ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΛΙΑΚΟΥ -...

21

Transcript of ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΛΙΑΚΟΥ -...

  • ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΛΙΑΚΟΥ

    TO ΠΡΟΣΩΠΟΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

    Μυθιστόρημα

    ΠΡΩΤΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ 21/01/2013 4:45 μ.μ. Page 5

  • Ὑποκριταί,τὸ μὲν πρόσωπο τοῦ οὐρανοῦ

    ἐξεύρετε νὰ διακρίνητε,τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν δὲν δύνασθε;

    Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ζητεῖ·και σημεῖον δὲν θέλει δοθῆ εἰς αὐτήν,εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου.

    ΚΑΤA ΜΑΤΘΑIΟΝ, κεφ. ιςʹ 3-4

    ΠΡΩΤΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ 21/01/2013 4:45 μ.μ. Page 7

  • 1

    ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΝΙΑ ΠΑΡΑ όταν έφτασε στο σπίτι, αλλά στονουρανό στο βάθος του δρόμου τα σύννεφα είχαν ακόμητα χρώματα της ανατολής. Ένας δυο ξεραμένοι θάμνοι στοπαρτέρι και κάτι που έμοιαζε με κυπαρίσσι νάνο και δεντο είχε προσέξει την προηγούμενη φορά. Την πινακίδα τουενοικιαστηρίου δεν την είχαν κατεβάσει, θα έπρεπε να τη-λεφωνήσει στο μεσιτικό γραφείο και να τους το πει. Τα στό-ρια στο μπροστινό παράθυρο ήταν χαμηλωμένα και η εξώ-πορτα βαμμένη άσπρη, όπως και στο διπλανό σπίτι και στοαπέναντι και σ’ όσα άλλα φαίνονταν από δω. Χαμηλοτάβα-να διώροφα από κόκκινο τούβλο που είχαν μεσοτοιχία με ταδιπλανά τους, σχηματίζοντας έτσι κι απ’ τις δυο πλευρέςτου δρόμου ένα αδιάσπαστο τείχος. Τα οριοθετούσαν ταπανομοιότυπα παρτέρια, τα εξόφθαλμα παράθυρα κι οιβαμμένες άσπρες πόρτες. Καμιά σχέση με τα σπίτια στηΒαρκελώνη. Εκεί μένει κανείς σε διαμέρισμα με μπαλκόνι,όπως στην Αθήνα.

    9

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 9

  • Βγάζοντας τα κλειδιά, πήρε το μάτι της στο διπλανό κα-τώφλι ένα μπουκάλι γάλα γεμάτο ως επάνω, αλλά με σκι-σμένο το αλουμινόχαρτο που τους βάζουν για πώμα. Νακάτι που δεν δοκίμασε ποτέ τόσα χρόνια: να της φέρνει τογάλα στην πόρτα το πρωί ο γαλατάς. Γυάλινο μπουκάλιαντί για το πλαστικό του σούπερ μάρκετ. Άρα οι γείτονεςσηκώνονται αργά –μπορούσε να συμπεράνει κανείς απ’ τογάλα που βρισκόταν ακόμα στο κατώφλι–, αυτοί δεν έχουνπαιδιά που πρέπει να τα πάνε στο σχολείο. Εργένης μ’ελεύθερο ωράριο ή κάποιο ηλικιωμένο αντρόγυνο, γι’ αυτότους αρκούσε ένα μπουκάλι. Θα μπορούσε να παίρνει κιεκείνη γάλα απ’ τον ίδιο γαλατά, αν και το συγκεκριμένομπουκάλι, ανοιγμένο όπως ήταν, δεν σε προδιέθετε με τονκαλύτερο τρόπο.

    Γύρισε το κλειδί χωρίς δυσκολία – ήταν περίεργη σύ-μπτωση πάντως που και το γάλα ήταν ξεβούλωτο και τοσκουριασμένο καπάκι της κλειδαριάς στη δική της εξώπορ-τα ήταν ανασηκωμένο, σαν να είχε επιχειρήσει κάποιος ναδει απ’ την κλειδαρότρυπα. Μπαίνοντας στο σπίτι, λίγα μό-νο εκατοστά απ’ το σημείο που έφτανε ανοιχτό το θυρόφυλ-λο, ξεκινούσε η σκάλα που οδηγούσε πάνω, στις δύο κρε-βατοκάμαρες.

    Πέρασε αριστερά κι ανέβασε τα στόρια στο μπροστινόπαράθυρο που έβλεπε στον δρόμο. Ένας ουρανός ούτε γκρί-ζος ούτε άσπρος, με μερικές πιο σκούρες πινελιές. Το μπου-κάλι με το γάλα στο διπλανό κατώφλι φαινόταν κι από δω.

    Φαντάσου να γινόταν να προβλέψει απ’ τους νέους τηςγείτονες ποια κατεύθυνση θα έπαιρνε τώρα η ζωή της. Έναςεργένης γύρω στα σαράντα θα ήταν καλός οιωνός, θα σή-

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    10

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 10

  • μαινε και για την ίδια ανοιχτές προοπτικές, μποέμ κατά-σταση. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων όμως θα ήταν ένδειξη ότιτης επιφύλασσε η μοίρα μια λιτοδίαιτη και αποτραβηγμένηζήση σαν και τη δική τους. Κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητο-ποιεί πως, όσο κι αν έχει κλείσει τα τριάντα οκτώ, σκέφτε-ται ακόμη όπως το παιδί που πηδώντας κουτσό στο πεζο-δρόμιο νομίζει πως αρκεί ν’ αποφύγει όλους τους αρμούςστο πλακόστρωτο για να πιάσει η ευχή του.

    Το καθιστικό συνδεόταν με την κουζίνα, που θα χωρούσεκι ένα μικρό τραπέζι για να τρώνε κι είχε τζαμόπορτα πουέβγαζε σ’ έναν παραμελημένο κηπάκο στο πίσω μέρος. Θαμπορούσε να τα ξεριζώσει όλα και να κάνει κάτι απλό. Σκέ-το γκαζόν ή κάνα δυο θαμνώδη φυτά, απ’ αυτά που πιάνουναμέσως. Γλυσίνες, που μπορούν να φυτευτούν και σε φρά-κτη. Αν και προηγείται το σπίτι: ν’ αδειάσει τις κούτες, νατακτοποιήσει. Να θυμηθεί να ζητήσει απ’ τους μεταφορείςν’ ανεβάσουν πάνω όσα κουτιά γράφουν Νικόλας, μαζί μετα λυμένα κρεβάτια και τα στρώματα.

    Ο Σαμ είχε επιμείνει να κρατήσει αυτή το κρεβάτι τους,πράγμα που επιδεχόταν διάφορες ερμηνείες. Της φόρτωνετην ευθύνη για το μέλλον της σχέσης τους και της υποσχό-ταν έμμεσα πίστη για όσον καιρό θα ζούσαν χωριστά. Ή,αντιθέτως, τον διευκόλυνε να τη φαντάζεται συναισθηματι-κά μπλοκαρισμένη στη γαμήλια ευνή, ενώ εκείνος θα έκανενέο ξεκίνημα στη Βαρκελώνη. Ένα ευρύχωρο μονό θα εξυ-πηρετούσε καλύτερα, μια που ο χώρος ήταν τόσο περιορι-σμένος. Όφειλε πάντως να παραδεχτεί ότι το προτιμούσεκατά βάθος που δεν θα έδινε λαβή στους μεταφορείς νασκεφτούν πως είναι μόνη της.

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    11

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 11

  • Ακριβώς έτσι είχε νιώσει και μπροστά στον μεσίτη τηφορά που ήρθαν να δουν το σπίτι μαζί με τον Σαμ. «Ιδεώ-δες για μια μικρή οικογένεια» τους είχε πει, και κανείς απ’τους δυο τους δεν θέλησε να τον βγάλει απ’ την πλάνη του.Κάποιος εδώ είναι πολύ αφελής ή πολύ κυνικός, θα σκε-φτόταν ο μεσίτης έτσι και του φανέρωναν την αλήθεια – τοπιθανότερο, αυτή ήταν η αφελής, καθότι γυναίκα, κι ο Σαμο κυνικός. (Μα δεν αναρωτιέται γιατί ο άντρας της βρήκεδουλειά σε ξένη χώρα, γιατί συγκατατέθηκε να της αφή-σει το παιδί;) Είτε, πάλι, αυτή ήταν η κυνική κι ο Σαμ οαφελής, αν του μεσίτη τού είχε δώσει κάποια τα παπούτσιαστο χέρι. (Μα δεν καταλαβαίνει πως είναι τέχνασμα αυτόγια να του πάρει το παιδί; Θα συνηθίσει σιγά σιγά στηναπουσία του πατέρα και δεν θα το νοιάζει – ποτέ της δενπρόκειται να τον ακολουθήσει στη Βαρκελώνη.)

    Ναι, τόσο βλάκας ήταν, που την απασχολούσε η γνώμητου μεσίτη και των μεταφορέων, που ούτε επρόκειτο νατους ξαναδεί. Λες κι είχε ψυλλιαστεί κάτι, ο μεσίτης τούςείχε πει πως στατιστικά λιγότερες μετακομίσεις οφείλονταισε χαρμόσυνο γεγονός (μισθολογική προαγωγή, γάμο, γέν-νηση παιδιού) απ’ ό,τι σε καταστροφή (χωρισμό, θάνατο ήστο ότι κάποιος θέλησε να εξαφανιστεί). Δεν διευκρίνισε ανεπρόκειτο για συμπέρασμα βασισμένο στην προσωπική τουπείρα ή αν το είχε κάπου διαβάσει. Σε μια δόση παραλίγονα τον ρωτήσει αν φιλοδοξούσε να γράψει αστυνομικό κιεξακολουθούσε να κάνει αυτή τη δουλειά με την ελπίδαπως, μπαίνοντας σε ξένα σπίτια και συναντώντας άγνω-στους ανθρώπους, θα του ερχόταν μια μέρα η κατάλληληέμπνευση.

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    12

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 12

  • Το βαρύ όχημα που σταμάτησε αγκομαχώντας μπροστάστην πόρτα τους ήταν οι μεταφορείς, παραδόξως στην ώρατους. Θα κατάφερνε να βγάλει απ’ τις κούτες μερικά βασι-κά πράγματα και να πάει με την άνεσή της να παραλάβειαπ’ το σχολείο τον Νικόλα. Ζητήματα όπως ποιος θα τονφέρνει σπίτι στο εξής τις μέρες που εκείνη θα δουλεύει μέ-χρι αργά μπορούσαν να περιμένουν. Κάθε πράγμα στηνώρα του, όπως λένε, κι ο υπ’ αριθμόν ένα κανόνας επιβίω-σης είναι: Μην πήζεις το μυαλό σου με χίλια δυο. Διαπί-στωνε με κάποια έκπληξη πως προς το παρόν ήταν σε θέσηνα τον τηρήσει.

    «Nefeli! Nefeli!» τη φώναζαν οι μεταφορείς κάθε λίγο καιλιγάκι, ζητώντας της να τους δείξει πού να βάλουν τα πράγ-ματα. Χρωμάτιζαν με ξενική προφορά τα φωνήεντα, χωρίςόμως να παρατονίζουν. Κατά τα φαινόμενα, οι δύο θηριώ-δεις Τζόρντι έβρισκαν τ’ όνομά της πολύ του γούστου τους.Για ποιον λόγο, δεν μπορούσε να φανταστεί – ίσως να τηδιαφώτιζε ο Νικόλας σχετικά. Η ίδια απέφευγε να εξηγείτη σημασία του στους Άγγλους. Μια γυναίκα που συστήνε-ται ως Σύννεφο όπως και να το κάνουμε πάει γυρεύοντας.«Έχει και στην Ελλάδα σύννεφα;» χαριτολογούσαν οι ξύ-πνιοι. Στο σπίτι μας ξέρουμε ποιο σύννεφο φοράει τα πα-ντελόνια – ο Σαμ είχε συνταιριάξει τη γνωστή έκφραση μ’έναν στίχο του Μαγιακόφσκι.

    Όσο οι μεταφορείς άδειαζαν το φορτηγό, περιφερότανάσκοπα στο σπίτι νιώθοντας ενοχές που μπερδευόταν σταπόδια τους. Τους ζήτησε δύο φορές συγγνώμη που δεν μπο-

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    13

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 13

  • ρούσε να τους φτιάξει καφέ – ήταν τόσες οι κούτες με τακουζινικά, που ποια να πρωτανοίξει για να βρει τον βρα-στήρα, την καφετιέρα και το καφεκούτι. Κάθε τόσο πήγαινεμέχρι την εξώπορτα κι έριχνε μια ματιά δίπλα να δει αν εί-χαν πάρει το γάλα. Μήπως έπρεπε να τους χτυπήσει και νασυστηθεί, να κάνει το ίδιο και με τους γείτονες της άλληςπλευράς; Καλύτερα να περιμένει μέχρι να πετύχει κάποιοντυχαία –κατέληγε–, δεν υπήρχε βιάση. Όμως η θέα του ξε-σφράγιστου μπουκαλιού στο κατώφλι τής δημιουργούσεεκνευρισμό. Κι αν ο διπλανός ήταν κανένας φιλάσθενοςυπερήλικας που σήμερα δεν κατάφερε να συρθεί ούτε μέχριτην πόρτα του σπιτιού του; Για να μη βάλει με τον νου τηςτι άλλο θα μπορούσε να έχει συμβεί... Ωραία αρχή!

    Πάντοτε έβαζε με τον νου της το χειρότερο, κολλούσεστα επουσιώδη κι είχε ανάγκη την παρουσία κάποιου πουπατάει και με τα δυο πόδια στη γη για να την ξεκουνήσει.Τους μεταφορείς, ας πούμε, που ασφαλώς θα ψόφαγαν σταγέλια έτσι και τους ρωτούσε τι να κάνει: να χτυπήσει στουςδιπλανούς και να τους πει για το γάλα ή να τ’ αφήσει κα-λύτερα;

    Ήταν αρρώστια αυτό, αναπηρία του νου, σκέψη και μνή-μη να τη βομβαρδίζουν ακατάπαυστα με ασυναρτησίες τέ-τοιου είδους. Το γάλα στο κατώφλι ή μια κουβέντα που τηςείπαν κάποτε και που επανερχόταν στο μυαλό της κάθε τό-σο, ενώ δεν ήταν προσβολή ούτε και κομπλιμέντο. Θραύ-σματα επεισοδίων, συχνά παμπάλαιων, που θα έπρεπε κα-νονικά να τα είχε σβήσει ο χρόνος γιατί δεν είχαν καμιάιδιαί τερη βαρύτητα. Πόσες φορές δεν έπιασε τον εαυτό τηςνα προβάρει τι θα έλεγε σε κάποιον με τον οποίον είχαν

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    14

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 14

  • πλέον χάσει επαφή, έτσι και τύχαινε να ξαναϊδωθούν. Τι θατης απαντούσε αυτός, πού θα στρεφόταν η συζήτηση μετά.Ήταν φορές που καμιά θέληση δεν μπορούσε να φρενάρειτις ανούσιες ασκήσεις στις οποίες επιδιδόταν ο εγκέφαλόςτης, χωρίς τη δική της έγκριση.

    Στεκόταν ακόμη στο κατώφλι όταν την είδε ν’ ανοίγει τηδιπλανή αυλόπορτα. Τυλιγμένη σε μια ανοιχτόχρωμη κα-μπαρντίνα, μάλλον λεπτή για τέτοια εποχή, που έφερνεστον νου το είδος της ποδιάς που θα μπορούσε να φοράειένας γλύπτης ή ένας ζωγράφος για να μη λερώνει τα ρούχατου – κάτι στο κόψιμό της ίσως, ή επειδή έμοιαζε παλιά. Κιήταν μεγάλη, ή ακριβέστερα απροσδιορίστου ηλικίας, καιστην περίπτωσή της η έκφραση δεν ήταν κενός ευφημισμός.Λεπτεπίλεπτη και ατημέλητη χάριν ανεμελιάς, όχι ανήμπο-ρη και παραμελημένη. Την αντιλήφθηκε με τη σειρά της κιεκείνη και κοντοστάθηκε στο κηπάκι, ενθαρρύνοντάς την νακατεβεί το σκαλοπάτι της πρόσοψης και να πλησιάσει τονχαμηλό ξύλινο φράκτη που χώριζε τις δύο εισόδους.

    «Νεφέλη» της συστήθηκε πρώτη. «Σήμερα κάνουμε τημετακόμιση. Ελπίζω να μη σας ενοχλήσουμε» πρόσθεσε,μάλλον από αμηχανία.

    «Έλειπα ούτως ή άλλως» δήλωσε η διπλανή με το ύφοςκάποιου που καμαρώνει γιατί ξενοκοιμήθηκε. Είχε πυκνάάβαφα μαλλιά μέχρι τους ώμους, που το γκρίζο τους δια-τηρούσε κάποιες ίσως αυθεντικές ξανθές ανταύγειες. Ύστε-ρα πρόφερε τ’ όνομά της – κάτι μεταξύ Μαριάν και ΜάριονΜπελ. Το επίθετο τουλάχιστον το άκουσε καθαρά. Μπελ,όπως καμπάνα.

    Πριν προλάβει να διευκρινίσει αν το μικρό της ήταν Μα-

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    15

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 15

  • ριάννα ή το όνομα της αγαπητικιάς του Ρομπέν των Δασών,η γειτόνισσα την παράτησε σύξυλη κι έτρεξε προς το μπου-κάλι με το γάλα, που το σήκωσε κι άρχισε να το περιεργά-ζεται σαν να μπορούσε να διακρίνει μέσα απ’ το στενό τουάνοιγμα κάτι κανονικά αθέατο με γυμνό μάτι.

    Πλησίασε απ’ τη δική της πλευρά του φράκτη με διάθε-ση σχεδόν απολογητική, λες και μπορούσε να την κατηγο-ρήσει η άλλη πως αυτή είχε ξεκολλήσει απ’ το στόμιο τοπροστατευτικό αλουμινόχαρτο.

    «Blue tits!» την αιφνιδίασε τότε η Μαριάν ή Μάριον, κιαυτή τη φορά δεν μπορεί να άκουσε λάθος. Είχε πει blue titsολοκάθαρα, δηλαδή μπλε βυζιά – η διπλανή ήταν αθυρό-στομη, ενδεχομένως όχι απλώς αθυρόστομη αλλά και βι-τσιόζα.

    Πάνω στην ώρα ένας απ’ τους μεταφορείς ξαναβγήκεστην πόρτα και, βλέποντας τις δυο τους στο κατώφλι, τουςπέταξε κάτι ακατάληπτο στην τοπική διάλεκτο.

    «Blue tits!» επανέλαβε ύστερα κι εκείνος σ’ έναν εύθυμοτόνο δείχνοντας το μπουκάλι που κρατούσε στα χέρια τηςη γειτόνισσα. Επρόκειτο ίσως για κάποιο γνωστό αστείοπου μόνο εκείνη δεν το είχε ξανακούσει.

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    16

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 16

  • 2

    ΑΠ’ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΜΠΡΟΣΤΙΝΗΣ κρεβατοκάμαραςμπορεί να δει τ’ απέναντι σπίτια, τέσσερα στη σειρά –τις δυο μεσαίες προσόψεις ολόκληρες και τμήμα απ’ τιςακριανές–, με τις κουρτίνες κλειστές πάνω και κάτω, κι αςείναι μόλις επτάμισι. Τα πάνω παράθυρα σκοτεινά, τα κά-τω φωτισμένα – οι γείτονες στημένοι μπροστά στην τηλεό-ραση. Μόνο εδώ υπάρχει φως και πάνω και κάτω. Ανεβα-σμένα τα στόρια πάνω, κατεβασμένα μόνο κάτω: Αυτή πά-νω αδειάζει κούτες, ο Νικόλας ακριβώς από κάτω βλέπειγια νιοστή φορά Χάρι Πότερ. Και πριν φτάσουν τα πράγ-ματα εδώ, γυρνώντας απ’ το σχολείο βίντεο χάζευε. Τις ται-νίες του Χάρι Πότερ τις ξέρει όλες απ’ έξω. Καμιά διαφοράμε το «πριν» λοιπόν, η συμπεριφορά του είναι φυσιολογική,κακώς εκείνη βλέπει παντού ενδείξεις πως ο Νικόλας μα-ντεύει την αλήθεια: Μήπως γι’ αυτό ήταν τόσο σιωπηλόςστον δρόμο για το σπίτι, μήπως γι’ αυτό δεν θέλησε ναφάει;

    17

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 17

  • Δεν γίνεται να μην υπάρξει αντίδραση πάντως. Κάποιαστιγμή θα υποπτευτεί, κάποια στιγμή θα κλοτσήσει. Είναιπροσωρινό, του είπαν, μέχρι να βρει σπίτι ο μπαμπάς στηΒαρκελώνη. Μέχρι να βρεθεί κατάλληλο σχολείο για τονίδιον, που δεν ξέρει λέξη ισπανικά. Γι’ αυτό πούλησαν τοσπίτι τους, γι’ αυτό προς το παρόν θα μένουν αλλού, μέχρινα φτάσει η στιγμή ν’ ακολουθήσουν τον μπαμπά στηνΙσπανία.

    «Γιατί πρέπει να πάμε στην Ισπανία;» ήταν το μόνο πουρώτησε ο Νικόλας.

    «Γιατί πρέπει να ’ρθούμε στην Ισπανία;» είχε ρωτήσεικι εκείνη τον Σαμ. Το να πάμε τουλάχιστον αναφερότανκαι στους τρεις τους, το να ’ρθούμε μόνο στην ίδια και στοπαιδί.

    Δεν έπρεπε να πάνε, ήθελαν να πάνε – υπήρχε διαφο-ρά. Γιατί ο μπαμπάς βρήκε εκεί καλύτερη δουλειά, έχεικαλύτερο καιρό, κι η Βαρκελώνη είναι πολύ πιο ωραία πό-λη απ’ το Νιούκασλ. «Άλλα παιδιά θα έδιναν τα μπροστι-νά τους δόντια για μια τέτοια ευκαιρία» –τον είχε αποπά-ρει ο Σαμ– «κι εσύ, αντί να χαίρεσαι, γκρινιάζεις».

    Μόνο που ο Νικόλας τα μπροστινά του δόντια θα τα ξε-φορτωνόταν πολύ ευχαρίστως και χωρίς αντάλλαγμα.Έμπαινε στα δέκα, και μέχρι στιγμής είχε χάσει μόνο δυοδόντια. Στην κάτω σειρά, τρία καινούρια φύτρωναν πίσωαπ’ τα παλιά που κουνιόντουσαν μεν αλλά δεν έλεγαν ναπέσουν, κι εξαιτίας αυτής της διπλής σειράς δοντιών τα παι-διά στο σχολείο τον φώναζαν «καρχαρία».

    Δεν ήθελε να πάει στη Βαρκελώνη –τους είχε δηλώσει–,γιατί αντιπαθούσε τη ζέστη. Κι ήταν γεγονός πως δεν του

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    18

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 18

  • άρεσε ο ήλιος, το αραλίκι στην παραλία, το είδος των κα -λοκαιρινών διακοπών που απολάμβαναν και του επέβαλ -λαν οι γονείς του. Ο Νικόλας πεισματικά αρνιόταν να φο-ρέσει το μαγιό του, και περνούσε τη μέρα ξαναδιαβάζο-ντας τους χιλιοδιαβασμένους Χάρι Πότερ κάτω από κάποιασκιά.

    Ο ουρανός πάνω απ’ τις στέγες μοιάζει ξαφνικά αφόρη-τα βαρύς. Δεν είναι το σκοτάδι, αλλά μια συννεφιά που κρέ-μεται απειλητική. Τόσα χρόνια σ’ αυτή τη χώρα δεν έχειμάθει να διαβάζει τα σημεία: Θα βρέξει ή είναι απ’ τα σύν-νεφα που δεν φέρνουν βροχή; Ούτε οκτώ ακόμη, κι ας είναιτόσο σκοτεινά, ο δρόμος άδειος λες κι έχουν επιβάλει απα-γόρευση της κυκλοφορίας. Πολύ νωρίς για να στείλει τονΝικόλα στο κρεβάτι, πολύ αργά για ν’ ανοίξει κι άλλη κού-τα. Η απέναντι θέα και το σκοτάδι φταίνε γι’ αυτό το αί-σθημα καταστροφής που την πλακώνει ξαφνικά. Μια μαύ-ρη αδιαφορία για όλα, η βεβαιότητα πως δεν υπάρχουν πιαπροοπτικές, τις έχει κάψει μόνη της όλες. Το μόνο σίγουρο–θα έλεγαν κάποιοι– ότι επαληθεύτηκαν τα μικροαστικάπρογνωστικά της μάνας της για τον γάμο της, ή ακόμα χει-ρότερα ο δικός της ενδόμυχος φόβος πως όσο και ν’ αντι-στεκόταν θα καταντούσε μια μέρα σαν εκείνην. Επιφανεια -κά υπάρχουν χίλιες διαφορές, στο βάθος όμως αναγνωρίζειτις τραγικές ομοιότητες που τη μεταβάλλουν σιγά σιγά σεμια εκδοχή αυτής της γυναίκας που είναι ανίκανη να χαρείτο παραμικρό. Θέμα γενετικό ή παιδικές επιρροές, δεν έχεισημασία – οτιδήποτε είν’ αυτό που έχει η μάνα της, δια-βρώνει και την ίδια. Ο χαρακτήρας είναι πεπρωμένο, πουλένε, και το ’χει δει και στην πράξη αυτό.

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    19

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 19

  • Τους πίστεψε ο Νικόλας; Ή μήπως ανάμεσα στους δυοτους διάλεξε εκείνην; Έρχονται στιγμές που φτάνει να τοπιστέψει κι η ίδια πως όλα αυτά είναι προσωρινά, πως σελίγο θα πάνε να βρουν τον Σαμ στη Βαρκελώνη. Παλιά είχετύχει να δει μαζί του στην τηλεόραση κάποιο ντοκιμαντέργια τον Τζον Λέννον. Όταν ήταν παιδί και χώρισαν οι γο-νείς του, τον είχαν ρωτήσει με ποιον ήθελε να πάει. Στοντοκιμαντέρ θα πρέπει να παρεμβάλλονταν τραγούδια τωνΜπιτλς συνοδεία βιντεοκλίπ, γι’ αυτό μάλλον θυμάται τησκηνή να εκτυλίσσεται ζωντανή σε κάποια παραλία, κάτωαπό συννεφιασμένο βρετανικό ουρανό. Το παιδί-Τζον Λέν-νον πήγαινε στην αρχή ν’ ακολουθήσει τον πατέρα του, πουαπομακρυνόταν απ’ τη μάνα του κρατώντας στο ένα χέριμια παλιομοδίτικη κιβωτιόσχημη βαλίτσα. Μετά από λίγαβήματα όμως έκανε στροφή κι έτρεχε στη γυναίκα πουστεκόταν ακίνητη με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος,παίρνοντας την απόφαση να μείνει μαζί της.

    Τέτοια παραλία υπήρχε κι εδώ, χιλιόμετρα ολόκληρα,κάτω από ουρανούς με κουρελιασμένα σύννεφα όπως ταλένε οι λογοτέχνες, με τις προσόψεις του παραλιακού δρό-μου παραμελημένες λες κι οι κάτοικοι αυτής της πόληςαποδεκατίστηκαν από κάποιον λοιμό. Θυμάται τον Νικόλατριών ή τεσσάρων να τρέχει στη βρεγμένη άμμο, φορώνταςκίτρινες γαλότσες – η αριστερή διακοσμημένη με μια μαύρημαϊμού, που η μακριά ουρά της συνεχιζόταν στη δεξιά.

    «Νικόλα, μην πας κοντά, θα σ’ αρπάξουν τα κύματα!»του φώναζε σαν υστερική Ελληνίδα μάνα που κατά βάθοςήταν, παρά την απέχθειά της για το είδος.

    Ο Νικόλας όμως την αγνοούσε κι έτρεχε κάθε τόσο προς

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    20

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 20

  • την αφρισμένη άκρη της θάλασσας, ώσπου στο τέλος έπεσεφαρδύς πλατύς μες στα νερά. Θυμάται σαν τώρα πώςέκλαιγε – όχι απ’ το κρύο ή από φόβο για τα κύματα, αλλάαπό θυμό που το νερό και η βρεγμένη άμμος είχαν μπει στιςγαλότσες του μουσκεύοντας πέρα ως πέρα το παντελόνι καιτο σωβρακάκι του, τμήμα της μπλούζας του και του πουλό-βερ του, «λερώνοντας» –όπως φώναζε γεμάτος αγανάκτη-ση– ακόμη και τα γάντια του και το μπουφάν του.

    «Φοβάσαι, Πότερ;» σφύριζε τώρα θεατρικά μεσ’ από μι-σόκλειστα χείλη ο Νικόλας, όποτε διασταυρωνόταν μαζί τηςσε κανένα δωμάτιο του σπιτιού. Δεν απευθυνόταν σ’ εκεί-νην και της είχε απαγορεύσει να δίνει, υποδυόμενη τον Χά-ρι Πότερ, τη μόνη σωστή απάντηση.

    «Θα ’θελες!» πετούσε μόνος του στο ίδιο αλλοπρόσαλλούφος, ολοκληρώνοντας έτσι τη στιχομυθία μεταξύ ΝτράκοΜαλφόι και Χάρι Πότερ. Ο πρώτος ήταν δηλωμένος εχθρόςτου δεύτερου και το μεγαλύτερο κωλόπαιδο της τάξης –εξαρχής ευθυγραμμισμένος με τις δυνάμεις του κακού.

    Ίσως θα ’πρεπε να μιλήσει στη δασκάλα ιδιαιτέρως, αλλάτι να της πει; «Ο πατέρας του Νικόλα έφυγε σ’ άλλη χώρα,γι’ αυτό τον βλέπετε ανήσυχο». Ένας υπαινιγμός για δια-ζύγιο μάλλον θ’ αρκούσε – πόσο φερέγγυα ήταν όμως η δα-σκάλα; Κάποιες τους εννοούν να παίζουν και την ψυχολόγο,κι ας μη διαθέτουν ούτε τα τυπικά ούτε τα ουσιαστικά προ-σόντα. Με τη φαντασία της έβλεπε ήδη την κυρία Κόρριγκανστην υποχρεωτική λέσχη ανάγνωσης να χώνει στην τσάντατου Νικόλα κάποιο βιβλίο για ένα παιδάκι με χωρισμένουςγονείς. Ήταν αστείο που την πείραζε η σκέψη, που κατά βά-θος ένιωθε την ανάγκη να εξηγήσει στη δασκάλα πως η δική

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    21

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 21

  • τους περίπτωση ήταν διαφορετική. Δεν είχε φύγει ακριβώςο Σαμ, εκείνη ήταν που δίσταζε να τον ακολουθήσει στην ξέ-νη χώρα. Ούτε δοκιμαστικό χωρισμό θα μπορούσε να τονπει κανείς, γιατί επίθετο και ουσιαστικό δεν έχουν το ίδιοβάρος· η έμφαση πέφτει στο χωρισμός, το δοκιμαστικόςηχεί σαν πλεονασμός.

    Μάλλον αυτή αρνιόταν ν’ αντικρίσει τα γεγονότα κατά-ματα και προτιμούσε να παίζει με τις λέξεις. Η κυρία Κόρ-ριγκαν με τα βαμμένα σκουροκόκκινα μαλλιά, τις μακριέςεφαρμοστές φούστες και τα μποτίνια με τα κοντόχοντρατακούνια φαινόταν εντάξει γυναίκα. Απ’ ό,τι έλεγαν οι άλ-λες μανάδες στο προαύλιο, ήταν σε θέση να διαχειριστεί έναδυο δύσκολα παιδιά που είχε στην ταξη, κι ο Νικόλας έδει-χνε να τη συμπαθεί. Για την ακρίβεια, το μόνο πράγμα πουτης έχει πει μέχρι στιγμής για τη φετινή του δασκάλα είναιότι τους έφερε στην τάξη ένα κλουβάκι με στικ ίνσεκτς.

    Στικ ίνσεκτς – τι της θυμίζει τώρα αυτό; Πριν τα δει, οΝικόλας είχε φανταστεί πως ήταν αυτοκόλλητα με σχέδιαεντόμων. Αποδείχθηκε πως ήταν έντομα αληθινά που τοσώμα τους έμοιαζε εκπληκτικά με μικρό ξυλαράκι που κό-πηκε από κάποιο κλαδί, εξού και η ονομασία. Ένα εντυπω-σιακό παράδειγμα καμουφλάζ: με τις λεπτές σαν τρίχες κε-ραίες τους και τα μακριά ποδάρια τους, ίδια κι απαράλλα-κτα με ξεραμένες πευκοβελόνες, ήταν αδύνατον να τα ξε-χωρίσεις απ’ το καφετί του ξύλου του κορμού ή των αληθι-νών κλαδιών. Η κυρία Κόρριγκαν τα είχε εγκαταστήσειστην τάξη και κάθε μέρα ζητούσε από άλλο παιδί να τηβοηθήσει να τα ταΐσει και να καθαρίσει το κλουβί τους.

    Μπλου τιτς, να τι της θύμισαν ξαφνικά τα στικ ίνσεκτς

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    22

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 22

  • της κυρίας Κόρριγκαν. Μπλου τιτς, είχε πει το πρωί η γει-τόνισσα. Ο κόσμος έβριθε από πράγματα που της ήταν πα-ντελώς άγνωστα ή κάποιοι τη δούλευαν χοντρά. Από πε-ριέργεια μπορούσε να το ψάξει στο ίντερνετ, να μάθει του-λάχιστον τι σημαίνει η έκφραση μπλου τιτς στα αγγλικά.

    Ακούει τώρα τη βροχή, καθισμένη στο διπλό στρώμα που οιμεταφορείς είχαν την καλοσύνη να της ανεβάσουν πάνω, μετο μικρό λάπτοπ στην ποδιά της να της ζεσταίνει τα μπού-τια. Κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιεί πού έχουν φτάσειτα πράγματα: ο φορητός υπολογιστής τής ζεσταίνει ταμπούτια!

    Ίσως γι’ αυτό ρούφηξε με τέτοια λαιμαργία το άρθρο γιατα μπλου τιτς που βρήκε στο ίντερνετ, μια έμμεση επιστρο-φή στη φύση, μέσω της τεχνολογίας πάντα. Αποδεικνύεταιπως είναι κάτι πουλάκια που έχουν μάθει να τρυπάνε με τοράμφος τους το αλουμινόχαρτο απ’ το γάλα για να τσιμπο-λογήσουν την κρέμα που σχηματίζεται πάνω πάνω. Η ίδιαέχει μαύρα μεσάνυχτα, ενώ η γειτόνισσα, αντί για βιτσιόζα,αποδεικνύεται ζωόφιλος και φυσιολάτρις. (Αν και οι ιδιό-τητες «βιτσιόζα» και «φυσιολάτρις» δεν είναι υποχρεωτικάασυμβίβαστες μεταξύ τους.) Ιδέα δεν έχει πώς λέγονται ταπουλιά αυτά στα ελληνικά – άλλο ένα είδος που κατοικείαποκλειστικά στο αγγλόφωνο σύμπαν. Τελειώνοντας το άρ-θρο σκεφτόταν πως το βαφτιστικό της διπλανής όφειλε ναείναι Μάριον, σαν της αρραβωνιαστικιάς του Ρόμπιν Χουντ,κι όχι Μαριάν, μια που το πουλί ρόμπιν –κοκκινολαίμηςστα ελληνικά– έπαιζε κι αυτό κάποιον ρόλο στην ιστορία.

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    23

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 23

  • Προπολεμικά, όταν τα μπουκάλια με το γάλα διανέμο-νταν ανοιχτά, δυο ειδών πουλιά τσιμπολογούσαν την κρέ-μα, τα «μπλου τιτς» και οι κοκκινολαίμηδες, με αποτέλε-σμα να εξελιχθεί το πεπτικό τους σύστημα για να μπορείνα τη χωνέψει. Όταν οι γαλατάδες εισήγαγαν τα σφραγι-σμένα μπουκάλια, μόνο τα «μπλου τιτς» έμαθαν να τρυ-πάνε το αλουμινόχαρτο, πράγμα που ο συγγραφέας τουάρθρου απέδιδε στην κοινωνικότητά τους. Τα «μπλου τιτς»σχηματίζουν σμάρια και τα μικρότερα πουλιά μαθαίνουντο κόλπο χάρη στη συναναστροφή με τα μεγαλύτερα, κάτιαδύνατον για τους κοκκινολαίμηδες που μετά την περίοδοτης αναπαραγωγής δεν ανέχονται στην επικράτειά τουςούτε καν την τελευταία τους ερωτική σύντροφο.

    Ήξερε κι η ίδια κάτι τέτοιους μοναχικούς «κοκκινολαί-μηδες» που όταν τελειώνουν μια ιστορία φροντίζουν καταρ-χήν να το χωνέψει η πρώην ερωτική σύντροφος πως δεν δι-καιούται πλέον με καμιά δικαιολογία να μπερδεύεται σταπόδια τους. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο συγκεκριμένος που έχειτώρα στο μυαλό της δεν εννοούσε να καταλάβει πως αυτήέτσι κι αλλιώς δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να τον ξα-ναενοχλήσει. Κι είδε τον Ανδρέα γυμνό μες στη σκηνή, μετον «κοκκινολαίμη» του κουρνιασμένο στη φωλιά του – ομόνος κοκκινολαίμης απ’ τους δυο τους για τον οποίον εκεί-νη δεν έτρεφε εχθρικά αίσθηματα. Στη σκέψη πως του Αν-δρέα ίσως και να του άρεσε αυτή η σύγκριση –κάπως έτσιθα έβλεπε κι αυτός τον εαυτό του, μοναχικός κοκκινολαίμηςπου συνάπτει πρόσκαιρες σχέσεις–, της ανέβαινε το αίμαστο κεφάλι.

    Η φυσική ιστορία μάς δίνει προσωπικά μαθήματα –θα

    Δ Η Μ Η Τ Ρ Α Κ Ο Λ Λ Ι Α Κ Ο Υ

    24

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 24

  • μπορούσε να το πάρει κι έτσι κανείς–, ειδικά άνθρωποι σανεκείνην, που τα παίρνουν όλα προσωπικά. Μόνο που τον Αν-δρέα δεν μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις ακοινώνητο.Ακοινώνητη ήταν η μάνα της, ιδιαίτερα κατά τις περιόδουςκατάθλιψης και μεγάλης ανηδονίας. Αντικοινωνική κατά βά-θος είχε βγει και εκείνη, και να πώς τιμωρείται η αντικοινω-νικότητα στο ζωικό βασίλειο και αλλού. Όσο για τον Νικόλα,ευτυχώς πήρε απ’ τον πατέρα του, έλεγε παλιά, νιώθονταςευγνώμων που η μοίρα είχε διαλέξει τα δικά του γονίδια.Τώρα όμως είχε κάθε λόγο ν’ αμφιβάλλει ότι ήταν έτσι. Πώςθα χαρακτήριζε κανείς ένα παιδί που μιλάει αποκλειστικάσχεδόν στον εαυτό του, έστω και υποδυόμενο διαφορετικάπρόσωπα:

    «Χέστηκες πάνω σου, Πότερ;».«Θα ’θελες!»Ο Νικόλας περνούσε αντικοινωνική φάση, κι ας ελπίσου-

    με πως δεν θα διαιωνιζόταν αυτή η κατάσταση. Κι αν η ίδιαανακάλυψε σήμερα τη διαφορά ανάμεσα στα μπλου τιτςκαι στους κοκκινολαίμηδες, τη σχέση κοινωνικότητας καιεπιβίωσης σαν να λέμε, αυτό ήταν καθαρή σύμπτωση κι ού-τε μπορούσε να υποδηλώνει κάτι για το μέλλον. Δεν είχεάλλωστε αποτύχει στον γάμο της λόγω αντικοινωνικότητας,αλλά, κι αυτός να ήταν ο λόγος, ήταν κάτι που δεν μπορού-σε πια να διορθωθεί.

    Τ Ο Π Ρ Ο Σ Ω Π Ο Τ Ο Υ Ο Υ Ρ Α Ν Ο Υ

    25

    ΤΕΛΙΚΟ-ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΡΑΝΟΥ!!! 20/01/2013 2:55 μ.μ. Page 25

  • ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΛΙΑΚΟΥ

    cyan magenta yellow black

    cyan magenta yellow black

    °°

    °

    Όταν απολύεται από το πανεπιστημιακό του πόστο σε μια πόλη του βρετανικού Βορρά, ο Σαμ εγκαταλείπει τα πάντα για να γράψει μια αλληγορία για τη νέα τάξη πραγμάτων που τόσο εύκολα τον απέβαλε. Η Ελληνίδα γυναίκα του, η Νεφέλη, με-τακομίζει σε μικρότερο σπίτι με τον δεκάχρονο γιο τους, ένα σιωπηλό αγόρι που μοιάζει να έχει αρκεστεί στο ψέμα που του είπαν, ότι οι αλλαγές αυτές στη ζωή τους έχουν χαρακτήρα εντελώς προσωρινό. Ενώ οι αποστάσεις ανάμεσα στο παιδί και στη μητέρα μεγαλώνουν, θα πλησιάσουν για άλλους λόγους ο καθένας την καινούρια γειτόνισσα, μια όχι πια νέα γυναίκα που δηλώνει «συλλέκτρια νεφών» και ξέρει να διαβάζει το πρόσωπο του ουρανού και τα σημεία των καιρών. Έτσι θα φτάσει στα χέρια της Νεφέλης ένα χειρόγραφο που άφησε πίσω του ο πα-τέρας της Αγγλίδας: οι αναμνήσεις του από την άνοιξη του ’41, όταν, δεκαεννιάχρονος στρατιώτης, στάλθηκε με τον βρετανικό στρατό να πολεμήσει στην Κρήτη.

    Πώς θα διασταυρωθεί η αλληγορία που ολοκληρώνει τελι-κά ο Σαμ με την ανέκδοτη μαρτυρία του εκλιπόντος χρονικο-γράφου; Χωρούν σε μια στιγμή να συμβιώσουν αθωότητα και γνώση, αλήθεια και παραμυθία; Πώς μεταλλάσσεται η ιστορία που έχει έτοιμη ο καθένας, όταν τους βρίσκει αυτή η στιγμή;

    °

    ISBN 978-960-16-4826-2Bοηθ. κωδ. μηχ/σης 8826

    www.patakis.gr

    Σχεδιασμός εξωφύλλου Β α σ ι λ ι κ ή

    Η Δήμητρα Κολλιάκου

    γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968.

    Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Αθηνών

    και διδάκτορας του Πανεπιστημίου

    του Εδιμβούργου, δίδαξε θεωρητική

    γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο

    του Newcastle (1995-2010) και

    τώρα εργάζεται στο Πανεπιστήμιο

    Paris Diderot (Paris VII).

    Έχει γράψει μυθιστορήματα,

    νουβέλες και διηγήματα.

    Τιμήθηκε με το βραβείο

    πρωτοεμφανιζόμενου

    συγγραφέα «Jim Wilson» από το ΕΚΕΒΙ, με το Athens Prize

    for Literature του περιοδικού

    (δε)κατα και με το βραβείο μυθιστορήματος του Ιδρύματος

    Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών.

    δη

    μη

    τρα

    κο

    λλ

    ιακ

    ου

    To εξώφυλλο βασίστηκε σε φωτογραφία

    του Willy Ronis

    το π

    ρόσω

    πο το

    υ ου

    ρανο

    ύ το πρόσωπο του ουρανού

    μ υ Θ ι Σ τ ο ρ η μ α

    /ColorImageDict > /JPEG2000ColorACSImageDict > /JPEG2000ColorImageDict > /AntiAliasGrayImages false /CropGrayImages true /GrayImageMinResolution 300 /GrayImageMinResolutionPolicy /OK /DownsampleGrayImages true /GrayImageDownsampleType /Bicubic /GrayImageResolution 300 /GrayImageDepth -1 /GrayImageMinDownsampleDepth 2 /GrayImageDownsampleThreshold 1.50000 /EncodeGrayImages true /GrayImageFilter /DCTEncode /AutoFilterGrayImages true /GrayImageAutoFilterStrategy /JPEG /GrayACSImageDict > /GrayImageDict > /JPEG2000GrayACSImageDict > /JPEG2000GrayImageDict > /AntiAliasMonoImages false /CropMonoImages true /MonoImageMinResolution 1200 /MonoImageMinResolutionPolicy /OK /DownsampleMonoImages true /MonoImageDownsampleType /Bicubic /MonoImageResolution 1200 /MonoImageDepth -1 /MonoImageDownsampleThreshold 1.50000 /EncodeMonoImages true /MonoImageFilter /CCITTFaxEncode /MonoImageDict > /AllowPSXObjects false /CheckCompliance [ /None ] /PDFX1aCheck false /PDFX3Check false /PDFXCompliantPDFOnly false /PDFXNoTrimBoxError true /PDFXTrimBoxToMediaBoxOffset [ 0.00000 0.00000 0.00000 0.00000 ] /PDFXSetBleedBoxToMediaBox true /PDFXBleedBoxToTrimBoxOffset [ 0.00000 0.00000 0.00000 0.00000 ] /PDFXOutputIntentProfile () /PDFXOutputConditionIdentifier () /PDFXOutputCondition () /PDFXRegistryName () /PDFXTrapped /False

    /CreateJDFFile false /Description > /Namespace [ (Adobe) (Common) (1.0) ] /OtherNamespaces [ > /FormElements false /GenerateStructure false /IncludeBookmarks false /IncludeHyperlinks false /IncludeInteractive false /IncludeLayers false /IncludeProfiles false /MultimediaHandling /UseObjectSettings /Namespace [ (Adobe) (CreativeSuite) (2.0) ] /PDFXOutputIntentProfileSelector /DocumentCMYK /PreserveEditing true /UntaggedCMYKHandling /LeaveUntagged /UntaggedRGBHandling /UseDocumentProfile /UseDocumentBleed false >> ]>> setdistillerparams> setpagedevice