ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2009 - 2010 αριθμός φύλλου 11

Στα πλαίσια της εκπαιδευτι-κής μας εκδρομής σε Ζάκυν-θο - Αθήνα επισκεφθήκαμε και το Μουσείο της Ακρόπο-λης. Η ξεναγός μας έδωσε πολλές ενδιαφέρουσες πλη-ροφορίες. Το Μουσείο της Ακρόπολης βρίσκεται στην αρχή του πεζόδρoμου του Διονυσίου Αεροπαγίτου. Με εκθεσιακούς χώρους σχε-δόν 15.000 τ.μ. είναι ένα μοντέρνο ασύμμετρο κτίριο από γυαλί, μπετόν και μάρ-μαρο. Χτίστηκε για να ανα-δείξει περισσότερες από 4.000 αρχαιότητες που χρονολο-γούνται από τη Νεολιθική Εποχή έως το Μεσαίωνα.Το κτίριο αιωρείται πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο που ανακαλύφθηκε κατά τις εργασίες θεμελίωσης του και εντά-χθηκε σε αυτό ως επιτόπιο έκθεμα.Στο ισόγειο: Υπάρχει ο χώρος υποδοχής, τα εκδοτήρια εισι-τηρίων, το αναψυκτήριο και ο πρώτος εκθεσιακός χώρος του Μουσείου με τα ευρήματα των Κλιτύων της Ακρόπολης. Το δάπεδο έχει ανηφορική κλίση και παραπέμπει στην ανάβαση στον Ιερό Βράχο. Παρουσιάζονται αντικείμενα από τον αρ-χαίο οικισμό (τα αγγεία για το νυφικό λουτρό, ειδώλια, πήλι-να αναθηματικά προσωπεία κ.α.) και από τα ιερά του Διονύ-

σου, του Ασκληπιού και της Νύμ-φης.Στο 1ο επίπεδο: Μια περιοχή εί-ναι αφιερωμένη στην παλαιότερη ιστορία του βράχου της ακρόπο-λης. Ακολουθεί η έκθεση των αρ-χαϊκών έργων όπου τα γλυπτά εί-ναι τοποθετημένα με τέτοιο τρό-πο που ο επισκέπτης μπορεί να τα περιεργάζεται από όλες τις όψεις. Ξεχωριστή θέση έχουν στην ενό-τητα του Ερεχθείου οι Καρυάτιδες.Στο 2ο επίπεδο: Υπάρχει το εστι-ατόριο, το βιβλιοπωλείο, οι εξώ-στες και η αίθουσα για ψηφιακά

πολυμέσα.Στο 3ο επίπεδο: Η Αίθουσα του Παρθενώνα βρίσκεται σε σχέση παραλληλίας με το ναό στο βράχο της Ακρόπολης. Παρέχει τη δυνατότητα θέασης και των τριών ενοτήτων του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα: της ζωφόρου, των με-τόπων και των αετομάτων. Τα πρωτότυπα έργα του Μουσεί-ου εκτίθεται μαζί με τα αντίγραφα αυτών που σήμερα βρίσκο-νται σε άλλα μουσεία.Στην αίθουσα αυτή έχει ολοκληρωθεί η ξενάγησή μας.Η εμπειρία ήταν μοναδική. Αισθάνθηκα περηφάνια για τα σπουδαία έργα των προγόνων μας.

Εύα Νικολάου, Στ.1

Μια επίσκεψη στο Μουσείο της ΑκρόποληςΜια επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Από τις 27 έως τις 30 Μαϊου η ΣΤ τάξη επισκέφθηκε τη Ζάκυνθο για τρεις ημέ-ρες. Το απόγευμα επισκεφθήκαμε το κέ-ντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Λι-θακίας Ζακύνθου. Εκεί ένας πολύ κα-λός κύριος μας έδειξε για τους σεισμούς της Ζακύνθου και μας έκανε διάφορα πειράματα σε σχέση με τους σεισμούς. Η παρουσίαση αυτή ήταν πολύ εντυπω-σιακή. Η επόμενη μέρα ήταν λίγο κου-ραστική. Πήγαμε σε πολλά χωριά, στο μοναστήρι της Αναφωνήτριας και είδα-με αμέτρητα δέντρα. Αλλά το πιο εντυ-πωσιακό ήταν το ναυάγιο που υπήρχε σε μία παραλία. Ήταν συναρπαστικό. Όλοι προσπαθούσαν με χαρά να βγά-λουν φωτογραφία. Στην πόλη της Ζα-

κύνθου επισκεφθήκαμε το Μουσείο Σο-λωμού και Κάλβου που ήταν πολύ εντυ-πωσιακό. Λίγο αργότερα πήγαμε στην τοποθεσία Μπόχαλη με φοβερή θέα. Έβλεπες όλο το λιμάνι που είναι αρκε-

τά μεγάλο, πιο μεγάλο από της Χίου και καθίσαμε σε μια καφετέρια για να πιού-με καμιά πορτοκαλάδα ή να φάμε κα-νένα λαχταριστό παγωτό. Το πρωί αφού είχαμε ξεκουραστεί, ετοιμαστήκαμε για να πάμε σε μια μεγάλη εκκλησία του Αγίου Διονυσίου. Όλοι ανάψαμε ένα κεράκι και φιλήσαμε τα πόδια του Αγίου. Αργότερα, πήγαμε σε μία παι-δική χαρά με περίεργα παιχνίδια, όχι τόσο μωρουδίστικα για να χαλαρώσου-με. Όμως κάποια στιγμή έπρεπε να φύ-γουμε. Προλάβαμε το πλοίο και φύγαμε όλοι ευχαριστημένοι. Όλοι φυσικά θα θέλαμε να την ξαναεπισκεφθούμε.

