Download - γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

Transcript
Page 1: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

Editorial

Μ ετά το Πάσχα και τη μαζική σφαγή των αμνών, που επιτάσσει αυτό το έθιμο, καθώς υπαγορεύει θυσίες ζώων προς τέρψη μετά την Ανάσταση του Κυρίου,

άλλοτε χριστιανοί και άλλοτε παγανιστές ερχόμαστε να κλεί‐σουμε αυτή τη σχολική χρονιά 2012 – 2013 με το 10ο τεύχος της εφημερίδας μας, τελευταίο για αυτή τη σχολική χρονιά. Ο απολογισμός έχει θετικό πρόσημο. Αρκετές συμμετοχές, συ‐νεργασίες, προβληματισμοί, εργασίες, που άξιζαν να προβλη‐θούν. Θίξαμε όλα τα θέματα που απασχολούν έναν σύγχρονο άνθρωπο Γράμματα, Τέχνη και Πολιτισμό, Περιβάλλον, Αθλητι‐σμό, Επικαιρότητα, ασκήσαμε κριτική για όλα τα θέματα, άλλοτε φανερά και άλλοτε με αιχμές και υπαινιγμούς, ανάλογα με την περίσταση. Λειτούργησε πλήρως το μαθητικό έντυπο σαν ένα κανονικό φύλλο μιας μεγάλης εφημερίδας. Πρέπει να ευχαριστήσω τους νεαρούς συντάκτες για τη συμμε‐τοχή τους , αυτοί στήριξαν την εφημερίδα και αυτοί εκφράστη‐καν μέσα από αυτή. Για να μπορέσει να υπάρξει και για τρίτη χρονιά η εφημερίδα καλώ όσους ενδιαφέρθηκαν, όσους τους άγγιξε ένα τέτοιο εγχείρημα, όσους αγαπούν την ενημέρωση να συμμετέχουν στη συνέχειά της. Ευχαριστώ και τους συναδέλφους , που και εκείνοι με τον τρό‐πο τους, διαφορετικό ο καθένας, στήριξαν την προσπάθεια των μαθητών και ευνόησαν τη κυκλοφορία του εντύπου. Εύχομαι ένα ξεκούραστο, ανέμελο Καλοκαίρι, γεμάτο εμπειρίες και όνειρα και πολλά μπάνια ! Να θυμάστε ότι ο δημοσιογράφος δεν παύει ποτέ να είναι δη‐μοσιογράφος ! Έχει πάντα μια αποστολή και πάντα συλλέγει πληροφορίες, βρίσκοντας νέα θέματα για να σχολιάσει. Απολαύστε την αύρα του Καλοκαιριού ! Καλό Ανεφοδιασμό ! Άντε και σε άλλα με Δύναμη, Δημιουργία, Φαντασία, Διορατι‐κότητα !

Μ.Μ

Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε

Για όσους δεν γνωρίζουν τι θα πει Έλληνας και Ελλάδα που "τάχα" πάει για φούντο.... 1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐λεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώ‐ρου (Λάρνακα). Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία. 2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ. 3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία. 4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία. 5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που μπορούν να κα‐τασκευάσουν κάθε είδος πλοίου . 6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που μπορούν να κατα‐σκευάσουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ. 7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτη‐γά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλί‐α, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες ‐5οι στον κόσμο. 8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα. 9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόνοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόνοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόνοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα. 10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

΄΄Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός απ΄ τον ευεργετηθέντα αχάριστο΄΄

Ηράκλειτος

Γνωρίζεται την αξία της Ελλάδας;

… γράμματα στα θρανία ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΗΣ ΦΥΛΛΟ 10 ΙΟΥΝΙΟΣ 2013

1

Page 2: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

2

Στη λατινική Νότιο Αμερική, ζεί και βασιλεύει το Ελληνικό Πνεύμα! Στην Ουρουγουάη δε, υπάρχουν χιλιάδες ουρουγουανοί οι οποίοι ομι‐λούν...άπταιστα Ελληνικά και πολλοί απο αυτούς...Αρχαία Ελληνικά! Στην Ουρουγουάη συμβαίνει το παράδοξο φαινόμενο να υ‐πάρχουν πάνω από 3.000 Έλληνες μετανάστες αλλά και διπλάσιος αριθμός Ουρουγουανών που μιλούν ελληνικά. Σε αυτή τη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής οι πολίτες της δεν είναι απλά φιλέλ‐ληνες, είναι ελληνολάτρες. Σε πρόσφατη έρευνα της Eurostat το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων Ουρουγουανών απάντησε ότι πολιτιστικά ταυτίζο‐νται με την Ευρώπη και στην δεύτερη ερώτηση για το ποιά χώρα από την Ευρώπη έρχεται πρώτη στο μυαλό τους, η πλειοψηφία απάντησε: Η Ελλάδα. Η εκπαίδευση στην Ουρουγουάη είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και από μικρά παιδιά μαθαί‐νουν για την Ελλά‐δα. Μάλιστα στο Μοντεβιδέο έρχονται χιλιάδες φοιτητές από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής τόσο για την ποιότητα των σπουδών, όσο και γιατί η Παιδεία εδώ είναι δωρεάν με πολλές παροχές και κίνητρα για τους φοιτητές. Έτσι εξηγείται κατά ένα μέρος η ελληνολατρία. Λέξη που την πρωτοάκου‐σα στην Ουρουγου‐άη, έναν από τους σταθμούς της περιπλάνησής μου στον κόσμο. Οι περισσότεροι Ουρουγουανοί που συνάντησα ήξεραν και κά‐ποιες ελληνικές λέξεις. Κάποιοι μάλιστα αντί να μάθουν αγγλικά επέλεξαν τα ελληνικά (εμείς αντί να μάθουμε ελληνικά, επιλέγου‐με τα αγγλικά!). Όπως ο Λουίς, η Ταμπάρε, ο Βαλεντίν. Ο Valentin Abitante και πολλοί άλλοι δεν γνωρίζουν άλλες γλώσσες. Μόνο τη μητρική τους και ελληνικά. Η Μαργκαρίτα μιλά άπταιστα ελληνικά. Σπίτι της θα ακού‐σεις ελληνική μουσική. Ακόμη και βιντεοκασέτες από τις "Τρεις Χάριτες" και τους "Απαράδεκτους". Από το ίντερνετ παρακολουθεί ελληνική τηλεόραση!!! «Χιλιάδες Ουρουγουανοί, ανάμεσά τους κι εγώ, μάθαμε να μιλάμε την Ελληνική Γλώσσα. Μάθαμε να λατρεύουμε την Ελλάδα και τον Ελληνικό Πολιτισμό. Είχαμε την τύχη να νιώσουμε την ουσί‐α του. Πιστεύω αυτό που είπε ο Νίτσε ότι ο κόσμος μπορεί να είναι όσο θέλει σκοτεινός, όμως αρκεί να παρεμβάλουμε σε αυτόν ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να φωτιστεί αμέσως άπλετα». Κουβέ‐ντες της Margarita Larriera. Η Margarita Larriera είναι σήμερα διευθύντρια του Ιδρύμα‐τος «Μαρία Τσάκος» που ιδρύθηκε το 1978 από τον καπε‐τάν Παναγιώτη Ν. Τσάκο με σκοπό τη διάδοση της ελληνικής γλώσ‐σας και του ελληνικού πολιτισμού. Όσοι Ουρουγουανοί είχαν την τύχη να έλθουν στην χώρα μας και αντίκρισαν τον Παρθενώνα, δάκρυσαν. «Εσείς οι Έλληνες υποτιμάτε αυτό που έχετε. Όταν πρωτοείδα τον Παρθενώνα στα 50 μου χρόνια, εγώ και ο άντρας μου βάλαμε τα κλάματα. Οι Έλληνες φίλοι μας που ήταν μαζί μας μάς κοίταξαν περίεργα. Δεν μπόρεσαν να καταλάβουν γιατί. Ούτε εμείς περιμέ‐

ναμε να αντιδράσουμε έτσι. Τα δάκρυα ίσως ήταν ένας τρόπος για να εκφράσουμε όσα αισθανόμασταν και δεν μπορούσαμε να τα εξηγήσουμε με λόγια. Και πίστεψέ με Δημήτρη, ακόμα και σήμερα θεωρώ μεγάλη τιμή μου που είδα με τα μάτια μου και άγγιξα με τα χέρια μου τον Παρθενώνα και όλα όσα συμβολίζει για την Ελ‐λάδα αλλά και για τον κόσμο ολόκληρο». Λόγια της Σίλβιας, μιας ακόμη Ουρουγουανής που συνάντησα στο Μοντεβιδέο. Ο Κάρλος είναι 28 χρόνων. Πριν δύο χρόνια βρέθηκε στην Ελλάδα. Όταν του είπαν ότι αυτό που βλέπει είναι η Ακρόπολη, απομακρύνθηκε από την παρέα του και κάθισε σε μια γωνιά του δρόμου. Δεν ήθελε να τον δουν να κλαίει. Επισκέφθηκα τον Sergio William Carzolio. Εμαθε για το www.godimitris.gr από μια συνέντευξή μου σε έναν τοπικό

ραδιοφωνικό σταθ‐μό. Ζήτησε να με δει. Βρεθήκαμε στο σπίτι του. Βέρος Ουρουγουανός. Έμαθε ελληνι‐κά γιατί δούλευε σε ελληνικά καράβια και έκανε πολλούς Έλληνες φίλους. «Οι καλύτεροι μου φίλοι ήταν Έλληνες. Φα‐νταστικοί άνθρωποι. Άρχισα να κάνω μαθήματα στην ελληνική κοι‐νότητα του Μοντε‐βιδέο και μετά από το 1978 άρχισα να παρακολουθώ τα μαθήματα στο Ιδρυ‐μα Τσάκος. Σιγά‐σιγά όταν ήμουν στα βαπόρια άρχισα να

καταλαβαίνω τα ελληνικά τραγούδια. Ενδιαφέρθηκα για την ελ‐ληνική ποίηση. Ήθελα να μιλώ σωστά ελληνικά. Στα πλοία η γλώσσα των ελλήνων ήταν φτωχή. Ήθελα περισσότερα. Εμαθα περισσότερα. Αυτές τις μέρες ξανάπιασα το Μαραμπού του Νίκου Καββαδία. Μια φορά την εβδομάδα, είμαστε μια παρέα Ουρου‐γουανών που συναντιόμαστε και μιλάμε ελληνικά για να κάνουμε πρακτική». Ο Sergio αν και καθολικός εδώ και 30 χρόνια πηγαίνει στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία. Στην ατζέντα του από τη μια πλευρά έχει τα στοιχεία του και τα τηλέφωνα ανάγκης και στην άλλη το Πάτερ Ημών. «Αισθάνομαι πια σαν Έλληνας. Έζησα πολλά χρόνια στα βαπόρια με Έλληνες. Πλέον σκέφτομαι σαν Έλληνας». «Βλέπω τους Έλληνες σαν να είμαστε αδέλφια. Να ξέρουν ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχουν φιλέλληνες που στην ανάγκη είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και να τους υπερασπιστούν». Φεύγοντας μου έδωσε σε ένα κομμάτι χαρτί μια παράγραφο από σημειώσεις του Νίκου Καζαντζάκη.«Πρέπει αλήθεια να είμα‐στε περήφανοι για τη σύμπτωση αυτή να γεννηθούμε Έλληνες. Και συνάμα να νιώθουμε κάθε στιγμή, σε κάθε μας λόγο, σε κάθε γραμμή και στοίχο που γράφουμε πως έχουμε μεγάλη ευθύνη». Η Circe Maia, πολύ γνωστή ποιήτρια στην Ουρουγουάη, άκουσε πριν χρόνια την ελληνική εκπομπή του Αλέξανδρου Πα‐νταζόγλου, στο Radio Continente 730 AM όπου εδώ και 35 χρόνια εμπλουτίζει τα ερτζιανά της Ουρουγουάης με ελληνικό λόγο και μουσική. Άκουσε τον Πανταζόγλου να μεταφράζει στοίχους του Ρίτσου. Γοητεύτηκε. Άρχισε να μαθαίνει ελληνικά. Πρόσφατα δημοσίευσε μια εργασία της με τίτλο «Προσεγγίζοντας τον Ρίτσο». Ένα δημόσιο σχολείο στην Ουρουγουάη ονομάζεται Grecia

Στην Ουρουγουάη χτυπά η καρδιά της Ελλάδας!

