Δέφτερη ΑνάγνωσηΕναλλακτική Πληροφόρηση

Website: http ://2 ha - cy . blogspot . com / Facebook: www.facebook.com/DefteriAnaynosi

Twitter: www.twitter.com/DefteriAnaynos1 Ειδήσεις για τη βδομάδα και σχόλια για τις εξελίξεις

Περιεχόμενα του [καλοκαιρινού] τεύχους 27 Ιουλίου – 3 Αυγούστου 2014: Της μνήμης του μέλλοντος και της αποκωδικοποίησης του παρόντος

Τεύχος 122

ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΧΑΣΑΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΡΟΛΥΚΟΥ, http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/blog-post_17.html

Ο μεγάλος γρίφος – πως το ΡΙΚ φτιάχνει τις ειδήσεις Πέμπτη, 24 Ιουλίου, http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/24.html

«Έχεις Μέσον», http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/blog-post_46.html

Ο Όργουελ για τη Γάζα: όταν η παλαιστινιακή αντίσταση θυμίζει στο Ισραήλ το 2006, και η εικόνα των εγκλημάτων αρχίζει να εξοργίζει ακόμα και τη δυτική κοινή γνώμη, οι δυτικές κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες της ανοχής του ρατσισμού με αντιστροφή νοημάτων – η «επίθεση είναι άμυνα», «η εισβολή είναι υπό πολιορκία», http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/2006.html

Γεωπολιτικές και θεαματικές διαστάσεις της Ουκρανικής κρίσης: μαζικοί βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών, ο φόβος της εξέγερσης και οι αυταρχικές απαγορεύσεις, ενώ οι αμερικανοί κατασκευάζουν θεάματα συγκάλυψης και η Ε.Ε. σιωπά αμήχανα και πάλι, όπως στη Γάζα, http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/blog-post_17.html

1

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΚΟΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ενάντια στη δημιουργία «κοινωνίας αστέγων» από τις εκποιήσεις, http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/blog-post_28.html

Φωτογραφικό Ένθετο: Ο "Κόσμος της Κύπρου" που διαχωρίστηκε βίαια τη δεκαετία του 1950 και κατέφυγε στο περιθώριο της καθημερινότητας, σαν εσωτερικός πρόσφυγας στην ερημιά, όπου φυλάχτηκε ως υπόσχεση του μέλλοντος η σοφία της καθημερινότητας του παρελθόντος που αντιστάθηκε http://2ha-cy.blogspot.com/2014/07/1950.html

Μνήμες του Μέλλοντος: Double standards ή η δυτική υποκρισία το καλοκαίρι 2014 – από την Γάζα στην Ανατολική Ουκρανία

Όταν οι σύμμαχοι των δυτικών βομβαρδίζουν αμάχους γιατί ένας τοπικός πληθυσμός αντιστέκεται ή διεκδικεί δημοκρατικά δικαιώματα, τα δυτικά

ΜΜΕ κατηγορούν τα θύματα, και δικαιολογούν την μαζική σφαγή των διαφωνούντων

ΓΑΖΑ [πάνω εικόνα] – ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ [κάτω εικόνα]

2

ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΧΑΣΑΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΡΟΛΥΚΟΥΤου Πανίκκου Χρυσάνθου

11.01.1997. Ο Χασάνης στο βουνό πάνω από την Αντρολύκου. «Δοξάζω τον Θεόν, που τα έδειξεν τόσον όμορφα τζιαι δεν αδικά κανέναν. Με Τούρκον, με Έλληναν, με Εγγλέζον. Ούλλοι έρκουνται τζιαι φεύκουν.

3

Είμαστιν ούλλοι περαστικοί. Ερκούμαστιν, θωρούμεν τζιαι φεύκουμεν. Εν έσιει να πεις «εννά ποφύω εγιώνι. Κρατώ εκατομύρια τζι εννά πκιερώσω να γλυτώσω τον θάνατον». Εν με το γυρίν. Όπως τους Εγγλέζους που στέκουν γραμμήν τζιαι πκιάννει ένας-ένας το φαϊν του ή τον σιηπέττον του τζιαι φεύκει, έτσι τζι εμείς. Εμείς πάμεν τζι έρκουνται άλλοι στον τόπον μας>

Πέθανε χτες ο φίλος μας ο Χασάνης από την Αντρολύκου. Τον θάβουμε στο χωριό του σήμερα το απόγευμα στις 4. Επειδή έχω την αίσθηση ότι μας έφυγε ακόμα ένας από τους τελευταίους του «κόσμου της Κύπρου», νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, που έφερε μαζί του ο θάνατος.

Ήταν ένας σοφός άνθρωπος. Όταν μιλούσε, νόμιζες πως ακούεις τον Όμηρο. Ήταν μια σοφία που γεννούσε κάποτε ο τόπος μας. Την μπόλιαζαν οι μεγάλοι στους μικρούς και την επεξεργαζόταν η ζωή με τον μοναδικό τρόπο που τη βιώνει ο καθένας μέσα από τις προσωπικές του εμπειρίες. Κι η ζωή ήταν πολύ γενναιόδωρη σε εμπειρίες και μαθήματα για τον φτωχό βοσκό Χασάνη από την Αντρολύκου. Δέκα χρονών ο πατέρας του τον έδωσε μισταρκό σε Έλληνες φίλους του μέσα στον Ακάμα. Του είπε πως αυτοί θα είναι πια σαν τους γονιούς του. Και να μην ανησυχεί που βάζουν τον σταυρό τους και λένε « Χριστέ μου» και «Παναγία μου». «Ο Θεός είναι ένας, αυτοί τον λένε Χριστό, εμείς Αλλάχ».

Κι όμως, δέκα χρόνια μετά, αυτή η απλή ερμηνεία των πραμάτων της ζωής, που εξέφραζε τόσο παραστατικά ο αγράμματος πατέρας του Χασάνη, φάνταζε ολότελα ξένη στην νέα πραγματικότητα της Κύπρου. Ήμαστε στα μισά της δεκαετίας του 50 κι είχε ήδη φυσήξει άλλος αέρας. Εθνικοί στόχοι, φανατισμός, διακοινοτικές εντάσεις. Όταν ο Χασάνης και η Χαμπού αγαπήθηκαν, δυο χωριά βρέθηκαν στα πρόθυρα του πολέμου. Οι Δρουσιώτες κατέβηκαν με δικράνια, σιηπέττους και τσάππες στην Αντρολύκου να πάρουν πίσω τη γυναίκα «τους» από τον «Τούρκο». Κανένας δε διανοήθηκε να σεβαστεί την επιθυμία δυο ανθρώπων να ζήσουν μαζί. 

Η αγάπη τους έγινε ένας αγώνας και μια περιπέτεια. Κι επειδή ήταν

4

μεγάλη κατάφεραν να περάσουν από τη σκύλλα και τη χάρυβδη και να ζήσουν μαζί.

Όταν το 1975 οι Τουρκοκύπριοι της Αντρολύκου έφυγαν για το βορρά, ο Χασάνης ήταν ο μόνος που έμεινε. Για το χατίρι και την αγάπη της Χαμπούς, που δεν ήθελε να φύγει. Έζησαν μόνοι σε ένα έρημο χωριό, που μετατράπηκε σε μια απέραντη μάντρα. Ήταν ένα είδος εξορίας, επειδή αγάπησαν. Στον τοίχο του σπιτιού τους ήταν παντα κρεμασμένες εικόνες της Παναγίας. «Η γεναίκα μου εν Χριστιανή», ελάλεν ο μουσουλμάνος Χασάνης. «Ο άθρωπος ό,τι πιστεύκει, πιστεύκει». Η ανοχή κι ο σεβασμός της διαφορετικότητας ήταν πράξη της ζωή του.

