+ 79Br 9) 411 ([M+Na]+ 81Br 9) 425 ([M+K]+ 79Br 4) 427 ([M+K]+ 81Br 4) 795

([2M+Na]+ 79Br 7) 797 ([2M+Na]+ 81Br 15)

(E)-3-bromo-7-metoxi-2-estirilcromona (80d) (97 ) pf = 174-176ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3 C 6052 H 367

Encontrado C 6043 H 412

RMN 1H δ = 395 (s 3H 7-OCH3) 693 (d 1H H-

8 J 24 Hz) 697 (dd 1H H-6 J 88 e 24 Hz) 740-

745 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 746 (d 1H H-α J 160

Hz) 763-766 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 767 (d 1H H-β J

160 Hz) 813 (d 1H H-5 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 559 (7-OCH3) 997 (C-8) 1099 (C-

3) 1147 (C-6) 1159 (C-10) 1193 (C-α) 1277 (C-

5) 1280 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1302 (C-4rsquo) 1350 (C-1rsquo) 1389 (C-β) 1566 (C-9)

1579 (C-2) 1644 (C-7) 1721 (C-4)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80c)

OCH3

H3CO O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80d)

PARTE II ndash Parte experimental

389

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 97) 359 ([M+H]+ 81Br 96) 379 ([M+Na]+ 79Br 39) 381 ([M+Na]+ 81Br 83) 395 ([M+K]+ 79Br 10) 397 ([M+K]+ 81Br 13) 735

([2M+Na]+ 79Br 50) 737 ([2M+Na]+ 81Br 98)

(E)-3-bromo-73rsquo4rsquo-trimetoxi-2-estirilcromona (80f) (60 ) pf = 195-197ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H17BrO5 C 5757 H 411

Encontrado C 5776 H 418

RMN 1H δ = 3937 e 3943 (2s 6H 74rsquo-

OCH3) 397 (s 3H 3rsquo-OCH3) 690 (d 1H H-8

J 23 Hz) 691 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 695 (dd

1H H-6 J 88 e 23 Hz) 712 (d 1H H-2rsquo J 19

Hz) 721 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 19 Hz) 728 (d

1H H-α J 159 Hz) 760 (d 1H H-β J 159

Hz) 811 (d 1H H-5 J 88 Hz)

RMN 13C δ = 5586 5592 e 560 (73rsquo4rsquo-OCH3) 997 (C-8) 1091 (C-3) 1096 (C-2rsquo)

1111 (C-5rsquo) 1145 (C-6) 1159 (C-10) 1169 (C-α) 1224 (C-6rsquo) 1277 (C-5) 1280 (C-

1rsquo) 1389 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1511 (C-4rsquo) 1565 (C-9) 1583 (C-2) 1643 (C-7) 1720

(C-4)

EMESI mz (int rel) 417 ([M+H]+ 79Br 34) 419 ([M+H]+ 81Br 33) 439 ([M+Na]+ 79Br 13) 441 ([M+Na]+ 81Br 13) 855 ([2M+Na]+ 79Br 13) 857 ([2M+Na]+ 81Br 25)

(E)-3-bromo-5-metoxi-2-estirilcromona (80g) (84 ) pf = 172-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H13BrO3 C 6052 H 367

Encontrado C 6077 H 369

RMN 1H δ = 397 (s 3H 5-OCH3) 682 (dd 1H H-6 J

84 e 09 Hz) 710 (dd 1H H-8 J 84 e 09 Hz) 742 (d

1H H-α J 160 Hz) 740-745 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 758 (t

1H H-7 J 84 Hz) 763 (d 1H H-β J 160 Hz) 762-764

(m 2H H-2rsquo6rsquo)

RMN 13C δ = 564 (5-OCH3) 1065 (C-6) 1094 (C-8)

1114 (C-3) 1127 (C-10) 1191 (C-α) 1279 (C-2rsquo6rsquo)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80f)

OCH3

H3CO

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80g)OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

390

1290 (C-3rsquo5rsquo) 1301 (C-4rsquo) 1341 (C-7) 1349 (C-1rsquo) 1388 (C-β) 1565 (C-9) 1568

(C-2) 1597 (C-5) 1717 (C-4)

EMESI mz (int rel) 357 ([M+H]+ 79Br 83) 359 ([M+H]+ 81Br 80) 379 ([M+Na]+ 79Br 28) 381 ([M+Na]+ 81Br 28) 735 ([2M+Na]+ 79Br 51) 737 ([2M+Na]+ 81Br 100)

1091 ([3M+Na]+ 79Br 4) 1093 ([3M+Na]+ 81Br 11)

(E)-3-bromo-53rsquo4rsquo-trimetoxi-2-estirilcromona (80i) (58 ) pf = 190-192ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H17BrO5 C 5757 H 411

Encontrado C 5727 H 421

RMN 1H δ = 394 (s 3H 4rsquo-OCH3) 3977 (s 3H

3rsquo-OCH3) 3982 (s 3H 5-OCH3) 682 (d 1H H-6

J 82 Hz) 691 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 710 (d 1H

H-8 J 84 Hz) 713 (d 1H H-2rsquo J 17 Hz) 722 (dd

1H H-6rsquo J 83 e 17 Hz) 727 (d 1H H-α J 158

Hz) 7576 (dd 1H H-7 J 84 e 82 Hz)7578 (d 1H

H-β J 158 Hz)

RMN 13C δ = 560 (4rsquo-OCH3) 563 e 565 (53rsquo-OCH3) 1065 (C-6) 1094 (C-8) 1096

(C-2rsquo) 1106 (C-3) 1111 (C-5rsquo) 1128 (C-10) 1169 (C-α) 1224 (C-6rsquo) 1281 (C-1rsquo)

1339 (C-7) 1388 (C-β) 1493 (C-3rsquo) 1510 (C-4rsquo) 1568 (C-9) 1569 (C-2) 1597 (C-

5) 1718 (C-4)

EMESI mz (int rel) 417 ([M+H]+ 79Br 26) 419 ([M+H]+ 81Br 25) 439 ([M+Na]+ 79Br 13) 441 ([M+Na]+ 81Br 13) 855 ([2M+Na]+ 79Br 15) 857 ([2M+Na]+ 81Br 30)

(E)-3-bromo-57-dimetoxi-2-estirilcromona (80j) (49 ) pf = 181-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C19H15BrO4 C 5893 H 390

Encontrado C 5877 H 407

RMN 1H δ = 3928 e 3931 (2s 6H 57-OCH3) 636

(d 1H H-6 J 23 Hz) 653 (d 1H H-8 J 23 Hz)

740 (d 1H H-α J 160 Hz) 741-744 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 759 (d 1H H-β J 160 Hz) 761-764 (m

2H H-2rsquo6rsquo)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80i)

OCH3

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

1

2

α

β

(80j)OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

391

RMN 13C δ = 558 e 564 (57-OCH3) 922 (C-8) 963 (C-6) 1076 (C-10) 1116 (C-3)

1192 (C-α) 1279 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1300 (C-4rsquo) 1351 (C-1rsquo) 1382 (C-β)

1561 (C-2) 1584 (C-9) 1609 (C-5) 1643 (C-7) 1710 (C-4)

EMESI mz (int rel) 387 ([M+H]+ 79Br 33) 389 ([M+H]+ 81Br 33) 409 ([M+Na]+ 79Br 8) 411 ([M+Na]+ 81Br 8) 795 ([2M+Na]+ 79Br 18) 797 ([2M+Na]+ 81Br 35)

(E)-3-bromo-573rsquo4rsquo-tetrametoxi-2-estirilcromona (80m) (30 ) pf = 208-210ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C21H19BrO6 C 5639 H 428

Encontrado C 5627 H 436

RMN 1H δ = 391 (s 3H 5-OCH3) 392 (s 3H

7-OCH3) 394 (s 3H 4rsquo-OCH3) 396 (s 3H 3rsquo-

OCH3) 633 (d 1H H-6 J 23 Hz) 650 (d 1H

H-8 J 23 Hz) 690 (d 1H H-5rsquo J 85 Hz) 710

(d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 719 (dd 1H H-6rsquo J 85

e 19 Hz) 720 (d 1H H-α J 159 Hz) 750 (d

1H H-β J 159 Hz)

RMN 13C δ = 558 (7-OCH3) 559 (3rsquo-OCH3) 560 (4rsquo-OCH3) 563 (5-OCH3) 921 (C-

8) 962 (C-6) 1075 (C-10) 1096 (C-2rsquo) 1108 (C-3) 1111 (C-5rsquo) 1169 (C-α) 1222

(C-6rsquo) 1281 (C-1rsquo) 1381 (C-β) 1492 (C-3rsquo) 1509 (C-4rsquo) 1564 (C-2) 1584 (C-9)

1608 (C-5) 1642 (C-7) 1709 (C-4)

EMESI mz (int rel) 447 ([M+H]+ 79Br 46) 449 ([M+H]+ 81Br 21) 469 ([M+Na]+ 79Br 16) 471 ([M+Na]+ 81Br 16) 915 ([2M+Na]+ 79Br 19) 917 ([2M+Na]+ 81Br 38)

65 Siacutentese de 23-diarilxantonas

651 Partindo da 3-bromo-2-metilcromona

6511 Siacutentese de (E)-2-metil-3-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo da 3-bromo-2-metilcromona (79a) (012 g 05 mmol) trifenilfosfina

(131 mg 005 mmol) cloreto de palaacutedio(II) (44 mg 0025 mmol) e trietilamina (697 μl

05 mmol) em N-metil-2-pirrolidona (5 ml) foi adicionado o estireno apropriado (84a-c)

OCH3

O

O

Br6

2

3410

5

98

7

3

45

6

1

2

α

β

(80m)

OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

392

(25 mmol) A mistura foi agitada durante 9 horas a uma temperatura de 160 ordmC

Seguidamente a mistura reaccional foi colocada em aacutegua (15 ml) e gelo (10 g) e extraiacuteda

vaacuterias vezes com eacuteter etiacutelico (4 x 25 ml) e seca com sulfato de soacutedio anidro O solvente foi

evaporado e o resiacuteduo obtido dissolvido em diclorometano (10 ml) e purificado em

cromatografia em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter

de petroacuteleo (73) O resiacuteduo obtido foi recristalizado em etanol originando as (E)-2-metil-

3-estirilcromonas (85a-c) em rendimentos moderados

(E)-2-metil-3-estirilcromona (85a) (48 ) pf = 136-137ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C18H14O2 C 8242 H 538

Encontrado C 8231 H 546

RMN 1H δ = 262 (s 3H 2-CH3) 697 (d 1H H-α J 163

Hz) 724-729 (m 1H H-4rsquo) 736 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 77

Hz) 738 (ddd 2H H-6 J 80 79 e 10 Hz) 741 (d 1H

H-8 J 82 Hz) 753 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 77 e 15 Hz) 763

(ddd 1H H-7 J 82 80 e 16 Hz) 771 (d 1H H-β J 163

Hz) 825 (dd 1H H-5 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 193 (2-CH3) 1175 (C-8) 1185 (C-3) 1194 (C-α) 1234 (C-10) 1248

(C-6) 1261 (C-5) 1264 (C-2rsquo6rsquo) 1277 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1331 (C-7) 1342 (C-

β) 1379 (C-1rsquo) 1552 (C-9) 1638 (C-2) 1769 (C-4)

EMEI mz (int rel) 262 (M+bull 100) 247 (39) 233 (7) 218 (5) 202 (3) 191 (5) 185

(63) 141 (27) 121 (14) 115 (21) 102 (3) 92 (11) 77 (8) 63 (10) 51 (6)

(E)-2-metil-4rsquo-metoxi-3-estirilcromona (85b) (49 ) pf = 89-91ordmC

EMAR (EI) C19H16O3 [M+bull] calculado 2921099 encontrado 2921091

RMN 1H 261 (s 3H 2-CH3) 383 (s 3H 4rsquo-OCH3)

683 (d 1H H-α J 163 Hz) 690 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

87 Hz) 735-743 (m 2H H-6 e H-8) 747 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 87 Hz) 760-767 (m 1H H-7) 764 (d 1H

H-β J 163 Hz) 825 (dd 1H H-5 J 81 e 09 Hz)

RMN 13C 193 (2-CH3) 553 (4rsquo-OCH3) 1140 (C-

3rsquo5rsquo) 1173 (C-8) 1175 (C-α) 1187 (C-3) 1234 (C-10) 1248 (C-6) 1261 (C-5)

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85a)

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85b)

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

393

1277 (C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-1rsquo) 1331 (C-7) 1338 (C-β) 1553 (C-9) 1593 (C-4rsquo) 1633

(C-2) 1770 (C-4)

EMEI mz (int rel) 292 (M+bull 31) 277 (14) 211 (8) 197 (10) 183 (11) 169 (13) 155

(17) 141 (19) 127 (24) 125 (10) 113 (28) 111 (16) 99 (34) 97 (27) 85 (96) 83 (20) 71

(100) 69 (18)

(E)-2-metil-3rsquo4rsquo-dimetoxi-3-estirilcromona (85c) (52 ) pf = 117-118ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C20H18O4 C 7452 H 563

Encontrado C 7436 H 586

RMN 1H 261 (s 3H 2-CH3) 390 e 393 (2s 6H

3rsquo4rsquo-OCH3) 677-692 (m 1H H-5rsquo) 684 (d 1H H-

α J 163 Hz) 706-707 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 735-741

(m 2H H-6 e H-8) 759 (d 1H H-β J 163 Hz)

759-765 (m 1H H-7) 824 (dd 1H H-5 J 77 e 12

Hz)

RMN 13C 194 (2-CH3) 558 e 559 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1090 (C-2rsquo) 1110 (C-5rsquo) 1175 (C-8

e C-α) 1186 (C-3) 1194 (C-6rsquo) 1232 (C-10) 1247 (C-6) 1260 (C-5) 1309 (C-1rsquo)

1331 (C-7) 1340 (C-β) 1488 e 1489 (C-3rsquo4rsquo) 1552 (C-9) 1633 (C-2) 1769 (C-4)

EMEI mz (int rel) 322 (M+bull 100) 307 (30) 292 (6) 276 (6) 263 (6) 247 (7) 235 (9)

221 (3) 202 (3) 185 (17) 161 (9) 144 (5) 138 (7) 121 (10) 115 (15) 92 (13) 77 (7) 63

(9) 51 (6)

6512 Siacutentese de (EE)-23-diestirilcromonas

Soacutedio metaacutelico (04 g 167 mmol) foi gradualmente adicionado a metanol

recentemente destilado (20 ml) e a mistura foi agitada ateacute atingir a temperatura ambiente

(E)-2-Metil-3-estirilcromonas (85a-c) adequadamente substituiacutedas (42 mmol) e o

benzaldeiacutedo (71a) (053 g 50 mmol) foram adicionados agrave mistura reaccional a qual foi

mantida agrave temperatura ambiente durante 48 horas Apoacutes este periacuteodo a soluccedilatildeo foi

colocada sobre aacutegua (50 ml) e gelo (30 g) e o pH foi ajustada a 4 com aacutecido cloriacutedrico

comercial O soacutelido amarelo foi removido por filtraccedilatildeo dissolvido em diclorometano (10

ml) e purificado por cromatografia em coluna de siacutelica gel usando o diclorometano como

O

O

CH3

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β

(85c)

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

394

eluente O solvente foi evaporada agrave secura e o resiacuteduo foi recristalizado em etanol para dar

origem agraves (EE)-23-diestirilcromonas (86a-c) em bons rendimentos

(EE)-23-diestirilcromona (86a) (53 ) pf = 160-162ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H18O2 C 8569 H 518

Encontrado C 8544 H 534

RMN 1H δ = 721 (d 1H H-αrsquo J 158 Hz) 729 (tt 1H

H-4rsquo J 72 e 17 Hz) 733-743 (m 6H H-

63rsquo5rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 737 (d 1H H-α J 157 Hz) 743 (d

1H H-βrsquo J 158 Hz) 750 (d 1H H-8 J 81 Hz) 754-

759 (m 4H H-2rsquo6rsquo2rsquorsquo6rsquorsquo) 765 (dt 1H H-7 J 81 e 17

Hz) 767 (d 1H H-β J 158 Hz) 822 (dd 1H H-5 J 79

e 17 Hz)

RMN 13C δ = 1175 (C-8) 1185 (C-α) 1190 (C-3)

1191 (C-αrsquo) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1260 (C-5) 1267

(C-2rsquo6rsquo) 1277 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1279 (C-4rsquo) 1286 (C-3rsquo5rsquo) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1297 (C-4rsquorsquo)

1335 (C-7) 1355 (C-1rsquorsquo) 1361 (C-βrsquo) 1371 (C-β) 1375 (C-1rsquo) 1549 (C-9) 1580 (C-

2) 1775 (C-4)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 58) 273 (100) 259 (4) 228 (9) 215 (7) 202 (8) 152 (6)

121 (8) 115 (11) 92 (8) 77 (13) 63 (7) 51 (7)

(EE)-4rsquorsquo-metoxi-23-diestirilcromona (86b) (67 ) pf = 163-164ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H20O3 C 8208 H 530

Encontrado C 8205 H

499

RMN 1H δ = 385 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 693 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 1H H-αrsquo J 164 Hz) 736

(d 1H H-βrsquo J 164 Hz) 736-742 (m 4H H-

63rsquo4rsquo5rsquo) 742 (d 1H H-α J 160 Hz) 752 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 751-752 (m 1H H-8) 760 (dd

2H H-2rsquo6rsquo J 79 e 17 Hz) 768 (dt 1H H-7 J 78 e

16 Hz) 770 (d 1H H-β J 160 Hz) 825 (dd 1H H-

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86a)

3

4

5

6

1

2

α

β

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86b)

3

4

5

6

1

2

α

β

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

395

5 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquorsquo-OCH3) 1141 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-αrsquo) 1175 (C-8) 1188 (C-α)

1195 (C-3) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1261 (C-5) 1277 (C-2rsquo6rsquo) 1280 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo)

1290 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-4rsquo) 1304 (C-1rsquorsquo) 1335 (C-7) 1356 (C-1rsquo) 1358 (C-βrsquo) 1368

(C-β) 1551 (C-9) 1577 (C-2) 1596 (C-4rsquorsquo) 1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 303 (65) 289 (6) 273 (41) 260 (11) 215 (13) 202

(7) 190 (6) 151 (7) 121 (48) 115 (7) 92 (9) 77 (9) 63 (6) 51 (4)

(EE)-3rsquorsquo4rsquorsquo-dimetoxi-23-diestirilcromona (86c) (69 ) pf = 128-130ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H22O4 C 7901 H 540

Encontrado C 7875 H 555

RMN 1H (50013 MHz) δ = 393 e 396 (s 6H

3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 689 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 711 (dd

1H H-6rsquorsquo J 82 e 19 Hz) 713 (d 1H H-αrsquo J 161

Hz) 714 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 727 (d 1H H-βrsquo J

161 Hz) 738-742 (m 4H H-63rsquo4rsquo5rsquo) 742 (d 1H

H-α J 158 Hz) 754 (d 1H H-8 J 80 Hz) 761 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 73 Hz) 769 (dt 1H H-7 J 80 e 15

Hz) 771 (d 1H H-β J 158 Hz) 825 (dd 1H H-5 J

80 e 15 Hz)

RMN 13C (12577 MHz) δ = 559 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1172 (C-

αrsquo) 1176 (C-8) 1189 (C-α) 1196 (C-3) 1200 (C-6rsquorsquo) 1231 (C-10) 1247 (C-6) 1261

(C-5) 1276 (C-2rsquo6rsquo) 1290 (C-3rsquo5rsquo) 1296 (C-4rsquo) 1307 (C-1rsquorsquo) 1336 (C-7) 1356 (C-

1rsquo) 1361 (C-βrsquo) 1368 (C-β) 1491 (C-3rsquorsquo) 1492 (C-4rsquorsquo) 1551 (C-9) 1578 (C-2)

1777 (C-4)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 333 (29) 317 (6) 289 (3) 273 (27) 261 (4) 215

(6) 202 (10) 189 (5) 151 (31) 138 (10) 121 (11) 92 (10) 77 (8) 63 (5) 51 (5)

O

O

6

2

3410

5

98

7

3

4

5

6

12

α

β(86c)

