Οι βαθμοί είναι σίγουρα μιαένδειξη, όχι όμως και από-δειξη!

Δυστυχώς, αγαπητοί καθη-γητές, δεν είμαστε πολυμη-χανήματα!

σελίδα 3

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ - ΕΤΟΣ Β΄ - 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012 - ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 18 - ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ: 1 €

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

σελίδα 3

Βρίσκονται σε πλατείες,πάρκα και δρόμους. Συχνά ταπροσπερνούμε χωρίς να ταπροσέξουμε. Τα περισσότεραδε ξέρουμε καν τι απεικονί-ζουν. Κι όμως το καθένα έχειτη δική του ιστορία. Μιλάμεγια τα αγάλματα και τα μνη-μεία της πόλης μας. Ελάτε ναδούμε ποια είναι, ποιος ταέφτιαξε, πότε και γιατί.

Αγάλματα καιμνημεία τηςπόλης μας

σελίδα 8

σελίδα 2

Απλή σκέψη του λέ(γ)οντος

σελίδα 8

ΕΤΣΙ ΤΑ ΛΕΩΕΓΩ

σελίδα 3

Τρίποντο ... αγάπης έβαλαν οι καθηγητές των δυοσχολικών συγκροτημάτων σε φιλανθρωπικό αγώναμπάσκετ που διοργάνωσαν λίγες μέρες πριν εκπνεύ-σει ο χρόνος. Το κοινό στήριξε την πρωτοβουλίααυτή και γέμισε ασφυκτικά το κλειστό γυμναστήριοτης πόλης. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν αποκλειστικάγια φιλανθρωπικούς σκοπούς.

σελίδα 5

Κλείσαμε ένα χρόνο κυκλοφορίας και το γιορ-τάσαμε δεόντως. Μπαλόνια, καπελάκια και τέ-λεια μουσική! Παιδιά και καθηγητές χόρεψαν,έσβησαν τα κεράκια της τεράστιας τούρτας καιδιασκέδασαν με τη ψυχή τους.

σελίδα 7

σελίδα 6

βιβλιοθήκη Απόψεων

Λευτέρης ΠιτένηςΈνα σχόλιο στην επικαιρότητα

Χριστίνα ΠαπανικολάουΕίμαστε αυτοί που είμαστε και σ’όποιον αρέσουμε!

Γρηγόρης ΓεωργόπουλοςΆραγε θα δούμε ξανά τον Άη-Βα-σίλη να ‘ρχεται;

Μαρία ΚολοβούΗ ζωή είναι υπέροχη, αλήθεια σουλέω!

σελίδα 4

Τέρμα το διάλειμμα, τα κε-φάλια μέσα!

Μαθητοφρένεια ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ 2

Οι βαθμοί είναι μια ένδειξη,όχι όμως και απόδειξη!

Με τη λήξη του πρώτου τε-τραμήνου να μας πλησιάζειφτάνει και η ώρα να αξιο-

λογηθούμε για τις προσπάθειες καιτον κόπο που καταβάλαμε αυτούςτους μήνες. Η αξιολόγηση δεν είναιάλλη από την γνωστή σε όλους μαςβαθμολόγηση.Η αξιολόγηση του μαθητή με τημορφή της βαθμολόγησης χρησιμο-ποιείται σχεδόν σε όλες τις βαθμίδεςτης εκπαίδευσης. Είναι όμως αντι-κειμενική και αξιόπιστη; Πολλοί ει-δικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει νακαταργηθεί, επειδή οδηγεί στην ψυ-χική «εξόντωση» του μαθητή.Αυτή η άποψη είναι εν μέρει ορθή,αφού η βαθμολογία είναι δυνατόν,αν δεν τηρούνται ορισμένες θεμε-λιακές αρχές, να λειτουργήσει αρνη-τικά. Για παράδειγμα οι «κακοί»βαθμοί μειώνουν την αυτοπεποί-θηση κάποιων μαθητών, οι οποίοιίσως νιώθουν κατώτεροι και «λίγοι»μπροστά στους άριστους οι οποίοιστα μάτια τους φαίνονται ανώτεροι.Επίσης ο μαθητής στην προσπάθειάτου να αναδειχθεί ατομικά, αποκτάβαθμοθηρική νοοτροπία, δηλαδή δεντον ενδιαφέρει πλέον να αγωνιστείγια να κατακτήσει την γνώση, αλλάγια να εξασφαλίσει έναν μεγάλο καιικανοποιητικό βαθμό. Η αντίληψηαυτή, οδηγεί πολλές φορές στηναποστήθιση, την παπαγαλία του μα-θήματος και όχι στην ουσιαστικήγνώση. Έτσι συχνά παρατηρούμε τοφαινόμενο όπου μαθητές του δε-καεννέα και του είκοσι, οι οποίοιέχουν «σαρώσει» τα βραβεία και τααριστεία να αποτυγχάνουν στις πα-νελλαδικές εξετάσεις, ενώ άλλοι μεπολύ χαμηλότερη βαθμολογία στοσχολείο να εισάγονται στα ανώταταεκπαιδευτικά ιδρύματα. Η αποτυχίααυτή βέβαια δεν οφείλεται μόνο στοότι στηρίζονται στην αποστήθιση και

όχι στην ουσιαστική γνώση, αλλάκαι σε άλλους αστάθμητους παρά-γοντες όπως είναι το άγχος, η ατυχίακαι άλλα.Να μη ξεχνάμε επίσης ότι στο σχο-λείο οι μαθητές κρίνονται σαν έναομοιογενές σύνολο, ενώ έχουν δια-φορετική κοινωνικο-οικονομικήπροέλευση και διαφορετικές ευκαι-ρίες για μόρφωση. Η αντιμετώπισηαυτή αδικεί ένα μεγάλο μέρος μαθη-τών που δεν έχουν την δυνατότητανα παρακολουθήσουν ιδιαίτερα ήφροντιστηριακά μαθήματα.Ωστόσο υπάρχει και η άλλη άποψη.Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρί-ζουν ότι η αξιολόγηση είναι απαραί-τητη, γιατί μέσω αυτής ο μαθητήςαναπτύσσει την ευγενή άμιλλα μετους συμμαθητές του.Μαθαίνει στο νέο να αγωνίζεται, νααποδέχεται την ανωτερότητα τουάλλου, να δέχεται την ήττα και τηναποτυχία του, αλλά και να προσπα-θεί περισσότερο για να πετύχει τουςστόχους του. Επίσης αποτελεί και επιβράβευσητων μαθητών που είναι πάνω απόένα βιβλίο συνεχώς. Αναπτύσσεται ηυπομονή, η επιμονή και η υπευθυ-νότητα.Πού βρίσκεται όμως η αλήθεια; Ναιή όχι στην αξιολόγηση του μαθητή;Το σίγουρο είναι ναι στην ορθή αξιο-λόγηση με την οποία αντιμετωπίζον-ται αντικειμενικά οι μαθητές. Ακόματο καινούριο εκπαιδευτικό σύστημαπροωθεί μια θετική μορφή αξιολό-γησης τις ομαδικές εργασίες, τα λε-γόμενα project και έτσι ξεφεύγειλίγο από το συντηρητικό τρόπο αξιο-λόγησης που είχαμε ως τώρα.Ο βαθμός θα πρέπει να λειτουργεί ωςκίνητρο για να επιτευχθούν οι στό-χοι και να πραγματοποιηθούν ταόνειρα. Είναι αναμφισβήτητα μιαένδειξη, όχι όμως και απόδειξη!

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

Αλεξάνδρα ΠαπανίκουΑρχισυντάκτρια

Ήταν τρεις φίλες (ξανθιές και οιτρεις) και συζητούσαν. Κάποιαστιγμή λέει η μία: Αχ κορίτσια θέλωνα πάω στην Αφροδίτη! Οι άλλες δύολένε: Καλό γούστο η Αφροδίτη!Λέει η δεύτερη ξανθιά: Κορίτσια εγώθέλω να πάω στον Δία!Οι άλλες δύο: Αχ κι αυτή καλή ιδέα... ωραίος ο Δίας!Και λέει και η τρίτη: Κορίτσιααα,εγώ θέλω να πάω στον ήλιο ...Λένε οι άλλες δύο: Helloooo! Ο ήλιοςκαίει!Και απαντάει η τρίτη: Helloooo! Θαπάω νύχτα!

O Ρουβάς μπαίνει σε ένα τυροκομείοκαι θέλει να αγοράσει τυρί.-Θα ήθελα ένα κιλό τυρί!-Το θέλετε σε χαρτί ή σε κεσέ;-Κε-σε θέλωωωωω ...

Κάποτε μια γυναίκα πλήγωσε τονChuck Norris. Από τότε όλες ματώ-νουν μια φορά το μήνα ...

