Ένας αγώνας δυο χρόνων έφερε αποτελέσμα και τέλος Σεπτεμβρίου 2012 έγινεαπό την περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος η συλλογή και απομάκρυνση των επικίνδυνων το-ξικών αποβλήτων από το εγκαταλελειμμένο νταμάρι στην διασταύρωση Μαρτίνου (πα-ράδρομος της Εθνικής οδού προς Λαμία αριστερά).

Μαρτιναίοι! Μην αφήνετε κάθε θρασύ ιδιώτη να γεμίζει τοξικά απόβλητα την πα-νέμορφη περιοχή μας, καλέστε την αστυνομία, το δασαρχείο ή δείξτε τους τον παλαιόκαλό σας εαυτό, θα πρέπει να καταλάβουν αυτοί οι «κύριοι» και οι πουλημένοι συνεργάτεςτους ότι το Μαρτίνο δεν είναι ξέφραγο αμπέλι.

Αριστείδης Κ. Κούρος

Τρίμηνη έκδοση του Συλλόγου των εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων - Βουμελιταίων Φθιώτιδας(και τα προερχόμενα απ’ αυτό χωριά Λάρυμνα, Λούτσι, Πύργος)

Γραφεία: Σίνα & Δαφνομήλη 1Α, Αθήνα Τ.Κ. 10680

“ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΔΙΝΩ, ΓΙΑ Τ’ ΟΜΟΡΦΟ ΜΑΡΤΙΝΟ”Έτος 8ο • Αρ. φύλλου 31 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012 • Τιμή 0,01€ • web: www.martino.gr • e-mail: aias@martino.gr

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ !!«Αδερφέ μου Γιωργάκη της Παγώνας σου φιλώ τα μάτια, σου φανερώνω

και ότι από τους εδικούνες μας ανθρώπους δεν ημπόρεσαν να βρουνστοργή, μόνον καταντούν ούλοι σαν γυναίκες και έστειλα στο Μαρτίνο καιμου υποσχέθηκαν αυτοί σιγρί να μας τους δώκουν. Εσύ αύριο σύρε ως του

Παύλου δια ν’ ανταμωθούμε.»

Μαλεσίνα3 Ιανουαρίου 1824

Υγίεναιο αδελφός σου

Οδυσσέας Ανδρούτσος

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΞΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΑΜΑΡΙΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

Η ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΟΚΡΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ

Η θλίψη μεγάλη αλλά φαίνε-ται δεν ξέρουμε να τα «παίρνουμε»από Δημόσιους Οργανισμούς. Ηαρχή έγινε με την παρακάτω επιστολήπου γράψαμε επιστρατεύοντας όλεςτις γνώσεις που διαθέταμε προκειμέ-νου να μη σταματήσει η έντυπη έκ-δοση της εφημερίδας.

Το Δημοτικό Συμβούλιο τουΔήμου Λοκρών ενέκρινε κατά πλει-οψηφία την πρόταση του Δημάρχουγια 5.500€ και το Ελεγκτικό Συνέδριο- Υπηρεσία Επιτρόπου Νομού Φθιώ-τιδος επέστρεψε το χρηματικό έν-ταλμα αθεώρητο γιατί η έδρα τουΣυλλόγου είναι η Αθήνα.

Εν κατακλείδι η εκταμίευσηδεν έγινε και αναγκαστικά πλέον ηεφημερίδα από αυτό το τεύχος θα κυ-κλοφορεί μόνο σε ηλεκτρονικήμορφή, εκτός και αν γίνει η εκταμί-ευση της χορηγίας με άλλο τρόπο.

Οι επιστολές:

Αξιότιμε κ. ΔήμαρχεΈχουμε την τιμή να απευθύ-

νουμε σε εσάς που προΐστασθε τουΔήμου Λοκρών και στο ενάμισηχρόνο της θητείας σας έχετε τεράστιασυμβολή στα πνευματικά, αθλητικάκαι πολιτιστικά δρώμενα του Δήμουμας.

Θα θέλαμε λοιπόν δια τηςπαρούσης επιστολής να σας ενημε-ρώσουμε ότι ο σκοπός του Συλλόγουμας είναι η μέριμνα και η παρακολού-θηση παντός ζητήματος που αφοράτο Μαρτίνο.

Πριν οκτώ χρόνια ο Σύλλο-γος κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλοτης εφημερίδας «ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ»τη δυνατή φωνή του χωριού μας ηοποία διατηρεί άσβεστη τη φλόγα τηςαγάπης προς το Μαρτίνο, συμβάλλειστην διατήρηση της παράδοσης, κα-ταγράφει την ιστορία του αλλά καισυμμετέχει αποφασιστικά στην προ-σπάθεια ανάπτυξης του.

Εκτός από την έντυπη ενημέ-ρωση ο Σύλλογος παρέχει και ηλε-κτρονική ενημέρωση.

Το καμάρι μας, η ιστοσελίδατου Μαρτίνου www.martino.gr που

Συνέχεια στη σελίδα 3

ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ

Η ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΛΟΚΡΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΑΣ.

Ευχαριστούμε τους αναγνώστες που έστειλαν τη συνδρομή τους για το 2012. Παρα-καλούμε όσους δεν την έχουν στείλει να τη στείλουν μαζί με τη συνδρομή του 2013για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία του Συλλόγου.

ΣΥΝΔΡΟΜΗ 2013: 10€

ΛΟΓ/ΜΟΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ: ALPHA BANK 351002320000929IBAM: GR2301403510351002320000929BIC: CRBAGRAAή στα μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου

Φωτογραφία από την απομάκρυνση των αποβλήτων από το νταμάρι της διαστάυρωσης

ΤΟ ΒΗΜΑτου Δήμου Λοκρών, της Δημοτικής Κοινότητας Μαρτίνου,

της Τοπικής Κοινότητας Λάρυμνας

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥΜΑΡΤΙΝΟΥ

Ο Δήμος Λοκρών στις αρχές Σεπτεμβρίου προχώρησε στην συντήρηση μεεργασίες που αφορούσαν εσωτερικούς και εξωτερικούς χρωματισμούς στοΓυμνάσιο και Δημοτικό σχολείο Μαρτίνου με στόχο τα σχολικά κτήρια να γίνουνφιλόξενα και λειτουργικά για τους μαθητές.

ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

Ο Δήμος Λοκρών θεωρώντας ως επιτακτική ανάγκη τη στήριξη του αθλητι-σμού με την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου παραχωρεί τηνχρήση του κλειστού γυμναστηρίου Μαρτίνου στους ενδιαφερόμενους Αθλητι-κούς Συλλόγους Μαρτίνου και Λάρυμνας. Σήμερα πραγματοποιούν προπο-νήσεις και αγώνες οι Σύλλογοι μπάσκετ Μαρτίνου, Λάρυμνας και η ομάδαβόλεϊ Μαρτίνου.

Συνέχεια στη σελ. 4

ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ

2 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

ΨΗΦΙΣΜΑΤο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των εν

Αθήναις και απανταχού Μαρτιναίων «ΑΙΑΣ Ο ΛΟ-ΚΡΟΣ» συνήλθε εκτάκτως την 29 Οκτωβρίου 2012μετά την θλιβερή είδηση του θανάτου του

Κωνσταντίνου Ι. Λουκά. Ο εκλιπών ήταν ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου μας

και ως ύστατο φόρο τιμής για την πολύτιμη και μακράτου συνεισφορά στις δράσεις του Συλλόγου μας το ΔΣαποφάσίσε ομόφωνα τα εξής:

1. Να εκφράσει ο Πρόεδρος του Συλλόγου τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήριαστην οικογένεια του εκλιπόντος.2. Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στην εφημερίδα «ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ»

Το Διοικητικό Συμβούλιο

ΔΩΡΕΕΣΔεχόμαστε ευχαρίστως δωρεές που ενισχύουν τις δραστηριότητες του Συλλόγου μας.Μπορείτε να καταθέσετε τη δωρεά σας στο λογαριασμό μας στηνALHA BANK No 351002320000929IBAN GR2301403510351002320000929BIC CRBAGRAA

ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Για τους μήνες Οκτώβριο - Νοέμβριο - Δεκέμβριο 2012 έγιναν οι παρακάτω κα-ταθέσεις:• Χρήστος Σίδερη Μπώκος στην μνήμη του παππού του Άγγελου Βόλη 100€• Γκίκας Π. Γκριτζάπης 50€• Κώστας Δαλάκας 10€• Βασίλιος Μάργαρης 10€

Τρίμηνη έκδοσηΙδιοκτησία:

Σύλλογος των εν Αθήναις και Απανταχου Μαρτιναίων

“ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ”Σίνα και Δαφνομήλη 1Α

Αθήνα 10680Α.Φ.Μ. 9998-2875Δ.Ο.Υ. Ι’ Αθηνών

web site: www.martino.gre-mail: aias@martino.gr

Εκδότης:Ο Πρόεδρος του Συλλόγου:

Αριστείδης Κ. ΚούροςΔρυάδων 40, Γαλάτσι 11146

Τηλ.: 6936028298 - 6945818191

ΔιευθυντήςΘωμάς Γ. Καραμέρης

Ι. Δροσοπούλου 237, ΑθήναΤηλ.: 6976006224

Συντάσσεται με τη βοήθειατων μελών του Δ.Σ.

Επιμέλεια έκδοσης:Τσουλουχάς Γιώργος

Μικράς Ασίας 8, Ξάνθη Τ.Κ. 67100Τηλ.: 6932146695

e-mail: tsoulouhas@gmail.comwww.justhost.gr

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τιςαπόψεις του υπογράφοντα.

Κείμενα - επιστολές υβριστικού περιεχομένου δε δημοσιεύονται.

Η ΑΓΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΤΟΥΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΟΠΟΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ

ΣΤΟ ΧΑΝΙ ΤΟΥ ΚΑΤΙΚΟΥΣυνέχεια από το προηγούμενο φύλλο«Μὲ τὰ πρῶτα σκοτἀδια πλησἰασαν τὸ

χωριὸ καὶ κατὰ τὰ μεσἀνυχτα βρἐθηκανἔξω ἀπὸ τὸ σπἰτι τοῦ δἠμαρχου καὶἄρχισαν νὰ χτυποῦν τὴ πὀρτα. Κανἐνας

ὅμως δὲν τοὺςἀπἀντησε γιατὶκ α τ ἀ λ α β α νποιοὶ ἦταν καὶποιὸ σκοπὸεἶχαν. Οἰλ η σ τ ἐ ς ,φρενιασμἐνοι,ἔσπασαν μὲ τὸτσεκοὐρι τὴνπὀρτα καὶὅρμησαν μἐσαφ ω ν ἀ ζο ν τ α ςἄγρια καὶ

πυροβολὠντας γιὰ νὰ τρομο-κρατἠσουντοὺς γεἰτονες. Ὁ Παπαθανασἰου μὲ τὴγυναἰκα του καὶ τὰ δυὸ παιδιἀ του -κορἰτσια ἦταν - πἠδησαν ἀπό ἕναπαρἀθυρο καἰ ἄρχισαν νὰ τρἐχουν στὸδρὀμο καλὠντας τὸ χωριὸ σὲ βοήθεια. Στὸἄκουσμα τῆς φωνῆς του οἱ χωριανοὶἅρπαξαν τὰ ὅπλα καὶ βγῆκαν στοὺςδρὀμους. Οἱ πυροβολισμοὶ γενικεὐτηκαντὠρα καὶ μιὰ πραγματικὴ μἀχη ἄρχισε. Ὁδἠμαρχος κατὀρθωσε νὰ μπεῖ σὲ ἕνα σπἰτι,ὅπου ταμπουρώθηκε, καὶ ἄρχισε νὰπυροβολεῖ. Ἕνας ληστὴς ἔπεσε νεκρὸς. Οἰὑπὀλοιποι τὀτε ἀποθηριὠθηκαν. Ὄρμησανπἰσω ἀπὸ τὴ γυναἰκα τοῦ δημἀρχου, τὴνπρὀφτασαν στὴν πὀρτα ἑνὸς σπιτιοῦ καὶἐκεῖ ἕνας ληστὴς, ὁ Τσιμπουκλἀρας, τὴνκατἀσφαξε μπροστὰ στὰ μἀτια τῶνπαιδιῶν της, ποὺ λιποθὐμησαν. Οἱ ἄλλοιἅρπαξαν τὰ αναἰσθητα παιδιὰ, ἔκαψαν τὸσπἰτι τοῦ δημἀρχου, λεηλἀτησαν ὅσα ἄλλαμπὀρεσαν καὶ ξεκἰνησαν νὰ φὐγουν. Οἱχωριανοὶ τοὺς καταδἰωξαν, ἐτραυμἀτισανμἀλιστα ἕνα ληστὴ (τὀν Καλαμπαλἰκη),ἀλλὰ ἡ φοβἐρα τοὺ λἠσταρχου πὼς θὰσκοτὠσει τὰ παιδιὰ, τοὺς ἀνἀγκασε νὰσταματἠσουν τὸ κυνηγητὸ. Ἔτσι οἱ ληστὲςἔφυγαν ἀνενὀχλητοι».

Η συμμορία, αφού πέρασε από τηνΑράχοβα και τη Δαύλεια, έφθασε στο Χάνιτου Κατίκου. Από εκεί ο αρχηγός της συμ-μορίας λήσταρχος Καλαμπαλίκης, έγραψεστο δήμαρχο Παπαθανασίου:

«Δἠμαρχε. Νὰ εἶσαι εὐχαριστημἐνοςποὺ ἔσωσες τὴ ζωἠ σου. Ἄν θὲς νὰ ἰδῆς τὰκορἰτσια σου ζωντανὰ στεῖλε τὸν παρἀ. Ἄνθαρρεῖς πὼς θὰ γλυτὠσης μὲ τοὺςτακτικοὺς καὶ τὶς μπαμπεσιἐς, ἀέρακοπανἄς. Στεῖλε καὶ φαγὶ γιὰ τὰ παιδιἀ σουποῦνε δυὸ μἐρες νηστικἀ. Καλαμπαλἰκης».

Η κατάσταση των κοριτσιών ήταν δρα-ματική καθώς ήταν δύο ολόκληρες μέρεςνηστικά και στο μικρό αυτό χρονικό διά-στημα είχαν γίνει αγνώριστα από τον τρόμοκαι τις κακουχίες. Η κατάστασή τους ήταντόσο αξιολύπητη, που μερικοί ληστές ταλυπόντουσαν και ζητούσαν απ’ το λή-σταρχο να τα αφήσει ελεύθερα. Εκείνοςόμως επέμενε να πάρουν πρώτα την

απάντηση του δημάρχου μαζί με τα λύτρακαι μετά να τα απελευθερώσουν. Ο λή-σταρχος, αφού άφησε τα κορίτσια στο Χάνιτου Κατίκου με φρούρηση, μετακινήθηκεπρος την Σκριπού (Ορχομενό)*09.

