26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2015

Χορόςστη ΣτέγηΔιεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access

Το Unlimited ήταν ένα πρότζεκτ που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας του 2012. Το πρότζεκτ χρηματοδοτήθηκε κυρίως από τον Εθνικό Οργανισμό Λαχείων της Μεγάλης Βρετανίας, μέσω του Ολυμπιακού Οργανισμού Διανομής Εσόδων Λαχειοφόρου Αγοράς, και παρουσιάζεται χάρη στη συνεργασία ανάμεσα στους οργανισμούς Λονδίνο 2012, Arts Council England, Creative Scotland, Arts Council of Wales, Arts Council of Northern Ireland και το Βρετανικό Συμβούλιο.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:

7 € ενιαία τιμή | Άνεργοι 5 € Δωρεάν εισιτήρια: ΑμεΑ και 1 συνοδός

Οι παραστάσεις είναι κατάλληλες για ηλικίες 7+

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου | Μικρή Σκηνή

20:30 evolution της χορογράφου και χορεύτριας Claire Cunningham Μεγάλη Βρετανία

22:00 Magnolia (or Defiance) της κολλεκτίβας IMRC (Integrated Movement Research Collective), με χορογράφο την Iva Nerina Sibila Κροατία

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου | Κεντρική  Σκηνή

20:30 Τρεις παραστάσεις από τις ομάδες χορού της Στέγης, με άτομα με και χωρίς αναπηρία, επαγγελματίες του χορού και ανθρώπους που για πρώτη φορά έκαναν χορό Ελλάδα • Ακούς έναν ήχο. Τρέχεις στην άκρη της

σκηνής. Σταματάς. Νοιώθεις ένα χέρι στον ώμο. Συνεχίζεις... της χορογράφου Ίρις Καραγιάν

• Γλυκιά άβυσσος της χορογράφου Μέντη Μέγα

• Η πτήση της χορογράφου Μαρία Κολιοπούλου

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου | Μικρή Σκηνή

20:30 Two for C της ομάδας Candocο, με χορογράφο τον Javier de Frutos Μ. Βρετανία

21:30 Edge, της ομάδας CiM (Companhia Integrada Multidisciplinar), με χορογράφο την Ana Rita Barata Πορτογαλία

Προβολή ντοκυμανταίρ 2 and 2, are four της ομάδας CiM (Companhia Integrada Multidisciplinar)

Κυριακή 1 Μαρτίου | Κεντρική Σκηνή & Μικρή Σκηνή

Μικρή  Σκηνή18:00-19:30 Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με συμμετοχή των εταίρων του προγράμματος Unlimited Access. Αποτίμηση και Προοπτικές.

Προβολή της ταινίας μικρού μήκους Silent Moves των Aideen Barry και Emma O’Kane

Κεντρική  Σκηνή20:30 Simulante Bande από την ομάδα VerTeDance και το Archa Theatre, του χορογραφικού ντουέτου της Veronika Kotlíková και της Tereza Ondrová Τσεχία

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου | 10:00-13:00Εργαστήριο για εφήβους από την ομάδα Candoco Dance Company

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου | 11:00-14:00Εργαστήριο για ενήλικες από την ομάδα Candoco Dance Company

Το Φεβρουάριο του 2015, η Αθήνα θα δει το χορό... διαφορετικά! Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access, που θα διεξαχθεί στη Στέγη ως «κορύφωση» του ευρωπαϊκού προγράμματος Unlimited Access, αποτελεί το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού που γίνεται στην Ελλάδα για ανθρώπους με και χωρίς ανα-πηρία. Ομάδες από την Ελλάδα και το εξωτε-ρικό θα παρουσιάσουν τις παραστάσεις τους στη Στέγη, με ένα μήνυμα: Πάνω στη σκηνή του χορού είμαστε όλοι ίδιοι!

Το 2012, με αφορμή το Unlimited Festival που οργανώθηκε στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας στο Λονδίνο, τέσσερις φορείς –British Council, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Vo’ Arte (Πορτογαλία) και Croatian Institute for Movement and Dance (Κροατία)– ένωσαν τις δυνάμεις τους για να υλοποιήσουν ένα ιδιαίτε-ρα φιλόδοξο πρόγραμμα, το Unlimited Access. Βασικοί στόχοι του ήταν η δημιουργία και η προβολή παραστάσεων χορού για ανθρώπους με αναπηρία και η αναθεώρηση του τρόπου αντιμετώπισής τους στο χώρο του πολιτισμού.

Στο πλαίσιο του προγράμματος, η Στέγη πραγ-ματοποίησε τα δύο τελευταία χρόνια μια σειρά εργαστηρίων σύγχρονου χορού, στα οποία συμ-μετείχαν άνθρωποι με διαφορετικές αναπηρίες, αλλά και χωρίς αναπηρία, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Οι μεικτές ομάδες που δημιουρ-γήθηκαν, «δούλεψαν» με το σώμα, πειραματί-στηκαν με την κίνηση και εμπνεύστηκαν τη δική τους παράσταση, με στόχο το Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access στην Αθήνα, με το οποίο ολο-κληρώνεται το πρόγραμμα. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ με χορογραφίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, διαφορετικές μεταξύ τους, που θα αποδείξουν εμπράκτως ότι ο χορός είναι για όλους! Το πρόγραμμα Unlimited Access έδωσε την ευκαιρία στη Στέγη να διευρύνει τη δράση της στο πεδίο της τέχνης που εμπλέκει ανθρώπους με και χωρίς αναπηρία και να σκεφτεί από πολ-λές σκοπιές το ρόλο της στο πεδίο αυτό. Η μία διάσταση αφορά την ίδια την πρόσβαση και τη συμμετοχή του εκάστοτε ανθρώπου, ως θεατή ή ως καλλιτέχνη. Πολλά μένουν να γίνουν, αλλά η εμπειρία που αποκτήσαμε στη Στέγη μέσα από το πρόγραμμα μάς ωθεί ακόμα περισσότε-ρο από πριν προς το στόχο μας: η αναπηρία να μην είναι συνώνυμη με τον αποκλεισμό.