3

4

5

6

1

2

α

β

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

396

6513 Siacutentese de 23-diarilxantonas

A uma soluccedilatildeo de (EE)-23-diestirilcromona (86a-c) apropriadamente substituiacuteda (04

mmol) em 124-triclorobenzeno (5 ml) foi refluxada durante 18 horas Apoacutes este periacuteodo

fez-se passar a mistura reaccional por coluna de cromatografia de siacutelica gel usando

primeiro eacuteter de petroacuteleo como eluente para arrastar o 124-triclorobenzeno e de seguida

utiliza-se o diclorometano como eluente para retirar e purificar as 23-diarilxantonas

Evaporou-se o solvente e o resiacuteduo entatildeo obtido foi recristalizado em etanol dando origem

agraves 23-diarilxantonas (87a-c) em bons rendimentos

23-difenilxantona (87a) (85 ) pf = 152-153ordmC

EMAR (EI) C25H16O2 [M+bull] calculado 3481154 encontrado 3481150

RMN 1H δ = 718-729 (m 10H 23-C6H5) 741 (dt

1H H-7 J 77 e 09 Hz) 753 (dd 1H H-5 J 81 e 09

Hz) 757 (s 1H H-4) 775 (ddd 1H H-6 J 81 77 e

16 Hz) 838 (dd 1H H-8 J 77 e 16 Hz) 838 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 1180 (C-5) 1195 (C-4) 1207 (C-9a)

1219 (C-8a) 1240 (C-7) 1268 (C-8) 1269 (C-4rsquo) 1276 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-3rsquo5rsquo) 1281

(C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1348 (C-6) 1370 (C-2) 1398

(C-1rsquo) 1399 (C-1rsquorsquo) 1476 (C-3) 1552 (C-4a) 1563 (C-4b) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 348 (M+bull 100) 347 (45) 333 (14) 318 (8) 305 (4) 289 (15) 276

(4) 228 (8) 226 (8) 213 (5) 174 (9) 145 (4) 77 (3)

23-difenil-34-di-hidroxantona (88a) Oacuteleo amarelado

EMAR (ESI) (C25H18O2 + H+)+ [M+H]+ calculado 3511368 encontrado 3511380

RMN 1H δ = 301 (dd 1H H-4trans J 174 e 15 Hz)

367 (dd 1H H-4cis J 174 e 90 Hz) 431 (dd 1H H-

3 J 90 e 15 Hz) 719-730 (m 8H H-

2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 732-741 (m 2H H-5 e H-7)

746-750 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 756 (s 1H H-1) 760

(dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 829 (dd 1H H-8 J 79 e

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87a)

5

4

3

2

1

6

43

21

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88a)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

397

16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 417 (C-3) 1168 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-

8a) 1251 (C-7) 1257 (C-2rsquo6rsquo) 1262 (C-8) 1272 (C-4rsquo) 1274 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1276 (C-

4rsquorsquo) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1330 (C-6) 1353 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1407 (C-

1rsquorsquo) 1559 (C-4b) 1625 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 100) 349 (54) 348 (12) 274 (23) 273 (80) 259 (8) 230

(12) 215 (11) 202 (8) 189 (5) 175 (9) 167 (4) 152 (8) 139 (4) 121 (11) 113 (4) 105

(4) 92 (4) 91 (4) 77 (11) 63 (4) 51 (7)

23-difenil-12-di-hidroxantona (89a) Oacuteleo amarelado

EMAR (EI) C25H18O2 [M+bull] calculado 3501307 encontrado 3501306

RMN 1H δ = 319 (dd 1H H-1cis J 168 e 84 Hz)

345 (dd 1H H-1trans J 168 e 20 Hz) 433 (d 1H H-

2 J 84 Hz) 702 (s 1H H-4) 715-723 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 725-727 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 732-741 (m 4H

H-73rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 748 (d 1H H-5 J 84 Hz) 750-753

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 760-766 (m 1H H-6) 816 (dd

1H H-8 J 81 e 11 Hz)

RMN 13C δ = 282 (C-1) 415 (C-2) 1115 (C-9a) 1241 (C-8a) 1247 (C-7) 1257 (C-

8) 1268 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1270 (C-4rsquo) 1272 (C-2rsquo6rsquo) 1288 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1293 (C-

4rsquorsquo) 1330 (C-6) 1381 (C-1rsquorsquo) 1407 (C-1rsquo) 1506 (C-3) 1556 (C-4a) 1596 (C-4b)

1767 (C-9)

EMEI mz (int rel) 350 (M+bull 84) 349 (52) 274 (55) 273 (100) 261 (14) 228 (10)

215 (12) 202 (8) 189 (6) 152 (10) 139 (7) 121 (12) 115 (11) 105 (33) 92 (8) 91 (6)

77 (23) 63 (7) 51 (12)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(89a)

5

4

3

2

1

6

43

21

Hcis Htrans

H

PARTE II ndash Parte experimental

398

3-fenil-2-(4-metoxifenil)xantona (87b) (80 ) pf = 123-125ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8223 H 494

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 677 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 709 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz)

720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-730 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 739 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 09 Hz)

751 (d 1H H-5 J 80 Hz) 753 (s 1H H-4) 773

(ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 834 (s 1H H-

1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 1134 (C-3rsquo5rsquo) 1180 (C-5) 1195 (C-4) 1207 (C-9a)

1219 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1275 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296

(C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1321 (C-1rsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-2) 1400 (C-1rsquorsquo) 1475

(C-3) 1550 (C-4a) 1563 (C-4b) 1586 (C-4rsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 363 (12) 347 (9) 334 (7) 318 (3) 305 (9) 292 (2)

276 (4) 263 (2) 213 (3) 189 (5) 173 (3) 167 (5) 138 (3) 92 (2) 77 (2)

3-fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88b) pf = 153-156ordmC

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801412

RMN 1H δ = 299 (dd 1H H-4trans J 173 e 13 Hz) 364 (dd 1H H-4cis J 173 e 90

Hz) 377 (s 3H 4rsquo-OCH3) 427 (dd 1H H-3 J 90 e 13 Hz) 681 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 715-740 (m 7H H-572rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo)

743 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 746 (s 1H H-1)

758 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H

H-8 J 78 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 366 (C-4) 416 (C-3) 552 (4rsquo-

OCH3) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1148 (C-1) 1170 (C-

9a) 1180 (C-5) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo)

1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1315 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1349 (C-2) 1408 (C-1rsquorsquo)

1558 (C-4b) 1591 (C-4rsquo) 1620 (C-4a) 1742 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87b)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88b)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H

Hcis Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

399

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (18) 378 (31) 365 (6) 347 (3) 303 (23) 287

(6) 273 (16) 260 (10) 215 (9) 202 (6) 190 (6) 165 (3) 139 (3) 121 (14) 108 (3) 92 (5)

77 (6) 65 (4) 51 (4)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87c) (84 ) pf = 139-140ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7964 H 483

RMN 1H δ = 356 e 387 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3)

654 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 678-690 (m 2H H-

5rsquo6rsquo) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-732 (m

3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 740 (dt 1H H-7 J 76 e 10

Hz) 752 (d 1H H-5 J 82 Hz) 755 (s 1H H-4)

774 (ddd 1H H-6 J 82 76 e 17 Hz) 838 (dd

1H H-8 J 76 e 17 Hz) 839 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 557 e 559 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquo) 1134 (C-2rsquo) 1180 (C-5) 1195

(C-4) 1207 (C-9a) 1219 (C-8a) 1221 (C-6rsquo) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1275 (C-4rsquorsquo)

1287 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1322 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1367 (C-2)

1401 (C-1rsquorsquo) 1476 (C-3) 1480 e 1481 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1550 (C-4a) 1562 (C-4b) 1770

(C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 393 (9) 361 (8) 333 (8) 321 (7) 292 (4) 263 (3)

204 (4) 188 (3) 167 (4) 138 (2) 77 (1)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88c) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101521

RMN 1H δ = 300 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 365 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 384 (s

6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 429 (dd 1H H-3 J 91 e 15

Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz) 696 (dd 1H H-

2rsquo J 84 e 22 Hz) 709 (d 1H H-2rsquo J 22 Hz)

718-732 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 733-741

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87c)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88c)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

Hcis Htrans

H

PARTE II ndash Parte experimental

400

(m 2H H-5 e H-7) 746 (s 1H H-1) 759 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-

8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 418 (C-3) 558 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1087 (C-2rsquo) 1108 (C-5rsquo)

1150 (C-1) 1169 (C-9a) 1179 (C-5) 1182 (C-6rsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-

8) 1271 (C-4rsquorsquo) 1272 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1319 (C-1rsquo) 1330 (C-6) 1351 (C-

2) 1409 (C-1rsquorsquo) 14870 e 14872 (C-3rsquo4rsquo) 1558 (C-4b) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 409 (8) 408 (20) 395 (7) 379 (4) 361 (3) 333

(15) 319 (4) 289 (4) 273 (13) 205 (5) 165 (12) 151 (6) 138 (5) 121 (9) 92 (4) 77 (5)

652 Partindo de (E)-3-bromo-2-estirilcromonas

A uma soluccedilatildeo da (E)-3-bromo-2-estirilcromona (80a-dfgijm) apropriada (04

mmol) trifenilfosfina (105 mg 004 mmol) tetraquistrifenilfosfina de palaacutedio(0) (231

mg 002 mmol) e trietilamina (558 μl 04 mmol para a maioria dos casos) em N-metil-2-

pirrolidona (6 ml) foi adicionado o estireno (84a-c) apropriado [2 mmol para o estireno

(84a) e 08 mmol para os estirenos (84bc)] A mistura foi agitada em diferentes condiccedilotildees

de tempo e temperatura consoante o tipo de substituiccedilatildeo (ver tabela 63 paacutegina 265)

Seguidamente a mistura reaccional foi colocada em aacutegua (20 ml) e gelo (10g) e extraiacuteda

vaacuterias vezes com eacuteter etiacutelico (4 x 25 ml) e seca atraveacutes de sulfato de soacutedio anidro O

resiacuteduo foi evaporado dissolvido em diclorometano (5 ml) e purificado em cromatografia

em placa de siacutelica gel usando como eluente a mistura diclorometano eacuteter de petroacuteleo

(73) Da purificaccedilatildeo recolheram-se a fracccedilatildeo maioritaacuteria correspondente agraves 23-

diarilxantonas (87a-z) de maior Rf e a fracccedilatildeo correspondente agraves 23-diaril-34-di-

hidroxantonas (88a-z) de menor Rf No caso da (E)-3-bromo-2-estirilcromona se encontrar

substituiacuteda com um grupo 5-metoxilo (80gijm) foi tambeacutem possiacutevel isolar em

quantidades vestigiais as 23-diaril-8-hidroxixantonas (90o-z) As 23-diarilxantonas (87a-

z) foram recristalizadas em etanol e obtidas em rendimentos de moderados a bons

Na tabela que se segue na primeira coluna apresentam-se as condiccedilotildees experimentais

em que se obtiveram os melhores rendimentos das 23-diarilxantonas (87a-z) Na segunda

coluna apresenta-se as condiccedilotildees experimentais em que eacute possiacutevel observar o

aparecimento de todos os produtos da reacccedilatildeo [(87a-z) (88a-z) e (90o-z)]

PARTE II ndash Parte experimental

401

Ver caracterizaccedilatildeo estrutural no sub-capiacutetulo 6431 dos seguintes compostos

23-difenilxantona (87a) 23-difenil-34-di-hidroxantona (88a)

3-fenil-2-(4-metoxifenil)xantona (87b) 3-fenil-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona

(88b)

3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87c) 3-fenil-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-

hidroxantona (88c)

Condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo das 23-diarilxantonas (87) em melhores rendimentos

Condiccedilotildees experimentais para a obtenccedilatildeo de todo o tipo de produtos (87) (88) e (90)

Tempo (h)

Temper (ordmC)

(87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

Tempo (h)

Temper (ordmC)

(87) η ()

(88) η ()

(90) η ()

a 9 160 56 --- ― 9 160 54 9 ― b 3 160 66 14 ― 3 160 58 --- ― c 12 160 45 --- ― 12 160 44 6 ― d 9 refluxo 60 11 ― 6 refluxo 49 43 ― d0 6 refluxo 51 --- ― 3 refluxo 46 11 ― e 9 refluxo 62 --- ― 3 refluxo 46 10 ― e0 6 refluxo 66 --- ― 3 refluxo 25 27 ― f 9 refluxo 28 --- ― 3 refluxo 21 4 ― f0 12 refluxo 39 27 ― 3 refluxo 36 28 ― g 9 refluxo 62 3 ― 6 refluxo 41 13 ― h 9 refluxo 80 --- ― 6 refluxo 46 21 ― i 3 refluxo 70 --- ― 9 refluxo 55 6 ― j 6 refluxo 47 17 ― 3 refluxo 33 21 ― k 3 refluxo 31 32 ― 9 refluxo 30 4 ― l 9 refluxo 23 25 ― 3 refluxo 21 10 ― m 6 refluxo 13 3 ― 3 refluxo 9 16 ― n 3 refluxo 35 7 ― 1 refluxo 16 32 ― o 9 refluxo 58 --- --- 6 refluxo 47 12 12 p 9 refluxo 24 --- 37 3 refluxo 16 43 2 q 6 refluxo 22 10 3 3 refluxo 22 5 2 r 9 refluxo 50 --- 1 6 refluxo 43 17 34 s 9 refluxo 43 --- 11 3 refluxo 31 13 5 t 6 refluxo 42 --- 2 3 refluxo 21 46 1 u 9 refluxo 17 --- --- 3 refluxo 9 38 2 v 6 160 46 --- --- 12 refluxo 24 15 10 x 9 refluxo 20 10 5 9 refluxo 20 10 5 z 3 refluxo 24 5 4 3 refluxo 24 5 4

PARTE II ndash Parte experimental

402

3-(4-benziloxifenil)-2-fenilxantona (87d0) pf = 182-183ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C32H22O3 C 8456 H 488

Encontrado C 8429 H 487

RMN 1H δ = 505 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5)688 (d

2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 713 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J

87 Hz) 718-727 (m 5H H-2rsquo3rsquo4rsquo5rsquo6rsquo) 733-

745 (m 6H H-7 e H-23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5)

752 (d 1H H-5 J 79 Hz) 754 (s 1H H-4) 774

(dt 1H H-6 J 79 e 16 Hz) 835 (s 1H H-1) 837

(dd 1H H-8 J 79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 700 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1145 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204

(C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 12676 (C-8) 12684 (C-4rsquo) 1275 (C-26 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1280 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1281 (C-2rsquo6rsquo) 1284 (C-1) 1286 (C-35 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1299 (C-3rsquo5rsquo) 1309 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-1

de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1370 (C-1rsquo) 1400 (C-2) 1473 (C-3) 1553 (C-4a) 1563 (C-4b)

1584 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 33) 408 (2) 363 (8) 333 (2) 305 (3) 236 (3) 91 (100)

65 (3)

3-(4-benziloxifenil)-2-fenil-34-di-hidroxantona (88d0) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C32H24O3 [M+bull] calculado 4561725 encontrado 4561725

RMN 1H δ = 297 (dd 1H H-4trans J 174 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 174 e 84 Hz) 426 (d

1H H-3 J 84 Hz) 495 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5)

685 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 722 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 724-741 (m 10H H-573rsquo4rsquo5rsquo

e H-23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 746 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 759 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 79 e 16

Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 409 (C-3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1165 (C-

1) 1168 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-8a) 1250 (C-7) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1262 (C-8)

12749 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 12752 (C-4rsquo) 1279 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 12841

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87d0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88d0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

403

12844 e 1285 (C-3rsquo5rsquo C-2rsquorsquo6rsquorsquoe C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1328 (C-1rsquorsquo) 1330 (C-6)

1356 (C-2) 1368 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1391 (C-1rsquo) 1558 (C-4b) 1579 (C-4rsquorsquo)

1559 (C-4rsquo) 1626 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 456 (M+bull 59) 455 (11) 454 (9) 379 (4) 365 (20) 289 (5) 272

(13) 215 (5) 121 (4) 92 (11) 91 (100) 77 (3) 65 (8)

2-fenil-3-(4-metoxifenil)xantona (87d) pf = 150-153ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8224 H 503

RMN 1H δ = 380 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 680 (d 2H

H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 713 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88

Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 723-727 (m 3H

H-3rsquo4rsquo5rsquo) 739 (ddd 1H H-7 J 77 76 e 09

Hz) 751 (d 1H H-5 J 85 Hz) 753 (s 1H H-4)

773 (ddd 1H H-6 J 85 76 e 17 Hz) 834 (s

1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquorsquo-OCH3) 1136 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a)

1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299

(C-2rsquo6rsquo) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1321 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1370 (C-2) 1401 (C-1rsquo) 1473

(C-3) 1553 (C-4a) 1563 (C-4b) 1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (23) 363 (10) 347 (23) 335 (11) 334 (13)

305 (10) 276 (6)

2-fenil-3-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88d) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C26H18O3 [M+bull] calculado 3781256 encontrado 3781244

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 13

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 88 Hz) 370 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 425 (dd 1H H-3 J 88 e 13 Hz)

676 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 721 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 723-729 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87d)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88d)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

PARTE II ndash Parte experimental

404

733 (d 1H H-5 J 85 Hz) 736 (ddd 1H H-7 J 82 79 e 10 Hz) 746-749 (m 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 754 (s 1H H-1) 758 (ddd 1H H-6 J 85 82 e 16 Hz) 827 (dd 1H H-8 J

79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 408 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1164 (C-1)

1168 (C-9a) 1180 (C-5) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1261 (C-8) 1275

(C-4rsquo) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1325 (C-1rsquorsquo) 1330 (C-6) 1356 (C-2) 1390

(C-1rsquo) 1558 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1626 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 14) 379 (29) 378 (100) 377 (30) 363 (16) 347 (24)

335 (13) 334 (14) 333 (11) 305 (11) 276 (8)215 (6) 135 (7) 105 (5)

3-(4-benziloxifenil)-2-(4-metoxifenil)xantona (87e0) pf = 140-142ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C33H24O4 C 8180 H 499

Encontrado C 8202 H 506

RMN 1H δ = 381 (s 3H 4rsquo-OCH3) 506 (s 2H

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

690 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 88 Hz) 715 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz)

734-746 (m 6H H-7 e 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 7520 (d

1H H-5 J 78 Hz) 7522 (s 1H H-4) 774 (dt 1H

H-6 J 78 e 16 Hz) 832 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 700 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1136 (C-3rsquo5rsquo) 1145 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1276 (C-

26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1281 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1282 (C-1) 1286 (C-35 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1309 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1326 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6)

13665 (C-2) 13672 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1473 (C-3) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1583 (C-4rsquorsquo) 1586 (C-4rsquo) 1771 (C-9)

EMEI mz (int rel) 484 (M+bull 61) 394 (15) 393 (23) 91 (100) 85 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87e0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

405

3-(4-benziloxifenil)-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88e0) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C33H26O4 [M+bull] calculado 4861831 encontrado 3501829

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 173 e 84 Hz) 377 (s

3H 4rsquo-OCH3) 422 (d 1H H-3 J 84 Hz) 494 (s

2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 681 (d 1H H-3rsquo5rsquo J 89

Hz) 684 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 720 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 728-739 (m 7H H-57 e H-

23456 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 743 (s 1H H-1) 743 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 758 (dt

1H H-6 J 78 e 16 Hz) 827 (dd 1H H-8 J 80 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 408 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 698 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1138 (C-

3rsquo5rsquo) 1145 (C-1) 1150 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-9a) 1179 (C-5) 1238 (C-8a) 1249 (C-

7) 1261 (C-8) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1274 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-4 de 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1285 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1315 (C-1rsquo) 13287 (C-

6) 13290 (C-1rsquorsquo) 1352 (C-2) 1368 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1558 (C-4b) 1579 (C-

4rsquorsquo) 1559 (C-4rsquo) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 486 (M+bull 44) 485 (7) 484 (9) 408 (6) 395 (15) 364 (3) 302 (5)

213 (3) 135 (33) 121 (8) 92 (14) 91 (100) 77 (7) 65 (9)

23-di(4-metoxifenil)xantona (87e) pf = 164-166ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7912 H 503

RMN 1H δ = 3807 e 3813 (s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 682 (d 2H H-

3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 711 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz)

714 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 740 (ddd 1H H-

7 J 78 76 e 10 Hz) 752 (d 1H H-5 J 78 Hz)

752 (s 1H H-4) 774 (ddd 1H H-6 J 78 76 e

17 Hz) 832 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 5519 e 5521 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 1135 e 1136 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-