Ο δήμαρχος με δυσκολίες μπόρεσε νασυγκεντρώσει το μεγάλο ποσό χρημάτωνπου του ζήτησε ο λήσταρχος. Το έδωσε σ’ένα βοσκό, έμπιστο των ληστών, για νατους το μεταφέρει. Στο δρόμο, όμως, ένααστυνομικό απόσπασμα συνέλαβε τον βο-σκό και ο επικεφαλής του αποσπάσματος,μη πιστεύοντας ότι είναι κομιστής της εξα-γοράς και όχι ληστής, τον έστειλε δεμένοκαι με συνοδεία για ανάκριση στον πιο κον-τινό αστυνομικό σταθμό. Μέχρι να ειδοποι-ηθεί σχετικά ο δήμαρχος και να τονελευθερώσει, πέρασαν τρεις μέρες, οιοποίες στάθηκαν μοιραίες για τα παιδιάτου. Καθώς τα λύτρα καθυστερούσαν ναφθάσουν στον προορισμό τους, εξαιτίαςτης σύλληψης του βοσκού, οι ληστές,αγνοώντας την αιτία της αργοπορίας, εξα-γριώθηκαν και αποφάσισαν την εκτέλεσητων κοριτσιών. Δήμιος της συμμορίας ήτανο Τσιμπουκλάρας, ο φονιάς της μητέραςτων παιδιών. Σε εφημερίδα της εποχής οαδίστακτος αυτός ληστής σκιαγραφείταιως εξής:

«…Φρικὠδης τὐπος κακοὐργου ὅστιςκαθ’ ἕξιν διἐπραττεν οἱονδήποτε ἔγκλημα.Ἠ φυσιογνωμἰα του ἦτο τερατώδης.Δυσειδὴς τὴν ὄψιν, ἄγριον τὸ βλἐμμα ἔχων,ἀλλὰ καὶ ήλἰθιον, ρυπαρὸς τὴν κὀμην καὶτὰς χεἰρας τῶν ὁποὶων τοὺς ὄνυχαςοὐδἐποτε εἶχε κὀψει, ἡλικἰας 30 περἰπουέτῶν, τοιοὔτος ἧτο ὁ άπαίσιος οὗτοςληστἠς, ούχὶ ἄνθρωπος άλλὰ κἀτι ἄλλον,τἐκνον θηρἰου τινὸς, τὸ ὁποῖον τοῦμετἐδωσε τὰ αγριὠτερα, τὰάπανθρωπὀτερα ἔνστικτα».

Μα και το θηρίο αυτό ακόμα δείλιασεόταν είδε πως πρόκειται για παιδιά και ζή-τησε να αναβληθεί η εκτέλεση για μια μέρα.Η απάντηση όμως που πήρε ήταν:

«Ὡς τὸ μεσημέρι μονάχα ἄφτα. Ἀν δὲνἔρθει ὡς τὀτε ὁ Μελἐτης - ὁ τσοπἀνης-κόφτα νὰ πᾶν στὸ διἀβολο, νὰ ξενοιἀσουμεκαὶ μεῖς άπ’ τὸ μπελᾶ».

Το μεσημέρι έφθασε. Οι ληστές καθι-σμένοι παραπέρα, γύρω από το πέτρινοπηγάδι που υπήρχε στην αυλή του Χανιού,έπιναν ασυγκίνητοι ρακί, τρώγοντας ξεράσύκα. Σε μια στιγμή φάνηκε να έρχεται κά-ποιος. Πιστεύοντας ότι ήταν ο βοσκός πουέφερνε τα λύτρα, σηκώθηκαν, όμως είχανγελαστεί. Επρόκειτο για ένα χωριάτη, απότον οποίο και έμαθαν την ιστορία του βο-σκού Μελέτη. Λυσσασμένοι για εκδίκασηκαι μεθυσμένοι από το ρακί, πρόσταξαντον Τσιμπουκλάρα να θανατώσει τα παιδιά,δίνοντάς του για αμοιβή μια «τσαπέλα»σύκα. Άρπαξε πρώτα το μεγαλύτερο κορί-τσι, ήταν 15 ετών, το έσυρε παρά πέρα καιαφού ικανοποίησε, λένε, τις κτηνώδεις επι-θυμίες του, το σκότωσε με το τσεκούρι του.Ύστερα από ένα δισταγμό, σκότωσε και το

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

ΠΑΡΑΠΟΝΟ...Κύριε πρόεδρε του συλλόγου των εν Αθήναις και απανταχού Μαρτιναίων ΑΙΑΣ

Ο ΛΟΚΡΟΣ. Ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα σας διάβασα με προσοχή για το έργοτου συλλόγου σαςόλα αυτά τα χρόνια. Διεπίστωσα οτι κάνατε συνολικά 4 δωρεέςστο Γυμνάσιο-Λύκειο Μαρτίνου. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να εκφράσω το πα-ράπονο μου γιατί απο τις δωρεές σας απουσιάζει η πρωτοβάθμια εκπαίδευση.Θαήθελα επίσης να σας ενημερώσω οτι με την δημοσίευση του παραπόνου μου δενθέλω ούτε να δημιουργήσω εντυπώσεις,ούτε να αξιολογήσω ή να υποδείξω το τιθα κάνει ο σύλλογος σας και που θα κάνει δωρεές.Απλώς έτσι αισθάνθηκα καιέτσι έπραξα.

Ο ΔΝΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥΕΥΘΥΜΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΡΤΙΝΑΙΩΝ ‘‘ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ’’ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΔΑΦΝΟΜΗΛΗ 1Α

10680 ΑΘΗΝΑΑΘΗΝΑ 26/09/2012ΠΡΟΣΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥΚ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,Ο Σύλλογος των εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων ‘‘Αίας ο Λοκρός’’ πι-

στεύοντας στη καλλιέργεια του σώματος, του νου και της ψυχής των νέων τουΜαρτίνου αλλά και στα σωστά εξοπλισμένα σχολεία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμαφορέων του Μαρτίνου για λύση μικρών λειτουργικών προβλημάτων τους.Τέτοιο κάλεσμα από τη πλευρά τη δική σας δεν υπήρξε.Η πρωτοβουλία σας όμως για επικοινωνία μαζί μας έστω και μέσω παραπόνου

μετά από 8 χρόνια λειτουργίας της εφημερίδας, μας έδωσε ιδιαίτερη χαρά και τηνευκαιρία να ενημερώσουμε για πολλοστή φορά ότι:Ο Σύλλογός μας και η εφημερίδα στηρίζει τα γράμματα και τις τέχνες και είμαστε

στη διάθεση όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας του Μαρτίνου.Επιθυμούμε να ενώσουμε τις πνευματικές μας δυνάμεις και να εργαστούμε όχιμόνο για την απλή μετάδοση των γνώσεων αλλά να ενθαρρύνουμε και να καθο-δηγήσουμε τους νέους του Μαρτίνου και όχι μόνο από την παθητικότητα στη δρα-στηριότητα, από την αδιαφορία στην ευαισθησία, από το κλειστό σχολικόπεριβάλλον στο ανοιχτό σχολείο της ζωής και να κάνουμε το Μαρτίνο φάρο γνώ-σης και πολιτισμού.

Με ειλικρινή σεβασμό

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΡ.Κ.ΚΟΥΡΟΣ ΘΩΜΑΣ Γ.ΚΑΡΑΜΕΡΗΣ

Συνέχεια στη σελίδα 7

Νίκου Κ. ΤασιόπουλουΑντιστρατήγου ε.α ΕΛ.ΑΣ.

Πρόεδρος Συνδέσμου Συγγραφέων και

Λογοτεχνών Βοιωτίας

έχει πάνω από 5000 επισκέψεις κατά μέσο όροτο μήνα.

Δυστυχώς οι συνεχείς περικοπές μι-σθών και συντάξεων επηρέασαν δραματικά καιτα έσοδα του Συλλόγου. Η οικονομική κρίση καιη αύξηση των ταχυδρομικών τελών αποστολήςτης εφημερίδας (1200 φύλλα) μας έδωσαν τηχαριστική βολή.

Αξιότιμε κ. Δήμαρχε σε όλη αυτή μαςτην προσπάθεια θα θέλαμε να σας εκφράσουμετην έντονη επιθυμία μας να σας έχουμε συμπα-ραστάτη στο έργο μας αυτό, γιατί γνωρίζουμετην ευαισθησία σας σε θέματα που αφορούντην πνευματική ανάπτυξη των Δημοτών.

Για αυτό κύριε Δήμαρχε σας παρακα-λούμε θερμά με την υπερηφάνεια της ταπεινό-τητας που διακατέχει όλο το Δ.Σ. του Συλλόγουμας να μας στηρίξετε οικονομικά με το ποσότων 4.000,00 ευρώ γιατί ο «ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ»επιβάλλεται να έχει συνέχεια.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρωνγια την συμπαράσταση σας και την προθυμίασας.Με εκτίμησηΓια το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Κ. ΚΟΥΡΟΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣΘΩΜΑΣ Γ. ΚΑΡΑΜΕΡΗΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΠΡΟΕΔΡΟ Δ.Σ. ΔΗΜΟΥ ΛΟΚΡΩΝ: ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΪΜΗΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟ ΛΟΚΡΩΝ:ΣΠΥΡΟ ΓΚΡΙΤΖΑΠΗΣΥΜΒΟΥΛΟ ΛΟΚΡΩΝ:ΧΡΗΣΤΟ ΜΠΩΚΟΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜ.ΚΟΙΝ.ΜΑΡΤΙΝΟΥ: ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΓΙΑΓΚΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥΣΤΟ ΝΟΜΟ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Επιστρέφεται αθεώρητο το με αριθμό107 χρηματικό ένταλμα πληρωμής ποσού5.500,00€, οικονομικού έτους 2012, του ΔήμουΛοκρών που εκδόθηκε στο όνομα του φερόμε-νου ως δικαιούχου Συλλόγου ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΚΑΙ

ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΡΤΙΝΑΙΩΝ «ΑΙΑΣ Ο ΛΟ-ΚΡΟΣ» και αφορά στην επιχορήγηση αυτού,επειδή η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι κανο-νική, αφού σύμφωνα με το από 28/2/1995 κα-ταστατικό ( Αριθμός Μητρώου Σωματείου:21031 και Αριθμός Απόφασης Αναγνώρισης:2214/1995 ), έδρα του συλλόγου είναι η Αθήνακατά παράβαση των διατάξεων της παρ.1 τουάρθρου 202 του Ν. 3463/2006, η οποία ορίζειότι με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικούσυμβουλίου είναι δυνατή η παροχή χρηματικώνεπιχορηγήσεων σε νομικά πρόσωπα δημοσίουδικαίου, περιλαμβανομένων και των εκκλησια-στικών, σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλό-γους, που έχουν την έδρα τους εντός τωνδιοικητικών ορίων του Δήμου ή της Κοινότητας,σε τοπικά παραρτήματα οργανώσεων πανελ-λήνιας δράσης, που αναπτύσσουν κοινωνικήκαι πολιτιστική δραστηριότητα, καθώς και σεπρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις ερ-γαζομένων στους οικείους Δήμους ή Κοινότητεςγια την πραγματοποίηση κοινωνικών και πολι-τιστικών εκδηλώσεων.

Επιπλέον η έγκριση της επιχορήγησηςαπό το δημοτικό συμβούλιο δόθηκε στον επι-χορηγούμε σύλλογο μετά από την υποβολήπρος αυτό αίτηση, όπως επιβάλλεται από τιςαρχές της ειδικότητας των πιστώσεων και τηςχρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης η τήρησητης προϋπόθεσης αυτής, με την οποία προσ-διορίζεται η συγκεκριμένη πολιτιστική εκδή-λωση, για την πραγματοποίηση της οποίαςπροτίθεται να διαθέσει την αιτούμενη επιχορή-γηση και συγχρόνως, αναγράφεται ο προϋπο-λογισμός εξόδων της εκδήλωσης αυτής, οοποίος ανέρχεται στο ποσό των 4.000,00 ευρώενώ το ποσό της επιχορήγησης ανέρχεται στοποσό των 5.500,00 ευρώ…

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελ-λόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το χρημα-τικό ένταλμα δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Κατά την τυχόν επανυποβολή του εν-τάλματος για θεώρηση πρέπει να συνοδεύεταιυποχρεωτικά από αποδεικτικό κοινοποίησηςστο φερόμενο ως δικαιούχο της εντελλόμενηςδαπάνης της πράξης επιστροφής της Υπηρε-σίας μας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ.3του άρθρου 77 του ν.4055/2012 (ΦΕΚ 51 Α’).

Λαμία, 5/10/2012Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΑΓΚΑΣ

3 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Η ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΟ-ΚΡΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ

Συνέχεια από τη σελ. 1

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΗΜΟΥ ΛΟΚΡΩΝ

ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΡΤΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗΑΝΟΙΞΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΛΟΚΡΩΝ

Πρόκειται για μια ουσιαστική παρέμ-βαση του Δήμου Λοκρών στην προ-οπτική της δια βίου εκπαίδευσης.

Πανεπιστημιακοί κα-θηγητές και άλλοι δια-πρεπείς στο χώροτους επιστήμονες κα-λούνται από τον ΔήμοΛοκρών και μέσα απότις οργανωμένες σει-ρές μαθημάτων προ-σφέρουν στουςΛοκρούς ενδιαφερό-μενους έγκυρες κατα-σταλαγμένες γνώσειςαλλά και προβληματι-

σμούς για κάθε διδασκόμενο αντικείμενο.Παρακολούθησα το μάθημα την Παρα-σκευή 2 Νοεμβρίου μαζί με τους ανθρώ-

πους που θέλουν να διευρύνουν τουςορίζοντες της σκέψης τους και τα πνευ-ματικά τους ενδιαφέροντα. Το μάθημαάρχισε με πρόλογο από τον αντιδήμαρχοπαιδείας του Δήμου Λοκρών Ιωάννη

Μπονόβα και στην συνέχεια έγινε η πα-ρουσίαση.Θέμα: ¨Καλλιεργώ το καύσιμό μου¨ απότον Δρ Μπαρτζιάλη Δημήτριο του τμήμα-τος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής καιΑγροτικού Περιβάλλοντος του ΑΕΙ Θεσ-σαλίας. Μετά την παρουσίαση ακολού-θησε συζήτηση που συντόνισε ογεωπόνος Γιάννης Σάρος. Κλείνοντας το θέμα σαν κατραπακιά μουήρθε Σωκράτης, το διαχρονικό «Γηρά-σκω αεί διδασκόμενος» απόδειξη ότι πέ-ρασα από το εκπαιδευτικό σύστημα τηςδεκαετίας του ’70.

Αριστείδης Κ. Κούρος

Ο Θουκυδίδης είναι ο μεγαλύτερος ιστορικόςτης αρχαιότητας και κατέχει την πρώτη θέση τωνιστορικών της παγκοσμίου ιστορικής φιλολογίας.Αυτό να είσαι βέβαιος δεν είναι υπερβολή, κανσοβινισμός.

Ο Θουκυδίδης στο Γ’ βιβλίο και στις παραγρά-φους 87,89 και 116 μας περιγράφει σεισμικά γε-γονότα που έλαβαν χώρα επί των ημερών του.Φίλε αναγνώστη, προκαταβολικά σου ζητώ συ-γνώμη, αλλά και την επιείκεια σου.

Τα ποιο κάτω που θα διαβάσεις είναι η μετά-φραση που έχει κάνει ο Ελευθέριος Βενιζέλοςγια λογαριασμό του Ελληνικού Εκδοτικού Οργα-νισμού (Βιβλιοθήκη των Ελλήνων). Το αρχαίοκείμενο μπορείς να το διαβάσεις, στο ίδιο βιβλίο.

Ο Θουκυδίδης, στην παράγραφο 87 του Γ’ βι-βλίου του, γράφει:

«Έγιναν τότε και πολλοί σεισμοί στην Αθήνα, στην Εύβοια και στηνΒοιωτία και προπάντων στο Βοιωτικό Ορχομενό» (μη ξεχνάς ότιυπάρχει και Αρκαδικός Ορχομενός). Το γεγονός αυτό συνέβη τον χει-μώνα του 427 π.Χ.

Ο Θουκυδίδης, στην παράγραφο 89 του Γ’ βιβλίου του, γράφει:«Κατά το επόμενο θέρος, οι Πελοποννήσιοι και οι σύμμαχοι, υπό τηναρχηγίαν του Βασιλέως των Λακεδαιμονιών Άγιδος, υιού του Αρχιδά-μου, ήλθαν μέχρι του Ισθμού με την πρόθεσιν να εισβάλουν εις τηνΑττικήν. Αλλ’ επειδή έγιναν πολλοί σεισμοί, επέστρεψαν οπίσω, χωρίςνα γίνει εισβολή. Κατά την ίδιαν περίπου εποχήν, ενώ εξηκολούθουνοι σεισμοί, η θάλασσα, αφού απεσύρθει (άρα και τσουνάμι), από τηνπαραλίαν των Οροβιών της Ευβοίας και επυργώθει εις κύμα, επέ-δραμε τμήμα της πόλεως και εν μέρει μεν υπεχώρησεν, εν μέρει όμωςκατέκλυσε την ακτήν, ούτως ώστε, ότι πρίν ήτο γη, είναι σήμερον θά-λασσα και όσοι δεν επρόφθασαν να καταφύγουν, εις τα υψηλότερασημεία, επνίγησαν. Και περί την νήσον Αταλάντην, κειμένην πλησίοντης παραλίας των Οπουντίων Λοκρών, έγινε παρομοία πλημμύρα, ηοποία παρέσυρε μέρος του Αθηναϊκού φρουρίου και συνέτριψεν ενεκ των δυό πλοίων τα οποία ήσαν ανειλκυσμένα, επί της ξηράς. Καιείς την Πεπάρηθον, η θάλασσα απεσύρθει από την παραλίαν, αλλάδεν κατέκλυσε την ξηράν, σεισμός όμως κατέρριψε μέρος του τείχουςκαι το πρυτανείον και όλιγας άλλας οικίας. Αιτία του φαινομένου αυτούκατά την γνώμη μου είναι, ότι ο σεισμός, εις το σημείον όπου ήτοισχυρότερος έσπρωξε προς τα οπίσω την θάλασσαν και με την αιφ-νηδίαν παλινδρόμησιν της κατέστησε την πλημμύραν βιαοτέραν,χωρίς τον σεισμόν όμως μου φαίνεται, ότι δεν ημπορούσε να συμβείτούτο.»Το γεγονός αυτό συνέβη το καλοκαίρι του 426 π.Χ.

Ο Θουκυδίδης, στην παράγραφο 116 του Γ΄ βιβλίου, γράφει για τηνέκρηξη της Αίτνας:«Κατά την αρχήν ακριβώς της επομένης ανοίξεως, αξεχύθει από τηνΑίτναν χείμαρρος πυρακτωμένης λάβας, όπως συνέβει και άλλοτε καικατέστρεψε μέρος της χώρας των Καταναίων, οι οποίοι κατοικούν είςτους πρόποδας της Αίτνης που είναι το υψηλότερον όρος της Σικε-λίας. Λέγεται ότι η έκρηξη αυτή έγινε πενήνα έτη μετά την προηγού-μενην και ότι αφότου κατοικούν Έλληνες είς την Σικελίαν, τρείς εν όλωεκρήξεις έλαβον χώραν. Τοιαύτα υπήρξαν τα γεγονότα του χειμώνοςαυτού, με το τέλος του οποίου συμπληρούται και το έκτον έτος τουπαρόντος πολέμου, την ιστορίαν του οποίου έγραψεν ο Θουκυδίδης.»Το γεγονός αυτό συνέβη την άνοιξη του ετους 425 π.Χ.

Για την αντιγραφή ελπίζω να μη με αποβάλλετε.ΚΑΛΛΙΘΕΑ 11.10.2012.Υ.Γ. Πεπάρηθος: Αρχαία ονομασία της νήσου Σκοπέλου

ΡΗΓΜΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Ο ΠΡΩΤΟΣ ¨ΣΕΙΣΜΟΛΟΓΟΣ¨

ΓεώργιοςΑ. Πούλιος

Επίτιμος ΔικηγόροςΔημοσιογράφος

ΕνώσεωςΚυκλαδικού Τύπου

4 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΟΣ ΚΗΦΙΣΟΣΓράφει ο Παν. Γεωρ. Δημάκης Υπεύθυνος Ιστορικού Αρχείου Δήμου Αμφικλείας-Ελατείας

Ο Φωκικός Κηφισός1 (φωτ.1) πηγάζει από τηνπεριοχή της Λιλαίας² και μετά από το Aκραίφνιο καταλή-γει στις λεγόμενες καταβόθρες και με υπόγεια διαδρομήεκβάλει στον Ευβοϊκό, στις Λάρμες (Λάρυμνα) (φωτ. 3)και τα Σκροπονέρια. Στην μακρά του διαδρομή ο Κηφι-σός εμπλουτίζει το υδάτινο φορτίο του, δεχόμενος τανερά από πλήθος ποταμίσκων, ρυακιών, ρεμάτων απότον Καλλίδρομο και Παρνασσό (Από αυτά αναφέρουμεμόνο όσα δεν έχουν καταγραφεί, για λόγους οικονομίαςχώρου). Από τον Καλλίδρομο τον Λευτιάνο, Σέλκη, Βα-ρυμπόπ’, Μπουγιουκλίκ’, Κ’νέτα, Μπογδαναίο (Άσσο)από τον Παρνασσό τον Καχάλα (Κακόρεμα), και τωναπολήξεων του, το Μαυρονέρι, Κατίκου Ρέμα κ.λ.π. Ηλεκάνη του μέσου ρού του Κηφισού, πολυμνημόνευτηστην αρχαία γραμματεία για την ευφορία της, που ήταναιτία για την ευτυχία των κατοίκων της, αλλά και για τιςσυμφορές των λόγω του «σκανδαλίζοντος πλούτου»που προκάλεσε ατελείωτες επιδρομές βαρβάρων καιμη, μέσα στις χιλιετίες, που εξαφάνισαν τις ευημερούσεςπόλεις των Φωκέων3 της λεκάνης του Κηφισού, που ενέ-μοντο τα καρπερά εδάφη, που έλουζαν τα νερά του και«εγεωργούντο καλώς».

Ο συμπαγήςόγκος του σεβά-σμιου Παρνασσού,τα πυκνά και αδια-πέραστα δάση τουΚαλλιδρόμου, πα-ρείχαν προστασίαστην περίκλειστηκοιλάδα όχι όμωςαρκετή, για να απο-τρέψει τις επιδρο-μές εχθρών καιφίλων. Δεν γνωρί-ζουμε την πραγμα-τική όψη τουποταμού, τα μακά-ρια ειρηνικά αρχαίαχρόνια. Είναι όμωςπροφανές ότι σύ-σκια δάση δρυών,φτελιών και πλατά-νων κυριαρχούσανστα παρόχθια, με-μονωμένα στελέχηοποίων υπάρχουνκατά τόπους και σή-μερα. Αυτό βεβαι-

ώνει και ο Η. Holland το 18124, ενώ αν ήταν ο ποταμόςπλωτός, είναι άγνωστο και δεν μαρτυ-ρείται. Υπάρχουνόμως στοιχεία ομιλούντα, όπως ο οψιανός της Μήλου,η εισαγωγή αγγείων από την Κυρήνη (Ελάτεια - Αλω-νάκι) και άλλα που πιθανολογούν ότι μικρά πλώϊμαμέσω του ποταμού, ταξίδευαν στα πλησιέστερα οικονο-μικά κέντρα του Ορχομενού και των Θηβών (φώτ. 2). Ηκοιλάδα του Κηφισού είναι τεκτονικό βύθισμα, με ενα-πόθεσεις άμμου, κροκαλών, ιλύος μεγάλου πάχους καιέκτασης, με ανάκατες μάργες και κορήματα από τις απο-σαθρώσεις των πετρώματων. Η σύσταση του εδάφους,σ’ ένα χώρο ασφαλή και περίκλειστο, όπου χλωρίδα καιπανίδα συναγωνίζονται, ήταν και για την Ελληνική Μυ-θολογία, ο παράδεισος όπου ο Δευκαλίων και η Πύρρα,

δημιούργησαντο ανθρώπινογένος, καθόλουτυχαίο (σημει-ώνεται εδώ τομοναδικό τοπω-νύμιο ΕΛΛΗ-ΝΑΣ, ανήκειστην Ελάτεια καιβρίσκεται πολύκοντά, ανατολικάτου ναού τηςΚραναίας Αθη-νάς). Επίσης οΠαυσανίας μαςπεριγράφει τιςωτίδες του Κηφι-σού, υπήρχε ηΒασιλική Δρύς,έγιναν οι μεγά-λες μάχες τηςΧαιρώνειας καιαργότερα Κατα-λανών και Φράγ-κων, αλλά τατοπόσημα πουορίζουν τον Κη-φισό είναι πολλάκαι δε χωρούν σ’ένα σημείωμα,όπου ο τίτλοςείναι ο ιχθυοτρό-φος Κηφισός. Ταψάρια του Κηφισού περιγράφει ο Δ. Φιλιππίδης5, ο Παυ-σανίας6 κλπ. Ερχόμενοι όμως στο θέμα, στα σύγχροναχρόνια, στον Προϋπολογισμό Εσόδων του Ελλ. Κρά-τους Κεφ. Δ αρθρ. 4 Ιχθυοτροφεία όπου στην Λοκρίδα οΚηφισός αποδίδει δρχ 500 Λάρμανι (Λάρυμνα) δρχ 424.

Η ικανοποιητική αυτή απόδοση αλιευμάτων του Ιχθυο-τρόφου Κηφισού αποδεικνύει την ακμαιότητα των υδά-των του. Σήμερα η μόλυνση από τα λιπάσματα καιάλλους ρύπους μείωσαν την ζωή στον ποταμό χωρίςόμως να την εξαφανίσουν, αφού και σήμερα (2012) στα«βουθούλια» που δημιουργεί η ελικοειδής διαδρομή τουστο Μάνεσι και στον Κραβασαρά ψαρεύονται τα «σκα-ρούνια» και οι «μπασκόβ’ζες» κατά την ντοπιολαλιά απόαγρότες-ψαράδες, με λάμπες λουξ και καμάκια ενίοτεκαι με δίκτυα.

Η ομάδα του Κραβασαρά Κ. Αλεξίου (Τσιπού-ρας) Δ. Τριανταφύλλου (Μπαρμπέρης). Α΄ Τριανταφύλ-λου (Τσαφαντώνης) Π. Τασόπουλος (Προκομμένος) Σ.Λιάσκος κλπ, (μαρτυρία Ν. Τασόπουλου συγγραφέααπό τον Κραβασαρά). Επίσης ψάρια υπήρχαν και στονΛευτιάνο, μέχρι το 1970, όπου η απομείωση των υδά-των λόγω των καλλιεργειών, τα εξαφάνισε, φοβούμαιμάλιστα ότι ήσαν σπάνια και ακατάγραφα είδη. Ψαράςμε δίχτυ, πεζόβολο, ήταν ο Σκόπας (Αγ. Μαρίνα) και συ-στηματικότερος ο Κοσκινάς από το Μπέλεσι που διέθε-

ται και βάρκα, στην δεκαετία του 1950 και ψάρευε απότα έλη της Σφάκας, την πηγή Μαυρομαντίλα μέχρι τονΚηφισό. Ομάδες εποχικών ψαράδων υπήρχαν και απότο Μάνεσι, Δραχμάνι, κτλ. Η πλησιέστερη προς τον Κη-φισό κάτοικοι - αγρότες και περιστασιακά ψαράδεςόπως ο Κωστάκος από το Δραχμάνι, και άλλοι από ΑγίαΜαρίνα κτλ ενέμοντο τα ψάρια και τα χέλια που τα που-λούσαν, στα χωριά γύρω Μόδι, Παναγίτσα μέσα σε κο-φίνια λυγαριάς. Οι Μοδιάτες ψάρευαν και στο ρέμα τουΜύλου Χρέμου (Κληματόρεμα).

