PHILIPPE

PHILIPPE

| 2

Περιεχόμενα

Philippe Starck

Εισαγωγή......................................................................................................1Βιογραφία....................................................................................................1Το έργο του.................................................................................................4Επιλεγμένα projects...............................................................................5Βραβεία και διακρίσεις........................................................................7Εκθέσεις........................................................................................................7Πελάτες.........................................................................................................8Αποσπάσματα από συνεντεύξεις του Starck.........................8

Βιομηχανικός σχεδιασμός

Εισαγωγή......................................................................................................9Ιστορία.........................................................................................................10Εκπαίδευση...............................................................................................14Θεωρία και πρακτική του βιομηχανικού σχεδιασμού....15Οικονομική σημασία...........................................................................15Συλλογές και μουσεία.........................................................................15Πηγές και βιβλιογραφία....................................................................17

PHILIPPE

Ο Philippe Starck, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1949 είναι ένας από τους πιο γνωστούς βιομηχανικούς σχεδιαστές του 21ού αιώνα. Το έργο του εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα αντικειμένων εσωτερικής διακόσμησης αλλά

και προϊόντων μαζικής παραγωγής.

Ο Philippe Starck στο Le Web ‘07 στο Παρίσι

Βιογραφία

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια ανάμεσα στους πίνακες ζωγραφικής του πατέρα του, αναλώνοντας πολλές ώρες πριονίζοντας, κόβοντας, κολλώντας, τρίβοντας διαλυμένα ποδήλατα, μηχανές και άλλα αντικείμενα. Αρχικά υπήρξε αυτοδίδακτος και το 1968 σπούδασε στο Ecole Nissim de Camon-do, στο Παρίσι. Τον ίδιο χρόνο ίδρυσε την πρώτη εταιρία που παρήγαγε φουσκωτά αντικείμενα. Μέχρι το 1975, δούλευε ως ανεξάρτητος διακοσμητής εσωτερικών χώρων και ως σχεδιαστής προϊόντων. Αξιοσημείωτο είναι ότι δημιούργησε μία σειρά προϊόντων φτηνών σε κόστος για την αμερικανική

εταιρία Target Stores, ενώ το 1979 ίδρυσε την Starck Company.

Από το 1982, έτος κατά το οποίο ανέλαβε τη διακόσμηση των ιδιωτικών διαμερισμάτων του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, αυξήθηκε ο αριθμός των έργων που του ανατίθονταν. Ανέλαβε το Café Costes, μετέτρεψε το Royalton και το Paramount στη Νέα Υόρκη σε δύο κλασσικά

3 |

ξενοδοχεία του κόσμου και δημιούργησε στην Ιαπωνία αρχιτεκτονικούς πύργους de force, οι οποίοι τον έκαναν τον μεγαλύτερο υποστηρικτή του εξπρεσιονισμού στην αρχιτεκτονική. Επίσης, από τις πιο γνωστές και σημαντικές του δουλειές ήταν το ποντίκι του υπολογιστή για λογαριασμό της εταιρίας Microsoft, ο σχεδιασμός κάποιων σκαφών αλλά και της συσκευασίας της μπύρας της εταιρίας Kronnenbourg1664. Του ανατέθηκε επίσης ο σχεδιασμός του «διαστημικού αερολιμένα» Virgin Galactic στο Νέο Μεξικό. Την περίοδο 1993-96 διετέλεσε διευθυντής καλλιτεχνικού τμήματος

της Thomson Consumer Electronics.

Ο Σταρκ ζει σε 4 διαφορετικές πόλεις. Στο Παρίσι όπου αναλαμβάνει τις δημόσιες σχέσεις του, στη Νέα Υόρκη όπου πραγματοποιεί κυρίως το τεχνικό κομμάτι της δουλειάς του, στην πόλη Burano της Ιταλίας όπου

επίσης εργάζεται και στο Λονδίνο.

