PLATONIS SYMPOSIUM -...

92
PLATONIS SYMPOSIUM in USUM STUDIOSAE IUVENTUTIS ET SCHOLARUM COMMENTARIO CRITICO EDIDIT GEORG. FERO. RETTIG. Η A L I S in LIBRARIA ORPHANOTROPHEI A. MDCCCLXXV.

Transcript of PLATONIS SYMPOSIUM -...

Page 1: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

PLATONIS SYMPOSIUM

in USUM STUDIOSAE IUVENTUTIS ET SCHOLARUM

COMMENTARIO CRITICO

E D I D I T

GEORG. FERO. RETTIG.

Η A L I S

in LIBRARIA ORPHANOTROPHEI A. MDCCCLXXV.

Page 2: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum
Page 3: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

VIRO CLARISSIMO ET AMICISSIMO

GODOFREDO BERNHARDY

G R A T U S

D. D .

AUCTOR.

! / Γ 0> % 6-

Page 4: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum
Page 5: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

PRAEFATIO.

In adornanda hac Symposii editione ita versatus sum ut Graeca Platonis et apparatimi criticum sub unum quasi conspectum ponerem operamque darem ut Symposium explicaturis ad manum essent ea, quibus ad textum constituendum opus esset. Quamvis enim inter Platonis codices plures ita emineant ut eorum auctoritas adeo pressius sequenda sit, quam factum est adhuc, sunt tainen etiam loci in quibus ii ipsi vitiis inquinati sunt, interpolati adeo nec lacunis immunes. Cfr. quae de his monuerunt Ch. Badham. ad Platonis Philebum p. XIX. M. Wohlrab. proli, ad Theaet. p. 38 sq. M. Schanz. nov. cornili. Plat. p. 105 sqq. Cobet. mnemos. IX. p. 337. Madvig. adv. crit. voi. I. p. 78. p. 365 sqq. Itaque in locis controversis omnium de quibus constaret codicum testimonia afferenda esse duximus, in locis non controversis satis habuirnus codicum optimorum auctoritates proponere. Praesto autem nobis fuerunt praeter apparatimi Bekker. Stallbaum. Gaisfordi lectt. Plat. Kuckerti Jahni aliorum editt. haec subsidia:

1) Codicis Oxon. s. Clark, n. 39 (31) collatio accuratissima M. Schanzii nec non eiusdem codicis varr. lectt. farrago a B. Jowitto ad editionem Turicensem minorem suum in usum adscripta, quam vir doctissimus, intercedente viro doctissimo et liumanissimo Max. Mullero, libéralissime mecum cornmunicaverat, iam prius quam 0. Jahnio eadem collatione uti liceret.

2) Lectt. cod. Ven. 185 (TI), quem ad Symposium non cdntulit Bekker. Ipse contuli. Est is, i. e. prima codicis manus, Bodleiani quasi exemplar alterimi, accuratissime scriptum, non contemnendi pretii, nec derivatimi ex Vat. J. JSTonnullis enim in locis liber est lacunis quae inveniuntur in Vat. Cfr. quae ea de re suis locis adnotavimus. Codex insigriis est etiam eo quod altera eius manus plerumque codi­cum DK), qui derivati ex eo videntur, lectiones continet. Cfr. quae p. 175, A. ad verba ov σχέψει adnotavimus, et Bekker. 1. 1. voi. I. p. XIII. Buttmann. Platonis diali. IV. ed. 5. p. VI. Schneider. ad Poi. II, 370, D. ad voc. χαλχής. Hermann, praef. opp. Plat. voi. I. p. IV. Badham. 1.1. Schanz. novv. comm. Plat. p. 158 sq.1 Eius codicis in hac urbe conferendi facultas mihi data est benignitate et gratia virorum humanissimorum et excellentissimorum liberi Baronis de Schmer-ling, ! de Mensshengen., comitis Trautmannsdorf., liberi Baronis de SteigeL· ;. huius urbis bibliothecarii primarii, quibus viris h. 1. gratias debitas ago,,

3) (Siova collatio cod. Vind. 54 (V) ab H. Bonitzio meum in usum facta, intercedente prò me viro amicissimo Gr. Bernhardy.

4) Nova collatio cod. Lobcov. (L), quam liberaliter mecum com-municavit C. E. Ch. Schneider.

1) Et mine M. Schanzii studia acl Mst. textus Plat. p. 61. Non tamen esse veruni omnino V. D. de eo codice iudicium, quantum quidem Symposium spectet, cun ea quae li. 1. monuimus tura commentarla nostra docebunt.

Page 6: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

Vi PKAEFÀTIO.

5) Varr. lectt. qnae inter relL Wolf. in bibliotheca Eegia Berol. asservantur, codd. Vindd. 1. 2. (54. 21), Ven. 185. 189. 8, Begg. 1808. 1809, cod. Vat. no. 225 (J) ad Symposium collati cnm ed. Fischer, a Bastio.1 His accessit versio Latina Er. A. Wolfii. Earnm copiarum utendi faciiltas benignissime milii facta est per virimi humanissimiim Pinderum cui defuncto et viro amicissimo C. Kempfio prò opera bene­vole praestita gratias habeo maximas.

In textu constitnendo quiim editores saepe eo in errorem inductos esse viderem, qnod qnae dixissent Phaedrus, Pausanias, Eryximachiis, Aristophanes, Agatho, Diotima, Alcibiades ad Platonici sermonis elegantiam redigenda esse sibi persuasissent, quamvis unicuiqiie eorum smis esset sermonis color, operam dedi ut vera auctoris manus ex optimorum codicum testimoniis restitueretur. Codicum ab aliis collato-rum signis iisdem quibus illi usus sum, in brevius contractis et secimdum codicum classes et familias, quantum per codicum reciprocam affinitatem fieri posset, ordinatis. Sunt autem haec:

1. Siz/JT = 311. %JU + DKj) - 312. %/ÌTL + D E ^ + to « 313. 3iz/JT + DK|3 + to> -γ ΞΥ2 « 314. DK)) = DI. ΏΚ$ + ti) = D2. ΞΥΣ = Ξι.

2. T E F n f t 2 = Γ 1 . E E n f t « E l . Y L = VI. L r r « L I . V + L r * - V2. LTX + liti) = L2. i t ^ / B C ( ^ B C = Ven. 8. Eeg. 1808. 1809) = ni . a b e i vel a b c i η = al. T E E n f t + L r r + n ^ B C + a b e i = Γ2 .

Priores editiones his signis notavi: ς. significat editionem Steph., (cuius editionis lectt. ubi a nobis

desertae sunt, aliata optimorum cdd. auctoritate, id nos cum ree. edito-ribus Bekkero aliis fecisse scito), B. Bekkerianam, Bm. Badhamianam, S. Stallbaumianam ree. T. Turicensem, H. Hermannianam, h. Hirschi-gianam, ho. Hommelianam, J. Jahnianam, E. Biickertianam.

1) Cfr. qnae ad p. 159, 1. ed. Fischer, adnotata sunt: ,,Ουκ η δη * (sic) f. ηδειν. (Ygl S. 191, 25. Ιγχεχειρήκη u. S. 196, 1. ηΰή). * So stelit auch in eleni Wiener Codex 54, und ist dieser Atticismus "bloss aus Yerselien in meinem kriti-schen Versuch ubergangen worclen. Das ίώτα subscr. lassen die Mss. gewolmlich aus. Der Cod. Vat. 226 setzt bisweilen das ίώτα in den Text. " Cfr. de hoc codice 0. Jahn. 1. 1. — 2) Deficiente interdum f vel n et inde a pag. 410, 19. Bekk. t.

Page 7: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

ΠΛΑΤ2Ν02 2ΥΜΠ0ΣΙ0Ν. 172.

Ι. ζ/οκώ μου περί ών πνν&άνεσ&ε ουκ άμελέτητος είναι. και γαρ

ετύγχανον πρώην εις άστυ οίκοθεν ανιών Φαληρό&εν. των ονν γνωρίμων

τις οπισΰεν κατιδών με πόρρω&εν εκάλεσε, και παίζων αμα ττ] κλήσει, c 0 Φαληρενς, εφη, οντος1 ου περιμενεϊς ; κάγώ επιστας περιέμεινα.

καί ος, Απολλόδωρε, εφη, καί μην και εναγχός σε εζήτονν βονλόμένος

Β. διαπυ&έσ&αι την Λγά&ωνος σννονσίαν και Σωκράτους καί ^ίλκιβιάδου

ΥΜ των άλλων των τότε εν τω συνδείπνω παραγενομένων, περί των

ερωτικών λόγων, τίνες ήσαν. άλλος γάρ τις μοι διηγεϊτο άκηκ,οώς Φοίνι­

κος τον Φιλίππου, εφη δε και σε είδέναι. αλλά γαρ ουδέν είχε σαφές

Συμπόοιον η περί έρωτος ηθικός. In mg. περί αγαθόν fortasse m. paululum recent. %. ουμπόύιον η περί αγαθού ηθικός Α ουμπόϋιον η περί άγα-frov (έρωτος s τη ) ηθικός 77. σνμπόΰιον ή περί έρωτος Γ. Πλάτωνος ϋυμπόοιον η περί έρωτος V. ΰυμπόϋοον η περί αγαθού (additis a re. m. η περί έρωτος) Ύ. Cfr. de inscriptio-ηιυη operum Platonicorum augmentis non geiiuinis Iiemsterhusii animadvv in Luciani opp Τ. Ι. ρ 1 Wolfii proli, ad symp p. XXXV. Bockh. in Platonis Minoem p. 10. Sehleiermacher introd. ad Phaedr. in. Schneider. ad Poi. 1. p. 1 sq. Stallbaum. proli. ad Platonis Eempbl p. XC. Hermann, histor. et systema p. 560, 24. Krisehinm de Phaedro Platonis p. 4 ali.

1. νυν ουκ Ε π η . Method. apud quem εϊς αύθις praecedit Cfr A. Jahn. Method. plat. p. 2. — 2. πρώην om. ς. addit / subscr. %. Cfr. Heindorf ad Prot. §. 3. Voemel ad Dem. contt ρ 33 Meinek. praef ad Aristopb. com ρ V. Lentz. ad Herod teelm. rell 1, 490, 4 sqq. II, 574. — 3. οπινθε Β. cum Jì. Cfr. tamen Scbneider. ad Poi II, 363, D. Lentz. 1. 1 I, 496, 5 sqq. I I , 192. — 4 ώ Φαληρεύς edd praeter &Y. ò Φαλ. ς. Β. Τ bo. Bm recte. — ib. Pro ούτος Απολλόδωρος ho άπολλόδωρος. Nos nomcn viri dclcviimis cum Bm. — ib ου συ Saupp. coni. —• ib. περιμένεις 5ί περιμένεις edd praeter Γ η. περιμένεις ς Η h ho Τ J Bm recte. — 5. ο3 Απ. h. — ib. μην καϊ\ οία. καί ς. exhibent 2C2. n i a l . V2. — 6. σννουσίαν 5(1- Vi: . £ rell — 7 δείπνω Β cimi Α. συνδειπνεϊν ΓΙ. a l. ali. einsdem ci., αννδείπνω superscr. συνδειπνεϊν VLl. [εν το) συνδείπνω'] Bait Bm. libenter omnia ista των — τιαραγε-v ο μένων expnlerit Convivii tamen signiflcatione aegre careas.

1) Απολλόδωρος. <i F R e t t i g , P la ton i s Sympos. 1

Page 8: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

2 ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 178.

λέγειν, συ ουν μοι διηγησαι' δικαιότατος γαρ εϊ τους του εταίρου λόγους απαγγέλλειν. προτερον δε μοι, η δ' ος, είπε, συ αυτός παρε-γένου τη συνουσία ταύτη η ου; κάγώ είπον οτι Παντάπασιν εοικέ σοι C. ουδέν διηγεϊσ&αι σαφές ο διηγούμένος, εϊ νεωστί ηγεϊ την συνουσίαν γεγονέναι ταυτην ην έρωτας, ώςτε και εμε παραγενεσ&αι. ΉΕγωγε δη. Πό&εν, ην δ1 εγώ, ώ Γλαυκών; ουκ οίσ$? οτι πολλών ετών ^Λγάΰ-ων εν&άδε ουκ επιδεδήμηκεν ; αφ' ου δ1 εγώ 2ωκράτει συνδιατρίβω και επιμελές πεποίημαι εκάστης ημέρας εϊδεναι οτι αν λεγη η πράττη, ουδέπω τρία ετη εστίν, προ του δε \ περιτρέγνων οπη τύχοιμι και οϊόμε- 173. νος τι ποιέίν α&λιώτερος ή ότουουν, ουχ ήττον η συ νυνί, οΐόμενος 10. δεϊν πάντα μάλλον πράττειν η φιλοσοφείν, και ος, Μή σκώπτ\ εφη, αλλ' ειπέ μοι πότε εγενετο ή συνουσία αυτή. κάγώ εϊπον οτι Παίδων όντων ήμαν ετι, οτε τη πρώτη τραγωδία ενίκησεν Λγά$ων, τη υστε-ραία η τα επινίκια ε&υεν αυτός τε και οι χορευταί. Πάνυ, εφη, άρα πάλαι, ως εοικεν. αλλά τις σοι διηγεϊτο; η αυτός Σωκράτης; Ου μα τον JÌa, ην δ' εγώ, αλλ1 ός-περ Φοινίκι' Αριστόδημος ην τις, Κυδα- Β. ΰηναιευς, σμικρός, ανυπόδητος αεί' παραγεγόνει δ9 εν τη συνουσία

3. η % — 4. ουϋεν $4. — ib. ήγη ς. ηγεϊ %l. Vi . Λ\. De ,/Bast.: ,,hic Atticismus invenitur fere ubique in hoc codice. Manus serior interdum lectionera vulgarem substituit". Cfr. Stallb. in praef. opp. Platonis a. 1850 p. IX. et Gii. Dind. poet. se. ed. 5. praef. p. IX; quibus refellitur Schneideri in praef. ad Platonis Poi ρ. ΧΧΧΧΥΠΠ defensa opinio. — 5. κάμε BSJBm. cum Athenaeo V, 57. xoù εμε 511. Yl . Π κ αϊ εμοί t». — ib. "Εγώ Β. °Έγωγε Sii. V L 2. E. "Εγωγ, εφη om. δη Bm. •— 6. ην δ9 εγ* ως. — 8. πράττει Α. — 9. εστί 3X1. VI. Γ. in % et Il ν ras. del. — ib. προ του δε %1. a l . V. προτού δε Γ. — ib. οίόμενός τι libri praeter Η et J. — 10. ην ς. %1. (% cum ras.) u f . η EiDJtrtbi V2. Cfr. Schneider. I. 1. ρ. XXXXIIII. Cobet. novv. lectt. p. 187. Lentz. 1. 1. II. p. 326, 31. 835, 29 sqq Elmslei. ad Oed. tyr. 1123. ali. — ib. ότου ούν %ΠΥ. — ib. νυν ς. et sic ΓΥ. νυνί %1. #. 1. DKtt> (L). •— 12. ποτ Γ. ·— 13. ημών όντων ς. inverso ordine %1. Dn)£t. #YV 2. —• ib. το πρώτον Usener. coni. —• 14. η fj editi praeter H. J. Voeg. qui ή om. cum cdd. %ΑΎΣ. In TI additum y sec. m Nos optimos testes secuti η om. Cfr. Butt-mann. ad Mid. p. 553. § 119. rrj προτεραία οτε ταϋτ έλεγε. Η. ad h. 1. Bernhardy. synt. gr. p. 138 not. Classen. ad Thuc. I , 60. — ib. τάπινίκια Cobet. v. 1. p. 140. J. — ib. άρα %. — 15. τι σου u to t t r t JTVl . e t / Έ pr. — ib. η %Α. η in i7add. sec. m. — 16. άλλοςπερ %ΣΈ0>. άλλος περ i l Y E a l . άλλος παραϊ)Κ. αλλ' ος παρά $ — ib. Κυ~ δαϋηνευς ς. corr. Fischer cum cdd. — 17. άνυπόδετος #. Cfr. tamen Lobeck. ad Phryn. p. 445. et in add. p. 765. L. Dind. in Steph. thes. sub voc. Schneider. ad Poi. II, 372, A. — ib. ανυπόδητος τ coni. Ast. — ib. aìèì ς. Vi . et eraso ι %. Cfr. Heind. ad Charm. p. 170, Α. R. ad h. 1. Schneider. ad Poi. I , 354, B. I I , 367, E. I l i , 396, C. 407, C. cum add. et ex altera parte G. Dind. p. se. gr. ed. 5. p. Vi l i sq. Herod. I. p. 497, 10. II. p. 266, 22. p. 991, 12. apud Lentz. — ib. παρεγεγόνει Αΐ'ϊυϊ. L corr. — ib. (f om. J7D2.

Page 9: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

Ì7H. ΠΛΛΎΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΏΟΣΙΟΝ. 3

Σωκράτους εραστής ων εν τοις μάλιστα των τότε, ως εμοί δοχεϊ. ου μέντοι αλλά και Έωχράτη γε ενια ηδη ανηρόμην ών εκείνου ηχούσα, χαι μοι ώμολόγει χα&άπερ εχεϊνος διηγεϊτο. Τι ονν, εφη, ου διηγήσω μοι; πάντως δε ή οδός η εις άστυ επιτήδεια πορενομένοις χαί λέγειν χαι

C. αχουειν. οντω δη ιόντες αμα τους λόγους περί αυτών εποιούμε&α, ωςτε, όπερ αρχόμενος είπον, ονχ αμελετητως εχω. ει ονν δει χαί υμϊν διηγή-σασ&αι, ταύτα χρή ποιείν. xal γαρ εγωγε χαι άλλως, όταν μεν τινας περί φιλοσοφίας λόγους η αυτός ποιώμαι η άλλων ακούω, χωρίς του οϊεσ&αι ώφελεϊσϋαι υπερφυώς ώς χαίρω, όταν δε άλλους τινάς, άλλως

10. ζε xal τους υμετέρους τους των πλουσίων χαι χρηματιστιχών ? αυτός τε άγβομαι υμάς τε τους εταίρους ελεώ, οτι οϊεσ&ε τι ποιείν ονδέν ποιονν-

D. τες. χαί ίσως αν υμεΊς εμε ηγεϊσϋε χακοδαίμονα είναι, χαί οίομαι υμάς αλη&η οιεσ&αΐ' εγώ μέντοι υμάς ουχ οίομαι αλλ1 εν οιδα.

Π. ET ΑΙ. ^Αεί όμοιος ει, ω Απολλόδωρε' αεί γαρ σαντόν τε χαχηγορεϊς χαι τους άλλους, χαί δοχεΊς μοι ατεχνώς πάντας α&λίους ηγείσ&αι πλην Έωχράτους, από σαυτου αρξάμενος, χαί ότΰό&εν ποτέ ταυτην την επωνυμίαν έλαβες το μανιχος χ.αλεϊσ&αι, ουχ οιδα εγωγε' εν μέν γε τοις λόγοις αεί τοιούτος ει ' σαυτω τε χαί τοις άλλοις άγριαί-νεις πλην Έωχράτονς.

20. ΑΠΟ Α. Ώ φίλτατε, χαί δηλόν γε δη οτι οντω διανοούμενος χαί Ε. περί εμαυτού χαί περί υμών μαίνομαι χαί παραπαίω.

ET AL Ουχ άξιον περί τούτων, ^Απολλόδωρε, νυν ερίζειν αλλ'

2. καί om. ΓΙ. η. — 3. διηγή συ ς. ΰιηγήσω Heind. coni, ad Charm p. 60 propositam confìrmarunt cdd. 5ϊζ/#1. JHEunftal. BC. διήγηση (quod Π ex corr. habet), vel διήγηση et διηγησομαι alii. — 4. δε om BS cura Di . Cfr. B. — 6. εί ούν δοκεΐ h. coni. — 7. ταύτα ς. ho. corr. Sydenh. cura. cdd. $2. &YXQ. — ib. οτ αν %Π. — 9. δτ αν %ΠΓ. Cfr. tamen Herodian Lentzii II, 345, 32. — 10. χρηματιστών ς. &, quod ego interpolationi non errori originem debere putaverim. Cfr. tamen Wolf. in coram. et ind ad Gregor. Cor. a Schaefero editnm ρ 992, 6. χρηματιστικών rell. •— 11 sq. οϊεσ^έ τι editi praeter Η J. Wolf. — 12. εμε ήγεΐσθαι 3X1. εμε ηγεΐσϋ Κ. αει addito super ν. Yerum exhibent D uft>%Ι.Γχιρ tbi BC. Yitiose e cura rell. cdd. ήγεΐσ&ε εμε.

14. aiεί bis %1. et sic semper "Wolf. 1.1. — 15. κατηγορείς DKY2*. — 16. άρ'ξα-μένους h. Cfr. tamen Schneider. ad Poi. voi. III. p. 213 sq. — ib. όπο&εν ποτέ 51. όποΰέν ποτέ /Ι. οηόϋεν πότε Π. — 17. μαλακός $3 . ΥΣΛΓ&ϊί'άΙ. mg. f. E. μαλα­κός superscripto ve U E l . V2. BC. μανιακός corr. \. — ib. εν οϊδα Bast. coni. — 18. γε] γαρ libri praeter Bm. om. Bas. 2. h μέντ αρα Madvig. adv. crit. p. 396. Quod tamen qnemadmodum conveniat cura. voce, ουκ οϊδα %γωγε vix videas. — 22. ώ la. ς Β. om, ώ 1 1 . D. 3ΥΠΥ.

1 *

Page 10: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

4 ΙΙΛΑΎ&ΝΟΣ ΣΥΜΏΟΣΐΟΝ. 174.

όπερ εδεόμε&ά σου, μη άλλως ποίησης, αλλά διήγησαι τίνες ήσαν οι λόγοι.

ΛΤΙΟΛ. Ήσαν τοίννν εκείνοι τοιοίδε τινές' μάλλον δ' εξ αρχής νμϊν, ώς εκεϊνος διηγείτο, \ και εγώ πειράσομαι διηγήσασ&αι. 174.

°'Έφη γάρ ο\ Σωκράτη εντυχεϊν λελουμένον τε και τάς βλαυτας νπο-δεδεμένον ; α εκείνος ολιγάκις εποίει' και ερεσ&αι αυτόν οίνοι ϊοι ούτω καλός γεγενημένος. και τον εϊπεϊν οτι *ΈπΙ δεϊττνον είς Λγά$ωνος. χ$ές γαρ αυτόν διέφυγον τοϊς έπινικίοις, φοβη&είς τον οχλον ώμολόγησα δ' εις τήμερον παρέσεσΰαι. ταύτα δη εκαλλωπισάμην, ϊνα καλός παρά καλόν ϊω. αλλά συ, ή δ' ος, ηώς έχεις προς το ε&έλειν αν Ιέναι άκλη- 10. τος επί δέίπνον ; κάγώ, εφη, είπον οτι Ούτως όπως αν συ κελευης. •**·

νΈπου τοίννν ? εφη, ϊνα και την παροιμίαν διαφ&είρωμεν μεταβάλλοντες, ώς αρα και αγα&ών επί δαϊτας ΐασιν αυτόματοι αγα&οί. αΟμηρος μεν γαρ κινδυνεύει ου μόνον διαφΰεϊραι άλλα και νβρίσαι εις ταυτήν την παροιμίαν. ποιήσας γαρ τον Αγαμέμνονα διαφεροντως αγαθόν άνδρα C. τα πολεμικά, τον δε Μενέλεων μαλΰακον αιχμητήν, &υσίαν ποιούμενου και εστιώντος τον Αγαμέμνονος άκλητον εποίησεν ελ&όντα τον Μενέ­λεων επι την &οίνην, χείρω οντά επί την του αμείνονος. ταντ' άκουσας είπεϊν εφη,°Ίσως μέντοι κινδυνεύσω και εγώ ουχ ώς συ λέγεις, ώ 2ώ~ κρατες, άλλα καΰ·' αΟμηρον φαύλος ων επί σοφού ανδρός ιέναι &οίνην 20. άκλητος. άρα ονν άγων μέ τι άπολογήσει; ώς εγώ μεν ονχ ομολογήσω D.

3. τοιοϊδέ τίνες %ΤΤ. — 5. βλαπτας JJVO. κλαντας Γ. — 6. α — Ιποίεο deleta vult h. probante Voeg., cui ea verba adeo a magistello ante verba οϋτω καλός γεγενημενος addita esse yidentur. Cfr. tamen supra p. 173, B. in. — ib. Ιρέ-a&cci %1. #YV. editi, ερεσ&αϊ ς. Cfr. Herod. rell. 1. 1. I , 466, 14. I I , 99, 3sqq. 136, 14 sqq. Lehrs. de Aristarchi stud. Hom. ed. 2. p. 255 sq. —· ib. δπη JTVl. — 9. εις (την) τήμερον h. εις την σ. ΗΣ. Cfr. tamen Pierson. ad Moer. ρ. 364. Herod. 1. 1. I I , 590, 19. Astii lex. Plat. sub voc. — ib. ταύτα δε non monito lectore J. — 10. ϊοιμι h. Cfr. tamen Kr. 54, 8, 2. — ib. Αριστόδημε ante πώς additum a e. B. recte om. ree. cum cdd. "Bekk. a l . 77V1. [ ] Stallb. — ib. [Ιι9>ε~ λεον αν] η. Bait. om. J. cum Cobet. n. lectt. p. 108. — ib. άνιέναι ς. in mg\ av ιέναι commendane. Illud frustra defendit U. — 11. καγώ %. — 12 sq. μεταβαλόν-τες ς. Β. μεταβάλλοντες 5ίζ/ alii, μεταβάλοντες Π. Cfr. Bast. 1. 1. ρ. 95. — 13. Άγά-$ων ex Lacbmanni coni, ad Babr. praef. p. XIX. J. -— ib. ìàuiv /t et 2Ϊ pr. — 19. ως] ο JTDl. — 20. 'ìoivr\v ras. super η acc. in pen. ree. % S-otvrjV IT. Cfr. Herod. 1. 1. I , p. 334, l l sqq . — 21. αρ editi, αρα %/t. αρ Π. — ib. άγων με τί V2. Ast. sine omni accentu %. άγαγών Creuzer. ad Plotin. de pulehr. p. 518. δρα ονν άγων με τί Bm. coni, prosata Voeg. — ib. εγωγε ονχ ς. εγώ μεν ονχ cum cdd.

Page 11: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

175. Ί1ΛΑΎ&Ν0Σ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 5

άχλητος ηχειν, αλλ' ντΐο σον χεχλημένος. Σνν τε, δν% εφη, ερχομένω προ δ του βονλενσόμεΰα οτι ερονμεν. αλλ' ΐωμεν.

Τοιαντ' αττα σφάς εφη διαλεχΰέντας Ιέναι. τον ονν Σωκράτη εαντω πως προσίχοντα τον νονν χατά την δδον πορενεσ&αι νπολειπόμενον, καί περιμένοντος ον χελενειν προϊεναι εις το πρόσ&εν. επειδή δε γενέ-

Ε. σ&αι επί τη οΐχία τη *ίγά$ωνος, ανεωγμένην χαταλαμβάνειν την &νραν> χαί τι εφη αντό&ι γελόΐον πα&εϊν. οί μεν γαρ εν&νς παϊδά τίνα ενδο-&εν απαντήσαντα αγειν ον χατέχειντο οι άλλοι, xal χαταλαμβάνειν ηδη μέλλοντας δειπνεϊν. εν&υς δ' ονν ώς Ιδεϊν τον Λγά&ωνα, Ώ , φάναι,

10.Αριστόδημε , εις χαλον ηχείς, όπως σννδειπνησης' ει δ' άλλον τινός ένεκα ήλ&ες, εϊς αν&ις αναβαλον, ώς χαί χ&ες ζητών σε ϊνα χαλέσαιμι, ονχ οίος τε ή Ιδεϊν, άλλα Σωκράτη ήμΐν πώς ονχ άγεις; Και εγώ, εφη, μεταστρεφομένος ονδαμον ορώ Σωχράτη επόμενον. εϊπον ονν οτι χαί αντος μετά Έωχράτονς ηχοιμι, χλη&εις νπ' εχείνον δενρ* επί δεϊπνον. Καλώς, εφη, ποιών ον* άλλα πον εστίν ούτος; ""Οπισ&εν εμον άρτι |

175. είσηεΐ' αλλά ΰαυμαζω xal αντος πον αν ειη. Ον σχεψει, εφη, παί, φάναι τον ίάγά^ωνα, xal είσά'ξεις Έωχράτη; σν δ\ ή δ1 ος, Αριστό­δημε, παρ' ^Ερνξίμαχον χαταχλίνον.

I I . DEI. ttl. VL2. rell. Cfr. E. Herm. ad Viger, p. 839. Bernhardy. 1. 1. p. 487. Madvig. gr. gr. §. 188, ann. 5. — 2. προ όδον libri mss. quod defendit Bern-liardy. ]. 1. p. 231. προ ο του ex coni. Fischer!, recc. Cfr. II. X , 224. Falso %. sic habere tradidit J. — ib. άλλα ς. αλλ3 tyHlftpY. BSJ. alii. — ib. εώμεν 2(2. — 5. δε ε Cobet η. 1. ρ. 471. <? ε Bait. Bm. Cfr. tamen Kr. 55, 2, 4. — 6. sq. την οίκίαν την Di . την οίκίαν τη Π. — 7. οί] τον ς. Υΐ. το Υ re. m. in ras. εμοί Kj). D. corr. ol %1. ΥΓ aliique multi. Cfr. Photius οί περιαπωμένως αντί του εαντω. οξντόνως δε το ούτοο' σνμποσίω' οί μεν γαρ κτλ. Id probavit Porson. ad Med. ν. 734. Cfr. et Wolf. in comm. et Cobet. 1. 1. p. 114. Kv. 5 1 , 2, 4. — ib. τίνα των ενδο&εν Wolf. in ms. Ber. et sic Cobet. 1.1. Porson. 1. 1. των ένδον J. — 9. ó9 ουν] δε 7ID1. — ib. ~ί2] ώο %. „ex aperta grammatici alicuius correctione". Stallb. — 10. οννδείπνηΰης cum cdd., η excepto, e Η J Bm Wolf. αννδειπνηΰεις Β rell. Cfr. tamen Schneider. ad Poi. IL p. 48 sq. — 11. είς αυϋνς %TT. — 12. οίος τε ίδεϊν %1. ΣΟ., om. η etiam Υ tu α CU ai . in lit. u. ην Γ li Β (sec m.) et sic ς. οίος τ η ιδεΤν Bekk. rell. Eecte E. „eonfìrmare lectionem videntur etiam i i , qui piane omittunt ver-bum, quod fieri non potuisset, nisi ν abesset, ut interire ή in seq. ϊ posset". — 13. ονδαμή Γχϊ V2. a l . — 14. ηκοομη % et Π pr. — 15. γ* εφη ς S. E. om. γ" 5Ì4. — ib. εστίν %ΠΥΙ. — 16. είσήεΰ %Π. είϋηειν Cobet. η. 1. ρ. 221. Cfr. tamen Schneider, 1. 1 voi. III. ρ. 289, b. — ib. οπού h, •— ib, ου σκέψη ς. ον σκει^ει %J\vt et Γ pr» ουκ exjiet. Π, ουκ οψεο Di .

Page 12: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

6 ΠΑΑΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 175.

III . και ε μεν εφη απονίζειν τον πάΐδα, ϊνα κατακεοιτο ' άλλον δε τίνα των παίδων ηκειν άγγέλλοντα οτι Σωκράτης ούτος αναχωρήσας εν τω των γειτόνων προΰύρω εστηκεν, και, ου καλούντος, ουκ ε&ελει είσιέναι. άτοπον γ', εφη, λέγεις' ονκονν καλείς αυτόν και μη αφήσεις; και ος εφη ειπείν Μηδαμώς, αλλ' εατε αυτόν, ε&ος γαρ τι τουτ έχει' ενίοτε αποστας οποί αν τύχη, εοτηκεν. ηξει δ' αυτίκα, ώς εγώ οιμαι. μη ούν κινείτε, αλλ' εατε. -Αλλ' ούτω χρή ποιείν, εΐ σοι δοκεϊ, φάναι τον ^Λγά&ωνα. αλλ' ημάς, ώ παίδες, τους άλλους εστιάτε. πάντως παρατί&ετε οτι αν βούλησ&ε, επειδάν τις υμίν μη εφεστήκη' ο εγώ ουδεπώποτε εποίησα. νυν ούν νομίζοντες και εμε ύφ' υμών κεκλησ&αι επί δέίπνον και τούοδε τους άλλους, θεραπεύετε, ϊν υμάς επαινώ μεν.

Μετά ταύτα εφη σφάς μεν δειπνείν, τον δε Σωκράτη ουκ είσιέναι. τον ουν Αγάθωνα πολλάκις κελεύειν μεταπέμψαοϋαι τον Σωκράτη, ε δέ ουκ εάν. ηκειν ούν αυτόν ον πολύν χρόνον, ώς είώ&ει, διατρίψαντα, άλλα μάλιστα αφας μεσούν δειπνούντας. τον ούν Αγάθωνα, τυγχάνειν γαρ εσχατον κατακείμενον μόνον, Αεύρ' εφη φάναι, Σώκρατες, παρ'

1. ε μ&~] $μ£ ζ' suspicatur tamen scripsisse Platonem ε. εμε extat in mss. recte tamen ree. ex coni. Bastii ε μεν. •— ib. ίνα που ς cum solo u pr., om. πον rell. ίνα superscr. οπον # E F f a C . ex quo που ortum duxisse recte putat Wolf. •— ib. κατακεητο add. supra οι A. — 2. Σωκράτης del. h. Cfr. Yoeg. — 3. τ φ ] τω susp. e. et sic Wolf Madvig. 1. 1. I. p. 75: εν του των γειτόνων, parimi vero-similiter. — ib. εΰτηκεν %Π. — ib. και, ου] καμοϋ ζ. καμοϋ S. Wolf. κάμου VI. καί ον %3. ΥΣ et t pr. καί ΰον rell. — 4. άτοπον γ % — ib. ούκοϋν ς Ε. ονκονν ras. supr. (pr. m. ut videtur ονκ ονν) 5ί. Nos ονκονν scripsimus cum ree. Cfr. Kuhner. exc. III. ad Xen. comm. p. 513 sqq. et Herodian. rell. 1. 1. I. 516, 23. — ib. κάλεν ς κάλεΐ'ς %. acc. acut. re. καλείς z/77DKTac L2. A al. καλοΐς EFfV. et καλείς γρ. καλοΐς Β. •— ib. αφηβης ς. cum Π L i . ·— 5. τοντο al . τοιούτον V2. —• 6. οπη ς. οποί %&. (falso J. onrj) F uà Citi. t a l . —- ib. τύχον ς. τύχη %1. cum plerisque. — ib. έύτηκεν %Ι1. — ib. (Γ 5ίΖ7ϊυ^ V2. — ib. εγωμαν cum D£ solis Β. h. Cfr. Scbneider. 1. 1. I, 333, C. et Voemel. 1.1 p. 15. extr. — 7. εν GOL %Π. — ib. εφη φάναν e. om. εφη %AKY et TI pr. —• 9 sq. επειδ' αν %Τί. sine acc. Α. εφεοτήκεν %1. ΏΥΣ. εφειΰτήκει Κ. εφεστήκον Γ. εφεστήκη V. άφεΰτήκη L i . εφεΰτηκεν F. rell. nihil variant. Obelo notavit locum J. INTobis, quum nihil frequentius sit permutatione litterarum η et εν, vulgata retinenda esse visa est cum Teuffelio. — 10. ονδε πωποτε %IT V2. —• ib. ημών superscr. νμών TI. — 13. ε] αντον ς. ό Β. ? rell. cum cdd. % (in quo acc. re.) YY. ε IT. ó Aìvx. DL pr. om. rurtabi BC. et pr. Γ. pluribus litteris erasis t. τον habent Di . EFf et sec. Γ. Bekk. hic, si usquam, obsoleto illi Ϊ locum esse putat, de quo cfr. Apollon. de pron. p. 330, b. schol. ad II. X , 410. Herod. 1. 1. I , 474, 6. II, 120, 13. 558, 14. Nobis et librorum auctoritas et oppositionis ratio accusativum commendare videbatur. — ib. εάν Eae inff. formae sine iota subscripto in % et rell. melioribus scribuntur.

Page 13: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

176. ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 7

D. εμε κατάκεισο, ϊνα και τον σοφοί)χ απολαύσω ο σοι προσέστη εν τοις προϋύροις. δήλον γαρ οτι ενρες αντο και έχεις' ον γαρ αν προαπέστης. και τον Σωκράτη κα$ίζεσ&αι και εϊπεϊν οτι Εν αν εχοι, φάναι, ώ Αγάδων, εϊ τοιούτον εϊη ή σοφία, ωςτ' εκ τον πληρεστέρον εις το κενώ-τερον ρέϊν ημών, εάν άπτώμε&α αλλήλων, ώςπερ το εν ταίς κύλιξιν νδωρ το δια τον ερίον ρέον εκ της πληρεστέρας εις την κενωτέραν, ει

Ε. γαρ όντως έχει και η σοφία, πολλού τιμώμαι την παρά σοι κατάκλισιν. οιμαι γαρ με παρά σον πολλής και καλής σοφίας πληρω&ήσεσ&αι. ή μεν γαρ ε μη φαύλη τις αν εϊη και αμφισβητήσιμος, ως7νερ οναρ ούσα,

10. ή δε σή λαμπρά τε και πολλήν επίδοσιν έχουσα, εϊ γε παρά σον νέον οντος οντω σφόδρα εξέλαμψεν και εκφανής εγένετο πρφην εν μάρτνσι των ελλήνων πλέον ή τρισμνρίοις. ^Υβριστής ει, εφη, ώ Έώκρατες, ο ^Αγά^ων, και ταντα μεν και ολίγον νστερον διαδικασόμε&α εγώ τε και σν περί της σοφίας, δικαστή χρώμενοι τω Αιονύσω' ννν δε προς το δείπνον πρώτα τρέπον.

176. IV. Μετά ταντα, εφη, κατακλινέντος τον Σοκράτονς και δειπνή-σαντος και των άλλων, σπονδάς τ ε σφάς ποιήσασ&αι και ασαντας τον ΰεον και τάλλα τα νομιζόμενα τρέπεσ&αι προς τον πότον ; τον ονν Πανσανίαν εφη λόγον τοιούτον τινός κατάρχειν. Έίεν, άνδρες, φάναι;

20. τίνα τρόπον ραστα πιομεΰα-, εγώ μεν ονν λέγω νμϊν οτι τψ οντι πάνν χαλεπώς εχω νπο τον χ&ες πότον και δέομαι αναψυχής τινός, οιμαι

Β. δε και νμών τονς πολλούς' παρήστε γαρ χ&ές. σκοπεϊσ&ε ονν τίνι

1. άπτόμενός σου post οοψοϋ om, %1. (in mg. habet 77) ft> Υ et Σ pr. Solum σον om. Γ. Omisimus verba cum HJ. , [ ] ST. — ib. o' acc. acut. re. σρο ο in ras. %. oGov JTDl. — ib. πρόσεστιν 212 ΎΣ. — 2. προ άπιστης Π. — 4. τον κενώτερον, praeter ς et R. cum £n et eorr. Γ ree. — 6. ερίον~\ οργάνου Cornar, νλοστηρίου vel ηΟ-ηνίου Fischer, coni. — ib. [εκ της — κενωτέραν] Voeg. non perspecta loci ironia. — 7. τιμώμεν 5il. ΥΣ, — 8. με om. Usener. — 9. εϊη η και E l . u n i . bei Υ2. <f αν εϊη Γ. — 10. εϊ γε %1. OtopY. η γε editi praeter J. — 11. ε'ξέλαμ-•ψεν %Ί7. — ib. πρώιην %ΊΙ. — 13. υβριστής ante ο Ιίγ. Γ. — ib. άλλα ταντα ς. Β. καϊ ταντα %1. ΓΈΚ tf^fal. VL2. — 14 sq. [περί της σοφίας] h Bait. J. Bm.

17. αιΰαντας %. ασαντας IT. — 18. καϊ τάλλα om. Ast. Voeg. J. κατά τα νομι­ζόμενα scribentes. Quid tamen h. 1. sibi vult, αδειν τον &εον κατά τα νομιζόμε­να — 19. ώνδρες ex Sauppii coni. J. — 20. ηδιστα ζ. ραιστα γρ. ηδιστα ΣΒΟ. —- ib. πιώμε&α ς. ποόμεϋα %J)1. xt Υ2. et Π pr. (πιοίμεϋα sec.) πριομεΰα /1. πιώ-αεϋα ΓΒΟ alii. ποιώμε&α ΣΑ in. πίνοιμεν ac. — 22sq. παρητε ς. Β. παρηστε ree. cum %1. (in % m. re. post saec. XII παρητε in mg.) E f t a o V . παοησ-9-ε Di. παρή-σαν Γ. Cfr. Buttm. gr. gr. 108, 8, 14. Kr. 38, 2, 1,

1) άπτόμενός σου,

Page 14: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

8 ΤΙΛΛΎΤΙΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΪΟΝ. 176.

τρόπφ αν ώς ράστα πίνοιμεν. τον ονν Αριστοφάνη εϊπεϊν, Τοντο μεν-τοι εν λέγεις, ω Πανσανία, το παντι τρόπω παρασχενάζεσ&αι ραστώνην τινά της πόσεως* xal γαρ αντός είμι των χ&ες βεβαπτισμένων. àxov^

σαντα ονν αντών εφη ^Έρνξίμαχον τον Αχονμενον, Ή χαλώς, φαναι, λέγετε, xal ετι ενός δέομαι νμών άχονσαι, πώς έχει προς το ερρώσΰαι πίνειν Αγά&ων. Ουδαμώς, φάναι, ουδ^ αντος ερρωμαι. αΕρμαιον αν είη ήμϊν, ή (5' ος, ώς εοιχεν, εμοί τε xal "Αριστοδημω χαι Φαίδρψ xal C. τοίσδε, εί νμείς οι δννατώτατοι πίνειν ννν άπειρήχατε' ημείς μεν γαρ αεί αδύνατοι. Σωκράτη δ' εξαιρώ λόγον ιχανος γαρ xal αμφότερα, ωςυ9 εξαρχέσει αντώ οπότερ> αν ποιώ μεν. επειδή ονν μοι δοχεϊ ονδείς 10. τών παρόντων προ&νμως εχειν προς το πολύν πίνειν olvov, ΐσως αν εγώ περί τον με$νσχεσ$αι, οίον εστί, τάλη&ή λέγων ήττον αν εϊην αηδής, εμοί γαρ δη τοντό γε οΐμαι χατάδηλον γεγονεναι εχ της ίατριχής, D. οτι χαλεπον τοις αν&ρωποις ή μέ&η εστίν xal ούτε αντος εχών είναι πόρρω ε&ελήσαιμι αν πιείν ούτε άλλω σνμβονλενσαιμι, άλλως τε χαί χραιπαλώντα ετι εχ της προτεραίας. Αλλά μην, εφη φάναι υπολα-βόντα Φαίδρον τον Μνρρινονσιον, εγωγέ σοι έίω&α πεί$εσ&αι άλλως τε χαι αττ' αν περί ιατριχής λέγης' ννν δ' αν εν βονλονται xal ol

1. άριοτοφάνην Υ r m b i . άριΰτίοφάνην L. — 2. παραοκενάϋαύχίαι ς cum jHVl. al. ali. παραοκενάζεσβ ai %L· τχ. παρασκενάϋϋαι Χι Λ. — ib. ραατον ην Π pr. et D. ραΰτώνην 2ί cum ras. in priore ν. — 3. καϊ γαρ καί ς. om. alterum καί %1. EKiO^fta l . V2. (Γ), quae lectio etiam numeris loci commendatur. — 4. αυτόν SÌl. (in % super ο videtur ω erasum esse) \v>. αυτόν superscr. ω Κ. — ib. εφη τον %1. ΈΚνχο$τ\ίΥ· — ib. του Κ. — ib. Άκονμενον ς cum cdd. %/fLTT. pr. aliis. Μκονμενοϋ ~DFKf Vi . TI sec. Cfr. Herod. 1. 1. I, p. 180, 24. Meinek. fgg coni. II, 1, 80. Gottling. de acc. p. 62. p. 169 sq. — ib. η % pr — 5. εροώϋϋαι om. Bait. Bm. J. cum Cobet. n. 1. p. 108. — 6sq. ερμαΐον $l77VL2. Ft. Cfr. tamen Gottling. de acc. p. 235. Lobeck. ad Phryn. p. 367. 371. Dind. in thes. Steph. p. 2036. Herod. 1. 1. I, 369, 12. Il , 426, 16. 21. — 8. εί καί Γ. — 9. αίεί 2U. — ib. εξαίρω ς. Cfr. tamen Heind. ad Theaet. p. 352 E. ad h 1. Schneider. ad Poi. I l i , 394, B. VI, 492, E. •—· ib. του λόγον ς. om. art. %1. TI. a l . Vi. χ. — ib, καί om. Γ. — 13. άηλής %1. corr. — 14. εστίν 2t. εϋτίν 77. — ib. sq. οντ Γ. — 15. εϋελήΰαι,μ Γ. — 19. κραιπαλοϋντα 512. % corr.) κρεπαλοϋντα υ), κραιπαλώνι Γ. Cfr. lluhnken. ad Tini, sub YOC. et Athen. I, 34, C. — 16. άλλα %1J. — 17. φαιδρών %. φαιδρών A et 77 pr. — ib. μυρινούοιον ς. μυρρινονΰιον % alii. — 18. ατταν %. αττα αν Vi . -— ib. αυ] αν Γ uc t t l . tbc i V2. F (corr.). — ib. εν om. ς cum E solo. — ib. βονλονται ς Β. Schneiderus litteris ad me scriptis. βονλωνται 31//Fmtt>CTtΤt V2. BC. βονλωνται superscripto ευ super ω Γ, βούλονται 77. Wolf. in rell. de li. 1. ita: „νϋν J° αύ εύ βούλονται] Verba nuper certatim magnis moliminibus obscurata,, Alius novorum interpretum scilicet emendatiti νυν δ' αν εν βονλεύωνται καί οι λοιτιοί, in quibus optan di fornmlam latere velie arguunt apposita (adiecta) Latina:

Page 15: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

177. ΠΛΛΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 9

Ε. λοιτΐοί. Ταύτα δη ακονσαντας σνγχωρεϊν τΐάντας μη δια μέ&ης τχονη-

σασ$αι την εν τω παρόντι σννονσίαν, αλλ9 ουνω πίνοντας τΐρος ηδονήν.

V. ^Έττειδη τοίννν, ψάναι τον Ερνξίμαχον, τοντο μεν δέδοκται,

ιΐίνειν όσον αν έκαστος βονληται, εττάναγκες δε μηδέν είναι, το μετά

τοντο εισηγούμαι την μεν άρτι εισελ&ονσαν ανλητρίδα χαίρειν εάν,

ανλονσαν εαντϊ η αν βονληται τοις γυναιξί τοις ένδον, ημάς δε δια

λόγων αλληλοις σννεϊναι το τήμερον. και δι' οϊων λόγων, εΐ βονλεσ&ε,

Π7.ε$έλω νμϊν είσηγήσασΰαι. \ φάναι δη ττάντας και βονλεσ&αι και κελεύειν

αντον εισηγεϊσ&αι. είτίεϊν συν τον Ερνξίμαχον ότι Ή μεν μοι αρχή τον

10. λογον εστί κατά την Ενριτχίδον Μελανίττιΐην ' ου γαρ εμος ο μν&ος

αλλά Φαίδρον τονδε, ον μέλλω λέγειν, Φαϊδρος γαρ εκάστοτε ττρός

με άγανακτών λέγει Ον δεινόν, φησίν, ώ ^Ερνξίμαχε, άλλοις μέν τισι

&εών νμνονς και τταιώνας είναι vrcò των τχοιητών τχετνοιημένονς, τω δε

utinam ceteri quoque "bene sibi consulant (cfr. Bast. I. I. p. 13). Alius (cfr. Thiersch. spec. p. 5) postquam (quum) recte monuit in (ex) omnibus Stepbano posteriori-bus editt. et vitiose excidisse, itera progreditur ad emendandum: vvv <f αν βού-λοιντ αν καί οι λοιποί, quae cum Ficino sic vertit: modo ceteri quoque consen­tiamo. Nobis ne hoc quidem perspicuum est ex Graecis, utrum sic an alio modo accipienda sint, in quibus optativus locum liabet non magis, quam in altera mutatione subiunctÌYiis. Caussa quare vitium in textu suspicati sunt, nulla est. Ex primariis convivis quinque ore iam consensum (volimi.) suum oslenderant, in bis Agatho unus ex δννατωτάτοις, reliqui, plerique αδύνατοι πίνειν, ipso silentio. Itaque iam paulo ante Eryximachus potuit diceie: επειδή οίν μου δοκεΐ ουδείς των παρόντων προ&ν-μως εχειν etc., et nunc eadem sententia Pbaedrus : nunc bene est quod item reliquos id velie video. Timi omnes, etiam qui adbuc taciti quid vellent consenserant, uno ore assensum suum declarant, fit quasi decretimi. Recte ita locum cepit Cornar, et nemo non doctissimorum Translatorum.1 Codices autem partim vulgatura praebent nostrum, partim. facili mencio a ν mutarunt in «V, et bine alii progressi fecerunt vvv δ3 αν εν βονλωνταιίί. Interpolationis ansam videtur dedisse vitiose prò βονλονται scriptum βονλωνται. Recentiores editiones praeter R Bastianum vvv cf αν εν βονλενωνται mutata sententia occupavit. Cfr. et "Winckelmann. ad Eutbydem. p. 140.

5. αί'λοτρίδα %Y et 77 pi. — 6. η om 7 1 . u a l . — ib. clv %1. DK. εάν e.— ib. γε post av om. B. cum $12. %ΥΥΓ ni t L i . al . δε babent EFf et re. Γ ex inter-polatione, quum in iisdem cdd. post εαυτή excidisset r\. — 8. prius και uncis incl. H. Bait. om. J. Era. cum ..Αυ. Verba καί βονλεσϋαο eicienda videntur Yoeg. Sanus est locus. Cfr. et Symp. p. 177, E. ξννεφαύάν τε και εκελενον. - - 13. παίονας ζίΓΣ^η. et %ΤΙ pr. παιάνας YDl. L i . %Γ£ re. mg. F. παιάνας superscripto ω V. παίονας super-scripto ω EF. παίονας superscr. a u. Non recte Scbneider. ad Poi. II, 383, B. h. 1. ma­gnani dubitationem facere libros putat utrum παιώνας, an παιάνας, αππαίωνας scripse-rit Plato. jSTam si ex potiorum librorum auctoritate et facilitate errandi res iudicatur,

J ) Etiam Ast. Schleiermacher. Zeller. Lebrs.

Page 16: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

10 ΠΛΛΤΩ,ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 177.

νΕρωτι, τηλικούτφ οντι και τοοουτφ &εψ, μηδέ ενα πώποτε τοσούτων Β. γεγονότων ποιητών πεποιηκέναι μηδέν εγκώμιον; εΐ δε βουλει αν σκέ-ψααΰαι τους χρηστούς σοφιστας ''Ηρακλέους μεν και άλλων επαίνους καταλογάδην συγγραφειν, ωςπερ ο βέλτιστος Πρόδικος' και τούτο μεν ήττον και &αυμαστόν, αλλ' εγωγε ήδη τ ivi ενέτυχον βιβλίφ1, εν ψ ένη­σαν αλες επαινον d-αυμάσιον έχοντες προς ώφέλειαν και άλλα τοιαύτα συχνά ϊδοις αν εγκεκωμιασμένα' το ούν τοιούτων μεν πέρι πολλήν σ?νου- C. δήν ποιήσασΰαι, °Έρωτα δε μηδένα πω άν&ρώπων τετολμηκέναι εις ταυτηνΐ την ημέραν αξίως υμνήσαι αλλ' ούτως ήμέληται τοσούτος &εός. ταύτα δή μοι δοκεϊ ευ λέγειν Φαιδρός, εγώ ούν επιθυμώ α μα μεν 10. τούτω ερανον είσενεγκείν και χαρίσασΰαι, άμα δ' εν τω παρόντι πρέπον μοι δοκεϊ είναι ήμϊν τοις παρούσι κοσμήσαι τον &εόν. ει ούν ξυνδοκεϊ και ύμϊν, γένοιτ' αν ημΐν εν λόγοις ικανή διατριβή· δο- D. κει γαρ μοι χρηναι εκαστον ημών λόγον ειπείν επαινον ^Έρωτος επί δεξιά ώς αν δύνηται κάλλιστον, αρχειν δε Φάΐδρον πρώτον, επειδή και πρώτος κατάκειται και εστίν αμα πατήρ του λόγου. Ουδείς σοι, ω Ερυξίμαχε, φάναι τον Σωκράτη, εναντία ψηφιεΐται. ούτε γαρ αν που εγώ αποφήσαιμι, ος ουδέν φημι άλλο έπίστασ$αι η τα ερωτικά, ούτε Ε. που Λγα$ων και Παυσανίας, ονδε μήν Αριστοφάνης, ω περί /Ιιόνυσον και ίΛψροδίτην πάσα ή διατριβή, ουδέ άλλος ουδείς τουτωνι ών εγώ 20.

vocaiem a excludi vides. JNTon magis verosimile est, quod idem statuii, accentura iitrumque et acutum et circumflexum Platonem usurpasse. Ceterum cfr. Lentz. ad Herod. t. rell. I, 21, 13. not. — 1. μηδ* èva z/ft). μηδένα Γ. —• ib. sq. μηδέ — πεποιηκέναι om. Υ. — 2. μηδέ Valckenarii diatr. ad Eur. p. 157b. — 4. συγγραφέων ς. S. cum %1. et plurimis. Cfr. Gu. Dind. p. se. ed. 5. praef. p. IX. — ib. τούτο μεν vai om. priore και Tbiersch. 1. 1. Alterum κ ai om. Yind. 7. Vat. expungendum suase-rat ς. Bast. ήττον καί Wolf. 1. 1. — 5. ανδρός ϋοψον cum cdd. %Δ1Υ.Π% pr. cum Bait. et J. omisimus. — 6. ώφελίαν t. Cfr. tamen Schneider. ad Poi. I, 332, D. — 7, συχνά τοιαύτα ς. inverso ordine 9(4. jTurtral. Vi . — ib. πολλοί/ς πολλήν Bm. — 9. α'ξιώ % pr. et z/D2. α'ξίω Π pr. — ib. αλΓ οτι ούτως Wyttenb. bibl. cr. I l i , 12. p. 10. emendans sophistae orationis scabritiem — ib. ήμελήσΰαι τοσούτον Όεον coni. Steph. idem secutus. — 11. τουτοιί Bm. coni. — ib. δε Β. <fft)pittai. Vi . 77 %/!). •—· 13. av 5Ϊ. — 14. λόγων — περί JE. h., quod se non intellegere Voeg. monet. — ib. επιδέξια ζ. cum cdd. ζίΓΥΐ. επιδέξια %. επί δεξιά IT. Cfr. Schneider. ad Poi. IV, 420, E. Herod. 1. 1. II, 117, 4. — 15. κάλλιστα VI. — ib. αρχειν] λέγειν h. — ib. sq. πρώτον Φ .#ΥΚ£. — 18. ου τέ που %Π. — πω Γ. — 20. ή om. ς. addunt ree. cum $2. #. — ib. διατριβή] σπουδή &1. — ib. τουτωνϊων % pr. m.

l) ανδρός σοφού.

Page 17: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

178. Π Α ΑΤΟΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ 11

ορώ. και τ οι ουκ εξ ϊαον γίγνεται ήμΐν τοις νστάτοις κατακειμένοις' αλλ' εάν οι πρόσ&εν ϊκανώς και καλώς εΐπωσιν, εξαρκέσει ημϊν. άλλα τύχη άγα$η καταρχέτω Φαϊδρος και εγκωμιαζέτω τον °Έρωτα.

Ταντα δη και οι άλλοι πάντες αρα ξννέφασάν τε και εκέλενον άπερ ο \ Σωκράτης, πάντων μεν ονν α έκαστος ειπεν, οντε πάνν δ Αρι­στόδημος εμέμνητο οντ αν εγώ α εκείνος έλεγε πάντα' α δέ μάλιστα και ων εδοξέ μοι άξιομνημόνεντον, τ όντων νμΐν ερώ εκάστου τον λόγον.

VI. Πρώτον μεν γαρ, ώςπερ λέγω, εφη Φάΐδρον όρξάμενον εν&ένδε πο&εν λέγειν οτι μέγας &εος είη ο ΉΕρως και θαυμαστός εν άν&ρώποις τε και 3εο7ς, πολλαχη μεν και άλλη, ονχ ηκιστα δε κατά την γένεσιν. το γαρ εν τοις πρεσβντατον είναι τών &εών τίμιον ? η δ9

ος ' τεκμήριον δε τούτον · γονής γαρ "Ερωτος οντ' εϊσΐν οντε λέγονται νπ' ονδενος οντε ιδιώτον οντε ποιητον, αλλ' ^Ησίοδος πρώτον μεν χάος φησι γενέσθαι.

αντάρ έπειτα ΓαΤ ενρνστερνος, πάντων εδος ασφαλές αϊεί, ήδ' νΕρος.

φησι μετά το χάος δυο τούτω γενέσ&αι, Την τε και "Ερωτα. Παρμε­νίδης δε 1 λέγει,

I. εξ ΐσου 2ί. coniimctis voce. 77LBC. •— 4. αρα] αμα YVyttenbach. bibl. cr. Ι, ρ. 39. — 5. «] οθα ς. cum Β. C α γρ. οϋα. — 7. αξιομνημόνευτων είναι ς. ho. αξιομνημόνευτα είναι Β. et [είναι] h. άξιομνημόνευτον THJ et uncis incl. είναι S. άξιομνημόνεντον %1. (% superscr. m. ree. ων) ΓΙ. VL2. BC. αξιομνημόνευτα Di. om. είναι%ΑΥΣχ$. TI pr. άξιομνημόνευτ είναι, τούτων νμΐν ερώ έκαστα Bm.

I I . πρεσβυτάτοις ς. πρεσβύτατον $3 . ΥΣ Vi . pr. r s . πρεσβντέρος ti A. — ib. τον ϋεόν Β. h. Bm. cum cdd. D2. V2. quod ex superfluo adderetur. . των ϋεών rell. Cfr. versum Parm. p. 178, B. et p. 180, B. 195, A. C. — ib. η δ ος pr. m. 51. είδος 77 pr. Expungendum putavit Creuzer. ann. Vind. a. 1831. JSTr. 56. p. 137 sq. Bast. Cfr. tamen Euthyd. p. 290, D., quem locum Voeg. laudavit. — 12. γονείς ς. γονής %1. Trota (V). FBC pr. Cfr. Schneider. ad Poi. II, 370, D. cum add. p. 14. 43. Stallb. praef. ad Plat. opp. L. 1850. p. VII et ad Poi. 1. 1. Lob. ad Aiac. v. 188. Herod. 1. 1. I , 424, 11. I I , 322, 17 sqq. 324, 19. 638, 14- 677, 21. 696, 14. ali. — ib. "Ερωτος] Χάους coni. Bm. — 14. γενέσ&αι φηαίν ς., inverso ordine recc. cum $3 . # Y V l . r r t · — 16 sqq. Γαΐ* — °Έρος uncis incl. H. — 18. φησί — πάντων uncis circumcl. Τ. φηα£ — "Ερωτα del. ho. uncis circumscr. J. Cfr. tamen Madvig. ad Cic. de finn V, 31. „Uno et altero loco librarli recentissimo-rum codicum nudum poetae nomen addiderunt, hac forma (inquit Pac.) nusquam". — ib. δύω e. δύο 2t3. Vi. YFujt t . Cfr. Schneider. et Stallb. ad Poi. 472, A. Poppo. suppl. ad Tane. p. 28. Mehlhorn. gr. gr. p. 247. — ib. Παρμενίδης — πάντων om.

1) την γένεσιν.

Page 18: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

12 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 179.

πρώτιστον μεν ^Έρωτα &εών μητίαατο πάντων. ^Ιίσιόδφ δε και Λκονσίλεως ομολογεί, οντω πολλαχό&εν ομολογείται ο C. νΕρως εν τοις πρεσβντατος είναι, πρεσβντατος δε ων μεγίστων άγα&ών ήμιν αίτιος εστίν, ου γαρ εγωγ' εχω είπείν οτι μεϊζόν εστίν αγαθόν εν&νς νέω οντι η εραστής χρηστός και εραστή παιδικά, ο γαρ χρή αν-ΰρώποις ηγείσ&αι παντός τον βίου τοις μέλλονσι καλώς βιώσεσΰαι, τοντο οντε ενγένεια οϊα τε εμποιείν οντω καλώς οντε τιμαΐ οντε πλον-τος οντ* άλλο ονδεν ως έρως. λέγω δε δη τι τοντο; την επί μεν τοϊς J). αισχροϊς αίσχννην, επϊ δε τοΐς καλοίς φιλοτιμίαν. ον γαρ εστίν ανεν τοντων οντε πάλιν οντε Ιδιώτην μεγάλα και καλά έργα εξεργάζεσ&αι. 10. φημί τοίννν εγώ άνδρα όστις ερα, ει τι αισχρον ποιών κατάδηλος γιγνοιτο η πάσχων νπό τον δι9 ανανδρίαν μη άμννόμενος, οντ1 αν νπό πατρός οφΰέντα όντως άλγήσαι οντε νπό εταίρων οντε νπ9 άλλον ονδε­νός ως νπό παιδικών ταντον δε τοντο και τον ερώμενον δρω μεν, οτι Ε. διαφεροντως τους εραστάς αισχννεται, όταν ocp$fj εν αίσχρω τ ivi ών. ει ονν μηχανή τις γένοιτο ωςτε πόλιν γενέσθαι ή στρατόπεδον εραστών τε και παιδικών, ονκ εστίν όπως αν αμεινον οΐκήσειαν την εαντών η απεχόμενοι πάντων τών αισχρών και φιλότιμοι μεν ο ι προς άλλήλονς. και μαχόμενοι | / αν μετ9 αλλήλων οι τοιοντοι νικώεν αν, ολίγοι οντες, 179.

Stob. 1. 1. Wunder. in Philol. VI, ρ. 692. — ib. Παρμενείδης % pr. Α. Cfr. Stallb. ad Sopii, p. 216, A. — Nos verba την γένεσιν expunximus. Schanz. 1. 1. p. 49, not. 2. totum loeum ita sanali posse putat: ηδ* "Ερος. 'Ιίσιόδω δε καί Ακουΰίλεως ομολογεί ος φησι μετά το χάος δυο τοντω γενέσθαι, Την τε και "Ερωτα, Παρμενίδης δε την Γένεσιν λέγει κτλ. Sed si Acusilaus eadeni docet quae Hesiodus, non videas cur addantur verba, ος φησι κτλ., ut taceam cum transpositione coniunctam corrigendi necessitatem.

2. πανταχόϋεν Γ, quod probat Bm. — 3. πρεσβντάτοις e. πρεσβύτατος %ì. Vi. Υτχ'άΙΙ. — ib. sq. είναι, προς δε τοντω coni. Bast. emendane sophistam. — ib. μέγιστος τε καί μεγίστων Em. sagaciter, sic tamen ut et ipse sophistam einenda-ret. •—• 5. (η) παιδικά no li. J. emendantes sophistae orationem etiam hi. — 7. ξνγγένεια Β. S. cum paucis neque bonis cdd. σνγκένεια Α. ϋυγγ. rell. ευγένεια Wyttenbach. coni., quod veruni. — ib. sq. οϋτω καλώς] όντως οντε κάλλος Keijnders. Jacobs. Quid tamen refert qua ratione fìat, dummodo fìat? ούτω καλώς οντε κάλλος Orell. cum Κ). Quaeras tamen quid κάλλος conferai ad geneiandam virtutem. — 9. γάρ Ιστιν cum rell. etiam %. εστίν primus Ast. — 13, ov& — οϋ-ί? Γ Darai, — ib. ονδ' ενός %. — 14. ταντον 2ΐ. Cfr, Schanz. 1. 1. ρ. 159. ταντό £Κ$. — 15. οτ αν % οτ αν 17 VI. — 16. [η στρατόπεδον] J. Vermehren. — ib. εξ ερα­στών h. — 17. εαντών πόλιν h. — ib. η om. E. J. conigentes sophistae sermonis neglegentiam. — 18. και επί τοΐς καλοΐς ψιλοτιμονμενοι Ast. coni. — 19. ^ αν superscr. γ" V. —· ib. οι τοιοντοι μετ αλλήλων ζ. μετ αλλήλων ol τοιοντοι %1. # 1 . Fnxt a l . VL2.

Page 19: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

179* ΙΪΑΑΤΩ.ΝΟΣ ΣΎΜΐΐΟΣΙΟΝ. 13

ως έπος είπειν, πάντας ανθρώπους, ερών γαρ άνηρ νπο παιδικών οφ-&ηναι η λιπών τάξιν η όπλα αποβαλών ήττον αν δη που δέξαιτο η νπο πάντων τών άλλων, και προ τούτον τε&νάναι αν πολλάκις ελοιτο. και μην εγκαταλιπείν γ ε τα παιδικά η μη βοη&ηοαι κινδννενοντι, ουδείς ούτω κακός οντινα ουκ αν αυτός ο νΕρως εν&εον ποιήσειε προς άρετην, ωςτε ομοιον είναι τω αρίστφ φνσει. και ατεχνώς ο εφη Όμηρός , μένος εμπνενσαι ενίοις τών ηρώων τον &εόν, τούτο ο "Ερως τοϊς ερώσι παρ­έχει γιγνόμενον παρ' αυτού.

VII. Και μην νπεραπο&νησκειν γε μόνοι ε&έλονσιν οι έρώντες, ου μόνον οτι άνδρες, αλλά και ai γυναίκες, τούτον δε και η Πελίου ϋυγατηρ ^'Λλκηοτις ικανήν μαρτνρίαν παρέχεται, υπέρ τονδε του λόγου, είς τους αΕλληνας, ί&ελήοαοα μόνη νπερ του αυτής ανδρός απο&ανεϊν, όντων αυτψ πατρός τε και μητρός' ονς εκείνη τοσούτον νπερεβάλετο τη φιλία δια τον έρωτα, ώςτε αποδεϊξαι αντονς αλλοτρίονς οντάς τψ νΐεϊ και ονόματι μόνον προοήκοντας. και τουτ εργασαμένη το έργον οντω καλόν εδοξεν εργάύαα&αι ου μόνον αν&ρώποις αλλά και &εοις

ώςτε πολλών πολλά και καλά εργαααμένων ευαρι&μητοις δη τιϋιν εδο~ σαν τοϋτο γέρας οι &εοί, εξ ^ιδον ανέϊναι πάλιν την -ψυχψ, άλλα

3. Verbìs προ — ελοιτο7 deleto ante και, post κινδννενοντι positis, quod pla-cuit Heusdio in phil. PI. p. I, p. 109, sententiarum nexum tolli et membrorum concinni-tatem turbari liquet. •— ib. καϊ μην μη εγκαταλιπείν γε τα παιδικά η βοηΰήσαι Bm., quamvis sic non congruant quae sequuntur. — 7. ήρώιων %TI. — ib. ερώϋι πασι Orell. ad Isocr. de perm. p. 325.— ib. ερώσι παρέχει in ras. zi. — 8. αντον $ 1 . Vi . S. in G-oth. 3. αντον rell.

9. νπεραπο&νηιύκειν %. Cfr. Usener. ann. scbol. voi. 91. p. 245. — 10. μόνον deletum volunt Fischer. Usener. J. — ib οτι] oi, quod legendum videbatur Stephano, recepit Bm. — ib. ai om. ς. addunt %2. %1. \V> (V). Cfr. Spengel. ad Anaximenis art. rbet. p. 95. ad p. 2. v. 8. — 11 sq Stephanus yerba τονδε του λόγου absque Ιπερ post τούτου δε scripta fortasse fuisse putat, hic certe neque νπερ neque illa usum nllum habere. prò glossemate habent Ast. Bait. h. Bm. Voeg. ; transponenda yidentur esse Bastio et cum εϋ-εληααύα δε coniungenda. Wyttenbach. et Winckel-mann. salterà νπερ τονδε expunxerit. — Pro τούτον — παρέχεται Vermehren. con-iecit δοκεϊ — παρέχεσ&αι. — 12. είς τονς 'Έλληνας del vìdentur Bm., non respicienti sopbistae magniloquentiam. — ib. αντης S. H. cum cdd. 39C1. Vi . a l . αντης rell. — ανδρός αντης Γ. — 15. τοϋτο UY. — 17. JÌÌÙ πολλά ζ/lo. — ib. είρ-γαομένων ς. E. non ζ/, quod Stallb. tradii είργαβαμένων Υ. — ib. εδο'ξαν ζ/. — 18. δη τοϋτο Γ Vi. xt H sec. m. in ras. — ib. τοϋτο το Fischer. Ast. Wolf. cum DK Vind. 7. Cfr. tamen "R. ad h. 1 et Engelhardt, ad Lach. §. 1. — ib. άνιεναι ho. Cfr. tamen v. seq. — ib. άλλα και την ς. άλλα την ree. cum 5(3. Π. a l . V2. Τ. Cfr. E.

Page 20: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

14 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ. 180.

την εκείνης ανεϊσαν αγασ&έντες τω έργω. ούτω καί &εοί την περί τον D. έρωτα σπουδήν τε καί άρετην μάλιστα τιμώσιν. *Ορφέα δε τον Οϊάγρον ατελή απέπεμψαν εξ αΛιδου, φάσμα δείξαντες της γυναικός εφ* ην ήκεν, αυτήν δε ου δόντες, ότι μαλ&ακίζεσ&αι εδόκει ατε ων κιθαρωδός, και ον τολμάν ένεκα του έρωτος απο&νησκειν ωςπερ "Λλκηστις, άλλα διαμηχανάσ&αι ζών εϊσιέναι εις α^Λιδου. τοιγάρτοι δια ταύτα δίκην αυτω επέ&εσαν, και εποίησαν τον θάνατον αυτόν υπό γυναικών γενέσθαι, Ε. ουχ ώςπερ Αχιλλέα τον της Θέτιδος υιον ετίμησαν και εϊς μακάρων νήσους απέπεμψαν, οτι πεπυσμένος παρά της μητρός ως άπο&άνοι άποκτείνας αΕκτορα, μη άποκτείνας δε τούτον οΥκαο^ ελ&ών γηραιός 10. τελευτήσοι, ετόλμησεν ελέσ&αι βοηΰήσας τψ εραστή Πατρόκλω και τιμω-ρήσας ον \ μόνον υπεραπο&ανεϊν άλλα και επαπο&ανεϊν τετελευτηκότι. 180. ό&εν δη και υπεραγασ&έντες οι &εοι διαφερόντως αυτόν ετίμησαν, οτι τον έραστήν ούτω περί πολλού εποιεϊτο. Λισχυλος δε φλναρεϊ φάσκων Αχιλλέα Πατρόκλου εράν, ος ην καλλίων ου μόνον Πατρόκλου άλλα και των ηρώων απάντων, και ετι αγένειος, έπειτα νεώτερος πολύ, ώς φησιν "Ομηρος, αλλά γαρ τω οντι μάλιστα μεν ταυτην την αρετήν οι &εοί τιμώσιν την περί τον έρωτα, μάλλον μέντοι ΰαυμάζουσι και άγανται Β. και ευ ποιοϋσιν όταν δ ερωμένος τον εραστήν αγάπα η όταν 6 εραστής τα παιδικά, ΰειότερον γαρ εραστής παιδικών εν&εος γάρ εστί. δια 20. ταύτα και τον Αχιλλέα της ^Λλκήστιδος μάλλον ετίμησαν, εις μακάρων

1. άναγκασθ-εντες ho. coni. •—• ib. το έργον D. Vind. 7. Darai, seehisit verba Bait. assentiente Voeg., quod άγασΰαι apud Platonem nunquam cura dativo eon-struatur, immemores Phaedrum h. 1. verba facere non Platonem. om. verba Bm. Cete-rum cfr. Ruhnken. ad Tira, sub voc. Herodot. IV, 75. Xen. Cyrop. II , 4, 9. — ib. Om. verba οντω καί &εοί et μάλιστα τιμώσιν. Bm., quem redarguit Voeg. provocane ad p. 185, Β. οντω —• χαρίζεσ&αι et ad 180, Α. άλλα γάρ — περί τον έρωτα.

3 sq. φάσμα $ . φάντασμα Γ2 ali — 4. εκών ήκεν ς. om. εκών 3ΐ2. Γ2. L2. ali. — ib. κιθαρωδός %Π. — 5. άπο-θνήισκειν %. ·—• 6. διαμηχανήσασϋαι Di, V2. Π sec. — 9. άποβανοΐτο editi praeter J. άπο&άνοι %/ίΥΣ rell. Bekk Π pr. Γ corr. άπο&άνοιτο Ε Ι . L i . u — 10. sq. μη ποιήσας ΰε τοντο ς ϋ μη άποκτείνας δε τούτον ree. cum $2. # 1 . Cfr. ρ. 185, C. — ib. οϊκαδε (Γ %1. D. # Υ 1 . — 11. βοη&ησαι V2. — 12. [καί] ho. — 14. ^ποίησε Λ. — ib. sqq. Αισχύ­λος — 'Όμηρος, prò spuriis habuit Valckenar. diatr. in Eur. et. p. 13, C. Wolf., qui illuni secutus esset in comm., in mg. IX, 49 a . „Nihil liquet mine inihi". Sanus est loeus, si quis alius, secl non Platonis immo sophistae morum imaginem exhi-bens. — 15. αλλ* άρα καί E. cum jTVl. b e i , (cfr. II. II, 671), nimium ille curans ut omni ex parte vera essent quae sophista diceret. —• ib. ήρώιων %Π. — 16 sq. ώς φησίν in ras. %. — 18. τιμώσιν % et er. ν TI. — ib. ΰαυμάζονσιν %TL. — 19. sq. οτ αν $ί. οτ αν Π. — 20. [Εραστής •— εστί] Bm., quo pertineat ea amatorie laus eximia non perspiciens. ~ 21. της Λλκήστιδος aut delendum aut τον

Page 21: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

180. ΪΙΑΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 15

νήσους αποπέμπάντες, ούτω δη εγωγέ φημι ""Ερωτα &εών και πρεσβυ-

τατον και τιμιώτατον και κυριώτατον είναι είς αρετής και ευδαιμονίας

κτησιν αν&ρώποις και ζώσι και τελευτήσασι.

VIII. Φαϊδρον μεν τοιούτον τίνα λόγον εφη ειπείν, μετά δε Φαϊ-

δρον άλλους τινάς είναι ων ου πάνυ διεμνημονευε ' ους παρείς τον Παυ-

σανίου λόγον διηγέίτο. ειπείν δ9 αυτόν ότι Ου καλώς μοι δοκεϊ, ώ

Φαϊδρε, προβεβλησ&αι ημϊν ο λόγος, το απλώς ούτως παρηγγέλ&αι

εγκωμιάζειν "Ερωτα, ει μεν γαρ εις ην δ *Ερως, καλώς αν είχε' νυν δε

ου γαρ εστίν εις. μη οντος δε ενός όρΰότερόν εστί πρότερον προρρη-

&ηναι οποϊον δεί επαινεϊν. εγώ ονν πειρασομαι τούτο επανορΰώσασΰαι,

πρώτον μεν "Ερωτα φράσαι ον δεϊ επαινεϊν, έπειτα επαινέσαι αξίως

του &εού. πάντες γαρ ϊσμεν ότι ουκ εστίν άνευ "Ερωτος Αφροδίτη, μιας

μεν ούν ούσης εις αν ην Ερως' επει δε δη δυο εστόν, δύο ανάγκη και

^Ερωτε είναι. 7ΐώς δ' ου δυο τώ &εά; η μεν γέ που πρεσβυτέρα και

άμήτωρ Ουρανού ΰυγάτηρ, ην δη και ουρανίαν επονομάζομεν ' η δε νεω­

τέρα Λ ιός και Λιώνης, ην δη πάνδημον καλούμεν. άναγκαϊον δη και

"Ερωτα τον μεν τη ετέρα συνεργον πάνδημον ορ&ώς καλεϊσ&αι, τον δε

ούράνιον. επαινεϊν μεν ουν δεϊ πάντας &εούς. α δ' ούν εκάτερος ετληχε

της Θέτιδος scribendum esse Sehutz. putat opp. 119, non intellecto fieri his a leviori-bus, Alcestidis, mulieris amantis amore, ad graviora, Acbillem, amati amoiem, pro-gressum. — 1 sq. δη και e. cura cdd. paucis et deterioribus. - - ib. και priore loco om. e., quod extat in edd. 213, % Vindd. — 2. άρετην A. pi*. — 3. τελεν-τηοαύι ς. %ΠΓ VI. τετελεντηκααι ζ/ϊυ.

4. δε om. D et IT pr. — 5. είναι, quod aptum est remissiori narrantis sermoni, non recte uncis incl. h. — ib. διεμνημονευε %1. — 6. Post δοκεΐ in Γ additum Παυ-αανίαν glossatoris est. — 7. όντως %1. Yl . V et sii. Γ. οϋτω ς. Β. Τ. Cfr. Schneider. ad Poi. I l i , 406, C. cum add. Stallb. ad Prot. p. 351. ali. Non recte Schanz. n. 1. PI. p. 4 sqq. Scbneiderum euphoniae causa όντως ante consonantem οϋτω ante vocalcm scri­ptum esse docere putat. Soni causa id fieri yideri Schneiderus iudicat. Quocum facere videntur Lehrs. Cfr. et Woblrab. proli, ad Theaet. p. 43 et Kuhner. ad Xen. mem. I, 3, 1. — 10. οποίον] όπότερον Η. , quod, quum demonstratum nondum sit quot sint Amores, locum non babet. Quaeritur h. 1. non uter laudandus sit, sed qualis et soium vulgata lectione admissa a repugnantiae crimine vindicantur quae mox leguntur, επαινεϊν μεν ονν δει πάντας &εονς. — 12. ταύτης δε μιας ς. et μιας μεν οϋσης ς. Β. om. ταύτης δε %1. r b n l . a l . YL2. μεν ονν ονσης %1. D r b t L.z/BC. ης μιας μεν οϋοης coni. Ε. °Έρως Αφροδίτης' Αφροδίτης δε μιας Graser. — ib. δη om. ς. additum est in %1. tox ΎΥΣ. et ante δε in K r L . — 14. τα &εά ; ς. τώ &εά; cdd. τώ d-εώ Cobet. η. 1. ρ. 26 sq. J". Cfr. Bernbardy. synt. gr. ρ. 429, not. eiusdem parali, p. 35. Schoemann. ad Isae. p. 345. ali. — ib. γέ] γαρ UBI. Te. — 16. Αιόνης %ΛΥϊΌ et pr. Π. — 18 sq. επαινεϊν — ΰεους, quae spuria yidebantur Orellio ad Isocr. d. p. p. 226, uncis incl. Sommer. Bast. legere voluit, επαινεϊν μεν ονν οι δεϊ πάντα et Vermehren. επαινεϊν μεν ονν ου δεϊ πάντα γ ομοίως, nodum quaerentes in scirpo. — ib. ovv om. Ast.

Page 22: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

16 ΙΙΑΑΤίΙΝΟΣ ΣΎΜΓΙΟΣΙΟΝ. 181.

πειρατέον είπείν. πάσα γαρ πραξις ώ(Γ έχει' αυτή εφ9 εαυτής, πρατ-τομένη | ούτε καλή ούτε αισχρά, οίον ο νυν ημεϊς ποιου μεν, η πίνειν 181. η αδειν η διαλέγεσ&αι, ουκ εστί τούνων αυτό1 καλόν ουδέν, αλλ' εν τη πράξει, ως αν πραχ&η, τοιούτο απέβη' καλώς μεν γαρ πραττόμενον καί ορ&ώς καλόν γίγνεται, μη ορΰώς δε αισχρόν. ούτω δη και το εραν και ο °Έρως ου πας εστί καλός ουδέ άξιος εγκωμιάζεσαι, άλλα δ καλώς προτρέπων εραν.

IX. Ό μεν ούν της πάνδημου Αφροδίτης ως άλη&ώς πάνδημος εστί και εξεργάζεται οτι αν τύχη' και ούτος εστίν ον οι φαύλοι τών Β. άν&ρώπων ερώσιν. ερώσιν δε οί τοιούτοι πρώτον μεν ουχ ήττον γνναι- 10. κών η παίδων, έπειτα, ών και ερώσι, τών σωμάτων μάλλον η τών "ψυχών, έπειτα ώς αν δύνωνται ανοητοτάτων, προς το διαπράξασΰαι μόνον βλέποντες, άμελουντες δε του καλώς η μη. ο&εν δη ξυμβαίνει αυτοίς, οτι αν τύχωσι τούτο πράττειν, ομοίως μεν άγα&όν, ομοίως δε τουναντίον, εστί γαρ και από της &εοϋ νεωτέρας τ ε ούσης πολύ η της Q. ετέρας, και μετεχουσης εν τη γενέσει και &ήλεος καί άρρενος, ο δε της ουράνιας πρώτον μεν ου μετεχούσης ΰήλεος αλλ' άρρενος μόνον, και εστίν ούτος ο τών παίδων έρως, έπειτα πρεσβυτέρας, ύβρεως άμοιρου.

1, ώι& %., quod recepimus. — ib. πραττομενη om Ast. J . Voeg. secuti Stephani suspicionem et Procium ad Alcibiadem I. p . 215. Oreuz. Non vertit vocem Gellius N . A. X V I I , 20, quamvis habeat in Graecis , nec Wolf. Id ex Pausaniae sua urgentis mente ita dici non attendentes. — 3. post αυτό additimi v.a$ αυτό apud ς. Β . S. ali. et Gellium uncis incl. a T. del. ab H. J . Voeg. abest a codd. 3Ì4. V i . b r . r t pr . amo καθ" αυτό το a l . — 4. τοιούτον ς. 13. τοιούτο %1. FFO tttac VL2 . C . , quod cum Η. Τ. Bm. recepimus, contra Sauppii opinionem, ad Dem. 01. I , 8. proposi tam, et Schanzii 1. 1. p . 2 . , qnum verosimilius sit in contrariam potius partem peccasse scribas. Cfr. et Schneider. ad Poi . V i l l i , 585 , C. V I I , 5 2 5 , A. et Herod. 1. 1. I. p . 349, 16 sq. I I , 764, 6sqq. — 5. ΰή] δε Geli. — 6. αλλά %1. Υ.

10. βρώσιν t)'é] Cfr. Teuffel. ad Aristopb. nubb. v. 74. ibique Fri tzsch. — 12. άνοη-τοτάτως Yind. 2 1 . 126. K £ . , quod defensum a Sehutz io , Pausaniae mentì adversari

docuit Ast. p . 181, C. Cfr. et G. Dind. ad Oed. Col. v. 1579. — 16 sq. καί — άρρε­νος erasa in Σ. — ib ó] ου Γ. — 17 sq. πρώτον — μόνον in mg. &. erasa in Σ. — ib. καί •— έρως prò glossemate habuerunt Scliutz. 1. 1. p . 120. Wolf. J. Bm. Voeg.

Sed est oppositus locus iis quae initio capitis leguntur , et haec nostra respon-

dent yerbis , καί ούτος εΰτιν ον oi φαύλοι τών ανθρώπων ερώσιν. — 18. έπειτα — άμοιρου in mg. &., erasa in Σ. — άμοιρος ex Basti i coni. B m . , quo metnbrorum concinnitas tollitur»

1) κα& αυτό.

Page 23: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

182. ΠΑΑΤαΝΟΣ ΣΎΜΠΟΣΙΟΝ. 17

ο&εν δη επί το άρρεν τρέπονται ol εχ τούτον τον έρωτος επιπνοι, το φύσει ερρωμενέστερον xal νονν μάλλον έχον άγαπώντες. χαί τις αν γνοίη xal εν αντη τγι παιδεραστία τονς ειλιχρινώς νπό τούτον τον έρωτος

D. ώρμημένονς. ον γαρ ερώσι παίδων, αλλ' έπειδάν ηδη αρχωνται νονν Ισχειν τοντο δε πλησιάζει τω γενειασχειν. παρεσχενασμένοι γάρ, οίμαι, εισιν οϊ εντεν&εν αρχόμενοι εράν ώς τον βίον άπαντα ξννεσόμενοι xal χοινη σνμβιωσόμενοι, αλί' ονχ εξαπατήσαντες, εν αφροσύνη λαβόντες ώς νέον, χαταγελάσαντες οίχήσεσΰαι έπ' άλλον άποτρέχοντες. χρην δε xal νόμον είναι μη εράν παίδων, ira μη εις αδηλον πολλή σπονδή

10. ανηλίσχετο' το γαρ των παίδων τέλος αδηλον οι τελεντα χαχίας xal αρετής ιί>νχης τ ε πέρι xal σώματος, οϊ μεν ονν αγα&οι τον νόμον τούτον αντοι αντοΊς έχοντες τίθενται, χρην δε xai τοντονς τονς πανδημονς εραστας προσαναγχάζειν το τοιούτον, ώςπερ χαί των ελευθέρων γνναιχών

82. προσαναγχάζομεν αντονς \ χα& όσον δννάμε&α μη εράν. ούτοι γαρ εισιν οί χαί το "όνειδος πεποιηχότες, ώςτε τινάς τολμάν λέγειν ώς αισχρον χαρίζεσ&αι ερασταΐς. λέγονσι δε εις τοντονς αποβλέποντες, όρώντες αντών την αχαιρίαν xai αδιχίαν, επει ον δη πον χοσμίως γε χαί νομί­μως δτιονν1 πραττόμενον ipóyov αν διχαίως φέροι. xal δή xal ò περί τον έρωτα νομός εν μεν ταϊς αλλαις πολεσι νοησαι ράδιος' απλώς γαρ

20. ώρισται ' ό δί εν&άδε xai εν Λαχ.εδαίμονι ποιχίλος. εν ΊΉλιδι μεν γαρ

1. τον quod Bekkeriani aliique habent om. g. — ib. επιπνοι %. Ιπίπνοι TI. — 3. είλικρννώς Η. Cfr. Schneider. ad Poi. V, 477, A. cum add. et quae nos ad Symp. p. 211, E. adnotavimus. — 4. Stephano vel àl)J η legendum vel άλλα prò αλλ' rj accipiendum esse videbatur. scripsit αλλ' η Β. cVJJ (η) h. —• ib. επειό* ce ν 5ΐ. — ib#

αοχονται, /t. —• 5. τούτο — γένει άακειν prò spuriis habuit Scbiitz. Laudandum est, quod, ut ait Madvig. ad quendam Ciceronis lo cum de fìnibus, difilcultatem sensit ut alibi, non quod veiba eiecit. Eecte Astius: „Haec egregie depingunt Pausaniae indolena, in bis rebus fere putidam". — 9. παΐδας coni. Markl. ad Lys. t. V. p. 43. ed. Reisk. — 10. άναλίοκοιτο Di . Vind. 7. — ib. [τέλος] Bm. At. cfr. infra p. 185, C.— 10sq. η αρετής ho. — 12. χρη ς. χρην $3 . Yindd. — 13. Stepb. in mg. „Legitur etiam τον τοιούτον." των τοιούτων est in Bas. 2. #1 . Vind. 1. sec. Bast. — 14. καθό­σον %TT. — 15. TU'rc ς. τινάς 5Ϊ3. A Υ Itt al . L i . ali. illud veruni putat Prinsterer. prosopogr. PI. p. 113, hoc Wolf., provocans ad p. 192, A. — 17. την άδικίαν Γ. — ib. τε ς. γε %1. Γ2. L2. ree. et Wolf. — 18. οτι ονν IT. ον ονν tt). όύ ονν /ί. — ib. ποκγμα addunt e. Β. ho. Bm. et est sagaciter inventimi. Cfr. p. 185, C. om. 5(3. Vindd. St, nec vertit Wolf. — 19. ο post νόμος addit h. — 20. καϊ ο Ιν Λ. ς. Β.; om. art. $4. V2. Delere omnia voluit Winckelmann. coli. p. 182, D. 183, C. D. 184, AB. secuti sunt Bait. J Voeg. At cfr. Bm. et Poppo, proli, ad Thuc. I , 196 sq. et ad I, 1. 7. 26, 2. 71, 4. VII, 7. — ib. ηλιϋο $ pr. ηλίδι /Ìli.

1) πράγμα. Gì. F. R e t t i g , Platonis Sympos. 2

Page 24: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

18 ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 182.

και εν Βοιωτόις, και ον μη σοφοί λέγειν, απλώς νενομο&έτηται καλόν το χαρίζεσ&αι ερασταϊς, και ουκ αν τις είποι ούτε νέος οντε παλαιός ώς αισχρον, ϊνα, οιμαι, μη πράγματ' εχωσιν λόγω πειρώμενοι πεί&ειν τους νέους, ατε αδύνατοι λέγειν, της δε ^Ιωνίας και άλλοθι πολλαχοϋ αίσχρον νενόμισται, όσοι υπό βαρβάροις οιχουσιν. τοις γαρ βαρβάροις δια τάς τυραννίδας αισχρον τοϋτό γε, και η γε φιλοσοφία και η φιλο-γυμναστία. οί) γαρ, οιμαι, συμφέρει τοΐς αρχουσι φρονήματα μεγάλα C. εγγίγνεσ&αι των αρχομένων, ουδέ φιλίας Ισχυράς και κοινωνίας, ο δη μάλιστα φιλεϊ τά τε άλλα πάντα και 6 έρως εμποιεϊν. έργω δε τούτο εμα&ον και οι εν&άδε τύραννοι' ο γαρ Λριστογείτονος έρως και η ^Λρ- 10. μοδίον φιλία βέβαιος γενομένη κατέλνσεν αυτών την αρχήν, ούτως, ον μεν αισχρον ετέ&η χαρίζεσ&αι ερασταϊς, κακία των δεμένων κείται, των μεν αρχόντων πλεονεξία, των δε αρχομένων άνανδρία, ου δε καλόν Ό. απλώς ενομίσ&η, δια την τών d-εμένων της ψυχής άργίαν. εν&άδε δε πολύ τούτων κάλλιον νενομο&έτηται, και όπερ ειπον, ου ράδιον κατα-νοήσαι.

Χ. εν&υμη&έντι γαρ οτι λέγεται κάλλιον το φανερας εράν του λά&ρα, και μάλιστα τών γενναιότατων και αρίστων, καν αϊσχίους άλλων ωσι, και οτι αν ή παρακέλευσις τφ ερώντι παρά πάντων θαυμαστή, ονχ ως τι αισχρον ποιοϋντι, και ελόντι καλόν δοκέϊ είναι και μη ελοντι 20. αίσχρόν, και προς το επιχειρεϊν ελειν εξουσίαν δ νόμος δέδωκε τω

1. ον % pr. /1. — 3. ϊν Γ. — ib. εχωαιν %Π. — 4. τη δε 'Ιωνία Tbierscb. 1. 1. ρ. 45. τοις δε 5/. Ast. της δε ^Ιωνίας πολλαχοϋ καί άλλοθι suspicio Steph. ; ante oofoi vel καί vel μάλιϋτα δε inserendum putat E. Acquiescendum erit in structura loci paulum insolentiore. — 5. οίκοϋϋιν %U> — 6. τοντό τ ε Η. quum clarissima comparationis vis sit, qua pariter ac φιλοσοφία et φιλογνμναύτία tyrannis παιδεραστία invisa esse dicatur. Secuti sunt Bait. J. Bm. Idem extat in ms. Ber. Wolfìi. — 6 sq. φιλογυμνασία EK^fr . Wolf. 1. 1. φιλογνμναστία % in ras. φι. — ib. ξυμφέρει Di Β. — 9. άλλα ταντα Sebi. — ib. καί om. Bm., immo rectius fortasse se facturum fuisse putat, si correxisset, ο δη μάλιστα φιλεϊ τά τ άλλα πάντα καλά ο "Ερως ϊμποιεϊν. praeter mentem auctoris. — 10. ή om. ς. — 11. ον 2U7pr. — 13. ονδε % — 14. ίν&αδε δε % om. δε z/ZTD2. ΓΙ . Vi . n i . X abc.

17. Ινε&υμή&ην Di . Vind. 7. et in mg. /ZV. anacolutbi vitandi causa; κατά-νοήααι, έν&νμη&έντι γε Bm. Cfr. tamen ρ. 183, C. ίπειδαν δε κτλ., quibus baec respondere recte monuit Vermebren. 1. 1. p. 55. — 18. λά-θ-ρα non λάθ-ρα. Cfr. Scboe-mann. ad Isae. p. 412. Scbneider. ad Poi. I, 60, a. — ib. και αν ζ. καν $3 . καν Σ. — 19. αν] και Γ. αν ΪΟ. — 20. καί ελόντι τε ς. Β. S. Bm. και ελόντι γ ε Wolf. 1.1. om. τε 5(2. Υ.

Page 25: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

183. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 19

εραοτγι θαυμαστά έργα εργαζόμενο) επαινεϊσθαι, α ει τις τολμφη ποιείν

183.αλλ' οτιονν διώκων και βονλόμενος διαπράξασθαι | πλην τούτο, φιλο­

σοφίας τα μέγιστα καρποίτ αν ονείδη' ει γαρ η χρήματα βονλόμενος

παρά τον λαβείν η αρχήν αρξαι η τίνα αλλην δνναμιν εθελοι ποιείν

οΐάπερ οι ερασταΐ προς τα παιδικά, ϊκετείας τε και άντιβολήσεις εν

τοις δεήσεσιν ποιούμενοι, και όρκους ομννντες, και κοιμήσεις επί

θύραις, και εθελοντές δονλείας δονλενειν οϊας ονδ' αν δονλος ονδείς,

εμποδίζοιτο αν μη πράττειν οντω την πράξιν και νπο φίλων και υπό

ϋ.εχ&ρών, των μεν ονειδιζόντων κολακείας και άνελενθερίας, των δε νον-

10. θετόντων και αισχννομένων νπερ αυτών τω δ' ερώντι πάντα ταντα

ποιονντι χάρις έπεται, και δέδοται νπο τον νόμον ανεν ονείδονς πράτ­

τειν, ώς πάγκαλον τι πράγμα διαπραττομένον ο δε δεινότατον, ως γε

λέγονσιν οι πολλοί, οτι και ομννντι μόνφ σνγγνώμη παρά θεών εκβάντι

Ο.τον ορχον αφροδίσων γαρ ορκον ον φασιν είναι ' οντω και οι θεοί και

1. ài εϊ $ρ ι \ α εϊ corr. 2. αϊ ει ΑΠ. αν εϊ Di . a εϊ V. et in mg. γρ. καί αίεί. — 2. άλλοτιονν % άλλο τι ουν Α. αλλ7 οτι ουν Π. άλλο τι ουν acV. α,λλοτι ούν Λ. — ib. φιλοσοφίας] secluserunt auctore Schl. Β. η. ho. Bait. Voeg. Teuffel. mus. rh. XVI. ρ 312. eiecerunt J. Bm. της άτοπίας coni. Β,., πλην φιλίας excluso τοϋτο Η. (repudiante Zellero 1. 1. et Voeg.), φιλεραστίας Vermehren. (φιλε-ραστία non est vitiosa seeundum Pausaniam), φλυαρίας Creuzer. ad hist. litt. gr. et rom. p. 120, φληναφίας Schenkl. (cfr. Hertz, ind. lecct. Vratisl. a. 1870. p. 7.), της φιλαυ' τίας alìus, φιλοπονίας Hertz. 1.1. (requiritur gravior reprehensio et φιλοπονία in laude est), φίλοις οφ&είς Bm., quorum nihil satisfacit. — 3. εϊ] η Vi . — 4. τίνα 51. — ib. ε&έλει ς. ε&έλοι Al . DFf tVY. — Tb. Eiectis αλλην δύναμιν, δη τιν 1$ε-λοι Bm. coneinnitate neglecta. Ac recte quaerit Voeg. quid δη sibi velit et unde ortum habeat αλλην. Tollit αρ'ξαι Vermehren. Cfr. tamen p. 185, C. et αρχήν λαβείν παρά του in democratia vix recte diceretur. Ferendum est zeugma paulo durius. — 6. δεή-σεσιν 5(. — ib. Verba καί όρκους ομνύντες del. videntur Voeg. 1. 1. p. 285., solum ομνύντες Hertz. 1. 1. p. 9. — ib. sq. [καί κοιμήσεις Ιπί θύραις] Wolf. J . ; haeren-tes etiam hi in zeugmate duriore. — 7 εϋελοντας ς. ε&ελοντες vel ε&έλοντες 5ΐ3. _T2.L2. Vindd., quod commendavit etiam Wolf. in rell. Cfr. Lobeck. ad Phryn. p. 7. Ιϋελονταί δουλείας δουλεύοντες Ast. — ib. δουλείας om. A. — 10. αυτού ex coni. Orellii ad Isocr. 1.1. p. 327. Η Bait Voeg. J. Cfr. tamen paulo infra ita varian-tes παιδαγωγούς et τω παιδαγωγω, in quibus item haesit. J. — ib. ταύτα πάντα ς. πάντα ταύτα 2(3. Cfr. Sehneider. ad Poi. VI, 493, C — 11. έπεται Τ.Η. J. Wolf. „gratia suppetit": επεστι ς. Β. bo. b. Bm. έπεται % επέύται Α. έπεται η), επεστι in ras. Π. ita quasi yestigiis nascentem errorem videas. — 12. διαπραττομενω ς. h. Bm. διαπραττομένϋυ 2Ϊ3. ΓΙ . n i . bc. V2. — 14. των ορκον % et Π sec. τον ορκον A D2. #Vind. 7. et pr. 17. — ib. είναι εμποίνιμον ex coni. Osanni ad Cornut. p. 321. J. Quod libri mss. liabent tuentur etiam Stob. fiorii. LXIII, 90. et CyrilL aày. Jul. VI, 187, C. — ib. sq. Utrumque ot om. STV2.

2 *

Page 26: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

20 ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 184.

οι avd-ρωποι πάσαν εξονσίαν πεποιήκασιν τψ ερώντι, ώς δ νόμος φησίν C. ο εν&αδε ' ταύττ] μεν ονν οίη&είη αν τις πάγκαλον νομίζεσΰαι εν τήδε τή πολει καί το εραν και το φίλους γίγνεσθαι τοις ερασταίς. επειδάν δε παιδαγωγούς επιστήσαντες οι πατέρες τοϊς ερωμενοις μη εώσι δια-λέγεσ&αι τόΐς ερασταίς, και τψ παιδαγωγψ ταντα προστεταγμενα fj, οι ήλικιώται δε και εταίροι ονειδίζωσιν, εάν τι δρώσιν τοιούτο γιγνό-μενον, και τους ονειδίζοντας αν οι πρεσβύτεροι μη διακωλύωσι μηδέ D. λοιδορώσιν ώς ουκ 6ρ$ώς λέγοντας, εις δε ταϋτά τις αν βλένΡας ήγή-σαιτ1 αν πάλιν αί'σχιστον το τοιούτον εν&άδε νομίζεσ&αι. το δε, οΐμαι, ώδ' έχει' ονχ απλονν εστίν, όπερ εξ αρχής ελέχ&η, οντε καλόν είναι 10. αυτό κα& αυτό ούτε αϊσχρόν, άλλα καλώς μεν πραττόμενον καλόν, αϊσχρώς δε αισχρον. αισχρώς μεν ούν εστί πονηρψ τε και πονηρώς χαρί-ζεσ&αι, καλώς δε χρηστω τε και καλώς, πονηρός (5' εστίν εκεϊνος δ Ε. εραστής δ πάνδημος, δ τον σώματος μάλλον ή της ψυχής ερών. και γαρ ονδε μόνιμος εστίν, ατε ου μονίμον ερών πράγματος' αμα γαρ τψ τον σώματος άν&ει λήγοντι, ονπερ ήρα, οΐχεται αποπτάμενος, πολλοίς λόγονς και υποσχέσεις καταισχννας. δ δε του ή&ονς χρηστον οντος ερα­στής δια βιον μένει, ατε μονιμφ σνντακείς. τούτους δη βουλεται δ \ ήμέ- 184. τερος νόμος εν και καλώς βασανίζειν, και τοίς μεν χαρίσασ&αι, τονς δε

1. πεποιήκασιν %ΙΤ. — 3 ϊπειδάν δε % επειδ* αν δε 77. — 5- τονς εραΰτας ex coni Or. 1. 1. Η. Bait. Voeg. Cfr. comra. — ib. [και τω— r/] J. Cfr. comm. — ib. ταντα % — ib. sq rj οι] ol %1. DK^l . Vind. 7. solum y rell. praeter £., qui rj, ot habet. om. ot e. B. H. J. videtur tamen abesse via posse. Cfr. το) παιδα­γωγω quod praecedit. — 6. έτεροι ς. εταίροι ex Heind. coni, ad Phaedr. p. 210 ree. Frustra illud defendit W. Miiller. cura Sebi. Amico-rum erat vituperare peccantes, non cuiuslibet. Cfr. praeterea Heind. 1. 1. p. 267. Schneider. ad Poi. Vili. 568, E. ali. — ib. ορώσιν ras. del. ν % — ib. τοιούτο., er. ν pr. m. % τοιοντον Di . et 77 sec.— 8. δε] δτ ς. δε %S. cura alt. ci. ali. m. — 10. ωιδ' έχει % ωδε έχει Vi. ω δ" in ras. Υ. — ib. έχει' ονχ om. Bas. 2. solum ονχ Bast. Àt cfr. p. 180. extr. Omisso in sqq. είναι ονχ απλώς malebat Ast. — ib. sq. οντ* avrò καλόν είναι καί καΟ° Γ. οντ αντο etiam F. — ib. είναι om. Di. nec eo opus esse videbatur Stephano. Post καϋ7 amò Bm. inserendum videtur esse ονδέν. Sed utitur h. 1. Pausanias prae-cepto universali ad iudicanda singularia. Cfr. Voeg 1. 1. p. 289. — 12. αϊσχρόν gTBm. αϊσχοώς rell. cum 9Ϊ4. et sec. ci. ali. m. Id veruni, quum explicatum iam sit quid sit'καλόν, quid αϊσχρόν. —• 13. καλόν δε ς. T.Bm. καλώς δε rell. cum D2. recte. — ib. καί καλώς] καί χρηστώς ex Sauppii coni, parum probabili J. —• 14. εοων η της ψυχής ς. ordine inverso A2. #. Cfr. E. — 15. ονδε vulgo, ree. oi) cum %/lYT et TI sec , pr. fuit ομονίμον. — 16. λήγοντος Sydenh. — 19. [καί τοΙς ___ ΰιαφενγειν.~] Bm. quod Legem ipsam cum amasiis rem habentem faciant. Id non debet offendere in hac oratione. Cfr. p. 183, A. — ib. χαρίζεσ&αι &1. Di

Page 27: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

184. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 21

διαφεύγειν. δια ταύτα οϋν τοις μεν δαοχειν παρακελεύεται, τοϊς δε

φεύγειν, άγων οχετών καί βασανίζων ποτέρων ποτέ εστίν ο έρών και

ποτέρων δ ερωμένος, ούτω δη υπό ταύτης της αίτιας πρώτον μεν το

άλίσκεσ&αι ταχύ αΙσχρον νενόμισται, ϊνα χρόνος εγγένηται, ος δη δοκεϊ

τα πολλά καλώς βασανίζειν έπειτα το υπό χρημάτων και υπό πολιτι-

Β. κών δυνάμεων άλώναι αϊσχρόν, εάν τε κακώς πάσχων πτήξϊ] και μη

καρτερηση ? αν τ ευεργετούμενος εις χρήματα η εις διαπράξεις πολιτι-

κας μη καταφρόνηση, ουδέν γαρ δοκεϊ τούτων ούτε βέβαιον ούτε μόνι-

μον είναι, χωρίς του μηδέ πεφυκέναι απ' αυτών γενναίαν φιλίαν. μία

10. δη λείπεται τψ ήμετέρω νομω οδός, ει μέλλει καλώς χαριεϊσ&αι εραστή

παιδικά, εστί γαρ ήμϊν νόμος, ωςπερ επί τοις ερασταϊς ην δουλευειν

C. ε&έλοντα ηντινουν δουλειαν παιδικοϊς μη κολακείαν είναι μηδέ επονεί-

διστον, ούτω δη και άλλη μία μόνη δουλεία εκούσιος λείπεται ουκ

επονείδιστος' αυτή (5' εστίν ή περί την αρετήν.

XI. νενόμισται γαρ δη ήμϊν, εάν τις è&éXrj τινά &εραπευειν ηγού­

μενος δί1 εκεϊνον αμείνων εσεσ&αι η κατά συφίαν τινά η κατά άλλο

1. διαφυγεΐν h. —• ib. τους μεν —• τους δε Di et corr. Γ. Id placuit Bastio interpungenti post ερών, eicienti καί ποτέρων et ο δρώμενος cura παρακελεύεται, sensu passivo, coniimgenti; quod audax et durum. Pro spuriis habuit Schutz. omnia inde a verbis δια ταύτα — ερωμένος. Mirabilia de toto loco confinxit Ast., quem vide in adn. ad vers. — 2 ποτ"* π). — 3. δη καί ΓΥ2. — ib. [ύπο — αιτίας] Bait. Yoeg. J. Bm. — 5. η ύπο bis h quod probat Yoeg. — 6. αίΰχρον del. h. improbante Yoeg. —· 7 sq. [εϊς χρήματα — πολιτικάς] h. J. Bm. Cfr. comm. -— 8 sq. νόμιμον Wolf. 1. 1., vertit tamen s t a b i l e , et debet h. 1. ipsius moris causa et ratio afferri. — 11. οςπερ %Π, quod recepii J. Hic tamen νόμος non est idem cum priore, ώςπερ babet etiam Stob 1. 1. Y, 131. ωςπερ γαρ ήμϊν νόμος scripsit Bm. etiti — νόιιος delenda esse videntur Vermebreno. — 12. ε&ελοντήν Bast. 1. 1. p. 35. εθελοντάς Stob. εΰέλοντι Bm. — ib. ηντιν' ούν UY. ήντιν1 ουν ZIL. ηντινα ουν Γ. —• 13. αλη ζ/. — μία om. E l . u rtl a l . — ib. μών superscr. re. aóvr] % μών zito., idem corr. in μόνον II. μόνη superscr. μόνον $. μόνον Γ2. Di., μόνη quod editi cum Stob. babent, delet B,. Bm. νομίμη coni. Bast. άλλος ω τούτοις μία vel τούτοις μία coni. Sehutz. 1. 1. ρ. 121., νόμω, quod Winckelmanni est, rece­pii Bait., defendit Yoeg., Bm.: ώςπερ γαρ ήμϊν νόμος Ιπί τοις ερασταΐς ην, δου­λευειν i-θελοντι —, ούτω δή καί τούτοις άλλη μία εκούσιος λείπεται. Yermenren., Bm. secutus, scribit οντω δη καί άλλη μία παιδικών δουλεία. Ceterum recte Yoeg. grammaticum, si eius essent verba, μών δουλεία, non sic dubitanter scripturum, sed δουλεία in sermonem ipsum recepturum fuisse. Criticos autem et scribas quos Stall-baum. ex codd. varr. colligit baesisse in formula εις μόνος, non tam in ea formula haesisse putaverim, quam in cumulatione adiectivorum άλλη μία μόνη εκούσιος, quam molliri putarent mutato μόνη in μόνον, quod abbreviate superscriptum reliquie vitiis ansam dedii —- 14. δ' %Πΐο$. δε εστίν rll. —- 16. [τινά] h?

Page 28: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

22 ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 185.

οτιονν μέρος αρετής, αντη αν η ε&ελοδονλεία ονκ αίαχρά είναι ονδε κολακεία, δεϊ δη τώ νόμω τούτω σνμβαλεϊν είς ταντό, τόν τε περί την παιδεραατίαν και τον περί την φιλοαοφιαν τε και την αλλην αρετην, D. εΐ μέλλει ξνμβήναι καλόν γενεα&αι το εραατη παιδικά χαρίααα&αι. όταν γαρ εις το αντο ελ&ωαιν εραστής τε και παιδικά, νόμον έχων εκάτερος, ο μεν χαριααμενοις παιδικοΐς υπηρετών οτιονν δικαίως αν νπηρετέϊν, ο δε τω ποιονντι αντον αοφον τε καΐ άγα&ον [βπονργών] δικαίως αν οτιονν αν νπονργεϊν, και δ μεν δννάμενος εις φρόνησιν και την αλλην αρετην ξνμβάλλεα&αι, δ δε δεόμενος εις παίδενσιν και την Ε. αλλην σοφίαν κταα&αι, τότε δη τούτων ξυν ιόντων εις ταντόν των νόμων ^Q μοναχοί ενταν&α ξνμπίπτει το καλόν είναι παιδικά εραστή χαρίααα&αι, ίίλλο&ι δε ονδαμον. επί τούτω και εξαπατη&ήναι ονδεν αϊοχρόν επί δε τοΐς άλλοις πααι και εξαπατωμένω αιαχννην φέρει και μη. ει \ γαρ 1S5. τις εραατη ώς πλονσίψ πλοντον ένεκα χαριαάμενος εξαπατη&είη και μη λάβοι χρήματα, αναφανέντος τον εραατον πένητος, ονδεν ήττον αίαχρόν δοκεϊ γαρ δ τοιοντος το γε αντον επιδεϊξαι, οτι ένεκα χρη­μάτων οτιονν άν δτωονν νπηρετοί, τοντο δε ον καλόν, κατά τον αντον δη λόγον καν ει τις ώς άγαΰψ χαριαάμενος και αντος ώς άμείνων εαό-μενος δια την φιλίαν εραατον εξαπατη&είη, άναφανεντός εκείνον κακόν Β. καΐ ον κεκτημένον αρετην, όμως καλή η απάτη' δοκεϊ γαρ αν και οντος 20. το κα^ αντον δεδηλωκεναι οτι αρετής γ1 ένεκα και τον βελτίων γενε­

ί, οτι οίν Π. — 2. τώι νόμων τούτων 91 al. των etiam JIL, — ib. ϋνμ~ βαλεΐν ς. %HY. — ib. ταύτα 91V. Cfr. Scbanz. 1. 1. ρ. 2. — 3. [φιλο]σοψίαν h.

Cfr. tamen ρ. 182, Β. 183, in. — 4. ξνμβαίνει z/ft>. ξυμβαίνειν h. — ib. τω

ϊραστη ς 9Ϊ1. VI. — 5. ÒV αν 5ί. ÓV αν nlu. — 6. (τοΐς) χαριύαμενοις h. —

ib. τοΐς παιδικοΐς Bait, — ib. οτι ονν Π. — ib. αν] ούν 512. om. ΥΣ et & pr. — 7 sq. νπηρετών et υπουργών loco inff. Basi Cfr. tamen E. Stallb. Voeg. — ib. αντον Saupp. coni. — ib. κάγαθ-bv Γ(ΠΙ*).Β.$. — Post id vocabulum conciimitatis et lusus verborum causa, quem amat Pausanias, (cfr. p. 185, C.) υπουργών inserendum nobis vìsum est; quod quam facile interire potuerit, in aperto est. Idem ante νπουρ-γεΐν, loco minus apto, inseri voluit Bait. — 8. δικαίως αν ζ. δικαίως αί 9Ϊ2-# Υ Γ n i . a Vindd. (L). — ib. οτι ονν % οτι ονν 77. οτι ούν V. — ib. αν] « 0 $ ζ / , αν Π., om. Di . ΥΣ e. — ib. υπουργών $2. ΓΙ . Yindd. L i . μΐ. J. — 9. 'ξνμβαλέΰ&αι 9iz/Dl. gì. 'ξυμβαλλέα&αι Π. — ib. είς cum Schutz. del. Bait. J. Voeg. Bm. — 10. δη] δε Wolf. 1. 1. — 15 ουδέν (τι) h. — 16 αυτόν S lb inL . — 17. οτιονν $. om. spir. Π. ότοιοϋν Λ. disiunctis voce. V. — ib. ότωοϋν 51. οτωι ονν Υ. — 18. καν εϊ 51. και εϊ L.r. Cobet. — 18. χαριαόμενος in mg. coni. Stepb. 19. του om. ς. $z/ . , addunt ree. cum i 7 D l # l . Γ. — 20. αν Υ. om. Γ. -— 21 αρε­τής ένεκα £. αρετής γ* ένεκα $3 , aliique m. alt. ci. Cfr. R.

Page 29: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

185· ΠΑΑΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 23

σ&αι παν αν παντι προ&νμη&είη, τούτο δε αν πάντων κάλλιστον. ούτω πάντως γε καλόν αρετής ένεκα χαρίζεσ&αι. ούτος εστίν ο της ουράνιας &εον έρως και ονράνιος και πολλού άξιος και πόλει και Ιδιώ-ταις, πολλήν επιμέλειαν αναγκάζων ποιεϊσ&αι προς άρετήν τον τε

C. ερώντα αντον αντον και τον ερωμενον οι δ1 έτεροι πάντες της ετέρας, της πανδήμον. ταντά ο οι, εφη, ως εκ τον παραχρήμα, ώ Φάΐδρε, περί

^Έρωτος σνμβάλλομεν.

Παναανίον δε πανσαμένον, διδάοκονοι γαρ με ίσα λέγειν οντωσΐ οι σοφοί, εφη ο Αριστόδημος δεϊν μεν Αριστοφάνη λέγειν, τνχεΐν δε

10. αντφ τινά η νπο πλησμονής η νπο τίνος άλλον λνγγα επιπεπτωκνϊαν D. καϊ ονχ οίον τε είναι λέγειν, αλλ> ειπείν αντον, εν τγι κάτω γαρ αντοϋ

τον Ιατρον Έρυξίμαχον κατακεϊσΰαι, ΏΉρυξίμαχε, δίκαιος εϊ η παν-σαί με της λνγγος η λέγειν νπερ εμον, εως αν εγώ πανσωμαι. και τον ^Έρνξίμαχον ειπείν ^Αλλά ποιήσω αμφότερα ταντα. εγώ μεν γαρ ερώ εν τω σώ μέρει, σν (?' επείδαν παύση, εν τω εμφ' εν ω δ' αν εγώ λέγω, εάν μέν σοι ε&έλη απνευστί εχοντι πολύν χρόνον παυεσ&αι η

Ε. λνγξ* εϊ δε μη, νδατι ανακογχνλίασον εϊ δε άρα πάνν Ισχνρά εστίν, άναλαβών τι τοιοντο ο%ω κνησαις αν την ρίνα, πτάρε* και εάν τοντο

2. αρετής γ' ένεκα ς. αρετής ένεκα %Λ)β ΥΣ et pr. Π. — 5. αντοϋ $27. — ib. του ερωμένου Bast. 1. 1. ρ. 37. idem addito τ ε post αυτοί Ast. Tum vero scriben-dum fuisse αυτόν τε αυτοϋ, quod αυτόν accentimi rhetoricum haberet, vidit E. — 7. συμβάλλομεν $ 4 . , quod quamvis facile ex συμβάλλομαι corrurapi potuerit, feren-dura videbatur in hac Pausaniae oratione. συμβάλλομαι editi. Cfr. comm.

9. εφη ο Li. ab iis quae sequuntur interpunctione disiunxit J. Parum recte. Cfr. comm. — ib. άριστοφάνην ς. άριστοφάνη A3. &ΓΥ1. xt άριστοφάνει Υ. — ib λέγειν om. Yl. et r r pr. — 11. εγγυτάτω ς. εν τή κάτω mss. et edd. — 12. των ιατρών 5Ϊ1. tt). — 15. £πειδ' àv $L — ib. <Γ αν % — 16. πολύν χρόνον άπν. "εχοντι V et inversionis signo non addito L i . — ου πολύν ex Sauppii coni. J. — 17. άνακογχυλίασον et in mg. την λέ'ξιν σημ. άναγαργάρισον Vat. — ib. άε % — 18. τοιούτο ς. 9Ϊ. τοιούτον editi cum Di . &1. Ύχ\ ZHIIJ). — ib. οτω Cobet η. 1. ρ. 523. — ib κινήσαις ς. Β. Τ. Η. ho. cum cdd., κνήσαιο quod est apud Stob., Luzacio auctore, B. S.Bm., κνήσαι' αν h. κνησαις Wyttenbach. Cobet. 1. 1. J. "Wolf. in rell. de h. 1. ita: „Mox prò lectione librorum omnium κινησαις confìdenter recepì egre gii Wyttenbachii (bibl. cr. 1, 2. p. 50) emendationem κνησαις t i t i l l e s . Etsi enim titillatio species est motus, tamen non minus inepte confundas κνήσαι et κινήσαι, quam p e r f r i c a r e et s ca lpe r e caput et movere . Neque est quod quemquam moveat idem vitium in Athenaeum (V, 3. p. 187) irrepsisse ubi hic locus laudatur. Ac sae-pissime librarios in hoc vocabulo ita errare videas ut vocabulum usu magis frequenta-tum prò insolentiore ponerent,"

Page 30: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

24 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 186.

ποίησες άπαξ η δις, καί εΐ πάνυ Ισχυρά εστί, παύσεται. Ουκ αν φ$άνοις λέγων, φάναι τον Αριστοφάνη· εγώ δε ταύτα ποιήσω.

XII. Είπεϊν δη τον 'Ερυξίμαχον ' Λοκεϊ τοίνυν μοι άναγκαϊον είναι, ε7τειδη Παυσανίας όρμησα ς επί τον λόγον | καλώς ο οχ ικανώς άπετέ- 186. λεσε, δεϊν εμε πειρασ&αι τέλος επι&εϊναι τφ λόγω. το μεν γαρ διπλούν είναι τον Έρωτα δοκεϊ μοι καλώς διελέσ&αι ' οτι δε ου μόνον εστίν επί ταϊς ψυχαϊς των ανθρώπων προς τους καλούς άλλα και προς άλλα πολλά καί εν τοις άλλοις, τοΐς τε σώμασι των πάντων ζφων και τοις εν τ^ yfj φυομένοις καί ώς έπος εϊπεϊν εν πάσι τοϊς ούσι, καΰεωρακέναι μοι δοκώ εκ της Ιατρικής, της ημετέρας τέχνης, ώς μέγας και &αυμα- 10. στος και επί παν ο &εος τείνει και κατ ανθρώπινα και κατά d-εΐα Β. πράγματα, άρξομαι δε από της Ιατρικής λέγων, ϊνα καί πρεσβεύωμεν την τέχνην. ή γαρ φύσις τών σωμάτων τον δΐ7ΐλονν ^Ερωτα τούτον έχει. το γαρ υγιές του σώματος καί το νοσούν ομολογουμένως ετερόν τε και ανόμοιόν εστί, το δε ανόμοιον ανόμοιων επι&υμεϊ και ερα. άλλος μεν ουν ο επί τω νγιεινφ έρως, άλλος δε δ επί τω νοσώδει. εστίν δη, ώςπερ άρτι Παυσανίας ελεγεν τοϊς μεν άγα&οϊς καλόν χαρίζεσ&αι τών C. άν&ρώιζων τοϊς δ' άκολάστοις αισχρόν, ούτω καί εν αντοΐς τοϊς σώμα-σιν τοις μεν αγα&όΐς εκάστου του σώματος καί υγιεινοϊς καλόν χαρί-ζεσ&αι καί δεϊ, καί τουτό εστίν ψ όνομα το ιατρικόν, τοϊς δε κακοϊς 20. καί νοσώδεσιν αισχρόν τε καί δεϊ άχαριστεϊν, ει μέλλει τις τεχνικός είναι, εστί γαρ Ιατρική, ώς εν κεφαλαίψ εΐ7νεϊν, επιστήμη τών του

2. φάναι, vel φάναι $3. (excepto §) βΥ. είπεϊν VI. rell. sii. — ib. Λριϋτο-φάνη 5X3 (excepto £) #TVtC.

3. δη] δε Γ. — 4. ονχ Ικανώς] ουχί καλώς coni. Schanz., quod nimìum et insolitum. — ib. απετέλεοεν L. et del. ν εφ. V. —· 5. [δεΐν £με] h. J". del. Bm. 6. ούτι δε μόνον επίΈιτι, in textu, ου τι μόνον δε coni., quo orationis partium nexus tollitur. —• 8. πάντων τών h. In uni versi tate animalium regnantem legem inversus voce, ordo recte indicat. — ib. ζωών %. Cfr. Herod. 1. 1. I, 377, 1. II, 516, 9 sq. Sclianz. ad Euthyd. p. 302, A. — 10. [της ιατρικής] h. Bait. J. hic cuna Nabero. Cfr. tamen p. 176, D. — ib. και ante μέγας, quod abest a cdd. Steph. ex Fic. vide-tur addidisse. — 11. κατ' et κατά οηι.Γ. τανϋρώπινα est in eodem. — 12. πρεο-βενω μου Bm. — 13. η τε γαρ Saupp. coni. — ib. εχηι %A et /7pr — 14. όμο-λογοϋμεν ώς V2. ΓΙ. ομολόγουμενον UDÌ. — ib. έτερον τν Thiersch. 1. 1. cuna

Stob. ecl. phys. I, 9, 15. — 16. 6 bis om. i7Dl . ·— ib. ύγιεινοερος 21. pr. νγιεϊνο ερος AD et TZpr. — ib. εστίν δη %1, ετι δε Bm., quo, quae diversa sunt sententia miscentur, et quae gravissima sunt Eryximacno, opprimuntur. — 17. όπερ U D Ì . — ib. ελεγεν %Π. — ib. sq. τών άνϋρώπων del. Tbiersck. 1. 1. p. 14. Cfr. tamen p. 186, A, — 18. cP %Πΐο$. δε rell. — ib. αώμααιν %. — 20. δει] δη J.

Page 31: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

187. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 25

σώματος ερωτικών προς πλησμονην καΐ κένωσιν και ο διαγιγνώσκων D. εν τούτοις τον καλόν τε καϊ αίσχρον έρωτα, ούτος εστίν δ ίατρικώτα-

τος' καϊ ο μεταβάλλειν ποιών, ώςτε αντί τον έτερον ερίοτος τον έτερον κτάσΰαι, και οϊς μή ενεστιν έρως δεϊ δ' εγγενεσ&αι επισταμένος εμποι-ήσαι καϊ ενόντα εξελεϊν, αγα&ος αν είη δημωνργός. δεϊ γαρ δη τα εχΰιστα οντά εν τω σώματι φίλα οίον τ" είναι ποιειν και εραν αλλήλων, εστί δε εχ&ιστα τα έναντιώτατα, ψνχρον ϋερμω, πικρον γλνκεϊ, ξηρον

Ε. νγρω, πάντα τα τοιαύτα, τούτοις επιστηθείς έρωτα εμποιησαι και δμόνοιαν δ ημέτερος πρόγονος Λσκληπιός, ώς φασιν οϊδε ol ποιηταί

10. και εγώ πείθομαι, σννεστησεν την ημετεραν τεγνην. η τε ονν Ιατρική, ώςπερ λέγω, πάσα δια τον &εον τούτον κνβερνάται, ωσαύτως δε και

187. γυμναστική και γεωργία. \ μονσική δε και παντι κατάδηλος τψ και σμι­κρόν προσέχοντι τον νονν ότι κατά ταντά έχει τοντοις, ώςπερ ίσως και ^Ηράκλειτος βούλεται λέγειν, επεί τοϊς γε ρήμασιν ον καλώς λέγει, το εν γάρ φησι διαψερόμενον αντο αντω ξνμφέρεσ&αι, ώςπερ άρμονιαν τόξου τε και λύρας, εστί δε 7νολλη άλογία άρμονιαν φάναι διαφέρεσΰαι ή εκ διαφερομένων ετι είναι, αλλά ΐσως τόδε εβονλετο λέγειν, οτι

Β. εκ διαφερομένων πρότερον τον οξέος και βαρέος, έπειτα νστερον δμολογησάντων γέγονεν νπο της μουσικής τέχνης. ου γαρ δή πον

20. εκ διαφερομένοον ετι τον οξέος καϊ βαρέος αρμονία αν είη. ή γάρ αρμονία σνμφωνία εστίν, σνμφωνία δε ομολογία τις' δμολογίαν

3, καϊ τον Γ. — 4. κτησασ&αι ς. Β. κτάσϋαο %AJ)2 (Vi) κτάσΟ-αι, Π ρι\ κτήσασϋαί sec. - - 6. φίλια li.Bm. — 7. tv αντί όμματα DI. — ib. πικρον γλν­κεϊ del. voluit Ast. Thiersch. 1. 1. ρ. 15. — 8. πάντα'] Wolf., qui ante eam vocem καϊ prius desiderasset, mutata sententia om. part. in ms. Ber. neque vertit. Cfr. et Ast. ad h. 1. et Sclmeider. ad Poi. IV, 434, A. 437, B. — 9. ώς φασϊν οΐΰε %Π. — 10. συνέστησαν %Π. — ib. η γε Ast. Sommer. — 11. [τον ϋεον] Bm. quem refutavit Voeg. — 12. [καϊ γεωργία"] ex Sauppii coni. J , probante Voeg. — ib. sq μοκρον ς. σμικρόν 2U7D1. #1 Tu n i . t bei, etiam z/f tF in fine tantum vitiose scripti. Cfr. Schneider. ad Poi. voi. I. p. 286 sqq. cimi add. Poppo, ad Thuc. proli. I, 1. p. 210. Kuhner. ad Xen. mera. I l i , 11, 12. ali. — 13. [προς] έχοντι [τον], h. Sed opus est ut utaris mente non solimi ut habeas; recte etiam Voeg. urget id quod προσ­έχοντι ante vovv positum est et nomini articulus additus. — ib. ταΰτα %/1 et pr. TI. — 15. το γαρ εν ς. Ε . , inverso ordine rell. το ον vel το πάν Ast. — ib. καϊ ώςπερ Zl\$. — 16. τόξου τε καϊ λύρας] του οξέος τε καϊ βαρέος Bast. 1.1 ρ. 39. -^- 17. άλλα $ 1 . Υ. — 18. οξέως Π YF. — ib. βαρέως Π sec. — 19. τέχνης η αρμονία ς. ή αρμονία om. 5(1. ΓΙ. (excepto E) nl.^paVindd. L2. — 20. γε έτι editi om. γε ΛΤΙΏ2., quare etiam ab % abesse suspicor. — ib. βαρέως Pai. et Π sec. οξέως Υ. —• ib. αρμονι αν Β. cum Α η). — 21. εστίν %Π. — ib. σνμφωνία] αρμονία Γ.

Page 32: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

26 ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 187.

δε εκ διαφερομένων, εως αν διαφέρωνται, αδύνατον είναι' διαφερόμε-νον δε αν καΐ μη ομολογούν αδύνατον άρμοσαf ωςπερ γε και ο ρυθ­μός εκ τον ταχέος και βραδέος εκ διενηνεγμένων πρότερον ύστερον δε C. ομολογησάντων γέγονε. την δε ομολογίαν πάσι τούτοις, ωςπερ εκεί η Ιατρική, ενταύθα η μουσική εντί&ησιν, έρωτα και ομόνοιαν αλλήλων εμποιήσασα. και εστίν αν μουσική περί άρμονίαν και ρυ&μον ερωτι­κών επιστήμη, και εν μεν γε αυτή τη συστάσει αρμονίας τε και ρυθ­μού ουδέν χαλεπον τα ερωτικά διαγιγνώσκειν, ουδέ 6 διπλούς έρως ενταύθα πως εστίν αλλ' επειδάν δέη προς τους ανθρώπους καταχρή-σθαι ρυθμώ τε και αρμονία ή ποιουντα, ο δη μελοποιίαν καλούσιν, ή 10. χρώμενον ορθώς τοις πεποιημενοις μελεσί τε και μέτροις, ο δη παιδεία εκλήθη, ενταύθα δη και χαλεπον και αγαθού δημιουργοί) δει. πάλιν γαρ ήκει ο αυτός λόγος ? οτι τοΊς μεν κόσμιοι ς τΓν ανθρώ­πων , και ώς αν κοσμιώτεροι γίγνοιντο οι μήπω ίίντες, δει χαρί-ζεσθαι και φυλάττειν τον τούτων έρωτα, και ούτος εστίν ο καλός, ο ουράνιος, ο της Ουρανίας Μούσης έρως' ο δε Πολυμνίας δ πάνδημος, Ε. ον δει ευλαβούμενον προσφέρειν οίς αν προσφέρη, ωνως αν την μεν ήδονήν αυτού καρπώσηται, άκολασίαν δε μηδεμίαν εμποιήση, ωςπερ εν τη ημετέρα τέχνη μέγα έργον ταϊς περί την οιροποιικήν τέχνην επιθυ-μίαις καλώς χρήσθαι, ωςτ> άνευ νόσου την ήδονήν καρπώσασθαι. και 20.

1. διαφέρονται HPal. — 3. εκ διεν. ς. om. praepositionem praeter E . , qui tamen et ipse melius abesse putat, Wolf. 1. 1. J. r e e , addunt 5ll.V2.BC. sii. rell. — 5. ομόνοιαν] αρμονίαν 1. 1. Wolf. — ib. άλλήλοις e. B. Bm. αλλήλων S.T.H.h. ho. Wolf. 1. 1. R. J. cum 5(3. Υ Yind. 126. αλλήλων superscr. οις E. Genetivum defendit Wolf.: „Yind. 21. et 126 habent αλλήλων coniungendum cum substantivo uti 15, 7. est ó έρως έμφυτος αλλήλων τοις άν&ρώποις, illudque vulgatae et ipse puto praefe-rendum, ipsius ductu sententiae. Ad participium εμποιήσασα repete πάϋι τούτοις." — 6. Post μουσική Ast. h. των addere voluerunt, quo non opus. Cfr. Kr. 50, 3, 4. 5. — 8. ονδε — εστίν del. Scbutz. J. — 9. ενταύθα, πώς εστίν %. Pro πως Bm. et Madvig. 1. 1. p. 396 πω scribendum esse videtur. Vertit Wolf. „ neque duplex amor bis quodammodo inest." — 11. μετροις] ρνΰμοΐς Y2. — ib. παιδεία %. (i. e. del. acc. super ει ex opinione Schanzii, ego ad ει pertinere puncta putayerim.) Prima m. videtur fuisse παιδεία, παιδιά Υ ετ Π pr. Cfr. de scribendi vocabuli rafcione et prout seribatur signiiicatione Scbneider. ad Poi. ΛΤΠ, 537, C. cum add. et Lentz. ad Herod. I, 291, 14. II, 562, 32. 563, 2 sq. — 15. τούτων] τοιούτων D2 Vind. 1., quod tamen ignorat Bo., τοιούτον Yind. 126. — 16. Μούσης suadente Sauppio del. J. •— 17. προσψέροι ς cum paucis nec bonis cdd. — 18. αύτω ς. αντοΰ 2U.DK#1.

ο αίς m. ree. T'iti, t a Vindd. L2. — ib. μηδέ μίαν %Π. — 19. εργώντες m. pr. %1. -^ ib. οψοποιικήν. De voc. forma cfr. Heind, et Stallb. ad Gorg. p. 463, B.

Page 33: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

188. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 27

εν μουσική δη χαί εν Ιατριχγι χαί εν τοις άλλοις πάσι χαί τοϊς άνθρω-πείοις χαί τοϊς θείοις, χαθ' όσον παρήχει, φνλαχτέον εχάτερον τον

188. έρωτα' \ ενεστον γάρ,

XIII. επεί χαί ή των ωρών τον ενιαντον σύστασις μεστή εστίν αμφοτέρων τούτων, χαί επειδάν μεν προς άλληλα τον χοσμίον τνχϊ] ερωνος α ννν δη εγώ ελεγον, τά τε θερμά χαί τα ψυχρά χαί ξηρά χαί νγρα, χαί αρμονίαν χαί χράσιν λάβη σώφρονα, ήχει φέροντα ενετηρίαν τε χαί νγίειαν ανθρώποις xal τοϊς άλλοις ζωοις τε χαί φντοϊς, χαί ονδεν ηδίχησεν * όταν δε ο μετά της νβρεως έρως εγκρατέστερος περί

10. τάς τον ενιαντον ώρας γένηται, διαφθείρει τε πολλά χαί ηδίχησεν. οι τε γαρ λοιμοί φιλονσι γίγνεσθαι εχ των τοιούτων χαί άλλα ανόμοια πολλά νοσήματα χαί τοΐς θηρίοις χαί τοΐς φντόΐς' χαί γαρ πάχναι χαί χάλαζαι χαί ερνσϊβαι εχ πλεονεξίας χαί αχοσμίας περί άλληλα των τοιοντων γίγνεται ερωτιχών, ών επιστήμη περί άστρων τε φοράς χαί ενιαντών ώρας αστρονομία χαλεϊται. ετι τοίννν χαί θυσίαι πάσαι χαί

C. οις μαντιχή επιστατεϊ, ταντα δ' εστίν ή περί θεούς τε χαί ανθρώπονς προς άλλήλονς κοινωνία, ον περί άλλο τι εστίν ή περί ""Ερωτος φνλα-χήν τε χαί ΐασιν. πάσα γάρ ή ασέβεια φιλεϊ γίγνεσθαι, εάν μη τις τω

2. καθόσον ζ. HV2. — ib. παρείκοι ς. παρείκει ree. παρηκει tyS.TYZ Yind. 7. t. Cfr. ρ. 181, E. sq. καθ' όσον δυνάμεθα, — 3. ενεστον % pr. ε'ν Ιστον Dl.V2.77sec,

5. ίπειδ^ αν %Π. — β. εγώ om. Wolf. 1. 1. - - 7. καί ante αρμονίαν om. ς, add. 2ί3. T ^ Y r u n Χ ft rell. nostri. — 8. ύγείαν 77D Κ. Cfr. tamen Schneider. ad Poi. I, 332, D. cum add. Lob. Parali, gr. gr. p. 28. Lentz. ad Herod. 1.1. II, 333, 11. 595, 25. — ib. ζώιοις % — 9. οτ' àv % οτ' αν 77 Cfr. Herod. 1. 1. II, 345. 32 sqq. — 10. διέφθειρε g. Β. διαφθείρει 5U.#1 tu. — ib. αδικεί # 1 . — ib. sq. οι τε 77 sec. οντε pr. — 11 άλλα SU. Vindd. αλλ' editi. — ib. όμοια Schutz. παντοία Reynders. Winckelm. αττ' όμοια Ast. αν όμοια Orell. 1. 1. ρ. 330. δη όμοια Saupp. αττα [όμοια] J. αν όμοια Η. Bait. Yoeg. άνομα Sommer. άνήνντα Stallb. αλλ' άνθρώποις και δμοια Pflugk. sclied. cr. ρ. 14. Nostrum tuentur cdd. et Stob. 1. 1. Cfr. et p. 186, B. — 13. ερυσίβαι e. B. S. ερνσϊβαι ree. Cfr. Orphei lith. v. 594. Schneider. ad Poi. X, 609, A. Herod. 1 1. II, 455, 27. 584, 15. 511, 23. 14. γίγνεται del. vult Saupp. γίγνονται Era. — ib. sqq. ών — καλείται supposi­tiva videbantur Schutzio. •— ib. φοράς ς. cum nonnullis cdd. φοράς S(2. ($ m. re.) Η Vindd. F. — ib. περί αυτών J2 Di. — 15. ενιαντών ώρας del. Bast., Creuzer. fggm, hist. p. 124. ενιαντών ορούς tentabat. — ib. ai ϋνσίαι απασαι ς. E. cum Vi . .Γ et deteiioribus. Όνσίαι πάσαι $ 2 . # 1 . — 16· ή μαντική coni. Fischer, scr. Ast. Non opus. Cfr. Bernhardy. 1. 1. p. 317. Kr. 50, 3, 5. — ib. ταντα — κοινω­νία, suspecta sunt Schutzio. — 17. αλλό τι % et om. altero acc. 77.

Page 34: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

28 ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 189.

κοσμίω "Ερωτι χαρίζηται μηδέ τιμά τε αυτόν καί πρεσβεντ] εν 7ΐαντί έργο), αλλά περί τον έτερον [fj] καί περί γονέας και ζώντας και τετε-λευτηκότας καί περί $εούς. α δη προστέτα/,ται τη μαντική επισκοπεϊν τους Έρωτας καί Ιατρευειν. καί εστίν αύ ή μαντική φιλίας d-εών και ανθρώπων δημιουργός τω ε,Ίΐίστασ^αι τα κατ ανθρώπους ερωτικά, οσα D. τείνει προς &έμιν και ασεβειαν. Ούτω πολλήν καί μεγάλην, μάλλον δε πασαν δύναμιν έχει 'ξυλλήβδψ μεν δ πάς ""Ερως, ο δε περί τάγαΰα μετά σωφροσύνης καί δικαιοσύνης αποτελούμενος και παρ' ήμϊν καί παρά &εοϊς, ούτος την μεγίστην δυναμιν έχει καί πάσαν ήμϊν ευδαι-μονίαν παρασκευάζει και αλλήλοις δυναμένους ομιλεϊν καί φίλους είναι 10. και τοϊς κρείττοσιν ημών &εοϊς.

°Ίσως μεν ούν καί εγώ τον^'Ερωτα επαίνων πολλά παραλείπω? ου Ε. μέντοι εκών γε. αλλ* ει τι ε'ξέλιπον, σον έργον, ώ ΐΛριστόφανες, άνα-πληρώσαΐ' η ει πως άλλως εν νω έχεις εγκωμιάζειν τον &εόν, εγκω­μίαζε, επειδή και της λνγγος πέπαυσαι.

| Έκδεξάμενον ονν εφη ειπείν τον ^.ριστοφάινη οτι Καί μάλ' επαύ- 189. σατο, ου μέντοι πριν γε τον πταρμον προσενεγβήναι αντγη ώςτε με ϋαυμάζειν, ει το κόσμων του σώματος επιθυμεί τοιούτων ψόφων καί γαργαλισμών? οίον καί 6 πταρμος εστίν πάνυ γαρ εν&υς ε7ΐαυσατο, επειδή αυτψ τον πταρμον προσήνεγκα. καί τον Έρυξίμαχον7 ^Ωγα&έ, 20.

1. πρεσβεύει μεν Prhigk. 1 1. ρ. 16. — 2. περί τον έτερον g. [περί"] Η. οηι. praep. rell. cum Stob. 1. 1. άλλα ΰεραπενη τον έτερον "VVinckelm. ad Pliileb. p. XII., περιττότερον Pflugk 1. 1. ρ. 10. περιττώς τον έτερον Koch. ad Anton. Lib. p. 132. JNTos servantes cdd. lectionem post έτερον addidimus ?]. Cfr. statini ρ. 188, D. ό δε περί τάγαϋ-à — αποτελούμενος. — 4. [τοις "Ερωτας] 11. J. Voeg. Contra Zeller. 1. 1. ρ. 3. ,,structura oppido plana est, dummodo Vocula a absolute aecipiatur." ερω­τώντας, quod placuit Vermehreno, non est liuius loci et arbitrarie additimi πεοί ante ci — 5. τα κατ' ά. S. J. cum % aliisque non paucis κατά A II alii. — 6. Όεμιν καί ενΰέβειαν cum Stob Υ see. ni. J. Voeg. Solet tamen Eryximachus in definitioni-bus virtutibus opposita vitia respicere. Cfr p. 186, C. 187, C. 188, E. Non auteni opus esse ut τε καί scribatur, quod Voeg. putabat, lai ipsi loci docent. — 7. τα άγαϋά e. τάγαϋα ree. cum $12. Β.Σ. — 11. ΰεοϊσο Π.

16. Αριϋτοφάνην e. Αριστοφάνη 3Π. — ib. Kaì om. U pr. — 17. αύτην IT. αυτψ 5ί. ηι ili ras. et em. sed acc. v. m. — ib. ώςτ' εμε Έ. ώςτε με %ΪΙΎΐ. quod ironiam occultanti videtur esse aptius. — ib. οίος vult Steph. οίον %. et in mg. οημ. δια την ΰυντ. •— ib. εοτιν % et Π pr. — 20. Ή. 'γαϋε, φάναι, ]Α. editi, ίόγαθε, φάναι, ώγαϋε ΙΑ. cdd. %/IYVO et Π pr., prius ώγαΟε om. # . Eepetitum ώγαΟέ aptissimum est sermoni iocosa quadam severitate monentis Aristophanem ut sibi caveat, et recte vidit £ et Voeg. ώγαϋε a nomine proprio ad quod pertineat non debere disiungi. Cur Ιάριστόφανες tolleremus, quod cum Sauppio fecit J., causa nulla erat.

Page 35: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

189. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ 29

φάναι, ωγα&ε Πρωτοφανές, ορα τι ποιείς, γελωτοποιείς μέλλων λέγειν, Β. και φύλακα με τον λόγον αναγκάζεις γίγνεσθαι τον σεαντον, εάν τι

γελοίον είπ^ς, εξόν σοι εν ειρήνη λέγειν, και τον Αριστοφάνη γελά-σαντα ειπείν Έν λέγεις, co Έρνξίμαχε, και μοι έστω άρρητα τα ειρη-μένα. αλλά μη με φνλαττε, ώς εγώ φοβούμαι περί τών μελλόντων [ηδη] ρη&ήσεσΰαι, ον τι μη γελοία είπω, τούτο μεν γαρ αν κέρδος εΐη και της ημετέρας Μονσης επιχώριον, άλλα μη καταγέλαστα. Βαλων γε, φάναι, ώ ^Λριστόφανες, οΐει έκφεύξεσΰαι ; αλλά πρόσεχε τον νουν

C. και όντως λέγε ώς δώσοον λόγον. ίσως μέντοι, αν δό'ξη μοι, αφήσω σε.

10. XIII. Και μην, ώ Έρνξίμαχε, ειπείν τον Αριστοφάνη, άλλη γέ πτ] εν νφ εχω λέγειν η fj σν τε και Παυσανίας είπέτην. εμοι γαρ δοκονσιν άνθρωποι παντάπασι την τον έρωτος δνναμιν ονκ Ύ]σ&ησ&αι, επεί αίσ&ανόμενοΊ γε μέγιστ' αν αντον ίερά κατασκενάσαι καΐ βωμούς και -&νσίας αν ποιεϊν μεγίστας, ονχ ώςπερ ννν τούτων ονδεν γίγνεται

D. περί αντόν, δέον πάντων μάύαστα γίγνεσθαι, εστί γαρ &εών φιλανΰρω-πότατος, έπίκονρός τε ων τών ανθρώπων και ιατρός τούτων ών ϊα$έν-των μεγίστη ενδαιμονία αν τω άνθρωπε Uo γένει εϊη. εγώ ονν πείρα-σομαι νμϊν είσηγησασδαι την δνναμιν αντον, νμέΐς δε τών άλλων διδά­σκαλοι εσεσ&ε. δεϊ δέ πρώτον νμας μα&εϊν την αν&ρωπίνην φνσιν

20. κα£ τα παθήματα αυτής, ή γαρ πάλαι ημών φνσις ονχ αυτή ήν ηπερ ννν, αλλ' αλλοία. πρώτον μεν γαρ τρία ήν τα γένη τα τών ανθρώπων,

Ε. ονχν ώς7τερ ννν δυο7 άρρεν κ,αι &ηλν, αλλά κ,αι τρίτον προσην κ,οινόν

Cfr. Cratyl. ρ. 436, C. De scribendi vocabuli ώγα-Οε ratione cfr. Schneider. ad Poi. I, 344, E. Schanz. 1. 1. p. 100 sq. Madvig. adv. crit. I. p. 34 sqq. — 3. γελοίον] Cfr. de aec. Schneider. 1. 1. II , p. 14. Lobeck. ad Pbryn. p. 227. Lentz. 1. 1. I, 137, 14 sqq. ali. — 4. ώ ora. ς. addimt $3 . ΆΥΓν u n t a i . _z/(Vl). — 5. μ a] γε Bm. — 6. ρη&ήϋεα&αι editi. ηττηθήσεοΰαι vel ηττ. 5lz/ft>. ψηφίζεςϋ-αι 77D1. ηδη ρηϋ-η-σεσϋαι nos. — ib. ον TOC Κ. et "Wolf. 1. 1. — 9. ούτως SU. Vi .

11. πη ς Β. At cfr. Kr. 25, 10, 8. Yoemel. ad Dem. contt. p. 34. La Roche crit. text. Hom. p. 410. πηι TI. — ib. fj η... % ras. pr. m. (m. sec. ή), η om, Di . — ib. είπέτην cdd. εϊπετον Β. Ast. At cfr. E. et Stallb. ad h. 1. et ad Euthyd. p. 273, E. ad Legg. IV, 705. D. VI, 753. Elmsl. ad Eur. Med. v. 1041. ad Soph. 0. t. v. 1511. ad Ari-stoph. Ach. v. 733. Hermann, ad 0. 0. v. 1379. — 12. αν&ρωποι e. S. Bm. άνθρω­ποι Β. J. ol ανϋ-ρ. T.H. cum. cdd. V ( L ) # r r . — 14. ποιεϊΰχίαι h. — 17. llv εύδ. ς. ordine inverso 2ί3.# Υ Vi . ali. a l . — 20. αύτη ς. T.J . H.bo.E. ή αύτη Β. Bm. Wolf. cum Euseb. praep. ev. XII. p. 585, C. ούχαντη zi. ουκ αύτη Dl.YJ^. •— 21. άλλα ς. αλλ' cdd. optimi et plurimi. — ib. πρώτα Vi . — ib. alterum τα om. Vi . —- 22. alterum καί om. TI sec.

Page 36: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

30 ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 190.

ον αμφοτέρων τούτων. ου νυν όνομα λοιπόν, αυτό δε ήφάνισται' άνδρό-γννον [το] γαρ εν τότε μεν ην και είδος και όνομα εξ αμφοτέρων κοι-vòv τον τε άρρενος καί &ήλεος, νυν δε ουκ εστίν αλλ' η εν όνείδει όνομα κείμενον. έπειτα όλον ην εκάστου τον ανθρώπου το είδος στρογγύλον, νώτον και πλευράς κύκλω έχον. χείρας δε τέτταρας ειχε7 και σκέλη τα ί!σα ταίς χερσίν, και πρόσωπα δυ επ' αύχένι κυκλοτερεϊ, | όμοια πάντη' 19' κεφαλήν δ' επ1 άμφοτέροις τοις προσώποις εναντίοις κειμένοις μίαν, καί ώτα τέτταρα, και αίδοϊα δύο, και τάλλα πάντα ώς από τούτων αν τις εΐκάσειεν. επορεύετο δε και όρΰον ωςπερ νυν όποτέρωσε βουλη-&είη' και οπότε ταχύ ορμησειεν &εϊν, ωςπερ οι κυβιστώντες και εις 10. ορ&ον τα σκέλη περιφερόμενοι κυβιστώσι κύκλψ, οκτώ τότε ούσι τοίς μέλεσιν άπερειδόμενοι ταχύ εφέροντο κύκλω, ην δε δια ταύτα τρία τα γένη καί τοιαύτα, οτι το μεν άρρεν ην του ηλίου τήν αρχήν εκγονον, το Β. δε &ηλυ της γης, το δε αμφοτέρων μετέχον της σελήνης, οτι και ή σελήνη αμφοτέρων μετέχει, περιφερή δε δη ψ και αυτά και ή πορεία αυτών δια το τοις γονεϋσιν όμοια είναι, ην ου ν τήν Ισχύν δεινοί και τήν ρώμην και τα φρονήματα μεγάλα ειχον, επεχείρησαν δε τοις ΰεοΐς, και ο λέγει "Ομηρος περί Ήφιάλτον τε και °Ώτου, περί εκείνων λέγεται, το εις τον ουρανον αναβασιν επιχειρεϊν ποιειν, ώς επι&ησομένων τοίς C. ΰεοϊς. 20,

XV. ο ούν Ζευς και οι άλλοι &εοΙ εβουλενοντο οτι χρή αυτούς ποιήσαι, και ήπόρουν' ούτε γαρ οιτως άποκτείναιεν ειχον καί ώςπερ

1. οι prò ου % corr. m. ree. — ib. sq. ου — 4. κείμενον del. h. cum damno sententiae et concinnitatis. — ib. sq. Post άνδρόγυνον erasae duae litterae in IT. an ró? — 2. εν om. Reynders. J. cum cdd. E l . u a l . ^ C . Stob. fiorii. LXIII, 35. Euseb. praep. ev. XII, 12. — 3. του ϋήλεος z/n)Ll. — ib. δε %1 Y. — ib. άλλη $ . et sine acc. TI. αλλ' η> editi. — ib. εν ον εϊδει %1.Σ. — 5. τ ε καί Stob, quod probat Fischer. — ib. sq. τα σκέλη ϊοα b. — 6. χερσίν %Π. — ib. δύ' Β.Τ.Η. J. cum 213. (excepto \>) &Υ. δύο rell — 9. καί om. bo. cum r u r a l et / fpr — 10. ορμησειεν ελ&εΐν ς. όρμήσειε ϋεΐν z/D2 Υ Σ. % cum ras. in fine priorie voc. ορμη­σειεν d-ειν Π. — ib. καί εϊς e. Stob. Wolf. 1.1., om. καί editi cum Di . Vind 7. — 11. [κυβιστώσι κύκλο)] J. secutus Saupp., Bm. Voeg., neglecta membrorum aequalitate. — ib. τότε οκτώ ούσι ς. οκτώ τότε ονσι $4. Vind. 7., quo tantae celeritatis causa affertur. — ib. τοις om. J. — 12. επερειδόμενοι coni. Stepb., de qua cfr. Fischer, et legg. VII, 789, E. απερ εϊδομεναι % pr. m. corr. m. ree. απερ είδομεν ai /i. απερ είδόμενοι Π. — 14 sq. [οτι — μετέχει] J. Est quidem absurda rei ratio per se, sed ob eam ipsam causam buie loco apta. Ceterum cfr. comm. — 15. δη ην] δι ην om. και i l D l . δη om. \A. — 18. Ιφιάντου ζ/. — ib. τε om. F K r V l . et r pr.

22. άποκτείνειαν h.

Page 37: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

190. ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 31

τους γίγαντας κεραυνώσαντες το γένος αφανίσαιεν, αι τιμαΐ γαρ αντοϊς

και ιερά τα παρά των ανθρώπων ήφανίζετο, οντε όπως έψεν ασελγαι-

νειν. μόγις δη ο Ζευς έννοησας λέγει οτι ζίοκώ μοι, εψη, εχειν μηχα-

D· νήν ώς αν ειέν τε άνθρωποι και πανσαιντο της ακολασίας ασθενέστεροι

γενόμενοι, νυν μεν γαρ αντονς, εφη, δίατεμώ δίχα εκαστον' καϊ αμα

μεν ασθενέστεροι έσονται, αμα δε χρησιμώτεροι ημϊν δια το πλείονς

τον αριθμόν γεγονέναι, και βαδιοννται ορθοί hiì δνόΐν σκελοϊν. εάν δ' ετι

δοκώσιν ασελγαίνειν και μη θέλωσιν ησνχίαν άγειν, πάλιν αν , εψη,

τεμώ δίχα, ωςτ' εφ' ενός πορενσονται σκέλονς άσκωλίζοντες. ταντα

10. ειπών έτεμνε τους ανθρώπονς δίχα, ωςπερ ο\ τα οα τέμνοντες και

Ε. μέλλοντες ταριχενειν. *) οντινα δε τέμοι, τον ί4πολλω εκελενεν το τε

πρόσωπον μετυστέφειν και το τον ανχένος ημισν προς την το μην, ϊνα

1. αφανίϋειαν h. Cfr. tamen Kuhner. ad Xen. raem. IV, 2, 30. — 2. τα Ιερά ς. Β. S. cum Stob., om. art. g Υ Γ alii m. Cfr. Schneider. ad. Poi. I l i , 401, D. Engel­hardt, ad Menex. p. 252. Bernhardy. synt. p. 317. add. 2. Kr. 58, 3, 1. — ib. οντε ς. ov&' ree. cum Γ solo. — 3. μόλις &Υ. Cfr. Schneider. 1. 1. VI, 502, C. cum add. Wohlrab. ad Theaet. proli, p. 41. ali. Kriig. ad Xen. anab V, 8, 14. ali. — ib. δη] δε Di t i et Π pr. corr. eadem m. •— 4. άν&ρωποι Voeg. — 7. δυσί Di. et in ras. IT. δνεϊν Wolf. 1, 1. — ib. δέ τι ς. et in mg. <Γ ετι „antea enim ήσέλγαινον." <Γ ετι soli K£f. δ έτι ty. — 8. θέλωσιν ς. B.S.H.R.ho. Bm. 'd-έλωσιν Τ. ϋέλωσιν J. cum %3. ΥΣ0 et pr. 8. Cfr. Schneider. 1 1. voi. L p. 230. Lob. ad Phryn. p. 7. ad Ai. v. 24. pathol. gr. p. 47. Ahrens. de dial. p. 22 sq. et comm. — 9. άσκωλιάζοντες ς. Β. αοκωλίζοντες %1. ΓΙ. excepto ϊΐ. — 10. ώα ς. οα ree. ex coni. Toup. Valcken. Buhnken. ad Tim. qui solus veram lectionem servavit. Cfr. quaejtetatim sequentur. — ib. τέμνοντες [καϊ] μέλλοντες Bm. •— 11. Verba rj ώςπερ — ΰρι'ξίν cum Syden-hamo J. Vermehren. delevimus. ol abest ab % et Π pr. Verba a nobis e textu remota videntur adiecta esse ab nomine neque indocto neque male sagaci. Qui quum ignoraret usum sorba dissecandi et condiendi, novisset morem ova pilis per lusum dissecandi, Platonem sibi emendare visus est coniectura in margine dubitanter proposita, η ώςπερ τα ώιά ταϊς $ρι'ξίν7 ad quae verba cogitatione supplendum relinquitur, ol τέμνοντες. Ita evenit ut non solum vera lectio τα οα, quae apud Timaeum servata est, e textu expelleretur, sed in eodem tota coniectura ut mg. appicta erat post ταριχεύειν rediret. Bemanserunt tamen originis vestigia, qualia sunt η illud, art. ol in optimis omissus, oa vera scriptura servata apud Timaeum. Interpolationem prodit etiam id, quod verba καϊ μέλλοντες ταριχενειν de ovis dieta absurda sunt et quod τέμνοντες, divm illa remanent, cum verbis, η ώςπερ ol τα ώια ταϊς &ρι'ξίν, constructione non coit. —-ώια non ώα %Π. — Post τάϊς &ρι'ξίν Toup. διαιροϋντες addere voluit. — ib. Ante τέμοι tres fere litterae erasae in TI. an tfia? — ib. εκελενεν Π. εκέλενσεν ζ/, εκέ-λευεϊ %. Idem punctum habet post TO'. — 12. καϊ το] ano Γ. — [καϊ — ημιαν~\ J. Saupp. secutus. Pro καϊ το κατά το voluit Vermehren. 1. 1. ρ. 68 sq.

1) η ώςπερ ol τα ώα ταΐς &ρι'ξίν.

Page 38: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

32 ΠΛΑΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ, 191.

d-εώμενος την αυτού τμήσιν χοσμιώτερος εΐη δ αν&ρωπος, χχά τάλλα ιάσ&αι εχέλευεν. δ δέ τδ τε πρόσωπον μετέστρεφε, χαί συνέλχχον παν­ταχόθεν το δέρμα επί την γαστέρα νυν χχάουμένην, ωςπερ τα σύσπαστα βαλλαντια, εν στόμα ποιών απέδει χατά μέσην την γαστέρα, ο δη τον ομίραλδν χχιλουσι. χχά τας μεν αλλάς ρυτίδας | τας πολλας ε'ξελέαινε 191. χαί τα στήθη διηρϋρου, έχων τι τοιούτον όργανον οίον οι σχυτοτδμοι περί τον χα?χίποδα λεαίνοντες τ ας των σχ,υτών ρυτίδας, ολίγας δε χατέ-λιπε, τας ιτερί αυτήν την γαστέρα xxcl τον δμφαλόν, μνημειον, είναι του παλαιού πάγους, επειδή ούν η φύσις δίχα έτμήθη, ποθούν εχα-στον το ήμισυ τδ αυτόν,1) χαί περιβάλλοντες τας χείρας χαί συμπλεχχ)- 10. μενοι άλληλοις επιθυμούντες συμφύναι, άπέθνησχον υπδ λιμοϋ χαί της Β. άλλης αργίας δια τδ μηδέν έθέλειν %(ορίς αλλήλων ποιεϊν. χχα δπότε τι άπο&άνοι των ημίσεων, τδ δε λειφ&είη, τδ λεκρθέν άλλο εζήτει χαί συνεπλέχετο, είτε γυναιχδς της δλης έντύχοι ήμίσει, ο δή νυν γυναϊχα χ,αλοΰμεν, είτε ανδρός' χαί ούτως απώλλυντο. ελεήσας δε δ Ζευς αλλην μηχανήν πορίζεται, χαί μετατίδησιν αυτών τα αιδοία εις τδ πρόσθ^εν τέως γαρ χαί ταύτα εχτδς εϊχον, χαί έγέννων χαί ετιχτον ουχ εις αλλή­λους αλλ' εις γήν, ώςπερ οι τέττιγες. μετέΰηχέ τε ούν ούτω, αυτών εις C.

1. αύτοϋ % ΤΙ Γ ali. — 2. εκελευσεν Α. — ib. μετεστρεφεν 77L. — 3 ΰυαπαΰτά %ΠΥ. ξΰΰπαϋτα Α. Cfr. Lob. parali, ρ. 490 sq. — 4. βαλάντια editi, βάλλοντα super-scr. m. ree. βαλλάντια %ΤΤ. βάλλοντα Α. βαλλάντια t. βάλλαντα η), βαλλαντία Λ. Cfr. Scbneider 1. 1. I, 348, D Jacobs. ad Antbol. I, 1, 141. ad Anthol. Pai. V. Erot. 159, 3. Meineck. fgg. coni. 1 ^ 1 , 14. ad Arist. Ean. v. 772. Herod. Lentz. I, 367, 33 II, 458, 4. •— ib. τον del ho. ~ 5. καλόνΰι eraso ν IT. — ib. alterimi τας om. E F j . — 6. όργα­νον del. Creuzer. ad Piotili, de pulchr. p. 525. Cfr. tamen p. 192, D. — 7. καλάποδα ς. B.J.Bm. καλόποδα 2U.Dfo£.V2 Υ. Vind. 7. Σ. καλώποδα Γ. καλάποδα Pollux Χ, 141. Miti cdd. optimorum lectio propter grammatici auctoritatem, omnibus codicibus antiquio-rem, deserenda visa est. — 8. σημεΐον F. — 10. το αυτού $ΐ. του αύτοϋ vel του αύτοϋ i ITDl .1 t . et om. art. L i . — ib. post αύτοϋ editi ξυνηει. ξννεΤναιΰ. cum cdd. 5X3. Vind. 7. Σ., quod propter ea quae sequuntur sententia incommodum, constructione durum, in hac Aristophams oratione vix ferendnm expunximus. Yidetur vox glossa esse, pri-mitus ad ύυμφϋναι adscripta. 'ξυνψι, quod in rell. est, videtur esse correctio vocis 'ξυνεϊναι, Quomodo Vermehrenus loco corrupto subvenire voluerit, videas apud ipsum 1. 1. p. 69. — 11. άπεϋνήισκον %. — ib. τοϋ λιμοϋ e. S Bm. Om. art. 5(3. %Y Vind. 7. της λιμοϋ V2. Non opus esse art. docuit Herm. ad Aristoph. nubb. v. 834. Kriiger. ad Xen. an. I, 5, 5. ali. Cfr et Symp. p. 220, Β. πάγου. —• 13. τόδε 21 pr. •— 14. δη νυν] μη δε 77 in ras. — 15. εϊτε %1. dV editi. —• ib. άπόλλνντο Α et % 77pr. — 16. πρόσ&ε Γ li. 1. et v. 15. sq. — 18. μετεΟηκε m. pr. %. μετέ-ϋηκέ τε Π. —• ib. τε] δε Ast. Cfr. quae contra monuit R. — ib. οϋτως editi. ουτο) %1.Υΐ.Γ. — ib. αυτών] αυτών % αυτά Di . Vind. 7. Stepb. „Vel αυτά non

1) ξυνεΐναι.

Page 39: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

192. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 33

το πρόσ&εν χαι δια τούτων την γένεσιν εν αλλήλοις εποίησεν, δια τον άρρενος εν τψ &ήλει, τώνδε ενεχα, ϊνα εν τή σνμπλοχτ] αμα μεν εΐ ανήρ γυναιχί εντνχοι, γεννφεν xal γιγνοιτο το γένος, αμα $' εΐ xal αρρην αρρενι, πλησμονή γ1 ονν γιγνοιτο της σννονσίας xal διαπαύοιντο xal επί τα έργα τρέποιντο xal τον άλλον βίον επιμελοϊντο. εστί δη ονν

D. εχ τόσον ο έρως έμφυτος αλλήλων τοις αν&ρώποις χαϊ της αρχαίας φύσεως σνναγωγενς xaì επιχειρών ποιήσαι εν εκ δνοϊν xaì Ιάσασΰαι τήν φύσιν τήν άν&ρωπίνην.

XVI. εχαστος ονν ημών εστίν αν&ρώπον ξνμβολον, ατε τετμημένος 10. ώςπερ αϊ ψήτται, εξ ενός δύο. ζ?μ;έϊ δη αεί το αντον εχαστον ζύμ-

βολον. όσοι μεν ονν των ανδρών τον χοινον τμήμα είσιν, ο δή τότε ανδρόγννον εχαλεϊτο, φιλογνναιχές τε εϊσΐ χαι οϊ πολλοί τών μοιχών

Ε. εχ τούτον τον γένους γεγόνασιν. χαι ο'σαι αν γνναϊχες φίλανδροί τε xal μοιχεντριαι, εχ τούτον τον γένονς γίγνονται. οσαι δε τών γνναιχών γνναιχος τμήμα εισιν, ον πάνν ανται τοϊς άνδράσι τον νονν προσέχονσιν, αλλά μάλλον προς τάς γνναίχας τετραμμέναι εϊσί, χαι al εταιρίστριαι εχ τούτον τον γένους γίγνονται. όσοι δε άρρενος τμήμα εισι, τα άρρενα διώχονσι, χαι τέως μεν αν παϊδες ώσιν, ατε τεμάχια οντά τον άρρενος,

192. φιλονσι τονς άνδρας xal χαίρονσι σνγχαταχείμενοι χαι \ σνμπεπλεγμένοι

αυτών, vel τα αϊδοΐα post αυτών scriptum fuisse erediderim." αυτά scripserunt h. ho. Bm. Tum vero δι' αυτών in iis quae sequuntur exspectes. αυτών deletum voluit B. [αυτών εϊς το πρόσ&εν] J. — 1. γέννησιν coni. Vermehren. 1. 1. p. 71. At cfr. quae sequuntur et p. 206, D. — ib. Ιποίησεν %ΠΎΐ. — ib. sq. [δια τοϋ — ΰήλει] J. probante Voeg. non perspecta, ut videtur, mente poetae, qui non sine ratione hanc rem tantopere urgeat. — 3. αών γιγνοιτο vel έτι γίγνοιτο coni. E. — ib. ó γόνος ho. τόκος Vermebren 1. 1. p. 72. — ib. δεΐ Π. εί om. Di . — ib. αρρην om. Steph. — ib. sq. άρρεν αρρενι Γ. Stob. S. Bm. — 4. γ' οΰν V. γ ονν editi. —• διαναπαύοιντο ς. διαπαύοιντο 2Ϊ2. ΓΙ. Υ. ali — 5. επιμελοϊντο ex praecepto Atticistarum Ast. Cfr. tamen Stallb. ad apol. 29, D. Kiihner. ad Xen. mem. I , 2, 22. Poppo, ad Thuc. VII, 39, 2. ali.

9. ημών om. zitt). — ib. εστίν ς. sine acc. %ΊΊ. — 10. αϊεί $ 1 . Vi . — ib. εαυτού ς. αύτοϋ ^truftmrt. αυτού ΛΠΤ)1. Vi. Yi. — ib. εκαστον ς. 3ί1. έκαστος ree. cum cdd. ΕΓ¥Υ L2. n i . t i . Cfr. p. 191, Α. ποθ-οϋν εκαστον. Quae praecedunt Ι'ξ ενός δύο neutri sunt generis. — 12. ψιλογνναΐκες %ΊΊ. — ib. τε εϊσι 2(77". τε sine acc. /ΙΓ. —• 13. γεγόνασιν %Π. — 14. [£κ γίγνονται] Bm. — ib. γίνονται %ΠΥ. — 15. γυναικών V2. — 16. καί — γίγνονται del. Voeg. — 17. άρρενες άρρενος coni. Basi — 18. τέως cdd. et Stob. έως Ast. h. J. Wolf. 1. 1 Bm. Cfr. tamen Plat. Poi. IV, 439, E. et Schneider. ad eum locum, scbol. ad Hipparcb. p. 334 sq. Buttmann. in ind. ad or. Mid. p. 188. Ast. lex. Plat. ali. — ib. τεμμάχια ς. τεμάχια %. τεμάχια z/Vl. u n t a i , τεμάχια Π. — 19. συμπλεκόμενοι /ito.

G. F. R Θ 11 i g , Platonis Sympos. 3

Page 40: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

34 ΠΛΛΤSIN Ο Σ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 192.

τοις ανδράσι, και εϊσιν οντοι βέλτιστοι των παίδων και μειρακίων, ατε ανδρειοτατοι οντες φύσει, ψασί δέ δη τίνες αντονς άναισχνντονς είναι, "ψευδόμενοι' ον γαρ υπ1 άναισχνντίας τοντο δρώσιν αλλ' υπό θάρρους και ανδρείας και αρρενωπίας το ομοιον αντοίς άσπαζόμενοι. μέγα δε τεκμήριον' και γαρ τελεωΰέντες μόνοι άποβαίνονσιν εις τα πολιτικά άνδρες di τοιούτοι, επειδαν δε ανδρω&ώσι, παιδεραστονσι και προς γάμους και παιδοποιίας ον προσέχουσι τον νουν φύσει, αλλ7 νπο τον Β. νομον αναγκάζονται' αλλ' εξαρκεϊ αντοίς μετ1 αλλήλων καταζην αγάμοις. πάντως μεν ονν ο τοιοντος παιδεραστής τε και φιλεραστής γίγνεται, αεί το ξνγγενες άσπαζόμένος, όταν μεν ονν και αντίο εκείνω εντνχτ] τω 10. αντον ήμίσει και δ παιδεραστής και άλλος πάς, τότε και 3-ανμαστα εκπλήττονται φιλία τε και οϊκειότητι και ερωτι, ονκ έ&έλοντες, ώς έπος C. ειπείν, χωρίζεσ&αι αλλήλων ονδε σμικρόν χρόνον. και οι διατελούντες μετ' αλλήλων δια βίον ούτοι εϊσιν, οΐ ονδ' αν εχοιεν ειπείν οτι βον-λονται σφίσι παρ1 αλλήλων γίγνεσθαι, ονδε γαρ αν δόξειεν τοντ είναι ή των αφροδισίων σννονσία, ώς αρα τούτον ένεκα έτερος ετέρω χαίρει ξννών όντως επί μεγάλης σπονδής, αλλ' άλλο τι βουλομένη εκατέρον ή ψνχή δήλη εστίν, ο ον δύναται είπείν, αλλά μαντενεται ο βούλεται, και D. αϊνίττεται. και ει αντοίς εν τψ αντω κατακειμένοις επιστάς ο ^Ηφαιστος, έχων τα όργανα, εροιτο Τι εσΰ? ο βούλεσ&ε, ω αν&ρωποι, νμϊν παρ* 20. αλλήλων γενέσ&αΐ; και εΐ απορονντας αντονς πάλιν εροιτο 14ρά γ ε τονδε επι&νμεΐτε, εν τ φ αντψ γενέσθαι οτι μάλιστα άλλήλοις, ωςτε και νύκτα και ήμέραν μη άπολείπεσΰαι αλλήλων; ει γαρ τούτον επι&νμείτε, &έλω

1. ot βέλτιστοι h. Bait. J. Wolf. 1. 1. Bm. At cfr. Symp. p. 179, C. Scbneider ad Poi. voi. I. p. 423, b. I l i , 157, a. 205, b. Kr. 50, 11, 22. — 4. ανδρείας S. H. Bait. J. Bm. cum cdd. r tb iZZTl . Cfr. Scbneider. 1. 1. I I , 361, B. cum add VI, 490, C. Stallb. opp. Plat. Lips. 1850. praef. p. XI. adn ad Poi YI. 490. et brev. adn. p. 461. ad Legg I. p. 629, B. adn. cr. Lobeck. parali, p. 360. ali. — ib. άρρενοπίας /ί. — ib. αυτοΐς Η. J. cum %1. Y. Tal . αντοΐς L. Cfr. C. F . Herm. diss. coli. p. 66 sqq. et praef. voi. IL p. XIII. — 6. Ιπειδάν δε % — 7 sq. αλλ* utroque loco 2Ϊ1 h>). Y. — 8. αναγκάζονται vnb τον νόμου Γ. — [υπό τ. ν. ά.] J. —· 10. ahi 2U. (5tpr.) L b i . — ib; óV αν %. οτ* av /IVh. — ib. μεν ουν\ μεντοι Saupp. Cfr. tamen Yoeg. ad h. 1. — 11. αυτού ΠΓΎ1. — ib. S-ανμαστότατα Bm. quod videlicet oratio pedestris &αυμαστώς requirat. Cfr. Yoeg. — 12. ϊκπλήττοντα Al. ΥΣ et # p r . — 15. ουδέν vel sine acc. $2 . YVl. a l . ^BC. Γ1 et corr. r. — ib. δόξειεν SU. Yind. 1. 2. L a i . — 16, χαίρειν %1. ($ pr.) Yfc. — 21. αρά γε Sii. (Π pr.). — 22. οτι om. ς-, addunt $ 3 . #Y. r i t i Yindd. 1, 3. a l . ali. — ib. μάλιΟτ' Β. S. Bm. — 22. !#&ω editi. &έλω Η3. S pr· Cfr. ad p. 31, 8. adn. et solet ita poeta.

Page 41: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

193. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 35

νμας σνντήξαι και σνμφνσησαι εις το αντό, ωςτε δνο οντάς ενα γεγο-

νέναι και εως τ' αν ζήτε, ώς ενα οντά, κοινί] άμφοτέρονς ζην, και

επειδάν άποΰάνητε, εχέΐ αν εν *!Αιδον αντί δνοϊν ενα είναι KOivfj

τε&νεώτε. άλλη οράτε εΐ τούτον εράτε και εξαρχεϊ νμϊν αν τούτον τύχητε.

ταντ άκουσας Υσμεν οτι ονδ' αν εις ε'ξαρνη&είη ονδ' άλλο τι αν φανείη

βονλόμένος, αλλ9 άτεχνώς οΐοιτ1 αν άχηκοέναι τοντο ο πάλαι άρα επε-

&ύμει, σννελ&ών και σννταχεις τω ερωμένω εχ δνεϊν εις γενέσθαι, τοντο

γαρ εστί το αίτιον, οτι ή αρχαία φύσις ημών ήν αντη και ήμεν όλοι'

του όλον ονν τ fi επι&νμία και διώξει έρως ο'ν ο μα. \ xal προ τον) ωςπερ

λέγω, εν ήμεν * ννvi δε δια την αδιχίαν διφχίσ&ημεν νπο τον &εον,

κα&άπερ Ι4ρχάδες νπο Λαχεδαιμονίων. φόβος ονν εστίν, εάν μη κόσμιοι

ώμεν προς τονς &εονς, όπως μη και αν&ις διασχισ&ησόμε&α, και

περίιμεν έχοντες ώςπερ οι εν ταϊς στήλαις καταγραφήν εκτετνπωμενοι,

διαπεπρισμένοι κατά τας ρίνας, γεγονότες ώςπερ λίσπαι. άλλα τούτων

ένεκα πάντ1 άνδρα χρη άπαντα παρακελεύεσ&αι ενσεβεϊν περί &εούς,

1. βνμφνΰαι editi, σνμφνσησαι 9Ϊ1. (21 sec. m. σνμφϋσαι) Dfòr Vi. Vind. 7. t pr. ύνμφν σαι χ. R. J. — ib. ταντο J. — ib. δύο ς. δύ1 ree. cum cdd. Di . JPtttbci Y2. -— 2. ζήτε, ώς] ζητήσεως 2U7pr. z/ft). ώς om. Υ et & pr. -— ib. ον­τάς ς. cum paucis. — 3. επειδ' αν %Π. — καπειδαν h. — ib. δνοϊν ς. R. J. cum cdd. 3ί1. Γ. δνεϊν rell. Cfr. B, ad h. 1. Scbneider. 1. 1. II, 92 sqq. ali. Ex. cdd. testimoniis apud Platonem tamen nonnullis in locis de forma δνεϊν non videtur dubitari posse. Cfr. quae statim sequentur. — 5. ταντ' % Yto. — ib. άλλο οτι ΓΙ. excepto E. V2. a l . Λ, αλλό τι % — ib. αν] ονν Γ corr. J. tamen αλλ* ότιονν exhibere refert. — 6. άτεχνως 21 pr, m. ατεχνώς Π. άτεχνως Υ. Cfr. Herod. 1. 1. Ι, 515, 1. — ib. τοντο ο] τον, ού JBm. Cfr. Voeg. ad h. 1. — 7. δνεϊν 2U ft) ΥΣ. δνοϊν V cum rell. sii. — ib. τούτον Bast. 1. 1. p. 50. Ast. τούτον αο' εστί Wolf. 1.1 — 8. τ αίτιον Bm. — ib. ημών] ήμΐν Jvo. — 9. προτον ς. discretis voce. (%/Ι)Π corr. a l . V. — 10. Steph. ,,Affertur alia lectio διεσχίσΒημεν prò διωκίσ&ημεν confirmaturque futuro διασχι-σ&ησόμε&α, quod sequitur, nec non praecedentibus verbis διατεμώ et τεμώ δίχα" Ad Arcadas vero relatum quid sibi velit διεσχίσ&ημεν? Et corrumpi sic lusum comici poetae apparet. — 11. ho. aut ano Λ. scribendum aut del. esse putat καβάπερ — A. — ib. ενεΰτιν ς. εστίν $3 (sine acc. %) Γ2. Vindd. — 12. διασχησ&ησώμε&α %/l. διασχισΰησώμε&α Π Di. L et # pr. — 13. τιεριίμεν %. superscr. ω m. recentìss. — ib. καταγραφήν e. S. J, dicretis voce. rell. cum rF καταγραφήν 2ί. qui tamen in praepositionibus acc. omittere solet. καταγραφή Schneiderus in lex. gr. et Letronne lettres d'un antiq. p. 490. Cfr. et Herod. 1. 1. p. I , 479, 6 sqq. κατά γραφήν, quod omne genus delineationis designet, non esse huius loci vidit Teuffel. Cfr. comm. In­verso ordine εκτετνπωμενοι καταγραφήν Budaeus comm. 1. gr. p. 311 ed. Bas. — 14. δίχα πεπρισμενοι Euhnken. ad Tim. διαπεπρησμένοι S3fl. Y. — ib. [κατά τάς ρϊνας, γεγονότες] J. duplicem sic glossam in verba scriptoris irrepsisse statuens, et leni orationis flumine ad oratoriam violentiam corrupto. — 15. απαντι h.

3 *

Page 42: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

36 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 193.

ϊνα τα μεν εκφυγωμεν, των δε τνχωμεν, ώς 6 °Έρως ημϊν ηγεμών και στρατηγός, ψ μηδεϊς εναντία πραττέτω' πράττει (Γ εναντία, όστις &εοϊς απεχθάνεται, φίλοι γαρ γενόμενοι και διαλλαγέντες τφ &εψ εξενρησομέν τε και εντενξόμε&α τοις παιδικοϊς τοις ήμετέροις αυτών, ο των νυν ολίγοι ποιονσι. και μη μοι νπολάβη Ήρνξίμαχος κωμωδών τον λόγον, ώς Παυσανίαν και ^Αγά&ωνα λέγω' ίσως μεν γαρ και ούτοι C. τούτων τνγχάνονσιν οντες και είοΐν αμφότεροι τψ φνσιν άρρενες* λέγω δε ούν εγωγε κα& απάντων και ανδρών και γυναικών, οτι όντως αν ημών το γένος ενδαιμον γένοιτο, ει εκτελέσαιμεν τον έρωτα και τών παιδικών τών αντον έκαστος τύχοι εις την αρχαίαν απελ&ών ψυσιν. 10. εΐ δε τούτο άριστον, αναγκαϊον και τών ννν παρόντων το τούτον εγγν-τατω άριστον είναι, τοντο δ' εστί παιδικών τνχεϊν κατά νονν αντώ πεφνκότων. ον δη τον αίτιον &εον υμνουντες δικαίως αν υμνοϊμεν D. 'Έρωτα, ος εν τψ παρόντι ημάς πλείστα όνίνησιν εις το οικέϊον άγων, και εις το έπειτα ελπίδας μεγίστας παρέχεται7 ημών παρεχομένων προς θεούς ενσέβειαν, καταστήσας ημάς εϊς την αρχαίαν φνσιν και ίασάμενος μακαρίονς και ενδαίμονας ποιησαι.

XVII. Ούτος, εφη, ώ Ήρνξίμαχε, 6 έμος λόγος εστί περί ""Έρωτος, αλλοϊος η δ σός. ώςπερ ονν εδεήθην σον, μη κωμψδησης αντον, ϊνα καΐ τών λοιπών άκονσωμεν τι έκαστος ερεϊ, μάλλον δε τι εκάτερος' 20. Ιάγά&ων γαρ και Σωκράτης λοιποί. Ε.

ν 1. ώς] ών ex coni. ς. S. Β. Η. ho. J. Bait. Voeg. Bm. cum cdd. K$ (noe corr.) ώς f.

—· 2. [πράττει — απεχθάνεται] J. Yoeg. contra mentem scriptoris. — ib. δστι IIF. — — 3. διαλλαχ&έντες ς. όιαλλαγέντες 5(3. ΕΣΓΥΧ V2. — 4. ημιτόμοις αυτών coni. Bastii 1. 1. ρ. 53. — 5. [ο τών ννν ολίγοι, ποιοϋΰι.] h. Sed sic verba, καί μη μοι — λέγω' non haberent quo referrentur. — 5. μου ς. μοι 2ί1. Yft>). — ib. νπολάβοι ΑΧΰΓ. — 6. και om. Wolf. 1. 1. ita tollens lusum poè'tae comici studiose se adversario excusantis. — 7. άρρενος Bast. άρρενος ενός Orell. non animadversa ironia. — 9. ενόαϊμον A et %Π pr. Cfr. Schneider. 1. 1 IV, 420, B. et schol. Ven. ad II. I l i , 182. et Herodian. 1. 1. I , 419. — 10. τών om. Υ et Σ pr. — ib. αυτού Vi. Υ al . — ib. Ιπανελ&ών coni. Mehleri ad Xen. conv. p. 39. — 11 sq. Ιγγντάτωι V. Cfr. tamen Herodian. 1. 1. I I , 508, 14. 566, 29. — 12. τούτον %. τούτον Α. τούτο eraso ν Π. τούτω χ. — ib. αντώ Aid. Bas. 1. Η. J. cum cdd. % (spir. tam re.) H a l . V Y . αντώ rell. — 13. τον] το Σ. — 14. °Έρωτα suspectum Voeg. — ib. εν τε τφ ς. Β. Bm. om. τε %1 (27 pr.). — 15, καί Ιν τω # 1 . — ib. μετέ­πειτα Γ. — ib. ημών — ενσέβειαν suspecta Voeg. — 17. ποιήσειν h. Bm. Bait. Cfr. tamen Lob. ad Phryn. p. 751. Bernhardy. parali, synt. gr. p. 41 sq. Madvig. gr. gr. § 172, not. adv. crit. voi. I, p. 156 sqq. ali.

18. όντως A. — 19. αλλ' οίος % acc. fort. re. αλλ1 οίος ΑΠ. — ib. η % pr. — 21, λοιποί % pr. Cfr. Herodian. 1. 1. I , 187, 26.

Page 43: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

194. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 37

*Λλλά πείθομαι σοι, εφη favai τον Έρνξίμαχον και γάρ μοι ο λόγος ήδέως ερρή&η. και ει μη ξννηδη Σωκράτει τε και ^Λγά&ωνι δεινοϊς όνοι περί τα ερωτικά, πάνυ αν εφοβονμην μη απορησωσι λόγων δια το πολλά και παντοδαπά ειρησ&αι · νυν δε όμως <&αρρώ. τον ονν Σωκράτη \ ε\πεϊν Καλώς γαρ αυτός ήγώνισαι, co ^Έρνξίμαχε. εϊ δε γένοιο ον ννν εγώ εϊμι, μάλλον δε ία ως ο ν εοομαι, επειδαν και Λγά&ων είπη, εν και μάΧ αν φοβοϊο και εν παντϊ εϊης, ώςπερ εγώ ννν. Φαρμάττειν βονλει με, ώ Σώκρατες, είπεϊν τον Αγά&ωνα, ϊνα &ορνβη&ώ δια το οίεα$αι το $έατρον προσδοκίαν μεγάλην εχειν ώς εν εροϋντος εμοϋ. Έπιλήσμων μεντ αν είην, ώ Λγα&ων, ειπείν τον Σωκράτη, εϊ Ιδών την αήν ανδρείαν και μεγαλοφροσύνην αναβαίνοντος επί τον οκρίβαντα μετά των υποκριτών και βλέψαντος εναντία τοοουτψ &εάτρψ, μέλλοντος επι-δείξεο&αι σαντον λόγους, και ουδ^ οπωστιουν εκπλαγεντος, νυν οίη&είην σε 3ορυβη&ήσεσ3αι ένεκα ημών ολίγων ανθρώπων. Τι δε, ώ Σώκρα­τες ; τον Λγά&ωνα φόναι · ου δη πού με οντω θεάτρου μεοτον ήγεΐ, ώςτε και αγνοεϊν ότι νουν εχοντι ολίγοι εμφρονες πολλών αφρόνων φοβερώτεροί. Ον μεντ* αν καλώς ποιοίην, (favai, ω Λγά&ων, περί σον

2. έρρε'ΰη ς. έρρή&η 5X1. (77 pr ) D K # 1 . T a c C . £ρή&η m. ερρέ&η supersor. η VEft. Cfr. Schneider. 1. 1. V, 450, A cum add. Lobeek. ad Aiac. ed. 2. p. 177, not. — ib. ξυνήδειν cdd. et editi praeter J. Bm. Kecte tamen Cobet. n. 1. p. 212 sq. „Hera-elides apud Eustatbium ad Od. Φ ρ. 818, 34. = 1946, 23. ita : αττικοί τους τοιούτους νπερΰυντελικοίς Ιν τφ η μόνω περατοϋΰιν ηδη λέγοντες καί ενενοηκη καί επεποιήκη, και οντω φηαί Παναίτιος εχειν τ α ς γραφας πάρα Πλάτωνι. Spretis igitur codi-cibus ubique illae formae restituendae sunt." — 3 άπορηϋω ziDl.tr corr. άπορρήσω

at re. 77. απορήσω. — 5. σωκράτην Υ. σωκράτει V l . r et pr r. — 6. ου ty, pr. bis. — [ίίΤωζ·] J. — ib ου] ΰον ft>. — 7. ευ [καί] μάλα b. Bait J. om. καί Bm. καί μάλα orn. ευ Vermebren Cfr. Lob. parali p. 65. — ib. φαρμάττειν νυν Γ. φράττειν zito. — 8. φοβηθ-ώ iidem. — 10. μενταν % pr. corr. re. μεν τ αν 77. μεν τ' αν V. — 11. άνδρίαν vett et Τ. minor anni 1841. ανδρείαν ree. cum cdd. tubi Vi . ΥΓ. — ib. άκρίβαντα %\. (77 pr.) οκούβαντα ^Y. — 12. εναντίον τοσούτου θεάτρου ς. cum U solo. — ib. sq. επιδείξασΟαι ς. επιδείξεσΰαι ree cum 5Ϊ3. £Ύ f. Vind. 7. r. re. (Y). — 13. ουδοπωστιοϋν % ου δε πως τι οϋν. ε tamen corr. in ο 77. — 14. Ό-ορνβηοεοΟ-αι Γ Ι . Vi . AC. h. Bm. Cfr. contra Scbneider. 1. 1. V, 470, A. — ib. ενεχ" h. Bm. — ib. Ti δαί; ς. Β. S. Bm Ti δε; cum cdd. $3 # Y V i . Γ rell. Cfr. Scbneider. 1. 1. I, 343, A. II, 370, B. cum add. V, 468, A. — 15. ον δη που] Steph. qui primum in bis particulis baesisset, postea mutata sententia interrogationem retineri posse et particulas an significare putavit. Parum recte J. Stepbanum ου τί που habere refert. Ceterivm που % et 77, bic corr. — ib. ήγή ς. ήγεΐ %1. to. — 17. μενταν Bm. μενταν % pr. m. corr. m. re. μεν τ^ αν 77V. — ib. τον Σωκράτη post φάναι editi, cdd. Bekk., uno excepto 4, rell. cum %i. pars multo maior om., uncis inel. Bait. om. J. recte,

Page 44: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

38 ΠΛΑΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 195.

τι εγώ αγροικον δοξάζων. άλλ> ευ οίδα οτι ει τιοιν εντύχοις ους ηγοίο σοφούς, μάλλον αν αυτών φροντίζοις η των πολλών, αλλά μη ουχ ούτοι ήμεΐς ώμεν ημείς μεν γαρ και εκεί παρημεν και ήμεν τών πολλών. ει δε άλλοις εντύχοις σοφόίς, -τά%' αν αισχύνοιο αυτούς, εϊ τι ϊσως οϊοιο αίαχρον ον ποιεϊν. η πώς λέγεις; Λλη$η λέγεις, φάναι. Τους δε πολλούς ούκ αν αίαχύνοιο, ει τι οϊοιο αισχρον ποιεϊν; και τον Φαϊδρον D. εφη ύπολαβόντα ειπείν 7Ω φίλε ^Λγά&ων, εάν άποκρίνη 2ωκράτει, ουδέν ετι διοίαει αύτψ δπηοϋν τών ενΰάδε οτιούν γίγνεσθαι, εάν μόνον εχη οτω διαλέγηται, άλλως τε και καλψ. εγώ δέ ηδέως μεν ακούω Σωκρά­τους διαλεγομένου, αναγκαΐον δε μοι επιμελη&ηναι του εγκωμίου τω 10.

3'Έρωτι και αποδέξαΰΒαι παρ ενός εκάστου υμών τον λόγον. άποδους ουν εκάτερος τφ #εφ όντως ηδη διαλεγέσ&ω. *Λλλά καλώς λέγεις, ω Ε. Φαϊδρε, φάναι τον ^Λγά^ωνα, και ουδέν με κωλύει λέγειν 2ωκράτει γαρ και αυ&ις εσται πολλάκις διαλέγεσΰαι,

XVIII. *Εγώ δε δη βούλομαι πρώτον μεν είπείν ως χρή με είπεϊν, έπειτα ειπείν, δοκοϋσι γάρ μοι πάντες οι πρόσΰεν ειρηκότες ου τον &εον εγκωμιάζειν, αλλά τους ανθρώπους ευδαιμονίζειν τών αγα&ών ών δ <&εος αύτοίς αίτιος' οποίος δέ τις αυτός ων ταύτα εδωρήσατο, \ ουδείς 195. είρηκεν. εις δε τρόπος όρ$ος παντός επαίνου περί παντός λόγω διελ-&εϊν οίος ων αίτιος ων τυγχάνει περί ου ìxv δ λόγος η. ούτω δη τον 20. °Έρωτα και ημάς δίκαιον επαινέσαι πρώτον αυτόν οιός εστίν, έπειτα τάς δόσεις. Φημί ουν εγώ πάντων &εών ευδαιμόνων όντων 0*Ερωτα, εϊ &έμις και άνεμέσητον είπεϊν, εύδαιμονέστατον είναι αυτών, κάλλιστον

1. αγροικον ς. άγροικον 2ί. αγροικον zfHDl. Υ (Vi). Cfr. Heind. ad Theaet. ρ, 174, D. Gò'ttling. de acc. incl. p. 321 sq. — 3. καϊ ήμεν typothetarum errore om. ς. — 4. αλλ' Bm. —• ib. οϊοιτο %1 % corr.) n). — 5. ov om. Ast. "Wolf. 1. 1. h. J. uncis incl. Bm. recte tuitus est S. Cfr. Voeg. — 8. οπηοΰν %Π pr. m. —• ib. ότιούν %. οτι ουν TI. — ib. γίγνεται coni. Madvig. 1. 1. p. 396. haerens in ora-tionis rectae in obliquam transitu. — 9. διαλέγεται IIDKY. — ib. ακούσω Γ.

15. ώς cdd. 3(3. ΓΙ. a l . n l · Vi. cnm Vind. 7 u. y ς. h. Bm. — 15 sq. Ιπαινεϊν επειτ* Ιπαινεϊν h. Bm. Voeg. non attendentes ad lusum ter repetitae vocis εϊπεΐν, nec ad v. 10 sqq. huius ipsius pag. — 16. ούδε Γ. — 17. ών] τών Γ pr. — 19. παντός priore loco om. Bm. — 20. ών] οίων editi praeter Β. δ σων Bait. ων $ z / K n ) Y £ L l . ών Π. ών V. corr. ων D. Cfr. ρ. 195, C. 197, C. 199, C. et quae modo praecesserunt τ. α. ευδαιμονίζειν τών άγα&ών ών ό. d·. a. a. Cfr. et Heind. ad Phaedr. ρ. 240. Scbneider. ad Poi. VI, 484, A., quos locos indicavit Scbanz. Symb. phil. Antes. p. 89. ali. οίος αυτός ών τυγχάνει Bm., Voeg. qmrm ita mancam fore laudationem sentirei, οίος ών όσων voluit. Cfr. quae statim sequuntur, έπειτα τας δόσεις. — 21, οίος τ* i T P l , — ib, οίος ζστιν del. η. — 22. τας δόσεις αυτοί h.

Page 45: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

195. ΠΑΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 39

οντά και άριστον, εστί δε κάλλιστος ων τοιόσδε. πρώτον μεν νεώτατος Β. &εών, ώ Φαϊδρε. μέγα δε τεκμήριον τψ λόγω αυτός παρέχεται, φενγων

φνγΐ] το γήρας, ταχύ ον δήλον οτι' &αττον γ7 ονν του δέοντος ήμϊν προσέρχεται, ο δή πέφνκεν 'Έρως μισεϊν και ονδ' εντός πολλού πλη-σιάζειν. μετά δε νέων αεί ξννεστί τε και εστίν ' δ γαρ παλαιός λόγος εν έχει, ως ομοιον ομοίφ αεί πελάζει. εγώ δε Φαίδρφ πολλά άλλα ομολόγων τοντο ονχ ομολογώ, ως °Έρως Κρόνου και ^Ιαπετον αρχαιότερος

C. εστίν, άλλα φημί νεώτατον αντον είναι $εών και αεί νέον, τα δε παλαιά πράγματα περί $εονς, α ""Ησίοδος και Παρμενίδης λέγονσιν, Λνάγκίβ

10. και ονκ^Ερωτι γεγονέναι, εί εκείνοι άλη&ή ελεγον' ον γαρ αν εκτομαί ονδε δεσμοί αλλήλων έγίγνοντο και άλλα πολλά και βίαια, εί °Έρως εν αντοίς ην, αλλά φιλία και ειρήνη, ώςπερ νυν, εξ ου^Ερως τών &εών βασιλεύει. Νέος μεν ονν εστί, προς δε τψ νέω απαλός' ποιητον δ'

D. εστίν ενδεής οίος ψ αΟμηρος, προς το έπιδεΐξαι &εον άπαλότητα. "Ομηρος γάρ ""Λτψ $εόν τέ φησιν είναι και άπαλήν τους γ' ονν πόδας αντής απαλούς είναι? λέγων

2. φυγή φενγων Γ. — 3. oV] ονν Γ et ali. nonnulli, γονν Π. — ib. δηλονότι Vi. Cfr. tamen Schneider. 1. 1. Π, 372, 0. cum add. — ib. γ'ονν] ούν TX. — ib. sq. ταχύ — προσέρχεται deieri iussit Heusd. spec. erit. p. 62. uncis incl. h. In mg. Bipontinae Woliìi adscrìptum est hoc: „ temere baec eicit Heusd. p. 60, quem ipsum

hoc γονν ab ista suspicione revocare debebat." — 4. έρωτος 3Ϊ. έρωτος Α. — ib. οντος g. cum cdd. οίδόντος 3lz/ft>. ούδ' όντος Π pr. — ib. sq. Verba και — πλησιάζει om. Fic. et Steph. nullum huic loco aptum sensum ex iis elici posse putat. Tuiti sunt Cornar. Dorvill. ad Cbar. p. 254. Fischer. Sed quum senectutem fugere Amorem contento cursu modo dictum sit, absurdum fuerit eundem ad p r o v e c t a m s e n e c t u t e m ne a c c e d e r e qu idem dicere. Ecc. igitur cum Stob. fiorii. LXIII, 36. εντός prò οντος scripserunt. Wolf. locum sic vertit: ,,neque ne magno quidem inter­vallo propius accedit." Margini tamen adscrìptum est: ,,et, si provecta est, ne accedit quidem." — ib. sq. πλησιάζει J. Voeg. cum cdd. $4. quod mihi recte dici non posse videtur. — 5. αϊεί %1. Yl. ter repetita vice hac eadem pag. — ib. και εστίν νέος ex Sauppii coni. J. 'ξύνεστιν εστί γαρ παλαιός λόγος εν έχων Bm. Sed ea parum respondent iis quae h. 1. probare vult Agatho, νέον είναι τον "Ερωτα, et est parum congrua sermonis simplicitati periphrasis quae inest verbis, εστί — ευ έχων. τε και έπεται voluit Winekelm. — 6. ομοιον] De acc. cfr. Schneider. 1.1. Π, ρ. 14. — ib. άλλα πολλά h. Bm. — 7. "Ιαπέτον %\. ( i l pr.). Cfr. tamen Lentz. 1. 1. I. p. 219, 12. II, 77, 13. — 9. γράμματα $ 3 . Υ. Vind. 7. — 11. Ιγένοντο Τ. — ib. ο "Έρως Γ. 15 sq. τους — βαίνει, del. Orell. 1. 1. ρ. 330, solum τους — είναι J. Sed non con-fìcitur conclusio nisi addantur ea verba, nec haerendum est in nugis, quibus piena est

Page 46: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

40 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 196.

της μένθ1 απαλοί πόδες' ον γαρ επ' οϋδεος πίλναται, αλλ' άρα η γε κατ* ανδρών κράατα βαίνει.

καλψ ονν δοκεϊ μοι τεκμηρίψ την άπαλότητα άποφαίνειν, οτι ουκ επί σκληρού βαίνει αλλ' επί μαλθακού, τψ αντφ δη και ημείς χρησώμεθα Β. τεκμηρίψ περί ^Ερωτα οτι απαλός, ον γαρ επί γης βαίνει ονδ1 επί κρανίων, α εστίν ον πάνυ μαλακά, αλΧ εν τοϊς μαλακωτάτοις των όντων και βαίνει και οίκεϊ. εν γαρ ηθεσι και ψνχαϊς θεών και ανθρώ­πων την οίκησιν ϊδρνται, και ουκ αν έξης εν πάσαις τοις ψυχάϊς, αλλ1

ητινι αν σκληρον ήθος εχούση εντνχη, απέρχεται, η (5' αν μαλακόν, οΐκίζεται. απτόμενον ονν αεί και ποσιν και πάντη εν μαλακωτάτοις 10. των μαλακωτάτων, απαλώτατον ανάγκη είναι. Νεωτατος \ μεν δη εστί 196. καΐ απαλώτατος, προς δε τούτοις υγρός το είδος, ον γαρ αν οιός τ7 ην πάντη περιπτνσσεσθαι ονδε δια πάσης ψυχής και είσιών το πρώτον λανθάνειν και εξιών, εϊ σκληρός ην. σνμμέτρον δε και υγράς Ιδέας μέγα τεκμηριον ή ευσχημοσύνη, ο δη διαψερόντως εκ πάντων ομολογουμένως °Έρως έχει' άσχημοσύνη γαρ και °Ερωτι προς αλλήλους άεϊ πόλεμος, χρόας δε κάλλος ή κατ1 άνθη δίαιτα τον θεού σημαίνει' άνανθεϊ γαρ καϊ άπηνθηκοτι και σώματι και ψνχη και άλλω οτψοϋν ονκ ενίζει ΉΕρως, Β. ον (Γ αν ευανθής τ ε και ευώδης τόπος η, ενταύθα καϊ ϊζει και μένει.

XIX. περί μεν ονν κάλλους του θεού και ταντα Ικανά και ετι 20. πολλά λείπεται, περί δε αρετής ^Ερωτος μετά ταύτα λεκτέον ' το μεν μέγιστον οτι *Ερως οντ' αδικεί όντ1 αδικείται οντε υπό θεού ούτε θεόν, οντε υπ' άνθρωπου οντε άνθρωπον. οντε γαρ αυτός βία πάσχει, εϊ τι πάσχει' βία γαρ ^Ερωτος ουχ άπτεται' οντε ποιών ποιεί' πας γαρ εκών C.

°Έρωτι πάν υπηρετεί' α δ1 αν εκών εκόντι ομολογήση, φασϊν οι πόλεως

haec oratio. — 1. τ?/ μεν Aristarch. Cfr. schol. ad IL T, 92. — ib. ουδει ς. V2. n, cum Homeri cdd. — 2. πηόναταο 2U. (77 pr.) η), πίδναται Υ. πίλναται, L. πίλ-νανται τχΛκχ. — 4. το αυτό $ 1 . — χρησόμε&α ς. cum Stob. χρησώμε&α riluto ^ l . n . B C ( V l ) . — 8. αν εξ ης % pr. '— 9. ην τινν % pr. εϊ τινι Di. — ib. αν T E I . — ib. ψ dàv %. — 10 ποσίν $C77. — ib. πάντη et h. 1. et paulo post 77V. — 13. περιπτνσεσ&αι 77 $ χ. et super σ superscripto ξ u, super | super-scripto 00 tt et στ π). — ib. καϊ om. Vi. — 14. ην σκληρός Γ. — ib. [καϊ νγράς'] J. probante Yoeg. τρνφεράς Verni. — 15. όή καϊ ς. cum E f. om. καϊ 5(1. aliique plurimi. — 16. d αΕρως %Y. — ib. αεί] αίεί %H Vi. Ιστι Di. — 18. d "Ερως Wolf. 1. 1. cum YK$.

20. rocurci ς. ταν&' ree. cum Γ solo. — 22. οντε άβνκεϊταν 77. — ib. οντε bis ς. οντ' η). οΰ&' ree. cum Γ. — 23. οϋτ' άν&. Γ. — 24. βία ποιών Bas. 2. cum η. — 24. ποιών om, Di . Vind. 3, — 25. ό' αν] γαρ ζ/, δ' αρ1 Σ, — ib. sq. αν

Page 47: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

197. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 41

βασιλής νόμοι δίκαια είναι, προς δε ττ] δικαιοσύνη σωφροσύνης πλεί­στης μετέχει, είναι γαρ ομολογείται σωφροσύνη το κρατεϊν ηδονών καϊ επι&νμιών, ^Έρωτος δε μηδεμίαν ήδονήν κρείττω είναι' ει δε ηττονς, κρατόιντ ìxv νπο °Έρωτος, ο δε κρατοϊ' κρατών δε ηδονών και επιθυ­μιών ο Έρως διαφερόντως αν σωφρονοϊ, και μην εΐς γε άνδρείαν

D. *Έρωτι ονδε ^'Λρης άν&ίσταται. ον γαρ έχει * Έρωτα 'Άρης, caX "Ερως Άρη^ Λφροδίτης, ως λόγος' κρείττων δε ο έχων τον εχομένον τον δ* ανδρειοτάτον τών άλλων κρατών πάντων αν άνδρειότατος είη. Περί μεν ονν δικαιοσύνης και σωφροσύνης και ανδρείας τον &εον εϊρηται, περί δε

10. σοφίας λείπεται' όσον ονν δννατόν, πειρατέον μη έλλεΐ7ΐειν. και 7ΐρώ-τον μεν, Ìvy αν και εγώ την ήμετέραν τέγνην τιμήσω ώςπερ Έρνξίμαγβς

Ε. τήν αντον, ποιητής ο θεός σοφός όντως ωςτε και άλλον ποιήσαι ' πας γ' ονν ποιητής γίγνεται, καν αμονσος η το πριν, ον αν ''Έρως αψηταιβ

φ δη πρέπει ημάς μαρτνρίψ χρήσ&αι, οτι ποιητής ο Έρως αγαθός εν κεφαλαίω πάσαν ποίησιν τήν κατά μονσιχήν α γαρ τις η μη έχει η

197. μη οίδεν, οντ1 αν ετέρψ δοίη οντ' αν άλλον διδάξειεν. \ και μεν δή τήν γε τών ζωών ποίησιν πάντων τις εναντιώσεται μη ουχί ^Έρωτος είναι σοφίαν, η γίγνεταί τ a και φύεται πάντα τα ζώα; άλλα τήν τών τεχνών δημιονργίαν ονκ ΐσμεν, οτι ον μεν αν ο θεός ούτος διδάσκαλος γένηται,

20. ελλόγιμος και φανός απέβη, ον δ' αν "Έρως μή εφάψηται, σκοτεινός; τοξικήν γε μην και ιατρικήν και μαντικήν Λπόλλων ανενρεν επιθνμίας

τις ς. Β. h. Em. cum cdd. # n . At cfr. Β. ad h. 1 et Schneider. 1. 1. X, 611, C. — 1. βασιλείς ς. βασίλής 3Ϊ1. (2Ii7 pr.) βασιλικής Γ cum alìis paucis. Cfr. p. 178, Β ad voc. γονής. — ib. sq. πλείστης Gobet. n. 1. p. 108. non esse bene Graece dictum putat et Platonem σωφροσύνης πλείστον μετέχει seripsisse suspicatur, laudans Phileb. p. 56, C. Secutus est J. Sed est probum etiam illud. Cfr. Politic p. 273, B. Kr. 61, 7, 7. Voeg. ad b. 1. — 2. σωψροοννης πλείστης etiam b. 1. i l D l . — 3 sqq. "Ερωτος — έπι&νμιών om. /l. — ib. μηδέ μίαν $1. L. — 4. τον "Ερωτος ς. ora. art. cdd. optimi et plurimi. — ib. κρατεί Γ Ε Γ . κρατοίη Bm. —· 5. σωφρονοίη. idem. Cfr. tamen Schneider. 1. 1. IY, 428, D. — ib. άνδρείαν ex editis S. H. bo. b. J. Bm. cum cdd. Y J ' n V l . — 6. άλλα Γ. — 8. αν om $3 . Υ — 9. ανδρείας h. 1. cdd. %1. V alii eura ς. et editis quos modo nominavimus. — 11. ϊν* om. 5X1. (Π pr.) ΥΣ. — 12. εαυτόν ς. Β. S. Β, h ho. Bm. αντον % et Π pr. αντον /l\$Y. —

καν 13. καϊ % καϊ ΑΤΙ, — 15. καϊ την coni. Sommer. — ib. την κατά μονσικην del. Saupp. J. Voeg. Sed quum poeta modo se de arte sua verba facturum esse signifìca-visset, haec non poterant poesin universam spectare. Opus igitur erat hac restrictione. — 16 διδά'ξειεν 2U.V1. — ib. μην V2. — 17. ζώιων % Aid. T. min. a. 1841. — 18. ζώια $t. Aid. Bas. 2. — 21. και Ιατρικήν om J. —

Page 48: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

42 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 197.

και έρωτος ήγεμονεύσαντος, ωςτε και ούτος Έρωτος αν εϊη μαθητής, και Μου σαι μουσικής και "Ηφαιστος χαλκείας και Λ$ψά ίστονργίας και Ζευς κυβερνάν &εών τε και αν&ρώπων. ο&εν δη και κατεσκευασ&η των &εών τα πράγματα Έρωτος εγγενομένου, δηλον οτι κάλλους " αΐσχει γαρ ουκ εστίν ^Έρως. προ του δε, ωςπερ εν αρχή ειπον, πολλά και δεινά &εοϊς εγιγνετο, ώς λέγεται, δια την της ανάγκης βασιλείαν ' επειδή δ' ο -d-εος ούτος ε'(ρυ, εκ τον εράν των καλών πάντ' άγα&ά γέγονεν και &εοϊς και άν&ρωποις. ούτως εμοί δοκεϊ, ώ Φαϊδρε, ^Έρως πρώτος αυτός ων κάλλιστος και άριστος μετά τούτο τοϊς άλλοις άλλων τοιούτων αίτιος είναι, επέρχεται δε μοί τι και εμμετρον ειπείν, οτι ούτος εστίν ο ποιών

ειρήνην μεν εν άνϋρώποις, πελάγει δε γαληνην νηνεμίαν άνεμων, κοίτην νπνον τ' ενι κήδει.

ούτος δε ημάς αλλοτριότητος μεν κενοί, οίκειότητος δε πληροί, τάς τοιασδε ξυνόδους μετ αλλήλων πάσας τι&εις ξυνιέναι, εν εορταϊς, εν χοροϊς, εν &υσίαις γιγνόμενος ήγεμών * πραότητα μεν πορίζων, αγριότητα δ1 εξορίζων · φιλόδωρος ευμενείας, άδωρος δυσμένειας'χ) d-εατος αοφοϊς,

3. κυβερνησεοίς editi praeter J. κυβερνάν ^l.uivY Γ2. κυβερνά τα Di . κυβερ­νών b. — 4. τα om. E l . i et u pr. — 5. εστίν] έπεστιν ς. Stob. Β. S R. h. ho. Bm. ένεστιν Bas. 2. ενι Porson. advv. p. 67. T. H. J. Codicum lectio valde incerta est. % Schanz. ουκ έτι fort. pr. m. liabere tradit, ε et ι certuni esse, incertam tertiam lineam, m. sec. corr. ενι. in mg. m. recentìss. ουκ ενεστιν esse in ras. έϊν ζ/ti), ίβτιν 77D1. ένεστιν # Υ b. ivi L. Nobis εστίν scribendum esse visum est. Cfr. hanc ipsam pag. v. 14. 18. et quae infra p. 201, A. respectu buius loci habito scripta sunt. Idem coni. Ast. mutato tamen dativo casu in genetivum, quo non opus esse videtur. Cfr. Kr. 48, 3, 2. — ib. τούδε 21 pr. m. et όε sine acc. 77. — 6. εγγίγνετο ζ/. — 7. δε IT. — ib. έφη z/D. —• ib. γέγονεν %Π. — 9. άλλων] αυτών Sommer. — 13. ανέμων cura rell sii. 2(1. .z/BC. r' άνέμίον A 1. Stob. δ' ανέμους Hermog. ανέ­μους Di . Vind. 7. — ib. cT Di — ib. τε νικηδει 2ί pr. m τ*ε νικηδει m. s. τε νικηδεΐ ζ/, τε νικηδει 77. in mg. avi κηδεΤ. τες νικηδει tt>. τε νικηδει (in mg. γρ. και νηκηδεΐ) V. τε νικηδή f. τε νηκηδη E l r u et γρ. £. τε νηκηδη a l . τε κυ-δυμή Γ. Rell. cum editis Stob. et Hermog receptam lect. sii. tuentur. Dindorf. κοίτη S·' νπνον νηκηδη. idem, mutato # in δ\ Η. Bait. J. ϋπνον τ' ivi κοίτη άκηδη Bm. Ivi γη-Οει Bast. ivi κήτει ho. νπνον λαΌικηδή "Winckelm. — 15. αυνιέναι ς. ξυνιέ­ναι 2Ì3 (Υ). —. 16. χίυοίαιϋι V2. εύβυμίαις cum Stob., prob. Fischerò, J. πραότητα mss. defendit Schneider. 1. 1. V i l i , 585, A. Cfr. tamen -Lob. ad Phryn p. 404, not. Mehlhorn. 1. 1. p. 193, not. Wohlrab. ad Theaet. p. 40. Lentz. 1 1. II, 573, 3. not. — 17. Post δυσμένειας addit ς. ϊλεως αγαθός cum libris mss., ree. ίλεως άγαβοΐς.

1) ϊλεως άγαϋοΐς.

Page 49: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

198. ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΎΜΠΟΣΙΟΝ. 43

αγαστός &εοϊς° ζηλωτος αμοίροις, κτητος ευμοίροις' τρυφής, άβρότητος,

χλιδής, χαρίτων 7 ίμερου, πόΰου πατήρ · επιμελής αγαθών, αμελής κακών '

εν πόνψ, εν φόβφ, εν μό$φ εν λόχω κυβερνήτης, επιβάτης, παρα­

στάτης τε και σωτήρ άριστος, ξν μπάντων τε &εών και ανθρώπων κόσμος,

ήγεμών κάλλιστος και άριστος, ω χρή επεσ&αι πάντα άνδρα εφυμνουντα

καλώς, \κα)^ής] ωδής μετέχοντα ην άδει βέλγων πάντων &εών τε και άνΰρί'-

πων νόημα.

Ούτος, εφη, ο παρ' εμοϋ λόγος, ώ Φαιδρέ, τω &εψ άνακείσ&ω, τα

μεν παιδιάς, τα δε σπουδής μετρίας, καΒ^ όσον εγώ δυναμαι, μετέχων.

XX. ειπόντος δε του 'Λγά&ωνος \ πάντας εφη ο "Αριστόδημος

ανα&ορυβήσαΐ τους παρόντας, ώς πρεποντως τον νεανίσκου είρηκοτος

και αυτψ και τψ &εω. τον ουν Σωκράτη ειπείν βλέιραντα είς τον

Ήρυξίμαχον, ΛΛρά σοι δοκώ, (favai, ω παι Λκονμενου, άδεες πάλαι

δέος δεδιέναι, αλλ' ου μαντικώς, α νυν δή ελεγον, ειπείν, οτι Αγάϋων

ΰαυμαστώς εροϊ, εγώ δ' άπορήσοιμί; Το μεν έτερον, (favai τον *Ερυξί~

μαχον, μαντικώς μοι δοκεϊς είρηκέναι, οτι *Λγά&ων ευ ερεϊ* το δε σε

Eecte tamen Voeg. adiectivum sensu activo accipiendum non esse conveniens se-quentibus nembris, in quibus dativi actionum subiecta sint, adiectiva sensu passivo accipienda, neque aptum esse àya&oìg quum sequatur, Ιπιμελής άγαθ-ών." Auget suspicionem quod h. 1. antithetorum et synonymorum paria componuntur. Videntur addita esse verba ad illustranda πραότητα — δυσμένειας. — 1. èv μύροις 77D1. εύμύροις Par. — 2. χληδης 311. pr. χληδής V. — ib. ημέρου ^Χ3. •— ib. πό&ου suspectum Yoeg. Cfr. tamen Crat. 420, A. — ib. άνελής 3X1. άνεπιμελής Di . Vind. 7. — 3. èv πόνα?, εν φόβω, èv πό&οι, εν λόγφ cum mss. editi, prò quo Schiitz. 1. 1. 124. èv φόβω, Ιν πό$·ω, εν πόνο), èv μόγφ. tv νόσω prò εν λόγφ Winckelm. prò postremis duobus εν μό&ω, èv μόγω J. prò quo nos èv λόχοι scripsimus. Audacius Bm. tv πλω, εν πόνω, tv φόβω κυβερνήτης, παραστάτης, σωτήρ άριστος, nec respondet bisyllabis verbis monosyllabum πλφ. — 5. χρή~\ δει ς. Ebf(n) . — 6. καλώς, καλής editi praeter R. qui [καλώς] et J. qui καλής om. cum $ 1 . DK & b Jtal. Yindd. L. 2. καλώς repetitum F. om. Stob. της ο)δής om. καλής volebat Ast. καί της ωδής Orell. 1. 1. ρ. 331. ζφνμνοΰντα καί της ωδής μετέχοντα Madvig. 1. 1. ρ. 396. Stallbaumio vulgata unice vera videtur esse et καλής ob καλώς omissum; alterum sine altero debile et mancum fore. Quod nobis secus videtur quum verba ην άδει κτλ. attributi loco sint. Cfr. E. — 9. καθόσον % YL. et sine acc. 77. — 11. πρέποντος % (77 pr.) V. πρέ-

ω πόντος rt. πρέποντος a. πρέποντα Γ. — 12. αυτώ 77Υ1. Fbin. — 13. αρα 3Ϊ. — ib. Λρα. 15. sq. τον ^Ερυ'ξίμαχον in mg. re. 77. — 13. Ιίκουμένου %\. χο^ΓΈ ttf al . V2. — 14. δή νυν Di. — 15. ÌQSL ς. εροίη Cobet η. 1. ρ. 582. h. J. Bm. Εροϊ cdd. Wl. D A I . T F u n ) . Vindd. b i. Cfr. Schneider. 1. 1. IV, 428, D. Kr. 30, 9, 3. — ib. άπορήσαιμι ς. in mg. fort. άπορήσοιμι, quod extat in cdd. 5(3. Γ ex corr., aliis. •— 16. δοκεϊς μοί ς. μοι δοκεϊς ree. cum $3 . ΎΣ (Υ), uoc δοκεϊ Dm.

Page 50: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

44 ΠΑΑΤ&ΝΟΣ ΣΎΜΠΟΣΙΟΝ. 198.

άπορησειν, ουκ οίμαι. Και πώς, ώ μακάριε, ειπείν τον Σωκράτη, ου Β. μέλλω άπορεϊν και εγώ και άλλος οστισουν, μέλλων λέξειν μετά καλόν ούτω και παντοδαπον λόγον ρη&έντα; και τα μεν άλλα ονχ ομοίως μεν θαυμαστά' το δε επί τελεντης τον κάλλους των ονομάτων και ρημάτων τις ουκ αν έζεπλάγη ακούων ; επεί εγωγε ενΰνμονμενος οτι αυτός ονχ οΐός τ* εσομαι ονδί εγγύς τούτων ουδέν καλόν ειπείν, υπ' αισχύνης ολίγου C. άποδρας ψχόμψ, ει πη ειχον. και γάρ με Γοργίου ο λόγος ανεμίμνψ σκεν, ώςτε ατεχνώς το του ^Ομηρου επεπόν$η' εφοβούμην μη μοι τελευ-τών ο Ιάγά&ων Γοργίου κεφαλήν δεινον λέγειν εν τω λόγφ επί τον έμον λόγον πέμιρας αυτόν με λί$ον τγι αφωνία ποιήσειεν. και ενενόησα τότε 10. αρα καταγέλαστος ών, ηνίκα νμϊν ώμολόγονν εν τω μέρει μεΰ*1 νμών εγκωμιάσεσ&αι τον °Έρωτα και εφην είναι δεινός τα ερωτικά, ονδεν D. ειδώς αρα του πράγματος, ώς έδει εγκωμιάζειν οτιοϋν. εγώ μεν γαρ ν π' άβελτερίας ω μην δεϊν τάλη&ή λέγειν περί εκάστου του εγκωμιαζομένον, και τούτο μεν νπάρχειν, εξ αυτών δε τούτων τα κάλλιστα εκλεγόμενους ώς ευπρεπέστατα τι&έναι. και πάνυ δη μέγα εφρόνονν ώς ευ ερών, ώς είδώς την αλήΰειαν του επαινεϊν οτιοϋν. το δε αρα, ως εοικεν, ου τοϋτο ην το καλώς επαινεϊν οτιοϋν, άλλα το ώς μέγιστα άνατιΰέναι Ε. τω πράγματι και ώς κάλλιστα, εάν τ ε η ούτως έχοντα εάν τ ε μη. εί δε ψευδή, ουδέν αρ' ην πράγμα, προυρρή&η γάρ, ώς ϊοικεν, όπως 20. έκαστος ημών τον °Έρωτα εγκωμιάζειν δόξει, ουχ οιτως εγκωμιάσεται.

1. Σωκράτην ς. Β. Σωκράτη $ 1 . # J T D F tt)f b e i n Vi . A. — 2. δΰτις ουν V. — ib. λέ'ξειν] λε'ξιν in mg. λέ'ξειν Α. ερεϊν &Y. — 3. παντοδαπον οντω ΓΙ. a l . V L2. Λ. —• ib. ρηθ-έντα om. E l . cum damno numeri. — ib. μεν post ομοίους om. Β. ho. uncis incl. h. om. #Υ. — 4. θαυμαστά δε Bm., quod putidum. — ib. δε ς. Β. S. ho. R. cum cdd. $ 1 . L2.ti£ a l . YV. δ' ree. — ib. τον om. # 1 . — ib. κάλλος ΥΣ. — 5. άκούων om. V2. cum damno numeri. — 6. τ' om. Y2. — ib. ov δεν IT. — 7. εΐ ποι ς. ti πη %Π al . Vind 7. ει πη z/D2. # Y T L2. η. Cfr. Schneider. 1. 1. II, 365, B. — ib. sq. άνεμίμνησκεν 2Ϊ. — 8. επεπόν&ειν ς', επεπόν&ει %ΠΥ. Ιπεπόν& Α. &τεπόνϋη ree. Cfr. quae ad ρ. 193, E. adnotavimus — 9. £v τω λόγω] πελώρου Bm — 10. ποιήσειεν %1. Vi. — 13. γαρ om. Γ. — 14. αβελτηρίας ς. άβελτε­ρίας %1 (% pr.). Cfr. Voemel. ad Dem Phil. IV. § 33. — ib. των εγκωμιαζομένων ς. τον εγκωμοαζομενου 213. Γ2. u. Vind. 1.7. — τον om. ho. — 15. τοϋτο πρώτον yel μέγιατον voluit Bast. 1. 1. ρ. 61 R. — 16. ενρών ΠΌΐ.ΥΣ. — ib. ως] καί Υ. — 17. \τοϋ — οτιοϋν] Bm. probante Voeg. Sic autem Socrates se omnium rerum veritatem tenere diceret. — ib τα δε «V Γ — ib. το δε — 18. οτιοϋν om. A. —· ib. τοϋτο] τούτοις Bast 1. 1. ρ. 62 Cfi. Ε. — ib. ότι ουν %. οτι ουν Π. — 19. το πράγμα Γ. — 20. προνρήϋη fort. προυρρήΰη ς. et sic %. προυρρή&η editi, — 21. δόξει ς. et editi, δόξηι vel δόξη vel δο'ξη cdd,

Page 51: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

199. ΉΑΑΎ9.Ν0Σ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 45

δια ταντα δή, οΐμαι, πάντα λόγον κινονντες άνατίΰετε τψ "Ερωτι, και 199. φάτε αντον τοιούτον τε είναι και τοσούτων αίτιον\ | όπως αν φαινηται

ώς κάλλιοτος καΐ άριστος, δήλον ότι τοϊς μη γιγνώσκονσιν ου γάρ που τοϊς γε ειδοσιν. και καλώς γ έχει και σεμνώς ο έπαινος, αλλά γαρ εγώ ουκ ηδη τον τρόπον τον επαίνον, ον δ' είδώς υμϊν ώμολόγησα και αυτός εν τψ μέρει επαινέσεσΰαι. ή γλώττα ονν υπέσχβτο, ή δε φρήν ον. χαιρετώ δή. ον γαρ ετι εγκωμιάζω τοντον τον τρόπον ον γαρ αν δνναίμην. ον μέντοι άλλα τά γε αλη&ή, εΐ βονλεσ&ε, èd-έλω εΐΊΐεϊν κατ1

Β. εμαντόν, ον προς τους νμετέρονς λόγονς, ϊνα μη γέλωτα οφλω. ορα

10. ονν, co Φαϊδρε, ει τι και τοιούτον λόγον δέει, περί ^Ερωτος τάλη&ή λεγόμενα άκονειν, ονόμασιν δε και &έσει ρημάτων τοιαύτη οποία αν τις τύχη επελθούσα, τον ονν Φαϊδρον εφη και τους άλλονς κελεύειν λέγειν, οπτ] αντος οΐοιτο δεϊν ειπείν, ταύτη. °Έτι τοίννν, φάναι, ώ Φαϊδρε, πάρες μοι Λγά$ωνα σμίκρ αττα ερεσ&αι, ϊνα αν ομολόγησα μεν ο ς παρ

C. αντον όντως ήδη λέγω. ^Λλλά παρΙημι, φάναι τον Φαϊδρον, αλλ1 ερώτα, μετά ταντα δή τον 2ωκράτη εφη εν&ένδε ποΰεν αρξασΰαι.

XXI. Και μήν, ω φίλε -Αγάθτον, καλώς μοι εδοξας κα&ηγήσασ&αι τον λόγον, λέγων ότι πρώτον μεν δέοι αντον επιδεϊξαι οποϊός τις εστίν ο "Έρως, ύστερον δε τα έργα αντον. ταύτην την αρχήν πάνυ άγαμαι.

20, Xdi ονν μοι περί Έρωτος, επειδή και ταλλα καλώς και μεγαλοπρεπώς

2. ,,τοιούτων τε είναι κτλ. τοιούτον τε είναι καί τοιούτων και τοσούτων αίτιον scribendum videtur." Steph. — 3. δηλονότι 21. — ib. γινώσκουσιν e. ^ΠΎΐ.Υ. ali», γιγνώοκονσιν a l . Cfr. Gu. Dind. poet. se. ed. 5. p. XI lexic. Sopii, p. 99. Nauck. Eur. opp. I. p. XLIII , not. 90. — ib. ον γαρ αν που ς. Β. S. E. ho. Bm. ου γάρ που Τ. Η. J. om. αν cdd. $3 . %ΥΓ. ου γαρ δη που Cobet. η. 1. ρ. 501. re-prehensus a Schanz. 1. 1. ρ. 51. — 4. τοις γ1 Γ. —• ib. εϊδόσιν %1. — 5. ηδειν ς. ηιδη % et pr. Γ. ηδη z/uft). ηδηι Π. ηδη V. ali. — αρα post τ\δη additum est in edd. ς. Β. S. Bm. om. %'ò. Vindd. 2 L B . alii ετι. —• ib. ου δ' ex Sauppii coni. J. ουδ* rell. — 6. γλώσσα V2. — 7. εγκωμιάσω Wolf. 1. 1. et J. Cfr. tamen Kr. 53, 1, 6. — 8. ου μέντοι' αλλά S. Sommer. nimia asseveratione et negationum copia. — ib. τά γ Γ. — 9. οφλω] οφλω %JB. οφλω Π. Cfr. Herod. 1. 1. Ι, 498, 27. Π, 254, 23. 291, 25. — 10. δεηι vel δέη 1 1 . Γ Vi. δέει Bekk. — ib. [περί — λεγόμενα] h. — 11. ονόμασιν %Π. ονομάσει V. quod voluerat Steph. et probat Bast. 1. 1. p. 137. Cfr. et Schaefer. ad Dion. Hai. de verbb. e. p. 28. — ib. όποια αν editi cum cdd. nf. οποία δ* ceteri cdd. et S. οποία δη αν τις ex Stallb. coni. Η. [cT] h. Cfr. Gu. Dind. ad Xen. nxem. I, 2, 43. hiatus h. 1. aptissimus eius osoribus inserendae particulae incommodae ansam dedisse videtur. — 14. μίκρ' ς. σμίκρ1 rell. cum cdd multo plurimis et optimis. Cfr. p. 187, A. — ib. ερεσ&αι Γ. cum nonnullis. Ιρέσ&αι editi. Cfr. p. 174, A

Page 52: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

46 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 200.

διηλ&ες οιός εστί, και τόδε ehté' πότερον εστί τοιούτος οίος είναι τίνος D. ό "Ερως έρως, η ονδενός; ερωτώ δ' ουχ εΐ μητρός τίνος η πατρός εστίν, γελοϊον γαρ αν ειη το ερώτημα, ει Έρως εστίν έρως μητρός η πατρός, αλλ1 ωςπερ αν εΐ αυτό τοντο πατέρα ηρώτων, άρα ο πατήρ εστί πατήρ τινός η ον; είπες αν δη ποι μοι, ει εβονλον χαλώς αποχρίνασ3αι, οτι εστίν νίέος γε η &νγατρος 6 πατήρ πατήρ' η ον ; Τίάνν γε, φάναι τον Λγά&ωνα. Ουχονν χαι ή μήτηρ ωσαύτως; (Ομολογεϊσ&αι χαι τοντο. Ε. Ετι τοίννν, ειπείν τον Σωχράτη, αποχριναι ολίγω πλείω, ϊνα μάλλον

χαταμά&ης ο βονλομαι. εΐ γαρ εροίμην, τι δε; αδελφός, αντο τοντο όπερ εστίν, εστί τινός αδελφός η ου; Φάναι είναι, Ονχονν άδελφον η 10. αδελφής; ^Ομολογεϊν. ΪΙειρώ δη, φάναι, χαι τον έρωτα είπεϊν. ο Έρως έρως εστί ονδενος η τινός; ΤΙάνν μεν ονν \ εστί. Τοντο μεν τοίννν, 200. ειπείν τον 2ωχράτη, φνλαξον παρά σαντψ μεμνημένος οτον τοσόνδε δε είπε, πότερον δ Ερως εχεινον ον εστίν έρως, επι&νμεϊ αντον η ον ; Τίάνν γε, φάναι. Πότερον έχων αντο ον έπι&νμεϊ τε χαϊ ερα, είτα επι&νμεϊ τε χαι ερα, rj ονχ έχων; Ονχ έχων, ώς το εϊχός γε, φάναι. Έχόπει δη, ειπείν τον Έωχράτη, αντί τον είχότος ει άνάγχη όντως, το επι&νμονν επι&νμεϊν ον ενδεές εστίν, ή μη επι&νμεϊν, εάν μη ενδεές y. εμοί μεν γαρ ΰανμαστώς δοχεϊ, ω ^Λγά&ων, ώς ανάγκη είναι, σοι Β. δε πώς; Καμοί, φάναι, δοχεϊ. Καλώς λέγεις, άρ1 ονν βονλοιτ αν τις 20. μέγας ων μέγας είναι, η ίσχνρος ων Ισχυρός; αδύνατον εχ τών ώμολο-

1. τ' ì-ατι vel sine acc. ΓΙ. a l . YL2. — ib τό<Γ tu Γ. — 2. έρως ό έρως ς. ordine inverso E. cum cdd. ($Iz/) Vind. 1. 2. L i ali. ò "Ερως ivòg Yind. 7. ο "Ερως HDl.uhc ΣΈ., quo lect. Bekk. confirmari recte monet Stallb. —• ib. Ιΰτιν $77. — 3. (ό) "Ερως h. — ib. [έ'ρω?] Sommer. — ib. πατρός η μητρός ς., inverso ordine ree. cum cdd. 5Ϊ3. %Y r χ Vi . Γ. — 4. αυτό εϊ Γ pr. — ib. άρ' Bm. — 7. όμολο-γήσαο editi, όμολογεΐν Η. ex coni. Stallb. ομολογεΐα&αι %A%1. VL2. ΓΊ . al . Vind. 7.

ω U. Bait. J. ώμολογεϊα&αι ΤΙΛ. ομολογεΐο&ε D. ώμολογείσϋω Κ. ώμολογειο&αι ty. Recte habet medium. Cfr. Dind. ad Xen. symp. IV, 56. Stallb. ad Poi. IV, 436, C. ib. Vili , 544, A. Crat. 439, B. — 8. ολίγα ς. ολίγω ree. cum $2 # 1 . ΓΙ. Vi. — 9. Steph. in mg. ετι γαρ εροίμην. anaphorae tamen in bis non est locus. — ib. τι Sai; ς. Β. τί δε; ree. cum cdd. %S. %Y. V2. — ib. αδελφός pr. loco Cobet n. 1. p. 326. ut ο πατήρ, η μήτηρ. Sed denuo orditur argumentatio h. 1. — ib. τοϋ& cum Γ. B. T. H. Bm. — 10. εΰτιν ς. — ib. αδελφός suspectum Bm. — ib. lart ς 3U. L sec. - 13. μεμνημενος om. Bm. — ib. ότου] οπού infelici coni. Madvig. 1. 1. p. 19 — 15. ου επιϋνμεΐ τε καί Ερα suspecta sun Voegelino. Sed urgetur his contradictio quae inest dictis. — 16. ή ty — 17. οϋτω ς. Β. οϋτως %l. Vi. Υ. — 20. Καμοί ς. καμοί % et H pr. — ib. αρ* % — 21. sq. όμολογουμενων ς. ώμολογημενων %ΠΏ2. Si. Γ U1.L2. ομολογημένων z / F V .

Page 53: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

200. ΠΑΑΤΏ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΐΟΝ. 47

γημένων. Ου γάρ που ενδεής αν εϊη τούτων ο γε ων. "Λλη&ή λέγεις. Έϊ γαρ καί ισχυρός ων βούλοιτο Ισχυρός είναι, φάναι τον Σωκράτη, καί ταχύς ων ταχύς, καί υγιής ων υγιής, ϊσως γαρ αν τις ταύτα οίη&είη καί

C. πάντα τα τοιαύτα, τους οντάς τε τοιούτους ytccì έχοντας ταύτα τούτων αττερ εχουσι καί επι&υμέϊν, ϊν* ούν μη εξαπατηθώ μεν, τούτου ένεκα λέγω. τούτοις γαρ, ώ Ι4γά&ων, εϊ εννοείς, εχειν μεν έκαστα τούτων εν τω παρόντι ανάγκη α εχονσιν, εάν τε βούλωνται εάν τε μη, και τούτου γε δη που τις αν επι&υμησειεν ; αλλ' όταν τις λέγΐβ οτι Εγώ ύγιαίνων βούλομαι κ,αί ύγιαίνειν καί πλούτων βούλομαι καί πλουτείν, και έπι-

10. &νμώ αυτών τούτων α εχίο, είποιμεν αν αυτω οτι σύ, ώ άνθρωπε, D. πλούτον κεκτημένος και υγιειαν και ίσχύν βούλει και είς τον έπειτα

χρόνον ταύτα κεκτησ&αι, επεί εν τω γε νυν παρόντι, είτε βούλει είτε μη, έχεις, σκόπει ούν, όταν τούτο λέγτ]ς οτι επι&υμώ των παρόντων, εϊ άλλο τι λέγεις η τόδε, οτι βούλομαι τα νυν παρόντα και εις τον έπειτα χρόνον παρεϊναι. άλλο τι ομόλογοι αν; Έυμψάναι εφη τον ΐ4γά-3ωνα. ειπείν δη τον ^Σωκράτη, Ουκούν τούτο / εστίν εκείνου εράν ο ουπω ετοιμον αυτφ εστίν ονδε έχει, το εϊς τον έπειτα χρόνον ταύτα

Ε. είναι αυτω σωζόμενα μή παρόντα; Πάνυ γε, φάναι. Και ούτος άρα και άλλος πάς 6 επι&νμών του μή ετοίμου επιΰυμεϊ και του μή παρ-

20. όντος, καί ο μή έχει και ο μή εστίν αυτός καί ου ενδεής εστί, τοιαύτ άττα εστίν ών ή επιθυμία τ ε καί ο έρως εστίν. Πάνυ γ\ είπεϊν. °ϊ&ι

2 sq Pro εί γαρ et ϊσως γαρ Stallb. exemplo suo adscripsit εί δ' αρα et ίσως αρ\ — 2. καί om. V2. — 3. ταυτί ς. ταύτα %3. &Υ. — 6. τούτους ς. τούτοις Ι Ι . ϋ Κ Γ Γ et recte Stallb. dativum in accusativum facile mutari potuisse statuit, con-trarium non ita facile. — ib. εαυτόν g. έκαστα ree. cum $3 . # Y V 2 . — 8. óV αν %ΠΥΐ. — 9. καί ante inif. om. ς. Β. uncis incl. h., habent priore loco $ 3 . n Yind. 1. 7. al. L., posteriore iidem excepto n. — 11. πλοντον μεν Γ. —• ib. νγείαν ς. νγίειαν W4. JTnal . Yindd. L l .BC. — 12. ταντα om. E l . —• ib. γε τω DK. —-13. óV αν %ΠΥΐ. — 14. εί] fj n Υ. μη Σ. - - 15. άλλο τι η Γ. — ib. όμολο-

ς γοΐ αν] ομόλογοι αν %. όμολογοιαν ΑΠ (hic pr.). ομόλογοι αν VI. Γ pr. Π sec. ομόλογοι' αν K r t u t f ^ B C . όμολογοΐτ' αν η. et "Wolff. sii. ομολογείς ΥΣ. — 16. Ούκοϋν δη ς. om. δη rell. cum cdd. 2Ϊ2. r u r a l . ΥΣ (Si Vi), δε Γ. — 17. το] τα $3 . — ib. ταντ* Γ. •— 18. μη παρόντα] τα νυν παρόντα edd. μοι παρόντα cdd. $Ϊ3. καί παρόντα cdd Γ Ε 1 . r u a V l . Α.Έ. [τα νυν παρόντα^] ut male repetitum ex superioribus Η. [το είς τον — παρόντα] Bm. ΰωζόμενα οι παρόντα Voeg. obelo notavit locum J. τα μη παρόντα coniecit Saupp. Nos μη παρόντα scripsimus, quod valet ad evincendum id quod modo dictum erat? Ούκοϋν τοΰτό γ' εστίν — ούδε έχει. — 19. ό άλλος ΓΙ. i. — 20. Ιστιν 77. — 21. αττα εστίν %. — ib. ων] ο %ΤΙ. et sine acc. Α. — ib, τε om. V2. — ib. εστί ς. Γ. S. εστίν rell. eraso ν Π. et sine acc. %

Page 54: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

48 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 201.

δη, φάναι τον Σωκράτη, άνομολογησώμε&α τα εϊρημένα. άλλο τι εστίν ο Έρως πρώτον μεν τινών, έπειτα τούτων ών αν ένδεια πάρτι αντω; | Ναι, φάναι. Έπί δη τούτοις άναμνησθητι, τίνων εφησ$α εν τω λόγω 201. είναι τον DΈρωτα, εΐ δε βονλει, εγώ σε άναμνησω. οίμαι γάρ σε οντωσί πως ειπείν, οτι τοΐς ΰεοΐς κατεσκενάσ$η τα πράγματα δι έρωτα καλών' αισχρών γαρ ουκ είη έρως. ονχ οντωσί -πως έλεγες; Ειπον γάρ, φάναι τον ^γά&ωνα. Και επιεικώς γε λέγεις, ώ εταίρε, φάναι τον Σωκράτη, και εί τοντο όντως έχει, άλλο τι ο Έρως κάλλονς αν είη έρως, αΐσχονς δε ον ; Ώμολόγει. Ονκονν ώμολόγηται, ον ενδεής εστί και μη έχει, τοντον εραν ; Ναι, ειπείν. Ενδεής άρ' εστί και ονκ έχει ο Έρως κάλλος. 10. ανάγκη, φάναι. Τι δε; το ενδεές κάλλονς και μηδαμη κεκτημένον Β. κάλλος άρα λέγεις σν καλόν είναι; Ον δήτα. Έτι ονν ομολογεϊς^Έρωτα καλόν είναι, ει ταντα όντως έχει ; και τον ,Αγά&ωνα ειπείν Κινδννενω, ώ Σώκρατες, ονδεν εϊδέναι ών τότε ειπον. ΚαΙ μήν καλώς γε εΐΊζες, φάναι, ώ Λγά&ων. αλλά σμικρόν ετι είπε' τάγα&ά ον και καλά δοκεϊ C. σοι είναι; ^Έμοιγε. ΕΙ άρα ο ^Έρος τών καλών ενδεής εστί, τά δε αγα&ά καλά, καν τών αγαθών ενδεής είη. Έγώ, φάναι, ώ Σώκρατες, σοι ονκ αν δνναίμψ αντιλέγειν, αλλ' όντως εχέτω ώς σν λέγεις. Ον μεν ονν ττ] αλη&εία7 φάναι, ώ φιλονμενε Λγά&ων, δννασαι αντιλέγειν, επεί Σωκράτει γε ονδεν χα?^επόν. 20.

XXII . Και σε μέν γ ε ηδη εάσω ' τον δε λόγον τον περί τον Έρωτος D. ον ποτ ήκονσα γνναικος Μαντινικής /Ιιοτίμας, η ταντά τε σοφή ην και

1. άνομολογησόμεϋα z / F Y l et fi pr. — ib. εστίν % in ras. Εστίν 17. — 2. η πρώτον re. Γ. — ib. τίνων ς. in mg. τινών. — ib. επειδή z/jt· — 3. àva-μνψΰητι Usener Cfr. Fleckeisen. ami. 1865. p. 236 sq. et Herod. 1. 1. II, 551, 15. — 6. αϊσχρον ζ1Γ. — ib 6 έρως z / 7 J K ^ t V l εϊη' Ικανώς ερο)ς %. αν εϊη Astio seribendum videtur. — 8. η 6 $Σ et re. Τ. — 9. δε %ΠΥΐ. — ib. όμολογεΐτο Di. — 10. εστί ς. sine acc. %. — 11. δαί; J^ttbe. — ib. μηδαμώς Wolf. 1. 1. — 12. αρα %ΊΊ. — ib. °Έτι] ούτε Γ. εϊτι F. ήτοι in mg. — 13. Tavxf Β. S. Bm. cum Γ. — 17. καν 5ί pr. κ'àv sec. — ib. καϊ τών άγαϋών αν \\ζΛ et om. αν Σ. —- 18 sq. Ονμενουν ς. ου μεν ονν %zlu. ον μεν οϋν J7Dn)^pxL(Y)7 ούμενονν Κ. — 19. την αληθ-ειαν ΠDΚ. — ib. ον δννασαι Saupp. coni. —

22. μαντικής ς. et in mg. Μαντινικης. Mulier infra ή Μαντινικη 'ξένη dici non poterat nisi h. 1. Μαντινικη dieta esset. Cfr. et Max. Tyr. 24, 4 et 7. Clem. Al. strom. VI. p. 268, 9. Ast. ad vers. p. 331. In mg Bipont. Wolfìi adscriptum est: ,7excidit liic una vocabuli syllaba ut supra in voc. χρηματιστικών^1. De quo videtur dubitali posse Doctius est ufcrumque quam ut casui imputeiri debeat permutatio. Μαντινικης %ζ1#Γιιη1~ al . et γρ. ΕΙ . μαντικής ΠΣ Vindd. L. cum rell. sii. Cete-rum cfr. Groen v. Prinsterer. prosopogr. Plat. p, 124 sq.

Page 55: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

202. ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜίΙΟΣΪΟΝ. 49

άλλα πολλα\ και "Λΰηναίοις ποτέ ΰνσαμένοις προ τον λοιμού δέκα ετη αναβολήν εποίησε της νόσου, η δη και εμε τα ερωτικά έδίδαξεν, ον ονν εκείνη έλεγε λόγον, πειράσομαι νμϊν διελ&εϊν εκ των ομολογημένων εμοι και Λγά&ωνι, αυτός έπ εμαυτου, όπως αν δύνωμαι. δει δη, ώ Λγά&ων ; ώςπερ συ διηγήσω, διελ&εϊν αυτόν πρώτον, τις εστίν ο "Έρως και ποιος τις, έπειτα τα έργα αυτού, δοκεϊ ούν μοι ραστον είναι ούτω διελ&εϊν, ώς ποτέ με η ξένη ανακρίνουσα διηει. σχεδόν γάρ τι και εγώ προς αυτήν έτερα τοιαύτα ελεγον, οιάπερ νυν προς εμε ^Λγάδων, ώς εΐη ο 'Έρως μέγας 3εός, εϊη δε των καλών, ήλεγχε δη με τούτοις τοϊς λογοις οιςπερ εγώ τούτον, ώς ούτε καλός εϊη κατά τον εμόν λόγον ούτε αγα&ός. και εγώ? Πώς λέγεις, εφην, ώ Διοτίμα; αισχρός αρα ο ;Έρως εστί και κακός; και ηt Ουκ ευφημήσεις; εφη* η οΐει, ότι αν μη καλόν fi, αναγκαίον αυτό είναι \ αίσχρόν; Μάλιστα γε. Ή καϊ ο αν μη σοφόν, άμα&ές; η ουκ ?]σ&ησαι ότι εστί τι μεταξύ σοφίας και άμα&ίας; Τι τούτο; Το όρΰοδοξάζειν και άνευ του εχειν λόγον δούναι ουκ ola&\ εφη, οτι ούτε έπίστασ&αί εστίν αλογον γαρ πράγμα πώς αν εΐη επιστήμη; ούτε αμα&ία' το γαρ του οντος τυγχάνον πώς αν εΐη αμα&ία; εστί δε δη που τοιούτον η όρ&η δόξα, μεταξύ φρονήσεως και άμα&ίας. Λλη&η, ην ό' εγώ, λέγεις. Μη τοίνυν ανάγκαζε, ο μη καλόν εστίν, αίσχρόν

1. Βυσαμένοις ς. et in mg. „Malit quispiam fort. &υσαμε'νη." idque probat Wolf. 1. 1. IX, 49a. — ib. δεκέτη Bm. Cfr. tamen Tbuc. IV, 118, 10. Kr. 46, 3. — 4. άπ' ς. Β. Η. επ1 East. 1. 1. ρ. 63. rell. quod extat in Σ corr. -T(V), si Bo. fìdes, vn' zito, άπ 2U7KL rell. sii. — ib. δεϊ δη] δείλη % et ζ/. — 5. κα&ηγήσω h. lioc vel υφηγησω Saupp. Cfr. tamen initium capitis 18. — ib. αυτόν ora. pr. E. — 7. 7TOT1 εμε Β. Β. ho. Bm. ποτέ με cdd. optimi et plurimi. — 9. δη] de e. E l . r r L sii., alii. δη 511. VT . — 12. η οϊει ζ. cum E L I . η % rj Λ Π. Vind. 1. 7. — 13. ÌJ] εϊη /Ιχο. — ib. αυτό αίσχρόν είναι ς. Β. ordine inverso rell. Bekk. Vìf a l . (77L). — ib. ~Ί1] η ς. Illud £ T t r b z / V . η $t acc. re., η II acc. re. (L). — ib. καϊ om. Di . — ib. Quod anto àv repetitum putat fuisse οτι Steph., id recepii h. δ ante àv inseruerunt Ast. Sommer. Madvig., quos secuti sumus. η καϊ αν οϊοιο μή σοφόν αμα#ές; verbose ho. — 14. ή acc. re. %, — ib. εστίν τί %. εστί το Π.

à Ιστί τι V. — 15. ορϋοδοξάζειν 513. Vind. 7. ορ&ώς δο'ξάζειν £f. δο'ξάζειν ορΰ-ώς Υ. τα ορθά δο'ξάζειν VI. το ορ&ά δο'ξάζειν editi. Quum h. 1. non tam de opinionibus quas de singulis rebus habemus sermo sit, sed de opinionibus veris in universum, quae in medio positae sunt scientiae et ignorantiae, cur non reciperetur codicum optimorum lectio ορ&οδο'ξάζειν, causa nulla erat. Cfr. Theaet. 190, D. E. — ib. [καϊ] Bm. — 16. εστίν ς. — 17. οϋτ' Γ. — ib. τό — ib. άμαϋία om. ΪΙΏ1. — ib. τυγχάνων ζ/. — 18. τοιούτον (τι) h. — ib. [ή ορϋή δόξα] Bm. Beote tamen habent ea verba et loci intellectuni adiuvant. Paulo remotius est enim το ορϋοδοξάζειν. — ib. μεταξύ άμα&ίας καϊ φρονήσεως El .ual .-2".

G, F. Kettig, Platoais Sympos. 4

Page 56: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

50 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΙΪΟΣΙΟΝ. 202.

είναι, μηδέ ο μη αγαΰόν, κακόν, ούτω δε καΙ τον Έρωτα επειδή αυτός ομολογείς μη είναι άγα&ον μηδέ καλόν, μηδέν τι μάλλον οϊου δεϊν αυτόν αίσχρον καΙ κακόν είναι, αλλά τι μεταξύ, εφη, τούτοιν. Καί μην, ην δ' εγώ, ομολογείται γε παρά πάντων μέγας &εος είναι. Των μη εϊδότων, εφη, πάντων λέγεις η καί των εϊδότων ; Βυμπάντων μεν ούν. και η γελάσασα, Καί πώς αν, εφη, ώ 2ώκρατες, όμολογόίτο μέγας &εος είναι C. παρά τούτων, οϊ φασιν αυτόν ουδέ &εον είναι; Τίνες ούτοι; ην δ9 εγώ. Εις μέν, εφη, σύ, μία δ9 εγώ. κάγώ είπον, Πώς τούτο, εφην, λέγεις ; και η, <:Ραδίως, εφη. λέγε γάρ μοι, ου πάντας &εους φτ]ς ενδαίμονάς είναι καί καλούς; η τολμήσαις αν τίνα μη φάναι καλόν τε και ευδαίμονα 10. &εών είναι; Ma JÌ ουκ εγωγ\ εφην. Ευδαίμονας δέ δή λέγεις ου τους τάγα&ά καί τα καλά κεκτημένους ; Πάνυ γε. ^Λλλά μην ""Ερωτά γε D. ώμολόγηκας δι ενδειαν των άγα&ών και καλών επι&υμεϊν αυτών τού­των ών ενδεής εστίν. ζΩμολόγηκα γάρ. Πώς αν ούν &εος είη ο γε των καλών καί αγαθών άμοιρος; Ουδαμώς, ως γ εοικεν. *Ορας ούν, εφη, οτι καί σύ "Ερωτα ου -3-εον νομίζεις;

XXIII. Τι ούν αν, εφην, είη δ *Έρως; θνητός; αΗκιστά γε. 1 (λλά τι μην ; 'Ώςπερ τα πρότερα, εφη1 μεταξύ θνητού και α&ανάτου. Τι ούν, ώ Διοτίμα; Λαιμών μέγας, ώ Έώκρατες' και γαρ πάν το δαιμόνων Ε. μεταξύ εστί &εού τε και ΰνητοΰ. Τίνα, ην δ' εγώ, δύναμιν έχον; \Έρμη~ 20. νεϋον και διαπορ&μεύον &εοϊς τα παρ9 ανθρώπων και άν&ρώποις τα παρά &εών, τών μέν τας δεήσεις καί ΰυσίας, τών δέ~ τας επιτάξεις τ ε

4. γε] μοι V2. — 7. καί εγώ ς. cum Γ Vi et sii. rell. κάγώ ree. cum 5Ϊ2 % sine cor.) UY. — 9. φήις cum ras. in initio voc. — 10. [καί κάλους] Bm. tollens in quo totius argumentationis inde a p. 201, E. quasi cardo vertitur. — ib. η % — ib. [καλόν τε καί] Bm. Cfr. quae modo diximus. — 11. d-εον ς. &εών rell. cum $3 i T F u n l . corr. Y . L l . quód propter praecedentia praeferendum fuit. Cfr. Herm. ad Soph. Ai. v. 977. 998. Lycurg. in Leocr. § 91. — ib. Ιγώ Υ. εγωγε Vi. — 12. τους άγαμους nYZ. Λ. — ib. vulgo καλά. τα καλά ree. cum 5ί4. om. art. Vi. cum sii. rell. — 14. ενδεές Γ. —- ib. cT αν ς. Β. S. Η. Bm. om. ó' rell. cum 514. — ib. ο γεγ' ών % (ace. re.) A et Π pr. ο γε ών ΥΣ. — 15. γ' ως V2. — ib. εφη L i . b in .

17. ο om. & pr. — ib. in mg. Stepb. : „Magis usitata haec esset orationis structura: τί ουν; εφην εϊη αν ό "Ερο)ς d-νητός; et sic Ficinus vertens : Num morta-lis est Amor?" Multo tamen elegantius illud. Non quaerit S. num mortalis sit Amor, sed quid sit, an forte mortalis? idque dubitanter ponit, quum sit parum reverenter dictum. — ib. εφην $ 1 . Y K £ . , quod probare non debebat Voeg., quum docentis partes Diotima sustineat, discentis Socrates. — 18. ζ € καί Γ. — 20. τε om. Vi. — ib. Τίνα δε Β·

Page 57: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

2oa. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 51

και αμοιβας τα ν 3νσιών. εν μέσω δε oV αμφοτέρων συμπληροϊ, ωςτε το πάν αυτό αυτω ξυνδεδέσ&αι. δια τούτον και ή μαντική πάσα χωρεί και ή των Ιερέων τέχνη των τε περί τας θυσίας καί τας τελετας καί

203. τας επφδας | και την μαντείαν πάσαν και γοητείαν. &εος δε αν&ρώπω ου μίγνυται, αλλά δια τούτον πασά εστίν ή ομιλία καί η διάλεκτος &εοϊς προς ανθρώπους, και εγρηγορόσι καί κα&εύδουσι. και ò μεν περί τα τοιαύτα σοφός δαιμόνιος ανήρ, ο δε άλλο τι σοφός ών η περί τέχνας η χειρονργίας τινας βάναυσος, ούτοι δη οι δαίμονες πολλοί και παντο-

Β. δαποί εισιν, εις δε τούτων εστί και ο ^Ερως. Πατρός δέ, ην δ9 εγω, 10. τίνος εστί και μητρός; Μακρότερον μεν, εφη, διηγήσασΰαΐ' όμως δέ

σοι ερώ. οτε γαρ εγένετο ή Αφροδίτη, ειστιώντο οι &εοί, οι τε άλλοι καί δ της Μήτιδος νιος Πόρος, επειδή δε εδείπνησαν, προσαιτήσονσα οίον δ ή ευωχίας οϋσης αφίκετο ή Πενία, και ην περί τ ας &ύρας<> δ ουν Πόρος με&υσ&εις του νέκταρος, οίνος γαρ ουπω ην, εις τον τον ζίιος κήπον εισελΰών βεβαρημένος ηυδεν. ή ουν Πενία ε7ΐιβονλεύονσα δια

C. την αυτής απορίαν παιδίον ποιήσασ&αι εκ τον Πόρον, καταγίνεται τε παρ9 αυτψ καί εκύησε τον 'Ερωτα, διό δη καί της Αφροδίτης ακόλου­θος και d-εράπων γέγονεν δ 'Ερως, γεννηθείς εν τοΐς εκείνης γενε&λίοις και άμα φύσει εραστής ων 7τερί το καλόν, και της Αφροδίτης καλής

20. ούσης, ατε ουν Πόρου και Πενίας νιος ων δ Έρως εν τοιαύτη τύχη καθέστηκεν ' πρώτον μεν πένης αεί εστί, καί πολλού δεϊ απαλός τε και

1. εμμέσω L χ. Cfr. Lob. ad Ai. v. 836. non tamen vera de n. 1. tradentem. ™ il), αμφοτέρων αμφότερους Bm., quem refutavit Verni. — ib. τα ολα σνμπληροΐ Reijnders. το παν ωςτε αυτό αντω ξ Orell. 1. 1. ρ. 331. At cfr. R. et Stallb. το Ιν αέσω δέον (die Leerheit) άμφοτέροιν σ. nova verbi δέον signifìcatione Verm. — 2. αντώι % pr. cum spir. 1. sec, άύτφ a c i n . αντω V. — ib. πάσι ϊυ. — 4 μαγ-γανείαν J. ex coni. Geelii. μαγείαν Bm. —• 6. ανϋρώπονς καί ανΒρώποις προς &εους καί Heusd. spec. cr. ρ. 65. Wolf. ανθρώπους καί προς ΰεονς àvd-ρώποις, ad-notans in mg. Bip. „emendationem ex parte praecepit Heusd. 1. 1." — 7. τάς τέχνας e. om. art. 5(4. rial. Vindd. L2. "BC — 10. καί μητρός τίνος εστί; Γ. — 11. ηστι-ώντο 5( pr. ηστιωντο /ί. ηστιώντο Π. εστοώντο Ε π. — 12. καί δη ό £ et re. Y. — ib. προσαιτησασα Aid. Bas. 2. προσαιτησονσα ς. προσιτής ούσα %zl tu et IT pr. natum ex interpolatione. Cfr. Lob. parali, p. 134. — 15. ευδεν e. ηνδεν 51 et Π pr. ηνδεν z/D2. Vind. 7. εϋδεν superscr. ή V. — 16. παιδοποιησασ&αυ JSTaber. observv. cr. in Platon, p. 19. prob. Voeg. Vulgata tamen lectio verecundior. — 17. alterum καί om. Vind. 1. L i . n. — 18. εκείνοις zi A Κ tu an. TI pr. — 19. ερα­στής om. Bm. — ib. κ al om. Vind. 1 [καί — ονσης] Bm. elegantior vulgata. — 21. καΜστηκεν %Tl (hic pr.) an. — ib. πενίης % pr. — ib. aU\ 5U.V.

4 *

Page 58: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

52 ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 204.

καλός, οίον οϊ πολλοί οίονται, αλλά σκληρός xal αυχμηρός xal ανυπό­

δητος xal άοιχος, χαμαιπετής αεί ών xal άστρωτος, επί θύραις xal εν Ι).

οδοϊς ν?ναίθριος χοιμώμενος, την της μητρός φνσιν έχων, αεί ένδεια

ξύνοιχος. ν.ατα δε αν τον πατέρα επίβονλός εστί τοις χαλοΐς xal τοΐς

άγαθόΐς, ανδρείος ων xal ϊτης xal σύντονος, θηρευτής δεινός, αεί τ ίνας

πλέχων μηχανάς, xal φρονησεως επιθυμητής xal πόριμος, φιλοσόφων

δια παντός τον βίον, δεινός γόης xal φαρμαχευς xal σοφιστής' xal ούτε

ώς αθάνατος πέφνχεν οντε ως θνητός, αλλά τότε μεν της αυτής ημέρας Ε.

βάλλει xal £fj, όταν ενπορήστ], τότε δε αποθνησχει, πάλιν δε άναβιώ-

σχεται δια την τον πατρός φνσιν. το δε ποριζόμενον αεί υπεχρεί, ωςτε 10.

ούτε άπορεϊ Έρως ποτέ ούτε πλοντεί' σοφίας τε xal αμαθίας εν μέσω

εστίν, έχει γαρ ψδε' θεών ουδείς φιλοσοφεί ουδ' \ επιθυμεί σοφάς 204.

γενέσθαι' εστί γάρ' ουδ* ει τις άλλος σοφός, ου φιλοσοφεί, ονδ9 αυ οι

άμαθεϊς φιλοσοφονσιν ονδ9 επι&υμονσι σοφοί γενέσθαι. αυτό γαρ

τουτό εστί χαλεπον αμα&ία, το μη οντά χαλον χάγαΰον μηδέ φρόνιμο ν

1. καλός είναι Bm. — ib. αλλά και L i . — ib. sq. άνυπόδετος # 1 . — 2. αϊει $U. V. om. L. — 3. νπαιϋ-ρίοις g. quod ferri non potest, ut Wolfio videbatur, quum omnes viae sub divo sint. υπαίθριος 913. flYn, Vindd. L i . Λ ali. ύπαι&ρίοις iv όδοϊς bn . ύπαίϋριος Iv ο Σ. — ib. post κοιμώμενος Sommer. excidisse putabut εστί μεν ουν vel eiusmodi aliquid, quo opus non est. Cfr. Naegelsbach. styl. Lat. ed. 3. p. 553 sqq. — ib. aieì 51/ZVl. — 4. εστί τε Κ — ib. sq. τοις άγαΰοΐς και τοίς καλοϊς e. inverso ordine %A. .FnV2.B. — 5. δεινός om. Di . Vind. 7. — ib. ahi 511. Vi . — β. μηχανάς πλέκων Γ. — ib. πορισμός %Σ et cum acc. in ult. /ίΥΧΟ. φορισμός IT. φορτίομός Di . — 7. [του βίου] J. Cfr. tamen quae statini sequuntur — ib. τότε 2U7umVl. et hoc et seq. v. — 9. τε ante κ ai om. B. J. uncis incl. h. cum edd. SH&s&Y. tuentur rell. etiam Orig. e. Cels. IV, 289. — ib. [όταν εύπορήσν)] J. prob. Voeg. Est tamen argute dictum. — ib. óV àv %. δτ' àv Vi. — ib. απο&νψσκει % — 10. ahi 311. Vi. — 11. ουτ7 Γ. — ib. ποτέ "Έρως Κ, ποτ7 "Ερως b. — ib. τε] δε Sommer. — ib. δ7 αν Orig. τε αύ vel τ7 αυ editi, αύ om Η. Recte. Verba, σοφίας τε και αμα&ίας εν μέσω εστίν sunt quasi eorollarium quoddam eorum quae praecesserunt, quo respicitur ad id quod antea in universum de Àmoris natura asseveratimi erat. (Cfr. p. 202, B.). Quod boc loco positum est in fine totius argumentationis repetitur verbis, άναγκαΐον "Ερωτα φιλόσοφον είναι, φιλόσοφον δε οντά μεταξύ είναι σοφού και αμα&οϋς. Non recte igitur Stallb. segregavit ea verba a superioribus. J., Saupp. secutus om. et deleta maiore interpunctione σοφίας δε scripsit, quod defendit. Voeg. Om. aì $3 . ΥΣ. τ αυ babet Γ. — 12. ωιδε % — 14. ούδε Vi . — 15. άμα&ία χαλεπον iota subscr. re. add. £. idem sine iota Y. χαλεπόν eliminandum censet bo. Bm. Hic locum sic scribit: αυτό γαρ τοϋτ7 εοτιν άμαϋ-ία. Id tamen non quaeritur h. 1, Cfr. Voeg. — ib. και άγαΰον Γ ah in , VI. BC. —

Page 59: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

204. ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 53

δοκεϊν αντω είναι ικανόν. ονκονν επι&νμεί δ μη οιόμενος ενδεής είναι ον αν μή οϊηται επιδεϊσ&αι. Τίνες ονν, εφην εγώ, ώ Διοτίμα, οί

Β. φιλοσοφονντες, εϊ μήτε οί σοφοί μήτε οί αμαθείς; /ίήλον εστί, εφη, τοντό γε ηδη και παιδί, οτι οι μεταξύ τούτων αμφοτέρων, ων αν και δ °Έρως. εστίν γαρ δη των καλλίστων ή aocpia, "Ερως (?' εστίν έρως περί το καλόν, ώςτε αναγκαίον 'Ερωτα φιλόσοφον είναι, φιλόσοφον δε οντά μεταξύ είναι σοφον και αμα&ονς. αίτια δε αντψ καΐ τούτων ή γένεσις' πατρός μεν γαρ σοφον ίστί και ενπόρον, μητρός δε ον σοφής και απορον. ή μεν ονν φνσις τον δαίμονος, ώ φίλε 'Σωκρατες, αντψ

10. ον δε σν ωή&ης Έρωτα είναι, ΰανμαστον ονδεν έπαθες, φή&ης δε, ώς C. εμοϊ δοκεϊ τεκμαιρομένη εξ ών σν λέγεις, το έρώμενον Ερωτα είναι, ον

το έρών. δια ταντά σοι, οΐμαι, πάγκαλος εφαίνετο ο Έρως. και γαρ εστί το εραστον το τω δντι καλόν και άβρον καΐ τέλεον και μακαριστόν το δέ γε έρών ίχλλην ίδέαν τοιαντην έχον, οϊαν εγώ διηλ&ον.

XXIV. καΐ εγώ ειπον, ΕΙεν δή, ώ ξένη' καλώς γαρ λέγεις, τοιον-τος ών δ^Έρως τίνα χρείαν έχει τοις άν&ρώποις; Τοντο δη μετά ταντ\

D. εφη, ώ Σώκρατες, πειράσομαί σε διδαξαι. εστί μεν γαρ δη τοιοντος και οντω γεγονώς δ Έρως, εστί δε των καλών, ώς σν φης. εϊ δέ τις ημάς εροιτο Τι των καλών εστίν δ Έρως, ώ Σώκρατές τε και /Ιιοτίμα ;

20. ωδε δε σαφέστερον ερώ, δ έρών των καλών τι ερα ; και εγώ ειπον οτι Γενέσθαι αντψ. *Λλλ' έπιπο$εϊ, εφη, ή απόκρισις έρωτησιν τοιάνδε, τι

1. αντο 5U. ($ corr. m. r.) Μ. αυτόν D2. η. αντω a l . L . — ib. [ΐκανόν] h. Quo tamen, si retineatur, quae sequuntur cum iis quae antecedunt melius nectuntur. — ib. ονκονν J et %TT pr. ονκονν ree. — 3. /Ιήλον δή, editi. /Ιήλον Η. Τ. J. /Ιήλον τοντό γε, η δ1 ή', καί παιδί Bm. male, quum h. 1. non quaestionum et responsionum vices colloquentium inter se, sed magistrae docentis δόγματα exhibeantur. /Ιήλον οτι vel δηλονότι cdd. $3 . ΥΣ. δήλον δε ΓΚ. Α. δήλον δη rell. sii. — 4. αν ς. del. R. αν #YV. Cfr. ρ. 202, Ε. — ib. και om. Γ pr. — 5. εστίν %Π. — 7. δε S. cum Η/7 Vi. al. — 8. εστί om. /Iftn. — 11. τεκμαιρομένη %Π pr. — 12. οΐομαι ΓΙ. u a l . Cfr. Buttm. gr. gr. II, 195. Schoemann. ad Is. ρ 293. Kiihner. ad Xen. mem. II, 3, 10. ann. cr. — ib. sq. γάρ εστί ς. 9ÌV1. — 13. [το] alterum Bm. improbante Yoeg. — ib. άβρόν 5Ì77L. — ib. μακάριστον %TI. — 15 sq. τοιοντος δε Steph. coni.

16. τα μετά Bm. — ib. ταϋτα ITYYl. — 18. οντο> editi, όντως ΓΓΓΥΐ. Β. a l . ούτος rt. οντοισί C. — ib σν φήις %/ΙΓ. σνμφης ex Useneri coni. J. Cfr. tamen p. 201, E. 206, E. — 19. τε om. T E l . u L l . — 20. ωιδε % — ib. è ρω] iota % pr. ερώι corr. ερά /ITTKnp. L2. idem cum iota subscr. Vind. 1. 7. sine acc. ΛΒ0. — 21. αντώι % αντώι /7 Υ Vi . — ib. ετι πο&εΐ ς. Β. So ετι Ιπιπο^εϊ Κ. ίπνποΰεϊ rell. cum 2iit> YL, επι&εΐ Ό $.

Page 60: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

54: ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 205.

εσται εκείνψ φ αν γενηται τα καλά; ου πάνυ εφην ετι εχειν εγώ προς ταυτην την ερώτησιν προχείρως άποκρίνασ&αι. Ι4λλ\ εφη, ωςπερ αν Ε. ει τις μεταβαλών αντί του κάλου τω άγα&ψ χρω μένος πυν&άνοιτο φέρε, ώ Σώκρατες, [ερα] 6 ερών των αγαθών τι ερα; Γενέσθαι, ην δ' εγώ, αυτω. Και τι εοται εκείνφ ω αν γενηται τάγα&ά ; Τοϋτ1 ευπορώτερον, ην ό' εγώ, εχω αποκρίνασ&αι, οτι ευδαίμων εοται. Κτήσει \ γαρ, εφη, άγα&ών 205 οι ευδαίμονες ευδαίμονες' και ουκ ετι προσδεϊ ερεσ&αι, ϊνα τι δε βου-λεται ευδαίμων είναι ο βουλό μένος, άλλα τέλος δοκεϊ εχειν η άπόκρισις. "Λλη$η λέγεις, ειπον εγώ. Ταυτην δε την βούλησιν και τον έρωτα τοΐτον πότερα κοινον οΐει είναι πάντων ανθρώπων, και πάντας ταγαϋα 10. βονλεσΰαι αυτοίς είναι αεί, η πώς λέγεις; Ούτως, ην δ1 εγώ' κοινον είναι πάντων. Τι δή ουν, εφη, ώ 2ώκρατες, ου πάντας έραν φαμέν, εΐπερ γε πάντες των αυτών ερώσι και αεί, άλλα τινάς φαμεν εράν, J3. τους ό' ου, Θαυμάζω, ην δ1 εγώ, και αυτός, ^λλα μη &αυμαζ\ εφη' άφελόντες γαρ του έρωτος τι εϊδος ονομάζομεν, το τον όλου επιτι&έντες όνομα, έρωτα, τα δε άλλα άλλοις καταχρώμε&α ονόμασιν. °Ωςπερ τι; ην δ1 εγώ. αΩςπερ τόδε. oìoty οτι ποίησίς εστί τι πολύ. ή γάρ τ οι εκ του μη οντος είς το ον Ιόντι οτωοϋν αιτία πασά ίστι ποίησις, ωςτε και ai υπό πάσαις ταϊς τέχναις έργασίαι ποιήσεις εισΐ και οι τούτων C. δημιουργοί πάντες ποιηταί. "Άλη&ή λέγεις, ^λλ' όμως, ή δ' η, oiod^ 20.

2. ατϊοκρίνεΰϋαι e. Ε Ι . άποκρίναοΟαι rell. — 4. (Ιρώ) ό Ιρών ς. et eiecto YOC. suspecto B. Bast. Wolf. 1. 1. h. Voeg. J. Bra cum £. £ρά ό ερών των αγαθών τί ϊρά ; ex Winckelm. coni, in praef. ad Euthyd. p. XII. T. S. est tamen vehementius quam ut aptum videri possit huic loco. £ρα ò ερών των αγαϋών τί \_ερα\\ Bait. quod durum propter verborum collocationem. βρούτο' ο ερών των αγαϋών τί ερα; Η. propter eiusdem sententiae repetitionem (πνν&άνοιτο — εροιτο) huic loco vix aptum. Cdd. haec habent: ερα ό Ιρών 2Ϊ2 (% pr. m. sine acc. et spir.) Γ¥ u Υ Σ V2. BC. Yind 7. al . sii. αρά ερών tt>. ερα, quod in cdd. ante ο iotov scriptum est, videtur glossa esse adscripta ad γενεσϋ-ca, quae loco alieno in textum venit Nos vocem dele-vimus, ut sic locus, uti debet, priori, ό ερών των καλών τί £ρα; piane respondeat. — τι 21. — ib. αντω ς. cum ree. αύτώ Aid Bas. 2. 5ί1. Γ Vi. ali. — 7. ουκ ετι, %ΤΤ. — ib. ερεα&αι $ . ερεα&αι Π. cum rell. sii. praeter Κ. £ρέΰ$αι ree. Cfr. ad ρ. 174, Α. — 9. δε] δη ς. Β. S. Bm. Illud exhibent $3 . — 10. είναι οϊει V2. η. — 11. αντοΤς iZaV Y V l . — ib. ai sì 511. Vi. — 13. αϊεί 2(1. L. — 15. γαρ αρα ς. Β. S. om. αρα ree. cum $3 . Vindd. V2. & pr. — ib. τι το Γ. — ib. (εν) τι h. — ib. Ιπι&έντες Υπ. U pr. — 16. δ' Γ. — ib. ονόμααι καταχρώμε&α Γ. — ib. καταχρώμεΰ1 ίο. — 17. τοι] τι %3. T u b i VL2. BC. — 18. ότωι οΰν % οτώο ϋν IT. οτω ονν VI. — 20. άπαντες $. —- ib. ηδη ς. η δ* η inde a B. ree. Cfr. Fritzsch. ad Aristoph. Ean. p. 16sq. —

Page 61: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

206. ΠΑΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 55

ότι ον καλοννται ποιηταΐ άλλα άλλα εξονσιν ονόματα, από δε πάσης της ποιησεως εν μόρων άφορισ&εν το περί την μονσικήν και τα μέτρα τω τον όλον ονόματι προσαγορενεται. ποίησις γαρ τοντο μόνον καλείται, καί οι έχοντες τοντο το μόριον της ποιησεως ποιηταί. *Λλη§η λέγεις,

D. εψην. Οντω τοίννν και περί τον έρωτα το μεν κεφάλαιόν εστί πάσα ή των άγα&ών επι&νμία καί τον ενδαιμονεϊν ο μέγιστος τε και δολερός έρως παντί' αλλ1 οι μεν αλλτ] τ ρεπό μεν ο ι πολλαχτ] επ1 αντόν, η κατά χρηματισμον η κατά φιλογνμναστίαν ή κατά φιλοσοφίαν, οντε εραν καλοννται οντε ερασταί, οι δε κατά εν τι είδος Ιόντες τε και εσπονδα-

10· κότες το τον όλον όνομα ΐσχονσιν, ερωτά τε και εραν και ερασταί. Κινδννενεις άληΰή, εψην εγώ, λέγειν. Και λέγεται μέν γέ τις, εφη,

Ε. λόγος, ώς οι αν το ημισν εαντών ζητώσιν, οντοι ερώσιν * ό (Γ εμάς λόγος οντε ήμίσεός φησιν είναι τον έρωτα οντε όλον, εάν μη τνγχάντ] γέ πον, ώ εταίρε, άγα&ον ον, επει αντών γε και πόδας και χείρας ε&έλονσιν άποτέμνεσ&αι οι αν&ρωποι, εάν αντοϊς δοκγι τα εαντών πονηρά είναι, ον γαρ το εαντών, οϊμαι, έκαστοι ασπάζονται, ει μη ει τις το μεν αγα&ον οϊκεϊον καλεί και εαντον, το δε κακόν άλλότριον ώς ονδέν γε

206. άλλο εστίν | οί) ερώσιν αν&ρωποι η τον αγα&ον. η σοι δοκονσιν; Μα

1. ον] ol II Di. om. Vi. χ et pr. r. — ib. άλλα άλλα ς. 5(1. Vi . om, άλλα DK. — ib. εχονσιν editi, ϊβχονοιν Saupp. εξονσιν 5(3. Υ et S pr. Cfr. Voeg. 1. 1. p. 313. — 2. μόριον] μόνον x r n V l . corr. μόριον corr. μόνον ΠΣ. — ib. άφαι-ρεΰεν &Σ ex interpolatione. — 4. [της ποιησεως] h. — 5. κεφάλαιόν] μέσον Γ. — 5 sq. [πάσα — ενδαιμονεϊν] Bm. parum dilucida loci sententia et tollens, quod grave est, Amoris universalis, qui ποιήσει universali respondeat, definitionem. — 6. ό μέ­γιστος καί δολερός]. In his Amoris epithetis poeticis haeserunt interpretes, Creuzer. ad hist. litt. gr. et rom. p. 190. ò ορμητικός και τολμηρός coniciendo; Pflugk. sched. p. 34. ολόκληρος έρως πάντ^; ολόκληρος etiam Madvig. 1. 1. provocane ad Symp. p. 206, D.; όλος έρως Bm. άΰροος ε. Verni. Cfr. tamen p. 203, D. — 7. αλλτ%[ άλλοι ς. άλλη % pr. et άλλη ΛΠΏβΓ ali. — ib. πανταχϊ) τε και πολλαχΐ Γ. — ib. επ' άγα&όν Orell. coni. 1. 1. ρ. 331. επ' αυτό Voeg. — 8. φιλογνμναστίαν 5(3. ^ Y j T F n a l . VL2. φιλογνμνασίαν editi. — ib. οντε % — 9. οντε %I1L. — ib. τε om. e. Β., addunt 5(1. UT Κ u ft>ηU. a l . Vind. 1. 7. L. ali. — 10. εχονσιν ς. cum Ef< — ib. alterum καί om. F u n f Β et γρ. Γ. •— 11. λέγειν, εφην εγώ, ς. εφην εγώ, λέγειν 5(3. Γ2. η a l . VL2. — 12. το εαντών ex Saupp. coni. J. At cfr. Schneider. 1. 1. voi. II. p. 63, b. voi. I l i , 255, b. et Voeg. 1. 1. p. 315. -— ib. αντών τχ. αντών VI. — 13. οντε 5(1. Vi. οι/θ' Γ. — 14. επί 5C pr. et επί ΛΠΣΈΟ. — ib. αυτών ς. Ζ? Υ VI. — ib. γε] τε ς. f. — 17. καληι 5(1. Ff. a ci BC. καλοί corr. Γ. -— 18. αν&ρωποι Β. J. Schanz. 1. 1. ρ. 99. ol αν&ρωποι Si. KLl . jt£ Vindd. del. adeo voluit Bait. prob. Voeg. ανΰρωποι rell. Cfr. Stallb. ad Prot. p. 355, A. ad Poi. X, 619, B. — ib. τάγα&ον ex Ste'ph. coni. li. Bm. Sed cfr. Fischer. — ib. ή σοι ς. η σοι 5ί pr. η ϋοί AH (hic pr.) STFr (V) η σοι L. — ib. δοκονσι; ς. δοκονσιν rell.

Page 62: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

56 ΙΊΛΛΎΪΙΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 206.

JH ονκ εμοιγε, ην δ' εγώ. *Λρ' ονν, η δ' η, όντως απλονν εστί λέγειν

οτι οι άνθρωποι τον άγαΰον ερώσιν ; Ναι, εφην. Τίδέ; ον προσ&ετέον,

εφη, οτι και είναι το αγα&ον αντοίς ερώσιν; Προσ&ετέον. 14ρ ονν,

εφη, και ον μόνον είναι αλλά και αεί είναι; Και τούτο προσΰετεον.

"Εστίν αρα ξνλλήβδην, εφη, 6 έρως τον το αγαΰον αιτώ είναι αεί.

^Αληθέστατα, εφην ίγώ, λέγεις.

XXV. αΟτε δή τοντο ο έρως εστίν αεί, η δ' η, των τίνα τρόπον Β.

διωκόντων αυτό και εν τίνι πράξει η σπονδή καΐ ή σνντασις έρως αν

καλόιτο; τι τοντο τνγχάνει ον το έργον; έχεις ειπείν; Ον μέντ ììv σέ,

εφην εγώ, ώ Διοτίμα, ε&ανμαζον επί σοφία καΐ έφοίτων παρά σε 10.

αντά ταντα μα&ησόμενος. Λλλα εγώ σοι, εφη, ερώ. εστί γαρ τοντο

τόκος εν καλψ και κατά το σώμα και κατά την ψνχήν. Μαντείας, ψ

δ' εγώ, δείται οτί ποτέ λέγεις, και ον μαν&άνο). ΙΛΪΧ εγώ, η (Γ η, C.

σαφέστερον ερώ. κνονσιν γάρ, εφη, ώ Έώκρατες, πάντες άνθρωποι κατά

το σώμα και κατά την ψνχήν, και επειδαν εν τινι ηλικία γένωνται,

1. αρ % — ib. ηδη ς. ή <Γ η Β. coni. — 2. αν&ρωποι ex Sauppii coni. J. — ib ταγαΰ-ον Β. S. Bm. cum r u t t a i . Vi. BC. — ib. Ερώσιν; (%/1) Tlpr. Vi . T. H. J. ϊρώσι rell. et al . — ib. dai; Wolf. I 1. cum T F n b i ^ . — 3. αντοΐς / 7 Y V l L . corr. αντοίς rell. — ib. έρώσι g. — ib. αρ' 5L — ib. ονν om, V2. — 4. άλλα chi e. άλλα y.al aeì vel atei %L· Γ η a Vindd. L2. BC. Cfr. Stallb. ad h. 1. Kiilmer. ad Xen. meni. I, 6, 2. — 5. τον το] τοντο $ 1 (% pr.) Σ)ρ. — ib. αντφ Aid. Bas. 2. Η. J. αυτοί rell. αντο $ 1 . DKnn* et pr. r. αντώ a l . YVl. et Σ hic tamen post αεί. — ib. atei Sil.L.

7. τοντο e·. R. Sommer. τούτον ex Bastii coni. rell. — ib. εστίν $77. — ib. αεί om. B. T. ho. Bm. uncis incl. H. h. om. zi. defendit Voeg. Ceterum aìeì %ΠΓΎ. — ib. ηδη e. corr. B. — ib. των] τον %1. (% pr.) Vi . — ib. τρόπων Υ. — 8. αντον e. E. J. amò %1. D K Y. Vindd. η ΙΛΣ om. A. — ib. η σπονδήν %. rj σπονδηι. /4ΓΙ. n i . Vind. 7. VLl . — ib. ούντασις ς. %1. (JTpr.) Υ. ξύντασις Τ. Η. ονστασις Vi . Π sec. •— 9. τί τοντο — 'έργον ; se haud multum abfuisse Bm. monet quin eiceret. Quod si fecisset facturus fuisset cum magno leporis et gratiae detrimento, quo hic locus insignis est. Magistrae agere personam Diotimam, discipuli non adeo perspicacis Socratem memores nos esse oportet. — ib. αν σε $ . αν σ' L i . — 11. Άλλα %Π. — 13. οτι 2Γ/7. — ib. xaì ον μανΒάνω del. JNTaber. de fide Andoc. or. de myst. p. 70, non animadverso, ut videtur, suaviter ludere Socratem verbis μαντείας — y.al ον μαν&άνω, neque ferens confabulantium gratam sermonis negle-gentiam et copiam. — ib. ηδη e. corr. B. — 14. κνονσιν %. κνονσιν zlIT. y.vovai e. κνονσι ree. Cfr. Lob. ad Ai. ed. 2. v. 239. p. 179 sq. Parali, app. p. 556. Herod. 1. 1. I, p. 456, 14. — ib. αν&ρωποι ex Sauppii coni. J. — 14, και om. J. cum 2U. Cfr, Voeg. — 15. τ/J ηλικία Bm. probante Voeg. —

Page 63: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

207. ΠΆΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 57

τίκτειν επι&νμει ημών η φύσις.1 εστί δε τοντο ΰεϊον το πράγμα, και

τοντο εν S-νητψ ο'ντι τψ ζψφ α&άνατον ενεστιν, η κύησις καί ή γέννησις.

τα δε εν τω αναρμόστφ αδύνατον γενέσ&αι. άνάρμοστον δ' εστί το

αίσχρον παντι τω $είψ, τό δε -καλόν άρμόττον. Μοίρα ονν καί Έϊλεί-

#υια η καλλονή εστί τη γενέσει, δια ταντα όταν μεν καλψ προσπελά%η

το κνονν, ϊλεών τε γιγνεται και ενφραινόμενον διαχεϊται και τίκτει τε

καί- γέννα * όταν δε αϊσχρω, σκνΰρωπόν τε καί λνπονμενον σνσπειράται

καί αποτρέπεται καί άνείλλεται και ον γέννα, άλλα ΐσχον το κύημα

χαλεπώς φέρει, ο$εν δη τψ κνονντί τε και ηδη σ7ΐαργώντι πολλή η

πτοίησις γέγονε περί το καλόν δια το μεγάλης ωδϊνος απολύειν τον

έχοντα, εστίν γάρ, ώ Σίοκρατες, εφη, ον τον κ,αλον ο έρως, ώς σν οίει.

^Λλλά τι μην; Της γεννήσεως και τον τόκον εν τω καλώ. Έίεν, ψ (Γ

έγω. Πανν μεν ονν, εφη. Τι δη ονν της γεννήσεως; αΟτι αειγενές

εστί και αΰάνατον ώς &νητω η γέννησις. αθανασίας \ δε άναγκαϊον

1. τίκτειν — — τόκος Ιβτίν in mg. reiecinras. ή γαρ — τόκος Ιύτίν damnaverunt plurimi interpretes ree. — 2. ζώιω %. — ib. Ιΰτιν ς. Τ. 1841. ενεϋτιν rell. cum %/1Χ$ΥΣ. — 3. ι αυτά δ' tv ς. Β. S. R. ho. Bm. τα δ' rell.

«ω et τα quidem 1 1 . \ν> Υ. ΰ Σ. τούτο Γ. δε 2(1. Vi . δη Σ. — 4. &€(ω FufBC. Όεφ m. ΓΥΣ. — ib. sq. είλήϋ-νια ς. % ήλήβυια ζ/. ΕΙληΰνΐα 77. Εϊλεί&υια # 1 . F F u bill , t a b i Vi . Et sic scribitur nomen apud Homer. Hesiod. Pindar. Cfr. et Herod. 1. 1. II , 499, 24. Schaefer. ad Gregor. Cor. p. 94. Blomfìeld. ad Callim. ep. 56. Scboe-mann. ad Is. p. 310 sq. Keil. in Pbilol. XXIII, p. 618 sqq. Usener. Mus. Eh. XXIII, p. 332. — 5. Καλλονή Usener. coni. Cfr. tamen Plat. Legg. XII, 953, C. Eur. Ipb. Ani. 1208. Themist. or. 13. p. 163, A. Plotin. I, 6, 6. 54, E. Herod. 1. 1. I, p. 335, 9. — ib. et 7. óV àv %. ο τllv 77. — 6. τε δη e. om. δη 3X4. Γ a l . VL2. —

re. in 21. e 7. ύυύπείρεται D2. Y b t Vindd. L et pr. r. συνσπειρεται 2(1. συσπειράται V. ον ύπείρεται Υ. αποτρέπεται καί ύυστοεψεται Ά . ΰνύτρέ(ρεται Λ. — 8. άνειλεϊται ς. άνίλλεται r et ex Stallb. coni. J. άνείλλεται rell. cum 2(1. (acc. in % re.) Dtt>bK Vindd. a n . L ^ pr. Wolff. sii. άνείλεται Γ χ. Cfr. Crit. ρ. 109, Α. — ib. αλλ' S. Bm. cum paucis et minus bonis cdd. — 9. ύτΐαργωντι 2L ύπαργονντι V. — 10. ποίηοις ς. πτοίηύις rell. ex em. Abresch. Dill. Thuc. p. 420. cum b n V t i pr. et E r corr. πόνηΰις Sydenh. Cfr. Bast. comm. pai. apud Gregor. Cor. Scbaefer. p. 748. 923. Madvig. 1. 1. I, p. 81. — ib. απολανειν 2(3 Υ. άπαλάττειν %. — ib. sq. τον έχοντα'] τον Ιρώντα Yoeg. — 11. ό om. e. add. 2(3. Ά Vindd. L i . η. — 12. τίνος μην; coni. Steph. — 13. Πάνυ μεν ούν, εφη. om. Bm. Diotimae tribuens quae sequuntur. — ib. δεΐ JT&V2. — Ti δη ονν της γεννήσεως; Diotimae continuant Η. Bait. Voeg. Bm. — 14. ώς] εν x et pr. r. — ib. δ' άναγκ. Bm.

1) τίκτειν δε tv μεν αίσχρω ον δύναται, tv δε τω καλώ. ή γαρ ανδρός και γυναικός ύννονϋία τόκος ÌOTÌV,

Page 64: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

58 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 207ο

επιθυμεϊν μετά αγαθόν εκ των ομολογημένων, εΐπερ του αγαθοϋ'εαυτώ είναι αεί έρως εστίν, άναγκαϊον δη ε/, τούτου του λόγου, και της αθανασίας τον έρωτα είναι.

XXVI. Ταυτά τε ούν πάντα εδίδασκέ με, οπότε περί των ερωτι­κών λογούς ποιοϊτο, και ποτέ ηρετο Τι οϊει, ώ Έώκρατες, αίτιον είναι τούτου του έρωτος και της επιθυμίας; η ουκ αίσθάνει ώς δεινώς δια­τίθεται πάντα τα θηρία, επειδάν γενναν επι-θυμήση, και τα πεζά και τα πτηνά, νοσούντά τε πάντα και ερωτικώς διατιθέμενα, πρώτον μεν περί το ξυμμιγηναι άλλήλοις, έπειτα περί την τροφην του γενομένου, και ετοιμά εστίν υπέρ τούτων και διαμάχεσθαι τα ασθενέστατα τοίς ισγνροτάτοις και υπεραποθνησχειν, καΐ αυτά τψ λιμω παρατεινόμενα, ώςτ' εκεϊνα έχτρέφειν, και άλλο πάν ποιούντα. τους μεν γαρ ανθρώ­πους, εφη, οϊοιτ' αν τις εκ λογισμού ταύτα ποιεϊν τα δε θηρία τις αίτια όντως ερωτικώς διατίθεσθαι ; έχεις λέγειν; και εγώ αύ ελεγον οτι ουκ ειδείην. η δ' ειπεν, Αίιανοεϊ ούν δεινός ποτέ γενησεσθαι τα ερωτικά, εάν ταύτα μη εννοης; ^Λλλά δια ταϋτά τοι, ώ Διοτίμα, όπερ νυν δη ειπον, παρά σε ηκω, γνονς οτι διδασκάλων δέομαι, αλλά μοι λέγε και τούτων την αιτίαν και τών άλλων τών περί τα ερωτικά. Έι τοινυν, εφη, πιστεύεις εκείνου είναι φύσει τον έρωτα ου πολλάκις ώμολογήκαμεν, μη θαύμαζε, ενταύθα γαρ τον αυτόν εκείνω λόγον η θνητή φύσις ζητεϊ κατά το δυνατόν αεί τε είναι και αθάνατος, δύναται δε ταύτη μόνον, τη γενέσει, οτι άει καταλείπει έτερον νέον αντί του παλαιού, ε7ΐεΙ και εν ω εν εκαστον τών ζωών ζην καλείται και άναι το

1. μετ' Γ. — ib. του άγαϋ-ου] του ταγα&ον Bast. 1. 1. ρ. 147. Β. b. Bm. του το àyad-bv Wolf. 1. 1. τότ'άγαϊϊον ΥΣ. του άγα&οϋ cum rell. sii. / / V i . •— 2. αίεί %ΠΎ1. — ib. ò έρως Β. J.

4. τ' ουν Bm. — 5. ώ del. / / . — 6. ή %Γ. — ib. aìodavr) ς. αιβϋάνει %1. αίοϋάνψ VI. — 7. Ιπειδ' αν %. — 9. γεννωμένου Di . Vinci. 126. — 10. εστίν ora. Bm. — ib. και orti. V2. n. — ib. τα άο&ενεοτατα om. Γ. — 11. νπεραπο&νήιβκειν 2ί. — ib. τω in ras. Γ. om. Bm. Cfr. Voeg. — 14. Κάγώ Bm. — ib. αν] αν ζ. in mg. „Scribendum puto av," Cui obtemperare debebat IL άνελεγον % sed m. re. corr. av A (FI pr.) DVl. Γ pr. — 15. είτεεν 3Ϊ1. Vi. — ib. διανο7\ ς. διανόει %1. ($ corr.). διανοεϊ Γρ ι \ — 17. οτι κ ai D2. — ib. βίδα-σκάλω Α. — 20. κατά τον αυτόν b. — 21. αίεί το είναι %Π. Di . n. Vinci. 7. Σ. το είναι αεί £Υ. το αίεί είναι uncis incl. και αθάνατος. 1. 1. ρ 88. Schanz. αεί τ' είναι και Bm. — 21. αεί — 22. αεί om. Α. — 22. γεννήσει "Wolf. 1. 1. Bm. Vitiose. Cfr. quae sequuntur usque ad finem capitis. — ib. αίεί etiam h. 1. cdd. v. 18 laudati. — 23. tv ω om. g. addunt %B, Γ2. Vinci 1. 7. — ib. ζώιων %.

Page 65: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

208. ΠΛΛΤ£ΙΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 59

αυτό, οίον έχ παιδαρίου ο αυτός λέγεται εως αν πρεσβντης γένψαι · ούτος μέντοι ουδέποτε τα αυτά έχων εν αυτφ όμως ο αυτός καλείται, άλλα νέος

Ε. αεί γιγνόμένος, τα δε απολλύς, και κατά τα ς τρίχας και σάρκα και οστά και αίμα και ξυμπαν το σώμα. και μη οτι κατά το σώμα, άλλα και κατά την ψυχήν οι τρόποι, τα η$η, δόξαι, ειτι&υμίαι, ήδοναί, λυπαι, φόβοι, τούτων έκαστα ουδέποτε τα αυτά Ίΐάρεστιν εκάστίο, άλλα τα μεν γιγνεται, τα δε απολλυται. πολύ δε τούτων άτοπώτερον ετι οτι και

208. αι επιστημαι μη οτι ai μεν γίγνονται, | αϊ δε άπόλλυνται ήμϊν, και ουδέποτε οι αυτοί εσμεν ουδέ κατά τάς επιστήμας, άλλα και μία

10. εκάστη τών επιστημών ταυτον πάσχει, ο γαρ καλείται μελετάν, ώς έξιούσης εστί της επιστήμης' λή$η γαρ επιστήμης έξοδος, μελέτη δε πάλιν καινήν εμποιοϋσα αντί της απιούσης μνήμην σψζει την επιστη-μην ωςτε την αυτήν δοκεϊν είναι, τούτω γαρ τω τρόπω πάν το ΰνητόν

13. σψζεται, ου τω πανταπασιν το αυτό άεί είναι ώςπερ το &εΤον, άλλα τ ψ το απ ιόν και παλαιουμενον έτερον νέον εγχαταλείπειν οίον αυτό ην. ταύτη τη μηχανή, ώ 2ώχρατες, εφη, ΰνητον αθανασίας μετέχει, και σώμα και τ άλλα πάντα' αδύνατον δε άλλη. μη ουν θαύμαζε, ει το αυτού αποβλάστημα φύσει πάν τίμα' αθανασίας γαρ χάριν παντί αυτή ή σπουδή και ό έρως έπεται.

— ib. ζην % — ζη, καλείται Sommer. ex coni. Astii. Ast. coni. Ιπε\ και εν εκαστον τών ζώων, εν ω ζην καλείται καί είναι το αυτό. Idem postea, mutata sententia, del. εν — ζώων. Post καλείται ho. repetendum videtur idem verbum. — 1. ταντον Bm. — 2. ταϋτ' Bm. — ib. εαυτω ς. Β. αύτφ rell. αύτω %HYYl. T a l . et non addito iota subscr. rub t t^ r f . — ib. ομοίως Di. — 2 sq. Steph. in mg. „ Genuina videtur lectio άλλοΐος αεί γιγνόμενος." αϊεί $ 1 . L. Sommer. coni, νέος τα μεν. — 3. Ante verba τα δε Wolf. verba nonnulla excidisse putabat, veìut τα μεν προσλαμβάνων. Cfr. R. — ib. τα δε παλαιά coni. Bast. — 5. τόποι %1. (17 pr.) tu. -— ib. 'έ&η Fischer. — 6. ταύτα Bm. — 7. τα, cT Γ. — ib. ετι %1.ΏΚΥΣ. εστίν ς. cum TV. rell. sii. Εστί L. — 8. al δ' Γ. •— ib. ήμΐν om. Υ et ^ pr. — 9. ούδέποΰ' Bm. — 10. πάϋχει ταντον Γ. — 12. μνήμη ex Sauppii coni. J. Voeg. del. voluerunt Bait. Bm. et est sane superfiuum μνήμϊ et durum μελέτη — μνήμη σφζει την επιστήμην. μνήμη Kfy. — ib. σώζει 5ί. — 13. ονητον % et Π pr. ώνητον Λ. — 14. σώζεται %. — ib. πανταπασιν %Π. — ib. το αυτόν %Π. οντφ superscr. το D. ον τω αυτόν p. ου το αυτόν Κ. ταντον Bm. — ib. αϊεί $U. Vi om. K^. — 15. Ιγκαταλιπεϊν e. (άεϊ) καταλείπειν h. J. εγκαταλείπειν edd, cum Stob. Fiorii. LXXV, 12. — 16. μετέχει editi, μετέχειν cdd., quod videtur eorundem esse qui v. 9. ά&άνατον scripserunt. — 17. πάντα τ άλλα ζ/. — ib. αδύνατον prò άθάνατον ex Creuzeri coni. Η. J. Yoeg. Bait. Cfr. Hermann, praef. p. XY. Quod Voeg. coniecit μετέχειν δυνατόν, αδύνατον δε αλλΐ) vel propterea displicet, quod sic claudicant addita, καί σώμα — πάντα. ho. coni, θάνατον δ£ άλλη. — 18. αυτόν $77 Υ al .

Page 66: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

60 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 209.

XXVII. και εγώ απούσας τον λόγον εΰανμασά τε καΐ εϊπον ΈΙεν, ψ δ' εγώ, ώ σοφωτάτη /Ιιοτίμα, ταντα ώς αλη&ώς όντως έχει; y.al η, ώςπερ οί τέλεοι σοφισταί, Εν ϊσ&ι, εφη, ώ ^ωχρατες, επει και των C. ανθρώπων ει ε&έλεις εις την φιλοτιμίαν βλέψαι, &ανμάζοις αν της αλογίας περί α εγώ εϊρηκα ει μη εννοείς, ενϋνμη&εις ώς όεινώς διά­κεινται ερωτι τον ονομαστοί γενεσ&αι και κλέος ες τον αεί χρονον α θάνατον κατα$εσ&αι, και νπερ τούτον κινδννονς τε κινδννενειν έτοιμοι είσι πάντας ετι μάλλον η νπερ των παίδων, y.al χρήματα άναλίσκειν και πόνονς πονεϊν ονατινααονν και νπεραπο^νηακειν · επει οίει αν, Ι). εφν, "Άλκ ηστιν νπερ Λδμητον απο^ανείν αν, η Αχιλλέα Πατρόκλω 10. ετναπο&ανεϊν, η προαπο^ανείν τον νμέτερον Κόδρον νπερ της βασιλείας των παίδων, μη οιομενονς α$ανατον μνήμην αρετής περί εαντων εσεσ&αι, ην νυν ημείς εχομεν; ϊϊολλον γε δει, εφη, αλλ', οιμαι, νπερ αρετής αΰανότον και τοιαύτης δόξης ενκλεονς πάντες Ίΐαντα ποιονσιν, οσω αν αμείνονς ώσι, τοαοντω μάλλον τον γαρ α&ανάτον ερώσιν. οι Ε. μεν ονν εγκύ μονές, εφη, κατά σώματα ϋντες προς τας γνναίκας μάλλον τρέπονται και ταύτη ερωτικοί εισιν, δια 7ΐαιδογονίας α&ανασίαν και μνήμην και ενδαιμονίαν, ώς οΐονται, αντοΐς εις τον έπειτα χρονον πάντα ποριζομενοί' οι δε κατά την ι]ινχήν, \ εϊσΐ γαρ ονν, εφη, οϊ εν ταΊς 209. ψνχαΐς κνονσιν ετι μάλλον η εν ,τόϊς σώμασιν, α ι[)νχη προσήκει και 20.

1. '/.άγω Bm. — 2. η] εϊ corr. Γ, η seenndum J. — 3. τέλειοι ς. τέλεοι 2Ϊ3. 3Γ Vinci. 7. a e n. VL2. Cfr. Heind. ad Crat. § 44. Schneider. ad Poi. VI, 498, C. — ib. εφη om. V2. — ib. επεί γε ς. Β. om. γε $ 1 . # 1 . — 4. ε&έλοις b. quod probat Steph. mg. Cfr. tamcn Ast. et Stallb. ad h. 1. Engelhardt, ad Lach. § 20. — 5. περί, α εγώ εΐρηκα εϊ μη εννοείς, ενΌνμηϋείς. cum Bast. Η. J.; rell.: της «λογίας, περί α εγώ εΐρηκα, εϊ μη εννοείς εν&νμη&είς ώς. περί Υ solus. deletam vocem voluerunt Ast. E. Bm. Voeg. — 6 ες Β. cum edd. $2. ΥΣ Vindd. Cfr. Schneider praef. ad Poi. p. LV sq. — ih. αεί Vi . αεί h. 1. 77. cura rell sii αεί propter versimi neces-sarium — 7. άΰάνατον om. "Wolf. 1. 1. cum damno versus. — 8. πάντες e. h. Ast. R. Wolf. 1. 1. Bm. πάντας s#3; Al ro corr. παντός Π Vind. 7. In loco vocis πάντας non haerendum est. Cfr. statini και πόνονς πονεϊν ονύτιναςονν. — ib. ετι om. ς. addunt Hi. D\x>EY b Π Vindd. L i . η. om. Γ cum rell. sii. — ib. χρήματα Hi. Υ Vi. Γ. — 9. οϋοτινας ονν L. εϊ τινας ονν IT. — ib. νπεραποΰνήιύκειν Η. •— 11, προαπο&ανεΐν αν ς. Β. om. αν $3 . ΤΊ. b b B C . — ib. ημετερον ς. ΓΛ. νμέτε­ρον Hi . Α Ύ b a c i n VL2. ali. — 12. περί ς. Β. περί ex Astii coni. ree. — ib. αντών e. E f. εαντων rell. — 15. ερώαι Γ. — 16. κατά τα Ε,. J. Voeg. cum FLl . — 17. sìaiv H/7. — 18. oìóv τε £ l . Cfr. Schneider. 1. 1. I, 329, E. II, 358, E. — αντοΐς Π Υ al. ·— 19. οι και tv ς. Έ. om καί H4. Tb t ia l . VL2. BC — 20. κνον-ΰιν Β. κνονϋιν rell. sine acc. %/ί. κνονϋιν 77D2.rur. κνώϋιν Υ. κνοονύιν BC, κνονϋιν V cum rell. sii. — ib. μάλλον ετι Τ.

Page 67: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

209. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 61

κυησαι και κνεϊν. τι ούν προσήκει; φρόνησίν τε και την άλλην άρετήν

ών δη είσι καϊ οι ποιηται πάντες γεννήτορες και των δημιουργών όσοι

λέγονται ευρετικοί είναι, πολύ δε μεγίστη, εφη, και καλλίστη της φρο-

νήσεως η περί τάς των Ίίολεών τε και οικήσεων διακοσμήσεις, η δη

ονομά εστί σωφροσύνη τε και δικαιοσύνη, τούτων αν όταν τις εκ νέον

Β. εγκύμων y την ψνχήν, Ψεϊος ων και, ήκούσης της ηλικίας, τίκτειν τε και

γεννάν ηδη, επιθυμεί, ζητεί δή, οιμαι, και ούτος περιιών το καλόν εν

ω αν γεννήσειεν * εν τω γαρ αισχρψ ουδέποτε γεννήσει, τά τε οίν

σώματα τα καλά μάλλον η τα αισχρά ασπάζεται ατε κνών, καΐ αν

10. εντύχη ipLjfj καλή και γενναία και εύφυεϊ, πάνυ δη ασπάζεται το ξιψαμ-

φότερον, και προς τούτον τον αν&ρωπον ευ&ύς ευπορεϊ λόγων πεοι

C. αρειϊς και περί οίον χρή είναι τον άνδρα τον άγαΰον και α επιτηδεύειν,

και επιχειρεί παιδενειν. απτόμενος γάρ, οιμαι, τον καλού και ομιλών

αντω α πάλαι εκύει τίκτει και γέννα, και παρών και απών μεμνημένος,

και το γεννηθεν σννεκτρέψει κοινή μετ1 εκείνον, ωςτε πολύ μείζω κοι-

1. κύειν Β. κνεϊν rell. κνειν %. κύειν z /Dl . iut. κνεϊν V cum rell. sii. — 2. ol πάντες ποιηταϊ g. inverso ordine 514. /""bit Vind. 7. al . L2. BC (V). — 3. εν-οητικοϊ J. — ib. είναι ow. Wolf. 1. 1 -— ib. μεγίστη είναι e. om. είναι %3. ΓΙ. al . Vind. 1. 7. L2. Β C. ε!ναι\ εφη om. bn. bic addito εφη post καλλίστη. — 4. διακόσμησις e. %ί. ΓΥ1. cum rell. sii. διακοσμήσεις £ 1 . ¥ cori·, cum Bastio 1. 1. p. 151 ree Cfr. Heind ad Crat. p. 28 Boeckh. ad Min. p. 26. περί τα — διακόσμησις Soinmer. coni. — 5. τούτων Ο' αύ g. om. ό' $(3 Υ. b. extat in ΓΥΐ. rell. sii. •— ib. ÓV àv %1. 7'L. — 6. την ψνχήν Οεϊος ών conectendum putabat Stepb. et sic T. H. "Bui. [θείος ών] J. την φύσιν ϋεϊος ών voluit Ileusd. — 7. επιϋνμεϊ g. Β. S. li. ho cum $11. /'. et rell. sii. επιϋνμϊ) Τ. Η. J. Bm. Voeg. ex coni. Stepb., ad quam aiiiplectendam etiam II. Ast. inclinant, ille offensus part. καϊ ante ήκούσης. — ib. δή] δε ^Y η Υ2. — ib. περί ών %2 Υ. — ib. sq. è ν ώ αν γεννήσει ε, quam syntaxin graecam non esse putat Bm. Niliil postulai! ipsi videtur nisi, εν φ γέννηση. Becte Wolf. vertit locum : „ quaerit pulcbrum, in quo gignere possit " — 9. ή τα αίσχοα del. videntur Bm. probante Voeg*. Cfr. tamen p. 210, B. C. — ib ατε] δ γε Usener. Est vero borimi idem subiectum quod fuit priorum. — ib. κνών editi. κύων %3. — ib. làv editi, αν %1. ΥΣ. Cfr Schneider. 1. 1. Vi l l i , 574, A. Scbanz. n. 1. p. 101. — 10. δη om. S pi*. Scbleierm. voluit δε', sed recte Astius apodosin bis verbis contineri monuit. — 12. περϊ expungendum esse putabat Stepban. ve! addendum τον. uncis incl. B. Ast. E. h. del. J. Bm. Voeg. Madvig. 1. 1. p. 369, quod tamen propter linguae usum et dictorum concinnitatem fieri vix posse putem. uncis incl. etiam και b. και περί οίον vult Sommer. οίον prò masc. et subiecto verbi είναι babet cum Bm. Voeg. οίων &. ών ΥΣ. τον οίον Τ re. — 12 sq. επιτηδενειν, επιχειρεί b. et sine interpunctione Bm., quod graecum non est. — 14. απών και παρών ς. / L / B C , inverso ordine $4. b n V 2 . — 15. και το] om. και ΥΣ. Ast. Cfr. Bast. 1. 1. p. 151.

Page 68: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

82 ΤΙΑΑΤάΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 210.

νωνίαν της των παίδων προς αλλήλους οϊ τοιούτοι ΐσχουσι και φιλίαν βεβαιοτεραν, ατε καλλιόνων και αθανατωτερων παίδων κεκοινωνηκότες. και πάς αν δέξαιτο εαυτφ τοιούτους παΐδας μάλλον γεγονέναι η τους ανθρωπίνους, και εις αΟμηρον αποβλε\\)ας και Ήσίοδον και τους άλλους D. ποιητάς τους αγαθούς ζηλών, οια εκγονα εαυτών καταλείπουσιν, α εκεί-νοις άθάνατον κλέος και μνήμην παρέχεται αυτά τοιαύτα οντά' εΐ δε βούλει, εφη, οίους Λυκούργος παίδας κατέλιπεν αυτόν εν Λακεδαίμονι σωτήρας της Λακεδαίμονος και ώς έπος ειπείν της Ελλάδος, τίμιος δε παρ1 υμΐν και 2όλων δια την τών νόμων γέννησιν, και άλλοι άλλοθι Ε. πολλαχοϋ άνδρες, και εν αΕλλησι και εν βαρβάροις, πολλά και καλά 10. άποφηνάμενοι έργα, γεννήσαντες παντοίαν αρετήν ών και ιερά πολλά ηδη γέγονε δια τους τοιούτους παϊδας, δια δε τους ανθρωπίνους ουδενός πω.

XXVIII. Ταύτα μεν ονν τά ερωτικά ίσως, ώ Σωκρατες, καν συ μυηθείης' τά δε τέλεα και εποπτικά, | ών ένεκα και ταύτα εστίν, εάν 210. τις ορθώς μετίη, ουκ οιδ* ει οιός τ αν εΐης. ερώ μεν ούν, εφη, εγώ και προθυμίας ουδέν απολείψω' πειρώ δε επεσθαι, αν οιός τε ης. Λ ει γαρ, εφη, τον ορθώς ιόντα επί τούτο το πράγμα άρχεσθαι μεν νέον οντά lavai επί τά καλά σώματα, καϊ πρώτον μεν, εάν ορθώς ήγηται ο ηγούμενος, ενός αυτών σώματος έράν και ενταύθα γεννάν λόγους 20.

1. τών παίδων] παιδογόνων vel παιδοΰπόρων Basi 1. 1. ρ. 72. πάτερων Usener At cfr. R. Stallb. et quae contra monuit Verm. 1 1. p. 87. — 2. καλλίων ών %ì. ($111 pr.). •— ib. παίδων om. Κ. et cum Creuzero 1. 1 ρ. 154 sqq. J. 'έργων habet Vind. 7. — 3. πάϋαν TI. — αν om. ζ/. — 5. èavròv ζ/. — ib. καταλελοίπαύιν Bm. — 6. τοιαϋτ' Γ. — κατελείπετο ς. κατέλιπε το %. cum ras. super ε et o. Sehanzius suspicatur principio scriptum fuisse κατέλίπεν το. Ego κατέλιπεν αυτόν olim scriptum fuisse suspicer. Sic scripsi. Cfr. v. 5 huius pag. ola εκγονα εαυτών καταλείπουύιν. κατελιπετο z / D l . ^ . κατέλιπε το II. Vind. 7. κατέλιπε τοΐς Υ. κατέλιπε Σ. —· 9. παρ' superscr. εν % •— ib. ήμΐν 9Ϊ4. Γ b i. L 1 . p. — 11. εργφ Λ. — 13. ουδέν) ουδενός h. Bm.

15. τέλεια Al . — ib. ταντά Ιατιν ς. corr. Ast. — 16. τ' àv $ . — 16. ουκ οίδ' αν εϊης Naber. 1. 1. ρ. 19, quod quid sibi velit se non intellegere Yoeg. fatetur· intellecturus erat si ISTaber. scripsisset, ουκ αν εϊης, οίδα. At quis doceat eum quem doctrinae capacem non esse sciat? — 17. d' IT$. — ib. z' £. — 18. τούτο om. Y. — ib. το om. ς. E. addit iam Fischer. — ib. πράγμα] έργον Vindd., quod tamen ignorant Wolf. Bo. — 20. αυτών $3 , Β. J. αυτόν rell. recte tamen Yoeg si subiecti repetitione opus fuisset non solum pronomen, sed etiam verbum, δεί, repetendum fuisse. Idem σώματος, quippe glossam, delere voluit. αυ του vult Yerm.

Page 69: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

210. ΙίΑΛΤΣίΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 63

Β. κάλους, έπειτα δε αυτόν κατανοηααι οτι το κάλλος το επί οτωονν σώ-ματι τω επί ετέρφ σώματι αδελφον εστί, καΐ ει δεϊ διώκειν το επ είδει καλόν, πολλή άνοια μη ονχ εν τε και ταντον ηγεϊσ&αι το επί πάσιν τοις αώμαοι κάλλος' τοντο δ' εννοήσαντα καταστηναι πάντων των καλών σωμάτων εραστήν, ενός δε το σφόδρα τοντο χαλάσαι καταφρονήσαντα και σμικρόν ήγησάμενον μετά δε ταντα το εν ταΐς χρυχάις κάλλος τιμιώτερον ηγησασ&αι τον εν τψ σώματι, ώςτε και, εάν επιεικής ών

C. την ipvyjjv τις και [εάν] σμικρόν άν&ος εχη, εξαρ/,εϊν αντφ και εράν και κηδεσΰαι και τίκτειν λόγονς τοιούτους και ζητέϊν, οΐτινες ποιησονσι

10. βελτίονς τους νέονς, ϊνα αναγκασΰβ αν &εάσασ&αι το εν τοϊς επιτη-δενμασι και τοις νόμοις καλόν και τοϋτ7 ιδεϊν οτι πάν αυτό αυτω ξνγγενές εστίν, ϊνα το περί το σώμα καλόν σμικρόν τι ήγήσηται είναι' μετά δε τα επιτηδεύματα επί τάς έπιστήμας αγαγεϊν, ϊνα ΐδϊ] αν επι-

D. στημών κάλλος, και βλέπων προς πολύ ηδη το καλόν μηκετι τφ παρ' ενί, ώςπερ οΐκέτης αγαπών παιδαρίον κάλλος η άν&ρώπον τινός η επιτηδεύματος ενός, δουλεύων φαύλος fj και σμικρολόγος, αλλ' επί το πολύ πέλαγος τετ ραμμένος τον καλόν και ΰεωρών πολλοίς και καλονς λόγονς και μεγαλοπρεπείς τίκττ] και διανοήματα εν φιλοσοφία

1. δτωι ούν %V. — 2. το επί %\. om. Ini Γί u b a i . Ε. — ib. καί δεΐ — πολλή δ' άνοια, contra mentem scriptoris Usener. εί δη δεΐ J. — ib. Ιπ\ V. — 3. τΐάϋιν %. IT pr. — 4. σώμασιν Π. — 5. τον σφόδρα τούτον UDÌ. Vind. 7. — 7. και αν ς. Β. (hic typotbetarum errore), καί εάν cdd. 5 i3 .Yunacn . καν Bm. —< ib. ών] ή Sommer. coni. — 8. καί tàv vulg., [t«7'] S. E. b, Bait. om. Ast. J. Bm. καν, quod a Platonis usu abborret, H. llv YYrn . — 9. καί ζητεΐν del. Ast. solum καί Bm. Madv. 1. 1. p. 396. Cfr. Yoeg. 1. 1. p. 321. — ib. al τίνες V2. -— 10. αναγκασθείς — 12. εστίν το Ast., sed sic quid spectet et quo pertineat ducentis baec disciplina non satis apparerei. Cfr. et E S. — 11. τοντο ΓΥ1. a l . — ib. αντώι 9L αυτω zi Π. Γ pr. αύτω Υ. — 12. εστί ς. Β. (bic typotbetarum errore), Ιστιν $U.V. al . ali. — 13. ϊν1 άιδηι 5Ϊ. Π pr. IV άδη ζ/ϊυ. ίνα ηδη tt. — ib. sq. rò των επιστημών h. — 14. το πάρ' ς. Wolf. Lebrs. τφ παρ' Scbleierm. coni., quam coni, etiam "Wolf. in mg. versionis laudat. μηκε'τ' ΐτω et om. art. n. Recepta Scbleierm. coni, sententiae et constructionis ratio constat, quae, si retineas vulgatam, turbatur. Adiuvat coni. Plut. quaesti Plat. I l i , 2. p. 1002, E. παρεγγνα μήτε σώματος τίνος μήτ* επιτηδεύματος μήτ' επιστήμης κάλλει μιας νποτετάχ&αι καί δονλεύειν. Du­rissime Bm. μηκετι τω παρ' ivi, ωςπερ οίκέτης7 αγαπών, παιδαρίον κάλλος] ή àvd-ρώπου τίνος η επιτηδεύματος ενός, δουλεύων φαύλος ή. παρενί %. — 15. ο Ικέτης bo. — 16. δουλεύων tanquam glossam voc. οϊκέτης eicere voluit Bast. — ib ή e fj 2U. A r B F X b n l . f . Vind. 1.7. — 16 sq. επιτοπολν ς. — 18. μεγαλοπρεπής Α. — ib. τίκτει e. $ 1 . YEbr t l . ab in . YL2. Σ. τίκτει ΆΓ. corr., post διανοήματα transponendum putat bo. del. διανοήματα Bm. probante Yoeg., quod λόγοι bic semper

Page 70: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

64 ΏΑΛΎίΙΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 211.

άφΰ-όνφ, εως αν εντανΰα ρωσ&είς και αυξηθείς κατίδϊ] τίνα hc-ιατήμην μίαν τοιαντην, η εστί καλόν τοιονδε, Πειρώ δε μοι, εφη, τον νονν Ε. προσέχειν ώς οιόν τε μάλιστα.

XXIX. ος γαρ αν μέχρι ενταν&α προς τα ερωτικά παιδαγωγη-ϋβ, ΰ-εώμενος εφεξής τε και όρ$ώς τα καλά, προς τέλος ήδη Ιών των ερω­τικών εξαίφνης κατάγεται τι ΰανμαστον την φύσιν καλόν, τοντο εκείνο, ω Σώκρατες, ον δη ένεκεν και οι έμπροσθεν πάντες πόνοι ήσαν, πρώτον μεν | αεί ον και οντε γιγνομενον οντε άπολλυμενον, οντε ανξανομενον οντε 211. φ&Ινον, έπειτα ου τΐ] μεν καλόν, τ^ δ' αίσχρόν, ονδε τότε μεν, τότε δε ον, ονδε προς μεν το καλόν, προς δε το αίσχρόν, ονδ^ εν&α μεν καλόν, εν&α δε 10. αίσχρόν, ώς τισι μεν "ον καλόν, τισί δε αίσχρόν. ονδ' αν φαντασ$ήσεται αυτώ το καλόν οίον πρόσωπον τι ονδε χεϊρες ονδε άλλο ονδεν ών σώμα μετέχει, ονδε τις λόγος ονδε τις επιστήμη, ονδε πον ον εν ετέρω τινί, οιον εν UUCO η εν yrj η εν ονρανω η εν τω αλλω, αλλ αντο κα<τ αυτό &-με& αντον μονοειδες αεί ον, τα δε άλλα πάντα καλά εκείνον μετέχοντα

• τρόπον τινά τοιοντον, οιον γιγνομένων τε τών άλλων και άπολλνμένων μηδέν εκείνο μήτε τι πλέον μήτε ελαττον γίγνεσθαι μηδέ πάσχειν μηδέν, όταν δή τις από τώνδε δια το ορ&ώς παιδεραστέϊν επανιών εκεϊνο το καλόν αρχηται κα&οράν, σχεδόν αν τι άπτοιτο τον τέλους, τοντο γαρ δή εστί το όρ&ώς επί τα ερωτικά Ιέναι η νπ άλλον αγεσΰαι, 20. άρχόμενον από τώνδε τών καλών εκείνον ένεκα τον καλόν αεί επαν ιέναι, Ο.

commemorentur. Cfr. tamen Prot. 348, D. Poi. VI, 496, A, — 1. aqdova Ast. —-ib. τον' Bm. — 4. μέχρις e. μέχρι 2Ϊ2. Al . P i t t a i Vindd. L2. BC. μέχρι και Γ. Cfr. Buttmann. ad Gorg. § 93. Stalli), ad h. 1. Kiihner. ad Xenoph. mem. IV, 7, 2. ali. — 6. rj5 φύσει DK et τη ψ. Π. — ib. Parum recte Schanz. 1. 1. p. 17. post καλόν piene interpunxit. — ib. τοντ' Γ. — 7. "ένεκα ς. Bm. ένεκεν 213. Γ η al . VL2. BC. Cfr. Schneider. 1. 1. X , 610, Β. Poppo, proli, ad Thuc. p. 212. suppl. p. 26 adii, ad I, 68. — ib. έμπροσϋε Β. cum ζ/Γ. πρόσΟεν Di . Vind. 7. Cfr. quae initio op. ad voc. οπιΟ&εν a nobis adnotata sunt et quae ad p. 213, A. dicentur. — 8. αϊεί 2U. VI. — ib. ουτ' bis Γ. — 9. δε Vi. — ib. τότε bis 2117 Vi. al . — ib. δε 21/7 Vi. Y. — 10. το prius ora. al . — ib. ovó' — αίσχρόν om. r., quod probat Bm. — 11. ώς — αίσχρόν om. Λ. quod probat Voeg. Bait. Bm. Is tamen codex saepius eo modo omittendo peccat, quemadmodum h. 1. factum esse videtur. Cfr. p. 196, C. 198, D. — ib. ov om. D2. E l . a l . Vi. — ib. δ' Γ. — ib. αν] αυτό ς. Vi. r et corr. r. — 13. τις om. # post επιστήμη addit Σ. — ib. tv om. 17b. —· 14. ζώιωι %. — ib. αλλ' prò άλλα 2il7tt>bn:pf V2. — 15. «tei 2U.V1, b in . — 16. τινά τρόπον r n b a l . V 2 . — 17. έκείνω ς. εκείνο 214. % Υ Vind. 7. — ib. τι om. Di . ΥΣ. το 17. — 18. óV αν ΠΓΥΐ. — ib. δε δη ς. om. δε 2(1 (17 pr) Υ. — 20. νπ'] υπό VI. — 21. «tei 211. Vi . — ib. Ιπανιτέον U D Ì .

Page 71: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

211. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 65

ώςπερ επαναβα&μόΐς χρώμενον, από ενός επί δύο και από δνεϊν επί

πάντα τα καλά σώματα, και από των καλών σωμάτων επί τα καλά

επιτηδεύματα, και από των \καλών\ επιτηδευμάτων επί τα καλά μαθήματα,

εως ìxv από των μαθημάτων επ' εκείνο το μάθημα τελεντήσΐβ > ο εστίν

ουκ άλλον η αντον εκείνον τον καλόν μάθημα, και γνω αντο τελεντών

D. ο Εστί καλόν. °Εντανθα τον βίου, ώ φίλε Σών.ρατες, εφη ή Μαντινικη

ξένη, εΐπερ που άλλοθι, βιωτον άνθρώπω, θεωμένω αντο το ν.αλόν.

ο εαν ποτέ ΐδης, ον κατά γρνσίον τε και εσθήτα και τονς καλούς

παϊδάς τε και νεανίσκονς δό'ξει σοι είναι, ονς ννν ορών εκπεπληξαι και

10. έτοιμος ει και σν και άλλοι πολλοί, ορώντες τα παιδικά και ξννόντες

αεί αντοϊς, ει πως οίον τ' ην, μήτ1 εσθίειν μήτε πίνειν, άλλα θεάσθαι

Ε. μόνον και ξννεϊναι. τι δητα, εφη7 οιόμεθα, ει τω γένοιτο αντο το καλόν

ιδεϊν εϊλικρινές, καθαρόν, άμικτον, αλλά μη άνάπλεων σαρκών τε αν­

θρωπίνων και χρωμάτων και άλλης πολλής φλναρίας θνητής, αλλ' αντο

το θείον καλόν δνναιτο μονοειδες κατιδείν, αρ' οΐει, εφη, φανλον βίον

1. έπ1 άναβααμοϊς $ . άπαναβαθ-μοϊς Π. Ιπαναβασμοΐς S, cum cdd. JPEufttl a et mg. F. Ιπαναβάς μη in textu. Cfr. Lob. ad Phryn. p. 304. parali, p. 394. — ib. δυοίν Di . #Fb t t f . V2. Cfr. p. 192, E. — 2. καλών non om. %Λ ut J. refert. — ib. Post σωμάτων Sydenh. inserendum esse putabat, επί τάς χαλάς \\)νχάς καί άπο των καλών ψυχών. — 3. arcò om. Π. — ib. των καλών Ιπιτ. editi, om. καλών 911 Υ Γ ΕΙ . ba i . VL2. ali. et pofcest abesse. — 4. Pro 'έως άν editi βατ' αν. 'έως άν debetur Stallb., εως Η. ϊνα Saupp., καί 312. UT1. ub a l . Yl Bm. Obelo no-tavit locum J. Bait. Voeg. 'έως άν verum videtur. Cfr. fìnem prioris capitis, έως άν

ΐδη et Plotin. V, ρ. 556, Β. επαναβαίνει επί την των Ιν ψνχϊ] καλών αίτίαν ,< 'έως επ' έαχατον ìjxrj το πρώτον ο παρ' αύτον καλόν. Ac facile neri potuisse apparet ut propter καί άπο modo ter repetitum etiam b. 1. per errorem καί ante ano scriberetur. Clementis Alex, locus V. p. 249, quem laudat J., hue non pertinet. — ib. [το μάθημα τελεντήσΊ]] Bm. — 5. μάθημα ' κάν γνω — καλόν ενταΰ&α κτλ. Bm. Sed sententiam verborum, έως άν — μά&ημα magis amplifìcatam desideres, neque verba, εντανϋα του βίου — βιωτόν, recte referentur ad κάν γνω αντο τελεντών ο έΰτι καλόν. Eecte etiam monet Voeg. inde a verbis ενταν&α κτλ. novam sententiam initium habere palam fieri amica Socratis compellatione, qua Diotima utatur. — 6. ο εβτι ς. J. emendavit Β. •— 8. ποτ' %1.$Υ. — ib. εϊδηις 2Ϊ1. a l . -^B. είδηνς n.u. r corr. — ib. αίσϋητα z /F . — 11. αϊεί 2U.V. —· ib. μήτ' %Iltu U £ r. — ib. μήτ' %ΠΓ. — ib. Όεάαασϋ-αϋ %1 Τϊυ J. ΰεάΰϋαϋ rell. — 12. ΰήτ' Γ. — 13. είλοκρονες editi praeter H. J. εϊλνκρινες £ f et plerique t. Bekkero. εΐλικρονες h. 1. 5177. Cfr. p. 181, C. — ib. αλλά del. Ast. — 14. πολλής om. Di. ΥΣιχ. — ib. [αλλ* — κατιδεΐν] Bm. In praef. p. Vi l i extr. praeterea damnat vocem Ό-νητής. Eecte autem Voeg. φλναρίας non addito θνητής vix respondere ait elegantiae sermonis Platonici et reliquorum sententiam fere requiri ab iis quae sequantur, άρ1 οϊεο κτλ»; ad fìniendam vero descriptionem aptissima esse vocablila θείον et μονοεοδές. — 15. άρ> $ .

Gr. F. R e t t i g , Platonis Sympos. 5

Page 72: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

β<0 ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 212.

γίγνεσθαι \ εκεϊσε βλέποντος ανθρώπου και εκείνο, ώ δεϊ, ΰεωμένου 212. και ξννόντος αυτψ; η ουκ εν&υμεϊ, εφη, οτι ενταϋ&α αυτψ μονάχου γενήσεται, ορώντι ψ δρατον το καλόν, τίκτειν ουκ είδωλα αρετής, ατε ουκ ειδώλου εφαπτομένφ, άλλα άλη&η, ατε του άλη&οϋς εφαπτομένφ; τεκόντι δε άρετήν άλη&ή καϊ &ρε\\)αμένψ υπάρχει &εοφιλεΐ γενέσθαι, και ειπερ τω αλλω ανθρώπων, α&ανάτψ %αι εκείνφ.

Ταύτα δη, ώ Φαϊδρέ τε και οί άλλοι, εφη μεν Διοτίμα, πέπειομαι Β. δ1 εγώ' πεπεισμένος δε πειρώμαι και τους άλλους πεί&ειν, οτι τούτου του κτήματος rjj ανθρωπεία φύσει συνεργον άμείνω ^Ερωτος ουκ αν τις ραδίως λάβοι. διό δη εγωγέ φημι χρηναι πάντα άνδρα τον νΕρωτα 10. τιμάν, και αυτός τιμώ τα ερωτικά και διαφερόντως ασκώ, και τοις άλλοις παρακελευομαι, και νυν τε και αεί εγκωμιάζω την δύναμιν και ανδρείαν του ^Ερωτος κα& όσον οίος τ ειμί.

Τούτον ούν τον λόγον, ώ Φαιδρέ, εΐ μεν βουλει, ως εγκώμιον εις C. ^Ερωτα νόμισόν εϊρήσ&αι, ει δε, οτι καΐ οπτ] χαίρεις ονομάζων, τούτο ονόμαζε.

XXX. Είπόντος δε ταύτα του ^Σωκράτους τους μεν επαινεϊν, τον δε ^Αριστοφάνη λέγειν τι επιχειρεϊν, οτι εμνήσ&η αυτού λέγων ο Σωκρά­της περί του λόγου' και εξαίφνης την αυλειον &ύραν κρουομένην πολύν

αν Π. αρ L. — 1. κακεΐνο Β cum Γ. — ib. ο δει ς. δη Β. ex coni. Schleierm. ω δει rell. ω δει % (t m. ree.) φ δεϊ Α. ω δει F . δη K n b C et corr. L. — 2. ή Γ. — ib. ενϋνμΓ] ς. V. et om. iota subscr. T L Z B C . εν&υμεΐ %1. η. Bekk. solum n) nomi-nat. — ib. εμταν&' Bm. — 4. άλλα SU· — ib. εφαπτομένφ om. Yoeg. cum

n damno numeri et concinnitatis. — 5. ó' Bm. — ib. d-εοφιλεΐ E. θεοφιλή SU Γ ί ΐ .Υ ΐ . ^ . — 6. τώι SÌ- — ib. άνϋρώπω ς. Vox. — ib. άϋανασίω Π sec. — ib. κακείνω Β. Bm.

7. τε om. Γ ΐ ι . — 11. καϊ αυτός τιμώ, καί τα ερωτικά διαφερόντο>ς ασκώ Usener. J. At sic bis idem diceretur. Cfr. quae statim sequuntur, καί νυν τε καϊ αεί εγκωμιάζω την δύναμιν καί ανδρείαν °Έρωτος. Debile καί αυτός τιμώ, post verba, διό δη — τιμάν, contra si opponuntur prioribus και αυτός τιμώ τα Ιρωτικα κτλ. satis graviter dicuntur, ob eamque ipsam causam dilatatur eorum sententia et chiasmi figura pronuntiantur. In Badbami lectione και αυτός τιμώ, τα <Γ ερωτικά διαφε-ρόντως ασκώ alterum και falsam habere emphasin monuit Voeg. — 12. άλλοις om. J I B K . — ib. αίεί SÌI7. — 13. ανδρείαν %χιιΥΐ. Σ S. Τ. Η. J. άνδρίαν rell. τε καί χρείαν Bm.

15. δε καί Di . et Π pr. — ib. τοϋτ* Γ. 17. δε om. r. — 18. δ' Γ. — ib. Αριστοφάνην ς. Αριστοφάνη Sii. # T K u

fottìi KBC. — ib. εμνψσ&η SÌ. — 19. αϋλιον Η. cum Sii. Γ Ι . ufo b i Vi. αυλειον rell. Cfr. Stallb. — ib. κροτουμένην ς. κρουομένην SÌ3. χ η Vindd. Σ. r pr. (L). Cfr. Lob. ad Phryn. p. 177. Cobet n. 1. p. 473.

Page 73: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

213. ΠΛΑΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 67

ipocpov παρασχεϊν ώς κωμαστών, και ανλητρίδος φωνήν άκουειν. τον D. ονν *Λγά$ωνα, Παίδες, φάναι, ου σκέψεσ&ε; και εάν μεν τις των

επιτηδείων fj, καλείτε* εΐ δε μή, λέγετε οτι ου πίνομεν αλλ1 αναπανό-με&α ηδη. ΚαΙ ον πολν ύστερον Λλκιβιάδον την φωνήν άκουειν εν τ^ ανλη σφόδρα με&νοντος και μέγα βοώντος, έρωτώντος οπού Μγά&ων και κελευοντος αγειν παρ Λγά&ωνα. αγειν ονν αυτόν παρά σφας την τε αύλητρίδα υπολαβουσαν και άλλους τ ίνας των άκολου&ων, και επί-

Ε. στηναι επί τάς &ύρας έστεφανωμένον αυτόν κιττου τέ τινι στεφάνω δασεί και ίων, και ταινίας έχοντα επί της κεφαλής πάνυ πολλάς, και

10. ειπεΐν άνδρες, χαίρετε' με&υοντα άνδρα πάνυ σφόδρα δέξεσ&ε συμ-πότην, η άπίωμεν άναδήσαντες μόνον Λγά$ωνα, εφ1 ψπερ ηλ&ομεν; εγώ γάρ τοι, φάναι, χ&ες μεν ουχ οιός τ* εγενόμην άφικέσ&αι, νυν δε ηκω επί τ^ κεφαλή έχων τάς ταινίας, ϊνα από της εμής κεφαλής την τον σοφωτάτον και καλλίστου κεφαλήν Χ αναδήσω. άρα καταγελάσεσ&έ

213. μου ώς με&νοντος ; εγώ δέ, καν νμείς γελάτε, \ όμως εν old* οτι αλη&ή λέγω, αλλά μοι λέγετε αυτό&εν, επί ρητοίς εϊσίω η μή ; σνμπίεσ&ε η ον; πάντας ονν άναΰορνβήσαι και κελευειν είσιέναι και κατακλίνεσ&αι,

1. καί ώς Bm. — 3. λέγεται Λ. — ib. αλλ1 J. Bm. cum tyllnp. — ib. sq. αναπαύομε^ Bm. — 5. καί ερωτώντος ς. h. # η . om. καί rell. Ερωτώντος del. ho. — 6. κελενοντος £ h. Bm. omisso pronomine vividius repraesentatur temulenti intem-peries. — 7. τ' Bm. — 8. αυτόν om. Γ. — ib τε om. ς. addunt $ 3 . & ΥΓ F n i . Yindd. al . L2. — 9. τενίας %l. — ib. εχοντ' Bm. — 10. δέ'ξασϋ-ε ς. δέξεσϋε %1.

a ε # 1 . δέ'ξεσϋαο tu. δέ'ξασϋ-ε f. — 11. εφ' όπερ editi, εφ' ώπερ Η. J. eum $3.- — ib. ήχΌομεν /1% (hic superscr. λ.). — 12. οίος τ' % pr. οίς τ' Α et Π pr. — 13. τενίας 21 et Π pr. — 14. κεφαλήν del h. — ib. κεφαλήν, εάν εϊπω ούτωσί, αναδήσω cum cdd. editi. Suspicatur tamen Steph. sic scribendum esse: κεφαλήν àva-δήσω. εάν εϊπω ούτωσί, καταγελάσεσ&ε, yel potius εάν δε εϊπω. Hinc profectus Ast. κεφαλήν αναδήσω. ~Άρα, ίαν εϊπω ούτωσί, καταγελασεσθέ μου. Winckelmanni coni, ab Η. paululum immutatam, ανειπών ούτωσί, receperunt J. Bait. Bm. Bermntiandi autem non est hic locus. IV εϊπω, quod Orellius proposuit, frigidum. TJseneri con-iectura, ων εϊδον, loco parum idoneo id additur, quo opus non est. coniectura ho., εάν είπον, incredibilibus adnumeranda est. Madvigii coni. (1. 1. p. 397) tàv εϊσίω, ούτωσί, adduntur quae superflua sunt. Veram emendandi viam Stephanus et Astius ingressi sunt. Quos secuti glossam, verbis αρα καταγελάσεσ&ε μου ώς με&ΰοντος adscriptam, e textu eliminavimus. Non vertit verba in dubium vocata Lehrs.

èav εϊπω Ceterum ούτωσί κεφαλήν habent Vind. 1. r r n . κεφαλήν ούτωσί καφαλήν L. — 15. ώς om. Γ. — 17. κελεύει %1. corr.

1) εάν εϊπω ούτωσί. 5 *

Page 74: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

68 ΠΑΑΤΩ,ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 213.

και τον ^Λγά$ωνα καλεϊν αυτόν, και τον ίέναι αγομενον υπό των άν&ρώπων, και περιαιρούμενον άμα τάς ταινίας ώς άναδήσοντα, επί-προσ&ε των οφθαλμών έχοντα ου κατιδεϊν τον Σωκράτη, άλλα καΰίζεσ&αι παρά τον ΪΛγά&ωνα εν μέσω Σωκράτους τε και εκείνου' παραχωρησαι γαρ τον Σωκράτη ώς εκείνον καΰίζειν. παρακα&εζόμενον δε αυτόν άσπάζεσ&αί τε τον Λγά&ωνα και άναδεϊν. ειπείν ουν τον Λγά&ωνα απολύετε, παίδες, ^Αλκιβιάδην, ϊνα εκ τρίτων χαταχέηται. Πάνυ γε, ειπείν τον ^λκιβιάδην άλλα τις ημϊν οδε τρίτος συμπότης; και άμα μεταστρεφόμενον αυτόν δραν τον Σωκράτη ' ιδόντα δε άναπηδησαι και ειπείν 3Ω Ήράκλεις, τοντί τι ην; Σωκράτης ούτος; ελλοχών αύ με ενταν&α χατεχεισο, ώςπερ είώ&εις εξαίφνης αναφαίνεσ&αι οπού εγώ ψ μην ηκιστά σε εσεσ&αι. και νυν τι ηκεις; και τι αν ενταΰΰα χατε-κλίνης ; ώς ου παρά ίΛριστοφάνει ονδε ει τις άλλος γελοίος εστί τε xal βούλεται* άλλα διεμηχανήσω όπως παρά τψ καλλίστψ των ένδον χατα-χείσει. και τον Σωκράτη, Αγά&ων, φάναι, ορα ει μοι επαμννεις, ώς εμοί δ τούτου έρως του αν&ρώπου ου φαϋλον πράγμα γέγονεν. απ9

εκείνου γαρ του χρόνου αφ' ου τούτου ήράσ&ην ουκ ετι ε'ξεστίν μοι

2. τενίας % et Π pr. — ib. sq. Ιπίπροσ&ε $l.ir>-TVl. Cfr. ad ρ. 172, Α. ad ρ. 212, E. a nobis annotata, et Yoemel. proli, gr. ad Demostb. conti p. 21. — 5. Σωκράτην F r x . — ib. ώς εκείνον καϋ-ίζειν reiecit Bm. probante Voeg. offensus eo, quod ώς prò ώςτε, εκείνον de Alcibiade post εκείνον de Agathone dictum positum esset, καϋίζειν post κα&ίζεσϋαι et ante παρακα&εζόμενον. In activo eorum verborum etiam Voeg. haesit. Cfr. tamen Charm. p. 153, C. Legg. VI, 755, E. Cessit loco Socrates ut Alcibiadi locum praeberet. — 8. τρίτος οδε ς. δδε τρίτος Y r r V l . (L. corr. ex ώδε) ο γ ε τρίτος £Σ (U γρ. τρίτος οδε) ώιδε vel ώδε τρίτος 2Ϊ77 Di . ώδε συμπότης τρίτος Α)®, τρίτος ώδε σ. n Α. — 9. οραι %. —- ib. Σωκράτην F r r . — ib. δ' Γ. — 10. τοντί τί ην;] τοντ' είπεΐν $13. Vind. 7. (Π in mg. τί τοϋτ'' εϊπεΐν); τοντί τί ην; et in mg. και τοντ* είπεΐν V., om. Υ. — ib. ούτος'] Steph. in mg. scribendum videtur όντως. Vertit Ficinus : „liic etiam insidiatile mihi, ο Socrates,

λ consedisti?" — ib. ενλοχών %. lv λοχών Α. Ινλόχων Π. — 11. είώ&εις ς. Η. h. είώ&ης Έ. rell. cum ΥΣ. Β pr. — 12. αν] αν Γ. — ib. sq. κατεκλί&ης D F b ^ .

V κατεκλίνης rell. — 13. ως ου] κάϊ ου Η. —- παρ* Γ. — ib. Αριστοφάνει to. Αριστοφάνη .Tunal. 77BC. — ib. οϋτε ς. ονδε 2llDtt)). — ib. γελοΐός εστί $ . — ib. Ιστί ς. — 14. βονλεται είναι Bm. — ib. sq. κατακείση ς. Al. Γ. Cfr. quae ad ρ. 172, C. ad voc. ήγεϊ et ad p. 198, E. ad voc. δό'ξει adnotavimus. — 15. ω Αγ. Β. S. J. Bm. cum F. solo. — ib. Ιπαμννεις ς. επαμυνεϊς editi. Parum vere J. cdd. %A. Ιπαμννεϊς habere tradit. Ιπαμννεις etiam 1Ί cum rell. sii. επαμννης Si. επα~ μννοις u. — 16. ó] ov Vi. ϊυ. — 17. ουκ ετι %. — ib. ε'ξεστίν %Α.

Page 75: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

214. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 69

D. οντε πρόσβλεψαν οντε διαλεχ&ηναι χαλψ ονδ9 ενί, η οντοσί ζηλότυπων με xal φ&ονών θαυμαστά εργάζεται χαί λοιδορεϊταί τε xai τώ χεϊρε μόγις απέχεται. ορα ονν μη τι χαί νυν έργόσηται, αλλά διάλλαξον ημάς, η εάν επιχειρώ βιάζεσ&αι, επάμννε, ώς εγώ την τούτον μανίαν τε xal φιλεραστίαν πάνυ ορρωδώ. *Λλϊ! ονχ εστί, ψάναί τον ^Λλχιβιάδην, έμοί και σοΙ διαλλαγή. αλλά τοντων μεν είσαν&ίς σε τιμωρήσομαι'

Ε. νυν δέ μοι, "Άγά&ων, φάναι, μετάδος των ταινιών, ϊνα αναδησώμε&α την τούτον ταντηνΐ την ΰανμαστην χεφαλην, xal μη μου μέμφηται οτι σε μεν ανέδησα, αντον δε νιχώντα εν λόγοις πάντας αν&ρώπονς, ον

10. μόνον πρψην ώςπερ συ, αλϊ! αεί, έπειτα ονχ ανέδησα. %al a μ' αντον λαβόντα τών ταινιών αναδείν τον Έωχράτη και χαταχλίνεσ&αι.

XXXI. επειδή δε χατεχλίνη, ειπείν. ΈΙεν δη, άνδρες' δοχείτε γάρ μοι νηφειν. ον% επιτρεπτέον νμϊν, αλλά ποτέον ώμολόγηται γαρ ταν& ημϊν. άρχοντα ονν αίρονμαι της πόσεως, εως αν νμεΐς ίχανώς πίητε, εμαντόν. αλλά φερέτω Λγά&ων ει τι εστίν εχπωμα μέγα. μάλλον δε

14. ονδεν δεΊ, αλλά φέρε, παϊ, φάναι, τον ψνχτηρα έχεϊνον, \ Ιδοντα αντον πλέον η οχτώ χοτνλας χωρονντα. τοντον εμπλησάμενον πρώτον μεν αντον εχπιείν, έπειτα τω Σωχράτει χελενειν εγχείν xal αμα ειπείν%

Προς μεν Σωκράτη, ω άνδρες, το σόφισμα μοι ονδέν οπόσον γαρ αν 20. χελεντ] τις, τοσοντον έχπιών ονδεν μάλλον μη ποτέ με&νσ&Ύ. τον μεν

ονν ^Σωχράτη εγχέαντος τον παιδος πίνειν · τον δ' Έρνξίμαχον Πώς ονν,

1. ονδενί ς. Β. S. Bm. ονό' ενί Τ. Η J. cum 2(77. — ib. οντοσί πως Γ. —• 2. θαυμάσια ς. θαυμαστά ree. cum 2(3. Σ et 3 pr. Cfr. Schoemann. ad Is. p. 189. — 5. μογις superscr. λ f a c B C . μόλις Γη. — 4. επάμυνε editi. Ιπάμυναι 5Ì1.DK tt> ΥΣ. — 5. παιόεραστίαν Υ. — ib. ονν.έτι Kp. — 6. εϊς αυ&ις %ΠΥ. — 7. ω ΐΛγ. ex Sauppii coni. J. — ib. τενίων 2(1 (2( Π corr.). ταινίων Vi. bis deinceps. — ib. JV Γ. — ib. άναδήσω y.cà editi, αναδήσωμεν xcà H. J. άναδησώμε&α 2(4. om. xaì 212. Y. quod recepimus. — 9. αντον Η. J. cum %ΠΥΎ1. al . αυτόν rell. — 10, atei 2(1. Vi . — ib. αμα ς. S. a μ' rell. cum 2(3. Y". — 11. τενίων 2Ϊ1.

12. χατεχλί&η Di . — 13. ουν νμϊν ς. probante Winckelmann. ad Euthyd. p. 88. om. ονν 2Ϊ2. ΥΣ. ντν Vind. 7. — 14 sq. νμϊν αίρονμαι ς. om. νμϊν 2(3. JH2.un Vind. 1. 7. ήμΐν 3- et αιροϋμεν"77DK. — 15, φε'ρετ' ώ Cobet. ν. 1 ρ. 142 J. Bait. Bm. om. a e. om. *Λγά&ων Schanz. 1. 1. p. 49. not. — ib. τι εστίν %. —• ib. Ιστίν ς. — ib. εχπομα 2ϊ^η). Η. Bait. At cfr. Porson. ad Hec. v. 392. Lob. ad Phryn. p. 455. parali. 425 sq. Sopboclis Philoctet. v. 35 ali. — 17. τούτον ουν h. — 18. Ιμπιεϊν D l . F i T p r . — ib. σωχράτη ΚΥ2Ίι . — 19. 21. σωχράτην pauci cdd. det. — 20. κέλευση ς, κελεύτ 2(1. # 1 . ν,ελεΰοι P i . Steph. lect. de-fendit E.

Page 76: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

70 ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 214,

ψάναι, ώ Αλκιβιάδη, ποιουμεν; όντως ούτε τι λέγομεν επί τη κύλικι O I V επάδομεν; αλλ' άτεχνώς ωςπερ οϊ δΐ'ψώντες πιόμεΰα] τον ούν Β. 'Λλκιβιάδην ειπείν Ώ ^Ερυξίμαχε, βέλτιστε βέλτιστου πατρός και σωψρο-νεστάτου, χαίρε. Και γαρ συ, ψάναι τον Ερυξίμαχον άλλα τι ποιώμεν;

αΟτι αν συ κελευης. δεί γαρ σοι πεί$εσ&αι·

Ιατρός γαρ άνήρ πολλών αντάξιος άλλων.

επίταττε ούν οτι βούλει. άκουσον δη, ειπείν τον ^Ερυξίμαχον. ημίν πριν σε είσελ&εΐν εδοξε χρήναι επί δεξιά εκαστον εν μέρει λόγον περί C.

"Ερωτος ειπείν ως δυναιτο κάλλιστον, και εγκωμιάσαι. οϊ μεν ούν άλλοι πάντες ημείς ειρηκαμεν συ δί επειδή ουκ είρηκας και εκπέπωκας, 10. δίκαιος ει ειπείν ? εϊπών δε επιτάξαι Σωκράτει οτι αν βούλη, και τού­τον τφ επί δεξιά και οντω τους άλλους. Λλλά, φάναι, ώ Ερυξίμαχε, τον °-Λλχιβιαδψ, καλώς μεν λέγεις, μεΰυοντα δε άνδρα παρά νηφόντων λόγους παραβάλλειν μη ουκ εξ ΐσου η. και άμα, ώ μακάριε, πεί&ει τι σε Σωκράτης ών άρτι είπε, η οίσ&α οτι τουναντίον εστί πάν η ο ελεγεν; D. ούτος γάρ, εάν τίνα εγώ επαινέσω τούτου παρόντος η &εον η άν&ρωπον άλλον η τούτον, ουκ άφέξεταί μου τώ χείρε. Ουκ ευψημήσεις; ψάναι τον Σωκράτη. Μα τον Ποσειδώ, ειπείν τον Λλκιβιάδην, μηδέν λέγε προς ταύτα, ως εγώ ονδ1 αν ενα άλλον επαινέσαιμι σου παρόντος. *Λλϊ! ούτω ποίει, ψάναι τον ^Ερυξίμαχον, ει βούλει ' Σωκράτη επαίνεσον. 20.

1. ποιώμεν h. cum e. solo. Non tamen quaerit h. 1. ex Alcibiade E. quid facere ipsi placeat, sed reprehendit quod fìat, ποιουμεν ούτως Vind. 7. — 2. ούτε TÌ άδομεν ς. οϋτ' Ιπάδομεν $4 . οντε άδομεν χχ. λεγωμεν — αδωμεν Sommer. — 3. "Αλκιβιάδη i l E K f n L l . — 5. δ' αν Π u. — ib. πιθ-έσ&αι Bm. — 6. ίατρος ς. Η. Bait. ϊητρος eum Fl .u^) rell. Cfr. Herm. praef. p. XVI. Schneider. 1. 1. I. p. 130, b. II, 87, b. — ib. γαρ] μεν η. γαρ άριστος Ε$. — 8. πρίν σε StZTVl. — ib. Ιλ&εϊν # Κ tt b i J ^ . — επιδέξια ς. VI. Ιπιδεξια $ . £πί δεξιά Π ex corr. — 9. ως αν coni. Saupp. — 10. εμπεπωκας ς. εκπέπωκας %ΠΒΣΚΓη)β Vind. 1. a l . L2. BC. f corr. Ικπέπτωκας z/Y D F Vind. 7. εμπέπτωκας f pr. μπέπτωκας Ε. ίμπέ-πτωκας cum Aid. Sommer. — 11.6^ om. E F f. post είπεϊν ponit Γ. — ib. είπεϊν om. Yt . Bas i p. 76. εϊπών t. Bekk. et Wolf. — ib. δε %1. Υ. δ' Γ. cum rell. sii. — 12. Ιπί δεξιά ς. Ιπιδεξια %/ί. Ιπί δεξία Π. επιδέξια ΓΚ V2. Vind. 7. επιδέξια fò. επί δεξιά u f B C . — 13 sq. Steph. in mg. „For. παρά νηφοντας λόγους vel παρά τους νηφόντων λόγους." Bm. post λόγους ex Bastii coni, addidit λόγον. Cfr. Voeg. — 14. ουκ om. Γη. — ib. sq. τις σε Π. τέ σε V2. — 15. ων %. ων Α. — ib. είπε %/Ι. είπε Π pr. — ib. οϊσ^ Γ. — ib. Ιστι %. et εστίν er. ν Ιφ. Π. — 16. τιν1 Γ. — 17. άλλον om. F. — 19. ώς om. idem. — ib. ούδένα Di . ούδ* αν άλλον ενα Γ.

Page 77: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

215. ΠΛΛΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 71

Ε. Πώς λέγεις; εϊπεϊν τον Λλκ.ιβιάδην* δοκεϊ χρηναι, ώ ^Ερνξίμαχε; επι-ΰώμαι τψ άνδρι και τιμωρήσωμαι υμών εναντίον; Ούτος, φάναι τον Σωκράτη, τι εν νψ έχεις; επί τα γελοιότερα με επαινέσεις; η τι ποιήσεις; Ταλη&ή ερώ' αλλ1 ορα εΐ παρίης. Λλλα μεντοι, φάναι, τά γε άλη&η παρίημι και κελεύω λέγειν. Ουκ αν φ&άνοιμι, ειπείν τον ^Λλκιβιάδην. και μεντοι ούτωσϊ ποίησον εάν τι μη άλη&ες λέγω, μεταξύ επιλαβού, αν βουλή, και είπε οτι τούτο ψεύδομαι' ελών γαρ \

ι 215. είναι ουδέν ψενσομαι. εάν μεντοι ava μιμνησκό μένος άλλο αλλο&εν λέγω, μηδέν &ανμάσΐβς% ου γάρ τι ράδιον την σήν άτοπίαν φ δ' εχοντι ευπό-

10. ρως και εφεξής καταρι&μησαι.

XXXII . Σωκράτη δ9 εγώ επαινείν, ώ άνδρες, ούτως επιχειρήσω, δι εικόνων, ούτος μεν ούν ίσως οίήσεται επί τά γελοιότερα, εσται δ7

ή είκών του αληΰονς ένεκα, ου του γελοίου, φημι γαρ δη δμοιότατον αυτόν είναι τοϊς 2ιληνο7ς τούτοις τοΐς εν τοις ερμογλνφείοις κα$η-

Β· μένοις, ούστινας εργάζονται οι δημιουργοί σύριγγας η αυλούς έχοντας, οΐ διχάδε διοιγβέντες φαίνονται ενδο&εν αγάλματα έχοντες &εών. και φημί αυ εοικέναι αυτόν τ φ 2ατύρφ τ ψ Μαρσύα. οτι μεν ούν το γ ε είδος όμοιος ει τούτοις, ώ Σωκρατες, ούδ' αυτός αν που άμφισβητήσαις'

1 sq. ϊπιϋώμεν ΤΙΣ Α. — 2. τιμωρήσομαι 77 DEI . p. b in . V2. Υ ΣΑ. — ib. ούτως i T D K u Z οντω £. — 3. επαινέσει Β. J. Bait. Bm. Yoeg. επαννέσεις %1. r V l . Cfr. Stallb. ad b. 1. et Kr. ad Xen. anab. I, 4, 16. — 4. τ' άλη&η V. — ib. τταρίηις %. cuius loco Schanz. 1. 1. p. 50 παριεΤς scribendum esse censet, quamvis hoc certe loco vulgata scriptio non solum codicum rèll. auctoritate, sed etiam per parva Bodleiani ab istis declinatione et accentu in penultima posito commendetur. — 5. γε] τε ΓΚ. — 7. εάν p. — 8. ψεύδομαι AtO. — 8. άναμιμνησκό μένος h. 1. omnes. — 9. τι] TOC Bp. h. Bait. Bm. — ib. ώιδ* 31. ώδε Vi .

12. ουν om. JTF. •— ib. ίσως om. L i . — ib. οίήσεται] ήγήσεται Vind. 7. — 13 sq. αυτόν όμοιότατον &. — ib. Σειληνοΐς editi praeter J. σιληνοΐς %1 (77 pr.) &ΥΓ Eruftj tf al Vi . pr. superscr. ει. σιλληνοΤς Γ. "Wolf., qui vocabulum a αιλλοϋν deri­var! statuit, improbat Σειληνοί, conferri iubens Sehneider. ad Anacr. p. 307. Hesych. Σιληνοί* Σάτυροι, idem habet Pbotius addito ούτως Εϋπολις. Cfr. et Choeroboscum p. 260, 10, quem laudat Lentz. ad Herod. rell. II, 1, 579, 5. et Jacobs. ad Anth. Pai. p. 34. Videtur vox non uno modo scripta esse apud veteres. — ib. τούτοις om. j£ — ib. ερμογλυψίοις 77 pr. et E u n a l . V2. — 16. διχάδε] Steph. in mg. „Fortasse δίχα scriptum fuit et δε fuit alius participii principium quam eius quod hic legitur." δίχαδε %. δίχα δε 77. δίχαδε Κ. διχά με corr. δίχα μεν F. — ib. άνοιχΰέντες F . ib. ένδον Κ£. — 17. Μαρσύα 77 pr. corr. ι; in ι sec. — ib. ovv om. F . — 18. ονδ' αυτός δη που cdd. et editi „corrigendum ex adn. Cobeti v. 1. p. 101. ,,parti-culae («V) aliud periculum imminet a vocabulo δη quae sexeenties in unciali scriptura eius sedem occupavit. " Sic Bait., quem sequitur Schanz. 1. 1. p. 51 sq. Alii alia

Page 78: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

72 ΤΙΛΑΤΤΙΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 215.

ώς δε και τ άλλα έ'οικας, μετά τοντο άκουε, υβριστής εϊ' η ου; εάν γαρ μη ομολογάς, μάρτυρας παρέξομαι. αλλ' ονν. αυλητής; πολύ γε &αυμα-σιώτερος εκείνον ο μεν γε δι οργάνων έκήλει τους ανθρώπους τϊ από C. τον στόματος δυνάμει, κ,αί έτι vvvl ος αν τα εκείνον αυλή, α γαρ

νΟλνμπος ηΰλει, Μαρσύου λέγω τούτον διδάξαντος, τα ονν εκείνον εάν τε άγαμος αυλητής αυλή εάν τε φαύλη αυλιρρίς, μόνα κατέχεσΰαι ποιεί καί δηλοϊ τους των &εών τε καί τελετών δεομενους δια το S-εϊα είναι, συ <5' εκείνον τοσούτον μόνον διαφέρεις, οτι άνευ οργάνων ψιλοϊς λόγοις ταντον τοντο ποιείς, ήμεϊς γ9 ονν όταν μεν τον άλλον άκούωμεν λέγοντος D· και πάνν αγαθόν ρήτορος άλλους λόγονς, ουδέν μέλει, ώς έπος ειπείν, 10. ονδενί' έπειδαν δε σον τις ακονη η των σων λόγων άλλον λέγοντος, καν πάνν φαύλος η ο λέγων, εάν τε γυνή ακούΐ] εάν τε άνήρ éccv τε μειρά-κιον, έκπεπληγμένοι έσμέν καΐ κατεχόμενα, εγώ γ1 ονν, ώ άνδρες, ει μη ^μέλλον κομιδγι δόξειν με&υειν, ειπον ομοσας αν ύμϊν οία δη πέπον&α αυτός υπό των λόγων τούτου και πάσχω έτι και νννί. όταν γαρ ακούω, πολύ μοι μάλλον η των κορυβαντιώντων η τε καρδία πηδά και δάκρυα Ε* έκχεϊται υπό των λόγων τούτου, ορώ δε και άλλους πάμπολλους τα

tenta veruni J. cum Saupp. οίδ' αυτός αν δήπου. Τ. αν vel ante αυτός vel ante άμφιύβητήΰαις excidisse rati sunt. Sed quid tura δή που sibi velit parum explicant. Stallb. si άμφοσβητήσαις veruni sit eiecto δή που aut ούό' αν αυτός scribendum, aut interpretandum esse putat, ne i p s e q u i d e m d u b i t a r e v o l u e r i s , inclinat tamen eo ut Bekkeri lectionem probet, άμφισβητήΰεος quae est in cdd. Κp et quam tuentur AVolf. 1. 1. Sommer. Bm. Voeg. — 1. η % — 2. παρέξομαι μάρτυρας Γ. — ib. g. αυλητής πολύ γε &αυμαθώτερος Ικείνου ; Idem tamen addita mg. nota non improbat interpunctionem a nobis receptam, quae est optimorum cdd. — ib. γ ε] τε in. —-5. τούτον διδάξαντος Sommer. coni, τον διδάξαντος Bm. του τούτον διδ. Voeg., quo non opus. Cfr. Rr. 60, 7. — ib. γοϋν L i . γ9 οϋν U n om. Yind. 1. — 6. &εία μοίρα vel μανία κατέχεαΰαι Winckelm. spur. diali. Plat. p. X. -— 7. δηλοϊ θνητούς των Sommer. — 9. ταύτό Di. η. — ib. γ' ουν ΤΙ Υ. — ib. ότ' αν %. οτ' αν Ì7L. — ib. μέν του % — 11. επειδ' αν II Υ, — ib. τις om. Lx et r pr. — [τις άκοντ)] h. Bm. grata hac sermocinantis neglegentia offensi. — 13. εγωγ' οϋν ς. Β. £γώ γοϋν rell. cum $ 1 . V2. Υίυ. γ' ουν ΤΙ. Εγώ ουν η. Cfr. Schneider. 1. 1. voi. I , ρ. 30. — 14. κομιδη %. κομιδη L. — 15. τούτου] αυτόν Γ. — ib. νυν ς. νυνί 214. — ib. óV àv % οτ* αν Uh. — 17. των quod in editis est post λόγων om. Sii. (TI pr.) Yto. et potest abesse. Cfr. Schneider. 1. 1. voi. II, p. 63, b. I l i , p. 255, b. Schanz. 1. 1. p. 89. malit υπό των τούτου λόγων. Voeg. suspecta sunt verba, νπο των λόγων των τούτον. Satis languide enim addi των τούτου ; omnem locum ita post alta illa •η τ ε καρδία πήδα κτλ. in orationem pedestrem recidere et. Quid si languor ille affectatus est ab oratore quo magis appareat quantopere pugnare videatur orationis Socraticae vis et gravitas cum persona nominisi Articulus των qui abest ab optimis

Page 79: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

216. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 73

avrà πάσχοντας' Περικλέους δε άπονων και άλλων αγα&ών ρητόρων εν μεν ηγονμην λέγειν, τοωυτον δε ουδέν επασχον, ονδ' έτε&ορνβητό μον η ψυχή ονδ' ήγανάκτει ώς άνδραποδωδώς διακειμένου, άλϊΐ υπό τοντονϊ

216. τον Μαρσνου πολλάκις δη οντω διετέΰην, \ ωςτε μοι δόξαι μη βιωτον είναι εχοντι ώς έχω. και ταντα, 2ώκρατες, ουκ έρεΊς ώς ονκ αλη&η. και ετι γε νυν ξυνοιδ* έμαντψ οτι εϊ ε&έλοιμι παρέχειν τα ώτα, ονκ αν καρτερήσαιμι, άλλα ταντά αν πάσχοιμι. αναγκάζει γάρ με δμολογεϊν οτι πολλον ενδεής ών αυτός ετι έμαντού μέν αμελώ, τα δ9 *Λ$ηναίων πράττω, βία ούν ώςπερ a7tò των Σειρήνων έπιοχό μένος τά ώτα

10. οΐχομαι φεύγων, ϊνα μη αντον καθήμενος παρά τοντω καταγηράσω. Β. πέιίον&α δε προς τούτον μόνον αν&ρώπων, ο ονκ αν τις οίοιτο εν έμοί

ένείναι, το αίσχννεσ&αι οντινοϋν εγώ δε τούτον μόνον αϊσχννομαι. ξύνοιδα γαρ έμαντώ αντιλέγειν μέν ου δυναμένω ώς ον δεΐ ποιεϊν α ούτος κελεύει, ε7ζειδάν δέ άπέλΰω, ηττημένο) της τιμής της νπο των πολλών, δραπετεύω ούν αντον καί φεύγω, και όταν ΐδω, αιαχννομαι τα

C. ώμολογημένα. καί πολλάκις μέν ήδέως αν ΐδοιμι αυτόν μη ο'ντα εν αν&ρώποις' εϊ δ' αύ τοντο γένοιτο, εν οϊδα οτι πολν μείζον αν άγν$οι-μην, ώςτε ονκ έχω οτι χρήσωμαι τούτψ τω ανΰρώπω.

XXXIII . καί νπο μέν δη των ανλημάτων και εγώ και άλλοι 20. πολλοί τοιαύτα πεπον&ασιν νπο τούδε τον 2ατνρον άλλα δέ έμον

additus videtur esse ab iis qui illum orationis languorem, de quo queritur Voeg., sen-tirent eique mederi yellent. — 1. ταύτα Κ. ταντά ty. — 2. δε Hz/Y. •—• ib. ovó' Ιτεϋορύβητο ς. ούδε τε&ορνβητο ree. cum ΣΓ1. u a l . V2. BC. Steph. lect. tuentur ^Cl rell. sii. Cfr. Dind. poet. se. ed. 5. ad Àristopb. Acb. v. 10. — 5. ω Σ. ς. Β. h. J. Bm. om. ώ 5X3. #Y. — 6. ξύνοιδα ς. ξύνοιδ' ree. cum 9Ϊ3 # Y n . — 7. ταύτα $Ϊ1. D K ^ a b i ^ A C . — 8. ετι] τι 5(1 (Π pr.) om. Y. — 9. βία] βύων Abresch. lectt. Aristaen. p. 147. Cfr. Fischer, βυων ούν ώςπερ ano των Σ. τα ώτα οϊχομαι φεύγων J. Cfr. comm. βία %Π. — 11. ανϋρωπον %/ί. — ib. ον Λ. — 12. είναι # n b . — ib. όντιν' ούν %. οντιν' ούν V. οντινα ουν Γ. οντινοϋν Π pr. — 13. γαρ] μεν Di . — 14. αυτός V2. — ib. ψτημένω superscr. ος Έ\. — ib. από L i . — 15. óV αν % δτ' αν I7L. — 17. οΊό' S. V2. n. — ib. πολν αν μείζον a. coni. Saupp. Yoeg. contra laudat simile dictum p. 218, D. — 18. χρήοομαι libri. Π ex corr. χρηοωμαι Β. J. Bm. Cfr. Stallb. ad h. 1. ex cuius regula, quam ipse secutus non est, conìunctivus hic unice locum habet. Ceterum cfr. interpretes ad Eutbydem. p. 287, B. C. ad Gorg. 465, D. Baeumlein. de modis p. 109 sq. Ipse Euthydemi locus, quem laudat Baeum-lein., argumento est esse aliquod discrimen coniunctivi et futuri indicativi in bis pbrasibus.

19. Tertium καί om. A pr. — 20. alla όη έ*μοΰ ς. άλλα δ' £μον Β. Bait. Voeg. Bm. Ιίλλα δε εμού Η. άλλα δε μου S. Τ. J. et άλλα habent $2. &ΥΓ al . V2. ali. δε èuov % idem cum acc. u n a l . ^ B C , δε μου ΛΠΏ2. 3ΥΓΥ2. δ' ϊμοϋ Γ sec.

Page 80: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

74 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 217.

ακούσατε ώς όμοιος τ ε εστίν οΐς εγώ είκασα αυτόν και την δύναμιν ώς &αυμασίαν έχει. ευ γαρ ΐστε οτι ουδείς υμών τούτον γιγνώσκει* αλλά D. εγώ δηλώσω, έπείπερ ηρξάμην. οράτε γαρ οτι Σωκράτης ερωτικώς διά­κειται των καλών και αεί περί τούτους εστί και εκπέπληκται, και αυ αγνοεί πάντα και ουδέν οιδεν, ως το σχήμα αυτού τούτο, ου σιληνώδες; σφόδρα γε. τούτο γαρ ούτος εξω&εν περιβέβληται, ώςπερ ο εγλυμμένος Σιληνός' ενδοΰεν δε ανοιχθείς πόσης οΐεσ&ε γέμει, ώ άνδρες συμπόται, σωφροσύνης; Ϊστε οτι ούτε ει τις κάλος εστί μέλει αυτφ ουδέν, αλλά καταφρονεί τοσούτον όσον ουδ1 αν εις οίηΰείη, ουτ1 ει τις πλούσιος, Ε. ουτ1 εϊ άλλην τινά τιμήν έχων των υπό πλή&ους μακαριζομένων. ηγεϊ- 10. ται δε πάντα ταύτα τα κτήματα ούδενος άξια και ημάς ουδέν είναι, λέγω υμϊν. είρωνευόμενος δε και παίζων πάντα τον βίον προς τους αν&ρωπονς διατελεί, σπουδάσαντος δε αυτοϋ και ανοιχ&έντος ουκ οιδα ει τις εώρακεν τα εντός αγάλματα, αλλ1 εγώ ηδη ποτ1 είδον, και εμοί εδοξεν ούτω &εϊα και χρυσά είναι και πάγκαλα | και θαυμαστά, ώςτε 217.

1. τέ Ιστιν ς. % τε εστίν 77 Vi . τ' ϊστίν ree. — ib. οϊος ς. et in mg. „vel οίον scribendum vel olg, sic enim quidam vetus." olog Eujt . οίς aben. Yindd. (Sii.) (Γ) cum ali. m. — ib. ψ.ασα Fischer. Bm. At cfr. Buttm. gr. gr. I, 328. ann. intpp. ad Moer. p. 182. Valeken. ad Pboen. v. 165. Schneider. ad Poi. voi. II. p. 108, b sq. cum add. Herod. t. rell. I I , 789, 1. ali. — 2. τοντο Γ E et F pr. — ib. γινώσκει ς. Υ. Cfr. Schneider. 1. 1. I I , ρ. 99 sq. — ib. αλλ' Γ. — 4. αϊεί Sii. η. Vindd. li. — ib. αν om. ΓΙ. u b al . Y2. — ib. sq. [καί av — οίδεν] J. Bm. prob. Voeg. — ·5. Steph. in mg. „Malim ονδε οΐδεν, ne hoc quidem novit." <— 5sq. ov σειληνώδες σφόδρα γε ς. et in mg. „Male ου prò ov in praec. ed." Wolf. 1. 1. sic scripsit: ώς το Οχημα αντον τούτο ου σι ληνώδες ; et vertit: nonne haec eius persona Silenorum similis est? Idem Usener. mutato ώς in ώςτε. Sommer: και αύ αγνοείτε πάντα καί ουδείς οιδε ώς το σχήμα αύτοϋ τοντο ον σειληνώδες σφόδρα γε. Alia vide in comm. Quod nos dedimus habent ree. cum cdd., ut videtur. — 5. σειλψώδες; editi, σιληνώδες; J. cum 11 (77 pr.) ΒΥΓ EF . ali. Bekk. al . Vi . — 6. γεγλνμμένος e. S. H. (cfr. praef. XVI) Bait. εγλνμμένος rell. cum 911. (77 pr.) n% εγγεγλνμένος Wolf. 1. 1. cum cdd. Di . YTb Vindd n. L et 77 sec. Cfr. Cobet. n. 1. p. 161. 448. Kr. 28, 10, 2. Herod. 1. 1. II, 789, 40. Quidni Alcibiades, qui multa singularia habet, παραλόγω usus sit ? ·— 7. Σειληνος editi praeter J. Σιληνος % idem cum acc. ζίΒΥΓ E b r V l . 77 pr. — 8. οντε Sii. Yb. — 9. ουδείς αν Κ. — 11. ταντα om. Γ. — ib. ήμας~] τιμάς Heusd. spec. crit. ρ. 17. υμάς Di . tf. — 12. λέγω νμΐν, quod editi om., addunt post είναι Sii. Γ 1 . aVL2. Vindd. ali. Wolff. (λέγων νμΐν Di) , defendit et recte quidem Madvig. 1. 1. I. p. 397. Cfr. Symp. p. 222, Β. λέγων μεν ov coni. H. Cfr. contra Voeg. λε'γων ώ' φήμεροι "Winckelm. ad Hipp. mai. p. VII. obelo notavit locum J. ; licenter Bm. commate post άξια posito prò λέγω νμϊν voluit ηγούμενος. — 14. εώρακεν %Π. — ib. καί μοι ζ. et edd. καί έμοί Β» cum SU- DKft)Y.

Page 81: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

217. ΠΑΑΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 75

ποιητέον είναι έμβραχύ ότι κελευοι Σωκράτης, ηγούμενος δε αυτόν εσπουδακέναι επί τί εμη ώρα ερμαιον ήγησάμην είναι και ευτύχημα εμον &αυμαστόν, ώς υπάρχον μοι χαρισαμένω ^Σωκράτει πάντ άχουσαι οσαπερ ούτος ί]δει ' εφρόνουν γαρ δή επί τγι ωρα &αυμάσιον όσον. ταύτα ουν διανοηθείς, προ του ουκ εϊω&ώς άνευ ακολον&ου μόνος μετ* αυτού γίγνεσθαι, τότε άποπέμπων τον άκόλον&ον μόνος συνεγιγνόμψ.

•"· δεϊ γαρ προς υμάς πάντα τάληθη ειπείν0 άλλα προσέχετε τον νουν, -/.αϊ ει ψεύδομαι, Έώκρατες, εξέλεγχε, συνεγιγνόμψ γαρ, ώ άνδρες, μόνος μόνα)' και ψ μην αυτίκα διαλέξεσ&αι αυτόν μοι απερ αν εραστής παι-

10· δικοϊς εν ερημιά διαλεχθείη, xai εχαιρον. τούτων δ' ου μάλα εγίγνετο ουδέν, αλλ* ώςπερ είώ&ει διαλεχτείς άλλα μοι και συνημερεύσας ψχετο

C άπιών. μετά ταύτα συγγυμνάζεσ&αι προυκαλούμην αυτόν και συνεγυ-μναζόμην, ώς τι ενταύθα περανών. συνεγυμνάζετο ουν μοι και προσε-πάλαιεν πολλάκις ουδενος παρόντος. και τι δεϊ λέγειν; ουδέν γάρ μοι πλέον ην. επειδή δε ουδαμγι ταύτΐβ ηνυτον, εδοξέ μοι έπι&ετέον είναι τω άνδρΐ κατά το καρτερον καί ουκ ανετέον, επειδήπερ εγκεχειρηκη, αλλά ίστέον ηδη τι εστί το πράγμα, προκαλούμαι δή αυτόν προς το συνδειπνεϊν, άτεχνώς ώςπερ εραστής παιδικοϊς επιβουλεύων. και μοι

1. tv βραχεί cdd. et edd. Ιμβραχύ h. J. Bm. ex coni. Cobeti v. 1. p. 209. Vide-tur glossa sedem genuinae lectionis occupasse. Cfr. Tim. lex. Plat. s. ν. Μ. Schmidt. ad Hesych. sub voc. ϊμβραχεΐ. Lentz. 1. 1. I, 507, 4. ali. tv βράχευ %ΛΓ. om. b. — ib. κελεύει ς. κελεύοι rell. cum %1. JTbac. L2. BC (Υ), αν κελεύοι ex Sauppii coni. J. Sed cfr. Voeg. •— 2. ερμαΐον 5ÌI7V. — 4. οντος] αυτός Bm. — ib. δη'] ηδη c. ετι coni. Wolf. in IX, 49a. δη %l. (Π pr.) # 1 . BC. ηδη Π (sec.) Vi. cum rell. sii. — 5. ταύτ' ΓΥ2. — ib. προτού ς. προ του 5ί. προ του Π. divisis voce. al . rell. sii. — ib. [μόνος'] Bait. h. om. Bm. probante Voeg. om. r χ e. TJrget tamen Alcibiades noe ipsum. — 6. μόνω Di . — 7. ημάς #Yn. — ib. πάντα άληΰή V2. — 8. \ρεν-Οομαι L i . — ib. ξυνεγ. Di . — ib. sq. μόνω μόνος ΎΣ. — 9. διαλέ'ξασ&αι J. διαλέγεο&αι a e. — ib. απερ αν] ατε ων Di . — 11. διαλεχτείς punctis not. ras. supra %.— ib. [àv] h. ho., Wolf. 1. 1. fort. al· legendum esse adnotavit. αττα coni. Ast. δη J. ex coni. Sauppii. om. K r £ . Vind. 7. Ego άλλα scripsi. Sunt haec opposita iis quae praecedunt, καί ωμην αυτίκα διαλεξεσ&αι αυτόν μοι απερ αν ϊραΰτής παιδικοϊς Ιν ερημιά, διαλεχ&είη. — 12. 'ξυγγ. D2. Ο. %1TL. cum rell. sii. — ib. sq. [καί συνεγυμναζόμητ'] J. Cfr. comm. — 13 sq. προϋεπάλαιεν 211. V. Cfr. Herm. ad Arist. nubb. v. 604. — 15. ηνυτο Π pr. ηνυτον corr. in mg. ηννον. ηνυττον F. Cfr. Schneider. et Stallb. ad Poi. VI, 486, C. G. Herm. ad Hec. v. 1136. — 16. τανδρϊ Β. S. Bm. cum Di . — ib. Ιπειδή (Γ Di . — ib. Ιγκεχειρηκειν ς. εγκεχειρηκη rell. cum 5X1 (Π pr.). Ιγκεχειρηκει ϊ υ t t t ab i Vi. u pr. Ιγκεχειρηκειν in ras. Γ. — 17. αλλ' ϊτεον ηδη Επί το πράγμα Wyttenb. bibl. cr. Ρ. Ι, ρ. 50. Ρ. III, ρ. 12. laesa vere-cundia dictorum. — αλλ' Γ. —• ib. ο προκαλούμαι ΥΣ.

Page 82: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

76 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 218.

ονδε τούτο ταχν νπήχονσεν, όμως δ' ονν χρόνω επείσ&η. επειδή δε D. αφίχεχο το πρώτον, δειπνήσας άπιέναι εβούλεχο. xal τότε μεν αίσχυ-νόμενος αφήχα αυτόν' αν&ις δί επιβουλεναας, επειδή εδεδειπνήχει, διελεγόμψ αεί πόρρω των νυχτών, χαι επειδή εβούλεχο απιέναι, αχη-πτομενος οχ ι oxpè εΐη, προσηνάγχααα ανχον μένειν. ανεπανεχο ονν εν X'ìj εχομένη εμού χλίνη, εν ηπερ έδείπνει, xal ουδείς εν χφ οϊχήμαχι άλλος χαΰηνδεν η ημείς, μέχρι μεν ονν δη δεϋρο τον λόγου καλώς αν Ε. εχοι xal προς ονχινονν λέγειν το δ' ενχεν&εν ονχ αν μου ηχούσατε λέγοντος, εί μη πρώτον μεν, το λεγόμενον, οίνος άνευ τε παίδων xal μετά παίδων ήν αλη&ής, έπειτα αφανίσαι Έωχράχονς έργον ύπερήφανον 10. εις επαινον ελ&όντα αδιχόν μοι φαίνεται, ετι δε το τον δηχ&έντος υπό του εχεως πά&ος χάμ έχει. φασι γαρ πού τίνα τούτο παθόντα ονχ ε&έλειν λέγειν οίον ήν πλην τοϊς δεδηγμένοις ώς μόνοις \ γνωοομένοις 218. τε xal σνγγνωσομένοις εί πάν ετόλμα δράν τε χαι λέγειν υπό της οδύνης, εγώ ούν δεδηγμένος τε υπό αλγεινοτέρον xal το αλγεινότατον ων αν τις δηχ&είη, την χαρδίαν η ψνχήν γαρ η οτι δει αυτό όνομάααι πληγείς τε xal δηχ&είς υπό τών εν φιλοσο(ρία λόγων, οϊ εχονται εχίδνης αγριωτερον, νέου ψυχής μή άφυους όταν λάβωνται, xal ποιοναι δράν χε xal λέγειν οτιονν, χαι ορών αν Φαίδρονς, *Λγά$ωνας, *Ερνξι- Β.

2. ουνδειπνηϋας ς. &. δειπνήΰας rell. — 3. αυτόν άφηκα Γ. -— ib. καί αν&ις idem. — ib. δε editi. <Γ %1. ϊυ^η Υ. δε Γ sii. rell. — 4. Ante πόρρω addi-dimus αεί cum Ast. J. Voeg. Cfr. Bekk. an. p. 346. αεί* εΰτι δε οπού καί αντί του εως καί μέχρι. Πλάτων iv τω ΰυμποσίω, επειδή δεδειπνηκαμεν, διελεγόμην αεί πόρρω τών νυκτών. Quod grammatici testimonium tanto gravius esse recte monuit Voeg., quod prò falsa voc. αεί signifìcatione afferatur. — ib. ήβούλετο $tl. D. Quae forma alibi nusquam apud Platonem locum habere videtur. Cfr. et Poppo, ad Thuc. proli. I. p. 226. et Kriiger. ind. verbb. ad Xen. anab. p. 468. — 5. αύτοΰ coni. Saupp. reiecta a Voeg. — 7. καχ)·εϋδεν D ^ J l Ικάϋευδεν Κ. — ib. δη om. V2. η. in mg. u. — 8. προς οντιν ουν %. προς οντινοϋν Π. προς οντιν' ούν V. προς οντινα ουν Γ. — 12. κάμε editi, καμ* Β. ft>r(77V). καμ' 5ί. καμ Λ. κάμ' L. — ib. που τινά V. — 13. λέγειν om. ζ/Κ # 1 (# pr.). — ib. ην φάναι $1. — 14. πάντ' $Υ. — 15. εγωγ* Γ. — ib. υπ' Γ$\. — ib. άλγεινοτάτου coni. Steph.

at BQ

— ib. τε καί nV2. — ib. αλγεινοτέρον F . et αλγεινότατον f. — 16. δειχ&ήι 9Ϊ. idem sine iota subscr. z/Kft). ΠΣ pr. δηχ$ή YD!j3. δειχ&είη b i . — ib. την om. r. — την -ψυχην U. — ib. την καρδίαν γαρ η ψυχην η ς*. Β. S. om. γαρ # 1 . post ψυχην ponunt 2Ϊ2. Vind. 7. — 18. ψυχην r Vi. — ib. Ante μη om. καί Β. cum 5X2. b 8 pr. (Vi). — 19. ότιοϋν % δτι ουν Π, — ib. καί "Αγ. ΓΥΐ .

Page 83: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

218· ΠΑΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΎΜΠΟΣΙΟΝ. 77

μάχους, Παυσανίας, Λριστοδήμους τε και ΪΑριστοφάνας· Σωκράτη δέ αυτόν τι δει λέγειν, και όσοι άλλοι; πάντες γαρ κεκοινωνήκατε της φιλοσόφου μανίας τε και βακχείας ' διό πάντες άκούσεσ&ε * συγγνώσεσΰε γαρ τοίς τε τότε πραχ&εϊσι και τοις νυν λεγομένοις' οι δε οϊκέται, και ει τις άλλος εστίν βέβηλος τε και αγροικος, πύλας πάνυ μεγάλας τοίς ώσΐν επί&εσ&ε.

XXXIV. επειδή γαρ ουν, ώ άνδρες, ο τε λύχνος απεσβήκει και οι C. πάϊδες εξω ήσαν, εδοξέ μοι χρήναι μηδέν ποικίλλειν προς αυτόν αλΚ

ελευθέρως εϊπεϊν α μοι εδόκει. και ειπον κινήσας αυτόν, Σώκρατες, 10. κα&εύδεις; Ου δήτα, ή δ7 ος. Οίσ&α ούν α μοι δέδοκται; Τι μάλιστα;

εφη. Συ εμοί δοκείς, ην δ1 εγώ, εμού εραστής άξιος γεγονέναι μόνος, και μοι φαίνει οκνεϊν μνησΰήναι προς με. εγώ δε ουτωσΐ εχω* πάνυ άνόητον ηγούμαι είναι σοι μή ου και τούτο χαρίζεσ^αι και ει τι άλλο

Τ), η της ουσίας της έμής δέοιο η των φίλων των εμών. εμοϊ μεν γαρ ουδέν εστί πρεσβυτερον τον ως οτι βέλτιστον έμε γενέσθαι, τούτου δε οιμαί μοι συλλήπτορα ουδένα κυριώτερον είναι σου, εγώ δη τοιούτω άνδρι πολύ μάλλον αν μή χαριζόμενος αϊσχυνοίμην τους φρόνιμους, η χαριζόμενος τους τε πολλούς και άφρονας, και ούτος άκουσας μάλα εϊρωνικώς και σφόδρα εαυτού τε και είω&οτως ελεξεν Ώ φίλε Αλκιβιάδη,

20. κινδυνεύεις τψ οντι ου φαύλος είναι, εΐπερ άλη&η τυγχάνει οντά α

1. Αριστοφάνεις ς. ΐ4ριστοφάνας %1. Γ Vi . Cfr. Herod. 1. 1. I I , 697, 20 sq. Mehlhorn. 1. 1. § 212, not. 3. ali. — ib. Σωκράτει Υ. — 2. και ante λέγειν adchmt ς. Β. S. Bm. Stallb. admiratus „voculae elegantiam." rell. om. etiara "Wolf. 1. 1. cum %L η bin. YL2. BC. — 3. τε om. ς. addunt rell. etiam Wolf. 1. 1. cum $ 1 . DKto . r Yindd. ΙιΣ. — 5. εϊ τι %\. (εϊ τις sec , in mg. pr. t. Jow.). — εοτιν % Ισύν Π pr. — ib, άγροΐκος ς. αγροικος %L (άγροικος $1) r (Vi). — ib. παμμεγάλας cum Naber. ad Phot. I. p. 116. J.

12. φαίνγ ς. φαίνει %l.Xò. — ib. μνηισ&ήναι $ . — ib. Ιγώ δ' Γ. — ib. έχων g. εχω 5ί2. ΑΠ). — 13. σοι είναι Γ. είναι ύοι $ 1 . Vi. είναι σε D £. — ib. και om. Υ et U pr. —• ib. εϊ τι] ετι E u η f al . V2. — 14. τ/] εϊ Di . om. pr. #. — 15. ως οτι] οσωι τι %. τι in ras. ex em. δύω τι ΑΠΌ. οσω Kp. om. ως e. Offendesse scribas in ως οτι ita iunctis ob eamque causam in varios incidisse errores monet Stallb. — ib. τοϋτο χ et r pr. — 16. οΙμαί μοι editi, οΐμαί μον %1. ΓΙ. a l . VL2. Verum illud. Cfr. Gu. Dind. Aesch. trag. Lips. 1857. praef. p. XXXIX not. ad v. 3. — ib. είναι σου %Π Vi . — 19. εαυτω είωϋότως editi, εαυτού τε καί είω-&ότως $3 . Γ2. η V. Η. J. Cfr. Herm. praef. ρ. XVII. qui provocai ad ρ. 205. E. εϊ τις το μεν άγαϋον οίκεϊον καλεί καί εαυτού. Stallb. παρ' εαυτού τε καί είω&ότως coniecisse monet J. Quid autem sit σφόδρα παρ' εαυτόν vix dixeris. — ib. ελε'ξε %Π. έλεγξε Α. — 20. κινδυνεύει τω οντι ου φ,αϋλ1 είναι Bm. tautologice nec satis dilucide. Cfr. quae sequuntur, ουκ ολίγω μου πλεονεκτεϊν διανοεΐ κτλ.

Page 84: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

78 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΤΟΝ. 219.

λέγεις περί εμού, και τις εστ εν εμοί δύναμις δι ης αν συ γένοιο Ε. αμείνων άμήχανόν τι κάλλος ορωης αν εν εμοί καί της παρά col ευ-μορφίας πάμπολν διαψέρον. εΐ δή κα&ορων αυτό κοινώσασ&αί τε μοι επιχειρείς καί αλλάξασ&αι κάλλος αντί κάλλους, ουκ ολίγψ μου πλέον ε-κτείν διανοεϊ, αλλ1 αντί δόξης άλη^ειαν καλών κτασ&αι επιχειρείς \ και 219. τω οντι χρύσεα χαλκείων διαμείβεσ&αι νοεϊς. άλλ\ ώ μακάριε , αμεινον σκοπεί, μη σε λαν&άνω ουδέν ων. η τοι της διανοίας οψις άρχεται οξυ βλέπειν, όταν ή των ομμάτων της ακμής λήγειν επιχειρη' συ δε τούτων ετι πόρρω, καγώ άκουσας, Τα μεν παρ9 εμού, εφην, ταύτα εστίν, ων ουδέν άλλως εΐρηται η ώς διανοούμαι' συ δε αυτός ούτω βουλευου οτι 10. σοι τ ε άριστον και εμοί ηγεϊ. *Λλλ', εφη, τούτο γ7 ευ λέγεις' εν γαρ τψ επιόντι χρόνψ βουλευόμενοι πράξομεν ο αν ψαινηται νψν περί τ ε Β. τούτων και περί των άλλων άριστον, εγώ μεν δη ταύτα άκουσας τε καί ειπών, καί άφείς ωςπερ βέλη, τετρώσ^αι αυτόν ψ μην. καί άναστάς γε, ουδ1 επιτρέψας τούτψ εΙπέΐν ουδέν ετι, άμφιέσας το ϊμάτιον το εμαυτου τούτον, καί γαρ ην χειμών, υπό τον τρίβωνα κατακλινείς τον τούτου, περιβαλών τώ χεϊρε τούτφ τψ δαιμονίψ ώς άληΰώς καί &αυμα- C. στψ, κατεκείμην την νύκτα ολην. καί ουδέ ταύτα αύ, ώ Σώκρατες, ερεϊς οτι ψεύδομαι, ποιήσαντος δε δή ταύτα εμού ούτος τοσούτον

2. τε ζ. no. τι Β. R. Τ. Wolf. 1. 1. τοι S. Η. J. cum %ΠΥ. τι rell. Bekk. Vind. 7. a l . (L) ΣΑΈ0. eonvenienter lingnae usu. Ceterum cfr. Valckenar. ad Phoen. γ. 455. — 3. εί δη] ει δη %. ηδη IIYKp. — ib. τε ora. V2. — 4. επιχειρείς •— 5. επιχειρείς om. A. in mg. habent ITF. — 4. ολίγον IT. — 5. διανοεϊ $ 1 . et in mg. F. diavorj ς. cum Vi. et rell. sii — ib. καλόν Di . uncis incl. voc. Bra., quod non displicet Voeg. Est tamen h. 1. sermo non de opinione et ventate in uni­versum, sed de iis quae opinione aut veritate pulchra sint. — 6. νοείς delendum videtur Yoeg. cum damno lusus qui verbis inest et suavitatis familiaris sermonis. Cfr. comm. — 7. ών ras. supra %. — ib. ήτοι Bekk. acn. ΣιΣ. acc. om. ^[. pr. acc. et spir. H. η τοι, quod Steph. coniecerat, V. — ib. οψις om. Γ. — 8. όταν %. οτ* αν L. —- 9. καγώ % — ib. Ιμοΰ editi, ϊμοί 9U. (/7 pr.) # 1 . (# pr) Γ. — ib. ταντά Ιστιν SCI, ταύτα t. Υ. ταϋτ' t. Γ. et editi praeter J. — 10. ώς ού Α. — ib. <Γ UT. — όντως L. οντω Π cum ras. in fine. — 11. ήγ^ ς. ήγεΐ Sii. η). — ib. τοΰτό γε editi, τοϋτό γ"* %HtOp. solum τοντο η. — 12. νώ'ίν ς. et $ΖΖΧ Wolff. νων rell. edd. Stallb. ex solo n. Cfr. Herod. 1. 1. I, 475, 11. II , 219, 6 sqq. 342, 16 sq. — 14. βέλει ς. βέλη rell. cum $2 ex em. Abresch. 1. 1. p. 207. — 15. ούδ1 %ΠΥ. — ib. τοντο %1. η), αντω χ. τούτον V (t. "Wo.). — 16. τοντο ς. τοντον Β. cum cdd. optimis et pi. τούτω Thierscb. 1. 1. ρ. 38 not. -— 17. τοντονί ς. τοντον $3 . #Υ. —· ib. καί om. Di . — 18. αν om. ΓΙ. u. al . V2. — 19. ταντ* Γ.

Page 85: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

219. ΠΛΛΤΩ,ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 79

περιεγένετό τε και κατεφρόνησεν και κατεγέλασεν της εμης ώρας και

ϋβρισεν καίπερ κείνο γε ψμην τι είναι, ώ άνδρες δικασταί' δικασταί

γαρ εστε της Σωκράτους υπερηφανίας. ευ γαρ ΐστε μα &εούς, μα &εάς,

D. ουδέν περιττότερον καταδεδαρ&ηκώς άνεστην μετά Σωκράτους, η, ει

μετά πατρός κα&ηϋδον η αδελφού πρεσβυτέρου.

XXXV. το δη μετά τοντο τίνα οΐεσ&έ με διάνοιαν εχειν, ηγονμενον

μεν ητιμάσ&αΐ) αγαμενον δε την τοντον φνσιν τε και σωφροσννην και

ανδρείαν, εντετνχηκότα αν&ρώπψ τοιοντψ οϊφ εγώ ουκ αν ψμην ποτ'

εντνχέΐν είς φρόνησιν και είς καρτερίαν ; ωςτε OvS^ όπως ονν οργιζοίμην

10. ειχον και αποστερηΰείην της τοντον σννονσίας, οντε οπτ] προσα,γαγοίμην

αυτόν ευπόρουν. ευ γαρ ϊ]δη οτι χρήμασί τε πολύ μάλλον άτρωτος ην

πανταχϊ] η σιδάρφ ο Λ*ίας, ψ τε ψμην αυτόν μόνψ άλώσεσ&αι, δια-

πεφευγει με. ηπόρουν δη, καταδεδουλωμένος τε υπό του àvd-ρώπου ώς

ουδείς υπ1 ουδενος άλλου περι^α. ταυτά τε γαρ μοι άπαντα προύγεγόνει,

καΐ μετά ταύτα στρατεία ημίν εις Ποτίδαιαν εγένετο κ,οιντ) και συνε-

1. κατεφρόνησεν et κατεγέλασεν 3C et Π pr. om. ν Ιφελκ. rell., illud veruni videtur. — ib. της εμης ώρας ante κατεφρόνησεν itb i. — 2. νβρισεν %Π L. et sine acc. et spir. V. reete etiam h. 1. additimi est v. — ib. Ιχεΐνο editi, κείνο %ϊ. (Π pr.). Cfr. Bekk. ad Soph. 219, 4. ad Isocr. pan. § 18. Poppo, ad Thuc. Vi l i , 86. Lob. ad Phryn. p. 7. ad Ai. v. 24. Dind. ib. v. 6. Herodian. 1. 1. I I , 183, 21 sqq. 342, 11 sqq. Mehlhorn. gr. gr. p. 57. not. 5. Videtur ferenda esse ea vocabuli forma in hac Alcibiadis oratione singularia amantis. Cfr. tamen et Schneider. ad Poi. II , 370, A. et Baiter. ad Isocratis locum, quem modo laudavimus. — ib. τι 21/7V2. — 3. της του &. — 4. εΐ om. j fDKub TXty i L i . fj (εϊ) b. εί Π sed ras. paene del. — 5. κα&ενδων Γ corr.

7. ήτιμώσ&αι Kp. — 8. άνδρίαν e. Β. Τ. ανδρείαν 511. Vi . n. — ib. ποτ' %IIYp. ποτέ editi. V. rell. sii. — 9. είς secundo loco om. #. — ib. ονδ' Di . — όπωσονν ς. disiugendas esse voces recte monens in mg., coniungit V et U. όπως ονν 5ί. — ib. ονν] αν Γ. — 10. οντε ς. $ÌZ7nVl. ali. οτε η). ov& cum Γ ree. — ib. οπη Vi», οποί # Y u t t a l . οτι η. — 11. ηδειν ς. ηιδη % ηδη ΛΠ. Γ pr. ηδην Χο. ~ · -ib. γε ς. E. J. τ ε rell. cum 513. Γ. Cfr. Voeg. — 12. σιδήρω media syllaba in litura TI. Videtur scriptum fuisse σιδάρφ, quod, quippe yocem= λακωνίζοντος recipiendum esse duximus. Cfr. comm. — ib. μόνφ] είναι F. μόνον u. — ib. sq. διεπεφεύγει %HIJ et sic ς. S. H. J. Bait. διαπεφεύγει Β. Bm. cum Γ. διαπέφευγε Τ. cum z/£f. — 14. δη] τε V2. η. — ib. περιήϊα ς. et sine acc. $ . πζριηα Α. περιγα D l . r b r (Vi) Π (acc. ex corr.). περίηα tu. περιήα subscr. re. iota Υ. περίήί ti. Cfr. Hero-dian. 1. 1. II , 516, 22. 794, 31. — ib. τε om Σ. γε ΠΥ xb. — ib. γάρ μοι om. L t et r pr. — 15. Ταϋτα τ* αρα μοι Bm. —- ib. προνγεγόνει άπαντα &Υ. προνγεγόνει etiam. % — ib. κοινή e. rell. κοινή h. Bm. et cdd. _Z7F£. L i . Υ pr. quod melius congruere videtur cum iis quae sequuntur, και σννεσιτοϋμεν Ικεΐ. Cur κοινή vox in fine dicti collacata ea re tantopere urgeatur causa profecto nulla est,

Page 86: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

80 ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 220.

σιτοϋμεν εκεί. πρώτον μεν ούν τοΊς πονοις ου μόνον εμού περιην, άλλα και των άλλων απάντων, οπότ7 αναγκασ&είημεν αποληφ&έντες που, οία δη \ επί στρατείας, ασιτέΐν, ουδέν ήσαν οι άλλοι προς το 220. καρτερέΐν. εν τ9 αν ταίς ενωχίαις μόνος απολανειν οίος τ' ην τα τ' άλλα και πινειν ουκ ε&έλων, οπότε αναγκασ&είη, πάντας εκρότει, και ο πόντων &αυμαστότατον, Σωκράτη μεΰνοντα ουδείς πώποτε εωράκει άνΰρωπων. τούτου μεν ονν μοι δοκεϊ και αυτίκα ο έλεγχος εσεσβαι* προς δε αυ τας του χειμώνος καρτερήσεις, δεινοί γαρ αύτό&ι χειμώνες, θαυμάσια ειργαζετο τά τε άλλα, και ποτέ οντος πάγου οίου δεινότατου, β. και πάντων η ουκ εξιόντων ενδο&εν, η ει τις εξίοι, ήμφιεσμένων τε 10. θαυμαστά δη οσα και υποδεδεμένων και ενειλιγμενων τους πόδας είς πίλους και άρνακίδας, οντος δ1 εν τούτοις εξηει έχων ιμάτιον μεν τοιούτον οίόνπερ και πρότερον είώ&ει φορεϊν, ανυπόδητος δε δια του κρυστάλλου ραον επορεύετο η οι άλλοι υποδεδεμενοι. οι δε στρατιώται υπεβλεπον αυτόν ως καταφρονοϋντα σφών. — XXXVI. και ταύτα C. μεν δη ταύτα *

οίον (Γ αυ τόδ' ερεξε και ετλη καρτερος άνηρ

1. Ιν τοις π. Winckelm. probante S. recepii J. — 2. οπόταν γοϋν ς. Β. Β.. οπότε γοϋν S. ho. Bm. οπότε ό' ex Sauppii coni. J. όπύτ' Τ Η. cum ubttf a l .V2 . et probat Bekk. δ' solus F. γοϋν om. 5 i l . D K n . u b al . Y2. Interpolatam esse vocem apparere ait Yoeg. ex proximae periodi verbis εν τ' αν κτλ. falsum aiitera ό% quura his illustretur quod propositum sit, τοις πόνοις περεην, non nova addantur •— ib. άναγ-κασ&εΐμεν h. Bm. — ib. άπολεοφϋεντες ς. αποληφϋέντες cum Corn. et Ast. ree. recte. Sic Γ sec. άπολειφϋέντες σίτου Heusd. spec. cr. 5; quae est interpretatio receptae leetionis, non vera lectio. — 3 sq. προς αυτόν εϊς το Saupp. coni. Breviloquentia tamen vulgatae nervosior. — 4. tv τ' αν ταΐς %. εν τ' αϋταΐς ITYLx. tv τανταίς zito, tv δ' αν ταϊς Wolf. 1. 1. — ib. [οίος τ' ην] Bm. durissime. — ib. sq τα τ' άλλα idem. — ib. τα om. Υ et & pr. — 5. οπότ' brtV2. — ib. πάντας] πάντων h. Bm. servata in pràef. p. IX. πάντας. Socrates non solum πάντων εκράτει sed πάντας ίκράτει, quod etiam in Symposio fìt. respicienda sunt verba, όπότ' άναγ-κασ&είη. — 6. ο πάντων] οπόταν 512. (77 pr.) natum ex dittographia. o πάντως L r . — ib. ϋαυμασνωτατον Υ. — ib. εώρακεν ζ. Τ. Η. ho. J. Bm. εωράκευ Β. S. Ε. cum %2 %Υ. Cfr. Symp. 213, C. είώ&εις et φ μην. — 8. αυ om. ς. Ε \. — ib. τάς om. ΣΥ. — 9. τοϋ πάγου ς. om. art. 2(3. # Υ (Γ). — ib. οίον %. otóv Π. οία t i n i . — 10. η priore loco om. Di . ΓΙ. b a i . "VL2. Yind. 7. ras. del. IT. — ib. Ιξίΰ #. ε'ξήει Γ. — 11. δη] η 512. om. /ì post Λ. om. Υ et A pr. — 12. δ' om. Y. — 13. περ om. . T F a l . V l . — ib. άνυπόδετος &Υ. — 14. ot om. IT. —» 15. σφφν ς. σφών rell. Cfr. Herod. 1. 1. II, 586, 6

17. alzò %1. ft> rt p. Γ pr. αυ το DEKabc. αντω¥. αν τόδ9 ex Corn. coni, editi. Cfr. tamen Bast 1. 1. p. 165. cui accedit Yl . αλλ' οΐον Od. IV, 242. — ib. ερρεξε %

Page 87: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

221· ΠΛΛΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 81

εκεϊ ποτέ επί στρατείας, άξιον ακονσαι. ξυννοησας γαρ αυτόθι εωθέν τι ειστήκει σκοπών, και επειδή ου προυχώρει αυτφ, ουκ άνίει αλλά ειστήκει ζητών. και ηόη ην μεσημβρία, καί άνθρωποι ησ&άνοντο, καί θαυμάζοντες άλλος αλλφ ελεγεν οτι Σωκράτης εξ εωθινου φροντίζων τι

D. εστηχε. τελεντώντες δε τίνες τών Παιόνων, επειδή εσπέρα ην, δειπνή-σαντες, και γαρ θέρος τότε γε ην, χαμεύνια εξενεγκάμενοι αμα μεν εν τω ψύχει καθηϋδον, αμα (5' εφνλαττον αυτόν εΐ και την νύκτα εστήξοι. δ δε είστήκει μέχρι εως εγένετο και ήλιος ανέσχεν * έπειτα ωχετ' άπιών προσευξάμενος τω ηλίφ. ει δε βούλεσθε εν ταϊς μάχαις ' τούτο γαρ δη

10. δίκαιον γε αυτω άποδονναι. οτε γαρ ή μάχη ην εξ ης εμοι καί τάρι­στεία εδοσαν ol στρατηγοί, ουδείς άλλος εμε εσωσεν ανθρώπων η ούτος,

Ε. τετρωμένον ονχ εθέλων απολιπέΐν, αλλά συνδιέσωσε καί τα όπλα και αυτόν εμε. και εγώ μέν, ώ Σώκρατες, και τότε εκελευον σοι διδόναι τάριστεία τους στρατηγούς, καΐ τούτο γε μοι ούτε μέμψει οϋτε ερεϊς οτι ψεύδομαι ' άλλα γαρ τών στρατηγών προς το εμον αξίωμα αποβλε­πόντων καΐ βουλομένων εμοι διδόναι τάριστεία, αυτός προθυμότερος εγένου των στρατηγών εμε λαβείν η σαυτόν. ίτι τοίνυν, ώ άνδρες, άξιον

221. ην θεάσασθαι Σωκράτη, οτε από \ z/ηλίου φυγή άνεχώρει το στρατό-πεδον* ε'τυχον γαρ παραγενόμενος ϊπιιον έχων, ούτος δε όπλα. άνεχώρει

20. ούν εσκεδασ μένων ηδη τών ανθρώπων οντός τε άμα και Λάχης' και εγώ περιτυγχ,άνω' και ιδών ευθύς παρακελεύομαί τε αυτοϊν θαρρεϊν και ελεγον οτι ουκ απολείψω αυτώ. ενταύθα δη και κάλλιον ε&εασάμην

cum acc. ζ/Ε. ϊρε'ξεν η. — 1. ποτέ %Υ. ποτ' £ u . — 2. εϋτηκει ς. 51 a. Π cura υ

spir. leni, είοτήκει z / D K # Y (Γ). — ib. προχωρεί %. προχωρεί, η. προχωρεί 77. — ib. αλλ* Γ. — 3. εΰτηκει V. — ib. ανϋρωποι editi, avd-ρωποι J. cum Cobet. η. 1. ρ. 326. — 4. ελεγον Mebler. Cobet. li. J. Em. έλεγε bi. —• 5. ετηκει καί L i . η. εΰτηκε καί V. — ib. "Ιώνων editi, quod refutavit Mebler. ad Xen. Symp. p. 75 sq. νέων coniciens, recepit Bm., quod tamen quemadmodum in nomen proprium *ΐώνων rautari potuerit non facile videas. Coniecinius Παιόνων. Cfr. Tbuc I, 61, 4. et MadY. adv. cr. I. p. 129 sqq. eundem ad Cic. de finn. V, 92, 94. — 6. τότε ην £. τότε γ' ην Β. Τ. Η. Em. cum # DF Fu tubiti* al . τότε γε ην R. S. ho. J. cum 2(1. Υ Vi . — 7. δ' SU. tobpr Vi . — 8. είστηκε V. — ib. μέχρις ς. μέχρι %1. F u tonai, μέχρις cum rell. sii. Vi. — ib. επειτ' V2 ^. —• 9. προϋεν'ξόμένος A et % corr. — 12. ουκ ϊ&έλων τετρωμενον ς. τετρωμενον ουκ L %ϊ.ΏτΌ χn Vindd. (L). Cfr. Κ. — 14. τ' αριστεία bis deinceps V. — ib. με'μψγ ς. μεμψει Sii. tt>. — ib. οϋτ' Γ. — 15 sq. αποβλεπόντων αξίωμα Γ. — 19. έχων ϊππον Γ. — ib. δ' Γ. — 21. αύτοΐς Γ Υ η. — ib. ór] δε Γ.

G. F. R e t t i g , Platonis Syropos. 6

Page 88: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

82 ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 221,

Σωκράτη η εν Ποτίδαια · αυτός γαρ ήττον εν φόβω η δια το εφ' ϊππον

είναι' πρώτον μεν όσον περιήν Λάχητος τω εμφρων είναι' έπειτα Β.

εμοιγε εδόκει, ω ί4ριστόφανες, το σον δη τοντο, και εκεί διαπορεύεσΰαι

ωςπερ και ενΰάδε, βρεν&υόμενος και τώφ&αλμώ παραβάλλων, ήρεμα

παρασκοπών και τους φίλιους και τους πολεμίους, δήλος ων παντί και

πάνυ πόρρω&εν οτι ει τις άψεται τούτον του ανδρός, μάλα ερρωμένως

αμννεϊται. διό και ασφαλώς άπήει καΐ ούτος και δ εταίρος' σχεδόν

γάρ τι των οντω διακείμενων εν τω πολεμώ ουδέ άπτονται, άλλα τους

προτροπάδην φεύγοντας διώκονσιν. πολλά μεν ούν αν τις και άλλα C.

εχοι Σωκράτη επαινεσαι και θαυμάσια' άλλα τών μεν άλλων επιτηδεν- 10.

μάτων τάχ' αν τις και περί άλλου τοιαύτα είποι, το δε μηδενί ανθρώ­

πων ομοιον είναι, μήτε τών παλαιών μήτε τών νυν όντων, τούτο άξιον

παντός θαύματος, οΐος γαρ "4χιλλενς εγενετο, απεικάσειεν αν τις και

Βρασίδαν και άλλους, και οίος αν Περικλής, και Νέστορα και Αντήνορα,

εισι δε και έτεροι' και τους άλλους κατά ταντ' αν τις άπεικάζοι' οίος D.

1. Σωκράτην Ε Ι . un), a e. — ib. ην ς. η % (Jow. tamen jjv pr. m. fuisse refert) A et Γ pr. η IZ#rtVL2. — 2. επειτ' Γ. έπειτα δ9 to. — 3. Ιμοίγ' %IL At cfr. Herod. 1. 1. I, 474, 8. I I , 24, 31. 91, 26. 199, 9. εμοιγ' to£. — 4. [ωςπερ καί £ν&άδεΊ J. sine idonea ratione. Optime his proelii terroribus tranquillitas pacis ex adverso ponitur. Cfr. et Voeg. —• ib. τω φ&αλμώι 2ί. iisdem accentibus sine iota subscr. Π pr. τώ 'φ&αλμώ sec. τώ οφβαλ,αώ &ΥΓ1. u a l . τ' όφ&αλμώ Vi. — 5. περιϋκοπών ex Astii coni. E. H. h. J. Em. Bait. παρασκοπών rell. cura libris. Bo. silentium de V. errori tribuendum esse videtur. Cfr. comm. et Stallb. — ib. φίλους ς. ho. φίλιους 1 1 . D E L uìt>£ al Υ (Yl). Cfr. E. et Stallb. ad Menex. p. 243, C. — 7. άμυνηται 5ll. Dft). — ib. έτερος libri scripti errore satis frequenti et editi, εταίρος J. recte probante Voeg. Cfr. Aristid. or. 45. t. II. p. 72, quem laudat J. — 9. διώ­κονσιν 51 Vi. U pr. — 10. Σωκράτους ς. Σωκράτη %3. &Tbtt a b e n Vind. 1. 2. L2. Σωκράτην tamen Υ t. Bekk. — ib. ϋαυμάσειε i. ϋαυμάσαι h. Bm. probante Voeg. Sed non id agitur h. 1., immo laudi Socratis oratio dicata est. Cfr. p. 214, C. — E. 215, A. 217, E. 220, C. 221, D. 222, A. Mmis depictum videretur, si verba αλλά — εϊποι ad επαινεσαι, et verba το δε — θαύματος ad ϋαυμάσαι reverenda essent. — 12. είναι, μήτε] είναι με 5ί1 (% corr. m. re ) . — ib. [όντων] h. — ib. τοϋτ' idem. — 15. εϊσί δε καί έτεροι uncis incl. J. Sed satis apte additur, quamvis rari fuerint viri Periclis similes, fuisse tamen praeter Hectorem et Antenorem et alios. Concinne respondent ea verba vocabulo άλλους quod praecedit. Falsum quod placuit Bmo. oloi δε καί έτεροι, καί άλλους κατά ταϋτ' αν τις άπεικάζοι. Sic άλλους, quod priori membro Brasidae nomini additum secundarium est, primarium fìeret, et frigida tota enuntiatio, nec facile videas quid κατά ταϋτ' sibi velit. Non magis placet h. coni, τους (μεν) άλλους κτλ. Vulgata si retineatur multo fortius his nostris reditur ad id quod initio periodi positum erat iisque ex adverso ponitur, οίος δε ούτοσί γέγονεν κτλ. — ib. ταϋτ' ς. τοϋτ' V2. η.

Page 89: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

222. ΠΛΛΤΩ.ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 83

δε ουτοσι γέγονε την ατοπίαν αν&ρωπος, και αυτός και οι λόγοι αυτόν, ονδ' εγγύς αν εύροι τις ζητών, ούτε τών νυν ούτε των παλαιών, εϊ μη αρα ει οις εγώ λέγω άπεικάζοι τις αυτόν, ανθρώπων μεν μηδενί, τοϊς δε ^Σιληνοίς και Σατυροις, αυτόν και τους λόγους.

XXXVII. καί γαρ ουν και τούτο εν τοις πρώτοις παρέλιπον, οτι Ε. και οι λόγοι αυτού ομοιότατοι εϊσι τοις Σιληνοϊς τοίς διοιγομένοις. εϊ

γαρ ε&έλοι τις τών Σωκράτους ακουειν λόγων, φανεϊεν αν γελοίοι το πρώτον τοιαύτα και ονόματα και ρήματα εξω&εν περιαμπέχονται, Σατύρου τινά υβριστου δοράν, ίχνους γαρ καν&ηλίονς λέγει και χαλκέας

10. τ ίνας και οκυτοτόμους και βυρσοδέψας, και αεί δια τών αυτών τα αυτά €ραίνεται λέγειν, ώςτε άπειρος και ανόητος άνθρωπος πάς αν τών

222. λόγων καταγελάσειεν. \ διοιγομένους δε ιδών αν τις και εντός αυτών γιγνομενος πρώτον μεν νουν έχοντας ένδον μόνους ευρησει τών λόγων, έπειτα &ειοτάτους και πλείστα αγάλματα αρετής εν αυτοΊς έχοντας και επί πλείστον τείνοντας, μάλλον δε επί πάν όσον προσήκει σκοπείν τω μέλλοντι καλώ και άγα&ψ εσεσ&αι.

ταΰτ' εστίν, ώ άνδρες, α εγώ Σωκράτη επαινώ' και αύ α μέμφομαι Β. συμμί'ξας υμίν εϊπον α με νβρισεν. και μέντοι ουκ εμε μόνον ταύτα

1. ό' Γ. — ib. άνθρωπος ex Sauppii coni. J. avd·. rell. — 2. [ούτε τών νυν ούτε τών παλαιών] h. Bait. J. probante Voeg. quae displicere non possunt in hac Alcibiadis oratione, qui vini dictorum augere et Socratem ex omni omnium comparatione eximere tantopere studeat. Conficitur sic id quod modo praefatus erat. — 3. εί post aoa om. ς. addunt %1. Υ φ. — ib. λέγων %Y ϊΰ. — 4. Σειληνοΐς ς. rell. praeter J. Σιληνοΐς %1. 3 Υ Π. b. a l . V L2. et hic et ν. 9. — ib. αυτόν τ ε καί ς. Β. S. Bm. om. τε %1. D K T l . η b a b i V2. Cfr. Voeg.

6. διηγομένοις J. — 7. Ι&ελοι ς, et sic %U ali., Ιΰέλει rell. cum T E I . u b al .V2. $ quid habeat non liquet. — ib. τον — λόγον 2U Din. λόγον etiam A . — ib. πάνυ ante γελοίοι del. H. J. nncis incl. Bait. om. %1. YKj ) . et pr. #. Cfr. H. et Stallb. qui tamen non persuaserunt necessariam esse vocem. — ib. λεΐοι Γ. — 9 αν τίνα editi, αύ τίνα Ε. αύτίκα ho. δη τίνα Bait. Cobet. η. 1. ρ. 502. om. αν J. cum %1. D K r Υ. pr. g. Cfr. et Proci, in Ale. I. p. 313. —- 9. καν&ηλίονς Π pr. κανϋηλείους sec. et sic Kr^V- ali. nonnulli. — 10. αϊεί %1. Vi . — ib. τα αυτά ς. %ΠΓΎ. ταντά ζ/ ϊυ ree. — 12. καταγελάσειεν 5Ϊ1. VI. η. — ib. όιηγουμενους z/u rc. διοιγου μένους %Π. — ib. αυ Β. Ast. Η. Bait. Bm. J. αν libri. Cfr. Kr. 54, 11, 2. —• 14. πλεΐΰτα αγάλματα ς. S. πλεΐατ' άγάλματ' rell. cum Γ solo. — ib. αύτοΐς %1. a l . T Y L . — 15. τείναντας %Z. Υ et pr. 8. — ib. Ιπί] ετι $ 1 . Klp. ετι επι ίυ. — 16. καλώ καί ά. SXl. Vi . Υ. καλώ κάγ. rell. •—

17. ταϋτα Υ. — ib. Σωκράτους ς. Σωκράτη recte 5Ϊ1. DK ft> %Γ a l . Vindd. L i . ìlty quid habeant incertum est. — ib. αν] αν ΓΥ. — 18. νβριϋεν 5Ì77V1. —• ib. Stepb. in mg. ,,Malim καί αύ α μέμφομαι ύυμμί'ξας, νμΐν είπον κτλ., cui ob~

6*

Page 90: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

84 ΤΙΑΛΎ£ίΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 222,

πεποίηκεν, άλλα και Χαρμίδην τον Γλαύκωνος και Έύθύδημον τον /ίιοκλέους και άλλους πάνυ πολλούς, ους ούτος, εξαπατών ώς εραστής παιδικά μάλλον αυτός καθίσταται αντ εραστοϋ. α δη και σοι λέγω, ώ ^Λγάθων, μή εξαπατάσθαι υπό τούτον, αλλ' από των ημετέρων παθημάτων γνόντα ενλαβηθήναι και μή κατά τήν παροι-μίαν, ώςπερ νήπιον, παθόντα γνώναι.

XXXVIII. Ενόντος δή ταύτα τον ^Ακιβιάδου γέλωτα γενέσθαι επί 0. τγι παρρησία αυτού, οτι εδόκει ετι ερωτικώς εχειν του Σωκράτους, τον ούν Σωκράτη, Νήφειν μοι δοκείς, (favai, ώ Αλκιβιάδη, ου γαρ αν ποτέ ούτω κομψώς κύκλω περιβαλλόμενος αφανίσαι ενεχείρεις ον ένεκα ταντα 10. πάντα εΐρηκας, και ώς εν παρέργφ δή λέγων επί τελευτής αυτό εθηκας, ώς ου πάντα τούτον ένεκα είρηκώς, του εμε κ,αΐ Αγάθωνα διαβάλλειν, -οίόμενος δεΐν εμε μεν σον εράν και μηδενός άλλον, Λγά&ωνα δε υπό D. σον εράσθαι καί μηδ' ύφ" ενός άλλου, αλλ'' ουκ ελαθες, άλλα το Σατν-ρικόν σου δράμα τούτο καί Σιλψικον κατάδηλον εγένετο. άλλ\ ώ Γρίλε αγαθών, μηδέν πλέον αντω γένηται, αλλά παρασκενάζου όπως εμε καί σε μηδείς διαβάλη. τον ούν Αγάθωνα ειπείν, Και μην, ώ Σωκρατες, κινδυνεύεις αληθή λέγειν, τεκμαίρομαι δε καί ώς κατεκλίνη εν μέσφ εμού τε και σου, ϊνα χωρίς ημάς διαλάβη. ονδεν ούν πλέον αντω εσται, Ε. αλλ' εγώ παρά σε ελθών κατακλινήσομαι. Πάνυ γε, φάναι τον Σωκράτη, 20, δευρο ύποκατω εμού κατακλίνου. Ω Ζεύ, ειπείν τον Λλκιβιάδην, οια αύ πάσχω υπό τον άνθρωπου, οίεταί μου δεϊν πανταχή περιείναι. αλλ' ει μή τι Ιίλλο, ώ θαυμάσιε, εν μέσω ημών εα Αγάθωνα κατα-κ,εΐσθαι. Λλλά αδύνατον, φάναι τον Σωκράτη, σύ μεν γαρ εμε επ$-

secuti non sunt Β. Τ. Η. interpungentes post μέμφομαι, sine interpunctione rell. recte, quum orationis argumentum non vituperalo Socratis sed laus fuerit coniuncta cum commemoratione superbiae. — 4. £'ξαπατάσ&ε %Α. Ι'ξαπαταα& Π pr. •— ib. ano] νπο z/Ktt^p Γ. — 5. γνώντα %1.

8. ετι] οτι %U. — 9. φάναι om. z/. —- ib. αν ποτέ ς. J. Π. αν ποτέ $ . ποΰ·' rell. — 10. κομιρώς addito supra ν. κ m. ν. $ . ομψως IT. — ib, ου] ούδ' %1. ούδ' D K Y . — 11. πάντα om. Υ et & pr. παντ* Γ. — 15. Σειληνικον editi praeter Aid. Bas. 2. J. Σιληνικον %1. ^ Γ Γ Ε ί . u a l . V2. — 17. διαβάλλγ ς\ διαβάλγ rell. cum cdd. $2. r u r a c . Veraso altero λ. sec. Wolf. $ cum signo in-

/ η vertendarum litterarum β et λ. διαβάλλει Υ. διαβάλλει 8. διαβάλει h. Cfr. Cobet. η. 1. ρ. 618. — 21. νπο κάτω %. ύποτον ζ/ϊυ. — 22. αυ om. E l . u a c . — 23 sq. κατακλίνεϋ&αι Υ. — 24. Ιίλλα %1. L η. — ib. γάρ με ς. cum Γ Vi . ali. γαρ εμε $ 3 . 3.

Page 91: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

223. ΠΛΛΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 85

νεσας, δεϊ δε εμε αν τον εττΐ δεξιά επαινείν. εάν ονν νπο σοΙ χαταχλινη Αγάδων, ου δη πον επε πάλιν επαινέσεται, πριν mi εμοϋ μάλλον επαινε&ηναι; αλλ1 εασον, ώ δαιμόνιε, χ,αί μη φρόνησης τφ \ μειραχίφ νπ εμον επαινε&ψαι' χαί γαρ πάνν επι&νμώ αυτόν εγχωμιάσαι. Ιου ϊον, φάναι τον Αγά&ωνα, Λλχ,ιβιάδη, ουχ so& όπως αν εν&άδε μείναιμι, αλλά παντός μάλλον μεταναστήσομαι, ΐνα νπο Σωχράτονς έπαινεΰώ. Ταντα εκείνα, φάναι τον ΪΑλχιβιάδην, τα είω&ότα ' Σωχράτονς παρόντος των χαλών μεταλαβείν αδύνατον άλλφ. χαί νυν ώς ευπόρως χαί πιθα­νόν λόγον εύρε, ώςτε παρ'' εαυτφ τουτονι χαταχεϊσ&αι.

XXXIX. Τον μεν ουν Λγά&ωνα ως χαταχεισόμενον παρά τφ 2ωχράτει άνίστασ&αι' εξαίφνης δε χωμαστάς ηχειν πάμπολλους επί τας ΰνρας, χαι έπιτνχόντας άνεφγμέναις, εξιόντος τινός εις το αντιχρνς, πορεύεσ&αι παρά α φας ΧΜ χαταχλίνεσ&αι, χαι &ορυβον μεστά πάντα είναι, χαι ονχετι εν χόσμφ ουδενι αναγχάζεσΰαι πίνειν πάμπολνν olvov. τον μεν ουν ^Ερνξίμαχον χαί τον Φαίδρον χαι ίίλλονς τινάς εφη 6 Αριστόδημος οΐχεσΰαι άπιόντας, ε δε νπνον λαβείν, χαι χαταδάρ&ειν πάνυ πολν ατε μαχρών των νυχτών ουσών, εξέγρεσ&αι δε προς ημέραν ηδη αλεχτρνόνων αδ όντων, εξεγρόμένος δε ΙδεΙν τονς μεν ίχλλονς χα$εν-δοντας χαί οιχομένονς, Λγά&ωνα δε xal Αριστοφάνη χαι ^Σωχράτη ετι μόνονς εγρηγορέναι χαί πίνειν εχ φιάλης μεγάλης επί δεξιά, τον ονν

1. J' Ιμε editi praeter J. δε Ιμε Sii. Υ (t. Wo.). δ' Εμε Γ cum rell. sii. — ib. αυτόν ς. sine cdd. αύ τον %. αυτόν Π. αν τον editi cum rell. cdd. sii. -— ib. επιδέξια ς. επί δεξί E. Bm. Ini δεξιά rell. επιδεξι %1. Κ r Xopx % Υ. επιδεξι Yl . et t. Wolf. ζ/, επιδέξια Γ cum rell. cdd. sii. — 2. μάλλον ora. Yu. άλλον coni. Madvig. Sed sic non effìceretur ut a Socrate Agatho laudaretur. —• 3. Pro έπαινε-&ήναι. cum Astio et Lehrs. ϊπαινεϋήναι; scribendum fuit. — 4. sq. "Ίου ϊού ς. cum editis. ϊον ϊον %. ίου ίου Π., quod recepimus. Cfr. Scbneider. 1. 1. IV, ρ. 432, D. et comm. —- 6. W Γ. — 7, Ταντ' J. cum Γ. — 9. εύρεν editi, εύρε %Π. ·—· ib. έαντω 5Ϊ. ras. in fine voc.

12. άντικρυς $1. αντίκρυ Ρ . — 13. σψας 2ί Vi. — ib. πάντ' Γ. —• 14. ουκ ετι % — 16. £ δε\Ιοϊκαδε puncto post λαβείν posito ς. οϊκαδε, ε δε coni Cora, ε δε editi cum $Z7D£ Υ V2. Vind. 7. ο δε Α. Ιμε δε Κ. εάδε Γ. εαδε Eftf t et pr. u, εα δε a ci et post ras. £. εα δε ¥ π. om. η. ISTatus est error similitudine litterarum A et A in unciali scriptura et dittograpbia. Cfr. Cobet. n. 1. p. 558 sq. — ib. κατά-δαρϋεΐν editi, καταδάρ&ειν nos. Cfr. Lebrs. de Aristarchi stud. Hom. ed. 2. p. 256. et scbol. ad Aristoph. nubb. v. 38. —- 17. μικρών Π Di . — ib. εξέγρεα&αι ς. Βφ

Ιξεγρέα&αι ree. Ιξεγείρεα&αι E l . i. — 18. αιδόντων $L — ib. εξεγρόμενον Di , Ιξαγρόμενος Π. f. Ιξαγροιμενος i. — 19. Α,ριΰτοφάνην ς. — ib. άριϋτοφάνη καϊ Οωκράτη 5ll. DKft) Γ\ η Vi . et inverso ordine # . άριστοφάνη καϊ ΰωκράτην F b c i . Οωκράτην καϊ άοιΰτοψάνην Υ» — 20. επιδέξια ς. Vi, sine acc. %Α. επιδέξια IT,

Page 92: PLATONIS SYMPOSIUM - brittlebooks.library.illinois.edubrittlebooks.library.illinois.edu/brittlebooks_open/Books2008-12/... · platonis symposium in usum studiosae iuventutis et scholarum

86 ΊΧΛΑΤ&ΝΟΣ ΣΥΜΙΙΟΣΙΟΝ. 223.

Σωκράτη αντοίς διαλεγεσ$αι. και τα μεν άλλα δ Αριστόδημος ουκ εφη

μεμνβσ&αι των λόγων οντε γαρ εξ αργής παραγενέσΰαι υτνοννστάζειν D.

τε' το μεντοι κεφάλαιον εφη, προσαναγκάζειν τον Σωκράτη όμολογείν

αυτούς τον αυτού ανδρός είναι κωμωδίαν και τραγφδίαν επίστασ&αι

ποιεϊν καϊ τον τεγνίβ τραγψδιοποών οντά κωμίρδιοποών είναι, ταύτα

δη άναγκαζομένους αυτούς και ου σφόδρα επόμενους νυστάζειν, και

πρώτον μεν καταδάρ&ειν τον Αριστοφάνη, ηδη δε ημέρας γιγνομενης Ε.

τον ^Λγά&ωνα. τον ονν Σωκράτη *κατακοιμίσαντ εκείνους, άναστάντα

άπιέναι, και ϊ ώςπερ είώ&ει επεσ&αι, και ελΰόντα εις Λνκ,ειον, ano-

νιψάμενον, ωςπερ άλλοτε την αλλην ημεραν διατρίβειν, και ούτω 10.

διατρίψαντα εις εσπεραν οίκοι αναπαύεσ&αι.

2. μεμνψΰ&αο %. —- 3. Οωκράτην a e i. — 5. τραγωδοποών editi, τραγψ­διοποών Η. J. cum S U . Y D E K u t o l t f t . Cfr. Schneider. 1. 1. X, 605, D. cum add. Herm. praef. ad h. 1. Fritzscli. de Thesm. sec. p. 69. not. 38. — ib. κωμωδιοποών Η. J. cum $3 . T E c f t et pr. u. — 7. πρότερον Π. u c al . V2. — καταδάρ&ειν. Cfr. quae ad γ. 9. adnotavimus. — ib. αρΰΰτοφάνην F u e π Υ (t. Wo.) L i . al . — ib. γενομένης superscr. γιγνομένης F . γενομένης h, — 8. κατακοιμίύαντ* e. cum 2U7V. κατακοιμίσαντα zi. κατακοιμήσαντ' rell. cum cdd. # T 1 . u <tc a l . (L). κατά-κοιμήααντ' \. Cfr. Legg. VII, 790, D. — 9. και ϊ~\ καϊ αυτός editi praeter Η. J. Bm. qui καϊ ε, et Bait. qui ex Bekkeri coni, καϊ Ϊ; scripsit. Om. vocabulum %1. E l . K a c a l . V L 2 . Nos Bekkeri coniecturam recepimus. Quam facile Ϊ post extremam litteram part. και excidere potuerit in promptu est, praesertim quum scribae quid sibi vellet vocula ignorarent, et quod Stallb. suspicatus est, alterius recensionis auctores αντος propterea extrusisse, quod Socratem usque subiectum esse sibi persuasissent, id YÌX admittunt verba καϊ ώςπερ είώΟει επεσθ-ca. — 10. ολην ζ» αλλην rell. cum cdd. fere omnibus. — 11. & Β. cum K!p. Cfr. tamen quae supra ad p. 208, C. adnota­vimus.

Hypograpbe in %Ύ1. ανμποΰιον η περί έρωτος, in ΤΙ. Ουμπόύιον η περί άγα&ον superscripto έρωτος. —

H a l i s , typis Orphanotrophei.