5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1220 (C-8a) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1281 (C-1) 1308 e

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87e)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88e0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

406

1310 (C-2rsquo6rsquo e C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 13235 e 13243 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1366 (C-2) 1473

(C-3) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (8) 393 (14) 377 (19) 365 (8) 350 (12) 334

(6) 333 (6) 321 (10)

23-di(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88e) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101526

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 372 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 424 (d

1H H-3 J 83 Hz) 677 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87

Hz) 683 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 721 (d 2H

H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 736 (d 1H H-5 J 81 Hz)

739 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 11 Hz) 744 (s 1H H-1) 744 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

760 (ddd 1H H-6 J 81 77 e 17 Hz) 829 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 409 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 553 (4rsquo-OCH3) 1138 (C-3rsquo5rsquo)

1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1146 (C-1) 1170 (C-9a) 1180 (C-5) 1239 (C-8a) 1250 (C-7) 1262

(C-8) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1284 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1316 (C-1rsquo) 1327 (C-1rsquorsquo) 1329 (C-6) 1353

(C-2) 1559 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1591 (C-4rsquo) 1621 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 21) 409 (24) 408 (100) 393 (11) 377 (13) 365 (6) 350

(8) 321 (6) 303 (11) 121 (6)

3-(4-benziloxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87f0) pf = 188-189ordmC

EMAR (EI) C34H26O5 [M+bull] calculado 5141780 encontrado 5141785

RMN 1H δ = 361 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s 3H

3rsquo-OCH3) 506 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 659 (d

1H H-2rsquo J 18 Hz) 679-686 (m 2H H-5rsquo6rsquo)

690 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 88 Hz) 715 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 88 Hz) 731-746 (m 6H H-7 e 4rsquorsquo-

OCH2C6H5) 752 (d 1H H-5 J 79 Hz) 753 (s

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87f0)

54

3

2

1

6

43

21

OBn

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88e)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

407

1H H-4) 775 (dt 1H H-6 J 79 e 18 Hz) 836 (s 1H H-1) 838 (dd 1H H-8 J 82 e

18 Hz)

RMN 13C δ = 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1108 (C-5rsquo)

1134 (C-2rsquo) 1146 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a)

1222 (C-6rsquo) 1239 (C-7) 1268 (C-8) 1274 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-1)

1280 (C-4 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1286 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1325

(C-1rsquo) 1327 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6) 1367 (C-2 e C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1473 (C-3) 1480

(C-3rsquo) 1482 (C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1583 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 514 (M+bull 11) 388 (11) 166 (11) 165 (13) 91 (100) 77 (3) 65 (5)

3-(4-benziloxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88f0) Oacuteleo amarelo

EMAR (ESI) (C34H28O5 + H+)+ [M+H]+ calculado 5171996 encontrado 5172010

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 84 Hz) 383 e

384 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 423 (d 1H H-3 J 83

Hz) 494 (s 2H 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 674 (d 1H H-

5rsquo J 85 Hz) 684 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz)

697 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 709 (d 1H H-

2rsquo J 21 Hz) 721 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 728-739 (m 7H H-H-57 e H-23456 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 744 (s 1H H-1) 757 (dt 1H H-6 J 78 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J

79 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 411 (C-3) 558 (3rsquo4rsquo-OCH3) 699 (4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1087 (C-

2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1148 (C-1) 1152 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1183 (C-6rsquo)

1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1257 (C-26 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1279 (C-4 de

4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1285 (C-35 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1320 (C-1rsquo) 1330

(C-6) 1331 (C-1rsquorsquo) 1355 (C-2) 1369 (C-1 de 4rsquorsquo-OCH2C6H5) 1487 e 1488 (C-3rsquo4rsquo)

1558 (C-4b) 1579 (C-4rsquorsquo) 1623 (C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 516 (M+bull 15) 515 (3) 513 (6) 468 (2) 424 (5) 380 (3) 354 (14)

273 (4) 165 (6) 92 (12) 91 (100) 77 (5) 72 (8) 65 (8) 59 (17)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88f0)

54

3

2

1

6

4 3

21

OBnHcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

408

3-(4-metoxifenil)-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87f) pf = 155-156ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7647 H 493

RMN 1H δ = 363 (s 3H 4rsquo-OCH3) 381 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H 3rsquo-OCH3) 660 (d 1H H-

2rsquo J 17 Hz) 683 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

679-685 (m 2H H-5rsquo6rsquo) 715 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo

J 86 Hz) 741 (ddd 1H H-7 J 80 77 e 11 Hz)

752 (d 1H H-5 J 80 Hz) 753 (s 1H H-4) 775

(ddd 1H H-6 J 80 77 e 17 Hz) 836 (s 1H H-1) 838 (dd 1H H-8 J 80 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 553 (4rsquorsquo-OCH3) 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 1108 (C-5rsquo) 1133 (C-

2rsquo) 1136 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1180 (C-5) 1192 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a) 1222 (C-6rsquo)

1239 (C-7) 1268 (C-8) 1279 (C-1) 1307 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1326 (C-1rsquo) 1347

(C-6) 1367 (C-2) 1473 (C-3) 1479 e 1482 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1591 (C-4rsquorsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (8) 407 (9)

3-(4-metoxifenil)2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88f) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401623

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 16

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 173 e 88 Hz) 371 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 384 e 386 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3)

424 (d 1H H-3 J 88 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo J

85 Hz) 677 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 87 Hz) 697 (dd

1H H-6rsquo J 85 e 22 Hz) 710 (d 1H H-2rsquo J 22

Hz) 721 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 87 Hz) 735 (dd 1H H-5 J 83 e 10 Hz) 738 (ddd 1H H-

7 J 78 77 e 10 Hz) 744 (s 1H H-1) 759 (ddd 1H H-6 J 83 77 e 17 Hz) 829 (dd

1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 411 (C-3) 551 (4rsquorsquo-OCH3) 5581 e 5582 (3rsquo4rsquo-OCH3) 1087

(C-2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1142 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1148 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1182 (C-

6rsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1283 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1328 (C-1rsquorsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87f)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88f)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

HtransHcis

H

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

409

1329 (C-6) 1355 (C-2) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1558 (C-4b) 1586 (C-4rsquorsquo) 1622

(C-4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 100) 439 (29) 438 (53) 423 (11) 391 (8) 333 (10) 303

(13) 165 (47) 151 (14) 121 (8) 86 (8) 84 (13)

(EE)-4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-trimetoxi-23-diestirilcromona (86f) pf = 181-182ordmC

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401617

RMN 1H δ = 386 (s 3H 4rsquo-OCH3) 393 (s 3H

3rsquorsquo-OCH3) 396 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 689 (d 1H H-

5rsquorsquo J 84 Hz) 695 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 711

(dd 1H H-6rsquorsquo J 84 e 18 Hz) 712 (d 1H H-αrsquo J

157 Hz) 714 (d 1H H-2rsquorsquo J 18 Hz) 728 (d 1H

H-α J 158 Hz) 731 (d 1H H-βrsquo J 157 Hz) 739

(ddd 1H H-6 J 77 76 e 09 Hz) 753 (d 1H H-8

J 77 Hz) 756 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 767 (d

1H H-β J 158 Hz) 768 (dt 1H H-7 J 77 e 16

Hz) 825 (dd 1H H-5 J 77 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 554 (4rsquo-OCH3) 559 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1091 (C-2rsquorsquo) 1111 (C-5rsquorsquo) 1145

(C-3rsquo5rsquo) 1165 (C-α) 1174 e 1175 (C-8 e C-αrsquo) 1188 (C-3) 1199 (C-6rsquorsquo) 1231 (C-

10) 1246 (C-6) 1261 (C-5) 1284 (C-1rsquo) 1292 (C-2rsquo6rsquo) 1308 (C-1rsquorsquo) 1334 (C-7)

1357 (C-βrsquo) 1366 (C-β) 1490 (C-3rsquorsquo) 1491 (C-4rsquorsquo) 1551 (C-9) 1583 (C-2) 1609

(C-4rsquo) 1776 (C-4)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 18) 439 (26) 438 (100) 423 (23) 408 (6) 395 (7) 391

(10) 380 (8) 363 (8) 321 (7) 320 (6)

O

O

7

α

9 α

8

105

6

3

4

5

6

12

(86f)

54

3

2

1

6

4 3

2

β

OCH3

OCH3

OCH3β

PARTE II ndash Parte experimental

410

2-fenil-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87g) pf = 21-214ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7907 H 491

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 656 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 692 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e

20 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 724-728 (m

3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 740 (ddd 1H H-7 J 78 76 e 10

Hz) 752 (d 1H H-5 J 80 Hz) 758 (s 1H H-4)

774 (ddd 1H H-6 J 80 76 e 17 Hz) 835 (s 1H H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17

Hz)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1179 (C-

5) 1190 (C-4) 1204 (C-9a) 12189 (C-6rsquorsquo) 12193 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8)

1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1283 (C-1) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1322 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-6)

1370 (C-2) 1402 (C-1rsquo) 1472 (C-3) 1481 e 1486 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1553 (C-4a) 1562

(C-4b) 1769 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 393 (15) 377 814) 361 (13) 350 (10) 333 (15)

321 (10) 305 (8) 292 (6)

2-fenil-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88g) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101515

RMN 1H δ = 299 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 89 Hz) 377 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 425 (dd

1H H-3 J 89 e 15 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J 82

Hz) 682 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 722-732 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo)

736 (d 1H H-5 J 80 Hz) 738 (ddd 1H H-7 J 78 77 e 13 Hz) 747-750 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 760 (ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 78

e 16 Hz)

RMN 13C δ = 3696 (C-4) 413 (C-3) 557 e 558 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1103 (C-2rsquorsquo) 1114

(C-5rsquorsquo) 1166 (C-1) 1167 (C-9a) 1180 (C-5) 1192 (C-6rsquorsquo) 1238 (C-8a) 1250 (C-7)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87g)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88g)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

HtransHcis

H

PARTE II ndash Parte experimental

411

1256 (C-2rsquo6rsquo) 1261 (C-8) 1275 (C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 13299 e 13301 (C-6 e C-1rsquorsquo)

1356 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1558 (C-4b) 1626 (C-4a) 1741

(C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 100) 409 (53) 408 (73) 395 (18) 393 (19) 379 (10)

377 (12) 361 (18) 334 (16) 333 (46) 321 (11) 299 (31) 273 (27) 215 (10) 202 (8) 165

(12) 151 (11) 105 (14) 86 (17) 84 (26)

2-(4-metoxifenil)-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87h) pf = 148-150ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7641 H 542

RMN 1H δ = 360 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 380 (s 3H

4rsquo-OCH3) 390 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 661 (d 2H H-

2rsquorsquo J 20 Hz) 681 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 683

(d 1H H-5rsquorsquo J 80 Hz) 690 (dd 1H H-6rsquorsquo J 80

e 20 Hz) 711 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 740

(ddd 1H H-7 J 78 77 e 09 Hz) 752 (dd 1H H-

5 J 81 e 09 Hz) 756 (s 1H H-4) 775 (ddd 1H H-6 J 81 77 e 17 Hz) 833 (s 1H

H-1) 837 (dd 1H H-8 J 78 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 556 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo-OCH3) 1107 (C-5rsquorsquo) 1132

(C-2rsquorsquo) 1136 (C-3rsquo5rsquo) 1180 (C-5) 1190 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-8a e C-6rsquo)

1239 (C-7) 1267 (C-8) 1281 (C-1) 1309 (C-2rsquo6rsquo) 1324 e 1325 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1347

(C-6) 1366 (C-2) 1473 (C-3) 1482 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b)

1586 (C-4rsquo) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (11) 407 (14) 380 (8) 363 (8) 309 (8) 308

(31) 307 (25) 293 (14) 292 (12) 291 (12) 277 (10) 250 (7) 222 (6) 188 (24) 151 (8)

102 (9) 86 (8) 84 (11)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87h)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

412

2-(4-metoxifenil)-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88h) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401624

RMN 1H δ = 298 (dd 1H H-4trans J 172 e 13

Hz) 362 (dd 1H H-4cis J 172 e 88 Hz) 376 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 422

(dd 1H H-3 J 88 e 13 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J

81 Hz) 681-686 (m 2H H-2rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 683 (d

2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 736 (d 1H H-5 J 80 Hz)

738 (ddd 1H H-7 J 77 76 e 14 Hz) 744 (s 1H H-1) 744 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz)

760 (ddd 1H H-6 J 80 77 e 16 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 76 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 368 (C-4) 414 (C-3) 553 5575 e 5580 (4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1104 (C-

2rsquorsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1139 (C-3rsquo5rsquo) 1148 (C-1) 1169 (C-9a) 1180 (C-5) 1192 (C-6rsquorsquo)

1238 (C-8a) 1250 (C-7) 1262 (C-8) 1269 (C-2rsquo6rsquo) 1317 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1331

(C-1rsquorsquo) 1353 (C-2) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1559 (C-4b) 1592 (C-4rsquo) 1622 (C-

4a) 1742 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 13) 439 (26) 438 (100) 423 (13) 497 (14) 391 (7) 380

(7) 363 (7)

23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87i) pf = 171-173ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C29H24O6 C 7435 H 516

Encontrado C 7425 H 522

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 663 (s largo

2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 680-689 (m 4H H-5rsquoH-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 741 (dd 1H H-7 J 82 e 77 Hz) 752

(d 1H H-5 J 81 Hz) 756 (s 1H H-4) 775 (ddd

1H H-6 J 81 77 e 16 Hz) 836 (s 1H H-1)

838 (dd 1H H-8 J 82 e 16 Hz)

RMN 13C δ = 5569 e 5571 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1108 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo)

1130 (C-2rsquorsquo) 1132 (C-2rsquo) 1180 (C-5) 1191 (C-4) 1204 (C-9a) 1219 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo)

1222 (C-8a) 1239 (C-7) 1267 (C-8) 1280 (C-1) 1325 e 1327 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1348

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87i)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88h)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

413

(C-6) 1367 (C-2) 1473 (C-3) 1480 1483 e 1486 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquoe C-4rsquorsquo) 1551 (C-

4a) 1563 (C-4b) 1770 (C-9)

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 100) 453 (10) 379 (5) 97 (6)

23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88i) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701739

RMN 1H δ = 298 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 377 e

379 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 385 e 386 (2s 6H

3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 423 (d 1H H-3 J 83 Hz) 672 (d

1H H-5rsquorsquo J 80 Hz) 676 (d 1H H-5rsquo J 84 Hz)

683 (d 1H H-6rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-2rsquorsquo

J 80 e 20 Hz) 698 (dd 1H H-6rsquo J 84 e 21 Hz) 711 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 736 (dd

1H H-5 J 85 e 10 Hz) 738 (dt 1H H-7 J 77 e 10 Hz) 745 (s 1H H-1) 760 (ddd

1H H-6 J 85 77 e 17 Hz) 828 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 415 (C-3) 557 5577 e 5580 (3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1087 (C-

2rsquo) 1102 (C-2rsquorsquo) 1108 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1149 (C-1) 1168 (C-9a) 1179 (C-5)

1182 (C-6rsquo) 1191 (C-6rsquorsquo) 1237 (C-8a) 1250 (C-7) 1261 (C-8) 1320 (C-1rsquo) 1330

(C-6) 1332 (C-1rsquorsquo) 1354 (C-2) 1480 1487 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquoe C-4rsquorsquo) 1558

(C-4b) 1623 (C-4a) 1741 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 78) 469 (28) 468 (100) 455 (7) 453 (10) 421 (7) 333

(16) 332 (7) 84 (7)

23-difenil-6-metoxixantona (87j) pf = 151-153ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8256 H 492

RMN 1H δ = 395 (s 3H 6-OCH3) 691 (d 1H

H-5 J 24 Hz) 696 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz)

715-728 (m 10H 23-C6H5) 752 (s 1H H-4)

828 (d 1H H-8 J 89 Hz) 836 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1133

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87j)

5

4

3

2

1

6

43

21

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88i)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

414

(C-7) 1159 (C-8a) 1193 (C-4) 1208 (C-9a) 1268 (C-4rsquo) 1275 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-

3rsquo5rsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1283 (C-1 e C-8) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1370 (C-2)

13988 e 13994 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1470 (C-3) 1552 (C-4a) 1582 (C-4b) 1650 (C-6)

1760 (C-9)

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (63) 363 (13) 335 (7) 334 (16) 277 (5) 276

(7) 228 (5) 226 (5)

23-difenil-6-metoxi-34-di-hidroxantona (88j) Oacuteleo esbranquiccedilado

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801444

RMN 1H δ = 296 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 364 (dd 1H H-4cis J 173 e 90 Hz) 385 (s

3H 6-OCH3) 428 (dd 1H H-3 J 90 e 15 Hz)

674 (d 1H H-5 J 24 Hz) 695 (dd 1H H-7 J

89 e 24 Hz) 718-732 (m 8H H-

3rsquo4rsquo5rsquo2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745-748 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 754 (s 1H H-1) 818 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 366 (C-4) 417 (C-3) 557 (6-OCH3) 1004 (C-5) 1142 (C-7) 1166 (C-

9a) 1169 (C-1) 1177 (C-8a) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-4rsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 12746 e

12749 (C-8 e C-4rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1350 (C-2) 1391 (C-1rsquo) 1408

(C-1rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1618 (C-4a) 1635 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 8) 379 (20) 378 (100) 377 (51) 363 (11) 334 (11) 303

(8)

3-fenil-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87k) pf = 191-193ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7640 H 494

Encontrado C 7663 H 496

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 395 (s

3H 6-OCH3) 677 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz)

691 (d 1H H-5 J 24 Hz) 696 (dd 1H H-7

J 89 e 24 Hz) 709 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88

Hz) 712-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-730

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87k)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88j)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

415

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 828 (d 1H H-8 J 89 Hz) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 551 (4rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1132 (C-7) 1134 (C-3rsquo5rsquo)

1159 (C-8a) 1193 (C-4) 1208 (C-9a) 1274 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-1) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1283 (C-8) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1322 (C-1rsquo) 1366 (C-2) 1401 (C-1rsquorsquo)

1470 (C-3) 1550 (C-4a) 1582 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1650 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (12) 393 (11) 377 (9) 365 (8) 350 (5)

3-fenil-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88k) Oacuteleo esbranquiccedilado

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado

41011518 encontrado 4101528

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 173 e

14 Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 86 Hz)

376 (s 3H 4rsquo-OCH3) 383 (s 3H 6-OCH3)

425 (d largo 1H H-3 J 86 Hz) 672 (d 1H

H-5 J 24 Hz) 680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88

Hz) 693 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz) 717-731 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 741 (d

2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 744 (s 1H H-1) 817 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 417 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 557 (6-OCH3) 1003 (C-5) 1138

(C-3rsquo5rsquo) 1142 (C-7) 1149 (C-1) 1167 (C-9a) 1177 (C-8a) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1271 (C-

4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1274 (C-8) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1316 (C-1rsquo) 1346 (C-2) 1409 (C-

1rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1590 (C-4rsquo) 1614 (C-4a) 1635 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 9) 409 (24) 408 (81) 407 (22) 393 (14) 380 (12) 379

(31) 378 (100) 377 (77) 365 (12) 364 (14) 363 (15) 350 (12) 349 (19) 334 (22) 333

(27) 332 (13) 303 (12) 277 (11) 276 (10)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88k)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

416

3-fenil-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87l) pf = 169-170ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7668 H 532

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 389 (s

3H 3rsquo-OCH3) 398 (s 3H 6-OCH3) 654 (d

1H H-2rsquo J 20 Hz) 679 (d 1H H-5rsquo J 83

Hz) 685 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 20 Hz) 692

(d 1H H-5 J 24 Hz) 697 (dd 1H H-7 J 89

e 24 Hz) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-

732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 751 (s 1H H-4) 829 (d 1H H-8 J 89 Hz) 837 (s 1H H-

1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 1002 (C-5) 1107 (C-

5rsquo) 1133 (C-7) 1134 (C-2rsquo) 1159 (C-8a) 1192 (C-4) 1208 (C-9a) 1221 (C-6rsquo)

1274 (C-4rsquorsquo) 1278 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1283 (C-8) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1323 (C-1rsquo)

1366 (C-2) 1403 (C-1rsquorsquo) 1470 (C-3) 1479 e 1481 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1551 (C-4a) 1582

(C-4b) 1651 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (18) 421 (16) 420 (9) 410 (10) 409 (35) 393

(15) 392 (19) 377 (10) 376 (7) 333 (8) 167 (6)

