ΕΙΣΑΓΩΓΗΜετά την τοποθέτηση εμφυτεύματος απαιτείται μια αδιατάρακτη περίοδος επούλωσης κατά την οποία επιτελείται η οστεοενσωμάτωση. Σύμφωνα με τα παραδοσιακά πρωτόκολλα φόρτισης 2 φάσεων αυτήείναι 3-4 μήνες για την κάτω γνάθο και 6 μήνες για την άνω (Branemark 1985) . Όμως κάποια κλινικά δεδομένα έδειξαν ότι και η τροποποίηση των συμβατικών πρωτόκολλων είχε παρόμοια αποτελέσματα.

ΣΚΟΠΟΣΣκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η σύγκριση των κλινικών αποτελεσμάτων διαφόρων πρωτοκόλλων φόρτισης εμφυτευμάτων στην οπίσθια περιοχή της κάτω γνάθου.

ΜΕΘΟΔΟΣΗ αναζήτηση πραγματοποιήθηκε μέσω της ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων MEDLINE (Pubmed) με τις ακόλουθες λέξεις κλειδιά: (Survival or Success) AND (posterior mandible) AND (early loading OR immediateloading OR conventional loading) και στηρίχτηκε σε κλινικές μελέτες διάρκειας 1-5 ετών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

•Σύμφωνα με τα συμβατικά πρωτόκολλα φόρτισης απαιτείται μια αδιατάρακτη περίοδος επούλωσης 3 μηνών πριν την φόρτιση των εμφυτευμάτων και τα ποσοστά επιτυχίας τους κυμαίνονται από 99,2%-100%.•Στα πρωτόκολλα πρώιμης φόρτισης (6 έως 8 εβδομάδες μετά την τοποθέτηση) επιλέγονται στις περισσότερες μελέτες εμφυτεύματα με αδρή επιφάνεια (micro-roughened) και τα ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων που αποκαταστάθηκαν είτε με μονήρεις στεφάνες είτε με ακίνητες γέφυρες και για προσεκτικά επιλεγμένες κλινικές περιπτώσεις κυμαίνονταν από 97 έως 100%, δηλαδή είναι συγκρίσιμα με αυτά της συμβατικής φόρτισης.• Οι κλινικές μελέτες άμεσης φόρτισης εμφυτευμάτων με αδρή επιφάνεια δίνουν λίγο χαμηλότερα ποσοστά επιτυχίας (85,5%-100%), αλλά δείχνουν ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση.• Σημαντικότεροι παράγοντες για την επιτυχία της άμεσης και της πρώιμης φόρτισης θεωρούνται η υφή της επιφάνειας του εμφυτεύματος, με τις αδρές επιφάνειες να αποτελούν τη λύση εκλογής, ειδικά σε μη ευνοϊκό οστικό υπόστρωμα, καθώς και η επίτευξη αρχικής σταθερότητας του εμφυτεύματος.•Στη διαμόρφωση του συγκλεισιακού σχήματος προτείνονται στενές μασητικές επιφάνειες και ελαφριές επαφές στην κεντρική.•Η υπάρχουσα βιβλιογραφία παρουσιάζει μεγάλη ανομοιογένεια ως προς τα κριτήρια επιλογής περίπτωσης (τύπος οστού, Κ.Ο.Α,. παραλειτουργία), το χειρουργικό πρωτόκολλο ( τύπος εμφυτευμάτων) και το προσθετικό πρωτόκολλο (επαφές μόνο στην κεντρική ή και σε όλες τις λειτουργικές διαδρομές της κ. γνάθου) καθιστώντας δύσκολη τη σύγκριση των αποτελεσμάτων.•Απαιτούνται επιπρόσθετες κλινικές μελέτες με μεγαλύτερη διάρκεια παρακολούθησης , μεγαλύτερο αριθμό εμφυτευμάτων και κυρίως καλύτερα σχεδιασμένες τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες με προτεραιότητα στην διερεύνηση της άμεσης φόρτισης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Del Fabbro et al. Int J Periodontics Restorative Dent 2006;26:249–263.Jokstad A,Carr . Int J Oral Maxillofac Implants 2007;22(suppl):19–48.Esposito M et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2007;22:893–904.Cochran DL et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2004;19(suppl):109–113.Cochran DL et al. Oral Implants Res 2002;13:144–153.Nordin T et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2004;19:880–886.Salvi GE et al. Clin Oral Implants Res 2004;15:142–149.Vanden Bogaerde L et al. Clin Implant Dent Relat Res 2003;5(suppl 1):21–28.Vanden Bogaerde L et al. Clin Implant Dent Relat Res 2004;6:121–129.Bornstein MM et al. Clin Oral Implants Res 2005;16:631–638.Sullivan et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2005;20:905–912.Achilli A et al. J Prosthet Dent 2007;97(suppl 6):S52–S58.Roccuzzo M et al.Clin Oral Implants Res 2008;19:148–152.Ganeles J. Clin Oral Implants Res 2008;19:1119–1128.Rocci l et al. Clin Implant Dent Relat Res 2003;5(suppl 1):57–63.

