Σκηνοθεσία - Διδασκαλία: Μαρία ΜαρήΜουσική Επιμέλεια - Διδασκαλία: Ξένια ΑυλωνίτηΚοστούμια: Η ΟμάδαΚορυφαίος 1: Μάγδα ΜαμάκουΚορυφαίος 2: Εβελίνα ΙωάννουΚορυφαίος 3: Κατερίνα ΚοττάΚορυφαίος 4: Σοφία ΧουσίδηΚορυφαίος 5: Γεωργία ΧατζηπαύλουΒάτραχος: Δημήτρης ΜαμάκοςΒασιλοπούλα: Ειρήνη ΣιώμουΒασιλιάς: Έντμοντ ΚότσιΒασίλισσα: Εβελίνα ΙωάννουΑκόλουθος 1: Εύα ΤσανούσηΑκόλουθος 2: Κορίνα ΠαπαθανασίουΑκόλουθος 3: Βαλεντίνα ΣπέντζαΑκόλουθος 4: Αλεξάνδρα ΣταμούληΥπηρέτης 1: Νικολέτα ΜεσσήνηΥπηρέτης 2: Σίμος ΑκτύπηςΜάγισσα: Ιουλιάννα Βρεττού Χιονάτη: Μάγδα Μαμάκου

Κουκουβάγιες: Ευαγγέλια - Φωτεινή ΚάρλοβιτςΔέντρο 1, Δέντρο 2, Δέντρο 3: Φωτεινή Μπουρτζινάκου, Δημήτρης ΜαμάκοςΔέντρο 4, Δέντρο 5: Ευαγγέλια - Φωτεινή ΚάρλοβιτςΔέντρο 6: Δημήτρης Μαμάκος

Η Λιποταξία της Χιονάτης, Δημουλά, Κική Χλόη θερμοκηπίου εκδ. Ίκαρος, 2005: Κορίνα Παπαθανασίου

Κοκκινοσκουφίτσα: Ειρήνη ΣιώμουΛύκος: Έντμοντ ΚότσιΚυρούλα: Κατερίνα ΚοττάΠαπουτσής: Μιχάλης ΑργυρίουΞωτικά: Ευαγγέλια - Φωτεινή Κάρλοβιτς, Χριστίνα ΖούκηΤελάλης: Έντμοντ ΚότσιΜητριά: Σοφία ΧουσίδηΚόρη 1: Αλεξάνδρα ΣταμούληΚόρη 2: Εύα ΤσανούσηΣταχτοπούτα: Νικολέτα ΜεσσήνηΠαπουτσής: Δημήτρης Μαμάκος

Καπελού: Γεωργία ΧατζηπαύλουΜόδιστρος: Λευτέρης Μπαμπιολάκης Μ. Λαζάρ, Κατερίνα Κοττά, Ειρήνη Σιώμου, Μάγδα Μαμάκου (χορογραφία τανγκό)Πρίγκηπας: Λευτέρης Μπαμπιολάκης Ακόλουθος: Σίμος ΑκτύπηςΣταχτοπούτα Νικολαΐδης, Χαρίλαος,

Αλεπού στον Αυτοκινητόδρομο, Μελάνι, 2015: Βαλεντίνα Σπέντζα

Βασίλισσα: Εβελίνα ΙωάννουΒασιλιάς: Έντμοντ ΚότσιΠρίγκηπας: Λεύτερης ΜπαμπιολάκηςΠριγκήπισσα: Μάγδα Μαμάκου

Η ωραία Κοιμωμένη Σιδηρά, Αγγελική, Αμφίδρομη Έλξη, Καστανιώτη & Διάττων, 2011: Βαλεντίνα Σπέντζα

Φρουρός: Σίμος ΑκτύπηςΜαγείρισσα, Καμαριέρα: Ειρήνη ΣιώμουΟρΧΗΣΤρΑΠιάνο: Ξένια Αυλωνίτη

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9

ΣυντελεΣτεΣ

υπευθυνη εκδοΣηΣΜαρία Μαρή

υπευθυνH διορθωΣηΣΜαρία Μαρή

ΑρχιΣυντΑκτεΣ Δήμητρα Μαντζανά,

Ειρήνη Σιώμου, Ελένη ρουσσοπούλου, Αλεξάνδρα Δράκου, Θησέας Δούμουρας

πολιτιΣτικΑΕλένη ρουσσοπούλου

ποιηΣηΜαθητές στο Λύκειο Χρυσούλα Πολίτη,

Ειρήνη Σιώμου, Άγγελος Κότσι

διηγημΑτΑΝάντια Παπαϊωάννου Γ’3

(1ο Λύκειο Πεύκης Α΄ Λυκείου),Αρετή Χαρίτου

ΖωΑ / ΦυΣηΗ Φιλοζωική Oμάδα του σχολείου,

ΜΑ.Φι.ΣΥ.ΠΕ, Σοφία Χασκή

ΖωγρΑΦιεΣΉρια Νικητοπούλου, Νίκος Γεωργοτάς,

Δήμητρα Μαντζανά

ΣελιδοποιηΣηΜαρία Μαρή,

Παύλος Καραγιώργος

«Με τΑ πΑρΑΜυθιΑ των ΓκριΜ…»της φίλιας Δενδρινού

διασκευή από τόυσ μαθήτεσ τόυ 1ου Γυμνασιόυ πευκήσ

Συνέχεια στη σελίδα 3

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9

Φτάσαμε στο τέλος της σχολικής χρο-νιάς 2018 - 2019.

Πολλά γίνανε και φέτος. Γιορτές, εκ-δηλώσεις κι εκδρομές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το πιο σημαντικό όμως είναι που αναβαθμίστηκε ο προαύλειος χώρος του σχολείου μας, καθώς μετά τις απα-ραίτητες και στοχευμένες παρεμβάσεις φιλοξενεί γήπεδα μπάσκετ, βόλεϊ και ποδοσφαίρου. Οι μαθητές πραγματικά απολαμβάνουν τους χώρους αυτούς και σε ώρες που το σχολείο είναι κλει-στό. Επίσης παρέχεται και σε άλλους ανθρώπους η δυνατότητα να έρθουν για να αθληθούν και να χαλαρώσουν.

Επίσης εξαιρετική δουλειά έχει κά-νει στις αίθουσες μαζί με τους μαθητές της η καθηγήτρια Εικαστικών και Ζω-γράφος κ. Ιωάννα Ευθυμίου, καθώς τις φιλοτέχνησαν με γνωστούς πίνακες που ζωγράφισαν τα παιδιά με τη βοή-θεια, την επίβλεψη και κυρίως την εμ-ψύχωση της καθηγήτριάς τους.

Η κ. Ιατρίδου μέσα από ένα εργα-στήρι γραφής ενέπνευσε τους μαθητές της να γράψουν ποίηση και να συνδιαλ-λαγούν μεταξύ τους ποιητικά.

Η εφημερίδα μας επιμένει από το 2011 έως τώρα το 2019 και παρουσιά-ζει το 27ο φύλλο της.

Πολλά τα ζητήματα που μας απα-σχολούν: καθημερινά, αισθητικά, περι-βαλλοντολογικά, προστασίας των ζώων, κοινωνικοπολιτικά, όπως αυτά αναδει-κνύονται ακόμη κι από τη «φωνή» των τοίχων.

Ευαισθητοποιούμαστε και ευαισθη-τοποιούμε δια του παραδείγματός μας.

Μετά τις μασκαράτες και τις εθνι-κές εορτές, να και η 1η Απριλίου με τα ψέματα και μετά το Πάσχα με εκεί-νο το έθιμο της σφαγής των αμνών και της επίδειξης κιόλας του σουβλίσματός τους. Να και οι βιτρίνες, κράχτες με τα πτώματα να «δελεάζουν» τον κατανα-λωτή. Τόση σφαγή μόνο εμένα απωθεί τόσο;

Χώρια ότι κάθε φορά θρηνούμε και νεκρούς από την αλόγιστη οδήγηση με-ρικών.

Μετά το γλέντι ακολούθησε η διά-λυση στους δρόμους. Πεταμένα σκου-πίδια από εδώ και εκεί σα να μην τα μαζεύουν άνθρωποι αυτά, δε σκεφτό-μαστε ότι ζούμε και με άλλους μαζί. Κά-νουμε τον περιβάλλοντα χώρο αποχω-ρητήριο και ας τα μαζέψει όποιος να είναι. Η αλήθεια είναι ότι ο Δήμος Αμα-

ρουσίου ειδοποιήθηκε και μάζεψε αμέ-σως, ωστόσο πρόλαβα να απαθανατίσω το χάλι και βέβαια το εκθέτω, δίνοντας τα εύσημα στην Υπηρεσία Καθαριότη-τας του Δήμου για την άμεση επέμβαση.

Και σαν να μην πέρασε το μήνυμα των παθών του Ιησού και αυτό της Ανά-στασης, έτοιμοι πάντα να μιλήσουμε για τον Άλλο με τα χειρότερα λόγια, να τον περιφρονήσουμε, να τον λοιδορήσου-με, να τον εκθέσουμε. Ποτέ ο Θεός της Αγάπης δε θα ενεργούσε με τον τρό-πο, που μόνο οι άνθρωποι λανθασμένα έχουν αντιληφθεί τα λόγια του! Κληθή-καμε να ζήσουμε όλοι μαζί, μελαχρινοί και ξανθοί, άσπροι, μαύροι, ετεροφυλό-φιλοι και ομοφυλόφιλοι, χριστιανοί και άλλοι, έξυπνοι και χαζοί, δυνατοί και αδύναμοι, όλοι και ο καθένας μπορεί να έχει τον διακριτό ρόλο του, και αντ’ αυτού, ο ένας βγάζει το μάτι του άλλου, επιβουλεύεται τη θέση του και προσπα-θεί να τον εκτοπίσει. Καταστροφή!

Γιορτάσαμε τη Γιορτή της Μητέρας, αυτού του ιερού προσώπου στη ζωή όλων μας, του προσώπου που μας δί-δαξε την ευγνωμοσύνη και την αμέρι-στη προσφορά.

Είδαμε να παίρνει φωτιά το έμβλημα του Παρισιού, η Παναγία των Παρισιών. Μεγάλη η θλίψη όλων αλλά να λάβου-με υπόψη μας και άλλες παραμέτρους.

Τα λεφτά όμως θα βρεθούν για το αξιοθέατο όλων των εποχών, ενώ όταν πρόκειται για την ανθρώπινη ζωή όλοι σιγούν.

Με αυτά και αυτά, οι μαθητές μας έγραψαν ποιήματα στο μάθημα της Λο-γοτεχνίας με την κ. Ιατρίδου και με την κ. Παυλίδου και στο πλαίσια της θεματι-κής εβδομάδας με το μάθημα της κ. Φα-φούτη, ενώ στο μάθημα της Ιστορίας με την κ. Δετσούδη δημιούργησαν όμορ-φες κατασκευές. Η παράσταση της Ελέ-νης από το Γ΄4 και η παράσταση του τέ-λους της σχολικής χρονιάς, με αφορμή τα παραμύθια των Γκριμ, με μαθητές του προγράμματος, ολοκλήρωσαν το σχολι-κό έτος με επιτυχία.

Καλές Διακοπές σε όλους! Και μην ξεχνάτε να αφυπνίζετε το

νου σας με διαβάσματα, με ερεθίσματα δημιουργικά! Το Καλοκαίρι είναι μια πε-ρίοδος, που ευνοεί αυτή τη διαδικασία.

Να επαγρυπνείτε και να ξεκουρα-στείτε!