Μανόλης Βασιλάκης Στ'2

Εκδρομή στη Ζάκυνθο

ΒΟΥΛΗ Στις 31 Μαϊ-ου η Στ΄ τάξη του σχολεί-ου μας επισκέ-φτηκε τη Βου-λή των Ελλή-νων. Ήταν μ ο ν α δ ι κ ή εμπειρία. Μό-λις φτάσαμε μπροστά στο

κτίριο αντικρίσαμε τους δυο ευζώνους που φρουρούν το μνημείο του άγνωστου στρα-τιώτη. Απ’ την πλαϊνή είσοδο μπήκαμε στο Κοινοβούλιο. Η ξεναγός μας αφού μας μί-λησε για την ιστορία του κτι-ρίου που σήμερα στεγάζει τη Βουλή, μας οδήγησε στην αί-θουσα της Ολομέλειας. Κα-

θίσαμε στα έδρανα των Βουλευτών. Μας εξήγησε ότι κάθε κόμ-μα κάθεται σε ξεχωριστή μεριά και οι βουλευτές, οι υπουργοί, ο πρωθυπουργός έχουν συγκεκριμένη θέση. Στη συνέχεια μας επέ-τρεψε να φωτογραφίσουμε τον πανέμορφο αυτό χώρο. Ανεβή-καμε μια μαρμάρινη φαρδιά σκάλα που οδηγούσε στην αίθου-σα των εκθέσεων. Εκεί είδαμε πίνακες και φωτογραφίες καθώς και προσωπικά αντικείμενα προηγούμενων προέδρων και πρω-θυπουργών. Από την επίσκεψη στη Βουλή όλα τα παιδιά έμειναν ενθουσιασμένα.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΧΑΛΙΑΣ, Στ1

ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Στο τέλος του Μάη η Στ΄ τάξη του σχολείου μας επισκέφτηκε τη Ζάκυνθο και την Αθήνα. Εκτός από τη Βουλή των Ελλήνων επισκεφτήκαμε και το Πλανητάριο. Εκεί είδαμε ένα ντοκιμαντέρ το οποίο μας ξεναγούσε αρχικά στα θαύματα του σύγχρονου κό-σμου και στη συνέχεια στα εφτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ένα από τα θαύματα του σύγχρονου κόσμου είναι η γέφυρα του Ρίου –Αντίριου στην Ελλάδα, την οποία είδαμε καθώς πηγαίνα-με για Ζάκυνθο, ενώ ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κό-σμου είναι οι Πυραμίδες της Αιγύπτου. Όταν τελείωσε η περιή-γησή μας στα θαύματα της γης, αρχαία ή σύγχρονα , τότε ξεκίνη-σε το ταξίδι μας στα επτά θαύματα του σύμπαντος. Μας παρου-σίασε τα έξι αλλά το καταπληκτικότερο όλων είναι το έβδομο «η ΓΗ» γιατί είναι ο μόνος πλανήτης του σύμπαντος που έχει το προ-νόμιο να χαρίζει το πολυτιμότερο αγαθό τη ΖΩΗ!!!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, Στ1

ΖΑΚΥΝΘΟ Η Ζάκυνθος βρίσκεται στο Ιόνιο πέλαγος και σ’ αυτήν γίνονται πάρα πολλοί σεισμοί. Στις 12 Αυγούστου 1953 ένας καταστρο-φικός σεισμός σχεδόν την ισοπέδωσε. Έχει οπωροφόρα δέντρα και πλούσια πανίδα. Τα κύρια προϊόντα που παράγει είναι ελιές, ελαιόλαδο και σταφίδα. Η δυτική ακτή είναι βραχώδης ενώ η πόλη είναι κτισμένη στα ανατολικά του νησιο.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΒΥΡΑ, Στ2

2

Στις 20 Φεβρουαρίου η δασκά-λα μας είπε ότι σε δυο μέρες θα πάμε για δεντροφύτευση και να φέρουμε φτυάρια και τσάπες. Περιμέναμε πώς και πώς αυτή τη μέρα. Στις 22 του Φλεβάρη ξεκινήσα-με από το σχολείο εφοδιασμένοι με τα εργαλεία μας, άλλοι είχαν μικρά και άλλοι μεγάλα. Έτσι φορτωμένοι με τα σκαφτικά και πολύ κέφι για δουλειά μπήκα-με στο λεωφορείο που μας μετέ-φερε στην τοποθεσία Αγ. Δημη-τρίου Τσαγκάρη, όπου μας είχε υποδείξει η Δ/νση Δασών. Φτάνοντας εκεί περιμέναμε λίγο, ήρθαν οι υπάλληλοι της δα-σικής υπηρεσίας οι οποίοι μας έφεραν 150 δεντράκια μέσα σε μι-κρές σακούλες. Τα περισσότερα παιδιά δεν είχαν ξαναφυτέψει δέντρα. Εμείς της Στ΄ τάξης είχαμε πάει και άλλη φορά σε δε-ντροφύτευση και κάτι γνωρίζαμε. Όλοι με προσοχή ακούσα-με τις οδηγίες των υπαλλήλων. Μας είπαν: «Παιδιά με προσοχή

θα σκίσετε λίγο το πλαστικό και αφού σκάψετε ένα μικρό λάκο θα βγάλετε το σακουλάκι και θα το βάλετε μέσα, θα το σκεπάσε-τε με χώμα, θα το πατήσετε για να στερεωθεί καλά». Όλα τα παιδιά έσκαβαν, φύ-τευαν, κουράζονταν, όμως συ-νέχιζαν χωρίς να διαμαρτύρο-νται. Οι μαθητές της Ε' και Στ΄ τάξης σαν πιο μεγάλοι φύτεψαν τα περισσότερα. Εγώ με τη φίλη μου φυτέψαμε 10 δεντράκια και βοηθήσαμε και τα μικρότερα παιδιά. ΄Οταν τελειώσαμε μας είπαν ότι

τα πήγαμε πολύ καλά. Κουρασμένοι μα ευχαριστημένοι πήγα-με στο ξωκλήσι του Αγ. Δημητρίου όπου καθίσαμε να ξεκουρα-στούμε και να φάμε. Χαρήκαμε πολύ που συμμετείχαμε σ’ αυτή τη δραστηριότητα.