Το άγαλμα του Σωκράτη έξω από την Εθνική Βιβλιοθήκη του Μοντεβιδέο

Page 3: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

(Ελλάδα). Οι μαθητές είναι όλοι τους παιδιά Ουρουγουανών. Το ίδιο και οι δάσκαλοί τους. Όμως κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτω‐βρίου γιορτάζουν σαν Έλληνες. Τραγούδια, θεατρικά, ποιήματα. Να ακούς από αυτά τα μικρά παιδιά τον εθνικό μας ύμνο. Μάλι‐στα επειδή ο εθνικός ύμνος της Ουρουγουάης διαρκεί περίπου 6 λεπτά και ο δικός μας ούτε ένα, τα παιδιά αυτά λένε περισσότε‐ρους στοίχους του Δ. Σολωμού, έτσι ώστε να υπάρχει μια. . . ισορ‐ροπία. Ακόμη και η σημαία είναι σχε‐δόν ίδια με την ελληνική. Αν δεν κυματίζουν τις μπερδεύεις. Απλά αντί για σταυρό, έχει έναν κίτρινο χαρούμενο ήλιο. Έξω από τη Εθνική Βιβλιοθήκη του Μοντεβιδέο, δίπλα στην είσοδο, βρίσκεται το άγαλ‐μα του Σωκράτη. Στην παραλιακή ένα πάρκο ονομά‐ζεται Αθήνα και έχει την προτομή του Ομήρου. Ο κεντρικότερος δρό‐μος της παλιάς πόλης κάτω από το λόφο ονομάζεται Grecia. Ενα από τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια στο κέντρο της πόλης στην πρό‐σοψή του γράφει: Αθηναίος. Σε όλα τα βιβλιοπωλεία θα βρεις βιβλία ελλήνων συγγραφέων και ποιητών. Ακόμη και στα πολύ μικρά. Πρόσφατα με πρωτοβουλία της ελληνικής πρεσβείας, στο υπουργείο Εξωτερικών της Ουρουγουάης πραγματοποιήθηκε έκθεση φωτογραφίας με βυζαντινές εικόνες. Η συμμετοχή ήταν

3

τόσο μεγάλη που διήρκεσε διπλάσιο χρόνο από τον προγραμματι‐σμένο. Δεκάδες τα σχολεία που την επισκέφθηκαν. Όταν έρχονται Έλληνες καλλιτέχνες ή ανεβαίνουν ελληνικά έργα στο θέατρο, οι αίθουσες είναι γεμάτες από κόσμο. Η ελληνική κοινότητα έχει συνδράμει πολλά για να στηρι‐χτεί ο φιλελληνισμός. Είναι από τις παλαιότερες ελληνικές κοινό‐τητες στη Λατινική Αμερική. Στην αυλή της υπάρχει η μοναδική

ελληνική ορθόδοξη εκκλησία της Ου‐ρουγουάης. Πάρα πολλά έχει προσφέρει και το Ίδρυμα Μαρία Τσάκος το οποίο εδώ και σχεδόν 30 χρόνια παρέχει δωρεάν μαθήματα σε όσους θέλουν να μάθουν ελληνικά. Μέχρι σήμερα από τις αίθουσές του έχουν περάσει πε‐ρισσότεροι από 4.000 μαθητές. Πολ‐λοί από αυτούς κατέχουν υψηλές θέσεις. Όπως ο διοι‐κητής της Τράπεζας της Ουρουγουάης, συνεργάτες υπουρ‐γείων, διπλωμάτες, διευθυντές δημόσι‐

ων υπηρεσιών. Στην Ουρουγουάη είδα για πρώτη φορά ένα πραγματικό καρπό της απλόχερης διασποράς του ελληνικού πολιτισμού. Γνώ‐ρισα Έλληνες συγγενείς εκ πνεύματος.

Δημήτρης Παρούσης

Άγαλμα του Προμηθέα στην πλατεία Avenida Independencia του Μοντεβιδέο

Αρχαία Ελληνικά και στη Βρετανία Τα αρχαία Ελληνικά περιλαμβάνονται στις ξένες γλώσσες, που θα διδάσκο‐νται οι μαθητές στη Βρετανία από την ηλικία των επτά ετών, σύμφωνα με το νέο σχολικό πρόγραμμα που έθεσε προς δημόσια διαβούλευση η βρετανική κυβέρνηση και πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή από το 2014. Η υποχρεωτική διδασκαλία των ξένων γλωσσών από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού είναι μία από τις επτά μεταρρυθμίσεις που εισηγείται η βρετανική κυβέρνηση.

Οι μαθητές θα μαθαίνουν να διατυπώνουν ολοκληρωμένες προτάσεις με τη σωστή προφορά και να εκφράζουν απλές ιδέες. Τραγούδια και ποιήματα θα χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικά εργαλεία που θα φέρουν σε επαφή τους μαθητές με τη γλώσσα, δια μέσου της αποστήθισης. Η εισαγωγή της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών στο δημοτικό φαίνεται να τυχαίνει ευρείας συναίνεσης. Ο σκιώ‐δης υπουργός Παιδείας, Στίβεν Τουίγκ δήλωσε στο BBC, ότι η κυβέρνηση έχει «απόλυτο δίκιο» να κάνει υποχρεωτι‐κή τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών από την ηλικία των επτά ετών. Πρότεινε μάλιστα να ξεκινάει σε ακόμη μι‐κρότερες ηλικίες.

Επιμέλεια : Νάταλι Ράιχελ Μαθήτρια Β’ Λυκείου Gymnasium am Münsterplatz Basel ( Βασιλεία )

Page 4: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

Η ευτυχία αποτελεί κοινή επιδίωξη όλων των ανθρώπων. Κανείς δεν θέλει να είναι σκυθρωπός και λυπημένος. Όλοι έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που καταφέρνουν να είναι ευτυχισμένοι, ακόμη και εν μέσω κάποιας αγωνιώδους δοκι-μασίας στη ζωή τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νιώθουν πόνο, θλίψη ή λύπη - α-πλά, δεν αφήνουν αυτά τα συναισθήματα να κατακλύσουν την ζωή τους.

Πώς το καταφέρνουν; Έρευνες αποκαλύπτουν 20 κυρίαρχα γνωρίσματα των ευτυχι-σμένων ανθρώπων: 1. Εκτιμούν την ζωή Είναι ευγνώμονες που ξυπνούν κάθε πρωί. Αναπτύσσουν μία παιδική αίσθηση θαυμασμού για τη ζωή και εστιάζουν στην ομορφιά της κάθε στιγμής. Δεν παίρνουν τίποτε ως δεδομένο - προσπαθούν να αδράξουν την κάθε στιγμή και αγνοούν τις μικρές αναποδιές. 2. Διαλέγουν τους φίλους τους σοφά Περιτριγυρίζονται από άλλους χαρούμενους, θετικούς ανθρώ-πους που μοιράζονται τις αξίες, την ηθική και τους στόχους τους. Ανθρώπους που τους ενθαρρύνουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους. Φίλους που τους αγαπούν και τους αποδέχονται για αυτό που είναι και που είναι εκεί όταν χρειάζονται ένα χέρι βοηθείας. 3. Είναι ανεκτικοί Αποδέχονται και σέβονται τους άλλους για αυτό που είναι και για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Προσεγγίζουν τους συνανθρώπους τους με καλοσύνη και γενναιοδωρία.

Βοηθούν όταν μπορούν, χωρίς να προσπαθούν να αλλάξουν τον άλλον. 4. Μαθαίνουν συνεχώς Ενημερώνονται για ότι έχει να κάνει με την καριέρα και τα ενδιαφέρονται τους και δοκιμάζουν συνεχώς νέα, και πολλές φορές τολμηρά, εγχειρήματα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον τους. 5. Εστιάζουν στην λύση, όχι στο πρόβλημα Αντί να βουλιάξουν στην αυτολύπηση, με το που έρχονται αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα, καταπιάνονται με το να βρουν λύση. Δεν αφήνουν τις αντιξοότητες να επηρεάζουν την διάθεσή τους και εστιάζουν στην καλή πλευρά των όποιων προβλημά-των - βλέπουν κάθε εμπόδιο σαν μία ευκαιρία να κάνουν μία αλλαγή προς το καλύτερο. Άλλωστε, ουδέν κακόν αμιγές καλού! 6. Κάνουν την δουλειά που αγαπούν Ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι ως και 80% των ανθρώ-πων δεν αγαπούν την δουλειά τους - με τέτοιο ποσοστό, δεν είναι έκπληξη που υπάρχουν τόσοι δυστυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο! Η πραγματικότητα είναι ότι περνάμε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας δουλεύοντας, επομένως είναι πολύ σημαντικό να επιλέξουμε μια δουλειά που μας αρέσει, όπως επίσης και να βρίσκουμε χρόνο για τα άλλα ενδιαφέροντά μας και τις ασχολίες που μας ευχαριστούν. 7. Απολαμβάνουν τη ζωή Ξέρουν να ζουν στο παρόν και να απολαμβάνουν τις μικρές χαρές της ζωής: ένα ηλιοβασίλεμα, μία βόλτα στη φύση, την παρέα ενός αγαπημένου προσώπου, μια μέρα κοντά στη

4

20 Γνωρίσματα των ευτυχισμένων ανθρώπων

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολί‐τες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.

Ισοκράτης ( 436 – 338 )

Οι άνθρωποι πλέον δεν σκέφτονται, νιώθουν. Ένα από τα προβλήματα της εποχής μας είναι ότι οι άνθρωποι της

κυβέρνησης, νιώθουν, δεν σκέφτονται, γι’ αυτόν τον λόγο, πάμε έτσι όπως πάμε. Επειδή στην κυβέρνηση πρέπει να

υπάρξουν άνθρωποι, μόνο με ιδέες και πρωτοβουλίες για έναν τόπο.

Margaret Thatcher

"Πρέπει να είσαι σοφός για να πεθάνεις μία φορά. Οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν για μικροπράγματα κάθε μέρα..."

Κινέζικη παροιμία

Πρόσεξε τις σκέψεις σου γιατί γίνονται λέξεις !

Πρόσεξε τα λόγια σου γιατί γίνονται ενέργειες !

Πρόσεξε τις συνήθειες γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σου !

Τέλος πρόσεξε τον χαρακτήρα σου γιατί γίνεται το πεπρωμένο σου !

Κουβέντες σταχυολογημένες από τον Μιχάλη Δράκο Γ’ 1

Page 5: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

θάλασσα, την μυρωδιά των λουλουδιών. Δεν μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν, ούτε ανησυχούν διαρκώς για το μέλλον. 8. Γελούν συχνά Δεν παίρνουν τον εαυτό τους ή την ζωή .πολύ σοβαρά! Αντιμετωπίζουν με χιούμορ τις καταστάσεις, ακόμα και τα προβλήματα, και δεν διστάζουν να γελάσουν με τον εαυτό τους. Στο κάτω κάτω, ουδείς τέλειος! Προσπαθούν, όταν βέβαια το επιτρέπουν οι περιστάσεις, να βλέπουν την αστεία πλευρά των πραγμάτων και με το χιού-μορ τους να .ελαφραίνουν την ατμόσφαιρα. 9. Ξέρουν να συγχωρούν Η κακία και το μίσος πληγώνουν, πρωτίστως, .εμάς τους ίδιους. Η συγχώρεση προσφέρει γαλήνη και ηρεμία. Και βέβαια, εκτός από το να συγχωρούμε τον διπλανό μας, πρέπει να μπορούμε να συγχωρούμε και τον εαυτό μας για τα λάθη ή τις παραλείψεις του. 10. Αισθάνονται ευγνωμοσύνη Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την αξία όσων έχουν, αισθάνονται ευγνωμοσύνη για αυτά και την εκφρά-ζουν. Ακόμα και για τα πράγματα που οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένα: για την υγεία τους, το σπίτι, τη δουλειά τους, την οικογένεια τους και τους φίλους τους. 11. Επενδύουν στις σχέσεις Καλλιεργούν και προστατεύουν τις σχέσεις τους με την οικο-γένεια και τους φίλους τους, αφιερώνοντας τον απαραίτητο χρόνο και ενδιαφέρον. Είναι υποστηρικτικοί με τους άλλους, δείχνουν κατανόηση και αγάπη και κρατούν τις υποσχέσεις τους. 12. Είναι ειλικρινείς Η ειλικρίνεια .απλοποιεί την ζωή! Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και με τους άλλους και βασίζουν τις πράξεις και τις αποφά-σεις τους στην εντιμότητα. 13. Ασχολούνται με το εαυτό τους, όχι με τους άλλους Εστιάζουν στο να φτιάξουν την δική τους ζωή όπως την θέ-λουν και στην φροντίδα του εαυτού τους και των αγαπημέ-νων τους προσώπων. Δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το τι λένε ή κάνουν οι άλλοι, δεν κρίνουν και δεν καταπιάνονται με κουτσομπολιά και δο-λοπλοκίες. Αποδέχονται ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να ζει τη ζωή του όπως θέλει - όπως και οι ίδιοι άλλωστε! 14. Είναι αισιόδοξοι Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι βλέπουν πάντα το ποτήρι μισογε-μάτο. Εστιάζουν στην θετική πλευρά κάθε κατάστασης - υπάρχει, ακόμα και αν ορισμένες φορές είναι, αρχικά, αδύνατον να την εντοπίσουμε. Διώχνουν συνειδητά τις αρνητικές σκέψεις και τις αντικαθι-στούν με θετικές. Αποδέχονται ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, τον οποίο μπορεί βέβαια ποτέ να μην μάθουν. 15. Αγαπούν άνευ όρων Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δέχονται τους άλλους για αυτό που

5

είναι και δεν βάζουν όρια ή προϋποθέσεις για την αγάπη τους. Ακόμα και όταν δεν συμφωνούν ή δυσαρεστούνται από τις πράξεις των αγαπημένων τους, δεν παύουν να τους αγαπούν. 16. Είναι επίμονοι Δεν το βάζουν κάτω. Αντιμετωπίζουν την κάθε δυσκολία ως ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στον στόχο τους. Δεν σταματούν να προσπαθούν ποτέ, εστιάζουν στις επιθυμί-ες τους και τις διεκδικούν. 17. Προλαμβάνουν τις καταστάσεις που μπορούν να ελέγ-ξουν Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν χάνουν χρόνο προσπαθώντας να αλλάξουν καταστάσεις που είναι εκτός του ελέγχου τους και αποδέχονται αυτά που δεν μπορούν να αλλάξουν. Για αυτά όμως που μπορούν, φροντίζουν να προλαμβάνουν τις καταστάσεις και να παίρνουν τον έλεγχο, προκειμένου να δημιουργήσουν το αποτέλεσμα που επιθυ-μούν. Δεν περιμένουν να τους προλάβουν οι εξελίξεις. 18. Φροντίζουν τον εαυτό τους Φροντίζουν την υγεία τους, το σώμα και το πνεύμα τους. Προσέχουν την διατροφή τους, ασκούνται, ξεκουράζονται, κάνουν προληπτικούς ελέγχους της υγείας τους και κρατούν το μυαλό τους σε εγρήγορση. Αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους και στα ενδιαφέροντα τους. 19. Έχουν αυτοπεποίθηση Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι αποδέχονται τον εαυτό τους για αυτό που είναι - δεν προσπαθούν να προσποιηθούν κάτι δια-φορετικό. Γνωρίζουν τον εαυτό τους, τις επιθυμίες τους, τα πιστεύω και τα θέλω τους, τα όρια και τις αδυναμίες τους. Αισθάνονται σίγουροι για τον εαυτό τους και τις επιλογές τους και δεν διαμορφώνουν τη ζωή τους προσπαθώντας να ευχαριστούν τους γύρω τους. 20. Είναι υπεύθυνοι Πάνω από όλα, οι ευτυχισμένοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι είναι 100% υπεύθυνοι για τη ζωή τους. Αναλαμβάνουν την ευθύνη για την διάθεσή τους, την νοοτρο-πία τους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις πράξεις και τα λόγια τους. Παραδέχονται τα λάθη τους και αναλαμβάνουν την ευθύνη εξίσου για τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Σας φαίνονται .απλοϊκά και προφανή; Ίσως στη θεωρία - δοκιμάστε, όμως, να τα εφαρμόσετε στη ζωή σας και .θα αναθεωρήσετε! Σε κάθε περίπτωση, η ευτυχία είναι απόφαση. Το πρώτο βήμα είναι να αναλάβουμε την ευθύνη για την ευ-τυχία μας και να σχεδιάσουμε την κατάκτησή της! Διαβάστε περισσότερα http://altther-apy.blogspot.com/2013/04/20_30.html#ixzz2S3LlAMkc

