Φ Υ Σ Ι Ο Θ Ε Ρ Α Π Ε Ί Α

Φ Υ Σ Ι Κ Η Υ Γ Ι Ε Ι Ν Η

Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ι Κ Η Υ Γ Ε Ι Α

ΑΡΙΘΜΟΣ

11

ΔΗ Μ Η ΤΡΙΟ Υ ΙΩ. ΧΡΟΝΗ

N.D., D C., D. ORTH., CLASS VIII PROV.

Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ο Ν Ι Κ Η Ν Η Σ Τ Ε Ι Ο Θ Ε Ρ Α Π Ε Ι A Ν Η Σ Τ Ε Ι Α Ξ Α Ν Α Ν Ι Ω Μ Α Τ Ο Σ

ΤΟ ΤΣΕΚΟ ΥΡΙ Τ Η Σ Α Ρ Ρ Ω Σ Τ ΙΑ Σ Ή ιστορία της. Ή λεπτομερειακή κλινική της

εφαρμογή. Τ ά θαυματουργά της άποτελέσματα.

Σ τ ο ι χ ε ι ο θ ε σ ί α - Έ κ τ ύ π ω σ ι ς

Τυπογραφικόν Συγκρότημα: ΕΜΜ. ΡΟΔΑΚΗ

Γβρανίου 7 — Τηλ. 52.33.965 — Άθήναι

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩ. ΧΡΟΝΗΔρος Φυσικής Άφαρμάκου Θεραπευτικής

Δρος Χειροπρακτικής - Δρος Όρθοπαθητικής Σαηεντόλοτ2ιστ - CLASS V I I I PROV.

ΔΗΜ. I. ΧΡΟΝΗΣ,ο.ο.ν.ο.Ο.ολΤηΕΠΙΣΤΗΜΩ Ν Φ Υ Σ ΙΟ Θ Ε Ρ Α Π Ε Υ Τ Η Σ

U E IA ΦΥΣΙΟΒΕΡΑΠΕΓΓΟΥ ΥΠΟΥΡΓ. «ΟΙΝΟΝ. ΠΡΟΝΟΙΑΣI * K ilP O fl P A K T U r ii 4 ρ 0 Ρ 9 0 « Α 8 Η Ί ΙΚ ΙΠ

«ΠβΦΟΙΓΟί ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΝ I ΑΓΓΛΙΚΟΝ ΚΟΛαΕΠΑΝλρ Φ ν ι ι κ Η ΐ θ ε ρ α π ε υ τ ι κ ή ς ;

Η Β Η Σ ? 3 Π Α Λ . Φ Α Λ Η Ρ Ο Ν “ Α θ Η Ν Α Ι

Δ Ε Υ Τ . Ε Ο Σ Τ ϊ Α Ρ Α 2 Κ . 5 , 3 0 * 9 Μ .Μ ,

Κ Α Ι Ε Π Ι Σ Υ Ν / Ξ Ε Ι

Τ Η Λ . 9 9 Ι 4 9 Μ 9 -1 2 Π . Μ . 9 9 1 4 9 9 7 » - · Μ , Μ ,

E i i m n u i r a i E m9Fη

ΙΙΕΙΕΙΙ ΕΙΜ ΙΟ Ν Π Ιΐ:ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ

Ή Ιστορία της. Ή λεπτομερειακή κλινική της

έφαρμογή. Τά θαυματουργά της άποτελέσματα.

ΑΘΗΝΑ 1979

’Απαγορεύεται κάθε μερική ή άλικη άνατύπωσις η δημοσίευσις χωρίς τήν έγγραφο άδεια τοϋ συγ- γραφέως καί τή μνεία τής πηγής προελεύσεώς της.COPYRIGHT BY THE AUTHOR, ATHENS 1979

ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ

01 αρρώστιες δέν προέρχονται άπδ τδν... ΑΡΗ. Παράβασις Βασικών Φυσικών καί Κοσμικών Νόμων βρίσκεται κατά κανόνα πίσω άπδ κάθε άρρώστια, μέ έξαίρεσι τά άτυχήματα.

Γιατί δ άνθρωπος είναι μιά Πνευματική Όντότης, πού χειρί­ζεται καί χρησιμοποιεί ένα σώμα. Δέν είναι δ άνθρωπος τδ σώ­μα του.

Τό σώμα, λέμε, είναι δ Ναδς του Θεού. Και πολύ σωστά. Γιατί τδ σώμα ένοικεΐ δ θείος Σπινθήρ, τδ Πνεύμα πού κατοι­κοεδρεύει στδ κέντρο τού εγκεφάλου. Τδ πνεύμα ζωοποιεί τδ σώ­μα τή στιγμή πού τδ καταλαμβάνει εύθύς μετά τή γέννησι. "Οταν τδ πνεύμα έκδιωχθή βίαια άπδ τδ σώμα, δπως σέ περίπτωσι δυσ­τυχήματος, λιποθυμίας, άναισθητίσεως, ήλεκτροσδκ κλπ., τδ σώ­μα κείτεται κάτω άνίκανο γιά δποιαδήποτε δραστηριότητα. Κι’δταν τό πνεύμα Ιγκαταλείψη δριστικώς τδ σώμα κατά τή στιγμή τού θανάτου, γιατί τδ σώμα άχρηστεύθηκε καί δέν μπορεί νά τό Ιξυ- πηρετήση στή ζωή, τδ σώμα άρχίζει καί άποσυντίθεται σύμφωνα μέ ένα Βασικό Κοσμικό Νόμο πού έπιτάσσει δτι, μόλις φύγει ή Ζωή άπδ έναν οργανισμό, άρχίζει άμέσως ή άποσύνθεσίς του στά συστατικά άπδ τά δποΐα άπετελέσθη.

Καί άφοΰ τδ έν τψ άνθρώπφ πνεύμα είναι ένας θείος Πνευ­ματικός Σπινθήρ, είναι φανερό δτι μετέχει τού θείου. Καί άφοΰ μετέχει τού θείου, καί άφοΰ άποτελεί τμήμα τού θείου, άναγκα- στικά πρέπει νά έχη καί τις ιδιότητες τού θείου, δηλαδή Παν- σοφία, Παντογνωσία, Παντοδυναμία.

Άλλά θά μέ ρωτήσετε: «’Άν αυτό είναι σωστό» — καί εί­ναι — «καί άν ή θεραπεία τού όργανισμοΰ γίνεται πάντοτε έκ

5

τών έσω, από τις "Εμφυτες, Πάνσοφες καί Πανχοδύναμες θερα­πευτικές Δυνάμεις πού ένοικοΰν τδ ανθρώπινο σώμα, δπως πρε­σβεύουν οί Επιστήμες τής Φυσικής Άφαρμάκου θεραπευτικής, τότε πώς συμβαίνει αύτές ο! Πάνσοφες καί Παντοδύναμες "Εμ­φυτες θεραπευτικές Δυνάμεις να μήν μπορούν νά θεραπεύσουν αποτελεσματικά τό σώμα στές πλεΐστες τών περιπτώσεων καί νά έχωμε τό δράμα τών χρονιών έκφυλιστικών μοιραίων ασθενειών πού μαστίζουν σήμερα τήν ανθρωπότητα.;»

.. Ή άπάντησις είναι ή ακόλουθη: «Ναί, βεβαιότατα, ή θερα­πεία τού οργανισμού γίνεται πάντοτε έκ τών έσω, άπό τίς "Εμ­φυτες θεραπευτικές Δυνάμεις. Άλλα οί "Εμφυτες Θεραπευτικές Δυνάμεις, οί Πάνσοφες καί Παντοδύναμες "Εμφυτες θεραπευ­τικές Δυνάμεις έχουν τρία όπλα μέ τά όποια έλέγχουν τό σώμα καί κάνουν τέλεια τήν έκ τών έσω θεραπεία του. Καί αυτά τά όπλα είναι τό ΑΙΜΑ, ή ΝΕΓΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ καί ή ΑΝΑ- ΛΓΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΙΑ. Καί τά τρία αότά όπλα πρέπει νά βρί- σκωνται σέ άρίστη κατάστασι γιά νά μπορέσουν ; οί "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις νά κάνουν τέλεια τό έργο τής έκ τών ΕΣΩ, άπό' μέσα άπό τό σώμα, θεραπείας του δργανισμοϋ, πού είναι ά π ο κ λ ε ι σ τ ι κ ά δικό τους έργο.-1 ■ ·

"Αν τό αίμα. είναι τοξινωμένο καί ακάθαρτο, δέν είναι κα­τάλληλο όργανο γιά τή θεραπεία τού δργανισμοϋ έκ τών έσω, άπό τίς "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις. Ά ν ή Νευρική ’Ενέρ­γεια πού έξαποστέλλει ή ’Εγγενής Νοημοσύνη άπό τό κέντρο τής κεφαλής μέσω τών τρισεκατομμυρίων νευρικών ίνών τής σπον­δυλικής στήλης άπό τά κύτταρα του έγκεφάλου στά κύτταρα τού σώματος, καί πού είναι γιά τό σώμα ό,τι είναι τό νερό γιά τό περιβόλι καί δ ήλεκτρισμός γιά τό έργοστάσιο, άν, λέγω, ή νευ­ρική ένέργεια είναι έλαττωμένη καί λειψή, λόγψ συμπιέσεως καί άποφράξεως δεκάδων χιλιάδων νευρικών ίνών τής σπονδυλικής στήλης άπά έλαφρά μετατόπισι, κυρίως, τών πρώτου καί δευτέ­ρου αύχενικών σπονδύλων πού βρίσκονται στήν κορυφή τής σπον­δυλικής στήλης, τότε ή λειψή αύτή νευρική ένέργεια δέν είναι τό κατάλληλο δεύτερο όπλο στά χέρια τών ’Εμφύτων θεραπευτικών Δυνάμεων γιά τήν άπό αύτές έκ τών έσω θεραπεία του δργανισμοΟ»

Τώρα, σχετικά μέ τό τρίτο δπλο πού έχουν στή διάθεσί τους οΕ "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις του δργανισμόύ καί πού εί­ναι ή ’Αναλυτική Διάνοια, έχομε νά πούμε τούτο: Στό Λεξικό τής Σαηεντόλοτζυ διαβάζομε οτι «ή ΔΙΑΝΟΙΑ», κατά τήν Σαηεντό- λοτζυ, «είναι ένα σύστημα έλέγχου μεταξύ τού 1ν τφ άνθρώπψ Πνεύματος καί τού Φυσικού Σύμπαντος. Ή Διάνοια δέν είναι δ εγκέφαλος. Και ή ’Αναλυτική Διάνοια άποτελεΐται άπύ όπτικές εικόνες, είτε τού παρελθόντος, είτε τού Φυσικού Σύμπαντος, πού έποπτεύονται, διευθύνονται καί προεδρεύονται άπύ τήν έμφυτη γνώσι ένός Πνεύματος, ένός ΘΗΤΑΝ, κατά τήν Σαηεντόλοτζυ. Τό βασικό κλειδί τής ’Αναλυτικής Διανοίας είναι ή ΕΠΙΓΝΩ- ΣΙΣ. "Ενας έχει έπίγνωσι τί συμπεράσματα βγάζει καί τί πράτ­τει. Ή ’Αναλυτική Διάνοια συνδυάζει αισθητικές έντυπώσεις τού άμέσου περιβάλλοντος, τού παρελθόντος (μέσω νοητικών εικόνων) καί έκτιμήσεις τού μέλλοντος, σέ συμπεράσματα πού βασίζονται στίς πραγματικότητες τών καταστάσεων».

"Αν τώρα, ή ’Αναλυτική Διάνοια δέν λειτουργεί καθόλου ή δέν λειτουργεί πλήρως, δπως συμβαίνει στήν περίπτωσι πού μιά άλυσίδα έγγράμμων (νοητικών έντυπωμάτών - είκόνων κακών έμ- πειριών στό παρελθόν) έχει διεγερθή, δραστηριοποιηθή καί έχει καπακώσει, έχει κλείσει τήν ’Αναλυτική Διάνοια, είτε δλοσχε- ρώς, είτε μερικώς, αυτή ή άνύπαρκτη ή λειψή ’Αναλυτική Διά­νοια δέν είναι τό κατάλληλο δργανο στά χέρια τών ’Εμφύτων Δυ­νάμεων τού δργανισμοΰ γιά τό έργο τους, γιατί στήν περίπτωσι αύτή οί "Εμφυτες Πάνσοφες Δυνάμεις στερούνται αύτοΰ τού συ­στήματος έλέγχου τού Φυσικού Σύμπαντος, στό δποΐο ύπάγεται καί τό υλικό σώμα τού άνθρώπου.

Είναι σάν νά έχετε ένα γίγαντα αρχαίο πολεμιστή πού δύ- ναται τά πάντα, άλλά πού τού δίδετε γιά δπλισμό του μιά τρύπια ασπίδα, ένα άμβλυμένο, χωρίς αιχμή, δόρυ καί ένα τρύπιο, ανοι­χτό, ξεκαυκαλωμένο κράνος. Μέ τέτοιον έλαττωμένο όπλισμό δέν μπορεί, βέβαια, νά είναι άήττητος. Ή ασπίδα είναι τό αίμα, τό δόρυ είναι ή Νευρική Ινέργεια καί τό κράνος είναι ή ’Αναλυτική Διάνοια. Μέ ακάθαρτο αίμα, μέ έλαττωμένη νευρική ενέργεια καί μέ λειψή άναλυτική διάνοια δέν μπορούν οΕ "Εμφυτες θεραπευτι­

7

κές Δυνάμεις νά κάμουν τέλεια τδ έργο τους, τής άπδ ΜΕΣΑ άπδ τδ σώμα θεραπείας του δργανισμοΰ.

Τδ τοξινωμένο, βρώμικο κοιΐ άκάθαρτο αίμα μοιάζει μέ Ινα -ποτάμι δστερα άπδ μια νεροποντή. ’"Οταν τδ νερό του είναι κα- θαρδ καί διαυγές, χωρίς ξένες ϋλες, τρέχει, νά πούμε, μέ ταχύ­τητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα καί μέ αύτή τήν ταχύτητα ποτίζει τα παρακείμενα κτήματα καί τα ζωογονεί. Τώρα, άς πούμε πώς μι4 μεγάλη νεροποντή μέ τήν έπακόλουθη κατεβασιά, έριξε μέσα στδ ποτάμι, λάσπες, χαλίκια, πέτρ-ες, κορμούς δένδρων, πτώματα ζώων καί έπηξε κατά κυριολεξία τδ ποτάμι. Ποιδ θά είναι τδ άμεσο αποτέλεσμα; Τδ ποτάμι, πού καθαρό καί διαυγές έτρεχε μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα, θα τρέχη τώρα μέ ταχύτητα μόλις 10 χιλιομέτρων τήν ώρα, για να φέρη συμφορά καί κατα­στροφή στα παρακείμενα κτήματα, αντί για τροφή καί άναζωο- γόνησι. Τδ ίδιο ακριβώς συμβαίνει καί μέ τδ αίμα. "Οταν τδ αίμα είναι καθαρό, χωρίς τοξίνες, ξένες ύλες καί βρώμικο ύλικό, τρέ­χει, να πούμε, μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα καί μέ αύτή τήν ταχύτητα μεταφέρει τροφή καί όξυγόνο στά κύτταρα καί μέ τήν ίδια ταχύτητα τών 50 χιλιομέτρων τήν ώρα άπομακρύνει άπδ τα υγρά τών ιστών τις τοξίνες καί τά δηλητήρια — προϊόντα τού μεταβολισμού. ”Αν δμως τδ αίμα, λόγψ παραβάσεων τών Κανόνων ’Ορθής Διατροφής καί Διαβιώσεως, λόγψ παραβάσεων τών Βα­σικών Φυσικών καί Πνευματικών Νόμων, είναι γεμάτο βρώμικο καί άρρωστημένο ύλικό, τοξίνες καί δηλητήρια, θά πάθη δ,τι καί τδ ποτάμι μετά άπδ μιά μεγάλη νεροποντή. Δέν θά μπορή πια νά τρέχη μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα καί θά τρέχη μέ ταχύτητα μόνον 10 χιλιομέτρων τήν ώρα. Καί τότε ή τροφή καί τδ όξυγόνο θά μεταφέρωνται μέ τδ αίμα στά κύτταρα μέ τα­χύτητα 10 χιλιομέτρων τήν ώρα, δηλαδή μέ ταχύτητα μειωμένη στδ 1/5 τής φυσιολογικής, καί ή αποβολή τών τοξινών καί δη­λητηρίων άπδ τά υγρά τών ιστών θά γίνεται μέ ταχύτητα έλατ- τωμένη στδ 1/5 τής φυσιολογικής, πράγμα πού σημαίνει κακή θρέψι, κακή όξυγόνωσι, λίμνασμα τοξινών καί δηλητηρίων, πε­ραιτέρω τοξίνωσι, κακή ύγεία, άποτυχία στήν προσπάθεια τών Εμφύτων θεραπευτικών Δυνάμεων τού οργανισμού νά διατηρή­

8

σουν τήν υγεία τού όργανισμοΰ σέ άρίστη κατάστασι καί να τόν θεραπεύσουν κατά τέλειο τρόπο, πάντοτε έκ τών I σ ω, δταν άρρωστήση.

Τώρα, άν συμπιέζονται καί άποφράσσονται δεκάδες χιλιάδες νευρίδια τής σπονδυλικής στήλης καί τών σπονδυλικών νεύρων άπό έλαφρά μετατόπισι των πρώτου καί δευτέρου αύχενικών σπον­δύλων, κυρίως, τά μέρη του όργανισμοΰ πού τροφοδοτούνται μέ νευρική ένέργεια άπό τίς συμπιεσμένες καί φραγμένες νευρικές ΐνες, δέν παίρνουν πια αρκετό ποσό νευρικής ένεργείας καί πα­θαίνουν τοπικώς έλάττωσι τοϋ νευρικού τόνου, άτονία, άτροφία, άρρώστια, δ,τι άκριβώς παθαίνει ένα μέρος τού περιβολιού δταν έλαττωθεί τό νερό πού τό ποτίζει, ή δ,τι παθαίνει τό έργοστάσιο δταν έλαττωθή ή τάσις τού ήλεκτρικοΰ ρεύματος πού χρειάζεται για να κινηθούν οί μηχανές του.

”Αν τέλος, ή ’Αναλυτική Διάνοια δέν λειτουργεί, ή δέν λει­τουργεί πλήρως λόγψ διεγέρσεως, λόγο) δραστηριοποιήσεως άλύ- σεων έγγράμμων πού τήν έχουν σφαλίσει, καπακώσει δλικώς ή μερικώς, οί ’Έμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις δέν μπορούν νά I- λέγξουν ή νά έλέγξουν πλήρως τόν δργανισμό καί νά τόν διατη­ρήσουν σέ άρίστη υγιεινή κατάστασι ή νά τόν θεραπεύσουν πλή­ρως εκ τών εσω, δταν άρρωστήση.

Ή Φυσική Θεραπευτική - Φυσιοθεραπεία (καί δχι Φυσικο­θεραπεία) - ΝATUROPΑΤΗΓ - NATURE CURE, καί ή Φυ­σική Υγιεινή, μέ τήν έφαρμογή τών Βασικών Κανόνων ’Ορθής Διατροφής καί Διαβιώσεως, μέ καθάρσεις, μέ φρουτοδίαιτες, κυ­ρίως μέ χρήσι ώμών φρέσκων ζουμερών φρούτων, μέ ώμούς φρε- σκοστιμμένους χυμούς φρούτων κυρίως, καί χόρτων κατά δεύτερο λόγο, μέ μικρής ή μεγάλης διαρκείας νηστείες μέ νερό μόνον, καί μέ τήν χρήσι άποκλειστικώς καί μόνον δλων τών Φυσικών θερα­πευτικών Δυνάμεων — ΗΑΙΟΣ, ΑΕΡΑΣ, ΝΕΡΟ, ΓΗΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ — έπαναφέρει στό αίμα καί στά ύγρά τών ίστών τήν διαταραχθείσα φυσιολογική τους χημεία, πού είναι έ- λαφρώς άλκαλική.

Στό Βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΓΜΑ-

9

ΤΟΣ, πού είναι μια πραγματική Εγκυκλοπαίδεια τής Φυσικής Άφαρμάκου θεραπευτικής καί Φυσικής Τγιεινής καί στά άλλα βιβλία μας ΟΔΗΓΟΣ ΓΓΕΙΛΣ ΓΙΑ ΟΛΟΓΣ καί ΟΔΗΓΟΣ Γ- ΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΓΣ, Συμπλήρωμα Ιον, ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΓΓΙΕΙΣ καί ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΓΤΙΚΗΣ ΑΓΩ­ΓΗΣ, ύπάρχει πλήρης άνάπτυξις του θέματος τής Φυσικής Υ ­γιεινής καί των Βασικών Κανόνων Όρθής Διατροφής καί Δια- βιώσεως, των διαφόρων φυσικών μέσων καί μεθόδων καθάρσεως του αίματος καί τών υγρών τών ιστών καί τής έπαναφοράς σ’ αυτά τής διαταραχθείσης έλαφρώς αλκαλικής χημικής τους συνθέσεως.

Ή Χειροπρακτική, μέ τή χρήσι τών χεριών καί μόνον, έπα- ναφέρει άνωδύνως καί χωρίς δυσμενείς έπιπτώσεις, στην φυσιο­λογική τους θέσι τούς έλαφρώς μετατοπισμένους σπονδύλους από παλιό ή πρόσφατο μηχανικό σόκ, άπό πέσιμο από ζώο, πέσιμο άπό δένδρο, πέσιμο άπό σκάλα, άπό ποδήλατο, άπό μηχανάκι, άπό αύ- τοκινητιστικό δυστύχημα, άπό χτύπημα τής κεφαλής στόν πυθμέ­να τής θαλάσσης κατά τις καταδύσεις - βουτιές, άπό πέσιμο ή κτύ­πημα στό φούτ-μπώλ, στήν πάλη, στήν πυγμαχία, άπό πέσιμο στό σκι ή στά πατίνια, άπό πέσιμο δταν προσπαθούμε νά άνεβοΟμε ή νά κατεβοΰμε τή σκάλα τράμ, τραίνου, λεωφορείου έν κινήσει, άπό γλύστρημα καί πέσιμο στό δρόμο ή κατά τή διάρκεια παιχνιδιών καί γυμναστικών άσκήσεων, άπό κτύπημα στό κεφάλι μέ πέτρα, ξύλο, γροθιά, άπό λαβή στόν αύχένα, άπό κακό τράβηγμα τοϋ παι­διού κατά τή γέννησί του καί βασικώς άπό χρήσι μετάλλινων λα­βίδων - φόρσεπτς - χουλιαριών γιά τήν έξαγωγή τού παιδιού κατά τόν τοκετό καί άπό σήκωμα καί ώθησι βαρέων άντικειμέ- νων. Μέ τήν έπαναφορά στή φυσιολογική τους θέσι τών έλαφρώς μετατοπισμένων σπονδύλων μέ τήν Χειροπρακτική, έξαφανίζον- ται νευρικές συμπιέσεις καί ό άνθρωπος άπαλλάσσεται άπό σω­ρεία δυσκολιών πάσης φύσεως καί άσθενειών πού προκαλοϋντάι άπό τις συμπιέσεις αυτές στόν κορμό τής σπονδυλικής στήλης καί στά σπονδυλικά νεύρα (βλέπε τό Κεφάλαιο ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ τού Βιβλίου μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ,

10

ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ, ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ - ΧΕΙΡΟΠΡΑ­ΚΤΙΚΗ),

Τέλος, ή ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ, ή νέα μεγάλη ’Επιστήμη, πού δέν είναι θεραπευτική έπιστήμη, άλλ’ άσχολεΐται μέ τήν απαλ­λαγή τοΰ άνθρώπου άπό τά έν διεγέρσει έντυπώματα-νοητικές ει­κόνες κακών Ιμπειριών τοΰ πνεύματος στδ παρελθόν, πρόσφατο ή απώτατο, πού κουβαλάμε μαζί μας άκόμη καί έκ γενετής, βοηθάει τόν άνθρωπο να άνεβή στόν ψυχικό τόνο, να Ιλθη έξ δλοκλήρου στόν παρόντα χρόνο, να έπανέλθη στή δική του ταυτότητα καί νά ξανάβρη τόν ίδιο τόν έαυτό του, καί τόν άπαλλάσσει, κατά τήν πορεία τής διαγραφής αυτών τών παλιών έντυπωμάτων, άπό τήν κόλασι πού τοΰ δημιουργεί ή διέγερσις αύτών τών παλιών έντυ­πωμάτων - κακών έμπειριών του πνεύματος, άπό άντιξοότητες, δυσκολίες και δράματα πού περνάει σήμερα στή ζωή. (Βλέπε λε­πτομερή έκθεσι τοΰ δλου θέματος στό βιβλίο τοΰ L. RON HUB­BARD «ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ - ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ» καί στό ύπό Ικδοσι βιβλίο μας «ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ».

Πίσω άπό τις δυσκολίες μας στή Ζωή, πίσω άπό τις άδυνα- μίες μας καί τις ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ μας βρίσκεται ΠΑΡΑΒΑΣΙΣ τών Βασικών ΚΟΣΜΙΚΩΝ καί ΦΓΣΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

1) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΕΩΣ. Ό Μωσαϊκός νό­μος «’Οφθαλμόν άντί οφθαλμού» καί «όδόντα άντί δδόντος», δ νό­μος τής ξαναπληρωμής, δ Καρμικός νόμος τής Μεταφυσικής. Καί δ νόμος αύτός έπιτάσσεί: 'Όποια άδικοπραγία κάμης, σέ δποιο- δήποτε τομέα τής ζωής, δποιασδήποτε φύσεως, άργά ή γρήγορα θά πληρωθής μέ τό ίδιο άκριβώς νόμισμα. Ό νόμος αύτός είναι άτεγκτος καί λειτουργεί μέ μαθηματική άκρίβεια, δπως βρίσκουν σέ έκατσντάδες χιλιάδες περιπτώσεων καί σέ δλα τά γεωγραφικά πλάτη καί μήκη τής ύδρογείου, κατά τήν έφαρμογή τής άτομι- κής Σαηεντόλοτζυ - Νταγιανέτικς - Διανοητικών.

2) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΓΟ ΡΟΩΝ

11

ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, τής ροής ένεργείας πρός τά Ιξω, πρός τούς άλλους, πρός τό περιβάλλον, καί της ροής ένεργείας άπό τούς άλλους, άπό τό περιβάλλον, πρός τά μέσα, πρός τόν έαοτό μας. "Ο,τι κάνομε πρός τά Ιξω, πρός τους άλλους, πρός τό περιβάλλον γενικώς, είτε καλό, δπως καλές πράξεις, βοήθεια πάσης φύσεως, καλά συναι­σθήματα, καλές σκέψεις, είτε κακό, δπως κακές πράξεις καί άδι- κοπραγίες πάσης φύσεως, άκόμη καί κακές σκέψεις καί κακά συναισθήματα, είναι ΡΟΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ (φλόου άουτ) καί δ,τι μάς έρχεται άπό τό περιβάλλον, καλό ή κακό, βοή­θεια, έκτίμησις, καλά συναισθήματα, καλές σκέψεις ή άδικοπρα- γίες πάσης φύσεως σ’ δλους τούς τομείς τής ζωής, κακά συναι­σθήματα, κακές σκέψεις, διαβολές καί υποτιμήσεις, είναι ΡΟΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ (φλόου ίν ) .

Ό Κοσμικός Νόμος τής ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΓΟ Α Ϊ­ΤΩΝ ΡΟΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΙ ΤΟΓΣ. "Αν δίδεις κακό πρός τά Ιξω, θά πάρης, άργά ή γρήγορα, άντίστοιχο κακό πρός τά μέσα, πρός τόν έαυτό σου. Ένώ άντιθέ- τως, άν δίδεις καλό πρός τά Ιξω, άργά ή γρήγορα, θά πάρης καλό πρός τά μέσα, πρός τόν έαυτό σου, έστω καί άπό πολλές πλευρές άπό δπου δέν τό περίμενες, γιατί δ Νόμος αυτός έπιτάσσει τήν ίσορρόπησι των δύο αυτών ροών ένεργείας πρός τά μέσα καί πρός τά Ιξω.

Καί έδώ άκριβώς βρίσκεται τό μυστικό τής πραγματικής, ανιδιοτελούς καί χωρίς σκέψι ή έλπίδα άνταποδόσεως ΑΓΑΠΗΣ πού έκήρυξε δ Χριστός. "Οταν προσφέρεις τέτοια άγάπη στό πε­ριβάλλον σου, ατούς συνανθρώπους σου, στην κοινωνία, άργά ή γρήγορα θά πάρης τέτοια άγάπη, τέτοια βοήθεια άπό τις πιό άπί- θανες πηγές πού δέν τις περίμενες καί δέν τις φανταζόσουν, γιατί ή ίσορρόπησις των δύο αυτών ροών ένεργείας πρός τά μέσα καί πρός τά έξω, θά πραγματοπαιηθή, θέλομε δέν θέλαμε, είτε έχομε έπίγνωσί της, είτε δέν ϊχομε. Καί δ νόμος αύτός, στήν περίπτωσι προσφοράς άληθινής Χριστιανικής ’Αγάπης πρός τούς συνανθρώ­πους καί τήν κοινωνία, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς υπολογισμό, χω­ρίς σκέψι ή έλπίδα άνταποδόσεως, είναι δ Νόμος πού σπάζει τό Νόμο τού Κάρμα, πού σταματάει τόν άδήριτο καί άκαταμάχητο

12

καί παντοδύναμο Νόμο της ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΕΩΣ, τής ΞΑΝΑ- ΠΛΗΡΩΜΗΣ.

’Άν τή στιγμή πού μάς άδικου ν, πού μάς ραπίζουν, δείξωμε άγάπη καί γυρίσωμε καί την άλλη παρειά μας, δ καρμικδς νόμος σταματάει αύτήν ακριβώς τή στιγμή.

Τώρα, τό πρόβλημα είναι, πώς θά Ιχωμε τή δύναμι νά τό πράξωμε. Γιατί τά έντυπώματα - νοητικές εικόνες - Ιγγραμμα τών παληών κακών έμπειριών τού Πνεύματος, είναι αύτοματισμοί καί διεγείρονται καί δροΟν αύτοματικώς, καί χρειάζεται δ άνθρωπος νά είναι πολύ ψηλά στδν ψυχικό τόνο γιά νά άποφύγη τήν κα­κοήθη έπιρροή τους. Ή διαγραφή αύτών τών έγγράμμων μέ τήν Σαηεντόλοτζυ βοηθά πρδς αύτή τήν κατεύθυνσι.

«Νά συνέχισης τήν εύποιία, τήν έξυπηρέτησι τών συνανθρώ­πων σου, τής κοινωνίας, παρά τίς έπιθέσεις πού σοΟ γίνονται, παρά τήν έχθρική τους άπόκρισι. ΑΪΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ» το­νίζει δ Ιδρυτής τής Σαηεντόλοτζυ L. RON HUBBARD.

Η ΚΑΛΩΣΓΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΑΙΣΙΩΝΗ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΪ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΟϊ. Χωρίς αυτό δέν μπορεί νά ύπάρξη πλήρης καί διαρκής σωματική καί ψυχο- διανοητική ύγεία. Τό μίσος, ή κακία, δ φθόνος, ή ζηλοτυπία, οί κακές σκέψεις καί τά κακά συναισθήματα, ή ύπομίμησις, διαβολή καί ύπονόμευσις τών συνανθρώπων σου καί τής κοινωνίας, τοξι- νώνουν σ’ δλο τό διάστημα του 24ώρου τό αίμα σου καί τά ύγρά τών ίστών, δτιδήποτε καί άν τρώς, δτιδήποτε καί άν κάνεις. Τό ίδιο κάνουν τά πάθη σου, οί γρίνιες σου, οί έκνευρισμοί σου, οί έχθρότητές σου, οί αρνητικές δραστηριότητές σου, οί άδικοπρα- γίες σου.

"Αν μπορούσαμε νά είμαστε ήπιοι, ήρεμοι, άνεκτικοί, δημι­ουργικοί καί νά Ιφαρμόζαμε τό Νόμο τής ΑΓΑΠΗΣ πού έκήρυξε δ Χριστός, θά μπορούσαμε νά Ιχωμε καί ζηλευτή σωματική ύγεία, δτιδήποτε κι’ άν τρώγαμε, μέσα στά δρια τής σττοιχειώδους λο­γικής.

Γιατί δ ψυχικός παράγων είναι πίσω άπδ τίς δυσκολίες τών άνθρώπων καί τίς σωματικές άκόμη, κατά Ινα μεγάλο ποσοστό,

13

τουλάχιστον, καί είναι παράγων παντοδύναμος, πιό δυνατός καί άπό τόν καθαρά όργανικό παράγοντα.

Χέρια λοιπόν καθαρά, πάνω απ’ δλά, αν δέν θέλομε ©ί καται­γίδες καί οί άνεμοι νά μάς ρημάξουν κάποτε στό μέλλον.

Καί δταν οί άνεμοι καί οί καταιγίδες χτυπούν τά πορτοπα- ράθυρά σου, καί δλα άρχίζουν νά γκρεμίζωνται γύρω σου, καί δλοι καί δλα φαίνονται νά είναι έναντίον σου, τί πρέπει νά πρά­ξης;

’Όχι τό κεφάλι κάτω, δχι βρισιές, κατάρες, άντεπΐθεσις, άδικοπραγίες. Γιατί οί παληές άδικοπραγίες, τό κακό σου κάρμα, είναι σάν τή βροχή.

"Αν βρέχει καί μείνης Ιξω, μέσα στη βροχή, άνυπεράσπι- στος, θά βραχής, θά κρυολογήσης βαρειά, θά πάθης.

“Ομως, Ιχεις ένα μέσο νά έλαττώσης καί νά κάμης πιό όπο- φερτά καί πιό ήπια τά δεινά σου. Καί αύτό είναι ή δμπρέλλα. “Ανοιξε τήν δμπρέλλα σου καί προστάτευσε τόν έαυτό σου. Μ’ αύ­τό τόν τρόπο δέν θά βραχής τόσο καί δέν θά κρυολογήσης βαρειά καί δέν θά πάθης ανεπανόρθωτη’ζημιά.

Καί την δμπρέλλα σου τήν προσφέρει δ άνωτέρω Κοσμικός Νόμος τής ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΓΟ ΡΟΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ πρός τά μέσα καί πρός τά Ιξω. Ή Ισορρόπησις αύτών τών δύο ροών Ινεργείας είναι άπαραίτητη γιά τήν δπαρξι σταθερής ύγείας ψυχοδιανοητικής καί σωματικής άκόμη.

“Οταν σέ χτυπούν οί άνεμοι καί οί καταιγίδες στή ζωή, δ νόμος τής Άνταποδόσεως βρίσκεται σέ δράσι καί αύτό πού σοΰ συμβαίνει είναι ροή Ινεργείας άπ’ Ιξω, άπό τό περιβάλλον, πρός τά μέσα, πρός τό μέρος, σου, είναι ή πληρωμή σου γιά τίς άδικο­πραγίες πού διέπραξες στό παρελθόν πρός τά Ιξω, πρός τους συ­νανθρώπους σου, πρός τήν κοινωνία. Μπορείς νά έλαττώσης τήν κακοήθεια τής δυνάμεώς του κάνοντας δλόψυχα μιά έξόρμησι πρός τά Ιξω μέ δική σου άγαθοποιό ροή Ινεργείας πρός τά Ιξω, μέ δική σου δλόψυχη έκστρατεία εύποιίας, βοήθειας, έξυπηρετήσεως, Αγά­πης πρός τό περιβάλλον, πρός τούς συνανθρώπους σου πού Ιχουν

Ϊ4

άνάγκη βοήθειας καί συμπαραστάσεως, πρός τήν κοινωνία. Μέ αυτή τήν όλόψυχη άγαθοποιό ροή Ινεργείας πρός τά Ιξω θά Ιξου- δετερώσης σέ μεγάλο βαθμό τήν Ιντασι τής ροής Ινεργείας πρός τά μέσα, πρός τόν Ιαυτό σου, κακοήθους φύσεως, πού προκαλεΐται άπό τή διέγερσι καί δραστηριοποίησι του Νόμου τής Άνταποδό- σεως, τοϋ ΚαρμικοΟ Νόμου, καί τά δεινά σου θά είναι πολύ λι- γώτερα καί δχι τόσο καταστροφικά.

Τώρα, ή ροή Ινεργείας πρός τά Ιξω, ή δική σου βοήθεια πρός τά Ιξω, δέν είναι μόνον σέ χρήματα πού, Ινδεχομένως, δέν τά έχεις άρκετά. Τά καλά συναισθήματά σου, οί καλές σκέψεις σου, ή συμπαράστασίς σου, ή καλή σου συμβουλή, ό καλός σου λό­γος, ή κάθε είδους βοήθεια καί προσφορά σου, είναι Ιξίσου δυνατή ροή Ινεργείας πρός τά Ιξω, πού έξουδετερώνει, ώς Ινα σημείο, τήν πρός τά μέσα, πρός τόν Ιαυτό σου, ροή Ινεργείας κακής φύ­σεως του Νόμου τής Άνταποδόσεως, τοϋ Καρμικοΰ Νόμου.

Μιά καλή κουβέντα είναι Ινα κομμάτι χρυσάφι. Μιά άσχημη κουβέντα είναι σάν μιά σφαίρα πού φεύγει άπό τήν κάννη τοϋ τουφεκιοϋ καί μπορεί νά σκοτώση άνθρωπο.

"Αν λοιπόν τηρήσωμε τόν Κοσμικό αύτό Νόμο μέ ροή ένερ- γείας άγαθοποιοΰ φύσεως πρός τά Ιξω, πρός τό περιβάλλον, πρός τούς συνανθρώπους μας καί πρός τήν κοινωνία, χωρίς σκέψι ή Ιλ- πίδα άνταποδόσεως, βοήθειας καί συμπαραστάσεως πάσης φύσεως, ή 'Γγεία, ή Γαλήνη καί ή 'Αρμονία στή ζωή, ή έπιτυχία, ή ίδια ή εύτυχία, στό μέτρο τοϋ άνθρωπίνως δυνατοϋ, θά είναι δ κλή­ρος μας. Ά ν τόν παραβιάσωμε, ή κακοήθους φύσεως ροή ένερ- γείας πρός τά μέσα, πρός τόν Ιαυτό μας, άνεμπόδιστα θά αύξά- νεται μέ τήν πάροδο τοϋ χρόνου καί πάσης φύσεως δυσκολίες θά άκολουθήσουν, δργανικές, ψυχοδιανοητικές, οικονομικές, οικογε­νειακές, κοινωνικές. Γιατί άπό τό παρελθόν κουβαλάμε πολύ 6α- ρειά κληρονομιά καί γ ι’ αύτήν πληρώνομε στή ζωή μας.

Τέλος, ©Ε στατιστικές τής Σαηεντόλοτζυ τών τελευταίων I- τών άπέδειξαν ΤΗΝ ΓΗΑΡΞΙ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΑΛΑΟΓ ΚΟΣΜΙ­ΚΟΥ ΝΟΜΟΓ, πού λέγει δτι: «Ή ροή Ινεργείας πρός τά μέσα, πρός τόν Ιαυτό μας, εύεργετικής φύσεως, αύτό τό εύεργετικό

15

Φλόου ”Ιν, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΘΗ ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΓΑΘΟΠΟΙΟ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ, μέ δική μας Αγαθοποιό ροή ένεργείας πρδς τά Ιξω, πρδς αότδν πού μάς προσέφερε τήν Αγα­θοποιό βοήθεια, ευεργεσία, πράξι, συμπαράστασι, καί δτι ΑΥΤΟΣ IIΟΓ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΟΝΟΝ καί ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΓ ΑΓΑΘΟΠΟΙΟΥ ΦΓΣΕΩΣ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ, ΔΕΝ ΜΠΟ­ΡΕΙ ΝΑ ΠΑΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ».

ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙΉ παράβασις των Φυσικών Νόμων επίσης δδηγεΐ βασικά

σέ κακή ύγεία καί Αρρώστια. Οί Φυσικοί αότοί Νόμοι, πού τούς περιγράφαμε Αναλυτικά στό βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ καί στό βιβλίο μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙ­ΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, είναι οί Ακόλουθοι περιληπτικά:

1) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΙΝΑΣ. Δέν ΘΑ φαμε τίποτε χωρίς γερή φυσιολογική ΠΕΙΝΑ πού έδρεύει στό στόμα καί ΟΧΙ στό στομάχι. "Οταν υπάρχει γερή φυσιολογική πείνα, ή γλώσσα είναι κόκκινη, καθαρή, χωρίς Ιπίχρισμα, τδ σά­λιο είναι γλυκό, Αφθονο, λεπτό, ύδαρές, τό χνώτο είναι εύχά- ριστο καί οχι βρώμικο, τα ούρα είναι καθαρά καί δπάρχει βου­λιμία γιά δποιουδήποτε είδους τροφή καί γευστική Απόλάυσις ακόμη καί Από τήν πιδ Απλή τροφή. Τά πεπτικά δργανα είναι ξεκούραστα καί έτοιμα νά ρίξουν στήν τροφή Αφθονα πεπτικά ύγρά.

"Οταν ή γλώσσα είναι Ιπίχριστη, Ασπρη ή μέ χρωματιστό έπίχρισμα, δταν τό σάλιο είναι πηχτό, λιγοστό, κολλώδες ή Ανύ­παρκτο, δταν τό χνώτο είναι βρώμικο καί τά ούρα θολά καί δέν ύπάρχει γευστική εύχαρίστησις Από τήν Απλή τροφή καί χρειά­ζεται νά προσθέσωμε Αλάτι, ξύδι, πιπέρι, μουστάρδα καί τά γνω­στά Αρτύματα γιά νά έκβιάσωμε κάποια γευστική εύχαρίστησι καί υποβοηθήσωμε ένα είδος Αναγκαστικής σιτίσεως, σημαίνει δτι τά πεπτικά δργανα είναι κουρασμένα καί δέν είναι σέ θέσι νά ΙκκρίσοΟν έπαρκή ύγρά γιά τήν πέψι τών τροφών καί πρέπει νά τά άφήσωμε ήσυχα γιά νά ξεκουρασθοϋν καί συνέλθουν, πράγμα

16

πού σημαίνει άπλούστατα ΜΗΝ ΤΡΩΣ, πού σού το φωνάζει στεν­τόρεια ή Ισωτερική σοφία.

Ή ΟΡΕΞΤΣ είναι άφύσικη καί προϊόν συνήθειας καί έδρεύει στο στομάχι καί βχι στό στόμα, καί αύτήν συμβουλεύονται οί πε­ρισσότεροι άνθρωποι. Είναι κάτι πού σέ τραβάει στό στομάχι, δταν συνήθισες νά τό γεμίζης ώρισμένη ώρα κάθε μέρα έπί καιρό, καί σήμερα ξέχασες νά τό γέμισης την ώρα αύτή.

'Όταν κάνομε κάτι άρκετές φορές, ή .διάνοια φτιάχνει ε'-αν αότοματισμό, ένα είδος μηχανής πού σου ύπενθυμίζει μέ τό δικό της τρόπο, άσχετο μέ συνειδητή κρίσι ή λογική, έντελώς μηχα­νικά, δπως ή αίσθησις, δτι κάτι σέ τραβάει αύτή τήν ώρα στό στομάχι, δτι είναι ώρα νά γέμισης τό στομάχι, δχι γιατί πεινάς, αλλά γιατί έτσι τό συνήθιζες άπό καιρό τώρα, ανεξάρτητα δν αύτή τή στιγμή έχεις άπέχθεια για κάθε είδους φαγητό.

Τή γευστική εύχαρίστησι ή σοφή Φύσις τήν έβαλε στό στό­μα καί τήν συνδύασε μέ τήν μάσσησι καί σιέλωσι τής τροφής, πού είναι τό πρώτο καί βασικό στάδιο τής πέψεως τής τροφής αύτής. Δέν τήν έβαλε στό στομάχι.

"Ετσι, ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΗΣ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΦΥ­ΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΦΥΣΙΚΗ ΟΡΕΞ1, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΤΟΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙ­ΣΜΟΥ. Δέν πεινάς; ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΣ. Νά παράλειψης καί ένα καί δύο καί τρία καί πέντε φαγητά, ώσπου νά έπανέλθη ή φυ­σιολογική πείνα. ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΗΣ ΤΙΠΟΤΕ. ’Αντίθετα, θά κερδίσης ύγεία καί συνεχή γευστική εύχαρίστησι στό μέλλον. Ή τήρησις των Βασικών Νόμων Όρθής Διατροφής καί Διαβιώσεως θά σού έξασφαλίσουν τή γερή φυσιολογική πείνα καί τήν άληθινή φαγητού, άν συνήθως διψάς τήν ώρα φαγητού, ή δυόμισυ ώρες μετά τό τέλος τού φαγητού.

2) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΨΑΣ. Φυσικός νόμος είναι καί δ Νόμος τής ΔΙΨΑΣ. Δέν θά πιής νερό ή άλλο πιοτό τήν ώρα τού φαγητού καί έπί δυόμιση ώρες μετά τό τέλος τού φαγητού, γιατί παρεμποδίζεις, πίνοντας νερό τήν ώρα που τρως ή άλλο πιοτό, τήν μάσσησι καί σιέλωσι τής τροφής, πού είναι τό πρώτο στάδιο

17

τής πέψεως τής τροφής. Μπορείς νά; Ι&ιής νερό μιά ώρα ίτρό τοδ φαγητού, άν συνήθως διψάς την ώρα φαγητού.

3) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΓ ΓΠΝΟΓ. ,Νά πας για ύπνο πριν τα με­σάνυχτα καί να Ιχουν περάσει τρεις , τουλάχιστον ώρες άπό τήν ώρα πού τελείωσες τό βράδυ νό σου φαγητό, τήν ώρα πού θά πας για ύπνο. Ό οργανικός Ιχει Ινα ώρισμένο ποσόν άπό αίμα στή διάθεσί του καί δέν Ιχει άποθήκες ή αποταμιεύματα αίματος. Μέ τό αίμα αύτό κάνει τήν πέψι καί άφομοίωσι τών τροφών καί μέ τό ίδιο αίμα κάνει τήν άναπλήρωσι καί δίόρθωσι καί άποκατάστασι τών φθορών του δργανισμοΰ πού προκάλεσε δ μόχθος τής ήμέρας, κατά τή διάρκεια τού ύπνου.

"Αν τώρα φάμε άργά τό βράδυ καί,, αμέσως πέσωμε για ύπνο, τό σώμα θά άναγκασθή νά κάμη ταυτοχρόνως καί τις δύο αύτές δουλειές, τήν πέψι καί άφομοίωσι τών τροφών καί τήν άποκατά- στασι τών φθορών του δργανισμοϋ πού προκάλεσε δ ήμερήσιος μό­χθος, κατά τή διάρκεια τού ύπνου, καί θά τις κάμη μέ τό ίδιο αίμα πού θά άναγκασθή νά τό μοιράσή ατά δύο, τή στιγμή πού γιά τήν κάθε μιά άπό αυτές τις δύο έργασίες χρειάζεται δλόκληρο τό αίμα πού διαθέτει δ οργανισμός. Καί μέ μισό αίμα γιά τήν κάθε μιά έργασία άπό αύτές τις δύο, ούτε πλήρης πέψις καί άφο- μοίωσις τών τροφών θά γένη, ούτε πλήρης άπσκατάστασις τών φθορών του δργανισμοΰ πού προκάλεσε δ μόχθος τής ήμέρας. Καί τό αποτέλεσμα είναι γνωστό. Ξυπνάμε τό πρωί πιό βαρείς καί πιό κουρασμένοι άπό δ,τι είμαστε τό βράδυ, δσες ώρες κι’ άν κοιμη­θήκαμε.

Τέλος, ΤΑ ΔΓΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΦΑΓΗΤΑ τήν ήμέρα ν’ Απέ­χουν μεταξύ τους ΤΟΓΛΑΧΙΣΤΟ 5,5 μέ 6 ΩΡΕΣ καί σέ περί- πτωσι πεπτικών δυσκολιών, τουλάχιστον 6,5 ώς 7,5 ώρες, χωρίς νά φάμε άπολύτως τίποτε άνάμεσα στά δύο αύτά φαγητά, έκτός ίσως άπό ενα ποτήρι χυμό φρούτου 2,5 ώς 3 ώρες μετά τό τέλος του μεσημβρινού φαγητού κλπ.

18

Η ΕΠΙΒΙΩΣΙΙ, ΒΑΣΙΚΟΣ ΝΟΜΌΣ

ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

’Έμφυτες Παντοδύναμες καί Πάνσοφες θεραπευτικές Δυ­νάμεις ένοικοϋν τό ανθρώπινο σώμα καί Ιργο αύτών των Δυνά­μεων, αύτοϋ του μεγάλου Ισωτερικοϋ Γιατρού, είναι, έκτός τών άλλων, νά διατηρούν τό σώμα σέ άρίστη κατάστασι καί νά τό θε­ραπεύσουν έκ τών ΕΣΩ άπό ΜΕΣΑ πάντοτε, δταν αρρωσταίνει, ραπεύσουν έκ τών ΕΣΩ, άπό ΜΕΣΑ πάντοτε, δταν άρρωσταίνει, δπως είπαμε πιό πάνω.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ είναι ό Νόμος τής ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ. Ό,τιδήποτε γίνεται μέσα στό σώμα άπό αύτές τις ΠΑΝΣΟΦΕΣ καί ΠΑΝΤΟΔΙΝΑΜΕΣ Θε­ραπευτικές Δυνάμεις, σκοπό έχει τήν Ε1ΙΙΒΙΩΣΙ του δργανι- σμοΰ, τή συνέχισι τής ζωής του. Δέν λαθεύουν οί έμφυτες δυνά­μεις στό έργο τους αυτό.

’Έτσι, δταν σταματήσωμε νά δίδωμε τροφή στό σώμα, αύτές οί Έμφυτες Θεραπευτικές Δυνάμεις θέτουν σέ έφαρμογή τό Νόμο τής Έπιβιώσεως καί αρχίζουν καί καίνε καί μεταβάλλουν σέ ήλε- κτρισμό, σέ ένέργεια μέ τήν δποία τρέφουν τα ζωτικά κύτταρα, δ,τι άχρηστο καί βρώμικο καί άρρωστημένο υλικό υπάρχει μέσα στό σώμα, δπως δγκους καλοήθεις καί κακοήθεις, λιπώματα, συμ­φύσεις, κύστεις, άρρωστημένους Ιστούς, άρρωστημένα ύγρά κλπ., ώσπου νά καθαρίση τελείως τό άγος τής άκαθαρσίας πού βρίσκε­ται στό σώμα τού πολιτισμένου ανθρώπου. Καί στό έργο τους αύ- τό χρησιμοποιούν δλη τήν τεράστια ένέργεια πού πρό τής νη­στείας έχρησιμοποιεΐτο γιά τήν πέψι τών τροφών καί μέ τήν έ- ναρξι τής νηστείας παραμένει στή διάθεσι τών Εμφύτων Θερα­πευτικών Δυνάμεων πού τήν χρησιμοποιούν γιά τήν θεραπεία καί κάθαρσι τού όργανισμοΰ.

19

Τήν ίδια δουλειά πού κάνει δ πυρετός, οί έμπύρετες άρρώ- στιες, δηλαδή τήν άπδ μέσα άπδ τδ σώμα κάθαρσι τού οργανισμού, κάνει ή μεγάλη νηστεία στήν περίπτωσι δλων τών χρονιών έκ- φυλιστικών παθήσεων. Λεπτομέρειες πλήρεις γιά τήν κλινική στό σπίτι σου θεραπεία τών έμπύρετων άσθενειών δίδομε στό Βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΓΜΑΤΟΣ, Τόμος 1ος, Σωματική Υγεία, σελίδα 398. Έδώ άναφέρομε άπλώς δτι, δταν τό τοξικδ βρώμικο ύλικδ μέσα στον δργανισμό Ιχει συγκεντρωθή σέ μεγάλη ποσότητα πού δέν μπορεί να τήν άποβάλη δλη δ δργα- νισμδς μέ δλα τά μέσα άπεκκρίσεως, πνεύμονες, δέρμα, Ιδρώτα, ούρα, κόπρανα κλπ., οί Έμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις άνα- πτύσσουν τδν πυρετό γιά νά κάψουν τδ πλεονάζσν τοξικδ όλικδ πού άπειλεί τήν ύγεία καί τή ζωή. ”£101, δ πυρετός δέν είναι καθόλου έχθρός μας, αλλά δ καλλίτερος φίλος μας καί δείχνει δτι δ δργανισμδς είναι άκόμη σέ θέσι νά άντιμετωπίση τήν άρρώστια μέ τίς δικές του δυνάμεις πού είναι δ πυρετός, ή έφίδρωσις, ή διάρροια κλπ. καί πρέπει νά τόν καλοδεχθοϋμε, νά τόν σεβασθοϋ- με καί νά τόν κατεβάσωμε σέ δρια δχι ανησυχαστικά, καί τελικά νά τόν ρίξωμε εντελώς μέσα σέ λίγες ώρες ή σέ περιπτώσεις μέσα σέ λίγες μέρες μέ ΦΥΣΙΚΑ καί ΜΟΝΟΝ μέσα, δπως έφιδρώλου- τρα, ουδέτερα λουτρά, ύγρές περιτυλίξεις κλπ., δπως περιγράφον- ται στό άνωτέρω κεφάλαιο του άνω Βιβλίου μας. Όταν δμως οί ζημίες του οργανισμού έχουν προχωρήσει πολύ καί οί ’Έμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις, κυρίως γιατί οί ένδοκρινεΐς αδένες Ιχουν πάθει βλάβη, δέν μπορούν πιά νά άναπτύξουν πυρετό, αρχίζουν οί λεγάμενες χρόνιες έκφυλιστικές παθήσεις πού δδηγοΰν στό μοι­ραίο, αν δέν τίς σταματήσωμε καί έξουδετερώσωμε μέ τά μέσα τής Φυσικής θεραπευτικής καί κυρίως τής μεγάλης Νηστειοθε­ραπείας τήν δποία καί περιγράφομε κατωτέρω, σέ συνδυασμό μέ τήν Χειροπρακτική καί τις Πρώτες Βοήθειες τής Σαηεντόλοτζυ- Διανοητικών.

20

/

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΝΗΣΤΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΠΟΙΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ - ΠΟΙΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΤΗΣ Β Α Σ ΙΣ - ΠΟΙΑ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ Τ Α ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ - ΠΟΙΑ Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ

©ΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ

'0 δρος ΝΗΣΤΕΙΑ σημαίνει όλική ή μερική αποχή άπό τρο­φή ή άπό νερό για διαφόρους λόγους. ’Έχομε νηστείες θρησκευτι­κές, νηστείες έπαγγελματικές, νηστείες φυσιολογικές, παθολογι­κές καί νηστείες τυχαίες ή νηστείες πειραματικές.

θρησκευτική νηστεία είναι αποχή άπό τροφή, μέ τό σκοπό τής άναπτύξεως πνευματικής σκέψεως ή τής έκπληρώσεως έκκλη- σιαστικοϋ τύπου. Επαγγελματική νηστεία είναι αποχή άπό τροφή γιά φήμη καί ρεκλάμα. Φυσιολογική νηστεία είναι δμαλή-φυσιο- λογική παΰσις λήψεως τροφής, δπως στήν περίπτωσι τής χειμε­ρινής νάρκης καί τής άποχής άπό τροφή κατά διάφορες έποχές τού Ιτους ώρισμένων ζώων. Ή παθολογική νηστεία συνδέεται μέ όργανικές άνωμαλίες πού καθιστούν τό άτομο άνίκανο νά πάρη ή συγκρατήση τροφή. Έκ περιστάσεως ή πειραματική νηστεία είναι 1ξαναγκαστική άποχή άπό τροφή άνθρώπων ή ζώων πρός τό σκο­πό έπιστημονικής έρεύνης.

’Αλλά ύπάρχει καί μιά άλλη, μεγαλύτερης σπουδαιότητος νηστεία. Αύτή είναι ή ΘΕΡΑΠΕΏΊΚΗ ΝΗΣΤΕΙΑ, δηλαδή ή άπόλυτη άποχή άπό κάθε τροφή, άλλα δχι καί άπό νερό. Σκοπός τής θεραπευτικής Νηστείας είναι ή προαγωγή καί άποκατάστα- σις τής όγείας. 'Η θεραπευτική Νηστεία είναι κατά Ινα τρόπο συνδεδεμένη μέ τήν πειραματική καί μέ τήν φυσιολογική νηστεία

21

στήν έννοια δτι ή σπουδή τής φυσιολογικής καί πειραματικής νη­στείας μάς προμηθεύει τή γνώσι καί τις πληροφορίες πού κάνουν τή Θεραπευτική Νηστεία δυνατή.

Ή θεραπευτική Νηστεία δέν είναι τό αποτέλεσμα μιας νέας ειδικής έπιστημονικής Ανακαλύψεως, άλλα έχει φθάσει στό ση­μείο τής σημερινής της Ιξελίξεως σαν αποτέλεσμα αίώνων πει­ραματισμού, παρατηρήσεων καί σπουδής. Είναι τδ μεσουράνημα ένός μεγάλου άριθμοδ έπιστημονικών Ιρευνών καί άνακαλύψεων πού Ιφθασαν στό κατακόρυφο τόν περασμένο αιώνα.

Έτσι, ή νηστεία για θεραπευτικούς σκοπούς είναι μιά σπου­δαία φάσις τής σύγχρονης θεραπευτικής Επιστήμης.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Ή καταγωγή τής νηστείας γιά θεραπευτικούς σκοπούς χρο­νολογείται Από τήν έποχή τής πρωτοεμφανίσεως των έκπροσώπων του ζωικού κόσμου. Μεταξύ των μή οΕκοσίτων ζώων |πικρατεΐ ή συνήθεια να νηστεύουν δταν ασθενούν. Τό δυνατό ένστικτο σπρώ­χνει τό ζώο πρός τή νηστεία καί δχι ή λογική βέβαια. Στό ζώο έπικρατεΐ τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα καί δχι τό κεντρικό νευρικό σύστημα. Τώρα, τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι τέλειο, είναι τό νευρικό σύστημα τού ψυχικού μέρους, καί αυτό καί μόνον μέ άπειρη τελειότητα Αναπληρώνει καί διορθώνει τίς φθορές τού όργανισμού, φθορές για τίς όποιες, στήν περίπτωσι τού Ανθρώπου, είναι υπεύθυνο, τίς πιό πολλές φορές, τό Ατελές κεν­τρικό νευρικό σύστημα, ή λογική. Ή διόρθωσις τών βλαβών, ή θεραπεία, γίνεται κατά τέλειο τρόπο άπό -τό συμπαθητικό νευ­ρικό σύστημα μέ τό μέσο τής μυστηριώδους κοσμικής δυνάμεως, τής λάηφ φό'ρς, ζωτικής δυνάμεως ή ένεργείας ζωής. Οί Αδένες έσω έκκρίσεως τώρα, είναι κέντρα διανομής αύτής τής ζωτικής δυνάμεως καί ένα έξάρτημα τού συμπαθητικού νευρικού συστή­ματος. Γι’ αυτό τό λόγο, δσο τό σύστημα τών ένδοκρινών Αδένων βρίσκεται σέ καλή κατάστασι, ή θεραπεία γίνεται πάντα πλήρης Από τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Ή κατάπτωσις αρχίζει δ­ταν οί Ικφυλιστικές έξεργασίες προσβάλλουν τούς Αδένες έσω έκ- κρίσεως.

22

Σ’ αυτό τό σημείο τό ζώο βρίσκεται σέ πλεονεκτικώτερη θέσι από τόν άνθρωπο. Γιατί, άπλούστατα, ώθεΐται, ένστικτωδώς καί κατά τρόπο άκχταγώνιστο νά κάμη δ,τι χρειάζεται γιά νά θερα- πευθή, καί ή νηστεία είναι δ,τι χρειάζεται. ,Στόν άνθρωπο έπι- κρατεΐ τό κεντρικό νευρικό σύστημα. Ό άνθρωπος έχει και λο­γική. Μά ή λογική στά χέρια τής άγνοιας, είδικώς δταν ένισχύε- ται μέ τή στοργή τής μαμάς, του μπαμπά, τών άδελφών, τών φί­λων, τής συζύγου, του συζύγου, του περιβάλλοντος γενικά (φάε παιδάκι μου γιά ν’ άντέξής στόν πυρετό, γιά νά γίνης καλά, κι’ άς αισθάνεται τό παιδί άηδία πρός την τροφή, κι’ άς έχει ψηλό πυ­ρετό, πικρό στόμα, σάλιο πηχτό πού κολάει καί καμιά άπολύτως διάθεσι γιά τροφή) είναι Ινα έγχειρίδιο πού είναι ύπεύθυνο γιά άπειρη ζημιά στήν άνθρώπινη φυλή.

Τά πρώτα ίχνη νηστείας άνθρώπων γιά τή θεραπεία τής άρ- ρώστιας πάνε πίσω στούς άρχαίους πολιτισμούς τής Ελλάδος καί τής ’Εγγύς ’Ανατολής.

Ό Πλάτων καί δ Σωκράτης ένήστεψαν έπί δέκα μέρες συ­νεχώς γιά νά έπιτύχουν σωματική καί πνευματική τόνωσι καί άνάτασι. Ό Πυθαγόρας ,ένήστεψε 40 μέρες σάν δοκιμασία τών Ιερέων τής ’Αρχαίας Αίγυπτου, γιά νά μυηθή στή γνώσι τους καί κατόπιν άπαιτοΰσε άπό τούς μαθητάς του νά νηστέψουν προτού γίνουν δεκτοί στή Σχολή του. Πολλοί άπό τούς άρχαιότερους λαούς δέν είχαν φρεναπάτες δπως στήν έπρχή μας σχετικά μέ τίς άρετές καί τήν άνάγκη τού νά τρώμε διαρκώς. ΖοΟσαν οί άνθρω­ποι τότε φυσικώτερη ζωή καί ήταν γι’ αύτό λιγώτερο προκατει­λημμένοι άπό τά δόγματα ένός παραφαγωμένου πολιτισμού. Έτσι βρίσκομε πολλούς άπό αυτούς νά έπαινοΰν τή νηστεία σάν μιά άπό τίς άρετές τής ζωής καί άκόμη καί νά ένσωματώνσυν τή συνή­θεια τής νηστείας στίς θρησκείες τους. Ή Βίβλος έπανειλημμένως άναφέρει τή νηστεία καί τήν παροτρύνει.

Ό Μωύσής, δ Έλισσαΐος καί δ Χριστός άναφέρεται δτι νή­στεψαν έπί 40 μέρες ό καθένας. Ό Δαυίδ νήστευε συχνά, άναφέ- ρεται μάλιστα μία δωδεκαήμερος νηστεία του. Ό Τζιεμποσιάφα διεκήρυξε τή νηστεία σ’ δλη τήν Ίουδαία (Χρονικά, Β ' μέρος, Κεφ. 20, Ιδάφ. 3) . Στήν παραβολή τού Φαρισαίου καί τού Τε­

23

λώνου, καθώς γράφει δ Ευαγγελιστής Λουκάς, δ Φαρισαίος καυ- χάται πώς νηστεύει «δίς τής έβδομάδος». Ή Καμπάλα, μιΑ Από­κρυφη επιστήμη καί μυστικιστική' φιλοσοφία μεταξύ τών 'Εβραί­ο) ν, υιοθετεί τή νηστεία. Μεταξύ δλων σχεδόν τών Αρχαίων λαών ή Αποχή Από τροφή έθεωρεΐτο μέσον γιΑ τόν έξαγνισμό τού σώ­ματος.

Στήν Αρχή τής καταχωρημένης ιστορίας διεδόθη εύρύτατα μιΑ έπιστημονική λατρεία υπό τό όνομα «θρησκεία τής Σοφίας» ή «Τα Μυστήρια», σέ δλη τήν Ευρώπη καί τήν Άσία. Ή λατρεία αυτή έπΐ χιλιάδες χρόνια εύδοκίμησε στή Βαβυλώνα, στήν Ίου- δαία, στήν Αίγυπτο, στήν 'Ελλάδα, στή Ρώμη, στήν Περσία, στή Θράκη, στή Σκανδιναυία καί μεταξύ τών Κελτών καί τών Γότ­θων. Ή θρησκεία αύτή Απαιτούσε μιΑ μακροχρόνιο δοκιμαστική περίοδο προσευχής καί νηστείας. Οί Δρουΐδαι ιερείς μεταξύ τών Κελτών Ιπρεπέ νΑ ύποβληθόύν σέ παρατεταμένη νηστεία γιΑ νΑ παρασκευααθοΰν για τή μύησι στα μυστήρια τής λατρείας των. Στή Μιθραϊκή ή ήλιολατριν.ή περιοχή τής Περσίας Απαιτούσαν νηστεία πενήντα ήμερών. ’Ακόμη καί σήμερα ή συνήθεια τής νη­στείας Ακολουθείται καί έφαρμόζεται στις ’Ινδίες. Ό Γκάντι, δ μέγας ’Ινδός αρχηγός, νήστευε συχνά, μερικές φορές γιΑ μακρα διαστήματα. Άκόμή μίλησε συχνΑ ύπέρ τής νηστείας, δχι μόνον σαν μέσου καθάρσεως τόΰ σώματος, αλλΑ καί σαν μέσου θερα­πείας ασθενειών. :Ρ;ί παλιές αύτές συνήθειες νηστείας ήσαν συνή­θως συνδεδεμένές μέ κάποιο τύπο μετανοίας καί ώς έπί τό πλεί- στον ήσαν μέρος κάποιας θρησκευτικής τελετής. Πρέπει δμως νΑ ύπήρχε λόγος στό μυαλό τών ιερέων φιλοσόφων πού είσήγαγαν τό έθιμο τής θρησκευτικής νηστείας καί φαίνεται πιθανόν δτι ή συνήθεια είχε τήν Απαρχή της στήν παρατήρησι Από τούς φυλε­τικούς σοφούς,'τής αόξήσεως τής ζωτικότητας πού προκύπτει Από τις Ακούσιες νηστείες. '

’Εντούτοις δέν ήσαν δλες οί νηστείες τού παλαιού καιρού συν- δεδεμένες μέ τή θρησκεία. 'Ο Άβικένας, δ μεγάλος ”Αραψ ια­τρός τού ΐΟού^-ΙΙου αίώνος, πολλές φορές ώριζε ατούς Ασθε­νείς του τριών Ιβδομάδων νηστεία, θεωρούσε τή νηστεία σΑν ειδι­κό φάρμακό κατά τής σόφιλίδος καί τής βλογιάς. Στήν έποχή τής

24

Γαλλικές κατοχής, τά αραβικά νοσοκομεία τής Αίγυπτου εξα­σφάλιζαν ριζικές θεραπείες συφιλίδος μέ νηστειοθεραπεία.

Οι ’Αρχαίοι Αιγύπτιοι έθεράπευαν τή σύφιλι μέ νηστειοθε­ραπείες, ό δέ 'Ιπποκράτης διέτασσε νηστεία κατά τη διάρκεια τής κρίσιμης περιόδου τής άσθενείας. Άναφέρεται ακόμη δτι ό Κέλσος είχε χρησιμοποιήσει νηστεία για τή θεραπεία τοΰ ίκτε­ρου, τής χρυσής δηλαδή, καί τής έπιληψίας. ’Αργότερα έγραψε περί νηστείας ό Τερτουλιανός. 'Ο δέ Πλούταρχος λέγει: «’Αντί νά χρησιμοποιήσης φάρμακο, είναι καλύτερο νά νηστέψης μιά δ»ς τρείς μέρες».

Κατά τή διάρκεια τού 16ου αιώνα, ό διάσημος Ελβετός ια­τρός Παράκελσος διεκήρυσσε δτι «Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ». Κατά τόν 17ο αίώνα ό ίατρός Χόφμαν έγραψε ένα βιβλίο ύπό τόν τίτλο: «Περιγραφή τών θαυμαστών αποτελεσμάτων πού έπιτυγχάνονται διά τής νηστείας έφ’ δλων τών ασθενειών». ’Ακολούθησε κατά τόν έπόμενο αίώνα δ δόκτωρ Άντόν Νικολάϊ, πού συνιστοΰσε νηστεία αντί τροφής γιά κείνους πού ήσαν άρρωστοι. ’Αργότερα, δ Ρώσος ίατρός Βόν Σήιλεντ έ­γραφε: «Σάν αποτέλεσμα πειραματισμών έχω φθάσει στό συμπέ­ρασμα δτι ή νηστεία είναι δχι μόνον ένα θεραπευτικό μέσον δψί- στης αξίας, αλλά άκόμη άξίζει νά ληφθή ύπ’ δψι καί άπό έκ- παιδευτική άποψι».

Ό ίατρός Ροβέρτος Μπαρθολόου, άν καί μεγάλος δπαδός τής φαρμακοθεραπείας, παρεδέχθη δτι «ασφαλώς είναι εξόχως λογι­κό μέσο νά έλευθερώνωμε τόν δργανισμό άπό ένα διηθητόν ίόν μέ μιά διαρκή ή βαθμιαία μέθοδο κυτταρικής καταστροφής καί μιά άνανέωσι τών ανατομικών μερών. Αύτή είναι ή θεωρία τής θε­ραπείας τής συφιλίδος μέ τό μέσο. τής πείνας, μιά άνατολική μέ­θοδος θεραπείας αύτής τής άσθενείας. Λίαν ικανοποιητικά άπο- τελέσματα έπετεύχθησαν μέ αύτό τό μέσο. Σημειώνομε δτι ια­τροί τής σήμερον βρίσκουν τή νηστεία Ιξόχως Ικανοποιητικό πα­ράγοντα στή θεραπεία τής συφιλίδος».