Το 2007 πέθανε η Χαμπού. Υπήρξα μάρτυρας μιας μικρής συγκλονιστικής ιστορίας γύρω από αυτό το θάνατο. Όταν η Χαμπού ήταν στο γενικό νοσοκομείο της Λευκωσίας με μετρημένες μέρες ζωής, έπαιρνα που και που τον Χασάνη να την επισκεφτεί. Άφηνε τα ζώα του μέσα στη μάντρα ή κανόνιζε κάποιος να τα φροντίζει. Έμενε όλη τη μέρα δίπλα της και το βράδυ επιστρέφαμε μαζί στην περιοχή της Πόλης. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια ο Χασάνης της μίλησε με πολλή διακριτικότητα για το θάνατο. Ήμουν μπροστά. Της είπε περίπου τα εξής: «Ρε γεναίκα, να σε ρωτήσω κάτι τζιαι μεν με παρεξηγήσεις. Εν τζιαι ξέρουμεν ποιος εννά πεθάνει πρώτος τζιαι ποιος δεύτερος. Μπορεί να πεθάνω εγιώ, μπορεί να πεθάνεις εσού. Ο γιος μας είπεν μου πως του είπες ότι αν πεθάνεις, θέλεις να θαφτείς εις το χωρκόν σου. Εν αλήθκεια, πε μου να ξέρω». Η Χαμπού είπε πως δεν είναι αλήθεια. «Τζιαμαί ποννά θαφτείς εσού θέλω να θαφτώ τζι εγιώ», είπε. «Μαζίν τζιαι στην ζωήν τζιαι στον θάνατον». Μόνο μια χάρη ζήτησε. Να της κάμουν χριστιανική κηδεία. Ο Χασάνης της το υποσχέθηκε. Ήταν ευχαριστημένος από την απόφαση της γυναίκας του. Ένιωθε πως το χωριό της την απαρνήθηκε, όταν αποφάσισε να ζήσει μαζί του, κι έβρισκε δίκιο να τη θάψει στην Αντρολύκου. Όταν η Χαμπού πέθανε, οι παπάδες αρνήθηκαν να κάμουν την τελετή της κηδείας. «Δεν είναι χριστιανή, είπαν. Απόδειξη πως δε βάφτισε τα παιδιά της». Ο μουσουλμάνος Χασάνης έκαμε πόλεμο να τη θάψει χριστιανικά, όπως αυτή επιθυμούσε κι όπως της υποσχέθηκε. Σουρρεαλιστικά πράγματα σε μια σχιζοφρενική χώρα: Ένας μουσουλμάνος γίνεται στην πράξη υπέρμαχος της αγάπης, κι αυτοί που εκπροσωπούν - υποτίθεται - τη

5

θρησκεία της αγάπης αποδεικνύονται ζηλωτές του μίσους και της μισαλλοδοξίας. Ο Χασάνης έφτασε μέχρι τον αρχιεπίσκοπο με μια ταυτότητα της Χαμπούς στο χέρι, εκδομένη από το επίσημο κράτος, που έγραφε «Χαραλαμπία Μουσταφά». Ακόμα και το όνομα της αποδείκνυε ότι η Χαμπού ήταν χριστιανή. Ο αρχιεπίσκοπος συγκατένευσε. Η Χαμπού κηδεύτηκε στην εκκλησία του διπλανού χωριού και τάφηκε στην Αντρολύκου. 

Ο «αγράμματος» βοσκός, ο Χασάνης, ο μορφωμένος πιο πολύ και από τους “μορφωμένους”, βρήκε τη χρυσή τομή: Στο μουσουλμανικό νεκροταφείο του χωριού θα ήταν προσβολή να τη θάψει. Ανήκει στους μουσουλμάνους. Έφτιαξε ένα μικρό χώρο κολλητά πάνω στο νεκροταφείο, το έφραξε και την έθαψε εκεί. Της έφτιαξε τζιβούρι και σταυρό. Κι έδωσε εντολή, όταν έρθει κι η σειρά του να τον θάψουν δίπλα στην Χαμπού και να βάλουν στον τάφο του τη μουσουλμανική πέτρα – ruhuna fatiha. Σε μένα ανέθεσε να βάλω ανάμεσα στους δυο τάφους μια κυπριακή σημαία. Ερμηνεύω την επιθυμία του όχι σαν μια άρνηση της εθνικής ταυτότητας. Αλλά σαν μια άρνηση του εθνικισμού, που εκφράστηκε με την υπερβολή των σημαιών. 

Αύριο θα εκπληρώσω την επιθυμία του. Δεν θα το κάμω γιατί αναμένω ότι η ψυχή του θα αγαλλιάσει. Σύμφωνα με τα δικά μου πιστεύω, ο Χασάνης έφυγε για πάντα. Αν ζει κάτι από αυτόν είναι ό,τι παραμένει μέσα στη ψυχή όσων τον γνώρισαν κι εκτίμησαν το ήθος και την ανθρωπιά του.

Ο μεγάλος γρίφος – πως το ΡΙΚ φτιάχνει τις ειδήσεις

Πέμπτη, 24 Ιουλίου

6

Το σημερινό κείμενο έχει ως βάση πληροφόρησης το βραδινό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ, της Πέμπτης 24 Ιουλίου.

Εύκολα μπορούσε να εντοπίσει κανείς το «στημένο» παιχνίδι του συντάκτη. Αφού στο  μεγαλύτερο μέρος της είδησης μας ενημέρωσε ότι ο κύριος Έρογλου ήταν παντού αδιάλλακτος, αφού αρνήθηκε στο ανθρωπιστικό θέμα των αγνοουμένων να δεχτεί εκταφές στις στρατιωτικές περιοχές, αφού αρνήθηκε στον τομέα των ΜΟΕ να δεχτεί άνοιγμα του οδοφράγματος της Αθηένου - ενώ ο κύριος Αναστασιάδης θα δεχόταν να ανοίξει το οδόφραγμα της Λεύκας, νοουμένου ότι θα άνοιγε εκείνο της Αθηένου. Ο κ. Έρογλου αρνήθηκε επίσης να δεχτεί τις «σωστές» προτάσεις του κ. Αναστασιάδη σε θέματα μεθοδολογίας. Η καθυστέρηση για την επόμενη συνάντηση αποδόθηκε επίσης στον κ. Έρογλου, αφού αυτός επικαλέστηκε το Μπαϊράμι  και στη συνέχεια τις θερινές διακοπές. Μαζί με όλα αυτά,  ο κ. Έρογλου φάνηκε να απορρίπτει το έγγραφο Ντάουνερ, το οποίο φαινόταν να υποστήριζε στο παρελθόν.

7

Η ζωντανή ιστορία: Το οδόφραγμα και το άνοιγμα της Λήδρας όταν

άνοιξε

Μέσα σε αυτή την πολυλογία, η οποία φυσικά επέρριπτε όλες τις αρνήσεις στον κ. Έρογλου, ο συντάκτης του δελτίου άφησε για το τέλος το σημαντικό κομμάτι της συνάντησης: την  κατάθεση και από τις δύο πλευρές των θέσεων τους πάνω σε όλα τα θέματα, κάτι που  απαιτούσε ο κ. Αναστασιάδης,  για να εισέλθουν οι συνομιλίες στην τρίτη και τελευταία φάση.

Είναι σαφές  ότι έγινε μία προσπάθεια δημιουργίας αρνητικού κλίματος, την ίδια ώρα που οι πλευρές προετοιμάζονται για τη φάση του πάρε-δώσε. Το συμπέρασμα ίσως που μπορεί να βγει είναι ότι, οι πλευρές ετοιμάζονται να μπουν στην τρίτη φάση τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, αλλά παράλληλα προετοιμάζονται για να επιρρίψουν η μία στην άλλη τυχόν αποτυχία της  όλης προσπάθειας.

Με βάση τα πιο πάνω φαίνεται ότι η ανακοίνωση των ΗΕ για πρόοδο στη συνάντηση αυτή ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα. Πιθανόν μάλιστα ο λόγος της προόδου να ήταν ακριβώς το ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας ανέμενε τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης για να βγάλει τις δικές του θέσεις στο θέμα της OYNFICYP.

ΥΓ.1.  Σημειώνουμε ότι υπάρχει η άρνηση του κ. Έρογλου να επιτρέψει εκταφές στις στρατιωτικές ζώνες, αλλά να υπενθυμίσουμε και πρόσφατη παράκληση  του κ. Αναστασιάδη προς ΕΚ  να δώσουν πληροφορίες που θα βοηθούσαν στην ανεύρεση και  εκταφή ΤΚ αγνοούμενων στις ελεύθερες

8

περιοχές, αλλιώς είχε πει, κινδυνεύει η διαδικασία της συνέχισης εντοπισμού αγνοούμενων.

ΥΓ.2. Το κείμενο αυτό στηρίχτηκε σε ένα μόνο δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ και δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε την ανασκόπηση του ΕΚ και ΤΚ  τύπου αμέσως μετά τη συνάντηση. Ουσιαστικά πρόκειται για μια κριτική του συγκεκριμένου δελτίου.

Αποκρυπτογράφηση του γρίφου

Παρασκευή, 25 Ιουλίου

Το πιο πάνω μέρος ήταν οι πρώτες σκέψεις που ξεδιπλώσαμε αμέσως μετά το προαναφερθέν δελτίο. Την επομένη και μετά, που ακούσαμε και τον ανταποκριτή του ΑΣΤΡΑ από την Κωνσταντινούπολη, αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε το «παιχνίδι» των συνομιλιών της προηγούμενης μέρας.

Επιβεβαιώθηκε ότι, πρώτον, υπήρχε πρόοδος με την κατάθεση όλων των εγγράφων για τα διάφορα θέματα, πράγμα που οδηγεί στην τρίτη φάση των συνομιλιών, που είναι υποτίθεται ΕΚ επιδίωξη. Πέραν αυτού, ο κ. Έρογλου κατάθεσε και τα τριανταένα έγγραφα που συμφώνησαν οι Χριστόφιας-Ταλάτ, υποστηρίζοντάς τα.  Αυτό φαίνεται έβγαλε από τα ρούχα του τον κ. Αναστασιάδη ο οποίος, σύμφωνα με τη Χουριέτ, έδωσε δύο γύρους του τραπεζιού, άναψε τσιγάρο, πέταξε τα γυαλιά του στο τραπέζι και εγκατέλειψε την αίθουσα. Αργότερα, βέβαια, πρότεινε συνάντηση για την άλλη βδομάδα, πράγμα που αρνήθηκε ο κ. Έρογλου επικαλούμενος το Μπαϊράμι και στη συνέχεια τις θερινές διακοπές.