Page 6: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

που ξεκίνησα πλήθος ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις προσφέρθηκε να βοηθήσει, ο καθένας με τον τρόπο του. Θα αναφέρω δύο παραδείγματα, τα οποία με συγκίνησαν για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Το πρώτο είναι ο ορισμός της αλληλεγγύης. Πέρσι, ένα μεσημέρι μαγείρευα στο Πεδίον του Άρεως, όταν ξαφνικά με πλησιάζει ένας ηλικιωμένος άντρας και με ρωτά τι κάνω εκεί. Από τα ρούχα του φαινόταν φτωχός άνθρωπος και πίστεψα ότι ήθελε να μου ζητήσει φαγητό. Όταν του εξήγησα τι έκανα, ξέσπασε σε λυγμούς και δεν μπορούσα να τον συνε‐φέρω με τίποτα! Και τότε ο παππούς έκανε κάτι που μου έσκισε την καρδιά στα δύο. Έβγαλε από μία σακούλα μια φρα‐ντζόλα ψωμί και την έκοψε στη μέση. Κλαίγοντας μου είπε: “Λεβέντη μου, λεφτά δεν έχω, ούτε φαγητό να σου δώσω, μο‐νάχα αυτήν τη φραντζόλα ψώνισα σήμερα. Σου δίνω τη μισή για να φάνε κι άλλοι άνθρωποι. Πάρ’ τη, σε παρακαλώ, αυτό που κάνεις είναι πολύ σημαντικό”. Τρελάθηκα! Το βράδυ σκε‐φτόμουν το περιστατικό και κατέληξα πως αυτό ακριβώς είναι η αλληλεγγύη. Να προσφέρεις κάτι από το υστέρημα, όχι από το περίσσευμά σου. Το άλλο παράδειγμα αφορά μια κυρία της καλής κοινωνίας, η οποία είναι σύζυγος πολύ γνωστού εφοπλι‐στή και μου φέρνει πολύ συχνά, μόνη της πάντα, δεκάδες σα‐κούλες με φαγητό, για να έχω αποθέματα και να μην ξεμένω. Μόνο μία χάρη μου έχει ζητήσει. Να μη μάθει ποτέ κανείς το όνομά της». Κατά καιρούς έχουν προσεγγίσει τον Κώστα αρκετοί φορείς αλλά και μεγάλα σούπερ μάρκετ, για να τον βοηθήσουν στο έργο του. Ουδέποτε αποδέχτηκε κάποια από τις προτάσεις τους. «Υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτού του τύπου τις “βοήθειες” και δεν θέλω να τους κάνω τη χάρη. Θα προχωρή‐σω μόνος μου, συντροφιά αποκλειστικά και μόνο με ανθρώ‐πους που στέκονται δίπλα μου από καρδιάς. Οι εταιρείες, η Εκκλησία ή άλλοι φορείς πιστεύουν ότι οι άποροι είναι ζώα που θα τους πετάξουν λίγο φαγητό και αυτοί θα τρέξουν να τους γλείψουν το χέρι. Όμως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη κάτι περισσότερο. Κάποιον να τους ακούσει, να επικοινωνήσει ουσιαστικά μαζί τους την ώρα που μοιράζονται ένα πιάτο φαΐ. Αυτό είναι που τους λείπει, όχι η ελεημοσύνη της κακιάς ώρας». Την ώρα που συζητάμε με τον Κώστα το συνεργείο του γαλλικού Canal Plus –που έχει φτάσει στο μεταξύ– τραβάει πλάνα από την αυτοσχέ‐δια κουζίνα του. Μια μεσόκοπη περαστική κυρία ρωτά τη γαλ‐λόφωνη δημοσιογράφο Αγγελική Κουρούνη και τον καμεραμάν Χριστόφορο Γεωργούτσο από πού είναι. Όταν της απαντούν «από τη Γαλλία», εκείνη αρχίζει να φωνάζει: «… Δείξτε τα, δείξ‐τε, να δουν τα χάλια μας». Ο Κώστας παρεμβαίνει ευγενικά: «Όχι, κυρία μου, δεν είναι εδώ για να δείξουν τα χάλια μας, αλλά την αλληλεγγύη μας. Το ξεχασμένο μας φιλότιμο που ξυπνά και πάλι έπειτα από 20 χρόνια χειμερίας νάρκης». Πίσω, ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών συλλέγει πληροφορίες για την κουζίνα. Όταν μαθαίνουν ότι ο Κώστας είναι άνεργος και, παρ’ όλα αυτά, προσφέρει δωρεάν φαγητό σε άπορους, δεί‐χνουν έκπληκτοι. Ο άντρας ρωτά πώς μπορούν να βοηθήσουν κι εκείνοι. «Πείτε στη φράου Μέρκελ να μη μας ζορίζει τόσο πολύ…» λέει κομματάκι ειρωνικά μια κυρία, η οποία συχνά‐πυκνά φέρνει τρόφιμα στον Κώστα. «Αυτό, μάλλον, πρέπει να το πει ο πρωθυπουργός σας…» απαντά ο ετοιμόλογος Γερμα‐νός, ανταποδίδοντας με ένα χαμόγελο. Δειλά‐δειλά οι πρώτοι «θαμώνες» της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» κάνουν την εμφάνισή τους στο πλακόστρωτο του Θησείου. Το μενού σερβίρει σήμερα κοτόπουλο με μανέ‐στρα. L1 από το lifo.gr

Ο Κώστας Πολυχρονόπουλος ταΐζει 3.000 Αθηναίους που το έχουν ανάγκη κάθε μήνα από το υστέρημά του Τα μπαγκάζια του είναι στοιβαγμένα πρόχειρα στο πλακόστρω‐το: ένας στραβοχυμένος πάγκος με ζυμαρικά και πελτέδες, μια πολυκαιρισμένη φιάλη γκαζιού με τα αξεσουάρ της, μια μεγάλη αλουμινένια κατσαρόλα. Εκείνος, λίγα μέτρα παραπέρα, παιδεύεται να στεριώσει, ανά‐μεσα σε δύο πεύκα, το αυτοσχέδιο πανό του, με το οποίο ενη‐μερώνει τους περαστικούς για την κουζίνα του. Ο δυνατός αέ‐ρας τού κάνει τη ζωή δύσκολη – λες και δεν είναι ήδη. Είναι ένας άντρας με πυκνά γένια και αδύνατο, νευρώδες κορ‐μί. Καθημερινά στήνει το κινητό μαγειρείο του σε διαφορετικό σημείο της πόλης και ετοιμάζει, εντελώς δωρεάν, φαγητό για όσους έχουν ανάγκη. Άστεγοι, άποροι, νεόπτωχοι και λοιποί πληγέντες από την ελλη‐νική κρίση τον επισκέπτονται και μοιράζονται μαζί του ένα πιά‐το φαΐ και λίγες κουβέντες. «Δεν πρόκειται για φιλανθρωπία, ελεημοσύνη ή κάποιου είδους συσσίτιο. Όχι, αυτό που κάνου‐με εδώ λέγεται αλληλεγγύη…» διευκρινίζει ο Κώστας Πολυ‐χρονόπουλος, εμπνευστής της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος». Ξεκίνησε την ανιδιοτελή δράση του τον Δεκέμβριο του 2011, έπειτα από ένα περιστατικό που, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, τον στιγμάτισε. «Εργαζόμουν για 25 χρόνια στον χώρο της διαφήμι‐σης και του μάρκετινγκ ως στέλεχος σε μια πολυεθνική εταιρεί‐α. Τον Σεπτέμβριο του 2009 έχασα τη δουλειά μου και έως σή‐μερα παραμένω άνεργος. Το πρώτο διάστημα ήταν σκληρό. Αναγκάστηκα να μετακομίσω και σε ηλικία 47 ετών επέστρεψα στο πατρικό μου, όπου μένω πλέον με τη μητέρα μου. Έκανα πολλές προσπάθειες να βρω δουλειά, όμως όλες έπεσαν στο κενό. Κι εγώ με τη σειρά μου σε πολύμηνη κατάθλιψη. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν, δεν ήθελα να βγαίνω έξω, ήμουν μονίμως χαμένος στις σκέψεις μου. Συνολικά έκανα ένα εξάμη‐νο να βγω από το σπίτι. Ώσπου μια μέρα αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο για να καθαρίσει κάπως το μυαλό μου από την κλεισούρα. Και τότε συνέβη κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Περ‐πατώντας στον δρόμο αντίκρισα δυο παιδιά, όχι μεγαλύτερα από 14 ετών, να παλεύουν πάνω από έναν κάδο απορριμμάτων για ένα σάπιο μήλο. Χτυπούσαν με μανία το ένα το άλλο, προ‐σπαθώντας να το πάρουν. Η εικόνα αυτή με συγκλόνισε. Γυρίζοντας σπίτι, πήρα τηλέφωνο μια φίλη και τη ρώτησα αν θα την ενδιέφερε να βγούμε παρέα και να μοιράσουμε φαγητό σε κόσμο που έχει ανάγκη. Δέχτηκε και την επόμενη μέρα φτιάξα‐με μερικά σάντουιτς και πήραμε τους δρόμους. Στην αρχή οι περαστικοί, ακόμα και οι άποροι, μας αντιμετώπιζαν με δισταγ‐μό – παρότι προσφέραμε εντελώς δωρεάν φαγητό, κανείς δεν το έπαιρνε. Έτσι, τα πρώτα σάντουιτς αναγκαστήκαμε να τα φάμε εμείς. Όμως, δεν το βάλαμε κάτω. Αυτό ακριβώς είναι η αλληλεγγύη. Να προσφέρεις κάτι από το υστέρημα, όχι από το περίσσευμά σου. Ξαναβγήκαμε λίγες μέρες μετά και αυτήν τη φορά τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Σήμερα, η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» ταΐζει 3.000 ανθρώπους τον μήνα, δηλαδή περίπου 90‐100 άτομα την ημέρα». Για τον Κώστα αυτό το κατόρθωμα δεν είναι παρά μια συλλογική νίκη, γιατί με τον καιρό ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έσπευδαν να τον βοηθήσουν, προ‐σφέροντας φαγητό. «Καμιά φορά ακούω να λένε ότι ο Έλληνας είναι απαθής προς τον συνάνθρωπό του, πως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο εαυτός του. Από την εμπειρία μου και μόνο θα σου πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Από την πρώτη μέρα

6

118′ με τον άλλο άνθρωπο. (η απίστευτη ιστορία ενός ανέργου που ταΐζει 3.000 άτομα)!!!

Page 7: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μι-λούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσ-

σα».

Γιώργος Σεφέρης Ποια Ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα; Γιατί μια Ομηρική λέξη μας φαίνεται δύσκολη και ακατα-λαβίστικη; Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξε-ων που χρησιμοποιούμε. Για του λόγου το αληθές θα αναφέρουμε μερικά παραδείγ-ματα για να δούμε ότι η Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη. Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο άναυδος. Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, απο-τρέπω. Τώρα χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλε-ξίσφαιρο, αλεξικέραυνο αλεξήλιο Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ. Με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, ε-μείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια κ.τ.λ. Λάας ή λας έλεγαν την πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύ-ω. Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπε-δο, πεδινός. Το κρεβάτι λέγεται λέχος, εμείς αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις γέννησε και μένει στο κρεβάτι. Πόρο έλεγαν τη διάβαση, το πέρασμα, σήμερα χρησιμο-ποιούμε τη λέξη πορεία. Επίσης αποκαλούμε εύπορο κά-ποιον που έχει χρήματα, γιατί έχει εύκολες διαβάσεις, μπο-ρεί δηλαδή να περάσει όπου θέλει, και άπορο αυτόν που δεν έχει πόρους, το φτωχό. Φρην είναι η λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο φρενοβλαβής, ο εξωφρενικός, ο άφρων κ.τ.λ. Δόρπος, λεγόταν το δείπνο, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο. Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Τώρα αυτόν που μας έκλεψε (μας έγδυσε το σπίτι) το λέμε λωποδύτη. Ύλη ονόμαζαν ένα τόπο με δένδρα, εμείς λέμε υλοτόμος. Άρουρα ήταν το χωράφι, όλοι ξέρουμε τον αρουραίο. Τον θυμό τον αποκαλούσαν χόλο. Από τη λέξη αυτή πήρε το όνομα της η χολή, με την έννοια της πίκρας. Λέμε επί-σης αυτός είναι χολωμένος. Νόστος σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα. Η λέξη παρέ-μεινε ως παλινόστηση, ή νοσταλγία. Άλγος στον Όμηρο είναι ο σωματικός πόνος, από αυτό προέρχεται το αναλγητικό. Το βάρος το αποκαλούσαν άχθος, σήμερα λέμε αχθοφόρος. Ο ρύπος, δηλαδή η ακαθαρσία, εξακολουθεί και λέγεται έτσι - ρύπανση. Από τη λέξη αιδώς (ντροπή) προήλθε ο αναιδής. Πέδη, σημαίνει δέσιμο και τώρα λέμε πέδιλο. Επίσης χρη-σιμοποιούμε τη λέξη χειροπέδες. Από το φάος, το φως προέρχεται η φράση φαεινές ιδέες. Άγχω, σημαίνει σφίγγω το λαιμό, σήμερα λέμε αγχόνη. Επίσης άγχος είναι η αγωνία από κάποιο σφίξιμο, ή από πίεση. Βρύχια στον Όμηρο είναι τα βαθιά νερά, εξ ου και τo υπο-

