Ανακύκλωση

Ανακύκλωση απορριμμάτων είναι η διαδικασία με την οποία επαναχρησιμοποιείται εν μέρει ή ολικά οτιδήποτε αποτελεί έμμεσα ή άμεσα αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και το οποίο στην μορφή που είναι δεν αποτελεί πλέον αγαθό για τον άνθρωπο. Στην διαδικασία αυτή συνήθως τα απορρίμματα μετατρέπονται σε πρώτες ύλες από τις οποίες παράγονται νέα αγαθά.

Μέρος της διαδικασίας της ανακύκλωσης είναι και η μετατροπή βλαβερών για το περιβάλλον υλικών σε λιγότερο ή και καθόλου βλαβερά. Με τον τρόπο αυτό γίνεται ομαλότερα η επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον το οποίο ουσιαστικά ολοκληρώνει την διαδικασία την ανακύκλωσης με φυσικό τρόπο. Παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης είναι η μετατροπή οικιακών λυμάτων σε τέτοια μορφή ώστε να είναι λιγότερο βλαβερά σε αντίθεση με την κατευθείαν εναπόθεσή τους π.χ. στην θάλασσα.

ΟφέληΗ ανακύκλωση μειώνει την κατανάλωση πρώτων υλών και την χρήση ενέργειας[εκκρεμεί παραπομπή] και ως εκ τούτου τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Η ανακύκλωση μια βασική έννοια της σύγχρονης διαχείρισης των αποβλήτων. Τα ανακυκλώσιμα υλικά, αποκαλούμενα επίσης "recyclables" ή "recyclates", μπορούν να προέλθουν από πολλές πηγές, συμπεριλαμβανομένων των σπιτιών, των δημόσιων υπηρεσιών και των βιομηχανιών.

Περιλαμβάνουν το γυαλί, το χαρτί, το αλουμίνιο και άλλα μέταλλα όπως ο χαλκός και ο σίδηρος, την άσφαλτο, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα πλαστικά. Οι ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές πρέπει να ανακυκλώνονται όχι μόνον γιατί η τοποθέτηση τους σε χώρους ταφής απορριμμάτων επιβαρύνει το περιβάλλον αλλά και γιατί βλάπτει την υγεία μας.

Τα βιοδιασπάσιμα απόβλητα, όπως τα υπολείμματα τροφίμων ή τα απόβλητα κήπων και καλλιεργειών, είναι επίσης ανακυκλώσιμα με τη βοήθεια μικροοργανισμών μέσω της λιπασματοποίησης (κομποστοποίησης) ή της αναερόβιας χώνευσης.

Σήμερα (2010) η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς την ανακύκλωση. Ένας λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν για τους πολίτες και τις εταιρίες κίνητρα να συμμετέχουν σε προγράμματα ανακύκλωσης.

Η ιστορία της ανακύκλωσης άρχισε την εποχή του Χαλκού. Την τότε εποχή έλιωναν τα μεταλλικά αντικείμενα τούς έτσι ώστε αυτά να μπορούν να παράγουν νέα προϊόντα. Η κατάσταση άλλαξε με την αλματώδη πρόοδο της βιομηχανίας που έκανε την ανακύκλωση πιο δύσκολη. Το 1970 σε συνέδριο για την ανακύκλωση αποφάσισαν με λογότυπο να σηματοδοτούνται τα ανακυκλώσιμα προϊόντα. Το 2007 για την παραγωγή, για την αποθήκευση, για την ανακύκλωση και για την μεταχείριση των σκουπιδιών πάρθηκε 1 κανόνας για την διευκόλυνση της ανακύκλωσης. Στις Η.Π.Α η βιομηχανία της ανακύκλωσης αντιπροσωπεύει 236 δισεκατομμύρια δολάρια,1,1 εκατομμύρια μισθωτούς και 5600 επιχειρήσεις.Ο Μπαράκ Ομπάμα

καθιέρωσε την 'Μέρα της Ανακύκλωσης' στις 25 Νοεμβρίου(από το 2009).Τον Απρίλιο του 2009 η Τράπεζα της Ανακύκλωσης ανταμείφθηκε από το 'Champion of the Earth by the United Nations Environment Program'.Εξυπηρετεί πάνω από 1 εκατομμύρια ανθρώπους μέσα σε 20 κράτη των Η.Π.Α και είναι καθιερωμένο και στη Μεγάλη Βρετανία.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΧΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στις μεσαιωνικές πόλεις τα προβλήματα συλλογής των απορριμμάτων συνέβαλαν στην εξάπλωση των επιδημιών που εξόντωσαν εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά στα χρόνια εκείνα, ίσως, βρίσκεται και η αρχή του επαγγέλματος του ανακυκλωτή χαρτιού. Οι ρακκοσυλλέκτες, οι άνθρωποι μου μάζευαν τα χρησιμοποιημένα πανιά, δηλ. τα ράκκη, τροφοδοτούσαν τη βιομηχανία… χαρτιού (τότε το χαρτί προερχόταν κυρίως από πανιά) με τις αναγκαίες πρώτες ύλες. Σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως κι εδώ στην Ελλάδα (στην Ήπειρο κ.α.) οι ρακκοσυλλέκτες φρόντιζαν για την ανακύκλωση των «άχρηστων» πανιών.

Οι τσιγγάνοι, οι γύφτοι, πλανώδιοι σιδεράδες της αποχής, επιδιόρθωναν, μετασκεύαζαν, επαναξιοποιούσαν σιδερένια και άλλα μεταλλικά αντικείμενα, και γι’αυτό έχαιραν μεγάλης εκτίμησης. Πανηγύρι στηνόταν στο χωριό με την άφιξη του τσιγγάνου.

