Καζάρα Ελένη

Ειδική παιδαγωγός (ΠΕ 71)

Κορίτσι

11 χρόνων

Προβληματισμός της μητέρας για την επίδοσητης κόρης της και την πιθανή ύπαρξηδυσλεξίας …

Η μαθησιακή εικόνα της μαθήτριας δενπροβλημάτιζε το σχολείο. Εκείνο που άξιζεπαρατήρησης και κυρίως αντιμετώπισης ήτανη ανάρμοστη συμπεριφορά της.

Συνέντευξη με τη μητέρα (διαφάνηκε η

αδυναμία της να επιβάλει κανόνες)

Άτυπη εκπαιδευτική αξιολόγηση της

μαθήτριας

Παρατήρηση της μαθήτριας εντός και εκτός

της σχολικής τάξης.

Συνεργασία με την εκπαιδευτικό της γενικής

τάξης.

Ενημέρωση των συμβούλων γενικής και

ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης.

Πολλές φορές η μαθήτρια ερχόταν στο σχολείοαργοπορημένη, μη έχοντας πάρει μαζί της τα απαραίτηταβιβλία – τετράδια.

Χρονοτριβούσε σε μεγάλο βαθμό, αρνιόταν να συμμετάσχεισε δραστηριότητες που μπορεί και η ίδια να είχε αρχικάπροτείνει (π.χ. να ζωγραφίσει, να κόψει κ.α.).

‘Πεταγόταν’ και έλεγε άσχετα με το θέμα του μαθήματοςπράγματα. Προσπαθούσε συνεχώς να τραβήξει τηνπροσοχή και πολύ συχνά μάλιστα με μη αποδεκτόκοινωνικά τρόπο.

Γκρίνιαζε για τη συμπεριφορά που είχαν οι συμμαθητέςπρος το πρόσωπό της.

Το σημαντικότερο όμως από όλα ήταν η ειρωνική καιαπαξιωτική συμπεριφορά προς τους κανόνες της τάξης καιγενικότερα του σχολείου. (αυτή η συμπεριφοράαποφασίστηκε να τροποποιηθεί)

Υπήρχαν ορισμένες δυσκολίες στη γραφή, τηνανάγνωση και τα μαθηματικά, όχι όμως σεανησυχητικό βαθμό (εκτός της ορθογραφίας πουπαρουσίαζε σημαντικές δυσκολίες τόσο στη θεματικήορθογραφία όσο και στην καταληκτική).

Η μαθήτρια δεν μπορούσε να οργανώσει το χρόνο καιτο χώρο της. Μολονότι η μαθήτρια ήταν ιδιαίτερασυνεργάσιμη και θετική προς την όλη διαδικασία,πήγαινε να λύσει τις ασκήσεις χωρίς να έχει διαβάσειτην εκφώνηση, της έπεφταν τα μολύβια ή η σβήστρα,αφαιρούνταν κ.α.

Γενικά φάνηκε ότι δεν είχε ανεπτυγμένεςμεταγνωστικές στρατηγικές (π.χ. πώς οργανώνω τοδιάβασμά μου, πώς προετοιμάζω το γράψιμο μιαςέκθεσης κ.τ.λ.)

Αποφασίστηκαν από κοινού (ειδική παιδαγωγός,εκπαιδευτικός γενικής τάξης, μητέρα) τα εξής:

1. Η μαθήτρια να παρακολουθήσει το τμήμα ένταξης όχιτόσο με σκοπό τη βελτίωσή της σε μαθησιακό επίπεδοόσο σε επίπεδο συμπεριφοράς.

2. Να ακολουθήσει συγκεκριμένο πρόγραμμα που θααφορά στην οργάνωση της μελέτης

3. Να υπάρχουν φόρμες καταγραφής και τετράδιοεπικοινωνίας όπου:

Α) η ειδική παιδαγωγός θα καταγράφει τα καθήκοντατης μαθήτριας για το σπίτι, συμβουλές για πιοαποδοτική μελέτη, προτάσεις ή επισημάνσεις προς τημητέρα,

Β) ο/η εκπαιδευτικός της γενικής τάξης θα καταγράφειτη συμπεριφορά της μαθήτριας εντός τάξης και

Γ) η μητέρα τη συμπεριφορά της κόρης της στο σπίτι.

Να υπάρχει συγκεκριμένο σύστημα ποινών και αμοιβώνσυμφωνημένων εξαρχής και από τα τρία εμπλεκόμενα άτομα(ειδική παιδαγωγό, εκπαιδευτικό γενικής τάξης, μητέρα)

Η μαθήτρια να ενημερωθεί για το σύστημα που θα ακολουθηθεί,για το σκοπό αυτού, καθώς και για το τι σημαίνει ποινή.

***Σκοπός τόσο των δύο εκπαιδευτικών όσο και της μητέρας δενήταν η τιμωρία. Το όλο πρόγραμμα δεν απέβλεπε στην τιμωρίακαι την επίπληξη. Κάθε ποινή σχετιζόταν με τη συμπεριφορά τηςμαθήτριας. Αν η συμπεριφορά της θα ήταν η επιθυμητή θα υπήρχεθετική ενίσχυση. Αν όμως η συμπεριφορά της δεν θα ήταν ηεπιθυμητή, θα υπήρχε αρνητική ενίσχυση – αποστέρηση θετικούερεθίσματος.

***Συνεπώς, δεν θα επιβραβεύεται ή όχι η ίδια η μαθήτρια, αλλά ησυμπεριφορά της. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί ηπιθανότητα να κάνει η μαθήτρια κακές κρίσεις για τον εαυτό της(είναι τελείως διαφορετικό να πούμε: ‘είσαι κακό κορίτσι’ καιτελείως διαφορετικό να πούμε: ‘αυτό που κάνεις είναι κακό’).Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσει η μαθήτρια ότι δε θέλουμενα αλλάξουμε την ίδια, αλλά τη συμπεριφορά της.

4 ώρες την εβδομάδα παρακολούθηση στο τμήμα ένταξης

Κάθε μέρα η εκπαιδευτικός της γενικής τάξης υπογράφειμία φόρμα καταγραφής, εφόσον η μαθήτρια υπήρξε καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας συνεργάσιμη και ευγενική. Τηφόρμα αυτή τη δείχνει η μαθήτρια στην ειδική παιδαγωγό.

***Ο λόγος που η φόρμα αυτή μετακινείται ανάμεσαστον/στην εκπαιδευτικό της …..΄ τάξης και στην ειδικήπαιδαγωγό μέσω της μαθήτριας είναι για να κατανοήσει ητελευταία ότι η συμπεριφορά που επιδεικνύει η μαθήτριαστη γενική τάξη είναι μείζονος σημασίας και για την ειδικήπαιδαγωγό. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι αρνητικό ηειδική παιδαγωγός θα συζητά με τον/την εκπαιδευτικό τηςγενικής τάξης και θα ενημερώνει τη μητέρα.

Η μητέρα συμπληρώνει κάτι αντίστοιχο στο τετράδιοεπικοινωνίας.

Η ειδική παιδαγωγός ετοίμασε ένα πρόγραμμα ρουτίνας.

1ο στάδιο: ετοίμασε μία φόρμα, όπου η μαθήτρια σημείωνεμε ένα ν (ναι) το αντίστοιχο κουτάκι όταν τελείωνε κάποιομάθημα. Με αυτό τον τρόπο η μαθήτρια θα οργάνωνε τοντρόπο μελέτης και θα ξεκαθάριζε τα καθήκοντα που είχεγια το σπίτι

2ο στάδιο: η ειδική παιδαγωγός ετοίμασε ένα σχέδιομελέτης για το σπίτι –ουσιαστικά ένα οργανόγραμμα για τησωστή διαχείριση του χρόνου (π.χ. ποια μαθήματαδιαβάζω πρώτα, πότε κάνω διάλειμμα, κτλ)

3ο στάδιο: η ειδική παιδαγωγός έθεσε κάποιουςακαδημαϊκούς στόχους και συγκεκριμένα να μάθει ημαθήτρια να μελετάει με σωστό και αποδοτικό τρόπο ένακείμενο και να εξασκηθεί στην παραγωγή γραπτού λόγουμε τη βοήθεια σχεδιαγραμμάτων και βοηθητικούλεξιλογίου.

Ακόμη μία καταγραφή που πραγματοποι-ήθηκε απότην ειδική παιδαγωγό ήταν αυτή των κινήτρων. Μέσωενός ερωτηματολογίου προς τη μαθήτρια και προς τημητέρα αναζητήθηκαν πιθανά κίνητρα και ερεθί-σματα (θετικά ή αρνητικά) που θα μπορού-σαν ναχρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια τουπρογράμματος.

Χρησιμοποιήθηκε υλικό από το εγχειρίδιο:«εφαρμογές διδακτικής αξιολόγησης και μαθησιακέςδυσκολίες», των Παντελιάδου – Πατσιοδήμου

Χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα αξιολόγησης τηςσυμπεριφοράς του Durand

Η μαθήτρια βελτίωσε σε σημαντικό βαθμό τη συμπεριφορά της.

Υπήρχαν, βέβαια, και κάποιες φορές που η συμπεριφορά της δεν ήταν η αρμόζουσα, αλλά επανερχόταν πολύ πιο γρήγορα απ ότι στο παρελθόν.

Η μητέρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στηβελτίωση της συμπεριφοράς της κόρης της,καθώς κατάλαβε πως η συνέπεια σε ό,τι λέεικαι κάνει είναι απαραίτητη.