Εύα Κιόρι, Στ1

Η ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ

Eπισκέψεις

3

Επίσκεψηστο Λαογραφικό

ΜουσείοΚαλλιμασιάς

Στις 27 Απριλίου 2010 η τάξη μας επισκέφθηκε το Λαογραφικό Μου-σείο Καλλιμασιάς, για να παρακο-λουθήσουμε το πρόγραμμα: «Τα Αλωνίσματα». Φτάνοντας, μία κυρία που ήταν υπεύ-θυνη του προγράμματος μάς οδήγη-σε στην αίθουσα του Μουσείου και τακτοποιηθήκαμε σε κατάλληλες θέ-σεις ώστε να είμαστε όλοι ευχαρι-στημένοι. Είδαμε εικόνες που έδειχναν πώς γι-νόταν η σπορά, το όργωμα, το θέρι-σμα, το αλώνισμα, το λίχνισμα και το άλεσμα του σιταριού παλιότερα. Επί-σης μάθαμε για διάφορα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν, άγνωστα σε μας, όπως αλέτρι, δρεπάνι, διχερόνι, τριχερόνι, λουκάνη, θρινάκι και δρο-μόνι. Μετά η κυρία μάς έδωσε ψεύτικα δρεπάνια και σ’ έναν μεγάλο χώρο κάναμε σε παντομίμα ότι θερίζαμε. Αφού τελειώσαμε, αρχίσαμε να δε-ματιάζουμε. Μεταφέραμε τα δεμάτια στην άκρη. Ύστερα τα πήραμε και τα κουβαλήσαμε, υποτίθεται, στο αλώ-νι. Παριστάναμε ότι αλωνίζουμε. Όταν τελειώσαμε, καθίσαμε πάλι στις θέσεις μας. Τότε η κυρία μάς έδωσε ένα χαρτί που περιείχε σταυρόλεξο, κρυπτόλεξο και δύο ασκήσεις. Μόλις το συμπληρώσαμε, είχε έρθει η ώρα να φύγουμε. Αποχαιρετήσαμε κι ευχαριστήσαμε την υπεύθυνη που μας έμαθε τόσα πολλά καινούρια πράγματα. Ήταν μια καταπληκτική εκπαιδευτική εκδρομή.

Κωνσταντίνος Κλεισσάς Τάξη Γ2

ΕΠΙΣΚΕΨΗΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΙΟΥ

Όταν η δασκάλα μας ανακοίνωσε πως τα δύο τμήματα της έκτης θα επισκε-φτούμε το Ναυτικό Μουσείο της Χίου, όλοι ενθουσιαστήκαμε. Το Ναυτικό Μουσείο Χίου στεγάζεται σε ένα πρόσφατα επισκευασμένο κτίριο με όμορ-φα χαρακτηριστικά της παλιάς εποχής. Μόλις μπήκαμε μέσα μας υποδέχτηκε ο υπεύθυνος του μουσείου. Έπειτα άρχισε την ξενάγηση. Δίπλα στην πόρτα της εισόδου βρισκόταν μια μεγάλη ξύλινη πλώρη καραβιού που τη στόλιζε μια πανέμορφη γοργόνα. Παραδί-πλα υπήρχε ένα ξύλινο, παλιό τιμόνι καραβιού και ένας τηλέγραφος. Τηλέ-γραφος είναι ένα μηχάνημα με το οποίο επικοινωνούσε η γέφυρα του πλοί-ου με τις μηχανές. Προχωρήσαμε στο επόμενο δωμάτιο. Ο χώρος ήταν γεμάτος από γυάλινα, ορθογώνια κουτιά που στο εσωτερικό τους υπήρχαν πότε ξύλινα και πότε με-ταλλικά καράβια. Μας τράβηξαν αμέσως το ενδιαφέρον και τρέξαμε να τα δούμε από κοντά. Παρατηρούσαμε προσεκτικά τα καράβια. Οι κατασκευές τους ήταν τέλειες ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Οι σωσίβιες λέμ-βοι, τα σχοινιά, τα παράθυρα, τα φουγάρα ήταν τόσο προσεγμένα, σωστά το-ποθετημένα και αρμονικά χρωματισμένα που έμοιαζαν αληθινά. Όταν βγήκαμε από εκεί ανεβήκαμε μια μεγάλη σκάλα και φτάσαμε στον πάνω όροφο του μουσείου. Το πρώτο πράγμα που είδαμε ήταν μια αντρική κούκλα βιτρίνας που φορούσε μια παλιά, σκούρα μπλε στολή αξιωματικού. Προχωρήσαμε σ’ ένα στενό διάδρομο κι εκεί είδαμε μερικούς φθαρμένους χάρτες και βιβλία με θαλασσινά ποιήματα και τραγούδια. Μετά, μπήκαμε σ’ ένα ακόμα δωμάτιο με πολλά καράβια. Εκεί ο υπεύθυνος του μουσείου μας μίλησε για την εξέλιξη της ναυπηγικής, κάτι που μπορέσα-με εύκολα να διαπιστώσουμε παρατηρώντας τα καράβια και τον τρόπο κα-τασκευής τους. Τα καράβια που βλέπαμε εκεί ήταν πολύ πιο εξελιγμένα από αυτά του ισογείου. Σ’ έναν τοίχο μάλιστα υπήρχε κάτι σαν πίνακας που μέσα του εκτίθονταν πολλοί και διαφορετικοί ναυτικοί κόμποι. Μετά από λίγη ώρα βγήκαμε έξω και είδαμε άλλα μνημεία, αγάλματα και μάθαμε ονόματα σπουδαίων ανθρώπων που είχαν σχέση με τη ναυτιλία της Χίου. Μάθαμε πολλά από την επίσκεψή μας σε ένα τέτοιο μουσείο μια και το νησί μας φημίζεται για τη ναυτιλία του.

Ελένη Θεριουδάκη Στ1

4

Λίμνη Στυμφαλία Η λίμνη Στυμφαλία βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Κορινθίας και της Αργολίδας, ανάμεσα στο μεγάλο βουνό της Κυλλήνης.Η επιφάνειά της μεγαλώνει το χειμώνα και το καλοκαίρι μικραί-νει και μοιάζει με έλος. Πήρε τ’ όνομά της από τη γύρω περιοχή που λεγόταν Στύμφαλος. Η Στυμφαλία είναι στενά δεμένη με τη μυθολογία. Σ’ αυτό το χώρο ζούσαν οι Στυμφαλίδες όρνιθες, που ήταν αρπακτικά που-λιά μεγάλου μεγέθους με σιδερένια νύχια. Φώλιαζαν στα νερά της κι από κει έκαναν επιθέσεις, κατέστρεφαν τις σοδειές των ανθρώπων και σκότωναν ζώα και παιδιά. Ο Ηρακλής ύστερα από διαταγή του Ευρυσθέα πήγε να τις σκοτώσει. Χτύπησε τα σιδερέ-νια κρόταλα, να τις αναγκάσει να πετάξουν και τις χτύπησε με τα δηλητηριασμένα βέλη του. Έτσι ανακούφισε τους κατοίκους από τις καταστροφές.

