Καλωσόρισες.Το παρόν φυλλάδιο δεν είναι απαραίτητο για τη συμπλήρωση των προσω-

πικών σου στοιχείων στην εγγραφή σου, δεν περιέχει χάρτη με τα cool στέκια της πόλης, δενπεριέχει συμβουλές για το πώς θα έρχεσαι στη σχολή. Δεν είμαστε εδώ για να σε ξεναγήσουμε στο κτίριο τηςσχολής, ούτε για να σου δώσουμε cd με sos αλλά ούτε και για να σε γνωρίσουμε σε ντουζίνες “φίλων” μεπελώρια χαμόγελα που θα ικανοποιήσουν ψηφοθηρικούς σκοπούς. Δε θα σου τάξουμε παρέες, κλαμπάκια καιhot tips.Εμείς θεωρούμε πως εσύ, ο πρωτοετής, είσαι αρκετά ώριμος και καταστα-λαγμένος για να μπορέσεις και χωρίς τη βοήθεια των διαφόρων “καλοθελη-τών” να πραγματοποιήσεις τα απαραίτητα για την αρχή σου στο πανεπιστήμιο.

Όπως και ο κάθε ένας από εμάς, με κόπο μπόρεσεςνα μπεις στο πανεπιστήμιο θέλοντας να σπουδά-

σεις. Όλοι μας ήρθαμε εδώ μέσα από ένα εκπαιδευτικόσύστημα το οποίο πολύ περισσότερο είναι ένας συνεχής αγώνας

δρόμου για τις πανελλήνιες (και όχι μόνο) εξετάσεις, παρά ο,τιδήποτε “εκ-παιδευτικό”. Τυχερός θα έλεγε κανείς, αφού οι μικρότεροι θα βρουν μπροστάτους το “νέο Λύκειο” κάνοντας από το Γυμνάσιο συνεχή φροντιστήρια και κυ-νηγώντας βαθμούς, καθώς από την πρώτη Λυκείου αρχίζουν να κατατάσσον-ται βαθμολογικά σε νέους ”πρώτης κατηγορίας” που θα έχουν τη δυνατότητανα μπουν σε κάποια σχολή και σε όσους θα μείνουν απ’ έξω, ελπίζοντας στηνκαλύτερη να αγοράσουν κάποιο πτυχίο από ΙΕΚ. Τέλος, όλοι έχουμε ζήσει μιανεανική ηλικία γεμάτη εξεταστικό άγχος. Αλλά και άγχος από μια κρίση ηοποία για να σώσει τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές συνεχώς κόβει τηδυνατότητα των γονιών μας και τη δική μας να ζήσουμε με αξιοπρέπεια καιμας επιβάλλει την έλλειψη πραγματικά ελεύθερου χρόνου.

Μέσα από μια τέτοια διαδρομή έφτασες στη ΣΕΜΦΕ, κατά πάσα πιθανότητα έχοντας στομυαλό σου μετά από αυτή να μπορέσεις να εργαστείς σε ένα αντικείμενο σχετικό με τις

σπουδές σου, όπως και θα έπρεπε να είναι το αυτονόητο. Θα διαπιστώσεις πολύ σύντομα, πωςτο πανεπιστήμιο στο οποίο έφτασες διαφέρει ενδεχομένως πολύ από την εικόνα που είχες στο μυαλό

