Χαρακτηριστικά του παραμυθιού.

Ομάδα 3 Κάους Ραφαέλα, Μπακιρτζή Φένια, Πηλίδου Μαρκέλλα, Σιδηροπούλου

Μαίρη

1ο ΓΕΛ Αλεξάνδρειας Β’τάξη

Ερευνητική Εργασία: Κόκκινη κλωστή δεμένη …παραμύθια παλιά και σύγχρονα.

<<ΠΑΡΑΜΥΘΙ>>

• Η λέξη είναι σύνθετη

• Προέρχεται από την λέξη <<παρά>> που σημαίνει κοντά και από την λέξη <<μύθιον>> δηλαδή λόγος,λόγια

Παραμύθι και γλωσσική έκφραση.

• Τα παραμύθια:– Εκφέρονται προφορικά – Έχουν ιδιωματική διατύπωση

Οι σύγχρονοι μελετητές :

• Θεωρούν το παραμύθι αναντικατάστατο μέσο για γνωριμία του παιδιού με τον κόσμο

• Αναγνωρίζουν ότι οι απλές ιστορίες του παραμυθιού δίνουν με συμβολικό τρόπο πληροφορίες για την κοινωνία και τον πολιτισμό

Το παραμύθι :

• Δεν έχει σκοπό να διδάξει

• Στόχος του είναι η ψυχαγωγία

• Έχει , όμως , ως κατάληξη την << ηθική δικαίωση >> του ήρωα

Αισθητικά χαρακτηριστικά παραμυθιού

• Λιτότητα

• Αποφυγή πραγματολογικών και ψυχολογικών περιγραφών

Αφηγηματικά χαρακτηριστικά

• Ο αριθμός τρία. Τα κεντρικά πρόσωπα είναι συνήθως τρία:ο ήρωας,ο κακός και η αγαθοποιός δύναμη.

• Κυριαρχεί η αντίθεση:ο ήρωας και αυτός που του στέκεται εμπόδιο.

• Υπάρχει το καλό και το κακό. Αυτή η απλοϊκή πόλωση επιτρέπει στο παιδί την ταύτιση.

Μορφολογία και δομή του παραμυθιού

• Η μορφολογία εξετάζει τα κοινά στοιχεία των παραμυθιών τόσο στις ιστορίες όσο και στον τρόπο αφήγησης.

• Πατέρας της σύγχρονης μορφολογίας είναι ο Ρώσος Βλαντιμίρ Προπ.

• O Προπ βρήκε ότι τα πρόσωπα των παραμυθιών επιτελούν λειτουργίες που έχουν σταθερά και μόνιμα χαρακτηριστικά.

• Χαρακτηριστικό παράδειγμα λειτουργίας είναι η παραβίαση μιας απαγόρευσης. Υπάρχει σε πολλά γνωστά παραμύθια. Η Κοκκινοσκουφίτσα παραβιάζει τη συμβουλή της μαμάς της και η γυναίκα του Κυανοπώγωνα ανοίγει το απαγορευμένο δωμάτιο.

Τα αφηγηματικά χαρακτηριστικά του παραμυθιού

• Στο παραμύθι ο χρόνος είναι αόριστος• Ο τόπος της δράσης είναι επίσης αόριστος• Τα πρόσωπα είναι σχεδόν πάντα ανώνυμα Το 1908 ο Δανός Άξελ Όλρικ επισήμανε κάποιες

αφηγηματικές αρχές για το παραμύθι, τους επικούς νόμους. Μερικοί από τους πιο σημαντικούς είναι οι παρακάτω:

1) Ένα παραμύθι δεν ξεκινά με το σπουδαιότερο σημείο της δράσης και δεν τελειώνει απότομα.

2) Οι επαναλήψεις είναι συχνές. 3) Οι αντίθετοι χαρακτήρες είναι αντιμέτωποι. 4) Ο χειρότερος και ο πλέον αδύναμος της ομάδας

αποδεικνύεται στο τέλος ο καλύτερος. 5) Η πλοκή είναι απλή. 6) Τα αντικείμενα, τα πρόσωπα, τα συναισθήματα

περιγράφονται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο.

Τύποι παραμυθιού

• Κάθε παραμύθι αποτελείται από διαδοχικά επεισόδια, τα λεγόμενα μοτίβα.

• Ο τεράστιος όγκος του παραμυθικού υλικού έχει ταξινομηθεί σύμφωνα με τη διεθνή κατάταξη των Aarne-Thomson σε 2.430 τύπους.

• Οι μύθοι των ζώων, τα μαγικά παραμύθια, οι ευτράπελες διηγήσεις και τα κλιμακωτά παραμύθια αποτελούν τις μεγάλες κατηγορίες στις οποίες εντάσσεται το σύνολο των τύπων του παραμυθιού.

Οι ρίζες του παραμυθιού1. Η ινδοευρωπαϊκή θεωρία: τα παραμύθια προέρχονται από την

κοιτίδα του ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού.2. Η μυθολογική θεωρία: τα παραμύθια προήλθαν από τους

ηλιακούς μύθους των Ινδοευρωπαίων.3. Η ινδική θεωρία: τα παραμύθια προέρχονται από την ινδουϊστική-

βουδιστική παράδοση.4. Η πολυγενετική θεωρία: τα παραμύθια είναι κοινά σε πολλούς

λαούς και δείχνουν την κοινή εξελικτική τους πορεία μέσα στο χρόνο.

5. Η ιστορικογεωγραφική θεωρία.6. Η συμβολιστική θεωρία: τα παραμύθια προέρχονται από παλαιές

θρησκευτικές τελετουργίες.7. Η ψυχαναλυτική θεωρία: προσπάθησε να εξηγήσει το παραμύθι

με ψυχαναλυτικούς όρους.