PHILIPPEΤο έργο του

Η δουλειά του Σταρκ στηρίζεται κατ’ εξοχήν σε προϊόντα που δεν αποτελούν ακριβά μοναδικά αντικείμενα. Είναι χρηστικά νοικοκυρικά αντικείμενα, τα οποία ο ίδιος φροντίζει να βγουν στην ευρεία αγορά μέσω της μαζικής παραγωγής. Τα προϊόντα του είναι συχνά στυλιζαρισμένα, αεροδυναμικά και οργανικά στην όψη τους και είναι επίσης κατασκευασμένα με χρήση ασυνήθιστων συνδυασμών υλικών όπως γυαλί με πέτρα, πλαστικό με αλουμίνιο, εργοστασιακό βελούδο με χρώμιο και άλλα. Αναγνωρίστηκαν επίσης στην Γαλλία, όπου του είχε ανατεθεί να σχεδιάσει το Ecole Na-tionale Supirieure des Arts Decoratifs στο Παρίσι, τον πύργο ελέγχου στο αεροδρόμιο του Μπορντώ, και ένα μηχανισμό ανακύκλωσης στο κέντρο του Παρισιού. Στο εξωτερικό, ανέλαβε τη διακόσμηση του Peninsula Ho-tel στο Χονγκ Κονγκ, του Teatron στο Μεξικό, του ξενοδοχείου Delano στο Μαϊάμι, του Mondrian στο Λος Άντζελες, του Asia de Cuba restaurant στη Νέα Υόρκη και άλλων πολλών projects. Έργα του φιλοξενούνται επίσης σε αρκετά μουσεία (Παρίσι, Νέα Υόρκη, Μόναχο, Λονδίνο, Σικάγο, Kyoto,

Βαρκελώνη).

Χρηστικά και καθημερινά αντικείμενα που έχει σχεδιάσει περιλαμβάνουν ζυμαρικά, σταχτοδοχεία, φωτιστικά, οδοντόβουρτσες, χερούλια της πόρτας, μαχαιροπίρουνα, κηροπήγια, κατσαρόλες, βάζα, ρολόγια, μηχανάκια – scoot-

| 4

PHILIPPE

ers, μοτοσικλέτες, γραφεία, μπάνια, ρούχα, εσώρουχα, παπούτσια, ακόμα και φαγητό αλλά και άλλα πολλά, ακόμα αποφασισμένος ότι οι σχεδιαστικές του προθέσεις, όπως πάντα, σέβονται την φύση (περιβάλλον) και το μέλλον της

ανθρωπότητας.

Επιλεγμένα projects

Συρμός EUROSTAR

Όταν ο Σταρκ σχεδίασε τους σιδηροδρομικούς συρμούς Eurostar, είπε ότι ήθελε να δώσει λίγο περισσότερο στυλ στους ανθρώπους.

Στην εφημερίδα TIMES της Νέας Υόρκης είπε χαρακτηριστικά ότι σήμερα υπάρχει η τάση των ανθρώπων που ταξιδεύουν να φοράνε πράσινα

φωσφορίζοντα πουλόβερ και πορτοκαλί αθλητικά Νike.

« Καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι θέλουν να αισθάνονται άνετα με αυτά που φοράνε αλλά είναι δυνατό να είναι ταυτόχρονα και κομψοί..»

«Μερικές φορές ανοίγεις μία μικρή πορτούλα στους ανθρώπους έτσι ώστε αυτοί να εμπνευστούν στο να ’’αναβαθμίσουν’’ τους εαυτούς τους.»

« Δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε το πως θα ντύνονται οι άνθρωποι, το dress code τους. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι οι άνθρωποι να

σκεφτούν.. ’’Ουάου, πηγαίνω στο Eurostar..!»

5 |

PHILIPPE

Οπτικό ποντίκι για την Microsoft

Το τελικό σχέδιο του ποντικιού είναι υπερβολικά κοντά στο αρχικό του (πρωτότυπο). Σύμφωνα με τον Starck, η συμμετρία του σχεδιασμού του ποντικιού, είναι εμπνευσμένη από τα δύο ημισφαίρια του ανθρώπινου εγκεφάλου, με τις πορτοκαλί ή τις μπλε φωτεινές περιοχές που παραπέμπουν στη ζωή που κυλάει προς τα κάτω, στο κέντρο. Υπήρξαν λίγες, πολύ μικρές τροποποιήσεις που έγιναν στο ποντίκι για να επιβεβαιωθεί ότι περιείχε την ακεραιότητα του αρχικού σχεδίου του, λειτουργώντας ταυτόχρονα άνετα ακόμα και μετά από πολλές ώρες χρήσης. Η συγκεκριμένη διαλογή των χρωμάτων (πορτοκαλί και μπλε) έγινε για να δώσει έμφαση στο μοντέρνο στυλ αυτού του ποντικιού και για να δώσει στους αγοραστές του την

χρωματική επιλογή που εκφράζει την δική τους προσωπική προτίμηση.

