kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της...

26
Μαλβαζία, ο Κρητικός Οίνος Γνωρίζουμε ότι κατά τούς δύο πρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτηήταν κυρίως μια σιτοπαραγωγική περιοχή. Την ίδια αυτή περίοδο το κρητικό κρασί αρχίζει να κερδίζει έδαφος και ήδη από τον 15ο αιώνα παρατηρείται μεγάλη εξαγωγή κρασιών. O ιταλός περιηγητής Buondelmonti αναφέρει για την Κρήτη στα 1415: «Τα πλοία φτάνουν εδώ άπ' όλα τα μέρη του κόσμου και φορτώνουν κάθε χρόνο το λιγότερο είκοσι χιλιάδες βαρέλια κρασί εξαιρετικής ποιότητας». Καταγράφει επίσης στην περιοχή του Χάνδακα (Ηρακλείου) «την εξαιρετική μαλβαζία». Ήδη από τον 16ο αιώνα έχουμε στοιχεία ότι τα κρητικά κρασιά κατακτούν μεγάλες αγορές και εξάγονται σε Γερμανία, Γαλλία, Βοημία, Αγγλία, Πορτογαλία, Κωνσταντινούπολη, Μαύρη Θάλασσα, Αλεξάνδρεια. Στα 1576 ο βενετός προβλεπτής της Κρήτης Foscarini αναφέρει σε έκθεση του ότι ή ετήσια εξαγωγή ήταν εξήντα χιλιάδες βαρέλια και ο Knolles στα 1603 γράφει ότι «η Κρήτη είναι τώρα πολύ φημισμένη σε μεγάλο μέρος του κόσμου για την καλή malmesey (μαλβαζία) που παράγεται εκεί και η οποία εξάγεται με μεγάλη αφθονία σε πολλές μακρινές χώρες». Εξάλλου το γεγονός ότι ή μαλβαζία ήταν κρητικό κρασί, βεβαιώνεται και από την έκθεση του προβλεπτή Κρήτης Morosini, στα 1629, όπου αναφέρεται σαφέστατα ότι από την Κρήτη εξάγονται μεγάλες 1

Transcript of kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της...

Page 1: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Μαλβαζία, ο Κρητικός ΟίνοςΓνωρίζουμε ότι κατά τούς δύο πρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτηήταν κυρίως μια σιτοπαραγωγική περιοχή. Την ίδια αυτή περίοδο το κρητικό κρασί αρχίζει να κερδίζει έδαφος και ήδη από τον 15ο αιώνα παρατηρείται μεγάλη εξαγωγή κρασιών.

O ιταλός περιηγητής Buondelmonti αναφέρει για την Κρήτη στα 1415: «Τα πλοία φτάνουν εδώ άπ' όλα τα μέρη του κόσμου και φορτώνουν κάθε χρόνο το λιγότερο είκοσι χιλιάδες βαρέλια κρασί εξαιρετικής ποιότητας». Καταγράφει επίσης στην περιοχή του Χάνδακα (Ηρακλείου) «την εξαιρετική μαλβαζία».

Ήδη από τον 16ο αιώνα έχουμε στοιχεία ότι τα κρητικά κρασιά κατακτούν μεγάλες αγορές και εξάγονται

σε Γερμανία, Γαλλία, Βοημία, Αγγλία, Πορτογαλία, Κωνσταντινούπολη, Μαύρη Θάλασσα, Αλεξάνδρεια.

Στα 1576 ο βενετός προβλεπτής της Κρήτης Foscarini αναφέρει σε έκθεση του ότι ή ετήσια εξαγωγή ήταν εξήντα χιλιάδες βαρέλια και ο Knolles στα 1603 γράφει ότι «η Κρήτη είναι τώρα πολύ φημισμένη σε μεγάλο μέρος του κόσμου για την καλή malmesey (μαλβαζία) που παράγεται εκεί και η οποία εξάγεται με μεγάλη αφθονία σε πολλές μακρινές χώρες».Εξάλλου το γεγονός ότι ή μαλβαζία ήταν κρητικό κρασί, βεβαιώνεται και από την έκθεση του προβλεπτή Κρήτης Morosini, στα 1629, όπου αναφέρεται σαφέστατα ότι από την Κρήτη εξάγονται μεγάλες ποσότητες μοσχάτου και malvasia garbο , δηλαδή "εξαιρετικής μαλβαζίας".

1

Page 2: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Οι μαρτυρίες αυτές σε συνδυασμό με μια ανάλογη του περιηγητή Belon και άλλων έγκυρων ιστορικών πηγών αλλά και με το γεγονός ότι οι Πορτογάλοιστα 1421 μεταφύτεψαν στη Μαδέρα κλήματα μαλβαζίας που μετέφεραν από την Κρήτη, επιβεβαιώνουν ότι όχι μόνο η μαλβαζία ήταν κρασί κρητικό αλλά και ότι η λέξη μαλβαζία συνδέεται με το Μαλεβύζι. Πρόκειται δηλαδή για το παραγόμενο στην επαρχία Μαλεβυζίου κρασί.Τη σύνδεση αυτή έχουν τεκμηριώσει κατά καιρούς έγκριτοι κρητολόγοι όπως οι Βασ. Ψιλάκης, Άγαθ. Ξηρουχάκης, Στέφ. Ξανθουδίδης, Θεοχ. Δετοράκης, Έμμ. Δετοράκης, Paul Faure.Πιο πρόσφατα ο Στυλιανός Αλεξίου αναφέρει ότι, κατά τη βενετοκρατία, έξω από τα δυτικά οχυρά του Ηρακλείου, άρχιζαν αμπέλια πού εκτείνονταν σε όλη την περιοχή Μαλεβυζίου ως τους πρόποδες της Ίδης. Το γεγονός αναφέρεται καθαρά από το ποιητή Μαρίνο Τζάνε Μπουνιαλή, ο οποίος περιέγραψε λεπτομερώς τον Κρητικό Πόλεμο και διηγείται ότι στο διάστημα του αποκλεισμού του Ηρακλείου από τους Τούρκους έβγαιναν παιδιά από τις δυτικές πύλες των τειχών για να κόψουν σταφύλια. Όλη η περιοχή ήταν και είναι οινοπαραγωγός και επομένως, σύμφωνα πάντα με τον Στυλιανό Αλεξίου, "ήταν φυσικό να ονομασθεί το παραγόμενο κρασί από την ονομασία του τόπου…"

