ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ -

ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΠNEYMONΟΠΑΘΕΙΑ

φλεγμονή των πνευμόνων η οποία προκαλείται από

• βακτήρια, • ιούς,

• Μύκητες

ή, σπανιότερα, • φάρμακα - χημικές ουσίες (ΧΛΩΡΙΝΗ…).

Η νόσος αναπτύσσεται στις

κυψελίδες και στους γειτονικούς ιστούς.

ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ

ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ

http://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/pnu/causes

η έκτη (6η) κατά σειρά

αιτία θανάτου

και η συχνότερη

αιτία θανάτου

από λοιμώξεις στις ΗΠΑ

Διπλόκοκκος της πνευμονίας

http://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/pnu/causeshttp://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/pnu/causeshttp://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/pnu/causes

ΒΑΚΤΗΡΙΑ • Streptococcus pneumonia

• Staphylococcus aureus (Χρυσίζων σταφυλόκκοκος)

• Klebsiella pneumonia

• Pseudomonas aeruginosa (Βακτηρίδιο του κυανού πύου)

• Haemophilus influenza

• Legionella pneumophila

• Mycoplasma pneumonia

( 65 to 79 years old)

ΑΤΥΠΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ

Ηλικιωμένοι ασθενείς με πνευμονία έχουν μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσουν

καρδιολογικά προβλήματα (high risk for heart problems)

~20% των ασθενών μπορει να εμφανίσουν καρδιακή ανακοπή ή αρρυθμίες

(September 18, 2014) in PLOS Pathogens.

Pneumonia-Causing Bacteria Poke Holes in Heart | The Scientist Magazine®

http://journals.plos.org/plospathogens/article?id=10.1371/journal.ppat.1004383

http://www.plospathogens.org/article/info:doi/10.1371/journal.ppat.1004383http://www.the-scientist.com/?articles.view/articleNo/41051/title/Pneumonia-Causing-Bacteria-Poke-Holes-in-Heart/http://www.the-scientist.com/?articles.view/articleNo/41051/title/Pneumonia-Causing-Bacteria-Poke-Holes-in-Heart/http://journals.plos.org/plospathogens/article?id=10.1371/journal.ppat.1004383

ΙΟΙ Αναπνευστικοί ιοί: 1/3 των περιπτώσεων πνευμονίας.

• Coccidioidomycosis

• Mycobacterium avium (μυκοβακτηρίδιο των πτηνών)

• Histoplasmosis.

• Cryptococcus (στις κουτσουλιές των πουλιών – χώμα)

• Συνήθως σε άτομα με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα

• Pneumocystis jiroveci (formerly Pneumocystis carinii), • it's not treated with the usual antifungal medicines.

– Σε ασθενείς με καρκίνο ή HIV/AIDS – Μεταμόσχευση οργάνων – Αγωγή με ανοσοκατασταλτικά

ΜΥΚΗΤΕΣ

Mycoplasma pneumonia (άτυπη πνευμονία)

i. Αμυντικοί Μηχανισμοί και Παθογένεια

Οι αμυντικοί μηχανισμοί του οργανισμού βοηθούν στη διατήρηση ενός σχεδόν στείρου περιβάλλοντος από το λάρυγγα έως τους πνεύμονες και μπορούν να διακριθούν σε τέσσερις ομάδες: •μηχανικοί,

•φαγοκυτταρικοί,

•ανοσολογικοί

•εκκριτικοί

Υπάρχει μια ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ των αμυντικών μηχανισμών και της έκθεσης στους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Στην ανάπτυξη της πνευμονίας εμπλέκονται 4 παθολογικοί μηχανισμοί: 1) εισρόφηση των στοματοφαρυγγικών εκκρίσεων, 2) εισπνοή μικροοργανισμών, 3) διασπορά των μικροβίων διαμέσου του αίματος 4) άμεση επέκταση της λοίμωξης με διασπορά από γειτονικούς ιστούς.