σου: Η υποχρηματοδότηση της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι κάθε χρόνο και μεγαλύτερη,μειώνοντας δραστικά τις φοιτητικές παροχές και οδηγώντας στην υπολειτουργία όλων των ιδρυμάτων. Ταβιβλία που δεκαετίες τώρα δίνονταν δωρεάν στους φοιτητές πρόκειται να κοπούν το επόμενο διάστημα (ή ναγίνουν μόνο ηλεκτρονικά…), οι εστίες και δεν αυξάνονται κι οι ήδη υπάρχουσες ιδωτικοποιούνται, το δωρεάνφαγητό στη λέσχη γίνεται παρελθόν, θέρμανση δεν υπάρχει σε όλους τους χώρους των σχολών και σε μερι-κές καθόλου, ενώ με τις απολύσεις των υπαλλήλων υπάρχει αντικειμενική δυσκολία στη λειτουργία βασικώνδομών του πανεπιστημίου. Ταυτόχρονα πολλοί συμφοιτητές σου δεν μπορούν να αφοσιωθούν στις σπουδέςτους λόγω της δουλειάς που αναγκάζονται να έχουν για να βγάλουν τα έξοδά τους. Μία όμως είναι η κυριό-τερη διαφορά: Για κάθε πρόβλημα όπως τα παραπάνω ή και πολλά άλλα που μπορεί ν’ αντιλαμβάνεσαι, μπο-ρείς (και έχεις χρέος) να δρας ενεργητικά ο ίδιος μαζί με τους συμφοιτητές σου, τους συναδέλφους σου,ώστε να τα λύσουμε συλλογικά. Από το πιο συλλογικό ζήτημα, όπως το δικαίωμα στα δωρεάν συγγράμματα,σε μέριμνα και παροχές μέχρι το προσωπικό, όπως η έμπρακτη στήριξη του Φοιτητικού Συλλόγου απέναντιστην αυθαιρεσία του εργοδότη σου που δε σου πληρώνει υπερωρίες.

Μπήκες στο πανεπιστήμιο σε μια κομβική στιγμή για πολλούς λόγους.

Πρώτον, βρισκόμαστε σε μια δεκαετία στην οποία επιχειρείται η πλήρης και βίαιη αλλαγήτης ίδιας της έννοιας του πανεπιστημίου, καρμπόν από τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εν ολίγοις, ένα πανεπιστήμιο για λίγους, με απόφοιτους ημιαμόρφωτους και “μίας χρήσης”, καθώς οι ερ-γοδότες θέλουν πολλούς εργαζόμενους, γρήγορα, και τον καθένα να μπορεί να κάνει καλά τη μία και συγκε-κριμένη δουλειά που του ανατίθεται. Όλα αυτά με σκυμμένο το κεφάλι και χωρίς κανένα δικαίωμα, καθώς θαξέρει πως υπάρχουν πολλοί άλλοι που δεν μπορούν να κάνουν παρά τη συγκεκριμένη δουλειά, οπότε και θα

Και τελικά πέρασες στη ΣΕΜΦΕ...

Από πού έρχεσαι

που φτανεισ

ποτε ηρθεσ

δουλέψουν ίσως κι ακόμα φθηνότερα αναπολυθεί. Ταυτόχρονα το πανεπιστήμιο θαενδιαφέρεται μόνο να συνάπτει συμφω-νίες με επιχειρήσεις ώστε να τους παρά-γει έρευνα και να κερδίζει λεφτά για ναμην κλείσει από την υποχρηματοδότηση.

Δεύτερον, βρίσκεσαι στον απόηχο μιαςχρονιάς που σημαδεύτηκε από την από-φαση του Υπουργείου Παιδείας να απο-λύσει τους μισούς υπαλλήλους του ΕΜΠ,ώστε “να βγει η μνημονιακή υποχρέωση”. Επί τρεις μήνες το περσινό φθινόπωροκαι άλλον έναν τις αρχές του καλοκαιριού, φοιτητές κι εργαζόμενοι, μέσα από Γε-νικές Συνελεύσεις μπλοκάραμε τη λειτουργία του ΕΜΠ ώστε να μη γίνουν οι απο-λύσεις. Με πολλές δυσκολίες και συνέπειες για τις σπουδές μας, ιεραρχήσαμε τονα μη διαλυθούν οι υπηρεσίες, οι γραμματείες, τα εργαστήρια από την υποστελέ-χωση ως σημαντικότερο και πράξαμε αναλόγως. Καταφέραμε να μειώσουμε σεμεγάλο βαθμό τον αριθμό των εργαζόμενων που ήταν προς απόλυση, ενώ ακόμαδεν έχουν υλοποιηθεί οι απολύσεις.