Στις αρχές του 20ου αιώνα οι γυρολόγοι μάζευαν ήδη συστηματικά τα χρησιμοποιημένα χαρτιά για ανακύκλωση στην τότε χαρτοβιομηχανία. Η κατανάλωση χαρτιού ήταν, όμως, πολύ μικρή, μερικές χιλιάδες τόνοι το χρόνο. Την εποχή εκείνη, οι εφημερίδες αφού διαβάζονταν δεν κατέληγαν αμέσως για ανακύκλωση, αλλά μετατρέπονταν σε υλικά συσκευασίας για το περιτύλιγμα των προϊόντων στο μπακάλικο, των ψαριών στο ιχθυοπωλείο. Τα χασαπόχαρτα, τα στρατσόχαρτα είναι τα κύρια προϊόντα ανακύκλωσης χαρτιού. Οι χρησιμοποιημένες εφημερίδες –έτσι κι αλλιώς ελάχιστες σε αριθμό και σε ελάχιστα αντίτυπα- ήταν το κύριο υλικό συσκευασίας στις αρχές του αιώνα. Οι ψαράδες, αν δεν χρησιμοποιούσαν βούρλα για να «κρεμάσουν» τα ψάρια, θα έφτιαχναν με μια παλιά εφημερίδα ένα χωνία για να βάλουν εκεί μέσα τα ψάρια που αγόραζε ο πελάτης. Οι μπακάληδες θα τύλιγαν τα αυγά με τις παλιές εφημερίδες. Το ίδιο έκαναν και οι μανάβηδες για τα περιορισμένα φρούτα και μαρούλια που πουλούσαν. Οι ανακυκλωτές της εποχής φόρτωναν στην πλάτη τους ή το πολύ πολύ σε ένα κάρο τις παλιές εφημερίδες και τις πουλούσαν ως υλικό συσκευασίας σε μπακάλικα, μανάβικα κι άλλα μαγαζιά. Τα χαρτιά περιτυλίγματος και τα χαρτιά πολυτελείας που είναι ελάχιστα ή ανύπαρκτα την περίοδο αυτή.

Τα περισσότερα χαρτιά εισάγονταν στην Ελλάδα. Από τα χαρτιά που παράγονταν στη χώρα (κυρίως κουτιά τσιγάρων, χοντρά χαρτόνια για πρόκες, στρατσόχαρτα για κρεοπωλεία και ιχθυοπωλεία αργότερα) τα περισσότερα –ποσοστό 60%- προέρχονταν από παλιά, από χρησιμοποιημένα χαρτιά που οι διάφοροι γυρολόγοι και οι «παλιοχαρτάδες» μάζευαν από το δρόμο, από τα τυπογραφεία κι από διάφορα εργοστάσια και εργαστήρια.

Την εποχή εκείνη η Αθήνα είναι μικρή, περιορίζεται γύρω από την Ακρόπολη. Ο Δήμος Βούτσελας ανοίγει μία μικρή αποθήκη στην Πλατεία Ψυρρή. Γύρω στο 1922 ξεκινάει η ανακύκλωση χαρτιού σε πιο συστηματική βάση. Γυρολόγοι

μαζεύουν το χαρτί στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις και το πουλάνε στο Δήμο Βούτσελα. Στο χαρτοπολτό που εισάγεται από το εξωτερικό προστίθεται μία ποσότητα μέχρι 10% χρησιμοποιημένων χαρτιών.

Οι γυρολόγοι, οι «ρακοσυλλέκτες»-μία έννοια παρεξηγημένη- φορτωμένοι τους σάκους στην πλάτη μαζεύουν στην καλύτερη περίπτωση 50-100 κιλά χαρτί. Τα καροτσάκια και τα κάρα είναι σημαντική πολυτέλεια για τους ανακυκλωτές του χαρτιού την εποχή εκείνη. Μηχανήματα ή πρέσες δεν υπάρχουν. Στην καλύτερη περίπτωση μία κάσα μεταφέρεται επιτόπου και χρησιμοποιείται για τη συσκευασία και το δέσιμο των χαρτιών με τσέρκια, όταν η ποσότητά του είναι μεγάλη. Το χαρτί μπαίνει στην κάσα, πατιέται για να συμπιεστεί και στο τέλος τοποθετείται μια πόρτα για να πατηθεί και να συμπιεστεί περισσότερο. Οι μηχανικές πατέντες, οι πρώτες πρέσες, θα εμφανισθούν πολύ αργότερα, μετά τον πόλεμο. Οι περισσότερο γυρολόγοι, όμως, θα κουβαλάνε μέχρι πρόσφατα το χαρτί σε μεγάλα σακιά, τις μπούρδες από δρόμο σε δρόμο μέχρι να το παραδώσουνε για ανακύκλωση.

Σήμερα οι πιο οργανωμένοι από τους ρακκοσυλλέκτες, τους γυρολόγους, διαθέτουν κάποιο τρίκυκλο, ή ένα μικρό φορτηγάκι, που συνήθως είναι σε άσχημη κατάσταση, στα πρόθυρα διάλυσης. Νωρίς τα ξημερώματα θα συναντήσει ο αγουροξυπνημένος οδηγός στο Ρέντη και σε άλλες περιοχές, ηλικιωμένους ανθρώπους να τσουλάνε ή να σέρνουν ένα ξύλινοκαρότσι φορτωμένο με χαρτοκιβώτια. Μοναχικές σκιές που αγωνίζονται να παραδώσουν λίγο χαρτί και να πάρουν μερικά κατοστάρικα για να ξεδιψάσουν τα χείλη τους.

Οι πιο οργανωμένες χαρτοβιομηχανίες και οι βιομηχανίες γραφικών τεχνών έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στη χώρα μας τις αρχές του αιώνα που διανύομε: το φακελάδικο, το 1918, ο Λαδόπουλος στην Πάτρα, η μεγαλύτερη την εποχή εκείνη χαρτοποιία των Βαλκανίων, η Αίγλη, η Χαρτοποιία Αιγίου, το 1932, ο Σαραντόπουλος στην Αθήνα, η χαρτοποιία του Κεφάλα, η Αθηναϊκή, το 1938. Η βιομηχανία γραφικών τεχνών ΕΛ.ΚΑ. θα μεταφερθεί στην Αθήνα. Η δεκαετία πριν τον πόλεμο είναι σημαντική για την άνθηση της χαρτοβιομηχανίας και των γραφικών τεχνών στην Ελλάδα, όπως και η δεκαετία του ’60.

Μετά τον πόλεμο καινούργιοι άνθρωποι μπαίνουν στο χώρο του χαρτιού και της ανακύκλωσης. Ο Κολιόπουλος, μετέπειτα χαρτοποιία ΠΑΚΟ, θα ανοίξει τη δική του αποθήκη, συγκεντρώνοντας 8-10 τόνους χαρτί τη μέρα, όταν οι χαρτοβιομηχανίες σήμερα συγκεντρώνουν πάνω από 200 τόνους χρησιμοποιημένου χαρτιού τη μέρα.