3-fenil-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88l) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401619

RMN 1H δ = 295 (dd 1H H-4trans J 173 e

15 Hz) 363 (dd 1H H-4cis J 173 e 90 Hz)

384 e 386 (2s 9H 63rsquo4rsquo-OCH3) 426 (dd

1H H-3 J 90 e 15 Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J

81 Hz) 675 (d 1H H-5 J 24 Hz) 695 (dd

1H H-6rsquo J 81 e 21 Hz) 696 (dd 1H H-7 J

90 e 24 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 24 Hz) 716-732 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (s

1H H-1) 819 (d 1H H-8 J 90 Hz)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 419 (C-3) 557 e 558 (63rsquo4rsquo-OCH3) 1004 (C-5) 1087 (C-

2rsquo) 1108 (C-5rsquo) 1142 (C-7) 1152 (C-1) 1167 (C-9a) 1177 (C-8a) 1182 (C-6rsquo)

1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1275(C-8) 1290 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1348 (C-2)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88l)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88l)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

417

1411 (C-1rsquorsquo) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1575 (C-4b) 1615 (C-4a) 1636 (C-6) 1738

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 14) 439 (24) 438 (100) 423 (19) 395 (10) 391 (9) 363

(7) 277 (7)

2-fenil-6-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87m) pf = 165-166ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7669 H 494

RMN 1H δ = 353 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 389 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 6-OCH3) 655 (d

1H H-2rsquorsquo J 21 Hz) 683 (d 1H H-5rsquorsquo J 75

Hz) 691 (dd 1H H-6rsquorsquo J 75 e 21 Hz) 692

(d 1H H-5 J 22 Hz) 697 (dd 1H H-7 J 88

e 22 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 723-

727 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (s 1H H-4) 828 (d 1H H-8 J 88 Hz) 834 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquorsquo-OCH3) 5579 (3rsquorsquo-OCH3) 5584 (6-OCH3) 1003 (C-5) 1108

(C-5rsquorsquo) 1132 (C-7) 1133 (C-2rsquorsquo) 1159 (C-8a) 1187 (C-4) 1205 (C-9a) 1219 (C-6rsquorsquo)

1268 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1283 (C-1 e C-8) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1323 (C-1rsquorsquo) 1369 (C-

2) 1403 (C-1rsquo) 1467 (C-3) 1481 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1554 (C-4a) 1582 (C-4b)

1650 (C-6) 1760 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 423 (16) 407 (12) 395 (7) 391 (7) 380 (9) 363

(7) 351 (7)

2-fenil-6-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88m) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401623

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 172 e 88

Hz) 376 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 378 (s 3H 4rsquorsquo-

OCH3) 385 (s 3H 6-OCH3) 423 (dd 1H

H-3 J 88 e 14 Hz) 671 (d 1H H-5rsquorsquo J 81

Hz) 675 (d 1H H-5 J 24 Hz) 681-686

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87m)

54

3

2

1

6

43

21

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88m)

54

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

418

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 694 (dd 1H H-7 J 89 e 24 Hz) 719-731 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 746-

749 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 752 (s 1H H-1) 817 (d 1H H-8 J 89 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 413 (C-3) 5567 e 5573 (63rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1003 (C-5) 1103

(C-2rsquorsquo) 1113 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-7) 1164 (C-9a) 1167 (C-1) 1176 (C-8a) 1192 (C-6rsquorsquo)

1256 (C-2rsquo6rsquo) 12739 e 12741 (C-8 e C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1330 (C-1rsquorsquo) 1353 (C-2)

1392 (C-1rsquo) 1479 (C-4rsquorsquo) 1490 (C-3rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1620 (C-4a) 1635 (C-6) 1736

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 20) 439 (31) 438 (100) 423 (17) 407 (12) 391 (8) 380

(10) 363 (11) 351 (7) 303 (7)

6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87n) pf = 174-175ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H26O7 C 7228 H 526

Encontrado C 7195 H 558

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3)

396 (s 3H 6-OCH3) 6658-6663 (m 2H H-

2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-689 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 693 (d 1H H-5 J 24 Hz) 698

(dd 1H H-7 J 88 e 24 Hz) 753 (s 1H H-

4) 829 (d 1H H-6 J 88 Hz) 835 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 5572 e 5574 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 559 (63rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1003 (C-5) 1108 (C-

5rsquo e C-5rsquorsquo) 1131 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1132 (C-7) 1159 (C-8a) 1188 (C-4) 1206 (C-9a)

1219 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1280 (C-1) 1283 (C-8) 1327 e 1328 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1367

(C-2) 1468 (C-3) 1480 1484 e 1486 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1552 (C-4a) 1582

(C-4b) 1541 (C-6) 1761 (C-9)

EMEI mz (int rel) 498 (M+bull 100) 483 (14) 467 (6) 452 (5) 409 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87n)

54

3

2

1

6

43

21

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

419

6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88n) pf = 176-177ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H28O7 C 7199 H 564

Encontrado C 7134 H 558

EMAR (EI) C30H28O7 [M+bull] calculado 5001835 encontrado 5001835

RMN 1H δ = 294 (dd 1H H-4trans J 173 e

16 Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 173 e 83

Hz) 376 e 380 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 385

e 386 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 387 (s 3H 6-

OCH3) 421 (d largo 1H H-3 J 83 Hz)

672 (d 1H H-5rsquorsquo J 81 Hz) 675 (d 1H H-

5rsquo J 75 Hz) 677 (d 1H H-5 J 23 Hz) 682 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 685 (dd 1H H-

6rsquorsquo J 81 e 20 Hz) 696 (dd 1H H-7 J 84 e 23 Hz) 697 (dd 1H H-6rsquo J 75 e 20 Hz)

710 (d 1H H-2rsquo J 20 Hz) 743 (s 1H H-1) 818 (d 1H H-8 J 84 Hz)

RMN 13C δ = 367 (C-4) 416 (C-3) 5576 e 5584 (73rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 1004 (C-5)

1087 (C-2rsquo) 1103 (C-2rsquorsquo) 1108 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1142 (C-7) 1151 (C-1) 1166

(C-9a) 1177 (C-8a) 1182 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1275 (C-8) 1321 (C-1rsquo) 1334 (C-1rsquorsquo)

1351 (C-2) 1480 1487 1488 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1575 (C-4b) 1617

(C-4a) 1636 (C-6) 1738 (C-9)

EMEI mz (int rel) 500 (M+bull 12) 499 (24) 498 (100) 483 (13)

23-difenil-8-metoxixantona (87o) pf = 203-205ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C26H18O3 C 8252 H 479

Encontrado C 8227 H 473

RMN 1H δ = 404 (s 3H 8-OCH3) 682 (dd 1H H-7

J 84 e 07 Hz) 707 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 714-

727 (m 10H 23-C6H5) 747 (s 1H H-4) 761 (t 1H

H-6 J 84 Hz) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 564 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1100 (C-

5) 1126 (C-8a) 1189 (C-4) 1218 (C-9a) 1267 (C-

4rsquo) 1274 (C-4rsquorsquo) 1279 (C-3rsquo5rsquo) 1280 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1299

(C-2rsquo6rsquo) 1348 (C-6) 1368 (C-2) 1399 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1469 (C-3) 1541 (C-4a) 1582

(C-4b) 1607 (C-8) 1763 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87o)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88n)

54

3

2

1

6

4 3

21

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

420

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 377 (23) 361 (10) 360 (8) 350 (9) 349 (60) 347

(10) 333 (13) 332 (42) 301 (6) 289 (8) 276 (6)

23-difenil-8-metoxi-34-di-hidroxantona (88o) pf = 169-172ordmC

EMAR (EI) C26H20O3 [M+bull] calculado 3801412 encontrado 3801418

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 15 Hz)

359 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 398 (s 3H 8-

OCH3) 427 (dd 1H H-3 J 91 e 15 Hz) 677 (d 1H

H-7 J 83 Hz) 689 (d 1H H-5 J 83 Hz) 717-731

(m 8H H-3rsquo4rsquo5rsquo2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (t 1H H-6 J

83 Hz) 744-747 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 755 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 362 (C-4) 417 (C-3) 563 (8-OCH3) 1063 (C-7) 1101 (C-5) 1144 (C-

8a) 1170 (C-1) 1178 (C-9a) 1258 (C-2rsquo6rsquo) 1271 e 1274 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1273 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1330 (C-6) 1348 (C-2) 1392 (C-1rsquo) 1408

(C-1rsquorsquo) 1578 (C-4b) 16009 e 16113 (C-8 e C-4a) 1739 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 58) 379 (28) 378 (100) 377 (28) 363 (13) 362 (11)

361 (23) 360 (11) 350 (14) 349 (69) 347 (15) 333 (20) 332 (46) 303 (17) 301 (11)

289 (21) 288 (14) 285 (14) 266 (27) 261 (10) 226 (9) 215 (8)

23-difenil-8-hidroxixantona (90o) pf = 160-162ordmC

EMAR (EI) C25H16O3 [M+bull] calculado 3641099 encontrado 3641102

RMN 1H δ = 679 (dd 1H H-7 J 84 e 06 Hz) 691

(dd 1H H-5 J 84 e 06 Hz) 712-716 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 717-720 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 722-728 (m 6H

H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 757 (t

1H H-6 J 84 Hz) 826 (s 1H H-1) 1267 (s 1H 8-

OH)

RMN 13C δ = 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7) 1193 (C-4 e C-9a) 1270 e 1275

(C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1277 (C-1) 1280 e 1281 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1298

(C-2rsquo6rsquo) 1367 (C-6) 1372 (C-2) 1395 e 1396 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1484 (C-3) 1551 (C-

4a) 1563 (C-4b) 1619 (C-8) 1820 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90o)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88o)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

421

EMEI mz (int rel) 378 (M+bull 100) 365 (16) 363 (40) 349 (12) 289 (6) 228 (6)

3-fenil-8-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87p) pf = 192-194ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7942 H 491

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-

OCH3) 678 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 682 (d 1H

H-7 J 83 Hz) 708 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 708

(dd 1H H-5 J 83 e 08 Hz) 718-721 (m 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-729 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 746 (s

1H H-4) 762 (t 1H H-6 J 83 Hz) 830 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1101 (C-5) 1126 (C-8a)

1134 (C-3rsquo5rsquo) 1189 (C-4) 1219 (C-9a) 1274 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1282 (C-1)

1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1365 (C-2) 1402 (C-1rsquorsquo)

1469 (C-3) 1539 (C-4a) 1582 (C-4b) 1585 (C-4rsquo) 1608 (C-8) 1764 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (23) 391 (14) 390 (9) 380 (10) 379 (41) 363

(14) 362 (32) 347 (10) 346 (6) 305 (5)

3-fenil-8-metoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88p) pf = 168-170ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101505

RMN 1H δ = 289 (dd 1H H-4trans J 173 e 15

Hz) 358 (dd 1H H-4cis J 173 e 85 Hz) 376 (s

3H 4rsquo-OCH3) 398 (s 3H 8-OCH3) 424 (d largo

1H H-3 J 85 Hz) 676 (d 1H H-7 J 84 Hz)

680 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz) 689 (dd 1H H-5 J

85 e 07 Hz) 717-730 (m 5H H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 740 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 744 (t 1H H-6 J 84 Hz) 745 (s 1H

H-1)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 417 (C-3) 552 (8-OCH3) 563 (8-OCH3) 1062 (C-7) 1101

(C-5) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1144 (C-8a) 1151 (C-1) 1179 (C-9a) 1268 (C-2rsquo6rsquo) 1270 (C-

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88p)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

422

4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1317 (C-1rsquo) 1329 (C-6) 1344 (C-2) 1409 (C-

1rsquorsquo) 1578 (C-4b) 1590 (C-4rsquo) 1596 (C-4a) 1601 (C-8) 1739 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 10) 409 (28) 408 (100) 407 (34) 391 (21) 390 (15)

380 (18) 379 (62) 363 (26) 362 (43) 347 (16) 305 (9) 153 (10) 152 (13) 137 (14) 121

(21) 99 (16) 78 (9)

3-fenil-8-hidroxi-2-(4-metoxifenil)xantona (90p) pf = 126-128ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 3941205 encontrado 3941204

RMN 1H δ = 379 (s 3H 4rsquo-OCH3) 677 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 681 (dd 1H H-7 J 84 e 07

Hz) 693 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 707 (d 2H

H-2rsquo6rsquo J 88 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-730 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4)

759 (t 1H H-6 J 84 Hz) 825 (s 1H H-1) 1270

(s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7) 1135 (C-3rsquo5rsquo)

11935 (C-4) 11938 (C-9a) 1273 (C-4rsquorsquo) 1277 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1319 (C-1rsquo) 1367 (C-6) 1369 (C-2) 1398 (C-1rsquorsquo) 1484 (C-

3) 1550 (C-4a) 1564 (C-4b) 1587 (C-4rsquo) 1619 (C-8) 1821 (C-9)

EMEI mz (int rel) 394 (M+bull 100) 393 (15) 395 (25) 379 (15) 363 (15) 351 (10)

129 (17) 125 (11) 123 (10) 111 (17) 97 (22) 96 (13) 86 (14) 84 (16) 83 (21) 73 (12)

69 (12)

3-fenil-8-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87q) pf = 189-190ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7673 H 527

RMN 1H δ = 355 (s 3H 3rsquo-OCH3) 387 (s 3H

4rsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-OCH3) 653 (d 1H H-2rsquo

J 19 Hz) 680 (d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 683 (dd 1H

H-7 J 86 e 09 Hz) 685 (dd 1H H-6rsquo J 83 e 19

Hz) 709 (dd 1H H-5 J 86 e 09 Hz) 719-722 (m

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOCH3

PARTE II ndash Parte experimental

423

2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-731 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 747 (s 1H H-4) 762 (t 1H H-6 J 86

Hz) 835 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquo-OCH3) 558 (4rsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1054 (C-7) 1101 (C-5)

1107 (C-5rsquo) 1126 (C-8a) 1135 (C-2rsquo) 1188 (C-4) 1219 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1274

(C-4rsquorsquo) 1280 (C-1) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1324 (C-1rsquo) 1348 (C-6) 1365

(C-2) 1403 (C-1rsquorsquo) 1469 (C-3) 1479 e 1480 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1540 (C-4a) 1582 (C-4b)

1608 (C-8) 1764 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 424 (7) 423 (25) 408 (6) 395 (13) 391 (12) 380

(6) 363 (6) 351 (8)

3-fenil-8-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88q) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401615

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 360 (dd 1H H-4cis J 173 e 91 Hz) 382 e

384 (2s 6H 3rsquo4rsquo-OCH3) 399 (s 3H 8-OCH3)

425 (dd 1H H-3 J 91 e 14 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo

J 84 Hz) 678 (dd 1H H-7 J 84 e 07 Hz) 690

(dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 695 (dd 1H H-6rsquo J

84 e 21 Hz) 707 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 718-731 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 746 (s

1H H-1) 746 (t 1H H-6 J 84 Hz)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 419 (C-3) 5574 e 5584 (3rsquo4rsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 1063

(C-7) 1087 (C-2rsquo) 1101 (C-5) 1108 (C-5rsquo) 1145 (C-8a) 1154 (C-1) 1179 (C-9a)

1182 (C-6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1332 (C-1rsquo) 1330 (C-6)

1356 (C-2) 1411 (C-1rsquorsquo) 1487 e 1488 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1579 (C-4b) 1597 (C-4a) 1602

(C-8) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 22) 439 (24) 408 (100) 423 (20) 395 (10) 391 (9) 363

(8)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88q)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

424

3-fenil-8-hidroxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (90q) pf = 186-188ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O5 C 7640 H 475

Encontrado C 7611 H 475

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 388 (s 3H

3rsquo-OCH3) 652 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 680 (d

1H H-5rsquo J 82 Hz) 682 (d 1H H-7 J 83 Hz)

684 (dd 1H H-6rsquo J 82 e 19 Hz) 695 (dd 1H

H-5 J 83 e 07 Hz) 720-724 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

728-732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 752 (s 1H H-4)

761 (t 1H H-6 J 83 Hz) 830 (s 1H H-1) 1269 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-8a) 1105 (C-7)

1107 (C-5rsquo) 1133 (C-2rsquo) 1193 (C-4) 1194 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1270 (C-1) 1277 (C-

4rsquorsquo) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1294 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1320 (C-1rsquo) 1367 (C-6) 1369 (C-2) 1399 (C-

1rsquorsquo) 14809 e 14812 (C-3rsquo4rsquo) 1484 (C-3) 1550 (C-4a) 1564 (C-4b) 1619 (C-8) 1821

(C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 100) 409 (20) 381 (10) 377 (14) 363 (10) 349 (13)

337 (10) 139 (10) 137 (14) 125 (12) 111 (16) 110 (13) 97 (19) 96 (13) 86 (13) 84

(19) 83 (15) 81 (16) 73 (12) 69 (17)

2-fenil-8-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87r) pf = 188-190ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7666 H 511

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 388 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-OCH3) 654 (d 1H H-

2rsquorsquo J 209 Hz) 682 (d 2H H-5rsquorsquo J 83 Hz e H-7 J

84Hz) 690 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 709

(dd 1H H-7 J 84 e 08 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 723-727 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 750 (s 1H H-

4) 762 (t 1H H-6 J 84 Hz) 831 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1055 (C-7) 1100 (C-

5) 1107 (C-5rsquorsquo) 1126 (C-8a) 1133 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-4) 1216 (C-9a) 1218 (C-6rsquorsquo)

1267 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1323 (C-1rsquorsquo) 1346 (C-6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87r)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

425

1368 (C-2) 1404 (C-1rsquo) 1466 (C-3) 1481 e 1485 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1542 (C-4a) 1582

(C-4b) 1608 (C-8) 1763 (C-9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (19) 422 (5) 421 (18) 420 (8) 410 (8) 409

(35) 393 (13) 392 (20) 377 (6) 376 (5) 361 (6) 333 (5)

2-fenil-8-metoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88r) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401627

RMN 1H δ = 291 (dd 1H H-4trans J 173 e 14

Hz) 358 (dd 1H H-4cis J 173 e 86 Hz) 376 (s

3H 3rsquorsquo-OCH3) 380 (s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 399 (s

3H 8-OCH3) 422 (dd 1H H-3 J 86 e 14 Hz)

672 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 679 (d 1H H-7 J

84 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd

1H H-6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 692 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 719-731 (m 3H H-

3rsquo4rsquo5rsquo) 746 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 84 Hz) 747 (t 1H H-6 J 84 Hz)753 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 365 (C-4) 415 (C-3) 5578 e 5582 (3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 1063

(C-7) 1102 (C-5) 1103 (C-2rsquorsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1144 (C-8a) 1169 (C-1) 1177 (C-9a)

1193 (C-6rsquorsquo) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1274 (C-4rsquo) 1285 (C-3rsquo5rsquo) 1331 (C-6) 1332 (C-1rsquorsquo)

1352 (C-2) 1394 (C-1rsquo) 1480 (C-4rsquorsquo) 1491 (C-3rsquorsquo) 1579 (C-4b) 1602 (C-8) 1603

(C-4a) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 18) 439 (23) 438 (100) 437 (23) 421 (24) 420 (11)

410 (10) 409 (42) 393 (18) 392 (25) 361 (8) 151 (8) 137 (9)

2-fenil-8-hidroxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (90r) pf = 165-167ordmC

EMAR (EI) C27H20O5 [M+bull] calculado 4241311 encontrado 4241312

RMN 1H δ = 353 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389 (s 3H

4rsquorsquo-OCH3) 655 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (dd

1H H-7 J 84 e 07 Hz) 684 (d 1H H-5rsquorsquo J 83

Hz) 692 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 697 (dd

1H H-5 J 84 e 07 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 725-730 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 756 (s 1H

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90r)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88r)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

426

H-4) 761 (t 1H H-6 J 84 Hz) 828 (s 1H H-1) 1271 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 556 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1091 (C-8a) 1106 (C-7)

1108 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1188 (C-4) 1192 (C-9a) 1220 (C-6rsquorsquo) 1270 (C-4rsquo) 1276

(C-1) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1320 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-6) 1372 (C-2) 1400 (C-

1rsquo) 1481 (C-3) 1482 (C-3rsquorsquo) 1488 (C-4rsquorsquo) 1554 (C-4a) 1564 (C-4b) 1620 (C-8)

1821 (C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 100) 409 (12) 393 (12) 377 (11) 350 (8) 349 (13) 337

(8) 84 (10)

