Σε ελεύθερη πτώση

Ένα τηλεφώνημα σε ανύποπτο χρόνο μια δίκη που μοιάζει αδιάφορη και μια γυναίκα καθισμένη στο έδρανο άλλοτε κριτής μα συνήθως κρινόμενη στα μάτια της μητέρας της Μεγαλωμένη σε μια τυπική ελληνική οικογένεια η Βασιλική τόλμησε να ανοί-ξει τα φτερά της και να ζήσει Σπούδασε ερωτεύτη-κε βίωσε τον πόνο αλλά και την ευτυχία και κάπου εκεί πριν το τέλοςhellip

Η μοίρα παίζει τελικά παράξενα παιχνίδια και ο χρόνος πάντα συνηγορεί υπέρ της Κι εκεί που όλα φαντάζουν ιδανικά έρχεται η ανατροπή Γιατί το παρελθόν βρίσκει πάντα τρόπο να πατήσει στο παρόν και να ανατρέψει το μέλλον

Πώς είναι δυνατόν αυτό που κάποτε φάνταζε ονειρεμένο να μετατρέπεται σε εφιάλτη δίχως τέ-λος Κι όταν η ζωή σου όλη καταρρέει είναι δυνα-τόν να σηκωθείς ξανά όρθιος και να οικοδομήσεις τα πάντα από την αρχή σε νέα θεμέλια

Την ελεύθερη πτώση λίγοι την τολμούν μα ακό-μα λιγότεροι επιβιώνουν από αυτήν Αν όμως τα κα-ταφέρεις στέφεσαι νικητής για πάνταhellip

Η Κάκια Ξύδη γεννήθηκε στη Σελλασία Λακωνίας όπου έζησε τα πρώτα χρό-νια της ζωής της Τελείωσε το Λύκειο στη Σπάρτη και το St George College στην Αθήνα Ζει και εργάζεται στην Αθήνα όπου παρέχει γραμματειακή υποστήριξη σε ιδιώτεςΤο μυθιστόρημα laquoΣε ελεύ-θερη πτώσηraquo είναι το δεύ-τερο βιβλίο της Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το laquoΤα-ξίδι στην ομίχληraquo που εκ-δόθηκε το Δεκέμβριο του 2010

Σαν παλιό καλό κρασί που μέ-στωσε ο χρόνος η γραφή της Κάκιας Ξύδη Έναν χρόνο μετά το laquoΤαξίδι στην ομίχληraquo η συγ-γραφέας επιστρέφει για να μας ταξιδέψει και να μας υπενθυμί-σει πως η ζωή δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα παζλ Ένα παζλ αποτελούμενο από δεκά-δες μικρά κομμάτια ενωμένα με-ταξύ τους με τρόπο που συχνά κανείς δεν περιμένειhellip

Νατάσα Γκουτζικίδου συγγραφέας

Είχα τη χαρά και την τιμή να διαβάσω από τους πρώτους το βιβλίο της κυρίας Ξύδη Μου κέντρισε το ενδιαφέρον ο τίτλος και στη συνέχεια το ποίημα Ει-δικά ο τελευταίος στίχος laquohellipμε-ρίδες χωρισμένες σοφά η ζωή μαςraquo με άγγιξε πολύ Η υπόθεση άρχισε να εξελίσσεται στα μάτια μου όμορφα στρωτά λιτά κα-τανοητά με όμορφες και καθό-λου κουραστικές αναφορές στο παρελθόνhellip

Έφη Διαμαντάρη αναγνώστρια

Ένας άνθρωπος σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής του Κουβαλάει μαζί του το κοριτσάκι που υπήρ-ξε την κοπέλα και τη γυναίκα Κουβαλάει τα τραύματα και τις πληγές του τις προδοσίες και τις απογοητεύσεις αλλά και τα όνειρα και τις προσπάθειες που ευοδώθηκαν Κι εκεί που όλα μοιάζουν χαμέ-να προδομένα και ισόβια κατα-δικασμένα ανάβει ένα φως Γιατί ο άλλος σε τραυματίζει σε πλη-γώνει και σε προδίδει αλλά σου δίνει και το χέρι του Γιατί ισόβι-ος είναι μόνον ο θάνατος