Αναπνευστικό σύστημα Όργανα- ιστοί , απαραίτητα για την αναπνοή

Αεραγωγοί Ρινικές κοιλότητες Στόμα Ρινικά τριχίδια Σάλιο Επιγλωτίδα Λάρυγγας Τραχεία Βρόγχοι

http://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/hlw/system

Υγραίνουν και θερμαίνουν τον εισπνεόμενο αέρα

Εμποδίζει τροφή και νερό να εισέλθουν στους πνεύμονες

Δεσμεύουν σωματίδια (>10 μm) και μικροοργανισμούς

Μουκοειδές επιθήλιο – βλέννα Απομάκρυνση ουσιών που «καταπώθηκαν» με βήχα, πτύελα

http://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/hlw/system

Το ανώτερο τμήμα του αναπνευστικού σωλήνα περιλαμβάνει το ρινοφάρυγγα, το στοματοφάρυγγα και το λάρυγγα και αποτελεί τον πρώτο σημαντικό φραγμό κατά των μικροβίων και άλλων ξένων υλικών Τα μεγάλα σωματίδια παγιδεύονται από τα τριχίδια και τη βλέννα που εντοπίζονται στα ρουθούνια της μύτης. Τα μικρότερα σωματίδια διέρχονται από τα ρουθούνια και με τη βοήθεια ρευμάτων στροβιλιζόμενου αέρα σφηνώνουν και παγιδεύονται στους βλεννογόνους του ρινοφάρυγγα, από όπου αποβάλλονται ή καταπίνονται. Στην επιφάνεια του κατώτερου αναπνευστικού σωλήνα υπάρχουν κύτταρα που εκκρίνουν βλέννα και δημιουργούν το βλεφαριδοκροσσωτό σύστημα μεταφοράς. Το σύστημα αυτό εκτείνεται λίγο πριν τις κυψελίδες και συνίσταται από εκατομμύρια βλεφαρίδων (κροσσών) που πάλλονται ρυθμικά, ~1000 φορές /min, δημιουργώντας ένα αποτελεσματικό σύστημα μεταφοράς για τα ξένα υλικά, τα μακροφάγα και τις εκκρίσεις των πνευμόνων πέραν από τους μικρότερους αεραγωγούς

Μικρότερα σωματίδια που διαφεύγουν τους αρχικούς αμυντικούς μηχανισμούς του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος απομακρύνονται με το βλεφαριδοκροσσωτό μηχανισμό μεταφοράς προς τη στοματοφαρυγγική κοιλότητα από όπου αποβάλλονται με απόχρεμψη ή καταπίνονται. Η δυσλειτουργία του βλεφαριδοκροσσωτού συστήματος μεταφοράς έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία της αποτελεσματικής απομάκρυνσης των μικροοργανισμών και άλλων υλικών από τους κατώτερους αεραγωγούς. Η δυσλειτουργία αυτή μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως: κάπνισμα, χρόνια βρογχίτιδα, άσθμα, κυστική ίνωση, ιογενείς λοιμώξεις, εισπνοή τοξικών ουσιών, ιδιαίτερα στα ηλικιωμένα άτομα.

Η κατάσταση αυτή δημιουργεί ένα κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη τωνβακτηριδίων, με αποτέλεσμα

το άτομο να είναι πιο ευαίσθητο στην ανάπτυξη πνευμονίας. Σωματίδια

• Η μικροεισρόφηση των στοματικών εκκρίσεων είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συμβαίνει στο 70% των υγιών ατόμων κατά τη διάρκεια του ύπνου και σπάνια οδηγεί σε λοίμωξη στα άτομα με φυσιολογικούς αμυντικούς μηχανισμούς.

• • Το φυσιολογικό κλείσιμο της επιγλωττίδας και το αντανακλαστικό του βήχα αποτελούν

σημαντικούς αμυντικούς μηχανισμούς που βοηθούν στην αποτροπή της εισρόφησης. • • Με το βήχα απομακρύνονται ταχέως • από την τραχεία και τους κύριους βρόγχους • τα εισροφούμενα ξένα υλικά ή οι υπερβολικές εκκρίσεις. •

• Διάφοροι παράγοντες που δεσμεύουν το κλείσιμο της επιγλωττίδας και • την ικανότητα για βήχα σχετίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα πνευμονίας και

περιλαμβάνουν :

• βραδεία γαστρική κένωση,

• ύπτια στάση κατά τη διατροφή,

• Καρδιακή προσβολή,

• τοξικότητα από αλκοόλη,

• σπασμούς,

• γενική αναισθησία,

• τραχειοστομία, κ.ά.

Αν το άτομο μολυνθεί από μεγάλο αριθμό παθογόνων μικροοργανισμών, τα κυψελιδικά μακροφάγα και τα λιγότερα διαθέσιμα πολυμορφοπύρηνα ουδετερόφιλα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τη μόλυνση.