Λεμονοστύφτης JUICY SALIF για την Alessi

Το αντικείμενο Juicy Salif, σχεδιασμένο για λογαριασμό της εταιρίας ALESSI, είναι ένας στίφτης φρούτων που σχεδιάστηκε από τον Starck το 1990. Θεωρείται συλλεκτικό αντικείμενο και σύμβολο του βιομηχανικού σχεδιασμού. Αρχικά σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μοιάζει με αράχνη, αλλά από άλλες οπτικές γωνίες, μπορεί να μοιάζει και με άλλα αντικείμενα. Κατασκευάστηκε από την ιταλική εταιρία με είδη κουζίνας ALESSI. Είναι

ένα διαθέσιμο γλυπτό.

Μέσα από το design, μαθαίνεις για την φύση του μυαλού σου παρά για την αίσθηση του κόσμου της επιθυμίας και της προσκόλλησης. Γιατί είναι αυτό σημαντικό; Πιστεύουμε ότι τα παγκόσμια πράγματα είναι πολύ χρήσιμα, αλλά η ευχαρίστηση που αυτά φέρνουν είναι μικρή και εφήμερη. Το design από την άλλη, έχει τόσα

| 6

PHILIPPE

πολλά να προσφέρει... ευχαρίστηση, κατανόηση, ανώτερη επικοινωνία και έλεγχο. Ο έλεγχος εδώ, δεν σημαίνει ότι ελέγχεσαι από κάποιον άλλο, παρά μόνο από την προσωπική σου γνωστική κατανόηση και σοφία, πράγμα το οποίο είναι απολύτως ειρηνική και ευχάριστη εμπειρία. Γι’ αυτό, ο σκοπός

της σχεδιαστικής σκέψης είναι πολύ χρήσιμος.

« Η θεωρία μου δεν είναι θεωρία, είναι απλά μία οπτική. Δεν σας έχω δώσει κανένα σετ κανόνων.. Δεν σας έχω δώσει ένα σύστημα. »

Βραβεία και διακρίσεις

• Oscar du luminaire (France, 1980)• Trois premiers prix au Neocon. Chicago (Etats-Unis, 1986• Delta de Plata. Barcelone (Etats-Unis, 1986)• Platinum circle award. Chicago (Etats-Unis 1987)• Grand prix national de la creation industrielle (France, 1988)• Trios prix pour les royalton et paramount de New York (Etats-Uni

1988/1990)• Officier des arts et des Lettres (France, 1985)• Design zentrum Nordrhein- Westfalen 1995: prix pour la sale de bains

Duravit (Allemagne, 1995)• Harvard excellence in design award (1997)• Commandeur de l’Odre des arts et des Lettres (France, 1998)• Chevalier de l’Ordre National de la Ligion d’Honneur (France, 2000)• Pratt institute Black Alumni Award (2001)• Compasso d’Odro (Italy, 2001)• Red Dot” best of the best award (2001)• IF Design award• Observeur du design Etoile (2002)• Observeur du design Etoile (2003)

Εκθέσεις• 1988 Avant Premiere, Victoria &Albert Museum, Λονδίνο• 1989 L’Art de Vivre, Cooper Hewitt National Design Museum, New York• 1990 Les Annees VIA, Musee des Arts Decorafitis, Paris• 1994 Philippe Starck, Design Museum, London• 1995 Mutand Materials in Contempogary Design, Museum of Modern

Art, New York

7 |

Πελάτες

Ο Σταρκ έχει σχεδιάσει προϊόντα για τις εταιρείες: 3 Suisses, Alain Mikli, Alessi, Aprilia, Baleri, Cassina, Driade, Fiam, Flos, Fluocaril, Hansgrohe, IDEE, JCDecaux, Kartell, Samsonite, Seven Eleven, Thomson (Saba, Telefunken), Vitra, XO, κ.α

PHILIPPE

Αποσπάσματα από συνεντεύξεις του Σταρκ

Yet, despite the celebrity, despite having his own plane, he lives like a hermit, pro-fesses to be ashamed of what he does and leads a life so superhumanly peripa-

tetic that it is unlikely many designers would want to swap theirs for his.

’’Ζω τη ζωή ενός μοναχού. Αφήνω έξω τα πάντα. Δεν πηγαίνω σε θέατρα, σινεμά, πάρτι και οτιδήποτε άλλο παρόμοιο με αυτά.’’

’’Σήμερα, το πρόβλημα δεν είναι να παράγεις περισσότερο έτσι ώστε να πουλάς περισσότερο. Το βασικό ερώτημα είναι αυτό του δικαιώματος του προιόντος να υπάρχει. Και είναι δικαίωμα και καθήκον του σχεδιαστή, από την αρχή, να εξετάσει τη γνησιότητα του προιόντος, και έτσι μέσα από αυτό μπορεί και

’’υπάρχει’’ και αυτός.’’

| 8

PHILIPPE

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Ένα σκίτσο από των Τσαρλς Ιμς που επεξηγεί τη διαδικασία σχεδίου του

Ο βιομηχανικός σχεδιασμός (Industrial Design ή Product Design) δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με τον καταμερισμό της εργασίας στην βιομηχανία. Η εργασία του βιομηχανικού σχεδιαστή είναι να δίνει το σχήμα ή την εμφάνιση σε βιομηχανικά προϊόντα. Σε αυτή την διαδικασία έχει να λαμβάνει υπ’ όψη τον τρόπο παραγωγής και τις ανάγκες ή απαιτήσεις των χρηστών. Ολοένα και μεγαλύτερη σημασία έχει επιπλέον η συμβολική

άξια ενός αντικείμενου.

9 |

PHILIPPE

Ιστορία

Ευρώπη

Παρ οτι ο Θόνετ σχεδιασε και έφτιαξε τις βιομηχανοποιημένες καρέκλες καφέ, (προάγγελους των σύγχρονων μοντέρνων επίπλων) το 1859 διάρκεσε πολλά έτη έως ότου καθιερώθηκε το βιομηχανικό σχέδιο. Το μοντέλο Νο 14 έσπασε ρεκόρ, (αφού πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν πουληθεί περισσότερα από πενήντα εκατομμύρια κομμάτια). Σύνδυασε το βιομηχανικό τροπο παραγωγής με την νεα τεχνολογία λιγισματως του ξύλου με ατμό. Mετά από αυτήν την επιτυχία οι απόγονοι του συνεργάστηκαν

αργότερα με πολλούς σχεδιαστές.

Στην εποχή του Αρ Νουβό οι πρώτες επιχειρήσεις ανακαλύπτουν την σχεδίαση των προϊόντων ως πλεονέκτημα στην επαφή με τον χρήστη. Επαγγελματίες βιομηχανικοί σχεδιαστές όμως δεν υπάρχουν. Τα γνωστά πρόσωπα είναι καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες που ειδικεύονται στο σχεδιασμό προϊόντων. Ο πρώτος σχεδιαστής, αρμόδιος για μια ολοκληρωμένη ταυτότητα ειναι ο καλλιτέχνης Πέτερ Μπέρενς, υπαλληλος της AEG το 1910. Λίγα χρόνια

αργότερα ακολουθεί η ιταλική Olivetti.

Μιχαελ Θόνετ, 1850

| 10

PHILIPPE

Το 1920 οι σχεδιαστές στρέφονταν σε απλά και γεωμετρικά προϊόντα πιστεύοντας ότι κατασκευάζονταν εύκολα και κατά αυτό τον τρόπο θα κάλυπταν πιο εύκολα της ανάγκες του ευρύτερου κοινού (Λειτουργισμός (σχεδιασμός)). Επίσης η πλειοψηφία των σχεδιαστών θεωρούσε ότι το διακοσμητικό στοιχείο είναι παραπλανητικό. Αυτή η άποψη ακολουθήθηκε και επεκτάθηκε στη σχολή του Μπαουχάους (Bauhaus -Hochschule für Ge-staltung), της οποίας η λειτουργία απαγορεύτηκε από τους Ναζί στο Dessau της Γερμανίας. Δύο γνωστά συνθήματα που συνδέονται με αυτήν είναι τα “Weniger ist mehr” (ελλ. μφ. λιγότερο είναι περισσότερο) και “Form follows Function” (ελλ. μφ. Το σχήμα ακολουθεί την χρήση). Γνωστοί εκπρόσωποι της σχολής Μπαουχάους ήταν οι Μις βαν ντερ Ρόε, Βάλτερ Γκρόπιους, Βασίλι

Καντίνσκυ, Herbert Bayer, Marianne Brandt και Μαρσέλ Μπρόιερ.

Το 1955 ιδρύεται στην Δυτική Γερμανία μια νέα σημαντική σχολή, η Σχολή του Ουλμ (Hochschule für Gestaltung Ulm), η οποία βάζει στόχο να συνεχίσει τις ιδέες του Μπαουχάους και να συμβάλει στην εκπαίδευση δημοκρατικών πολιτών. Το 1968 κλείνει, αφού οι πολιτικοί διακόπτουν την χρηματοδότηση της. Γνωστοί εκπρόσωποι της είναι οι Otl Aicher, Max Bill, Hans Gugelot, Gui

Bonsiepe και Tomas Maldonado.

Δύο χρόνια μετά, η Σχολή του Όφενμπαχ (από το 1832) μετονομάζεται σε Hochschule für Gestaltung Offenbach και όχι μόνο παίρνει ένα σημαντικό κομμάτι του τρόπου διδαχης, αλλά δημιουργεί και την θεωρία της γλώσσας

ΙΒΜ Selectric, σχεδιασμός: Elliot Noyes

11 |

PHILIPPEτων προϊόντων (Theorie der Produktsprache) ή product semantics όπως έχει ονομαστεί διεθνώς. Αυτή επιτρέπει την εκτίμηση και των σχεδιασμό προϊόντων με κριτήρια όπως την αισθητική του σχήματος, την συμβολική

αξία και την χρήση των σημάτων του προϊόντος.

Την ίδια εποχή στην Ιταλία, μετά από πολλά χρόνια, η εκπαίδευση του σχεδιαστή χωρίζεται από αυτήν του αρχιτέκτονα. Παρότι ο σχεδιασμός είχε μεγάλη σημασία για την πορεία του σύγχρονου ιταλικού κινήματος (φουτουρισμός και μοντερνισμός) και μετέπειτα της μεταπολεμικής οικονομίας, ήταν απλά μια ειδίκευση για αρχιτέκτονες. Σήμερα το ιταλικό ντιζάιν είναι γνωστό ειδικά για τα προϊόντα τρόπου ζωής, με εταιρίες όπως

την Alessi, η B&B Italia, η iGuzzini και η Artemide.

Στην εποχή του 1970 αρχίσει η κριτική στον λειτουργισμό και στο “Good Design”, “Bel design”, η “Gute Form”. Ξεκινώντας από την Ιταλία με τον Ετόρε Σότσας και το Group Memphis ο Μεταμοντερνισμός μπαίνει στο βιομηχανικό σχεδιασμό. Η νέα απαίτηση πλέον είναι η επικοινωνία των αντικειμένων με

τον χρήστη.

Marcello Nizzoli, Αριθμομηχανή Divisumma 24 για την Olivetti (1956)

| 12

PHILIPPE

Στην Ελλάδα

Παρ ότι αρκετοί Έλληνες έχουν γίνει διεθνώς γνωστοί βιομηχανικοί σχεδιαστές όπως ο Ισσιγόνης στην Βρετανία και ο Ζωγράφος στης ΗΠΑ το επάγγελμα είναι σχετικά άγνωστο στο ευρύτερο κοινό. Υπήρχαν και αρκετές ιδιωτικές δραστηριότητες για μια εγκατάσταση και έναν δημόσιο διάλογο στον βιομηχανικό σχεδιασμό. Το 1961 άνοιξε το Athens Design Centre με στόχο να βελτίωσει μέσο του σχεδιασμού την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Οι ιδρυτές ήταν σχεδιστες, επιστήμονες και επιχειρηματίες. Ήδη το 1963 κλείνει.

Mερικοί διεθνώς γνωστοί βιομηχανικοί σχεδιαστές Έλληνες είναι:

• Άλεκ Ισσιγόνης, οποίος σχεδίασε τα αυτοκίνητα Morris Minor και Austin Mini.

• William Katavolos, σχεδιαστής επίπλων και μηχανικός.• Νίκος Ζωγράφος, σχεδιαστής επίπλων.• Αντονιος Βολανης, πρώην σχεδιαστής της Matra, σχεδίασε τα αυτοκίνητα

Matra Murena και Renault Espace.• Ανδρέας Ζαπατίνας, πρώην σχεδιαστής της Alfa Romeo, σχεδίασε τα

αυτοκίνητα Fiat Barchetta και Alfa 145, τωρινός διευθυντής τμήματος σχεδίου της Subaru.

• Σωτήρης Κωβός, σχεδιαστής αυτοκίνητων της Toyota• George Saridakis σχεδιαστής αυτοκίνητων της Ford, σχεδίασε το Ford

Shelby GR-1 Concept

ΗΠΑ

Στην ΗΠΑ ο βιομηχανικός σχεδιασμός είχε ένα άλλο ξεκίνημα. Η αρχή γίνεται ως μια νέα διάσταση της επικοινωνίας της επιχείρησης με τον καταναλωτή. Στην εποχή του 1930 ανοίγουν γραφεία τα όποια σχεδιάζουν ένα νέο εξωτερικό κάλυμμα υπόσχοντας με αυτό μια αύξηση των πωλήσεων. Όλα είχαν να ακολουθήσουν την αεροδυναμική, το λεγόμενο Streamline De-sign, το οποίο αφορά κάθε είδους αντικείμενα. Γνωστοί εκπρόσωποι είναι οι

Ρέμον Λέβι, Βάλτερ Ντόρβιν Τιγκ και Henry Dreyfuss.

13 |

PHILIPPE

Στο Cranbrook Academy of Art διδάσκει στην εποχή του 1940 ο Φιλανδός Eliel Saarinen, μαθητές του είναι ο υιός του Έρο Ζάρινεν και ο Τσάρλς Ίμς. Τα σχέδια τους ακολουθούνε μια οργανική γραμμή. Νέα σχήματα συνδυάζονται με τεχνολογική πρωτοπορία, το λύγισμα τού φύλλου ξύλου και το Fiberglass.Μια σημαντική επιχείρηση για το μεταπολεμικό αμερικανικό σχέδιο είναι η ΙΒΜ. άνοιξε ένα τμήμα σχεδίου, που σχεδιάσε κύρια αντικείμενα του λειτουργικού σχεδίου. Το ρολο του πρωτοπόρου στο design τον υπολογιστών σύντομα μεταφέρεται συν εταιρία Apple, οι οποίοα όμως για πολλά χρονια εξυπηρετεί μονο ένα μικρό ποσοστό χρίστον, λόγου του

δικού της λογισμικού.

Ασία

Με την ανάπτυξη της βιομηχανίας των ασιατικών χωρών, το βιομηχανικό σχέδιο γίνεται εκεί επίσης ένας σημαντικος παράγοντας στο στάδιο της

μελετης νεων προϊόντων και συστημάτων.

Εκπαίδευση

Παλαιότερα οι σχεδιαστές ήταν συχνά ειδικευμένοι αρχιτέκτονες ή μηχανικοί. Σήμερα ο σχέδιασμος είναι όχι μόνο μια καθιερωμένη επιστήμη αλλά υποδιαιρείται σε εξειδικευμένους τόμεις όπως ο Εταιρικός σχεδιασμός (Corporate Design) ο Στρατηγικός σχεδιασμός (Strategic Design) και ο

Σχεδιασμός αυτοκινήτων (Automotive Design η Styling).

Στην Ελλάδα, ο βιομηχανικός σχεδιασμός διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στα TEI Κοζάνης και TEI Αθήνας, πολλοί Έλληνες σχεδιαστές προέρχονται και από εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού όπως της

Ιταλίας ή της Γερμανίας.

| 14

PHILIPPE

Θεωρία και Πρακτική του Βιομηχανικού Σχεδίου

Η θεωρία και η πρακτική του Βιομηχανικού Σχεδίου συνιστούν την εξειδικευμένη γνώση με την οποία αποδίδονται οι μορφές και οι λειτουργίες

στα σύγχρονα προϊόντα χρήσης.

Η έννοια του σχεδιασμόυ έχει καθιερωθεί κυρίως ως μια ταυτοσημία με την αισθητική πρόταση, χάρη στην οποία ένα προϊόν θα γίνει επιθυμητό στον χρήστη του. Για να υπάρξει όμως ως αισθητική πρόταση θα πρέπει πρώτα απ΄όλα να συνδυαστούν οι θεωρητικές γνώσεις και οι πρακτικές εμπειρίες,

τόσο από τον χώρο της τέχνης, όσο και από τον χώρο της επιστήμης.

Το γνωστικό αντικείμενο του Βιομηχανικού Σχεδίου εκτείνεται σε ευρέα ακαδημαϊκά πεδία, στα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται η ιστορία της υλικής παραγωγής, η πολιτική οικονομία, η γεωμετρία, η θεωρία της αισθητικής και της τέχνης, η παραστατική, η εργονομία, η κιναισθητική, η πραξεολογία, η τεχνολογία των υλικών και η μεθοδολογία του σχεδιασμού.

Οικονομική σημασία

Όλες οι σημαντικές διεθνείς επιχειρήσεις έχουν τμήματα σχεδιασμού ή συνεργάζονται μαζί με εξειδικευμένα εξωτερικά γραφεία. Ο Βιομηχανικός σχεδιασμός τα τελευταία χρονια είναι όλο και περισσότερο ένα μέρος της

εταιρικής στρατηγικής.

Συλλογές και μουσεία σχεδίου

Το Μουσείο Σχεδίου Θεσσαλονίκης (Thessaloniki Design Museum) ιδρύθηκε το 1993, μετά από ιδιωτική πρωτοβουλία του Στέργου Δελιαλη. Από το 1998 λειτουργεί υπό την αιγίδα του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και διαθέτει μία μόνιμη συλλογή περίπου 2.000 αντικειμένων

15 |

βιομηχανικού σχεδιασμού. Έχει χάσει την μόνιμη στέγη του, η συλλογή όμως συνεχώς μεγαλώνει και το μουσείο μένει παρόν με πολλές εκθέσεις

στο εσωτερικό και εξωτερικό.

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθηνα έχει επίσης δραστηριότητες στον βιομηχανικό σχεδιασμό και σχετική βιβλιοθήκη.

Μερικά σημαντικά διεθνή μουσεία

• Πινακοθήκη του Μοντέρνου (Μόναχο)• Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Νέα Υόρκη)• Stedelijk Museum, Amsterdam• Κέντρο Ζορζ Πομπιντού• Museum für angewandte Kunst, Frankfurt (MAK)• Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam• Designmuseum, London

| 16

PHILIPPE

17 |

Πηγές και βιβλιογραφία

1. Charlotte J. Fiell, Peter M. Fiell, Designing the 21st century, εκδόσεις Taschen, 2001

2. S. Anargyros, E. M. Cooper, E. Laville, Ed Mae Cooper, P. Doze,Starck, εκδόσεις Taschen, 2003

3. Alessi4. JIA Honkong5. gwaker6. designboom.com7. Bernhard E. Buerdek, Geschichte, Theorie, und Praxis der Produktgestalt-

ung, DuMont Κολονία 1991, νέα έκδοση Birkhäuser 20058. Οtl Aicher, the world as Design, ernst & sohn Βερολίνο 1991

PHILIPPE

Εργασία Β’ Εξαμήνου Ιστορία Τέχνης

Αναστάσιος ΠροδρόμουΙ.Ι.Ε.Κ. Δέλτα