Μόλις δμως τόν περασμένο αίώνα άρχισε ή νηστεία νά θεω- ■ρήται σάν πολύτιμο θεραπευτικό μέτρο σέ περίπτωσι άσθενειών.

25

Στήν ’Αμερική, δ γιατρός ’Ισαάκ Τζένινγκς, "Ομπερλον Όχάϊο, καθιέρωσε τή, σύγχρονη θεραπευτική νηστεία. "Αρχισε άπδ τδ έτος 1822 καί έπί 40 χρόνια μετεχειρίζετο τή νηστεία σέ δλες σχεδόν τις περιπτώσεις ασθενειών πού άνελάμβανε. Πολλοί από τούς πρώτους συγγράφεις φυσιοθεραπευτικών έργων έτόνισαν τή μεγάλη άξια τής νηστείας σέ πολλές περιπτώσεις άσθενειών. Με­ταξύ των κυριωτέρων ήσαν δ Σύλβεστερ Γκράχαμ, πού καθιέ­ρωσε τό άλεϋρι Γκράχαμ (χοντροκομμένο στάρι μέ δλο τό πίτου­ρο μέσα), οί Δρες Φάσσελς, Τράλλ, Τζδελ Σιώ, Φ. Ούώλτερ, Τζών Κάουεν, Σεμπάστιαν Κνάηπ, ’Έμμετ Ντένσμωρ καί άλλοι τής Υγιεινής ή Φυσιοθεραπευτικής Σχολής. "Αλλοι πριν άπό αυτούς, δπως δ Κορνάρο, δ Βάκων καί πολλοί άπό τούς παλαιούς συγγραφείς, έτόνισαν τήν άνάγκη μιας πολύ περιωρισμένης διαί- της. Καί μέχρι των ήμερων μας, ένας διαρκώς αύξανδμενος αρι­θμός ιατρών συνεχίζει νά τονίζη τήν άνάγκη μιας πολύ περιω- ρισμένης διαίτης.

"Ομως, ή θεραπευτική Νηστεία δέν ήταν πολύ γνωστή, ώ­σπου τήν έκλαίκευσε δ Δρ Έντουαρντ Ντιούη, πού έχρησιμοποίησε τή μέθοδο αύτή μέ άξιοσημείωτη έπιτυχία σέ δξεΐες κφί σέ χρό­νιες παθήσεις καί έγραφε σειρά άσυνήθων βιβλίων πάνω σ’ αυτό τό θέμα. Ή πρωτοποριακή αύτή έργασία τού Δρος Ντιούη προ- κάλεσε μιά νεώτερη άποψι περί νηστείας μέ τό νά θέση ένα πα­λαιό Θέμα κάτω άπό έντελώς νέο φώς.

Ταυτοχρόνως πρός τόν Ιατρό Ντιούη, δ ιατρός Ερρίκος Τάν- νερ έμόχθησε έπίσης νά προωθήση τήν ύπόθεσι τής ’Επιστημονι­κής Νηστειοθεραπείας. Καί ή νεώτερη άποψις περί τής θεραπευ­τικής νηστείας -ύπεστηρίχθη άριστα άπό τις μακροχρόνιες πειρα­ματικές νηστείες πού έκανε δ δόκτωρ Τάννερ μιά φορά στό Σικά­γο, δπου νήστεψε έπί 40 ήμέρες καί άλλη φορά στή Νέα Ύόρκη, άπαδεικνύοντας πώς ήταν δυνατό νά μείνη κανείς ζωντανός καί ύγιής τουλάχιστον έπί τόσο χρονικό διάστημα, χωρίς νά πεθάνη άπό τήν πείνα. Στήν προσπάθεια καί τό έργο τού Δρος Τάννερ οφείλομε πολλές άπό τις σημερινές μας γνώσεις γιά τή θεραπευ­τική αύτή μέθοδο μέ τή χρήσι τής νηστείας.

Πιό πρόσφατα, οί Ιατροί Κάρολος Πέητζ, Φήλιξ "Οσβαλντ,

26

Λίντα Μπέρφιλντ Χάζαρντ καί Τζών Τίλντεν στήν Αμερική, καί ©ί Ιατροί Κήθ καί Ραμπαλιάτι καί άλλοι στήν ’Αγγλία, αύξησαν σημαντικά τις γνώσεις μας στό θέμα τής θεραπευτικής νηστείας.

Στήν ’Αμερική ό Μπέρναρντ Μακφάντεν υπήρξε Ινας από τούς πρώτους συγγραφείς που συνέστησε δημοσία τήν χρήσι τής θ ε­ραπευτικής Νηστείας καί παρεκίνησε αμέσως ή έμμέσως ένα με­γάλο άριθμά ασθενών νά ύποβληθούν σ’ αυτή τή μέθοδο θερα­πείας.

Ό Μακφάντεν έφήρμοσε καί παρηκολούθησε χιλιάδες'περι­πτώσεων νηστείας πού ή διάρκειά τους έκυμαίνετο από μιά μέρα μέχρι ενενήντα μέρες. Τήν πείρα του δίδει στό θαυμάσιο βιβλίο του «Θεραπευτική Νηστεία».

Κατά τον Μακφάντεν: Ή πείρα του άπέδειξε πώς σέ δλες σχεδόν, χωρίς έξαίρεσι, τις χιλιάδες περιπτώσεις νηστειοθερα­πείας πού παρηκολούθησε, όπου ή νηστεία έφηρμόσθη έπιστημο- νικά καί γιά θεραπευτικούς λόγους, μόνον εύεργετικά αποτελέ­σματα απέδωσε καί μέ τό μέσο της χιλιάδες ανθρώπων ανέκτη­σαν τήν ύγεία τους.

Στήν έποχή μας, ή νηστεία καί ή θεραπευτική της έφαρ- μογή άρχίζει νά γίνεται μέ γοργό ρυθμό ζήτημα κοινής γνώσεως. ’Έτσι, σήμερα, έκατομμύρια άνθρώπων τήν έχουν μεταχειρισθή σάν θεραπευτικό μέσο.

Ό Ροβέρτος Ντέ Μαλέμ, ιδρυτής τής ’Αδελφότητος τών Κι- στερικανών — κλάδου των Βενεδικτίνων — όταν πληροφορή- θηκε τό, θάνατο προσφιλούς φίλης του κατελήφθη άπδ τόση λύ­πη, ώστε άπεφάσισε νά τήν άκολουθήση στό όπερπέραν. Επειδή άπεστρέφετ© τήν άμεση αύτοκτονία, άπεφάσισε νά πεθάνη άπό άσιτία. Άπεσύρθη, λοιπόν, στό βουνό στό σπίτι ένός συγγενούς του καί Ιπαψε νά τρώγη. Βρέθηκε όμως ζωντανός, άκόμη καί τήν έβδομηκοστή ήμέρα τής νηστείας. Τότε άρχισε νά δποπτεύε- ται πώς ή θεία Πρόνοια είχε έπέμβει. ’Άλλαξε γ ι’ αυτό γνώμη καί άρχισε νά τρώη καί νά διάγη δραστήρια ζωή έπί πάρα πολ­λά χρόνια κατόπιν.

Ή πρώτη μακροχρόνια μελέτη τής έπιστημονικής νηστειο­

27

θεραπείας πού άνελήφθη στήν Αμερική ήταν του καθηγητοΰ Φρα­γκίσκου Γκάνο Μπένεντίκτ, των έργαστηρίων θρέψεως τοϋ ’Ιν­στιτούτου Κάρνετζι, στή Βοστώνη. Ό καθηγητής Μπένεντικτ έδη- μοσίευσε δύο διαφωτιστικά έργα τιτλοφορούμενα, τό ένα «Έπί- δρασις τής Νηστείας Ιπί του Μεταβολισμού» καί τύ άλλο «Μελέτη παρατεταμένης νηστείας». Παρηκολούθησε πολλούς άσθενεΐς κατά τή διάρκεια τής νηστείας των καί στδ δεύτερο βιβλίο του πρα- γματεύθηκε ιδιαιτέρως τή νηστεία 81 ήμερων τού Δρος Αύγου- στίνσυ Λεβανζέν, πού πήγε άπό τή Μάλτα στήν ’Αμερική είδι- κώς γιά νά ύποβληθή σ’ αυτήν τή νηστεία χάριν τής ’Επιστήμης.

Μεταξύ των κατόπιν συνηγόρων τής νηστειοθεραπείας μπο­ρούν νά άναφερθούν, ό Δρ Α. Γκελπονά των Παρισίων, πού έδη- μοσίευσε ένα βιβλίο υπό τόν τίτλο «Αύτοτοξίνωσις καί Άποτοξί- νωσις — Έκθεσις μιας νέας θεραπείας τού Διαβήτου καί άλλων χρονίων νόσων διά τής Νηστείας», ό Δρ Χένρικ Στέρν, πού έδη- μοσίευσε τό βιβλίο «Ή Νηστεία καί δ ύποσιτισμός στή θεραπεία τού Διαβήτου - Ή θεραπεία ’Άλλεν» κ. ά.

Τό ’Ινστιτούτο ’Ιατρικών ’Ερευνών Ροκφέλλερ τής Ν. Ύόρ- κης έφήρμοσε έπίσης τή Νηστειοθεραπεία γιά τή θεραπεία τού Διαβήτη. Σχετική έκθεσι έγραψαν οί ίατροί Λούϊς Ο. Χίλλς καί Ρενέ "Εκμαν ύπό τόν τίτλο «Ή δΓ άσιτίας θεραπεία τού Διαβήτη». Οί άρρωστοι ύπεβλήθησαν σέ νηστεία μόνον 16 ήμερών. Τήν έκτη ημέρα τής νηστείας έξηφανίσθη τό σάκχαρο άπό τά ούρα. Καί τήν δέκατη έκτη ήμέρα τής νηστείας έξηφανίσθη τό υπερβολικό σάκχαρο άπό τό αίμα στό 60ο) ο τών άσθενών.

Ή ίατρός Λίντα Χάζαρντ έγραψε περί νηστείας στό βιβλίο της «Ή νηστεία ώς θεραπευτικόν μέσον άσθενειών», δ "Απρον Σίγ- γλερ στό βιβλίο του «,Ή Νηστειοθεραπείά», δ Έδουάρδος Πιού- ρινγκτων στό βιβλίο του «Ή φιλοσοφία τής νηστείας», καθώς καί οί Μπώλς, ΟύώλτΟν καί άλλοι στά έπί τού θέματος βιβλία πού έδημοσίευσαν. "Ενα άπό τά έκτενέστερα έπί τού θέματος βιβλία είναι τό βιβλίο τού Χέριγκτον Κάριγκτων «Ζώτικότης, Νηστεία καί θρέψις», πού άποτελεΐται άπό 700 σελίδες καί πραγματεύε­σαι τις' διάφορες, φάσεις τής Θεραπευτικής Νηστείας.

Ό δόκτωρ Άδόλφος Μάγερ, έξέχων Γερμανός γιατρός, στό βιβλίο του: πού τιτλοφορείται «Νηστει οθεραπ ε ίε ς — θαυματουρ­γές θεραπείες» γράφει: «Βεβαιώνω· δτι ή νηστειοθεραπεία είναι τβ άποτελεσματικώτερο μέσο κατά πάσης άσθενείας».

Ό Δρ ’Όσβαλντ — διάσημος καθηγητής στό Πανεπιστήμιο Ούψάλα τής Σουηδίας, ένα από τα πιό αρχαία καί πιό φημισμέ­να Πανεπιστήμια στόν κόσμο — καθηγητής τής Χειρουργικής, υπήρξε τόσο έπιτυχής στην έφαρμογή νηστειοθεραπειών, ώστε ή Κυβέρνησις διέταξε έρευνα των θεραπειών του, καί δταν πήρε από τη σχετική έπιτροπή εύνοϊκή αναφορά, του έδωσε βραβείο 5.000 λιρών. Αυτό σημαίνει ύψίστη εκδήλωσι πολιτισμού.

'Ένας άλλος Γερμανός ιατρός, ό Δρ Μύλλερ, έγραψε δτι «ή νηστεία είναι ή μόνη φυσική έξελικτική μέθοδος μέ τήν οποία μέσψ μιας καθάρσεως τού όργανισμοΰ, μπορείτε να έπανοικοδο- μήσετε τόν έαυτό σας βαθμιαίως σέ φυσιολογική δμαλότητα».

Τό πλείστο μέρος τών έπιστημονικών δεδομένων συνελέγη κατά τόν παρελθόντα αιώνα. Τόσο ή Ευρώπη καί είδικώς ή Γερ­μανία, όσο καί ή Αμερική συνεισέφεραν πολύ στήν έρευνα τών πειραματικών καί φυσιολογικών νηστειών. Αποτέλεσμα αυτής τής εργασίας ύπήρξαν έκατοντάδες δημοσιευμάτων πού μάς προμη­θεύουν ολοσχερή καί ακριβή γνώσι σχετικώς μέ τις διάφορες φά­σεις τής νηστείας. Μεταξύ τών πιό γνωστών ερευνητών έπιστη- μόνων, ήσαν οί Σέργιος Μόργκουλις, καθηγητής τής Βιοχημείας στό Κολλέγιο τής Ιατρικής τού Πανεπιστημίου τής Νεμπράσκα ’Αμερικής, ό καθηγητής Τσάηλντ τού Πανεπιστημίου τού Σικά­γου, ό Χέρμπερτ ΣίντνεΟ Λάνγκφηλντ τού Πανεπιστημίου τού Χάρβαρντ, τού πιό φημισμένου αμερικανικού Πανεπιστημίου, ό Δρ Φρέντερικ ’Άλλεν τού φημισμένου ’Ινστιτούτου ’Ιατρικών ’Ε­ρευνών Ροκφέλερ, οί Φράνσις Γκάνο Μπένεντικτ καί Έρνεστ Ρί- τζμαν τού ’Ινστιτούτου Κάρνετζι, Λουΐτζι Λουτσιάνι, καθηγητής τής Φυσιολογίας στό Πανεπιστήμιο τής Ρώμης, ό Βίκτωρ Πα- σιόντιν, Διευθυντής τής Αύτοκρατορικής Στρατιωτικής ’Ιατρικής ’Ακαδημίας τής προεπαναστατικής Ρωσίας, δ ιατροφιλόσοφος κα­θηγητής Έντμοντ Σέκεύ κλπ. "Αλλες έπιστημονικές σπουδές τής

29

Νηστειοθεραπείας Εγιναν από τούς Ν. Πια.σκόβσκυ, Ν. Σάντς, Α. Κλένγάόρν, Ν. Μορόζωβ, II . Χώκ, Π. Χόονη, 0 . Σόλτζ, Σ. Στού- αρτ, Σ. Ρήιθ, Σ. Τζάκσον, Λ. Χάημεν, Ν. Ζούντ, Ράτζερ καί Τζώτζιουη Μίσχερ, Μένσφιλντ καί πάρα πολλούς άλλους. Έν συντομ(α, Εκατοντάδες Εργατών τής Επιστήμης σέ πολλές χώρες προσέθεσαν σημαντικά στή γνώσι μας γιά τή βιολογική σπουδαιό- τητα τής νηστείας.

Έν Αντιθέσει, τώρα, μέ τούς επιστήμονες αυτούς, πού ένδιε- φέροντο πρωτίστως να προαγάγουν καί Αναπτύξουν εργαστηριακά δεδομένα άπό σπουδές πειραματικής καί φυσιολογικής νηστείας, έχομε σωρεία άλλων Επιστημόνων πού Ενδιεφέρθησαν γιά τις κλι­νικές καί θεραπευτικές φάσεις τής νηστείας Ιπί Ανθρώπων.

Καί οί έπιστήμονες αυτοί έπώπτευσαν δεκάδες χιλιάδων νη­στειών καί έτσι Ανεκάλυψαν την Ακριβή Αποτελεσματικότητα τής νηστείας ώς θεραπευτικού μέσου Ιναντίον ειδικών Ασθενειών. Πλάι στούς γιατρούς, μεταξύ αύτών πού Ασκούν τό έπάγγελμα καί σήμερα, έχομε γιατρούς τού 19ου αιώνα πού ήσχολήθησαν κλινικώς μέ την Επιστημονική νηστειοθεραπεία. Μεταξύ αύτών περιλαμβάνονται οί Δόκτορες ’Ισαάκ Τζένγκινς, Τζόελ Σιού, Ράσ- σελ Τράλλ, Ρόμπερτ Γουώλτερ, Έντγουαρντ Χούκερ καί Ντιούη. Ή πείρα τώρα τών Ανθρώπων αύτών καί τά πορίσματά τους έτέ- θησαν σέ Εφαρμογή καί συμπληρώθηκαν κατά τον 20ό αιώνα Από τούς Δόκτορες Λίντα Μπέρφιελντ Χάζαρντ, Χήεργουντ Κάρριν- κτων, Γιουτζήιν Μπέργκολτζ Από τό Μίλγουκη Βισκάνσεν, Τζών Τίλντεν Από τό Ντένβερ Κολοράντο, Γουΐλλιαμ Χάγουωρντ ΧέΟ άπό τό Μάουντ Ποκάνα τής Π ενσυλβανίας, Τζώρτζ Γουέτζερ ά- πρό τό Ρέντλεντ Καλιφορνίας. Σήμερα, συνεχίζουν τό Εξαιρετικής σπουδαιότητος έργο αύτό οί Δρες Χέρμπερτ Σιέλτον στή Σχολή του Τγείας-Κλινική ατό Σαν ’Αντώνιο Τέξας, Τζώρτζ Κλέμενς στό Σήμπριν Φλώριντας, Έσσερ, Μπένες καί Τζών Κούρσια στήν ’Αμερική, καί πολλοί άλλοι έπιστήμονες σ’ δλες τίς πολιτισμένες χώρες.

Ή ιστορική αυτή έπισκόπησις μάς δείχνει δτι τό ποσόν τής Επιστημονικής καί κλινικής Εργασίας πού έγινε γιά τόν καθορισμό τών Αποτελεσμάτων τής νηστείας είναι Εξαιρετικά σημαντικό. Τό

30

θεραπευτικό αυτό μέσον δέν είναι καμιά νέα καί αδοκίμαστη μέ­θοδος. Έχέι άναγνωρισθή έπί αιώνες καί μελετηθη άπό μερικές από τις πιό λαμπρές διάνοιες τής ’Ιατρικής Επιστήμης καί των συγγενών Επιστημών. Εδκολα μπορεί κανείς ν’ άντιληφθή τήν σπουδαιότητα αυτών τών μελετών, δταν έξετάση τα μοναδικά θε­ραπευτικά αποτελέσματα τής ’Επιστημονικής Νηστειοθεραπείας στις περιπτώσεις πολλών ειδικών άσθενειών. Μία προσεκτική ά- προκατάληπτη έπιστημονική έκτίμησις τής θεραπευτικής νηστείας δέν μπορεί παρά νά δώση καί στόν ιατρό καί στόν λαϊκό τόν δρ- θότερρ προσανατολισμό έπί τοΰ προβλήματος τής άποτελεσματικής θεραπείας γενικώς, καί είδικώς στις περιπτώσεις πού ή επιστήμη τους άδυνατεϊ νά προσφέρη περαιτέρω υπηρεσία καί βοήθεια.

Ή άνάπτυξις καί έξέλιξις τών μορφών τής παθολογίας τοΰ ανθρώπου κυβερνώνται άπό τις φυσιολογικές αντιδράσεις πού λαμ­βάνουν χώραν. Ό,τιδήποτε πρακαλεΐ αυτοΰ τοΰ είδους άντιδρά- σεις, παίζει ένα ρόλο στήν Ιξακρίβωσι τής καταστάσεως τής άν- θρωπίνης υγείας. 'Οποτεδήποτε ή τροφή παύει νά χορηγήται πέ­ραν άπό τή συνήθη περίοδο σέ άνθρώπους ή άλλα ζώα, έπέρχον- ται ώρισμένες άλλαγές στις χημικές Αντιδράσεις καί τις ζωτικές λειτουργίες τών κυττάρων καί ιστών. Αυτές ακριβώς οί μεταβο­λές δίδουν στή νηστεία τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Μπορούμε νά κατανοήσωμε τούς λόγους πού καθορίζουν τή θεραπευτική ά­ξια τής νηστείας, αν λάβωμε ύπ’ οψιν τις φυσιολογικές άντιδρά- σεις.

’Ανάμεσα στά φυσιολογικά άποτελέαματα τής νηστείας με­γάλη σπουδαιότητα κατέχει τό «Ξ α ν ά V ι ω μ α», ή άπό- κτησις δηλαδή νέας ζωτικότητος καί ή άνανέωσις μέ χαρακτη­ριστικά πού έχουν τά κύτταρα καί οί ίστοί τών νέων άνθρώπων ή ζώων. Ή άπόδειξτς αυτής τής άναγεννήσεως, αύτοΰ τοΰ ξανα- νιώματος κυττάρων καί ιστών πού είναι τό άποτέλεσμα έργαστη- ριακών Ιρευνών σωρείας Ιπιστημόνων, είναι ιδιαιτέρως Ιντυπω- σιακή, δταν σχετίζεται μέ τήν πειραματική Ιργασία πού έγινε σέ διάφορες μορφές κατωτέρας μορφής ζωικής ζωής.

Ό Βρεταννός καθηγητής Χώξλεΰ έκαμε πειράματα μέ μικρά πλενάρια - σκουλήκια τής γής. Έθρεψε λοιπόν μιά δλόκληρη ά-

31

ποικία απ’ αυτά τά σκουλήκια, τα άπεμόνωσε άπό τά άλλα καί τά νήστεψε κατά περιοδικά διαλείμματα. Άπό κάθε άποψι ή δίαιτά τους και δ τρόπος ζωής τους ήσαν δμοια μέ έκεΐνα τών άλλων σκουληκιών. Τά σκουλήκια πού άπεμονώθησαν καί νήστεψαν, I- ζησαν έπί χρονικό διάστημα 19 φορές μεγαλύτερο άπό τή ζωή των άλλων σκουληκιών.

Ό καθηγητής Τσάηλντ, του Πανεπιστημίου του Σικάγου, Ιχρησιμοποίησε έπίσης σκουλήκια γιά νά προσδιορίση τά άπο- τελέσματα της νηστείας. Έχρησιμοποίησε μιά δμάδα άπό σκου­λήκια φλάτ γουόρμς, πού ήταν γέρικα καί άδύνατα καί έπί μή­νες τά υπέβαλε σέ νηστεία, ώσπου δ όγκος τους καί τό βάρος τους έλαττώθηκε στδ έλάχιστο. Τότε καί μόνον άρχισε νά τά τρέφη καί πάλιν. "Οταν έπανέκτησαν τό κανονικό τους μέγεθος καί βάρος βρέθηκαν νά είναι, άπό φυσιολογική άποψη, έντελώς ξανανιω­μένα, έντελώς νέα, όπως ήσαν στά καλύτερά τους νιάτα. Στό βι­βλίο του «Γερατειά καί Ξανάνιωμα» δ καθηγητής Τσάηλντ πα­ρατηρεί: «Ή μερική άσιτία, δηλαδή ή νηστεία, παρεμποδίζει τά γεράματα. Τά νηστεύοντα άτομα γυρίζουν άπό μιά προχωρημέ­νη ήλικία πρός τά πίσω πρός τήν αρχή τής προεμβρυακής ζωής. "Εχουν σχεδόν ξαναγεννηθή».

"Αλλα πειράματα άπό τόν Ε. Σούλτζ άπέδειξαν δτι ή ϋδρα μέ τή νηστεία ξανανιώνει καί έπιστρέφει σέ μιά έμβρυακή κα- τάστασι. Στό Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ένα έντομο τοϋ δποίου ή φυσιολογική διάρκεια ζωής είναι μιας ήμέρας, υπεβλήθη σέ νη­στεία καί Ιζησε έπί 15 μέρες. Υπάρχουν μερικά είδη κατώτερης ζωικής ζωής, των δποίων ή διάρκεια ζωής είναι τρεις - τέσσερες εβδομάδες. Έν τούτοις, όταν τά υποβάλλουν σέ περιοδική νηστεία, συχνά παραμένουν νέα καί δραστήρια έπί τρία έτη.

Ό καθηγητής του Πανεπιστημίου τής Νεμηράσκας ’Αμερι­κής Σέργιος Μόργκουλις, κατά τήν πειραματική του έργασία μέ ζώα παρετήρησε τή σχέσι μεταξύ νηστείας καί ξανανιώματος. ’Αναφέρει σχετικώς τά έξής: «’Εργαστηριακά καί κλινικά πει­ράματα έπεβεβαίωσαν τά άποτελέσματα ξανανιώματος τής νη­στείας. "Αν δέν παραταθή πάρα πολύ είναι ξεκάθαρα εύεργετική

32

καί μπορεί πολύ καλάνά χρησιμοποιηθή για τή θεραπεία τής υ­πνηλίας καί κοπώσεως (παθολογικών) καθώς καί για τή βελ­τίωσε τών βασικών όργανικών λειτουργιών τής κυκλοφορίας καί Αναπνοής, τής μυϊκής ρώμης, τής δξύτητος τών αισθήσεων. Βιο- λογικώς, ένώ δ δργανισμδς δέν Αποκτά νέο Ινεργητικδ, γίνεται πιδ δυνατός, μέ τδ νά απαλλαγή άπδ τδ παθητικό. Κατά τή διάρ­κεια τής νηστείας ή σχέσις καί αναλογία μεταξύ του πυρήνος τών κυττάρων καί του συνολικού κυττάρου μεταβάλλεται κατα τέτοιο τρόπο, ώστε νά αύξάνεται ή υπεροχή τού πυρήνος. Γι’ αότδ μορ- φολογικώς, τά κύτταρα πού Απαρτίζουν τδν συνολικό όργανισμδ προσλαμβάνουν μιά κατάστασι-μορφή πιδ νεανική. 'Ομοιάζουν πε­ρισσότερο πρδς τά Ιμβρυακά κύτταρα Απ’ αύτή τήν δποψι, καί σ’ αότδ ίσως όφείλεται ή έκτεταμένη αδξησις πού παρουσιάζουν, δταν άρχίζουν νά τρέφωνται μέ τήν πρέπουσα τροφή».

"Ενα άπδ τά χαρακτηριστικά τής γεροντικής ήλικίας είναι ή έλάττωσις στδ ρυθμό μεταβολισμού. Ή νηστεία δδηγεΐ σέ ξανά- νιωμα γ ι α τ ί π ρ ο κ α λ ε ΐ μ ι ά μ ό ν ι μ η α δ ξ η- σι σ τ δ μ ε τ α β ο λ ι κ ό ρ υ θ μ ό .

Στδ βιολογικό Ιργαστήριο Χώλ τού Σικάγου έγιναν πειρά­ματα έπί ανθρώπων πού δπεβλήθησαν σέ παρατεταμένη νηστεία. Σέ νηστείες 30—40 ήμερών παρετηρήθη αδξησις τού μεταβολι- κού ρυθμού κατά 5—6 % .

Εννοείται πώς τδ ξανάνιωμα δέν έπέρχεται στούς Ανθρώ­πους στδν ίδιο βαθμό πού έπέρχεται στις κατώτερες μορφές ζωι­κής ζωής.

Έν τούτοις τδ αποτέλεσμα τού ξανανιώματος είναι πολύ σημαντικό στήν περίπτωσι Ανθρώπων πού ύποβάλλονται σέ νη­στειοθεραπεία.

Σέ μιά άπδ τις πολυάριθμες νηστείες τού Ινδού Αρχηγού Μαχάτμα Γκάντι παρετηρήθησαν τά Ακόλουθα: Στις 18 Μαΐου 1933, δταν δ Γκάντι βρισκόταν στήν δέκατη μέρα τής νηστείας του έξητάσθη άπδ τούς γιατρούς του. "Ενας Απ’ αότούς δήλωσε δτι «παρά τά 64 χρόνια του, άπδ φυσιολογικής άπόψεως δ Ινδός Αρχηγός ήταν τόσο ύγιής δσο καί ένας άνθρωπος 40 έτών».

33

ΟΕ Δόκτορες Κάρλσον καί Κούντ, τού Διαμερίσματος Φυσιο­λογίας τού Σικάγου, έφήρμοσαν 14 ήμερων νηστειοθεραπεία σέ έναν άνθρωπο ήλικίας 40 έτών. Στό τέλος τής νηστείας οί ίστοί τοΰ άνθρώπου αύτοΰ εύρέθησαν στην ίδια φυσιολογική κατάστασι μέ τούς ιστούς ένός νέου ήλικίας 17 έτών!

Σχετικώς μέ τή νηστεία, δ Δρ Κούντ παρατηρεί: «Είναι προ­φανές δτι δπου τδ άρχικό βάρος έχει έλαττωθή κατά τή διάρκεια τής νηστείας κατά 45 % καί κατόπιν Ιχει άνακτηθή μέ κανονική δίαιτα, περίπου τό ή μ ι σ υ τ ο υ ά π ο κ α τ α σ τ α θ έ ν - τ ο ς σ ώ μ α τ ο ς ε ί χ ε ά π ο τ ε λ ε σ θ ή ά π ό ν έ ο δ ρ ω τ ό π λ α σ μ α . Καί αύτό σημαίνει ξανάνιωμα. ’Αλλά καί τό ύπόλοιπο μέρος τοΰ σώματος πού απομένει κατά τή νη­στεία, φαίνεται έπίσης νά ύφίσταται χαρακτηριστικές μεταβολές ξανανιώματος, σάν άπότέλεσμα τής νηστείας.

’Αλλά καί οί έξωτερικές Ικδηλώσέις ξανανιώματος είναι ση­μαντικές σέ πολλές περιπτώσεις νηστείας. Τό άπότέλεσμα ξανα­νιώματος πάνω στό δέρμα είδικώς είναι πολύ σπουδαίο. Οί γραμ­μές καί οί ζαρωματιές καί οί ρυτίδες γίνονται λιγώτερο έμφανείς καί οί κηλίδες, τά έξανθήματα, τά σπυριά, οί άμαυρώσεις-άποχρω- ματισμοί καί οί πανάδες τείνουν νά Ιξαφανισθοΰν τελείως. "Οπως λέει δ Δρ Σέλτον πού έχει έποπτεύσει πάνω άπό 30.000 περιπτώ­σεις νηστειοθεραπείας τό δέρμα γίνεται πιό νεανικό, άποκτά ένα καλύτερο χρώμα καί μιά καλύτερη υφή. Τά μάτια καθαρίζονται καί γίνονται λαμπρότερα. Ό άνθρωπος ξαίνεται νεώτερος. Τό φα­νερό ξανάνιωμα στό δέρμα συνοδεύεται άπό Ικδηλα σημάδια πα­ρομοίου ξανανιώματος σ’ όλόκληρο τό σώμα.

Αύτό πού λαμβάνει χώρα στον δργανισμό κατά τή διάρκεια τής νηστείας, λέγεται έπιστημονικώς ΑΙίΤΟΙΤεΐβ - αύτόλυσις. Στή Φυσιολογία, δ δρος αύτός χρησιμοποιείται γιά νά προσδιορί- ση τή λειτουργία τής πέψεως ή άποσυνθέσεως ζωικού ίστοϋ άπό ζυμωτικά καί ένζυμα πού παράγονται άπό τά ίδια τά κύτταρα τοΰ σώματος. Αύτόλυσις, δηλαδή, είναι μία έργασία αύτοπέψεως ή ενδοκυτταρικής πέψεως.

Ή αύτόλυσις άποτελεΐ ένα τμήμα τών φυσιολογικών λειτουρ­

34

γιών τοϋ σώματος. Έτσι, ή δράσις τών ένζύμων έπΐ ουσιών δπως ή: γλυκόζη, δ λιπαρός ιστός καί δ μυελός τών όστών, πού προετοι­μάζει αότές τίς τροφές για νά είσέλθουν στήν κυκλοφορία τοϋ αί­ματος, δέν είναι παρά φυσιολογική κανονική αύτόλυσις.

’Επίσης, δταν ένα απόστημα ξεπετιέται στήν επιφάνεια τοΟ σώματος για νά άδειάση τό περιεχόμενοό του, αύτόλυσις έχει λάβει χώραν δταν ή σάρκα μεταξύ τοϋ αποστήματος και τής Ιπιφανείας κατεφαγώθη από ένζυμα.

Ένώ δμως ή αύτόλυσις άναγνωρίζεται σάν ένα συνηθισμένο γεγονός στήν καθημερινή ζωή, έπιστεύθη γενικώς δτι αύτή ή λει­τουργία αύτολύσεως δέν θά μπορούσε νά ύποβληθή σέ άνθρώπινο Ιλεγχο καί νά χρησιμοποιηθή γιά πρακτικούς σκοπούς. "Αν καί άντελαμβάνοντο δτι άνώμαλοι δγκοι ατό σώμα μποροϋν ν’ άπορ- ροφηθοϋν μέ αύτοαποσύνθεσι, ή βαθειά μεταβολή στό μεταβολισμό πού είναι αναγκαία γιά νά προκαλέση τέτοια αύτοδιάλυσι, έθεω- ρήθη δτι συντρέχει μόνον σέ πολύ σπάνιες περιπτώσεις, σάν τήν ύπερβολική καχεξία, έμμηνόπαυσι κλπ. Αύτοϋ τοϋ είδους καταστά­σεις, πού δέν είναι πάντοτε μέσα στό πεδίο τοϋ ήθελημένου έλέγ- χου καί μόνον συμπτωματικώς προκαλοϋν τίς μεταβολές μεταβο­λισμού, δέν παρουσιάζουν μέθοδο μέ τήν δποία ή αύτόλυσις μπο­ρεί νά προκληθή κατά βούλησι καί νά τεθή ύπό έλεγχο.

Τό γεγονός τώρα είναι δτι ή νηστεία, μέ τό νά προκαλή σο­βαρή μεταβολή στό μεταβολισμό, δδηγεΐ στήν άνάπτυξι τής αύτο­λύσεως καί κατ’ αύτό τόν τρόπο δύναται νά ένεργή σάν είδος. I- λέγχου αύτής τής λειτουργίας.

Κατά τό πρώτο μέρος τοϋ 19ου αιώνα δ Σύλβεστερ Γκράχαμ έγραψε δτι « . . . . άποτελεΐ νόμο τής ζωτικής οικονομίας τό δτι τά άποσυντιθέμενα άπορροφητικά (άμπσόρβεντς) κατά τή νηστεία, έπιλαμβάνονται καί άφαιροΰν κατά πρώτον έκεΐνες τίς ούσίες πού έχουν έλάχιστη άξία γιά τήν οίκονομία τοϋ δργανισμοΰ. Γι’ αύτό, συγκεντρώσεις άπό άρρωστημένο ύλικό, δπως κύστείς, λιπώματα, δγκοι, άποστήματα κλπ., ταχέως έλαττώνονται καί συχνά έξ δ- λοκλήρου. έξαφανίζονται κατά τή διάρκεια αύστηρής καί παρα- τετα;τένης νηστείας».

35

Κατά τή διάρκεια τής νηστείας, οί "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις έχουν τήν εύκαιρία νά ξαναδιανείμουν τΙς θρεπτικές προμήθειες. Τά πλεονάσματα καί οί μή ζωτικές προμήθειες κατα- ναλίσκονται καί χρησιμοποιούνται πρώτες. Ή άπορρόφησις κα­νονικών μυών καί ιστών κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι αμέσως άντιληπτή, καί ή σάρκα, τδ αίμα και τδ όστούν ένδς δγκου, δοθέντος δτι είναι μικρότερης σημασίας γιά τις ανάγκες του σώματος, άπορροφώνται, πολύ πολύ ταχέως.

Κατά τή διάρκεια τής νηστείας οί δυνάμεις άφομοιώσεως τού όργανισμοΰ αύξάνονται, τό αίμα βελτιώνεται καί ή τροφή1 άφσμοιώνεται ταχέως μετά τή νηστεία. ’Ασθενείς πού ύπέφεραν άπδ αναιμία, μέ έλάττωσι τών Ιρυθρών αιμοσφαιρίων, είτε μέ αυξησι τών λευκών, μέ νηστεία άποκτοϋν φυσιολογικδ αίμα.

Σέ περιπτώσεις ή νηστεία προκάλεσε αύξησι τών Ιρυθρών αιμοσφαιρίων, άπδ ένα έκατομύριο στδ φυσιολογικδ δριο τών πέντε Ικατομμυρίων.

Ή έξήγησις αότής τής αύξήσεως βρίσκεται στο γεγονός τής βελτιώσεως τής άφομοιώσεως πού προκαλεΐται άπδ τή νηστεία Ό σίδηρος καί άλλα στοιχεία πού είναι άποθηκευμένα στδ σώμα παραλαμβάνονται άπδ τδ αίμα καί χρησιμοποιούνται, ϋρδ τής νηστείας, αύτδ παρεμποδίζεται άπδ τή γενική φυσιολογική άνε- πάρκεια. Αύτδ Ιξηγεΐ έπίσης, γιατί ή φθορά τών δοντιών στα­ματάει συχνά κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Σέ μερικές περι­πτώσεις, δόντια πού έκινοϋντο, προσκολλώνται στερεά στά φα­τνία τους κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί τά πρησμένα, φλο- γωμένα καί αίμορραγοΟντα ούλα άποκαθίστανται έπίσης στή φυ­σιολογική υγιεινή τους κατάστασι.

Ή βελτίωσις τής άφομοιώσεως κατά τή διάρκεια τής νη­στείας οδηγεί έπίσης στή θεραπεία ώρισμένων άσθένειών άνε- παρκείας.

Ή άφομοίωσις μετά τή νηστεία εύρίσκεται στδ! υψιστο δυ­νατό έπίπεδό της. Ό Δρ Χάνγκαν παρετήρησε οτι τά κουνέλια ύστερα άπδ 17 ημερών νηστεία άνέκτησαν 56% βάρος μέ'δίαιτα πού ύπδ δμαλές συνθήκες μόλις έπαρκούσε νά διάτηρήση μια κα- τάστασι Ισοζυγίου στδν όργανισμό.

36 /

,, "Ανθρωποι πού έχουν χρονίως βάρος κάτω τοΰ κανονικού, μολονότι τρώνε πλούσια θρεπτικά φαγητά, συνήθως κερδίζουν τό .φυσιολογικό τους βάρος υστέρα άπό μιά νηστεία, παρά τό γεγο­νός ότι δέν τρώνε μεγάλες ποσότητες τροφών. Ή βελτιωμένη άφο- μοίωσις έπιτρέπει στό σώμα νά χρησιμοποιήση μεγαλύτερο πο­σοστό άπό την τροφή πού είσάγεται στόν έργανισμό.

* Στήν πραγματικότητα, κατά τή διάρκεια τής νηστείας λαμ­βάνει χώραν άποκατάστασις τής άφομοιώσεως στό φυσιολογικό •5ης Ιπίπεδο, ’Ασθενείς πού κάνουν νηστεία γιά νά απαλλαγούν άπό τό#ύπερβολικό- βάρος, μπορούν νά διατηρήσουν τό φυσιολογι­κό τους βάρος μετά τή νηστεία.

Ή νηστεία παρέχει στά δργανα του σώματος τήν εύκαιρίά νά έπωφεληθοΰν μιας καταστάσεως πού κατά πολύ πλησιάζει μιά πλήρη φυσιολογική άνάπαυσι. Πολλά δργανα έχουν πάθει ύπερ- κόπωσι και ύπερδιέγερσι καί έχουν αδυνατίσει σάν αποτέλεσμα τής χρήσεως έλαττωματικής τροφής καί υπερβολικών ποσοτήτων τροφής. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή αναγκαία έργασία πού κάνουν τά δργανα ελαττώνεται στό έλάχιστο δυνατό χαμηλό έπίπεδο. Δοθέντος δέ δτι παύει κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή περαιτέρω εισαγωγή τροφών, ή άφομοίωσις στό σώμα περιορίζε­ται στήν έπανάδιανομή τών στοιχείων πού έχουν ήδη άποταμιευ- 8ή στόν οργανισμό. "Ετσι, δίδεται στά δργανα ευκαιρία νά άνα- λάβουν καί άποκαταστήσουν τις ζωτικές τους δυνάμεις. Επισκευή κατεστραμμένων ιστών λαμβάνει χώραν. Σπασμένα όστά, τραύ­ματα καί άνοιχτές πληγές επουλώνονται ταχύτερα.

’Εάν υπάρχει φλόγωσις, αυτή τείνει νά ύποχωρήση καί έξα- φανισθή. 'Ολόκληρο τό σώμα ύφίσταται μιά γενική διαδικασία ’θεραπείας. Τώρα ή φυσιολογική άνάπαυσις ενός οργάνου συνο­δεύεται μέ αυξημένη άπέκκρισι. Αύτό είναι ένα άπό τά σπουδαιό­τερα πλεονεκτήματα τής νηστείας. Μέρος άπό τήν ένέργεια πού ύπό, όμαλάς συνθήκας θά διετίθετο στήν έργασία άφομοιώσεως, μπορεί νά χρησιμοποιηθή καί χρησιμοποιείται κατά τή διάρκεια τής νηστείας γιά τήν άποβολή άπό τό σώμα τών τοξινών καί τοΰ ■συσσωρευμένου άχρηστου άρρωστημένου ύλικοΰ. Τροφές πού άπο-

37

συντίθενται μέσα στόν πεπτικό σωλήνα καί πού συχνά είναι μιά σοβαρή πηγή τοξινών, άποβάλλονται ταχέως. 'Ολόκληρος 6 πεπτι­κός σωλήν σχεδόν απαλλάσσεται άπό τούς παθογόνους μικροορ­γανισμούς.

Ή θρέψις των κυττάρων κατά τή διάρκεια τής νηστείας λαμ- βάνεται κατά πρώτον άπό τούς λιγώτερο ούσιώδεις Ιστούς καί άπό μέρη κατεστραμμένων καί άσθενικών ίστών. Πρώτα-πρώτα χρησιμοποιείται τό άποταμιευμένο περίσσευμα θρεπτικών ουσιών.

Κατά τή διάρκεια μιάς νηστείας άπορροφώνται μέ μεγάλη ταχύτητα υγρά πού Ιχουν έκχυθή έξω άπό τά φυσιολογικά τους κανάλια, οιδήματα, λίπος, διηθήσεις κλπ. "Ετσι τό σώμα άπαλ- λάσσεται βαθμιαίως άπό τό προηγούμενο φορτίο περιττού, άχρη­στου, άρρωστημένου ύλικού.

Αυξημένη άπέκκρισις τοξινών σημειώνεται ήδη άπό τίς πρώ­τες μέρες τής νηστείας. Ή αναπνοή γίνεται πολύ δύσοσμη. ’Επί­σης τό δέρμα ένδέχεται νά άρχίση νά άναδίδη άποφορά τοξικού δλικοϋ, πιθανώς σάν άποτέλεσμα μεγαλύτερης άπεκκριτικής προ­σπάθειας άπό μέρος τών πνευμόνων καί τού δέρματος.

Ή τοξικότης τών ούρων αύξάνεται λόγψ τής μεγαλύτερης άπεκκρίσεως διαμέσου τών νεφρών. Σέ μερικές περιπτώσεις ση­μαντικό ποσό τοξικού ύλικοΰ άποβάλλεται μέ τό μέσο τού έμετού. Εννοείται 8τι δέν Ιμφανίζονται σέ δλες τίς περιπτώσεις δλα αύτά τά συμπτώματα.

"Ομως υπάρχουν σέ κάθε περίπτωσι έπαρκείς έξωτερικές ένδείξεις, έξωτερικά σημάδια μιάς αυξημένης άπεκκρίσεως. Ή πρωταρχική δμως άπέκκρισις, πού πραγματοποιείται άπλώς μέ τό μέσο τής έσωτερικής άπορροφήσεως καί αύτολύσεως, δέν είναι έμφανής μέ έξωτερικές άντιδράσεις, έκτός ίσως άπό τήν άπώ- λεια βάρους καί άπό γενική άδυναμία. Έτσι, ή νηστεία έξυπη- ρετεϊ πολλούς σκοπούς καί άπό άποψι φυσιολογίας καί άπό άποψι χημείας. Προκαλεΐ ξανάνιωμα τών Ιστών, προξενεί αύτόλυσι- αύτοδιάλυσι τών άνωμάλων όγκων, βελτιώνει τή λειτουργία τής πέψεως καί άφομοιώσεως, παρέχει στα όργανα τού σώματος μιά φυσιολογική άνάπαυσι,- αυξάνει τήν άπέκκρισι, άποκαθιστά φυ-

38

σιολσγική χημεία καί φυσιολογική Ικκρισι υγρών καί βελτιώνει τις ζωτικές λειτουργίες κατά διαφόρους τρόπους πού δέν μπορούμε ακόμη να κατανοήσωμε πλήρως. Είναι προφανές ότι αύτοί οί πα­ράγοντες είναι σημαντικής σπουδαιότητος στόν καθορισμό τής φυσικής καταστάσεως τού σώματος.

Ή χρήσις τώρα τής έπιστημονικής νηστειοθεραπείας ύπήρξε πολύ εκτεταμένη. Μπορούν νά άναφερθοΰν πολλοί διακεκριμμένοι ιατροί πού δ καθένας τους Ιφήρμοσε έπιστημονική νηστειοθερα­πεία Ιπί χιλιάδων περιπτώσεων. Ό Δρ Χέρμπετ Σιέλτον Ιχει έφαρμόσει νηστειοθεραπεία διαρκείας άπδ λίγες μέρες μέχρι άρ- κετούς μήνες.

Πολλές χιλιάδες νηστειοθεραπειες έφήρμοσε καί ό Δρ Γουίλλιαμ Χόγουωρντ Χέΰ, όταν ήταν Διευθυντής τού μεγάλου Σανατορίου Ποκάνα Χέβεν, στό Μάουντ Ποκάνα τής Πενσυλβανίας ’Αμερι­κής. Ό Δρ Τζώρτζ Γουέντζερ έφήρμοσε νηστειοθεραπεία στό Σα­νατόριό του σέ άνω των 5.000 περιπτώσεις. Ή Δρ Λίντα Μπερ- φίελντ Χάζαρντ σέ 2.500 άσθενεΐς. Ό ιατρός Τζών Τίλντ#/ έφήρμοσε νηστειοθεραπεία σέ χιλιάδες άσθενών στό ’Ινστιτούτο του Νηστειοθεραπείας στό Ντένβερ, Κολοράντο ’Αμερικής. Καί άλλοι καί άλλοι Δόκτορες όλων τών αποχρώσεων έφήρμοσαν έπι­στημονική νηστειοθεραπεία σέ χιλιάδες άσθενών τους.

Οί περισσότεροι άπό τούς ασθενείς πού έθεραπεύθησαν μέ νηστειοθεραπεία σέ ’Ινστιτούτα καί Σανατόρια Νηστειοθεραπείας δπέφεραν έπί χρόνια άπό κακή υγεία. Οί περισσότεροι άπό αυ­τούς είχαν δοκιμάσει όλες τις γνωστές θεραπευτικές μεθόδους— φάρμακα, χειρουργική, μαλάξεις, μασσάζ, θεραπείες μέ τε­χνητό πυρετό ήλεκτροθεραπεΐες, αυθυποβολή, ψυχανάλυσι κλπ.— χωρίς όμως άποτέλεσμα. Τελικά, σάν τελευταίο καταφύγιο, άπεφάσισαν νά δοκιμάσουν καί τη νηστειοθεραπεία. Καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, έλκη, κολιτις, άσθμα, ρινικοί κατάρροι, άρθρΐ- τις, όγκοι, μόλυνσις καί ανωμαλίες τής χοληδόχου κύστεως καί άλλες παθήσεις πού σπανιώτατα θεραπεύονται πλήρως καί διαρ­κώς άπό τά έπίσημα θεραπευτικά συστήματα, ήσαν παθήσεις κοι­νές μεταξύ τών άσθενών αυτών πού ύπεβλήθησαν σέ νηστειοθερα­πεία. Καί έν τούτοις τό ποσοστό τών θεραπειών ύπήρξε άπίστευτα

39

ύψηλό καί ύπερέβχλε κατά πρλύ το ποσοστό θεραπεία)ν άπό τή χρήσι οποιοσδήποτε γνωστού τότε θεραπευτικού συστήματος.

Πάρα πολλοί άσθενείς, άφοϋ ϋπέφεραν έπί χρόνια καί χρόνια άπό τις λεγόμενες ανίατες άρρώστιες, έθεραπεύθησαν τελείως μέ τή νηστειοθεραπεία. 'Όλοι οί γιατροί πού έπώπτευσαν θεραπευτι­κές νηστείες έτόνισαν τήν άσυνήθη άποτελεσμχτικότητα των νη­στειοθεραπειών. Ό Δρ Σιέλτον άναφέρει ότι τά 95ο) ο των άσθε- νών στήν κλινική του επανέκτησαν τελείως τήν ύγεία τους ή τήν Ιβελτίωσαν σημαντικά. Τά ίδια περίπου αναφέρουν καί όσοι άλλοι έκαμαν εύρεΐες έρευνες καί ¡εύρειες κλινικές εφαρμογές νηστειο­θεραπείας.

Ό Δρ. Ούίλιαμ Έσσερ έδωσε στατιστικές αναφορικά μέ τή θεραπεία των 155. ασθενών πού Ινοσηλεύθησαν στδ Σανατόριό του. Καί αύτές περιλαμβάνουν όλους τούς άσθενείς πού ύπεβλή- θησαν σέ νηστειοθεραπεία έπί περίοδο δύο ετών. Μιά σειρά άπό 31 διαφορετικές άρρώστειες ύπεβλήθησαν στή νηστειοθεραπεία. Καί αύτές οί αρρώστιες περιελάμβαναν μεταξύ άλλων, έλκη, όγ­κους, φυματίωσι, κολπίτιδα, πυόρροια, άρρώστια του Πάρκινσον, καρδιακές παθήσεις, νευρικές παθήσεις, χολολίθους, έπιληψία, κο­λίτιδα, πυρετό άλλεργικής φύσεως άπό χόρτο κλπ., βρογχίτιδα, άσθμα καί αρθρίτιδα. Ή διάρκεια τής μικρότερης νηστείας ήταν πέντε μέρες. Καί ή διάρκεια τής μεγαλύτερης νηστείας ήταν πε­νήντα πέντε μέρες. Σέ πολλές περιπτώσεις τό μήκος τής νηστείας περιωρίσθη σέ χρόνο λιγώτερο άπό τόν άπαιτούμενο γιά πλήρη νηστεία, γιά λόγους έλλείψεως χρόνου έπαρκοϋς καί οικονομικών μέσων παραμονής στό Σανατόριο.

Τώρα, άπό τούς 155 άσθενείς, οί 112 έθεραπεύθησαν τελείως. 31 άσθενείς Ιθεραπεύθησαν μερικώς καί μόνον 12 άσθενείς δέν ώφελήθησαν καθόλου. ’Έτσι τό ποσοστό τελείας άναρρώσεως άνήλ- θε σέ 71ο) ο, μερικής άναρρώσεως σέ 20ο) ο, καί άποτυχίας σέ 9ο) ο. *Αν λάβωμε ύπ’ όψι τόν χαρακτήρα καί τή φύσι τών άνω άσθενειών πού ύπεβλήθησαν σέ νηστειοθεραπεία, τά άνωτέρω ποσοστά Ιπιτυχίας άποδεικνύουν εναν πάρα πολύ ύψηλό βαθμό άπο- τελεσματικότητος έν συγκρίσει μέ τά άλλα γνωστά τότε θεραπευ­τικά συστήματα.

40

Ή-πρόγνωσις στήν περίπτωσι πολλών δφθαλμικων παθήσεων είναι καλή, δταν χρησιμοποίησή νηστειοθεραπεία. Πολυάριθμες περιπτώσεις έλαττωματικής δράσεως έθεραπεύθησαν τελείως μέ νηστειοθεραπεία, άν καί ύπάρχουν μερικές περιπτώσεις έλαττω­ματικής δράσεως άπδ μηχανικά αίτια πού δέν μπορούν νά διορ­θωθούν μόνον μέ νηστειοθεραπεία καί χρειάζεται συμπλήρωσις τής νηστειοθεραπείας μέ άλλα μέσα.

Ή Χειροπρακτική καί ειδικά ή Είδική Χειροπρακτική είναι πολύτιμο1 βοήθημα σέ τέτοιες περιπτώσεις, δπως δ στραβισμδς κ.λπ. *0 στραβισμδς άψείλεται σέ μετατόπισι τού πρώτου ή δεύτερου αύχενικού σΐονδύλου πού δημιουργεί συμπίεσι πάνω στή σπονδυ­λική στήλη, κάΐ τά σπονδυλικά νεύρα, μέ άποτέλεσμα τήν μείωσι τού φυσιολογικού ποσού νευρικής ένεργείας πού έφοδιάζει τούς κινητικούς μύς των ματιών, άτροφία καί έξασθένισι τού ένδς ζεύ­γους των άνταγωνιστικών μυών καί διαρκή ύπεροχή τού άλλους ζεύγους. Καί αύτδ μπορεί νά διορθωθή μέ χειροπρακτική έπέμ- βασι1 πού' θά διορθώση καί άλλες άνωμαλίες πού δημιουργούνται άπδ την1 συμπίεσι αύτή. Τώρα, άν γίνη έγχείρησις καί κδντημα τού ύπερέχοντος ζεύγους τών άνταγωνιστικών μυών, δημιουργεί- ται μιά μόνιμος κατάστασις πού δέν διορθώνει ούτε τήν μετατδ- πισι τού σπονδύλου, ούτε τις άλλες συνέπειές της έπί τής ύγείας. Καί άν μετά τήν έγχείρησι δ μετατοπισμένος Ιλαφρώς σπόν­δυλος έπανέλθη στή φυσιολογική του θέσι, είτε μέ Ιφαρμογή Χει­ροπρακτικής, είτε άπδ άλλο λόγο δπως ατύχημα, πέσιμο, κτύπη­μα, αύτοκινητική σύγκρουσι κ.λπ., δ στραβισμδς επανέρχεται, αύ­τή τή.φορά, λόγω τού κοντήματος τού ένδς ζεύγους τών άνταγωνι- στικών μυών, πού Ιγινε μέ τήν έγχείρησι.

Μεταξύ τών παθήσεων τών ματιών γιά τίς όποιες ή νηστεία είναι συχνά είδικδ φάρμακο, είναι δ καταρράκτης, ή έπιπεφυκί- τις, ή καταρροϊκή καί κοκκιώδης έπιπεφυκΐτις, τδ γλαύκωμα, ή ίριδίτις, ή κερατΐτις, τδ κριθαράκι. Καταρράκτης στά πρώτα στά­δια κατά κανόνα εξαφανίζεται μέ τή νηστειοθεραπεία. Σέ προχω­ρημένα στάδια μπορεί επίσης νά έξαφανισθή άλλά ή πλήρης θε­ραπεία, είναι όλιγώτερο βέβαια. Ό Δρ Σιέλτον άναφέρει μιά περίπτωσι κατά τήν δποίαν ή τυφλότης τού ένδς ματιού πού ώφεί-

41

λετο σέ καταρράκτη, έξηφανίσθη τελείως μέ μια νηστειοθεραπεία διάρκειας 18 ήμερων. Ό Δρ Μπένες αναφέρει μια παρόμοια Ιπι- τυχία στή θεραπεία ένός πλήρους, ώριμου καταρράκτου, πού Ιξη- φανίσθη μέ μιά νηστεία 21 ήμερών. Οί μορφές έπιπεφυκίτιδος Απαιτούν γιά νά θεραπευθοϋν μόνον καθαριότητα καί νηστεία, μέ μικρές νηστείες στίς οξείες περιπτώσεις καί μεγάλες νη­στείες στις χρόνιες περιπτώσεις. "Οταν ύπάρχει γλαύκωμα, μέ έφαρμογή νηστειοθεραπείας διαρκείας δύο ώς τριών έβδομάδων, ή σκλήρυνσις του ματιού τείνει νά έξαφανισθή, Ινώ τό υπερβολικό υγρό άπορροφάται. Σέ πολύ προχωρημένες περιπτώσεις, δτε είναι παρούσα τελεία ατροφία, ή πρόγνωσις δέν είναι εύνοϊκή, καί ή τυφλότης είναι τό σύνηθες άποτέλεσμα. Ή ίριδΐτις, ή κερατΐτις καί τό κριθαράκι χρειάζονται άπλώς καί μόνον νηστεία, καθαριό­τητα καί άνάπαυσι. Τελεία θεραπεία Ακολουθεί κατά κανόνα Ικτός άν προγενέστερη κατασταλτική Θεραπεία Ιχη άφήσει μόνιμη ζη­μία στήν δρασι. Άνιομαλίες τού άναπνευστικοϋ συστήματος βελ­τιώνονται ταχέως μέ τή νηστεία. Τό Χέη Φήιβερ, άλλεργικός πυρετός άπό χόρτο κ.λπ., έξαφανίζεται σ’ δλες τίς περιπτώσεις χωρίς νά είναι άνάγκη νά γίνη άλλαγή κλίματος. Συμφύσεις δια­λύονται μέ παρατεταμένη νηστειοθεραπεία. Ή άρρώστια τού Πάρ- κινσον καί αυτή ή σκλήρυνσις κατά πλάκας ύπσχωροΟν μέ παρατε­ταμένη νηστειοθεραπεία.

’Ασθενείς μέ καταρροϊκές καταστάσεις θεραπεύονται μέ τή νηστεία, άν καί οί καταρροϊκές Απεκκρίσεις μπορούν νά αύξηθούν προσωρινώς τίς πρώτες μέρες τής νηστείας. Υπάρχοντες πολύ­ποδες άπορροφώνται. Οί μεμβράνες πού Ιχουν παχυνθή έπανέρχον- ται στό φυσιολογικά τους πάχος, άν καί οί Απορροφημένοι ίστοί προχωρημένου κατάρρου δέν μπορούν νά Ανοικοδομηθούν. Ό ρινι­κός κατάρρους ύποχωρεΐ ταχέως- μέ τή νηστειοθεραπεία. ’Ακό­μη καί λίγες μόνον μέρες νηστείας θά φέρουν άνακούφισι σέ με­ρικές περιπτώσεις. Σέ άλλες θά Απαιτηθούν νηστείες πολλών ήμε­ρών. Χρονία λαρυγγίτις ύποχωρεΐ ταχέως μέ τή νηστειοθεραπεία.

Σέ περιπτώσεις χρονίου άσθματος έπιτυγχάνουμε συνήθως πολύ μεγάλη άνακούφισις Ακόμη καί μέσα σέ λίγες μέρες νηστειο­θεραπείας ένώ ή τελεία Ανάρρωσις, ή τελεία θεραπεία είναι Ινα

42

ζήτημά μερικών έβδομάδων νηστειοθεραπείας. "Οσοι άσθματικοί δέν μπορούν πιά νά κοιμηθούν ξαπλωμένοι στό κρεβάτι καί γι’ αύτδ κοιμούνται σέ στάσι καθημένου, μέ νηστεία 36 καί μόνον ωρών Ιχουν άρκετή άνακούφισι πού τούς έπιτρέπει νά κοιμηθούν ξαπλωμένοι ατό κρεβάτι. Ό Δρ Μπένες άναφέρει διάφορες περι­πτώσεις ασθενών πού έθεραπεύθησαν άπδ σοβαρό πολυχρόνιο άσθμα μέ νηστειοθεραπεία. Σέ μια περίπτωσι έχρειάσθησαν δυδ νηστείες, ή μία 15 ήμερών καί ή άλλη 21 ήμερών. Μιά άλλη περίπτωσις έθεραπεύθη μέ μερικές μικρές νηστείες διαρκείας δύοέ πέντε, Ιξη καί έπτά ήμερών. Μιά άλλη περίπτωσις έθεραπεύθη μέ νηστεία έθεραπεύθη μέ μερικές μικρές νηστείες διαρκείας δύο, πέντε, Ιξη 26 ήμερών Σέ πιό πολύχρονη καί πιό προχωρημένη περίπτωσι άσ­θματος χρειάσθηκαν 2 νηστείες, ή μία διαρκείας είκοσιτριών ήμε­ρών καί ή άλλη διαρκείας 26 ήμερών. Ό Δρ Σιέλτον έφήρμοσε νηστειοθεραπεία σέ άρκετές έκατοντάδες άσθματικών. "Ολοι έθε­ραπεύθησαν έκτός μόνον από τρεις. Ή συμφόρησις τών πνευμόνων θεραπεύεται ταχέως καί ασφαλώς σέ δλες τις περιπτώσεις μέ νη­στειοθεραπεία, καθώς έπίσης καί ή βρογχίτις. ’Ακόμη καί σέ πε­ριπτώσεις φυματιώσεως συχνά έχρησιμοποιήθη νηστειοθεραπεία. "Οταν ή φυματίωσις βρίσκεται στό δξύ στάδιο ή πρόγνωσις μέ τήν έφαρμογή νηστειοθεραπείας συχνά δέν είναι ευνοϊκή. Άντιθέτως ή χρονία φυματίωσις στά πρώτα της στάδια θεραπεύεται σχεδόν πάντοτε μέ νηστειοθεραπεία. ’Αλλά καί σ’ αύτές τις περιπτώσεις προτιμάται στη Θέσι τής πολυήμερης νηστείας, μιά σειρά άπό μι­κρές νηστείες, μιας, δύο, τριών ή τεσσάρων ήμερών. Αύτή ή προ- τίμησις είναι μέτρο συνέσεως γιατί σέ μερικές περιπτώσεις φυμα­τιώσεως, ό άσθενής Ιχει δυσκολία νά ξαναπάρη βάρος ύστερα άπό παρατεταμένη νηστειοθεραπεία. "Ενας συνδυασμός μικρών νη­στειών μέ γαλακτοδίαιτα μέ άβραστο γάλα άπό ύγιές πάντα ζώο καί μέ αλκαλική δίαιτα, κυρίως φρουτοδίαιτα, δίδει πολύ καλά άπστελέσματα.

Νηστειοθεραπεία έφηρμόσθη σέ διάφορες παθήσεις τών ένδο- κρινών άδένων. Οί κυριώτερες μεταξύ αύτών είναι ή άρρώστια τοΰ ’Άντισον, ειδική πάθησις τών έπινεφριδίων, καί ή βρογχο­κήλη. Σ’ δλες σχεδόν τις περιπτώσεις ή άρρώστια τοΰ ’’Αντισον θεωρείται άνίατος καί οί άσθενείς άναμένεται νά δποκύψουν στό

43

μοιραία· μέσα σέ λίγους μήνες μέχρι μερικά χρόνια^ “Οταν δμως χρησιμοποιηθή νηστειοθεραπεία, ή τελεία άνάρρωσις δέν είναι δ συνήθης κανών, αλλά γενικώς δ άσθενής άνακουφίζεται, ή ζωή ,παρατείνεται καί γίνεται πιδ άνεκτή καί πιδ ευχάριστη. Εφαρ­μογή νηστειοθεραπείας στις διάφορες μορφές βρογχοκήλης είναι συνήθως περισσότερο επιτυχής. Ό Δρ Γουέντζερ άναφέρει δτι: «Πλεΐστες υπερτροφικές βρογχοκήλες μπορούν νά άπορροφηθοΰν μέ νηστειοθεραπεία» καί δτι «έξωφθαλμική βρογχοκήλη, σχεδδν χωρίς καμία έξαίρεσι θεραπεύεται, χωρίς χειρουργική έπέμβασι, μέ νηστειοθεραπεία. Ή κυστική βρογχοκήλη δέν ύποχωρεΐ έντε- λώς στη, νηστειοθεραπεία καί ή τελεία άπορρόφησίς της είναι μάλλον σπάνια.

Ή νηστειοθεραπεία είναι εξαιρετικής σπουδαιότητος σέ δλες τις περιπτώσεις κακοήθους αναιμίας. Ό Ιατρδς Τίλντεν, μία άπό τίς μεγαλύτερες αύθεντίες τής Φυσικής θεραπευτικής, τονίζει τή μεγάλη ευκολία τής θεραπείας τής έξωφθάλμου βρογχοκήλης μέ τή νηστειοθεραπεία καί δτι «δταν άπδ άσθενεΐς πού ύποφέρόυν άπδ κακοήθη αναιμία άφαιρέσωμε έντελώς τήν τροφή τους, τούς κά­νομε νά νηστέψουν, δ άριθμδς τών έρωθρών αιμοσφαιρίων ΘΑ ΔΙ- ΠΛΑΣΙΑΣΘΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Ό Δρ Γουέντζερ αναφέρει μιά περίπτωσι κακοήθους άναιμίας στήν δποία κατά τή διάρκεια μιάς νηστείας 12 ήμερών ή αιμοσφαιρίνη ηύξήθη κα­τά 50ο) ο ενώ τά λευκά αιμοσφαίρια Ιλαττώθηκαν κατά 50ο) ο. Ό Δρ Χέυς αναφέρει δτι έφήρμοσε νηστειοθεραπείά σέ 101 περιπτώ­σεις κακοήθους άναιμίας. Καί άπδ αυτές τίς 101 περιπτώσεις μόνον σέ όκτώ περιπτώσεις δέν έπετεύχθη άνάρρωσις. Μερικοί άπδ τούς θεραπευθέντες πού πάθανε υποτροπή, προφανώς άπδ άφορ- μή έλαττωματικής καί άνεπαρκοΰς στά άπαραίτητα γιά τδ σώ­μα οργανικά άλατα καί βιταμίνες ποσότητας, ύπεβλήθησαν έκ νέου σέ νηστειοθεραπεία καί έθεραπεύθησαν καί πάλι.

Μιά άλλη σοβαρή πάθησις τού αίματος, ή λευχαιμία, πού Θεωρείται έντελώς άνίατος, παρουσιάζει εύνοϊκή άπέκκρισι στή νηστειοθεραπεία. Ή λευχαιμία συνοδεύεται κατά κανόνα μέ δπερ- βολική αυξησι τών λευκών αιμοσφαιρίων στδ αίμα, μέ βλάβη καί άλλοίωσι τών κυττάρων του μυελού τών δστών, καί σέ μερικές πε­

44

ριπτώσεις μέ βλάβη καί άλλοιώσεις των λυμφατικών άδένών, μέ διόγκωσι τής σπλήνας.

Πρώτος δ Τώσζκ άνεκάλυψε ότι κατά τή διάρκεια νηστειο­θεραπείας, δ αριθμός τών λευκών αιμοσφαιρίων έλαττώνεται. Τδ ίδιο άναφέρει καί δ Δρ Γουέντζερ. Οί Σόλτζ, Μέγιερς καί Ράτζιερ καί Τζιοόζου περιέγραψαν τις μεταβολές πού προκαλεί ή νηστεία στδ μυελδ τών δστών, δ δέ καθηγητής Μόργκουλις λέγει δτι «.οί χημικές αλλοιώσεις τοϋ μυελού είναι βαθύτατες» κατά τή διάρκεια τής νηστειοθεραπείας, καί δτι «έπέρχεται μιά μάλλον απότομη σμίκρυνσις τής σπλήνας κατά τδ πρώτο μέρος τής νηστείας». Τώρα οί Δρες Γουέγκερ καί Τίλντεν αναφέρουν καλά θεραπευτικά άπο- τελέσματα έπί περιπτώσεων λευχαιμίας πού ύπέβαλαν σέ νηστειο­θεραπεία. Ικανοποιητικά αποτελέσματα θεραπείας μέ νηστεία τής λευχαιμίας αναφέρει έπίσης δ Δρ Σιέλτον. Έν τούτοις ή άνάρρω- σις στην περίπτωσι τής λευχαιμίας δέν έπέρχεται αμέσως κατά τή διάρκεια τής νηστειοθεραπείας άλλά προχωρεί βαθμιαίως μετά τή νηστεία κατά τή διάρκεια μιας περιόδου δρθής διατροφής καί ήλιο­θεραπείας. Ό Δρ Τίλντεν λέγει έπί τού θέματος δτι ασθενείς άπδ προχωρημένες μορφές λευχαιμίας πού υποβάλλονται σέ νηστειο­θεραπεία χρειάζονται τδ λιγώτερο έξ μήνες μέ ένα χρόνο γιά απο­θεραπεία, καί δτι άν έχουν έπέλθη εύνοϊκά άποτελέσματα μέσα σέ 6 μήνες μέ 1 χρόνο πρέπει νά θεωρήσωμε τίς περιπτώσεις αύτές έξαιρετικά εύνοημένες». Μέ άλλα λόγια χρειάζεται μετά τδ πέ­ρας τής νηστειοθεραπείας σημαντικής διαρκείας όρθή διατροφή καί τήρησις τών άλλων μέτρων δγείας καί θεραπείας γιά νά έχωμε τά δριστικά θεραπευτικά άποτελέσματα στήν περίπτωσι λευχαι­μίας.

Ή νηστειοθεραπεία είναι ύπερτάτης αξίας γιά τήν θεραπεία δλων τών περιπτώσεων πολιομυελίτιδος. Στις δξεΐες περιπτώσεις ή πρόγνωσις δσον άφορά τή σωτηρία τής ζωής είναι καλή μέ πο- σαστδ θανάτων πολύ μικρότερο άπδ τδ ποσοστδ πού άκολουθεΐ θε­ραπείες πολιομυελίτιδος μέ τδ σύστημα τής άδελφής Κέννυ ή μέ τδ καθιερωμένο σύστημα τής έπισήμου Ιατρικής. Περιπτώσεις μο­νίμου άναπηρίας είναι σχεδόν άγνωστες δταν χρησιμοποιείται νη­στειοθεραπεία, ή δέ παράλυσις έξαφανίζεται ταχέως καί Ιντδς δλί-

45

γων Εβδομάδων στις πλείστες των περιπτώσεων. Σέ Ενα ποσοστό 98ο) ο κατά μέσον δρον δλων των περιπτώσεων Επέρχεται πλήρης ή άνάρρωσις κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή λίγο μετά τό τέλος τής νηστείας. "Οταν δμως πρόκειται περί χρόνιας πρόσθιας πολιο- μυελίτιδος ή πρόγνωσις Εφαρμογής τής νηστεοθεραπείας είναι λι- γώτερο εύνοϊκή. Καί σ’ αυτές δμως τις περιπτώσεις ή περαιτέρω έκφύλισις συνήθως σταματάει καί ή ζωή παρατείνεται. Στην πε- ρίπτωσι τής προμηκικής παραλύσεως πού είναι μιά λιγώτερο κοινή μορφή πολιομυελίτιδας, συνήθως Επέρχεται δ θάνατος. Καί σ’ αύτή δμως τήν περίπτωσι ή νηστειοθεραπεία δίδει τις περισσότερες Ελ­πίδες άναρρώσεως καί παρατάσεως τής ζωής.

Σχετικά τώρα μέ τούς ογκους χιλιάδες ανωμάλων δγκων διε- λύθησαν καί άπερροφήθησαν μέ τό μέσο τής Επιστημονικής νη­στειοθεραπείας, δχι μόνον καλοήθεις άλλά καί κακοήθεις. Οί Δρες Σιέλτον, Χάζαρντ, Τίλντεν, Γουέτζερ καί Ραμπαλιάτι, με­ταξύ των άλλων, αναφέρουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Κατά γενικό· κανόνα, οί καλοήθεις δγκοι Εξαφανίζονται πιό γρήγορα από τούς κακοήθεις.

Ό ’Άγγλος Δρ Άρμστρογκ γράφει: «είδα ογκους ατό στήθος γυναικών πού ύπεβλήθησαν σέ νηστειοθεραπεία νά έξαφανίζωνται μέσα σέ τέσσερες μέ είκοσι μέρες». Ό Μπερνάρ Μακφάντεν γρά­φει : «ή πολυετής πείρα μου άπέδειξε πέραν κάθε δυνατής αμφι­βολίας, δτι · Ενας άνώμαλος δγκος δποιασδήποτε φύσεως μπορεί νά άπορροφηθή μέσα στήν κυκλοφορία, άπλώς μέ τό νά έξαναγ- κάσωμε τό σώμα νά χρησιμοποιήση γιά τροφή κάθε μή απαραί­τητη γιά τις άνάγκες τού όργανισμοϋ ουσία, ύλη ή ίστό, πού βρί­σκεται μέσα σ’ αύτό».

Στις .πλείστες περιπτώσεις τό νεόπλασμα. του καρκίνου άπορ- ροφάται. βραδέως κατά τή διάρκεια,τής, νηστειοθεραπείας. Σέ με­ρικές^ περιπτώσεις δέν Επιτυγχάνεται πλήρης άπορρόφησις,. άν καί συνήθως παρεμποδίζεται ή έμφάνισις νέου δγκου. Καρκίνος πού Αποβάλλεται Εγκαίρως σέ νηστειοθεραπεία κατά-κανόνα θε­ραπεύεται τελείως. Άλλά καί γιά τά τελευταία, στάδια είναι Ενα άπό τά δραστικώτερα θεραπευτικά μέσα καί δίδει, τις πιό πολ­λές πιθανότητες θεραπείας. ■·

46

Πάνε περισσότερα από 100 χρόνια πού δ Σύλβεστερ Γκρά- χαμ ’έγραφε: «Είναι γενικός Νόμος τής Ζωτικής Οικονομίας, δτι δταν για δποιοδήποτε λόγο ή γενική λειτουργία τής άποσυν- θέσεως υπερβάλλει τή λειτουργία τής συνθέσεως ή θρέψεως τα αποσυντιθέμενα απορροφητικά έπιλαμβάνονται κατά πρώτον καί άφαιροϋν έκεϊνες τίς ουσίες πού έχουν λιγώτερη άξία καί σημα­σία στήν οικονομία τού οργανισμού. ΓΓ αύτό τό λόγο συγκεντρώ­σεις από δλων τών ειδών άρρωστημένο - παθογόνο ύλικό, δλων τών είδών άχρηστο ύλικό, δπως δγκοι, κύστεις, αποστήματα κλπ., ταχέως σμικρύνονται σέ δγκο καί συχνά άπορροφώνται τε­λείως, δταν έφαρμοσθή σοβαρή καί παρατεταμένη νηστειοθερα­πεία. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας, συγκεντρώσεις άπό περιτ­τούς ιστούς, ή άπό ιστούς πού έδημιουργήθησαν άπό τό σώμα έκ- τάκτως γιά τήν άντιμετώπισι έκτάκτων περιστάσεων, Εξετάζον­ται καί διαλύονται. Τά συστατικά άπό τά δποΐα άπστελοΰνται άποστέλλονται ατό διαμέρισμα θρέψεως γιά νά χρησιμοποιηθούν γιά τή θρέψι τών ουσιωδών, τών ζωτικών Ιστών. Τό άπομένον άχρηστο ύλικό άποβάλλεται έντελώς καί κατά μόνιμο τρόπο. Γιά διαφόρους λόγους γνωστούς καί αγνώστους δ ρυθμός άπορ- ροφήσεως τών δγκων κατά τή διάρκεια τής νηστείας ποικίλλει άπό πρόσωπο σέ πρόσωπο. Ή γενική κατάστασις τού άσθενούς, τό ποσό τών περιττών ύλών ή ιστών, πού πλεονάζουν ή πού έδη- μιουργήθησαν έκτάκτως, τό είδος τού δγκου, δ βαθμός τής σκλη- ρότητος ή μαλακότητος τού δγκου, ή τοποθεσία τού δγκου καί ή ήλικία τού άσθενούς είναι γνωστοί παράγοντες πού Επηρεά­ζουν τό ρυθμό τής άπορρσφήσεως τού δγκου. Ό Δρ Χάζαρντ άνα- φέρει μιά περίπτωσι καρκίνου πού έχρειάσθη 55 ήμερών νηστειο­θεραπεία γιά πλήρη άποθεραπεία.

Ό Δρ Σιέλτον άναφέρει μιά περίπτωσι ινομυώματος τής μή­τρας μεγέθους ένός γκρέηπ φρούτ σέ γυναίκα κάτω τών 40 έτών. Μιά νηστεία 21 ήμερών έλάττωσε τόν δγκο αύτό στό μέγεθος ένός καρυδιού. Ή νηστεία διεκόπη γιατί έπανήλθε ή φυσιολογι­κή πείνα. Χρειάσθηκε μιά δεύτερη νηστεία 17 άκόμη ήμερών γιά τήν πλήρη άπορρόφησι του δγκου.

Ό Δρ Σιέλτον άναφέρει έπίσης δτι δγκίδια στό στήθος

τών γυναικών πού μοιάζουν μέ καρκίνο, μεγέθους άπό μπιζέλι μέχρι αύγό χήνας Θά έξαφανισθοΰν μέ νηστειοθεραπεία τριών ήμερών μέχρι μερικών έβδομάδων. ’Αναφέρει σχετικώς μιά πε- ρίπτωσι μιας νέας γυναίκας ήλικίας 21 έτών πού είχε ένα σκλη­ρό δγκο στό στήθος λίγο μικρότερο άπό μπάλα μπιλλιάρδου, πού τής προξενούσε σοβαρούς πόνους έπί τέσσερες μήνες. Τελικώς έπεσκέφθη ένα Ιατρό πού έκαμε τή διάγνωσι δτι έπρόκειτο περί καρκίνου καί συνέστησε άμεση χειρουργική άφαίρεσι του δγκου. Συνεβουλεύθη έν συνεχεία καί 3 άλλους Ιατρούς καί δλοι είση- γήθηκαν άμεση άφαίρεσι τοΰ δγκου μέ χειρουργική έπέμβασι. ’Αντί έγχειρήσεως ή άσθενής αύτή ύπεβλήθη σέ νηστειοθερα­πεία καί έντός μόνο τριών ήμερών ό δγκος καί οί πόνοι έξηφα- νίσθησαν. ’Από πολλούς διαπρεπείς Ιατρούς καί Δρας δλων τών άποχρώσεων ύποστηρίζεται δτι ή μεγάλη πλειοψηφία τών δγκων του στήθους καί τής μήτρας τών γυναικών είναι δγκοι καλοή­θεις καί εύκόλως διαλύονται μέ τή χρήσι φυσικών θεραπευτικών μεθόδων.

Μιά άλλη περίπτωσις χαρακτηριστική πού άναφέρει ό Δρ Σιέλτον είναι ή άκόλουθη. «"Ενας βιομήχανος άπό τό Λός ’Ά ν­τζελες Καλιφόρνιας μοΟ έφερε τή σύζυγό του μέ ένα δγκο με­γέθους καρυδιού. Είχε συμβουλευθή 2—3 Ιατρούς στό Λός Ά ν ­τζελες πού τοΰ συνέστησαν άμεση άφαίρεσι τού στήθους. Τήν ύπέ- βαλα σέ νηστειοθεραπεία 30 ήμερών. Στό τέλος τών τριάντα ήμερών ό δγκος έλαττώθηκε στό μέγεθος ένδς μπιζελιού. Μέσα σέ τριάντα μέρες διαίτης μέ ώμά χόρτα καί φρούτα τό άπομέ- νον όγκίδιο έξηφανίσθη τελείως. Ή γυναίκα αύτή, μετά τή νη­στειοθεραπεία, άπέκτησε δύο παιδιά, τά όποια έθήλασε μέ άφθο­νο δικό της γάλα καί άπό τόν προηγουμένως προσβεβλημένο μα­στό».

Μέ τή χρήσι νηστειοθεραπείας δέν παρουσιάζεται τό φαι­νόμενο μεταστάσεως κατά γενικό κανόνα.

Στήν Ευρώπη καί τήν Αμερική χιλιάδες δγκων καλοήθων καί κακοήθων αύτοδιελύθησαν καί άπερροφήθησαν μέ νηστειο­θεραπεία κατά τά τελευταία 50 χρόνια καί ή άποτελεσματικότης αύτής τής θεραπευτικής μεθόδου είναι ύπεράνω κάθε άμφιβο- λίας.

48

Οί σοβαρές θεραπευτικές έπιτυχίες πού είχε δ Αείμνηστος Φυσιοθεραπευτής Ήλίας Πέτρου καί στήν πατρίδα μας, έπιτυ­χίες πού τδν έπέβαλαν τελικώς,: ώφείλΟντο Ακριβός στή χρήσι ώς κυρίου θεραπευτικού μέσου τής έπιστημονικής παρατεταμένης καί πλήρους νηστειοθεραπείας. '

Ό Δρ Σιέλτον αναφέρει σε δικές του θεραπείες μέ'τή χρήσι νηστειοθεραπείας δτι πολλά ινομυώματα τής μήτρας καί τού στήθους, πολλά λιπώματα σέ διΑφορα μέρη τού σώματος, πολλοί δγκοι - καρκίνοι στα πρώτα στάδια αύτοδιελύθησαν καί Απερρο- φήθησαν κατά τη διάρκεια νηστειοθεραπείας. Επίσης πολλές κύ- στεις κατεστράφησαν καί άλλες έσμικρύνθήσαν σέ δγκο μέ χρήσι νηστειοθεραπείας.

Είναι όμως βέβαιο πώς ή λειτουργία τής αύτοδιαλύσεως έχει τά δριά της. Έτσι, Αν Αφήσωμε ένα δγκο να φθάση σέ πελώριο μέγεθος, δέν μπορούμε να έπιτύχωμε τή διάλυσί του μέ μίαν μό­νον νηστεία. Πραγματικά, πολλοί δγκοι είναι τόσο μεγάλοι ώστε θά χρειασθούν πολλές πολυήμερες νηστείες κατά τή διάρκεια μιας περιόδου δύο έτών καί περισσότερο, μέ αύστηρή Αλκαλική δίαιτα μεταξύ των νηστειών, γιΑ να έπιτύχωμε τή διάλυσι καί Απορρόφησί τους Από τδν οργανισμό.

Παράλληλα πρδς τή νηστειοθεραπεία υπάρχουν καί οί Ακό­λουθες Ατοξικές, Αβλαβείς θεραπείες καρκίνου: 1) Ή LAETRILE ή Βιταμίνη 17 ή AMXGDALIN, σέ συνδυασμό μέ μεγάλες δό­σεις γαλακτωμένης Βιταμίνας A καί ώρισμένων ένζυμων, ή λε- γόμενη ΕΝΖΓΜΕ/VITAMIN/LAETRILE THERAPÏ τού ’Α­μερικανού Βιολόγου στό Πανεπιστήμιο LOTOLA τού Σικάγου Η,Π.Α. Δρος HAROLD MANNER, πού τήν έδωσε, ύστερα Από έρευνες 4 έτών στό Πανεπιστήμιο αύτό.

Ή μέ LAETRILE ή VITAMIN 17 ή AMTGDALIN θε­ραπεία τού καρκίνου έχει ήδη Αναγνωρισθή νομοθετικώς Από 13 πολιτείες τών ΗΠΑ. Ζητήστε πληροφορίες Από τήν NATIONAL HEALTH FEDERATION P.O. BOX 688 MONROVIA, CA­LIFORNIA 91016 USA. Σχετικά στοιχεία μπορείτε vA ζητή­σετε καί στό «Σύνδεσμο τών Φίλων Φυσικής Υγιεινής καί Φυσι­

49

κής θεραπευτικής ’Αθηνών - Πειραιώς - Περίχωρων, Σωκράτους 26, 3ος δροφ. Γραφ. 4, κάθε Τετάρτη 6—8 μ.μ. καί κάθε Πέμ­πτη 2—8 μ.μ., τηλ. 5221.845 τίς ίδιες ώρες, ηαθώς καί στό Κέν­τρο Πνευματικής καί Σωματικής ’Αναγεννήσεως, Εύακλύπτων 12 Άνάβρυτα ’Αμαρουσίου, τηλ. 8020219.

2) Ή θεραπεία μέ ώμά φρούτα καί χόρτα πού περιγράφει ατό βιβλίο της ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΙ ΜΕ ΩΜΕΣ ΦΥ­ΤΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ, ή ΔανέζαΙατρός ΚΠ^ΤΙΝΕ ΝΟΙ^Ί.

'Υπάρχει καί ένας άλλος περιορισμός τών άποτελεσμάτων της νηστειοθεραπείας στήν περίπτωσι δγκων. ”Αν δ δγκος βρί­σκεται σέ τέτοια θέσι ώστε νά παρεμποδίζη την διέλευσι, ροή καί κυοφορία τής λέμφου, δ δγκος αύτός θά έξακολουθή νά μεγαλώνη παρά τη χρήσί νηστειοθεραπείας. ’Αλλά καί στίς περιπτώσεις πού δέν έπιτυγχάνεται πλήρης άπόρρόφησις, συνήθως δ δγκος μικραί­νει αρκετά, ώστε νά μήν άποτελή τού λοιπού άπειλή κατά τής ζωής τού άσθενοΰς. Κατάλληλη καί δρθή ζωή, διατροφή καί σκέ- ψις έν συνεχείμ θά προλάβη νέα αϋξησι τού μεγέθους τού δγκου. Σέ πολλές περιπτώσεις, άντιθέτως, παρετηρήθη περαιτέρω Ιλάτ- τωσις τού μεγέθους τού δγκου, δταν άκλουθήθηκε συστηματική δρθή διατροφή καί ζωή γενικά, μετά τό τέλος τής έπιστημονικής νηστειοθεραπείας.

Τέλος, ή νέα επιστήμη Σαηνετόλοτζυ - Διανοητικά, άν καί δέν είναι θεραπευτική έπιστήμη, μέ τήν άφυπνώτισι τού πνευμα­τικού μέρους τής ανθρώπινης ύπάρξεως πού έπιτυγχάνει μέ τή διαγραφή ή τό ξεκλείδωμα παλαιών έν διεγέρσει έγγράμμων-κα- κών εμπειριών πού πέρασε δ άνθρωπος καί τή σταθεροποίησι ψηλά στήν ψυχοδιανοητική τονική κλίμακα, άποτελεΐ ένα μεγίστης δλ- κής πρόσθετο βοήθημα.

Ή· νηστεία είναι τώρα έξαιρετικής σπουδαιότητος στή θερα­πεία σκωληκοειδίτιδος. Άνάρρωσις Ιπέρχεται κατά κανόνα μέ νηστειοθεραπεία διάρκειας άπό δλίγες μέρες μέχρι δύο έβδομά- δες. Τό πλεονέκτημα τώρα τής νηστειοθεραπείας φαίνεται άπό

50

τό γεγονός δτι ή θνησιμότης σέ περιπτώσεις όξείας, γαγγραινώ- δσυς διαρραγείσης σκωληκοειδίτιδας μέ περιτονίτιδα είναι μόνον 1,43% δταν δέν Ιγινε χειρουργική έπέμβασις. "Αμεσος χειρουρ­γική έπέμβασις σέ τέτοιες περιπτώσεις παρουσιάζει θνησιμότητα 10,63 %., Ή στατιστική αυτή έδημοσιεύθη στήν Ιπίσημη έφημε- ρίδα τής Αμερικανικής Ιατρικής Όργανώσεως στό φύλλο τής δης Δεκεμβρίου 1936, σελίδα 1910, Είναι καθαρώς Ιατρική στα­τιστική. Τώρα, τό ποσοστό θνησιμότητος σέ δλες τις μορφές σκω- ληκοειδίτιδος δπου έγινε χειρουργική έπέμβασις είναι γύρω στά 4 % , μέ 25.000 άποθνήσκοντες άσθενεΐς μεταξύ 520.000 χειρουρ- γουμένων. Ή ύπεροχή τής Νηστειοθεραπείας από αύτή τήν άποψι άπεδείχθη άπό τόν Δρα ΧέΟ, πού έθεράπευσε άνω τών 400 περιπτώσεων δξείας καί χρονιάς σκωληκσειδίτιδος, Σέ 19 περιπτώσεις είχε έπέλθη ρήξις τής σκωληκοειδούς άποφύσεως. Έν τούτοις, σέ δλες απολύτως τίς περιπτώσεις έπήλθε τελεία άνάρρωσις μέ τή χρήσι νηστειοθεραπείας χωρίς ούτε μία μονα­δική αποτυχία.

Περίληπτικώς προσθέτομε τά ακόλουθα. Οί σεξουαλικές δια­ταραχές πάσης φύσεως υποχωρούν μέ τή νηστειόθεραπεία. Ή βλεννόρροια υποχωρεί χωρίς έπιπλοκές άπό στένωσι τής .ουρήθρας ή συμφόρησι. τού προστάτου κλπ. Ή σύφιλις θεραπεύεται, κατά τόν Δρα Σ.ιέλτον, βάσει τής ατομικής του κλινικής πείρας, χωρίς έξαίρεσι μέ .νηστειοθεραπεία άπό 4 μέχρι 8 έβδομάδες. Ό Δρ Τίλντεν αναφέρει πλήρεις θεραπείες συφιλίδος μέ νηστειοθερα­πεία 6 εβδομάδων μέχρι δύο μηνών, χωρίς καμιά άπολύτως επι­πλοκή, δταν μετά τή νηστειοθεραπεία ήκολουθήθη συστηματική δρθή δίαιτα καί ζωή. Ό δέ Δρ Γουέτζερ τονίζει δτι «τοπικές άλ- λοιώσεις τού πρώτου σταδίου έπουλώνονται μέ καταπληκτική τα­χύτητά» κάί δτι «φαρυγγιτικές έξελκώσεις τού στόματος καί τών χειλέων συχνά έξαφανίζονται έντός τών πρώτων δέκα ημερών τής νηστειοθέραπείας».

Νηστειοθεραπεία γιά τή θεραπεία τού Σακχαροδιαβήτου έ- φήρμοσε πρώτος ό διάσημος Γάλλος κλινικός Δρ Γουελπά, τών Παρισίων. Μέ νηστεία τριών μέχρι τεσσάρων ήμερών τό σάκ- χαρο έξηφανίσθη άπό τά ούρα σοβαρών περιπτώσεων διαβητικών,

51

ένώ ταυτοχρόνως έβελτιώθη ή γενική κατάστασις τής ύγείας των, χωρίς κοψιά χειροτέρευσι τής άσθενείας των. Ό ’Αμερικανός Ια­τρός Δρ Χένρικ Στέρν έφήρμοσε νηστειοθεραπεία γιά τή θερα­πεία του Σακχαροδιαβήτου σέ πολλές έκατοντάδες άσθενών του καί σ’ δλες τίς περιπτώσεις είχε ευνοϊκά άποτελέσματα. 'Ό Δρ Στέρν αναφέρει δτι «μολονότι παρουσιάσθησαν ώρισμένες περι­πτώσεις σακχαροδιαβήτου σοβαρωτάτων μορφών», πού δποιασδή- ποτε διαρκείας νηστειοθεραπεία δέν θά μπορούσε νά τούς άπαλ- λάξη άπδ τό σάκχαρο, «ή μεγάλη πλειονότης τών ασθενών παύει νά Ικκρίνη σάκχαρο μέσα σέ 48—60 ώρες νηστειοθεραπείας, μέ σποραδικούς ασθενείς πού πρέπει νά ύποβληθοϋν σέ νηστεία 6 καί περισσοτέρων ημερών». ’Αναφέρει έπίσης δτι στά 75% δλων τών περιπτώσεων έξηφανίσθησαν τελείως άπδ τά ούρα τά όξόνια, άν καί αύτδ άπήτησε μεγαλυτέρας διαρκείας νηστειοθεραπεία. Νη­στειοθεραπεία γιά τή θεραπεία τοΟ Σακχαροδιαβήτη έχρησιμο- ποίησε έπίσης καί δ Εατρδς Δρ Φρέντερικ Άλλεν, τοϋ ’Ινστιτού­του Ροκφέλλερ τής ’Αμερικής, ήδη άπδ τοΰ 1915. Ή σοβαρή του έργασια μέ τή χρήσι νηστειοθεραπείας καί αόστηρής δίαιτας έ- μείωσε τούς Θανάτους άπδ διαβητικδ κώμα κατά 60%.

“Αλλες παθήσεις δπου ή έφαρμογή νηστειοθεραπείας έχει ευεργετικά άποτελέσματα είναι ή έπιληψΐα, οί αιμορροΐδες, ή άρθρΐ- τις, τά συρίγγια, οί άνοιχτές πληγές, οί ρευματισμοί, τά άρθριτικά καί συγγενείς παθήσεις, οί έχινόκοκκοι, τά έξανθήματα, οί πανά­δες καί άλλες παθήσεις του δέρματος, τδ έκζεμα, ή ψωρίασις, δ άγριος έρυθρδς λειχήν, ή ύπερτροφία προστάτου, ή ούραιμία, ή στένωσις ούρήθρας, ή πυελονεφρΐτις, ή κολΐτις, τά έλκη πάσης φύσεως καί τοποθεσίας.

Άπδ τίς καρδιακές παθήσεις, ή στηθάγχη, ή όξεία μυοκαρδί- τις, ή λιπώδης ύπερτροφία τής καρδιάς, ή ένδοκαρδΐτις καί ή συ­νήθης περικαρδΐτις υποχωρούν μέ τή νηστειοθεραπεία. '5 διαστο­λή τής καρδιάς, τδ αίμοπερικάρδιο (αίμα στδ περικάρδιο), τδ ά- σβεστοποιημένο περικάρδιο μπορούν νά βοηθηθούν, μόνον μερι­κώς, μέ νηστειοθεραπεία, έάν ύπάρχει ακόμη περιθώριο κάποιας βοήθειας.

Απλές μολύνσεις τής χολής καί τών χοληδόχων πόρων θερα-

52

πεύογται τελείως μέ νηστεία μιας μέχρι τριών έβδομάδων, μέ με­γαλύτερη διάρκεια της νηστείας, δταν έχουν πια σχηματισθή πέ­τρες στή χολή· ’Ανεπάρκεια καρδιακών βαλβίδων έπίσης ύποχω- χεΐ μέ νηστειοθεραπεία, άν καί γίνονται έπανειλημμένες μικρές νηστείες καί δχι παρατεταμένη νηστεία. Μικρές νηστείες έπίσης χρησιμοποιούνται άντί τής παρατεταμένης πλήρους νηστείας, σέ περιπτωσι δξείας φυματιώσεως, σέ καρδιακές παθήσεις κατά προ- τίμησι καί σέ περίπτωσι πολύ προχωρημένης άπισχνάνσεως, κα­θώς καί σέ νευρικά άτομα. ’Αρτηριακή πίεσις καί λέπρα υποχωρούν μέ τή νηστειοθεραπεία. Έπιτυχώς έπίσης έφαρμόζεται νηστειοθε­ραπεία σέ περιπτώσεις άρτηριοσκληρύνσεως, άρρώστιας τού Χώ- τζκιν, πού προσβάλλει τούς λυμφατικούς άδένες, άρρώστιας τού Πάρκινσον, καταρροϊκής κωφότητος, κιρσών, διανοητικών διατα­ραχών σέ περιπτώσεις, ένώ σέ άλλες ή ψυχοδιανοητική διαταραχή δέν έξαφανίζεται πλήρως μέ τή νηστεία καί σέ περιπτώσεις δέν έπηρεάζεται καθόλου.

Ή νηστειοθεραπεία είναι πολύτιμη σ’ δλες τις περιπτώσεις δξέων παθήσεων. Ή νηστεία πρέπει νά συνεχισθή ώσπου νά ύπο- χωρήσουν τά δξέα συμπτώματα. Νηστεία μέ νερό μόνον καί αύ- τό άπεσταγμένο κατά προτίμησι καί αύτό δταν διψάει ό άσθενής, καί όχι μέ γάλα, μέ φιδέ, ή μέ κρεατόζουμο, ή γιαούρτι, γιατί δλα αότά είναι τροφές καί παρεμποδίζουν τίς ’'Εμφυτες Πάνσο­φες Θεραπευτικές δυνάμεις τού δργανισμοΰ νά δράσουν καί κά­μουν κατά τέλειο τρόπο τή θεραπεία τού δργανισμοΰ. Καί ή νη­στεία αύτή πρέπει νά συνεχισθή πλήρης ώσπου νά πέση έντελώς ό πυρετός. “Οταν έφαρμοσθή νηστειοθεραπεία σέ κάθε είδους δξείας μορφής άρρώστια, δχι μόνον ή άνάρρωσις είναι ταχεία, άλλά καί τό ποσοστό θνηαιμότητος είναι1' άπείρως πιό μικρότερο από τό συνηθισμένο. Δρες πού έφαρμόζουν νηστειοθεραπεία δπως δ Δρ Σιέλτον καί άλλοι, άναφέρουν δτι τό ποσοστό θνηαιμότητος τών δξέων νοσημάτων δταν έφαρμόζεται νηστειοθεραπεία έπι- στημονική είναι μ η δ έ ν , ένώ ταυτοχρόνως ούδεμία έπέρ- χεται έπιπλοκή, δ δέ άσθενής μετά τήν αποθεραπεία έχει καί αισθάνεται ύγεία πολύ πιδ άνώτερη άπό τήν ύγεία πού είχε δχι μόνον πρό τής άρρώστιας του, άλλά καί έπι άρκετά χρόνια πρίν

5β

άπ’ αύτή. '"Ετσι, 6 τυφοειδής πυρετός θεραπεύεται χωρίς έπι- πλοκές μέ νηστειοθεραπεία δύο περίπου εβδομάδων. *11 σκαρλα­τίνα θεραπεύεται μέ* νηστεία 4 μέχρι 7 ήμερών, ένώ ό πυρετός έξαφανίζέται περί την τέταρτη ήμέρα. Τά μαγΟύλια θεραπεύον­ται μέ νηστεία εξ ώς δέκα ήμερων. Οί όξείς ρευματισμοί — ρευ­ματικός πυρετός, κατά τόν Δρα Γουέντζερ όπΟχωροΟν’ τελείως χωρίς υποτροπές μέ νηστειοθεραπεία διαρκείας τό πολύ 10 ήμ$- ρών. Ή γρίππη καί αλα της τά συμπτώματα υποχωρούν μέ νη­στεία τριών περίπου ήμερων, μέ ποσοστό θνησιμότητας ; μ η δ έ ν . Ή βλογιά δταν άμέσως έφαρμοσθή νηστειοθεραπεία, παίρνει τή, μορφή έλαφριδς άρρώστιας, μέ πολύ λίγη φαγούρα, χωρίς έπι- πλοκές καί χωρίς σημάδια. Τό έρυσίπελας έξαφανίζέται μέ νη­στειοθεραπεία χωρίς νά συμπληρώση τό συμβατικό του κύκλο, & πυρετός έξαφανίζέται περί τήν τρίτη ή τετάρτη ήμέρα1 χωρίς απο­στήματα ή δευτερογενείς μολύνσεις. Καί οί δικοί μας έλώδεις πυ­ρετοί κατά τόν Δρα Γουέντζερ θεραπεύονται τελείως μέ1 νηστειο­θεραπεία χωρίς νά έπανέλθουν πλέον μελλοντικώς. 10-12 μέρες συνήθως άρκοΰν.

Καί τά άντιβιοτικά; Κατά τή Φυσική Άφάρμακο θεραπευτι­κή ή όξεία έμπύρετη άρρώστια είναι καθαρώς αύτοθεραπευτική ένέργεια των Εμφύτων Θεραπευτικών δυνάθεων τοδ όργανισμοδ, μιά άπό τή Φύσι κάθαρσις άπό τοξικό δλικό, καθάρσεως πού τήν παρημέλησε τό άτομο. Καί τά μικρόβια βέβαια Ιχουν τή συμ­βολή τους στήν έμφάνισι μιάς έμπύρετης άρρώστιας. Αλλά τά μι1 κρόβια κατά τή Φυσιοθεραπεία έκτελοϋν έργο όδοκαθάριστοΟ, Ιργο· καθάρσεως καί άπαλλαγής του όργανισμοδ άπό άρρωστημένο, το­ξικό καί άχρηστο’ δλικό καί ούδέποτε προσβάλλουν ύγιεϊς Ιστούς» δγια κύτταρα καί δγιές σώμα. 'Όταν ή χημεία του αίματος καί τών όγρών τών ίστών είναι φυσιολογική, δηλαδή έλαφρώς άλκα- λΐκή, τό μικρόβιο δέν μπορεί νά πολλαπλασιασθη σ’ αυτό τό περι­βάλλον καί νά προκαλέση έμπύρετη άρρώστια, άπ,λούστατα γιατί σ’ άύτό τό έλαφρώς άλκαλικό περιβάλλον, πού είναι περιβάλλον έχθρικό πρός τήν άρρώστια, τά μικρόβια δέν βρίσκουν τροφή. "Οτάν δμως άπό διάφορες αιτίες — κακή τροφή, κακός συνδυα­σμός καλών τροφών, δπερσιτισμός, όπεμβολές παντός είδους, άλ-

54

κοολισμός, ύπερκόπωσις^ ανεπαρκής ύπνος, ανώμαλες. συγκινή­σεις, μαύρα αρνητικά συναισθήματα, μαύρες αρνητικές σκέψεις, γενικά κακή ζωή, κακή τροφή, κακές σκέψεις —- ή χημεία τού αίματος και των υγρών τών ιστών μεταβάλλεται από τό φυσιο­λογικό, . έλαφρώς αλκαλικό, ,πρός τό ούδετερόξινο. Αυτό τό πε­ριβάλλον . εύνοεΐ τήν άνάπτυξι τής έμπύρετης αρρώστιας γιατί πε­ριέχει άφθονη καί έκλεκτή τροφή για τά μικρόβια, έπιτρέπει ,τόν τάχιστο πολλαπλασιασμό τους καί -οδηγεί πρός τήν έκδήλωσι τής έμπύρετης αρρώστιας.

Στή Φυσική Άφάρμακ© θεραπευτική, ή προσπάθειά μας κα- τευθύνεται στήν άποκατάστασι στό φυσιολογικό, δηλαδή στό έλα­φρώς άλκαλικό, τής χημείας του αίματος καί τών ύγρών τών ιστών μέ μία ραγδαία άποτοξίνωσι μέ δλα τά ύπάρχοντα άβλαβή φυσικά ·μέσα. Καί αυτά είναι νηστεία μέ νερό μόνον, όσο διαρκεΐ ό πυρετός καί τά όξέα συμπτώματα γενικά, καί άν αυτό είναι αδύ­νατο, μέ χυμό γλυκόξινου πορτοκαλιού διαλυμένο μισό μισό σέ άπεσταγμένό νερό, τεχνητός έμετός, έφιδρώλουτρα ή άτμόλουτρα, ουδέτερο λουτρό βαθμών 35 1)2 ώς 36 1)2 μέ 37 Κελσίου διάρ­κειας περί τή μιά,ώρα— προκειμένου περί καρδιοπαθειών ή ασθε­νειών τού κυκλοφοριακού'συστήματος ιδιαίτερη συνεννόησις μέ τό θεράποντα γιά τή χρήσι τού λουτρού αύτοΰ — δγρές περιτυλίξεις ένας ύποκλυσμός ήμηρεσίως δσο διαρκούν τά όξέα συμπτώματα καί σέ περίπτωσι ύψηλού- πυρετού δύο όποκλυσμοί ήμηρεσίως, βαθειές αναπνοές, άναπνοές ρυθμικές, άναπνοές συγκρατήσεως, ξηρή έντρί- βή, μασσάζ, έδρόλουτρα, καθαρή άτμόσφαιρα, άφθονο ζεστό νερό ή χαμομήλι, καί τά δύο μέ λίγες σταγόνες λεμονιού μέσα, γιά νά προκαλέσωμε άφθονη διούρησι καί έφίδρωσι, ήσυχία, δπομονή καί πίστι στίς μεγάλες δυνατότητες καί τήν πανσοφία τών έμφύτων θεραπευτικών δυνάμεων πού ένοικοΰν τό άνθρώπινο σώμα. Τά πιό έπείγοντα απ’ αυτά τά μέτρα σέ περίπτωσι έμφανίσεως πυρε­τού είναι, πρόκλησις έμετοΰ μέ έπανειλημμένη πόσι 3—4 ποτη- ριών ζεστού νερού καί έπίμονη χρήσι τού· δακτύλου ή ένός κα­θαρού φτερού κόττας, ώσπου ν’ άδειάση τελείως ό στόμαχος, ένας ή δύο ύποκλυσμοί ήμερησίως κατά τ’ άνωτέρω, νηστεία μέ νερό μόνον, άπεσταγμένό κατά προτίμησι ή, άν ή τελεία νηστεία είναι άδύνατη, μέ νερό στό όποιο προσθέτομε λίγο χυμό γλυκόξινο πορ-

55

τοκαλιοΰ, ένα έφιδρώλουτρο-κριθαρόλουτρο,, άφθονα ποτήρια ζεστό γερό μέ λίγες σταγόνες λεμόνι μέσα πού χδ πίνει δ άρρωστος κάθε μία ώρα. Μέ τά άπλά αυτά μέσα πού πρέπει πάντα νά τα έφαρ- μόζωμε μόλις έμφανισθή πυρετός, θά προλάβωμε τήν περαιτέρω έξέλιξι τής άρρώστιας, ; θά κρατήσωμε τόν πυρετό σέ λογικά, μή Ιμπνέοντα ανησυχία καί πανικό, δρια, καί θά έπιτρέψωμε στις “Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις τού όργανισμοΰ νά κάμουν Ικ τού άσφαλοϋς τό Ιργο τής καθάρσεως, τό έργο τής Ικ των έσω αύτοθεραπείας πού είναι Ιργο δικό τους, χωρίς κατασταλτικές πα­ρεμβάσεις πού μπορεί νά ρίξουν τόν πυρετό, άλλά δέν θά διώξουν από τό σώμα τό τοξικό, άρρωστημένο, άχρηστο ύλικό πού είναι κατά βάσιν υπεύθυνο γιά τήν έμφάνισι τής έμπύρετης άρρώστιας. Άντιθέτως αύτό θά γίνη πιό τοξικό αν χρησιμοποιήσωμε κατα­σταλτικά μέσα, γιατί στήν ύπάρχουσα τοξικότητα θά προστεθή ή τοξικότης τών αντιβιοτικών καί άκόμη οί ένδοτοξίνες πού θά προ- έλθουν άπό τήν άποσύνθεσι τών πτωμάτων τών μικροβίων πού σκο­τώσαμε μέ τά άντιβιοτικά. Γιατί τά μικρόβια είναι μονοκύτταροι μικροοργανισμοί πού έχουν σώμα, δσο μακροσκοπικό καί δν είναι. Καί αυτό τό σώμα, σύμφωνα μ’ ένα κοσμικό νόμο, δταν φύγη άπό αύτό ή ζωή, θά άποσυντεθή καί τό προϊόν αύτής τής άποσυνθέσεως θά είναι οί ένδοτοξίνες. Τις συνέπειες τής ηύξημένης τοξικότητος δίδομε στό πρόσφατο βιβλίο μας «ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΓΤΙΚΗΣ ΑΓΩ- ΓΗΣ». ; ̂ ..

“Εχομε λοιπόν μιά προϊοΰσα αδξησι τής τοξικότητος, πού αν δέν άποβληθή ταχέως, μετά, Ιστω, τήν κατασταλτική φαρμα­κευτική θεραπεία, ή καί χωρίς αυτή, θά έγκατασταθή βαθύτερα ατούς ίστούς καί θά προκαλέση άργά ή γρήγορα τή σωρεία άπό τις χρόνιες έκφυλιστικές άρρώστιες. Γιατί, κατά τή Φυσική Άφάρμα- κο θεραπευτική, ένώ δ πυρετός είναι μία έκ τών Ισω κάθαρ- σις —αύτοθεραπεία καί ένδειξις δτι δ δργανισμός διαθέτει άκόμη επαρκείς δυνάμεις καί είναι σέ θέσι νά κάμη τήν κάθαρσι—αύτο­θεραπεία, οί χρόνιες άρρώσιιες είναι έκφυλιστικές έξεργασίες πού βραδέως άλλ’ άσφαλώς δδηγοΰν πρός τό μοιραίο τέρμα τής ζωής, δν δέν χρησιμοποιηθούν δραστικά φυσιοθεραπευτικά μέτρα καθάρ­σεως πού προκαλοΰν τις ήεγόμενες θεραπευτικές κρίσεις, σταμα-

59

τοΰν τήν περαιτέρω έκφύλισι καί θέτουν σέ ένέργεια τίς άναγεν- νητικές λειτουργίες τού οργανισμού. ’Οξείες Ιμπύρετες άρρώστιες είναι μία ενδειξις δ τι τό τοξικό ύλικό πού πλημμυρίζει τό σώμα είναι τόσο πολύ ώστε τύ σώμα δέν μπορεί να τό άποβάλη μέ τα συ­νήθη μ4σα άπεκκρίσεως—δέρμα, πνεύμονες, ούρα, περιττώματα, βλέννα—- καί αναγκάζεται νά χρησιμοποιήση έκτακτα μέτρα γιά να περισώση τή ζωή δπως πυρετό, διάρροια, έμετό, έφίδρωσι, άνο- ρεξία κ.λπ. Τά πάντα στό σώμα σκοπό έχουν την Ιπιβίωσι του όργανισμοΰ καί τίποτε δέν γίνεται στην τύχη.

"Οταν οί όξεΐες έμπύρετες άρρώστιες θεραπευθοΰν μέ φυ­σικά μέσα, πού υποβοηθούν άπλώς τήν αύτοθεραπευτική προσ­πάθεια τού όργανισμοΰ, ό άρρωστος θεραπεύεται γρήγορα καί έκ τού άσφαλοϋς, τά διάφορα στάδια τής άρρώστιας ή δέν προ­λαμβάνουν νά έμφανισθοΰν, ή μειώνονται σημαντικά σέ άριθμό, διάρκεια καί έντασι, άποφεύγονται οί έπιπλοκές καί οί δποτρο- πές καί δ άρρωστος πού βρίσκεται τώρα σέ πολύ καλλίτερη κα- τάστασι άπό δ,τι ήταν δλα τά τελευταία χρόνια, ξαναμπαίνει στόν αγώνα τής ζωής μέ περισσότερη ζέσι, μέ περισσότερη ζων­τάνια καί δραστηριότητα, χωρίς φόβους καί περιορισμούς καί αδυναμίες πού άφήνει συνήθως ή περασμένη άρρώστια δταν κα- τασταλτικώς θεραπευθή. Ό γιατρός βέβαια είναι βασικά άπα- ραίτητος γιά τή φυσική θεραπεία τών όξέων έμπυρέτων άσθε- νειών. Ή παρουσία του καί μόνον καί ή καθοδήγησίς του καί τό θάρρος πού δίδει είναι μιά τεράστια ήθική ένίσχυσις τού άρ- ρώστου γιά ν’ άντιμετωπίση έπιτυχώς τήν κρίσι, άρκεΐ δ για­τρός νά έχη προσπέλασι, φιλία καί κατανόησι τών βασικών άρ- χών τής Φυσικής θεραπευτικής καί έμπιστοσύνη στις δυνάμεις τής φύσεως. Καί τώρα, θά μέ ρωτήσετε: — καί τήν έρώτησι αυτή μου έκαναν κατ’ έπανάληψι ιατροί προσκείμενοι στή Φυ­σική θεραπευτική— «Καλά δλ’ αύτά. Άλλά άν, είτε άπό τό φόβο καί τον πανικό πού κατέλαβε τόν άρρωστο ή τούς οικείους του, ή άπό άγνοια τών άρχών τής Φυσικής θεραπευτικής, ή άπό βουλητική άδυναμία τού άρρώστου ή τού περιβάλλοντός του νά άποδεχθοΰν τήν τραχεία Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή στήν περί- πτωσι — νηστεία, χυμοδίαιτα κλπ. — ή άπό έπείγουσες βιο­

57

τικέ£ ανάγκες πού έπιβάλλαυν συνέχισι- εργασίας καί δραστη­ριότητας καί δέν έπιτρέπουν έστω καί δλιγοήμερη άνάπαυσι, ή λόγω ύψήλοΰ πυρετού πόύ έπιμένει ή λόγψ παθήσεως τής καρ­διάς καί ,τοΰ κυκλοφοριακοΰ γενικώς, έγινε χρήσις άναβιοτικών καί έπεσε δ-πυρετός, χωρίς βέβαια, δπως λέγει ή Φυσική Άφάρ- μακος θεραπευτική, νά Ικδιωχθή καί τό έπικίνδυνο τοξικό ύλικό πού προκάλεσε τόν πυρετό, τί πρέπει νά γίνη ;»

Σωστό τό ερώτημα καί μία λύσις τής άπορίας είναι άναγ- καία άν λάβωμε ύπ’ δψιν. δτι ή κατασταλτική μέ αντιβιοτικά έ- πέμβασις είναι δ κανών σχεδόν, μέ δλίγες έξαιρέσεις, καί οί συ­νέπειες γνωστές. Ό πυρετός έπεσε, άλλά ό άρρωστος δέν έγινε καλά. Κόπωσις, άτανία, αδυναμία, νευρικότης, βουλητική άδρά- νεια, άνώμαλος ύπνος, ύποτροπές κλπ., χωρίς νά προσθέσωμε τίς άπό τή χρήσι τών αντιβιοτικών δευτερογενείς έπιβλαβεΐς συνέ­πειες. Ή άπάντησις άπό τή Φ. Άφάρμακο θεραπευτική στό έρώ- τημα είναι ή ακόλουθη: ’Έκαμες τά άντιβιοτικά, έρριξες τόν πυρετό, κατέστειλες διά τής βίας τήν άύτοθεραπευτική προσπά­θεια τών αμυντικών δυνάμεων τού δργανισμοΰ. "Αν μπορούσες άκινδύνως νά τό άποφύγης, θά ήταν καλύτερα. Μη συνεχίζης δμως δ,τι έγινε, μέ τόν δπερσιτισμό καί τήν άναγκαστική σίτισι πού θά χίιροτερεύσουν τά πράγματα καί θά δδηγήσουν στό ξα­νακύλημα τής αρρώστιας καί σέ άλλες δυσκολίες. Άντιθέτως, μετά τήν πτώσι τοϋ πυρετού, προχώρει σέ μία ραγδαία άποτα- ξίνωσι-κάθαρσι τού οργανισμού. Κάμε, Ιστω έκ τών ύστέρων, δ,τι έπρεπε νά κάμης στήν άρχή, κατά τήν έμφάνισι τού πυρε­τού καί τών δξέων συμπτωμάτων., Υπόδειγμα αύτής τής άπο- τοξινώσεως θά βρής στό βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΓΜΑΤΟΣ στό Κεφάλαιο ΜΙΑ ΗΠΙΑ ΑΓΩΓΗ ΑΠΟ- ΤΟΞΙΝΩΣΕΩΣ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΕΙΣ. Κάμε αύτή τήν κάθαρσι ύπό τήν έπίβλεψι θεράποντος προσκειμένου στή Φυ­σική Θεραπευτική καί τό κέρδος σου θά είναι μεγάλο, ένώ ταυ- τοχρόνώς θά άποφύγης μελλοντικά δεινά. Δέν είναι άνάχρονι- σμός οί άνωτέρω Ιφαρμογές τής Φυσικής θεραπευτικής, δπως ίσχυρίζνται μερικοί, μή κατανοούντες τίς βασικές άρχές τής έκ τών ένδον θεραπείας-αύτοθεραπείας τού δργανισμοΰ. Υπεύθυνοι γιά τά δεινά μας είμεθα έμεΐς καί μόνον καί δέν πρέπει νά αί-

58

τςώμεθα κανέναν άλλον. Ό Δημιουργός έθεσε νόμους γιά όλες τις έποχές, για όλους τούς πολιτισμούς,’ τούς ίδιους νόμους γιά όλους τούς ανθρώπους, γιά όλα τά πλάσματά του. Νόμους φυ­σικούς, Νόμους κοσμικούς. Καί, δπως είπαμε στδ πρώτο Κεφά­λαιο τού παρόντος, οί Νόμοι αυτοί είναι άπαρέγκλιτοι καΓ Α­δυσώπητοι καί Ινεργούν μέ μαθηματική άκρίβεια. ’Άν τούς τη- ρήσης καί βαδίσης σύμφωνα μέ αύτούς, τό κέρδος σου θά είναι υγεία σώματος καί πνεύματος, άρμονία, ειρήνη πρός έαυτόν καί τό περιβάλλον σου, έύτυχία στό μέτρο του άνθρωπίνως δυνατού. ’Άν τούς παραβής, δ κλήρος σου θά είναι ένας φαύλος κύκλος αρρώστιας σώματος καί πνεύματος, διαρκούς διαμάχης καί αν­ταγωνισμού πρός έαυτόν καί τό περιβάλλον σου, δυστυχίας σ’ ό­λες της τις μορφές.

Δεν. μπορούμε ν’ άλλάξωμε τούς Νόμους τής Δημιουργίας μέ εφήμερα έφευρήματα τής έξωτερικής ατελούς ανθρώπινης διά­νοιας, πού ό χρόνος συνήθως τά ξεθωριάζει καί τά σκεπάζει μέ λήθη καί άδιαφορία (αντί Βορονώφ, Μπογκομόλετς, Σουλφαμί- δες, Νοβοκαίνη, Κορτιζόνη).

Δέν ύπάρχει κανενός είδους έμπόδιο γιά έφαρμογή νηστειο­θεραπείας από ήλικία. Καί οι ήλικιωμένοι καί τά παιδιά άπό νη- πιακής ήλικίας εύεργετούνται άπό τή νηστειοθεραπεία. Άναφέ- ρεται άπό τόν Δρα Σέλτον έφαρμογή νηστειοθεραπείας σέ παιδί ήλικίας 2 έτών, διάρκειας 47 ήμερών, πού κατέληξε σέ πλήρη θεραπεία πολιομυελίτιδας μέ παράλυσι. Τό βάρος του κατήλθε άπό 32 κιλά σέ 15. Αύτό άποτελεί έξαίρεσι, γιατί στά παιδιά άρκεΐ μιά μικρή νηστεία, σχεδόν γιά κάθε άρρώστια τους.

Νηστειοθεραπεία άντενδείκνυται κατά τή διάρκεια τής έ γ- κ υ μ ο σ ύ ν η ς καί τής γ α λ ο ύ χ ή σ ε ω ς .

Βλέπομε λοιπόν, πώς ή νηστειοθεραπεία έχει έξαιρετική ά­ξια σάν θεραπευτική μέθοδος. Δέν είναι δμως ούτε ή πανάκεια, ουτε ή μόνη θεραπευτική μέθοδος γιά τήν άποκατάστασι τής ύ- γε'ίας. Σέ μερικές παθήσεις, δταν βρίσκονται σέ πολύ προχωρημέ­να στάδια, ή νηστειοθεραπεία μένει χωρίς άποτέλεσμα. ’Ακόμη καί τά ίδια άποτελέσματα πού έπιτυγχάνονται μέ τή νηστειοθε­

59

ραπεία μπορούν νά έπιτευχθοϋν — σέ περιπτώσεις — καί ¡ιέ όλιγώτερο αυστηρές δίαιτες, δν καί τά άποτελέσματα τής δίαι­τας συχνά είναι λιγώτερο βέβαια καί πολύ βραδύτερα άπδ τά άποτελέσματα τής νηστειοθεραπείας. Άπό άπόψεως τώρα ταχύ- τητος άναρρώσεως ή νηστειοθεραπεία είναι άσυναγώνιστη, ένώ άπό άποψι άποτελεσματικότητος είναι μιά θεραπευτική μέθοδος ύψίστης άξίας. Απαγορεύεται ή έφαρμογή νηστείας, δταν ύπάρ- χει φόβος. Καλύτερα νά προετοιμάσωμε ψυχολογικώς τόν άρρω­στο μέ μικρές νηστείες καί ώμοδίαιτα μεταξύ τών νηστειών, αδ- ξάνοντας βαθμιαίως καί άνά δεκαπενθήμερο τή διάρκεια τών μι­κρών νηστειών άπό μιά μέρα σέ δυό μέρες, ύστερα τρεις, ύστερα τέσσερες, ύστερα έπτά, δπότε θά εϊμεθα έτοιμοι γιά τή μεγάλη νηστεία. Εκτός δν ή κατά.στασις τού άρρώστου δέν μάς άφήνει περιθώριο χρόνου, δπότε άπόκειται στόν θεράποντα, άφού λάβη ύπ’ δψι του τή γενική κατάστασι τού άσθενοΰς καί τήν Ιντασι τού φόβου του τής νηστείας, νά άποφασίση περί τού πρακτέου.

Υπάρχει τώρα μιά παρεξήγησις στόν μέσο άνθρωπο σχετικά μέ τή σχέσι τής νηστείας πρός τή λιμοκτονία. Γιατί, δ μέσος άν­θρωπος ταυτίζει τή νηστεία μέ τή λιμοκτονία. Πλάνη μεγάλη πού είναι ύπεύθυνη γιά πολλές άνθρώπινες συμφορές πού θά μπο­ρούσαν μιά χαρά νά προληφθούν. Γιατί, ένώ ή έπιστημονική νη­στεία συνοδεύεται άπό εύεργετικά άποτελέσματα, άπό τήν άπομά- κρυνσι κάθε παθολογικής καταστάσεως καί άπό γενικό ξανά- νιωμα τού όργανισμοΰ, ή λιμοκτονία συνοδεύεται άπό τήν άνά- πτυξι καί Ιναρξι παθολογικών καταστάσεων στόν όργανισμό, άπό έκφύλισι τών κυττάρων, τού όργανισμοΰ γενικά καί άπό έξαιρε- τικά καταστροφικές συνέπειες.

Τό τέρμα τήζ νηστείας είναι ξεκάθαρο σάν τήν άνατολή τού ήλίου καί δ πεπειραμένος θεραπευτής δέν μπορεί νά λαθέψη σέ καμιά περίπτωσι. “Ετσι, δπάρχει μιά ξεκάθαρη διάκρισις τού σταδίου τής νηστείας καί τού σταδίου τής λιμοκτονίας, πού άρχί- ζει μετά τό τέλος τής νηστείας, δν τότε δέν ληφθή τροφή.

"Οταν τά άποθέματα τροφών στό σώμα καταναλωθούν, πα­ρουσιάζονται ώρισμένα συμπτώματα πού δείχνουν ξεκάθαρα τό τέλος τής περιόδου τής νηστείας.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Ή πείνα εξαφανίζεται, συνήθως τή δεύτερη, ή τρίτη, ή τε- τάρτη ήμέρα άπό τήν Ιναρξι τής νηστείας καί έμφανίζονται συμ­πτώματα πού είναι δμοια μέ έκεΐνα τού πυρετού. Δηλαδή, άσπρη φορτωμένη άπό άκαθαρσίες γλώσσα, σίελος παχύς, κολλώδης, στό­μα πικρό, έμετός καί Ιμετική διάθεσις καί βρώμικη δυσώδης έκ- πνοή. Υπάρχουν σπάνιες έξαιρέσεις πού ή γλώσσα παραμένει κα­θαρή σ’ δλο τό διάστημα τής νηστείας, ή ή άναπνοή δέν παρου­σιάζει δυσοσμία, ή, σέ πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ή πείνα έξα- κολουθεΐ σ’ βλη τή διάρκεια τής νηστείας. Μια μεταβολή τής θερ­μοκρασίας λαμβάνει χώραν. Στις δξείες άρρώστιες, κατά τή διάρ­κεια τής νηστείας δ πυρετός έλαττώνεται βαθμιαίως καί τέλος ή θερμοκρασία επανέρχεται στδ φυσιολογικό. Σέ χρόνιες παθήσεις, δταν ή θερμοκρασία είναι κάτω του φυσιολογικού στήν άρχή τής νηστείας, βαθμιαίως ανέρχεται ώσπου φθάνει στό φυσιολογικό I- πίπεδο δπου καί παραμένει.

Σέ λίγες περιπτώσεις, νηστειοθεραπείας παρετηρήθη α π ό ­τ ο μ η π τ ώ σ ι ς σ τ ή θ ε ρ μ ο κ ρ α σ ί α τ ο ύ σ ώ ­μ α τ ο ς κατά τά τελευταία στάδια τής νηστείας. Μιά τέτοια άντι'δρασις έπιβάλλει άμεση διακοπή τής νηστείας καί τήν έφαρ- μογή Ιξωτερικής θερμοκρασίας. Ρίγη μπορούν νά έμφανισθοΰν κατά τή διάρκεια τής νηστείας, δπότε έπιβάλλεται προσθήκη εν­δυμάτων ή σκεπασμάτων. Τά πόδια συχνά παγώνουν καί έπιβάλ- λεται ή χρήσις θερμοφόρας. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας πα­ρουσιάζεται διακύμανσις στδν καρδιακό σφυγμό. Σέ μερικές πε­ριπτώσεις φθάνει τούς 125 σφυγμούς, ένώ σέ άλλες — δ Μακφά- ντεν άναφέρει μιά τέτοια — κατέρχεται καί μέχρι 20 σφυγμούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρονίων παθήσεων, δ σφυγμός αύ- ξάνεται λίγο στήν αρχή, υστέρα κατέρχεται γύρω στούς 40 ή λί­γο περισσότερο καί ύστερα άνέρχεται γύρω στούς 60. ”Αν ύπάρ- χει καρδιακή πάθησις, ή διακύμανσις τού σφυγμού διαφέρει ση­μαντικά άπό τήν άνωτέρω διακύμανσι. Ό άκανόνιστος σφυγμός είναι πολύ συνήθης κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Μόνον δταν παρουσιάζεται πολύ έπιμονος άκανόνιστος σφυγμός, ή δταν ό

61

σφυγμός παραμένει ,σέ πολύ χαμηλό έπίπεδο έπΐ μακρά περίοδο, Ι π ι β ά λ λ ε τ α ι ή δ ι α κ ο π ή τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς

, Ή εμετική οιάθεσις είναι συνήθης καί ό τεχνητός έμετός διευκολύνει τήν κάθαρσι. Σέ πολλές περιπτώσεις, δ άσθενής κοι­μάται λιγώτερο. "Αλλοι, κυρίως δσοι πρό τής νηστείας ύπέφεραν - από, αϋπνίες, κοιμούνται περισσότερο κατά τή διάρκεια τής νη­στείας, ακόμη καί μέχρι 20 ώρες τό 24ωρο σέ περιπτώσεις. .

Κατά τις πρώτες έβδομάδες τής νηστείας σποραδικώς πα­ρουσιάζεται αΰξησις τοΟ σθένους. Δυναμομετρικές Ιξετάσεις τού Άγκοστίνο Λεβάντζιν, πού Ιγιναν κατά τή διάρκεια τής πειρα­ματικής -έόυ νηστείας διαρκείας 31 ήμερων στό Ινστιτούτο Κάρ- νετζι, Εργαστήριο Θρέψεως καί Διαιτολογίας στήν ’Αμερική, άπέ- δειξαν δτι δέν έμειώθη τό σθένος τού νηστεύοντοτς.

Ό Μακφάντεν έφήρμοζε έπταήμερη νηστεία κατά τήν προ- πόνησι άθλητών άνυψώσεως βαρών, άκριβώς πρό τής έμφανίσεώς τους σέ στίβο, μέ άπίστευτα αποτελέσματα. Ό Τζίλμπερτ Λόου μέ αυτή τήν τακτική κέρδισε έννέα διεθνή ρεκόρ δυνάμεως καί άντοχής.

Ή αδξησις δυνάμεων είναι πιό αντιληπτή σέ ασθενείς πού ήσαν αδύνατοι πρό τής ένάρξεως τής νηστείας. "Ομως ή πλειο- νότης των άσθενών χάνουν βαθμιαίως σθένος άπό τήν αρχή ώς τό τέλος τής νηστείας. Μόνον σέ περίπτωσι έξαιρετικά μεγάλης άπισχνάνσεώς πού φθάνει στό σημείο, δπου δ άσθενής Ιχει συχνές λιποθυμίες καί άδυναμία νά βαδίση μόνος του, έ π ι β ά λ λ ε- τ α ΐ ή δ ι α κ ο π ή τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς . Ή απώλεια βάρους κατά τή διάρκεια τής νηστειοθεραπείας είναι δμαλή - φυ­σιολογική. Ή μέση άπώλεια είναι περί τό ένα κιλό τήν ήμέρα, μέ μεγαλύτερη άπώλεια στήν άρχή, παρά στό τέλος τής νηστείας.

Παχεΐς ασθενείς χάνουν βάρος πολύ πιό γρήγορα. Δέν ύπάρ- χει κίνδυνος άπό τήν απώλεια βάρους. Αυτό ανακτάται άμέσως μετά τήν Ιναρξι λήψεως τροφής μετά τό τέλος τής νηστείας. Με­τά τήν έναρξι τής νηστείας, οί κενώσεις γίνονται λιγώτερο συχνές ή καί μπορούν νά Ιξαφανισθοΰν έντελώς. Ή κατάστασις αύτή εί­ναι δμαλή καί δέν πρέπει νά έμπνέη ανησυχίες.

62

■ ’Άλλα έπικίνδυνα ..συμπτώματα πού πρέπει νά λάβη σοβά- ρώς όπ’ .ίδφιγ. ό έποπτεύωνίτή νηστειοθεραπεία είναι:·.

Κ α τ α κ ρ ά τ η σ ι ς ο ύ ρ ω ν . Μπορεί νά έμφανισθή πάρα πολύ σπανίως. Ζεστά έδρόλουτρα καί ζεστά κλύσματα μπο­ρούν νά χρησιμοποιηθούν σ’ αότή τήν περίπτωσι. "Αν παραστή άνάγκη, πρέπει νά γένη χρησις καθετήρας γιά τήν άφαίρεσι των ούρων;. ,'Ο Κάριγκτον άνάφέρει μΐά περίπτωσι νηστείας κατά τήν δποία·. παρουσιάσθη «παρατεταμένη κατακράτησις ούρων πρός τδ τέλος.· μιας· μεγάλης'νηστείας». .

Π α ρ α λ ή ρ η μ α - Ν τ ε λ ί ρ ι ο υ μ . Είναι ένα σύμ­πτωμα πολύ σπάνιο κατά τή διάρκεια τής νηστείας, άλλά ένδέχε- ται νά πα,ρουσιασθή σέ πρόσωπα πού έχουν πάρει μεγάλες ποσό­τητες άπό.· ναρκωτικά φάρμακα ή πού έχουν μεγάλη, τοξαιμία.Τό παραλήρημα είναι μικράς διαρκείας καί αύτό καθ’ έαυτδ δέν πρέπει νά προκαλέση ανησυχία. ’Άν δμως έμφανισθή σέ συνδυασμό μέ κατακράτησι ούρων,, έξαιρετικά μεγάλη αδυναμία, γρήγορο, - άδύνατο σφυγμό καί άλλα σημεία έξαντλήσεως, θά- πρεπε νά θεωρηθή ως ένα σήμα κινδύνου. Τέτοιοι κίνδυνοι δέν προέρχονται από τή νηστεία άλλά από άλλες αιτίες πού προϋ­πάρχουν - τής'· νηστείας.

<Ρ ή ξ ι ς τ ω ν τ ρ ι χ ο ε ι δ ώ ν α γ γ ε ί ω ν —

Π ε τ έ κ ι α . Είναι μικρά πορφυρά αίμορραγικά σημεία κάτω από τό. δέρμα μέ διακλαδώσεις στο σχήμα των νεύρων πλατα­νόφυλλου ή κάτι τέτοιο καί συνδέονται μέ σοβαρούς πυρετούς, όπως ό τυφοειδής, καί ύποτίθεται δτι είναι ένδεικτικά έξαιρε- τίκά μεγάλης έξαντλήσεως. Είναι Ινδειξις μεγάλης άδυναμίας - των τοιχωμάτων τών τριχοειδών αγγείων, λόγψ τής όποιας αυ­τά σπάζουν. , εύκολα καί επιτρέπουν στό αίμα νά περάση στό δέρ­μα. 'Ο Δρ Σιέλτον κατά σύστημα διακόπτει τή νηστεία μόλις έμφανισθή τό σύμπτωμα τούτο, άναφέρει δμως περίπτωσι πού συνέχισε τή νηστεία καί μετά τή έμφάνισι αυτής τής αιμορρα­γίας χωρίς καμιά βλάβη τού ασθενούς. ’Ατομικά είχαμε μιά περίπτωσι \σκληρύνσεως κατά πλάκας μέ τελεία παράλυσι καί διανοητική παράκρουσι πού έθεραπεύθη, στήν δποία ή νηστεία

63

συνεχίσθη 4 μέρες μετά τήν έμφάνισι αυτής τής έσωτερικής αι­μορραγίας χωρίς καμιά βλάβη τοϋ άσθενοϋς. Πάντως, είναι μιά σοβαρή Ινδειξις πού πρέπει να λαμβάνεται σοβαρώς ύπ’ δψι άπό τόν θεράποντα, σέ συνδυασμό μέ τή γενική κατάστασι του άσθε- νοΰς και τά άλλα συμπτώματα, καί άναλόγως νά άποφασίζεται ή διακοπή ή δχι τής νηστείας.

Κ ρ ύ α χ έ ρ ι α , κ ρ ύ α π ό δ ι α καί ε ξ ά ψ ε ι ς στό σώμα. Είναι μιά σοβαρή άντένδειξις συνεχίσεως τής νηστείας καί πρέπει δ θεράπων νά τήν λάβη σοβαρώς ύπ’ δψιν, σέ συνδυα­σμό μέ τά άλλα συμπτώματα καί νά άποφασίση άναλόγως, δν θά συνεχισθή ή άν θά διακοπή ή νηστεία.

Τό Σ ε ξ ο υ α λ ι κ ό σ θ έ ν ο ς παρουσιάζει διακυμάνσεις κατά τή νηστεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις ή έπιθυμία έλατ- τώνεται ή έξαφανίζεται, κυρίως κατά τή διάρκεια πολυήμερων νηστειών. Σέ άλλες περιπτώσεις, ή έπιθυμία έξακολουθεΐ κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί σέ λιγώτερες περιπτώσεις αύξά- νεται. Μετά τό τέλος τής νηστείας, τό σεξουαλικό σθένος έπα- νέρχεται μέ άνανεωμένο σφρίγος. Μέ τή χρήσι νηστειοθεραπείας άναφέρονται περιπτώσεις άνικάνων πού άνέκτησαν ικανότητα, καθώς καί περιπτώσεις στειρότητος γυναικών πού άνέκτησαν γονιμότητα.

Θ ε ρ α π ε υ τ ι κ έ ς κ ρ ί σ ε ι ς κ α τ ά τ ή ν δ ι ά ρ κ ε ι α τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς . Πιό άναλυτικά^ώρα οί κρίσεις πού άναπτύσσονται κατά τή διάρκεια τής νηστείας δέν είναι διαφορετικές από αότές πού άναπτύσσονται σέ άλλες πε­ριόδους. 'Όλες είναι δρθοπαθητικής φύσεως — Ινδειξις δρθής θεραπευτικής προσπάθειας τών ’Εμφύτων Θεραπευτικών Δυνά­μεων τοϋ δργανισμοΰ, καί μολονότι δυσάρεστες συχνά, πρέπει νά τις καλωσορίζωμε. ’Έτσι ένδέχεται νά έμφανισθοΰν: ελαφρός πυρετός, ζαλάδες, πονοκέφαλος, Ιμετός, έμετική διάθεσις, πό­νος στή ράχη, σκασίματα τοϋ δέρματος διαφόρων ειδών καί εί- δικώς κνίδωσις-ούρτικάρια, ίκτερος-χρυσή, διάρροια κλπ. Δέν έμ- φανίζονται άπαραιτήτως δλα σέ κάθε περίπτωσι καί ένδέχεται νά είναι μικρής ή μεγάλης έντάσεως.

64

Πολλά άπό αυτά τά συμπτώματα όφείλοντάι σέ νευρική άνα- προσαρμογή. Δοθέντος δτι τά συμπτώματα αυτά ακολουθούνται άπό βελτιωμένη ύγεία, φαίνεται βέβαιο δτι είναι άναγκαία μέρη μιας ουσιαστικά εύεργετικής διαδικασίας πού ή νηστεία έπέ- τρεψε στίς "Εμφυτες Θεραπευτικές Δυνάμεις νά θέσουν σέ έφαρ- μογή. Κατά τόν Δρα Σιέλτον, τέτοια συμπτώματα είναι:

'Η κ ρ ί σ ι ς τ ο 0 π τ ύ ε ι V. "Ενα σχεδόν άκατά- παυστο ρεύμα βλέννας χύνεται στό στόμα καί στό λαιμό πού άναγκάζει τόν νηστεύοντα νά φτύνη συνεχώς. Μπορεί νά διαρ- κέση έπΐ ήμέρες, άκόμη καί τη νύχτα καί νά έμποδίζη τόν ύπνο. Είναι ένα μέσον αύξημένης άπεκκρίσεως καί τό τέρμα της συνοδεύεται άπό σημαντική αϋξησι ύγείας.

Ν ε υ ρ ι κ έ ς κ ρ ί σ ε ι ς . Ό Δ ρ Σέλτον άναφέρει μιά μοναδική ίσως στή διεθνή βιβλιογραφία περίπτωσι. Ελα­φρός πόνος καί σοβαρή καούρα άρχισε στή βάσι τού κρανίου καί προχωρούσε πρός τά κάτω στή σπονδυλική στήλη. Καθώς προ­χωρούσε πρός τά κάτω, τό πρός τά έπάνω μέρος έπαυσε νά έχη τις ένοχλήσεις αύτές. "Οταν ό πόνος καί ή καούρα Ιφθασαν στή βάσι τής σπονδυλικής στήλης, μετεπήδησαν στά γόνατα, στό πί­σω μέρος τών γονάτων καί άπ’ έκεΐ μετεπήδησαν στή βάσι τοΰ κρανίου. Αυτό διήρκεσε μιά ώρα ή καί περισσότερο καί κατόπιν έπηκολούθησε μία περίοδος χωρίς ένοχλήσεις κατά τή διάρκεια τής όποιας δ άρρωστος μπόρεσε νά κοιμηθή καί νά ξεκουρασθή προτού έπανεμφανισθοΰν οί ένοχλήσεις. Ό άρρωστος ήταν πολύ άδύνατος κατά τις τρεις ή τέσσερες μέρες πού έπέμεινε ή κρίσις αύτή. Μετά τήν πάροδο τής κρίσεως, δυνάμωσε σέ μεγάλο βαθμό.

Κ α τ α ρ ρ ο ή . "Ενα κρύωμα άναπτύσσεται κάποτε στήν άρχή τής νηστείας. Πονόλαιμος μπορεί νά έμφανισθή, άν καί σπανίως. Ή άποβολή βλέννας σχεδόν πάντοτε αύξάνεται στό πρώτο στάδιο τής νηστείας στίς «χρόνιες άρρώστιες».

Δ ε ρ μ α τ ι κ ή κ ρ ί σ ι ς . Δερματικά έξανθήματα συνήθως μέ φαγούρα μπορούν νά καλύψουν ολόκληρο τό σώμα ή μπορούν νά έντοπισθοΰν σέ ώρισμένα μέρη. Μπορούν νά διαρ­κέσουν έπί μερικές ώρες, άλλά συνήθως έπιμένουν έπί τρεις ώς

65

τέσσερες μέρες. Είναι Ινδειξις αυξημένης άπεκκρίσεως.

II o v o κ έ φ α λ ο ι. Σοβαροί πονοκέφαλοι καί πόνοι τής ράχεως μπορόΰν νά έμφανισθοΰν πού συνήθως συνοδεύονται άπό σημαντική αδυναμία - ατονία, πράγμα πού μπορεί νά φο­βίση τόν άρρωστο1 καί τούς δικούς του. Ά ν καί οί πόνοι μπορεί νά είναι δυνατοί δέν ύπάρχει κανένας κίνδυνος καί δέν πρέπει νά διακοπή ή νηστεία σ’ αύτό τό στάδιο. Μποροδν νά διαρκέσουν άπό μία ώς τέσσερες ήμέρες καί είναι Ινδειξις νευρικής άναπρο- σαρμογής, έμφανίζονται. δέ κυρίως σέ νευρικά άτομα. Συνήθως όφείλονται στή διακοπή χρήσεως καπνού, τσαγιού (εύρωπαΐκοΰ), καφφέδων, φαρμάκων καί διεγερτικών τροφών. Εμφανίζονται συνήθως μεταξύ τής πρώτης καί τής τρίτης ήμέρας, άλλά δχι σέ δλους τούς νηστεύοντας.

Π ό ν ο ι σ τ ά ά κ ρ α . Τις πρώτες μέρες τής νη­στείας έμφανίζονται συχνά πόνοι στά ισχία, πόνοι στή βάσι τοϋ κρανίου καί πόνοι στά άκρα, είδικώς στις άρθρώσεις. Πολύ συχνά είναι πολύ δυσάρεστοι, άλλά σπανίως διαρκούν περισσότερο άπό μία δύο μέρες, έμφανίζονται κυρίως τή νύχτα καί παύουν κατά τή διάρκεια τής ήμέρας. ,

’ Ε μ ε τ ι κ ή δ ι ά θ ε σ ι ς . Φαίνεται νά προέρχεται άπό μιά άπότομη έλάτιωσι τής φυσιολογικής τάσεως τοϋ στομά­χου καί μπορεί νά προκλήθή άπό μιά βρώμικη μυρουδιά, άπό μιά κακή γεΰσι, ενα άηδιάστικό θέαμα ή Ινα συγκινητικό σόκ. Δυ­νατός πόνος, άρρώστια, κόπωσίς, γρήγορη κάθοδος μέ τό άσανσέρ, παρατεταμένες στενοχώριες, άγωνίες, λύπη καί έπανειλημμένα σόκ μποροϋν νά έπιφέρουν άπώλεια στόν τόνο τοϋ στομάχου καί νά προκαλέσουν τήν αίσθησι τής ναυτίας. Σέ πολλές περιπτώσεις άπότομη άφαίρεσις τής τροφής, δπως στή νηστεία, καταλήγει σέ προσωρινή έλάττωσι τοϋ τόνου ή τής τάσεως τοϋ στομάχου, πράγμα πού προκαλεΐ ναυτία. Άλλά καί ή παρουσία χολής στό στόμαχο προκαλεΐ έπίσης ναυτία καί πιθανώς καί έμετό.

’ Ε μ ε τ ό ς . Ό Δρ. Σιέλτον άναφέρει μιά περίπτωσι πού Ικανέ έμετό συνεχώς σχεδόν έπί Ιξη μέρες, άν καί τέτοιος έμετδς συνήθως δέν διαρκεΐ περισσότερο άπό μία ή δύο μέρες καί μέ

τδ μέσο του άποβάλλονται πολλή βλέννα καί χολή. Δέν είναι παρά ;'Ίνα- μέσον καθάρσεως. Στήν άνωτέρω περίπτωσι δταν I- παψε δ έμετδς ένεφανίσθη Ινας Ιπίμονος λόξυγγας πού έξηκολού- θησε έπΐ έ,πτά μέρες. Στδ τέλος καί τών δύο αυτών κρίσεων έμε- τοϋ καί λόξυγγα δ άρρωστος άπηλλάγη άπδ τήν άρρώστια του από τήν δποία ύπέφερε έπί 7 χρόνια. Σέ μια άλλη περίπτωσι, μια γερόντισα, Ικανέ έμετδ ΙπΙ τέσσερες μέρες καί νύχτες, άλλά στδ τέλος αυτών έθεραπεύθη τελείως. Ό έμετδς δέν άποτελεΐ ένδειξή κινδύνου, 'άλλά μιά' διαδικασία καθάρσεως. 'Ο Δρ. Σι- έλτον άναφέρει μιά περίπτωσι νηστείας πού Ιγινε στήν κλινική του τδ 1932 — 33 καί διήρκεσε 33 ήμέρες. Σ’ αότή τήν περί- πτώσι δ έμετδς άρχισε τήν 23η μέρα τής νηστείας καί συνεχίσθη έπί επτά ήμερό νύχτα μέχρι τής 29ης ήμέρας, μεγάλες δέ ποσό­τητες βλεννώδους ύλικοΰ καί χολής άπεβλήθησαν. Ό άρρωστος ήταν πολύ αδύνατος κατά τή διάρκεια του έμετού άλλά άνέκτησε τις δυνάμεις του εύθύς μόλις τελείωσε δ έμετδς. Καί αύτδ είναι τδ σύνηθες.

■ Προσπάθειες νά σπάσωμε τή'νηστεία δταν. δ άρρωστος1 έχει έμετούς,· είναι έπιβλαβεΐς. «Μόνον δ θεός θά μπορούσε νά σκάση μιά νηστεία» έγραφε δ ιατρός Ντιαύϊ σ’ένα προσωπικό του γράμμα πρδς τδν HEREWARD CARRINGTON στις 26 Μαίου 1903, «δπου ύπάρχει ένα άρρωστο στομάχι καί δέν υπάρχει χρόνος δια­θέσιμος νά άφήσωμε τή φύσι νά κάμη τδ έργο της, τδ νά δώσωμε τροφή σέ ένα τέτοιο στομάχι Θά ήταν σάν νά διαπραγματευώμεθα μέ τδ, θάνατο. Δέν υπάρχει τίποτε άλλο νά κάνωμε παρά νά ά­φήσωμε τδ σώμα καί τή διάνοια δσο τδ δυνατό πιδ άνετα, καί ή φύσις θά θεραπεύση, άν δέν έμπήκε ή σφραγίδα τού θανάτου».

Σχετικά μέ τήν έμφάνισι έμετού κατά τή διάρκεια τής νη­στείας., δ Μπερνάρρ Μακφάντεν γράφει: «Είναι ασφαλώς άσύνετο νά σπάσωμέ τή νηστεία κατά τή διάρκεια τής έμετικής κρίσεως. ”Αν δώσωμε τροφή, αυτή είναι έξαιρετικά βέβαιο δτι θά άποβληθή καί ένδέχεται νά χειροτερεύση τδν έμετδ». Ό ιατρός DEWEC άναφέρει μιά περίπτωσι πού δ έμετδς άρχισε δστερα άπδ πενήντα μέρες νηστείας. Ή τροφή πού δοκίμασαν νά δώσουν άπεβλήθη άμέσώς. Δέν μπορούσαν νά κάμουν τίποτε άλλο παρά νά περιμέ­

67

νουν καί τό αποτέλεσμα ήταν δτι εύθύς μετά τόν τελευταίο έμετό έπανήλθε φυσιολογική πείνα καί αύτό συνέβη τήν έξηκοστή μέρα ■τής νηστείας.

Ό Δρ Σιέλτον λέγει: «Συνήθως αποβάλλεται πολλή βλέννα κατά τήν έμετική κρίσι. Είδα να άποβάλλεται πύον». Καί δ Κάρ- ριγκτον άναφέρει τέτοια περίπτωσι. «Είδα έμετική κρίσι νά διαρκή έπΐ δύο έβδομάδες ύστερα άπό νηστεία σαράντα ή καί περισσο­τέρων ήμερων καί άν καί ή έμετική κρίσις άφήνει τόν άρρωστο πολύ άδύνατο, σέ καμία περίπτωσι δέν υπήρξε δ παραμικρός κίν­δυνος θανάτου άπό αύτήν».

Μερικές φορές θά έμφανισθοΰν ταυτοχρόνως πονοκέφαλος, έμετός καί έξανθήματα. Πρόσωπα μέ μακράς διαρκείας πεπτικές άνωμαλίες, είδικώς δταν συνοδεύονται άπό νευρικές άνωμαλίες, Ιχουν τάσι νά έμφανίζουν τέτοια συμπτώματα.

Κ ρ ά μ π ε ς . Ενδέχεται νά έμφανισθοΰν στά έντερα άρρένων καί θηλέων, ή στή μήτρα τών γυναικών. Μπορούν νά δφείλωνται σέ άέρια, στή δράσι τών έντέρων ή σέ «ψυχικά» αίτια, σπανιώτερα σέ προσπάθειες έκκενώσεως τής μήτρας άπό συσσώ- ρευσι βλεννώδους ύλικοΰ.

’ Α έ ρ ι α . Κατά τόν Δρα. Σιέλτον άρρωστοι πού πάσχουν άπό πεπτικές άνωμαλίες, πτώσι τών σπλάχνων, κολίτιδα, έντε- ρίτιδα κλπ. καθώς καί «νευρικά» άτομα είναι πολύ πιθανόν νά έχουν ένοχλήσεις άπό άέρια κατά τή διάρκεια τής νηστείας πού ένδέχεται νά τούς προκαλέσουν άδιαθεσία καί άύπνίές. Σέ με­ρικές περιπτώσεις παρουσιάζεται δυσκολία άποβολής τών άερίων. Τίς περισσότερες δμως φορές αύτές οί ένοχλήσεις δφείλονται μάλ­λον σέ αϋξησι τής έσωτερικής τάσεως ή πιέσεως στόν πεπτικό σωλήνα πού ρυθμίζεται άπό τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα καί γίνεται άνακλαστικώς αισθητή ώς πόνος ή δυσφορία — στενο­χώρια στούς κοιλιακούς μύς. «Νευρικότης», δυνατές συγκινήσεις, μπορούν νά προκαλέσουν ηύξημένη τάσι στόν πεπτικό σωλήνα καί στενοχώρια στόν νηστεύοντα. Υποσυνείδητοι φόβοι μπορούν νά προκαλέσουν πόνους άπό άέρια. "Οσοι έπί μακρόν ύπέφεραν άπό πεπτικές διαιταραχές είδικώτερα, ύπόκεινται σέ άλλαγές τής

68

έσωτερικής πιέσεως — τάσεως τού πεπτικού σωλήνας. Λειτουρ­γικές άταξίες στό στόμαχο καί τά έντερα μπορούν νά προκαλέσόυν πόνο λόγω τών αύξημένων περισταλτικών συσπάσεων πού συχνά ένυπάρχουν σ’ αύτές. Σημαντική σπλαχνόπτωσις, μέ άπότομες Ινδιπλώσεις — άνγκιουλέησιενς — μπορεί νά αύξήσουν τήν έ- σωτερική πίεσι καί νά προξενήσουν δυσφορία ή πόνο. Αύξημένη περισταλτική δραστηριότης τών τοιχωμάτων τοΰ στομάχου, πού όφείλεται σέ «νευρικότητα» μπορεί έπίσης νά προκαλέση στενο­χώρια — δυσφορία πού σφαλερά θεωρείται ώς «πόνος από ά- έρια». Αύξημένη πίεσις μπορεί νά έμφανισθή σέ δποιοδήποτε τμήμα τοΰ πεπτικού σωλήνας καί έτσι δ πόνος ή στενοχώρια — Ινοχλήσεις μπορεί νά παρουσιασθούν γενικά σέ δλη τήν κοιλιά ή νά έντοπισθούν σέ ώρισμένο μέρος της. Ή νευρικότης μπορεί νά προκαλέση αύξημένη πίεσι καί δυσφορία από αύτήν. Μιά χα- λάρωσις τοΰ σώματος θά διώξη τήν πίεσι — έντασι καί τούς πόνους άπό άέρια πού προκαλεΐ ή έντασις αύτή. Πάντως μπορούμε νά έλαττώσωμε τή δυσφορία άπό πόνους αερίων μέ μασσάζ στήν κοιλιά, καί πιόσιμο ζεστού δδατος. Νευρικά εύσυγκίνητα πρόσωπα μπορεί νά έχουν γουργουρητά στά έντερα ψυχονευρικής φύσεως. Υποκλυσμοί έπίσης μπορεί νά προκαλέσουν γουργουρητά στά έντερα λόγω τής έξάψεως πού προκαλούν.

Δ ι ά ρ ρ ο ι α . "Οταν έμφανίζεται κατά τή διάρκεια τής νηστείας έρχεται σάν μιά διαδικασία καθάρσεως καί μόνον, γιατί υπάρχει δπέρτατη άνάγκη καθάρσεως μέσω αύτής.

" Ι λ ι γ γ ο ι — Ζ α λ ά δ ε ς . Εμφανίζονται πολύ συχ­νά κυρίως στό άρχικό στάδιο τής νηστείας, ή δταν σηκωθή κα­νένας άπότομα καί διαρκούν μόνον μερικά δευτερόλεπτα, μπορεί δέ νά προληφθοϋν άν σηκωθούμε σιγά-σιγά.

Λ ι π ο θ υ μ ί ε ς . Μπορούν νά έμφανισθοΰν στήν άρχή τής νηστείας καί δέν πρέπει νά προκαλέσουν άνησυχία καί πα­νικό. 'Απλώς πρέπει νά φροντίσωμε τόν νηστεύοντα χαλαρώνοντας τά ρούχα του, κάνοντάς του μασσάζ—έντριβή στά χέρια μέ κα- τεύθυνσι τής κινήσεως πρός τήν καρδιά καί δμοια έντριβή στά πόδια," δέρνοντας μέ λίγο κρύο νερό τό πρόσωπο καί κάνοντάς του

βθ

άέρα καί ταυτοχρόνως τηρώντας απόλυτη σιωπή γύρω του. Σχε- τικώς πολύ λίγοι νηστεύοντες λιποθυμούν, πράγμα πού συχνά μπορεί νά συμβή την πρώτη ή δευτέρα μέρα τής νηστείας καί νά μή ξαναπαρουσιασθή.

Π ο ν ό λ α ι μ ο ς . Συχνά έμφανίζεται εύθύς μετά τό σπάσιμο τής νηστείας, άλλά πού καί πού μπορεί νά έμφανισθή καί κατά τή διάρκεια τής νηστείας, δέν είναι σοβαρός, διαρκεί μια δυό μέρες καί είναι χωρίς σημασία.

Τ α χ υ π α λ μ ί α . «Πόνος στήν καρδιά» καί ταχυπαλμία όφείλονται σέ άέρια στόν πεπτικό σωλήνα. Τέτοια συμπτώματα είναι σπάνια καί δέν είναι έπικίνδυνα. Ή ταχυπαλμία μπορεί νά είναι τό άποτέλεσμα «νευρικότητος», φόβου ή προσπάθειας. Πόνος πού αισθάνεται ό νηστεύων στήν καρδιά σπανίως είναι πραγμα­τικός πόνος στήν καρδιά. Είναι συνήθως πόνος στό στήθος καί μπορεί νά όφείλεται σέ άέρια, μπορεί νά είναι ψυχοσωματικής προελεύσεως, μπορεί νά είναι τοξικής προελεύσεως. ’Άν δέν· συν­οδεύεται άπό άλλα συμπτώματα πού είναι ένδεικτικά καρδιακής παθήσεως, θάπρεπε νά άγνοηθή, γιατί δέν είναι σοβαρός καί περνά γρήγορα. Μεγάλη ταχυπαλμία ή καρδιακή άρρυθμία όμως σημαντικής διαρκείας καθώς καί πολύ άδύνατος ψοφοδεής σφυγμός πρέπει νά λαμβάνονται ύπ’ δψιν άπό τόν έποπτεύοντα τή νηστεία κατά τά άνωτέρω είδικώτερον έκτεθέντα.

’Α ϋ π ν ί α . ’Οφείλεται τις περισσότερες φορές σέ Ιλ- λειψι άνάγκης για ΰπνο, γιατί δ μέσος νηστεύων έχει άνάγκη άπό λίγο ύπνο. Σέ ώρισμένες περιπτώσεις ή άϋπνία όφείλεται σέ νευρική Ιντασι ή σέ άδιαθεσία καί δέν πρέπει νά μάς άνησυχή. Ένώ μερικοί νηστεύοντες κοιμούνται τό ίδιο χρονικό διάστημα μέ τήν έποχή πού έτρωγαν. “Ολοι οί νηστεύοντες κοιμούνται πολύ περισσότερο άπό δ,τι νομίζουν καί αύτό συμβαίνει έπίσης καί γιά δλους έκείνους πού όποφέρουν άπό άϋπνία.

Δ υ σ κ ο λ ί ε ς σ τ ή ν δ ρ α σ ί. · ’Ενώ δέν έίν'αι άσύ1· νηθες νά δούμε μεγάλη κάί μόνιμη βελτίωσι τής δράσεως κατά τή διάρκεια τής νηστείας, είδικώς παρατεταμένης νηστείας^ - όπάρ- χουν σπάνιες περιπτώσεις κατά τί-ς όποΐες παρατηρεΐταί; π ρ ο*

70

σ ω ρ ι ν ή Αδυναμία τών ματιών κατά τή διάρκεια τής νηστείας! Ό Κάρρινγκτον Αναφέρει μιά παράξενη περίπτωσι. Ένας άρρω­στος έβλεπε διπλά τά Αντικείμενα έπΐ λίγο διάστημά Ακριβώς προ­τού σπάση τή νηστεία. Έβλεπε δυδ όπτικές εικόνες. Ό Δρ Σιέλ- το'ν Αναφέρει δτι είχε δύο τέτοιες περιπτώσεις στδ τέλος μιας πολύ μεγάλης νηστείας. Εκείνο δμως πού συμβαίνει συχνότερα, Αν καί πάλιν σπανίως, είναι Αδυναμία τής δράσεως κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Ό νηστεύων μπορεί νά Αναγκασθή να διακόψη τδ διά­βασμα καί ή δρασίς του μπορεί νά γίνη Ακόμη πιό χειρότερη. Τό πλεΐστον Από αυτό τό σύμπτωμα φαίνεται νά δφείλεται σέ μια προσωρινή Απώλεια συντονισμού μεταξύ τών δύο δφθαλμών. Τό δτι δέν δφείλεται σέ βλάβη τών νεύρων ή τού μηχανισμού τής ό­ράσεως άποδεικνύεται Από τό δτι ή Αδυναμία καί τό έλάττωμα γρήγορα έξαφανίζονται εόθύς μετά τό σπάσιμο-τέρμα τής νηστείας καί γρήγορα ή δρασις γίνεται καλύτερη Από δ,τι ήταν πρό τής νηστείας.

Ό Δρ Σιέλτον Αναφέρει. μιά περίπτωσι πού ένας Αρρωστος του είχε αότό τό σύμπτωμα κατά τή διάρκεια τής νηστείας. 'Ο Αρρωστος φορούσε πολύ δυνατά γυαλιά πολλά χρόνια πρό τής νη­στείας. Μετά τό σπάσιμο τής νηστείας ήταν σέ θέσι νά πετάξη τά γυαλιά καί νά μήν τά ξαναφορέση. ’Αναφέρει έπίσης μιά Αλ­λη περίπτωσι μιας γυναίκας πού, πρό τής νηστείας, έβλεπε διπλά τά Αντικείμενα χωρίς γυαλιά καί πού γ ι’ αότό τό λόγο φορούσε γυαλιά. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας άπηλλάγη Από αύτό τό έλάττωμα καί Ανέκτησε δρασι φυσιολογική χωρίς γυαλιά. Πέταξε τά γυαλιά της τή δεκάτη έκτη μέρα τής νηστείας καί μπορούσε νά διαβάζη, νά ράβη, νά περνάη τήν κλωστή στίς βελόνες κλπ. χωρίς γυαλιά. Δέν ξαναφόρεσε γυαλιά.

’Α ρ τ η ρ ι α κ ή π ί ε σ ί ς. Στή Φυσική Άφάρμακο θε­ραπευτική ή Αρτηριακή πίεσις μάς Ανησυχεί δταν κατέβη κάτω Α­πό 8. Κατά τή διάρκεια’ τής νηστείας παρουσιάζεται αδξησις τής Αρτηριακής πιέσεως πρός τό φυσιολογικό, δταν στήν Αρχή τής νη­στείας ή πίεσις ήταν χαμηλή. ’Αναφέρομε Ινα χαρακτηριστικό περιστατικό, πού λέει καί σημαίνει πολλά. Είχαμε συνεργάτη γιατρό τόν αείμνηστο φίλτατο μεγάλο γιατρό καί Ανθρωπο Μιχά*

71

λη Ρημαντώνην τότε. ’Αρχίατρο τής ’Εμπορικής Τραπέζης τής Ελλάδος καί ’Αντιπρόεδρο, τού Πανελληνίου ’Ιατρικού Συλλόγου, πού παρηκολούθησε, άπό έπιατημονικό ένδιαφέρον, άρκετές άπό τις μεγάλες νηστειοθεραπεΐες πού. έποπτεύσαμε σέ άσθενεϊς. Μιά τέτοια ήταν καί ή πξρίπτωσις τής θωμαίδος Ζοάννου άπό τή Ρόδο. Χρόνια σπονδυλοαρθρ ίτις μέ δυνατούς πόνους, άϋπνίες καί νευρο- φυτικές διαταραχές κλπ. ήταν ή πάθησις. Τήν δποβάλαμε σέ με­γάλη νηστεία διαρκείάς 28 ήμερών, μέ άποτέλεσμα τήν δλοσχερή έξαφάνισι τής άρρώστιας αύτής καί των δυσκολιών της. Όταν έπρόκειτο νά άρχίση ή νηστεία, τήν παραπέμψαμε γιά έξέτασι καί Ιγκρισι στό συνεργάτη μας γιατρό Ρημαντώνη. Τής βρήκε πίεσι 9. ΜοΟ λέγει: «Δέν έγκρίνω νηστεία μέ πίεσι 9. Γιατί μέ τή νη­στεία ή πίεσις Αναμένεται νά πέση καί μπορούμε νά χάσωμε τόν άρρωστο» Τού λέγω: «Στή Φυσική Άφάρμακο θεραπευτική άνη- συχούμε δταν ή πίεσις.κατέβη πρός τό 7. Μέ 9 πίεσι μπορεί μιά χαρά νά γίνη νηστεία, χωρίς κανένα κίνδυνο. ’Αντιλαμβάνομαι τούς δισταγμούς, σου άπό τήν Ιατρική άποψι. ’Αλλά θά είναι μιά καλή έμπειρία καί γιά σένα. Γιά νά συνδυάσωμε τΙς άπόψεις μας, προτείνω, νά βλέπης καί έξετάζης τή νηστεύουσα κάθε μέρα. Μέ­σα σέ 24 ώρες μπορεί νά έπέλθουν Ιπικίνδυνες άλλαγές κατά τή διάρκεια τής νηστείας;» «’Ασφαλώς δχι». «Νά έξετάζης λοιπόν τή νηστεύουσα κάθε μέρα καί δν παρουσιασθή Ιπικίνδυνη περαι­τέρω πτώσις τής πιέσεως, νά σταματήσωμε τή νηστεία».

Ό γιατρός συνεφώνησε καί ξεκινήσαμε τή νηστεία. Τή δε- κάτη πέμπτη μέρα, τής πλήρους, μέ νερό μόνον, νηστείας τής θω- μαίδος ήρθε ό γιατρός κοά τής πήρε τήν πίεσι, Κατάπληκτος μ’ αύτό πού βρήκε, μέ πήρε ιδιαιτέρως καί μού είπε: «Πού νά τό άνακόινώσω αύτό στόν Πανελλήνιο ’Ιατρικό Σύλλογο; Είναι τόσο μακρυά άπό τΙς δικές μας ιατρικές άντιλήψεις, πού κανένας δέν θά μέ πίστευε. Γιατί άρ^ίσαμε. τή νηστεία μέ άρτηριακή πίεσι 9. Καί σήμερα, τήν βεκάτη πέμπτη μέρα τής νηστείας πού, κατά τήν Ιατρική άντίληψι ή πίεσις Ιπρεπε νά Ιχη κατέβει στό 3 καί ό νηστεύων νά Ιχη φύγει άπό τή ζωή, βρίσκω ή πίεσις νά δχη άνέ- βει στό 12,5»^ Καί' βέβαιά άνέβήκέ, γιατί μέ τή νηστεία τών 15 ήμέρών άποκατεστάθή τό κυκλόφοριακό καί ή πίεσις άνέβηκε στό «φυσιολογικόί.’τηςίδριον; ' ,

71

ΟΜΩΣ ΠΤΩΣΙΣ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΕΩΣ κατά τ ή ’διάρκεια της μεγάλης νηστείας κάτω τών 8 καί πρός τό 7 EINAJ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΙΣ καί πρέπει νά λαμβάνεται σοβαρώς ύπ’ δψιν Από τδν έποπτεύοντα τή νηστειοθεραπεία, σέ συνδυασμό πάν­τα μέ τΙς άλλες άνωτέρω άντενδείξεις, καί μάλιστα δταν διαρκεΐ έπΐ άρκετό διάστημα, καί Αναλόγως νά άποφασίζεται ή συνέχισις ή ή διακοπή τής μεγάλης νηστείας. Τέτοια πτώσις τής άρτηρια- κής πιέσεως κατά τή διάρκεια τής μεγάλης νηστείας είναι σπά­νιο φαινόμενο, γιατί ό κανόνας, δπως στήν περίπτωσι τής θωμαί- δός Ζοάννου, είναι δτι ή νηστεία έπαναφέρει καί τήν άρτηριακή πίεσι στά φυσιολογικά της δρια. Γι’ αυτό, προσωπικά συνιστοΟμε νά μετράμε τήν άρτηριακή πίεσι του νηστεύοντος κάθε μέρα, κυ­ρίως μετά τήν πέμπτη ήμέρα τής νηστείας, καί βασικώς καί Α- παραιτήτως μετά τή δεκάτη ήμέρα τής μεγάλης νηστείας.

ASSISTS τής ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΤΖΓ. 'Ολες οί άνωτέρω κρί­σεις - Αντιδράσεις - συμπτώματα τού δργανισμοϋ κατά τή διάρκεια τής μεγάλης νηστείας, δυσάρεστες καί ένοχλητικές, δπως ταχυ­παλμία, έκνευρισμός, έμετική διάθεσίς, άέρια, νευρικές κρίσεις, Αδυναμία, Ατονία, φόβος, ίλιγγοι, ζαλάδες, κράμπες, λιποθυμικές τάσεις, Αϋπνίες, πόνοι κλπ., μπορούν νά Απαλυνθοΰν καί δπερ- καμφθοϋν μέ Ινα δεκάλεπτο TOUCH ASSIST (Ειδική πρώτη βοήθεια τής Σαηεντόλοτζυ) κάθε μέρα καθώς και κατά τή διάρ­κεια τής κρίσεως, πράγμα πού κάνει δυνατή τή συνέχισι τής με­γάλης νηστείας χωρίς δραματικές δυσκολίες καί τήν δλοκλήρωσί της. Ή προσθήκη δέ καί τής Χειροπρακτικής κατά τή διάρκεια τής μεγάλης νηστείας έξασφαλίζει τά Ανώτατα δυνατά θεραπευ­τικά Αποτελέσματα τής μεγάλης νηστειοθεραπείας. Αδτή είναι ή Ατομική μας έμπειρία. Συμμετοχή τοϋ ύποβαλλομένου στή μεγά­λη νηστεία, πρό τής ένάρξεως αύτής, στίς 13 συνεδρίες — 26 έν συνόλω ώρες—τής 'Ομαδικής Σαηεντόλοτζυ είναι μία σημαντική προετοιμασία' γιά τή μεγάλη νηστεία, χάρις στήν Ανοδο τοϋ ψυχι­κού του πόνου καί τού βουλητικού του, καθώς καί στή συγκράτησί του στόν παρόντα χρόνο πού τοϋ προσφέρει, πράγμα πού κάνει πο­λύ πιό εύκολη καί πολύ πιό Ανώδυνη τή μεγάλη νηστειοθεραπεία.

Αδτό μάς λέει ή Ατομική μας έμπειρία τών τελευταίων 28 έτών.; ,··..—’'

73

Ή νηστειοθεραπεία είναι μιά πραγματική έπιστήμη πολύ περισσότερο πολυσύνθετη άπό δ,τι κοινώς πιστεύεται, δπως λέγει δ Κάρριγκτον, διάσημος συγγραφεύς καί έρευνήτής τού θέματος. ’Ήδη, άπό τού 1909 γράφει: «Υπάρχει μιά έπιστήμη νηστείας, πού μόλις τώρα (1909) άρχίζομε ν’ άντιλαμβανώμεθα». Καί προ­σθέτει: «'Η νηστεία θά έπρεπε νά έφαρμοσθή άπό πεπειραμένα χέρια, ή μάλλον νά γίνη μόνον ύπό άμεση έποπτεία καί παρακο- λούθησι θεράποντος, πεπειραμένου στήν έφαρμογή νηστειοθερα­πειών». ΈπΙ του θέματος αυτού δ Ιατρός Τίλντεν, άπό τούς μεγά­λους πρωτοπόρους τής Φυσικής Άφαρμάκου θεραπευτικής στήν ’Αμερική, γράφει:«Ή νηστεία, σάν φάρμακο - θεραπευτικό μέσο άπαιτεΐ μεγάλη γνώσι καί πείρα, καί δέν πρέπει νά άναλαμβάνεται άπό λαϊκούς πρακτικούς θεραπευτάς ούτε άπό έπαγγελματίας πού δέν έμελέ- τησαν τΙς βασικές άρχές τού θέματος». Σ’ αύτά δ Δρ Χέρμπερτ Σιέλτόν προσθέτει: «Ή νηστεία πρέπει νά κατανοηθή πλήρως, νά έφαρμοσθή δρθώς, νά παρακολουθηθή άπό έμπειρο θεράποντα, άν πλήρη θεραπευτικά άποτελέσματα προσδοκώνται άπό αύτή».

Ό μεγάλος χειρουργός καθηγητής τού Σουηδικού Πανεπι­στημίου τής Ούψάλα Δρ "Οσβαλντ, πού έφήρμοζε παρατεταμένες νηστειοθεραπεΐες, λέγει τά άκόλουθα γιά τήν έξαίρετη καί με­γάλη άξία τής νηστειοθεραπείας: «Ή νηστεία είναι μεγάλος άνα- καινιστής τού δργανισμοΰ. Δέκα μέρες νηστεία κάθε χρόνο θ ά κ α θ α ρ ί σ η τ ό α ί μ α κ α ί θά ά π ο μ α κ ρ ύ ν η τ ή ν τ ο ξ ι κ ή δ ι ά θ ε σ ι (POISON DIATHESIS), πιδ άποτελεσματικά άπό έκατό μποτίλιες καθαρτικών φαρμάκων, ’Αλ­λά γιά νά έπιτύχωμε Ιδεώδη άποτελέσματα μέ τή νηστεία πρέπει, νά γίνη δρθά».

Στό σημείο αύτδ παραθέτομε τά άκόλουθα:Ό θεράπων πού έποπτεύει τήν μεγάλη νηστεία πρέπει νά

είναι ψηλά στόν ψυχικό τόνο, νά έχη GUTS —κότσια— τόλμη, γιά νά μπορή νά άντιμετωπίση ψύχραιμα καί νά χειρισθή όρθά τΙς θεραπευτικές έντονες κρίσεις καί δυσκολίες τού άρρώστοί), πού ένδέχεται νά παρουσιασθούν κατά τήν νηστεία κάί-'τίς έν- δεχόμενες άντιδράσεις στίς περιπτώσεις αύτές, άπειλές κλπ.

74

νευρωτικών ή Απληροφόρητων συγγενών ή φίλων τού νηστεύοντος, αντί να τό βάλη στά πόδια, να Εγκατάλειψη καί να άπαρνηθή τήν πιό πολύτιμη καί πιδ Αποτελεσματική Αγωγή τής μεγΑλης διαρκείας νηστείας δπως μάς Αναφέρθησαν περιστατικά:

.« ........... .... δ κ. Χρόνης μας είπε να κάμη ή μαμά μεγάληνηστεία, ΑφοΟ Εξαντλήσαμε τήν ήπια Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή μέ σημαντική καλλιτέρευσι, Αλλά χωρίς νά έπιτύχωμε τήν πλήρη θεραπεία της». Καί δ θεράπων άπήντησε:

« .................. μεγάλη νηστεία; "Οχι δέν χρειάζεται. Είναιξεπερασμένες πιά οί μεγάλες νηστείες. Μέ καλή διατροφή, μπο­ρεί νά ζήση καί 10 χρόνια Ακόμη». Καί έτσι ,ή μεγάλη νηστεία δέν Ιγινε καί ή μαμά. . . . έφυγε Απδ τή ζωή σέ πολύ λίγο διά­στημα καί ύπδ δραματικές συνθήκες χάρις στήν «καλή διατρο­φ ή !!!» Τήν ίδια έποχή δ ίδιος θεράπων έστειλε μιά άλλη κο- πέλλα πού ή ζημιά της ήταν καθαρά νευροφυτικής φύσε’ως, νά κάμη μεγάλη νηστεία διαρκείας 28 ήμερών στό Λονδίνο μέ Απο­τέλεσμα νά γυρίση ή άρρωστη, ράκος σωματικό καί ψυχικό.

Δέν μπορούμε στδ σημείο αύτδ παρά νά έπαναλάβωμε αότδ πού τονίζει δ L. RON HUBBARD, δ Ιδρυτής τής Σαηεντόλοτζυ: «Νά συνέχισης τήν εύποιία, τήν Εξυπηρέτησι τών συνανθρώπων σου, τής κοινωνίας παρά τίς έπιθέσεις πού σοΰ γίνονται., παρά τήν Εχθρική τους άπόκρισι. ΑΓΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ».

ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΣΩΣΟΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

"Ολες μας οΕ προσπάθειες πρέπει νά κατευθύνωνται στό νά συντηρήσωμε μέ κάθε δυνατό τρόπο τήν έμφυτη θεραπευτική ενέργεια ' καί- τίς Εφεδρείες τού νηστεύοντος.1 Πρέπει νά κα- ταβληθή κάθε δυνατή φροντίδά καί έπιρροή στό περιβάλλον τού νηστεύοντος γιά νά άποφευχθή τό κάθε τι πού μπορεί νά προκαλέ- ση Απώλεια Ενεργείας καί Εφεδρειών τού υποβαλλσμένου σέ νη­στεία. ’Αποκλεισμός κάθε φαρμάκου, καί αύτής τής Ασπιρίνης καί τού’ άλγκόν, είναι μιά βασική Ανάγκη κατά τή διάρκεια τής νηστείας, καθώς καί ή Αποφυγή Επαλείψεως'ή Εντριβών μέ οίνό-

75

πνεύμα, βάμμα, λίνιμεν, πετρέλαιο, κολώνια, χυμούς φρούτων ή οτιδήποτε άλλο πού δέν είναι σκέτο νερό.

Ά ν ά π α υ σ ι ς. Ό Δρ Σιέλτον εόνοεΐ τήν κατάκλισι τού νηστεύοντας στύ διάστημα τής νηστείας, πού έξασφαλίζει καλύτερα καί ταχύτερα άποτελέσματα. Ή άνάπαυσις συντηρεί τήν Ιμφυ- τη Ινέργεια τού σώματος καί τις παρακαταθήκες των θρε­πτικών υλών καί έπιταχύνει τή διαδικασία έπουλώσεως - θερα­πείας.. “Ετσι, τό καλύτερο μέρος γιά τόν ύποβαλλόμενο σέ παρα- τεταμένη νηστεία είναι τό κρεβάτι.

Ό Πούρινγκτον λέγει σχετικώς: «Ούτε μια ούγγία ένερ- γείας δέν πρέπει νά διασκορπισθή κατά τή διάρκεια μιας μεγά­λης νηστείας. Καί αύτό σημαίνει άργία, άνάπαυσις, τεμπέλιασμα καί άφροντισία».

"Αν υποτεθή δτι δύο νηστεύοντες Ιχουν τά ίδια αποθέματα θρεπτικών ούσιών, τό δραστήριο άτομο θά καταναλώση τά θρε­πτικά αυτά άποθέματα γρηγορότερα άπό τό άτομο πού άναπαύε- ται κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Γιά τό λόγο αύτό, Ικεΐνος πού άναπαύέται κατά τή διάρκεια τής νηστείας, στό τέλος της θά βρεθή σέ καλύτερη κατάστασι άπ’ αύτόν πού έργάζεται ή άσκεΐ- ται καί γενικά είναι δραστήριος κατά τή διάρκεια τής νηστείας. "Αν τώρα ή όλοκλήρωσις τής παρατεταμένης νηστειοθεραπείας είναι άπαραίτητη γιά τόν έπιδιωκόμενο σκοπό, ή άνάπαυσις θά βοηθήση τόν νηστεύοντα νά συντηρήση τις έφεδρεΐες τού όργανι- σμού σέ θρεπτικά ύλικά στόν άνώτατο δυνατό βαθμό κι’Ιτσι νά έπι- μηκύνη τήν περίοδο κατά τή διάρκεια τής δποίας μπορεί νά νη- στέψη μέ άσφάλεια. Ή άνάπαυσις ή όργανική, διανοητική καί φυσιολογική είναι εύεργέτική κατά τή διάρκεια τής νηστείας, κα­τά τόν Δρα Σιέλτον, πού προσθέτει δτι μέ τόν δρσ φυσιολογική ά- νάπαυσις έννοεϊ τήν έλευθερία άπό διέγερσι - Ιξαφι. ’Ακόμη καί τό διάβασμα, τό γράψιμο, ή όμιλία, ή παρακολούθησις ραδιοφώ- νου ή τηλεοράσεως ή γραμμοφώνου καί άλλες παρόμοιες δραστη­ριότητες, π ρ έ π ε ι ν ά ά π ο φ ε υ χ θ ο 0 y δ σ ο ε ί ­ν α ι ά ν θ ρ ω π ί ν ω ς δ υ ν α τ ό ν κ α τ ά τ ή 8 ι ά ρ- κ ε ι α τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς .

76

ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ

Ή νηστεία γιά τδ μέσο άνθρωπο είναι κάτι τδ έντελώς ασυ­νήθιστο. ΕΙδικά ή πρώτη νηστεία μπορεί νά προκαλέση άδικαιολό- γητη άνησυχία, άβεβαιότητα, φόβο, κυρίως γιατί δ νηστεύων θά δοκιμάση άγνωστα προηγουμένως σ’ αύτδν αίσθήματα καί αισθη­τικές εντυπώσεις πού ένδέχεται να τδν ένοχλ ήσουν.

"Ετσι, ή έμετική διάθεσις, τδ αδυνάτισμα, δ πονοκέφαλος καί ο! ζαλάδες, δ έκνευρισμδς, οί τυχόν δυσκολίες ύπνου καί άλλα συμπτώματα πού συχνά παρουσιάζονται κατά τή διάρκεια τής νηστείας ένδέχεται νά προκαλέσουν πανικδ καί νά δδηγήσουν σέ μιά έπιβλαβή θεραπεία, κατά τδν Δρα Σιέλτον, ή σέ μιά πρό­ωρη καί έπιζήμια διακοπή τής νηστείας. Γιά τδ λόγο αύτό, δ νη­στεύων πρέπει νά είναι ύπδ τή φροντίδα καί συνεχή παρακολού- θησι κάποιου πού αντιλαμβάνεται αυτά τά συμπτώματα καί μπο­ρεί νά δώση ένθάρρυνσι καί έξήγησι στδν νηστεύοντα γιά τήν προ- έλευσι καί σημασία τους. ’Εκείνος πού πρωτονηστεύει, θά Ινισχυ- θή άν νηστέψη μέ άλλους πού νήστεψαν καί άλλοτε, ή άν έχει τέ­τοια πρόσωπα στό περιβάλλον του πού θά τδν ένισχύσουν μέ τή δική τους προηγούμενη πείρα τής νηστείας. Τά συναισθήματα καί οί σκέψεις του προσώπου κατά τή διάρκεια τής νηστείας δπως καί σέ κάθε άλλη περΐπτωσι Ιπηρεάζουν βαθύτατα τά δργανα καί τις λειτουργίες τού σώματος. Γι’ αύτό τδ λόγο, κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι έπιβεβλημένη μιά εύθυμη διάθεσις, λίγο τραγούδι, λίγο σφύριγμα κάποιου άγαπητοϋ σκοπού. Καί δταν μάς έρχονται σκέψεις δτι στερούμεθα τών συνηθισμένων εόχαριστήσεων αύτές τις μέρες τής νηστείας, νά ξαναθυμόμαστε τδ σκοπό, τδ μεγάλο σκοπδ πού έπιδιώκομε μέ τή νηστεία, τήν καλυτέρευσι τής Ιρει- πωμένης ύγείας μας, πού θά άποτελέση τδ άσφαλές βάθρο άπεί- ρως μεγαλυτέρων εύχαριστήσεων στή ζωή άπδ τις άνοστες καί θολές μικροευχαριστήσεις πού νοιώθομε μέ μιά άτονη γεύσι δταν τρώμε, σέ περίπτωσι πού ή ύγεία μας είναι Ιρειπωμένη.

Ό καθηγητής Μόργκουλις γράφει: «Ή πρακτική άξία τής νηστείας δέν θά χρησιμοποιηθή ποτέ πλήρως ώς τήν Ιποχή πού τόσο δ μέσος άνθρωπος δσο καί τδ ιατρικό έπάγγελμα θά άποβά- λουν τδν ένστικτώδη φόβο τους γιά τή νηστεία». Καί περαιτέρω

77

é καθηγητής Μόργκουλις προσθέτει: «Ή ΙπΙ τής νηστείας πείρα τών τελευταίων έτών, πού διά μέσου τού τύπου Ιφθασε ένα με­γάλο σέ άριθμό αναγνωστικό κοινό, θά διώξη έν καιρψ τδν έντε- λώς άδικαιολόγητο φόβο τής-άποχής άπό τροφή (νηστείας) γιά σημαντικό χρονικό διάστημα».

Ό Σίνκλαιρ λέγει έπΐ τοΰ θέματος: «Ό νηστεύων δέν πρέπει νά Ιχη γύρω του τρομοκρατημένες θείες καί ξαδέλφες πού θά τοϋ λένε πώς μοιάζει μέ πτώμα, πώς δ σφυγμός του είναι κάτω άπό σαράντα καί δτι ή καρδιά του μπορεί νά σταματήση νά κτυπά κα­τά τή διάρκεια τής νύκτας. "Εκαμα μιά νηστεία τριών ήμερών Ιξω στήν Καλιφόρνια καί τήν τρίτη μέρα περπάτησα 25 χιλιό­μετρα καί ποτέ δέν αίσθάνθηκα καλύτερα. Τό βράδυ έπέστρεψα στό σπίτι μου καί διάβασα σχετικά μέ τό σεισμό τής Μεσσήνας, πώς Ιφθασαν τά πλοία βοήθειας καί πώς οί έξαθλιωμένοι έπιζών- τες συνωθοΰνΐο καί ξέσχιζαν δ ένας τόν άλλον σάν άγρια θηρία λυσσασμένα άπό πείνα. Και ή έφημερίδα έγραφε περαιτέρω μέ έκφράσεις γεμάτες φρίκη, δτι μερικοί άπό τούς έπιζώντες είχαν μείνει χωρίς τροφή, νηστικοί Ιπί Ιβδομήντα δύο ώρες! "Οταν τό διάβαζα, είχα έπίσης μείνει νηστικός έπί έβδομήντα δύο ώρες, καί ή διαφορά μεταξύ έμοΰ καί αυτών ήταν δτι αύτοί οί έπιζώντες νόμιζαν πώς λιμοκτονούσαν».

Φ ό β ο ς . Πρέπει νά διακοπή ή νηστεία, άν δ νηστεύων τήν φοβάται σέ μεγάλο βαθμό. Γιατί δ φόβος μπορεί νά σκοτώση καί σέ κάθε περίπτωσι νά παρεμποδίζη τήν άπέκκρισι, δπως μπο­ρεί. νά προξενήση καί κάθε άλλη άρνητική συγκίνησις. ’Άν προη- γηθή τής νηστείας ή Σαηεντόλοτζυ, θά παρεμποδίση τήν έμφά- νισι φόβου κατά τή διάρκεια τής νηστείας.

Κ α θ α ρ ό ς ά έ ρ α ς . Τό δωμάτιο τοΰ νηστεύοντος νά άερίζεται συχνά, μέρα καί νύχτα. Γιατί δ καθαρός άέρας είναι πολύ μεγαλύτερης σπουδαιότητος κατά τή διάρκεια τής νηστείας παρά. κατά δποιαδήποτε άλλη Ιποχή. Έτσι, ή προσπάθειά μας νά άποφύγωμε τήν άπώλεια θερμότητος τοΰ νηστεύοντος δέν πρέ­πει ποτέ νά δδηγή στήν άποφυγή καλού συχνού άερισμοΰ τού δω­ματίου μέ δυό παράθυρα άνοιχτά τό ένα άπέναντι στό άλλο, δπότε

78

καί μόνον Επιτυγχάνεται πλήρης Αερισμός. Λίγα λεπτά Αερισμού κατ’ αυτό τον τρόπο άρκοΰν.

θ ε ρ μ ό τ η ς. Ό νηστεύων πρέπει νά διατηρηθή θερ­μός - ζεστός, ώστε νά συντηρηθούν στό μέγιστο δυνατό βαθμό τά άποθέματά του σέ θρεπτικές ούσίες, δ ήλεκτρισμός του, ή Ινέρ- γειά του, γιατί αύτά καταναλίσκονται ταχύτερα κατά τή διάρκεια Χής νηστείας, λόγω τοϋ χαμηλού - έλαττωμένου κατά τή νηστεία μεταβολικσϋ ρυθμού καί ένδέχεται νά τού προκληθή αίσθημα ψύ­χους - ρίγους, πράγμα πού προκαλεΐ δυσφορία, παρεμποδίζει τήν άνάπαυσι*· τόν ύπνο καί τήν Απέκκρισι, καί σέ μερικές περιπτώ­σεις ένδέχεται νά προκαλέση εμετό, έμετική διάθεσι καί πόνους.

’Αντίθετα, δ νηστεύων ή δ άρρωστος πού διατηρείται ζεστός, Αναλαμβάνει ταχύτερα, γιατί ή ζεστασιά βοηθά τήν καλή διάθεσι καί τήν άπέκκρισι. Μιά ζεστή θερμοφόρα ή ένα μπουκάλι μέ πολύ ζεστό νερό — τό νερό νά χοχλάζη τήν ώρα πού τδ βάζομε στήν θερμοφόρα ή ατό μπουκάλι (πού πρέπει νά τό ζεστάνωμε σιγά- σιγά γιά νά μή σπάση) ώστε νά διατηρήση θερμότητα ώς τό πρωί —- είναι συνήθως αρκετά γιά νά διατηρήσομε μιά εύχάριστη θερμότητα καί νά προλάβομε τό αίσθημα τού ψύχους. Δέν πρέπει νά παραφορτώσομε τόν νηστεύοντα μέ πολλά σκεπάσματα. Είτε χειμώνα γίνεται ή νηστεία είτε καλοκαίρι, δέν πρέπει σέ καμιά περίπτωσι νά έπιτρέψωμε ατό νηστεύοντα νά παραμείνη παγωμέ- νος-κρύος. ιδίως ατά πόδια του, πού έχουν τάσι νά κρυώνουν κατά τή διάρκεια τής νηστείας. ’Όχι Ασκήσεις καί γυμναστική γιά νά ζεσταθούμε δταν νηστεύομε, γιατί δέν έπιτρέπεται νά έξαντλοΰμε τις νευρικές μας Εφεδρείες γιά νά διατηρήσομε τή θερμότητά μας. Τή θερμότητα τού νηστεύοντος θά τήν διατηρήσωμε μέ τε­χνητά μέσα. Καί ένα τέτοιο μέσον, έκτός άπό τά παραπάνω, είναι τό ζέσταμα τών σεντονιών ή τού κρεβατιού, κυρίως τό χειμώνα, μέ σίδερο σιδερώματος ή μέ ήλεκτρική θερμάστρα ή μέ δύο θερ­μοφόρες ή μπουκάλια μέ καυτό νερό, στήν περιοχή τών ποδιών καί τής πλάτης τού νηστεύοντος. Τά μπουκάλια νά είναι τυλιγμέ­να, βέβαια, σέ ρούχο γιά νά μήν προκαλέσουν έγκαύματα στδ νη­στεύοντα.

, ν’Α σ κ ή σ ε· ι ς. Ή δρθότερη τακτική είναι, δ άρρωστος

79

πού ύποβάλλετοα σέ νηστεία για λόγους θεραπευτικούς, νά Ανα­παύεται καί νά άποφεύγη κάθε είδους γυμναστικές Ασκήσεις, Α­κόμη καί ήπίας μορφής. Άνάπαυσις λοιπόν καί δχι Ασκησις κα­τά τή διάρκεια τής νηστείας. ’Ασκήσεις θά Αρχίσωμε μετά τό σπάσιμο τής νηστείας, δταν θά δώσωμε τροφή στό νηστεόοντα. Προκειμένου δμως γιά πρόσωπα μέ δυνατό δργανισμό πού νη­στεύουν 10 δς 15 μέρες, δχι γιατί είναι Αρρωστα, Αλλά γιά νά καθαρίσουν προληπτικά τδ σώμα τους, καθώς καί γιά παχύσαρ­κους, δχι Αρρωστους, πού κάνουν νηστεία γιά νά χάσουν βάρος, μπορούν νά κάμουν γυμναστικές Ασκήσεις κατά τή διάρκεια τής νηστείας τους αύτοΰ τού είδους.

’Ε ρ γ α σ ί α κ α τ ά τ ή δ ι ά ρ κ ε ι α τ ή ς ν η ­σ τ ε ί α ς . Σάν μιά βασική αρχή ή έργασία κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί είδικά τής παρατεταμένης νηστείας πρέπει αύ- στηρώς νά άπαγορευθή, γιατί κάνει ζημία καί Ακόμη είναι έπι- κίνδυνη. Δέν ύπάρχει Αμφιβολία πώς μπορεί νά Ιργασθή ό νη- στεύων καί άναφέρονται περιπτώσεις νηστειών διαρκείας 28 ήμε­ρων, δπως του Μίλτωνος Ράθμπερν στή Νέα ΊΓόρκη τό 1899, διάρ­κειας 30 ήμερών, του Τζώρτζ Χάσλερ Τζόνστον στή Νέα Τόρ- κη τό 1926, κατά τις όποιες οί νηστεύοντες είργάζοντο έντατικά σ’ δλη τή διάρκεια τής νηστείας. ’Ατομικά άναφέρομε μιά μεγα­λύτερης διαρκείας νηστεία 40 ήμερών ένός Κυπρίου έπιστήμονος πού έποπτεύσαμε στήν Κύπρο πρό Ιτών, σ’ δλη τή διάρκεια τής όποιας ό νηστεύων γιά. λόγους ύγείας (ύπέφερε από Αγριο έρυθρό λειχήνα, μιά τρομερή δερματική πάθησι πού τόν βασάνιζε έπί 45 χρόνια, από πυελονεφρίτιδα, στένωσι τής ούρήθρας καί ύπερτρο- φία του προστάτου, από τά όποια άπηλλάγη μέ τήν 40θήμερη πλήρη νηστεία) είργάζετο έντατικά καί έκινεΐτο σ’ δλη τή διάρ­κεια τής νηστείας καί μιά αλλη δμοια νηστεία διαρκείας 41 ή­μερών τού Ίω . Σπαθάρη, πρώτου Γραμματέως του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθηγητοδ καί πρώην καθηγητσϋ στό Πανεπιστή­μιο τής ’Οδησσού, πού έπώπτευσε γνωστός ιατρός καθηγητής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Υπάρχουν λοιπόν περιπτώσεις πού ή έργασία κατά τή διάρ­κεια μιας παρατεταμένης νηστείας είναι, δπως είπαμε παρα­

80

πάνω, έπικίνδυνη καί έπιβλαβής καί πρέπει νά άποφεύγεται μέ κάθε θυσία προκειμένου για νηστείες διαρκείας μεγαλύτερης των 3—4 ήμερων.

Ό μεγάλος Ινδός ήγέτης Μαχάτμα Γκάντι, πού ίσως νά νήστεψε περισσότερο άπό όποιονδήποτε άλλο στή σύγχρονη έπο- χή, Ιμαθε μέ πικρή πείρα τήν άνάγκη νά συντηρή τίς Ινέργειές του, τόν ήλεκτρισμό του, τίς δυνάμεις του κατά τή διάρκεια της νηστείας, ύστερα άπό μιά νηστεία 14 ήμερών, κατά τή διάρκεια τής όποιας καί εύθύς μετά είργάσθη έντατικά μέ Ιπιβλαβή στήν υγεία του άποτελέσματα. Έπί του θέματος γράφει δ ίδιος δ. Γκάν- τι: «Άπό αύτή τήν πολύ δαπανηρή πείρα έμαθα δτι ή πλήρης σωματική άνάπαυσις κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί έν άνάγ­κη καί μετά τή νηστεία έπί χρόνο άνάλογο πρός τή διάρκεια τής νηστείας, είναι άπαραίτητη. Καί αδτός δ άπλός κανόνας μπορεί νά τηρηθή. Δέν υπάρχει κανένας λόγος νά φοβούμεθα δτι μπορεί νά προέλθουν έπιβλαβή άποτελέσματα άπό τή νηστεία. Στήν πρα­γματικότητα είμαι πεπεισμένος δτι τό σώμα εύεργετεΐται άπό μιά καλώς ρυθμισμένη νηστεία, γιατί κατά τή διάρκεια τής νηστείας τό σώμα άποβάλλει τά περισσότερα δηλητήρια-τοξίνες του». “Ετσι, ή σύνεσις επιτάσσει: «Σέ καμιά περίπτωσι δέν πρέπει νά έπιτρέ- πωμε εργασία στό νηστεύοντα μετά τή 10η μέρα τής νηστείας. Καί δταν είναι άνθρωπίνως δυνατόν πρέπει νά άποφεύγεται κάθε έρ- γασία καί κατά τίς πρώτες δέκα αύτές μέρες».

Λ ο υ τ ρ ά . 'Ο νηστεύων πρέπει νά άποφύγη λουτρά μέ πολύ ζεστό νερό. Πρέπει νά λούζεται γρήγορα-γρήγορα καί νά μή μπαίνη στή μπανιέρα ή κάτω άπό τό ντούς έπί πολύ χρόνο. "Αν δ νηστεύων είναι πολύ άδύνατος, πολύ έξασθενημένος, καί είναι δύσκολο νά κάνη λουτρό στή μπανιέρα, νά προτιμαται στή θέσ ένα σπογγόλουτρο. Γενικά τό λουτρό προκαλεΐ άπώλεια ζω­τικής ένέργειας, πού ή περίσωσίς της είναι άπολύτως άπαραίτη­τη γιά τή συνέχισι τής νηστείας. Γι’ αδτό τό λόγο, τό λουτρό καθαριότητος πού πρέπει νά γίνεται δυό φορές τήν έβδομάδα, πρέπει νά είναι πολύ σύντομο.

Η λ ι ό λ ο υ τ ρ ο . Τά ήλιόλουτρα είναι χρήσιμα καί

<8.1

ευεργετικά, κατά τή διάρκεια της νηστείας. Ό Δρ Σιέλταν λέγει δχι στους νηστεύοντες ύπό τήν έποπτεία του αύξάνει βαθμιαίως το ήλιόλουτρο μέχρι της εικοστής ήμέρας τής νηστείας καί άπό τής εικοστής ήμέρας καί πέρα Ιλαττώνει τή διάρκειά του. Προσ­θέτει δμως δτι αύτός δ κανών δέν είναι απαράβατος. Γιατί σέ πε­ριπτώσεις, βρήκε αναγκαίο νά έλαττώση τή διάρκεια τοϋ ήλιό- λουτρου καί πρδ τής εικοστής ήμέρας τής νηστείας, Ινώ σέ άλλες περιπτώσεις τό βρήκε πώς είναι δυνατόν νά έξακολουθήση νά αύ- ξάνη βαθμιαίως τή διάρκεια τού ήλιόλουτρου μέχρι καί τής τρια- κοστής ήμέρας τής νηστείας. Καί προσθέτει δτι δ έ ν π ρ έ ­π ε ι ν ά έ π ι τ ρ α π ή , σ έ κ α ν έ ν α ν η σ τ ε ύ ο ν τ α ν ά έ ξ α κ ο λ ο υ θ ή σ η τό ή λ ι ό λ ο υ τ ρ ο ώ σ π ο υ ν ά α ί σ θ α ν θ ή κ α τ ά π τ ω σ ι , ή έ ξ α σ θ έ ν ι σ ι , ή ν ε υ ρ ι κ ό τ η τ α , ή Ι ξ α ψ ι - έ ρ ε θ ι σ μ ό . ’Άρ­ρωστοι πού υποφέρουν άπό νευρικές παθήσεις, είναι πολύ πιθανόν νά πάθουν κατάπτωσι άπό μιά λίγο πέραν τού δέοντος Ικθεσι στόν ήλιο. Στους ά σ θ μ α τ ι κ ο ύ ς , ένα ήλιόλουτρο περισσότερο άπ όσο πρέπει, μπορεί νά προκαλέση έναν άσθματικό παροξυσμό. Σέ κ α ρ δ ι α κ ο ύ ς , μιά άνάλογη Ικθεσι στόν ήλιο μπορεί νά προκαλέση κατάπτωσι στή λειτουργία τής καρδιάς. Υπερβο­λική Ικθεσις στόν ήλιο τοϋ φ υ μ α τ ι κ ο ϋ είναι γνωστό δτι προκαλεΐ αιμορραγία. Τό ύπερβολικής διαρκείας ήλιόλουτρο εί­ναι πάντως επιβλαβής. Σύμφωνα μέ άλλες άπόψεις, κατά τή διάρ­κεια τής νηστείας τό ήλιόλουτρο μπορεί νά συνεχισθή μέχρι τής δεκάτης ήμέρας καί νά διακοπή τελείως μετά άπό αυτήν. Τό καλοκαίρι δέ, πρέπει νά γίνεται νωρίς τό πρωί, δταν ό ήλιος δέν είναι καυτερός. Δυόμιση ώρες μετά τήν άνατολή τοΰ ήλιου ατό Ιπίπεδο τής θάλασσας καθώς καί δυόμισυ ώρες πρό τής δύσεως του ήλιου ατό έπίπεδο τής θάλασσας είναι ή καλύτερη ώρα γιά ήλιόλουτρο.

Τό ήλιόλουτρο πρέπει νά αύξάνεται βαθμιαίως Αρχίζομε άπό 21 λεπτά τής ώρας τήν πρώτη μέρα, δηλαδή άπό 7 λεπτά έμπρός, πίσω, δεξιά καί άριστερά. Τό σώμα έντελώς γυμνό. Αύξά- νομε δέ τή διάρκειά του κατά 4 λεπτά κάθε μέρα. Τό μή Ικτιθέ- μενο στόν ήλιο ήμισυ τοϋ σώματος μποροϋμε νά τό σκεπάζωμε μέ Ινα ζακέτο, δταν δ καιρός δέν είναι άρκετά ζεστός. Τελειώνομε

8£

το ηλιόλουτρο περνώντας γρήγορα τό σώμα μέ μια πετσέτα βου­τηγμένη σε κρύο νερό καί μισοστιμμένη. Επακολουθεί μια καλή εντριβή μέ χέρια στεγνά καί ντύσιμο. "Οταν δ καιρός δέν είναι αρκετά ζεστός, άνάβομε μι à θερμάστρα κατά τη διάρκεια τοϋ ήλιόλουτρου, του πετσετόλουτρου καί τής Ιντριβής.

ΚΑΚΗ ΓΕΪΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣΚατά τή διάρκεια τοϋ μεγαλύτερου μέρους τής νηστείας δ

νηστεύων νοιώθει μια πολύ άσχημη γεΰσι στό στόμα του. Τό μό­νον πού έπιτρέπεται είναι να καθαριση τή γλώσσα μέ μια όδον- τόβουρτσα, μέ σκέτο νερό, χωρίς χρήσι οδοντόπαστας, ουτε χυμού λεμονιού ή άλλων ουσιών. Τή γλώσσα θά την καθαριση τό πρωί άλλα πάντοτε μετά τήν έπίσκεψι τοϋ έποπτεύοντος τή νηστεία θεράποντος, πού πρέπει νά ίδή τή γλώσσα δπως είναι μέ τό έπί- χρισμά της.

Καθώς προχωρεί ή νηστεία, ή γλώσσα καθαρίζει βαθμιαίως, κοκκινίζει άπό τήν άκρη καί πρός τά μέσα, ή άσχημη γεΰσις ύπο- χωρεΐ καί δ νηστεύων αισθάνεται γλυκό τό στόμα του καθώς πλησι­άζει ή νηστεία πρός τό τέρμα της. Σ’ αύτό τό τελευταίο στάδιο τής νηστείας καί είδικά δταν συμπληρωθή ή κάθαρσις καί κοκ- κινίση ή γλώσσα, ή γεϋσις είναι πολύ πολύ ευχάριστη.

ΤΣΙΚΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΧΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ ΠΡΟ ή ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑ­ΓΗΤΟ. ’Απαγορεύεται ή μάσσησις άπό τόν νηστεύοντα είτε τσί­κλας είτε μαστίχας. Αυτή ή συνήθεια είναι μιά πολύ κακή συνή­θεια άρκετά επιβλαβής. Ό Δρ Σιέλτον στό βιβλίο του «FASTING AND SUN BATHING» γράφει: «Ηειραματικώς άπεδείχθη δτι ή μάσσησις γόμας (τσίκλας ή μαστίχας) προκαλεΐ παρεμπόδισι τών γαστρικών έκκρίσεων. Καί ή συνήθεια αύτή άντί νά δποβο- ηθή τήν πέψι, δπως πιστεύει ό λαός άκόμη καί έπαγγελματίες, στήν πραγματικότητα έπιβραδύνει τήν πέψι λευκωματούχων τρο­φών. Δεδομένου δτι κατά τή διάρκεια τής νηστείας δέν γίνεται πέψις, θά μπορούσε νά φανή δτι ή μάσσησις γόμας άπό τόν νη­στεύοντα είναι χωρίς σημασία, άλλά αύτό πολύ άπέχει άπό τήν άλήθεια. Ή μάσσησις της δέν έξυπηρετεΐ κανένα χρήσιμο σκοπό. Δέν είναι παρά μία Ινδειξις άδυναμίας, πού ή βάσις της έθεμε-

83

λειώθη κατά τή βρεφική ηλικία καί κατά τά πρώτα χρόνια τής παιδικής ήλικίας, Οί μητέρες δίδουν στά βρέφη τους μποτίλιες, θήλαστρα, παξιμαδάκια ή κουλουράκια γιά νά μήν τίς άνησυχοΰν. Αργότερα στή ζωή, αυτό τό έργο βυζάγματος τών θηλάστρων τους καί τών κουλουριών τους προετοιμάζει τή μάσσησι τής γόμας ή του τσιγάρου. Ή μάσσησις γόμας είναι μιά διανοητική συνή­θεια. Δέν υπάρχει καμία αμφιβολία δτι έξαντλεΐ τούς σιελογόνους αδένες. Όποιαδήποτε άσκοπη συνήθεια δέν φαίνεται πιθανόν νά. μπορή νά συνεχισθή άπό δποιονδήποτε άτιμωρητί. Ή μάσσησις γόμας βεβαιωμένως φθείρει τήν ένέργεια τοϋ άρρώστου καί ή ένέργεια πού σπαταλάται μέ αύτή τήν άσκοπη τακτική, μπορεί νά είναι, τουλάχιστον στις πολύ χαμηλές καταστάσεις ύγείας, άρ- κετή γιά νά σημειώση τή διαφορά μεταξύ άναρρώσεως καί θα­νάτου. Σέ δλα τά σοβαρά στάδια τής άρρώστιας καί κατά τή νη­στεία έπίσης, είναι Ιδιαιτέρως ούσιώδες νά σταματήσουμε κάθε διαρροή ένεργείας καί δλες τίς πηγές έκνευρισμοΰ. Ή ένέργεια πρέπει νά συντηρηθή μέ κάθε δυνατό τρόπο. 'Ο νηστεύων πρέπει ασφαλώς νά άπέχη άπό τοϋ νά μασσά γόμα—μαστίχα, τσίκλες».

ΠΡΕΠΕΙ Ο ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΝΑ ΠΙΝΗ ΝΕΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ; Υπάρχει διαφωνία μεταξύ τών πρωτοπόρων τής φυσιοθεραπείας στό θέμα αύτό. Μέ βάσι τή θε­ωρία δτι τό άφθονο νερό ύποβοηθεΐ τήν άποτοξίνωσι τοϋ όργανι- σμοϋ δ Καθηγητής Λεβανζίν, δ Κάρριγκτον καί δ Μακφάντεν συνιστοϋν τήν πόσι άφθονου δδατος κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί είδικώς άπεσταγμένου, έστω καί άν ή νηστεύων δέν διψάει. Άντιθέτως μεγάλοι νηστειαθεραπευταί, δπως οί πρωτοπόροι ύγιει- νισταί Γκράχαμ, Τζένινγκς. Τράλλ, "Αλκοτ, Ντιούη καί δ σύγ­χρονος ’Αμερικανός νηστειοθεραπευτής Δρ Σιέλτον έκηρύχθησαν εναντίον τής χρήσεως άφθόνου δδατος κατά τή διάρκεια τής νη­στείας, έφ’ δσον δ νηστεύων δέν αισθάνεται δίψα. Κατ’ αότούς δέν υπάρχει ούτε άνάγκη γιά τή χρήσι τόσο άφθόνου δδατος, ουτε εύεργεσία άπό τή χρήσι του. Τό πιόσιμο νεροΰ κατά τή διάρκεια τής νηστείας σάν ζήτημα ρουτίνας δέν συνιστάται. Μπο­ρεί κανένας, λέγουν οί άνωτέρω θεραπευταί, νά έμπιστευθή στό ένστικτο τής δίψας γιά νά είπή στόν νηστεύοντα πότε θάπρεπε νά πιή καί πόσο. Πιές δταν διψάς. Μήν πίνης δταν δέν διψάς.

34

Ή απώλεια βάρους πατά τή νηστεία, δταν δυν χρησιμοποι­είται νερό, είναι τρεις φορές ταχύτερη άπό την άπώλεια βάρους δταν κατά τή νηστεία χρησιμοποιείται νερό. Αυτό βοηθά στίς περι­πτώσεις πού παρουσιάζουν οίδήματα καί στίς περιπτώσεις πα- χυσάρκων άτόμων πού νηστεύουν γιά νά ρίξουν άπλώς βάρος καί μικραίνει σημαντικά τή διάρκεια τής νηστείας. Ό Τάννερ Ικαμε μιά μεγάλη νηστεία καί κατά τΙς πρώτες 14 μέρες δέν Ιπινε διόλου μισό πάουντ ήμερησίως. Ό καθηγητής Κάρλσον λέγει: «ενας ένή- λίτρα = 454 γραμμάρια) τΙς ήμέρες πού δέν χρησιμοποιούσε νερό, ένώ από τήν δεκάτη πέμπτη ήμέρα πού άρχισε νά χρησι- μοποιή νερό τό χάσιμο τού βάρους κατήλθε σέ όλιγώτερο από μισό πάουντ ήμερησίως. Ό καθηγητής Κάρλσον λέγει «ενας ένή- λικος άνδρας πού ύποβάλλεται σέ νηστεία μπορεί νά ζήση άπό δεκαπέντε ώς είκοσι μέρες χωρίς νά πιή νερό». Δέν είναι ξεκάθαρα γνωστό έπΐ πόσο καιρό ένας πού νηστεύει μπορεί νά ζήση χωρίς νερό. «Έν τούτοις ό σκοπός μας», λέγει ό Δρ. Σέλτον, «δέν είναι νά καθορίσωμε έπί πόσο καιρό ένας νηστεύων μπορεί νά μείνη χωρίς νερό. Ό σκοπός είναι νά έξασφαλίσωμε στόν άρρωστο τις θεραπευτικές ένέργειες — λειτουργίες τής νηστείας καθώς καί τή δυνατότητα νά έπιτύχη τή συμπλήρωσί τους σέ δσο τό δυνατόν συντομώτερο διάστημα. Ό θάνατος μιας γυναίκας άπό άφυδάτωσι στήν Πολιτεία τής Νέας 'Γόρκης κατά τάς άρχάς τού 1950 καί στό τέλος νηστείας διαρκείας 30 ήμερων σάν συνέπεια τού δτι σέ δλη τήν περίοδο των τριάντα ήμερών τής νηστείας δ έ ν ή π ι ε δ ι ό λ ο υ ν ε ρ ό , δέν είναι μόνον ένα μάθημα σχε­τικά μέ τήν άνάγκη χρήσεως νερού κατά τή διάρκεια τής νη­στείας, αλλά έπίσης καί μία προειδοποίησις γιά κείνους πού άπο- πειρώνται μιά μεγάλης διαρκείας νηστεία, χωρίς τήν κατάλληλη έποπτεία καί παρακολούθησι τής νηστείας. ’’Αν αύτή ή γυναίκα ήτο υπό τήν έποπτεία ειδικού πεπειραμένου νηστειοθεραπευτοΰ, δέν θά τής έπετρέπετο σέ καμιά περίπτωσι νά διαπράξη αύτό τό βαρύ σφάλμα».

Ό καθηγητής Έντμοντ Μπορντώ Σέκεύ, πού χρησιμοποιεί έπίσης μεγάλης διαρκείας νηστείες καί πού τό μνημειώδες έργο του «Ή ’Ιατρική τής Αύριον» θάπρεπε νά διαβαστή άπό δλους τούς αγγλομαθείς Ιατρούς μας, γράφει σχετικά μέ τή χρήσι νερού,

85

κατά τή διάρκεια της νηστείας: «Όλίγο νερό κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι πολύ καλό, γιατί βοηθεΐ τή διάλυσι τών σω- ρευμένων τοξίνων καί καθαρίζει τά εσωτερικά μέρη τού δργανι- σμού. Αύτοί πού άντιτίθενται στό πιόσιμο νερού ισχυρίζονται δτι ή νηστεία προκαλεΐ αύξημένη όξείδωσι στόν όργανισμό, πού κα­ταλήγει στην κατανάλωσι τοξινών καί δτι τδ πιόσιμο νερού, δπως καί είναι συνέπεια, «σβύνει τή φωτιά».

Υπάρχουν έπιχειρήματα καί ύπέρ καί κατά αύτής τής ά- πόψεως. Κάθε πρόβλημα παρουσιάζει δύο πλευρές. Ή άπάντησις σέ κάθε περίπτώσι έξαρτάται άπό τδ συγκεκριμένο άτομο πού ύπο- βάλλεται σέ νηστεία. Υπάρχουν δργανισμοί πού έχουν υπερβο­λικά υγρά καί σ’ αύτές τίς περιπτώσεις θά ήταν τρέλλα νά δώ- σωμε καί άλλο ύγρδ κατά τή διάρκεια τής νηστείας, γιατί δ δργανισμδς έχει αρκετή δουλειά γιά νά άπαλλαγή άπδ τά ύγρά πού Ιχει ήδη. Άπδ τδ άλλο μέρος ύπάρχουν πρόσωπα μέ πολύ στεγνόξηρο όργανισμδ καί σ’ αυτές τίς περιπτώσεις είναι πολύ καλό πράγμα νά βοηθήσωμε τον δργανισμδ μέ δλίγο νερό. Άλλά αυτές οί περιπτώσεις είναι ή Ιξαίρεσις».

Στά όγδόντα τοίς έκατδ των άνθρώπων ύπάρχουν υπερβολικά υγρά πού συνήθως έχουν προκληθή άπδ ποσοτικές ύπερβολές. Γι’ αύτδ ή πείρα φαίνεται νά εύνοή αύτούς πού αποκλείουν τή χρη- σιμοποίησι άφθονου νερού, μέ έξαίρεσι τήν περίπτώσι πού άνα- φέραμε ανωτέρω. Τέτοιοι δργανισμοί δταν χρησιμοποιούν περιω- ρισμένο ποσδν υγρών, θά έχουν πολύ λίγα ούρα κατά τή διάρκεια τής πρώτης ήμέρας μιάς νηστείας καί αύτά θά έξαφανισθοΰν τελείως καθώς προχωρεί ή νηστεία. Σ’ αύτές τίς περιπτώσεις μπορούμε νά έπιτρέψωμε λίγο νερδ άλλά μόνον σέ πολύ μικρή ποσότητα κα ί. δχι τά γαλλόνια νερού πού συνιστοΰν μερικοί φυ- σιοθεραπευταί στις ΗΠΑ. Υπερβολικό πιόσιμο δδατος κατά τή διάρκεια μιάς νηστείας καταστέλλει πράγματι τή διαδικασία δ- ξειδώσεως στόν οργανισμό καί Ιπίσης προσθέτει έργασία στδν οργανισμό. Ό δργανισμδς κατ’ αύτδ τδν τρόπο παρεμποδίζεται ,νά χρησιμοποιηήση τά δικά του συσσωρευμένα ύγρά, τά δποΐα, στις περισσότερες περιπτώσεις, δέν είναι διόλου ζωτικά ή ώφέλιμα. Έν τούτοις, τδ άποτέλεσμα τής νηστείας είναι μεγαλύτερο άν δέν

86

λαμβάνονται υγρά. Το στέγνωμα τού οργανισμού στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι πολύ ώφέλιμο, γιατί πλεΐστοι άνθρωποι ϊχουν ύπερβολικά ύγρά χάρις στον ύπερσιτισμό πού κάνουν καί στη χρησιμοποίησι ύπερσυμπυκνωμένων (πλούσιων) τροφών».

Είναι καλό νά άντικαταστήσωμε αυτά τά πλεονάζοντα κα- τωτέρας ποιότητος ύγρά μέ τό χυμό φρούτου πού δίδομε μετά τη νηστεία. Συχνά παρετήρησα νά έπέρχεται στόν δργανισμό άρ- κετά ήλικιωμένων προσώπων, μιά πολύ μεγάλη άναγέννησις μέ τήν κατάλληλη νηστεία. Διάφορα συμπτώματα Ιπέρχονται. ’Επί παραδείγματι, τό χρώμα των μαλλιών α λ λ ά ζ ε ι , γίνεται πιό σκούρο, καθ’ δν χρόνον σέ περιπτώσεις φαλάκρας, φυτρώνουν καινούργια μαλλιά. Συχνά σέ ώρισμένες περιπτώσεις τά δ ό ν ­τ ι α α ν α ν ε ώ ν ο ν τ α ι . Μιά καλή νηστεία πού αρχίζει κανονικά καί πού τελειώνει κανονικά, πού άκολουθεΐται άπό κα­τάλληλη άνοικοδόμησι τού οργανισμού μέ άνωτέρας ποιότητος νέα ύλικά, συχνά επιτυγχάνει σχεδόν θαυματουργικές αλλαγές στόν δργανισμό. Τό παρετήρησα σέ πάρα πολλές περιπτώσεις».

Μιά μέση λύσις τού προβλήματος αύτοΰ τήν οποία καί ακο­λουθούμε είναι ή άκόλουθη: Ό νηστεύων μπορεί νά νηστέψη μέ ώφέλεια χωρίς νά πίνη διόλου νερό, άν δέν διψάη, έπί 2—3 μέρες. Άπό τήν 4η δμως ήμέρα πρέπει νά χρησιμοποιή 3—4 ποτήρια άπεσταγμένο νερό ήμερησίως Ιστω καί άν δέν διψάη/. Ά ν δέν τόν εύχαριστεΐ γευστικώς άς τό πάρει λίγο, λίγο, κατά τή διάρκεια τής ήμέρας γουλιά—γουλιά.

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ. 'Η γεύσις τού νερού κατά τή διάρκεια τής νηστείας δέν είναι εύχάριστη, πράγμα πού δφεί- λεται στήν άσχημη γεΰσι τού στόματος, λόγω τής άποτοξινώσεως. Σέ περιπτώσεις οί νηστεύοντες παραπονούνται δτι τό νερό είναι πολύ γλυκό καί ζητούν τήν άδεια νά προσθέσουν λεμόνι ή άλάτι ή άλλες ουσίες γιά νά κάμουν πιό εύχάριστη τή γεΰσι τού νερού. Τίποτε άπολύτως δέν πρέπει νά προστεθή στο νερό πού πίνομε κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Προσθήκη άλατιοΰ είναι κακοήθης Γιά τήν έξουδετέρωσι τής κακής γεύσεως τού στόματος έκεΐνο πού χρειάζεται είναι ή καθαριότης. Τά δόντια, ή γλώσσα καί τό

87

στόμα πρέπει νά καθαρίζονται (μέ βούρτσα μέ σκέτο νερό). ’Αλ­λά ή γλώσσα να μή βουρτσίζεται προτού έξετασθή άπδ τδν έπο- πτεύοντα τή νηστεία κάθε μέρα.

ΚΡΥΟ ΝΕΡΟ Τδ πολύ κρύο νερδ βλάπτει πάντοτε. ’Αλλά κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι Ιξαιρετικά βλαβερδ καί πα­ρεμποδίζει άκόμη καί την πρόοδο τής νηστείας. Μπορούμε πάν­τως νά χρησιμοποιήσωμε απλώς δροσερό νερό.

ΥΠΟΚΑΥΣΜΟΙ, YΔΡΟΘΕΡ ΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ, ΕΦΙΔΡΩ- ΛΟΥΤΡΑ - ΑΤΜΟΛΟΥΤΡΑ - ΥΓΡΕΣ ΠΕΡΙΤΥΛΙΞΕΙΣ, ΠΡΟΚΑΗΣΙΣ ΕΜΕΤΟΥ ΜΕ ΑΦΘΟΝΟ ΝΕΡΟ, ΠΑΥ­ΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ, ΠΙΟΣΙΜΟ ΑΦΘΟΝΟΥ ΝΕΡΟΥ, ΜΑΣΣΑΖ κλπ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ.

Ό Δρ Σιέλτον είναι έναντίον τής εφαρμογής κατά τή διάρ­κεια τής νηστείας δλων τών άνωτέρω μέτρων καί βοηθημάτων, δη­λαδή υποκλυσμών, ύδροθεραπευτικών μέτρων, έφιδρώλουτρων, προ- κλήσεως Ιμετοϋ μέ άφθονο νερό, πλύσεων στομάχου, πιόσιμου ά- φθόνου δδατος, μασσάζ, καί προτιμά νά άφεθή ή Φύσις άπερ¡σπα­στός νά κάμη τδ Ιργο τής καθάρσεως. Κατ’ αύτδν, οί όποκλυσμοί προκαλούν έκνευρισμό καί έξάντλησι καί δλα τά άνωτέρω βοη­θήματα τά θεωρεί μέτρα βίαια.

’'Αλλοι διάσημοι νηστειοθεραπευταί, δπως δ καθηγητής ED­MOND SZEKEY, δ καθηγητής LEVANZIN, δ CARRINGTON, δ SINCLAIR, δ Δρ HUZZARD, δ MACFADDEN, δ MAJOR AUSTIN, δ PEARSON, ΘεωροΟν άπαραίτητους τούς ύποκλυ- σμούς κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Ό καθηγητής SZEKEY λέγει ΙπΙ τού θέματος δτι δ άνθρωπος Ιπαψε νά είναι δ φυσιολογι­κός άνθρωπος καί δ πεπτικός του σωλήν Ιπαψε νά είναι φυσιο­λογικός πεπτικός σωλήν. Επομένως Ιχει άνάγκη Ινισχύσεως στδ Ιργο του καί δεν πρέπει νά άφεθή στις δικές του καί μόνον δυνά­μεις. Οί άνωτέρω επίσης δέχονται καί τήν Ιφαρμογή κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί τών άλλων βοηθημάτων, δπως Ιφιδρώ- λουτρα, Ιντριβές, μασσάζ, άναπνοές, έδρόλουτρα, ζεστά καί κρύα λουτρά καί ύδροθεραπευτικές Ιφαρμογές, άνάλογα μέ τδν άσθενή καί τήν περίπτωσί του. Ή άλήθεια πάνω στδ θέμα είναι βέβαια

88

ζήτημα πείρας του νηστειοθεραπευτοϋ καί ένδεχομένως να βρί­σκεται κάπου στδ μέσον.

Ατομικά, αν δ νηστεύων αίσθάνεται άπέχθεια, άηδία ή δυσ­φορία μεγάλη στούς υποκλυσμούς, παραλείπομε τελείως τούς ύπο- κλυσμούς, καθώς Ιπίσης δταν είναι πολύ καχεκτικδς ή μετά τδν ύποκλυσμδ ακολουθεί μεγάλη δυσφορία, άδυναμία καί κατάπτω- σις. Σέ νηστεύοντες σέ καλή σχετικώς κατάστασι, συνιστοϋμε όπο- κλυσμούς κατά κανόνα κάθε μέρα τΙς 10 πρώτες μέρες, ώστε νά ξεπλυθή ή άποσύνθεσις πού συνήθως φωλιάζει στδ παχύ Ιντερο τού μέσου πολιτισμένου ανθρώπου, πού είναι μιά πραγματική ύπό- νομος, ειδικά στ'ις περιπτώσεις χρονιάς δυσκοιλιότητος. Μετά τή δεκάτη ήμερα, άραιώνομε τούς ύποκλυσμούς σ’ ένα κάθε τε- τάρτη ήμέρα μέχρι τής είκοστής, καί σέ Ινα κάθε πέμπτη ήμέ- ρα μετά τήν εικοστή ήμέρα τής νηστείας. Τά άλλα μέτρα, κυ­ρίως Ιφιδρώλουτρα — κριθαρόλουτρα στδ κρεβάτι δυδ φορές τήν έβδομάδα καί υγρές περιτυλίξεις μιά ή δυδ φορές τήν εβδομάδα, άνάλογα πάντα μέ τίς άντιδράσεις τοϋ νηστεύοντος, τά ελαττώνομε στδ έλάχιστο μετά τή δεκάτη ήμέρα τής νηστείας ή καί τά καταργούμε τελείως, άνάλογα μέ τδν άσθενή καί τήν πε- ρίπτωσί του.

Στδ παρελθδν άκολουθούσαμε τή δεύτερη ώς άνω δμάδα νη­στειοθεραπευτών, πού άκολουθοϋσε καί δ αείμνηστος Δρ Ήλίας Πέτρου. ’Ήδη άκολουθοϋμε μέ άριστα άποτελέσματα τό μέσο δρόμο.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΟΑΟΚΛΗΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΤΟΓ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΓ ΚΑΙ ΤΟΓ ΕΡΓΟΓ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Οί συνήθεις ένδείξεις δτι ή νηστία Ιξεπλήρωσε τδν προορι­σμό της τής καθάρσεως τού δργανισμού καί πρέπει νά τήν σπά- σωμε ν άτήν διακόψωμε, είναι οί άκόλουθες:

Ή π ε ί ν α , ή φυσιολογική πείνα, μιά άκατανίκητη διά- θεσις δχι γιά είδικδ φαγητό, άλλά γιά κάθε είδους φαγητδ καί τδ πιδ άπλδ καί τδ πιδ ασήμαντο, ξανάρχεται δυνατή στδν νηστεύον- τα. Ό νηστεύων άρχίζει καί βλέπει έδέσματα πάσης φύσεως καί στδν ύπνο του καί στδν ξύπνιο του.

89

Ή ■ * ν α π .ν ο ή, πού σ’ δλη τή διάρκεια τής νηστείας ή στήν περισσότερη διάρκειά της ήταν δύσοσμη, γίνεται γλυκεία καί καθαρή,

Ή γ λ ώ σ σ α , πού ήταν άκάθαρτη καί έπίχριστη κατά τό μεγαλύτερο μέρος τής νηστείας, καθαρίζει καί άνακτά τό φυ­σιολογικό της ρόζ χρώμα χωρίς περιοχές έπίχριστες ή άλλου χρώ­ματος.

Ή θ ε ρ μ ο κ ρ α σ ί α , πού κατά τή διάρκεια τής νη­στείας ήταν ένδεχομένως υπέρ ή υπό τό δμαλό, έπιστρέφει ακρι­βώς στό φυσιολογικό δριο καί παραμένει σ’ αύτό.

Ό κ α ρ δ ι α κ ό ς π α λ μ ό ς - σ φ υ γ μ ό ς γίνεται κανονικός καί σέ ρυθμό καί σέ αριθμό.

Α ν τ ι δ ρ ά σ ε ι ς τ ου δ έ ρ μ α τ ο ς καί άλλες αν­τιδράσεις γίνονται φυσιολογικές.

Ή κ α κ ή γ ε ΰ σ ι ς στό στόμα σταματάει καί τό στό­μα γλυκαίνει σέ σημείο πού μερικές φορές, δταν δ νηστεύων πίνει νερό νομίζει δτι περιέχει ζάχαρι ή μέλι.

Ή ε κ κ ρ ι σ ι ς σ ι έ λ ου γίνεται φυσιολογική. Σάλιο λεπτό, υδαρές, άφθονο.

Τά μ ά τ ι α άνακτοΰν στιλπνότητα, λάμψι καί ή δρασις βελτιώνεται.

Τά π ε ρ ι τ τ ώ / α τ α χάνουν τή δυσοσμία τους.

Τά ο ύ ρ α γίνονται άνοιχτόχρωμα.

"Ολα αυτά είναι ενδείξεις καί σημεία, δτι πρέπει νά στα- ματήση ή νηστεία. Προσθέτως σ’ αύτά, ό καθηγητής LEVANZIN αναφέρει καί ένα αίσθημα ευθυμίας - κεφιοϋ καί εξάρσεως σάν μιά έκδήλωσι δτι έφθασε ή στιγμή νά σπάσωμε τή νηστεία. Ό CARRINGTON περιγράφει θαυμάσια τά αισθήματα τού νηστεύ- οντος σ’ αύτό τό στάδιο· Στό βιβλίο του VITALITT, FASTINE AND NUTRITION Ζωτικότης, Νηστεία καί θρέψις, σελίς 644, λέγει: «’Επέρχεται ένα αιφνίδιο καί πλήρες ξανάνιωμα, Ινα

90

αίσθημα Ιλαφρότητος, ζωηρότητος - εύθυμίας καί καλή υγεία ξε­χύνεται στό νηστεύοντα, σέ άκατανίκητα κύματα καί του φέρνει εύαρέστησι καί ένα γενικό αίσθημα εύεξίας καί κατοχής μιας υπε­ραφθονίας ζωτικότητας καί εύθυμίας»,

Κατά τόν Δρα Σιέλτον, «ή κυκλοφορία τοΰ αίματος βελτιώνε­ται όπως φαίνεται από την έπάνοδο τοΰ φυσιολογικού ρόζ χρώ­ματος στα νύχια. Ή αύξημένη ταχύτης μέ την όποία τό αίμα ξα- ναρρέει πρός τό δέρμα δταν τό διώξωμε μέ πίεσι, είναι μιά άλλη ένδειξις του αποτελέσματος ξανανιώματος πού έπέρχεται στό τέ­λος τής νηστείας».

Ή κυριώτερη καί πιο σημαντική ένδειξις δτι πρέπει να σπά- σωμε τή νηστεία είναι ή Ι π ι σ τ ρ ο φ ή τ ή ς φ υ σ ι ο ­λ ο γ ι κ ή ς π ε ί ν α ς . "Ολες οί άλλες άνωτέρω ένδείξεις είναι δευτερευούσης σημασίας καί συχνά μπορεί νά μήν έμφανί- ζωνται μιά ή καί περισσότερες από αυτές τις δευτερεύουσες ενδεί­ξεις δταν επανέρχεται ή πείνα. "Οταν παρουσιασθή δυνατή φυσιο­λογική πείνα, μεγάλη καί άκατανίκητη διάθεσις γιά δποιουδή- ποτε είδους τροφή καί δχι άπλή σκέψις δτι πρέπει νά φάμε γιατί πέρασαν αρκετές μέρες νηστείας, ή γιατί τό περιβάλλον μας μάς πιέζει νά φάμε γιατί αισθάνεται άνησυχία άπό τή συνέχισι τής νηστείας — δ νευρικός άδελφός ένός νηστεύοντος στό Παλαιό Φά­ληρο είχε δύο έβδομάδες νά κοιμηθή μέ τή σκέψι δτι δ άδελφός του έπαψε νά τρώη, κι’ ας βρισκόταν αυτός στους ’Αμπελοκήπους χωρίς νά Ιπικοινωνή διόλου μέ τό νηστεύοντα άδελφό του — δταν δηλαδή παρουσιασθή δυνατή λαχτάρα του δργανισμοϋ γιά κάθε είδους τροφή καί δχι άπλή φανταστική πείνα, πρέπει νά σπάσωμε τή νηστεία, έστω καί άν ή γλώσσα δέν καθάρισε άκόμη έντελώς.

ΣΠΑΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΟ ΚΑΙ ΣΪΖΗΤΗΣΙ ΟΤΑΝ ΕΠΑΝΕΑΘΗ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΑΜΦΙ­ΣΒΗΤΗΤΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΕΙΝΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ, ΔΥΟ, ΤΡΙΩΝ ΕΙΔΩΝ. Ό Δρ Κάρρινγκτον τονίζει τά άκόλουθα, ατά δποΐα συμ­φωνεί πλήρως καί δ Δρ Σιέλτον: «Ή φυσιολογική πείνα καί μό­νον αυτή είναι ή ένδειξις τοΰ τερματισμού τής νηστείας. Τό τε­

91

χνητό σπάσιμο τής νηστείας, ή λήψις τροφής προτοϋ άκόμη έπα- νέλθη ή φυσιολογική πραγματική πείνα, γιατί δ άμαθής θεράπων νομίζει δτι δ νηστεύων άρρωστος «νήστεψε άρκετά», είναι μιά άπο- τροπιαστική προσβολή κατά τοΟ δργανισμοΰ πού τήν άποδοκιμά- ζομε μέ δλη τή δύναμι τής ψυχής μας».

Έν τούτοις, πολλές νηστείες σπάζονται πολύ νωρίς καί προ­τού δλοκληρωθή ή έργασία ξανανιώματος-άνανεώσεως τού δργα- νισμοϋ, λέγει δ Δρ Σιέλτον.

ΠΩΣ ΘΑ ΣΠΑΣΩΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

Πρέπει νά σπάσωμε τή νηστεία μέ Ιξαιρετικά μεγάλη προ­σοχή, λαμβάνοντας ύπ’ δψι τδσο τή διάρκειά της δσο καί τήν κα- ταστασι τού νηστεύοντας. Ή τροφή πού πρέπει νά δώσωμε γιά νά σπάσωμε τή νηστεία πρέπει νά είναι ύ δ α ρ ή ς και πρδς αύτδ τό σκοπό χρησιμοποιούμε χυμό άπό φρέσκο ζουμερό φρούτο, τής εποχής κατά προτίμησι, δχι ψυγείου, άν έχωμε στή διάθεσί μας φρέσκο ζουμερό φρούτο τής έποχής καί στήν ανάγκη άπό φρούτο ψυγείου. ’Άν δέν έχομε, θά χρησιμοποιήσωμε κονσερβαρισμένο, διατηρημένο χυμό φρούτου.

Ό χυμός φρέσκου πορτοκαλιού, σταφυλιού, καρπουζιού, πού τόν σερβίρομε άμέσως μόλις τόν στίψωμε χωρίς νά τόν διατηρήσουμε στό ψυγείο γιά τό βράδυ ή γιά τό προσεχές γεύμα, είναι δ προτι­μότερος χυμός γιά νά σπάσωμε τή νηστεία. Τό πρώτο εικοσιτε­τράωρο, άλλά μόνον άπό τις όκτώ τό πρωί ώς τις όκτώ τό βράδυ, δίδομε μισό ποτήρι χυμό διαλυμένο σέ μισό ποτήρι νερό, είτε άπε- σταγμένο είτε πηγής πού δέν περιέχει χημικά (χλώριο-φθόριο κ.ά.) Ή έκθλιψις τού χυμού νά γίνη σέ γυάλινο λεμονοστίφτη ή σέ έμα- γιέ ή γυάλινο σκεύος καί ουδέποτε σέ λεμονοστίφτη ή σκεύος άπό άλουμίνιο, πλαστικό, νάυλον ή μπακίρι. Τό χυμό σερβίρομε μέσα σέ γυάλινο ποτήρι ή έμαγέ, ή πορσελάνη καί δχι σέ ποτήρι άλου­μίνιο ή μετάλλινο ή πλαστικό ή νάυλον. Γιατί ή Ιπαφή τών δυ­νατών δξέων τών φρούτων - χορταρικών μέ τό μέταλλο έπιφέρει διάλυσι τού μετάλλου έστω καί σέ έλάχιστο βαθμό, πού μάς προ- καλεΐ ζημία δταν περνά στήν κυκλοφορία.

Τά σκεύη άπό πλαστική ΰλη ή νάυλον περιέχουν φορμαλ-

92

δεύδη, μια τοξική ουσία πού διαλύεται καί στό κρύο νερό άκόμη καί μας κάνει έπίσης ζημία. Τήν χρησιμοποιούσαν στήν ’Αρχαία Αίγυπτο γιά νά κάμουν τά πτώματα μούμιες, ώστε νά διατηρούν­ται έπΐ χιλιάδες χρόνια. Ό χυμός πρέπει νά πίνεται σιγά-σιγά καί νά σιελώνεται καλά, άλλά δχι καί νά διαρκή τό πιόσιμό του πάνω άπό 5 λεπτά γιά κάθε ποτήρι χυμού.

Τή δεύτερη μέρα δίδομε ένα ποτήρι χυμό φρέσκου ζουμερού χωρίς νερό μέσα αύτή τή φορά, κάθε δύο ώρες. Τό χυμό πρέπει νά τδν παίρνωμε μέ μεγάλη γευστική ευχαρίστησι. Καί άν δέν μάς εύχαριστεΐ, νά παίρνωμε τό χυμό κάθε δύο, δυόμισυ, ή κάθε τρεϊς ώρες. "Ενα σύστημα πού άκολουθοΰν πλεΐστοι νηστειοθεραπευταί είναι νά δίδωμε χυμούς φρέσκων φρούτων, κατά τά άνωτέρω, ά- νάλογα μέ τή διάρκεια τής νηστείας. Σέ κάθε πέντε μέρες νη­στείας αντιστοιχεί μιά μέρα χυμών. Έτσι, άν ή νηστεία διαρκέση 10 μέρες, πρέπει δταν σπάσωμε τή νηστεία νά δώσωμε χυμούς έπΐ 2 μέρες. ”Αν διήρκεσε 15 μέρες, νά δώσωμε χυμούς Ιπί 3 μέρες, άν διήρκεσε 20 μέρες, νά δώσωμε χυμούς έπί 4 μέρες, άν διήρ­κεσε 25 μέρες, νά δώσωμε χυμούς έπί 5 μέρες, καί άν διήρκεσε 30 μέρες, νά δώσωμε χυμούς έπί 6 μέρες καί οδτω καθεξής.

’Ατομικά άκολουθοΰμε τό άνωτέρω σύστημα μιας ήμέρας χυ­μών κάθε πέντε μέρες νηστείας μέχρι τήν εικοστή. Άλλά μετά τήν τετάρτη μέρα χυμών, τήν πέμπτη μέρα τήν κάνομε μεταβατι­κή, δηλαδή δίδομε χυμούς φρούτου ένα μέ δύο ποτήρια κάθε 3 ώρες άπό τις 8 τό πρωί ώς τις 8 τό βράδυ, άλλά σέ κάθε γεύμα χυμών προσθέτομε καί λίγο στερεό φρούτο, δηλαδή στό πρώτο γεύ­μα χυμού παίρνομε καί μισό μήλο μ έκαλή μάσσησι, στό δεύτερο γεύμα χυμού παίρνομε ένα μήλο σέ πολύ καλή μάσσησι, στό τρίτο παίρνομε καί ένα άχλάδι, στό τέταρτο παίρνομε καί μιά τομάτα, καί στό πέμπτο παίρνομε ένα-δυό άχλάδια, ή ένα κομμάτι πεπόνι ή καρπούζι ή κεράσια ή φράουλες ή μούσμουλα ή βερύκοκα ή ρο­δάκινα, άναλόγως τών φρέσκων ζουμερών φρούτων πού υπάρχουν τήν έποχή τής νηστείας. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται τά μανταρίνια, τά μανταρίνια κλεμεντίνες, τά γκρέηπ φρούτ, τά άκτινίδια καί οί άνανάδες.

93

’Από τήν έπόμενη, τέλος, ήμερα καί έπί μία Ιβδομάδα δίδαμε μόνον φρούτα ζουμερά έποχής σέ 4 γεύματα κάθε 4 ώρες ένα γεύμα, ένα είδος φρούτο σέ κάθε γεύμα καί άν τά ζουμερά φρούτα έποχής είναι περισσότερα από 4, μπορούμε νά δώσωμε καί δύο είδη φρούτου στδ ίδιο γεύμα, άρκει νά μην άνακατέψωμε γλυκά μέ ξινά ή γλυκόξινα φρούτα. Καί άπδ τήν έπόμενη έβδομάδα δί­δομε μιά πλούσια φρουτοδίαιτα μέ προσθήκη μιας σαλάτας μέ άγ- γούρι, τομάτα, λαδολέμονο ατό μεσημβρινό γεύμα. Δηλαδή, πρωΐ ένα μέ δυό ποτήρια ζουμερό φρούτο έποχής. Τό μεσημέρι, μιά ώρα πρό τού φαγητού, ένα-δυό ποτήρια χυμό άλλου φρούτου έπο­χής. Στό γεύμα, μετά μία ώρα παίρνομε έναν ώριμο άβοκάντο, ένα κομμάτι Ινδική καρύδα φρέσκια, άν ύπάρχει στήν άγορά, λίγα ώμά κάστανα, καμιά δεκαπενταριά έληές άνάλατες καί άν δέν έχομέ, ξαλμυρισμένες καλά, αφού τούς βγάλωμε τό κουκούτσι καί τις βάλωμε έπί 15—20 ώρες σέ νερό πηγής χωρίς χημικά μέσα., καί μιά σαλάτα μέ άγγούρι, τομάτα καί λαδολέμονο. Τό βράδυ μιά ώρα πρό τού δείπνου παίρνομε ένα μέ δύο ποτήρια φρε- σκοστιμμένο χυμό άλλου ζουμερού φρούτου έποχής, ή καί ψυγείου στήν ανάγκη. Καί μετά 1 ώρα, στό δείπνο, παίρνομε 50 ώς 100 γραμμάρια άμύγδαλα φρεσκοκομμένα, άφοΰ άφαιρέσωμε μέ χλια­ρό καί δχι ζεματιστό νερό τό φλοιό τους, μέ καλή μάσσησι, ή φι­στίκια Αίγίνης, ή κασιού νάτς, ή μακαντάμια νάτς, ή φουντού­κια,, ή κουκουνάρια, ή καρύδια, αλλά σέ καμιά περίπτωσι άρά- πικα φιστίκια πού έχουν 70 γκρέηνς - κόκκους οόρικού όξέως καί είναι δσπριο καί δχι φρούτο. Καί μαζί παίρνομε καί 5—10 χουρμάδες ή μιά φούχτα σταφίδες ή 5—6 σύκα σπιτίσια δχι ά- ποστειρωμένα, δχι ασπρισμένα, δπως σύκα άποξηραμένα στόν ήλιο χιώτικα, ή ζεματισμένα γιά δευτερόλεπτα στό καυτό νερό, δπως τά σπιτίσια Κύμης. Αύτή τή δίαιτα μπορούμε νά τήν συνεχίσωμε έπί μακρόν, άκόμη καί διά βίου, μέ άπειρο κέρδος, γιατί δ άνθρω­πος είναι ξεκάθαρα φρουτοφάγος. Καί άν δέν έχομε τή θέλησι νά τό κάνωμε, ή τό περιβάλλον μας δέν έχει κατανόησι μιας τέτοιας διαιτητικής άγωγής, άς προσπαθήσωμε νά συνεχίσωμε τήν άνω φρουτοδίαιτα έπί ένα τρίμηνο ή, τό άριστο, έπί ένα έξάμηνο. Καί ύστερα άς άκολουθήσωμε τούς ΒΑΣΙΚΟΓΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΓΤΙΚΗΣ ΑΓΩ-

94

ΓΗΣ, 'όπως περιγράφονται ατό βιβλίο μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙ­ΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ καί στο άλλο βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ καί τή διατροφή πού υποδεικνύεται έκεϊ. Καί μήν ξεχνάμε δτι δ γορίλλας, τό πιό δυνατό θηρίο τής ζούγ­κλας σέ μυϊκή καί νευρική δύναμι, μόνον ινδικές καρύδες τρώγει καί κάνα φρούτο. Δέν τρώγει σάρκες δ γορίλλας. Ή μυϊκή καί νευρική ρώμη δέν αποκτάται μέ σάρκες καί μέ πλούσιες τροφές, άλλα μέ τροφές πού διατηρούν καθαρό έλαφρώς αλκαλικό τό αίμα καί τα ύγρά τών ιστών καί καθαρές, άνοιχτές καί έλεύθερες τις άεροφόρες κυψελίδες τών πνευμόνων. Γιατί οί πνεύμονες είναι τό κύριο βργανο στό σώμα μας, δχι ή καρδιά.

Γενικά, μετά τή νηστεία καί μελλοντικά πρέπει νά άκολου- θήσωμε τούς νόμους τής δρθής διατροφής κατά τή Φυσική Άφάρ- μακο θεραπευτική, Ιστω κι’ αν προσθέσωμε καί άλλες τροφές. Γιατί τά διαιτητικά σφάλματα θά προκαλέσουν άνάλογες ένοχλή- σεις μέ τήν πάροδο τού χρόνου.

”Αν θέλωμε νά διατηρήσωμε καί άξιοποιήσωμε τά μεγάλα ευεργετικά καί άναγεννητικά άποτελέσματα τής μεγάλης νηστείας πρέπει νά προσέξωμε τή μελλοντική διατροφή καί ζωή μας. Δέν μπορούμε νά παραβαίνωμε τούς σοφούς νόμους τής Φύσεως μέ τήν έλαφρή σκέψι «άς φάω τώρα καί άν ένοχληθώ, άς είναι καλά ή νηστεία». Μέ τήν πάροδο τού χρόνου, οί δυνάμεις τού δργανισμού Ιλαττώνονται καί Ιρχεται μιά ώραία πρωία πού καί ή νηστεία, ύστερα άπό ζωή συνεχών παραβάσεων, μένει χωρίς άποτέλεσμα καί τό μοιραίο είναι έπί θύραις.

ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ. ’Απαγορεύεται νά σπάσω-

με τή νηστεία μέ ζωικές τροφές — κρέας, ψάρι, τυριά, αδγά, κον- σερβαρισμένα τρόφιμα, σσκολάτες, δσπρια κλπ., γιατί έκθέτομε τήν ύγεία μας σέ σοβαρό κίνδυνο.

”Αν ή μεγάλη νηστεία παρουσιάζει δυσκολίες, ή έπιστροφή άπό αότήν είναι άκόμη πιό δύσκολη καί ή έποπτεία της άπό θε­ράποντα προσκείμενο στήν ’Επιστημονική Νηστειοθεραπεία μέ

95

σημαντική πείρα νηστειοθεραπειών έπιβάλλεται πάντοτε. Άναφέ- ρονται περιπτώσεις, άκόμη καί θανάτων, άπό άνώμαλο σπάσιμο τής μεγάλης νηστείας, δπως μέ σοκολάτες καί μέ κρέας.

’Ατομικά, άναφέρομε μιά περίπτωσι ένός Πολωνοΰ πού Ιθε- ραπεύσαμε στό ΤΗστ Σικάγο των Η.Π. ’Αμερικής, από Ινα βα- ρυτάτης μορφής πολυετές Ικζεμα, πού έκάλυπτε δλο τό σώμα, τό πρόσωπο καί τό κεφάλι. Ήταν πρώτα άρτοπο ιός καί ύστερα δδηγός αυτοκινήτου, άλλά λόγω τής παθήσεώς του ήταν άνεργος και έσυνταξιοδοτεΐτο, γιατί ήταν οικογενειάρχης μέ 3 παιδιά, άπό τόν Δήμο του Ή στ Σικάγου. Τόν είχαν έγκαταλείψει ώς τών άνιάτων ανίατο τά καλύτερα νοσοκομεία καί οί καλύτεροι δερμα­τολόγοι τοϋ Σικάγου. Μάς τόν Ιδωσε γιά θεραπεία δ ίδιος δ ’Α­μερικανός Δήμαρχος τοϋ EAST CHICAGO.

Τήν 26η ήμέρα μιας πλήρους νηστείας μέ άπεσταγμένο νερό καί μέ Χειροπρακτική στόν πρώτο καί δεύτερο αόχενικούς σπονδύ­λους τό Ικζεμα έξηφανίσθη τελείως. Τόν βάλαμε σέ χυμούς πορ­τοκαλιών, άλλά τήν πέμπτη ήμέρα πού τόν Ιπισκεφθήκαμε, βρή­καμε να Ιχη πρησμένα πόδια καί χέρια. "Ενα μεγάλο οίδημα έκά­λυπτε τά μέρη αυτά. Οίδημα μετά τή λήψι τροφής πού άκολουθεΐ τό σπάσιμο μιας μεγάλης νηστείας σημαίνει, χωρίς καμιά συζή- τησι, δ ι α ι τ η τ ι κ ή π α ρ ά β α σ ι ,κι’ άς λέει δσα ψέ­ματα θέλει δ άρρωστος ή τό περιβάλλον του. Τό ίδιο σημαίνει καί διάρροια μετά τό σπάσιμο τής νηστείας. Τόν ρώτησα τί Ιφαγε. Έπέμενε δτι άκολούθησε πιστά τίς δδηγίες μου. Παρά τήν πίεσί μου ήρνήθη νά δμολογήση τί Ιφαγε. "Εφυγα άφοΰ τοϋ έτόνισα δτι δέν θά μπορέσω νά τόν βοηθήσω παρά μόνον δταν μοϋ δμολο­γήση τήν άλήθεια. Τήν έπομένη πού τόν έπεσκέφθην ξανά καί άπουσίαζε ή νεαρή σύζυγός του, μοϋ ώμολόγησε κλαίων δτι τόν παρεκίνησε — παρέσυρε ή γυναίκα του καί Ιφαγε ζουμί άπό βοδινό γιά νά δυναμώση γρήγορα καί σούπα βοδινοΰ. Τόν βά­λαμε σέ μιά νέα νηστεία διαρκείας Ιξη ήμερών δτε καί μόνον τά οιδήματα έξηφανίσθησαν.

’Αναφέρω καί μιά άλλη περίπτωσι νηστείας διαρκείας δεκα­τριών ήμερών πού ό νηστέψας τήν Ισπασε μέ Ινα λουκούλλειο δείπνο άπό άφθονο άβραστο γάλα καί ξηρά σΰκα. Παρά τή γευ­

96

στική άπόλαυσι πού είχε, έπηκολούθησε έντερΐτις μέ πυρετό καί χρειάσθηκαν πέντε ακόμη μέρες πλήρους νηστείας για νά Απαλ­λαγή από την εντερίτιδα, αύτή τή φορά. Σέ μια άλλη περίπτωσι νηστείας 29 ημερών είχαμε διάρροια μετά τή λήψι τροφής άπό κάποιες διαιτητικές παραβάσεις πού έτακτοποιήθη μέ μιά μικρή διήμερη νηστεία αλλά πού ξαναενεφανίσθη μετά λίγες μέρες γιά τούς αύτούς λόγους τών διαιτητικών παραβάσεων —δ ύπερσι- τισμός είναι μεταξύ αυτών επίσης— γιατί τό περιβάλλον ήθελε νά δυναμώση γρήγορα δ νηστεύων. Κατά τήν έμφάνισι τής διάρ­ροιας γιά δεύτερη φορά, απουσιάζαμε καί δ νηστεύων μετεφέρθη σέ κλινική δπου του έγιναν δρροί, διατροφή μέ ζωϊκές πλούσιες τροφές κλπ., μέ τήν δικαιολογία δτι είχε χάσει δ δργανισμός δλο του τό λεύκωμα άπό τή νηστεία. Τό Αποτέλεσμα ήταν δτι έμφα- νίσθηκαν σοβαρά οιδήματα πού έξηκολούθησαν νά υπάρχουν έπί Αρκετά μακρό χρονικό διάστημα.

Καί μία άλλη περίπτωσις. Μάς έφεραν άπό έπαρχία έναν άρρωστο πού είχε ούρια καί σάκχαρο σέ δυσθεώρητα δψη, έγκα- ταλελειμένο πλέον ώς Ανίατο, καί μέ ψυχονευρωτική κρίσι γιατί δέν είχε έπίγνωσι τόπου καί χρόνου καί ζοϋσε στό παρελθόν καί σέ άλλη ήπειρο, ευρισκόμενος κατά τό σώμα στήν Ελλάδα. Είχε χάσει ταυτοχρόνως τήν ικανότητα γραφής καί είχε πίεσι 25. Τόν ύποβάλαμε σέ μία νηστεία Απόλυτη μέ νερό μόνον, διαρκείας 25 ήμερών. Πρός κατάπληξι του έποπτεύοντος ιατρού, τό σάκχαρο καί ή ουρία έπανήλθαν στό φυσιολογικό καί ό άρρωστος δχι μόνον έπέζησε Αλλά καί έπανήλθε στόν παρόντα χρόνο, έγινε καί πάλι διανοητικώς δμαλός άνθρωπος, Ανέκτησε καί τήν Ικανότητα τής γραφής καί έγραψε τό πρώτο του γράμμα στό παιδί του πού βρι­σκόταν στήν ’Αμερική δστερα άπό μακρά διακοπή Ιπικοινωνίας μαζί του λόγω Αδυναμίας γραφής. Ταυτόχρονα ή πίεσις κατήλθε στά 13. Τού δώσαμε δδηγίες καί έπέστρεψε στό χωριά του στήν έπαρχία. "Γστερα Από ένα διάστημα είχε μιά μικρή ψυχονευρω­τική κρίσι γιά τήν όποία έν πάση περιπτώσει έχρειάζετο Σαηεvu τόλοτζυ. Οί γιατροί τού χωριού πού έκλήθησαν, τού μέτρησαν τήν πίεσι καί δταν τού βρήκαν σέ ήλικία 70 έτών πίεσι 13 πού ήταν έντελώς φυσιολογική μετά τήν προηγηθεΐσα νηστεία τών 25 ήμε­ρών πού έδιωξε τά Ανόργανα άλατα καί τή σκληρυντική κατά-

97

στασι, του έκαμαν όρρούς καί υπερσιτισμό μέ άφθονες πλούσιες ζωικές τροφές καί του έδωσαν φάρμακα μέ άποτέλεσμα νά χαθή κατά τό πλεΐστον τό κέρδος καί ή ευεργεσία από τή μέ τήν 25ν- θήμερη νηστεία κάθαρσι.

Σπάσιμο τής νηστείας σέ προχωρημένο μέν στάδιο άλλα προτού έπανέλθη ή φυσιολογική πείνα ή προτού ροδίση τελείως ή γλώσσα κατά τις ανωτέρω διακρίσεις καί διευκρινίσεις, μπορεί νά άκολουθηθή άπό έντονη άντίβρασι τού όργανισμοΰ καί αύτό συμβαίνει συνήθως, μέ έμετό μέ τόν όποιο τό σώμα διώχνει τήν πρόωρα είσαγομένη τροφή πού δέν είναι ακόμη σέ θέσι νά χω- νέψη. Καί μόνον δταν ύστερα άπό μερικές μέρες έπανέλθη ή φυσιολογική πείνα, σταματούν οί έμετοί καί ό άρρωστος δέχεται ευχαρίστως τροφή πού τήν άπολαμβάνει ταυτοχρόνως.

Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή καί μεγάλη σύνεσις κατά τό σπάσιμο μιας μεγάλης διαρκείας νηστείας καί κατά τή διατροφή πού θά άκολουθηθή τις πρώτες 20—30 μέρες μετά τό σπάσιμο τής νηστείας. Υπάρχει μιά τάσις στόν νηστεύοντα νά παρατρώη καί υπερσιτίζεται, δχι μόνον γιατί πεινάει δυνατά, αλλά άκόμη καί γιατί έπιθυμεΐ νά άνακτήση γρήγορα τό βάρος πού έχασε. Καί τό χειρότερο, οί φίλοι του καί οί οίκειοι του, τό περισσότερο άπό άγνοια καί άπό κακώς νοούμενη στοργή τόν βιάζουν νά φάη γιά νά άνακτήση γρήγορα βάρος καί έμφάνισι καί τόν αναγκάζουν νά παραβή τις αυστηρές έπί τού θέματος όδηγίες τού θεράποντος,. Αύτός είναι ό λόγος γιά τόν όποιο Ιπι- μένομε μιά μεγάλη νηστεία νά γίνεται έξω άπό τό σπίτι καί μακρυά άπό τό συγγενικό καί φιλικό περιβάλλον τού νηστεύοντας καί μέ δσο τό δυνατόν λιγώτερη έπικοινωνία μέ φίλους καί συγ­γενείς έκτός ένός ή δύο οικείων, πού έχουν κατανοήσι της νηστει- ρθεραπείας—Φυσιοθεραπευτικής ’Αγωγής. Σέ πολλές περιπτώσεις νηστειοθεραπειών πού έποπτεύσαμε, συγγενείς καί φίλοι τού νη­στεύοντας, ήσκησαν κάθε είδους ψυχολογική πίεσι έπί τού νη­στεύοντας γιά νά τόν. έξαναγκάσουν νά διακόψη τή νηστεία, γιά τήν άξια καί σημασία τής όποιας αυτοί οί καλοθεληταί συγγενείς καί φίλοι ήσαν έντελώς άπληροφόρητοι.

Ή πείρα δλων τών μεγάλων νηστειοθεράπευτών καί ή άτο-

98

μική δική μας πείρα είναι, δπως λέγει δ CARRINGTON καί -τονίζει ό Δρ. SHELTON δτι «ύστερα άπδ μια μεγάλη νηστεία δ νηστεύσας έχει μια τρομερή βουλιμία για φαγητδ καί τδ φα­γητό του πρέπει νά τεθή υπό αύστηρδ έλεγχο μέ κάθε θυσία κατά τις πρώτες μέρες κατά τις δποΐες διαρκεΐ αύτή ή βουλιμία». Καί δ GARRINGTON προσθέτει δτι «μετά τις πρώτες λίγες μέρες ή μεγάλη αύτή βουλιμία αν τεθή ύπδ έλεγχο, θά έξαφανισθή -καί δέν θά επανεμφανισθή». Χαρακτηρίζει δέ τήν περίοδο αύτή ώς « έ π ι κ ί ν δ υ ν η π ε ρ ί ο δ ο » καί προσθέτει, δτι, μιά καί πέρασε ή περίοδος αύτή δέν υπάρχει πιά έπιθυμία «γιά τδ μεγάλο δγκο, γιά τη μεγάλη ποσότητα τροφής πού ύπήρχε προ­ηγουμένως». Προσθέτει επί πλέον οτι παρατηρεΐται έπίσης «άπου- σία τής πρδ τής νηστείας ύπαρχούσης «βουλιμίας» γιά ζεστά, άρωματώδη άπδ καρυκεύματα,φαγητά ή διεγερτικά κρέατα».

«Ή περίοδος τής δυνατής πείνας μετά τή νηστεία διαρκεΐ», κατά τδν Δρα Σιέλτον, «!πί δύο καί πλέον εβδομάδες. Κατά τδ διάστημα αύτδ δ νηστεύσας παραπονεΐται διαρκώς δτι δέν του δίδουν άρκετδ φαγητό. Θά κερδίση σέ δύναμι, καί σέ βάρος, θά αισθάνεται γενικώς καλά, άλλά θά ύπάρχη αύτή ή έπίμονη άξί- ■ωσις γιά περισσότερη τροφή. Δέν είναι συνετό νά προσπαθήσωμε νά ίκανοποιήσωμε αύτή τήν άξίωσι. ’Άν τδ κάμωμε, αύτδ θά δδηγήση άπαρεγκλίτως σέ ύπερσιτισμδ καί συχνά σέ άνωμαλίες. Αύτή, ή άξίωσι γιά τροφή θά ικανοποιηθή μέ μετρία ποσότητα τροφής έπί δύο έβδομάδες ή καί λιγώτερο στις πλεΐστες περιπτώ­σεις, μετά τήν πάροδο τών όποιων ό νηστεύσας δέν θά ένοχληθή πλέον άπδ τήν έπίμονη πείνα. Νηστεύοντες πού άρνοΟνται νά θέ­σουν ύπδ έλεγχο τδ φαγητό τους κατά τή διάρκεια αύτης τής πε­ριόδου καί άντιθέτως τρώνε κρυφά καί γεμίζουν τήν περιεκτι­κότητα τού στομάχου τους, συνήθως άνακτοΰν βάρος πολύ γρήγορα, τδ πρόσωπο καί άλλα μέρη του σώματός τους έξογκώνονται—φου­σκώνουν, ένδειξις μιάς καταστάσεως δπου έχει άπορροφηθή καί συγκρατηθή στδν όργανισμδ πολύ νερό, καί σέ δλες τις περιπτώ­σεις χάνουν ένα μεγάλο μέρος άπδ τά εύεργετήματα πού πήραν άπδ τή μεγάλη νηστεία. Οί άρρωστοι πού παρουσιάζουν τή με­γαλύτερη δυσκολία μετά τήν νηστεία είναι αύτοί πού είναι άνή- συχοι νά κερδίσουν βιαστικά βάρος. Τδ'νά κερδίσουν βάρος συχνά

θθ

καταντά μιά έμμονη ιδέα σ’ αύτούς. Ζητούν μεγάλες ποσότητες τροφών, στενοχωροΰνται γιατί δέν κερδίζουν βάρος γρηγορώτερα καί γρήγορα γίνονται λαίμαργοι, καί ματαιώνουν—άνατρέπουν τδν ίδιο τδ' σκοπό τους, την έπιδίωξί τους, μέ ύπερσιτισμό, στε- νοχώρια-άνησυχία καί νευρικότητα».

«’Αφού πια περάση έπιτυχώς ή άρχική περίοδος τής έπί- μονης πείνας δ στόμαχος φαίνεται νά μένη ικανοποιημένος μέ όλιγώτερη τροφή. ”Λν δ νηστεύσας άρρωστος κοντρολάρη τδν έαυτό του καί τήν πείνα του κατά τήν περίοδο αύτή δλα θά πάνε καλά κατόπιν».

Κατά τδν καθηγητή RUSSEL CHITTENDEN καί τους άλλους μεγάλους νηστειοθεραπευτές, ή μεγάλη νηστεία κατα­στρέφει τη βουλιμία γιά άφύσικες ουσίες στή διατροφή καί γιά μεγάλες ποσότητες τροφής πού υπήρχε πρδ τής νηστείας καί δ νηστεύσας ικανοποιείται μέ κανονική ποσότητα τροφής καί μέ φυσικές τροφές.

ΤΡΟΦΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

Κατά τδν Δρ. SHELTON «ή τροφή πού θά χρησιμοποιήση δ νηστεύσας μετά τή νηστεία πρέπει νά είναι ή άρίστη άπδ άπό- ψεως θρεπτικής ποιότητος». Κατά κανόνα, ή μεταβατική περίοδος άπδ τήν ήμέρα πού θά σπάσωμε τή νηστεία ώς τήν ήμέρα πού θά έπανέλθωμε στήν πλήρη διατροφή, κατά τήν δποία αύξάνομε βαθμιαίως καί τδ είδος καί τδ ποσδν τών τροφών είναι ίσης διάρ­κειας μέ τή διάρκεια τής νηστείας. Π.χ. άν ή νηστεία διήρκεσε 20 μέρες, μόνον είκοσι μέρες μετά τδ σπάσιμο τής νηστείας θά έπιτραπή στδν νηστεύσαντα νά έπανέλθη στήν πλήρη διατροφή» τροποποιημένη επί τδ έπιστημονικώτερο σύμφωνα μέ τίς βασικές αρχές δρθής διατροφής καί έπιστημονικοϋ συνδυασμού τροφών πού δίδει ή Φυσική Άφάρμακος θεραπευτική πού περιγράφομε στδ βιβλίο μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ κλπ. καί στδ βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΓ- ΜΑΤΟΣ.

Πρέπει νά προσθέσωμε δτι είναι έπικίνδυνη ή χρήσις φαρ­μάκων, ένέσεων, κλπ. κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί αδτδ

100

πρέπει νά Ιχουν ύπ’ δψιν τους οΐ θεράποντες τοΰ νηστεύοντος σέ περίπτωσή πού γιά δποιονδήποτε λόγο θά τούς ζητηθή φαρμα­κευτική έπέμβασις.

Τί ένδεικνύεται τώρα σέ περίπτωσι πού δ άρρωστος ή καί δ ύγιής πού έπιθυμεί νά Αποτοξινωθή προληπτικώς για νά άποφόγη την αρρώστια — αύτό είναι τδ άριστο — δέν μπορεί νά κάμη με­γάλη νηστεία λόγω Αντενδείξεων του δργανισμοϋ, δπως π.χ. καρ­διακή πάθησις, φόβος τής μεγάλης νηστείας, ή δ άρρωστος Ιχει περιβάλλον πού «λιποθυμάει» καί στδ άκουσμα μόνον τής μεγάλης νηστείας, ή λόγφ έργασίας ή οικονομικών δυσχερειών δέν τού Ιπιτρέπεται Απουσία άπό τήν έργασία του;

Ή άπάντησις είναι ή άκόλουθη: Τδ Ιργο, τδ μεγάλο καί πολυποίκιλο Ιργο τής βαθύτατης καθάρσεως του δργανισμοϋ πού επηρεάζει καί τδν ψυχοδιανοητικδ παράγοντα, καί τής Αναγεν- νήσεως τών κυττάρων, πού έπιτυγχάνει ή μακράς καί μέχρι πλήρους καθάρσεως νηστεία, δέν μπορούμε νά τδ επιτύχωμε μέ άλλα μέτρα, ούτε νά θεραπεύσωμε μέ αυτά βαρειές έκφυλιστικές Αρρώστιες, έκτδς άν δ κυριώτερος παράγων τής Αρρώστιας είναι συμπίεσις νεύρων λόγω έλαφράς μετατοπίσεως τών πρώτου καί δευτέρου αύχενικών σπονδύλων, δτε ή χειροπρακτική έπέμβασις Ιχει τδν λόγον καί αυτή μπορεί νά έπιτύχη Αποτελέσματα πού φθάνουν τδ αυτόχρημα θαυματουργικό.

Μπορούμε δμως μέ ήπιώτερα μέτρα, δπως έπανειλημμένες μικρότερης διαρκείας νηστείες κατά διαστήματα, φρουτοδίαιτες διαρκείας, χυμοδίαιτες, ώμοδίαιτες, ώμά φρούτα, ώμά χόρτα καί γαλακτοδίαιτες μέ άβραστο γάλα άπδ ύγιές ζώο, νά σταματήσωμε τή χειρστέρευσι εκφυλιστικών χρονίων παθήσεων, νά επιτύχιομε θεραπεία ήπίων χρονίων Ασθενειών καί καλλιτέρευσι τών βα- ρυτέρας μορφής, καθώς καί Αναζωογόνησι τοϋ δργανισμοϋ τοΰ μή έμφανώς ασθενούς, τοΰ κατά τήν κοινή αντίληψη λεγομένου «ύγιοϋς», ανθρώπου πού κατά κανόνα κάθε άλλο παρά υγιής είναι. Σ’ αύτές τίς περιπτώσεις ένδεικτικώς μόνον, Αναφέρομε τά Ακόλουθα: "Ενα σχετικό σύστημα είναι νά έφαρμόσωμε μιά τακτική πού περιλαμβάνει Αρχικώς μέν καί έπί Ινα μήνα, μιά Αλκαλική δίαιτα, τδ πρωί φρούτα έποχής ώμά, τδ μεσημέρι

101

Ινα είδος, άτμοβρασμένα ή ψητά ή άπλομάγειρέυμένα χάρτα, δυό· τρία είδη, μέ λίγο λαδολέμονο, λίγες πατάτες ψητές ή άτμοβρα- σμένες μέ τό φλοιό τους, ή λίγο μαΰρο σιταρένιο ψωμί άνάλατο,, μέ δλο'τό πίτυρο μέσα, καί λίγα κάστανα. Μετά 5 ^ 6 ώρες, Iva. δεύτερο, βραδυνό φαγητό άπό άποκλειστικώς ώμές τροφές, σαλα­τικά ώμά 3—4 είδη, Iva είδος ώμών άποξηραμένων καρπών — σϋκα ή σταφίδες ή χουρμάδες ή δαμάσκηνα, που τά Ιχομε μου­σκέψει άποβραδύς, καί πίνομε καί τό σιρόπι τους — καί ινδική, καρύδα φρέσκια, δταν βρίσκομε, ή Iva άβοκάντος, πού είναι πο­λύτιμη τροφή, «φρέσκο βούτυρο των φυτοφάγων» τό όνομάζουν. Μιά ώρα πριν τό μεσημβρινό φαγητό καί μιά ώρα πριν τό βραδυνό· πίνομε άνά Iva ποτήρι χυμό φρεσκοστιμμένο ζουμερού φρούτου· έποχής, πού τό άλλάζομε άπό γεύμα σέ γεύμα. Στό βραδυνό φα­γητό προσθέτομε έπίσης καί Iva είδος ξηρούς καρπούς, ώμσύς, 50· ώς 100 γραμμάρια ψίχα, ή 50—100 γραμ. ξαλμυρισμένο τυρί φέτα καί 10—15 έληές ξαλμυρισμένες.

Κατά τό μήνα αύτό, κάνομε μιά μέρα κάθε έβδομάδος φρου­τοδίαιτα, 4 γεύματα κάθε 4 ώρες άπό μισό κιλό φρούτο σέ κάθε γεύμα — φρούτα ώμά πάντα — καί μιά άλλη μέρα τής έβδομά­δος κάνομε άπόλυτη νηστεία χωρίς νερό κατά προτίμησι ή μέ πο­λύ λίγο νερό χωρίς χημικά άπολυμαντικά μέσα, νερό πηγής κα­θαρό.

Στή συνέχεια κάνομε δεύτερο μήνα φρουτοδίαιτα μέ δλα τά άνωτέρω τού πρώτου μηνός, μέ τη διαφορά δτι παραλείπομε τούς, ξηρούς καί τούς άποξηραμένους καρπούς καί άφαιροΰμε τά μαγει- ρευμένα ψητά ή άτμοβρασμένα χόρτα, βάζοντας στή θέσι τους δ- λων των ειδών ώμά τρυφερά χόρτα καί σαλατικά, δπως στό βραδυ­νό φαγητό. Στό δεύτερο μήνα κάνομε δίς τής έβδομάδος νηστεία άπόλυτη, σέ χωριστές ημέρες, δχι συνεχείς, χωρίς νερό ή μέ λίγο νερό, άπεσταγμένο κατά προτίμησι. ’Ακολουθεί, τέλος, ενας τρίτος μήνας πού επαναλαμβάνομε τόν δεύτερο μήνα, μέ τή διαφορά δτι. στήν άρχή κάθε δεκαπενθημέρου κάνομε μιά νηστεία αποκλειστι­κή χωρίς νερό ή άπεσταγμένο νερό, διάρκειας τριών ήμερων και άπό τόν τέταρτο μήνα συνεχίζομε δπως καί τόν πρώτο:μήνα. Τόν τρίτο μήνα επαναλαμβάνομε κάθε τετράμηνο καί στό τέλος του έπανερχόμεθα πάλι στόν πρώτο μήνα.

102

Μετά τό τέλος τοΰ τρίτου μηνάς, μπορούμε να προσθέσωμε στο πρωινό φαγητό και ένα ποτήρι άβραστο γάλα άπό υγιές ζώο, που τό σιελώνομε καλά. Μετά .τούς πρώτους έξη μήνες μπορούμε να προσθέσωμε, χωρίς καί νά είναι απαραίτητο, 100 γραμμάρια ψάρι ψητό στό βραδυνό φαγητά, δίς τής έβδομάδος. Μέ τή διαφορά δτι δταν πάρετε γάλα, δέν θά πάρετε τήν ϊδια μέρα στό ίδιο ή σέ άλλο φαγητό ξηρούς καρπούς.

’Αερόλουτρα, ήλιόλουτρα, αναπνοές βαθειές καί ρυθμικές, Ανα­πνοές συγκρατήσεως, Ασκήσεις βαθειάς χαλαρώσεως, Ινα άτμό- λουτρο - έφιδρώλουτρο κάθε 4 μέρες ή μιά φορά την έβδομάδα, ένας υποκλυσμός μέ σκέτο ζεστό νερό καί τό χυμό ένός λεμονιού μέσα κάθε μέρα τό πρώτο δεκαήμερο — πρό του φαγητού, φαγη­τό μιά ώρα τουλάχιστον μετά τόν υποκλυσμό — κάθε δεύτερη μέρα τό δεύτερο δεκαήμερο καί κάθε τρίτη μέρα τό τρίτο δεκαή­μερο τοΰ πρώτου μηνάς, άπαραιτήτως δέ δταν γίνεται νηστεία μέ νερό κάθε μέρα νηστείας, περίπατος καί ζωή στό ύπαιθρο* δσο τό δυνατόν περισσότερο καί τήρησις δσων γράφομε λεπτομερώς στό βιβλίο μας «Βασικοί Κανόνες ’Ορθής Διατροφής καί Διαβιώσεως» συμπληρώνουν τήν ανωτέρω ήπια Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή.

Κάθε φθινόπωρο μιά σταφυλοθεραπεία, δπως τήν περιγρά- φομε λεπτομερών στό βιβλίο μας ΟΔΗΓΟΣ ΓΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΓΣ, διαρκείας 3—4 έβδομάδων.

Σέ έποχή πού δέν υπάρχουν σταφύλια, ανάλογη φρουτοδίαιτα, μπορεί νά γίνη μέ καρπούζι ή μέ κεράσια ή μέ πεπόνι ή μέ πορ­τοκάλια γλυκόξινα. Κατά προτίμησι μέ γλυκά φρούτα. Τά φρούτα ώμά καί καλά ώριμασμένα.

Μιά γαλακτοδίαιτα, μέ ώμό άβραστο, άπό υγιές ζώο γάλα, έχει πολύ καλά άποτελεσματα σέ ώρισμένες παθήσεις.

’Όχι αύτοσχεδιασμοί. "Αν δέν κατέχεις άριστα τό θέμα καί άπαραιτήτως άν πρόκειται περί άρρώστου, φρόνιμο καί συνετό εί­ναι νά ζητήσης τήν καθοδήγησι καί παρακολούθησι άπό ειδικό θεράποντα πού πρόσκε,ιται στις έπιστήμες τής Φυσικής Άφαρμά- κου θεραπευτικής, τής Νατσουρόπαθυ ή Νατύρ Κιούρ.

Μιά μόνο μέρα τήν εβδομάδα νηστεία χωρίς νερό κατά προ-

103

τίμησι, είναι Ινα θαυμάσιο βοήθημα ύγείας καί μπορείς να τό συ­νέχισης διά βίου. «Λευκή ήμέρα τής έβδομάδος» τήν λένε οΕ Γάλ­λοι, καί οί Γαλλίδες τήν χρησιμοποιούν γιά τήν ¿μορφιά τους, γιά τή σιλουέτα τους. "Αν πρόσθεσης καί μιά μέρα φρουτοδίαιτα, τόσο τό καλύτερο.

Δοκίμασε καί γράψε μας τά αποτελέσματα στήν περίπτωσίσου.

«Ή γνώσις σέσωκέ σε». Σοΰ τήν δώσαμε χωρίς έπιφυλάξεις καί υπολογισμούς. Χρησιμοποίησέ την μέ σύνεσι καί συνέπεια καί τό κέρδος, τεράστιο διά βίου κέρδος ύγείας, θά είναι δικό σου καί των δικών σου. Έργάσου. "Αν έχης βουλητική νωθρότητα καί δέν μπορείς ν’ άρχίσης ή νά συνέχισης τούς νόμους τής δρθής δια­τροφής, διαβιώσεως καί δρθής θεραπευτικής άγωγής, ή Σαηεντό- λοτζυ θά σέ βοηθήση ν’ άποκτήσης τή βουλητική δύναμη καί απο­φασιστικότητα πού σού λείπει. Τό Κώρς τής 'Ομαδικής Σαηεντό- λοτζυ - Διανοητικών, πού είναι προσιτό στόν καθένα καί σέ ώρες πού εξυπηρετούν τόν καθένα, σου προσφέρεται. Διάβασε τό βιβλίο μας ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΤΖΪ, πού κυκλοφορεί συντόμως, καί τό βιβλίο τού Δρος L. RON HUBBARD: ΣΑΗΕΝ- ΤΟΛΟΤΖΓ - ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ καί μή χάνεις χρόνο. Έπωφελήσου. Ζούμε στήν Ιποχή τής ατομικής ένεργείας καί ή Σαηεντόλστζυ είναι τά κορύφωμα αύτής τής έπο- χής. Χρησιμοποίησέ την. Ή ατομική πείρα, ή άτομική έφαρμογή είναι δ μόνος τρόπος γιά νά μάθης τήν αξία αύτού πού σου προσ- φέρεται θορυβωδώς ή άθορύβως. Χρησιμοποίησε τή δική σου πείρα καί μήν άκούς τί λένε σι άλλοι πού δέν έχουν Ιδέα τού θέμα­τος, ή είναι ανώριμοι ψυχικά καί οΕ πνευματικές αλήθειες είναι πάνω άπό τις δυνατότητές τους ή Ιχουν συμφέροντα πού θίγονται καί προσπαθούν νά πνίξουν τά καινούργια πού άπειλοϋν τό «κα­τεστημένο» τους. Φωτίσου πρώτα δ ίδιος, γιά νά μπορέσης νά φωτίσης τούς άλλους ύστερά.

"Απειρα μπορεί ν’ αλλάξουν στή ζωή σου μέ τήν έπιστήμη αυτή τής Ί κ α ν ό τ η τ ο ς , πού αγκαλιάζει στίς συνέπειές της δλες τίς σφαίρες τής άνθρωπίνης ζωής, ακόμη καί τήν οικο­νομική, επαγγελματική, οικογενειακή, κοινωνική Ιπιτυχία καί τήν ύγεία βασικά,, υγεία πνεύματος καί σώματος, δργανική καί ψυχο-

104

διανοητική. Διάβασε τις 100 έπιστολές τών εύεργετηθέντων μέ τήν Σαηεντόλοτζυ διακεκριμένων προσωπικοτήτων στό βιβλίο μας ΕΙ­ΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ.

Διάβασε Ιπίσης τή σωρεία των έπιστολών ανιάτων πού έθερα- πεύθησαν μέ Χειροπρακτική καί Φυσιοθεραπευτική, στβ βιβλίο μας ΟΔΗΓΟΣ ΓΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΑΟΓΣ. Θά μάθης πολύτιμα πρά­γματα από τις έπιστολές αυτές γιά τήν υγεία καί τήν προστασία της, τή δική σου καί των δικών σου.

Παραθέτομε λίγες χαρακτηριστικές περιπτώσεις νηστειοθε­ραπείας από τή σωρεία νηστειοθεραπειών πού έποπτεύσαμε:

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΑΝΙΑΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΘΕΝΤΩΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΤΙΣ - ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΣ - ΕΚΖΕΜΑ - ΑΜΟΙΒΑΔΕΣ - ΒΡΑΧΓΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΓΠΟΤΑΣΙΣ - ΧΡΟΝΙΑ ΔΓΣΚΟΙΛΙΟΤΗΣ - ΛΙΠΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ TOT ΟΜ-

ΦΑΛΟΤ - ΣΤΡΙΓΓΙΟ

Ηρδς τό Περιοδικόν «Σάλπισμα Υγείας»’Αξιότιμε Κε Διευθυντά,Είναι έπείγον κοινωνικόν καί ήθικόν μου χρέος να γνωστο­

ποιήσω πρός τούς συνανθρώπους μου καί τόν έπιστημονικόν κό­σμον τα τής θεραπείας μου από σωρείαν ανιάτων παθήσεων αΐτινες ¡ιέ έξηνάγκασαν να έγκαταλείψω τάς έπιχειρήσεις μου είς τό Βελ­γικό Κογκό καί νά αναζητήσω εις μάτην θεραπείαν είς Αύστρα- λίαν, Βελγικό Κογκό, Κύπρον καί ’Αθήνας. Σύμφωνα μέ τάς ια­τρικός γνωματεύσεις καί τάς έργαστηριακάς έξετάσεις, άκτινο- γραφήσεις, καρδιογραφήματα, ύπέφερα άπό πολλών έτών άπό χρονίαν νεφρίτιδα, σπαστικήν κολίτιδα, έκζεμα, αμοιβάδες, χρο­νιάν δυσκοιλιότητα, βραχυκαρδίαν καί υπότασιν, λίπωμα είς τήν περιοχήν του όμφαλοΰ, φρικτούς πόνους είς τά έντερα, δ,τιδήποτε καί άν έτρωγα, ουρίαν είς τό αίμα 0,56, καί συρίγγιον κάτω άπό τό αριστερό αύτί. Τπεβλήθην είς δλα δσα ή έπιστήμη διαθέ­τει είς δλας τάς ύπαρχούσας θεραπείας χωρίς άποτέλεσμα καί μέ

105

προϊοΰσαν έπιδείνωσιν τής καταστάσεώς μου,, τόσον εΕς Αυστρα­λίαν δσον καί είς τό Βελγικό Κογκό, Κύπρον καί ’Αθήνας. Ήνα- γκάσθην νά έγκαταλείψω λίαν προσοδοφόρον έργασίαν είς Βελ­γικό Κογκό, μέ τήν έλπίδα καλλιτερεύσεως τής καταστάσεώς μου, χωρίς δμως κανένα αποτέλεσμα. Είχα γίνει ράκος σωματικόν καί ήθικόν καί έτυραννούμην από συνεχή μελαγχολίαν καί διαρκή κόπωσιν χωρίς νά έργάζωμαι. Είχα πλέον χάσει κάθε έλπίδα, δτε κατά καλήν μου τύχην πρό οκταμήνου, ό Άνδρέας Κυριάκου Πύ- ρωκας, φίλος μου είς Κύπρον, μοΰ εδωσε τό περιοδικόν «ΣΑΛΠΙ­ΣΜΑ ΓΓΕΙΑΣ». Χωρίς καθυστέρηαιν, τό έμελέτησα αυθημερόν καί άμέσως ήρχισα μόνος μου φυσιοθεραπευτικήν δίαιταν - ώμοδί­αιταν μέ φρούτα καί σαλατικά ωμά, έπί τέσσαρας μήνας, δεκαή­μερον σταφυλοθεραπείαν καί Ιν συνεχεία έξαήμερον νηστειοθερα­πείαν, υποκλυσμούς, αερόλουτρα, ήλιόλουτρα. Ή κατάστασίς μου διά πρώτην φοράν ήρχισε νά βελτιώνεται καί είδικώς ή δυσκοι- λιότης μου ήρχισε νά ύποχωρή ταχέως. Πλήν, οί άλλες παθήσεις μου έξακολουθοΰσαν. Μπήκα στό άεροπλάνο τήν εκτην ήμέραν τής νηστείας μου μέ νερό καί αύθημερόν έπεσκέφθην στό Π. Φάληρο ’Αθηνών τον έπιστήμονα Φυσιοθεραπευτήν καί Χειροπράκτορα Δημ. Χρόνην καί τού έζήτησα, νά συνεχίσω την νηστειοθεραπείαν ύπό τήν παρακολούθησίν του μέχρι πλήρους καθάρσεως. Μέ παρέπεμ- ψεν είς τον ιατρόν κ. Μ. Ρημαντώνην προς γνωμάτευσιν καί προς τόν άκτινολόγον Σαλαμίνιον διά 4 άκτινογραφίας τής άνω αύχε- νικής μοίρας. Οί άκτινογραφίες άπέδειξαν έλαφράν μετατόπισιν των πρώτου καί δευτέρου αύχενικών σπονδύλων. ’Έκανα έπίσης πάσης φύσεως έξετάσεις αίματος, ούρων, ουρίας πού διεπίστωσαν τήν συνέχισιν των παθήσεών μου.

Ύπό τήν παρακολούθησίν τού Δρος Χρόνη καί τού ιατρού κ. Ρημαντώνη έξηκολούθησα τήν νηστείαν μέ νερό μόνον, έπί 22 ακόμη ήμέρας, δηλαδή εν συνόλψ έπί 28 ήμέρας, δτε Ικανα τέσ­σαρας ήμέρας μέ χυμούς πορτοκαλιών μισό-μισό μέ νερό τό πρώτο εικοσιτετράωρο καί έν συνεχεία έπί δύο μήνας ώμοδίαιταν μέ ώμά φρούτα καί ώμά σαλατικά, λεμονόλαδο, πατάτες ψητές μέ τό φλοιό τους, μαύρο σιταρένιο ψωμί μέ δλο τό πίτυρο. Κατά τό διάστημα τής νηστείας καί μετά τη νηστεία Ικανα κάθε μέρα ήλιόλουτρα, εντριβή, μασσάζ, άερόλουτρα, έφιδρώλουτρα κάθε 4 μέρες, άσκή-

106

σεις βαθείας χαλαρώσεως, αναπνοές, αναπνοές συγκρατήσεως καί ρυθμικές άναπνοές, τρίς της έβδομάδος χειροπρακτικήν ατούς πρώ­το και δεύτερο αύχενικούς σπονδύλους. Ή έπιστροφή από τή νη­στεία Ιγινε βαθμιαίως καί μέ μεγάλην προσοχήν καί αύστηρότητα διότι λόγω τής άπιστεύτου βουλιμίας μου διά φαγητόν καί παρά τάς υποδείξεις καί συστάσεις του κ. Χρόνη, έφαγα καθ’ υπερβο­λήν καί έπί λίγας ήμέρας είχα πεπτικάς ένοχλήσεις. Έκτοτε συ- νεμορφώθην πλήρως καί έπειθάρχησα στίς ύποδείξεις του κ. Δ. Χρόνη. Τό αποτέλεσμα δλης αύτής τής Φυσιοθεραπευτικής ’Α­γωγής υπήρξεν αυτόχρημα θαυματουργικόν. Άπηλλάγην, ώς διά μαγείας, άπό τήν ανωτέρω στρατιάν τών παθήσεων μου, δλων γε­νικώς, χωρίς καμμίαν έξαίρεσιν, ώς διεπιστώθη τόσον από όλας τάς έξετάσεις αίματος, ούρων, ούριας, κοπράνων, δσον καί από τήν άπίστευτον καλλιτέρευσιν τής καταστάσεώς μου. "Ενα γενικό ξανάνίωμα του δργανισμοΰ μου έπηκολούθησε τήν άνω θεραπεία μου καί άπηλλάγην τών φρικτών πόνων τών έντερων καί σήμερα αισθάνομαι νεώτατος χαρούμενος καί μέ άκμαιοτάτας τάς σωμα- τικάς μου δυνάμεις καί έτοιμάζομαι νά Ιπιστρέψω καί πάλιν εις

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΓ

107

τάς εργασίας μου -είς χό Βελγικέ Κογκό τόν προσεχή χειμώνα αποφασισμένος νά μήν ξαναρρωστήσω πιά, άφοϋ σήμερα δχι μό­νον Ιθεραπεύθην, άλλα καί χάρις στό «Σάλπισμα 'Υγείας» καί ιήν θεραπείαν μου, Ιμαθα πώς νά τρώγω καί πώς νά ζώ δπουδήποτε "ϊή? γης, χωρίς νά διατρέχω τόν κίνδυνον νά άρρωστήσω καί Ιγ- καταλείψω Ιργασίας καί άπασχολήσεις διά λόγους υγείας. Φέρω τά άνωτέρω είς γνώσιν τών συνανθρώπων μου πού υποφέρουν άπύ τάς αύτάς μέ έμέ παθήσεις, διά νά τούς δώσω έλπίδα καί πληρο­φορίαν ότι υπάρχει μία άκόμη σανίς σωτηρίας καί δι’ αύτοός. Καί- αύτή είναι ή Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή - Φυσιοθεραπεία - Χειρο­πρακτική.

Θερμά ευχαριστώ τόν Δρα Χρόνην καθώς καί τόν ιατρόν κ. Ρημαντώνην γιά τις στοργικές τους φροντίδες.

ΙΙαλαιόν Φάληρον 29 ’Ιουνίου 1959 ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΓ, "Εμπορος

Διεύθυνσις είς Βελγικό Κογκό, Έλίζαμπεθ Βίλ CHRISTOX HAJIANTONIOU, Β.Ρ. 1336, ELISABETH- VILLE, KATANGA. Δ) νσις Κύπρου, 'Αγ. Βαρβάρα, Λευκωσία. Σημερινή Δ) νσις, Λεωφόρος Μακαρίου 28, Λευκωσία - Κύπρος.

***

Έλίζαμπεθβιλ τή 22 ’Απριλίου 1963 ’Αγαπητέ μου Κύριε Χρόνη,

. . . Καί τώρα κ. Χρόνη θά ήθελα νά σάς κάνω γνωστό περί τής πολυάσχολης Ιργασίας μου. Λοιπόν στήν έργασία μου άπα- σχολώ διακόσιους άνειδίκευτους ιθαγενείς Ιργάτες, πού ψυχοδια- νοητικώς εύρίσκονται σ’ έπίπεδο χάους καί σέ άνεπίδεκτη κατά- στασι. "Ολους αυτούς τούς άνθρώπους είμαι υποχρεωμένος νά τούς καθοδηγήσω καί νά τούς έπιβλέψω νά άποτελειώσουν καλά τήν έργασίαν τους. "Επειτα πρέπει νά φροντίσω καί γιά τά πιό έλά- χιστα είδη πού έχουν άνάγκη, νά βρω τρόπο νά λύσω τις πολλές καθημερινές μικροΟποθέσεις καί μικροδιαφορές τους. Γιά νά βγά­λετε γενικό συμπέρασμα, μέχρι καί τά σαπούνια τους, τά τσιγάρα τους, τή μπογιά γιά τά παπούτσια τους καί τά ξυραφάκια τους, πρέπει όλα Ιγώ νά τά φροντίσω. ’Αρχίζω δουλειά στίς Ιξη τό

108

πρωί μέχρι τό βράδυ, καί καμμιά φορά δεν εύρίσκω καιρό για φα­γητό, Μέ λίγα λόγια, εχω μια πολύπλοκη καί καθημερινή πολύ­ωρη έργασία καί χωρίς νά αύτοεπαινεθώ, μού είναι δύσκολο νά πιστέψω δτι μπορεί νά βρεθούν πολλοί άνθρωποι, χωρίς άπό κα­νόναν άλλον βοήθεια, νά δράσουν άποτελεσματικώς, σέ μιά τέτοια εκτεταμένη έργασία. Σάν μόνη βοήθεια πού παίρνω, δταν αισθά­νομαι κουρασμένος, κάνω δεκαπεντάλεπτη ή εικοσάλεπτη χαλά- ρωσι σώματος, κάτω άπό σκιά δένδρου, δταν τό έδαφος είναι δμαλό.

θυμάμαι κ. Χρόνη (καί γι’ αύτό θερμά σάς ευχαριστώ), πού μου τό λέγατε δτι ή Σαηεντόλοτζυ δχι μόνον δίνει εύεργεσία στόν ψυχοδιανοητικό τομέα τού ανθρώπου, άλλά καί σ’ δλα γενικά τά σημεία τής ζωής τού ανθρώπου. "Αν καί οί ώρες πού μοΰ κάματε Σαηεντόλοτζυ ήταν λίγες καί, τό χειρότερο γιά μένα, εύρισκόμουν έως τίς ήμέρες έκεϊνες ψυχικώς άνώμαλα πού μου ήταν πολύ δύσ­κολο νά τό πιστέψω πώς ή Σαηεντόλοτζυ θά μούκαμνε καλό, έν τούτοις τώρα βλέπω καί άπολαμβάνω στόν ψυχικό μου κόσμο τά μεγάλα ευεργετήματα τής Σαηεντόλοτζυ.

Κύριε Χρόνη, ευχαριστώ πολύ έσάς, δσο καί τόν ευρέτη τής Σαηεντόλοτζυ, πού θά ένθυμούμαι σ’ δλη μου τή ζωή...

Μέ άγάπη ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΓ

***

ΑΝΙΑΤΟΣ ΧΡΟΝΙΑ ΧΟΑΟΚΓΣΤΙΚΙΣ, ΕΝΤΕΡΟΚΟΛΙΤΙΣ, ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΣ, ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΑ, ΑΜΟΙΒΑΔΕΣ, ΦΟΥ­ΣΚΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΕΝΤΕΡΑ, ΑΕΡΙΑ, ΚΩΑΙΚΟΙ, ΔΡΙΜΥΤΑ- ΤΑΤΟΙ ΠΟΝΟΙ ΣΤΑ ΕΝΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΣΦΥ Ϊ ΚΗ ΠΕ­ΡΙΟΧΗ. ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ, ΕΜΕΤΟΙ, ΚΑΧΕΞΙΑ, ΑΤΟΝΙΑ,

ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΣ

Πρδς τό Περιοδικόν «Σάλπισμα 'Υγείας»Παρακαλώ νά καταχωρίσητε στό έγκριτο περιοδικό σας τήν

περίπτωσι θεραπείας μου άπό κολίτιδα, σπαστική κολίτιδα, εν­τεροκολίτιδα, βακτηριδιακή δυσεντερία, άμοιβάδες, όξύουρους, πρός γνώσιν τού έπιστημονικοΰ κόσμου, τών άρμοδίων καί πολυ-

109

πληθώγ δμοιοπαθών μου. Άρχάς 1954 άρχισε να μέ πονάη πολύ ή δεξιά μου πλευρά. Τότε είδα διαφόρους ιατρούς στα Βαρώσια, έπήρα διάφορα φάρμακα, ένέσεις, χωρίς βελτίωσιν, οί πόνοι συνέ­χισαν έτσι για μια εβδομάδα μέχρι πού έξηφανίσθησαν μονάχοι των, άλλα μου άφισαν συμπτώματα στα έντερα, γουργουρητά, δι­άρροια. Βαθμιαίως οί ένοχλήσεις έχειροτέρευσαν. Έπήγα σέ α­μέτρητους ιατρούς στην Κύπρον. Ένοσηλεύθηκα στο Γενικό Νο­σοκομείο Λευκωσίας Ιπί είκοσι ημέρες έπήρα λογιών λογιών φάρ­μακα, ένέσεις, χωρίς δμως καμίαν καλλιτέρευσιν. Διά τόν σκοπόν αυτόν μετέβην είς τήν ’Αγγλίαν τό 1956, δπου ένοσηλεύθην έπί ένα χρόνο σέ διάφορα νοσοκομεία (Χσυίκκτον, Ρόαγιαλ Φρή Χό- σπιταλ, Τζένεραλ Μίντλεξ Χόσπιταλ) . Επίσης έπεσκέφθην στό Λονδίνο τό Χάρλεη στρήϊτ δπου υποτίθεται δτι είναι οί καλύτεροι γαστροσκόποι της ’Αγγλίας, μέ έξέτασεν κάποιος ειδικός Ιατρός δνόματι Έβερυ Τζόουνς, έν τέλει μου έδωσαν πολλά φάρμακα, μου έκαμαν πολλές ακτινογραφήσεις καί άλλα χωρίς δμως νά δ® θεραπεία, όπόταν ήναγκάσθην νά φύγω. Έπήγα στήν Γαλλία καί μετά στήν ’Ιταλία, δπου είδα διάφορους κορυφαίους ιατρούς άλλά καί πάλιν χωρίς θεραπεία. Τό 1959 έπεσκέφθην τήν Ε λ­λάδα καί ένοσηλεύθην διά ένα μήνα περίπου στό Τπποκράτειον Νοσοκομεΐον δπου έτυχον κάθε έξετάσεως, μου έδόθησαν πολλά φάρμακα, ένέσεις, χωρίς καμίαν θεραπεία. Έπέστρεψα στήν Κύ­προ. ’Αφού έξήντλησα τά πάντα καί ένεκα έπιδεινώσεως τής κα- ταστάσεώς μου ένόμιζα δτι τό παν έχάθη γιά μένα. Είχα φου­σκώματα . στά έντερα, πάρα πολλά άέρια, κωλικούς, δριμυτάτους πόνους στά έντερα, πόνους στήν όσφυϊκήν περιοχήν, πονοκεφάλους, έμετούς, γενική αδυναμία, ατονία, καχεξία, κατάπτωσιν καί δυ­σκοιλιότητα έναλασσομένη μέ έπίμονη εύκοιλιότητα. Τέλος, κα­τόπιν συμβουλής κάποιου φίλου μου δ όποιος μου είχεν μιλήσει γιά φυσιοθεραπεία άπεφάσισα νά δοκιμάσω καί αύτό. Ούτω καί μετέβην είς Πέρα Πεδί δπου έμπήκα ύπό τήν παρακολούθησιν του κυρίου Σ. Σαββίδη διπλωματούχου φυσιοθεραπ. καί Γεν. Γρμ. Παγκυπρίου Φυσιοθεραπευτικού Συλλόγου. Ό κ. Σαββίδης μοϋ έφήρμοσεν έπί, 26 ήμερες -φρουτοδίαιτα, έν συνδυασμψ μέ άτμο- λουτρα, άερόλουτρα, ήλιόλουτρα, γυμναστική, μέχρι άφίξεως τού κ. Δημ. Χρόνη, Έπιστήμονος Φυσιοθεραπευτοΰ καί Δρος Χειρο­

110

πρακτικής: Υπεβλήθην παρ’ αυτού εις 20ήμερον απόλυτον νη­στεία έν συνδυασμψ μέ Χειροπρακτικήν. Καί τό θαύμα έγινε, δόξα σοι δ θεός, έγινα εντελώς καλά. Τδ σώμα μου άνορθώθηκε, οί πόνοι καί οί ένοχλήσεις έχάθησαν. Τώρα τρώγω δλα τά χορ­ταρικά καί φρούτα που για 8 δλόκληρα χρόνια δέν είχα βάλει στδ στόμα μου.

Εύγνωμονώ τις μεγάλες έπιστήμες τής Χειροπρακτικής καί Φυσιοθεραπευτικής για τά θαυματουργά τους άποτελέσματα, καί τήν απίστευτη θεραπεία μου.

Θερμά ευχαριστώ τόν κ. Δ. Χρόνη καί τδν κ. Σ. Σαββίδη1 πού χάρις στην συνδρομήν τους Ισώθηκα.

Πέρα Πεδί 8 Σεπτεμβρίου 1961.Μετά τιμής

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΤΤΑΣ’Αστυνομία Λάρνακος, Κύπρος

***

ΣΥΜΦΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΑ ΦΥΜΑΤΙΩΔΗ ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΙ­ΔΑ ΜΕ ΦΡΙΚΤΟΓΣ ΠΟΝΟΥΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 28 ΕΤΏΝ ΘΕΡΑ­ΠΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ Κέντημα τού ένος ποδιού κατά 7—8 πόντους, μερική χωλότης, πανάδες τού προσώπου καί φοδία έπικοινωνίας μέ τό κοινόν,

θεραπεύονται σέ τρεις μήνες μέ Τη Φυσιοθεραπεία.

Πρός τό Περιοδικόν «Σάλπισμα 'Υγείας*’Αξιότιμε κ. ΔιευΘυντά,

Δημοσιεύσατε σάς παρακαλώ στό έγκριτο περιοδικό σας τήν περίπτωσί μου πρός γνώσιν τών έπιστημόνων καί τού έλληνικοϋ λάοΰ. Πρό είκοσι όκτώ έτών καί σέ ήλικία δώδεκα Ιτών άρρώ- στησα άπό φυματιώδη περιτονίτιδα. Συνέπειά αύτής μου τής άρ- ρώστιας ήσαν συμφύσεις που κολλούσαν τό έντερο πάνω στό στο­μάχι μου μέ τρομερούς άβάστακτους πόνους πού πολλές φορές διαρκοΰσαν έβδομάδες καί μέ βασάνιζαν μέχρι τού σημείου νά σκέπτομαι τήν αύτοκτονίά σάν μοναδικό μέσο άπαλλαγής μου άπό

1 1 1

τό μαρτύριο αυτό. Πολλές φορές αύτά τα χρόνια έμεινα έντελώς νηστική, γιατί λόγω των φριχτών πόνων δέν μπορούσα νά βάλω τίποτε στο στόμα μου και έπΐ δέκα καί δεκαπέντε μέρες, “Εκα­μα τα πάντα καί δεκαπέντε μέρες ένοσηλεύθηκα καί στδ Νοσο- κομείον «Εύαγγελισμός» χωρίς καμμία άνακούφισι, καμμία θε­ραπεία. Ή ζωή μου είχε καταντήσει αληθινό μαρτύριο καί έπί- μονα σκεπτόμουν τόν θάνατο σαν μοναδικό μέσο άπολυτρώσεως από τα βάσανά μου. Οί πόνοι έσυνεχίσθησαν δλα αυτά τά χρόνια μέ την ίδια εντασι μέχρι τόν Δεκέμβριο του 1954 δτε προσέφυγα στόν έπιστήμονα Φυσιοθεραπευτήν κ. Δημ. Χρόνην, δ όποιος μετά από ιατρική γνωμάτευσι καί ύπό ιατρική παρακολούθησι, μου έ- φήρμοσε Φυσιοθεραπεία καί δίς της έβδομάδος Χειροπρακτική στόν πρώτο καί δεύτερο αύχενικό σπόνδυλο πού, δπως έδειχναν οί άκτινογραφίες πού έβγαλα, παρουσίαζαν μιά έλαφρά μετατόπισι. Ύπεβλήθην σέ πλήρη νηστειοθεραπεία πίνοντας μόνον άπεστα- γμένο νερό έπί (29) είκοσι έννέα μέρες, μέ ύποκλυσμό μιά φορά τήν ήμέρα καί άλλα φυσιοθεραπευτικά μέτρα, ήλιόλουτρα, άερό- λουτρα, βαθειές αναπνοές, άναπνοές συγκρατήσεως καί ρυθμικές αναπνοές.

Κατά τή Φυσιοθεραπεία ή μακρά νηστεία είναι ό μόνος άπο- τελεσματικδς τρόπος θεραπείας τών συμφύσεων. Καί πραγματικά τήν εικοστή πρώτη ήμέρα τής νηστείας αίσθάνθηκα κάτι νά σπά- ζη στήν περιοχή τών πόνων, φώναξα δυνατά καί μέ άκουσε δλο τό ξενοδοχείο, «έσπασε» καί άμέσως κατάλαβα νά διαχωρίζεται καί απελευθερώνεται τό έντερο άπό τό στομάχι μου. Οί πόνοι μου έσταμάτησαν καί έκτοτε στά τελευταία χρόνια δέν ένοχλήθηκα άπό αύτούς. ’Ακολούθησε τή νηστεία μία άλκαλική ώμοδίαιτα άπό ώμά χόρτα καί ζουμερά φρούτα καί έτηρήθησαν δλοι οί άλλοι κα­νόνες της όρθής διατροφής κατά τή Φυσιοθεραπεία. ’Από τό βά­θος τής ύπάρξεώς μου εύγνωμονώ τις μεγάλες αότές έπιστήμες τής Φυσιοθεραπείας—Χειροπρακτικής γιά τήν εύεργεσία πού μοΰ έδωσαν μέσα σέ λίγο χρονικό διάστημα, ύστερα άπό 28 έτών μαρ­τυρική ζωή καί εύχομαι τήν γρήγορη χρησιμοποίησί τους άπό τά Νοσοκομεία πού έχουν άρρωστους άπό χρόνιες άνίατες αρρώ­στιες.

Μαζί μου καί στό ίδιο δωμάτιο έκαμε νηστεία είκοσι έννέα

112

ήμερών καί μια κοπέλλα άπό ένα χωριό τής Αττικής. Είχε πρό όκταετίας πέσει άπό μιά έλιά καί ύστερά άπό λίγο διάστημα κα- τρακύλισε μέ τό άλογό της, πού πήγε νά κρατήση τό σαμάρι του δταν τό είδε νά ξεσαμαρίζεται, σέ βάθος δύο—τριών μέτρων. Τό άποτέλεσμα ήταν δτι τό ένα πόδι της έγινε σιγά σιγά κατά 6—8 πόντους πιό κοντό άπό τό άλλο, κούτσαινε τρομερά καί είχε μιά έμμονη ιδέα δτι δλοι τήν παρακολουθούσαν δταν βάδιζε, μέ άποτέλεσμα νά πάψη νά πηγαίνη στήν εκκλησία καί στήν άγορά έπί όκτώ ολόκληρα χρόνια. Καί αυτή έκαμε Φυσιοθερα­πευτική ’Αγωγή μετά ιατρική γνωμάτευσι καί υπό ιατρική παρα- κολούθησι μέ τόν έπιστήμονα Φυσιοθεραπευτή κ. Δημ. Χρόνη. ’Έκαμε μαζί μου, καί τις ίδιες μέρες καί στό ίδιο δωμάτιο νηστειοθεραπεία μέ άπεσταγμένο μόνον νερό έπί 29 μέρες καί δίς τής έβδομάδος χειροπρακτική έπέμβασι στόν πρώτο καί δεύτερο αύχενικό σπόνδυλο καί έπιβοηθητικώς στήν δσφυϊκή περιοχή. ’Εν συνεχεία δέ καί έπί τρίμηνο άλκαλική δίαιτα μέ ώμά σαλατικά καί ώμά ζουμερά φρούτα έποχής, κάστανα, πατάτες ψητές μέ τό φλοιό τους, λίγο μαύρο σταρένιο ψωμί, ήλιόλουτρα, άερόλουτρα, έντριβές, υποκλυσμούς, άναπνοές. Ή κοπέλλα αυτή είχε έπίσης τό πρόσωπό της γεμάτο πανάδες πού έξηφανίσθησαν τελείως κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Στό τέλος τού τριμήνου έγινε τό θαύμα καί τά πόδια τής κοπέλλας αυτής ίσιωσαν, τό κουτσό πόδι μά­κρυνε καί πήρε τό μάκρος τού μακριού, ποδιού. Σήμερα ή κοπέλλα αύτή βαδίζει φυσιολογικά καί ευθυτενώς και δέν κουτσαίνει, ούτε τής άπέμεινε κανένα ίχνος άπό τήν προηγούμενη πάθησί της, δπως άντελήφθην φέτος πού τήν ξαναεϊδα, ούτε οί πανάδες τού προσώπου της έπανήλθαν. Είμαι πρόθυμη νά δώσω λεπτομέρειες τών άνωτέρω σέ δσους έχουν άνάγκη άπό τή σχετική πληροφο­ρία. Τά γράφω αότά σάν μία ταπεινή συμβολή σέ ιερή ύπόθεσι πού ένδιαφέρει βαθύτατα τό κοινωνικό σύνολο τού τόπου μας καί δλους εκείνους τούς άνίατους δυστυχείς πού, Ινώ υπάρχει βοήθεια, δέν τήν παίρνουν άπό άγνοια τής ύπάρξεώς της. Ευγνωμονώ έπί­σης τόν Δρα. Χρόνη καθώς, καί τόν έποπτεύσαντα ’Αρχίατρο τής ’Εμπορικής Τραπέζης κ. Ρημαντώνη γιά τή βοήθεια που μού παρέσχον στις δύσκολες στιγμές τής θεραπείας μου.

Μέ έξαιρετική τιμή ΚΑΣΣΙΑΝΗ ΚΓΡΙΑΚΙΔΟΓ Κρυστάλλη 2, Νέα Ελβετία.

113

ΒΡΟΓΧΙΚΟ ΑΣΘΜΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 20 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ, ΙθΜΟΤΔΙΤΙΣ—ΡΙΝΙΚΕΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΠΓΟ, ΣΚΛΗΡΪΝΣΙΣ ΤΗΣ ΑΟΡΤΗΣ, ΤΡΕΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΑ ΝΕ­ΦΡΑ, ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΜΗΝΕΣ

ΙΙρός τό Περιοδικόν «Σάλπισμα Υγείας»

Παρακαλώ δπως εύαρεστηθήτε καί καταχωρήσητε στό Ιγ- κριτο περιοδικό σας τήν απαλλαγήν μου άπό τό βρογχικό άσθμα, ίθμοϊδίτιδα, σκλήρυνσι τής αορτής καί λίθους στά νεφρά, διά τής Φυσιοθεραπείας—Χειροπρακτικής.

Άπό εικοσαετίας καί πλέον ύπέφερα τρομερά άπό βρογχικόν άσθμα. Είχα επίσης ίθμοϊδίτιδα μέ τις ρινικές κοιλότητες γεμάτες πΰον, σκλήρυνσι τής αορτής καί τρεις πέτρες στά νεφρά, δλα αυτά αποδεδειγμένα μέ έξετάσεις, αναλύσεις, άκτινογραφίες καί καρδιογραφήματα του Νοσηλευτικού Ιδρύματος είς τό όποιο ύπά- γομαι διότι ό σύζυγός μου είναι συνταξιούχος, Ανώτατος Στρα­τιωτικός, άλλοτε Πρόεδρος Στρατοδικείου. Έκαμα δσα ή ια­τρική έπιστήμη μού επέβαλε, χωρίς άποτέλεσμα.

Στάς άρχάς Δεκεμβρίου 1953 είχα πάλι μία σοβαρότατη άσθματική κρίσι. Ύπέφερα δλη τή νύκτα. Μού έκοψαν βεντούζες, άλλά μηδαμινή ήτο ή άνακούφισις, Τήν έπομένη λίαν πρωί έκά- λεσα στό τηλέφωνο τον Δρα Χειροπρακτικής κ. Δημ. Χρόνην, διακεκριμένου έπιστήμονα Φυσιοθεραπευτήν, ό όποιος μού είπε νά καλέσω άμέσως τόν γιατρό μου νά μέ ίδή καί έκεΐνος θά συν­εννοείτο μαζύ του, δπως καί έγινε. Μέ συνεβούλεψε τότε πώς θά κάμω περιτυλίξεις δλου τού σώματος μέ διαδοχικά τοποθετημένες πετσέτες βρεγμένες σέ βραστό νερό καί στιμ,μένες, μηδέ τού πέλ­ματος των ποδιών έξαιρουμένου, ποδόλουτρα, ύποκλυσμούς, εισ­πνοές μέ χαμομήλι μέ μιά πετσέτα μεγάλη γύρω στό κεφάλι. "Ολα αυτά έγιναν διαδοχικά καί μετά δυό-τρεις ώρες ξέσπασαν άπειρα φλέγματα. Έκοιμήθην μέχρι τής πρωίας, χωρίς διόλου δύσπνοια. Έξύπνησα εύγνωμονούσα τόν θεόν καί τήν Φυσιοθεραπείαν πού μέ άπήλλαξαν άπό τήν φοβερή δύσπνοια καί τούς πόνους πού είχα στό στήθος καί τήν πλάτη. Τήν έπομένη έκάμαμε πρσοδευ-

114

τικώς λουτρό δλοκλήρου τοΰ σώματος, μασσάζ, ηλιοθεραπεία, συμ- φώνι»ς τή δδηγία, συγχρόνως αεροθεραπεία, βαθειές άναπνοές καί άναπνοές συγκρατήσεως, άτμόλουτρα, έδρόλουτρα, χειροπρα­κτική δυδ φορές την εβδομάδα ατούς πρώτο καί δεύτερο αϋ- χενικούς σπονδύλους. Εννοείται, δτι είχα αρχίσει απόλυτη νη­στεία μόνον μέ νερό άπεσταγμένο καί ή δποία νηστεία έξηκο- λούθησε έπί 32 μέρες, δπότε πλέον είχαν σταματήσει τα φλέγματα, τό στόμα μου έπαυσε νά είναι πικρό, ή γλώσσα ήρχισε να κοκ- κινίζη καί νά καθαρίζη, πού είχε κάμει ένα πράσινο γλοιώδες έπίστρωμα, παρ’ 2λο πού κάθε μέρα τήν έκαθάριζα. ’Αρχίσαμε φότε τούς, χυμούς φρούτων λίγο . λίγο, άναμεμιγμένους μέ νερό Αουτρακίου, έπειτα χυμούς από χόρτα καί κατόπιν ώμές σα- λάτες κλπ. '

Μετά από όλη αυτή τή φυσιοθεραπευτική αγωγή μετέβην είς τό Νοσηλευτικόν "Ιδρυμα τοΰ Μετοχικού Ταμείου Στρατού. ’Ε­κεί μέ Ιξήτασαν καί δέν μου βρήκαν ούτε ίχνος άσθματος. Κα­τόπιν μέ έξήτασε δ καρδιολόγος. Έκάμαμε ηλεκτροκαρδιογρά­φημα καί ή σκλήρυνσις τής άορτής είχε έξαφανισθή. ’’Εκαμα ακτινογραφίαν νεφρών διότι είχα καί τρείς πέτρες στόν δεξιό νεφρό, μιά μεγάλη σάν φασόλι καί δύο μικρές. Οί δυό μικρές είχαν έξαφανισθή τελείως καί έμενε μόνον ή μεγάλη αλλά καί ■αυτή είχε κατά πολύ σμικρυνθή. Έκάμαμε όλας τάς αναλύσεις αίματος, ούρων, αιμοσφαιρίων, πιέσεως κλπ. καί ευρέθησαν δλα φυσιολογικά.

"Εχω δλες αύτές τις αναλύσεις στή διάθεσι τοΰ κάθε ένδια- φερομένου καί είμαι στή διάθεσί του νά παράσχω περισσοτέρας πληροφορίας.·

Τώρα είμαι πολύ καλά καί εύγνωμονώ τήν Φυσιοθεραπείαν καί αυτούς πού μέ έβοήθησαν μέ τήν Φυσιοθεραπείαν καί εύχομαι δλόψυχα γρήγορα νά είσαχθή σέ ιδιαίτερη Σχολή πρός άνακού- φισιν καί σωτηρίαν υγιών καί ασθενών της Πατρίδος μας.

Μέ φιλικώτατα αισθήματα, ΟΓΡΑΝΙΑ σύζ. ΝΙΚ. ΚΟΓΣΟΓΡΕ- ΑΑΚΗ, Συντ)χος Διδασκάλισσα, κάτοικος Καλλιθέας, ’Ανδρο­μάχης 118, τηλ. 960.172.

115

ΣΚΛΗΡΓΝΣΙΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΜΕ ΤΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑΛΓΣΙ, ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΡΟΪΣΙ ΚΑΙ ΟΙΔΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ

ΣΩΜΑ.

Πρός ιό περιοδικόν «Σάλπισμα 'Γγείας»

Κύριε Διευθυντά,

Καταχωρίσατε παρακαλώ στό έγκριτο περιοδικό σας τήν ακόλουθη περίπτωσι θεραπείας τής συζύγου μου Ζηνοβίας, ήλι- κίας 44 έτών. ’Από του Ιτους 1952 ή σύζυγός μου ή σθένη σε άπό μίαν θαθμιαίαν έξασθένησιν καί προϊοϋσαν παράλυσιν, τήν όποιαν οί ιατροί και τά Νοσοκομεία διέγνωσαν ώς σκλήρυνσιν κατά πλά­κας. 'Όλα τά υπάρχοντα θεραπευτικά συστήματα καί φάρμακα τής έπιστήμης έφηρμόσθησαν στήν σύζυγό μου χωρίς νά μπορέ­σουν νά σταματήσουν τό κακόν, άκόμη καί οί ενέσεις Μπογκο- μόλετς.

Ένοσηλεύθη διαδοχικώς στή νευρολογική κλινική ΒλαστοΟ εις τό Ψυχικό έπί μία έβδομάδα, κατόπιν στό Νοσοκομείο «Παμ­μακάριστος» έπί δύο μήνες καί τελικώς στό «Αίγινίτεισν» Νοσο­κομείου Ιπί 9 μήνες μέ διαρκή χειροτέρευσιν τής καταστάσεως μέχρι τού σημείου, κατά τό φθινόπωρον του 1953, νά έχη πάθει τελείαν παράλυσιν δλου του σώματος, διανοητικήν παράκρουσιν — δέν είχε έπίγνωσιν που είναι καί ποιος είναι γύρω της— καί ένα τρομερό οίδημα πού έκάλυπτε δλο της τό σώμα.

Σ’ αυτή τήν κατάστασι κατέφυγα στόν επιστήμονα Φυσιο­θεραπευτή κ. Δημήτριο Χρόνη, δ όποιος δπό ιατρική παρακο- λούθησι τής έφήρμοσε Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή, ήτοι ένα μήνα μέ χυμούς φρούτων καί χόρτα καί Ιν συνεχείμ νηστεία πλήρη μέ άπεσταγμένο νερό διαρκείας 19 ήμερών, κατόπιν χυμούς φρού­των καί χόρτων έπί 10 ήμέρας καί εν συνεχεία μέ χορτοφρουτο­δίαιταν έπί τετράμηνον. Χειροπρακτική στόν πρώτο καί δεύτερο αύχενικό σπόνδυλο κατά τούς πρώτους δύο μήνας. ’Ασκήσεις Σαηεντόλοτζυ ύπό τήν καθοδήγησιν του κ. Χρόνη τής έφήρμοσάν οί δύο θυγατέρες μου.

116

Καί τδ αποτέλεσμα υπήρξε νά βελτιωθή μέχρι τοϋ σημείου νά έπανέλθη σέ αρκετά, καλό σημείο ή διανοητική της λειτουργία, νά έξαφανισθή τδ οίδημα, νά κυκλοφορή άνέτος μέσα στδ σπίτι, νά φροντίζη τόν έαυτό της. Νομίζω δέ δτι είναι ή μόνη έπιβι- ώσασα αύτής τής τρομερής άσθενείας στή χώρα μας. ’Ακόμα καί τδ παχύ Ιντερο είχε πάθει παράλ.υσιν καί μέ την άνω φυσιοθερα­πευτική έφαρμογή Ιπανέλαβε τή φυσιολογική του λειτουργία.

Καί δλα αυτά άν καί οδτε ή νηστεία, οδτεή Χειροπρακτική καί ή Σαηεντόλοτζυ δλοκληρώθησαν.

Άθήναι 9 Σεπτεμβρίου 1958.Μετά τιμής ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΒΑΓΓΑΛΗΣ

Σειρήνων 42 — Τηλ. 23.713, Άνάληψις — Παγκράτι

Σ η μ ε ί ω σ ι ς: Ή Ζηνοβία Βάγγαλη Ιζησε 17 χρόνια μετάτή θεραπεία καί πέθανε άπδ δυστύχημα.

**

ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ — ΚΗΑΗ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΥΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΦΡΙΚΤΟΙ ΠΟΝΟΙ ΣΤΟ ΔΕΞΙΟ ΠΟΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΣΦΓΤ- ΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ — ΣΚΟΑΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ

ΣΤΗΛΗΣΙΙρδς τδ περιοδικδν «Σάλπισμα 'Υγείας»

’Ακούω συχνά στις ραδιοφωνικές εκπομπές προπαγάνδα καί διαφήμισι τής νοβοκαΐνης καί έπειδή καί Ιγώ έπλήρωσα μέ φρι- κτούς πόνους πολλών μηνών τήν εύπιστία μου στά θαύματα τής νοβοκαΐνης σας παρακαλώ νά καταχωρήσετε στδ περιοδικό σας τήν περίπτωσί μου γιά νά μάθουν ο! δμοιοπαθεΐς μου δτι δέν έ- χάθη τδ παν καί γ ι’ αύτούς καί δτι ύπάρχει ακόμη σίγουρη βοή­θεια στήν περίπτωσί τους.

Πρδ ένάμισυ έτους άρχισε νά μου πονή τδ δεξί μου πόδι καί οί πόνοι γρήγορα άρχισαν νά γίνωνται ανυπόφοροι. Οί γιατροί μου έδιναν διάφορες ένέσεις καί χάπια γιατί, δπως μου έλεγαν, έπρόκειτο περί ίσχυαλγίας καί άρθριτικών. Οί πόνοι έν τούτοις ¿χειροτέρευαν καί οί ένέσεις πού μου έκαναν ήταν γ ι’ αύτδ τδ λόγο. διαφορετικές κάθε φορά.

117

.’Έριξα δλων των ειδών τις ένέσεις πού ύπάρχουν στην· αγορά, (πολισιλάτ, ,σαλισιλάτ, ναϊοτινέ, φορτισιλάτ, τισινιλ, θεκτεραζέν) καί τόσες άλλες, χωρίς όμως κανένα άποτέλεσμα.- Κατέφυγα σέ νευρολόγο δ όποιος μοΰ είπε δτι είναι Ισχυαλγία καί μου. έδωσε διαφορετικά φάρμακα καί ένέσεις χωρίς καί πάλι άποτέλεσμα*. "Επινα διάφορα καταπραϋντικά, τόσα πού χάλασε πιά καί τδ στομάχι μου. Στό τέλος οί πόνοι έγιναν τόσο άνυπόφορσι πού δέν εύρισκα μέ. τίποτε άπολύτως άνακούφισι. ’Αναγκάσθηκα τότε νά μεταφερθώ σέ παθολογική κλινική του ΙΚΑ. Έκεΐ πάλι άλλες θεραπείες, μοϋ έριξαν άλλες ένέσεις καί στό τέλος αφού είδαν ότι ή κατάστασίς μου έχειροτέρευε μου είπαν ότι θά μου έκαναν ένέσεις κορτιζόνης πού δέν είχα κάνει ώς τότε. Μού έκαμαν ακόμη καί 20 διαθερμίες καί ένέσεις βουταζολιδίν μέ άποτέλεσμα μεγαλύτερη χειροτέρευσι τής καταστάσεώς μου. Μοΰ έκαμαν ακτινογραφίες καί διεπίστωσαν τώρα ότι έπρόκειτο περί σπονδυ- λυαρθίτιδος. Στό μεταξύ έπαθα τρομερή σκολίωσι τής σπονδυλικής στήλης, τό σώμα μου είχε διπλωθή στα δύο, δέν περπατούσα πιά, σερνόμουν καί για νά κάμω μερικά βήματα, έπρεπε νά κρατάω τά γόνατά μου μέ τά χέρια μου. Είχα έπίσης πολλά τραβήγματα στό πόδι καί μουδιάσματα φοβερά. Ή κατάστασίς μου χειροτέ­ρευε διαρκώς όπότε τή έπιμονή έμοΰ καί του συζύγου μου μέ μετέφεραν στό δρθοπεδικό Νοσοκομείο ΚΑΤ. Έκεΐ μου έβγαλαν καινούργιες άκτινογραφίες καί μοΰ έκαμαν διάγνωσι ότι έπρό- κειτο περί κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου, έλαφράς διαστάσεως, συμπιέσεως μεγάλης τών νεύρων καί δστεοφύτων, μου είπαν δέ καθαρά ό τ ι δ έ ν έ π ρ ό κ ε ι τ ο ν ά γ ί ν ω κ α λ ά καί ότι &ν έκανα έγχείρησι υ π ή ρ χ α ν δ ύ ο τ ά έ κ α - τ ό πιθανότητες έπιτυχίας. Επειδή δέν ύπήρχε άλλη θεραπεία άρχισαν νά μου κάνουν τήν περιβόητη νοβοκαίνη πίσω στή σπον­δυλική στήλη μέ κάτι πολύ μεγάλες βελόνες γιά νά φθάνη βαθειά στά νεύρα. "Οταν έρχόταν ή ώρα τής νοβοκαίνης μέ έπιαναν τρεμούλες από τούς πόνους. Κάθησα έκεΐ δυόμισυ μήνες καί μοΰ έκαμαν 20 νοβοκαίνες χωρίς καμία καλλιτέρευσι. Τότε μεταφέρ­θηκα σέ ιδιωτική ’Ορθοπεδική Κλινική έπειδή είχα, άκούσει 0ti έκεΐ είναι ειδικοί γ ι’ αύτές τις παθήσεις. Έκεΐ άλλες άκτινο-

118

γραφίες. Μοΰ λέγει δ γιατρός «θά γίνης καλά μόνον μέ νοβοκα- ίνη».

’Άρχισε πάλι τό μαρτύριό μου. Μοΰ Ιριξαν έκεΐ άλλες τρι- ανταπέντε ένέσεις νοβοκαΐνης (35) καί Ιτσι μέ τις 20 του ΙΚΑ έγιναν πενήντα πέντε (55). Μοΰ έβαλαν δρθοπεδικό κορσέ καί μου είπαν νά πίνω έπτά ασπιρίνες κάθε μέρα. Έκεΐ ένας μασσέρ μου έκανε έλαφρό μασσάζ στή μέση καί μου έβαζε δυό μαξιλάρια στή μέση μου, μέ τή μέση ψηλά καί τό κεφάλι καί τά πόδια κά­τω. Σ’ αυτή τή στάσι ύπέφερα άπό φρικτούς πόνους. "Οταν βγήκα άπό τήν κλινική καί υστέρα δ μασσέρ έρχόταν στό σπίτι μου, Ιπί τέσσερες μήνες καί μοΰ έκανε κάθε μέρα μασσάζ χωρίς καμμία καλλιτέρευσι ούτε στήν τελευταία αύτή κλινική ούτε μέ τό μασσάζ των τεσσάρων τελευταίων μηνών. Σιγά σιγά άρχισε νά μέ πονάη καί τό άλλο μου πόδι καί δταν δ μασσέρ μου είπε νά περπατήσω λίγο έξω στό δρόμο γιά νά μέ Εδή, σερνόμουνα κατά κυριολεξία, δέν μπορούσα νά άπλώσω τά πόδια μου. Άπό καιρό τώρα είχα χάσει τόν υπνο μου καί ή ζωή μου ήταν αληθινή κόλασις. Προ­σευχόμουν στό θεό μέ δάκρυα στά μάτια νά μου δείξη τί έπρεπε νά κάμω. "Ενα μεσημέρι έρχεται ό σύζυγός μου χαρούμενος μέ ένα περιοδικό στό χέρι τό «ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΥΓΕΙΑΣ» καί μοΰ λέει «τυχαίως τό είδα στό περίπτερο καί έπειδή είδα στό περιεχόμενό του μιά έπιστολή πού γράφει ή Κα Λυμπεροπούλου (9ον τεύχος) πού θεραπεύτηκε μέ Χειροπρακτική—Φυσιοθεραπεία άπό δισκο­πάθεια, τό πήρα καί ίσως αύτή ή θεραπεία νά είναι άποτελε- σματική καί στήν περίπτωσί σου». Μου έλεγε πάντα δ άντρας μου «θάδινα τά πάντα γιά νά γίνης καλά νά σέ Εδώ νά περπατάς δπως καί πρώτα». Πήγαμε καί ρωτήσαμε τήν Κα Λυμπεροπού­λου ή δποία μάς ένεθάρρυνε πολύ καί άμέσως τήν άλλη μέρα μαζύ μέ τόν άντρα μου —γιατί έπρεπε πάντα νά έχω χεροδύναμο συ­νοδό γιά νά μέ ύποβαστάζη — έπισκεφθήκαμε στό Παλαιό Φά­ληρο τόν Επιστήμονα Φυσιοθεραπευτή καί Δρα. τής Χειροπρα­κτικής κ. Δημ. Χρόνη. "Ακούσε τό Ιστορικό μου καί μέ παρέ- πεμψε στόν ’Αρχίατρο τής ’Εμπορικής Τραπέζης κ, Μιχ. Ρημαν- τώνη γιά γνωμάτευσι καί παραγγελία, στόν άκτινολόγο γιά άκτι- νογραφίες τής άνω αύχενικής μοίρας. "Εκανα δ,τι μοΰ είπε καί ,άπό τις ακτινογραφίες, άπεδείχθη δτι ύπήρχε έλεφρά μετατόπισις

119

τού πρώτου και δεύτερου αύχενικοΰ σπονδύλου καί άμέσως άρχισε έφαρμογή Φυσιοθεραπευτικής ’Αγωγής μέ παρακολούθησι τού κ. Ρημαντώνη. Μου είπε νά σταματήσω άμέσως κάθε ζωϊκή τροφή καί ν’ άρχίσω ώμοδίαιτα. Ώμά σαλατικά καί φρούτα ζουμερά -έποχής ώμά. Πράγματι έτρωγα σαλάτες διάφορες μέ λίγο λάδι καί λεμόνι, χωρίς καθόλου άλάτι, καθώς καί ζουμερά φρούτα, μοΰ έκανε δυό φορές τή βδομάδα Χειροπρακτική, έκανα ένα άτμό- λουτρο κάθε τέσσερες μέρες, δυο μπάνια μέ άλατα θειϊκής μαγνη- σι'ας δυβ φορές τή βδομάδα, άναπνοές ειδικές, ήλιόλουτρα, άερό- λουτρα, ειδικές έντριβές καί μάλαξι, έναν υποκλυσμό κάθε μέρα κλπ. "Άρχισα γιά πρώτη φορά υστέρα άπό συνεχές μαρτύριο καί συνεχή χειροτέρευσι έπά ένάμισυ χρόνο, νά αίσθάνωμαι καλλι- τέρευσι, άλλά πονοΰσα άκόμη δυνατά καί γ ι’ αύτό μέ όπέβαλε σέ απόλυτη νηστεία μέ νερό μόνον καί αυτό άπεσταγμένο γιά βαθειά άποτοξίνωσι τού οργανισμού. Πράγματι έπί είκοσι τρεις μέρες μέ τήν παρακολούθησι τού κ. Χρόνη καί τήν έποπτεία καί παρακολούθησι τού κ. Ρημαντώνη έζησα μόνον μέ άπεσταγμένο νερό καί έν συνεχεία έπί πέντε μέρες μέ χυμούς φρούτων—πορ­τοκαλιού. Κατόπιν συνέχισα μέ ώμοδίαιτα καί κατόπιν άρχισα νά τρώγω χόρτα άτμοβρασμένα, πατάτες ψητές μέ τό φλοιό τους, σαλατικά ώμά, φρούτα, λάδι, λεμόνι χωρίς άλάτι. Συνέχισα τά ήλιόλουτρα, τά αερόλουτρα, τις άναπνοές καί δλα τά άνωτέρω εί-

' δικά λουτρά καθώς καί τή χειροπρακτική τρεις φορές τήν ¿βδο­μάδα κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί δυό φορές τή βδομάδα μετά τή νηστεία. Οί πόνοι μου έξακολούθησαν έπί ένα μήνα ά­κόμη, είχα δέ πάντα φόβο δτι δέν θά γίνω ποτέ καλά καί δέν μπο­ρούσα νά πιστέψω πώς άρχισα νά περπατάω καί νά έχω δπο- φερτούς πόνους. Οί πόνοι σιγά σιγά άρχισαν νά ύποχωροΰν, άρ­χισα νά μπορώ νά πηγαίνω στό Φάληρο γιά θεραπεία μόνη μου μέ τή βοήθεια τώρα ένός μπαστουνιού, οί πόνοι μου έξηφανίσθησαν σχεδόν τελείως, τώρα μπορώ νά κυκλοφορώ τελείως μόνη μου χωρίς πιά μπαστούνι* πέταξα τόν δρθοπεδικό κορσέ, ή τρομερή σκολίωσις τής σπονδυλικής μου στήλης έξηφανίσθη, τό σώμα μου άνορθώθηκε καί τώρα περπατάω ίσια, εόθυτενώς, δέν σέρνω πιά τό πόδι μου, δ δπνος μου έγινε φυσιολογικός, οί φόβοι μου καί οί μελαγχολίες μου έξηφανίσθησαν έντελώς καί ή ψυχική μου

1 2 0

κατάστασις είναι άρίστη, καλλίτερη από όποτεδήποτε άλλοτε στή ζωή μου, αισθάνομαι δτι άναγεννήθηκα κυριολεκτικά. Σέ μένα τήν ίδια φαίνεται σάν δνειρο πώς Ιπειτα από ένάμισυ χρόνο μαρ­τυρικής ζωής και αναπηρίας, τώρα στέκομαι όρθια καί περπατώ χωρίς τόν έφιάλτη των φρικτών πόνων. Τώρα συνεχίζω τή Φυ­σική διατροφή, θαλάσσια κρύα μπάνια, ήλιοθεραπεία, χειροπρα­κτική κλπ. καί βρίσκομαι στό τέρμα τής αποθεραπείας μου. “Ε­καμα έπίσης καί 26 ώρες 'Ομαδικά Διανοητικά—Σαηεντόλοτζυ πού μου ανέβασαν τό ηθικό μου, τό θάρρος μου καί τήν αισιοδο­ξία μου.

Είμαι ευγνώμων πρός τις μεγάλες αυτές επιστήμες τής Φυ- σιοθεραπείας-Χειροπρακτικής πού ή κυβέρνησις θάπρεπε νά τίς βάλη τό συντομώτερο στή διάθεσι τών Νοσοκομείων, τών Ιατρών καί τών, ανιάτων τής χώρας μας, πού περνούν μαρτυρικές μέρες.

Εόχαριστώ τόν κ. Χρόνη καί τόν κ. Ρημαντώνη γιά τό με­γάλο ενδιαφέρον τους κατά τή διάρκεια τής θεραπείας μου.

Μετά πάσης τιμής ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ Δημ. ΛΟΓΙΩΤΑΤΟΓ Παιάνων 5, Ν. Κυψέλη Άθήναι

***

ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΣ, ΓΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΤΟΓ ΠΡΟΣΤΑΤΟΓ, ΒΑΡΓΚΟΤΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΔΓΣΚΟΙΛΙΟΤΗΣ

(’Από μαγνητοφωνημένη όμιλία μας στήν αίθουσα τού Φιλ. Συλλό­γου «Παρνασσός» τήν 16.11.1972. Προλογίζει δ ήλικίας 74 ετών Πανοσιολογιώτατος ’Αρχιμανδρίτης στήν Μονή Πετρά- κη και Δόκτωρ Θεολογίας κ. Χρυσόστομος Γρηγοριάδης).

Φίλοι άκροαταί, δ κ. Δημήτριος Χρόνης, κατά τήν εδσημον ταύτην έσπέραν, θά μάς παραθέση έκ τού πλουσίου θησαυροφυ­λακίου τής φυσιοθεραπευτικής έπιστημονικής είδικότητός του λι- παράν πνευματικήν πανδαισίαν, καινοφανή είς τό είδος της καί θαυμαστήν ■ είς τήν ποιότητα καί σύνθεσίν της. 'Ο Δρ Δημ. Χρό­νης, Ιπιστήμων Φυσιοθεραπευτής, Δρ τής Χειροπρακτικής και τής Σαηεντόλοτζυ, είναι γνωστός είς τό Πανελλήνιον διά τά πρωτό­τυπα, μοναδικής άξίας, πρωτοφανή διά τήν Ελλάδα, συγγράμμα-

121

τά του καί τήν καβόλου άξιοθαύμαστον δρασιν του. Είναι μικρός εις τήν κατα κόσμον έμφάνισιν, άλλά μέγας εις τάς αράξεις καί ένεργεΐ ας του.

'Ως έπιστήμων, είναι έκ τών κρατίστων ους έχει νά άπσδεί- ξη ή Ελλάς, καί χωρίς ύπερβολήν ό κορυφαίος τών Φυσιοθερα­πευτών τής Ελλάδος. Πώς τούτο; 'Απλούστατα, διότι είναι έγ- κρατής τής έπιστήμης του. Δι’ αύτήν τήν έπιστήμην του, για νά τελειοποΐήθή, γιά νά μυηθή εις τήν έπιστήμην του καλά, έθυσίασε δικηγορικόν στάδιον πλουσιώτατον, μέ πλουσιωτάτας άποδοχάς. Κανείς δεν θά τό Ικανέ. Τό έκαμε. Ηρωισμός είναι αότός! Έθυ- σίασε οικογένεια, έθυσίασε περιουσία, ύπέστη Ινα σωρό άγώνες καί θυσίες γιά νά φέρη είς πέρας τόν σκοπόν τόν όποιον τού ύπέ- δειξε ή θεία Πρόνοια ένδιαθέτως βοώσα, φωνάζουσα, μία φωνή άπό μέσα.: «Κτίσε τούς ναούς μου». Ποιους ναούς του; Δέν είναι άρχιτέκτων δ κ. Χρόνης. Ποιούς ναούς νά κτίση; Ναός είναι τό σώμα τού άνθρώπου, διότι κατοικεί μέσα δ θεός. Καί κτίζω ναούς σημαίνει θεραπεύω τούς αρρώστους. Γι’ αύτό άκριβώς, διά νά φανή συνεπής είς τό θεΐον κέλευσμα, έγκατέλειψε, έθυσίασε, ύπέ­στη δλα αότά γιά νά φέρη είς πέρας τόν σκοπόν αύτόν.

Κύριοι, καί ημείς έγαλουχήθημεν, έλικνίσθημεν μέ τήν ια­τρικήν έπιστήμην. "Εως τώρα αύτήν ξεύρομεν. Ή ’Ιατρική ’Ε­πιστήμη νοσηλεύει, δέν θεραπεύει. Γιατί; Διότι ένεργεΐ Ιξωθεν, διά τών φαρμάκων. Αί έξωτερικαί ένέργειαι δέν θεραπεύουν, ά- πλώς περιστέλλουν τήν νόσον, ή δποία έπανέρχεται άργότερα δρι- μυτέρα. ’Ενώ ή Φυσιοθεραπευτική έπιστήμη νοσηλεύει καί θερα­πεύει. Γιατί; Διότι ένεργεΐ έσωθεν. Πώς ένεργεΐ έσωθεν; θά μέ έρωτήσετε. Είς τά τρισεκατομμύρια τών κυττάρων πού έχει δ δρ- γανισμός μας, δπάρχουν έμφυτοι, πάνσοφοι θεραπευτικαέ δυνάμεις. Μέσα μας ύπάρχει δ θεός! Αί "Εμφυτοι Πάνσοφοι θεραπευτι- καί Δυνάμεις ένεργοΟν έσωτερικώς καί έπιφέρουν τήν , θερα­πείαν τής νόσου. Καί γι’ αύτό βλέπετε ή Φυσιοθεραπευτική θερα­πεύει δλες τις παθολογικές άρρώστιες. Σπαστική κολίτιδα, σπον­δυλοαρθρίτιδα, ήπατικές άρρώστιες, άσθμα, νεύρωσι, ρευματισμούς, αρθριτικά. Τά θεραπεύει δλα! Προχωρεί άκόμη περισσότερο. 'X- πό διαφόρους συνθήκας θεραπεύει καί τά άνίατα θεωρούμενα νο­

122

σήματα: τόν καρκίνο, τήν λευχαιμία, τήν ύδροπικία, τή σύφιλι, τή φυματίωσι κλπ. "Ολα αυτά τά θεραπεύει υπό ώρισμένας προϋ­ποθέσεις βέβαια. Προλαμβάνει διά τής θεραπευτικής άγωγής τάς θανατηφόρους έγκεφαλικάς αιμορραγίας καί τάς παρομοίας μοι­ραίας έκβάσεις τής ζωής. Ό κ. Δημ. Χράνης θά μάς άνάλύση λε­πτομερώς τήν μεγάλην θαυματουργήν δύναμιν τής Φυσιοθεραπευ­τικής καί θά μάς παρουσιάση παραδείγματα ανθρώπων θεραπευ- θέντων όπ’ αύτοδ, μεταξύ τών όποιων συγκαταλέγομαι καί έγώ.

Άπό 15 χρόνια έπασχα άπό σπαστική κολίτιδα καί είχα καί μίαν βαρυκοΐα. Λοιπόν, χάρις εις τόν κ. Χρόνην, εις τόν ό­ποιον όφείλομεν άπέραντον ευγνωμοσύνην, έθεραπεύθην τελείως άπό τήν σπαστικήν κολίτιδα, δ προστάτης ύπεχώρησε καί ή βα­ρυκοΐα κάπως καλά είναι. Δέν είμεθα καί 20 χρονών παιδί. Άπό δλα αυτά έθεραπεύθην! Ένοσηλεύθην εις τόν Ευαγγελισμόν άπό τόν κ. Μπάγκαλσν. Είναι μία κορυφή ό κ. Μπάγκαλος! Καί μου έλεγε: «Πάτερ Χρυσόστομε, δέν μπορούμε νά θεραπεύσωμε τήν σπαστική κολίτιδα. Δέν θεραπεύεται. Θά κάνετε άγωγή. θά προ­σέχετε εις τό φαγητό σας». Καί δμως έθεραπεύθην! Αύτό τονίζω. Είκοσι τρεις μέρες ήμουνα νηστικός μέ νερό μόνον. Μπορεί νά ζήση κανείς μέ νερό. Καί έπειτα άλλες 10 μέρες μέ χυμούς πορτο­καλιού, Χειροπρακτική κάθε μέρα. Παρακολούθησις γιατρού καί πρωΐ - βράδυ άπό τόν κ. Χρόνην, καί ήλιοθεραπεία ώρισμένες ή- μέρες. Μέ αυτόν τόν τρόπον έθεραπεύθην. Τό καλοκαίρι βέβαια, τόν χειμώνα δύσκολο νά νηστεύση κανείς. Ή νηστεία καθαρίζει τόν άνθρωπον, άνακαινίζει τά κύτταρα καί τούς ιστούς καί γίνε­ται δ άνθρωπος καινούργιος άνθρωπος!

'Όπως βλέπετε, δ κ. Δημ. Χρόνης είναι μία διακεκριμένη έπιστημονική φυσιογνωμία τόσον άπό έπιστημονικής < καί κοινω­νικής πλευράς, δσον καί άπό άνθρωπιστικής πλευράς. Είναι δηλα­δή Ινας έξοχος έπιστήμων, γιατί έργάσθηκε χρόνια δλόκληρα, έ- σπούδασε σέ κολλέγια κλπ., κατηρτίσθη, είχε καί ζήλον καί είρ- γάζετο πολύ. Είναι ένας έξαίρετος έπιστήμων καί είναι ένας μέ- γας άνθρωπιστής. - ■ ■■ *.-

123

ΠΝΕΓΜΟΝΙΚΟ ΕΜΦΓΣΗΜΑ, ΕΛΚΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΓ ΣΠΟΝΔΓΛΟΑΡΘΡΙΤΙΣ

Ό κ. Νίκος Ζανάκης, γεωργός άπό τήν ’Άνδρο, μίλησε στό πολυπληθές Ακροατήριο κατά τήν μαγνητοσκοπημένη δμιλία μας στήν αίθουσα τού Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ τής 19 Νοεμβρίου 1970 καί είπε τά άκόλουθα:

«Καλησπέρα σας.

Είχα γίνει έπί δυό - τρία χρόνια έντελώς ανάπηρος. Είχα πάει στό «Λευκό Σταυρό». Έκανα 15 ήμέρες έκεί. Μοϋ κάναν δλες τίς Ιξετάσεις. Μου λένε, αυτό τό πνευμονικό εμφύσημα Εχεις. ’Έ­χω καί πλάκες εδώ πού έκανα στόν θώρακα. Μου έκαναν δλες τίς άναλύσεις: αίμα, ούρα, καί μου βρήκαν μόνον αύτό. Είχα καί έλ­κος, ήταν γαστρίτιδα, καί έπί τρία χρόνια ύπέφερα. Πάει καί αύτό. Λοιπόν, έκαμα εκεί μέσα 15 μέρες θεραπεία. Αύτό μόνο τό πνευμονικό έμφύσημα έχεις μοϋ λένε. Πρέπει νά φύγης άπό τίς σκόνες καί νά πας στό μέρος δπου έχεις ζήσει. Έφυγα αμέσως καί πήγα στήν "Ανδρο. Μοϋ δώσαν κάτι φάρμακα πού τά είχα πάντα στήν τσέπη. Ούτε στήν άγορά δέν μπορούσα νά πάω, ούτε πουθενά σύμφωνα μέ αύτά τά φάρμακα. "Εκανα μια βόλτα στό χωράφι καί μετά πήγαινα σπίτι. Δέν μπορούσα νά προχωρήσω, κάθε δέκα βήματα στεκόμουνα.Έκανα αύτές τίς θεραπείες, τίπο­τα. Μετά, ένας καλός γιατρός μού λέει νά πας στή «Σωτηρία». Πήγα στή «Σωτηρία» καί μοϋ βάζουν ένα μηχάνημα άπό τό λά­ρυγγα καί κοίταξαν τά πλεμόνια μέσα, καί μού βάζουν κάτι βέρ­γες, σίδερα μέσα. Ξέρεις τί ύπέφερα έκεΐ; Ένα μηχάνημα μιά ώρα χωσμένο, δέν μπορούσα νά καταπιώ ούτε τό σάλιο μου. Μοδ- καναν θεραπεία καμιά δεκαπενταριά μέρες, δέν είδα τίποτα. Φεύ­γω, πάω στήν "Ανδρο πάλι. Τόν Φλεβάρη τού 1970 είχα πάει καί στό νοσοκομείο .«’Αμπελόκηποι» Γερουλάνου 15. Τά ίδια μού εί­παν καί έκεί, δτι τό πνευμονικό έμφύσημα δέν έχει καμιά θερα­πεία. "Αλλα φάρμακα μού δίνει ό ένας γιατρός, άλλα δ άλλος. Δυό - δυό φάρμακα έπαιρνα, μέχρι καί ύπόθετα, δέν έβλεπα δμως καμιά βελτίωσι, μόνο κάποια άνακούφισι μέ τά ύπόθετα, “Ενας καπετάνιος γνωστός μου στήν "Ανδρο μοϋ λέει «θά σέ στείλω έ-

124

γώ σέ μιά διεύθυνσί. Πήγα στδν κ. Χρόνη, κάτω στδ Π. Φάλη­ρο. Μοδκαμε 24 μέρες χειροπρακτική καί 18 μέρες νηστεία καί Ιγινε καί τδ πνευ^νικό Ιμφύσημα καλά καί τδ στομάχι μου τδ ίδιο. Καί Ιγινε καί ή γυναίκα μου καλά. Άπδ σπονδυλοαρθρίτιδα ύπέφερε κάπου 10 χρόνια καί Ιγινε καί αυτή καλά. ’Εγώ 18 μέ­ρες νηστεία, αύτή 28 μέρες νηστεία. Οί γιατροί τής Ιλεγαν μόνο μπάνια. Οΰτε μέ τα μπάνια, ούτε μέ τίποτα δέν γινόταν καλά. Ή γυναίκα μου σηκωνόταν τή νύχτα καί Ιπαιρνε άσπιρίνες κι’ Ικα­νέ βόλτες μέσα στδ δωμάτιο γιά νά βουβαίνη τούς πόνους, πού δέν μπορούσε νά ήσυχάση στδ κρεβάτι. Κάναμε θεραπεία μαζί καί μετά φύγαμε καί πήγαμε στήν ’Άνδρο καλά».

ΑΛΛΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕΓΑ­ΛΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, πού Ιπωπτεύσαμε άπδ τδ 1951, δταν γυρί­σαμε άπδ τις σπουδές μας στις Η. Π. ’Αμερικής, είναι οί άκόλου- θες:

1) Του ΝΙΚΟΑΑ ΣΤΓΛΙΑΝΟΓ, Κυβερνητικού ιατρού έ- πί βρέταννοκρατίας, άπδ τδ Μόρφου Κύπρου: ΨΩΡΙΑΣΙΣ ΠΟΓ ΕΚΑΛΓΠΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΧΩΤΟ ΤΗΣ ΚΕ­ΦΑΛΗΣ. Τδ ίστορικδ λέγει δτι δ Νικόλας Ιτρωγε δώδεκα αυγά στήν καθισιά. Σ’ αύτή τήν κατάστασι πού περιήλθε Ιχασε τή θέσι του ώς κυβερνητικού γιατρού, Ιφυγε άπδ τδ σπίτι του καί σέ έσχά- τη Ινδεια, σάν άλλος ’Ιώβ, συνετηρείτο άπδ μιά πάμπτωχη γερόν- τισσα άδελφή του. Μάς τδν Ιφεραν στδ Πέρα Πεδί, στήν Κύ­προ. Τδν υποβάλαμε σέ νηστειοθεραπεία διαρκείας 40 ημερών, Χειροπρακτική 3 φορές τήν έβδομάδα, ενα άσσίστ τής Σαηεν- τόλοτζυ κάθε μέρα, ήλιόλουτρα καί βοηθήματα τής Φυσιοθεραπευ­τικής. Τήν τεσσαρακοστή ημέρα τής νηστειοθεραπείας ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΑΠΕΣΤΑΓΜΕΝΟ ΝΕΡΟ, δ Νικόλας άπηλλάγη άπδ τδ ά­γος τής καθολικής ψωριάσεως. Καί λέτε δ Νικόλας νά άλλαξε τακτική στδ ζήτημα τής διατροφής; "Οχι. Ή τόσο τρομακτική πικρή εμπειρία του δέν ώφέλησε σέ τίποτε. Μολονότι πιστεύω βα- θειά στήν αρχή «μή κακολόγει νεκρδν καί άπόντα», γιατί δέν εί­ναι μπροστά γιά νά ύπερασπίση τδν έαυτό του, δέν μπορώ παρά

125

νά άναφέρω τα κατωτέρω γιά νά δώσω στούς άναγνώστες μια χειροπιαστή άπόδειξι δτι οί ίδιες παραβάσεις πού προκάλεσαν μια άρρώστια, θά τήν ξαναπροκαλέσουν, άν συνεχίσωμε καί μετά τή μεγάλη νηστεία τις ίδιες άλόγιστες-παραβάσεις Βασικών Φυσικών καί Κοσμικών Νόμων, χωρίς τήν παραμικρή πρόθεσι νά κριτικά­ρω τόν άπόδημήσαντα.

Δύο χρόνια μετά τήν αποθεραπεία τού Νικόλα Στυλιανού, τόν συνήντησα σ’ 2να λεωφορείο. Τόν χαιρέτησα καί τόν ρώτησα πώς τά πάει. Μου άπήντησε «πολύ καλά». Στό χέρι του κρατούσε 2να πακέτο μεγάλο σέ σχήμα χωνιού, άπό χοντρό χαρτί, σάν αύ- τό πού χρησιμοποιούν στά κρεοπωλεία. Τόν ρώτησα «τί Ιχεις έ- κεί Νικόλα;» καί μειδιών μοΰ άπήντησε: «Σ α μ α ρ έ λ λ α».Δέν θέλησα νά φανώ απληροφόρητος καί δέν ρώτησα τί είναι ή ααμαρέλλα. "Οταν Ιφθασα στό τέρμα τής διαδρομής ρώτησα τί είναι αύτή ή ααμαρέλλα. Καί κατάπληκτος πληροφορήθηκα δτι ααμαρέλλα είναι ώμό κρέας πού τό στεγνώνουν στόν ήλιο καί πού είναι γεμάτο σκουλήκια, συνήθεια τών ’Αράβων πού περιεσώθη καί στήν Κύπρο, άπ’ δπου στό παρελθόν πέρασαν ’'Αραβες. Καί δ Νικόλας, μετά τήν πλήρη κάθαρσι τοΰ δργανισμοΰ του μέ νη­στεία 40 ήμερών, τόση δση έκαμε κάί ό Πυθαγόρας σάν δοκι­μασία γιά νά τού δώσουν τήν σοφία τους οί αρχαίοι Αιγύπτιοι 'Ιε­ρείς, μέ τήν δποία άπηλλάγη άπό τήν καθολική ψωρίασι καί πού έπρεπε νά ζήση τουλάχιστον 50 άκόμη χρόνια, πέθανέ, δπως Ιμα- θα, ύστερα άπό λίγα χρόνια. Αίωνία του ή μνήμη.

2) Τού Κτηνιάτρου ΙΩΑΝ. ΜΑΛΙΚΙΩΣΗ. ΟΓΚΟΣ ΠΡΟ­ΦΑΝΩΣ ΚΑΚΟΗΘΟΓΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ, κατά τή γνωμάτευσι τών Χειρουργών, ΣΤΟΝ ΙΕΡΟΑΑΓΩΝΙΟ ΒΟΘΡΟ, ΜΕ ΚΟ- ΙΙΡΟΣΤΑΣΙΑ. Οί χειρουργοί Ιπέμεναν γιά έγχείρησι πού συνί- στατο στό νά άφαιρέσουν τά 75% τού παχέος έντέρου καί Ινα τμήμα άπό τό λεπτό Ιντερο καί νά κάμουν παρά φύσιν έδρα. Οί χειρουργοί τού τόνιζαν: «’Έχεις μιά βόμβα στό σώμα σου καί άπό στιγμή σέ στιγμή θά έκραγή καί θά πεθάνης». Ό άρρωστος, 32 χρόνων παλληκάρι, γνώριζε καί άκολουθοΰσε τή Φυσική θερα­πευτική. Άρνήθηκέ τήν έγχείρησι. Τόν υποβάλαμε πρώτα σέ θε­ραπεία άπό χυμούς φρούτων έπί 18 μέρες, μέ άποτέλεσμα ό δγ-

126

κος να έλαττωθή κατά ένα τρίτο. Στή συνέχεια, καί κάνοντας μια άλκαλική'δίαιτα, φρέσκα ζουμερά φρούτα, ξηρούς καί άποξηρα- μένους Καρπούς, κυρίως, καί λίγα ώμά σαλατικά μέ λαδολέμονο, μετέσχε σέ 13 συνεδρίες τής 'Ομαδικής Σαηεντόλοτζυ. Στό τέλος τής 13ής συνεδρίας τής Όμαδικής Σαηεντόλοτζυ δ δγκος ευρέθη νά Ιχη μικρύνει στό ήμισυ τού δγκου πού υπήρχε κατά τήν πρώ- άη συνεδρία. ’Έπειτα τόν υποβάλαμε σέ μιά νηστειοθεραπεία μέ άπεσταγμένο νερό, διαρκείας 15 ή μερών. Τήν δεκάτη ήμέρα τής νηστείας ο δγκος Ιξηφανίσθη τελείως. Ό άρρωστος Ιγινε τελείως καλά, άπέφυγε τήν ανωτέρω έγχείρησι, παντρεύθηκε, Ικαμε καί παιδιά καί ζεί μιά ζωή ευτυχισμένη. Πέρασαν Ικτοτε τρία-τέσ- σερα χρόνιά καί βρίσκεται σέ άρίστη ύγιεινή κατάστασι. Άλλά τηρεί τόύς Βασικούς Κανόνες ’Ορθής Διατροφής.

3) Τού ΕΓΣΤΑΘΙΟΓ ΚΩΣΤΑΝΤΑΚΗ, Συμβολαιογράφου, από τό JIήλιο Βόλου. ΚΑΚΟΗΘΗΣ ΟΓΚΟΣ ΣΤΟ ΑΧΤΙ. Τπε- βλήθη πρώτα σέ μιά μηνιαία χυμοθεραπεία μέ χυμούς άπό στα­φύλια καί ' μιάρές διάμεσες νηστείες διαρκείας μιας, δύο, τριών καί πέντε ήμερών και τελικά σέ μιά νηστεία μέ άπεσταγμένο νε­ρό, διαρκείας 24 ήμερών. Ό δγκος διελύθη τελείως καί δ άρρω­στος Ιγινε' καλά.

4) Τού ΑΘΑΝΑΣΙΟ! ΠΟΡΦΓΡΗ. ΟΓΚΟΣ ΣΤΟ ΑΠΕΓ- ΘΓΣΜΕΝΟ, πού πυορροούσε παρά τίς τρεις έγχειρήσεις πού προ- ηγήθησαν. Τόν υποβάλαμε σέ μιά δίαιτα άπό χυμούς σταφυλιών διαρκείας τριών έβδομάδων μέ διάμεσες μικρές νηστείες μιάς, δύο, τριών ήμερών καί τελικά σέ νηστεία μέ άπεσταγμένο νερό διαρκείας 20 ήμερών. Ό δγκος διελύθη τελείως, δ άρρωστος έ­γινε τελείως καλά καί βρίσκεται σέ άρίστη υγεία σήμερα, μολο­νότι πέρασάν τέσσερα χρόνια άπό τή θεραπεία του. Άλλά τηρεί τούς Βασικούς Νόμους ’Ορθής Διατροφής.

5) Τού ΧΡΗΣΤΟΓ ΤΕΡΖΑΚΗ, άπό τήν Καλαμάτα, πατέρα καί Εδρυτοΰ τών Γεωργικών Συνεταιρισμών στήν Ελλάδα, πού ό άλλοτε Πρόεδρος τής 'Ελληνικής Δημοκρατίας ’Αλέξανδρος Πα­παναστασίου είχε προτείνει ώς Διοικητή τής Αγροτικής Τραπέ-

127

ζης τής Ελλάδος. Ό μπάρμπα Χρηστός ήταν άρρωστος. Τού δώ­σαμε όδηγίες, άλλά οι οικείοι του πού δέν τά πίστευαν, τόν κο- ρόϊδευαν δταν άπεσύρετο να κάμη υποκλυσμό, καί δέν μπόρεσε να συνέχιση. "Γστερα άπδ μήνες μέ έπεσκέφθη μιά μέρα έντρο­μος: «Δημήτρη, έρχομαι από τό γιατρό. Ό γιατρός μου βρήκε πίεσι 28 καί μου είπε δτι διατρέχω τόν κίνδυνο να μείνω στό δρό­μο άπδ στιγμή σέ στιγμή. Τί να κάμω τώρα;» Τού λέγω: «θά έφαρμόσης αυτά πού θά σου πώ; θά σέ άφήσουν οί δικοί σου νά τά έφαρμόσης;» Μου άπαντά: «Ναί, τώρα πού είδαν τόν κίνδυνο θά μέ άφήσουν». Τόν έβαλα σέ μιά δεκαήμερη νηστεία μέ δλα τά άλλα βοηθήματα τής Φυσιοθεραπευτικής άγωγής, άπευθείας καί χωρίς νά προηγηθή χυμοθεραπεία, γιατί δέν είχαμε περιθώ­ριο. Τή δεκάτη ήμέρα τής νηστείας ήρθε στό γραφείο ¡του χαρού­μενος, άλλά καί άνήσυχος ταυτοχρόνως. Μου λέγει: «Δημήτρη, έγώ έγινα καλά. ’Έρχομαι άπό τό γιατρό καί μοΰ βρήκε πίεσι 14. θάρθω άργότερα νά σ’ εύχαριστήσω. Γιατί έχω ένα φίλο μου στήν ίδια ήλικία μ’ έμένα, πού έχει καί αύτός 27 πίεσι. Τρέχω νά τόν ειδοποιήσω δτι υπάρχει σωτηρία καί γ ι’ αυτόν». Σέ μισή ώρα Ιπιστρέφει ό μπάρμπα Χρήστος, χτυπάει την πόρτα καί μπαί­νει κλαμμένος. Τόν ρωτώ: «Τί σου συμβαίνει;» Καί μου άπαντά κλαίοντας: «Έγώ σώθηκα, άλλά δέν πρόλαβα νά βοηθήσω τό φί­λο μου. Την ώρα πού άνέβαινα τή σκάλα τού σπιτιού του, τοιχο- κολλοΰσαν ειδοποιητήρια γιά τήν κηδεία του».

Ό άναγνώστης άς σκεφθή λίγο σ’ αυτό τό σημείο, τί σήμαί- νει νά προσφύγη στή Φυσική θεραπευτική, στις κρίσιμες στιγμές τής ζωής του, άλλά καί στίς λιγώτερο κρίσιμες.

6) Ή Κα ΛΓΜΠΕΡΟΙΙΟΓΑΟΓ, άπό τήν ’Οδησσό, κάτοικος Νέας Σμύρνης, Πλατεία 'Αγίου Γεωργίου τότε. ΑΡΘΡΙΤΙΚΑ καί ΚΑΚΗ ΚΓΚΑΟΦΟΡΙΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΣ ΤΗ ΖΩΗ. Τήν όνό- μαζαν γ ι’ αυτό «Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός». "Γστερα άπό προετοιμασία μέ χυμούς άπό φρούτα τριών έβδομάδων, τήν ύπο- βάλαμε σέ μιά νηστειοθεραπεία μέ άπεσταγμένο νερό ΜΟΝΟΝ, έπ'ι 28 ήμέρες. Καί τό θαύμα έγινε. Τήν 28η ήμέρα τής μεγάλης νηστείας τά έπί μιά ολόκληρη ζωή παγωμένα χέρια καί πόδια ζεστάθηκαν. 28 μέρες νηστειοθεραπείας καί χειροπρακτικής χρειά-

128

σθηκαν γιά τήν άποκατάστασι τοΟ κυκλοφοριακοΰ. Είναι αότο- νόητο πώς τά άρθριτικά έξαφανίσθηκαν τελείως.

7) Ή Κα ΚΓΡΙΑΚΑΚΗ. Τότε έψηνε σουβλάκια στή στάσι λεωφορείων στούς Μύλους τού ’Άργους. ΟΞΕΙΑ ΡΕΓΜΑΤΟΑΡ- ΘΡΙΤΙΣ μέ τρομερούς πόνους. Πάνε άρκετά χρόνια πού μάς ήρ­θε. Τό ιστορικό λέγει, δτι ήρθε στήν ’Αθήνα στό νοσοκομείο χω­ρίς νά πάρη βοήθεια καί έπέστρεφε μέ τό τραίνο. Στό τραίνο ξε­φώνιζε άπό τούς πόνους. Κάποιος πονόψυχος φίλος τής Φυσιοθε­ραπευτικής, τήν λυπήθηκε, τήν πλησίασε καί τήν ρώτησε τί τής συμβαίνει. Τού είπε ότι έχει όξεία ρευματοαρθρίτιδα μέ τρομερούς πόνους καί δτι πήγε παντού, τής έδωσαν φάρμακα πού δέν τήν βοήθησαν καί τελευταία πήγε στήν ’Αθήνα στό νοσοκομείο καί έπιστρέφει στήν ίδια κατάστασι μέ πόνους άβάστακτους. Ό φίλος τής Φυσιοθεραπευτικής τής έδωσε τή διεύθυνσί μας. Μάς ήρθε. Τήν ύποβάλαμε σέ νηστεία μέ άπεσταγμένο νερό διαρκείας 24 ήμερων άπευθείας, χωρίς προετοιμασία, γιατί είχαν μόνον 25 μέ­ρες διαθέσιμες καί ή καρδιά καί ή πίεσις ήταν σέ καλή κατά- στασι. Τήν 24η μέρα έγινε τελείως καλά, Ιπαψαν οί πόνοι καί γύρισε στό χωριό της. “Εγινε καλά χάρις στό άνωτέρω τυχαίο γεγονός.

8) ’Αναφέρομε γιά τήν ιστορία καί τήν άκόλουθη περίπτωσι άν καί δέν περιέχει μεγάλης διαρκείας νηστεία μέ νερό, άλλά μόνον μεγάλης διαρκείας δίαιτα μέ χυμούς καρπουζιών πού έφθα- σε τίς 40 μέρες. Είναι ή κ. ΦΑΝΗ σύζ. ΑΘΑΝ. ΓΡΙΤΣΗ, άπό τό Μενίδι. ΣΤΑφΓΛΟΚΟΚΚΙΑΣΙΣ ΑΝΙΑΤΟΣ ΕΠΙ 10 ΧΡΟ­ΝΙΑ ήταν ή πάθησίς της. Τό σώμα δλόκληρο γεμάτο άπό πυορ- ροοΰντα σπυριά δλο τό χρόνο καί κάθε καλοκαίρι πυρετός ύψηλδς έπί 3 μήνες. Πήγε παντού, καί στούς καθηγητάς καί ύφηγητάς τής δερματολογίας.' Κανένα άποτέλεσμαΚαί ή κατάστασις έ- χειροτέρευε άπό χρόνο σέ χρόνο. Ό συγγενής της Σπΰρος Γκρί- τσης πού είχε μυηθή στή Φυσική θεραπευτική, μοΰ ζήτησε νά τήν βοηθήσω. “Ημουν άκόμη δικηγόρος καί δ άείμνηστος Φυσιο­θεραπευτής Δρ Ήλίας Πέτρου είχε φύγει άπό τή ζωή. Μέ μιά συντροφιά τής όποιας μετείχε καί δ Σπύρος Γκρίτσης παραθε­ρίζαμε σέ κατασκήνωσι, στό δάσος τής Πάρνηθος. “Εδωσα στό

129

Σπΰρο όδηγίες πού ήταν 4 μέρες νηστεία άπόλυτη, δύο πρώτες μέρες χωρίς νερό καί δύο μέ νερό καί έν συνεχεία χυμοί άπό καρπούζι μέ διάμεσες μικρές νηστείες μιας δύο ήμερων ώς πού νά έξαφανισθοΰν τά σπυριά. Ό Σπύρος Ιφυγε γιά νά δώση τίς δδηγίες καί έπρόκειτο νά έπιστρέψη την ίδια βραδυά. Δέν έ- πέστρεψε. Καί τήν τρίτη μέρα μου έστειλε ένα γράμμα στό όποιο μου έγραφε έπί λέξετ: «Ή Φανή άρχισε τη νηστεία. ΙΙέσαν ά- πάνου: ή μάνα της καί οί συγγενείς της νά τήν σταματήσουν. Τούς είπε: «10 χρόνια τώρα έκαμα δ,τι μου είπαν οί γιατροί καί τά νοσοκομεία καί οχι μόνον δέν είδα διαφορά, άλλά ή κατάστασίς μου χειροτερεύει καί κοντεύω νά γίνω φυματικιά. θά κάμω καί αυτά πού λέει ή Φυσιοθεραπευτική καί αν είναι νά πεθάνω, ας πεθάνω νά ήσυχάσω αφού άπό πουθενά άλλου δέν υπάρχει σωτηρία». Οί συγγενείς δμως δέν ήσύχασαν καί φώναζαν καί άπειλοΰσαν ότι θά πάνε στόν εισαγγελέα. «Καί έγώ», γράφει ό Σπύρος, «πήρα τό γρά, κάθησα στό προαύλιο καί τούς είπα: “Ο­ποιος περάση τήν έξώπορτα θά τού σπάσω τά πόδια μέ τόν γρά» Καί έτσι τούς κρατάω σέ άπόστασι, ενώ ή Φανή συνεχίζει τή νη­στεία». Ή νηστεία τών τεσσάρων ήμερων μαζί μέ δλα τά άλλα βοηθήματα τής Φυσιοθεραπευτικής, ήλιόλουτρα, άερόλουτρα, υπο­κλυσμούς κλπ. συνεχίστηκε, τελείωσε καί άρχισε ή δίαιτα μέ χυμούς άπό καρπούζι ΜΟΝΟΝ. Τήν τεσσαρακοστή ήμέρα τής δίαιτας μέ χυμούς καρπουζιού, τό άγος τής σταφυλοκοκκιάσεως έξηφανίσθη τελείως ύστερα άπό 10 χρόνια. Ή Φανή Ιγινε τελείως καλά καί μάλιστα έκαμε καί ένα άγόρι, ύστερα άπό διακοπή 10 ετών τεκνοποιίας. Καί είναι σήμερα σέ άρίστη κατάστασι άλλά τηρεί κατά τό πλείστο τόύς Νόμους τής ’Ορθής Διατροφής κατά τή Φυσιοθεραπευτική.

Είναι χαρακτηριστικό, αύτό τό περιστατικό καί δείχνει τό κακό πού ή άγνοια καί άμάθεια άπληροφόρητου περιβάλλοντος μπορεί νά προξενήση σέ έναν άνθρωπο καί σέ μιά οικογένεια. Γιατί χωρίς τήν παρέμβασι καί τόν γρά τού κουνιάδου της Σπύ- ρου Γκρίτση, είναι άμφίβολο άν ή Φανή θά ήταν σήμερα στή ζωή.

130

SA N ΑΠΑΝΤΗΣΙ S ΤΟ ©ΛΙΒΕΡΟ ©ΕΑΜΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΥΣΦΗΜΟΥΝ, ΔΙΑΒΑΑΛΟΥΝ καί ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΑΠΟ Μ ΙΚΡΟΤΗΤΑ ή ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ή ΙΔΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ — ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΝΟΜΟΟΕΤΙΚΩΣ ΑΝΕ- ΓΝΩΡΙΣΜ ΕΝΗ ΣΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Χ Ω ΡΙΣΤ Η καί ANESAP- ΤΗΤΗ Σ Ε 80 ΗΔΗ ΚΡΑΤΗ — καί κάνουν τ© ϊδιο γιά τή νέα Μεγάλη ’Επιστήμη Σαηέντόλοτζυ - Διανοητικά, παραθέτομε τις κατωτέρω Μ Α Ρ Τ Υ Ρ ΙΕ Σ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ τής χώ­ρας μας πού χάρις στην Χειροπρακτική Ε©ΕΡΑΠΕΥ©ΗΣΑΝ άπό Σ Ω ΡΕΙΑ ΑΝΙΑΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ, καθώς και μαρτυρίες άνωτέρων προσωπικοτήτων που πήραν μεγίστη ευεργεσία άπ© τίς εφαρμογές τής ΝΕΑΣ Μ ΕΓΑΛΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜ ΗΣ ΣΑ- ΗΕΝΤΟΛΟΤΖΥ - ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ.

Γιατί μάς καταγγέλθηκαν πρβσφάτως περιστατικά σάν αυ­τό: Λέγει ό θεράπων στην κυρία «, . . . έγώ ¿σπούδασα Χειρο­πρακτική—Ψ Ε Υ Δ Ε Σ Τ Α Τ Ο— αλλά είδα ότι δέν κάνει τίποτε άαί Τήν έγκατέλειψα»! ! ! Δηλαδή «ο,τι δέν φθάνει ή ά- λεπβύ το κάνει κρεμαστάρι».

Ή ίδια συστηματική διαδολή γίνεται καί κατά τής Σαμεν- τβλοτξυ άπο τήν ίδια καί παραπλήσιες πηγές, καί άπο τά Ιδια ανωτέρω κίνητρα.

ΤΙ ΛΕΓΕΙ 0 ΑΛΛΟΤΕ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΡΧΙΑΤΡΟΣ ΤΟΓ ΕΛΛΗ- ΝΙΚΟΓ ΣΤΡΑΤΟΓ κ. ΚΩΝ. ΠΑΠΑβΑΝΑΣΙΟΓ γιά τήν ΧΕΙ­

ΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ, ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΧΕΙ­ΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ» ΤΟΓ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΟΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΓ ΜΟΓΤΣΙΟΓ

Φίλε. κύριε Μούτσιε,Μέ πολλήν προσοχήν έόιάβασα τά περί Χειροπρακτικής σύγ­

γραμμά σας έν χειρογράφψ,Μέ τήν απλήν καί άπέριττον γλώσσαν, πού μεταχειρίζεσθε

θά δώσητε είς τούς "Έλληνας νά καταλάβουν τήν καινοφανή αύ- τήν Επιστήμην, που γιατρεύει χωρίς φάρμακα, καί ή δποία τόσον πολύ διαφέρει άπό τήν γνωστήν όρθόδοξον Ιατρικήν.

131

Εις τό έργο σας γράφετε, πώς δ ’Αμερικανός ιατρός PAL­MER (πατήρ) μέ τόν κωφόν υπηρέτην του HARVET άνεκάλυψε τήν νέαν αυτήν ’Επιστήμην χήν όποιαν ώνόμασε καί πολύ δικαίως μέ τό Ελληνικό δνομα Χειροπρακτική, έκ τοΟ χεΙρ καί πράττω,, δηλαδή ένεργώ διά τής χειρός,

’Επί πλέον εχω άναγνώσει πολλά καί είς άλλο χειροπρα- κτικόν- σύγγραμμα, μέ τόν τίτλον «Ραχιοθεραπευτική».

Είς αότό ώς καί εις τό Ιδικόν σάν είδα, δτι οί ένδοξοι πρό­γονοί μας, οί άρχαΐοι "Ελληνες, ήτοι, δ πατήρ τής Γυμναστικής, Ήρόδικος, δ ποτήρ τής ’Ιατρικής Ιπποκράτης, δ μαιευτήρ καί γυναικολόγος Σωρανός, δ διάσημος Γαληνός καί άλλοι, έγνώριζον καί έξήσκουν άριστα τήν Χειροπρακτικήν. Μέ τόση σαφήνεια δ- μιλοΰν είς τά σωζόμενα βιβλία των περί παντός άφορώντος τά τής ράχεος, ώστε πείθεταί τις δτι οδτοι έγνώριζον, δ,τι καί σή­μερον οί χειροπράκτορες γνωρίζουν.

Δέν νομίζω άσκοπον νά άναφέρω μερικά άρθρα των:Ό Ιπποκράτης γράφει «Χρή δέ πρώτον μέν γιγνώσκειν τήν

φύσιν τής ράχεος, οΐη τίς έστιν ές πολλά γάρ νοσήματα προσδέοι άν αύτής». Δηλαδή: «δείξε μου τήν σπονδυλικήν σου στήλην διά. νά σου είπώ ποία είναι ή ύγεία σου», λέγει δ PALMER.

Ό Γαληνός λέγει «"Εξωθεν δέ τούτων, ή Σεΐσις καλούμενη* τέταρτον πάθος Ιστι των έν ράχει σπονδύλων, δταν διακινηθώσι μέν αί αρμονία' κο,τά χώραν δέ οί σπόνδυλοι μένωσι». Δηλαδή: ’Εκτός τούτων τών τριών γνωστών παθήσεων (σκολίωσις, κύρ- τωσις, λόρδωσις) υπάρχει ή καλουμένη Σεΐσις, τέταρτον τούτο· πάθος τής ράχεος σπονδύλων ή δποία παράγεται δταν διαταχθώσι αί άρμονίαι (σχέσεις μεταξύ των, ήμιεξάρθρωσις), μένωσιν δμως είς τάς θέσεις των οί σπόνδυλοι. Όμιλεΐ, δπως βλέπομεν καθα- ρώτατα περί τών ήμιεξαρθρώσεων τών σπονδύλων τάς δποίας ακριβώς περιλαμβάνει ή Χειροπρακτική. Π ερ τρίζόμενος είς αύτά καί μόνον χάριν συντομίας, τά πλέον κτυπητά, προσθέτω* δλοι καί άνάγλυφοι πλάκες τών άρχαίων ’Ασκληπιείων έκ τών ευρισκομένων είς τά Μουσεία μας έμελετήθησαν αί δέ φωτογρα­φία’. των στολίζουν, τά προμνησθέντα βιβλία σας..

Μία άπλουστάτη σύγκρισις τών φωτογραφιών τούτων κατα­

132

δεικνύει καταφανέστατα, δτι αί σημεριναί γνώσεις μας περί Χει­ροπρακτικής κατ’ ούδέν διαφέρουν των τής άρχαιότητος.

Δια τούτο λέγω εις τήν αρχήν τής έπιστολής μου, δτι θά -φωτίσητε τούς "Ελληνας νά γνωρίσουν τήν Χειροπρακτικήν, μίαν ’Επιστήμην νέαν βεβαίως διά τήν έποχήν μας, ή δποία δμως ήτο πόσον γνωστή στούς προγόνους μας τούς άθανάτους “Ελληνας Ιατρούς.

ΕΩΣ ΕΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗΝΚατά τήν Μικρασιατικήν έκστρατείαν ύπηρέτησα ώς αρ­

χίατρος Μεραρχίας. Λόγψ τής μακράς μου ιππασίας καί των α­ποτόμων τιναγμάτων Ιπαθα ήμιεκτόπισιν πολλών σπονδύλων τής σπονδυλικής μου στήλης καί τότε άρχισα νά ύποφέρω.

Τά αίτια βέβαια τά ήννόησα. Πάντως Ικεΐνο τό όποιον μέ ■ώδήγησε σέ σάς ήτο μία νευραλγία τής δεξιάς χειρός μου πολύ Ινοχλητική και ή δποία τήν είχεν αχρηστεύσει τελείως. Μά καί πί δέν έκαμα νά άπαλλαγώ απ’ αυτήν. ΤΙ φάρμακα έσωτερικώς, τί άλοιφάς καί Ιντριβάς έξωτερικώς καί 20 συνεδριάσεις ϋΙΑ- ΤΗΕΓΙΜΓ καί 30 συνεδριάσεις ΔΟΝΗΤΙΚΟΓ μασσάζ, δι’ ήλεκ- πρισμοϋ καί τί καί τί; Πιστεύω έννοείτε τί κάμνει ένας ιατρός άρρωστος; Μά τίποτε, τίποτε. Ή νευραλγία παρέμεινε ή αυτή.

Άπηλπισμένος κατέφυγα σέ σάς καί μέ δύο χειροπρακτικάς επεμβάσεις μέ απαλλάξατε τελείως ταύτης καί άργότερα μέ θε­ραπεύσατε καί άπό άλλας χρονίας παθήσεις, στομάχι, υπερτρο­φία ήπατος κλπ. κλπ.

Τώρα πολλοί θά πουν, δτι τυχαίως γιατρεύθηκα, μά θά •ήτο πολύ παράδοξον νά συνέβαινε διαφορετικά στδν τόπο μας, πού τόσο καμαρώνομεν για πολύ έξυπνο. Λοιπόν δμολογώ δη­μόσια δτι άληθώς ή Χειροπρακτική μέ έκαμε τόσο καλά, ώστε άν καί στήν καμπούρα μου άριθμώ πολλούς Μαίους, νά αίσθάνω- μαι ήδη πώς είμαι 25 έτών.

Διά νά λύσω τήν απορίαν μου έξ άνάγκης ένεβάθυνα καί έγώ δ ίδιος είς τήν Χειροπρακτικήν. Παρ’ υμών έμαθα τόν χει- ροπρακτικόν χειρισμόν, είς τόν δποΐον άργότερον έξεπαιδεύθην, διότι είναι πολύ δύσκολος άν καί φαίνεται πολύ άπλοϋς.

133

Πολλοί πάσχοντες εκ χρονιών παθήσεων, ίδια νευραλγιών, μέ συνεβουλεύθησαν, έν οίς καί αρκετοί συνάδελφοι. Περιττόν νο­μίζω να σημειώσω, δτι παρείχα τήν συμβουλήν μου δωρεάν, είχα ποικίλην καί πολυάριθμον πελατείαν καί Ιξησκήθην τελείως εις ιόν χειροπρακτικόν χειρισμόν, πράγμα όχι εδκολον.

Είμαι πράγματι κατάπληκτος Ικ τών αποτελεσμάτων καί διά τούτο πιστεύω ήδη δλοψύχως εις τήν Χειροπρακτικήν.

Μεγάλος άριθμός τής ώς άνω πελατείας μου ήλθε καί μέ ηύχαρίστησε δστερα άπό καιρόν διότι τούς άνεκούφισα καί πολλοί διότι τούς έθεράπευσα.

Μεταξύ αυτών υπάρχουν περιστατικά χρονίας ιδίως παθή- σεως, στομάχου, ήπατος, δυσκοιλιότητος, άμυγδαλίτιδος, νευραλ­γιών κ.λ.π.

Περί τών οξειών καί μολυσματικών παθήσεων, άν θεραπεό- ωνται διά της χειροπρακτικής δεν Ιχω ιδίαν πείραν καί πάντως χρειάζονται παρατηρήσεις μακροχρόνιοι.

Δεν πιστεύομεν δτι δλαι αί παθήσεις του κόσμου μπορούν να θεραπευθοΰν μέ τήν χειροπρακτικήν. Τούτο άλλως τε έξαρτάται άπό πολλά καί κυρίως άπό τήν κατάστασιν είς τήν όποιαν εύ- ρίσκεται τό πιεσμένον νεΰρον, άπό πόσου καιρού χρονολογείται κλπ'.' Έπί τού προκειμένου πρέπει νά τονισθή δτι διά μερικάς πολύ παλαιάς παθήσεις χρειάζεται καί μακροχρόνιος θεραπεία, διότι, ναι μέν δ χειροπράκτωρ Ιπαναφέρει τούς σπονδύλους εις τήν φυσιολογικήν θέσιν, χρειάζεται δμως κάποιος χρόνος εως δτου ξαναδέσουν μονίμως πλέον, όπότε σταθεροποιείται ,:καί·· ή· υγεία. ’Άλλωστε μάς τό λέγει καί δ Ιπποκράτης: «Νόσοι· μακραί μα- κράς δέονται θεραπείας». Πιστεύομεν άκραδάντως δτι δεν θά περάση πολύς καιρός καί ή Χειροπρακτική θά καταλάβη λίαν τιμητικήν θέσιν. Ή δέ πάσχουσα σήμερον άνθρωπότης άπ’ αύτήν θά εύρίσκη τήν θεραπείαν της καί θά διατηρείται πάντοτε όγιής.

Κων. Παπαθανασίου άπόστρατος Γεν. Αρχίατρος Έλλην. Στρατού

134

ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΕΣ Α Π 0 ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΟ Σ

ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 4 ΕΤΩΝ, ΜΕ ΠΛΡΑΛΓΣΙ καί ΚΟΝΤΕΜΑ ΤΟΓ ΕΝΟΣ ΙΙΟΔΙΟΓ ΚΑΙ ΣΚΟΛΙΩΣΙΣ ΤΗΣ

ΣΠΟΝΔΓΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ

ΙΙρος τό Περιοδικόν ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΓΓΕΙΑΣ. Παρακαλώ νά καταχωρίσετε στό έγκριτο περιοδικό σας τήν περίπτωση θεραπεί­ας μου άπό ανίατη δισκοπάθεια, πόνους κάτω άκρων, ίσχυαλγία, παράλυσι του άριστεροΰ ποδιού καί σκολίωσι τής σπονδυλικής στήλης, πρός γνώσιν του έπιστημονικοΰ.κόσμου, τών αρμοδίων καί των πολυπληθών δμοιοπαθών μου. Στις αρχές τοΰ 1959 άρχισε νά μου πονάη τό αριστερό μου πόδι, άρχικώς στόν άστράγαλο καί τά δάχτυλα. Βαθμιαίως οί πόνοι έπεξετάθησαν ώς τήν όσφυϊκή περιοχή. Ένοσηλεύθηκα στό ιατρείο τού ’Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς στό όποιο ανήκει 6 σύζυγός μου, μέ φάρμακα χωρίς καμμία καλλιτέρευσι. Έν συνεχεία ένοσηλεύθην μέ ενέσεις, φάρ­μακα καί έκτάξεις στήν Πολυκλινική ’Αθηνών, χωρίς καμμία βελτίωσι. Τό Ο.Λ.Π. μέ έστειλε έν συνεχεία σέ μιά ’Ορθοπεδική Κλινική στή Γλυφάδα οπού ένοσηλεύθην έπί ένα μήνα μέ φάρμα­κα, ένέσεις καί έλξεις. Μου κρεμούσαν δύο σάκκους μέ άμμο στά πόδια μου βάρους 14 κιλών καί ένα σάκκο μέ άμμο στό λαιμό μου. ’Όχι μόνον δέν είδα καλλιτέρευσι, άλλά άντιθέτως έχειρο- τέρευσε ή καταστασίς μου, πιάστηκα καί ένώ έπήγα μέ τά πόδια έφυγα χωρίς νά μπορώ νά περπατήσω. Κατόπιν καί έπί δκτώ μήνες ένοσηλεύθην στό σπίτι μου στό Αιγάλεω από. έναν παθο­λόγο γιατρό. Δύο δρθοπεδικοί πού μέ έπεσκέφθησαν μοΰ έδήλωσαν δτι δέν υπάρχει πιά καμμιά άλλη βοήθεια γιά μένα έκτός άπό έγχείρησι. Στούς δκτώ αυτούς μήνες θεραπείας μου δέν είχα καμμιά καλλιτέρευσι. Πήγα έν συνεχεία σέ ένα ξένο ,Δόκτωρα ιατρό έπί είκοσι. μέρες.: Μοΰ. έκαμε δέκα νοβοκαΐνες . καί μοΰ έδωσε άλλα φάρμακα. ’Ανακουφίστηκα λίγο έπί δέκα μέρες καί ύστερα πάλι τά ίδια. Πήγα κατόπιν σέ πολλούς παθολόγους. Φάρμακα, ενέσεις, σειρά ατελείωτη. Καμμιά καλλιτέρευσις. Ή

κατάστασίς μου Iχειροτέρευε διαρκώς. Δεν μπορούσα πια νά περ­πατήσω, είχα φρικτούς πόνους, τδ σώμα μου είχε διπλώσει σέ δύο, τδ αριστερό μου πόδι/ δέν άπλωνε πια καί είχε κοντήνει κατά 8 πόντους σχετικά μέ τδ δεξιό πόδι μου. Τέλος τδν περασμένο Ι α ­νουάριο τδ άριστερό μου πόδι παρέλυσε τελείως. Δέν μπορούσα νά κοιμηθώ. Είχα τρομερό έκνευρισμδ καί διαρκώς παρακαλούσα τδ θεδ νά πεθάνω γιά νά πάψω νά βασανίζωμαι καί νά βασανίζω καί τούς δικούς μου καί τδ σπίτι μου πού είχαν καταχρεωθεί χωρίς κανένα δφελος. Σάν τελευταία σανίδα σωτηρίας πήγα στδν Μπάρμπα Θανάση τδν Βλάχο. Μου Ικανέ μασσάζ έπί τρεις μήνες μέρα παρά μέρα, χωρίς καμμία άπολύτως καλλιτέρευσι.

Έπί Ινα χρόνο μία γειτόνισσά μου, ή Κα Καίτη Μπένου πού έθεραπεύθη άπδ ανίατο δισκοπάθεια με Χειρορακτική καί Φυ­σιοθεραπευτική άπδ τδν Δρα Δημ. Χρόνη μέ έπίεζε νά έπισκεφθώ τδν Δρα Χρόνη. Δέν μέ άφηνε δμως δ σύζυγός μου καί οί δικοί- μου συγγενείς καί γνωστοί πού δέν πίστευαν πιά σέ καμμία Θερα­πεία. Ακόμη καί Ινας γιατρός πού τδν ρώτησα τή γνώμη του μου είπε «Βρέ Εύσταθία, τόσα χρόνια χρησιμοποιήσαμε τδ βαρύ πυροβολικό καί δέν κάναμε τίποτε, καί θά σέ θεραπεύσουν οί σφεντόνες;» Άφοΰ έξήντλησα τά πάντα καί τδν Βλάχο, άπεφά- σισα νά δοκιμάσω τις «σφεντόνες!!!» Πήγα λοιπόν στδν Δρα Δημ. Χρόνη, ’Επιστήμονα Φυσιοθεραπευτή, καί Δόκτορα Χειροπρα­κτικής πού Ισπούδασε τις ’Επιστήμες αύτές στήν ’Αμερική, στήν δδδ Σταδίου 54. Καί τδ θαύμα Ιγινε άπδ τις «σφεντόνες» πού εθαυματούργησαν. Μέσα σέ πέντε μόνον μήνες Ιγινα καλά. Τδ σώμα μου ανορθώθηκε, ή σκολίωσις τής σπονδυλικής μου στήλης έξηφανίσθη, περπατώ καί τρέχω καί σκύβω καί έργάζομαι στις δουλειές τού σπιτιού μου χωρίς καμμία δυσκολία. Κοιμάμαι τώρα περίφημα, οί πόνοι έξηφανίσθησαν άπδ τά πόδια μου καί τή μέση μου. Τδ πόδι μου Ιγινε έντελώς φυσιολογικό καί άνέκτησε δλη του τήν κινητικότητα. Ό Δόκτωρ Δημ. Χρόνης μοΰ έφήρ- μωσε έπί πεντάμηνον Χειροπρακτική τρεις φορές τήν έβδομάδα, κινησιοθεραπεία, μασσάζ μέ δονήσεις, Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή ήπείας μορφής μέ φρουτοδίαιτες, ώμοδίαιτες - ώμά σαλατικά καί φρούτα, μικρές νηστείες μέ νερό μόνον, διαρκείας μιάς ώς τριών ημερών, άτμόλουτρα, λουτρά μέ άλατα θείικού μαγνησίου, διά­

136

φορα ροφήματα, ώμούς χυμούς χόρτων, ειδικές Αναπνευστικές Ασκήσεις θαλάσσια λουτρά, ήλιόλουτρα, άερόλουτρα. Εύγνωμονώ τΙς μεγάλες Επιστήμες τής Χειροπρακτικής καί Φυσιοθεραπευ­τικής για τά Θαυματουργικά τους άποτελέσματα καί τήν Απί­στευτη θεραπεία μου. θερμά ευχάριστά) τόν Δρα Χρόνη καί τόν έποπτεύσαντα ιατρό κ. Γ. Γκόνο που χωρίς τή συνδρομή τους θά πέθαινα Ανάπηρη.

Μετά τιμής ΕόσταΘία σύζ. Έμμ. Κουτσουκιοΰ, ΓρηγορίουΚυδωνιών 72, Αιγάλεω ’Αθηνών.

♦**

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙ­ΚΗΣ. ΙΣΧΥ ΑΣ - ΡΙΖΙΤΙΣ - ΟΣΦΥΑΛΓΙΑΙ - ΠΟΝΟΙ - ΣΟΥ­

ΒΛΙΕΣ - ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ ΔΕΞΙΟΥ ΠΟΔΙΟΥ, ΑΝΙΑΤΟΙ.

Ή κατωτέρω έπιστολή έστάλη παρά του Νομικού Συμβούλου τού Κράτους Κου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΛΕΚΚΑ, τότε Διευθυντοΰ τού Λαϊκού Νοσοκομείου ’Αθηνών καί τού Νοσοκομείου Νέας ’Ιωνίας. (’Αναδημοσιεύεται άπό τό 10ο τεύχος τού περιοδικού μας «ΣΑΛ­ΠΙΣΜΑ ΥΓΕΙΑΣ»).

Φίλε κύριε Χρόνη,

Αισθάνομαι τήν ύποχρέωσιν νά σας έκφράσω διά τής πα- ρούσης τάς θερμάς εύχαριστίας μου διότι, διά τής έφαρμογής τής ύμετέρας μεθόδου τής διαίτης καί Χειροπρακτικής, άπηλλάγην άπό τούς πόνους καί έθεραπεύθην έκ τής Εσχυάδος έκ τής όποιας άπό τριμήνου καί πλέον ύπέφερσν, χωρίς νά καταστή δυνατόν νά θεραπευθώ παρ’ δλον βτι ύπεβλήθην εις δλας τάς φαρμακευτικάς θεραπείας, διαθερμίας κλπ. Κατόπιν τούτου, πιστεύω δτι ή Ιφαρ- μογή τής Φυσιοθεραπείας καί είδικώτερον τής διαίτης καί Χει­ροπρακτικής εις παρόμοιας παθήσεις, Αποδίδει πράγματι θαυμα­τουργικά άποτελέσματα.

Μετά τιμής ’Αλέξανδρος Λέκκας, Νομ. Σύμβ. τού Κράτους.

137

ΙΕΡΟΠΟΙΗΣΙΣ ή ΣΥΜΦΥΣΕΙΣ ΤΟΓ 5ου ΟΣΦΥΪΚΟΥ ΣΠΟΝ­ΔΥΛΟΥ, ΙΣΧΥΡΑ! ΙΣΧΥΛΛΓΙΛΙ, ΜΕΤΛΤΟΙΙΙΣΙΣ ΣΠΟΝ­ΔΥΛΩΝ, ΣΥΓΧΗ, ΑΡΘΡΙΤΙΣ, ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

3,5 ΕΤΩΝ, ΑΝΙΑΤΟΙ

Άριθ. 15.100

ΕΝΟΡΚΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ

Έν Άθήναις καί έν τφ μεγάρψ του Συμβουλίου Επικράτειας (Παλαιά ’Ανάκτορα) ένθα κληθείς μετέβην σήμερον τήν εικο­στήν έκτην του μηνός Μαρτίου του χιλιοστού έννεακοσιοστού πεν­τηκοστού έβδόμου 1957 έτους, ήμέραν Τρίτην, ένώπιον Ιμοΰ τού Συμβολαιογράφου καί κατοίκου ’Αθηνών Ίωάννου Έμμ. Καρα- βάσσου, έδρεύοντος ένταύθα, παρουσία καί του έπί συμπράξει πρυσληφθέντος Συμβολαιογράφου καί κατοίκου ’Αθηνών ’Επα­μεινώνδα Παναγιώτου Τριάντου, έδρεύοντος ένταύθα, γνωστού μοι καί μη έξαιρετέου, ενεφανίσθη ό γνωστός μοι καί μή έξαιρε- τέος κ. Ροΐκος Ε. Νικολαίδης, Σύμβουλος τής ’Επικράτειας, κά­τοικος ’Αθηνών, Δημ. Καλλιφρονά άριθ. 65, έτών 50 γεννηθείς έν Σάμψ, Έλλην υπήκοος καί χριστιανός δρθόδοξος, Ιπιδείξας τό ύπ’ άριθ. 411) 4τ δελτίον ταυτότητας Ζ' ’Αστυνομικού τμή­ματος ’Αθηνών, δστις θείς τήν δεξιάν αύτοΰ έπί τού ίερού Εύαγ- γελίου έδωσε τόν κάτωθι δρκον: «’Ομνύω είδώς κάλλιστα τάς εις τήν ψευδορκίαν έπιβαλλομένας ποινάς δτι από τριών καί ήμίσεως έτών ύποφέρω έξ ίσχυρας ίσχυαλγίας. Συνεβουλεύθην διαφόρους ιατρούς καί κατέφυγα είς τα συνήθη φάρμακα έσωτερικά καί έξω- τερικά, ενέσεις, έντριβάς κλπ. Μετά μακράν περίοδον άλγους, βά­ρους τού αριστερού ποδός, αίμοδιάσεως, ή πάθησίς μου έσημείω- σεν υφεσιν τινά. ’Αλλά άπό τού ’Ιανουάριου παρελθόντος 1956 έτους ή κατάστασίς μου έχειροτέρευσεν. Πόνους δριμυτάτους ή- σθανόμην χωρίς ανάπαυλαν είς διάφορα σημεία τού ποδός. Προσ- έφυγον είς δρθοπεδικούς, νευρολόγους καί παθολόγους τής πό- λεώς μας οί όποιοι μοί. συνέστησαν άκτιναβολίας, διαθερμίας, άμ- μόλουτρα, ένέσεις, έσωτερικά φάρμακα, είς ά ύπεβλήθην χωρίς καμμίαν βελτίωσιν. Δύο ακτινοσκοπήσεις ένεφάνισαν, κατά τό λέγειν των Ιατρών, ίεροποίησιν ή συμφύσεις τού πέμπτου :όσφυΐ-

138

κοϋ, μετατόπισιν .σπονδύλων, σύγχη, άρθρίτιοα, δισκοπάθειαν. ΜοΙ έγένετο λόγος καί περί ένδεχομένης έγχειρίσεως, ήν άλλοι μοί άπέκλειον ώς έπικίνδυνον ή άδύνατον. Φίλος Ιατρός μοί είπεν δτι ή πάθησίς μου ή το ανίατος καί πρέπει νά κάμω ύπομονήν, μοί υπέδειξε μόνον νά λαμβάνω έαωτερικόν τι φάρμακον δραστικόν πρός μερικήν άνακούφισίν μου. Κατά σύστασιν έτέρου ίατροΰ άρτι έπανακάμψαντος έξ Εσπερίας, ύπεβλήθην είς, απόλυτον κα- τάκλισιν διαρκείας δυόμισυ μέχρι τριών έβδομάδων. ’Από τής πρώτης Ιβδομάδος ή κατάστασίς μου έχειροτέρευσεν, οί πόνοι ήσαν άφόρητοι. Διέκοψα τήν θεραπείαν χωρίς νά αισθανθώ καμ- μίαν άνακούφισίν. “Εχασα τόν δπνον μου καί τήν ψυχικήν μου ήρεμίαν. Κατά τήν έγερσίν μου οί πόνοι έπί δέκα λεπτά ένετεί- νοντο. Ήναγκαζόμην νά κάνω διαρκώς Ιντριβάς νύκτα καί ή- μέραν χωρίς άνακούφισίν. Τό ήθικόν μου έκλρνίσθη βαρύτατα διότι δέν έβλεπα τέλος τών δεινών μου. ΕΙχον άκούσει περί τών καταπληκτικών αποτελεσμάτων τής Χειροπρακτικής. Κατά σύ- στασιν φίλου μου ίατροΰ κατέφυγον είς τόν κύριον Δημήτριον Χρό- νην, δ όποιος δέν είναι μόνον διπλωματούχος χειροπράκτωρ άλλά καί φυσιοθεραπευτής. Άνέλαβε, κατόπιν γνωματεύσεως, έγκρί- σεως καί παρακολουθήσεως έπιστήμονος ίατροΰ, τήν περίπτωσίν μου άπό του τέλους Φεβρουάριου τρέχ. έτους μέ άπόλυτον αισιο­δοξίαν καί πίστιν. Άκτινοσκοπήθην, κατά σύστασίν του, καί είς τούς δύο πρώτους αύχενικούς σπονδύλους, οί όποΤοι παρουσίαζαν ποιάν τινά μέτατόπισιν. Μέ μαλάξεις συστηματικάς περί τήν όσφύν καί καθ’ δλην τήν σπονδυλικήν στήλην μέχρι τοΰ αύχένος δι’ ήλεκτρικής συσκευής καί διά τών χειρών άνάταξιν τών άνω αύ- χενικών σπονδύλων, μέ Ιβδομαδιαίάν φρουτοφαγίαν καί ήμερη- σίαν άπόλυτον νηστείαν, συνδυαζόμενα μέ καταλλήλους διανοητι- κάς άσκήσεις συστηματικώς έφαρμοζομένας, άπό του πρώτου δεκαημέρου τής θεραπείας άνεκουφίσθην. Οί πόνοι ήλαττώθησαν καί έν τέλει έπαυσαν Ιντελώς. Έπανεϋρον τόν ήρεμον δπνον μου καί τήν ψυχικήν μου γαλήνην. Τό ήθικόν μου έτονώθη καί ή χαρά τής έργασίας καί ή ζωτικότης μου έπανήλθον μέ νέαν ολως έντασιν. Ή πνευματική μου δύναμις καί ή διαύγεια δξύνθησαν. Σήμερον, μόλις1 αισθάνομαι δτι τό άριστερό μου πόδι μειονεκτει άκόμη έναντι τού άλλου, καί είναι τοϋτσ φυσικόν μετά υπέρ τρι-

139

ετεΐς αισθητικές διαταραχές. Είμαι δμως βέβαιος δτι σύν τφ χράνψ θέ έπανέλθη εις τήν φυσικήν του κατάστασιν. Ή όρθοστα- σία και τδ βάδισμα δέν μέ κουράζουν πλέον. Ή στροφή ή ή κάμ- ψις του κορμού μου γίνεται εύχερέστερον καί χωρίς πόνους. Τήν καταπληκτικήν ταύτην βελτίωσιν τής καταστάσεώς μου αποδίδω είς τήν έπέμβασιν καί μόνον του άκαμάτου καί ίδεολόγου τούτου Ιπιστήμονος, δ όποιος μέ συγκινοϋσαν προθυμίαν θέτει τάς πο­λυτίμους γνώσεις του πρός άνακούφισιν τών πασχόντων. Είναι διά τοΰτο άξιος εύγνωμοσύνης καί έμερίστου ύποστηρίξεως. Τά άνωτέρω καταθέτω χωρίς ούδεμίαν υπερβολήν καί έν πάση άν- τικειμενικδτητι. Οδτως είη μοι δ θεός βοηθός καί τδ Ιερόν αύτοϋ Εόαγγέλιον. Τή αιτήσει του καί πρδς πίστωσιν τούτων συνετάγη ή παρούσα, δι’ ήν είσεπράχθησαν τέλη καί δικαιώματα δραχμαί έβδομήκοντα (70), ήτις άναγνωσθεΐσα ευκρινώς καί Ιντόμως είς έπήκοον πάντων καί έπιβεβαιωθεΐσα ύπογράφεται νομίμως καί είς τα δύο φύλλα έξ ών άπετελέσθη, παρ’ δλων καί έμοΟ τού Συμ­βολαιογράφου. '

Ό δρκισθείς Ροίκος Νικολαίδης. ΟΕ Συμβολαιογράφοι, Ε. Τριάντος, Ίωάν. Καραβάσσος (Τ.Σ.). ’Ακριβές άντίγραφον Άθήναι αύθημερόν. Ό Συμβολαιογράφος ’Αθηνών, Ίωάν. Καραβάσσος.

***

ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΗΜΙΠΛΗΓΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΠΤΑ ΕΤΩΝ - ΑΤΡΟΦΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΟΥ - ΣΤΡΑΒΙ- ΣΜΟΣ - ΠΑΡΑΛΥΣΙΣ ΚΑΙ ΑΤΡΟΦΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΔΙΟΥ - ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ - ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΙΣ

Πρδς τδ Περιοδικόν «Σάλπισμα 'Υγείας» Ναϊάδων 25, Π. Φάληρον. Καταχωρίσατε παρακαλώ στδ Ιγκριτο περιοδικό σας τήν άκόλουθη περίπτωσι θεραπείας αύτόχρημα θαυματουργικής του επταετούς υιού μου Γεωργίου.

Ό τοκετός μου στδ παιδί μου αύτδ ήταν άνώμαλος καί δύ­σκολος καί τδ παιδί έξήχθη μέ χρήσι άπδ τδν ίατρδ μετάλλινων λαβίδων- φόρσεπς - βρεφουλκοϋ. Κατά τήν έπέμβασι αύτή τδ βρέ­

140

φος Ιτραυματίσθη στόν δεξιό κρόταφο καί κατά τήν γνωμάτευσι τών Ιατρών έκ του τραυματισμού τούτου έδημιουργήθη έσωτερική Ιγκεφαλική αιμορραγία. Άπό τής γεννήσεως ένεφανίσθησαν καί Ισυνεχίσθησαν μέχρι ς ήλικίας έπτά έτών, ήτοι πρό έπταμήνου, σπασμοί, ήμιπληγία τού άριστεροΰ τμήματος τού σώματος, άτρο- φία τού άριστεροΰ χεριού, χαμήλωμα τού άριστεροΰ ώμου, παρά- λυσις καί άδυναμία τού άριστεροΰ χεριοΰ, άδυναμία βαδίσματος, αταβισμός, σμίκρυνσις καί δυσκινησία τοΰ άριστεροΰ δφθαλμοΰ, άδυναμία δμιλίας — Ιπρόφερε μόνον δλίγας λέξεις, άλλά καί σ’ αύτές παρέλειπε συλλαβές καί τά περισσότερα σύμφωνα δέν τα πρόφερε καθόλου, ούτε μποροΰσε νά σχηματίση μιά φράσι, τό σεξουαλικό του δργανο ήταν έντελώς άτροφικό καί τό παιδί ήταν διανοητικώς καθυστερημένο. Έπί έπτά χρόνια τό πήγαμε παντοΰ, σέ παθολόγους, σέ νευρολόγους, σέ δρθαπεδικούς καί έκάμαμε δ,τι ή έπιστήμη έπέβαλε, χωρίς κανένα άποτέλεσμα. Τή συστάσει της συγγενοΰς μου Κας Ελένης Λυμπεροπούλου άπό τή Νέα Σμύρνη, πού έθεραπεύθη άπό δισκοπάθεια μέ Χειροπρακτι­κή — Φυσιοθεραπεία καί πού γράμμα της δημοσιεύσατε στό 9ο τεΰχος τοΰ περιοδικοΰ σας, έπεσκέφθην τόν Επιστήμονα Φυσιο­θεραπευτήν, Δρα Χειροπρακτικής καί Σαηεντόλοτζιστ κ. Δημ. Χρόνην, στό Π. Φάληρο. Μέ έστειλε πρώτα στό γιατρό καί πήρα γνωμάτευσι δτι ή περίπτωσις τοΰ υίοΰ μου χρειάζεται Φυσιοθε­ραπευτική Αγωγή καί ύστερα στόν άκτινολόγο γιά άκτινογραφίες τής άνω αύχενικής μοίρας. Άπό τις άκτινογραφίες αύτές άπεδεί- χθη μετατόπισις τών πρώτου καί δευτέρου αύχενικών σπονδύ­λων. Ύπό Ιατρικήν παρακολούθησιν, έπί έπτά μήνες δ υιός μου υπεβλήθη άπό τόν κ. Χρόνην σέ Χειροπρακτική τρεις φορές τήν έβδομάδα, είδική φυσιοθεραπευτική δίαιτα καί σέ λίγες άσκήσεις Παιδικών Διανοητικών. Καί τό άποτέλεσμα αότών τών έφαρμο- γών ήταν άπίστευτο. Εντός έπτά μηνών ή δμιλία τρΰ παιδιοΰ μου έγινε έντελώς φυσιολογική καί σήμερα, 8χι μόνον μιλάει περί­φημα άλλά καί τραγουδάει. Τό σεξουαλικό του δργανο έγινε έντελώς φυσιολογικό άπό τούς πρώτους δύο μήνες. Τό μάτι του έγ ινε . έντελώς φυσιολογικό. Τό άριστερό άτροφικό χέρι έγινε έντελώς φυσιολογικό καί άνεπτύχθη δπως άκριβώς καί τό δεξιό

.του. χέρι. Ό άριστερός του ώμος έπήρε τό ύψος τοΰ δεξιοϋ ώμου

καί τό πόδι του τό αριστερό τό χρησιμοποιεί σήμερα άπείρως καλλίτερα, άκόμη και ποδήλατο κάνει καί περπατάει καί τρέχει, τό αριστερό χέρι δυνάμωσε καί βαθμιαίους άνακτά τή φυσιολογική του δύναμι, ένώ ταυτοχρόνως ή διανοητική του άνάπτυξις Ιφθασε τό φυσιολογικό. Αυτά σάς τά γράφω γιατί πάρα πολλά άλλα παι­δάκια βρίσκονται στήν ίδια κατάστασι μέ τό παιδί μου καί α­σφαλώς μπορούν νά βοηθηθούν μέ αυτές τις έφαρμογές. Είμαι ευγνώμων, καί δ σύζυγός μου στίς μεγάλες αύτές Ιπιστήμες τής Χειροπρακτικής καί Φυσιοθεραπείας γιά τό μεγάλο αότδ καλό πού Ικαμαν στδ παιδί μου, ευχαριστώ δέ θερμώς τόν Δρα Δημ. Χρόνην γιά τά άλτρουϊστικά του αισθήματα καί τήν άφοσίωσί του στη βοήθεια του παιδιού μου. Δέν θά μπορούσαν οί Ιπιστήμες αυτές νά χρησιμοποιηθούν σέ μεγάλη κλίμακα άπό τά Νοσοκο­μεία μας καί τούς γιατρούς γιά νά ευεργετηθούν τόσοι άνίατοι άρρωστοι; Δέν θά μπορούσαν νά διδαχθούν στη Σχολή Βοηθών Φυσιοθεραπέίας πού λειτουργεί σήμερα στό Λαϊκό Νοσοκομείο ’Αθηνών;

Νέα Σμύρνη τή 31 Μαΐου 1958. Ή εύγνωμονούσα μητέρα Σ. Π. Κυριαθοπούλου, Δαρδανελίων 156, Νέα Σμύρνη, ’Αθηνών.

***

ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΓΟΚΑΡΔΙΟΓ ΜΕ ΔΓΟ ΠΡΟΣΒΟΛΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΝΔΑΡΤΗΡΙΤΙΔΟΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΔΓΟ ΕΤΩΝ

Πρός τήν Διεύθυνσιν τού Περιοδικού «ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΓΓΕΙ- ΑΣ» Ναϊάδων 25 — Παλαιόν Φάληρον.

Παρακαλώ δπως εύαρεστούμενοι καταχωρήσετε στό έγκριτο περιοδικόν σας τά κάτωθι, σχετικά μέ τήν πάθησί μου:

Κατά τό τέλος τού 1958 Ιπαθα καρδιακή προσβολή, ήτοι έμφραγμα 'τού δπισθίου τοιχώματος τής άριστεράς κοιλίας τού μυοκαρδίου, πάθησι πολύ σοβαρά άπό τήν δποία μόλις διέφυγα τόν θάνατο. Μέ φορείο μέ πήγαν στό Νοσοκομείο δπου παρέμεινα έν άκινησία έ*ί μήνα καί πλέον καί μέ Ινοσήλευαν έν συνόλφ2,5 μήνες σύμφωνα μέ τήν καθιερωμένη άπό τήν Ιατρική Ιπιστή- μη Εατροφαρ;ιακευτική τακτική. Κατά τό χρονικό αύτό διάστημα

142

τής νοσηλείας μου στο Νοσοκομείο διεπιστώθη δτι, εκτός άπό τό έμφραγμα μυοκαρδίου, είχα καί ένδαρτηρίτιδα τοΰ άριστεροϋ κάτω άκρου.

Μετά άπό 2,5 μήνες βγήκα άπό τό Νοσοκομείο, κατά εν­τολή δέ των Ιατρών που με κούραραν, δπως συνήθως, έπαιρνα τακτικά τά καθιερωμένα γιά την πάθησί μου φάρμακα, καί ά- κολούθησα ώρισμένη δίαιτα, προφύλαξι άπό έργασία, συγκι­νήσεις κ.λ.π.

Παρ’ δλα δμως αύτά, μετά παρέλευσι 14 μηνών άπό τής πρώτης καρδιακής προσβολής μου, ήτοι άρχάς τοΰ Ιτους 1955, έπαθα και δεύτερη, ήτοι έπέκτασι του άρχικοΰ έμφράγματος 'μυοκαρδίου.

Μεταφέρθηκα καί πάλι μέ φορείο στό Νοσοκομείο δπου πα- ρέμεινα νοσηλευόμενος έπί 20 ήμέρες μέ τήν καθιερωμένη τα­κτική άπό τήν ιατρική.

Βγήκα άπό τό Νοσοκομείο κατόπιν έντολής τών ιατρών, έπαιρνα τακτικά τά προβλεπόμενα γιά τήν πάθησί μου φάρμακα, καί πήγαινα κάθε μήνα στό Νοσοκομείο ώς έξωτερικός άσθενής, στό όποιο μοΰ έκαναν γενική Ιξέτασι (έξέτασις αίματος - προ­θρομβίνης —- πίεσις — ταλαντώσεις — ηλεκτροκαρδιογραφήματα κ .λ .π .).

Ή κατάστασις τής υγείας μου διατηρήθηκε κατά τό χρο­νικό διάστημα ενός έτους" άμετάβλητος, δηλαδή χωρίς έπιδείνωσι, τούτο δέ άπό τά φάρμακα καί ένέσεις πού έπαιρνα καί έκανα, αλλά καί χωρίς βελτίωσι. "Οπως ήτο φυσικό, ήμουν άνήσυχος πάντοτε γιά τήν υγεία μου δτι μελλοντικώς θά έχειροτέρευε, έφ’ δσον προσωρινώς διέτηρούμην άπό τά πολλά φάρμακα καί τίς ένέσεις.

Γιά τό λόγο αύτό, κατά τάς άρχάς τοΰ 1956, δτε κατά πρώ­τον έμαθα δτι είναι στό Παλ. Φάληρο δ διακεκριμένος έπιστή- μων Φυσιοθεραπευτής κ. Δημ. Χρόνης, κατέφυγα είς αυτόν καί άφοΰ είπα τήν περίπτωσι τής παθήσεώς μου, έζήτησα ν’ άκολου- θήσω θεραπεία σύμφωνα μέ τίς ύποδείξεις του.

Πράγματι, μοΰ συνέστήσε συμφώνως τφ νόμφ καί Ιξετά- : σθηκά πρώτα άπό Ιατρό ό δποίος έγνωμάτευσε ύπέρ τής έφαρμο- γής φυσιοθεραπευτικής άγωγής είς τήν περίπτωσι μου καί συν-

143

εννοήθη καί παρήγγειλε σχετικώς είς τόν κ. Χρόνην, παρηκολού- θησε δέ συμφώνως τψ νόμφ, περιοδικώς, τήν έφαρμογήν τής φυ­σιοθεραπευτικής άγωγής ήν Ινέκρινε. Ταυτόχρονα καί κατά προ­τροπή του κ. Χρόνη έβγαλα άκτινοσκοπική πλάκα τοϋ αδχένος άπό τήν όποιαν έφαίνετο βτι είχαν Ιλαφρά μετατόπισι οί δύο πρώ­τοι σπόνδυλοι τής σπονδυλικής στήλης. Κατόπιν τούτου άκολού- θησα τήν έξής φυσιοθεραπευτική άγωγή:

Χ ε ι ρ ο π ρ α κ τ ι κ ή : Δύο φορές τήν Ιβδομάδα καί έπίχρονικόν διάστημα 3 μηνών μοΟ έκαμνε χειροπρακτική στή θέσι τών μετατοπισμένων σπονδύλων. Κάθε ήμέρα καί έπί χρονικόν διάστημα 5 μηνών μοί έγένετο πνευματοθεραπεία — SPIRIT HEALING.

'Όσον άφορά τή δίαιτα: Έπί ένα χρονικό διάστημα τό με­σημβρινό φαγητό ήτο άτμοβρασμένα χόρτα —χωρίς άλάτι— μέ λεμόνι καί λάδι καί λίγο σιταρένιο ψωμί. Τό βραδυνό φαγητό ήτο άπό ώμά χόρτα σαλάτα μέ λίγο φρούτο. Μία ήμέρα τής έβδο- μάδος ήτο φρουτοφαγία καί άλλη ήμέρα άπόλυτος νηστεία.

"Αλλο χρονικό διάστημα πάλι, μοΰ καθώρισε καί άκολού- θησα άπόλυτο ώμοφαγία, δηλαδή ώμά χόρτα, σαλάτα μέ λίγο λάδι καί λεμόνι (γεύμα καί δείπνο) καί λίγο σιταρένιο ψωμί ή ψητές πατάτες ή κάστανα, μόνον στό γεύμα. Πρόγευμα καθώρισε χα­μομήλι, λίγο μέλι καί μετά 1,5 ώρα φρούτο ζουμερό έποχής, έπί- σης κατ’ άλλα χρονικά διαστήματα είχα ώμοφαγία έπί τέσσαρες ήμέρες τήν Ιβδομάδα καί έπί τρεις, άπόλυτον νηστεία.

Ταυτόχρονα μέ τήν καθορισθεΐσα δίαιτα μού ύπεδείχθησαν καί έκαμα έφαρμογή κάθε μέρα τών κάτωθι φυσιοθεραπευτικών μέσων: μασσάζ - άερόλουτρα - λουτρά - περίπατοι - ήλιοθεραπεία βαθειές ρυθμικές άναπνοές - άναπνοές συγκρατήσεως (τρίς τής ήμέρας), άσκήσεις βαθείας χαλαρώσεως τού σώματος τρεις ώρες ήμερησίως, τρίς τής ήμέρας καί Ιπί χρονικό διάστημα άνά μίαν ώραν έκάστην φοράν - ύδροθεραπεία (περιτυλίξεις τού σώματος μέ υγρά σεντόνια που διαρκοΰσαν έπί 4—5 ώρας ώς πού νά στε­γνώσουν) - ύποκλυσμούς έπί 40 ήμέρας καθ’ έκάστην καί έπί 40 είσέτι ήμέρας, ήμέραν παρ’ ήμέραν, άπαξ δέ τής έβδομάδος άτμόλουτρο.

Κατά τό χρονικό διάστημα τού παρελθόντος Ιτοος συμμε- τέσχον στα, δωρεάν δια τό κοινόν 'Ομαδικά Διανοητικά (Σαηεν- τόλοτζυ) τά όποια έκαμε δ κ. Χρόνης στους Τρεις 'Ιεράρχας καί σέ άλλη μία Όμάδα Διανοητικών. Επίσης κατά τό παρελθόν κα­λοκαίρι έκαμα σταφυλοθεραπεία έπί 21 ήμέρας.

Μέχρι σήμερα εξακολουθώ καί έφαρμόζω τά πλεΐστα άπό τά ανωτέρω φυσιοθεραπευτικά μέσα.

’Αποτέλεσμα τής μέχρι σήμερον έφαρμοσθείσης φυσιοθερα­πευτικής αγωγής είναι ότι ή κατάστασις τής ύγείας μου έβελ- τιώθη σημαντικώς, αισθάνομαι, έργάζομαι και κινοΟμαι ώς έντε- λώς φυσιολογικός άνθρωπος μέ τό ηθικό μου αναπτερωμένο καί άριστον καί ούδεμίαν ένόχλησιν ήδη αισθάνομαι, καίτοι διέκοψα τά φάρμακα άφ’ δτου πρό ένάμισυ έτους άκολούθησα τή φυσιο­θεραπεία. Είμαι άπολύτως βέβαιος δτι μέ τή φυσιοθεραπευτική άγωγή πού άκολουθώ, ή προξενηθεΐσα στόν δργανισμό μου βλά­βη Ικ τής παθήσεως, καίτοι σοβαρωτάτη καί έκφυλιστική, μέ την παρέλευσι του χρόνου θά ίαθή εντελώς.

Αισθάνομαι ύποχρέωσι νά ευχαριστήσω δλοψύχως, πρώτα Τόν Πανάγαθο θεό διότι μου έδειξε τό δρόμο καί μέ δπλισε μέ δύναμι νά ακολουθήσω τή φυσιοθεραπεία, ευθύς δέ κατόπι τόν απόστολο πρός διάδοσι στόν τόπο μας τής φυσιοθεραπείας, δια­κεκριμένο καί άκούραστο έπιστήμονα φυσιοθεραπευτή κ. Δημ. Χρόνην δ όποιος μέ βοήθησε μέ τή φυσιοθεραπεία γιά τή βελτίωσι τής ύγείας μου.

Εύχομαι ή μεγάλη καί φωτεινή αύτή έπιστήμη τής Φυσιο­θεραπείας καί Χειροπρακτικής νά είσαχθή στά Πανεπιστήμιά μας καί νά έπικρατήση πλήρως, δτε θά είναι ή σωτηρία τής πα- σχσύσης ανθρωπότητας.

Άμφιθέα Παλ. Φαλήρου 24 ’Ιουνίου 1957.Μετά τιμής Κων) νος Όρφανάκος Μοίραρχος έ. ά. 'Αγ.’Αναργύρων - Φαληρέως 84 - Άμφιθέα Π. Φαλήρου.

***ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ - ΣΠΟΝΔΓΛΟΑΡΘΡΙΤΙΣ

Πρός τό Περιοδικόν ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΓΓΕΙΑΣ Κορυδαλλός 15-1-63 ’Αθήνας

Παρακαλώ δπως εύαρεστηθήτε καί καταχωρήσητε τήν πε-

145

ρίπτωσιν άσθενείας ¡ίου καί θεραπείας τούτης.Πρό 2,5 Ιτών ήσθάνθην πόνον εις τόν αστράγαλον καί τήν

κνήμην τού Αριστερού ¡του ποδός. Ή τοπική διάγνωσις ήτο σπον- ουλοαρθρίτις καί δισκοπάθεια. Κατέφυγα είς ρευματολόγους, όρ- θοπεδικούς καί νευραχειρουργούς χωρίς ή κατάστασίς μου μέ τήν φαρμακευτικήν αγωγήν τήν δποίαν μοΰ συνιστοϋσαν νά βελ- τιωθή. Άντιθέτως μήνα μέ μήνα έχειροτέρευε, Ιφθασα δέ είς τό σημεΐον τόν ’Οκτώβριον π.έ. νά πονώ αφόρητα.

Κατ’ εύτυχή σύμπτωσιν τόν Ν) βριον π. I. ένας έξάδελφός μου μέ συνέστησε είς τόν Δρα Δημ. Χρόνην παρά τψ δποίφ καί άρχισα νοσηλείαν. Ή νοσηλεία αυτη συνίσταται είς χειροπρακτι­κήν καί ώμοδίαιταν, ύποκλυσμούς, άτμόλουτρα, λουτρά μέ άλατα θειϊκοϋ μαγνησίου. Συνεχίζω βέβαια τήν νοσηλείαν άλλά ή κα- τάστασίς μου έχει βελτιωθή είς σημεΐον πού νά μή πονώ σχεδόν καθόλου καί νά περιπατώ έλεύθερα Ινώ πρίν μου ήτο άδύνατον νά βαδίσω έστω καί 100 μέτρα.

Είμαι υποχρεωμένος καί δημόσια διά του άγαπημένου μου περιοδικού «ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΓΓΕΙΑΣ» νά διατυμπανίσω τά αγαθά αποτελέσματα τής Ιφαρμοσθείσης ύπό τού Δρος Δημ. Χρόνη θε­ραπείας καί νά έκφράσω πρός αύτόν τάς θερμάς μου ευχαριστίας, καθώς καί είς τόν γνωματεύσαντα ιατρόν κ. Καράβην.

ΣΩΤ. ΦΙΟΡΕΤΟΣ, Λογιστής, Δελφών 17 Τηλ. 42-046Κορυδαλλός.

***

ΣΠΟΝΔΥΛΟΑΡΘΡΙΤΙΣ - ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ - ΙΣΧΓΑΛΓΙΑ ΔΡΙΜΕΙΣ ΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΠΟΔΙΟΥ - ΔΥΝΑΤΟΙ

ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ

Πρός τόν Άξιότιμον Κύριον Δημήτριον Χρόνην, Δρα Φυ­σιοθεραπευτήν, Χειροπράκτορα κλπ.

Παρακαλίν καταχωρήσατε είς τό έγκριτον Περιοδικόν σας τά κάτωθι:

Πάσχων άπό δεκαπενταετίας έκ Σπσνδυλοαρθρίτιδος ή δ- πόία έφερε δυσκολίας είς τάς κινήσεις τής κεφαλής καί πονοκε­

146

φάλους ώς καί έκ δισκοπάθειάς, ίσχυαλγίας, πόνων τού δεξιού έιοδιοΰ, είχον καταφύγει τότε εις παντοειδείς διά φαρμάκων θε­ραπείας: Νοβαλζίν, άσπιρίνες, κλπ., άλλά δυστυχώς άνευ απο­τελέσματος τινός, έπίσης κατά σύστασιν των Ιατρών έκαμα ιαμα­τικά λουτρά τά δποΐα μέ ανακούφιζαν μέν, άλλά δέν μέ ¿θερά­πευσαν.

Κατά τάς άρχάς Ίανουαρίου I. I. ήρχισα θεραπείαν είς τδ ίατρεΐον σας, δπου μοϋ έφαρμόσατε τήν χειροπρακτικήν έπί των α ' καί β' αύχενικών σπονδύλων,\ οϊτινες είχον μετατοπισθεΐ ώς άπέδειξε ή γενομένη ακτινογραφία.

Ή θεραπεία τής σπονδυλοαρθρίτιδος πού μου έφαρμόσατε μαζί μέ τήν άλκαλικήν δίαιταν καί ώμοφαγίαν, έφερε, παρ’ δλο πού τδ χρονικδ διάστημα τής θεραπείας ήτο μικρδν -μηνιάϊον- μίαν σημαντικήν βελτίωσιν τής παθήσεώς μου του αύχένος καί τελείαν θεραπείαν τής δισκοπάθειας, ίσχυαλγίας καί τών πόνων του δε­ξιού ποδός, δι’ δ καί σάς ευχαριστώ τά μέγιστα.

Διατελώ μεθ’ ύπολήψεως, Γεώργιος Βαλσαμής, Συντ. Έθν.Τραπέζης, Τενέδου 30, 10-3-60 Άθήναι. Τηλ 871.486

***

ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ ΕΙΚΟΣΑΕΤΟΓΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ - ΚΗΛΗ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΓΛΙΟΓ ΔΙΣΚΟΓ

Πρδς τδν κ. Δημ. Χρόνην, Επιστήμονα Φυσιοθεραπευτήν καί Δρα Χειροπρακτικής.

’Αξιότιμε κ. Χρόνη,θεωρώ καθήκον Ιπιβεβλημένον δπως καί δημοσία έκφράσω

τήν πρδς Υμάς εύγνωμοσύνην μου, καθότι πάσχων έπί εικοσαε­τίαν έκ δισκοπάθειάς (κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου), κατέφυγον ώς ήτο φυσικόν είς τούς άρμοδίους έπιστήμονας, (ήτοι Παθο­λόγους καί δρθοπεδικούς), οί'τινες μόνον ταλανισμδν μοί άπέδωκαν παρά θεραπείαν. Έν τή άπελπισία μου, ώς έκ τής ύφής τής πα­θήσεώς μου, άπεφάσισα πολλάκις ϊνα τερματίσω τήν ζωήν μου ώς έπαχθή καί άφόρητον, δτε έξ άγγελιών διαφόρων έπιστημο- νικών συγγραφών καί διαφημιστικών περιοδικών (Σάλπισμα 'Γ-

147

γείας, 'Οδηγός Υγείας για δλους κ. δ. &.) ήξιώθην τής γνωρι­μίας Υμών, ήτις άπέβη δι’ έμέ πραγματική φορεύς ευτυχίας καί σωτηρίας. Μέ τάς πρώτας έπαφάς διεπίστωσα περιχαρής τδ θαδμα τής ακαριαίας καί σωτηρίου έπιδράαεως τής ύφ’ Υμών έξαγγελ- λομένης θαυματουργού Ιπιδράσεως τής Φυσιοθεραπευτικής καί Χειροπρακτικής επιστήμης σας. Βελτιουμένης δλονέν τής κλο- νισθείσης έκ των ταλαιπωριών υγείας μου, ήσθανόμην διαρκώς τήν ανάγκην δπως διακηρύξω τήν ευεργετικήν έπίδρασιν τών άποτελεσματικών έπεμβάσεών σας, διά τών δποίων ίαθείς πλήρως, αισθάνομαι έμαυτδν περιχαρή καί πλήρη αισιοδοξίας διά τό μέλ­λον, καί δ̂ ά τήν εύεργεσίαν ήν διά τής Επιστήμης Υμών επιδα­ψιλεύετε εις τούς ανθρώπους τούς δμοιοπαθεις πρός έμέ. "Οθεν θεωρώ καί πάλιν, ώς καί έν αρχή άναφέρω έμαυτδν ύπόχρεων δπως ευχαριστήσω Υμάς καί δημοσία διά τήν σωτήριον πρδς έμέ έπέμβασίν σας.

Μετά τιμής, Παναγιώτης Κατσώνης, ’Ασφαλιστής 'Αγίου Κωνσταντίνου 9. Τηλ. 526.375

**

ΧΡΟΝΙΑ ΔΓΣΚΟΙΛΙΟΤΗΣ - ΕΓΚΟΙΛΙΟΤΗΣ - ΠΟΝΟΙ ΚΟΙ­ΛΙΑΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ - ΣΠΟΝΔΓΛΟΑΡΘΡΙΤΙΣ - ΑΝΙΑΤΟΙ

’Αξιότιμε κ. Χρόνη, θεωρώ ίερδν καθήκον δι’ Ινδειξτν εύγνωμοσύνης νά σας

ζητήσω ώς χάριν νά δημοσιεύσητε είς τδ έγκριτον περιοδικόν σας τήν περίπτωσιν θεραπείας μου άπδ δύο βασανιστικές άσθένειές μου, μέ τήν πεποίθησιν, δτι πολλοί πάσχοντες άδελφοί μας έχουν νά ωφεληθούν.

Χρόνια πολλά βασανίζομαι άπδ χρονία δυσκοιλιότητα, έναλ- λασσομένην μέ ευκοιλιότητα καί ένοχλητικούς πόνους κατά τήν κοιλιακήν χώραν.

Κατά τδν Νοέμβριον δέ του έτους 1959 προσεβλήθην καί άπδ Σπονδυλοαρθρίτιδα μέ πόνους άφορήτους Ιδίως είς τούς σπον­δύλους του τραχήλου. Ένοσηλεύθην τότε είς έν άπδ τά σοβαρώ- τερα ιδρύματα τής Πρωτευούσης, δπου έτυχον μεγάλης περιποι- ήσεως έπί' ψε ΐς σχεδόν μήνας. ’Ενέσεις έσωτερικά φάρμακα, φω-

148

τόβολίες. άκτινοβολίες, μασσάζ, δλον αυτό τό διάστημα, ούδεμίαν βελτίωσιν έπέφεραν. Τό βέρος τοδ 1960 έκαμα θερμά λουτρά είς Αιδηψόν, τό 1961 θαλάσσια, τό 1962 πάλιν θερμά είς τά περί­φημα ιαματικά νερά Στάχτης Ναυπακτίας, χωρίς πάλιν άποτέ- λεσμα.

Κατά Θεϊκήν σύμπτωσιν την 21 Φεβρουάριου τρέχοντος Ιτους είς τήν αίθουσαν του ευαγούς Ιδρύματος τών «Τριών Ι ε ­ραρχών» δπου έκάστην Πέμπτην παρακολουθώ ένα σπουδαΐον θρησκευτικόν κήρυγμα τοδ Ίεροκήρυκος κ. Δημ. Παναγοπούλου, έπεσε στά χέρια μου ένα φέϊγ βολάν μέ είδοποίησιν, δτι τήν 26ην ίδιου μηνός Φεβρουάριου, θά έκανε αρχήν διαλέξεών του ό άγνω­στός μου μέχρι τής ήμέρας έκείνης αξιότιμος κ. Δημ. Χρόνης. Μέ μεγάλο ένδιαφέρον παρηκολούθησα τήν πρώτην έκείνην διάλεξιν και έν συνεχεία τήν δευτέραν, τήν 5 π. μηνός Μαρτίου. Μετά 2 ήμέρας, ήτοι τήν 7 Μαρτίου ήμέραν Πέμπτην, έπεσκέφθην τόν κ. Δημ. Χρόνην είς τό Φυσιοθεραπευτικόν Γραφεΐον του καί άπό τής 9 Μαρτίου όπεβλήθην είς τήν ύπ’ αύτοϋ έφαρμοζομένην θεραπείαν.

’Από τήν πρώτην έπίσκεψιν μοϋ έφήρμοσε τό. σπουδαΐον σύστημά του τής Χειροπρακτικής καί αμέσως μέ τήν πρώτην έπέμβασιν έννοιωσα διαφοράν έπί τά βελτίω είς τόν τράχηλόν μου. Έκτοτε τρεις φορές τήν έβδομάδα ό ίδιος έφαρμόζει τήν Χει­ροπρακτικήν του, κινησιοθεραπείαν καί, Δόξα τφ θεψ, ή βελτί- ωσις μέχρι σήμερον είναι είς άριστον σημεΐον.

Συγχρόνως, άπό τής πρώτης ήμέρας τής γνωριμίας μου μέ τόν κ. Δημ. Χρόνην ήρχισα καί τήν φυσιοθεραπευτικήν δίαιτάν του μέ φρουτοδίαιτες, ώμά σαλατικά καί φρούτα, μικρές νηστείες, μέ ώμους χυμούς χόρτων καί μέ χυμούς τών ύπερόχων φρούτων τής Πατρίδος μας. Διανύω σήμερον τήν όγδόην έβδομάδα τής νέας αύτής διαίτης. Δέν εδρίσκω λόγους νά ευχαριστήσω τόν ά- ξιότιμον κ. Δημ. Χρόνην διά τήν μεγάλην εύεργεσίαν πού τοϋ ό- φείλω. "Ολαι αί κοιλιακαί Ινοχλήσεις έπαυσαν. Καίτοι άγω τό 76ον έτος τής ήλικίας μου, ό γεροντικός δργανισμός μου άνεκου- φίσθη άπό τήν άπλήν αυτήν δίαιταν καί ή δυσκοιλιότης, ή ευ- κοιλιότης καί οί κοιλιακοί πόνοι άνήκουν πλέον είς τό παρελθόν.

149

Είς τό στομάχι μου οέν καταλαβαίνω καθόλου βάρος. Τρώγω δέ πάντοτε τίς ώμές μου σαλάτες, τά υπέροχα φρούτα, της πατρίδος μας, όχι γιά φρούτα, άλλά γιά φαγητό, τό μέλι μου, τδ όποιον έως τώρα μου ήτο βαρύ στό στομάχι, ένώ τώρα είναι βάλσαμο και ολίγες καλές έλιές, πάντα όμως ξαρμυρισμένες.

Δυό μήνες τώρα περίπου πάνε περίπατο οί καφέδες, τά τσά- για, τά γλυκίσματα, ή περίφημη άσπρη ζάχαρις μέ δλα τά προ­ϊόντα της πού είναι ό ύπ’ άριθ. 1 φοβερός έχθρός τής όγείας όλων τών ανθρώπων, όπως τετραγωνικώτατα μέ έπιστημονικά αδιάσει­στα 'ντοκουμέντα άπέδειξε ό κ. Δημ. Χρόνης εις τήν τρίτην διά- λεξίν του, πάλιν είς τήν αίθουσαν τών «Τριών Ιεραρχών», τήν έσπέραν τής 3 τρέχοντος μηνός ’Απριλίου. (Εύχής έργον θά ήτο» άν έτυπούτο είς ιδιαίτερον βιβλιαράκι, ή τόσον σπουδαία διάλεξις τού κ. Δημ. Χρόνη, διά τά δλέθρια κακά, πού κάνει στόν οργανι­σμό τού ανθρώπου, ή άσπρη ζάχαρι μέ δλα γενικώς τά παρά- γωγά της).

Ευχαριστών θερμότατα διά τήν φιλοξενίαν τής δημοσιεύσεως αισθάνομαι ιερόν καθήκον νά εύχαριστήσω καί αδθις τόν κ. Δημ. Χρόνην, διότι όλως άνελπίστως συνετέλεσε νά θεραπευθώ από τάς δύο αύτάς βασανιστικάς άσθενείας μου. Δέν θά παύσω δέ νά δια­φωτίζω δλα τά συγγενικά καί φιλικά μου πρόσωπα διά τά θαυ­μάσια αποτελέσματα τής φυσιοθεραπευτικής καί χειροπρακτικής μεθόδου τού κ. Δημ. Χρόνη.

Μετ’ έξαιρέτου τιμής Γ. Κωνσταντινόπουλος, Συνταξιούχος έκπαιδευτικός καί Μοναχός στήν Μονή Πετράκη, Στρατη­γού Τριγγέτα 5, Καλλιθέα ’Αθηνών.

ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΤΖΥ - ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ

ΡΟΙΚ0Σ ΚΙΚΟΛΑΊΆΗΣ, Σύμβουλος τής Επικράτειας.Πονοκέφαλοι - δυνατοί ίλιγγοι καί δυσκολία είσοδβυ σέ ό- χήματα, διαρκείας 50 έτών, έξαφανίζονται σέ ένα μήνα μέ

150

Σαηεντέλοτζυ - Διανοητικά.

Πρός τό Περιοδικόν Σάλπισμα Υγείας Ναϊάδων 25, Π. Φάληρον.

Δημοσιεύσατε σας παρακαλώ προς γνώσιν τού έπιστημονικού κόσμου καί των τυχόν ομοιοπαθών μου την κάτωθι περίπτωσίν μου.

’Από παιδικής ήλικίας και έπί ολόκληρη πεντηκονταετία είχα τις άκόλουθες δύο δυσκολίες μολονότι ούδόλως μέ ήμπόδισαν εις τήν σταδιοδρομίαν μου. Κατά πρώτον είχα δυσκολίαν νά τα- ξιδεύσω μέ αυτοκίνητο, τραίνο καί μέ κάθε μεταφορικό μέσον γε­νικώς. "Ηθελα νά είμαι κοντά στόν δδηγό, παραπλεύρως του καί νά Ιχω τό όχημα αγκαζέ, ώστε σέ στιγμή τυχόν κινδύνου νά τόν διατάξω νά σταματήση. Ήταν δέ άδύνατον νά καθίσω στό πίσω κάθισμα ή σέ άλλη θέσι γιατί αισθανόμουν μία διαρκή άγωνία καί ταραχή μήπως καί συμβή κανένα δυστύχημα καί Ιγώ δέν Ιχω τόν Ιλεγχο του αυτοκινήτου. Έπί 30 χρόνια, λόγω αυτής μου τής δυσκολίας, δέν έμπαινα σέ όχημα καί όταν ήτο άπόλυτος ανάγκη νά χρησιμοποιήσω μεταφορικόν μέσον ήμουν αναγκασμέ­νος νά χρησιμοποιήσω άγκαζέ αύτοκίνητον, καθήμενος πάντοτε παραπλεύρως τοϋ δδηγοϋ. Αύτό έδυσχέρανε τά μέγιστα τήν με- τακίνησίν μου καί τά ταξίδια μου γενικώς. Μέ 30 ώρες Σαηεν- τόλοτζυ έξηφανίσθη ή δυσκολία μου αύτή καί φέτος γιά πρώτη φορά χάρηκα τά ταξίδια καί τό Ελληνικόν τοπίον. Ή δευτέρα μου δυσκολία ήταν δυνατοί ίλιγγοι πού μέ κατελάμβαναν στήν περίεργη έπίμονη σκέψι ότι ή γή είναι πλανήτης πού στρέφεται περί έαυτόν καί περί τόν ήλιον. Καί αύτή ή δυσκολία μέ έβασά- νιζε σέ δλην μου τήν ζωή. Μετά τήν Σαηεντόλοτζυ άπηλλάγην δριστικώς καί άπ’ τή δυσκολία αύτή, υστέρα από 50 χρόνια. Ε ­πίσης μετά τις 30 ώρες Σαηεντόλοτζυ, κατά τάς συνεδριάσεις μας στό Συμβούλιο Επικράτειας, είχα τεράστια άντοχή καί μπορούσα νά έργασθώ άνέτως καί έπί δύο ώρες άκόμη άπό τή στιγμή πού κόπωσις κατελάμβανε τούς συνέδρους κατά τάς συνεδριάσεις, κό- πωσις πού κατελάμβανε καί έμέ άλλοτε, πριν κάμω Σαηεντόλοτζυ. Είμαι εύγνώμων στή μεγάλη αύτή νέα έπιστήμη πού θάπρεπε ά- προκαταλήπτως νά τήν πλησιάσουν καί νά τήν χρησιμοποιήσουν αμέσως, τόσον οί ύποφέροντες δσον καί οΐ άρμόδιοι Ιπιστήμονες,

151

για νά βοηθήσουν καί έξαφανίσουν μέ άθώες άσκήσεις σωρείαν ψυχοσωματικόν δεινών που βασανίζουν σήμερα τήν κοινωνία μας.

Έν Άθήναις τή 8 Νοεμβρίου 1957.

Μετά τιμής ΡΟΙΚΟΣ ΝΙΚΟΑΑΙ'ΔΗΣ Σύμβουλος Επι­κράτειας.

Β Α Σ ΙΛ Ε ΙΟ Σ ΓΚΑΝΙΑΗΣ, Έντετ. Καθηγητής O bte νομικήςΣχολής Πανεπιστημίου Παρισίων (PARIS NORD)

Κον ΔΗΜ. ΧΡΟΝΗΝ, Επιστήμονα Φυσιοθεραπευτήν, Δρα Χειροπρακτικής, Σαηεντόλοτζιστ ’Ήβης 23, Παλ. Φάληρον.

’Αξιότιμε κύριε Χρόνη, θεωρώ ύποχρέωσίν μου άφ’ ένός μέν να σάς εύχαριστήσω θερμώς διά τήν λίαν θετικήν συμβολήν σας είς τήν άνανέωσιν τού ψυχοδιαναητικοϋ μου κόσμου, άφ’ έτέρου δέ να έκθέσω τά όφέλη τα όποια άπεκόμισα άπό τάς άτομικάς συνεδριάσεις Σαηεντόλοτζυ..

Ή πνευματική κόπωσις (παρά τάς έπί δίμηνον διακοπάς έν Έλλάδι), ή δποία μέ ήμπόδιζε νά αποπερατώσω μία σημαντική δι’ έμέ έπιστημονική μελέτη, ή είς μεγάλον βαθμόν ύπερτίμησις τών άντιξοοτήτων τής ζωής (παρά τήν συνεχή έκπλήρωσι τών έπιδιωκομένων σκοπών τόσον είς τόν έπαγγελματικόν τομέα, δσον καί είς τήν ιδιωτικήν μου ζωήν) , ή ίλλεψις έπαρκοΰς αύτοπεποι- θήσεως, ώς καί ή δυσχέρεια πρός κατανόησιν τών συνανθρώπων μου καί έπικοινωνίαν μέ αύτούς, ήσαν τά αίτια τά όποια μέ ώθη- σάν νά προστρέξω είς έσάς (τήν 14-9-1973) διά νά ζητήσω τήν βοήθειαν τής έπιστήμης σας.

Παρά τήν δυσπιστίαν τήν ; όποιαν έτρεφον κατ’ άρχάς πρός τήν Σαηεντόλοτζυ, 25 ώρες άτομικών. συνεδριάσεων ύπήρξαν ι­κανές δχι μόνον νά έξαλείψουν τά προαναφερθέντα έλαττώματα άλλά νά επιφέρουν συγχρόνως μία σημαντική βελτίωσι τής έν γένει ψυχοδιανοητικής μου ύπάρξεως.

Οϋτω: Ή πνευματική κόπωσις βχι μόνον έξηφανίσθη άλλά παρετήρησα μεγαλυτέραν δίαύγέιαν πνεύματός, Ιμπνευσιν καί διάθεσιν πρός έργάσΐαν. Έπανήρχισα τήν έπιστημονικήν μου με­

152

λέτην έργαζόμενος μέ πολύ ενχονον ρυθμόν έπιτυγχάνοντας λίαν σημαντικάς ποιοτικές καί ποσοτικάς Αποδόσεις.

Διά πρώ τψ φοράν εις τήν ζωήν μου απέκτησα τόσον με­γάλη αυτοπεποίθησή διάθεσιν πρός Ανάληψιν εύθυνών, δραστη­ριότητα καί πραγματικήν έπικοινωνίαν μέ τούς συναδέλφους μου. Ταΰτα συνετέλεσαν αποφασιστικώς εις τύ νά μου προταθσΰν, ύπό του επιστημονικού συμβουλίου, τόσον τής Οικονομικής Σχολής (δπου έργάζομαι) δσον καί άλλων Πανεπιστημιακών Σχολών

τών Παρισίων πρόσθετα μαθήματα τά δποΐα άπεδέχθην προθύμως.

’Αντιμετωπίζω τά προβλήματα τής ζωής μέ ρεαλισμό, ψυχ­ραιμία καί Αποφασιστικότητα, άτενίζω δέ τύ μέλλον μέ μεγάλην αισιοδοξία καί χαρά.

Τήν Αδικαιολόγητον δυσπιστίαν πρύς τούς συνανθρώπους μου Αντικατέστησε ή έμπιστοσύνη, ή ειλικρίνεια καί ή έκτίμησις, πράγμα πού μου δίνει τήν δυνατότητα νά έκφράζω αόθόρμητα τά συναισθήματα μου γι’ αύτούς. Ή Ανθρώπινη έπαφή Ιπαψε πλέον νά θεωρήται ώς μία Απαραίτητη κοινωνική ή ήθική ύποχρέωσις, Αλλά νά άποτελή μία ούσιαστική Ανάγκη πρός έμπλουτισμό καί Ανανέωσι τού ψυχικού καί πνευματικού μου κόσμου. Είδικώτερον διά τήν σύντροφον τής ζωής μου αισθάνομαι Απείρως μεγαλυτέρα στοργή, έκτίμήσι, κατανόησι καί καθημερινώς διαπιστώνω νά πολλαπλασιάζωνται αί δυνατότητες έπικοινωνίας μέ αότήν.

’Αξιοσημείωτος είναι έπίσης ή βελτίωσις τής σωματικής μου Αντοχής. Έπ! παραδείγματι, κατά τήν έπιστροφήν μου είς Γαλλίαν ώδήγησα Ιπί 28 ώρες συνεχώς χωρίς νά αίσθάνωμαι κόπωσιν.

Γενικώς ή Σαηεντόλοτζυ, έντός 13 ήμερών, διήνοιξε είς έμέ καινούργιους βρίζοντας, τόσον εις τύν Ιπαγγελματικύν τομέα δσον καί είς τήν οικογενειακήν καί κοινωνικήν ζωήν.

Πιστεύω Απόλυτα δτι ή Σαηεντόλοτζυ είναι ή μόνη έπιστήμη ή δποίά δύναται νά άπελευθερώση Αποτελεσματικά τύν άνθρωπο Από τά Ιμπόδία πού τού θέτουν, τά έλαττώματα τού χαρακτήρος του, καί νά τύν καταστήση μίαν πραγματικά εδτυχισμένη καί δ- λοκληρωμένη δντότητα. Τά Αποτελέσματα δέ, τής έφαρμογής τής Ιπιστήμης αύτής είναι τόσον έκπληκτικά ώστε δύνανται νά

153

μεταβάλουν καί τδν πλέον κακόπιστον κριτήν της είς ένθερμον δπαδόν.

Τέλος, δφείλω να δμολογήσω, Κύριε Χρδνη, δτι, ή άρίστη έπιστημονική σας κατάρτισις, ή δεξιοτεχνία, ή ύπομονή καί τδ στοργικδν ενδιαφέρον πού έπιδεικνύετε κατά τάς συνεδριάσεις ώς καί ή πραγματική θρησκευτική εύλάβεια τήν όποιαν τηρείτε κατά τήν διάρκειαν αυτών, άποτελοΟν συνθήκας άνεκτιμήτου ά- ξίας καί καθιστούν τήν έφαρμογήν τής Σαηεντόλοτζυ λίαν άπο- δοτ ικώτερη.

’Ασφαλώς ή έπιστήμη αύτή βρήκε είς τδ άτομόν σας, ένα έκ τών πλέον άξίων καί διακεκριμένων έκπροσώπων της.

Ευχαριστώ θερμότατα, μετά μεγάλης έκτιμήσεως, ΒασίλειοςΓκανίδης, Έντετ. Καθηγητής Οικονομικής Σχολής Πανε­πιστημίου Παρισίων (PARIS — NORD).

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΕΘΑΝΗΣ, Διδάσκαλος, Δ)ντής ΔημοτικούΣχολείου Περιστεριού ’Αθηνών.

Έν Άθήναις τή 10 Ίανουαρίου 1972.’Αγαπητέ κ. Χρόνη,. σάς χαιρετώ,

Διά τής παρούσης έπιστολής, Ιρχομαι να σάς γνωρίσω με­ρικά πράγματα καί να σάς εύχαριστήσω διά κάτι καλδ πού είδα στδν έαυτό μου.

Πρίν σάς γνωρίσω, κάποιος γνωστός μου, έστιάτωρ, δνομα- ζόμενος Κώστας Άρμενάκης, μοϋ είπε δτι είχατε μίαν δμιλία στδν Παρνασσό, στάς 25 Νοεμβρίου 1971 καί μοΰ είπε νά πάω νά σάς άκούσω. Πράγματι ήλθα είς τδν Παρνασσό καί Ιμεινα εύ- χαριστημένος πολύ άπδ τήν δμιλία σας.

"Οταν μετά τήν δμιλία συζήτησα γιά λίγο μαζί σας, μοϋ είπατε γιά μιά νέα μέθοδο άνυψώσεως τοϋ πνεύματος τοϋ άνθρώ- που, τήν Σαηεντόλοτζυ καί δτι θά κάνατε Ινδεκα συνεδριάσεις Σαηεντόλοτζυ είς τήν οίκίαν σας καί άν θέλω νά έλθω είς τήν οίκίαν σας, θά ώφεληθώ πολύ.

Κατ’ άρχάς δυσπίστησα, άλλά είπα μέσα μου: δέν πάω, τί

154

έχω νά χάσω;Πριν Ιλθω είς τάς συνεδριάσεις είχα τά έξης έλαττώματα:1) Εκτός απ’ τούς γνωστούς μου, δταν συζητούσα μέ κά­

ποιο ξένο δέν μπορούσα νά τόν άντικρύσω στά μάτια.2) "Ημουν πολύ όξύθυμος, κι’ δταν θύμωνα, κυρίως μέ τά

παιδιά μου, μέ νόμιζε κανείς γιά τρελλό.3) Δέν είχα θάρρος, ήμουν πολύ δειλός.4) Δέν είχα παρατηρητικότητα.5) Φοβόμουν ν’ άναλάβω εόθύνας καί πρωτοβουλία γιά κά­

ποιο ζήτημα.Ήλθα είς τάς συνεδριάσεις τής Σαηεντόλοτζυ καί έλαβα

μέρος είς τάς ασκήσεις. Αί συνεδριάσεις ήσαν ένδεκα (11) άλλά έπειδή είχα πολύ έργασία, λόγω τού έπαγγέλματός μου, παρη- κολούθησα μόνον τάς έννέα (9).

Μετά τάς ασκήσεις Σαηεντόλοτζυ, παρατήρησα τά έξής είς τόν εαυτόν μου:

1) Δέν ντρέπομαι πλέον δταν συζητώ μέ κάποιον, έστω καί αν είναι βασιλεύς ή άρχων ή μεγάλος έπιστήμων, νά τόν παρα­τηρώ κατάματα καί νά συζητώ Ιλεύθερα, χωρίς συστολή καί χω­ρίς νά κατεβάζω τά μάτια μου, δπως πρώτα.

2) ’Ηρέμησα καί δέν θυμώνω εύκολα. "Αν δμως θυμώσω συγκρατοΰμαι καί δέν ξεσπώ είς βιαίας έκδηλώσεις ή πράξεις βαναύσους.

3) ’Απέκτησα θάρρος καί σταθερότητα χαρακτήρος.4) Άνεπτύχθη ή συγκέντρωσις τής προσοχής μου καί ή

παρατηρητικότης μου. ’Ενώ πρίν έβλεπα τή γυνάΐκα μου στό σπίτι ή στό σχολείο κλπ. καί Ινώ ήμουν μαζί της μέχρι τό με­σημέρι, άν μέ ρωτούσε κάποιος τί ρούχα φορούσε σήμερα ή γυ­ναίκα σου καί τί χρώμα είχαν, δέν ήμουν σέ θέσι νά απαντήσω. Τώρα έχω μεγάλη παρατηρητικότητα καί δέν μοΰ ξεφεύγουν καί α! λεπτομέρειαι γιά κάτι πού παρατηρώ.

5) Δέν φοβούμαι, μετά τήν Σαηεντόλοτζυ ν’ άναλαμβάνω εόθύνας καί πρωτοβουλίαν διά κάποιο ζήτημα. ’Εμπιστεύομαι είς τόν εαυτό μου καί πιστεύω δτι θά φέρω είς πέρας κάποιο ζήτημα,

155

εργασίαν, ύπόθεσιν κλπ.Ά π’ δλα τ’ άνωτέρω πού παρετήρησα πιστεύω δτι ή μέθοδος

Σαηεντόλοτζυ' άνυψώνει το πνευματικό έπίπεδο τού άνθρώπου.Σας ευχαριστώ πολύ, μετ’ έκτιμήσεως, Διδάσκαλος Άθ.Μπεθάνης, δ) ντής Δημ. Σχολείου Περιστεριού ’Αθηνών.

Μ ΑΡΙΝΑ ΦΛΩΡΑΚΗ, 'Υπάλληλος 'Υπουργείου Συντονισμούόδος Άμφικτΰονος 8 ©ησεΐον, τηλ. 3451.821.

Μετά άπό την 'Ομαδική Σαηεντόλοτζυ, τά άποτελέσμάτα γιά μένα ήταν πάρα πολύ καλά καί Ικανοποιητικά μπορώ νά πώ, γιατί είχα πολλά προβλήματα. Στη δουλειά μου ένοιωθα δτι μειονεκτοϋ- σα σέ παρατηρητικότητα, μνήμη και πολλά άλλα τά δποΐα δπωσ- δήποτε έχω βελτιώσει αισθητά. Καί κάτι πάρα πολύ σημαντικό: Είχα μιά έμμονη ίδέα, δστερα άπό ένα αύτοκινητιστικό δυστύχη­μα μέ τό άμάξι μου, δτι θά πάθω άνεπανόρθωτη ζημιά καί ούτε λίγο ούτε πολύ δτι θά σκοτωθώ σέ αύτοκινητιστικό δυστύχημα άν συνεχίσω νά δδηγώ τό αυτοκίνητό μου. ’Έπαψα νά δδηγώ άπό καιρό τώρα. Μέ τήν 'Ομαδική Σαηεντόλοτζυ μπόρεσα καί έδιωξα αύτή τήν ιδέα, αυτό τό φόβο καί τώρα είμαι ικανή καί πάλι, δπως καί στό παρελθόν, νά δδηγήσω τό άμάξι μου καί τό δδηγώ πρά­γματι. Φυσικά, σέ πολλούς τομείς όστεροϋσα, δέν ξέρω, ίσως νά ήταν παιδικά βιώματα σέ πολλά άλλα πράγματα. Τώρα αισθάνο­μαι πάρά πολύ καλά καί πολλή αισιοδοξία. Είχα νά χαμογελάσω πολλά χρόνια καί αυτό τό κατώρθωσα μέ τήν προσπάθεια βέβαια του κ. Χρόνη καί τής κ. “Ολιας, τούς όποίους καί εύχαριστώ γιά δ,τι κάνανε γιά δλους μας. (Άπό τά μαγνητοφωνηθέντα κέρδη τής Όμάδος).

ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, Συνταξιούχος Δικη­γόρος, 'Ιρυτής, Συντάκτης καί ’Εκδότης τής Μεγάλης Πε- λοποννησιακής Εγκυκλοπαίδειας, Φράττη 13 ’Αδήναι, τηλ. 911.797.

Ή θεραπευτική άγωγή διά τών Ιπιστημών σας Φυσικής θεραπευτικής καί Χειροπρακτικής καί ή συμμετοχή μου είς 10 .συνεδρίας 1'Ομαδικής Σαηεντόλοτζυ, ύπήρξαν σύνολον περιστατι-

156

κών λίαν ευχαριστούν καί λίαν αποδοτικών διά την ύγείαν μου.Παλαιότερον, προσφάτως έννοώ, ήσθανόμην κατήφειαν, Αρ­

κετούς πόνουςείς τον αόχένα καί εις δλόκληρον τήν σπονδυλικήν μου στήλην, Ιλλειψιν δραστηριότητας, Απροθυμίαν, τήν λεγομέ- νην «Ακεφιάν», τΑσιν πρδς ύπνον, όλίγην ζάλην, όλίγον ίλιγγον, όλίγην Αποχαύνωσιν. Παρηκολούθησα έν συνόλψ 9 συνεδρίας Όμαδικής Σαηεντόλοτζυ. Είχον καταναλώσει ΑρκετΑ φΑρμακα, πανάκριβα, δπως είναι τδ ΗΙΌΕΙΙΖΙΝ, τδ ΞΙΙΖΕϊΙΟΝ καί άλλα, φθηνώτερα. “Ηδη, αισθάνομαι λίαν αισθητήν βελτίωσιν, άπηλλαγ- μένος Από τά Ανω σοβαρά ένοχλήματα. Δέν παραλείπω καί πάλι να ύπογραμμίσω, δτι είς τήν δλην εύεξίαν τήν δποίαν Απέκτησεν ή ψυχή μου, τδ πνεύμα μου καί τδ σώμα μου, ώς καί τής γυναί­κας μου ή δποία παρηκολούθησε τάς Ασκήσεις ταύτας, συνετέλεσε τά μέγιστα, έκτδς τών Αλλων καί τδ σύστημα τών 'Ομαδικών Α­σκήσεων τής Σαηεντόλοτζυ. Κατά τάς ασκήσεις αύτάς κατεφάνη σαφώς καί έπήλθεν Ανοδος τής ψυχικής μου καταστάσεως, δι­αύγεια πνεύματος, εύφορία γενική, αύξησις τής δραστηριότητός μου καί πρδ πάντων, Ανοδος τής αισιοδοξίας.

Είχα πωλήσει τδ αύτοκίνητόν μου, είχα ύποστή αύτήν τήν καθίζισιν πού ανέφερα Ανωτέρω, κατάπτωσιν, δέν μπορούσα νά σκεφθώ νά ένεργώ καί γι’ αύτδ είχα Αποφασίσει νά μήν Αγοράσω Αλλο αυτοκίνητο, γιατί ένόμιζα δτι δέν ήμουν Ικανός νά δδηγήσω, παρ’ δλο πού είμαι 30 χρόνια δδηγδς άπδ Στρατιωτική Σχολή.

Τώρα Αποφάσισα νά τδ Αγοράσω πάλι, καινούργιο, καί καλδ καί καλή μάρκα, μετά άπδ τις ασκήσεις τής Όμαδικής Σαηεντό­λοτζυ καί τά Ανωτέρω κέρδη μου Απδ αύτήν. Έχω τήν άκρά- δαντον πεποίθησίν δτι οί τρεις έπιστήμες σας θά καταλάβουν στδ έγγύς μέλλον Ασφαλέστατα τδν πανελλήνιο χώρο ώς ήδη κατέ- λαβον τδν διεθνή τοιούτον, διά νά σώζουν ψυχάς, πνεύματα, σώ­ματα πασχόντων καί Απελπισμένων Ανθρώπων. Είναι ή τελευταία καταφυγή τού Ανθρώπου, ώς πιστεύω, εις τάς έπιστήμας ταύτας.

ΜΑΡΘΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ’Εκπαιδευτικός συνταξιούχος, Σκιάθου 25, Κάτω Πατήσια, τηλ. 2019.072.

Έλαβα κι’ Ιγώ μέρος στήν 'Ομαδική Σαηεντόλοτζυ καί

157

ώφελήθηκα πάρα πολύ. Είχα δυσκολίες, είχα πολλές φοβίες. Δη­λαδή φοβίες είχα δταν άνέβαινα σέ κανένα άσανσέρ, ή δταν πή­γαινα νά χρησιμοποιήσω ήλεκτρικά κουμπιά, ακόμη δταν Ιμενα μόνη στό σπίτι, νόμιζα δτι κάτι θά πάθω, καί είναι άλήθεια δτι πολλές φορές είχα κάτι σαν τράκ ή μικρές λιποθυμίες. Φοβόμουν, δέν μπορούσα νά άνέβω στά άσανσέρ, φοβόμουν νά καθίσω μόνη μου. Έπρεπε κάποιος άλλος νά πατήση τό κουδουνάκι γιά νά άνέβω άπάνω. Δέν ξέρω, φοβόμουν μήπως σταματήση κάπου καί πάθω τίποτα. Τά ήλεκτρικά είδη, δέν μπορούσα νά τά χρησιμο­ποιήσω. Φοβόμουνα νά χρησιμοποιήσω τά κουμπιά. Έπρεπε νά- ναι καί κάποιος κοντά μου νά τά πατήση αύτός. "Αλλη δυσκολία, είχα γενικά ένα άγχος, μία άγωνία, τώρα βλέπω δτι δλα αότά άρχισαν νά φεύγουν σιγά-σιγά. ’Έτσι άπέκτησα μιά αύτοκυρι- αρχία, άντιμετωπίζω καλύτερα τούς γύρω άνθρώπους, Ινδιαφέ- ρομαι γιά τά προβλήματά τους καί βλέπω μιά είκόνα τής ζωής καλύτερη. Τώρα τό άσανσέρ, δέν μέ πειράζει καθόλου, μπορώ καί μόνη μου νά άνεβοκατεβαίνω. Σχετικά μέ τά ήλεκτρικά είδη, είχα ένα MIXER ένα χρόνο νά τό χρησιμοποιήσω γιατί δέν τολ­μούσα νά γυρίσω τόν διακόπτη του. ’Αλλά τώρα τό βάζω μπροστά μόνη μου. Εκείνος ό θόρυβος δταν άρχιζε καί δέν σταματούσε, μέ έπιανε ένα σφύξιμο στήν καρδιά. Τώρα μπορώ εύκολα καί κά­νω ολους τούς χυμούς μέ τό μίξερ. ’Εκείνο τό άγχος, πού είχα, τώρα έχει φύγει. Ευχαριστώ έσάς καί τήν Κα ’Όλια πού μοΰ φέ­ρατε αυτήν τήν ευεξίαν στήν ζωήν, καί τήν καλυτέρευσιν γενικά, νά άντιμετωπίζω, τούς άνθρώπους καί τή ζωή.

ΑΝΤΩΝΙΑ ΛΟΡΕΝΤΖΟΥ, απόφοιτος Γυμνασίου, κάτοικος 'Υ ­

μηττού οδός Κωνσταντινουπόλεως 35, επάγγελμα οικιακά.

4.12.78. ΈπΙ τή ευκαιρία τής λήξεως τών Διανοητικών Συ­νεδριάσεων Σαηεντόλοτζυ ευχαριστώ τόν κ. Χρόνη καί τήν Κα ’Όλια γιά τά όφέλη πού μοΰ πρόσφεραν. Ή κατάστασις στήν ό­ποια ζοΰσα πρώτα ήταν πραγματικό μαρτύριο. Αισθανόμουν με­γάλη ταραχή στό ήλιακό πλέγμα καί ένοιωθα σάν νά ξεψυχούσα. ’Αναλυτική Διάνοια δέν μπορούσα νά έχω, παρακαλοΰσα νά πεθά- νω γιά νά τελειώση καί τό μαρτύριο. Ή αιτία αύτή είχε διώξει

158

καί τήν ευτυχία καί τή χαρά άπό τήν οικογένεια μου. Κατά και­ρούς κατέφυγα σέ διάσημους γιατρούς, άλλοι ώνόμασαν τήν κατά- στασί Ψυχοδιεγερτικό σύνδρομο, άλλοι δτι πέρασα δυνατό πυρετό στήν παιδική ήλικία, άλλοι δτι είχα διαταραχή δρμονών ή μοδ Ιλειπε κάποια βιταμίνη. Τελικά, δλοι σάν λύσι μοϋ Ιδιναν χάπια καί βελτίωσι καμμία. Μετά τήν 1η σειρά 'Ομαδικής Σαηεντόλοτζυ πού παρηκολούθησα τό καλοκαίρι, επαψα άμέσως να πίνω χάπια. Τό μαρτύριο πού ένιωθα στό ήλιακό πλέγμα έξαφανίσθηκε τελείως. Παράλληλα έγινα πιό ίκανή καί συγχρόνως μέ τις δουλειές τού σπιτιού, τήν περιποίησι των παιδιών καί τού συζύγου, άσχολήθη- κα μέ τήν χαλκογραφία καί τήν διακοσμητική. Ό φόβος έξαφα­νίσθηκε ως διά μαγείας, δπως καί κάθε κακό σύμπτωμα. Οί φό­βοι θανάτου, πολέμου— άν καί πόλεμο δεν έζησα — ξένες ταυ­τότητες, δλα αυτά μέ τή δεύτερη σειρά 'Ομαδικής Σαηεντόλοτζυ Ιξαφανίσθηκαν.

Καί στά δύο γκρούπ Διανοητικών ένοιωσα δτι ή Σαηεντόλο­τζυ μέ ώραΐο τρόπο, χωρίς καταπίεσι, φτιάχνει άνώτερους άνθρώ- πους, αξιόπιστους καί χαρούμενους. Σέ άλλες συνεδριάσεις Ικλα- ψα καί σέ άλλες γέλασα. Στήν άντιμετώπισι ένοιωσα ζεστασιά, γιά πρώτη φορά γνωρίζω επιστήμη πού σέβεται τήν άνθρώπινη οντότητα καί αξιοπρέπεια. Ή Κα "Όλια μου συμπεριφέρθηκε με­γαλόψυχα. Στήν άσκησι γέλιου ένοιωθα δλη τή ζωντάνια τού κ. Χρόνη προς δφελός μας, ένώ στήν αότοανάλυσι ή Κα ’Όλια ξύ­πναγε μέσα μου δλο τόν έαυτό μου χωρίς φόβο. Σέ μερικά παραγ­γέλματα τού κ. Χρόνη ένοιωθα δτι δ άνθρωπος άνεβαίνει μέχρι τό μεγαλείο του. Είδα γύρω μου ανθρώπους νά γίνονται καλά, άλλους πού έγιναν καλά καί άλλους νά έρχωνται μέ τή βεβαιό­τητα δτι θά γίνουν καλά. Ή πραότης τού κ. Χρόνη ήταν κάτι ασύλληπτο γιά μένα. Πρώτη φορά είδα έπιστήμονα μέ Δοκτο- ράτα νά συμπεριφέρεται μέ τόση άπλότητα άνάμεσά μας.

Ή Σαηεντόλοτζυ φτιάχνει έναν κόσμο πολιτισμένο μέ σχέ­σεις άλληλοσυμπληρώσεως καί δχι άλληλοσυγκρούσεως. Εύχαρί- στως, άν ήθελε ένα άπό τά παιδιά μου καί μπορούσε, θά τό σπού­δαζα αύτή τήν επιστήμη.

, Κα ”Ολια καί Κε Χρόνη, συνεχίστε τό έργο σας. Σάς εύχα- ριστώ. ’Ανεβάσατε τήν οικογένειά μου πολιτιστικά, μοϋ δώσατε

159

τό δικαίωμα του ζεΐν, τοΰ ύπάρχειν, του να σκέπτωμαι στόν πα­ρόντα χρόνο καί νά προγραμματίζω για τό μέλλον, καί άλλα πολ­λά όφέλη πού θά φανούν στό μέλλον. ΙΙροσθέτω δτι ή Σαηεντό- λοτζυ είναι μία οίκουμενικότητα. Ευχαριστώ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΜ ΕΝΤΑΚΗ2, Φοιτητής Πανεπιστημίου Α.Σ.Π.Ε.

Σεβαστέ μου δάσκαλε κ. Χρόνη,Είμαι εύτυχής πού μού δίνεται ή ευκαιρία νά σάς πω γιά

μιά ακόμη φορά ένα μεγάλο εύχαριστώ, γιά τήν εύεργεσία πού μου προσφέρατε μέ τά Διανοητικά (Σ.Σ. συνεδρίες 'Ομαδικής Σαηεντόλοτζυ) πού έφάρμοσα στόν έαυτό μου στις 12 συνεδρίες πού δώσατε στήν αίθουσα τών Τριών 'Ιεραρχών της όδού Με­νάνδρου.

Αισθανόμουνα έπιτακτικήν τήν ανάγκην νά σάς έκφράσω τις μύριές μου εύχαριστίες γιά τήν άφάνταστη ώφέλεια πού ένοι­ωσα από τήν έφαρμογή τών Διανοητικών.

θά μου έπιτρέψετε δέ νά ασχοληθώ λίγο στήν έπιστολή μου αυτή μέ τις έντυπώσεις μου από τήν έφαρμογή τής νέας κατα­πληκτικής επιστήμης, θερμός δπαδός καί μελετητής τής Φυσιο­θεραπείας καί Χειροπρακτικής καί έχων άπτάς άποδείξεις γιά τά θαυματουργά άποτελέσματά τους ήλθα μέ ένθουσιασμό, μέ πί­στη καί μέ μεγάλο ένδιαφέρον νά παρακολουθήσω καί νά έφαρ- μόσω τις ’Ασκήσεις τής έπιστήμης τής διανοητικής όγείας.

Τό θεωρητικό μέρος λίγο πολύ τό είχα γνωρίσει μελετώντας τά σχετικά άρθρα σας στό «Σάλπισμα Υγείας» καί λαχταρούσα πότε νάρθη ή ώρα πού θά δοκίμαζα καί τό πρακτικό μέρος τής έπιστήμης τοΰ Χάμπαρντ.

Συγκεκριμένα ώφελήματα πού ένοιωσα άπό τήν έφαρμογή τών δμαδικών διανοητικών Ιχω νά άναφέρω τά έξης:

Μιά κόπωση πού ένοιωθα έπειτα άπό λίγη πεζοπορία, μιά καί ή έργασία μου είναι διαρκείς πεζοπορίες, σάν άπό μαγεία έξα- φανίσθηκε. Ταυτόχρονα έξαφανίσθηκαν κι’ ώρισμένες ένοχλήσεις σέ διάφορα δργανα τοΰ σώματος καί μιά έλαφριά κατάπτωση πού

160

αισθανόμουνα τά βράδυα έπειτα από την πολύωρη έργασία. Καθώς συνέχιζα νά παρακολουθώ τις καθημερινές συνεδρίες, μια αότο- πεποίθηση ένοιωθα μέσα μου, έναν έσωτερικό δυναμισμό, μια ζω­τικότητα νά πλημμυρίζη τό είναι μου, μια άσυνήθιστη εύεξία. Ύ- πέφερα άπό αδυναμία συγκεντρώσεως στη μελέτη μου, αδυναμία για βαθειά σκέψι καί δέχθηκα μέ άληθινό ένθουσιασμό τήν άνά- κτησι της συγκεντρώσεως καί τή δύναμι μιας μεγαλύτερης άφο- μοιώσεως. Καθαρό τό μυαλό, λαγαρή ή σκέψις, μια δρεξις για δημιουργία καί πνευματική έργασία μέ είχε συνεπάρει. Μια αι­σιοδοξία ένοιωσα άξαφνα νά γεννιέται μέσα μου. ’Αβέβαιο καί σκοτεινό έβλεπα τόν τελευταίο καιρό τό μέλλον, ολα τ’ άντίκρυζα μέ τό μεγεθυντικό φακό τής απαισιοδοξίας.

Τώρα, μέ τήν καταπληκτική Ιπίδρασι τών άσκήσεων άρχισα νά χάνω τήν έπαφή μου μέ τόν ασφυκτικό κόσμο τής απαισιοδο­ξίας καί τής άβεβαιότητος, νά βλέπω μέ αισιόδοξο μάτι τή ζωή μέ δλες της τίς έκδηλώσεις. Ό συχνός, γιά φύλλου πήδημα πολ­λές φορές, έκνευρισμός μου καί οί άπότομες χειρονομίες καί έκ- δηλώσεις πού μέ διέκριναν, αισθανόμουνα τώρα δτι δέχτηκαν ένα αμείλικτο κτύπημα άπό τόν καταπέλτη τής διανοητικής άσκήσεως. Μιά ηρεμία, μιά σιγουράδα, μιά δρεξη γιά νά έπιδοθώ σέ έργα έξυπηρετήσεως του συνανθρώπου παρατήρησα στον εαυτό μου σάν τελείωσαν οί άσκήσεις.

Κι’ αυτό ακόμα: "Ενα. ελαφρό τρέμουλο, πού πριν έπιανε τό χέρι μου τήν ώρα πού τό άπλωνα νά τοποθετήσω τό κερί στό κηροπήγιο τής έκκλησίας, παρατήρησα μέ έκπληξι δτι κρατιόταν τώρα σταθερό στήν κίνηση αυτή. ’Ακόμα καί στήν δρασί μου άν- τιλήφθηκα ώφέλεια αισθητή. Μέ μεγαλύτερο ένδιαφέρον καί ά- γάπη άρχισα νά βλέπω τούς συνανθρώπους μου καί ή άρετή τής κατανοήσεως γιά πολλά πράγματα πού πριν μ’ ένοχλοϋσαν ήλθε σάν άπόκτημα τών Διανοητικών. ’Ιδιαίτερα μέ χαροποίησε, σάν αποτέλεσμα τής έφαρμογής τών Διανοητικών, τό γεγονός δτι έ­νοιωσα ένα 100% δυνάμωμα του χαρακτήρα, μιά σίγουρη άποδέ- σμευσι ένέργειας πού είχε σάν συνέπεια νά Ιξαφανίση, κατά ένα μεγάλο μέρος, τό εύσυγκι'νητο του χαρακτήρα μου. Πριν κόντευα νά αναλυθώ σέ δάκρυα στό άκουσμα ένός συγκινητικού γεγονότος

161

ή κατά τήν έπαφή μου μέ άνώτερά μου πρόσωπα. ’Απέκτησα ακό­μη, χάρις στις θαυματουργές άσκήσεις, έλαφρό καί ήσυχο δπνο καί μιά ζωτικότητα άσυνήθιστη.

Οί διαπιστώσεις μου αύτές πάνω στόν ίδιο μου τδν δργανι- σμό καί στον ψυχικό μου κόσμο μ’ έκαναν νά πιστέψω άκλόνητα στή μεγάλη, στήν άφάνταστη άξία τών άσκήσεων αυτών καί στη βέβαιη εύεργετική Ιπίδρασή τους στό ψυχοδιανοητικό μέρος τής άνθρωπίνης ύπάρξεως. Πίστεψα δτι ή καθιέρωσις τής έπιστήμης τών Σαηεντόλοτζυ στα σχολεία θά άπέβαινε ένα μεγάλο Ιργο γιά τήν άνύψωσι του ψυχοδιανοητικοϋ καί ήθικοϋ έπιπέδου τοΟ λαοϋ.

Σεβαστέ δάσκαλε, σείς μοναδικές απόστολος τής νέας αύτής θρησκείας, μεγάλο είναι τό έργο πού Ιπιτελεΐτε. Έργάζεσθε άργά μά σταθερά γιά ένα μεγάλο σκοπό. Τό μέλλον σάς δνήκει δικαιω­ματικά. Τό μέλλον θά σάς δικαιώση. Εϊσθε ένας άληθινός εύεργέ- της τής Κοινωνίας. Ή μελλοντική νίκη καί τό άμείλικτο κτύπημα τής καμουφλαρισμένης άμάθειας, δ θρίαμβος καί ή γενική άνα- γνώρισις θά είναι άναμφισβήτητα Ιπιτεύγματα τού μέλλοντος. Πολιτισμός δέν νοείται δταν στις κοινωνίες των άνθρώπων πα­ρατηρούνται τόσες άσθένειες, ή σημερινή κατάπτωσις, καί δ έκ- φυλισμός. Καί μονάχα οί τρεις έπιστήμες πού σείς, μοναδικός στήν Ελλάδα, έκπροσωπεΐτε, είναι ικανές νά άντιμετωπίσουν άπο- τελεσματικά τήν άσθένεια, τήν κατάπτωσι, τό μαρασμό, τις άπει­ρες άνθρώπινες ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, τά πρόωρα γεράματα, τόν πρόωρο θάνατο, τον Ικφυλισμό καί νά χαρίσουν τήν ποθητή, τή ζηλευτή ύγεία, τή δροσιά, τήν εύρωστία, τή δύναμι, τή ζωτι­κότητα καί μακροβιότητα.

Ό μεγάλος μου πατριώτης, δ μεγάλος δημιουργός κατά παγ­κόσμια πλέον άναγνώρισι, Νίκος Καζαντζάκης μοϋ έγραφε πρόσ­φατα άφοϋ του έστειλα τό σοφό έργο σας «Βοηθήματα γιά Ύγιεΐς καί ’Ασθενείς»: «Μέ μεγάλο ένδιαφέρον διάβασα τό έργο τού Χρό- νη. Μοϋ τόν χαιρετάτε καί τοΰ λέτε πόσο είμαι σύμφωνος μαζί του».

Μέ σεβασμό καί εύχαριστίες Παν. Κουμεντάκης, Φοιτητής Παντείου ΑΣΠΕ.

Τ Ε Λ Ο Σ

162

I Η Μ Ε I Ω Σ I I

"Αν καί δέν συνδέονται απευθείας μέ τό θέμα του παρόντος βιβλίου μας, παραθέτομε δύο πρόσφατες έρευνες πολύ χρήσιμες για τον αναγνώστη, πού έγιναν στό θέμα ΤΟΓ ΜΑΓΕΙΡΕΓΜΑ- ΤΟΣ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ καί στό θέμα της μολύνσεως του περιβάλ­λοντος ΑΠΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΣΙΓΑΡΟΥ καί ΑΠΟ ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΓ ΤΣΙΓΑΡΟΓ ΠΟΓ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ καί τις επιπτώ­σεις στη Βιταμίνη 0.

ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΥΜΑ ή ΨΗΣΙΜΟ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ σέ θερμο­κρασία πάνω από 83 βαθμούς Κελσίου ή σέ ΧΥΤΡΑ ΗΙΕΣΕΩΣ (Πρέσσιαρ κοϋκερ)— ΧΓΤΡΑ ΤΑΧΓΤΗΤΟΣ, προκαλεΐ ΛΕΓ- ΚΟΚΓΤΩΣΙ, δηλαδή αύξησι τών λευκών αιμοσφαιρίων, πράγμα πού σημαίνει δτι κάτι τό έπιβλαβές μπήκε μέσα στό σώμα καί τό σώμα αυξάνει τό στρατό του, τα λευκά αιμοσφαίρια, για νά αντι­μετώπιση τήν εισβολή, καί ή Λευκοκύτωσις δέν σταματάει δσεσδήποτε ώμές τροφές καί άν προσθέσωμε στό ίδιο φαγητό, άν τό μαγείρευμα έγινε σέ θερμοκρασία άνω τών 100 β. Κελσίου ή σέ χύτρα ταχύτητος.

Ό Δρ Ρ. Κ Ο Ό €Η Λ € Ο ΓI’, ιατρός, καθηγητής τής Κλινικής Ιατρικής στό Πανεπιστήμιο τής Λωζάννης Ελβετίας, βρήκε δτι ύστερα από ένα γεύμα από μαγειρευμένες τροφές πού μαγειρεύ­τηκαν - ψήθηκαν σέ θερμοκρασία πάνω άπό 83 β. Κελσίου, τό αί­μα έδειξε μια προσωρινή λευκοκύτωσι.

Ή λευκοκύτωσις είναι μια προστατευτική άπόκρισις του όρ- γανισμού καί σημαίνει δτι τοξικές ουσίες παράγονται δταν ή τρο­φή Θερμαίνεται - βράζεται - ψήνεται σέ θερμοκρασία πάνω άπό 83 ώς 87 β. Κελσίου. "Υστερα άπό ένα γεύμα μέ ώμές τροφές, βρήκε ό καθηγητής ΚΟΙΧΠΑΟΟΕΕ δτι δέν έμφανίζεται λευκο- κύτωσις, αύξησις τών λευκών αιμοσφαιρίων. Επίσης βρήκε δτι προσθήκη ώμής τροφής σ’ ένα γεύμα άπό μαγειρευμένες - ψητές

163

τροφές παρεμποδίζει τήν λευκοκύτωσι, άλλοι εάν ή τροφή μαγει­ρεύτηκε - ψήθηκε σέ θερμοκρασία πάνω από 100 β. Κελσίου, δ- πως στήν περίπτωσι κονσερβαρισμένων τροφών ή στήν περίπτωσι τροφών πού μαγειρεύτηκαν σέ κατσαρόλα πιέσεως — χύτρα τα- χύτητος κλπ. δέν προλαμβάνεται ή λευκοκύτωσις, ούτε σταματάει όσεσδήποτε ωμές τροφές καί άν προσθέσωμε στό ίδιο γεύμα.

(’Από τό ’Αμερικανικό Φυσιοθεραπευτικό Περιοδικό HE­RALD OF HEALTH, Νοέμβριος 1977, «HERALD OF HE­ALTH MOUNT AIR», IOWA 50854, USA).

Πράγμα πού σημαίνει καθαρά, δτι τροφές πού μαγειρεύτη­καν ή ψήθηκαν σέ θερμοκρασία άνω των 100° Κελσίου, δπως κον- σερβαρισμένες τροφές καί τροφές πού μαγειρεύτηκαν σέ κατσαρό­λα πιέσεως - χύτρα ταχύτητος, δέν πρέπει νά άποτελοϋν μέρος τού διαιτολογίου μας καί δτι ή ωμή τροφή είναι ή άνώτατη ύγι- εινή τροφή.

ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΟΗ ΚΑΠΝΟΓ ΤΣΙΓΑΡΟΓ ΠΟΓ ΚΑΠΝΙΖΟΓΝ ΑΛΑΟΙ ΓΓΡΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ

ΣΓΝΕΠΕΙΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ C.Καπνός τσιγάρου είτε είσπνέεται είτε βχι, καταπίνεται είτε

δχι, παραφορτώνει δχι μόνον τόν καπνιστή, άλλά καί τούς γύρω αθώους άνθρώπους πού _ δέν καπνίζουν καί πού εισπνέουν τόν κα­πνό μέ τόν όποιο ό καπνιστής λερώνει τήν άτμόσφαιρα τού περι- βάλλοντός του μέ νικοτίνη, μέ τό θανατηφόρο άέριο κυανικοΰ ό- ξέος, μέ μονοξείδιο τού άνθρακος, μέ όργανικά συνθετικά πού προ- καλοϋν δχι μόνον καρκίνο στό στόμα, στό λάρυγγα καί στούς πνεύ­μονες, άλλά επίσης, σέ ένα ύψηλό ποσοστό τών περιπτώσεων, ελκη στομάχου καί δωδεκαδακτύλου, σκλήρυνσι τών άρτηριών καί διάφορες μορφές σοβαρών καρδιακών παθήσεων. Τό μονοξείδιο τού άνθρακος καί τό κυανιοΰχο άλας αλλάζουν δραστικώς τό αίμα προκαλώντας μιά σοβαρή λιμοκτονία του σώματος σέ όξυγόνο. Ό καπνός έπίσης παρεμποδίζει τήν άφομοίωσι τής βιταμίνης C, ά- διάφορο άν καπνίζεις σύ ό ίδιος ή δέν καπνίζεις, άλλά άναπνέεις τόν καπνό τού τσιγάρου άλλων καπνιστών. ΚΓ Ιτσι ή βιταμίνη C κατεβαίνει πολύ πιό κάτω άπό τό όμαλό. Καί ή βιταμίνη C χρειά­ζεται ακόμη καί γιά τή χρησιμοποίησι άλλων βιοχημικών, δπως

164

τό φολικό όξύ, πού είναι ζωτικό στύ αίμα μας. Επίσης, δρμόνες δπως ή αδρεναλίνη καί ή θυρεοειδής, δέν παράγονται έπαρκώς όταν χαμηλώνουν τά έπίπεδα τής βιταμίνης Ο.

Οί καπνιστές καί οί άνθρωποι γύρω τους πού άναπνέουν τύν καπνό τους παρουσιάζουν άνεπάρκεια σέ βιταμίνη Ο καί δέν I- χουν ένεργητική ύγεία. Τά άλατα του νιτρικού δξέος πού μπο­ρούν νά προκαλέσουν καρκίνο γίνονται άβλαβή μέ τή δράσι τής βιταμίνης (λ

Ή βιταμίνη Ο βοηθάει τό σηκώτι νά μετατρέψη τή λιπαρή ούσία χολεστερόλη σέ φυσιολογικά χολικά όξέα τού ήπατος τά ό­ποια Ικκρίνονται. Ή βιταμίνη C παρεμποδίζει—προλαμβάνει τήν σκλήρυνσι τών άρτηριών καί τις συναφείς καρδιακές προσ­βολές. Τό σηκώτι παράγει ένα ένζυμο πού είναι ύπεύθυνο γιά τή διάσπασι τού οινοπνεύματος στό αίμα. "Αν σου λείπει άφθονη ποσότης βιταμίνης €, τό σηκώτι σου αποτυγχάνει νά παραγάγη αρκετά ένζυμα καί γι’ αυτό μένεις μεθυσμένος Ιπί μακρότερο χρονικό διάστημα.

Οί αλκοολικοί είναι φημισμένοι γιά τήν άνεπάρκειά τους σέ βιταμίνη Ο. Τό οινόπνευμα από τό άλλο μέρος καταναλίσκει- ξοδεύει ένα μεγάλο μέρος άπό τή βιταμίνη 0 καί ένα πιοτό μπο­ρεί νά προκαλέση ανεπάρκεια σέ βιταμίνη C.

Ή βιταμίνη 0 είναι ουσιώδης γιά τήν ύγιεινή λειτουργία τού έγκεφάλου. Διανοητική κατάπτωσις καί έλλειψις διανοητι­κής όξύτητος έχουν σχέσι μέ ανεπάρκεια βιταμίνης Ο, σύμφωνα μέ μερικούς σοβιετικούς ειδικούς. Σήμερα οί επιστήμονες γνω­ρίζουν ότι ή βιταμίνη Ο είναι ανακατεμένη στήν παραγωγή ώ- ρισμένων «χυλικών» συνθετικών πού είναι οόσιώδη γιά τήν πρέ­πουσα λειτουργία τού έγκεφάλου.

Όποιαδήποτε ανεπάρκεια στή βιταμίνη Ο πού πρέπει νά άναπληρώνεται διαρκώς, έξαιτίας τού καπνίσματος ή τής εισ­πνοής τού καπνού τών καπνιστών ή όποιασδήποτε άλλης αιτίας, έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα στήν ύγεία μας. Αύτά τά αποτελέσματα μπορούν άκόμη νά άποβοΰν μοιραία (καρκίνος καί καρδιακή προσβολή). ’Αλλά πολύ πιό συχνά, ή άνεπάρκεια

165

της βιταμίνης C παρουσιάζεται σαν χρόνια παράπονα γιά άδιαθε-σίες καί ίσχνότητα - αδυναμία.

Οί σοβιετικοί συνιστοΰν γιά κάθε άτομο ώς ελάχιστη δόσι βιταμίνης C καθημερινώς 100 χιλιοστόγραμμα, σέ περίπτωσι μολύνσεως 500 χιλιοστόγραμμα κάθε μέρα καί σέ περίπτωσι σοβαρής έντάσεως, δπως σέ έγχειρήσεις, 1000 χιλιοστόγραμμα ήμερησίως, άλλα όχι συνεχώς. Τό κάπνισμα δραστικώς κόβει την προμήθεια όξυγόνου στό αγέννητο έμβρυο, μέ πολλές μόνι­μες βλάβες, είδικώς στδν εγκέφαλο καί στό κεντρικό νευρικό σύστημα. Οί Ιγκυες μητέρες καί τά παιδιά θάπρεπε να προφυ- λάσσωνται από τούς καπνιστός — άπό τόν καπνό τους — διαρ­κώς.

(’Από τό Αμερικανικό Φυσιοθεραπευτικό Περιοδικό HE­RALD OF HEALTH, Ιανουάριος 1979, άρθρο «LATEST ON VITAMIN C», του έρευνητοΰ Βιοχημικού MECHIOR DIK- KERS).

166

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Σελ.

Ποιές οι τρεις αίτιες της αρρώστιας......................................... 5Ποιοι είναι οί Κοσμικοί Νόμοι.................................................. 11Φυσικοί Νόμοι................................................................................ 16Ή έπιβίωσις βασικός νόμος του ανθρωπίνου όργανισμού . . 19’Επιστημονική Νηστειοθεραπεία................................................ 21Ιστορία τής Νηστείας................................................................. 22Άτοξικές αβλαβείς θεραπείες του καρκίνου...................... 49’Αρρώστιες πού θεραπεύονται μέ νηστειοθεραπεία . . . . 50Θεραπεία εμπύρετων ασθενειών μέ νηστεία ........................... 53Τί πρέπει να γίνη, αν εγινε χρήσις αντιβιοτικών σέ πε-

περιπτώσεις έμπύρετων ασθενειών................................... 57Νηστειοθεραπεία άντενδείκνυται κατα τή διάρκεια της

έγκυμοσύνης καί τής γαλουχήσεως............................. 59Συμπτώματα κατά τή διάρκεια τής νηστείας ................... 60ASSISTS - Πρώτες βοήθειες τής Σαηεντόλοτζυ.................... 73Μέτρα κατά τή διάρκεια τής νηστείας για νά περισώσωμε

Ινέργεια................................................................................. 75Διανοητικές Ιπιρροές . . 77Εργασία κατά τή διάρκεια τής νηστείας....................... 80Τσίκλες καί μαστίχα κατά τή διάρκεια τής νηστείας . . 83Πρέπει ό νηστεύων νά πίνη νερό κατά τή διάρκεια τής

νηστείας;........................................................................... 84Υποκλυσμός, Ιφιδρώλουτρα κλπ.................................................. 88’Ενδείξεις δλοκληρώσεως τής καθάρσεως του οργανισμού

167

καί του έργου τής μεγάλης νηστείας........................... 89Διακοπή τής νηστείας προτού δλοκληρωθή ή κάθαρσις

του όργανισμοΰ........................... 91Πώς θά σπάσωμε τή μεγάλη νηστεία .................................. 92Τί ένδείκνυται δταν ό άρρωστος ή δ ύγιής δέν μπορεί νά

κάμη τή μεγάλη νηστεία .................................... 100’Επιστολές άνιάτων θεραπευθέντων μέ μεγάλη νηστεία. . 105’Άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις μεγάλων νηστειών

πού έποπτεύσαμε.................................................. 125Σάν άπάντησι σ’ αύτούς πού από άγνοια ή ψυχική ανω­

ριμότητα ή μικρότητα ή ιδιοτέλεια διαβάλλουν καί έκ προθέσεως δυσφημούν τήν Χειροπρακτική καί τήν Σαηεντόλοτζυ................................................. 181

Τί λέγει γιά τήν Χειροπρακτική δ άλλοτε Γενικός ’Αρ­χίατρος τού Ελληνικού Στρατού.................... 131

Εύεργετηθέντες άπό ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ βασικώς . . . . 135Προσωπικότητες πού εύεργετήθηκαν μέ τήν ΣΑΗΕΝΤΟ-

ΛΟΤΖΓ - ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ......................................... . 150ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ. Μαγείρευμα ή ψήσιμο τών τροφών σέ

θερμοκρασία άνω τών 100 βαθμών σέ χύτρα ταχύ­τητας προκαλεΐ Αευκοκύτωσι σύμφωνα μέ πρόσφα­τες έπιστημονικές έρευνες................................. 163

Κάπνισμα καί αναπνοή. Καπνός καί τσιγάρα πού καπνί­ζουν άλλοι γύρω μας καί δχι έμεΐς, παρεμποδίζει τήν άφομοίωσι τής Βιταμίνης Ο καί έχει σοβαρώ- τατες έπιπτώσεις στήν ύγεία μας. Τελευταία έπι- στημονικά εύρήματα................................................. 164

168

ΕΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ ΦΥΣΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ

PFEIFFER: ΒΙΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ HARRY BENJAMIN:

ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΟΡΑΣΙΣ ΧΩΡΙΣ ΓΥΑΛΙΑ Β ’ ϊκδοσις Δρος KIRSTINE NOLFI:

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΚΦΥΛΙ- ΣΤΙΚΩΝ ΙΙΛΘΗΣΕΩΝ ΜΕ ΩΜΕΣ ΦΥΤΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ

Δ. ΧΡΟΝΗ: Δρος Χειροπρακτικής, Δρος Φυσικής θεραπευτικής1. ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΛΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ2. ΟΔΗΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, Συμπλήρωμά του Ιον3. ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΣ4. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΝΗΣΤΕΙΟΘΕΓΑΠΕΙΑ5. Α. ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑ-

ΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΧΕΡΙΟΥ

Β. ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ6. ΙΙεριοδικβ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΥΓΕΙΑΣ, Παλαιά ϊκδοσις 20

τευχών. Επανεκδίδεται ϊντος του ’Ιουνίου.BERNAR MACFADDEN:

1. ΠΕΡΙΙΙΟΙΗΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΛΛΙΩΝ2. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ Γ ' ϊκδοσις3. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, έπανεκδίδεται

προσεχώς.4. ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΖΩΤΙΚΟΤΗΣ, έκδίδεται προσεχώς.

STANLEY LIEF: ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ GEORGE RICHARDS: ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΜΑΤ1ΩΣΕΩΣ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΙΝΕΥΜΟΝΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΜΕ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΣΑ Β ' ϊκδοσις

Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ Σ Α Η Ε Ν Τ Ο Λ Ο Τ Ζ Υ L. RON HUBBARD:

ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΤΖΥ — ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣΑΥΤΟΑΝΑΛΥΣΙΣ, έκδίδεται προσεχώς.ΟΞΦΟΡΝΤ ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ — ΤΕΣΤ — ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ IQ ΤΕΣΤ — ΤΕΣΤ ΠΗΛΙΚΟΥ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

ΔΗΜ. ΙΩ. ΧΡΟΝΗ:ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΤΖΥ. Προσεχώς.

ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΩΛΟΥΝΤΑΤ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΟ- ΠΩΛΕΙΑ ΑΘΗΝΩΝ - ΠΕΙΡΑΙΩΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ- ΕΠΑΡΧΙΩΝ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ

Πληρ.: Δ. ΧΡΟΝΗ Δρα ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ, Δρα ΧΕΙ­ΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ, "Ηβης 23, ΙΙαλ. Φάληρο - Τηλ. 9814.814