26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2015

Χορόςστη ΣτέγηΔιεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access

Μία άλλη, εξίσου σημαντική θέση πηγάζει από το όραμα των καλλιτεχνών που έχουμε συνα-ντήσει και μας οδηγεί να αναρωτηθούμε μήπως η ριζοσπαστική δύναμη πολλών καλλιτεχνών με αναπηρία, η ανατρεπτική αφήγηση και εικόνα του κόσμου που μας προσφέρουν, υποδηλώ-νουν ότι αυτοί ίσως αποτελούν το τελευταίο γνήσιο αβανγκάρντ κίνημα. Διότι η αβανγκάρντ είχε πάντα μια κοινωνικά κριτική στάση, αδιάρρηκτα συνυφασμένη με την ίδια την καλ-λιτεχνική τόλμη. Η δημιουργική ανατροπή, που προτείνουν οι πλέον ενδιαφέροντες καλλιτέ-χνες με αναπηρία, μας παροτρύνει να αντιμε-τωπίσουμε και να εξαλείψουμε τις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς που στιγματίζουν την κοινωνία μας.

Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access

Επιμέλεια φεστιβάλ: Κάτια ΑρφαράΜυρτώ ΛάβδαΧρήστος Καρράς

Οργάνωση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη

© C

olin

Hat

ters

ley

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου

Μικρή Σκηνή | 20:30 Διάρκεια: 17 λεπτά

evolution Claire Cunningham —Μεγάλη Βρετανία

«…και αν έπεσες… αυτό ήταν.»

Το evolution είναι μια βιογραφική καταγραφή…ενός ανθρώπου που μαθαίνει να ζει σε ένα σώμα… και ενός σώματος που μαθαίνει να χορεύει.

Το evolution αφηγείται την ιστορία του ταξιδιού της Κλαιρ στην εκμάθηση του χορού, του μπαλέτου, του δικού της, ιδιαίτερου λεξιλογίου, που συνυφάνθηκε με την ιστορία των ιατρι-κών επεμβάσεων τις οποίες βίωνε σε όλη της τη ζωή – οι μηχανισμοί που την βοήθησαν να στρέψει τα πόδια της και ύστερα οι πατερίτσες. Πιο συγκεκριμένα, είναι η ιστορία του πώς το σώμα της έχει αλλάξει και εξελιχθεί – ειδικότερα από τότε που άρχισε να δουλεύει στο χορό.Το evolution είναι το πρώτο έργο της Κάννιγχαμ, το οποίο δημιουργήθηκε το 2007 με την υπο-στήριξη του Creative Scotland Award και με την επιπλέον υποστήριξη του The Dance House της Γλασκώβης. Το 2009, το έργο συνδυάστηκε με το δεύτερο σόλο της Κάννιγχαμ, το mobile, και έτσι δημιουργήθηκε το διπλό έργο ME (Mobile/Evolution), το οποίο κέρδισε το βραβείο Herald Angel στο φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2009 και στη συνέχεια περιόδευσε ευρύτατα σε όλη την Ευρώπη και, πιο πρόσφατα, στη Λατινική Αμερική.

Σκηνοθεσία: Kally Lloyd-Jones, Linda Payne, Jane Simpson Μουσική: Matthias Herrmann, Bach, Freed/BrownΣχεδιασμός Φωτισμών: Grahame Gardner Μείξη Μουσικής: Nigel DunnΔιεύθυνση Παραγωγής (Ελλάδα): Brian GormanΠαραγωγή: Nadja Dias

Claire Cunningham Η Κλαιρ Κάννιγχαμ είναι ερμηνεύτρια και δημιουργός πολυθεματικών περφόρμανς, με έδρα της τη Γλασκώβη της Σκωτίας. Συγκατα-λέγεται στους πιο καταξιωμένους Βρετανούς και διεθνώς αναγνωρισμένους καλλιτέχνες με αναπηρία. Το έργο της εκκινεί συχνά από τη μελέτη του πώς η ίδια χρησιμοποιεί ή κακο-μεταχειρίζεται τις πατερίτσες της, καθώς και από τη διερεύνηση του δυναμικού της δικής της ιδιαίτερης σωματικότητας, με μια συνειδη-τή απόρριψη των παραδοσιακών χορευτικών τεχνικών (που έχουν αναπτυχθεί για σώματα χωρίς αναπηρία) ή από την απόπειρα να κινηθεί με την προσποίηση ενός σώματος ή μιας αισθη-τικής διαφορετικών από τα δικά της.Η Κάννιγχαμ, που αυτοπροσδιορίζεται ως καλλιτέχνης με αναπηρία, συνδυάζει πολλα-πλές καλλιτεχνικές φόρμες στο έργο της, το οποίο συνάμα διαθέτει ευρύτητα: από την πολύ «εσωστρεφή» σόλο παράσταση ME (Mobile/Evolution) έως το έργο μεγάλου συνόλου 12, που δημιούργησε για λογαριασμό της Candoco Dance Company. Το 2014 δημιούργησε ένα νέο σόλο, με τίτλο Give me a reason to live (Πες μου ένα λόγο που αξίζει να ζω), εμπνευσμένο από το έργο του Ολλανδού μεσαιωνικού ζωγράφου Ιερώνυμου Μπος και από το ρόλο των ζητιάνων/σακάτηδων στους πίνακές του, καθώς και τη μεγάλης διάρκειας παράσταση Guide Gods (Θεοί Οδηγοί), που εξετάζει τις προοπτικές των κυριότερων θρησκευτικών παραδόσεων ως προς το ζήτημα της αναπηρί-ας. Έχει υπάρξει στο παρελθόν φιλοξενούμενη καλλιτέχνης του Women of the World Festival στο Southbank του Λονδίνου και του Ulster Bank Belfast Festival στο Queens του Μπέλφαστ.

© k

mar

inac

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου

Μικρή Σκηνή | 22:00 Διάρκεια: 40 λεπτά

Magnolia (or Defiance) Integrated Movement Research Collective - IMRC Χορογράφος: Iva Nerina Sibila—Κροατία

Το έργο Magnolia (or Defiance) είναι η πρώτη μεγάλης διάρκειας παράσταση της ομάδας IMRC. Η ιδέα πίσω από το έργο Magnolia (or Defiance) πηγάζει από τους κειμενικούς και εικαστικούς σχεδιασμούς της Βέσνα Μάτσκο-βιτς σχετικά με την α/δυνατότητα της κίνησης και της αναπνοής. Μια άλλη έμπνευση είναι το έργο του Kazuo Ohno, και ιδιαίτερα το εμβληματικό La Argentina με το οποίο και οι δύο ερμηνεύτριες επικοινωνούν από τις δικές τους αυτόνομες ζώνες, κατά το κτίσιμο του Magnolia. Τα θέματα της κίνησης και της ακινη-σίας, του εκστατικού χορού και της επιβεβλημέ-νης ηρεμίας, καθώς και η μεταφορά αυτών των θεμάτων στις εσωτερικές ζώνες της μνήμης, της φαντασίας και της υπέρβασης της ταυτότη-τας τροφοδοτούνται από τα μουσικά και βίντεο αποσπάσματα από το έργο του Όνο. Επιπλέον του συναισθηματικού και διαισθητικού παρά-γοντα, μέσα από αμοιβαία αναγνώριση και υποστήριξη τα σώματα των δύο ερμηνευτριών παρουσιάζονται ως ένα.Για τη Βέσνα Μάτσκοβιτς, το Magnolia (or Defiance) είναι το πρώτο έργο στο οποίο εμφα-νίζεται ως ερμηνεύτρια, ενώ η Σύλβια Μάντσιγκ είναι μια ανεξάρτητη επαγγελματίας χορεύτρια και χορογράφος που εντάχθηκε στην ομάδα IMRC για το συγκεκριμένο έργο.

Ιδέα και χορογραφία: Iva Nerina Sibila, σε συνεργασία με τη Silvia Marchig και την Vesna MacέkovicέΕρμηνεία: Silvia Marchig, Vesna MacέkovicέΠαραγωγή: Amela PašalicέΤεχνική υποστήριξη: Nikola Oreškovicέ

Με την οικονομική υποστήριξη του Δήμου Ζάγκρεμπ, του Δημοτικού Γραφείου Εκπαίδευσης, Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Υπουργείου Πολιτισμού της Δημοκρατίας της Κροατίας. Σε συμπαραγωγή με το Κροατικό Ινστιτούτο Κίνησης και Χορού. Με την υποστήριξη του Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Culture / Unlimited Access.

IMRC Η ομάδα IMRC (το όνομα της οποίας προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Integrated Movement Research Collective, δηλαδή συλλο-γικότητα έρευνας της κίνησης χωρίς αποκλει-σμούς) ιδρύθηκε από την καλλιτέχνιδα χορού Ίβα Νερίνα Σιμπίλα και την παραγωγό πολιτιστικών εκδηλώσεων Αμέλα Πάσαλιτς το 2012 και έκτοτε υποστηρίζεται από το Κροατικό Ινστιτούτο Κίνη-σης και Χορού του Ζάγκρεμπ. Πρόκειται για μια ομάδα χορευτών με διάφορα επίπεδα σωματικών ικανοτήτων και εκπαίδευσης (σύγχρονου χορού, μπαλέτου και πολεμικών τεχνών), ο αριθμός των οποίων διαφοροποιείται ανάλογα με το πρότζεκτ. Οι δύο ιδρυτικές φυσιογνωμίες της ομάδας αποσκοπούν να εμβαθύνουν την κατανόησή τους στην κίνηση και την ερμηνεία, διευρύνοντας έτσι τις δυνατότητες ενσωμάτωσης ανθρώπων στην επαγγελματική χορευτική σκηνή της Κροατίας. Η ομάδα πραγματοποιεί εκπαιδευτικές δραστηριό-τητες και παραστάσεις, καθώς και προγράμματα προβολής του έργου της.

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου

Κεντρική  Σκηνή | 20:30 Διάρκεια: 1 ώρα και 30 λεπτά (με διάλειμμα)

Τρεις παραστάσεις από τις ομάδες χορού της Στέγης, με άτομα με και χωρίς αναπηρία, επαγγελματίες του χορού και ανθρώπους που για πρώτη φορά έκαναν χορό Ελλάδα

© Μ

υρ

τώ Λ

άβ

δα

© Μ

υρ

τώ Λ

άβ

δα

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου

Κεντρική  Σκηνή | 20:30

Ακούς έναν ήχο. Τρέχεις στην άκρη της σκηνής. Σταματάς. Νοιώθεις ένα χέρι στον ώμο. Συνεχίζεις... της χορογράφου Ίρις Καραγιάν—Ελλάδα

Ακούς έναν ήχο. Τρέχεις στην άκρη της σκηνής. Σταματάς. Νιώθεις ένα χέρι στον ώμο. Συνεχίζεις.

Οι παραπάνω φράσεις είναι κάποιες από αυτές που ακούγονται επί σκηνής και δίνουν το έναυσμα για την παράσταση. Η ερασιτεχνική ομάδα χορευ-τών με και χωρίς προβλήματα όρασης δημιουργεί ένα σύντομο έργο με στόχο να ενεργοποιήσει τις αισθήσεις του κοινού και να επιτρέψει στον κάθε θεατή να «δει» με το δικό του τρόπο. Οι χορευτές δούλεψαν με στόχο να δημιουρ-γήσουν το προσωπικό τους κινητικό υλικό μέσα από τη χορογραφική διαδικασία. Το υλικό αυτό προκύπτει μέσα από την επαφή των σωμάτων που εναλλάσσουν σχήματα και θέσεις, κινούνται γρήγορα και αργά, αλληλεπιδρούν με στόχο τη σχέση και τη συνεργασία. Η μουσική σύνθεση του Νίκου Βελιώτη χρησιμοποιεί ηχογραφημένο υλικό από τις πρόβες με τις φωνές των ερμηνευτών και ήχους του χώρου. Ο σκηνικός χώρος, κατασκευή του Βασίλη Γεροδήμου, αποτυπώνει την κάτοψη της περιοχής γύρω από το κτίριο της Στέγης δημιουργώντας ένα εικαστικό τοπίο με ανάγλυφα σημεία. Η παράσταση συνδέει το παιχνίδι με το χορό, την κίνηση με τον ήχο, το εικαστικό με το μουσικό. Εναλλαγές φωτός και σκοταδιού, σε συνδυασμό με την εικόνα και το ηχητικό περιβάλλον, δημιουρ-γούν συνθήκες εγρήγορσης και καλούν το κοινό να δει, να ακούσει και να φανταστεί τη σκηνική δράση.

Ίρις Καραγιάν

Ιδέα-χορογραφία: Ίρις ΚαραγιάνΒοηθοί χορογράφου: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Μάρθα Πασσακοπούλου, Νώντας ΔαμόπουλοςΜουσική: Νίκος ΒελιώτηςΕικαστική επιμέλεια και σχεδιασμός χώρου: Βασίλης Γεροδήμος Βοηθοί εικαστικής επιμέλειας και σχεδιασμού χώρου: Ελίνα Νιάρχου, Λαμπρινή ΜάνουΣχεδιασμός φωτισμών: Ελισάβετ ΜωράκηΕπιμέλεια κοστουμιών: Κωνσταντινιά ΒαφειάδουΕκπαιδευτής κινητικότητας και προσανατολισμού κατά τη διάρκεια των εργαστηρίων: Μενέλαος ΤσαούσηςΕρμηνεύουν: Τάκης Αλεξανδράκης, Σμαράγδα Βάγια, Ελίνα Βασιλοπούλου, Νώντας Δαμόπουλος, Σόφι Διαμαντή, Γεωργία Δούμα, Σοφία Ιγνατίδου, Νάντια Καραμπογιά, Λία Κελαϊδή, Βίκυ Νάκα, Αγγελική Ντόκου, Ελένη Χαλκιαδάκη, Όλγα Ψωμά

Ίρις Καραγιάν

Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Παραστατικών Τεχνών και του Πολιτισμού στο Goldsmith’s College του Λονδί-νου. Είναι ιδρυτικό μέλος και χορογράφος της ΖΗΤΑ. Τα έργα της, Το δάσος (2003), Self portrait (2005-9), Domestic animals (2008), A time to mourn (2009), Leg acy (2010), Crack (2010), Μητέ-ρες (2012) και Tracing (2014), έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jebrakowa στο New Europe Festival με τα έργα A time to mourn και Leg acy. Το έργο Μητέρες επελέγη από το διεθνές ευρωπαϊκό δίκτυο Aerowaves 2013 και το Dancenet Sweden και περιόδευσε σε πόλεις της Σουηδίας το φθινόπωρο του 2014. Έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικές παρα-στάσεις, κινηματογραφικές ταινίες και εικαστικά δρώμενα. Είναι μέλος του Συνδέσμου Χορού, μιας συλλογικότητας που αποτελείται από επτά ομάδες χορού. Διδάσκει χορογραφία στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και έχει διδάξει επίσης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ναυπλίου και στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο και Λύκειο του Γέρακα.

www.iriskarayan.com

© Μ

υρ

τώ Λ

άβ

δα

© Σ

ταύ

ρο

ς Π

ετρ

όπο

υλο

ς

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου

Κεντρική  Σκηνή | 20:30

Sweet Abyss / Γλυκιά άβυσσος της χορογράφου Μέντη Μέγα—Ελλάδα

Το Sweet Abyss είναι ένας τόπος ανεξερεύνητος και μυστηριώδης, γοητευτικός αλλά και απει-λητικός, ακατανόητος και συγχρόνως γεμάτος απολαυστικό νόημα. Η χορογραφία αναδεικνύ-ει τους διαφορετικούς χαρακτήρες, ρυθμούς και τρόπους επικοινωνίας των χορευτών της. Ξεκινώντας από ένα προσωπικό «κινητικό υλικό» του καθενός, συνθέτει μια τοπογραφία χαρακτή-ρων και σχέσεων. Παράλληλα, αποτυπώνει την έρευνα που πραγματοποιήσαμε ως ομάδα, πάνω στο πώς προσλαμβάνουμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, πώς το ονοματίζουμε, πώς το ερμηνεύουμε και πώς αντιδρούμε σε αυτό. Παρούσα σε αυτή την εξερεύνηση είναι η γλώσσα, με όλη της την ποιητικότητα, την πεζότητα, τη συνθετότητα, αλλά και την ανεπάρκειά της. Κάθε κίνηση, κείμενο και ιδέα που φέρνουν επί σκηνής οι χορευτές προέρχεται από δικούς τους αυτοσχεδιασμούς και αντανακλά τη φόρμα και το περιεχόμενο των εργαστηρίων της μεικτής ομάδας του Unlimited Access.

Μέντη Μέγα

Χορογράφος: Μέντη ΜέγαΒοηθός χορογράφου: Ειρήνη ΚουρούβανηΣκηνογράφος: Βαγγέλης ΑρτέμηςΜουσική επιμέλεια: Χρύσανθος Χριστοδούλου Φωτισμοί: Θωμάς ΟικονομάκοςΚοστούμια: Κωνσταντινιά ΒαφειάδουΒοηθός Παραγωγής: Αριάδνη ΠαπαπαναγιώτουΕρμηνεύουν: Αναστάσιος Αμπατζίδης, Ζωή Γραμματίκα, Φλώρα Δερμισόγλου, Ζωή Θεμέλα-ρου, Έλενα Κακούρη, Χριστιάννα Καραμητσο-πούλου, Σοφία Κλήσσα, Ειρήνη Κουρούβανη, Ελένη Λαμπροπούλου, Κωνσταντίνος Λούκας, Μαρία Μπάσα, Αλίν Μπατανιάν, Χρυσή Μπεζάζη, Μαριάντζελα Νικολαΐδου, Αφροδίτη Ντρισμπιώτη, Μαρία Παΐζη, Σοφία Παπανικολάου, Μανώλης Σαρηδάκης, Σάκης Σκουτέρης, Ειρήνη Φράγκου

Μέντη ΜέγαΗ Μέντη Μέγα γεννήθηκε στην Αγγλία το 1978. Είναι χορεύτρια, χορογράφος και δασκάλα ιστορίας χορού, απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα, με μεταπτυχια-κές σπουδές στο London Contemporary Dance School (σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Kent). Είναι ιδρυτικό μέλος του δικτύου χορευτικών ομάδων Σύνδεσμος Χορού, ενώ για τρία χρόνια (2009-11) υπήρξε μέλος του διοικητικού συμ-βουλίου του διεθνούς δικτύου για το χορό στη Μεσόγειο Danse Bassin Mediteraneé. Συνεργάζε-ται με καλλιτέχνες από διάφορα πεδία, δουλεύει με ανθρώπους με αναπηρίες και συμμετέχει στην οργάνωση και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Ως χορογράφος, έχει πραγματοποιήσει τέσσερις παραγωγές: Ποιητικό Άσυλο (Φεστιβάλ Αθηνών, 2008), Το Μαντρόσκυλο, μια αλληγορία για τα Media (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, 2010), Μεταπο-λίτευση (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 2012), Transforming Me, ένα δίγλωσσο σόλο (MIRfestival, 2014). Ως χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με τις ομάδες X-it, Ανάλια, Λάθος Κίνηση, Sine Qua Non, Έλδωρ κ.ά. Ήταν μέλος της χορογραφικής ομάδας των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004. Έχει παίξει σε παραστάσεις της θεατρικής ομάδας Blitz και των σκηνοθετών Μιχαήλ Μαρμαρινού, Θοδωρή Αμπαζή κ.ά., ενώ έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικές παραστάσεις των Μιχαήλ Μαρμαρινού, Δημήτρη Καρατζά, Άκη Δαβή, Πέτρου Σεβαστίκογλου κ.ά. 

© Σ

ταύ

ρο

ς Π

ετρ

όπο

υλο

ς

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου

Κεντρική  Σκηνή | 20:30

Η πτήση της χορογράφου Μαρία Κολιοπούλου—Ελλάδα

Ένα σμήνος πουλιών κινείται σαν ένα σώμα, πα-ρότι αποτελείται από πολλές ξεχωριστές μονάδες: ελίσσονται, αλλάζουν κατευθύνσεις, αποφεύγουν εμπόδια, σκορπίζουν και, μέσα σε ελάχιστο χρό-νο, συντονίζονται εκ νέου αλλάζοντας συνεχώς σχήματα. Μια συλλογικότητα συγκροτείται προκει-μένου να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι.  Ένα σμήνος πουλιών, εντόμων ή ψαριών δεν αποτελεί μια ομοιογενή ομάδα, αλλά μάλλον μια δυναμικά διαφορετική συλλογικότητα, ένα ετερο-γενές σύνολο το οποίο δρα, αντιδρά, σχετίζεται και μετασχηματίζεται. Αυτό που το χαρακτηρίζει είναι ότι οι δράσεις του έχουν κατεύθυνση, οι κινήσεις του έχουν κίνητρο και οι σχηματισμοί του έχουν ένα σκοπό.Μέσα από μια σειρά αυτόνομων επεισοδίων που λαμβάνουν χώρα σε ένα ονειρικό πλαίσιο, θελή-σαμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες κατά τις οποίες μια ομάδα ερασιτεχνών και επαγ-γελματιών ερμηνευτών καταφέρνει από κοινού να συνθέσει το σκελετό μιας φανταστικής πτήσης.

Μαρία Κολιοπούλου

Χορογραφία: Μαρία Κολιοπούλου Συνεργάτες χορογράφοι: Ανδρέας Κολίσογλου, Ευγενία ΣιγαλούΣκηνογραφία: Βαγγέλης ΑρτέμηςΣχεδιασμός ήχου: Γιάννης ΙσιδώρουΣχεδιασμός φωτισμών: Θωμάς ΟικονομάκοςΕπιμέλεια κοστουμιών: Κωνσταντινιά ΒαφειάδουΚατασκευή σκηνικών: Θοδωρής ΑρτέμηςΕρμηνεύουν: Κώστας Αδαμόπουλος, Χριστίνα Αντωνοπούλου, Μάριος Αποστολίδης, Γεωργία Βιδάκη, Βασιλική Δρίβα, Κατερίνα Ζεπάτου, Εύα Καρακωνσταντοπούλου, Βάνα Κολιοπούλου, Ανδρέας Κολίσογλου, Εμμανουέλα Κουτάντου, Κατερίνα Λιόντη, Αριάδνη Μαλαγαρδή, Ματίνα Ντέτσικα, Κατερίνα Παντελίδου, Φιλαρέτη Παπαδοπούλου, Ντέμη Παπαθανασίου, Μαρία Πολύζου, Ευγενία Σιγαλού, Μαίρη Στυλίδη, Στέλιος Ταγματζίδης, Ελπίδα Τοπάλογλου, Μαρία Τσιλικοπούλου, Γιώργος Ωραιόπουλος

Μαρία ΚολιοπούλουΗ Μαρία Κολιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε με υποτροφία στο τριετές τμήμα ανώτατων σπουδών BA(Hons) του Laban Centre for Movement and Dance. Παράλληλα παρακολούθησε σπουδές στη σχολή Βακαλό.Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας σύγχρονου χο-ρού Πρόσχημα. Έχει παρουσιάσει έργα της στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φεστιβάλ Αθηνών, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα), Solo and Duo dance festival (Βουδαπέστη), Tanz_house (Ζάλτσμπουργκ), Kosmos Theater (Βιέννη), Duncan Centre (Πράγα), Abundance (Κάρλσταντ), Stockholm Fringe Fest (Στοκχόλμη), Βαλκανική Πλατφόρμα Χορού (Λιουμπλιάνα), Διεθνές Φεστιβάλ Χορού (Αλγέρι). Βραβεύθηκε για την πράξη 21 - mneme στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού στο Αλγέρι και για τα χορογραφικά έργα πράξη 1.3 και πράξη 3 στο New Europe Festival στην Πράγα. Έχει γράψει το δοκίμιο «Ανάπτυξη των καλλιτε-χνικών δεξιοτήτων στη διδασκαλία του χορού» στο συλλογικό τόμο Πολιτισμός και Τέχνη – Επτά δοκίμια για το χορό.Έχει διδάξει χορό στην πρωτοβάθμια και δευτε-ροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και σε εργαστή-ρια χορογραφίας/κίνησης στην Κρατική Σχολή Χορού, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Είναι μέλος του Συνδέσμου Χορού.

© P

edro

Mac

had

o

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου

Μικρή Σκηνή | 20:30

Two for C της ομάδας Candocο, με χορογράφο τον Javier de Frutos—Μ. Βρετανία

Η Candoco Dance Company, μια ομάδα που περιλαμβάνει χορευτές με αναπηρία και χωρίς αναπηρία, με το ντουέτο Two for C του βραβευ-μένου χορογράφου Χαβιέ δε Φρούτος ανατρέπει τις καθιερωμένες αντιλήψεις για το τι είναι χορός, ποιος μπορεί να χορέψει και ποιος το απολαμβάνει. Εμπνευσμένο από τα θεατρικά έργα Καμίνο Ρεάλ του Tennessee Williams και Περιμένοντας τον Γκοντό του Samuel Beckett, το Two for C απεικο-νίζει μια μέρα της ζωής ενός ζευγαριού που είναι παγιδευμένο σε μια βαλτωμένη σχέση, η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχείς καβγάδες και παι-χνίδια εξουσίας. Υπό τους ήχους παραδοσιακής μεξικάνικης μουσικής (Ranchera) που ερμηνεύει η Λίλα Ντάουνς, η παράσταση λαμβάνει χώρα σε έναν εσωτερικό, οικιακό κόσμο, όπου η χρήση μεξικάνικων μασκών πάλης (wrestling) υποδη-λώνει την παρουσία βαθύτερων και σκοτεινών δυνάμεων. Σε αυτή την έκθεση διαπάλης μεταξύ πνευματικής και σωματικής δύναμης, και οι δύο χαρακτήρες θα χρειαστεί να διανύσουν μεγάλη πορεία για να διασφαλίσουν την αξιοπρέπεια και την τιμή τους, στην προσπάθειά τους να ανακτή-σουν ό,τι είναι δικαιωματικά δικό τους.

Χορογραφία & Σχεδιασμός: Javier de FrutosΕρμηνεύουν οι: Adam Gain & Rick RodgersΤεχνικός: Andrej Gubanov

Καλλιτεχνική συν-διεύθυνση: Pedro Machado & Stine NilsenΚοστούμια: Κώστας Παπαματθαιακάκης & Rick RodgersΜουσική: Lila Downs (“Tirinenu Tsitsiki”, “Cielo Rojo”, “Paloma Negra” από το άλμπουμ της Una Sangre)

Candoco Dance Company Η Candoco Dance Company είναι μια ομάδα που περιλαμβάνει χορευτές με αναπηρία και χωρίς αναπηρία. Δημιουργούμε εξαιρετικές και εμβριθείς εμπειρίες για θεατές και συμμετέχοντες που προκαλούν, αλλάζουν και διευρύνουν τις αντιλήψεις περί τέχνης και ικανότητας, είναι τολ-μηρές και απρόβλεπτες και τοποθετούν στο επίκε-ντρο τους ανθρώπους και τη συνεργασία τους. Αναθέτουμε παραγωγές, τις οποίες δημιουργούν παγκοσμίου φήμης χορογράφοι για εγχώριες και διεθνείς περιοδείες, ενώ συγχρόνως παραδίδου-με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εκμάθησης και ανάπτυξης, προκειμένου να διαδώσουμε όσο το δυνατόν ευρύτερα χορό υψηλής ποιότητας.

www.candoco.co.uk

© J

aan

Kri

vel

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου

Μικρή Σκηνή | 21:30

Edgeτης ομάδας CiM (Companhia Integrada Multidisciplinar),με χορογράφο την Ana Rita Barata

Διάρκεια: 45 λεπτά

Προβολή ντοκυμανταίρ 2 and 2, are four της ομάδας CiM—Πορτογαλία

EdgeΗ στιγμή ή ο χώρος που αντιστοιχεί στο τέλος ή στην αρχή για κάτι. Ή στο περίπου. Ή στην ανά-μνηση μιας διαδρομής. Που δεν έχει τέλος. Από μια άγνωστη συσκευή εκκινούμε σε ένα αφη-ρημένο μονοπάτι, το οποίο μας οδηγεί στο πιο συγκεκριμένο της ζωής – στην αρχή των πάντων. Η αφετηρία της κάθε πορείας –τέσσερις– σε μια ανάμνηση κάποιου ορίου. Ένα φως, μια τρύπα, μια διαδικασία, ζωή και θάνατος – η αρχή των πάντων.Όλες οι πορείες εξαρτώνται η μία από την άλλη· σχηματίζουν ζεύγη, αλλά είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Ενώνονται μέσα από την κίνηση, δημιουργούν ένα όριο και ύστερα διαιρούν το χώρο. Αλλάζουν υλικό, ανασυνδέονται, ελαχι-στοποιούνται και χωρίζουν. Δίνουν χώρο σε μια ιστορία που αρχίζει και τελειώνει ακριβώς εκεί – μια νοητή γραμμή παραμένει. Όποιος τη βλέπει, θέλει να κοιτάξει.Το EDGE είναι αποτέλεσμα του FRAGILE, ενός ευρωπαϊκού προγράμματος για την ένταξη των ανθρώπων με διαταραχές όρασης στις παρα-στατικές τέχνες. Πρόκειται για ένα συνεταιρι-σμό ανάμεσα σε τρεις χορογράφους από την Εσθονία, τη Νορβηγία και την Πορτογαλία, μέσω τριών αντίστοιχων ιδρυμάτων –Πανεπιστήμιο του Ταλλίν (Εσθονία), Bærum Kulturhus (Νορβηγία) και Vo’Arte (Πορτογαλία)–, και ενός επιμελητή από τον οργανισμό Salamanda Tandem της Μεγάλης Βρετανίας.

Το συγκεκριμένο πρότζεκτ αποσκοπούσε στην οικοδόμηση μιας νέας κινητικής γλώσσας, μέσα από την ανταλλαγή εμπειριών ανάμεσα σε αν-θρώπους με διαταραχές όρασης και επαγγελμα-τίες χορευτές, με τελικό στόχο να πιστοποιήσει τη δυνατότητα επαγγελματικοποίησης των ανθρώ-πων με διαταραχές όρασης στις παραστατικές τέχνες και να διερευνήσει νέες προτάσεις παρου-σίασης του χορού σε ένα ευρύ κοινό.

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ana Rita Barata και Pedro Sena NunesΧορογραφία: Ana Rita BarataΒίντεο: Pedro Sena NunesΕρμηνεύουν οι: Bernardo Gama, Joana Gomes, Luís Oliveira, Sofia SoromenhoΤεχνική διεύθυνση: João CachuloΣχεδιασμός φωτισμών: João CachuloΜουσική: Tiago CerqueiraΚοστούμια: Marta CarreirasΗχογραφήσεις και Video Post-Production: Pedro Sena Nunes και João DuarteΣχέδια: Sara DiasΠοιήματα: Joseph LambertΦωτογραφία: Henrique Frazão, A. Roque e Jaan KrivelΣυντονισμός και παραγωγή του πρότζεκτ FRAGILE: Clara AntunesΠαραγωγή και περιοδεία του EDGE: Patrícia Soares

2 and 2, are four(2 και 2 κάνουν τέσσερα)

Έχουμε συνηθίσει, εσφαλμένα, να αντιμετωπίζου-με με ανείπωτο τρόμο την εύθραυστη φύση του σώματός μας. Αυτή η εύθραυστη φύση, η οποία μας είναι τόσο αμφιλεγόμενη σε σημείο που να επιβάλλουμε στον εαυτό μας τις τυπικές και εγγε-νείς κινήσεις, έχει ήδη κορεστεί. Μία φορά, δύο φορές. Οι ίδιες κινήσεις, οι φόβοι, οι υπολογισμέ-νες εκπνοές, τα απομειωμένα σώματα, οι τυφλοί ορίζοντες. Αλλά έρχεται εκείνη η μέρα που κατα-λαβαίνουμε ότι η εύθραυστη φύση είναι πολύτιμη και ότι η αρρυθμία της κίνησης είναι ασφαλής. Και τότε χορεύουμε συνεργοί στις διαφορές μιας κοινής πτώσης.

Ana Rita BarataΗ Ana Rita Barata γεννήθηκε στο Παρίσι το 1972. Σπούδασε κλασικό και σύγχρονο χορό στην Escola de Dança do Conservatório Nacional (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) και στο European Dance Development Centre (Άρνεμ, Ολλανδία). Εργάστηκε με αρκετούς χορογράφους, όπως οι Paulo Ribeiro, João Fiadeiro, Jean Paul Bucchieiri, Yoshiko Chuma, Carolyn Carlson, Wim Vandekeybus, Benoit La Chambre, Steve Paxton, Eva Karczag, Peter Hulton, Laurie Booth, Georges Appaix, Jos Houben, Daniel Lepkoof και Samuel Louwick. Από το 1994 άρχισε να πραγματοποιεί πολυθεματικές παραστάσεις, από κοινού με τον κινηματογραφικό σκηνοθέτη Pedro Sena Nunes, στις οποίες εμπλέκονται κοινότητες με ειδικές ανάγκες. Εργάζεται ως καλλιτεχνική διευθύ-ντρια στο Vo’Arte από το 1997, όπου οργανώνει διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις διεθνούς χαρακτήρα και είναι συνδημιουργός και χορογρά-φος της ομάδας CiM (Integrated Multidisciplinary Company).

Pedro Sena NunesΟ Pedro Sena Nunes γεννήθηκε στη Λισσαβώνα το 1968. Πήρε πτυχίο κινηματογραφικών σπου-δών από την Escola Superior de Teatro e Cinema (Πορτογαλία) και συνέχισε τις σπουδές του σε διάφορες σχολές της Ευρώπης. Υπήρξε συνιδρυτής της ομάδας Companhia de Teatro Meridional. Έχει σκηνοθετήσει ντοκυμανταίρ, ταινίες μυθοπλασίας και πειραματικά έργα, είτε για τον κινηματογράφο είτε σε βίντεο, και έχει κάνει την παραγωγή σε πε-ρισσότερα από εκατό διαφημιστικά για το ραδιό-φωνο και την τηλεόραση. Ταξιδιώτης, πατέρας, σκηνοθέτης, παραγωγός, φωτογράφος, καθη-γητής και καλλιτεχνικός σύμβουλος, εργάζεται αυτή την εποχή ως συν-διευθυντής του Vo'Arte, όπου δημιουργεί παραστάσεις, προγραμματίζει διάφορα πολυθεματικά φεστιβάλ και συμμετέχει σε πρότζεκτ χορού για ενσωμάτωση ατόμων με ειδικές ανάγκες (μεταξύ άλλων και στα CiM και FRAGILE). Στα είκοσι χρόνια της σταδιοδρομίας του ως σκηνοθέτης και φωτογράφος, έχει κερδί-σει 27 πορτογαλικά και διεθνή βραβεία. Επίσης, εκπονεί τη διδακτορική διατριβή του στις Παρα-στατικές Τέχνες και την Κινούμενη Εικόνα.

© J

aan

Kri

vel

Κυριακή 1 Μαρτίου

Κεντρική Σκηνή | 20:30

Simulante Bande από την ομάδα VerTeDance και το Archa Theatre, του χορογραφικού ντουέτου της Veronika Kotlíková και της Tereza Ondrová —Τσεχία

Ζουν εδώ μαζί μας, αλλά εμείς μερικές φορές φερόμαστε σαν να είναι αόρατοι. Άλλες φορές τους κοιτάμε σαν να είναι από άλλον πλανήτη. Τους θαυμάζουμε αόριστα, τους φοβούμαστε αόριστα, συχνά μάλιστα τους λυπούμαστε. Δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα γι’ αυτούς.

Συχνά περπατούν διαφορετικά από εμάς. Συνήθως δεν ανταποκρίνονται στη γενική ψευδαίσθηση περί ομορφιάς. Όμως, ο στόχος τους είναι ίδιος με το δικό μας: να ζήσουν μια κανονική ζωή.

Γιατί συνεχίζουμε να τους αποκλείουμε; Γιατί ισχύει πάντα το «εμείς» και «αυτοί»; Η αποδοχή τους μπορεί να ωφελήσει όλους μας. Μπορούμε μάλιστα να κερδίσουμε πολύ περισσότερα απ’ όσα έχουμε ποτέ φανταστεί. Ας συστηθούμε λοιπόν, γιατί το «έστω και για λίγο» μετράει!

Στο Simulante Bande, η ομάδα VerTeDance διε-ρευνά αυθεντικούς τρόπους έκφρασης μέσω της κίνησης, βασισμένους στη συνεργασία ανάμεσα σε ένα υγιές άτομο και ένα άτομο με σωματική αναπηρία. Ο στόχος τους ήταν να θίξουν τουλάχι-στον ένα μικρό μέρος του αναπάντεχα ευρύτατου φάσματος προβλημάτων που αντιμετωπίζουν κα-θημερινά τα άτομα με αναπηρία στην προσπάθειά τους να ζήσουν μια «φυσιολογική» ζωή. Στους συντελεστές περιλαμβάνονται δύο καταξιωμένοι επαγγελματίες χορευτές, η Έλενα Αρενμπεγκέρο-βα και ο Πετρ Οπάφσκυ, καθώς και δύο χορευτές με σωματική αναπηρία, η Αλένα Γιαντσίκοβα και η Ζουζάνα Πιττέροβα.

Χορογραφία: Veronika Kotlíková, Tereza OndrováΔραματουργία: Lukáš JirέicέkaΕρμηνεύουν οι: Alena Jancέíková, Helena Arenbergerová, Zuzana Pitterová, Petr OpavskýΜουσική: DVAΣχεδιασμός φωτισμών: Pavel KotlíkΣχεδιασμός κοστουμιών και σκηνικών: Masha C�erníkováΜε την υποστήριξη των Prague City Hall, Ministry of Culture Czech Republic, Vodafone Foundation, METROSTAV, Archa TheatreΣυμπαραγωγοί της παράστασης είναι η VerTeDance και το Archa Theatre

VerTeDanceΗ ομάδα χορού VerTeDance ιδρύθηκε το 2004 από τους χορευτές και χορογράφους Βερόνικα Κοτλίκοβα και Τερέζα Όντροβα και τον σχεδια-στή φωτισμών Πάβελ Κότλικ. Στα δέκα χρόνια ύπαρξής της, η ομάδα VerTeDance έχει δημιουρ-γήσει σχεδόν είκοσι παραγωγές, συνεργαζόμενη με αναρίθμητες εξέχουσες προσωπικότητες του τσέχικου και διεθνούς χορευτικού στερεώματος. Η ομάδα έχει στο ενεργητικό της αρκετές σημα-ντικές βραβεύσεις, ανάμεσά τους τη διάκριση Χορευτή της Χρονιάς για το 2010, το βραβείο Theatre News 2012 στην κατηγορία χορού και μπαλέτου, το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Τσέχικης Χορευτικής Πλατφόρμας του 2012, το βραβείο καλύτερου σχεδιασμού φωτισμών (2012 και 2014) και το βραβείο Theatre Journal (2012 και 2014).Η VerTeDance είναι η μοναδική ομάδα της Τσεχί-ας που έχει τιμηθεί τρεις φορές με το κορυφαίο τσέχικο βραβείο στο χώρο του χορού, για την καλύτερη παράσταση της χρονιάς: το 2005 για το Silent Talk, το 2012 για το What is the Weight of Your Desire και το 2014 για το CORRECTION.

Unlimited was a London 2012 Cultural Olympiad project. The project was principally funded by the National Lottery through the Olympic Lottery Distributor, and is delivered in partnership between London 2012, Arts Council England, Creative Scotland, Arts Council of Wales, Arts Council of Northern Ireland and the British Council.

In February 2015, Athens will see dance… differently! The International “Unlimited Access” Dance Festival, which is to be staged at the OCC as the culmination of the European programme of the same name, is Greece’s first international dance festival for people both with and without disabilities. Companies from Greece and abroad will present their work at the OCC along with a shared message: on stage, we’re all the same! In 2012, four institutions—the British Council, the OCC, Vo’ Arte from Portugal and the Croatian Institute for Movement and Dance—joined forced in the context of the Unlimited Festival being staged under the aegis of the London Cultural Olympiad.

Together, they created a particularly ambitious programme, Unlimited Access, which set out to create and promote dance performances for people with disabilities and to rethink the approach taken to disabled people in the cultural sphere.

The festival is curated by:Katia ArfaraMyrto LavdaChristos CarrasProduction coordinator:Rena Andreadaki

February 26 - March 1, 2015

Danceat the OCCInternational Dance Festival "Unlimited Access"

PROGRAMME

Thursday 26 February | Upper Stage

20:30 evolution by the choreographer and dancer Claire Cunningham United Kingdom Duration: 17 minutes

22:00 Magnolia (or Defiance) by IMRC (Integrated Movement Research Collective), choreographed by Iva Nerina SibilaCroatiaDuration: 40 minutes

Friday 27 February | Main Stage

20:30 A performance staged by the OCC dance companies, featuring people both with and without disabilities, as well as dance professionals and people whose first venture into dance this was. GreeceDuration: 1 hour 30 minutes (with intermission)

• You listen to a sound. You run across the stage. You stop. You feel an arm on your shoulder. You go on… choreographed by Iris Karayan

• Sweet Abyss choreographed by Media Megas

• The Flight choreographed by Maria Koliopoulou

Saturday 28 February | Upper Stage

20:30 Two for Cby Candocο Dance Company, choreographed by Javier de Frutos United KingdomDuration: 12 minutes

21:30 Edge, by the CiM Company (Companhia Integrada Multidisciplinar), choreographed by Ana Rita Barata PortugalDuration: 45 minutes

Screening of the documentary  2 and 2, are four by CiM company

Sunday 1 March | Main Stage & Upper Stage

Upper Stage18:00-19:30 Round table discussion with the participation of the Unlimited Access project partners. Evaluation and Future Perspectives.

The event will also include a screening of the short film Silent Moves by Aideen Barry and Emma O’Kane

Main Stage20:30 Simulante Bande by VerTeDance and Archa Theatre, choreographed by Veronika Kotlíková and Tereza Ondrová Czech RepublicDuration: 1 hour

EDUCATIONAL PROGRAMMES

Friday 27 February | 10:00-13:00Workshop with Candoco Dance Company for teens

Saturday 28 February | 11:00-14:00Workshop with Candoco Dance Company for adults

Tickets:

7 € | Unemployed 5 € Free entrance for disabled persons + person accompanying

Age guidance 7+

26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2015

Χορόςστη ΣτέγηΔιεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access

Χορηγοί επικοινωνίας

Με την υποστήριξη

Επίσημος ιατρικός υποστηρικτής

Χορηγός φιλοξενίας

Διεύθυνση Επικοινωνίας & MarketingΤμήμα Εκδόσεων

Όταν στη σκηνή συναντιούνται δύο ιερά τέρατα, και αυτά είναι ο Ισραέλ Γκαλβάν και ο Άκραμ Καν, μόνο κάτι νέο μπορεί να γεννηθεί...

Συναρπαστικό μείγμα κατάκ και φλαμένκο, μια έκρηξη χορού και μουσικής!

10-11 και 13-15 Μαρτίου 2015