Αρετή Πάνου συγγραφέας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

ΕΚ∆ΟΣΕΙΣοσελότος

ISBN 978-960-9607-47-6

Ένα τηλεφώνημα σε ανύποπτο χρόνο μια δίκη που μοιάζει αδιάφορη και μια γυναίκα καθισμένη στο έδρανο άλλοτε κριτής μα συνήθως κρινόμενη στα

facebook Κάκια Ξύδη (Kakia Xidi)

Κάκια Ξύδη Σε ελεύθερη πτώση

140 times 210 SPINE 18 FLAPS 60

00_cover_eleftheri ptosiindd 1 4212012 21326 PM

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Σε ελεύθερη πτώση

Κάκια Ξύδη

ΤιΤλος Σε ελεύθερη πτώση ςυγγραφέας Κάκια Ξύδη ςειρα Ελληνική λογοτεχνία [1358]041206 Zωγραφικη εξωφυλλου Ιωάννα Νικολάου επιmέλεια κειmένου Παναγιώτης Αποστολάτος Copyrightcopy 2012 Κάκια Ξύδη

Kαλλινίκου 1 11254 Αθήνα email kaksidiholgr

πρώΤη εκδοςη Αθήνα Απρίλιος 2012 ISBN 978-960-9607-47-6

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα Τηλ 210 6431108e-mail ekdoseisocelotosgmailcom ocelotosotenetgr

www ocelotos gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν 21211993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας Απαγορεύεται η κατrsquo οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή φωτο-ανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή μετάφραση διασκευή αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορ-φή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγ-γραφέα

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

Σημείωμα της συγγραφέως

Η ζωή ακολουθεί τη δική της πορεία Η γραφή λειαίνει τις αιχμηρές γωνίες και ο μύθος συμπληρώνει τα κενά Το μυθιστό-ρημα laquoΣε ελεύθερη πτώσηraquo είναι γραμμένο για την μητέρα μου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η γυναίκα που περιγράφω είναι η μητέ-ρα μου ούτε εγώ η κόρη της Περιέχει όμως πολλά προσωπικά μου βιώματα

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που με εμπιστευτήκατε και κρατάτε αυτή τη στιγμή το βιβλίο μου στα χέρια σας και όλους αυτούς που με τις προσωπικές τους ιστορίες που μου κατέθεσαν βοήθησαν ώστε αυτό μου το βιβλίο να αποκτήσει υπόσταση και αληθινή χροιά

7

Έφυγες

Δεν μένεις πια εδώείσαι στο λόφο με τα πεύκαμε του ανέμου τη θλίψηνα κυλά μακριά στο ποτάμι Δεν μένεις πια εδώείσαι δαχτυλίδι στου σύννεφου την άκρημε του άστρου την αντιφεγγιάνα δίνει ζωή στις σκιές Δεν μένεις πια εδώείσαι παντούστον ήλιο που με τυφλώνει μέσα από τα κληματόφυλλαστο τρίξιμο του μεντεσέστο γρύλισμα του σκύλουστην υδρορροή που ξεκόλλησε από τη μανία του αγέρα Μήλα φιρίκια κάστανα καθαρισμένακορδελίτσες ροζ προσεχτικά δεμένεςγύρω από πάνινα σακουλάκια με χυλοπίτεςφτιαγμένες από φρέσκα αυγά και γάλα από τη γίδαμερίδες χωρισμένες σοφά η ζωή μας

Σελλασία 17 Αυγούστου 2010

9

Σαν πρόλογος

Εκεί ο χρόνος είχε σταματήσει Ο μικρόκο-σμος του καθενός γινόταν ένα τεράστιο πρόβλημα Γιατί αν δεν είναι πρόβλημα το

πώς θα γυρίσεις από την άλλη μεριά τη μητέρα σου και πώς θα την αλλάξεις που το κορμί της έχει γίνει σαν βαρίδι τότε τι είναι πρόβλημα Η οικονομική κρίση ή οι εκλογές στην Αμερική

Ξέρεις αυτή ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα αντιμέτωπη με την αρρώστια της μάνας μου Πρώ-τη φορά που χρειάστηκε να ξενυχτήσω στο πλάι της προσέχοντας τον ορό Πρώτη φορά που ήταν αδύ-ναμη και είχα την απόλυτη εξουσία επάνω της Στο μέλλον θα ερχόμουν πολλές φορές αντιμέτωπη με τον εαυτό μου γιrsquo αυτόν το λόγο αλλά εκείνη τη στιγμή αυτό ήταν κάτι που δεν ήξερα και ούτε καν μπορούσα να φανταστώ

Ένας θάλαμος τρία επί οκτώ με τρία κρεβάτια και δύο παραβάν που από τη μια προσπαθούσαν να ξεχωρίσουν τους πόνους και την απελπισία ενώ από την άλλη να ενώσουν την κούραση και την ελ-πίδα Με τη μάνα μου την κυρα-Δωροθέα στο πρώ-

10

Κάκια Ξύδη

το κρεβάτι και στο δεύτερο την κυρία Στέλλα τη μάνα της Κατερίνας και της Πέπης Η κυρία Στέλλα είχε πεσμένο αιματοκρίτη με είκοσι δύο την έφε-ραν και μετά από δύο φιάλες αίμα και έναν ορό σιδήρου που της έριξαν μόλις και μετά βίας έφτασε το είκοσι πέντε Ήταν βέβαια ενενήντα ετών αλλά τυχερή που είχε δύο κόρες οι οποίες την κοιτούσαν στα μάτια μέρα νύχτα

Στο τελευταίο κρεβάτι η ενενηνταδυάχρονη μάνα της Δέσποινας με δύσπνοια και μεγάλη ανη-συχία Περίμενε και την άλλη κόρη της από την Αθήνα που κόντευε κι εκείνη τα εξήντα και είχε πρόβλημα με το γόνατο Δύσκολα περπατούσε κι όσο για σκάλες ας μην το συζητήσουμε καλύτερα Έπρεπε να κάνει επέμβαση αλλά ο γιατρός την κα-θυστερούσε Η μάνα της είχε καρκίνο σε προχωρη-μένο στάδιο Αυτές ήταν οι τελευταίες της μέρες στη ζωή και θα τις περνούσε σε ένα ψυχρό νοσοκομείο φορώντας αυτήν την καταραμένη μάσκα οξυγόνου που τόσο μισούσε

Έτσι είχε πεθάνει και ο μπαμπάς μου πριν πέντε ndashγιατί δεν λέω έξιndash χρόνια Δεν την ήθελε τη μάσκα οξυγόνου και συνεχώς την έβγαζε Δεν ήθελε τη νο-σηλεία Μας κοιτούσε απόμακρα και έδιωχνε με όλη του τη δύναμη τις νοσοκόμες που προσπαθούσαν να του βάλουν τον ορό laquoΤι να τον κάνω τον ορό τι να τα κάνω τα χάπιαraquo μας έλεγε με το βλέμμα

11

Σε ελεύθερη πτώση

του ακούγοντας ήδη τις φωνές που τον καλούσαν από τον άλλο κόσμο Με τη διαύγεια πνεύματος που είχε ως την ύστατη ώρα ήξερε ότι το τέλος είχε έρθει και τίποτα και κανένας δεν μπορούσε να το εμποδίσει Και αφού μας έδιωχνε με ένα πείσμα ανε-ξήγητο έκλεινε τα μάτια του για να ξεκουραστεί κι εγώ έβρισκα την ευκαιρία και του έβαζα για λίγο το οξυγόνο θέλοντας να κάνω τι Να παρατείνω λίγο ακόμα τη ζωή Να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου Και η κυρα-Δωροθέα αν κι έχανε τον άντρα της πιο λογική είπε laquoΜα ας μας πουν επιτέλους υπάρχει ελπίδα Αν δεν υπάρχει ας τον αφήσουν ήσυχο γιατί τον παιδεύουνraquo

Δύναμη μεγάλη δύναμη οι παλιές γυναίκες Αντιμετώπιζαν στωικά και τα μικρά και τα μεγάλα

bull

Η κυρία Στέλλα σηκώθηκε αργά αργά και με τη βοήθεια του laquoπιraquo της πήγε μια βόλτα στο διάδρομο Ένα αχνό χαμόγελο είχε χαραχτεί στο πρόσωπο της μάνας μου κάποιο όνειρο έκανε τον ύπνο της ευχά-ριστο Τα σκληρά χαρακτηριστικά της είχαν μαλα-κώσει και τα ωχρά της χείλη κάτι ψέλλιζαν Πήρα το χέρι της που το είχε ανεβάσει στο στήθος της το ίσιωσα το έβαλα στο κρεβάτι και κρατώντας το για να μην εμποδίζεται η έκχυση του ορού στη φλέβα παρακολουθούσα τη Ροζίνα από τη Ρουμανία Στα μάτια κοιτούσε την ετοιμοθάνατη κυρα-Μαρία που

12

Κάκια Ξύδη

βογκούσε συνεχώς επί δώδεκα ώρες Από την Πα-ρασκευή το βράδυ που είχα πάει εκεί μέχρι τη Δευ-τέρα που της άλλαξαν θάλαμο δεν είχε σταματήσει ούτε πέντε λεπτά να ζητάει βοήθεια laquoΣε παρακαλώ σε παρακαλώraquo έλεγε και ξανάλεγε αλλά ποιος να την βοηθήσει Ήξερε ότι ο δρόμος που διένυε ήταν μοναχικός και αυτό την φόβιζε Από τη στιγμή που κατάλαβε ότι έρχεται το τέλος έχασε το θάρρος της και δεν ήθελε να τον διαβεί Μήπως και ο πατέρας μου δεν είχε δειλιάσει την τελευταία στιγμή

bull

Τα χέρια του διέγραφαν φανταστικούς κύκλους αμύνονταν και πολεμούσαν τον laquoεχθρόraquo Του μι-λούσε με λόγια ακατάληπτα τον φοβέριζε τον απει-λούσε Σήκωνε το στήριγμα του ορού λες και ήταν παιδικό παιχνίδι και γινόταν το όπλο του ενάντια στις σκιές που τον απειλούσαν από τον απέναντι τοίχο laquoΌχι δεν πρόκειται να με πάρειςraquo του έλεγε θέλοντας να τον ξεγελάσει γιrsquo άλλη μια φορά Όπως είχε γίνει πριν δύο μήνες όταν ήμασταν στο θάλα-μο είκοσι εννέα Μπήκαμε με λοίμωξη κάναμε τις μάσκες μας πήραμε την ενδοφλέβια αντιβίωσή μας τον ξεγελάσαμε και πήγαμε σπίτι μας Το ίδιο και το Μάιο το ίδιο και τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς

Κάποτε πήγα στο Ολυμπιακό Στάδιο για να παρακολουθήσω τα Τσικλητήρεια Είδα τον Μπού-μπκα από κοντά Ήταν ένας από τους τελευταίους

13

Σε ελεύθερη πτώση

του αγώνες Μου έκανε τεράστια εντύπωση ο τρό-πος που προετοιμαζόταν για το άλμα του Έμενε μόνος του και κοιτούσε συνεχώς τον πήχη Βημά-τιζε δεξιά αριστερά πάνω κάτω και μιλούσε Κάθε τόσο κοιτούσε το ύψος και του μιλούσε Ναι μι-λούσε στο ύψος όπως μιλάμε στο φίλο μας στον αδελφό μας Τσακωνόταν και απειλούσε τον πήχη όπως κάνουμε με τον εχθρό μας ή τον κακό γεί-τονα Τα έβαζε με τον αέρα χειρονομούσε εναντί-ον του όπως κάνουμε στο δρόμο όταν κάποιος μας καθυστερεί ή μας κλείνει και δεν μπορούμε να πε-ράσουμε Τέλος αφού συμφιλιωνόταν με όλους η όψη του γαλήνευε έπιανε γερά το κοντάρι του και άρχιζε την προσπάθεια Έπαιρνε φόρα έτρεχε στο διάδρομο αλλά λίγο πριν ανυψωθεί σταματούσε Κάτι δεν του άρεσε και σταματούσε Πηδούσε μόνο όταν ήταν σίγουρος για το αποτέλεσμα Όταν έγινε φίλος με τον αέρα με τον κόσμο με τον πήχη και με το κοντάρι του έκανε το άλμα του ndashτο οποίο βεβαίως ήταν επιτυχημένοndash στα έξι μέτρα και δέκα εκατοστά

Έτσι και με τον πατέρα μου πέρασε όλη η ζωή από μπροστά του Με μισά λόγια ανάμεσα στις στιγμές διαύγειας και στον ύπνο που όσο πήγαινε γινόταν και πιο βαρύς άνοιγε τα μάτια του με κοι-τούσε μου κρατούσε σφιχτά το χέρι και μου έλεγε laquoΚαλά έκανα που την πήρα τη μάνα σου καλά πε-

14

Κάκια Ξύδη

ράσαμε Είχε δίκιο ο θείος ο Ξενοφών τελικά Μην την παρεξηγείς είναι καλή πέρασε δύσκολη ζωή κι αυτή σrsquo αγαπάει όμως να το ξέρεις αυτό όλο την έννοια σου έχειraquo Ήθελα εκείνη τη στιγμή να του πω laquoΜόνο του Λεωνίδα την έννοια έχειraquo αλλά δεν μπορούσα να αντιμιλήσω στην κατάσταση που βρι-σκόταν Άλλωστε αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του πατέρα μου και έπρεπε να τα ακούσω με σεβασμό

Μετά θυμήθηκε τη βραδιά που πήρε για πρώτη φορά στα χέρια του το γιο του τον Λεωνίδα στον οποίο είχε δώσει το όνομα του πατέρα του Μίλησε με ικανοποίηση για τον Πάνο που έγινε πολιτικός μηχανικός και έκανε οικογένεια

Είπε κι άλλα για μένα ndashάλλωστε μόνο εγώ ήμουν στο πλάι του εκείνη τη στιγμήndash μου είπε πόσο πε-ρήφανος ήταν που ανέβαινα ένα ένα τα σκαλιά της δικαστικής ιεραρχίας με επιτυχία και ένα παράπονο τον πήρε όταν σκέφτηκε ότι δεν με είχε καμαρώσει ακόμα νυφούλα

Ζήτησε τον Λεωνίδα ζήτησε τον Πάνο με την οικογένειά του αλλά όταν ήρθαν ήταν πλέον αργά Είχε ήδη πέσει σε κώμα είχε φύγει Έτσι αφού μόνο εγώ βρισκόμουν εκεί με έβαλε να του υποσχεθώ ότι θα προσέχω τη μάνα μου μέχρι το τέλος και σιγά σιγά έπεσε σε λήθαργο Ο άλλος κόσμος τον είχε απορροφήσει ο πόλεμος είχε τελειώσει και μόνο κάτι μυστικές συνομιλίες είχαν μείνει για να κλείσει

15

Σε ελεύθερη πτώση

η υπόθεση Δεν φοβόταν δεν έλπιζε δεν περίμενε τίποτα πια

Η καρδιά του τον είχε προδώσει Ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου στα εξήντα του είχε οδηγήσει αργά και σταθερά σε καρδιακή ανεπάρκεια που αυτή με τη σειρά της ήταν η αιτία να συσσωρευτεί αίμα και υγρό στους πνεύμονες με αποτέλεσμα η αναπνοή του να γίνεται όλο και πιο δύσκολη Αν και τρία χρόνια μικρότερος από τη μάνα μου τελικά πήγε πρώτος σε ηλικία εβδομήντα ετών Δεν περίμενα ποτέ ότι ο πατέρας μου θα άφηνε την αρρώστια να τον φθείρει Φαίνεται όμως πως όταν έρχεται εκεί-νη η ώρα κανένας δεν το αντιλαμβάνεται κανένας δεν θέλει να φύγει οικειοθελώς από αυτή τη ζωή και την τελευταία στιγμή κάνει πως δεν καταλαβαίνει προσπαθώντας να ξεγελάσει ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό

Ήταν πολύ περήφανος άνθρωπος και όπως έλε-γε όταν θα καταλάβαινε το τέλος θα έδινε μια και θα έπεφτε σε κάποιον γκρεμό με το αυτοκίνητό του Φοβόμασταν πολύ με τη μάνα μου Φοβόμασταν κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο μήπως μας πουν τα κακά νέα Από μια έκρηξη δυναμίτη είχε καταστραφεί το τύμπανο του αριστερού του αυτιού και με τα χρόνια ατόνησε και το άλλο Έτσι η ακοή του ήταν σε άθλια κατάσταση όπως και τα αντανα-κλαστικά του laquoΜπαμπά μου μην οδηγείς σε παρα-

16

Κάκια Ξύδη

καλώraquo του έλεγα laquoΤι θέλεις να με πεθάνεις πριν από την ώρα μουraquo

laquoΑχ αυτός ο γιατρός Δεν είδε ότι δεν ακούει Όχι τίποτε άλλο θα πάρουμε και κανέναν αθώο στο λαιμό μαςraquo έλεγα στη μάνα μου κάθε φορά που του ανανέωναν το δίπλωμα

Και η μαμά στωικά τον ακολουθούσε Δεν μι-λούσε Αλλά και να μιλούσε ποιος την άκουγε πλέ-ον Χρόνια και χρόνια είχαν περάσει από τον καιρό που η μαμά διέταζε κι εκείνος δεν μιλούσε ποτέ παρά μόνο άκουγε Άκουγε και έσκυβε το κεφάλι Στα τελευταία του όμως αντέδρασε μάλλον δεν σήκωνε ο οργανισμός του άλλη καταπίεση Καθυ-στερημένα αλλά αντέδρασε Δεν άκουγε κανέναν ότι και να του έλεγε Έκανε μόνο ότι ήθελε αυτός Αντιστράφηκαν οι ρόλοι λίγο πριν το τέλος

bull

laquoΤο κοριτσάκι ήρθε το κοριτσάκιhellip Έλα έλα κοριτσάκι μουraquo άπλωσε τα αδύναμα και μαυρισμένα από τους ορούς χέρια της με λαχτάρα για να το πιά-σει Στο πρόσωπό της είχε απλωθεί ένα γλυκό χα-μόγελο Το μαγουλάκι της κόκκινο έκανε αντίθεση με τα κάτασπρα και αραιά πλέον μαλλιά της ενώ τα μάτια της ndashπου είχαν γίνει σαν δυο μικρά μπλε κου-μπάκιαndash χαμογελούσαν κι έδειχνε ευχαριστημένη

laquoΠοιος είναι μαμάraquo την ρώτησα παραξενεμένη

17

Σε ελεύθερη πτώση

laquoΤο κοριτσάκι είναι δεν το βλέπειςraquo μου απά-ντησε με φυσικότητα

Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο σε ένα συγκε-κριμένο σημείο στην αριστερή γωνία του ταβανιού πάνω από την πόρτα του θαλάμου Το έβλεπε ήμουν σίγουρη γιrsquo αυτό Το καλωσόριζε του μίλα-γε το κανάκευε και όλο της το σώμα ήθελε να πάει κοντά του

laquoΈλα γιαγιά να πάρεις το χάπι σουraquo διέκοψε την τρυφερή στιγμή η νοσοκόμα

laquoΕσύ κορίτσι μου είσαι παντρεμένηraquo την ρώ-τησε έχοντας συνέλθει σαν να μην είχε μεσολαβή-σει τίποτα

laquoΝαι γιαγιά παντρεμένη είμαιraquolaquoΈχεις παιδιάraquolaquoΈχω ένα κοριτσάκιraquolaquoΤο είδα πριν λίγο ήταν εδώraquoΗ νοσοκόμα με κοίταξε απορημένη Την κοίτα-

ξα κι εγώ με νόημα laquoΜη δίνεις σημασίαraquo της είπα Γύρισε να φύγει φτύνοντας τον κόρφο της laquoΆκου είδε το κοριτσάκι μου Θε μου φύλαγεraquo

Ένα τηλεφώνημα σε ανύποπτο χρόνο μια δίκη που μοιάζει αδιάφορη και μια γυναίκα καθισμένη στο έδρανο άλλοτε κριτής μα συνήθως κρινόμενη στα μάτια της μητέρας της Μεγαλωμένη σε μια τυπική ελληνική οικογένεια η Βασιλική τόλμησε να ανοί-ξει τα φτερά της και να ζήσει Σπούδασε ερωτεύτη-κε βίωσε τον πόνο αλλά και την ευτυχία και κάπου εκεί πριν το τέλοςhellip

Η μοίρα παίζει τελικά παράξενα παιχνίδια και ο χρόνος πάντα συνηγορεί υπέρ της Κι εκεί που όλα φαντάζουν ιδανικά έρχεται η ανατροπή Γιατί το παρελθόν βρίσκει πάντα τρόπο να πατήσει στο παρόν και να ανατρέψει το μέλλον

Πώς είναι δυνατόν αυτό που κάποτε φάνταζε ονειρεμένο να μετατρέπεται σε εφιάλτη δίχως τέ-λος Κι όταν η ζωή σου όλη καταρρέει είναι δυνα-τόν να σηκωθείς ξανά όρθιος και να οικοδομήσεις τα πάντα από την αρχή σε νέα θεμέλια

Την ελεύθερη πτώση λίγοι την τολμούν μα ακό-μα λιγότεροι επιβιώνουν από αυτήν Αν όμως τα κα-ταφέρεις στέφεσαι νικητής για πάνταhellip

Η Κάκια Ξύδη γεννήθηκε στη Σελλασία Λακωνίας όπου έζησε τα πρώτα χρό-νια της ζωής της Τελείωσε το Λύκειο στη Σπάρτη και το St George College στην Αθήνα Ζει και εργάζεται στην Αθήνα όπου παρέχει γραμματειακή υποστήριξη σε ιδιώτεςΤο μυθιστόρημα laquoΣε ελεύ-θερη πτώσηraquo είναι το δεύ-τερο βιβλίο της Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το laquoΤα-ξίδι στην ομίχληraquo που εκ-δόθηκε το Δεκέμβριο του 2010

Σαν παλιό καλό κρασί που μέ-στωσε ο χρόνος η γραφή της Κάκιας Ξύδη Έναν χρόνο μετά το laquoΤαξίδι στην ομίχληraquo η συγ-γραφέας επιστρέφει για να μας ταξιδέψει και να μας υπενθυμί-σει πως η ζωή δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα παζλ Ένα παζλ αποτελούμενο από δεκά-δες μικρά κομμάτια ενωμένα με-ταξύ τους με τρόπο που συχνά κανείς δεν περιμένειhellip

Νατάσα Γκουτζικίδου συγγραφέας

Είχα τη χαρά και την τιμή να διαβάσω από τους πρώτους το βιβλίο της κυρίας Ξύδη Μου κέντρισε το ενδιαφέρον ο τίτλος και στη συνέχεια το ποίημα Ει-δικά ο τελευταίος στίχος laquohellipμε-ρίδες χωρισμένες σοφά η ζωή μαςraquo με άγγιξε πολύ Η υπόθεση άρχισε να εξελίσσεται στα μάτια μου όμορφα στρωτά λιτά κα-τανοητά με όμορφες και καθό-λου κουραστικές αναφορές στο παρελθόνhellip

Έφη Διαμαντάρη αναγνώστρια

Ένας άνθρωπος σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής του Κουβαλάει μαζί του το κοριτσάκι που υπήρ-ξε την κοπέλα και τη γυναίκα Κουβαλάει τα τραύματα και τις πληγές του τις προδοσίες και τις απογοητεύσεις αλλά και τα όνειρα και τις προσπάθειες που ευοδώθηκαν Κι εκεί που όλα μοιάζουν χαμέ-να προδομένα και ισόβια κατα-δικασμένα ανάβει ένα φως Γιατί ο άλλος σε τραυματίζει σε πλη-γώνει και σε προδίδει αλλά σου δίνει και το χέρι του Γιατί ισόβι-ος είναι μόνον ο θάνατος

Αρετή Πάνου συγγραφέας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

ΕΚ∆ΟΣΕΙΣοσελότος

ISBN 978-960-9607-47-6

Ένα τηλεφώνημα σε ανύποπτο χρόνο μια δίκη που μοιάζει αδιάφορη και μια γυναίκα καθισμένη στο έδρανο άλλοτε κριτής μα συνήθως κρινόμενη στα

facebook Κάκια Ξύδη (Kakia Xidi)

Κάκια Ξύδη Σε ελεύθερη πτώση140 times 210 SPINE 18 FLAPS 60

00_cover_eleftheri ptosiindd 1 4212012 21326 PM

19

Ένα

Η Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών Βασιλι-κή Δικαίου Πρωτοδίκης

Έχοντας υπόψη την από 10-6-1995 αίτηση τηςhellip κατά τουhellip με την οποία για όσους λόγους αναφέρει στην αίτηση αυτή ζητεί να εκδοθεί διαταγή πληρωμής του τίτλου που αναφέρει στην ίδια αίτηση

Αφού σκέφθηκε σύμφωνα με το Νόμο Επειδή η αίτηση με την οποία ζητείται η έκδοση διατα-

γής πληρωμής με βάσηhellip

bull

Το παλιό μαύρο τηλέφωνο με την υπερυψωμένη υποδοχή του ακουστικού κουδούνισε δυνατά δια-κόπτοντας τη Βασιλική και σκορπώντας έναν οξύ διαπεραστικό ήχο στο ευρύχωρο διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου της Ουίλιαμ Κινγκ laquoΔεν πρόκειται να με αφήσουν να τελειώσω απόψεraquo μουρμούρισε και με την άκρη του ματιού της το αγριοκοίταξε λες και αυτό έφταιγε που χτυπούσε μέσα στη νύχτα Το βλέμμα της πήγε αμέσως απέναντι στο φτιαγμένο από ξύλο τριανταφυλλιάς παραλληλόγραμμο κουτί του εκκρεμούς με το τζαμένιο πορτάκι Μέσα υπήρ-

Μέρος πρώτο