TO BHMA · TO BHMA THE FIRST HELLENIC NEWSPAPER IN AUSTRALIA (ESTABLISHED 1913) - ÔÇÓ...

48
TO BHMA THE FIRST HELLENIC NEWSPAPER IN AUSTRALIA (ESTABLISHED 1913) - www.greekorthodox.org.au ÔÇÓ ÅÊÊËÇÓÉÁÓ SEPTEMBER 2019 - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019 Tel. (02) 9690 6100 Fax: (02) 9698 5368 E-mail: [email protected] Áñ. Ö.8405 - PRICE $1.70 (GST incl.) Η φωνή του αγέννητου παιδιού ακούστηκε εκκωφαντικά στο Σύδνεϋ ΣΕΛΙΔΑ: 4 Θρυλόριο Το ελληνικό χωριό που ακούει στο όνομα ενός Αυστραλού ανθρωπιστή ΣΕΛΙΔΕΣ: 8-9 Έκθεση – Δημοπρασία «Ισότιμη» και επιστολική η ψήφος των αποδήμων έργων ζωγραφικής, των ενοίκων της «Βασιλειάδας» ΣΕΛΙΔA: 33 ΣΕΛΙΔA: 6 Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας τίμησε το ιερότερο πρόσωπο της Ορθοδοξίας ΣΕΛΙΔΕΣ: 12-13

Transcript of TO BHMA · TO BHMA THE FIRST HELLENIC NEWSPAPER IN AUSTRALIA (ESTABLISHED 1913) - ÔÇÓ...

  • TO BHMATHE FIRST HELLENIC NEWSPAPER IN AUSTRALIA (ESTABLISHED 1913) - www.greekorthodox.org.au

    ÔÇÓ ÅÊÊËÇÓÉÁÓ

    SEPTEMBER 2019 - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019 Tel. (02) 9690 6100 Fax: (02) 9698 5368 E-mail: [email protected] Áñ. Ö.8405 - PRICE $1.70 (GST incl.)

    Η φωνή τουαγέννητου παιδιούακούστηκε εκκωφαντικά στο Σύδνεϋ

    ΣΕΛΙΔΑ: 4

    ΘρυλόριοΤο ελληνικό χωριό που ακούει στο

    όνομα ενός Αυστραλού ανθρωπιστήΣΕΛΙΔΕΣ: 8-9

    Έκθεση – Δημοπρασία«Ισότιμη» και επιστολικήη ψήφος των αποδήμων

    έργων ζωγραφικής, τωνενοίκων της «Βασιλειάδας»

    ΣΕΛΙΔA: 33 ΣΕΛΙΔA: 6

    Ο Ελληνισμός της Αυστραλίαςτίμησε το ιερότερο πρόσωπο της Ορθοδοξίας

    ΣΕΛΙΔΕΣ: 12-13

  • ΣΕΛΙΔΑ 2 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    Ιστορική για το Ημερήσιο Κολλέγιο των Αγίων Πάντων, στο Σύδνεϋ, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η επίσκεψη που δέχτηκε τη Δευτέ-ρα, 19 Αυγούστου, από τον Σεβασμι-ώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας, κ.κ. Μακάριο.

    Οι 600 και πλέον μαθητές του Κολλε-γίου, μαζί με τους εκπαιδευτικούς, τη διεύθυνση και πολλούς γονείς, είχαν τη χαρά και την ευτυχία να γνωρίσουν από κοντά τον νέο Ποιμενάρχη τους και, παράλληλα, να λάβουν την ευλογία του κατά τη διάρκεια της σχολικής Θεί-ας Λειτουργίας, που για πρώτη φορά τελέστηκε προεξάρχοντος του ίδιου του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας.

    Η επίσημη τελετή υποδοχής του Σε-βασμιωτάτου έλαβε χώρα στο γυμνα-στήριο του Κολλεγίου. Κατά την άφιξή του, η πολυπληθής μαθητική χορωδία έψαλε τον ελληνικό εθνικό ύμνο, ενώ εκπρόσωποι των μαθητών τον καλω-σόρισαν με έναν σύντομο χαιρετισμό. «Είμαστε περήφανοι για την ορθόδοξη πίστη μας, την υπέροχη γλώσσα μας, τα ιδανικά και τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού», ανέφεραν οι μαθητές, επι-σημαίνοντας ότι «η προμετωπίδα του σχολείου μας “Στώμεν καλώς”, μαζί με τους τρεις στυλοβάτες, της πίστης, της αρετής και του σεβασμού, μας καθοδη-γούν στο καθημερινό μας ταξίδι στη

    γνώση». «Και σε αυτό το ταξίδι», συ-μπλήρωσαν, απευθυνόμενοι προς τον Αρχιεπίσκοπο, «είμαστε σίγουροι πως θα σας έχουμε πάντα στο πλάι μας, ως πνευματικό καθοδηγητή και πατέρα».

    Εμφανώς συγκινημένος από τις εκδη-λώσεις αγάπης και από τα θερμά λόγια, που εισέπραξε από τους μαθητές, ο Αρ-χιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος έδωσε τη διαβεβαίωση πως θα είναι κοντά τους για να διακονεί τις ανάγκες τους, να αφουγκράζεται τους χτύπους της καρ-διάς τους. Η συγκίνησή του κορυφώ-θηκε όταν αναφέρθηκε στο δώρο, που του είχαν χαρίσει οι μαθητές κατά την πρώτη του επίσκεψη στην ενορία των Αγίων Πάντων. Επρόκειτο για ένα επι-γονάτιο με την παράσταση του Κυρίου, ως Καλού Ποιμένος, το οποίο, κατά τον Σεβασμιώτατο, έκρυβε ένα σημα-ντικό μήνυμα για τον ίδιο. Όπως χα-ρακτηριστικά σημείωσε, «ήταν σαν να μου λέγατε: “Πρόσεχε να είσαι κοντά μας, όσο κοντά είναι κι ο βοσκός στα πρόβατά του! Πρόσεχε να μας αγαπάς τόσο πολύ, όσο κι ο βοσκός αγαπάει τα πρόβατά του!”». «Και, ξέρετε, η σχέση του βοσκού με τα πρόβατα είναι σχέ-ση ζωής», επισήμανε, εξηγώντας ότι «ο βοσκός αγαπάει τα πρόβατα όπως τα παιδιά του, αλλά και τα πρόβατα ανα-ζητούν τον βοσκό τους, γιατί ξέρουν ότι, αν τον χάσουν, δε θα καταφέρουν να επιβιώσουν».

    ΣΕΛΙΔΑ 2

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος έτυχε θερμότατης υποδοχής από τους εκατοντάδες μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τη διεύθυνση του Ημερήσιου Κολλεγίου των Αγίων Πάντων

    Για πρώτη φορά στο Κολλέγιο των Αγίων Πάντων τελέστηκε Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του ίδιου του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος κοντά στη νέα γενιά της Ομογένειας

    Η ιστορικού χαρακτήρα επίσκεψή του στο Ημερήσιο Κολλέγιο των Αγίων Πάντων, στο Σύδνεϋ

    Την πρόθεσή του να δώσει βαρύτητα στη νέα γενιά, όπως ακριβώς είχε διαμηνύσει την ημέρα της ενθρό-νισής του, επαναβεβαίωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αυστρα-λίας κ.κ. Μακάριος κατά την ποιμαντική του περιοδεία στη Μελβούρνη.

    Παρά το βεβαρυμμένο πρόγραμμά του, ο Σεβασμιώτα-τος φρόντισε να επισκεφτεί κατά προτεραιότητα τα ελ-ληνικά σχολεία Άγιος Ιωάννης, Alphington Grammar και Oakleigh Grammar και να επικοινωνήσει - με τον δικό του, χαρισματικό τρόπο - με τη νέα γενιά της ελ-ληνορθόδοξης κοινότητας της Μελβούρνης. Προσιτός και χαμογελαστός, όπως συνηθίζει να είναι σε κάθε συνάντησή του με παιδιά, κατάφερε γρήγορα να δη-μιουργήσει κλίμα οικειότητας, να γίνει ένα με τους μι-κρότερους σε ηλικία μαθητές και να παίξει με τα παι-χνίδια τους, αλλά και να αναπτύξει συζητήσεις με τους μεγαλύτερους και να ακούσει τις αγωνίες τους.

    Το πρώτο σχολείο που επισκέφτηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος ήταν το Ελληνορθόδοξο Κολλέγιο της

    Ιεράς Αρχιεπισκοπής στη Μελβούρνη, Άγιος Ιωάν-νης. Αφού συναντήθηκε με τη Διεύθυνση και με το εκπαιδευτικό προσωπικό, στη συνέχεια έριξε το βάρος στην επαφή με τους μαθητές, συνοδεία των οποίων ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις του σχολείου. Κατά τη διάρκεια της εκεί παρουσίας του, ο Σεβασμιώτατος φρόντισε να καταστήσει σαφές ότι το συγκεκριμένο σχολείο, παρά τις φήμες που το ήθελαν να αναστέλλει τη λειτουργία του, θα έχει ένα λαμπρό μέλλον. «Κι εγώ προσωπικά, ως Αρχιεπίσκοπος, και η Αρχιεπισκοπή θα το στηρίζουμε αυτό το σχολείο», διαβεβαίωσε, ενώ συμβολικά φύτεψε στον περίβολό του ένα δέντρο ελιάς.