Βαλάντω Βλυσίδου, Χρήστος Ζυγλάκης Ε1

Λίμνη Παμβώτιδα (Ιωαννίνων)Βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων. Βρίσκεται σε υψόμετρο 470μ. με επιφάνεια 22,8 τ.χμ. Περιβάλλεται από το όρος Μιτσικέλι. Στο μέσον της υπάρχει ένα νησάκι. Η λίμνη Παμβώτιδα είναι για τους κατοίκους της περιοχής ένας πνεύμονας οξυγόνου. Εκτός από το να στολίζει και να ομορφαίνει την περιοχή, τους δίνει τα ψάρια και τα χέλια της.Το όνομα της είναι συνδεδεμένο με την ιστορία της κυρα-Φροσύνης. Η κυρα-Φροσύνη φημιζόταν για την ομορφιά, τη μόρφωση και το γένος της. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η κυρά-Φροσύνη αγάπησε το γιο του Αλή Πασά, τον Μουχτάρ. Εκείνος την ήθε-λε για τον εαυτό του , έτσι όταν το έμαθε αποφάσισε να την πνίξει στην λίμνη μαζί με δεκαεφτά άλλες γυναίκες. Από τον θρήνο και τον οδυρμό για τον άδικο χαμό τους η λίμνη Παμβώτιδα είναι γνωστή και ως η «Λίμνη των Στεναγμών».Η Παμβώτιδα είναι το διαμάντι των Ιωαννίνων.

Δώρα Σωτηριανού E2

Αχερουσία ΛίμνηΗ Αχερουσία λίμνη βρισκόταν στην Ήπειρο, στο νομό Θεσπρωτίας, στην περιοχή της Παραμυθίας. Το 1950 η λίμνη αποξηράνθη-κε για την καλλιέργεια βαμβακιού και ρυζιού και η περιοχή ονομάζεται Φανάρι. Το σημερινό Φανάρι αποτελούσε τη χώρα του Άδη στη μυθολογία. Εδώ πίστευαν ότι υπάρχει μια από τις εισόδους για τον Άδη. Ο Χάρων έπαιρνε τον οβολό (κέρμα) που έβαζαν στα χείλη οι συγγενείς του νεκρού και μετέφερε τις ψυχές από το πορθμείο στην είσοδο του Άδη. Στο βάραθρο της Στύγας στεκόταν ο φύλακας Κέρβερος, που ήταν τρικέφαλος σκύλος με ουρά λιονταριού που κατέληγε σε φίδι και τα μαλλιά του και το σώμα του ήταν γεμάτα φίδια. Οι ψυχές παρουσιάζονταν στο δικαστήριο του Άδη που έκρινε τις πράξεις του νεκρού στη ζωή. Γιακούμα Λουκία, Μπίμπα Κλεβιστ, Μυλωναδάκη Μαρία Ε1

Ο Άρης είναι ο τέταρτος κατά σειρά πλανήτης που περιστρέφε-ται γύρω από τον Ήλιο. Η μέση απόστασή του από τον Ήλιο είναι περίπου 228.000 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ο Άρης φαίνεται ως κοκκινωπός αστέρας, γι’ αυτό αποκαλείται κόκκινος πλανήτης. Μοιάζει με τη γη περισσότερο από οποιον-δήποτε άλλο πλανήτη. Η ατμόσφαιρά του έχει περίπου 100 φο-ρές μικρότερη πυκνότητα από της γης. Η μεγάλη απόστασή του από τον Ήλιο έχει ως αποτέλεσμα να είναι ψυχρότερος από τη γη. Η μέση θερμοκρασία του κυμαίνεται γύρω στους -15°C. Ο Άρης περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του σε 24 ώρες, 37 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα. Ο Άρης έχει δύο δορυφόρους, το Φόβο και το Δείμο. Το έδαφός του έχει κοκκινωπό χρώμα εξαιτίας της αφθονίας σι-δήρου στην επιφάνειά του. Υπάρχουν λεκάνες που πιθανόν να ήταν γεμάτες με νερό σχηματίζοντας λίμνες ή ωκεανούς. Στην επιφάνειά του σχηματίζονται κοιλάδες και στρογγυλοί βράχοι. Ο Άρης έχει στην επιφάνειά του σβησμένα ηφαίστεια ένα από τα οποία είναι το βουνό Όλυμπος που είναι το ψηλότερο ηφαίστειο του ηλιακού μας συστήματος.

Ένα από τα ανεξερεύνητα μυστικά του Άρη είναι το κατά πόσο υπάρχει ζωή στον πλανήτη. Τους επιστήμονες τους απασχολεί η μη ύπαρξη νερού στον πλανήτη.

Κώστας Τσακίρης& Γιώργος – Μάριος Σγούτας, Ε2

Λίμνες

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΑΡΗΣ

5

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΥΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Την Τρίτη 2 Μαρτίου 2010 ήρθε στο σχολείο μας η συγγρα-φέας Σοφία Δήμου. Τη γνωρίσαμε από κοντά και μας μίλη-σε για το βιβλίο της:«Το ταξίδι της μαγικής μαργαρίτας». Προσπάθησε να εξη-γήσει σ’ όλους την ιστορία με τη βοήθεια του θεατρικού παιχνιδιού. Ήταν πολύ ωραία, γιατί όλοι καταλάβαμε την ιστορία μέσα από το θέατρο. Μια μπλε μαργαρίτα απελευθερώθηκε από τις ρίζες της με τη δύναμη της φιλίας του κιθαριστή τζίτζικα κι άρχισε να ταξιδεύει ασταμάτητα, ακούραστα, κεφάτα σε χώρες και κήπους. Γνώρισε λουλούδια, πουλιά, ανθρώπους και ήρω-ες παραμυθιών, χωρίς βέβαια να ξεχάσει ποτέ τον τζίτζικα κιθαριστή. Μεταμορφώθηκε σε πράσινη με τη δύναμη της αγάπης της κίτρινης μαργαρίτας της γης. Συνέχισε το ταξί-δι της με τελικό προορισμό τον πλανήτη Όνειρο. Το παρα-μύθι μάς δείχνει τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης.Περάσαμε πολύ ευχάριστα και φτιάξαμε στην τάξη μας αρκετές ζωγραφιές που είχαν σχέση με το παραμύθι της μαγικής μαργαρίτας.Θα θέλαμε να συστήσουμε στα παιδιά να διαβάζουν παιδι-κά βιβλία, γιατί είναι κάτι πολύ ευχάριστο.

