Δ Ε Κ Α Π Ε Ν Θ Η Μ Ε Ρ Η Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α ΤΟ Υ 2 ο υ Γ Ε Ν Ι Κ Ο Υ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ Γ Ρ Ε Β Ε Ν Ω Ν - Ε Τ Ο Σ Γ ΄ - 1 Ο Κ Τ Ω Β Ρ Ι Ο Υ 2 0 1 2 - Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ ΦΥΛ Λ Ο Υ: 2 7 - Τ Ι Μ Η ΦΥΛ Λ Ο Υ: 1 €

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΣ Ο ΦΕΤΙΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ

100 χρΟνιαελεΥθεραΓρεβενα!

Πάει πια το “τι να γίνω, ότανμεγαλώσω”. Τώρα λέμε “τι θααπογίνω, όταν μεγαλώσω”.

Ας τους δώσουμε το χώρο ναμας δείξουν την αγάπη τους

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

σελίδα 2

σελίδα 3

ΑΣΚΑΡΔΑΜΥΚΤΙ

2 χρόνια 2 βραβείακαλύτερης εφημερίδας

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη μέρα που υψώ-θηκε η γαλανόλευκη στην περιοχή των Γρεβενών μετά από πο-λυετή τουρκική κατοχή.Διαβάστε ένα ιστορικό αφιέρωμα, δείτε φωτογραφίες εποχήςκαι πληροφορηθείτε για το πρόγραμμα των εορταστικών εκδη-λώσεων.

διαβάστε | σελίδες 6 - 7

Ν Ε Ε Σ Σ Τ Η Λ Ε Σ

της Έλλης Τζατζάνη

σελίδα 8

lol*

Β ι β λ ι ο θ ή κ η

Απόψεων

Κων/νος - Δημ. ΤσιουμέλαςΙτς δι εντ οφ δε γουόρλντ αςγούι νόου ιτ! (παρτ 1)

Εβελίνα ΒαΐουΨάξε στην ψυχή, μη μένειςστην εικόνα

Δήμητρα ΛαζαρίδηΚαι πάλι απ’ την αρχή

της Θέλιας Παναγιωτίδου

σελίδα 3

σελίδα 3

της Άννας Ελευθερίου

σελίδα 8

της Ιωάννας Τσιάλτα

σελίδα 5διαβάστε | σελίδα 5

Εδώ και δεκαεπτά χρόνια το “Χαμόγελο του Παιδιού” προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών, υλοποιώντας το όραμα του μικρούΑνδρέα. Μάθετε τα πάντα για το έργο του Συλλόγου και δείτε πώς μπορείτε κι εσείς να βοηθήσετε. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε!

Και μη ξεχνάτε: η Μαθητοφρένειατώρα και στην Βικιπαίδεια. Ψάξτεμας και μάθετε τα πάντα για μας!

σελίδα 4

Μαθητοφρένεια 2

Η απορία γίνεται απόγνωση: τί θααπογίνω, όταν μεγαλώσω;

Χρόνια τώρα το ερώτημα πουαπασχολεί τους εφήβουςείναι: τι να γίνω, όταν μεγα-

λώσω; Η επιλογή του επαγγέλματοςείναι ένα ζήτημα το οποίο μας προ-βληματίζει ιδιαίτερα, αφού αποτελείένα από τα πιο σημαντικά και καίριαθέματα που αφορούν το μέλλον μας.Καλούμαστε από την ηλικία των 17-18 ετών να επιλέξουμε κάτι με τοοποίο θ’ ασχοληθούμε σχεδόν σε όλητην υπόλοιπη ζωή μας. Είμαστε σεθέση να το κάνουμε αυτό; Γνωρί-ζουμε τι πραγματικά θέλουμε ν’ ακο-λουθήσουμε;Γιατί η επιλογή καριέρας πρέπει να

συσχετίζεται με τα ενδιαφέροντα καιτις ικανότητες που έχουμε. Πολλέςφορές επιλέγουμε να ασχοληθούμεεπαγγελματικά με κάτι που μας αρέ-σει στην προσωπική μας ζωή, χωρίςόμως να γνωρίζουμε στην πραγματι-κότητα ποιες είναι οι απαιτήσεις τηςσυγκεκριμένης εργασίας. Και τέλος άσχετα με το τι προοπτικήθα έχει το επάγγελμα το οποίο θαεπιλέξουμε, το βασικό κριτήριο είναινα θέλουμε πραγματικά ν’ ασχολη-θούμε μ’ ό,τι εμείς σπουδάσουμε.Γιατί αν κάνουμε αυτό που πραγμα-τικά αγαπάμε, μόνο τότε θα είμαστεευτυχισμένοι.

Η εύρεση εργασίας λοιπόν αποτε-λούσε από παλιά ένα από τα βασικάζητήματα. Η Ελλάδα είναι μια μικρήχώρα, με ανύπαρκτη βιομηχανία καιμοναδική σίγουρη διέξοδο το Δημό-σιο. Οι περισσότεροι είχαν (αλλά καιέχουν) ως όνειρο να μπουν στο Δη-μόσιο και να γίνουν δάσκαλοι ή κα-θηγητές ή να πιάσουν μια καρέκλασε μια Δημόσια Υπηρεσία. Πόσουςόμως να χωρέσει το Δημόσιο; Με τοπέρασμα του χρόνου οι “χρυσές” θέ-

σεις άρχιζαν να περιορίζονται. Κα-νείς ωστόσο δε σκέφτηκε να στραφείσε άλλες επαγγελματικές δυνατότη-τες. Δημόσιο και πάλι Δημόσιο.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα.Ήρθε το Μνημόνιο και ξαφνικά Δη-μόσιο τέλος. Που να στραφούμετώρα; Η βαθύτατη οικονομική κρίσηεκτός απ’ όλα όσα έχει επιφέρει ωςτώρα, έχει κάνει την επιλογή καριέ-ρας ακόμη πιο δύσκολη. Τα διλήμ-ματα και οι σκέψεις είναι αρκετές.Αρκετοί από τους νέους σήμερα δενδιαλέγουν αυτό που πραγματικάτους αρέσει ν’ ασχοληθούν στο μέλ-λον τους, αλλά κάτι το οποίο θα έχειεπαγγελματική αποκατάσταση. Όμωςκανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριάποιο είναι το επάγγελμα που θα προ-σφέρει σίγουρη αποκατάσταση.

Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτι-ούνται μήπως όλοι αυτοί οι κόποι, τοδιάβασμα, τα έξοδα και τα φροντι-στήρια στο τέλος πάνε χαμένα. Ποιοπτυχίο πλέον μπορεί να σου δώσειμια κάποια σιγουριά; Πλέον σπουδά-ζουμε για τη γνώση μας και μόνο.Και είναι αλήθεια ότι η γνώση δεν θασ’ εγκαταλείψει ποτέ. Θέλω να είμαι αισιόδοξη. Ακόμη κι

αν δεν μπορείς να εργαστείς πάνω σ’αυτό που έχεις σπουδάσει, αργά ήγρήγορα θα καταφέρεις να βρεις τοδρόμο σου. Γιατί αν υπάρχει η γνώσηκαι η θέληση, παρά τις δυσκολίεςόλα μπορούν να επιτευχθούν.Δεν παραβλέπω ωστόσο ότι τα πράγ-ματα έχουν γίνει πια απελπιστικάζόρικα. Κάποτε απλά σκεφτόσουν τινα γίνεις, όταν μεγαλώσεις. Τώρα δεξέρω αν έχουμε και πολλές επιλογές.Η απορία δίνει τη θέση της στηναπόγνωση: τι θα απογίνω, όταν με-γαλώσω;

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

Και ο θεός έφτιαξε τηνμέρα και είπε:- Χμμ, ωραία.Και θεός έφτιαξε τοφως και είπε:- Χμμ, ωραία.Και ο θεός έφτιαξε τηνγη και είπε:- Χμμ, ωραία.Και ο θεός έφτιαξε τονάνδρα και είπε:- Χμμ, ωραία.Και ο θεός έφτιαξε τηνγυναίκα και είπε:- Χμμμ, καλά, άστο δενπειράζει, αυτή θα βά-φεται ...

Ποιος είναι ο πιο μιση-τός Άγιος τον ξανθιών;- Ο I.Q.

- Φίλε, το λέει και η

θρησκεία, για μια γυ-ναίκα αξίζει να κατα-στραφείς.- Που το λέει;- Στο κάτω κάτω τηςΓραφής!

-Καλημέρα σας, μήπωςέχετε απο αυτές τιςκάρτες που γράφουν"Για τη μοναδική μουαγάπη";-Βεβαίως-Δως μου οκτώ, ρε φι-λαράκι!

Ο σύζυγος στη γυναίκατου: Μωρό μου, δεν αντέχωάλλο να σε βλέπω νατυραννιέσαι έτσι όλημέρα στην κουζίνα.Κλείσε την πόρτα!

Όσοι από σας επισκεφτήκατε τελευταία την ιστοσελίδα της ΜΦ, θα διαπιστώ-σατε προφανώς ότι δεν λειτουργεί. Μέσα στο καλοκαίρι, όχι μία, όχι δύο αλλάπέντε φορές έπεσε θύμα χάκερς, και μάλιστα από τα πιο απίθανα μέρη, όπως ηΙορδανία και η Συρία! Συμπέρασμα; Η φήμη μας απλώθηκε παντού!