    Ο δεύτερος προορισμός του Σεβασμιωτάτου ήταν το σχολείο Alphington Grammar, το οποίο φέτος συ-μπληρώνει 30 χρόνια ζωής. Από τη Διεύθυνση και το διδακτικό προσωπικό του σχολείου ενημερώθηκε σφαιρικά για τη λειτουργία του, ενώ συνάντησε και αντιπροσωπεία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Κατά την ξενάγησή του στους χώρους του σχολικού συγκροτήματος, αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο

    στους μικρούς μαθητές που συνάντησε στο νηπιαγω-γείο. Φυσικά, δεν τους χάλασε το χατίρι να παίξει μαζί τους, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά την ιδιαίτερη αγάπη που τον διακατέχει για τα παιδιά.

    Στο Oakleigh Grammar ήταν το τρίτο κατά σειρά σχολείο που επισκέφτηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μα-κάριος. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ελληνικό ημερή-σιο σχολείο της Αυστραλίας, στο οποίο τα τελευταία χρόνια φοιτούν και παιδιά, που δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Κατά την άφιξή του, ο Σεβασμιώτατος έτυχε θερμού καλωσορίσματος από το σύνολο των μα-θητών που, μεταξύ άλλων, τον έραναν με λουλούδια, ενώ ακολούθησε η επίσημη τελετή υποδοχής του στο κατάμεστο γυμναστήριο του σχολείου. Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τις εγκα-ταστάσεις και να ενημερωθεί για τις δραστηριότητες του σχολείου, καθώς επίσης να συνομιλήσει με μαθη-τές όλων των βαθμίδων. Ιδιαίτερα φιλικός και στοργι-κός ήταν με τα παιδιά του νηπιαγωγείου, μαζί με τα οποία φύτεψε στην αυλή του μία ελιά.

    Επισκέψεις του Σεβασμιωτάτου στα ελληνικά σχολεία Άγιος Ιωάννης, Alphington Grammar και Oakleigh Grammar στη Μελβούρνη

  • ΣΕΛΙΔΑ 3ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    Κατά τη διάρκεια της τελετής αντηλλά-γησαν αναμνηστικά δώρα, ενώ η Δι-ευθύντρια του Κολλεγίου, κ. Ελευθερία Λίλλη, μετέφερε στον Αρχιεπίσκοπο τη χαρά και τη συγκίνηση όλης της σχολι-κής κοινότητας για την επίσκεψή του στο σχολείο. «Είμαστε ταπεινά ευγνώ-μονες για την αγάπη, την ανθρωπιά και τη ζεστασιά σας», σημείωσε, προσθέτο-ντας ότι «είναι απερίγραπτη η συγκίνη-ση που νιώθουμε, αφού είναι η πρώτη φορά που έχουμε Αρχιεπίσκοπο Αυ-στραλίας, παρόντα και συμμετέχοντα σε σχολική Θεία Λειτουργία».

    Η τελετή ολοκληρώθηκε με μουσική και με τραγούδια, ενώ ο Σεβασμιώτα-τος, προτού αποχωρήσει, φρόντισε να

    ευχαριστήσει με τον δικό του, χαρι-σματικό τρόπο τους μαθητές για την ενθουσιώδη υποδοχή που του επιφύ-λαξαν. Κατευθυνόμενος προς το μέρος τους, τους φώναξε δις «I love you», ξε-σηκώνοντας κύμα ενθουσιασμού, ενώ χαιρέτησε πολλά από τα παιδιά με τη χαρακτηριστική χειρονομία «κόλλα το».

    Ακολούθως, επισκέφτηκε διαδοχικά το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό, το Γυμνά-σιο και το Λύκειο, όπου χαμογελαστός και προσιτός, όπως συνηθίζει να είναι στις επαφές του με νέους και παιδιά, συμμετείχε στα παιχνίδια των μικρότε-ρων σε ηλικία μαθητών και συζήτησε με τους μεγαλύτερους για τις ανάγκες και τις αγωνίες τους.

    ΣΕΛΙΔΑ 3

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Κυριολεκτικά, σαν στο σπίτι του ένοιωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε στο Κρητικό Χωριό της Μελβούρνης, το Σάββατο 10 Αυγούστου. Στη θερμότατη υποδοχή που του επιφύλαξαν τα μέλη της Παγκρήτιας Ένωσης Μελβούρνης, πρωτοστάτησαν νεαρά κρητικόπουλα, που φορούσαν παρα-δοσιακές κρητικές ενδυμασίες. Στη συνέχεια, παρατέθηκε δεί-πνο προς τιμήν του Σεβασμιωτά-του, με τη συμμετοχή δεκάδων ομογενών, καταγόμενων από την Κρήτη.

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, στον σύντομο χαιρετισμό που εκφώνησε, μίλησε με συγκίνηση και υπερηφάνεια για τον τόπο όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ανδρώθηκε εκκλησιαστικά, κά-νοντας λόγο για έναν τόπο «οι-κουμενικό». «Συγγνώμη που θα το πω, αλλά η Κρήτη είναι ένας τόπος πολύ διαφορετικός και ξεχωριστός σε σύγκριση με τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδος», σημείωσε. «Στην Κρήτη ο ξένος χωρεί. Στην Κρήτη ο αλλόθρη-σκος έχει θέση. Στην Κρήτη ο εχθρός έχει τον τόπο του. Η Κρήτη είναι ένας τόπος, που όλα τα αγκαλιάζει και όλα τα αποδέχεται», συμπλήρωσε.

    Ακολούθως, υπογράμμισε με έμφαση πως, μολονότι τώρα βρίσκεται στην Αυστρα-λία, σε έναν τόπο μακρινό, ο ίδιος δεν αισθάνεται καθόλου ξένος, διότι, όπως επισή-μανε, «έχω ανθρώπους που μεταφέρουν παντού την κρητική λεβεντιά, την κρητική φιλοξενία, την κρητική αγάπη». Απευθυνόμενος στα μέλη της Παγκρήτιας Ένωσης Μελβούρνης διέκρινε ότι αποτελούν μία «προέκταση της Κρήτης» και δήλωσε πε-πεισμένος ότι μπορούν να διατηρήσουν καλύτερα τις πατροπαράδοτες αξίες της ιδιαίτερης πατρίδας τους.

    Κλείνοντας, για να εκφράσει την ευφορία και την ευγνωμοσύνη του για τη ζεστή φι-λοξενία της οποίας έτυχε, ο Σεβασμιώτατος δήλωσε χαρακτηριστικά: «Τώρα, αν με ρωτούν “από πού είσαι”, θα λέω ότι είμαι από το Κρητικό Χωριό της Μελβούρνης!».

    Σαν στο σπίτι του ένοιωσεο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος

    στο Κρητικό Χωριό της Μελβούρνης

    Στη θερμότατη υποδοχή του Αρχιεπισκόπου πρωτοστάτησαν νεαρά κρητικόπουλα, που φο-ρούσαν παραδοσιακές κρητικές ενδυμασίες

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, πλαισιωμένος μεταξύ άλλων από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Απόστολο Τριφύλλη, τη Διευθύντρια του Κολλεγίου κ. Ελευθερία Λίλλη, και τον πατέρα Χρήστο Τριανταφύλλου, καμαρώνει τους μαθητές της χορωδίας

    «Τώρα, αν με ρωτούν “από πού είσαι”, θα λέω ότι είμαι από το Κρητικό Χωριό της Μελβούρνης!», δήλωσε συ-γκινημένος ο Σεβασμιώτατος

    Έτυχε θερμής υποδοχής και ζεστής φιλοξενίας από την Παγκρήτια Ένω-ση Μελβούρνης κατά την επίσκεψή

    του το Σάββατο, 10 Αυγούστου

    Μουσική και τραγούδια, από τους μαθητές του Κολλεγίου, διάνθισαν την πανηγυρική τελετή υποδοχής του Σεβασμιωτάτου

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, συνοδευόμενος από τη Διευθύντρια του Κολλεγίου, κ. Ελευ-θερία Λίλλη, ξεναγήθηκε σε όλα τα τμήματα του σχολείου και είχε ευχάριστες συνομιλίες με τους μαθητές, ιδιαίτερα με τους μικρότερους σε ηλικία

  • ΣΕΛΙΔΑ 4 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    Μαζική και γεμάτη παλμό ήταν η συγκέντρωση κατά της αποποινικοποίησης των αμβλώσεων, που πραγ-ματοποιήθηκε στο Martin Place, στο κέ-ντρο του Σύδνεϋ, την Τρίτη 20 Αυγούστου.

    Το σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο επιτρέ-πει τις αμβλώσεις για κάθε λόγο μέχρι τους 5,5 μήνες της κύησης, καθώς και μέχρι τη γέννηση, με τη σύμφωνη γνώμη δύο γιατρών, έχει εγκριθεί από τη Νομο-θετική Συνέλευση (Κάτω Βουλή) της Νέας Νότιας Ουαλίας και έχει εισαχθεί για συ-ζήτηση και ψήφιση στο Νομοθετικό Συμ-βούλιο (Άνω Βουλή).

    Στη συγκέντρωση που διοργανώθηκε από την κίνηση «Stand for Life», χιλιάδες πολί-

    τες ένωσαν τις φωνές τους για να υπερα-σπιστούν το ιερό δικαίωμα του αγέννητου παιδιού στη ζωή. Περίπου δέκα χιλιάδες άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, με αισθήματα αγάπης και σεβα-σμού προς την ανθρώπινη ύπαρξη, δια-τράνωσαν την αντίθεσή τους στην αλλαγή της νομοθεσίας, που θα έχει ως αποτέλε-σμα να γίνονται αμβλώσεις ανεξέλεγκτα.

