τα

µυστικά κουτιάτης Σύγχρονης Εποχής∆Ι

ΑΝΕΜ

ΕΤΑΙ

∆ΩΡ

ΕΑΝ

?

τευχοσ 1 • ΜΑΡΤΗΣ 2010

ια να κυκλοφορήσουµε τοπρώτο τεύχος του περιο-δικού που κρατάτε στα χέ-ρια σας, αξιοποιήσαµε τη

βοήθεια ενός ιδιαίτερα πολύτιµου συ-νεργάτη!

Στην αρχή δεν ξέραµε ούτε ότιυπήρχε!... Η αλήθεια είναι ότι, έναςάσχετος που θα τον συναντούσε ξαφ-νικά µέσα στο βιβλιοπωλείο µας ή θαλιποθυµούσε ή θα ειδοποιούσε τηνΥγειονοµική Υπηρεσία. Εµείς, βέβαια,σαν πραγµατικοί «βιβλιοφάγοι» πουείµαστε, µπορούµε ν’ αναγνωρίσουµεέναν άλλο «συνάδελφο», σ’ όποιο εί-δος κι αν ανήκει...

Ο Βιβλιοπόντικας της ΣύγχρονηςΕποχής είχε καταφέρει να µείνει απα-ρατήρητος και άγνωστος όλο το προ-ηγούµενο διάστηµα κι είναι ζήτηµα τύ-χης που τον ανακαλύψαµε, έστω καιτώρα. Το πώς βρέθηκε στο βιβλιοπω-λείο µας είναι ολόκληρη ιστορία (θασας την πούµε καµιά φορά...), αφούόµως γνωριστήκαµε, δε διστάσαµε ναζητήσουµε τη συνδροµή του κι εκείνοςυποσχέθηκε να µας την δώσει. Στο κά-τω-κάτω, ποιος µπορεί να είναι πε-ρισσότερο βιβλιόφιλος από... ένα πο-

ντίκι;! Αγαπά τα βιβλία γι’ αυτά τα ίδιακαι όχι για το περιεχόµενό τους.

Πάντως, για να το ξέρετε (αν δεν τοέχετε κιόλας καταλάβει), ο Βιβλιοπό-ντικάς µας, όπως και πάρα πολλά άλ-λα ποντίκια που ξέρουµε, είναι ένα...µεταλλαγµένο ποντίκι! Απεχθάνεταιαπολύτως να... ροκανίζει έντυπα (πα-θαίνει αλλεργία ακόµα και στη σκέ-ψη!), αντίθετα, ξετρελαίνεται να τα δια-βάζει. Ένας ξάδερφός του, µάλιστα,έχει αλλεργία και στο τυπωµένο χαρτί(µόνο που το βλέπει βγάζει σπυριά!),γι’ αυτό πήγε κι έγινε ποντίκι του υπο-λογιστή...

Ωστόσο, παρά την πολύτιµη βοή-θεια του Βιβλιοπόντικα, είµαστε υπο-χρεωµένοι να οµολογήσουµε ότι βρή-καµε µε δαύτον κακό µπελά... Είχεάποψη για το κάθε τι κι ήθελε –ο εγωί-σταρος– να γίνεται το δικό του!

Το αποτέλεσµα της επεισοδιακήςσυνεργασίας της Σύγχρονης Εποχήςµε το Βιβλιοπόντικά της είναι το πρώ-το τεύχος του περιοδικού που κρατά-τε στα χέρια σας...

Πολύτιµη ήταν και η βοήθεια της ει-κονογράφου Χριστίνας Χρονοπούλουπουέκανε τασκίτσα τουΒιβλιοπόντικα!

Γ

Μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη!

3

τα µυστικά κουτιά

∆ΙΑΝΕΜΟΝΤΑΙ ∆ΩΡΕΑΝΙδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚ∆ΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ,Σόλωνος 130, 106 81 Aθήνα,Tηλ.: 2103320800,

Fax: 2103813354, http://www.sep.gr,e-mail: info@sep.gr

ιαβάζετε περιοδικά;... Ξέρουµεότι κυκλοφορούν ήδη αρκετάγια τους µικρούς αναγνώστες. Τιθα λέγατε αν προσθέταµε στησυλλογή σας ακόµα ένα;... Ελπί-

ζουµε πως θα το βρείτε ενδιαφέρον!Σ’ αυτό το καινούργιο περιοδικό θα µπορείτε:

Να ενηµερώνεστε για τα βιβλία που κυ-κλοφορούν από τη Σύγχρονη Εποχή.

Να µαθαίνετε για τις νέες εκδόσεις πουετοιµάζονται και σας αφορούν.

Να πληροφορείστε για τις εκδηλώσειςπου πρόκειται να γίνουν στα βιβλιοπωλεία µας(και να παίρνετε µέρος µαζί µε τους φίλους σας)ή να διαβάζετε για όσες έγιναν (αν δεν προλά-βατε να έρθετε).

Να βλέπετε δηµοσιευµένες τις δικές σαςιστορίες και ζωγραφιές, αν φυσικά µας τις έχετεστείλει!

Ναανταλλάσσετετανέατηςτάξηςήτηςγει-τονιάς σας µε άλλα παιδιά από όλη την Ελλάδα.

Να δίνετε τη γνώµη σας για τις εκδόσειςτης Σύγχρονης Εποχής και να µας προτείνετε θέ-µατα για βιβλία και εκδηλώσεις.

Να παρακινείτε τους γονείς και τους δα-σκάλους σας να διαβάζουν την ειδική σελίδαπου θα υπάρχει γι’ αυτούς στο περιοδικό. Αν θέ-λετε, την διαβάζετε κι εσείς!

Να παίρνετε µέρος σε διαγωνισµούς ανά-γνωσης και συγγραφής, µόνοι σας ή µε την πα-ρέα της επιλογής σας, κερδίζοντας φυσικά... βι-βλία!

Και, βέβαια,αν κάτιαπό αυτά δε σας αρέσειή θέ-λετε να αλλάξει, µπορείτε να µας το πείτε, επι-κοινωνώντας µαζί µας στα τηλέφωνα και τις δι-ευθύνσεις που θα βρίσκονται στα τεύχη του πε-ριοδικού µας.

∆

ΓΓεειιαα σσααςςππααιιδδιιάά!!

3

ας αρέσει η παρέα;... Εµάςπολύ!«Ανακαινίσαµε», λοιπόν, τοβιβλιοπωλείο µας στην Αθή-να κι αποφασίσαµε να καλού-

µε τους φίλους µας όσο πιο συχνάµπορούµε. Το βιβλιοπωλείο µας,εκτός από το ισόγειο, όπου θα βρείτε βιβλία, αφίσες καιcd, διαθέτει κι ένα πατάρι. Και στα πατάρια –µάλλον το ξέ-ρετε– γίνονται όλα τα µαγικά πράγµατα του κόσµου...

22000099!!Χειµώνας... Πιο συγκεκριµένα:

ΣΣάάββββααττοο,, 1144 ΦΦλλεεββάάρρηη! Ση-µαντική για µας ηµε-

ροµηνία. Ήταν ηπρώτη φορά που

ανοίξαµε τα µυ-στικά κουτιάτου παταριούµας και όσοιµικροί φίλοι τοέµαθαν ήρθαν

για να δουν τιθα ’βγαινε από

µέσα... Κι επειδήήταν Απόκριες, εκείνο

που είδαν πρώτα-πρώτα

ήταν ένας... µεταµφιεσµένος κλό-ουν!! Πώς είναι ένας κλόουν µε-ταµφιεσµένος; Μα... ένας κλόουνµε ρούχα σαν αυτά που φοράµεόλοι µας! Ο συγγραφέας, ποιητήςκαι συνθέτης Γιώργος Μαρίνος (πουστα κανονικά του είναι ένας πολύ

διάσηµος κλόουν) εµφανίστηκε τόσο καλά µασκαρεµένοςσε συνηθισµένο κύριο, ώστε τα κατάφερε να µην τον ανα-γνωρίσει κανείς. Και µόνο όταν άρχισε να τραγουδάει µετην κιθάρα του, πήραµε χαµπάρι ποιος ήταν! Κι αφού πιαέκλεισαν τα µυστικά κουτιά των αστείων τραγουδιών του(µια και δεν αντέχαµε άλλο να κρατάµε την κοιλιά µας απ’τα γέλια), άνοιξαν άλλα κουτιά και βγήκαν από µέσα νό-στιµα γλυκά και ωραία δώρα για όλους. Μακάρι να ήσα-σταν κι εσείς εκεί!...

Ο Βιβλιοπόντικάς µας, που έβλεπε ό,τι γινόταν κρυµµέ-νος σ’ ένα άλλο κουτί (το πιο µυστικό απ’ όλα, αφού δεντον καταλάβαµε ούτε εµείς!), έκανε χρέη... δηµοσιογρά-φου! Μεγάλη βοήθεια –εδώ που τα λέµε– γιατί, µε όλονεκείνον τον κόσµο, δεν ευκαιρούσαµε καθόλου και για τέ-τοιες δουλειές. Πάντως, επειδή περάσαµε απίθανα µετους µικρούς φίλους µας, υποσχεθήκαµε ότι, πολύ σύντο-µα, θα τους ξανακαλούσαµε στη συντροφιά µας.

Ήταν να µη γίνει η αρχή!...Στις 1111 ττοουυ ΑΑππρρίίλληη (πάλι ένα ΣΣάάββββααττοο δηλαδή), κορί-

τσια και αγόρια 8-11 χρονών µάς τίµησαν µε τη δεύτερηεπίσκεψή τους.

ΕΕκκδδηηλλώώσσεειιςςπποουυ έέγγιινναανν κκααιιττιιςς θθυυµµόόµµαασσττεεΣ

οι

εκδηλώσεις µας

ΕΕίίµµααιι οο κκόόσσµµοοςς κκααιι οο κκόόσσµµοοςς εείίµµααιι εεγγώώ..ΜΜεε τταα ββιιββλλίίαα εείίµµααιι όό,,ττιι εεππιιθθυυµµώώ..ΛΛέέξξεειιςς κκιι εειικκόόννεεςς,, µµύύθθοοιι κκααιι πποοιιήήµµααττααΣΣττηη ΓΓηη µµεε ππεερρππααττάάννεε δδίίχχωωςς ββήήµµαατταα..

ΤΤηη χχώώρραα πποουυ ’’χχεειι ττοονν κκρρυυµµµµέέννοο θθηησσααυυρρόόΤΤαα λλυυχχννάάρριιαα,, τταα χχααλλιιάά τταα µµααγγιικκάάΤΤαα ττζζίίννιιαα,, τταα φφααννττάάσσµµαατταα,, τταα ξξωωττιικκάάΣΣττηηςς ΣΣεεχχρρααζζάάννττ τταα ππααρρααµµύύθθιιαα θθαα τταα ββρρωω!!

ΜΜεε ττιιςς σσεελλίίδδεεςς ττοουυ ββιιββλλίίοουυ φφττεερροουυγγίίζζωω,,ΣΣττοο χχώώρροο κκααιι σσττοο χχρρόόννοο ττααξξιιδδεεύύωωΚΚιι εεννώώ ααππ’’ όόπποουυ εείίµµααιι δδεε σσααλλεεύύωω,,ΦΦαανντταασσττιικκέέςς σσττεερριιέέςς κκααιι θθάάλλαασσσσεεςς δδιιαασσχχίίζζωω!!

ΚΚιι όόσσοο ππιιοο πποολλύύ δδιιααββάάζζωω ΤΤόόσσοο ννιιώώθθωω µµιιαα χχααρράά,, ΠΠοουυ πποοττέέ δδεενν ττηηνν ααλλλλάάζζωω..ΒΒιιββλλίίοο µµοουυ εείίσσααιι ττέέλλεειιαα σσυυννττρροοφφιιάά!!

* Η απόδοση στα ελληνικά έγινε από τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

Το µήνυµα της ΙΒΒΥγια την Παγκόσµια Μέρα Παιδικού Βιβλίου 2009*

Αυτήν τη φορά, από τα µυστικά κουτιά του πατα-ριού µας βγήκαν παραµύθια! Όχι τυχαία, βέβαια...Για όσα παιδιά δεν το ξέρουν, στις 2 του Απρίλη,γιορτάζεται σε όλο τον πλανήτη η Παγκόσµια ΜέραΠαιδικού Βιβλίου. Ο πασίγνωστος ∆ανός παραµυ-θάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γεννήθηκε –βλέπετε–ακριβώς την ηµέρα αυτή, αλλά... 205 χρόνια πιοπριν. Το 1805! Τελικά, το 1966, η ∆ιεθνής Οργάνω-ση Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ) καθιέρωσε τη µέ-ρα των γενεθλίων του Άντερσεν ως παγκόσµια µέραγιορτής για το παιδικό βιβλίο. Από τότε ως σήµερα(αλλά, σίγουρα, και για πολλά χρόνια µετά), στις 2Απρίλη, κάποιο –διαφορετικό κάθε χρόνο– από ταεθνικά τµήµατα της οργάνωσης αυτής στέλνει έναµήνυµα και φτιάχνει µια αφίσα για τα παιδιά σε κάθεγωνιά της γης!

Για να µάθουµε όλα αυτά, βέβαια, χρειαστήκαµεκαι πάλι τη βοήθεια ενός συγγραφέα. Αφού είδαµετην αφίσα και ακούσαµε το καινούργιο µήνυµα τηςΙΒΒΥ που, για το 2009, ερχόταν από την Αίγυπτο,άνοιξαν επιτέλους τα µυστικά κουτιά και το µικρόµας πατάρι πληµµύρισε παραµύθια! Τι κρίµα πουδεν µπορέσαµε να σας έχουµε όλους σας κοντάµας... Για λίγη ώρα, η Κάτια Ζαρκάδα και η ΚατερίναΤσίφτη, πήραν τη θέση του ∆ανού παραµυθά καιµας µετέφεραν µε τη φωνή τους στη βόρεια χώρατου. Ξέρετε τον Καλικάντζαρο του µπακάλη και τιςΓαλότσες της Ευτυχίας;... Όχι;! Τότε, πρέπει οπωσ-δήποτε να διαβάσετε τα παραµύθια τους για να τουςγνωρίσετε όπως εµείς.

Τα κουτιά µε τα γλυκά και τα δώρα ξανανοίχτη-καν, όµως, αυτήν τη φορά, κερδισµένη βγήκε η Σύγ-χρονη Εποχή! Τα παιδιά δεν είχαν έρθει µε τα χέριααδειανά. Για να τιµήσουν την Παγκόσµια Μέρα Παι-δικού Βιβλίου, µας πρόσφεραν παραµύθια και εικό-νες που έγραψαν και ζωγράφισαν τα ίδια.

Ο Βιβλιοπόντικας, που παρακολουθούσε για άλληµια φορά από το µυστικό του κουτί (που ακόµα δενέχουµε βρει ποιο απ’ όλα είναι!), απαίτησε να δηµο-σιευτούν στο τεύχος χωρίς δεύτερη κουβέντα και, σ’αυτό ειδικά, συµφωνήσαµε απολύτως!

Η συγγραφέας που παραβρέθηκε στην εκδήλωσή µαςήταν η Εύη Κοντόρα.

Οι φίλες Κάτια Ζαρκάδα και Κατερίνα Τσίφτη που διάβα-σαν τα παραµύθια είναι ηθοποιοί. 5

ια φορά, µια οικογένεια πολύπλούσια αποφάσισε να έρθειστην Ελλάδα. Αυτήν την από-φαση την πήρε η κυρία Ελί-ζαµπετ µαζί µε την κόρη της,

την Κατερίνα. Ο µπαµπάς της Κατερίνας, σύ-ζυγος της Ελίζαµπετ, δεν του άρεσε αυτή ηαπόφαση. Τελικά συµφώνησε και ο κύριοςΓιάννης. Την άλλη µέρα το πρωί, σηκώθη-καν, πήραν το πρώτο καράβι της Ρώµης καιφύγανε. Μόλις έφτασαν στην Ελλάδα σε ένανησί, πήγαν και έµειναν σε ένα ξενοδοχείοστη Ζάκυνθο. Το πρωί πήγαν στον Πύργο,νοίκιασαν ένα σπίτι κι έµειναν εκεί.

Η Κατερίνα την άλλη εβδοµάδα άρχισε ναπηγαίνει στο σχολείο. ∆εν ήξερε όµως να µι-λάει πολύ. Όλα τα παιδιά την κορόιδευαν καιαυτή στεναχωριόταν. Η κυρία Ελίζαµπετ ήτανκαθαρίστρια και ο µπαµπάς της οδοντογια-τρός. Ο κύριος Γιάννης αναγκάστηκε να κλεί-σει το οδοντιατρείο γιατί λέγανε ότι εµποδί-ζει σε αυτό το χώρο που ήταν χτισµένο. Έτσιδεν µπορούσε η κ. Ελίζαµπετ να πληρώνεικαι το ενοίκιο, τα φροντιστήρια της µικρής,τα φαγητά, τα ρούχα (τα ψώνια δηλαδή), κιέφυγαν από τον Πύργο και πήγαν στην Αθή-να, στον Πειραιά. Εκεί ο κ. Γιάννης βρήκεδουλειά σε ένα οδοντιατρείο και η κ. Ελί-ζαµπετ βρήκε δουλειά σε ένα µαγαζί στονΠειραιά.

Μόλις η Κατερίνα είχε κάνει µια φίλη στον

Πύργο, φύγανε και πήγαν στον Πειραιά. Στοσχολείο εκεί όλοι γελούσαν µαζί της γιατίφορούσε γυαλιά και σιδεράκια στα δόντια.

Μια µέρα, λόγω της νέας γρίπης, τα σχο-λεία έκλεισαν κι έπρεπε όλοι οι κάτοικοι ναφύγουν µακριά από την Ελλάδα, πριν υπάρ-ξουν κιόλας κρούσµατα. Όλοι έφυγαν. Σε κά-ποια γειτονιά, µια νοικοκυρά είχε ξεχάσειτο φούρνο στο σπίτι της ανοιχτό κι εκείνη εί-χε φύγει. Έπιασε φωτιά όλη η γειτονιά. Οιπερισσότεροι πυροσβέστες είχαν φύγει.Φεύγανε και οι κάτοικοι λόγω της φωτιάς καιτης νέας γρίπης. Η οικογένεια, όµως, της Κα-τερίνας δεν είχε φύγει. Κάλεσαν πυροσβέ-στες από τη Ρώµη για να έρθουν να σβήσουντη φωτιά και οι πυροσβέστες της Ρώµης κά-λεσαν και άλλες βοήθειες από άλλες χώρες.

Οι κάτοικοι, τρέχοντας, χάθηκαν σε έναάγριο δάσος. Μαζί τους και η οικογένεια τηςΚατερίνας. Κανείς δεν κρατούσε µαζί του κι-νητό, αλλά και να κρατούσαν, δε θα είχε σή-µα. Η Κατερίνα θυµόταν ένα µάθηµα που εί-χαν κάνει στο σχολείο στη Ρώµη, αλλά το εί-χαν αφήσει στη µέση. Είχανε µάθει πως, άµαχαθεί κάποιος σε ένα δάσος, θα έπρεπε ναπεριµένει µέχρι να βραδιάσει και, µόλιςβγουν τα αστέρια, να ψάξουν για να βρουντο πιο λαµπρό αστέρι του ουρανού, δηλαδήνα περιµένουν τον αστερισµό για να τουςβοηθήσει. Έτσι, µόλις βράδιασε και είδαντον αστερισµό, τους βοήθησε και, σύµφωνα

µε αυτόν, έφτασαν σε έναν πολύ ψηλό λό-φο. Με τόσο περπάτηµα, το βουνό αυτό θαήταν ο Όλυµπος. Από εκεί έβλεπαν πολλάπράγµατα. Όλοι είχαν µείνει µε ανοιχτό τοστόµα µε τα λόγια που έλεγε η Κατερίνα.Άκουγαν τις λέξεις της προσεκτικά και τηνθαύµαζαν. Φτάσανε σε µια µικρή πόλη καιβρήκαν ένα ταξί. Του είπαν να τους πάει σεένα λιµάνι. Μόλις έφτασαν, η κ. Ελίζαµπεττους είπε ότι θα πάνε στη Ρώµη. Αυτοί δε συµ-φωνούσαν, αλλά δεν είχανε και πού αλλούνα πάνε. Έτσι πήγανε στη Ρώµη, µείνανε στοσπίτι της κ. Ελίζαµπετ και του κ. Γιάννη γιαένα χρόνο σχεδόν. Μετά γυρίσανε όλοι µα-ζί στην Αθήνα στα σπίτια τους. ∆εν είχαν καείγιατί τα πυροσβεστικά σώµατα είχαν κάνειπολύ καλή δουλειά. Κανένας δεν έπαθε τί-ποτα, µόνο ταλαιπωρηθήκανε και µάθανεπως, άµα χαθούν, πρέπει να περιµένουν τοναστερισµό για να τους βοηθήσει να βρουντο δρόµο. Με όλα αυτά που είχαν συµβεί, ηΚατερίνα έγινε πολύ γνωστή. Τον άλλο µή-να, έβγαλε τα σιδεράκια από τα δόντια της,φόρεσε φακούς επαφής κι έβγαλε τα γυαλιάκαι, όταν πήγε στο σχολείο, κανένας δεν τηναναγνώρισε. Η Κατερίνα έγινε και όµορφηκαι διάσηµη. Οι γονείς της ένιωθαν περή-φανοι που είχαν µια τέτοια κόρη. Και όλοιπήγαιναν ταξίδια στην Ιταλία και ιδιαίτεραστη Ρώµη.

ια φορά κι έναν καιρό ήτανµια ευτυχισµένη και αγαπη-µένη οικογένεια που ζούσε σεένα φάρο. Ο φάρος ήταν αρ-

κετά µεγάλος, µιας και χωρούσε πέντε αν-θρώπους.

Εκεί έµεναν ο µικρός Γιωργάκης, οι γο-νείς του και η γιαγιά του µε τον παππού του. Ολόγος που έµεναν εκεί ήταν καθαρά επαγγελµατικός.

Ο παππούς του, όταν ήταν νέος, δούλευε εκεί µέσα σα φα-ροφύλακας και έτσι τώρα το συνεχίζει ο γιος του, δηλαδή ο πα-τέρας του µικρού µας Γιωργάκη.

Η γιαγιά του µε τη µητέρα του ήταν απλές γυναίκες, οι οποί-ες ασχολούνταν µόνο µε την οικοκυρική, δηλαδή µαγείρεµα,καθάρισµα, κ.ά. Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, η ζωή τους ήτανγαλήνια, όπως η θάλασσα όταν δεν την αγριεύει ο Ποσειδώ-νας µε την τρίαινά του.

Κάθε µέρα ο Γιωργάκης πήγαινε σχολείο. Φοιτούσε στηνΑ τάξη του ∆ηµοτικού. Οι δάσκαλοί του ήταν πολύ περήφα-νοι γι’ αυτόν και πίστευαν ότι αυτό το παιδί θα έχει πολλές επι-τυχίες στη ζωή του. Στο σχολείο του έκανε πολλούς φίλους και,φυσικά, µετά από αυτό ήταν ακόµη πιο ευτυχισµένος, γιατίένιωσε το συναίσθηµα της φιλίας να τον διακατέχει. ∆υστυχώςδεν έπαιζαν κάθε µέρα γιατί έµενε στο φάρο που ήταν µακριάαπό τα σπίτια των φίλων του. Ο Γιωργάκης αµέσως µετά απότο σχόλασµα διάβαζε και ύστερα από το µεσηµεριανό πήγαι-νε να βοηθήσει τον πατέρα του στις δουλειές του φάρου ή ψά-ρευε στην άκρη του µόλου τραγουδώντας αγαπηµένα του τρα-γούδια.

Ο Γιωργάκης ήξερε όλα τα κόλπα για το ψάρεµα, τα οποίατου είχε µάθει ο παππούς του.

Κοντά στο φάρο υπήρχε ένα σπιτάκι ερηµωµένο κι έτοιµονα γκρεµιστεί. Μια µέρα ήρθε στο νησί µια οικογένεια µε ένααγοράκι που το λέγανε Ανδρέα κι ένα κοριτσάκι που το λέγα-νε Μαίρη. Αυτοί ήταν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού, οι οποίοι απο-φάσισαν να εγκαταλείψουν την πόλη και να εγκατασταθούνµόνιµα στο νησί. Ο Γιωργάκης άρχισε να κάνει πολλή παρέαµε τον Αντρέα, γιατί έτυχε να είναι και συνοµήλικοι. Το ευχά-ριστο όµως είναι ότι και οι γονείς τους έκαναν πολλή παρέα.Ο Γιώργος αµέσως έµαθε όλα τα κόλπα για το ψάρεµα στον

Αντρέα. Μετά από το σχολείο γύρναγανµαζί στα σπίτια τους, διαβάζανε πότεστο ένα σπίτι και πότε στο άλλο καιαµέσως µετά πηγαίνανε για ψάρεµαστα βράχια.

Το όνειρο του Γιωργάκη ήταννα γίνει δύτης, λόγω του ότι απόµικρούλης ζούσε µέσα στην

«αγκαλιά» της θάλασσας. Πήγαινε και ψάρευε µεένα καµάκι που του το είχε φτιάξει ο παππούς του.Παράλληλα, όµως, µεγάλωνε και τα φτερά του, µα-ζί µε του Αντρέα, άνοιγαν.

Όταν µεγάλωσε ο Γιωργάκης, το όνειρό τουπραγµατοποιήθηκε. Του πήραν οι γονείς τουµπουκάλες οξυγόνου κι ένα µεγάλο ψαροντού-φεκο µε το οποίο θα µπορούσε να πιάσει µεγά-λα ψάρια. Πήγαινε κάθε µέρα φυσικά µετον Αντρέα, γιατί και αυτός είχε «ερωτευ-τεί» τη θάλασσα. Μετά από χρόνια, σκέ-φτηκαν ότι τα ψάρια που έπιαναν θα µπο-ρούσαν να τα πουλάνε και να βγάζουνπολλά λεφτά. Έτσι, µε τα λεφτά που µά-ζεψαν πήραν µια βάρκα, η οποία µπο-ρούσε να πάει βαθιά, όπου έχει περισ-σότερα και µεγαλύτερα ψάρια. Μετάαπό καιρό, έφτιαξαν ένα ψαράδικο,ακολουθώντας τις οδηγίες του παπ-πού του Γιωργάκη και πούλαγαν ψά-ρια στους ανθρώπους που ζούσαν στονησί.

Μετά από αυτά τα µεγάλα βήµαταστις ζωές τους, ένιωθαν, όπως κατα-λαβαίνετε, γεµάτοι όρεξη για να προ-χωρήσουν παρακάτω µε περισσότε-ρες επιτυχίες.

Τελικά, τα δύο αυτά παιδιά έµει-ναν αχώριστα και δεµένα σαν αδέρ-φια για πάντα, χωρίς να αποχωρι-στούν τη µεγάλη τους αγάπη, τη θά-λασσα!

6

Μ

Τα παραµύθια σας και οι ζωγραφιές σαςΤα παραµύθια που θα διαβάσετε είναι «µηνύµατα» από παιδιά που παραβρέθηκαν στην εκδήλωσητης Σύγχρονης Εποχής για την Παγκόσµια Μέρα Παιδικού Βιβλίου του 2009.Σας τα παρουσιάζουµε µε καµάρι!!!

Μ

Κλόντια Στενάι

Όλοι µπορούννα γίνουν µετανάστες

Την ιστορία που θα διαβάσετε, την έστειλε στη Σύγχρονη Εποχή µία µικρήφίλη, µαθήτρια της Ε΄Τάξης, από ένα σχολείο στο Καστέλι της Κρήτης.

Σύµφωνα µε κάποιες πληροφορίες που µας έδωσε ο Βιβλιοπόντικας, στηνπεριοχή της αποβιβάζονται πάρα πολλοί µετανάστες...

Οι δύοαχώριστοι φίλοι

και ο φάροςΧρήστος Ανδρόπουλος

98

ταν µια µέρα σαν όλες τις άλλες... Οι µαµάδες προσπαθούσαννα ξυπνήσουν τα παιδιά τους:-Έλα, χρυσό µου, σήκω, θα αργήσεις στο σχολείο.- Μµµµ! Νυστάζω.

Στο τέλος όλα τα νυσταγµένα µουτράκια σηκώθηκαν και ξεκίνησανόλο νεύρα τη µέρα τους.

Φτάνοντας στο σχολείο αντάλλαξαν «ξερή» καληµέρα και κάθισαν οκαθένας στο θρανίο του. Ποιος ξέρει τι σκέφτονταν; Σε λίγη ώρα µπήκεστην τάξη η δασκάλα, ηλικιωµένη, ανυποµονούσε να «βγει» στη σύ-νταξη. ∆εν είχε πια διάθεση να διδάξει. Έκανε ξερά το µάθηµά της χω-ρίς να µιλάει µε τα παιδιά, κρατώντας µια «ψυχρή» στάση. Τα παιδιά ού-τε την συµπαθούσαν ούτε την αντιπαθούσαν...

Καθώς, λοιπόν, η κυρία Παναγιώτα δίδασκε αριθµητική στην τάξη, κά-τι άλλο συνέβαινε σε έναν άλλο κόσµο, τον κόσµο της σκονισµένης βι-βλιοθήκης, που τα παιδιά είχαν εδώ και καιρό ξεχάσει. Μέσα της βρί-σκονταν πολλά και περίεργα βιβλία, κανείς όµως δεν είχε το ενδιαφέ-ρον να τα διαβάσει, ούτε καν να τα κοιτάξει. Τα βιβλία αυτά (όπως και όλατα άλλα) µιλούσαν, µόνο που δεν είχαν τρόπο να προσελκύσουν τον ανα-γνώστη (πόσο µάλλον τα µικρά «αγριµάκια» της τάξης). Στις ιστορίες «ζού-σαν» πολλά πλάσµατα. Ένας δράκος που ήθελε να γίνει καλός, µα κανέ-νας ιππότης δεν τον πίστευε. Ένα φτωχό παλικάρι που η αγαπηµένη τουτον παράτησε για έναν πλούσιο πρίγκιπα. Ζώα και πλάσµατα δυσαρε-στηµένα από τις ιστορίες τους, που λίγο-πολύ έµοιαζαν µε τη ζωή!

Καµιά φορά, λοιπόν, οι ήρωες κρυφοκοίταζαν από τις χαραµάδες τηςβιβλιοθήκης το µάθηµα των παιδιών, καταλάβαιναν πως τα παιδιά δεντα πήγαιναν καλά µεταξύ τους και συζητούσαν γι’ αυτό. Έτσι, λοιπόν,αποφάσισαν να βοηθήσουν.

- Κοίτα, ο Γιώργος χτυπάει µε πετραδάκια την Αιµιλία. Κρίµα! Κι εκεί-νη είναι τόσο καλή, δεν πειράζει κανέναν.

- Φταίει και η κυρία Παναγιώτα. ∆εν εξηγεί στα παιδιά πως η συµπε-ριφορά τους δεν είναι σωστή. Αυτή νοιάζεται µονάχα για τη γραµµατική.Όµως η δουλειά του δασκάλου είναι να µαθαίνει στα παιδιά πώς να γί-νονται καλύτεροι άνθρωποι.

- Μακάρι να µπορούσαµε να κάνουµε κάτι να αλλάξουν λιγάκι τα πράγ-µατα! είπε ένα πριγκιπόπουλο.

- Μα σίγουρα µπορούµε. Είµαστε ήρωες παραµυθιών! Το ξεχάσατε;Άλλωστε ίσως αν βοηθήσουµε τα παιδιά, να λυθούν και τα δικά µας προ-βλήµατα. Σκεφτείτε πόσο ευτυχισµένοι θα ήµασταν αν τα παιδιά διάβα-ζαν τις ιστορίες µας.

- ∆ίκιο έχεις, απάντησε ένα µικρούλι ξωτικό. Μα πώς µπορούµε ναβοηθήσουµε;

Για λίγη ώρα κανείς δε µίλησε... Μέχρι που ένας σοφός γέροντας βα-σιλιάς βρήκε τη λύση:

- Είµαι σίγουρος πως τα παιδιά θα έχουν κάποιο πρόβληµα για να φέ-ρονται έτσι. Τα παιδιά, φίλοι µου, είναι οι πιο αγνές ψυχές. Αν, λοιπόν,καταφέρναµε να µάθουµε την αιτία της άσχηµης συµπεριφοράς τους,ίσως τους βοηθούσαµε.

- Αν... επισκεπτόµασταν τα σπίτια τους; ∆ε θα ήταν µια καλή ευκαιρίανα τα γνωρίσουµε και να δούµε σε τι περιβάλλον ζουν; µίλησε µε σιγα-νή φωνή µια χωριατοπούλα.

- Μήπως όµως δεν είναι σωστό;- Μα γιατί; Άλλωστε για το καλό τους θα είναι.- Μπορούµε να το κάνουµε σε λίγες µέρες που τα σχολεία θα κλεί-

σουν για τις διακοπές του Πάσχα.Έτσι αποφασίστηκε, λοιπόν. Και οι ήρωες των παραµυθιών γύρισαν

στις ιστορίες τους για να αποχαιρετήσουν «τους δικούς τους».Στο µεταξύ το µάθηµα συνεχιζόταν κανονικά, καθώς και οι κόντρες

των παιδιών. Πολλά από αυτά ήταν επιθετικά προς τους συµµαθητές τους.Άλλα πάλι φοβόντουσαν να κάνουν φιλίες, να µιλήσουν µε τα άλλα παι-διά. Σύντοµα όµως όλα αυτά θα άλλαζαν...

Τα περισσότερα πλάσµατα των παραµυθιών της βιβλιοθήκης θα έφευ-γαν. Ήθελαν όλα τους να βοηθήσουν... Όταν χτύπησε το κουδούνι για τοσχόλασµα, όλα τα παιδιά ξεχύθηκαν σαν ανθρώπινο ποτάµι...

Όταν η αίθουσα άδειασε, βγήκαν από την παλιά βιβλιοθήκη ξωτι-κά, µάγισσες, δράκοι, βασιλιάδες κι άλλοι πολλοί. Είχαν αποφασίσειποιους θα ακολουθούσε ο καθένας...

Το µικρό ξωτικό είχε αναλάβει να επισκεφθεί τρία σπίτια. Του Ιµράν,της Εβελίνας και της δασκάλας. Ο Ιµράν ήταν Πακιστανός, είχε έρθει στηντάξη πριν δύο χρόνια...

Το ξωτικό τρύπωσε από µια χαραµάδα στην πόρτα κι έπειτα άρχισενα κατεβαίνει ατελείωτες σκάλες µέχρι που έφτασε σε ένα υπόγειο µεκαµιά δεκαριά ανθρώπους. Στο χώρο υπήρχε µεγάλη αναστάτωση. Τοξωτικό έψαξε λίγο µε τα µάτια του, ώσπου βρήκε τον Ιµράν·καθόταν σεµια γωνιά µε το κεφάλι του µέσα στα γόνατα. ∆ίπλα του βρισκόταν έναστρώµα, το µόνο καταδικό του αντικείµενο στο υπόγειο. Το αγόρι ξά-πλωσε και τυλίχτηκε µε µια κουβέρτα. Μετά από λίγη ώρα τον πλησία-σε µια γυναίκα, κρατούσε ένα δίσκο φαγητό και του τον πρόσφερε. Ο Ιµ-ράν τον πήρε και γύρισε από την άλλη πλευρά. Τότε πλησίασε το ξωτι-κό, δεν είχε τον φόβο να τον αντιληφθεί κανένας (τα πλάσµατα των πα-ραµυθιών είναι αόρατα στους ανθρώπους). Το παιδί είχε κλειστά τα µά-

Η

τια, µα δεν κοιµόταν. Κατάλαβε, για την άσχηµη συµπεριφορά του Ιµράν ευ-θυνόταν το περιβάλλον όπου ζούσε το παιδί. Υπήρχαν τόσοι άνθρωποι στουπόγειο κι όµως εκείνος ένιωθε µόνος. Το ξωτικό ανέβηκε τις σκάλες, πέ-ρασε τη χαραµάδα της πόρτας και βγήκε στο δρόµο. Ήταν λυπηµένο, όµωςήξερε πως του έµεναν άλλα δυο σπίτια να επισκεφθεί. Συνέχισε, λοιπόν,µε το σπίτι της µικρής Εβελίνας...

Ήταν ένα µεγάλο τριώροφο κτήριο µε φροντισµένο κήπο γεµάτο δέντρα.Ο Μου τρύπωσε από το ανοιχτό παράθυρο και κατευθείαν βρέθηκε σε ένανδιάδροµο µε πολλές πόρτες. Καθώς προχωρούσε άκουσε φωνές ανθρώ-πων και τις ακολούθησε... Μέχρι που βρέθηκε σε ένα µεγάλο σαλόνι... Ήτανη Εβελίνα και οι γονείς της που φώναζαν. Φοβήθηκε να πλησιάσει, γι’ αυ-τό έµεινε κρυµµένος να τους παρακολουθεί:

- Κοριτσάκι µου, ηρέµησε, σε παρακαλώ, είπε η µαµά της Εβελίνας.- Όχι, Σµαράγδα, άφησέ την, δεν καταλαβαίνει. Εγώ δουλεύω όλη τη µέ-

ρα για να µην της λείπει τίποτα κι εκείνη γκρινιάζει, απάντησε ο πατέρας.Και τότε η µικρή άρχισε να φωνάζει και χτυπάει το πόδι της στο πάτωµα...- ∆ε µε νοιάζει αν έχω ακριβά ρούχα και παιχνίδια! Με νοιάζει που εσείς

όλη τη µέρα λείπετε. Εγώ θέλω τους γονείς µου, όχι τα λεφτά τους!Ο καβγάς συνεχιζόταν για πολλή ώρα. Το ξωτικό είχε ακούσει όσα τον ενδιέφεραν κι αποφάσισε να φύγει, άλ-

λωστε όλος αυτός ο θόρυβος και οι φωνές του προκαλούσαν πονοκέφα-λο... Τώρα φαινόταν καθαρά η διαφορά, αλλά και η οµοιότητα των δύο παι-διών. Και οι δύο τους ένιωθαν µοναξιά, µα ο ένας δεν είχε τίποτα δικό του,ενώ η άλλη είχε τα πάντα... Έµενε, λοιπόν, µόνο το σπίτι της δασκάλας...

Βρισκόταν σε µια γειτονιά µε χαµηλά σπίτια, κάπως έτσι ήταν κι αυτό, µεέναν µικρό αφρόντιστο κήπο και δύο χαµηλά παράθυρα. Ο Μου δεν ήξερε

από πού µπορούσε να µπει στο σπίτι. Έψαξε λίγο µε τα µάτια του, ώσπου βρήκε έναν κισσό

που έφτανε ως το κοντινότερο παράθυρο. Άρχισε νασκαρφαλώνει µέχρι που βρέθηκε στο περβάζι του πα-ραθύρου. Για κακή του τύχη, όµως, παραπάτησε και βρέ-

θηκε µπρούµυτα στο δάπεδο του σπιτιού. Καιµάλιστα ακριβώς την ώρα που περνούσε από

εκεί η κυρία Παναγιώτα (θα τον πάταγε).Όταν ηρέµησε λιγάκι το ξωτικό

ακολούθησε τη δασκάλαστο καθιστικό... Φαινόταν

ψόφια από κούραση κι όµωςεκείνη πήρε σκούπα και άρ-χισε να καθαρίζειτο σπίτι µέ-

χρι που το έκανε λαµπίκο. Έπειτα, ψόφια από την κούρασηέπεσε σε µια πολυθρόνα και κοιµήθηκε. Μετά από περίπουµια ώρα χτύπησε το τηλέφωνο. Η κυρία Παναγιώτα πετάχτηκεκαι το έπιασε αµέσως! Ο Μου την άκουσε να µιλάει µε κάποιονπου είχε να δει πολύ καιρό.

- Ναι;- Μητέρα, εγώ είµαι.- Είσαι καλά, αγόρι µου; Πού µένεις; Μήπως δεν τρως καλά και

µου αδυνάτισες; Πες µου, αγόρι µου, µίλα µου.- Καλά είµαι, µητέρα. Τηλεφώνησα για να σου πω πως έρχοµαι

αύριο. - Εντάξει καµάρι µου! Θα σου φτιάξω σουτζουκάκια, µουσακά

και ό,τι άλλο θέλεις. Πες µου τι θέλεις να σου φτιάξω;- Τίποτα δε θέλω, µητέρα, θα µείνω µόνο ένα βράδυ.- Εντάξει, αγόρι µου, γεια σου τώρα!Η κυρία Παναγιώτα έπεσε πάλι στην πολυθρόνα της

πιο στενοχωρηµένη από πριν. Της έλειπε ογιος της. Είχε γεράσει πια και δεν µπορού-σε να διδάσκει άλλο. Το µόνο που ήθελε εί-ναι να βρίσκεται κοντά στα δικά της πρόσω-πα. Το ξωτικό είχε τελειώσει την αποστολήτου. Τώρα θα γυρνούσε στο σχολείο όπου εί-χαν δώσει ραντεβού µε τα άλλα πλάσµατα τωνιστοριών...

Ο δράκος από κάποια ιπποτικήιστορία είχε αναλάβει το σπίτι τουΓιώργου... Ο Γιώργος ζούσε µε τηγιαγιά του. Η µητέρα του δούλευε όλητη µέρα, γυρνούσε αργά το βράδυ ότανο Γιώργος είχε πια κοιµηθεί. Ο πατέραςτου εγκατέλειψε τη µητέρα του όταν ήταν έγκυοςστο Γιώργο. Του µικρού του έλειπαν οι γονείςτου...

Όταν ο δράκος έφτασε στο σπίτι δε δυσκολεύτηκε καθόλου να µπειµέσα, η πόρτα ήταν ορθάνοιχτη. Ένας µικρός διάδροµος τον έβγαλε σεένα µικρό κουζινάκι. Εκεί ήταν ο Γιώργος και η γιαγιά του, έτρωγαν αµί-

λητοι για πολλή ώρα. Μέχρι που η γιαγιάρώτησε τον εγγονό της:

- Πώς ήταν η µέρα σου, αγόρι µου;- Καλή.

- Έγραψες ορθογραφία;- Όχι.

- Γιατί, καµάρι µου;- ∆εν είχα διαβάσει.

- Αχ! Γιώργο µου! Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, παιδί µου; Ηµάνα σου η καηµένη δουλεύει σα σκυλί για να έχεις να τρως. Μάθε γράµ-µατα, Γιώργο µου, να γίνεις µορφωµένος άνθρωπος, να σπουδάσεις, να

µην καταντήσεις σαν τη µάνα σου. Να έχεις µια καλύτερη τύχη, εί-πε η γιαγιά και τον κοίταξε µε τόση καλοσύνη.

Τα παραµύθια της σκονισµένης

βιβλιοθήκηςΜυρτώ Καλτικοπούλου Ε Τάξη

11

Αυτή είναι η όµορφη αφίσα της Μυρσίνης Μπέλλου!

Αυτή είναι η όµορφη αφίσα του Θωµά Καλτικόπουλου (Β Τάξη)!

Ο Γιώργος έβαλε τα κλάµατα και χώθηκε στην αγκαλιά της γιαγιάςτου (αυτό το παιδί, που χτυπούσε κι έβριζε, τώρα έκλαιγε µε µαύροδάκρυ). Ο δράκος, για να µην βάλει κι εκείνος τα κλάµατα, έφυγε γρή-γορα από το σπίτι και πήρε το δρόµο για το σχολείο...

Η µάγισσα, που ήταν από την ίδια ιστορία µε το ξωτικό, θα πήγαι-νε στο σπίτι της Αιµιλίας... Η Αιµιλία κάθε πρωί πήγαινε µαζί µε τοναδερφό της στο σχολείο: Όταν γυρνούσαν, µαγείρευε για όλη την οι-κογένεια. Οι γονείς της γύριζαν αργά το βράδυ από τις δουλειές τους.Η µάγισσα δεν κατάφερε να τρυπώσει από πουθενά. Έτσι, λοιπόν,έµεινε να κοιτάζει τα δύο παιδιά έξω από το παράθυρο... Ο αδερφόςτης έπαιζε µε ένα µικρό µπαλάκι πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Κο-ντά του η Αιµιλία πάνω από µια κατσαρόλα . Τα δύο παιδιά συζητού-

σαν και συχνά η µικρή χάιδευε το κεφάλι του αδερφού της. Η µάγισσα, απορροφηµένη από τις σκέψεις της, πήρε το δρόµογια το σχολείο... Η Αιµιλία ήταν ήσυχο κορίτσι και ώριµη στη σκέ-

ψη, άλλωστε κρατούσε τα «βάρη» ενός σπιτιού.Έτσι, λοιπόν, το βράδυ όλοι οι ήρωες των παραµυθιών εί-

χαν συγκεντρωθεί στην τάξη. Όλοι είχαν µαζέψει διαφορε-τικές πληροφορίες για τα περισσότερα παιδιά της τάξης κι

όµως όλοι είχαν καταλήξει στο ίδιο συµπέρασµα:- Τα παιδιά δεν είναι κακά.- Όχι, δεν είναι. Χρειάζονται απλώς λίγη αγάπη. - Θα µπορούσαµε να κάνουµε κάτι ώστε να τους βοη-

θήσουµε;- Τι θα λέγατε να ζωγραφίζαµε την τάξη και να µοι-

ράζαµε τα παραµύθια µας στα παιδιά;- Ναι, θα µπορούσαµε επίσης να τους µιλήσουµε κι

εµείς να γίνουµε φίλοι τους.- Πολύ καλή ιδέα, όµως τα σχολεία σε λίγες µέρες ανοί-

γουν, πρέπει να πιάσουµε αµέσως δουλειά...Κι έτσι κι έγινε, οι µισοί από τους ήρωες θα ζωγράφιζαν την τά-

ξη µε ανθρωπάκια πιασµένα χέρι-χέρι. Οι υπόλοιποι θα µοίραζαν τιςιστορίες τους στα παιδιά και θα έγραφαν και καινούργιες...

Έφτασε, λοιπόν, η µέρα που τα παιδιά επέστρεφαν στο σχολείοτους µετά από τις διακοπές. Ένας-ένας οι µαθητές έµπαιναν στην τά-ξη και κοιτούσαν έκπληκτοι γύρω τους. Όταν άρχισε το µάθηµα, ταπαιδιά, αντί να κάνουν αριθµητική, µίλησαν µε τις µάγισσες, τα πρι-γκιπόπουλα και τους δράκους για τα προβλήµατά τους. Έπειτα ζήτη-σαν συγγνώµη από τους συµµαθητές τους στους οποίους είχαν φερ-θεί άσχηµα και στο διάλειµµα σχηµατίζοντας έναν τεράστιο κύκλοέπαιξαν διάφορα παιχνίδια...

Μετά από λίγες µέρες, αποφάσισαν να οργανώσουν µια εκδή-λωση µε θέµα το βιβλίο και τη σηµασία του. Η εκδήλωση είχε µε-

γάλη επιτυχία και οι µαθητές το χάρηκαν πάρα πολύ.Από τότε, λοιπόν, οι ήρωες των ιστοριών της βιβλιοθήκηςδεν έµειναν ποτέ µόνοι...

Για την ίδια µέρα, η Μυρσίνη Μπέλλου µας έστειλε το παρακάτω γράµµα:Αγαπητοί φίλοι της Σύγχρονης Εποχής. ∆ιάβασα στο «Ριζοσπάστη» για τηνεκδήλωση που κάνετε για τα βιβλία. Λαµβάνω µέρος ζωγραφίζοντας µιααφίσα, µα δε θα µπορέσω να έρθω, γιατί ζω στην Κεφαλλονιά.

Πρόσκληση για συζήτηση• Αγόρι ή κορίτσι; • Μήπως ανήκεις σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι το φύλο δίνει«πόντους» και σε κατατάσσει σε ανώτερη ή κατώτερη κατηγο-ρία;• Νοµίζεις ότι οι εκπρόσωποι του ενός ή του άλλου φύλου πρέ-πει να παίζουν στη ζωή τους έναν προκαθορισµένο ρόλο;• Σε έχουν πείσει ότι τα αγόρια πρέπει να είναι «δυνατά σα λιο-ντάρια» και τα κορίτσια «λαµπερά σα νεραϊδούλες»;• Είναι δικές σου οι απόψεις που έχεις για το ζήτηµα ή θεωρείςσωστό ν’ ακολουθείς αυτά που συνήθως δέχονται οι άλλοι;• Πόσα βιβλία «µόνο για αγόρια» ή «µόνο για κορίτσια» έχειςδιαβάσει τελευταία;• Τι ρόλο παίζει το φύλο στην επιλογή του επαγγέλµατος;• Υπάρχουν «αντρικές» και «γυναικείες» δουλειές;• Σε ποιο φύλο ανήκουν οι περισσότεροι φίλοι σου;• Πώς περιγράφεις τις καθηµερινές σχέσεις ανάµεσα στα δια-φορετικού φύλου άτοµα που είναι στην παρέα σου;• Έχεις απορρίψει ποτέ κάποιον µόνο γιατί ανήκει στο ένα ήστο άλλο φύλο;• Θέλεις να µας γράψεις και να έρθεις µε τους φίλους σου νακουβεντιάσουµε για το θέµα;

Η Σύγχρονη Εποχή προγραµµατίζει ένα κύκλο συζητή-σεων µε θέµα:«Αγόρια-κορίτσια, άντρες-γυναίκες». Οι εκδηλώσεις θα γίνουν στους χώρους των βιβλιοπωλείωντης (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα) µέσα στο 2010. Με ποιο τρόπο νοµίζεις ότι µπορείς να βοηθήσεις; ∆ήλωσε συµµετοχή, γράφοντας την ηλικία σου και –φυσικά–αν είσαι αγόρι ή κορίτσι. Στείλε γράµµα ή ηλεκτρονική επι-στολή και πες µας τη γνώµη σου για τον τρόπο µε τον οποίο θαγίνει καλύτερη η συζήτηση. Έλα µε τους φίλους σου και φέρε µαζί σου τα βιβλία που πι-στεύεις ότι έχουν σχέση µε το θέµα. Μπορείς να συµφωνήσεις ή να διαφωνήσεις.

Εκείνο που έχει σηµασία είναι να συµµετέχεις!

εκδηλώσεις

που θα γίνουν

και σας περι-

µένουµε!

Και αυτή είναι µια ζωγραφιά χωρίς όνοµα, αλλά µας αρέσει πολύ!

Στα Γιάννενα, την πανέµορφη πρωτεύουσα της Ηπείρου,το βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής δοκίµασε κάτι δια-φορετικό.

Ας πάρουµε, όµως, τα γεγονότα από την αρχή.Πλησίαζαν Χριστούγεννα... Κι όµως! Σύµφωνα µε κάποι-

ες φήµες, ο Άγιος Βασίλης είχε εξαφανιστεί! Το πιο πε-ρίεργο ήταν ότι δε γνώριζαν το παραµικρό ούτε τα ξωτι-

κά του ούτε οι τάρανδοι που έσερναν το ιπτάµενο έλ-κηθρο! Υπήρχαν όµως κάποιοι που επέµεναν ότι οΆγιος Βασίλης εξαφανίστηκε γιατί είδε κάτι που δεν του

άρεσε! Η Σύγχρονη Εποχή αποφάσισε να το ερευνή-σει... Πολύ σύντοµα, ένα έκτακτο δηµοσίευµα έκα-νε την εµφάνισή του σε κάθε γωνιά της πόλης:

Ο Άγιος Βασίλης αγνοείται!Ωστόσο, λίγες µέρες αργότερα, µία παράξενη

κάρτα έφτασε στο βιβλιοπωλείο. ∆εν ήρθε µε το τα-χυδροµείο, ούτε είδε κανείς ποιος την έφερε. Λες

κι έπεσε από τον ουρανό... Υπογραφήδεν είχε (µόνο το αποτύπωµα µιας...µπότας!)... Έλεγε: Θα έχετε νέα µουστις 23. Αν αργήσω, φάτε!...

Όπως καταλαβαίνετε, οι µικροίκάτοικοι της περιοχής δεν µπο-

ρούσαν ν’ αδιαφορήσουν µπρο-στά σε τέτοιας σπουδαιότητας

γεγονότα. Το απόγευµα τηςΤρίτης, 22 του ∆εκέµβρη,µια οµάδα παιδιών

παρουσιάστηκε στοβιβλιοπωλείο (28ης Οκτωβρίου

9, Στοά Ορφέα) για να πάρει µέρος στηνπρώτη φάση του σχεδίου της Σύγχρονης

Εποχής! Τι σχέδιο ήταν αυτό;... Ν’ απο-καλυφθεί, φυσικά, τι ακριβώς είχε

συµβεί στον Άγιο Βα-σίλη. Τα παιδιά ανέ-

βηκαν στο πατάρι

(γιατί, πρέπει να ξέρετε, στα πατάρια βρίσκονται όλα τα µυ-στικά µας κουτιά!) κι έκαναν το χώρο... χριστουγεννιάτικο!Κάρτες, στολίδια, δέντρα... Όλα πέρασαν απ’ τα χέρια τους.Χωρίστηκαν µε µία υπόσχεση: Αύριο!... Ήταν, βλέπετε, η κρί-σιµη ηµεροµηνία: Τετάρτη, 23 ∆εκέµβρη 2009! Έπρεπε ναείναι όλα έτοιµα για τη δεύτερη φάση του σχεδίου: Για τη συ-νάντηση, δηλαδή, των παιδιών που είχαν σκοπό να λύσουντο µυστήριο της εξαφάνισης του πιο διάσηµου προσώπουτων ηµερών.

Και ήταν! Το πατάρι της Σύγχρονης Εποχής πληµµύρισεπαιδιά που αγωνιούσαν για την τύχη του αγαπηµένου τουςχοντρούλη. Και όλα είχαν µία εξήγηση για την απουσία του.Οι συνεργάτες της Σύγχρονης Εποχής είπαν κι εκείνοι τη δι-κή τους εκδοχή. Επίσης, διαβάστηκαν και γράµµατα παιδιώνπου δεν κατάφεραν να είναι στη συνάντηση, έστειλαν όµωςτην ιδέα τους γραπτά!

Η ώρα περνούσε... Κανένας δεν είχε καταφέρει να δώσεισίγουρη απάντηση: «Τι έγινε αυτά τα Χριστούγεννα ο ΆγιοςΒασίλης;... Τι µπορεί να είδε κι εξαφανίστηκε;... Και, κυρίως,πού βρισκόταν;!» Θα είχαν τελικά νέα, όπως έλεγε η µυστη-ριώδης κάρτα µε το αποτύπωµα της µπότας; Στο µεταξύ,υπήρχαν µερικές απορίες για το πρόσωπο που περίµεναν.Έχει, άραγε, τα ίδια χαρακτηριστικά σε όλο τον κόσµο;... Τιπιστεύουν γι’ αυτόν τα παιδιά σε άλλες, πολύ µακρινές χώ-ρες;... Από πότε υπάρχει και από πού προέρχεται η σηµερι-

νή εικόνα του Άγιου Βασί-λη;... Οι συνεργάτες τηςΣύγχρονης Εποχής απα-ντούσαν σε ό,τι ήξεραν,ώσπου... µια δυνατή, αλ-

λά άγνωστη φωνή από το κάτω πάτωµατους ξάφνιασε όλους. Άραγε, ο «αγνοούµενος»

είχε επιτέλους αποφασίσει να εµφανιστεί;!...... Ναι και όχι! Εκείνα που, σίγουρα, έκαναν την εµ-

φάνισή τους ήταν... ένας κόκκινος σκούφος κι ένα γράµ-µα. Ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης... πουθενά! Το γράµµα, πά-

ντως, διαβάστηκε. Ανάµεσα σε άλλα έλεγε και τα εξής:!

Αγαπητοί φίλοι της Σύγχρονης Εποχής.

Έχω να περάσω από πολλά µέρη, αλλά θα το θεωρούσαπαράλειψή µου αν δεν έκανα και µια επίσκεψη, έστω καιστιγµιαία, στο χώρο του βιβλιοπωλείου σας...Ναι, είµαι αυτός που νοµίζετε! Ή, τελοσπάντων, έτσι εί-

ναι αν έτσι νοµίζετε...Ξέρω ότι ανησυχήσατε, αλλά βρίσκοµαι στην ευχάριστη

θέση να σας πληροφορήσω ότι είµαι πάντα στο πόστο µουκαι θα προσπαθήσω, και φέτος, να σας ευχαριστήσω όσο µπο-ρώ. Να ξέρετε, όµως, ότι δεν είναι καθόλου εύκολο αυτόκαι, σας βεβαιώνω, όσο περνάει ο καιρός γίνεται δυσκολό-τερο! Όλα όσα φανταστήκατε για ’µένα θα µπορούσαν ναείναι αληθινά. Μερικά ίσως είναι. Αλλά δε θα σας απο-καλύψω τα µυστικά µου, γιατί έτσι θ’ άφηνα άνεργους µε-ρικούς συγγραφείς. Εξάλλου, αν το έκανα, µάλλον θα σαςστερούσα από ένα κοµµάτι φαντασίας, που τόσο πολύτιµη εί-ναι για όλους, ακόµα και για τους µεγάλους. Αρκεστείτε στοότι, ανάµεσα σε πολλά άλλα, έψαχνα ανυπόµονα να βρω το«Χριστουγεννιάτικο Πνεύµα» που όλο και πιο συχνά µου τοσκάει τελευταία. Και, ξέρετε, Χριστούγεννα χωρίς «Χρι-στουγεννιάτικο Πνεύµα» είναι κάτι σαν ψεύτικο λουλούδι:Ωραία εµφάνιση, αλλά καθόλου µυρωδιά! Πάντως, µην περιµένετε από ’µένα να διορθώσω τ’ αδιόρ-

θωτα! Ούτε κι από κανέναν άλλο δηλαδή... Κανείς δεν µπο-ρεί να γίνει σωτήρας του αλλουνού. Η αδικία, βλέπετε, έχεισυγκεκριµένες αιτίες και πρέπει να παλέψετε όλοι µαζί,όταν θα µεγαλώσετε, για να εξαφανίσετε αυτές τις αιτίες.∆ιαφορετικά, οι λίγοι θα εξακολουθήσουν να εκµεταλ-λεύονται τους πολλούς κι ύστερα θα λένε ότι έρχονται νατους... «σώσουν»! Και κάτι άλλο: Μην εµπιστεύεστε τους«φιλάνθρωπους» (αυτούς, δηλαδή, που βαφτίζουν έτσι τονεαυτό τους)... Πραγµατικός φιλάνθρωπος είναι όποιος αγω-νίζεται για ν’ αλλάξουν έτσι τα πράγµατα, ώστε κανείς ναµην τρώει τ’ αποφάγια κανενός.Να είστε γεροί και γεµάτοι διάθεση να µαθαίνετε όσα

περισσότερα πράγµατα µπορείτε. Όχι µόνο αυτά του σχο-λείου... Μην ξεχνάτε ότι, δυστυχώς, υπάρχουν και παιδιά πουδεν µπορούν να πάνε σχολείο! Να έχετε πάντα θετικά συ-ναισθήµατα για όσους τ’ αξίζουν και µυαλό στο κεφάλι σαςγια να καταλαβαίνετε ποιοι είναι. Κι επίσης, να χρησιµο-ποιείτε αυτό το µυαλό για τη γενική πρόοδο και όχι µόνογια τον εαυτό σας. Τούτη, είµαι σίγουρος, είναι η καλύτερηευχή που µπορεί να σας δώσει ένας γέροντας σαν εµένα!...

Σ’ όλους Καλά Χριστούγεννα, Σ’ όλους σας Καληνύχτα!...

Ο Άγιος

Βασίλης

αγνοείται!

αλήθεια είναι ότι, στην αρχή, ταπαιδιά απογοητεύτηκαν!... ∆εν

τους έκανε την τιµή να µείνει ούτε λίγο...Κρί-µα! ∆ωράκια, βέβαια, είχε αφήσει. Βιβλία,µουσική, σοκολάτες κι ένα κοτζάµ γράµµα,αποκλειστικά για τους «φίλους της Σύγχρο-νης Εποχής»! Επιπλέον, πολλές χριστουγεν-νιάτικες αναµνήσεις και µια υπόσχεση απότους συνεργάτες του βιβλιοπωλείου (µάλλονο Άγιος Βασίλης άφησε και σ’ εκείνουςγράµµα µε «συµβουλές»): Σε λίγο καιρό, ταµυστικά κουτιά θα µπορούν να χρησιµοποι-ούνται συχνότερα, αφού το πατάρι θα µετα-µορφωθεί σε «στέκι» για όλα τα παιδιά πουµένουν στα Γιάννενα. Έτσι, θα έχουν την ευ-καιρία να πηγαίνουν εκεί µε τις παρέεςτους, να φτιάχνουν τις λέσχες τους και ναδιαβάζουν τα βιβλία τους. Αυτό, σίγουρα,ήταν ένα «δώρο» που δεν είχαν υπολογί-σει!...

Πώς τα µάθαµε αυτά; ∆υστυχώς, ο Βι-βλιοπόντικας δεν µπορούσε να ταξιδέψειµέχρι τα Γιάννενα... Αξιοποίησε, όµως, τορεπορτάζ µιας υπερηχητικής πυγολαµπί-δας που πήγε κι ήρθε µέχρι να στρίψετετο µάτι σας! Εξάλλου, τα παραπάνω γε-γονότα αποδεικνύονται από το αρχείοτου βιβλιοπωλείου µας στα Γιάννενα.Όσοι το επισκεφθείτε, ζητείστε τοµεγάλο ντοσιέ όπου φυλά-γονται τα γράµµατατων παιδιών και ηµοναδική κάρτα µε τοαποτύπωµα της µπό-τας!

Εκδηλώσειςδε γίνονται µόνο στην Αθήνα!

Η

Στις 8 του Μάρτη,κάθε χρόνο, τιµάµε

την Παγκόσµια Μέρατης Γυναίκας!

α λουλούδια, οι ζωγραφιές κιόλα τα όµορφα πράγµατα πουχαρίζετε µε πολλή αγάπη στουςγονείς σας, τους γεµίζουν χαρά.Χρήσιµο πάντως θα ήταν να

γνωρίζετε και τα παρακάτω, για να µοι-ραστείτε κι αυτά µαζί τους:

Η πρώτη αναφορά στη γιορτή τηςµητέρας και της µητρότητας έρχεταιαπό την Αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοιΈλληνες την γιόρταζαν την άνοιξη καιλάτρευαν τη Γαία (δηλαδή τη Γη), µη-τέρα όλων των θεών και των ανθρώ-πων. Αργότερα την αντικατέστησαν µετην κόρη της, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν σύ-ζυγος του Κρόνου, µητέρα του ∆ία καιθεά της γονιµότητας.

Αυτά από τη Μυθολογία.Σε πιο σύγχρονες εποχές, στην Αγ-

γλία του 1600 (τόσο σύγχρονες!), ηΗµέρα της Μητέρας γιορταζόταν κάθετέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής.Ακόµα και οι υπηρέτες έπαιρναν άδει-ες από τ’ αφεντικά τους για να επισκε-φθούν τις µητέρες τους (σε άλλες πε-ριπτώσεις, µάλλον δύσκολα θα δινό-

ταν άδεια στους ταλαίπωρους εργαζό-µενους)...

Η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ήτανιδέα µιας Αµερικανίδας από τη Φιλα-δέλφεια των ΗΠΑ, που επιθυµούσε νατιµήσει τη µητέρα της. Μετά από δικέςτης προσπάθειες, το 1914, έγινε καιεπίσηµη γιορτή, µε προεδρικό διάταγ-µα.

Η Ηµέρα του Πατέρα οφείλει τηνύπαρξή της σε µία άλλη Αµερικανίδαπου ήθελε και αυτή να τιµήσει τον πα-τέρα της. Αλλά, επειδή οι Πρόεδροιτων ΗΠΑ µάλλον έχουν ιδιαίτερη αδυ-ναµία στις φιέστες, καθιερώθηκε επί-σηµα και η γιορτή του πατέρα, το 1966,µε προεδρικό διάταγµα επίσης.

Και –φαίνεται– αρκεί ένα αµερικα-νικό προεδρικό διάταγµα για να υιο-θετηθούν µερικά πράγµατα... διεθνώς!

Ακούµε παράπονα από πολλούςµπαµπάδες (που δε γνωρίζουν ότιέχουν κι εκείνοι επίσηµη ηµέρα γιορ-τής) ότι είναι άδικο γι’ αυτούς να προ-βάλλεται περισσότερο ο ρόλος της µη-τέρας από το δικό τους.

Μήπως είναι καιρός να πείτε στουςµπαµπάδες σας (κι εµείς στους δικούςµας) ότι δεν έχουν κανένα λόγο να πα-ραπονιούνται;

Ο ρόλος και των δύο γονιών, αν καιδιαφορετικός του καθένα, είναι το ίδιοσηµαντικός για τα παιδιά τους!

Οι «επίσηµες µέρες γιορτής» δεν εί-ναι τίποτε άλλο παρά ένας τρόπος γιανα ξαναθυµίσουµε στους γονείς µαςότι τους αγαπάµε!

Όµως, ο ρόλος της µητέρας είναιπιο δύσκολος από του πατέρα, επειδήοι γυναίκες είναι φορτωµένες µε πε-ρισσότερους και πιο πολύπλοκους ρό-λους από τους άντρες. Για ποιο λόγο;

Γιατί οι γυναίκες, στις περισσότερεςκοινωνίες, δεν αντιµετωπίζονται ακό-µα ισότιµα µε τους άντρες!

14

T

ξέρατε αυτό;Τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου γιορτάζουµε τη γιορτή της Μάνας, ενώ την τρίτη Κυριακή

του Ιουνίου είναι η γιορτή του Πατέρα!

Στις 12 Ιουνίου έχουµε την Παγκόσµια Μέρακατά της Παιδικής Εργασίας

Είτε κορίτσια είστε είτε αγόρια, ηηµέρα αυτή είναι µία καλή ευκαιρία γιανα θυµίσετε στους µπαµπάδες σας (αν,δηλαδή, το έχουν ξεχάσει!) ότι η ισοτι-µία της γυναίκας, ακόµα και σήµερα,δεν έχει κατακτηθεί. Αυτό σηµαίνει ότι,πολλές φορές, ο νόµος και το κοινω-νικό περιβάλλον την αντιµετωπίζουνδιαφορετικά, αλλά όχι ισότιµα µε τονάντρα. Έτσι, και ο ρόλος της µητέραςγίνεται δυσκολότερος.

Σε πολλά µέρη της Γης η θέση τηςγυναίκας εξακολουθεί να είναι εφιαλ-τική γιατί δεν της αναγνωρίζονται πα-ρά ελάχιστα δικαιώµατα.

Να εξηγήσετε, λοιπόν, στους µπαµ-πάδες τα εξής:

Η Μέρα της Γυναίκας δεν καθιερώ-θηκε από κανένα προεδρικό διάταγµα!

Στις 8 του Μάρτη το 1857, οι υφαν-τουργίνες και οι ράφτρες της Ν. Υόρ-κης βγήκαν στους δρόµους της πόληςτους, ζητώντας καλύτερες συνθήκεςκαι λιγότερες ώρες δουλειάς, αλλά καιµεγαλύτερα µεροκάµατα. Οι γυναίκες,ενώ έκαναν την ίδια δουλειά, πληρώ-νονταν λιγότερο από τους άντρες!

Οι αγώνες των εργαζόµενων γυναι-κών συνεχίστηκαν, αλλά δεν ήταν εύ-κολοι. Όπως καταλαβαίνετε, τ’ αφεν-τικά τους έβγαζαν µ’ αυτόν τον τρόποπολλά χρήµατα και δεν είχαν καµιάόρεξη να δίνουνε παραπάνω για την

εργασία που είχαν συνηθίσει να πλη-ρώνουν µισοτιµής... Οι εργαζόµενεςγυναίκες, που πήραν µέρος σε πολλέςαπεργίες (όχι µόνο στην Αµερική, αλ-λά και σε πολλές άλλες χώρες του κό-σµου), διεκδικώντας τα δικαιώµατάτους, δέχονταν συχνές επιθέσεις απότην αστυνοµία.

Από τότε µέχρι σήµερα, οι γυναίκεςσε κάποιες χώρες κατέκτησαν µε τουςαγώνες τους αρκετά δικαιώµατα, όχιόµως –όπως ήδη ξέρετε– την ισοτιµίατους. Ένα µικρό παράδειγµα: Στην Ελ-λάδα, ακόµα και το δικαίωµα ψήφου–από το επίσηµο κράτος– δόθηκε στιςγυναίκες µόλις το 1952!

Το 1910, µε πρόταση της Γερµανί-δας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν σ’ένα Συνέδριο Γυναικών, η 8η Μάρτηαποφασίστηκε να οριστεί σα µέρα τι-µής, αφιερωµένη στις εργαζόµενες γυ-ναίκες όλου του κόσµου.

Φέτος, είναι µια ιδιαίτερη χρονιάγιατί συµπληρώνονται 100 χρόνια απόεκείνη την ηµέρα!

Το γυναικείο κίνηµα, σε κάθε γωνιάτου πλανήτη, δίνει καθηµερινά τοναγώνα του για να µπορέσουν οι γυναί-κες της δουλειάς να κερδίσουν επιτέ-λους όλα τα δικαιώµατα που τους αξί-ζουν!

Ένα από τα αιτήµατα των εργαζόµενων γυ-ναικών που διαδήλωναν στις ΗΠΑ, τον πε-ρασµένο και τον προπερασµένο αιώνα,ήταν να καταργηθεί η παιδική εργασία!Εκτός από µεγάλες γυναίκες, στις κλω-στοϋφαντουργίες δούλευαν και µικρά κο-ρίτσια, βλάπτοντας την υγεία τους, επειδήείχαν ανάγκη να κερδίσουν µερικές δε-κάρες ...

Κι όµως!Υπάρχει και σήµερα παιδικήεργασία!

- Περίπου 218 εκατοµµύρια παιδιά στονπλανήτη εξαναγκάζονται να δου-λεύουν.- Περίπου 37 εκατοµµύρια (ένα στα έξιπαιδιά) δουλεύουν σε περιβάλλονπου βλάπτει τη σωµατική και ψυχικήτους υγεία. - Στην Ελλάδα, τουλάχιστον 80.000παιδιά (από 14 έως 19 ετών) εργά-ζονται καθηµερινά στα εργοστάσια,στις βιοτεχνίες, στα χωράφια καιστους δρόµους.- Για τα παιδιά κάτω των 14 ετών δενυπάρχουν καν σχετικά στοιχεία!*

ΊΊσσωωςς κκιι εεσσεείίςς ––ήή κκάάπποοιιοοςς ααππόό ττοουυςςφφίίλλοουυςς σσααςς–– ααννήήκκεεττεε σσ’’ ααυυττήήνν ττηηννκκααττηηγγοορρίίαα!!

* από τη ∆ιεθνή Οργάνωση Εργασίας

το

16

Τον έπιασαν τα νεύρα του. Οδηγείκαµιά δεκαριά χιλιόµετρα, στρίβειαριστερά σε µια γέφυρα, συνεχίζειγια άλλα τριάντα, βρίσκει δεξιά άλληγέφυρα, την περνάει, βγαίνει τελικάαπό την πόλη και παρατάει το γάτο σεµια ερηµιά (στου διαόλου τη µάναήταν!)... Παίρνει το δρόµο της επιστρο-φής.Μερικές ώρες αργότερα τηλεφωνεί στηγυναίκα του.«Μπας κι έχει γυρίσει σπίτι εκείνο το γατί;»«Βεβαίως!»«Για φέρ’ τον στο τηλέφωνο...»« ...;!»«Έχω χαθεί στο δρόµο και τον χρειάζοµαι γιανα µου δώσει οδηγίες!!!»

Όσοι ζείτε και µε σκυλάκι και µε γατάκι µάλ-λον έχετε παρατηρήσει τις διαφορές στο χαρα-κτήρα τους. Αν, λοιπόν, µπορούσαµε να διαβά-σουµε τις σκέψεις ενός σκύλου και µιας γάταςδεν αποκλείεται να ήταν κάπως έτσι:Του σκύλου: «Για φαντάσου! Οι άνθρωποι που µεέχουν στο σπίτι τους µε ταϊζουν, µ’ αγαπάνε, µενοιάζονται και µε φροντίζουν... Πρέπει να είναι θε-οί!». Της γάτας: «Για φαντάσου! Οι άνθρωποι που µεέχουν στο σπίτι τους µε ταϊζουν, µ’ αγαπάνε, µε νοι-άζονται και µε φροντίζουν... Πρέπει να είµαι θεά!!»∆εν είναι τυχαίο αυτό που λέγεται: Οι σκύλοι έχουναφεντικά, ενώ οι γάτες µόνο υπηρέτες!

Καλύτερα να µη σας πούµε την αντίδραση του Βι-βλιοπόντικα όταν πρωτοδιάβασε τη Στήλη αυτή...Ούτε ένα ανέκδοτο µε ποντίκια; Με το ζόρι τον συγ-κρατήσαµε για να µη µαζέψει τα ποντικο-µπογαλά-κια του. Μαύρη πέτρα ήθελε να ρίξει (το θεώρησε–βλέπετε– βαρύτατη προσβολή!)...Για να µετριάσουµε κάπως τη δυσαρέσκεια αυτού τουιδιότροπου (αλλ’ αναντικατάστατου!) συνεργάτη µας,του δώσαµε τη Στήλη µε τις Βιβλιοπροτάσεις...

Υπάρχουν δυστυχώς κάποιοιπου, ενώ αποφασίζουν ναυιοθετήσουν ένα ζωάκι, σύν-τοµα το βαριούνται (ίσωςγιατί ανακαλύπτουν ότι κιαυτό χρειάζεται τη φροντίδατου!) και στη συνέχεια τοξεφορτώνονται όπου τουςέρχεται πιο βολικά. Ο κύριος της ιστορίαςµας, θέλοντας ν’ απαλλα-γεί από το γατί του, το µε-ταφέρει µε το αυτοκίνητοστη διπλανή συνοικία,καµιά εικοσαριά τετρά-γωνα παρακάτω... Επει-δή τα γατιά –όπως είναιγνωστό– έχουν άριστοπροσανατολισµό, τοεπόµενο πρωί το βρί-σκει να περιµένειµπροστά στην πόρτατου!Χωρίς να χάσει καιρό,το ξαναφορτώνει στοαυτοκίνητο και το εγ-καταλείπει σε µια πιοµακρινή συνοικία,µπορεί κι εκατό τε-τράγωνα πέρα απότο σπίτι του... Άδι-κος κόπος. Την άλ-λη µέρα, ξανά τογατί απ’ έξω!!

Πότε χρειάζεται επει-γόντως να πάρει κατα-ναλωτικό δάνειο µίασαρανταποδαρούσα µεµεγάλη οικογένεια;

Όταν έρχεται η ώρα ν’αγοράσουν παπούτσιαοικογενειακώς!

βιβλιο

προτάσειςβιβλιο

προτάσεις

Είναι µία εύθυµη ιστορία (γιαπαιδιά από 7 µέχρι 10 ετών), µεηρωίδα –φυσικά– µια ποντικίνα!Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θαπέσει να σε πλακώσει... Εξάλ-λου, η Σβέλτη, µητέρα µιας οικο-γένειας τρωκτικών µε έξι µέλη,δεν είναι καθόλου τυχαίο ποντί-κι. ∆ε βολεύεται µε ό,τι έχει και,κυρίως, δε µένει σε ό,τι ξέρει. Ψάχνει, µε άλλα λόγια, για µια καλύτε-ρη ζωή γνωρίζοντας ότι, αν δεν κάνει κάτι η ίδια, τίποτε καινούργιοδεν πρόκειται να έρθει από µόνο του. Έτσι, ένας άλλος κόσµος, άγνω-στος ως τότε για εκείνη, ανοίγεται µπροστά της. Την περιπέτεια τηςΣβέλτης διηγείται η συγγραφέας Γεωργία Ανεζίνη-Λεράκη. Εικονογράφηση: Κ. Γρηγοριάδης.

Είµαι κλέφτρα, λαίµαργη και πονηρή,αλλά δε φταίω...

Σαρκοφάγος, αιµοβόρος κι αχόρταγος,ε, λύκος είµαι, δεν είµαι αρνάκι...

Μ’ αρέσει η φλυαρία. Είναι κακό;...

Τρία βιβλία µιας σειράς µε ζώα –ή πουλιά– προτείνει, στη συνέχεια, οΒιβλιοπόντικας. ∆εν είναι, βέβαια, ποντίκια, αλλά έχουν όλα (ακόµακι ο ίδιος το παραδέχεται!) µεγάλο ενδιαφέρον. Τα παιδιά (από πε-ρίπου 8 έως 11 ετών) θα δουν σίγουρα µε άλλο µάτι την αλεπού, το λύ-κο, και την κίσσα –ή καρακάξα– στα τρία βιβλία της σειράς. Είναι βι-βλία επίσης εύθυµα, µε πολλές ξεκαρδιστικές, αλλά και χρήσιµες πλη-ροφορίες που τις οφείλουµε στην εκπαιδευτικό και συγγραφέα Ασπα-σία Κατσούλη-Συµεώνογλου. Την εικονογράφηση έκανε η Χριστί-να Χρονοπούλου.

∆ύο χορταστικά βιβλία µε τους γνωστούς µύθουςπου έχουν αγγίξει γενιές µεγάλων και µικρών ανα-γνωστών, από την αρχαιότητα ως σήµερα. Οι 20ιστορίες που περιλαµβάνονται σε κάθε τόµο θα σαςξαναθυµίσουν τα πιο γνωστά στιγµιότυπα των µύ-θων (ο Βιβλιοπόντικας σας συστήνει ιδιαίτεραεκείνο µε το Ποντίκι και το Λιοντάρι!), αλλά και άλ-λα που, ίσως, δεν έτυχε να γνωρίσετε ως τώρα.Στους Μύθους του Αισώπου δεν υπάρχει περιορι-σµός στην ηλικία, όµως αυτοί είναι ειδικά διασκευασµένοι από τηνΑναστασία Περιστεράκη-Ψυχογιού για παιδιά από 6 έως 10 περί-που ετών. Η εικονογράφηση είναι της Χριστίνας Γαγγάδη. Επιµέλεια:Αλέξανδρος Γαγγάδης.

Η Πιγκουινία και τα πιγκουινάκια της

Πώς σας φαίνεται ένας πιγκουίνος που φοβάται τονερό; Σκέτη δυστυχία... λέει ο Βιβλιοπόντικας, οοποίος δεν το φοβάται καθόλου (γιατί, πρέπει να ξέ-ρετε, τα ποντίκια –ακόµη και τα µεταλλαγµένα– είναιεξαιρετικοί κολυµβητές!) και γι’ αυτό το λόγο προ-τείνει µια ιστορία για τα µικρά σας αδέρφια που πά-νε στο Νηπιαγωγείο. Την ιστορία της «Πιγκουινίας»,όπου κατοικεί ο µικρός φοβιτσιάρης, µας διηγείταιη παιδαγωγός και συγγραφέας Χρυσάνθη Σπυροπούλου-Σπανού. Ει-κονογράφηση: Χριστίνα Γαγγάδη. Επιµέλεια:Αλέξανδρος Γαγγάδης.

Το κάλεσµα της άγριας φύσης

Ο σκύλος Μπακ είναι ένας συνηθισµένος σκύλος,όµως αυτό δεν είναι ένα συνηθισµένο βιβλίο. Βέ-βαια, κανένα από τα βιβλία που σας προτείνει ο Βι-βλιοπόντικας δεν είναι «συνηθισµένο», αφού κα-θένα έχει τη δική του «προσωπικότητα», άρα αξί-ζει οπωσδήποτε να διαβαστεί. Η ιστορία του σκύ-λου Μπακ που εγκαταλείπει για πάντα τον κόσµοτων ανθρώπων, µόλις χάνεται ο µοναδικός άν-θρωπος που αγάπησε, δεν είναι γραµµένη για παιδιά. Ανήκει όµως σ’εκείνη τη µοναδική «κατηγορία» βιβλίων που µπορεί να διαβαστεί

Τα κατορθώµατα της Σβέλτης

Αισώπου µύθοι (1ος και 2ος τόµος)

Αγαπάτε τα ζώα;...

Εκτός από θαυµάσια συντροφιά (σαν κατοι-κίδια), τα κάθε λογής ζώα που ζουν στονπλανήτη µας κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλοσε ιστορίες, παραµύθια και ανέκδοτα. Ναµερικά:

το γέλιο δεν έβλαψεποτέ κανέναν!

18

και από παιδιά επειδή είναιτόσο ξεχωριστός ο συγγραφέ-

ας της, ώστε καταφέρνει να µιλήσεισε όλους µε την ίδια γλώσσα. Ηπροσπάθεια για επιβίωση και ο

αγώνας ενάντια στην εκµετάλ-λευση και κακοµεταχείριση

κάθε ζωντανού πλάσµατοςείναι θέµατα που αγγί-

ζουν όλες τις ηλικίες.Για «ανήσυχα» παι-

διά, «προβληµατισµένους» εφήβους και «σκε-πτόµενους» ενήλικους αναγνώστες, από το µε-γάλο Αµερικανό συγγραφέα ΤΤζζαακκ ΛΛόόννττοονν.

Η µελωδία που νίκησετα όπλα

Το θάρρος και το κουράγιο µιας φυλακισµένηςκαρδερίνας που παλεύει για την ελευθερία τηςείναι το θέµα της ιστορίας του ΑΑννττώώννηη ΛΛααµµππρριι--ννίίδδηη. Η ελευθερία είναι δικαίωµα κάθε ζων-

τανού πλάσµατος πάνω στη γη αλ-λά, όπως κι η ειρήνη, είναι αγαθόπολύτιµο το οποίο, για να αποκτη-θεί και να διατηρηθεί, χρειάζεταιθέληση, πείσµα και αγώνα απόπολλούς. Θα καταφέρει άραγε ηκαρδερίνα να ελευθερωθεί από τοκλουβί του κυνηγού που την φυλά-

κισε; Και, αν ναι, µε ποιο τρόπο;... Εσείς, παι-διά, που είστε πάνω από 6 ετών, θα µπορέσε-τε να το µάθετε, διαβάζοντας φυσικά αυτό τοβιβλίο. Εικονογράφηση: ΣΣττεεφφάάνν ΓΓκκεεοορργγκκίίεεφφ.

Για να µη νοµίζετε ότι ο Βιβλιο-πόντικάς µας ξέρει µονάχα ιστορίεςµε ζώα, απαίτησε να σας πληροφο-ρήσουµε ότι έχει και πολύ καλή γνώ-ση των παραµυθιών. Πήγε να σκά-σει που δεν µπόρεσε να πάρει ενερ-γό µέρος στην εκδήλωση για τηνΠαγκόσµια Μέρα Παιδικού Βιβλίου,ξεφουρνίζοντας κι ένα παραµύθι δι-κό του!... Ήταν απασχοληµένος –βλέ-πετε– να δουλεύει σα ρεπόρτερ!Του αρκεί πάντως –µας είπε– νασας προτείνει µερικά:

Λαϊκά παραµύθιατης Στερεάς Ελλάδας

Παραµύθια της Μακεδονίας

Κάθε τόπος έχει και τα παραµύθια του, που πε-ριγράφουν περιστατικά από τη ζωή των αν-θρώπων σε µια συγκεκριµένη εποχή. Γιατί, πρέ-

πει να ξέρετε, τα λαϊκάπαραµύθια δεν ήτανγια παιδιά, ούτε καιγραµµένα, αλλά µετα-φέρονταν από στόµασε στόµα. Έτσι, ο «πα-ραµυθάς» που κάθεφορά τα έλεγε, πρό-

σθετε συνήθως και κάτι δικό του. Γι’ αυτό, άλ-λωστε, λέγονται και «λαϊκά»! Η συγγραφέαςΑΑυυγγήή ΠΠααππάάκκοουυ--ΛΛάάγγοουυ συγκέντρωσε 23 παρα-µύθια στον πρώτο τόµο και 25 στο δεύτερο, δια-σκευάζοντάς τα κατάλληλα για να διαβαστούναπό όλους. Ο παπάς, ο κουµπάρος, ο τεµπέλης,η πεθερά, η χήρα, οι συνυφάδες (και άλλοι διά-φοροι...) θα διασκεδάσουν µε τα καµώµατάτους κάθε αναγνώστη από οχτώ χρονών, αλλάδεν πειράζει να τα διαβάσετε κι εσείς που έχε-τε περάσει τα εκατό!...Η εικονογράφηση του 1ου τόµου ανήκει στηνΕΕύύαα ΜΜεελλάάκαι του 2ου στη ΡΡωωξξάάννηη ΡΡοουυµµεελλίίδδηη.

Τα παραµύθια του κόσµου

Ο Βιβλιοπόντικάς µας έχει µια ιδιαίτερη αδυνα-µία στα παραµύθια απ’ όλο τον κόσµο! Και όχιάδικα... Από τα παραµύθια, γνωρίζει κανείς µετον καλύτερο τρόπο ανθρώπους και συνήθειες.Μέσα από τις προτεινόµενες συλλογές µπορεί-τε να ταξιδέψετε στο χώρο και στο χρόνο, µα-θαίνοντας καταπληκτικά πράγµατα για τους λα-ούς που σας ενδιαφέρουν, διαβάζοντας ασιατι-κά, αφρικανικά, γιαπωνέζικα, λευκορώσικα,περσικά, κέλτικα, µογγολικά, τούρκικα και νορ-βηγικά παραµύθια, αρκεί να ζητήσετε τον τόµοπου προτιµάτε. Καλύτερα πάρτε και τους 9!

Το ερωτευµένο σύννεφο

Άλλος ένας τόµος παραµυθιών (από την Τουρ-κία αυτήν τη φορά) για αναγνώστες κάθε ηλι-κίας. «Σ’ αυτό το βιβλιαράκι διασκεύασα µε-

ρικά παραµύθια πουµάζεψε από το στόµατου λαού, µαζί µε τουςµαθητές του, ο µεγά-λος Τούρκος λαογρά-φος Μπορατάβ», λέειο συγγραφέας του πουδεν είναι άλλος από

τον ΝΝααζζίίµµ ΧΧιικκµµέέττ!... Και µόνο για τη χαρά ναγευτείτε –έστω και σε µετάφραση– το λόγοενός µεγάλου «τραγουδιστή» των οραµάτων,αλλά και των αγώνων του τουρκικού λαού,διαβάστε τα!

Ο ευτυχισµένος πρίγκιπας

Το σπίτι µε τις ροδιές

Επίσης µια συλλογή παραµυθιών. Παραµυ-θένιες ιστορίες που επινοήθηκαν για τους...ονειροπόλους του είδους από ένα συγγρα-φέα, λάτρη της οµορφιάς. Βασισµένα σε µιασκληρή κοινωνική πραγµατικότητα που είναιαδύνατο να αµφισβητηθεί, τα παραµύθια τουΙρλανδού συγγραφέα ΌΌσσκκααρρ ΓΓοουυάάιιλλννττ απο-πνέουν ακατανίκητη γοητεία. Αν θέλετε ναδιαπιστώσετε πώς είναι η αληθινή «µαγεία»–όχι σαν αυτήν την ψεύτικη που έχει κατα-κλύσει την αγορά µε την επιφανειακή της χρυ-σόσκονη– εσείς, οι γνήσιοι αναγνώστες τηςπραγµατικής λογοτεχνίας, διαβάστε αυτά ταπαραµύθια...

Το παραµύθι της µαγικής φλογέρας

Νοµίζατε ότι θα το ξέχναγε;... Καλέ, αυτός είδετη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του!Όταν αποφασίσετε να διαβάσετε ένα παραµύθιστ’ αδερφάκια σας, επειδή η µαµά κι ο µπαµ-πάς είναι κουρασµένοι –ή λείπουν στη δου-λειά– πολύ θα ευχαριστηθεί ο Βιβλιοπόντικάςµας αν έχετε διαλέξει αυτό. Έτσι θα µάθετε (µα-ζί µε τ’ αδέρφια σας) για την ιστορία µιας ολό-κληρης πολιτείας ποντικιών και τη σχέση τους

µε τη... µουσική. Ως εδώ επιτρέπει ο «συνεργάτης» µας να σας πού-µε! Για παιδιά προσχολικής ηλικίας, από τη συγγραφέα ΡΡίίτταα ΜΜπποούύ--µµηη--ΠΠααππάά. Εικονογράφηση ΣΣοοφφίίαα ΦΦόόρρττωωµµαα.

Ο Βιβλιοπόντικας της Σύγχρονης Εποχής έχει και οι-κολογικές ανησυχίες. Αλλά δε

θέλει µόνο να τις εκ-φράζει. Ενδιαφέρε-ται να βρει λύσειςκαι να παλέψει γι’αυτές, µαζί µεόσους νοιάζονταιπραγµατικά για το

περιβάλλον. Σαςπροτείνει να διαβάσετε:

Το άρωµα τωνλουλουδιών

Ένα σύγχρονο παραµύθι γιαµικρότερα παι-

διά (5-8ετών) διηγεί-

ται το χρονι-κό µιας πά-ρα πολύπρωτότυ-πης...

απεργίας.∆εν απεργούν οι

εργάτες αλλά... τα εργοστά-σια! Ή µάλλον οι καµινάδεςτους που διαµαρτύρονται επει-δή είναι υποχρεωµένες να φο-ρέσουν... φίλτρα. Μολύνεται η

ατµόσφαιρα από τους καπνούς σας! ∆εν µπορούµε να ζήσουµε πια,φωνάζει όλος ο κόσµος. Τι πρέπει να γίνει για να πειστούν οι καµι-νάδες; Και τι ρόλο θα παίξουν στην απόφασή τους τα λουλούδια, ταπουλιά και οι εργοστασιάρχες;... Αν θέλετε να το µάθετε, διαβάστετο παραµύθι που έγραψε η συγγραφέας ΑΑνναασστταασσίίαα ΠΠεερριισσττεερράάκκηη--ΨΨυυχχοογγιιοούύ και εικονογράφησε η ΧΧρριισσττίίνναα ΓΓααγγγγάάδδηη.

Ιστορίες µε αντίθετους χαρακτήρες έχουν να προτεί-νουν δύο πολύ γνωστές σ’ εσάς συγγραφείς βιβλίωνγια παιδιά. Ο «συνεργάτης» µας συµφω-νεί και... επαυξάνει:

Γελαστός κι αγέλαστος

από την ΑΑγγγγεελλιικκήή ΒΒααρρεελλάά. Ο Βιβλιοπόντικας έχειτην ίδια γνώµη µε τη συγγραφέα: Ότι, δηλαδή,«περιτριγυριζόµαστε από κατσούφηδες και αγέ-λαστους ανθρώπους τους οποίους συναντάµε κα-θηµερινά». Μπορεί, άραγε, ένας «Γελαστός» που έρχεται ξαφνικά στη γειτονιά ενός «Αγέλαστου» να τ’ αλλάξει όλα;...Αν αναρωτιέστε, απλά διαβάστε το βιβλίο. Για παιδιάαπό 5 ετών µέχρι... (...εξαρτάται από τις δόσεις γέλιουπου σας έχει γράψει ο γιατρός).Εικονογράφηση: ΤΤ.. ΡΡααΐΐσσηη--ΒΒοολλοοννάάκκηη.

Το ταξίδι του έξυπνουκαι του πονηρού

από την ΕΕιιρρήήννηη ΚΚααµµααρράάττοουυ--ΓΓιιααλλλλοούύσσηη. Εικονογράφηση: ΕΕύύαα ΜΜεελλάά.Νοµίζετε ότι ο «έξυπνος» και ο «πονηρός» είναι κάτι σανξαδέρφια; Μεγάλο λάθος! ∆εν ανή-κουν στην ίδια οικογένεια... ούτε κανγείτονες δεν είναι. Γιατί, αν ήταν γεί-τονες, δε θα τα κατάφερναν να ζήσουνµαζί. Στην πραγµατικότητα, δε θα τακατάφερναν να ζήσουν καθόλου! Γιαποιο λόγο;... Για έναν πολύ σπουδαίο λόγο. Αν θέλετε νατον ανακαλύψετε, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε αυτότο βιβλίο. Είναι γραµµένο για τα παιδιά που θέλουν να µά-θουν κάτι σηµαντικό πριν µεγαλώσουν και για τους µεγά-λους που, αν και µεγάλωσαν, µάλλον δεν έµαθαν και τόσοπολλά.

20

Καληµέρα ειρήνη!

Όµορφα, τρυφερά παραµύθια για την αλληλεγγύη, το σεβασµό στη ζωή,τη φιλία και την ειρήνη. Υπέροχες ιστορίες µε αποδέκτες µικρότερα ήµεγαλύτερα παιδιά, που θα θελήσουν να γνωρίσουν τον κόσµο όπωςείναι και, στη συνέχεια, θα προσπαθήσουν να τον αλλάξουν! Η ΦΦρρόόσσωωΧΧααττόόγγλλοουυ καταφέρνει να µιλήσει γι’ αυτόν τον κόσµο µε τη σοφία ενόςγέροντα, αλλά και µε τη χάρη ενός παιδιού. Ξαναδιαβάστε το! ∆ωρίστετο στους φίλους σας! ∆ώστε το στα µικρά σας αδέρφια! Εικονογράφη-ση: ΕΕύύαα ΜΜεελλάά.

ΌΌλλοοιι ααγγααππάάννεε ττηηνν εειιρρήήννηη...... εεκκττόόςς ααππόό εεκκεείίννοουυςς πποουυ κκεερρ--δδίίζζοουυνν ααππόό ττοονν ππόόλλεεµµοο!! ΑΑλλλλάά πποοιιοοιι ττεελλιικκάά κκεερρδδίίζζοουυννααππόό ττοονν ππόόλλεεµµοο;; ΟΟ ΒΒιιββλλιιοοππόόννττιικκααςς,, σσαα δδηηµµοοσσιιοογγρράάφφοοςςπποουυ εείίννααιι,, έέχχεειι κκααιι ππεείίρραα...... πποολλεεµµιικκοούύ ααννττααπποοκκρριιττήή.. ΟΟιιααιιττίίεεςς ττωωνν πποολλέέµµωωνν εείίννααιι,, λλέέεειι,, ααππλλέέςς,, ααλλλλάά κκααιι ββαα--θθιιέέςς.. ΚΚααιι εείίννααιι πποολλιιττιικκέέςς ααφφοούύ,, όό,,ττιι κκιι αανν σσυυµµββααίίννεειι γγύύ--ρρωω µµααςς,, έέχχεειι σσχχέέσσηη µµεε ττηηνν πποολλιιττιικκήή.. ΣΣττηηνν ππρρααγγµµααττιικκόό--ττηητταα,, ηη πποολλιιττιικκήή εεκκφφρράάζζεειι µµόόννοο έένναα ππρράάγγµµαα:: ΤΤηηνν ππάάλληηµµεεττααξξύύ µµεεγγάάλλωωνν οοµµάάδδωωνν ααννθθρρώώππωωνν µµεε ααννττίίθθεετταα σσυυµµ--φφέέρροονντταα!! ΤΤαα ξξέέρρεεττεε ααυυττάά κκιι ααππ’’ ττηηνν ΙΙσσττοορρίίαα...... ΥΥππάάρρ--χχοουυνν,, λλοοιιππόόνν,, ββιιββλλίίαα γγιιαα ππααιιδδιιάά ((ααλλλλάά όόχχιι µµόόννοο!!)) πποουυ θθαασσααςς κκάάννοουυνν νναα δδεείίττεε όόσσαα ξξέέρρεεττεε µµεε άάλλλλοο µµάάττιι......

Πέντε πολεµικές µάσκες

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται σ’ ένα συγκεκριµένο –και σύγχρονο– πό-λεµο που οι συνέπειές του διαρκούν ακόµη. Ο πόλεµος στο Ιράκ απα-σχόλησε κι εξακολουθεί ν’ απασχολεί όλο τον πλανήτη.

Γιατί υπήρξε το µοντέλο πολλών άλλων πολέµων που ήδη γίνονται –ή θα γίνουν– για να κερδίσουν περισσότερα χρήµατα και µεγαλύτερηεξουσία λίγοι «ισχυροί»... Πέντε ιστορίες απ’ αυτόν τον πόλεµο περιέχει το βιβλίο της ΕΕύύηηςς ΚΚοονν--ττόόρραα, που «γεννήθηκαν» µέσα στο δηµιουργικό περιβάλλον κάποι-ων σχολικών τάξεων. Πέντε µάσκες πολέµου, γιατί «όλα όσα ξέρουµε για τον πόλεµο είναιµονάχα µάσκες», αφού «τόσο τροµερός είναι που κανείς δεν τολµά νατον αντικρίσει µε τα πραγµατικά του χαρακτηριστικά». Ωστόσο, η «µα-τιά» που έριξαν κατά τη µεριά του οι πέντε ιστορίες του βιβλίου είναιχιουµοριστική και σατιρική! Κότες, δελφίνια, βασιλιάδες, στρατηγοίκι εξωγήινοι παίρνουν µέρος στον τρελό χορό της σύγχρονης πολε-µικής «βιοµηχανίας», µε κύριο στόχο να «ξεκαθαρίσουν» το τοπίο.Για «ανήσυχους» αναγνώστες.Εικονογράφηση: ΕΕύύαα ΜΜεελλάά.

ΟΟ ΒΒιιββλλιιοοππόόννττιικκααςς ττηηςς ΣΣύύγγχχρροοννηηςς ΕΕπποοχχήήςς δδεενν εείίννααιι µµόό--ννοο κκοοσσµµοογγυυρριισσµµέέννοοςς,, ααλλλλάά κκααιι πποολλυυδδιιααββαασσµµέέννοοςς!! ΓΓννώώ--ρριιζζεε ήήδδηη ααππ’’ έέξξωω κκιι αανναακκααττωωττάά ττιιςς ππλληηρροοφφοορρίίεεςς πποουυσσααςς δδίίννοουυµµεε σσττηη ΣΣττήήλληη ««ΤΤοο ξξέέρρααττεε ααυυττόό;;......»»!! ΈΈχχεειι,, µµάά--λλιισστταα,, νναα σσααςς ππρροοττεείίννεειι κκααιι σσχχεεττιικκάά ββιιββλλίίαα::

Το ηφαίστειο

Τι γίνεται όταν η έκρηξη του ηφαιστείου χω-ρίζει ένα νησί στα δύο;... Καταστροφή! Αλλάόχι µόνο φυσική καταστροφή... Γιατί η τύχητα φέρνει έτσι ώστε να µείνουν οι άντρες στοένα κοµµάτι του νησιού και οι γυναίκες στοάλλο. Το κακό είναι ότι, µέχρι εκείνη τη στιγ-µή, οι άντρες έκαναν µόνο µερικά πράγµατακαι οι γυναίκες µόνο µερικά άλλα. Μήπως

πρέπει ν’ αρχίσουν να βλέπουν τη ζωή τους λίγο διαφορετικά;... Έναβιβλίο που σκοπό έχει να εξηγήσει στα µικρότερα παιδιά ότι οι ρόλοιµπορούν ν’ αλλάξουν κι ότι δε βρίσκεται σε αυτούς η αξία των αν-θρώπων. Οι λόγοι για τη διαφορετική θέση των γυναικών στις περισ-σότερες κοινωνίες είναι πιο σύνθετοι, όµως η τρυφερή ιστορία τουΓΓιιώώρργγοουυ ΜΜααρρίίννοουυ είναι µια πρώτη γνωριµία των µικρών παιδιών (από5 περίπου ετών) µε το «γυναικείο ζήτηµα». Η ανάγκη για σεβασµό στηδιαφορετικότητα των ανθρώπων και η σηµασία της συλλογικότηταςείναι επίσης δύο από τα σηµαντικά στοιχεία του βιβλίου. ∆ιαβάστε το,ακόµα κι αν έχετε µεγαλώσει, και δώστε το στους γονείς σας για να τοδιαβάσουν κι αυτοί! Εικονογράφηση: ΓΓιιάάννννηηςς ΚΚυυρριιαακκίίδδηηςς.

ΚΚιι έένναα ππαασσίίγγννωωσσττοο ββιιββλλίίοο πποουυ ((εευυττυυχχώώςς!!)) δδεε ββααρριιέέσσττεε

νναα ξξααννααδδιιααββάάζζεεττεε όόσσαα χχρρόόννιιαα κκιι αανν ππεερράάσσοουυνν!! Ο Τριµάτης

«Όταν δεν είσαι στησκέψη σου λεύτε-ρος, θα τρέχεις µό-νος και θα ’ρχεσαιδεύτερος!» Αυτόακριβώς πιστεύει κιο Βιβλιοπόντικας,έτσι σας προτείνει

ανεπιφύλακτα και πάλι ένα βιβλίο του ΓΓιιώώρρ--γγοουυ ΜΜααρρίίννοουυ. Αυτήν τη φορά ο συγγραφέας,που συνεχίζει (και καλά κάνει!) ν’ ασχολεί-ται µε τα ζητήµατα της διαφορετικότητας καιτης συλλογικής προσπάθειας, µας µιλάει γιατο πιο «καυτό» πρόβληµα που αντιµετωπί-ζουν οι κοινωνίες των ανθρώπων: Την εκµε-τάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Ο Τρι-µάτης (ένα παιδί που γεννήθηκε µε τρία µά-τια!) έχει την ικανότητα να βλέπει, εκτός απότα συνηθισµένα, και όσα δε βλέπουν οι άλ-λοι. Αλλά, µέσα σε ό,τι δε βλέπουν οι περισ-σότεροι άνθρωποι, κρύβεται κι η βροµιάεκείνων των «λίγων» που εκµεταλλεύονταιτους πολλούς γιατί τους βολεύει να κερδί-ζουν οι ίδιοι από τη δουλειά των άλλων. Καιποιος εκµεταλλευτής επιθυµεί ένα τρίτο µάτιπου αποκαλύπτει τα πάντα;!... Κανείς, βέ-βαια, εµείς όµως –που δε µας αρέσει να µαςεκµεταλλεύονται– θα το θέλαµε πολύ. Σί-γουρα κι εσείς. Το βιβλίο είναι γραµµένογια να «υποψιάσει» τα µικρότερα παιδιά (5-8 ετών), όµως ο Βιβλιοπόντικας «υποψιάζε-ται» ότι όποιος το διαβάσει, θα ’χει από ’δώκι εµπρός «τα µάτια του δεκατέσσερα»! Ει-κονογράφηση: ΧΧρριισσττίίνναα ΓΓααγγγγάάδδηη.

ΤΤοο ««ββιιββλλιιοοφφάάγγοο»» πποοννττίίκκιι µµααςς,, ααννκκααιι µµιικκρρόό σσττοο σσώώµµαα,, έέχχεειι ααφφήήσσεειιππίίσσωω τταα ππααιιδδιικκάά ττοουυ χχρρόόννιιαα.. ΑΑλλλλάά,,όόππωωςς οοιι µµεεγγάάλλοοιι σσττηηνν ηηλλιικκίίαα άάνν--θθρρωωπποοιι,, έέττσσιι κκααιι τταα ««εεννήήλλιικκαα»» ββιι--ββλλιιόόφφιιλλαα πποοννττίίκκιιαα ααγγααπποούύνν νναα δδιιαα--ββάάζζοουυνν ιισσττοορρίίεεςς πποουυ ππεερριιγγρράάφφοουυννττιιςς ααννααµµννήήσσεειιςς όόσσωωνν µµεεγγάάλλωωσσααννππιιαα......

Η φλογερή καρδιάτου Ντάνκο

Από τη Ρωσία µε αγάπη!... Θα µπορούσε ναείναι ένας δεύτερος τίτλος για τη συγκεκρι-µένη συλλογή διηγηµάτων, µια και την υπο-γράφει ο ΜΜααξξίίµµ ΓΓκκόόρρκκιι. Αλλά και δύο διηγή-

µατα από την Ιταλία,µια χώρα που επι-σκέφτηκε και αγά-πησε ο µεγάλος επα-ναστάτης συγγραφέ-ας, περιέχονται σ’αυτήν. Ο Γκόρκι έζη-σε στερηµένα παιδι-

κά κι εφηβικά χρόνια στην προεπαναστατι-κή Ρωσία. Η ζωή, όπως περιγράφεται σταδιηγήµατά του, δύσκολη και άδικη για ταπιο πολλά παιδιά, έχει κοινά στοιχεία µε τηζωή κάποιων σύγχρονων παιδιών σε όλοτον κόσµο, ακόµα και στην Ελλάδα. Ωστόσο,ό,τι διαβάσετε σ’ αυτό το βιβλίο ίσως σαςκάνει να θελήσετε ν’ αγωνιστείτε κι εσείς,για να µην υπάρχει πουθενά αδικία και κα-κοµεταχείριση, φτώχεια και δυστυχία, τόσογια τα παιδιά, όσο και για τους µεγάλους.

Το στοιχειωµένο κάστρο

Πολύ µεταγενέστε-ρα αυτά τα διηγή-µατα (όχι όµως εν-τελώς σηµερινά)διηγούνται τη ζωήενός πιτσιρίκουπου έζησε ένα µέ-ρος των παιδι-

κών του χρόνων στη Σοβιετική Ρωσία,µετά από την Οκτωβριανή Επανάστα-ση. Ο µικρός Θρασάκης, γιος πολιτι-κών προσφύγων, είναι ένα παιδί πουείχε την τύχη –και στην προσφυγιά και µε-τά από τον επαναπατρισµό των γονιώντου– να ζήσει σαν ένα φυσιολογικό παι-δί. Με τα παιχνίδια, τις σκανταλιές, τιςαγωνίες και τις χαρές

της ηλικίας του, µε γονείς, φίλους κι αδέρ-φια. Τις χαριτωµένες περιπέτειες του αξιαγά-πητου µπόµπιρα διηγείται ο ΝΝίίκκοοςς ΚΚυυττόόπποουυ--λλοοςς µέσα από δεκατρείς ιστορίες. Θα σαςδιασκεδάσουν και θα σας παρακινήσουν νατις συγκρίνετε µε τις δικές σας. ∆ιαβάστε τις!Εικονογράφηση: ΖΖωωήή ΚΚυυττοοπποούύλλοουυ.

Λόγια της Πλώρης

Αγαπάτε τη θάλασσα;... Αν ναι,δεν πρέπει ν’ αφήσετε αδιά-βαστο τούτο το βιβλίο! Πρώτα-πρώτα γιατί γράφτηκε απόένα σπουδαίο Έλληνα λογο-τέχνη. Ο ΑΑννδδρρέέααςς ΚΚααρρκκααββίί--ττσσααςς δεν έγραψε απλώς µερι-κά διηγήµατα για τη θάλασσα, αλλά την«τραγούδησε» µε λέξεις που συνθέτουν τηµουσική της! Έγραψε το βιβλίο της θάλασ-σας ή –αν θέλετε– το τραγούδι της. Πρέπειόµως να ξέρετε ότι πρόκειται για µια θάλασ-σα κι έναν κόσµο άλλης εποχής. Μέσα σ’ αυ-τό το βιβλίο θα βρείτε θρύλους µεσαιωνι-κούς, παλιά παραµύθια, µαγείες, ξόρκια, τε-λώνια... Θα γοητευτείτε, θα µαγευτείτε, θαταξιδέψετε! Είναι ένα λογοτέχνηµα κλασικό.Όποιος δεν το διάβασε κάτι χάνει... Εκείνοςπου θα το διαβάσει έχει να κερδίσει πολλά!

Αστρονοµία για παιδιά

Προσοχή! Άλλο αστρονοµία κι άλλο... αστρολογία! Η αστρονο-µία είναι η επιστήµη που ερευνά κι εξετάζει όλα τα ουράνια

σώµατα (τις σχέσεις τους, τις κινήσεις τους, τη δυναµικήτους). ∆εν την ενδιαφέρει αν «ο ανάδροµος Ερµής φέρ-

νει κακοτυχία στον τζόγο»... Έτσι, λοιπόν, µέσα απότις γνώσεις του Γαλάζιου Νάνου Πινέζα µπορείτε

να µάθετε τόσα για την επιστήµη της αστρονοµίαςόσα δεν ξέρουν –σίγουρα– οι περισσότεροι από

τις µαµάδες και τους µπαµπάδες σας. Αν βέβαιαέχουν όρεξη (και τους πείσετε!), θα τα µάθετε πα-

ρέα. Για όλα τα παιδιά που θέλουν να µάθουνκαι όλους τους µεγάλους που δεν πι-στεύουν ότι

τα ξέρουνόλα, απότον ΕΕφφρρέέµµ

ΛΛεεββιιττάάνν.

Τι ξέρετε για τον ήχο; Τι ακριβώς είναι ηµουσική;...Κι ακόµα: Ποιο ρόλο έπαιξε η φωτιά στην εξέ-λιξη του ανθρώπου; Και πώς έγινε η αντικα-τάστασή της από την ηλεκτρική ενέργεια;...∆ύο βιβλία γνώσεων που θα σας κάνουν νατα χάσετε όταν βεβαιωθείτε πόσο απλά µπο-ρείτε να µάθετε πράγµατα που σας φαίνον-ταν πιο πριν ακαταλαβίστικα τελείως! Οι γο-νείς µπορούν να τα ξαναθυµηθούν ή να ταµάθουν µαζί σας από την αρχή. Από τουςΓΓκκοουυίίννττοο ΜΜππίίµµππεερργγκκ, ΕΕλλφφρρίίννττεε και ΈΈµµππεερρ--χχααρρννττ ΜΜππίίννττεερρ.Εικονογράφηση: ΕΕλλφφρρίίννττεε και ΈΈµµππεερρχχααρρννττΜΜππίίννττεερρ..

Άνθρωπος αυτός ο γίγας

Υπάρχει ένας γίγαντας σ’ αυτόν τον κόσµο. Έχειχέρια που µπορούν να σηκώσουν µια ατµοµη-χανή χωρίς να βάλουν δύναµη. Έχει πόδια πουµπορούν να διασχίσουν χιλιάδες χιλιόµετρασε µια µέρα. Έχει φτερά που µπορούν να τονσηκώσουν πιο ψηλά από ’κεί που πετούν ταπουλιά. Έχει τη δύναµη να κολυµπά στο νερό,αλλά και στο βυθό της θάλασσας καλύτερα

από ψάρι. Έχει µάτια που µπορούν να δουν τα αθέατα, αυτιά που ακούνεεκείνα που λέγονται στο άλλο άκρο του κόσµου. Είναι τόσο δυνατός πουµπορεί να διασχίζει τα βουνά και να σταµατά το πιο ορµητικό ποτάµι. Αλ-λά δεν είναι ο Σούπερµαν (Ο Υπεράνθρωπος) όπως ίσως νοµίζεις. Εί-ναι, απλώς, ο Άνθρωπος. Είσαι Εσύ!Ένα πολύ σπουδαίο βιβλίο για την εξέλιξη του ανθρώπου. Ένα βιβλίοπου µπορεί να σου δώσει τις γνώσεις και τη βεβαιότητα πως δεν είναιαλήθεια αυτό που µερικοί προσπαθούν –για το συµφέρον τους– νασε πείσουν: Ότι δεν αξίζεις τίποτα. Είναι ένα βιβλίο που, αντίθετα, µπο-ρεί να σου δείξει ότι σου αξίζουν τα πάντα! Κι ότι, αν η δράση σου συν-δυαστεί µε τη δράση των άλλων (των πολλών, εκείνων που έχουν ταίδια συµφέροντα µε ’σένα), η δύναµή σας θα ξεπεράσει το πρότυποκάθε «υπερ-ήρωα» που δηµιούργησε ή πρόκειται να δηµιουργήσει

η φαντασία οποιουδήποτε. Ένα πραγµατικό «ευαγγέλιο» γιαόλους τους ανθρώπους της δουλειάς και για τα παιδιά τους.

Από τους ΜΜ.. ΙΙλλίίνν και ΕΕ.. ΣΣεεγγκκάάλλ.Σκίτσα: ΠΠάάννοοςς ΖΖάάχχααρρηηςς.

23

Η σελίδατων γονιών

και των δασκάλωνΣηµείωµα της Σύγχρονης Εποχής για τους δασκάλους και τους γονείς

Η λογοτεχνία είναιένας τρόπος να βλέπουµε τη

ζωή όπως είναι, αλλά κοιτώντας την...µε το κιάλι!. Πάντα όµως χρειάζεται να την

αντικρίζουµε και χωρίς αυτό! Ο πρώτος τρόπος είναιπιο γοητευτικός. Πιο ταξιδιάρικος. Ο δεύτερος

αναγκαίος και πιο άµεσος. Χρήσιµοι είναι και οιδύο τρόποι. Για τις στιγµές που θέλετενα την κοιτάζετε µε το δεύτερο, ο Βι-βλιοπόντικας σας προτείνει µερικά βι-βλία γνώσεων που, όµως, δεν τουςλείπει η γοητεία. Αντίθετα –πι-

στεύει– θα τα βρείτε συναρ-παστικά!

ήπως σας αρέσουν ταµυστήρια; Αγαπάτε τιςαστυνοµικές ιστορίες;

Αν δε φοβάστε να «βασανίσετε» κά-πως το µυαλό σας, σε λίγο καιρό θαέρθουν στα χέρια σαςΤα µυστήρια τηςοδού Κενταύρων!*Αλλά µην περιµένετε να σας τα φανε-ρώσουµε από τώρα γιατί, αλλιώς, τισόι µυστήρια θα ήταν;!... Το µόνο πουµπορούµε να σας αποκαλύψουµε εί-ναι πως, ανοίγοντας τις σελίδες τουσυγκεκριµένου βιβλίου, γρήγορα θακαταλάβετε ότι «τίποτα δεν είναιόπως φαίνεται και τίποτα δε φαίνεταιόπως είναι»!

Τα µυστήρια της οδού Κενταύρωνείναι, σίγουρα, ένα βιβλίο µε ιδιοµορ-φίες. Απευθύνεται σε «παιδιά µε ανή-συχη µατιά» αλλά και «σε µεγάλουςµε παιδική διάθεση». Μπορεί να δια-βαστεί είτε από παιδιά που «µεγάλω-σαν» γρήγορα είτε από µεγάλους πουδε βιάζονται πολύ να «µεγαλώσουν».Επιπλέον, εκτός από τα µυστήρια τωνιστοριών, ο κάθε αναγνώστης θ’ ανα-καλύψει κι ένα «µυστήριο» που τοναφορά προσωπικά, ανεξάρτητα αν εί-ναι «παιδί» ή «µεγάλος». Αν, κάπουστη µέση, παιδιά και µεγάλοι καταφέ-ρουνε να συναντηθούν, τότε το βιβλίοθα έχει πετύχει το σκοπό του!

*από την Εύη Κοντόρα

ΑΑγγααππηηττοοίί φφίίλλοοιι..

∆ιανύουµε µια εποχή στην οποία έχουνπάρα πολλά πράγµατα διαφοροποιηθεί.Από την άποψη αυτή, και το βιβλίο αναζητάεναγωνίως τη θέση του στο νέο τοπίο. ∆ενκαταγράφεται πλέον στη συνείδηση τουαναγνώστη ως το ευρύτατο και αδιαµφι-σβήτητο µέσο γνώσης, ψυχαγωγίας και επι-κοινωνίας που υπήρξε κάποτε. Η κακοποί-ηση της τεχνολογίας και η διαστρέβλωσητης χρήσης της έχουν επιβάλει εναλλακτι-κές λύσεις πιο «πρόχειρες», αλλά όλο καιλιγότερο σχετικές µε τον αρχικό χαρακτή-ρα και τη βασική λειτουργία του βιβλίου.

Ειδικά το βιβλίο για παιδιά περνά, µπο-ρούµε να πούµε, µέχρι και κρίση ταυτότη-τας! Μέσα σ’ ένα εκδοτικό περιβάλλον έντεχνα κατασκευασµένο ώστε να αποπρο-σανατολίζει µάλλον και να συσκοτίζει, πα-ρά να οδηγεί και να αποσαφηνίζει αυτήντην ταυτότητα, το βιβλίο για παιδιά –µιµού-µενο συστηµατικά την υπάρχουσα τάση στοβιβλίο για τους ενήλικες– έρχεται στο φωςκαι στα χέρια του µικρού αναγνώστη ακο-λουθώντας κυρίως µόδες, που θα το κατα-στήσουν «ευπώλητο».

Η Σύγχρονη Εποχή, σ’ ένα ζοφερό πραγ-µατικά τοπίο όπου το παιδί, µε κάθε µέσο,γίνεται στόχος προκειµένου ν’ αποτελέσειτον επιθυµητό πειθήνιο και αδηφάγο κατα-ναλωτή του µέλλοντος, µε κύρια χαρακτηρι-στικά του την έλλειψη γνώσης, κρίσης, αλ-λά και την απουσία συνείδησης, νιώθει κα-θήκον της να γίνει –στο βαθµό του εφικτού–

ένα ανάχωµα αντίστασης. Οι προτάσεις µαςγίνονται µε γνώµονες άλλους από εκείνουςτους «αγοραίους» που συνήθως επικρατούνστην παραγωγή και πώληση του βιβλίου γιαπαιδιά και νέους. Είµαστε οπαδοί των δρό-µων του ταξιδιού, της αναζήτησης του ονεί-ρου. Αντί για τη σιγουριά της δοκιµασµένηςσυνταγής, εµείς σας προτείνουµε την περι-πέτεια του άγνωστου, του δυσκολοκερδι-σµένου στόχου και της οµορφιάς που απο-κοµίζεται ως αποτέλεσµα µιας όχι και τόσοεύκολης προσπάθειας.

Ο κόσµος των βιβλίων είναι µια διαδρο-µή στη ζωή παράλληλη µε τη δική µας. Γιατον ενήλικο είναι συνοµιλία µε τον εαυτότου. Για το παιδί, ένα µεγάλο και καινούρ-γιο κάθε φορά παιχνίδι. Για όλους εµάς,τους ανθρώπους της Σύγχρονης Εποχής, έναβιβλίο οφείλει να δείχνει στους ενήλικουςαναγνώστες το δρόµο για να είναι όλο καιπιο ειλικρινής και διεισδυτική η εσωτερι-κή τους θεώρηση, όλο και πιο τολµηρή καιαγωνιστική η ατοµική τους στάση και η συλ-λογική τους δράση. Αλλά στα παιδιά οφεί-λει να δείχνει το δρόµο για την κατανόησητου κόσµου στον οποίο ήδη ζουν και νααποκαλύπτει την πραγµατική εικόνα του κό-σµου στον οποίο θα κληθούν να ζήσουν,δίνοντάς τους παράλληλα τα κατάλληλαεφόδια ώστε να θελήσουν και να τον αλ-λάξουν!

Ελπίζουµε ότι θα σας έχουµε αρωγούςκαι συµµάχους σ’ αυτό το πραγµατικά δύ-σκολο εγχείρηµα.

ΤΤαα ππααιιδδιιάά δδεενν ααννήήκκοουυνν σσεε µµααςς..ΑΑννήήκκοουυνν σσττηη ζζωωήή..Ραµπιτρανάθ Ταγκόρ (Ινδός ποιητής)

M

Ο θαυµαστός ήχος

Η δαµασµένη φωτιά

Αλλά υπάρχει και µιαείδηση που ο Βιβλιο-

πόντικάς µας επιθυµείνα ανακοινώσει:

2524

α βιβλιοπωλεία της Σύγχρονης Εποχής (Αθή-να, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα) ενδιαφέρονταιγια τον προγραµµατισµό σειράς εκδηλώσε-ων-συζητήσεων που απευθύνονται σε ενηλί-

κους, αλλά έχουν σχέση µε τη διαπαιδαγώγηση, την εξέ-λιξη και την καθηµερινότητα των παιδιών. Η συνέχιση, ηδιεύρυνση και η αναβάθµιση αυτής της προσπάθειαςεξαρτώνται, σε µεγάλο βαθµό, από τη δική σας συµµε-τοχή. Έχουν προηγηθεί:

Στα Γιάννενα (28ης Οκτωβρίου 9, Στοά Ορφέα)Τετάρτη, 4 Φλεβάρη 2009

«Ο Βασίλης Ρώτας και το έργο τουγια παιδιά και εφήβους»

Το παράρτηµα Ιωαννίνων της Π.Ε.Α.Ε.Α., η ΠολιτιστικήΠαρέµβαση και το Βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη Εποχή» τηςίδιας πόλης αξιοποίησαν τον Πολυχώρο του υπογείουτου Καλλιτεχνικού Σωµατείου «Οι Αθεράπευτοι», προ-κειµένου να παρουσιαστεί ένα σηµαντικό βιβλίο µε ανα-φορά στο έργο ενός σηµαντικού ανθρώπου. Ο ΘανάσηςΣφήκας (επίκουρος καθηγητής Ιστορίας-Αρχαιολογίας),η Γεωργία Λαδογιάννη (επίκουρος καθηγήτρια Φιλολο-γίας), ο ∆ηµήτρης Ράτσικας (επίκουρος καθηγητής Παι-δαγωγικού Νηπιαγωγών) και ο Απόστολος Παπαϊωάν-νου (καθηγητής Παιδαγωγικού Νηπιαγωγών) ήταν οι κύ-ριοι οµιλητές. Παρών και ο Θανάσης Καραγιάννης (δρ.των Επιστηµών Αγωγής στο Παν/µιο Ιωαννίνων), συγ-γραφέας του βιβλίου Ο Βασίλης Ρώτας και το έργο τουγια παιδιά και εφήβους.

Η Χορωδία του 1ου και 2ου ∆ηµοτικού σχολείου Ιωαν-νίνων ερµήνευσε τραγούδια σε στίχους Βασίλη Ρώτα καιµουσική Αλέκου Ξένου. Η εκδήλωση περιελάµβανε επί-σης απόδοση θεατρικών και απαγγελία ποιητικών έργωντου Βασίλη Ρώτα.

Τετάρτη, 25 Νοέµβρη 2009

«Η διαστρέβλωση της Ιστορίας από το αστικόκράτος και ο ρόλος της εκπαίδευσης»

Με εισηγητές τον Νίκο Παπαγεωργάκη (µέλος του Τµή-µατος Ιστορίας του ΚΚΕ) και τον Τάσο Τόκα (εκπαιδευ-τικό), η εκδήλωση επικεντρώθηκε όχι µόνο στη θέση τουαστικού κράτους απέναντι στην Ιστορία, αλλά και τη θέ-ση του εκπαιδευτικού απέναντι στους µαθητές του! Οιδύο εισηγήσεις και η συζήτηση που ακολούθησε αποκά-λυψαν, µε συγκεκριµένα παραδείγµατα, ότι η αποσπα-σµατική θεώρηση γεγονότων και η επιλεκτική χρήση πη-γών, µε τις οποίες (στην καλύτερη περίπτωση!) προσεγ-γίζει το αστικό κράτος το συγκεκριµένο επιστηµονικό πε-δίο, και αντιεπιστηµονικά λειτουργούν και ως µόνο στό-χο έχουν τη χειραγώγηση των συνειδήσεων. Ιδιαίτερηµνεία έγινε στο χρέος του δασκάλου. Πρέπει, άραγε, ναπειθαρχεί στο είδος της «διδασκαλίας» που του επιβάλ-λεται από µια εντελώς ταξική ισχύουσα «νοµιµότητα», µεαποτέλεσµα να στηρίζει –έστω και ακούσια– το υπάρχονσυστήµα εκµετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο; Ή,αντίθετα, οφείλει να τιµά την παρακαταθήκη του ∆. Γλη-νού ότι «ένας δάσκαλος σκλάβος µόνο δούλους µαθη-τές µπορεί να βγάλει»;...

Τ

σ’ έναΕξερευνήσεις

«µικρόκοσµο»...

Σύγχρονη Εποχή ενδιαφέ-ρεται να προχωρήσει στηνέκδοση Ανθολογίας διη-

γηµάτων για παιδιά ηλικίας από 9 ετώνκαι πάνω, µε θέµατα που αφορούν τη Με-τανάστευση. Για το σκοπό αυτό, απευθύ-νει ανοιχτή πρόσκληση προς κάθε εν-διαφερόµενο να υποβάλει την πρότασήτου µέχρι τις 16 Απρίλη 2010.

Τα κείµενα πρέπει να είναι λογοτε-χνικά, προσεγµένα στη γλώσσα και ναπροάγουν το πνεύµα αλληλεγγύης µετα-ξύ των µεταναστών και των Ελλήνων ερ-γαζοµένων, το σεβασµό στη διαφορετι-κότητα και τη φιλία ανάµεσα στους λα-ούς. Να εµβαθύνουν στις αιτίες και ταπροβλήµατα της µετανάστευσης και ναανταποκρίνονται στην ελληνική πραγ-µατικότητα.

Κάθε ενδιαφερόµενος έχει το δι-καίωµα να υποβάλει µέχρι 3 διηγήµατα,τα οποία πρέπει να είναι ανέκδοτα καιαδηµοσίευτα και να µην ξεπερνούν τις

πέντε σελίδες Α4 το καθένα (µέγεθοςγραµµάτων 12).

Η Σύγχρονη Εποχή δε δεσµεύεται σεκαµία περίπτωση για την έκδοση οποι-ουδήποτε κειµένου, διατηρώντας το απο-κλειστικό δικαίωµα της επιλογής. Τα έρ-γα που θα επιλεγούν θα περιληφθούνστην Ανθολογία, οι δε συγγραφείς θα τύ-χουν όλων των νόµιµων δικαιωµάτωνπου απορρέουν από τη συµµετοχή τουςστη συγκεκριµένη έκδοση.

Κάθε πρόταση πρέπει να υποβληθείµέσα σε κλειστό φάκελο ο οποίος, εκτόςαπό τα κείµενα, θα περιέχει τα στοιχείατου συγγραφέα (όνοµα, τηλέφωνα, δι-ευθύνσεις, ηλεκτρονική και κατοικίας)και να σταλεί στη διεύθυνση Σόλωνος130, Τ.Κ. 10681, Αθήνα, µε την ένδειξηπρος τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, γιατην Ανθολογία ∆ιηγήµατος µε θέµα τηΜετανάστευση, µέχρι την καθορισµένηηµεροµηνία.

Η ΓΓιιαα ττιιςς εεκκθθέέσσεειιςςββιιββλλίίοουυ πποουυ εεππιιθθυυµµεείίττεε

νναα οορργγααννώώσσεεττεε σσεε σσχχοολλεείίαα

ήή ΣΣυυλλλλόόγγοουυςς,, µµηη δδιισσττάά--σσεεττεε νναα εεππιικκοοιιννωωννήήσσεε--

ττεε µµααζζίί µµααςς..

ΗΗ ΣΣύύγγχχρροοννηη ΕΕπποοχχήήέέχχεειι ττηη δδυυννααττόόττηητταα νναα σσααςς ππρροοµµηηθθεεύύσσεειι

τταα ββιιββλλίίαα ττηηςς..

Σας αρέσεινα γράφετε;

Πρόσκληση για συγγραφείς και όχι µόνο!...

Στα ράφια των βιβλιοπωλείων µας µπορείτενα βρείτε:

Για µια άλλη προσέγγισητης παιδικήςεπιθετικότητας«... Το να εξηγείς την επιθετικότητα σα µιαιδιαιτερότητα της ιδιοσυγκρασίας είναι τό-σο ακατανόητο από επιστηµονική άποψηόσο το ν’ αναζητάς την εξήγηση των πολέ-µων στο πολεµικό ένστικτο, σαν έµφυτοστους ανθρώπους.» Συµφωνώντας απόλυταµε τη θέση του Σοβιετικού ψυχολόγου Α. Ν.Λεόντιεφ, ο δρ. ΕΕλλιισσσσααίίοοςς ΒΒααγγεεννάάςς, παιδα-γωγός µε ειδίκευση στην «Παιδαγωγική καιΕξελικτική Ψυχολογία», επιχειρεί µία επι-στηµονική προσέγγιση σ’ ένα εξαιρετικάενδιαφέρον ζήτηµα. Πέρα όµως από τις θε-ωρητικές αντιλήψεις γύρω από την επιθετι-κότητα, µε τις οποίες µπορεί ο αναγνώστηςνα γνωριστεί στο βιβλίο αυτό, υπάρχει κιένα «πρακτικό» µέρος, εφόσον εξετάζεται,στα πλαίσια έρευνας, µία σηµαντική πλευράτου ζητήµατος: Μπορεί, κι αν ναι, µε ποιοντρόπο ο νηπιαγωγός να επιδράσει στηνανάπτυξη της επιθετικότητας των παιδιώντης οµάδας του;...Το βιβλίο απευθύνεται κατ’ αρχάς στους εκ-παιδευτικούς και τους ψυχολόγους. Στο µε-γαλύτερό του µέρος, ωστόσο, άνετα –πι-στεύουµε– µπορεί να διαβαστεί, να κατα-νοηθεί και να βοηθήσει κάθε γονιό, στηνκαλύτερη κατανόηση της επιθετικής συµπε-ριφοράς των παιδιών.

Mπορείτε πλέον να προµηθεύεστε και το εξαι-ρετικό βιβλίο του ΑΑννττόόνν ΣΣεεµµιιόόννοοββιιττςς ΜΜαακκάά--ρρεεννκκοο..

Παιδαγωγικό Ποίηµα που εξαντλήθηκε και επανεκδόθηκε.

«Το βιβλίο αυτό δεν έχει προηγούµε-νο. Είναι ένας νέος τύπος βιβλίου. Τί-ποτα δεν µπορεί να σκιάσει την ακτινο-βολία του ή να φράξει το µέλλον του»,

επισηµαίνει ο Λουί Αραγκόν. Η ΟκτωβριανήΕπανάσταση βρήκε τον Α. Σ. Μακάρενκοώριµο επαναστάτη και παιδαγωγό. Με εντο-λή του σοβιετικού κράτους, εφάρµοσε τιςπρωτοποριακές παιδαγωγικές µεθόδουςτου στο Σταθµό «Μαξίµ Γκόρκι» που προ-οριζόταν για την ηθική, πολιτική και κοινω-νική διαπαιδαγώγηση των ανήλικων παρα-βατών του νόµου. Το βιβλίο του Μακάρενκοείναι µια λογοτεχνική θεώρηση της παιδα-γωγικής του µεθόδου, που γίνεται κατανοη-τή µέσα από τις καθηµερινές ιστορίες τωνπαιδιών τα οποία του ανατέθηκαν, στα πρώ-τα χρόνια της επανάστασης. Είναι µια εξαι-ρετική πρόταση για όσους γονείς και δα-σκάλους δεν το έχουν ήδη διαβάσει, όπωςεπίσης για τα µεγαλύτερα παιδιά και τουςεφήβους. Πρόκειται για ένα αληθινό (όχιµόνο παιδαγωγικό) ποίηµα ζωής!

υζητώντας πολλές φορές µεγονείς (και µάλιστα µε µητέ-ρες), συχνά βλέπουµε να τί-

θενται –καθόλου ακαδηµαϊκά, αλλά εντελώςπρακτικά και µε αγωνία–ερωτήµατα που αφο-ρούν στην ανατροφή των παιδιών τους. Πόσοεύκολο είναι να µεγαλώσεις σήµερα «σωστά»παιδιά και ποια είναι τα κριτήρια µε τα οποίαορίζεται το «σωστό»;...Γενικά, η αγορά κατακλύζεται από βιβλία γε-µάτα «συµβουλές ειδικών», που εµφανίζον-ται σα να κατέχουν το κλειδί για την κρύπτηµε τα µυστικά της «σωστής» διαπαιδαγώγη-σης, δίνοντας στην κάθε υποθετική ερώτησηµία πάντα «αδιαµφισβήτητη» απάντηση...Είναι φανερό ότι δε µας βρίσκει σύµφωνουςη αντίληψη αυτή. Μακριά από µας οι έτοιµεςσυνταγές και οι πρόχειρες απαντήσεις σε κά-θε µικρό ή µεγάλο ζήτηµα της καθηµερινό-τητάς µας, οι οποίες συνήθως περιέχονται σεεύπεπτα εγχειρίδια µε σκόπιµα καθησυχα-στικούς τίτλους του τύπου: «Πώς να... (‘πετύ-χετε’ οτιδήποτε)».Το παρόν πολιτικό σύστηµα έχει στόχο τηνυποτίµηση της ανθρώπινης προσωπικότηταςαπό τα νηπιακά κιόλας χρόνια. Η συλλογικήέκφραση και δράση (η οποία θα την βοη-θούσε ουσιαστικά να αναδειχθεί) έντεχνα,µα αποφασιστικά απαξιώνεται. Και η γνώση,ένα εξαιρετικά αποτελεσµατικό όπλο ενάν-τια στις συγκεκριµένες επιδιώξεις, έχει κα-ταντήσει, για ευνόητους λόγους, µέσο από τοοποίο όλο και περισσότερο µας αποκόβουν!Κατά συνέπεια, οι προτάσεις της ΣύγχρονηςΕποχής πάνω στα σχετικά θέµατα σκοπόέχουν όχι να σας προµηθεύσουν µε προκα-τασκευασµένες λύσεις (που δεν υπάρχουν!),αλλά να συνδράµουν στη δηµιουργία ενόςυπόβαθρου γνώσης, ώστε να επιλέξετε οι ίδι-οι ποια είναι η κατάλληλη κάθε φορά απάν-τηση στην αντίστοιχη ερώτηση.

2726

Αγαπητοί φίλοι,

Μέσα στις σελίδες του περιοδικού µας υπάρχουν και ορι-σµένες νύξεις ή πληροφορίες για ζητήµατα τα οποία, εξορι-σµένα συνήθως από την ατζέντα του σχολείου και παραγκω-νισµένα ίσως από την πιεστική ρουτίνα του σπιτιού, είναι ελά-χιστα ή και καθόλου γνωστά στα παιδιά.Επειδή, όπως είναι φυσικό, θα προκύψουν απορίες και, βέ-

βαια, ο περιορισµένος χώρος του εντύπου δεν επιτρέπει λε-πτοµερειακή προσέγγιση σε αυτά, προσβλέπουµε στη δική σαςβοήθεια. Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία µε την οποίαθα µπορούσαµε να σας εξυπηρετήσουµε, παρακαλούµε µη δι-στάσετε να επικοινωνήσετε µαζί µας στα τηλέφωνα και στιςδιευθύνσεις που θα βρείτε στο τεύχος.

ΓΓιιαα τταα ββιιββλλίίαα πποουυ ππρροοττεείίννοουυµµεε σστταα ππααιιδδιιάά σσααςςΈνα από τα πιο «δύσκολα» ζητήµατα που απασχολεί τους γο-

νείς σχετικά µε το λογοτεχνικό κυρίως βιβλίο που απευθύνε-ται σε παιδιά έχει να κάνει µε την ηλικία τους. ΠΠοοιιοο εείίννααιιττοο κκααττάάλλλληηλλοο γγιιαα ττοο δδιικκόό µµοουυ ππααιιδδίί;;... αναρωτιέται συχνά –κιόχι άδικα– όποιος κατανοεί ότι ένα βιβλίο, αν και παράγεταιµαζικά, µπορεί και χρειάζεται να αναπτύξει µια µοναδική σχέ-ση µε τον κάθε αναγνώστη. Και, ακριβώς επειδή τα παιδιάµας είναι τα ίδια µοναδικά (όπως συµβαίνει και µε τον κα-θένα από µας), οι ηλικίες που αναφέρουµε για το κάθε βιβλίοστις Βιβλιοπροτάσεις που προηγήθηκαν είναι απολύτως εν-δεικτικές. ΤΤοο ππααιιδδίί εεππιιλλέέγγεειι σσυυννήήθθωωςς µµόόννοο ττοουυ ττιι θθέέλλεειι ννααδδιιααββάάσσεειι.. ΕΕσσεείίςς δδεενν έέχχεεττεε ππααρράά νναα ββοοηηθθήήσσεεττεε ττηη δδιιααδδρροοµµήήττοουυ σσεε όόλλοο ααυυττόό ττοο θθααυυµµάάσσιιοο ττααξξίίδδιι,, γγννωωρρίίζζοοννττααςς πποοιιοο εείίννααιι,,εεππεειιδδήή θθαα ττοο έέχχεεττεε κκάάννεειι κκααιι οοιι ίίδδιιοοιι.. ∆ιαβάζετε τα βιβλίατων παιδιών σας! Η λογοτεχνία για παιδιά δεν είναι απαγο-ρευτική για τους ενηλίκους, αντίθετα, έχει να σας πει πολλάµε τρόπους που, ίσως, ούτε καν µπορούσατε να φανταστείτε...Σηµείωση: Ο κατάλογος της Σύγχρονης Εποχής µε τα βι-

βλία για παιδιά και νέους δεν εξαντλείται, βέβαια, στις σχε-τικά λίγες προτάσεις που γίνονται στο τεύχος αυτό. Κάθε έκ-δοση που κάνουµε είναι για µας πολύτιµη, διαφορετικά δε θαγινόταν καθόλου. Στηρίζουµε όλα ανεξαιρέτως τα βιβλία µαςκαι τους συγγραφείς τους. Κατά συνέπεια, υπάρχουν εξαιρετι-κά βιβλία, παλιότερα ή και νεότερα, τα οποία δυστυχώς εδώπαραλείπονται. Η συγκεκριµένη επιλογή έγινε µόνο γιατί εξυ-πηρετεί ένα µοντέλο επικοινωνίας µε τα παιδιά, που γεννή-θηκε στο µυαλό µας. Από σας ζητάµε να τα ενθαρρύνετε στοξεκίνηµα και στη συνέχιση αυτής της επικοινωνίας. Ο πλήρηςκατάλογος των βιβλίων βρίσκεται στη διάθεσή σας σε όλα ταβιβλιοπωλεία µας, τα οποία σας καλούµε να επισκεφθείτε!

ΣΑν θέλετε να φαρµακώσετε το παιδί σας, δώστε του µια µεγάλη δόση

από τη δική σας ευτυχία και θα φαρµακωθεί!Α. Σ. Μακάρενκο

Εκτός από τον Βιβλιοπόντικα –πουπαίζει πρωταγωνιστικό ρόλο– το δη-µοσιογραφικό επιτελείο του περιοδι-κού µας διαθέτει κι ένα σωρό άλλο κό-σµο που κάνει ρεπορτάζ... τρέχοντας,έρποντας, πετώντας ή κολυµπώνταςσε κάθε γωνιά της πατρίδας µας (µε-ρικές φορές και στο εξωτερικό...)!

Ποιοι είναι όλοι αυτοί;... Είναι συ-νεργάτες που δεν τους πιάνει το µάτισου και που τους έχουµε επιστρατεύ-σει, προκειµένου να µαθαίνουµε νέασας, ακόµα κι όταν εσείς νοµίζετε ότιείναι αδύνατο να τα έχουµε µάθει.

κι άµα τις πετύχεις στα κέφια τους,είναι ικανές να γυρίσουν τον κόσµοανάποδα, για να σου ξετρυπώσουνκαι την πιο απίθανη λεπτοµέρεια. Ηδιαφορά τους από τις «συνηθισµένεςκουτσοµπόλες» που ξέρετε είναι ότιµαζεύουν πληροφορίες που δε θέλε-

τε να κρύψετε αλλά, µάλλον,δεν µπήκατε στον κόπο

να τις στείλετε µόνοισας ή δεν είχατε

σκεφτεί να τοκάνετε! Σ’ αυ-

τήν την πε-ρίπτωση,οι «κου-τσοµπό-λες»µας,πουανήκουνσ’ όλο το

φάσµατης ντόπιας

πανίδας (απ’τα κουνούπια

και τις µύγες µέ-

χρι τους γυρίνουςκαι τα κριλ!),αναλαµβάνουννα διεκπεραι-ώσουν τις πιο δύσκολες αποστολέςµ’ ευσυνειδησία αληθινού επαγγελ-µατία!

Αυτοσχέδιες παραστάσειςπου γίνονται από παιδιά σε µια τάξηή µια γειτονιά, εφηµερίδες µε συντά-κτες κάποιους µικρούς «συνάδελ-φους» του Βιβλιοπόντικά µας, θέµα-τα που απασχολούν τις παρέες στηνπεριοχή που µένετε, κοινά προβλή-µατα που λύσατε (ή δε λύσατε) καιτα κουβεντιάζετε καθηµερινά µε τουςφίλους σας, εκδροµές που πήγατε µεσυµµαθητές, βιβλία που διαβάσατε ήταινίες και θεατρικά έργα που είδατε,καβγάδες και σκανταλιές που κάνατεκαι µετανιώσατε (ή δε µετανιώσατε)κι άλλα διάφορα...

Όλες τις οµαδικές δραστηριότητεςτων µικρότερων ή µεγαλύτερων παιδιώνοι «κουτσοµπόλες» µας τις µαζεύουν!Επειδή όµως η δουλειά τους είναι επι-κίνδυνη κι η ζωή των πιο πολλών εύ-θραυστη, τι θα λέγατε να τους δώσετε κιεσείς λίγη βοήθεια, για να τις γλιτώσετεκι απ’ τον κόπο;...

Στείλτε στιγµιότυπα από την οµαδι-κή σας ζωή γράφοντας, ζωγραφίζον-τας, ή απλώς ταχυδροµώντας την έτοι-µη δουλειά σας και τις φωτογραφίες

28

Είναι οι γνωστές «κου-τσοµπόλες» (γιατί κάθεέντυπο που θέλει νασέβεται τον εαυτό τουπρέπει να ’χει εύκαιρες

κάνα δυο!)

Παγώνδας είναι έναχωριό στη Σάµο.∆εν είναι πολύ δια-φορετικό από το δι-κό σας (αν φυσικά

µένετε σε χωριό, είτε νησιώτι-κο είτε στεριανό)... Αλλά πόσαχωριά ξέρετε που να βγάζουν δι-κή τους εφηµερίδα; Και πόσα εί-ναι αυτά που το τοπικό τους έν-τυπο δεν το βγάζουν ενήλικοι,αλλά παιδιά;!...

Υπάρχει, λοιπόν, η ΠαιδικήΦωλιά, µια εφηµεριδούλα πουκυκλοφορεί κάθε δυο µήνεςστον Παγώνδα της Σάµου, µετα νέα του χωριού (αλλά όχι µό-νο αυτά!) κι έχει κάνει θραύση!∆ιαθέτει συντακτική επιτροπή

µόνο από παιδιά και εκδίδε-ται εδώ και οχτώ χρόνια!Σηµειώστε ότι δεν είναιεύκολα τα πράγµατα και πο-τέ δεν ήταν... Τώρα τελευ-ταία, µάλιστα, λίγο έλειψενα µείνουν χωρίς λεφτά καιπήγανε να σκάσουν από τηστεναχώρια τους. Άδικοέχουν;... Την ώρα που άλλαπαιδιά µόνο παίζουν, η συν-τακτική επιτροπή του περιο-δικού (που έχει ανανεωθεί,αφού τα µέλη της πρώτηςεπιτροπής πήγανε κιόλας...στο Πανεπιστήµιο!) σπάει τοκεφάλι της και ξεθεώνεταιστον ποδαρόδροµο. Κανείς

τους, ωστόσο, δε µετάνιωσε.Οι γονείς τους, οι δάσκαλοικαι οι κυρίες του Συλλόγου«ΟΜΟΝΟΙΑ» που βοηθάνεσ’ αυτήν την προσπάθεια τακαµαρώνουν! Κι εµείς τοίδιο!!

Μας το ’πε ένα πουλάκι...

Ο

σας. Εµπιστευτείτε µας τις ιστορίες σας για το περιοδικόµας. Τηλεφωνείστε µας ή επικοινωνήστε µε όποιον τρόποβολεύεστε καλύτερα, λέγοντας τη γνώµη σας και κανονί-ζοντας συναντήσεις µεταξύ σας σ’ ένα από τα βιβλιοπω-λεία µας.

Και, φυσικά, ειδοποιείστε µας να σας περιµένουµε!

Από τα πολλά ωραία που µάζεψαν οι «ρεπόρτερ» µας,σας παρουσιάζουµε ένα και µοναδικό. Όχι γιατί τα άλ-λα είναι λιγότερο αξιόλογα, αλλά γιατί αυτό το ένα έχει–νοµίζουµε– µια ασυνήθιστη ιδιαιτερότητα:

30

Οριζόντια

1. Βασίλης... Έλληνας συγγραφέας που έχει ασχοληθεί και µετο θέατρο για παιδιά.

2. Αν και αρχαίοι, οι... του Αισώπου είναι γνωστοί µέχρι σήµερα.3. Είναι κλόουν κι έχει γράψει πολλά βιβλία. Ένα από τα τελευταία

του είναι ο...4. Ήρωας ενός βιβλίου του Αµερικανού

συγγραφέα Τζακ Λόντον.5. Ο Εφρέµ Λεβιτάν έγραψε ένα

βιβλίο σχετικό µε αυτήν τηνεπιστήµη, ειδικά για παιδιά.

Κάθετα

1. Το δεύτερο «µικρό» όνοµα ενός µεγάλου ∆ανού συγγραφέα.2. Ο Μαξίµ Γκόρκι έγραψε για τη φλογερή του καρδιά.3. Καληµέρα... ! Πασίγνωστο βιβλίο της Φρόσως Χατόγλου.4. Αγαπάει τα ζώα, τους αφιερώνει βιβλία και το δεύτερο επίθετό της

είναι...5. Το επίθετο µεγάλου ποιητή και παραµυθά, από την άλλη µεριά του

Αιγαίου.

1

2

3

1

4

5

3

4

5

2

ΕΕίίννααιι ππααννεεύύκκοολλοο αανν έέχχεεττεε ήήδδηη δδιιααββάάσσεειι ττοο ππεερριιοοδδιικκόό...... ΛΛύύσσττεε ττοο!!

Το σταυρόλεξό µαςΤο σταυρόλεξό µας

1. Πώς γεννήθηκε ο Μοµοτάρο; Μπορείτε να θυµηθείτε ένα γνωστό ευρωπαϊκόπαραµύθι στο οποίο, µε παρόµοιο τρόπο, έγινε ηγέννηση της ηρωίδας και ποιο;

2. Το ρύζι είναι στην Ιαπωνία η βάση της δια-τροφής των κατοίκων της. Βρείτε τρία φαγώσιµαµε ρύζι (που τρώγονται ή πίνονται) κι αναφέρο-νται σ’ αυτά τα παραµύθια.

3. Η µικρή Ακίκο, ύστερα από πολλές περιπέ-τειες, κατάφερε να φτιάξει το χάνι που ονειρευό-ταν. Ποιο όνοµα του έδωσε; Σκεφτείτε και γράψτεµας τρία ακόµα παραµύθια µε κακές µητριές.

– Ψάχνουµε το παιδί που µας χάρισε τη ζωγραφιά χω-ρίς όνοµα στην εκδήλωσή µας για την Παγκόσµια Μέ-ρα Παιδικού Βιβλίου! Το παρακαλούµε να επικοινω-νήσει µαζί µας για να συµπληρώσουµε τα στοιχεία τουστο επόµενο περιοδικό.– Όποιο παιδί επισκέπτεται τα βιβλιοπωλεία µαςµπορεί να γράψει ό,τι µήνυµα θέλει στα ειδικά βιβλίαπου υπάρχουν εκεί. Να τα ζητήσει από τους υπευθύ-νους!– Ο Βιβλιοπόντικας αναζητά τους συγγενείς του! Επει-δή δεν ξέρετε (ακόµα!) την ιστορία του, επιθυµεί νασας πληροφορήσει ότι, µε εξαίρεση τον ξάδερφο τουYπολογιστή, έχει χάσει τα ίχνη τους εδώ και χρόνια.Αν συναντήσατε κανέναν σε άλλο βιβλιοπωλείο (ήσε καµιά βιβλιοθήκη), σας παρακαλεί να τον ειδο-ποιήσετε αµέσως!

Τα 5 πρώτα παιδιά που

θα στείλουν το γράµµα

τους µε τις σωστές

απαντήσεις µπορούν να

διαλέξουν σα δώρο ένα

δεύτερο τόµο από τα

Παραµύθια του Κόσµου.

Η προτεραιότητα θα

εξακριβωθεί από την

ηµεροµηνία στη σφραγί-

δα του Ταχυδροµείου.

Καλή επιτυχία!

Ο διαγωνισµός µας!

Μικρές αγγελίες

ΣYΓXPONH EΠOXH

ΕΚ∆ΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ

Σόλωνος 130, 106 81 Aθήνα, τηλ.: 2103320800, fax: 2103813354http://www.sep.gr, e-mail: info@sep.gr

BBIIBBΛΛIIOOΠΠΩΩΛΛEEIIAA::AΘHNA: Mαυροκορδάτου 3, τηλ.: 2103829835, fax: 2103829814

ΘEΣΣAΛONIKH: Πλάτωνος 7, τηλ. & fax: 2310283810ΓIANNENA: 28ης Oκτωβρίου 9 (Στοά Ορφέα), τηλ.: 2651038090, fax: 2651038019