1. Θεωρούμε ορθότερη την ονομασία Φωκικός, αφού ημεγαλύτερη διαδρομή του, αλλά και οι πηγές βρίσκονταιστη Φωκίδα. Επίσης ο Κηφισός έδωσε το όνομα του,στην Κωπαϊδα, «Κηφισσίς» Παυσ. Θ23.7.2. Ο ποταμός Κηφισός επήγαζε παρά την Λίλαια, μεμουγκρητό ταύρου που δείχνει τη δύναμη των υδάτων.(Παυσανίας Φωκικά)3. «Οι τ’ αρα παρά ποταμόν Κηφισόν δίον ενιαιον».4. Η. Holland, ταξίδι στη Μακεδονία-Θεσσαλία 1812-1813 «Η κοιλάδα του Κηφισού σ’ αυτό το σημείο έχειπλάτος μόνο τέσσερα μίλια και ένα μεγάλο μέρος τηςεπιφάνειας του καλύπτεται από βελανιδιές και πλατά-νια…».5. Δ. Φιλιππίδης Βιβλίο καλουμένον μερική γεωγραφίασελ. 69 Για τα ψάρια του Κηφισού, όπως γράφει ο Δ. Φι-λιππίδης τον οποίο οφείλουμε να σεβαστούμε, παρά τιςελλείψεις του, «…Είναι σαν τη λίμνη του Κάρλα, όμωςάνοστα έχουν και κόκκαλα πολλά. Τα χέλια του δε είναιπολλά γλυκά και νόστιμα και μεγάλα. Ημπορεί να εύρηςτρεις και τέσσερες οκάδες χέλι”.6. Παυσανίας Β. 23,7 «οι μεν ιχθύες εν τη Κηφισίδιουδέν το διάφορον εις άλλους ιχθύες λιμναίους έχουσι.οι δε εγχελεις αυτόθι και μεγέθη μέγιστα και εσθίειν εισινηδιστα…»

Φωτο 1. Τα διάφανα νερά* τουΚηφισού στο Μοδιάτικο Γεφύριτην άνοιξη του 2012.*Τα διάφανα νερά του Κηφισούυμνήθηκαν στα ομηρικά έπη(Πλουτ. Βίος Θησέα - ΠαυσανίαςΙΧ37)

Φωτο 3. Μικρό νεώτερο πλώϊμο με φουστανελλο-φόρο βαρκάρη. Η επικοινωνία των παροχθίων χω-ριών Επικηφισίων και Παρακηφισίων* γινόταν κατάπερίπτωση και με μονόξυλα. H ναυπηγική τέχνηστις απαρχές της εδώ, με τα πλώιμα (μονόξυλα),στον Κηφισό επιβεβαιώνει την πρώϊμη κατοίκησητης κοιλάδας που γνωρίζουμε ήδη από τα ευρήματατης Αγίας Μαρίνας – Ελατείας. Εδώ, η χαριτωμένηφιγούρα του φουστανελλοφόρου βαρκάρη πουοδηγεί το μονόξυλο μέσα στις καλαμιές (Η. Bell LeTour di monde 1879)* Oμ.Β 522 Eπικηφίσιοι Παραποτάμιοι Σχολ. Ιλ. 522(Dindorf) Μονόξυλα Ap. Minores lintres ex unico lignoConfectae

Φωτο 2. Το τοπίο στις Λάρμες (Λά-ρυμνα) όπου εκβάλλει ο Κηφισόςείναι γαλήνιο και ειδυλλιακό με ταγαλαζοπράσινα νερά την υδρόβιαζωή και τους διάσημους μύλουςπου κινούσαν τα νερά και τώραέχουν εγκαταλειφθεί. Η εικόνα είναιπαραπλανητική, καθώς ακριβώςπίσω, υπάρχει η κολασμένη όψητου εργοστασίου νικελίου, που μο-λύνει αλλά και διατρέφει την πε-ριοχή. Παρηγορητική η παρουσίαψαριών που λάμνουν αμέριμνα καιακαταδίωχτα στα διάφανα νερά.

ΤΟ ΒΗΜΑτου Δήμου Λοκρών, της Δημοτικής Κοινότητας Μαρτίνου,

της Τοπικής Κοινότητας Λάρυμνας

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΕΛΩΝ ΚΑΠΗΓΙΑ ΛΟΥΤΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ

Τα ιαματικά νερά εκτός από την χαλά-ρωση και ηρεμία που παρέχουν καιχρειάζονται οι ηλικιωμένοι άνθρωποιαυτή τη δύσκολη περίοδο βοηθούν καισε πάρα πολλές παθήσεις.

Ο Δήμος Λοκρών ικανοποιώντας ταπαραπάνω πραγματοποίησε στα μέσαΣεπτεμβρίου για 10 μέρες μεταφορά μελεωφορείο των μελών των ΚΑΠΗ του

Δήμου Λοκρών για λουτροθεραπεία σταΚαμένα Βούρλα σε ημερήσια βάση.

ΕΜΙΣΘΩΣΗ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣΑΘΗΝΩΝ

ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΥ ΟΠΟΥΝΤΙΩΝΤο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λο-

κρών αποφάσισε ομόφωνα:Εγκρίνει την εκκίνηση των διαδικα-•σιών για την εκμίσθωση του διαμε-ρίσματος Αθηνών πρώην ΔήμουΟπουντίων στην οδό Κριμαίας 9-

Συνέχεια από τη σελ. 1

11-13 σε ενδιαφερόμενους.Δίνει την εντολή στην Ο.Ε για τον κα-•θορισμό των όρων της δημοπρασίας.Εξουσιοδοτεί τον κ. Δήμαρχο για τις•περαιτέρω ενέργειες

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΟΥΦΩΜΑ-ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΚΑΤΑΣΗΜΑΤΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥΤο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λο-

κρών αποφάσισε ομόφωνα:Την τροποποίηση του τεχνικού προ-•

γράμματος για την εγγραφή του ανω-τέρου έργου.Την μελέτη που αφορά στην εκτίμηση•του έργου ̈ Αντικατάστασης Κουφωμά-των Δημοτικού Καταστήματος Μαρτί-νου¨ προϋπολογισμού 37.000,00ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ 23% την οποίασυνέταξε ο Πολ. Μηχανικός της τεχνι-κής Υπηρεσίας του Δήμου κ. Π.Θεοδο-σιάσης και θεωρήθηκε από τονΔιευθυντή Τ.Υ.Δ.Α κ. Ηλία Γεωργίτσητην 21/9/2012 συμφωνώντας με τιςπροτεινόμενες σ’ αυτή εργασίες.

5 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

«ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ» ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥTου Πέτρου Σελέκου

Η μάχη του Μαρτίνου υπήρξε αποφασιστική για τηναίσια έκβαση του απελευθερωτικού Αγώνα. Η συντριβήτων Τούρκων, στις 29 Ιανουαρίου 1829, από τη χιλιαρ-χία του Βάσου Μαυροβουνιώτη, αναπτέρωσε το ηθικότων Ελλήνων και έδωσε τη δυνατότητα στον Καποδί-στρια να χειριστεί με επιδεξιότητα, το ζήτημα της οριο-θέτησης των συνόρων του νεοσύστατου Ελληνικούκράτους, που απασχολούσε πυρετωδώς τις ΜεγάλεςΕυρωπαϊκές Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία.

Από τότε πέρασαν 183 χρόνια και τα ονόματα τωνπολεμιστών, που αντιτάχθηκαν στις αποφάσεις τωνκρατούντων της εποχής, με τ’ όραμα μιας λεύτερης πα-τρίδας στα μάτια τους, παραμένουν άγνωστα στις νεό-τερες γενιές του τόπου μας.

Κατά τον Πλούταρχο «είναι κουραστική και δύσκο-λος η ανεύρεση της αληθείας εις την ιστορίαν, όταν οισυγγραφείς, οι οποίοι την γράφουν αργότερον, χωρίζον-ται δια μακρού χρόνου από την εποχήν των γεγονό-των».

Και είναι αλήθεια, δύσκολο, να μάθουμε τα ονόματατων πολεμιστών που υπερασπίστηκαν το Μαρτίνο, διότιτα στοιχεία που έχουμε είναι ελάχιστα και δε βοηθάνεστην πλήρη αποτύπωση της εικόνας. Τούτο οφείλεταιόπως γράφει ο Γιώργης Λουκάς-Φανόπουλος στο δί-τομο έργο του «Θήβα και Λειβαδιά Χωραϊται και Χωρικοίστο ’21», «…στο ότι, πολλοί αγωνιστές έχασαν τα πι-στοποιητικά εκδουλεύσεών τους, άλλων χάθηκαν όταντα υπέβαλλαν κατά πρώτον (γύρω στα 1833 μέχρι1846) στην επί του Αγώνος και Θυσιών Εξεταστική Επι-τροπή, άλλοι ότι δεν θυμούνταν -γερασμένοι πια- το1865 και 1871 που τους ζητούσαν τα πιστοποιητικά ταγεγονότα, άλλοι γιατί τις αιτήσεις τους τις συνέταξαναγράμματοι ή μη δείχνοντας μεγάλο ενδιαφέρον γραμ-ματιζούμενοι, άλλοι γιατί τα απέσυραν και άλλοι γιατί κα-τατάχθηκαν λίγο αργότερα από την έκρηξη τηςεπανάστασης και ήσαν σε μικρή ηλικία, εξακολούθησαντο στρατιωτικό τους στάδιο μετά το τέλος του Αγώνα καιαποστρατεύθηκαν περνώντας στη σύνταξη κανονικά,έτσι που να είναι, αν όχι ικανοποιημένοι, τουλάχιστον όχιαδικημένοι, ώστε να μην αισθάνονται την ανάγκη να κα-ταφύγουν στην Εξεταστική Επιτροπή για να τους κατα-τάξει στον βαθμό που θεωρούσαν τον εαυτό τους ότιάξιζε».

Εδώ όμως οφείλουμε και πρέπει να πούμε ένα με-γάλο ευχαριστώ, στους παλαιότερους ερευνητές (ανα-φέρονται στη βιβλιογραφία), οι οποίοι κάτω απόπραγματικά δύσκολες συνθήκες, με κόπο και τεράστιεςοικονομικές δυσκολίες, διέσωσαν και ανέδειξαν μέσααπ’ τα «παλιόχαρτα», πρόσωπα και γεγονότα, που σχε-τίζονται με τον ιερό αγώνα στην περιοχή μας. Οι εργα-σίες τους παρέχουν πλούτο πληροφοριών καισυνθέτουν την τοπική μας ιστορία.

Σχετικά με τη δική μου προσπάθεια˙ μετά από μα-κρόχρονη έρευνα σε αρχεία και βιβλιοθήκες, κατάφερανα συντάξω ένα μικρό κατάλογο -τον οποίο και παρου-σιάζουμε- με εξήντα τρία (63) ονόματα «πολεμικώνανδρών», όπου με βάσει τα πιστοποιητικά τους, έλαβαν μέρος στη μάχη του Μαρτίνου. Ο κατάλογος βέ-βαια δεν είναι πλήρης και δεν εξαντλεί το θέμα μας. Τακιτρινισμένα χειρόγραφα των αρχείων πιθανόν να κρύ-βουν και άλλα στοιχεία… Θεωρώ όμως, ότι η εργασίααυτή, θα είναι χρήσιμη στους μελλοντικούς ερευνητέςτης τοπικής ιστορίας.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ (η μάχη του Μαρτίνου)Η νικηφόρα μάχη στο Μαρτίνο, έγινε σε μια πραγ-

ματικά δύσκολη χρονική στιγμή, για την τύχη τουέθνους. Τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων (οικο-νομικά και στρατηγικά) αλληλοσυγκρούονταν και δενάφηναν περιθώρια για φιλάνθρωπες διαθέσεις στο ιερόδικαίωμα των Ελλήνων να ζήσουν ελεύθερα. «Δεν είμαιφιλάνθρωπος ούτε προπάντων φιλέλλην. Δεν εκτιμώ ιδι-αιτέρως τους Έλληνας ούτε τους Τούρκους», είχε δηλώ-σει κατηγορηματικά στον Καποδίστρια ο Άγγλοςναύαρχος Κόδριγκτων, πρωταγωνιστής της καταστρο-φής των Τουρκοαιγυπτίων στο Ναβαρίνο (8-10-1827).Η απόφαση των ξένων δυνάμεων ήταν ξεκάθαρη απέ-ναντι στους Έλληνες. Τα σύνορα του νεοσύστατου ελ-ληνικού κράτους έπρεπε να περιοριστούνε στηνΠελοπόννησο και σε μερικά νησιά. Οι συστάσεις άλλω-στε του Άγγλου ναυάρχου Μάλκολμ προς τον Κυβερ-νήτη, ήταν σαφείς: «να τραβηχθούν τα στρατεύματα ταΣτερεοελλαδίτικα εντός του Ισθμού, καθώς και εκείνα τηςΚρήτης να αποσυρθούν από τα φρούρια τα οποία πο-λιορκούν δια ξηράς». Στις απαιτήσεις του Μάλκολμ οΚαποδίστριας έδωσε την εξής απάντηση: «δια κάθεάλλο τα ελληνικά στρατεύματα ημπορούν να τον ακού-σουν, αλλά δια να αποσυρθούν από την πατρίδα τωνούτε τον ακούγουν, ούτε δύναται να τους διατάξει».

Ο κλήρος για την ανατροπή αυτού του ξεδιάντρο-που σχεδίου, που άφηνε έξω από τα γεωγραφικά σύ-νορα την Ανατολική Στερεά, έπεσε στον αρχηγό της ΣΤ’χιλιαρχίας, Βάσο Μαυροβουνιώτη. Με εντολή του Στρα-τάρχη Δημήτριου Υψηλάντη, ανέλαβε την εκκαθάρισητης Ανατολικής Ρούμελης, από το τούρκικο στοιχείο. Οαγώνας που ακολούθησε ήταν σκληρός. Οι Τούρκοιέπαιζαν το τελευταίο τους χαρτί… λέει ο Κασομούλης«έτρεχαν, να ανοίξουν τον δρόμον του Ευρίπου και ενω-μένοι με εκείνους, τους εν Χαλκίδι Τούρκους, να ξανα-ποκτήσουν τας επαρχίας, καθ’ ον καιρόν ήξευραν καιαυτοί ότι αποφασίζεται η τύχη της ελλάδος».

Η θέση του Μαρτίνου, στρατηγικό πέρασμα, πουσυνέδεε τη Λαμία (βάση εξόρμησης των Τούρκων στηνΑνατολική Ελλάδα), με τη Θήβα και τη Χαλκίδα, αποτέ-λεσε πεδίο σύγκρουσης της ΣΤ’ Χιλιαρχίας -η οποίαέλεγχε την περιοχή- και της στρατιάς του Μαχμούτ Πασά

της Λαμίας. ‘Επρεπε «πάση θυσία» να χτυπηθούν καινα διαλυθούν οι υπερασπιστές του Μαρτίνου, για ναελευθερωθεί ο δρόμος από Λαμία προς Μαρτίνο, Θήβακαι Χαλκίδα.

Η επίθεση των Τούρκων σχεδιάστηκε, ύστερα απόσυνεννόηση του Μαχμούτ με τον Ομέρ πασά της Εύ-βοιας, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι θα έσπευδε κιαυτός ταυτόχρονα να προσβάλει το Βάσο από το μέροςτων Θηβών και δια μέσου του Κοκκίνου. Η στρατιά τουΜαχμούτ αριθμούσε τρεις χιλιάδες πεζικό και πεντακό-σιους ιππείς. Η πρώτη αψιμαχία, έγινε στις 28 του Γε-νάρη, λίγο έξω από το Μαρτίνο. Την επομένη, 29Ιανουαρίου πρωί πρωί, οι Τούρκοι προχώρησαν προςτο χωριό και πλησίασαν τους άντρες του Βάσου «ωςενός πιστολιού βολήν». Τότε, τα ελληνικά καριοφίλιαπήραν φωτιά βρόντησαν και σκόρπισαν το θάνατο στονεχθρικό στρατό.