8-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87s) pf = 187-188ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C30H26O7 C 7228 H 526

Encontrado C 7233 H 524

RMN 1H δ = 362 e 365 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 404 (s 3H 8-

OCH3) 665-666 (m 2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-684

(m 5H H-7 H-5rsquo H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 709 (dd

1H H-5 J 84 e 07 Hz) 748 (s 1H H-4) 762 (t

1H H-6 J 84 Hz) 832 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 557 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 565 (8-OCH3) 1055 (C-7) 1100

(C-5) 11076 e 11080 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1126 (C-8a) 1130 e 1133 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1184

(C-4) 1217 (C-9a) 1219 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1281 (C-1) 1327 e 1329 (C-1rsquo e C-

1rsquorsquo) 1348 (C-6) 1365 (C-2) 1467 (C-3) 1479 1483 e 1485 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-

4rsquorsquo) 1540 (C-4a) 1582 (C-4b) 1608 (C-8) 1763 (C-9)

EMEI mz (int rel) 498 (M+bull 100) 497 (16) 481 (15) 480 (7) 470 (9) 469 (26) 453

(9) 452 (15) 409 (5) 406 (5) 361 (6) 141 (9) 99 (7) 86 (9) 84 (14) 78 (8)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87s)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

427

8-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88s) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C30H28O7 [M+bull] calculado 5001835 encontrado 5001837

RMN 1H δ = 290 (dd 1H H-4trans J 173 e 13

Hz) 357 (dd 1H H-4cis J 173 e 83 Hz) 376

380 385 e 385 (4s 12H 3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3)

399 (s 3H 8-OCH3) 420 (d largo 1H H-3 J 83

Hz) 672 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 676 (d 1H H-

5rsquo J 85 Hz) 679 (d 1H H-7 J 85 Hz) 682 (d

1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 20 Hz) 692 (dd 1H H-5 J 87 e 07

Hz) 696 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 744 (s 1H H-1)

747 (dd 1H H-6 J 87 e 85 Hz)

RMN 13C δ = 364 (C-4) 416 (C-3) 5578 5582 e 5585 (3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-

OCH3) 1063 (C-7) 1088 (C-2rsquo) 11016 (C-5) 11024 (C-2rsquorsquo) 1109 (C-5rsquo) 1114 (C-

5rsquorsquo) 1144 (C-8a) 1153 (C-1) 1178 (C-9a) 1182 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1323 (C-1rsquo)

1330 (C-6) 1335 (C-1rsquorsquo) 1350 (C-2) 1480 1487 1488 e 1491 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1579 (C-4b) 1599 (C-4a) 1602 (C-8) 1740 (C-9)

EMEI mz (int rel) 500 (M+bull 21) 499 (24) 498 (100) 497 (12) 481 (13) 469 (21)

452 (12) 363 (7)

8-hidroxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (90s) pf = 164-166

EMAR (EI) C29H24O7 [M+bull] calculado 4841522 encontrado 4841523

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 664-666 (m

2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-688 (m 5H H-7 H-5rsquo

H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 694 (dd 1H H-5rsquo J 84 e

06 Hz) 752 (s 1H H-4) 760 (t 1H H-6 J 84

Hz) 826 (s 1H H-1) 1270 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 5568 e 5571 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 1070 (C-5) 1090 (C-

8a) 1105 (C-7) 11077 e 11081 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1129 e 1131 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1184 (C-4)

1191 (C-9a) 1219 e 1221 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1271 (C-1) 1322 e 1324 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo)

1367 (C-6) 1369 (C-2) 14811 14813 14836 14838 e 1487 (C-3 C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1551 (C-4a) 1563 (C-4b) 1619 (C-8) 1820 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90s)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88s)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

428

EMEI mz (int rel) 484 (M+bull 100) 469 (9) 185 (12) 129 (19) 111 (10) 97 (16) 83

(13) 73 (20) 71 (10) 69 (13) 60 (12)

23-difenil-68-dimetoxixantona (87t) pf = 209-210ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C27H20O4 C 7940 H 494

Encontrado C 7922 H 500

RMN 1H δ = 393 (s 3H 6-OCH3) 400 (s 3H

8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz) 653 (d 1H

H-5 J 23 Hz) 714-727 (m 10H 23-C6H5) 743

(s 1H H-4) 832 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 564 (8-OCH3)

929 (C-5) 952 (C-7) 1074 (C-8a) 1184 (C-4)

1220 (C-9a) 1267 (C-4rsquo) 1274 (C-4rsquorsquo) 1280 (C-3rsquo5rsquo) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1284 (C-1)

1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-2rsquo6rsquo) 1368 (C-2) 14005 e 14008 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1464 (C-

3) 1541 (C-4a) 1599 (C-4b) 1620 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 408 (M+bull 100) 407 (40) 394 (5) 391 (13) 390 (8) 380 (14) 379

(66) 378 (15) 377 (39) 363 (13) 362 (27) 336 (7) 334 (14) 333 (13) 276 (6) 226 (5)

215 (8) 189 (5)

23-difenil-68-dimetoxi-34-di-hidroxantona (88t) pf = 189-191ordmC

EMAR (EI) C27H22O4 [M+bull] calculado 4101518 encontrado 4101510

RMN 1H δ = 290 (dd 1H H-4trans J 172 e 14

Hz) 361 (dd 1H H-4cis J 172 e 89 Hz) 386 (s

3H 6-OCH3) 398 (s 3H 8-OCH3) 428 (d largo

1H H-3 J 89 Hz) 636 e 637 (AB 2H H-5 e H-

7 J 26 Hz) 721-733 (m 8H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 746-749 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

756 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 362 (C-4) 418 (C-3) 556 (6-OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-

7) 1091 (C-8a) 1172 (C-1) 1176 (C-9a) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1271 e 1273 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88t)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

429

1274 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1346 (C-2) 1393 (C-1rsquo) 1409 (C-

1rsquorsquo) 15939 e 15943 (C-4a e C-4b) 1613 (C-8) 1634 (C-6) 1733 (C-9)

EMEI mz (int rel) 410 (M+bull 17) 409 (29) 408 (100) 407 (45) 395 (15) 394 (45)

393 (23) 391 (20) 390 (10) 380 (23) 379 (82) 378 (24) 377 (49) 365 (13) 364 (12)

363 (21) 362 (32) 334 (19) 333 (20) 289 (11) 228 (11) 215 (12) 105 (11)

23-difenil-8-hidroxi-6-metoxixantona (90t) pf = 197-200ordmC

EMAR (EI) C26H18O4 [M+bull] calculado 3941205 encontrado 3941209

RMN 1H δ = 391 (s 3H 6-OCH3) 638 (d 1H

H-7 J 22 Hz) 646 (d 1H H-5 J 22 Hz) 714-

720 (m 4H H-2rsquo6rsquo e H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 722-729 (m

6H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4)

827 (s 1H H-1) 1291 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 558 (6-OCH3) 930 (C-5) 971

(C-7) 1040 (C-8a) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1270 e 1277 (C-4rsquo e C-4rsquorsquo) 1275 (C-1)

1280 e 1282 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 e 1299 (C-2rsquo6rsquo e C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1372 (C-2) 13967

e 13974 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1478 (C-3) 1551 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8) 1667 (C-6)

1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 394 (M+bull 100) 393 (31) 365 (16) 350 (6)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (87u) pf = 228-230ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C28H22O5 C 7670 H 506

Encontrado C 7686 H 524

RMN 1H δ = 378 (s 3H 4rsquo-OCH3) 392 (s

3H 6-OCH3) 399 (s 3H 8-OCH3) 636 (d

1H H-7 J 24 Hz) 651 (d 1H H-5 J 24 Hz)

677 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 88 Hz) 707 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 88 Hz) 717-721 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-728 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 740 (s 1H

H-4) 829 (s 1H H-1)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87u)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

430

RMN 13C δ = 551 (4rsquo-OCH3) 557 (6-OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 951 (C-7)

1073 (C-8a) 1134 (C-3rsquo5rsquo) 1185 (C-4) 1219 (C-9a) 1273 (C-4rsquorsquo) 12809 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

12811 (C-1) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquo) 1364 (C-2) 1402 (C-1rsquorsquo)

1464 (C-3) 1538 (C-4a) 1585 (C-4rsquo) 1599 (C-4b) 1620 (C-8) 1649 (C-6) 1753 (C-

9)

EMEI mz (int rel) 438 (M+bull 100) 437 (34) 421 (12) 420 (7) 410 (11) 409 (48) 408

(11) 407 (22) 394 (7) 393 (14) 392 (23) 377 (8) 365 (7) 364 (6) 363 (8) 350 (5) 202

(5) 84 (5)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(4-metoxifenil)-34-di-hidroxantona (88u) pf = 190-191ordmC

EMAR (EI) C28H24O5 [M+bull] calculado 4401624 encontrado 4401621

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 356 (dd 1H H-4cis J 172 e 91

Hz) 376 (s 3H 4rsquo-OCH3) 382 (s 3H 6-

OCH3) 394 (s 3H 8-OCH3) 422 (d largo

1H H-3 J 91 Hz) 632 (AB 2H H-5 e H-7

J 24 Hz) 680 (d 1H H-3rsquo5rsquo J 89 Hz)

717-730 (m 5H H-2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 739 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 89 Hz) 745 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 361 (C-4) 418 (C-3) 552 (4rsquo-OCH3) 556 (6-OCH3) 563 (8-OCH3)

928 (C-5) 960 (C-7) 1091 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1138 (C-3rsquo5rsquo) 1152 (C-1) 1177 (C-

9a) 1288 (C-2rsquo6rsquo) 1270 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1288 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1318 (C-1rsquo) 1342

(C-2) 1410 (C-1rsquorsquo) 1590(C-4rsquo e C-4b) 1593 (C-4a) 1612 (C-8) 1633 (C-6) 1734

(C-9)

EMEI mz (int rel) 440 (M+bull 9) 439 (29) 438 (100) 437 (49) 421 (18) 410 (17) 409

(57) 408 (17) 407 (28) 393 (18) 392 (26) 363 (10) 137 (12) 125 (12) 123 (14) 112

(10) 84 (20)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88u)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

431

3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(4-metoxifenil)xantona (90u) pf = 210-212ordmC

EMAR (EI) C27H20O5 [M+bull] calculado 4241311 encontrado 4241324

RMN 1H δ = 382 (s 3H 4rsquo-OCH3) 391 (s

3H 6-OCH3) 638 (d 1H H-7 J 23 Hz)

646 (d 1H H-5 J 23 Hz) 678 (d 2H H-

3rsquo5rsquo J 88 Hz) 707 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 88

Hz) 719-722 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 727-730

(m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 747 (s 1H H-4) 825

(s 1H H-1) 1293 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 552 (4rsquo-OCH3) 558 (6-OCH3) 929 (C-5) 970 (C-7) 1040 (C-8a)

1137 (C-3rsquo5rsquo) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1272 (C-1) 1276 (C-4rsquorsquo) 1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1310 (C-2rsquo6rsquo) 1320 (C-1rsquo) 1368 (C-2) 1399 (C-1rsquorsquo) 1478 (C-3)

1549 (C-4a) 1578 (C-4b) 1586 (C-4rsquo) 1636 (C-8) 1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 424 (M+bull 56) 423 (18) 213 (20) 199 (16) 186 (20) 179 (21) 167

(24) 165 (36) 153 (23) 152 (38) 151 (39) 137 (41) 124 (41) 123 (42) 121 (22) 112

(43) 111 (65) 98 (78) 97 (58) 96 (45) 84 (100) 83 (55) 70 (32)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (87v) pf = 150-151ordmC

EMAR (EI) C29H27O6 [M+bull] calculado 4681573 encontrado 4681579

RMN 1H δ = 354 (s 3H 4rsquo-OCH3) 387 (s

3H 3rsquo-OCH3) 393 (s 3H 6-OCH3) 400 (s

3H 8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz)

652-653 (m 2H H-5 e H-2rsquo) 679 (d 1H

H-5rsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquo J 82 e

19 Hz) 718-722 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 726-

730 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 742 (s 1H H-4) 833 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (4rsquo-OCH3) 557 (3rsquo-OCH3) 564 (6-OCH3) 564 (8-OCH3) 928 (C-

5) 951 (C-7) 1074 (C-8a) 1107 (C-5rsquo) 1135 (C-2rsquo) 1185 (C-4) 1220 (C-9a) 1221

(C-6rsquo) 1273 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-1) 1281 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1325 (C-1rsquo) 1365

(C-2) 1404 (C-1rsquorsquo) 1464 (C-3) 1478 e 1480 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1539 (C-4a) 1599 (C-4b)

1620 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87v)

5

4

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90u)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

432

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 17) 256 (10) 236 (11) 227 (12) 213 (23) 199 (13) 185

(15) 171 (19) 169 (11) 157 (13) 153 (16) 152 (22) 151 (23) 137 (26) 129 (41) 123

(30) 113 (26) 111 (45) 109 (26) 98 (68) 97 (88) 84 (100) 83 (92) 81 (54) 69 (59)

3-fenil-68-dimetoxi-2-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88v) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701731

RMN 1H δ = 287 (dd 1H H-4trans J 173 e

16 Hz) 357 (dd 1H H-4cis J 173 e 84

Hz) 382 3828 e 3830 (3s 9H 63rsquo4rsquo-

OCH3) 394 (s 3H 8-OCH3) 423 (d largo

1H H-3 J 84 Hz) 633 e 635 (AB 2H H-5

e H-7 J 24 Hz) 674 (d 1H H-5rsquo J 85 Hz)

694 (dd 1H H-6rsquo J 85 e 21 Hz) 706 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 718-731 (m 5H H-

2rsquorsquo3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo6rsquorsquo) 745 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 360 (C-4) 420 (C-3) 556 557 e 558 (63rsquo4rsquo-OCH3) 562 (8-OCH3)

928 (C-5) 960 (C-7) 1087 (C-2rsquo) 1091 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1155 (C-1) 1176 (C-

9a) 1181 (C-6rsquo) 1271 (C-4rsquorsquo) 1273 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1289 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1322 (C-1rsquo) 1344

(C-2) 1411 (C-1rsquorsquo) 1486 e 1487 (C-3rsquo e C-4rsquo) 1591 e 1594 (C-4a e C-4b) 1613 (C-

8) 1634 (C-6) 1734 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 9) 469 (21) 468 (100) 467 (23) 451 (13) 439 (29) 437

(13) 423 (13) 422 (15)

3-fenil-8-hidroxi-6-metoxi-2-(34-dimetoxifenil)xantona (90v) pf = 190-192ordmC

EMAR (EI) C28H22O6 [M+bull] calculado 4541416 encontrado 4541415

RMN 1H δ = 356 (s 3H 4rsquo-OCH3) 388

(s 3H 3rsquo-OCH3) 392 (s 3H 6-OCH3)

639 (d 1H H-7 J 23 Hz) 647 (d 1H H-5

J 23 Hz) 652 (d 1H H-2rsquo J 19 Hz) 679

(d 1H H-5rsquo J 83 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquo J

83 e 19 Hz) 719-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

729-731 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 829 (s 1H H-1) 1292 (s 1H 8-OH)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90v)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88v)

5

4

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

Hcis

H

Htrans

PARTE II ndash Parte experimental

433

RMN 13C δ = 556 (4rsquo-OCH3) 558 (3rsquo-OCH3) 559 (6-OCH3) 930 (C-5) 971 (C-7)

1040 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1134 (C-2rsquo) 1191 (C-4) 1195 (C-9a) 1221 (C-6rsquo) 1270

(C-1) 1276 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1321 (C-1rsquo) 1369 (C-2) 1401

(C-1rsquorsquo) 1478 (C-3) 14807 e 14814 (C-3rsquo4rsquo) 1549 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8)

1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 100) 439 (25) 411 (12) 407 (12) 368 (12) 352 (9) 255

(9)247 (9) 227 (11) 213 (28) 199 (17) 185 (26) 171 (21) 157 (19) 143 (20) 139 (19)

137 (24) 129 (42) 125 (39) 124 (22) 123 (33) 121 (27) 111 (55) 98 (73) 97 (75) 84

(51) 83 (78) 73 (40)

2-fenil-68-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (87x) pf = 151-152ordmC

EMAR (EI) C29H27O6 [M+bull] calculado 4681573 encontrado 4681563

RMN 1H δ = 352 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 388 (s

3H 4rsquorsquo-OCH3) 393 (s 3H 6-OCH3) 399 (s

3H 8-OCH3) 637 (d 1H H-7 J 23 Hz)

652-653 (s largo 2H H-5 e H-2rsquorsquo) 682 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 689 (dd 1H H-6rsquorsquo J 83

e 20 Hz) 716-719 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 722-

728 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 745 (s 1H H-4) 830 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 557 (64rsquorsquo-OCH3) 564 (8-OCH3) 928 (C-5) 951 (C-

7) 1074 (C-8a) 1107 (C-5rsquorsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1180 (C-4) 1217 (C-9a) 1218 (C-6rsquorsquo)

1267 (C-4rsquo) 1281 (C-3rsquo5rsquo) 1284 (C-1) 1299 (C-2rsquo6rsquo) 1324 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-2)

1404 (C-1rsquo) 1461 (C-3) 1480 e 1484 (C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1541 (C-4a) 1599 (C-4b) 1621

(C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 468 (M+bull 100) 467 (18) 451 (9) 439 (24) 437 (9) 423 (9) 422

(12) 182 (4)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87x)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

434

2-fenil-68-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88x) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C29H26O6 [M+bull] calculado 4701729 encontrado 4701739

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

14 Hz) 355 (dd 1H H-4cis J 172 e 84 Hz)

376 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 379 (s 3H 4rsquorsquo-

OCH3) 383 (s 3H 6-OCH3) 394 (s 3H 8-

OCH3) 419 (d largo 1H H-3 J 84 Hz)

633 e 635 (AB 2H H-5 e H-7 J 24 Hz)

671 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 684 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 19

Hz) 718-730 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 743-747 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 751 (s 1H H-1)

RMN 13C δ = 363 (C-4) 415 (C-3) 556 (6-OCH3) 557 (4rsquorsquo-OCH3) 558 (3rsquorsquo-OCH3)

563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-7) 1090 (C-8a) 1103 (C-2rsquorsquo) 1113 (C-5rsquorsquo) 1170

(C-1) 1174 (C-9a) 1193 (C-6rsquorsquo) 1256 (C-2rsquo6rsquo) 1273 (C-4rsquo) 1284 (C-3rsquo5rsquo) 1333

(C-1rsquorsquo) 1349 (C-2) 1394 (C-1rsquo) 1479 (C-4rsquorsquo) 1490 (C-3rsquorsquo) 1594 (C-4b) 1596 (C-

4a) 1612 (C-8) 1634 (C-6) 1733 (C-9)

EMEI mz (int rel) 470 (M+bull 100) 469 (20) 468 (35) 452 (7) 451 (15) 439 (15) 437

(12) 422 (7) 393 (8) 333 (7)

2-fenil-8-hidroxi-6-dimetoxi-3-(34-dimetoxifenil)xantona (90x) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C28H22O6 [M+bull] calculado 4541416 encontrado 4541415

RMN 1H δ = 353 (s 3H 3rsquorsquo-OCH3) 389

(s 3H 4rsquorsquo-OCH3) 392 (s 3H 6-OCH3) 639

(d 1H H-7 J 23 Hz) 648 (d 1H H-5 J 23

Hz) 654 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 683 (d

1H H-5rsquorsquo J 83 Hz) 691 (dd 1H H-6rsquorsquo J

83 e 20 Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquo6rsquo)

726-728 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 752 (s 1H H-4) 826 (s 1H H-1) 1293 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 555 (3rsquorsquo-OCH3) 558 (4rsquorsquo-OCH3) 559 (6-OCH3) 930 (C-5) 970 (C-7)

1040 (C-8a) 1108 (C-5rsquo) 1133 (C-2rsquorsquo) 1186 (C-4) 1192 (C-9a) 1219 (C-6rsquorsquo) 1270

(C-4rsquo) 1275 (C-1) 1282 (C-3rsquo5rsquo) 1298 (C-2rsquo6rsquo) 1321 (C-1rsquorsquo) 1371 (C-2) 1401 (C-

1rsquo) 1475 (C-3) 1482 (C-3rsquorsquo) 1487 (C-4rsquorsquo) 1552 (C-4a) 1578 (C-4b) 1636 (C-8)

1667 (C-6) 1806 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90x)

