Download - ΧΧ ++ 55 Κ.Δ.Α . 01-4943 ...magouliana.gr/docs/84_MAGOULIANA.pdf · ΑΓΩΝ 2018 ΕΥΧΕΣ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ... «Ο παπ - πούς μου ο γέρο-Φούκας

Transcript

Στο ταμείο κάθε τράπεζας σrsquo όλο τον κόσμο από το σπίτι σας ή το γραφείο μπορείτε να καταθέσετε την ενίσχυσή σας απλά γρήγορα αξιόπισταΣτην τραπεζική συναλλαγή προσθέσετε το ονοματεπώνυμό σας ΔΙΚΤΥΟ ΝΕΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ndash EUROBANK

Κωδικός IBAN GR61026063 000000 20200838001 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΙΤΩΝ

ΚΔΑ

TPIMHNIAIA ΠEPIOΔIKH EKΔOΣH TOY ΠANEΛΛHNIOY ΣYΛΛOΓOY MAΓOYΛIANITΩN bull TEYXOΣ 84 bull ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

wwwmagoulianagrwwwfbcommagoulianawwwtwittercommagouliana

ΦΩΤΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣή ΦΩΤΑΚΟΣ

Α ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ Θ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

ΦΩΤΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣή ΦΩΤΑΚΟΣ

Α ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ Θ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

01-4943

ΧΧ ++ 55

Τα σκουπίδια τίγκα Σελ 2

Κι ύστερα ήρθαν οι τουρίστες Σελ 2

Κολοβακτηρίδια στο νερό της βρύσης

Τις παρενέργειες της παρατεταμένηςανομβρίας δεν πρόκειται να τιςαποφύγουμε Δεκέμβριος μήνας

και χωρίς νερό έχουν μείνει πολλές πε-ριοχές της Τρίπολης Αν το Δεκέμβριο ταπράγματα είναι έτσι φανταστείτε τι έχεινα γίνει το καλοκαίρι

Ήδη από τα τέλη Οκτωβρίου η Δη-μοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Απο-χέτευσης Τριπόλεως έκρουσε το καμ-πανάκι κινδύνου και έκανε έκκλησηστους καταναλωτές για ορθή χρήσητου νερού Μάλιστα προχώρησε σε πε-ριοδικές διακοπές της παροχής του δι-κτύου ύδρευσης τόσο στην πόλη όσοκαι σε τοπικές κοινότητες του ΔήμουΌσοι δεν το γνωρίζουν η πρωτεύουσατου νομού υδρεύεται κυρίως από το Με-θύδριο και δευτερευόντως από γεω-τρήσεις

Το φθινόπωρο πέρασε χωρίς νασημειωθούν αξιόλογες βροχοπτώσειςστη Γορτυνία και ο Δεκέμβριος δεν μαςμούσκεψε Ενδεικτική είναι η ανάρτησηΒυτινιώτισσας στις 7 Δεκεμβρίου laquoΚαισαν μην έφταναν οι σωροί από σκουπί-δια σrsquo όλες τις γειτονιές τώρα δεν έχου-με και νερόhellip Έλεοςraquo

Έπρεπε να μείνει χωρίς νερό η του-ριστική Βυτίνα για να διαπιστωθεί τοπρόβλημα Ήδη άρχισε μια συζήτηση ναμπουν μετρητές ύδρευσης Υποστηρι-κτές της άποψης είναι πλέον και ορι-σμένοι που μέχρι χθες δεν ήθελαν ναακούνε για ρολόι νερού Σοβαρά είναι ταπροβλήματα και στα γειτονικά Λαγκάδιακαι Λεβίδι

Προς το παρόν στα Μαγούλιανα δενέχει διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα (σσαν αφαιρέσει κανείς το γεγονός ότι τονερό που πίνουμε δεν είναι καθαρό) Οιαντλίες και στις δύο πηγές δουλεύουντο ευτύχημα είναι ότι οι κάτοικοι αυτή τηπερίοδο είναι λιγοστοί Πάντως καλό εί-ναι να προσέχουμε για να έχουμε Ας ελ-πίσουμε ο υπόλοιπος χειμώνας να είναιβροχερόςhellip

Αμήν και πότε

Είχαμε καιρό να βρεθούμε περίπου τρεις μήνεςΑντικειμενικοί λόγοι δεν επέτρεψαν να συ-ναντηθούμε νωρίτερα

Πολλά τα καινούργια μέλη στο διοικητικό συμ-βούλιο του Συλλόγου και οι περισσότεροι γιαπρώτη φορά να αναμιγνύονται με τα κοινά Ήτανμια δύσκολη περίοδο μέχρι να καταφέρουμε να βά-λουμε μία σειρά σrsquo όλα τα θέματα που μας απα-σχολούσαν

Αρχές καλοκαιριού είχαμε την προετοιμασία τωναυγουστιάτικων εκδηλώσεις οι οποίες πραγματο-ποιήθηκαν με επιτυχία Καλό το διήμερο του πα-νηγυριού και κάποιες δραστηριότητες που μπο-ρέσαμε να εξασφαλίσουμε από το δήμο Τέλος καλόόλα καλά και τώρα μπροστά μας είναι τα δύσκολαΏρα να βάλουμε τις βάσεις για μια ας την πούμενέα αφετηρία

Πρέπει μαζί να προσπαθήσουμε να βγάλουμετα Μαγούλιανα από την απομόνωση και να διε-ξάγουμε κοινό αγώνα για να αναδείξουμε το χωριόκαι να προωθήσουμε λύσεις στα προβλήματα Νατιμήσουμε την ιστορία τους προγόνους μας και τοκυριότερο να κοιτάξουμε δημιουργικά το μέλλον

Οι πόροι είναι ελάχιστοι έως μηδενικοί Δεν έχου-με οικονομική βοήθεια από κάπου Ο δήμος Γορ-τυνίας και η πολιτεία απουσιάζουν επιδεικτικά Ότικάνουμε θα το κάνουμε όλοι μαζί

Δεν μπορεί να πάει αυτός ο τόπος μπροστά χω-ρίς τη συμμετοχή όλων Το διοικητικό συμβούλιοτου Συλλόγου αποτελεί μια πολύ μικρή μερίδα τουανθρώπινου δυναμικού του χωριού μας και δενμπορούμε να τα περιμένουμε όλα από τα μέλη τουδσ

Στόχος και σκοπός του Συλλόγου είναι να θέτειτις κατευθυντήριες γραμμές και να βάζει προτε-ραιότητες Να σχεδιάζει και να ελέγχει Για να γυ-ρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή και ο δρόμος εί-ναι μακρύς και δύσκολος Σrsquo αυτή την προσπάθειαχρειάζονται μηδενός εξαιρουμένου όλοι Άπαντεςοφείλουν να βρίσκονται στο πλευρό του Συλλόγου

Ο καθένας πρέπει να βοηθήσει ανάλογα με τιςδυνάμεις και τις δυνατότητές του Αν και είναι πε-ριττό το επαναλάβουμε ακόμη μια φορά στο Σύλ-λογος δεν χωρούν χρώματα και κόμματα ούτευπάρχουν στασίδια για ομάδες και οικογένειες Σχό-λια διαφωνίες και διαφορετικές αντιλήψεις επι-βάλλεται να υπάρχουν Ενίοτε επιτρέπετε και σκλη-ρή κριτική Εκείνο που μετράει είναι να μην υπάρ-χουν εμμονές και να μη χάνουμε το στόχο

Μοναδική μας μέριμνα είναι η ανάπτυξη του χω-ριού και η βελτίωση των συνθηκών ζωής των μό-νιμων κατοίκων και των επισκεπτών του Τα μέλητου διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου έχου-με δεσμευθεί ότι θα βάζουμε πάντα μπροστά ότιείναι καλό για το χωριό και μόνο αυτό Όλοι εμείςεργαζόμαστε χωρίς όφελος δηλαδή εθελοντικά

Ας είναι λοιπόν αυτό το κείμενο ένα αρχικό κά-λεσμα για όλους τους Μαγουλιανίτες που έχουν τηδιάθεση και την δυνατότητα να στηρίξουν αυτό τοβήμα Σας περιμένουμε προκειμένου να ανασυν-τάξουμε τις δυνάμεις και να προχωρήσουμε δυ-ναμικά εμπρός

Το ΔΣ

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ bull Η κοπή της βασιλό-πιτας του Συλλόγου θα γίνει την Κυριακή4 Φεβρουαρίου στις 1030 στo γραφείoτου Συλλόγου μας στην οδό Χαλκο-κονδύλη 37 Αθήνα

ΣΤΑ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΑ Η πίτα στο χωριόθα κοπεί την Πρωτοχρονιά αμέσωςμετά την λειτουργία

Εκκλησιασμός έγινε τη δεύτερημέρα των Χριστουγέννων Τρίτη 26 Δε-κεμβρίου

Ο παπά Μανώλης θα λειτουργήσειτην Πρωτοχρονιά Δευτέρα 1 Ιανουα-ρίου και της Πρωτάγιασης Παρασκευή5 Ιανουαρίου θα έρθει στο χωριό νααγιάσει τις εκκλησίες και τα σπίτια

ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ Χριστουγεννιάτικοραντεβού έδωσαν οι νέοι του Συλλόγουτην Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου στοlaquoMini Tulipsraquo (Ερμού 4 Πεντέλη) Άκρωςεορταστική η συνάντηση σε ρυθμούς

Μαγουλιανίτικους

ΘΑ ΣΠΑΣΩ ΚΟΥΠΕΣ Πέρυσι ο Σύλ-λογος προχώρησε στην έκδοση ημε-ρολογίου Φέτος κάνει την υπέρβασηΣτην κοπή της πίτας θα διατεθούν συλ-λεκτικές κούπες με τυπωμένο θέμα απότο χωριό

Έτσι θα απολαμβάνουμε τον καφέμας με το μυαλό στο χωριό και ο Σύλ-λογος θα ενισχυθεί οικονομικά

Οικονοmicroική ενίσχυση ndash συνδροmicroές για τον σύλλογο και την εφηmicroερίδα

Το νερό στερεύει

ΣΣΥΥΛΛΛΛΟΟΓΓΟΟΣΣ

ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ

ΑΓΩΝ

2018 ΕΥΧΕΣ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σε ελέγχους που έγιναν στο νερό που φτάνει στις βρύσες των σπιτιώνμας στα Μαγούλιανα εντοπίστηκαν κολοβακτηρίδια Εννοείται ότι θα

γίνουν και νέες μετρήσεις και αν και αυτές δείξουν πρόβλημα πρέπει νααναζητηθούν τα αίτια και οι ευθύνες Η ποιότητα του νερού πρέπει να απο-κατασταθεί άμεσα Σελ3

Ηείδηση είναι του καλοκαιριού που πέρασε laquoΕκμεταλλευόμενοςτις γνωριμίες τoυ από την περίοδο που ήταν υπουργός Τουρι-σμού ο Άρης Σπηλιωτόπουλος από τον νέο του ρόλο αυτό του

ξενοδόχου φιλοδοξεί να μετατρέψει τη Δημητσάνα σε διεθνές του-ριστικό θέρετροraquo (iefimeridagr)

Ένα - δυο σχόλια Εξυπακούεται καλοπροαίρεταΤα τελευταία δύο χρόνια ο δήμος Γορτυνίας είχε προκηρύξει δύο

δημοπρασίες για την εκμίσθωση του ξενοδοχείου laquoΔημητσάναraquo οι οποί-ες όμως είχαν κηρυχθεί άγονες Έπειτα από αυτό όπως ορίζει ο σχε-τικός νόμος αποφασίστηκε η εκμίσθωση να γίνει με απευθείας ανά-θεση και με όρους που θα καθόριζε το δημοτικό συμβούλιο Με έγ-γραφες προσφορές τις οποίες θα εξέταζε η Οικονομική Επιτροπή τουδήμου Γορτυνίας Η δημοτική αρχή τελικά εκμίσθωσε το δημοτικό ξε-νοδοχείο το οποίο διαθέτει συνολικά 30 δωμάτια για τα επόμενα 25χρόνια έναντι επένδυσης ενός εκατ ευρώ (σσ ρέει το χρήμα στην ορει-νή Γορτυνίαhellip)

laquoΟφείλουμε να αναδείξουμε τη Δημητσάνα σε πόλο έλξης γιαΈλληνες και ξένους τουρίστες υψηλού επιπέδου Με τις γνωριμίες μουστους tour operators ο στόχος μου γίνεται πιο προσιτόςhellipraquo ανέφερε

στους συγχωριανούςτου σύμφωνα με τη Realnews ο κ Σπηλιωτό-πουλος

Επειδή είναι καλόπράγμα η στόχευση σταlaquoυψηλά βαλάντιαraquo καιεπειδή πιστεύουμε ότιμπορεί να ζωντανέψει οΑρκαδικός μύθος (σσαν και προς το παρόνμυρίζει σκουπίδια) στοτέλος να το δείτε στουςτουρίστες θα μοιράζου-με εκτός από μαντίλιαγια τις μύτες και μπου-καλάκια με εμφιαλωμένονερό από την Ήπειροίσως και από την Κρήτη)Και προσοχή μην μαςαρρωστήσει κανέναςγιατί δεν θα ξέρουμε τιθα τον κάνουμε Είναιγνωστή η κατάστασηστο Κέντρο Υγείας Δη-μητσάνας και στο laquoΓενι-κόraquo Παναρκαδικό Νοσο-κομείο Τρίπολης

Ευτυχώς (ή δυστυ-χώς) που το Ξενία στουΚαμπέα δεν είναι δημο-τική περιουσία Κάτι μουλέει ότι και αυτό θα είχεδοθεί με απευθείας ανά-θεση

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20172

H τουριστική Αρκαδία καιΓορτυνία ζουν το μύθοτους που έχει το άρωμα

των απορριμμάτων Πολλά ταπροβλήματα το τελευταίο χρόνοκαι στα Μαγούλιανα όπως άλ-λωστε και σrsquo ολόκληρη την Πε-λοπόννησο Το θέμα είναι σοβα-ρό

Το καλοκαίρι που το χωριό γέ-μισε από επισκέπτες το πρόβλη-μα ήταν ιδιαίτερα έντονο Τις ημέ-ρες πριν της Παναγίας οι κάδοι μι-σοάδειασαν και το χωριό πα-ρουσίασε αξιοπρεπή εικόνα ύστε-ρα από προσωπική εργασία τωνΘανάση Κανελλόπουλου ΚώσταΜαρίτσα και Βασίλη Πετρόπου-λου

Αυτή τη περίοδο ο Θανάσηςπροσπαθεί να κρατήσει υπό έλεγ-χο την κατάσταση μεταφέρον-τας ο ίδιος μέρος των απορριμ-μάτων σε συγκεκριμένο χώρο

στα αλώνια όταν οι κάδοι ξεχει-λίζουν Εδώ φτάσαμεhellip

Μπορεί το 2017 να μας απο-χαιρετάει αλλά τα σκουπίδια τηςΓορτυνίας είναι εδώ και δεν πρό-κειται να απομακρυνθούν άμεσαΜε αυτά κάναμε ΧριστούγενναΜε αυτά θα υποδεχτούμε το νέοέτος

Τις προάλλες φίλος από τηΔημητσάνα δήλωνε απογοητευ-μένος από την κατάσταση αυτήΑνέφερε χαρακτηριστικά laquoΈναμαγικό μέρος ένας ονειρικός τό-πος μύθων και θρύλων και δυ-σβάσταχτης -για τα laquoκυβικάraquo μαςκατά πως φαίνεται- ιστορίας πουπροφανώς δεν μας αξίζει να ζού-με και να ασελγούμε πάνω τουΚάθε φορά το ίδιο τροπάριο Ποι-ος φταίει για αυτήν την εικόνα Τιθα γίνει στο μέλλον Ποιος θακάνει κάτιraquo

Ο διαδικτυακός φίλος κοινο-

ποίησε σχετική φωτογραφία μεξεχειλισμένους από σκουπίδιακάδους και λεζάντα laquoΗ hellipμαγικήαυτή θέα είναι από το σπίτι μουraquo

Στα σχόλια διαβάζουμε ότιάλλοι θλίβονται μερικοί εξοργί-ζονται γιατί ο κόσμος αρχίζει νασυνηθίζει αυτή την εικόνα αυτότο χάλι και τη μιζέριαhellip Ότανόμως τα προσχήματα τελειώνουνμαζί και τα ψέματα οι συζητήσειςπρέπει να τίθενται σε άλλη βάσηlaquoΜάλλον πρέπει να συγκρου-στείς τελικά Δεν καταλαβαίνουνοι άνθρωποι αλλιώςraquo σχολιάζειάλλος την παραπάνω ανάρτηση

Η εύκολη λύσηΟι μάσκες έπεσαν μετά το κλεί-σιμο των χωματερών που έπρε-πε να είχαν κλείσει εδώ και δε-καετίες Περιφέρεια και δήμοιβρέθηκαν κυριολεκτικά με τηνπλάτη στον τοίχο Τώρα πληρο-

φορούμαστε ότι για τη διαχείρι-ση των απορριμμάτων της Πελο-ποννήσου προκρίνεται η σύμ-πραξη με την ΤΕΡΝΑ Εννοείταιόλα αυτά με τις ευλογίες της κυ-βέρνησης και παρά τις παλαιότε-ρες αντιθέσεις κυβερνητικών στε-λεχών στο συγκεκριμένο μοντέ-λο

Εντός του Απριλίου 2018 δη-λαδή μετά το Πάσχα αναμένεταινα δοθεί πράσινο φως για τηνάμεση υπογραφή των συμπρά-ξεων με ιδιώτες (ΣΔΙΤ) Μπορεί κά-ποιοι στη Περιφέρεια να κάνουνλόγο για laquoπολύ θετική εξέλιξηraquo ήγια laquoένα έργο ldquoπράσινοrdquo και περι-βαλλοντικόraquo ή laquoτη μοναδική λύσηγια ολοκληρωμένη διαχείρισηraquoόμως ο σίγουρα κερδισμένος εί-ναι ο ιδιώτης Η εύκολη λύση ηοποία δεν εξασφαλίζει τον δη-μόσιο έλεγχο

Δήμαρχοι εκτιμούν ότι θα ακο-

λουθήσουν μεγάλες αυξήσεις τωνδημοτικών τελών Θα διπλασια-στούν ή ακόμη και θα τριπλασια-στούν ανά περίπτωση Εννοείταιότι πέρα από την επιβάρυνσητων δημοτών για τις επόμενεςδεκαετίες η συγκεκριμένη από-φαση - ταφόπλακα στην ανακύ-κλωση είναι έξω από τις ευρω-παϊκές οδηγίες αλλά και τις οδη-γίες του Εθνικού Σχεδίου Διαχεί-ρισης Απορριμμάτων για μείωσητων απορριμμάτων Σrsquo αυτό βέ-βαια συνέβαλε και η απροθυμίααιρετών να βγουν μπροστά και ναστηρίξουν μια εναλλακτική δια-χείριση των απορριμμάτων μας

Τα παραπάνω laquoλεπτομέρειεςraquoθα πουν ορισμένοι καταγρά-φονται επειδή ενίοτε εκεί φωλιά-ζει ο διάβολος Μάλιστα κάποιεςαπό αυτές τις λεπτομέρειες όσοκαι να θες δεν μπορούν να πε-ράσουν απαρατήρητες

Οι τουρίστες θα μας σώσουν Πλησιάζοντας η επέτειος του

ΟΧΙ 26 Οκτωβρίου η ΓωγώΦούκα-Γιαγιά ευσυγκίνητη

κοινοποιεί στο διαδίκτυο laquoΟ παπ-πούς μου ο γέρο-Φούκας είχε πο-λεμήσει στα βουνά της Αλβανίαςγια λίγο γιατί μία οβίδα έσκασε δί-πλα του πετάχτηκαν θραύσματατον τραυμάτισαν νοσηλεύτηκεκαι αποστρατεύτηκεhellip

raquoΤον ρώτησα κάποτε ότανήμουν μικρούλα αν σκότωσε πολ-λούς Ιταλούς ελπίζω όχι μου είπεαλλά βόλια ήταν αν έβρισκαν κά-ποιονhellip ποιος το ξέρει Και σο-βάρεψεhellip Ξέρεις στο βουνό δενήταν εύκολα Πείνα δίψα ψείρεςκαι κρύο Πολύ κρύο Και οι μάχεςσυνεχόμενες Δεν υπήρχε μέρακαι νύχτα Φαντάσου ότι εκεί πουπηγαίναμε ένας φαντάρος έπεσεστο γκρεμό και ο λοχαγός είπεhellipαφήστε τον Πρέπει να προχωρή-σουμε Και άλλη μία φορά διψά-γαμε πολύ Σκύψαμε σε ένα ρυάκικαι ήπιαμε Όταν πήγαμε πιο πάνωείδαμε ότι περνούσε πάνω απόπεθαμένου Αλλά δε μας ένοιαζεhellipΟύτε λίγο χώμα δε τους ρίξαμε Θαέμειναν εκεί όπως τόσοι άλλοιhellipΈλληνες και Ιταλοί παλικάρια εί-

κοσι χρόνων όλοι τους Θηρίο σεκάνει ο πόλεμος Γωγώ μου θηρίο

hellipΚαι εγώ προσπάθησα να αφο-μοιώσω τι μου έλεγε και να το πα-σπαλίσω με τη χρυσόσκονη τουηρωισμού που είχα μάθει στο σχο-λείο hellipΟι Γερμανοί ήταν κακοίόμωςhellip Ναι ήταν σκληροί καιστις πόλεις οι άνθρωποι υπέφερανΌμως ξέρεις τι θυμάμαι εγώ Ότανμπήκαν στα Μαγούλιανα ήρθανστο σπίτι 4-5 από αυτούς Εγώ είχακρυφτεί Έκαναν νόημα στη γιαγιάσου ότι πεινούσαν Τους έδωσελίγα αυγά και ψωμί Και την ευχα-ρίστησαν και καθώς έφευγαν έκα-ναν φασαρία και ο αρχηγός τουςτούς έκανε νόημα να ησυχάσουνκαι τους έδειξε το μωρό (τη θείαμου) Και έφυγαν Θα πέσαμε σε κα-λούς Καλοί Γερμανοί σκέφτηκα καιμου φάνηκε σαν ανέκδοτο

-Και μετά ελευθερωθήκαμε-Και μετά μας πήρε ο διάβολος

και μη τα ρωτάςraquoΔεν κατάλαβα όμως γιατί τα βι-

βλία του σχολείου δεν έγραφαν τιέγινε μετάhellip Τέτοιες μέρες θυμά-μαι τον παππού μου και νιώθω ότιτου κάνω το καλύτερο μνημόσυνοΜόλις μεγαλώσουν λίγο τα κορί-

τσια μου θα τους πω τις ιστορίεςτου παππού και μαζί με τις σημαί-ες το ΟΧΙ και τη Βέμπο θα τουςμάθω την αλήθεια του Θηρίο σεκάνει ο πόλεμος θηρίοhellip

Από το σύντομο διάλογο στοδιαδίκτυο κρατήσαμε τα παρακά-τω σχόλια

Γωγώ Φούκα-Γιαγιά laquoΟ παπ-πούς μου δεν ήταν πολύ φανατικόςμε τις νίκες Έλεγε ότι οι Ιταλοί ήτανκαλοί και συνέχεια τραγουδού-σαν Ακόμη και για τους Γερμανούςδεν ήταν κάθετοςhellip Θηρίο έλεγεμε την κακή έννοια όχι της δύνα-μης Οι παππούδες μας πολέμησανκαι οι κόποι τους δεν πήγαν χαμέ-νοι Ζούμε ελεύθεροι Κακώς κεί-μενα υπήρξαν και θα υπάρχουνΌμως είμαστε ελεύθεροι Οικο-νομικά ζορισμένοι μπορεί να εί-μαστε αλλά σκυμμένο κεφάλι δενέχουμε Εγώ όχι το κεφάλι μουποτέ δε το χαμηλώνω Ναι δύ-σκολες συγκυρίες η οικονομία σεάσχημη κατάσταση αλλά αυτό δεμε κάνει να νιώθω εξαθλιωμένηΝτ Αρντανιάν θα μου πεις ΝτΑρντανιάν Ζωζεφίνα μουΚανείςδε μπορεί να υποδουλώσει τηνψυχή μου

Θηρίο σε κάνει ο πόλεμος θηρίο

Τους τελευταίους έξι μήνες δενσημειώθηκε κάποια διάρρη-ξη κλοπή ή ληστεία στα Μα-

γούλιανα Σημαντικό ρόλο γιrsquo αυτόπρέπει να έπαιξε η εγκατάσταση τηνΤρίτη 19 Σεπτεμβρίου τοπικούαστυνόμου στα Λαγκάδια Το γρα-φείο του αστυνόμου λειτουργείστο χώρο του παλαιού ΔημαρχείουΛαγκαδίων από το πρωί ως το με-σημέρι και από Δευτέρα ως τηνΠαρασκευή Κανονικό ωράριο δη-μοσίου Προς το παρόν δεν υπάρ-χει περιπολικό ούτε και (συνοδός)δεύτερο άτομο προκειμένου ναεπιτρέπεται ο αστυνόμος να βγαίνειεκτός γραφείου Διαρρήκτες και λη-στές τρέμετε

Πλάκακάνεις

Πλέουμε σε πελάγη απορριμμάτων

1956 Παλιότερα η πηγή της Κορφοξυλιάς ξεδίψαγε τους περαστικούς Σήμεραμε το νερό αυτό υδρεύονται τα Μαγούλιανα

Τριμηνιαία Περιοδική έκδοσηTA MAΓOYΛIANA

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΙΤΩΝ

ΚΩΔΙΚΟΣ01-4943IΔIOKTHTHΣ

ΠANEΛΛHNIOΣ ΣYΛΛOΓOΣ MAΓOYΛIANITΩN

ΓPAΦEIAXAΛKOKONΔYΛH 37(3oς Oρoφoς) 104 32 AΘHNA THΛ 2105230669

Ηλεκτρονική διεύθυνση magoulianagmailcomΥεύθυνος έκδοσης

Άγγελος Α Αλεξόουλος

Υεύθυνος ΣύνταξηςΣυντακτική οmicroάδα

Επικοινωνία με τα μέλη και τους συνδρομητές

Άγγελος Α Αλεξόουλος 6907506314

Χρήστος Κ Γόντικας 6940927152

Κανελλόουλος Θ Δηmicroήτριος6944608231

Βασιλική Θ Κονδύλη 6984309181

Θάνος Π Ανδριόουλος6944615162

Παναγιώτης Κ Κυριακόουλος6972632312

Τάσος Α Ζούβελος 6944294470

Πανίκος Α ΤσαOλής6980821181

Τάκης Κ Κοσιάβελος6972644305

Μαρία Α Τράαλη6974905062

Ηλεκτρονική σελιδοοίηση Mαίρη Γασαράκη

ΤΥΠΟΙΣ Σταmicro Κοτσάτος amp Σία ΟΕΜαρίνου Αντύα 4 Ηλιούολη

Το νερό που φτάνει στις βρύ-σες των σπιτιών μας σταΜαγούλιανα είναι πόσιμο

Έλεγχοι που έγιναν το καλοκαί-ρι έδειξαν ότι το νερό που ανυ-ποψίαστοι πίνουμε έχειhellip κο-λοβακτηρίδια Άλλοτε περισσό-τερα και άλλοτε λιγότερα

Βεβαίως στο πόσιμο νερό εί-ναι δυνατή η εμφάνιση κολο-βακτηριδίων Για το λόγο αυτόπρέπει να γίνονται συνεχώςέλεγχοι Η εφημερίδα μας δεζητάει τυχαία εδώ και καιρό απότη δημοτική αρχή ενημέρωσηγια το θέμα

Επισήμως η δημοτική αρχήγια να δικαιολογήσει τις αυξήσειςστους λογαριασμούς νερού καιτην ανάγκη τοποθέτηση υδρο-μετρητών ισχυρίστηκε ότι είναιυψηλές οι δαπάνες

- για τον έλεγχο της ποιότη-

τας του νερού- για τον καθαρισμό των δε-

ξαμενών- του προσωπικού και των μέ-

σων (μηχανημάτων και οχημά-των) για τους παραπάνω ελέγ-χους και τον καθαρισμό

Δεν διαφωνούμε με τουςισχυρισμούς τις δημοτικής αρ-χής (σσ η οποία μπορεί να ισχυ-ρίζεται ότι θέλει) αλλά χρέος καιυποχρέωση μας είναι να ρωτά-με και να ζητάμε αναλυτική ενη-μέρωση

- Πότε έγιναν τελευταία φορά

έλεγχοι στα Μαγούλιανα κα-θώς και στα υπόλοιπα χωριάτης Γορτυνίας

- Τι ακριβώς έδειξαν οι πα-ραπάνω έλεγχοι

Δικαιολογημένα ανησυχούμεκαι μέχρι να λάβουμε απάντησηθα επανερχόμαστε στο θέματο οποίο είναι γνωστό στη δη-μοτική αρχή Περιμένουμε τααποτελέσματα των ελέγχων πουέχουν γίνει Αυτά προς το παρόν

Σχετικές αναφορές στο δί-κτυο ύδρευσης του χωριού πουήδη μετράει μισό αιώνα έχουν

γίνει και από τις στήλες της εφη-μερίδας μας την οποία ξεκοκα-λίζει η δημοτική αρχή Κάτι πουδε σας κρύβω μας χαροποιείιδιαίτερα

- Κάποιοι με προειδοποίησαννα μη προχωρήσω σε δημοσί-ευση του θέματος γιατί η δημο-τική αρχή θα στραφεί δικαστικάεναντίον μου Τους υπενθυμίσωκαι δημοσίως ότι κατrsquo ιδίαν τουςαπάντησα

-Στη Διακήρυξη του ΟΗΕ γιατα ανθρώπινα δικαιώματα προ-στέθηκε πριν από επτά χρόνια

μια παράγραφος που λέει Όλοιοι άνθρωποι έχουν δικαίωμα σεκαθαρό πόσιμο νερό Αυτό ση-μαίνει ότι η Ελληνική πολιτεία καικατ επέκταση η δημοτική αρχήΓορτυνίας οφείλουν το νερό πουφτάνει στα ποτήρια μας να είναικαθαρό

-Εξακολουθώ είμαι μέλος τηςΈνωσης Συντακτών ΗμερησίωνΕφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ)και πιστεύω στη ρήση του Ιωάν-νη-Ιάκωβου Μάγερ Η δημοσί-ευση είναι η ψυχή της δικαιο-σύνης Αυτό σημαίνει ότι όποιοςνομίζει ότι θίγεται δεν έχει παράνα απαντήσει Χαρά μας να φι-λοξενήσουμε τις απόψεις τουκαι να υπάρξει ένας διάλογος

ΠΜΑΡΙΤΣΑΣ-Ακολουθεί ρεπορτάζ που

αναδεικνύει το μέγεθος του προ-βλήματος στην περιοχή μας

Στην ανοικτή συγκέντρωση για το θέμα τηςύδρευσης που οργάνωσε την Κυριακή 10Δεκεμβρίου η Συντονιστική Επιτροπή Κα-τοίκων Βαλτεσινίκου οι παρευρισκόμενοιενημερώθηκαν για την ολοκλήρωση της εκ-δίκασης προσφυγής από το Συμβούλιο τηςΕπικρατείας που έχει ξεκινήσει εδώ και 2χρόνια Αν και η απόφαση δεν έχει δημο-σιοποιηθεί ακόμα οι ενδείξεις είναι θετικέςκαι αναμένεται η ακύρωση της σχετικήςαπόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Γορ-τυνίας που αφορά τα τέλη ύδρευσης έτους2016

Οι κάτοικοι συμφώνησαν ναστείλουν και νέα ανοικτή επι-στολή προς τη δημοτική αρχή μετην οποία ζητούν

Πλήρης εκμετάλλευση τωνυδάτινων πόρων ώστε να μηντρέχει ελεύθερα το νερό από τιςυπερχειλίσεις χειμώνα-καλοκαίριΌταν σπαταλά νερό ο δημότης πολύ σωστάπληρώνει επιπλέον όταν σπαταλά νερό οδήμος αδιαφορούμε

Να συνταχθεί μελέτη για τον τρόπουπολογισμού των τελών ύδρευσης ανάυδρευόμενη περιοχή λαμβάνοντας υπrsquoόψη τα ακριβή στοιχεία εσόδων-εξόδωνώστε να υπάρξει πλήρης ανταποδοτικότη-τα Κάτι που επιβάλλεται και από τους σχε-τικούς νόμους

Η υποβαλλόμενη πρόταση απόφασηςτων τελών ύδρευσης τόσο προς την οικο-νομική επιτροπή όσο και προς το δημοτικόσυμβούλιο να περιλαμβάνει λεπτομερήισολογισμό και προϋπολογισμό εσόδων-εξόδων ύδρευσης ανά υδρευόμενη περιο-χή Η έλλειψη τέτοιων στοιχείων δεν είναισύννομη και καθιστά συνυπεύθυνα τόσο ταμέλη της οικονομικής επιτροπής όσο καιτους δημοτικούς συμβούλους

Ο δήμος να προχωρήσει το ταχύτεροσε εγκατάσταση υδρομετρητών σrsquo όλες τιςπαροχές και να αποκαταστήσει όπως προ-βλέπεται κάθε βλάβη σε ήδη εγκατεστη-μένους υδρομετρητές Το κόστος αυτό μετα μέχρι σήμερα ισχύοντα το πληρώνει οσυνδρομητής και δεν μπορεί να αποτελείάλλοθι για το αντίθετο Το Βαλτεσινίκο δενείναι διατεθειμένο και δεν αντέχει να πλη-ρώνει το κόστος του νερού άλλων περιοχών

Σε περιπτώσεις έλλειψης επάρκειαςνερού να ληφθούν μέτρα περιορισμού τηςκατανάλωσης παράλληλα με την αξιοποί-ηση των απωλειών όπως παραπάνω ανα-φέρθηκε

Έγινε απόλυτα ξεκάθαρο προς όλους ότιτο Βαλτεσινίκο δεν ζητά καμία ιδιαίτερη με-ταχείριση όπως εντέχνως διαρρέουν κά-

ποιοι αλλά ισονομία προς όλους Το Βαλ-τεσινίκο δεν υπάγεται ούτε στην κατηγορίατων χωριών που πληρώνουν μόνο πάγιοούτε σε αυτά που έχουν αυτοδιαχείριση τουνερού ούτε σε αυτά που δεν διαθέτουνυδρομετρητές Το Βαλτεσινίκο σέβεται όλεςτις κοινότητες του δήμου μας και απαιτεί τονσεβασμό από όλους

Η παρουσία του κόσμου στην ανοικτήσυγκέντρωση αποτελεί την καλύτερη απάν-τηση σε εκείνους που λένε ότι οι διαμαρ-τυρίες προέρχονται από μια ελάχιστη μερίδακατοίκων Πέρα όμως από αυτό σημει-

ώθηκε ότι έγγραφες καταγ-γελίες ή προφορικές δια-μαρτυρίες έχουν κατατεθείκαι από άλλες περιοχές ταστοιχεία των οποίων οι κά-τοικοι έχουν στην διάθεσητους

Οι παράλογα υψηλές χρε-ώσεις σε κατοίκους που ρομαντικά επιμέ-νουν να παραμένουν στα χωριά του δήμουμας δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται μι-κροπολιτικά με προσωπικές υποσχέσεις καιπεριστασιακές διαγραφές πρακτικές πουχρησιμοποιήθηκαν σrsquo άλλες εποχές

Οι κάτοικοι του Βαλτεσινίκου γνωρί-ζοντας σε ικανοποιητικό βαθμό το πρό-βλημα καλούν για ακόμη μία φορά τόσο τονδήμαρχο όσο και τον αρμόδιο αντιδήμαρ-χο τους δημοτικούς συμβούλους που εκλέ-γονται στην περιοχή μας τον πρόεδρο τηςΤΚ Βαλτεσινίκου αλλά και όποιον άλλοεπιθυμεί σε μια ανοικτή και ειλικρινή συ-ζήτηση για το θέμα από την οποία μόνοκέρδη θα υπάρξουν

Με την ευκαιρία αυτή έγινε ανοικτήπρόσκληση στους εκπροσώπους κάθε άλ-λης περιοχής για μία ευρεία ανταλλαγήαπόψεων γιατί το πρόβλημα αφορά όλουςανεξάρτητα αν σήμερα ευκαιριακά ευνοείκάποιους

Στην ανοικτή συγκέντρωση έλαμψανδιά της απουσίας τους ο δήμαρχος οι δη-μοτικοί σύμβουλοι που εκλέγονται στην πε-ριοχή (Μιχάλης Σφυρής και Γιώργος Πε-τρόπουλος) ο αντιδήμαρχος ΚλείτοροςΚαλλίμαχος Πιρπυρής και ο πρόεδρος τηςΤΚ Βαλτεσινίκου Θεόδωρος Ρέππας

Παραβρέθηκαν ο δημοτικός σύμβουλοςΕυστάθιος Κούλης ο επικεφαλής της ΛαϊκήςΕνότητας Γορτυνίας Ιωάννης Φράγκος καιο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγουΚαμενίτσας laquoΑγ Γεώργιοςraquo ΠαναγιώτηςΣιαχάμης

Για καλύτερη ενημέρωση παρακο-λουθείστε τις αναρτήσεις της ΣυντονιστικήςΕπιτροπής Κατοίκων Βαλτεσινίκου

ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 3

Ο αγώνας των Βαλτεσινιωτώντώρα δικαιώνεται

Πληρώνουν λογαριασμούςαλλά νερό δεν έχουν

Το νερό που φτάνει στις βρύσες των σπιτιών μας και μας ξεδιψάει έχειhellip κολοβακτηρίδια

Το μέτωπο κατά τηςδημοτικής αρχής

μεγαλώνει μαζί και η οργή

laquoΔήμαρχε άσε σε δεύτερη μοίρα τα πανη-γύρια και τις φιέστες του Αυγούστου καικάνε κάτι ώστε ναrsquo ναι καθαρό και πόσιμο τονερό σrsquo όλα τα χωριά της Γορτυνίαςraquo Το πα-ραπάνω μήνυμα στάλθηκε επωνύμως στονδήμαρχο στα μέσα του καλοκαιριού

Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμετην πληροφορία πληροφορούμαστε ότι

❶ Το νερό της Ζάτουνας μπορεί να έχειχαρακτηριστεί laquoακατάλληλοraquo για

πόση από το Κρατικό Χημείο αλλά η δη-μοτική αρχή εξακολουθεί να στέλνει στουςΖατουνίτες λογαριασμούς ύδρευσης

Ο Νίκος Φίλης εκδότης της τοπικήςεφημερίδας laquoΖάτουναraquo σε κάθε τεύχοςαναφέρεται στην ακαταλληλότητα του νε-ρού της κοινότητας καθώς και στην ανικα-νότητα τόσο του δημάρχου όσο και τωνυπολοίπων δημοτικών συμβούλων

Στις 20 Σεπτεμβρίου αρμόδιοι υπάλλη-λοι της Διεύθυνσης Υγείας της ΠεριφέρειαςΑρκαδίας έκαναν νέες δειγματοληψίες νε-ρού ύστερα από απαίτηση του ΣυνδέσμουΖατουνιτών Και τα νέα δείγματα -σύμφωναμε το έγγραφο που κοινοποιήθηκε στους Ζα-τουνίτες- δεν πληρούσαν τις σχετικές μι-κροβιολογικές παραμέτρους για τις οποίεςελέγχθηκαν Η προηγούμενη εξέταση είχεγίνει στις 11 Ιουλίου 2017

Η Περιφέρεια ζήτησε από το δήμο Γορ-τυνίας να laquoπροστατεύσει τις πηγές από πά-σης φύσεως επιφανειακή και υπόγεια ρύ-πανσηraquo (σσ τα σχόλια δικά σας) προτεί-νοντας συγκεκριμένες άμεσες επεμβάσεις

Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε τηνΠαρασκευή 29 Σεπτεμβρίου όπως αναφέ-ρει ο κ Φίλης laquoρωτήθηκε ο δήμαρχος γιατο πρόβλημα της ακαταλληλότητας τουνερού της Ζάτουνας Ο δήμαρχος απάντη-σε (όπως μας το μετέφερε δημοτικός σύμ-βουλος) Όταν οι Ζατουνίτες κάθε δυο χρό-νια δεν έχουν τι να κάνουν ασχολούνται μετο νερό τους (Σσ Αυτό θα πει Ήθος Ελπί-δα Διαφάνεια Τα συνθήματα με τα οποίαψηφίστηκε και εκλέχθηκε δήμαρχος)

raquoΌταν του ανέφεραν για τις απαντήσειςτου Κρατικού Χημείου στις αναλύσεις πουέγιναν με εντολή της Περιφέρειας Πελο-ποννήσου μετά από αίτημα του Συνδέ-σμου Ζατουνιτών απάντησε Δεν έχει τίποτατο νερό και ας γράφουν ότι θέλουνraquo

❷Οι Γλανιτσιώτες (Μυγδαλιάς Γορτυ-νίας) μαθαίνουμε ότι εδώ και τριάν-

τα χρόνια ανοίγουν τις βρύσες τους και βλέ-πουν να τρέχει θολό το νερό

Ο Σύλλογος Γλανιτσιωτών Τρίποληςδεν απευθύνθηκε στη δημοτική αρχή για ναεισπράξει τις laquoαπαντήσειςraquo που δόθηκαν

στους Ζατουνίτες Αποτάθηκε σε αρκά βου-λευτή ο οποίος κατέθεσε τον περασμένοΜάρτιο αναφορά προς το υπουργείο Εσω-τερικών για τα προβλήματα υδροδότησηςτης τοπικής κοινότητας Μυγδαλιάς Στηναναφορά μεταξύ άλλων σημειώνεται ότικατά τους χειμερινούς μήνες το χωριό στε-ρείται πλήρως της παροχής καθαρού νερούκατάλληλου προς πόση ή κάθε άλλη οικια-κή χρήση

Αυτή τη φορά η Περιφέρεια Πελοπον-νήσου δεν προχώρησε σε οδηγίες προστα-σίας των πηγών από πάσης φύσεως ρύ-πανση αλλά φρόντισε εγγράφως να ξεκα-θαρίσει ότι η αρμοδιότητα δηλαδή η ευθύνηανήκει αποκλειστικά στο δήμο Γορτυνίας

Ο δήμαρχος απάντησε ότι ήδη έχει ανα-θέσει μελέτη που βρίσκεται στο στάδιοτων περιβαλλοντικών αδειδοτήσεων καιαναμένεται η ένταξή της σε συγχρηματο-δοτούμενο πρόγραμμα

Οι Γλανιτσιώτες μπορεί να ευελπιστούνότι δεν θα χρειαστεί να περάσουν άλλα 30χρόνια ώστε να μπορούν να πίνουν άφοβανερό από τις βρύσες των σπιτιών τους(Σσ ειλικρινή απορία εμφιαλωμένο νερόήπιε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αν-δρέας Λοβέρδος προσκεκλημένος τουΟδυσσέα Κωνσταντινόπουλου τον περα-σμένο Αύγουστο στη Μυγδαλιά ΓορτυνίαςΌλοι είδαμε τη φωτογραφία του πρώηνυπουργού να παίζει πρέφα με κατοίκους τουχωριού φορώντας αθλητικά ρούχα)

❸ Εκεί που προσπαθούσαμε να μάθου-με τι ακριβώς συμβαίνει στην τοπική

κοινότητα Μυγδαλιάς νέα είδηση σκάειστις 10 Σεπτεμβρίου Χωρίς νερό έμειναντρία 24ωρα τα Τρόπαια το Περδικονέρι τοΒυζίκι και το Καλλιάνι του Δήμου ΓορτυνίαςΗ δημοτική αρχή έκανε λόγο για βλάβη στηναντλία του αντλιοστασίου της περιοχήςαλλά και για βλάβη στην εφεδρική αντλίαπου τοποθετήθηκε

