Periodiko animals

10
ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΖΩΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Pacific Barreleye: Κύριο χαρακτηριστικό το διάφανο κεφάλι του. Το πλάσμα αυτό είναι γνωστό από το 1939 μετά από αρκετό καιρό όμως κατάφεραν να το αιχμαλωτίσουν. Φτάνει συνήθως τα 15 εκατοστά, ζει σε βάθος 600-800 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στο κόλπο της Καλιφόρνιας. Είναι ένα ειρηνικό ψάρι, με επίπεδο κεφάλι, που θυμίζει κάτι από πιλοτήριο αεροσκάφους και έχει τόσο καλά κατασκευασμένα μάτια , ώστε να , να μπορεί να συλλέξει και την μικρότερη ακτίνα φωτός, που μπορεί να φτάσει στα μεγάλα βάθη όπου ζει. Αργυρώ Τσερκέζη Μωβ Αρκούδα Η συμπαθητική μωβ πολική αρκούδα δεν είναι έτσι από αποτέλεσμα επεξεργασίας photoshop αλλά είναι πραγματική. Η αρχικά λευκή πολική αρκούδα βρίσκεται στην Αργεντινή και ονομάζεται Pelusa... αλλά λόγω μιας πάθησης στο δέρμα της, την οποία προσπαθούν να την θεραπεύσουν στον ζωολογικό κήπο στον οποίο βρίσκεται, είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει το χρώμα της και να γίνει μωβ!! Αργυρώ Τσερκέζη

Transcript of Periodiko animals

ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΖΩΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Pacific Barreleye: Κύριο χαρακτηριστικό το διάφανο κεφάλι του. Το πλάσμα αυτό είναι γνωστό από το 1939 μετά από αρκετό καιρό όμως κατάφεραν να το αιχμαλωτίσουν. Φτάνει συνήθως τα 15 εκατοστά, ζει σε βάθος 600-800 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στο κόλπο της Καλιφόρνιας. Είναι ένα ειρηνικό ψάρι, με επίπεδο κεφάλι, που θυμίζει κάτι από πιλοτήριο αεροσκάφους και έχει τόσο καλά κατασκευασμένα μάτια , ώστε να , να μπορεί να συλλέξει και την μικρότερη ακτίνα φωτός, που μπορεί να φτάσει στα μεγάλα βάθη όπου ζει.

Αργυρώ Τσερκέζη

Μωβ Αρκούδα Η συμπαθητική μωβ πολική αρκούδα δεν είναι έτσι από αποτέλεσμα

επεξεργασίας photoshop αλλά είναι πραγματική. Η αρχικά λευκή πολική αρκούδα βρίσκεται στην Αργεντινή και ονομάζεται Pelusa... αλλά λόγω μιας πάθησης στο δέρμα της, την οποία προσπαθούν να την θεραπεύσουν στον ζωολογικό κήπο στον οποίο βρίσκεται, είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει το χρώμα της και να γίνει μωβ!!

Αργυρώ Τσερκέζη

Shoebill-ένα πτηνό με ράμφος σαν .... παπούτσι

Είναι κάτι ανάμεσα σε πελεκάνο και πελαργό. Ακόμα και οι επιστήμονες δεν μπορούν να το

ταξινομήσουν με ακρίβεια. Ονομάζεται Shoebill και το όνομά του φανερώνει το ιδιαίτερο

χαρακτηριστικό του: το μεγάλο, σαν παπούτσι, ράμφος του.

Το shoebill είναι ένα πτηνό που ζει σε μεγάλους βάλτους της τροπικής ανατολικής Αφρικής, από το Σουδάν έως τη Ζάμπια. Όμορφο δεν το λες, σίγουρα όμως είναι χαριτωμένο. Το ύψος

του κυμαίνεται από 115-150 εκατοστά, το μήκος του από 100-140 εκατοστά και ζυγίζει 4-7 κιλά. Όταν ανοίγει τις φτερούγες του, το μήκος τους φτάνει τα 230-260 εκατοστά. Όσον

αφορά στο ράμφος του, το τόσο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, αυτό φτάνει τα 30 εκατοστά. Το είδος αυτό ταξινομήθηκε τον 19ο αιώνα, ωστόσο ήταν γνωστό στους αρχαίους Άραβες και τους Αιγύπτιους. Υπάρχουν αιγυπτιακές εικόνες στις οποίες απεικονίζεται το shoebill, ενώ οι

Άραβες αναφέρονταν στο πτηνό με το όνομα "abu markub", που σημαίνει "αυτό με το παπούτσι".