Τρίτον, βρίσκεσαι στην περίοδο που επιχειρούνται οι πρώτες διαγραφές φοιτητών,κάτι που δεν τόλμησε να κάνει ούτε η χούντα! Σε πρώτη φάση επιχειρούνται οιδιαγραφές των “παλιών”. Από τη στιγμή όμως που κάποιος δε δικαιούται καμιάπαροχή από το έβδομο έτος, άρα και καμιά επιβάρυνση δε συνιστούν οι μεγαλύ-τεροι φοιτητές (οι οποίοι συνήθως έχουν διακόψει τις σπουδές τους για να εργα-στούν), ένα είναι το συμπέρασμα: Οι διαγραφές γίνονται μόνο για να στρώσουντη διαγραφή στα ν+2 χρόνια, τη στιγμή μάλιστα που η ΣΕΜΦΕ έχει μέσο όρο απο-φοίτησης τα 8 χρόνια! Ακόμα θα μπορούν να διαγράψουν φοιτητές οι οποίοι είναι“απείθαρχοι”, δηλαδή αγωνίζονται ή αντιμιλούν,ενώ συζητάνε ακόμα και να δια-γράφουν αυτούς που κόβονται πάνω από 3 φορές σε ένα μάθημα! Η απάντησήμας είναι σαφής: Κανένα Υπουργείο, Συμβούλιο, ή Πρυτανεία δεν πρέπει να έχειτο δικαίωμα να αποφασίσει να διακόψει τις σπουδές κάποιου φοιτητή, άρα και νατον στείλει σε προγράμματα “κατάρτησης” και στους πλασιέ πτυχίων όπως τα ΙΕΚ.

Όσο περνούν τα χρόνια στην κρίση, αλλάζουν κι οι προσδοκίεςτων νέων. Πιστεύουμε όμως πως όντως θέλεις (κι έχεις ανάγκη

σαν άνθρωπος) να μορφωθείς με ένα σφαιρικό τρόπο, να αναπτύ-ξεις κριτική σκέψη και δεσμούς αλληλεγγύης με τους γύρω σου, ξεκινών-

τας από τους συναδέλφους σου, να εργαστείς με αξιοπρέπεια στο αντικείμενόσου. Πως τελικά, δε μπορεί να στοχεύεις σε κάτι λιγότερο από το να κληροδοτή-σεις στους επόμενους μια κοινωνία που με τη δική σου συμβολή να είναι φτιαγ-μένη με γνώμονα τις ανάγκες και τα όνειρα των πολλών που εργάζονται, κι όχιτων λίγων που πλουτίζουν.

Προφανώς, το πανεπιστήμιοτων περασμένων δεκαετιώνδεν ήταν το πανεπιστήμιο

που εξυπηρετεί πλήρως τις σύγχρονες ανάγκες μας. Έδινε όμως τη στοιχειώδηδυνατότητα στην πλειοψηφία του λαού να σπουδάσει αξιοπρεπώς. Δε μένουμεσε αυτό: Πέρα από την υπεράσπιση των κεκτημένων, παλεύουμε για ένα πανεπι-στήμιο στο οποίο ο καθένας θα μπορεί να σπουδάσει και όπου θα έχει πρόσβασησε υψηλού επιπέδου γνώση, αλλά και σε πολιτιστική, κοινωνική, φιλοσοφική καιπολιτική μόρφωση. Όπου δε θα υπάρχει κανένας αποκλεισμός, καμία οικονομικήπίεση στο σπουδαστή, ένα πανεπιστήμιο γραμμένο πάνω στις ανάγκες του. Αντι-λαμβανόμαστε πως αυτό είναι σύμφυτο με την πάλη για μια κοινωνία πάνω στιςανάγκες μας, με την αλληλεγγύη, τον αγώνα και την κοινωνική απελευθέρωση.Με το να χτίσουμε και να κληροδοτήσουμε μια κοινωνία ανθρώπων.