54

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88x)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

H3CO

PARTE II ndash Parte experimental

435

EMEI mz (int rel) 454 (M+bull 100) 439 (13) 423 (13) 407 (8) 396 (13) 370 (9) 369

(16) 368 (26) 366 (10) 353 (18) 253 (10) 242 (13) 237 (19) 225 (24)

68-dimetoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (87z) pf = 135-137ordmC

EMAR (EI) C31H28O8 [M+bull] calculado 5281784 encontrado 5281780

RMN 1H δ = 362 e 364 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-

OCH3) 387 e 389 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-OCH3)

394 (s 3H 6-OCH3) 400 (s 3H 8-OCH3)

638 (d 1H H-7 J 21 Hz) 654 (d 1H H-5

J 21 Hz) 679-684 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-

5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 744 (s 1H H-4) 831 (s 1H H-

1)

RMN 13C δ = 5568 (3rsquo3rsquorsquo-OCH3) 5576 (6-OCH3) 5584 (4rsquo4rsquorsquo-OCH3) 564 (8-

OCH3) 928 (C-5) 951 (C-7) 1074 (C-8a) 11075 e 11078 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1131 e 1133

(C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1181 (C-4) 1217 (C-9a) 1218 e 1222 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1280 (C-1) 1328

e 1329 (C-1rsquo e C-1rsquorsquo) 1365 (C-2) 1461 (C-3) 1479 1483 e 1484 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e

C-4rsquorsquo) 1540 (C-4a) 1599 (C-4b) 1621 (C-8) 1649 (C-6) 1752 (C-9)

EMEI mz (int rel) 528 (M+bull 100) 527 (11) 511 (11) 499 (26) 497 (14) 482 (16)

68-dimetoxi-23-di(34-dimetoxifenil)-34-di-hidroxantona (88z) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C31H30O8 [M+bull] calculado 5301941 encontrado 5301944

RMN 1H δ = 285 (dd 1H H-4trans J 172 e

13 Hz) 355 (dd 1H H-4cis J 172 e 84 Hz)

376 380 3835 e 3842 (4s 15H

63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 395 (s 3H 8-OCH3)

418 (d largo 1H H-3 J 84 Hz) 634 e 636

(AB 2H H-5 e H-7 J 23 Hz) 672 (d 1H

H-5rsquorsquo J 83 Hz) 675 (d 1H H-5rsquo J 86 Hz) 681 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 684 (dd 1H

H-6rsquorsquo J 83 e 20 Hz) 695 (dd 1H H-6rsquo J 86 e 21 Hz) 708 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 742

(s 1H H-1)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(87z)

54

3

2

1

6

43

21

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(88z)

54

3

2

1

6

4 3

21

OCH3

Hcis

H

Htrans

OCH3

OCH3

H3CO

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

436

RMN 13C δ = 363 (C-4) 417 (C-3) 556 5576 5581 5583 e 559 (63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-

OCH3) 563 (8-OCH3) 928 (C-5) 960 (C-7) 1088 (C-2rsquo) 1091 (C-8a) 1102 (C-2rsquorsquo)

1109 (C-5rsquo) 1114 (C-5rsquorsquo) 1154 (C-1) 1175 (C-9a) 1181 (C-6rsquo) 1192 (C-6rsquorsquo) 1324

(C-1rsquo) 1336 (C-1rsquorsquo) 1347 (C-2) 1480 (C-4rsquorsquo) 1486 (C-4rsquo) 1487 (C-3rsquo) 1491 (C-3rsquorsquo)

1592 (C-4a) 1594 (C-4b) 1613 (C-8) 1634 (C-6) 1734 (C-9)

EMEI mz (int rel) 530 (M+bull 100) 529 (26) 528 (80) 511 (9) 499 (20) 497 (13) 482

(9) 393 (18) 368 (8) 213 (10) 151 (10) 147 (9) 129 (10) 111 (11) 109 (10) 98 (10) 97

(24) 96 (13) 95 (16) 84 (10) 83 (29) 81 (18)

8-hidroxi-6-metoxi-23-di(34-dimetoxifenil)xantona (90z) Oacuteleo amarelo

EMAR (EI) C30H26O8 [M+bull] calculado

5141628 encontrado 5141622

RMN 1H δ = 363 e 366 (2s 6H 4rsquo4rsquorsquo-

OCH3) 388 e 389 (2s 6H 3rsquo3rsquorsquo-OCH3)

392 (s 3H 6-OCH3) 639 (d 1H H-7 J 22

Hz) 647 (d 1H H-5 J 22 Hz) 665 (s

largo 2H H-2rsquo e H-2rsquorsquo) 679-685 (m 4H H-5rsquo H-6rsquo H-5rsquorsquo e H-6rsquorsquo) 750 (s 1H H-4)

826 (s 1H H-1) 1292 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 557 558 e 559 (63rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OCH3) 930 (C-5) 970 (C-7) 1040 (C-

8a) 11081 e 11084 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1130 e 1132 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1187 (C-4) 1192 (C-

9a) 1219 e 1221 (C-6rsquo e C-6rsquorsquo) 1271 (C-1) 1324 (C-1rsquo) 1325 (C-1rsquorsquo) 1369 (C-2)

1476 (C-3) 1481 14839 14842 e 1487 (C-3rsquo C-4rsquo C-3rsquorsquo e C-4rsquorsquo) 1550 (C-4a) 1578

(C-4b) 1636 (C-8) 1667 (C-6) 1806 (C-9)

EMEI mz (int rel) 514 (M+bull 100) 499 (7) 483 (8) 468 (7) 440 (6) 425 (6)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(90z)

54

3

2

1

6

43

21

OH

H3CO

OCH3

OCH3

OCH3

OCH3

PARTE II ndash Parte experimental

437

66 Siacutentese de 23-diarilxantonas poli-hidroxiladas

Uma soluccedilatildeo de 23-diarilxantonas (87b-i) (015 mmol) em diclorometano

recentemente destilado (3 ml) foi arrefecida ateacute -78 ordmC e adicionou-se lentamente de

soluccedilatildeo de tribrometo de boro em diclorometano 01 M (25 equivalentes por cada grupo a

remover) De salientar que todo o material de vidro deve estar bem seco que eacute

indispensaacutevel o uso de bata luvas e oacuteculos de seguranccedila para a manipulaccedilatildeo do BBr3 Este

reagente liberta aacutecido bromiacutedrico pelo que deve evitar-se o seu contacto com a pele e

inalaccedilatildeo A mistura reaccional foi deixada agrave temperatura ambiente em atmosfera de azoto

por um periacuteodo de tempo variaacutevel consoante o tipo de substituinte presente Apoacutes este

periacuteodo adicionou-se aacutegua (20 ml) e deixou-se em agitaccedilatildeo vigorosa ateacute se observar a

formaccedilatildeo de um precipitado amarelo Filtrou-se o precipitado lavou-se abundantemente

com aacutegua (4 x 50 ml) e depois com eacuteter de petroacuteleo (4 x 20 ml) obtendo-se desta forma as

23-diarilxantonas poli-hidroxiladas (91b-i) em bons rendimentos

3-fenil-2-(4-hidroxifenil)xantona (91b) (1h 72 ) pf = 241-242ordmC

EMAR (EI) C25H16O3 [M+bull] calculado 3641099 encontrado 3641100

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 666 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

85 Hz) 695 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 85 Hz) 722-725

(m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 732-734 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo)

752 (t 1H H-7 J 77 Hz) 764 (s 1H H-4) 769

(d 1H H-5 J 81 Hz) 791 (dt 1H H-6 J 81 e 16

Hz) 806 (s 1H H-1) 823 (dd 1H H-8 J 77 e 16

Hz) 953 (s 1H 4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) 1151 (C-3rsquo5rsquo) 1183 (C-5) 1195 (C-4) 1201 (C-9a) 1212 (C-

8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1294 (C-

2rsquorsquo6rsquorsquo) 1300 (C-1rsquo) 1307 (C-2rsquo6rsquo) 1356 (C-6) 1367 (C-2) 1395 (C-1rsquorsquo) 1472 (C-

3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1565 (C-4rsquo) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 364 (M+bull 100) 349 (3) 335 (4) 305 (5) 276 (3) 244 (3) 213 (3)

173 (4) 138 (2) 77 (2)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91b)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

PARTE II ndash Parte experimental

438

3-fenil-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91c) (2h 80 ) pf = 171-173ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801035

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 637 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 20 Hz) 658 (d 1H H-2rsquo J 20 Hz) 663 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 724-730 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 733-

736 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 750 (dt 1H H-7 J 77 e

05 Hz) 760 (s 1H H-4) 767 (d 1H H-5 J 82

Hz) 789 (dt 1H H-6 J 82 e 14 Hz) 803 (s 1H

H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 14 Hz) 894 e 899 (2s largos 2H 3rsquo4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1155 (C-5rsquo) 1170 (C-2rsquo) 1183 (C-5) 1194 (C-4) 1200 (C-

9a) 1208 (C-6rsquo) 1212 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo)

1282 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1293 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1307 (C-1rsquo) 1356 (C-6) 1369 (C-2) 1396 (C-1rsquorsquo)

1446 (C-3rsquo) 1450 (C-4rsquo) 1470 (C-3) 1543 (C-4a) 1558 (C-4b) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 363 (5) 333 (12) 321 (3) 305 (6) 292 (2) 276 (4)

263 (2) 239 (2) 213 (2) 181 (2) 167 (8) 152 (2) 138 (4) 121 (2) 77 (2)

2-fenil-3-(4-hidroxifenil)xantona (91d) (obtido a partir do composto (87d0) 24h 69

obtido a partir do composto (87d) 1h 82 ) pf = 244-245ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O3 C 8240 H 443

Encontrado C 8250 H 443

RMN 1H (500 MHz DMSO-d6) δ = 669 (d 2H

H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz) 705 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86

Hz) 719 (dd 2H H-2rsquo6rsquo J 78 e 15 Hz) 730-

735 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 753 (dt 1H H-7 J 77 e

09 Hz) 765 (s 1H H-4) 771 (d 1H H-5 J 81

Hz) 792 (dt 1H H-6 J 81 e 16 Hz) 808 (s 1H

H-1) 824 (dd 1H H-8 J 77 e 16 Hz) 967 (s 1H 4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (75 MHz DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1183 (C-5) 1191 (C-4) 1196

(C-9a) 1213 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1) 1283 (C-3rsquo5rsquo)

1295 (C-2rsquo6rsquo) 1297 (C-1rsquorsquo) 1308 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1356 (C-6) 1365 (C-2) 1399 (C-1rsquo)

1474 (C-3) 1548 (C-4a) 1558 (C-4b) 1572 (C-4rsquorsquo) 1757 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91c)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91d)

54

3

2

1

6

43

21

OH

PARTE II ndash Parte experimental

439

EMEI mz (int rel) 364 (M+bull 100) 347 (7) 335 (4) 305 (6) 289 (4) 276 (3) 244 (4)

213 (4) 173 (5) 138 (2) 84 (4) 66 (4)

23-di(4-hidroxifenil)xantona (91e) (obtido a partir do composto (87e0) 24h 82

obtido a partir do composto (87e) 2h 94 ) pf = 231-233ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O4 C 7894 H 424

Encontrado C 7895 H 423

RMN 1H (500 MHz DMSO-d6) δ = 668 (d 2H

H-3rsquo5rsquo J 87 Hz) 669 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

694 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 87 Hz) 702 (d 2H H-

2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 747 (t 1H H-7 J 78 Hz) 751 (s

1H H-4) 763 (d 1H H-5 J 80 Hz) 787 (dt 1H

H-6 J 80 e 16 Hz) 798 (s 1H H-1) 819 (dd 1H

H-8 J 78 e 16 Hz) 951 e 964 (2s 2H 4rsquo4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (75 MHz DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1182 (C-5) 1189 (C-4)

1195 (C-9a) 1212 (C-8a) 1244 (C-7) 1260 (C-8) 1270 (C-1) 1300 (C-1rsquorsquo) 1304 (C-

1rsquo) 1306 (C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1356 (C-6) 1366 (C-2) 1473 (C-3) 1544 (C-4a)

1557 (C-4b) 1564 (C-4rsquo) 1571 (C-4rsquorsquo) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 43) 363 (2) 321 (1) 305 (1) 264 (2) 236 (3) 174 (100)

158 (70) 144 (28) 131 (48) 121 (30) 115 (26) 105 (54) 91 (27) 77 (64) 65 (20) 53

(22) 51 (24)

3-(4-hidroxifenil)-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91f) (obtido a partir do composto

(87f0) 24h 92 obtido a partir do composto (87f) 3h 80 ) pf = 260-261ordmC

Microanaacutelise elementar Calculado para C25H16O5 C 7575 H 407

Encontrado C 7534 H 406

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 641 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 21 Hz) 658 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 671 (d 2H H-3rsquorsquo5rsquorsquo J 86 Hz)

708 (d 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo J 86 Hz) 751 (t 1H H-7 J

77 Hz) 758 (s 1H H-4) 770 (d 1H H-5 J 79

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91e)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91f)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

440

Hz) 790 (dt 1H H-6 J 79 e 16 Hz) 800 (s 1H H-1) 823 (dd 1H H-8 J 77 e 16

Hz) 895 (s 1H 4rsquo-OH) 901 (s 1H 3rsquo-OH) 965 (s 1H 4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1155 (C-5rsquo) 1169 (C-2rsquo) 1183 (C-5)

1189 (C-4) 1195 (C-9a) 1206 (C-6rsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-

1) 1300 (C-1rsquorsquo) 1306 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1311 (C-1rsquo) 1356 (C-6) 1368 (C-2) 1445 (C-4rsquo)

1450 (C-3rsquo) 1473 (C-3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1572 (C-4rsquorsquo) 1758 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 380 (7) 349 (7) 175 (5) 105 (1) 78 (15) 77 (5)

63 (21)

2-fenil-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91g) (2h 80 ) pf = 244-246ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049

encontrado 3801048

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 648 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 19 Hz) 662 (d 1H H-2rsquorsquo J 19 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquorsquo J 81 Hz) 718-721 (m 2H H-2rsquo6rsquo) 728-

735 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 751 (dd 1H H-7 J 79 e

75 Hz) 755 (s 1H H-4) 768 (d 1H H-5 J 81 Hz) 790 (ddd 1H H-6 J 81 75 e 10

Hz) 805 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 79 e 11 Hz) 897 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 916 (s

1H 3rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1154 (C-5rsquorsquo) 1169 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-5) 1190 (C-4) 1196

(C-9a) 1209 (C-6rsquorsquo) 1213 (C-8a) 1245 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1)

1283 (C-3rsquo5rsquo) 1294 (C-2rsquo6rsquo) 1303 (C-1rsquorsquo) 1356 (C-6) 1365 (C-2) 1400 (C-1rsquo)

1450 (C-3rsquorsquo) 1454 (C-4rsquorsquo) 1477 (C-3) 1547 (C-4a) 1558 (C-4b) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (17) 363 (16) 334 (12) 333 (15) 167 (13)

129 (17) 115 (11) 111 (16) 105 (17) 97 (23) 96 (12) 95 (16) 85 (16) 84 (48) 83 (27)

77 (12) 73 (18) 71 (21) 69 (31) 66 (35) 60 (29)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91g)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

441

2-(4-hidroxifenil)-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91h) (3h 94 ) pf = 277-279ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3960996

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 650 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 20 Hz) 662 (d 1H H-2rsquorsquo J 20 Hz) 667 (d 1H

H-5rsquorsquo J 81 Hz) 670 (d 2H H-3rsquo5rsquo J 84 Hz)

699 (d 2H H-2rsquo6rsquo J 84 Hz) 750 (dd 1H H-7 J

77 e 76 Hz) 752 (s 1H H-4) 768 (d 1H H-5 J

81 Hz) 789 (ddd 1H H-6 J 81 76 e 15 Hz)

801 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 15 Hz) 897 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 915 (s 1H 3rsquorsquo-

OH) 951 (s 1H 4rsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1151 (C-3rsquo5rsquo) 1155 (C-5rsquorsquo) 1169 (C-2rsquorsquo) 1183 (C-5)

1189 (C-4) 1196 (C-9a) 1208 (C-6rsquorsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7) 1261 (C-8) 1270 (C-

1) 1305 (C-1rsquo e C-2rsquo6rsquo) 1307 (C-1rsquorsquo) 1355 (C-6) 1366 (C-2) 1450 (C-3rsquorsquo) 1453

(C-4rsquorsquo) 1477 (C-3) 1544 (C-4a) 1558 (C-4b) 1564 (C-4rsquo) 1757 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 395 (6) 380 (7) 379 (11) 349 (8) 98 (10) 97 (10)

83 (10)

23-di(34-di-hidroxifenil)xantona (91i) (4h 70 ) pf gt 340ordmC p decomposiccedilatildeo =

265ordmC

EMAR (EI) C25H16O6 [M+bull] calculado 4120947 encontrado 4120955

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 642 (dd 1H H-6rsquorsquo J 81

e 21 Hz) 653 (dd 1H H-6rsquo J 80 e 22 Hz) 661

(d 1H H-2rsquorsquo J 21 Hz) 665 (d 1H H-2rsquo J 22 Hz)

666 (d 1H H-5rsquo J 80 Hz) 668 (d 1H H-5rsquorsquo J 81

Hz) 750 (dt 1H H-7 J 77 e 08 Hz) 750 (s 1H

H-4) 769 (d 1H H-5 J 80 Hz) 789 (ddd 1H H-

6 J 80 77 e 17 Hz) 798 (s 1H H-1) 822 (dd 1H H-8 J 77 e 17 Hz) 895 898 e

914 (3s 4H 3rsquo4rsquo3rsquorsquo4rsquorsquo-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1154 e 1155 (C-5rsquo e C-5rsquorsquo) 1168 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1183 (C-

5) 1189 (C-4) 1194 (C-9a) 1206 (C-6rsquorsquo) 1207 (C-6rsquo) 1213 (C-8a) 1244 (C-7)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91i)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91h)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

442

1261 (C-8) 1270 (C-1) 1307 (C-1rsquorsquo) 1311 (C-1rsquo) 1355 (C-6) 1368 (C-3) 1445 (C-

4rsquorsquo) 1449 (C-3rsquo e C-3rsquorsquo) 1453 (C-4rsquo) 1476 (C-2) 1543 (C-4a) 1558 (C-4b) 1758 (C-

9)

EMEI mz (int rel) 412 (M+bull 79) 396 (17) 395 (16) 365 (15) 213 (26) 199 (17) 185

(30) 171 (25) 157 (20) 151 (18) 147 (17) 143 (22) 141 (17) 139 (19) 137 (22) 135

(20) 133 (20) 129 (43) 125 (31) 123 (31) 121 (30) 115 (23) 112 (32) 111 (60) 98

(96) 97 (89) 83 (100) 69 (30) 67 (33)

23-difenil-6-hidroxixantona (91j) (72 37 )

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 691 (d 1H H-5 J 21

Hz) 694 (dd 1H H-7 J 87 e 21 Hz) 713-716

(m 2H H-2rsquo6rsquo) 720-723 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

726-731 (m 6H H-3rsquo4rsquo5rsquo e H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 763

(s 1H H-4) 807 (s 1H H-1) 808 (d 1H H-8 J

87 Hz) 1104 (s 1H 6-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1028 (C-5) 1141 (C-7) 1143 (C-8a) 1194 (C-4) 1202 (C-

9a) 1270 (C-4rsquo) 1274 (C-1) 1277 (C-4rsquorsquo) 1281 (C-8) 1282 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo)

1294 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1295 (C-2rsquo6rsquo) 1364 (C-2) 1393 (C-1rsquorsquo) 1397 (C-1rsquo) 1465 (C-3)

1547 (C-4a) 1578 (C-4b) 1641 (C-6) 1745 (C-9)

23-difenil-8-hidroxixantona (91o) (1h 63 ) ver caracterizaccedilatildeo estrutural sub-capiacutetulo

642 em que este derivado apresenta por uma questatildeo de simplicidade a numeraccedilatildeo

(90o) dado que ocorre como produto secundaacuterio da formaccedilatildeo da 23-difenil-8-

metoxixantona (87o)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91j)