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙΕΚΔΟΣΗΣ

Δημήτρης Γουσόπουλος ΦιλόλογοςΔήμητρα Κωσταρέλλου Φιλόλογος

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Εβελίνα ΠιπέργιαΑλεξάνδρα ΠαπανίκουΧριστίνα Παπανικολάου

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ Ελένη ΧατζηλίουΑθηνά ΠηλιτζίδουΈλλη ΤζατζάνηΈλενα ΔασκαλοπούλουΆννα ΕλευθερίουΘέλια ΠαναγιωτίδουΙωάννα Τσιάλτα

ΕΙΔΙΚΟΙΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Χρυσάνθη ΠαπανίκουΚατερίνα ΣιούμπουραΚων/νος - Δημ. ΤσιουμέλαςΡένια ΤσίπηΣοφία ΚαλιαμπάκαΕύη ΝερκίζογλουΜαρία Παπαχαραλάμπους

Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφημερίδατων μαθητών και των μαθητριών του 2ου Γενι-κού Λυκείου Γρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναιμη κερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημερίδαςκαλύπτονται από χορηγίες και διαφημίσειςπροϊόντων, επιχειρήσεων ή προσώπων, για ταοποία δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα προβολήςσύμφωνα με την κείμενη ελληνική νομοθεσία.Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμα να δημο-σιεύσει οτιδήποτε επιθυμεί χωρίς διάκριση καιχωρίς λογοκρισία. Δικαίωμα δημοσίευσηςέχουν και όλοι οι καθηγητές του σχολείου μαςαλλά και μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικήςκοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις στα υπό δη-μοσίευση κείμενα θα αφορούν την έκτασή τουςκαι μόνο, ανάλογα με το διαθέσιμο χώρο, χωρίςωστόσο να αλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφοςκαι το περιεχόμενο του κειμένου. Αποκλείονταικείμενα προπαγανδιστικού, υβριστικού ή συ-κοφαντικού περιεχομένου ή κείμενα που κατάτην κρίση της Συντακτικής Ομάδας δεν τηρούντους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας. Ταάρθρα και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται στηΜαθητοφρένεια απηχούν τις απόψεις των συν-τακτών τους και μόνο, και σε καμιά περίπτωσηδε συνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέση τηςΣυντακτικής Ομάδας της εφημερίδας ή του επι-βλέποντος καθηγητή ή της Διεύθυνσης τουσχολείου.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΕΚΔΟΣΗ

Ματίνα Κυραλέου Πληροφορικός

Κάτι ακούγεται γιαομάδες δράσης καθη-γητών και μαθητών. Θέ-ατρο, χορός, χορωδία,ποδόσφαιρο, μπάσκετκτλ. Πολύ, μα πάραπολύ καλή ιδέα. Αρκείμόνο μη μείνουμε μετην όρεξη ...

ΤΑΔΕ ΕΦΗΜΠΟΜΠΙΡΑΣ

Αλεξάνδρα ΠαπανίκουΑρχισυντάκτρια

Το ναι και το όχι,αν και είναι οι πιοσύντομες απόόλες τις λέξειςδια να τις προφέ-ρει κανείς ,ωστόσο χρειάζε-ται να σκεφθείπολύ προηγουμέ-νως, πριν τοκάνει.

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕ:

228ΗΜΕΡΕΣ

1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΣΥΝΘΗΜΑΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

γελάστε ελεύθερα!

ΓιάννηςΑντωνιάδης

ΧρήστοςΖούρτος

ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΟ σεόλους πλέον ότι ζούμε στηνεποχή της τεχνολογίας. Ητηλεόραση το κινητόακόμα και ο υπολογιστήςείναι είδη πρώτης ανάγκηςκαι όχι είδη πολυτελείας.Όλοι έχουμε στο σπίτι του-λάχιστον έναν ηλεκρονικόυπολογιστή ή ένα λάπτοπ ήκουβαλάμε ένα smartphone. Το ερώτημα είναι:Δυστυχώς ή ευτυχώς;

ΈΧΟΝΤΑΣ ΖΗΣΕΙ τα πρώταχρόνια της ζωής μου περι-πλανούμενη σε αλάνες καιπάρκα, αυτό είναι κάτι πουμε απασχολεί σχεδόν κα-θημερινά. Έχουν χαθεί όλαπίσω από μια τυποποι-ημένη του facebook σε-λίδα. Παγωμένα καιαπρόσωπα χρόνια πίσωαπό μια οθόνη του υπολο-γιστή.

ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ την τότεζωή των παιδιών με τηνζωή του σήμερα, παρατηρείκανείς πλήθος διαφορών.

Οι μπάλες, τα σχισμένααθλητικά παπούτσια, ταλερωμένα από χώματαρούχα, ακόμα και αυτές οιγρατσουνιές στα γόναταπου σε πονούσαν απί-στευτα αλλά δεν έλεγες τί-ποτα μόνο και μόνο για ναμη σε μαλώσουν.

ΌΛΑ ΑΥΤΑ έχουν αντικατα-σταθεί από μια μηχανήαναζήτησης, από ένα πλη-κτρολόγιο, από μια οθόνη.Τα γέλια, από ένα σταλ-μένο «χαχαχα» στο παρά-θυρο του υπολογιστή.Φυσικά και η ζωή πίσωαπό μια οθόνη είναι εύ-κολη. Το δυσκολότεροπλέον πράγμα είναι να νι-κήσεις όσες περισσότερεςμάχες μπορείς στη Dota.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ η ζωήπερνά και γρήγορα. Ζήσετην κάθε στιγμή με πάθος,και, αν πέσεις και που-θενά, ε μωρέ, δεν έγινε καιτίποτα! Μια γρατσουνιάθα’ναι μόνο!

3Μαθητοφρένεια

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΙ. Δύο όντα τόσο ίδιααλλά και τόσο διαφορετικά. Πόσο δύσκολοείναι να είσαι γονιός; Και πόσο δύσκολο ναείσαι έφηβος; Γιατί άραγε γονείς και έφηβοι νασυγκρούονται τόσο συχνά; Γιατί οι γονείς ναείναι τόσο αυστηροί με τα παιδιά τους και γιατίοι έφηβοι να μην τους εμπιστεύονται;

* * *ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΩ από τους γονείς. Υπάρχουνπολλές κατηγορίες γονέων αλλά παρά τις δια-φορές ανάμεσά τους έχουν και πολλές κοινέςσυμπεριφορές. Οι περισσότεροι γονείς είναιαυστηροί, απόλυτοι, και αυταρχικοί. Προσπα-θούν με κάθε τρόπο να προσεγγίσουν τα παι-διά τους, να επιβάλουν την άποψή τους και ναπεράσουν τους δικούς τους κανόνες χρησιμο-ποιώντας τρόπους που πολλές φορές αντί ναπροσεγγίσουν τους έφηβους, τους απομακρύ-νουν περισσότερο. Μερικές φορές νομίζει κα-νείς πως αυτοί οι γονείς δεν ήταν ποτέ έφηβοι,δεν είχαν ποτέ προβλήματα και πως δεν γνω-ρίζουν τι είναι εφηβεία!

* * *ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ οι έφηβοι. Αμφισβη-τούν τα πάντα, δεν ακούν κανέναν και τίποταενώ πιστεύουν ότι γνωρίζουν τα πάντα! Δενακούν πάντα τις συμβουλές των γονιών τους,αντιδρούν και συχνά στρέφονται εναντίοντους. Εν ολίγοις προβάλλουν την δική τους αν-τίσταση σε μία απρόσωπη και αποξενωμένηκοινωνία. Αναζητούν την ταυτότητά τους καιπροσπαθούν να διαμορφώσουν τον χαρακτήρατους. Κλείνονται στον εαυτό τους και προ-σπαθούν να πείσουν, ακόμη και τους ίδιους, ότιμπορούν να αλλάξουν τον κόσμο γύρω τους.

* * *ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ με τη συνύπαρξη γονέωνκαι εφήβων; Η παράταξη των μεγάλων και τωνσχεδόν μεγάλων συγκρούονται αρκετά συχνά.Οι συγκρούσεις αυτές οφείλονται και στις δύοπλευρές. Οι γονείς δεν μπορούν να δεχθούν ότιτο μικρό και χαριτωμένο τους παιδάκι σιγά -σιγά γίνεται ενήλικας, με αποτέλεσμα να γί-νονται παράλογοι, υπερπροστατευτικοί καιχωρίς κατανόηση προς τους έφηβους. Οι έφη-βοι από την άλλη , προσπαθώντας να επιβάλ-λουν και αυτοί με τη σειρά τους τα «θέλω» καιτα «πιστεύω» τους , αντιδρούν και δεν αποδέ-χονται τις συμβουλές-υποδείξεις των μεγάλων.

* * *Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ μπορεί να επιτευ-χτεί με την οπισθοχώρηση και των δύο παρα-τάξεων. Οι έφηβοι θα πρέπει να αποδεχθούντην γνώση και την εμπειρία των μεγάλων! Ναεμπιστεύονται και να συζητούν με τους γονείςτους αποκομίζοντας από αυτούς όσα περισσό-τερα μπορούν. Οι γονείς θα πρέπει να κατα-νοήσουν ότι τα παιδιά τους μεγαλώνουν, ναμάθουν να ακούν τους προβληματισμούς καιτις απόψεις τους, χωρίς να τους κρίνουν και νακάνουν επίδειξη γνώσεων.

* * *ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ, θα ήθελα να υπενθυμίσω στονκάθε έφηβο ξεχωριστά ότι η οικογένειά μαςείναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε. Δεν θα πάψουνποτέ να μας αγαπούν ό,τι κι αν γίνει και θαείναι αυτοί που θα μας στηρίζουν σε κάθε μαςαπόφαση. Ας ηρεμήσουμε λοιπόν λίγο κι αςτους δώσουμε τον χώρο να μας δείξουν πόσοπολύ μας αγαπούν!

τηςΧριστίνας Παπανικολάου

ΑΣΚΑΡΔΑΜΥΚΤΙ

Οικονομική κρίση.Μνημόνιο. Χαρά-τσια. Ανεργία. Ό,τι

έχει να επιδείξει η Ελλάδατα δύο τελευταία έτη. Γιαορισμένους υπερβολικόαλλά για την πλειονότητατου ελληνικού λαού ηδεινή πραγματικότητα σεάμεση επιρροή της καθη-μερινότητας τους.

Είναι περιττό να τονι-στούν οι επιδράσεις της οι-κονομικής ύφεσης στιςζωές των μεγάλων. Βλέ-πουμε και ακούμε γιααυτές καθημερινά τόσοαπό τους γύρω μας όσοαπό την τηλεόραση, ηοποία ανάμεσα στα τούρ-κικα σίριαλ και τις διαφη-μίσεις, φροντίζει να μαςβομβαρδίζει με τα σενάριαπιθανής εξόδου της χώραςαπό την Ευρωζώνη αλλάκαι για τις κυβερνητικέςαποφάσεις σε συμφωνίαπάντα με την Τρόικα.

Τι γίνεται όμως, όταναυτές οι αποφάσεις ορί-ζουν το μέλλον των νέωνμιας ολόκληρης χώρας;Και κυρίως, υπάρχει μέλ-λον σε μια χώρα όπου ταπάντα μένουν στάσιμαεκτός από τους μισθούςτων εργαζομένων που βρί-σκονται σε συνεχή πτώση;Ας πάρουμε όμως τα πράγ-ματα από την αρχή.Ελλάδα 2000 - 2010: Η

χώρα της ευημερίας, τωνένδοξων Ολυμπιακώναγώνων (2004), των μεγά-λων έργων. Εκεί, όπου τοχρήμα ρέει άφθονο γιαπολλούς, η ανεργία κυμαί-νεται σε υποφερτά επίπεδακαι μια μέση οικογένειαμεγαλώνει τα παιδιά της μεσχετική άνεση. Παιδιάυπερήφανα για το έθνοςτους ακόμα κι αν ορισμένοιδεν γνωρίζουν τι ακριβώςπρεσβεύει.Ελλάδα 2010 - 2012: Η

χώρα του μνημονίου, μιαμαριονέτα στα χέρια τωνισχυρών της Ευρώπης καιο διασυρμός της στο εξωτε-ρικό δεν έχει τέλος. Χρέηπου πρέπει να πληρωθούναπό τους πολίτες που δενείναι άλλοι παρά οι γονείςπολλών παιδιών που βλέ-πουν τους δικούς τους είτενα χάνουν τις δουλειέςτους είτε να μειώνονταιόλο και περισσότερο οιαμοιβές τους.Το γεγονός αυτό σαφώς

επηρεάζει την ψυχολογίατων νέων που έρχονταιαντιμέτωποι με μια πραγ-ματικότητα πρωτόγνωρηγια αυτούς που από νωρίςτους αναγκάζει να συμβι-βάσουν τα θέλω τους σύμ-φωνα με τις ανάγκες τηςεποχής. Ενδεικτικό είναιότι πολλοί απόφοιτοι Λυ-κείου επιλέγουν είτε τοαντικείμενο των σπουδώντους είτε την πόλη στην

οποία θα φοιτήσουν μεβάση την οικονομική κα-τάσταση της οικογένειάςτους.

Ας μη γελιόμαστε, οι νέοιαυτής της χώρας έχουμεέρθει καταρχάς αντιμέτω-ποι με τους ίδιους μας τουςεαυτούς. Αυτούς οι οποίοιμεγάλωσαν κάτω από δια-φορετικές συνθήκες καιτώρα περιορίζονται. Καιπράγματι, όσο το χαρτζιλίκιμειώνεται τόσο οι έξοδοιπεριορίζονται σε συνδυα-σμό με άλλες ‘’ακριβές’’ συ-νήθειες των νέων. Οκαθένας ζει την οικονο-μική κρίση στο δικό τουβαθμό ή αλλιώς στο βαθμόπου του επιτρέπεται.Υπάρχει όμως ελπίδα! Ας

μην ξεχνάμε εμείς οι νέοιότι η σκυτάλη δεν αργεί ναπεράσει στα χέρια μας. Αςανασκουμπωθούμε! Πρέ-πει το μέλλον να μας βρειετοιμοπόλεμους.

της Έλενας Δασκαλοπούλου

Περασμένα μεγαλεία καιδιηγώντας τα να κλαις

της ΘέλιαςΠαναγιωτίδου

Σύμφωνα με την Greenpeaceμόνο το 10% της ενέργειας πουκαταναλώνουν οι λάμπες πυ-ρακτώσεως χρησιμοποιείταιγια φωτισμό. Το υπόλοιπο 90%γίνεται θερμότητα και χάνεται.

Αντικαταστήστε τις κοινέςλάμπες με λαμπτήρες νέας τε-χνολογίας, δηλαδή τους συμ-παγείς λαμπτήρες φωτισμούχαμηλής κατανάλωσης που κα-ταναλώνουν τέσσερις έωςπέντε φορές λιγότερη ενέργειακαι διαρκούν οκτώ έως δεκα-πέντε φορές περισσότερο.

Αν αντικαταστήσετε μια κοινήλάμπα των 100 Watt από μιααντίστοιχης απόδοσης και χα-μηλής κατανάλωσης 20 Wattεξοικονομείτε μέχρι και 56ευρώ ενώ αποσοβείται ηέκλυση 800 κιλών διοξειδίουτου άνθρακα στην ατμό-σφαιρα.

ΣΚΕΨΟΥΕΞΥΠΝΑ!

Μαθητοφρένεια 4

Β ι β λ ι ο θ ή κ η Απόψεων

Πέρασε λοιπόν κι αυτότο καλοκαίρι και τοσχολείο μάς υποδέ-

χτηκε για άλλη μια χρονιά,από φέτος ως μαθητές λυ-κείου πλέον και οι περισσότε-ροι από μας αρχίζουμε ναενδιαφερόμαστε περισσότερογια τις επιδόσεις μας, τηνπρόοδό μας και φυσικά γιατην εντύπωση που θα κά-νουμε στους καινούριους μαςκαθηγητές.

Και είναι αλήθεια πως ηπρώτη εντύπωση που θα δώ-σουμε στους γύρω μας απα-σχολεί τους περισσότερουςαπο μας, είτε εν γνώση μας,είτε υποσυνείδητα. Πρέπει ναντυθούμε κατάλληλα, ναφερθούμε και να μιλήσουμεκατάλληλα, έτσι ώστε οι άν-θρωποι που μας περιβάλλουννα σχηματίσουν την καλύ-τερη δυνατή εικόνα για τοάτομό μας. Αν φορέσουμε καικάποιο από τη συλλογή χαμο-γέλων που υπάρχει στηγκαρνταρόμπα μας, η επιτυ-χία του σκοπού μας θα είναισίγουρη! Η ερώτηση είναι: Υπάρχουν

άραγε άνθρωποι με τη θέλησηκαι την ικανότητα να εμβα-θύνουν στην ψυχή τωνάλλων, έτσι ώστε να μπορέ-σουν να τους κρίνουν στηρι-

ζόμενοι στο ήθος τους και όχιστην εικόνα που επιλέγουν ναδείξουν; Γιατί το χρώμα, η θρησκεία,

η κουλτούρα και η εμφάνισηείναι σκλάβοι σπουδαιότερωναξιών, όπως η καλοσύνη καιη ανθρωπιά, που δεν μπορούννα αμφισβητηθούν από καμίακοινωνία και δεν αλλάζουνμαζί με τις κυβερνήσεις. Τέ-τοιες αξίες πρέπει να έχει στομυαλό του ο καθένας από μας,στην προσπάθειά να καταλά-βει και τελικά να κρίνει τονάνθρωπο απέναντι του. Όλα τ' άλλα μπορούν να είναιαποτέλεσμα συνεχούς προ-σποίησης. Πώς μπορείς να ξέ-ρεις ότι ο καλοντυμένοςμεσήλικας που βλέπεις στοδρόμο δεν ανήκει στον κόσμοτης διαφθοράς; Πώς μπορειςνα ξέρεις ότι δεν είναι χαμο-γελαστός, επειδή κατάφερε νακλέψει την περιουσία ανθρώ-πων σαν αυτόν που βλέπειςνα ψάχνει τα σκουπίδια, καιτον αποκαλείς αλήτη; Και πώς μπορείς να γνωρί-

ζεις ότι ο νέος που θεωρείςτρελό δεν είναι απλώς μια βα-σανισμένη ψυχή, που βρήκετο δικό της τρόπο να ξεφύγειαπό το παιχνίδι της κοινω-νίας; Ψάξε το "είναι" πίσω απότο "φαίνεσθαι"!

2012! Χρονιά κατά τηνοποία θα καταστραφεί οπλανήτης. Λίγες μέρες

πριν την 21η του Δεκέμβρη(ακριβής ημέρα καταστροφής)η κα. σκατζοχοιρίνα γεννάειτα αυγά της στο δάσος. Υπάρ-χει συγκίνηση γιατί είναι ηπρώτη φορά που γίνεται μη-τέρα. Και το όλο σκηνικό συ-νοδεύεται από το«Φθινόπωρο» του Βιβάλντι,από τις τέσσερις εποχές. Όχι,βλακείες λέω!

2012 λοιπόν. Τι ακριβώς θαγίνει; Πρέπει να περιμένουμεμέχρι το Δεκέμβριο για να τοδιαπιστώσουμε. Έχουν ειπω-θεί διάφορες θεωρίες όπωςότι θα «τσατιστεί» η γη (βλ.ταινία 2012), ότι θα πέσει κο-μήτης, ότι έρχονται εξωγήινοινα καταλάβουν τη γη (βλ.Ρώσους αστρονόμους), ότι θαέρθει στην επιφάνεια η Ατ-λαντίδα. Πού βασίζονται όλατα παραπάνω; Κυρίως στοημερολόγιο των Μάγια! Αλλάκαι σε υποτιθέμενους κρυμ-μένους επιστημονικούς υπο-λογισμούς.

Αυτό όμως που μου κέν-τρισε το ενδιαφέρον είναι ηανάδυση της Ατλαντίδος. Ήκαλύτερα της Χαμένης Ατ-λαντίδος. Τα στοιχεία πουέχουμε γι’ αυτήν τα αναφέρειο Πλάτωνας.

Είχα λοιπόν μ’ έναν φίλομου Αλβανό (θα καταλάβετεγιατί το λέω έτσι) μια συζή-τηση για την Ατλαντίδα. Τουείπα την ιστορία του Πλά-τωνα που του την είπαν οιΑιγύπτιοι και τι έκαναν οιΆτλαντες. Μόλις τελειώνωμου λέει: ναι, με όλα αυτά καιόποιος βρει την Ατλαντίδα θαέχει φήμη και χρήματα καιευτυχία, λένε. Συγγνώμηαλλά ποιος το λέει; Μήπως,ρωτάω εγώ, ως μαθητής, τοδιάβασε στο Internet ή το είδεσε κάποια ταινία; Και όμως οφίλος μου σίγουρα πιστεύωότι πιστεύει στο «Αμερικα-νικό όνειρο»…Άλλωστε γιατί όχι; Οι Η.Π.Α.

δείχνουν ιδιαίτερη αγάπη γιατην Αλβανία. Η Ελλάδα τουςπρόδωσε (έκανε συμφωνίεςμε τη Ρωσία αντί γι’ αυτούς)και τώρα την πληρώνει. ΗΑλβανία όμως; Μόλις ηρέμη-σαν(;) τα Βαλκάνια από τουςπολέμους πώς θα διατηρή-σουν τα συμφέροντά τους οιΑμερικάνοι; Με την Ελλάδακατεστραμμένη και τη Σερβίασταθερά φιλική προς τηΡωσία έπρεπε να βρει έναάλλο … προτεκτοράτο. Και να

το! Με τη δημιουργία τουΚοσσόβου, η Αλβανία δε συ-νορεύει άλλο με τη Σερβία.Στα Σκόπια, στα οποία γινό-ταν η δημιουργία ενός στρα-τοπέδου που θα φιλοξενούσεμόνιμο στρατό, τα έργα στα-μάτησαν. Πιο δυτικά φαίνεταιότι έχει περισσότερη ασφά-λεια και απομόνωση και αςυπάρχει η κρύα Αδριατική.Και όλα αυτά ενώ η κατά-σταση με το Ιράν μυρίζει ου-ράνιο …

Και μέσα σ’ όλα αυτά η Ελ-λαδίτσα μας. Μπορεί να φαί-νεται ότι δεν υποκύπτει στιςπιέσεις των ισχυρών αλλάείναι έτσι; Μπορεί να μηνείναι τυπικά προτεκτοράτοκαμιάς μεγάλης δύναμηςαλλά υπάρχουν και άλλεςμορφές υποταγής. Οικονο-μική, ιδεολογική, πολιτιστικήκτλ.

Γιατί δυστυχώς η Ελλάδαμας είναι έρμαιο στις ορέξειςτων μεγάλων. Παντού είναιυποχρεωμένη να κάνει ό,τιτης λένε. Από σημαντικά (π.χ.αποπληρωμή δανείων, νομο-θετικές ρυθμίσεις κτλ) μέχριασήμαντα. Και για να μην σας κουράσω

με τα βαριά, ας πιαστώ μ’ έναχαρακτηριστικό παράδειγμα,απ’ τα ασήμαντα. Μιλάω γιατην Eurovision. Υποψήφιοιγια την Ελληνική εκπροσώ-πηση ήταν καλλιτέχνες είτεαπό talent show είτε από τηνέκρηξη του Internet καιείχαν ξενόγλωσσο στίχο. Κο-ρυφαίοι δε της βραδιάς οιVelvet Fire (ο Lou Reed μετη Nico αλλά … από Ελλάδαμεριά;) στους οποίους ο κιθα-ρίστας έπαιζε κιθάρα χωρίςνα ακουμπάει τις χορδές! Άμαδεν είναι αυτή φανερή επιρ-ροή από την ανεπτυγμένηΔύση, ποια είναι; Δε μας αφήνουν να πάμε με

Ελληνική μουσική (μπου-ζούκι, κλαρίνο κτλ) γιατί δενταιριάζει με την ιδέα της Eu-rovision. Το είδαμε άλλωστεμε τις εμφανίσεις της Σερβίαςτο 2009 και το 2010 κατά τιςοποίες δεν πέρασαν καν στοντελικό ενώ πέρυσι με το ξενό-γλωσσο τραγούδι (τύπουΑμερική ’60, Motown) πέ-ρασε. Ας πάρουν τότε αυτοί της

EBU τα … μουσικά όργανατης Ελλάδας του χρόνουπαρά να στέλνουμε τέτοιαπράγματα ενώ ο λαός υποφέ-ρει. Την πείνα την αντέχουμεαλλά μη χάσουμε και τηναξιοπρέπειά μας.

Είναι σημάδι ότι ήρθε τοτέλος του κόσμου όμως καιαπό την κατάσταση στον πο-δοσφαιρικό Παναθηναϊκό,μια από τις ιστορικότερεςομάδες. Πριν από τέσσεραέγινε μια ογκώδης διαδήλωσηγια να διώξει τον τότε μεγα-λομέτοχο, Γιάννη Βαρδινο-γιάννη. Ήρθε μετά ηπολυμετοχικότητα και τοχάος! Σήμερα ο ένας ρίχνειευθύνες στον άλλο με αποτέ-λεσμα να απειλείται η ίδια ηύπαρξη της ομάδας. Όλοι κατηγορούσαν και κα-

τηγορούν ακόμα τον Βαρδι-νογιάννη αλλά τα πράγματαχειροτερεύουν. Και εγώ δενέχω καταλάβει ακόμα γιατίαυτές οι κατηγορίες; Επειδή«χαρίστηκαν» εκατομμύριαστον Ολυμπιακό επί εποχήςΚοσκωτά για να φτάσει τονΠαναθηναϊκό, που είχε κάνειτεράστιο η οικογένεια Βαρδι-νογιάννη; Ή για το χαμένοπρωτάθλημα το 2003 στον τε-λευταίο αγώνα; Ας μου απαν-τήσει κάποιος.

Και όλα αυτά συμβαίνουνμαρτυρώντας ότι έχουμε καιεπίσημα περάσει στην “εποχήτου φελλού”. Είτε πρόκειταιγια τα αποτελέσματα τωνεκλογών είτε για την απλήκαθημερινότητά μας, ξαναέρ-χεται το ερώτημα: γιατί πάνταεπικρατούν οι άχρηστοι, γιατίπάντα οι φελλοί βρίσκουν τονδρόμο τους και που κρύβον-ται οι άξιοι;

Και ανέφερα τα εκλογικάαποτελέσματα γιατί αποτε-λούν φανερότατη απόδειξητης παραπάνω σκέψης μου.20 τρελά αγόρια «για να κά-νουμε λάθος και στον προφο-ρικό λόγο» και 2 μεγάλακόμματα που επανεκλεγή-κανε έπειτα από όλα όσαέχουν γίνει στη χώρα μας.People have the δημοκρατίαεντέλει; Ψυχολογία του όχλου, λέει οένας, κραυγή απόγνωσης καιδιαμαρτυρίας, λέει ο άλλος.Εγώ ένα ξέρω: σε περιπτώσειςδύσκολες πρέπει να αναλαμ-βάνουν δράση οι ικανοί καιόχι οι φελλοί. Στην πράξηόμως συμβαίνει αυτό που λέειο θυμόσοφος λαός: στηναναμπουμπούλα ο λύκοςχαίρεται!

Αν δεν είναι αυτά σημάδιατης καταστροφής του κόσμουτότε … περιμένετε, άπιστοι,για το άρθρο sequel. Εκεί θασας λυθούν όλες οι απορίες.Αρκεί βέβαια να προλάβω νατο δημοσιεύσω.

Ιτς δι εντ οφ δε γουορλντ ας γούι νόου ιτ! (παρτ 1)του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΟΥΜΕΛΑ

Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Ψάξε στη ψυχή, μη μένεις στην εικόνατης ΕΒΕΛΙΝΑΣ ΒΑΪΟΥ

Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’à la mort pour que vous ayez le droit de le dire

Λύκειο. Έχω ακούσειπολλές ιστορίες. Γιαπαιδιά που έχουν

μπλέξει με ναρκωτικά, μεκακές παρέες, παιδιά πουβρίσκονται σε απόγνωση καιδεν ξέρουν τι να κάνουν μετα θέματα που τα απασχο-λούν, σημαντικά ή ασή-μαντα. Καμία σχέση με τηνπραγματικότητα.Πρώτη λυκείου. Από την

κορυφή που βρίσκεσαι στοΓυμνάσιο ως παιδί της Γ’και συνεπώς είσαι ο μεγά-λος του σχολείου, έρχεταιμια βόμβα που λέγεται Λύ-κειο και πάλι από τηναρχή.Πολλές οι διαφορές με το

γυμνάσιο. Κάποιες είναι ευ-χάριστες και κάποιες πάλιόχι. Κάποιοι περίμεναν νατελειώσει το καλοκαίρι καινα ξεκινήσει η νέα σχολικήχρονιά για να δούνε και οιίδιοι πώς είναι να είσαιπαιδί του λυκείου. Είναι ωραίο το συναίσθημα

μεγαλώνω αλλά και συγχρό-νως τρομακτικό. Φρικάρειςστην ιδέα ότι πρέπει να αρ-χίσεις να σκέφτεσαι σοβαράγια το μέλλον σου. Κάθεμέρα ερωτήσεις όπως << τικατεύθυνση ή τι σχολή θαήθελες να ακολουθήσεις >>σου δημιουργούν άγχος καιειδικά στην περίπτωση πουδεν έχεις αποφασίσει. Κανέ-νας δεν γεννήθηκε και είπεκατευθείαν θέλω να γίνωγιατρός ή φιλόλογος. Η πρώτη λυκείου είναι η

βάση γιατί σου δίνει όλα ταεφόδια που θα χρειαστείςστο λύκειο. Σε αυτήν τηντάξη θα καταλάβεις ποιαμαθήματα σου αρέσουν καιποια όχι.Δεν ξέρω αν το λύκειο θα

εξελιχθεί σαν τα αμερικά-νικα σίριαλ (ελπίζω όχι) αλλάεγώ πάντα το φανταζόμουνυπέροχο. Αν και ξέρω ότιτώρα αρχίζουν τα δύσκολα,μήπως μαζί έρχονται και τακαλύτερα;.

Και πάλι απ’ την αρχήτης ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗ

Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

5Μαθητοφρένεια

ΌΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΟ είναι τοφαινόμενο της μετανάστευσηςτων νέων σε άλλες χώρες. Ηκύρια αιτία αυτού του φαινομέ-νου είναι η δύσκολη οικονομικήκατάσταση της χώρας μας τα τε-λευταία δύο χρόνια, η οποίαοφείλεται στην λάθος οικονο-μική διαχείριση των πολιτικώνοι οποίοι άφησαν τη χώρα μαςνα αιμορραγεί.

ΠΟΛΛΟΙ ΝΕΟΙ είναι απογοη-τευμένοι και απελπισμένοι βλέ-ποντας την ανεργία νααυξάνεται καθημερινά και τιςευκαιρίες τους να μειώνονταιόλο και περισσότερο. Φοβούνταιπως τα όνειρα και οι ελπίδεςτους θα μείνουν ανεκπλήρωτακαι πως όλη η σκληρή προσπά-θεια για την είσοδό τους στο πα-νεπιστήμιο και οι πολύχρονεςσπουδές δεν έχουν νόημα, αφούη επαγγελματική αποκατάστασηειναι σχεδόν αδύνατη.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ και ο λόγος γιατον οποίο αρκετοί αναζητούνένα καλύτερο μέλλον στο εξωτε-ρικό. Ωστόσο υπάρχει ο προβλη-ματισμός για το αν θα πρέπει ναγυρίσουν πίσω. Απ’ τη μια μεριάστο εξωτερικό τα εφόδια πουτους προσφέρονται είναι περισ-σότερα και οι συνθήκες εργασίαςείναι πολύ διαφορετικές όσοναφορά την καθημερινή προσπά-θεια και τις αποδοχές.

ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ υπάρ-χει η αγάπη για την πατρίδα, τηνοικογένεια και τους φίλους.Οπότε εμφανίζεται το δίλημμα:Να μείνει κάποιος σε μια χώρατεχνολογικά και πολιτιστικάπροηγμένη ή να γυρίσει σε μιαχώρα που παρακμάζει αλλά εκείείναι οι ρίζες του;

ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΝΕΟΙ που αποτε-λούν τα ενεργά μέλη μιας κοι-νωνίας να εγκαταλείπουν τηνπατρίδα τους σε μια στιγμή πουτους έχει ανάγκη ή πρεπει ναακολουθήσουν τα όνειρά τουςκάπου όπου υπάρχουν προοπτι-κές; Αυτό ειναι πολύ σημαντικόκαθώς η Ελλάδα τείνει να γίνει(αν δεν έγινε ήδη) χώρα γερόν-των όπου δε θα υπάρχει νεολαία.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ είναι ση-μαντικό να τους δοθούν κίνη-τρα για να μπορέσουν ναμείνουν στην πατρίδα τους καινα είναι ενεργοί πολίτες. Σ' αυτόβέβαια πρέπει να βοηθήσει καιτο κράτος το οποίο δυστυχώςβρίσκεται σε πλήρη διάλυση.

ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΠΑΝΤΩΣ είναιένα: διώχνοντας τους νέους, χά-νεται και η τελευταία ελπίδα γιαανάκαμψη.

άλλη μια

της Ιωάννας Τσιάλτα

Ήταν Δεκέμβριος του 1995,όταν χιλιάδες τηλεθεατέςαπό όλη την Ελλάδα παρα-κολούθησαν την εκπομπήτου Γιώργου Παπαδάκη«Κόκκινη Κάρτα».Μία εκπομπή - αναγγελία,μία εκπομπή πρωτόγνωρηγια τα ελληνικά δεδομένα,με πρωταγωνιστή ένα δεκά-χρονο αγόρι, τον ΑνδρέαΓιαννόπουλο. Ένα παιδίπου τους τελευταίους 18μήνες έδινε τη δική τουάνιση μάχη με τη ζωή, λόγωσοβαρού προβλήματοςυγείας. Δίπλα του η οικογέ-νεια του και καλεσμένοι τηςεκπομπής οι αγαπημένοιτου καλλιτέχνες.Ο Ανδρέας δε βρισκότανεστο studio της εκπομπής,για να μιλήσει για το δικότου πρόβλημα, όπως όλοιπερίμεναν. Δε μίλησε για τοπόσο πόναγε, για το πόσοπροσπαθούσε. Βρισκότανεεκεί, για να παρουσιάσει τοημερολόγιο του, την επιθυ-μία του, το όραμά του. Μελόγια ώριμα και ουσια-στικά, έκφραση μοναδικήςδύναμης και ευαισθησίας,ξάφνιασε και ταρακούνησετην ελληνική κοινωνία, ζη-τώντας την ίδρυση ενόςΣυλλόγου για τα παιδιά.Με μια χαρακτηριστικήκίνηση ζωγράφισε ένα χα-μόγελο στο δικό του πρό-σωπο, ζητώντας όλα ταπαιδιά του κόσμου να απο-κτήσουν το δικαίωμα ναχαμογελούν ευτυχισμένα.Αυτός ο Σύλλογος θα λέγε-ται «Το Χαμόγελο του Παι-διού» και αυτές οι σκέψειςθα γίνουν ο σκοπός τηςύπαρξής του.Με λόγια αγνά και αληθινά

μίλησε κατευθείαν στιςκαρδιές όλων μας. Μας τα-ρακούνησε ζητώντας μαςκάτι απλό, ουσιαστικό, αν-θρώπινο αλλά συγχρόνωςπολύ δύσκολο. Μας ζήτησενα αφήσουμε τα λόγια, νακοιτάξουμε γύρω μας και ναανοίξουμε την αγκαλιά μαςγια «εκείνα» τα παιδιά που

έχουν την ανάγκη μας καιπου τους γυρνάμε τηνπλάτη παραμένοντας σιω-πηλοί και άπραγοι.Ο Ανδρέας υπήρξε έναπαιδί ευτυχισμένο, έναπαιδί χαμογελαστό. Έφυγεμε την αγνότητα, τον αυ-θορμητισμό και την ανιδιο-τελή αγάπη που μόνο ταπαιδιά νιώθουν και ξέρουννα προσφέρουν. Είχε τηναγαπημένη του οικογένεια,τους φίλους του, τους συμ-μαθητές του, το δικό τουσκυλάκι, που φρόντιζε καιαγαπούσε. Είχε τα δικά τουόνειρα, τα δικά του θέλω,όλη τη ζωή μπροστά του καιτην επιθυμία όλα τα παιδιάνα είναι ευτυχισμένα. Καιαυτή την επιθυμία, σταδέκα του χρόνια, τη μοιρά-στηκε με όλους εμάς καιέγινε σκοπός και πράξη γιαπάρα πολλούς συνανθρώ-πους μας.Ο Ανδρέας έφυγε πολύσύντομα από κοντά μας.Λίγες εβδομάδες μετά απότην εκπομπή έχασε τη μάχημε τη ζωή. Εκείνος το γνώ-ριζε, το ένιωθε, το περίμενεγι’ αυτό και βρήκε τοντρόπο, προσπάθησε και κα-τόρθωσε να μας καλέσει στοδικό του Σύλλογο. Να μαςενώσει και να μας δείξειπως τα όνειρα, όταν τα πι-στεύεις, γίνονται πραγμα-τικότητα.«Το Χαμόγελο του Παιδιού»ιδρύθηκε από ένα δεκά-χρονο αγόρι. Το ημερολόγιοτου είναι η κληρονομιά μας,το χαμόγελο που ζωγράφισεστο δικό του πρόσωπο, έγινετο χαμόγελο και η ελπίδαγια εκατοντάδες παιδιά πουκινδυνεύουν.

Η επιθυμίαενός παιδιούέγινε θεσμός!

Όλοι ξέρουμε συζητάμεγια κάτι παιδιά στουςδρόμους που τους λείπειτο χαμόγελο. Τους λείπειτο χαμόγελο, γιατί δενέχουν λεφτά, δεν έχουνπαιχνίδια και δεν έχουνφαΐ και μερικά δενέχουν καν γονείς. Σκε-φτείτε λοιπόν και αφή-στε τα λόγια. Αςενωθούμε και ας δώ-σουμε ότι μπορούμε σταφτωχά αλβανάκια,άσπρα και μαύρα. Όλαπαιδιά είναι και αξίζουνένα χαμόγελο. Αυτός οΣύλλογος θα λέγεται ΤοΧαμόγελο του Παιδιού.Ελάτε λοιπόν να βοηθή-σουμε. Αν ενωθούμεόλοι, θα τα καταφέ-ρουμε.

Από το Ημερολόγιο τουΑνδρέα (9/11/1995)

17 χρόνια προσφοράς από το “Χαμόγελο του Παιδιού”

Το Χαμόγελο του Παιδιούδε βγαίνει ποτέ στο δρόμο,ούτε από πόρτα σε πόρταγια να κάνει έρανο. Οι χρη-ματικές δωρεές για την ενί-σχυση των σκοπών τουγίνονται μόνο με κατάθεσησε συγκεκριμένους τραπε-ζικούς λογαριασμούς, σταγραφεία του ή στους χώ-ρους του. Επισημαίνεται ότιγια κάθε δωρεά, ανεξαρτή-τως ποσού, εκδίδεται νό-μιμη διάτρητη απόδειξη μετο λογότυπο του Συλλόγου.

Μπορείς κι εσύ να βοηθήσεις:αγόρασε τα σχολικά σου είδη από το Χαμόγελο!

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Εθνική τηλεφωνικήγραμμή για τα παιδιά SOS1056

116000 Ευρωπαϊκή Γραμμήγια τα εξαφανισμένα παι-διά Amber Alert Hellas

Εθνικό Κέντρο για τα εξα-φανισμένα και υπο εκμε-τάλλευση παιδιά

Στήριξη παιδιών με προ-βλήματα διαβίωσης

Στήριξη παιδιών με προ-βλήματα υγείας

Δημιουργική απασχόλησηστα Νοσοκομεία Παίδων

Κινητές Ιατρικές Μονάδες

Ενημέρωση γονέων παι-διών και εκπαιδευτικών

Καταγγελίες για παιδιά θύ-ματα κακοποίησης - παρα-μέλησης

Συμβουλευτική και ψυχο-λογική υποστήριξη παι-διών και εφήβων

Κοινωνική & συμβουλευ-τική υποστήριξη παιδιών &οικογένειας

Κέντρο ΝοτιοανατολικήςΕυρώπης για την εξαφά-νιση και εκμετάλλευση παι-διών

Κάλεσε στο 14545 απόσταθερό (χρέωση 2,28 €ανά κλήση) ή κινητό (χρέ-ωση 2,46 € ανά κλήση)

Κάλεσε από σταθερό ΟΤΕ901 11 15 15 15 (χρέωση3,68 € ανά κλήση)

Στείλε μήνυμα στο 54020τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAM-OGELO (χρέωση 2,46 € ανάSMS)

Το “Χαμόγελο” υποδέχεταιτη νέα σχολική χρονιά μεμια μεγάλη συλλογή απόμολύβια, γόμες, στυλό, μαρ-καδόρους, ξυλομπογιές, τε-τράδια, μπλοκ ζωγραφικήςκαι πολλά άλλα είδη ελλη-νικής κατασκευής και εξαι-ρετικής ποιότητας, φιλικάπρος το περιβάλλον καιανακυκλώσιμα.Γράφοντας και ζωγραφί-

ζοντας με τα είδη του Συλ-λόγου συμμετέχετε ενεργάστην προσπάθεια που κατα-βάλλει για την εξεύρεσηπόρων με στόχο τη λειτουρ-γία δύο νέων σπιτιών για 60παιδιά, σε Αίγιο και Αγρί-νιο!Τα σχολικά είδη μπορείτενα τα προμηθευτείτε καιμέσω του e-shop στην ηλε-κτρονική διεύθυνση:

http://www.hamogelo-eshop.gr/shop/products

ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Μαθητοφρένεια 6

Εκατό χρόνια πέρασαναπό την ημέρα που ηπεριοχή μας αποτίναξε

τον τουρκικό ζυγό, στις 13Οκτωβρίου 1912 και άνοιξε τοδρόμο προς την ελευθερία.Εκατό χρόνια που στα Γρε-βενά αλλά και στην ευρύτερηπεριοχή της Μακεδονίαςυψώθηκε η γαλανόλευκη ση-μαία. Ας πάρουμε όμως τα γε-γονότα απο την αρχή.

Η δολοφονία του Αιμιλια-νού και οι Κρήτες βρακοφό-ροι

Τον Οκτώβριο του 1911 δολο-φονήθηκε ο μάρτυρας Μητρο-πολίτης Γρεβενών ΑιμιλιανόςΛαζαρίδης από Νεότουρκουςκαι Ρουμανόφιλους ως αντί-ποινα για τους Γρεβενιώτεςπου πήραν μέρος στον Μακε-δονικό Αγώνα. Το γεγονόςαυτό συγκλόνισε τον Ελληνι-σμό και προκάλεσε οργή γιατον άδικο θάνατό του.

Εν τω μεταξύ τα ελληνικάστρατεύματα είχαν οργανωθείκαι βρίσκονταν σε ετοιμότηταγια τους Βαλκανικούς πολέ-μους (1912-1913). Κατά τηδιάρκειά τους ο ελληνικόςστρατός κατάφερε μετά απόσκληρές μάχες να απελευθε-ρώσει τα Σέρβια και την Κο-ζάνη στις 11 Οκτωβρίου 1912.Νωρίτερα στις 7 Οκτωβρίουπραγματοποιήθηκε Ελληνικήεπίθεση στην Δεσκάτη ηοποία στέφθηκε με επιτυχία. Τη γενική εποπτεία των επι-

χειρήσεων στις περιοχές αυτέςείχε ο Συνταγματάρχης Μη-χανικού Στέφανος Γεννάδηςμε δύο Τάγματα Ευζώνων (1ο

και 4ο). Παράλληλα δρούσανκαι διάφορα στρατιωτικά απο-σπάσματα εθελοντών.Σταδιακά τα χωριά της νότιας

περιοχής των Γρεβενών άρχι-σαν να απελευθερώνονται τοένα μετά το άλλο. Η δημιουρ-γία μιας μικρής εστίας αντί-στασης στην Πηγαδίτσα, απότους Τούρκους της περιοχής,

κάμφθηκε με ευκολία απόστρατιωτικό σώμα Κρητών οιοποίοι στην πλειονότητα κα-τάγονταν από την περιοχή τωνΧανίων.

Η απελευθέρωση της πόληςτων Γρεβενών

Καθώς τα στρατεύματα εθε-λοντών κατευθύνονταν προςτα Γρεβενά, υπό την αρχηγίατου Ανθυπολοχαγού ΠεζικούΓεώργιου Κατεχάκη, πληρο-φορούνταν ότι η περιοχή είχεεγκατελειφθεί από τους πανι-κόβλητους εχθρούς.

Στις 13 Οκτωβρίου 1912έφθασαν μπροστά στην πόληη οποία γέμισε από τις ζητω-κραυγές των κατοίκων (χρι-στιανών και μουσουλμάνων)που γελούσαν, έχυναν δάκρυαχαράς και αγκάλιαζαν τουςστρατιώτες.

Δυο μέρες μετά την άφιξητων εθελοντών, κατέφθασεστην πόλη ο συνταγματάρχηςΓεννάδης με δύο τάγματα Ευ-ζώνων. Ύστερα από αυτό ηπόλη καταλήφθηκε επισήμωςστο όνομα του Βασιλιά τωνΕλλήνων. Ο ΣεβασμιότατοςΜητροπολίτης Γρεβενών Αι-μιλιανός Β' (διάδοχος του δο-λοφονηθέντος) ευλόγησε τουςάνδρες και τα όπλα τους γεμά-τος συγκίνηση και περηφάνια.Κηρύχθηκε στρατιωτικόςνόμος και απαγορεύθηκεστους κατοίκους να κυκλοφο-ρούν ένοπλοι. Όλα τα αξιώ-ματα καταργήθηκαν, ορίστηκενέο δημοτικό συμβούλιο μεπρώτο Δήμαρχο τον ΝικόλαοΚουσίδη.Εν τω μεταξύ οι Κρήτες βρα-

κοφόροι άρχισαν να απελευ-θερώνουν και τα γύρω χωριά.Σε κάθε χωριό μπαίνοντας οι

Κρήτες είχαν σαφείς εντολές,αν οι μουσουλμάνοι δεν αντι-στέκονταν, να μάζευαν ταόπλα τους και στη συνέχειανα μην τους πείραζαν καθό-λου. Αν όμως αντιστέκοντανθα άλλαζαν στάση απέναντίτους. Γενικά όμως όπως εξε-λίχτηκαν τα πράγματα οιΤούρκοι δεν είχαν σκοπό νααντισταθούν στα περισσότεραχωριά αποδεχόμενοι τη νέακατάσταση.

Η μάχη στο Τσούρχλι

Γενικότερα, στην ευρύτερηπεριοχή των Γρεβενών δόθηκεκυρίως μία σημαντική μάχη,αυτή στο Τσούρχλι (σημερινόςΆγιος Γεώργιος). Ογδόνταεθελοντές στάλθηκαν στοΤσούρχλι όπου υπήρχαν πλη-ροφορίες ότι είχαν συγκεν-τρωθεί οι Τούρκοι στρατιώτες

έχοντας επικεφαλής τον περί-φημο Μπεκήρ Αγά που κατά-γονταν από εκεί. Ο Μπεκήρείχε φροντίσει να μοιράσειόπλα και πολεμοφόδια σταχωριά με μουσουλμανικόπληθυσμό στην περιοχή Γρε-βενών.

Με την άφιξη των εθελον-τών, οι Έλληνες κάτοικοι τουχωριού ξέσπασαν σε επευφη-μίες. Οι Τούρκοι περίμεναντους Έλληνες κρυμμένοι ανά-μεσα στα σπίτια και μόλιςεκείνοι εισήλθαν στο χωριό,άνοιξαν πυρά. Τέσσερις Κρή-τες χάθηκαν εκεί και δύοτραυματίστηκαν. Οι υπόλοιποιυποχώρησαν συντεταγμέναστον Κουντσικιώτη (Ελεύ-θερο). Μετά την οπισθοχώ-ρηση των Ελληνικώνστρατευμάτων οι άντρες τουΜπεκήρ προχώρησαν σε αντί-ποινα στους Έλληνες κατοί-κους του χωριού.Μαθαίνοντας τα νέα ο Κατε-

χάκης διέταξε οργανωμένηΕλληνική δύναμη εθελοντώννα κατευθυνθεί προς τοΤσούρχλι. Ο λόγος του Μη-τροπολίτη Αιμιλιανού Β' πουείχε προηγηθεί είχε ατσαλώ-σει την θέλησή τους.

Παράλληλα ο Συνταγματάρ-χης Γεννάδης αποφάσισε ναεπιτεθεί το ταχύτερο με όλεςτις δυνάμεις του Αποσπάσμα-τος και το πρωί της 17ηςΟκτωβρίου έχοντας ένα τάγμαΕυζώνων και ένα σώμα εθε-λοντών Κρητών έφθασε στηνπεριοχή του Αγίου Γεωργίουκαι ενώθηκε τους υπόλοιπουςεθελοντές. Αμέσως ανέπτυξετις δυνάμεις του και επιτέ-θηκε.

Οι Τούρκοι, μόλις αντιλή-φθηκαν την επιθετική διάταξητου Αποσπάσματος, εγκατέ-λειψαν τις θέσεις τους καιυποχώρησαν εσπευσμέναπρος τη Νεάπολη, όπου καιεγκαταστάθηκαν αμυντικά.Μόνο το προπορευόμενο σώματων Κρητών πρόλαβε να συγ-κρουσθεί μαζί τους και να

Εκατό χρόνιαελεύθερα Γρεβενά!

Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος επιθεωρεί τα Ελληνικά στρατεύματα στο μέτωπο των επιχειρή-σεων λίγο μετά την έναρξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου (1912).

1 0 0ΧΡΟΝΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΑΓΡΕΒΕΝΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

Χρυσάνθη ΠαπανίκουΚατερίνα Σιούμπουρα

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝΑλέξανδρος Τζιόλας

Ορόσημα (Γεγονότα καιπρόσωπα στα Γρεβενά

και τη Δυτική Μακεδονία- Εκδόσεις ΖΗΤΗ (2007)

Ο Γεώργιος Κατεχάκης ή Καπετάν Ρούβας γεν-νήθηκε το 1881 στο χωριό Πόμπια Ηρα-κλείου, γιος του καπετάν Αποστόλη Κατεχάκη,που διακρίθηκε στις πολλαπλές εξεγέρσειςτης Κρήτης εναντίον του Τούρκου κατακτητή,και εγγονός του οπλαρχηγού του 1821 Χατζή-Μιχάλη Κατεχάκη. Το 1902 αποφοίτησε απότη Σχολή Ευελπίδων και πρωτοστάτησε μετον αείμνηστο Ίωνα Δραγούμη και τον ΠαύλοΜελά για τη διατήρηση του Ελληνικού φρο-νήματος στη Μακεδονία και την προστασίατων καταπιεζομένων αδελφών μας. Πολέ-μησε στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912- 13,

στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασια-τική Εκστρατεία.Τον Οκτώβριο του 1912 το υπό την αρχηγίατου εκστρατευτικό σώμα, αποτελούμενο κυ-ρίως από Κρήτες βρακοφόρους, πέρασε τατότε ελληνοτουρκικά σύνορα απ’ το χωριόΑγιόφυλλο και μέσω των χωριών Φελλί καιΕλευθεροχώρι έφτασε στην κεντρική πλατείατων Γρεβενών.Αποστρατεύτηκε το 1923 και πέθανε το 1939Αντιστράτηγος, έχοντας προηγουμένως δω-ρίσει μεγάλο μέρος της πατρικής του περιου-σίας για την ίδρυση διδασκαλείου.

Ο αρχηγός των βρακοφόρων καπετάν Ρούβας Ο Ανθυπο-λοχαγόςΠεζικούΓεώργιοςΚατεχάκηςέφιππος

Ελάτε σεις οι ηρωϊκοίτση Κρήτης πολεμάρχοι

τσ’ Ηπείρου οι σταυραετοίκαι Μακεδονομάχοι

Ρούβα και Βάρδα και Κλειδή και Θύμιε του Καούδη,

Κατσίγαρη και Πούλακα,Σκουντρή και Νικολούδη.

Ψυχές μεγάλες με τιμή,σ’ αγώνες αγιασμένες

τση Μάνας Κρήτης οι γενιέςοι χιλιοδοξασμένες!

7Μαθητοφρένεια

Ο Στέφανος Γεννάδης γεννήθηκε στη Χίο το1858. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδωνως ανθυπολοχαγός Μηχανικού το 1881.Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους πολέμησεμε το βαθμό του συνταγματάρχη ως διοικη-τής αρχικά του ανεξαρτήτου ΑποσπάσματοςΕυζώνων και μετά της V Μεραρχίας. Στις15 Οκτωβρίου 1912 εισήλθε στην πόλη τωνΓρεβενών υψώνοντας επίσημα την ελληνικήσημαία.

Στέφανος ΓεννάδηςΜέραρχος

(1858 - 1922)

1 0 0ΧΡΟΝΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΑΓΡΕΒΕΝΑ

6 Οκτωβρίου 2012 (Σάββατο) 7: 30μμ: Παρουσίαση Φωτογραφικού Λευ-κώματος του Βαγγέλη Νικόπουλου μετίτλο: «Γρεβενά 1895 – 1975 ΟγδόνταΧρόνια Φωτογραφίες», στο ΚέντροΠολιτισμού. Η εκδήλωση θα συνο-δεύεται από την εμπνευσμένη απόαυτό παράσταση με τίτλο: «ΑφανήςΜνήμη-Memoria Obscura», μια πα-ράσταση αλήθειας και λήθης, ορατούκαι αόρατου, πραγματικού και πλα-σματικού.

7 Οκτωβρίου 2012 (Κυριακή) 7: 30μμ: Δεύτερη μέρα παρουσίασης τωνπαραπάνω εκδηλώσεων, στο ΚέντροΠολιτισμού.

12 Οκτωβρίου 2012 : Άφιξη Μοτο-σκυταλοδρόμων του ΜΟΓ, (προερχο-μένων από την Ελασσόνα μεκατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη). Τελετήπαράδοσης της σκυτάλης στο Δή-μαρχο.

12 Οκτωβρίου 2012 – ημέρα Πα-ρασκευή (ΠΑΡΑΜΟΝΗ εορτασμούτης απελευθέρωσης):α) Γενικός σημαιοστολισμός από τις08:00 το πρωί μέχρι και τη δύση τουηλίου της επομένης.β) Φωταγώγηση όλων των ΔημόσιωνΚαταστημάτων, του Δημοτικού Κατα-στήματος και των ΚαταστημάτωνΝ.Π.Δ.Δ. και Τραπεζών τις βραδινέςώρες ( 12-13 Οκτωβρίου).

γ) 10:30 π.μ. Εκκίνηση Ιππικής πο-ρείας από το Αγιόφυλλο προς Γρεβενά(αναβίωση πορείας του ατάκτου Ελ-ληνικού τμήματος που εισήλθε σταΓρεβενά στις 13-10-1912) με είσοδοτην επομένη ημέρα και ώρα 11:30στο χώρο της παρέλασης.δ) 8:00 μ.μ. Δεύτερη φιλολογική βρα-διά με ομιλία που θα γίνει στο ΚέντροΠολιτισμού από τον υποστράτηγο ε.α.κ. Χρήστο Βήτο και θέμα : «Το χρονικότης απελευθέρωσης των Γρεβενών»

13 Οκτωβρίου 2012 ημέρα Σάβ-βατο (ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΓΡΕΒΕ-ΝΩΝ):α) 9:30 Επαρση Ελληνικής Σημαίας σειστό 20 μέτρων στο λόφο των Αμπε-

λιών ή του Κισλά, παρουσία τουΥΜΑΘ και άλλων αρχών.β) 10:30 Επίσημη Δοξολογία στονΙερό Μητροπολιτικό Ναό Γρεβενώνγ) Επιμνημόσυνη Δέηση, κατάθεσηστεφάνων στο Μνημείο του Εθνομάρ-τυρα Αιμιλιανού (κεντρική πλατεία),δ) 11:30 είσοδος των ιππέων ενδεδυ-μένων με παραδοσιακές στολές καιστολές Κρητών βρακοφόρων, στοχώρο της παρέλασης.ε) 11:40 Στρατιωτική Παρέλαση καθ’όλο το μήκος της Κ. Ταλιαδούρη μετην εξέδρα στην Πλατεία Ελευθερίαςκαι τη συμμετοχή στρατιωτικής μπάν-τας, μαθητών, στρατού και τη συμμε-τοχή τμήματος μελών του συλλόγουΚρητών Κοζάνης.

στ) Με το πέρας της παρελάσεως –Αναχώρηση Μοτοσκυταλοδρόμωντου ΜΟΓ με παραλαβή της σκυτάληςαπό το Δήμαρχο και κατεύθυνση τηΣιάτιστα.ζ) 8:00μ.μ: Μουσικοχορευτική εκδή-λωση με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γρε-βενών «ΠΙΝΔΟΣ» με τίτλο «ΠατρίδεςΕλλήνων» στο κέντρο Πολιτισμού.

24 Οκτωβρίου 2012 (ημέρα Τε-τάρτη): Εναρξη παρουσίασης τουοπτικοακουστικού υλικού (Video –slide) του κ. Αποστόλου Πήχα μεθέμα «τα Γρεβενά χθες και σήμερα»στην αίθουσα του Δημοτικού Συμ-βουλίου.

σκοτώσει 12 από αυτούς. Στησυνέχεια το Απόσπασμα Γεν-νάδη προχώρησε και κατέ-λαβε το χωριό.Στις 18 Οκτωβρίου, το τάγμα

του Αγίου Γεωργίου κινή-θηκε για να καταλάβει τη Νε-άπολη, εφόσον ο εχθρικόςκίνδυνος από την περιφέρειαΓρεβενών είχε πλέον απομα-κρυνθεί.

Στις 2 Νοεμβρίου 1912 οΜπεκήρ με τους πιστούς τουοπαδούς επέστρεψε στα Γρε-βενά τη νύχτα της 3ης προς4η Νοεμβρίου 1912. Τρόμοςκατέλαβε τον ελληνικό πλη-θυσμό ο οποίος εγκατέλειψετην περιοχή φοβούμενος αν-τεκδίκηση και κατευθύνθηκεπρος το Βελιμίστι και την Κα-λαμπάκα. Ο Μπεκήρ ανακα-τέλαβε την πόλη επιτιθέμενοςνύχτα και εκμεταλλευόμενοςτην ασθενή της φύλαξη.

Η μάχη της Σιάτιστας καιη οριστική απελευθέρωσητης ευρύτερης περιοχής τωνΓρεβενών

Η ανακατάληψη των Γρεβε-νών από τους Τούρκους κρά-τησε για λίγο. Η Σιάτιστα πουείχε οχυρωθεί από τον Αντι-συνταγματάρχη Ηπίτη δενέπεσε στα χέρια των Τούρκωνπου την πολιόρκησαν με τονΜεχμέτ Πασσά και τον Μπε-κήρ-Αγά. Η αποτυχία κατάληψης της

Σιάτιστας ανάγκασε τον Μπε-κήρ οριστικά και αμετάκλητανα οπισθοχωρήσει μετά τις 4Νοεμβρίου 1912 για να μηνκυκλωθεί από τον ελληνικόστρατό. Στη συνέχεια οπισθοχώρησε

στην Νεάπολη κι από κειστην Κόνιτσα όπου πολέμησευπερασπίζοντάς την. Αργό-τερα το 1914 σκοτώθηκε στοΡωσοτουρκικό πόλεμο στονΚαύκασο.Έτσι η οριστική απελευθέ-

ρωση της περιοχής συντελεί-ται μετά τη μάχη τηςΣιάτιστας η οποία ήταν καθο-ριστική για την απελευθέ-ρωση των περιοχώνΓρεβενών, Βοϊου και Καστο-ριάς.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Το σκήνωμα του δολοφονηθέντος Μητροπολίτη Αιμιλιανού εξέρχεται από τον Ι. Ν.Αγίου Γεωργίου στο Βαρόσι. Ο θανών Μητροπολίτης τοποθετημένος στο κέντρο καθι-στός κατά το αρχιερατικό έθιμο της εποχής.

Η μεγάλη έφοδος των Ευζώνων κατά την μάχη της Δεσκάτης (8 Οκτωβρίου 1912)

Η προσφορά των Κρητών ήταν τεράστια τόσο κατά τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908)όσο και κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και την απελευθέρωση της Μακεδονίας.

Νικόλαος ΚουσίδηςΠρώτος Δήμαρχος Γρεβενών

Ανέλαβε δήμαρχος την επομένη της απε-λευθέρωσης (16.10.1912). Τον Ιανουάριοτου 1913 διορίστηκε υποδιοικητής Βοΐου,με έδρα τη Σιάτιστα και τη θέση του δημάρ-χου Γρεβενών κατέλαβε ο αντιδήμαρχοςΚωνσταντίνος Ζαρκοδήμος.

8Μαθητοφρένεια τελευταία σελίδα

lol*

Ο Θεός έκανε τη χώρα καιο άνθρωπος έκανε τηνπόλη. Διάλεξε και πάρε!

Έλλη Τζατζάνη

Την προηγούμενη εβδο-μάδα πήγα μαζί με τουςγονείς μου στην Αθήνα

για τα βαφτίσια της πρώτηςμου ξαδέρφης. Το βράδυαποφασίσαμε να βγούμε έξω.Και τότε συνειδητοποίησαπού υστερούν τα Γρεβενά σεσχέση με την Αθήνα.

Καταρχήν ένα σαββατό-βραδο οι Γρεβενιώτες περιο-ρίζονται στον πεζόδρομο ενώσε άλλες μεγάλες πόλειςέχεις περισσότερες επιλογέςδιασκέδασης. Όχι μόνο κά-θομαι σε μια καρέκλα καισχολιάζω όσους περνάνε.Υπάρχουν κι άλλες δυνατό-τητες. Και μια απ’ τις πιο ωραίες

είναι ο κινηματογράφος. Εν-τάξει, δε λέω, υπάρχει καιστην πόλη μας αλλά δεν σεκαλύπτει απόλυτα. Δεν είναικλασικός χώρος κινηματο-γράφου και η επιλογή είναιμια ταινία και μόνο, σ’ αρέσειδεν σ’ αρέσει. Άσε που συνή-

θως καθυστερούν πολύ οινέες ταινίες να έρθουν. Τιςέχουν δει σ’ όλη την Ελλάδακαι στα Γρεβενά φτάνουνμετά από τρεις μήνες. Όπως και να το κάνουμε,

άλλο το συναίσθημα σε μιαμεγάλη πόλη. Βγαίνεις έξωκαι συναναστρέφεσαι μεάλλα και συγχρόνως περισ-σότερα άτομα. Βιώνεις τηνδιαφορετικότητα, ακούς καιαποκτάς μια πιο σφαιρικήάποψη. Γενικά, βλέπεις κόσμο, πολύκόσμο, αισθάνεσαι ότι ζεις! Σεμια μεγαλούπολη δεν αισθά-νεσαι μόνος. Δηλαδή μιαπόλη σαν την Αθήνα είναιπάντα γεμάτη από οχήματα,με κόσμο στα πεζοδρόμια καιτα μαγαζιά οποιαδήποτεστιγμή της ημέρας και έτσινιώθεις πιο πολύ την έντασητης πόλης! Ήταν υπέροχα στην Αθήνα!

Μήπως λοιπόν να ‘μενα γιαπάντα εκεί; Όοοοχι βέβαια!

Δεν απαρνιέμαι τόσο εύκολατα Γρεβενά. Τώρα που τοξανασκέφτομαι σε μερικάπράγματα τα Γρεβενά δενπιάνονται! Τι καλύτερο απότο να ξυπνάς το πρωί και αν-τικρίζεις γύρω σου πράσινοκαι να αναπνέεις καθαρό,φρέσκο αέρα. Δεν νομίζω ναυπάρχει μεγαλύτερη από-λαυση από αυτό (ε μπορείκαι να υπάρχει αλλά μ’ αρέ-σει να υπερβάλλω!).Είναι καλύτερο δηλαδή να

ξυπνάς και να ακούς τον εκ-κωφαντικό θόρυβο των οχη-μάτων και των εργοστασίων;Δεν νομίζω. Τι να πεις; Οι“μεγαλουπολάνθρωποι” δενμπορούν να εκτιμήσουν τηγοητεία των πουλιών καιλουλουδιών ή την ομορφιάτης ημέρας-αυγής και τοηλιοβασίλεμα. Είναι γνωστό άλλωστε πως

αρκετοί άνθρωποι μεγάλωνπόλεων επισκέπτονται τα-κτικά το νομό μας είτε για να

χαρούν την μαγευτική Βασι-λίτσα (το χειμώνα κυρίως)είτε για τα αξιοθαύμαστα γε-φύρια και η λίστα δεν τελει-ώνει εδώ. Μπορεί σε μια μεγάλη πόλη

να αισθάνεσαι ότι ζεις, εδώόμως υπάρχει μεγαλύτερησυμπάθεια και στενή αλλη-λεξάρτηση μεταξύ των αν-θρώπων. Εδώ έχεις φίλους,στην Αθήνα έχεις γνωστούς.

Καλώς ή κακώς πάντα κά-ποια πράγματα θα διαφέ-ρουν. Σε κάποιους αρέσει ηφασαρία και η έντονη ζωή,σε άλλους η ηρεμία και ηαπόλαυση της φύσης. Ο Άγγλος ποιητής William

Cowper έγραψε: «Ο Θεόςέκανε τη χώρα και ο άνθρω-πος έκανε την πόλη». Διάλεξε και πάρε!

ΥΓ. Η Άννα στα δεξιά μου,βλέπω, είχε ίδια με μένα έμ-πνευση. Εντελώς τυχαίο. Σαςβεβαιώ.

Ε ίναι φανερό πως πολλοίνέοι των μεγάλων πόλεωνγεμίζουν τον ελεύθερό τουςχρόνο με ποικιλία δραστη-ριοτήτων. Ο χρόνος τουςπερνάει πολύ γρήγορα,αφού μπορούν να ασχολή-θουν με πολλά και διαφο-ρετικά πράγματα χωρίς ναβαρεθούν ούτε λεπτό. Τισυμβαίνει όμως με τα παι-διά που μένουν στις μικρέςπόλεις ή στις επαρχίες; Σε μια μικρή πόλη όπως ταΓρεβενά, οι ευκαιρίες και ταθέλω σου είναι περιορι-σμένα. Ο κινηματογράφοςπου αρέσει σε όλους μας δενείναι πάντα ανοιχτός. Γιανα απολαύσουμε από κοντάδιάσημους τραγουδιστές καισυγκροτήματα θα πρέπει ναείμαστε πολύ τυχεροί. Οι αθλητικές εγκαταστάσειςχρειάζονται περισσότερηοργάνωση για να αποτελούνδημιουργικές εξόδους γιατους νέους. Δεν θα ήτανκαθόλου άσχημη ιδέα μιασχολή χορού ή η δημιουρ-γία καλλιτεχνικών- θεατρι-κών εργαστηρίων. Ευτυχώς που βρίσκεταικοντά και το χιονοδρομικόκέντρο της Βασιλίτσας καιέτσι μπορούμε να κάνουμεski, snowboard ή ακόμακαλύτερα να απολαύσουμεένα διασκεδαστικό χιονο-πόλεμο. Βέβαια ναι μενμπορούμε να αποδράσουμεστα χιονισμένα βουνά καιστα γύρω χωριά του νομούμας, αλλά μέσα στην πόληόλα είναι ίδια χωρίς κανέναενδιαφέρον και πλήττουμεστη σχολική καθημερινό-τητά μας.Γενικά υπάρχουν στιγμέςπου πραγματικά βαριόμαστεκαι περιμένουμε πότε ναπεράσουν τα χρόνια για ναφύγουμε απο τα Γρεβενά.Μήπως ήρθε η ώρα λοιπόνο Δήμος να επενδύσει πε-ρισσότερο στους νέους γιανα μπορέσει να τους κρατή-σει στον τόπο τους;

ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΕ;ΕΝΑ ΕΥΡΩ!

ΜΠΟΥΧΑΧΑΧΑ!

© Beavis and Butt-head | Created and designed by Mike Judge

ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΠΑΡ. ΗΤΑΝ ΜΕΛΑΧΡΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕΛΑΜΨΗ. ΠΛΗΣΙΑ-ΖΕΙ. ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ. ΤΗΣ ΨΙΘΥΡΙΖΩ: “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!”

Άννα Ελευθερίου