Μαρία ΜαρήΚΑΘΗΓΗΤρΙΑ ΓΑΛΛΙΚώΝ

ΘΕΑΤρΟΛΟΓΟΣ

εditorial

ΑνΑΜνΗΣΗ ΣΧολειου

μια φωτόΓραφια, χιλιεσ λεξεισ

Γ ια πες. Τι θυμάσαι; Θυμάσαι τη μπλε ποδιά; Το πολυτο-νικό; Το δάχτυλο ψηλά; Το «κυρία, κυρία…»; Θυμάσαι τον κουλουρά; Το κουλούρι με τα γαριδάκια; Τη μυρω-

διά του μπλε τετραδίου; Τη μυρωδιά του καινούριου βιβλίου; Το πρωινό γάλα; Το στρώσιμο του κρεβατιού; Τους συμμα-θητές ακόμα ηλιοκαμένους; Πόσα μπάνια έκανες; Πόσα πα-γωτά έφαγες; Θυμάσαι τον μαυροπίνακα και την ημερομη-νία πάνω αριστερά; Το βρεγμένο σφουγγάρι; Τους χάρτες τις γεωγραφίας; Τον τεράστιο χάρακα; Το αριθμητήριο; Το τετράδιο αριθμητικής με τα κουτάκια; Το «τι θέλει να μας πει εδώ ο ποιητής»; Που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις τις πα-ρομοιώσεις; Τις μεταφορές; Την προπαίδεια; Τον εκκλησι-ασμό; Τις βρύσες; Την αυλή; Τα παιχνίδια που σκαρφιζόμα-σταν; Το λάστιχο; Το σχοινάκι; Τα μήλα; Λόλα να ένα μήλο. Τις τούρκικες τουαλέτες; Που φοβόσουν ότι κάτι κακό θα βγει από τη μαύρη τρύπα; Θυμάσαι τη μυρωδιά του ευκαλύ-

πτου; Το πώς μύριζε η βροχή στο χώμα; Θυμάσαι την πρώτη σου δασκάλα; Τους περίπατους στο κοντινό ξωκκλήσι; Τις γραμμές χέρι - χέρι; Τις ανεμώνες που μάζευες για τη μαμά; Που έπαιζες τον «γιατρό»; Το πρώτο σου ποίημα; Την παρέ-λαση; Τη λευκή ελβιέλα; Θυμάσαι τις σειρές για την προσευ-χή; «Ανάπαυση, προσοχή». Τις ψείρες; Το μαντήλι στα μαλ-λιά; Τη σχολική φωτογραφία; Το ενδεικτικό; Τις γυμναστικές επιδείξεις; Τους χυμούς ροδάκινο στα τσίγγινα κουτιά τους; Θυμάσαι που έπεσες και χτύπησες το γόνατο; Τη σουλφαμι-δόσκονη; Το φυτολόγιο; Την αλλαγή των ρούχων μέσα στην τάξη για την γυμναστική; Πρώτα τα κορίτσια μετά τα αγόρια. Τον διπλανό σου; Την πρώτη σου τιμωρία; Το κουδούνι; Τις ώρες του διαλείμματος γραμμένες στο θρανίο; Την ουρά στο κυλικείο; Το πρώτο σου «βγάλτε μια κόλλα χαρτί»; Το πρώτο σου 20άρι; Το απουσιολόγιο; Τις λίγες δικαιολογημέ-νες; Τις πολλές αδικαιολόγητες; Που ήσουν απουσιολόγος και έκρυβες τους απόντες; Το γραφείο των καθηγητών; Του διευθυντή; Θυμάσαι που τα έφτιαξες σήμερα και τα χάλασες αύριο; Το πρώτο σου φιλί; Την πρώτη σου κοπάνα; Το τσιγά-ρο στις τουαλέτες; Τη γαλαρία; Τις κασέτες που έδινες στον οδηγό του πούλμαν; Τον «Κουρσάρο»; «Κι αν μας αγαπάτε να μας ξαναπάτε». Τα πάρτυ; Τα μπλουζ; Που φοβόσουν την επαφή για να μην καταλάβει η υποψήφια πόσο χάρηκες που

την γνώρισες; Την τσόντα μέσα στο βιβλίο; Το «Αγόρι»; Τον «Μπλεκ»; Την πενταήμερη; Θυμάσαι πως ήταν να είσαι παι-δί; Έφηβος; Θυμάσαι που και που να γίνεσαι και πάλι παιδί; Δεν τα καταφέρνεις; Θυμάσαι που σου έλεγαν ότι αυτά είναι τα καλύτερα χρόνια σου; Ξέρεις πόσα θα έδινα για να χτυ-πήσει το κουδούνι μια ακόμα φορά για μένα; Όσα κι εσύ…

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9

Η ανάγκη να ληφθούν μέτρα, για την προστασία από την ηλεκτρομαγνητι-κή ακτινοβολία, τονίστηκε στο πλαί-σιο μιας ενδιαφέρουσας ημερίδας,

με θέμα «Μη Ιονίζουσα Ακτινοβολία και οι Πι-θανές Επιπτώσεις της στην Υγεία» που διοργά-νωσε ο ΙΣΑ, το Σάββατο 1η Απριλίου 2017, υπό την αιγίδα της ΚΕΔΕ.

Εισηγήσεις για το θέμα έκαναν ο Δρ. Θεό-δωρος Μέτσης, μηχανολόγος ηλεκτρολόγος, Μηχανικός Περιβάλλοντος, η Δρ. Στέλλα Κάν-να Μιχαηλίδη, χημικός, πρόεδρος της Επιτρο-πής Κύπρου, για την Προστασία του περιβάλ-λοντος και της Υγείας των Παιδιών, ο Στυλιανός Ζηνέλης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρ-κινικής Εταιρείας Κεφαλονιάς - Ιθάκης, ο Λου-κάς Μαργαρίτης, καθηγητής ραδιοβιολογίας, τμήμα Βιολογίας Εθνικό Καποδιστριακό Πανε-πιστήμιο Αθηνών, και η Μαρία Φλουράκη, δι-κηγόρος, διαμεσολαβήτρια. Συντονιστής της ημερίδας ήταν ο επίτιμος πρόεδρος του ΙΣΑ, Σωτήρης ρηγάκης.

Σύμφωνα με τους ομιλητές, η επιστολή δια-μαρτυρίας 220 επιστημόνων διεθνούς κύρους προς τον ΟΗΕ και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για τα σημερινά επίπεδα ακτινοβολίας το 2015, τα αποτελέσματα του ερευνητικού προ-γράμματος NTP (National Toxicology Program) που δημοσιεύτηκαν το 2016, -στo οποίο αναφέ-ρεται αύξηση εγκεφαλικών όγκων και σβαννω-μάτων καρδιάς σε πειραματόζωα-, η αυξανόμενη συμπτωματολογία ηλεκτρικής υπερευαισθησίας, σε σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, από την έκθεσή του στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβο-λία, η μεγάλη άνοδος του αυτισμού, καθώς και η πρωτοβουλία αρκετών κρατών να μειώσουν δρα-στικά τα επιτρεπτά όρια ακτινοβολίας (Ιταλία, Ελ-βετία, ρωσία, Πολωνία, Βουλγαρία, Σλοβενία), επιτάσσουν μια πιο προσεκτική και ενδελεχή εξέ-ταση των επιπτώσεων από την κατάχρηση της ασύρματης επικοινωνίας.

Σχολιάζοντας το θέμα, ο πρόεδρος του ΙΣΑ Γ. Πατούλης, ανέφερε τα εξής:

«Ο ΙΣΑ ως θεματοφύλακας της δημόσιας υγείας, αποφάσισε να προχωρήσει σε μία ανοι-χτή συζήτηση, για την ηλεκτρομαγνητική ακτι-νοβολία και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις αυτής, στη Δημόσια Υγεία. Η Πολιτεία οφείλει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, για να προστατέψει τους πολίτες ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων

χωρών, όπου το πλαίσιο έχει γίνει πιο αυστηρό. Πρέπει όμως και ο κάθε χρήστης αυτών των συ-σκευών, να σέβεται τους κανόνες προστασίας και να μην κάνει κατάχρηση. Οφείλουμε μέσα από την αυτοδιοίκηση και τους ιατρικούς συλ-λόγους να δούμε πού συγκλίνουν οι βέλτιστες πρακτικές, οι οποίες ισχύουν στις άλλες χώρες και να τις εφαρμόσουμε προς όφελος των πο-λιτών. Πρόκειται για ένα θέμα ανοιχτό που πα-ρακολουθούμε στενά προκειμένου να κάνουμε τις αναγκαίες παρεμβάσεις...

Στο πλαίσιο της ημερίδας, παρουσιάστηκε το υπόμνημα του κ. Μαργαρίτη προς τον υπουρ-γό Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Ν. Παππά, στο οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά: Οι επιδράσεις στην υγεία, από τις ακτινοβολίες της ασύρματης τεχνολογίας, περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο, για εμφά-νιση καρκίνου, κυτταρικού στρες, αύξηση των επιβλαβών ελεύθερων ριζών, γενετικές βλάβες, δομικές και λειτουργικές αλλαγές του αναπαρα-γωγικού συστήματος, διαταραχές των λειτουρ-γιών μάθησης και μνήμης. Επίσης άμεσες επι-πτώσεις με τη μορφή πονοκεφάλων, έλλειψης συγκέντρωσης, αϋπνίες, διαταραχές μνήμης, μείωση ανοσοποιητικού συστήματος αλλεργί-ες κ.λπ. αποτελούν καθημερινά συμπτώματα, στους διαμένοντες πλησίον των κεραιών.

Από την πλευρά του ο Δρ Μέτσης επεσή-μανε ότι ερευνητικά ιδρύματα, ακαδημαϊκοί και αξιόλογοι επιστήμονες προειδοποιούν ότι τα επίπεδα ακτινοβολίας που καταγράφονται σή-

μερα μέσα στον αστικό ιστό δεν είναι ασφαλή. Τα πορίσματα μελετών κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα αρνητικά συμπτώματα στην υγεία, με έμφαση στο σύνδρομο της ηλεκτρο-μαγνητικής υπερευαισθησίας, που σε κάποιες χώρες έχει πάρει μορφή επιδημίας, είπε χαρα-κτηριστικά. Επίσης πρόσθεσε ότι νέες εφαρμο-γές, όπως η τεχνολογία του 5G και οι έξυπνοι μετρητές που θα αντικαταστήσουν τους ανα-λογικούς μετρητές της ΔΕΗ, θα αυξήσουν την ακτινοβολία και θα επηρεάσουν την καθημερι-νότητά μας.

Την ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας για τα παιδιά τόνισε η Δρ. Σ. Μιχαηλίδη, η οποία παρουσίασε τις πρωτοβουλίες που έχει πάρει η κυπριακή κυβέρνηση, για την προστασία των παιδιών καθώς και μελέτες που ρητά αντιτίθε-νται στη χρήση της ασύρματης επικοινωνίας στα εκπαιδευτικά συστήματα των σχολείων καθώς και στην έκθεση των μαθητών ειδικά στη νηπια-κή και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Σύμφωνα με τους ομιλητές, πολλές επιστη-μονικές μελέτες και πορίσματα Ιδρυμάτων συ-στήνουν πιο προσεκτική και ελεγχόμενη έκθεση στην ακτινοβολία και προτείνουν μεταξύ άλλων:

1) Να αναθεωρηθεί η νομοθεσία και να τρο-ποποιηθούν τα όρια έκθεσης, με βάση τα νέα βιολογικά δεδομένα, κατά το πρότυπο άλλων χωρών.

2) Να ληφθούν μέτρα, για τη μείωση της έκ-θεσης των παιδιών. Να γίνεται χρήση ενσύρμα-

του δικτύου, σε νηπιαγωγεία, σχολεία κ.α.3) Η χορήγηση αδειών να μην περιλαμβά-

νει τοποθέτηση κεραιών, κοντά σε σχολεία, ημερήσια κέντρα φροντίδας, γηροκομεία, νο-σοκομεία ή άλλα κτίρια, όπου ευαίσθητες ομά-δες ανθρώπων μένουν για μεγάλο χρονικό δι-άστημα.

Με βάση τα συμπεράσματα της ημερίδας, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, εξέδωσε τους κα-νόνες ασφαλούς χρήσης της ασύρματης επικοι-νωνίας, που συνίστανται στα εξής:

Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών: οΧι κινΗτΑ Σε πΑιΔιΑ κΑτω των 14 ετων

✓ Χρησιμοποίησε το κινητό τηλέφωνο λογικά και για σύντομα τηλεφωνήματα.

✓ Παιδιά κάτω των 14 ετών καλό είναι να μην χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα.

✓ Μην βάζεις το κινητό σε επαφή με το κεφάλι σου.

✓ Μην κάνεις χρήση κινητού στο αυτο-κίνητο, τραίνο, αεροπλάνο ή ανελκυ-στήρα.

✓ Μην κάνεις χρήση κινητού όταν υπάρ-χουν μικρά παιδιά, ή έγκυες γυναίκες γύρω σου.

✓ Κράτησε το κινητό μακριά από το σώμα σου.

✓ Όταν κάνεις χρήση κινητού κράτα απόσταση από άλλους.

✓ Μην τοποθετείς το κινητό στην τσέπη σου.

✓ Την νύχτα κλείνε πάντα το κινητό σου και απενεργοποίησε το Wi Fi.

✓ Μην παίζεις παιχνίδια στο κινητό τηλέ-φωνο on-line, βάλτο σε airplane mode.

✓ Η χρήση “hands free” είναι προτιμό-τερη αλλά και εκεί μπορεί να υπάρξει ακτινοβολία.

✓ Ασύρματα LAN (Wi FI) μπορούν να σε εκθέσουν σε ακτινοβολία μικροκυμά-των.

✓ Περιόρισε το Wi Fi και κάνε χρήση σταθερής - ενσύρματης σύνδεσης.

✓ Όταν το σήμα που δέχεσαι είναι κακό μην τηλεφωνείς.

✓ Αν έχεις πρόσβαση σε σταθερή γραμ-μή, κάνε χρήση αυτής κατά προτεραι-ότητα.

✓ Απενεργοποίησε επιλογές Wi Fi, Bluetooth, και Data, όταν δεν χρησι-μοποιούνται.