Άποψη μας είναι ότι οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει θεαματικά, διότι οι συγκλήσεις Χριστόφια – Ταλάτ έχουν φέρει το κυπριακό πιο μπροστά από οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Προφανώς, ο κ. Αναστασιάδης και οι σύμμαχοί του ενδεχομένως , να μην μπορούν να δεχτούν με κανέναν τρόπο την εναλλασσόμενη προεδρεία.

9

Το ΡΙΚ δεν έκανε τίποτα άλλο από το να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για την άκαμπτη στάση του κ. Έρογλου, στάση η οποία τελικά δεν φαίνεται να ευσταθεί, τουλάχιστον εξ ολοκλήρου. Αντίθετα, αν ο κ. Αναστασιάδης έχασε την ψυχραιμία του, απλώς δείχνει ότι δεν είναι τόσος ικανός συνομιλητής.

«Έχεις Μέσον»

Είμαι νεαρός δικηγόρος, μόλις 25 ετών. Ζω και εργάζομαι στην Κύπρο τα τελευταία 2 χρόνια, μετά τη συμπλήρωση των σπουδών μου στην Αγγλία. Από μικρός άκουγα γι’ αυτή την περιβόητη κατασκευή της κοινωνίας μας, το ‘μέσο’. Ωστόσο μέσα σε δύο χρόνια έχω βρεθεί αντιμέτωπος με καταστάσεις «μέσου», που ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ. Κοντολογίς, το ‘μέσον’ είναι συνώνυμο της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και της ηθικής παρακμής. Στο παρόν άρθρο, θα παρουσιάσω δύο παραδείγματα, τα οποία αναδεικνύουν κάποιες από τις σοβαρές επιπτώσεις αυτής της συνήθειας, περιλαμβανομένου του διαχωρισμού των πολιτών σε δύο διαφορετικές ‘τάξεις’.

Πρώτο ΠαράδειγμαΣτις αρχές Νοεμβρίου του 2013, με επισκέφτηκαν στο γραφείο μου κάποια άτομα με σκοπό την εγγραφή της οργάνωσής τους ως Σωματείο, συγκεκριμένα το Σωματείο “The English School PTA”. Να σημειωθεί ότι το άρθρο 21 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας εγγυάται το δικαίωμα της ειρηνικής συνεύρεσης. Η διαδικασία είναι απλή και εύκολη: υποβάλλεται αίτηση στο Υπουργείο Εσωτερικών, κατατίθεται το

10

καταστατικό του Σωματείου, το οποίο πρέπει να πληροί τις πρόνοιες του περί Σωματείων Νόμου, και ο Έφορος Σωματείων εγγράφει το Σωματείο στο αντίστοιχο αρχείο.

Η πρώτη απάντηση ήρθε περί τα τέλη του Φεβρουαρίου του 2014, δηλαδή 3 μήνες μετά την υποβολή της αίτησης: το Υπουργείο μας καλούσε να κάνουμε μερικές αλλαγές στο καταστατικό. Μετά από 3 μέρες ανταποκριθήκαμε στο εν λόγω αίτημα και μας διαβεβαίωσαν, προφορικώς, ότι αν έγιναν οι αλλαγές, τότε θα προχωρούσαν άμεσα σε έγκριση και καταχώρηση στο μητρώο.

Περί τα μέσα Απριλίου, το Υπουργείο μας έστειλε εκ νέου επιστολή με την οποία, ξαφνικά, ανακάλυψε νέα προβλήματα στο καταστατικό. Εδώ εγείρεται το εξής ζήτημα: Είτε οι αρμόδιοι λειτουργοί επέδειξαν αμέλεια

11

κατά την εξέταση του καταστατικού την πρώτη φορά, είτε υπάρχει θέμα κακής πίστης στο χειρισμό της αίτησης. Ως νέος άνθρωπος, φύσει αισιόδοξος και με μια έμφυτη αδράνεια μπροστά στον οποιοδήποτε πειρασμό να αμφισβητηθούν κρατικοί θεσμοί, θεώρησα ότι επρόκειτο για μια αβλεψία εκ μέρους των ανθρώπων που στελεχώνουν την αρμόδια αρχή. Έσπευσα και πάλι να κάνω τις εν λόγω διορθώσεις ή καλύτερα να στείλω τις διευκρινήσεις που μου ζητήθηκαν. Και πάλι έλαβα διαβεβαιώσεις ότι θα το Υπουργείο θα προχωρούσε άμεσα, εντός μερικών ημερών, σε εγγραφή του σωματείου.

Σήμερα, έχουμε φτάσει στον Ιούλιο και ακόμα το Σωματείο δεν έχει καταχωρηθεί στο μητρώο. Σε πρόσφατη επικοινωνία με την αρμόδια λειτουργό πληροφορηθήκαμε ότι το English School Parents Association (ESPA) και το Διοικητικό Συμβούλιο της Αγγλικής Σχολής άσκησαν πίεση

12

στη δημόσια υπηρεσία για να μην εγγραφεί το εν λόγω Σωματείο. Εμείς ουδέποτε ειδοποιηθήκαμε για το θέμα και ουδέποτε ζητήθηκε η άποψή μας. Με βάση τη σχετική νομοθεσία, κανένας δεν έχει δικαίωμα ένστασης στην εγγραφή Σωματείου και είναι άξιον απορίας πώς ενημερώθηκαν οι εν λόγω οργανισμοί. Φαίνεται ότι η ‘υψηλή’ κοινωνία της Κύπρου είναι καλά δικτυωμένη με τις υπηρεσίες των Υπουργείων, τις οποίες θεωρεί περισσότερο δική της υπηρεσία παρά του ‘δημοσίου’.

Σήμερα, είμαστε στα δικαστήρια για το θέμα, αφού η στάση αυτή παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου αλλά και βασικές αρχές χρηστής διοίκησης. Ας ελπίσουμε ότι το ‘μέσον’ δεν θα επιχειρήσει α φτάσει μέχρι το δικαστήριο. Δεύτερο Παράδειγμα Τον Ιούλιο του 2012, φιλοζωική οργάνωση διαμαρτυρόταν έξω από μια φάρμα στο Στρόβολο, απαιτώντας να παραλάβει μια γαϊδούρα που ήταν έτοιμη να γεννήσει για να την περιθάλψουν. Όταν κατάφεραν να πλησιάσουν βρήκαν ετοιμοθάνατη τη γαϊδούρα, αντίκρυσαν μικρά κουτάβια να τρώνε το ένα το άλλο, βρήκαν σκυλιά που δεν διακρίνονταν από τα παράσιτα που είχαν επάνω τους. Έντρομες οι κυρίες κάλεσαν αμέσως την Αστυνομία και κατήγγειλαν αυτή την απολίτιστη συμπεριφορά εκ μέρους του ιδιοκτήτη της φάρμας. Με βάση τη νομοθεσία, η κακοποίηση ζώων είναι ποινικό αδίκημα. Αστυνομικοί κατέφθασαν στη φάρμα αλλά ουδέποτε προέβηκαν σε οποιαδήποτε σύλληψη ή παραλαβή των ζώων για να τα μεταφέρουν σε αρμόδιους για περίθαλψη. Ο κύριος που βρισκόταν στην φάρμα αρνήθηκε να επιτρέψει στην οργάνωση να βοηθήσει. Μετά από δυόμισυ ώρες συζητήσεων οι κυρίες ξέσπασαν και έβρισαν τον εν λόγω κύριο με τη φράση «ε είσαι μαλ****».

13

Το άρρωστο γαϊδούρι δεν μπορούσε να μετακινηθεί από το έδαφος

Αυτό το άρρωστο και σκελεθρωμένο σκυλί ήταν δίπλα σε ένα μισοφαγωμένο ποντίκι

Σήμερα, η μια εκ τον δύο κυρίων που έβρισαν, έχει προσαχθεί στο δικαστήριο για δημόσια εξύβριση. Η άλλη, ούσα μέλος της ‘υψηλής’ κοινωνίας δεν διώχτηκε. Το πιο αξιοσημείωτο όμως είναι ότι ο ιδιοκτήτης

14

της φάρμας έτυχε αναστολής της ποινικής υπόθεσης εναντίον του από το Γενικό Εισαγγελέα. Δηλαδή, το κράτος μας αποφάσισε να διαθέσει χρόνο και χρήμα για να δικάσει μια δημόσια εξύβριση αλλά όχι να διώξει την αποτρόπαια και βάρβαρη μεταχείριση και κακοποίηση των ζώων στην εν λόγω φάρμα. Αν οι ένοχοι προστατεύονται, τι νόημα έχει να διερωτάται κανείς γιατί υπάρχουν τόσα κρούσματα κακοποίησης ζώων. Η ανοχή και η συγκάλυψη τέτοιων συμπεριφορών, συνιστούν τη μεγαλύτερη ενθάρρυνσή τους.