2

Page 3: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Αρωματικά Φυτά & ΒόταναΒοτανολογικές μελέτες αποκαλύπτουν πως το νησί έχει ένα από τα πιο πλούσια και πιο ενδιαφέροντα οικοσυστήματα της Ευρώπης, με μεγάλο αριθμό ενδημικών φυτών, δηλ. φυτών που υπάρχουν αυτοφυή μόνο στην Κρήτη, όπως η Μαλοτύρα (siderites syrioca) και ο Δίκταμος (origanum diktamus L.) γνωστός από την αρχαιότητα για την αντισηπτική του ιδιότητα.

Στην Κρήτη, προσφέρεται πλήθος βοτάνων, που έχουν χρησιμοποιηθεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

ως φαρμακευτικά φυτά. Είναι πολλά τα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων που αποδίδουν στα βότανα εξαιρετικές

θεραπευτικές ιδιότητες.Τα βότανα της Κρήτης, φυτρώνουν στα απόκρημνα βουνά του νησιού και συλλέγονται από έμπειρους συλλέκτες για να αποξηρανθούν κάτω από φυσικές συνθήκες και να οδηγηθούν στα σύγχρονα συσκευαστήρια, χωρίς χημική ή άλλη επεξεργασία.Δίκταμο (Έρωντας) (Origanum dictamnus)

Ενδημικό βότανο

της Κρήτης που αποκαλείται και έρωντας ή στομαχόχορτο. Γνωστό από την αρχαιότητα, το χρησιμοποιούσαν ως αιμοστατικό και επουλωτικό πληγών. Η θεραπευτική του δράση για το στομάχι και οι επουλωτικές του ιδιότητες αναφέρονται και από τον Ιπποκράτη. Λέγεται ότι όταν τα αγρίμιατραυματιστούν τρίβουν την πληγή τους πάνω στο φυτό και αυτή επουλώνεται ταχύτατα. Φυτρώνει μόνο σε απόκρημνες πλαγιές και γκρεμνούς, έτσι η συλλογή του είναι επικίνδυνη. Ανθίζει και συλλέγεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σήμερα το πίνουμε κυρίως ως ρόφημααλλά χρησιμοποιείται και για την παρασκευή ποτών.Φασκόμηλο (Salvia fruticosa)

3

Page 4: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Ένα από τα πιο

διαδεδομένα βότανα της Κρήτης με εξαιρετικό άρωμα. Ανθίζει Μάιο και Ιούνιο βγάζοντας μοβ-μπλε λουλούδια. Γνωστό από την αρχαιότητα για τις τονωτικές του ιδιότητες. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται για να αρωματίσει διάφορα πιάτα, κυρίως κρέατα.Μαντζουράνα (Origanum microphyllum)

Ανθίζει τους μήνες

Ιούλιο και Αύγουστο και συλλέγεται την ίδια περίοδο. Χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική, τη μαγειρική, και την αρωματοποιία. Έχει παρόμοιες ιδιότητες με το θυμάρι και από την αρχαιότητα τη χρησιμοποιούσαν σε πολλές περιπτώσεις νευρικών παθήσεων, ιδανική για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος. Συχνά σερβίρεται ως βραστάρι (ρόφημα) με μαλοτήρα.Μαλοτήρα (Sideritis syriaca)

4

Page 5: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Ένα από τα

είδη τσαγιού του βουνού , γνωστού σε όλη την Ελλάδα. Φυτρώνει σε ξηρά και άγονα μέρη σε ολόκληρο τον ορεινό όγκο και αποτελεί σημαντικό κτηνοτροφικό φυτό ιδιαίτερα της ψηλής μαδάρας (Μαδάρες, άλλη ονομασία των Λευκών Ορέων, μαδαρός = σπανός, χωρίς βλάστηση). Συλλέγεται τον Ιούλιο, κατά την περίοδο της ανθοφορίας της. Στην αρχαιότητα το όνομα sideritis αναφερόταν γενικότερα στην ικανότητα επούλωσης πληγών που προκαλούνταν από μεταλλικά αντικείμενα. Η λέξη μαλοτήρα προέρχεται από την περίοδο της ενετοκρατίας στην Κρήτη (ιταλικά male=αρρώστεια, tirare=σύρω). Το αφέψημά της χρησιμοποιείται ως ευστόμαχο, ως διουρητικό και κατά των κρυολογημάτων.Ρίγανη (Origanum vulgare ssp hirtum)

Η γνωστή σε

όλους ρίγανη ανθίζει και συλλέγεται τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Τα άνθη της έχουν χρώμα λευκό με γλυκιά πιπεράτη μυρωδιά. Τη συναντάμε σε πετρώδη και ηλιόλουστα μέρη. Στη <strong< strong="" style="font-weight: normal;

5

Page 6: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

font-family: inherit; font-style: inherit; font-size: 14px; outline: 0px; padding: 0px; margin: 0px; vertical-align: top; text-align: left; box-sizing: border-box;">θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό φυτό μαζί με το θυμάρι. Αποτελεί βασικό αρωματικό της μεσογειακής κουζίνας σε ψητά, ψάρια και κρέατα. Παλαιότερα η συλλογή της αποτελούσε ένα σημαντικό εισόδημα για τον αγροτικό πληθυσμό. Από την αρχαιότητα γνωστές είναι και οι φαρμακευτικές ιδιότητες της ρίγανης. Χρησιμοποιείται ως ορεκτικό, αντισηπτικό, καταπραϋντικό στους πονόδοντους και στο στομαχόπονο και το αιθέριο έλαιό της έχει ευρεία χρήση στην αρωματοποιία.</strong<>Θυμάρι (Coridothymus capitatus)