βρύχιο. Φερνή έλεγαν την προίκα. Από εκεί επικράτησε την καλά προικισμένη να τη λέμε «πολύφερνη νύφη». Το γεύμα στο οποίο ο κάθε παρευρισκόμενος έφερνε μαζί του το φαγητό του λεγόταν έρανος. Η λέξη παρέμεινε, με τη διαφορά ότι σήμερα δεν συνεισφέρουμε φαγητό, αλλά χρήματα. Υπάρχουν λέξεις, από τα χρόνια του Ομήρου, που ενώ η πρώτη τους μορφή μεταβλήθηκε - η χειρ έγινε χέρι, το ύδωρ νερό, η ναυς έγινε πλοίο, το άστυ έγινε πόλη, στη σύνθεση διατηρήθηκε η πρώτη μορφή της λέξεως. Από τη λέξη χειρ έχουμε: χειρουργός, χειριστής, χειροτο-νία, χειραφέτηση, χειρονομία, χειροδικώ κ.τ.λ. Από το ύδωρ έχουμε τις λέξεις: ύδρευση υδραγωγείο, υ-δραυλικός, υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδά-τωση, ενυδρείο, κ.τ.λ. Από τη λέξη ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ. Από τη λέξη άστυ έχουμε: αστυνομία, αστυνομικός, αστυ-φιλία, κ.τ.λ. Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα παραδείγματα προκύ-πτει ότι: Δεν υπάρχουν αρχαίες και νέες Ελληνικές λέ-ξεις, αλλά μόνο Ελληνικές. Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρε-τη χρονικά. Από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα προστέθηκαν στην Ελληνική γλώσσα μόνο ελάχιστες λέξεις. Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίη-σης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο Όμηρος αλλά προ-ϋπήρχε πολλές χιλιετίες πριν από αυτόν. Προσθέστε και εσείς τις δικές σας γνώσεις που να σχετίζο-νται με το θέμα. Σκοπός μας είναι να ανακαλύψουμε τις έννοιες των λέξε-ων για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα. Παλαιότερα όταν έλεγαν μια λέξη καταλάβαιναν όλοι το ίδιο. π.χ για τη λέξη αρετή ήξεραν ότι είναι η μεσότητα ανάμεσα σε δύο υπερβολές. Σήμερα ο καθένας για την ίδια λέξη εννοεί και κάτι διαφορετικό. Πηγές: Απολλώνιου Σοφιστού Λεξικόν κατά στοιχείον Ιλιά-δος και Οδύσσειας Εκδόσεις Ηλιοδρόμιο.

7

Η Γλώσσα μας

...γράμματα στα θρανία Εφημερίδα

1ου Γυμνασίου Πεύκης

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Συντάκτης, υπεύθυνη έκδοσης

Μαρία Μαρή καθηγήτρια γαλλικών ‐ θεατρολόγος

( ΠΕ Ο5 & ΠΕ 32 )

Συντάκτες – Διορθώσεις

Μαρία Λυμπερτού καθηγήτρια Τεχνολογίας ( ΠΕ 17.03)

Σπυριδούλα Καστανιώτη φιλόλογος ( ΠΕ 02)

Page 8: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

8

Παράδειγμα διαχείρισης άγχους… Οι φοιτητές παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον το μάθημα για τη διαχείριση του άγχους, όταν ο καθηγητής έπιασε ένα ποτήρι και το σήκωσε ψηλά. Όλοι φαντάστηκαν ότι θα έκανε τη γνωστή ερώτηση: «Είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;». Αντ' αυτού, με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό του, ρώτησε: « Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι με το νερό; »

Οι απαντήσεις, που έδωσαν οι φοιτητές, κυμάνθηκαν από 200 μέχρι 600 γραμμάρια

Όμως ο καθηγητής διαφώνησε:

Το απόλυτο βάρος δεν έχει σημασία. Εξαρτάται από το πόση ώρα κρατάω το ποτήρι. Αν το κρατάω ψηλά για ένα λεπτό, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Αν το κρατήσω έτσι για μια ώρα, θα αρχίσει να πονάει το χέρι μου. Αν το κρατήσω για μια μέρα, το χέρι μου θα μουδιάσει και θα παραλύσει. Σε κάθε περίπτωση, το βάρος του ποτηριού δεν αλλάζει, αλλά όσο περισσότερο το κρατώ τόσο βαρύτερο γίνεται

Συνέχισε ο καθηγητής:

Το στρες, οι ανησυχίες και τα προβλήματα της ζωής είναι σαν το ποτήρι του νερού. Αν τα σκεφτείτε τα για λίγο, δεν πειράζει. Αν τα σκέφτεστε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, θα αρχίσουν να σας πληγώνουν. Και αν σας προβληματίζουν όλη την ημέρα, στο τέλος θα σας παραλύσουν και θα νιώσετε ανίκανοι να κάνετε οτιδήποτε.

Είναι σημαντικό να θυμόσαστε να χαλαρώνετε και να διώχνετε το στρες. Μην κουβαλάτε τα προβλήματα μαζί σας μέχρι το βράδυ, ακόμα και τη νύχτα. Μη ξεχνάτε να κατεβάζετε το ποτήρι!

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗ ΦΙΝΛΑΝΔΙA Δεν είναι τυχαίο που τα σχολεία της Φινλανδίας θεωρούνται τα καλύτερα στον κόσμο. Έχουν τεράστιες διαφορές απ ’τα δικά μας και θα σας τις παρουσιάσω παρακάτω. Καταρχήν, τα σχολεία ξεκινάνε για κάθε παιδί σε ηλικία 7 χρονών . Η κάθε τάξη αποτελείται το πολύ από 16 μαθη‐τές .Τα παιδιά δεν συγκεντρώνονται στο προαύλιο και απλά ακούνε λίγη χαλαρωτική μουσική πριν το μάθημα. .Στη συ‐νέχεια, τις μαθητικές ώρες ο κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο. Ένα αξιοπερίεργο γεγονός είναι ότι κάθε καθηγητής έχει δικιά του τάξη και κάθε ώρα δεν αλλάζουν τάξη οι κα‐θηγητές αλλά τα παιδιά καθώς πηγαίνουν στην τάξη του κάθε καθηγητή. Επίσης, σε σχέση με τα μαθήματα για το σπίτι, τα παιδιά δεν έχουν σχεδόν καθόλου (η τσάντα μένει στο σχολείο) Εκτός από αυτά, άμα υπάρχουν αδύναμοι μα‐θητές, οι καθηγητές είναι υποχρεωμένοι να τους κάνουν ενισχυτική διδασκαλία το απόγευμα. Το ίδιο συμβαίνει άμα κάποιο παιδί έλειπε από το σχολείο για πολλές μέρες. Από την πλευρά του, ο καθηγητής δέχεται τεράστιο σεβασμό από όλους καθώς το να είσαι καθηγητής είναι ένα μεγάλο επίτευγμα στη Φινλανδία. Επίσης, οι καθηγητές παίρνουν πολύ μεγαλύτερη αμοιβή από ότι στην Ελλάδα. Οι περισσό‐τερες ώρες που μπορεί να κάνει ένας καθηγητής μάθημα την ημέρα είναι 4 αλλά έχει και δύο υποχρεωτικές ώρες επι‐μόρφωσης την εβδομάδα .Τέλος, ο κάθε καθηγητής είναι τόσο δεμένος με τα παιδιά που αυτά του μιλάνε στον ενικό. Το κάθε παιδί στη Φινλανδία χαίρεται να πηγαίνει στο σχο‐λειό ενώ σε εμάς φαίνεται σαν αναγκαίο κακό. Εκεί τα παι‐διά δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους και αντιθέτως αλληλο‐βοηθιούνται. Τα τεστ που δίνουν δεν βαθμολογούνται αλλά γίνονται για να καταλάβουν οι καθηγητές την αδυναμία του

κάθε μαθητή, αν αυτή υπάρχει. Επίσης γράφουν τα τεστ τους με ανοιχτά βιβλία και η μεγαλύτερη ντροπή για ένα μαθητή είναι να αντιγράψει από τον άλλο. Στην Φινλανδική εκπαίδευση υπάρχει πλήρης ισότητα. Ισό‐τητα μεταξύ των επαγγελμάτων καθώς δεν υπάρχουν καλά και κακά επαγγέλματα και το κυριότερο ισότητα μεταξύ των σχολείων. Από τον πάμπλουτο μέχρι τον πάμπτωχο όλοι πάνε στο ίδιο δημόσιο σχολείο καθώς δεν υπάρχουν ιδιω‐τικά. Οι Φιλανδοί ήταν ένας φτωχός λαός σαν και εμάς τώρα και

επενδύοντας στην εκπαίδευση κατάφεραν να ξεπεράσουν

το πρόβλημα τους. Το ίδιο προτείνω να κάνουν και οι

Έλληνες.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΙΡΙΓΩΤΗΣ. Β3

Page 9: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

9

Η Δυσφορία Στην Ελληνική Παιδεία Η χώρα μας βρίσκεται σε μια δυσμενή κατάσταση, αντιμετωπίζει πληθώρα προβλημάτων, οικονομικά, κοινωνικά, αξιακά κ.λ.π. Διά‐φοροι φορείς κάνουν μια προσπάθεια να αποφευχθεί ο βούρκος και η απόλυτη κατάπτωσή της. H μόνη σωτηρία της Ελλάδας είναι η παιδεία που προσφέρει στα παιδιά της, τα όποια κάποτε πρέπει να σταματήσει «να τα δαγκώ‐νει στο λαιμό». Πλήττονται οι νέοι από τις αδυναμίες του σημερινού εκπαιδευτι‐κού συστήματος. Καταγράφοντας προβλήματα που ανησυχούν το νέο και μελλοντικό ψηφοφόρο, μπορούμε με σιγουριά να αναφέρουμε μερικά μελανά σημεία της σημερινής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έτσι όπως τα βιώ‐νουμε ως μαθητές του Γυμνασίου και δυστυχώς μέσα από μια υποτυ‐πώδη έρευνα ‐ δημοσκόπηση που επιχειρήσαμε στο χώρο μας. Ξεκινούμε από την ακατάλληλη αντιμετώπιση από κάποιους εκπαι‐δευτικούς, οι οποίοι από τη θέση που βρίσκονται μπορούν να καθο‐ρίσουν το μέλλον των μαθητών τους και αυριανών πολιτών. Δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα η αξιολόγηση αρκεί να γίνεται με σω‐στά κριτήρια, είτε αφορά στον εκπαιδευτικό είτε στον εκπαιδευόμε‐νο. Ούτε οι παλιοί καθηγητές είναι οπωσδήποτε ακατάλληλοι για τη θέση τους, ούτε οι νεώτεροι. Η παιδεία δεν είναι θέμα ηλικίας, δεν είναι μόντελιν, είναι κυρίως θέμα Εκπαιδευτικής Κατάρτισης και βαθιάς γνώσης του αντικειμένου. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να έχει ανοιχτούς ορίζοντες, να παρέχει ερεθίσματα, να ενθαρρύνει και να υποστηρίζει τον μαθητή. Εννοείται ότι σε αυτό πρέπει να είναι πα‐ραστάτης του η υπηρεσία του, η οποία σαν προτεραιότητά της θα έχει τους ίδιους στόχους για τον μαθητή. Είναι φλέγον οι μαθητές να μπορούν να εκφράσουν τη γνώμη τους με μια ωριμότητα και ενημέρωση σοβαρή γύρω από τα ζητήματα που τους αφορούν και σε αυτό πρέπει να προετοιμάζονται από την οικογένεια και το σχολείο τους και να γίνονται αποδεκτοί από την Υπηρεσία που φροντίζει την παιδεία τους, άρα το μέλλον της χώ‐ρας, να μπορούν να έρθουν σε απευθείας επικοινωνία με την εκά‐στοτε κυβέρνηση για να θέσουν τα αιτήματα τους σχετικά με την καλύτερη λειτουργία των σχολικών μονάδων. Επιπλέον είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθούν τα κονδύλια για την υλικοτεχνική υποδομή, για την ανάπτυξη της παιδείας, για την επι‐μόρφωση των καθηγητών και για την υποστήριξη καινοτόμων προ‐γραμμάτων στα πλαίσια του σχολείου. Δεν είναι καθόλου σωστό η χωρά μας, που δίδαξε πολιτισμό, που δίδα‐