Ποιά σχέση μπορεί να έχει η αναστολή της ποινικής υπόθεσης εναντίον του ιδιοκτήτη της φάρμας με το ότι τυγχάνει να είναι υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος της Σ.Π.Ε. Στροβόλου; Είναι υπεράνω του νόμου τέτοιοι «κύριοι» και έστω και για μια τέτοια ‘υποθεσούλα’; Είναι τυχαίο το ότι η αυστηρότητα του νόμου και των εισαγγελικών αρχών εξαντλείται στη φιλόζωη ακτιβίστρια, που όχι μόνο δεν ρώτησε σε τίνος τη φάρμα έκανε διαμαρτυρία και επιπλέον τόλμησε να καλέσει την αστυνομία;

ΚατάληξηΣε μερικές περιπτώσεις φαίνεται ότι η «δημόσια» υπηρεσία κάθε άλλο παρά δημόσια είναι. Υπάρχει μια κάστα ανθρώπων στην Κυπριακή κοινωνία που χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται στο έπακρο την υπηρεσία αυτή προς ίδιον όφελος. Το ‘μέσον’ δεν είναι τίποτα άλλο από την ντροπιαστική για τον τόπο μας κατάληψη του κράτους από κάποιους «Κυρίους και Κυρίες» οι οποίοι για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους δεν σέβονται κανένα Νόμο, κανένα θεσμό και κανένα ανθρώπινο δικαίωμα. Λειτουργούν με ήθος καννίβαλων. Καταπιέζουν τον υπόλοιπο πληθυσμό και καταπατούν τις ευκαιρίες και τα δικαιώματα των μελλοντικών πολιτών.Αυτό εξυπηρετεί το «μέσον».

Άντης Γεωργίου

Υ.Γ. Οι επιστολές που αναφέρονται πιο πάνω επισυνάπτονται στην ηλεκτρονική έκδοση στο : http ://2 ha - cy . blogspot . com /

15

Ο Όργουελ στη Γάζα: όταν η παλαιστινιακή αντίσταση θυμίζει στο Ισραήλ το 2006, και η εικόνα των εγκλημάτων

αρχίζει να εξοργίζει ακόμα και την δυτική κοινή γνώμη, οι δυτικές κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ

προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες της ανοχής του ρατσισμού με αντιστροφή νοημάτων – η

«επίθεση είναι άμυνα», «η εισβολή είναι υπό πολιορκία»

Παλαιστίνιος που έχασε τη μητέρα και τα Ο περιφερόμενος «κωμικός» που

αδέλφια του στο βομβαρδισμό καταφύγιου προσπαθεί να πείσει ότι «το

του ΟΗΕ στη Γάζα Ισραήλ είναι υπό πολιορκία»

16

Η επίθεση του Ισραήλ ενάντια στη Γάζα συνεχίστηκε για τρίτη βδομάδα, αλλά από ένα σημείο και πέρα άρχισε να φαίνεται ότι το Ισραήλ αναζητούσε τρόπο απεμπλοκής – ιδιαίτερα μετά από το βαρύ κόστος σε στρατιώτες που είχε η απόπειρα για χερσαία εισβολή στη Γάζα, το σαββατοκύριακο 19-20 Ιουλίου. Ξαφνικά, ο αριθμός των νεκρών ισραηλιτών αυξήθηκε δραματικά, καθώς σε μια μέρα σκοτώθηκαν 13 στρατιώτες και το φάντασμα της ήττας στο Λίβανο, το 2006, άρχισε να πλανιέται πάνω από τον Νετανιάχου. Υπήρχε όμως και ένα βαρύτερο κόστος, το οποίο δεν μπορούσε να αγνοήσει το ντελίριο του ρατσισμού, στο οποίο έχει υποταχθεί, για την ωρα, η ισραηλινή κοινωνία – η διεθνής αντιδραση έχει πια διευρυνθεί. Ήδη, οι αρνητικές γνώμες για το Ισραήλ ήταν εμφανείς από τη διεθνή δημοσκόπηση του PEW το 2013, που βρήκε ότι υπήρχαν αρνητικές άποψη για το Ισραήλ σε επίπεδο 44% στη Βρετανία, 62% στη Γερμανία, 65% στη Γαλλία, 66% στην Κίνα, και 80-90% σε αραβικές και μουσουλμανικές χώρες. Αυτή την φορά, η δυσφορία πήρε την μορφή πρακτικής οργής – στην Αυστρία ακυρώθηκε ποδοσφαιρικός αγώνας, όταν εξοργισμένοι θεατές μπήκαν στο γήπεδο, όπου θα έπαιζε ισραηλιτική ομάδα, ενώ στην Ιταλία ο «πιο γνωστός φιλόσοφος», Gianni Vattimo, όπως έγραψε η Χααρέτζ, δήλωσε ότι οι ευρωπαίοι πρέπει να «βοηθήσουν τη Χαμάς να αγοράσει και όπλα» http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/.premium-1.606698. Οι κυβερνήσεις συνέχισαν βέβαια να στηρίζουν το Ισραήλ – η Γαλλική κυβέρνηση χρησιμοποίησε μια προβοκάτσια φιλο-ισραηλινών ακτιβιστων μπροστά από μια συναγωγή -προκάλεσαν διαδηλωτές ενάντια στην επίθεση στη Γάζα για να εμφανίσουν την εκδήλωση ως αντισημιτική επίθεση- για να προσπαθήσει να απαγορεύσει τις αντί-ισραηλινές εκδηλώσεις. Το βασικότερο πρόβλημα του Ισραήλ ήταν και είναι η αδυναμία της κρατικής προπαγάνδας να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στις συνέπειες του εσωτερικά ρατσιστικού κλίματος, που εκφράζεται με το σύνθημα «θάνατος στους άραβες» και την εξωτερική παρουσίαση του Ισραηλ ως «θύμα», έτσι ώστε να εξασφαλίζει τη δυτική στήριξη.

Αυτό το χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα και την κρατική θέση του Ισραήλ προσπάθησαν να το καλύψουν τα mainstream δυτικά ΜΜΕ, ιδιαίτερα τα αμερικανικά, τα οποία οδηγούν το doublespeak του Όργουελ σε νέα κωμικοτραγική μορφή: οι επιτιθέμενοι θέλουν να παρουσιάζονται

17

ως θύματα. Όμως, η πραγματικοτητα ήταν εκεί και παρά την προπαγάνδα δεν μπορούσε να λογοκριθεί - μετά από την αύξηση των απωλειών του, το Ισραήλ επέστρεψε στο μαζικό βομβαρισμό – με θύμα μέχρι και καταφύγιο προσφύγων από τον ΟΗΕ. «Πώς να τα κρυψεις όλα αυτά;»

Η καταγραφή των μηχανισμών της αμερικανικής προπαγάνδας είναι εκφραστική της κωμικής αφέλειας, στην οποία καταντά πλέον η δημοσιογραφική εξάρτηση από την agenda του ισραηλιτικού λόμπι. Όπως έγραψε με ειρωνικό μαύρο χιούμορ και το blog Angry Arab news στις 23 Ιουλίου:

«Μόλις διάβασα τα άρθρα για την Γάζα τους New York Times και την Washington Post. Λες και είναι αντιγραφή η μια της άλλης. Και οι δυο είχαν εγκωμιαστικές αναφορές σε δυο αμερικανούς που εντάχθηκαν στον Ισραηλινό..στρατό, και οι δυο είχαν μεγάλα κείμενα για τις κηδείες και τα δάκρυα για του ισραηλινούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν. Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει ένα άρθρο αφιερωμένο στις κηδείες και τα δάκρυα των παλαιστίνιων θυμάτων [των μη- στρατιωτών] αλλά και πάλι συνειδητοποίησα ότι στις ΗΠΑ έχω μάθει ότι οι Άραβες δεν θρηνούν τους νεκρούς τους, και δεν κλαίνε…»

Doublespeak/Διγλωσσία και αλλαγή ρόλων: Οι Ισραηλίτες που κάνουν επίθεση και σκοτώνουν μαζικά παλαιστίνιους είναι τα «θύματα» - ή όταν οι 2 νεκροι είναι πιο σημαντικοί από τους 300