Ανθίζει τον Ιούνιο

και τον Ιούλιο και έχει γαλάζια άνθη. Στην Κρήτη βρίσκουμε και τον ασπρόθυμο. Και τα δυο είδη είναι σπουδαία μελισσοκομικά φυτά. Το θυμαρίσιο μέλιθεωρείται ως το εκλεκτότερο. Το θυμάρι έχει αντισηπτικές, διουρητικές, αντιπαρασιτικές και αντιπυρετικές ιδιότητες. Το αιθέριο έλαιό του χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων και στις οδοντόπαστες. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται ως άρτυμα.(Satureja thymbra)

6

Page 7: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Φαρμακευτικό και μ

ελισσοκομικό φυτό. Ανθίζει κατά τους μήνες Ιούνιο και Αύγουστο. Η οσμή του μοιάζει με αυτήν του θυμαριού και της ρίγανης. Διεγείρει την όρεξη και δρα καταπραϋντικά στα ρευματικά. Χρησιμοποιείται και στη μαγειρική. Στα ξηρά και άνυδρα μέρη του ορεινού όγκου της Κρήτης αλλά και στα δάση και τα φαράγγια, αφθονούν ακόμη πάρα πολλά άλλα αρωματικά φυτά και βότανα, όπως το μάραθο, το αγκίσαρος, η λεβάντα, η καυκαλήθρα, το μελισσόχορτο κ.α. Αλλά και οι κήποι και οι αυλές είναι γεμάτοι βασιλικό, δυόσμο, δενδρολίβανο, μαϊντανό, άνηθο, λουίζακαι πλήθος άλλων φυτών που ανέκαθεν αποτελούσαν το πραγματικό άρωμα της Κρήτης.Χαμομήλι (Marticaria chamomila)

Συλλέγεται από τον

Απρίλιο έως και τον Ιούνιο ενώ αποξεραίνεται και χρησιμοποιείται για όλο το χρόνο. Στην Κρήτη υπάρχει παντού ιδιαίτερα σε χέρσους τόπους. Χαρακτηρίζεται ως αντιφλεγμονώδες, αντιαλλεργικό, καταπραϋντικόκαι άριστης ποιότητας αντισηπτικής χρήσης. Καταναλώνετε συνήθως ζεστό

7

Page 8: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

ως αφέψημα σε συνδυασμό με άλλα κρητικά βότανα, συνδυάζοντας τη τέλεια χαλάρωση και καταπολεμώντας την αϋπνία.Μέντα (Mentha x piperita)

Η άνθιση έρχεται

Ιούνιο με Αύγουστο και μαζεύετε την ίδια περίοδο και θεωρείτε ένα από τα σπουδαιότερα βότανα. Είναι κατά της δυσπεψίας, των νευρικών διαταραχών και της αϋπνίας. Αρωματικό, συνήθως το χρησιμοποιούν στα παγωτά, στις κομπόστες και κυρίως στις σαλάτες αφού η μυρωδιά της είναι πολύ έντονη και δίνει μια ιδιαίτερη εύγευστη γεύση στη σαλάτα.Τίλιο (tilia cordata mill)

Είναι αρωματικό-

φαρμακευτικό. Τα άνθη θεωρούνται ευστόμαχα. αντιβηχικά. μαλακτικά σπασμολυτικά, διουρητικά, αντικαταρροϊκά αποχρεμπτικά, αντιπαχυντικά και εφιδρωτικά. Ανθίζει τους μήνες Ιούνιο – Ιούλιο.Δάφνη (Laurus nobilis)

8

Page 9: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Πολλοί δεν ξέρουν

τις ιδιότητες και συνάμα δεν μπορούν να εκτιμήσουν την χρησιμότητα του θαμνώδες δέντρου «δάφνη». Χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την ενδυνάμωση των μαλλιώναλλά και το αφέψημα το χρησιμοποιούσαν για την επάλειψη των μελών και σε μέρη του σώματος, που έπασχαν από ρευματισμούς ή θλάσεις μυών. Είναι πολύ χρήσιμο για την δυσπεψία και για την καλή λειτουργία του στομάχου.Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis)

Παλαιότερα

χρησιμοποιούνταν ως ρόφημα κατά των πονοκεφάλων όπως και ιδανικό για τις ημικρανίες. Θεωρήθηκε από ειδικούς επιστήμονες ότι η συχνή χρησιμοποίησή του είναι ιδανική κατά της τριχόπτωσης του τριχωτού της κεφαλής. Είναι αντιβακτηριδιακό, αντισηπτικό και πολύ διεγερτικό του κυκλοφοριακού, όπως επίσης και κατά της αϋπνίας.Βασιλικός (Ocimum basilicum)

9

Page 10: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Χρησιμοποιείται

ως αρωματικό σε κρητικά φαγητά, όπως επίσης για αρωματισμό του ελαιολάδου σε συνδυασμό είτε μόνο του, είτε με άλλα βότανα επίσης αρωματικά. Ανακουφίζει από τις ημικρανίες, έντονους πονοκεφάλους, από στοματίτιδες, όπως επίσης καταπραΰνει τους σπασμούς των εντέρων. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν πολτοποιημένο για την καταπραϋντική του δράση σε τσίμπημα σκορπιού, δάγκωμα μέλισσας, ή ερεθισμό από τσουκνίδα.Αγιόκλημα (Lonicera)

Τι μπορούμε να

πούμε γι αυτό το αιθέριο λουλούδι με το μεθυστικό άρωμα και το εκτυφλωτικά όμορφο ανθό. Το άρωμά του μοναδικό! Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και αιθέριο έλαιο από αγιόκλημα. Συνήθως χρησιμοποιούνταν από τους παλιούς φυσιολάτρες για τις δερματικές μολύνσεις αλλά και την αϋπνία.Βρώμη

10

Page 11: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Χρήσιμο βότανο

στην ιατρική μια και προτείνετε κατά της κατάθλιψης, της εξάντλησηςκαι της αϋπνίας. Θεωρείτε ένα από τα πολύ καλά τονωτικά του νευρικού συστήματος, χάρις τις βιταμίνες που περιέχει και την λεγόμενη «τανίνη».Το κρινάκι» της θάλασσας (Pancratium maritimum)

Το μυρωδάτο άνθος

αυτού του φυτού, που κινδυνεύει από τις μεσογειακές ακτές λόγω της τουριστικής ή άλλης «ανάπτυξης», ενέπνευσε με το κάλλος του τον αρχαίο καλλιτέχνη που το ζωγράφισε με περίσσεια τέχνη στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, όπως αποκάλυψε μετά 2.500 σχεδόν χρόνια η αρχαιολογική σκαπάνη. Το φυτό πολλαπλασιάζεται και με τις «πατάτες» που παράγει, αλλά παρά την πολλαπλασιαστική του δυνατότητα πέφτει θύμα των όποιων ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις ακτές.Λυγαριά (Vitex agnuscastus)

11

Page 12: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Φυλλοβόλος θάμνος

με γκριζοπράσινα, σύνθετα, παλαμοειδή, αρωματικά φύλλα και μοβ ή λευκά εύοσμα άνθη το καλοκαίρι και νωρίς το φθινόπωρο. Κατά τη μυθολογία, όταν ο Προμηθέας ελευθερώθηκε από τον Κένταυρο Χείρωνα έβαλε στο κεφάλι του ένα στεφάνι από κλαδιά λυγαριάς για να θυμάται τα δεσμά του που ήταν καμωμένα από αυτά κι ακόμα πως ο Όμηρος αναφέρει στην Ιλιάδα, ότι ο Αχιλλέας έδεσε τους γιους του Πριάμου με βέργες λυγαριάς στα δάση της Ίδης.

Μυρτιά (Myrtus communis)Η μυρτιά με

«στίλβοντα» καταπράσινα φύλλα στολισμένα με τα κομψοτεχνήματα-άσπρα άνθη της, υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον αρχαίο καλλιτέχνη, που κατασκεύασε το χρυσό στεφάνι μυρτιάς του τάφου της Βεργίνας. Η μυρτιά, ήταν αφιερωμένη στην Πάφιο Αφροδίτη που όταν βγήκε από τη θάλασσα κρύφτηκε πίσω από ένα τέτοιο θάμνο. Οι νύφες φορούσαν στεφάνια

12

Page 13: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

από μυρτιά. Τα φύλλα της είναι γεμάτα από αδένες με αιθέριο έλαιο που δίνει και τη μυρωδιά στο φυτό, οι αδένες αυτοί φαίνονται κόντρα στο φως σαν τρύπες.Λαδανιά (cistus creticus)

Η λαδανιά είναι ένα

πολυετής αρωματικός θάμνος. Έχει όμορφα ροζ, και πιο σπάνια λευκά, λουλούδια και ανθίζει από τον Μάρτιο μέχρι και τον Ιούνιο. Στην Κρήτη, ανάλογα με την περιοχή αποκαλείται και αγριοτριανταφυλλιά ή αγριοφασκόμηλο. Είναι φυτό αρωματικό και φαρμακευτικό. Ο βλαστός και τα φύλλα περιέχουν βαλσαμώδη ρητινική αρωματική ύλη, το λάδανο. Η ρητίνη αυτή εκκρίνεται από τις αδενώδεις τρίχες των φύλλων και παρουσιάζει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση και κυρίως αντιλευχαιμική δράση. Το λάδανο έχει επίσης καλά αποτελέσματα κατά της αϋπνίας, του πονόδοντου και του τέτανου. Με τους καρπούς του φυτού φτιάχνεται ένα βραστάρι που σταματά τη διάρροια και με τα φύλλα του ένα αρωματικό τσάι.Παλιότερα ορισμένοι αρτοποιοί το έβαζαν στο φούρνο τους για να αρωματίζουν τα παξιμάδια, ενώ σε κάποιες περιοχές της Κρήτης, με το θυμίαμα της ρητίνης, θύμιαζαν τις εικόνες στις εκκλησίες. Έχει χρησιμοποιηθεί σαν αλοιφή σε διάφορες δερματικές παθήσεις αλλά και στην αρωματοποιία. Σήμερα το ρετσίνι, που λέγεται από τους ντόπιους «αλάδανος», συλλέγεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και κατά «παγκόσμια αποκλειστικότητα» από τους κατοίκους του ορεινού χωριού Σίσσες Μυλοποτάμου Ρεθύμνης και εξάγεται στις αραβικές χώρες όπου χρησιμοποιείται σαν θυμίαμα. Η εργαστηριακή έρευνα έδωσε τελευταία πολλές πληροφορίες για τις ουσίες που περιέχει ο αλάδανος αλλά και τις ιδιότητές τους, δικαιώνοντας τους Μυλοποταμίτες που τον χρησιμοποιούν ακόμα και κατά του καρκίνου της μήτρας.Πηγή: Κρητικό Σύμφωνο Ποιότητας

13

Page 14: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Μινωικός ΠολιτισμόςΤη μακρά περίοδο της Νεολιθικής εποχής στο νησί διαδέχτηκε η λαμπρή Μινωική εποχή, το όνομα της οποίας προέρχεται από

το μυθικό βασιλιά Μίνωα, ηγεμόνα του βασιλείου και του ανακτόρου της Κνωσού.

Ο μινωικός πολιτισμός δημιουργήθηκε, άκμασε και παράκμασε από το 2900 π.Χ. έως το 1100 π.Χ., σε ένα διάστημα που υπερβαίνει τα 1500 χρόνια. Η μινωική, όπως ονομάστηκε, εποχή χωρίζεται σε τέσσερις κύριες περιόδους που φαίνονται παρακάτω.

Προανακτορική περίοδος (3300 – 2000 π.Χ.) Παλαιοανακτορική περίοδος (2000 – 1750 π.Χ.) Νεοανακτορική περίοδος (1750 – 1490 π.Χ.) Μεταανακτορική περίοδος (1490 - 1100 π.Χ.)Οι ανασκαφές του Βρετανού αρχαιολόγου Άρθουρ Έβανς έφεραν για πρώτη φορά στο φως το πολιτισμό αυτό, του οποίου ή ύπαρξη ήταν μέχρι τότε γνωστή μόνο από τα Ομηρικά Έπη και τον ελληνικό μύθογια το Μινώταυρο.Το τέρας αυτό, μισός άνθρωπος – μισός ταύρος, καταβρόχθιζε νέους και νέες οι οποίες στελνόντουσαν σα φόρος υποτέλειας από την ηπειρωτική Ελλάδα στο Μίνωα, το μυθικό βασιλιά της Κρήτης.

Ο Έβανς στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έφερε στο φως τα ερείπια του μεγάλου ανακτόρου της Κνωσού, της κυρίαρχης πόλης στη Κρήτη από το 1700 π.Χ. και μετά.

Στο ανάκτορο της Κνωσού υπήρχε δίκτυο υδροδότησης και αποχέτευσης το οποίο ήταν ανώτερο από οποιοδήποτε άλλο κατασκευάστηκε στην Ευρώπη μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή. Οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με περίτεχνες,

14

Page 15: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

πολύχρωμες τοιχογραφίες στις οποίες οι Μινωίτες εμφανίζονται να είναι ένας λαός χαρούμενος και ειρηνικός, ο οποίος ζούσε σε αρμονία με τη φύση, είχε εμφανή κλίση στο χορόκαι αγαπούσε τις μεγάλες δημόσιες γιορτές και τους αθλητικούς διαγωνισμούς.

Η δομή των ανακτόρων της Κνωσού θα φαινόταν χαοτική και σύνθετη στους πρώτους επισκέπτες της και ίσως το γεγονός αυτό αποτέλεσε την απαρχή της γέννησης του μύθου για το περίφημο Λαβύρινθο.

Από όπου κι αν προήλθαν, οι πρώτοι έποικοι στο νησί θα πρέπει να δυσκολεύτηκαν αρκετά στη προσπάθειά τους να τιθασεύσουν και να καλλιεργήσουν τη γη. Το έδαφος είναι βραχώδες, γεμάτο απόκρημνους ορεινούς όγκους τους οποίους διατρέχουν επιβλητικά φαράγγια. Μεγάλα ποτάμια και πεδιάδες – με εξαίρεση αυτή της Μεσσαράς - στη Κρήτη δεν υπάρχουν. Παρ’ όλα αυτά το ήπιο κλίμα, η ηλιοφάνεια και το ικανό ποσοστό βροχοπτώσεων που το χαρακτηρίζουν σίγουρα βοήθησαν τους πρώτους κατοίκους στη προσπάθεια αυτή.

Κι ενώ λοιπόν το μέρος δε προσφέρονταν αρχικά για καλλιέργειες σιτηρών, ήταν μάλλον ιδανικό για να

καλλιεργήσει κανείς αμπέλια ή ελιές. Από τότε έως και τα σήμερα το λάδικαι το κρασί είναι τα κύρια αγροτικά προϊόντα

που καλλιεργούνται και εξάγονται από τη Κρήτη.

Η θάλασσαΟι Μινωίτες σύντομα κατάλαβαν πως η θάλασσα που τους περιέβαλε, την οποία όλοι οι άλλοι φοβόντουσαν, ήταν στη πραγματικότητα ο καλύτερός τους φίλος. Η θάλασσα αποτέλεσε το αποτελεσματικότερο μέσο αποτροπής εισβολής από οποιαδήποτε οχύρωση.

Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης και της ακμής του πολιτισμού τους οι Μινωίτες ποτέ δεν αναγκάστηκαν να χτίσουν τείχη γύρω από τις πόλεις τους. Πέρα από τείχος προστασίας η θάλασσα αποτέλεσε για τους

15

Page 16: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Μινωίτες λεωφόρο επικοινωνίας με τους άλλους πολιτισμούς. Σιγά σιγά έγιναν δεξιοτέχνες στη κατασκευή πλοίων και ήταν από τους πρώτους πολιτισμούς που βάσισε την ανάπτυξή του στον εμπορικό του στόλο. Οι Μινωίτες γρήγορα δημιούργησαν αποικίες στα κοντινά νησιά του Αιγαίου, τις Κυκλάδες, και ξεκίνησαν να έχουν εμπορικές συναλλαγές με την Αίγυπτο και τη Συρία. Πιστεύεται πως έφτασαν μέχρι τη Σικελία και ακόμα πιο πέρα. Τα κέρδη από το εμπόριο και η εμπειρία που απέκτησαν τους επέτρεψε να κτίσουν μεγάλα λιμάνια, υδραγωγεία και εντυπωσιακά παλάτια.Ήταν ναυτικοί με μεγάλη αυτοπεποίθηση και τα πλοία τους ήταν τα πιο αξιόπιστα εκείνη την εποχή.Οι εικόνες στις τοιχογραφίες απεικονίζουν πλοία με ψηλές πλώρες, κοντύτερες πρύμνες, ένα μεγάλο κατάρτιστο κέντρο με τετράγωνο πανί και ένα μεγάλο κουπί στη πρύμνη για πηδάλιο.

Όταν δε φυσούσε άνεμος, περισσότεροι από 25 κωπηλάτες σε κάθε μεριά του πλοίου, του έδιναν την απαραίτητη δύναμη για να κινηθεί. Οι ψηλές πλώρες έσκιζαν τα κύματα και το βαρύ και στιβαρό σκαρί τους τα έκανε ανθεκτικότερα και πιο σταθερά στις καταιγίδες και τις θαλασσοταραχές. Ακόμα και οι υπερόπτες Αιγύπτιοι θαύμαζαν την ικανότητα των Μινωιτών στη θάλασσα. Σε έναν αιγυπτιακό τύμβο, μια τοιχογραφία απεικονίζει μια ομάδα από Μινωίτες, τους οποίους αποκαλούσαν "Κεφτιού", να φέρνουν δώρα στο Φαραώ. Είναι πολύ πιθανό οι Φαραώ της Αιγύπτου να προσλάμβαναν τους "Κεφτιού" (Μινωίτες) σα μεσίτες, χρησιμοποιώντας τα πλοία τους για να μεταφέρουν λιβανέζικο κέδρο στη χώρα τους.

Από όλους τους ξένους μόνο οι Μινωίτες τιμητικά αποκαλούνταν με ξεχωριστό όνομα. Όλοι οι άλλοι μη –

Αιγύπτιοι ονομάζονταν Ha-Unebu, «οι άνθρωποι πέρα από τις θάλασσες», ή απλά Βάρβαροι.

Ο χαρακτήραςΟι Μινωίτες ανέπτυξαν μια αποτελεσματική, γραφειοκρατική κεντρική εξουσία για να παρακολουθούν και να διαχειρίζονται τις εμπορικές τους συναλλαγές. Τα μητρώα της γράφονταν σε πήλινες πινακίδες, αρχικά σε μια μορφή γραφής που έμοιαζε με τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά και μετά το 1700 π.Χ. χρησιμοποιώντας μια συλλαβική γραφή, γνωστή ως γραμμική.

16

Page 17: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Ίσως λόγω της απομόνωσης, οι Μινωίτες έτυχαν περιορισμένης προσοχής στους πόλεμους και τη πολιτική από ότι άλλοι λαοί της εποχής. Δε κάλυψαν ποτέ τους τοίχους τους με σκηνές από μάχες ή πολεμικά κατορθώματα και δε χρησιμοποίησαν τη γραφή για να καταγράψουν τους πολεμικούς του άθλους.

Αγαπημένα τους θέματα ήταν ο άνθρωπος στη καθημερινή του ζωή ή σε θρησκευτικές και αθλητικές δραστηριότητες όπως και εικόνες από τη φύση όπως λουλούδια, ψάρια, πουλιά και δελφίνια.

Επίσης κανένας άρχοντάς τους δεν έφτιαξε τεράστια, επιβλητικά αγάλματα ή μεγάλους τύμβους για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του ή να επιβάλλει και να τονίσει την εξουσία του. Αντί αυτού κυριαρχούν στη τέχνη τους τα πορτρέτα γοητευτικών ανθρώπων με μακριά μαύρα μαλλιά, λεπτή κορμοστασιά και όμορφες, πολύχρωμες ενδυμασίες. Οι γυναίκες ιδιαίτερα, απεικονίζονται να φοράνε πολύχρωμα, εντυπωσιακά φορέματα που αφήνουν το στήθος τους ακάλυπτο, σημάδι ίσως ομορφιάς, υγείας και γονιμότητας. Οι Έλληνες πολύ αργότερα πίστευαν πως οι Μινωίτες ανακάλυψαν το χορό.Η μινωική τέχνη είναι αυθόρμητη και πηγαία, γεμάτη ρυθμική κίνηση. Αν κάποιος εμπιστευτεί αυτό που απεικονίζεται στις

τοιχογραφίες τους, οι Μινωίτες ήταν μάλλον οι ευτυχέστεροι άνθρωποι της εποχής του Χαλκού.

Η κοινωνίαΟι γυναίκες στη Κρήτη απολάμβαναν περισσότερη ελευθερία από τις γυναίκες σε κάθε άλλο πολιτισμό της εποχής, ακόμα περισσότερο και από αυτές στην Αίγυπτο. Οι τοιχογραφίες στα ανάκτορα τις απεικονίζουν ελεύθερες, ντυμένες με κομψά φορέματα, να φοράνε μακιγιάζ και να απολαμβάνουν δημόσιες γιορτές μαζί με τους άντρες, ή ακόμα να λαμβάνουν μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες και διαγωνισμούς.

17

Page 18: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Σε μια τοιχογραφία χαρακτηριστικά απεικονίζεται μια δημόσια τελετή-γιορτή όπου πλήθος έχει συγκεντρωθεί στο παλάτι της Κνωσού για να παρακολουθήσει αθλητές που πηδούν περίτεχνα και ριψοκίνδυνα πάνω από Ταύρους.

Ο Όμηρος μπορεί να υπερβάλλει όταν ισχυρίζεται στην Ιλιάδα ότι η Κρήτη είχε 90 πόλεις. Παρ’ όλα αυτά κατά τη διάρκεια της μέγιστης ακμής του μινωικού πολιτισμού (1700 – 1200 π.Χ.) ο πληθυσμός στο νησί πιστεύεται πως έφτασε τις 250.000, με 40.000 από αυτούς να ζουν στη Κνωσό.

Η αφρόκρεμα της κρητικής κοινωνίας αποτελούνταν από την αριστοκρατία των ευγενών και τους ιερείςκαι τις ιέρειες.Η μεσαία τάξη αποτελούνταν από τους βιοτέχνες, τους έμπορους και τους διοικητικούς υπάλληλους ενώ στην εργατική τάξη της εποχής ανήκαν οι γεωργοί, οι βοσκοί και οι εργάτες. Το τελευταίο κοινωνικό στρώμα αποτελούσαν οι δουλοπάροικοι. Οι τελευταίοι παρά την ταπεινή τους θέση, φαίνεται να βρισκόντουσαν σε καλύτερη μοίρα από τους σκλάβους σε οποιοδήποτε άλλο πολιτισμό της εποχής του Χαλκού. Δεν έζησαν ποτέ σε κάποιου τύπου γκέτο, σε κάποια παραγκούπολη.Επιπλέον η Κρήτη φαίνεται να μη βίωσε ποτέ τις κοινωνικές αναταραχές και αναστατώσεις που έπληξαν την εποχή εκείνη τις περισσότερες κοινωνίες. Χίλια χρόνια αργότερα ο Αριστοτέλης αναφέρει πως οι δουλοπάροικοι απολάμβαναν στη μινωική Κρήτη όλα τα προνόμια των Μινωιτών πολιτών εκτός από δύο: δε μπορούσαν να φέρουν όπλα και δε μπορούσαν να πάρουν μέρος σε αθλητικές και γυμναστικές δραστηριότητες.

18

Page 19: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Δε ξέρουμε αν όλοι, ή οι περισσότεροι Μινωίτες θα μπορούσαν να ζήσουν σε μεγάλα σπίτια, σίγουρο όμως είναι πως οι περισσότεροι από αυτούς ζούσαν άνετα. Πολλές φορές διακοσμούσαν τα σπίτια τους με όμορφες γλάστρες και κήπους. Στα σπίτια τους δεν υπήρχαν τζάκια και για το μαγείρεμα χρησιμοποιούσαν φορητές εστίες από πηλό ή μπρούντζο.Επίσης έτρωγαν καλύτερα από τους σύγχρονούς τους Αιγυπτίους ή Μεσοποτάμιους. Έφτιαχναν το ψωμί τους από ανάμεικτο αλεύρι σιταριού και κριθαριού, το οποίο καλλιεργούσαν και αποθήκευαν στα σπίτια τους. Από τους κήπους τους ή τα περιβόλια τους προμηθεύονταν μαρούλια, φακές, φασόλια, αρακά, δαμάσκηνα, κυδώνια και σύκα. Οι αγελάδες και οι κατσίκες τους, τους έδιναν το απαραίτητο γάλα με το οποίο έφτιαχναν το τυρί τους ενώ η θάλασσα τους προμήθευε με χταπόδια, καλαμάρια, μύδια και πολλών ειδών ψάρια. Έπιναν τις περισσότερες φορές κρασί, παρ’ όλα αυτά και λόγω της σταδιακής αύξησης στη καλλιέργεια των σιτηρών δε τους έλειπε από κάποιο σημείο και μετά η μπύρα.Η θρησκείαΣτο πολιτισμό τους η θρησκεία και η πολιτική θα πρέπει να ήταν αλληλένδετες. Η αίθουσα του θρόνου του βασιλιά Μίνωα, όμορφη αλλά όχι ιδιαίτερα πολυτελής, με τον αλαβάστρινο θρόνο της, αποτελούσε το μέρος όπου πέρα από τη πολιτική, ιερείς εκτελούσαν συχνά σημαντικές τελετές. Οι αθλητικές εκδηλώσεις είχαν επίσης χαρακτήρα λατρευτικών τελετών.

19

Page 20: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Το ιερό ζώο της Μινωικής Κρήτης ήταν ο Ταύρος. Αντικείμενα τέχνης που απεικονίζουν το ιερό ζώο βρίσκονται παντού σε όλο το παλάτι… αγγεία σε σχήμα κεφαλιού ταύρου χρησιμοποιούνταν στις τελετές. Το δημοφιλέστερο άθλημα-τελετή ήταν τα ταυροκαθάψια, όπου οι αθλητές άρπαζαν το ζώο από τα κέρατά του και έκαναν περίτεχνες τούμπες πάνω από το σώμα του.Ίσως ο Μίνωας να φορούσε μάσκα με το κεφάλι ενός Ταύρου, γεγονός από το οποίο οι Έλληνες σχημάτισαν την εικόνα του Μινώταυρου.

Οι λιγοστές πληροφορίες που έχουμε για τη Μινωική θρησκεία έρχονται σε αντίθεση με όσα γνωρίζουμε για τις αντίστοιχες στην Εγγύς Ανατολή. Δεν υπήρχαν μεγάλοι ναοί, ισχυρά ιερατεία ή μεγάλα λατρευτικά αγάλματα θεών. Η κύρια θεότητα ήταν η Μεγάλη Μητέρα Θεά, η οποία ίσως εξηγεί και τη σημαντική θέση της γυναίκας στη κρητική κοινωνία. Πολλά αγαλματίδια την απεικονίζουν ντυμένη μοντέρνα, σα γυναίκα της εποχής, με ένα φανταχτερό φόρεμα, ακάλυπτα στήθη και περίτεχνο και εντυπωσιακό χτένισμα. Συχνά κρατάει στα δυο τις χέρια, δύο φίδια. Ίσως αποτέλεσε το πρότυπο για μεταγενέστερες ελληνικές θεότητες, όπως η Αθηνά, η Δήμητρα και η Αφροδίτη. Μερικές φορές η Μητέρα Θεά εμφανίζεται μαζί με ένα νέο ο οποίος μπορεί να είναι ο γιός της.

Ο νέος αυτός φαίνεται να είναι Θεός ο οποίος ήλεγχε την εναλλαγή των εποχών, το θάνατο και την αναγέννηση της

φύσης. Αργότερα οι Έλληνες θα εξισώσουν ίσως το Θεό αυτό με το Δία, το βασιλιά των θεών τους.

Οι τελετές, οι αθλητικές δραστηριότητες και οι θυσίες ταύρων γινόντουσαν για να μπορέσει η Μητέρα Θεά να τους προστατεύσει από μια σειρά καταστροφών, όπως τα ναυάγια, τις ασθένειες, την αποτυχία στις γεωργικές καλλιέργειες και κυρίως τους σεισμούς. Τέτοιοι καταστροφικοί σεισμοί έπλητταν την ανατολική Μεσόγειο ανά τακτά χρονικά διαστήματα –

20

Page 21: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

συνήθως ένας τέτοιος μεγάλος σεισμός χτυπούσε κάθε πενήντα χρόνια – και οποτεδήποτε συνέβαιναν έθαβαν κάτω από ερείπια ολόκληρες πόλεις.Οι Μινωίτες ποτέ δε ξεχνούσαν το βίαιο αυτό φυσικό φαινόμενο και το απέδιδαν σε ένα μεγάλο Ταύροο οποίος ζούσε κάτω από τη γη και με το βρυχηθμό του κούναγε τον κόσμο συθέμελα.Το τέλοςΠαρά τις ικεσίες, ο μινωικός πολιτισμός εξαφανίστηκε από ένα τέτοιο χτύπημα. Σε περισσότερες από μια περιπτώσεις, μια σειρά από σεισμικές και μετασεισμικές δονήσεις προκάλεσαν τόση καταστροφή και τόσους θανάτους που ουσιαστικά διατάραξαν και διέκοψαν την ομαλή πορεία της κοινωνίας στο νησί. Μάχες ξέσπασαν μεταξύ της Κνωσού και των άλλων μεγάλων μινωικών πόλεων. Στο τέλος νικήτρια βγήκε η Κνωσός και τα υπόλοιπα ανάκτορα στο νησί καταστράφηκαν. Στην ηπειρωτική χώρα, οι Αχαιοί, οι οποίοι στη πορεία είχαν εκπολιτιστεί και είχαν μάθει τα μυστικά της ναυσιπλοΐας από τους Μινωίτες, βρήκαν την ευκαιρία και κατάλαβαν πολλές από τις αποικίες της Μινωικής Κρήτης περιορίζοντας την οικονομική και πολιτική της δύναμη. 

Στη συνέχεια και γύρω στα 1160 π.Χ. ήρθε μια ακόμα μεγαλύτερη φυσική καταστροφή μπροστά στην οποία όλες οι προγενέστερες έμοιαζαν ασήμαντες. Περίπου 70 ναυτικά μίλια βόρεια της Κρήτης, εξερράγη το ηφαίστειο της Θήρας. Η έκρηξη ήταν τόσο μεγάλη που τα δύο τρίτα του νησιού εξαφανίστηκαν, ενώ από τη κατακρήμνιση δημιουργήθηκε ένα τεράστιο τσουνάμι το οποίο έπληξε σφοδρά τα πυκνοκατοικημένα βόρεια παράλια της Κρήτης σκορπίζοντας τη καταστροφή και το θάνατο. Ο μινωικός στόλος καταστράφηκε από το χτύπημα αυτό αφήνοντας ουσιαστικά το νησί ανυπεράσπιστο, στο έλεος οποιασδήποτε άλλης ναυτικής δύναμης.Οι επιζώντες στο νησί διασκορπίστηκαν σε απομονωμένους οικισμούς. Γύρω στα 1100 π.Χ. στο νησί άρχισαν να αποβιβάζονται οι Έλληνες (Δωριείς) των οποίων το ναυτικό άρχισε να κυριαρχεί στις θάλασσες της Μεσογείου. Το

21

Page 22: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

παλάτι της Κνωσού καταλήφθηκε από τους νέους εισβολείς οι οποίοι σταδιακά άρχισαν να εκτοπίζουν τους παλιούς κατοίκους και να παίρνουν την εξουσία στο νησί.

Μια νέα εποχή ξεκινούσε για το νησί αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα και τη λεκάνη της Μεσογείου.

22

Page 23: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

ΜεσαίωναςKατά την πρώτη Βυζαντινή περίοδο η Κρήτη γίνεται σπουδαίο Χριστιανικό κέντρο. Στα 824 μ.Χ. την Κρήτη καταλαμβάνουν οι Σαρακηνοί και ο Χάνδακας, το σημερινό Ηράκλειο γίνεται το ορμητήριο τους για τις πειρατικές επιδρομές στην Μεσόγειο. Το 961 τους εκδιώκει ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς. Στα χρόνια που ακολουθούν το νησί γίνεται ξανά ισχυρό Χριστιανικό κέντρο και γνωρίζει μεγάλη πολιτισμική ακμή.Με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204 η Κρήτη περνάει στα χέρια των Βενετών. Την περίοδο αυτή γνωρίζει εξαιρετική οικονομική και πνευματική ακμή. Κτίζονται τεράστια οχυρωματικά έργα, μεγάλες πόλεις και μνημεία εκπληκτικής ομορφιάς. Η Κρητική Αναγέννηση μας χαρίζει την εξαιρετική ζωγραφική της Κρητικής Σχολής. Η μουσική και το θέατρο ακμάζουν και μας κληροδοτούν πανέμορφα δημιουργήματα όπως τον Ερωτόκριτο και την Ερωφίλη.Βυζάντιο

Κατά τους πρώτους

αιώνες μετά τη γέννηση του Χριστού και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Κρήτη περνάει διαδοχικά από πολλές διαφορετικές φάσεις. Όπως και στους αιώνες που ακολούθησαν τη περίοδο αυτή, το νησί γίνεται συνεχώς στόχος διάφορων λαών, λόγω της κομβική της θέσης στη περιοχή της Μεσογείου.περισσότερα

  

Άραβες

23

Page 24: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

Κατά τον 7ο αιώνα

οι πειρατικές επιδρομές κυρίως από τους Άραβες, οι οποίες εντείνονται τον 8ο μ.Χ. αιώνα, έχουν σαν αποτέλεσμα την εξασθένιση του πληθυσμού και την εγκατάλειψη των παραλιακών θέσεων. Οι περισσότεροι παραλιακοί οικισμοί εγκαταλείπονται τελείως και τελικά οι Σαρακηνοί Άραβες αποβιβάζονται στο νησί το 828 μ.Χ., καίγοντας τα πλοία τους μετά την αποβίβαση, για να υποχρεωθούν να μείνουν στη νήσο που «ρέει μέλι και γάλα», κατά την έκφραση τους.περισσότερα

  

Ενετοί

Το τέλος της β’ Βυζαντινής περιόδου είναι εποχή ταραγμένη και περίοδος παρακμής για το Βυζάντιο και τις επαρχίες του. Ο Αλέξιος Άγγελοςζητάει τη βοήθεια των σταυροφόρων για να αποκτήσει ξανά το χαμένο θρόνο του πατέρα του. Σαν αντάλλαγμα προσφέρει μεταξύ άλλων και

24

Page 25: kimeno.files.wordpress.com · Web viewπρώτους αιώνες της βενετοκρατίας, τον 13ο και 14ο αιώνα, η Κρήτη ήταν κυρίως μια

το νησί της Κρήτης στον κόμη Βονιφάτιο τον Μομφερατικό (Boniface of Monferrat) την οποία και παραχωρεί όταν αποκτάει ξανά το θρόνο.περισσότερα

  

25