    Μια από τις στιγμές που ξεχώρισαν και προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης στους συ-γκεντρωμένους, ήταν όταν πάνω στην κοιλιά μιας εγκύου γυναίκας τοποθετήθη-κε συσκευή υπερήχου, που επιτρέπει την ακρόαση των καρδιακών παλμών του εμ-βρύου. Η συσκευή ήταν συνδεδεμένη με τα μεγάφωνα, με συνέπεια οι χτύποι της καρδιάς του αγέννητου παιδιού να αντη-χούν σε όλη την ευρύτερη περιοχή του Martin Place, σα ζωντανή και «εκκωφα-ντική» επιβεβαίωση όσων με λόγια και με συνθήματα υποστήριζαν οι διαδηλωτές.

    Δυναμικά παρούσα οι ελληνορθόδο-ξη κοινότητα, με πρωτοστάτη τον Αρ-χιεπίσκοπο κ.κ. ΜακάριοΔυναμική παρουσία στη μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση είχε και η ελληνορθό-δοξη κοινότητα της Νέας Νότιας Ουαλί-ας, ενώ πρωτοστάτης και ένας από τους κεντρικούς ομιλητές ήταν ο Σεβασμιώτα-τος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μα-κάριος.

    Ο Σεβασμιώτατος είχε τοποθετηθεί έγκαι-ρα και με τρόπο κατηγορηματικό επί του σοβαρού αυτού ζητήματος, διαμηνύο-ντας ότι κατά την Ορθόδοξη πίστη και παράδοση η ζωή αρχίζει από τη στιγμή της σύλληψης. Την ίδια θέση επανέλαβε και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Martin Place, ενώ παρότρυνε το πλήθος των συγκεντρωμένων να υψώσουν τη φωνής τους «για αυτούς που δεν έχουν φωνή» και να γίνουν «οι προστάτες των απροστάτευτων».

    Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, συνέδεσε ευθέως την πράξη της άμβλωσης με αυ-τήν της επιβολής της θανατικής ποινής, που για την κοινωνία της Νέας Νότιας Ουαλίας αποτελεί πλέον μακρινό παρελ-θόν. «Η Νέα Νότια Ουαλία κατήργησε τη θανατική ποινή το 1955 και τώρα την επαναφέρει», παρατήρησε με νόημα, κα-

    ταδεικνύοντας έτσι τη σοβαρή οπισθο-δρόμηση που θα συντελεστεί, εφόσον ψη-φιστεί το προωθούμενο νομοσχέδιο.

    Δεν παρέλειψε, επίσης, να αναφερθεί στις γυναίκες που βιώνουν δύσκολες καταστά-σεις και, υπό την πίεση αυτών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να προβούν σε άμβλωση. Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να είναι το άγχος που προκαλεί μια απρογραμμάτι-στη εγκυμοσύνη, κάποια αναπηρία από την οποία μπορεί να υποφέρει το βρέφος ή η απόρριψη από τον σύντροφο και η άσκηση πίεσης εκ μέρους του για να γίνει η άμβλωση. Ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακά-ριος δήλωσε πεπεισμένος ότι η πλούσια και στοργική κοινωνία της Αυστραλίας μπορεί να υποστηρίξει αυτές τις γυναίκες, ενώ έστειλε το μήνυμα ότι «η μητέρα και το μωρό χρειάζονται προστασία εναντίον της βιαιότητας και αγάπη και στήριξη σε

    αυτή τη δύσκολη και συχνά μοναχική πε-ρίοδο».

    Σημειώνεται ότι την ώρα που βρι-σκόταν σε εξέλιξη η μεγαλειώδης συγκέντρωση στο Martin Place, έγινε γνωστό ότι η ψήφιση του νομοσχεδί-ου για τις αμβλώσεις μετατέθηκε χρο-νικά κατά τουλάχιστον τρεις εβδομά-δες. Συγκεκριμένα, όπως ανακοίνωσε η Πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας, Gladys Berejiklian, οι τρο-ποποιήσεις επί του νομοσχεδίου θα συζητηθούν στην επόμενη περίοδο συνεδριάσεων της Βουλής, πράγμα που σημαίνει ότι η τελική ψηφοφο-ρία θα διεξαχθεί όχι νωρίτερα από τα μέσα Σεπτεμβρίου. Ενόψει αυτής, προγραμματίζεται νέα συγκέντρωση κατά του νομοσχεδίου για τις αμβλώ-σεις, αυτή τη φορά στο Hyde Park, την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου και ώρα 2.30-5 μ.μ.

    Κοινή ανακοίνωση από τους ηγέτες της Ορθοδοξίας στην Αυστραλία

    Την επομένη της συγκέντρωσης, με ανακοίνωση που εξέδωσαν από κοινού όλοι οι ηγέτες της Ορθοδοξίας στην Αυ-στραλία, με πρώτον τον Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, εξέφρασαν την ικανοποί-ησή τους για τη μαζική ανταπόκριση των πιστών στο κάλεσμα που τους είχαν απευθύνει, καθώς και για τη μετάθεση του χρόνου ψήφισης του σχετικού νο-μοσχεδίου, που θα επιτρέψει την ανά-πτυξη περαιτέρω διαλόγου. Διακρίνο-ντας μεν ότι η εξέλιξη αυτή οφειλόταν, σε μεγάλο βαθμό, στις ισχυρές φωνές όσων εναντιώθηκαν στο νομοσχέδιο, έσπευσαν, ωστόσο, να επισημάνουν ότι «δεν πρέπει να επαναπαυτούμε ακόμα». Αντίθετα, προέτρεψαν όλους τους Ορ-θόδοξους να εκφράζονται με τόλμη και χωρίς φόβο για το τι είναι σωστό και να μιλήσουν σε όλους τους φίλους και τις οικογένειές τους.

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Η φωνή του αγέννητου παιδιού ακούστηκε εκκωφαντικά στο κέντρο του Σύδνεϋ

    Μεγαλειώδης συγκέντρωση κατά του νομοσχεδίου για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων

    Ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή κατά την οποία τοποθετήθηκε συσκευή υπερήχου στην κοιλιά μιας εγκύου γυναίκας και μέσω αυτής οι χτύποι της καρδιάς του αγέννητου παιδιού να αντήχησαν σε όλη την ευρύτερη περιοχή του Martin Place

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος παρότρυ-νε το πλήθος των συγκεντρωμένων να υψώσουν τη φωνής τους «για αυτούς που δεν έχουν φωνή» και να γίνουν «οι προστά-τες των απροστάτευτων»

    Χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν στο Martin Place και ένωσαν τις φωνές τους για να υπερασπι-στούν το ιερό δικαίωμα του αγέννητου παιδιού στη ζωή

    Registered Office:242 Cleveland St. Redfern,

    NSW 2016PO Box 186, Strawberry Hills, NSW 2012

    Tel.: (02) 9690 6100,Fax: (02) 9698 5368

    Email: [email protected]

    Printed by:Torch Publishing Company Pty Ltd

    Distribution:Wrapaway Transport Pty Ltd

    TAYTOTHTA

    ST ANDREW’SORTHODOX

    PRESS PTY LTDA.C.N.: 096 927 856

    A.B.N.: 33 096 927 856

    (c) 2002 St Andrew’s Othodox Press Pty Ltd

  • ΣΕΛΙΔΑ 5ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    Για μια ολόκληρη ημέρα, την Κυριακή, 8 Σεπτεμβρίου, η Παραμάτα γιόρταζε σε ρυθ-μούς ελληνικούς! Ο λόγος ήταν η διοργάνωση του «Lets go Greek Festival», που αποτελεί πλέον ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά γεγονότα της ελληνικής παροικίας στην Αυστρα-λία. Το επιτυχημένο φεστιβάλ, που φέ-τος έφτασε αισίως στον έκτο του χρόνο, διοργανώνει η Ενορία – Κοινότητα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.

    Οι άνθρωποι της Ενορίας με χαρά υπο-δέχονταν το πλήθος των επισκεπτών που διαρκώς συνέρρεαν στο χώρο του φεστιβάλ, και έβαζαν τα δυνατά τους για να τους προσφέρουν αξέχαστες εμπειρίες, γεμάτες… Ελλάδα!

    Ανάμεσα στους χιλιάδες επισκέπτες, που έδωσαν και φέτος ισχυρή «ψήφο εμπιστοσύνης» στο «Lets go Greek Festival», βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυ-

    στραλίας κ.κ. Μακάριος, ο Ομοσπον-διακός Υπουργός Μετανάστευσης, κ. David Coleman, ο οποίος εκπροσώπη-σε τον Πρωθυπουργό της Αυστραλίας, ο Υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέ-σεων της Νέας Νότιας Ουαλίας, κ. John Sidoti, ο Δήμαρχος της Παραμάτα, κ. Andrew Wilson, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Σύδνεϋ, κ. Χρήστος Καρράς, με τη σύζυγό του, Εμπορική

    Ακόλουθο, κ. Κάτια Γκίγκιζα, πολιτεια-κοί εκπρόσωποι της ΝΝΟ και εκπρό-σωποι παροικιακών φορέων.Η γιορτινή ημέρα ξεκίνησε με τη Θεία

    Λειτουργία, που τελέστηκε στην εκκλη-σία του Αγίου Ιωάννου, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου.

    Στη συνέχεια, όλοι μετέβησαν στον προαύλιο χώρο της Ενορίας, όπου δι-εξήχθη το φεστιβάλ. Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, με την απλότητα που τον διακρίνει, κινή-θηκε ανάμεσα στο πλήθος και συνο-μίλησε πρόθυμα με πολλούς από τους επισκέπτες, πέρασε από τα περίπτερα και χαιρέτησε εγκάρδια τους εκθέτες και τους εθελοντές, ενώ δεν παρέλειψε να δοκιμάσει ορισμένα από τα νόστιμα ελληνικά εδέσματα που προσφέρονταν στον κόσμο.Κηρύσσοντας την επίσημη έναρξη του

    Φεστιβάλ, ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε τους παραβρισκόμενους να συνεχίσουν να είναι ενωμένοι και αγαπημένοι, το-νίζοντας ότι «εμείς οι Έλληνες πρέπει

    να είμαστε ένα πνεύμα, μία ψυχή, ένα ήθος, μία πίστη, μία Εκκλησία».

    Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Ενορίας – Κοινότητας, κ. Κοσμάς Δη-

    μητρίου, ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκο-πο για την παρουσία του sτο φεστιβάλ, δηλώνοντάς του, μεταξύ άλλων, ότι «σας έχουμε στην καρδιά μας και σας αγαπάμε». Εξέφρασε, επίσης, τις ευχα-ριστίες του προς τους χορηγούς, προς την πολιτειακή κυβέρνηση και προς όλους όσοι στήριξαν τη φετινή διοργά-νωση.

    Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι χιλιά-δες επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να λάβουν μέρος σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ελληνική κουλτούρα, το οποίο περιλάμβανε ποικίλες δράσεις και εκδηλώσεις, για όλες τις ηλικίες. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμήθηκαν, ενώ οι μικρότεροι έμαθαν, πώς είναι ένα γνήσιο παραδοσιακό ελληνικό γλέντι, όπου η τσίκνα κυριαρχεί στην ατμό-σφαιρα και οι χοροί συνεχίζονται μέχρι τελικής πτώσεως.

    Αναλυτικότερα, το φεστιβάλ περιλάμ-βανε πλούσιο ψυχαγωγικό πρόγραμμα,

    με ζωντανή μουσική και χορευτικές επιδείξεις, νόστιμα εδέσματα της ελ-ληνικής κουζίνας, περίπτερα για αγο-ρές ελληνικών προϊόντων και δώρων, διασκεδαστικές δραστηριότητες για τα μικρά παιδιά, καθώς και δύο ενδι-αφέρουσες εκθέσεις ιστορικού υλικού. Η μία είχε θέμα τον «Δρόμο του με-ταξιού», ενώ στη δεύτερη, την οποία επιμελήθηκε το Λύκειο Ελληνίδων, παρουσιάστηκαν τοπικές φορεσιές, χειροτεχνίες, κοσμήματα και έπιπλα από το 18ο και τον 19ο αιώνα. Στο φε-στιβάλ έλαβαν μέρος και Οργανισμοί της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, όπως η «Βασιλειάδα», το Ελληνικό Κέντρο Πρόνοιας, το Ημερήσιο Κολλέγιο των Αγίων Πάντων και το Κολλέγιο της Αγίας Ευφημίας.

    Για μία ακόμα χρονιά, όσοι πήραν μέρος στη γιορτή του «Lets go Greek Festival» διασκέδασαν με την ψυχή τους και έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις, ανανεώνοντας το ραντε-βού τους για τον Σεπτέμβριο του 2020.

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Μια «μικρή Ελλάδα»στο κέντρο της Παραμάτα!

    «Ψήφος εμπιστοσύνης» από χιλιάδες επισκέπτεςστο «Lets go Greek Festival»

    Το Λύκειο Ελληνίδων επιμελήθηκε την έκ-θεση που αφορούσε τις τοπικές φορεσιές, τις χειροτεχνίες, τα κοσμήματα και τα έπιπλα του 18ου και του 19ου αιώνα

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος πέρασε από τα περίπτερα και χαιρέτησε εγκάρδια τους εκθέ-τες και τους εθελοντές, ενώ δεν παρέλειψε να δοκιμάσει ορισμένα από τα νόστιμα ελληνικά εδέσματα που προσφέρονταν στον κόσμο.

    Ο γιατρός και αντιπρόεδρος της «Βασιλει-άδας», κ. Θεοδόσιος Πεγκλής, ο πρόεδρος της Ενορίας – Κοινότητας του Αγίου Ιωάν-νου, κ. Κοσμάς Δημητρίου, και ο Γενικός Πρόξενος, κ. Χρήστος Καρράς, με τη σύζυγό του, Εμπορική Ακόλουθο, κ. Κάτια Γκίγκιζα

    Ένας από τους μικρότερους επισκέπτες του Φεστιβάλ κέρδισε την προσοχή του Σεβα-σμιωτάτου κ.κ. Μακαρίου

    Τα χορευτικά συγκροτήματα συγκίνησαν και, παράλληλα, ξεσήκωσαν τους παραβρισκόμενους με τις επιδείξεις παραδοσιακών ελληνικών χωρών

    Όσοι επισκέφτηκαν το «Lets go Greek Festival», παρασύρθηκαν σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ελληνική κουλτούρα

  • ΣΕΛΙΔΑ 6 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    Όταν οι υπεύθυνοι της «Βα-σιλειάδας» αποφάσιζαν να εντάξουν τη ζωγραφική τέχνη στα προγράμματα δημιουργικών δραστηριοτήτων των γη-ροκομείων της, σίγουρα ως πρώτο τους στόχο δεν είχαν το καλλιτεχνικό αποτέλε-σμα που θα επιτύγχαναν οι ένοικοί τους. Γρήγορα, ωστόσο, η ανταπόκριση των ηλικιωμένων αποδείχτηκε εντυπωσιακή και οι λευκοί, άδειοι και άψυχοι καμβάδες άρχισαν να γεμίζουν με χρώματα και να αποκτούν ζωή. Πάνω τους αποτυπώθηκε, αρχάρια και δεξιοτεχνικά συνάμα, ένας μοναδικός θησαυρός αναμνήσεων και συναισθημάτων.

    Όσοι έχουν ήδη αγωνία να δουν από κοντά και να θαυμάσουν τα έργα που φιλοτέχνησαν οι ένοικοι της «Βασιλειά-δας», δεν έχουν παρά να σημειώσουν την ακόλουθη ημερομηνία: Πέμπτη 17 Οκτω-βρίου 2019. Την ημέρα εκείνη και ώρα 6-8μ.μ., στη «Βασιλειάδα» στο Randwick θα φιλοξενηθεί μια ιδιαίτερη έκθεση ζω-γραφικής, η Έκθεση – Δημοπρασία με τίτλο «Art for Orphans». Εκεί θα παρου-σιαστούν περίπου 50 από το πιο αξιόλο-γα έργα ζωγραφικής των ενοίκων της, τα οποία θα διατεθούν προς πώληση, μέσω πλειοδοτικής δημοπρασίας, για τη στήρι-ξη των παιδιών του ορφανοτροφείου «Η Αγία Ταβιθά», στα νησιά Φίτζι.

    Για τα σημαντικά οφέλη της δραστηριότη-τας Art Therapy στους ηλικιωμένους και για την αξιέπαινη πρωτοβουλία της δι-οργάνωσης της επικείμενης έκθεσης, με σκοπό τη στήριξη των ορφανών παιδιών, μίλησε στο «Βήμα της Εκκλησίας» ο Διευ-θύνων Σύμβουλος της «Βασιλειάδας», πα-τήρ Νικόλαος Σταυρόπουλος. Όπως μας αποκαλύπτει, η ιδέα της διοργάνωσης της έκθεσης για έναν τόσο ιερό σκοπό, ανήκει στους ίδιους τους ενοίκους – καλλιτέχνες του γηροκομείου.

    Πότε και με ποιο κίνητρο αποφα-σίσατε να εντάξετε το Art Therapy στις δραστηριότητες της «Βασιλει-άδας»;

    Στη «Βασιλειάδα» πάντοτε αναζητούμε καινούργιες δραστηριότητες, οι οποίες

    να είναι κατάλληλες για ανθρώπους που τους έχουν εγκαταλείψει οι δυνάμεις του σώματος ή και της διάνοιας. Δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα και γι’ αυτό προσπα-θούμε διαρκώς, με διάφορα μέσα. Άλλοτε πετυχαίνουμε τον σκοπό μας κι άλλοτε τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, πρόκειται για μια πολύ μεγάλη επιτυχία.

    Η συγκεκριμένη δραστηριότητα ξεκίνη-σε δειλά – δειλά, πριν από αρκετά χρό-νια, καθώς δοκιμάζαμε διάφορες μορφές απασχόλησης με νόημα για τους ηλικιω-μένους ενοίκους μας. Γρήγορα συνειδητο-ποιήσαμε ότι η ζωγραφική τέχνη ανταπο-κρινόταν σε αυτό που αναζητούσαμε.

    Πρόκειται για μια δραστηριότητα που απλά προσφέρει στιγμές ψυχα-γωγίας ή έχει κι άλλες ευεργετικές επιδράσεις σε όσους την ασκούν;

    Σίγουρα προσφέρει στιγμές ψυχαγω-γίας. Για κάθε άνθρωπο, το να καθίσει με την ησυχία του και να ζωγραφίσει είναι μια υπέροχη ψυχαγωγία. Αλλά εδώ πρόκειται για ανθρώπους οι οποί-οι νομίζουν πως δεν μπορούν να τα καταφέρουν, ενώ στην πράξη διαπι-στώνουν ότι, όχι μόνο τα καταφέρνουν, αλλά κάνουν και υπέροχη δουλειά. Ένοιωσα απέραντη χαρά όταν κάποιος ένοικος, αφού εξέφρασα τον θαυμασμό μου για ένα έργο του, μου απάντησε: «Κι εγώ, πάτερ, νόμιζα ότι η ζωή μου είχε τε-

    λειώσει. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα άρχιζε μία καινούρια παράγραφος, όπου μαθαί-νω καινούρια πράγματα και αισθάνομαι πάλι δημιουργικός».

    Επίσης, διαπιστώσαμε ότι αυτοί που ζού-σαν με άνοια, στην αρχή μπορούσαν να προσηλωθούν μόνο για πέντε λεπτά. Μετά από αρκετές προσπάθειες, είδαμε ότι η

    προσήλωσή τους αυξήθηκε στα δεκαπέντε λεπτά. Και ύστερα από 12 μήνες, η προ-σήλωση ξεπέρασε τις αρχικές προσδοκίες μας. Πλέον, τους βλέπουμε να απασχολού-νται με τη ζωγραφική με πολύ ενδιαφέ-ρον και με προσήλωση για μιάμιση ώρα. Επιπλέον, έχουμε παρατηρήσει ότι η κοι-νωνικοποίηση των ενοίκων έχει βελτιω-θεί με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αυτό συνέβη, διότι συχνά συζητούν για τα έργα τους ή θυμούνται ιστορίες και αναμνήσεις ή αναγκάζονται να ζητούν βοήθεια από τη δασκάλα. Από την πλευρά της, η δασκάλα προτείνει θέματα με νόη-

    μα για ανθρώπους αυτής της ηλικίας και με το συγκεκριμένο πολιτιστικό παρελθόν.

    Ποιες τάσεις και χαρακτηριστικά διακρίνετε στα έργα των ενοίκων της «Βασιλειάδας»;

    Με τα χρόνια έχω καταλάβει ότι ο άνθρω-πος, όταν μπαίνει στα βαθιά γεράματα, ξεπερνάει πλέον τη συστολή. Παύει να ντρέπεται. Μιλάει ανοικτά για ό,τι έχει μες στην καρδιά και τον νου του. Έτσι και στη ζωγραφική τέχνη, έχω παρατη-ρήσει ότι οι ένοικοί μας χρησιμοποιούν δυνατές πινελιές και ζωηρά χρώματα. Με αυτή την ελευθερία του νου, είναι σε θέση να εκφράζουν τα συναισθήματά τους με ακρίβεια μέσω της τέχνης.

    Πώς προέκυψε η ιδέα για τη διορ-γάνωση μιας Έκθεσης - Δημοπρα-σίας; Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε σε όσους σκέ-φτονται να σας επισκεφτούν στις 17 Οκτωβρίου;

    Αναφέραμε ήδη ότι όλοι έχουν ανάγκη για ψυχαγωγία. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να αισθάνονται δημιουργικοί και χρήσιμοι ως άνθρωποι. Γι’ αυτό, μέσω των δραστηριοτήτων που κάνουμε, είτε πρόκειται για μαγειρική, είτε για ζωγρα-φική, είτε για οποιαδήποτε άλλη δραστη-ριότητα, επιδιώκουμε να ενώσουμε τους ενοίκους με την κοινωνία.

    Σε αυτή την περίπτωση, αφού συγκε-ντρώθηκαν περί τα πενήντα έργα τέχνης, οι ένοικοι ζήτησαν να αξιοποιηθούν για τη στήριξη των φτωχών παιδιών. Το συ-ζήτησα με τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκο-πο κ.κ. Μακάριο και εκείνος μας πρότεινε το ορφανοτροφείο «Η Αγία Ταβιθά», που βρίσκεται στα νησιά Φίτζι.

    Φανταστείτε πόσο όμορφα θα αισθάνο-νται οι ηλικιωμένοι καλλιτέχνες μας, όταν θα ξέρουν ότι η δραστηριότητα που τόσο πολύ αγαπάνε, θα δίνει ευχαρίστηση σε αυτούς που θα έχουν αγοράσει τα έργα τους και, παράλληλα, θα βοηθήσει παιδά-κια χωρίς γονείς. Τι χαρά! Τι ευλογία για έναν καλλιτέχνη!Τι άλλο να θέλει κάνεις…

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Έκθεση – Δημοπρασία έργων ζωγραφικής,των ενοίκων της «Βασιλειάδας»

    Την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

    Ο πατήρ Νικόλαος Σταυρόπουλος έχει συχνά την ευκαιρία να γίνεται κοινωνός των ευχάρι-στων συναισθημάτων που δημιουργεί στους ενοίκους της «Βασιλειάδας» η ενασχόληση με τη ζωγραφική

    Μια μικρή πρόγευση από τα περίπου 50 έργα ζωγραφικής, που θα παρουσιαστούν στην Έκθεση – Δημοπρασία με τίτλο «Art for Orphans», στη «Βασιλειάδα» στο Randwick

    Στα χέρια των ενοίκων της «Βασιλειάδας», οι λευκοί, άδειοι και άψυχοι καμβάδες γεμί-ζουν με χρώματα και αποκτούν ζωή

  • ΣΕΛΙΔΑ 8 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    ΘρυλόριοΤο ελληνικό χωριό που ακούει στο όνομα

    ενός Αυστραλού ανθρωπιστήΤο χρονικό της ανακάλυψης της προέλευσης του ονόματος και οι ισχυροί δεσμοί με τους απογόνους του Τζορτζ Ντεβάιν Τρελόαρ

    Με λαμπρότητα τελέστηκαν την Κυριακή, 8 Σεπτεμ-βρίου, στην πόλη Ballarat, στην πολιτεία Βικτώρια, τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Τζορτζ Ντεβάιν Τρελόαρ (1884-1980).

    Ο Αυστραλός Συνταγματάρχης Τρελόαρ υπηρέτησε την περίοδο 1922-26 ως Ύπα-τος Αρμοστής της Κοινωνίας των Εθνών για τους πρόσφυγες στη Μακεδονία και τη Θράκη, και συνέβαλε καταλυτικά στην επιβίωση περισσότερων από 100.000 Πο-ντίων και Μικρασιατών.

    Για την απόδοση φόρου τιμής για αυτήν τη συμβολή του, κατασκευάστηκε μνη-μείο επί της διασταύρωσης Errard Street και Sturt Street, στη γενέτειρά του, και την Κυριακή τοποθετήθηκε το άγαλμα, που τον απεικονίζει πλάι σε μια μικρή προσφυγοπούλα. Το άγαλμα φιλοτεχνή-θηκε από τη γλύπτρια Lis Johnson.

    Στην Ελλάδα, η μεγαλύτερη τιμή που έχει αποδοθεί στον Αυστραλό στρατιωτικό και ανθρωπιστή, είναι το γεγονός ότι ένα από τα προσφυγικά χωριά που ίδρυσε, φέρει το όνομά του: Θρυλόριο.

    Το Θρυλόριο είναι ένα αμιγώς ποντιακό χωριό, το οποίο βρίσκεται στη Θράκη, σε απόσταση περίπου δέκα χιλιομέτρων από την Κομοτηνή. Σήμερα αριθμεί περί τους χίλιους μόνιμους κατοίκους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται πολλοί νέοι άνθρωποι, οι οποίοι την τελευταία δεκαε-τία επιστρέφουν και δημιουργούν εκεί τις οικογένειές τους.

    Σε τριάμισι χρόνια από σήμερα, οι Θρυ-λοριώτες θα γιορτάσουν τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του χωριού τους. Ήταν Απρίλιος του 1923, όταν, σύμφωνα με καταγεγραμμένες μαρτυρίες, άρχισαν να κατασκευάζονται τα πρώτα σπίτια. Κερα-σούντιοι και Γαρσλήδες, ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες, επέλεξαν τον συγκεκριμένο τόπο για να «χτίσουν» το κοινό τους μέλλον.

    Στο δύσκολο έργο που είχαν μπροστά τους, βρήκαν αρωγό και πολύτιμο κα-

    θοδηγητή τον Τζορτζ Ντεβάιν Τρελόαρ. «Ο Τρελόαρ δεν ήταν ένας τυχαίος άν-θρωπος, ήταν ένα προχωρημένο για την εποχή του μυαλό», μας τονίζει η κ. Χρύσα Μαυρίδου. «Κάποια από τα χαρακτηριστι-κά λόγια, που έλεγε και μου έχουν μείνει», συνεχίζει, «ήταν “δώστε τις πρώτες ύλες στους πρόσφυγες. Μπορεί να φαίνονται εξαθλιωμένοι, αλλά είναι πάρα πολύ ικα-νοί άνθρωποι”. Δηλαδή, έβλεπε από τη μια την εξαθλίωση και την περιέγραφε στα κείμενά του, από την άλλη, όμως, διέ-κρινε το πόσο ικανοί ήταν, ώστε να φτιά-ξουν τα σπίτια τους. Μάλιστα, έφτιαξε και βιοτεχνίες, γιατί αυτοί οι άνθρωποι έπρε-πε να βρουν δουλειά».

    Η κ. Μαυρίδου βρίσκεται επί σειρά ετών στο «τιμόνι» του Πολιτιστικού Συλλόγου

    Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς», ενώ αυτήν την περίοδο κατέχει και το αξίωμα της Αντιπροέδρου στην Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος. Εί-ναι το πρόσωπο, το οποίο πρωτοστάτησε στον αγώνα για να ανακαλύψουν οι σύγ-χρονοι Θρυλοριώτες από πού προέρχεται το όνομα του χωριού τους.

    Το θέμα της προέλευσης του ονόματος, όπως μας διηγείται, ταλάνιζε επί δεκαε-τίες τους κατοίκους του οικισμού. «Γιατί το Θρυλόριο δεν έχει ένα ποντιακό όνομα; Από πού κι ως πού “Θρυλόριο”; Αυτό εμάς μας απασχολούσε από πολύ παλιά. Από τα χρόνια που ήμασταν παιδιά, θυμάμαι τη γιαγιά μου που έλεγε ότι το χωριό μας έχει σχέδιο πόλεως – που πράγματι έχει σχέδιο πόλεως - και καμάρωνε γι’ αυτό.

