Download - Ο αγώνας για το 8ωρο

Transcript
Page 1: Ο αγώνας για το 8ωρο
Page 2: Ο αγώνας για το 8ωρο

Σικάγο Μάης 1886 Χιλιάδες εργαζόμενοι κατέβηκαν σε απεργίες με σύνθημα

8ωρο στη δουλειά.

Μέχρι τότε η εργάσιμη μέρα ήταν 10, 12 ή ακόμα και 14 ώρες.

Page 3: Ο αγώνας για το 8ωρο

Οι εργάτες απαιτούν

8 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ 8 ΩΡΕΣ ΨΥΧΑΓΩΓΕΙΑ 8 ΩΡΕΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Page 4: Ο αγώνας για το 8ωρο

1η του Μάη του 1886 400.000 εργάτες κινητοποιήθηκαν με απεργίες και διαδηλώσεις σε μεγάλες και μικρές πόλεις. Στο Σικάγο έγινε η πιο εντυπωσιακή

συγκέντρωση με 90.000 διαδηλωτές στους δρόμους. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες.

Page 5: Ο αγώνας για το 8ωρο

Ήταν μέρες όπου και οι γυναίκες έμπαιναν στον αγώνα, σπάζοντας τις διακρίσεις.

Οι εφημερίδες αποκαλούσαν «φωνακλούδες αμαζόνες» τις ράπτριες που οργάνωναν απεργιακές παρελάσεις.

Ήταν μέρες ενότητας. Ήταν μέρες που έσπασε ο

ρατσισμός.

Διαφορετικές κοινότητες- εθνότητες ενώθηκαν στον ίδιο στόχο.

Για πρώτη φορά, σε πάρκα που ήταν κλειστά για τους μαύρους, όλοι οι

απεργοί, λευκοί και μαύροι, κατέληγαν τις διαδηλώσεις μέσα σ’ αυτά.

Page 6: Ο αγώνας για το 8ωρο

Στις 3 Μαΐου, στο εργοστάσιο των θεριστικών μηχανών Μακ Κόρμικ στο Σικάγο εργάζονταν απεργοσπάστες.

Απ’ έξω 6.000 απεργοί φορτοεκφορτωτές τους αποδοκίμαζαν.

Η αστυνομία πυροβόλησε, σκοτώνοντας τέσσερις απεργούς.

Page 7: Ο αγώνας για το 8ωρο

Την επόμενη ημέρα οργανώθηκε διαμαρτυρία στην πλατεία

Haymarket για τους νεκρούς απεργούς του Μακ Κόρμικ.

Κατά τη διάρκεια των ομιλιών το

πλήθος ήταν ειρηνικό.

Ήταν κοντά στις δέκα το βράδυ όταν ξαφνικά μια αστυνομική

δύναμη εισέβαλε και διέταξε τους συγκεντρωμένους να

διασκορπιστούν αμέσως.

Οι απεργοί διαμαρτυρήθηκαν λέγοντας «είμαστε ειρηνικοί».

Εκείνη τη στιγμή μια βόμβα από «άγνωστο» ρίχτηκε προς τις

αστυνομικές δυνάμεις τραυματίζοντας 70 αστυνομικούς από τους οποίους 6 θανάσιμα.

Page 8: Ο αγώνας για το 8ωρο

Η αστυνομία άνοιξε πυρ προς τους απεργούς.

Πόσοι ακριβώς σκοτώθηκαν από τις σφαίρες της αστυνομίας δεν εξακριβώθηκε ποτέ.

Η αστυνομία εξαπέλυσε άγριο κυνηγητό και επικράτησε κλίμα τρομοκρατίας παντού.

Όλοι οι γνωστοί συνδικαλιστές συνελήφθησαν. Ακόμη και πολλοί ανίδεοι πιάστηκαν και βασανίστηκαν.

Page 9: Ο αγώνας για το 8ωρο
Page 10: Ο αγώνας για το 8ωρο
Page 11: Ο αγώνας για το 8ωρο

Στη δίκη που ακολούθησε οι κατηγορούμενοι συνδικαλιστές κρίθηκαν

ένοχοι για συνωμοσία. Τέσσερις καταδικάστηκαν σε φυλάκιση

και πέντε σε απαγχονισμό.

Μοναδικό επιχείρημα εναντίον τους ήταν η ενθάρρυνση του άγνωστου

βομβιστή από τους λόγους που εκφώνησαν.

Οι αρχές πίστευαν ότι μια τέτοια απόφαση θα έσπαζε τη ραχοκοκαλιά

του κινήματος για το 8ωρο.