Ο Υψηλάντης στην αναφορά του προς τον Α. Με-ταξά μέλος του Γενικού Φροντιστηρίου αναφέρει ως εξήςτα καθέκαστα: «…Τρεις φοράς επανέλαβον οι εχθροίτην έφοδον με την αυτήν ορμήν, πλην και τας τρεις απέ-κρουσαν από τους Έλληνας με μεγάλην ζημίαν˙ τέλοςτην τετάρτην φοράν, αφού ένας από τους πρωτίστουςτων Τούρκων έπεσε κατά γης, εκυρίευσεν όλον τον εχ-θρικόν στρατόν τρόμος, πανικός και ετράπησαν ειςφυγήν άτακτον. Τότε ο αρχηγός Βάσος προσκαλών τουςστρατιώτας του επήδησε πρώτος έξω από τα οχυρώ-ματα, και φονεύσας ιδιοχείρως τρεις εχθρούς, έδωκε τοπαράδειγμα εις τους ιδικούς του, και κατεδίωξαν τουςΤούρκους δυο ώρας μακράν, όπου ο αιφνιδίως επιπε-σών χειμών τους ανεχαίτησε. Τα τρόπαια της λαμπράςταύτης νίκης είναι διακόσιοι των εχθρών φονευμένοι,τρεις σημαίαι και πολλά λάφυρα˙ ο αριθμός των πληγω-μένων εχθρών πρέπει να είναι πολύ μεγάλος, και ολίγοιαπ’ αυτούς θα έφθασαν ζώντες εις Λεβαδείαν εξ αιτίαςτου ψύχους».

Η νίκη της ΣΤ’ χιλιαρχίας στο Μαρτίνο σύμφωνα μετον Στρατάρχη «Εκτός της μεγάλης φθοράς, την οποίανεπροξένησεν εις τους εχθρούς, είναι και τα ηθικά τηςαποτελέσματα όχι μικρά, διότι εις μεν τους Τούρκουςενέπνευσε τρόμον μεγαλώτατον, εις δε τον επίλοιπονστρατόν ευγενή άμιλλαν, και εγκαρδίωσε και τους κατα-φοβισμένους κατοίκους». Ο Καθηγητής κ. Τριαντάφυλλος Παπαναγιώτου γράφεισχετικά: «η νίκη στο Μαρτίνο στάθηκε ανυπολόγισταευεργετική για το αίσιο τέρμα του αγώνα. Οι Ανατολικο-Ρουμελιώτες δεν υπέκυψαν, ο τόπος μας δεν άδειασεκαι δεν εγκαταλείφθηκε από τα αρματωμένα ηρωικά παι-διά του. Οι χιλιαρχίες του Δημήτριου Υψηλάντη έμεινανστις θέσεις τους και, όταν χρειάσθηκε, έδωσαν στουςδυνάστες τη χαριστική βολή (στην Πέτρα της Βοιωτίας).Νίκησαν και υποχρέωσαν, στις 12-13 Σεπτεμβρίου1829, πέντε χιλιάδες Τούρκους, συνθηκολογώντας, ναπαραδώσουν στον αγνό πατριώτη Δημήτριο Υψηλάντη

Η αγορά των στεγαστικών δα-νείων σημείωσε τεράστια ανά-πτυξη την προηγούμενηδεκαετία στη χώρα. Το υπό-λοιπο των στεγαστικών δα-νείων από 11,4 δις ευρώ τονΙανουάριο του 2001 ανήλθε σε81,1 δις ευρώ τον Αύγουστοτου 2010, οπότε και σημει-ώθηκε ρεκόρ υπολοίπου σταστεγαστικά δάνεια. Με βάση τατελευταία δημοσιευμένα στοιχεία τηςΤράπεζας της Ελλάδας το Σεπτέμβριοτου 2012 τα υπόλοιπα των στεγαστικώνδανείων υποχώρησαν στα 74,7 δις ευρώ.Δηλαδή μέσα σε μια 10ετία τα στεγαστικάδάνεια οκταπλασιάστηκαν για να μει-ωθούν ελαφρά την τελευταία διετία κυ-ρίως λόγω της αυστηροποιήσης τωνόρων χορήγησης στεγαστικών δανείων,εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας τωνΕλληνικών τραπεζών.

Πρακτικά τα ελληνικά νοικοκυριά υπο-νόμευσαν τις μελλοντικές τους εισροέςγια να εξασφαλίσουν ιδιόκτητη στέγη. Ηπολιτική των τραπεζών την προηγούμενηδεκαετία ήταν: α) να δίνουν στεγαστικάδάνεια χωρίς ουσιαστικό έλεγχο της φε-

ρεγγυότητας των δανειοληπτών,β) να δανειοδοτούν έως και το100% της αξίας του ακινήτου καιγ) να εγκρίνουν δάνεια έως 40χρόνια. Το αποτέλεσμα της πο-λιτικής αυτής είναι: α) να έχουνλάβει δάνεια άνθρωποι που δενέπρεπε να λάβουν με βάση τιςφορολογικές τους δηλώσεις, β)το ποσό των υπολοίπων τωνδανείων να είναι μεγάλο σε

σχέση με την πραγματική αξία των ακινή-των μετά την πτώση των τιμών τους καιγ) να είναι εξαιρετικά δύσκολη η επιμή-κυνση της περιόδου αποπληρωμής τωνδανείων, λόγω της ήδη μεγάλης διάρ-κειάς τους.

Στο τέλος του 2012 εκτιμάται πως θαβρίσκονται στο κόκκινο το 25% του συνό-λου των στεγαστικών δανείων (από 15%στο τέλος του 2011) με αυξητική τάση.Είναι προφανές ότι με την ύφεση να συ-νεχίζεται και με τις μειώσεις στα εισοδή-ματα των νοικοκυριών να κλιμακώνονται,τα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκρι-θούν στις τοκοχρεωλυτικές δόσεις τωνστεγαστικών δανείων τους. Οι ρυθμίσειςπου γίνονται μεταθέτουν χρονικά το πρό-

βλημα χωρίς να το επιλύουν. Είναι ξεκά-θαρο πως, πέρα από την ανάγκη προ-στασίας, οι δανειολήπτες χρειάζονται καικαλύτερη πληροφόρηση για το τι πραγ-ματικά είναι συμφέρον για τους ίδιους.Και για να γίνει αυτό κατανοητό αρκεί ένααπλό παράδειγμα.

Ένας δανειολήπτης που πήρε το 2007στεγαστικό δάνειο καλύπτοντας ολό-κληρο το ποσό για ένα νεόδμητο 3άριδιαμέρισμα, εμβαδού 75 τ.μ. και αξίας150.000€ (2.000€ το τ.μ.), με σταθερόεπιτόκιο 4,5% και διάρκεια δανείου 30έτη, πληρώνει τοκοχρεωλυτική δόση760€. Ο δανειολήπτης αυτός θα πληρώ-σει στο σύνολο της 30ετίας 123.610€ τό-κους και συνολικά 273.610€ για νααποκτήσει την πραγματική ιδιοκτησία τουακινήτου, χωρίς την προσημείωση τηςτράπεζας. Σήμερα, 5 χρόνια μετά έχει κα-ταβάλει τόκους 32.338€ (δηλαδή θα κα-ταβάλει ακόμη 91.272€ τόκους ταεπόμενα 25 έτη) και το υπόλοιπο του στε-γαστικού του έχει υποχωρήσει σε136.736€ (δηλαδή μειώθηκε κατά13.264€). Πρακτικά, αν και έχει πληρώσειτο 16,6% των τοκοχρεωλυτικών δόσεων,που ανέρχονται σε 273.610€, έχει απο-

πληρώσει μόνο το 8,8% του πραγματικούαρχικού δανείου.

Από το 2007 οι τιμές των ακινήτωνέχουν υποχωρήσει σημαντικά και αν λά-βουμε υπόψη μας και την παλαιότητα στοσυγκεκριμένο ακίνητο που το 2007 άξιζε150.000€, υπολογίζουμε πως σήμεραέχει χάσει, το λιγότερο, το 25% της αξίαςτου, δηλαδή η εμπορική του αξία δεν ξε-περνά τα 112.500€. Ο δανειολήπτης τουπαραδείγματος όμως έχει υπόλοιπο κε-φαλαίου 136.736€, δηλαδή αποπληρώνεικεφάλαιο που ξεπερνά κατά 24.236€ τηνεμπορική αξία του ακινήτου του. Άρα, το προφανές ερώτημα είναι: αξίζει

να συνεχίσει ο δανειολήπτης του παρα-δείγματος να πληρώνει 760€ μηνιαίωςως τοκοχρεωλυτική δόση για ένα διαμέ-ρισμα 5ετίας για τα υπόλοιπα 25 έτη συντους φόρους ακίνητης περιουσίας(ΕΤΗΔΕ, Ενιαίος Φόρος Ακινήτων κοκ),προσπαθώντας με κόπο να καλύψει τούψος της δόσης για ένα ακίνητο που ηεμπορική του τιμή έχει πέσει, όταν ξέρειπως η τιμή ενοικίασης ενός αντίστοιχουδιαμερίσματος δεν ξεπερνά τα 400€ -450€ και μάλιστα με πτωτική τάση; Τασυμπεράσματα δικά σας.

Θανάσης ΖεκεντέςΟικονομολόγος

Ο εγκλωβισμός των στεγαστικών δανείωνΥπάρχει διέξοδος;

Συνέχεια στη σελ. 6

6 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝΜια αληθινή ιστορία με πανανθρώπινο χαρακτήρα

Μια παγερή καισκοτεινή χειμωνιάτικηνύχτα στις αρχές Δεκεμ-βρίου 1944 η τσίγκινηστέγη του αγροτόσπιτουμου στην κτηνοτροφικήπεριοχή των «ΠΟΥΡΗ-ΝΙΩΝ» κροτάλιζε εκκω-φαντικά από την φοβερήβροχόπτωση και τους ρι-παίους ανέμους με συνέ-πεια να μην ακούμε

καθαρά τα άγρια γαυγίσματα των δύο φοβε-ρών ποιμενικών σκύλων μας που ακούγανεστα ονόματα «Μπαλάφο» και «Τούρκα». Οπατέρας μου που εγνώριζε το είδος τωνγαυγισμάτων που ήταν αλλιώτικος όταν κυ-νηγούσαν ζουλάπι και αλλιώτικος όταν γαύ-γιζαν άνθρωπο• μας έκανε νόημα νασταματήσουμε να τρώμε (είχαμε τραχανά)και ενέτεινε την προσοχή του προς την μεριάπου έρχονταν τα γαυγίσματα.

Αμέσως απεφάνθη ότι τα σκυλιάέτρωγαν άνθρωπο και παίρνοντας το λαδο-φάναρο (καλούκι) βγήκε έξω να καλμάρει τασκυλιά και να διαπιστώσει περί τίνος επρό-κειτο. Σε απόσταση εκατό περίπου μέτρωνκαι στο τέλος του χωραφιού μας, που κατέ-ληγε στον αγροτικό δρομο του ΜΑΡΤΙΝΟΥ– ΜΠΕΡΜΠΑΤΙΟΥ είδε τα σκυλιά να κλωθο-γυρίζουν με άγρια διάθεση ένα πελώριοσκοίνο έτοιμα να εισχωρήσουν στο βάθοςαλλά τα εμπόδιζε η πυκνή φυλλωσιά τουθάμνου. Αφού ηρέμησε και τα απομάκρυνεάκουσε έναν ανεπαίσθητο βογγητό να έρχε-ται από το βάθος του θάμνου και προτάσ-σοντας το λαδοφάναρο είδε με έκπληξηέναν νεαρό γενειοφόρο άντρα (αντάρτη) ναφέρει στρατιωτική χλαίνη, ένα αυτόματο καιπερίστροφο. Του έτεινε το χέρι αλλά μετάδυσκολίας ανασηκώθηκε διότι ήταν τραυμα-τισμένος στο ένα πόδι του. Περιμέναμε μεέκδηλη αγωνία την επιστροφή, όταν είδαμετον πατέρα μου να κρατάει παραμάσχαλατον άγνωστο άντρα και να τον μπάζει μέσακοντά στο αναμμένο τζάκι. Άπλωσε τα χέριανα του πάρει τα όπλα αλλά αυτός έκανε μιααπέλπιδα κίνηση να αρνηθεί αλλά ο πατέ-ρας μου τον καθησύχασε στοργικά και κρέ-μασε τα όπλα σε ένα καρφί. Εγώ, πουήμουν περίπου δέκα ετών και οι τρεις αδερ-φές μου, νεαρές κι αυτές, στεκόμαστε απο-σβολωμένοι στη θέα αυτού τουταλαιπωρημένου αλλά ηρωικού άνδρα, οοποίος εψέλλισε με σπαστά Ελληνικά: «Μελένε Μηνά, είμαι Ιταλός. Έρχομαι από τηνΑθήνα. Πολεμούσα μαζί με τον ΕΛΑΣ τουςΆγγλους» και αμέσως κατέρρευσε. Ήταν αν-τιφασίστας και αυτομόλησε από το στρατότου και προσχώρησε στις τάξεις τους ΕΛΑΣ.Στην μάχη των Αθηνών με τους Εγγλέζουςκαι τους δικούς μας «Πραιτωριανούς» τραυ-ματίστηκε και υποχωρώντας οι ηττημένοι αν-τάρτες προς Βορράν τον άφησαν στηνπεριοχή μας γιατί δεν μπορούσε άλλο ναακολουθήσει. Η μάνα μου του έδωσε να φο-ρέσει κάποια φτωχικά μας μάλλινα γιατί ήτανμουσκεμένος μέχρι το κόκκαλο, του έπλυνεμε κρασί την πληγή, του προσέφερε ζεστότραχανά και του έστρωσε σε μια γωνιά νακοιμηθεί. Αυτή όμως η αναπάντεχη περιπέ-τεια στην οποίαν εμπλακήκαμε από ανθρω-πισμό και χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τιςσυνέπειες καθόσον είχαν αρχίσει οι «Εθνι-κόφρονες» τις αντεκδικήσεις και η υπό-θαλψη ενός «κουμμουνιστοσυμμορίτη»συνεπήγετο εκτέλεση του Πατέρα μου. Τονκρύβαμε επί ημέρες και η μάνα μου θερά-πευε την πληγή του με μίαν πρωτόγονη θε-ραπευτική μέθοδο που ίσως προήρχετοαπό τα βάθη της Ελληνικής φυλής. Άλεθε μετο γουδόχερο καύκαλο από χελώνα, το πολ-τοποιούσε με ελαιόλαδο, τα καβούρντιζε στοτηγάνι και άλειφε με αυτό την πληγή τουΜηνά. Μέσα σε δέκα μέρες αυτό το σκεύα-σμα έκανε το θαύμα του. Θεραπεύτηκε εν-τελώς η πληγή του Μήνα. Μέσα σ’ αυτό το