ΤοΕπιχειρημα-τικό Πανεπι-στήμιο πουετοιμάζουν:

χωρίς βιβλία

με δίδακτρα

χωρίς σίτιση-στέγαση

διεσπασμέναπρογράμματασπουδών

πτυχία-κουρελόχαρτα

χωρίς δικαιώματαστο πανεπιστήμιοκαι την εργασία

διαγραφές φοιτητών

διοικήσεις manager

χωρίς άσυλο

με απολύσειςυπαλλήλων

δημόσια, δωρέανεκπαίδευση γιαόλους

ένα πτυχίο ανάγνωστικό αντικείμενομε πλήρη εργασιακά

και επαγγελματικάδικαιώματα

εργατικός καιφοιτητικός έλεγχοςστο πανεπιστήμιο

γνώση και έρευνα γιατις ανάγκες της

κοινωνίας

Το πανεπιστήμιοπου διεκδικούμε! Με τους πληττόμενους εργαζόμενους, μαζί θα απαντήσουμε. Μέσα από τις γενικές μας

συνελεύσεις, με τις συνελεύσεις των εργαζομένων, ενάντια στη γραφειοκρατία. Για τασύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματά μας. Ραντεβού λοιπόν στους δρόμους!!!

που θα πασ

που αξιζει να φτασεισ και πως;

Για μια απελευθερωτική παιδεία!Πέρα όμως από όλα αυτά θα είσαι και φοιτητής, θα ασχοληθείς με την επι-στήμη σου και θα μπαίνεις στα μαθήματα. Όμως και σε αυτά δεν πρέπει να πα-ραμένεις απαθής δέκτης. Η γνώση και η παιδεία μπορεί να απελευθερώσειτων άνθρωπο από τα δεσμά του ανορθολογισμού, της μεταφυσικής, των προ-καταλήψεων και των στρεβλών ιδεολογιών, να τον κάνουν να γνωρίσει τονκόσμο όπως πραγματικά είναι και να μάθει την ιστορία του. Επίσης η επιστήμημπορεί να συμβάλει στο γενικό καλό, να απελευθερώσει την κοινωνία από τονάχρηστο κόπο, τις αρρώστιες και τις δυσκολίες. Όλα αυτά όμως δεν είναι δε-δομένα μέσα στο πανεπιστήμιο που μπήκατε. Η γνώση εξειδικεύεται για νααποκτήσει εμπορεύσιμη μορφή, η έρευνα υποτάσσεται στις ανάγκες των επι-χειρήσεων, τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν ώστε να είναι ανταγωνιστικάστην αγορά εργασίας, οι καθηγητές αξιολογούνται σύμφωνα με το πόσα λεφτάφέρνουν στο πανεπιστήμιο και όχι με την ποιότητα και την κοινωνική χρησι-μότητα των επιτευγμάτων τους. Επίσης στο πανεπιστήμιο θα ακούσεις να προ-σπαθούν να σε πείσουν και για πολλά άλλα. Για το ότι η αγορά και οκαπιταλισμός είναι κάτι φυσιολογικό. Για το ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος. Θαπροσπαθούν να σε μάθουν να σκέφτεσαι επιχειρηματικά, να είσαι καλός, δη-λαδή πειθαρχημένος, υπάλληλος. Θα δεις πολλές φορές να προσπαθούν να«αποδείξουν» επιστημονικά τις ταξικές πολιτικές τους επιλογές. Μέσα σε όλααυτά εμείς σε καλούμε να δείξεις πνεύμα ανυπακοής. Να αμφισβητήσεις, να παλέψεις για μια γενική εποπτεία του επιστημονικούμας αντικειμένου να ψάξεις ατομικά και συλλογικά για μια άλλη παιδεία, τηςπροσωπικής και κοινωνικής απελευθέρωσης και χειραφέτησης!

Κανείς δεν είναι μόνος του: στο πανεπιστήμιο μαθαίνουμε πώς να απο-φασίζουμε και διεκδικούμε συλλογικά. Κάθε φοιτητής της σχολής είναιαυτόματα και μέλος του Φοιτητικού Συλλόγου, χωρίς αντίτιμα κι αιτήσεις.

Έχει τη δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις και σε κάθε δρώμενοτου Φ.Σ. Ο φοιτητικός σύλλογος είναι το νόμιμο σωματείο σου, μέσα από το οποίο συλ-

λογικά παίρνεις αποφάσεις για την υπεράσπιση και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου.

Γενική Συνέλευση (…γνωστή ως Γ.Σ.)

Το ανώτατο αποφασιστικό όργανο του Συλλόγου. Στη Γ.Σ. συμμετέχει το σύνολο των φοιτητών της Σχολής,ο καθένας έχει δικαίωμα να μιλήσει, να πει την άποψη του, από τα ζητήματα της σχολής μέχρι τα μεγαλύτεραπροβλήματα της κοινωνίας, να κάνει πρόταση για απόφαση της συνέλευσης και στο τέλος όλοι μαζί να ψη-φίσουν για το τι αποφασίζει συνολικά ο σύλλογος. Η Συνέλευση είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικόκύτταρο του Φοιτητικού Κινήματος, καθώς είναι μία διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω που δίνει τη δυ-νατότητα σε όλους να γράψουν την πολιτική με τα ίδια τους τα χέρια. Δε θέλουμε Γ.Σ. - όργανο των παρα-τάξεων, ούτε Γ.Σ. που να συγκαλούνται σε κινηματικές περιόδους. Θέλουμε Γ.Σ. όσο το δυνατό συχνά, ώστενα αποφασίζουμε συλλογικά για το κάθε τι. Να συντονίζονται μεταξύ τους σε Συντονιστικό Γενικών Συνε-λεύσεων Επειδή είναι το μόνο πεδίο όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές απόψεις, να διαμορφω-θούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές στο να αμφισβητούν και να διεκδικούν όσατους ανήκουν. Η Γ.Σ. συγκαλείται όταν αυτό ζητηθεί από ικανό αριθμό φοιτητών, είτε όταν έχει παρθεί σχε-τική απόφαση από το Διοικητικό Συμβούλιο, ή όταν η ημερομηνία έχει καθοριστεί στην προηγούμενη Γ.Σ..

Διοικητικό Συμβούλιο (…γνωστό ως Δ.Σ.)Είναι γραφειοκρατικό όργανο του Συλλόγου στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι παρατάξεων ανάλογα μετο ποσοστό που πήραν στις φοιτητικές εκλογές. Εμείς είμαστε ενάντια στη λογική αντιπροσώπευσης απότους “πεφωτισμένους” που αναλαμβάνουν να μιλούν εκ μέρους του Συλλόγου και μπορούν εύκολα να γί-νουν “εκλεκτοί” συνομιλητές του υπουργείου, της κυβέρνησης και των καθηγητών, “πουλώντας” μας. Πα-ρόλα αυτά συμμετέχουμε σε αυτό για να διασφαλίσουμε ότι δε θα τολμά ν’ αντιμαρατεθεί στη θέληση καιτα συμφέροντα της πλειοψηφίας όπως αυτά εκφράζονται από τις Γενικές Συνελεύσεις. Υποστηρίζουμε το«ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!» γιατί εκεί διαμορφώνονται συνειδήσεις και όχι μία φοράτο χρόνο από το “κουκί” στις εκλογές.

Τα συλλογικάόργανα

Είμαστε η Ριζοσπαστική Αριστερή Φωνή,σχήμα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης

ή απλώς Ρ.Α.Φ.★ Ε.Α.Α.Κ.Η ΕΑΑΚ είναι γέννημα και παράλληλα τροφοδότης τωνμαζικών και δυναμικών φοιτητικών αγώνων της δεκαετίαςτου 90. Των αγώνων ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλουτο 90-91, Σουφλιά το 93, Γ.Παπανδρέου το 95, Αρσένη το 97-99,Ευθυμίου το 2001 και Γιαννάκου το 2007, ενάντια στο νόμο Διαμαντο-πούλου το 2011 και στη φετινή κατεδάφιση του Πανεπιστημίου. Πρε-σβεύει την ανάγκη όχι για άλλη μία αριστερά, αλλά για μια ΆλληΑριστερά, ανεξάρτητη, αμεσοδημοκρατική, αντικαπιταλιστική... Τί είμαστε:Σχήμα: Δεν είμαστε παράταξη. Δεν παίρνουμε γραμμή ούτε χρηματοδοτούμαστε απόκάποια κομματικά γραφεία. Παράγουμε εμείς οι ίδιοι την πολιτική και τον τρόπο δράσης μας, μέσα από την αμεσο-δημοκρατική διαδικασία του σχήματος που είναι ανοιχτό σε όλη τη σχολή.

Αριστερό: Γιατί είμαστε με τα συμφέροντα των πολλών που εργάζονται, όχι των λίγων που πλουτίζουν στις πλάτεςμας. Γιατί βλέπουμε γύρω μας ένα κόσμο που δεν ταιριάζει στις ανάγκες μας, που καταστρέφει τα όνειρά μας. Γιατίβιώνουμε την καταπίεση σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Γιατί παλεύουμε για την απελευθέρωση και βλέπουμε τηνανατροπή ως την μόνη ρεαλιστική λύση. Γιατί αρνούμαστε τον ατομικό δρόμο και παλεύουμε να δώσουμε συλλο-γικές απαντήσεις ακόμα και στα ατομικά προβλήματα.

Ανεξάρτητο: Από το κράτος και τα κόμματά του. Από την τη κυρίαρχη πολιτική, τις επιχειρήσεις και τους καθη-γητές. Δεν οδηγούμαστε από κανένα - λογοδοτούμε μόνο στον κόσμο της σχολής.

Αντικαπιταλιστικό: Γιατί ο καπιταλισμός είναι το σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση των πολλώνγια να πλουτίζουν οι λίγοι. Θέλουμε να είμαστε μια αριστερή κίνηση που θα παλεύει για την ανατροπή της υπάρ-χουσας τάξης πραγμάτων, στο πανεπιστήμιο αλλά και στην κοινωνία, παλεύοντας για τη βελτίωση των όρων με τουςοποίους σπουδάζουμε και θα δουλέψουμε αύριο. Θέλουμε μια αριστερά αντικυβερνητική, ενάντια στην ΕΕ, που θααμφισβητεί τον ίδιο τον καπιταλισμό, παλεύοντας για το κοινωνικά αναγκαίο και όχι για το καπιταλιστικά εφικτό, γιαόσα δηλαδή έχουμε ανάγκη. Μια αριστερά που απορρίπτει το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα εκμετάλλευσηςκαι καταπίεσης της κοινωνικής πλειοψηφίας από την κυρίαρχη πολιτική μπλε ή πράσινης απόχρωσης.

Όμως ξεχάσαμε να συστηθούμε:

Τα πανεπιστήμιο είναι ριζικά διαφορετικός χώρος από το σχολείο. Αντίθετα με ότιείχαμε συνηθίσει, οι φοιτητές είναι ελεύθεροι πολίτες με συγκεκριμένα ακαδη-μαϊκά δικαιώματα.

Σαν ενήλικος ακαδημαϊκός πολίτης, να θυμάσαι:Τα μαθήματα είναι ακαδημαϊκές διαλέξεις που μπορεί ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ να παρακολουθήσει.•Οι παρακολουθήσεις των διαλέξεων ΔΕΝ είναι υποχρεωτικές, γι’ αυτό και παρουσίες – απουσίες απαγορεύεται•να λαμβάνονται.Ο καθηγητής – αυθεντία και οι αγορεύσεις του ανήκουν πια στο παρελθόν. ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να τον αμφι-•σβητήσουμε και να ζητήσουμε οποιαδήποτε εξήγηση, δε δεχόμαστε άκριτα τίποτε.ΚΑΝΕΙΣ δε μπορεί να σου επιβάλλει να αλλάξεις θέση ή να σε αποβάλλει από την αίθουσα.•

Κανείς δε μπορεί να σε αναγκάσει να δώσεις το όνομα ή τα στοιχεία σου, αν δε θες.•Στα εργαστήρια φροντιστήρια όπου λαμβάνονται παρουσίες, ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να σε διώξει και να πά-•ρεις απουσία.ΚΑΝΕΙΣ και με κανένα τρόπο δεν έχει δικαίωμα να σε προσβάλλει, ανεξαρτήτως της θέσης του στην “ιεραρχία”.•Τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι ίσα και κανείς “πιο ίσος” από τους άλλους.Όταν ο φοιτητικός σύλλογος έχει συνέλευση, τα μαθήματα σταματούν και κανείς δεν παίρνει απουσίες σε καμία•περίπτωση.

know your rights!

rafeaa

k.blog

spot.gr