Ακολούθως, χημειοτακτικοί παράγοντες και ανοσοσφαιρίνες κινητοποιούν πολυμορφοπύρηνα ουδετερόφιλα

που βρίσκονται πέραν των πνευμόνων, με αποτέλεσμα την ένταση της φλεγμονώδους απόκρισης

που με τη σειρά της προκαλεί εξοίδηση και οίδημα, με αποτέλεσμα την

ανάπτυξη πνευμονίας.

οι εκκρίσεις των πνευμόνων περιέχουν • τρανσφερρίνη, • ανοσοσφαιρίνες, • τασενεργές ουσίες και λιπαρά οξέα που κατέχουν βακτηριοκτόνες ιδιότητες και συμβάλλουν στην άμυνα του

οργανισμού.

Αρκετοί παράγοντες παρεμβαίνουν στους αμυντικούς μηχανισμούς και μπορούν έτσι να προδιαθέσουν τον ασθενή στην ανάπτυξη πνευμονίας, όπως : σακχαρώδης διαβήτης, κατάχρηση αλκοόλης, υποσιτισμός, Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, κορτικοστεροειδή, AIDS, κυστική ίνωση, κακοήθειες, πνευμονικό οίδημα, ουραιμία, ιογενείς λοιμώξεις,

Οι ιοί επηρεάζουν αρνητικά το βλεφαριδοκροσσωτό σύστημα μεταφοράς και εξασθενούν τη μακροφαγοκυτταρική δραστηριότητα. • Ασθενείς που έχουν μολυνθεί με τον ιό Α της γρίπης κινδυνεύουν να

αναπτύξουν δευτεροπαθή βακτηριακή πνευμονία, ιδιαίτερα με Staphylococcus aureus και Streptococcus pneumonia

Η εισρόφηση του στοματοφαρυγγικού περιεχομένου (ή και του εμετού) στους πνεύμονες είναι η κοινότερη οδός μικροβιακής εισβολής στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα για την ανάπτυξη της επίκτητης από την κοινότητα πνευμονίας (community acquired pneumonia, CAP) Aναπτύσσεται στο σπίτι ή σε διάστημα 48 ωρών από την εισαγωγή σε νοσοκομείο καθώς και της νοσοκομειακής πνευμονίας.

βασίζεται σε

• κλινικά,

• ακτινολογικά,

• εργαστηριακά και

• μικροβιολογικά ευρήματα. •

Κλινική Εκτίμηση και Διάγνωση

διάφοροι παράγοντες μπορούν να επιδεινώσουν την εξέλιξη της νόσου

• μεγάλη ηλικία, • απουσία θωρακικού πόνου, • ταχύπνοια, • υπόταση, • σύγχυση, • αύξηση του αζώτου της ουρίας στο αίμα (blood urea nitrogen, BUN), • λευκοπενία, • λευκοκύτωση και • τοξικότητα από διγοξίνη

• Ιστορικό • φυσική εξέταση

• πυρετός • ρίγος, • πλευριτικό θωρακικό πόνο • παραγωγικός βήχας με πυώδη πτύελα • ταχύπνοια και • ταχυκαρδία (10 παλμοί/min για κάθε επιπλέον βαθμό αύξησης της θερμοκρασίας) • κεφαλαλγία, • ναυτία, • έμετο, • κοιλιακούς • πόνους, • διάρροια, • μυαλγία και αρθραλγία. • κυάνωση που οφείλεται σε υποξία (συμβαίνει δευτεροπαθώς λόγω του φτωχού αερισμού των πνευμόνων)

– προϋποθέτει σοβαρή πνευμονία και την – ανάγκη για εισαγωγή στο νοσοκομείο

Κλινικά ευρήματα

• Εξετάσεις αίματος : αυξημένος αριθμός ανώριμων ουδετεροφίλων (ΛΚ τύπος)

• ακτινογραφία θώρακος (Οι ανωμαλίες της ακτινογραφίας θώρακος μπορεί να επιμείνουν για 4 έως 6 εβδομάδες, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα με συνυπάρχουσες νόσους των πνευμόνων)

• μικροσκοπική εξέταση με χρώση κατά Gram - Καλλιέργεια των κατάλληλων δειγμάτων πτυέλων (άλλως, διατραχειακή λήψη) παραμένει, παρά την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της, το βασικό εργαλείο για την: • εύρεση του είδους αλλά • και της ευαισθησίας των παθογόνων

μικροοργανισμών στα αντιβιοτικά

• Η βρογχοσκόπηση (με οπτικές ίνες) : παρεμβατική μέθοδος σχετικά ασφαλής, όμως δεν είναι απαλλαγμένη από κινδύνους επιπλοκών. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στον πνευμονολόγο την άμεση πρόσβαση στους κατώτερους αεραγωγούς για την παρατήρηση και

λήψη δειγμάτων ιστών και εκκρίσεων.

Εργαστηριακά ευρήματα

Θεραπευτική Αντιμετώπιση

• Υγρά για ενυδάτωση • Αντιπυρετικά • Αναλγητικά

ανάλογα δε με τον αιτιολογικό παράγοντα: • Αντιβιοτικά • Αντιϊικά • Αντιμηκυτιακά • και • Χορήγηση οξυγόνου, αν απαιτείται

επιτυχία της αντιβιοτικής θεραπείας

απαιτούνται αποτελεσματικές συγκεντρώσεις του αντιβιοτικού στον τόπο της λοίμωξης.

Τα περισσότερα αντιβιοτικά εισέρχονται στους πνεύμονες με παθητική διάχυση διαμέσου του αιματοβρογχοκυψελιδικού φραγμού • Η διάχυση εξαρτάται από

– το βαθμό ιονισμού, – τη διαφορά συγκεντρώσεων και – τις φαρμακοκινητικές ιδιότητες του αντιβιοτικού μέγεθος μορίου, λιποφιλικότητα πρωτεϊνική σύνδεση

επιτυχία της αντιβιοτικής θεραπείας

• Τα αδιάστατα και λιπόφιλα μόρια των αντιβιοτικών εισέρχονται εύκολα στους πνεύμονες, ιδιαίτερα όταν αυτοί φλεγμαίνουν, όπως αυτό συμβαίνει επί πνευμονίας.

• Τα συνδεδεμένα με την αλβουμίνη μόρια του αντιβιοτικού έχουν πολύ μεγάλο

όγκο για να μπορέσουν να εισέλθουν στους πνεύμονες με παθητική διάχυση ή διαμέσου των πόρων των πνευμονικών τριχοειδών αγγείων.

• Έτσι, η ισχυρή σύνδεση του αντιβιοτικού με τις πρωτεΐνες του πλάσματος μειώνει την ικανότητα του φαρμάκου να διαπερνά τους ιστούς των πνευμόνων. • Είναι φανερό ότι για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της αντιβιοτικής

θεραπείας της πνευμονίας θα πρέπει να εξετάζονται οι φαρμακοκινητικές και φαρμακοδυναμικές ιδιότητες του αντιβιοτικού που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί.

• cost-effective

• Η εμπειρική θεραπεία της επίκτητης από την κοινότητα πνευμονίας (CAP) θα πρέπει να καλύπτει οπωσδήποτε το κοινότερο παθογόνο Streptococcus pneumoniae.

• • Αν απαιτείται έναρξη της θεραπείας με χορήγηση αντιβιοτικών ενδοφλεβίως, τότε η από του στόματος χορήγηση αντιβιοτικών ενδείκνυνται την 3η έως 6η ημέρα της

θεραπείας και αφού προηγουμένως η κλινική κατάσταση του ασθενούς έχει σταθεροποιηθεί και ο πυρετός έχει υποχωρήσει.

• Η εμπειρική αντιβιοτική θεραπεία σε περίπτωση της νοσοκομειακής πνευμονίας συνίσταται σε

• συνδυασμό ενός β-λακταμικού αντιβιοτικού και ενός αμινογλυκοζίτη ή • μονοθεραπεία με ευρέως φάσματος αντιβιοτικά. • • αμινογλυκοζίτες επιλέγονται λόγω • της συνέργειας που εμφανίζουν με τα β-λακταμικά αντιβιοτικά, • καθώς και της δράσης τους κατά των Gram-αρνητικών παθογόνων που περιλαμβάνουν την

Pseudomonas aeruginosa. •

inhibit PROTEIN BIOSYNTHESIS

Garamycin

Semisynthetic, broad-spectrum antibiotic derivative of CEPHALEXIN

Ceclor inhibition of cell-wall synthesis

• Η μονοθεραπεία με αμινογλυκοζίτες θα πρέπει να αποφεύγεται στη θεραπεία της

πνευμονίας. – οι μολυσμένοι ιστοί και οι εκκρίσεις των πνευμόνων είναι πιο όξινες από τις

φυσιολογικές και αυτό επιδρά αρνητικά στη δράση των αμινογλυκοζιτών. – οι αμινογλυκοζίτες είναι υδατοδιαλυτοί και δε διαπερνούν εύκολα τους ιστούς των

πνευμόνων. • • οι θεραπευτικές μέγιστες συγκεντρώσεις της γενταμυκίνης (Garamycin®) ή • της τομβραμυκίνης (Nebcin®) στο πλάσμα θα πρέπει να διατηρούνται >6 μg/mL για τη

διασφάλιση ικανοποιητικής διάβασης στους πνεύμονες. • • αερολύματα και ενδοτραχειακή χορήγηση των αμινογλυκοζιτών για την υπέρβαση των

φαρμακοκινητικών τους μειονεκτημάτων. • • Τα προσδοκώμενα πλεονεκτήματα : • η εξασφάλιση μεγαλύτερης συγκέντρωσης του φαρμάκου στον τόπο της λοίμωξης και • ο περιορισμός των συστηματικών ανεπιθύμητων ενεργειών. •

• Σε περίπτωση εμπειρικής μονοθεραπείας, ο κλινικός ιατρός θα πρέ- • πει να είναι εξοικειωμένος με τη μικροβιακή χλωρίδα του νοσοκο- • μείου και τα πρότυπα ευαισθησίας πριν επιλέξει το αντιβιοτικό για • εμπειρική θεραπεία. Επίσης το αντιβιόγραμμα του νοσοκομείου θα • πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν πρόκειται να ληφθούν εμπειρικές • θεραπευτικές αποφάσεις.

Πνευμοκοκκική Πνευμονία Streptococcus pneumoniae

• αιφνίδια έναρξη πυρετού, • ρίγος, • πλευριτικός θωρακικός πόνος • παραγωγικός βήχας με πυώδη πτύελα

– Τα ηλικιωμένα άτομα ή οι χρόνιοι ασθενείς – μπορεί να παρουσιάζουν μόνο:

– ταχύπνοια,

– ταχυκαρδία και – μεταβολές της πνευματικής τους κατάστασης

• Ήπιας μορφής πενικιλλίνη V (Ospen®) • Σοβαρής μορφής πενικιλλίνη G κεφαλοσπορίνες 3ης γενεάς, • κεφοταξίμης (Claforan®)

• κεφτριαξόνης (Rochephin®)

Πνευμοκοκκική Πνευμονία

Curr Opin Allergy Clin Immunol. 2014 Aug;14(4):278-85. Allergic reactions to antibiotics in children. Fernandez TD1, Mayorga C, Ariza A, Corzo JL, Torres MJ.

Σύνδεση του φαρμακου με πρωτεϊνες της επιφάνειας κυττάρων (π.χ. RBCs) Η πρωτεϊνη μπορεί να «οδηγήσει στην εμφάνιση» διαφορετικού προφίλ επιτοπίων, και μέσω των APCs (αντιγονοπαρουσιαστικών κυττάρων), το σύμπλοκο μπορεί να «παρουσιαστεί» στα Β και Τ λεμφοκύτταρα. Σε εκ νέου έκθεση, υπάρχει άμεση απόκριση, μέσω: 1. των ΙgEs, 2. T cells-εκκρινόμενων κυτοκινών, 3. του συστήματος του συμπληρώματος

Αλλεργία στο φάρμακο

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Fernandez TD[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Mayorga C[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Mayorga C[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Mayorga C[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Ariza A[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Ariza A[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Ariza A[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Corzo JL[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Corzo JL[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Corzo JL[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Torres MJ[Author]&cauthor=true&cauthor_uid=24848090

Στους αλλεργικούς στις πενικιλλίνες ασθενείς, χορηγείται:

ερυθρομυκίνη (Erythrocin®) ή κεφαλοσπορίνες 1ης και 2ης γενεάς. αποφεύγεται η χορήγηση κεφαλοσπορινών σε αλλεργικά στις

πενικιλλίνες άτομα, αφού ~15% των ασθενών που είναι αλλεργικοί στην πενικιλλίνη είναι επίσης αλλεργικοί στις κεφαλοσπορίνες

A bacteriostatic antibiotic macrolide produced by Streptomyces erythreus. Erythromycin A is considered its major active component. In sensitive organisms, it inhibits protein synthesis by binding to 50S ribosomal subunits. This binding process inhibits peptidyl transferase activity and interferes with translocation of amino acids during translation and assembly of proteins.

Τα νεώτερα ημισυνθετικά μακρολιδικά αντιβιοτικά, η κλαριθρομυκίνη (Klaricid®) και η αζιθρομυκίνη (Zithromax®) χορηγούνται μόνο σε ήπιες λοιμώξεις και όταν η από του στόματος θεραπεία θεωρείται κατάλληλη.

It can inhibit protein synthesis in bacteria by reversibly binding to the 50S ribosomal subunits. This inhibits the translocation of aminoacyl transfer-RNA and prevents peptide chain elongation.

It has been used in the treatment of Mycobacterium avium intracellulare infections, toxoplasmosis, and cryptosporidiosis

• Όταν δεν μπορεί να αποκλεισθεί ο πνευμονιόκοκκος,

τότε δεν θα πρέπει να χορηγηθούν κινολόνες

(αναποτελεσματικές)

The Centers for Disease Control and Prevention in September updated guidelines for use of the 23-valent pneumococcal polysaccharide vaccine in adults.

Changes include the recommendation that

all persons aged 19 to 64 years with chronic or immunosuppressive medical conditions, including asthma, should receive the vaccine.

90 ορότυποι (ανοσολογικά διακριτοί)

Streptococcus pneumoniae

http://www.medscape.com/viewarticle/728115http://www.medscape.com/viewarticle/728115http://www.medscape.com/viewarticle/728115http://www.medscape.com/viewarticle/728115

FDA Approves Pfizer's 13- δύναμο Pneumococcal Conjugate Vaccine

Published: 24-Feb-2010

• Prevnar 13 (Pneumococcal 13-valent Conjugate Vaccine

[Diphtheria CRM197 Protein])

• Prevnar 13 is indicated for active immunization of children 6 weeks through 5 years of age for the prevention of invasive disease caused by

• 13 Streptococcus pneumoniae (S pneumoniae) serotypes 1, 3, 4, 5, 6A, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19A, 19F, and 23F.

Πνευμονία από Haemophilus influenzae

O Haemophilus influenzae αποτελεί μέρος της φυσιολογικής

χλωρίδας του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος σχεδόν όλων των ατόμων με ηλικία μεγαλύτερη του 1 έτους.

Πνευμονία • αιφνίδια έναρξη των συμπτωμάτων, όπως :

• πυρετός,

• παραγωγή πυωδών πτυέλων και

• πλευριτικός θωρακικός πόνος

• αμπικιλλίνη (Pentrexyl®)

αμοξυκιλλίνη (Amoxil®) • κεφαλοσπορίνες 2ης γενεάς κεφουροξίμη (Zinacef®)

• Κεφαλοσπορίνες 3ης γενεάς, όπως κεφοταξίμη

gram-negative and gram-positive organisms, GONORRHEA, and HAEMOPHILUS

κατά των στελεχών του Haemophilus influenzae που παράγουν β-λακταμάση

Συνδυασμός ενός β-λακταμικού αντιβιοτικού και ενός αναστολέα των β-λακταμασών, όπως ο συνδυασμός αμοξυκιλλίνης και κλαβουλανικού οξέος (Augmentin®), τικαρσιλλίνης και κλαβουλανικού οξέος (Timentin®) και αμπικιλλίνης και σουλμπακτάμης ή πιπερακιλλίνης και ταζοβακτάμης (Tazocin®)

οι νεώτερες, από του στόματος χορηγούμενες , κεφαλοσπορίνες 3ης γενεάς, η λορακαρμπέφη (Lorbef®) και η κεφπροζίλη (Procef®), καθώς και οι κεφαλοσπορίνες 2ης γενεάς όπως η κεφακλόρη (Ceclor®).

νοσοκομειακή πνευμονία Ο κύριος μηχανισμός : η αποίκιση της στοματοφαρυγγικής κοιλότητας ~60% με Gram-αρνητικούς βάκιλλους () και ~40% αποδίδεται σε Gram-θετικούς μικροοργανισμούς ή αναερόβια παθογόνα. Αφορά κυρίως ασθενείς που περιθάλπονται στην μονάδα εντατικής θεραπείας καθώς

και εκείνους που λαμβάνουν υποστηρικτικό μηχανικό αερισμό (μικροεισρόφησης μικροοργανισμών υπό μορφή αερολύματος) Είναι η 2η κοινότερη νοσοκομειακή λοίμωξη, μετά τις ουρολοιμώξεις, και εμφανίζει θνησιμότητα 20% με 50%, καθιστώντας την κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των νοσοκομειακών λοιμώξεων

Η Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter spp, Klebsiella pneumoniae και Staphylococcus aureus είναι τα κοινότερα παθογόνα που σχετίζονται με τη νοσοκομειακή πνευμονία Τα παθογόνα προέρχονται βασικά από την υπερανάπτυξη της ενδογενούς χλωρίδας του ασθενούς ή από εξωγενείς πηγές διαμέσου αναπνευστικών συσκευών και τα χέρια του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού. Αίμα,

Πλευριτικό υγρό και πτύελα για καλλιέργεια και Gram-χρώση

Για την ήπια με μέτρια πνευμονία με παράγοντες κινδύνου ή συνυπάρχουσες νόσους προστίθενται και αμινογλυκοζίτες ( γενταμυκίνη ή τομβραμυκίνη).

• Για σοβαρή πνευμονία στην εμπειρική θεραπεία προστίθενται και αντιψευδομοναδικές πενικιλλίνες (πιπερακιλλίνη, αζλοκιλλίνη, Abrodil®, μεζλοκιλλίνη, τικαρσιλλίνη) ή κεφαλοσπορίνες ( κεφταζιδίμη, Solvetan®), ή αζτρεονάμη, (Azactam®) ή ιμιπενέμη/σιλαστατίνη (Primaxin®) ή φθοριοκινολόνες.

Επιπρόσθετα, μπορούν να χορηγηθεί ενδοφλέβια βανκομυκίνη, κλινταμυκίνη ή μετρονιδαζόλη (Flagyl®) μαζί με πενικιλλίνη ή αμπικιλλίνη/σουλμπακτάμη, καθώς και ερυθρομυκίνη.

Imipenem anhydrous is a Penem Antibacterial. Its effectiveness is enhanced when it is administered in combination with CILASTATIN, a renal dipeptidase inhibitor

ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΠNEYMONΟΠΑΘΕΙΑ

ΧΑΠ

COPD chronic obstructive pulmonary disease

http://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/copd/

http://www.nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/copd/

ΧΑΠ προοδευτική

και απειλητική για τη ζωή

πνευμονοπάθεια

Οι ασθενείς με ΧΑΠ υποφέρουν

από

απόφραξη των αεραγωγών,

χρόνιο βήχα και

υπερβολική βλέννα που

κάνουν την αναπνοή

δύσκολη

https://www.youtube.com/watch?v=BIdHQQEXPDk

Λιγότερες - ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ κυψελίδες βλεννα, μειωμένη ελαστικότητα

Πνεύμονες σε

ασθενείς με

ΧΑΠ

Πνεύμονες

Φυσιολογικοί Πνεύμονες

https://www.youtube.com/watch?v=BIdHQQEXPDk

http://emedicine.medscape.com/article/297664-overview

http://emedicine.medscape.com/article/297664-overview#aw2aab6b2b3

ΧΑΠ

http://emedicine.medscape.com/article/297664-overviewhttp://emedicine.medscape.com/article/297664-overview

• Χρήση βρογχοδιασταλτικών (bronchodilators) στη θεραπεία της ΧΑΠ

• Indacaterol is the first ultra-LABA που εγκρίθηκε για τη ΧΑΠ

class of “once-daily” bronchodilators Απλοποίηση της αντιμετώπισης της ΧΑΠ • dosing frequency • with the expectation of improving patients’ compliance and adherence to therapy

AccessMedicine from McGraw-Hill Indacaterol: A Once-Daily Ultra-Long Acting β2 Agonist for the Treatment of COPD

file:///D:/Users/lefkothea/Desktop/COPD%20Indacaterol%20A%20Once-Daily%20Treatment%20of%20COPD%20Clinical%20Pharmacology.htm

Indacaterol is a potent ß2 adrenergic receptor agonist with high intrinsic efficacy

Stimulation of ß2 adrenergic

receptors of

bronchial smooth muscle

cells induces

relaxation (χάλαση)

by activation of

the Gs-adenylyl cyclase-

cAMP- PKA

pathway

http://www.medscape.com/viewpublication/21550

Once-daily indacaterol : • Ταχεία έναρξη δράσης (24hours

Indacaterol has an onset of action that is similar to formoterol but significantly faster than salmeterol, with much longer duration of action than both formoterol or salmeterol

AccessMedicine from McGraw-Hill Indacaterol: A Once-Daily Ultra-Long Acting β2 Agonist for the Treatment of COPD

http://www.medscape.com/viewpublication/21550

μακράς διάρκειας δράσης βρογχοδιασταλτικά [long-acting β2 agonists (LABA) ]

http://chem.sis.nlm.nih.gov/chemidplus/rn/94749-08-3

Postepy Hig Med Dosw. (online), 2004; 58: 372-380

http://chem.sis.nlm.nih.gov/chemidplus/rn/94749-08-3

All LABAs are associated with an increased risk of

asthma-related deaths. Indacaterol ενδείκνυται για ΧΑΠ

Αλλά ΌΧΙ για το άσθμα

Indacaterol should not be used for treatment of acute symptoms of COPD

or administered more than once a day.