Cornellini R et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2004;19:855–860.Abboud M et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2005;20:61–68.Cornellini R et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2006;21:914–918.Romanos GE et al. Int J Periodontics Restorative Dent 2006;26:459–469.Schincaglia GP et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2007;22:35–46.Degidi M, Piattelli A. J Periodontol 2003;74:225–241.Luongo G et al. Int J Oral Maxillofac Implants 2005;20:84–91.Finne K et al. J Prosthet Dent 2007;97(suppl 6):S79–S85.Boronat A et al. J Oral Maxillofac Surg 2008;66:246–250.Levine RA et al. Int J Oral MaxillofacImplants 2007;22:736–742.Ganeles J. ITI Treatment Guide.Vol 2: Loading protocols in implant dentistry: Partially dentate patients. Berlin:

Quintessence, 2008:11–17.Zöllner A et al. Clin Oral Implants Res 2008;19:442–450.Buchs AU et al. Clin Implant Dent Relat Res 2001;3:97–106.Calandriello R et al. Clin Implant Dent Relat Res 2003;5(suppl 1):74–80.Calandriello R et al. Clin Implant Dent Relat Res 2003;5(suppl 1):10–20.

Μελέτη Tύποςμελέτης

Tύποςεμφυτεύματος

Aριθμόςασθενών

Mικρότεροεμφύτευμα

Aριθμόςεμφυτευμάτων

Xρόνοςφόρτισης

Xρόνοςπαρακολούθησης

Συγκλεισιακές επαφές

Tύποςπρόσθεσης

Ναρθηκοποίηση Ποσοστό επιβίωσης

Αποτυχίες Σχόλια

Cochran et al (2002) Προοπτική SLA(αμμοβολημένααδροποιημένα)

80 4.1×8 mm 198 6 εβδ. 2 χρ Ναι Ακίνητηγέφυρα

Ναι 99% 1 χρ(n=166) 99% 2 χρ (n=94)

1 Ποσοστόεπιτυχίας: 99% ροπήκοχλίωσης

35NCM

Nordin et al (2004) Προοπτική SLA 15 41 9 μέρες (εύρος 4-22

μέρες)

1χρ Ακίνητηγέφυρα

Ναι 100% 0

Salvi et al (2004) Τυχαιοποιημένη (RCT)

SLA 27 4.1×8 mm 35 6 εβδ. 1 χρ Ναι στεφάνη μονήρης

Όχι 100% 0 μέση οστική απώλεια 0.72

mm

Vanden Bogaerde et al (2003)

Προοπτική TiUnite >10 8.5 mm 42 4-16 μ (mean 9 μ)

18 μήνες ελαφριές Ακίνητηγέφυρα

Ναι 100% 0

Vanden Bogaerde et al (2004)

Προοπτική Machined >10 8.5 mm 55 <20 μ (μέσος

όρος 11 μ)

18 μήνες ελαφριές Ακίνητηγέφυρα

Ναι 98% 1

Bornstein et al (2005) Προοπτική SLA 45 4.1×4.8 mm 88 6 εβδ. 5 χρ μονήρεις και ακίνητηγέφυρα

Ναι 99% 1 επιτυχία: 99% οστική

απώλεια: 0.15 mm

Sullivan et al (2005) Προοπτική Osseotite >10 _ 257 2 μήνες 5 χρ μονήρεις και ακίνητηγέφυρα

Ναι 98.8% oτωνφορτισμένωνεμφ, 96.9%

τωντοποθετημέν

ων

5 πρώιμεςαποτυχίες,3

μετά την φόρτιση

Boronat et al (2008) Προοπτική Avantblast TSA 30 3,6*8.5 51 6-8εβδ 1 χρ - μονήρεις και γέφυρα

Ναι 98,03% 1

Μελέτη Tύποςμελέτης

Επιφάνεια εμφυτεύματος

Αριθμός ασθενών

Mικρότερο εμφ.

Aριθμόςεμφ.

Xρόνος φόρτισης Παρακολούθηση Συγκλεισιακέςεπαφές

Τύπος αποκατάστασης

Ναρθηκοποίηση

Ποσοστό επιβίωσης

Ποιότητα οστού/ αρχική σταθερότητα

Σχόλια

Buchs et al (2001)

Προοπτική Altiva NTR >10 _ 82 <24 h 10-29 mo Ελαφριές Μονήρεις- ακίνητη γέφυρα

- 92.7% _ -

Rocci et al(2003)

Τυχαιοποιημένη (RCT)

Machined 22 7 mm 55 <24 h 12 mo _ Ακίνητη γέφυρα Ναι 85.5% Έλεγχος αρχικής σταθερότητας με

χέρι

οστική απώλεια 0,1mm

Calandriello et al (2003)

Προοπτική Machined >10 5×10 or 3.75×13 mm

21 <24 h 12-24 mo Ελαφριές Μονήρειςστεφάνες- γέφυρα

_ 100% Ροπή κοχλίωσης> 45 Ncm

-

Calandriello et al (2003)

Προοπτική TiUnite >10 5×10 mm 24α <24 h 12 mo Ελαφριές Μονήρεις στεφ. Όχι 100% Ροπή > 35 Ncm 1.1 mm χωρίςκατευθυνόμενη

οστική αναγέννηση και1.8 mm με ΚΟΑ

Cornelini et al (2004)

Προοπτική SLA 30 4.1×12 or 4.8×10 mm

30 <24 h 12 mo Ναι Μονήρειςστεφάνες

_ 97% Αρχική σταθερότητα

ISQ>62

Οστικήαπώλεια: 0.22mm ποσοστό

επιτυχίας: 96.7%

Cornelini et al (2006)

Προοπτική SLA 20 4.1×12 or 4.8×10 mm

40 <24 h 12 mo Ναι Ακίνητη γλεφυρα Ναι 98% Αρχική σταθερότητα

ISQ>62

Οστικήαπώλεια: 0.1

mm εγγύς 0.5 mm άπωποσοστό

επιτυχίας: 97.5%

Abboud et al (2005)

Προοπτική Sandblasted Ankylos

11 9.5 mm 11 <24 h 12 mo Ελαφριές Μονήρειςστεφάνες

Όχι 100% _ 0.03

Schincaglia et al (2007)

Τυχαιοποιημένη RCT

TiUnite 10 8.5 mm 20 <24 h 12 mo Ελαφριές Ακίνητη γέφυρα Ναι 100% ISQ>60 and Ροπή>30 Ncm

1.06mm

Schincaglia et al (2007)

Τυχαιοποιημένη RCT

Machined 10 10 mm 22 <24 h 12 mo Ελαφριές Ακίνητη γέφυρα Ναι 91% ISQ>60 and Ροπή >30 Ncm

0.92mm

Degidi et al (2003)

Προοπτική Διάφοροι 5 _ 22 _ 5 _ _ _ 91% _ _

Πιν. 1. Κλινικές μελέτες για πρώιμη φόρτιση

Πιν. 2. Κλινικές μελέτες για άμεση φόρτιση

Πιν. 3. Κλινικές μελέτες για συμβατική φόρτιση

Μελέτη Τύπος μελέτης

Τύπος εμφυτεύματος

Αριθμός ασθενών

Μικρότερο εμφ Αριθμός εμφ Χρόνος φόρτισης Παρακολούθηση

Συγκλεισιακέςεπαφές

Τύπος αποκατάστασης

Ναρθηκοποίηση

Ποσοστά επιβίωσης

Levine et al (2007) αναδρομική SLA _ 8 mm 359 23μήνες _ _ μονήρεις στεφάνες όχι 99.2%

Levine et al (2002) αναδρομική ITI solid screw _ _ 370 21,3 μήνες σε μέσο όρο

_ _ μονήρεις στεφάνες όχι 98.4%

Roccuzzo et al (2008)

Τυχαιοποιημένη κλινική

SLA 14 4.1×8 mm 32 3 μήνες 5 χρ Ναι στεφάνες μονήρεις/ ακίνητη γέφυρα

όχι 100%

Πιν. 4. Ποσοστά επιβίωσης εμφυτευμάτων %

Oι Ganeles και συν (2008), συνέκριναν εμφυτεύματα που φορτίστηκαν άμεσα και πρώιμα σε οπίσθιες περιοχές και στις 2 γνάθους.134 πρώιμα και 127 άμεσα εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν στην οπίσθια κάτω γνάθο σε οστό τύπου I,II,ΙΙΙ και ΙV με ποσοστό επιβίωσηςτον 1ο χρόνο 96% για τα πρώιμα και 98% για τα άμεσα φορτισμένα εμφυτεύματα. Επίσης, 15 εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν σε οστότύπου ΙV. Καμία αποτυχία δεν παρατηρήθηκε. Συμπέρασμα: Η πρώιμη και άμεση φόρτιση είναι ασφαλείς μέθοδοι ακόμη και σεπεριπτώσεις χαμηλής ποιότητας οστού.

Oι Romanos & Netwig (2006)) σε μια διετή προοπτική μελέτη συνέκριναν εμφυτεύματα που φορτίστηκαν άμεσα και εμφυτεύματαπου φορτίστηκαν μετά από 3 μήνες σε απέναντι οπίσθιες περιοχές της κάτω γνάθου (split-mouth). Αποτελέσματα: Και τα 2πρωτόκολλα παρουσίασαν το ίδιο ποσοστό επιβίωσης (100%) και καμία διαφορά σημαντική στατιστικά όσον αφορά άλλες κλινικέςπαραμέτρους (δείκτης αιμορραγίας,periotest κτλ.) .

Oι Rocuzzo και συν (2008), σε μία κλινική μελέτη συνέκριναν 2 είδη εμφυτευμάτων που φορτίστηκαν σε απέναντι περιοχές σε6εβδομάδες (πρωίμη) και 12εβδομάδες (συμβατική) αντίστοιχα και αποκαταστάθηκαν είτε με μονήρεις στεφάνες είτε με γέφυρες. Σε5 χρόνια παρακολούθησης τα ποσοστά επιβίωσης ήταν 100% και για τις 2 ομάδες.

Oι Achilli και συν (2007) σε μια συγκριτική αναδρομική μελέτη ενός έτους ανάμεσα σε άμεση και πρώιμη φόρτιση εμφυτευμάτων δενβρήκαν καμία αποτυχία εμφυτεύματος, ενώ η μέση οστική απώλεια ήταν 0,88 και 1,01 αντίστοιχα. Συμπέρασμα: Αποτελούν ασφαλείςκαι προβλέψιμες λύσεις εφόσον τηρείται ένα ακριβές χειρουργικό και προσθετικό πρωτόκολλο, ενώ η ποιότητα οστού δεν παίζει ρόλο.Σε χαμηλής πυκνότητας οστό προτάθηκε στενότερο φρεάτιο για την επίτευξη καλύτερης αρχικής σταθερότητας. Ροπή κοχλίωσηςεμφυτεύματος 35-45 Νcm. Προτάθηκαν στενές και επίπεδες μασητικές επιφάνειες με ελαφριές επαφές μόνο στην κεντρική σύγκλειση.

Oι Rocci και συν. (2003) συνέκριναν άμεσα φορτισμένα εμφυτεύματα με επιφάνεια ΤiO2 (ομάδα 1) και λεία επιφάνεια (ομάδα 2) στηνοπίσθια κάτω γνάθο. Τα ποσοστά επιβίωσης ήταν 85,5% για τη 2η ομάδα έναντι 95,5% για την 1η. Άρα, εμφυτεύματα με αδρήεπιφάνεια είναι πιο ασφαλής επιλογή για άμεση φόρτιση στη κάτω γνάθο. Σε πιο προσεκτική ανάλυση οι πιο σημαντικές διαφορέςτων 2 ομάδων αφορούν περιοχές με μαλακό οστό. Τα ποσοστά επιβίωσης ήταν 52% vs 92%.

Oι Del Fabbro και συν.(2006) σε μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σε άμεση φόρτιση εμφυτευμάτων (μέσος όροςπαρακολούθησης 12 μήνες) βρήκαν μέσο όρο επιβίωσης 94,79% για ακίνητες γέφυρες και 97,76% για μεμονωμένες στεφάνες στηνοπίσθια κάτω γνάθο.

Oι Cordarro et al (2009) σε συστηματική μελέτη των πρωτοκόλλων φόρτισης στην νωδή οπίσθια κάτω γνάθο έβγαλε τα εξήςσυμπεράσματα:Η υπάρχουσα βιβλιογραφία στηρίζει την πρώιμη φόρτιση(6 έως 8 εβδομάδες) με εμφυτεύματα με αδρή επιφάνεια (micro-roughened)ως λύση επιλογής στις περισσότερες κλινικές περιπτώσεις για την οπίσθια κάτω γνάθο είτε για μονήρεις στεφάνες είτε για ακίνητεςγέφυρες.Η άμεση φόρτιση εμφυτευμάτων με αδρή επιφάνεια αποτελεί βιώσιμη εναλλακτική λύση.

75,00%

80,00%

85,00%

90,00%

95,00%

100,00%

ΠΡΩΙΜΗ

ΑΜΕΣΗ

ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