ξε τη σκέψη και τις Μεγάλες Ιδέες, να θεωρείται το μαύρο πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο αφόρα στην δόμηση της παιδείας. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα υπογεννητικότητας τη δεδομένη στιγμή και καταδικάζει τα παιδιά της στην αμάθεια ή την μη επαγγελματική κατάρτιση μέσα από πολλαπλές δυσλειτουργίες του συστήματος, για να πνίξει όσους διαφύγουν μέσα στη λαίλαπα της ανεργίας. Όπως διαπιστώνουμε τις τελευταίες μέρες (μέσα Μάιου), αντι‐δρούν οι εκπαιδευτικοί στην αύξηση του ωραρίου που θα εφαρμο‐στεί από την ερχόμενη σχολική χρονιά που αρχίζει το Σεπτέμβριο 2013, στην πρόθεση για απολύσεις αναπληρωτών και για κλείσιμο σχολικών μονάδων, στην αξιολόγηση κ.λ.π. Όλα αυτά βεβαία υπήρχε ο φόβος μήπως ζημιώσουν τους εξεταζό‐μενους των Πανελληνίων, διότι οι καθηγητές για να εναντιωθούν σε αυτό το νομοσχέδιο ενδεχομένως να απεργούσαν. Ένας μαθητής της Γ’ Λυκείου έγραψε : «Τι μαθαίνουμε σήμερα; Ότι τα πράγματα λειτουργούν με τη λογική «έχω το δικαίωμα να σε κρεμάσω την τελευταία στιγμή και θα το κάνω γιατί με συμφέρει εμένα, για να εκβιάσω κάποιον άλλον»». Το ίδιο θα συνέβαινε αν απεργούσαν οι γιατροί. Στο κοινωνικό σώμα τα μέλη λειτουργούν σαν ντόμινο. Με τον Δάσκαλο όμως είναι λίγο διαφορετικό. Κάθε μέρα, εδώ και δώδεκα χρόνια, ζούμε μαζί με τους δασκάλους μας. Και έχουμε σκεφτεί πολλές φορές πόσο δύσκολο πρέπει να είναι να κινείσαι καθημερινά ανάμεσα σε παιδιά, που την κάθε σου κίνηση και τη στάση σου γενικότερα, την καταγράφουν, συνειδητά και υποσυνεί‐δητα, ως πρότυπο ζωής. Δεν μπορείς να σκέφτεσαι το πρωί ως Δά‐σκαλος και το βράδυ ως Συνδικαλιστής. Ειδικά αν αποκαλείς το επάγγελμά σου «λειτούργημα». Από την άλλη μεριά όμως οι μαθητές πρέπει να κατανοούν και νομί‐ζουμε ότι το κάνουν κιόλας, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καθηγητές τους και να κατευνάσουν τα πνεύματα. Οι λύσεις δεν προκύπτουν μέσα από τις εντάσεις, Το σίγουρο είναι ότι το σύστημα, γενικότερα, δεν πρέπει να τσακίζει τα όνειρα των μαθητών και να ωθεί τους καθηγητές να γίνουν άθελα τους όργανα της καταστροφής. Σοφία Γκίκα & Θόδωρος Χρύσανθος Γ΄2

Μέσα στον αρνητισμό των ημερών τι θα απαντού-σαν οι διάφορες ειδικότητες καθηγητών και επαγ-γελματιών στο ερώτημα "πώς πάει η δουλειά;"... Πανέξυπνα και καλοδιατυπωμένα. Θεολόγος: Έχει ο Θεός... (αλλά δε μας δίνει...) Φιλόλογος: Dum spiro spero... Μαθηματικός: Έστω ότι υπάρχουν λεφτά... Φυσικός: Παράγουμε αρνητικό έργο... Χημικός: Πόσο άλλο να διασπαστεί το άτομο πι-α;;; Βιολόγος: Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό... Γεωλόγος: Έχω πέσει σε ρήγμα...

Γαλλικής: Deja vu... Αγγλικής: Νο money, no honey!! Γερμανικής: Nιξ φαί!!! Καλλιτεχνικών: Ξεθωριάσαμε... Οικονομολόγοι: Έχω πιάσει χαμηλό 12ετίας... Κοινωνιολόγοι: H πίεση που ασκείται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας είναι ανυπόφορη... Φυσικής Αγωγής: Πολύ τρέξιμο... Οικιακής Οικονομίας: Πρέπει να νοικοκυρευτού-με γρήγορα! Μουσικής: Νιώθω ξεκούρδιστος... Πληροφορικής: Άστα, έχω κρασάρει...

"Πώς πάει η δουλειά;"-Τι λένε οι ειδικότητες

Page 10: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

10

Οι Ίνκας ήταν πολιτισμός και αυτοκρατορία της Νότι‐ας Αμερικής, η οποία έπεσε με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου από τους Ισπανούς. Η αυτοκρατορία τους αρχίζει περίπου από το 1200 π.Χ. και φτάνει μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν καταλύεται από τον Ισπανό Φρανσίσκο Πισάρρο.

Η Quechua ήταν η επίσημη γλώσσα και την χρησιμοποιούσαν οι περισσότερες κοινότητες μέχρι την άφιξη των Ισπανών, αλλά υπήρ‐χαν τουλάχιστον είκοσι τοπικές διάλεκτοι στα περισσότερα μέρη της αυτοκρατορίας. Οι Ίνκας ανέπτυξαν ένα υψηλά λειτουργικό στιλ αρχιτεκτονικής. Το σχέδιο των πόλεων τους ήταν βασισμένο σε ένα σύστημα με κεντρικές λεω‐φόρους που διασταυρώνο‐νταν με άλλους μικρότε‐ρους δρόμους που κατέλη‐γαν σε μια ανοιχτή πλατεία περιτριγυρισμένη από δημοτικά κτίρια και ναούς. Τα κτίρια είχαν έναν μόνο όροφο από άψογες πέτρες, επίσης χρησιμοποιούσαν τούβλα και άχυρα στις περιοχές κοντά στην ακτή.

Οι ΙΝΚΑΣ ασχολούνταν κυρίως με γεωργικές δρα‐στηριότητες αφού χώρισαν σε επίπεδα το έδαφος στις πλαγιές των βουνών, προ‐κειμένου να καλλιεργή‐σουν πατάτες και καλα‐μπόκι, ενώ ανέπτυξαν ένα σύστημα καναλιών για να μπορούν να ποτίζουν τα χωράφια. Ευνοήθηκαν από τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής τους ( το κλίμα παρέμεινε ξηρό με πολλά νερά από τους πάγους που έλιωναν στα βουνά), και ανάπτυξαν μεγάλη παραγωγική δραστη‐ριότητα. Όσοι «απελευθερώθηκαν» από τα γεωργικά τους καθήκοντα, μπό‐ρεσαν να επικεντρωθούν σε άλλες δραστηριότητες, όπως η κατα‐

σκευή δρόμων και κτηρίων. Χαρακτηριστικό παράδειγ‐μα ο Βασιλικός Δρόμος των Ίνκας, μήκους 5,230 χιλιο‐μέτρων πάνω στο βουνό, ο Παραλιακός Δρόμος μή‐κους 4,055 χιλιομέτρων και το Μάτσου Πίτσου, η Χαμέ‐νη Πόλη των 'Ινκας.

Γιώργος Χαραλάμπους Γ’3

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΙΝΚΑΣ

Πολλοί επαγγελματίες σε εστιατόρια και χώρους μαζικής εστίασης κατα‐ναλώνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το λεμόνι δίχως να πετούν τίποτε. Πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο το λεμόνι χωρίς να πετάξουμε τίποτε? Απλά. .... Τοποθετήστε το λεμόνι στην κατάψυξη. Όταν το λεμόνι παγώσει , πάρτε τον τρίφτη σας, και τρίψτε ολόκληρο το λεμόνι (δεν χρειάζεται να το ξεφλουδίσετε! Όπως τρίβουμε το λεμόνι στα γλυκά) και ρίξτε το πάνω σε όλα ΟΛΑ σας τα φαγητά. Τοποθετήστε το μέσα στο ουίσκυ σας, το κρασί σας, την σαλάτα, τα γλυ‐κά, τον καφέ τα φαγητά, στο παγωτό γενικά ΠΑΝΤΟΥ! Το λεμόνι θα δώσει σε όλα μια ανέλπιστα καλή γεύση. Κυρίως κάτι που σίγουρα δεν έχετε δοκιμάσει ποτε. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο την πορτοκαλάδα σαν πηγή βιταμίνης c. ΟΧΙ ΠΙΑ! Τώρα που μάθατε αυτό το μυστικό του λεμονιού μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε παντού. Ποιο είναι το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ολόκληρου του λεμονιού? (εκτός του ότι πετάτε λιγότερα σκουπίδια κι ότι βελτιώνει την γεύση σε όλα σας τα ροφήματα και φαγητά): ΥΓΕΙΑ = Οι φλούδες λεμονιού περιέχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από ότι ο χυμός του λεμονιού και δυστυχώς εμείς αυτό το τμήμα το πετάμε... Οι φλούδες του λεμονιού έχουν την δυνατότητα να ανανεώνουν τα κύτταρα του σώματος μας με το να εκτοπίζουν τα τοξικά στοιχεία που εισέρχονται στον οργανισμό μας από τις τροφές και το περι‐βάλλον. ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ= Το κίτρο που περιέχει είναι ένα μαγικό συστατικό καθώς σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα!!!! ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΕΊΝΑΙ 10.000 ΦΟ‐ΡΕΣ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ????? Γιατί δεν το γνωρίζουμε αυτό? Γιατί οι φαρμακευτικές έχουν τεράστια κέρδη με το να κατασκευάζουν φάρμακα καταπολέμησης του καρκίνου αλλά και να κατασκευάζουν προϊόντα από την φλούδα του λεμονιού (κοσμετολογία) με αποτέλεσμα να επωφελούνται οικονομικά. Βοηθήστε τους φίλους κι αγαπημένους σας ανθρώπους μεταδίδοντας τους αυτή την πληροφορία εξηγώντας τους πόσο ευεργετική είναι η

φλούδα του λεμονιού για την υγεία τους! Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο καθημερινά στον πλανήτη αλλά ταυτόχρονα και τι τεράστιο κέρδος βγάζουν οι φαρμακευ‐τικές παράγοντες ψεύτικες ελπίδες ίασης. Τα δέντρα του κίτρου έχουν μια τεράστια γκάμα κατηγοριών. Από λεμονι‐α, πορτοκάλια, γκρέιπφρουτ, lime κλπ. Μπορείτε όλα να τα καταναλώνετε με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείτε να τα τρώτε ωμά, σε χυμό, σε σορμπέ, σε γλυκά κλπ ΟΜΩΣ ο ευεργετικότερος τρόπος είναι να τρίβετε την φλούδα τους στο φαγητό σας ωμή!!!! ΜΟΝΟ αυτή η μέθοδος καταπολεμά όλους τους όγκους αλλά και τις κύστες στο ανθρώπινο σώμα. Η λεμονιά σαν δέντρο έχει αποδειχτεί σωτήρια για όλους τους τύπους καρκίνου! Έχει ταυτόχρονα και μια τεράστια αντιμικροβιακή δράση κυρί‐ως ως προς τους μύκητες, βακτήρια, μικρόβια, παράσιτα, σκουλήκια. Το λεμόνι ρυθμίζει άψογα την αρτηριακή πίεση και είναι φυσικό αντικα‐ταθλιπτικό!!!! Ταυτόχρονα καταπολεμά το στρες και τις νευρικές διατα‐ραχές. Η πηγή αυτής της πληροφορίας έρχεται από μια τεραστια φαρμακευτικη εταιρία που αναφέρει πως έχουν γίνει πάνω από 20 μακροπρόθεσμα εργαστηριακά τεστ από το 1970 μέχρι και σήμερα που απέδειξαν την συντριπτική δράση κι επιτυχία του λεμονιού στην καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων κυρίως στο δέρμα, σε 12 τύπους καρκίνου όπως : παχέως εντέρου, στήθους, προστάτη, πνευμόνων και παγκρέατος. Τα στοιχεία του λεμονιού έχουν 10.000 φορές ισχυρότερη δράση από την ουσία Adriamycin που χρησιμοποιείται ευρέως σε όλα τα φάρμακα χη‐μειοθεραπείας παγκοσμίως. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΝΩ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΥΓΙΗ ΚΥΤΤΑΡΑ!!!!! Κάτι που η χημειοθεραπεία έχει παταγωδώς αποτύ‐χει... Οι ασθένειες που βγάζει το σώμα μας δεν είναι απαραίτητα κληρονομι‐κές από τα γονίδια μας αλλά μάλλον είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε στο περιβάλλον μας: (Bruce Lipton Phd)

ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΤΙΣ ΦΛΟΥΔΕΣ ΛΕΜΟΝΙΟΥ

Page 11: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

11

Ας υποθέσουμε ότι είναι 6.15μμ και επιστρέφεις με το αυτοκίνητο από την δουλειά (μόνος), έπειτα από μια μέρα σκληρής δουλειάς. Είσαι πολύ κουρασμένος και ψυχολογικά χάλια…

ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ Ξαφνικά αισθάνεσαι ένα φοβερό πόνο στο στήθος ο οποίος επε‐κτείνεται στον βραχίονα και στο σαγόνι. Είσαι μόλις 5 χιλιόμετρα από το πλησιέστερο νοσοκομείο. Δυστυχώς όμως δεν ξέρεις αν θα τα καταφέρεις να φτάσεις ως εκεί. Ξαφνικά αισθάνεσαι ένα φοβερό πόνο στο στήθος ο οποίος επε‐κτείνεται στον βραχίονα και στο σαγόνι. Είσαι μόλις 5 χιλιόμετρα από το πλησιέστερο νοσοκομείο. Δυστυχώς όμως δεν ξέρεις αν θα τα καταφέρεις να φτάσεις ως εκεί.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ???

ΕΧΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΑΝΑ-ΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑ- ΝΗΨΗ,

ΟΜΩΣ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΠΟ-

ΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ Ε-ΦΑΡΜΟΣΕΙΣ ΣΤΟΝ Ε-

ΑΥΤΟ ΣΟΥ !!!

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΩ ΑΝ ΠΑΘΩ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ? ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΑΒΟΗΘΗΤΟΙ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ, ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ? ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΕΣΑΙ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΒΗΧΕΙΣ ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΙ ΕΠΑ‐ΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ! ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΒΗΧΑ, ΝΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ. Ο ΒΗΧΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΦΛΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ. Η ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ Ο ΒΗΧΑΣ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΔΕΥ‐ΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΜO. ΟΛΑ AYTA ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ Ή ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΕ ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΟΙ ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ OΞΥΓΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΕΝΩ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο ΒΗΧΑΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΕΠΙΣΗΣ Ο ΒΗΧΑΣ ΒΟΗΘΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΗΣ ΡΥΘΜΟ. ΚΑΤ΄ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΘΥΜΑ ΝΑ ΚΕΡ‐ΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΕΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ N.º 240 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ROCHESTER ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ !!! ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 25 Η 30 ΧΡΟΝΩΝ. ΣΗΜΕΡΑ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ, ΕΜΦΡΑΓΜΑ‐ΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ. ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ AYTO ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ!

Σε αυτόν τον περίπατο, πήγαμε στο κλειστό γήπεδο της Πεύκης – Λυκόβρυσης όπου προβλεπόταν οργανωμένο ενδοσχολικό τουρνουά με την εκπαίδευση – προπόνηση των ομάδων από τις δύο καθηγήτριες φυσικής αγωγής κ. Κωνσταντίνα Γαϊτάνα και την κ. Κωνσταντίνα Κωστο‐γιάννη. Οι μαθητές παρακολούθησαν αγώνες βόλεϊ και μπάσκετ των συμμαθητών τους, υποστήριξαν τις ομάδες τους εκτονώθηκαν και δια‐σκέδασαν. Σημαντική ήταν η ιατρική υποστήριξη αυτών των δραστηριοτήτων από τον Αντιδήμαρχο – παθολόγο κ. Ζαφειρόπουλο ο οποίος εθελοντικά παρευρέθηκε για να εξασφαλιστεί η ασφαλής εξόρμηση των παιδιών και να αντιμετωπιστεί οποιοσδήποτε τραυματισμός σε ώρα αγώνα. Περάσαμε πολύ όμορφα, εκτονωθήκαμε, συζητήσαμε, αγωνιστήκαμε, κάποιοι κέρδισαν άλλοι έχασαν. Ευχαριστούμε τον κ. Ζαφειρόπουλο και ελπίζουμε να οργανώνουμε συχνότερα τέτοιους αθλητικούς αγώνες και με άλλα σχολεία. Να συμ‐

μετέχουμε με ευγενή άμιλλα και σεβασμό και σε άλλες αθλητικές διοργανώσεις.

Τελευταίος περίπατος για το σχολικό έτος 2012 – 2013

Αντιμετώπιση εμφράγματος

Page 12: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

12

Το Σάββατο 27 Απριλίου, πήγαμε για μια ακόμη φορά με την κυρία Μαρή την τελευταία εκδρομή της φετινής χρονιάς. Πήγαμε στο θέατρο του Νέου Κόσμου και είδαμε την παράσταση «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του William Shakespeare. Ακούγοντας πως θα βλέπαμε αυτό το έργο, φαντάστηκα (όπως ειπώθηκε αργότερα, μετά το τέλος της παράστασης από άλλο παιδί) κάτι το κλασσικό, δηλαδή το έργο του Σαίξπηρ αυτούσιο, με τους απαραίτητους φωτισμούς, σκηνικά και κοστούμια. Αντί αυτού, αυτό που συνάντησα μπαίνοντας, ήταν αίθουσα και καθώς καθόμουν στην πρώτη σειρά, δηλαδή μπροστά από τη σκηνή, μια σκηνή άδεια από σκηνικά με μόνο ένα μεγάλο «πανί» στο πίσω μέρος της. Τα φώτα αρχίζουν να κλείνουν και από το πλάι της σκηνής, από μια πόρτα μπαίνουν οι ηθοποιοί υποδυόμενοι τέσσερις τεχνίτες‐αρχιτέκτονες, οι οποίοι μαλώνουν μεταξύ τους για το αν θα χωρέσουν ή όχι και που τα σκηνικά. Λίγο αργότερα, μπαίνει στην σκηνή και ο πέμπτος ηθοποιός, που ανακοινώνει με έναν πολύ αστείο τρόπο πως το φορτηγό με όλα τα σκηνικά (κοστούμια, φώτα και άλλα) δεν θα έρθει αφού ….«έσκασαν τα λάστιχα, έκαψε φλάντζα, έγινε έκρηξη και ….ο οδηγός ξέχασε μέσα τα κλειδιά». Έτσι οι ηθοποιοί αποφασίζουν να το παίξουν χωρίς τα σκηνικά και με μόνο τους εξοπλισμό ένα μουσικό σωλήνα, κάτι μπιτόνια και ξύλα καθώς και τους ίδιους. Η ιστορία ξεκι‐νά με τους ηθοποιούς σε 21 (!) ρόλους, μεταξύ των οποίων αυτός των δέντρων, των ξωτικών, του Λύσανδρου, του Δημήτριου, της Ερμίας και της Έλενας. Κατά την διάρκεια του έργου θίγονται θέματα επίκαιρα και σύγχρονά μας όπως για παράδειγμα η τρύπα του όζοντος αλλά και διάφορα άλλα περιβαλλοντολογικά προβλήματα. Όταν η παράσταση τέλειωσε, βγήκαμε στον προαύλιο χώρο του θεάτρου όπου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να μοιραστούμε τις εντυπώσεις μας από το έργο με τους ηθοποιούς και την σκηνοθέτρια, κυρία Κακουδάκη. Η παράσταση μου άρεσε πάρα πολύ κυρίως επειδή αυτοί οι ηθοποιοί πέτυχαν με τα ελάχιστα υλικά και το ταλέντο τους το καλύτερο (για εμέ‐να) αποτέλεσμα. Ήταν κάτι το εντυπωσιακό και ταυτόχρονα αστείο αφού μας προκαλούσαν γέλιο οι αστείες γκριμάτσες, ατάκες και κινήσεις των ηθοποιών σε αρκετά σημεία του έργου.

Συντελεστές της παράστασης: Διασκευή‐Σκηνοθεσία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Χορογραφία: Πατρίσια Απέργη, Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού, Μουσική σύνθε‐ση: Σταύρος Γιαννουλάδης, Σπύρος Πανταζής, Βοηθός σκηνοθέτη: Θανάσης Ζερίτης, Θεατροπαιδαγωγικό υλικό: Ηρώ Ποτα‐μούση, Τζωρτζίνα Κακουδάκη Παίζουν οι ηθοποιοί: Σταύρος Γιαννουλάδης, Απόστολος Κουτσιανικούλης, Ελένη Κουτσιούμπα, Γρηγόρης Λιακόπουλος, Αρι‐στέα Σταφυλαράκη.

Έφη Ποτηράκη Γ’2

«Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»

Το Σάββατο 24 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η πολιτιστική μας εξόρμηση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με επικεφαλής την καθηγήτρια των γαλλικών του σχολείου μας κ. Μαρή ! Παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση « Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας » του Σαίξπηρ. Η παράσταση που παίχτηκε χωρίς σκηνικά και κουστούμια, ήταν μια ενδιαφέρουσα παράσταση και περνούσε πολλά μηνύματα στον θεατή για τις ανθρώπινες σχέσεις, την αγάπη, το Καλό και το Κακό, το περιβάλλον, την καταστροφική μανία του ανθρώπου και έτσι μοιραία αναφε‐ρόταν σε διάφορα σύγχρονα φαινόμενα της φύσης και ακραίες εκδηλώσεις του ανθρώπου. Ήταν πραγματικά μια πρωτοποριακή παράσταση, που αξίζει να δει κάποιος !

Άννα – Λυδία Παπαγερασίμου Γ’2

Page 13: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

13

Ιστορική αναδρομή στη παραγωγή σαπουνιών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα Το σαπούνι είναι ο πιο παραδοσιακός και αποτελεσματικός τρόπος προσωπικής υγιεινής. Το πρώτο όμως μέσο καθαρισμού που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος ήταν το νερό. Τα άλλα μέσα καθαρισμού εμφανίστηκαν με την πάροδο του χρόνου παράλληλα με την ανθρώπινη εξέλιξη. Αν και η πραγματική καταγωγή του σαπουνιού δεν έχει ακόμη αποδειχθεί, υπάρχουν διάφοροι μύθοι, ωστόσο γνωρίζουμε ότι κάτι παρόμοιο με το σα‐πούνι υπήρχε από το 2.300 π.Χ. (κατά άλλους από το 2800 π.Χ.) στους αρχαίους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας. Όμως η ανακάλυψη του σα‐πουνιού και η χρήση του ως καθαριστικού δεν έγιναν ταυτόχρονα. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι αρχαίοι πολιτισμοί χρησιμοποιούσαν το σαπούνι αρχικά σαν ένα είδος φάρμακου για τις πληγές και σαν ένα καλλυντικό για τα μαλλιά. Το πρώτο γνωστό σαπούνι ήταν ένα μείγμα βρασμένου λίπους και στάχτης και το χρησιμοποιούσαν στην Αρχαία Βαβυλώνα για να δημιουργούν χτενίσματα στα μαλλιά (περίπου το 2800 π.Χ) Το σαπούνι εμφανίστηκε στην Ευρώπη πιθανότατα με την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως στους Τούρκους οι οποίοι το είχαν μάθει από τις Αραβικές φυλές της Αραβικής Ερήμου τις οποίες επίσης είχαν υποτάξει. Ακόμα, άλλες μεμονωμένες φυλές όπως οι Βίκιγκς και οι Κέλτες φέ‐ρονται να το χρησιμοποιούσαν. Γενικά πάντως από τον 13ο αιώνα και μετά αρχίζουν να υπάρχουν τεκμηριωμένα στοιχεία για την ιστορία του σαπουνιού. Μέχρι τον 17ο αιώνα, η δημιουργία σαπουνιού είχε γίνει στην Ευρώπη καταξιωμένη τέχνη. Οι κύριοι παραγωγοί ήταν η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία, χώρες που επίσης παρήγαν τις πρώτες ύλες για τα σαπούνια όπως το ελαιόλαδο. Την εποχή εκείνη, τα σαπούνια παράγο‐νταν αναμιγνύοντας φυτικά και ζωικά λίπη, φυτά και αρώματα. Ως τον 19ο αιώνα, οι μοντέρνες τεχνικές παραγωγής σαπουνιών είχαν αναπτυ‐χθεί και τα σαπούνια μπορούσαν να παραχθούν σε μεγάλα νούμερα, καταλήγοντας στην παραγωγή σαπουνιού όπως την ξέρουμε σήμερα. Γυμναστική και κούραση μυών. Κατά τη διάρκεια της άσκησης παράγεται στους μυς γαλακτικό οξύ που διαχέεται στο αίμα και η συγκέντρωση του κορυφώνεται λίγα λεπτά μετά τη λήξη της άσκησης. Η στάθμη του γαλακτικού στο αίμα εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ένταση της άσκησης, η διάρκει‐α, η συχνότητα και το είδος της άσκησης. Το γαλακτικό οξύ είναι μια κυρίαρχη καύσιμη ύλη που καταναλώνεται τόσο από τους σκελετικούς μύες και από την καρδιά, και αποτελεί μια προδρομική ουσία της γλυκονεογένεσης. Το γαλακτικό οξύ μπορεί να μεταφέρεται με ευκολία παντού εξαιτίας του χαμηλού μοριακού του βάρους και η συνεχής ροή του μεταξύ μυών, αίματος και οργάνων (γαλακτικός δίαυλος) εξασφα‐λίζει ενέργεια στα κύτταρα. Προβλήματα από την αλόγιστη χρήση λιπασμάτων στις καλλιέργειες. Η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων δημιουργεί υπέρμετρη αύξηση της συγκέντρωσης θρεπτικών στοιχείων, που προκαλείται από τον εμπλουτι‐σμό των υδάτων με απορροές θρεπτικών στοιχείων (νιτρικά και φωσφορικά ιόντα από λιπάσματα και απορρυπαντικά). Τα βακτήρια και οι άλγες αυξάνονται σε αριθμό τόσο, που σχηματίζουν επικάλυμμα στις υδάτινες επιφάνειες, προκαλώντας σκίαση στο νερό κάτω από την επι‐φάνεια. Χωρίς φως, οι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί στον πυθμένα θανατώνονται, προσφέροντας ακόμη μεγαλύτερη ποσότητα τροφής σε άλλα βακτήρια, που συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Καθώς ο αριθμός των βακτηρίων αυξάνεται, η κατανάλωση του διαλυμένου στο νερό οξυγόνου αυξάνεται δραματικά, ενώ η παραγωγή ελαττώνεται, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οξυγόνο για τους μη φωτοσυνθετικούς οργανισμούς, όπως, π.χ. τα ψάρια. Τα ψάρια είναι οι πρώτοι οργανισμοί που πεθαίνουν ενώ ακολουθούν και τα βακτήρια δημιουργώντας ένα νεκρό οικοσύ‐στημα. Αποτέλεσμα του ευτροφισμού είναι η πτώση της ποιότητας του νερού, η μεταβολή της χλωρίδας και πανίδας των νερών, η μείωση της αισθητικής αξίας του περιβάλλοντος καθώς και οι περιορισμένες δυνατότητες για αναψυχή. Τι είναι το Ο3; Ιστορία ανακάλυψης του όζοντος: Το 1795, ο Ολλανδός πειραματιστής Μαΐΐίηυδ ναη Μοηιΐη αντιλήφθηκε ότι ο αέρας κοντά σε μια ηλεκτρο‐στατική γεννήτρια, αποκτούσε μια διαφορετική οσμή, όταν η γεννήτρια λειτουργούσε και πραγματοποιούνταν ηλεκτρικές εκκενώσεις. Παρό‐μοια οσμή αποκτούσε ο αέρας κατά τη διάρκεια καταιγίδων με κάθε είδους ατμοσφαιρικές ηλεκτρικές εκκενώσεις (αστραπές, κεραυνοί). Η οσμή αυτή οφείλεται στο σχηματισμό όζοντος, μιας αλλοτροπικής μορφής του οξυγόνου περιορισμένης σταθερότητας. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν την οσμή του. Το 1840, την ίδια οσμή αντιλήφθηκε ο Οιπδίίοη ΡΓΪεάΐΐοΙι δοΐιδηοείη κατά την ηλεκτρόλυ‐ση ύδατος και ονόμασε την εκλυόμενη αέρια ουσία όζον Το 1863 απεδείχθει ότι το όζον είναι τριατομικό οξυγόνο. Τον 20ο αιώνα το όζον πι‐στοποιήθηκε ότι βρίσκεται στη στρατόσφαιρα, δηλαδή στο στρώμα της ατμόσφαιρας σε ύψος 15‐50 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης. Το όζον είναι εξαιρετικά αραιό και εκτιμάται πως αν όλο το όζον μπορούσε να συγκεντρωθεί σε μια στιβάδα καθαρού όζοντος στην επιφάνεια της Γης. Το όζον αυτό έχει προστατευτική σημασία για τους ζωντανούς οργανισμούς στην επιφάνεια της Γης επειδή απορροφά τη βλαβερή υπε‐ριώδη ακτινοβολία του Ήλιου. Όταν δεν υπήρχε ακόμη όζον στην ατμόσφαιρα, οι αρχέγονοι οργανισμοί μπόρεσαν να αναπτυχθούν στο νερό των ωκεανών και σε αρκετό βάθος, που τους προφύλαγε από την υπεριώδη ακτινοβολία. Το οξυγόνο και το όζον απορροφούν τις βλαπτικές υπεριώδεις ακτινοβολίες και το γεγονός αυτό επέτρεψε να εξελιχθούν οι οργανισμοί σε αμφίβιους και στη συνέχεια σε χερσαίους. Πρόσθετα και συντηρητικά τροφίμων! Τα πρόσθετα και τα συντηρητικά τροφίμων είναι φυσικά ή τεχνητά χημικά, τα οποία προσθέτουμε στα τρόφιμα για να μεγαλώσουμε τη διάρκεια ζωής τους ή να βελτιώσουμε το χρώμα και την εμφάνιση τους. Τέτοιες ουσίες έχουν χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια στα τρόφιμα, με παράδειγμα το αλάτι, τη ζάχαρη και το ξύδι. Τα τελευταία χρόνια όμως, με την εμφάνιση των έτοιμων φαγητών, έχουν παρουσιαστεί εξαιρετι‐κά πολλά καινούρια πρόσθετα και συντηρητικά, τα οποία δεν είναι όλα ασφαλή για την υγεία μας. Χλωριούχο νάτριο και οι χρήσεις του. Αλάτι ονομάζεται το μαγειρικό άλας. Κυρίως αποτελείται από χλωριούχο νάτριο (χημικός τύπος Ν&Ο1) και είναι βασικό συστατικό της ανθρώπι‐νης διατροφής. Με αυτό αλατίζουμε τα τρόφιμα και παρασκευάζουμε τα αλίπαστα. Το αλάτι είναι πολύ διαδεδομένο στη φύση. Βρίσκεται δια‐λυμένο στο νερό της θάλασσας και στο νερό ορισμένων λιμνών. Επίσης, βρίσκεται σε στερεή κατάσταση μέσα στη γη, όπως π.χ. στην Πολωνία, στην Αυστρία, στη Γερμανία κλπ (ορυκτό αλάτι ή αλίτης). Η θάλασσα περιέχει αλάτι σε ποσοστό 2,7 ‐ 3,8%. Σε περιοχές, όπου το κλίμα είναι θερμό, το ποσοστό αυτό αυξάνεται ενώ μειώνεται σε θάλασσες, όπου εκβάλλουν πολλοί ποταμοί. Το αλάτι είναι απαραίτητο συστατικό κάθε ζωντανού οργανισμού και παίζει σπουδαίο ρόλο στα βιολογικά φαινόμενα.

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Γρηγοράκης Γ’1

Εργασίες στο μάθημα της Χημείας Στο μάθημα της Χημείας που οι περισσότεροι πλησιάζουν με κάποια συστολή, οι μαθητές με την πα-ρότρυνση και επίβλεψη της καθηγήτριάς τους κ. Αριστέας Φαφούτη εκπόνησαν πολύ ενδιαφέρουσες εργασίες και επιδόθηκαν σε προβληματισμούς και ανταλλαγές απόψεων.

Page 14: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

14

ΤΕΡΗΔΟΝΑ ΚΑΙ ΟΞΕΑ Η Τερηδόνα είναι νόσος που οφείλεται σε μικροοργανισμούς που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και έχουν την ικανότητα να διασπούν υδατάνθρακες παράγοντας οξέα, τα οποία διαβρώνουν την επιφάνεια του δοντιού. Οι παράγοντες αυτοί ονομάζονται τερηδονογόνοι, και σχηματίζουν μεγάλες ομάδες στην επιφάνεια των δοντιών (οδοντική πλάκα) προκαλώντας ζύμωση των υδατανθράκων και παραγωγή οξέων. Τα οξέα αυτά προκαλούν απασβέστωση ,δηλαδή απώλεια ανόργανων συστατικών από τους σκληρούς οδοντικούς ιστούς. Η ύπαρξη και μόνο τερηδονογόνων μικροοργανισμών δεν είναι ικανή να προκαλέσει τερηδόνα. Επιπλέον παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρό‐λο είναι η διατροφή και η αντίσταση του ξενιστή στην δράση των μικροβίων. Σε περίπτωση που η διατροφή του ξενιστή είναι πλούσια σε ζάχαρη άμυλο κτλ,τότε υπάρχει συχνή τροφοδότηση των τερηδονογόνων μικροοργανι‐σμών, με πρώτη ύλη για την πραγματοποίηση ζύμωσης και παραγωγή οξέων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του pH στην στοματική κοιλότητα και την πρόκληση απασβέστωσης. Η ικανότητα του ξενιστή να προστατεύεται από την δραστηριότητα των μικροοργανισμών, έγκειται σε δύο σημεία: Στην ύπαρξη σάλιου και στην αντοχή των δοντιών στην τερηδόνα. Ιδιαίτερα το σάλιο αποτελεί προστατευτικό παράγοντα στην δημιουργία τερηδόνας λόγω τριών βασικών ιδιοτή‐των του: Αποτελεί ρυθμιστικό διάλυμα το οποίο έχει την ικανότητα να εξουδετερώνει το όξινο pH που δημιουργούν οι μικροοργανισμοί, Περιέχει διαλυμένα ανόργανα συστατικά όπως ασβέστιο,φώσφορο,φθόριο τα οποία επαναπροσλαμβάνει η απασβεστωμένη επιφάνεια του δοντιού Περιέχει αντιμικροβιακές ουσίες όπως π.χ.λυσοζύμη και αντισώματα,τα οποία περιορίζουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ικανότητα των δοντιών να ανθίστανται στην δράση των μικροβίων είναι: Η μορφολογία του δοντιού .Δόντια με αδρή επιφάνεια κατακρατούν πιο εύκολα υπολείμματα τροφής. Η διάπλαση ‐ ενασβέστωσή τους. Δόντια με υψηλή περιεκτικότητα σε ιόντα φθορίου είναι ανθεκτικότερα γι'αυτό το φθόριο χρησιμοποιείται στην πρόληψη τερηδόνας.

Σοφία Πολίτη,Γ΄1

1)Οξέα και τερηδόνα: Η τερηδόνα είναι νόσος που οφείλεται σε μικροοργανισμούς που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και έχουν την ικανότητα να διασπούν του υδατάνθρακες παράγοντας οξέα, τα οποία διαβρώνουν την επιφάνεια του δοντιού. Η τερηδόνα είναι νόσος των σκληρών οδο‐ντικών ιστών, η οποία χαρακτηρίζεται από απομεταλλικοποίηση της ανόργανης και αποδομή της οργανικής δομής του δοντιού. Οφείλεται σε ειδικούς μικρο‐οργανισμούς, που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και καλούνται τερηδονογόνοι[1]. Οι τερηδονογόνοι μικροοργανισμοί σχηματίζουν μεγάλες ομάδες στην επιφάνεια των δοντιών (οδοντική πλάκα) και προκαλούν ζύμωση των υδατανθράκων, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή οξέων. Τα οξέα που παράγονται από τους μικροοργανισμούς της οδοντικής πλάκας προκαλούν απασβέστωση, δηλαδή απώλεια ανόργανων συστατικών από τους σκληρούς οδοντικούς ιστούς, με αποτέλεσμα την δημιουργία της τερηδονικής κοιλότητας. Η ύπαρξη και μόνον των τερηδονογόνων μικροοργανι‐σμών δεν είναι ικανή να προκαλέσει εκδήλωση της νόσου, δηλαδή εμφάνιση τερηδονικής κοιλότητας. Επιπλέον παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο είναι η διατροφή αλλά και η αντίσταση του ξενιστή στην δράση των μικροβίων. 2)Τσιμπήματα εντόμων και οξέα‐βάσεις: Το ξέρετε ότι τα τσιμπήματα της μέλισσας και της σφήκας διαφέρουν, αλλά και απαιτούν διαφορετική αντιμετώπι‐ση; Το κεντρί της μέλισσας που έχει όξινο δηλητήριο εξουδετερώνεται από την αλκαλική αφωνία, και ως εκ τούτου ,απαιτεί αμμωνία ενώ εκείνο της σφή‐κας με αλκαλικό ΡΗ ,χρειάζεται οξύ, δηλαδή, απαιτεί ξύδι ή λεμόνι. Η διαφορά αυτή εξηγείται, όπως φάνηκε απ τα παραπάνω, από το διαφορετικό ρΗ της τοξίνης, που εκχέουν στο θύμα τους. 3)Προβλήματα από την αλόγιστη χρήση λίπασμάτων στις καλλιέργειες : α)Η ποιότητα προϊόντων καλλιεργημένων με λιπάσματα είναι κατώτερη από εκεί‐νων που καλλιεργούνται με κοπριά ή κομπόστ, με τις μεθόδους της οικολογικής γεωργίας Τα προϊόντα αυτά είναι λιγότερο γευστικά και θρεπτικά, και εμείς οι Έλληνες, που ζήσαμε πολύ πρόσφατα τη μηχανοποίηση της γεωργίας μας και διατηρούμε ακόμη τις σχέσεις μας με το χωριό, έχουμε συχνές ευκαιρίες να κάνουμε την σύγκριση. β) Τα χημικά λιπάσματα απορροφώνται από τα φυτά χωρίς να υποστούν τη συνηθισμένη επεξεργασία από τα βακτήρια του εδάφους. Το αποτέλεσμα είναι να μειώνεται η αντίσταση του φυτού στις διάφορες ασθένειες, πράγμα που οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη χρήση φυτοφαρμάκων. Επί πλέον η ευδιαλυτότη‐τα τους και η ταχεία αφομοίωση τους από το φυτό υποκαθιστά πολλές λειτουργίες των ριζών με αποτέλεσμα να μειώνεται η πρόσληψη άλλων χρήσιμων συστατικών από το έδαφος. Έτσι τα προϊόντα που παράγουν αυτά τα φυτά είναι περιορισμένης περιεκτικότητας σε άλλα στοιχεία. γ) Υπόκεινται στο νόμο της φθίνουσας απόδοσης. Η καμπύλη αύξησης της χρήσης λιπασμάτων δεν είναι παράλληλη με αυτή της απόδοσης. Στη Γαλλία, για να επιτευχθεί αύξηση της παραγωγής κατά 34 % από το 1951 έως το 1966, αυξήθηκαν τα χημικά λιπάσματα κατά 146% και τα εντομοκτόνα κατά 300 % δ) Τα αζωτούχα λιπάσματα συχνά μετατρέπουν τα εδάφη σε όξινα. Όπως είπαμε και πριν, το όξινο περιβάλλον κάνει πιο διαλυτά τα βαρέα μέταλλα, όπως ψευδάργυρο, το μαγγάνιο, το χαλκό, που είναι τοξικά για τα φυτά. ε) ΣΤΟ έδαφος υπάρχουν κάποιοι μικροοργανισμοί που κάνουν διάφορες εκκρίσεις, χρήσιμες για τα φυτά. και που μετασχηματίζουν και είναι είναι καρκινογόνες. ια) Τα λιπάσματα δεν απορροφώνται εξολοκλήρου από τα φυτά. Μια σημαντική ποσότητα απ αυτά περνάει στα υπόγεια δίκτυα του νερού, και από εκεί σε ποτάμια και λίμνες δημιουργώντας το φαινόμενο του ευτροφισμού. Τα λιπάσματα δηλαδή δίνουν τροφή σε φυτικούς οργανισμούς (κυρίως μικροσκοπικά φύκια) που καθώς αυξάνονται υπερβολικά καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, κάνοντας έτσι αδύνατη τη ζωή στους υπόλοιπους οργανισμούς, φυτικούς και ζωικούς. Πολλά από αυτά μάλιστα εκκρίνουν τοξίνες ιβ) Οι καλλιεργητές είναι εκτεθειμένοι στους νόμους της αγοράς. Η περίσσεια αγροτικών προϊόντων (ιδιαίτερα έντονη στις χώρες της ΕΟΚ) οδηγεί σε συγκρά‐τηση των τιμών, ενώ οι τιμές λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων αυξάνουν αλματωδώς. Είναι εξάλλου γνωστό ότι συμφέρει το βιομηχανικό κατεστημένο να είναι φτηνά τα αγροτικά προϊόντα, γιατί αυτό επιτρέπει μικρότερους μισθούς. Μάλιστα, για να καλύπτεται το κόστος επιδοτούν ποικιλότροπα διάφορα αγροτικά προϊόντα. ιγ) Ένας τελευταίος παράγοντας είναι η ενεργειακή κατανάλωση και η ρύπανση στη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας. Οι ενεργειακές μας πηγές εξα‐ντλούνται, και είναι συζητήσιμο κατά πόσο είναι σκόπιμο να σπαταλάμε πολύτιμη ενέργεια για την παραγωγή λιπασμάτων, έχουμε εκπομπές σε υδροφθό‐ριο, υδρογονάνθρακες, διοξείδιο του θείου κ.λ.π. Δικαιολογημένα οι κάτοικοι παλεύουν για την μετεγακτατάσταση του και έχουν ξεσηκωθεί ενάντια στην επέκταση του, που μεθοδεύεται με το πρόσχημα του εκσυχρνισμού. 4) Επιπτώσεις όξινης βροχής : Η όξινη βροχή έχει έντονες επιπτώσεις στα φυσικά οικοσυστήματα (δάση, υδροβιότοπους, έδαφος), σκοτώνοντας άμεσα ή έμμεσα διάφορες μορφές ζωής, αλλά και στα οικιστικά οικοσυστήματα, διαβρώνοντας ιστορικά μνημεία, προκαλώντας ζημίες σε κτίρια και οχήματα, αλλά και βλάπτοντας άμεσα την ανθρώπινη υγεία.

