Okres mistyczno-religijny filozofii

greckiej

© Tomasz Stępień

Medioplatonizm i Neoplatonizm

Filon z Aleksandrii (10 przed Ch.- 40 po Ch.)

Platońskie Jedno (ἕν) = Bóg Starego Testamentu

Logos

Aniołowie i demony

świat materialny

świat ponadzmysłowy

LudzieZwierzęta RoślinyMateria nieożywiona

Doskonały rozum jakomiejsce doskonałych idei.

Bóg

Plutarch z Cheronei(50-125 po Chr.)

n Plutarch był Medioplatonikiem, który przeciwstawiał się Epikurejskiemu materializmowi.

n Największą sławę przyniosły mu Żywoty i Żywoty równoległe (Bíoi Parálleloi)

n Żywoty równoległe opisują życie słynnych postaci zestawianych ze sobą w parze Grek - Rzymianin (np. Tezeusz-Romulus) (było 23 pary)

n Każde przedstawienie równoległych żywotów kończyło się porównaniem obu postaci.

n Nie chodzi o dokładność historyczną, ale o to jaki wpływ (dobry albo zły) omawiana postać wywarła na życie innych ludzi.

n Pochodzi z Egiptu, kształci się przede wszystkim u Ammoniusza Sakkasa

n W 241 wyprawia się z cesarzem Gordianem przeciwko Persom i wraca do Rzymu.

n Pisze 54 traktaty, które jego uczeń Porfiriusz układa w 6 ksiąg po 9 traktatów - Enneady

Plotyn (204-269 po Chr)

Plotyn (204-269 po Chr)

Jedno (ἕν)

Intelekt (νοῦς)

Dusza (ψυχή)

Świat zmysłowy

Dusza JednościDusza Światadusze ludzkie

Proces pochodzenia(ἐκπόρευσις, processio)

Jedno(ἕν)

Intelekt(νοῦς)

Dusza(ψυχή)

MyślącosobiejednostajesięnieokreślonąDiadą(ἕν-ἕν)

byt(τόὄν)życie(βίος)pojmowanie(νοήσις)

Intelektwyłaniazsiebieduszę

Duszatworzyświatmaterialny

Światmaterialny

Pochodzenie i powrót

Jednoustanawiasiebiejakotworzące

DiadastajesięintelektemzwracającsiędoJednegowkontemplacji

PowracającdoJednegowkontemplacjiDuszastajesię:DusząJednościDusząświataDuszamiludzkimi

Materianiemawsobieżyciawięcnaniejkończysiępochodzenie

Koniec filozofii pogańskiej

wschodni(teurgiczny)

zachodni(metafizyczny)

Porfiriusz (232-305)-autor Izagoge (wstęp doKategorii Arystotelesa)

Szkoła syryjska – Jamblich (245-325)Szkoła ateńska – Proklos (412-485)

529 – zamknięcie szkoły neoplatońskiej w Atenach- koniec filozofii pogańskiej

neoplatonizm

Inne rzeczy i w większej liczbie zostały wypowiedziane przez Plotyna, Plutarcha i Numeniosa i przez wszystkich innych, którzy byli z ich sekty. Jest oczywiste, że ci filozofowie, którzy żyli przed objawieniem się naszego Pana, wmieszali w swoje dzieła wiele nieporadnych fragmentów teologii chrześcijańskiej. Na przykład chcąc rozwinąć myśl Platona, Plotyn i Numeniusz powiedzieli, że Platon przyjął istnienie trzech rzeczy ponadczasowych i wiecznych, Dobra, Intelektu i Duszy Wszystkiego. On dał imię Dobra temu, kogo my nazywamy Ojcem, imię Intelektu temu, którego my określamy pod imieniem Syna i Logosu, a imię Duszy – mocy, która daje życie i ożywia wszystko i którą słowa Pisma nazywają Duchem Świętym.

Teodoret z Cyru (ok. 386/393-ok.457/466 po Chr.)

Leczenie chorób greckich II, 82 – 85 tł. aut.(Graecarum affectionum curatio)

Credo Nicejsko-Konstantynopolitańskie

Bóg Ojciec

Syn Boży

Duch Święty

pochodzenie

świat duchowyświat materialny

pochodzenie

stworzenie

świat materialny

Chrześcijańska aplikacja filozofii Plotyna

Jedno (ἕν)

Intelekt (νοῦς)

Dusza (ψυχή)