• Indacaterol should not be administered with other LABAs.

• Similar to other LABAs, • ARCAPTA NEOHALER carries a box warning of increased risk of asthma-associated deaths.

Use of indacaterol is not indicated in children

and its use should be restricted in pregnant women (classified as pregnancy category C)

and nursing mothers

ΕΜΦΥΣΗΜΑ ΜΟΝΙΜΗ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΕΡΑΓΩΓΩΝ, μακριά από τις κυψελίδες ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΑΕΡΙΩΝ Απώλεια των τοιχωμάτων των κυψελίδων 1. Μειώνει την ελαστικότητα των αεραγωγών και περιορίζει τη

διέλευση του αέρα 2. Οδηγεί σε στένωση των αεραγωγών, που περιορίζει περαιτέρω τη διέλευση του αέρα

Θεραπευτική προσέγγιση Φάρμακα από το στόμα και εισπνεόμενα

Με σκοπό:

• Να αντιμετωπίσουν τη δύσπνοια • Να βελτιώσουν την ανοχή στην άσκηση. • Να περιορίσουν τις επιπλοκές

Στοχεύοντας σε 4 εν δυνάμει αντιστρεπτούς μηχανισμούς αναφορικά με τον

περιορισμό της ροής του αέρα

• Βρογχόπασμο των λείων μυικών ινών

• Τη συμφόρηση και το οίδημα του βρογχικού βλεννογόνου

• Τη φλεγμονή των αεραγωγών

• Τις αυξημένες εκκρίσεις

Θεραπευτική προσέγγιση Φάρμακα από το στόμα και εισπνεόμενα

• Βρογχοδιασταλτικά • Για μείωση του μυικού τόνου των μικρών και μεγάλων αεραγωγών στους

πνεύμονες και άρα να αυξήσει τον αερισμό των πνευμόνων

β2-αδρενεργικά Μεθυλοξανθίνες Αντιχολινεργικά

• Επιπλέον, οπιοειδή, για ανακούφιση της δύσπνοιας,

ειδικότερα σε πολύ επιβαρημένους ασθενεις --- εξατομικευμένη προσέγγιση π.χ. low, once-daily dose of sustained-release morphine for chronic refractory dyspnea (Currow DC, McDonald C, Oaten S, Kenny B, Allcroft P, Frith P, et al. Once-daily opioids for chronic

dyspnea: a dose increment and pharmacovigilance study. J Pain Symptom Manage. Sep 2011;42(3):388-99)

Slide Number 2ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΑΤΥΠΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑSlide Number 5Slide Number 6Slide Number 7Slide Number 8Slide Number 9Slide Number 10Slide Number 11Slide Number 12Slide Number 13Slide Number 14Slide Number 15Slide Number 16Slide Number 17Slide Number 18Κλινική Εκτίμηση και Διάγνωσηδιάφοροι παράγοντες μπορούν�να επιδεινώσουν την εξέλιξη της νόσουSlide Number 21Slide Number 22Θεραπευτική Αντιμετώπιση�επιτυχία της αντιβιοτικής θεραπείαςεπιτυχία της αντιβιοτικής θεραπείαςSlide Number 26Slide Number 27Πνευμοκοκκική Πνευμονία�Slide Number 29Slide Number 30Στους αλλεργικούς στις πενικιλλίνες ασθενείς, χορηγείται: Slide Number 32Slide Number 33Slide Number 34FDA Approves Pfizer's �13- δύναμο Pneumococcal Conjugate Vaccine�Published: 24-Feb-2010Πνευμονία από Haemophilus influenzae�Slide Number 37κατά των στελεχών του Haemophilus influenzae �που παράγουν β-λακταμάση�νοσοκομειακή πνευμονίαSlide Number 40Slide Number 41ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΠNEYMONΟΠΑΘΕΙΑ �ΧΑΠ���COPD �chronic obstructive pulmonary diseaseSlide Number 43Slide Number 44Slide Number 45Slide Number 46Slide Number 47Slide Number 48Slide Number 49Slide Number 50ΕΜΦΥΣΗΜΑΘεραπευτική προσέγγιση�Φάρμακα από το στόμα και εισπνεόμεναΘεραπευτική προσέγγιση�Φάρμακα από το στόμα και εισπνεόμεναSlide Number 54