Το πρόβλημα μαθαίνουμε μέχρι την το-ποθέτηση νέας αντλίας αντιμετωπίστηκε μευδροφόρες και εμφιαλωμένο νερό

Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε ηlaquoΛαϊκή Συσπείρωσηraquo (ΚΚΕ) η οποία μετα-ξύ άλλων υπογραμμίζει laquoτην ανυπαρξία τωνμέτρων συντήρησης και την έλλειψη υπο-δομών για τα δίκτυα ύδρευσης της περιο-χής σrsquo ένα δήμο μάλιστα που οι κάτοικοιπληρώνουν υπέρογκα δημοτικά τέλη και αυ-ξάνονται τα τέλη ύδρευσηςraquo

Τελικά είναι πρόκληση να πληρώνειςυπέρογκα δημοτικά τέλη και λογαριασμούςύδρευσης και να μην πίνεις νερό από τη βρύ-ση

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20174

Έγινε σημαντική δουλειάΤου ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στη λαϊκή συνέλευση των κα-τοίκων των Μαγουλιάνωνπου συγκλήθηκε στις 12 Αυ-

γούστου 2017 έγινε αναφορά πε-πραγμένων της μέχρι τώρα θητεί-ας καθώς επίσης συζητήθηκανδιάφορα θέματα ndash προβλήματαπου αφορούν το χωριό μας Η λαϊ-κή συνέλευση έγινε μετά από πρό-σκληση που απηύθυνα ως αντι-πρόσωπος του χωριού και πραγ-ματοποιήθηκε στην αίθουσα τουΔημοτικού Σχολείου

Τι έγινε Συντήρηση του Δημοτικού

Σχολείου Μαγουλιάνων και ορί-σθηκε η μια αίθουσα του να λει-τουργεί ως Λαογραφικό Μουσείοενώ η άλλη ως αίθουσα πολλαπλώνχρήσεων Έγινε επίσης καθαρισμόςκαι διαμόρφωση προαύλιων χώ-ρων του σχολείου

Διαπλατύνσεις δρόμων καιυποστήριξη τους σε διάφορα ση-μεία εντός του χωριού (Αγ Γεώργιοςέως οικία Καρρά Καραπαναγιώτηέως οικία Κανελλόπουλου κάτω δε-ξαμενή έως Αντωνία Μπιρμπίληαπό Γόντικα έως Κοσιάβελου Κων-σταντίνου στην πλατεία πλησίονΤελλά έως Καλόσακα)

Καθαρισμός ρεμάτων Συντήρηση φρεατίων και

τοποθέτηση ανοιγόμενων καπα-κιών σrsquo αυτά από Τζαβάρα έωςΤελλά

Τοποθέτηση προστατευτι-κών κιγκλιδωμάτων σε διάφορασημεία του χωριού μας (γεφύριΠάτσιου δρόμος Ντούμα δρόμοςΔουλουγέρη πλατεία Παν Ζούβε-λου (πλησίον Νίκου Τζαβάρα) πλα-τεία πλησίον Χρ Τζαβάρα από οι-κία Α Γόντικα έως ρέμα Γεωργιάδηρέμα Αγ Γιωργάκου πλατεία πλη-σίον Φούκα)

Περίφραξη και κιγκλιδώμα-τα στο εκκλησάκι Αγ Γιωργάκου

Κατασκευή παρεκκλησίουστη διασταύρωση για ΙΝ ΚοίμησηςΘεοτόκου (πρώην στάση)

Τσιμεντένια καπάκια σε προ-ϋπάρχουσες μάνδρες του Νεκρο-ταφείου και από Αποθήκη μέχρι τοπαλιό ξυλουργείο Κοσιάβελου

Κατασκευή οστεοφυλακίου Τσιμεντοστρώσεις σε διά-

φορα σημεία όπως σκαλοπάτιαπρος Παναγία από πλησίον οικίαςΦούκα μονοπάτι προς Αγ Δημή-τριο πλατεία πλησίον οικίας Σε-ραφείμ κάτω από το σχολείο βρύ-ση Αθ Ζούβελου

Τοποθέτηση όμβριων σχα-ρών σε διάφορα σημεία εντός χω-ριού Αγ Νεκτάριος ΔημόπουλουΜπέτα Παν Ζούβελου Ανδ Γόντι-κα

Επισκευή σκεπής αντλιο-στασίου Κορφοξυλιάς

Καθαρισμός και περίφραξηπηγής Γαύρου

Συντήρηση πηγής Στρατε-λίτσας και καθαρισμός δρόμουπρος αυτήν

Επέκταση φωτισμού από οι-κία Β Δουλουγέρη προς οικία Αλε-ξόπουλου και από Καραπαναγιώτηέως Γιάννη Κανελλόπουλου

Τοποθέτηση φωτιστικών

σωμάτων στη θέση Κάτω Αλώνια -Νεκροταφείο και τοποθέτηση φω-τιστικού σώματος στο Ξενία

Ανακαίνιση παιδικής χαράς Διάνοιξη μονοπατιού προς

εκκλησία Παναγίας στο Πετρο-βούνι

Καθαρισμός και επαναδιά-νοιξη παλιού δρόμου από Μαγού-λιανα έως Ξενία

Δεξαμενή πυρασφάλειαςστα Πάνω Αλώνια

Υδροδότηση του οικισμούΚαμπέα και των κρουνών πυρα-σφάλειας από την προϋπάρχουσαγεώτρηση Νικολίτσας

Φωτισμός της διασταύρω-σης Πετροβουνίου ηλεκτροδότη-ση εκκλησίας Παναγίας και υπάρ-χοντος ποιμνιοστασίου

Κατασκευή βρύσης ΑγΑναργύρων

Παραχώρηση δημοτικού οι-κοπέδου για την ανέγερση του ιε-ρού ναού Αγ Αποστόλων amp Τα-ξιαρχών θέση Νεκροταφείο

Ασφαλτόστρωση δρόμου

προς Παναγία και παράδρομωναυτού

Αντικατάσταση φωτιστικώνσωμάτων σε διάφορα σημεία στοχωριό

Επανατοποθέτηση πινακί-δων ορίων χωριού

Τσιμεντόστρωση σε τμήμαοδού από Καμπέα προς πηγή Έλι-σκας

Τοποθετήθηκαν παγκάκιασε διάφορα σημεία εντός του χω-ριού

Για την υλοποίηση των προ-αναφερθέντων έργων ευχαρι-στούμε την Περιφέρεια Πελο-ποννήσου τον δήμο Γορτυνίαςτον Πανελλήνιο Σύλλογο Μα-γουλιανιτών και την ΕπιτροπήΝέων Μαγουλιάνων τον Κυνη-γετικό Σύλλογο Βυτίνας και συμ-πατριώτες μας

Στη συνέχεια της λαϊκής συνέ-λευσης το λόγο πήραν συγχωρια-νοί μας Αναφέρθηκαν προβλήματαόπως το θέμα της ασφάλειας με

αφορμή τα πρόσφατα κρούσματαληστειών ndash κλοπών Αποφασίστη-κε η διερεύνηση σε συνεργασία μετον Πανελλήνιο Σύλλογο Μαγου-λιανίτων τυχόν μέτρων παρακο-λούθησης των εσόδων - εξόδωντου χωριού Συζητήθηκε η περίπτωση αξιο-ποίησης και εκμετάλλευσης τουακινήτου του Αγίου Ανδρέα μέσωτου Δήμου Γορτυνίας Αναφέρθηκε η πιθανότητα ναζητηθεί η παραχώρηση του Δη-μοτικού Σχολείου ndash Μουσείου απότον Δήμο στο Σύλλογο για την κα-λύτερη λειτουργία και αξιοποίησητου Η πλειοψηφία των κατοίκων δή-λωσε δυσαρέσκεια με τον τρόπολειτουργίας του καφενείου από τονέο ενοικιαστή Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκανγια την μη αποκομιδή των απορ-ριμμάτων από τους δρόμους τουχωριού Ενημερώθηκαν από τον το-πικό πρόεδρο και τον σύμβουλοστο Συμβούλιο της Περιφέρειας

Πελοποννήσου Νικόλα Γόντικα γιατους λόγους της μη αποκομιδής σrsquoόλα τα διαμερίσματα του ΔήμουΓορτυνίας από τον Νοέμβριο του2016 Αποφασίστηκε με εθελοντι-κή προσφορά οχήματος και εργα-σίας να συγκεντρωθούν τα υπάρ-χοντα απορρίμματα σε χώρουςστις παρυφές του χωριού και πλέ-ον να γίνεται μόνο εκεί η συγκέν-τρωση τους ώστε να αποφευχ-θούν δυσάρεστα για όλους συμ-βάντα Αποφασίστηκε επίσης ομόφω-να η φύλαξη των ιστορικών κει-μηλίων του χωριού μας να γίνεταισε τραπεζική θυρίδα αφού ορι-σθούν και καταγραφούν από αρ-μόδιο συμβολαιογράφο Οι παρευρισκόμενοι ενημερώ-θηκαν για το έργο της διάνοιξηςαγροτικής οδού στη περιοχή ΑγίουΝικολάου έως τη θέση ΒουναρέικαΌλοι οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες δέ-χτηκαν να παραχωρήσουν τονπροβλεπόμενο χώρο από τις πε-ριουσίες τους για την διάνοιξη τηςοδού Συζητήθηκε επίσης να γίνει διά-νοιξη των μονοπατιών που έχουνκλείσει Ειδικά στην περιοχή τουΑγίου Μάμα να ελεγχθούν περι-πτώσεις από ιδιώτες που αποκλεί-ουν τη δυνατότητα πρόσβασηςόλων στα μονοπάτια

Στη συνέχεια ενημερώθηκανοι παρευρισκόμενοι για έργα πουπρέπει να υλοποιηθούν όπως είναιη ανάδειξη του κάστρου και η πρό-σβαση σrsquo αυτό φωτισμός του οικι-σμού Καμπέα διαμόρφωση πλα-τείας Μπάρτζελης ανάδειξη της εκ-κλησίας Παναγίας Θεοτόκου και κα-θαρισμός των ρεμάτων εντός τουχωριού

Απρόσμενη εξέλιξηΕνώ ήταν όλα έτοιμα για τη διά-νοιξη του δρόμου Αγίου Νικολάουθέση Βουναρείκα ιδιοκτήτης πα-ρόλο που είχε αρχικά συμφωνήσειστο έργο υπαναχώρησε με απο-τέλεσμα να μην γίνει Το συγκε-κριμένο έργο θα εξυπηρετούσετους συγχωριανούς μας που έχουνχωράφια στη περιοχή και κυρίωςθα βοηθούσε στη πυρασφάλεια Έχουν προγραμματιστεί εργα-σίες διαμόρφωση του χώρου στοπαλιό νεκροταφείο Γιrsquo αυτό όσοιακόμη έχουν εκκρεμότητες στοπαλιό νεκροταφείο καλά θα κά-νουν να τις κλείσουν άμεσα Ο χώ-ρος πλέον ανήκει στην εκκλησία καιθα αναδειχθεί Τέλος το παλιό νε-κροταφείο Στο πρόγραμμα είναι να γίνεικαθαρισμός στα δύο δασάκια τουχωριού τόσο στην είσοδο όσο καιστην έξοδο Επίσης θα γίνει τσι-μεντόστρωση από οικία Νίκου Κο-σιάβελου έως Χαράλαμπου Γιαβή

Ότι επιτύχαμε μέχρι σήμεραέγινε με τη συμμετοχή όλων Ότιέχει προγραμματιστεί να γίνει θαπραγματοποιηθεί από κοινού Δεπρέπει να ξεχνάμε ότι το χωριό μαςείναι εδώ 365 ημέρες το χρόνοκαι όχι 10 ή 15 μέρες τον Αύγουστο

Να στε καλά με τις οικογένει-ες σας Καλές Γιορτές

Μόνο σαράντα συγχωριανοί μας προσήλθαν στις12 Αυγούστου στη λαϊκή συνέλευση των κατοί-

κων του χωριού που έγινε στα Μαγούλιανα κατόπινπρόσκλησης του κοινοτάρχη Στη σημαντική αυτή συ-νάντηση που καλό είναι να πραγματοποιείται κάθεχρόνο τέτοιες μέρες εκφράστηκαν σημαντικές από-ψεις και αναπτύχθηκαν αξιόλογες ιδέες Προσδο-κώμενος στόχος είναι στην επόμενη συνάντηση να πά-ρουν μέρος περισσότεροι Μαγουλιανίτες Δυστυ-χώς παραβρέθηκαν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι

Η κίνηση το δεκαπενταύγουστο ήταν μικρότερησε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια Δυστυχώς έπε-σε σε μέρα καθημερινή Οι εκδηλώσεις του Συλλόγουξεκίνησαν στις 10 Αυγούστου με τις καθιερωμένες πλέ-ον καλλιτεχνικές δημιουργίες οι οποίες συνεχίστηκανκαι την επόμενη μέρα Στις 12 Αυγούστου πραγμα-τοποιήθηκε το πρωί η λαϊκή συνέλευση και το βρά-δυ η προβολή ντοκιμαντέρ laquoΑρκαδία Χαίρεraquo Λόγωπροβλημάτων στον ήχο και του ότι όλοι ήθελαν ναπουν τα νέα τους μιας και μόλις έφτασαν στο χωρίοδεν σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία

Στις 13 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα για την λαϊκήβραδιά Οι ετοιμασίες από τον κύριο Σκοτίδα ήταν προ-σεγμένες στην λεπτομέρεια και στο ίδιο πνεύμα έγι-νε και η επόμενη βραδιά με τα δημοτικά τραγούδιααπό το συγκρότημα του Δημήτρη Ρέππα Το μικρό-φωνο πήρε επίσης ο συμπατριώτης μας Γιάννης Πυρ-πυρής

Οι ώρες μετά τα μεσάνυχτα βέβαια πέρασαν όπωςκαι κάθε χρόνο στην laquoΑποθήκηraquo Το πρόγραμμα τωνεπόμενων ημερών είχε προβολές παιδικών ταινιών καιπάλι στην laquoΑποθήκηraquo

Το δύσκολο έργο μοιράσματος των λαχνών τουΣυλλόγου έπεσε επί το πλείστον στις πλάτες δυο πολύχαριτωμένων πλασμάτων της Νέλλυς Γόντικα καιτης Έλενας Τζιαβάρα τις οποίες ευχαριστούμε

ΓΑΜΟΙbull Ο Χρήστος Δ Γιαβής και η Ραλλού Πόπα παν-τρεύτηκαν στον ΙΝ Ιωάννη Προδρόμου σταΜαγούλιαναbull Ο Γιάννης Τρακαδάς και η Αγγελική Λακω-νίτη παντρεύτηκαν στην Αθήναbull Η Θοδώρα Α Παπακονδύλη και ο ΣωτήρηςΠράσσος παντρεύτηκαν στην Αθήνα

ΓΕΝΝΗΣΗΗ Κατερίνα Αιμ Αλεξοπούλου και ο ΝεόφυτοςΤσιφιλιτάκος απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι

ΒΑΠΤΙΣΙΑbull Ο Παναγιώτης Η Λαμπούσης και η Μαρία Σε-βασλίδου βάπτισαν το γιο τους Σωκράτηbull Ο Θανάσης Η Λαμπούσης και η Ελένη Πα-ξινού βάπτισαν την κόρη τους Ελισάβετbull Ο Χρίστος Α Γόντικας και η Ιωάννα Γιαγκιώζηβάπτισαν τα δίδυμα παιδιά τους Ανδρέα καιΕυαγγελίαbull Η Στέλλα Κοσμοπούλου και ο Μιχάλης Σμα-ράιδος βάφτισαν το γιο τους Σπύροbull Ο Γιώργος Θ Κόλλιας και η Ρούλα Ζαφείρηβάφτισαν την κόρη τους Κωνσταντίνα στην Τρί-πολη

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝbull Η Τίκα Παπαχρήστου απεβίωσε και ετάφη στηνΑθήναbull Ο Αποστόλης K Μπουρνάς απεβίωσε στηνΑθήνα και ετάφη στα Μαγούλιαναbull Ο Θοδωρής Π Πολίτης απεβίωσε και ετάφηστην Οτάβα στον Καναδάbull Ο Γιώργος Β Κονδύλης απεβίωσε στην Αυ-στραλία

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ bull Ο Κώστας Γ Ζούβελος πέτυχε στο τμήμα Ιστο-ρίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθη-νών bull Ο Παναγιώτης Α Ζούβελος τέως γενικόςγραμματέας του Συλλόγου πέτυχε στο τμήμα Αγ-γλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστη-μίου Αθηνών

ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣbull Αντιγόνη Κοσιαβέλου-Κονδύλη 100 ευρώ εις

μνήμη Γιώργου Κονδύληbull Ελένη Γαλανοπούλου-Κονδύλη 100 ευρώ

εις μνήμη Γιώργου Κονδύλη bull Δήμητρα Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Αγγελή

Ζούβελουbull Ελένη Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Ηλία Ζού-

βελουbull Κούλα Κοσιαβέλου 100 ευρώbull Ανώνυμη 50 ευρώbull Ανώνυμος 50 ευρώbull Κοτοπίδας Χρήστος 50 ευρώbull Βούλα Ζουβέλου 50 ευρώbull Ανώνυμος 70 ευρώbull Καλομοίρης Νικήτας 200 ευρώbull Γιαννακοπούλου Φωτεινή 50 ευρώbull Ζούβελος Θεόδωρος 50 ευρώbull Ζούβελος Γιώργος 50 ευρώbull Χριστίνα Κοσιαβέλου 100 ευρώ Οι υπόλοιπες συνδρομές θα δημοσιευτούν

στο επόμενο τεύχος

ΕΡΓΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ Το εκκλησιαστικό συμβούλιο μας ενημερώνει Στην επισκευή του Αγίου Δημήτρη προχώρησετο τελευταίο εξάμηνο το εκκλησιαστικό συμ-βούλιο Συγκεκριμένα άλλαξε τμήμα του ξύλινουπατώματος στο γυναικωνίτη που είχε σαπίσειαπό εισροή υδάτων Επίσης έγινε αποκατάστα-ση του προθάλαμου και αλλαγή ηλεκτρολογικώνΚαθαρίστηκε το προαύλιο και αποκαταστάθηκετο πρόβλημα στη σκεπή Στην εορτή του Αγίου Δημητρίου λειτούργη-σε στο ναό ο σεβασμιότατος μητροπολίτης οοποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από την κα-τάσταση της εκκλησίας Έργα συντήρησης έγιναν και στους άλλους να-ούς εντός του οικισμού Στην Παναγία έγιναν επισκευές στη σκεπή Στοπλάνο είναι να τοποθετηθούν νέες υδρορροές Στον Άγιο Ιωάννη έγινε πρόσφατα αποκατά-σταση και συντήρηση των στασιδιών και προ-γραμματίζεται αλλαγή του καυστήρα Επίσης έχουν προγραμματιστεί έργα συντή-ρησης των ξύλινων τμημάτων και των τριών ναώνμε αντισκωρικό και αλλαγή των κουφωμάτωνστην Παναγία στο Πετροβούνι

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 5

Σε ύψωμα πάνω από τα ΜαγούλιαναΑρκαδίας σε υψόμετρο 1450 μέτραβρίσκεται το Αργυρόκαστρο Διάφο-

ρες τοπικές ιστοσελίδες παινεύονται ότιείναι το ψηλότερο κάστρο της Πελοπον-νήσου αλλά με τα μέχρις στιγμής δεδομέ-να είναι το ψηλότερο κάστρο της Ελλάδας(στο μεγαλύτερο υψόμετρο)

Το κάστρο δεν αναφέρεται από πηγές του13ου ή 14ου αιώνα εμφανίζεται όμως σεπεριγραφές συρράξεων του 15ου αιώναΉταν το πιο σημαντικό της ευρύτερης πε-ριοχής (βορινό τμήμα σημερινού νομού Αρ-καδίας)

Το κάστρο είναι γνωστό και σαν κάστροΜαγουλιάνων ενώ μια άλλη ονομασία είναιlaquoΓορτυνιακό Δυναμάριraquo (δυναμάρι=οχυ-ρό) Πολλά οχυρά λέγονταν laquoδυναμάριαraquoστη μεσαιωνική περίοδο αλλά περιέργωςμόνο σε αυτό διασώθηκε η ονομασία

Το κάστρο ονομάστηκε Αργυρόκαστρογια άγνωστο λόγο Στο σημείο υπήρχε καιοικισμός που πήρε το ίδιο όνομα Το 1927τα Μαγούλιανα μετονομάστηκαν σε Αργυ-ρόκαστρο αλλά η ονομασία αυτή δεν κρά-τησε

Δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τοΑργυρόκαστρο και δεν είναι γνωστός ο χρό-νος κατασκευής του Γνωρίζουμε μόνο ότιεπισκευάστηκε από τους Ενετούς τον 17οαιώνα

Επειδή δεν αναφέρονται στις ιστορικέςπηγές στοιχεία κοντινών οικισμών που θαμπορούσαν να συνδεθούν με το Αργυρό-καστρο ίσως το κάστρο να κτίστηκε για ναεποπτεύει μια ευρύτερη περιοχή Ευρι-σκόμενο εντός της περιοχής των μεσαι-ωνικών Σκορτών θα είχε ίσως το ρόλο ναελέγχει τους ορεσίβιους της περιοχής και νααποτρέπει τις επιδρομές τους προς τα δυ-τικά μέχρι την Ηλεία όπου και η έδρα τουπριγκηπάτου

Διαδικτυακές πηγές αναφέρουν ότι υπήρ-ξε τόπος θερινής διαμονής των Βιλεαρ-δουίνων των ηγεμόνων δηλαδή του Πριγ-κηπάτου της Αχαΐας

Στους ενετικούς καταλόγους αναφέρεταιως Argiro Castro vel Agnocastro (1463) καιArzirocastro (1467) Το 1469 αναφέρεται ωςκατεστραμμένο και το 1470 το καταλαμ-βάνουν οι Τούρκοι Υπενθυμίζεται ότι απότο 1320 η περιοχή πέρασε από τους Φράγ-κους στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτουτου Μοριά αλλά δεν υπάρχουν πληροφο-ρίες αν οι Βυζαντινοί αξιοποίησαν το κά-στρο

Ως τον 18ο αιώνα το κάστρο μαρτυρείταιείτε σε χάρτες είτε για επισκευές των Ενετών(στη Βrsquo Ενετοκρατία 1685-1715) Επίσης τοκάστρο βρίσκεται και στον τίτλο της Αρ-χιεπισκοπής laquoΔημητσάνης και Αργυροκά-στρουraquo επί Τουρκοκρατίας

Το πιο πιθανό είναι το κάστρο να χτίστηκετον 13ο αιώνα σαν έδρα κάποιου Φράγκουτιμαριούχου υπαγόμενου στη βαρωνία τηςΆκοβας Τους επόμενους αιώνες μάλλον πε-ριέπεσε σε αχρηστία και ξαναχρησιμοποι-ήθηκε για λίγο από τους Ενετούς κατά τοδιάστημα 1685-1715

Οχυρωματικά ΣτοιχείαΕρείπια του κάστρου σώζονται στο πλάτωματης ανατολικής κορυφής του βουνού σταβορειανατολικά των Μαγουλιάνων Το κά-στρο αποτελείτο από δύο τμήματα το επά-νω και το κάτω Το επάνω έχει μάλλον ελ-λειπτικό περίγραμμα στο άξονα νότια νο-τιοανατολικά ndash βόρεια βορειοανατολικά Ηέκτασή του δεν ξεπερνά τα 2800 τμ

Η πύλη εικάζεται ότι θα βρισκόταν στη νό-τια πλευρά από όπου ανεβαίνει και το ση-μερινό μονοπάτι Στη βόρεια πλευρά ηοχύρωση είναι φυσική σε ύψος 20μ περί-που και είναι πιθανό να μην οχυρώθηκε

ποτέ Στα νότια του σύγχρονου ναΐσκου υπάρ-

χει σε φυσικό κοίλωμα του βράχου δια-μορφωμένη μεγάλη διπλή κινστέρνα (υπό-γεια δεξαμενή) 11χ7μ βάθους 45μ Λίγο βο-ρειότερα του ναΐσκου λιθοσωροί υποδη-λώνουν την ύπαρξη δύο κτισμάτων Το με-γαλύτερο έχει διαστάσεις 74 χ40μ και τομικρότερο 3χ4μ Ίσως να πρόκειται για μιακατοικία και ένα αποθηκευτικό χώρο αντί-στοιχα

Ο κεντρικός πύργος του κάστρου μάλλοναντιστοιχεί στα κατάλοιπα νοτιοανατολικάτης εκκλησίας (διαστάσεις 520χ25μ) Σώ-ζεται σε ύψος 1μ αλλά οι μεγάλου πάχουςτοίχοι του (1μ) μάλλον μαρτυρούν και ένασημαντικά αρχικό ύψος Είναι κτισμένος μελαξευμένες πέτρες και ασβεστοκονίαμαΑπό το σημείο αυτό μέχρι το βορειότεροάκρο του πλατώματος σώζονται τα τείχη τουεπάνω κάστρου Έχουν πάχος μισό μέτροκαι είναι επίσης κτισμένα με ασβεστοκο-νίαμα και αδρά πελεκημένους λίθους

Στο βορειανατολικό άκρο του πλατώμα-τος η φυσική κλίση οδηγεί στο κάτω κάστροόπου 30μ πιο κάτω σώζονται άλλα ίχνη τεί-χους και μια άλλη στέρνα

Ακόμη χαμηλότερα σώζονται ερείπιαδύο ημικυκλικών πύργων από λιθοδομή καιαμμοκονίαμα Η παρουσία αυτών των πύρ-γων εξηγείται από το ευπρόσβλητο τηςοχύρωσης στο σημείο αυτό Η οχύρωσηστρέφεται στο ανατολικό μέτωπο όπουαξιομνημόνευτα είναι τα ερείπια ακόμηενός πύργου τετραγωνικής κάτοψης 4Χ42μ και σωζόμενου ύψους 5μ Οι πάχους 1 μτοίχοι του έχουν επιμελημένη τοιχοδομία μελαξευμένους λίθους και ασβεστοκονίαμα

Πηγήhttpwwwkastraeucastlegrphpka-stro=argyrokastro

ΟΆγγελος Αλεξόπουλος παραμένει πρόεδρος του Πα-νελληνίου Συλλόγου Μαγουλιανιτών και ο ΠαναγιώτηςΚυριακόπουλος αναλαμβάνει το ρόλο συντονιστή των

δράσεων και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συλλόγου Μετά από συζητήσεις δύο μηνών για την σύνθεση του ΔΣ

η παραμονή Αλεξόπουλου κρίθηκε ότι είναι η καλύτερη επι-λογή αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντικειμενικές δυ-

σκολίες από τη στιγμή που θα απουσιάζει μεγάλα χρονικάδιαστήματα στο εξωτερικό λόγω της εργασίας του Το κενόκαλύφθηκε με μεγαλύτερη διανομή ρόλων και υποχρεώσεωνσε τακτικά και αναπληρωματικά μέλη

Η παραπάνω λύση επιλέχθηκε ύστερα από πολλές συζη-τήσεις τα αποτελέσματα των οποίων θα τα δούμε κατά τηνεφαρμογή στην πράξη

Αργυρόκαστρο το ψηλότερο κάστρο της ΕλλάδαςΔεκαπενταύγουστος στα τέλη της δεκαετίας του 1950 Σε κλίμα κατάνυξης και με μεγάλη συμμετοχή γινόταν στο χωριό η περιφορά της εικόνας της Παναγίας

Δεν αλλάζει η σύνθεση στο Σύλλογο

Οι διαφορές μεταξύ των δη-μοσίων και των ιδιωτικώνυπαλλήλων -ακόμα και στον

καιρό της κρίσης που επικρατεί μιαισοπέδωση προς τα κάτωndash παρα-μένουν ακόμη σίγουρα πολλές Μιααπrsquo όλες είναι ότι ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος δεν ξέρει -πότε ή ανndash θα πά-ρει την καλοκαιρινή του άδεια

Ευτυχώς στη δική μου εργασίατο ερωτηματικό είναι το laquoπότεraquo τοοποίο βέβαια δεν είναι απολύτωςγνωστό ακόμα και λίγες μέρες πρινξεκινήσει η laquoπρογραμματισμένηraquoάδεια Έτσι άλλες φορές ξεκουρά-ζομαι πριν τον Δεκαπενταύγουστοάλλες μετά και ενίοτε ndashόπως έτυχεφέτος- την εβδομάδα της Παναγίας

Επειδή λοιπόν έχω περάσει απrsquoόλες τις ημερομηνίες νομίζω ότι ηκαλύτερη άδεια ήταν η φετινή Βέ-βαια ήταν η καλύτερη περίοδος μετην προϋπόθεση ότι τα δέντρα στιςπλατείες και στον κεντρικό δρόμοτου χωριού θα ήταν καθαρισμένα καιασπρισμένα μέχρι της ΠαναγίαςΌμως αυτή η εκκρεμότητα φέτοςείχε τακτοποιηθεί Δύο συγχωριανοίμαζί με μια μικρή οικονομική ενί-σχυση από το Σύλλογο είχαν προ-σφέρει τα απαραίτητα χρήματα γιανα κοπούν τα κλαριά να ασπρι-στούν οι κορμοί των δέντρων καιακόμα να κοπούν τα χορτάρια σταπιο πολυσύχναστα καλντερίμια τουχωριού Και όπως κάθε χρόνο είχε γί-νει αμμοβολή στις βρύσες που είναιένα από τα σημεία αναφοράς τηςπλατείας

Πράγματι στο θέμα της καθα-ριότητας το χωριό ήταν σε πολύκαλύτερη κατάσταση από πέρσιΒέβαια και η προσωπική δουλειά δενέλειψε Ο Τρύφωνας που όταν προ-γραμματίσει κάτι δύσκολα το αλλά-ζει χωρίς να περιμένει κανέναν κα-θάρισε και άσπρισε τα δέντρα μπρο-στά από το σπίτι του όπως έκανε καιπέρσι

Έτσι λοιπόν αφού το διακόνημαμου ήταν τακτοποιημένο η άδειάμου ήρθε την καλύτερη περίοδο για-τί μπόρεσα να συνδυάσω μέρες έν-τασης αλλά και μέρες χαλάρωσης

Στις εκδηλώσεις του καλοκαιρι-ού φέτος δεν προβλεπόταν να γίνειτο laquoΑντάμωμαraquo Και οι λόγοι δενήταν τόσο οικονομικοί όσο το γε-γονός ότι η γιορτή της Παναγίας

έπεφτε Τρίτη και το προ-προηγού-μενο Σάββατο ήταν πολύ μακριά τοδε προηγούμενο πολύ κοντά

Επίσης μια άλλη αλλαγή πουπολύ συζητήθηκε ήταν ότι ανήμερατης γιορτής δεν θα γινόταν πανηγύριΗ απόφαση αυτή πάρθηκε από το δι-οικητικό συμβούλιο του Συλλόγουμε την αιτιολογία ότι η επόμενημέρα -Τετάρτη- ήταν εργάσιμη καιπολλοί δεν θα μπορούσαν να γλεν-τήσουν μέχρι τις πρωινές ώρεςόπως άρμοζε στην περίσταση

Δεν ξέρω πόσους ενόχλησε αυτήη καινοτομία πάντως οι διαμαρτυ-ρίες που έφτασαν στrsquo αυτιά μουήταν ελάχιστες Αντιθέτως πράγ-ματι κάποιοι εργαζόμενοι έφυγαν απrsquoτο χωριό ανήμερα της Παναγίας γιαεπαγγελματικούς λόγους Έτσι λοι-πόν οι εκδηλώσεις στα Μαγούλιαναέγιναν την Κυριακή με το λαϊκόγλέντι και την Δευτέρα με τα παρα-δοσιακά δημοτικά τραγούδια πουπρωτοστάτησε ο Τρύφωνας και η οι-κογένεια Γόντικα Ότι γίνεται κάθεχρόνο δηλαδή

Η συμμετοχή του κόσμου και

τις δύο βραδιές ήταν σημαντικήόμως η προσωπική μου άποψη είναιότι πέρσι -τουλάχιστον στο πανη-γύρι- υπήρχε περισσότερο κέφι καιπιο πολύ όρεξη για χορό Αυτό όμωςπου ήταν εντυπωσιακό και έγινε γιαπρώτη -και μάλλον τελευταία- φοράστο χωριό ήταν το κέτερινγκ της εκ-δήλωσης Οι σερβιτόροι με τουςάσπρους σκούφους όπως στα επί-σημα γεύματα σημαντικών εκδη-λώσεων ήταν κάτι που ο πλάτανος τοέβλεπε για πρώτη φορά -και ίσως τε-λευταία- στη μακραίωνη ιστορίατου

Παράλληλα βέβαια με τις εκδη-λώσεις στην πλατεία στη άκρη τουχωριού το στέκι των νέων η laquoΑπο-θήκηraquo είχε και αυτή τις δικές της καλ-λιτεχνικές δημιουργίες Πέντε ndash έξιμέρες το χρόνο ανοίγει όμως είναιαρκετές για να ανταγωνιστεί σε κέφικαι εξαλλοσύνη τα μεγαλύτερακλαμπ των Αθηνών Εξάλλου και ο ντιτζέϊ συναγωνίζεται επάξια τους επαγ-γελματίες του είδους στα μουσικάακούσματα Τρείς μέρες που λει-

τούργησε με κανονικό πρόγραμμαη διασκέδαση και οι χοροί έφτασανστο αποκορύφωμά τους Όμως αυτόπου είναι άξιο αναφοράς και τιμάειτους νέους του χωριού δεν είναιτόσο η χορευτική τους ικανότητα ήη ζωντάνια τους όσο η ευσυνειδη-σία τους στο καθάρισμα της laquoΑπο-θήκηςraquo μετά από κάθε βραδινό γλέν-τι

Όποιος ανοίγει την πόρτα της τηνεπόμενη μέρα -πριν έρθει το συ-νεργείο καθαριότητας- θα μείνει έκ-πληκτος από το θέαμα Στο πάτωμαπλαστικά ποτήρια χαρτοπετσέτεςκαι χυμένα ποτά σε σύνθεση λάσπηςκαρέκλες και πολυθρόνες σπρωγ-μένες όπου τύχει ποτήρια γυάλιναακουμπισμένα στα πιο απίθαναμέρη Στο μπαρ και στην κουζίναένας κακός χαμός με μπουκάλια καιποτήρια στον πάγκο και στους νε-ροχύτες και παρόμοια κατάστασηστην τουαλέτα με στοίβες τα χαρτιάυγείας

Κι όμως όλος αυτός ο χώρος θαανακαινιστεί χάρη στην εθελούσιαπροσφορά της Κατερίνας Ζουβέ-

λου της ξαδέλφης της Ιωάννας καιπολλών άλλων ακόμη ώστε το βρά-δυ τακτοποιημένος σκουπισμένοςκαι σφουγγαρισμένος να φιλοξενή-σει όλους όσοι αισθάνονται νέοι καιαντέχουν τα ντεσιμπέλ των και-νούργιων ηχείων Και αυτοί οι άν-θρωποι δεν έχουν μόνο να τακτο-ποιούν την laquoΑποθήκηraquo κάθε από-γευμα αλλά έχουν και την ευθύνη ναμεταφέρουν τα πράγματα που φυ-λάσσονται εκεί στην αρχή έξω απrsquoαυτήν και μετά το τέλος των εκδη-λώσεων μέσα

Είχα την χαρά αυτό το καλοκαί-ρι που έμεινα παραπάνω να συμμε-τέχω μαζί με αρκετούς φίλους στηναποκατάσταση και στο κλείσιμο τηςlaquoΑποθήκηςraquo Εκτός από τις τάβλεςκαι τις σιδεριές που χρησιμοποι-ούνται για τραπέζια στο πανηγύρι ηποσότητα των καρεκλών που έπρε-πε να μεταφερθούν ήταν τόσο με-γάλη που όπως είπε χαρακτηριστι-κά κάποιος φτάνουν για να καθίσουνlaquoκι αυτοί που έρχονται κι αυτοί πουδεν έρχονται στο χωριόraquo

Και αφού το στέκι των νέωνέκλεισε και οι εκδηλώσεις του πα-νηγυριού τέλειωσαν έπρεπε ναβρούμε κάτι άλλο για να διοχετεύ-σουμε την αδρεναλίνη μας Μιαβόλτα μέχρι το παλιό μοναστήριτης Παναγίας στη Σφυρίδα ήταν ότιέπρεπε για να γεμίσουν τα πνευμό-νια μας με καθαρό αέρα να ασκη-θούμε λίγο στο περπάτημα να δο-κιμάσουμε την ικανότητά μας στηνισορροπία περπατώντας στο στενόμονοπάτι με το ποτάμι να κυλάει στοβάθος της πλαγιάς και φυσικά νrsquoαπολαύσουμε ακόμα μια φορά τουπέροχο τοπίο που αντικρίζει κανείςόταν φτάσει στην είσοδο της εκ-κλησίας

Καμιά δεκαριά άτομα λοιπόνακολουθώντας το πιστοποιημένομονοπάτι που προς μεγάλη μαςχαρά διακρίνεται καθαρά ανάμεσαστους θάμνους στο πετρώδες έδα-φος και τα δέντρα ξεκινήσαμε Τε-τάρτη πρωί γιrsquo αυτό το εγχείρημα

Περάσαμε πρώτα απrsquo το καλύβιτου Ιωσήφ μετά από την βρύσητου laquoΓάβρουraquo και μετά από πεζο-πορία που μου φάνηκε μεγαλύτερηαπrsquo ότι θυμόμουν χωθήκαμε μέσαστο δάσος με τα έλατα Την δια-δρομή αυτή την θεωρώ απrsquo τις κα-

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20176

Και κλαμπ έχουμε και από dj σκίζουμε

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

Ηείδηση είναι του καλοκαιριού που πέρασε laquoΕκμεταλλευόμενοςτις γνωριμίες τoυ από την περίοδο που ήταν υπουργός Τουρι-σμού ο Άρης Σπηλιωτόπουλος από τον νέο του ρόλο αυτό του

ξενοδόχου φιλοδοξεί να μετατρέψει τη Δημητσάνα σε διεθνές του-ριστικό θέρετροraquo (iefimeridagr)

Ένα - δυο σχόλια Εξυπακούεται καλοπροαίρεταΤα τελευταία δύο χρόνια ο δήμος Γορτυνίας είχε προκηρύξει δύο

δημοπρασίες για την εκμίσθωση του ξενοδοχείου laquoΔημητσάναraquo οι οποί-ες όμως είχαν κηρυχθεί άγονες Έπειτα από αυτό όπως ορίζει ο σχε-τικός νόμος αποφασίστηκε η εκμίσθωση να γίνει με απευθείας ανά-θεση και με όρους που θα καθόριζε το δημοτικό συμβούλιο Με έγ-γραφες προσφορές τις οποίες θα εξέταζε η Οικονομική Επιτροπή τουδήμου Γορτυνίας Η δημοτική αρχή τελικά εκμίσθωσε το δημοτικό ξε-νοδοχείο το οποίο διαθέτει συνολικά 30 δωμάτια για τα επόμενα 25χρόνια έναντι επένδυσης ενός εκατ ευρώ (σσ ρέει το χρήμα στην ορει-νή Γορτυνίαhellip)

laquoΟφείλουμε να αναδείξουμε τη Δημητσάνα σε πόλο έλξης γιαΈλληνες και ξένους τουρίστες υψηλού επιπέδου Με τις γνωριμίες μουστους tour operators ο στόχος μου γίνεται πιο προσιτόςhellipraquo ανέφερε

στους συγχωριανούςτου σύμφωνα με τη Realnews ο κ Σπηλιωτό-πουλος

Επειδή είναι καλόπράγμα η στόχευση σταlaquoυψηλά βαλάντιαraquo καιεπειδή πιστεύουμε ότιμπορεί να ζωντανέψει οΑρκαδικός μύθος (σσαν και προς το παρόνμυρίζει σκουπίδια) στοτέλος να το δείτε στουςτουρίστες θα μοιράζου-με εκτός από μαντίλιαγια τις μύτες και μπου-καλάκια με εμφιαλωμένονερό από την Ήπειροίσως και από την Κρήτη)Και προσοχή μην μαςαρρωστήσει κανέναςγιατί δεν θα ξέρουμε τιθα τον κάνουμε Είναιγνωστή η κατάστασηστο Κέντρο Υγείας Δη-μητσάνας και στο laquoΓενι-κόraquo Παναρκαδικό Νοσο-κομείο Τρίπολης

Ευτυχώς (ή δυστυ-χώς) που το Ξενία στουΚαμπέα δεν είναι δημο-τική περιουσία Κάτι μουλέει ότι και αυτό θα είχεδοθεί με απευθείας ανά-θεση

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20172

H τουριστική Αρκαδία καιΓορτυνία ζουν το μύθοτους που έχει το άρωμα

των απορριμμάτων Πολλά ταπροβλήματα το τελευταίο χρόνοκαι στα Μαγούλιανα όπως άλ-λωστε και σrsquo ολόκληρη την Πε-λοπόννησο Το θέμα είναι σοβα-ρό

Το καλοκαίρι που το χωριό γέ-μισε από επισκέπτες το πρόβλη-μα ήταν ιδιαίτερα έντονο Τις ημέ-ρες πριν της Παναγίας οι κάδοι μι-σοάδειασαν και το χωριό πα-ρουσίασε αξιοπρεπή εικόνα ύστε-ρα από προσωπική εργασία τωνΘανάση Κανελλόπουλου ΚώσταΜαρίτσα και Βασίλη Πετρόπου-λου

Αυτή τη περίοδο ο Θανάσηςπροσπαθεί να κρατήσει υπό έλεγ-χο την κατάσταση μεταφέρον-τας ο ίδιος μέρος των απορριμ-μάτων σε συγκεκριμένο χώρο

στα αλώνια όταν οι κάδοι ξεχει-λίζουν Εδώ φτάσαμεhellip

Μπορεί το 2017 να μας απο-χαιρετάει αλλά τα σκουπίδια τηςΓορτυνίας είναι εδώ και δεν πρό-κειται να απομακρυνθούν άμεσαΜε αυτά κάναμε ΧριστούγενναΜε αυτά θα υποδεχτούμε το νέοέτος

Τις προάλλες φίλος από τηΔημητσάνα δήλωνε απογοητευ-μένος από την κατάσταση αυτήΑνέφερε χαρακτηριστικά laquoΈναμαγικό μέρος ένας ονειρικός τό-πος μύθων και θρύλων και δυ-σβάσταχτης -για τα laquoκυβικάraquo μαςκατά πως φαίνεται- ιστορίας πουπροφανώς δεν μας αξίζει να ζού-με και να ασελγούμε πάνω τουΚάθε φορά το ίδιο τροπάριο Ποι-ος φταίει για αυτήν την εικόνα Τιθα γίνει στο μέλλον Ποιος θακάνει κάτιraquo

Ο διαδικτυακός φίλος κοινο-

ποίησε σχετική φωτογραφία μεξεχειλισμένους από σκουπίδιακάδους και λεζάντα laquoΗ hellipμαγικήαυτή θέα είναι από το σπίτι μουraquo

Στα σχόλια διαβάζουμε ότιάλλοι θλίβονται μερικοί εξοργί-ζονται γιατί ο κόσμος αρχίζει νασυνηθίζει αυτή την εικόνα αυτότο χάλι και τη μιζέριαhellip Ότανόμως τα προσχήματα τελειώνουνμαζί και τα ψέματα οι συζητήσειςπρέπει να τίθενται σε άλλη βάσηlaquoΜάλλον πρέπει να συγκρου-στείς τελικά Δεν καταλαβαίνουνοι άνθρωποι αλλιώςraquo σχολιάζειάλλος την παραπάνω ανάρτηση

Η εύκολη λύσηΟι μάσκες έπεσαν μετά το κλεί-σιμο των χωματερών που έπρε-πε να είχαν κλείσει εδώ και δε-καετίες Περιφέρεια και δήμοιβρέθηκαν κυριολεκτικά με τηνπλάτη στον τοίχο Τώρα πληρο-

φορούμαστε ότι για τη διαχείρι-ση των απορριμμάτων της Πελο-ποννήσου προκρίνεται η σύμ-πραξη με την ΤΕΡΝΑ Εννοείταιόλα αυτά με τις ευλογίες της κυ-βέρνησης και παρά τις παλαιότε-ρες αντιθέσεις κυβερνητικών στε-λεχών στο συγκεκριμένο μοντέ-λο

Εντός του Απριλίου 2018 δη-λαδή μετά το Πάσχα αναμένεταινα δοθεί πράσινο φως για τηνάμεση υπογραφή των συμπρά-ξεων με ιδιώτες (ΣΔΙΤ) Μπορεί κά-ποιοι στη Περιφέρεια να κάνουνλόγο για laquoπολύ θετική εξέλιξηraquo ήγια laquoένα έργο ldquoπράσινοrdquo και περι-βαλλοντικόraquo ή laquoτη μοναδική λύσηγια ολοκληρωμένη διαχείρισηraquoόμως ο σίγουρα κερδισμένος εί-ναι ο ιδιώτης Η εύκολη λύση ηοποία δεν εξασφαλίζει τον δη-μόσιο έλεγχο

Δήμαρχοι εκτιμούν ότι θα ακο-

λουθήσουν μεγάλες αυξήσεις τωνδημοτικών τελών Θα διπλασια-στούν ή ακόμη και θα τριπλασια-στούν ανά περίπτωση Εννοείταιότι πέρα από την επιβάρυνσητων δημοτών για τις επόμενεςδεκαετίες η συγκεκριμένη από-φαση - ταφόπλακα στην ανακύ-κλωση είναι έξω από τις ευρω-παϊκές οδηγίες αλλά και τις οδη-γίες του Εθνικού Σχεδίου Διαχεί-ρισης Απορριμμάτων για μείωσητων απορριμμάτων Σrsquo αυτό βέ-βαια συνέβαλε και η απροθυμίααιρετών να βγουν μπροστά και ναστηρίξουν μια εναλλακτική δια-χείριση των απορριμμάτων μας

Τα παραπάνω laquoλεπτομέρειεςraquoθα πουν ορισμένοι καταγρά-φονται επειδή ενίοτε εκεί φωλιά-ζει ο διάβολος Μάλιστα κάποιεςαπό αυτές τις λεπτομέρειες όσοκαι να θες δεν μπορούν να πε-ράσουν απαρατήρητες

Οι τουρίστες θα μας σώσουν Πλησιάζοντας η επέτειος του

ΟΧΙ 26 Οκτωβρίου η ΓωγώΦούκα-Γιαγιά ευσυγκίνητη

κοινοποιεί στο διαδίκτυο laquoΟ παπ-πούς μου ο γέρο-Φούκας είχε πο-λεμήσει στα βουνά της Αλβανίαςγια λίγο γιατί μία οβίδα έσκασε δί-πλα του πετάχτηκαν θραύσματατον τραυμάτισαν νοσηλεύτηκεκαι αποστρατεύτηκεhellip

raquoΤον ρώτησα κάποτε ότανήμουν μικρούλα αν σκότωσε πολ-λούς Ιταλούς ελπίζω όχι μου είπεαλλά βόλια ήταν αν έβρισκαν κά-ποιονhellip ποιος το ξέρει Και σο-βάρεψεhellip Ξέρεις στο βουνό δενήταν εύκολα Πείνα δίψα ψείρεςκαι κρύο Πολύ κρύο Και οι μάχεςσυνεχόμενες Δεν υπήρχε μέρακαι νύχτα Φαντάσου ότι εκεί πουπηγαίναμε ένας φαντάρος έπεσεστο γκρεμό και ο λοχαγός είπεhellipαφήστε τον Πρέπει να προχωρή-σουμε Και άλλη μία φορά διψά-γαμε πολύ Σκύψαμε σε ένα ρυάκικαι ήπιαμε Όταν πήγαμε πιο πάνωείδαμε ότι περνούσε πάνω απόπεθαμένου Αλλά δε μας ένοιαζεhellipΟύτε λίγο χώμα δε τους ρίξαμε Θαέμειναν εκεί όπως τόσοι άλλοιhellipΈλληνες και Ιταλοί παλικάρια εί-

κοσι χρόνων όλοι τους Θηρίο σεκάνει ο πόλεμος Γωγώ μου θηρίο

hellipΚαι εγώ προσπάθησα να αφο-μοιώσω τι μου έλεγε και να το πα-σπαλίσω με τη χρυσόσκονη τουηρωισμού που είχα μάθει στο σχο-λείο hellipΟι Γερμανοί ήταν κακοίόμωςhellip Ναι ήταν σκληροί καιστις πόλεις οι άνθρωποι υπέφερανΌμως ξέρεις τι θυμάμαι εγώ Ότανμπήκαν στα Μαγούλιανα ήρθανστο σπίτι 4-5 από αυτούς Εγώ είχακρυφτεί Έκαναν νόημα στη γιαγιάσου ότι πεινούσαν Τους έδωσελίγα αυγά και ψωμί Και την ευχα-ρίστησαν και καθώς έφευγαν έκα-ναν φασαρία και ο αρχηγός τουςτούς έκανε νόημα να ησυχάσουνκαι τους έδειξε το μωρό (τη θείαμου) Και έφυγαν Θα πέσαμε σε κα-λούς Καλοί Γερμανοί σκέφτηκα καιμου φάνηκε σαν ανέκδοτο

-Και μετά ελευθερωθήκαμε-Και μετά μας πήρε ο διάβολος

και μη τα ρωτάςraquoΔεν κατάλαβα όμως γιατί τα βι-

βλία του σχολείου δεν έγραφαν τιέγινε μετάhellip Τέτοιες μέρες θυμά-μαι τον παππού μου και νιώθω ότιτου κάνω το καλύτερο μνημόσυνοΜόλις μεγαλώσουν λίγο τα κορί-

τσια μου θα τους πω τις ιστορίεςτου παππού και μαζί με τις σημαί-ες το ΟΧΙ και τη Βέμπο θα τουςμάθω την αλήθεια του Θηρίο σεκάνει ο πόλεμος θηρίοhellip

Από το σύντομο διάλογο στοδιαδίκτυο κρατήσαμε τα παρακά-τω σχόλια

Γωγώ Φούκα-Γιαγιά laquoΟ παπ-πούς μου δεν ήταν πολύ φανατικόςμε τις νίκες Έλεγε ότι οι Ιταλοί ήτανκαλοί και συνέχεια τραγουδού-σαν Ακόμη και για τους Γερμανούςδεν ήταν κάθετοςhellip Θηρίο έλεγεμε την κακή έννοια όχι της δύνα-μης Οι παππούδες μας πολέμησανκαι οι κόποι τους δεν πήγαν χαμέ-νοι Ζούμε ελεύθεροι Κακώς κεί-μενα υπήρξαν και θα υπάρχουνΌμως είμαστε ελεύθεροι Οικο-νομικά ζορισμένοι μπορεί να εί-μαστε αλλά σκυμμένο κεφάλι δενέχουμε Εγώ όχι το κεφάλι μουποτέ δε το χαμηλώνω Ναι δύ-σκολες συγκυρίες η οικονομία σεάσχημη κατάσταση αλλά αυτό δεμε κάνει να νιώθω εξαθλιωμένηΝτ Αρντανιάν θα μου πεις ΝτΑρντανιάν Ζωζεφίνα μουΚανείςδε μπορεί να υποδουλώσει τηνψυχή μου

Θηρίο σε κάνει ο πόλεμος θηρίο

Τους τελευταίους έξι μήνες δενσημειώθηκε κάποια διάρρη-ξη κλοπή ή ληστεία στα Μα-

γούλιανα Σημαντικό ρόλο γιrsquo αυτόπρέπει να έπαιξε η εγκατάσταση τηνΤρίτη 19 Σεπτεμβρίου τοπικούαστυνόμου στα Λαγκάδια Το γρα-φείο του αστυνόμου λειτουργείστο χώρο του παλαιού ΔημαρχείουΛαγκαδίων από το πρωί ως το με-σημέρι και από Δευτέρα ως τηνΠαρασκευή Κανονικό ωράριο δη-μοσίου Προς το παρόν δεν υπάρ-χει περιπολικό ούτε και (συνοδός)δεύτερο άτομο προκειμένου ναεπιτρέπεται ο αστυνόμος να βγαίνειεκτός γραφείου Διαρρήκτες και λη-στές τρέμετε

Πλάκακάνεις

Πλέουμε σε πελάγη απορριμμάτων

1956 Παλιότερα η πηγή της Κορφοξυλιάς ξεδίψαγε τους περαστικούς Σήμεραμε το νερό αυτό υδρεύονται τα Μαγούλιανα

Τριμηνιαία Περιοδική έκδοσηTA MAΓOYΛIANA

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΙΤΩΝ

ΚΩΔΙΚΟΣ01-4943IΔIOKTHTHΣ

ΠANEΛΛHNIOΣ ΣYΛΛOΓOΣ MAΓOYΛIANITΩN

ΓPAΦEIAXAΛKOKONΔYΛH 37(3oς Oρoφoς) 104 32 AΘHNA THΛ 2105230669

Ηλεκτρονική διεύθυνση magoulianagmailcomΥεύθυνος έκδοσης

Άγγελος Α Αλεξόουλος

Υεύθυνος ΣύνταξηςΣυντακτική οmicroάδα

Επικοινωνία με τα μέλη και τους συνδρομητές

Άγγελος Α Αλεξόουλος 6907506314

Χρήστος Κ Γόντικας 6940927152

Κανελλόουλος Θ Δηmicroήτριος6944608231

Βασιλική Θ Κονδύλη 6984309181

Θάνος Π Ανδριόουλος6944615162

Παναγιώτης Κ Κυριακόουλος6972632312

Τάσος Α Ζούβελος 6944294470

Πανίκος Α ΤσαOλής6980821181

Τάκης Κ Κοσιάβελος6972644305

Μαρία Α Τράαλη6974905062

Ηλεκτρονική σελιδοοίηση Mαίρη Γασαράκη

ΤΥΠΟΙΣ Σταmicro Κοτσάτος amp Σία ΟΕΜαρίνου Αντύα 4 Ηλιούολη

Το νερό που φτάνει στις βρύ-σες των σπιτιών μας σταΜαγούλιανα είναι πόσιμο

Έλεγχοι που έγιναν το καλοκαί-ρι έδειξαν ότι το νερό που ανυ-ποψίαστοι πίνουμε έχειhellip κο-λοβακτηρίδια Άλλοτε περισσό-τερα και άλλοτε λιγότερα

Βεβαίως στο πόσιμο νερό εί-ναι δυνατή η εμφάνιση κολο-βακτηριδίων Για το λόγο αυτόπρέπει να γίνονται συνεχώςέλεγχοι Η εφημερίδα μας δεζητάει τυχαία εδώ και καιρό απότη δημοτική αρχή ενημέρωσηγια το θέμα

Επισήμως η δημοτική αρχήγια να δικαιολογήσει τις αυξήσειςστους λογαριασμούς νερού καιτην ανάγκη τοποθέτηση υδρο-μετρητών ισχυρίστηκε ότι είναιυψηλές οι δαπάνες

- για τον έλεγχο της ποιότη-

τας του νερού- για τον καθαρισμό των δε-

ξαμενών- του προσωπικού και των μέ-

σων (μηχανημάτων και οχημά-των) για τους παραπάνω ελέγ-χους και τον καθαρισμό

Δεν διαφωνούμε με τουςισχυρισμούς τις δημοτικής αρ-χής (σσ η οποία μπορεί να ισχυ-ρίζεται ότι θέλει) αλλά χρέος καιυποχρέωση μας είναι να ρωτά-με και να ζητάμε αναλυτική ενη-μέρωση

- Πότε έγιναν τελευταία φορά

έλεγχοι στα Μαγούλιανα κα-θώς και στα υπόλοιπα χωριάτης Γορτυνίας

- Τι ακριβώς έδειξαν οι πα-ραπάνω έλεγχοι

Δικαιολογημένα ανησυχούμεκαι μέχρι να λάβουμε απάντησηθα επανερχόμαστε στο θέματο οποίο είναι γνωστό στη δη-μοτική αρχή Περιμένουμε τααποτελέσματα των ελέγχων πουέχουν γίνει Αυτά προς το παρόν

Σχετικές αναφορές στο δί-κτυο ύδρευσης του χωριού πουήδη μετράει μισό αιώνα έχουν

γίνει και από τις στήλες της εφη-μερίδας μας την οποία ξεκοκα-λίζει η δημοτική αρχή Κάτι πουδε σας κρύβω μας χαροποιείιδιαίτερα

- Κάποιοι με προειδοποίησαννα μη προχωρήσω σε δημοσί-ευση του θέματος γιατί η δημο-τική αρχή θα στραφεί δικαστικάεναντίον μου Τους υπενθυμίσωκαι δημοσίως ότι κατrsquo ιδίαν τουςαπάντησα

-Στη Διακήρυξη του ΟΗΕ γιατα ανθρώπινα δικαιώματα προ-στέθηκε πριν από επτά χρόνια

μια παράγραφος που λέει Όλοιοι άνθρωποι έχουν δικαίωμα σεκαθαρό πόσιμο νερό Αυτό ση-μαίνει ότι η Ελληνική πολιτεία καικατ επέκταση η δημοτική αρχήΓορτυνίας οφείλουν το νερό πουφτάνει στα ποτήρια μας να είναικαθαρό

-Εξακολουθώ είμαι μέλος τηςΈνωσης Συντακτών ΗμερησίωνΕφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ)και πιστεύω στη ρήση του Ιωάν-νη-Ιάκωβου Μάγερ Η δημοσί-ευση είναι η ψυχή της δικαιο-σύνης Αυτό σημαίνει ότι όποιοςνομίζει ότι θίγεται δεν έχει παράνα απαντήσει Χαρά μας να φι-λοξενήσουμε τις απόψεις τουκαι να υπάρξει ένας διάλογος

ΠΜΑΡΙΤΣΑΣ-Ακολουθεί ρεπορτάζ που

αναδεικνύει το μέγεθος του προ-βλήματος στην περιοχή μας

Στην ανοικτή συγκέντρωση για το θέμα τηςύδρευσης που οργάνωσε την Κυριακή 10Δεκεμβρίου η Συντονιστική Επιτροπή Κα-τοίκων Βαλτεσινίκου οι παρευρισκόμενοιενημερώθηκαν για την ολοκλήρωση της εκ-δίκασης προσφυγής από το Συμβούλιο τηςΕπικρατείας που έχει ξεκινήσει εδώ και 2χρόνια Αν και η απόφαση δεν έχει δημο-σιοποιηθεί ακόμα οι ενδείξεις είναι θετικέςκαι αναμένεται η ακύρωση της σχετικήςαπόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Γορ-τυνίας που αφορά τα τέλη ύδρευσης έτους2016

Οι κάτοικοι συμφώνησαν ναστείλουν και νέα ανοικτή επι-στολή προς τη δημοτική αρχή μετην οποία ζητούν

Πλήρης εκμετάλλευση τωνυδάτινων πόρων ώστε να μηντρέχει ελεύθερα το νερό από τιςυπερχειλίσεις χειμώνα-καλοκαίριΌταν σπαταλά νερό ο δημότης πολύ σωστάπληρώνει επιπλέον όταν σπαταλά νερό οδήμος αδιαφορούμε

Να συνταχθεί μελέτη για τον τρόπουπολογισμού των τελών ύδρευσης ανάυδρευόμενη περιοχή λαμβάνοντας υπrsquoόψη τα ακριβή στοιχεία εσόδων-εξόδωνώστε να υπάρξει πλήρης ανταποδοτικότη-τα Κάτι που επιβάλλεται και από τους σχε-τικούς νόμους

Η υποβαλλόμενη πρόταση απόφασηςτων τελών ύδρευσης τόσο προς την οικο-νομική επιτροπή όσο και προς το δημοτικόσυμβούλιο να περιλαμβάνει λεπτομερήισολογισμό και προϋπολογισμό εσόδων-εξόδων ύδρευσης ανά υδρευόμενη περιο-χή Η έλλειψη τέτοιων στοιχείων δεν είναισύννομη και καθιστά συνυπεύθυνα τόσο ταμέλη της οικονομικής επιτροπής όσο καιτους δημοτικούς συμβούλους

Ο δήμος να προχωρήσει το ταχύτεροσε εγκατάσταση υδρομετρητών σrsquo όλες τιςπαροχές και να αποκαταστήσει όπως προ-βλέπεται κάθε βλάβη σε ήδη εγκατεστη-μένους υδρομετρητές Το κόστος αυτό μετα μέχρι σήμερα ισχύοντα το πληρώνει οσυνδρομητής και δεν μπορεί να αποτελείάλλοθι για το αντίθετο Το Βαλτεσινίκο δενείναι διατεθειμένο και δεν αντέχει να πλη-ρώνει το κόστος του νερού άλλων περιοχών

Σε περιπτώσεις έλλειψης επάρκειαςνερού να ληφθούν μέτρα περιορισμού τηςκατανάλωσης παράλληλα με την αξιοποί-ηση των απωλειών όπως παραπάνω ανα-φέρθηκε

Έγινε απόλυτα ξεκάθαρο προς όλους ότιτο Βαλτεσινίκο δεν ζητά καμία ιδιαίτερη με-ταχείριση όπως εντέχνως διαρρέουν κά-

ποιοι αλλά ισονομία προς όλους Το Βαλ-τεσινίκο δεν υπάγεται ούτε στην κατηγορίατων χωριών που πληρώνουν μόνο πάγιοούτε σε αυτά που έχουν αυτοδιαχείριση τουνερού ούτε σε αυτά που δεν διαθέτουνυδρομετρητές Το Βαλτεσινίκο σέβεται όλεςτις κοινότητες του δήμου μας και απαιτεί τονσεβασμό από όλους

Η παρουσία του κόσμου στην ανοικτήσυγκέντρωση αποτελεί την καλύτερη απάν-τηση σε εκείνους που λένε ότι οι διαμαρ-τυρίες προέρχονται από μια ελάχιστη μερίδακατοίκων Πέρα όμως από αυτό σημει-

ώθηκε ότι έγγραφες καταγ-γελίες ή προφορικές δια-μαρτυρίες έχουν κατατεθείκαι από άλλες περιοχές ταστοιχεία των οποίων οι κά-τοικοι έχουν στην διάθεσητους

Οι παράλογα υψηλές χρε-ώσεις σε κατοίκους που ρομαντικά επιμέ-νουν να παραμένουν στα χωριά του δήμουμας δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται μι-κροπολιτικά με προσωπικές υποσχέσεις καιπεριστασιακές διαγραφές πρακτικές πουχρησιμοποιήθηκαν σrsquo άλλες εποχές

Οι κάτοικοι του Βαλτεσινίκου γνωρί-ζοντας σε ικανοποιητικό βαθμό το πρό-βλημα καλούν για ακόμη μία φορά τόσο τονδήμαρχο όσο και τον αρμόδιο αντιδήμαρ-χο τους δημοτικούς συμβούλους που εκλέ-γονται στην περιοχή μας τον πρόεδρο τηςΤΚ Βαλτεσινίκου αλλά και όποιον άλλοεπιθυμεί σε μια ανοικτή και ειλικρινή συ-ζήτηση για το θέμα από την οποία μόνοκέρδη θα υπάρξουν

Με την ευκαιρία αυτή έγινε ανοικτήπρόσκληση στους εκπροσώπους κάθε άλ-λης περιοχής για μία ευρεία ανταλλαγήαπόψεων γιατί το πρόβλημα αφορά όλουςανεξάρτητα αν σήμερα ευκαιριακά ευνοείκάποιους

Στην ανοικτή συγκέντρωση έλαμψανδιά της απουσίας τους ο δήμαρχος οι δη-μοτικοί σύμβουλοι που εκλέγονται στην πε-ριοχή (Μιχάλης Σφυρής και Γιώργος Πε-τρόπουλος) ο αντιδήμαρχος ΚλείτοροςΚαλλίμαχος Πιρπυρής και ο πρόεδρος τηςΤΚ Βαλτεσινίκου Θεόδωρος Ρέππας

Παραβρέθηκαν ο δημοτικός σύμβουλοςΕυστάθιος Κούλης ο επικεφαλής της ΛαϊκήςΕνότητας Γορτυνίας Ιωάννης Φράγκος καιο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγουΚαμενίτσας laquoΑγ Γεώργιοςraquo ΠαναγιώτηςΣιαχάμης

Για καλύτερη ενημέρωση παρακο-λουθείστε τις αναρτήσεις της ΣυντονιστικήςΕπιτροπής Κατοίκων Βαλτεσινίκου

ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 3

Ο αγώνας των Βαλτεσινιωτώντώρα δικαιώνεται

Πληρώνουν λογαριασμούςαλλά νερό δεν έχουν

Το νερό που φτάνει στις βρύσες των σπιτιών μας και μας ξεδιψάει έχειhellip κολοβακτηρίδια

Το μέτωπο κατά τηςδημοτικής αρχής

μεγαλώνει μαζί και η οργή

laquoΔήμαρχε άσε σε δεύτερη μοίρα τα πανη-γύρια και τις φιέστες του Αυγούστου καικάνε κάτι ώστε ναrsquo ναι καθαρό και πόσιμο τονερό σrsquo όλα τα χωριά της Γορτυνίαςraquo Το πα-ραπάνω μήνυμα στάλθηκε επωνύμως στονδήμαρχο στα μέσα του καλοκαιριού

Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμετην πληροφορία πληροφορούμαστε ότι

❶ Το νερό της Ζάτουνας μπορεί να έχειχαρακτηριστεί laquoακατάλληλοraquo για

πόση από το Κρατικό Χημείο αλλά η δη-μοτική αρχή εξακολουθεί να στέλνει στουςΖατουνίτες λογαριασμούς ύδρευσης

Ο Νίκος Φίλης εκδότης της τοπικήςεφημερίδας laquoΖάτουναraquo σε κάθε τεύχοςαναφέρεται στην ακαταλληλότητα του νε-ρού της κοινότητας καθώς και στην ανικα-νότητα τόσο του δημάρχου όσο και τωνυπολοίπων δημοτικών συμβούλων

Στις 20 Σεπτεμβρίου αρμόδιοι υπάλλη-λοι της Διεύθυνσης Υγείας της ΠεριφέρειαςΑρκαδίας έκαναν νέες δειγματοληψίες νε-ρού ύστερα από απαίτηση του ΣυνδέσμουΖατουνιτών Και τα νέα δείγματα -σύμφωναμε το έγγραφο που κοινοποιήθηκε στους Ζα-τουνίτες- δεν πληρούσαν τις σχετικές μι-κροβιολογικές παραμέτρους για τις οποίεςελέγχθηκαν Η προηγούμενη εξέταση είχεγίνει στις 11 Ιουλίου 2017

Η Περιφέρεια ζήτησε από το δήμο Γορ-τυνίας να laquoπροστατεύσει τις πηγές από πά-σης φύσεως επιφανειακή και υπόγεια ρύ-πανσηraquo (σσ τα σχόλια δικά σας) προτεί-νοντας συγκεκριμένες άμεσες επεμβάσεις

Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε τηνΠαρασκευή 29 Σεπτεμβρίου όπως αναφέ-ρει ο κ Φίλης laquoρωτήθηκε ο δήμαρχος γιατο πρόβλημα της ακαταλληλότητας τουνερού της Ζάτουνας Ο δήμαρχος απάντη-σε (όπως μας το μετέφερε δημοτικός σύμ-βουλος) Όταν οι Ζατουνίτες κάθε δυο χρό-νια δεν έχουν τι να κάνουν ασχολούνται μετο νερό τους (Σσ Αυτό θα πει Ήθος Ελπί-δα Διαφάνεια Τα συνθήματα με τα οποίαψηφίστηκε και εκλέχθηκε δήμαρχος)

raquoΌταν του ανέφεραν για τις απαντήσειςτου Κρατικού Χημείου στις αναλύσεις πουέγιναν με εντολή της Περιφέρειας Πελο-ποννήσου μετά από αίτημα του Συνδέ-σμου Ζατουνιτών απάντησε Δεν έχει τίποτατο νερό και ας γράφουν ότι θέλουνraquo

❷Οι Γλανιτσιώτες (Μυγδαλιάς Γορτυ-νίας) μαθαίνουμε ότι εδώ και τριάν-

τα χρόνια ανοίγουν τις βρύσες τους και βλέ-πουν να τρέχει θολό το νερό

Ο Σύλλογος Γλανιτσιωτών Τρίποληςδεν απευθύνθηκε στη δημοτική αρχή για ναεισπράξει τις laquoαπαντήσειςraquo που δόθηκαν

στους Ζατουνίτες Αποτάθηκε σε αρκά βου-λευτή ο οποίος κατέθεσε τον περασμένοΜάρτιο αναφορά προς το υπουργείο Εσω-τερικών για τα προβλήματα υδροδότησηςτης τοπικής κοινότητας Μυγδαλιάς Στηναναφορά μεταξύ άλλων σημειώνεται ότικατά τους χειμερινούς μήνες το χωριό στε-ρείται πλήρως της παροχής καθαρού νερούκατάλληλου προς πόση ή κάθε άλλη οικια-κή χρήση

Αυτή τη φορά η Περιφέρεια Πελοπον-νήσου δεν προχώρησε σε οδηγίες προστα-σίας των πηγών από πάσης φύσεως ρύ-πανση αλλά φρόντισε εγγράφως να ξεκα-θαρίσει ότι η αρμοδιότητα δηλαδή η ευθύνηανήκει αποκλειστικά στο δήμο Γορτυνίας

Ο δήμαρχος απάντησε ότι ήδη έχει ανα-θέσει μελέτη που βρίσκεται στο στάδιοτων περιβαλλοντικών αδειδοτήσεων καιαναμένεται η ένταξή της σε συγχρηματο-δοτούμενο πρόγραμμα

Οι Γλανιτσιώτες μπορεί να ευελπιστούνότι δεν θα χρειαστεί να περάσουν άλλα 30χρόνια ώστε να μπορούν να πίνουν άφοβανερό από τις βρύσες των σπιτιών τους(Σσ ειλικρινή απορία εμφιαλωμένο νερόήπιε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αν-δρέας Λοβέρδος προσκεκλημένος τουΟδυσσέα Κωνσταντινόπουλου τον περα-σμένο Αύγουστο στη Μυγδαλιά ΓορτυνίαςΌλοι είδαμε τη φωτογραφία του πρώηνυπουργού να παίζει πρέφα με κατοίκους τουχωριού φορώντας αθλητικά ρούχα)

❸ Εκεί που προσπαθούσαμε να μάθου-με τι ακριβώς συμβαίνει στην τοπική

κοινότητα Μυγδαλιάς νέα είδηση σκάειστις 10 Σεπτεμβρίου Χωρίς νερό έμειναντρία 24ωρα τα Τρόπαια το Περδικονέρι τοΒυζίκι και το Καλλιάνι του Δήμου ΓορτυνίαςΗ δημοτική αρχή έκανε λόγο για βλάβη στηναντλία του αντλιοστασίου της περιοχήςαλλά και για βλάβη στην εφεδρική αντλίαπου τοποθετήθηκε

Το πρόβλημα μαθαίνουμε μέχρι την το-ποθέτηση νέας αντλίας αντιμετωπίστηκε μευδροφόρες και εμφιαλωμένο νερό

Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε ηlaquoΛαϊκή Συσπείρωσηraquo (ΚΚΕ) η οποία μετα-ξύ άλλων υπογραμμίζει laquoτην ανυπαρξία τωνμέτρων συντήρησης και την έλλειψη υπο-δομών για τα δίκτυα ύδρευσης της περιο-χής σrsquo ένα δήμο μάλιστα που οι κάτοικοιπληρώνουν υπέρογκα δημοτικά τέλη και αυ-ξάνονται τα τέλη ύδρευσηςraquo

Τελικά είναι πρόκληση να πληρώνειςυπέρογκα δημοτικά τέλη και λογαριασμούςύδρευσης και να μην πίνεις νερό από τη βρύ-ση

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20174

Έγινε σημαντική δουλειάΤου ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στη λαϊκή συνέλευση των κα-τοίκων των Μαγουλιάνωνπου συγκλήθηκε στις 12 Αυ-

γούστου 2017 έγινε αναφορά πε-πραγμένων της μέχρι τώρα θητεί-ας καθώς επίσης συζητήθηκανδιάφορα θέματα ndash προβλήματαπου αφορούν το χωριό μας Η λαϊ-κή συνέλευση έγινε μετά από πρό-σκληση που απηύθυνα ως αντι-πρόσωπος του χωριού και πραγ-ματοποιήθηκε στην αίθουσα τουΔημοτικού Σχολείου

Τι έγινε Συντήρηση του Δημοτικού

Σχολείου Μαγουλιάνων και ορί-σθηκε η μια αίθουσα του να λει-τουργεί ως Λαογραφικό Μουσείοενώ η άλλη ως αίθουσα πολλαπλώνχρήσεων Έγινε επίσης καθαρισμόςκαι διαμόρφωση προαύλιων χώ-ρων του σχολείου

Διαπλατύνσεις δρόμων καιυποστήριξη τους σε διάφορα ση-μεία εντός του χωριού (Αγ Γεώργιοςέως οικία Καρρά Καραπαναγιώτηέως οικία Κανελλόπουλου κάτω δε-ξαμενή έως Αντωνία Μπιρμπίληαπό Γόντικα έως Κοσιάβελου Κων-σταντίνου στην πλατεία πλησίονΤελλά έως Καλόσακα)

Καθαρισμός ρεμάτων Συντήρηση φρεατίων και

τοποθέτηση ανοιγόμενων καπα-κιών σrsquo αυτά από Τζαβάρα έωςΤελλά

Τοποθέτηση προστατευτι-κών κιγκλιδωμάτων σε διάφορασημεία του χωριού μας (γεφύριΠάτσιου δρόμος Ντούμα δρόμοςΔουλουγέρη πλατεία Παν Ζούβε-λου (πλησίον Νίκου Τζαβάρα) πλα-τεία πλησίον Χρ Τζαβάρα από οι-κία Α Γόντικα έως ρέμα Γεωργιάδηρέμα Αγ Γιωργάκου πλατεία πλη-σίον Φούκα)

Περίφραξη και κιγκλιδώμα-τα στο εκκλησάκι Αγ Γιωργάκου

Κατασκευή παρεκκλησίουστη διασταύρωση για ΙΝ ΚοίμησηςΘεοτόκου (πρώην στάση)

Τσιμεντένια καπάκια σε προ-ϋπάρχουσες μάνδρες του Νεκρο-ταφείου και από Αποθήκη μέχρι τοπαλιό ξυλουργείο Κοσιάβελου

Κατασκευή οστεοφυλακίου Τσιμεντοστρώσεις σε διά-

φορα σημεία όπως σκαλοπάτιαπρος Παναγία από πλησίον οικίαςΦούκα μονοπάτι προς Αγ Δημή-τριο πλατεία πλησίον οικίας Σε-ραφείμ κάτω από το σχολείο βρύ-ση Αθ Ζούβελου

Τοποθέτηση όμβριων σχα-ρών σε διάφορα σημεία εντός χω-ριού Αγ Νεκτάριος ΔημόπουλουΜπέτα Παν Ζούβελου Ανδ Γόντι-κα

Επισκευή σκεπής αντλιο-στασίου Κορφοξυλιάς

Καθαρισμός και περίφραξηπηγής Γαύρου

Συντήρηση πηγής Στρατε-λίτσας και καθαρισμός δρόμουπρος αυτήν

Επέκταση φωτισμού από οι-κία Β Δουλουγέρη προς οικία Αλε-ξόπουλου και από Καραπαναγιώτηέως Γιάννη Κανελλόπουλου

Τοποθέτηση φωτιστικών

σωμάτων στη θέση Κάτω Αλώνια -Νεκροταφείο και τοποθέτηση φω-τιστικού σώματος στο Ξενία

Ανακαίνιση παιδικής χαράς Διάνοιξη μονοπατιού προς

εκκλησία Παναγίας στο Πετρο-βούνι

Καθαρισμός και επαναδιά-νοιξη παλιού δρόμου από Μαγού-λιανα έως Ξενία

Δεξαμενή πυρασφάλειαςστα Πάνω Αλώνια

Υδροδότηση του οικισμούΚαμπέα και των κρουνών πυρα-σφάλειας από την προϋπάρχουσαγεώτρηση Νικολίτσας

Φωτισμός της διασταύρω-σης Πετροβουνίου ηλεκτροδότη-ση εκκλησίας Παναγίας και υπάρ-χοντος ποιμνιοστασίου

Κατασκευή βρύσης ΑγΑναργύρων

Παραχώρηση δημοτικού οι-κοπέδου για την ανέγερση του ιε-ρού ναού Αγ Αποστόλων amp Τα-ξιαρχών θέση Νεκροταφείο

Ασφαλτόστρωση δρόμου

προς Παναγία και παράδρομωναυτού

Αντικατάσταση φωτιστικώνσωμάτων σε διάφορα σημεία στοχωριό

Επανατοποθέτηση πινακί-δων ορίων χωριού

Τσιμεντόστρωση σε τμήμαοδού από Καμπέα προς πηγή Έλι-σκας

Τοποθετήθηκαν παγκάκιασε διάφορα σημεία εντός του χω-ριού

Για την υλοποίηση των προ-αναφερθέντων έργων ευχαρι-στούμε την Περιφέρεια Πελο-ποννήσου τον δήμο Γορτυνίαςτον Πανελλήνιο Σύλλογο Μα-γουλιανιτών και την ΕπιτροπήΝέων Μαγουλιάνων τον Κυνη-γετικό Σύλλογο Βυτίνας και συμ-πατριώτες μας

Στη συνέχεια της λαϊκής συνέ-λευσης το λόγο πήραν συγχωρια-νοί μας Αναφέρθηκαν προβλήματαόπως το θέμα της ασφάλειας με

αφορμή τα πρόσφατα κρούσματαληστειών ndash κλοπών Αποφασίστη-κε η διερεύνηση σε συνεργασία μετον Πανελλήνιο Σύλλογο Μαγου-λιανίτων τυχόν μέτρων παρακο-λούθησης των εσόδων - εξόδωντου χωριού Συζητήθηκε η περίπτωση αξιο-ποίησης και εκμετάλλευσης τουακινήτου του Αγίου Ανδρέα μέσωτου Δήμου Γορτυνίας Αναφέρθηκε η πιθανότητα ναζητηθεί η παραχώρηση του Δη-μοτικού Σχολείου ndash Μουσείου απότον Δήμο στο Σύλλογο για την κα-λύτερη λειτουργία και αξιοποίησητου Η πλειοψηφία των κατοίκων δή-λωσε δυσαρέσκεια με τον τρόπολειτουργίας του καφενείου από τονέο ενοικιαστή Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκανγια την μη αποκομιδή των απορ-ριμμάτων από τους δρόμους τουχωριού Ενημερώθηκαν από τον το-πικό πρόεδρο και τον σύμβουλοστο Συμβούλιο της Περιφέρειας

Πελοποννήσου Νικόλα Γόντικα γιατους λόγους της μη αποκομιδής σrsquoόλα τα διαμερίσματα του ΔήμουΓορτυνίας από τον Νοέμβριο του2016 Αποφασίστηκε με εθελοντι-κή προσφορά οχήματος και εργα-σίας να συγκεντρωθούν τα υπάρ-χοντα απορρίμματα σε χώρουςστις παρυφές του χωριού και πλέ-ον να γίνεται μόνο εκεί η συγκέν-τρωση τους ώστε να αποφευχ-θούν δυσάρεστα για όλους συμ-βάντα Αποφασίστηκε επίσης ομόφω-να η φύλαξη των ιστορικών κει-μηλίων του χωριού μας να γίνεταισε τραπεζική θυρίδα αφού ορι-σθούν και καταγραφούν από αρ-μόδιο συμβολαιογράφο Οι παρευρισκόμενοι ενημερώ-θηκαν για το έργο της διάνοιξηςαγροτικής οδού στη περιοχή ΑγίουΝικολάου έως τη θέση ΒουναρέικαΌλοι οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες δέ-χτηκαν να παραχωρήσουν τονπροβλεπόμενο χώρο από τις πε-ριουσίες τους για την διάνοιξη τηςοδού Συζητήθηκε επίσης να γίνει διά-νοιξη των μονοπατιών που έχουνκλείσει Ειδικά στην περιοχή τουΑγίου Μάμα να ελεγχθούν περι-πτώσεις από ιδιώτες που αποκλεί-ουν τη δυνατότητα πρόσβασηςόλων στα μονοπάτια

Στη συνέχεια ενημερώθηκανοι παρευρισκόμενοι για έργα πουπρέπει να υλοποιηθούν όπως είναιη ανάδειξη του κάστρου και η πρό-σβαση σrsquo αυτό φωτισμός του οικι-σμού Καμπέα διαμόρφωση πλα-τείας Μπάρτζελης ανάδειξη της εκ-κλησίας Παναγίας Θεοτόκου και κα-θαρισμός των ρεμάτων εντός τουχωριού

Απρόσμενη εξέλιξηΕνώ ήταν όλα έτοιμα για τη διά-νοιξη του δρόμου Αγίου Νικολάουθέση Βουναρείκα ιδιοκτήτης πα-ρόλο που είχε αρχικά συμφωνήσειστο έργο υπαναχώρησε με απο-τέλεσμα να μην γίνει Το συγκε-κριμένο έργο θα εξυπηρετούσετους συγχωριανούς μας που έχουνχωράφια στη περιοχή και κυρίωςθα βοηθούσε στη πυρασφάλεια Έχουν προγραμματιστεί εργα-σίες διαμόρφωση του χώρου στοπαλιό νεκροταφείο Γιrsquo αυτό όσοιακόμη έχουν εκκρεμότητες στοπαλιό νεκροταφείο καλά θα κά-νουν να τις κλείσουν άμεσα Ο χώ-ρος πλέον ανήκει στην εκκλησία καιθα αναδειχθεί Τέλος το παλιό νε-κροταφείο Στο πρόγραμμα είναι να γίνεικαθαρισμός στα δύο δασάκια τουχωριού τόσο στην είσοδο όσο καιστην έξοδο Επίσης θα γίνει τσι-μεντόστρωση από οικία Νίκου Κο-σιάβελου έως Χαράλαμπου Γιαβή

Ότι επιτύχαμε μέχρι σήμεραέγινε με τη συμμετοχή όλων Ότιέχει προγραμματιστεί να γίνει θαπραγματοποιηθεί από κοινού Δεπρέπει να ξεχνάμε ότι το χωριό μαςείναι εδώ 365 ημέρες το χρόνοκαι όχι 10 ή 15 μέρες τον Αύγουστο

Να στε καλά με τις οικογένει-ες σας Καλές Γιορτές

Μόνο σαράντα συγχωριανοί μας προσήλθαν στις12 Αυγούστου στη λαϊκή συνέλευση των κατοί-

κων του χωριού που έγινε στα Μαγούλιανα κατόπινπρόσκλησης του κοινοτάρχη Στη σημαντική αυτή συ-νάντηση που καλό είναι να πραγματοποιείται κάθεχρόνο τέτοιες μέρες εκφράστηκαν σημαντικές από-ψεις και αναπτύχθηκαν αξιόλογες ιδέες Προσδο-κώμενος στόχος είναι στην επόμενη συνάντηση να πά-ρουν μέρος περισσότεροι Μαγουλιανίτες Δυστυ-χώς παραβρέθηκαν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι

Η κίνηση το δεκαπενταύγουστο ήταν μικρότερησε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια Δυστυχώς έπε-σε σε μέρα καθημερινή Οι εκδηλώσεις του Συλλόγουξεκίνησαν στις 10 Αυγούστου με τις καθιερωμένες πλέ-ον καλλιτεχνικές δημιουργίες οι οποίες συνεχίστηκανκαι την επόμενη μέρα Στις 12 Αυγούστου πραγμα-τοποιήθηκε το πρωί η λαϊκή συνέλευση και το βρά-δυ η προβολή ντοκιμαντέρ laquoΑρκαδία Χαίρεraquo Λόγωπροβλημάτων στον ήχο και του ότι όλοι ήθελαν ναπουν τα νέα τους μιας και μόλις έφτασαν στο χωρίοδεν σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία

Στις 13 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα για την λαϊκήβραδιά Οι ετοιμασίες από τον κύριο Σκοτίδα ήταν προ-σεγμένες στην λεπτομέρεια και στο ίδιο πνεύμα έγι-νε και η επόμενη βραδιά με τα δημοτικά τραγούδιααπό το συγκρότημα του Δημήτρη Ρέππα Το μικρό-φωνο πήρε επίσης ο συμπατριώτης μας Γιάννης Πυρ-πυρής

Οι ώρες μετά τα μεσάνυχτα βέβαια πέρασαν όπωςκαι κάθε χρόνο στην laquoΑποθήκηraquo Το πρόγραμμα τωνεπόμενων ημερών είχε προβολές παιδικών ταινιών καιπάλι στην laquoΑποθήκηraquo

Το δύσκολο έργο μοιράσματος των λαχνών τουΣυλλόγου έπεσε επί το πλείστον στις πλάτες δυο πολύχαριτωμένων πλασμάτων της Νέλλυς Γόντικα καιτης Έλενας Τζιαβάρα τις οποίες ευχαριστούμε

ΓΑΜΟΙbull Ο Χρήστος Δ Γιαβής και η Ραλλού Πόπα παν-τρεύτηκαν στον ΙΝ Ιωάννη Προδρόμου σταΜαγούλιαναbull Ο Γιάννης Τρακαδάς και η Αγγελική Λακω-νίτη παντρεύτηκαν στην Αθήναbull Η Θοδώρα Α Παπακονδύλη και ο ΣωτήρηςΠράσσος παντρεύτηκαν στην Αθήνα

ΓΕΝΝΗΣΗΗ Κατερίνα Αιμ Αλεξοπούλου και ο ΝεόφυτοςΤσιφιλιτάκος απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι

ΒΑΠΤΙΣΙΑbull Ο Παναγιώτης Η Λαμπούσης και η Μαρία Σε-βασλίδου βάπτισαν το γιο τους Σωκράτηbull Ο Θανάσης Η Λαμπούσης και η Ελένη Πα-ξινού βάπτισαν την κόρη τους Ελισάβετbull Ο Χρίστος Α Γόντικας και η Ιωάννα Γιαγκιώζηβάπτισαν τα δίδυμα παιδιά τους Ανδρέα καιΕυαγγελίαbull Η Στέλλα Κοσμοπούλου και ο Μιχάλης Σμα-ράιδος βάφτισαν το γιο τους Σπύροbull Ο Γιώργος Θ Κόλλιας και η Ρούλα Ζαφείρηβάφτισαν την κόρη τους Κωνσταντίνα στην Τρί-πολη

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝbull Η Τίκα Παπαχρήστου απεβίωσε και ετάφη στηνΑθήναbull Ο Αποστόλης K Μπουρνάς απεβίωσε στηνΑθήνα και ετάφη στα Μαγούλιαναbull Ο Θοδωρής Π Πολίτης απεβίωσε και ετάφηστην Οτάβα στον Καναδάbull Ο Γιώργος Β Κονδύλης απεβίωσε στην Αυ-στραλία

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ bull Ο Κώστας Γ Ζούβελος πέτυχε στο τμήμα Ιστο-ρίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθη-νών bull Ο Παναγιώτης Α Ζούβελος τέως γενικόςγραμματέας του Συλλόγου πέτυχε στο τμήμα Αγ-γλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστη-μίου Αθηνών

ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣbull Αντιγόνη Κοσιαβέλου-Κονδύλη 100 ευρώ εις

μνήμη Γιώργου Κονδύληbull Ελένη Γαλανοπούλου-Κονδύλη 100 ευρώ

εις μνήμη Γιώργου Κονδύλη bull Δήμητρα Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Αγγελή

Ζούβελουbull Ελένη Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Ηλία Ζού-

βελουbull Κούλα Κοσιαβέλου 100 ευρώbull Ανώνυμη 50 ευρώbull Ανώνυμος 50 ευρώbull Κοτοπίδας Χρήστος 50 ευρώbull Βούλα Ζουβέλου 50 ευρώbull Ανώνυμος 70 ευρώbull Καλομοίρης Νικήτας 200 ευρώbull Γιαννακοπούλου Φωτεινή 50 ευρώbull Ζούβελος Θεόδωρος 50 ευρώbull Ζούβελος Γιώργος 50 ευρώbull Χριστίνα Κοσιαβέλου 100 ευρώ Οι υπόλοιπες συνδρομές θα δημοσιευτούν

στο επόμενο τεύχος

ΕΡΓΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ Το εκκλησιαστικό συμβούλιο μας ενημερώνει Στην επισκευή του Αγίου Δημήτρη προχώρησετο τελευταίο εξάμηνο το εκκλησιαστικό συμ-βούλιο Συγκεκριμένα άλλαξε τμήμα του ξύλινουπατώματος στο γυναικωνίτη που είχε σαπίσειαπό εισροή υδάτων Επίσης έγινε αποκατάστα-ση του προθάλαμου και αλλαγή ηλεκτρολογικώνΚαθαρίστηκε το προαύλιο και αποκαταστάθηκετο πρόβλημα στη σκεπή Στην εορτή του Αγίου Δημητρίου λειτούργη-σε στο ναό ο σεβασμιότατος μητροπολίτης οοποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από την κα-τάσταση της εκκλησίας Έργα συντήρησης έγιναν και στους άλλους να-ούς εντός του οικισμού Στην Παναγία έγιναν επισκευές στη σκεπή Στοπλάνο είναι να τοποθετηθούν νέες υδρορροές Στον Άγιο Ιωάννη έγινε πρόσφατα αποκατά-σταση και συντήρηση των στασιδιών και προ-γραμματίζεται αλλαγή του καυστήρα Επίσης έχουν προγραμματιστεί έργα συντή-ρησης των ξύλινων τμημάτων και των τριών ναώνμε αντισκωρικό και αλλαγή των κουφωμάτωνστην Παναγία στο Πετροβούνι

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 5

Σε ύψωμα πάνω από τα ΜαγούλιαναΑρκαδίας σε υψόμετρο 1450 μέτραβρίσκεται το Αργυρόκαστρο Διάφο-

ρες τοπικές ιστοσελίδες παινεύονται ότιείναι το ψηλότερο κάστρο της Πελοπον-νήσου αλλά με τα μέχρις στιγμής δεδομέ-να είναι το ψηλότερο κάστρο της Ελλάδας(στο μεγαλύτερο υψόμετρο)

Το κάστρο δεν αναφέρεται από πηγές του13ου ή 14ου αιώνα εμφανίζεται όμως σεπεριγραφές συρράξεων του 15ου αιώναΉταν το πιο σημαντικό της ευρύτερης πε-ριοχής (βορινό τμήμα σημερινού νομού Αρ-καδίας)

Το κάστρο είναι γνωστό και σαν κάστροΜαγουλιάνων ενώ μια άλλη ονομασία είναιlaquoΓορτυνιακό Δυναμάριraquo (δυναμάρι=οχυ-ρό) Πολλά οχυρά λέγονταν laquoδυναμάριαraquoστη μεσαιωνική περίοδο αλλά περιέργωςμόνο σε αυτό διασώθηκε η ονομασία

Το κάστρο ονομάστηκε Αργυρόκαστρογια άγνωστο λόγο Στο σημείο υπήρχε καιοικισμός που πήρε το ίδιο όνομα Το 1927τα Μαγούλιανα μετονομάστηκαν σε Αργυ-ρόκαστρο αλλά η ονομασία αυτή δεν κρά-τησε

Δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τοΑργυρόκαστρο και δεν είναι γνωστός ο χρό-νος κατασκευής του Γνωρίζουμε μόνο ότιεπισκευάστηκε από τους Ενετούς τον 17οαιώνα

Επειδή δεν αναφέρονται στις ιστορικέςπηγές στοιχεία κοντινών οικισμών που θαμπορούσαν να συνδεθούν με το Αργυρό-καστρο ίσως το κάστρο να κτίστηκε για ναεποπτεύει μια ευρύτερη περιοχή Ευρι-σκόμενο εντός της περιοχής των μεσαι-ωνικών Σκορτών θα είχε ίσως το ρόλο ναελέγχει τους ορεσίβιους της περιοχής και νααποτρέπει τις επιδρομές τους προς τα δυ-τικά μέχρι την Ηλεία όπου και η έδρα τουπριγκηπάτου

Διαδικτυακές πηγές αναφέρουν ότι υπήρ-ξε τόπος θερινής διαμονής των Βιλεαρ-δουίνων των ηγεμόνων δηλαδή του Πριγ-κηπάτου της Αχαΐας

Στους ενετικούς καταλόγους αναφέρεταιως Argiro Castro vel Agnocastro (1463) καιArzirocastro (1467) Το 1469 αναφέρεται ωςκατεστραμμένο και το 1470 το καταλαμ-βάνουν οι Τούρκοι Υπενθυμίζεται ότι απότο 1320 η περιοχή πέρασε από τους Φράγ-κους στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτουτου Μοριά αλλά δεν υπάρχουν πληροφο-ρίες αν οι Βυζαντινοί αξιοποίησαν το κά-στρο

Ως τον 18ο αιώνα το κάστρο μαρτυρείταιείτε σε χάρτες είτε για επισκευές των Ενετών(στη Βrsquo Ενετοκρατία 1685-1715) Επίσης τοκάστρο βρίσκεται και στον τίτλο της Αρ-χιεπισκοπής laquoΔημητσάνης και Αργυροκά-στρουraquo επί Τουρκοκρατίας

Το πιο πιθανό είναι το κάστρο να χτίστηκετον 13ο αιώνα σαν έδρα κάποιου Φράγκουτιμαριούχου υπαγόμενου στη βαρωνία τηςΆκοβας Τους επόμενους αιώνες μάλλον πε-ριέπεσε σε αχρηστία και ξαναχρησιμοποι-ήθηκε για λίγο από τους Ενετούς κατά τοδιάστημα 1685-1715

Οχυρωματικά ΣτοιχείαΕρείπια του κάστρου σώζονται στο πλάτωματης ανατολικής κορυφής του βουνού σταβορειανατολικά των Μαγουλιάνων Το κά-στρο αποτελείτο από δύο τμήματα το επά-νω και το κάτω Το επάνω έχει μάλλον ελ-λειπτικό περίγραμμα στο άξονα νότια νο-τιοανατολικά ndash βόρεια βορειοανατολικά Ηέκτασή του δεν ξεπερνά τα 2800 τμ

Η πύλη εικάζεται ότι θα βρισκόταν στη νό-τια πλευρά από όπου ανεβαίνει και το ση-μερινό μονοπάτι Στη βόρεια πλευρά ηοχύρωση είναι φυσική σε ύψος 20μ περί-που και είναι πιθανό να μην οχυρώθηκε

ποτέ Στα νότια του σύγχρονου ναΐσκου υπάρ-

χει σε φυσικό κοίλωμα του βράχου δια-μορφωμένη μεγάλη διπλή κινστέρνα (υπό-γεια δεξαμενή) 11χ7μ βάθους 45μ Λίγο βο-ρειότερα του ναΐσκου λιθοσωροί υποδη-λώνουν την ύπαρξη δύο κτισμάτων Το με-γαλύτερο έχει διαστάσεις 74 χ40μ και τομικρότερο 3χ4μ Ίσως να πρόκειται για μιακατοικία και ένα αποθηκευτικό χώρο αντί-στοιχα

Ο κεντρικός πύργος του κάστρου μάλλοναντιστοιχεί στα κατάλοιπα νοτιοανατολικάτης εκκλησίας (διαστάσεις 520χ25μ) Σώ-ζεται σε ύψος 1μ αλλά οι μεγάλου πάχουςτοίχοι του (1μ) μάλλον μαρτυρούν και ένασημαντικά αρχικό ύψος Είναι κτισμένος μελαξευμένες πέτρες και ασβεστοκονίαμαΑπό το σημείο αυτό μέχρι το βορειότεροάκρο του πλατώματος σώζονται τα τείχη τουεπάνω κάστρου Έχουν πάχος μισό μέτροκαι είναι επίσης κτισμένα με ασβεστοκο-νίαμα και αδρά πελεκημένους λίθους

Στο βορειανατολικό άκρο του πλατώμα-τος η φυσική κλίση οδηγεί στο κάτω κάστροόπου 30μ πιο κάτω σώζονται άλλα ίχνη τεί-χους και μια άλλη στέρνα

Ακόμη χαμηλότερα σώζονται ερείπιαδύο ημικυκλικών πύργων από λιθοδομή καιαμμοκονίαμα Η παρουσία αυτών των πύρ-γων εξηγείται από το ευπρόσβλητο τηςοχύρωσης στο σημείο αυτό Η οχύρωσηστρέφεται στο ανατολικό μέτωπο όπουαξιομνημόνευτα είναι τα ερείπια ακόμηενός πύργου τετραγωνικής κάτοψης 4Χ42μ και σωζόμενου ύψους 5μ Οι πάχους 1 μτοίχοι του έχουν επιμελημένη τοιχοδομία μελαξευμένους λίθους και ασβεστοκονίαμα

Πηγήhttpwwwkastraeucastlegrphpka-stro=argyrokastro

ΟΆγγελος Αλεξόπουλος παραμένει πρόεδρος του Πα-νελληνίου Συλλόγου Μαγουλιανιτών και ο ΠαναγιώτηςΚυριακόπουλος αναλαμβάνει το ρόλο συντονιστή των

δράσεων και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συλλόγου Μετά από συζητήσεις δύο μηνών για την σύνθεση του ΔΣ

η παραμονή Αλεξόπουλου κρίθηκε ότι είναι η καλύτερη επι-λογή αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντικειμενικές δυ-

σκολίες από τη στιγμή που θα απουσιάζει μεγάλα χρονικάδιαστήματα στο εξωτερικό λόγω της εργασίας του Το κενόκαλύφθηκε με μεγαλύτερη διανομή ρόλων και υποχρεώσεωνσε τακτικά και αναπληρωματικά μέλη

Η παραπάνω λύση επιλέχθηκε ύστερα από πολλές συζη-τήσεις τα αποτελέσματα των οποίων θα τα δούμε κατά τηνεφαρμογή στην πράξη

Αργυρόκαστρο το ψηλότερο κάστρο της ΕλλάδαςΔεκαπενταύγουστος στα τέλη της δεκαετίας του 1950 Σε κλίμα κατάνυξης και με μεγάλη συμμετοχή γινόταν στο χωριό η περιφορά της εικόνας της Παναγίας

Δεν αλλάζει η σύνθεση στο Σύλλογο

Οι διαφορές μεταξύ των δη-μοσίων και των ιδιωτικώνυπαλλήλων -ακόμα και στον

καιρό της κρίσης που επικρατεί μιαισοπέδωση προς τα κάτωndash παρα-μένουν ακόμη σίγουρα πολλές Μιααπrsquo όλες είναι ότι ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος δεν ξέρει -πότε ή ανndash θα πά-ρει την καλοκαιρινή του άδεια

Ευτυχώς στη δική μου εργασίατο ερωτηματικό είναι το laquoπότεraquo τοοποίο βέβαια δεν είναι απολύτωςγνωστό ακόμα και λίγες μέρες πρινξεκινήσει η laquoπρογραμματισμένηraquoάδεια Έτσι άλλες φορές ξεκουρά-ζομαι πριν τον Δεκαπενταύγουστοάλλες μετά και ενίοτε ndashόπως έτυχεφέτος- την εβδομάδα της Παναγίας

Επειδή λοιπόν έχω περάσει απrsquoόλες τις ημερομηνίες νομίζω ότι ηκαλύτερη άδεια ήταν η φετινή Βέ-βαια ήταν η καλύτερη περίοδος μετην προϋπόθεση ότι τα δέντρα στιςπλατείες και στον κεντρικό δρόμοτου χωριού θα ήταν καθαρισμένα καιασπρισμένα μέχρι της ΠαναγίαςΌμως αυτή η εκκρεμότητα φέτοςείχε τακτοποιηθεί Δύο συγχωριανοίμαζί με μια μικρή οικονομική ενί-σχυση από το Σύλλογο είχαν προ-σφέρει τα απαραίτητα χρήματα γιανα κοπούν τα κλαριά να ασπρι-στούν οι κορμοί των δέντρων καιακόμα να κοπούν τα χορτάρια σταπιο πολυσύχναστα καλντερίμια τουχωριού Και όπως κάθε χρόνο είχε γί-νει αμμοβολή στις βρύσες που είναιένα από τα σημεία αναφοράς τηςπλατείας

Πράγματι στο θέμα της καθα-ριότητας το χωριό ήταν σε πολύκαλύτερη κατάσταση από πέρσιΒέβαια και η προσωπική δουλειά δενέλειψε Ο Τρύφωνας που όταν προ-γραμματίσει κάτι δύσκολα το αλλά-ζει χωρίς να περιμένει κανέναν κα-θάρισε και άσπρισε τα δέντρα μπρο-στά από το σπίτι του όπως έκανε καιπέρσι

Έτσι λοιπόν αφού το διακόνημαμου ήταν τακτοποιημένο η άδειάμου ήρθε την καλύτερη περίοδο για-τί μπόρεσα να συνδυάσω μέρες έν-τασης αλλά και μέρες χαλάρωσης

Στις εκδηλώσεις του καλοκαιρι-ού φέτος δεν προβλεπόταν να γίνειτο laquoΑντάμωμαraquo Και οι λόγοι δενήταν τόσο οικονομικοί όσο το γε-γονός ότι η γιορτή της Παναγίας

έπεφτε Τρίτη και το προ-προηγού-μενο Σάββατο ήταν πολύ μακριά τοδε προηγούμενο πολύ κοντά

Επίσης μια άλλη αλλαγή πουπολύ συζητήθηκε ήταν ότι ανήμερατης γιορτής δεν θα γινόταν πανηγύριΗ απόφαση αυτή πάρθηκε από το δι-οικητικό συμβούλιο του Συλλόγουμε την αιτιολογία ότι η επόμενημέρα -Τετάρτη- ήταν εργάσιμη καιπολλοί δεν θα μπορούσαν να γλεν-τήσουν μέχρι τις πρωινές ώρεςόπως άρμοζε στην περίσταση

Δεν ξέρω πόσους ενόχλησε αυτήη καινοτομία πάντως οι διαμαρτυ-ρίες που έφτασαν στrsquo αυτιά μουήταν ελάχιστες Αντιθέτως πράγ-ματι κάποιοι εργαζόμενοι έφυγαν απrsquoτο χωριό ανήμερα της Παναγίας γιαεπαγγελματικούς λόγους Έτσι λοι-πόν οι εκδηλώσεις στα Μαγούλιαναέγιναν την Κυριακή με το λαϊκόγλέντι και την Δευτέρα με τα παρα-δοσιακά δημοτικά τραγούδια πουπρωτοστάτησε ο Τρύφωνας και η οι-κογένεια Γόντικα Ότι γίνεται κάθεχρόνο δηλαδή

Η συμμετοχή του κόσμου και

τις δύο βραδιές ήταν σημαντικήόμως η προσωπική μου άποψη είναιότι πέρσι -τουλάχιστον στο πανη-γύρι- υπήρχε περισσότερο κέφι καιπιο πολύ όρεξη για χορό Αυτό όμωςπου ήταν εντυπωσιακό και έγινε γιαπρώτη -και μάλλον τελευταία- φοράστο χωριό ήταν το κέτερινγκ της εκ-δήλωσης Οι σερβιτόροι με τουςάσπρους σκούφους όπως στα επί-σημα γεύματα σημαντικών εκδη-λώσεων ήταν κάτι που ο πλάτανος τοέβλεπε για πρώτη φορά -και ίσως τε-λευταία- στη μακραίωνη ιστορίατου

Παράλληλα βέβαια με τις εκδη-λώσεις στην πλατεία στη άκρη τουχωριού το στέκι των νέων η laquoΑπο-θήκηraquo είχε και αυτή τις δικές της καλ-λιτεχνικές δημιουργίες Πέντε ndash έξιμέρες το χρόνο ανοίγει όμως είναιαρκετές για να ανταγωνιστεί σε κέφικαι εξαλλοσύνη τα μεγαλύτερακλαμπ των Αθηνών Εξάλλου και ο ντιτζέϊ συναγωνίζεται επάξια τους επαγ-γελματίες του είδους στα μουσικάακούσματα Τρείς μέρες που λει-

τούργησε με κανονικό πρόγραμμαη διασκέδαση και οι χοροί έφτασανστο αποκορύφωμά τους Όμως αυτόπου είναι άξιο αναφοράς και τιμάειτους νέους του χωριού δεν είναιτόσο η χορευτική τους ικανότητα ήη ζωντάνια τους όσο η ευσυνειδη-σία τους στο καθάρισμα της laquoΑπο-θήκηςraquo μετά από κάθε βραδινό γλέν-τι

Όποιος ανοίγει την πόρτα της τηνεπόμενη μέρα -πριν έρθει το συ-νεργείο καθαριότητας- θα μείνει έκ-πληκτος από το θέαμα Στο πάτωμαπλαστικά ποτήρια χαρτοπετσέτεςκαι χυμένα ποτά σε σύνθεση λάσπηςκαρέκλες και πολυθρόνες σπρωγ-μένες όπου τύχει ποτήρια γυάλιναακουμπισμένα στα πιο απίθαναμέρη Στο μπαρ και στην κουζίναένας κακός χαμός με μπουκάλια καιποτήρια στον πάγκο και στους νε-ροχύτες και παρόμοια κατάστασηστην τουαλέτα με στοίβες τα χαρτιάυγείας

Κι όμως όλος αυτός ο χώρος θαανακαινιστεί χάρη στην εθελούσιαπροσφορά της Κατερίνας Ζουβέ-

λου της ξαδέλφης της Ιωάννας καιπολλών άλλων ακόμη ώστε το βρά-δυ τακτοποιημένος σκουπισμένοςκαι σφουγγαρισμένος να φιλοξενή-σει όλους όσοι αισθάνονται νέοι καιαντέχουν τα ντεσιμπέλ των και-νούργιων ηχείων Και αυτοί οι άν-θρωποι δεν έχουν μόνο να τακτο-ποιούν την laquoΑποθήκηraquo κάθε από-γευμα αλλά έχουν και την ευθύνη ναμεταφέρουν τα πράγματα που φυ-λάσσονται εκεί στην αρχή έξω απrsquoαυτήν και μετά το τέλος των εκδη-λώσεων μέσα

Είχα την χαρά αυτό το καλοκαί-ρι που έμεινα παραπάνω να συμμε-τέχω μαζί με αρκετούς φίλους στηναποκατάσταση και στο κλείσιμο τηςlaquoΑποθήκηςraquo Εκτός από τις τάβλεςκαι τις σιδεριές που χρησιμοποι-ούνται για τραπέζια στο πανηγύρι ηποσότητα των καρεκλών που έπρε-πε να μεταφερθούν ήταν τόσο με-γάλη που όπως είπε χαρακτηριστι-κά κάποιος φτάνουν για να καθίσουνlaquoκι αυτοί που έρχονται κι αυτοί πουδεν έρχονται στο χωριόraquo

Και αφού το στέκι των νέωνέκλεισε και οι εκδηλώσεις του πα-νηγυριού τέλειωσαν έπρεπε ναβρούμε κάτι άλλο για να διοχετεύ-σουμε την αδρεναλίνη μας Μιαβόλτα μέχρι το παλιό μοναστήριτης Παναγίας στη Σφυρίδα ήταν ότιέπρεπε για να γεμίσουν τα πνευμό-νια μας με καθαρό αέρα να ασκη-θούμε λίγο στο περπάτημα να δο-κιμάσουμε την ικανότητά μας στηνισορροπία περπατώντας στο στενόμονοπάτι με το ποτάμι να κυλάει στοβάθος της πλαγιάς και φυσικά νrsquoαπολαύσουμε ακόμα μια φορά τουπέροχο τοπίο που αντικρίζει κανείςόταν φτάσει στην είσοδο της εκ-κλησίας

Καμιά δεκαριά άτομα λοιπόνακολουθώντας το πιστοποιημένομονοπάτι που προς μεγάλη μαςχαρά διακρίνεται καθαρά ανάμεσαστους θάμνους στο πετρώδες έδα-φος και τα δέντρα ξεκινήσαμε Τε-τάρτη πρωί γιrsquo αυτό το εγχείρημα

Περάσαμε πρώτα απrsquo το καλύβιτου Ιωσήφ μετά από την βρύσητου laquoΓάβρουraquo και μετά από πεζο-πορία που μου φάνηκε μεγαλύτερηαπrsquo ότι θυμόμουν χωθήκαμε μέσαστο δάσος με τα έλατα Την δια-δρομή αυτή την θεωρώ απrsquo τις κα-

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20176

Και κλαμπ έχουμε και από dj σκίζουμε

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

Το νερό που φτάνει στις βρύ-σες των σπιτιών μας σταΜαγούλιανα είναι πόσιμο

Έλεγχοι που έγιναν το καλοκαί-ρι έδειξαν ότι το νερό που ανυ-ποψίαστοι πίνουμε έχειhellip κο-λοβακτηρίδια Άλλοτε περισσό-τερα και άλλοτε λιγότερα

Βεβαίως στο πόσιμο νερό εί-ναι δυνατή η εμφάνιση κολο-βακτηριδίων Για το λόγο αυτόπρέπει να γίνονται συνεχώςέλεγχοι Η εφημερίδα μας δεζητάει τυχαία εδώ και καιρό απότη δημοτική αρχή ενημέρωσηγια το θέμα

Επισήμως η δημοτική αρχήγια να δικαιολογήσει τις αυξήσειςστους λογαριασμούς νερού καιτην ανάγκη τοποθέτηση υδρο-μετρητών ισχυρίστηκε ότι είναιυψηλές οι δαπάνες

- για τον έλεγχο της ποιότη-

τας του νερού- για τον καθαρισμό των δε-

ξαμενών- του προσωπικού και των μέ-

σων (μηχανημάτων και οχημά-των) για τους παραπάνω ελέγ-χους και τον καθαρισμό

Δεν διαφωνούμε με τουςισχυρισμούς τις δημοτικής αρ-χής (σσ η οποία μπορεί να ισχυ-ρίζεται ότι θέλει) αλλά χρέος καιυποχρέωση μας είναι να ρωτά-με και να ζητάμε αναλυτική ενη-μέρωση

- Πότε έγιναν τελευταία φορά

έλεγχοι στα Μαγούλιανα κα-θώς και στα υπόλοιπα χωριάτης Γορτυνίας

- Τι ακριβώς έδειξαν οι πα-ραπάνω έλεγχοι

Δικαιολογημένα ανησυχούμεκαι μέχρι να λάβουμε απάντησηθα επανερχόμαστε στο θέματο οποίο είναι γνωστό στη δη-μοτική αρχή Περιμένουμε τααποτελέσματα των ελέγχων πουέχουν γίνει Αυτά προς το παρόν

Σχετικές αναφορές στο δί-κτυο ύδρευσης του χωριού πουήδη μετράει μισό αιώνα έχουν

γίνει και από τις στήλες της εφη-μερίδας μας την οποία ξεκοκα-λίζει η δημοτική αρχή Κάτι πουδε σας κρύβω μας χαροποιείιδιαίτερα

- Κάποιοι με προειδοποίησαννα μη προχωρήσω σε δημοσί-ευση του θέματος γιατί η δημο-τική αρχή θα στραφεί δικαστικάεναντίον μου Τους υπενθυμίσωκαι δημοσίως ότι κατrsquo ιδίαν τουςαπάντησα

-Στη Διακήρυξη του ΟΗΕ γιατα ανθρώπινα δικαιώματα προ-στέθηκε πριν από επτά χρόνια

μια παράγραφος που λέει Όλοιοι άνθρωποι έχουν δικαίωμα σεκαθαρό πόσιμο νερό Αυτό ση-μαίνει ότι η Ελληνική πολιτεία καικατ επέκταση η δημοτική αρχήΓορτυνίας οφείλουν το νερό πουφτάνει στα ποτήρια μας να είναικαθαρό

-Εξακολουθώ είμαι μέλος τηςΈνωσης Συντακτών ΗμερησίωνΕφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ)και πιστεύω στη ρήση του Ιωάν-νη-Ιάκωβου Μάγερ Η δημοσί-ευση είναι η ψυχή της δικαιο-σύνης Αυτό σημαίνει ότι όποιοςνομίζει ότι θίγεται δεν έχει παράνα απαντήσει Χαρά μας να φι-λοξενήσουμε τις απόψεις τουκαι να υπάρξει ένας διάλογος

ΠΜΑΡΙΤΣΑΣ-Ακολουθεί ρεπορτάζ που

αναδεικνύει το μέγεθος του προ-βλήματος στην περιοχή μας

Στην ανοικτή συγκέντρωση για το θέμα τηςύδρευσης που οργάνωσε την Κυριακή 10Δεκεμβρίου η Συντονιστική Επιτροπή Κα-τοίκων Βαλτεσινίκου οι παρευρισκόμενοιενημερώθηκαν για την ολοκλήρωση της εκ-δίκασης προσφυγής από το Συμβούλιο τηςΕπικρατείας που έχει ξεκινήσει εδώ και 2χρόνια Αν και η απόφαση δεν έχει δημο-σιοποιηθεί ακόμα οι ενδείξεις είναι θετικέςκαι αναμένεται η ακύρωση της σχετικήςαπόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Γορ-τυνίας που αφορά τα τέλη ύδρευσης έτους2016

Οι κάτοικοι συμφώνησαν ναστείλουν και νέα ανοικτή επι-στολή προς τη δημοτική αρχή μετην οποία ζητούν

Πλήρης εκμετάλλευση τωνυδάτινων πόρων ώστε να μηντρέχει ελεύθερα το νερό από τιςυπερχειλίσεις χειμώνα-καλοκαίριΌταν σπαταλά νερό ο δημότης πολύ σωστάπληρώνει επιπλέον όταν σπαταλά νερό οδήμος αδιαφορούμε

Να συνταχθεί μελέτη για τον τρόπουπολογισμού των τελών ύδρευσης ανάυδρευόμενη περιοχή λαμβάνοντας υπrsquoόψη τα ακριβή στοιχεία εσόδων-εξόδωνώστε να υπάρξει πλήρης ανταποδοτικότη-τα Κάτι που επιβάλλεται και από τους σχε-τικούς νόμους

Η υποβαλλόμενη πρόταση απόφασηςτων τελών ύδρευσης τόσο προς την οικο-νομική επιτροπή όσο και προς το δημοτικόσυμβούλιο να περιλαμβάνει λεπτομερήισολογισμό και προϋπολογισμό εσόδων-εξόδων ύδρευσης ανά υδρευόμενη περιο-χή Η έλλειψη τέτοιων στοιχείων δεν είναισύννομη και καθιστά συνυπεύθυνα τόσο ταμέλη της οικονομικής επιτροπής όσο καιτους δημοτικούς συμβούλους

Ο δήμος να προχωρήσει το ταχύτεροσε εγκατάσταση υδρομετρητών σrsquo όλες τιςπαροχές και να αποκαταστήσει όπως προ-βλέπεται κάθε βλάβη σε ήδη εγκατεστη-μένους υδρομετρητές Το κόστος αυτό μετα μέχρι σήμερα ισχύοντα το πληρώνει οσυνδρομητής και δεν μπορεί να αποτελείάλλοθι για το αντίθετο Το Βαλτεσινίκο δενείναι διατεθειμένο και δεν αντέχει να πλη-ρώνει το κόστος του νερού άλλων περιοχών

Σε περιπτώσεις έλλειψης επάρκειαςνερού να ληφθούν μέτρα περιορισμού τηςκατανάλωσης παράλληλα με την αξιοποί-ηση των απωλειών όπως παραπάνω ανα-φέρθηκε

Έγινε απόλυτα ξεκάθαρο προς όλους ότιτο Βαλτεσινίκο δεν ζητά καμία ιδιαίτερη με-ταχείριση όπως εντέχνως διαρρέουν κά-

ποιοι αλλά ισονομία προς όλους Το Βαλ-τεσινίκο δεν υπάγεται ούτε στην κατηγορίατων χωριών που πληρώνουν μόνο πάγιοούτε σε αυτά που έχουν αυτοδιαχείριση τουνερού ούτε σε αυτά που δεν διαθέτουνυδρομετρητές Το Βαλτεσινίκο σέβεται όλεςτις κοινότητες του δήμου μας και απαιτεί τονσεβασμό από όλους

Η παρουσία του κόσμου στην ανοικτήσυγκέντρωση αποτελεί την καλύτερη απάν-τηση σε εκείνους που λένε ότι οι διαμαρ-τυρίες προέρχονται από μια ελάχιστη μερίδακατοίκων Πέρα όμως από αυτό σημει-

ώθηκε ότι έγγραφες καταγ-γελίες ή προφορικές δια-μαρτυρίες έχουν κατατεθείκαι από άλλες περιοχές ταστοιχεία των οποίων οι κά-τοικοι έχουν στην διάθεσητους

Οι παράλογα υψηλές χρε-ώσεις σε κατοίκους που ρομαντικά επιμέ-νουν να παραμένουν στα χωριά του δήμουμας δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται μι-κροπολιτικά με προσωπικές υποσχέσεις καιπεριστασιακές διαγραφές πρακτικές πουχρησιμοποιήθηκαν σrsquo άλλες εποχές

Οι κάτοικοι του Βαλτεσινίκου γνωρί-ζοντας σε ικανοποιητικό βαθμό το πρό-βλημα καλούν για ακόμη μία φορά τόσο τονδήμαρχο όσο και τον αρμόδιο αντιδήμαρ-χο τους δημοτικούς συμβούλους που εκλέ-γονται στην περιοχή μας τον πρόεδρο τηςΤΚ Βαλτεσινίκου αλλά και όποιον άλλοεπιθυμεί σε μια ανοικτή και ειλικρινή συ-ζήτηση για το θέμα από την οποία μόνοκέρδη θα υπάρξουν

Με την ευκαιρία αυτή έγινε ανοικτήπρόσκληση στους εκπροσώπους κάθε άλ-λης περιοχής για μία ευρεία ανταλλαγήαπόψεων γιατί το πρόβλημα αφορά όλουςανεξάρτητα αν σήμερα ευκαιριακά ευνοείκάποιους

Στην ανοικτή συγκέντρωση έλαμψανδιά της απουσίας τους ο δήμαρχος οι δη-μοτικοί σύμβουλοι που εκλέγονται στην πε-ριοχή (Μιχάλης Σφυρής και Γιώργος Πε-τρόπουλος) ο αντιδήμαρχος ΚλείτοροςΚαλλίμαχος Πιρπυρής και ο πρόεδρος τηςΤΚ Βαλτεσινίκου Θεόδωρος Ρέππας

Παραβρέθηκαν ο δημοτικός σύμβουλοςΕυστάθιος Κούλης ο επικεφαλής της ΛαϊκήςΕνότητας Γορτυνίας Ιωάννης Φράγκος καιο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγουΚαμενίτσας laquoΑγ Γεώργιοςraquo ΠαναγιώτηςΣιαχάμης

Για καλύτερη ενημέρωση παρακο-λουθείστε τις αναρτήσεις της ΣυντονιστικήςΕπιτροπής Κατοίκων Βαλτεσινίκου

ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 3

Ο αγώνας των Βαλτεσινιωτώντώρα δικαιώνεται

Πληρώνουν λογαριασμούςαλλά νερό δεν έχουν

Το νερό που φτάνει στις βρύσες των σπιτιών μας και μας ξεδιψάει έχειhellip κολοβακτηρίδια

Το μέτωπο κατά τηςδημοτικής αρχής

μεγαλώνει μαζί και η οργή

laquoΔήμαρχε άσε σε δεύτερη μοίρα τα πανη-γύρια και τις φιέστες του Αυγούστου καικάνε κάτι ώστε ναrsquo ναι καθαρό και πόσιμο τονερό σrsquo όλα τα χωριά της Γορτυνίαςraquo Το πα-ραπάνω μήνυμα στάλθηκε επωνύμως στονδήμαρχο στα μέσα του καλοκαιριού

Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμετην πληροφορία πληροφορούμαστε ότι

❶ Το νερό της Ζάτουνας μπορεί να έχειχαρακτηριστεί laquoακατάλληλοraquo για

πόση από το Κρατικό Χημείο αλλά η δη-μοτική αρχή εξακολουθεί να στέλνει στουςΖατουνίτες λογαριασμούς ύδρευσης

Ο Νίκος Φίλης εκδότης της τοπικήςεφημερίδας laquoΖάτουναraquo σε κάθε τεύχοςαναφέρεται στην ακαταλληλότητα του νε-ρού της κοινότητας καθώς και στην ανικα-νότητα τόσο του δημάρχου όσο και τωνυπολοίπων δημοτικών συμβούλων

Στις 20 Σεπτεμβρίου αρμόδιοι υπάλλη-λοι της Διεύθυνσης Υγείας της ΠεριφέρειαςΑρκαδίας έκαναν νέες δειγματοληψίες νε-ρού ύστερα από απαίτηση του ΣυνδέσμουΖατουνιτών Και τα νέα δείγματα -σύμφωναμε το έγγραφο που κοινοποιήθηκε στους Ζα-τουνίτες- δεν πληρούσαν τις σχετικές μι-κροβιολογικές παραμέτρους για τις οποίεςελέγχθηκαν Η προηγούμενη εξέταση είχεγίνει στις 11 Ιουλίου 2017

Η Περιφέρεια ζήτησε από το δήμο Γορ-τυνίας να laquoπροστατεύσει τις πηγές από πά-σης φύσεως επιφανειακή και υπόγεια ρύ-πανσηraquo (σσ τα σχόλια δικά σας) προτεί-νοντας συγκεκριμένες άμεσες επεμβάσεις

Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε τηνΠαρασκευή 29 Σεπτεμβρίου όπως αναφέ-ρει ο κ Φίλης laquoρωτήθηκε ο δήμαρχος γιατο πρόβλημα της ακαταλληλότητας τουνερού της Ζάτουνας Ο δήμαρχος απάντη-σε (όπως μας το μετέφερε δημοτικός σύμ-βουλος) Όταν οι Ζατουνίτες κάθε δυο χρό-νια δεν έχουν τι να κάνουν ασχολούνται μετο νερό τους (Σσ Αυτό θα πει Ήθος Ελπί-δα Διαφάνεια Τα συνθήματα με τα οποίαψηφίστηκε και εκλέχθηκε δήμαρχος)

raquoΌταν του ανέφεραν για τις απαντήσειςτου Κρατικού Χημείου στις αναλύσεις πουέγιναν με εντολή της Περιφέρειας Πελο-ποννήσου μετά από αίτημα του Συνδέ-σμου Ζατουνιτών απάντησε Δεν έχει τίποτατο νερό και ας γράφουν ότι θέλουνraquo

❷Οι Γλανιτσιώτες (Μυγδαλιάς Γορτυ-νίας) μαθαίνουμε ότι εδώ και τριάν-

τα χρόνια ανοίγουν τις βρύσες τους και βλέ-πουν να τρέχει θολό το νερό

Ο Σύλλογος Γλανιτσιωτών Τρίποληςδεν απευθύνθηκε στη δημοτική αρχή για ναεισπράξει τις laquoαπαντήσειςraquo που δόθηκαν

στους Ζατουνίτες Αποτάθηκε σε αρκά βου-λευτή ο οποίος κατέθεσε τον περασμένοΜάρτιο αναφορά προς το υπουργείο Εσω-τερικών για τα προβλήματα υδροδότησηςτης τοπικής κοινότητας Μυγδαλιάς Στηναναφορά μεταξύ άλλων σημειώνεται ότικατά τους χειμερινούς μήνες το χωριό στε-ρείται πλήρως της παροχής καθαρού νερούκατάλληλου προς πόση ή κάθε άλλη οικια-κή χρήση

Αυτή τη φορά η Περιφέρεια Πελοπον-νήσου δεν προχώρησε σε οδηγίες προστα-σίας των πηγών από πάσης φύσεως ρύ-πανση αλλά φρόντισε εγγράφως να ξεκα-θαρίσει ότι η αρμοδιότητα δηλαδή η ευθύνηανήκει αποκλειστικά στο δήμο Γορτυνίας

Ο δήμαρχος απάντησε ότι ήδη έχει ανα-θέσει μελέτη που βρίσκεται στο στάδιοτων περιβαλλοντικών αδειδοτήσεων καιαναμένεται η ένταξή της σε συγχρηματο-δοτούμενο πρόγραμμα

Οι Γλανιτσιώτες μπορεί να ευελπιστούνότι δεν θα χρειαστεί να περάσουν άλλα 30χρόνια ώστε να μπορούν να πίνουν άφοβανερό από τις βρύσες των σπιτιών τους(Σσ ειλικρινή απορία εμφιαλωμένο νερόήπιε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αν-δρέας Λοβέρδος προσκεκλημένος τουΟδυσσέα Κωνσταντινόπουλου τον περα-σμένο Αύγουστο στη Μυγδαλιά ΓορτυνίαςΌλοι είδαμε τη φωτογραφία του πρώηνυπουργού να παίζει πρέφα με κατοίκους τουχωριού φορώντας αθλητικά ρούχα)

❸ Εκεί που προσπαθούσαμε να μάθου-με τι ακριβώς συμβαίνει στην τοπική

κοινότητα Μυγδαλιάς νέα είδηση σκάειστις 10 Σεπτεμβρίου Χωρίς νερό έμειναντρία 24ωρα τα Τρόπαια το Περδικονέρι τοΒυζίκι και το Καλλιάνι του Δήμου ΓορτυνίαςΗ δημοτική αρχή έκανε λόγο για βλάβη στηναντλία του αντλιοστασίου της περιοχήςαλλά και για βλάβη στην εφεδρική αντλίαπου τοποθετήθηκε

Το πρόβλημα μαθαίνουμε μέχρι την το-ποθέτηση νέας αντλίας αντιμετωπίστηκε μευδροφόρες και εμφιαλωμένο νερό

Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε ηlaquoΛαϊκή Συσπείρωσηraquo (ΚΚΕ) η οποία μετα-ξύ άλλων υπογραμμίζει laquoτην ανυπαρξία τωνμέτρων συντήρησης και την έλλειψη υπο-δομών για τα δίκτυα ύδρευσης της περιο-χής σrsquo ένα δήμο μάλιστα που οι κάτοικοιπληρώνουν υπέρογκα δημοτικά τέλη και αυ-ξάνονται τα τέλη ύδρευσηςraquo

Τελικά είναι πρόκληση να πληρώνειςυπέρογκα δημοτικά τέλη και λογαριασμούςύδρευσης και να μην πίνεις νερό από τη βρύ-ση

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20174

Έγινε σημαντική δουλειάΤου ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στη λαϊκή συνέλευση των κα-τοίκων των Μαγουλιάνωνπου συγκλήθηκε στις 12 Αυ-

γούστου 2017 έγινε αναφορά πε-πραγμένων της μέχρι τώρα θητεί-ας καθώς επίσης συζητήθηκανδιάφορα θέματα ndash προβλήματαπου αφορούν το χωριό μας Η λαϊ-κή συνέλευση έγινε μετά από πρό-σκληση που απηύθυνα ως αντι-πρόσωπος του χωριού και πραγ-ματοποιήθηκε στην αίθουσα τουΔημοτικού Σχολείου

Τι έγινε Συντήρηση του Δημοτικού

Σχολείου Μαγουλιάνων και ορί-σθηκε η μια αίθουσα του να λει-τουργεί ως Λαογραφικό Μουσείοενώ η άλλη ως αίθουσα πολλαπλώνχρήσεων Έγινε επίσης καθαρισμόςκαι διαμόρφωση προαύλιων χώ-ρων του σχολείου

Διαπλατύνσεις δρόμων καιυποστήριξη τους σε διάφορα ση-μεία εντός του χωριού (Αγ Γεώργιοςέως οικία Καρρά Καραπαναγιώτηέως οικία Κανελλόπουλου κάτω δε-ξαμενή έως Αντωνία Μπιρμπίληαπό Γόντικα έως Κοσιάβελου Κων-σταντίνου στην πλατεία πλησίονΤελλά έως Καλόσακα)

Καθαρισμός ρεμάτων Συντήρηση φρεατίων και

τοποθέτηση ανοιγόμενων καπα-κιών σrsquo αυτά από Τζαβάρα έωςΤελλά

Τοποθέτηση προστατευτι-κών κιγκλιδωμάτων σε διάφορασημεία του χωριού μας (γεφύριΠάτσιου δρόμος Ντούμα δρόμοςΔουλουγέρη πλατεία Παν Ζούβε-λου (πλησίον Νίκου Τζαβάρα) πλα-τεία πλησίον Χρ Τζαβάρα από οι-κία Α Γόντικα έως ρέμα Γεωργιάδηρέμα Αγ Γιωργάκου πλατεία πλη-σίον Φούκα)

Περίφραξη και κιγκλιδώμα-τα στο εκκλησάκι Αγ Γιωργάκου

Κατασκευή παρεκκλησίουστη διασταύρωση για ΙΝ ΚοίμησηςΘεοτόκου (πρώην στάση)

Τσιμεντένια καπάκια σε προ-ϋπάρχουσες μάνδρες του Νεκρο-ταφείου και από Αποθήκη μέχρι τοπαλιό ξυλουργείο Κοσιάβελου

Κατασκευή οστεοφυλακίου Τσιμεντοστρώσεις σε διά-

φορα σημεία όπως σκαλοπάτιαπρος Παναγία από πλησίον οικίαςΦούκα μονοπάτι προς Αγ Δημή-τριο πλατεία πλησίον οικίας Σε-ραφείμ κάτω από το σχολείο βρύ-ση Αθ Ζούβελου

Τοποθέτηση όμβριων σχα-ρών σε διάφορα σημεία εντός χω-ριού Αγ Νεκτάριος ΔημόπουλουΜπέτα Παν Ζούβελου Ανδ Γόντι-κα

Επισκευή σκεπής αντλιο-στασίου Κορφοξυλιάς

Καθαρισμός και περίφραξηπηγής Γαύρου

Συντήρηση πηγής Στρατε-λίτσας και καθαρισμός δρόμουπρος αυτήν

Επέκταση φωτισμού από οι-κία Β Δουλουγέρη προς οικία Αλε-ξόπουλου και από Καραπαναγιώτηέως Γιάννη Κανελλόπουλου

Τοποθέτηση φωτιστικών

σωμάτων στη θέση Κάτω Αλώνια -Νεκροταφείο και τοποθέτηση φω-τιστικού σώματος στο Ξενία

Ανακαίνιση παιδικής χαράς Διάνοιξη μονοπατιού προς

εκκλησία Παναγίας στο Πετρο-βούνι

Καθαρισμός και επαναδιά-νοιξη παλιού δρόμου από Μαγού-λιανα έως Ξενία

Δεξαμενή πυρασφάλειαςστα Πάνω Αλώνια

Υδροδότηση του οικισμούΚαμπέα και των κρουνών πυρα-σφάλειας από την προϋπάρχουσαγεώτρηση Νικολίτσας

Φωτισμός της διασταύρω-σης Πετροβουνίου ηλεκτροδότη-ση εκκλησίας Παναγίας και υπάρ-χοντος ποιμνιοστασίου

Κατασκευή βρύσης ΑγΑναργύρων

Παραχώρηση δημοτικού οι-κοπέδου για την ανέγερση του ιε-ρού ναού Αγ Αποστόλων amp Τα-ξιαρχών θέση Νεκροταφείο

Ασφαλτόστρωση δρόμου

προς Παναγία και παράδρομωναυτού

Αντικατάσταση φωτιστικώνσωμάτων σε διάφορα σημεία στοχωριό

Επανατοποθέτηση πινακί-δων ορίων χωριού

Τσιμεντόστρωση σε τμήμαοδού από Καμπέα προς πηγή Έλι-σκας

Τοποθετήθηκαν παγκάκιασε διάφορα σημεία εντός του χω-ριού

Για την υλοποίηση των προ-αναφερθέντων έργων ευχαρι-στούμε την Περιφέρεια Πελο-ποννήσου τον δήμο Γορτυνίαςτον Πανελλήνιο Σύλλογο Μα-γουλιανιτών και την ΕπιτροπήΝέων Μαγουλιάνων τον Κυνη-γετικό Σύλλογο Βυτίνας και συμ-πατριώτες μας

Στη συνέχεια της λαϊκής συνέ-λευσης το λόγο πήραν συγχωρια-νοί μας Αναφέρθηκαν προβλήματαόπως το θέμα της ασφάλειας με

αφορμή τα πρόσφατα κρούσματαληστειών ndash κλοπών Αποφασίστη-κε η διερεύνηση σε συνεργασία μετον Πανελλήνιο Σύλλογο Μαγου-λιανίτων τυχόν μέτρων παρακο-λούθησης των εσόδων - εξόδωντου χωριού Συζητήθηκε η περίπτωση αξιο-ποίησης και εκμετάλλευσης τουακινήτου του Αγίου Ανδρέα μέσωτου Δήμου Γορτυνίας Αναφέρθηκε η πιθανότητα ναζητηθεί η παραχώρηση του Δη-μοτικού Σχολείου ndash Μουσείου απότον Δήμο στο Σύλλογο για την κα-λύτερη λειτουργία και αξιοποίησητου Η πλειοψηφία των κατοίκων δή-λωσε δυσαρέσκεια με τον τρόπολειτουργίας του καφενείου από τονέο ενοικιαστή Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκανγια την μη αποκομιδή των απορ-ριμμάτων από τους δρόμους τουχωριού Ενημερώθηκαν από τον το-πικό πρόεδρο και τον σύμβουλοστο Συμβούλιο της Περιφέρειας

Πελοποννήσου Νικόλα Γόντικα γιατους λόγους της μη αποκομιδής σrsquoόλα τα διαμερίσματα του ΔήμουΓορτυνίας από τον Νοέμβριο του2016 Αποφασίστηκε με εθελοντι-κή προσφορά οχήματος και εργα-σίας να συγκεντρωθούν τα υπάρ-χοντα απορρίμματα σε χώρουςστις παρυφές του χωριού και πλέ-ον να γίνεται μόνο εκεί η συγκέν-τρωση τους ώστε να αποφευχ-θούν δυσάρεστα για όλους συμ-βάντα Αποφασίστηκε επίσης ομόφω-να η φύλαξη των ιστορικών κει-μηλίων του χωριού μας να γίνεταισε τραπεζική θυρίδα αφού ορι-σθούν και καταγραφούν από αρ-μόδιο συμβολαιογράφο Οι παρευρισκόμενοι ενημερώ-θηκαν για το έργο της διάνοιξηςαγροτικής οδού στη περιοχή ΑγίουΝικολάου έως τη θέση ΒουναρέικαΌλοι οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες δέ-χτηκαν να παραχωρήσουν τονπροβλεπόμενο χώρο από τις πε-ριουσίες τους για την διάνοιξη τηςοδού Συζητήθηκε επίσης να γίνει διά-νοιξη των μονοπατιών που έχουνκλείσει Ειδικά στην περιοχή τουΑγίου Μάμα να ελεγχθούν περι-πτώσεις από ιδιώτες που αποκλεί-ουν τη δυνατότητα πρόσβασηςόλων στα μονοπάτια

Στη συνέχεια ενημερώθηκανοι παρευρισκόμενοι για έργα πουπρέπει να υλοποιηθούν όπως είναιη ανάδειξη του κάστρου και η πρό-σβαση σrsquo αυτό φωτισμός του οικι-σμού Καμπέα διαμόρφωση πλα-τείας Μπάρτζελης ανάδειξη της εκ-κλησίας Παναγίας Θεοτόκου και κα-θαρισμός των ρεμάτων εντός τουχωριού

Απρόσμενη εξέλιξηΕνώ ήταν όλα έτοιμα για τη διά-νοιξη του δρόμου Αγίου Νικολάουθέση Βουναρείκα ιδιοκτήτης πα-ρόλο που είχε αρχικά συμφωνήσειστο έργο υπαναχώρησε με απο-τέλεσμα να μην γίνει Το συγκε-κριμένο έργο θα εξυπηρετούσετους συγχωριανούς μας που έχουνχωράφια στη περιοχή και κυρίωςθα βοηθούσε στη πυρασφάλεια Έχουν προγραμματιστεί εργα-σίες διαμόρφωση του χώρου στοπαλιό νεκροταφείο Γιrsquo αυτό όσοιακόμη έχουν εκκρεμότητες στοπαλιό νεκροταφείο καλά θα κά-νουν να τις κλείσουν άμεσα Ο χώ-ρος πλέον ανήκει στην εκκλησία καιθα αναδειχθεί Τέλος το παλιό νε-κροταφείο Στο πρόγραμμα είναι να γίνεικαθαρισμός στα δύο δασάκια τουχωριού τόσο στην είσοδο όσο καιστην έξοδο Επίσης θα γίνει τσι-μεντόστρωση από οικία Νίκου Κο-σιάβελου έως Χαράλαμπου Γιαβή

Ότι επιτύχαμε μέχρι σήμεραέγινε με τη συμμετοχή όλων Ότιέχει προγραμματιστεί να γίνει θαπραγματοποιηθεί από κοινού Δεπρέπει να ξεχνάμε ότι το χωριό μαςείναι εδώ 365 ημέρες το χρόνοκαι όχι 10 ή 15 μέρες τον Αύγουστο

Να στε καλά με τις οικογένει-ες σας Καλές Γιορτές

Μόνο σαράντα συγχωριανοί μας προσήλθαν στις12 Αυγούστου στη λαϊκή συνέλευση των κατοί-

κων του χωριού που έγινε στα Μαγούλιανα κατόπινπρόσκλησης του κοινοτάρχη Στη σημαντική αυτή συ-νάντηση που καλό είναι να πραγματοποιείται κάθεχρόνο τέτοιες μέρες εκφράστηκαν σημαντικές από-ψεις και αναπτύχθηκαν αξιόλογες ιδέες Προσδο-κώμενος στόχος είναι στην επόμενη συνάντηση να πά-ρουν μέρος περισσότεροι Μαγουλιανίτες Δυστυ-χώς παραβρέθηκαν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι

Η κίνηση το δεκαπενταύγουστο ήταν μικρότερησε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια Δυστυχώς έπε-σε σε μέρα καθημερινή Οι εκδηλώσεις του Συλλόγουξεκίνησαν στις 10 Αυγούστου με τις καθιερωμένες πλέ-ον καλλιτεχνικές δημιουργίες οι οποίες συνεχίστηκανκαι την επόμενη μέρα Στις 12 Αυγούστου πραγμα-τοποιήθηκε το πρωί η λαϊκή συνέλευση και το βρά-δυ η προβολή ντοκιμαντέρ laquoΑρκαδία Χαίρεraquo Λόγωπροβλημάτων στον ήχο και του ότι όλοι ήθελαν ναπουν τα νέα τους μιας και μόλις έφτασαν στο χωρίοδεν σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία

Στις 13 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα για την λαϊκήβραδιά Οι ετοιμασίες από τον κύριο Σκοτίδα ήταν προ-σεγμένες στην λεπτομέρεια και στο ίδιο πνεύμα έγι-νε και η επόμενη βραδιά με τα δημοτικά τραγούδιααπό το συγκρότημα του Δημήτρη Ρέππα Το μικρό-φωνο πήρε επίσης ο συμπατριώτης μας Γιάννης Πυρ-πυρής

Οι ώρες μετά τα μεσάνυχτα βέβαια πέρασαν όπωςκαι κάθε χρόνο στην laquoΑποθήκηraquo Το πρόγραμμα τωνεπόμενων ημερών είχε προβολές παιδικών ταινιών καιπάλι στην laquoΑποθήκηraquo

Το δύσκολο έργο μοιράσματος των λαχνών τουΣυλλόγου έπεσε επί το πλείστον στις πλάτες δυο πολύχαριτωμένων πλασμάτων της Νέλλυς Γόντικα καιτης Έλενας Τζιαβάρα τις οποίες ευχαριστούμε

ΓΑΜΟΙbull Ο Χρήστος Δ Γιαβής και η Ραλλού Πόπα παν-τρεύτηκαν στον ΙΝ Ιωάννη Προδρόμου σταΜαγούλιαναbull Ο Γιάννης Τρακαδάς και η Αγγελική Λακω-νίτη παντρεύτηκαν στην Αθήναbull Η Θοδώρα Α Παπακονδύλη και ο ΣωτήρηςΠράσσος παντρεύτηκαν στην Αθήνα

ΓΕΝΝΗΣΗΗ Κατερίνα Αιμ Αλεξοπούλου και ο ΝεόφυτοςΤσιφιλιτάκος απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι

ΒΑΠΤΙΣΙΑbull Ο Παναγιώτης Η Λαμπούσης και η Μαρία Σε-βασλίδου βάπτισαν το γιο τους Σωκράτηbull Ο Θανάσης Η Λαμπούσης και η Ελένη Πα-ξινού βάπτισαν την κόρη τους Ελισάβετbull Ο Χρίστος Α Γόντικας και η Ιωάννα Γιαγκιώζηβάπτισαν τα δίδυμα παιδιά τους Ανδρέα καιΕυαγγελίαbull Η Στέλλα Κοσμοπούλου και ο Μιχάλης Σμα-ράιδος βάφτισαν το γιο τους Σπύροbull Ο Γιώργος Θ Κόλλιας και η Ρούλα Ζαφείρηβάφτισαν την κόρη τους Κωνσταντίνα στην Τρί-πολη

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝbull Η Τίκα Παπαχρήστου απεβίωσε και ετάφη στηνΑθήναbull Ο Αποστόλης K Μπουρνάς απεβίωσε στηνΑθήνα και ετάφη στα Μαγούλιαναbull Ο Θοδωρής Π Πολίτης απεβίωσε και ετάφηστην Οτάβα στον Καναδάbull Ο Γιώργος Β Κονδύλης απεβίωσε στην Αυ-στραλία

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ bull Ο Κώστας Γ Ζούβελος πέτυχε στο τμήμα Ιστο-ρίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθη-νών bull Ο Παναγιώτης Α Ζούβελος τέως γενικόςγραμματέας του Συλλόγου πέτυχε στο τμήμα Αγ-γλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστη-μίου Αθηνών

ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣbull Αντιγόνη Κοσιαβέλου-Κονδύλη 100 ευρώ εις

μνήμη Γιώργου Κονδύληbull Ελένη Γαλανοπούλου-Κονδύλη 100 ευρώ

εις μνήμη Γιώργου Κονδύλη bull Δήμητρα Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Αγγελή

Ζούβελουbull Ελένη Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Ηλία Ζού-

βελουbull Κούλα Κοσιαβέλου 100 ευρώbull Ανώνυμη 50 ευρώbull Ανώνυμος 50 ευρώbull Κοτοπίδας Χρήστος 50 ευρώbull Βούλα Ζουβέλου 50 ευρώbull Ανώνυμος 70 ευρώbull Καλομοίρης Νικήτας 200 ευρώbull Γιαννακοπούλου Φωτεινή 50 ευρώbull Ζούβελος Θεόδωρος 50 ευρώbull Ζούβελος Γιώργος 50 ευρώbull Χριστίνα Κοσιαβέλου 100 ευρώ Οι υπόλοιπες συνδρομές θα δημοσιευτούν

στο επόμενο τεύχος

ΕΡΓΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ Το εκκλησιαστικό συμβούλιο μας ενημερώνει Στην επισκευή του Αγίου Δημήτρη προχώρησετο τελευταίο εξάμηνο το εκκλησιαστικό συμ-βούλιο Συγκεκριμένα άλλαξε τμήμα του ξύλινουπατώματος στο γυναικωνίτη που είχε σαπίσειαπό εισροή υδάτων Επίσης έγινε αποκατάστα-ση του προθάλαμου και αλλαγή ηλεκτρολογικώνΚαθαρίστηκε το προαύλιο και αποκαταστάθηκετο πρόβλημα στη σκεπή Στην εορτή του Αγίου Δημητρίου λειτούργη-σε στο ναό ο σεβασμιότατος μητροπολίτης οοποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από την κα-τάσταση της εκκλησίας Έργα συντήρησης έγιναν και στους άλλους να-ούς εντός του οικισμού Στην Παναγία έγιναν επισκευές στη σκεπή Στοπλάνο είναι να τοποθετηθούν νέες υδρορροές Στον Άγιο Ιωάννη έγινε πρόσφατα αποκατά-σταση και συντήρηση των στασιδιών και προ-γραμματίζεται αλλαγή του καυστήρα Επίσης έχουν προγραμματιστεί έργα συντή-ρησης των ξύλινων τμημάτων και των τριών ναώνμε αντισκωρικό και αλλαγή των κουφωμάτωνστην Παναγία στο Πετροβούνι

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 5

Σε ύψωμα πάνω από τα ΜαγούλιαναΑρκαδίας σε υψόμετρο 1450 μέτραβρίσκεται το Αργυρόκαστρο Διάφο-

ρες τοπικές ιστοσελίδες παινεύονται ότιείναι το ψηλότερο κάστρο της Πελοπον-νήσου αλλά με τα μέχρις στιγμής δεδομέ-να είναι το ψηλότερο κάστρο της Ελλάδας(στο μεγαλύτερο υψόμετρο)

Το κάστρο δεν αναφέρεται από πηγές του13ου ή 14ου αιώνα εμφανίζεται όμως σεπεριγραφές συρράξεων του 15ου αιώναΉταν το πιο σημαντικό της ευρύτερης πε-ριοχής (βορινό τμήμα σημερινού νομού Αρ-καδίας)

Το κάστρο είναι γνωστό και σαν κάστροΜαγουλιάνων ενώ μια άλλη ονομασία είναιlaquoΓορτυνιακό Δυναμάριraquo (δυναμάρι=οχυ-ρό) Πολλά οχυρά λέγονταν laquoδυναμάριαraquoστη μεσαιωνική περίοδο αλλά περιέργωςμόνο σε αυτό διασώθηκε η ονομασία

Το κάστρο ονομάστηκε Αργυρόκαστρογια άγνωστο λόγο Στο σημείο υπήρχε καιοικισμός που πήρε το ίδιο όνομα Το 1927τα Μαγούλιανα μετονομάστηκαν σε Αργυ-ρόκαστρο αλλά η ονομασία αυτή δεν κρά-τησε

Δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τοΑργυρόκαστρο και δεν είναι γνωστός ο χρό-νος κατασκευής του Γνωρίζουμε μόνο ότιεπισκευάστηκε από τους Ενετούς τον 17οαιώνα

Επειδή δεν αναφέρονται στις ιστορικέςπηγές στοιχεία κοντινών οικισμών που θαμπορούσαν να συνδεθούν με το Αργυρό-καστρο ίσως το κάστρο να κτίστηκε για ναεποπτεύει μια ευρύτερη περιοχή Ευρι-σκόμενο εντός της περιοχής των μεσαι-ωνικών Σκορτών θα είχε ίσως το ρόλο ναελέγχει τους ορεσίβιους της περιοχής και νααποτρέπει τις επιδρομές τους προς τα δυ-τικά μέχρι την Ηλεία όπου και η έδρα τουπριγκηπάτου

Διαδικτυακές πηγές αναφέρουν ότι υπήρ-ξε τόπος θερινής διαμονής των Βιλεαρ-δουίνων των ηγεμόνων δηλαδή του Πριγ-κηπάτου της Αχαΐας

Στους ενετικούς καταλόγους αναφέρεταιως Argiro Castro vel Agnocastro (1463) καιArzirocastro (1467) Το 1469 αναφέρεται ωςκατεστραμμένο και το 1470 το καταλαμ-βάνουν οι Τούρκοι Υπενθυμίζεται ότι απότο 1320 η περιοχή πέρασε από τους Φράγ-κους στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτουτου Μοριά αλλά δεν υπάρχουν πληροφο-ρίες αν οι Βυζαντινοί αξιοποίησαν το κά-στρο

Ως τον 18ο αιώνα το κάστρο μαρτυρείταιείτε σε χάρτες είτε για επισκευές των Ενετών(στη Βrsquo Ενετοκρατία 1685-1715) Επίσης τοκάστρο βρίσκεται και στον τίτλο της Αρ-χιεπισκοπής laquoΔημητσάνης και Αργυροκά-στρουraquo επί Τουρκοκρατίας

Το πιο πιθανό είναι το κάστρο να χτίστηκετον 13ο αιώνα σαν έδρα κάποιου Φράγκουτιμαριούχου υπαγόμενου στη βαρωνία τηςΆκοβας Τους επόμενους αιώνες μάλλον πε-ριέπεσε σε αχρηστία και ξαναχρησιμοποι-ήθηκε για λίγο από τους Ενετούς κατά τοδιάστημα 1685-1715

Οχυρωματικά ΣτοιχείαΕρείπια του κάστρου σώζονται στο πλάτωματης ανατολικής κορυφής του βουνού σταβορειανατολικά των Μαγουλιάνων Το κά-στρο αποτελείτο από δύο τμήματα το επά-νω και το κάτω Το επάνω έχει μάλλον ελ-λειπτικό περίγραμμα στο άξονα νότια νο-τιοανατολικά ndash βόρεια βορειοανατολικά Ηέκτασή του δεν ξεπερνά τα 2800 τμ

Η πύλη εικάζεται ότι θα βρισκόταν στη νό-τια πλευρά από όπου ανεβαίνει και το ση-μερινό μονοπάτι Στη βόρεια πλευρά ηοχύρωση είναι φυσική σε ύψος 20μ περί-που και είναι πιθανό να μην οχυρώθηκε

ποτέ Στα νότια του σύγχρονου ναΐσκου υπάρ-

χει σε φυσικό κοίλωμα του βράχου δια-μορφωμένη μεγάλη διπλή κινστέρνα (υπό-γεια δεξαμενή) 11χ7μ βάθους 45μ Λίγο βο-ρειότερα του ναΐσκου λιθοσωροί υποδη-λώνουν την ύπαρξη δύο κτισμάτων Το με-γαλύτερο έχει διαστάσεις 74 χ40μ και τομικρότερο 3χ4μ Ίσως να πρόκειται για μιακατοικία και ένα αποθηκευτικό χώρο αντί-στοιχα

Ο κεντρικός πύργος του κάστρου μάλλοναντιστοιχεί στα κατάλοιπα νοτιοανατολικάτης εκκλησίας (διαστάσεις 520χ25μ) Σώ-ζεται σε ύψος 1μ αλλά οι μεγάλου πάχουςτοίχοι του (1μ) μάλλον μαρτυρούν και ένασημαντικά αρχικό ύψος Είναι κτισμένος μελαξευμένες πέτρες και ασβεστοκονίαμαΑπό το σημείο αυτό μέχρι το βορειότεροάκρο του πλατώματος σώζονται τα τείχη τουεπάνω κάστρου Έχουν πάχος μισό μέτροκαι είναι επίσης κτισμένα με ασβεστοκο-νίαμα και αδρά πελεκημένους λίθους

Στο βορειανατολικό άκρο του πλατώμα-τος η φυσική κλίση οδηγεί στο κάτω κάστροόπου 30μ πιο κάτω σώζονται άλλα ίχνη τεί-χους και μια άλλη στέρνα

Ακόμη χαμηλότερα σώζονται ερείπιαδύο ημικυκλικών πύργων από λιθοδομή καιαμμοκονίαμα Η παρουσία αυτών των πύρ-γων εξηγείται από το ευπρόσβλητο τηςοχύρωσης στο σημείο αυτό Η οχύρωσηστρέφεται στο ανατολικό μέτωπο όπουαξιομνημόνευτα είναι τα ερείπια ακόμηενός πύργου τετραγωνικής κάτοψης 4Χ42μ και σωζόμενου ύψους 5μ Οι πάχους 1 μτοίχοι του έχουν επιμελημένη τοιχοδομία μελαξευμένους λίθους και ασβεστοκονίαμα

Πηγήhttpwwwkastraeucastlegrphpka-stro=argyrokastro

ΟΆγγελος Αλεξόπουλος παραμένει πρόεδρος του Πα-νελληνίου Συλλόγου Μαγουλιανιτών και ο ΠαναγιώτηςΚυριακόπουλος αναλαμβάνει το ρόλο συντονιστή των

δράσεων και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συλλόγου Μετά από συζητήσεις δύο μηνών για την σύνθεση του ΔΣ

η παραμονή Αλεξόπουλου κρίθηκε ότι είναι η καλύτερη επι-λογή αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντικειμενικές δυ-

σκολίες από τη στιγμή που θα απουσιάζει μεγάλα χρονικάδιαστήματα στο εξωτερικό λόγω της εργασίας του Το κενόκαλύφθηκε με μεγαλύτερη διανομή ρόλων και υποχρεώσεωνσε τακτικά και αναπληρωματικά μέλη

Η παραπάνω λύση επιλέχθηκε ύστερα από πολλές συζη-τήσεις τα αποτελέσματα των οποίων θα τα δούμε κατά τηνεφαρμογή στην πράξη

Αργυρόκαστρο το ψηλότερο κάστρο της ΕλλάδαςΔεκαπενταύγουστος στα τέλη της δεκαετίας του 1950 Σε κλίμα κατάνυξης και με μεγάλη συμμετοχή γινόταν στο χωριό η περιφορά της εικόνας της Παναγίας

Δεν αλλάζει η σύνθεση στο Σύλλογο

Οι διαφορές μεταξύ των δη-μοσίων και των ιδιωτικώνυπαλλήλων -ακόμα και στον

καιρό της κρίσης που επικρατεί μιαισοπέδωση προς τα κάτωndash παρα-μένουν ακόμη σίγουρα πολλές Μιααπrsquo όλες είναι ότι ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος δεν ξέρει -πότε ή ανndash θα πά-ρει την καλοκαιρινή του άδεια

Ευτυχώς στη δική μου εργασίατο ερωτηματικό είναι το laquoπότεraquo τοοποίο βέβαια δεν είναι απολύτωςγνωστό ακόμα και λίγες μέρες πρινξεκινήσει η laquoπρογραμματισμένηraquoάδεια Έτσι άλλες φορές ξεκουρά-ζομαι πριν τον Δεκαπενταύγουστοάλλες μετά και ενίοτε ndashόπως έτυχεφέτος- την εβδομάδα της Παναγίας

Επειδή λοιπόν έχω περάσει απrsquoόλες τις ημερομηνίες νομίζω ότι ηκαλύτερη άδεια ήταν η φετινή Βέ-βαια ήταν η καλύτερη περίοδος μετην προϋπόθεση ότι τα δέντρα στιςπλατείες και στον κεντρικό δρόμοτου χωριού θα ήταν καθαρισμένα καιασπρισμένα μέχρι της ΠαναγίαςΌμως αυτή η εκκρεμότητα φέτοςείχε τακτοποιηθεί Δύο συγχωριανοίμαζί με μια μικρή οικονομική ενί-σχυση από το Σύλλογο είχαν προ-σφέρει τα απαραίτητα χρήματα γιανα κοπούν τα κλαριά να ασπρι-στούν οι κορμοί των δέντρων καιακόμα να κοπούν τα χορτάρια σταπιο πολυσύχναστα καλντερίμια τουχωριού Και όπως κάθε χρόνο είχε γί-νει αμμοβολή στις βρύσες που είναιένα από τα σημεία αναφοράς τηςπλατείας

Πράγματι στο θέμα της καθα-ριότητας το χωριό ήταν σε πολύκαλύτερη κατάσταση από πέρσιΒέβαια και η προσωπική δουλειά δενέλειψε Ο Τρύφωνας που όταν προ-γραμματίσει κάτι δύσκολα το αλλά-ζει χωρίς να περιμένει κανέναν κα-θάρισε και άσπρισε τα δέντρα μπρο-στά από το σπίτι του όπως έκανε καιπέρσι

Έτσι λοιπόν αφού το διακόνημαμου ήταν τακτοποιημένο η άδειάμου ήρθε την καλύτερη περίοδο για-τί μπόρεσα να συνδυάσω μέρες έν-τασης αλλά και μέρες χαλάρωσης

Στις εκδηλώσεις του καλοκαιρι-ού φέτος δεν προβλεπόταν να γίνειτο laquoΑντάμωμαraquo Και οι λόγοι δενήταν τόσο οικονομικοί όσο το γε-γονός ότι η γιορτή της Παναγίας

έπεφτε Τρίτη και το προ-προηγού-μενο Σάββατο ήταν πολύ μακριά τοδε προηγούμενο πολύ κοντά

Επίσης μια άλλη αλλαγή πουπολύ συζητήθηκε ήταν ότι ανήμερατης γιορτής δεν θα γινόταν πανηγύριΗ απόφαση αυτή πάρθηκε από το δι-οικητικό συμβούλιο του Συλλόγουμε την αιτιολογία ότι η επόμενημέρα -Τετάρτη- ήταν εργάσιμη καιπολλοί δεν θα μπορούσαν να γλεν-τήσουν μέχρι τις πρωινές ώρεςόπως άρμοζε στην περίσταση

Δεν ξέρω πόσους ενόχλησε αυτήη καινοτομία πάντως οι διαμαρτυ-ρίες που έφτασαν στrsquo αυτιά μουήταν ελάχιστες Αντιθέτως πράγ-ματι κάποιοι εργαζόμενοι έφυγαν απrsquoτο χωριό ανήμερα της Παναγίας γιαεπαγγελματικούς λόγους Έτσι λοι-πόν οι εκδηλώσεις στα Μαγούλιαναέγιναν την Κυριακή με το λαϊκόγλέντι και την Δευτέρα με τα παρα-δοσιακά δημοτικά τραγούδια πουπρωτοστάτησε ο Τρύφωνας και η οι-κογένεια Γόντικα Ότι γίνεται κάθεχρόνο δηλαδή

Η συμμετοχή του κόσμου και

τις δύο βραδιές ήταν σημαντικήόμως η προσωπική μου άποψη είναιότι πέρσι -τουλάχιστον στο πανη-γύρι- υπήρχε περισσότερο κέφι καιπιο πολύ όρεξη για χορό Αυτό όμωςπου ήταν εντυπωσιακό και έγινε γιαπρώτη -και μάλλον τελευταία- φοράστο χωριό ήταν το κέτερινγκ της εκ-δήλωσης Οι σερβιτόροι με τουςάσπρους σκούφους όπως στα επί-σημα γεύματα σημαντικών εκδη-λώσεων ήταν κάτι που ο πλάτανος τοέβλεπε για πρώτη φορά -και ίσως τε-λευταία- στη μακραίωνη ιστορίατου

Παράλληλα βέβαια με τις εκδη-λώσεις στην πλατεία στη άκρη τουχωριού το στέκι των νέων η laquoΑπο-θήκηraquo είχε και αυτή τις δικές της καλ-λιτεχνικές δημιουργίες Πέντε ndash έξιμέρες το χρόνο ανοίγει όμως είναιαρκετές για να ανταγωνιστεί σε κέφικαι εξαλλοσύνη τα μεγαλύτερακλαμπ των Αθηνών Εξάλλου και ο ντιτζέϊ συναγωνίζεται επάξια τους επαγ-γελματίες του είδους στα μουσικάακούσματα Τρείς μέρες που λει-

τούργησε με κανονικό πρόγραμμαη διασκέδαση και οι χοροί έφτασανστο αποκορύφωμά τους Όμως αυτόπου είναι άξιο αναφοράς και τιμάειτους νέους του χωριού δεν είναιτόσο η χορευτική τους ικανότητα ήη ζωντάνια τους όσο η ευσυνειδη-σία τους στο καθάρισμα της laquoΑπο-θήκηςraquo μετά από κάθε βραδινό γλέν-τι

Όποιος ανοίγει την πόρτα της τηνεπόμενη μέρα -πριν έρθει το συ-νεργείο καθαριότητας- θα μείνει έκ-πληκτος από το θέαμα Στο πάτωμαπλαστικά ποτήρια χαρτοπετσέτεςκαι χυμένα ποτά σε σύνθεση λάσπηςκαρέκλες και πολυθρόνες σπρωγ-μένες όπου τύχει ποτήρια γυάλιναακουμπισμένα στα πιο απίθαναμέρη Στο μπαρ και στην κουζίναένας κακός χαμός με μπουκάλια καιποτήρια στον πάγκο και στους νε-ροχύτες και παρόμοια κατάστασηστην τουαλέτα με στοίβες τα χαρτιάυγείας

Κι όμως όλος αυτός ο χώρος θαανακαινιστεί χάρη στην εθελούσιαπροσφορά της Κατερίνας Ζουβέ-

λου της ξαδέλφης της Ιωάννας καιπολλών άλλων ακόμη ώστε το βρά-δυ τακτοποιημένος σκουπισμένοςκαι σφουγγαρισμένος να φιλοξενή-σει όλους όσοι αισθάνονται νέοι καιαντέχουν τα ντεσιμπέλ των και-νούργιων ηχείων Και αυτοί οι άν-θρωποι δεν έχουν μόνο να τακτο-ποιούν την laquoΑποθήκηraquo κάθε από-γευμα αλλά έχουν και την ευθύνη ναμεταφέρουν τα πράγματα που φυ-λάσσονται εκεί στην αρχή έξω απrsquoαυτήν και μετά το τέλος των εκδη-λώσεων μέσα

Είχα την χαρά αυτό το καλοκαί-ρι που έμεινα παραπάνω να συμμε-τέχω μαζί με αρκετούς φίλους στηναποκατάσταση και στο κλείσιμο τηςlaquoΑποθήκηςraquo Εκτός από τις τάβλεςκαι τις σιδεριές που χρησιμοποι-ούνται για τραπέζια στο πανηγύρι ηποσότητα των καρεκλών που έπρε-πε να μεταφερθούν ήταν τόσο με-γάλη που όπως είπε χαρακτηριστι-κά κάποιος φτάνουν για να καθίσουνlaquoκι αυτοί που έρχονται κι αυτοί πουδεν έρχονται στο χωριόraquo

Και αφού το στέκι των νέωνέκλεισε και οι εκδηλώσεις του πα-νηγυριού τέλειωσαν έπρεπε ναβρούμε κάτι άλλο για να διοχετεύ-σουμε την αδρεναλίνη μας Μιαβόλτα μέχρι το παλιό μοναστήριτης Παναγίας στη Σφυρίδα ήταν ότιέπρεπε για να γεμίσουν τα πνευμό-νια μας με καθαρό αέρα να ασκη-θούμε λίγο στο περπάτημα να δο-κιμάσουμε την ικανότητά μας στηνισορροπία περπατώντας στο στενόμονοπάτι με το ποτάμι να κυλάει στοβάθος της πλαγιάς και φυσικά νrsquoαπολαύσουμε ακόμα μια φορά τουπέροχο τοπίο που αντικρίζει κανείςόταν φτάσει στην είσοδο της εκ-κλησίας

Καμιά δεκαριά άτομα λοιπόνακολουθώντας το πιστοποιημένομονοπάτι που προς μεγάλη μαςχαρά διακρίνεται καθαρά ανάμεσαστους θάμνους στο πετρώδες έδα-φος και τα δέντρα ξεκινήσαμε Τε-τάρτη πρωί γιrsquo αυτό το εγχείρημα

Περάσαμε πρώτα απrsquo το καλύβιτου Ιωσήφ μετά από την βρύσητου laquoΓάβρουraquo και μετά από πεζο-πορία που μου φάνηκε μεγαλύτερηαπrsquo ότι θυμόμουν χωθήκαμε μέσαστο δάσος με τα έλατα Την δια-δρομή αυτή την θεωρώ απrsquo τις κα-

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20176

Και κλαμπ έχουμε και από dj σκίζουμε

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20174

Έγινε σημαντική δουλειάΤου ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στη λαϊκή συνέλευση των κα-τοίκων των Μαγουλιάνωνπου συγκλήθηκε στις 12 Αυ-

γούστου 2017 έγινε αναφορά πε-πραγμένων της μέχρι τώρα θητεί-ας καθώς επίσης συζητήθηκανδιάφορα θέματα ndash προβλήματαπου αφορούν το χωριό μας Η λαϊ-κή συνέλευση έγινε μετά από πρό-σκληση που απηύθυνα ως αντι-πρόσωπος του χωριού και πραγ-ματοποιήθηκε στην αίθουσα τουΔημοτικού Σχολείου

Τι έγινε Συντήρηση του Δημοτικού

Σχολείου Μαγουλιάνων και ορί-σθηκε η μια αίθουσα του να λει-τουργεί ως Λαογραφικό Μουσείοενώ η άλλη ως αίθουσα πολλαπλώνχρήσεων Έγινε επίσης καθαρισμόςκαι διαμόρφωση προαύλιων χώ-ρων του σχολείου

Διαπλατύνσεις δρόμων καιυποστήριξη τους σε διάφορα ση-μεία εντός του χωριού (Αγ Γεώργιοςέως οικία Καρρά Καραπαναγιώτηέως οικία Κανελλόπουλου κάτω δε-ξαμενή έως Αντωνία Μπιρμπίληαπό Γόντικα έως Κοσιάβελου Κων-σταντίνου στην πλατεία πλησίονΤελλά έως Καλόσακα)

Καθαρισμός ρεμάτων Συντήρηση φρεατίων και

τοποθέτηση ανοιγόμενων καπα-κιών σrsquo αυτά από Τζαβάρα έωςΤελλά

Τοποθέτηση προστατευτι-κών κιγκλιδωμάτων σε διάφορασημεία του χωριού μας (γεφύριΠάτσιου δρόμος Ντούμα δρόμοςΔουλουγέρη πλατεία Παν Ζούβε-λου (πλησίον Νίκου Τζαβάρα) πλα-τεία πλησίον Χρ Τζαβάρα από οι-κία Α Γόντικα έως ρέμα Γεωργιάδηρέμα Αγ Γιωργάκου πλατεία πλη-σίον Φούκα)

Περίφραξη και κιγκλιδώμα-τα στο εκκλησάκι Αγ Γιωργάκου

Κατασκευή παρεκκλησίουστη διασταύρωση για ΙΝ ΚοίμησηςΘεοτόκου (πρώην στάση)

Τσιμεντένια καπάκια σε προ-ϋπάρχουσες μάνδρες του Νεκρο-ταφείου και από Αποθήκη μέχρι τοπαλιό ξυλουργείο Κοσιάβελου

Κατασκευή οστεοφυλακίου Τσιμεντοστρώσεις σε διά-

φορα σημεία όπως σκαλοπάτιαπρος Παναγία από πλησίον οικίαςΦούκα μονοπάτι προς Αγ Δημή-τριο πλατεία πλησίον οικίας Σε-ραφείμ κάτω από το σχολείο βρύ-ση Αθ Ζούβελου

Τοποθέτηση όμβριων σχα-ρών σε διάφορα σημεία εντός χω-ριού Αγ Νεκτάριος ΔημόπουλουΜπέτα Παν Ζούβελου Ανδ Γόντι-κα

Επισκευή σκεπής αντλιο-στασίου Κορφοξυλιάς

Καθαρισμός και περίφραξηπηγής Γαύρου

Συντήρηση πηγής Στρατε-λίτσας και καθαρισμός δρόμουπρος αυτήν

Επέκταση φωτισμού από οι-κία Β Δουλουγέρη προς οικία Αλε-ξόπουλου και από Καραπαναγιώτηέως Γιάννη Κανελλόπουλου

Τοποθέτηση φωτιστικών

σωμάτων στη θέση Κάτω Αλώνια -Νεκροταφείο και τοποθέτηση φω-τιστικού σώματος στο Ξενία

Ανακαίνιση παιδικής χαράς Διάνοιξη μονοπατιού προς

εκκλησία Παναγίας στο Πετρο-βούνι

Καθαρισμός και επαναδιά-νοιξη παλιού δρόμου από Μαγού-λιανα έως Ξενία

Δεξαμενή πυρασφάλειαςστα Πάνω Αλώνια

Υδροδότηση του οικισμούΚαμπέα και των κρουνών πυρα-σφάλειας από την προϋπάρχουσαγεώτρηση Νικολίτσας

Φωτισμός της διασταύρω-σης Πετροβουνίου ηλεκτροδότη-ση εκκλησίας Παναγίας και υπάρ-χοντος ποιμνιοστασίου

Κατασκευή βρύσης ΑγΑναργύρων

Παραχώρηση δημοτικού οι-κοπέδου για την ανέγερση του ιε-ρού ναού Αγ Αποστόλων amp Τα-ξιαρχών θέση Νεκροταφείο

Ασφαλτόστρωση δρόμου

προς Παναγία και παράδρομωναυτού

Αντικατάσταση φωτιστικώνσωμάτων σε διάφορα σημεία στοχωριό

Επανατοποθέτηση πινακί-δων ορίων χωριού

Τσιμεντόστρωση σε τμήμαοδού από Καμπέα προς πηγή Έλι-σκας

Τοποθετήθηκαν παγκάκιασε διάφορα σημεία εντός του χω-ριού

Για την υλοποίηση των προ-αναφερθέντων έργων ευχαρι-στούμε την Περιφέρεια Πελο-ποννήσου τον δήμο Γορτυνίαςτον Πανελλήνιο Σύλλογο Μα-γουλιανιτών και την ΕπιτροπήΝέων Μαγουλιάνων τον Κυνη-γετικό Σύλλογο Βυτίνας και συμ-πατριώτες μας

Στη συνέχεια της λαϊκής συνέ-λευσης το λόγο πήραν συγχωρια-νοί μας Αναφέρθηκαν προβλήματαόπως το θέμα της ασφάλειας με

αφορμή τα πρόσφατα κρούσματαληστειών ndash κλοπών Αποφασίστη-κε η διερεύνηση σε συνεργασία μετον Πανελλήνιο Σύλλογο Μαγου-λιανίτων τυχόν μέτρων παρακο-λούθησης των εσόδων - εξόδωντου χωριού Συζητήθηκε η περίπτωση αξιο-ποίησης και εκμετάλλευσης τουακινήτου του Αγίου Ανδρέα μέσωτου Δήμου Γορτυνίας Αναφέρθηκε η πιθανότητα ναζητηθεί η παραχώρηση του Δη-μοτικού Σχολείου ndash Μουσείου απότον Δήμο στο Σύλλογο για την κα-λύτερη λειτουργία και αξιοποίησητου Η πλειοψηφία των κατοίκων δή-λωσε δυσαρέσκεια με τον τρόπολειτουργίας του καφενείου από τονέο ενοικιαστή Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκανγια την μη αποκομιδή των απορ-ριμμάτων από τους δρόμους τουχωριού Ενημερώθηκαν από τον το-πικό πρόεδρο και τον σύμβουλοστο Συμβούλιο της Περιφέρειας

Πελοποννήσου Νικόλα Γόντικα γιατους λόγους της μη αποκομιδής σrsquoόλα τα διαμερίσματα του ΔήμουΓορτυνίας από τον Νοέμβριο του2016 Αποφασίστηκε με εθελοντι-κή προσφορά οχήματος και εργα-σίας να συγκεντρωθούν τα υπάρ-χοντα απορρίμματα σε χώρουςστις παρυφές του χωριού και πλέ-ον να γίνεται μόνο εκεί η συγκέν-τρωση τους ώστε να αποφευχ-θούν δυσάρεστα για όλους συμ-βάντα Αποφασίστηκε επίσης ομόφω-να η φύλαξη των ιστορικών κει-μηλίων του χωριού μας να γίνεταισε τραπεζική θυρίδα αφού ορι-σθούν και καταγραφούν από αρ-μόδιο συμβολαιογράφο Οι παρευρισκόμενοι ενημερώ-θηκαν για το έργο της διάνοιξηςαγροτικής οδού στη περιοχή ΑγίουΝικολάου έως τη θέση ΒουναρέικαΌλοι οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες δέ-χτηκαν να παραχωρήσουν τονπροβλεπόμενο χώρο από τις πε-ριουσίες τους για την διάνοιξη τηςοδού Συζητήθηκε επίσης να γίνει διά-νοιξη των μονοπατιών που έχουνκλείσει Ειδικά στην περιοχή τουΑγίου Μάμα να ελεγχθούν περι-πτώσεις από ιδιώτες που αποκλεί-ουν τη δυνατότητα πρόσβασηςόλων στα μονοπάτια

Στη συνέχεια ενημερώθηκανοι παρευρισκόμενοι για έργα πουπρέπει να υλοποιηθούν όπως είναιη ανάδειξη του κάστρου και η πρό-σβαση σrsquo αυτό φωτισμός του οικι-σμού Καμπέα διαμόρφωση πλα-τείας Μπάρτζελης ανάδειξη της εκ-κλησίας Παναγίας Θεοτόκου και κα-θαρισμός των ρεμάτων εντός τουχωριού

Απρόσμενη εξέλιξηΕνώ ήταν όλα έτοιμα για τη διά-νοιξη του δρόμου Αγίου Νικολάουθέση Βουναρείκα ιδιοκτήτης πα-ρόλο που είχε αρχικά συμφωνήσειστο έργο υπαναχώρησε με απο-τέλεσμα να μην γίνει Το συγκε-κριμένο έργο θα εξυπηρετούσετους συγχωριανούς μας που έχουνχωράφια στη περιοχή και κυρίωςθα βοηθούσε στη πυρασφάλεια Έχουν προγραμματιστεί εργα-σίες διαμόρφωση του χώρου στοπαλιό νεκροταφείο Γιrsquo αυτό όσοιακόμη έχουν εκκρεμότητες στοπαλιό νεκροταφείο καλά θα κά-νουν να τις κλείσουν άμεσα Ο χώ-ρος πλέον ανήκει στην εκκλησία καιθα αναδειχθεί Τέλος το παλιό νε-κροταφείο Στο πρόγραμμα είναι να γίνεικαθαρισμός στα δύο δασάκια τουχωριού τόσο στην είσοδο όσο καιστην έξοδο Επίσης θα γίνει τσι-μεντόστρωση από οικία Νίκου Κο-σιάβελου έως Χαράλαμπου Γιαβή

Ότι επιτύχαμε μέχρι σήμεραέγινε με τη συμμετοχή όλων Ότιέχει προγραμματιστεί να γίνει θαπραγματοποιηθεί από κοινού Δεπρέπει να ξεχνάμε ότι το χωριό μαςείναι εδώ 365 ημέρες το χρόνοκαι όχι 10 ή 15 μέρες τον Αύγουστο

Να στε καλά με τις οικογένει-ες σας Καλές Γιορτές

Μόνο σαράντα συγχωριανοί μας προσήλθαν στις12 Αυγούστου στη λαϊκή συνέλευση των κατοί-

κων του χωριού που έγινε στα Μαγούλιανα κατόπινπρόσκλησης του κοινοτάρχη Στη σημαντική αυτή συ-νάντηση που καλό είναι να πραγματοποιείται κάθεχρόνο τέτοιες μέρες εκφράστηκαν σημαντικές από-ψεις και αναπτύχθηκαν αξιόλογες ιδέες Προσδο-κώμενος στόχος είναι στην επόμενη συνάντηση να πά-ρουν μέρος περισσότεροι Μαγουλιανίτες Δυστυ-χώς παραβρέθηκαν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι

Η κίνηση το δεκαπενταύγουστο ήταν μικρότερησε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια Δυστυχώς έπε-σε σε μέρα καθημερινή Οι εκδηλώσεις του Συλλόγουξεκίνησαν στις 10 Αυγούστου με τις καθιερωμένες πλέ-ον καλλιτεχνικές δημιουργίες οι οποίες συνεχίστηκανκαι την επόμενη μέρα Στις 12 Αυγούστου πραγμα-τοποιήθηκε το πρωί η λαϊκή συνέλευση και το βρά-δυ η προβολή ντοκιμαντέρ laquoΑρκαδία Χαίρεraquo Λόγωπροβλημάτων στον ήχο και του ότι όλοι ήθελαν ναπουν τα νέα τους μιας και μόλις έφτασαν στο χωρίοδεν σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία

Στις 13 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα για την λαϊκήβραδιά Οι ετοιμασίες από τον κύριο Σκοτίδα ήταν προ-σεγμένες στην λεπτομέρεια και στο ίδιο πνεύμα έγι-νε και η επόμενη βραδιά με τα δημοτικά τραγούδιααπό το συγκρότημα του Δημήτρη Ρέππα Το μικρό-φωνο πήρε επίσης ο συμπατριώτης μας Γιάννης Πυρ-πυρής

Οι ώρες μετά τα μεσάνυχτα βέβαια πέρασαν όπωςκαι κάθε χρόνο στην laquoΑποθήκηraquo Το πρόγραμμα τωνεπόμενων ημερών είχε προβολές παιδικών ταινιών καιπάλι στην laquoΑποθήκηraquo

Το δύσκολο έργο μοιράσματος των λαχνών τουΣυλλόγου έπεσε επί το πλείστον στις πλάτες δυο πολύχαριτωμένων πλασμάτων της Νέλλυς Γόντικα καιτης Έλενας Τζιαβάρα τις οποίες ευχαριστούμε

ΓΑΜΟΙbull Ο Χρήστος Δ Γιαβής και η Ραλλού Πόπα παν-τρεύτηκαν στον ΙΝ Ιωάννη Προδρόμου σταΜαγούλιαναbull Ο Γιάννης Τρακαδάς και η Αγγελική Λακω-νίτη παντρεύτηκαν στην Αθήναbull Η Θοδώρα Α Παπακονδύλη και ο ΣωτήρηςΠράσσος παντρεύτηκαν στην Αθήνα

ΓΕΝΝΗΣΗΗ Κατερίνα Αιμ Αλεξοπούλου και ο ΝεόφυτοςΤσιφιλιτάκος απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι

ΒΑΠΤΙΣΙΑbull Ο Παναγιώτης Η Λαμπούσης και η Μαρία Σε-βασλίδου βάπτισαν το γιο τους Σωκράτηbull Ο Θανάσης Η Λαμπούσης και η Ελένη Πα-ξινού βάπτισαν την κόρη τους Ελισάβετbull Ο Χρίστος Α Γόντικας και η Ιωάννα Γιαγκιώζηβάπτισαν τα δίδυμα παιδιά τους Ανδρέα καιΕυαγγελίαbull Η Στέλλα Κοσμοπούλου και ο Μιχάλης Σμα-ράιδος βάφτισαν το γιο τους Σπύροbull Ο Γιώργος Θ Κόλλιας και η Ρούλα Ζαφείρηβάφτισαν την κόρη τους Κωνσταντίνα στην Τρί-πολη

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝbull Η Τίκα Παπαχρήστου απεβίωσε και ετάφη στηνΑθήναbull Ο Αποστόλης K Μπουρνάς απεβίωσε στηνΑθήνα και ετάφη στα Μαγούλιαναbull Ο Θοδωρής Π Πολίτης απεβίωσε και ετάφηστην Οτάβα στον Καναδάbull Ο Γιώργος Β Κονδύλης απεβίωσε στην Αυ-στραλία

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ bull Ο Κώστας Γ Ζούβελος πέτυχε στο τμήμα Ιστο-ρίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθη-νών bull Ο Παναγιώτης Α Ζούβελος τέως γενικόςγραμματέας του Συλλόγου πέτυχε στο τμήμα Αγ-γλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστη-μίου Αθηνών

ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣbull Αντιγόνη Κοσιαβέλου-Κονδύλη 100 ευρώ εις

μνήμη Γιώργου Κονδύληbull Ελένη Γαλανοπούλου-Κονδύλη 100 ευρώ

εις μνήμη Γιώργου Κονδύλη bull Δήμητρα Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Αγγελή

Ζούβελουbull Ελένη Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Ηλία Ζού-

βελουbull Κούλα Κοσιαβέλου 100 ευρώbull Ανώνυμη 50 ευρώbull Ανώνυμος 50 ευρώbull Κοτοπίδας Χρήστος 50 ευρώbull Βούλα Ζουβέλου 50 ευρώbull Ανώνυμος 70 ευρώbull Καλομοίρης Νικήτας 200 ευρώbull Γιαννακοπούλου Φωτεινή 50 ευρώbull Ζούβελος Θεόδωρος 50 ευρώbull Ζούβελος Γιώργος 50 ευρώbull Χριστίνα Κοσιαβέλου 100 ευρώ Οι υπόλοιπες συνδρομές θα δημοσιευτούν

στο επόμενο τεύχος

ΕΡΓΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ Το εκκλησιαστικό συμβούλιο μας ενημερώνει Στην επισκευή του Αγίου Δημήτρη προχώρησετο τελευταίο εξάμηνο το εκκλησιαστικό συμ-βούλιο Συγκεκριμένα άλλαξε τμήμα του ξύλινουπατώματος στο γυναικωνίτη που είχε σαπίσειαπό εισροή υδάτων Επίσης έγινε αποκατάστα-ση του προθάλαμου και αλλαγή ηλεκτρολογικώνΚαθαρίστηκε το προαύλιο και αποκαταστάθηκετο πρόβλημα στη σκεπή Στην εορτή του Αγίου Δημητρίου λειτούργη-σε στο ναό ο σεβασμιότατος μητροπολίτης οοποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από την κα-τάσταση της εκκλησίας Έργα συντήρησης έγιναν και στους άλλους να-ούς εντός του οικισμού Στην Παναγία έγιναν επισκευές στη σκεπή Στοπλάνο είναι να τοποθετηθούν νέες υδρορροές Στον Άγιο Ιωάννη έγινε πρόσφατα αποκατά-σταση και συντήρηση των στασιδιών και προ-γραμματίζεται αλλαγή του καυστήρα Επίσης έχουν προγραμματιστεί έργα συντή-ρησης των ξύλινων τμημάτων και των τριών ναώνμε αντισκωρικό και αλλαγή των κουφωμάτωνστην Παναγία στο Πετροβούνι

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 5

Σε ύψωμα πάνω από τα ΜαγούλιαναΑρκαδίας σε υψόμετρο 1450 μέτραβρίσκεται το Αργυρόκαστρο Διάφο-

ρες τοπικές ιστοσελίδες παινεύονται ότιείναι το ψηλότερο κάστρο της Πελοπον-νήσου αλλά με τα μέχρις στιγμής δεδομέ-να είναι το ψηλότερο κάστρο της Ελλάδας(στο μεγαλύτερο υψόμετρο)

Το κάστρο δεν αναφέρεται από πηγές του13ου ή 14ου αιώνα εμφανίζεται όμως σεπεριγραφές συρράξεων του 15ου αιώναΉταν το πιο σημαντικό της ευρύτερης πε-ριοχής (βορινό τμήμα σημερινού νομού Αρ-καδίας)

Το κάστρο είναι γνωστό και σαν κάστροΜαγουλιάνων ενώ μια άλλη ονομασία είναιlaquoΓορτυνιακό Δυναμάριraquo (δυναμάρι=οχυ-ρό) Πολλά οχυρά λέγονταν laquoδυναμάριαraquoστη μεσαιωνική περίοδο αλλά περιέργωςμόνο σε αυτό διασώθηκε η ονομασία

Το κάστρο ονομάστηκε Αργυρόκαστρογια άγνωστο λόγο Στο σημείο υπήρχε καιοικισμός που πήρε το ίδιο όνομα Το 1927τα Μαγούλιανα μετονομάστηκαν σε Αργυ-ρόκαστρο αλλά η ονομασία αυτή δεν κρά-τησε

Δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τοΑργυρόκαστρο και δεν είναι γνωστός ο χρό-νος κατασκευής του Γνωρίζουμε μόνο ότιεπισκευάστηκε από τους Ενετούς τον 17οαιώνα

Επειδή δεν αναφέρονται στις ιστορικέςπηγές στοιχεία κοντινών οικισμών που θαμπορούσαν να συνδεθούν με το Αργυρό-καστρο ίσως το κάστρο να κτίστηκε για ναεποπτεύει μια ευρύτερη περιοχή Ευρι-σκόμενο εντός της περιοχής των μεσαι-ωνικών Σκορτών θα είχε ίσως το ρόλο ναελέγχει τους ορεσίβιους της περιοχής και νααποτρέπει τις επιδρομές τους προς τα δυ-τικά μέχρι την Ηλεία όπου και η έδρα τουπριγκηπάτου

Διαδικτυακές πηγές αναφέρουν ότι υπήρ-ξε τόπος θερινής διαμονής των Βιλεαρ-δουίνων των ηγεμόνων δηλαδή του Πριγ-κηπάτου της Αχαΐας

Στους ενετικούς καταλόγους αναφέρεταιως Argiro Castro vel Agnocastro (1463) καιArzirocastro (1467) Το 1469 αναφέρεται ωςκατεστραμμένο και το 1470 το καταλαμ-βάνουν οι Τούρκοι Υπενθυμίζεται ότι απότο 1320 η περιοχή πέρασε από τους Φράγ-κους στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτουτου Μοριά αλλά δεν υπάρχουν πληροφο-ρίες αν οι Βυζαντινοί αξιοποίησαν το κά-στρο

Ως τον 18ο αιώνα το κάστρο μαρτυρείταιείτε σε χάρτες είτε για επισκευές των Ενετών(στη Βrsquo Ενετοκρατία 1685-1715) Επίσης τοκάστρο βρίσκεται και στον τίτλο της Αρ-χιεπισκοπής laquoΔημητσάνης και Αργυροκά-στρουraquo επί Τουρκοκρατίας

Το πιο πιθανό είναι το κάστρο να χτίστηκετον 13ο αιώνα σαν έδρα κάποιου Φράγκουτιμαριούχου υπαγόμενου στη βαρωνία τηςΆκοβας Τους επόμενους αιώνες μάλλον πε-ριέπεσε σε αχρηστία και ξαναχρησιμοποι-ήθηκε για λίγο από τους Ενετούς κατά τοδιάστημα 1685-1715

Οχυρωματικά ΣτοιχείαΕρείπια του κάστρου σώζονται στο πλάτωματης ανατολικής κορυφής του βουνού σταβορειανατολικά των Μαγουλιάνων Το κά-στρο αποτελείτο από δύο τμήματα το επά-νω και το κάτω Το επάνω έχει μάλλον ελ-λειπτικό περίγραμμα στο άξονα νότια νο-τιοανατολικά ndash βόρεια βορειοανατολικά Ηέκτασή του δεν ξεπερνά τα 2800 τμ

Η πύλη εικάζεται ότι θα βρισκόταν στη νό-τια πλευρά από όπου ανεβαίνει και το ση-μερινό μονοπάτι Στη βόρεια πλευρά ηοχύρωση είναι φυσική σε ύψος 20μ περί-που και είναι πιθανό να μην οχυρώθηκε

ποτέ Στα νότια του σύγχρονου ναΐσκου υπάρ-

χει σε φυσικό κοίλωμα του βράχου δια-μορφωμένη μεγάλη διπλή κινστέρνα (υπό-γεια δεξαμενή) 11χ7μ βάθους 45μ Λίγο βο-ρειότερα του ναΐσκου λιθοσωροί υποδη-λώνουν την ύπαρξη δύο κτισμάτων Το με-γαλύτερο έχει διαστάσεις 74 χ40μ και τομικρότερο 3χ4μ Ίσως να πρόκειται για μιακατοικία και ένα αποθηκευτικό χώρο αντί-στοιχα

Ο κεντρικός πύργος του κάστρου μάλλοναντιστοιχεί στα κατάλοιπα νοτιοανατολικάτης εκκλησίας (διαστάσεις 520χ25μ) Σώ-ζεται σε ύψος 1μ αλλά οι μεγάλου πάχουςτοίχοι του (1μ) μάλλον μαρτυρούν και ένασημαντικά αρχικό ύψος Είναι κτισμένος μελαξευμένες πέτρες και ασβεστοκονίαμαΑπό το σημείο αυτό μέχρι το βορειότεροάκρο του πλατώματος σώζονται τα τείχη τουεπάνω κάστρου Έχουν πάχος μισό μέτροκαι είναι επίσης κτισμένα με ασβεστοκο-νίαμα και αδρά πελεκημένους λίθους

Στο βορειανατολικό άκρο του πλατώμα-τος η φυσική κλίση οδηγεί στο κάτω κάστροόπου 30μ πιο κάτω σώζονται άλλα ίχνη τεί-χους και μια άλλη στέρνα

Ακόμη χαμηλότερα σώζονται ερείπιαδύο ημικυκλικών πύργων από λιθοδομή καιαμμοκονίαμα Η παρουσία αυτών των πύρ-γων εξηγείται από το ευπρόσβλητο τηςοχύρωσης στο σημείο αυτό Η οχύρωσηστρέφεται στο ανατολικό μέτωπο όπουαξιομνημόνευτα είναι τα ερείπια ακόμηενός πύργου τετραγωνικής κάτοψης 4Χ42μ και σωζόμενου ύψους 5μ Οι πάχους 1 μτοίχοι του έχουν επιμελημένη τοιχοδομία μελαξευμένους λίθους και ασβεστοκονίαμα

Πηγήhttpwwwkastraeucastlegrphpka-stro=argyrokastro

ΟΆγγελος Αλεξόπουλος παραμένει πρόεδρος του Πα-νελληνίου Συλλόγου Μαγουλιανιτών και ο ΠαναγιώτηςΚυριακόπουλος αναλαμβάνει το ρόλο συντονιστή των

δράσεων και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συλλόγου Μετά από συζητήσεις δύο μηνών για την σύνθεση του ΔΣ

η παραμονή Αλεξόπουλου κρίθηκε ότι είναι η καλύτερη επι-λογή αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντικειμενικές δυ-

σκολίες από τη στιγμή που θα απουσιάζει μεγάλα χρονικάδιαστήματα στο εξωτερικό λόγω της εργασίας του Το κενόκαλύφθηκε με μεγαλύτερη διανομή ρόλων και υποχρεώσεωνσε τακτικά και αναπληρωματικά μέλη

Η παραπάνω λύση επιλέχθηκε ύστερα από πολλές συζη-τήσεις τα αποτελέσματα των οποίων θα τα δούμε κατά τηνεφαρμογή στην πράξη

Αργυρόκαστρο το ψηλότερο κάστρο της ΕλλάδαςΔεκαπενταύγουστος στα τέλη της δεκαετίας του 1950 Σε κλίμα κατάνυξης και με μεγάλη συμμετοχή γινόταν στο χωριό η περιφορά της εικόνας της Παναγίας

Δεν αλλάζει η σύνθεση στο Σύλλογο

Οι διαφορές μεταξύ των δη-μοσίων και των ιδιωτικώνυπαλλήλων -ακόμα και στον

καιρό της κρίσης που επικρατεί μιαισοπέδωση προς τα κάτωndash παρα-μένουν ακόμη σίγουρα πολλές Μιααπrsquo όλες είναι ότι ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος δεν ξέρει -πότε ή ανndash θα πά-ρει την καλοκαιρινή του άδεια

Ευτυχώς στη δική μου εργασίατο ερωτηματικό είναι το laquoπότεraquo τοοποίο βέβαια δεν είναι απολύτωςγνωστό ακόμα και λίγες μέρες πρινξεκινήσει η laquoπρογραμματισμένηraquoάδεια Έτσι άλλες φορές ξεκουρά-ζομαι πριν τον Δεκαπενταύγουστοάλλες μετά και ενίοτε ndashόπως έτυχεφέτος- την εβδομάδα της Παναγίας

Επειδή λοιπόν έχω περάσει απrsquoόλες τις ημερομηνίες νομίζω ότι ηκαλύτερη άδεια ήταν η φετινή Βέ-βαια ήταν η καλύτερη περίοδος μετην προϋπόθεση ότι τα δέντρα στιςπλατείες και στον κεντρικό δρόμοτου χωριού θα ήταν καθαρισμένα καιασπρισμένα μέχρι της ΠαναγίαςΌμως αυτή η εκκρεμότητα φέτοςείχε τακτοποιηθεί Δύο συγχωριανοίμαζί με μια μικρή οικονομική ενί-σχυση από το Σύλλογο είχαν προ-σφέρει τα απαραίτητα χρήματα γιανα κοπούν τα κλαριά να ασπρι-στούν οι κορμοί των δέντρων καιακόμα να κοπούν τα χορτάρια σταπιο πολυσύχναστα καλντερίμια τουχωριού Και όπως κάθε χρόνο είχε γί-νει αμμοβολή στις βρύσες που είναιένα από τα σημεία αναφοράς τηςπλατείας

Πράγματι στο θέμα της καθα-ριότητας το χωριό ήταν σε πολύκαλύτερη κατάσταση από πέρσιΒέβαια και η προσωπική δουλειά δενέλειψε Ο Τρύφωνας που όταν προ-γραμματίσει κάτι δύσκολα το αλλά-ζει χωρίς να περιμένει κανέναν κα-θάρισε και άσπρισε τα δέντρα μπρο-στά από το σπίτι του όπως έκανε καιπέρσι

Έτσι λοιπόν αφού το διακόνημαμου ήταν τακτοποιημένο η άδειάμου ήρθε την καλύτερη περίοδο για-τί μπόρεσα να συνδυάσω μέρες έν-τασης αλλά και μέρες χαλάρωσης

Στις εκδηλώσεις του καλοκαιρι-ού φέτος δεν προβλεπόταν να γίνειτο laquoΑντάμωμαraquo Και οι λόγοι δενήταν τόσο οικονομικοί όσο το γε-γονός ότι η γιορτή της Παναγίας

έπεφτε Τρίτη και το προ-προηγού-μενο Σάββατο ήταν πολύ μακριά τοδε προηγούμενο πολύ κοντά

Επίσης μια άλλη αλλαγή πουπολύ συζητήθηκε ήταν ότι ανήμερατης γιορτής δεν θα γινόταν πανηγύριΗ απόφαση αυτή πάρθηκε από το δι-οικητικό συμβούλιο του Συλλόγουμε την αιτιολογία ότι η επόμενημέρα -Τετάρτη- ήταν εργάσιμη καιπολλοί δεν θα μπορούσαν να γλεν-τήσουν μέχρι τις πρωινές ώρεςόπως άρμοζε στην περίσταση

Δεν ξέρω πόσους ενόχλησε αυτήη καινοτομία πάντως οι διαμαρτυ-ρίες που έφτασαν στrsquo αυτιά μουήταν ελάχιστες Αντιθέτως πράγ-ματι κάποιοι εργαζόμενοι έφυγαν απrsquoτο χωριό ανήμερα της Παναγίας γιαεπαγγελματικούς λόγους Έτσι λοι-πόν οι εκδηλώσεις στα Μαγούλιαναέγιναν την Κυριακή με το λαϊκόγλέντι και την Δευτέρα με τα παρα-δοσιακά δημοτικά τραγούδια πουπρωτοστάτησε ο Τρύφωνας και η οι-κογένεια Γόντικα Ότι γίνεται κάθεχρόνο δηλαδή

Η συμμετοχή του κόσμου και

τις δύο βραδιές ήταν σημαντικήόμως η προσωπική μου άποψη είναιότι πέρσι -τουλάχιστον στο πανη-γύρι- υπήρχε περισσότερο κέφι καιπιο πολύ όρεξη για χορό Αυτό όμωςπου ήταν εντυπωσιακό και έγινε γιαπρώτη -και μάλλον τελευταία- φοράστο χωριό ήταν το κέτερινγκ της εκ-δήλωσης Οι σερβιτόροι με τουςάσπρους σκούφους όπως στα επί-σημα γεύματα σημαντικών εκδη-λώσεων ήταν κάτι που ο πλάτανος τοέβλεπε για πρώτη φορά -και ίσως τε-λευταία- στη μακραίωνη ιστορίατου

Παράλληλα βέβαια με τις εκδη-λώσεις στην πλατεία στη άκρη τουχωριού το στέκι των νέων η laquoΑπο-θήκηraquo είχε και αυτή τις δικές της καλ-λιτεχνικές δημιουργίες Πέντε ndash έξιμέρες το χρόνο ανοίγει όμως είναιαρκετές για να ανταγωνιστεί σε κέφικαι εξαλλοσύνη τα μεγαλύτερακλαμπ των Αθηνών Εξάλλου και ο ντιτζέϊ συναγωνίζεται επάξια τους επαγ-γελματίες του είδους στα μουσικάακούσματα Τρείς μέρες που λει-

τούργησε με κανονικό πρόγραμμαη διασκέδαση και οι χοροί έφτασανστο αποκορύφωμά τους Όμως αυτόπου είναι άξιο αναφοράς και τιμάειτους νέους του χωριού δεν είναιτόσο η χορευτική τους ικανότητα ήη ζωντάνια τους όσο η ευσυνειδη-σία τους στο καθάρισμα της laquoΑπο-θήκηςraquo μετά από κάθε βραδινό γλέν-τι

Όποιος ανοίγει την πόρτα της τηνεπόμενη μέρα -πριν έρθει το συ-νεργείο καθαριότητας- θα μείνει έκ-πληκτος από το θέαμα Στο πάτωμαπλαστικά ποτήρια χαρτοπετσέτεςκαι χυμένα ποτά σε σύνθεση λάσπηςκαρέκλες και πολυθρόνες σπρωγ-μένες όπου τύχει ποτήρια γυάλιναακουμπισμένα στα πιο απίθαναμέρη Στο μπαρ και στην κουζίναένας κακός χαμός με μπουκάλια καιποτήρια στον πάγκο και στους νε-ροχύτες και παρόμοια κατάστασηστην τουαλέτα με στοίβες τα χαρτιάυγείας

Κι όμως όλος αυτός ο χώρος θαανακαινιστεί χάρη στην εθελούσιαπροσφορά της Κατερίνας Ζουβέ-

λου της ξαδέλφης της Ιωάννας καιπολλών άλλων ακόμη ώστε το βρά-δυ τακτοποιημένος σκουπισμένοςκαι σφουγγαρισμένος να φιλοξενή-σει όλους όσοι αισθάνονται νέοι καιαντέχουν τα ντεσιμπέλ των και-νούργιων ηχείων Και αυτοί οι άν-θρωποι δεν έχουν μόνο να τακτο-ποιούν την laquoΑποθήκηraquo κάθε από-γευμα αλλά έχουν και την ευθύνη ναμεταφέρουν τα πράγματα που φυ-λάσσονται εκεί στην αρχή έξω απrsquoαυτήν και μετά το τέλος των εκδη-λώσεων μέσα

Είχα την χαρά αυτό το καλοκαί-ρι που έμεινα παραπάνω να συμμε-τέχω μαζί με αρκετούς φίλους στηναποκατάσταση και στο κλείσιμο τηςlaquoΑποθήκηςraquo Εκτός από τις τάβλεςκαι τις σιδεριές που χρησιμοποι-ούνται για τραπέζια στο πανηγύρι ηποσότητα των καρεκλών που έπρε-πε να μεταφερθούν ήταν τόσο με-γάλη που όπως είπε χαρακτηριστι-κά κάποιος φτάνουν για να καθίσουνlaquoκι αυτοί που έρχονται κι αυτοί πουδεν έρχονται στο χωριόraquo

Και αφού το στέκι των νέωνέκλεισε και οι εκδηλώσεις του πα-νηγυριού τέλειωσαν έπρεπε ναβρούμε κάτι άλλο για να διοχετεύ-σουμε την αδρεναλίνη μας Μιαβόλτα μέχρι το παλιό μοναστήριτης Παναγίας στη Σφυρίδα ήταν ότιέπρεπε για να γεμίσουν τα πνευμό-νια μας με καθαρό αέρα να ασκη-θούμε λίγο στο περπάτημα να δο-κιμάσουμε την ικανότητά μας στηνισορροπία περπατώντας στο στενόμονοπάτι με το ποτάμι να κυλάει στοβάθος της πλαγιάς και φυσικά νrsquoαπολαύσουμε ακόμα μια φορά τουπέροχο τοπίο που αντικρίζει κανείςόταν φτάσει στην είσοδο της εκ-κλησίας

Καμιά δεκαριά άτομα λοιπόνακολουθώντας το πιστοποιημένομονοπάτι που προς μεγάλη μαςχαρά διακρίνεται καθαρά ανάμεσαστους θάμνους στο πετρώδες έδα-φος και τα δέντρα ξεκινήσαμε Τε-τάρτη πρωί γιrsquo αυτό το εγχείρημα

Περάσαμε πρώτα απrsquo το καλύβιτου Ιωσήφ μετά από την βρύσητου laquoΓάβρουraquo και μετά από πεζο-πορία που μου φάνηκε μεγαλύτερηαπrsquo ότι θυμόμουν χωθήκαμε μέσαστο δάσος με τα έλατα Την δια-δρομή αυτή την θεωρώ απrsquo τις κα-

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20176

Και κλαμπ έχουμε και από dj σκίζουμε

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΓΑΜΟΙbull Ο Χρήστος Δ Γιαβής και η Ραλλού Πόπα παν-τρεύτηκαν στον ΙΝ Ιωάννη Προδρόμου σταΜαγούλιαναbull Ο Γιάννης Τρακαδάς και η Αγγελική Λακω-νίτη παντρεύτηκαν στην Αθήναbull Η Θοδώρα Α Παπακονδύλη και ο ΣωτήρηςΠράσσος παντρεύτηκαν στην Αθήνα

ΓΕΝΝΗΣΗΗ Κατερίνα Αιμ Αλεξοπούλου και ο ΝεόφυτοςΤσιφιλιτάκος απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι

ΒΑΠΤΙΣΙΑbull Ο Παναγιώτης Η Λαμπούσης και η Μαρία Σε-βασλίδου βάπτισαν το γιο τους Σωκράτηbull Ο Θανάσης Η Λαμπούσης και η Ελένη Πα-ξινού βάπτισαν την κόρη τους Ελισάβετbull Ο Χρίστος Α Γόντικας και η Ιωάννα Γιαγκιώζηβάπτισαν τα δίδυμα παιδιά τους Ανδρέα καιΕυαγγελίαbull Η Στέλλα Κοσμοπούλου και ο Μιχάλης Σμα-ράιδος βάφτισαν το γιο τους Σπύροbull Ο Γιώργος Θ Κόλλιας και η Ρούλα Ζαφείρηβάφτισαν την κόρη τους Κωνσταντίνα στην Τρί-πολη

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝbull Η Τίκα Παπαχρήστου απεβίωσε και ετάφη στηνΑθήναbull Ο Αποστόλης K Μπουρνάς απεβίωσε στηνΑθήνα και ετάφη στα Μαγούλιαναbull Ο Θοδωρής Π Πολίτης απεβίωσε και ετάφηστην Οτάβα στον Καναδάbull Ο Γιώργος Β Κονδύλης απεβίωσε στην Αυ-στραλία

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ bull Ο Κώστας Γ Ζούβελος πέτυχε στο τμήμα Ιστο-ρίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθη-νών bull Ο Παναγιώτης Α Ζούβελος τέως γενικόςγραμματέας του Συλλόγου πέτυχε στο τμήμα Αγ-γλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστη-μίου Αθηνών

ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣbull Αντιγόνη Κοσιαβέλου-Κονδύλη 100 ευρώ εις

μνήμη Γιώργου Κονδύληbull Ελένη Γαλανοπούλου-Κονδύλη 100 ευρώ

εις μνήμη Γιώργου Κονδύλη bull Δήμητρα Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Αγγελή

Ζούβελουbull Ελένη Ζουβέλου 50 ευρώ εις μνήμη Ηλία Ζού-

βελουbull Κούλα Κοσιαβέλου 100 ευρώbull Ανώνυμη 50 ευρώbull Ανώνυμος 50 ευρώbull Κοτοπίδας Χρήστος 50 ευρώbull Βούλα Ζουβέλου 50 ευρώbull Ανώνυμος 70 ευρώbull Καλομοίρης Νικήτας 200 ευρώbull Γιαννακοπούλου Φωτεινή 50 ευρώbull Ζούβελος Θεόδωρος 50 ευρώbull Ζούβελος Γιώργος 50 ευρώbull Χριστίνα Κοσιαβέλου 100 ευρώ Οι υπόλοιπες συνδρομές θα δημοσιευτούν

στο επόμενο τεύχος

ΕΡΓΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ Το εκκλησιαστικό συμβούλιο μας ενημερώνει Στην επισκευή του Αγίου Δημήτρη προχώρησετο τελευταίο εξάμηνο το εκκλησιαστικό συμ-βούλιο Συγκεκριμένα άλλαξε τμήμα του ξύλινουπατώματος στο γυναικωνίτη που είχε σαπίσειαπό εισροή υδάτων Επίσης έγινε αποκατάστα-ση του προθάλαμου και αλλαγή ηλεκτρολογικώνΚαθαρίστηκε το προαύλιο και αποκαταστάθηκετο πρόβλημα στη σκεπή Στην εορτή του Αγίου Δημητρίου λειτούργη-σε στο ναό ο σεβασμιότατος μητροπολίτης οοποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από την κα-τάσταση της εκκλησίας Έργα συντήρησης έγιναν και στους άλλους να-ούς εντός του οικισμού Στην Παναγία έγιναν επισκευές στη σκεπή Στοπλάνο είναι να τοποθετηθούν νέες υδρορροές Στον Άγιο Ιωάννη έγινε πρόσφατα αποκατά-σταση και συντήρηση των στασιδιών και προ-γραμματίζεται αλλαγή του καυστήρα Επίσης έχουν προγραμματιστεί έργα συντή-ρησης των ξύλινων τμημάτων και των τριών ναώνμε αντισκωρικό και αλλαγή των κουφωμάτωνστην Παναγία στο Πετροβούνι

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 5

Σε ύψωμα πάνω από τα ΜαγούλιαναΑρκαδίας σε υψόμετρο 1450 μέτραβρίσκεται το Αργυρόκαστρο Διάφο-

ρες τοπικές ιστοσελίδες παινεύονται ότιείναι το ψηλότερο κάστρο της Πελοπον-νήσου αλλά με τα μέχρις στιγμής δεδομέ-να είναι το ψηλότερο κάστρο της Ελλάδας(στο μεγαλύτερο υψόμετρο)

Το κάστρο δεν αναφέρεται από πηγές του13ου ή 14ου αιώνα εμφανίζεται όμως σεπεριγραφές συρράξεων του 15ου αιώναΉταν το πιο σημαντικό της ευρύτερης πε-ριοχής (βορινό τμήμα σημερινού νομού Αρ-καδίας)

Το κάστρο είναι γνωστό και σαν κάστροΜαγουλιάνων ενώ μια άλλη ονομασία είναιlaquoΓορτυνιακό Δυναμάριraquo (δυναμάρι=οχυ-ρό) Πολλά οχυρά λέγονταν laquoδυναμάριαraquoστη μεσαιωνική περίοδο αλλά περιέργωςμόνο σε αυτό διασώθηκε η ονομασία

Το κάστρο ονομάστηκε Αργυρόκαστρογια άγνωστο λόγο Στο σημείο υπήρχε καιοικισμός που πήρε το ίδιο όνομα Το 1927τα Μαγούλιανα μετονομάστηκαν σε Αργυ-ρόκαστρο αλλά η ονομασία αυτή δεν κρά-τησε

Δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές για τοΑργυρόκαστρο και δεν είναι γνωστός ο χρό-νος κατασκευής του Γνωρίζουμε μόνο ότιεπισκευάστηκε από τους Ενετούς τον 17οαιώνα

Επειδή δεν αναφέρονται στις ιστορικέςπηγές στοιχεία κοντινών οικισμών που θαμπορούσαν να συνδεθούν με το Αργυρό-καστρο ίσως το κάστρο να κτίστηκε για ναεποπτεύει μια ευρύτερη περιοχή Ευρι-σκόμενο εντός της περιοχής των μεσαι-ωνικών Σκορτών θα είχε ίσως το ρόλο ναελέγχει τους ορεσίβιους της περιοχής και νααποτρέπει τις επιδρομές τους προς τα δυ-τικά μέχρι την Ηλεία όπου και η έδρα τουπριγκηπάτου

Διαδικτυακές πηγές αναφέρουν ότι υπήρ-ξε τόπος θερινής διαμονής των Βιλεαρ-δουίνων των ηγεμόνων δηλαδή του Πριγ-κηπάτου της Αχαΐας

Στους ενετικούς καταλόγους αναφέρεταιως Argiro Castro vel Agnocastro (1463) καιArzirocastro (1467) Το 1469 αναφέρεται ωςκατεστραμμένο και το 1470 το καταλαμ-βάνουν οι Τούρκοι Υπενθυμίζεται ότι απότο 1320 η περιοχή πέρασε από τους Φράγ-κους στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτουτου Μοριά αλλά δεν υπάρχουν πληροφο-ρίες αν οι Βυζαντινοί αξιοποίησαν το κά-στρο

Ως τον 18ο αιώνα το κάστρο μαρτυρείταιείτε σε χάρτες είτε για επισκευές των Ενετών(στη Βrsquo Ενετοκρατία 1685-1715) Επίσης τοκάστρο βρίσκεται και στον τίτλο της Αρ-χιεπισκοπής laquoΔημητσάνης και Αργυροκά-στρουraquo επί Τουρκοκρατίας

Το πιο πιθανό είναι το κάστρο να χτίστηκετον 13ο αιώνα σαν έδρα κάποιου Φράγκουτιμαριούχου υπαγόμενου στη βαρωνία τηςΆκοβας Τους επόμενους αιώνες μάλλον πε-ριέπεσε σε αχρηστία και ξαναχρησιμοποι-ήθηκε για λίγο από τους Ενετούς κατά τοδιάστημα 1685-1715

Οχυρωματικά ΣτοιχείαΕρείπια του κάστρου σώζονται στο πλάτωματης ανατολικής κορυφής του βουνού σταβορειανατολικά των Μαγουλιάνων Το κά-στρο αποτελείτο από δύο τμήματα το επά-νω και το κάτω Το επάνω έχει μάλλον ελ-λειπτικό περίγραμμα στο άξονα νότια νο-τιοανατολικά ndash βόρεια βορειοανατολικά Ηέκτασή του δεν ξεπερνά τα 2800 τμ

Η πύλη εικάζεται ότι θα βρισκόταν στη νό-τια πλευρά από όπου ανεβαίνει και το ση-μερινό μονοπάτι Στη βόρεια πλευρά ηοχύρωση είναι φυσική σε ύψος 20μ περί-που και είναι πιθανό να μην οχυρώθηκε

ποτέ Στα νότια του σύγχρονου ναΐσκου υπάρ-

χει σε φυσικό κοίλωμα του βράχου δια-μορφωμένη μεγάλη διπλή κινστέρνα (υπό-γεια δεξαμενή) 11χ7μ βάθους 45μ Λίγο βο-ρειότερα του ναΐσκου λιθοσωροί υποδη-λώνουν την ύπαρξη δύο κτισμάτων Το με-γαλύτερο έχει διαστάσεις 74 χ40μ και τομικρότερο 3χ4μ Ίσως να πρόκειται για μιακατοικία και ένα αποθηκευτικό χώρο αντί-στοιχα

Ο κεντρικός πύργος του κάστρου μάλλοναντιστοιχεί στα κατάλοιπα νοτιοανατολικάτης εκκλησίας (διαστάσεις 520χ25μ) Σώ-ζεται σε ύψος 1μ αλλά οι μεγάλου πάχουςτοίχοι του (1μ) μάλλον μαρτυρούν και ένασημαντικά αρχικό ύψος Είναι κτισμένος μελαξευμένες πέτρες και ασβεστοκονίαμαΑπό το σημείο αυτό μέχρι το βορειότεροάκρο του πλατώματος σώζονται τα τείχη τουεπάνω κάστρου Έχουν πάχος μισό μέτροκαι είναι επίσης κτισμένα με ασβεστοκο-νίαμα και αδρά πελεκημένους λίθους

Στο βορειανατολικό άκρο του πλατώμα-τος η φυσική κλίση οδηγεί στο κάτω κάστροόπου 30μ πιο κάτω σώζονται άλλα ίχνη τεί-χους και μια άλλη στέρνα

Ακόμη χαμηλότερα σώζονται ερείπιαδύο ημικυκλικών πύργων από λιθοδομή καιαμμοκονίαμα Η παρουσία αυτών των πύρ-γων εξηγείται από το ευπρόσβλητο τηςοχύρωσης στο σημείο αυτό Η οχύρωσηστρέφεται στο ανατολικό μέτωπο όπουαξιομνημόνευτα είναι τα ερείπια ακόμηενός πύργου τετραγωνικής κάτοψης 4Χ42μ και σωζόμενου ύψους 5μ Οι πάχους 1 μτοίχοι του έχουν επιμελημένη τοιχοδομία μελαξευμένους λίθους και ασβεστοκονίαμα

Πηγήhttpwwwkastraeucastlegrphpka-stro=argyrokastro

ΟΆγγελος Αλεξόπουλος παραμένει πρόεδρος του Πα-νελληνίου Συλλόγου Μαγουλιανιτών και ο ΠαναγιώτηςΚυριακόπουλος αναλαμβάνει το ρόλο συντονιστή των

δράσεων και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συλλόγου Μετά από συζητήσεις δύο μηνών για την σύνθεση του ΔΣ

η παραμονή Αλεξόπουλου κρίθηκε ότι είναι η καλύτερη επι-λογή αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντικειμενικές δυ-

σκολίες από τη στιγμή που θα απουσιάζει μεγάλα χρονικάδιαστήματα στο εξωτερικό λόγω της εργασίας του Το κενόκαλύφθηκε με μεγαλύτερη διανομή ρόλων και υποχρεώσεωνσε τακτικά και αναπληρωματικά μέλη

Η παραπάνω λύση επιλέχθηκε ύστερα από πολλές συζη-τήσεις τα αποτελέσματα των οποίων θα τα δούμε κατά τηνεφαρμογή στην πράξη

Αργυρόκαστρο το ψηλότερο κάστρο της ΕλλάδαςΔεκαπενταύγουστος στα τέλη της δεκαετίας του 1950 Σε κλίμα κατάνυξης και με μεγάλη συμμετοχή γινόταν στο χωριό η περιφορά της εικόνας της Παναγίας

Δεν αλλάζει η σύνθεση στο Σύλλογο

Οι διαφορές μεταξύ των δη-μοσίων και των ιδιωτικώνυπαλλήλων -ακόμα και στον

καιρό της κρίσης που επικρατεί μιαισοπέδωση προς τα κάτωndash παρα-μένουν ακόμη σίγουρα πολλές Μιααπrsquo όλες είναι ότι ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος δεν ξέρει -πότε ή ανndash θα πά-ρει την καλοκαιρινή του άδεια

Ευτυχώς στη δική μου εργασίατο ερωτηματικό είναι το laquoπότεraquo τοοποίο βέβαια δεν είναι απολύτωςγνωστό ακόμα και λίγες μέρες πρινξεκινήσει η laquoπρογραμματισμένηraquoάδεια Έτσι άλλες φορές ξεκουρά-ζομαι πριν τον Δεκαπενταύγουστοάλλες μετά και ενίοτε ndashόπως έτυχεφέτος- την εβδομάδα της Παναγίας

Επειδή λοιπόν έχω περάσει απrsquoόλες τις ημερομηνίες νομίζω ότι ηκαλύτερη άδεια ήταν η φετινή Βέ-βαια ήταν η καλύτερη περίοδος μετην προϋπόθεση ότι τα δέντρα στιςπλατείες και στον κεντρικό δρόμοτου χωριού θα ήταν καθαρισμένα καιασπρισμένα μέχρι της ΠαναγίαςΌμως αυτή η εκκρεμότητα φέτοςείχε τακτοποιηθεί Δύο συγχωριανοίμαζί με μια μικρή οικονομική ενί-σχυση από το Σύλλογο είχαν προ-σφέρει τα απαραίτητα χρήματα γιανα κοπούν τα κλαριά να ασπρι-στούν οι κορμοί των δέντρων καιακόμα να κοπούν τα χορτάρια σταπιο πολυσύχναστα καλντερίμια τουχωριού Και όπως κάθε χρόνο είχε γί-νει αμμοβολή στις βρύσες που είναιένα από τα σημεία αναφοράς τηςπλατείας

Πράγματι στο θέμα της καθα-ριότητας το χωριό ήταν σε πολύκαλύτερη κατάσταση από πέρσιΒέβαια και η προσωπική δουλειά δενέλειψε Ο Τρύφωνας που όταν προ-γραμματίσει κάτι δύσκολα το αλλά-ζει χωρίς να περιμένει κανέναν κα-θάρισε και άσπρισε τα δέντρα μπρο-στά από το σπίτι του όπως έκανε καιπέρσι

Έτσι λοιπόν αφού το διακόνημαμου ήταν τακτοποιημένο η άδειάμου ήρθε την καλύτερη περίοδο για-τί μπόρεσα να συνδυάσω μέρες έν-τασης αλλά και μέρες χαλάρωσης

Στις εκδηλώσεις του καλοκαιρι-ού φέτος δεν προβλεπόταν να γίνειτο laquoΑντάμωμαraquo Και οι λόγοι δενήταν τόσο οικονομικοί όσο το γε-γονός ότι η γιορτή της Παναγίας

έπεφτε Τρίτη και το προ-προηγού-μενο Σάββατο ήταν πολύ μακριά τοδε προηγούμενο πολύ κοντά

Επίσης μια άλλη αλλαγή πουπολύ συζητήθηκε ήταν ότι ανήμερατης γιορτής δεν θα γινόταν πανηγύριΗ απόφαση αυτή πάρθηκε από το δι-οικητικό συμβούλιο του Συλλόγουμε την αιτιολογία ότι η επόμενημέρα -Τετάρτη- ήταν εργάσιμη καιπολλοί δεν θα μπορούσαν να γλεν-τήσουν μέχρι τις πρωινές ώρεςόπως άρμοζε στην περίσταση

Δεν ξέρω πόσους ενόχλησε αυτήη καινοτομία πάντως οι διαμαρτυ-ρίες που έφτασαν στrsquo αυτιά μουήταν ελάχιστες Αντιθέτως πράγ-ματι κάποιοι εργαζόμενοι έφυγαν απrsquoτο χωριό ανήμερα της Παναγίας γιαεπαγγελματικούς λόγους Έτσι λοι-πόν οι εκδηλώσεις στα Μαγούλιαναέγιναν την Κυριακή με το λαϊκόγλέντι και την Δευτέρα με τα παρα-δοσιακά δημοτικά τραγούδια πουπρωτοστάτησε ο Τρύφωνας και η οι-κογένεια Γόντικα Ότι γίνεται κάθεχρόνο δηλαδή

Η συμμετοχή του κόσμου και

τις δύο βραδιές ήταν σημαντικήόμως η προσωπική μου άποψη είναιότι πέρσι -τουλάχιστον στο πανη-γύρι- υπήρχε περισσότερο κέφι καιπιο πολύ όρεξη για χορό Αυτό όμωςπου ήταν εντυπωσιακό και έγινε γιαπρώτη -και μάλλον τελευταία- φοράστο χωριό ήταν το κέτερινγκ της εκ-δήλωσης Οι σερβιτόροι με τουςάσπρους σκούφους όπως στα επί-σημα γεύματα σημαντικών εκδη-λώσεων ήταν κάτι που ο πλάτανος τοέβλεπε για πρώτη φορά -και ίσως τε-λευταία- στη μακραίωνη ιστορίατου

Παράλληλα βέβαια με τις εκδη-λώσεις στην πλατεία στη άκρη τουχωριού το στέκι των νέων η laquoΑπο-θήκηraquo είχε και αυτή τις δικές της καλ-λιτεχνικές δημιουργίες Πέντε ndash έξιμέρες το χρόνο ανοίγει όμως είναιαρκετές για να ανταγωνιστεί σε κέφικαι εξαλλοσύνη τα μεγαλύτερακλαμπ των Αθηνών Εξάλλου και ο ντιτζέϊ συναγωνίζεται επάξια τους επαγ-γελματίες του είδους στα μουσικάακούσματα Τρείς μέρες που λει-

τούργησε με κανονικό πρόγραμμαη διασκέδαση και οι χοροί έφτασανστο αποκορύφωμά τους Όμως αυτόπου είναι άξιο αναφοράς και τιμάειτους νέους του χωριού δεν είναιτόσο η χορευτική τους ικανότητα ήη ζωντάνια τους όσο η ευσυνειδη-σία τους στο καθάρισμα της laquoΑπο-θήκηςraquo μετά από κάθε βραδινό γλέν-τι

Όποιος ανοίγει την πόρτα της τηνεπόμενη μέρα -πριν έρθει το συ-νεργείο καθαριότητας- θα μείνει έκ-πληκτος από το θέαμα Στο πάτωμαπλαστικά ποτήρια χαρτοπετσέτεςκαι χυμένα ποτά σε σύνθεση λάσπηςκαρέκλες και πολυθρόνες σπρωγ-μένες όπου τύχει ποτήρια γυάλιναακουμπισμένα στα πιο απίθαναμέρη Στο μπαρ και στην κουζίναένας κακός χαμός με μπουκάλια καιποτήρια στον πάγκο και στους νε-ροχύτες και παρόμοια κατάστασηστην τουαλέτα με στοίβες τα χαρτιάυγείας

Κι όμως όλος αυτός ο χώρος θαανακαινιστεί χάρη στην εθελούσιαπροσφορά της Κατερίνας Ζουβέ-

λου της ξαδέλφης της Ιωάννας καιπολλών άλλων ακόμη ώστε το βρά-δυ τακτοποιημένος σκουπισμένοςκαι σφουγγαρισμένος να φιλοξενή-σει όλους όσοι αισθάνονται νέοι καιαντέχουν τα ντεσιμπέλ των και-νούργιων ηχείων Και αυτοί οι άν-θρωποι δεν έχουν μόνο να τακτο-ποιούν την laquoΑποθήκηraquo κάθε από-γευμα αλλά έχουν και την ευθύνη ναμεταφέρουν τα πράγματα που φυ-λάσσονται εκεί στην αρχή έξω απrsquoαυτήν και μετά το τέλος των εκδη-λώσεων μέσα

Είχα την χαρά αυτό το καλοκαί-ρι που έμεινα παραπάνω να συμμε-τέχω μαζί με αρκετούς φίλους στηναποκατάσταση και στο κλείσιμο τηςlaquoΑποθήκηςraquo Εκτός από τις τάβλεςκαι τις σιδεριές που χρησιμοποι-ούνται για τραπέζια στο πανηγύρι ηποσότητα των καρεκλών που έπρε-πε να μεταφερθούν ήταν τόσο με-γάλη που όπως είπε χαρακτηριστι-κά κάποιος φτάνουν για να καθίσουνlaquoκι αυτοί που έρχονται κι αυτοί πουδεν έρχονται στο χωριόraquo

Και αφού το στέκι των νέωνέκλεισε και οι εκδηλώσεις του πα-νηγυριού τέλειωσαν έπρεπε ναβρούμε κάτι άλλο για να διοχετεύ-σουμε την αδρεναλίνη μας Μιαβόλτα μέχρι το παλιό μοναστήριτης Παναγίας στη Σφυρίδα ήταν ότιέπρεπε για να γεμίσουν τα πνευμό-νια μας με καθαρό αέρα να ασκη-θούμε λίγο στο περπάτημα να δο-κιμάσουμε την ικανότητά μας στηνισορροπία περπατώντας στο στενόμονοπάτι με το ποτάμι να κυλάει στοβάθος της πλαγιάς και φυσικά νrsquoαπολαύσουμε ακόμα μια φορά τουπέροχο τοπίο που αντικρίζει κανείςόταν φτάσει στην είσοδο της εκ-κλησίας

Καμιά δεκαριά άτομα λοιπόνακολουθώντας το πιστοποιημένομονοπάτι που προς μεγάλη μαςχαρά διακρίνεται καθαρά ανάμεσαστους θάμνους στο πετρώδες έδα-φος και τα δέντρα ξεκινήσαμε Τε-τάρτη πρωί γιrsquo αυτό το εγχείρημα

Περάσαμε πρώτα απrsquo το καλύβιτου Ιωσήφ μετά από την βρύσητου laquoΓάβρουraquo και μετά από πεζο-πορία που μου φάνηκε μεγαλύτερηαπrsquo ότι θυμόμουν χωθήκαμε μέσαστο δάσος με τα έλατα Την δια-δρομή αυτή την θεωρώ απrsquo τις κα-

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20176

Και κλαμπ έχουμε και από dj σκίζουμε

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

Οι διαφορές μεταξύ των δη-μοσίων και των ιδιωτικώνυπαλλήλων -ακόμα και στον

καιρό της κρίσης που επικρατεί μιαισοπέδωση προς τα κάτωndash παρα-μένουν ακόμη σίγουρα πολλές Μιααπrsquo όλες είναι ότι ο ιδιωτικός υπάλ-ληλος δεν ξέρει -πότε ή ανndash θα πά-ρει την καλοκαιρινή του άδεια

Ευτυχώς στη δική μου εργασίατο ερωτηματικό είναι το laquoπότεraquo τοοποίο βέβαια δεν είναι απολύτωςγνωστό ακόμα και λίγες μέρες πρινξεκινήσει η laquoπρογραμματισμένηraquoάδεια Έτσι άλλες φορές ξεκουρά-ζομαι πριν τον Δεκαπενταύγουστοάλλες μετά και ενίοτε ndashόπως έτυχεφέτος- την εβδομάδα της Παναγίας

Επειδή λοιπόν έχω περάσει απrsquoόλες τις ημερομηνίες νομίζω ότι ηκαλύτερη άδεια ήταν η φετινή Βέ-βαια ήταν η καλύτερη περίοδος μετην προϋπόθεση ότι τα δέντρα στιςπλατείες και στον κεντρικό δρόμοτου χωριού θα ήταν καθαρισμένα καιασπρισμένα μέχρι της ΠαναγίαςΌμως αυτή η εκκρεμότητα φέτοςείχε τακτοποιηθεί Δύο συγχωριανοίμαζί με μια μικρή οικονομική ενί-σχυση από το Σύλλογο είχαν προ-σφέρει τα απαραίτητα χρήματα γιανα κοπούν τα κλαριά να ασπρι-στούν οι κορμοί των δέντρων καιακόμα να κοπούν τα χορτάρια σταπιο πολυσύχναστα καλντερίμια τουχωριού Και όπως κάθε χρόνο είχε γί-νει αμμοβολή στις βρύσες που είναιένα από τα σημεία αναφοράς τηςπλατείας

Πράγματι στο θέμα της καθα-ριότητας το χωριό ήταν σε πολύκαλύτερη κατάσταση από πέρσιΒέβαια και η προσωπική δουλειά δενέλειψε Ο Τρύφωνας που όταν προ-γραμματίσει κάτι δύσκολα το αλλά-ζει χωρίς να περιμένει κανέναν κα-θάρισε και άσπρισε τα δέντρα μπρο-στά από το σπίτι του όπως έκανε καιπέρσι

Έτσι λοιπόν αφού το διακόνημαμου ήταν τακτοποιημένο η άδειάμου ήρθε την καλύτερη περίοδο για-τί μπόρεσα να συνδυάσω μέρες έν-τασης αλλά και μέρες χαλάρωσης

Στις εκδηλώσεις του καλοκαιρι-ού φέτος δεν προβλεπόταν να γίνειτο laquoΑντάμωμαraquo Και οι λόγοι δενήταν τόσο οικονομικοί όσο το γε-γονός ότι η γιορτή της Παναγίας

έπεφτε Τρίτη και το προ-προηγού-μενο Σάββατο ήταν πολύ μακριά τοδε προηγούμενο πολύ κοντά

Επίσης μια άλλη αλλαγή πουπολύ συζητήθηκε ήταν ότι ανήμερατης γιορτής δεν θα γινόταν πανηγύριΗ απόφαση αυτή πάρθηκε από το δι-οικητικό συμβούλιο του Συλλόγουμε την αιτιολογία ότι η επόμενημέρα -Τετάρτη- ήταν εργάσιμη καιπολλοί δεν θα μπορούσαν να γλεν-τήσουν μέχρι τις πρωινές ώρεςόπως άρμοζε στην περίσταση

Δεν ξέρω πόσους ενόχλησε αυτήη καινοτομία πάντως οι διαμαρτυ-ρίες που έφτασαν στrsquo αυτιά μουήταν ελάχιστες Αντιθέτως πράγ-ματι κάποιοι εργαζόμενοι έφυγαν απrsquoτο χωριό ανήμερα της Παναγίας γιαεπαγγελματικούς λόγους Έτσι λοι-πόν οι εκδηλώσεις στα Μαγούλιαναέγιναν την Κυριακή με το λαϊκόγλέντι και την Δευτέρα με τα παρα-δοσιακά δημοτικά τραγούδια πουπρωτοστάτησε ο Τρύφωνας και η οι-κογένεια Γόντικα Ότι γίνεται κάθεχρόνο δηλαδή

Η συμμετοχή του κόσμου και

τις δύο βραδιές ήταν σημαντικήόμως η προσωπική μου άποψη είναιότι πέρσι -τουλάχιστον στο πανη-γύρι- υπήρχε περισσότερο κέφι καιπιο πολύ όρεξη για χορό Αυτό όμωςπου ήταν εντυπωσιακό και έγινε γιαπρώτη -και μάλλον τελευταία- φοράστο χωριό ήταν το κέτερινγκ της εκ-δήλωσης Οι σερβιτόροι με τουςάσπρους σκούφους όπως στα επί-σημα γεύματα σημαντικών εκδη-λώσεων ήταν κάτι που ο πλάτανος τοέβλεπε για πρώτη φορά -και ίσως τε-λευταία- στη μακραίωνη ιστορίατου

Παράλληλα βέβαια με τις εκδη-λώσεις στην πλατεία στη άκρη τουχωριού το στέκι των νέων η laquoΑπο-θήκηraquo είχε και αυτή τις δικές της καλ-λιτεχνικές δημιουργίες Πέντε ndash έξιμέρες το χρόνο ανοίγει όμως είναιαρκετές για να ανταγωνιστεί σε κέφικαι εξαλλοσύνη τα μεγαλύτερακλαμπ των Αθηνών Εξάλλου και ο ντιτζέϊ συναγωνίζεται επάξια τους επαγ-γελματίες του είδους στα μουσικάακούσματα Τρείς μέρες που λει-

τούργησε με κανονικό πρόγραμμαη διασκέδαση και οι χοροί έφτασανστο αποκορύφωμά τους Όμως αυτόπου είναι άξιο αναφοράς και τιμάειτους νέους του χωριού δεν είναιτόσο η χορευτική τους ικανότητα ήη ζωντάνια τους όσο η ευσυνειδη-σία τους στο καθάρισμα της laquoΑπο-θήκηςraquo μετά από κάθε βραδινό γλέν-τι

Όποιος ανοίγει την πόρτα της τηνεπόμενη μέρα -πριν έρθει το συ-νεργείο καθαριότητας- θα μείνει έκ-πληκτος από το θέαμα Στο πάτωμαπλαστικά ποτήρια χαρτοπετσέτεςκαι χυμένα ποτά σε σύνθεση λάσπηςκαρέκλες και πολυθρόνες σπρωγ-μένες όπου τύχει ποτήρια γυάλιναακουμπισμένα στα πιο απίθαναμέρη Στο μπαρ και στην κουζίναένας κακός χαμός με μπουκάλια καιποτήρια στον πάγκο και στους νε-ροχύτες και παρόμοια κατάστασηστην τουαλέτα με στοίβες τα χαρτιάυγείας

Κι όμως όλος αυτός ο χώρος θαανακαινιστεί χάρη στην εθελούσιαπροσφορά της Κατερίνας Ζουβέ-

λου της ξαδέλφης της Ιωάννας καιπολλών άλλων ακόμη ώστε το βρά-δυ τακτοποιημένος σκουπισμένοςκαι σφουγγαρισμένος να φιλοξενή-σει όλους όσοι αισθάνονται νέοι καιαντέχουν τα ντεσιμπέλ των και-νούργιων ηχείων Και αυτοί οι άν-θρωποι δεν έχουν μόνο να τακτο-ποιούν την laquoΑποθήκηraquo κάθε από-γευμα αλλά έχουν και την ευθύνη ναμεταφέρουν τα πράγματα που φυ-λάσσονται εκεί στην αρχή έξω απrsquoαυτήν και μετά το τέλος των εκδη-λώσεων μέσα

Είχα την χαρά αυτό το καλοκαί-ρι που έμεινα παραπάνω να συμμε-τέχω μαζί με αρκετούς φίλους στηναποκατάσταση και στο κλείσιμο τηςlaquoΑποθήκηςraquo Εκτός από τις τάβλεςκαι τις σιδεριές που χρησιμοποι-ούνται για τραπέζια στο πανηγύρι ηποσότητα των καρεκλών που έπρε-πε να μεταφερθούν ήταν τόσο με-γάλη που όπως είπε χαρακτηριστι-κά κάποιος φτάνουν για να καθίσουνlaquoκι αυτοί που έρχονται κι αυτοί πουδεν έρχονται στο χωριόraquo

Και αφού το στέκι των νέωνέκλεισε και οι εκδηλώσεις του πα-νηγυριού τέλειωσαν έπρεπε ναβρούμε κάτι άλλο για να διοχετεύ-σουμε την αδρεναλίνη μας Μιαβόλτα μέχρι το παλιό μοναστήριτης Παναγίας στη Σφυρίδα ήταν ότιέπρεπε για να γεμίσουν τα πνευμό-νια μας με καθαρό αέρα να ασκη-θούμε λίγο στο περπάτημα να δο-κιμάσουμε την ικανότητά μας στηνισορροπία περπατώντας στο στενόμονοπάτι με το ποτάμι να κυλάει στοβάθος της πλαγιάς και φυσικά νrsquoαπολαύσουμε ακόμα μια φορά τουπέροχο τοπίο που αντικρίζει κανείςόταν φτάσει στην είσοδο της εκ-κλησίας

Καμιά δεκαριά άτομα λοιπόνακολουθώντας το πιστοποιημένομονοπάτι που προς μεγάλη μαςχαρά διακρίνεται καθαρά ανάμεσαστους θάμνους στο πετρώδες έδα-φος και τα δέντρα ξεκινήσαμε Τε-τάρτη πρωί γιrsquo αυτό το εγχείρημα

Περάσαμε πρώτα απrsquo το καλύβιτου Ιωσήφ μετά από την βρύσητου laquoΓάβρουraquo και μετά από πεζο-πορία που μου φάνηκε μεγαλύτερηαπrsquo ότι θυμόμουν χωθήκαμε μέσαστο δάσος με τα έλατα Την δια-δρομή αυτή την θεωρώ απrsquo τις κα-

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20176

Και κλαμπ έχουμε και από dj σκίζουμε

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 7

λύτερες που έχω κάνει αν και σε κά-ποια σημεία είναι λίγο επικίνδυνη

Αν δεν ήταν μαζί μας ο Πέτροςμία συνοδοιπόρος θα βρισκότανσίγουρα κάποια φορά απrsquo όσες πα-ραπάτησε στο βάθος της πλαγιάς ναδροσίζεται στα νερά του ποταμούκαι να περιμένει το βράδυ να τηνεπισκεφτούν τα αγριογούρουνα καιτα καβούρια

Το μονοπάτι όσο περνούν ταχρόνια γίνεται όλο και πιο στενόαφού δεν περπατιέται και οι βροχέςκατεβάζουν χώμα Επίσης σε κάποιοσημείο ένα μεγάλο έλατο από τηνπάνω μεριά του μονοπατιού είχε ξε-χωθεί μαζί με τις ρίζες του και είχεκλείσει την διέλευση Ηλικιωμένοςάνθρωπος ή ζώο θα είναι πολύ δύ-σκολο να περάσει από κει

Ας ελπίσουμε ότι τον χειμώνα οΚωστής Κόλλιας θα περάσει και θrsquoανοίξει τον δρόμο Με όλες αυτές τιςαπρόσμενες δυσκολίες φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μια μικρήστάση στο πλάτωμα να πάρουμεμια ανάσα κι αρχίζουμε νrsquo ανεβαί-νουμε τα σκαλιά που οδηγούν στηνεκκλησία

Αυτός ο χώρος για μένα πάνταήταν μυστηριώδης Το ένα επίπεδοδιαδέχεται το άλλο σκάλες παλιέςχώροι μικροί πόρτες κλειστές οβράχος πάνω από το κεφάλι σουμου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκο-μαι σε σπηλιά ανεξερεύνητη καικάπου θα ανακαλύψω μια και-νούργια κρύπτη που θα μας βγάζεισε άλλο δωμάτιο

Δεν θυμάμαι αν καταφέραμε ναθυμιατίσουμε όμως καθίσαμε αρ-κετή ώρα προσπαθώντας να δια-κρίνουμε τις θολές εικόνες Αγίωνπάνω στα βράχια

Όταν προσκυνήσαμε κι ολο-κληρώσαμε την παρατήρηση των ει-κόνων βγήκαμε έξω για να απο-λαύσουμε το τοπίο και να τραβή-ξουμε τις απαραίτητες αναμνηστι-κές φωτογραφίες Όμως γρήγορακατεβήκαμε γιατί η πεζοπορία κι οκαθαρός αέρας μας άνοιξαν τηνόρεξη και το ρίξαμε στο φαγητό μεβουλιμία Ναrsquo ναι καλά η Χριστίνα καιη Αλεξία που με τα αυγά τις ντο-μάτες το ψωμί τις μπανάνες κι ένασωρό άλλα πράγματα μας έκανανκαι χορτάσαμε

Μετά το πρόχειρο φαγητό ακο-λούθησε λίγη ώρα χαλάρωσης καιπερισυλλογής Με τα μάτια κλει-στά προσπαθήσαμε να διώξουμεαπό το μυαλό μας ότι σκεφτόμα-σταν και να ακούσουμε τους ήχουςτης φύσης Απrsquo όλη την παρέα μόνοένας δεν συμμετείχε σrsquo αυτό το πρό-γραμμα που κράτησε περίπου δε-

καπέντε λεπτά Καθισμένος παρά-μερα προτίμησε να απολαύσει ένατσιγάρο καθώς τόσος καθαρός αέ-ρας ήταν πολύ βαρύς για έναν Αθη-ναίο

Μετά από αυτήν την ωραία χα-λάρωση συνεχίσαμε τον δρόμομας για το μοναστήρι της ΚερνίτσαςΑυτή την διαδρομή πρώτη φοράτην έκανα και μάλλον δεν έχει νόη-μα να την ξανακάνω Όταν μετάαπό λίγο βγήκαμε από το ελατόδα-σος το τοπίο ήταν πολύ γνώριμο καικαθόλου ειδυλλιακό Έμοιαζε σαννα περπατάς στα χωράφια κοντάστον Αϊ ndash Νικόλα

Κάποια στιγμή αφού είχαμε αρ-χίσει να κουραζόμαστε φτάσαμεεπιτέλους στο μοναστήρι Μετά τηνπροσκύνηση των εικόνων ένα πο-τήρι νερό μια καρέκλα και λίγα

λουκούμια ήταν ότι έπρεπε για ναανακτήσουμε τις δυνάμεις μας Όσογια την επιστροφή στο χωριό οιαρχηγοί της αποστολής είχαν ήδηπροβλέψει Δύο αμάξια ήδη κατευ-θύνονταν προς την Κερνίτσα γιανα παραλάβουν τους οδοιπόρους

Το Βατερλό στο μπάσκετΌμως η Τετάρτη ήταν μια μέρα πουείχε παραπάνω από εικοσιτέσσε-ρις ώρες Τα γεγονότα διαδέχονταντο ένα το άλλο Στα Μαγούλιανα μεί-ναμε όσο χρειαζόταν για να φάμεκαι να ξεκουράσουμε λίγο τα κου-ρασμένα πόδια μας Το απόγευμαείχε μπάσκετ three-on-three στηνΝυμφασία

Ο Άγγελος που σαν πρόεδρος ταμαθαίνει όλα εντόπισε την ανακοί-νωση στο κινητό του και έσπευσεεγκαίρως να δηλώσει συμμετοχή Ταμέλη της ομάδας δεν ήταν δύσκο-λο να βρεθούν Συγγενολόιhellip Αλε-ξόπουλων και ο φτωχός laquoσυγγε-νήςraquo (ο γράφων)

Όταν φτάσαμε στο γήπεδο τουμπάσκετ λίγο έξω από το χωριό οκόσμος ήταν ήδη μαζεμένος αλλάυπήρχε μεγάλη σύγχυση Οι παρέ-ες των ντόπιων εκείνη την ώρασχηματίζονταν σε ομάδες όχι σανεμάς που είχαμε κατέβει οργανω-μένοι με σύνθεση και με σύστημα

Αυτό το γεγονός μας ευνόησεκαι παίξαμε μεταξύ μας ένα μονόπου κατατρόμαξε τους πιθανούςαντιπάλους Τα καλάθια έπεφτανβροχή και η ευστοχία μας άγγιζε το100 Όταν σε λίγο έγινε η κλήρω-ση και είδαμε τους αντιπάλους μαςαρχίσαμε περιχαρείς να σκεφτόμα-

στε πως με μια ευνοϊκή κλήρωση εύ-κολα θα φτάναμε στον τελικό Εί-χαμε να αντιμετωπίσουμε μια κο-πέλα γυμνασίου ένα αγόρι κι ένα κο-ρίτσι Λυκείου και τον πατέρα τουςπου ήταν γύρω στα πενήντα

Για μας το πρόβλημα δεν ήταν οιαντίπαλοι ήταν ότι είχαμε να παί-ξουμε μπάσκετ ατομικά πάνω απόπέντε χρόνια και μαζί πάνω από εί-κοσι Και τελικά αφού δεν μπορέ-σαμε να θυμηθούμε ούτε το μπά-σκετ ούτε τους συνδυασμούς hellipχά-σαμε Και το χειρότερο ήταν ότι γιανα αποκλειστούμε εντελώς έπρεπενα παίξουμε ακόμα ένα παιχνίδι μεμια πιο εύκολη ομάδα που αποτε-λούνταν από ένα παιδί Δημοτικούδύο μαθητές Γυμνασίου κι έναν ει-κοσιπεντάχρονο Και το χείριστοήταν ότιhellip ξαναχάσαμε

Κι όμως η Τετάρτη δεν είχε ακό-μα τελειώσει Ο Ολυμπιακός έπαιζεπροκριματικά για την Ευρώπη Τοlaquoτσιπουράδικο του Παντελήraquo στηνΒυτίνα γέμισε ασφυκτικά Όλοι οιποδοσφαιρόφιλοι των Μαγουλιά-νων μαζεύτηκαν εκεί για τον αγώναΕξάλλου στο χωριό δεν υπάρχειδημόσια τηλεθέαση Ο καφετζήςείναι συνειδησιακά εχθρός της τη-λεόρασης πόσο μάλλον της συν-δρομητικής

Η ψυχολογία μου βέβαια ήτανστο ναδίρ Ντρεπόμουν να κοιτάξωάνθρωπο στα μάτια αν και ήμουν ολιγότερο υπεύθυνος για τις ήττεςαφού είχα παίξει ελάχιστα Αλλά κιαυτά τα λίγα λεπτά ήμουν απογοη-τευτικός Ήταν τόσο μεγάλη η στε-νοχώρια μου που δεν έφυγε ακόμακαι μετά τη λήξη του αγώνα που

βρήκε τον Ολυμπιακό να πετυχαίνειτο γκολ της νίκης στο τελευταίολεπτό της αναμέτρησης

Εκείνη την στιγμή το μαγαζί τουΠαντελή θύμισε θύρα 7 από τις ζη-τωκραυγές και τις επιδοκιμασίεςΟ μόνος που δεν σηκώθηκε να πα-νηγυρίσει ήταν ο Χρήστος του Βαγ-γέλη γιατί όπως μου είπε laquoόταντρώω δεν σηκώνομαι από το τρα-πέζιraquo

Μετά απrsquo αυτή την ημέρα με τατόσο έντονα και ποικίλα συναισθή-ματα οι επόμενες τρεις μέρες της πα-ραμονής μου στο χωριό κύλησαν μεψυχική ηρεμία Αφού αποδειχθή-καμε άχρηστοι ως αθλητές πιάσα-με τον κασμά και γίναμε αγρότεςΑποφασίσαμε να τιμωρήσουμε τονεαυτό μας φυτεύοντας ρίγανη σrsquoένα μικρό μποστάνι του αείμνη-στου μπάρμπα-Λάμπη του ΠολίτηΞεχερσώσαμε σβαρνίσαμε σκά-ψαμε ξεσβωλιάσαμε το χώμα και τέ-λος σπείραμε τους μικροσκοπικούςσπόρους της ρίγανης

Μέχρι τώρα οι κόποι μας έχουνπάει χαμένοι αλλά δεν απογοη-τευόμαστε Η ελπίδα μας θα πεθά-νει αφού λιώσουν τα χιόνια Εξάλλουαυτό το καλοκαίρι οι δραστηριό-τητές μας γενικά δεν στέφθηκαν μεεπιτυχία

Στο ίδιο κλίμα ήταν και η εξόρ-μησή μας στο Λούσιο για καβούριαΑφού δυσκολευτήκαμε να βρούμετο σημείο απόβασης μετά από δύοώρες περίπου τσαλαβουτήματα κα-ταφέραμε να μαζέψουμε 22 κα-βούρια Γυρνώντας στο χωριό ένατμήμα της ομάδας σταμάτησε στοΠετροβούνι Αφού βρήκαν ακόμαλίγα καβούρια και μερικές χιλιάδεςσκνίπες γύρισαν στο χωριό γεμάτοιεξανθήματα

Βέβαια στα καβούρια δεν με-τράει η ποσότητα Δεν τα τρως γιανα χορτάσεις αλλά για τη νοστιμιάτους Και δύο να φας μπορείς να τααπολαμβάνεις για περίπου μισήώρα

Μrsquo αυτό τον τρόπο λοιπόν ολο-κληρώθηκε κι αυτό το καλοκαίριστα Μαγούλιανα Είναι άγνωστο ανκατά την διάρκεια του χειμώνα κα-ταφέρω να έρθω και πάλι Οι εξελί-ξεις πάντως δεν λείπουν Υπάρχει με-γάλη κινητικότητα και στο Σύλλογοκαι στο θέμα του καφενείου

Μακάρι όλες αυτές οι ανακατα-τάξεις να βγουν σε καλό Εύχομαιόταν θα επισκεφθώ και πάλι το χω-ριό να λειτουργεί κανονικά το κα-φενείο το τζάκι η τηλεόραση και οιξενώνες

ΓένοιτοΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20178

Λίγο πριν φύγει το 2017 θεω-ρούμε ότι είναι τιμή και κα-θήκον όλων των συμπατριω-

τών μας να αφιερώσουμε λίγο απότο χρόνο μας προκειμένου να θυ-μηθούμε το έργο του πατρός Θεο-δώρου Κονδύλη διατελέσαντοςεπί σαράντα συναπτά έτη εφημε-ρίου του χωριού μας

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικότης εφημερίας του από την εποχήπου πήρε την απόφαση να αφιε-ρώσει τη ζωή του στην υπηρεσίατου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Οπατήρ Θεόδωρος αποφάσισε ναιερωθεί σε ηλικία 46 ετών μετάαπό δική του απόφαση και με τη συ-ναίνεση της συζύγου του πρεσβυ-τέρας Μαρίας αλλά και με την προ-τροπή και αποδοχή όλων των συμ-πατριωτών του

Η χειροτονία του σε διάκονο τονπρώτο βαθμό της ιεροσύνης έγινεαπό τον μακαριστό μητροπολίτηΓόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρόΘεόφιλο στις 14 Σεπτεμβρίου 1976στην ιερά μονή Κερνίτσας κατά τηδιάρκεια της θείας Λειτουργίας τουΤιμίου Σταυρού Ακολούθησε με ευ-λογία του σεβασμιωτάτου Μητρο-πολίτη η παραμονή του στην ιεράμονή του Τιμίου Προδρόμου στηΔημητσάνα προκειμένου να εν-τρυφήσει τα θέματα της ιερωσύνηςμαζί με άλλους νεοχειροτονηθέντεςτότε ιερείς της μητροπόλεως σε ένακατανυκτικό και ασκητικό περι-βάλλον με θαυμάσιους δασκάλουςόπως τον σημερινό μητροπολίτηΣπάρτης κκ Ευστάθιο και άλλουςπολλούς Την 1η δε Οκτωβρίου1976 στην ίδια ιερά μονή στο πα-ρεκκλήσιο του Αγίου ΑθανασίουΧριστιανουπόλεως χειροτονήθη-κε πρεσβύτερος Τον Δεκέμβριοτου ιδίου έτους διορίστηκε εφημέ-ριος στην ενορία του Τιμίου Προ-δρόμου Μαγουλιάνων

Κατόπιν σπούδασε για δύο έτηστην Ιερατική Σχολή Καλαμάταςενώ κάθε Σάββατοκύριακο ερχότανστο χωριό για να εκτελέσει τα λει-τουργικά του καθήκοντα Ήταν δύ-σκολα χρόνια για τον ίδιο και την οι-κογένειά του δεδομένου ότι ο ίδιοςδεν διέθετε ιδιωτικό μέσο μετακί-νησης τα δε τρία ανήλικα παιδιάτου σπούδαζαν στο γυμνάσιο - λύ-κειο της Βυτίνας ενώ η πρεσβυτέ-ρα μόνη της στο χωριό είχε ανα-λάβει τη φροντίδα της οικογένειαςκαι του σπιτιού

Τελείωσε όμως αισίως όλη αυτήη ευλογημένη προσπάθεια και ο πΘεόδωρος επέστρεψε στο χωριό τοοποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ πα-ρόλο που είχε προτάσεις να φύγειγια να συμπαρασταθεί στα παιδιάτου που σπούδαζαν στην Αθήνα

Όσον αφορά το έργο που προ-σέφερε ως εφημέριος στην ενο-ρία ο π Θεόδωρος ως λειτουργόςεκτελούσε τα ιερατικά του καθή-κοντά του και προσέφερε τις υπη-ρεσίες του αδιάκοπα και ακούρα-στα χωρίς να φεισθεί χρόνου καικόπων παράλληλα με τις οικογε-νειακές του υποχρεώσεις με τηβοήθεια και υποστήριξη πάντα τηςπρεσβυτέρας η οποία είχε αφιε-ρώσει και αυτή τη ζωή της προ-σφέροντας τα πάντα για την υπο-στήριξη του συζύγου της στηνάσκηση των καθηκόντων του Πα-ράλληλα δε με τα λειτουργικά τουκαθήκοντα απασχολείτο ως αγρό-

της δίνοντας μέχρι τη συνταξιο-δότησή του το καλό παράδειγματης φιλοπονίας και της αποφυγήςτης αργίας αφού laquoαργία μήτηρ πά-σης κακίαςraquo όπως τόνιζε

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά τουοι τρεις μεγάλοι ιεροί ναοί του πρώ-του μισού του 19ου αιώνα πουκοσμούν τα Μαγούλιανα καθώςκαι τα ξωκλήσια του χωριού είχανπαραμεληθεί αρκετά καθότι η ενο-ρία είχε μείνει για αρκετό χρόνο χω-ρίς μόνιμο ιερέα (ο αείμνηστος πΠαναγιώτης Σμαΐλης είχε μετατεθείστην Αθήνα το 1973 και εξυπηρε-τούσε το χωριό ο γέροντας ιερέαςπ Θοδωρής από το Πυργάκι)

Το πρώτο του μέλημα ήταν ναπροβεί στις αναγκαίες επισκευέςτων εκκλησιών και εξωκκλησιών(αλλαγές στις στέγες επισκευέςστα καμπαναριά διαμόρφωση τωνπροαύλιων χώρων συντήρηση κου-φωμάτων καθαρισμό του εσωτε-ρικού των ναών από την υγρασίαβαψίματα των τοίχων και των κου-φωμάτων κλπ) Εργασίες οι οποί-ες διήρκεσαν πολλά χρόνια καιπραγματοποιήθηκαν με αγαστήσυνεργασία με τα εκάστοτε μέλητου εκκλησιαστικού συμβουλίουτης ενορίας και με τη βοήθεια υλι-κή οικονομική και συχνά χειρωνα-κτική όλων των συμπατριωτών τηςημεδαπής αλλά και την αμέριστη οι-κονομική συμπαράσταση εκείνωντης αλλοδαπής

Αργότερα με ενέργειές του έγι-νε και ο καθαρισμός του μοναδικού

τέμπλου του Ι Ν Κοιμήσεως της Θε-οτόκου η τοποθέτηση αλεξικέ-ραυνων στα καμπαναριά και η στε-ρέωση των θεμελίων (laquoδέσιμοraquo)του εξωκκλησίου της Αγίας Παρα-σκευής Κορφοξυλιάς Ομοίως έγι-νε με τη συνδρομή των αρμόδιωντοπικών αρχών η διάνοιξη δρό-μων προς τα ιερά εξωκκλήσια τουΓενεσίου της Θεοτόκου στο Πε-τροβούνι του Αγίου Νικολάου τουΝέου του Αγίου ΜεγαλομάρτυραΓεωργίου στο Κάστρο και της ΑγίαςΠαρασκευής στην Κορφοξυλιά

Επίσης εγκατέστησε κεντρικήθέρμανση με καλοριφέρ στον κεν-τρικό ενοριακό ναό του Τιμίου Προ-δρόμου καθώς και συστήματα συ-ναγερμών σε εκκλησίες του χωριούΤελευταία προχώρησε στην αλλα-γή όλων των παραθύρων του ναούτου Τιμίου Προδρόμου Πραγμα-τοποίησε δε αρχικά τη διακόσμη-ση και αργότερα την αγιογράφησητου ιδίου ναού από την αγιογράφοπρεσβυτέρα Παναγιώτα Κόλλιασύζυγο του Μαγουλιανίτη ιερέα πΝικόλαου Κόλλια και προέβη στηνκαταγραφή και συντήρηση παλαι-ών εικόνων και άλλων ιερών κει-μηλίων των ναών

Επί των ημερών του αποπερα-τώθηκε και εγκαινιάσθηκε από τομακαριστό μητροπολίτη κυρό Θε-όφιλο στις 27 Ιουλίου 1993 τοεξωκκλήσι των Αγίων Πάντων στοΣανατόριο Συνεργάσθηκε δε μετις δημοτικές αρχές για τη μετα-φορά του Κοιμητηρίου από τον πε-

ρίβολο του ιερού ναού της Κοιμή-σεως της Θεοτόκου σε νέο χώροστην είσοδο του χωριού που άρχι-σε να λειτουργεί το 2007

Ιδιαίτερης μνείας αξίζει το γεγο-νός ότι ο π Θεόδωρος παρά τοπροχωρημένο της ηλικίας του και τοβεβαρημένο της υγείας του δενεφείσθη κόπων και με συνεχείςπροσπάθειες κατάφερε και θεμε-λιώθηκε και αποπερατώθηκε στουςδύσκολους καιρούς της οικονομικήςκρίσης ο ιερός ναός των ΑγίωνΔώδεκα Αποστόλων και Παμμεγί-στων Ταξιαρχών στην είσοδο τουνέου Κοιμητηρίου με την ευγενικήπροσφορά του μέγα ευεργέτη μα-καριστού πλέον ΑπόστολουΜπουρνά και των συμπατριωτώνμας αλλά και φίλων των Μαγου-λιάνων ο οποίος εγκαινιάσθηκεστις 12 Ιουλίου 2015 από τον νυνμητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα-λοπόλεως κκ Ιερεμία

Ο π Θεόδωρος αξιοποίησε προςόφελος της Εκκλησίας την ακίνητηπεριουσία της προβαίνοντας στηνενοικίαση των οικιών και των βο-σκοτόπων της και μόνος του μέχριτα τελευταία χρόνια τηρούσε όλα ταβιβλία της ενορίας (ισολογισμούςαπολογισμούς εσόδων εξόδωνμυστηρίων ακολουθιών και λοι-πών πράξεων) προκειμένου ναμην επιβαρυνθεί η ενορία με άλλαέξοδα

Ο παπα-Θόδωρος προσέφερε μεζήλο και αυταπάρνηση όλο τονεαυτό του στην υπηρεσία της Εκ-

κλησίας Ποτέ δεν εγκατέλειψε τονΑγιάννη ακόμα και όταν για πρώ-τη φορά έπαθε εγκεφαλικό (1η Νο-εμβρίου 2001) επέστρεψε στα κα-θήκοντά του όταν συνήλθε και με τηβοήθεια της Παναγίας και τουΑγιάννη όπως λέει λειτούργησεπάλι τα Χριστούγεννα του ίδιουέτους

Ελάχιστες φορές πήρε την άδειαπου δικαιούτο κατrsquo έτος και μόνοεφόσον υπήρχε απόλυτος ανάγκηγια οικογενειακούς λόγους ή για λό-γους υγείας απουσίασε από τηνενορία του Υπήρξε αυστηρός καιτυπικός τόσο στις συναλλαγές τουόσο και στα καθήκοντά του αλλάσυγχρόνως και προσιτός στην επι-κοινωνία του με τους ενορίτες του

Η καμπάνα ποτέ δεν έπαψε ναχτυπά κάθε απόγευμα για την ακο-λουθία του Εσπερινού και το πρωίκάθε Κυριακής και κάθε μεγάληςγιορτής για την τέλεση της θείαςΛειτουργίας Πάντρεψε και βάπτισεπολλούς συγχωριανούς δύο γενεώνκαι βέβαια μνημόνευσε και μνη-μονεύει τις ψυχές όλων των προ-αναπαυσαμένων πατέρων και αδελ-φών

Αδιάλειπτη προσφοράΤην Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007 οσεβασμιότατος μητροπολίτης τηςιεράς μητροπόλεώς μας κκ Ιερε-μίας κατά τη διάρκεια της θείας Λει-τουργίας στον Ι Ν Κοιμήσεως τηςΘεοτόκου χορήγησε στο παπα ndashΘόδωρο το οφίκιο του Οικονόμουκαι στη συνέχεια του Πρωτοπρε-σβύτερου για την υπερτριακοντα-ετή αδιάλειπτη προσφορά του στηνεκκλησία γενικά και στο χωριό μαςειδικότερα

Ο πατήρ Θεόδωρος έχει προ-σφέρει παράλληλα και για τουλά-χιστον τριάντα χρόνια τις υπηρεσίεςτου και στην ενορία του Αγ Γεωρ-γίου Λάστας όπου πέραν των ενο-ριακών καθηκόντων σε συνεργασίαμε το εκκλησιαστικό συμβούλιοκαι τους απανταχού Λασταίους καιφίλους της Λάστας προέβη επίσηςσε έργα συντήρησης και επισκευήςτων ιερών ναών του χωριού

Η ανησυχία του για την ύπαρξηδιαδόχου στην Ενορία είχε αίσιο τέ-λος αφού με εντολή του σεβα-σμιωτάτου μητροπολίτη μας ορί-σθηκε ο π Εμμανουήλ Πετράκης ναυπηρετεί πλέον ως εφημέριος τωνΜαγουλιάνων ο οποίος έχει κερδί-σει την αγάπη και τη στήριξη τόσοτου π Θεοδώρου όσο και των συγ-χωριανών μας

Την Κυριακή μάλιστα στις 8 Οκτω-βρίου 2017 έγινε η παράδοση απότον παπα-Θόδωρο και αντίστοιχα ηπαραλαβή της Ενορίας από τοννέο ιερέα μας π Εμμανουήλ οοποίος ευχόμαστε να έχει μια μακράκαι καρποφόρα πορεία ως εφημέ-ριος του χωρίου μας συνεχίζονταςτο πλούσιο έργο του προκατόχουτου

Στον πατέρα Θεόδωρο συνταξι-ούχο πλέον από τον Σεπτέμβριο2016 ευχόμαστε να έχει μακροη-μέρευση και υγεία να χαρεί την οι-κογένειά του τους συγγενείς καιτους φίλους του και να εξακολουθείνα προσφέρει με την προσευχήτου πλέον για όλους τους συγχω-ριανούς και φίλους των Μαγουλιά-νων

Σαράντα χρόνια δίπλα στο ποίμνιο Ο παπα-Θεόδωρος Κονδύλης προσέφερε με ζήλο και αυταπάρνηση όλο τον εαυτό του στην υπηρεσία της εκκλησίας και του χωριού

Ο παπα-Θόδωρος παρέδωσε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου την ενορία στο νέο ιερέα μας π Εμμανουήλ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 9

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Ήτανε λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικάπου όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τηγη και προσπαθούσαν να κόψουν το

τεράστιο δέντρο που την κράταγε Παραμο-νές Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο ανέ-βαιναν στη γη και μαγάριζαν τα φαγητά καιτα γλυκά των ανθρώπων για να γελάνε Έμε-ναν μέχρι την πρωτάγιαση και τότε μετάτον αγιασμό των υδάτων γεμάτα τρόμο λέ-γανε laquoΦύγετε να φύγουμε γιατί έρχεται οτουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και μετη βρεχτούρα τουraquo

Όταν επέστρεφαν το δέντρο είχε θρέψει κιέτσι άρχιζαν το πριόνισμα από την αρχήΔεν κατάφεραν ποτέ στο πέρασμα των χρό-νων να γκρεμίσουν τη γη (κάτι που κατάφε-ραν με άλλους τρόπους οι άνθρωποι) Κάθεχρόνο όμως το δωδεκαήμερο περιμέναμε απότο τζάκι να μπουν στα σπίτια μας κάτι ψηλοίμαυριδεροί ισχνοί άσχημοι με τριχωτό σώμακαι άγρια μάτιαhellip οι καλικάτζαροι

Μπαίνανε από το τζάκι γιατί τους προσέλ-κυε η μυρωδιά από τις τηγανίδες και κάνανεπειράγματα και ζημιές

Δεν τους είχα βέβαια δει ποτέ όταν ήμουνπαιδί Άκουγα όμως από τις διηγήσεις και τουςσχημάτιζα στο παιδικό μυαλό μου Δεν είχανκαι μεγάλο περιθώριο στα σπίτια μας στο χω-ριό να κάνουν και πολλές ζημιές

Τα υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σερβίτσιαμας ήταν άθραυστα Φαγητά δεν περίσσευαννα μας τα μαγαρίσουν Είμαστε μεγάλη φα-μίλια Το τρώγαμε όλο μας το φαΐ Τους κου-ραμπιέδες που έφτιαχνε η μάνα για τις γιορ-τές φαίνεται ότι τους πείραζαν λίγο γιατί ταπαιδικά μας δαχτυλάκια ακούμπαγαν πάνωτους και γλύφαμε τη ζάχαρη Τότε τα καλι-κατζαράκια ήταν σύμμαχοί μας Τα χρησιμο-ποιούσαμε σαν άλλοθι Ίσως και το γλυκότριαντάφυλλο της γιαγιάς στο ντουλάπι να τοπείραζαν λίγο γιατί το βαζάκι έμενε μισό Τουςάρεσε φαίνεται

Όταν όμως ακούγαμε ότι έλεγαν Αρορίτεςείμαστε αραρά γυρεύουμε τηγανίδες θέλο-

με τα παιδιά τα παίρνουμε ή το (γ)κούρο ή τη(γ)κότα ή θα σπάσαμε τη(μ)πορταhellip

Εκεί λίγο σκιαζόμαστε είχαμε το νου μαςhellipΜεγαλώνοντας έμαθα από τους λαογρά-

φους ότι θεωρούν τους καλικάτζαρους από-γονους του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και τωνσυνοδών του (των σατύρων) που πηδήσανεαπό τη μυθολογία στη χριστιανική παράδο-ση Σε διάφορες περιοχές παρουσιάζονται μεένα σωρό ονόματα Στη Μάνη έχουν τα τσι-λικρωτά στην Κρήτη τα καρακαντζόλια αλ-λού τους αναφέρουν σαν λυκοκαντζαραί-ους σκαλικαντζέρια καρκαντζέλια κωλο-βελόνηδες πλανηταρούδια κάηδες παγα-νάhellip

Οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορουςτρόπους κατά περιοχή εξορκισμούς να εξο-λοθρεύσουν τις βλαπτικές τους συνέπειες

Οργιάζει η λαϊκή φαντασίαΣτην Κρήτη υπήρχε παράδοση πως τα παιδιάπου γεννιούνται τα Χριστούγεννα (άρα ησύλληψή τους έγινε τη μέρα του Ευαγγελι-σμού άρα απαγορευμένη μέρα) μεταμορ-φώνονται την παραμονή των Χριστουγέννωνσε καρακατζόληδες και την ημέρα του αγια-σμού των υδάτων ξαναγίνονται άνθρωποι καιαυτό συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν

Στη βόρεια Ελλάδα οργιάζει η λαϊκή φαν-τασία Καλικάντζαροι αλωνίζουν από τα Χρι-στούγεννα μέχρι τα Φώτα που τα νερά είναιαβάφτιστα Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταιφοράνε τομάρια ζώων οπλίζονται γυρίζουναπό γειτονιά σε γειτονιά τραγουδούν Πει-ράζονται μαζεύουν δώραhellip Είναι οι μωμό-γεροι

Στην Καστοριά 6 7 και 8 Γενάρη συντροφιέςμεταμφιεσμένων συμμετέχουν σε Διονυσια-κό ξεφάντωμα με λαϊκά όργανα παραδοσιακάακούσματα λατρευτικές εκδηλώσεις που έρ-χονται από το παρελθόνhellip Είναι τα ραγκου-τσάρια

Στο Τυχερό του Έβρου έχουν έθιμο το laquoτσι-τσίraquo που συνδέεται με τον ερχομό των καλι-καντζάρων Παρουσιάζονται σαν πολύ με-γάλες γάτες που κάνουν την εμφάνισή τους

παραμονή των Χριστουγέννων και προκαλούνζημιές στα σπίτια Ανήμερα οι καμπάνες ση-μαίνουν το τέλος της κυριαρχίας τους Τα παι-διά γυρνάνε το χωριό κρατώντας στα χέρια τοτσατάλι μια βέργα με διχάλα στο ένα άκρο κιένα ταψί μέσα στο οποίο συγκεντρώνουν ταφιλέματα Τραγουδάνε laquoΤσιτσί κολουντρίχάπε ντέρε σε ιγκούδιν Τσιτσί κολουντρίανοίξτε την πόρτα γιατί ξημέρωσεraquo

Όσοι δεν άνοιγαν τιμωρούνταν με τη με-ταφορά κάποιου αντικειμένου από την αυλήτους στο δρόμο ή στην πλατεία του χωριού

Στην Ήπειρο κρατάνε ένα κλαδί από πουρ-νάρι στο χέρι όταν επισκέπτονται φίλους ή γει-τόνους που το ανάβουν στο δρόμο γεμίζουνφως τα σκοτεινά σοκάκια κι έτσι δεν συναν-τάνε μπροστά τους τα καλικαντζάρια

Παραπέμπει το έθιμο στους βοσκούς πουεπισκέφτηκαν τη φάτνη του Χριστού και γιανα βρουν το δρόμο άναβαν πουρνάρια

Στη Μακεδονία το πιο χοντρό το πιο γερόξύλο πεύκο και ελιά το μετέφερε στο σπίτι οσπιτονοικοκύρης παραμονή Χριστουγέννωνθα έκαιγε όλο το δωδεκαήμερο κι έτσι ηστάχτη του θα προφύλασσε το σπίτι από κάθεκακό Ήταν το λεγόμενο Χριστόξυλο

Σήμερα στις πόλεις μας δεν ξέρω αν έρ-χονται καλικάντζαροι το δωδεκαήμερο αλλάαν δεχτώ τις βλαπτικές τους συνέπειες όπωςλέει η παράδοση μάλλον κυκλοφορούν τώραπια σε καθημερινή βάση

Μπαίνουν δυστυχώς στα σπίτια μας όχι πιααπό τις καμινάδες αλλά από τις πόρτες μαςτις σφιχταμπαρωμένες Δεν τους τραβάει η μυ-ρωδιά από τις τηγανίδες αλλά μαγαρίζουν ότιυπάρχει στα νοικοκυριά μας Οι καλικάντζα-ροι της παράδοσης φεύγανε μπροστά στηναγιαστούρα του παπά σήμερα κανένας φό-βος δεν τους εμποδίζει και έτσι αλωνίζουνεστην καθημερινότητά μας

Εύχομαι σε όλους μας να μην έχουμε τέτοιασυναπαντήματα και στις καρδιές μας ναυπάρχει το αναμμένο πουρνάρι που να διώ-χνει από το διάβα μας όλα τα παγανά και ναμας οδηγεί στη φάτνη στο φως στο Χριστό

Όταν στο σχολείο έβαζανέκθεση με θέμα laquoΤο χω-ριό μουraquo ή laquoΠώς τα πέ-

ρασα το καλοκαίριraquo ποτέ δεν μι-λούσα για τα Μαγούλιανα ΤαΜαγούλιανα ήταν το δικό μουχωριό και το έκρυβα Ήταν τοδικό μου μυστικό ο δικός μουκρυφός παράδεισος που δενέπρεπε να μαθευτεί λες και η τυ-χόν γνωστοποίησή του θα έκλε-βε κάτι από την απίστευτη ομορ-φιά του

Ήταν εκεί που ανυπομονούσανα πάω όταν έκλειναν τα σχο-λεία εκεί που ο πατέρας μαςμάς παρατούσε για κανά δίμηνοκι ερχόταν να μας πάρει τέλοςΑυγούστου αλλά εμείς πια δενείμαστε ίδια είμαστε γεμάταχαρά ηρεμία και αγαλλίαση

Ναι Τούτος ο ευλογημένοςτόπος ήταν το δικό μας μέροςανάπλασης των ψυχών μας τολιμάνι μας σε καιρούς πόνουκαι ταραχής το καταφύγιό μαςΑυτή η αίσθηση του πρωτοαν-τικρίσματος του λίγες στροφέςμετά το Πετροβούνιhellip Ωραία Τοχωριό μας είναι ακόμα εδώ μέσαστα έλατα χωμένο στην πλαγιάανέγγιχτο από το χρόνο και τιςφουρτούνες της καθημερινήςμέριμνας

Πρώτος χαιρετισμός στον παπ-πού και στη γιαγιά ήταν ήδη έξωστο ξύλινο μπαλκονάκι τους(πώς φοβόμουν μη σπάσει) καιαργότερα στο νέο τους σπίτιστο νεκροταφείο της Παναγίας

Δεύτερος χαιρετισμός στονπλάτανο Τον ζήλευα Πάντα τονζήλευα Είχε υπάρξει πριν απόεμένα και θα συνεχίζει να υπάρ-χει μετά από μένα Πάντα παρώνΈχει δει το χωριό να σφύζει απόζωή έχει δει τους καιρούς κα-κουχίας Έχω τρέξει γύρω τουέχει τρέξει το παιδί μου γύρωτου έχει δει τον πατέρα μουπαιδί τον παππού μου παιδίΠώς να μη χαίρει του σεβασμούμου

Σε στιγμές μεγάλου πόνουαναμετρήματος με τη ζωή οπλάτανος εμφανιζόταν στο όνει-ρό μου εκεί μέσα στα νοσοκο-μεία μάλλον για να με προκα-λέσει laquoΈλα ζήσε Μπορείς Μαδες εγώ πόσα έχω αντέξει και εί-μαι εδώraquo Και πάντα σrsquo αυτά ταόνειρα τα Μαγούλιανα ήταν εκείΉθελε φαίνεται η ψυχή να ξε-κουραστεί και η πρώτη εικόναπου ασυνείδητα ξεθαβόταν ήταναυτή των Μαγουλιάνων Καιάγνωστο πώς τα Μαγούλιαναπάντα έδιναν κουράγιο ήτανταυτισμένα με την αιωνιότηταμε το μέλλον με τη ζωή

Μικρή νόμιζα ότι η δική μουαγάπη γιrsquo αυτά τα ομόρφαινανκαι πώς τούτη ήταν μία υποκει-μενική προσωπική θεώρησητης ομορφιάς τους Μεγάληγυρνώντας πολλές laquoΕλβετίεςraquoείδα ότι το μέρος αυτό το χωριόμου είναι μοναδικό και ότι ηομορφιά του είναι ασυναγώνι-στη

Ευχαριστώ Θεέ μου γιrsquo αυτό τοδώρο σουhellip

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Φ ΛΑΜΠΟΥΣΗ

Είναι κάτι διαόλια οι καλικάντζαροι

ΕυχαριστώΘεέ μου γιrsquo αυτό το δώρο σου

Δεκαπενταύγουστος 1971

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201710Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Κ ΚΟΛΛΙΑΣ

Είχαμε καταπιαστεί με το Δήμονα καθαρίσουμε το κατώι τουπατρικού μου σπιτιού Και άλ-

λες φορές την είχαμε κάνει τηναποκοτιά αλλά ποτέ δε τα κατα-φέραμε γιατί δε μας άφηνε η με-γάλη αφέντρα και κέρβερος μαζίη μητέρα

Κάθε φορά που μας καταλάβαι-νε εκεί κάτω και δέκα και δεκα-πέντε φορές έχωνε το κεφαλάκι τηςστη μικρή κατωγόπορτα που επί-τηδες την άφηνε μισανοικτή καιπρόσταζε σάμπως τάχατες να συμ-βούλευε

-Δήμο μου μόνο να σαρώσετεκαι μοναχά τα φρόκαλα να πετά-ξετε

Και σε λίγο να σου τη και πάλι-Δημάκο μου μοναχά τα σαρίδια

να πετάξετε και μη μου πετάξετε τί-ποτrsquo άλλο γιατί θα πάω να το βρωκαι να το γυρίσω πίσω Μη τονακούς το φίλο σου αυτός είναιούλο του πέτα Από μικρός έτσι ήτα-νε σκορποχέρης και τρουποχέρης

Ο Δήμος με κοιτούσε πονηρού-τσικα μέσα από τα σκονισμένα τουγυαλιά κρυφογελούσε και τηςαπαντούσε

ναι θειά Μαρία ναιhellip-Ρε μητέρα αυτή τη κοφίνα τι τη

θέλεις πια Αφού είναι ξεκαλαμια-σμένη ξεχειλωμένη και καμπου-ριασμένη γιατί δε την πετάς

-Να την αφήκεις κει πουrsquo ναι γωτη θέλω

-Αυτή τη παλιοκανίστρα εγώ τηθυμάμαι από το γάμο του Αντώνητου Μαλούχου Μικρός ήμουνακαι τη κρατούσα καμαρωτός επά-νω στο κεφάλι μου γεμάτη προικιάΤότε όμως ήτανε καινούργια νέαγυαλιστερή και στολισμένη με με-ταξωτά μαντήλια Τώρα δε τη βλέ-πεις Αφού είναι καθισμένη και ξε-πατωμένη Γιατί τη φυλάς κι άλλοΓιατί τη κρατάς ακόμα

-Να την αφήκεις στο τόπο της δεσου γυρεύει ψωμί

-Ο αργαλειός σάπισε και έγειρεστο τοίχο γιατί δε τον καίτε στη φω-τιά

-Τον αργαλειό μου να κάψω Εί-σαι με τα καλά σου Μπίτι μουρλά-θηκες πια Για έλα στα σύγκαλάσου Ας είναι καλά ο προκομμένοςο πατέρας σου Χίλιες φορές του τοrsquoχα ειπωμένο Φέρε το Πυρπυρήαφού τα δικά σου χέρια δε πιά-νουνε να μου συμμαζέψει τον αρ-γαλειό μου Όσο τrsquo άκουγες συ πουrsquoσουνα μακριά τrsquo άκουγε και κείνος

-Καλά δε τον έφερε τον Πυρπυ-ρή και ο αργαλειός αχρηστεύτηκεΤώρα τι να τον κάνεις

-Εγώ τον αργαλειό μου θα τονμαστορέψω και θα τονε στήσω γιανα σου υφάνω καμιά κουρελούΣπίτι φτιάνεις με τι θα το ντύσεις

Και ήταν τότε με περασμένα ταογδόντα της

-Αυτά τα παλιοσαΐσματα μέσαστο παχνί και αυτά τα θέλεις Θασας φάνε τα ποντίκια

-Δεν έχει ποντικούς Ο μπλέχτηςείναι αδειανός και τα κασόνια άδειαείναι Τι θα βρούνε Τα ποντίκιαθέλουνε φαί Έχει και η γειτονιά γά-τες

Κι αν τη ζόριζες λίγο παραπάνωπερνούσε στην επίθεση

-Άκου να σου ειπώ Δεν ήρθανετώρα νες τrsquo άγρια να διώξουνε ταήμερα Σκορπαλεύρη Μένα νεςτούτα είναι τα έχειτά μου και μrsquo αυτάσας μεγαλώσαμε τα πονάω και ταθέλω ούλα

Αυτά θυμόμουν ορθός μπροστάστη πάγκα(1) με ένα παράπονο καιμια θλίψη όταν άκουσα τη φωνήτου Δήμου

-Κυρrsquo Στάθη αυτή τη σκάφη τι νατην κάνω

-Δίνε της Δήμο Δρόμο για τοΣπαρτέα του απάντησα δίχως ναγυρέψω να τον δω

-Κυρrsquo Στάθη τη σκάφη της θειαΜαρίας

Τότε γύρισα και τον είδα Κρα-τούσε με τα δύο του χέρια ορθή τησκάφη με κοιτούσε και περίμενενα του ξαναπώ

Πήγα κοντά Ήταν η σκάφη πουη μητέρα μας ζύμωνε το ψωμί καιπου αργότερα που πάλιωσε τη γύ-ρισε στο πλύσιμο

Βρώμικη μισομουχλιασμένη σα-κατεμένη

Το τι έγινε εκείνη την ώρα μέσαμου δε ξέρω Στη στιγμή και λες μεμία από τον ουρανό λάμψη η σκέ-ψη μου άλλαξε η καρδιά μου πράυ-νε και μία συμπόνια με πλημμύρι-σε Ένοιωσα όπως μπροστά σε έναεικόνισμα Την έβλεπα με δέος καιτότε από τα ψηλά και πάλι σα ναάκουσα μία ξεψυχισμένη φωνούλανα με παρακαλάει

Μη με πετάς αφέντη μουστήσε με σε μια rsquoκρούλακι αν γέρασα κι αν σκλίθριαναακόμα έχω ζωούλα

Ο Δήμος με έβλεπε και περίμενεΜη με πετάς παιδάκι μουκαι γω θα σου μιλάωτα κόπια της μαννούλας σου

θε να σου μολοάωΚαι ήταν και αυτή η ίδια γερον-

τίστικη και τρεμουλιαστή φωνού-λα που έβγαινε από τη σκάφη

-Ρε Δήμο ανέβα επάνω στο σπί-τι έχει σαπούνι και σφουγγάριΠάρε την πήγαινέ την κάτω στηβρύση πλύνε την καλά βάλε τηνστον ήλιο να στεγνώσει και τοαπόγευμα να την πάμε εκεί πέραστο δικό μου το σπίτι

Ο Δήμος έφυγε με τη σκάφηκαι εγώ πήγα και στήθηκα και πάλιστη πάγκα

Μπροστά μου στη σκεπή τουΣκιντζή μία σκουρτσέκλα(2) με τοκεφαλάκι της ορθό ανέμελη καιπαιχνιδιάρα μπαινόβγαινε στασπασμένα κεραμίδια

Ένα κομμάτι του χωριού φαινό-ταν και ήταν πανέμορφο Χίλιεςσκέψεις πέρασαν από το μυαλόμου και χίλια δύο ερωτήματα μεπρώτο αυτό που και άλλες φορέςείχα κάνει Ήταν σωστός ο ξενιτεμόςμας τότε και αν μέναμε εδώ στοτόπο μας πως θα ήταν σήμερα ηζωή μας

Δύσκολη η απάντηση όμως εύ-κολη η επόμενη

Ναι φεύγοντας το χωριό μας τοπήραμε μαζί μας Ναι το έχουμεκοντά μας όπου κι να πατάμε

Με το μισεμό μας το βάλαμεμέσα στη καρδιά μας και πλάι στοΧριστό μας Πατρώα γη Φυλαχτόαπό αρρώστια φυλαχτό από χάρομόνο λίγο χώμαhellip

Πισωγύρισα και περιδιάβαζα στοκατώι Στη θέση του μα με δίχωςφώλο πια το κοφίνι που γεννούσανοι κότες Ανοικτό και πανέρμο τοκοτέτσι που κούρνιαζαν τις νύχτεςΟύτε μία κουτσουλιά στο δρόμοΆδικα έφταναν μέχρι εκεί συρτές οιαλεπούδες

Τα εργαλεία μας ήσαν άλλα κρε-μασμένα στα πατερά και άλλασκόρπια παντού Άχρηστα καιαδούλευτα πάνω από εξήντα χρό-νια

Το αλέτρι η καρμανιόλα το τσε-κούρι μας η λιάτα η κασιάρα οι αξί-νες και τα ξινιάρια το καντάρι τακόσκιναhellip

Τα κοιτούσα όλα με λαχτάρα καιαισθανόμουν ότι μου μιλούσαν

Μου μιλούσε το κλαδευτήρι καιμου έλεγε πως μας πρόσφερε με τηκόψη του και μέσα από το χέρι τουπατέρα

Μου μιλούσε ο κασμάς και μουέλεγε πως και αυτός μας έδωσεμέσα από τα χέρια του πατέρα καιτης μητέρας

Μου μιλούσαν όλα και μου έλε-

γαν πως δούλεψαν σκληρά γιαμας Για τον άρτον ημών τον επι-ούσιονhellip

Και όλα μαζί με ρωτούσανΠότε θα ξαναβγούμε στη δου-

λειά Που είναι ο κύρης μας η κυράμας και η φοράδα μας η Τσίλια Καιη ψιλή κρησάρα

-Που είναι η κυρούλα μουΠως λοιπόν μπορείς εύκολα να τα

παραπετάξεις Πως μπορεί να μη ταπονάς και προ πάντων τώρα που εί-ναι παροπλισμένα Πως μπορεί ναμη τα σέβεσαι

Α συχωρεμένη μαννούλα μουπόσο δίκιο είχες τότε

hellipΔημάκο μου μη μου πετάξετεκάτι γιατί εγώ το ξέρω και θα το γυ-ρέψω και θα το γυρίσω πάλε γιατίτο πονάωhellip

Αργά το απόγευμα τη σηκώσα-με από τη βρύση τη σκάφη στεγνήκαι καθαρή την ακουμπήσαμεορθή σε μία μεριά του υπογείου τουδικού μου σπιτιού και εκεί τηναφήσαμε

Η επιστροφή μου στη πόλη μεπροσγείωσε Τα καθημερινά ξε-πρόβαλλαν και πάλι ολόρθα μπρο-στά μου Η ζωή ξανάγινε σκληρήκαι πεζή και η γιαγιούλα σκάφη λη-σμονήθηκε

Σμίξαμε και πάλι καταμεσής της

Η σκάφη της μητέρας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

άνοιξης τότε που έλιωσαν τα χιό-να και έσπασαν οι πάγοι

Την είδα θυμήθηκα και γέλασα-Γιαγιούλα μου-Καλώς μου το Καλώς μου τόνε

Γιατί παιδάκι μου άργησες να ρθεις-Ε ρε γιαγιούλα τα προβλήματα

οι υποχρεώσεις οι ανάγκες ο πα-λιοχειμώνας Και σεις εδώ μάθαιναείχατε χειμώνα βαρύ Έριχνες καμιάματιά κατά έξω για να δεις Τα χιό-νια βουνό Τα κρούσταλλα τουΑγιάννη ακουμπάγανε στη γη Ευ-τυχώς που δεν έσπασε κανα κλω-νάρι του πλάτανου γιατί εδώ πουτα λέμε είναι και λιγουλάκι μεγα-λύτερος από σένα νε Γέλασε

-Μοναχά λιγουλάκι-Όμως μια χαρούλα σε βρίσκω

καθαρή στεγνή ζεστή και με τησυντροφίτσα σου Κάνατε καλήπαρέα ούλο το χειμώνα Τα λέγατεΤα κουβεντιάζατε Κάνατε το λα-κριντί σας

Αναδεύτηκε αναστηλώθηκε καιάρχισε να κοιτάζει ένα ένα όλα ταγύρω της λες και τα μετρούσε

Το τσουκάλι το ταψί τη βαρέλατη τσίτσα το κανάτι το κιούπι τατεντζερέδια το λιβανιστήρι το φα-νάρι το λυχνάρι το καφοκούτι τημασιά τους πλάστες όλα

-Τrsquo άλλα μας ούλα πουrsquo ναι αλλάτι ρωτάω αφού ξέρω που θα τrsquo αν-ταμώσωhellip

-Γιαγιούλα μου σχώρα με αλλάόταν το κατάλαβα ήταν αργά Μόνοαυτά πρόλαβα να περιμαζώξω

-Ούλα δουλέψαμε στο σπιτικότης μαννούλας σου μια ζωή καιαπό καρδιάς Τώρα βλέπω τημπιρμπιλωτή ποδιά της κρεμα-σμένη στο καρφί και η καρδιάμου μαραίνεται

-Και το ξυλόχτενό της θυμάσαιΤάκου τάκου ο αργαλειός τηςhellip-Το ξυλόχτενο τrsquo αγάπαγε με κεί-

νη κει πάνου τι μου κάνεις Και ταμικρούλια μισανοικτά ματάκια τηςπήγαν και καρφώθηκαν ψηλά στοντοίχο

-Με ποια Με τη ρόκα-Τι μου την έστησες τη βοϊδομά-

τα ψηλά και μου καμαρώνεται Μηκαι μου λερώσει το τακούνι της στοχώμα Καβάλα πανrsquo στην εκκλη-σιά Την άμυαλη που μας κάνεικαι τη μικρούλα Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Τη ζήλευε τη ρόκα και το έδειχνεΤην είχε άχτι και το ξεστόμιζε Γέμιζεπείσμα και έβγαζε γινάτι όσο τηνέβλεπε

-Πολύ την είχε παιδεμένη τη μα-καρίτισσα τη μαννούλα σου αυτήπου βλέπεις Εγώ την είχα ακου-σμένα να της λέει

Μαγκούφα να σε τελειώσω δεσε μπορώ άλλο με λίγωσες Δυοτουλούπες μου μείνανε ακόμα απόθα σε σβουρτουρίσω(3) στο χάλα-σμα Η φαντασμένη που μας πα-ρασταίνει και τη μπεμπέκα Ξέρειςπόσο χρονών είναι Σκύψε να σουειπώ Είναι γεννηθείσα το νιακόσιαεννιά

Κάθε που κατέβαινα στο υπόγειοκαι για κάμποσο σκορπούσε ονους μου στα πολλά και τα αλη-σμόνητα από τα περασμένα μουκαι ήταν σα να μου τα διηγιότανεκείνη με την αδύναμη φωνούλατης

Άσε τη σκούπα και έλα και κάτσεδω κοντά μου για να σου ειπώμια ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης για να γελάσουμεμου είπε τη μια φορά

-Την άλλη μέρα θα ήτανε η Πρω-τομαγιά και ο δάσκαλος με τη δα-σκάλα θα σας πηγαίνανε εκδρομήμε το σχολείο στη Κορφοξυλιάστην Αγία Παρασκευή

Από το χάραμα πήγα και σκούν-τησα τη μαννούλα σου Σήκω τηςείπα γνοιάσου και συ πρέπει να ζυ-

μώσουμε τη μπογάτσα των παιδιώννε Αύριο είναι η πρωτομαγιά και οιδάσκαλοι θα τα πάνε εκδρομή γιανα παίξουνε να πούνε τραγουδά-κια να μαζώξουνε λουλουδάκιακαι να πλέξουνε στεφάνι Ξύπναγιατί θες να πας και στο χωράφι καιδε θα προκάνουμε

Και πήγατε στην εκδρομή καιπαίξατε και είπατε τραγουδάκια γιατο Μάη και μαζώξατε και λουλου-δάκια μα συ μου γύρισες κλαμένο

Τι έχεις παιδάκι μου γιατί έκλαι-γες Σε ρώτησα

-Τίποτα δεν έχω-Πως τίποτα Εγώ τα ματάκια σου

τα βλέπω κλαμένα-Να ο δάσκαλος και ο αστυνόμος

τονε σκοτώσανε το παππα Γιάννη-Γιατί τονε σκοτώσανε Τι τους

έφταιξε-Σε τίποτα Το Βίζυρα παίζανε

Όμως ο δάσκαλος και ο αστυνόμοςήσαντε κρυφά συνεννοημένοι καιόταν ρίνανε το Βίζυρα και τύχαινεο ένας ναrsquo ναι ο αστυνόμος ο άλλοςο λουρίδας και ο παππούλης οκλέφτης δέκα λουριδιές έλεγε οαστυνόμος και χράπhellip τις βάρηγεο λουρίδας με ούλη του τη δύναμηΑνακλαδιστές τις έριχνε Κατακόκ-κινα τα κάνανε τα χερούλια τουπαππουλάκου Είναι κακοί αθρώποιο δάσκαλος και ο αστυνόμος

-Τον αγαπάς πολύ τον παππούλη-Ναι-Περσότερο από το δάσκαλο-Το δάσκαλο δε τον αγαπάω-Μα είναι θείος σου-Ας είναι γω το παππουλάκο μου

αγαπάωΑυτά μου είπε ξεκουράστηκε

για λίγο και μετά-Μου την έχεις ακουμπισμένη

και πλαγιαστά για να μας δείχνει τακάλλη της

-Πια ρε γιαγιούλα Τη ρόκα-Πια άλλη Δε βλέπει που στρα-

βοκάνιασε και δαύτη Δε καταλα-βαίνει ότι μαυροκακαδιάζει Λέειπως έχει ακόμα τη γυαλιστεράδατης Πως είναι ακόμα νια Αλλάπου Το χούι χούι Λες πως είναι μι-κρότερη από μένα νε Σου κρύβε-ται η ψευταρού Ξέρεις πόσο χρο-νών είναι Σκύψε να σου ειπώ Είναιγεννηθείσα το νιακόσια εννιά

Ασrsquo τα ούλα και έλα μου δω για-τί εγώ δε μπορώ να σουρθώ απόδω πουrsquo μαι μου είπε μία άλληεποχή Έλα να σου μολοήσω και μιαάλλη ιστορία από τα τότε πουrsquo σου-να μικρούλης Μόνο που τούτη τηφορά δε θα γελάσεις αλλά θα κλά-ψεις για τη μαννούλα σου Όμως τοδάκρυ μας για τη μαννούλα μας εί-ναι μαζί και πικρό και γλυκό Και οκόμπος που στέκεται στο λαιμόμας και αυτός γλυκόπικρος είναιΆκου για να rsquoκούσεις

-Είχαμε βάλει να πλύνουμε Ηκυρούλα είχε αναμμένη τη φωτιάκαι είχε βαλμένο πάνω το κακάβι μετην αλισίβα Θα πλέναμε όξω στοκαλντερίμι τις αλλαξιές του πατέρασου της δικές της τις δικές σας τωνπαιδιών νε και άλλα σκουτιά τουνοικοκυριού

Κυρούλα μου τις λέου έχει χιόνιρίνει χιόνι και κάνει αγιάζι Θα

πουντιάσεις εδώ όξω θα πλευρι-τωθείς θrsquo αρρωστήσεις Βάλε μεμέσα στο κατώι να πλύνουμε κει

Και τα νερά με τις σαπουνάδεςπου θα τα χύνουμε μrsquo αποκρίθηκε

Όξω στο δρόμο με τη λάτα τηςματαλέου

Όχι γιατί θrsquo αργήσω κι έχω κι άλ-λες δουλειές να κάμω σήμερα

Και έπλυνε όξω στο καλντερίμιμεσrsquo το χιόνι και τrsquo αγιάζι

Κυρούλα μου της ξαναματαλέουμη με πας στη βρύση για το ξέ-βγαλμα Θα κοκαλιάσεις με το πα-γωμένο νερό θα χλεμπονιάσειςΞέβγαλτα τα σκουτιά με ζεστό δεπειράζει το κακάβι δω είναι

Όχι θέλουνε καλό ξέβγαλμα μετρεχούμενο νερό και τα σωληνάριατης βρύσης τρέχουνε

Και μrsquo έβαλε στον ώμο της και πή-γαμε στη βρύση

Δε μου λες πως γυρίσαμε πίσωΉτανε ούλη λούτσα και έτρεμε Ταδάκτυλά της δε κλειώσαντε Ταrsquoβα-νε κοντά στη φωτιά και αρουλιώ-τανε και έκλαιγε(4)

Όχι κυρούλα μου της έλεγα γωμη τα βάνεις τα χέρια σου κοντάστη φωτιά είναι χειρότερα Μέσαστους κόρφους σου χώστα και τρί-φτα

Κείνη τη μέρα σπάραξε η ψυ-χούλα μου

-Το θυμάμαι και γω αυτό γιαγι-ούλα Ταrsquo πλωσε ύστερα στη μάν-τρα της Ρουμπίνης και κοκκαλώ-σανε και μοιάζανε με φουστανέλες

-Κείνη κει πάνου τη βλέπεις-Πάλι με τη ρόκα ρε γιαγιά Θέλεις

να τη ξεκρεμάσω-Όχι αλλά ξέρεις τι πορτογύρα

σου rsquoτανε αυτή Πόρτα για πόρταδεν είχε αφημένη σου rsquoλη τη γει-τονιά που να μην είχε μπει Στης Βα-σίλως είχε μπει Στης Κατερίναςείχε μπει Στης Ντίνας είχε μπειΣτης Βγένως στης Αγγέλως στηςΚαπετάνισσας στης Στρατηγίνας σrsquoούλες σου rsquoτανε μπασμένη

Ας μπει και τώρα νες Τα πόδιατης δε τη βαστάνε στρεκλάνε(5)

Άσε πια τα χρόνια της Σου rsquoχω ει-πωμένο πόσο χρονών είναι Σκύψενα σου ειπώ Είναι γεννηθείσα τονιακόσια ενιά

Κάθε που έφτανα στο χωριό καιμία και δύο και περισσότερες φο-ρές κατέβαινα στο μικρό μου υπό-γειο για να δω τη χρυσαφένια μουσυλλογή και τη καλή μου πια φίλητη γριούλα σκάφη της μητέρας

Και εκείνη μου μιλούσε αστα-μάτητα και πολλές φορές για ταίδια και τα ίδια γιατί ξεχνούσεόπως οι περισσότεροι όμοιοι τηςηλικίας της Μου ιστορούσε τα πο-νεμένα και τα λυπητερά των αν-θρώπων του καιρού της Μου έλε-γε και τα όμορφα και χαριτωμένατους Άλλως τε ένα από αυτά έδω-σε και το έναυσμα σε μένα να γρά-ψω εδώ για να μείνει η γουστόζικηιστοριούλα με τη ρόκα

Της μεσόκοπης δηλαδή Μαγου-λιανίτισσας των χρόνων του rsquo50που δεν ανεχόταν τα νάζια και τακαμώματα της συνομήλικης ξα-δέλφης της

Με λογάκια καθαρά στρωτά καιατόφια και με κάποιες λεξούλες τηςαστείρευτης γλώσσας μας πουέχουν πια παραπέσει γύριζε καιμένα στα παιδικά και εφηβικά μουχρόνια Στα αλησμόνητα εκείνααθώα και ρομαντικά ακόμα χρόνιαμου

hellipμε με πετάς παιδάκι μου και γω θασου μιλάωhellip θα σου μολοάωhellip

Μου είχε γυρέψει στις κάποιεςστιγμές και το έκανε αυτό πιστά καιμπιστεμένα

Και για τη ξαδέλφη και άσπονδηφίλη της

hellipη ναδιάραhellip η μικθούλαhellip Η πεμ-πέκαhellip

κθέρειθrsquo πόθο χθονών είναι

θκύπθε να θου πωείναι γεννηθείθrsquo το νιακόθια εννιάΜα θα μου πείτε μιλούν τα άψυ-

χαΝαι μιλούν και τα άψυχα φτάνει

μόνο εσύ να τα καλέσεις και να αφε-θείςhellip

Ναι μιλούν με τη θύμησή σουΝαι μιλούν με το συναίσθημά

σουΜπορεί τη ξύλινη ή τη μεταλλική

φωνούλα τους να μη την ακούς μετα αυτιά του σώματός σου ξεπε-τιέται όμως κάποτε μέσα από τηψυχή σου και την ακούει η καρδιάσου

Και γιατί τέλος η ψευδαίσθησηόταν διαρκεί για λίγο και είναι ηθε-λημένη και ελεγχόμενη μάλλονωφελεί παρά βλάπτει

Και πέρασαν τα χρόνια και δια-βήκαν οι καιροί μέχρι τη κακιάεκείνη ημέρα που τη βρήκα πε-σμένη κατάχαμα

-Γιαγιούλα μου τι έπαθες Πωςέπεσες Γιατί έπεσες Ποιός σrsquoέσπρωξε Μήπως η παλιορόκα

-Όχι παιδάκι μου μοναχή μουέπεσα Δε με κρατήσανε τα πόδιαμου στρέκλισα και σωριάστηκαΠαιδάκι μου δε δυνιέμαι άλλοΘέλω να με πας στο Σπαρτέα ναπλαγιάσω κει και να κοιμηθώ κον-τά στrsquo άλλα μας Δε μπορώ Θέλω νασυχωρέσω να συχωρεθώ και ναφύγω

-Γιαγιούλα και με τη ρόκα-Ναι παιδάκι μου και με τη ρόκα

Δε μουrsquo χει καμωμένο τίποτα η κα-ψερή Και αυτή δουλεμένη και παι-δεμένη είναι στη ζωή της Δυοπροίκες έγνεσε Δυο γιούκους ίσα-με το ταβάνι Άσε πια στα ξένα χέ-ριαhellip Με την ευχή μου στη στρά-τα σου παιδάκι μου

Αυτά είπε και βυθίστηκεΤότε όλα τα γύρω μας που σι-

γοψιθύριζαν βουβάθηκαν για λίγοκαι ύστερα ένα ένα laquoκουράγιο για-γιούλαraquo της έλεγε laquoΚουράγιο καλήμας γιαγιούλαraquo και όλα μαζί laquoκον-τά σου στέκουμε παντοτινή μας φι-λενάδαraquo

Και εγώ χωρίς τη ποιητική άδειατούτη τη φορά αλλά στα αληθινάέσκυψα την έπιασα απαλά με ταδύο μου χέρια τη σήκωσα ψηλά καιτην ακούμπησα ξαπλωτή επάνωστη δεξαμενή του πετρελαίου

Όχι καλή μου κυρούλα όχι καλήμου γιαγιούλα εγώ ποτέ δε θα σεπάω στο Σπαρτέα Δε ξέρω οι άλ-λοι που θα έρθουν τι θα κάνουνεγώ όμως ποτέ ποτέ

Αυτά της είπα τη σιγούρεψα τηχάιδεψα και μεμιάς και με βια βγή-κα στο κήπο

Η ματιά μου πρώτα έφυγε κατάτα κάτω αλώνια και πήγε και στα-μάτησε στα χείλη του ΣπαρτέαΉξερα ότι κάτω έχασκε η μεγάλητου χαράδρα το απέραντο νεκρο-ταφείο των αναχρεικών και τωνεργαλείων των πατρογονικών μαςεστιών

Έπειτα στράφηκε κατά το βο-ριά σκαρφάλωσε στη πλεύρα καιστάθηκε στο ξωκλήσι μας του ΑϊΓιώργη Αχνά και θαμπά ξεχώριζαντα κεραμίδια της σκεπής του Απότα ψηλά του εκεί ο Άγιος ευλογείκαι αγιάζει κάθε πρωί και βράδυ ταόσα και τα όποια στην απεραντο-σύνη του ορίζοντά του

Άρχισε να σκοτιδιάζει Αύριο μίανέα ημέρα θα φωτίσει Πώς θα είναιάραγε για τα ζωντανά και τα άψυ-χα όλης της πλάσης

Ο Παντοδύναμος μοναχά ξέρει

Τοπικές λέξεις1 Πάγκα Παράθυρο κατωγιού2 Σκουρτσέκλα Σαύρα3 Σβουντουρίζω Πετώ κάτι μακριά με δύ-ναμη και οργή 4 Αρουλιέμαι Βγάζω σπαρακτικές κραυγέςπόνου 5 Στρεκλίζω Τρεκλίζω ndash παραπατάω

11

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 201712

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ Τετάρτη 23 Αυγούστου Ο Θά-νος Ανδριόπουλος εγγονός τουΛάμπη Πολίτη με ποιητική διάθε-ση από τα Μαγούλιανα λίγο πριναπό τις 8 το βράδυ laquoΚαι έρχεται η στιγμήhellip που οι φίλοι σου φεύγουνhellip λίγο πριν φύγεις κι εσύhellip ως το επόμενο αντάμωμα μια στιγ-μή που το χρόνο παγώνειhellip Και είναι η στιγμή που η αξία τουςθεριεύειhellip που ο τόπος σου από την ζωντάνιααδειάζειhellip Η ίδια ακριβώς στιγμή που σουμιλά σιγά στο αυτίhellip πως έχει κι έτσι τόσα να σου πειhellip κι άλλα τόσα ανά βήμα να σου δώ-σειhellip Ο τόπος μας είναι οι στιγμές αυτέςπου πέρασαν κι αυτές που θαρθουνhellip μέσα από αυτέςhellip όλοι ζουνhellip όσοι είναι δίπλα μας και περπα-τούνhellip μα και όσοι από μακριά μας ακουμ-πούνraquo

Πέμπτη 31 Αυγούστου Ο Κώ-στας Β Μαρίτσας δηλώνει απο-γοητευμένος laquoΗ κατάσταση σταορεινά 31 Αυγούστου Αυγούστουλέω όχι Νοεμβρίου Οι δυο τελευ-ταίοι πελάτες έφυγαν απ την πλα-τεία στις 920 το βράδυ Για όποιονδεν το κατάλαβε ακόμα το χωριότελείωσε Με τις υγείες μαςraquo-Παναγιώτης Κυριακόπουλος Ξα-ποσταίνειhellip -Κώστας Δεν έχει κόσμο Πανα-γιώτη και αυτοί οι λίγοι που είναικάθονται σπίτια τους κανένας δενμας φταίει -Στεφανία Κανελλοπούλου Τοζήτημα είναι και θέμα υποδομώνhellip -Γωγώ Φούκα-Γιαγιά Το χωριόδεν τελείωσε Τελείωσε το καλο-καίρι Ίσως το σαββατοκύριακο ναείναι αλλιώς Και εδώ στην Τήνο πουέχει τουρισμό χθες το βράδυ επι-κρατούσε ησυχία σε όλα σχεδόν ταχωριά Η Χώρα έχει λίγο κόσμοαλλά μη φανταστείτεhellip Τελειώνει τοκαλοκαίρι και παρεώνουμε σιγάσιγάhellip

Στο ταξίδι της ζωής από τα πρώ-τα βήματα υπάρχουν μονοπάτιαπου πρέπει να διαλέξεις ανάλο-

γα με τις συνθήκες που δημιουρ-γούνται λες και έχεις μια αποστολή ναφέρεις εις πέρας Οι δυσκολίες ποτέδεν είναι ακριβώς ίδιες για όλους Στοτέλος όμως όπως μου απάντησε σοφάο παππούς μου στην ερώτηση τί είναιη ζωή

ndash Τίποτα αέρας όλα Μόνο η κλη-ρονομιά που άφησα (εννοώντας τιςζωές που δημιούργησε τα παιδιά ταεγγόνια τα δισέγγονα)

Όλοι αφήνουν μια κληρονομιά καιμια πορεία που τους στιγματίζει Έτσικαι ο Αποστόλης Μπουρνάς ξεκίνησεμε στόχους και όνειρα Έχτισε την οι-κογένειά του σιγά-σιγά με πολύ κόποκαι ιδρώτα όμως είδε τις ζωές πουέχτιζε να φεύγουν Μέσα σε δύο χρό-νια έχασε την κόρη του Γιαννούλα σετροχαίο ατύχημα και τη γυναίκα τουΕλένη από ανακοπή καρδιάς Από τη

στεναχώρια Πριν από δέκα χρόνια οΑποστόλης έχασε και την άλλη τουκόρη την Ευσταθία Έμεινε μόνος

Η ζωή μπορεί να μη του χαρίστηκεκαι να μην ήταν έστω και λίγο γενναι-όδωρη μαζί του αλλά ο ίδιος υπέμει-νε υπομονετικά αγόγγυστα στις δυ-σκολίες Λες και έπρεπε νrsquo αφήσειάλλη κληρονομιά από αυτή που σχε-δίαζε

Ο αποθανών χωρίς φανφάρες καικορόνες διέθεσε πριν από τέσσεραχρόνια το ποσό των 40000 ευρώ γιατην ανέγερση νέου ναού στο κοιμη-τήριο Ήθελε η εκκλησία να εορτάζεικαι να τιμά την ιερή μνήμη των ΑγίωνΑποστόλων όχι επειδή ήταν το όνομάτου αλλά επειδή είδε ένα όραμα ένασημάδι που εκτίμησε ότι είχε θεϊκήπροέλευση

Ο Αποστόλης Μπουρνάς άφησε ση-μαντική κληρονομιά Η εκκλησία τωνΑγίων Αποστόλων στο νέο νεκροτα-φείο του χωριού είναι εκεί για να μας

θυμίζει τη δύναμη του ανθρώπουΜας άφησε ένα σπίτι για τις ψυχές Τοόνομα του σπιτιού το ίδιο με την απο-στολή που εξετέλεσε ένας πραγματι-κά γενναίος άνθρωπος Πορεύτηκεχωρίς να δείχνει τις πληγές τουmiddot βρά-χος εκεί που έπρεπε και μαλακός στηνκαρδιά του

Από τον εκλιπόντα κρατάμε τηνψυχική δύναμη την απλότητα και τηνυπομονή Όσα εμπόδια και να έρ-θουν η δύναμη που κρύβουμε μέσαμας είναι μεγαλύτερη Είναι αστεί-ρευτη

Τα Μαγούλιανα πενθούν για το θά-νατό του

ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης Μπουρνάς έφυγε σεηλικία 86 ετών Η εξόδιος ακολουθία τε-λέστηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίουστον ιερό ναό των Αγίων ΑποστόλωνΜαγουλιάνων παρουσία συγγενών καισυγχωριανών Καλό Παράδεισο

Τα Μαγούλιανα θρηνούν την απώλεια του Αποστόλη Μπουρνά

Δημοτικό Σχολείο Μαγουλιάνων αρχές δεκαετίας 1960

22 Αυγούστου 1948 στην Σφυρίδα