    Ο Τζορτζ Ντεβάιν Τρελόαρ συνέβαλε κατα-λυτικά στην επιβίωση περισσότερων από 100.000 Ποντίων και Μικρασιατών προσφύ-γων, κατά την περίοδο 1922-1926

    Το άγαλμα, που φιλοτεχνήθηκε από τη γλύπτρια Lis Johnson και απεικονίζει τον Τρελόαρ πλάι σε μια μικρή προσφυγοπούλα, τοποθετήθηκε στο μνημείο που κατασκευάστηκε προς τιμήν του σε κεντρικό σημείο, στη γενέτειρά του Ballarat (φωτογραφία: Jim Claven)

  • ΣΕΛΙΔΑ 9ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Και τα σχέδια, έλεγε, τα έφτιαξε ένας “Τρυ-λόρωφ”. Η γιαγιά μου ήταν πολύ μικρή όταν ήρθε, οπότε τα είχε ακούσει από τους μεγαλύτερους και δεν μπορούσε να ξεκαθαρίσει… Αργότερα, έγινε μια συζή-τηση στο χωριό για το αν θα έπρεπε να έχουμε ένα ποντιακό όνομα. Σε κάποιους στους οποίους κακοφαινόταν που δεν είχαμε ποντιακό όνομα, είπαμε ότι εμείς μεγαλώσαμε με το όνομα Θρυλόριο και αυτό θα κρατήσουμε. Ναι, αλλά τι όνομα έχουμε;».

    Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα έμελ-λε να δοθεί μόλις πριν από λίγα χρόνια – δυστυχώς, πολύ αργότερα από τον θάνατο του Τρελόαρ. Ήταν το έτος 2005, όταν οι αγωνίες και οι προσπάθειες των κατοί-κων του Θρυλορίου έσμιξαν με την έντο-νη διάθεση του Καθηγητή Λαογραφίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θρά-κης, κ. Μανόλη Σέργη, να εξερευνήσει την ιστορία του χωριού. «Όλα ξεκίνησαν με πρωτοβουλία του Συλλόγου και με τη συνεργασία του Μανόλη Σέργη, ο οποί-ος όταν ήρθε στον τόπο μας, ζήτησε να ανταμωθούμε, να γνωριστούμε και μου είπε “θα υιοθετήσω το Θρυλόριο και θα χρειαστώ τη βοήθειά σας”», θυμάται η κ. Μαυρίδου. «Εννοείται ότι τον στηρίξαμε στην έρευνά του», συμπληρώνει, «και τον ευγνωμονούμε που μας οδήγησε στην άκρη του νήματος».

    Υπό τον Καθηγητή Λαογραφίας, ξεκίνησε το 2006 μια επιστημονική έρευνα, κατά την οποία αναζητήθηκαν πληροφορίες σε όλες τις πρόσφορες πηγές, μέχρι και στα αρχεία της Κοινωνίας των Εθνών, στη Γενεύη. Χάρη στις άοκνες προσπάθειες και στην επιστημονική προσέγγιση των στοιχείων από τον κ. Σέργη, η έρευνα δεν άργησε να αποφέρει καρπούς. Τον επό-μενο μόλις χρόνο, το 2007, το Θρυλόριο έβαζε τα καλά του για να υποδεχτεί τους απογόνους του Τζορτζ Ντεβάιν Τρελόαρ. Μία από τις σημαντικότερες πτυχές της ιστορίας του χωριού είχε πλέον φωτιστεί.

    Η κ. Μαυρίδου θυμάται με έντονη συγκί-νηση την εποχή, που έχοντας μάθει πλέον την αλήθεια για την προέλευση του ονό-ματος του χωριού της, προσπαθούσε με αγωνία και με τη συνδρομή του κ. Σέργη, να επικοινωνήσει με τους συγγενείς του Τρελόαρ στην Αυστραλία. Είναι χαρακτη-ριστικό ότι επί σειρά ημερών, όπως μας διηγείται, ξυπνούσε τα χαράματα – που ήταν πρωί στην Αυστραλία - για να επι-κοινωνεί τηλεφωνικά με την ελληνική πρεσβεία, προσπαθώντας να έρθει σε επα-φή με τους συγγενείς του Τρελόαρ.

    Ασύγκριτη, φυσικά, ήταν η συγκίνηση και η χαρά που έλαβε, όταν αντίκρισε μπρο-

    στά της τους δύο γιους του Τρελόαρ και την εγγονή του, κατά την πρώτη επίσκε-ψή τους στο χωριό, το 2007. «Με αρκετά βάσανα καταφέραμε να τους φέρουμε. Ήρθε το 2007 ο μεγάλος γιος, ο Τζον, που ήταν γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ο μικρός γιος, ο Ντέιβιντ, με τη γυναίκα του την Έλεν, και η Ελεανόρ, η εγγονή του Τρελόαρ, από την κόρη του που είχε

    πεθάνει. Ο Τζον, θυμάμαι, έλεγε ότι ήταν όνειρο ζωής να έρθει στην Ελλάδα και, παρότι είχε ένα πρόβλημα με το πόδι του, η ψυχή του “πετούσε”. Όταν τους πήγαμε στην πινακίδα, στην είσοδο του χωριού, δακρύσανε. Ήταν σα να ήταν ο πατέρας τους εκεί».

    Όπως παραδέχεται η κ. Μαυρίδου, τα έντονα συναισθήματα των κατοίκων συ-νοδεύονταν και από αμηχανία κατά την πρώτη συνάντηση με τους απογόνους του Τρελόαρ. Όμως, γρήγορα άρχισε να δημιουργείται μία σχέση δυνατή, η οποία

    ενισχύεται χρόνο με τον χρόνο, παρά τις μεγάλες αποστάσεις. «Στην αρχή δεν ξέ-ραμε πώς να το διαχειριστούμε», αναφέ-ρει, «αλλά, πλέον, έχουμε χτίσει μία τέτοια σχέση, που θεωρούμε ότι είναι οικογένειά μας».

    Σημειώνεται ότι ο Ντέιβιντ Τρελόαρ επι-σκέφτηκε εκ νέου το Θρυλόριο, το 2017,

    μαζί με τη σύζυγό του, τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Στόχος αυτού του ταξιδιού, όπως εκτιμά η κ. Μαυρίδου, ήταν να δι-ατηρηθεί και με τις επόμενες γενιές αυτή η ιδιαίτερη σχέση, που δημιουργήθηκε. Επίσης, στα τέλη του 2018 οι Θρυλοριώ-τες φιλοξένησαν τον γιο του Τζον Τρε-λόαρ και τη σύζυγό του, ενώ με όλους πλέον διατηρούν τακτική επικοινωνία.

    «Είμαστε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά συνδεόμαστε πλέον. Εμείς κάνου-με ό,τι μπορούμε για να τους δείξουμε τη φιλοξενία μας και αυτοί με τον τρόπο τους είναι πρεσβευτές μας», σημειώνει η κ. Μαυρίδου.

    Άξιο αναφοράς είναι και το γεγονός ότι με αφορμή αυτό το ανασκάλεμα της ιστορίας από τους Θρυλοριώτες, οι γιοι του Τρελόαρ ερεύνησαν περαιτέρω τα ιστορικά αρχεία και, μεταξύ άλλων, ανα-κάλυψαν σπάνιο φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του πατέρα τους, την εποχή που υπηρετούσε στη Μακεδονία και τη Θράκη. Μάλιστα, ο Ντέιβιντ Τρελόαρ σκοπεύει, όπως μας γνωστοποιεί η κ. Μαυρίδου, να δημοσιεύσει περί τις 100 φωτογραφίες – κάποιες εξ αυτών τρα-βηγμένες στο Θρυλόριο - σε βιβλίο που πρόκειται να εκδώσει. Πρόσφατα, μά-λιστα, στη Βόρεια Ελλάδα βρέθηκε ο Ελ-ληνοαυστραλός μελετητής, Παναγιώτης Διαμαντής, με σκοπό να ταυτοποιήσει τα μέρη που αποτυπώνονται στις επίμαχες φωτογραφίες.

    Παρόμοια σχέδια, στην κατεύθυνση της ανάδειξης του πλούσιου υλικού που συγκεντρώθηκε από την έρευνα για τον Τρελόαρ, έχει και ο Πολιτιστικό Σύλλογος του Θρυλορίου, όπως μας αποκαλύπτει η πρόεδρός του. Σκοπός είναι το υλικό αυτό να ανέβει στο διαδίκτυο, ώστε να έχουν ελεύθερη πρόσβαση όσοι επιθυ-μούν να το μελετήσουν, είτε είναι επι-στήμονες λαογράφοι, είτε νέοι άνθρωποι

    που αναζητουν την ιστορία τους. «Αυτό το υλικό δεν το έχουμε για εμάς», τονί-ζει η κ. Μαυρίδου. «Είναι ένα υλικό που πρέπει να το μοιραστούμε με την ιστο-ρία, με την επιστήμη, με τον κόσμο και με τη νέα γενιά», επισημαίνει.

    Καταληκτικά, η πρόεδρος του Πολιτι-στικού Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου χαιρετίζει την πρωτοβουλία ανέγερσης μνημείου για τον Τρελόαρ στη γενέτειρά του, ενώ επισημαίνει ότι κάτι αντίστοιχο προτίθενται να κάνουν και οι Θρυλοριώ-τες στο χωριό τους.

    «Ήταν ένας άνθρωπος που ξεπέρασε τις αρμοδιότητές του, δηλαδή αυτό που του ορίστηκε ως καθήκον να κάνει», υπο-γραμμίζει η κ. Μαυρίδου, αναφερόμε-νη στον Τρελόαρ. «Θεωρώ ότι ξεπέρασε αυτά τα καθήκοντα, γιατί είχε αγάπη και διάθεση να προσφέρει», προσθέτει, «αλλά και μια οξυδέρκεια πολύ σημαντική. Αυτό εμείς το αναγνωρίζουμε. Χαιρόμα-στε που είμαστε η γενιά που μπορεί και το αναγνωρίζει και με αυτό το μήνυμα θα μεγαλώσουμε και τις επόμενες γενεές».

    Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντίων «Η Κερασούντα και το Γαρς»

    Ο Πολιτιστικός Σύλλογος, ο οποίος ιδρύθηκε το 1983, είναι το πιο ζωντανό κύτταρο του Θρυλορίου και θεματοφύ-λακας της παράδοσης και της ιστορίας, όχι μόνο του χωριού, αλλά και του Πό-ντου. Οι κορυφαίες του εκδηλώσεις είναι αυτές της Αγίας Μαρίνας «Παρακάθ’ κι αροθυμίας», που διοργανώνονται κάθε χρόνο με αφορμή τον εορτασμό του φε-ρώνυμου εξωκκλησίου του χωριού. Στις εκδηλώσεις αυτές έχει ενταχθεί το «Έτος Ποντιακής Γαστρονομίας», που στοχεύει στη διάσωση, ανάδειξη και διάδοση της ποντιακής κουζίνας.

    Παράλληλα, ο Σύλλογος λειτουργεί πο-λυπληθή χορευτικά συγκροτήματα, ενώ κατά τη διάρκεια κάθε έτους αναβιώνει σημαντικά έθιμα του Πόντου, όπως το λαϊκό δρώμενο Μωμόγεροι, το ταφικό έθιμο, τις αυγομαχίες κ.α.

    Επίσης, με πρωτοβουλία του Συλλόγου, τα τελευταία χρόνια παραδίδονται μαθή-ματα ποντιακής διαλέκτου στην Κομοτη-νή, ενώ τα ποντιακά «δουλεύονται» και στους κόλπους του, μέσα από τις εκδη-λώσεις, τις παραστάσεις του κ.λπ.

    Τέλος, σπουδαία είναι η συμβολή του στη διατήρηση της παράδοσης και της ιστορικής μνήμης, μέσα από τις κατα-γραφές που πραγματοποιεί τακτικά και την ένταξή τους σε έντυπες εκδόσεις.

    To Θρυλόριο είναι ένα αμιγώς ποντιακό χωριό, στο κέντρο του οποίου δεσπόζει η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, που έχτισαν με τα χέρια τους οι πρόσφυγες και την κό-σμησαν με εικόνες και κειμήλια που είχαν φέρει από τον Πόντο (φωτ.: Μαρία Αποστολίδου)

    Η πινακίδα στην είσοδο του χωριού, που προκάλεσε δάκρυα συγκίνησης στους απο-γόνους του Τρελόαρ, όταν την πρωτοαντί-κρυσαν το 2007

    Το 2017 ο Ντέιβιντ Τρελόαρ επισκέφτηκε για δεύτερη φορά το Θρυλόριο, με όλη του την οικογένεια. Αριστερά, τα δύο εγγόνια του, που μαγείρεψαν ποντιακά φαγητά. Στο κέντρο, ο ίδιος με τη σύζυγό του, Έλεν, και την κόρη τους, Penny O’ Connor, μαζί με την Πρόεδρο του Πολ. Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου, Χρύσα Μαυρίδου, και τον Αντιπεριφ. Ροδόπης, Ν.Τσαλικίδη. Δεξιά, ο ένας από τους εγγονούς του, που μυήθηκε στην ποντιακή μουσική, παίζοντας νταούλι στη σκηνή των εκδηλώσεων «Παρακαθ’ κι αροθυμίας» (φωτ. Μαρία Αποστολίδου)

  • ΣΕΛΙΔΑ 10 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Ο Ελληνισμός της Νότιας Αυστραλίας «αγκάλιασε» τον νέο Ποιμενάρχη

    Τον Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο υποδέχθηκε στην «πόλη των εκκλη-σιών», Αδελαΐδα, ο Πρωθυπουργός της Πολιτείας της Νοτίου Αυστραλίας

    Με αισθήματα χαράς, εν-θουσιασμού και σεβασμού υποδέχθηκε η Ομογένεια της Νοτίου Αυστραλίας τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μα-κάριο, κατά την άφιξή του, στις 31 Αυγού-στου, στο αεροδρόμιο της Αδελαΐδας.

    Από τα πρώτα του βήματα στην «πόλη των εκκλησιών», ο Σεβασμιώτατος ένοιω-σε να περιβάλλεται από πολλή αγάπη από το ελληνορθόδοξο ποίμνιο. Στον χώρο του αεροδρομίου είχαν συγκεντρωθεί εκατο-ντάδες πιστοί, οι οποίοι επευφημούσαν τον νέο Ποιμενάρχη τους και φώναζαν διαρκώς και με ενθουσιασμό «Άξιος».

    Τον Αρχιεπίσκοπο υποδέχτηκαν ο Θεο-φιλέστατος Επίσκοπος Δορυλαίου κ. Νί-κανδρος και ο Πρωθυπουργός της Πολι-τείας της Νοτίου Αυστραλίας, κ. Steven Marshall. Στο καλωσόρισμά του, ο Θεοφι-λέστατος κ. Νίκανδρος σημείωσε, μεταξύ άλλων: «Ο λαός αυτός που αντικρίζετε, κα-τοικεί σε μια μικρή σε σχέση με τις άλλες πόλεις της Αυστραλίας, και με λιγότερους

    Έλληνες, αλλά έχει μέσα του αγάπη και πίστη στην πατρώα ευσέβεια. Και αυτό το απέδειξε σήμερα, με την παρουσία του».

    Ο Πρωθυπουργός, αφού εξέφρασε τη χαρά του για την επίσκεψη του Σεβασμι-ωτάτου στην Αδελαΐδα, τόνισε ότι «είναι τιμή και προνόμιο να έχουμε αυτές τις

    ημέρες κοντά μας τον Αρχιεπίσκοπο Μα-κάριο. Αυτή η ημέρα είναι ιστορική και όλοι εμείς, και κυρίως εσείς οι Έλληνες, θα την θυμόμαστε για το υπόλοιπο της ζωής μας».

    Ο πρώτος σταθμός του Αρχιεπισκόπου στην Αδελαΐδα ήταν το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου, στο Croydon Park, όπου τελέστηκε Δοξολογία, ενώ το από-γευμα της ίδιας ημέρας τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση, που διορ-γάνωσε το ελληνορθόδοξο Κολλέγιο του Αγίου Γεωργίου για τη συμπλήρωση 35 χρόνων λειτουργίας. Στον χαιρετισμό του ο Σεβασμιώτατος εξήρε τον ρόλο του Κολ-λεγίου, διακρίνοντας ότι «έχει προσφέρει πολλά στην τοπική κοινωνία, όχι μόνο για τη δόξα της Εκκλησίας, αλλά και για την προαγωγή της ελληνικής ιδέας, του ελλη-νικού ήθους, του ελληνικού πολιτισμού και της ορθοδόξου πίστεως». «Χρειαζό-μαστε το Κολλέγιο του Αγίου Γεωργίου να συνεχίσει να δίνει καρπούς», επισήμανε, και απηύθυνε παράκληση προς όλους και όλες να το στηρίξουν έμπρακτα, διαφημί-

    ζοντάς το και ενθαρρύνοντας τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε αυτό το σχολείο. «Γιατί μαζί με την παιδεία την αυστραλια-νή και την ελληνική, θα μάθουν τι σημαί-νει Χριστός και Εκκλησία», συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας ότι «αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό για τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας».

    Την τελευταία ημέρα της περιοδείας του, λίγες ώρες πριν αναχωρήσει από την Αδελαΐδα, ο Αρχιεπίσκοπος επέστρεψε στο Κολλέγιο του Αγίου Γεωργίου, αυτή τη φορά για να ξεναγηθεί στις εγκατα-

    στάσεις του και να γνωρίσει από κοντά τους μαθητές και το εκπαιδευτικό προ-σωπικό. Μία ημέρα νωρίτερα, την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου, τη χαρά να συναντήσουν τον Ποιμενάρχη είχαν οι μαθητές του Κολλεγίου του Αγίου Σπυρίδωνος, στο Unley. Η χορωδία του σχολείου υποδέ-χτηκε τον Σεβασμιώτατο με το «Τη Υπερ-

    μάχω Στρατηγώ», ενώ στη συνέχεια οι μαθητές του τραγούδησαν ελληνικά μου-σικά κομμάτια.

    Στη διάρκεια της πενθήμερης ποιμαντι-κής του περιοδείας στη Νότια Αυστρα-λία, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος κα-τάφερε να πραγματοποιήσει επισκέψεις σε όλες της ενορίες της πολιτείας, καθώς επίσης στο Ελληνικό Κέντρο Πρόνοιας και στα δύο γηροκομεία της «Βασιλειά-δας», στο Croydon Park και στο St Peters της Αδελαΐδας. Συνομιλώντας καθημερι-νά με πλήθος ομογενών και συζητώντας με τους ιερείς των ναών και με το προ-σωπικό των ιδρυμάτων, ο Σεβασμιώτα-τος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να κατανοήσει σε βάθος τα προβλήματα και τις ανάγκες της ελληνορθόδοξης κοινό-τητας της περιοχής.

    Να σημειωθεί ότι, παρεκκλίνοντας από το πρόγραμμά του, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος πραγματοποίησε επίσκε-ψη και στο Σπίτι των Ιμβρίων της Αδε-λαΐδας, όπου εορταζόταν η γιορτή του πατέρα. Τα μέλη του Συλλόγου Ιμβρίων τον υποδέχτηκαν με αισθήματα ενθουσι-ασμού και βαθειάς συγκίνησης, και τον ευχαρίστησαν για την εκεί παρουσία του, τονίζοντας ότι στο πρόσωπό του ενθυ-μούνται την επίσκεψη του Πατριάρχου Βαρθολομαίου το 1996, κατά την οποία ο Παναγιώτατος εγκαινίασε τις εγκατα-στάσεις του Συλλόγου. Ο Αρχιεπίσκοπος προέτρεψε τους παρισταμένους Ιμβρίους να επισκέπτονται το νησί τους, όσο πιο συχνά μπορούν, και να μην ξεχνούν τα ήθη και τις παραδόσεις τους. Παράλλη-λα, μετέφερε σε όλους τις πατρικές ευχές του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολο-μαίου. Τον Σεβασμιώτατο συνόδευαν οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Χριστιανουπόλεως κ. Παύλος και Δορυλαίου κ. Νίκανδρος.

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, πλαισιωμένος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Δορυ-λαίου κ. Νίκανδρο και τον Πρωθυπουργό της Πολιτείας της Νοτίου Αυστραλίας, κ. Steven Marshall, οι οποίοι τον υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο

    Η ιδιαίτερη έγνοια του Αρχιεπισκόπου για τους νέους επιβεβαι-ώθηκε και κατά την περιοδεία του στη Νότια Ιταλία, αφού σε κάθε επίσκεψή του φρόντιζε να τους αφιερώνει τον περισσό-τερο χρόνο

    Από τα πρώτα του βήματα στην «πόλη των εκκλησιών» και σε κάθε επίσκεψη που πραγματοποίησε, ο Σεβασμιώτατος γινόταν αποδέ-κτης της αγάπης των πιστών, ενώ στην «πρώτη γραμμή» βρίσκο-νταν συνήθως οι νέοι της Ομογένειας

    Παρεκκλίνοντας από το πρόγραμμα της περιοδείας του, ο Αρχιεπίσκοπος ένοιωσε την ανάγκη να επισκεφθεί το Σπίτι των Ιμβρίων της Αδελαΐδας, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τιμήσει και τη γενέτειρα Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου

  • ΣΕΛΙΔΑ 11ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

    ΠΑΡΟΙΚΙΑ

    Θερμή υποδοχή του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίαςκ.κ. Μακαρίου από την Ομογένεια της Κουινσλάνδης

    «Το δώρο, που θέλω να μου κάνετε, είναι να αγαπήσετε τον Χριστό και να τον βάλετε στη ζωή σας πιο πολύ, πιο δυνατά, πιο έντονα»

    Συνεχείς επισκέψεις σε ενορί-ες και σε ευαγή ιδρύματα της ομογένειας, προσωπικές επα-φές με εκατοντάδες πιστούς σε καθημερινή βάση, καθώς και επίσημες συναντήσεις με πολιτειακούς παράγο-ντες της Κουινσλάνδης, περιλάμβανε το πρόγραμμα της πενθήμερης περιο-δείας του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκό-που κ.κ. Μακαρίου στη βορειοανατολι-κή πολιτεία της Αυστραλίας.

    Για την αγάπη που θα εισέπραττε καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του στην Κουινσλάνδη, προϊδεάστηκε ήδη από την ώρα που έφτασε στο αεροδρό-μιο της Βρισβάνης, όπου είχαν συγκε-ντρωθεί για να τον καλωσορίσουν εκα-τοντάδες πιστοί, μεταξύ των οποίων πολλοί νέοι, καθώς επίσης ιερείς και εκπρόσωποι παροικιακών φορέων.

    Παρόμοια ήταν η εικόνα και στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, στο Τάι-γκουν, όπου τελέστηκε δοξολογία για την επίσημη υποδοχή του. Στην ομι-λία του, ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε την πρόθεση να ασκήσει ακούραστα τα ποιμαντικά του καθήκοντα στην Αυ-στραλία, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Δεν ήρθα εδώ για να ξεκουραστώ, ήρθα για να κουραστώ». «Πιστεύω

    ακράδαντα ότι δεν ανήκω πια στον εαυτό μου», επισήμανε, «αλλά ανήκω στην Αρχιεπισκοπή μας και ανήκω σε εσάς».

    Συνέχισε, απευθύνοντας παράκληση προς τους πιστούς να κρατήσουν και να τηρήσουν ως κόρη οφθαλμού όσα έχουν διδαχτεί από τους προγόνους τους, καθώς επίσης να ανανεώσουν τη σχέση τους με τον Χριστό. «Εάν με ρωτήσετε τι δώρο θέλω να μου κάνε-τε», σημείωσε χαρακτηριστικά, «δε θα σας πω να αγαπήσετε εμένα, αλλά να

    αγαπήσετε τον Χριστό και να βάλετε τον Χριστό στη ζωή σας πιο πολύ, πιο δυνατά, πιο έντονα».

    Την Κυριακή, 25 Αυγούστου, ο Αρχι-επίσκοπος κ.κ. Μακάριος τέλεσε την πρώτη του Θεία Λειτουργία στη Βρι-σβάνη, στον κατάμεστο από πιστούς Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σε-

    βασμιώτατος απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου στον Ιερατικώς Προϊστάμενο της Ενορίας, πατέρα Δη-μήτριο Τσάκα. Στη συνέχεια, παρακά-θισε σε γεύμα που παρατέθηκε προς τιμήν του, στο οποίο επίσης εορτάστη-καν τα 60α γενέθλια της Φιλόπτωχου της Ενορίας. Στο γεύμα συμμετείχαν πάνω από 1.000 άτομα, μεταξύ των οποίων η επικεφαλής της Πολιτειακής Αντιπολίτευσης της Κουινσλάνδης Deb Frecklington, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας Δημήτρης Ράπτης, η Ανώτατη Δικαστι κός Ανθή Φιλιππίδη, ο Αγγλι-

    κανός Αρχιεπίσκοπος Phillip Aspinall και ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Mark Colleridge.

    Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Αρχι-επίσκοπος επισκέφτηκε το γηροκομείο «Άγιος Νικόλαος», όπου συνομίλησε με τους ενοίκους και με το προσωπι-κό, ενώ το βράδυ τέλεσε Εσπερινό στον Ιερό Ναό της Αγίας Άννης, στη Χρυ-

    σή Ακτή. Εκεί, απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβύτερου στον πατέρα Γεώρ-γιο Παπουτσάκη, που ήταν ο πρώτος ιερέας της Ενορίας της Αγίας Άννης και εκείνος που επέβλεψε την ίδρυση και την ανέγερση του ναού της Αγίας Παρασκευής στη Βρισβάνη.

    Την επόμενη ημέρα, ο Σεβασμιώτατος πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη επίσκεψή του στη Βουλή της Κουιν-σλάνδης, όπου τον υποδέχτηκε ο πρόε-δρός της, κ. Curtis Pitt, καθώς και πολ-λοί βουλευτές, πρέσβεις, επίσκοποι της Καθολικής και Αγγλικανικής Εκκλησίας και σημαίνοντα στελέχη της Ελληνικής Ομογένειας. Ο κ. Pitt μίλησε ένθερμα για τον Αρχιεπίσκοπο, κάνοντας λόγο για ένα πρόσωπο, που έχει εκπλήξει ευ-

    χάριστα όλη την κοινωνία της Αυστρα-λίας, και σημειώνοντας χαρακτηριστι-κά: «Πραγματικά είστε ένα δώρο στην Αυστραλία και είμαστε τυχεροί που σας έχουμε κοντά μας». Από την πλευ-ρά του, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε την τοπική Βουλή για την διαχρονική προσφορά της στον Ελληνισμό και την Ορθόδοξη Εκκλησία και υπεσχέθη ενό-τητα και συνεργασία.

    Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος επι-σκέφτηκε επίσης τον εκπρόσωπο της Βασίλισσας Ελισάβετ στην Κουινσλάν-δη κ. Paul de Jersey. Οι δύο άνδρες συζήτησαν θέματα κοινού ενδιαφέρο-ντος και, κυρίως, αυτό της θρησκευτι-κής ελευθερίας, με αφορμή την ψήφιση σχετικού νομοσχεδίου από την Ομο-σπονδιακή Κυβέρνηση. Ο Κυβερνήτης Paul καλωσόρισε τον Σεβασμιώτατο στην Αυστραλία και του ευχήθηκε να γράψει μια λαμπρή ιστορία για την Ορθόδοξη Εκκλησία, λέγοντάς του χα-ρακτηριστικά: «Όπου πάτε μαγνητίζετε και ενθουσιάζετε τον κόσμο». Ο Αρχιε-πίσκοπος ευχαρίστησε τον Κυβερνήτη για την προσφορά του στον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, ενώ ακολούθησε ξε-νάγηση στους χώρους του Κυβερνείου και ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων. Σημειώνεται ότι στον Αρχιεπίσκοπο

    αποδόθηκαν οι δέουσες τιμές του Βα-σιλικού Πρωτοκόλλου, γι’ αυτό άλλω-στε έγινε δεκτός από την προσωπική ασφάλεια του Κυβερνήτη, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και εκπαιδευμένος σκύλος – αστυνομικό