Περιεχόμενα

2 Με αφορμή τη συζήτηση για τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών

2 Τικ Τοκ

3 ΣΑΤΙΡΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΧΟΛΕΡΑΣ

4 Ασφαλιστικό-λαιμητόμος

4 Μισθολόγιο

5 Επι-στροφή στην καταστροφή… του 3ου Μνημονίου

5 «Μυστικά και ψέματα» για την ΤΕΕ

6 Η «καλή», η «κακή» …κι η «ανάποδη»

6 ΟΟΣΑ και εκπαίδευση

7 Η ηττοπαθής ηγεσία της ΟΛΜΕ

7 Ο εθνικός διάλογος έχει ήδη ολοκληρωθεί

8 Συγκριτική παρουσίαση

9 Για το Ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο

9 Ο Κύκλος της κιμωλίας

10 Ξενόγλωσση εκπαίδευση

10 Σχολικός ή κοινωνικός εκφοβισμός;

11 Μια κριτική στην… «περιβαλλοντική εκπαίδευση»

11 «Σεισάχθεια»: απλό αίτημα ή νόμιμο δικαίωμα και απαίτηση;

12 Αδιοριστία…δεν έτυχε, στοχεύτηκε.

12 Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί : δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας

13 Προσφυγικές «ροές» Μαρτίου 2016

13 Φτωχοί και ξεριζωμένοι όλου του κόσμου ενωθείτε…

14 Η Διακήρυξη της Κεσσάνης

16 Ξάγναντο μες στον βυθό

16 «Το Λιμάνι της Χάβρης

στηνEκπαίδευση

Συντονισμός για το Προσφυγικό -Μεταναστευ-

τικόΣωματείων- Φοιτητικών

Συλλόγων- ΣυλλογικοτήτωνΟι λαοί στις γειτονικές μας χώρες ζουν σε πρωτόγνωρες συνθήκες βίας και πολέμων, ακραίας φτώχειας και καταδί-ωξης. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν ήδη αφανιστεί από τις βόμβες, τις ασθένειες και την πείνα. Το τεράστιο με-ταναστευτικό κύμα, που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας των πο-λέμων και της απάνθρωπης οικονομικής πολιτικής, θα γί-νεται ολοένα και πιο ορμητικό, όσο θα παραμένουν οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης χέρι χέρι με την όξυνση των πολέμων στην περιοχή.Οι ολιγάρχες σε ολόκληρο τον κόσμο, το κεφάλαιο, με την απόλυτη συνεισφορά των κρα-τών και των διεθνών οικονο-μικών και στρατιωτικών οργα-νισμών, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ρωσίας, δεν διστάζουν να αιμα-τοκυλήσουν περιοχές επεμβαί-νοντας, δημιουργώντας πολέ-μους, ενισχύοντας φυλετικούς, θρησκευτικούς ανταγωνισμούς και φασιστικές οργανώσεις, ώστε να εκμεταλλευτούν τις περιοχές και τις πλουτοπαρα-γωγικές πηγές για το ξεπέρα-σμα της καπιταλιστικής κρίσης και τη διόγκωση των κερδών τους.Ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση,-με τη συλλογική και διεκδικητι-κή πάλη απέναντι στην κυβέρ-νηση και στους στρατιωτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς που είτε έμμεσα με οικονομικό στραγγαλισμό είτε άμεσα με πολεμικές επεμβάσεις, καθορί-ζουν τη φτώχεια και την εξαθλί-ωση των εργαζόμενων λαών, με την έμπρακτη και καθημερινή ταξική μας αλληλεγγύη.Ούτε βήμα πίσω για ένα κόσμο χωρίς πόλεμοΓια ένα κόσμο χωρίς φράχτες, φραγμούς και σύνορα.http://syprome.blogspot.gr

Να ντύσουμε τα λόγια της αγωνίας με δράση

ανατροπής

Απρίλιος 2016Τιμή ενίσχυσης 0,50 � ΠαρεμβάσειςΠεριοδική έκδοση των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Θεσσαλονίκης

http://paremvasithess.wordpress.com/

Ένα χρόνο περίπου μετά την εκλογή της κυβέρνησης ΣΥ-ΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ελπίδα της αντιμνημονιακής κατεύθυνσης είναι ανάμνηση στη ζοφερή πραγματικότητα του 3ου μνη-μονίου και της βάρβαρης αντι-μετώπισης του προσφυγικού.Στο «προσύμφωνο» κυβέρνη-σης και Τρόικας, τη βάση συμ-φωνίας πριν το Γουρογκρουπ στις 22/4, έχει καταληχτεί η αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 και η μείωση των συντάξε-ων, του εφάπαξ, η πτώση του αφορολόγητου στα 9.050 και οι επιβαρύνσεις από 100 ευρώ επιπλέον για εισοδήματα ως 20.000, με ανάλογη φοροπεπι-δρομή για την υπόλοιπη κοινω-νία.Ο προσχηματικός δήθεν «διά-λογος» προετοιμάζει το έδαφος για τις «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ και τις αντιεκπαιδευτι-κές επιλογές της ΕΕ, τα εκπαι-δευτικά προαπαιτούμενα δηλα-δή του μνημονίου.Η προσφυγική κρίση φέρνει στο προσκήνιο τη φρίκη του πολέμου, το δράμα της προ-σφυγιάς και τη βαρβαρότητα των επιλογών της ΕΕ.Η αποδοχή του μνημονιακού κεκτημένου της εξαθλίωσης έξι χρόνων, που κάνει ακόμα πιο δυσβάσταχτα τα νέα μέτρα και η συνυπογραφή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και της παρουσί-

ας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σημα-τοδοτούν την οριστική μετάλ-λαξη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει σχέση με την Αριστερά.Ο εκφυλισμός της πολιτικής «ούτε ρήξη ούτε υποταγή με ΕΕ και δανειστές» έχει σκλη-ρές συνέπειες στη ζωή των εκπαιδευτικών και της κοινω-νίας συνολικά και δεν γι’ αυτό δεν επιτρέπεται εφησυχασμός. Πολύ περισσότερο όταν η «Ευ-ρώπη-Φρούριο» που οικοδο-μεί η ΕΕ, σαν συνένοχος των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, έχει αναδείξει σε πανευρωπαϊκή διάσταση τη φασιστική απειλή και το ρα-τσισμό, που καλούν από τη μια σε υποταγή στην Ευρώπη της φτώχειας, της ανελευθερίας, του φόβου και του σκοταδι-σμού και από την άλλη σε πό-λεμο ενάντια στους αδύνατους και κατατρεγμένους σαν μόνο τρόπο να αποφύγουμε τη δική μας εξαθλίωση.Σε αυτές τις συνθήκες, με την πεποίθηση ότι δικαιούμαστε ένα καλύτερο μέλλον για την κοινωνία συνολικά και τη νέα γενιά ειδικά, θα πρέπει απα-ντήσουμε με αγώνα, αντίστα-ση, αλληλεγγύη και φιλοδοξία ανατροπής. Με τη δύναμη της συλλογικότητας του εκπαιδευ-τικού κινήματος, όταν στηρί-ζεται στις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και το συντονισμό τους, με διάλογο, διεκδίκηση, αιτήματα που ενώνουν και συ-νάντηση με κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αν κάτι έχει προκαλέσει καθυ-στερήσεις, ρωγμές και μικρές ή επιμέρους νίκες απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές είναι η λαϊκή κινητοποίηση. Αυτή έχει καθυστερήσει την ψήφιση του ασφαλιστικού που ΣΥΡΙΖΑ-Α-ΝΕΛ προγραμμάτισαν για τον

περασμένη Νοέμβρη, αυτή έφερε πίσω στη δουλειά τους συναδέλφους της τεχνικής εκ-παίδευσης από τη διαθεσιμότη-τα, παρά τα προβλήματα και το μεγάλο αγώνα που πρέπει να δοθεί για να υπερασπιστούμε το μορφωτικό αγαθό και τις θέ-σεις εργασίας.Χρειάζεται λοιπόν να καταδεί-ξουμε καταρχήν τον αντίπαλο, την κυβέρνηση με την πολιτική της που μαζί με το επαίσχυντο μνημόνιο που υπέγραψε προ-δίδοντας το ΟΧΙ του λαού στις 5/7, υλοποιεί και τα άλλα δύο των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.Επείγει να αναδείξουμε διεκδι-κήσεις στο ύψος των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφί-ας, για μόρφωση και δουλειά, υγεία, ασφάλιση, δημόσια αγα-θά, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Με πολιτικούς στόχους ενάντια σε μνημόνια, χρέος, ευρώ και ΕΕ, καθώς επι-βάλλουν μαζί με το ΝΑΤΟ το μνημονιακό πλαίσιο και την «Ευρώπη-Φρούριο». Τις αντι-δραστικές επιλογές που είναι αναγκαίες για να ξεπεραστεί η διεθνής καπιταλιστική κρίση σε βάρος του κόσμου της εργασί-ας και της νεολαίας.Παραμένει ζητούμενο να ντύ-σουμε τα λόγια με πράξεις, κό-ντρα στην ηττοπαθή λογική να βολευτούμε σε μια ζωή με το κομμάτι, αλλά και στην αγωνι-στική μεγαλοστομία που καθη-λώνει στην απλή διαμαρτυρία. Δεν είναι η κοινωνία που γυρίζει την πλάτη στους αγώνες, αλλά είναι ο κυρίαρχος συνδικαλι-σμός που αγνοεί τις αστείρευ-τες δυνάμεις της κοινωνίας. Αυ-τές που αναδεικνύονται σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, από την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες μέχρι την υπεράσπιση του δη-μόσιου δωρεάν σχολείου.

Τι πολεμάμε γράφοντας

φωνάζοντας τι πολεμάμε;

Εδώ χρειάζονται οι αμείλικτοι σου λέω.

Σήμερα λάμπουν πιο πολύ από τα πεντοχίλιαρα

από το μέταλλο των στίχων μου

αυτοί που δεν ιδρώνουν όταν τους λέμε κλέφτες

σήμερα μας κυβερνάνε.

….

Αμείλικτοι να γίνουμε σου λέω.

Γιώργος Ζιόβας, «Ο αμείλικτος Μίσκιν»

“Όλοι στους αγ ώνες, στους δρόμους, τις απεργίες!”

2 3

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Επικαιρότητα

Με αφορμή τη συζήτηση για τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών

Περίεργες, αλλά, όχι τυχαίες δηλώσεις για τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών κά-νουν εκπρόσωποι του Υπουρ-γείου, όπως «να μην συμπί-πτουν ο χρόνος διδασκαλίας και ο εργασιακός χρόνος των εκπαιδευτικών», «ο εργασια-κός χρόνος να περιλαμβάνει τις παιδαγωγικές συναντήσεις των δασκάλων και των καθη-γητών οι οποίοι κάθε βδομάδα θα χαράζουν την εκπαιδευτική πολιτική»(!), (Λιάκος), «επι-μορφώσεις των εκπαιδευτικών στα κενά τους». Είναι φανερό πως το Υπουργείο Παιδείας προσανατολίζεται να «λύσει» το πρόβλημα της λειτουργί-ας των σχολείων χωρίς διορι-σμούς. Είναι, όμως, μόνο αυτό; Ας δούμε κάποια στοιχεία :Η αύξηση του χρόνου εργα-σίας των εκπαιδευτικών είναι μια παγκόσμια τάση. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική οι εκπαιδευτικοί καλούνται να δουλέψουν πε-ρισσότερο και να πληρώνονται λιγότερο. Η πολιτική που επι-βάλλεται από τον ΟΟΣΑ, την ΕΕ, και την Παγκόσμια Τρά-πεζα είναι με όσο το δυνατόν λιγότερες «εισροές» να έχου-με όσο γίνεται περισσότερες «εκροές». Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής “Edu-

cation and Training Monitor 2015” «…στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευ-ση, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει εξορθολογιστεί σημαντικά ανάμεσα στο 2011-2014…Η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και η αύξηση του διδακτικού ωραρί-ου (σημ. αναφέρεται προφανώς στη δευτεροβάθμια) έχει φέ-ρει την Ελλάδα πιο κοντά στις υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ». Σε άλλο κείμενο του ΟΟΣΑ δι-απιστώνεται ότι «στην Ελλάδα το μεγαλύτερο μέρος των κρατι-κών δαπανών για την εκπαίδευ-ση πηγαίνει στους μισθούς των εκπαιδευτικών». Οι δαπάνες για την εκπαίδευση θεωρού-νται «επένδυση», άρα λοιπόν δεν πρέπει να υπάρχει «σπατά-λη», πρέπει να αξιοποιούνται όσο το δυνατό πιο «αποδοτι-κά». Αυτή είναι η ουσία των πα-ραπάνω διαπιστώσεων και όχι μια πραγματική καταγραφή της πραγματικότητας αφού όλοι ξέρουμε ότι γίνεται λαθροχει-ρία στον τρόπο που υπολογίζο-νται οι ώρες διδασκαλίες και ο μέσος όρος των μαθητών ανά τμήμα στη χώρα μας. Η έννοια του σχολικού χρό-νου και για τους εκπαιδευ-τικούς και για τους μαθητές λειτουργεί πια με όρους αγο-ράς. Η εντατικοποίηση της ερ-γασίας, που συνήθως την ταυ-

τίζουμε με τον ιδιωτικό τομέα, είναι πραγματικότητα και στην εκπαίδευση. «Ο καλός, σκληρά εργαζόμενος εκπαιδευτικός» είναι η βασική συνιστώσα ενός «καλού και αποτελεσματικού σχολείου». Δεν αφορά μόνο την ώρα που βρίσκεται μέσα στην τάξη, αλλά και όλο εκείνο το χρόνο που θα πρέπει να αφι-ερώνει για προετοιμασία, σεμι-νάρια, επιμορφώσεις, διοικητι-κή δουλειά και άλλα – μέσα στα πλαίσια βεβαίως διαχείρισης μιας εκπαιδευτικής πολιτικής που αποφασίζει η εξουσία. Η εντατικοποίηση της δουλειάς των εκπαιδευτικών δεν γίνεται υποχρεωτικά μόνο με αύξηση του διδακτικού ωραρίου, χωρίς να την αποκλείει. Έχουν πέ-σει στο τραπέζι προτάσεις για αύξηση της διδακτικής ώρας (από 45 λεπτά σε 60), για αυ-στηρό διαχωρισμό της πρωι-νής με την απογευματινή ζώνη όπου το πρωί θα δουλεύουν οι δάσκαλοι, το απόγευμα οι ειδι-κότητες και άλλες παρόμοιες, η μεταφορά δραστηριοτήτων του συλλόγου διδασκόντων το απόγευμα (συνεδριάσεις συλλόγων, ενημερώσεις γονέ-ων κλπ). Με αυτό τον τρόπο έχουμε πολλαπλές στοχεύσεις: τη διαχείριση του χρόνου του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού με τέτοιο τρόπο που να φαίνεται ότι τα σχο-

λεία λειτουργούν «ομαλά», την εντατικοποίηση των εκπαιδευ-τικών, την προσπάθεια να απα-ντηθεί στην κοινωνία και τους υπόλοιπους εργαζόμενους ότι οι εκπαιδευτικοί «δεν είναι τε-μπέληδες» και ότι είναι διαθέσι-μοι ανά πάσα στιγμή. Αυτό που χαρακτηρίζει με με-γαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών στις χώρες της ΕΕ και όχι μόνο, είναι η τυ-ποποίηση, η ποσοτικοποίηση, ο αυστηρός γραφειοκρατικός έλεγχος. Μιλώντας για τα δικά μας ο εκπαιδευτικός δεν θεω-ρείται ως μια αυτόνομη μονά-δα, ως ένας εργαζόμενος με μία θέση σε ένα σχολείο που να μπορεί να αποκτά μόνιμη και σταθερή σχέση με τη σχο-λική μονάδα και τους μαθητές της, αλλά ως ένα «δοχείο» ωρών, που μπορούν να διατί-θενται οπουδήποτε, ελαστικά, με μετακινήσεις, με αυστηρή καταγραφή στο my school. Με αυτό το κριτήριο γίνονται και οι προσλήψεις των αναπληρω-τών, με όρους «ωρών» και όχι ανθρώπων γίνεται η καταγρα-φή των κενών. Συμπερασματικά:Το Υπουργείο Παιδείας ανοίγει επιθετικά τη συζήτηση για το χρόνο εργασίας των εκπαιδευ-τικών και όχι μόνο σε σχέση με το διδακτικό ωράριο. Προ-σπαθεί να το ντύσει «παιδα-γωγικά», απευθύνεται και στην κοινωνία, αναζητά συμμαχίες τις οποίες απ’ ότι φαίνεται τις βρίσκει στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας υπονομεύονται ακόμα περισσότερο, η απαί-τηση για μαζικούς μόνιμους διορισμούς αφορά και τη λει-τουργία των σχολείων και το να βρουν δουλειά οι άνεργοι συνάδελφοί μας αλλά και το να μην ισοπεδώνονται εργασι-ακά οι εκπαιδευτικοί που διδά-σκουν στα σχολεία. Ελεύθερος χρόνος, τέλος! Μόνο «για να διορθώνει, να προετοιμάζεται, να επιμορφώνεται». Η προηγούμενη αύξηση του εργασιακού χρόνου των εκ-παιδευτικών απειλήθηκε με απεργία διαρκείας, η οποία πουλήθηκε από τον κρατικό και κομματικό συνδικαλισμό. Αυτό είναι ένα σκληρό μάθημα για τους εκπαιδευτικούς, που δεν πρέπει να επαναλάβουν.

Τικ Τοκ

Η μέρα διαδέχεται την νύχτα, ο χειμώνας το καλοκαίρι και γρή-γορα τα εφτάωρα στο σχολείο μετατρέπονται σε εφτάωρα στην δουλειά. Ο χρόνος κυλά-ει, είτε το θέλουμε είτε όχι. Τικ Τοκ. Στα δεκαπέντε μου τρέχω σαν την τρελή να προλάβω. Ιδι-αίτερα για το σχολείο, για να έχω καλούς βαθμούς, για να πετύχω. για ένα ‘μέλλον’. Ιδιαί-τερα στις ξένες γλώσσες, για να μπορώ να φύγω έξω, για να έχω εφόδια. Διάβασμα, διάβασμα και πάλι διάβασμα. Σαν δεσμο-φύλακας στέκεται το ρολόι από πάνω μου, τικ τοκ τικ τοκ τικ τοκ. Δεν θα προλάβεις μου λέει. Μη πάρεις ανάσα τώρα, να τε-λειώσεις, να τελειώσεις τα μα-θήματα σου. Τόσος κόπος, τόσο άγχος κι όλα αυτά γιατί; Για ένα μέλλον αβέβαιο και θολό, ένα μέλλον που δεν μου το κλέψαν μέσα από τα χέρια γιατί η δική μου η γενιά δεν πρόλαβε ποτέ να το κρατήσει. Και το ρολόι τρέχει, μετράει.  Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου με κυνη-γούσε ο Χρόνος, ασταμάτη-τος και άτρωτος μπροστά στα ανθρώπινα όπλα. Δεν υπάρχει θάνατος, μήτε ζωή χωρίς τον Χρόνο. Πάντα θέλουμε λίγο παραπάνω, λίγα λεπτά χάρισμα. Μα ο παντοδύναμος Χρόνος δε χαρίζεται. Αυτός είναι τα πάντα, αυτός είναι που καθορίζει το παιχνίδι. Κινεί τα πούλια στην σκακιέρα, βρίσκεται πίσω από τα κρυμμένα προσωπεία. Όλοι θέλουν να τον ξεγελάσουν, μα κανείς δεν μπορεί. Τικ Τοκ Τικ Τοκ. Κι εγώ μόνο με δεκαπέντε χρόνια στην πλάτη μου συνε-χίζω να τρέχω στο ασταμάτητο εμβατήριο του κι αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα αντέξω που ήδη κουράστηκα; Κι αφού ο χρόνος μας είναι περιορισμένος τι εί-ναι προτιμότερο; Να τρέχουμε για να προλάβουμε να ζήσουμε όσα περισσότερα μπορούμε ή να απολαύσουμε την διαδρομή ρισκάροντας όμως το να μην ζήσουμε αρκετά;Ματίνα Τσούμα, μαθήτρια

2 3

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Χρονικό

ΣΑΤΙΡΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΧΟΛΕΡΑΣΗ τυφλή υποταγή όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων (συμπεριλαμβανομένης και της “αριστερής”) στις “φιλοεκπαιδευτικές” υποδείξεις του ΟΟΣΑ, τροφοδοτεί την έμπνευση για πικρό (ενίοτε και μπλακ) χιούμορ.

Ανάμεσα στις πιο δηκτικές σατιρικές πένες, επιλέξαμε αυτές που σκιτσάρουν οι Βαγγέλης Παυλίδης, Γιάννης Ιωάννου, ο αείμνηστος Γ. Καλαϊτζής, κ.ά. ντόπιοι και ξένοι γελοιογράφοι. (Μερικά σκίτσα είναι ελαφρώς “πειραγμένα”)

Χρήστος Μασούρας

4 5

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Η επίθεση κλιμακώνεται

ΕΤΗ

ΜΚ

Σήμε

ρα

ΜΚ

Νέο

υ

Βασι

κός

Νέο

υ

Διαφ

ορά

Θα

λάβε

ι το

25%

Μικ

τές

Απο

δοχέ

ς 20

16

0-1 ΣΤ 1.092 1 1.092 0 0 1.092ΩΣ 2 ΣΤ 1.092 1 1.092 0 0 1.092Ως 3 ΣΤ 1.092 2 1.151 59 15 1.107Ως 4 ΣΤ 1.092 2 1.151 59 15 1.107Ως 5 ΣΤ 1.092 3 1.210 118 30 1.122Ως 6 ΣΤ 1.092 3 1.210 118 30 1.122Ως 7 ΣΤ 1.092 4 1.269 177 44 1.136Ως 8 Ε2 1.250 4 1.269 19 5 1.255Ως 9 Ε2 1.250 5 1.328 78 20 1.270Ως 10 Ε3 1.250 5 1.328 78 20 1.270Ως 11 Ε4 1.250 6 1.387 137 34 1.284Ως 12 Ε5 1.250 6 1.387 137 34 1.284Ως 13 Ε6 1.250 7 1.446 196 49 1.29913-14 Δ2 1.437 7 1.446 9 2 1.43914-15 Δ3 1.437 8 1.505 68 17 1.45415-16 Δ3 1.466 8 1.505 39 10 1.47616-17 Δ3 1.466 9 1.564 98 25 1.49117-18 Δ3 1.466 9 1.564 98 25 1.49118-19 Δ3 1.466 10 1.623 157 39 1.50519-20 Γ2 1.652 10 1.623 -29 0 1.65220-21 Γ2 1.652 11 1.682 30 8 1.66021-22 Γ3 1.685 11 1.682 -3 0 1.68522-23 Γ3 1.685 12 1.741 56 14 1.69923-24 Γ4 1.719 12 1.741 22 6 1.72724-25 Γ4 1.719 13 1.800 81 20 1.73925-26 Β1 1.944 13 1.800 -144 0 1.94426-27 Β1 1.944 14 1.859 -85 0 1.94427-28 Β2 1.983 14 1.859 -124 0 1.98328-29 Β2 1.983 15 1.918 -65 0 1.98329-30 Β2 1.983 15 1.918 -65 0 1.98330-31 Β3 2.023 16 1.977 -46 0 2.02331-32 Β3 2.023 16 1.977 -46 0 2.02332-33 Β3 2.023 17 2.036 13 3 2.02633-34 Β4 2.063 17 2.036 -27 0 2.06334-35 Β4 2.063 18 2.095 32 8 2.07135-36 Β4 2.063 18 2.095 32 8 2.07136-37 Β5 2.104 19 2.154 50 13 2.11737-38 Β5 2.104 19 2.154 50 13 2.117

Ασφαλιστικό-λαιμητόμος

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ετοιμάζεται, μετά τις διαπραγ-ματεύσεις με το κουαρτέτο, να ψηφίσει ακόμη πιο σκληρά αντιασφαλιστικά μέτρα για τα δικαιώματα ασφαλισμένων και συνταξιούχων από αυτά που προανήγγειλε. Οι όροι του ΔΝΤ και των δανειστών που έγιναν γνωστοί και αφορούν το ασφαλιστικό – συνταξιο-δοτικό χειροτερεύουν τις γνω-στές νεοφιλελεύθερες θέσεις και απαράδεκτες προτάσεις Κατρούγκαλου, τις οποίες ήδη απέρριψε με τους αγώνες της η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που διαμορφώθηκε και περι-λάμβανε αγρότες, εργαζόμε-νους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ελευθέρους επαγγελμα-τίες, νεολαία, κ.ά. Οι όροι αυτοί αφορούν: μείωση του ποσού της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ, χορήγησή της έπειτα από 20 έτη ασφάλισης, περικοπές στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ, οριζόντιες μειώσεις στις επικουρικές και το εφάπαξ Δη-μοσίου, κ.ά.

Πιο συγκεκριμένα:• Μείωση των επικουρικών

συντάξεων σε 800.000 συ-νταξιούχους που οι επικου-ρικές είναι άνω των 150-170 ευρώ και θα πλήξουν και συ-ντάξιμες αποδοχές των 800 ευρώ, ενώ για να καλυφθεί το ετήσιο έλλειμμα περίπου 250 εκατ, ευρώ οι μειώσεις θα φτάσουν έως 30%.

• Μείωση της εθνικής σύ-νταξης των 384 ευρώ ώστε ασφαλισμένος με 15 χρόνια να λαμβάνει τα 15/20 των 384 ευρώ που αναλογούν σε 288 ευρώ.

• Μείωση παραπέρα του πο-σοστού αναπλήρωσης του τμήματος της σύνταξης που θα προέρχεται από τις ει-σφορές των ασφαλισμένων (ανταποδοτικό μέρος). Το ποσοστό αναπλήρωσης θα κατέβει ακόμη περισσότερο από την πρόταση της κυ-βέρνησης του 29% για τα 30 χρόνια Ασφάλισης (αντί του 60% στο ισχύον καθεστώς) ή του 38% για τα 35 χρόνια Ασφάλισης (αντί για 70% στο ισχύον).

• Μείωση άνω του 20% των

εφάπαξ για να εξοικονομη-θούν 150 εκατ. ευρώ.  

• Μείωση των μερισμάτων που καταβάλλονται από το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων σε 284.000 δικαι-ούχους κατά 40%.

• Μείωση σε συντάξεις πάνω από 1.300 ευρώ με βάση δη-λώσεις του ίδιου του υπουρ-γού Εργασίας ότι «δεν θα κοπούν συντάξεις, που είναι αθροιστικά, κύριες και επι-κουρικές, κάτω των 1.300 ευρώ!»

Ακόμη ανησυχίες δημιουργεί και ο επανυπολογισμός των ήδη καταβαλλόμενων συντά-ξεων στους συνταξιούχους. Με τη λεγόμενη «προσωπική διαφορά» προς το παρόν δεν θα περικοπούν οι συντάξεις. Τα νέα ποσά που θα προκύψουν θα είναι κατά πολύ μειωμένα. όμως θα συνεχίσουν να δίδονται ως «προσωπική διαφορά» τουλά-χιστον έως το 2018. Για μετά το 2018 όμως από πουθενά δεν διασφαλίζεται ότι το καθεστώς της «προσωπικής διαφοράς» θα συνεχίσει να ισχύει.Τα πράγματα θα εξελιχτούν προς το χειρότερο, με δεδομένο ότι οι μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης περιλαμβά-νουν περικοπές κατά 1,8 δισ. φέτος και πρόσθετα ποσά για τη διετία 2017 – 2018. Οι δε-σμεύσεις αυτές είναι που θα καθορίσουν και την τελική απόφαση για το πόσο θα χει-ροτερέψουν οι συντάξεις. Το σίγουρο όμως είναι ότι η κυβερ-νητική πρόταση για το Ασφαλι-στικό θα γίνει πολύ χειρότερη μετά τη διαπραγμάτευση.Ζαγανίδης Χρήστος

Με βάση την τελευταία ανά-λυση των οφειλών προς την εφορία (περίπου 86 δις ευρώ), το 95% των οφειλετών προς το δημόσιο οφείλει λιγότερα από 10,000€ έκαστος, (δλδ όλοι μαζί ούτε 4 δις σύνολο) ενώ το υπόλοιπο 5% οφείλει 82 δις συ-νολικά. και κάποιοι τα βάζουν με τους πρόσφυγες Γ.Λαθήρας

Ενδιαφέρουσα η έκθεση του ανθρώπινου δυναμικού του Ελ-ληνικού δημοσίου (16/3/2016) Στο σύνολο των Δ.Υ. πιο πολ-λοί είναι οι μπάτσοι απ τους καθηγητές (το 2009 εἰμασταν 102000),πιο πολλοί οι παπάδες από τους γιατρούς …Προτεραιότητες...

Οι παρακάτω πίνακες είναι εν-δεικτικοί για το πόσο “φιλο-λαϊκό” είναι το νέο μισθολόγιο (βλ. φτωχολόγιο). Ο “αρμόδι-ος” υπουργός-αλχημιστής, κ. Κατρούγκαλος, ανάγει σε πα-νάκεια τη λεγόμενη “προσωπι-κή διαφορά”, μήπως και κατα-φέρει να πείσει (ποιον άραγε;) πως στο Δημόσιο οι μισθοί είναι διασφαλισμένοι και δεν απειλούνται. Οι μόνοι που δεν απειλούνται είναι αυτοί που

είδαν τα κέρδη τους να υπερ-διπλασιάζονται (βλ. τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι) που σε πλήρη συμπαιγνία με τους πολιτικούς υφιστάμενους τους έχουν μετατρέψει τη χώρα σε προτεκτοράτο, απόλυτο έρ-μαιο στις εντολές και τις διαθέ-σεις των αρπαχτικών –«θεσμοί» , κατά “αριστερή” φρασεολο-γία”- στο κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι”... Αν η ΕΕ είναι το σπίτι μας, τότε χίλιες φορές άστεγοι.

4 5

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Η επίθεση κλιμακώνεται

«Μυστικά και ψέματα» για την ΤΕΕ

Δημήτρης ΣπανούδηςΥπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας επιδίδο-νται σε συνεχείς διαρροές ανα-φορά με την ΤΕΕ. Ειδικότερα:• Τον Σεπτέμβριο Α΄ τάξη θα

κάνουν εγγραφές μόνο τα ΓΕΛ.

• Δραστική μείωση/συγχώ-νευση των ειδικοτήτων κατά 50%.

• Έξοδο της ΤΕΕ από την τυ-πική εκπαίδευση και έντα-ξη της σε νέο φορέα της μη τυπικής εκπ/σης μαζί με την

αρχική κατάρτιση ΣΕΚ, ΙΕΚ, (πρόταση Σ. Πάγκαλου, έκθεση R.E.N, Φίλης στην έναρξη της επιτροπής εθνι-κού διαλόγου).

• Καθορισμός φοίτησης στο τέλος του α΄τετράμηνου

• Ηλεκτρονικές εγγραφές• Α΄τάξη κοινή σε ΓΕΛ,

ΕΠΑΛ.    • Κάλυψη ωραρίου των εκπαι-

δευτικών στα ΔΙΕΚ σαν να αποτελούν κανονικές σχολι-κές μονάδες, αν και ανήκουν στη Διά Βίου Μάθηση.

• 4Ο έτος μεταλυκειακό με μαθητεία, όπου θα γίνονται μαθήματα ειδικότητας και άσκηση σε επιχειρήσεις;

Και διάφορα άλλα ‘’ωραία’’ για το αύριο της πολύπαθης ΤΕΕ. Διαρροές, λοιπόν, ενώ ο «Εθνι-κός Διάλογος» για την Παιδεία συνεχίζεται, χωρίς, βέβαια, να «διαλέγονται» αυτά! Ένας δι-άλογος προσχηματικός, αλλά και επικίνδυνος, αφού φαίνε-ται ότι οι βασικές αποφάσεις για αντιεκπαιδευτικές ρυθμί-σεις έχουν ήδη παρθεί.Κι ενώ οι συνάδελφοι στα ΕΠΑΛ είναι ιδιαίτερα ανήσυ-χοι, μετά το πλήγμα της διαθε-σιμότητας και της κατάργησης των τομέων και ειδικοτήτων το 2013, το ΔΣ της ΟΛΜΕ- ειδικά το προεδρείο και πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ- ΔΑΚΕ στη συνέλευ-ση των προέδρων το περασμέ-νο Σάββατο 27/2 δεν είχε να πει τίποτε και πραξικοπημα-τικά αποφάσισε τη συμμετοχή του στο διάλογο.Άραγε, δεν γνωρίζει ότι είναι

ασύμβατο η κυβέρνηση ΣΥΡΙ-ΖΑ – ΑΝΕΛ, να υλοποιήσει την 12χρονη υποχρεωτική εκπ/ση, θέση του κλάδου (που διαστρε-βλώνεναι και συκοφαντείται) και ταυτόχρονα να εφαρμόζει τα προαπαιτούμενα του 3ου-

μνημόνιου (μείωση δαπανών στα 2% του ΑΕΠ, συγχώνευση/κατάργηση σχολικών μονάδων, μαθητεία κ.α.) ;Ότι μοναδικός σκοπός, σύμ-φωνα και με οδηγίες Ε.Ε και ΟΟΣΑ είναι να βρεθεί η Τεχνι-κή Επαγγελματική Εκπαίδευση έξω από την τυπική εκπ/ση, στην αρχική κατάρτιση, σε συν-

θήκες ακραία νεοφιλελεύθερες – μνημονιακές, βορά δηλ. στα μεγάλα Ιδιωτικά ΙΕΚ; Ότι το σχολείο των «ίσων ευ-καιριών» που θα πραγματο-ποιήσει η 12χρονη υποχρεω-τική εκπαίδευση,  δεν μπορεί να υπάρξει παρά σε κοινωνι-κές συνθήκες όπου οι ταξικές αντιθέσεις θα έχουν αμβλυν-θεί, η φτώχεια και η ανεργία θα είναι υπό εξαφάνιση και φυσικά η Παιδεία και η Υγεία θα είναι πρώτες προτεραιό-τητες; Τι θα γίνει, λοιπόν, με όλους εκείνους τους μαθητές,

Επι-στροφή στην καταστροφή… του 3ου Μνημονίου

18 μήνες σε διαθεσιμότητα, σε ένα καθεστώς μνημονιακής πολιτικής και σκληρών μέτρων λιτότητας. Μετά από 2 χρόνια συνεχή, επίπονο και πολύμορ-φο αγώνα καταφέραμε και επι-στρέψαμε νικητές στα σχολειά μας και στις τάξεις μας. Από την πρώτη στιγμή της επιστρο-φής μας και πριν προλάβουμε να ηρεμήσουμε , βρεθήκαμε ξανά μπροστά σε ένα κύκλο νέων προβλημάτων, δεδομέ-νων και συνεχών αλλαγών.Το σύστημα δομής των ΕΠΑΛ και των Ε.Κ αλλαγμένο, εκλο-γές διευθυντικών στελεχών,

προϊσταμένων, νέο νομοσχέ-διο, εθνικός διάλογος για την παιδεία, νέα αξιολόγηση, έκ-θεση ΟΟΣΑ, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, νέο μισθολό-γιο….Νέα μέτρα σερβιρισμένα με πα-λιά ιδεολογήματα για ένα κα-λύτερο κράτος , πιο οργανωμέ-νο, πιο ανθρωποκεντρικό που θα πατάξει τα φαινόμενα δια-φθοράς και διαπλοκών, που θα βελτιώσει τις παθογένειες του δημόσιου τομέα, που θα ικανο-ποιήσει τις κοινωνικές ανάγκες, όπου θα επικρατεί η αξιοκρατία και η διαφάνεια, που θα βάλει

τάξη στην αναρχία που επικρα-τεί τόσα χρόνια.Υπομονή, μας λένε: έρχεται η ανάπτυξη!!Στο μεταξύ, το νέο «καλύτε-ρο» μισθολόγιο υπόσχεται αυ-ξήσεις, που, όμως, δεν θα τις δούμε ποτέ, γιατί θα δοθούν σε 4 ετήσιες δόσεις και γιατί στο διάστημα αυτό εμείς θα έχου-με αλλάξει Μ.Κ, οπότε δεν θα τις δικαιούμαστε. Ταυτόχρονα, νέα φορολογικά μέτρα 9δις θα περικόπτουν τους μισθούς και ζωές!Παράλληλα, η «νέα» αξιολόγη-ση θα κρίνει την προαγωγή ή όχι σε νέο Μ.Κ., επειδή κά-ποιος /οι ( ποιος /οι άραγε) θα μας κρίνει ανεπαρκείς . Και κάποιοι ανάμεσά μας έχουν πειστεί ότι η μη εφαρμογή της είναι ανεπίτρεπτη!! Όμως, δεν θεωρούν ανεπίτρε-πτο τις μειούμενες δαπάνες για την παιδεία, τα χιλιάδες κενά στα σχολεία, την ανυπαρξία διορισμών, τη συνεχή μετακί-νηση των εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο… Στα δε ΕΠΑΛ, οι αλλαγές είναι συχνό-τατες σε βαθμό που να μη μπο-ρεί ο εκπαιδευτικός και ο μαθη-τής να τις αφομοιώσει, χωρίς

καμία έρευνα και μελέτη για το αν αυτές είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα και σύμφωνα με τους στόχους που αρχικά τέθη-καν. Κι όμως, εσύ, εγώ και όλοι οι εκπαιδευτικοί – δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να αξιολο-γηθούμε. Να ταξινομηθούμε από δύο προϊσταμένους, σε άριστους (90-100), πολύ επαρ-κείς (75-89),καλούς (60-74), μη ιδιαίτερα επαρκείς (50-59), μέ-τριους (40-49), ανεπαρκείς (25-39) και φυσικά, ακατάλληλους (1-24 σε στόχους που έχουν άλ-λοι έχουν θέσει και σε συνθήκες που άλλοι διαμορφώνουν. Και εσύ και εγώ θα επιδοθού-με σε ένα συνεχή ανταγωνι-σμό, άγχος, πίεση, προσπάθεια επίτευξης στόχων για να μη μείνεις στάσιμος ο μισθός μας , για να μη μετακινηθούμε σε άλλη θέση, για να ανήκουμε στους άριστους, για να μη μας απολύσουν. Και εσύ και εγώ θα πάψουμε να είμαστε εκπαι-δευτικοί και θα γίνουμε αντα-γωνιστές και κυνηγοί πτυχίων, μεταπτυχιακών, διδακτορικών, επιμορφώσεων, βραβείων, και-νοτομιών. Και όλα αυτά για να μπορούμε να είμαστε εκπαιδευτικοί σε

ένα σχολείο φτηνό, εξοντωτι-κό, αυταρχικό, με μισθό χαμη-λότατο, χωρίς δημόσια, δωρε-άν, υγειονομική περίθαλψη, με σύνταξη των 350 ευρώ, στα 67 μας χρόνια και με τα παιδιά μας στο εξωτερικό.Τέλος, μας ζητούν να συναινέ-σουμε στο έγκλημα, ζητώντας δήθεν τη γνώμη τους ,-εθνικό διάλογο, το ονομάζουν, ενώ όλα τα έχουν ήδη αποφασίσει και υπογράψει. Μένει σε εμάς να αποφασίσου-με τι θα κάνουμε απέναντι σε αυτή την οργανωμένη και καλά σχεδιασμένη πολιτική εξόντω-σης. από πλευράς κυβέρνησης –ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Θα τους ακολουθήσουμε πει-θήνια ή θα αντιδράσουμε; Θα είμαστε συνένοχοι ή θα μας βρουν απέναντι τους; Θα είμα-στε οι ζωγράφοι που θα ζωγρα-φίσουμε το σχολείο που ονει-ρευόμαστε και θα αγωνιστούμε για τη δημιουργία του και την βελτίωση της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας ή θα πα-ραμείνουμε τα πινέλα στα χέρια των καπιταλιστικών καθοδη-γητών μας που το μόνο που τους νοιάζει είναι το κέρδος;ΤΣΟΥΓΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

Συνέχεια στη σελίδα 13

6 7

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Αφιέρωμα: Ο εθνικός διάλογος

ΟΟΣΑ και εκπαίδευσηΗ κυβέρνηση ακροβατώ-ντας πάνω στην αυταπά-τη ότι είναι εφικτή μεν μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική, αλλά εντός του πλαισίου της ΕΕ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου, ανακοι-νώνει ότι θα συνεργαστεί με τον ΟΟΣΑ, «αξιοποι-ώντας την τεχνογνωσία του …στην εφαρμογή του προγράμματός της». Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τις προτάσεις του σε όλες τις κυβερνήσεις από το 1995 ως σήμερα στην εκπαίδευ-ση: κατάργηση της επετη-ρίδας (άρση, δηλαδή, της ισχύουσας μέχρι τότε σύν-δεσης πτυχίου – επαγγελ-ματικής αποκατάστασης), ίδρυση ιδιωτικών πανεπι-στημίων (προϋπόθετε την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και απεφεύχθη κάτω από την πίεση ενός μεγαλειώδους φοιτητικού κινήματος),

αποκέντρωση της εκπαί-δευσης με μεταφορά μεγά-λου μέρους της ευθύνης για τη λειτουργία των σχο-λείων στην Τοπική Αυτοδι-οίκηση, με συμμετοχή συλ-λόγων γονέων και τοπικών επιχειρήσεων, συγχωνεύ-σεις και καταργήσεις σχο-λείων, σταδιακή επιβολή διδάκτρων στον προπτυχι-ακό κύκλο σπουδών στην ανώτατη εκπαίδευση και εμπορευματοποίηση της έρευνας των πανεπιστη-μίων, γενίκευση των διδά-κτρων στις μεταπτυχιακές σπουδές και τόσα άλλα. Το 2011 ο ΟΟΣΑ με την έκθεση, με το φαινομενι-κά αθώο τίτλο :«Mαθητές με υψηλή απόδοση και επι-τυχημένοι μεταρρυθμιστές στην εκπαίδευση», εντοπί-ζει ως βασικό πρόβλημα την έλλειψη «ανταγωνισμού» και «αποδοτικότητας». Τι προτείνει; Συγχωνεύσεις-

καταργήσεις μη «αποδοτι-κών» σχολικών μονάδων, αύξηση των ωραρίου των εκπαιδευτικών (καθώς το κόστος των μονάδων είναι υψηλό), αύξηση του αριθ-μού των μαθητών στην τάξη. Αξιολόγηση των μα-θητών σε εθνικό επίπεδο με τράπεζα θεμάτων, αυτο-αξιολόγηση των μονάδων και εξωτερική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, και βέβαια αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που προο-πτικά μπορεί να οδηγήσει και στην απόλυση (ύστερα από αποτυχημένες αξιο-λόγήσεις). Κι αφού οι δε-ξιότητες (όχι οι γνώσεις, όχι η μόρφωση) πιστοποι-ηθούν «αντικειμενικά», σε εθνικό επίπεδο, τα «καλά» σχολεία θα χρηματοδοτη-θούν αναλόγως και οι γο-νείς-πελάτες θα επιλέξουν αυτά για να φοιτήσουν τα παιδιά τους. Άλλωστε, στο Νέο Σχολείο που οραματί-ζονται, «τα χρήματα ακο-

λουθούν το μαθητή» και η χρηματοδότησή τους θα εί-ναι ανάλογη των εγγραφών σε αυτά. Το «Νέο Σχολείο» οφείλει, τελικά, όχι μόνο να ανταποκριθεί στις απαιτή-σεις του κεφαλαίου και της αγοράς, αλλά και να υιοθε-τήσει στο εσωτερικό του τις ίδιες αρχές επιχειρηματικό-τητας και αγοραίου αντα-γωνισμού.

Διαγωνισμός PISA : τι μετρά, γιατί και

για ποιον ;Οι προτάσεις του ΟΟΣΑ ανατροφοδοτούνται με μια σειρά διαγωνισμών και διε-θνών τεστ, που δεν καλού-νται απλώς να κατατάξουν τις χώρες που συμμετέχουν σε μια πασαρέλα εκπαιδευ-τικών συστημάτων, αλλά να παρέμβουν στο περιε-χόμενο των σχολικών προ-γραμμάτων: διεθνής μα-θητικός διαγωνισμός PISA (Programme for Interna-

Η «καλή», η «κακή» …κι η «ανάποδη»Ενώ η κυβέρνηση «παγώνει»

και δεν καταργεί όλο το νομο-θετικό πλαίσιο της προηγού-μενης συγκυβέρνησης για την αξιολόγηση του εκπαιδευτι-κού έργου, η νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας και δημ. διοίκησης ετοιμάζει νέα αξιο-λόγηση «χωρίς τιμωρητικό χα-ρακτήρα», με χρηματικό μπό-νους και βαθμολογική εξέλιξη

για το υπόλοιπο δημόσιο και

αξιολόγηση-«αποτίμηση» του εκπαιδευτικού έργου για την εκπαίδευση. Σε αυτό το πλαί-σιο άρχισαν να ακούγεται σαν δήθεν θετικές οι θέσεις που ψηφίστηκαν από ΣΥΝΕΚ-ΔΑ-ΚΕ-ΠΑΣΚ στο 8ο συνέδριο της ΟΛΜΕ (1997). Σε αυτές τις θέσεις, λοιπόν, διαβάζουμε και απαντάμε:

1. «Σκοπός της αξιολόγησης είναι η βελτίωση της παρε-χόμενης εκπαίδευσης και όχι ο διοικητικός έλεγχος και η πειθάρχηση των καθηγη-τών». Κι εμείς που πιστεύαμε ότι βελτίωση της εκπαίδευ-σης σημαίνει περισσότερα σχολεία, επάρκεια εκπαιδευ-τικών, λιγότεροι μαθητές ανά τμήμα, αναλυτικό πρόγραμ-μα βασισμένο στις ανάγκες και στα δικαιώματα των πολ-λών και όχι των λίγων κ.ά. Η παραπάνω πρόταση, επίσης, εξοβελίζει το ερώτημα «ποιος έχει την εξουσία» στην εκ-παίδευση και την κοινωνία, ποιος καθορίζει τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, ποιος οργανώνει τις εξετά-σεις, ποιος φτιάχνει την εκ-παιδευτική νομοθεσία κλπ.

2. «Ο Σύλλογος διδασκόντων αποκτά ουσιαστικό ρόλο στην εκπαιδευτική λειτουρ-γία με την ανάληψη απο-φασιστικών αρμοδιοτήτων στην αξιολόγηση, καθώς και στην κατάρτιση ερευνη-τικών και επιμορφωτικών προγραμμάτων». Αποφα-σιστικές αρμοδιότητες τι εί-

δους; Να επιλέγει δηλαδή, ο σύλλογος ποιος εκπαιδευ-τικός θα πάρει το μπόνους; Πώς θα υλοποιηθούν τα ερευνητικά και επιμορφωτικά προγράμματα που συντάσσει η ΕΕ, κατ’ επιταγή του κεφα-λαίου, ώστε να προετοιμάζο-νται οι μαθητές να γίνουν οι μελλοντικοί απασχολήσιμοι και αναλώσιμοι της εξουσίας;

3. «Η αυτοαξιολόγηση είναι βασικός συντελεστής της όλης διαδικασίας. Οι εκπαι-δευτικοί, τόσο στη βασι-κή τους κατάρτιση όσο και στην επιμόρφωσή τους, πρέ-πει να ενημερώνονται και στις πρακτικές της συλλογι-κής αξιολόγησης και της αυ-τοαξιολόγησης». Συλλογικά, λοιπόν, συνυπεύθυνοι για κεντρικούς αξιακούς προσα-νατολισμούς του αναλυτικού προγράμματος με τους οποί-ους διαφωνούμε. Αλήθεια, πώς θα αξιολογηθούν όσοι πιστεύουν ότι το σχολείο πρέπει να διαμορφώνει κρι-τικούς και μαχητικούς πολί-τες που θα αγωνισθούν για ένα καλύτερο κόσμο κι όχι αυριανούς ελαστικά εργα-ζόμενους με κατακερματι-σμένες γνώσεις και απλές δεξιότητες;

Και φτάσαμε στην «ανάποδη», όπου ο σύλλογος διδασκόντων με χρέος «συλλογικού επιθε-ωρητή» θα αναλάβει να συμ-μορφώσει το συνάδελφο που διαφωνεί με την κυρίαρχη ιδε-ολογία.Συμπερασματικά, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, όπως παρουσιάζεται στις θέσεις του 8ου συνεδρίου, δε θέτει κρι-τικά ερωτήματα, π.χ. «γιατί διδάσκουμε αυτή τη γνώση», αλλά μόνο «πώς το σχολείο θα λειτουργήσει σαν ένα καλολα-δωμένο γρανάζι στην υπηρεσία του συστήματος». Όποιος δια-φωνεί με το σύστημα, θα «μένει στάσιμος», και αυτή τη φορά με τη συλλογική απόφαση του συλλόγου διδασκόντων, απλά και ...δημοκρατικά. Μια τέτοια συμμετοχή στο σύλλογο είναι ένα «αδειανό πουκάμισο», μια ψευδαίσθηση συμμετοχής που νομιμοποιεί την κρατική εξου-σία και τον έλεγχο. Η αξιολό-γηση δεν μπορεί παρά να είναι ιεραρχική, συμμορφωτική, να συμπυκνώνει την ανισότητα και την αυταρχική επιβολή των κυρίαρχων τάξεων και στρωμά-των. Περιστεροπούλου Μαρία

6 7

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Αφιέρωμα: Ο εθνικός διάλογος

Η ηττοπαθής ηγεσία της ΟΛΜΕΗ ανάγκη αγωνι-στικής αφύπνισης του κλάδουΝέο μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων ετοιμάζεται να ψηφίσει η κυβέρ-νηση στα πλαίσια των δεσμεύσε-ων του 3ου μνημονίου και των απαιτήσεων του κουαρτέτου, Επιτακτική ανάγκη το εκπαιδευ-τικό κίνημα να συμβάλλει στη μαζική συμμετοχή των εκπαι-δευτικών στους αγώνες. Ανα-γκαίος όρος ώστε να επιτευχθεί η αναγκαία αντικυβερνητική και αντιΕΕ πολιτικοποίηση του κινή-ματος που θα οδηγήσει και στη νίκη των εκπαιδευτικών και ερ-γατικών διεκδικήσεων. Οι Παρεμβάσεις υπηρέτησαν αυτή τη λογική απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις:• με τις προτάσεις για ανάπτυξη

των αγώνων με πολύμορφα και αποφασιστικά χαρακτηριστι-κά,

• για συμπόρευση όλων των αγωνιζόμενων κλάδων των εργαζομένων και των αγροτών που ήταν σε κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα.

• για κλιμάκωση των αγώνων, μετά και τις πετυχημένες απερ-γιακές κινητοποιήσεις στις 4 Φλεβάρη σε όλη τη χώρα.

Το σύνολο όμως των συνδικαλι-στικών παρατάξεων ΜΕΤΑ/ΣΥ-ΝΕΚ, ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, αλλά και του ΠΑΜΕ απέρριψαν μια τέτοια προοπτική των αγώνων και επέ-λεξαν την αποκλιμάκωσή τους, η οποία και έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους στην αδράνεια και την αναμονή. Κατέθεσαν και ψήφισαν από κοινού στην ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ, στην ΟΛΜΕ 48ωρης απεργίας διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί «όταν κι εφόσον» κατατεθεί το ασφα-λιστικό.« Το ρήμα που ταιριάζει στην πε-ρίπτωσή του ήταν βουλιάζω» ( Μ. Αναγνωστάκης, Υ.Γ.) Η στάση αυτή της ηγεσίας της ΟΛΜΕ στην περίοδο διακυβέρ-νησης Σύριζα – ΑΝΕΛ είναι πο-λιτική επιλογή. Η ΟΛΜΕ πλέον συμπεριφέρεται ως καλός διεκ-περαιωτής των αποφάσεων της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ, και όχι ως πρωταγωνιστής ενός κλάδου που όλα τα προηγούμενα χρόνια προσπάθησε να διαφοροποιη-θεί από τον αγώνα διαμαρτυρί-ας που χάρασσαν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, προτείνο-ντας και υλοποιώντας αγώνες με αποφασιστικά χαρακτηριστικά και πολιτικές στοχεύσεις. Στο ΔΣ της ΟΛΜΕ παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός συμπαρατάσσονται και για πρώ-

τη φορά στην περίοδο της κρίσης τόσο ανοιχτά συγκαλύπτουν τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερ-νήσεων, ώστε να νομιμοποιή-σουν τις μνημονιακές πολιτικές των κομμάτων τους. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ σπρώχνει τον κλάδο σε μια πρωτοφανή παθητικότητα και πλήρη συνδικαλιστική δι-άλυση, μετατρέψποντας την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ σε συνδι-καλιστικές οργανώσεις τύπου ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Η στάση της ΟΛΜΕ σε κρίσιμα γεγονότα στην περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ« Να βλέπεις τα ίδια πράγματα να γίνονται και να ξαναγίνονται »( Μ. Αναγνωστάκης, Υ.Γ.)• Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ

(14/3/2015) ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ, ΠΑΜΕ αρνήθηκαν την οργά-νωση κινητοποιήσεων ενάντια στη νέα συμφωνία κυβέρνησης και eurogroup (20 Φλεβάρη) .Συμφωνία- παράταση της δα-νειακής σύμβασης (αποδοχή του χρέους, αξιολόγηση – επο-πτεία, αποδοχή πλεονασμά-των, όχι «μονομερείς ενέργει-ες», αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις )και τον προάγγελο του 3ου μνημονίου.

• 17ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ ( Ιούλιος 2015) ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, αλλά και ΠΑΜΕ αρνή-θηκαν να υπάρξει απόφαση της ΟΛΜΕ ώστε να συμπαρατα-χθεί ο κλάδος με το «όχι» στο δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου. Η παράταξη των ΣΥΝΕΚ αρνή-θηκε να ψηφίσει το ψήφισμα για το δημοψήφισμα που από κοινού ψήφισαν οι Παρεμβά-σεις και το ΜΕΤΑ στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ, γιατί περιείχε κριτική στην κυβέρνηση!

• Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ (24/10/2015) ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ απέφυγαν την οποιαδήποτε κριτική στα μνημονιακά κόμ-ματα, ενώ η εισήγησή τους δεν συμπεριλάμβανε ούτε έναν από τους πολιτικούς στόχους του κλάδου (κατάργηση μνη-μονίων, ανατροπή κυβέρνη-σης-ΕΕ-ΔΝΤ, διαγραφή χρέ-ους, εθνικοποίηση τραπεζών, κ.ά.). Από κοινού ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ, αλλά και το ΠΑΜΕ αρνήθηκαν να καταγγελθεί η ΑΔΕΔΥ, η οποία δεν υλοποίησε την προγραμματισμένη 24ωρη απεργία με την προώθηση των πρώτων μέτρων (προαπαιτού-μενα) του 3ου μνημονίου.

• Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και στη Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ (30/1/2016) ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ ενόψει της ψήφισης του αντιδραστικότερου αντιασφα-λιστικού νόμου εισηγήθηκαν

τις αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ! χωρίς καμία αναφορά των επι-πτώσεων του 3ου μνημονίου στην εκπαίδευση. Απουσίαζε κάθε αναφορά στους μεγάλους αγώνες αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών.

• Πραξικόπημα του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (ΣΥΝΕΚ- ΔΑΚΕ): τά-χθηκε υπέρ του «εθνικού δια-λόγου» του υπουργείου, ενώ είχαν ταχτεί κατά 38 ΕΛΜΕ και μόνο 16 υπέρ.

• Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δεν προ-κήρυξε ούτε μία πανελλαδική κινητοποίηση όπου θα συμμε-τείχαν όλες τις ΕΛΜΕ για τα οξυμένα προβλήματα, όπως τα κενά στα σχολεία, οι μαζι-κοί διορισμοί και η πρόσληψη αναπληρωτών, οι μετεκπαιδευ-τικές μετακινήσεις εκπαιδευτι-κών, κ.ά.

• Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ στο κρί-σιμο ζήτημα των προσφύ-γων αρκέστηκε στην έκδοση ανακοίνωσης προς τον κλά-δο (18/9/2015) και προς τους μαθητές (18/11/2015) , χωρίς να συμβάλλει με συγκεκριμέ-νες κατευθύνσεις και μέτρα στη μαζική ενεργοποίηση των ΕΛΜΕ, στην οργάνωση της αλληλεγγύης, στη διεκδίκηση κρατικών δομών στήριξης και στην οργάνωση αντιπολεμικού κινήματος.

Η ελπίδα και η δύναμη στην αλ-ληλεγγύη, στα σωματεία μας, στο συντονι-σμό τουςΟι Παρεμβάσεις θα δώσουν τη μάχη για την ανατροπή της δο-λοφονικής επίθεσης κατά της κοινωνικής πλειοψηφίας. Είναι ανάγκη η επιτυχία των επικείμενων κινητοποιήσεων, της απεργίας στις 7 Απρίλη και της 48ωρης απεργίας με την κα-τάθεση των αντιασφαλιστικών μέτρων. Να γίνουν τώρα συνε-λεύσεις. Να αποφασίσουν ανυ-ποχώρητο πανεργατικό αγώνα με απεργίες, καταλήψεις δημόσι-ων χώρων, αποκλεισμό της βου-λής, κ.ά. Μια τέτοια κατεύθυνση θα υπη-ρετήσουν πρωτοβουλίες που πρέπει να αναπτυχθούν άμεσα για την επιστροφή στις Γενικές Συνελεύσεις, την οργάνωση επι-τροπών αγώνα, την ενίσχυση των αυθεντικών διαδικασιών βά-σης, το Συντονισμό των ΕΛΜΕ, την προώθηση του μετώπου παι-δείας με τα σωματεία των δασκά-λων, τους συλλόγους γονέων, των φοιτητών και των μαθητών, την προώθηση του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων που είναι και ο μόνος δρόμος που μπορεί να σπάσει το κλίμα ανα-μονής και ανάθεσης. Χρήστος .Ζαγανίδης

Ο εθνικός διάλογος έχει ήδη ολοκληρωθεί

1. Εθνικός διάλογος είναι αδύ-νατο να υπάρξει, καθώς η παιδεία είναι πεδίο εφαρμο-γής των συμφερόντων κοι-νωνικών τάξεων. Σήμερα, η αστική τάξη και στην Ελλά-δα και στην Ε.Ε. προωθεί μια παιδεία της ημιμάθειας, της κατάρτισης, των δεξιοτήτων. Όλα αυτά έρχονται σε αντί-θεση με τα μορφωτικά συμ-φέροντα των μαθητών και τις κοινωνικές ανάγκες. Άρα, εξαρχής σε το διάλογο πρέ-πει να είναι καθαρό ποιος με ποιον, τι και για ποιον.

2. Συνέχεια του προηγούμενου σημείου και επιβεβαίωση ταυτόχρονα είναι το γεγονός ότι ο «διάλογος» που καλεί η κυβέρνηση είναι στα πλαίσια του 3ου μνημονίου και των στόχων που αυτό θέτει.

3. Πιο συγκεκριμένα, παρακο-λουθώντας τα επίσημα κεί-μενα του  εθνικού διαλόγου (έκθεση ΟΟΣΑ, προτάσεις Λιάκου στην επιτροπή  εθνι-κού διαλόγου, έκθεση Κομι-σιόν για το ελληνικό εκπαι-δευτικό σύστημα, προτάσεις της ομάδας REN) μπορούμε να σκιαγραφήσουμε το κύριο περίγραμμα της κυβερνητι-κής πολιτικής.

Πρώτο, σε επίπεδο χρηματο-

δότησης της εκπαίδευσης, τα πανεπιστήμια και οι σχολικές μονάδες θα πρέπει, πλέον, να εξασφαλίσουν, ως αυτόνομες επιχειρηματικές μονάδες, την οικονομική τους αυτοδυναμία και να προσελκύσουν πόρους και από τον ιδιωτικό τομέα, μέσω της εμπορευματοποίη-σης των λειτουργιών και των δομών τους. Προβάλλεται συνεπώς ένα μεικτό σύστημα χρηματοδότησης του σχολείου και του πανεπιστημίου, όπου η ήδη συρρικνωμένη δημόσια χρηματοδότηση θα πρέπει να καλύπτεται με κεφάλαια του ιδιωτικού τομέα και των ποι-κίλων προγραμμάτων ΕΣΠΑ, με το ανάλογο ασφαλώς τίμη-μα σε σχέση με το μορφωτικό περιεχόμενο και τη λειτουρ-γία του δημόσιου σχολείου. Οι προτάσεις του προέδρου της επιτροπής  Εθνικού Διαλόγου για ζώνη κινηματογράφων και εστιατορίων στην πανεπιστη-μιούπολη του Ζωγράφου και αντίστοιχα την μετατροπή το καλοκαίρι των σχολείων της νησιωτικής Ελλάδας σε youth hostel και θερινά σινεμά αγγί-ζουν μεν το όριο του γραφικού, αλλά αποκαλύπτουν, ταυτό-χρονα, το γενικό πολιτικό προ-σανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής.

Συνέχεια στη σελίδα 15

8 9

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Η πρότασή μας

Σχολείο της αγοράς : το όραμα των εκμεταλλευτών- εφιάλτης των καταπιεσμένων Ενιαίο 12χρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο: το δικό μας όραμα, στα πλαίσια μιας απελευθερωτικής παιδείας και κοινωνίας

Αφετηριακές αρχές…

«Ό,τι συμβαίνει στην εκπαίδευση, από την οργάνωση και τη λειτουργία της έως το μορφωτικό της αποτέλεσμα, αποτιμάται σε χρήμα». Δεν «αρκεί ο εκπαιδευόμενος να μετατραπεί σε ανθρώπινο κεφάλαιο, αλλά, επιπλέον, κάθε πτυχή της προσωπικότητάς του πρέπει να μετατρέπεται σε πάγιο κεφάλαιο. Δηλαδή, σήμερα, οι δυνάμεις του κεφαλαίου δεν επικεντρώνουν την προσοχή τους μόνο στην εκμετάλλευση των πλευρών της εργατικής δύναμης καθαυτής, αλλά και την εκμετάλλευση της ολότητας της υποκειμενικότητας του ατόμου» Αυτό που ονομάζουμε «γενική διάνοια» (διάχυτη κοινωνική γνώση :γλώσσα, κώδικες συμπεριφοράς, συμβολικά συστήματα επικοινωνίας, και υποκειμενικές ικανότητες :δημιουργικότητα,, σωματική, καλλιτεχνική και διανοητική έκφραση, αισθαντικότητα.)

Ο άνθρωπος χρειάζεται τη μόρφωση και την παιδεία, γιατί συμβάλει στη διαμόρφωση ελεύθερων, κριτικά σκεπτόμενων και ανήσυχων προσωπικοτήτων, γιατί απελευθερώνει από την άγνοια του ίδιου του ανθρώπου και του κόσμου από τις προλήψεις, από τον ανορθολογισμό. Αυτός ο ρόλος της μόρφωσης , η αυταξία της, δεν μπορεί να φυλακιστεί απλά και μόνο στην προσφορά κάποιων επαγγελματικών δεξιοτήτων. Οι νέοι, και όχι μόνο αυτοί, έχουν ανάγκη την γνώση για πολύ περισσότερους λόγους και όχι μόνο ως «εφόδιο για δουλειά». Αυτό, άλλωστε, υπογραμμίζει και η λαϊκή θυμοσοφία: «Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο». Από αυτό προκύπτει η δεύτερη θεμελιακή αρχή που αφορά την  εργασία. Αυτή την αντιλαμβανόμαστε όχι μόνο και κυρίως για την εξασφάλιση των αναγκαίων προς το «ευ ζην», αλλά ως δρόμο αυτοπραγμάτωσης κι όχι αλλοτρίωσης, διαδικασία δημιουργίας κι όχι καταπίεσης.

Μέτρα υλοποίησης :

Η βαθύτερη υποταγή της γνώσης και της έρευνας στις πρόσκαιρες και μακροπρόθεσμες ανάγκες της αγοράς. Η γενική γνώση δίνεται στο βαθμό που απαιτεί η κάθε ειδίκευση.

Η γνώση παρέχεται απρόσκοπτα σε όλους και υπηρετεί τις ανάγκες τις κοινωνικής πλειοψηφίας. Στοχεύει στην κατανόηση από τους ανθρώπους των βαθύτερων νόμων κίνησης της φύσης και της κοινωνίας, αλλά και των όρων να την αλλάξουν προς το συλλογικό συμφέρον τους.

Η διάλυση των συλλογικών επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων Πλήρη μορφωτικά και επαγγελματικά δικαιώματα αποφοίτων και εργαζομένων.Η επιδίωξη κερδοφορίας μέσα από τη λειτουργία της. Πρακτική άσκηση :α)παρέχονται δωρεάν εργαζόμενοι στο κεφάλαιο, β)οι φοιτητές-με δικό τους κόστος σε κόπο και χρόνο-προσαρμόζονται στις ανάγκες της παραγωγής, γ)έρευνα ή project σε τομείς ανάπτυξης της κερδοφορίας π.χ. αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας.

α)Απαγόρευση της μαθητείας- τζάμπα εργασίαςβ)έρευνα, στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, όπως της υγείας, του περιβάλλοντος

Αυτοχρηματοδοτούμενη, χωρίς σταθερή κεντρική κρατική χρηματοδότηση, Το δημόσιο αναλαμβάνει πλήρως την χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Ούτε ένα παιδί να μη στερείται του δικαιώματος να μορφώνεται.

Επέκταση της κερδοφορίας του στον τομέα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών π.χ. ΙΕΚ ΠΑΣΤΕΡ, ΚΟΛΛΕΓΙΑ Κ.Λ.Π. Όλες οι μορφωτικές και επαγγελματικές δομές να είναι δημόσιες

Δυνατότητά του να επεμβαίνει απευθείας στο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας για την εξυπηρέτηση των αναγκών της καπιταλιστικής αγοράς εργασίας (ΚΥΚΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ)

Η σημερινή «γεωγραφία» και τα «σύνορα» των μαθημάτων, των σχολών, των επιστημονικών αντικειμένων, των επαγγελμάτων να ανταποκρίνονται στις σημερινές επιστημονικές τάσεις, στην ανάγκη διεπιστημονικής προσέγγισης, στην απαίτηση για ολόπλευρες προσωπικότητες, για σύνθεση σε ανώτερο επίπεδο (συλλογικό και ατομικό) των εξειδικευμένων επιστημονικών περιοχών και για μη διάσπαση του ενιαίου της γνώσης.

Συντηρητικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό και ιεραρχικό μοντέλο εκπαίδευσης που αντιστοιχεί στις επιχειρήσεις κι όχι απλά λιγότερη εκπαίδευση

Άμεσος , συλλογικός δημοκρατικός έλεγχος του σχολείου από τους ίδιους τους φορείς της εκπαίδευσης

Διά βίου κυνήγι προσόντων. Δια βίου μόρφωση. Πλήρη και ανοιχτή, δωρεάν πρόσβαση σε όλες τις εκπαιδευτικές δομές από όποιον το επιθυμεί.

Υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς ζητά απλά δεξιότητες συνεργατικότητας και πρωτοβουλίας για την παραγωγή.

Οι ανθρωπιστικές σπουδές είναι όρος για τη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.

Η αγορά δεν χρειάζεται γλώσσα, εργαλείο συγκρότησης σκέψης και αντίληψης για τον κόσμο, αλλά μέσο επικοινωνίας.

Σύμφωνα με τα λόγια του Paulo Freire, «να διαβάσουν τη λέξη και τον κόσμο ταυτόχρονα»

Η αγορά δεν χρειάζεται συγκροτημένη, γενική γνώση αλλά πιστοποιημένες ικανότητες. Π.χ. το βασικό κριτήριο για τη χορήγηση bachelor ή master δεν είναι η επιτυχής παρακολούθηση συγκεκριμένου αριθμού και επιπέδου μαθημάτων, ούτε τα χρόνια σπουδών, αλλά η συλλογή συγκεκριμένου αριθμού πιστωτικών μονάδων (που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα προσόντα απασχολησιμότητας). Δεν χρειάζεται αναζητήσεις πίσω από τις πληροφορίες αλλά τη διαχείρισή τους

Ενιαία μορφωτικά δικαιώματα για όλους και ίσες δυνατότητες κοινωνικής και παραγωγικής ένταξης σε μια κοινωνία και σε μια παραγωγή απαλλαγμένες από την εκμετάλλευση, την ατομική ιδιοκτησία, τους νόμους της αγοράς και του ανταγωνισμού.

Συνεχείς ταξικοί φραγμοί, εξετάσεις και ποσοστώσεις, συμπίεση της δυνατότητας των κατώτερων κοινωνικά τάξεων να ανέλθουν. Λίγοι και άριστοι θα προχωρούν για να στελεχώσουν την καπιταλιστική διοίκηση και οι υπόλοιποι ημιμαθείς, ανειδίκευτοι, βορά σε κάθε ανάγκη της αγοράς.

Η μόρφωση, η γνώση είναι ισότιμο δικαίωμα όλων των πολιτών και όχι μόνο των οικονομικά ισχυρών, η πρόσβαση σε όλο τον πλούτο της ανθρώπινης σκέψης και του πολιτισμού πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους από την κοινωνία και να μην εξαρτάται από τις ταξικά άλλωστε καθορισμένες - δυνατότητες της κάθε οικογένειας. Κατάργηση εξετάσεων και καθιέρωση αντισταθμιστικών μέτρων

Δεν χρειάζεται ξεχωριστούς χώρους εκπαίδευσης με μακροπρόθεσμες σπουδές, αλλά ευέλικτες διαδρομές μάθησης, που να οδηγούν στην παραγωγή, χωρίς νεκρούς χρόνους.

Όχι στον κατανεμητικό ρόλο της εκπαίδευσης και στα διπλά και τριπλά δίκτυα. Υπέρβαση του σημερινού εκπαιδευτικού μοντέλου, τη σημερινής δομής, τους κάθετους και οριζόντιους διαχωρισμούς σε βαθμίδες τομείς, θεσμούς. Δυνατότητα πρόσβασης σε μια πολύ πιο διευρυμένη και πλούσια έννοια βασικής παιδείας, αλλά και τη δυνατότητα απόκτησης της πανεπιστημιακής μόρφωσης

Η αγορά δεν επιτρέπει ελεύθερο χρόνο. Μπορεί να μην είναι γενικευμένη η υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων, καθένας είναι ελεύθερος να φύγει από το μάθημα ή να ζητήσει να μη γίνει, αλλά γνωρίζοντας πως με τον τρόπο αυτό μένει πίσω στον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους.

Απελευθέρωση του ελεύθερου χρόνου σημαίνει εξασφάλιση των όρων για μια αξιοπρεπή και αξιοβίωτη ζωή, διαρκώς αναπτυσσόμενη υλική ευημερία, ελεύθερη και διά βίου προσπέλαση στη γνώση, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, την ενημέρωση χωρίς φραγμούς ή άλλα τείχη, πολίτες δημιουργούς κι όχι απλώς καταναλωτές πολιτισμού, ελεύθερη και ουσιαστική συμμετοχή στις δημόσιες υποθέσεις.

Συγκριτική παρουσίαση

8 9

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Η πρότασή μας

Ενιαίο πρόγραμμα, ενιαία σύγ-χρονη υλικοτεχνική υποδομή και ενιαία - δωρεάν βιβλία, ενι-αία διοίκηση και λειτουργία, μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπι-κό με ενιαία εργασιακά δικαιώ-ματα. Ενιαία πολύμορφη γνώση, αρ-νούμενοι το σημερινό σχολείο –φυλακή για τα παιδιά, χωρίς ρόλο και προσανατολισμό για τον εκπαιδευτικό, γεμάτο άχρη-στες γνώσεις – πληροφορίες, γραφειοκρατία και τυποποίη-ση. Διεκδικούμε ριζική αλλαγή στα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, κατάργηση των εξε-τάσεων απόρριψης. Για τα παι-διά των μεταναστών γνώση της γλώσσας και ιστορίας της χώ-ρας τους. Ένταξη των προσφυ-γόπουλων στα σχολεία. Δρα-στική μείωση των μαθητών ανά τμήμα για την αποκατάσταση της παιδαγωγικής λειτουργίας. Σύγχρονα και ασφαλή σχολικά

κτίρια, με εργαστήρια όχι μόνο για τα κλασικά αντικείμενα των φυσικών επιστημών αλλά και για τα αντικείμενα των πολυτε-χνικών γνώσεων, γυμναστήρια, μουσικά όργανα, βιβλιοθήκες, σχεδιασμό εναρμονισμένο με την παιδαγωγική τους λειτουρ-γία. Υποδομή για ιατρική πρό-ληψη και υγιεινή. Διεκδικούμε: σχολείο που να διαμορφώνει ελεύθερες, σκε-πτόμενες προσωπικότητες σε αντιπαράθεση με το λειτουργι-κό αναλφαβητισμό, τον ανορ-θολογισμό, τη θρησκοληψία, αλλά και τον ατομισμό, τον ανταγωνισμό, τη θεοποίηση αγοράς και κέρδους του σημε-ρινού εκπαιδευτικού συστήμα-τος. Με σεβασμό στο εθνικά, πολιτισμικά, φυλετικά, θρη-σκευτικά χαρακτηριστικά.. Επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ως τα 18, ηλικία ουσιαστικών επιλογών για το

μέλλον. Κανείς μαθητής έξω από το σχολείο. Επαρκή αντι-σταθμιστικά επιδόματα και ει-δικά προγράμματα για παιδιά φτωχών λαϊκών στρωμάτων, άτομα με αναπηρίες και μαθη-σιακές δυσκολίες. Ελεύθερη πρόσβαση σε μια ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή βαθμίδα. Εκπαιδευτικούς με αποκλει-στική, πλήρη και μόνιμη ερ-γασία και για τα προγράμμα-τα ενίσχυσης των μαθητών, με παιδαγωγική και διδακτική ελευθερία, με αξιοπρεπείς μι-σθούς, που συνταξιοδοτούνται στα 55 ή στα 30 χρόνια εργασί-ας στο ύψος του καταληκτικού μισθού. Περιοδική, υποχρεω-τική, ετήσια, πανεπιστημιακού επιπέδου επιμόρφωση. Απαγκί-στρωση από γραφειοκρατικές εργασίες. Με κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσε-ων.

Ο Κύκλος της κιμωλίας

Κύκλος και σχέση διδακτική-διαδραστική,οργανική και εν τέλει διαλεκτική,

με τα χλωρά χέρια των παιδιώνκαι τ’ αποσαρκωμένα των δασκάλων.

Βλέμματα αποσιωπητικά και μαγεμένα εκατέρωθεν,απ’ την ενσαρκωμένη προσωδία  της ομορφιάς τους.

Ο μαυροπίνακας που άσπριζε απ’ το λευκό της κιμωλίας,σύνθεση όλων των χρωμάτων πλην του μαύρου που τα καταπίνει

όλα.Κορυφαία αντιστροφή με Φυσικό  παράδοξο

το λευκό να καταπίνει το μαύροκαι φυσικό φαινόμενο

η μέρα να καταπίνει το σκοτάδι.Ύστερα ο πίνακας πρασίνισε κατ’ ευφημισμόν και κατ’ επίφαση

και στο τέλος ελευκάνθη.Μ’ ένα λευκό, είδους tabula rasa  (άγραφος πίνακας)

διπλής όμως όψης και ανάγνωσης.Τώρα στο ζύγι,

απ’ τη μια μεριάτο σχολείο που στρεβλώνει με σιδερόφρακτη λογική 

την πρωτογενή έκφραση των παιδιώνκαι καλλιεργεί, λόγω εικονικής προσομοίωσης της πραγματικό-

τητας,ψευδαισθήσεις κατά περίπτωση.

Και απ’ την άλλητο σχολείο της  αυτοπραγμάτωσης

με δασκάλους-δημοσίους λειτουργούςπου εναρμονίζουν τις έσω “εκκρίσεις” των μαθητών

παράγοντας με το έργο τους υπεραξία λόγου,πράξης και χρωμά-των.

Λόγου, που είναι πράξη και το αντίστροφο,με παράγωγα τα χρώματα και το αντίστροφο.

Με τα παιδιά να ζω-γραφίζουνκαι τους δασκάλους να γνωρίζουν την σύνθεση

και τις αποχρώσεις του λευκού. Με τιμή,

Παναγιώτης Ι. ΚύκληςΕκπαιδευτικός-Χημικός

συγγραφέας του ποιητικού δοκιμίουΕκπαιδευτικής περιπέτειας 1ο απόσταγμα

Ποια είναι η θέση της ΤΕΕ σε αυτό ;

Συχνά η θέση για το ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο συνδέεται με μια συ-ζήτηση για ένα αναγκαίο με-ταβατικό στάδιο υπέρβασης του διπλού σχολικού δικτύου, γενικής και τεχνικής εκπαίδευ-σης. Η άποψη αυτή, αν στερεί-ται «οδικού χάρτη» μετάβασης στον ενιαίο χαρακτήρα, με προσδιορισμένα βήματα και χρονοδιάγραμμα, τότε ταυτίζε-ται με την αποδοχή του διπλού δικτύου. Αφετηρία για τον «οδικό χάρ-τη» είναι η εγκατάλειψη της λογικής της κατάρτισης, της απόκτησης δεξιοτήτων και φυ-

σικά της μαθητείας – τζάμπα εργασίας. Δεύτερο βήμα είναι η προσπάθεια συνδυασμού στο περιεχόμενο της ακαδη-μαϊκής γνώσης με την πολυτε-χνική γνώση, δηλαδή βασικές επιστημονικές γνώσεις πάνω στους τομείς της παραγωγής. Αυτό απαιτεί την αξιοποίηση εκπαιδευτικού προσωπικού και υποδομών της τεχνικής-επαγ-γελματικής εκπαίδευσης.Τεχνική εκπαίδευση και ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείοΣτο ενιαίο 12χρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο ενσωματώ-νεται και αξιοποιείται η τεχνι-κή-επαγγελματική εκπαίδευση (ΤΕΕ), οι υποδομές, ο εξοπλι-σμός και κυρίως το ζωντανό της στοιχείο, οι εκπαιδευτικοί, με την εμπειρία και την κατάρ-τισή τους. Στόχος είναι η κατά-κτηση από τους μαθητές εισα-γωγικής επιστημονικής γνώσης για τους βασικούς τομείς της παραγωγής. Έτσι, σε αντίθεση με τη λογική των καταρτίσεων και δεξιοτήτων, η εκπαίδευ-ση δε στοχεύει σε γνώση μια χρήσης. Αρνείται τη λογική της μαθητείας, της φθηνής και ανασφάλιστης εργασίας που υποβιβάζει την τεχνική εκπαί-

δευση.Υπάρχει ο μύθος πως το ενιαίο 12χρονο σχολείο θα σημάνει το τέλος της τεχνικής εκπαί-δευσης και ότι το διπλό δίκτυο διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας των τεχνικών ειδικοτήτων. Η διαθεσιμότητα των συναδέλ-φων στην ΤΕΕ έδειξε ότι πρό-κειται για αυταπάτη. Αδιέξοδη είναι επίσης η αντίληψη ότι η διαπιστωμένη αδυναμία πολ-λών μαθητών να αντέξουν το «νέο λύκειο» και την Τράπεζα Θεμάτων μας προσανατολίζει στο διπλό σχολικό δίκτυο, κάτι που ζητάνε οι κατευθύνσεις της ΕΕ και οι «ανάγκες της αγοράς εργασίας». Αυτή η προσέγγιση καθηλώνει στην υποβάθμιση την ΤΕΕ και γίνεται άλλοθι για να μην εκπληρώνει το κράτος την υποχρέωση παροχής ίσων δυνατοτήτων στην εκπαίδευση.Η πρώιμη εξειδίκευση δεν εξα-σφαλίζει εργασία. Διαμορφώ-νει ανθρώπους χωρίς στέρεα γενική παιδεία, που δυσκολεύ-ονται στη συνεχή εξέλιξη των επαγγελμάτων. Οι θέσεις των εκπαιδευτικών στο διπλό τύπο σχολείου κινδυνεύουν από κα-ταργήσεις κλάδων λόγω «ανα-γκών της αγοράς», ενώ το νέο εξεταστικό σύστημα ωθεί στη

Για το Ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, για όλα τα παιδιά από σήμερα, διεκδικούμε:

Συνέχεια στη σελίδα 14

Συνέχεια στη σελίδα 15

10 11

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Εργασία - Κοινωνία

Ξενόγλωσση εκπαίδευση

Αρκεί η ύπαρξη ενός ψηφιακού κρατικού γλωσσομάθειας για να φέρει την παρεχόμένη στο σχολείο ξενόγλωσση εκπαίδευ-ση στο ύψος των συγχρόνων απαιτήσεων και των αναγκών των μαθητών ; Στις μέρες μας η εκμάθηση ξέ-νων γλωσσών είναι ατομική υπόθεση και ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα ταυτισμένο με τον εξωσχολικό θεσμό του κέντρου ή του Ινστιτούτου ξένων γλωσ-σών και η πιστοποίηση της μια διαδικασία που δεν έχει καμιά σχεδόν σχέση με το σχολικό σύστημα. Για του λόγου το αλη-θές μόνο γύρω στα εξακόσια εκατομμύρια ευρώ κοστίζουν κάθε χρόνο οι ξένες γλώσσες στην ελληνική οικογένεια και ο ετήσιος τζίρος από τις εξετά-σεις πιστοποίησης ξεπερνά τα δεκαπέντε εκατομμύρια ευρώ. Κι ενώ η κατάσταση θεωρείται δεδομένη, η ξενόγλωσση εκ-παίδευση στο σχολείο βρίσκε-

ται μόνιμα σε περιπέτειες. Η ιστορία της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών αποτελεί υπό-δειγμα υποκριτικής πολιτικής, μεγαλόστομων διακηρύξεων, αστοχιών στο σχεδιασμό, παλι-νωδιών, αποσπασματικότητας αποφάσεων. Στα πιλοτικά σχο-λεία τα αγγλικά αρχίζουν στην Α΄ δημοτικού, στα υπόλοιπα στην Γ΄, η επιλογή δεύτερης ξένης γλώσσας γίνεται στην Ε΄, συνεχίζεται στο γυμνάσιο και στο λύκειο η ξένη γλώσσα εί-ναι μάθημα επιλογής. Όσο για τα ειδικά μαθήματα στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι των πανελληνίων για την εισαγω-γή τους στα τμήματα ξένων γλωσσών των Α.Ε.Ι. δεν διδά-σκονται πουθενά!! Με αυτό τον τρόπο έχουμε μαθητές που διδάσκονται 1 ή 2 ή καμία ξένη γλώσσα, για 5, 6, 7 ή 12 χρόνια κατά περίπτωση. Η διδασκαλία της δεύτερης ξένης γλώσσας αντιμετωπίζεται σαν αξεσουάρ

καθώς σε πολλά σχολεία συμ-βαίνει να φτάνουν οι καθηγη-τές πολύ μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς ή ποτέ σε κά-ποιες περιπτώσεις. Παράδειγμα προχειρότητας: παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, δεν έχουν ακόμα θεσμοθετηθεί οργανικές θέσεις στην Α/θμια εκπαίδευση, οι καθηγητές των γαλλικών και των γερμανικών τρέχουν σε 2, 3 ή και 5 σχολεία. Όσο για τα βιβλία είναι μάλλον βαρετά και δυστυχώς δε διαθέ-τουν όλα τα σχολεία εκείνη την υλικοτεχνική υποδομή που θα μπορούσε να κάνει το μάθημα ενδιαφέρον. ‘Έτσι, μάθημα και διδάσκοντες απαξιώνονται και οι μαθητές τρέχουν στα φρο-ντιστήρια για τη συλλογή των πολυπόθητων «χαρτιών» που θα τους εξασφαλίσουν μια κα-λύτερη θέση στην κούρσα για ένα αβέβαιο εργασιακό μέλ-λον, καθώς το κριτήριο ξένη γλώσσα προσμετράται, μορι-οδοτείται και αποτελεί τυπικό και ουσιαστικό προσόν.. Έως τώρα το Κ.Π.Γ. είναι απλά μια πιο φτηνή, εναλλακτική λύση στις προσφορές της ελεύθερης αγοράς. Αν θέλουμε, πραγμα-τικά, την ουσιαστική, επαρκή εκμάθηση ξένων γλωσσών στο σχολείο και την καταξιωμέ-νη πιστοποίηση της από έναν κρατικό αξιόπιστο φορέα είναι πολλά ακόμα αυτά που πρέπει να γίνουν. Η εξέταση με ψηφια-

κό, διαβαθμισμένο τρόπο είναι ένα βήμα. Δεύτερο και σημα-ντικότερο η εξέταση να γίνε-ται μέσα στο δημόσιο σχολείο, χωρίς κόστος για τους μαθη-τές, σαν φυσικό αποτέλεσμα της μαθησιακής διαδικασίας. Το ΚΠΓ θεσμοθετήθηκε το 1999, ακρωτηριασμένο, απο-σπασμένο από το περιεχόμενο της γνώσης που θέλει να πιστο-ποιήσει. Ακόμα δεν έχει βρει τη θέση του, συχνά γονείς και μαθητές αγνοούν την ύπαρξη του. μιας και το ίδιο το υπουρ-γείο παιδείας δε φρόντισε να το στηρίξει και να το προβάλλει.. Αντίθετα, ο ΑΣΕΠ αναγνωρίζει ένα σωρό πιστοποιητικά αμφι-βόλου ποιότητας ξένων πανε-πιστημίων που κερδοσκοπούν εκμεταλλευόμενα το διακαή πόθο της ελληνικής κοινωνίας για «πτυχία». Δε θα μπορούσε να είναι δια-φορετικά σε ένα σύστημα που παρά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα διατηρεί κι αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες και μεταξύ των μαθητών, σε ένα σύστημα που δεν ενδιαφέρεται για την απόκτηση γνώσης αλλά δεξιοτήτων, που δεν ενδιαφέρε-ται οι αυριανοί πολίτες του να είναι σκεπτόμενοι και ενεργοί, αλλά ελαστικοί «απασχολήσι-μοι». Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά σ΄ ένα σχολείο που δεν ενδιαφέρεται πρώτα και κύρια να μάθει στα παιδιά

τη μητρική τους γλώσσα. Όσο για την πολυγλωσσία και τη δι-απολιτισμικότητα στην Ευρώ-πη που με ευκολία αναμασούν τα αναλυτικά προγράμματα, εί-ναι το προσωπείο πίσω από το οποίο κρύβεται το ενδιαφέρον της Ε.Ε. για τη διάδοση των γλωσσών του σκληρού πυρήνα της και για την εκμάθηση των μερικών εκατοντάδων λέξεων που θα εξασφαλίσει φθηνό, ευ-έλικτο, εργατικό δυναμικό για τις ανάγκες των πολυεθνικών. Η εκμάθηση της ξένης γλώσ-σας πρέπει πρώτα να βασίζεται στη στερεή γνώση της μητρι-κής, να γίνεται με φαντασία σ΄ ένα δημιουργικό περιβάλλον, να καλλιεργεί τη φιλομάθεια, την ανάγκη για επικοινωνία με τους άλλους λαούς, τον πολι-τισμό, τη ζωή τους. Η πιστο-ποίηση αυτής της γνώσης δε μπορεί παρά να είναι η αβίαστη κατάληξη κι όχι ο αυτοσκοπός και ο κυρίαρχος στόχος αυτής της διαδικασίας. Κηρύκου Ντίνα

Σχολικός ή κοινωνικός εκφοβισμός;

Με αφορμή τον τραγικό θάνα-το του νεαρού σπουδαστή στα Γιάννενα νέα τρομοϋστερία κατέλαβε την ελληνική κοινω-νία για τη «μάστιγα» του σχολι-κού εκφοβισμού, που ενέσκηψε πάνω στα σχολεία και απειλεί τη ζωή και την ασφάλεια των παιδιών μας.Παρότι στην Ελλάδα της κρί-σης έχουν αυτοκτονήσει χι-λιάδες άνθρωποι, και κάθε μια

ξεχωριστά είναι μια τραγική περίπτωση, τα κανάλια τηρούν σιγή ιχθύος. Στη συγκεκριμένη, όμως, περίπτωση δε φείσθη-καν τηλεοπτικού χρόνου, ούτε σεβάστηκαν τη σιωπηρή αξιο-πρέπεια και τη μνήμη του νεα-ρού, διαπομπεύοντάς τον μετά θάνατον με τη γνωστή ανθρω-ποφαγική τους μανία και προ-σανατολίζοντας τόσο την κοινή γνώμη, όσο και τη Δικαιοσύνη για τα αίτια της αυτοκτονίας του: φταίει το «bullying» που υπέστη από τους συνομήλικους στη σχολή και οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν! Το δε Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έσπευσε να συμπε-ριλάβει στο νέο νομοσχέδιο με στόχο την αποσυμφόρηση των φυλακών, την ποινή της εξά-μηνης τουλάχιστον φυλάκισης των δραστών σε περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού, χωρίς να μπει στον κόπο να μας δι-ευκρινίσει αν θα φυλακίζονται

ανήλικοι μαθητές (του Δημοτι-κού για παράδειγμα) ή οι γονείς τους για πλημμελή εποπτεία ανηλίκου ή οι εκπαιδευτικοί για πλημμελή εκτέλεση καθη-κόντων! Σε μια άλλη περίπτωση δημόσι-ας διαπόμπευσης, εκείνης των οροθετικών γυναικών, που με πρόσχημα τη δημόσια ασφά-λεια δόθηκαν στη δημοσιότη-τα τόσο τα ονόματα, όσο και ολόσωμες φωτογραφίες των δυστυχισμένων εκείνων φτω-χών υπάρξεων (πόσο ελαστι-κή είναι αλήθεια η προστασία των προσωπικών δεδομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση!), δια-πόμπευσης που οδήγησε στην αυτοκτονία μιας εξ αυτών που δεν άντεξε το βάρος του εξευ-τελισμού δεν είδαμε να κινη-τοποιείται κανένας μηχανισμός για την τιμωρία των ενόχων ηθικών αυτουργών! Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλα-σμένος, θα σχολίαζε ο ποιητής!

Σε μια ανταγωνιστική κοινω-νία ανισότητας και κατάφωρης αδικίας, σε μια συγκυρία βίαιης φτωχοποίησης τεράστιας με-ρίδας του πληθυσμού, συμπε-ριλαμβανομένης της νεολαίας, και ανακατανομής του πλούτου υπέρ της Κεφαλαιοκρατίας, πόσο βολική είναι, αλήθεια, η ψυχολογικοποίηση κοινωνι-κών φαινομένων! Φταίνε τα προβληματικά παιδιά με την παραβατική συμπεριφορά, οι εκπαιδευτικοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους! Τι χρει-αζόμαστε λοιπόν; Περισσότε-ρη και αποτελεσματικότερη αστυνόμευση! Τα «στελέχη» θα «αξιολογούν» και θα ελέγ-χουν τους εκπαιδευτικούς, οι εκπαιδευτικοί τους μαθητές κι η ανισότητα κι η ανελευθερία θα βαθαίνουν. Παράλληλα, με την υλοποίηση σχολικών προ-γραμμάτων, τα «στελέχη» θα τσιμπάνε και κάνα φραγκάκι, τα τριάκοντα αργύρια της προ-δοσίας των πρώην συναδέλφων τους. Αρκεί να μη θίγονται τα πραγματικά αίτια και να μην

πολιτικοποιείται ο αγώνας τόσο των εκπαιδευτικών όσο και της νεολαίας. Κι αν ξεφεύ-γει προς στιγμήν απ’ τα κάγκε-λα του σχολείου, να περιορίζε-ται σε ανώδυνες γελοιότητες του τύπου «ζε σουί σαρλί»!«Όσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ελευθερίες για λίγη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια» έγραφε ο Βενι-αμίν φραγκλίνος, κι εμείς δε θα υπερασπιστούμε τις ελευθερίες μας, ξεσκεπάζοντας κάθε λα-θροχειρία της εξουσίας. Αναζη-τήστε, συνάδελφοι, στο Διαδί-κτυο και διαβάστε προσεκτικά το άρθρο του σ. Λευτέρη Παπα-θανάση με τίτλο «Η κατασκευή της σχολικής βίας». Είναι πιο διαφωτιστικό και ωφέλιμο για το φαινόμενο του σχολικού εκ-φοβισμού από κάθε σεμινάριο ή οδηγία της Διοίκησης.Δημήτρης Καπέτης

10 11

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Εργασία - Κοινωνία

Μια κριτική στην… «περιβαλλοντική εκπαίδευση»

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευ-ση εμφανίστηκε ως όρος για πρώτη φορά το 1970 και έκτοτε έχει δεχτεί πληθώρα επεξερ-γασιών και εμπλουτισμού ως προς τους σκοπούς, τους στό-χους και, εν γένει, το περιεχό-μενο της, παγκοσμίως αλλά και στην χώρα μας. Στην Ελλάδα, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση εδραιώθηκε το 1990 με σχετικό νόμο. Από το 1990 έως σήμερα, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευ-ση εξελίχθηκε και έχει πλέον ενσωματωθεί στα Αναλυτικά Προγράμματα μέσω μαθημά-των και εκπαιδευτικών προ-γραμμάτων (project).Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση διακηρυκτικά κάνει λόγο για την καλλιέργεια του σεβασμού για το περιβάλλον, την κατανό-ηση των σχέσεων του ανθρώ-που με το περιβάλλον και την κοινωνία, την δημιουργία πολι-τών με ευαισθησίες και κριτική σκέψη κ.ά. Ερευνώντας όμως το αντικείμενο αυτό, μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι στην πλειοψηφία του περιεχομένου της, αν όχι εξ ολοκλήρου, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση αναφέρεται γενικά και αόριστα στους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες που την επηρεάζουν με αποτέ-λεσμα να δίνεται η εντύπωση στους μαθητές ότι τα περιβαλ-

λοντικά προβλήματα είναι ξέ-χωρα από την σύγχρονη πραγ-ματικότητα. Πιο αναλυτικά, η Περιβαλλο-ντική Εκπαίδευση δεν συνδέει σε κανένα σημείο της την αλό-γιστη χρήση, την εκμετάλλευ-ση έως και τη καταστροφή των φυσικών πόρων από μεριάς των μεγάλων επιχειρήσεων, των κα-τασκευαστικών εταιρειών κλπ. με τον μοναδικό σκοπό τους, την αύξηση των κερδών τους με κάθε κόστος. Επιπλέον, δεν γίνεται λόγος για την ευθύνη που φέρουν οι εκάστοτε κυβερ-νήσεις, οι πολιτικές που ακο-λουθούν και τα σύγχρονα κοι-νωνικο-οικονομικά συστήματα που εφαρμόζονται παγκοσμίως στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και της ρύπαν-σης του. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα οφείλονται στη μη ενεργητικότητα του πολίτη άρα αυτός έχει την ευθύνη της αλ-λαγής ή/και της λύσης σε αυτά.Τέλος, η Περιβαλλοντική Εκ-παίδευση, αποτελώντας μέρος της εκπαίδευσης συνολικά, δεν μπορεί να «λειτουργήσει» όπως διακηρύσσει, καθώς το εκπαι-δευτικό σύστημα της χώρας είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να μην μπορεί να δημιουργή-σει ενεργούς πολίτες με κριτική σκέψη.Κατερίνα Γραβάνη

«Σεισάχθεια»: απλό αίτημα ή νόμιμο δικαίωμα και απαίτηση;

Με τους νόμους Δένδια, Κα-τσέλη και τώρα του Σταθάκη, γίνεται προσπάθεια να βοηθη-θούν τα υπερχρεωμένα νοικο-κυριά και επιχειρήσεις, ή μήπως τελικά, αποσκοπούν στο να θολώσουν το τοπίο και να περι-ορίσουν αυτήν την προστασία; Ο νόμος υπάρχει ήδη από την ψήφιση του Αστικού Κώδικα το 1946!!:Αντίθετα με τους προανα-φερθέντες νόμους που με τις προϋποθέσεις που θέτουν, πε-ριορίζουν την προστασία σε μι-κρότερο πλήθος περιπτώσεων, το 388ΑΚ έχει ευρύτερο πεδίο εφαρμογής. Βέβαια η κύρια αιτία για την ένταξη του άρθρου 388 στον ΑΚ του 1946 ήταν οι ραγδαίες υποτιμήσεις του νομίσματος που ακολούθησαν τον πόλεμο του 1897, τους βαλκανικούς πολέμους και κυρίως τον Α’ πα-γκόσμιο πόλεμο, και έφεραν σε δυσχερή θέση τους δανειστές. Το άρθρο 388 έχει συμπερι-ληφθεί λοιπόν στον ΑΚ για να προστατέψει τους δανειστές. Σήμερα τα πράγματα έχουν εξελιχθεί προς την αντίθετη κα-τεύθυνση. Με την καθιέρωση του ευρώ, επειδή δεν έχουμε τη δυνατότητα να υποτιμήσουμε το νόμισμα για να βοηθήσουμε έτσι την οικονομία μας, από τις ελληνικές κυβερνήσεις σε συ-νεργασία με τους ευρωπαίους δανειστές και το ΔΝΤ έχει επι-λεγεί η «εσωτερική υποτίμηση», δηλαδή η ανατίμηση της αξίας του χρήματος στην εσωτερική αγορά με την μείωση των μι-σθών, των τιμών των ακινήτων κλπ, και ευελπιστούν έτσι στην μείωση του κόστους παραγω-γής για να γίνουμε ανταγωνι-στικοί στην διεθνή αγορά.

Γιώργος Λ. Σπανός οικονομολόγος – νομικός 1ο ΕΠΑΛ ΑμπελοκήπωνΑυτή η ανατίμηση όμως του χρήματος έχει φέρει σε δυσχερή πλέον θέση τους δανειολήπτες στην Ελλάδα. Σήμερα ο δανει-ολήπτης-οφειλέτης καλείται να επιστρέψει στην τράπεζα την ίδια μεν ποσότητα χρήματος (το κεφάλαιο του δανείου) του οποίου όμως η αγοραστική αξία είναι υπέρμετρα μεγαλύτερη από την αγοραστική αξία που του είχε χορηγηθεί με το δά-νειο. Η τράπεζα του δάνεισε πχ την αξία ενός σπιτιού και τώρα του ζητά να επιστρέψει την αξία δύο σπιτιών (αν θεωρηθεί πως η αξία των σπιτιών έχει πέσει στο 50% της αρχικής). Με την ποσότητα των χρημάτων του δανείου που του χορήγησε, η τράπεζα κάλυπτε τότε τους μισθούς ενός έτους πχ για 10 υπαλλήλους της, ενώ με αυτά που ζητά να της αποπληρώσει τώρα ο δανειολήπτης, καλύπτει πχ τους μισθούς ενός έτους για 15 υπαλλήλους της (με την μεί-ωση των αποδοχών των μισθω-τών). Από την άλλη, η επιστρο-φή όλου του ποσού του δανείου από τον οφειλέτη έχει καταστεί υπέρμετρα επαχθής για το ίδιο, λόγω της μείωσης των εισοδη-μάτων σαν αποτέλεσμα της κα-τευθυνόμενης (όπως περιγρά-φηκε παραπάνω) εσωτερικής υποτίμησης, αλλά και της αύ-ξησης της άμεσης και έμμεσης φορολόγησής του. Το παραπάνω απλουστευμένο παράδειγμα αποσκοπεί στο να καταδείξει αφ’ενός πως είναι ηθικό το αίτημα για το κούρεμα των δανείων, και αφετέρου πως είναι και νομικά βάσιμο εκ πε-ρισσού, αφού η επιστροφή ίδιας

ονομαστικής (και μεγαλύτερης αγοραστικής) αξίας χρήματος όχι μόνο είναι υπέρμετρα δυ-σχερής για τον οφειλέτη, αλλά συνιστά και αδικαιολόγητη επι-στροφή μεγαλύτερης αγορα-στικής αξίας (αδικαιολόγητος πλουτισμός), αντίθετης με την αρχή της καλής πίστης και τα συναλλακτικά ήθη. Κατά το 388 ΑΚ λοιπόν ο οφειλέτης έχει την δυνατότη-τα με αγωγή να ζητήσει από το δικαστήριο την απομείωση του κεφαλαίου του δανείου (κούρε-μα). Το ερώτημα που πιθανόν να προκύψει εδώ είναι: την ίδια δυνατότητα δεν δίνουν και οι νόμοι Δένδια, Κατσέλη και Σταθάκη; Οι διαφορές: • Η εφαρμογή του 388 ΑΚ δεν

προϋποθέτει αδυναμία του οφειλέτη να αποπληρώσει το δάνειο, αρκείται στην δημι-ουργία ανισορροπίας μεταξύ παροχής και αντιπαροχής η οποία έγινε «υπέρμετρα επα-χθής» για το οφειλέτη.

• Το 388 ΑΚ έχει εφαρμογή σε οποιαδήποτε δανειακή σύμ-βαση Αστική ή Εμπορική (και όχι μόνο στα δάνεια των νοι-κοκυριών για α’κατοικία).

Με τις δεδομένες συνθήκες:• Η κυβέρνηση δεν έχει το δι-

καίωμα να μεθοδεύει την πώ-ληση των κόκκινων δανείων στα ξένα τραπεζικά κεφάλαια (σε τιμές μάλιστα που θα εί-ναι ένα μικρό ποσοστό επί της ονομαστικής τους αξίας).

• Έχει την ηθική αλλά και εθνι-κή υποχρέωση να διαθέσει σε παρόμοιες μειωμένες τιμές στους ίδιους τους δανειολή-πτες όλα τα δάνεια, εξυπη-ρετούμενα και μη. Δηλαδή να προχωρήσει στο κούρεμα των δανείων, αφού άλλωστε η ίδια (επιλέγοντας την εσω-τερική υποτίμηση) έχει φέρει τους δανειολήπτες στην δυ-σχερή αυτή θέση.

• Οι δανειολήπτες με εξυπηρε-τούμενα ή μη δάνεια, με αγω-γές τους μαζικά (όχι ομαδικές αγωγές) να ζητήσουν από το δικαστήριο το κούρεμα των δανείων τους, επικαλούμενοι το άρθρο 388ΑΚ, και να φέ-ρουν προ των ευθυνών τους,

Συνέχεια στη σελίδα 15

12 13

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Αναπληρωτές - Αδιόριστοι

Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί : δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μαςΠόσα χρόνια περιμένεις διορι-σμό; Ή μήπως περιμένεις απλώς να γίνεις για άλλη ή για πρώτη φορά αναπληρωτής;Είμαστε πολλοί και πολλές στην πόλη της Θεσσαλονίκης που βρισκόμαστε στην ίδια κα-τάσταση. Αρνούμαστε να δου-λεύουμε για 3 ευρώ την ώρα σε άσχετες με το αντικείμενο μας δουλειές, ή μαύρα και ανασφά-λιστα σε ιδιαίτερα και φροντι-στήρια. Απαιτούμε αυτό που δι-καιούμαστε: πλήρη εργασιακά δικαιώματα με βάση το πτυχίο μας.

Τα σχολεία ως έχουν σήμερα χρειάζονται 27.000 διορισμούς για να λειτουργήσουν, πόσο μάλλον αν θέλουμε να λειτουρ-γούν με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τους νόμους της αγοράς ή την εργαλειοθή-κη του ΟΟΣΑ. Η παιδεία υπο-χρηματοδοτείται, διορισμοί δε γίνονται εδώ και πέντε χρόνια και τα μνημόνια έρχονται το ένα μετά το άλλο. Τα χτυπήμα-τα είναι πολλαπλά και σε όλους τους τομείς, από το Ασφαλιστι-κό, την ανασφάλιστη εργασία και την ανεργία, τις ιδιωτικο-ποίησεις και τόσα άλλα.

Αλλά δεν το βάζουμε κάτω! Εί-μαστε εδώ, ενωμένοι και ενω-μένες, από όλες τις ειδικότη-τες και τους κλάδους, όλοι και όλες που έχουμε το δικαίωμα να μπούμε στα σχολεία και να μείνουμε! Σε καλούμε να έρθεις να παλέψουμε μαζί για το αυτο-νόητο δικαίωμά μας στο διορι-σμό, για το δικαίωμα μας στην εργασία.Παλεύουμε για:Άμεσους διορισμούς όλων των εκπαιδευτικών. Κάλυψη των αναγκαίων κενών στα σχολεία.Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Ριζική μείωση των ωρών εργασίας και ταυτόχρονη ριζική αύξηση των αποδοχών. Ίση αμοιβή για ίση εργασία.Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περί-θαλψη.

Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους και για όσο δι-άστημα βρίσκονται στην ανερ-γία.Να καταργηθούν τα προγράμ-ματα δουλείας του ΟΑΕΔ.Αύξηση κονδυλίων για την εκ-παίδευσηΕπαναλειτουργία των συγχω-νευμένων σχολείωνΑναγνώριση των επαγγελματι-κών δικαιωμάτων που απορρέ-ουν από το πτυχίοΕπαναφορά της επετηρίδας. Κατάργηση του ΑΣΕΠ.Παιδαγωγική ελευθερία και αναγνώριση της επαγγελματι-κής συγκρότησης του εκπαι-δευτικού από την κοινωνίαΑύξηση των μισθών και των συντάξεωνΚατάργηση της κάθετης ιεραρ-

χίας στην εκπαίδευσηΕνιαίο δωδεκάχρονο σχολείο για όλα τα παιδιά. Ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης παιδείας, ουσιαστική μόρφωση και όχι επιφανειακή κατάρτιση και κατακερματισμένη γνώση των μαθητών. Μείωση των παι-διών ανά τμήμα.Σύλλογος Αδιορίστων Εκπαι-δευτικών Θεσσαλονίκης

Αδιοριστία…δεν έτυχε, στοχεύτηκε.

Μία ακόμη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Χιλιά-δες είναι οι χαμένες ώρες από τα κενά, λόγω απουσίας προ-σλήψεων εκπαιδευτικού προ-σωπικού. Το αυτονόητο , ότι σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς δεν μπο-ρούν να λειτουργήσουν, τείνει να πάρει μόνιμα χαρακτηριστι-κά. Επιχειρείται με κάθε τρόπο η αποδοχή του ως «αναγκαίου δεδομένου» της εκπαιδευτικής διαδικασία και συνοδεύεται με τη στοχοποίηση και συκοφά-ντηση της ζωντανής εκπαίδευ-σης ακόμα και για τα κενά στην εκπαίδευση. Σταχυολογούμε χαρακτηριστικά από τις δηλώ-σεις Φίλη: «Τα κενά είναι πολύ λιγότερα από πέρυσι και πρόπερσι και δεν επηρεάζουν την κύρια λει-τουργία του σχολείου»«Όσους διορισμούς κι αν κά-νουμε που είναι αναγκαίο η εκπαίδευση θα μοιάζει ότι είναι ένα πιθάρι χωρίς πάτο αν δεν αντιμετωπίσουμε πα-θογένειες στη λειτουργία των σχολείων που αφορούν όχι τα

πραγματικά κενά αλλά τα τε-χνητά κενά.»Και όλα αυτά τη στιγμή που η εκπαίδευση για έκτη συνεχή χρονιά, «βλέπει» χιλιάδες εκ-παιδευτικούς να συνταξιοδο-τούνται ενώ δεν έχει γίνει ούτε ένας διορισμός. Την εξαετία 2010-2015 είχαμε συνολικά 17843 αποχωρήσεις από τη Δευτεροβάθμια Εκπαί-δευση, οι διορισμοί κυμάνθη-καν σε μηδενικά επίπεδα, ενώ ο συνολικός αριθμός των ανα-πληρωτών ( σε όλες τις δομές) ξεπέρασε τι 22000.Ο αριθμός των υπηρετούντων αναπλη-ρωτών είναι τη φετινή χρονιά 6127. με την αναλογία αναπλη-ρωτών σε σχέση με τους μόνι-μους εκπαιδευτικούς της Δευ-τεροβάθμιας να κυμαίνεται στο 9%. Στην ειδική Εκπαίδευση η αναλογία των αναπληρωτών ανεβαίνει στο 245%! Για κάθε

μόνιμο εκπαιδευτικό δηλαδή αναλογούν 2,5 αναπληρωτές.!Ο ΟΟΣΑ,, Η Ε.Ε ΚΑΙ Η ΜΝΗ-ΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ«Η μονιμότητα της εργασίας μπορεί να δυσχεράνει επίσης την προσαρμογή του αριθμού

των εκπαιδευτικών, όταν μει-ώνονται οι εγγραφές ή αλλά-ζουν τα προγράμματα μαθη-μάτων και μπορεί να σημαίνει ότι το βάρος της προσαρμο-γής βαραίνει αυτούς που δεν είναι μόνιμοι, συνήθως όσους βρίσκονται στην αρχή της σταδιοδρομίας τους.»

σελ. 36 της έκθεσης ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση

Για τον ΟΟΣΑ η παιδεία λει-τουργεί ποσοτικά κι αριθμητι-κά και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να κατανέμονται στα σχολεία με εντελώς λογιστικούς όρους. Η διασφάλιση της εργασι-ακής μονιμότητας αποτελεί παράγοντα που δυσχεραίνει τον στόχο του για το αγο-ραίο σχολείο της ευελιξίας και των δεξιοτήτων. Αντίθετα η ελαστικοποίηση κάθε εργασι-ακής σχέσης και η ευπροσαρ-μοστικότητα σε κάθε είδους

αλλαγές αποτελεί αναγκαίο δομικό στοιχείο του εκπαιδευ-τικού μοντέλου που προωθεί ο ΟΟΣΑ.Η μνημονιακή πολιτική που έχουν εφαρμόσει οι κυβερνή-σεις των τελευταίων 5 χρόνων, με αποκορύφωμα την υπογρα-

φή του 3ου Μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑ-ΜΙ, σε πλήρη συμφωνία με τους «θεσμούς» και τα παρα-δοτέα που προβλέπει ανά μήνα, επεκτείνει όλες τις ελαστικές μορφές εργασίας σύμφωνα με τις «βέλτιστες πρακτικές» του ΟΟΣΑ της Ε.Ε και του κεφα-λαίου, με στόχο την άρση της μονιμότητας και την κατάρ-γηση κάθε κεκτημένου ερ-γασιακού δικαιώματος. Έχει διογκώσει την ανεργία και έχει δημιουργήσει μια συνεχώς αυ-ξανόμενη «κατηγορία» εργαζο-μένων τους «μόνιμους συμβα-σιούχους». Η τακτική των μηδενικών ουσι-αστικά διορισμών τα τελευταία 5 χρόνια στην εκπαίδευση έχει εκτινάξει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι αποτελούν πλέον το σκελετό του δημόσιου σχο-λείου και είναι καταδικασμένοι να ζουν σε ένα καθεστώς συ-νεχούς εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας.

«…υπάρχει μελέτη για την 3ετία ώστε να γίνουν 20.000

μόνιμοι διορισμοί.Το σχέδιο αυτό έχει την

έγκριση της κυβέρνησης και περιμένουμε την έγκριση των

θεσμών!» κ. Φίλης:Και ενώ από τις ομοσπονδί-ες των εκπαιδευτικών τέθηκε ξανά (11-3) το επείγον ζήτημα μαζικών διορισμών μονίμων εκ-παιδευτικών , της δέσμευσης με συγκεκριμένο αριθμό και χρο-νοδιάγραμμα διορισμών για φέτος,

ο υπουργός αντί δεσμεύσεων και συγκεκριμένης πρότασης, επανάλαβε την πρόθεσή του για 20.000 διορισμούς, εντός τριετίας, αν το επιτρέψουν οι Θεσμοί και τα αποτελέσμα-τα της αξιολόγησης και επι-καλέστηκε τη νομολογία του ΣτΕ για να δικαιολογήσει νέες αντιεκπαιδευτικές επιλογές, στο όνομα των «αξιοκρατικών» κριτηρίων.Παράλληλα νέα πρόκληση αποτελεί για τους αναπληρω-τές και τους αδιόριστους εκπαι-δευτικούς το νέο μισθολόγιο της κυβέρνησης οδηγώντας σε μείωση τους ήδη πενιχρούς μι-σθούς για τη μεγάλη πλειοψη-φία .Η δε αύξηση των συνταξιο-δοτικών ορίων ηλικίας οδη-γεί στην επιπλέον εκτίναξη της ανεργίας και υπονομεύει τα ασφαλιστικά δικαιώματα ανα-πληρωτών και αδιόριστων, εφόσον για τον ελαστικά εργα-ζόμενο εκπαιδευτικό (αναπλη-ρωτή-ωρομίσθιο) Γιάννα Λαθήρα

12 13

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Φασισμός VS Διεθνισμός

Ο αγώνας των Κούρδων είναι αγώνας για “Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία”Έτσι, ξεκίνησε τη συγκλονι-στική περιγραφή της η Σεράπ Οκ, εκπαιδευτικός, Γ.Γ. του τμήματος γυναικών, της Egitim Sen στην Τζισρέ της Τουρκί-ας. “Πριν 3 μήνες ξεκίνησε η απαγόρευση κυκλοφορίας, οι

διώξεις, των μαθητών και δα-σκάλων από τα σχολεία, οι δολοφονίες παιδιών. πολύ λίγο φαγητό και νερό, ελάχιστη επι-κοινωνία, συνεχής καταπίεση... Δεν φεύγουμε, πολεμάμε Οι φί-λοι μας σκοτώνονται, τα πτώ-

ματα των μαθητών μας στους δρόμους, οι οικογένειες δεν μπορούν να τα θάψουν... Φο-ράω εδώ και τρεις μήνες τα ίδια ρούχα και θα τα φοράω μέχρι να πεθάνω... Δεν είμαστε τρο-μοκράτες αλλά ένας λαός που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του... ΓΙΑΤΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΩΠΑΙΝΕΙ;”

Φτωχοί και ξεριζωμένοι όλου του κόσμου ενωθείτε…Σε ένα κείμενο της νεοελληνι-κής λογοτεχνίας της Β΄ γυμνα-σίου, στο «Ο Κάσπαρ Χάουζερ στην έρημη χώρα», ο Κώστας, Έλληνας μετανάστης στη Γερ-μανία, κλείνει το γράμμα του με τη φράση : «Και να φροντίσεις εσύ, κύριε συγγραφέα, να μου βάλουνε κάποτε και μια πλάκα* στο σπίτι της Φράου Μπάουμ, από την πίσω μεριά, της αυλής, πως εδώ κατοίκησε κάποτε ο ξενότερος απ’ όλους τους ξέ-νους της πολιτείας των ξένων.» Εκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και Έλληνες πήραν το δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, διωγμένοι από τη φτώχεια, αυταρχικά κα-θεστώτα και πολέμους. Έτσι και τότε, έτσι και σήμερα. Το 90% των Ελλήνων φτωχο-ποιείται ραγδαία. Χάνει συντά-ξεις, μισθούς, τη δουλειά του. Η υγεία γίνεται δυσπρόσιτη και ακριβή. Τα σπίτια κινδυ-νεύουν από τα «μαύρα κορά-κια» που φορούν γραβάτες και ορίζουν την παγκόσμια οικο-νομία: ΔΝΤ. ΕΚΤ, ΟΟΣΑ, ΕΕ, eurogroup, lobby πολυεθνικών, βιομηχανίες όπλων και ενέργει-ας, μια χούφτα υπερσιτισμένα και παραφουσκωμένα παράσι-τα ορίζουν τις ζωές εκατομμυρί-ων ανθρώπων κι αποφασίζουν ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν. Σε αυτό ακριβώς το σημείο συναντιούνται οι ζωές, οι τύχες και το μέλλον αυτών που έρχονται, κατά χιλιάδες, με

φουσκωτά, με τα πόδια και ό,τι άλλο βρουν. Οι κάποτε «ξενό-τεροι των ξένων» συναντούν τους φτωχότερους των φτω-χών, τους πιο ρημαγμένους των ρημαγμένων. Κι είναι ακριβώς, αυτή η σύμ-πτωση που γεννά την απίστευτη αλληλεγγύη της πλειονότητας των Ελλήνων στους πρόσφυγες και μετανά-στες. Σε κάποιους, όμως, δεν αρέσει, τη φοβούνται. Φοβού-νται μήπως οι ορδές των κα-ταπιεσμένων εδώ ενωθούν με τους κατατρεγμένους από εκεί. Σπέρνουν το δηλητήριο, το μί-σος και το διχασμό.«Δε χωράνε», «Κλείστε τα σύ-νορα» «Πνίξτε τους». Αλήθεια, οι 420.000 Έλληνες, πλειονότη-τα νέοι που μετανάστευσαν τα τελευταία έξι χρόνια δε χωρά-νε; Μήπως η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από γιατρούς, δασκά-λους, μηχανικούς, επιστήμο-νες και εργάτες; Ποιος στερεί όλους αυτούς από το σπίτι, την πατρίδα και τους αγαπημένους τους; 27δις κάθε χρόνο σε το-κοχρεωλύσια και αποπληρωμές χρέους. Μισό τρις μόνο στις τράπεζες μόνο σε μια 10ετία. Δεκάδες επενδυτικά «θαλασ-σοδάνεια» σε λίγους και ημε-τέρους στερούν το όνειρο από μυριάδες.«Οι πρόσφυγες είναι απειλή. Η εγκληματικότητα θα αυξη-θεί». Ένας συλλογισμός μη ορ-θός, μη επαρκής και αναληθής, όπως λέμε στην έκθεση. Γιατί

δεν υπάρχει καμία επιστημονι-κή μελέτη που να μη συνδέει την εγκληματικότητα με την οικονομική εξαθλίωση. Κι αν είναι, πράγματι έτσι, τότε και το 1,5 εκ άνεργοι Έλληνες είναι απειλή; Να τους κλείσουμε κι αυτούς σε στρατόπεδα, να τους βάλουμε διακριτικά, να τους περιορίσουμε τις ελευθερί-ες; Ο ζοφερές προβλέψεις του μυθιστορήματος «Ο τέταρτος κόσμος» του Γιάννη Γρηγοράκη θα επαληθευτούν ; Κι όταν όλα αυτά καταρρέουν, υπονοούν θεωρίες συνομωσίας. «Μα όλοι στην Ελλάδα;» Απο-κρύβουν, βέβαια, ότι το 19,6 των προσφύγων βρίσκονται στο Λίβανο, μια χώρα, κατε-στραμμένη από τον πόλεμο, μια χώρα περίπου 6εκ. φιλοξενεί 2κ πρόσφυγες. Το 6,6% στην Ιορδανία, με πληθυσμό 6,5 εκ. ενώ 2,5 εκ. στην Τουρκία, μια χώρα που βομβαρδίζει κουρδι-κά χωριά, σκοτώνει και φυλα-κίζει αντιφρονούντες. Κι αυτή η Ε.Ε. , των 400εκ. δεν μπορεί να δεχτεί 1εκ.ίσο με το 2% του πληθυσμού της; Ψέμα, σαπίλα, απανθρωπιά, εκμετάλλευση του φόβου και της απελπισίας που οι ίδιοι δημιουργούν.Σε αυτό το μακρύ ταξίδι της …ζωής, φτωχοί και ξεριζωμένοι ας ενωθούμε. Κοινός αγώνας για απελευθέρωση: από την εκμετάλλευση, την αδικία, τη φτώχεια, τον πόλεμο.Στεφανίδου Σοφία

παιδιά κυρίως, χαμηλών κοινω-νικά και οικονομικά στρωμά-των που επιλέγουν τα ΕΠΑΛ, επειδή οι αιτίες αυτές και λόγοι βιοπορισμού τους αναγκάζουν να εργάζονται ταυτόχρονα;Μέσα σε συνθήκες ακραί-ας φτώχειας και ανεργίας, ετοιμάζεται η νέα ανειδίκευ-τη εργατική βάρδια και θα στείλουν από την επόμενη

σχολική χρονιά τους μαθητές του 4ου  έτους μαθητείας των ΕΠΑΛ, ή ότι άλλο προκύψει, να προσφέρουν άμισθη εργα-σία καταλαμβάνοντας  πάγιες κενές θέσεις εργαζομένων σε Νοσοκομεία, Παιδικούς Σταθ-μούς, σε λιμάνια, ΟΤΑ κλπ.Και βέβαια αν δεν τους ‘’κά-τσει’’ αυτό το σενάριο, γιατί θέλει και συνταγματική ανα-

θεώρηση και χωρίς την ΝΔ δεν γίνεται, υπάρχει και η ενναλα-κτική πρόταση του Σ. Πάγκα-λου, σύμβουλου των Ηλεκτρο-λόγων ΠΕ12, παλιά καραβάνα της ΤΕΕ, που οδηγεί στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα στα πλαί-σια της σημερνής 9χρονης υπο-χρεωτικής εκπ/σης.Το ΔΣ της ΟΛΜΕ πρέπει να απαιτήσει άμεση ενημέρω-ση για το τόσο σοβαρό αυτό

θέμα. Πώς γίνεται να γνωρίζει ο μόλις πριν λίγους μήνες πρό-εδρος της ΟΛΜΕ τι συμβαίνει σχετικά με την ΤΕΕ και το ΔΣ να δηλώνει άγνοια ή να μην απαιτεί ενημέρωση;ΟΛΜΕ – ΕΛΜΕ πρέπει: • Να δώσουμε τον αγώνα μαζί

με όλα τα άλλα προβλήμα-τα που προκύπτουν από τα μνημόνια και τις επιλογές της κυβέρνησης, να μη βρε-

θεί η ΤΕΕ εκτός τυπικής εκ-παίδευσης,

• Όλες οι δομές και ειδικό-τητες και αυτές που μέχρι σήμερα βρίσκονται στην μεταγυμνασιακή κατάρτιση ( ΕΠΑΣ, ΣΕΚ) να περάσουν μέσα στη τυπική εκπαίδευ-ση.

• Να καταργηθεί η μεταγυ-μνασιακή κατάρτιση και η μαθητεία.

Προσφυγικές «ροές» Μαρτίου 2016

Οι φωτογραφίες είναι άλλο ένα κομμάτι χαρτίσε μία εφημερίδα

Ή μία γωνιά στην οθόνη σουΜια εικόνα που περνά μπροστά στα μάτια σου

όπως ένα ταξί μπροστά στο διαβάτη που βρίσκεται δύο βήματα μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του

Τα χρώματα στα μάτια τους όμως είναι άλλα -άλλα πράσινα -

σαν τις θάλασσες που περάσανε άλλα μαύρα -

σαν τα νέα που τους είπανε όταν μάθανε ότι οι δικοί τους σκοτώθηκαν

ότι τα σπίτια τους δεν υπάρχουν πια -φύγε, φύγε, φύγε

Η μυρωδιά της φυγής είναι άλληΌχι σαν τη μυρωδιά της πίτας που ψήνεις για την Κυριακήούτε σαν το φρεσκολουσμένο κεφαλάκι του παιδιού σου

ούτε σαν βασιλικός στο παραθύρι σουγιατί παραθύρι δεν υπάρχει πλέον.

Είναι η μυρωδιά της Αγωνίαςτης Αναμονής

της Αναζήτησης(μπορεί για ένα μπουκάλι νερό)

χιλιάδων ανθρώπων κάτω από τον ήλιο

τη βροχήμέσα στο κρύο των αντίσκηνων

(όχι αυτών των καλοκαιρινών διακοπών σε παραλία)αλλά αυτών μπροστά σε φωτιές που καπνίζουν

για λίγο βραστό νερόγια ένα τσάι

για το γάλα του μωρούκαι η φυγή είναι κι αυτή Ατέλειωτη

(σαν Αρχή καταστροφής)Ανυποψίαστο χαμόγελο

μικρό κορίτσιχαιρετισμός χαρούμενοςσαν να ήσουν συγγενής

που ήρθες επίσκεψη(αφού συγγενής για να κάνει επίσκεψη δεν υπάρχει εδώ)

Μόνο εμείςκαι ο καθρέφτης μας

Αυτοί , οι άλλοι.Ασημίνα Βλάχου, κοινωνιολόγος

Συνέχεια από τη σελίδα 5 «Μυστικά και ψέματα» για την ΤΕΕ

14 15

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Φασισμός VS Διεθνισμός

Γενναία αύξηση της χρηματο-δότησης της δημόσιας εκπαί-δευσης, αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 7% του ΑΕΠ ή στο 15% του Προϋπολογισμού. Απεξάρτη-ση από προγράμματα τύπου ΕΣΠΑ, που είναι εργαλεία ελέγχου της εκπαιδευτικής πο-λιτικής σε βάρος των μορφωτι-κών δικαιωμάτων.Δημοκρατικά δικαιώματα και συλλογικό, αποφασιστικό έλεγχο από όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δημοκρατία στα σχολεία με πρώτο και κύριο το δικαίωμα της συλλογικής συνδικαλιστι-κής δράσης και του αγώνα για την προάσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων. Όχι στην αξι-ολόγηση, χειραγώγηση και κα-τηγοριοποίηση εκπαιδευτικών, σχολείων και μαθητών.Ταυτόχρονα, σήμερα προκειμέ-νου να υλοποιηθούν τα παρα-πάνω απαιτείται:Παύση πληρωμών και δια-γραφή του χρέους, έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ. Πρέπει να διαλύσουμε τη χρεομηχανή που έχουν στήσει η ευρωπαϊκή και διεθνής κεφαλαιοκρατία. Μπορούμε να ζήσουμε με τη δουλειά μας, όσο και αν επιχει-ρούν να μας εκβιάσουν με το δίλημμα «ΕΕ ή χάος». Απαντά-με ότι η ΕΕ είναι το χάος. Γιατί αυτή μαζί με το ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο συντονίζει την επίθεση σε βάρος του ερ-γαζόμενου λαού, δεσμεύει κάθε πόρο για την αποπληρωμή του χρέους, απαιτεί κι επιβάλλει τη συνταγματική κατοχύρωση του Μνημονίου, μας οδηγεί σε κοι-νωνική καταβύθιση.Πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών και των στρατηγι-κών επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, αναδιανομή του πλού-του. Κέντρο μιας άλλης κοινω-νικής πορείας, δεν μπορεί παρά να είναι η δημόσια συλλογική ιδιοκτησία και παραγωγή, οι δημόσιες πολιτικές, με πλήρη εργατικό-κοινωνικό έλεγχο. Ο μοναδικός κοινωνικός εκ-συγχρονισμός που μπορεί να υπάρξει, περνά μέσα από το πέ-ρασμα του κοινωνικού πλούτου και της εξουσίας στα χέρια των παραγωγών του, δηλαδή των εργαζομένων. Ανατροπή του άθλιου πολιτι-κού συστήματος κυριαρχίας επί του λαού για να ανοίξει ο δρόμος, πέρα από τον καπιτα-λισμό, για την απελευθερωτική προοπτική της κοινωνίας χω-ρίς, εκμετάλλευση, χρεοκοπία και κοινωνική καταστροφή

Τον Ιανουάριο του 2016 για πρώτη φορά εργατικά σωμα-τεία, ομοσπονδίες,  σύλλογοι του εργατικού, νεολαίστικου και λαϊκού κινήματος βρεθήκα-με στα σύνορα των δύο χωρών μας να διαδηλώνουμε από κοι-νού και στις δύο πλευρές του ποταμού Έβρου ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, στις σφαγές της κυβέρνησης Ερντογάν και του  ISIS, στους πνιγμούς των προσφύγων στα νερά του Αιγαίου. Μόνο τις πρώτες μέρες του Γε-νάρη ήδη εκατοντάδες είναι οι νεκροί στα νερά του Αιγαίου, το Κουρδιστάν, τη Συρία.Τον ξέρουμε τον ένοχο. Είναι οι ιμπεριαλιστές, με τις επεμβά-σεις και τις πολεμικές επιχειρή-σεις των χωρών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. στις χώρες της περιο-χής μας και οι αστικές τάξεις των χωρών που χρησιμοποιούν τον ολοκληρωτισμό, την κρατι-κή τρομοκρατία,  το στρατό, τις δυνάμεις καταστολής ενάντια στον εχθρό λαό.Γνωρίζουμε και την αιτία  ο οι-κονομικός έλεγχος των ενερ-γειακών πηγών και ο πολιτικός έλεγχος των εξελίξεων. Οι ιμπε-ριαλιστές μαζί με τα αντιδρα-στικά καθεστώτα   μιας σειράς χωρών έχουν μετατρέψει την περιοχή της μεγάλης «Μέσης Ανατολής» και της Αφρικής σε πεδίο πολεμικών συγκρούσεων, σκοταδιστικών θρησκευτικών, εθνικιστικών, εμφύλιων αντι-παραθέσεων. Αυτό ακριβώς γί-νεται σε όλη την περιοχή, από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία, Ιράκ και Αφγανιστάν. Θύματα τους οι λαοί των χωρών που ξεριζώνονται και γίνονται πρό-σφυγες μέσα στη χώρα τους ή έξω από αυτήν.Τεράστια κύματα μετανάστευ-σης των λαών των περιοχών

από τους οικονομικούς και στρατιωτικούς πολέμους  στην περιοχή μας έχουν μετατρέψει τα θαλάσσια και χερσαία σύνο-ρα της περιοχής μας σε εκατόμ-βες νεκρών. Χιλιάδες άνθρωποι γίνονται αντικείμενο αισχρής εκμετάλλευσης στην προσπά-θεια τους να διαφύγουν από τις κατεστραμμένες και εμπόλεμες περιοχές για να καταλήξουν πολλοί από αυτούς στο βυθό του Αιγαίου και της Μεσογεί-ου. Και  όσο δεν σταματούν οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις και οι βομβαρδισμοί όλο και θα πλη-θαίνουν οι πρόσφυγες. Θέλουμε να διατρανώσουμε την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες και να καταγγεί-λουμε τη μεταχείρισή τους από τις  κυβερνήσεις των χωρών της Ε.Ε., της Ελλάδας και της Τουρκίας.Με τις αποφάσεις της Ε.Ε. και τις πολιτικές της Ε.Ε. σκληραί-νει η απάνθρωπη στάση των κυβερνήσεων των χωρών της Ευρώπης, αλλά και της Τουρ-κίας απέναντι στους πρόσφυ-γες.  Η πολιτική των κλειστών συνόρων για τους πρόσφυγες είναι δολοφονική. Πασχίζουν να γλυτώσουν από τον πόλεμο και το θάνατο και βιώνουν νέες κακουχίες. Εξωθούνται στους διακινητές, σε επικίνδυνες θα-λάσσιες διαδρομές, στους πνιγ-μούς και στην εκμετάλλευση. Στις χώρες διέλευσης ή τελικού προορισμού αντιμετωπίζονται χωρίς σεβασμό στα ανθρώπι-να και δημοκρατικά δικαιώμα-τα,  με ρατσισμό και ξενοφοβία, κλείνονται σε στρατόπεδα συ-γκέντρωσης, χωρίς αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, σίτισης, περίθαλψης.ΤΤο εργατικό-νεοαλαίστι-κο-λαϊκό κίνημα των χωρών μας δηλώνει ότι ο πόλεμος είναι ο εχθρός μας και οι πρό-

σφυγες μας αδέλφια μας. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα ούτε μεταξύ μας, ούτε με τους πρόσφυγες που ζουν στις χώρες μας. Η οικονομική ολιγαρχία είναι αυτή που θέλει ντόπιους και πρόσφυγες χωρίς δικαιώ-ματα, φτηνό ευέλικτο δυναμικό για τα δικά της κέρδη και εμάς διασπασμένους.Εμείς θέλουμε ίσα δικαιώματα και αξιοπρεπή, ειρηνική ζωή για όλους.Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε:•ενάντιαστουςιμπεριαλιστι-κούς πολέμους, τις επεμβάσεις και τους βομβαρδισμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. και στη συμμετοχή των χωρών μας.• γιανασταματήσουνοιπο-λεμικές επιχειρήσεις του Τουρ-κικού στρατού στη Νοτιοα-νατολική Τουρκία κατά του Κουρδικού λαού καθώς και οι τρομοκρατικές ενέργειες κατά των Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών της αριστεράς σε όλη την Τουρκία.• ενάντια στις βάσεις, τοΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικό μηχανισμό•ενάντιαστιςανάλγητεςαντι-μεταναστευτικές πολιτικές της Ε.Ε. της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης.Απαιτούμε:•Ασφαλή,ελεύθερηδιέλευσηαπό χερσαία και θαλάσσια σύ-νορα, για τους πρόσφυγες του πολέμου, της καταπίεσης και της φτώχιας.•Ναμπειτέλοςστοέγκλημαστο Αιγαίο. Να σταματήσουν οι δολοφονικές επιχειρήσεις απο-τροπής και επαναπροώθησης της Frontex και της ελληνικής συνοριοφυλακής. Όχι στην επι-χείρηση Ποσειδών στο Αιγαίο για αποτροπή διέλευσης των προσφύγων. Όχι σε δημιουργία

στην Ευρωπαϊκής συνοριοφυ-λακής-ακτοφυλακής• Να πέσει ο φράχτης τουΈβρου. Κανένας φράκτης στην Ευρώπη. Όχι στην Ευρώ-πη-φρούριο.•Όχισταστρατόπεδασυγκέ-ντρωσης, στα hot spot και τα μέτρα διαλογής. Όχι στη στρα-τιωτικοποίηση της διαχείρισης του προσφυγικού.•Όχιστηνποινικοποίησητηςμετανάστευσης. Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για τους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.• Όχι χρηματοδότηση Τουρ-κίας και Ελλάδας για κέντρα κράτησης και μηχανισμούς κα-ταστολής των προσφύγων.•Όχιστιςδιώξειςεθελοντώνγια βοήθεια στους πρόσφυγες. Κατάργηση της ποινικοποίησης της βοήθειας στους πρόσφυγες.• Κατάργηση των συνθηκώντου Δουβλίνου. Δικαίωμα στο άσυλο.•Προστασίατωνπροσφύγων– μεταναστών από τα κυκλώ-ματα εκμετάλλευσης. Πρόνοια και φροντίδα για τους ανήλι-κους.• Κατάλληλα δημόσια κτίριακαι δομές για την αξιοπρεπή στέγαση, περίθαλψη, σίτιση και μετακίνηση των οικονομι-κών και πολιτικών προσφύγων. Χρηματοδότηση και προσλή-ψεις για τις δομές και υπηρε-σίες κοινωνικής στήριξης των προσφύγων.Με τον αγώνα μας οι εργαζό-μενοι και τα λαϊκά κινήματα σε Ελλάδα και Τουρκία δείχνου-με την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες και παλεύουμε για την Ειρήνη στην περιοχή και σε όλο τον κόσμο.Κεσσάνη 24/1/2016

Η Διακήρυξη της ΚεσσάνηςΟι πόλεμοι συνεχίζονται, οι ανταγωνισμοί μεταξύ των χω-ρών εντείνονται, οι πρόσφυγες πολλαπλασιάζονται, οι πνιγμοί στο Αιγαίο δεν σταματούν, η τα-

λαιπωρία των προσφύγων στις χώρες διέλευσης και παραμονής είναι βασανιστική και οι πολιτι-κές που εφαρμόζονται απέναντι στους πρόσφυγες είναι απάν-

θρωπες και ξενοφοβικές.Η παρακάτω διακήρυξη αποτε-λεί ένα μήνυμα από το εργατι-κό-νεολαιίστικο κίνημα για τη διεθνιστική φιλία των δύο λαών

και την ταξική αλληλεγγύη απέ-ναντι στους πρόσφυγες και έχει ξεχωριστή αξία αυτή την κρίσιμη εποχή. Καλείστε να συνυπογρά-ψετε.

ΠΡΟΤΑΣΗΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ

ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΕΣΣΑΝΗ ΣΤΙΣ 24/1/2016ΠΡΟΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ,

ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΜΑΣ

Συνέχεια από τη σελίδα 9«για το ενιαίο 12χρονο σχολείο»

14 15

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016

Δεύτερο, σε σχέση με τη διοί-κηση του εκπαιδευτικού συ-στήματος, προτείνεται η υιο-θέτηση των σχολικών αγορών, κατά το αγγλοσαξονικό πρότυ-πο , η δημιουργία επιλεκτικών ειδικευμένων σχολικών μονά-δων και η σχολική πολυτυπία αντί του ενιαίου σχολείου. Τα σχολεία θα πρέπει να διαμορ-φώσουν brand name, σύμφω-να με την κυβερνητική ρητο-ρική, όπως οι επιχειρήσεις και να ανταγωνιστούν με τις υπό-λοιπες σχολικές μονάδες για εγγραφές και δημόσια και ιδι-ωτική χρηματοδότηση. Η συζή-

τηση γενικά για αποκέντρωση δεν αφορά τον εκδημοκρατι-σμό, αλλά την μετατόπιση των ευθυνών για τη χρηματοδότη-ση των σχολείων στην τοπική αυτοδιοίκηση και τελικά στην ίδια την εργατική οικογένεια.Τρίτο, με τον  εθνικό  διάλο-γο  προδιαγράφονται οι νέοι μηχανισμοί αποκλεισμού της εργατικής τάξης από το δι-καίωμα στη μόρφωση και την εργασία. Προτείνεται αφενός η εισαγωγή του κριτηρίου της γλωσσομάθειας για την εισα-γωγή στις σχολές υψηλής ζήτη-σης, διάσταση που λειτουργεί

σαφώς υπέρ των κυρίαρχων κοινωνικών ομάδων και αφε-τέρου η μαθητεία προβάλλεται ως ο μεγάλος εκπαιδευτικός στόχος για τον περιορισμό της νεανικής ανεργίας. Ακολουθώ-ντας την πολιτική της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (π.χ πρόγραμμα Συμμαχία για τις Μαθητείες), σε αυτό το πε-δίο, η πολιτική της μαθητείας στοχεύει, όχι στην απασχόλη-ση γενικά, αλλά στην παρα-πέρα αποσταθεροποίηση των εργατικών δικαιωμάτων στην κατεύθυνση της ελαστικοποί-ησης, στην υπερεκμετάλλευση της νέας εργατικής βάρδιας και

στην αποδοχή από τη νέα γενιά των αρχών της επιχειρηματικό-τητας.Τέλος, η αξιολόγηση επανέρ-χεται δριμύτερη για υποστη-ρίξει όλο τον προαναφερόμενο εκπαιδευτικό προσανατολισμό. Συνδέεται άμεσα με την κα-τηγοριοποίηση των σχολείων, τον πειθαρχικό έλεγχο των εκ-παιδευτικών και την εμπέδωση του σχολείου της αγοράς ως το μοναδικό μορφωτικό ορίζο-ντα για τη νέα γενιά. Παρ’ όλα αυτά, ο  εθνικός  διάλογος δεν είναι ασφαλώς ένας περίπατος για την κυβέρνηση και τους ορ-γανικούς διανοούμενούς της.

Ήδη έχουν ματαιωθεί με την παρέμβαση του κινήματος δύο συνεδριάσεις του. Το γεγονός ότι η τρίτη μετακομίζει, ξαφ-νικά, στην πόλη της Δράμας, αποδεικνύει ότι ο  διάλογος έχει ήδη απονομιμοποιηθεί στη συνείδηση του κόσμου της εκ-παίδευσης και της εργασίας. Για τον κόσμο του κινήματος τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Θα υπερασπιστεί, για ακόμη μια φορά, το δημόσιο σχολείο και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς στην κατεύθυν-ση του δωδεκάχρονου ενιαίου σχολείου της κριτικής συνειδη-τοποίησης και της μορφωτικής χειραφέτησης.

λεγόμενη άτυπη εκπαίδευ-ση-μαθητεία των ΣΕΚ και ΙΕΚ. Εξάλλου όσο τα Μνημόνια και η αποπληρωμή του χρέους κα-ταστρέφουν τον παραγωγικό ιστό, η ΤΕΕ θα βρίσκεται στον αέρα. Το σχολείο της Επαγγελματι-κής Εκπαίδευσης

Το σχολείο της Επαγγελματι-κής εκπαίδευσης θα λειτουργεί μετά απ’ το 12χρονο σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευ-σης. Το σχολείο αυτό προορί-ζεται για τους αποφοίτους της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που για διαφόρους λόγους δεν εισάγονται στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση

Το επαγγελματικό σχολείο πρέπει να είναι διετές, δημόσιο ενταγμένο στο Υπουργείο Παι-δείας, με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό και όρους λειτουρ-γίας του δημόσιου σχολείου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευ-σης.Οι τομείς και οι ειδικότητες πρέπει να καλύπτουν τους το-μείς και τις ειδικότητες των

σημερινών σχολείων ΕΠΑΛ-Ε-ΠΑΣ με την προσθήκη και άλ-λων που θα κριθούν αναγκαίες σύμφωνα με τις ανάγκες μιας κεντρικά σχεδιασμένης οικονο-μίας, με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και το σεβασμό του περιβάλλοντος.Ο στόχος αυτού του σχολείου πρέπει να είναι η εκπαίδευση των μαθητών για την απόκτη-

ση ολοκληρωμένων γνώσεων (θεωρητικών και δεξιοτήτων) ενός ολοκληρωμένου γνωστι-κού αντικειμένου που ορίζεται ως επάγγελμα.Το επαγγελματικό πτυχίο του σχολείου αυτού πρέπει να πα-ραπέμπει σε συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

tional Student Assessment) για 15χρονους μαθητές, PIAAC για την καταγραφή δεξιοτήτων στις ηλικίες 16- 65 χρόνων. Περισσότερες από 70 χώρες αντιπροσω-πεύονται στον PISA, στον οποίο η Ελλάδα συμμετέχει από το 2000. Φέτος πήραν μέρος 231 δημόσια και ιδι-ωτικά Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια. Η επιλογή των σχολείων γίνεται με στρωματοποι-ημένη δειγματοληψία και το συνολικό αναμενόμε-νο δείγμα μαθητών αγγί-ζει τους 6300. Για πρώτη φορά φέτος η συμμετοχή των σχολείων που επελέ-γησαν ήταν υποχρωτική, με εντολή του Υπουργεί-ου (της Αριστεράς). Για να συμμετέχει η χώρα μας στο διαγωνισμό πληρώνει περί-που 400.000 ευρώ σε τρία χρόνια.Τα γνωστικά πεδία που δι-ερευνώνται είναι τα Μαθη-

ματικά, οι Φυσικές Επιστή-μες, η κατανόηση κειμένου και (από φέτος) η συνεργα-τική επίλυση προβλήματος (back to basics, δηλαδή). Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, οι δεξιότητες στα πεδία αυτά. Αυτό σημαίνει πως η εκπαίδευση του μαθητή θα πρέπει να είναι στραμμένη σε χρηστικές και επικοινω-νιακές δεξιότητες για την καθημερινή και επαγγελμα-τική του ζωή, σε βάρος της γενικής μόρφωσης. Γιατί, το σύνολο των δεξιοτήτων (μετρήσιμων ως προς την ποσότητά τους) θα καθο-ρίσει και τη μελλοντική εργασιακή απασχόληση των αποφοίτων, όπως επι-σημαίνεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ (Education at a Glance, 2014). Με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τα συν-δέει όλα αυτά ο Nico Hirt, στο άρθρο του «Οι δεξιότητες απει-λούν τη γνώση»: «Ο εργαζό-μενος στον μπουφέ του μπαρ μιας διεθνούς αμαξοστοιχίας

πρέπει να μπορεί να επικοινω-νεί υποτυπωδώς σε διάφορες γλώσσες, να διαθέτει ικανό-τητες αριθμητικών υπολογι-σμών, ένα ελάχιστο υπόβαθρο τεχνολογικών, αριθμητικών και επιστημονικών γνώσεων ώστε να χειρίζεται τα διάφορα εργαλεία (φούρνος μικροκυ-μάτων, βραστήρας, ταμειακή μηχανή, μηχάνημα ανάγνωσης πιστωτικών καρτών, ψυγείο, μικροφωνικό σύστημα ανα-κοινώσεων...). Επίσης, πρέπει να επιδεικνύει κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες στις επαφές του με πελάτες πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, να παίρνει πρωτοβου-λίες, να ενδιαφέρεται για την επιχείρηση και να είναι ευέλι-κτος (λόγω των ωραρίων και των απρόοπτων συμβάντων στα τρένα)».

Το δικαίωμα, επομένως, στην εργασία για τους εμπειρογνώμονες των ορ-γανισμών αυτών γίνεται μια καθαρά ατομική υπόθε-ση που εξαρτάται μόνο από το οπλοστάσιο δεξιοτήτων, αθωώνοντας τις πολιτι-κές της ΕΕ των 20.000.000

ανέργων. «46Η είναι η Ελλάδα στον προηγούμενο διαγωνισμό PISA, αποτυχία του εκ-παιδευτικού συστήματος, άχρηστοι οι μαθητές και οι καθηγητές» μας εγκαλούν μεγαλόστομα οι σχετικοί τίτλοι εφημερίδων. Πριν τους καλέσουμε να παρου-σιάσουν τα εκπαιδευτικά (και κοινωνικά) συστήμα-τα των χωρών που πρώ-τευσαν (Σιγκαπούρη και Χονγκ Κονγκ, όπου οι μι-κροί μαθητές οδηγούνται στα άκρα λόγω της πίεσης που τους ασκείται και του άκρατου ανταγωνισμού), ας τους θυμίσουμε και κά-ποιους άλλους αριθμούς: 4,1% του ΑΕΠ δαπανά η χώρα για την εκπαίδευση (τρίτη χώρα από το τέλος, με τελευταίες τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία), με την πρόβλεψη για το 2015 να πέφτει στο 2,23 του ΑΕΠ, μείωση μισθών έως και 45% για τον πρωτοδιόριστο,

30.000 λιγότεροι εκπαιδευ-τικοί στη β/θμια εκπαίδευ-ση, μηδενικές προσλήψεις, εκδίωξη 20000 μαθητών από τα ΕΠΑΛ, 12,09% των νέων ηλικίας 15-19 εκτός δομών Εκπαίδευσης, Κα-τάρτισης ή Μαθητείας. Αυ-τοί είναι για εμάς οι αριθ-μοί που μας στοιχειώνουν. Αυτή είναι η Εκπαίδευση των Διεθνών Οργανισμών και των εμπειρογνωμόνων, των μεσοπρόθεσμων και των ισοσκελισμένων προ-ϋπολογισμών, της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου. Και απέναντι σε αυτά που ήρθαν, αλλά και σε όσα με βία έρχονται εμείς πρέπει να προτάξουμε το δικό μας όραμα για ένα σχολείο των όλων και των ίσων, ενιαίο και 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν, όπου η γνώση θα απελευθερώνει και δε θα οδηγεί μόνο στην κατανό-ηση του κόσμου που μας περιβάλλει, μα και στην αλλαγή του.Περιστεροπούλου Μαρία

τόσο την κυβέρνηση όσο και την δικαιοσύνη.

• Τα δικαστήρια να σταθούν στο ύψος που επιβάλλουν οι

περιστάσεις και η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι πολίτες. Να εφαρμόσουν (όταν αυτό τους ζητείται) το 388ΑΚ, εξειδικεύοντας τις

γενικές ρήτρες, και εφαρ-μόζοντας τις γενικές αρχές στις οποίες στηρίζεται αυτό, ξεπερνώντας τυχόν επιφυ-λάξεις της νομολογίας σε κάποια σημεία , με το χέρι

στην καρδιά και γνώμονα την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας.

• Οι κοινωνικοί φορείς και κυ-ρίως οι δικηγορικοί σύλλογοι να εκφρασθούν επί του θέμα-

τος και να πάρουν θέση. «Όσο ο λαός διαμαρτύρεται, ελπίζει και περιμένει. Εάν τυχόν αρχίσει να γελά, η κατάσταση θα είναι πλέον ανεξέλεγκτη και μη αναστρέψιμη»

Συνέχεια από τη σελίδα 9 «ποια είναι η θέση της ΤΕΕ σε αυτό»

Συνέχεια από τη σελίδα 7 «ο εθνικός διάλογος έχει ήδη ολοκληρωθεί»

Συνέχεια από τη σελίδα 6 «ΟΟΣΑ και εκπαίδευση»

Συνέχεια από τη σελίδα 11 «Συσάχθεια: »

16 PB

Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση Απρίλιος 2016Πολιτσιμός

Ξάγναντο μες στον βυθό

Τον μακρινό 19ο αιώνα, όταν συγκροτούνταν τα πρώτα ηρω-ικά συνδικάτα της εργατικής τάξης, οι εξαθλιωμένοι και κα-ταφρονεμένοι εργάτες προσέ-τρεχαν σε αυτά – διστακτικά στην αρχή, πιο αποφασιστικά καθώς οι δεκαετίες περνούσαν - με το όνειρο της κατάκτησης μιας καλύτερης ζωής. Όπου αυτό σήμαινε από ένα καλύτε-ρο μεροκάματο και λιγότερες ώρες δουλειάς μέχρι έναν δι-αφορετικό κόσμο, στον οποίο δεν θα υπήρχαν αφεντικά και δούλοι παρά μονάχα «ελεύθερα συνεταιριζόμενοι παραγωγοί», όπως προέλεγαν οι σεβάσμιοι

προφήτες τους.Τα συνδικάτα πάλευαν να ορ-γανώσουν την εργατική τάξη, να της προσδώσουν ενότητα και περηφάνια, να την κατα-στήσουν κοινωνική απειλή: να την μετατρέψουν, σύμφωνα με τα λόγια του Μαρξ, από «τάξη καθ’ εαυτήν» σε «τάξη δι’ εαυ-τήν». Ιδίως τα πιο ριζοσπαστικά από αυτά, που συνδέονταν με την τότε επαναστατική σοσιαλ-δημοκρατία ή τον αναρχισμό, προχωρούσαν ένα βήμα πα-ραπέρα: της έδιναν ένα όραμα χειραφέτησης. Ένα όραμα που σχετικά σύντομα, και καθώς οι νίκες της εργατικής τάξης αυ-

ξάνονταν, θα μετατρεπόταν σε μία πίστη σχεδόν θρησκευτική, ικανή να ρίξει «της γης τους κολασμένους» στις πιο σκληρές δοκιμασίες και να υποκινήσει τις μεγαλύτερες επαναστάσεις.Θα σαρώσουμε τα τσιφλίκια τους σαν κύματα της θάλασσας, Παίρνοντας μαζί μας τον πλού-το που παράγουμε,Βάζοντας τέλος στις μέρες των απαλλοτριωτών.Η εργασία θα θριαμβεύσει και η ανθρωπότητα θα είναι ελεύ-θερη. έλεγε ένα παλιό τραγούδι των Βιομηχανικών Εργατών του Κό-σμου (IWW - Industrial Workers of the World), της πιο ριζοσπα-στικής ίσως πτέρυγας του αμε-ρικανικού εργατικού κινήματος ως τη δεκαετία του ’60. Σήμερα μια ανάλογη πίστη, μια ανάλογη αισιοδοξία θα μας φαινόταν αδικαιολόγητη, ίσως μάλιστα και γραφική. Η ήττα του ’89 βαραίνει ακόμη θάβο-ντας κάτω από τα σοβιετικά ερείπια κάθε εργατικό μεγαλοϊ-δεατισμό. Κι όχι μόνο αυτό. Η προϊούσα ενσωμάτωση της εργατικής τά-ξης μετά τον πόλεμο, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου της και η ένταξή της στο καταναλωτικό παιχνίδι (κατ’ αρχήν θετικά και τα δύο, μην είμαστε και μιζερα-

μπιλιστές) στόμωσαν τον ρι-ζοσπαστισμό της, κατεύνασαν την οργή της. Ακόμα και στις περιπτώσεις που παρέμεινε μα-ζικά ενταγμένη στα σωματεία (ιδίως στις βιομηχανικές χώ-ρες), έπαψε να αναζητά άπια-στους(;) παραδείσους. Προ-τίμησε να εγκαταλειφθεί στα χέρια των διαπλεκόμενων ερ-γατοπατέρων ανταλλάσσοντας τον ρόλο του «απαλλοτριωτή των απαλλοτριωτών» με εκεί-νον του «κοινωνικού εταίρου». «Κι απ’ των τάξεων την πάλη προτιμάω την κραιπάλη» που τραγουδούσε κάποτε, τον και-ρό της αποστασιοποίησής του από το πολιτικό τραγούδι, και ο μακαρίτης Σάκης Μπουλάς…Κι έτσι φτάσαμε στην σημερι-νή κατάσταση εντελώς άοπλοι. Χωρίς οράματα, χωρίς συλλο-γικότητες, χωρίς ελπίδα και πί-στη σε μία αλλαγή, σε μία μικρή έστω νίκη. Ηττημένοι εξαρχής. Μόνο κάποια μικρά σκιρτήμα-τα εδώ κι εκεί δείχνουν να δι-αταράσσουν πού και πού την από τριακονταετίας και βάλε εδραιωμένη Pax Capitalista. Σκιρτήματα που άλλοτε αντη-χούν απλά τον γόο της καταρ-ρέουσας μεσαίας τάξης, άλλο-τε όμως μοιάζουν να ξεκινάνε από πιο βαθειά και να φτάνουν πολύ μακρύτερα. Από την μεγάλη απεργία των

ανθρακωρύχων της Αστού-ριας λίγα χρόνια πριν, ως τη δική μας, εξίσου ηρωική μάχη των χαλυβουργών το 2014, κι από τα αυτοδιαχειριστικά εγ-χειρήματα της Αργεντινής και της Ελλάδας ως τις ασθενικές απόπειρες για σύσταση και συ-ντονισμό πρωτοβάθμιων σω-ματείων στη χώρα μας, ιδίως στους χώρους των επισφαλώς εργαζομένων, κάτι δείχνει να κινείται. Να ’ναι όλα αυτά οι τελευταί-ες μάχες οπισθοφυλακών, οι ύστατοι όσο και μάταιοι σπα-σμοί ενός θνήσκοντος εργα-τικού σώματος; Ή μήπως είναι οι τροχιοδεικτικές βολές ενός νέου εργατικού λόγου, μιας νέας μορφής αυτόνομης εργα-τικής πάλης; Ο χρόνος θα δεί-ξει. Εμείς δεν μπορούμε παρά να παλεύουμε για το καλύτερο. Γιατί όπως έλεγε και ο ποιητής, «ποιὸς ξέρει - ἴσως ἐκεῖ ποὺ κά-ποιος ἀντιστέκεται χωρὶς ἐλπί-δα, ἴσως ἐκεῖ νὰ ἀρχίζει ἡ ἀν-θρώπινη ἱστορία, ποὺ λέμε, κι ἡ ὀμορφιὰ τοῦ ἀνθρώπου…»Μιχάλης Λεγάκης

«Το Λιμάνι της Χάβρης

Πραγματοποιήθηκε την Πα-ρασκευή 19/2 στον Πύργο της Παιδαγωγικής Σχολής του ΑΠΘ η προβολή - εκδήλωση για τους πρόσφυγες από τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις ΔΕ, την Ριζοσπαστική Κίνηση ΠΕ και φοιτητές. Μετά την προ-βολή της ταινίας « Το λιμάνι της Χάβρης» ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τη συμμετοχή και του πα-

νεπιστημιακού Γιώργου Τσι-άκαλου σχετικά με το ζήτημα του προσφυγικού στη παρούσα φάση, την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, καθώς και για το μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες.Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, Άκι Κα-ουρισμάκι, δήλωσε :«Ο ευρωπαϊκός κινηματογρά-φος μοιάζει να αποφεύγει να καταπιαστεί με το φλέγον ζήτη-μα της παράνομης μετανάστευ-σης, το οποίο είναι απόρροια μιας σταθερά επιδεινούμενης παγκόσμιας οικονομικής, πολι-τικής και – πάνω απ’ όλα – ηθι-κής κρίσης. Μετανάστες από διάφορα μέρη του κόσμου, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν διέξοδο προς τα κράτη της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπί-ζονται παραδοσιακά ως πολίτες «Β’ κατηγορίας». Η αλήθεια είναι πως δεν έχω να προτείνω κάποια λύση πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα, ωστόσο η σφοδρή μου επιθυ-

μία να καταπιαστώ με το θέμα της λαθρομετανάστευσης με ενέπνευσε να γυρίσω αυτή την – όπως και να το κάνουμε – όχι και τόσο ρεαλιστική ταινία.»

Προβολή της ταινί-ας «Τα άλματα Στο πλαίσιο δράσεων αλλη-λεγγύης προς τους πρόσφυ-γες, η Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, συνεχίζοντας τις προβολές

ταινιών στο Δήμο Κορδελιού - Ευόσμου, αποφάσισε την προβολή της ταινίας «Άλμα-τα» την Τετάρτη 16/3 στο Πο-λιτιστικό Κέντρο Ευόσμου. Θα ακολουθήσει συζήτηση για το προσφυγικό με τη συμμετοχή του πανεπιστημιακού Περικλή

Παυλίδη.

Θεατρική παράστα-ση : «Πες το ψέμα-τα» Στα πλαίσια της διοργάνω-σης εκδηλώσεων πολιτισμού, η Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης με απόφαση του ΔΣ ανέλαβε την παραγωγή του έργου του συ-ναδέλφου Σπύρου Λαζαρίδη με τίτλο «Πες το ψέματα». Προη-γήθηκε η παραγωγή του έργου του Σπύρου Λαζαρίδη με τίτλο «Canteen” που ήταν αφιερωμέ-νο στους συναδέλφους μας της διαθεσιμότητας. Σαν δελτίο ταυτότητας:Γέμισε η ζωή μας μπερδέματα. Πράγματα απίστευτα. Συμβαί-νουν δίπλα μας και τρομάζουμε να τα πιστέψουμε. Πες το ψέμα-τα. Έβαλε λέει ο δήμαρχος στα παρτέρια δενδρύλλια τεφαρίκια να έχουνε τ’ αλάνια μαύρο στις μαύρες τους με το ελεύθερο. Βγαίνουνε τα νέα από το στόμα της καταφερτζούς γειτόνισσας κι όχι απ’ τα γυαλιστερά χαζο-κούτια και έχουνε τα λόγια της

ψυχή και αίμα. Πες το ψέματα. Εγκαινιάζονται μέγαρα και λυ-ρικές με ιστορίες για πρόσφυ-γες και χωριά και μεροκάματα αντί για φρου φρου κι αρώματα και εκπτώσεις για ανέργους. Μένει το σώμα νέο και χαίρε-ται τον έρωτα ατόφιο. Πες το ψέματα. Χάνονται λέει απ’ την ζωή μας τα δήθεν με τα ψεύτικα κορμιά της βιτρίνας. Βλέπουμε στα έργα του άλλου την αγάπη του για εμάς και όχι της φαντα-σίας μας μάγια διαολεμένα που θα μας καταστρέψουν. Λες θα τραγουδήσει αυτή και κοιτάς μαγεμένος το πρόσωπό της κι όχι τα μπούτια της και το βρα-κί, αν το έχει κι αυτό. Ψηφίζεις άσπρο και περιμένεις να βγει άσπρο ρε αδερφέ, όχι άσπρα κόκκινα κίτρινα μπλε καραβά-κια στο ταξίδι δεν με παίρνετε καλέ; Ε; Πες το ψέματα!Το «Πες το ψέματα» είναι μια επιθεώρηση με κείμενα και τραγούδια. Οι ανάγκες της παραγωγής εστιάζονται στα κουστούμια και την μουσική. Σχεδόν είκοσι ρόλοι και έντεκα τραγούδια, άλλα πρωτότυπα και άλλα διασκευές.