Ηλεκτρικές κιθάρες: Θάνος Καλλιαμβάκος, Νίκος Σταματάκης, Απόστολος ΣτρακαντούναςΜπουζούκι: Βαγγέλης ΒογιατζήςΚιθάρα: Μιχάλης ΑργυρίουΝτραμς: Δημήτρης ΚαραγιαννιώτηςΧΟρώΔΙΑ

Μια φορά κι έναν καιρό

Μουσική: Μπλε, Στίχοι: Γιώργης ΠαρώδηςΣτέλλα Μαμάκου, Νικολέτα Μεσσήνη, Κατερίνα Κοττά, Σίμος Ακτύπης, Δημήτρης Μαμάκος, Εύα Τσανούση

Τα ραφτικά της γιαγιάς

Μουσική: Σάκης Τσιλίκης, Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης, Κορίνα Παπαθανασίου, Δημήτρης Μαμάκος, Λευτέρης Μπαμπιολάκης, Στέλλα Μαμάκου, Μάγδα Μαμάκου, Νικολέτα Μεσσήνη, Σίμος Ακτύπης, Εβελίνα Ιωάννου, Έντμοντ Κότσι

Το Χρυσαλιφούρφουρο

Μουσική: Νίκος ΚυπουργόςΣτίχοι: Μαριανίνα Κριεζή, Νικολέτα Μεσσήνη

Ταγκό σημαίνει (El Choclo Tango)

Μουσική Angel G. Villoldo Στίχοι: Γιώργος Κρητικός Κατερίνα Κοττά

Μια φορά κι έναν καιρό

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκης

Πόσο λυπάμαι

Στίχοι: Βασίλης Σπυρόπουλος & Πάνος Παπαδούκας Μουσική: Κώστας Γιαννίδης

Χιονάτη Στίχοι & Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης, Έντμοντ Κότσι, Λευτέρης Μπαμπιολάκης

Ο Κηπουρός

Στίχοι, Μουσική: Βαγγέλης ΓερμανόςΛευτέρης Μπαμπιολάκης, Σίμος Ακτύπης, Δημήτρης Μαμάκος, Έντμοντ Κότσι

Ο Λύκος Στίχοι & Μουσική: Αρλέτα Μάγδα Μαμάκου

Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή Μουσική: Διονύσης ΤσακνήςΚορίνα Παπαθανασίου, Δημήτρης Μαμάκος, Λευτέρης Μπαμπιολάκης, Στέλλα Μαμάκου, Μάγδα Μαμάκου, Νικολέτα Μεσσήνη, Σίμος Ακτύπης, Εβελίνα Ιωάννου, Έντμοντ Κότσι, Κατερίνα Κοττά, Ειρήνη Σιώμου, Εύα ΤσανούσηΑφίσα: Βαλεντίνα Σπέντζα

Συνέχεια από τη σελίδα 1

ΣήΜείωΜα ΣκήνοθετήΠρώτα θα ήθελα να απευθύνω θερμές ευχαριστίες στη συγγραφέα και καλή μου φίλη Φίλια Δενδρινού, που μας επέτρεψε να παίξουμε το έργο που εκείνη έγρα-ψε, δίνοντάς μας την αφορμή να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα μέσα από τις υπέροχες ιστορίες των διάσημων Γερμανών παραμυθάδων. Ιστορίες που σε καμία περίπτωση δε μας επιτρέπουν να εφησυχάσουμε ή να «παραμυθιαστού-με» αλλά να δούμε ότι αν και πάντα υπάρχουν δυσκολίες μικρές ή μεγάλες, η ζωή μοιάζει πολλές φορές με παραμύθι και το παραμύθι μάς εμπνέει για τη ζωή!Ευχαριστώ τη μαθήτριά μου, Ξένια Αυλωνίτη, ηθοποιό και μουσικό, ιδρυτι-κό μέλος της θεατρικής ομάδας @ντίφαση, με την οποία κάποτε ανεβάσαμε ωραίες παραστάσεις, η οποία ανταποκρίθηκε πρόθυμα στο κάλεσμά μου. Ευ-χαριστώ επίσης τον συνεργάτη της ντράμερ Δημήτρη Καραγιαννιώτη, που δέ-χτηκε να συνδράμει στην προσπάθεια. Ευχαριστώ, βέβαια, τον Βαγγέλη Βο-γιατζή, που με τη δεξιοτεχνία του στο τρίχορδο μπουζούκι προσθέτει σταθερά ποιότητα στις παραστάσεις μας.Ευχαριστώ επίσης και τη μαθήτριά μου Βαλεντίνα Σπέντζα, που έσπευσε μόνη της να φιλοτεχνήσει την αφίσα και το σκηνικό. Κάθε άνθρωπος έχει ένα ταλέντο και αυτό πρέπει να ξεδιπλώνεται και να επαινείται.Τέλος ευχαριστώ τον Δήμο Λυκόβρυσης - Πεύκης, το ΠΕ.Α.Π., τον πρόεδρό του Χρήστο Φωτίδη, τον Δήμαρχο Λυκόβρυσης - Πεύκης Τάσο Μαυρίδη, για την πλαισίωση της παράστασής μας, για την όμορφη αφίσα και κυρίως για την παραχώρηση αυτού του όμορφου θεάτρου της Λυκόβρυσης, τη θεατρική σκη-νή του Γιάννη Διαμαντόπουλου, δίπλα στο Πνευματικό Κέντρο. Ευχαριστούμε και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Γυμνασίου Πεύκης για τη βο-ήθειά του και την προθυμία του.

Μαρία Μαρήκαθήγήτρία γαλλίκων - θεατρολογοΣ

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9

ΣυνετευΞΗ του ΓεωρΓιου ΒιΖυΗνουΕΡΓΑΣΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Γ5

όι μαθήτεσ: ειρήνή χασανή, σωτήρήσ ταρλασ, εΒελινα φραΓκόυ

- Καλησπέρα, κύριε Βιζυηνέ, ευχαριστώ παρά πολύ που δεχτήκατε να σας κάνω μερικές ερωτήσεις.- Καλησπέρα, ευχαρίστησή μου.

- Μπορείτε να μας πείτε κάποια πράγματα για την παιδική σας ηλικία; Επίσης πηγές αναφέ-ρουν πως το Γεώργιος Βιζυηνός δεν είναι το πραγματικό σας όνομα, αληθεύει;- Ναι, είναι αλήθεια.Το πραγματικό μου όνομα είναι Γεώργιος - Μιχαήλ Σύρμας ή Μιχαηλίδης. Γεννήθηκα στις 8 Μαρτίου 1949 στη Βιζύη στην ανατολική Θράκη. Ήμουν γιος μια φτωχής οικο-γενείας. Ο πατέρας μου εργαζόταν στα καμίνια του ασβέστη αλλά δυστυχώς απεβίωσε το 1854 από τύφο, ενώ ήμουν ακόμη 5 ετών. Είχα 4 αδέρφια, τον Μιχαήλο, τον Χρηστάκη, την Άννα και την Αννιώ. Με αυτήν την εξέλιξη των πραγμάτων, στα 10 μου χρόνια οι παππούδες μου με έστει-λαν στην Κωνσταντινούπολη σε έναν θείο μου για να μάθω ραπτική.

- Από την ενήλικη ζωή σας και μετά με τι ασχοληθήκατε;- Μέχρι τα 18 μου έμεινα προστατευόμενος από τον Κύπριο έμπορο Γιάγκο Γεωργιάδη. Αργότε-ρα υπήρξα προστατευόμενος του αρχιεπισκόπου Κύπρου Σωφρονίου Β΄. Έζησα για λίγο στην Κύπρο όπου μάλιστα προοριζόμουν για τον ιερατικό κλάδο. Το 1872 σπούδασα ιεροσπουδα-στής Θεολογικής Σχολής της Χάλκης χωρίς την υποχρέωση να ιερωθώ.

- Πού σπουδάσατε;- Σπούδασα το 1874 στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και με δαπάνες του Ζαφίρη μεταβαίνω στη Γερμανία όπου σπούδασα Φιλολογία και Φιλοσοφία, στο διάστημα 1875-1878.

- Ποια είναι η πρώτη σας ποιητική συλλογή;- Το 1883 εξέδωσα την πρώτη μου ποιητική συλλογή τα «Ποιητικά Πρωτόλεια». - Ποια ήταν η επόμενή σας ποιητική συλλογή;- Η επόμενη ποιητική μου συλλογή «Άρες Μάρες Κουκουνάρες» βραβεύτηκε το 1876 στον Βου-τσιναίο Διαγωνισμό και αμέσως μετά το 1877 επαινείται η συλλογή μου «Εσπερίδες».

- Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποια διηγήματά σας;• Ο Άραψ και η κάμηλος αυτού (1879 )• Το αμάρτημα της μητρός μου (1883)• Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως (1883)• Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου (1883)• Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας (1884)• Το μόνο της ζωής του ταξείδιον (1884)• Πρωτομαγιά (1884)• Ο Τρομάρας (1884)• Το σκιάχτρο (1884)• Ο Κλέπτης (1884)• Μέσα εις το αμφιθέατρον (1890)• Πώς οικονομείται ο χρόνος (1890) • Ο Μοσκώβ - Σελήμ (1895)

- Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το διήγημα «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου»;- Πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Εστία. Ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη μιας μυστηριώδους ιστορίας, όπου η μητέρα του αφηγητή αγνοεί το φονιά του γιου της και τον αναζητά εναγωνίως, τη στιγμή που ο προστατευόμενός της, ο Τούρκος Κιαμήλ (ο δρά-στης), δεν γνωρίζει ότι είναι αυτός που -άθελά του- έχει σκοτώσει το γιο της ευεργέτιδάς του. Όταν ο αφηγητής αντιλαμβάνεται την τραγική αυτή σύμπτωση, αποφασίζει να την κρατήσει για πάντα κρυφή από τη μητέρα του.

- Σε ποιες γλώσσες έχουν μεταφραστεί τα διηγήματα σας;- Σε 4 γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ρουμανικά.

- Φτάνοντας στο τέλος της συνέντευξής μας θα ήθελα να σας ρωτήσω από πού αντλήσατε το αφηγηματικό σας υλικό;- Το αφηγηματικό υλικό αντλείτε από προσωπικές και οικογενειακές και οικογενειακές μνήμες, από τις παραδόσεις και τα βιώματα της λαϊκής ζωής.

- Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Χάρηκα για τη γνωριμία.- Παρακαλώ. Ευχαριστώ που αφιερώσατε τον χρόνο σας για να με ακούσετε.

ΜιΑ φΑντΑΣτικΗ ΣυνεντευΞΗ Με τον ΑλεΞΑνΔρο πΑπΑΔιΑΜΑντΗ

όι μαθήτεσ: καραΓιωρΓόσ παυλόσ, καρανικασ χρήστόσ,

κόυμεντακόσ Γιαννήσ, καλλιωρασ ΓιωρΓόσ

- ΠΩΣ ΣΑΣ ΛΕΝΕ;- Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

- ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΤΕ;- Στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου του 1911

- ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ - Πατέρας μου είναι ο ιερέας Αδαμάντιος Εμμανουήλ και μητέρα μου η Γκουλιώ Εμμανουήλ. Ακόμη έχω 4 αδελφές και 2 αδελφούς.

- ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΑΣ ΗΛΙΚΙΑ;- Τα πρώτα γράμματα τα έμαθα στο νησί. Γράφτηκα στο Σχολαρχείο (το 1860), την τρίτη τάξη του οποίου όμως αναγκάστηκα να παρακολουθήσω στη Σκόπελο (το 1865), καθώς στη Σκιά-θο είχε καταργηθεί. Η πορεία των γυμνασιακών μου σπουδών πραγματοποιήθηκε επίσης μετ’ εμποδίων, συνοδευόμενη από διαρκείς διακοπές, εξαιτίας κυρίως της οικονομικής ανέχειας της οικογένειάς μου. Αποφοίτησα από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο της Αθήνας το 1874, ενώ είχε προηγηθεί περιπλάνησή μου στα γυμνάσια της Χαλκίδας και του Πειραιά.Άρχισα από μαθητής να κερδίζω το ψωμί μου με παραδόσεις και προγυμνάσεις μαθητών. Το 1872 επισκέφτηκα το Άγιο Όρος μαζί με τον φίλο μου Νικόλαο Διανέλο, όπου παρέμεινα οκτώ μήνες ως δόκιμος μοναχός. Μη θεωρώντας τον εαυτό μου άξιο να φέρω το «αγγελι-κό σχήμα», επέστρεψα στην Αθήνα και γράφτηκα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημί-ου Αθηνών, όμως δεν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Το ότι δεν πήρα το δίπλωμά μου στοί-χισε στον πατέρα μου, ο οποίος με περίμενε να γυρίσω καθηγητής στο νησί και να βοηθήσω τις τέσσερις αδελφές μου.

- ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΤΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ;- Από τη στιγμή που γράφτηκα στο Πανεπιστήμιο άρχισα να δημοσιογραφώ και να κάνω μετα-φράσεις από τα Γαλλικά και Αγγλικά, γλώσσες που είχα μάθει σε βάθος και που λίγοι τις γνώ-ριζαν τόσο καλά στην εποχή μου. Οι απολαβές μου όμως ήταν πενιχρές και αναγκαζόμουν να ζω σε φτωχικά δωμάτια, όντας πάντα ολιγαρκής και λιτοδίαιτος.Η θέση μου βελτιώθηκε κάπως, όταν γνωρίστηκα με τον προοδευτικό δημοσιογράφο και εκ-δότη Βλάση Γαβριηλίδη, που ίδρυσε την περίφημη για την εποχή της εφημερίδα «Ακρόπο-λη». Η ζωή μου όμως δεν άλλαξε. Αν και η αμοιβή μου από την εργασία μου στην «Ακρόπο-λη» ήταν υπέρογκη (έπαιρνα 200 και 250 δραχμές το μήνα), ενώ κέρδιζα αρκετά και από τις -περιζήτητες- συνεργασίες μου με άλλες εφημερίδες και περιοδικά, η οικονομική μου κατά-σταση στάθηκε για πάντα η αδύνατη πλευρά μου. Το 1882 δημοσιεύθηκε το διήγημά μου «Οι Έμποροι των Εθνών» στο «Μη Χάνεσαι». Αργότερα έγραψα περίπου εκατό διηγήματα που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.

- ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΤΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ;- Η ζωή μου μέρα με τη μέρα γίνεται δυσκολότερη. Η φτώχεια, το ποτό και η ασυλλόγιστη απλοχεριά μου έγιναν αιτία να φτάσω σε απελπιστική κατάσταση, ενώ παράλληλα χειροτε-ρεύει και η υγεία μου. Κάποιοι φίλοι μου (μεταξύ των οποίων οι Μιλτιάδης Μαλακάσης, Επα-μεινώνδας Δεληγιώργης, Παύλος Νιρβάνας, Δημήτριος Κακλαμάνος, Αριστομένης Προ-βελέγγιος) διοργάνωσαν μια γιορτή στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» το 1908 για τα λογοτεχνικά εικοσιπεντάχρονά μου και κατάφεραν να συγκεντρώσουν ένα χρηματικό ποσό, με σκοπό να με βοηθήσουν να βγω από το οικονομικό αδιέξοδο. Πράγματι, κατόρθωσα να πληρώσω τα χρέη μου και να αγοράσω για πρώτη φορά καινούρια ρούχα κι ετοιμάστηκα να επιστρέψω στη Σκιάθο. Μάταια ο Νιρβάνας (γιατρός ο ίδιος) προσπάθησε να με πείσει να ει-σαχθώ στο νοσοκομείο.Στα τέλη του Μαρτίου του 1908 έφυγα για το νησί, με σκοπό να μην ξαναγυρίσω στην πόλη «της δουλοπαροικίας και των πλουτοκρατών», όπως έγραψα.Στο νησί εξακολουθώ να κάνω τις μεταφράσεις που μου στέλνει ο Γιάννης Βλαχογιάννης, για να έχω κάποιον πόρο ζωής, μα ύστερα από λίγο τα χέρια μου πρήζονται και μου είναι δύσκο-λο να γράφω. Το ημερήσιο πρόγραμμά μου περιλαμβάνει πολύ πρωινό ξύπνημα, μια βόλτα στην ακρογιαλιά κι ύστερα εκκλησία. Μαζεύοντας τα ιστορικά του νησιού και τα παλιά χρονι-κά συνέθεσα τα τελευταία μου διηγήματα πιο ώριμα και πιο ολοκληρωμένα.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΙΕΡΩΣΑΤΕ!

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9 5ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑδΟΠΟύΛΟύ

ή συγκλονιστική στιγμή που οι συντελεστές του «Our Planet» βλέπουν τους θαλάσσιους ίππους να οδηγούνται στον θάνατο

Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ «Our Planet» πήγαν για το προγραμματισμένο τους γύρισμα, ωστόσο δεν περίμεναν να δουν εκατοντάδες θαλάσσιους ίππους να οδηγούνται στον θάνατο λόγω της κλι-

ματικής αλλαγής. Σκληρές εικόνες.  Το ντοκιμαντέρ «Our Planet» του Netflix μάς δείχνει μέσα

σε 8 επεισόδια, πόσο έχει επηρεάσει η ανθρώπινη δραστηρι-ότητα το περιβάλλον μας και μας εξηγεί πώς μπορούμε ακό-μα να δράσουμε για να προλάβουμε την ολική καταστροφή.

Μια από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες καταγράφηκαν στο δεύτερο επεισόδιο «Frozen worlds». 

Το επεισόδιο παρουσιάζει τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η απώλεια πάγου σ’ αυτούς που εξαρτώνται από αυτόν.

Το crew βρέθηκε σε βορειοανατολική ακτή της ρωσίας σε μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις θαλάσσιων ίππων στον πλανήτη. Συγκλονιστική είναι η στιγμή που ένας θαλάσ-σιος ίππος οδηγείται στον θάνατο λόγω της κλιματικής αλλα-γής και της μειωμένης όρασής του.

To Netflix ετοίμασε trailer μεγάλης διάρκειας για το ντοκι-μαντέρ «Ο Πλανήτης μας».

Πάνω από 100.000 ζώα συγκεντρώθηκαν σε μια μόνο πα-ραλία, αφού οι πάγοι που θα έβρισκαν καταφύγιο είχαν λιώσει. 

Τα απελπισμένα ζώα ήταν το ένα πάνω στο άλλο και προ-

σπαθούσαν να προσαρμοστούν σε ένα άβολο περιβάλλον, χωρίς να έχουν άλλη επιλογή.

Αυτό που δεν περίμεναν να δουν στο συνεργείο ήταν εκα-τοντάδες ζώα ενός τόνου που έχουν συνηθίσει να ζουν στον πάγο να ανεβαίνουν σε γκρεμούς 80 μέτρων.

Μια επιστήμονας αναρωτιέται: «Δεν καταλαβαίνω. Γιατί ν’ ανέβει εκεί. Είναι πολύ απόκρημνο αυτό το κομμάτι. Θεέ μου! Ήρεμα... Θα πέσει ένας, είναι στην άκρη!».

Τότε, όταν τα ζώα έπρεπε να επιστρέψουν στην θάλασσα για να βρουν φαγητό όλο το συνεργείο ξέσπασε σε κλάματα.

Οι άνθρωποι έγιναν μάρτυρες στην πιο συγκλονιστική στιγμή που έπρεπε να κινηματογραφήσουν.

Οι απελπισμένοι θαλάσσιοι ίπποι έπεφταν ένας - ένας στον γκρεμό, εκεί που δεν θα έπρεπε ποτέ να σκαρφαλώσουν. 

Σιωπή. Οι μάρτυρες αυτής της... αυτοκτονίας δεν είχαν λόγια: «Είναι ό,τι χειρότερο έχω καταγράψει ποτέ. Δεν είναι για γκρεμούς αυτά τα ζώα. Είναι η λιγότερο εξελικτική στρα-τηγική που έχω δει. Δεν το καταλαβαίνω. Είναι απαίσιο. Δεν ξέρει... δεν ξέρουν που είναι και πέφτουν. Απλώς πέφτει από τον γκρεμό. Υπάρχουν 300 νεκροί θαλάσσιοι ίπποι απλωμέ-νοι σε 800 μέτρα παραλίας. Κολύμπησαν 160 χιλιόμετρα για να φάνε και να γυρίσουν, εδώ κοιμούνται για να ξεκουρα-στούν. Κοιμόντουσαν στον πάγο, βουτούσαν, έτρωγαν, εύ-κολο! Τώρα πέφτουν από τον γκρεμό; Δεν τους ορμούν καν οι πολικές αρκούδες, πέφτουν μόνοι τους! Δεν είναι φτιαγ-μένοι για να σκαρφαλώνουν γκρεμούς!», είπε με δάκρυα ο κάμεραμαν.

Μια συνάδελφός του με λυγμούς πρόσθεσε: «Είναι η λυπηρή πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Θα ήταν στον πάγο τώρα, αν μπορούσαν. Είναι σκληρό να το βλέπεις αυτό...».

τήΣ ΦροΣωΣ ΜαγκαΦοπούλού

Κάπου, κάποτε διάβασα πως αν όλοι γι-νόμασταν οι άνθρωποι που οι σκύλοι μας νο-μίζουν πως είμαστε, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος. Γιατί απ’ όλα τα πλάσματα στη γη, ανιδιοτελώς ξέρουν να αγαπούν μόνο δύο, η μαμά σου κι ο σκύλος σου.

Ξεπερνώντας την νομοτελειακή αγάπη που συνεπάγεται η μητρότητα στην πλειοψη-φία των περιπτώσεων, η σκυλίσια αφοσίωση και λατρεία δεν αποτυγχάνουν να συγκλονί-ζουν, ανεξαρτήτως κουλτούρας, εποχής και κοινωνικών συνθηκών.

Γιατί οι σκύλοι ξέρουν ν’ αγαπούν χωρίς επειδή. Αγαπούν παρ’ όλο. Δεν τους ενδια-φέρει αν είσαι χοντρός ή αδύνατος, φτωχός ή πλούσιος, ιδιοφυΐα ή ολοκληρωτικά ηλίθι-ος· αρκεί να είσαι εκεί, αρκεί να τους βάζεις λίγο νεράκι και λίγο φαγητό. Αλλά ακόμα κι αν τους ψιλοπαραμελείς, εκείνοι πάλι σ’ αγα-πούν.

Η καρδιά τους, εκ διαμέτρου αντίθετη με οποιαδήποτε εκδικητική ανθρώπινη τάση, ξέ-ρει πάντα να δίνει άλλοθι και να δικαιολογεί. Κάτι θα σου έτυχε μωρέ, δεν μπορεί να το έκανες από κακία.

Σ’ αγαπούν από την πρώτη στιγμή που τους πήρες αγκαλιά χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα, γιατί αυτό ξέρουν να κάνουν. Δε σε κρίνουν, δε σε παραμελούν, δε σε βασανί-ζουν. Ακόμα κι όταν τους αφήνεις πίσω, θαρ-ρείς και ζουν για την επιστροφή σου.

Κι όταν σε δουν να επιστρέφεις, πηδάνε πάνω σου και σου κουνάνε την ουρά με τόση χαρά, λες και δεν τους πλήγωσε ποτέ η φυγή σου. Επειδή οι σκύλοι, σε αντίθεση με τους αν-θρώπους, αγαπάνε με την καρδιά, χωρίς καμία

ρανίδα λογικής. Γνωρίζουν χωρίς να μάθουν.Οι σκύλοι ξέρουν να επιμένουν. Ξέρουν

πόσο σημαντικό είναι να σηκώνονται, όσο άτσαλο κι αν ήταν το στραπάτσο τους, όσα κουσούρια κι αν τους άφησε το χτύπημα. Άλ-λωστε μια ανθρώπινη μέρα ισούται με μια σκυλίσια εβδομάδα, γι’ αυτό και τα πλάσμα-τα αυτά ξέρουν πως δεν έχουν χρόνο να κρα-τάνε πράγματα για τον εαυτό τους, ούτε τους παίρνει να τσιγκουνεύονται την αγάπη τους.

Οι σκύλοι είναι πλάσματα γενναία και κυ-νηγούν όσα αγαπάνε χωρίς να θεωρούν τρο-χοπέδη τις διαστάσεις τους. Δεν έχουν όλο τον χρόνο μπροστά τους και το ξέρουν, γι’ αυτό τα βράδια τρέχουν να χουχουλιάσουν στην αγκαλιά σου χωρίς εγωισμό, όσο κι αν τους μάλωσες στη διάρκεια της ημέρας.

Ναι, αν οι άνθρωποι αγαπούσαμε όπως οι σκύλοι μας, ο κόσμος θα ήταν σίγουρα ένα καλύτερο μέρος· θα απολαμβάναμε τις βόλ-

τες, τον ήλιο και τον αέρα, θα ρουφούσαμε τη μαγεία τους και ποτέ δε θα υποτιμούσαμε την αξία του παιχνιδιού.

Θα ήμασταν πιστοί, θα λαχταρούσαμε να φιλήσουμε τους ανθρώπους μας χωρίς να θεωρούμε στιγμή την παρουσία τους δε-δομένη και όταν εκείνοι περνούσαν δύσκο-λα, θα σωπαίναμε και θα στεκόμασταν απλά δίπλα τους, γιατί θα ξέραμε πως δεν έχουν ανάγκη από έωλες συμβουλές, μα από ουσι-αστικές παρουσίες.

Αν ξέραμε να αγαπάμε όπως εκείνοι, θα γνωρίζαμε πως η βία επιφέρει επιθετικότη-τα, η σκληρότητα φόβο κι ο έπαινος ανεξαρ-τησία. Δε θα αναλωνόμασταν σε παιχνίδια εξουσίας, μα θα καταλαβαίναμε πως οι άλ-λοι είναι παράγωγα του περιβάλλοντός τους και θα φερόμασταν αναλόγως, με τρυφερό-τητα κι αλληλοεκτίμηση. Θα χωνεύαμε επι-τέλους πως κανένας δε γεννιέται κακός και

πως τα όρια γεννάνε σεβασμό, αρκεί να πε-ριβάλλουν τα πάντα, εκτός από την αγάπη.

Έτσι ν’ αγαπάς, χωρίς πολλά-πολλά. Να μην περιμένεις τίποτα, να μη ρωτάς γιατί. Δε σου εγγυώμαι πως θα γίνεις ευτυχισμένος, ούτε πως η αγάπη σου θα εκτιμηθεί. Σου εγ-γυώμαι όμως πως θα νιώσεις το μεγαλείο του να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Να αισθά-νεσαι τον άλλον και να τον βοηθάς να γλείψει τις πληγές του. Να τον οδηγείς για να περπα-τήσει όταν δεν βλέπει και να του δίνεις δύναμη χωρίς να μιλάς. Να είσαι σκύλος, όχι σκυλάκι.

Αν πάλι δεν έχεις τη δύναμη ν’ αγαπάς σαν σκύλος (ποιος είπε πως είναι εύκολο;), σου εύχομαι να σε αγαπήσει κάποιος άνθρω-πος από αυτούς· κι αν έχεις την τύχη να ζή-σεις τέτοια ευλογία, έχε τουλάχιστον τη δύνα-μη να την αντέξεις και να αφήνεσαι, καθώς το πλάσμα αυτό φέρει μέσα του τη θεϊκή δύναμη να σε κάνει να χαμογελάς, να σε ελαφραίνει και να σου δανείζει την καρδιά του, κάθε που ο κόσμος κάνει κομμάτια τη δική σου.

Να εκτιμάς πόσο του λείπεις το πρωί, ακόμα κι αν πέρασε ολόκληρο το βράδυ στο πλευρό σου και να μη τσιγκουνεύεσαι τα χά-δια σου και την αγκαλιά σου. Άλλωστε αυτά μόνο ζητάει από σένα. Να νιώθεις, γιατί δια-φορετικά ο «σκύλος» μπορεί να μη σου θυ-μώσει, αλλά όταν τον χάσεις, ο εαυτός σου δε θα σου το συγχωρήσει ποτέ.