Ιδού λ.χ. πως παρουσίασε η Washington Post το θάνατο δυο ισραηλιτών στρατιωτών: ο συνολικός αριθμός των νεκρών σε εκείνη τη φάση ήταν 330 -στη συντριπτική τους πλειοψηφία παλαιστίνιοι- αλλά η εφημερίδα το αναφέρει στον υπότιτλο -και δεν αναφέρει, βέβαια, από πού είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Ο τίτλος, τον οποίο θα δουν και οι αναγνώστες που δεν θα διαβάσουν το κείμενο, εστιάζει μόνο στο ότι σκοτώθηκαν «2 ισραηλίτες στρατιώτες» και μάλιστα στον υπότιτλο λέει ότι οι «militants», η Χαμάς, δηλαδή, «αυξάνουν τις επιθέσεις». Έτσι, αλλάζει το πρωταγωνιστής των επιθέσεων, και αυτοί που σκοτώνουν μαζικά, γίνονται «θύματα», ενώ τα πραγματικά θύματα -που είναι και οι άνω των 300 νεκρών- μεταβάλλονται σε «ένοχους» και «θύτες»:

18

Η αντιστροφή της πραγματικότητας: Όταν η προπαγάνδα αντιστρέφει μέχρι και τη γεωγραφία, τότε είναι αναμενόμενο ότι οι 13 νεκροί ισραηλίτες θα είναι στον τίτλο, ενώ οι 70 νεκροί παλαιστίνιοι θα αναφέρονται πιο κάτω, ως «άλλοι», χωρίς καν όνομα, σαν λεπτομέρεια

Όταν την Κυριακή, 20 Ιουλίου, άρχισε να διαφαίνεται ότι η χερσαία επιχείρηση συνάντησε δυναμική αντίσταση και άρχισε και ο ισραηλινός στρατός να έχει θύματα, τότε το CNN μετέδωσε την είδηση λες και οι μάχες διεξάγονταν στο Ισραήλ – ο τίτλος αναφερόταν πρώτα στο Ισραήλ και μετά στη Γάζα1. Και φυσικά, ο αριθμός των παλαιστίνιων νεκρών δεν αναφέρεται – έστω και αν ήταν, ακόμα και εκείνη την ημέρα, 1 Και η τραγική ειρωνεία της αναφοράς πιο κάτω στο Ντονεσκ, είναι εκφραστική του κλίματος και των διεθνών δυναμικών της περιόδου – πολεμικά αλλα και θεαματικά.

19

πολλαπλάσιος των ισραηλινών. Έπρεπε, προφανώς, να φανεί ότι τα «θύματα» είναι οι ισραηλινοί.

Την επομένη, η τοπική εφημερίδα της Βαλτιμόρης έσπρωξε την κωμωδία της λογοκρισίας ακόμα περισσότερο – στον υπότιτλο ανάφερε ότι σκοτώθηκαν 13 ισραηλινοί στρατιώτες και 70 «άλλοι». Οι παλαιστίνιοι δεν έχουν καν όνομα φαίνεται. Αόρατοι σαν εξωγήινοι. Σαν τους εβραίους στο Άουσβιτς – «Άλλοι».

Και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους: ο Κέρρυ που τρέχει λαχανιασμένος πίσω από τα ψέματά του- τελικά είναι η Χαμάς που πολιορκεί το Ισραήλ και μάλλον ο Όργουελ αυτήν την εποχή εννοούσε στο 1984

Και η πιο κωμική φιγούρα από όλους είναι ο Κέρρυ, ο οποίος περιφέρει τα ψέματα για να δικαιολογήσει την εξωτερική πολιτική της χώρας του – που από την μια συμμαχεί με νοσταλγούς των ναζί στην Ουκρανία -αλλά ο Κέρρυ δεν το ξέρει υποτίθεται- ενώ στην Παλαιστίνη, κάνει ότι δεν βλέπει τη σφαγή – γιατί εδώ είναι ευαίσθητος για τους απόγονους των θυμάτων των ναζί, αλλά όχι για τους νεκρούς από τις σφαίρες αυτών των «απογόνων». Ο Κέρρυ είναι ακόμα πιο κωμικός, γιατί οι ισραηλινοί τον έχουν εξευτελίσει αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες, όταν προσπαθούσε να πετύχει κάποια συμφωνία έναρξης συνομιλιών. Αλλά όταν μιλάς χωρίς να έχει σημασία τί λες..

Έτσι, ο Κέρρυ μας είπε και το αμίμητο ότι, ενώ το Ισραήλ έκανε εισβολή στη Γάζα, και σκότωνε εκατοντάδες, ήταν «υπό πολιορκία». Η κατάντια,

20

όχι μόνο της δημοσιογραφίας που απλώς αναπαράγει, όπως εδώ το CNN, αλλά και μιας πολιτικής, όπου το ψέμα απέναντι στο κοινό -της ίδιας της χώρας του- θεωρείται τόσο εύκολο..

Όπως έγραψε άλλωστε και ο Τσόμσκι οι ρίζες της αμερικανικής δημοσιογραφίας από τις αρχές του 20ου αιώνα βασίζονται στη λογική ότι οι πολίτες είναι μια «συγχυσμένοι αγέλη», όπως το έθεσε και ο Λίππμαν, ο "Πάπας της αμερικανικής δημοσιογραφίας", και τα ΜΜΕ πρέπει να ελέγχουν αυτή την αγέλη – για να μπορούν οι πολιτικοί και όσοι τους πληρώνουν να λένε την επίθεση άμυνα και να ονομάζουν αυτούς που κάνουν εισβολή ότι είναι υπό πολιορκία. Doublespeak όπως λεμε Kerrytalk.

Και όμως η υποψία είναι εκεί και η αντίσταση πλανιέται σαν απειλή: Παρόλα αυτά, ακόμα και στις ΗΠΑ, ένα αυξανόμενο ποσοστό γυναικών και νέων, δεν πιστεύει την προπαγάνδα

Η τελευταία δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στις 24 Ιουλίου, έδειξε ότι το αμερικανικό κοινό είναι ουσιαστικά διχασμένο για το αν έχει δίκαιο το Ισραήλ – παρά την προπαγάνδα: η διάφορα είναι μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους με 42% να θεωρούν ότι οι πρακτικές του Ισραήλ είναι «δικαιολογημένες» και 39% ότι «δεν δικαιολογούνται»

http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/1.607224

21

Το πιο ανησυχητικό για το Ισραήλ είναι η κατανομή των θετικών και αρνητικών απαντήσεων – οι γυναίκες, οι «μη-λευκοί» και οι ηλικίες από 18 μέχρι 49 δεν συμφωνούν με το Ισραήλ και την προπαγάνδα των επίσημων ΜΜΕ.

Και έτσι, το λόμπι και οι ισραηλιτικές υπηρεσίες χρηματοδοτούν μηχανισμούς παρακολούθησης των διευρυνόμενων εκδηλώσεων συμπαράστασης στους παλαιστίνιους – τις οποίες φυσικά η επίσημη προπαγάνδα του το «άσπρο είναι μαύρο, «η επίθεση είναι άμυνα» ονομάζει «αντισημιτισμό». Και ας είναι Σημίτες και οι άραβες. Αλλά το κράτος του Ισραήλ θέλει να λογοκρίνει και το νόημα των λέξεων..

22

Μια πιθανή εξήγηση για την αποτυχία της ισραηλινής προπαγάνδας είναι και η αποτυχία/αδυναμία ελέγχου των μη-καθεστωτικών ΜΜΕ, όπως είναι το ίντερνετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στον πιο κάτω σύνδεσμο γίνεται αναπαράσταση της αντιπαράθεσης υποστηρικτών του Ισραήλ και των Παλαιστινίων online: αρχικά τον Ιούνιο στήθηκε μια καλά οργανωμένη εκστρατεία από υποστηρικτές του Ισραήλ με φόντο την απαγωγή των 3 νεαρών. Όταν όμως μπήκαν στο «παιχνίδι» και οι υποστηρικτές των παλαιστίνιων με φόντο την επίθεση στη Γάζα, το σκηνικό ανατράπηκε πλήρως με τις φίλο-παλαιστινιακές αναφορές να είναι περίπου 20 φορές περισσότερες από τις φίλο-ισραηλινές. Στο σύνδεσμο, η κάθε εκστρατεία αναπαρίσταται με διαφορετικό χρώμα.

http :// stream . aljazeera . com / projects / socialmediaconversation / [Watch the Israeli-Palestinian conflict unfold online]

23

Γεωπολιτικές και θεαματικές διαστάσεις της Ουκρανικής κρίσης: μαζικοί βομβαρδισμοί

κατοικημένων περιοχών, ο φόβος της εξέγερσης και οι αυταρχικές απαγορεύσεις, ενώ οι αμερικανοί κατασκευάζουν θεάματα συγκάλυψης και η Ε.Ε.

σιωπά αμήχανα και πάλι, όπως στη Γάζα

Από το πραξικόπημα του Φεβράρη, όπου, όπως ομολόγησε και η Άστον, οι ακροδεξιοί πυροβολούσαν τους "δικούς τους"

διαδηλωτές για να δημιουργήσουν θέαμα, μέχρι τη σφαγή της Οδησσού το Μάιο, και το βομβαρδισμό των πόλεων στα ανατολικά

σήμερα, το καθεστώς του Κιέβου μεταφέρει το Ελ Σαλβατόρ της δεκαετίας του 1980 και το Ιράκ μετά το 2003 στα σύνορα της Ε.Ε.

Το Ισραήλ και η Ουκρανία μεταβάλλονται ραγδαία σε δυο σημεία, όπου η δυτική ηθική, όπως εκφράζεται από την εσωτερική κυρίαρχη κουλτούρα, πλησιάζει τα όρια της κραυγαλέας αντίφασης με την πραγματικότητα. Είναι γεγονός ότι και στις δυο περιπτώσεις οι ΗΠΑ έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση και συγκάλυψη εγκλημάτων. Ενώ όμως στην περίπτωση του Ισραήλ, μπορεί να πει κάποιος ότι οι ΗΠΑ σύρονται, εν μέρει, από το ισραηλιτικό λόμπι, στην Ουκρανία, όσο προχωρεί ο χρόνος,

24

είναι εμφανές ότι οι ΗΠΑ επιχορήγησαν και το πραξικόπημα του Φεβρουάριου, αλλά και το ναυάγιο όλων των προσπαθειών συμβιβασμού και διατήρησης μιας κάποιας επίφασης δημοκρατικής νομιμότητας. Όμως, όταν και οι ευρωπαίοι συμπεριφέρονται σαν υπό πίεση και αρνούνται να δουν ότι στα ανατολικά τους σύνορα ο υποτιθέμενος κρατικός στρατός του Κιέβου έχει μετατραπεί σε ένα είδος συμμοριών ακροδεξιών, όπως ήταν το Ελ Σαλβατόρ την δεκαετία του 1980, και ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού που αντιστέκεται στις ανατολικές περιοχές, αντιμετωπίζεται λίγο πολύ όπως οι παλαιστίνιοι, τότε αναπόφευκτα τίθεται και θέμα ευρωπαϊκής στάσης.

Το προβλέψιμο σενάριο χειραγώγησης της δυτικής κοινής γνώμης: κατασκευή θεάματος, δαιμονοποίηση του αντιπάλου και λογοκρισία τεκμηρίων

Την βδομάδα που πέρασε, το Κίεβο και οι αμερικανοί συνέχισαν να προωθούν την εκδοχή ότι φταινε οι οπαδοί της ανεξαρτησίας/αυτονομίας για την κατάρριψη του μαλαισιανού αεροπλάνου – χωρίς ουσιαστικά τεκμήρια. Και παρά το ότι η ρωσική απάντηση θέτει σοβαρές υπόνοιες για τις ευθύνες των αρχών του Κιέβου, τα δυτικά ΜΜΕ λογόκριναν τα τεκμήρια. Ουσιαστικά, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα δυτικά ΜΜΕ είναι τυπικά προβλέψιμος – σε κάποια φάση οι κυβερνήσεις κατασκευάζουν μια υστερία: το 2003 ήταν υποτίθεται τα «χημικά του Ιράκ» -ένας ισχυρισμός που αποδείχτηκε ψέμα, αλλά κανένας δεν κάλεσε τον Πάουελ ή τον Μπους σε διεθνές δικαστήριο για τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς του ψέματος- το 2013 ήταν υποτίθεται «χημική επίθεση στη Συρία -πάλι δεν υπήρχαν τεκμήρια- τώρα ήταν η πτώση του μαλαισιανού Μπόινγκ. Τα ΜΜΕ θεωρούν ότι με την προβολή των κυβερνητικών θέσεων -ο Κέρρυ είναι ένας μαϊντανός που απλώς επαναλαμβάνει, όπως ο Πάουελ το 2003 ότι ψέμα είναι αναγκαίο χωρίς τεκμήριο- σε ένα μπλιτζ επαναλαμβανόμενων ισχυρισμών, θα τις μετατρέψουν σε «γεγονός» στο μυαλό του κοινού. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι το τελευταίο καιρό, και με την Συρία και με τη Γάζα δεν φαίνεται να πιάνει η προπαγάνδα. Πάντως, οι κυβερνήσεις φαίνεται να είναι πιο επιρρεπείς στην πίεση των αμερικανικών κατασκευών. Έτσι, από την Μερκελ μέχρι τον Ολάντ, παρά τις εμφανείς αντιφάσεις των αμερικανικών ισχυρισμών, και των συνεχών δολοφονιών πολιτών από τους βομβαρδισμούς του «στρατού» του Κιέβου,

25

υπήρξε και πάλι υποχώρηση στις αμερικανικές πιέσεις για νέες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Βέβαια, ανακοινώθηκαν βαρύγδουπα και άρχισαν να συρρικνώνονται στην πορεία, αλλά η Ε.Ε. φαίνεται να οδηγείται πάλι στο σημείο μηδέν του 1999, όταν σύρθηκε εν μέρει στο γιουγκοσλαβικό. Όμως, οι συνέπειες εκείνης της επίθεσης ήταν οδυνηρές για τη Δύση – επιτάχυναν την πλήρη ανατροπή του καθεστώτος Γέλτσιν και δημιούργησαν το προηγούμενο που χρησιμοποίησε η Ρωσία στην Κριμαία.

Στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών πάντως, όπως και στο παλαιστινιακό, η πειθώ της επίσημης προπαγάνδας φαίνεται να μειώνεται. Έτσι, παρά τους μήνες των θεαμάτων, όπου οι νεοναζί παρουσιάζονταν ως «ευρωπαίοι δημοκράτες» που εκλιπαρούν γονυπετείς την ευρωπαϊκή στέγη, 71% των γερμανών, σε πρόσφατη δημοσκόπηση, δεν είναι υπέρ της ένταξης της Ουκρανίας στην Ε.Ε.

http :// en . ria . ru / world /20140725/191249387/ German - French - UK - Citizens - Against - Moldova - Georgia - Ukraine . html

Ο πραγματικός στόχος των αμερικανών είναι η παρεμβολή στις σχέσεις Ρωσίας- Κεντρικής Ευρώπης και ο ενεργός ρόλος της Ρωσίας στην αμφισβήτηση του αμερικανικού ρόλου – η Ουκρανία ως αναλώσιμο είδος

Ακόμα και στο κυβερνητικό επίπεδο, βέβαια, η αμερικανική πίεση για κυρώσεις, με εμφανή στόχο τη δημιουργία ρήγματος στις σχέσεις Κεντρικής Ευρώπης - Ρωσίας αντιμετώπισε σαφώς αντιδράσεις, για αυτό και τα αρχικά μέτρα μειώθηκαν: η Γαλλία έχει συμφέροντα με πολεμικά συμβόλαια, η Γερμανία και η Αυστρία -αλλά και γαλλικές και ιταλικές εταιρείες- έχουν συμφέρον στον νότιο αγωγό -που θέλουν να μπλοκάρουν οι αμερικανοί- κοκ. Στην ουσία, η Ουκρανία δεν είναι τόσο σημαντική ως χώρος – είναι απλώς μια εστίαση σε μια διαμάχη που αποκτά πια διεθνείς διαστάσεις -από την Μέση Ανατολή μέχρι την Λατινική Αμερική. Στο παρόν στάδιο, φαίνεται ότι την Ουκρανία την χρησιμοποιούν οι αμερικανοί για εμποδίσουν τη σχέση που θεωρούν γεωπολιτικά επικίνδυνη – αυτή μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας.

Υπάρχει όμως και κάτι ευρύτερο. Η εμφάνιση των BRICS με τελευταίο παράδειγμα τη δημιουργία δικής τους τράπεζας, απειλεί το τελευταίο

26

ανάχωμα της αμερικανικής παρακμής – το δολάριο. Ήδη, η Ρωσία προωθεί ενεργά την αντικατάσταση του δολαρίου. Και όπως φάνηκε και από τις επισκέψεις, τόσο του Πούτιν, όσο και του κινέζου προέδρου, η Λατινική Αμερική είναι σημαντικός εταίρος αυτής της αναδυόμενης αμφισβήτησης. Ενώ, όμως, οι κινέζοι κινούνται πιο αργά και πιο υπόγεια με έμφαση στην οικονομία, η Ρωσία, με την κληρονομιά της ΕΣΣΔ, σαν αύρα, είναι η χώρα των BRICS που αμφισβητεί ενεργά τις ΗΠΑ, όταν κάνουν τις άτσαλες πια απόπειρες τους να το παίξουν η υπερδύναμη που ήταν ηγεμόνας – και δεν είναι πια. Η αντιπαράθεση γύρω από τη Συρία, στην οποία τελικά και το αμερικανικό κοινό τάχθηκε ενάντια στην προπαγάνδα των ΜΜΕ και της κυβέρνησης και του περιφερόμενου show του Kerrytalk, αλλά και οι αποκαλύψεις Σνόουντεν, στο οποίο έδωσε άσυλο η Ρωσία, ήταν εκφραστικές μιας ενεργούς αμφισβήτησης, τόσο πρακτικά στον χώρο της παραγωγής ενέργειας -και στο χώρο, όπου η αδυναμία των ΗΠΑ για έστω υποτυπώδη επιρροή είναι εμφανής – το περασμένο σαββατοκύριακο εκκένωσαν την πρεσβεία τους στην Λιβύη λ.χ.- όσο και στη σημειολογική εικόνα του ποιός είναι «δημοκρατικός» την εποχή του ίντερνετ. Σε αυτά τα πλαίσια, η τραγωδία της Ουκρανίας, όπως εξελίσσεται το σκηνικό, είναι εκφραστική μιας ακόμα χώρας που θυσιάζεται στο βωμό μιας θεαματικής παρέμβασης – όπως έγινε με τη Λιβύη.

Διαφωνίες στο εσωτερικό της συμμαχίας του πραξικοπήματος και ο φόβος της γενικευμένης αντίστασης/εξέγερσης – η «επικίνδυνη» ιστορική σημειολογία της «Λαϊκής Δημοκρατίας»

Στο εσωτερικό της Ουκρανίας διαγράφονται ήδη και άλλες φυγόκεντρες τάσεις. Η εξέγερση στην ανατολική Ουκρανία συνεχίζεται και φαίνεται ότι η αποτυχία της κυβέρνησης να προχωρήσει, την οδηγεί σε πρακτικές μαζικών βομβαρδισμών. Η σιωπή της Ε.Ε. για αυτά είναι ανάλογη της σκανδαλώδους σιωπής της την περίοδο του βομβαρδισμού της

27

Γιουγκοσλαβίας. Και προφανώς, τίποτα δεν ξεχάστηκε. Όμως, αυτή η εξέγερση η οποία ήταν ευρύτερη -από την Οδησσό μέχρι το Χάρκοβο- και για την ώρα καταστάληκε με την χρήση των τραμπούκων των ολιγαρχών που ελέγχουν τους φανατικούς μερικών ποδοσφαιρικών ομάδων, είναι μια ωρολογιακή βόμβα που θα επανέλθει. Ο φόβος των ρωσικών ΜΜΕ λ.χ. είναι εκφραστικός. Ξαφνικά, οι δυτικοί που ήταν τόσο μη μου απτού με τους δημοσιογράφους, κάνουν ότι δεν βλέπουν τις σκόπιμες δολοφονίες ρώσων δημοσιογράφων – και τις σχετικές συλλήψεις και περιορισμούς. Το ότι και η Εσθονία επιβάλει τέτοιους περιορισμούς, είναι χαρακτηριστικό των φόβων που υπάρχουν ανάμεσα στα κράτη των ολιγαρχών, που δημιουργήθηκαν από τη δεκαετία του 1990. Το σύνθημα και η σημειολογία της «Λαϊκής Δημοκρατίας», που υιοθετήθηκε από την εξέγερση στην Ανατολική Ουκρανία, αλλά και ο κεντρικός πια ρόλος των κομμουνιστών στην αντίσταση στην κεντρική Ουκρανία δείχνει ότι αυτό που ξέσπασε, έχει βαθιές ιστορικές προεκτάσεις και προοπτικές. Δεν είναι απλώς μια ρωσόφιλη εξέγερση – είναι και μια μνήμη για το πώς ο δημόσιος πλούτος κλάπηκε από τους ολιγάρχες που ουσιαστικά ανέβηκαν στην εξουσία στην Ουκρανία μετά το πραξικόπημα του Φεβράρη. Αλλά είναι και μια υπενθύμιση του τί μπορεί να προκύψει σε χώρες, όπως η Εσθονία και η Λετονία, όπου ένας μεγάλος ρωσόφωνος πληθυσμός αντιμετωπίζεται με συνθήκες ρατσισμού όσον αφορά στα πολιτικά τους δικαιώματα.

Η περασμένη Πέμπτη ήταν ενδιαφέρουσα αποκαλυπτική – η ουκρανική Βουλή, η οποία συνεδριάζει με μέρος των βουλευτών, αφού όσοι διαφωνούν απειλούνται, αν δεν εξαγοράζονται, αποφάσισε να αλλάξει τους κανονισμούς για να καταργήσει την κοινοβουλευτική ομάδα του κομμουνιστικού κόμματος. Αν σε μια χώρα, εκτός δυτικής επιρροής, γινόταν κάτι τέτοιο θα ήταν φυσικά πρωτοσέλιδο για τον αυταρχισμό. Αλλά εδώ λογοκρίθηκε. Εδώ, δεν αναφέρονται οι βομβαρδισμοί αμάχων με βόμβες φωσφόρου. Όμως, την ίδια μέρα, και ενώ είχαν γίνει και καυγάδες με χειροδικίες στη βουλή -όσοι κομμουνιστές βουλευτές απέμειναν πάντως – γιατί και εδώ εξαγοράστηκαν μερικοί- είναι οι πιο έντονοι στην αντίσταση στην φτιαχτή πλειοψηφία- ανακοινώθηκε και κρίση στην κυβερνητική συμμαχία. Το επίμαχο θέμα ήταν η προσπάθεια του πρωθυπουργού, που θεωρείται όργανο των αμερικανών -είναι αυτός που

28

ανακοίνωσε η Νούλαντ στο τηλεφώνημα, όπου είπε να «πάνε να γαμηθούν οι ευρωπαίοι»- να πωληθεί το 49% στους αγωγούς της χώρας – βασικά οι αμερικανοί θέλουν με την ευκαιρία να αρπάξουν οι ίδιοι, όπως έκαναν και οι ολιγάρχες την δεκαετία του 1990, ότι μπορούν από το δημόσιο πλούτο που κληρονόμησε η χώρα από τη σοβιετική περίοδο. Αντέδρασαν οι ακροδεξιοί-νεοναζί του κόμματος Σβόμποντα και οι φιλογερμανοί. Αν και πιστεύεται ότι και άλλες κλίκες, όπως η Τιμοσένκο έχουν πλάνα για νέες αντιπαραθέσεις. Οπότε, αν δεν βρεθεί φόρμουλα, μάλλον η χώρα θα οδηγηθεί σε «εκλογές» - που από ότι φημολογείται ευνοεί και ο ολιγάρχης που εκλέγηκε πρόεδρος. Πάντως την Παρασκευή έγινε μια δολοφονία δημάρχου και επίθεση σε άλλον τοπικό αξιωματούχο στη δυτική Ουκρανία. Το ότι η συμμαχία που στήριξαν οι αμερικανοί και ανέχτηκαν οι ευρωπαίοι εκτός από αιματοβαμμένη, είναι και ένα είδος σφηκοφωλιάς που με την πρώτη ευκαιρία θα αλληλοσφαγούν είναι επίσης γεγονός.

Τα τεκμήρια πίσω από το αμερικανικό θέαμα: γιατί μετέφεραν πυραύλους στην περιοχή οι αρχές του Κιέβου, γιατί στάλθηκε το αεροπλάνο στην εμπόλεμη περιοχή και γιατί ήταν πλάι του ουκρανικά πολεμικά αεροπλάνα;

Αλλά να μην ξεχνάμε και το μαλαισιανο Μπόινγκ, που ήταν η αιχμή του δόρατος της αμερικανικής προσπάθειας για νέες κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία και μετατόπισης της έμφασης από την τράπεζα των BRICS. Την περασμένη βδομάδα, οι αμερικανοί και η κυβέρνηση του Κιέβου φάνηκαν να ξεμένουν από επιχειρήματα και ιδιαίτερα από τεκμήρια. Μετά τη γενικότερα αμφισβητημένη ηχογράφηση των πρώτων ημερών, λανσαρίστηκε μια φωτογραφία που υποτίθεται ότι έδειχνε μετακίνηση πυραύλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία – άρα είχαν και οι εξεγερμένοι, υποτίθεται, πύραυλους. Όμως και αυτή η ιστορία φάνηκε γρήγορα ότι δεν είχε βάση – όπως υπέδειξαν οι ρώσοι, που αμέσως υιοθέτησαν τη φώτο για την δική τους εκδοχή -ότι είναι το Κίεβο που ευθύνεται για το αεροπλάνο- η περιοχή, όπως φαίνεται και από τους δρόμους είναι στο Krasnoarmeisk μακριά από τα σύνορα – και τώρα υπό τον έλεγχο των ενόπλων του Κιέβου. Από εκεί και πέρα, η αμερικανική προσπάθεια εστιάστηκε στην αναπαραγωγή της φούσκας της πρώτης βδομάδας – ελλείψει τεκμηρίων, η εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών παρέπεμψε …στα κοινωνικά δίχτυα.

29

Αντίθετα, οι ρώσοι φαίνεται να διευρυνουν σταθερά τα τεκμήρια που παραθέτουν. Την περασμένη βδομάδα, τεκμηρίωσαν τα δυο στοιχεία με τα οποία ξεκίνησαν τη δική τους εκδοχή – ότι δηλαδή οι ένοπλοι του Κιέβου είχαν μετακινήσει πύραυλους στο μέτωπο του Ντόνεσκ. Και αυτό μένει αναπάντητο ως κίνηση – αφού οι πύραυλοι είναι αντιαεροπορικοί, αλλά οι εξεγερμένοι δεν έχουν αεροπλάνα. Η πιο πάνω φωτογραφία είναι από τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν σαν τεκμήριο της παρουσίας πυραύλων στην πλευρά του στρατού του Κιέβου στην περιοχή της πτώσης του αεροπλάνου. Τα ερωτήματα που έθεσε το ρωσικό υπουργείο άμυνας καταγράφονται εδώ με τα σχετικά τεκμήρια: http :// rt . com / news /174496-

malaysia - crash - russia - questions /

Παρατέθηκαν, επίσης, και τα τεκμήρια ότι σχετικό ραντάρ ήταν σε λειτουργία την περίοδο της κατάρριψης του μαλαισιανού αεροπλάνου.

Ακολούθως οι ρωσικές αρχές εναέριας κυκλοφορίας έθεσαν επίσης μια σειρά από λογικά ερωτήματα για θέματα τα οποία μέχρι τώρα λογοκρίνουν οι αρχές του Κιέβου σε σχέση με την καθοδήγηση του μαλαισιανου αεροπλάνου.

http://rt.com/politics/official-word/175584-russia-agency-questions-mh17/

Την περασμένη βδομάδα προέκυψαν ακόμα δυο τεκμήρια. Το ένα είναι ότι όντως το αεροπλάνο παρεξέκλινε της πορείας που ακολουθούσαν τα

30

αεροπλάνα της εταιρείας – λες και πέρασε -ή στάλθηκε- σκόπιμα από την περιοχή της αντιπαράθεσης. Παρά το ότι το θέμα αφορά άμεσα τις αρχές του Κιέβου, αφού αυτές έχουν την ευθύνη για την καθοδήγηση της αεροπορικής κίνησης, η σιωπή ήταν εκκωφαντική. Το άλλο τεκμήριο που παρέθεσαν οι ρώσοι ήταν το γεγονός ότι δίπλα σχεδόν από το αεροπλάνο υπήρχαν πολεμικά αεροπλάνα της Ουκρανίας. Το γιατί και πάλι δεν εξηγήθηκε ακόμα. Μια εκδοχή που αρχίζει να κερδίζει έδαφος είναι ότι οι ουκρανικές αρχές σκόπιμα κατεύθυναν εκεί το αεροπλάνο και μετά «φρόντισαν» να το καταρριφθεί. Σε αυτήν την κατεύθυνση υπάρχει και η εκδοχή ότι ήταν λάθος σε μια άσκηση των ουκρανικών αρχών, ενώ η άλλη είναι ότι η κατάρριψη έγινε σκόπιμα, αλλά όχι από τον Στρατό, αλλά από την υπηρεσία που ελέγχουν οι ακροδεξιοί και είχε ως σαφή στόχο να ανατρέψει την υπάρχουσα αρνητική εικόνα – και στρατιωτικά, αλλά και πολιτικά.

Και το καίριο ερώτημα: Ποιός είχε κίνητρο και η ενδιαφέρουσα λογοκρισία της παρουσίας ουκρανικού πολεμικού αεροπλάνου..

Ο αμερικανός σκηνοθέτης Oliver Stone παρενέβηκε, επίσης, αμφισβητώντας την κυρίαρχη εκδοχή στα αμερικανικά ΜΜΕ, θέτοντας το αυτονόητο ερώτημα του «κίνητρου» - ποιός δηλαδή είχε συμφέρον από την κατάρριψη. Αυτό το απαγορευμένο ερώτημα, άλλωστε, ήταν και η

31

βασική αιχμή αποκαλύψεων των στημένων σεναρίων στη Συρία τα προηγούμενα χρόνια. Ο Stone παράπεμψε μάλιστα σε ένα κείμενα του P. Escobar, ο οποίος αναφέρθηκε και σε μια σειρά από tweets κάποιου Carlos, ο οποίος φέρεται να εργαζόταν στην ουκρανική υπηρεσία για την εναέρια κυκλοφορία, και ισχυρίζεται ότι η κατάρριψη έγινε από δυνάμεις που υπάγονταν στο υπουργείο εσωτερικών, αντί στο υπουργείο άμυνας. http :// www . counterpunch . org /2014/07/22/ its - putins - missile / . Και σε αυτό το πλαίσιο, προέκυψε και ένα ενδιαφέρον επεισόδιο λογοκρισίας από το BBC όταν μια δημοσιογράφος έκανε έρευνα στην περιοχή της πτώσης του αεροπλάνου και οι κάτοικοι ανέφεραν ότι όντως υπήρχε και στρατιωτικό αεροπλάνο κοντά στο μαλαισιανο. Στο ρεπορτάζ αναφερόταν επίσης ότι δεν υπήρχαν ίχνη η μαρτυρίες για συστήματα πυραύλων στην περιοχή των ανεξαρτησιακων/αυτονομιστων. Ανκαι ήταν απλά ένα ρεπορτάζ, έστω της άλλης άποψης, η των κατοίκων της περιοχής, BBC το λογόκρινε αμέσως μόλις δημοσιεύτηκε στο σαϊτ του. http://rt.com/news/175476-bbc-deleted-report-mh17/

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΚΟΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ενάντια στη δημιουργία «κοινωνίας αστέγων» από τις

εκποιήσεις

Ο Συνασπισμός Μικρών Επιχειρήσεων Αυτοεργοδοτουμένων σε συνεργασία με το Κίνημα Κατά των Εκποιήσεων καλεί όλους τους πολίτες σε Παγκύπρια Kινητοποίηση έξω από το Προεδρικό Μέγαρο την Τετάρτη, 30.7.2014, στις 6μμ για να αντισταθούμε στις προθέσεις της ΤΡΟΪΚΑΣ για δημιουργία κοινωνίας αστέγων.Παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, προχωρά τελικά η κυβέρνηση για νομοθετικές ρυθμίσεις που θα επιτρέπουν εκποιήσεις περιουσιών χωρίς νομικά προσκόμματα.

Στο όνομα της επανεκκίνησης της οικονομίας ανοίγουν τον δρόμο για κοινωνία αστέγων και απόκληρων δημιουργώντας συνθήκες βαρβαρότητας.Δείχνουν τα κόκκινα δάνεια των ανέργων και δισπραγούντων σαν το εμπόδιο της επανεκκίνησης, χωρίς ακόμα να μας εξηγήσουν πως η

32

οικονομία και οι τράπεζες κατάρρευσαν όταν δεν υπήρχαν κόκκινα δάνεια.

Προσπαθούν να πείσουν ότι οι άνεργοι και τα θύματα της κρίσης τους είναι το εμπόδιο για μια νέα ανάπτυξη. Για αυτό και θα πρέπει μαζί με την ανεργία και την ανέχεια στην οποία έχουν ριχθεί από λόγους εκτός του δικού τους ελέγχου, να βρεθούν και χωρίς στέγη πάνω από τα κεφάλια τους.Η προώθηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι για εμάς εγκληματική επίθεση ενάντια στο κοινωνικό σύνολο, την οποία δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να αποδεχτούμε.

Καλούμε τον κυπριακό λαό σε αντίσταση απέναντι στη προοπτική μιας νέας προσφυγοποίησης.

Καλούμε τον κυπριακό λαό να μετατρέψει την επίθεση των ευρωπαϊκών θεσμών ενάντια στους ευρωπαίους πολίτες σε κύμα αλληλεγγύης των λαών της Ευρώπης για μια άλλη Ευρώπη, χωρίς άστεγους και ανέργους.Καλούμε όλα τα πολιτικά κόμματα και συνδικαλιστικούς φορείς να ενώσουν αυτή την Τετάρτη την φωνή τους μαζί μας για να πετύχουμε την πρώτη σημαντική νίκη ενάντια στους εκβιασμούς της ΤΡΟΪΚΑΣ.

Φωτογραφικό ένθετο

Ο "Κόσμος της Κύπρου" που διαχωρίστηκε βίαια τη δεκαετία του 1950 και κατέφυγε στο περιθώριο της καθημερινότητας, σαν εσωτερικός πρόσφυγας στην

ερημιά, όπου φυλάχτηκε ως υπόσχεση του μέλλοντος η σοφία 

της καθημερινότητας του παρελθόντος που αντιστάθηκε

Ο κόσμος της Κύπρου που κατέφυγε στο περιθώριο

33

Φώτο Γιώργος Παχή

Φώτο Πανίκκος Χρυσάνθου

34

Φώτο Πανίκκος Χρυσάνθου

Φώτο Πανίκκος Χρυσάνθου

35

Φώτο Πανίκκος Χρυσάνθου

Η κηδεία του Χασάνη

Φώτο Γιώργος Παχή

36

Φώτο Πανίκκος Χρυσάνθου

Φώτο Γιώργος Παχή

Οι ρίζες του μέλλοντος

37

Φώτο Agnieszka Rakoczy

Φώτο Πανίκκος Χρυσάνθου

38

39