Τρέφεται με ψάρια, βατράχους, ερπετά και μικρά θηλαστικά.

Συνήθως στέκεται ακίνητο και περιμένει την τροφή να έρθει προς το μέρος του. Μόλις αυτή

εμφανιστεί, το shoebill επιτίθεται με ταχύτητα, δύναμη και ακρίβεια. Κάνει φωλιά στο

έδαφος και γεννά 1-3 αυγά, τα οποία επωάζονται και από τους δύο γονείς, για έναν μήνα

περίπου.

Είναι μοναχικό πτηνό και παραμένει σιωπηλό για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ακόμα και ανάμεσα στο ζευγάρι, το αρσενικό και το θηλυκό διαλέγουν διαφορετικές περιοχές για αναζήτηση

τροφής. Η διάρκεια ζωής του ξεπερνά τα 30 χρόνια σε συνθήκες αιχμαλωσίας και πιστεύεται ότι μπορεί να

φτάνει τα 50 χρόνια. Το είδος αυτό είναι πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους ορνιθολόγους.

Ο πληθυσμός του κυμαίνεται από 5000-8000 και έχει χαρακτηριστεί "ευάλωτο" είδος. Κύριες απειλές είναι η καταστροφή των βιοτόπων του και το κυνήγι. Αργυρώ Τσερκέζη

Πάπια Mandarin

Η πάπια Mandarin κουρνιάζει στα νερά της Ανατολικής Ασίας, έχει μέγεθος 41-49 εκατοστά, άνοιγμα φτερών 65-75 εκατοστά και είναι… ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ!!!

Το ενήλικο αρσενικό έχει κόκκινο ράμφος, Μεγάλα λευκά σημάδια πάνω από το μάτι και το πρόσωπο, το στήθος του είναι μωβ με δύο κάθετες λευκές γραμμές, με δύο πορτοκαλί «πανιά» στο πίσω μέρος. Το θηλυκό είναι αρκετά παρόμοιο με το αρσενικό αλλά πιο ανοιχτόχρωμο. Το είδος που κάποτε ήταν πολύ διαδεδομένο στην ανατολική Ασία, λόγω της καταστροφής του δασικού βιότοπου, σήμερα κινδυνεύει με εξαφάνιση. Έχουν διασωθεί λιγότερα από 1000 ζευγάρια σε ανατολική Ρωσία, Κίνα και Ιαπωνία. Αργυρώ Τσερκέζη

Χελώνα με μαλακό καβούκι

Αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες χελώνες του γλυκού νερού παγκοσμίως, αν και

πολλές μπορούν να προσαρμοστούν στη διαβίωση σε ιδιαίτερα υφαλμυρές περιοχές.

Επιστημονικά ανήκουν στο είδος Trionychidae, κοινώς είναι γνωστές σαν χελώνες με

μαλακό καβούκι.

Είναι σαρκοφάγες. Στη φύση τρώνε ψάρια, καρκινοειδή, σαλιγκάρια, έντομα,

αμφίβια. Στην αιχμαλωσία μπορεί να ταιστεί με τροφή σκύλου, μαγειρεμένο κρέας,

ψάρια, ακόμα και με έντομα ή αρουραίους. Μερίκες ίσως δεχτούν και κάποια φυτική

τροφή, όπως λαχανικά ή φρούτα. Να είστε πολύ προσεκτικοί με την διατροφή αυτής

της χελώνας και να μην τις υπερταίζετε. Οι υπέρβαρες χελώνες Softshell είναι σε

κίνδυνο για ξαφνικό θάνατο.

Αργυρώ Τσερκέζη

Μπλε δράκος

Το μικροσκοπικό μαλάκιο με το περίεργο σχήμα των άκρων του, απαντάται στις ακτές της

Νότιας Αφρικής, στην Ευρώπη, στην Αυστραλία και στη Μοζαμβίκη. Η επιστημονική του

ονομασία είναι Glaucus atlanticus και το φυσιολογικό του μέγεθος είναι μέχρι 3 εκατοστά.