Ν’ αγαπάς σαν σκύλος κι ένα πράγμα να θυμάσαι. Πως η μόνη επικίνδυνη ράτσα είναι η ανθρώπινη.

https://www.mynews247.gr/8667563/n-agapas-san-skulos-h-moni-epikinduni-ratsa-einai-i-anthropini/?fbclid=IwAR2HDdwcKXMKzP6VdtNGXtTNsUxZu5DkFbVmJZyU9uxeL8YUuYbMvqfURpo 

ν’ ΑΓΑπΑΣ ΣΑν ΣκυλοΣH μόνη επικίνδυνη ράτσα είναι η ανθρώπινη

Τα ζώα των τσίρκων είναι στην πλειοψηφία τους άγρια ζώα τα οποία -ως επί το πλείστον- έχουν παρανόμως αιχμαλωτιστεί αντί να ζουν ελεύθερα, στο φυσικό τους περιβάλλον.

Τα ζώα αυτά υποφέρουν από τη γέννησή τους ακόμα. Με την κοινωνική στέρηση και τις βίαιες - βασανιστικές μεθόδους εκπαίδευ-

σης γίνονται θύματα της παρανοϊ-κής εκμετάλλευσης του ανθρώπου και μετατρέπονται σε «διασκεδα-στές» με τη χρήση φρικτά βασανι-στικών μεθόδων.

Η μόνη λύση να μην πηγαίνου-με σε τσίρκο με ζώα, ούτε και σε ζωολογικούς κήπους! Όταν δεν θα υπάρχουν πελάτες, θα εκλεί-ψει και αυτή η προσφορά του

άγριου αυτού θεάματος. Για πα-ράδειγμα ο ελέφαντας να σηκώ-νεται στα δυο του πόδια, μεταφέ-ροντας ένα τεράστιο βάρος στο πίσω μέρος του σώματός του ή τα δελφίνια, που κάνουν φαντασμα-γορικά νούμερα στην πισίνα.

Από πού ως που κάνουμε τα ζώα διασκεδαστές μας; Επιτρέ-πουμε να τα τυραννούν, να τα γε-

λοιοποιούν για να περνούν καλά τα παιδάκια; Τι παιδεία τους προ-σφέρουμε με αυτό τον τρόπο; Έτσι διδάσκουμε πολιτισμό, ευγέ-νεια και σεβασμό σε ζώα, φύση και άνθρωπο;

Μαρία Μαρή

ΚΑΘΗΓΗΤρΙΑ ΓΑΛΛΙΚώΝ ΘΕΑΤρΟΛΟΓΟΣ

απαραδεκτό! Τα ζώα στο τσίρκο!

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 96Β' Γυμνασίου & Eργαστήρι Γραφής!

Στο μάθημα Γλώσσας και Λογοτεχνίας με την κ. Ιατρίδου, μέσα από ένα Εργαστήρι Γραφής, τα παιδιά ξεκίνησαν να έχουν μια επικοινωνία με την καθηγήτριά τους μέσω ποιημάτων. Έγινε ένας δημιουργικός διάλογος και δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς μαθητές να ανακαλύψουν το ταλέντο τους και βέβαια την ομορφιά της ποίησης.

ή κολλήτή ΜούΗ κολλητή μου είναι μιακαι σαν αυτή άλλη καμία.Είναι πάντα πονηρήόμορφη και ζωηρή.Την αγαπώ και την πονώόταν συμβαίνει κάτι κακό.Είναι πάντα εδώ όταν τη χρειαστώ.Είναι γλυκιά, είναι καλήκαι πάντα υπομονετική.DayDreamer

το παΣΧαΈρχεται το Πάσχαθα κλείσουν τα σχολείαξεκούραση και μάσακαι βόλτες στην πλατεία.Στα σπίτια μας θα κάτσουμεθα δούμε και ταινίατα αυγά μας θα τα βάψουμεκαι με πολύ μανία.Στην εκκλησιά θα πάμεμε τη λαμπάδα την ωραίαθα κάτσουμε να φάμεμε όλη την παρέα.Δ. ΜπογίατΖή

ΜαΜαΈνας άνθρωπος φοβερός μα και ενοχλητικόςβρίσκεται κοντά μας μέσα στην καρδιά μας.Όσα λάθη και να κάνουμε πάντα είναι εκείνα μας δείξει το σωστό χωρίς ανταμοιβή.Φροντίζει και αγαπάειόλα της τα παιδιάγι’ αυτό το λόγο αξίζει να λέγεται: ΜΑΜΑBeLLa

ή ανοίΞήΆνοιξε ο ουρανόςάνθισαν τα λουλούδιακαι άρχισαν τα πουλιάνα κελαηδούν τραγούδια.Οι μέλισσες βουίζουνοι τζίτζικες τρίζουνκαι τα παιδιά μέσαστην αυλή όλο χαρά την άνοιξη μυρίζουν.Εδώ είναι η άνοιξηεδώ χαρά μεγάλημεθύστε με τη ζάλη της μικροί μα και μεγάλοι.Πόσο αγαπώ την άνοιξη μυρίζει καλοκαίρι, φαντάζομαινα τρώω παγωτόκαι να φυσάει τ’ αγέρι. ίολή ναλίού Β' 3

ΦίλίαΈνα πράγμα θα σου πωτον φίλο μου τον εκτιμώ.Και με θάρρος θα του πωπόσο πολύ τον αγαπώ.Έχω ακούσει συνταγέςΓια φιλίες πραγματικές.Εγώ όμως δεν τις πιστεύωκαι τη γη αγναντεύω.Τον φίλο μου τον στοργικόνα τον βρω να τον χαρώνα τον έχω στο πλευρόγια όποτε τον χρειαστώ.Μα όλα αυτά είναι παρελθόνκαι τώρα με πυγμή θα σας πω ότι τους φίλους μου τους έχω εδώ και το φωνάζω για να ακουστώ.Είναι άτομα εκπληκτικά

και φανταστικά για τους οποίους προσκυνώ που τους έχω σήμερα εδώ κι ονόματα άμα θέλετε θα σας πω είναι: η Μελίνα, η Χριστίνα, η Ζωή κι άλλα πολλά άτομα από εδώ.SmiLing men

«ή γλωΣΣα τήΣ ψύΧήΣ»Προσανατολίζομαι αργά στο χρό-νο, τον τόπο, τα πρόσωπα! Τώρα που βρήκα το κλειδί του εσωτερι-κού μου κόσμου, τώρα που το ποί-ημα κίνησε το αίσθημά μου, αφή-νομαι στη συγκίνηση που μου προσδίδει! Μη ρωτάς τι είναι ποίηση, γιατί το αί-σθημα δύσκολα εκφράζεται με λό-για ! Μη ρωτάς. Δέξου την ομορφιά της, για να τονώσεις την εξασθενη-μένη μνήμη σου στον απροσδιόρι-στο χρόνο, στον απέραντο χώρο, στα αχνά πρόσωπα. Γιατί τίποτα δε σβήνει! Η ελλιπής σκέψη, μας τα-λανίζει, συσκοτίζει το νου, ακυρώ-νει τις εμπειρίες που όλες έχουν την αξία τους. Κρυφοί οδοδείχτες που ανάβουν μόλις σηματοδοτήσουν τη μνήμη!εύα - Φωτείνή καρλοΒίτΣ Β’1

«ή αγαπή»Μες στα σκοτάδια τα πυκνά λησμονημένοςθα τριγυρνάς χωρίς βοήθεια κουρασμένοςδίχως αγάπη, δίχως δύναμη κι ελπίδα.Η αγάπη είναι φως που συντηρείτο σώμα την καρδιά και την ψυχήη αγάπη είναι φως μην το ξεχνάςείναι το λάδι στο λυχνάρι της χαράς.εύα - Φωτείνή καρλοΒίτΣ Β’1

Οι άνθρωποι γελάνε, χαίρονται, ζουν. Φαίνεται από τον τρόπο που κινούνται, που βαδίζουν προς την ανατολή, τον ήλιο να προϋπαντή-σουν. Τριγύρω μου ξυπνάει η ζωή, με τραβάει αργά μα σταθερά στην τροχιά της. Ο κρύος χειμώνας είναι παρελθόν, θα ξεκινήσω πάλι από το μηδέν.

κύρίακεΣ Στή θαλαΣΣαΚοντά σου από μικρό παιδίέρχομαι και ξεχνιέμαι.Σαν σ’ αγναντεύω θάλασσακοντά σου αποκοιμιέμαι.Γέλια, φωνές, τραγούδιακόσμος πολύς, καλούδια.Παιδιά να παίζουν στα νερά σου.Κάστρα να φτιάχνονται στην αμμουδιά σου.Πάντα θα ερχόμαστε τις Κυριακέςνα πλατσουρίσουμε μες στις δροσιές σου.Μέσα στις θαλασσινές σπηλιέςνα ανακαλύψουμε τα μυστικά σουστα βαθιά γαλαζοπράσινα νερά σου.Πώς να μην βρεθούμε στην ακροθαλασσιάπλανεύτρα εσύ θάλασσα πλατιά.εύα - Φωτείνή καρλοΒίτΣ Β’1

οί 23 (είκοΣί τρείΣ)Εις το τμήμα Βήτα δύοτα περνάμε μια χαρά,με το γέλιο, το αστείοκαι φωνή καμιά φορά.Ο Δημήτρης δε διαβάζεικαι ο Γιώργος απορεί,η Μαρία κουβεντιάζειόλο με τη διπλανή.Ιωάννα, Κατερίνα, Άλκης, Γιάννης, Αναστάσης,Δημοσθένης, Κωνσταντίνα,όλους πού να τους προφτάσεις!Ο Λουκάς και η Ελένη,Θάνος, Γιώργος, Παντελής,ο Δημήτρης και η Χριστίνα«Δάσκαλος και μαθητής».Δεν τον ξέχασα τον Θέμηκαι έχω μπλέξει τη σειρά,μα η καρδιά μου την ανέμηξετυλίγει με χαρά.Όλο κάποιος μου ξεφεύγειΣτέργιος, Άρης, Παντελής,ο Γρηγόρης και η Σέβηκαι στο τέλος Βαγγελής.Του άλλαξα τον τόνο- και δεν είμαι και η μόνη-γιατί τούτον ’δω το χρόνοσυνεχώς μ’ αποσβολώνει.- Πού ’ναι η άσκηση, Βαγγέλη;- Στο κεφάλι μου, κυρία!θα τη γράψω, μη σας μέλλει,με την πρώτη ευκαιρία...Με τον οίστρο μου παλεύωκι η Βασιλική το σκάει,τους 23 γυρεύωκαι στη θέση της γυρνάει.Ζωγραφίζουν στις ασκήσεις,τους αρέσει να ακούνε,όλο έχουν ερωτήσειςκαι συχνά φιλοσοφούνε.Γράφουν και μιλούν ωραία,είναι ήρεμοι, κεφάτοι,όλοι μια καλή παρέα,με ευγένεια σπαθάτη.Όλοι τους να ’ναι καλά,στη ζωή τους με χαρά,στο σχολείο ορεξάτοικαι με ανθρωπιά γεμάτοι.Και ας έχουν κι απορίεςπου αρέσουν στις «κυρίες»Μα...Μη νομίζουν πως θα κάτσουνμε τα χέρια σταυρωμένα!Ύστερα απ’ αυτόν τον άθλο,ποίημα θέλω και για μένα.κα ντεκοΒίλ - ΦίλολογοΣ

παραγγελία1Το τρελό μου Β3είναι φέτος στην αυλήστην παλιά τεχνολογίαμε αέρα και με κρύαμα και ζεστασιά πολλή.2Ησυχία μες στην τάξηδε με πιάνει ποτέ ζάληείναι όλοι τους εντάξεικαι καθόλου παπαγάλοι.Σφουγγαρίζουν και σκουπίζουνκαι την αίθουσα φροντίζουνπιο καλά από μεγάλοι.3Ειν’ ευαίσθητα παιδιάκαι με καθαρή καρδιά.Κάποιο μεσημέρι κλαίγανκαι γελούσαν δίχως φρένο,για το θάνατο μιλούσανστην ταινία με το τρένο.4Φάγαμε λιχουδιές απ’ την Ιαπωνία.

Κάποιες Τρίτες είδαμε μια ταινίαφύσηξαν οι Ασκοί του Αιόλου και ταξιδέψαμε,το ποίημα του Πρεβέρ το ρεζιλέψαμε.κα ντεκοΒίλ - ΦίλολογοΣ

ο καίροΣΌμορφος που ’ναι ο καιρός,σαν ποτάμι - μαγικόςκαι κυλάει μοναχά,σε λαγγάδια και βουνά.Κι αν τις μέρες βρεις πολλέςκαι θαρρείς πως δεν περνάνε,τότε οι μήνες θα περάσουνκαι θα σε προετοιμάσουν.«Γρήγορα περνά ο καιρός,σταμάτα λοιπόν να μας γκρινιάζειςκαι θα δεις πως δε θα χάσεις».Ο Ιούνιος ήταν αυτός, δυνατός και πειστικός,για τις σύντομες τις μέρεςπου πετάξαν κι έφυγαν.Κύλισαν πολλά χρονάκια,έγινα 18, κι ένα μάθημα που πήρα,είναι ο γρήγορος καιρός.Άσπρα ντύθηκα μια μέρα,νύφη γεμάτη χαράκαι μια μέρα ήρθαν κι όλαςκαι τα δυο μου τα παιδιά.Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια,έγινα κι εγώ γιαγιά,με πολλά - πολλά εγγόνιακαι με γέλιο στην καρδιά.κωνΣταντίνα νοΜίκού Β’2

αρεΣ ΜαρεΣ κούκούναρεΣΟ διπλανός μου ο καλόςείναι δυστυχώς μικρός.Γιωργάκη τον φωνάζουμεκι όλο βλακείες κάνουμε.Μια το κεφάλι, μια η κοιλιάόλο κάτι τον πειράζει και θα κάνει σκανταλιάστο τένις είμαστε μαζίμα προτιμάει το μαγαζί.Τάχα το πόδι του πονείνα ρολάρει δεν μπορεί,δυό λεπτά άργησε να γεννηθείκαι αυτό τον ακολουθείμικρούλι τον φωνάζουνεμα μέγα λάθος κάνουνετα δυό λεπτάκια διαφοράφέραν αυτήν την συμφορά.Μια μέρα στα μαθήματακάναμε τα νοσήματακαι ’κει γελάσαμε τα μάλαΜε τα τείχη τα μεγάλα.Άρες Μάρες Κουκουνάρεςτου Γιωργάκη οι σαχλαμάρες.ε. κούπερ

Μία Μερα ΧωρίΣ ήΣύΧίαΚάθε μέρα που ξυπνάω,το παράθυρο κοιτάω,το ρολόι στο μυαλό,θα ’πρεπε να σηκωθώμα ξεχνιέμαι μεσ' στη ζέστη,μεσ' στο στρώμα το γλυκό,τυλιγμένη σαν κουτάβι,απ’ το στρώμα το πλεκτό.Μα το δέντρο που χαζεύω,όνειρα γεννά πολλάκαι τα μάτια μου τα κλείνω,ήρεμα - γαλήνια. Το σχολείο μου ξεφεύγει,δέκα έμειναν λεπτάκαι η μέρα μου αρχίζει,με το τρέξιμο ξανά.κωνΣταντίνα νοΜίκού

«ή κύρία ίατρίΔού»Η κυρία Ιατρίδου είναι μια καλή κυρία.Είναι έξυπνη, κεφάτη και πολλές φορές αστεία.Είναι όμως και αυστηρή καμιά φορά.Μας φωνάζει μας μαλώνει και γίνεται λίγο κακιά.Δεν πειράζει όμως που ’ναι έτσι αυστηρή.Και χρειάζεται αυτό για να είναι και σωστή.Όλοι οι καθηγητές πρέπει να ’ναι σαν κι αυτή.Να διδάσκουνε με κέφι να ευχαριστεί τον μαθητή.πανοΣ ρούΣήΣ

Ένα ποίημα θέλουμεόπως στο Β2να το ’χουμε ανάμνησησε όλο το σχολείο.ίωαννα λαλα

Ένα ποίημα να μας φτιάξετετη ζωή μας να αλλάξετενα το δούμε, να χαρούμε«φχαριστούμε» να σας πούμε.Δαναή ΜπογίατΖή

«ο ΜίκούλήΣ ο ΜίκρούλήΣ»Μικούλι μου, Μικρούλι μουγλυκέ μου ποντικούλι μουανεβαίνεις στην σκαλίτσαμε την τόση δα κοιλίτσακαι επειδή είσαι σαν μπαλίτσατρως και μια μικρή τουμπίτσα.Τρως από το κουβαδάκιπίνεις απ’ το μπουκαλάκινευριάζει η μαμά μουκαι φωνάζει το όνομά μου!Αχ Ελένη, αχ Ελένηόλα τα ’χαμε εδώ μέσα,θα δεις τι σε περιμένει.ελενή ρούΣΣοπούλού Β’2

Ένα ποίημα για εμάςπαρακαλούμε από σαςεμείς το επιθυμούμεόπως το Β2 το ζητούμε.παναγίωτήΣ κατραντΖήΣ

Η Ιατρίδου μεσ' στην τάξηόλους μας μας έχει αλλάξειφτύστε τσίχλα, μην μιλάτεόμορφα για να περνάτε.Η Ιατρίδου η καλήμε το καροτί μαλλίμια εδώ και μια εκείεργασία για να δει.Μας έγραφ’ ένα ποίημακαι έβαλε εργασίατην τάξη όλη έπιασεποιητική μανία.Σπάσαμε τα κεφάλια μαςνα βρούμε ένα ποίημαμε της Ιατρίδου τ’ όνομανα κάνει κάτι ρίμα.ίωαννα παναγίωτακοπούλού Β’2

ΠοιήσηΣτα πλαίσια της Θεματικής Εβδομάδας

και στο μάθημα της Χημείας με την κ. Φαφούτη,

οι μαθητές της Γ΄ τάξης με μεγάλο ζήλο έκαναν διάφορες εργασίες, συγκέντρωσαν

πληροφορίες, ζωγράφισαν και έγραψαν ποιήματα σχετικά με τον εθισμό.

τΣιΓΑρο…Με λένε Διονύση, είμαι σε ένα βραχονήσικαι το τσιγάρο με έχει εθίσει.Μπορώ να περπατήσω καλάμα δεν αντέχω να τρέξω αρκετά.

Κοιμάμαι με χαράκαι λάμπω σαν φωτιάπροσπαθώ να επιβιώσωαλλά και πάλι θα σκαλώσω.

Θα ήθελα να νιώσω το κρύο αεράκισαν να γεύομαι ένα φαρμάκι.

Θα καταφέρω να γιατρευτώόση ώρα και αν μου πάρει αυτό.

Στο τέλος θα γίνω νηφάλιοςαλλά θα είμαι αρχάριοςγιατί αν ξανακυλίσωθα είναι οριστικό μέχρι να σβήσω.

ΔιονύΣηΣ ΚολοΚούτΣαΣ Γ’1

εθιΣΜοΣ«Μια χιουμοριστική πλευρά του εθί μου»

Πόρτες, παράθυρα κλειστάμ’ έχει φάει η μοναξιάγύρω γύρω τριγυρνώκαζίνο προτιμώ.Τα λεφτά μου τα σκορπώείμαι άστεγος θαρρώ.Μπλέκω με ναρκωτικάκάνω όνειρα τρελλά.Μες στο αλκοόλβλέπω τον άλλο μου εαυτόστο τσιγάρο θα ριχτώ.Διαδίκτυο αυτό.Με αφήνει πια νεκρό !

Βαλια Βέλιού Γ΄1

«ΒρεΣ Χρονο...» Βρες χρόνο για δουλειά - αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.Βρες χρόνο για σκέψη - αυτό είναι η πηγή της δύναμης.Βρες χρόνο για παιχνίδι - αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.Βρες χρόνο για διάβασμα - αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.Βρες χρόνο να είσαι φιλικός - αυτός είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.Βρες χρόνο για όνειρα - αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ΄αστέρια.Βρες χρόνο ν΄αγαπάς και ν΄αγαπιέσαι - αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρά σου - είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ́ σαι εγωιστής.Βρες χρόνο να γελάς - αυτό είναι η μουσική της ψυχής.Βρες χρόνο να είσαι παιδί - για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.

Γ. ΡιτΣοΣ (Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909 - Αθήνα 11 Νοεμβρίου 1990)

ΓρΑΜΜΑ Σε ενΑν φιλοΔεν υπάρχει η ιδανική χώρα, η ιδανική πόλη. Οπουδήποτε κι αν αποφασίσουμε να ζήσουμε, αν μέσα μας έχουμε φόβο θα τον μεταφέρουμε και στην πόλη που θα μείνουμε. Στο διαμέρισμα που θα νοικιάσουμε, θα παραμονεύει πίσω από τις πολυτέλειες και τις χλιδές. Ο φόβος που ζω γίνεται η χώρα.Ο φόβος προηγείται της γέννησής μας, μέσω αυτού μας έφεραν στον κόσμο. Χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να απαλλαχτούμε ή έστω για να μπορέσουμε να τον διαχειριστούμε. Ολόκληρη η μέχρι τώρα πορεία μας είναι μία χώρα, μία πόλη που λεηλατείται, που καίγεται και χτίζεται από την αρχή, που τρέφεται κάτω από το φως του ήλιου. Χώρα μου και πόλη μου μια λέξη:Άφοβα.

ΜιχαληΣ Δέλτα

θελω νΑ Με ΞερειΣΌλο το βράδυ είμαι ΣαλόνικαΌλο το τιμ μου μιλάει βρώμικαΔεν με νοιάζει αν δε με κράζεις πιαΑπλά θέλω να με ξέρεις γειαΘέλω να με ξέρεις Θέλω να με ξέρεις Θέλω να με ξέρειςΌχι να ζηλεύειςΔεν θέλω να πάω πίσωΟύτε να μείνω πίσωΑπλά θα έχω τον ίσιο και θα ’μαιΠίσωΚάθε μέρα, κάθε βράδυ θα σε σκέφτομαι ακόμαΑλλά όχιΌλα αυτά έχουν τελειώσει για μέναΜε πλήγωσες μια με πλήγωσες δυοΔε θα κάτσω ακόμα απλά θα πάω να πιω!Κάποτε είχα 5€ μες στην τσέπη μουΚαι όλα απλά ήτανε δίπλα μουΤώρα μαζί και οι φίλοι μουΈχουμε τα πάντα και ας μην είσαι δίπλα μουΘέλω να με ξέρειςΘέλω να με ξέρειςΘέλω να με ξέρειςΌχι να ζηλεύειςΜπορεί κάποτε να είχα το μίσοςΑλλά τότε λογικά θα ήμουν πίσωΈπρεπε να κάνω κάτι καλόΤο έκανα και ανέβα στο ΧριστόΚάποτε ήμουνα κάτω μαζί σουΣτο πλάι χέρι - χέριΚαι απλά θέλω να θυμηθείς τα Καινούργια τα μέρηΠου βγαίναμε και ανακαλύπταμε αυτά τα καινούργια τα μέρηΑυτά θέλω μόνο από εσέναΔε με νοιάζει αν μου μιλάνε οι γέροιΔεν ξέρεις τι έχω περάσει μέχρι τώραΓια να φτάσω εδώ πάνω εδώ και τώραΔεν ξέρεις αν έχω κάτσει μέχρι τις 4 το βράδυ Για να γίνω καλύτεραΕγώ και συΓια να βγεις αύριο και να χαμογελάςΜε μια φωνήΜην σε νοιάζει αν είμαι χάλιαΔεν θέλω να γίνεις και συ μαζίΑπλά θέλω να γίνεις και συ μαζίΑπλά θέλω λίγο το χρόνο σουΝα σου πω πόσο σε αγαπώΚαι συγνώμη αν σου χάλασα Την ώρα σου

αΓΓέλοΣ ΚοτΣι α’ 2

νΑ ΜΑθειΣ νΑ φευΓειΣ Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.Να φεύγεις ! Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο.Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).Αποδέξου το.Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω δεν τους το χρωστάς.Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.Μην πιστεύεις αυτά που λένε η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούςοι τρίτες για τους γελοίους.Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει - σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο.Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκαόχι συμβάσεις ορισμένου χρόνουΚαι να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα.Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.

χΡιΣτινα παΡαΣχα

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9 7

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 98

ΔιΗΓΗΜΑτΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ

2+1 όμορφα μέρη κοντά στην Αθήνα

για βόλτα τα σαββατοκύριακα

Τ ώρα που ο καιρός ανοίγει και τα μαθήματα λιγοστεύουν, σχεδόν κάθε Σάββατο και Κυριακή υπάρχει ελεύθερος χρόνος για μια οικογενειακή βόλτα. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν έχω συγκεντρώσει 3 μέρη κοντά στην Αθήνα που επισκέφθηκα πρόσφατα και

αξίζει να πάτε με την οικογένειά σας.

1/ κέντρο πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος νιάρχοςΤο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι πολυχώρος συνολικής έκτασης 210.000 μ², ο οποίος περιλαμβάνει τις κτιριακές εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, Εθνικής Λυρικής Σκηνής καθώς και πάρκο αστικού τύπου και άλλες μικρό-τερες εγκαταστάσεις. Όποια στιγμή του χρόνου και να πάτε, το πάρκο θα σας προσφέρει μια φοβερή ημέρα ψυχαγωγίας καθώς έχει άπειρες δραστηριότητες. Καθημερινά γίνο-νται εκδηλώσεις και διάφορα άλλα. Ακόμη λειτουργεί και το site του κέντρου με διεύθυν-ση www.snfcc.org

2/ λίμνη Μπελέτσι Η λίμνη Μπελέτσι είναι ένας κρυμμένος  παράδεισος που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας και αξίζει να εξερευνήσετε με την οικογένειά σας ένα Σάββατο ή Κυριακή πρωί. Μια πολύ καλή λύση για την περιοχή εκείνη είναι ένα πρωινό η ακόμα και μεσημερια-νό picnic. Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια το τοπίο δεν διατηρείται ιδιαίτερα καθαρό και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να μας κάνει να κινητοποιηθούμε για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης εποχής (μόλυνση του περιβάλλοντος).Παρ' όλα αυτά είναι ένας πολύ όμορφος προορισμός.

3/ Μουσείο γουλανδρή Φυσικής ίστορίας Το Μουσείο Γουλαν-δρή Φυσικής Ιστορί-ας (Μ.Γ.Φ.Ι.) βρίσκεται στην Κηφισιά, και εί-ναι μια πολύ καλή ιδέα για βόλτα ειδικά για λά-τρεις της μάθησης, των ζωών και του περιβάλ-λοντος.