Κροκοδείλιαδάκρυα

Ο κροκόδειλος όταν θέλει να ξεγε-λάσει το θύμα του, κρύβεται πίσωαπό κανένα βράχο ή δέντρο κι αρ-χίζει να βγάζει κάτι παράξενουςήχους, που μοιάζουν καταπλη-κτικά με κλάμα μωρού παιδιού.Συγχρόνως -ίσως από την προσπά-θεια που βάζει για να ... κλάψει-τρέχουν από τα μάτια του άφθονακαι χοντρά δάκρυα. Έτσι, αυτοί πουτον ακούν, νομίζουν ότι πρόκειταιγια κανένα παιδάκι που χάθηκεκαι τρέχουν να το βοηθήσουν. Τότεο κροκόδειλος επιτίθεται ξαφνικάκαι κάνει τη δουλειά του. Η φράσηλοιπόν «κροκοδείλια δάκρυα»,αναφέρεται σ` αυτούς που ψευτο-κλαίνε, που προσποιούνται ψεύ-τικη και παραπλανητική θλίψη μεμόνο στόχο να ξεγελάσουν κάποιονή να προκαλέσουν την προσοχήτου.

Μικρές κινήσεις αρκούν για να βοηθήσει κάποιος. Θυμάστε που πριν τις γιορτέςγράψαμε για τη συγκέντρωση χρημάτων με σκοπό να διατεθούν στη UNICEF; Ελοιπόν μαζεύτηκαν ούτε λίγο ούτε πολύ 525 ευρώ και κατατέθηκαν σε λογαριασμότραπέζης από τον κ. Τσακστάρα που ηγήθηκε και της όλης προσπάθειας.

τι θέλει να πει... ο ποιητής;

Επιμέλεια σελίδας | Θωμαή Φιλιοπούλου

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙΕΚΔΟΣΗΣ

Δημήτρης Γουσόπουλος ΦιλόλογοςΔήμητρα Κωσταρέλλου Φιλόλογος

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Εβελίνα ΠιπέργιαΕλένη ΧατζηλίουΑλεξάνδρα Παπανίκου

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙΥΛΗΣ

Αθηνά ΠηλιτζίδουΡένια ΤσίπηΑνδρέας ΛιάμπαςΧριστίνα ΠαπανικολάουΑναστασία ΠαπανικολάουΑναστασία ΚώτταΜαρία ΜπέλτσιουΚέλλυ ΚωνσταντινίδουΌλγα ΜήττουΘωμαή Φιλιοπούλου

ΕΙΔΙΚΟΙΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Μαρία ΜπέλλουΕύη ΝερκίζογλουΚωνσταντίνα ΠαλιούραΦιλιώ Παπαβραμίδου

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

Κων/νος - Δημ. Τσιουμέλας

Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφη-μερίδα των μαθητών και των μαθη-τριών του 2ου Γενικού ΛυκείουΓρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναι μηκερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημε-ρίδας καλύπτονται από χορηγίες καιδιαφημίσεις προϊόντων, επιχειρήσεωνή προσώπων, για τα οποία δεν υπάρχεικάποιο κώλυμα προβολής σύμφωνα μετην κείμενη ελληνική νομοθεσία.Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμανα δημοσιεύσει οτιδήποτε επιθυμείχωρίς διάκριση και χωρίς λογοκρισία.Δικαίωμα δημοσίευσης έχουν και όλοιοι καθηγητές του σχολείου μας αλλάκαι μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικήςκοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις σταυπό δημοσίευση κείμενα θα αφορούντην έκτασή τους και μόνο, ανάλογα μετο διαθέσιμο χώρο, χωρίς ωστόσο νααλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφος καιτο περιεχόμενο του κειμένου. Απο-κλείονται κείμενα προπαγανδιστικού,υβριστικού ή συκοφαντικού περιεχο-μένου ή κείμενα που κατά την κρίσητης συντακτικής ομάδας δεν τηρούντους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας.Τα άρθρα και τα ρεπορτάζ που δημο-σιεύονται στη Μαθητοφρένεια απη-χούν τις απόψεις των συντακτών τουςκαι μόνο, και σε καμιά περίπτωση δεσυνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέσητης συντακτικής ομάδας της εφημερί-δας ή του επιβλέποντος καθηγητή ήτης Διεύθυνσης του σχολείου.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΕΚΔΟΣΗ

Γιώργος Δημητριάδης Πληροφορικός

Όχι μόνο εγώ, όλα τα παιδιάέχουν πολύ χαμηλούς βαθμούς,μπαμπά! Νομίζω ότι και τοσχολείο έχει εφαρμόσει κάποιοαυστηρό πρόγραμμα λιτότητας!

Ρε σεις, κάτιάκουσα ότι μετάτην τεράστιαεπιτυχία πουείχε το πάρτι γε-νεθλίων, θα κά-νουμε και νέαμάζωξη για νακόψουμε τη βα-σιλόπιτα. Αληθεύει;

ΤΑΔΕ ΕΦΗΜΠΟΜΠΙΡΑΣ

Αλήθεια, γιατί ηχρονολόγηση τελει-ώνει στο 2012;

Δε μου μεινεάλλος χώροςστην πέτρα!

Επιτέλους όλη η αλήθεια για τοημερολόγιο των Μάγια!

3Μαθητοφρένεια ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΑΤΙΑ

Δίνουν και παίρνουν τα διαγωνίσματατο τελευταίο δίμηνο, καθώς με το τέλοςτου τετραμήνου που πλησιάζει απειλη-τικά, πρέπει να έχουν ολοκληρωθείόλα, ώστε να πραγματοποιηθεί η παρά-δοση των βαθμών από τους καθηγητές.Κι εμείς δίνουμε όλο τον αγώνα και τηνπροσπάθεια να ανταπεξέλθουμε σε αυτότο απαιτητικό πρόγραμμα.

Κι ενώ όλοι οι καθηγητές, συνεχώς μαςκαθησυχάζουν λέγοντας πως θα τοπο-θετήσουν τα διαγωνίσματα σε τέτοιεςημερομηνίες ώστε να μην συμπίπτουνμε άλλα, κατά ένα περίεργο και «μαγικό»τρόπο, κάθε χρονιά όπως και φέτος, κα-ταλήγουμε να γράφουμε τρία, έως καιτέσσερα διαγωνίσματα την εβδομάδα!Πόσο παιδαγωγικό είναι λοιπόν αυτό;

Κι αυτή είναι μόνο η αρχή. Εκτός απότα διαγωνίσματα που είμαστε αναγκα-σμένοι να γράφουμε σε όλα τα μαθή-ματα, ακόμη και σ’ αυτά στα οποία δενεξεταζόμαστε στις πανελλαδικές εξετά-σεις και στα οποία δεν δίνουμε -καλώςή κακώς- μεγάλη βαρύτητα έχουμε καιτο φόρτο μελέτης για το σπίτι, με τιςαπαιτήσεις των καθηγητών να αυξάνον-ται συνεχώς.

Σαφέστατα, είμαστε μαθητές και πηγαί-νουμε σχολείο για να διαβάζουμε, αυτήείναι η ... δουλειά μας. Όμως για όλαυπάρχει ένα όριο. Δυστυχώς, δεν είμα-στε πολυμηχανήματα και οι μπαταρίεςμας κάποια στιγμή αδειάζουν. Δεν είναιδυνατόν να κάνουμε τόσα πράγματαταυτόχρονα: σχολείο, διαγωνίσματα, με-λέτη, εργασίες, φροντιστήρια. Πόσοακόμα;

Από πολλούς θεωρούμαστε οι πιοσκληρά εργαζόμενοι στην Ελλάδα.Αλλά οι εργαζόμενοι επιβραβεύονται,παίρνουν κάτι ως αντίτιμο των κόπωντους. Εμείς τι παίρνουμε, εφόσον οι κα-θηγητές δεν ικανοποιούνται με τίποτακαι δεν επιβραβευόμαστε με επαρκείςβαθμούς ή στην τελική ποια σημασίααυτοί έχουν;

Αναμφισβήτητα, σύμφωνα με τις υπάρ-χουσες συνθήκες, επιβραβευόμαστε ανκαι εφόσον επιτύχουμε στις πανελλαδι-κές εξετάσεις. Πόσο αξιόπιστη εγγύησηόμως αποτελεί αυτό; Σε μια Ελλάδα πουόλα κινούνται στην αβεβαιότητα καικανείς δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει, τί-ποτα δεν αποτελεί εγγύηση.

Τουλάχιστον όμως, ας κατανοήσουν τιςυπερβολικές τους απαιτήσεις κάποιοικαθηγητές γιατί, όση θέληση κι ανυπάρχει, η μελέτη σε υπερβολικό βαθμόμπορεί ευκολότερα να «βλάψει», παράνα ευνοήσει. Η επιτυχία κρίνεται από τομέτρο, γιατί ως γνωστόν «παν μέτρονάριστον».

της Ελένης Χατζηλίου

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΩΤΤΑ

Στην σημερινή Ελλάδα, αν και ίσωςμερικοί θα το χαρακτήριζαν ‘’αρχαίο’’φαινόμενο, εξακολουθεί να παρατη-ρείται το γεγονός οι γονείς να απο-φασίζουν για το μέλλον των παιδιώντους.

Ωστόσο κάθε νέος οφείλει από μόνοςτου να συλλογιστεί με ποιον τρόπο θαπετύχει τους στόχους του. Αν αγαπάςαυτό που πας να κάνεις ή τουλάχι-στον σου αρέσει θα πετύχεις. Και τισημαίνει για εσένα επιτυχία; Εκείόπου αισθάνομαι ασφάλεια. Εκείόπου την παλεύω. Εκεί όπου μουαρέσει. Εκεί όπου είμαι ευτυχισμέ-νος!

Σχολές … Μεγάλο μπέρδεμα … Τομαθηματικό και το φυσικό που είναιαπό τις πιο δύσκολες σχολές, μπορείκάλλιστα κάποιος να περάσει και μεβαθμό που κοιτάει με κιάλια το άρι-στα! Αν κάποιος παρατηρήσει τις βά-σεις της περσινής χρόνιας θαδιαπιστώσει ότι οι σχολές οι οποίεςέχουν υψηλές βάσεις έχουν ταυτό-χρονα και μεγάλη ζήτηση. Δυστυχώςή ευτυχώς οι υψηλές σχολές δεν ορί-ζονται με βάση τη δυσκολία τους.

Φταίει όμως μόνο η διαστρέβλωσηπου προκαλούν οι βάσεις ή και οιυποψήφιοι αντιμετωπίζουν ανώριματο ζήτημα του μηχανογραφικού; Μετο να δηλώνουν σχολές κατά φθί-νουσα σειρά μορίων ασφαλώς και τοκάνουν! Είτε τους αρέσει είτε όχι ησχολή και οι προοπτικές που προ-σφέρει, την δηλώνουν μόνο και μόνοεπειδή έχει την υψηλότερη βάση, άρακαι το μεγαλύτερο πρεστίζ.

Η αποκατάσταση είναι ένας φοβερόςπροβληματισμός για μαθητές καιφοιτητές. Και όμως ανοίγοντας τομυαλό σου θα δεις ολόκληρη τη γη.Αμερική, Ευρώπη, Ασία, Αφρική …Ναι, ξέρουμε πως η Ελλάδα δεν ση-κώνει το δικό σου δημιουργικό επάγ-γελμα. Ποιος ο λόγος να μένεις τότε;Άνοιξε τα φτερά σου και άντε γεια!

Εύχομαι λοιπόν στους φετινούς υπο-ψήφιους να πετύχουν εκεί που θέ-λουν χωρίς τον επηρεασμό των γύρωτους ή το πρεστίζ της εκάστοτε σχο-λής.

Ο χρόνος άλλαξε και το 2012μπήκε ανανεωμένο και γιααρκετούς ανθρώπους πολλάυποσχόμενο. Όλοι οι άνθρω-ποι γεμάτοι ελπίδα και αι-σιοδοξία πιστεύουν σε έναέτος δημιουργικό, γεμάτουγεία, χαρά, ισότητα, παγ-κόσμια ειρήνη και αλληλεγ-γύη.Πρωτίστως όμως τα άτομανεαρής ηλικίας είναι αυτάπου χαίρονται όσο κανείςάλλος την έλευση του νέουέτους.Oι πρώτες μέρες είναι αυτέςπου ξεγελάνε τον κόσμο καιαπομακρύνουν τη σκέψητου από τα πρέπει και τιςυποχρεώσεις. Στολισμένοιδρόμοι, χαμόγελα, αλλά καιο <<Άγιος Βασίλης>> είναιστοιχεία που δίνουν στουςανθρώπους δύναμη καικουράγιο, βγάζοντάς τουςλίγο από την καθημερινήδύσκολη ρουτίνα που ζουν.Τα δώρα; Σε ποιον δεν αρέ-σει να αγοράζει δώρα για τααγαπημένα του πρόσωπακαι να τα βάζει κάτω από τοδέντρο, περιμένοντας μεανυπομονησία να έρθει ηπρωτοχρονιά για να τα αν-ταλλάξει; (Όλοι το κάνουμεαυτό).Ζαχαρωτά, κουραμπιέδες,μελομακάρονα αλλά και όλατα χριστουγεννιάτικα γλυκάείναι αυτά που όχι μόνο δενλείπουνε από κανένα σπίτι,αλλά και από κανένα στο-μάχι! Μικρές και καθημερινέςαπλές χαρές είναι αυτές πουκρατάνε το χριστουγεννιά-τικο πνεύμα ζωντανό, δίχωςνα αφήνουν τις άσχημες κα-ταστάσεις να βγαίνουν στηνεπιφάνεια και να καταλαμ-βάνουν τον πρωταρχικόρόλο.Όλα αυτά συμβαίνουν όμωςτις πρώτες μέρες, ίσως καιτους πρώτους μήνες. Καιαυτό γιατί σύντομα οι άν-θρωποι αρχίζουν να συνει-

δητοποιούν πως τίποτα δενέχει διορθωθεί και τα πράγ-ματα όχι μόνο έχουν αλλάξειαλλά έχουν γίνει χειρότερα.Το κυριότερο; Τα σχολείακαι πάλι ανοίγουν ... (πρό-βλημα για μικρούς και μεγά-λους )! Προφανώς πλακίζω.Άλλα είναι τα προβλήματα.Κάθε φορά που έρχεται καιένας καινούριος χρόνος, οιάνθρωποι ελπίζουν σε αυτόνπως θα είναι καλύτερος απότον προηγούμενο, πως θαπάρει πίσω τις στεναχώριες,τις απογοητεύσεις και τιςπίκρες του παρελθόντος.Ελπίζουν σε ένα καλύτεροαύριο, σε καλύτερες μέρεςπου θα «φωτίσουν» τη ζωή,αλλά και την καρδιά τους.Εμείς πάλι, τα παιδιά, χαι-ρόμαστε για τους δικούς μαςλόγους. Ένας χρόνος ακόμα,άρα ένα έτος μεγαλύτεροιηλικιακά. Περισσότερα προ-νόμια, περισσότερες ελευθε-ρίες. Βιαζόμαστε ναμεγαλώσουμε, πιστεύονταςότι θα είναι καλύτερα να εί-μαστε ενήλικες.Όσο για την πρόοδό μας,υποσχόμαστε στους γονείςμας πως από το νέο έτος θαείμαστε καλύτερα παιδιά! Θαείμαστε πιο προσεκτικοί, θαακούμε τους καθηγητές μας,θα βελτιώσουμε τους βαθ-μούς μας.Πλήθος από προσδοκίες,όνειρα, υποσχέσεις και ελ-πίδες που μπορεί να αποδει-χτούν φρούδες. Τι νόημαόμως έχει; Έτσι είναι η ζωή! Υπάρχει, όσο υπάρχει και ηελπίδα για κάτι καλύτερο,ένα καλύτερο μέλλον. Τι καιαν λοιπόν ο νέος χρόνος δενμας φέρει όλα αυτά που ελ-πίσαμε, που ονειρευτήκαμε;Μας έφερε την ελπίδα, άρακαι την σπίθα αυτή πουείναι απαραίτητη για να συ-νεχίσουμε να πορευόμαστε.Ποιος ξέρει , μπορεί αυτή τηφορά να μην μας απογοη-τεύσει … στο χέρι μας είναι!

ΚέλλυΚωνσταντινίδου

Κα(;)ώς μας ήρθες, νέο έτος!

ΕΤΣΙ ΤΑ

ΛΕΩ ΕΓΩ

Μαθητοφρένεια ΑΠΟΨΕΙΣ 4

Ένα σχόλιοστην επικαιρότητα

Αφορμή για το άρθρο αυτόυπήρξαν δύο γεγονότα της επι-καιρότητας το ίδιο σημαντικά

για την Ελλάδα. Το πρώτο ήταν η πα-ρουσίαση στο μουσείο του Λούβρουέκθεσης που είχε ως θέμα την ΑρχαίαΜακεδονία, ενώ το δεύτερο ήταν ηαπόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίουτης Χάγης για καταδίκη της Ελλάδαςεπειδή (κατά τη γνώμη του Δικαστη-ρίου) παραβιάστηκε η ενδιάμεση συμ-φωνία με το κράτος των Σκοπίων σεό,τι αφορά το θέμα του ονόματοςαυτού. Χωρίς να επιθυμώ να εμφανίσωτον εαυτό μου ως παντογνώστη και ωςάτομο που υποτίθεται ότι τα ξέρει όλα(ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρειτίποτα) θα ήθελα να εκθέσω δύο προ-βληματισμούς μου για το θέμα αυτόπου πιστεύω ότι δεν είναι χωρίς ουσία. Ο πρώτος αφορά το γεγονός ότι έναπολιτιστικό συμβάν που σχετίζεταιάμεσα με την πατρίδα μας και ακόμηπερισσότερο με ένα εθνικό θέμα εξαι-ρετικής σημασίας, πέρασε απαρατή-ρητο στη χώρα μας και μόνο έγινε (ανέγινε) απλή αναφορά σε αυτό. Η ερώτηση που θα έθετε ο αναγνώ-στης, είναι το ποια σημασία θα είχε τε-λικά για όλους εμάς. εάν γινότανεκτενέστερη αναφορά σε αυτό το γε-γονός, εφόσον ουσιαστικά αποτελεί μιααπλή έκθεση και τίποτα το παραπάνω.Το ερώτημα αυτό είναι εύλογο, καθώςπράγματι κρίνεται αναγκαίο να υπάρ-χει διάκριση ανάμεσα στην πολιτιστικήπαράδοση και την πολιτική. Η απάν-

τηση είναι ότι δυστυχώς έχουμε δεικατά καιρούς για θέματα πολύ μικρό-τερης σημασίας να έχουν γίνει εκτενέ-στατες αναφορές (θέματα πολλές φορέςακόμη και ανάξια λόγου), ενώ δεν πρέ-πει να μας διαφεύγει με τι τρόπο γεί-τονες μας κατά το παρελθόνδιαφήμισαν θέμα μικρότερης σημασίαςκαι ανύπαρκτης ουσίας. Ο άλλος έχει να κάνει με το ότι η Ελ-λάδα βρέθηκε να χάνει σε μια ακόμηπερίπτωση, να χάνει σε δικαστήρια σεθέματα εθνικού δικαίου, σε θέματαπου υπό κανονικές συνθήκες θαέπρεπε να διακηρύσσεται το δίκαιότης. Σκοπός όλων των παραπάνω είναι όχινα κατηγορηθεί κάποιος για αυτή τηνκατάσταση καθώς αυτά είναι θέματαόλων των Ελλήνων, αλλά να φανεί ότιχρειάζεται συλλογική δράση και συν-τονισμένη προσπάθεια. Αυτό πουαπαιτείται τελικά και που ευελπιστώότι θα δώσει τη λύση, είναι οι νέοι πουείμαστε ένα βήμα προτού θεωρηθούμεπολίτες υπεύθυνοι αυτού του κράτους,να γνωρίζουμε ότι μέσα στη ζωή μας θααντιμετωπίσουμε και τα θέματα αυτάκαι όταν έρθει εκείνη η στιγμή πρέπεινα είμαστε έτοιμοι για αυτά. Εννοείταιφυσικά ότι εθνικιστικές εξάρσεις δίχωςλόγο και αιτία που στοχοποιούναθώους ανθρώπους αποδοκιμάζονται,απορρίπτονται και θεωρούνται ακραίαφαινόμενα που μειώνουν το χαρα-κτήρα του ατόμου που τις εκφράζει.

● ● ● ● ● ● ● Βιβλιοθήκη Απόψεων ● ● ● ● ● ● ●

Ηεπιλογή ενός ανθρώπου νατερματίσει τη ζωή του είναιένα σύνθετο φαινόμενο και

δεν είναι εύκολο να αποδοθεί σε μίαμόνο αιτία. Συχνά λέμε ότι κάποιοςαυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε τηνανεργία ή τα χρέη ή ακόμα γιατί είχεαισθηματικά, οικογενειακά ή άλλαπροβλήματα. Ωστόσο, αν και οι περισ-σότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν στηζωή τους δυσκολίες και προβλήματα, ηπλειοψηφία δεν φτάνει στην αυτοκτο-νία. Και ευτυχώς δηλαδή, γιατί σεκαμιά περίπτωση δεν είναι λύση.Φαίνεται ότι αυτό που παίζει ρόλο δενείναι μόνο το ίδιο το πρόβλημα, αλλάκαι η ικανότητα του καθενός από εμάςνα το αντιμετωπίσει. Ικανότητα πουδιαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.Διαμορφώνεται από πολλούς παρά-γοντες που έχουν να κάνουν με τηνψυχική μας κατάσταση, την προσωπι-κότητά μας, τις εμπειρίες που είχαμεστη ζωή μας, τα προβλήματα που αν-τιμετωπίζουμε, την κοινωνία πουζούμε αλλά και με βιολογικούς παρά-γοντες, δηλαδή με τον τρόπο που λει-τουργεί ο εγκέφαλός μας.

Σίγουρα η σύγχρονη κοινωνία όπωςδιαμορφώθηκε με τις αυξημένες ανάγ-κες και το πολύ άγχος οδηγεί συχνάτους πιο ευαίσθητους ανθρώπους σεακραίες επιλογές, όπως αυτή της αυ-τοκτονίας, που δυστυχώς δεν έχουνγυρισμό. Μεγάλο μερίδιο ευθύνηςφέρει επίσης η αποξένωση και η απο-μόνωση των ανθρώπων, το «κλείσιμο»του καθενός στο μικρόκοσμό του και ηαδιαφορία του για το συνάνθρωπο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η αυτο-κτονία δεν είναι λύση στα προβλήματαόσο μεγάλα και να είναι αυτά. Ότανβρεθείς σε κάποια δύσκολη φάση,κάπου γύρω σου θα υπάρχει έναςφίλος, ένας άνθρωπος που εμπιστεύε-σαι και πάνω απ’ όλα οι γονείς σου.Βγες έξω, κάνε μια βόλτα, βρες τουςφίλους σου, παίξε, χαμογέλα και, θαδεις, όλα θα περάσουν. Πάντα υπάρχειλύση. Η ζωή έχει τόσα να σου προσφέ-ρει. Αρκεί να κυνηγάς τα όνειρά σου,να μην απογοητεύεσαι ποτέ και να πι-στεύεις πάντα ότι κάθε μέρα είναι καιμια καινούρια αρχή. Μην τα παρατάςποτέ! Η ζωή είναι όμορφη, αλήθειασου λέω!

Η ζωή είναι όμορφη,αλήθεια σου λέω!

της ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΟΒΟΥΑ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΙΤΕΝΗΓ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Με χαρές και πανηγύρια υπο-δέχθηκε η ανθρωπότητα τονέο έτος σε όλα τα μήκη και

πλάτη της γης. Την ίδια στιγμή πουστην «Ελλάδα της κρίσης» όπως πάνταγλεντούσαμε και δηλώναμε πως όσοκαι αν προσπαθήσουν (κάποιοι) να μαςεξανδραποδίσουν και να μας κάνουννα ζούμε σύμφωνα με τα δικά τουςμέτρα και σταθμά, ορισμένα πράγματαδεν αλλάζουν ποτέ!Το πολυσυζητημένο 2012 ορίζει τηδική του γραμμή πλεύσης, ενώ καθη-μερινά οι θεωρίες που το θέλουν να γί-νεται το «έτος κλειδί» στην ιστορία τηςανθρώπινης ύπαρξης αυξάνονται καιπληθύνονται. Ήδη από το ξημέρωμα της πρωτοχρο-νιάς το έτος θεωρήθηκε «σκοτεινό»,διότι στην Αμερική σε ένα χωριό τουΑρκάνσας οι κάτοικοι κοιτάζοντας έξωαπό τα σπίτια τους αντίκρισαν χιλιάδεςκοράκια νεκρά στους δρόμους. Όπως οι ίδιοι δήλωσαν είναι η δεύτερησυνεχόμενη χρονιά που αντικρίζουναυτό το ομολογουμένως φριχτό θέαματο ξημέρωμα της πρώτης μέρα τουέτους.

Τα ΜΜΕ αφοσιωμένα στο σκοπό τουςάρχισαν να βγάζουν τα δικά τους συμ-περάσματα και να δίνουν τις δικές τουςαιτίες.Την ίδια ώρα η πασίγνωστη ιστορίασχετικά με το ημερολόγιο των Μάγιαακούγεται όλο και πιο συχνά και οι«ψαγμένοι» δηλώνουν πως στις21/12/2012 θα μας βρει ένα τρομερόκακό. Βέβαια το κακό αυτό ούτε οι ίδιοιδεν γνωρίζουν ποιο θα είναι. Έτσι το αποχαυνωμένο κοινό, εμείςπου δεχόμαστε να ακούμε όλα αυτάδηλαδή, αναρωτιέται αν αυτή θα είναιη τελευταία χρονιά και κατά συνέπειααν αυτά θα ήταν τα τελευταία Χρι-στούγεννα της ανθρωπότητας.Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα ανθα ξαναέρθει ο Άγιος Βασίλης, γιατίαπό την εικοστή πρώτη μέχρι την τρια-κοστή πρώτη μεσολαβούν δέκα ολό-κληρες μέρες και ακόμα και ανεπιζήσει από την «Βιβλική κατα-στροφή»… μάλλον θα κηρύξει καιαυτός πτώχευση μέχρι το τέλος τουέτους.

Και ποιος δεν έχει μεγαλώσειδιαβάζοντας τη Σταχτοπούτα,τη Χιονάτη, τα τρία γουρου-

νάκια, τα επτά κατσικάκια, τη Πεντά-μορφη και το Τέρας, την ΩραίαΚοιμωμένη, τη μικρή Γοργόνα, τονΑλαντίν και πολλά ακόμα παραμύθια,που αναφέρονται σε κακούς, μάγισσες,πρίγκιπες, πριγκίπισσες, τη δύναμητης θέλησης, μαγικά ξόρκια, τζίνι καιυπερφυσικά τέρατα.Πόσο όμορφα παραμύθια μιλούν γιαρομαντισμό, αληθινή αγάπη, καλούςκαι ευγενικούς ανθρώπους και πα-ρουσιάζουν τη ζωή ως κάτι μαγικό(που στην πραγματικότητα αυτό είναι)που μόνο οι καλοί, ωστόσο, έχουν τοπρονόμιο σε αυτή (αφού οι κακοί στοτέλος σχεδόν πάντα πεθαίνουν). Απο-τυπώνουν τα τέλεια ανδρικά και γυ-ναικεία πρότυπα ΜΟΝΟ πάνω σεπρίγκιπες και πριγκίπισσες.Τελικά πόσο παιδαγωγικά και αντι-

κειμενικά μπορεί να είναι τα παραμύ-θια με τα οποία μεγαλώσαμε; Υπάρχειαυτή η τέλεια ζωή που παρουσιάζουνή όχι; Υπάρχει αυτός ο πρίγκιπας ήαυτή η πριγκίπισσα που θα λύσει ταμαγικά, θα σκοτώσει τον κακό και θαζήσουν μαζί ευτυχισμένοι; Δυστυχώςόχι! Ας προσγειωθούμε (απότομα ίσως)στην πραγματικότητα.Πρέπει , ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, (να προσπαθή-σουμε τουλάχιστον) να δεχθούμε τουςανθρώπους όπως είναι με όλα τους ταταλέντα αλλά και με όλα τους τα ελατ-τώματα, κανείς δεν είναι τέλειος.

Να μην κρίνουμε τους ανθρώπους απότο αν είναι φτωχοί ή πλούσιοι, έξυπνοιή όχι, ψηλοί ή κοντοί, όμορφοι ήάσχημοι. Ας δούμε τον εσωτερικό τουςκόσμο, ας ανακαλύψουμε τον κρυμ-μένο θησαυρό μέσα τους.Ίσως καθώς προσγειωνόμαστε αντιμε-τωπίσουμε πολλές δυσκολίες. Όμως,κάποια στιγμή θα συνηθίσουμε. Όσογια τα κορίτσια που περιμένουν τονπρίγκιπα πάνω στο άσπρο άλογο, σαςέχω αντιβίωση. Ανοίξτε τα μάτια σαςκαλύτερα και κοιτάξτε γύρω σας.Υπάρχουν τόσο όμορφοι (εσωτερικάκαι εξωτερικά) άνθρωποι που κρύβουνκάτι και περιμένουν κάποιον ή κάποιαγια να το ανακαλύψει.Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε κάτιγια να εξαλείψουμε το μίσος, τηνκακία και τη ζήλεια, ας δώσουμε πε-ρισσότερη έμφαση στην αγάπη , τηνκαλοσύνη και την γενναιοδωρία. Αςδώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στιςαξίες που εξαφανίζονται: την ειλικρί-νεια, την εμπιστοσύνη, την ηθική, τονσεβασμό και την τιμιότητα. Και ας<<σουτάρουμε>> αυτές που επικρα-τούν σήμερα: την υποκρισία, την κα-τάχρηση εξουσίας, το συμφέρον, τηναδιαφορία, τον εγωισμό και την ανα-ξιοκρατία.Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για τους

ανθρώπους που αγαπάμε. Δεν πρέπεινα ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας.Είμαστε αυτοί που είμαστε και σεόποιον αρέσουμε...!!!

Άραγε θα δούμε ξανάτον Άη-Βασίλη να ‘ρχεται;

του ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΒ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Είμαστε αυτοί που είμαστεκαι σ’ όποιον αρέσουμε!

της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥΑ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

5Μαθητοφρένεια ΘΕΜΑ

Την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου καιώρα 4:00 μ.μ πραγματοποι-ήθηκε στο κλειστό γυμναστήριοΓρεβενών φιλανθρωπικός αγώ-νας μπάσκετ μεταξύ των καθη-γητών του 2ου Λυκείου /Γυμνασίου και του 1ου Λυ-κείου / Γυμνασίου. Η κερκίδα γέμισε με μαθητέςκαι φίλους των καθηγητών πουείχαν έρθει για να τους εμψυ-χώσουν. Όπως ήταν αναμενό-

μενο η ατμόσφαιρα ήταν κάθεάλλο παρά ανταγωνιστικήκαθώς ο σκοπός, μιας και πλη-σίαζαν Χριστούγεννα, ήταν νασυγκεντρωθούν κάποια χρή-ματα με τα οποία θα αγορα-στούν είδη πρώτης ανάγκης καινα δοθούν ως δωρεά στο σύλ-λογο ‘Ελπίδα’. Οι καθηγητές και των 4 σχο-λείων μας άφησαν άφωνους,διότι, παρά ... το περασμένο της

ηλικίας τους, έπαιξαν πολύ δυ-νατά και οργανωμένα μέχρι τοτέλος του παιχνιδιού. Ο αγώναςομολογουμένως είχε πολύ εν-διαφέρον καθώς στη μεγαλύ-τερη διάρκειά του οι δύο ομάδεςήταν ισόπαλες! Από την αναμέ-τρηση δεν έλειπαν οι τάπεςαλλά και τα coast to coast!Ξεχωριστό τόνο στην αναμέ-τρηση έδωσε η παρουσία μιαςμασκότ-γορίλα που ξεσήκωνε

τα πλήθη με τις φιγούρες του!Ο αγώνας κρίθηκε στις λεπτο-μέρειες και είχε ως τελικό νι-κητή το 1ο σχολικό συγκρότημαμε σκορ 64-63. Σημασία όμως δεν έχει το απο-τέλεσμα αλλά η ευγενής άμιλλακαι η συγκέντρωση όσο το δυ-νατόν περισσότερων χρημάτωνγια φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τα συγχαρητήριά μας σε όλους!Μας κάνατε περήφανους!

ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ!

Ρεπορτάζ: Κωνσταντίνος-Δημήτρης Τσιουμέλας - Μαρία Μπέλτσιου

Κατάμεστες οι κερκίδες.Δεν έπεφτε καρφίτσα.Τόσο κόσμο, ούτε κι ανέπαιζε ο Πρωτέας στηνΑ1!

Ο κ. Δημητριάδηςέπαιξε πάρα πολύ καλά,αν και η μπάλα δεν τουέκανε πάντα το χατήρι!

Ο κ. Κατσίμπας δεχ-θηκε τα περισσότερασυνθήματα λατρείας!Στο τέλος μάλιστα εκ-στασιασμένοι οι οπαδοί,μπήκαν στο παρκέ καιτον σήκωσαν στα χέρια.Το ίδιο και τον κ. Δη-μητριάδη.

Ο κ. Παπανικολάουμετά απο ένα εξαντλη-τικό coast to coast πήγεαμέσως στον πάγκο γιαξεκούραση.

Το ίδιο συνέβη και μετον κ. Σιούμπουρα. Νω-ρίτερα ωστόσο είχεπρολάβει να ρίξει μιατάπα και να βάλει κα-λάθι.

Αξέχαστη θα μείνει ηπαρουσία του κ. Πολύ-ζου ο οποίος έκανε τομισό γήπεδο τρέχονταςκαι το άλλο μισό περ-πατώντας προφανώςλόγω κούρασης!

Από τους ... αντιπάλουςαξίζει να σημειωθεί ηξεσηκωτική παρουσίατου κ. Στούκα. Κάθεκαλάθι και ξέφρενοςπανηγυρισμός!

Σ’ ένα διαφορετικό αγώνα μπάσκετ με μόνο έπαθλο τη χαρά της συμμετοχής

Εξαιρετική πρωτοβουλία απ’ τους καθηγητές και των δυο σχολικών συγκροτημάτων. Συμμετείχαν σε φιλανθρωπικόαγώνα μπάσκετ που οι ίδιοι διοργάνωσαν λίγες μέρες πριν εκπνεύσει ο χρόνος. Το κοινό στήριξε την πρωτοβουλίααυτή και γέμισε ασφυκτικά το κλειστό γυμναστήριο της πόλης.

Μαθητοφρένεια ΑΦΙΕΡΩΜΑ 6

#1 Θεόδωρος Ζιάκας: Ήτανοπλαρχηγός από παλιά οικογέ-νεια κλεφτών και αμαρτωλών,που πολέμησε στην Ελληνικήεπανάσταση του 1821 και στιςεπαναστάσεις της Μακεδονίαςτου 1854 και του 1878. Οργά-νωσε κατά το 1854 την εξέγερσητης Δυτικής Μακεδονίας κατάτων Τούρκων. Στη μάχη τουΣπηλαίου Γρεβενών, αμέσωςμετά τη μάχη στο σημερινό Καρ-περό Γρεβενών, το Μάιο του1854, ο Θεόδωρος Ζιάκας αντι-μετώπισε κατά τις μέρες 28Μαΐου-1 Ιουνίου του 1854 με300 άνδρες 12.000 Τουρκαλβα-νούς με επικεφαλής τον ΑβδήΠασά. Ο Θόδωρος Ζιάκας, οοποίος έζησε στη συνέχεια στηΛαμία, πέθανε το 1882 στηνΑταλάντη σε ηλικία 84 χρονών.Πάνω στο μνημείο του που βρί-σκεται στην κεντρική πλατείατων Γρεβενών αναγράφεται: Θε-όδωρος Ζιάκας, οπλαρχηγός1800 - 1882. To μνημείο αυτόχτίστηκε το 1968 από τον Σύλ-λογο Δασκάλων Γρεβενών.

#2 Μητροπολίτης ΓρεβενώνΑιμιλιανός Λαζαρίδης: Γεν-νήθηκε το 1877 στα Πέρματα,κωμόπολη της επαρχίας Ικονίου.ΕξελέγηΜητροπολίτης Γρεβε-νών μετά την υπηρέτηση του ωςεφημέριος και ιεροκήρυκας τηςεκκλησίας Σταυροδρομίου. ΟΑιμιλιανός αναλαμβάνοντας κα-θήκοντα Μητροπολίτου ήτανμόλις 33 ετών. Στις 30 Σεπτεμ-βρίου 1911 εξαφανίστηκε καθώςπήγαινε να λειτουργήσει στηνεκκλησία του χωριού Γριδάδες.Βρέθηκε δολοφονημένος σε γει-τονικό δάσος στις 6 Οκτωβρίου1911 μαζί με το διάκονο και τοσυνοδό του. Κηδεύτηκε την Κυ-ριακή 8 Οκτωβρίου 1911. Το μνημείο του χτίστηκε το 1933από την τότε κοινότητα Γρεβε-νών “εις μνήμην των υπέρ πα-τρίδος πεσόντων συνδημοτών”.

#3 Κωνσταντίνος Ταλιαδού-ρης: Γεννήθηκε στην Κοζάνη το1900. Εξελέγη για πρώτη φοράβουλευτής το έτος 1923 ενώκατά διαστήματα επανεξελέγηβουλευτής Κοζάνης. ΔιετέλεσεΥπουργός Βορείου Ελλάδοςκατά το διάστημα 19/2/1964έως τις 6/1/1965. Εξαιτίας τηςπροσφοράς (υπήρξε από τουςκύριους υποστηρικτές της δημι-ουργίας του Ν. Γρεβενών, πουέως τότε ήταν επαρχία της Κο-ζάνης) του στήθηκε προτομήστην κεντρική πλατεία των Γρε-βενών και προς τιμήν του δόθηκετο όνομά του σε δρόμο της πόλης Το μνημείο του στήθηκε το 2001επί Δημαρχίας κ. ΑθανάσιουΖιώγα.

#4 Το μνημείο του ΕΑΜ-Ε Δ Ε Σ - Ε Λ Λ Α Σ - Ε Π Ο Ν -ΕΚΚΑ δημιουργήθηκε προςτιμήν και δόξα των Γρεβενιωτώναγωνιστών που πέσανε πολε-μώντας για την πατρίδα (1941-1945). Στήθηκε το 2002 επί Δημαρχίαςκ. Αθανασίου Ζιώγα.

#5 Γεώργιος Μπούσιος: Γεν-νήθηκε στα Γρεβενά το 1875.Πολιτεύτηκε και έγινε βουλευ-τής στο κοινοβούλιο της Οθωμα-νικής Αυτοκρατορίας το 1908.Ήταν μέλος της ΟργάνωσηςΚωνσταντινουπόλεως. Με τηνπροσάρτηση των Μακεδονικώνεδαφών της Οθωμανικής αυτο-κρατορίας στην Ελλάδα μετά τονΒ' Βαλκανικό Πόλεμο, εκλέ-χτηκε βουλευτής Κοζάνης το1915 με τον συνδυασμό του ΊωναΔραγούμη και μετά τη δολοφο-νία του ηγέτης των βουλευτώνπου τον υποστήριζαν. Έγινευπουργός Εσωτερικών στην κυ-βέρνηση Τριανταφυλλάκου. Πέ-θανε στην Αθήνα το 1929.Προς τιμή του ονομάστηκε μιαοδός στα Γρεβενά, όπου και το ενλόγω μνημείο.

#6 Μνημείο Μανιταριών:Δημιουργήθηκε το 2007 ως σύμ-βολο της πόλης των μανιταριώνεπί Δημαρχίας κ. Γιώργου Νού-τσου.

#7 Πύργος Ρολογιού: Πρωτο-χτίστηκε το 1776, γκρεμίστηκετο 1820 από τους Τούρκους πουεκστράτευσαν εναντίον του ΑλήΠασά, λίγα χρόνια αργότερα ξα-ναχτίστηκε από το Νουρή Πασάκαι πήρε τη σημερινή μορφή τουως ρολογιού το 1906. Υπέστηκάποιες ζημιές κατά τη διάρκειατης Κατοχής και ιδιαίτερα στις13 Σεπτεμβρίου 1944, παραμονήτης ομαδικής εκτέλεσης των κα-τοίκων των Γιαννιτσών. Τις ζη-μιές αυτές τις επιδιόρθωσε οΔήμος. Το ρολόι, που βρίσκεταιστην πλατεία Ελευθερίας, ανα-παλαιώθηκε από τον Δήμο Γρε-βενών μόλις πέρυσι προκειμένουνα αναδειχτούν τα αρχιτεκτο-νικά του στοιχεία.

#8 Θεόδωρος Θεοδωρίδης:Γεννήθηκε στον Έλατο Γρεβε-νών το 1894. Έκανε την δεντρο-φύτευση κοντά στο χώρο πουστεγάζεται η Πυροσβεστική (ση-μερινό Καστράκι). Προς τιμήντου για την μεγάλη του προ-σφορά ο Κρέων Τσαρτιώτηςέστησε την προτομή του. Όμωςκαταστράφηκε και ξαναφτιά-χτηκε το 2002 επί Δημαρχίας κ.Αθανάσιου Ζιώγα.

Ρεπορτάζ: Κωνσταντίνα Παλιούρα - Φιλιώ Παπαβραμίδου

Βρίσκονται σε πλατείες, πάρκα και δρόμους. Συχνά τα προσπερ-νούμε χωρίς να τα προσέξουμε. Τα περισσότερα δε ξέρουμε καντι απεικονίζουν. Κι όμως το καθένα έχει τη δική του ιστορία. Μι-λάμε για τα αγάλματα και τα μνημεία της πόλης μας. Ελάτε ναδούμε ποια είναι, ποιος τα έφτιαξε, πότε και γιατί.

Αγάλματα και μνημείατης πόλης μας

7

1

2

3

4

5

6

8

7Μαθητοφρένεια ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Το γιορτάσαμε με τη ψυχή μας!

Δέκα και μισή έξω από τοBullseye. Το κρύο τρυπάει τοδέρμα μας, μα η καρδιά μαςείναι ζεστή, χαρούμενη καιανυπομονούμε.Και ο λόγος; Το πάρτι της εφη-μερίδας μας, της Μαθητοφρέ-νειάς μας, που συμπλήρωσεκιόλας έναν χρόνο κυκλοφο-ρίας. Σαν νερό κύλησαν οιμήνες! Έτσι όμως δεν συμβαί-νει πάντα όταν περνάμεόμορφα; Στην είσοδο του μαγαζιού χα-μογελαστά γνωστά πρόσωπα,πρόσφεραν αναμνηστικές κάρ-τες με το λογότυπο της Μαθη-τοφρένειας επάνω, μεαντάλλαγμα 2 ευρώ μόλις! Πολλά περισσότερα αξίζει αυτήη προσπάθεια και όμως μέ-νουμε στο καθαρά συμβολικόποσό για ενίσχυση και μόνοτης εφημερίδας μας.Ο χώρος εσωτερικά είχε οργα-νωθεί με πολύ μεράκι και χαράκαι ήταν γεμάτος με πρωτό-τυπα μπαλόνια (το καθένα απόαυτά έφερε από ένα γράμμα

του τίτλου της Μαθητοφρε-νειας!) καθώς και εορταστικάκαπελάκια!Το πάρτι ξεκίνησε στην ώρατου μιας και οι περισσότεροιαπό τους μαθητές έφτασαννωρίς. Μαθητές και από τιςτρεις τάξεις του σχολείου μαςαλλά και από τα άλλα δυο σχο-λεία της πόλης.Δεν έλειψαν όμως και οι κα-θηγητές. Το παρόν έδωσαν ηκα. Κωσταρέλλου, ο κ. Τσακ-στάρας, ο κ. Γουσόπουλος, ηκα. Κυραλέου, ο κ. Δημητριά-δης, η κα. Σακοράφα, καθώςκαι ο Λυκειάρχης μας κ. Βό-βουρας με τον Υποδιευθυντήκ. Χαντάβα. Αρχικά προβλήθηκε ένα συγ-κινητικό βίντεο με αφιέρωμαστον ένα χρόνο ζωής της εφη-μερίδας μας, καθώς και αρκετάστιγμιότυπα από την βράβευσήτης ως καλύτερης σχολικήςεφημερίδας στην Ελλάδα μεπλούσιο φωτογραφικό υλικόαπό τα φύλλα και τα ρεπορτάζπου έχουν καλυφτεί.

Ακολούθησε ξεκαρδιστικός‘πόλεμος’ με μπαλόνια. Καθη-γητές και μαθητές διασκέδα-σαν πετώντας εδώ κι εκείψηλά τα μπαλόνια, ενώ μου-σική συμπλήρωνε όμορφα τηνευχάριστη ατμόσφαιρα!Γύρω στις 11 έφτασε και ητούρτα. Μια μεγάλη λαχταρι-στή τούρτα. Επάνω της με σο-κολάτα σαντιγύ:1 χρόνος επιτυχιών καιαναγνώρισης, 1 χρόνοςελεύθερης και δημιουργι-κής έκφρασης, 1 πανελλή-νιο βραβείο καλύτερηςεφημερίδας λυκείου. Χρό-νια μας πολλά!Πολύ σωστό! Δυνατά τραγου-δήσαμε όλοι το κλασικό «Ναζήσεις Μαθητοφρένεια…» γιατην εφημερίδα μας.Πέρα από τα άλλα ήταν τόσοόμορφη η τούρτα και ωραίαδιακοσμημένη που δεν μαςπήγαινε η καρδιά να την κό-ψουμε ούτε να την φάμε (πάν-τως αναγκαστήκαμε για τοκαλό εν τέλει και δεν μετανιώ-

σαμε γιατί η γεύση ήταν υπέ-ροχη!). Αριστούργημα!Από μουσική ο μαθητής της γ΄Βάϊος Ντάμπαλης ανέλαβεχρέη dj και πραγματικά ταπήγε καλύτερα από επαγγελ-ματία, αφού μαθητές και κα-θηγητές απολαύσαμε ροκκομμάτια από γνωστά συγκρο-τήματα που μας κράτησαν όρ-θιους για ώρα να τραγουδάμεδυνατά.Αποκορύφωμα της βραδιάςήταν το «it’s my life» των BonJovi που τραγουδήθηκε αμέ-σως μετά την κοπή της τούρταςκαι πραγματικά με μια φωνήαπό όλους, έτσι που θύμιζε συ-ναυλία το σκηνικό! Η μουσική δεν σταμάτησε ναπαίζει καθόλου στη συνέχεια,έως αργά το βράδυ που απο-χωρήσαμε! Γίναμε ένα με αυτή, χορέψαμεκαι φωτογραφίσαμε τα πάντα,σε μια προσπάθεια να κρατή-σουμε αθάνατη την εμπειρία,αν και χαραγμένη μέσα μας θαέμενε για πάντα!

Το συμπέρασμα ήταν ένα: λίγοιαπό εμάς είχαν παρευρεθεί σεκαλύτερο σχολικό πάρτι απόαυτό!Όσο λεπτομερής περιγραφήόμως και αν γίνει, όσα επίθετακαι αν χρησιμοποιηθούν γιανα υμνήσουν την ξεχωριστήστιγμή, δεν φτάνουν να απο-δώσουν το νόημα που είχεαυτό το πάρτι, το νόημα γιαόλους εμάς τους μαθητές, αλλάκαι το σχολείο μας γενικότερα.Η Μαθητοφρένεια δεν πρό-σφέρει μόνο ένα ελεύθεροβήμα από το όποιο οι μαθητέςεκφράζουν τις απόψεις τους.Είναι μια ένεση αυτοπεποίθη-σης για το σχολείο μας, μια αί-σθηση βαθιάς υπερηφάνειαςκαι χαράς και μια μεγάλη συ-νειδητοποίηση: οτιδήποτεκάνει κάποιος με αγάπη, ωρι-μάζει και ομορφαίνει.Και εμείς την αγαπάμε πολύτην εφημερίδα αυτή! Και θασυνεχίσουμε να την αγαπάμεκαι να την ομορφαίνουμε συ-νεχώς!

Ρεπορτάζ: Μαρία Μπέλλου

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Ο dj Βάιος γιαάλλη μια φοράανέβηκε στα deckκαι έδωσε τα ρέστατου! Κανείς δενέμεινε παραπονε-μένος. Όποιο τρα-γούδι του ζητήθηκετο έβαλε και τοκέφι παρέμεινεαμείωτο μέχρι τοτέλος!

ΔΕΞΙΑ: Μπαλόνια, καπε-λάκια και υπέροχημουσική σ’ ένα κα-τάμεστο μαγαζίήταν ο καλύτεροςτρόπος για να γιορ-τάσει η εφημερίδαμας τον ένα χρόνοκυκλοφορίας!

Χαμός στο πάρτι γενεθλίων της Μαθητοφρένειας! Κλείσαμε ένα χρόνο κυκλοφορίας και το γιορτάσαμε δεόντως. Μπαλόνια, καπελάκιακαι τέλεια μουσική! Παιδιά και καθηγητές χόρεψαν, έσβησαν τα κεράκια της τεράστιας τούρτας και διασκέδασαν με την ψυχή τους.

8Μαθητοφρένεια ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

Ω, τι κόσμος,μπαμπά!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ανδρέας Λιάμπας

Αναστάτωση στους επιβάτεςτης πτήσης Παρίσι - Δου-βλίνο προκάλεσε ο γάλλοςηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέόταν ούρησε στον διά-δρομο του αεροσκάφους,όπως ανακοίνωσε η αερο-πορική εταιρία CityJet.Όταν μια αεροσυνοδός τουζήτησε να καθίσει και ναπεριμένει 15 λεπτά μέχρι νααπογειωθεί το αεροπλάνο,εκείνος είπε ότι δεν μπορείνα περιμένει. 'Ετσι ούρησεστο διαδρομο όπως αναφέ-ρουν αυτόπτεις μάρτυρες.

Ένας 16χρονος είχε ανέβεισε μια γέφυρα και κρατών-τας ένα μαχαίρι στο χέρι τουφαινόταν αποφασισμένος ναπέσει στο κενό. Μια19χρονη σερβιτόρα, πουέτυχε να περνάει από το ση-μείο, είδε τον κόσμο μαζε-μένο και κατάλαβε αμέσωςτί γινόταν. Είπε ψέματαστους αστυνομικούς ότιήταν η κοπέλα του νεαρούκαι η αιτία που αυτός ετοι-μαζόταν να αυτοκτονήσεικαι έτσι της επέτρεψαν νατον πλησιάσει. Όλοι παρα-κολουθούσαν με κομμένητην ανάσα την κοπέλα ναμιλάει με τον 16χρονο καιδίνοντάς του ένα φιλί νατον πείθει να εγκαταλεί-ψει το «σχέδιό» του.

Ούτε να βάλει τέλος στηνζωή της δεν τα κατάφερε μια81χρονη που έπεσε από πο-λυκατοικία 10 μέτρων αλλάκόντεψε να σκοτώσει ένανπεραστικό αστυνομικό. Συγ-κεκριμένα μια γυναίκα 81ετών αποπειράθηκε να αυ-τοκτονήσει πηδώντας απόύψος 10 μέτρων και έπεσεόχι στο κενό ... αλλά στοκεφάλι ενός άτυχουαστυνομικού ο οποίος νο-σηλεύεται σε σοβαρή κατά-σταση. Η ηλικιωμένηεπέζησε της πτώσης από τονπρώτο όροφο πολυκατοικίαςαλλά και αυτή φέρει σοβαράτραύματα.

Με την Όλγα Μήττου

Μπορεί να δείχνουν κι όμωςδεν είναι. Μπορεί να το παί-ζουν κι όμως δεν τα κατα-φέρνουν. Δεν είναι Θεοί.Άσχετο αν ορισμένοι νιώ-θουν έτσι. Η έδρα δεν είναιθρόνος, δε δηλώνει εξουσία!Για τους καθηγητές μιλάω.Γι’ αυτούς που ανεχόμαστεκαθημερινά. Γι’ αυτούς πουσυχνά είναι ... «ό,τι να‘ναι», που δεν έχουν πιάσειτο νόημα. Δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρ-χουν και άξιοι άνθρωποι,ιδιαίτερα αποδοτικοί στηδουλειά τους. Ξέρουν να λύ-νουν τα θέματα που δημι-ουργούν τα παιδιά με ένανάλλο τρόπο: αυτόν που σερίχνει στο φιλότιμο. Αυτόν

που κερδίζει το σεβασμόσου. Αυτούς ναι, τους βλέ-πουμε, τους ακούμε, τουςαγαπάμε, μαθαίνουμε απόαυτούς, είναι «φίλοι» μας.Πάνω απ’ όλα είναι πετυχη-μένοι σ’ αυτό που κάνουν.Έτσι θα έπρεπε να είναιόλοι. Κι όμως δεν είναι.Κάποιοι λίγο με το στυλάκιτους, λίγο με το υφάκι τουςκαταφέρνουν και πέφτουνπολύ στα μάτια μας. Δενέχουν καταλάβει ότι εμείςτους θέλουμε ψηλά. Κι όμωςδεν είναι. Καταφέρνουν έτσινα ακούγονται σχόλια γι’αυτούς πικρά. Δε μας πλη-σιάζουν. Μας διώχνουν κιεμείς αδιαφορούμε και μέ-νουμε απέναντί τους σε μια

καθημερινή πλάκα, όπωςαλλιώς ονομάζουμε το μά-θημά τους.Και πώς να μην περάσουμεστην αντίδραση, όταν μερι-κοί μπαίνουν μέσα στηντάξη και φωνάζουν, βρίζουν,χλευάζουν, ειρωνεύονται;Και νομίζουν ότι έτσι επι-βάλλονται! Αλήθεια δε μπο-ρείτε να καταλάβετε ότιαπλά αδιαφορούμε; Η προ-κλητική, άκομψη και προ-σβλητική συμπεριφοράμόνο αντίδραση μπορεί ναβγάλει σε έναν έφηβο. Δενκαθιερώνεστε με τέτοιεςσυμπεριφορές. Απλά απα-ξιώνετε το ρόλο σας και φα-νερώνετε την αδυναμία σαςνα κατέχετε τη θέση του δα-

σκάλου. Χάνετε το σεβασμόκαι ακόμα χειρότερα τηνηρεμία σας. Πώς θα διδά-ξετε αρχές και αρετές ότανοι εσείς οι ίδιοι είστε ... φευ-γάτοι; Ποιος μαθητής θαακούσει σοβαρά τις προτρο-πές σας όταν οι πράξεις σαςαπέναντί μας άλλα φανερώ-νουν; Αλήθεια ξεχάσατε τις επο-χές που ήσασταν μαθητές;Ναι αυτά που ενοχλούσανεσάς τώρα ενοχλούν εμάς!Αφήστε πια την καραμέλαότι οι νέοι δεν έχουν μυαλόκαι ότι το σύστημα είναιδιεφθαρμένο. Σκεφτείτε ότιείστε και σεις μέρος του συ-στήματος! Τα βάζετε με μαςκαι μας βλέπετε σαν κακο-

μαθημένα παιδάκια. Δείξτετο μεγαλείο σας: κερδίστεμας! Μπορείτε;;;;; Κι αν δε μπορείτε, σκε-φτείτε πως ίσως η έδρα δενήταν για σας. Από εσάςεξαρτάται η εξέλιξη της κοι-νωνίας. Από τα δικά σαςχέρια περνούν αυτοί που θαχτίσουν το αύριο. Εκμεταλ-λευτείτε το. Δώστε για ναπάρετε. Δεν είμαστε τέρατα,είμαστε παιδιά. Κατεβείτεαπό το συννεφάκι. Είμαστεεδώ και περιμένουμε. Ιδού ηπρόκληση.Αυτή είναι η παρουσία σαςστο σχολείο, αυτή και ησκέψη μας. Μικρή κι όμωςαγγίζει!

Οι διακοπές των Χριστουγέν-νων τελείωσαν και μαζί μεαυτές οι βόλτες και η ξεκού-ραση. Τη θέση τους πήραν τοπρωινό ξύπνημα και το διάβα-σμα. Είπαμε αντίο στον ύπνοκαι επιστρέψαμε στα θρανία.Με τα χιόνια να λιώνουν καιτους δρόμους να αδειάζουν τί-ποτα δε θυμίζει πια το κλίματων γιορτών. Τη Δευτέρα όλαήταν στην θέση τους και μαςπερίμεναν. Σαν να μας καλού-σαν να επιστρέψουμε στηνκαθημερινή μας ρουτίνα!Κάθε χρόνο τα ίδια γλυκόπι-κρα συναισθήματα ζωγραφι-σμένα στα πρόσωπα τωνμαθητών. Ίσως δεν είναι ηεπιστροφή στο σχολείο πουδυσαρεστεί τους μαθητές αλλά

το γεγονός ότι αυτή σηματο-δοτεί το τέλος των γιορτών.Αναπόφευκτα λοιπόν μέχρινα προσαρμοστούν περνάεικάποιο χρονικό διάστημα ...ανομβρίας! Και μέσα σε όλα,τα διαγωνίσματα τα οποία εκ-κρεμούν από τον προηγού-μενο χρόνο.Αναμφίβολα δεν είναι εύκολονα επιστρέψουμε στους ρυθ-μούς μας ωστόσο ένας καλόςπρογραμματισμός αρκεί ώστενα επιστρέψουμε 'αλώβητοι'μετά από μια σχολική παύσηδιαρκείας.Για να μπορέσουμε να προ-σαρμοστούμε λοιπόν χρειάζε-ται να αφήσουμε τα ...ξενύχτια και να αφιερώσουμεχρόνο στον βραδινό ύπνο έτσι

ώστε το πρωινό ξύπνημα ναμην φαντάζει ακατόρθωτο. Αν δεν προλάβαμε να κάνουμεμέσα στις γιορτές τις προγραμ-ματισμένες επαναλήψεις λόγωτεμπελιάς καλό θα ήταν νααφιερώσουμε ένα Σαββατοκύ-ριακο σ' αυτές και όχι να τιςαναβάλουμε για τις διακοπέςτου ... Πάσχα. Και το σημαντικότερο να εί-μαστε συγκεντρωμένοι κατάτη διάρκεια του μαθήματος.Να μη φλυαρούμε με τον δι-πλανό μας, ούτε να ταξι-δεύουμε με τη σκέψη μας σεβόλτες και καφέδες, γιατί μο-νάχα προσέχοντας η προσαρ-μογή θα είναι εύκολη και τοδιάβασμα στο σπίτι δε θα φαν-τάζει 'βουνό'.

Όσο για τα παιδιά της τρίτηςλυκείου, ήδη έχουν μπει στηντελική ευθεία για τις πανελ-λαδικές και δεν έχουν την πο-λυτέλεια να χρονοτριβούνούτε να περνούν στάδια προ-σαρμογής!Καλές ήταν όσο κράτησαν οιδιακοπές αλλά τώρα πρέπει ναεπιστρέψουμε πάλι στην κα-θημερινότητά μας και η κα-θημερινότητα του μαθητή δενείναι άλλη από το διάβασμα.Καλή συνέχεια λοιπόν με το

σχολείο και μην ξεχνάτε μέ-νουν μονάχα .. 5 μήνες για τοκαλοκαίρι! Αλλά μέχρι τότε συστηματικήμελέτη και αφοσίωση στο διά-βασμα. Μονάχα έτσι θα αντα-μειφθούμε.

Αθηνά Πηλιτζίδου

Απλή σκέψη του λέ(γ)οντος Τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα!

Dancing on ice!Δωρεάν μαθήματα πατινάζ έχει κάθε μαθητής την ευκαιρία να απολαύσει καθημερινά στονπροαύλιο χώρο του σχολείου μας. Το χιόνι έχει μετατραπεί σε πάγο λόγω των πολικών θερμο-κρασιών και προ ολίγων ημερών η προσπάθεια εκκαθάρισης με φορτηγό-φαγάνα επιδείνωσεακόμη περισσότερο την κατάσταση, καθώς το χιόνι πατήθηκε με αποτέλεσμα η αυλή να μετα-τραπεί σε ιδανικό παγοδρόμιο και τα παγοπέδιλα ... στο πιο in πλέον σχολικό αξεσουάρ!