Οργανωμένα η ανακύκλωση του χαρτιού στην Ελλάδα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960. Η κατανάλωση του χαρτιού έχει ήδη αυξηθεί κατακόρυφα, το ίδιο και η παραγωγή και οι ανάγκες της βιομηχανίας σε χρησιμοποιημένο χαρτί, σε πρώτες ύλες δηλ. για ανακυκλωμένα χαρτικά. Την εποχή αυτή οι πιο μεγάλοι «παλιοχαρτάδες» (αυτοί δηλαδή που ασχολούνται με το εμπόριο παλαιού χαρτιού) είναι 8-10 άτομα: Ο Δ. Βούτσελας, ο Αράπης, ο Ποντίκης, ο Ζαμίνος, ο Σταυρόπουλος, κ.ά.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 κατασκευάζεται το εργοστάσιο της Βιοχαρτικής στον Ασπρόπυργο και η ΠΑΚΟ στην Πελασγία που αξιοποιούν τα παλιά χαρτιά. Λίγα χρόνια αργότερα η Θεσσαλική και η ΜΕΛ Θεσσαλονίκης θα

ξεκινήσουν παραγωγή χαρτιού χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τα άχυρα από τις καλλιέργειες δημητριακών, κυρίως στο Θεσσαλικό κάμπο.

Σήμερα το Σωματείο Εμπόρων Παλαιού Χαρτιού περιλαμβάνει πάνω από 80 απασχολούμενους οργανωμένα και σε πεαγγελματικό επίπεδο στην συλλογή χρησιμοποιημένου χαρτιού για ανακύκλωση. Εκατοντάδες φορτηγά διασχίζουν την Αττική, τη Θεσσαλονίκη κι άλλες πόλεις, αλλά και τους εθνικούς αυτοκινητόδρομους και συγκεντρώνουν ή μεταφέρουν στις βιομηχανίες καθημερινά χρησιμοποιημένο χαρτί για ανακύκλωση.

Η κατανάλωση χαρτιού στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει τους 800.000 τόνους το χρόνο, όταν το 1976 δεν ξεπερνούσε τους 400.000 τόνους. Κάθε χρόνο συγκεντρώνονται προς ανακύκλωση 300.000 τόνοι χρησιμοποιημένου χαρτιού (220.000 τόνοι από μεγάλους παραγωγούς, όπως σούπερ μάρκετ, βιομηχανίες, τυπογραφεία, βιβλιοδετεία, επιστροφές εφημερίδων και περιοδικών και άλλοι 80.000 τόνοι από σπίτια, γραφεία, κλπ).

Χιλιάδες άνθρωποι εξασφαλίζουν τα οικονομικά μέσα για την επιβίωσή τους συγκεντρώνοντας το χαρτί από τα υπόγεια των τυπογραφείων ή από υπερσύγχρονα γραφεία, από χώρους σκουπιδιών στο δρόμο ή τις εμπορικές περιοχές και τις αγορές, από σχολεία ή κοινωνικούς φορείς, από ανθρώπους που πιστεύουν ότι θα πλουτίσουν πουλώντας 100 κιλά χαρτί ή από ανθρώπους που μαζεύουν ακόμη και το πιο μικρό χαρτάκι πιστεύοντας ότι έτσι θα συμβάλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.

Η ιστορία της ανακύκλωσης όμως δεν θα γραφτεί εύκολα και περισσότερο δεν θα συνοδευθεί από το αναγκαίο φωτογραφικό ή άλλο υλικό, το οποίο χάθηκε μέσα στα χρόνια. Στην προσπάθειά μας να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για την ιστορία της ανακύκλωσης στην Ελλάδα, διαπιστώσαμε ότι οι φωτογραφίες των πρωταγωνιστών της ανακύκλωσης δεν υπάρχουν, οι εικόνες της ανακύκλωσης δεν ξέφτισαν μόνο από το χρόνο, χάθηκαν μαζί με τους ανθρώπους, που κουβάλησαν στην πλάτη τους χιλιάδες τόνους χρησιμοποιημένου χαρτιού για τη χαρτοβιομηχανία. Η προσπάθειά μας θα συνεχισθεί πιο συστηματικά και θα παρακολούσαμε να μας βοηθήσει οποιοσδήποτε έχει παρόμοιο υλικό (έγγραφα, φωτογραφίες, γράμματα) που μπορούν να βοηθήσουν στην καταγραφή της ιστορίας της ανακύκλωσης του χαρτιού, των «χαρτάδων» αλλά ταυτόχρονα και της ίδιας της χαρτοβιομηχανίας στη χώρα μας, που θα επιχειρήσουμε από τις σελίδες αυτής της εφημερίδας. Όχι μόνο για λόγους που σχετίζονται με το παρελθόν αλλά κυρίως για να μιλήσουμε για το μέλλον της ανακύκλωσης του χαρτιού.

ΜΕΙΩΝΩΜειώνοντας την περιττή κατανάλωση χαρτιού

και εφαρμόζοντας προγράμματα ανακύκλωσης

Μειώνουμε τις πιέσεις που ασκούμε στη φύση Βοηθάμε να αντιμετωπιστεί η ρύπανση Εξοικονομούμε υλικά και ενέργεια. Περιορίζουμε έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς των

δασών

Για να προστατέψουμε τα δάση και να μειώσουμε τη χρήση των φυσικών πρώτων υλών διαλέγουμε με προσοχή το χαρτί που χρησιμοποιούμε

Προτιμούμε

Προϊόντα από ανακυκλωμένο χαρτί που έχουν τα εξής σήματα

Χαρτί που προέρχεται από πιστοποιημένη αειφορική ξυλεία Χαρτί που δεν προέρχεται από δέντρα (tree free ) αλλά από άλλες

πρώτες ύλες (βαμβάκι, κάνναβη, λινάρι, φύκια, κλπ) Χαρτί που δεν έχει λευκανθεί με χλώριο

Επίσης

αποφεύγουμε τα προϊόντα με περιττή συσκευασία (είτε πρόκειται για τρόφιμα, είτε για άλλα είδη όπως χαρτικά, καλλυντικά, κλπ)

αποφεύγουμε τις χάρτινες συσκευασίες που έχουν επίστρωση από κερί ή πλαστικό και προτιμούμε γυάλινες επιστρεφόμενες φιάλες

προτιμούμε αυγά που συσκευάζονται σε χάρτινες και όχι πλαστικές αυγοθήκες

όποτε μπορούμε αγοράζουμε χαρτί αλληλογραφίας ή ζωγραφικής και τετράδια από ανακυκλωμένο χαρτί

μαθαίνουμε για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί το σχολείο μας να συμβάλλει στην μείωση των απορριμμάτων

ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ

Χρησιμοποιούμε και τις δύο όψεις του χαρτιού όταν γράφουμε ή εκτυπώνουμε

Προτιμούμε μολύβι και γομολάστιχα όταν γράφουμε κάτι πρόχειρο

Φυλάμε τα υπολείμματα από καθαρά χαρτιά για να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε για σημειώσεις, πρόχειρα τετράδια ή για αυτοσχέδια μπλοκ τηλεφώνων

Χρησιμοποιούμε ξανά παλιούς φακέλους Προτιμούμε τις τοπικές δανειστικές βιβλιοθήκες Μοιραζόμαστε τα βιβλία και τα περιοδικά με τους

φίλους μας και φτιάχνουμε στέκι για ανταλλαγές βιβλίων στο σχολείο Δωρίζουμε ή χαρίζουμε τα βιβλία που δεν χρειαζόμαστε πια Κόβουμε το χαρτί σε μικρά τετράγωνα κομμάτια και φτιάχνουμε οριγκάμι Φτιάχνουμε αντικείμενα από παπιέ μασέ (paper mache)

Επίσης

μπορούμε να διοργανώσουμε διαγωνισμό αφίσας και συνθήματος για την επαναχρησιμοποίηση του χαρτιού στο σχολείο

Για παράδειγμα:

Γράψε και στις δυο όψεις Αρχεία στον υπολογιστή και όχι στοίβες με χαρτί

Πώς φτιάχνεται το χαρτίΟι πρώτες ύλες για την

παρασκευή χαρτιού είναι

Πολτός ξύλων Παλιά χαρτιά (λευκά και σκούρα) από

ανακύκλωση Βαμβάκι, λινό, μετάξι Φυτικά προϊόντα (άχυρο, μπαμπού,

σιτηρά, ρύζι, καλάμι, πάπυρος) Διάφορα ανακυκλώσιμα υλικά μαζί με

φυτικής προέλευσης πρώτη ύλη (όπως φύκια) και χημική επεξεργασία

Σήμερα

τα 2/3 περίπου της παραγωγής χαρτιού βασίζεται σε παρθένες πρώτες ύλες που προέρχονται από το ξύλο, δηλαδή από δέντρα

το 1/3 περίπου από ανακυκλωμένο χαρτί και μόνο το 5% του χαρτιού φτιάχνεται από άλλες πρώτες ύλες

Η κοπή παρθένων δασών για την παραγωγή χαρτιού δεν είναι, όπως παλιότερα, μια συνηθισμένη πρακτική. Τα δέντρα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή χαρτιού είτε προέρχονται από ελεγχόμενη διαχείριση των δασών, είτε καλλιεργούνται. Όμως συνεχίζεται η καταστροφή παρθένων ή σημαντικών δασών με σκοπό την αντικατάστασή τους από καλλιέργειες επιλεκτικών δέντρων που αναπτύσσονται πολύ γρήγορα (όπως οι ευκάλυπτοι, οι λεύκες κλπ). Τα τεχνητά «δάση» αποτελούν, ωστόσο, μια μονοκαλλιέργεια που καμία σχέση δεν έχει με την ποικιλότητα φυτών και ζώων που

συνθέτουν ένα πραγματικό δάσος.

Επίσης η καλλιέργεια δέντρων που αναπτύσσονται γρήγορα έχει αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον λόγω της χρήσης μεγάλων ποσοτήτων χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, της εξάντλησης και ερημοποίησης των εδαφών και της ελαχιστοποίησης της βιοποικιλότητας.

Το χαρτί προέρχεται είτε από μηχανικό πολτό είτε από χημικό πολτό.

Ο μηχανικός πολτός παρασκευάζεται από ξύλα λεύκας, κωνοφόρων δέντρων κλπ, τα οποία αφού αποφλοιωθούν, αλέθονται σε μικρά κομματάκια με την προσθήκη άφθονου νερού. Έτσι διαχωρίζονται οι ίνες από τα υπόλοιπα συστατικά του ξύλου. Οι ίνες κατακρατούνται σε ειδικό πλέγμα και αποτελούν τη βάση για την παρασκευή του χαρτιού. Τα υπόλοιπα συστατικά αυτοκαταστρέφονται λόγω της επαφής τους με τον αέρα κατά τη διαδικασία παραγωγής. Το χαρτί που προέρχεται από μηχανικό

πολτό έχει λιγότερη γυαλάδα και αντοχή, κιτρινίζει με το πέρασμα του χρόνου και γίνεται εύθραυστο. Χαρτί από μηχανικό πολτό χρησιμοποιείται κυρίως για εφημερίδες και για φτηνά έντυπα. Για την παρασκευή χημικού πολτού ακολουθείται η ίδια διαδικασία με αυτήν του μηχανικού πολτού στο πρώτο στάδιο. Στη συνέχεια χρησιμοποιούνται χημικά υλικά για να διαλύσουν τα μη ινώδη συστατικά του ξύλου και να διατηρήσουν ακέραιη την κυτταρίνη. Ακολουθεί η επεξεργασία του πολτού με χημικά (καυστικό νάτριο, διοξείδιο του θείου) σε ειδικό κλίβανο με κενό αέρος. Στη συνέχεια ο πολτός παίρνει την τελική του μορφή στη «χαρτομηχανή».

H ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΧΑΡΤΙΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ

Το χαρτί είναι ένα προϊόν που χρησιμοποιείται ευρύτατα στην καθημερινή ζωή. Αν και μερικούς αιώνες πριν το χαρτί παράγονταν σε σημαντικό ποσοστό και από άλλες πρώτες ύλες, σήμερα προέρχεται κυρίως από ξύλα (δέντρα) αλλά όχι αποκλειστικά από αυτά. Περίπου τα 2/3 του χαρτιού προέρχονται από ξύλο, το 1/3 προέρχεται από ανακυκλωμένο χαρτί και το 5% προέρχεται από πηγές άλλες από το ξύλο. Σε παγκόσμιο επίπεδο για την παραγωγή χαρτοπολτού με πρώτη ύλη ίνες, χρησιμοποιείται σε ποσοστό 90% το ξύλο δηλ. ίνες κυτταρίνης (σελουλόζη). Η ανακύκλωση έχει αναπτυχθεί κυρίως στις βιομηχανικές χώρες (π.χ.Γερμανία, Αυστρία, Β. Αμερική κλπ), ενώ το χαρτί από πηγές άλλες από το ξύλο (non-wood), όπως για παράδειγμα από μπαμπού, στάχυα, φύκια, κυριαρχεί κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες.Σε παγκόσμιο επίπεδο η παραγωγή χαρτιού έφθασε τους 238.000.000 τόνους (1991). Οι κυριότεροι παραγωγοί χαρτιού βρίσκονται κυρίως στην Κεντρική και Βόρεια Αμερική (Η.Π.Α. και Καναδάς), όπου παράγεται σχεδόν το 38,3% του παγκόσμια καταναλισκόμενου χαρτιού και στην Ευρώπη (Σουηδία, Νορβηγία, Φιλανδία, Πορτογαλία),όπου παράγεται περίπου το 32,5%του χαρτιού, ενώ η Νότια Αμερική παράγει το 3,2%, η Ασία το 23,7%, η Αφρική και η Ωκεανία το 2,3%. Οι Η.Π.Α. παράγουν 71,4 εκατ. τόνους, ο Καναδάς 16,5 εκατ. τόνους, η Ευρωπαϊκή Ένωση 39,6 εκατ. τόνους, η Ιαπωνία 28 εκατ. τόνους, η Κίνα 16 εκατ. τόνους και οι χώρες της πρώην ΕΣΣΔ 10,3 εκατ. (Πίνακας 1 ). Η παγκόσμια κατανάλωση χαρτιού δεν ξεπερνούσε τους 5.000.000 τόνους το 1915. Η μέση ετήσια αύξηση της κατανάλωσης διαφόρων ειδών χαρτιού και χαρτονιού έφτασε αρχικά το 10%αλλά αργότερα σταθεροποιήθηκε στο 2,4% ξεπερνώντας σήμερα την ποσότητα των 200.000.000 τόνων το χρόνο. Αντίστοιχη φυσικά είναι και η αύξηση της παραγωγής χαρτιού. Η παραγωγή χαρτιού έχει υπερτριπλασιαστεί από το 1961 μέχρι σήμερα. Στον πίνακα φαίνεται η αύξηση της παραγωγής χαρτιού από το 1961 μέχρι το 1991:(Πίνακας 2). Την περίοδο αυτή παρατηρείται ανάλογη αύξηση της κατανάλωσης χαρτιού κυρίως στις βιομηχανικές χώρες. Η κατανάλωση χαρτιού ανά κάτοικο δεν είναι η ίδια για κάθε χώρα. Για παράδειγμα, η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση χαρτιού στην Κίνα είναι 50 φορές μικρότερη από την αντίστοιχη κατανάλωση στις Η.Π.Α. Η κατά κεφαλή κατανάλωση χαρτιού στην Ελλάδα είναι το 1/3 περίπου της αντίστοιχης κατανάλωσης ενός αμερικανού πολίτη αλλά 40πλάσια της κατανάλωσης χαρτιού ενός Ινδού. Το 1988 η κατανάλωση χαρτιού ανά κάτοικο ήταν : Η.Π.Α. 310 κιλά, Σουηδία 246 κιλά, Γαλλία 146 κιλά, Ελλάδα 100 κιλά, Κίνα 6 κιλά, Ινδία 1,7 κιλό. (Πίνακας 3).

ΠΙΝΑΚΑΣ 1

Η παραγωγή χαρτιού και χαρτονιού για κάθε ήπειρο είναι : Ήπειροι εκατομ. τόνοι χαρτιού % συνολική παραγωγή

Κεντρική και Β. Αμερική

91,2 38,3

Ευρώπη και πρώην ΕΣΣΔ

77,4 32,5

Ασία 56,4 23,7

Ν. Αμερική 7,7 3,2

Αφρική και Ωκεανία 5,5 2,3

ΣΥΝΟΛΟ : 238,0 100

ΠΙΝΑΚΑΣ 2

Παραγωγή χαρτιού 1961-1991 Έτος Παραγωγή (σε τόνους)

1961 78.000.000

1971 105.000.000

1981 170.000.000

1991 238.000.000

ΠΙΝΑΚΑΣ 3

Χώρα κατανάλωση χαρτιού ανά κάτοικο το χρόνο

  1980 1987 1988

Η.Π.Α. 250 288 310

Σουηδία 190   256

Καναδάς 158 174 203

Φιλανδία   164 168

Δ. Γερμανία 128 153 167

Ολλανδία 128 149 160

Ιαπωνία 126 144 168

Βέλγιο 113 140 160

Ν. Ζηλανδία   131 129

Αυστραλία 97 119 128

Νορβηγία   119 124

Βρετανία 100 117 134

Ελλάδα 50*   80>

ΕΣΣΔ 27 28 29

Κίνα 5 4 6

Ινδία 1,5 4 1,8

Aν και το χαρτί είναι φυσικό προϊόν, η παραγωγή του κοστίζει στο περιβάλλον.

Η τεράστια παραγωγή και κατανάλωση χαρτιού έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Όπως συμβαίνει και με πολλές άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες, η βιομηχανία χαρτοπολτού και χαρτιού μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα και του νερού, στους φυσικούς πόρους, στην υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι η μη επαρκής αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την παραγωγή χαρτοπολτού και χαρτιού μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές βλάβες στην υγεία αλλά και το περιβάλλον. Οι επιπτώσεις αυτές μπορεί να εμφανίζονται σε διαφορετικά στάδια της παραγωγής χαρτιού, όπως κατά την :

α) παραγωγή πρώτων υλών, εκμετάλλευση και μεταφορά τους στη βιομηχανία,

β) αποθήκευση πρώτων υλών και προετοιμασία τους για την παραγωγή χαρτιού,

γ) πολτοποίηση, λεύκανση του πολτού,

δ) παραγωγή χαρτιού και προϊόντων από χαρτί,

ε) μεταφορά προϊόντων, παραπροϊόντων και αποβλήτων της παραγωγής.

Σε τρεις μεγάλες ενότητες θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τις δραστηριότητες που επηρεάζουν το περιβάλλον σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του χαρτιού, από τη στιγμή δηλ. που φυτεύεται ή κόβεται ένα δέντρο μέχρι να μετατραπεί σε χαρτί και να φτάσει στα χέρια του καταναλωτή και να αχρηστευθεί :

α) η παραγωγή και εκμετάλλευση της πρώτης ύλης,

β) η βιομηχανική παραγωγή (προετοιμασία των ξύλων, πολτοποίηση, λεύκανση του πολτού, παραγωγή του χαρτιού και των άλλων προϊόντων του και

γ) οι μεταφορές των πρώτων υλών, των προϊόντων, των παραπροϊόντων και των αποβλήτων.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΥΛΗΣ

Τα δύο τρίτα της παραγωγής χαρτιού βασίζονται σήμερα σε παρθένες πρώτες ύλες που προέρχονται από το ξύλο, δηλ. από δέντρα. Το ποσοστό ανακύκλωσης χαρτιού σε παγκόσμιο επίπεδο έχει ανέλθει στο 30%με ανοδικές τάσεις κυρίως στις βιομηχανικές χώρες. Σε πολύ μικρό, όμως, ποσοστό χρησιμοποιούνται για την παραγωγή χαρτιού και πρώτες ύλες που προέρχονται από διάφορα φυτά (φύκια, άχυρα, ρύζι, πάπυρος κλπ). Η κοπή παρθένων δασών για την παραγωγή χαρτιού δεν είναι, όπως παλιότερα, μια συνηθισμένη πρακτική. Τα δέντρα που χρησιμοποιούνται σήμερα για την παραγωγή χαρτιού είτε προέρχονται από ελεγχόμενη διαχείριση δασών είτε, κυρίως καλλιεργούνται. Όμως, συνεχίζεται η καταστροφή παρθένων ή σημαντικών δασών μα σκοπό την αντικατάσταση τους από καλλιέργειες επιλεκτικών δέντρων που αναπτύσσονται πολύ γρήγορα (ευκάλυπτοι, λεύκες κλπ). Τα τεχνητά "δάση" αποτελούν, όπως, μια μονοκαλλιέργεια που καμία σχέση δεν έχει με την ποικιλότητα φυτών και ζώων που συνθέτουν ένα πραγματικό δάσος . Η ίδια η καλλιέργεια ταχέως αναπτυσσόμενων δέντρων συνεπάγεται όλες τις αρνητικές για το περιβάλλον επιπτώσεις που έχει η σύγχρονη αγροχημική καλλιέργεια :χρήση μεγάλων ποσοτήτων χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, εξάντληση και ερημοποίηση των εδαφών, ελαχιστοποίηση της βιοποικιλότητας. Η κοπή των δέντρων και η μεταφορά των κορμών γίνεται συνήθως με βαριά μηχανήματα και οχήματα τα οποία συμπιέζουν το έδαφος, προκαλούν σημαντική ηχητική ενόχληση αλλά και προκαλούν εκτεταμένες ζημιές σε φυτά και δέντρα ακόμη και μέσα στα ελεγχόμενα δάση, σε δάση δηλ. όπου γίνεται επιλεκτική κοπή δέντρων ώστε να αναπαράγονται με φυσικό τρόπο. Επιπλέον, στα κανονικά δάση τα δέντρα και το άλλο φυτικό υλικό που πεθαίνει αποτελεί πηγή τροφής και καταφύγιο για πολλές μορφές ζωής :έντομα, μικροοργανισμούς, πουλιά και άλλα ζώα. Η έλλειψη τέτοιων "καταφυγίων" μειώνει την βιοποικιλότητα του δάσους.

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Μετά τη μεταφορά των πρώτων υλών στο χώρο του εργοστασίου, οι πρώτες ύλες θα υποστούν προεπεξεργασία μέχρι τη μετατροπή τους αρχικά σε χαρτοπολτό και στη συνέχεια σε χαρτί. Οι εγκαταστάσεις των βιομηχανιών χαρτοπολτού και χαρτιού καταλαμβάνουν συνήθως πολύ μεγάλη έκταση, ενώ φιλοξενούν, επίσης, μεγάλο αριθμό προσωπικού με ότι αυτό συνεπάγεται (παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων λυμάτων, απορριμμάτων, κίνηση μεγάλου αριθμού ελαφριών και βαριών οχημάτων).Συνήθως, τα εργοστάσια παραγωγής χαρτοπολτού και χαρτιού έχουν μεγάλη δυναμικότητα και χρειάζονται μεγάλες ποσότητες πρώτων υλών αποθηκευμένες στο χώρο παραγωγής ή σε κοντινές αποθήκες. Αυτές οι ποσότητες μπορεί να αποτελούν πηγές ρύπανσης ή ασθενειών, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται μέσα σε δασικές περιοχές. Στις βιομηχανίες αυτές λειτουργεί σημαντικός εξοπλισμός. Κατά συνέπεια απαιτείται εφαρμογή κανονισμών και στάνταρτς για τα θέματα θορύβου, ρύπανσης της ατμόσφαιράς και των νερών, παραγωγής αποβλήτων και παραπροϊόντων, αλλά και μείωσης των κινδύνων πυρκαγιών, ώστε να προστατεύεται το περιβάλλον, η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων αλλά και των περιοίκων. Το ξύλο θα υποστεί μηχανική ή υδραυλική προεπεξεργασία πριν τη μετατροπή του σε χαρτοπολτό. Εκτός από τις ίνες που είναι απαραίτητες για την παραγωγή του χαρτοπολτού και του χαρτιού, απαιτείται επίσης ένας πολύ μεγάλος αριθμός χημικών ουσιών- πάνω από 200 χημικά είναι διαθέσιμα σήμερα για την παραγωγή χαρτιού. Η παραγωγή χαρτιού είναι εφικτή μόνο μετά την πολτοποίηση των ινών, κάτι που συνεπάγεται κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού και ενέργειας. Ανάλογα με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται παράγονται παραπροϊόντα (π.χ.λιγνίνη με τη μέθοδο της χημικής πολτοποίησης) αλλά και απόβλητα, σε ορισμένες περιπτώσεις εξαιρετικά τοξικά. Με την πολτοποίηση των ινών προκύπτει χαρτί που κανονικά έχει υποκίτρινο ή και καφέ χρώμα. Ο πολτός που χρησιμοποιείται στη συσκευασία μπορεί να μη λευκανθεί. Αλλά για τις υπόλοιπες χρήσεις, ο χαρτοπολτός θα

υποστεί λεύκανση. Στη μέθοδο της χημικής πολτοποίησης χρησιμοποιείται χλώριο, υποχλωριώδες νάτριο ή οξείδιο του χλωρίου. Η χρήση αυτών των χημικών έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση στα απόβλητα οργανικών ενώσεων του χλωρίου, χημικών ουσιών δηλαδή που είναι από τις πιο τοξικές. Τέτοιες τοξικές χημικές ενώσεις είναι για παράδειγμα οι διοξίνες, τα φουράνια κλπ. Στη μέθοδο της μηχανικής πολτοποίησης χρησιμοποιείται υπεροξείδιο του υδρογόνου ή του νατρίου. Η λεύκανση με οξυγόνο αποκτάει όλο και μεγαλύτερη σημασία για τη μείωση της χρήσης χλωρίου και τον περιορισμό της τοξικότητας των αποβλήτων. Η παράγωγή χαρτιού από χαρτοπολτό μπορεί να γίνεται στην ίδια βιομηχανική εγκατάσταση αλλά μπορεί να γίνεται και σε άλλη. Πριν ο πολτός μεταφερθεί σε άλλη εγκατάσταση πρέπει να υποστεί προεπεξεργασία, όπως π.χ. ανάμιξη με άλλους χαρτοπολτός διαφορετικής ποιότητας, προσθήκη χημικών που βελτιώνουν την απόδοση του πολτού (φίλερς), ξήρανση και μηχανική πραεπεξεργασία. Κάθε ποιότητα χαρτιού έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και απαιτεί διαφορετικό τύπο επεξεργασίας. Το χαρτί και τα προϊόντα του χρησιμοποιούνται σήμερα σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του χαρτιού καταλήγει ακόμη στα σκουπίδια παρά την ανάπτυξη προγραμμάτων ανακύκλωσης χαρτιού στις βιομηχανικές χώρες. Οι κύριες χρήσεις του χαρτιού είναι σήμερα:

α) για ενημέρωση : εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, τετράδια 46%

β) για συσκευασία :χαρτί για συσκευασία, χαρτοκιβώτια 37%

γ) χαρτόνια 9%

δ) βιομηχανικό χαρτί : για τσιγάρα, φίλτρα, χρημ/οικονομικά 3%

ε) tissues : χαρτί τουαλέτας, κουζίνας, χαρτομάντιλα, χαρτοπετσέτες.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Το χαρτί μέχρι να φτάσει στον καταναλωτή έχει διανύσει τεράστιες αποστάσεις. Πιθανώς, το δέντρο κόπηκε στον Καναδά, έγινε χαρτί στις Η.Π.Α. , ταξίδεψε σε ρολά στην Ευρώπη και εκτυπώθηκε σε ένα τυπογραφείο πριν φτάσει στο χέρι του καταναλωτή στην Ελλάδα. Αλλά και μετά τη χρήση του, το χαρτί θα γίνει σκουπίδι και θα μεταφερθεί στις χωματερές ή σε κάποιο σκουπιδότοπο. Αλλά και μέσα στο χώρο παραγωγής γίνονται σημαντικές μετακινήσεις και μεταφορές, αφού η παραγωγή στις περισσότερες βιομηχανίες χαρτοπολτού και χαρτιού ξεπερνάει συχνά τους 500 τόνους την ημέρα. Οι μεταφορές, όπως είναι γνωστό, συμβάλλουν σημαντικά στην όξυνση των περιβαλλοντικών προβλημάτων τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων και οι εκπομπές καυσαερίων επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα και συμβάλλουν στην αλλαγή του αστικού αλλά και του παγκόσμιου κλίματος. Περιοχές με μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων εμφανίζουν όχι μόνο μεγαλύτερη ρύπανση αλλά και διαφορετικό μικροκλίμα σε σχέση με άλλες πιο ήσυχες περιοχές. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι σε περιοχές με μεγάλη κίνηση οχημάτων υπάρχει μια διαφορά θερμοκρασίας που μπορεί να φθάσει τους 8-10 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με περιοχές όπου υπάρχει ελάχιστη κίνηση οχημάτων. Σ’όλα αυτά τα θέματα, που συνθέτουν το περιβαλλοντικό πρόβλημα της παραγωγής χαρτιού, έρχονται να προστεθούν αυτά που σχετίζονται με τη κατανάλωση και τη γρήγορη μετατροπή των προϊόντων χαρτιού σε "άχρηστα προϊόντα", σε σκουπίδια. Η ανάγνωση μιας εφημερίδας, ενός περιοδικού, η χρησιμοποίηση ενός χαρτιού περιτυλίγματος ή ενός χαρτοκιβωτίου κλπ είναι η αρχή για τη μετατροπή του χαρτιού σε απόρριμμα. Μετά από τη χρήση του - και συνήθως τη μία χρήση του - το χαρτί καταλήγει στα σκουπίδια. Η αύξηση της κατανάλωσης χαρτιού έχει κατά συνέπεια ως αποτέλεσμα την παραγωγή περισσότερων σκουπιδιών. Η συλλογή και η διάθεση των χαρτιών ως απορριμμάτων, η ανάγκη δέσμευσης

χώρων για τη δημιουργία σκουπιδότοπων ή έστω σωστά οργανωμένων χώρων υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, η ρύπανση του εδάφους, των νερών και του αέρα είναι περιβαλλοντικά προβλήματα που σχετίζονται με την διαχείριση του χαρτιού μετά τη χρήση του, στο τέλος του κύκλου ζωής του. Ας μην ξεχνάμε ότι το χαρτί είναι το 20%των σκουπιδιών μας στην Ελλάδα, ενώ σε άλλες χώρες ξεπερνάει και το 30% των αστικών απορριμμάτων.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ

Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση Συστημάτων Περιβαλλοντικής Διαχείρισης από τις βιομηχανίες χαρτοπολτού και χαρτιού σε συνδυασμό με τη μείωση της σπατάλης και την ανακύκλωση του χρησιμοποιημένου χαρτιού - μια περιβαλλοντική διαχείριση δηλαδή που θα αφορά ολόκληρο τον κύκλο ζωής του χαρτιού - μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την παραγωγή και χρήση του χαρτιού. Τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει σοβαρή πρόοδος από τη βιομηχανία στην κατεύθυνση της καθαρότερης παραγωγής, της εξοικονόμησης φυσικών πόρων, νερού αλλά και ενέργειας. Παράλληλα έχει αυξηθεί η περιβαλλοντική συνειδητοποίηση μεγάλου αριθμού πολιτών. Ο συνδυασμός τεχνολογικών αλλαγών, εφαρμογών περιβαλλοντικού σχεδιασμού, ανάπτυξη προγραμμάτων ευαισθητοποίησης των πολιτών και αλλαγές στη καθημερινή συμπεριφορά τους (μείωση της σπατάλης, διαλογή και συλλογή χαρτιού για ανακύκλωση, χρήση ανακυκλωμένου χαρτιού) μπορούν να οδηγήσουν στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, της τοξικότητας των αποβλήτων και στη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων της χαρτοβιομηχανίας. Τα εργαλεία που συμβάλουν σήμερα στη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων της βιομηχανίας χαρτοπολτού και χαρτιού είναι:

α) αλλαγές στις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία με αύξηση δηλαδή του ποσοστού χρησιμοποιημένου χαρτιού,

β) επανασχεδιασμός της παραγωγικής διαδικασίας με στόχο την ελαχιστοποίηση των αποβλήτων, την εξοικονόμηση νερού, χημικών και ενέργειας,

γ) εφαρμογή Συστημάτων Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και Επιθεώρησης,

δ) προσαρμογή των τεχνικών και αισθητικών απαιτήσεων των καταναλωτών ώστε να αυξηθεί η χρήση του ανακυκλωμένου χαρτιού χωρίς να μειώνεται η ποιότητα των χαρτικών,

ε) συνειδητή συμμετοχή των πολιτών σε προγράμματα διαλογής του χαρτιού, συγκέντρωσής του χωριστά από τα υπόλοιπα "σκουπίδια", και αξιοποίησης του για την παραγωγή ανακυκλωμένων χαρτικών, μονωτικών υλικών και άλλων χρήσιμων προϊόντων από χαρτί.

ΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ

Τα περιβαλλοντικά οφέλη από την ανακύκλωση του χαρτιού σε σχέση με την παραγωγή ενός τόνου χαρτιού από παρθένες πρώτες ύλες (χαρτοπολτός).

Η παραγωγή ενός τόνου χαρτιού από παλιό, χρησιμοποιημένο χαρτί:

Εξοικονομεί 17 δέντρα Το μισό (50%) της ενέργειας και της κατανάλωσης νερού Έχει ως αποτέλεσμα 74%λιγοτερη ατμοσφαιρική ρύπανση και 35% λιγότερη ρύπανση του αέρα Μειώνει τα απορρίμματα που καταλήγουν στις χωματερές Δημιουργεί 5-πλασιες θέσεις εργασίας

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Εκτός από χρήματα εξοικονομούμε ενέργεια, φυσικούς πόρους, μειώνονται τα σκουπίδια που πάνε στις χωματερές, αλλά και παράγονται χρήσιμα προϊόντα. Δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας και βέβαια αν εμείς δεν μαζεύαμε το παλιόχαρτο οι ελληνικές χαρτοβιομηχανίες θα αναγκάζονταν να εισάγουν την πρώτη ύλη. Τα τελευταία χρόνια, έχει μειωθεί και η εισαγωγή λευκού χαρτιού, γιατί κάνουμε και τη διαλογή των χαρτιών σε διάφορες κατηγορίες αλλά και οι χαρτοβιομηχανίες που το χρειάζονται κάνουν απομελάνωση των παλιών χαρτιών που συγκεντρώνονται για ανακύκλωση και έτσι συμβάλλουν πολύ στην εθνική οικονομία.

ΤΙΜΕΣ ΧΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΕΙΔΟΣ ΧΑΡΤΙΟΥ ΤΙΜΕΣ

Γραφής: 250-280 δρχ/κιλό

Ιλουστρασιόν: 290-330 δρχ/κιλό

Χαρτόμαζες (μακρόϊνες): 520-560 $/τόνος

Χαρτόμαζες (κοντόϊνες): 450-500 $/τόνος

Κραφτ/χαρτοκιβωτίων: 125-140 δρχ/κιλό

Χαρτόνια επιχρισμένα (300-500 γραμ.)

150-165 δρχ/κιλό

Χαρτόνια μίντιουμ: 70-85 δρχ/κιλό

Χαρτόνια τέστ λάϊνερ: 80-100 δρχ/κιλό

ΟΙ ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΤΙΜΕΣ ΠΑΛΙΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Τιμές πώλησης παλιού χαρτιού όταν παραδίδεται στη χαρτοβιομηχανία   ΣΕ ΜΠΑΛΕΣ ΧΥΜΑ

ανάμικτο χαρτί: 10-12 δρχ./κιλό 7-10 δρχ./κιλό

χαρτί χαρτοκιβωτίου 14-16 δρχ./κιλό 10-13 δρχ./κιλό

δημοσιογραφικό(περιοδικά):   10-15 δρχ./κιλό(επιστρεφόμενα περιοδικά σε πακέτα)

δημοσιογραφικό(εφημερίδες)(δέματα):

  15-18 δρχ./κιλό

δημοσιογραφικό    

(κοψίδια με κόλλα): 15-18 δρχ./κιλό 7 δρχ./κιλό

(χωρίς κόλλα):   20-25 δρχ./κιλό

σχολικά βιβλία:   15 δρχ./κιλό - ακαθάριστα25 δρχ/κιλό (χωρίς εξώφυλλο)

σχολικά κοψίδια: 45 δρχ./κιλό 35 δρχ./κιλό

λευκά Α :(κομπιούτερ, λευκάκοψίδια τυπογραφείου)

65-80 δρχ./κιλό 50 δρχ./κιλό

Στο ανάμικτο χαρτί υπάρχει μεγάλη δυσκολία στη διάθεση του.Το ίδιο ισχύει και για τα περιοδικά