Press GR Rosario Mele

rosariomele Ο Rosario (Bruno) Mele γεννήθηκε στη Νάπολη το 1924, σπούδασε ασιατικές επιστήμες στην πόλη του, μετακόμισε το 1948 στο Μιλάνο, όπου εκθέτει από το 1955 (Γκαλερί Bergamini). Εν τω μεταξύ έκανε πολλά ταξίδια: στο Σαν Φρανσίσκο, γνώρισε τον Jack Kerouac, στη Δημοκρατία της Γκαμπόν τον Lambarené τον διάσημο ιατρό Albert Schwietzer, στην Αλγερία το σουρεαλιστή Benjamin Pèret. Το 1943, έπεφτε με αλεξίπτωτο (US 36 L:D: - FIVE ARMY - G3) πίσω από τα γερμανικά στρατεύματα για να διευκολύνει κυρίως, τη φυγή των Εβραίων από τις φυλακές και από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (Σταυρός Ανδρείας στον πόλεμο - DP/2007-) [...] Δεκαετίες 50/60 Kάνει στάση σε διάφορες χώρες και γοητεύεται από την Αφρικανική Τέχνη. Δημοσιεύονται άρθρα του σε περιοδικά τέχνης. Εκδίδει επίσης ένα βιβλίο αντικείμενο «Ταξίδι στην Αφρικανική Τέχνη». Στη Δημοκρατία της Γκαμπόν συναντά τον μεγάλο Δρ. Albert Schweitzer και η έννοια «Σεβασμός για τη ζωή» θα γίνει η αρχή η οποία θα τον εμπνεύσει στη μετέπειτα ζωή του ως άνθρωπο και καλλιτέχνη. Δεκαετίες 70/80 Το 1976 είναι παρόν στην ανθολογία του Σουρεαλισμού “Les Demeures d’Hypnos” του ιστορικού τέχνης Patrick Waldberg και συμμετέχει σε μια περιοδεύουσα έκθεση του Μεγάλου Σουρεαλισμού η οποία διήρκεσε πάνω από τρία χρόνια και αναπτύχθηκε στις μεγαλύτερες Γκαλερί τέχνης της Ευρώπης. Άλλοι κριτικοί και ιστορικοί όπως: L. Carluccio, A. Sala, R. De Grada, L. Majno, C. Z. Offin, E. Daberkow, R. Modesti, C. Benedetti, R. Sigismondi, H. Baur, G. Giani, κλπ. κάνουν ανασκοπήσεις του έργου του καλλιτέχνη προσφέροντας ένα ακριβές και λεπτομερές προφίλ του έργου του. Εν τω μεταξύ, ο καλλιτέχνης επιδίδεται συνεχώς με μεγαλύτερο ζήλο, καλύπτοντας ο ίδιος τα έξοδα, στην ίδρυση Κέντρων για την «Ανάπτυξη της Δημιουργικότητας» των νέων: το πρώτο κέντρο βρίσκεται στην έδρα της FIAT-OM του Μιλάνο (έτη 1974-75). Ακολουθούν συναντήσεις στο Μουσείο των Επιστημών και στο Palazzo della Permanente του Μιλάνο, όπως και σε άλλες έδρες της Λομβαρδίας υπό την αιγίδα δημοτικών και πολιτιστικών οργανώσεων. Σε αυτά τα χρόνια αναπτύσσει ακόμη περισσότερο το έργο του ως χαράκτης και ξυλογράφος. Δικές του ξυλογραφίες υπάρχουν σε Μουσεία της Ιταλίας και του εξωτερικού. Δεκαετία του 90 Με τον καιρό, ο καλλιτέχνης απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την αγορά της τέχνης αλλά ασχολείται όσο ποτέ με την δημιουργία νέων έργων. Επιδίδεται και στο μυθιστόρημα. Γράφει βιβλία όπου η φαντασία και οι αναμνήσεις ταξιδιών και νεανικών περιπετειών χαρακτηρίζονται από ένα λυρισμόαπό τον οποίο αναδύεται ο καλλιτέχνης της εικονικής τέχνης. Σχέδια, φωτογραφίες και καρικατούρες απεικονίζουν καταστάσεις και αισθήσεις που περιγράφονται στο μυθιστόρημα. «Ο άνθρωπος που κρατάει τον ήλιο» κερδίζει το πρώτο βραβείο λογοτεχνίας «AUTORI» της Firenze Libri ηοποία θα επιμεληθεί και την έκδοση. “Η βιογραφία του θα μπορούσε να έχει γραφτεί από ένα μεγάλο συγγραφέα, όπως ο Χεμινγουέι , διότι είναι η βιογραφία ενός ανθρώπου της εποχής μας οοποίος αναζητεί στη γεωγραφία ό,τι η εποχή μας έχει χάσει όσον αφορά την ιστορία. Αντί να ξαναξεκινήσει από την τελευταία μορφή, ο Mele καταδύεται στις ιστορικές ρίζες της ανθρωπότητας και για αυτή του την πράξη έχει καλά προηγούμενα, ξεκινώντας από τον Paul Klee, τον Campigli και όλους αυτούς που, παρότι δεν αρνήθηκαν την εποχή μας, αισθάνθηκαν να καταδύονται σε μια ατμόσφαιρα χωρίς χρόνο όπου η χαρά της έκφρασης ξαναγίνεται μια χαρούμενη συνείδηση.” (Raffaele De Grada) “Τα μάτια μου ένα ζευγάριγυαλιά Το σώμα μου ένα μακρύ κομμάτι λεπτού σπάγκου Το πρόσωπό μου δύο πρόσωπα: το κωμικό προτάσσεταιστο τραγικό. Τα συγκεντρώνω όλα σε ένα κομμάτι χαρτί , το κάνω μπάλα και το δένω σφιχτά μεσπάγκο. Σφίγγω τόσο που μου κόβεται η αναπνοή”. R.M. Ατομική έκθεση στη Δημαρχείο της Ναυπάκτου. Ιουλιος 24 έως 27, 2015 www.rosariomele.com

Press GR Rosario Mele

Documents

Transcript of Press GR Rosario Mele