5

4

3

2

1

6

43

21

HO

PARTE II ndash Parte experimental

443

3-fenil-8-hidroxi-2-(4-hidroxifenil)xantona (91p) (2h 90 ) pf = 130-133ordmC

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801046

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 663 (d 2H H-3rsquo5rsquo J

84 Hz) 679 (d 1H H-7 J 84 Hz) 687 (d 2H H-

2rsquo6rsquo J 84 Hz) 700 (d 1H H-5 J 83 Hz) 715-

718 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo) 729-731 (m 3H H-

3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 749 (s 1H H-4) 770 (dd 1H H-6 J

84 e 83 Hz) 791 (s 1H H-1) 1249 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1076 (C-5) 1086 (C-8a) 1106 (C-7) 1154 (C-3rsquo5rsquo) 1189

(C-9a) 1195 (C-4) 1265 (C-1) 1281 (C-4rsquorsquo) 1285 (C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1301

(C-1rsquo) 1309 (C-2rsquo6rsquo) 1371 (C-2) 1378 (C-6) 1396 (C-1rsquorsquo) 1482 (C-3) 1546 (C-4a)

1561 (C-4b) 1568(C-4rsquo) 1612 (C-8) 1816 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (20) 351 (6)

2-fenil-8-hidroxi-2-(34-di-hidroxifenil)xantona (91q) (3h 83 ) pf = 222-224ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3960996

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 632 (dd 1H H-6rsquo J 81

e 21 Hz) 654 (d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 660 (d 1H

H-5rsquo J 81 Hz) 679 (d 1H H-7 J 83 Hz) 701 (d

1H H-5 J 83 Hz) 717-720 (m 2H H-2rsquorsquo6rsquorsquo)

730-732 (m 3H H-3rsquorsquo4rsquorsquo5rsquorsquo) 748 (s 1H H-4)

770 (t 1H H-6 J 83 Hz) 791 (s 1H H-1) 1248

(s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1078 (C-5) 1087 (C-8a) 1107 (C-7) 1158 (C-5rsquo) 1173

(C-2rsquo) 1189 (C-9a) 1196 (C-4) 1212 (C-6rsquo) 1266 (C-1) 1283 (C-4rsquorsquo) 1287 (C-

3rsquorsquo5rsquorsquo) 1296 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1309 (C-1rsquo) 1374 (C-2) 1380 (C-6) 1397 (C-1rsquorsquo) 1450 (C-

4rsquo) 1453 (C-3rsquo) 1483 (C-3) 1547 (C-4a) 1562 (C-4b)1612 (C-8) 1817 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 380 (15) 379 (15) 349 (16) 213 (27) 199 (18)

185 (19) 171 (24) 157 (20) 147 (40) 143 (25) 137 (28) 129 (40) 125 (32) 123 (29)

121 (34) 111 (48) 98 (77) 97 (98) 96 (45) 95 (53) 85 (36) 83 (77) 81 (47) 73 (40) 67

(29)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91p)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91q)

5

4

3

2

1

6

43

21

OHOH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

444

2-fenil-8-hidroxi-3-(34-di-hidroxifenil)xantona (91r) (3h 71 ) pf = 205-207ordmC

EMAR (EI) C25H16O5 [M+bull] calculado 3960998 encontrado 3961003

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 647 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82

e 22 Hz) 661 (d 1H H-2rsquorsquo J 22 Hz) 665 (d 1H

H-5rsquorsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-7 J 82 e 06 Hz)

709 (d 1H H-5 J 82 Hz) 717-720 (m 2H H-

2rsquo6rsquo) 728-736 (m 3H H-3rsquo4rsquo5rsquo) 754 (s 1H H-

4) 775 (t 1H H-6 J 82 Hz) 801 (s 1H H-1)

899 e 920 (2s largo 2H 3rsquorsquo4rsquorsquo-OH) 1259 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1074 (C-5) 1084 (C-8a) 1104 (C-7) 1155 (C-5rsquorsquo) 1169

(C-2rsquorsquo) 1183 (C-9a) 1188 (C-4) 1209 (C-6rsquorsquo) 1267 (C-1) 1271 (C-4rsquo) 1283 (C-

3rsquo5rsquo) 1293 (C-2rsquo6rsquo) 1301 (C-1rsquorsquo) 1367 (C-2) 1375 (C-6) 1398 (C-1rsquo) 1450 (C-

3rsquorsquo) 1455 (C-4rsquorsquo) 1486 (C-3) 1548 (C-4a) 1559 (C-4b)1610 (C-8) 1814 (C-9)

EMEI mz (int rel) 396 (M+bull 100) 395 (7) 380 (9) 379 (9) 349 (7)

8-hidroxi-23-di(34-di-hidroxifenil)xantona (91t) (5h 90 ) pf gt 340ordmC p

decomposiccedilatildeo = 305ordmC

EMAR (EI) C25H16O7 [M+bull] calculado 4280896

encontrado 4280888

RMN 1H (DMSO-d6) δ = 642 (dd 1H H-6rsquo J 80

e 21 Hz) 652 (dd 1H H-6rsquorsquo J 82 e 22 Hz) 660

(d 1H H-2rsquo J 21 Hz) 665 (d 1H H-2rsquorsquo J 22

Hz) 666 (d 1H H-5rsquo J 80 Hz) 668 (d 1H H-5rsquorsquo J 82 Hz) 684 (dd 1H H-7 J 84 e

07 Hz) 709 (dd 1H H-5 J 84 e 07 Hz) 749 (s 1H H-4) 774 (t 1H H-6 J 84 Hz)

795 (s 1H H-1) 895 (s 1H 4rsquo-OH) 898 (s 1H 4rsquorsquo-OH) 900 e 917 (2s 2H 3rsquo3rsquorsquo-

OH) 1263 (s 1H 8-OH)

RMN 13C (DMSO-d6) δ = 1074 (C-5) 1084 (C-8a) 1103 (C-7) 11546 e 11553 (C-5rsquo

e C-5rsquorsquo) 1168 (C-2rsquo e C-2rsquorsquo) 1182 (C-9a) 1187 (C-4) 1205 (C-6rsquo) 1207 (C-6rsquorsquo)

1263 (C-1) 1305 (C-1rsquorsquo) 1309 (C-1rsquo) 1370 (C-2) 1374 (C-6) 1446 (C-4rsquo) 1449 e

1450 (C-3rsquo e C-3rsquorsquo) 1454 (C-4rsquorsquo) 1485 (C-3) 1544 (C-4a) 1560 (C-4b) 1610 (C-8)

1815 (C-9)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91t)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

OH

OH

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91r)

54

3

2

1

6

43

21

OH

OH

OH

PARTE II ndash Parte experimental

445

EMEI mz (int rel) 428 (M+bull 100) 396 (24) 381 (18) 213 (24) 191 (21) 185 (30)

129 (43) 125 (25) 123 (27) 121 (27) 115 (20) 112 (32) 111 (46) 107 (25) 105 (24) 98

(75) 97 (92) 95 (43) 85 (33) 83 (83) 81 (37) 73 (34) 71 (36) 67 (30)

23-difenil-68-di-hidroxixantona (91t) (120h 60 )

EMAR (EI) C25H16O4 [M+bull] calculado 3801049 encontrado 3801045

RMN 1H δ = 624 (d 1H H-7 J 19 Hz) 643 (d

1H H-5 J 19 Hz) 713-731 (m 10H 23-C6H5)

761 (s 1H H-4) 802 (s 1H H-1) 1123 (s largo

1H 6-OH) 1280 (s 1H 8-OH)

RMN 13C δ = 943 (C-5) 983 (C-7) 1024 (C-

8a) 1189 (C-4) 1192 (C-9a) 1266 (C-1) 1272

(C-4rsquo) 1279 (C-4rsquorsquo) 1283 (C-3rsquo5rsquo e C-3rsquorsquo5rsquorsquo) 1295 (C-2rsquorsquo6rsquorsquo) 1296 (C-2rsquo6rsquo) 1366

(C-2) 1392 (C-1rsquorsquo) 1395 (C-1rsquo) 1473 (C-3) 1545 (C-4a) 1576 (C-4b) 1629 (C-8)

1660 (C-6) 1794 (C-9)

EMEI mz (int rel) 380 (M+bull 100) 379 (35) 365 (7) 228 (5) 84 (10) 66 (11)

O

O

7

4a

9a98a8

4b5

6

3

4

5

6

12

(91t)

5

4

3

2

1

6

43

21

OH

HO

CAPIacuteTULO 7

BIBLIOGRAFIA

PARTE II ndash Bibliografia

449

1 - J C Roberts Chem Rev 1961 591

2 - L M M Vieira e A Kijjoa Curr Med Chem 2005 12 2413

3 - G J Bennett e H-H Lee Phytochemistry 1989 28 967

4 - M Afzal e J M Al-Hassan Heterocycles 1980 14 1173

5 - F Imperato Phytochemistry 1991 30 3839

6 - P M Richardson Phytochemistry 1983 22 1309

7 - T B P Oldenburg H Wilkes B Horsfield A C T van Duin D Stoddart e A

Wilhelms Org Geochem 2002 33 595

8 - S Sakai M Katsura H Takayama N Aimi N Chokethaworn e M Suttajit Chem

Pharm Bull 1993 41 958

9 - K Hostettmann e H Wagner Phytochemistry 1977 16 821

10 - G J Bennett H-H Lee e T K Lowney Tetrahedron Lett 1990 31 751

11 - T M Lee G T Carter e D B Borders J Chem Soc Chem Commun 1989 1771

12 - M L Cardona I Fernaacutendez J R Pedro e A Serrano Phytochemistry 1990 29

3003

13 - J Rigandy e S P Kleyney in ldquoNomenclature of Organic Chemistry ndash IUPACrdquo

Pergamon Press Oxford 1979 p 169

14 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 171

15 - IUPAC Commission on Nomenclature of Organic Chemistry in ldquoA Guide to IUPAC

Nomenclature of Organic Compounds (Recommendations 1993)rdquo Blackwell

Scientific publications 1993

16 - A W Frahm e R K Chaudhuri Tetrahedron 1979 35 2035

17 - A M S Silva e D C G A Pinto Curr Med Chem 2005 12 2481

18 - A Michael Ann Chem J 1883 5 81

19 - S Kostanecki Ber 1891 24 1898

20 - M E Sousa e M M M Pinto Curr Med Chem 2005 12 2447

21 - P K Grover G D Shah e R C Shah J Chem Soc 1955 3982

22 - R A Finnegan e K E Merkel J Org Chem 1972 37 2986

23 - A J Quillinan e F Scheinmann J Chem Soc Perkin Trans 1 1973 1329

24 - N Fonteneau P Martin M Mondon H Ficheux e J-P Gesson Tetrahedron 2001

57 9131

PARTE II ndash Bibliografia

450

25 - R J R Bacon e O J Stewart J Chem Soc 1965 4953

26 - R A Finnegan e P L Bachman J Pharm Sci 1965 54 633

27 - S Horne e R Rodrigo J Org Chem 1990 55 4520

28 - S Horne e R Rodrigo J Chem Soc Chem Commun 1992 164

29 - P F Lampe C K Hugues C K Biggers S H Smith e H Hu J Org Chem 1996

61 4572

30 - A Couture E Deniau S Lebrun e P Grandclandon J Chem Soc Perkin Trans 1

1999 789

31 - J R Pfister J Heterocycl Chem 1982 19 1255

32 - J A Elix K L Gaul e H Jiang Aust J Chem 1993 46 95

33 - O F Bennet M J Bouchard R Malloy P Devin G Saluti J Org Chem 1972 37

1356

34 - G J AtwellG W Rewcastle B C Baguley e W A Denny J Med Chem 1990 33

1375

35 - I Fukawa H Yoneda e K K K K Asahi European Patent EP0237004 1987

36 - A S Kelkar R M Letcher K-K Cheung K-F Chiu e G D Brown J Chem Soc

Perkin Trans I 2000 3732

37 - M M M Pinto M E Sousa e M S J Nascimento Curr Med Chem 2005 12

2517

38 - R A Finnegan G M Stephani G Ganguli e S K Bhattacharya J Pharm Sci

1968 57 1039

39 - P Da Re L Sagramora V Mancini P Valenti e L Cima J Med Chem 1970 13

527

40 - S K Bhattacharya S Ghosal R K Chaudhuri e A K Sanyal J Pharm Sci 1972

61 1838

41 - J R Pfister R W Ferraresi I T Harrison W H Rooks A P Roszkowski A Van

Horn e J H Freid J Med Chem 1972 15 1032

42 - R A Finnegan K E Merkel e J K Patel J Pharm Sci 1973 62 483

43 - M M Mackeen A M Ali N H Lajis K Kawazu Z Hassan M Amran M

Habsah L Y Mooi e S M Nohamed J Ethnopharmacol 2000 72 395

PARTE II ndash Bibliografia

451

44 - A Abdel-Lateff C Klemke G M Koumlnig e A D Wright J Nat Prod 2003 66

706

45 - M C Yimdjo A G Azebaze A E Nkengfack A M Meyer B Bodo e Z T

Fomum Phytochemistry 2004 65 2789

46 - A G B Azebaze M Meyer N Bodo e A E Nkengfack Phytochemistry 2004 65

2561

47 - K Yasunaka F Abe A Nagayama H Okabe L Lozada-Perez E Lopez-

Villafranco E E Muntildeiz A Aguilar e R Reyes-Chilpa J Ethnopharmacol 2005

97 293

48 - M Isaka A Jaturapat K Rukseree K Danwisetkanjana M Tanticharoen e Y

Thebtaranonth J Nat Prod 2001 64 1015

49 - H Hambloch e A W Frahm Eur J Med Chem 1985 20 71

50 - F Abe S Nagafuji H Okabe H Higo e H Akahane Biol Pharm Bull 2003 26

1730

51 - S H Szajnman W Yan B N Bailey R Docampo E Elhalem e J B Rodriguez J

Med Chem 2000 43 1826

52 - C Portela C M M Afonso M M M Pinto e M J Ramos Bioorg Med Chem

2004 12 3313

53 - J X Kelly R Winter M Riscoe e D H Peyton J Inorg Biochem 2001 86 617

54 - L Tona R K Cimanga K Mesia C T Musuamba T De Bruyne S Apers N

Hernans S Van Miert L Pieters J Totteacute e A J Vlietinck J Ethnopharmacol

2004 93 27

55 - V K Dua V P Ojha R Roy B C Joshi N Valecha C U Devi M C Bhatnagar

V P Sharma e S K Subbarao J Ethnopharmacol 2004 95 247

56 - M Riscoe J X Kelly e R Winter Curr Med Chem 2005 12 2539

57 - M Chu I Truumees R Mierzwa J Terracciano M Patel D Loebenberg J J

Kaminski P Das e M S Puar J Nat Prod 1997 60 525

58 - G Gopalakrishnan B Banumathi e G Suresh J Nat Prod 1997 60 519

59 - I Sordat-Diserens C Rogers B Sordat e K Hostettmann Phytochemistry 1992 31

313

60 - A R Bilia A W Yusuf A Braca A Keita e I Morelli J Nat Prod 2000 63 16

PARTE II ndash Bibliografia

452

61 - T Fukai M Yonekawa A-J Hou T Nomura H-D Sun e J Uno J Nat Prod

2003 66 1118

62 - J M Essery F A OrsquoHerron D N McGregor e W T Bradner J Med Chem 1976

19 1339

63 - V S Parmar K S Bisht R Jain S Singh S K Sharma S Grupta S Malhotra O

D Tyagi A Vardhan H N Pati D V Berghe e A J Vlietinck Indian J Chem

1996 35 220

64 - T Pengsuparp L Cai H Constant H H S Fong L-Z Lin A D Kinghorn J M

Pezzuto G A Cordell K Ingolfsdoacutettir H Wagner e S H Hughes J Nat Prod

1995 58 1024

65 - J N Wang C Y Hou Y L Liu L Z Lin R R Gil e G A Cordell J Nat Prod

1994 57 211

66 - A Groweiss J H Cardellina e M R Boyd J Nat Prod 2000 63 1537

67 - A Bianco P Passacantilli G Righi M Brufani L Cellai E Marchi e M R Milani

Farmaco 1989 44 547

68 - H Marona E Pekala B Filipek D Maciag e E Szneler Pharmazie 2001 56 567

69 - L-W Wang J-J Kang I-J Chen C-M Teng e C-N Lin Bioorg Med Chem

2002 10 567

70 - K Ishiguro S Nagata H Oku e M Yamaki Planta Med 2002 68 258

71 - S Chericoni L Testai V Calderone G Flamini P Nieri I Morelli e E Martonotti

Planta Med 2003 69 770

72 - S S Liou C M Teng F N Ko e C N Lin J Pharm Sci 1992 81 1109

73 - I Jantan J Juriyati e N A Warif J Ethnopharmacol 2001 75 287

74 - M I Chung J R Weng J P Wang C M Teng e C N Lin Planta Med 2002 68

25

75 - Z T Chowhan e A A Amaro J Pharm Sci 1976 65 1669

76 - M B Bajpai R K Asthana N K Sharma S K Chatterjee e S K Mukherjee

Planta Med 1991 57 102

77 - P Basnet S Kadota M Shimizu e T Namba Planta Med 1994 60 507

78 - P Basnet S Kadota M Shimizu Y Takata M Kobayashi e T Namba Planta Med

1995 61 402

79 - S Ghosal e R K Chaudhuri J Pharm Sci 1975 64 888

PARTE II ndash Bibliografia

453

80 - C N Lin H K Hsieh S J Liou H H Ko H C Lin M I Chung F N Ko H W

Liu e C M Teng J Pharm Pharmacol 1996 48 887

81 - C N Lin M I Chung S J Liou T H Lee e J P Wang J Pharm Pharmacol

1996 48 532

82 - J R Pfister R W Ferraresi I T Harrison W H Rooks e J H Freid J Med Chem

1978 21 669

83 - W D Jones Jr W L Albrecht N L Munzo e K T Stewart J Med Chem 1977

20 594

84 - G W Rewcastle G J Atwell L Zhang B C Baguley e W A Denny J Med

Chem 1991 34 217

85 - H-Z Zhang S Kasibhatla Y Wang J Herich J Guastella B Tseng J Drewe e S

X Cai Bioorg Med Chem 2004 12 309

86 - H Kanamori I Sakamoto M Mizuta K Hashimoto e O Tanaka Chem Pharm

Bull 1984 32 2290

87 - A Rampa A Bisi P Valenti M Recanatini A Cavalli V Andrisano V Cavrini L

Fin A Buruani e P Giusti J Med Chem 1998 41 3976

88 - A Rampa L Piazzi F Belluti S Gobbi A Bisi M Bartolini V Andrisano V

Cavrini A Cavalli M Recanatini e P Valenti J Med Chem 2001 44 3810

89 - J R Pfister W E Wymann J M Mahoney e L D Waterbury J Med Chem 1980

23 1264

90 - M Recanatini A Bisi A Cavalli F Belluti S Gobbi A Rampa P Valenti M

Palzer A Paulusczak e R W Hartmann J Med Chem 2001 44 672

91 - M Aoki Y Itezono H Shirai N Nakayama A Sakai Y Tanaka A Yamaguchi N

Shimma e K Yokose Tetrahedron Lett 1991 32 4737

92 - H Tosa M Iinuma T Tanaka H Nozaki e S Idika Chem Pharm Bull 1997 45

418

93 - N Chairungsrilerd K Takeuchi Y Ohizumi S Nozoe e T Ohta Phytochemistry

1996 43 1099

94 - O O Clement C M Freeman R W Hartmann V D Handratta T S Vasaitis A

M H Brodie e V C O Njar J Med Chem 2003 46 2345

95 - M B Nuacutentildeez F P Maguna N B Okulik e E A Castro Bioorg Med Chem Lett

2004 14 5611

PARTE II ndash Bibliografia

454

96 - M Hamada K Iikubo Y Ishikawa A Ikeda K Umezawa e S Nishiyama Bioorg

Med Chem Lett 2003 13 3151

97 - L Saraiva P Fresco E Pinto E Sousa M Pinto e J Gonccedilalves Bioorg Med

Chem 2002 10 3219

98 - L Saraiva P Fresco E Pinto E Sousa M Pinto e J Gonccedilalves J Enz Inhib Med