Καλαμάκη Κλεοπάτρα, Καλαμπάκας Πέτρος,Καρύδα Αγγελική, Τάξη Γ2

ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ

Όλοι πρέπει να αγαπάμε τα δέντρα, γιατί μας προσφέρουν οξυγόνο, για να αναπνέουμε. Όλοι πρέπει να αγαπάμε τη φύση. Μ’ αυτές τις σκέψεις οι τέσσερις μεγαλύτερες τάξεις του σχολείου μας συμμετείχαν σε δεντροφύτευση που έγινε στον Άγιο Δημήτρη των Τσαγκαράδων τη Δευτέρα, 22 Φε-βρουαρίου 2010. Ξεκινήσαμε από το πρωί με τις τσάπες, τα φτυάρια και το φαγητό μας. Πήγαμε με λεωφορεία. Όταν φτάσαμε, περι-μέναμε με ανυπομονησία να έρθει το φορτηγό της Δασικής Υπηρεσίας για να μας δώσει τα καινούρια δεντράκια. Οι δα-σολόγοι μάς έδωσαν οδηγίες για το πώς θα γίνει η δεντρο-φύτευση κι έπειτα μάς μοίρασαν τα δεντράκια. Συνεργαστήκαμε όλα τα παιδιά και οι δάσκαλοι και σύντο-μα φυτέψαμε όλα τα δεντράκια σε μια καμένη πλαγιά του βουνού. Τα μεγαλύτερα παιδιά έσκαβαν λάκκους, ενώ τα μι-κρότερα κουβαλούσαν τα δεντράκια. Όταν τελειώσαμε, ξεκουραστήκαμε, φάγαμε και παίξαμε μέχρι να έρθουν τα λεωφορεία για την επιστροφή στο σχο-λείο μας. Ήταν μια καταπληκτική μέρα. Νιώσαμε ότι κάναμε κάτι πολύ σημαντικό. Ήταν μια ωραία εμπειρία και μας άρεσε που περάσαμε μια μέρα κοντά στη φύση. Ευχόμαστε να επαναληφθεί αυτή η προσπάθεια. Ελπίζουμε ότι τα δεντρά-κια θα μεγαλώσουν. Έτσι θα μπορέσουν να προσφέρουν το οξυγόνο και τη δροσιά τους σε εμάς. Πρέπει όλοι να βοηθή-σουμε τον πλανήτη μας να μην καταστραφεί και να έχει αρ-κετό οξυγόνο. Να προστατεύουμε τα δάση απ’ τις φωτιές, να μη μολύνουμε τη φύση με σκουπίδια και καυσαέρια, για να μπορούμε να ζούμε ευτυχισμένοι όλοι οι άνθρωποι και τα ζώα της γης.

Η συγγραφική ομάδα της τάξης Γ2:Γλύκα Σοφία, Ζουμή Αικατερίνη, Καμίνης Μιχάλης,Λικουρίνας Μιχαήλ - Σωτήριος, Κούτης Σταμάτιος,

Μαυρέλος Ιωάννης, Νικολάου Νικόλαος, Σκόρδου Δήμητρα

Αμυγδαλιά – Μυγδαλιά Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημο-φώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέ-ρος του βασιλείου του και τη θυγατέρα του για γυναίκα. Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστη-μα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα κι έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέ-πλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι Θεοί από οίκτο, μεταμόρφωσαν τη Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο ελπί-δας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις Δημοφών, επέ-στρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφ-νικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

Μιχάλης Καμίνης, Γ2

6

HANDBALLΦΩΤΟ ALBUM

Η θαλάσσια χελώνα

και η πλαστική σακούλαΜια θαλάσσια χελώνα κολυμπάει κάπου στη Μεσόγειο. Βλέπει τον αγαπημένο της μεζέ, μια λαχταριστή τσού-

χτρα, να επιπλέει στην επιφάνεια. Δυστυ-χώς, η «τσούχτρα» είναι μια πλαστική σα-κούλα σαν αυτές που πολλές φορές βλέ-πουμε πεταμένες στις παραλίες. Η χελώ-να όμως δεν μπορεί να καταλάβει τη δι-αφορά και αν την καταπιεί κινδυνεύει η ζωή της.

Αθηνά Στεφανία Δ2

ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Συνεντεύξεις

Μαρκέλλα: Γεια σας.Μετανάστης: Γεια σας. Μαρκέλλα: Θα ήθελα να σας κάνω με-ρικές ερωτήσεις.Μετανάστης: Ευχαρίστως.Μαρκέλλα: Θα μας πείτε μερικά προ-σωπικά σας στοιχεία;Μετανάστης: Βεβαίως. Λέγομαι Σάιτ, εί-μαι 28 ετών και κατάγομαι από το Ντέ-σε της Αιθιοπίας. Είμαι στην Ελλάδα εδώ και 5 χρόνια και βρίσκομαι στη Χίο εδώ και 4 μήνες. Η υπόλοιπη οικογένειά μου βρίσκεται στη Αιθιοπία.Μαρκέλλα: Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας έκαναν να εγκαταλείψετε την πατρί-δα σας και να κάνετε ένα τόσο μεγά-λο ταξίδι;Μετανάστης: Οι λόγοι ήταν πολλοί. Η ζωή στην Αιθιοπία είναι δύσκολη. Δεν υπάρχει βλάστηση, ούτε νερό. Δεν υπάρχουν δουλείες και ο κόσμος είναι τόσο φτωχός που πεθαίνει από την πεί-να και τις αρρώστιες. Το ταξίδι ήταν μα-κρινό και οι δυσκολίες πολλές. Πίστευα όμως ότι όταν ερχόμουν στην Ελλάδα θα είχα ένα καλύτερο μέλλον .Μαρκέλλα: Αντιμετωπίσατε πολλές δυ-σκολίες στην πατρίδα μας;

Μετανάστης: Ναι, η κυριότερη ήταν λόγο του χρώματός μου. Πιστεύω ότι δεν παί-ζει ρόλο το χρώμα ή η εθνικότητα κά-ποιου και ότι σε κάθε φυλή υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί .Ένα άλλο πρόβλημα ήταν η θρησκεία μου. Η κοινωνία όμως δε δέχεται εύκολα κάποιον που διαφέρει. Σε γενικές γραμ-μές όμως ευχαριστώ αυτόν τον τόπο για τη δουλειά και τη στέγη που μου πρό-σφερε και περισσότερο που καλυτέρεψε τη ζωή μου .Μαρκέλλα: Σας ευχαριστώ πολύ .Μετανάστης: Παρακαλώ .

Αυτή ήταν μία συνέντευξη από ένα με-τανάστη. Πρέπει όλοι να προσπαθήσου-με να καταλάβουμε αυτούς τους ανθρώ-πους οι οποίοι άφησαν την πατρίδα τους για μια καλύτερη ζωή και ήρθαν στη χώρα μας και εμείς τους φερθήκαμε σαν να ήταν διαφορετικοί.Πρέπει να σκεφτούμε ότι όλοι οι άνθρω-ποι έχουν ίσα δικαιώματα και να τους βο-ηθήσουμε να βελτιώσουν τη ζωή τους .

Μαρκέλλα Πικούνη, Στ’2

Συνέντευξημε ένα μετανάστη

7

ΓΗ Γειά σας είμαι ο καλός πλανή-της Γη, χάρη σε μένα έχετε τροφή, άφθονο νεράκι για τα ζεστά κα-λοκαίρια σας, τη μαγευτική θά-λασσα που κάνετε τα μπάνια σας, τα καρπερά χωράφια όπου εσείς οι άνθρωποι καλλιεργείτε διάφο-ρα λαχανικά και φρούτα, τα κατα-πράσινα δάση , τις λίμνες, τα πο-τάμια την πανέμορφη Φύση. Μέ-χρι τώρα σας είπα ορισμένα απ’ τα καλά μου. Στεναχωριέμαι όμως που πολ-λές φορές κάνω κακό στους ανθρώπους χωρίς να το θέλω. Ξέρε-τε τα σωθικά μου βράζουν και είμαι έτοιμη να εκραγώ. Αχ αυτά τα ηφαίστεια και οι δώδεκα άτακτες λιθοσφαιρικές πλάκες που συνέ-χεια θέλουν να παίζουν κουτουλώντας η μια την άλλη κι έτσι οι ανό-ητες προκαλούν τους σεισμούς.

Μ. ΛΑΓΟΥ

ΛΙΘΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΠΛΑΚΑ ΕΥΡΑΣΙΑΣ Γειά σας είμαι η λιθοσφαιρική πλάκα της Ευρασίας που στο άκρο μου σχηματίζονται οι μικροπλάκες του Αιγαίου, της Ανατολίας και της Απουλίας. Είμαι μια λιθοσφαιρική πλάκα που ζω μαζί με τις άλλες έντεκα αδελφές μου και αν κουνηθώ έστω και λίγο τραντάζω και τρομάζω το μέρος όπου βρίσκομαι. Η πιο αγαπημένη μου αδελφή είναι η λιθοσφαιρική πλάκα της Αφρικής.Γειά σου αδελφούλα , μήπως θέλεις να παίξουμε λίγο;

Ε. ΜΠΟΥΡΝΙΑ

ΛΙΘΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΠΛΑΚΑ ΑΦΡΙΚΗΣ Μα και βέβαια , ναι.Είμαι η λιθοσφαιρική πλάκα της Αφρικής και κολλητή με την πλάκα της Ευρασίας. Εγώ κινούμαι βορειοανατολικά και έχω στ’ ανατολι-κά μου την πλάκα της Αραβίας. Πότε μόνη μου και πότε παρέα με τις άλλες κάνουμε τρελίτσες κουνιόμαστε, χτυπιόμαστε και κάνουμε τη γη να τρέμει.

Ε. ΑΡΓΥΡΟΥΔΗ

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ Είμαι ο κύριος εγκελαδούλης σ’ όλους σας γνωστός ως ο εγκέλα-δος ο φοβερός. Στη μυθολογία ήμουν ο δράκος ο κακός. Στην παλιά την ιστορία όλοι με λέγαν τρομερό θεριό, μα τώρα στα καινούρια χρόνια σ’ όλους είμαι πια γνωστός με το όνομα σεισμός.

Δ. ΚΑΨΥΛΗΣ

ΣΕΙΣΜΟΣ Είμαι ο κύριος Σεισμούλης ένα από τα πιο καταστροφικά φυσι-κά φαινόμενα που κάνω τη Γη να τρέμει όταν οι λιθοσφαιρικές πλά-κες αποφασίζουν να παίξουν και να κινηθούν λίγο οι καημενούλες για να ξεμουδιάσουν έτσι όπως είναι στριμωγμένες μέσα στη γη ή όταν τα συμπαθητικά Ηφαίστεια θελήσουν να βγάλουν τα πυρωμέ-να υλικά από τα σωθικά τους γιατί δεν αντέχουν άλλο τόσο μεγά-λη πίεση. Προκαλώ τρόμο στους ανθρώπους και καταστρέφω τη ζωή τους γιατί είμαι απρόβλεπτος και κανείς δε μπορεί να με σταματήσει.

Α. ΜΠΙΜΠΑ

ΜΕΤΑΣΕΙΣΜΟΣ Τρομάξατε από τον ξάδερφό μου το σεισμό; Ε, τότε δεν ξέρετε τι μπορείτε να πάθετε από μένα. Μετά από αυτόν μπορώ να κάνω 30 μετασεισμικές δο-νήσεις και να προκαλέσω μεγάλο πα-νικό. Όμως άμα θέλω μπορώ να μεί-νω τόσο ήσυχος, ώστε να σας έχω σε διαρκή ανησυχία και να συζητάτε συ-νεχώς για μένα: Θα γίνει μετασεισμός δε θα γίνει μετασεισμός. Σεισμολόγοι με όρθιο το μαλλί από τη διαφωνία να χτυπιούνται και ο καθένας να επιμένει

για τη γνώμη του. Και όταν όλα έχουν ηρεμήσει και πίνετε ήρεμα το τσάι ή το καφεδάκι σας εγώ να χτυπώ.Και τότε να δεις πανικό. Οι άν-θρωποι τσαντηρώνουν στις πλατείες. Τα σχολεία κλείνουν (όχι και τόσο κακό αυτό). Όλοι με αγωνία περιμένουν το επόμενο χτύπημά μου. Αν όμως είστε καλά παιδιά σας κουνώ απαλά, έτσι για να μη με ξεχνάτε και η σεισμική μου δραστηριότητα να εκτονώνεται αργά και σταθερά.Απ’ ό,τι όμως παρατηρώ εσείς οι άνθρωποι είστε ασεβείς και κακο-μαθημένοι και δε σέβεστε καθόλου το περιβάλλον γι αυτό μπορώ να διεγερθώ άλλοτε συχνά και να μη σας αφήνω σε ησυχία και άλ-λοτε μετά από αιώνες. Το ξέρετε ότι ορισμένοι από τους ισχυρούς σεισμούς που καταγράφονται σήμερα είναι στην πραγματικότητα με-τασεισμοί δονήσεων που εκδηλώθηκαν παλιότερα;Προσέξτε τη δική σας συμπεριφορά για να ξέρω και εγώ με ποιον τρόπο θα χτυπήσω!!!

Λ. ΚΑΡΔΑΜΥΛΑ

ΤΣΟΥΝΑΜΙ Εγώ είμαι το φοβερό τσουνάμι ή αν προτιμάτε το Παλιρροϊκό κύμα. Όταν γίνεται σεισμός φοβάμαι και πετάγομαι πολύ ψηλά. Όμως πετάγομαι τόσο ψηλά που ξεχνάω ότι υπάρχει και ο νόμος της βαρύτητας και μετά σκάω κάτω σαν καρπούζι. Αλλα άθελά μου καμιά φορά έτσι απότομα που σκάω φέρνω την καταστροφή και ζητώ συγγνώμη σ’ αυτούς που κάνω κακό.

Ν. ΓΕΝΤΗ

ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ Να ‘μαι και εγώ το ηφαίστειο το τρομερό. Γενικά αυτόν τον καιρό, άνοιξη θα μου πεις, μ’ έπιασαν οι αλλεργίες μου. Α! Έχω και δυο κα-λές φίλες, να σας τις συστήσω. Από δω η κυρία Λάβα και εδώ η δε-σποινίς ηφαιστειακή τέφρα. Η λάβα βγαίνει αγριεμένη και βιαστική από τη συσώρευση ενέργειας στο εσωτερικό της γης.Με την ηφαιστειακή τέφρα, το ξέρω τον τελευταίο καιρό θυμώσα-τε λίγο, πολύ λίγο. Όμως εγώ δε θέλω μούτρα, δε θέλω μούτρα. Ας ακούσουμε την ίδια τι έχει να μας πει.

Α. ΤΑΟΥΣΑΝΙΔΗΣ

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΗ ΤΕΦΡΑ Γειά σας και χαρά σας. Πιστεύω πως τον τελευταίο καιρό έχετε ακούσει πολλά για την αφεντιά μου την ηφαιστειακή τέφρα. Είμαι κολλητή φίλη με το ηφαίστειο το οποίο όταν έχει τα νευράκια του φταρνίζεται και με εκτοξεύει στην ατμόσφαιρα.

ΓΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΕΙΣΜΟΙ

συνέχεια στη σελ. 8

10

Αμπέλια Κρασί

Το αμπέλι θέλει αμπελουργό

και το καράβι ναύτες

Έλα παππού να σου δείξω

τ’ αμπελοχώραφά σου!

Το τζιτζίκι λάλησε, άσπρη ρόγα γυάλισε

Μάζευε κι ας είν’ και ρώγες

Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια,

τον Οκτώβρη τα κουδούνια

Μήνας που δεν έχει ρο,

ρίξε στο κρασί νερό

Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά

κι ο Μάης άλλο ένα τότε

τ’ αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα

Ο Αύγουστος και ο τρύγος

δεν είναι κάθε μέρα

Χορτοθέρη Αλωνιστή,

ρόγα - ρόγα γυαλιστή

Όποιος έχει αμπέλι,

ας βρει δραγάτη

Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι

Τ’ αμπέλι θέλει αμπελουργό,

το σπίτι νοικοκύρη

Αύγουστος άβρεχτος,

μούστος άμετρος

Το μαγκούφι το κρασί,

την καρδούλα μου τη σείει

Όπου’ χει αμπέλια, ας βάνει εργάτες

Τον Μάη κρασί μην πίνετε

κι ύπνο μην αγαπάτε

Περσινά ξινά σταφύλια

Φρου φρου και τ’ αμπέλι ξέφραγο

Γενάρη πίνουν το κρασί,

το Θεριστή το ξύδι

Αμπέλι του χεριού σου,

συκιά του κυριού σου

κι ελιά του παππού σου.

Γ' τάξη

Το καλάμι και η ελιά Μια φορά η ελιά και το καλάμι γειτόνευαν. Η ελιά ήταν ένα μεγάλο και δυνα-τό δέντρο, με πολλά κλαδιά, που κρατούσαν τα φύλλα τους όλη τη χρονιά και κάθε δύο χρόνια έγερναν από το βάρος του καρπού. Το καλάμι πάλι ήταν ψι-λόλιγνο με καταπράσινα στενόμακρα φύλλα, με ωραιότατα παράξενα λουλού-δια που έμοιαζαν με τσαμπιά κι είχαν το σχήμα του αδραχτιού. Η ελιά καυχιόταν ολοένα:- Τι είσαι εσύ μπροστά μου; έλεγε στο καλάμι. Εγώ είμαι ένα δέντρο μεγάλο, δυνατό, ευλογημένο. Οι άνθρωποι με λατρεύουν, γιατί τους δίνω τις ελιές, το λάδι μου και τα ξερόκλαδά μου για να ζεσταίνονται. Τους δίνω και τα ξύλα μου για να φτιάχνουν ακριβά έπιπλα. Είμαι μεγάλη, ψηλή, γερή ενώ εσύ είσαι ένα αδύναμο πραγματάκι, που λυγίζεις μπροστά σε όλους τους ανέμους και τους προσκυνάς. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχεις την τόλμη να φυτρώνεις δίπλα μου. Το καημένο το καλάμι, που ήταν από φυσικού του ντροπαλό, τ’ άκουγε όλα αυτά και δεν έλεγε τίποτα. Ούτε θύμωνε, γιατί αυτό δεν είχε καυχηθεί για τί-ποτα. Ήρθε ένας χειμώνας, όμως, βαρύς κι άρχισε να φυσάει ένας δαιμονισμένος αέρας, που χτυπούσε με μανία την ελιά, ώσπου στο τέλος την ξερίζωσε. Το κα-λάμι, με το πρώτο φύσημα του ανέμου, έγειρε προς το νερό, λυγερό όπως ήταν κι έτσι ο άνεμος περνούσε από πάνω του χωρίς να το πειράξει. Όταν η καται-γίδα σταμάτησε κι ο άνεμος έπαψε να φυσάει, η ελιά απόμεινε στο χώμα ενώ το καλάμι σηκώθηκε πάλι όρθιο και λυγερό, όπως ήταν πριν. Βλέπετε το καλά-μι ήξερε να υποχωρεί εκεί που ένιωθε ότι δεν είχε δύναμη ν’ αντισταθεί, ενώ η ελιά πλήρωσε με τη ζωή της την υπερηφάνεια της.