ΜαΓια πλατΣιΔαΚη ΣαλέΒούΡαΚη α3

«Με τη φωνή των τοίχων»Περιδιαβαίνοντας στην πόλη όλα και κάποιο σύνθημα στους τοίχους σε καλεί να σκε-φτείς και αυτή η σκέψη σκάει μέσα σου σα δυναμίτης σε άλλη στιγμή.

15o γενικό λύκειο αθηνών, κυψέλης 46 & παξών, κυψέλη1. Γκράφιτι 15ο Λύκειο. α. Τα ξυπνητήρια είναι οι μόνοι τρομοκράτες β. Τσακίστε τους φασίστες πριν μεγαλώσουν 2. Κουδούνι σε κλάνω, δεν ανεβαίνω πάνω 3. Καμία φοβισμένη ποτέ και πουθενά, τσακίστε σεξιστές σε κάθε γειτονιά 4. Καμία ανοχή στις βιομηχανίες εκμετάλλευσης ζώων - γης 5. Πρόσοψη 15ου Γενικού Λυκείου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΦώΤΟΓρΑΦΙΕΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣΜαΡια ΜαΡη

ΚΑΘΗΓΗΤρΙΑ ΓΑΛΛΙΚώΝ - ΘΕΑΤρΟΛΟΓΟΣ

ΔΙΗγΗΜΑ 2 / ελπιΔΑΓύρω μου πυκνό σκοτάδι. Ένα σκοτάδι που πλάκωνε

τα πάντα. Δε διέκρινες τίποτα. Σιγή παντού. Τα βήματά μου ακουγόντουσαν απόμακρα λες κι ερχόντουσαν από κάπου αλλού. Ο κρύος αέρας μου χτύπησε το πρόσωπο. Ένιω-σα την παγωμένη αίσθησή του. Ανατρίχιασα. Προχωρού-σα προς το άγνωστο. Ο δρόμος δεν είχε τελειωμό. Ιδρώτας έτρεχε στο πρόσωπό μου. Προχωρούσα με το μυαλό θολω-μένο. Η λογική είχε χαθεί. Η καρδιά μου σπάραζε. Η απελπι-σία με γέμισε σαν χείμαρρος. Σταμάτησα. Δεν είχα δύναμη να ζω. Δεν είχα δύναμη να μιλήσω, να εκφραστώ. Γονάτισα αργά. Δύο δάκρυα αργοκύλισαν και έπεσαν στο κενό.

Ο ψυχικός θάνατος όλο και πλησίαζε. Ήταν κοντά. Έκλεισα τα μάτια μου με μανία. Η ζωή άραγε αξίζει; Ένιωθα σαν να ήμουν μέσα σε μια φυλακή. Εγκλωβισμένη στην ίδια την ψυχή μου, που φώναζε για βοήθεια. Αλλά μάταια πια... Δεν ήθελα να ζω. Όχι, όχι... Η άρνηση μπήκε σαν μαχαίρι

στην καρδιά μου, που την αποτέλειωσε πετώντας τα απομει-νάρια της στον άνεμο, σαν στάχτη. Αφέθηκα πια... στην μοί-ρα. Δε θα προσπαθούσα. Έγειρα αργά προς το κρύο, υγρό χώμα. Δε θα ζούσα άλλο, το αποφάσισα...

Έπεσε αργά, τυφλώνοντάς με στα μάτια. Ήταν φωτεινή, λαμπερή. Μια ζεστασιά με τύλιξε. Κάτι που είχε να συμβεί εδώ και πολύ καιρό. Σήκωσα το κεφάλι μου. Άνοιξα τα μάτια. Σηκώθηκα. Κάτι με εμπόδιζε να κοιτάξω. Έβαλα το χέρι μου μπροστά στο πρόσωπό μου για να μπορέσω να κοιτάξω. Το φως όλο και δυνάμωνε. Ένα ρόδινο χρώμα γέμισε τον ου-ρανό και μαζί την καρδιά μου. Έτρεχα. Έτρεχα προς αυτό το κάτι που αντλούσε φως. Ένιωσα το χώμα ζεστό κάτω από τα πόδια μου. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Τα λου-λούδια με μέθυσαν με το άρωμά τους. Γέλασα. Μια φλόγα ελπίδας άναψε μέσα μου. Ξημέρωνε...

αΡέτη χαΡιτού α2

ΔΙΗγΗΜΑ 1 / ΧρονοΣO χρόνος είναι ένα αγαθό που μας χα-

ρίζεται και εμείς οι άνθρωποι καταφέραμε να το οριοθετήσουμε σαν να βάζουμε λου-ρί σε ένα σκύλο. «Δεν έχω πολύ χρόνο», «δεν μου φτάνει ο χρόνος». Γνωστές εκ-φράσεις που έχουμε δώσει σε ένα δώρο που μας δόθηκε απλόχερα αλλά θα εκτι-μηθεί από κάποιον, όπως και στην ζωή, ο άνθρωπος καταλαβαίνει την αξία κάποιου ανθρώπου ή ενός αγαθού μόνο όταν είναι

μακριά του ή όταν πρόκειται να το χάσει. Όταν το χάνει τρελαίνεται και χάνει τα λο-γικά του και την αίσθηση του χρόνου και της ύπαρξης. Μόνο ένας άνθρωπος κατά-λαβε ή παραλίγο να καταλάβει την έννοια του χρόνου. Άλμπερτ Αϊνστάιν. Ο χρόνος είναι σχετικός περνάει γρήγορα όταν είσαι με ανθρώπους που αγαπάς, περνάει βασα-νιστικά όταν περιμένεις κάτι με ανυπομονη-σία αλλά δεν σταματάει ποτέ για κανέναν

λόγο για κανέναν άνθρωπο στον πλανήτη. Πρέπει να αξιοποιούμε κάθε μέρα, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο που μας δίνε-ται σε αυτόν τον κόσμο γιατί αυτό το αγα-θό που ονομάζεται χρόνος κάποτε θα έρ-θει στο τέλος του και τότε δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα γιατί και αυτήν την στιγμή αγαπητέ αναγνώστη νομίζεις ότι λέω ασυ-ναρτησίες αλλά αφιέρωσα χρόνο πολύτιμο για να γράψω αυτό εδώ το άρθρο, πολύτι-

μο χρόνο που θα μπορούσα να κάνω οτιδή-ποτε άλλο, αλλά αφιερώνω τον χρόνο μου σε κάτι που θα μου επιφέρει πολύτιμα αγα-θά στο μέλλον και δεν σπαταλώ τον χρόνο μου μπροστά από μια οθόνη.

Όπως εγώ και πολλοί ακόμα άνθρωποι, έτσι και εσύ πρέπει να βάλεις κάποιους στό-χους και να αφιερώνεις κάθε δευτερόλεπτο από τον πολύτιμο χρόνο σου σε αυτόν.

έντΜοντ ΚοτΣι Γ2

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9 9

ΑποκριεΣ 2019 ΣΤο ΣχολεΙο ΜΑΣ!Όπως κάθε χρόνο έτσι κι φέτος γιορτάσαμε τις απόκριες την τελευταία παρασκευή του τριωδίου πριν την Καθαρά Δευτέρα,

με πάρτι μασκαράδων στο σχολείο, χορό και ξεφάντωμα!

ΣκιτΣΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 910

Στο μάθημα της κ. Ιατρίδου οι μαθητές του Γ4 προετοίμασαν όλη τη χρονιά τη σκηνική παρουσίαση της τραγωδίας που είχαν προς μελέτη, την Ελένη του Ευριπίδη.Ήταν μια εργασία που τελεσφόρησε μέσα στο μάθημα και απαιτούσε συνεργασία και ευθύνη από τη μεριά όλων των μαθητών.Το έργο είχε μεγάλη επιτυχία! Παρουσιάστηκε στο σχολείο και αποκαλύφθηκαν κάποια ταλέντα, ενώ συνολικά όλοι οι μαθητές είχαν συγκινητική συμμετοχή.

Διδασκαλία: κ. ΙατρίδουΣκηνικά: κ. Ευθυμίου, καθηγήτρια Εικαστικών - Ζωγράφος, Βαλεντίνα Σπέτζα, Ειρήνη ΠισλήΜουσική: Πελοπίδας ΣάμποςΣχεδίαση προγράμματος: Νάσια Παπιδάκη

ΔιανοΜηΓιώργος Κωνσταντινίδης: ΧορόςΣόλωνας Μαλτέζος: ΧορόςΒασίλης Μουστάκας: Α΄ Μενέλαος - ΧορόςΚωνσταντίνος Μούτσιος: Β' Μενέλαος - ΧορόςΔέσποινα Μπαξοπούλου: Χορός, Αφηγήτριαέύα Μπεκιάρη: Χορόςχάρης Μπέσιος: ΧορόςΒασιλική Μπούντρα: ΤεύκροςΉρια νικητοπούλου: Αφηγήτρια - Χορόςχριστίνα ντοβόρη - Κολοβού: Διόσκουροςαντώνης οικονομίδης: ΧορόςΔέσποινα ορφανού: Θεονόη - ΧορόςΓιάννης παναγιωτόπουλος: Χορόςπαναγιώτης παπαδημητρόπουλος: ΧορόςΚορίνα παπαθανασίου: Α’ ΕλένηΒαγγέλης παπανίδης: Διόσκουροςνάσια παπιδάκη: Γ’ ΕλένηΚώστας παρασκευόπουλος: Αγγελιαφόρος, Αιγύπτιος, Χορόςηλιάνα πατσαβού: Αφηγήτρια - Χορόςέιρήνη πισλή: Χορόςαλέξανδρος Ριζόπουλος: Γ’ Μενέλαος πελοπίδας Σάμπος: ΘεοκλύμενοςΒαλεντίνα Σπέντζα: Β’ Ελένη - Χορόςπέτρος Στράνης: Υπηρέτης Θεοκλύμενου, ΧορόςΓιώργος χαλκιάς: Αγγελιαφόρος, Χορόςαικατερίνη ιατρίδου: Ευριπίδης

τη ύπερμάχω: Χορωδίαχρονολόγιο της έλληνικής έπανάστασης του 1821: Ελβίρα Τσάκωναο Θούριος του Ρήγα: Χορωδίαοι ποιητές γράφουνγια το '21: Νικολέτα Μεσσήνηνάτανε το '21: ΧορωδίαΘεατρικό: Το Μεσολόγγι ζειΓέροντας: Γιάννης ΒεργιαννίτηςΓιος 1: Ειρήνη Σιώμου Γιος 2: Σίμος ΑκτύπηςΚόρες: Ελβίρα Τσάκωνα, Εύα Κάρλοβιτς Μάνα: Αλεξάνδρα ΤαμβακίδηΆκρα του τάφου: Χορωδίαχρονολόγιο: Ελβίρα Τσάκωναη Σημαία: Αρετή Χαρίτου

ΘέατΡιΚο νιΚηταΡαΣ τού ΣπύΡού Μέλααφηγητής / αγωνιστές πολίτες: Νεφέλη Βογιατζόγλουνικηταράς: Ελένη Ζαχαριάδη / Μιράντα ΜιχαλοπούλουΚολοκοτρώνης: Λευτέρης Μπαμπιολάκης νικόλας: Τάσος Αναστασιάδης Γέροντας: Σίμος Ακτύπηςα’ πολίτης: Αλεξάνδρα Δράκου Β’ πολίτης: Σοφία Δημοκράτηα΄αγωνιστής: Άγγελος Κότσι Β’ αγωνιστής: Αντώνης ΑμοράτηςΜαντατοφόρος α’: Φίλιππος Μπάνος Μαντατοφόρος Β’: Σοφία ΔημοκράτηΜαντατοφόρος Γ’ / Καλόγερος: Τόλης ΚατσιάφαςΚρέστας, λύκος, Σταϊκόπουλος, λιάτας: Μάγδα Μαμάκουνικηταράς το τέλος: Εύα Κάρλοβιτς ο χορός του Ζαλόγγου: Χορωδία - Χορευτικό

ο ΘανατοΣ Και το ΚύΜα τού αΡιΣτοτέλη ΒαλαωΡιτη: Γιώργος Τουφεκούλας - Αλεξάνδρα Ταμβακίδη

Θεατρικό: το Μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη Κολοκοτρώνης : Έντμοντ Κότσι Ρωμιός: Κατερίνα Κοττά Ρωμιάκι: Ειρήνη Σιώμου

νάτανε το΄21: Χορευτικό

έΘνιΚοΣ ύΜνοΣ

ευριπιΔΗ: ελενΗ ΔρΑΜΑτικΗ ποιΗΣΗ

τΜηΜα Γ4 / EτοΣ 2018 - 2019

το 1ο ΓυΜνΑΣιο πευκΗΣ ΓιορτΑΣε τΗν 25η ΜΑρτιου

παΡαΣΚέύη 22 ΜαΡτιού 2019 ύπέύΘύνη έοΡτηΣ: ΜαΡια ΜαΡη

ΚΑΘΗΓΗΤρΙΑ ΓΑΛΛΙΚώΝ - ΘΕΑΤρΟΛΟΓΟΣ

παιΔια χοΡωΔιαΣ Και οΡχηΣτΡαΣ• Αναστασιάδης Τάσος Χαραλαμπία Γιάπρου - λύρα• Θεοδώρα Γκαγκαστάθη Ιφιγένεια Γαλούση - πιάνο • Κατερίνα Γαλανού Κωνσταντίνα Μαστρογιάννη - πιάνο • Άννα Νικολοπούλου Δήμητρα Μαμάκου - πιάνο• Αγγελική Μαστρογιάννη Λάζαρος Λιβεριάδης - κιθάρα• Στέλλα Γιακουβή Νίκος Σταματάκης - κιθάρα• Βάλια Βέλιου Απόστολος Στρακαντούνας - κιθάρα• Μάγδα Μαμάκου, Άννα Άγρου - πιάνο • Δέσποινα Βάγγερ • Μελίνα Καβαλλίνη • Νικολέτα Μεσσήνη • Λάμπρος Βενέτης • Μιχάλης Αργυρίου • Γιώργος Μώκος • Αλεξάνδρα Δράκου• Νεφέλη Βογιατζόγλου• Κωνσταντίνα Νομικού• Λευτέρης Μπαμπιολάκης

• Μελίνα Δημητροπούλου• Μαρίνα Βατικιώτη• Ειρήνη Στεφοπούλου • Κορίνα Παπαθανασίουχορεύουν οι: • Ελπίδα Δημητροπούλου• Βάλλια Βέλιου• Χαραλαμπία Γιάπρου• Μάγδα Μαμάκου• Αλεξάνδρα Βραχινοπούλου• Ισμήνη Τσιγκρή• Κωνσταντίνα Νομικούύπεύθυνοι τεχνικών μέσων και ήχου: • Παύλος Καραγιώργος, Χρήστος Καρανίκας

ΚαΘηΓητέΣ - ΣύντέλέΣτέΣ ΓιοΡτηΣιωάννα έυθυμίου Καθηγήτρια ΕικαστικώνΜαρία παπαχρήστου Καθηγήτρια ΜουσικήςΜαρία Μαρή Καθηγήτρια Γαλλικών - ΘεατρολόγοςΓιώργος Κάτσικας Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

A leAflet About An islAndΟι μαθητές των τμημάτων Β2 και Β4 εκπόνησαν ερ-γασίες στο μάθημα της Αγγλικής γλώσσας με θέμα A leaflet about an island. Μας έδωσαν εξαιρετικές ιδέες για επιλογή τόπου διακοπών και χρήσιμες πληροφο-ρίες για τα μέρη που επέλεξαν. Κι όλα αυτά λίγο πριν τις καλοκαιρινές διακοπές! Η καθηγήτριά τους, κ. Ακτύπη, φωτογράφισε τις εργα-σίες για να τις μοιραστεί μαζί μας.

Le Corbeau et le RenardH αλεπού και ο κόρακας

La cigale et la fourmiο τζίτζικας και ο Μέρμηγκας

Maître Corbeau, sur un arbre perché,Tenait en son bec un fromage.Maître Renard, par l’odeur alléché,Lui tint à peu près ce langage:Et bonjour, Monsieur du Corbeau.Que vous êtes joli! que vous me semblez beau!Sans mentir, si votre ramageSe rapporte à votre plumage,Vous êtes le Phénix des hôtes de ces bois.À ces mots, le Corbeau ne se sent pas de joie;Et pour montrer sa belle voix,Il ouvre un large bec, laisse tomber sa proie.Le Renard s’en saisit, et dit: Mon bon Monsieur,Apprenez que tout flatteurVit aux dépens de celui qui l’écoute.Cette leçon vaut bien un fromage, sans doute.Le Corbeau honteux et confusJura, mais un peu tard, qu’on ne l’y prendrait plus.

Μια φορά ένας κόρακας καθόταν πάνω σε ένα δέντρο. Είχε στο στόμα του  ένα κομμάτι τυρί. Μια αλεπού που περνούσε από κάτω είδε το τυρί και ήθελε να βρει έναν τρόπο να το πάρει. Στάθηκε λοιπόν κάτω από το δέντρο και είπε στον κόρακα: - Τι ευγενικό πουλί που είσαι και τι όμορφα που είναι τα φτερά σου, αν είχες και γλυκιά φωνή θα έπρεπε να γινόσουν βασιλιάς των πουλιών!Ο κόρακας κολακεύτηκε από τα λόγια της αλεπούς και άνοιξε αμέσως το στόμα του για να δείξει τη φωνή του. Όμως όταν άνοιξε το στόμα του έπεσε το τυρί. Η αλεπού έτρεξε αμέσως να το πάρει και όπου φύγει φύγει.Σταμάτησε λίγο παραπέρα σε ένα βουναλάκι και του είπε: - Φίλε μου, ποτέ να μην πιστεύεις στα όμορφα λόγια των άλλων.Αν είχες μυαλό, τώρα εσύ θα ήσουν χορτάτος και εγώ νηστικιά. Άλλη φορά να προσέχεις πολύ.

La Cigale, ayant chanté tout l’été, Se trouva fort dépourvue quand la bise fut venue: Pas un seul petit morceau De mouche ou de vermisseau. Elle alla crier famine Chez la Fourmi sa voisine, La priant de lui prêter Quelque grain pour subsister Jusqu’à la saison nouvelle. «Je vous paierai, lui dit-elle, Avant l’août, foi d’animal,Intérêt et principal». La Fourmi n’est pas prêteuse: C’est là son moindre défaut. «Que faisiez-vous au temps chaud? Dit-elle à cette emprunteuse. Nuit et jour à tout venant Je chantais, ne vous déplaise. Vous chantiez? Jen suis fort aise. Eh bien! Dansez maintenant».

Ο τζίτζικας, έχοντας τραγουδήσει όλο το καλοκαίρι Βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν ο ψυχρός άνεμος ήρθε: Δεν είναι ένα μικρό κομμάτι μύγας ή σκουληκιού Πήγε να φωνάξει την πείνα του Στο σπίτι του μυρμηγκιού, ο γείτονάς του Παρακαλώντας το να τον δανείσει Μερικούς κόκκους για να επιβιώσει Μέχρι τη νέα σεζόν «Θα σας πληρώσω», είπε, Πριν από τον Αύγουστο, στη τιμή μου του ζώου Τόκους και κεφάλαιο. Το μυρμήγκι δεν είναι δανειστής: Αυτό είναι το μικρό του ελάττωμα - Τι κάνατε στο ζεστό καιρό; Είπε στον εν λόγω δανειολήπτη - Νύχτα και μέρα σε όλους Τραγουδούσα, δεν σαν κακόπεσε- Τραγουδούσατε; Είμαι πολύ χαρούμενος Καλά! Χορέψτε τώρα!

παύλοΣ ΚαΡαΓιωΡΓοΣ Γ’2

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 9 11

χΡιΣτινα ντοΒοΡη - ΚολοΒού Γ4

φ υ λ λ ο 2 7 • Μ Α Ϊ ο Σ 2 0 1 912ΖωΓρΑφιΖω κΑι …ΜΑθΑινωΑρχαϊκή Τέχνη, Α' γυμνασίουΕίναι γεγονός πως παρατηρώντας τα έργα περασμένων γενε-ών συνειδητοποιούμε ότι η ζωή μας βρίσκεται ανάμεσα στην προηγούμενη και την επόμενη γενιά. Μελετώντας τον τρόπο της ζωής άλλοτε και τώρα, θυμόμαστε από πού ξεκινήσαμε, πώς προχωρήσαμε και πού πάμε. Γνωρίζοντας τα επιτεύγμα-τα διαφορετικών πολιτισμών, μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε τη σημασία τους, να βλέπουμε τη ζωή από διαφορετική οπτι-κή γωνία και να αισθανόμαστε μέλη της μεγάλης παγκόσμιας οικογένειας που έχει κοινά προβλήματα και οράματα. Ανακα-λύπτοντας τις αξίες άλλων εποχών και πολιτισμών, σε σύγκρι-ση με την εποχή μας, πλουτίζουμε τις αξίες μας και βρίσκουμε δρόμους για να χαράξουμε τη δική μας πορεία, το δικό μας πολιτισμό... Στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας οι μαθη-τές της Α΄ τάξης (σχολικό έτος 2018 - 2019) και με αφορμή την Αρχαϊκή Τέχνη τα παιδιά εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν. Σας παρουσιάζουμε μερικά από τα έργα τους…

ή αΣπίΔα τού αΧίλλεα, Β΄ γύΜναΣίού Στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιλιάδας οι μαθητές της Β΄ τάξης (σχολικό έτος 2016 - 2017) μελέτησαν τη ραψωδία Σ (478-608). Στη ραψωδία αυτή ο Ήφαιστος βάζει όλη την τέ-χνη του, για να φτιάξει την καινούργια πανοπλία του Αχιλλέα. Μα πιο πολύ δούλεψε τη στρογγυλή ασπίδα. Στην εικόνα τον

βλέπουμε να την παραδίδει στη Θέτιδα.Βάζει πρώτα τη γη, τη θάλασσα και τον ουρανό με τον ήλιο, το φεγγάρι κι όλα τ’ αστέρια. Κι έπειτα αρχίζει να σχεδιάζει δυο πολιτείες δίπλα δίπλα. Στην πρώτη οι άνθρωποι έχουν ειρήνη. Παντρεύουν τα παιδιά τους με τραγούδια και χαρές και λύνουν σε κριτές τις διαφορές τους. Στην άλλη πολιτεία έχουν πόλεμο. Μέσα στην πόλη έχουν μείνει οι γυναίκες, τα παιδιά και οι γέροντες, ενώ έξω από τα τείχη δυο στρα-τοί έχουν πέσει στη μάχη. Οι λαβωμένοι και οι νεκροί κείτο-νται ολόγυρα. Έτσι ο Ήφαιστος ιστορεί τις χαρές της ειρήνης και τις συμφορές του πολέμου. Έπειτα βάζει τους γεωργούς που όργωναν τα χωράφια τους, τους εργάτες που θέριζαν με τα δρεπάνια, βάζει αμπέλια φορτωμένα σταφύλια κι αν-θρώπους που τα τρυγούσαν τραγουδώντας, βάζει βοσκούς που έβοσκαν τα κοπάδια τους, βάζει αγόρια και κοπέλες που χόρευαν με άνθη στα μαλλιά τους. Και γύρω γύρω βάζει τον απέραντο ώκεανό να αστράφτει. Και όταν τελειώνει, στέκε-ται να την κοιτάξει. Ξέρει πως αν οι άνθρωποι προσέξουν την ομορφιά της ασπίδας, δεν θα θέλουν πια να πολεμούν. Θα θέλουν να χορεύουν και να τραγουδούν, να οργώνουν τα χωράφια τους, να τρυγούν τα αμπέλια τους και να βόσκουν τα κοπάδια τους. Θα θέλουν να ζουν ειρηνικά. Και είναι αυτή η ασπίδα του Αχιλλέα το πρώτο, το μοναδικό όπλο που φτιά-

χτηκε ποτέ και δεν προσκαλεί σε πόλεμο αλλά σε ειρήνη.Οι μαθητές της Β΄ τάξης εμπνεύστηκαν από το ομηρικό κεί-μενο και φιλοτέχνησαν την ασπίδα του Αχιλλέα σύμφωνα με την ομηρική περιγραφή και αξιοποιώντας τη δική τους φαντα-σία!  Σας παρουσιάζουμε μερικές από αυτές!Συγχαρητήρια, παιδιά για την κατασκευή και χαίρομαι που πάντα βρίσκετε δραστηριότητες για να αναδείξετε το ταλέ-ντο σας!

η ΚαΘηΓητΡια ΣαΣΖωη ΔέτΣούΔη, πέ02

ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΟ ΑΓΓΕΙΟΟυρανία Ράλλη, Α5

ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΟ ΑΓΓΕΙΟΚαλλιόπη Σιούλα, Α5

ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΟ ΑΓΓΕΙΟΝίκος Δαμάσκος, Α5

ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΟ ΑΓΓΕΙΟΆννα Σιδέρη, Α4

ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΟ ΑΓΓΕΙΟΝίκη Σαραντοπούλου, Α4

ΜιΑ ΜερΑ ΣτΗν ΑρΧΑιΑ ελλΑΔΑ 2 Απριλίου 2019

1ο γύΜναΣίο πεύκήΣ

ΣΧολίκο ετοΣ 2018-2019

ταΞή α'

ΔίΔακτίκή επίΣκεψή

ύπεύθύνή καθήγήτρία:

Ζωή ΔετΣούΔή

προγραΜΜα ΔρωΣκοπός της διδακτικής επίσκεψης ήταν οι μαθητές της Α΄ τάξης κλήθη-καν ως πολίτες της Αθήνας του 5ου π.Χ. αι. να βιώσουν πτυχές της κα-θημερινής ζωής των αρχαίων Αθη-ναίων: να φιλοσοφήσουν, να ψηφί-σουν, να φιλοτεχνήσουν. Σε χώρους κατάλληλα διαμορφωμένους που αναπαριστούν την Αγορά, την Πνύ-κα, τον Παρθενώνα, τον Κεραμει-κό, τους δόθηκε η ευκαιρία για εξοι-κείωση με την καθημερινότητα της εποχής, τα μεγάλα έργα, τα μέτρα και σταθμά, τη διατροφή, το ρόλο του πολίτη. Η ενεργός συμμετοχή των μαθητών και ο διαδραστικός τρόπος παρουσίασης του προγράμ-ματος συνετέλεσαν στην ανάπτυξη θετικής στάσης στο συγκεκριμένο ιστορικό γίγνεσθαι.

Φωτογραφικό υλικό από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα