Βρίσκομαι στον κήπο μου Νίκος : Τι προσφέρεις

στουςγια να πάρω συνέντευξη από ανθρώπους;το δέντρο μου! Και ξαφνικά…Ονειρόδεντρο: Γεια σου,Νίκο!Νίκος : Πώς πάει;Ονειρόδεντρο : Καλά!Νίκος : Θέλω να σου πάρω συνέντευξη. Λοιπόν, πώς σε λένε;Ονειρόδεντρο : Με λένεΟνειρόδεντρο.Νίκος : Ουάου!! Τέλειο!! Cool!Ονειρόδεντρο : Το ξέρω!! Νίκος : Εδώ

μεγάλωσες; Ονειρόδεντρο : Εσύ τι λες;

ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΚΟ Μ.

Ονειρόδεντρο : Προσφέρω τα όνειρα!! Διώχνω από τα παιδιά τους εφιάλτες και τους φέρνω όμορφα όνειρα.Νίκος : Ουάουυυ!!Φανταστικά!Ονειρόδεντρο : Άλλεςερωτήσεις;Νίκος : Πώς νιώθεις που είσαι τόσο σημαντικό;Ονειρόδεντρο : Τέλεια!!!Νίκος : Εντάξει! Τώρα έχω την εργασία για το σχολείο!

Γιάννης: Πώς σε λένε;Λεμονιά: Με λένε Λεμονιά.Γιάννης: Λεμονιά, πού

μεγάλωσες;Λεμονιά: Μεγάλωσα στον

κήπο του παππού σου.Γιάννης: Πώς είναι ο

κορμός και ο καρπός σου;Λεμονιά: Ο κορμός μου

είναι λείος, λεπτός και καφέ και ο καρπός μου είναι κίτρινος, ζουμερός και πολύ ξινός.

Γιάννης: Τι χρώμα έχουν τα

φύλλα σου;Λεμονιά: Τα φύλλα μου

είναι καταπράσινα, λαμπερά και λεία.

Γιάννης: Τι σκέφτεσαι και

τι νιώθεις για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα;

ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ Κ.

Λεμονιά: Νιώθω την αγάπητων ανθρώπων, γιατί μας φροντίζουν εμένα και τα άλλα δέντρα. Μας ποτίζουν, μας σκαλίζουν και μας ραντίζουν. Για τα άλλα δέντρα νιώθω την

ίδια φροντίδα.Γιάννης: Έχεις ακούσει κάποια ιστορία απ’ τα

πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

Λεμονιά: Ναι, έχω ακούσει την κοκκινοσκουφίτσα.

Γιάννης: Τι προσφέρεις στουςανθρώπους;

Λεμονιά: Προσφέρω πρώτα τον μυρωδάτο μου ανθό και ύστερα τα κίτρινα και ζουμερά λεμονάκια μου.

Νεκταρία: Πώς σε λένε;Ελιά: Με λένε ΕλιάΝεκταρία: Που μεγάλωσες;Ελιά: Μεγάλωσα στο κτήμα σου.Νεκταρία: Πώς είναι ο κορμός

και πώς ο καρπός σου;Ελιά: Ο κορμός μου είναι

στρογγυλός και ο καρπός μου είναι οι ελιές που αρέσουν πολύ στους ανθρώπους αλλά και που βγάζουν λάδι.

Νεκταρία: Τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για τους ανθρώπους και τα άλλα δέντρα;

Ελιά: Θέλω οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι με το

λάδι και τις ελιές μου και τα άλλα δέντρα να είναι κι αυτά

ΑΠΟ ΤΗΝΕΚΤΑΡΙΑ

ευτυχισμένα και να βγάζουν καλό λάδι.

Νεκταρία: Έχεις ακούσεικαμιά ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

Ελιά: Ναι… Έχω ακούσει μια

ιστορία από μια Καρδερίνα.

Νεκταρία: Τι προσφέρεις στους

ανθρώπους;Ελιά: Προσφέρω

στους ανθρώπους το λάδι και τις ελιές μου.

Νεκταρία: Όταν μεγαλώνεις,

πώς νιώθεις;Ελιά: Νιώθω υπέροχα

γιατί προσφέρω στους ανθρώπους ακόμα πιο πολλές ελιές.

Θα μιλήσουμε με ένα δέντρο για να μάθουμε πώς ζει. Θα μιλήσουμε με το Φοίνικα.

Παναγιώτα: Πώς σε λένε;Φοινικιά: Με λένε Φοινικιά ή

Χουρμαδιά.Παναγιώτα: Πόσο χρονών είσαι;Φοινικιά: Είμαι 14.Παναγιώτα: Πού μεγαλώνεις;Φοινικιά: Μεγαλώνω σε θερμές

και υγρές χώρες όπως: Αφρική, Αίγυπτος, Λιβύη, Τυνησία και Ινδίες.

Παναγιώτα: Πώς είναι τα φύλλα σου και τι χρώμα έχουν;

Φοινικιά: Στην κορυφή του κορμού μου ξεπετάγονται τα φύλλα μου σαν ανθοδέσμη. Είναι μεγάλα μήκους 3 ή 4 μέτρων, το καθένα σχίζεται, γίνεται λόγχη και έχουν χρώμα σκούρο πράσινο.

Παναγιώτα: Πώς είναι ο καρπός και πώς ο κορμός σου;

Φοινικιά: Ο καρπός μου είναι ρόγα με σάρκα μαλακή πλούσιο σε υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες Α και C και ασβέστιο. Ο κορμός μου είναι ψηλός και φτάνει τα 15 μέτρα.

Παναγιώτα: Τι προσφέρεις στους ανθρώπους;

Φοινικιά: Ο καρπός μου έχει μεγάλη σημασία για τους ανθρώπους των χωρών που ευδοκιμώ. Κατασκευάζουν: οινόπνευμα, λικέρ και ψωμί.

Παναγιώτα: Πάρα πολύενδιαφέροντα όλα αυτά!

Κι έτσι… κυρίες καικύριοι τελειώσαμε για σήμερα!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΑΠΟ ΜΙΑΦΟΙΝΙΚΙΑ

ΑΠΟΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Μ.