Chem 2003 18 357

99 - C-C Chang C-N Lin e J-Y Lin Antiviral Res 1992 19 119

100 - S Ghosal G Rao V Saravana N Misra e D Rana Indian J Chem 1996 35B

561

101 - H Minami M Kinoshita Y Fukuyama M Kodama T Yoshizawa M Sugiura K

Nakagawa e H Tago Phytochemistry 1994 36 501

102 - P M Pauletti I Castro-Gamboa D H S Silva M C M Young D M Tomazela

M N Eberlin e V S Bolzani J Nat Prod 2003 66 1384

103 - J Merza M C Aumond D Rondeau V Dumontet A M Le Ray D Seraphin e P

Richomme Phytochemistry 2004 65 2915

104 - A E Hay M C Aumond S Mallet V Dumontet M Litaudon D Rondeau e P

Richomme J Nat Prod 2004 67 707

105 - B Madan I Singh A Kumar A Prasad H Raj V S Parmar e B Ghosh Bioorg

Med Chem 2002 10 3431

106 - E R Fernandes F D Carvalho F G Remiatildeo M L Bastos M M Pinto e O R

Gottlieb Pharm Res 1995 12 1756

107 - A J N Selleacutes H T V Castro J Aguumlero-Aguumlero J Gonzaacutelez-Gonzaacutelez F

Naddeo F De Simone e L Rastrelli J Agric Food Chem 2002 50 762

108 - A R Garrity G A R Morton e J C Morton U S Patent 6730333 2004

109 - C A Rice-Evans N J Miller P G Bolwell P M Bramley e J B Pridham Free

Rad Res 1995 22 375

110 - L Mathiesen K E Malterud e R B Sund Free Rad Biol Med 1997 22 307

111 - C A Rice-Evans e N J Miller in ldquoFlavonoids in Health and Diseaserdquo Ed C A

Rice-Evans e L Packer Marcel Dekker Nova Iorque 1998 Capiacutetulo 8 p 199

112 - W Bors W Heller C Michel e K Stettmaier in ldquoHandbook of Antioxidantsrdquo Ed E

Cadenas e L Packer Marcel Dekker Nova Iorque 1996 Capiacutetulo 14 p 409

PARTE II ndash Bibliografia

455

113 - J Tsuji in ldquoPalladium Reagents and Catalysts Innovations in Organic Synthesisrdquo

John Wiley amp Sons Nova Iorque 1996 p1

114 - A M Trzeciak e J J Zioacutełkowski Coord Chem Rev 2005 249 2308

115 - T Mizoroki K Mori e A Ozaki Bull Chem Soc Jpn 1971 44 581

116 - R F Heck e J P Noley J Org Chem 1972 14 2320

117 - R F Heck J Am Chem Soc 1968 90 5518

118 - V M Wall A Eisenstadt D J Ager e S A Laneman Platinum Metals Rev 1999

43 138

119 - C B Ziegler Jr e R F Heck J Org Chem 1978 43 2941

120 - R F Heck Org React 1982 27 345

121 - T Jeffery Tetrahedron Lett 1985 26 2667

122 - T Jeffery Synthesis 1987 70

123 - T Jeffery Tetrahedron 1996 52 10113

124 - A M S Silva D C G A Pinto J A S Cavaleiro A Leacutevai e T Patonay

ARKIVOC 2004 vi 106

125 - A F Littke e G C Fu J Org Chem 1999 64 10

126 - V V Grushin e H Alper Chem Rev 1994 941047

127 - N J Whitcombe K K Hii e S E Gibson Tetrahedron 2001 57 7449

128 - J E Plevyak J E Dickerson e R F Heck J Org Chem 1979 44 4078

129 - M Ludwig S Stromberg M Svensson e B Ǻkermark Organometallics 1999 18

970

130 - W Cabri e I Candiani Acc Chem Res 1995 28 2

131 - K Ritter Synthesis 1993 735

132 - A de Meijere e F E Meyer Angew Chem Int Ed Engl 1994 33 2379

133 - P J Guiry A J Hennessy e J P Cahill Top Catal 1997 4 311

134 - I P Beletskaya e A V Cheprakov Chem Rev 2000 100 3009

135 - J Tsuji in ldquoTransition Metal Reagents and Catalysts Innovations in Organic

Synthesisrdquo John Wiley amp Sons Nova Iorque 2000 p 419

136 - F Ozawa A Kubo e T Hayashi J Am Chem Soc 1991 113 1417

137 - M Shibasaki C D J Boden e A Kojima Tetrahedron 1997 53 7371

138 - A C Jain R C Gupta e R Khazanchi Tetrahedron 1979 35 413

139 - R A W Johnstone e Rose Tetrahedron 1979 35 2169

PARTE II ndash Bibliografia

456

140 - R N Khanna e T R Seshadri Indian J Chem 1963 1 385

141 - D C G A Pinto Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1996 p 185

142 - A Fougerousse E Gonzalez e R Broulillard J Org Chem 2000 65 583

143 - E M Gaydou e J-P Bianchini Bull Soc Chim Fr 1978 II-43

144 - D C G A Pinto A M S Silva L M P M Almeida J A S Cavaleiro A Leacutevai

e T Patonay J Heterocycl Chem 1998 35 217

145 - J J Ares P E Outt S V Kakodkar R C Buss e J C Geiger J Org Chem 1993

58 7903

146 - S S Ibrahim Ind Eng Chem Res 2001 40 37

147 - L F Fieser e M Fieser in ldquoReagents for Organic Synthesisrdquo John Wiley amp Sons

Nova Iorque 1967 Volume 1 p 855

148 - I Yokoe K Higuchi Y Shirataki e M Komatsu Chem Pharm Bull 1981 29

2670

149 - R Alonso e A Brossi Tetrahedron Lett 1988 29 735

150 - H S Mahal e K Venkataraman J Chem Soc 1934 1767

151 - W A Price A M S Silva e J A S Cavaleiro Heterocycles 1993 36 2601

152 - H L Gaggad K N Wadodkar e B J Ghiya Indian J Chem 1985 24B 1244

153 - C M M Santos A M S Silva e J A S Cavaleiro Synlett 2005 3095

154 - D S Clarke C D Gabbutt J D Hepworth e B M Heron Tetrahedron Lett 2005

46 5515

155 - A de Meijere M Schelper M Knoke B Yucel H W Suumlnnemann R P Scheurich

e L Arve J Organomet Chem 2003 687 249

156 - I Ryu H Matsubara S Yasuda H Nakamura e D P Curran J Am Chem Soc

2002 124 12946

157 - T Nordvik e U H Brinker J Org Chem 2003 68 9394

158 - S Punna S Meunier e M G Finn Org Lett 2004 6 2777

159 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo

McGraw-Hill Book Company Londres 1989 p 132

160 - D H Williams e I Fleming in ldquoSpectroscopic Methods in Organic Chemistryrdquo 4ordf

Ed McGraw-Hill Londres 1989 p 177

161 - J Barker in ldquoMass Spectrometryrdquo Ed D J Ando 2ordf Ed John Wiley amp Sons

Chichester Inglaterra 1999 Capiacutetulo 5 p 117

PARTE II ndash Bibliografia

457

162 - C M M Santos Tese de Mestrado Universidade de Aveiro 2000 p 78

163 - V L M Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 2006 p 66

164 - A M S Silva Tese de Doutoramento Universidade de Aveiro 1993 p 196

165 - S Forseacuten e B Ǻkermark Acta Chem Scand 1963 17 6

166 - Cataacutelogo da Aldrich 2005 p 1562

167 - Cataacutelogo da Aldrich 2005 p 972

----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

O

H2O2 NaOH

(14a-e) (15a-e)(14 e 15)a) R1 = H b) R1 = Cl c) R1 = OCH3 d) R1 = CH3 e) R1 = NO2

R1

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

O

H2O2 NaOH

(14f-j)

(16f-j)R1

OH

O

O

R1

(17f-j)

O

O

R1

(1416 e 17)f) R1 = H g) R1 = Cl h) R1 = OCH3 i) R1 = CH3 j) R1 = NO2

OH

H

H

OH

O

OR1

R2

O

OR1

R2

(SS)-salen Mn(III)H2O2 PhIO

(26a-j) (27a-j)

(26 e 27)a) R1 = R2 = Hb) R1 = H R2 = Clc) R1 = H R2 = OCH3d) R1 = H R2 = CH3e) R1 = H R2 = NO2

f) R1 = OH R2 = Hg) R1 = OH R2 = Clh) R1 = OH R2 = OCH3i) R1 = OH R2 = CH3j) R1 = OH R2 = NO2

ANEXO I

A

B

BA

A

B

A

B

A

B

A

C

C C

C

B

1

2

3

45

6

82

34

5

6

1

23

45

6

α

β

α

β

O

R1

BA 1

2

3

45

6

1

23

45

6

α

β

O

7

10

9

8

45

6

7

10

92

3

1

23

45

6

1

23

45

6

8

45

6

7

10

9 2

3

1

2

3

45

6

α

β

8

45

6

7

10

9 2

3

1

2

3

45

6

H

H

O

H

H

------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------

O

R4

(18a-j)

R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

(1820-23)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb)R1 = R2 = R3 = H R4 = OCH3c) R1 = R2 = R3 = H R4 = CH3d)R1 = R2 = R3 = H R4 = NO2e) R1 = R2 = H R3 = CH3 R4 = Hf) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hg)R1 = H R2 = CH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = NO2 R3 = R4 = Hi)R1 = OH R2 = R3 = R4 = Hj) R1 = OH R2 = H R3 = CH3 R4 = H

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

ANEXO II

(18a-df-h)

O

R4R2

O

(20acdfg)

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

O

R4R2

OO

(21acdf-h)

O

NO2

O

(22d)

HH

H H

O R4

R2

OO

(21acdf-h)H

H

H

H

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

1

23

45

6

1

23

45

6

α

β

γ

δ

1

2

3

4

56

1

23

45

6

α

β

γδ

A

B

A B

A B

O

R4R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

O

R4R2

1

23

45

6

1

23

45

β

γ

δ

A B

R1

R3

O (20i)OH

O

OOH

OR3

Quando R1 = OH

O

OH

R3

OH

H

R3 = CH3

Quando

O

O

H

H3C

O

O

trans-(20ej)

H3CH

R1 R1

cis-(20ej)

(23ij)

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

(SS)-Salen Mn(III)H2O2 PhIO

2

34

5

6

1

23

45

6

α

β

78

9

10

A

B

C

H H

H

(18eij)

----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------

ANEXO III

OH O

R2R1

R2 O

R1

(69a-d)(76a-d)

R2 O

R1

(79a-c)

O

O

OH O

R2R1

O

O CH3

Br

(6976-79)a) R1 = R2 = Hb) R1 = OBn R2 = Hc) R1 = H R2 = OBnd) R1 = R2 = OBn

OH O

R2R1

(78a-d)OH

CHO

R3

R4

O (80ab0c0)

O

Br

R3

R4

+

(72)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OBn R4 = Hc) R3 = R4 = OBn

(77a-d)

(72a-c)

(80)a) R3 = R4 = Hb0) R3 = OBn R4 = Hc0) R3 = R4 = OBn

OH O

R2R1

(69ae-g)

COXR4

R3

OR2

O

O

R3

O

R3

R2 OH

OH

(82a-m)

(83a-m)

R1R4

R1

R4

O(80a-dfgijm)

O

Br

R3

R4

R2

R1

g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hh) R1 = H R2 = R3 = OCH3 R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hl) R1 = R2 = R3 = OCH3 R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 = OCH3

(808283)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = He) R1 = R3 = OCH3 R2 = R4 = Hf) R1 = R3 = R4 = OCH3 R2 = H

+

(69)a) R1 = R2 = He) R1 = OCH3 R2 = Hf) R1 = H R2 = OCH3g) R1 = R2 = OCH3

12

1

23

45

6

3

2

1

23

45

6

A

B

C

12

1

23

45

6

3 4

45

6

78

9

10

3

2

45

6

78

9

10

α

β

12

1

2

3

45

6 α

β1

23

4

56

BA

1 21

2

3

45

6

1

2

3

45

6BA

34

5

---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------

ANEXO IV

O(79a)

O CH3

Br R1

R2

+

(84a-c)

3

2

45

6

78

9

10

O(85a-c)

O CH3

3

2

45

6

78

9

10

R2

R1

12

3

4

5

6

α

β

O(86a-c)

O

3

2

45

6

78

9

10

R2

R1

12

3

4

5

6

α

β

1

2

3

45

6

α

β

CHO

(72a)

+

O (88a-c)

O

O(87a-c)

O

H

H

H

R2

R1

R2

R1

1

2

34

4a4b5

6

78

8a 9a1

23

4

56

1

2

3

45

6

9A BC

D

E

+

(84-88)a) R3 = R4 = Hb) R3 = OCH3 R4 = Hc) R3 = R4 = OCH3

---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------- ----------------------------------------------------------------------------------------------

O(80a-dfgijm)

O

O (88a-z)

O

O(87a-z)

O

H

H

H

Br(84a-c)

R2

R1

R3

R4

R6

R5R2

R1

R3

R4R6

R5

R3

R4R6

R5

R2

R1

O (90o-z)

O

OH

R1

R3

R4

R6

R5

(80)a) R1 = R2 = R3 = R4 = Hb) R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = Hc) R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3d) R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = Hf) R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3g) R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = Hi) R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3j) R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = Hm) R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3

(84)a) R5 = R6 = Hb) R5 = OCH3 R6 = Hc) R5 = R6 = OCH3

(878890)a)R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Hb)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 =OCH3 R6 = He0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 =OCH3 R6 = Hf)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g)R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H h)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Hk)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hl)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3m)R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hn)R1 = OCH3 R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3o)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r)R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs)R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hu)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hv)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3x)R1 = R2 = R3 = R4 =OCH3 R5 = R6 = Hz)R1 = R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3

ANEXO V

1

2

34

4a4b5

6

78

8a 9a1

23

4

56

1

2

3

45

6

9A BC

D

E

------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------------------------

O

(87b-jo-t)

O

R2

R1

R3

R4

R6

R5

(87)b)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hc)R1 = R2 = R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3d)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = R5 = R6 = Hd0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = R5 = R6 = He)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 =OCH3 R6 = He0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 =OCH3 R6 = Hf)R1 = R2 = H R3 = OCH3 R4 = H R5 = R6 =OCH3f0)R1 = R2 = H R3 = OBn R4 = H R5 = R6 =OCH3g)R1 = R2 = H R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = H h)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = OCH3 R6 = Hi)R1 = R2 = H R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3j)R1 = OCH3 R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = Ho)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = Hp)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = OCH3 R6 = Hq)R1 = H R2 = OCH3 R3 = R4 = H R5 = R6 = OCH3r)R1 = H R2 = R3 = R4 = OCH3 R5 = R6 = Hs)R1 = H R2 = R3 = R4 = R5 = R6 = OCH3t)R1 = R2 = OCH3 R3 = R4 = R5 = R6 = H

ANEXO VI

O

O

R8

R7

R9

R10

R12

R11(91b-jo-t)

(91)b)R7 = R8 = R9 = R10 = H R11 = OH R12 = Hc)R7 = R8 = R9 = R10 = H R11 = R12 = OHd)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = R11 = R12 = He)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = H R11 =OH R12 = Hf)R7 = R8 = H R9 = OH R10 = H R11 = R12 =OHg)R7 = R8 = H R9 = R10 = OH R11 = R12 = H h)R7 = R8 = H R9 = R10 = R11 = OH R12 = Hi)R7 = R8 = H R9 = R10 = R11 = R12 = OHj)R7 = OH R8 = R9 = R10 = R11 = R12 = Ho)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = R11 = R12 = Hp)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = H R11 = OH R12 = Hq)R7 = H R8 = OH R9 = R10 = H R11 = R12 = OHr)R7 = H R8 = R9 = R10 = OH R11 = R12 = Hs)R7 = H R8 = R9 = R10 = R11 = R12 = OHt)R7 = R8 = OH R9 = R10 = R11 = R12 = H

  • Capas - Clementina Santospdf
  • Abreviaturas + Iacutendice - Clementina Santospdf
  • Parte I - Clementina Santospdf
  • Parte II - Clementina Santospdf
  • Anexos - Clementina Santospdf
Page 4: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 5: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 6: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 7: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 8: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 9: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 10: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 11: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 12: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 13: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 14: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 15: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 16: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 17: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 18: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 19: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 20: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 21: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 22: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 23: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 24: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 25: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 26: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 27: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 28: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 29: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 30: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 31: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 32: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 33: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 34: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 35: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 36: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 37: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 38: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 39: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 40: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 41: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 42: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 43: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 44: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 45: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 46: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 47: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 48: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 49: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 50: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 51: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 52: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 53: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 54: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 55: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 56: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 57: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 58: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 59: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 60: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 61: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 62: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 63: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 64: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 65: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 66: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 67: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 68: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 69: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 70: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 71: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 72: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 73: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 74: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 75: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 76: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 77: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 78: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 79: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 80: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 81: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 82: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 83: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 84: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 85: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 86: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 87: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 88: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 89: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 90: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 91: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 92: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 93: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 94: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 95: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 96: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 97: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 98: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 99: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 100: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 101: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 102: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 103: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 104: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 105: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 106: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 107: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 108: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 109: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 110: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 111: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 112: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 113: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 114: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 115: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 116: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 117: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 118: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 119: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 120: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 121: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 122: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 123: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 124: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 125: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 126: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 127: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 128: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 129: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 130: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 131: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 132: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 133: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 134: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 135: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 136: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 137: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 138: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 139: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 140: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 141: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 142: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 143: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 144: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 145: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 146: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 147: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 148: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 149: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 150: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 151: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 152: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 153: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 154: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 155: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 156: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 157: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 158: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 159: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 160: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 161: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 162: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 163: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 164: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 165: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 166: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 167: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 168: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 169: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 170: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 171: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 172: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 173: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 174: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 175: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 176: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 177: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 178: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 179: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 180: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 181: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 182: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 183: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 184: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 185: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 186: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 187: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 188: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 189: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 190: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 191: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 192: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 193: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 194: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 195: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 196: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 197: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 198: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 199: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 200: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 201: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 202: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 203: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 204: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 205: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 206: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 207: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 208: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 209: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 210: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 211: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 212: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 213: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 214: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 215: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 216: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 217: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 218: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 219: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 220: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 221: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 222: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 223: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 224: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 225: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 226: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 227: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 228: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 229: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 230: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 231: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 232: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 233: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 234: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 235: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 236: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 237: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 238: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 239: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 240: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 241: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 242: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 243: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 244: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 245: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 246: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 247: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 248: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 249: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 250: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 251: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 252: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 253: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 254: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 255: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 256: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 257: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 258: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 259: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 260: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 261: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 262: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 263: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 264: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 265: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 266: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 267: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 268: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 269: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 270: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 271: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 272: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 273: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 274: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 275: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 276: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 277: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 278: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 279: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 280: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 281: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 282: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 283: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 284: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 285: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 286: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 287: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 288: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 289: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 290: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 291: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 292: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 293: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 294: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 295: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 296: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 297: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 298: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 299: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 300: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 301: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 302: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 303: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 304: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 305: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 306: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 307: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 308: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 309: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 310: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 311: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 312: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 313: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 314: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 315: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 316: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 317: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 318: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 319: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 320: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 321: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 322: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 323: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 324: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 325: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 326: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 327: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 328: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 329: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 330: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 331: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 332: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 333: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 334: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 335: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 336: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 337: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 338: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 339: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 340: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 341: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 342: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 343: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 344: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 345: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 346: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 347: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 348: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 349: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 350: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 351: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 352: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 353: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 354: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 355: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 356: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 357: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 358: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 359: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 360: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 361: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 362: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 363: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 364: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 365: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 366: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 367: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 368: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 369: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 370: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 371: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 372: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 373: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 374: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 375: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 376: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 377: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 378: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 379: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 380: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 381: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 382: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 383: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 384: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 385: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 386: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 387: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 388: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 389: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 390: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 391: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 392: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 393: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 394: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 395: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 396: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 397: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 398: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 399: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 400: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 401: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 402: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 403: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 404: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 405: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 406: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 407: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 408: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 409: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 410: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 411: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 412: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 413: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 414: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 415: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 416: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 417: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 418: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 419: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 420: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 421: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 422: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 423: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 424: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 425: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 426: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 427: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 428: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 429: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 430: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 431: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 432: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 433: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 434: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 435: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 436: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 437: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 438: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 439: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 440: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 441: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 442: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 443: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 444: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 445: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 446: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 447: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 448: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 449: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 450: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 451: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 452: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 453: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 454: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 455: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 456: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 457: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 458: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 459: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 460: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 461: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 462: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 463: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste
Page 464: Capas - Clementina Santos - Universidade de Aveirocompanheiros de bancada, pelo apoio, sugestões e conhecimentos de carácte r científico prestados ao longo da realização deste