Κωνσταντίνος Κλεισσάς, Γ2

ΕλιάΞεφόρτωσε τη την ελιά, να σε φορτώσει λάδιΤης ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί,πάλι θε να ξαναβρεθείΒάλε ελιά για τα παιδιά σουκαι μηλιά για την κοιλιά σουΑν δεν δώσεις την ελιά,πώς θα πάρεις λάδι;Το λάδι κι η αλήθεια πάνταβγαίνουν από πάνωΆνθρωπος χωρίς υπομονή,λυχνάρι δίχως λάδιΘεός να φυλάει τα λιόδεντρααπ’ το νερό τ' ΑυγούστουΗ μια ελιά κι η άλλη, το βγάνουνε το λάδιΤράβηξε της ελιάς τα βάσαναΛάδια πολλά και τηγανητά τίποταΑπό το θέρος ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλειέςΕχύθηκε το λάδι μας κι εμπήκε στο πιθάρι μαςΠρώτα θεμέλια του σπιτιού, ψωμί, κρασί και λάδιΦαει κουμπάρε ελιές, καλό είν’ και το χαβιάριΠαλιό κρασί, φρέσκο λάδι

Αγγελική Καρύδα, Γ2

11

ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΔΟΝΤΙΩΝΚΑΙ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑΤα αεριούχα αναψυκτικά με ή χωρίς ζάχαρη προκαλούν τη διάβρωση των δοντιών. Κα-ταστρέφεται η αδαμαντίνη και έτσι γίνονται πιο αδύναμα, πιο λεπτά και προκαλείται η τε-ρηδόνα.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΟΝΤΙΩΝ1. Να πίνετε τα αναψυκτικά με καλαμάκι έτσι ώστε να μην έρχο-νται σε επαφή με τα δόντια. 2. Να ξεπλένετε το στόμα σας με άφθονο νερό μετά την κατανά-λωσή τους.3. Εάν καταναλώνετε αναψυκτικά προτιμήστε αυτά που είναι σε τενεκεδάκια και όχι σε μπουκάλια, γιατί πίνετε λιγότερο.4. Να ενημερωθείτε εσείς και οι γονείς σας για τις συνέπειες των αναψυκτικών στην υγεία σας.

Άννα Λυκουρίνα – Αλέσια Λότση Ε1

Για τη ΜαμάΗ μαμά η γλυκιά

που μ’ αγαπά μ’ όλη της την καρδιά, είναι πάντα στο πλευρό μου, φύλακας και άγγελός μου.

Πόσο θα ‘θελα να τη φιλήσω. Στην αγκαλιά μου να τη σφίξω.

Να της δώσω δυο φιλιά, με αγάπη και χαρά.

Μαρλίντ Σπάτα Δ2

Σήμερα γιορτάζει η μαμά μουτι δώρο να της πάρω;

Να της πάρω δαχτυλίδιαδε μου φτάνουν τα λεφτά.Να της πάρω σοκολάτες;Δεν τα τρώει τα γλυκά.

ΑΑΑ!!! Το βρήκα.Θα της δώσω δυο φιλάκια καιθα της πω Χρόνια Πολλά!!!!

Άννα – Μαρία Ξενάκη Δ2

Μια φορά και έναν καιρό ,Η Κοκκινοσκουφίτσα , ένα γλυκό και ευγενικό κοριτσάκι, ξεκίνησε για να πάει εφημερίδες στη γιαγιά της .Η μαμά της, της είπε να πάει από τον δεξιό δρόμο, γιατί στον αριστερό υπήρχε ένας κακός λύκος .Η Κοκκινοσκουφίτσα όμως δεν άκουσε τη συμβουλή της μαμάς της και πήγε από τον αριστερό δρόμο.Καθώς προχωρούσε μέσα στο δάσος, συνάντησε ένα λαγό, τον κύριο Ασπρούλη, που ήταν αρκετά μεγάλος και σοφός, οπότε τη συμβούλεψε να προσέχει τον ξεροκέφα-λο λύκο.Αργότερα, είδε ένα βάτραχο, τον κύριο Κουάξ, ο οποίος χόρευε τον «Κουάξ Ντανς» κοντά στην όμορφη και λαμπερή «Κουάξ Λέικ». Και ο κύριος Κουάξ τη συμβούλεψε να προσέχει τον πονηρό λύκο που τριγυρίζει στο δάσος «Κουάξ Φόρεστ».Λίγο πιο πέρα συνάντησε μια κατσίκα , την κυρία Μπέε, που βοσκούσε στο χωράφι.Όταν η Κοκκινοσκουφίτσα την πλησίασε είδε ότι ήταν πολύ στενοχωρημένη , οπότε αποφάσισε να τη ρωτήσει τι είχε.Εκείνη απάντησε ότι ο λύκος του δάσους, είχε πάρει τα 4 παιδιά της και τα είχε πνίξει στη λίμνη «Κουάξ Λέικ». Η Κοκκινοσκουφίτσα προχωρώντας για να φτάσει στη γιαγιά της, φοβόταν πάρα πολύ μην της επι-τεθεί ο λύκος. Όταν σταμάτησε σε ένα μεγάλο καταπράσινο χωράφι για να μαζέψει σαλιγκάρια, είδε πίσω από ένα ψηλό, γέρικο δέντρο το λύκο. Ο λύκος δεν ήταν ούτε κακός, ούτε ξεροκέφαλος, ούτε πονηρός όπως της είχαν πει. Ήταν πανέμορφος, ψηλός, με μεγάλα πράσινα μάτια και φαίνονταν πολύ καλός. Η Κοκκινοσκουφίτσα αμέσως τον ερωτεύτηκε . Ο λύκος την πλησίασε και μόλις γνωρίστηκαν, η Κοκκινοσκουφίτσα δεν φοβόταν καθόλου πια . Τελικά όλοι οι άλλοι είχαν κάνει λάθος. Όλοι νόμιζαν ότι ο λύκος ήταν ο κακός ενώ η κυρία Φόξ η αλεπού τους ενοχλούσε . Μετά από ένα μήνα η Κοκκινοσκουφίτσα και ο λύκος παντρεύτηκαν και έκαναν δύο πανέμορφα παιδάκια. Ένα ανθρωπάκι και ένα λυκάκι. Το λυκάκι το έλεγαν «Γούλφ» και το ανθρωπάκι «Κιτρινοσκου-φίτσα». Και έζησαν αυτοί καλά … και εμείς καλύτερα …. ΤΕΛΟΣ

Μαρκέλλα Πικούνη Στ’2

Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑΚΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΛΥΚΟΣ