1896-

2016

Τερζίδης Αλέξανδρος Γ3

Στις 6 Απριλίου 2016,

συμπληρώθηκε το 120ο

έτος από την αναβίωση

των σύγχρονων

Ολυμπιακών Αγώνων, μια

διεθνής πλέον αθλητική

διοργάνωση, η οποία

λαμβάνει χώρα κάθε 4

χρόνια και έχει τις ρίζες

της στην Αρχαία Ελλάδα.

Οι πρώτοι αρχαίοι

Ολυμπιακοί Αγώνες

πραγματοποιήθηκαν το

776 π.Χ. και διακόπηκαν

το 393 μ.Χ. από τον

αυτοκράτορα του

Βυζαντίου Θεοδόσιο Α’.

Μεσολάβησε ένα διάστημα

δεκατεσσάρων περίπου

αιώνων μέχρι την

αναβίωσή τους. Ο Γάλλος

Πιέρ ντε Κουμπερτέν

ήταν θαυμαστής της

αρχαίας Ελλάδας και των

ηθών της και εργάστηκε

ακούραστα για την

αναβίωση των

Ολυμπιακών Αγώνων από

το 1890 ως και το 1896

οπότε τελέστηκαν οι

πρώτοι σύγχρονοι

Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι

αγώνες αυτοί, μάλιστα,

έλαβαν χώρα στην Αθήνα.

Από τότε

πραγματοποιούνται, κάθε

4 χρόνια, ακόμα και σε

περιόδους πολέμου,

πράγμα που συνέβαινε και

στην Αρχαία Ελλάδα.

Επίσης, από το 1924

καθιερώθηκαν και οι

Χειμερινοί Ολυμπιακοί

Αγώνες. Από το 1948

διοργανώνονται και οι

Παραολυμπιακοί Αγώνες

για άτομα που

αντιμετωπίζουν κάποια

αναπηρία.

120 χρόνια σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ Μάιος 2016

Τεύχος 10

120 χρόνια σύγχρονοι ολυμπιακοί αγώνες

1

Ολυμπιακή εκεχειρία, ένας θεσμός ετών

2

Αντώνης Τσαπατάκης: Μαθήματα ζωής

3-5

Τα αναβολικά και οι παρε-νέργειές τους

6

Ο υπερεκτιμημένος πρωταθλητισμός

7-8

Μια έρευνα για τη σχέση των μαθητών με τον α-θλητισμό

8-9

Η εορτή του πατρός μου comic

10-11

Think smart Act

Green Erasmus +

12

Η επίσκεψη της εφημερί-δας μας στη ΣΥΖΩΗ

13

Περιεχόμενα τεύχους:

Ο Γάλλος Πιέρ ντε

Κουμπερτέν ήταν

θαυμαστής της αρ-

χαίας Ελλάδας και

των ηθών της και

εργάστηκε ακούρα-

στα για την αναβίωση

των Αγώνων από το

1890 με αποτέλεσμα

το 1896 να τελεστούν

οι πρώτοι σύγχρονοι

Ολυμπιακοί Αγώνες.

Μπούρας Αντώνης, Β’3

Η Ολυμπιακή εκεχειρία,

ένας θεσμός, ο οποίος

χρονολογείται περίπου,

στα 778-776 π.Χ. είχε ως

κύριο σκοπό, την

απαλλαγή των αθλητών

από στρατιωτικές

υποχρεώσεις, αλλά και

την ασφαλή μετακίνηση

και συμμετοχή των

αθλητών στην πόλη -

κράτος, που είχε αναλάβει

τη διοργάνωση των

Αγώνων, όπως και την

ασφαλή παρακολούθηση

τους από τους θεατές. Ο

όρος εκεχειρία, μία λέξη

της αρχαίας ελληνικής

γλώσσας σημαίνει

προσωρινή κατάπαυση

των εχθροπραξιών. Η

Εκεχειρία ανακοινωνόταν,

πριν και κατά τη διάρκεια

των Ολυμπιακών Αγώνων

για να ήταν σίγουρο, ότι η

πόλη – κράτος δεν

δεχόταν επίθεση κατά τη

διάρκεια των Αγώνων.

Αξίζει να αναφερθεί ότι,

κατά τη διάρκεια της

εκεχειρίας, οι νομικές

διαμάχες σταματούσαν,

ενώ οι θανατικές ποινές

ήταν απαγορευμένες.

Ωστόσο, μετά την

«επανεκκίνηση» των

Σύγχρονων Ολυμπιακών

Αγώνων, δεν υπήρξε

εφαρμογή της εκεχειρίας.

Εντούτοις, έγινε μία

ανεπιτυχής προσπάθεια

«αναβίωσης» του θεσμού,

το 1998. Πλέον, για την

«υπεράσπιση» του θεσμού

αλλά και την προστασία

των συμφερόντων των

αθλητών, έχει

δημιουργηθεί το Διεθνές

Κέντρο Εκεχειρίας, σε

συνεργασία με τη Διεθνή

Ολυμπιακή Επιτροπή και

την Ελλάδα. Επίσης, μετά

το 1998, όποια πόλη

φιλοξενεί τους

Ολυμπιακούς Αγώνες,

ενθαρρύνεται να

αναπτύξει το πνεύμα και

την έννοια της εκεχειρίας

κατά τη διάρκεια των

Αγώνων.

Ωστόσο, παρόλο που

υπήρχε ήδη ο θεσμός της

εκεχειρίας, κατά τη

διάρκεια των Ολυμπιακών

Αγώνων, το 2008, στις 7

Αυγούστου, ξεκίνησε ο

πόλεμος της Νότιας

Οσσετίας στη Γεωργία. 7

Αυγούστου ήταν η

ημερομηνία της τελετής

έναρξης των Ολυμπιακών

Αγώνων στο Πεκίνο.

Με αυτή τη συμβολική

ιδέα, οι στόχοι της

Ολυμπιακής εκεχειρίας

είναι πρώτον να

ευαισθητοποιηθεί η

νεολαία στην ανάδειξη

των Ολυμπιακών ιδανικών

– προτύπων. Δεύτερον,

είναι σημαντικό να

χρησιμοποιηθεί ο

αθλητισμός ως μέσο για

τη δημιουργία επαφών

μεταξύ λαών που

βρίσκονται σε σύγκρουση.

Τρίτον, είναι απαραίτητη

η εκεχειρία, για να δοθεί

ανθρωπιστική βοήθεια σε

χώρες που βρίσκονται σε

εμπόλεμη κατάσταση και

τέταρτον, να δοθεί η

δυνατότητα σε αυτούς

τους λαούς να κάνουν

διάλογο και να

συμφιλιωθούν.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων

Εθνών, υποστηρίζει

ανοικτά αυτήν την

προσπάθεια, με

χαρακτηριστικό

παράδειγμα, την

υποστήριξή της

απόφασης της ΔΟΕ, να

σταματήσουν όλες οι

εχθροπραξίες, κατά τη

διάρκεια των

Ολυμπιακών Αγώνων

του 2004, στην Αθήνα.

Μία ακόμα δράση των

Ολυμπιακών Αγώνων

του 2004, ήταν η

απόφαση για πρώτη

φορά η Ολυμπιακή Φλόγα

να ταξιδέψει σε

οποιαδήποτε

κατοικημένη ήπειρο, με

σκοπό να υποστηριχτεί ο

θεσμός της εκεχειρίας.

Ολυμπιακή εκεχειρία, ένας θεσμός ετών

Ο Οργανισμός

Ηνωμένων Εθνών,

υποστηρίζει ανοικτά

αυτήν την προσπάθεια,

με χαρακτηριστικό

παράδειγμα, την

υποστήριξή της

απόφασης της ΔΟΕ, να

σταματήσουν όλες οι

εχθροπραξίες, κατά τη

διάρκεια των

Ολυμπιακών Αγώνων

του 2004, στην Αθήνα

Σελίδα 2 1896-2016 Τεύχος 10

Αντώνης Τσαπατάκης: Μαθήματα ζωής

Μπούρας Αντώνης Β3,

Τερζίδης Αλέξανδρος Γ3

Στην επίσκεψή μας στο

Ολυμπιακό Μουσείο, μας

δόθηκε η ευκαιρία να

πάρουμε συνέντευξη από

τον Παραολυμπιονίκη υγρού

στίβου, Αντώνη Τσαπατάκη.

Κατάγεται από τα Χανιά και

ξεκίνησε να κολυμπάει από

μικρή ηλικία, μόλις 5 ετών.

Ασχολείται 23 χρόνια με

την κολύμβηση, Στην αρχή

ασχολούνταν με το πόλο και

η ομάδα του στέφθηκε 3

φορές πρωταθλήτρια

Ελλάδος παίδων εφήβων

και νέων . Ωστόσο, το

2006 έπαθε ένα σοβαρό

ατύχημα με τη μηχανή του,

που ανέτρεψε τα δεδομένα

στη ζωή του. Το 2009

ξεκίνησε ξανά τον

πρωταθλητισμό στην

κολύμβηση και είχε τόσο

μεγάλες επιτυχίες, που

κατέκτησε 3 χρυσά

μετάλλια και κατέρριψε 2

Πανελλήνια ρεκόρ, με

ελάχιστη προπόνηση. Το

αγώνισμα με το οποίο

ασχολείται είναι τα 100

μέτρα πρόσθιο, στο οποίο

κατέκτησε την 4η θέση

στην Παραολυμπιάδα του

Λονδίνου του 2012.

Έχουν περάσει 10 χρόνια

από την ημέρα κατά τη

διάρκεια της οποίας, άλλαξε

ριζικά η ζωή του κι ο

Αντώνης Τσαπατάκης μας

μιλά για το ατύχημά του :

“Μέσα από τα λάθη σας, να

μαθαίνετε. Έκανα και εγώ

λάθος με το να πιστέψω, ότι

είμαι πολύ καλός οδηγός.

Δεν σας είπα, ότι είχα

τροχαίο ατύχημα. Τράκαρα

με τη μηχανή μου.

Υπερεκτίμησα τις

ικανότητές μου και πίστεψα

ότι είμαι καλός οδηγός.

Βέβαια, λόγω της ηλικίας.

Ήμουν στα 18 τότε, είναι

λογικό σε αυτή την ηλικία να

υπάρχει όλη αυτή η

ενέργεια. Οι υποδείξεις που

θα λαμβάνετε από τους

γονείς σας, δεν είναι για

άλλο λόγο. Δε θέλουν να

σας ελέγξουν, δε θέλουν να

σας προσβάλλουν. Μην το

παίρνετε σα διαταγή. Θα το

πάρετε, σαν υπόδειξη γιατί,

θέλουν το καλό σας.” [...]

Πώς επηρεάστηκαν οι

κοινωνικές σας

συναναστροφές μετά το

ατύχημα που είχατε;

“Νομίζω ότι

πολλαπλασιάστηκαν, και

μάλιστα περισσότερο από

ό,τι νόμιζα. Ήρθαν πολλοί

άνθρωποι στο νοσοκομείο,

όταν είχα χτυπήσει, με τους

οποίους μέχρι τότε λέγαμε

απλά ένα γεια. Ήμασταν

γνωστοί, ήρθαν όμως στο

νοσοκομείο, μου κάνανε

παρέα, με βοήθησαν να

κάθομαι στο καρότσι, με

κάναν βόλτες έξω.

Άνθρωποι που στο μέλλον

έγιναν φίλοι μου,

πραγματικοί φίλοι μου.

Δεν είχαμε καμία επαφή

πιο πριν.”

Μετά το ατύχημα η

πρώτη σκέψη σας ήταν:

θα ξεκινήσω

προπονήσεις, ή δεν

ήσασταν σε διάθεση;

Αν από την αρχή που μου

είπαν ότι θα μείνω

ανάπηρος, δεν έβαλα τα

κλάματα. Παραδόξως δεν

συνέβη σε μένα. Σε μένα

συνέβη το απρόοπτο, το

ότι ήθελα να βγω έξω.

Έλεγα «Άντε να

τελειώνουμε, να πάμε να

πιούμε κάνα καφέ έξω. Να

πάω βόλτα με τους φίλους

μου.» Δεν το έβλεπα, σε

κάνα δύο μήνες θα γίνω

καλά…”

Οι σκέψεις σας για την

ζωή άλλαξαν;

“Βέβαια, γιατί στα

δεκαοκτώ πίστευα ότι στη

ζωή είναι σημαντικά άλλα

πράγματα. Όταν θα πάτε

στο σπίτι, θέλω να

κοιτάξετε λίγο στο λεξικό

την έννοια της λέξης

«ματαιοδοξία» και να τη

θυμάστε πάντα στη ζωή

σας αυτή τη λέξη, όχι ως

παράδειγμα προς μίμηση

αλλά ως παράδειγμα προς

αποφυγή. Να βρείτε τη

σημασία αυτής της λέξης

και θα καταλάβετε πολλά

Οι υποδείξεις που θα

λαμβάνετε από τους

γονείς σας, δεν είναι

για άλλο λόγο. Δεν

θέλουν να σας

ελέγξουν, δεν θέλουν

να σας προσβάλλουν.

Μην το παίρνετε σα

διαταγή.

Σελίδα 3 1896-2016 Τεύχος 10

πράγματα. Θα καταλάβετε

το μεγαλύτερο λάθος του

ανθρώπου – δεν έχει

σημασία αν είναι ενήλικας

ή παιδί. Μέσα από την

έννοια αυτής της λέξης θα

καταλάβετε ότι η ζωή

είναι κάτι το μοναδικό και

δεν αξίζει να τη

συνδυάζουμε με υλικά

αγαθά.”

Έπειτα, τον ρωτήσαμε

για τον αντίκτυπο του

ατυχήματος στη ζωή

του:

Πιστεύετε ότι μετά το

ατύχημα αρχίσατε να

αγαπάτε πιο πολύ τον

εαυτό σας και να τον

σέβεστε πιο πολύ;

“Ναι, ναι, ναι και ναι.”

Προπονηθήκατε από

μόνος σας το 2009 που

ξεκινήσατε τη κολύμβηση

ή σας ανέλαβε κάποιος

προπονητής;

Όπως σας είπα πριν ήρθε

ο προπονητής μου στο

σπίτι, γνωστός της

οικογενείας ήταν τότε και

είπε στην μητέρα μου, αν

μπορεί να έρχεται να με

παίρνει από το σπίτι να με

βάζει στην πισίνα και να

εξασκούμαι λίγο. Βέβαια,

οι γονείς μου ήξεραν ότι

«το ‘χω» ακόμα, οπότε

ήθελαν με έναν πονηρό

τρόπο να με βάλουν ξανά

στη δράση.”

Πριν από το ατύχημα για

πόσο χρονικό διάστημα,

έχετε ασχοληθεί με το

πόλο; Σκοπεύατε να

κάνετε πρωταθλητισμό

σε αυτό;

Βέβαια, από την αρχή που

ξεκίνησα να κολυμπάω

στα 5 όχι, αλλά στα 10

που αρχίζει η αγωνιστική

προπόνηση ναι. Είχα

ασχοληθεί με τον

πρωταθλητισμό… Είχα

πάει σε πανελλήνιο

πρωτάθλημα, είχα βγει

10ος; Κάπου εκεί… σε

αυτή την κατάταξη. Είχα

κάνει, θυμάμαι τότε μόνο

ελεύθερο, δεν έκανα

πρόσθιο και πεταλούδα

όπως κάνω τώρα. Και

μετά το 2000, ήμουν Α’

Λυκείου ή Γ’ Γυμνασίου,

τότε ξεκίνησα το πόλο.

Είχαμε στεφθεί 3 φορές

πρωταθλητές Ελλάδος.

πανπαίδων, εφήβων και

νέων.

Προβλέπατε να

ακολουθήσετε μία

καριέρα, είτε στο

κολύμπι ή στο πόλο;

Κοιτάξτε κατά τη διάρκεια

που έπαιζα πόλο με

Πανελλήνιες εξετάσεις

πέρασα στη σχολή

Αστυφυλάκων. Θεωρούσα

ότι η προπόνησή μου θα

μπει σε δεύτερη μοίρα,.

Βέβαια… και στη σχολή,

όταν ήμουνα έκανα

προπονήσεις τα

απογεύματα, πήγαινα στο

κολυμβητήριο. Ήμουνα

τότε στο Ρέθυμνο.

Πήγαινα πρώτα στο

Ρέθυμνο, κολυμπούσα

έκανα προπόνηση βέβαια

δε περίμενα ποτέ να

φτάσει η ζωή μου σε ένα

τέτοιο σημείο. Το να

φτάσω στο Ολυμπιακούς

και τους

Παραολυμπιακούς

αγώνες, δε το περίμενα

ποτέ! Είναι κάτι για το

οποίο, αισθάνομαι

περήφανος, κυρίως για

τον εαυτό μου

Στη συνέχεια, ο Αντώνης

Τσαπατάκης μας μίλησε

για το πώς μπορούσε να

συνδυάζει το σχολείο με

τον αθλητισμό.

Το άθλημα που κάνετε

σας εμπόδισε στην

επίδοσή σας στο

σχολείο; “Ναι, είχε

πολλές επιπτώσεις στα

μαθητικά μου χρόνια, γιατί

παλιά κάναμε έξι η ώρα το

πρωί προπόνηση και

έπρεπε στις οκτώ να

ήμουν στο σχολείο.

Φανταστείτε ότι πήγαινα

οκτώ και τέταρτο στο

σχολείο, ίσα-ίσα την

προσευχή προλάβαινα και

μετά νύσταζα τόσο πολύ,

γιατί ήμουν κουρασμένος,

που πρώτη ώρα δεν

άντεχα και με έπαιρνε ο

ύπνος. Και μετά το

απόγευμα που είχα

διάβασμα, τι να προλάβω

να διαβάσω - επτά η ώρα

έπρεπε να είμαι στο

γυμναστήριο και να κάνω

προπόνηση, γιατί στις

εννιά είχαμε προπόνηση

ξανά.”

Οι γονείς σας είχανε

καμία αντίρρηση στο

άθλημα, που είχατε

παραμελήσει το σχολείο

...η ζωή είναι κάτι το

μοναδικό και δεν

αξίζει να τη

συνδυάζουμε με υλικά

αγαθά.

Σελίδα 4 1896-2016 Τεύχος 10

και κάνατε συνέχεια

προπόνηση;

‘’Όταν είχανε κάτι πιο

απτό, που μπορούσαν να

καταλάβουν ότι κάνω κάτι,

προσπαθώ και βγαίνω

πρωταθλητής, όλο αυτό

καμιά φορά το ενδιαφέρον

εξισώνεται. Δηλαδή το

αντιλαμβάνονται ως

περισσότερο σημαντικό οι

γονείς το να είσαι καλός

αθλητής, γιατί θα σε

βοηθήσει και μετέπειτα

στη ζωή σου στο να βρεις

κάποια δουλειά πάνω σε

αυτό. Θεωρώ ότι πρέπει

να υπάρχει το ίδιο

ενδιαφέρον και για την

πορεία σου στο σχολείο

και για την πορεία σου

στον αθλητισμό, όταν

συνδυάζεις και τα δύο.”

Ναι, όμως κάτι μπορεί

να το αγαπάς

περισσότερο, όπως εσείς

την κολύμβηση.

“Αυτό θα το πάρεις

απόφαση εσύ, το τι θα

κάνεις στη ζωή σου. Αλλά

θεωρώ ότι το σχολείο

είναι όχι μόνο για να

βρούμε δουλειά στο

μέλλον. Το σχολείο είναι η

βάση για να ζήσετε καλά

εσείς, για να ξέρετε να

αντιμετωπίσετε διάφορες

καταστάσεις, οι οποίες

μπορεί να χρειαστεί να

έχετε κάποια εμπειρία και

κάποια εξυπνάδα ή να

θυμάστε κάποια ιστορία

από την ιστορία που σας

μαθαίνουν στο σχολείο,

κάποια παραβολή, έτσι

ώστε να σας κάνει να

ξεπεράσετε μια κακή

κατάσταση.”

Ύστερα, μας παρουσίασε

το σημερινό του

πρόγραμμα, όσον αφορά

την προπόνησή του:

Μήπως μπορείτε να μας

περιγράψετε το

πρόγραμμα ενός

Παραολυμπιονίκη και τί

κάνει για να είναι σε

φόρμα;

“Θα σας πω για το δικό

μου βέβαια, γιατί κάθε

πρόγραμμα είναι καθαρά

υποκειμενικό. Ο κάθε

άνθρωπος δουλεύει

διαφορετικά. Στη δικιά

μου περίπτωση, έχω

προπόνηση κάθε μέρα

στις 9:00 έως 11:30

περίπου. Μετά το

μεσημέρι 15:00 – 16:00,

πάω στο γυμναστήριο,

όπου κάνω 2 ώρες

περίπου προπόνηση. Μετά

γυρίζω, έχω τα φαγητά

μου, τη διατροφή μου και

γύρω στις 23:00 κοιμάμαι,

γιατί σηκώνομαι 7:00 το

πρωί, για να φάω, να έχω

χωνέψει και να πάω στη

προπόνηση. Όλα αυτά

βέβαια, γίνονται σε

συνδυασμό με τη διατροφή

μου.. η διατροφή είναι

πολύ αυστηρή, κάνω

περίπου εφτά γεύματα τη

μέρα. Μη φανταστείτε ότι

είναι μόνο κρέας, είναι

φρούτα, 2 κυρίως

γεύματα, γάλα και τα

λοιπά.”

Πόσες φορές τη βδομάδα

κάνετε προπόνηση;

“Κάνω από Δευτέρα έως

Σάββατο. Κυριακή είναι

ελεύθερη.”

Είναι πρόγραμμα

Ολυμπιονίκη αυτό;

“Ναι, θεωρητικά. Βέβαια,

μέσα στην προπόνηση

υπάρχουν εντάσεις,

αναλόγως τη μέρα, σπριντ,

αντοχή, βάρη, 4 φορές την

εβδομάδα στο γυμναστήριο,

διατάσεις, εννοώντας

ανοίγματα. Όλα αυτά.”

Αργότερα, του κάναμε

μερικές ερωτήσεις για τα

σχέδιά του για τους

προσεχείς

Παραολυμπιακούς Αγώνες

στο Ρίο ντε Τζανέιρο της

Βραζιλίας και για τα

περαιτέρω:

Ποια είναι τα σχέδιά σας

για τους Παρα-

ολυμπιακούς Αγώνες στο

Ρίο το προσεχές

φθινόπωρο;

“Είμαι σε μια ηλικία που

πιστεύω ότι με παίρνει

ακόμα για μία

Παραολυμπιάδα, το σίγουρο

είναι ότι αυτή τη στιγμή

προσπαθώ να φτιάξω το

επαγγελματικό μου μέλλον,

δηλαδή να βρω κάποια

δουλειά ή να κάνω κάτι δικό

μου, στο οποίο είμαι ακόμα

λίγο στο ψάξιμο, αλλά για τα

επόμενα τέσσερα χρόνια θα

κολυμπάω ακόμα.”

Αισθάνεστε ότι

προετοιμαστήκατε επαρκώς

για τους Παραολυμπιακούς

του Ρίο, τώρα το προσεχές

φθινόπωρο;

Σελίδα 5 1896-2016 Τεύχος 10

“Δεν έχει τελειώσει

ακόμα η προετοιμασία,

έχουμε σχεδόν, ακόμα

5 μήνες μέχρι τον

Αύγουστο. Απλά φέτος

αυτή τη χρονιά, θεωρώ

ότι είμαι πιο δυνατός.

Είναι να χτίζεις βάσεις

δηλαδή, τα

προηγούμενα χρόνια

εμπειρίας μου, είναι η

βάση για να μπορέσω

αυτή τη στιγμή να κάνω

πιο δυνατή προπόνηση.

Δεν θα μπορούσα να

κάνω τόσο δυνατή

προπόνηση αν

ξεκινούσα προπόνηση

φέτος ή πέρσι, ας

πούμε.”

Αφού τελειώσει η

καριέρα σας ως

πρωταθλητής

σκοπεύετε να

συνεχίσετε την

κολύμβηση σε

προσωπικό επίπεδο ή

για κάποια άλλη θέση

(δηλαδή ως

προπονητή, ας

πούμε);

“Σε προσωπικό

επίπεδο σίγουρα θα το

συνεχίσω. Είναι κάτι το

οποίο μου κάνει καλό,

είναι κάτι που δεν

μπορώ να ζήσω,

πιστεύω, τρεις μέρες

χωρίς νερό, χωρίς να

μπω στην πισίνα και αν

μου δοθεί η ευκαιρία

και να πιστεύω εγώ,

κυρίως, ότι έχω τις

δυνατότητες να διδάξω

κάποιον, θα το κάνω.”

Τριανταφυλλίδου

Αναστασία Α1 Λυκείου

Τα αναβολικά ανδρογόνα

στεροειδή είναι φυσικές ή

τεχνητές ενώσεις που

δρουν με τρόπο παρόμοιο

με την ορμόνη

τεστοστερόνη. Μερικές

αναβολικές

απαγορευμένες ουσίες,

όπως η ανδροστενεδιόνη

και η DHEA μπορεί να

βρεθούν σε προϊόντα

διατροφής. Τα αναβολικά

ανδρογόνα στεροειδή, που

συχνά καλούνται απλά

«αναβολικά στεροειδή»,

υπάρχουν και σε

σκευάσματα για

κτηνιατρική χρήση. Οι

αθλητές χρησιμοποιούν τα

αναβολικά ανδρογόνα

στεροειδή για να

βελτιώσουν την αθλητική

τους επίδοση και

συγκεκριμένα για να:

Αυξήσουν το

μέγεθος, και την

ισχύ των μυών

τους.

Μπορούν να

προπονούνται

σκληρότερα και για

μεγαλύτερο χρονικό

διάστημα, δηλαδή να

αυξήσουν την

αντοχή τους και να

μειώσουν την

προκαλούμενη

κόπωση.

Αυξήσουν την

επιθετικότητα και

την

ανταγωνιστικότητα

τους.

Προκαλέσουν ήπιου

βαθμού ευφορία.

Μερικές από τις ομάδες

αθλητών που εμπλέκονται

στη χρήση τους είναι, οι

bodybuilders, οι

«αναρριχώμενοι» (φιλόδο

ξοι) αθλητές και οι

φανατικοί της διατήρησης

της φόρμας τους. Τα

αναβολικά στεροειδή όλο

και περισσότερο

λαμβάνονται από αυτούς

που επιθυμούν μια πιο

μυώδη σωματική ανάπτυξη

για καθαρά αισθητικούς

λόγους ή αυξημένη

επιθετικότητα. Η

πλειονότητα αυτών των

αθλητών ασχολούνται με

προπόνηση με βάρη.

Οι παρενέργειες των

αναβολικών στους άνδρες

είναι η Ακμή, αυξημένη

επιθετικότητα και

σεξουαλική διάθεση.

Χρήση για μεγάλο

διάστημα μπορεί να

προκαλέσει στειρότητα

και ανικανότητα,

αναστολή της

σπερματογένεσης,

συρρίκνωση και

σκλήρυνση των όρχεων,

νεφρική βλάβη,

γυναικομαστία, αλωπεκία,

υπερτροφία προστάτη,

μειωμένη παραγωγή

ενδογενούς

τεστοστερόνης και

γοναδοτροπινών.

Αντίθετα στις γυναίκες

είναι ακμή, ανάπτυξη

ανδρικών

χαρακτηριστικών, μεταξύ

αυτών τριχοφυΐα στο

πρόσωπο και στο σώμα,

βάθυνση του τόνου της

φωνής, διαταραχές

εμμήνου ρύσεως

(περιόδου), αυξημένη

επιθετικότητα και

σεξουαλική διάθεση,

υπερτροφία κλειτορίδας,

συρρίκνωση του στήθους,

αλωπεκία ανδρικού τύπου,

πολύ αυξημένα επίπεδα

τεστοστερόνης, μειωμένα

επίπεδα ωοθυλακιο-

τρόπου ορμόνης. Τέλος

στους εφήβους οι

παρενέργειες είναι

σοβαρή ακμή στο

πρόσωπο και στο σώμα,

ανδρογενής

σωματοκατασκευή στις

κοπέλες, αναστολή της

σωματικής ανάπτυξης

εξαιτίας της πρώιμης

σύγκλισης των επιφύσεων

των οστών.

Τα αναβολικά και οι παρενέργειές τους

Στους εφήβους οι

παρενέργειες είναι

σοβαρή ακμή στο

πρόσωπο και στο

σώμα, ανδρογενής

σωματοκατασκευή στις

κοπέλες, αναστολή της

σωματικής ανάπτυξης

εξαιτίας της πρώιμης

σύγκλισης των

επιφύσεων των οστών.

Σελίδα 6 1896-2016 Τεύχος 10

Ο υπερεκτιμημένος πρωταθλητισμός

Γκούρα Ελένη Α1

Λυκείου

Συχνά οι έννοιες

αθλητισμός και

πρωταθλητισμός

ασυναίσθητα συγχέονται,

κι αυτό γιατί η

πλειονότητα των νέων

έχει συνδέσει τη σωματική

άσκηση με τη διάκριση σε

ατομικά ή ομαδικά

αγωνίσματα. Λανθασμένα,

βέβαια, αφού ο

πρωταθλητισμός ορίζεται

ως αγωνιστικός

αθλητισμός και αυτός που

τον ακολουθεί έχει στόχο

να βελτιωθεί ο ίδιος έτσι

ώστε να ανταγωνιστεί

άλλους και να διακριθεί,

ενώ ο αθλητισμός

συμβάλλει στη σύμμετρη,

αρμονική και ολόπλευρη

ανάπτυξη του σώματος

και της ψυχής του

ανθρώπου. Το αρνητικό

της υπόθεσης είναι ότι

πολλοί έφηβοι,

συνεπαρμένοι από την

ευφορία της δόξας και την

ελπίδα να μεταβάλουν το

πάθος τους σε επάγγελμα,

αποζητούν καριέρα στον

αθλητισμό χωρίς πάντα να

είναι απολύτως

ενημερωμένοι για τους

κινδύνους που

ελλοχεύουν.

Σύμφωνοι, η

επαγγελματική καταξίωση

ως επαγγελματίας

αθλητής είναι δελεαστική

για όσους ξεχωρίζουν με

τις ικανότητές τους σ’

αυτόν τον τομέα.

Ιδιαίτερα τις

προηγούμενες δεκαετίες,

ο χώρος ήταν ιδιαίτερα

προσφιλής για

αποκατάσταση καθώς οι

καταξιωμένοι αθλητές

αμείβονταν αδρά για τις

επιτυχίες τους. Συνάμα,

κοιτάζοντας σύγχρονα

πρότυπα, όπως τον

Γιάννη Αντετοκούνμπο και

τον Πύρρο Δήμα,

άνθρωποι όλων των

ηλικιών – και κυρίως νέοι-

δεν μπορούν παρά να

ανακαλέσουν τις

συγκινητικές στιγμές που

μας έχουν χαρίσει και να

τοποθετήσουν τον εαυτό

τους στη θέση του νικητή.

Μα ποιος δεν θα ήθελε να

βρεθεί στη θέση ενός

αθλητή, όταν με αμέριστη

τιμή και υπερηφάνεια

ανεβαίνει φέροντας το

εθνόσημο στο πρώτο

σκαλί του βάθρου και

ταυτόχρονα ανεβάζει έναν

λαό στον έβδομο ουρανό;

Πίσω όμως από αυτήν τη

μαγική εικόνα κρύβονται

άλλες τόσες επίπονες και

δυσάρεστες εικόνες από

εντατικές προπονήσεις

από τα παιδικά ακόμα

χρόνια του αθλητή. Μία

παρακίνηση ή ένας απλός

έπαινος μπορεί να ωθήσει

ένα παιδί να ασχοληθεί με

ένα άθλημα που

αναμφισβήτητα συμβάλλει

στην σωματική του

διάπλαση και στη

διαμόρφωση ισχυρού

χαρακτήρα. Μέχρις εδώ

ουδέν μεμπτό. Το

πρόβλημα ξεκινάει όταν

προπονητές και γονείς

«καίνε» τα παιδιά με

ατελείωτες προπονήσεις,

επιβάλλοντας αυστηρές

δίαιτες και γυμναστικές

ακατάλληλες για το

ακατέργαστο παιδικό

σώμα.

Από εκεί και πέρα το

θέμα παίρνει μια

επικίνδυνη τροπή. Ως

γνωστόν ο

πρωταθλητισμός

χαρακτηρίζεται από

υπερβολή. Ο αθλητής, με

εξαντλητική προσπάθεια

σκοπεύει στην επιτυχία. Η

υπερβολή αυτή δημιουργεί

κινδύνους για την υγεία

και μετριάζει τα οφέλη της

άσκησης, ενώ παράλληλα

επιβαρύνει ψυχολογικά το

νεαρό άτομο. Μπορεί

ακόμα να υιοθετηθεί μια

νέα ηθική που επιτρέπει

τη χρήση οποιουδήποτε να

Το πρόβλημα ξεκινάει όταν

προπονητές και γονείς

«καίνε» τα παιδιά με

ατελείωτες

προπονήσεις,

επιβάλλοντας αυστηρές

δίαιτες και γυμναστικές

ακατάλληλες για το

ακατέργαστο παιδικό

σώμα.

Σελίδα 7 1896-2016 Τεύχος 10

(Συνέχεια από την

προηγούμενη σελίδα)

ντοπάρισμα, ένα κοινό

μυστικό συμβόλαιο μεταξύ

της οικογένειας του

αθλητή και του προπονητή

έτσι ώστε να εκτοξεύσουν

τις επιδόσεις του

εκκολαπτόμενου

πρωταθλητή και να

εξαλείψουν τις αδυναμίες

του και -γιατί όχι- να

εκπληρώσουν οι γονείς

στο πρόσωπο του παιδιού

τις προσωπικές τους

φιλοδοξίες. Οι πολύ

μεγάλες επιβαρύνσεις

σχετίζονται με υψηλή

κατανάλωση ενέργειας και

μπορούν να προκαλέσουν

διαταραχές στο

μεταβολισμό. Η αύξηση

του βασικού μεταβολισμού

πιθανολογείται ότι μπορεί

να οδηγήσει σε διαταραχή

του δομικού μεταβολισμού

και της ανάπτυξης. Η

προπονητική υπερφόρτιση

μπορεί να επιφέρει

βλάβες στον κινητικό

μηχανισμό, δηλαδή στα

οστά, τους χόνδρους,

τους τένοντες και τους

συνδέσμους. Οι πολύωρες

προπονήσεις περιορίζουν

σημαντικά το χρόνο των

παιδιών με αποτέλεσμα να

μην μπορούν να

αντεπεξέλθουν στις

σχολικές τους

υποχρεώσεις αλλά και να

μην συναναστρέφονται όσο

θα ήθελαν με τους γονείς

και τους συνομηλίκους

τους. Όλα αυτά σε

συνδυασμό με την πίεση

για νίκες στους αγώνες

αλλά και το στρες που

δημιουργεί

η προπόνηση από μόνη

της, υπερφορτώνουν τους

μικρούς αθλητές και

περιορίζουν τον

απαραίτητο «χώρο» για

την εκτενή και

πολύπλευρη ανάπτυξη της

προσωπικότητας τους.

Σαν συνέπεια μπορεί να

δημιουργηθεί μία διαρκής

ψυχολογική πίεση και

τελικά μακροπρόθεσμες

ψυχολογικές διαταραχές.

Μα τότε ποια θα πρέπει

να είναι η αντιμετώπιση

των μέσου για την

κατάκτηση του στόχου.

Αναφέρομαι φυσικά στο

διαβόητο → γονέων

απέναντι στον

πρωταθλητισμό; Μηδέν

άγαν, που έλεγαν και οι

αρχαίοι. Η εφαρμογή του

μέτρου στην αθλητική

πορεία του νέου είναι το

κλειδί για να αποφευχθεί

η μετατροπή της άδολης

άσκησης σε στείρο

επαγγελματισμό. Είναι

ζωτικό να εμπεδώσουμε

πως κάνω πρωταθλητισμό

δεν πρέπει απαραίτητα να

σημαίνει βγαίνω πρώτος,

αλλά δίνω τον καλύτερο

εαυτό μου για να βγω

πρώτος. Γι’ αυτό η λέξη

πρωταθλητισμός δε θα

έπρεπε απαραίτητα να

προκαλεί αναστάτωση στο

άκουσμά της. Αυτό που

πρέπει να γίνει είναι απλά

προσθέσουμε το επίθετο

ισορροπημένος δίπλα της.

έχουν οι μαθητές

απέναντι στον αθλητισμό

συλλέξαμε ενδιαφέροντα

συμπεράσματα. Το δείγμα

της έρευνας ήταν 109

μαθητές του Γυμνασίου

μας και από τις 3 τάξεις.

Απάντησαν 55 κορίτσια

και 54 αγόρια. 58 μαθητές

Δερβεντζής Ευάγγελος

Β1, Κοντσέ Μαρία

Κωνσταντίνα Β2,

Αλεξιάδου Μαρία Β1

Σε έρευνα που

πραγματοποιήθηκε στο 3ο

Γυμνάσιο Χαριλάου

σχετικά με τις τάσεις που

είναι από την Β’

Γυμνασίου, 31 από την Γ’

Γυμνασίου και 20 από την

Α’. Για τη συλλογή και

επεξεργασία των

δεδομένων

χρησιμοποιήσαμε το

Google Forms.

Ο υπερεκτιμημένος πρωταθλητισμός

Μια έρευνα για τη σχέση των μαθητών με τον αθλητισμό

Η εφαρμογή του μέτρου

στην αθλητική πορεία του

νέου είναι το κλειδί για να

αποφευχθεί η μετατροπή

της άδολης άσκησης σε

στείρο επαγγελματισμό.

Σελίδα 8 1896-2016 Τεύχος 10

Σύμφωνα με την έρευνα

διαπιστώσαμε ότι κατά

ποσοστό 94% στα παιδιά

αρέσει να αθλούνται.

Μάλιστα το 79% προτιμάει

τα ομαδικά αθλήματα, ενώ

μόνο το 6,4% δήλωσε ότι

του αρέσουν τα ατομικά.

Μια έρευνα για τη σχέση των μαθητών με τον αθλητισμό ( συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα)

Σύμφωνα με την έρευνα διαπιστώσαμε

ότι κατά ποσοστό 94% στα παιδιά

αρέσει να αθλούνται. Μάλιστα το 79%

προτιμάει τα ομαδικά αθλήματα, ενώ

μόνο το 6,4% δήλωσε ότι του αρέσουν

τα ατομικά.

Το ομαδικό άθλημα που ελκύει τα πιο

πολλά παιδιά είναι το Βόλεϊ με

ποσοστό 39,4%. Με το ποδόσφαιρο

ασχολείται το 19,3% και με το

μπάσκετ το 14,7% των μαθητών. Από

τα ατομικά αθλήματα οι

μαθητές προτιμούν το Ταεκ-

κβον-ντο με ποσοστό 9,2%.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει

πάντως το γεγονός ότι σε ένα

αρκετά μεγάλο ποσοστό (44%)

οι μαθητές θα επέλεγαν ένα

άλλο άθλημα από αυτό με το

οποίο ασχολούνται.

Σε πρώτη επαφή με το άθλημα

με το οποίο ασχολούνται ήρθαν

κυρίως λόγω των φίλων τους σε

ποσοστό 38,5%, λόγω του σχολείου

και της τηλεόρασης με ποσοστό

14,4%. Βέβαια σημαντικό ρόλο

στην πρώτη επαφή με το

άθλημα έχουν φυσικά και οι

γονείς των παιδιών με

ποσοστό 11,5%.

Παρ΄ όλα αυτά ο βασικός

λόγος για τον οποίο επέλεξαν

το άθλημα με το οποίο

ασχολούνται είναι, γιατί

απλώς τους αρέσει (ποσοστό

59,6%) και μόλις το 15,4%

επέλεξε το άθλημα αυτό γιατί

πιστεύει ότι ταιριάζει στον

χαρακτήρα του και το 8,7% γιατί

πιστεύει ότι ταιριάζει στο

σωματότυπό του. Σε ερώτηση

μας αν υπάρχουν αθλήματα μόνο

για γυναίκες ή μόνο για άνδρες,

μόνο το 14% των μαθητών μας

απάντησαν θετικά ότι κάποια

αθλήματα απευθύνονται μόνο σε

γυναίκες ή άνδρες.

Οι περισσότεροι μαθητές με την

ενασχόλησή τους με τον

αθλητισμό επιδιώκουν να

βελτιώσουν τη φυσική τους

κατάσταση (42,7%) και να

ψυχαγωγηθούν(25,2%).

Τα παιδία θεωρούν ότι έχουν

επιτύχει τον βασικό τους

στόχο να βελτιώσουν τη

φυσική τους κατάσταση, γιατί

η εικόνα του σώματος τους

έχει βελτιωθεί (43,4%), γιατί

τρέχουν χωρίς να λαχανιάζουν

(22,2%) και γιατί τρέχουν

γρήγορα (19,2%). Στην

ερώτηση μας πόσες φορές την

εβδομάδα αθλούνται, οι

μαθητές μας απάντησαν ότι

αθλούνται 4 φορές την

εβδομάδα σε ποσοστό 29,6%, 5

φορές την εβδομάδα σε

ποσοστό 14,8% και 6 φορές σε

ποσοστό 12%. Η προπόνηση

διαρκεί 2 ώρες για το 50% των

μαθητών, 1 ώρα για το 20,4%

και 3 ώρες για το 9,3% των

μαθητών.

Σημαντικό στοιχείο είναι ότι το

46,8% είχε τουλάχιστον μία

άσχημη εμπειρία από

τραυματισμό, το 5,5% από

επικίνδυνη συμπεριφορά άλλων

και το 3,7% από τιμωρία.

Παρ’ όλα αυτά βλέπουμε ότι οι

μαθητές εξακολουθούν να

αθλούνται και να μην έχουν

επηρεαστεί από αυτήν την

εμπειρία.

Σελίδα 9 1896-2016 Τεύχος 10

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗ ΣΚΙΤΣΑ : ΜΟΥΡΙΚΑ ΔΡΟΣΌΥΛΑ Β3

Συνέχεια το επόμενο τεύχος

1896-2016 Σελίδα 11 Τεύχος 10

participated in group workshops.

In the evening of the same day we

engaged in similar activities in the

school on another topic,

biodiversity. At the time, we had

a lot of help form Antonia

Dardioti, a consultant for

environmental education for

Secondary Education Schools.

On Wednesday we went to

Diavata to visit HEL.PE.

(HELLENIC PETROLEUM). From

the presentation we learned about

the measures that the company

takes to protect the environment

from its activities, and more

specifically for the surrounding

area which includes the wetlands

of the Axios Delta, about how the

company manages the water

consuming facilities and about

their waste management.

On Thursday morning we made a

trip to Chalastra, Kalohori and

Agathoupoli, where we went to

the Bird Watching Tower. We

also visited the Axios Delta

Balbagadi Crysa Α1

After the second stage of our

participation in the Erasmus+

project, we decided to write this

article for our newspaper, in which

we are going to share our feelings,

impressions and experiences with

you.

On Sunday April 3rd we welcomed

the kids from the schools

participating in the project (schools

from Germany, Italy, Portugal and

Sweden). Each one of us was very

shy at first. We took our guest

home, so they could rest from their

long flight. The following day,

activities started and from that

time we were never apart.

On Monday morning the kids were

given a tour of our city, Thessaloniki

(unfortunately without us), but in

the evening we were all at the

welcome party which the Greek

students had organized and which

took place inside the school. First,

each country made a brief

presentation which was about a

great personality or a certain area

in each country. That was followed

by dinner which had been prepared

by the Greek families and teachers.

We enjoyed a buffet variety of

traditional foods and sweets. And

that was the part when we started

to have fun and get to know each

other.

On Tuesday we visited the Centre

for Environmental Education at the

Municipality of Kordelio. There we

discussed water sustainability and

national park. Early in the evening

we visited the A.U.TH.

(ARISTOTLE UNIVERSITY OF

THESSALONIKI) and met

professor Alexandros

Georgopoulos. He helped us relax

after our tiring day. We played

some trust and communication

games with him and his students.

Our last day was exciting and

funny. We planted trees and

flowers in a green park located

near our school. In these activities

we had the help and participation

of officials from the Municipality

of Thessaloniki.

In the end we experienced feelings

of happiness and excitement.

Noone had expected that we would

have such a good time. The

experiences of this visit were

varied and all of them beautiful.

All of us gained something from

this visit, we exchanged

information with each kid and we

now have something special to

remember about each visitor from

each country. The kids’ teachers

were friendly and kind too. Of

course we have kept contact with

our friends thanks to modern

technology. Parting with them was

really difficult. We had been so

close the whole week and we

couldn’t say goodbye. Tight hugs

and tears was what we

experienced on the last moments.

Naturally, we all agreed that we

will meet again for sure, sometime

in the future. It was a wonderful

experience which all of us are

going to remember forever.

THINK SMART - ACT GREEN ERASMUS +

Σελίδα 12 Τεύχος 10 1896-2016

Μαθητές 3ου Γ/σιου Χαριλά-

ου Αλεξιάδου Μαρία Β1

Βαρβαλιός Φώτης Γ1

Βουρνέλη Ελένη B2

Γιαννακός Παύλος Β1

Δαουλάρης Παναγιώτης Γ1

Δερβετζής Ευάγγελος Β2

Κοντσέ Μαρία Κωνσταντίνα Β2

Μουρίκα Δροσούλα Β3

Μπαρλάκας Φώτης Γ2

Μπούρας Αντώνιος Β3

Τερζίδης Αλέξανδρος Γ3

Φέτος συμμετέχουν και μαθητές

του 32ου Γενικού Λυκείου:

Γκούρα Ελένη Α2

Αυλογιάρη Δήμητρα-Μαρία Α2

Μπαδιαβάς Διομήδης Α4

Μπαλμπαγάδη Χρυσούλα Α1

Μπαρλάκα Άννα-Μαρία Α4

Τριανταφυλλίδου Αναστασία Α5

Υπεύθυνες Καθηγήτριες

Ιγνατιάδου Αγγελική,

Λαζαρίδου Χρυσαυγή

Διαβάστε την ηλεκτρονική μας εφημερίδα

http://schoolpress.sch.gr/metintsanta

μουσικών οργάνων,

όπως τύμπανο και

μαράκες. Τα παιδιά

έπρεπε μαζί με τον

συνοδό τους να

περπατήσουν στον

ρυθμό των οργάνων,

άλλοτε αργά άλλοτε

γρήγορα. Στο τέλος

τραγουδήσαμε όλοι μαζί

μια ομάδα ένα τραγούδι

για να

αποχαιρετιστούμε.

Στο ισόγειο όλοι

διάλεξαν από ένα

μουσικό όργανο και

συστήθηκαν ο ένας

στον άλλον

τραγουδώντας το όνομά

τους. Στη συνέχεια

παίξαμε με τα κρουστά

μουσικά όργανα.

Έπειτα, τα παιδιά της

Συζωής διάλεγαν το

καθένα, έναν από εμάς

πηγαίναμε στο κέντρο,

ακούγαμε μουσική και

χορεύαμε.

Στη συνέχεια,

συναντηθήκαμε και οι

δύο ομάδες και φάγαμε

δεκατιανό παρέα με τα

παιδιά της Συζωής και

χαρήκαμε την επικοινωνία

μας. Όταν τελειώσαμε, τα

παιδιά πήγαν να κάνουν

τις θεραπείες τους και

εμείς πήγαμε στο δωμάτιο

του <Σνότσελεν> όπου μας

έδειξαν τον εξοπλισμό του

δωματίου. Στο δωμάτιο

αυτό τα παιδιά

πραγματοποιούν ασκήσεις

πολυαισθητηριακής

διέγερσης.

Στο τέλος της

ενδιαφέρουσας αυτής

ημέρας συγκεντρωθήκαμε

όλοι, μαθητές, καθηγητές,

θεραπευτές στο υπόγειο

καθίσαμε σε ένα μεγάλο

κύκλο και συζητήσαμε για

την εμπειρία μας αυτή.

Γενικότερα, ήταν μια

γεμάτη μέρα με πολλές

συγκινήσεις και έντονα

συναισθήματα, ελπίζουμε

να καταφέρουμε να

επισκεφθούμε ξανά τη

Συζωή και να ξαναδούμε

τους καινούριους μας

φίλους.

Με την τσάντα στους ώμους 3ο Γυμνάσιο Χαριλάου

32ο ΓΕΛ Θεσ/νίκης

Ήταν μια γεμάτη μέρα

με πολλές συγκινήσεις

και έντονα

συναισθήματα, ελπίζουμε

να καταφέρουμε να

επισκεφθούμε ξανά τη

Συζωή και να ξαναδούμε

τους καινούριους μας

φίλους.

Μουρίκα Δροσούλα Β3

Πριν από λίγο καιρό η

συντακτική ομάδα της

εφημερίδας μας πραγματοποίησε

μια επίσκεψη στη Συζωή που

είναι ένα κέντρο ημερήσιας

φροντίδας για παιδιά με

τύφλωση και πρόσθετες

αναπηρίες και εδρεύει στην

Καλαμαριά, Θεσσαλονίκης.

Όταν φτάσαμε στη Συζωή

αισθανθήκαμε οικεία,

συναντήσαμε ανθρώπους που

γνωρίσαμε και στην προηγούμενη

επίσκεψή μας. Στη συνέχεια

χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Η

πρώτη ομάδα κατέβηκε στο

υπόγειο μαζί με επτά από τα

παιδιά τα οποία αντιμετωπίζουν

διάφορες αναπηρίες. Η δεύτερη

ομάδα έμεινε στο ισόγειο μαζί με

άλλα επτά παιδιά.

Στο υπόγειο , αρχικά,

γνωριστήκαμε με τα παιδιά και

στη συνέχεια ακολούθησαν

διάφορες δραστηριότητες-

παιχνίδια. Χωριστήκαμε σε

ομάδες δύο ατόμων, μια της

εφημερίδας και μια της Συζωής.

Λόγω της περιορισμένης όρασης

των παιδιών , τα παιχνίδια ήταν

βασισμένα κυρίως στη χρήση

Η επίσκεψη της εφημερίδας μας στη ΣΥΖΩΗ