Έλενα Καβαλλιέρου Γ’1

Εργασίες στο μάθημα της Χημείας

Page 15: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

15

Ο Σικελικός Εσπερινός ή Οι Σικελικοί Εσπερινοί (γαλλ. Les vêpres siciliennes, ιταλ. I vespri siciliani) είναι μία όπερα σε πέντε πράξεις του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι, πάνω σε γαλλικό λιμπρέτο των Σαρλ Ντυβεϋριέ (Charles Duveyrier) και Εζέν Σκριμπ (Eugène Scribe) από το έργο τους Le duc d'Albe, που γράφτηκε το 1838 και προτάθηκε ως λιμπρέτο στους συνθέτες Αλεβύ και Ντονιτσέττι προτού ο Βέρντι συμφωνήσει να το μελοποιήσει, το 1854. Η υπόθεση του έργου βασίζεται πάνω σε ιστορικά γεγονότα, και συγκεκριμένα στην εξέγερση των Σικελικών Εσπερινών του 1282, χρησιμοποιώντας υλικό από τη μεσαιωνική σικελική φυλλάδα Lu rebellamentu di Sichilia. Ιστορικά στοιχεία

Η σύνθεση Παρότι δεν ήταν η πρώτη «γκραν οπερά» του Βέρντι για το Παρίσι (η πρώτη ήταν η προσαρμογή του των Λομβαρδών το 1847 υπό τον νέο τίτλο Ιερουσαλήμ), το λιμπρέτο πάνω στο οποίο έγραψε είχε γραφεί περίπου μια εικοσαετία νωρίτερα, στην ακμή της παραδό‐σεως της γαλλικής γκραν οπερά. Η ιταλική εκδοχή: I vespri siciliani Καθώς θα συνέβαινε αργότερα με την όπερα Δον Κάρλος (η οποία επίσης βασιζόταν σε γαλλικό λιμπρέτο), ένα λιμπρέτο στην ιταλική γλώσσα ετοιμάστηκε γρήγορα υπό την επίβλεψη του Βέρντι από τον ποιητή Εττόρε Καΐμι (Ettore Caimi) με τον τίτλο, Giovanna de Guzman. Ο Βέρντι γνώριζε ότι στην Ιταλία εκείνης της εποχής θα ήταν αδύνατο η υπόθεση να διαδραματίζεται στη Σικελία. Με βάση τις υποδείξεις του Σκριμπ, ο τόπος της ιστορίας μεταφέρθηκε στην Πορτογαλία του 1640, όταν ήταν υπό ισπανική κατοχή. Αυτή η εκδοχή πρωτοπαρουσιάσθηκε στο Teatro Regio της Πάρ‐μας, στις 26 Δεκεμβρίου 1855.

Ο Σικελικός Εσπερινός Ιστορία παραστάσεων

Οι Εσπερινοί στη γαλλόφωνη εκδοχή τους έκαναν πρεμιέρα στην Όπερα των Παρισίων στις 13 Ιουνίου 1855. Ωστόσο, η επιτυχία τους δεν ήταν πολύ μεγάλη, και εξαιτίας της αποσύρσεως της Σοφί Κρυβελί (που είχε τον ρόλο της Hélène). Επειδή η αρχική εκδοχή δεν μπήκε ποτέ στο καθιερωμένο ρεπερτόριο, οι παραστάσεις «συνέχισαν κουτσαίνοντας» μέχρι που ο Βέρντι προσπάθησε να βοηθήσει στην αναγέννησή της στην `Οπερα των Παρισίων στις 6 Ιουλίου 1863 αναθεωρώντας κάποιους από τους ρόλους για επι‐λεγμένους τραγουδιστές. Και πάλι όμως μετά από λίγες παραστά‐σεις η όπερα εξαφανίσθηκε και αντικαταστάθηκε από τη γαλλική βερσιόν του Τροβατόρε, το Le trouvère. Εκτός από μία αναβίωση στο Παρίσι το 1863, «εξαφανίσθηκε από την παρισινή σκηνή εντε‐λώς» (Budden). Στην Ιταλία, με τον Βέρντι να συγκατατίθεται στην αφαίρεση του

ημίωρου χορευτικού (το χορευτικό ήταν συνήθεια στο Παρίσι εκεί‐

νη την εποχή), η περίοδος 1855/1856 είδε την ιταλική εκδοχή της

όπερας να ανεβαίνει εννέα φορές. Μετά το 1861,

Συντελεστές της παράστασης: Ποιητικό κείμενο (libretto): Eugene Scribe, Charles Duveyrier, Μουσική διεύθυνση: Μύρων Μιχαηλίδης, Σκηνοθεσία, χορογραφία: Renato Zanella, Σκηνικά: Alessandro Camera, Κοστούμια: Carla Ricotti, Φωτισμοί: Renato Zanella, Στέλλα Κάλτσου, Διεύθυνση Χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος, Μουσική προετοιμασία μονωδών: Χρύσανθος Αλισάφης, Δημή‐τρης Γιάκας, Μουσική προετοιμασία χορωδίας: Ερμιόνη Νάστου, Πιανίστες δοκιμών μπαλέτου: Έρις Μουστίδη‐Μελωγιαννίδη, Χρήστος Σακελλαρίδης, Βοηθοί σκηνοθέτη: Κατερίνα Πετσατώδη, Μαρίνα Μέργου, Βοηθός ενδυματολόγου: Αυγή Δελέγκα, Βοηθοί χορογράφου: Ιρίνα Ακριώτη‐Κολιουμπάκινα, Χριστιάνα Στεφάνου, Μετάφραση υπερτίτλων: Μαρία Λαϊνά, Ορχήστρα, Χορωδία και Μπαλέτο της Ε.Λ.Σ

Διανομή: Γκουίντο ντι Μονφόρτε: Δημήτρης Πλατανιάς, Εξοχότατος

Μπετύν: Άκης Λαλούσης, Κόμης του Βωντμόν: Δημήτρης Κασιού‐μης, Αρρίγκο: Renzo Zulian, Τζοβάννι ντα Πρότσιντα: Δημήτρης Καβράκος, Δούκισσα Έλενα: Τσέλια Κοστέα, Νινέττα: Μαρισία Παπαλεξίου, Ντα‐νιέλι: Χαράλαμπος Αλεξαν‐δρόπουλος, Τεμπάλντο: Στα‐μάτης Μπερής, Ρομπέρτο: Γιάννης Σελητσανιώτης, Μανφρέντο: Ζαχαρίας Τσού‐μος

Έφη Ποτηράκη, Γ΄2

Page 16: γράμματα στα θρανία1gym-pefkis.att.sch.gr/assets/teyxos-10.pdf · και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέ‐

16

Στις 26 Απριλίου 2013, τελευταία μέρα λειτουργίας του σχολείου πριν από το Πάσχα, οι μαθητές όλων των τάξεων του σχολείου και καθηγη‐τές παρακολούθησαν το παραπάνω θεατρικό από τους μαθητές του Γ'3. Πρόκειται για μια "αναπαράσταση" των καθηγητών του Γ'3 με τη μορφή που εμείς φανταζόμαστε ότι είχαν στην Γ' Γυμνασίου, αντλώντας στοιχεία από την διδασκαλία τους και την γενικότερη παρουσία τους στο σχολείο. Το θεατρικό αυτό συντελέστηκε με δική μας πρωτοβουλία (ως Γ'3) και αγκαλιάστηκε από το Διευθυντή και τους καθηγητές με ενθουσιασμό. Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι καθηγητές ήταν πολύ πρόθυμοι να μας διαθέσουν τις ώρες μαθήματος για τις πρόβες, οι οποίες ήταν για μας πολύ σημαντικές. Χρειάστηκε πολύς κόπος για να παρουσιαστεί το θεατρικό από την πλευρά τόσο της συγγραφής του σεναρίου όσο και των προβών. Η απου‐σία καθηγητή από τις πρόβες‐την οποία εμείς ζητήσαμε ώστε κανένας καθηγητής να μην παρακολουθήσει το θεατρικό πριν την τελική του παρουσίαση ‐ αποδείχθηκε ότι καθιστούσε δύσκολο των συντονισμό μας ως τάξη και έτσι αρκετές ώρες χάθηκαν απλά και μόνο για συγκε‐ντρωθούμε όλοι στη σκηνή. Οι διακοπές κατά τη διάρκεια των προβών ήταν συχνές με αποτέλεσμα να κατορθώσουμε να κάνουμε ελάχιστες ολοκληρωμένες πρόβες, κάτι το οποίο φάνηκε και τη μέρα που το παρουσιάσαμε, καθώς υπήρχαν αρκετές παραλήψεις. Οι εντάσεις στις πρόβες δεν έλειψαν, τελικά όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ καλά, δεδομένου ότι στους περισσότερους μαθητές και κυρίως στους κα‐θηγητές άρεσε ιδιαίτερα το θεατρικό και το ευχαριστήθηκαν, όπως άλλωστε και εμείς που το παρουσιάσαμε. Χωρίς να υπερβάλλουμε, πολ‐λοί καθηγητές έκλαιγαν από τα γέλια‐!!!‐ βλέποντας μπροστά τους τον εαυτό τους στην τάξη. Το ίδιο ευχάριστο ήταν και για τους μαθητές, που έβλεπαν τους καθηγητές τους σε μικρογραφία να χρησιμοποιούν φράσεις που λένε συχνά κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Μετά την παράσταση οι καθηγητές όρμησαν στους μαθητές για να τους δώσουν συγχαρητήρια και ευχές για τη συνέχεια της ζωής τους! Έπειτα βγάλα‐με φωτογραφίες για να θυμόμαστε τη μέρα! Κλίμα συγκίνησης επικράτησε στο τέλος και πολλοί μαθητές της Γ' ξέσπασαν σε κλάματα, συγκι‐νημένοι από τα λόγια που αντάλλαξαν με τους καθηγητές τους και γνωρίζοντας ότι ένας κύκλος της ζωής τους, το Γυμνάσιο κλείνει παίρνο‐ντας μαζί του τις όμορφες αλλά και τις δυσάρεστες στιγμές που ο καθένας έζησε παρέα με τους συμμαθητές του ή ακόμα και με τους καθη‐γητές. Το Γυμνάσιο για τους μαθητές της Γ' τελείωσε (απομένουν οι εξετάσεις!), με το τραγούδι Skyfall και τους στίχους του "This is the end..." να ταιριάζουν στην περίσταση. Μαθητές που παρέμειναν στο σχολείο και μετά το τέλος της παράστασης ευθύμησαν με τραγούδια της επιλογής τους και χορό. Αυτό είναι λοιπόν το τέλος και θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ στο σχολείο ως σύνολο για την ελευθερία που μας έδωσε, όσον αφορά τουλάχιστον στις πολιτιστικές εκδηλώσεις, για τις εμπειρίες που μας προσέφερε, τις καλές αναμνήσεις που μας άφησε και τις φιλίες που μέσω αυτού του σχολείου αποκτήσαμε. Ελπίζω να προσφέραμε σ' αυτό κάτι ξεχωριστό. Ένα ευχαριστώ αξίζει επί‐σης στους καθηγητές μας που κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα μαζί μας‐!!!‐, να μας μεταδώσουν γνώσεις σε επίπεδο μαθημάτων όπως και για τη ζωή μας γενικά. Έτσι λοιπόν θέλω να τελειώσει αυτό το άρθρο, με τα ευχαριστώ στο ΓΥΜΝΑΣΙΟ στη διάρκεια του οποίου πέρασα χρό‐νια υπέροχα με πολύ γέλιο, φίλους, βόλτες, συναισθήματα και φυσικά‐δεν ξεχνιούνται αυτά!‐ πολύ διάβασμα...! Ηρώ Σαλά, Γ'3 ‐ 14/5/2013 Σαλά (κα. Παπακώστα) Σένκα (κα. Γαιτάνα) Σλάμαρη Μ. (κα. Βόγκλη) Τερζή (κα. Καστανιώτη) Τραγάρη (κα. Ευθυμίου) Τριπόδη (κα. Αναστασάκη) Τσάκωνα (κα. Χαλκιά) Τσαλαβούτα (καθηγήτρια αγγλικών) Τσαμπάρη (κα. Πετράκη) Τσέλιος (καθηγητής γυμναστικής) Τσέτσος (καθηγητής μαθηματικών) Τσιγκρή (κα. Κορρέ) Τσοπανέλλης (κ. Παπανικολάου) Τσώλη (κα. Μαρή) Φθοίδου (κα. Κασιμάτη) Φλέσσας (κ. Λυράκης) Χαλκιαδάκη (κ. Φαφούτη) Χατζηστεφάνου (κα. Τέγου) Χρονόπουλος (κ. Γλυνός) Ψύλλος (καθηγητής αρχαίων)

"Έρχεστε στην τάξη μας;"

Το συγκινητικό κλείσιμο της σχολικής χρονιάς 2013

Μόνο το αυθεντικό, πηγαίο και ουσιαστικό μπορεί πραγματικά να συγκινήσει και να φέρει το γέλιο. Απόδειξη η παράσταση των μαθητών του Γ’ 3, που έγραψαν, σκηνοθέτησαν και ερμήνευσαν ένα έργο με τους δασκάλους στη θέση των μαθητών. Παρουσιάστηκαν όλα τα χαρακτηριστικά των καθηγητών τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο μιλά ο καθένας, τα ενδι‐αφέροντα του καθενός , που τον καθορίζουν, τις εμμονές του, τις παραξενιές του και όλα αυτά με αποδοχή, με αγάπη και κατανόηση, με σεβασμό και νοσταλγία. Αποτέλεσμα όσοι παρευρεθήκαμε, συγκινηθήκαμε, κλάψαμε δηλαδή όπως συμβαίνει σε όλους τους απο‐χωρισμούς και μοιραστήκαμε άλλη μία ευχάριστη εμπειρία, δημιουργήσαμε άλλο ένα κοι‐νό βίωμα για να θυμόμαστε. Κάθε τέλος εμπεριέχει και μια αρχή. Είναι καταπληκτικό πως τα φέρνει η ζωή και πόσα σπουδαία πράγματα μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι. Καλή συνέχεια ! Καλή Πρόοδο ! Εμείς θα είμαστε πάντα παραστάτες σας.

Μ.Μ