Φέρει ασημένιους καθώς και σκούρους μπλε χρωματισμούς, αποτελώντας ένα πραγματικό

κομψοτέχνημα της φύσης. Ο Μπλε Δράκος «συχνάζει» στην επιφάνεια της θάλασσας, όπου

και μετακινείται με τη βοήθεια ενός ειδικού σάκου που φέρει στο στομάχι του και γεμίζει

αέρα. Τρέφεται με εξαιρετικά δηλητηριώδεις οργανισμούς, το δηλητήριο τον οποίον

«κλέβει» και αποθηκεύει ο ίδιος προκειμένου να αμυνθεί σε πιθανούς κινδύνους.

Αργυρώ Τσερκέζη

ΖΩΑ ΑΛΜΠΙΝΟ

Ο αλφισμός ή αλμπινισμός είναι μια πάθηση που εμφανίζεται εκ γενετής σ’ ένα

πλάσμα και σαν κύρια συνέπεια έχει το λευκό χρώμα στο δέρμα και στις τρίχες, ενώ

η ίριδα των ματιών είναι ρόδινη. Ο αλμπινισμός προκαλείται από την έλλειψη

χρωστικής και οφείλεται σε βλάβη των γονιδίων που καθορίζουν τη σύνθεση της

μελανίνης. Η έλλειψη αυτή μπορεί να είναι κληρονομική, μπορεί όμως να είναι και

αποτέλεσμα του γενετικού φαινόμενου της μεταλλαγής.

Μερικά από τα ζώα της παρακάτω λίστας είναι αλμπίνο, ενώ άλλα ανήκουν απλά σε

κάποιο σπάνιο λευκό είδος. Ανεξάρτητα από το αν βρίσκετε αυτά τα πλάσματα

παράξενα, όμορφα ή τρομακτικά, το σίγουρο είναι πως θα σας εντυπωσιάσουν!

Αργυρώ Τσερκέζη

Σκαντζόχοιρος Κοράκι

Ζέβρα

Σκίουρος

Καγκουρό Κολιμπρί

Ελάφι Τίγρης

Βάτραχος

Παγώνι

Λιοντάρι

Φίδι

Παράξενες φιλίες ανάμεσα σε

ανθρώπους-ζώα

Αγκαλιές και φιλιά με ένα…λιοντάρι!!

Ο Frikkie Von Solms είναι σήμερα 69 ετών και εδώ και 11 χρόνια μεγαλώνει και

εκπαιδεύει τον Zion, ένα εντυπωσιακό λιοντάρι, αναπτύσσοντας μεταξύ τους ένα

ισχυρό δέσιμο. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του το λιοντάρι κοιμόταν με τον

εκπαιδευτή, έτρωγε από το χέρι του μαζί έκαναν μεγάλους περιπάτους

απολαμβάνοντας παιχνίδια και αγκαλιές.

Μεγάπτερη

Φάλαινα

Άλκη

Ρακούν

Αλιγάτορας

Έχιδνα

Χελώνα με

μαλακό καβούκι

Kiwi

Κουνάβι

Καμήλα

Πιγκουίνος

«Το λιονταράκι γεννήθηκε σε αιχμαλωσία και από το φόβο μήπως ο πατέρας του

τοσκοτώσει το απομακρύναμε από την οικογένειά του. Έκτοτε μεγαλώνει μαζί μου

και δύσκολα αποχωριζόμαστε. Είναι εξαιρετικός φίλος και μαζί του δεν φοβάσαι

τίποτα», λέει ο Von Solms.

Σήμερα ο Zion ζει μαζί με άλλα 18 λιοντάρια και διάφορα άγρια ζώα στο πάρκο

άγριας ζωής, ενώ ο εκπαιδευτής και φίλος του τον επισκέπεται καθημερινά.

«Κάνουμε βόλτες, παίζουμε, αγκαλιαζόμαστε και φιλιόμαστε, είμαστε πολύ

αγαπημένοι. Είναι τέλεια παρέα αλλά το μόνο μειονέκτημά του είναι ότι θέλει να

περπατώ δίπλα του χωρίς παπούτσια. Τον εκνευρίζει ο θόρυβος των παπουτσιών»,

συμπληρώνει χαριτολογώντας.

Κολλητή παρέα με ένα…Τσιτάχ!!!

Η Ed Oelofse έχει έναν μοναδικό σύντροφο δίπλα της που κάνει όσους την βλέπουν

να αλλάζουν δρόμο – το λιγότερο! Η 31χρονη ζει και εργάζεται στη Ζιμπάμπουε και

είναι εκπαιδεύτρια άγριων ζώων ενώ μοιράζεται την καθημερινότητά της με κάθε

λογής είδος της πανίδας. Όταν ένα απόγευμα βρήκε στο δάσος ένα νεογέννητο

τσιτάχ η ζωή της άλλαξε για πάντα. Μετά από επίθεση λιονταριού στην οικογένειά

του, τραγικό θάνατο βρήκαν οι γονείς και τα αδέλφια του, ενώ ο Sylvester, όπως τον

ονόμασε, έμελλε να γίνει το φιλαράκι της

Αργυρώ Τσερκέζη

Το 4χρονο σήμερα τσιτάχ μεγάλωσε με την Ed, ενώ δεν την αποχωρίστηκε ποτέ όλα

αυτά τα χρόνια, παρά μόνο όταν εκείνη συνεχίζει την ζωή της εκτός πάρκου.

«Έχουμε ένα περίεργο δέσιμο μεταξύ μας που μας κάνει αχώριστους. Ο Sylvester

είναι τρυφερός και παιχνιδιάρης, ενώ λατρεύει να κάνουμε βόλτες στο πάρκο και να

βλέπουμε μαζί το ηλιοβασίλεμα. Δεν τον φοβήθηκα λεπτό και ξέρω πως με σέβεται

και αναγνωρίζει τη φιλία μας ως κάτι μοναδικό. Ποτέ μέχρι τώρα δεν έδειξε

επιθετικές διαθέσεις απέναντί μου, το αντίθετο. Όταν τον μαλώνων πηγαίνει στη

γωνιά του και είναι πολύ υπάκουος. Περιμένει να τον συγχωρέσω», λέει η γυναίκα

περιφράφοντας τον… τρομακτικό φίλο της.

Αργυρώ Τσερκέζη

Το παιδί και ο σκύλος του.

Μια συγκινητική ιστορία αγάπης, τρυφερότητας αλλά και δυνατής φιλίας έρχεται

από το μακρινό Τενεσί των ΗΠΑ και αφορά στη σχέση ενός σκύλου, της Juno, και

του 6χρονου σήμερα Lucas Hembree, ο οποίος πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που

επηρεάζει το νευρολογικό σύστημα και οδηγεί σε βέβαιο θάνατο. Ας πάρουμε όμως

τα πράγματα από την αρχή. Ο Lucas από την ηλικία των 2 ετών διαγνώστηκε με το

σύνδρομο Sanfilippo, μια κληρονομική, μεταβολική ασθένεια που προκαλείται από

την απουσία ή δυσλειτουργία ενός ενζύμου που απαιτείται για να διασπαστούν τα

μόσρια του σακχάρου στον οργανισμό. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα άτομα χάνουν

την ικανότητα να μιλήσουν, να περπατήσουν και να φάνε.

Η ασθένεια προκαλεί επίσης σοβαρή νευρολογική βλάβη που οδηγεί σε επιθετική

συμπεριφορά, υπερκινητικότητα και επιληπτικές κρίσεις. Η Juno από την πλευρά

της είναι ένα βελγικό λυκόσκυλο που εργάστηκε για χρόνια στην Αστυνομία, όμως

μια σοβαρή ασθένεια την ανάγκασε να αποσυρθεί, ενώ γλίτωσε στο τσακ την

ευθανασία. Κάπου εκεί οι δρόμοι των δύο συναντήθηκαν όταν οι γονείς του μικρού

ήθελαν ένα εκπαιδευμένο ζώο για τον Lucas. Επειδή όμως η ασθένεια του μικρού

επιδεινωνόταν κανένας φορέας δεν συναινούσε στο να δοθείς ένας σκύλος στο παιδί.

Έτσι ο πατέρας στράφηκε σε καταφύγια ζώων και έπεσε πάνω στην Juno…» Σε

μερικές μέρες θα της έκαναν ευθανασία, ήταν αδύνατη και δεν είχε θέληση να

ζήσει… Την πήραμε αμέσως και μόλις ήεθε σε επαφή με τον μικρό άλλαξε ως διά

μαγείας. Έγινε άλλο σκυλί, αμέσως κατάλαβε ότι έπρεπε να βοηθήσει τον Lucas, ότι

ο μικρός είχε την ανάγκη της για να μην πεθάνει… Έχει το σπάνιο χάρισμα να

αντιλαμβάνεται πότε χρειάζεται να αλλάξει ορό, να λάβει οξυγόνο και τρέχει σε

βοήθεια. Νομίζω θα ζήσουν όσο είναι να ζήσουν μαζί, αγαπημένοι και μάλλον μαζί θα

φύγουν… Ο ένας δεν μπορεί να αποχωριστεί τον άλλον και η σχέση τους είναι

μαγική!», λέει ο πατέρας του μικρού. Τα λόγια είναι περιττά…

Αργυρώ Τσερκέζη

Δυο ασυνήθιστοι φίλοι

Η Rosie ήταν μια αλεπουδίτσα μόλις 15 εβδομάδων όταν έμεινε ορφανή από γονείς

και βρέθηκε από τον Richard Bowler στα βουνά της Ουαλίας, ο οποίος την πήρε στο

σπίτι του. Η Maddy, ένα συμπαθέστατο τεριέ την δέχτηκε αμέσως κοντά της και αν

και άσπονδοι και αιώνιοι φυσικοί εχθροί έδειξαν ότι θα τα πήγαιναν πολύ καλά. Έτσι

κι έγινε. Πλέον κοιμούνται μαζί, παίζουν μαζί, τρέχουν και επιζητούν και οι δύο τα

χάδια των ιδιοκτητών τους που είναι περήφανοι για τη σχέση τους.

«Βρήκα το αλεπουδάκι εγκαταλειμμένο και σχεδόν νεκρό στο βουνό που είχα πάει για

κυνήγι. Σκέφτηκα αρχικά να το περιθάλψω και να το δώσω μετά σε κάποιο κέντρο άγριας

ζωής. Όμως στο σπίτι βρήκε τέτοια ζεστασιά από το σκυλί μας που πλέον δεν θέλω να το

αποχωριστώ. Ούτε και τα ίδια άλλωστε κάνουν χώρια», λέει ο Richard.

Γάτα απαλύνει τον πόνο ενός γέρικου σκύλου

Ο Buster είναι 13 χρόνων και πριν αρκετό καιρό προσβλήθηκε από μια ασθένεια στα

κόκαλα η οποία του προκαλεί αφόρητους πόνους. Η θεραπεία του απαιτούσε γερή

δόση φαρμάκων με αποτέλεσμα οι παρενέργειες να είναι δυσάρεστες και το σκυλί

πλέον να μην μπορεί να περπατήσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη δυσκολία

του να ανέβει τις σκάλες του σπιτιού για να κοιμηθεί το βράδυ με τα αφεντικά του.

Στην αρχή το έκανε, παρόλο που ήταν επώδυνη διαδικασία αλλά σιγά σιγά δεν τα

κατάφερνε πια να φτάσει στον επάνω όροφο.

Έτσι εγκατέλειψε την προσπάθεια και έμενε τα βράδια κάτω, κλαίγοντας από τους

πόνους αλλά και από τη μοναξιά του. Η Katty, μια ηλικιωμένη γάτα που ζούσε μέσα

και έξω από το σπίτι αποφάσισε να παρηγορήσει τον Buster και να του απαλύνει

κάπως τον πόνο. Αποφάσισε να κοιμάται δίπλα του τα βράδια κάνοντας παρέα στο

σκύλο, ο οποίος ως διά μαγείας από το πρώτο κιόλας βράδυ έπαψε να κλαίει. Οι δυο

τους κοιμούνται πλέον μαζί και δεν αποχωρίζονται ούτε στιγμή, ενώ η Katty δείχνει

να καταλαβαίνει το πρόβλημά του και κάνει ό,τι περνάει από το χέρις της για να τον

βοηθήσει. Αν και άσπονδοι εχθροί από τη φύση τους, έγιναν οι καλύτεροι φίλοι στη

δύσκολη στιγμή για να δώσουν ένα ηχηρό μάθημα σε όλους…

Αργυρώ Τσερκέζη