δεκαήμερο ο Μηνάς με εξοικείωσε με ταόπλα του και με γαλούχησε με δημοκρατικέςιδέες. Ο πατέρας μου απεφάσισε να τον πα-ραδώσει στις αρχές αναλαμβάνοντας ένανεπικίνδυνο ρίσκο. Κλήθηκε σε βασανιστικήανάκριση αλλά ως παλαιός «συμπολεμιστήςόπως έλεγε του Βασιλέως Κωνσταντίνουστους Βαλκανικούς πολέμους και βασιλό-φρων γάρ» την γλύτωσε φθηνά. Ο Μήναςέπρεπε να τουφεκισθεί παραχρήμα κατά τηνάποψη των υπερεθνικοφρόνων. Αλλάεπειδή πολέμησε τον κοινό κατακτητή μαςεπεκράτησε η γνώμη πιο νουνεχών συγχω-ριανών μας. Έτσι παρέμεινε στο Μαρτίνοεπί τρία χρόνια σε ένα παλιόσπιτο του Δα-ραμάρα και έπλεκε κάλτσες, γάντια και που-λόβερ για ένα πιάτο φαγητό καθόσον, όπωςέλεγε, ήταν καλτσοβιομήχανος. Ήθελε ναπαντρευτεί την μεγάλη μου αδερφή τηνΞανθή, αλλά αυτό θα ήταν ανοσιούργημαγια εκείνη την εποχή και μάλιστα να παν-τρευτεί μια Ελληνίδα έναν Ιταλό εισβολέα,έστω και αντιφασίστα. Άσε που θα μας δια-πόμπευε όλο το χωριό. Είχε γίνει η μασκόττου Μαρτίνου και ήταν θαμώνας του καφε-νείου του Μπαρμπακώστα Καββάλα. Ο συμ-μαθητής μου Γιάννης Καββάλας και οιπαλαιότεροι θα τον θυμούνται καλά. Ήτανκαθημερινός επισκέπτης του σπιτιού μας καικάθε φορά φιλούσε τα χέρια της Μάνας μου,την οποία προσφωνούσε ¨ΜΑΜΑ¨. Ο εμφύ-λιος εμαίνετο και τα ήθη είχαν αγριέψει. ΟΜήνας κινδύνευε πολύ. Συνελήφθη και τονχάσαμε. Κάποιος συγχωριανός στρατευμέ-νος (αν θυμάμαι καλά ήταν ο Σεραφείμ Γι-αούζος) μας διεμήνυσε ότι τον εκτέλεσανστα σύνορα. Λυπηθήκαμε πολλοί και κυρίωςη οικογένειά μου και οι Δαρραμαραίοι. Το1975 ένας ξένος τουρίστας με μίαν απα-στράπτουσα φεράρι είχε παρκάρει εκεί στηνβρύση του χωριού κοντά στα σπίτια τα Κο-λογιανέικα και επιθεωρούσε το χώρο τοοποίο είχε αλλάξει άρδην από το 1944. Και-νούργια σπίτια, οχήματα στις αυλές, ασφαλ-τόδρομοι, είχαν αλλοιώσει την παλαιά εικόνατης γειτονιάς. Κατ’ εκείνη την στιγμή κατέ-βαινε η μεγάλη μου αδελφή, από το παλιόΔημοτικό Σχολείο, να έρθει στο πατρικό μας.Είχε γίνει μετά από τριάντα χρόνια ευτραφέ-στατη και τίποτα δεν θύμιζε το εικοσιδιά-χρονο κορίτσι του … ‘44. Πλησιάζοντας τονξένο τουρίστα δέχεται τον αιφνιδιαστικόεναγκαλισμό του άγνωστου άντρα, ο οποίοςτην ανασήκωσε φωνάζοντας αλλοπαρμένος«Ξανθή - Ξανθή» έμπλεος δακρύων. Ήτανο Μηνάς μεσήλιξ, καλτσοβιομήχανος καιπάντα Δημοκρατικός. Γονυπετής καταφι-λούσε τα χέρια της θείας Φωτεινής και τηναπεκάλει πάντα «ΜΑΜΑ». Πήγε στο καφε-νείο, φίλησε τον Μπαρμπακώστα Καβάλα,τον Ηρακλή τον Ρόκκο και όλους τους θαμώ-νες που τον θυμούνταν. Την επόμενη χρονιάήλθε με την γυναίκα του, η οποία γονάτισεευλαβικά και φίλησε τα χέρια της Μάνας μουπλημμυρισμένη στα δάκρυα προσφωνών-τας την κι αυτή «ΜΑΜΑ». Έκτοτε αλληλο-γραφούσαμε συχνά και τα γράμματα μας ταμετέφραζε ο Κώστας ο Πίττας, Ιταλομαθής.Μετά από λίγα χρόνια λάβαμε το τελευταίογράμμα με μια πένθιμη ταινία ενδεικτική θα-νατηφόρου μηνύματος. Από τις λίγες γνω-στές λέξεις καταλάβαμε ότι αυτός οσπουδαίος άνθρωπος είχε πεθάνει. Είχεέρθει στην Αθήνα να βρει τον μικρό του φίλο,αλλά δεν συναντηθήκαμε ποτέ, ίσως δεν θυ-μόταν ακριβώς το επίθετο μου. Ίσως έγραψελάθος την διεύθυνσή μου… Η ιστορία αυτήέχει μικρές ομοιότητες με αρχαία ΕλληνικήΤραγωδία και δείχνει ότι υπάρχουν άνθρω-ποι όπου γης, που πιστεύουν στις παναν-θρώπινες αξίες και στο υπέρτατο αγαθό τηςΕλευθερίας. Ήθελα αυτό το οδοιπορικό τουΜήνα να το αφηγηθώ από χρόνια εν είδημνημοσύνου και να το μοιραστώ μ’ αυτούςπου πιστεύουν στις ίδιες αξίες με εκείνον τονσπουδαίο Άνθρωπο.ΑΘΗΝΑ 30-9-2012

Γεώργιος Επαμ.Μπέρδος

ολόκληρη σχεδόν την Ανατολική Ρούμελη».Τα «τετελεσμένα» αυτά γεγονότα, ισχυροποίησαν τη θέση του Καποδίστρια

στο διπλωματικό πεδίο, και του έδωσαν τη δυνατότητα ν’ απαντήσει στη δια-κοίνωση του βρετανού αντιπρέσβη Ντώκινς, με τα εξής λόγια: «…Αι επαρχίαιτης Στερεάς Ελλάδος συνδέθησαν επισήμως εις τας ημέρας των δοκιμασιώνκαι της δυστυχίας, ώστε ποτέ να μη χωρίσωσι τα συμφέροντά των από εκείνατης Πελοποννήσου και των νήσων…».

Οι Ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις, υποχρεώθηκαν ύστερα από τη νέακατάσταση που είχε διαμορφωθεί, να υπογράψουν στις 27/9 Ιουλίου 1832στην έδρα του Σουλτάνου, τη «συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως», το πιοβασικό διπλωματικό έγγραφο, που αναγνώριζε την Ελληνική ανεξαρτησία. ΗΕλλάδα είναι πια ελεύθερο κράτος με σύνορα εκεί που ο Καποδίστριας τα είχεπροβλέψει (γραμμή Παγασητικού-Αμβρακικού με ολόκληρη τη Στερεά, τηνΠελοπόννησο, την Εύβοια και τις Κυκλάδες).

Η ΧΙΛΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΟΥ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΜε την άφιξη του Καποδίστρια, το 1828, έχουμε «τα πρώτα περί του στρα-

τού μέτρα», που αποσκοπούσαν στην οργάνωση των άτακτων σωμάτων, σεοργανωμένες στρατιωτικές μονάδες. Επιδίωξη του Κυβερνήτη ήταν η δημι-ουργία εθνικού στρατού σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Οι αλλαγέςόμως στα στρατιωτικά πράγματα της χώρας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Οιδιεργασίες απαιτούσαν λεπτούς χειρισμούς από την πλευρά της κυβέρνησης,για την αντιμετώπιση κυρίως των «άτακτων» οπλαρχηγών, που έβλεπαν ότιπεριορίζεται σε μεγάλο βαθμό η εξουσία τους. Η προσπάθεια αυτή τελικά πέ-τυχε και σύμφωνα με το σχέδιο του «διοργανισμού των Χιλιαρχιών» δημιουρ-γήθηκαν δέκα (10) χιλιαρχίες.

Ο Βάσος Μαυροβουνιώτης, διακεκριμένος οπλαρχηγός στην ΑνατολικήΣτερεά, προτάθηκε από τον Στρατάρχη Δημήτριο Υψηλάντη, για ν’ αναλάβειτην αρχηγία της ΣΤ’ Χιλιαρχίας. Στη Χιλιαρχία αυτή κατατάχθηκαν παλαίμαχοιαγωνιστές, έμπιστοι του Βάσου, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από την Ανα-τολική Ρούμελη. Κατά τον σχολιαστή του Κασομούλη (Γιάννη Βλαχογιάννη)«…του Βάσου η Χιλιαρχία ονομάστηκε μοναχά Αρχηγία, με δυο πεντακοσιάρ-χους Τσουρά και Κλίμακα, και χωριστό το σώμα του Σκουρτανιώτη». Η δύναμητης Χιλιαρχίας υπολογίζεται σε 860 περίπου άνδρες, μαζί με τους επιτελικούς.

Στη μάχη του Μαρτίνου, δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, πόσηήταν η δύναμη των Ελλήνων που πολέμησε. Από τις γραπτές μαρτυρίες πουυπάρχουν μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Ο Κασομούλης στα «Απο-μνημονεύματα» αναφέρει σχετικά: «η Χιλιαρχία του Βάσου, τοποθετημένη ειςΜαρτίνου και Μαλεσίνα χωρία, εσυγκεντρώθη οχυρωθείσα εντός των οικιώντου Μαρτίνου…». Το γεγονός, ότι η Χιλιαρχία είχε μοιραστεί στα δυο χωριά (προφανώς για να εξυπηρετηθεί) δείχνει, ότι η δύναμή της πρέπει να ήταν με-γάλη. Την υπόθεση αυτή ενισχύει και μια επιστολή του Μαυροβουνιώτη, προςτον Χιλίαρχο Διονύσιο Ευμορφόπουλο, που βρισκόταν εκείνο το χρονικό διά-στημα στην περιοχή και είχε την έδρα του στην Αταλάντη.

Γράφει… ο Μαυροβουνιώτης, στις 14 Δεκεμβρίου 1828, από τη Μαλεσίνα«…Επειδή και σήμερον ήλθε και ο κ. Λιακόπουλος και δεν χωριόμαστε εντόςεις Μαρτίνι μόνον για τούτο παρακαλείσε αν αγαπάς να αδειάζης το Προσκυνάή το Μάζι καθώς ομίλησες και του υπασπιστού μου και να έχω απόκρισίνσου». Ο Μήτρος Λιακόπουλος, οπλαρχηγός με καταγωγή από τη Μηλιά Ολύμ-που, την περίοδο αυτή έφερε το βαθμό του εκατόνταρχου και πιθανόν είχε στηδύναμή του περί τους 150 άνδρες. Για συμμετοχή του Λιακόπουλου όμως, στημάχη του Μαρτίνου, δεν υπάρχει σχετική αναφορά.

Σπουδαία ενημέρωση έχουμε και από τη «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος»(φ. 14/16-2-1829). Στο συγκεκριμένο φύλλο υπάρχει η επίσημη αναφορά τουΔημήτριου Υψηλάντη για τη μάχη του Μαρτίνου. Ο Στρατάρχης, μεταξύ άλλων,αναφέρει ονομαστικά τους αξιωματικούς της Χιλιαρχίας, που διακρίθηκαν στημάχη. Γράφει σχετικά: «Ο αρχηγός Βάσος Μαυροβουνιώτης επαινεί την αν-δρείαν και φρόνησιν των πεντακοσιάρχων Τριανταφύλλου Τσουρά, ΙωάννουΚλίμακα, και των εκατοντάρχων Μ. Γρίβα, Ιωάν. Κοντούλη, Στ. Μαυροδήμου,Δ. Κριεκούκη, Δ. Στάμου, Μ. Λάππα, Τ. Μαυρομματέου, Λάμπρου Οδυσσέως,Γ. Παγώνα˙ έκαμαν δε τα χρέη των εν γένει και όλοι οι λοιποί αξιωματικοί καιστρατιώται».

Ο Καθηγητής κ. Στέφανος Παπαγεωργίου στο βιβλίο του «Η στρατιωτικήπολιτική του Καποδίστρια», χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό, αναφέρει ότι ηΣΤ’ Χιλιαρχία ήταν στελεχωμένη με τους ανωτέρω αξιωματικούς (δυο πεντα-κοσίαρχους και εννέα εκατόνταρχους). Δηλαδή, όσοι αναφέρονται και στηνεπίσημη αναφορά του Δημήτριου Υψηλάντη. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανω-τέρω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι ο Μαυροβουνιώτης «έριξε» στη μάχηόλη τη δύναμη της Χιλιαρχίας, περίπου 860 άνδρες. Επίσης, στη μάχη, έλαβεμέρος και ο Γεώργιος Σκουρτανιώτης. Η παρουσία του μάλιστα έγειρε τηνπλάστιγγα της νίκης προς τους Έλληνες. Ο Γεώργιος Σκουρτανιώτης, ήτανεπικεφαλής ανεξάρτητου τμήματος, με δύναμη 300 περίπου άνδρες¹.

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, οι «οργανωμένοι» αγωνιστές πουέλαβαν μέρος στη μάχη του Μαρτίνου, πρέπει να ήταν 1.000 ως 1.300 άν-δρες.

Σχετικά με τη δραστηριότητα των ντόπιων, δεν υπάρχουν γραπτές μαρ-τυρίες (τουλάχιστον μέχρι σήμερα), για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνατης δράσης τους. Τα μοναδικά έγγραφα που αναφέρουν συμμετοχή Μαρτι-ναίων, στη μάχη, είναι τα πιστοποιητικά τριών ντόπιων αγωνιστών, του ΔήμουΑγγελή, του Δήμου Κούρου και του Λουκά Νικολάου ή Κούρου. Στο σημείοαυτό πρέπει να σημειωθεί ότι, το ζήτημα της συμμετοχής των Μαρτιναίων στοναγώνα της επανάστασης, και ειδικότερα στη συγκεκριμένη μάχη, χρειάζεταιπερισσότερη διερεύνηση. Κάθε ατεκμηρίωτη άποψη είναι παρακινδυνευμένη.Το μόνο που μπορούμε να πούμε, στηριζόμενοι στα γεγονότα και στις λίγεςγραπτές αναφορές που υπάρχουν, είναι ότι οι Μαρτιναίοι, πρέπει να βοήθησανστην εξυπηρέτηση των στρατιωτικών σωμάτων (κυρίως σε καταλύματα καιτροφοδοσία). Όπως μας πληροφορεί ο Κασομούλης, τα ελληνικά τμήματα βρί-

«ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ» ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

Συνέχεια από τη σελ. 5

Συνέχεια στη σελ. 8

7 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Κάθε φωτογραφία... χίλιες αναμνήσεις

Περίπου 1950 Από αριστερά: Παύλος Αλεξίου, Σεραφείμ Γιαούζος, Αθα-

νάσιος Νυδριώτης. Το φορτηγό είναι ιδιοκτησίας Γιαούζου.

17/04/1960Από αριστερά όρθιοι: Παύλος Αλεξίου, Γεώργιος Τράκος,

Δημήτριος Πύλιας, oι μικροί Σωτήριος Τράκος, Θεόδωρος Πύλιαςκαι Ντίνα Αλεξίου, Γεώργιος Τσαμάτης, Μαρία Τσαμάτη, Αγγε-λική Πύλια, Παναγιώτης Τράκος, Σπύρος Πύλιας, Αργυρώ Τρά-

κου.Από αριστερά καθιστοί: Οι μικροί Αλέκος Αλεξίου και ΑθανάσιοςΤράκος, Ελένη Αλεξίου, Δήμητρα Πύλια, η μικρή Αργυρώ Πύλια,

Ελένη Τράκου, Κων\νος Τράκος

Κωνσταντίνα Αλεξίου (Θιακανιάτσια)

μικρότερο κορίτσι με τον ίδιο τρόπο*10. Στο με-ταξύ ξέσπασε καταιγίδα. Καταματωμένος οΤσιμπουκλάρας μπήκε στο χάνι και σωριάστηκεσε μια γωνιά. Άλλοι έφεραν τα κατακρεουργη-μένα κορίτσια στην αυλή, τους σταύρωσαν ταχέρια και έβαλαν επάνω τους μια επιγραφή πουέγραφε: «Αυτό παθαίνουν όποιοι σκλάβοι δενδίνουν εξαγορά». Δεν είχαν τελειώσει το απαί-σιο αυτό έργο, όταν φάνηκε από μακριά έναςκαβαλάρης που ερχόταν με καλπασμό. Ήταν οβοσκός που έφερνε την εξαγορά και δύο γράμ-ματα για το λήσταρχο. Το πρώτο προερχόταναπό μια γυναίκα, γνωστή του αρχιλήσταρχουΝταβέλη, η οποία ζητούσε να μη «σημαδέ-ψουν»*11 τα παιδιά και το δεύτερο απ’ το δή-μαρχο, ο οποίος παρακαλούσε για τη ζωή τωνπαιδιών του και τους υποσχόταν ότι θα έκανεκάθε ενέργεια για το καλό τους, τώρα που η Κυ-βέρνηση μελετούσε το θέμα της αμνηστίας ήτης ανενόχλητης φυγής τους προς το Τουρκικόέδαφος. Ήταν όμως αργά.Η σφαγή των κοριτσιών συγκλόνισε ολόκληρητην Ελλάδα. Το απαίσιο αυτό κακούργημα δια-δόθηκε παντού προκαλώντας την αγανάκτησητου πλήθους και της Κυβέρνησης. Η λύπη καιη συντριβή ήταν γενική. Τα πτώματα των θυμά-των μεταφέρθηκαν στην Τοπόλια, όπου και εν-ταφιάστηκαν. Για πολλά χρόνια άκουγε κανέναςτραγούδια-μοιρολόγια γραμμένα από γυναίκεςτου λαού, μέσα από τα οποία θρηνούσαν τααδικοχαμένα κορίτσια του δημάρχου.

Οι εξαγριωμένοι χωριανοί επέδραμαν στοΧάνι του Κατίκου, αλλά δεν βρήκαν κανένα. Οιληστές μοιράστηκαν τα λύτρα και εξαφανίστη-καν. Άλλοι πέρασαν στο Τουρκικό έδαφος καιάλλοι ενώθηκαν με άλλες συμμορίες. Ο απαί-σιος σφαγέας, ο Τσιμπουκλάρας, παρέμεινεστη συμμορία του Καλαμπαλίκη. Αργότερα ησυμμορία του Καλαμπαλίκη εμφανίστηκε στηνΑττική και στρατοπέδευσε στο Μαραθώνα. ΗΚυβέρνηση, μαθαίνοντας την άφιξή της εκεί,έστειλε αμέσως ισχυρό στρατιωτικό σώμα. Ταυ-τόχρονα, ο ναύαρχος του Γαλλικού στόλου διέ-ταξε το λόχο που βρισκόταν λόγω ανάρρωσηςστην Ιερά Μονή Πεντέλης, να προσφέρει οποι-αδήποτε βοήθεια. Η σύγκρουση δεν άργησε ναγίνει. Οι πυροβολισμοί αντηχούσαν μέσα απότα πυκνά δάση του Πεντελικού. Ο Τσιμπουκλά-ρας παραδόθηκε, ενώ τρεις από τους ληστέςέπεσαν νεκροί. Για πρώτη φορά στην ιστορίατης συμμορίας δόθηκε το σύνθημα φυγής απότον Καλαμπαλίκη. Το απόσπασμα, βλέπονταςότι οι ληστές υποχωρούσαν, άρχισε την κατα-δίωξη. Σκοτώθηκαν εννέα ληστές και συνελή-φθησαν άλλοι πέντε. Ο Καλαμπαλίκης μαζί μεείκοσι δύο συντρόφους του διέφυγε στα δάσητης Πεντέλης.

Ο Τσιμπουκλάρας στον ανακριτή που οδη-γήθηκε, περιέγραψε με κυνισμό και απάθεια τησφαγή των κοριτσιών. Καταδικάστηκε σε θά-νατο «δια καρατομήσεως» και οδηγήθηκε στηλαιμητόμο. Εκεί, ύστερα από απαίτηση τουπλήθους που παρακολουθούσε την εκτέλεση,ορίστηκε να εκτελεστεί τελευταίος για να υπο-στεί το μαρτύριο της παρακολούθησης της εκτέ-λεσης των συντρόφων του. Όταν ήρθε η ώρακαι πλησίασε τη λαιμητόμο, σωριάστηκε κατα-γής νεκρός. Παρά τη διαπίστωση του θανάτουτου από το γιατρό, το πλήθος επέμενε και κα-ρατομήθηκε έστω και νεκρός.

Αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αναφο-ρικά με τη δολοφονία των δύο άτυχων κορι-τσιών, αποτελούν γενικώς την αποδεκτήεκδοχή του στυγερού εγκλήματος. Υπάρχειόμως και η ακόλουθη παραλλαγή.

Σε κατάθεση του, την οποία έδωσε την 13ηΦεβρουαρίου 1856*12 στη Λιβαδειά, ενώπιοντου Επάρχου Λιβαδειάς Αθανασίου Παναγιω-τίδη και του Δημάρχου Δημητρίου Ι.Νάκου, οληστής Οδυσσέα Μαυροδήμος, ο οποίος κατα-γόταν από την Αγόριανη Φωκίδος, δίνει μιαάλλη διάσταση σχετικά με τη δολοφονία τωνκοριτσιών του Δημάρχου Τοπόλιας*13. Καταθέ-τει πως συνάντησε την 1η Ιανουαρίου (1856),ημέρα του Αγίου Βασιλείου πέριξ του χωριούΓλούνιστα της Λοκρίδας τους ληστές, συνολικά

είκοσι εννέα, που προέρχονταν από την Τοπό-λια. Πρώτος επικεφαλής ήταν ο αρχιληστής Πα-νουργιάς Μακρύς από το Καστέλι και δεύτεροςστην ιεραρχία ο αρχιληστής Μήτρος Φονιάς. Οπρώτος είχε υπό τον έλεγχό του είκοσι ληστές,ενώ ο δεύτερος εννέα, μεταξύ των οποίων ήτανκαι ο Γιάννης Τσιμπουκλάρας από το Στεβενίκο.

«’Aπό τὸ χωρἰον Γλούνιστα ἐξεκινήσαμενὅλοι μαζὶ καἰ ἐπείγαμε εἰς τὰ πἐριξ τοῦ χωρἰουΣκριποῦ. Ἀπὸ ἐκεῖ ὁ ἀρχιληστἠς Φονιὰς μὲ τὴσυμμορἰα του ἀνεχὠρησε ἀπὀ ἐμᾶς καἰ έπῆγεὅπου εἶχε κρυμμἐνα διὰ συντρὀφων του τὰκορἰτζια τοῦ Δημἀρχου ἀπό τὀ χωρἰον Τοπὀλιακαὶ τὰ ἐφὀνευσεν εἰςτὸ Χἀνι τοῦ Κατίκου, ποὺἐφὐλαττον τὰ κορἰτζια καὶ ἀπό ποῖον δὲνγνωρἰζω, διὀτι μὀλις δὐο-τρεῖς ἠμέρες εἶχονἀνταμωθεῖ μἐ τὴν συμμορίαν αὐτήν».

Την αιτία του φόνου των κοριτσιών την επιρ-ρίπτει στον Φονιά, γιατί όταν οι ληστές πήγανκαι πήραν τα κορίτσια αιχμαλώτους, είχε φο-νευθεί στη συμπλοκή ένας πρώτος ξάδερφοςτου, και για το λόγο αυτό ήθελε να εξαγοράσειτο αίμα με τον θάνατο των κοριτσιών, και αφούδεν του έδιναν ως λύτρα τις δέκα χιλιάδες δραχ-μές που ζητούσε, φιλονίκησε με τον Πανουργιά,ο οποίος δεν ήθελε να φο-νευθούν τα κορίτσια,αλλά να αφεθούν ελεύθερα και να πάρουν τιςχίλιες δραχμές που προσέφεραν οι συγγενείςτους. Μετά τη διαφωνία αυτή, η συμμορία τουΜήτρου Φονιά χωρίστηκε από τη συμμορία τουΠανουργιά και πήγε στο Χάνι του Κατίκου,όπου επακολούθησε το αποτρόπαιο έγκλημα.Ο μάρτυρας δεν καταθέτει σχετικά με το πρό-σωπο του φυσικού δράστη, ισχυριζόμενος ότιδεν το γνώριζε, καθόσον ήταν νέος στη συμμο-ρία, έχοντας συναντηθεί με τους ληστές μόλιςπρο διημέρου ή τριημέρου. Η συμμετοχή πάν-τως του Γιάννη Τσιμπουκλάρα στη συμμορίατου Μήτρου Φονιά, ενισχύει το έρεισμα για ναβγει το συμπέρασμα ότι ο Τσιμπουκλάρας ήταντελικά ο φυσικός δράστης του ειδεχθούς αυτούεγκλήματος.

*09 Η Ληστεία στην Ελλάδα κατά τον 19οαιώνα-Περί Λύχνων Αφάς», ΙωάννηςΚολιόπουλος, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκης, 2005και Αρχεία του Μοιράρχου Πέ τρουΒακάλογλου (Γ.Α.Κ αριθ. 210, κατάθεση της13ης Φεβρουαρίου 1856)*10 Σύμφωνα με κάποια άλλη εκδοχή το έναστραγγαλίστηκε αφού πρώτα λιθοβολήθηκε και το άλλο κατακρεουργήθηκε. Ωςδράστης και εδώ αναφέρεται ο Τσιμ-πουκλάρας*11 Τους ζητούσε δηλαδή να μην κόψουν τ’αυτιά ή τη μύτη των παιδιών, όπωςσυνήθιζαν να κάνουν τους αιχμαλώτους οι λη-στές.*12 Ο ληστής Οδυσσέας Μαυροδήμος φοβού-μενος ότι το τέλος των ληστών πλη-σίαζε, άρχισε να έχει επαφές με το καταδιωκτικόαπόσπασμα που είχε έ δρα τη Λι-βαδειά και συναντούσε συχνά στη Λιβαδειάτους αρμόδιους για την καταδίωξη των ληστών,όταν πήγαινε εκεί να αγοράσει τρόφιμα και πο-λεμοφόδια. Η Κυβέρνηση του υποσχέθηκε με-γάλες αμοιβές και φυσικά να του δώσειαμνηστία, αν έφερνε κομμένο το κεφάλι του αρ-χιληστή Πανουργιά. Ο Μαυροδήμος πέτυχε τοσκοπό του το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου1856, όταν ο λήσταρχος κοιμόταν βαθειά μετάαπό οινοποσία και φαγοπότι τεσσάρων αρνιών.Με το γιαταγάνι του έκοψε το κεφάλι του Πα-νουργιά και έφυγε γρήγορα για τηΛιβαδειά. Όταν έφθασε στη Λιβαδειά, κρατών-τας το κομμένο κεφάλι του αρχιληστή, η πόληπανηγύρισε. {«Σαράντα Παληκάρια από τη Λι-βαδειά», Αριστείδη Κ.Ρούσσαρη, Λιβαδειά,2002} Στα πλαίσια της πράξης αυτής, ο Μαυρο-δήμος έδωσε τη σχετική κατάθεση, που μνημο-νεύεται στο κείμενο.*13 Η Ληστεία στην Ελλάδα κατά τον 19οαιώνα-Περί Λύχνων Αφάς», ΙωάννηςΚολιόπουλος, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκης, 2005,και Αρχεία Πέτρου Βακάλογλου,αριθμ. εγγράφου 210, Αρχεία Γ.Α.Κ.

Η ΑΓΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΟΠΟΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ ΣΤΟ

ΧΑΝΙ ΤΟΥ ΚΑΤΙΚΟΥΣυνέχεια από σελ. 2

Το Μαρτίνο που γεννηθήκαμε,το Μαρτίνο που μετά την εβδο-μαδιαία δουλειά μας, μας χαρί-ζει ψυχική γαλήνη και ηρεμία, τοΜαρτίνο με τις καλές και τιςκακές στιγμές του, που όταν μαςρωτάνε να το περιγράψουμελέμε «το κέντρο της γης».Καμιά φορά θυμώνουμε που εί-μαστε ξένοι στο σπίτι μας, στηνπεριουσία μας. Συνεχίζουμεόμως να το αγαπάμε. Είναι τοσπίτι μας.

Περπατώντας στο παλαιόχωριό με διαδρομή από τηνπλατεία δεξιά τα σπίτια Παπαγ-κίκα - Βασίλη Μπάτσιου - Πανα-γιώτου - Θωμά Μπάτσιου -Κούλας Νουνού ευθεία και αρι-στερά Κουραίοι, δεξιά προς Δη-

μακαίους και Καραμεραίουςφτάνεις στο τελευταίο περιφε-ρειακό δρόμο όπου αγναντεύειςτο ρέμα και το πολύ ωραίο τοπίοτης Βουμελιταίας (παλαιοχώρι).

Συνεχίζεις προς Μαστραίουςευθεία Μπωκαίοι μπροστά απότο διώροφο πέτρινο σπίτι τουΜιχάλη Καβάλα κάνεις δεξιάπρος το φούρνο του Λίτσου καιμπροστά σου και αριστερά τοανακαινισμένο πέτρινο σπίτι τουΧρήστου Πουλάκη, ακολουθείςτην διαδρομή προς τον Σκούρακαι μπροστά σου το επιβλητικόπαλαιό Δημοτικό σχολείο.Ανεβαίνεις την ανηφόρα μπρο-

στά από τα σπίτια των Φλου-δαίων προς Λιούμθ με τηΤζούμα να απασχολεί το μάτι

σου φτάνεις στην μεγάλη πλα-τεία Βάσσου Μαυροβουνιώτηκατηφορίζεις μπροστά από τηψηφιδωτή Αναπαράσταση τουαδριάντα του Αρχηγού τηςΜάχης του Μαρτίνου ΒάσσουΜαυροβουνιώτη προς τους Δα-ραμαραίους, αριστερά σου ηπαλαιά δεξαμενή και μπροστάσου ο ανεμόμυλος το καμάριτου Μαρτίνου, τόπος περίπατουκαι αναψυχής.

Σε όλη την διαδρομή πολλάπαλαιά πέτρινα σπίτια ανακαινι-σμένα - φανταστικά.Δεν μπορείς να μην ερωτευτείς

αυτό το χωριό. Όλες οι βόλτεςόποια διαδρομή και να πάρειςπαραμένουν συναρπαστικέςπεριπλανήσεις σε ένα χωριόπου «ζει» και αναπνέει χιλιάδεςχρόνια.

Ένα χωριό που επιμένει στοδικό του ρυθμό, στην δικιά τουκουλτούρα, στο εντελώς διαφο-ρετικό δικό του πολύπλευρο καιΔωρικό χαρακτήρα. Το Μαρτίνοτης ακμής και της παρακμής, τοΜαρτίνο που ζει με τις αναμνή-σεις του παρελθόντος που σεκρατάει κοντά του από κάτιαπροσδιόριστο από κάτι δυ-νατό.

Ρε δεν μπαίνει σε «καλούπια»ο Μαρτιναίος!

Αριστείδης Κ. ΚούροςΘωμάς Γ. Καραμέρης

8 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥΤΕΛΟΣ Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ

Η Α.Τ.Ε. ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ Α.Τ.Μ.ΣΤΟ ΜΑΡΤΙΝΟ

Από τον Απρίλιο του 2011 με επιστολή της η Δημοτική κοινότηταΜαρτίνου προς τις τράπεζες είχε ενημερώσει για το απαράδεκτονα ταλαιπωρούνται οι Μαρτιναίοι από τη μη λειτουργία Α.Τ.Μ. στοΜαρτίνο.Μετά από ένα χρόνο ασφυκτικών πιέσεων προς τις τράπεζες για

εγκατάσταση Α.Τ.Μ, η μόνη τράπεζα που ανταποκρίθηκε ήταν ηΑ.Τ.Ε. και σήμερα στην είσοδο του Δημοτικού Καταστήματος λει-τουργεί Α.Τ.Μ. για λογαριασμό των δημοτών και επισκεπτών τουΜαρτίνου.

Ευχαριστούμε την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος.Αριστείδης Κ. Κούρος

Το μηχάνημα ανάληψης στην είσοδο του Δημοτικού Καταστήματος

σκονταν στην περιοχή για πάνω από έναμήνα. «Οι Χιλιαρχίες έλαβαν διαταγή νατοποθετηθούν η μεν Δ’ (του Δυοβου-νιώτη) προς την Βουδουνίτζαν (Λοκρί-δαν) και Θερμοπύλας, η δε (Η’) τουΕυμορφοπούλου εις την Λοκρίδαν, (καιαυτή) να δίδη βοήθειαν (εις την πρώτην),και (εις) Αταλάντην, η δε (ΣΤ’) του Βάσουεις την (αυτήν) επαρχίαν Αταλάντηςπρος το (χωρίον) Μαρτίνου και ο Στρα-τάρχης με την Φρουράν εις Αράχωβανκαι Ζεμενόν. Η δε Β’ Χιλιαρχία εις Λιβα-διάν και εις Πέτραν, (πάσαι) προμηθευό-μεναι (τας τροφάς των) από τας(αντιστοίχους) επαρχίας».

Ο καθένας μπορεί να φανταστεί τιςανάγκες που προκύπτουν σε ένα στρά-τευμα κατά την παραμονή του σε μια εμ-πόλεμη περιοχή. Επίσης, μπορεί ναφανταστεί, και τις θυσίες των ντόπιων,για την εξυπηρέτηση και συντήρηση τουστρατεύματος.

Ο Κασομούλης αναφέρει και έναάλλο γεγονός που συνέβη εκείνη την πε-ρίοδο στο Μαρτίνο και δείχνει το κλίματης εποχής. «Φθάσαντες εις Μέγαρα ει-δοποιήθημεν ευθύς ότι εις την περίστα-σιν καθ’ ην ημείς εδιοργανιζόμασθον,περί τα τέλη Φεβρουαρίου (1828), οιαξιωματικοί Κριεκούκης και Ξεπούλιαςμε 600 εκ του στρατοπέδου Ελευσίνος,μεταβάντες εις Μαρτίνου Λοκρίδος άρ-παξαν έως 600 γελάδια και 2 χιλδ. πρό-βατα, τα οποία επώλησαν, καιεμοίρασαν ανά 300 γρ. (γρόσια) ο κάθεστρατιώτης. Οι Μαρτιναίοι, παρακολου-θούντες τους, είχον φθάσει με αναφοράςτων προς τον Στρατάρχην, όστις τους δι-εύθυνεν εις το πολιτικόν δικαστήριον,πλην τίποτε δεν έγινεν».

Η προσφορά των Ελλήνων στηνεπανάσταση ήταν ποικίλη. Ο ΓιώργηςΛουκάς-Φανόπουλος γράφει σχετικά:«…για να σταθεί ένας τέτοιος αγώνας,

χρειάστηκαν τροφές, ρούχα, τσαρούχια,μπαρούτη και βόλια… ο λαός, αυτός οΜεγάλος Προμηθέας, έδωσε ό,τι είχεανάγκη τότε η πατρίδα».

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ1) Ο Ευμορφόπουλος παρά την ειδοποίησηπου του έστειλε ο Βάσος για βοήθεια, απόδειλία προτίμησε να οχυρωθεί στο Γαϊδουρο-νήσι και να μη λάβει μέρος στην άμυνα τουΜαρτίνου. Δεν επέτρεψε μάλιστα ούτε καιστον Σκουρτανιώτη, που βρισκόταν κάτωαπό τις διαταγές του, να πάει να τους ενισχύ-σει, επειδή φοβόταν να εγκαταλείψει τις επί-καιρες θέσεις που κατείχε. Ο Σκουρτανιώτης,όμως, απείθησε στις διαταγές του Ευμορφό-πουλου και έσπευσε να βοηθήσει το Βάσο. Ο Ευμορφόπουλος, σατυριζόμενος για τηθέση την οποία κατέλαβε, χωρίς να συμπρά-ξει στη μάχη, έκαναν γι’ αυτόν και στίχο:

Eύγε σου, κυρ-Διονύση,πήρες το Γαϊδουρονήσι.

ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ1) Γεωργίου Δ. Τσεβά, Ιστορία της Θήβας

και της Βοιωτίας, ΠΚΔΘ 20062) Γεωργίου Κ. Μίχα, Το Μαρτίνο και τα προ-ερχόμενα απ’ αυτό Λάρυμνα - Λούτσι - Πύρ-γος, Λούτσι 19783) Γιώργη Β. Λουκά-Φανόπουλου, Θήβα καιΛειβαδιά-Χωραϊται και Χωρικοί στο ’21 τ. Α’ &Β’, Αθήνα 19764) Κων)νος Χρ. Χρήστου, Αγωνιστές του ’21Περιοχής τέως Δήμου Πλαταιών, 1984 5) Μάνθου Κ. Χριστοφόρου, Η Οπουντία Λο-κρίδα και η Αταλάντη τ.Α’, Αθήνα 19996) Νικ. Κασομούλη, Απομνημονεύματα τηςΕπαναστάσεως των Ελλήνων 1821-1833,τ.Γ’7) Στέφανος Π. Παπαγεωργίου, Η Στρατιω-τική Πολιτική του Καποδίστρια, Εστία 19868) Τάκης Λάππας, Λειβαδιά και Λειβαδίτεςστο ’21 9) Τριαντάφυλλου Δ. Παπαναγιώτου, Λο-κρικό Εικοσιένα-Η Μάχη του Μαρτίνου και ηΣημασία της, Δήμος Οπουντίων 200010) Τριαντάφυλλου Δ. Παπαναγιώτου, ΗΦθιώτης στο ’21, Νομαρχία Φθιώτιδος 1971

«ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ» ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

Συνέχεια από τη σελ. 6ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ 

ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

ΒΑΣΟΣ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ, ΜΠΕΛΟΠΑΥΛΙΤΣΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ, ΧΙΛΙΑΡΧΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ, ΝΤΡΕΜΙΤΣΑ ΣΑΛΩΝΩΝ,ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑΡΧΟΣΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΤΖΟΥΡΑΣ, ΛΗΜΝΟΣ, ΠΕΝΤΑ-ΚΟΣΙΑΡΧΟΣΓΕΩΡΓΙΟΣ Η' ΓΑΤΣΗΣΣΚΟΥΡΤΑΝΙΩΤΗΣ,ΣΚΟΥΡΤΑ ΘΗΒΩΝ, ΠΕΝΤΑΚΟ-ΣΙΑΡΧΟΣΜΙΧΑΛΗΣ ΓΡΙΒΑΣ, ΘΗΒΑ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΥΛΗΣ, ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ, ΕΚΑ-ΤΟΝΤΑΡΧΟΣΣΤΑΜΟΣ ΜΑΥΡΟΔΗΜΟΣ, ΘΗΒΑ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡ-ΧΟΣΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΙΕΚΟΥΚΗΣ, ΘΗΒΑ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡ-ΧΟΣΜΗΤΡΟΣ ΣΤΑΜΟΥ, ΘΗΒΑ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣΜΗΤΡΟΣ ΛΑΠΠΑΣ, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣΤΑΣΗΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΕΟΥ Η' ΜΠΟΚΟΣ, ΜΑΥ-ΡΟΜΜΑΤΙ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣΛΑΜΠΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΡ-ΧΟΣΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΑΓΩΝΑΣ, ΤΟΠΟΛΙΑ (ΚΑΣΤΡΟ),ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣΔΗΜΟΣ ΑΓΓΕΛΗ ΜΑΡΤΙΝΟ, ΜΠΟΥΛΟΥΞΗΣΔΗΜΟΣ ΚΟΥΡΟΣ, ΜΑΡΤΙΝΟ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΛΟΥΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Η' ΚΟΥΡΟΣ, ΜΑΡΤΙΝΟ,ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΤΡΑΚΑΚΗΣ, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΜΠΟΥ-ΛΟΥΞΗΣΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ ΠΑΣΠΑΛΗΣ, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΑΞ/ΚΟΣ6ης ΤΑΞΗΣΑΝΤΩΝΙΟΣ ΖΗΤΟΥΝΙΑΤΗΣ, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΥΠΑΞ. Β'ΤΑΞΗΣΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩ-ΤΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΙΣΤΟΜΟ, ΥΠΑΞ. Β'ΤΑΞΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ, ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙΘΗΒΩΝ, ΥΠΑΞ. Β' ΤΑΞΗΣΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ του Γ., ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩ-ΡΟΙ ΘΗΒΩΝ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΤΖΟΥΝΗΣ, ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙΘΗΒΩΝ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΛΟΥΚΑΣ ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΗΣ, ΒΑΓΙΑ, ΜΠΟΥ-ΛΟΥΞΗΣΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Η' ΠΑΛΛΗΣ, ΒΑΓΙΑ,ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΜΗΤΡΟΣ ΒΡΕΤΟΣ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΖΟΥ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΙΣΑΤΗΣ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΚΡΟΣ Η' ΤΣΑΡΑΜΠΑΡΗΣ, ΒΑΓΙΑ,ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΚΩΤΖΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΤΕΡΗΣ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΧΑΤΖΗΣ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΣΚΑΝΤΑΜΗΣ, ΒΑΓΙΑ, ΜΠΟΥΛΟΥ-ΞΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΔΟΥΜΗΣ, ΒΙΛΛΙΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΣΤΑΘΗΣ ΓΚΙΚΑΣ, ΘΗΒΑ, ΜΠΟΥΛΟΥΞΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΣ, ΘΗΒΑ, ΜΠΟΥΛΟΥΞΗΣΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΕΛΕΤΟΥ, ΘΗΒΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΘΕΟΔΩΡΗΣ ΠΑΝΟΣ, ΘΗΒΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΙΑΓΚΛΗΣ, ΘΗΒΑ, ΣΤΡΑΤΙΩ-ΤΗΣΠΑΝΟΥΣΗΣ ΒΥΛΛΙΩΤΗΣ, ΠΛΑΤΑΙΕΣ, ΥΠΑΞ. Β'ΤΑΞΗΣΜΕΛΕΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ, ΠΛΑΤΑΙΕΣ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΛΑΜΠΡΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ, ΠΛΑΤΑΙΕΣ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΚΟΛΙΟΣ ΝΙΚΑΣ, ΠΛΑΤΑΙΕΣ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΚΩΤΣΟΣ ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ, ΚΡΙΜΠΑΤΣΙ (ΚΑΛΟΧΩΡΙΟ), ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΛΙΑΤΑΝΗ (ΑΓΙΟΣΘΩΜΑΣ), ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΣΠΥΡΟΣ ΚΟΤΖΑΝΗΣ, ΛΙΑΤΑΝΗ (ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ),ΠΕΝΤΑΡΧΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ, ΛΙΑΤΑΝΗ (ΑΓΙΟΣΘΩΜΑΣ), ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΑΝΤΩΝΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΛΙΑΤΑΝΗ (ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ),ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ, ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΙ,ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ, ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΙ, ΣΤΡΑΤΙΩ-ΤΗΣΚΟΛΙΟΣ ΣΤΑΜΟΥ, ΜΟΥΣΤΑΦΑΔΕΣ (ΚΑΛΛΙΘΕΑ),ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΡΧΟΣΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΚΑΛΑΦΟΥΡΗΣ, ΣΚΟΥΡΤΑ ΘΗΒΩΝ,ΥΠΑΞ. Β' ΤΑΞΗΣΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΕΔΑΚΗΣ, ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ, ΜΑΓΓΑ-ΤΖΗΣΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ, ΣΤΡΑ-ΤΙΩΤΗΣΔΗΜΟΣ ΠΑΥΛΟΥ ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ, ΚΟΚΚΙΝΟ ΘΗΒΩΝ, ΣΤΡΑ-ΤΙΩΤΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΑΒΡΙΑΣ Η' ΣΑΡΓΟΣ, ΚΟΚΚΙΝΟΘΗΒΩΝ, ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΡΧΟΣΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ, ΑΚΡΑΙΦΝΙΟ, ΣΤΡΑΤΙΩ-ΤΗΣΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΑΚΡΑΙΦΝΙΟ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΠΟΥΛΙΑΣ, ΒΑΘΥ ΑΥΛΙΔΟΣ, ΕΚΑ-ΤΟΝΤΑΡΧΟΣΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΖΑΚΩΝΑΣ, ΔΡΑΜΕΣΙ (ΑΥΛΙΔΑ),ΥΠΑΞ. Α' ΤΑΞΗΣΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΚΡΑΒΑΣΑΡΑΣ (ΒΑΣΙ-ΛΙΚΑ), ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Μαρτίνο, Ιούνιος 2012. Άπλωμα τραχανά και φύλλου (χυλοπίτες)