Στις 11 Νοεμβρίου 1887 οι συνδικαλιστές Parsons, Engel, Spies και Fischer

κρεμάστηκαν ενώ ο Lingg είχε αυτοκτονήσει την προηγούμενη μέρα

στο κελί του.

600.000 εργάτες βγήκαν στο δρόμο την ημέρα της κηδείας τους.

Ο άγνωστος βομβιστής δεν βρέθηκε ποτέ. Έξι χρόνια μετά ο κυβερνήτης Altgeld

απελευθέρωσε τους φυλακισμένους συνδικαλιστές Neebe, Schwab και Fielden,

επειδή πίστευε ότι ήταν αθώοι.

Χαρακτηριστικά είπε: «Αυτοί και οι κρεμασμένοι ήταν τα θύματα της υστερίας, ενός τσούρμου ενόρκων και

ενός προκατειλημμένου δικαστή».

Οι αρχές δεν κατάφεραν να αποδυναμώσουν το εργατικό κίνημα

Page 12: Ο αγώνας για το 8ωρο

Στις 20 Ιούλη του 1889, το ιδρυτικό συνέδριο της 2ης Διεθνούς κατέληξε σε μια απόφαση που σφράγισε την ιστορία του εργατικού κινήματος σε ολόκληρο τον κόσμο.

«Σκοπός μας είναι να οργανωθεί μια μεγαλειώδης διαδήλωση σε συγκεκριμένη ημερομηνία, με τέτοιο τρόπο ώστε ταυτόχρονα σ’ όλες τις χώρες και σ’ όλες τις πόλεις,

την ίδια συμφωνημένη ημέρα, οι εργάτες να απαιτήσουν απ’ τις δημόσιες αρχές να μειώσουν με νόμο την εργάσιμη ημέρα στις οκτώ ώρες και να εφαρμόσουν στην πράξη

τις υπόλοιπες αποφάσεις του Συνεδρίου του Παρισιού»

Επιλέχθηκε η Πρωτομαγιά, ημέρα της επετείου των γεγονότων του Σικάγο. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη, με αποτέλεσμα οι διαδηλώσεις

να λάβουν έκτοτε ετήσιο χαρακτήρα.

Page 13: Ο αγώνας για το 8ωρο

Οι αγώνες για το 8ωρο συνεχίστηκαν.

Στη σκιά της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1918 και με το φόβο εξεγέρσεων,

νομοθετήθηκαν οι 8 ώρες εργασίας μεταξύ 1919-1920 στις περισσότερες χώρες.

Την πρωτομαγιά οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο την τιμούν με απεργιακές κινητοποιήσεις

και διεκδικήσεις.

Page 14: Ο αγώνας για το 8ωρο

Εργατική Πρωτομαγιά Ελλάδα

Page 15: Ο αγώνας για το 8ωρο

Μάης 1936

40.000 καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατέβηκαν σε απεργία,

διεκδικώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Η απεργία απλώνεται και μέσα σε λίγες μέρες παίρνει χαρακτηριστικά γενικού ξεσηκωμού αφού στο

πλευρό των εργατών σπεύδουν τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Page 16: Ο αγώνας για το 8ωρο

Η καταστολή από την κυβέρνηση του Μεταξά είναι βίαιη, με αποτέλεσμα τη σφαγή της 9ης Μάη όπου πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.

Απ’ τη φωτογραφία της μάνας πάνω από το δολοφονημένο εργάτη Τάσο Τούση εμπνεύστηκε ο Γιάννης Ρίτσος το συγκλονιστικό “Επιτάφιο”.

Page 17: Ο αγώνας για το 8ωρο

Οι 200 της Καισαριανής το 1944

Το 1944 οι ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις βάφουν την Εργατική Πρωτομαγιά με αίμα. Διατάχθηκε η εκτέλεση 200 αγωνιστών που κρατούνταν στο στρατόπεδο του

Χαϊδαρίου.

Page 18: Ο αγώνας για το 8ωρο

Οι εργαζόμενοι και σήμερα διεκδικούν τα εργατικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματά απεργώντας και διαδηλώνοντας ενάντια

στις μειώσεις μισθών, στηνανεργία, στις εναλλακτικές

μορφές εργασίας, στα ευέλικτα ωράρια, στη μείωση

των δαπανών για την εκπαίδευση και την υγεία.

Η Εργατική Πρωτομαγιά σε όλο τον κόσμο είναι ημέρα διαδηλώσεων,

ημέρα Εργατικών Διεκδικήσεων και Αγώνα για ένα πιο Δίκαιο Κόσμο