του Ευγένιου Τριβιζά

Οι μαθητές της Στ’ τάξης του 29ου Δημοτικού

Σχολείου Αχαρνών, αποφάσισαν να γίνουν για λίγο

συγγραφείς και να αλλάξουν το τέλος της ιστορίας.

Παρακάτω θα δείτε τις ιστορίες τους.

Σχολικό έτος 2012-2013

Nick274

Απλώνει το χέρι, αλλά κάτι πολύ βαθιά μέσα του, του λέει να

μην το κάνει. Για περίπου ένα τέταρτο έκανε το ίδιο και το

ίδιο, ώσπου πήρε το θάρρος. Αλλά αφού δεν ήταν σίγουρος

αποφάσισε να το κάνει αλλιώς.

Η σκέψη σχετικά με το σχέδιο ήταν ότι κάθε πρωί περνάνε

τουλάχιστον είκοσι άτομα για να πάρουν καφέ από το «μασίνι».

Τότε θα διαλέξει την κατάλληλη στιγμή και θα σπρώξει έναν

από τους είκοσι πελάτες πάνω στο «μασίνι». Αυτός ο ένας θα

κρατάει στα χέρια του ένα ποτήρι νερό, ενώ οι βίδες από το

«μασίνι» θα είναι ίσα ίσα βιδωμένες. Έτσι το «μασίνι» θα

πάθει βραχυκύκλωμα.

Ο Γιάννης είχε σκεφτεί ότι θα το επισκευάσουν, έτσι, πριν

έρθουν οι επισκευαστές, όταν δεν κοιτούσαν οι γύρω, θα

πήγαινε και θα έβαζε το κεράκι στην τούρτα.

Έφτασε το επόμενο πρωί και το σχέδιό του είχε πετύχει όπως

ακριβώς ήθελε! Ο Γιάννης δούλεψε εκεί για καιρό χωρίς

μηχανήματα χαρούμενος και ευτυχισμένος!!!

Πύραυλος

Άπλωσε το χέρι…. κι εκείνη τη στιγμή είχε καταφθάσει η

καθαρίστρια, για να καθαρίσει το κτίριο. Ο Γιάννης δεν ήξερε

που να κρυφτεί και τι να κάνει. Σκέφτηκε να κρυφτεί πίσω από

ένα μεγάλο γραφείο. Η καθαρίστρια δεν τον είχε καταλάβει και

πήγε σε ένα άλλο γραφείο. Κάποια στιγμή άκουσε έναν ήχο

κάτω από το γραφείο. Ήταν αυτός, ο Γιάννης. Εκείνη δεν έδωσε

σημασία και συνέχισε να καθαρίζει.

Την επόμενη ημέρα ο Γιάννης ήταν πολύ κουρασμένος, αφού

η καθαρίστρια τον είχε κλειδώσει μέσα. Παρ’ όλες τις

προσπάθειές του να καταστρέψει το μηχάνημα, αποφάσισε να

παραιτηθεί μια και καλή από τη δουλειά του.

Τέλος πήγε σε μία πολύ εξυπηρετική και αξιοπρεπή δουλειά.

Έγινε διευθυντής μίας πολύ καλής εταιρίας. Ήταν πολύ

χαρούμενος με τη νέα του εργασία. Έπαιρνε πια περισσότερα

χρήματα και μπορούσαν όλοι να τον σέβονται.

Πεταλούδα

...απλώνει το χέρι. Ο Γιάννης κατάφερε να

αποτελειώσει το μηχάνημα.

Την επόμενη μέρα γεμάτος χαμόγελο μπαίνει στα

γραφεία. Τι να δει! Στη θέση του παλιού μηχανήματος

υπήρχε ένα ολοκαίνουργιο κουτί σαν το

προηγούμενο. Ο Γιάννης αναστέναξε ,πήγε

κατευθείαν στο προσωπάρχη, αλλά εκείνος του είπε

ότι ακριβώς κι την προηγούμενη φορά.

Ο Γιάννης είχε βαρεθεί να χαροπαλεύει με άχρηστα

μηχανήματα, αφού ήξερε ότι θα έβγαινε ηττημένος.

Αποφάσισε να κάνει την δουλειά του κι να βολευτεί

με την πελατεία που είχε.

Miss blue eyes

Μα ξαφνικά ακούει έναν παράξενο θόρυβο από την μπροστινή

πόρτα . Τρόμαξε ο Γιάννης. Γρήγορα, γρήγορα έβαλε το καπάκι

στη θέση του, βίδωσε βιαστικά τις βίδες και έφυγε τρέχοντας ,

χωρίς να το καταλάβει κανείς.

Το ίδιο βράδυ ο Γιάννης ήταν πολύ σκεπτικός. Κάθισε, και τα

έβαλε όλα στη σειρά. Κατάλαβε ότι δεν θα έπρεπε να είναι τόσο

εχθρικός με τα σύγχρονα μηχανήματα και αυτό τον έκανε πιο

αισιόδοξο.

Το άλλο πρωί, βρέθηκε πάλι μπροστά στο μηχάνημα, άλλα αυτή

τη φορά δεν έδωσε σημασία. Συνέχισε κανονικότατα τη δουλειά

του.

Όμως το μηχάνημα έγινε η προτίμηση των υπαλλήλων. Έτσι

, δυστυχώς από την πολλή τους την τύφλα, ο Γιάννης έχασε την

δουλειά του και την θέση του μπήκε ένα πιο φανταχτερό και

πιο σύγχρονο μηχάνημα. Αυτό έκανε το Γιάννη να λυπηθεί αλλά

ποτέ δεν τον έκανε να χάσει την αισιοδοξία του. Έτσι κι αλλιώς

στην εποχή που ζούσε ο Γιάννης δεν ήταν δύσκολο να βρει

κανείς δουλειά.

Κι έτσι έγινε, ο Γιάννης κατάφερε να πιάσει δουλειά σε ένα

παραδοσιακό καφενέ, όπου δεν είχε τίποτα άλλο παρά την

αγάπη του για τους ελληνικούς καφέδες. Ο Γιάννης τον

αγάπησε αμέσως τον καφενέ, διότι δεν είχε κανένα φανταχτερό

μηχάνημα.

Κατάφερε να ζήσει μια ήρεμη , κανονική ζωή!

The Guitar Hero Man

Απλώνει το χέρι...... Εκεί δίνει μια μπουνιά στο

μηχάνημα και το χαλάει. Εκείνος χαμογέλασε και

πανηγύρισε. Το άλλο πρωί, πήγε γελαστός στη δουλειά του

και είδε έναν τύπο που έφτιαχνε καφέδες. Αναρωτήθηκε

ποιος ήταν αυτός. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα το

αφεντικό του και του είπε πως αυτός είναι ο συνεργάτης

του!

Άγνωστος Χ

Σφίγγει τα δόντια. Απλώνει το χέρι... Και το μηχάνημα κάνει ένα

τσαφ. Μηχάνημα γιόκ. Ο Γιάννης χοροπηδάει χαρούμενος. Ήταν

μια από τις καλύτερες νίκες του.

Το άλλο πρωί ο προσωπάρχης ζήτησε τον Γιάννη στο

γραφείο του. Ο Γιάννης τρέχοντας διέσχισε τον διάδρομο. Ο

προσωπάρχης του είπε ότι το μηχάνημα χάλασε.

Μετά του είπε ότι θα έπρεπε κάποιος να το φτιάξει. Ο

προσωπάρχης έδειξε με το βλέμμα του τον Γιάννη. Τα πόδια

του Γιάννη κόπηκαν. Άρπαξε τα εργαλεία και πήγε

στον διάδρομο. Το μηχάνημα ήταν πάλι μπροστά του. Το

καλώδιο ήταν κομένο. Ο Γιάννης προσπάθησε να κάνει κάτι για

να χαλάσει και να μην μπορεί να το φτιάξει

κανείς. Άρχισε να ξεριζώνει καλώδια και να τα κόβει. Το

μηχάνημα ήταν άχρηστο. Κατά το απόγευμα ο κόσμος

ξαναμαζεύτηκε στο στέκι του Γιάννη. Ο προσωπάρχης

δεν τον είχε καλέσει ακόμη κι' αυτό ήταν αρκετά ανυσηχητικό.

Την άλλη μέρα ο Γιάννης ξύπνησε χαρούμενος. Όταν πήγε

στο καφενείο, δεν υπήρχε ψυχή.Έτρεξε στον διάδρομο. Τι να δει

σε κάθε γωνία σε κάθε πάτωμα

ακόμα και δίπλα στις τουαλέτες υπήρχαν τέτοια ίδια

μηχανήματα. Αυτή τη φορά ο εχθρός ήταν ολόκληρος στόλος. Ο

Γιάννης είπε με μια ανάσα "Τα παρατάω".

Και μουρμουράει καλύτερα να γίνω μπάρμαν, και έκλεισε την

πόρτα πίσω του.

Zoe

Απλώνει το χέρι και έτσι κόβει τα καλώδια του μηχανήματος .

Ο Γιάννης έφυγε γρήγορα , προσέχοντας να μην τον δει

κανείς. Πάνω στη βιασύνη του , δεν ήξερε ότι είχε ξεχάσει να

βάλει γάντια , αφήνοντας έτσι τα δακτυλικά του αποτυπώματα ,

πάνω στο μηχάνημα.

Tην επόμενη μέρα, ο προσωπάρχης τον κάλεσε στο γραφείο.

Εκεί ήταν και δύο αστυνομικοί . Οι αστυνομικοί του έκαναν

κάποιες ερωτήσεις , σχετικά με το μηχάνημα . Στο τέλος , ο

Γιάννης έπρεπε να παραδεχτεί την ενοχή του , γιατί οι

αστυνομικοί του αποκάλυψαν ότι είχαν βρει τα δαχτυλικά του

αποτυπώματα . Ο Γιάννης , με τη βοήθεια του προσωπάρχη του

, συμφώνησε με τους αστυνομικούς ότι θα πλήρωνε τα λεφτά

ενός καινούριου μηχανήματος για την εταιρεία ,

αποφεύγοντας έτσι να πάει φυλακή.

Την άλλη μέρα , στήθηκε στο γραφείο ένα νέο μηχάνημα , στη

θέση του παλιού.