Τεύχ

ος #

016

• 3

0 Σε

πτεμ

βρίο

υ 20

10 •

15θ

ήμερ

η Εφ

ημερ

ίδα

Πόλ

ης •

Δια

νέμε

ται Δ

ωρε

άνVi

ctor

ia H

islop

η συ

γγρα

φέας

του B

est S

elle

r “Τ

ο Νησ

ί” σε

αποκ

λεισ

τική σ

υνέν

τευξ

ηΠο

λύχρ

ωμοι

- αλλ

ά όχι

ελεύ

θερο

ι - φ

οιτη

τές

της Σ

άντρ

ας - Ο

ντέτ

Κυπρ

ιωτά

κη

O πλ

αστικ

ός χε

ιρού

ργος

Γιάν

νης Λ

ιαπά

κης μ

ιλάει

για

τη φ

υσικ

ή ομο

ρφιά

www.themonitor.gr

ΣΤΗΛΕΣ::04 ΕDITORIAL

:05 POLITICOτων Στέλιου Κούλογλου, Μαρίας Ψαρά

:06 COSMOSτoυ Ignacio Ramonet

:08 CITY LIFEτου Στέλιου Πετράκη

:09 ALPHA BETAτων Σίσσυ Παπαδογιάννη,Ευάγγελου Παπαδάκη

:10 ΑΣΤΙΚΗ ΛΗΘΗτου Γιάννη Φαρσάρη

:11 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΛΗΣτου Μιχάλη Χαραλαμπάκη

:12 TO NΗΣΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ του Νικόλα Σμυρνάκη

:13,14 MULTI CULTI

:24/25 MUSIC

:26 FASHIONτης Αγάπης Καλούδη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ:

:27 CINEMA

:28 AGENDA

:29 DAY&NIGHT

ΘΕΜΑΤΑ::16,17 ΟΔΗΓΟΣ ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ μέρος β΄

:18,19 ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΧΙΣΛΟΠτης Κλειώς Φανουράκη

:20 TRANSITΒενετίατης Mαρίας Αναστασάκου

:22 UPSIDE DOWNΟ Γιάννης Λιαπάκης μιλάειγια τη φυσική ομορφιά

Tεύχος #16Έργο εξωφύλλου: Ειρήνη Σπυριδάκη

«Γραμμή επικοινωνίας», ακρυλικό σε καμβά.Έχει πραγματοποιήσει 2 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει βραβευτεί σε διεθνείς και πανελλήνιους διαγωνισμούς.

Προσωπικός ιστότοπος: www.spyridaki.gr

ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ/ΠΟΛΥΧΩΡΟΙ: Tramezzini café 25ης Αυγούστου αρ 33 / Μπισκότο Χάνδακος 36γ / Indigo 25ης Αυγούστου αρ 76 / Επι Χάνδακος Χάνδακος 43 / Ουτοπία Χάνδακος 51 / Central park Αρκολέοντος 19 / Samaria Deliciozo Αρκολέοντος 9 / Φιξ Περδικάρη 4 / Καφέ Σπόρος Πλατεία Δασκαλογιάννη / Take 5 Αρκολέοντος 7 / La brasserie Πλατεία Κοραή 15 / Guer-nica Ανδρέου Κρήτης 2 /Τίτα Μπρίκι Μεραμπέλλου 16 / Play House Κοραή 2 / Mare Bar & Food Παραλιακή – Πλατεία Ξενία / Ηριδανός Ανδρόγεω 8 / Blow up Ψαρομηλίγκων 15 / Φυλλοσοφίες Πλατεία Λιονταριών. ΙΔΡΥΜΑΤΑ/ΜΟΥΣΕΙΑ: Κυλικείο Πανεπιστημίου Κρήτης Λεωφόρος Κνωσσού / Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Νυμφών 3. ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ: Πλατεία Λιονταριών (Στ’ ωρολόι) / Πεζόδρομος οδού Ανδρόγεω (Tobacco shop) / Πεζόδρομος οδού Δαιδάλου / Πεζόδρομος Περδικάρη (fix) / Εμπορικό κέντρο Τalos Plaza Σοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος&Πελασγών / Σταθμός Επιβίβασης Λιμένος Ηρακλείου / Σταθμός ΚΤΕΛ Ηρακλείου – Χανίων / Οδός Έβανς (Lexis) / οδός 1821 (Ελευθερουδάκης) / Πεζόδρομος Χάνδακος (Papercut) / Οδός Αβέρωφ (Φούρνος Γιανναδάκη). ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ/ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ: Antonella Σμύρνης 20 / M&D Hair Spa&Style Ανδρόγεω 4 / ZEN Μιλάτου 20 / Βρεφονηπιακός Σταθμός Δημιουργία Εργοτέλους 76 / Dvd Club Μινωταύρου 1 / Thrix Μιλάτου 21 /Φούρνοι Βενέρη Οδός Σμύρνης. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ: Κουναλάκης Έβανς 83-85 / Δοκιμάκης Ταγματάρχου Τζουλάκη 8 / Κίχλη Καντανολέων 13 / Lexis Έβανς 56-58 / Κυριάκης Έβανς 85-87 / Παπασωτηρίου Κοραή 17 / Αναλόγιο Ρούσσου Χούρδου 8 / Ελευθερουδάκης Οδός 1821 αριθ 10 / Κύβος Ζωγράφου 6 / Φωτόδεντρο Κοραή 21 / Κύβος Λ. Δημοκρατίας 8 / Κύβος the copyshop Μύσωνος & Δωδεκανήσου. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ: Marin Dream Ho-tel Δούκος Μποφώρ 12 / Lato Boutique Hotel Επιμενίδου 15 / Astoria Capsis Πλατεία Ελευθερίας / Hotel Olympic Πλατεία Κορνάρου. ΔΙΣΚΟΠΩΛΕΙΑ: Δισκόραμα Δικαιοσύνης 11 / Μετρόπολις Δαιδάλου 19. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ/ΘΕΑΤΡΑ: Βιτσέντζος Kορνάρος Μαλικούτη 1 / Πολυχώρος Σινε Τεχνόπολις Λεωφόρος Α. Παπανδρέου 116 Αμμουδάρα / Σινεμά Odeon Σοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος & Πελασγών. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ/FAST FOOD: Καγιαμπής Μονοφατσίου 12 / Λούκουλος Κοραή 5 / Πλάνη Πασιφάης 8 / Goody’s Μιχελιδάκη 6 / Πράσσειν Άλογα Χάνδακος&Κυδωνίας 21 / Σιγά-Σιγά Μινωταύρου 2 / Η κουζίνα της Πόπης Σμυρνης 19 / Νότιο Σέλλας Μεραμβέλλου 13 / Everest Πλατεία Λότζια / Savodor Πλατεία Ελευθερίας / Greendays Πλ. Δασκαλογιάννη.

ΧΑΝΙΑ: ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ/ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ: Blue Safran Restaurant Café Bar Ακτή Τομπάζη 30 Παλιό Λιμάνι / My Café - Restaurant Σκαλίδη 37 / Γρηγόρης Μικρογεύματα Πλατεία 1866 αρ 29 / Γρηγόρης Μικρογεύματα Πλατεία Ελευθερίας 13 / Ταμάμ Ζαμπελίου 49 / Κουκουβάγια Τάφοι Βενιζέλων / Μοναστήρι του Καρόλου Πεζόδρομος Σπλάντζια / Κλειδί Πλατεία 1821 / Εβερεστ πλατεία 1866 / Δύο λουξ bar café Σαρπηδώνος 2 / Ιπποπόταμος Σαρπηδώνος 6 / Συναγωγή Πάροδος Κονδυλάκη.

ΡΕΘΥΜΝΟ: Figaro Art & Music café Βερνάρδου 21-23 / ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Δασκαλάκη Βοσπόρου 6.

ΑΓ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Café Du Lac 28ης Οκτωβρίου 17 /Πολυχώρος Περίπου 28ης Οκτωβρίου 25

Για θέματα διανομής καλέστε στο 6973 656 536

..a goodnight kiss..

Εμμανουέλα Πλατάκη &

Στέλιος Γιαννακουδάκης

στην πλατεία Ελευθερίας.

3

Filameφωτ. Georgina Groovy

...το φιλί στην πόλη!

αν επιθυμείτε να συμμετάσχετε στείλτε

μας διεύθυνση και τηλέφωνο στο

info@themonitor.gr

Μιχάλης Θεοχαρόπουλος Θα περίμενε κανείς από τον χαρακτήρα του εντυπου και των παιδιών που γράφουν, να στηλιτεύσει τις photoshopαρισμένες φωτογραφίες των υπο-ψηφίων, την κακογουστιά των προεκλογικών συγκεντρώσεων με τις κοινότυπες δηλώσεις.

Nikos Dalamagkas Δηλαδή πάλι όποιος πο-λιτικός κατάγεται από τζάκι (κι έχει χρήματα) ή οποιος πάτησε επί πτωμάτων κι έβγαλε (στην πλειοψηφία) θα μπορεί να πληρώσει και να εχει κι άλλη διαφήμιση. Προτείνω ή να μη βαλετε καθόλου ή να ειναι δωρεάν για όλους τους υποψήφιους.

Alexandros Raptakis Θέλω να ψηφίσω κά-ποιον επειδή ξέρω το έργο του κι όχι επειδή δίνει λεφτά στη διαφήμιση…

Popi Kprt Δεν θα έλεγα κατηγορηματικά όχι, μιας και είναι κατανοητή και η οικονομική πλευρά...Από την άλλη, οι πολιτικες διαφημί-σεις μέσα στο έντυπό σας, θα ήταν κάτι εξαι-ρετικά αντιαισθητικό.

Mikee Plastiq “Πολιτικός είναι κάποιος που διαιρεί τους ανθρώπους σε δυο τάξεις: σε υποχείρια και σε εχθρούς” Νίτσε Φ.“Να μιλάς με τον πολιτικό για τις εκλογές, είναι το ίδιο σαν να μιλάς με άλογο για ιπποδρομί-ες” Ζβοναρέφ Μ.

Stelios Parlamas λόγω της ανεξάρτητης γραμμής που ακολουθεί το Monitor, θεωρώ πως μια τέτοια κίνηση δεν θα θεωρούνταν διαπραγματεύσιμη απο άτομα που θεωρού-νται ανεξάρτητα και συνειδητοποιημένα και τα οποία κρατάνε απόσταση ασφαλείας απο κομματικές παρατάξεις.

Eleni Highness Η αγανάκτηση είναι αγανά-κτηση και πολλές φορές δεν διαχωρίζεις το τι είναι καλό και τι όχι! Εσείς το γνωρίζετε καλύ-τερα για σας! Ο κλάδος σας έχει προβλήματα και αυτό είναι κατανοητό!

Antuan Kouros Να πληρώνουν τις καταχω-ρήσεις οι συνδυασμοί που είναι αποκλειστικά

κομματικοί. Ενώ οι ανεξάρτητες κινήσεις να έχουν μία ή όσες ορίσετε καταχωρήσεις δω-ρεάν και από κεί και πέρα να πληρώνουν.

Aris Anest Θα ήταν κοινωνικά πολύ πιο ωφέ-λιμο να υπάρχει χώρος για πολιτικές συζητή-σεις και όχι μικροπολιτικές, από πολιτικούς χώρους με κοινωνική γείωση που να αντα-ποκρίνονται στους ουσιαστικούς προβλη-ματισμούς μιας πόλης – λεβιάθαν όπως το Ηράκλειο.

Reppa Eirini Με ενδιαφέρει οταν θα ανοίγω τις σελίδες, να έχουν ακόμα αυτό το άρωμα χαρτιού. Κι όχι άρωμα εκλογών ....

John Kousanakis Πολιτικό άρθρο να κριτι-κάρει και να καταδεικνύει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας ναί, όχι προεκλογική εκ-στρατεία μέσω του Μόνιτορ.

Ntin Ntin Ntin Όσοι δηλώνουν πολύ εύκολα το ΟΧΙ σε αυτή την σκέψη προφανώς και δεν γνωρίζουν (εκ των έσω) την μέγιστη δυσκο-λία του κλάδου και πόσο σχεδόν τρελό και ηρωικό ειναι να εκδίδεται ενα free press - το οποιο συντηρείται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ απο τις διαφημίσεις- σε μια εποχή που η διαφήμιση είναι είδος υπο εξαφάνισης και παρανόησης!

Sifis Klironomos Ανεξάρτητα από το ότι υπάρ-χει εμπιστοσύνη στους εκδότες για αμεροληψία κ διαφάνεια, θα πρόκειται για συνδιαλλαγή.

Xris Tina Καλύτερο για εμάς θα ήταν αν το ΜΟΝΙΤΟΡ συνεισφέρει στην κατάδειξη δια-φόρων στραβών στην πολη μας μήπως τε-λικά λόγω της δημοσιότητας, ντραπούν για τη στάση τους αυτοί που διαχειρίζονται τα θέματα και βελτιωθεί η πόλη.

Giannis Spiridaus Από τη στιγμή που οι εκλογές είναι προγραμματισμένες ,τα πρό-σωπα δεδομένα και το αποτέλεσμα θα επη-ρεάσει τον τόπο μου, θα ήθελα να μάθω τις προθέσεις τους (και ας ρίξω λευκό μετά).Θα με ενδιέφερε όμως να τους ακούσω επιτέλους να απαντάνε πάνω σε αυτό που ρωτούνται.

Είναι κοινή πεποίθηση στις μέρες μας, ότι η γνώμη των πολιτών δεν έχει ισχύ, δεν εισακούεται. Ζούμε σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έχει αφαιρέσει – αν υποθέ-σουμε οτι είχε παραχωρήσει ποτέ – τον λόγο από τους πολίτες, και το δικαίωμα μιας αμεσότερης συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων. Αυτό, σε συνδυασμό με

το γεγονός οτι η ψήφος μας ανα τέσσερα χρόνια, αποστειρώνεται, μέσω της διαφθοράς, και φιλτράρεται, μέσω της κομματικής “πειθαρχίας” όπως εκφράζεται σε κρίσιμες αποφάσεις ενός απαξιωμένου κοινοβουλίου, έχει ως αποτέλεσμα μια αίσθηση καθολικής απαξίωσης για τον πολιτικό κόσμο, κάποιες φορές, επί δικαίων και αδίκων. Σαν μια ακόμη απόδειξη των ανωτέρω, το Μόνιτορ έθεσε πρίν λίγες μέρες, μέσω διαδικτύου, σε ανοικτή συζήτηση και ψηφοφορία, την προοπτική έκδοσης ενός ενθέτου στις σελίδες του με πληρωμένες κατα-χωρήσεις υποψηφίων στις προσεχείς εκλογές. Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά, τόσο από πλευράς συμμετοχής, όσο και επιπέδου των ανθρώπων που συζήτησαν επί τρείς ημέρες, και τελικώς καταψήφισαν κατα πλειοψηφία μια τέτοια προοπτική. Το έντυπο θα τους εισα-κούσει. Το πολιτικό σύστημα, μάλλον θα πρέπει να πράξει το ίδιο.

Παραθέτουμε κάποιες από τις απόψεις που γράφτηκαν στην ιστοσελίδα μας:

4

EDITORIAL:

Νίκος Κατζηλάκης

Εκδότης: Νίκος Κατζηλάκης

Αρχισυνταξία Τεύχους:Σάντρα-Οντέτ Κυπριωτάκη

Αrt Director: Ελένη Φιωτάκη

Συντονισμός Ύλης: Σίσσυ Παπαδογιάννη

Επιμέλεια Ύλης:Αντωνέλλα Μπακούση

Συνεργάτες: Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, Μαρία Αναστασάκου, Νίκος Αστρουλάκης, Στέλλα Μελίνα Βασιλάκη, Ουρανία Γιαλυτάκη, Πόπη Γκερούση, Μάριος Διονέλλης, Φανή Καλαθάκη, Αγάπη Καλούδη, Κώστας Καρνίκης, Στέλιος Κούλογλου, Κώστας Μαρκάκης, Νίκος Νεφέλικας, Ευάγγελος Παπαδάκης, Γιάννης Παπιδάκης, Στέλιος Πετράκης, Γιάννα Πλαϊνιώτη (Λονδίνο), Στέλιος Πλαϊνιώτης (Κουάλα Λουμπούρ), Μαρία Σαρρή, Νικόλας Σμυρνάκης,Στέλλα Τουρνά, Μαρώ Τσαγκαράκη, Κλειώ Φανουράκη,Γιάννης Φαρσάρης, Μιχάλης Χαραλαμπάκης, Στέλιος Χουστουλάκης, Μαρία Ψαρά

Ειδικές συνεργασίες: John Pilger, www.tvxs.gr,The New York Times Syndicate, Τhe Guardian Syndication, Ελευθεροτυπία

Διόρθωση: Νίκος Ζερβουδάκης

Εικονογράφηση: Γιάννης Κουβίδης Μαρία Αντωνοπούλου

Φωτογράφοι:Νίκος Βιτσαξάκης, Γιώργος Καμηλάκης, Νίκος Κουτάντος, Κυριάκος Κουτουλάκης, Νικόλας Λεβεντάκης, Νικήτας Μιχαλάκης, Στέλιος Παπαρδέλας, Φώτης Σέρφας, Μανώλης Σκαντζάκης, Georgina Groovy,Jannik Weylandt Διαφήμιση: Μαρίνα Βισκαδουράκη, Κατερίνα Δαγαλάκη,Αρισταγόρας Σκουλουδάκης

Νομικοί σύμβουλοι: Μάνος Ανυφαντάκης, Πρόδρομος Λιλίτσης

Λογιστήριο: Δημήτρης Θεοδοσούλης

15θήμερη εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν.Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχο-μένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανι-κό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη.

Οι απόψεις που παρουσιάζονται στα άρθρα δεν συμ-φωνούν απαραίτητα με τις απόψεις του εκδότη

ΜΟΝΙΤΟΡ Free Press ΚρήτηςΈβανς 10, ΤΚ 71201, Κρήτη Τηλ 2810240998e-mail: info@themonitor.gr

Το ένθετο

katzilakis@gmail.com

Οι πολιτικές θέσεις του πρώην προέδρου του ΣΥΝ είναι εύκολα προβλέψιμες: ακριβώς οι αντίθετες απ αυτές που υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας. Ο τελευταίος, και πολύ σωστά, επέλεξε μια πολιτική ανοιγμάτων και συμμαχιών με τους διαφωνούντες από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αν ήταν άλλωστε να μετρηθούν μόνο οι «βέ-ροι» αριστεροί ή οι μαοϊκοί που υπάρχουν στη χώρα δεν χρειάζονται εκλογές: αρκεί μια συγκέντρωση στο Σπόρτινγκ ή σε μια ταβέρνα. Την ίδια άλλωστε πολιτική υποστήριζε τον Ιούλιο με συνεντεύξεις του ο κ. Αλαβά-νος κάνοντας κατ επανάληψη λόγο για «για συνάντηση αριστερών με ανθρώπους προερχόμενους απ’ το χώρο του ΠΑΣΟΚ», συνάντηση η οποία θα έπαιρνε μάλιστα «τις επόμενες μέρες» χαρακτήρα πρωτοβουλίας.

Στη χωρίς προηγούμενο κρίση που συγκλονί-ζει τον Συνασπισμό τον τελευταίο χρόνο, ο Αλ. Τσί-πρας έχει, για τα λάθη που έκανε, το ελαφρυντικό της απειρίας και μιας ειλικρινούς προσπάθειας κάτι να περι-σωθεί. Στην περίπτωση Αλαβάνου το ελαφρυντικό που υπάρχει είναι μια προσωπική ανάγκη ανάκτησης της χα-μένης προεδρίας. Στο ΣΥΡΙΖΑ, το «Μέτωπο Ανατροπής» ή τον Παναθηναϊκό, για κάποιους που φιλοδοξούσαν να ηγηθούν της κακότυχης ελληνικής αριστεράς έχει, απ΄ ότι φαίνεται, μικρή σημασία.

Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ με τις δύο υποψη-φιότητες για την περιφέρεια Αττικής και τα όσα κωμικοτραγικά προηγήθηκαν, αποτελεί στρατηγική ήττα για το πιο μεγάλο τμήμα

της ελληνικής ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστε-ράς, που παρέμεινε υπό την ηγεσία του Αλ. Τσίπρα μετά την αποχώρηση της ανανεωτικής πτέρυγας τον Ιούνιο. Κατώτερο των περιστάσεων, όχι μόνο αδυνατεί να αξιο-ποιήσει την βαθιά, οικονομική, κοινωνική κρίση και πολι-τική κρίση αλλά αποτελεί και επίσημα εκλεκτό μέρος της τελευταίας. Για την εξέλιξη αυτή ευθύνονται τόσο ο Αλ. Αλαβάνος, που εδώ και μερικούς μήνες κινείται με μο-ναδικό στόχο την υπονόμευση της ηγεσίας Τσίπρα ώστε να πετύχει τη δική του επιστροφή στα πράγματα, όσο και η ηγεσία του Συνασπισμού που διέπραξε μια σειρά από λάθη στρατηγικής και τακτικής.

Το Συνέδριο του Συνασπισμού τον Ιούνιο, πρό-σφερε στον Αλ. Τσίπρα μια ιστορική ευκαιρία. Ξεπερνώ-ντας τις πιέσεις που δεχόταν από «αριστερά» και «δεξιά», τις συνιστώσες δηλαδή που είχε προσεγγίσει ο Αλ. Αλα-βάνος από τη μια πλευρά και την Ανανεωτική Πτέρυγα από την άλλη, ο πρόεδρος του Συνασπισμού θα έπρεπε να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία ενός νέου κόμμα-τος της Αριστεράς, στα πρότυπα του Πορτογαλικού ή του Γερμανικού. Ενός κόμματος δηλαδή το οποίο, ιδιαίτερα σε συνθήκες μνημονίου, θα μπορούσε όχι μόνο να ηγηθεί των αγώνων για την ανατροπή ή τον περιορισμό των αρ-νητικών συνεπειών του, αλλά και να προτείνει λύσεις για την ανακούφιση της χώρας και των πολιτών της, κατα-λαμβάνοντας έτσι σημαντική θέση στο πολιτικό σκηνικό.

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έδι-ναν μια μοναδική ευκαιρία: με τις κατάλληλες συμ-μαχίες, η αριστερά θα μπορούσε να κερδίσει τους περισ-σότερους δήμους στην ιστορία της καθώς και πολιτικά ερείσματα και στις περιφέρειες. Η πολιτική αυτή όχι μόνο αποτελεί την καλύτερη τακτική απέναντι σε μια κυβέρνη-ση που αξιοποιεί το γεγονός ότι δεν προτείνεται εναλ-λακτική λύση στη πολιτική της, αλλά θα συνένωνε όλες σχεδόν τις δυνάμεις του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο πολιτικό σχέδιο. Κάποιες συνιστώσες, όπως και

ο Αλ. Αλαβάνος για τους δικούς του λόγους ίσως απο-χωρούσαν, αλλά χωρίς καμία προοπτική: αριστερότερα υπάρχει ήδη ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Στο Συνέδριο ο πρόεδρος του ΣΥΝ εκτίμησε λανθασμένα ότι οι Ανανεωτικοί μπλόφαραν και θα πα-ρέμεναν στο κόμμα. Η διάσπαση του Συνασπισμού που ακολούθησε, υπονόμευσε την πολιτική των ανοιγμάτων προς τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ και τους ψηφο-φόρους του, την οποία σχεδίαζε ο κ. Τσίπρας. Στελέχη όπως η κυρία Σακοράφα δεν δέχθηκαν να ηγηθούν της εκλογικής μάχης στη κρίσιμη περιφέρεια Αττικής, προτι-μώντας να περιμένουν «καλύτερες μέρες» από το χώρο του ΠΑΣΟΚ παρά να ριψοκινδυνεύσουν με συμμάχους που ενώ επαγγέλλονταν το άνοιγμα προς το σοσιαλιστι-κό χώρο δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν στο κόμμα τους ούτε την ανανεωτική πτέρυγα που υποστήριζε πα-ρόμοια ανοίγματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Μητρόπουλος, τελικός υποψήφιος περιφερειάρχης στην Αττική, αν δεν αλλάξει για μια ακόμη φορά γνώμη, δεν έχει παραιτηθεί ούτε από το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, όπως δείχνει και η επιστολή του προς τον κ. Παπανδρέου με την οποία απλώς εξηγεί γιατί δεν παρευρέθηκε στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου.

Από σοβαρούς επιχειρηματίες μέχρι υπεύθυ-νους πολιτικούς αρχηγούς, όσοι αποφασίζουν να αποχωρήσουν από ένα χώρο στον οποίο κατείχαν ηγε-τική θέση, φροντίζουν να διασφαλίσουν και να διαφυ-λάξουν τη συνέχεια του. Αυτό προφανώς δεν ισχύει για τον κ. Αλαβάνο. Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού αφού παρέδωσε στον κ. Τσίπρα την εξουσία, όχι μόνο χωρίς να τον πιέσει κανείς, αλλά σχεδόν με το στανιό, άλλαξε στην συνέχεια γνώμη και βάλθηκε να ξαναπάρει πίσω το «δαχτυλίδι». Αν και που ήταν λάθος η αρχική του απόφαση, τι τον έκανε στην συνέχεια να αλλάξει γνώμη ή ποιες είναι αυτές οι τόσο σημαντικές πολιτικές διαφο-ρές που τον χωρίζουν από τον κ. Τσίπρα και οδήγησαν στη διάσπαση, ο κ. Αλαβάνος δεν έχει μπει στον κόπο να δώσει απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα ούτε στους οπαδούς του.

5

POLITICO:

του Στέλιου ΚούλογλουΗ ελληνική αριστερά δεν είναι στα καλά της.

Γιές γουί κεν

Περισσότερα από 30 χρόνια ζω σε αυτήν τη χώρα και μια φορά δεν έχω δει το κράτος να έχει συνέχεια. Να βγαίνει μία κυβέρνηση και να μη γκρεμίζει μονομιάς ό,τι καλό και κακό

είχε χτίσει η προηγούμενη, να έρχεται η επόμενη και να μην κάνει το ίδιο... Λες και είναι η πατρίδα μου, όλοι μας μαζί δηλαδή, tabula rasa, άδειο χαρτί, που όποιος έρχεται γράφει το μακρύ του και το κοντό του με ευκολία, αφού ξέρει πως ο επόμενος δεν έχει να κάνει τίποτα άλλο από το να πατήσει ένα κουμπί για δημιουργία νέου εγγρά-φου... Λες και ο πρωθυπουργός ή όποιος τέλος πάντων κυβερνά αυτό τον τόπο έχει τόσο εθιστεί στις διαδικασίες του Word που το εφαρμόζει πάνω μας, και μετά κάνει ένα delete και τα διαγράφει όλα...

Όλα αυτά μου έρχονται στο μυαλό καθώς κοιτάζω αυτή την κυβέρνηση να αναπτύσσεται. Κι ενώ «η ομάδα πήγαινε καλά», τελικά άλλαξε. Ο ανασχηματισμός έγι-νε. Πολυσυζητημένος, πολυδιαφημισμένος, πολυσχιδής. Πολλά υπουργεία, πολλοί επικεφαλής, πολύ περισσότε-ροι αναπληρωτές και υφυπουργοί.

Γιατί άλλαξε η πετυχημένη ομάδα; Θα σας γελάσω. Πάντως, δεν ήταν μόνο για να καλυφθούν οι θέσεις όσων επέλεξαν να κατεβούν στην τοπική αυτοδιοίκηση, μη γελιόμαστε...

Και φεύγει που λέτε η κυρία Κατσέλη από το Οικονομί-ας. Και παίρνει μαζί της ως προίκα τη γραμματεία Κατανα-λωτή. Και λέω, ας πάει στο καλό. Αλλά το υπόλοιπο έργο

που είχε ξεκινήσει στο Υπουργείο από το οποίο έφυγε, τι γίνεται τώρα; Πέφτει στο κενό; Αν το νομοσχέδιο δεν έχει προλάβει να κατατεθεί, τότε... απλώς δεν υπάρχει;

Ολόκληρα συλλαλητήρια είχαν οργανωθεί για την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή. Είχαν κλείσει οι δρόμοι. Η Ελλάδα είχε κοπεί στα 400 κομμά-τια. Και ο Πρωθυπουργός τη στήριζε. Και τώρα ξαφνικά δεν τη στηρίζει. Τι θα γίνει τώρα με την Κοινή Αγροτική Πολιτική; Ισχύουν όσα υποστήριζε η Μπατζελή; Ή πάνε κι αυτά στα διεγραμμένα;

Και ο πετυχημένος Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρυσοχοϊδης; Πώς πάει έτσι στο πρώην Ανάπτυξης; Εδώ βόμβα έσκασε στα χέρια του Υπασπιστή του. Υπόσχεση έδωσε ότι η Σέχτα Επαναστατών θα εξαρθρωθεί. Δέ-σμευση ανάμεσα σε κράτος και πολίτες ότι τα αστυνομι-κά τμήματα θα γεμίσουν μεταφραστές για τους μετανά-στες και πολιτιστικούς διαμεσολαβητές. Τι γίνονται τώρα όλα αυτά; Στο κενό;

48 νοματέοι μαζεύτηκαν σε ξένο αχυρώνα, λέω εγώ. Ας δείξει μια φορά συνέχεια και συνέπεια αυτό το κρά-τος. Ας μην υποσχεθεί άλλα, ας κάνει. Ας βρει τα λεφτά που συνεχώς ο Γιώργος Παπανδρέου λέει ότι υπάρχουν και ας τα κάνει ανάπτυξη. Γιατί η αγορά πεθαίνει...

Περισσότερα από 30 χρόνια ζω σ’ αυτή τη χώρα. «Ναι, μπορούμε!», άκουσα να λέει ο Πρωθυπουργός μας στη ΔΕΘ, θυμίζοντας τον Ομπάμα. Και δεν μπορώ παρά να θυμηθώ σε ταξίδι στην Αφρική πριν από τις αμερικανικές

της Μαρίας Ψαρά

Σχολιάστε! www.themonitor.gr/inprint

info@tvxs.gr

Οι εκλογές έδιναν μια μοναδική ευκαιρία: με τις κατάλληλες συμμαχίες, η αριστερά θα μπορούσε να κερδίσει τους περισ-σότερους δήμους στην ιστορία.

εκλογές του 2008, τις ορδές των πεινασμένων παιδιών που φορούσαν μπλουζάκι με τη φωτογραφία του μετέ-πειτα Αμερικανού προέδρου. Μπορεί αυτό να μην ήταν αρκετό για να γιατρέψει την πείνα τους, αλλά είχαν μια ελπίδα, ότι ο κόσμος τους θα μπορούσε να αλλάξει.

Την ίδια εικόνα είχα στην Ελλάδα του 2009, πριν από τις εκλογές που εξέλεξαν τον ΓΑΠ. Σήμερα, η εικόνα ξε-θωριάζει μέρα με την ημέρα. Και, ναι, δεν είμαι σίγουρη πια ότι μπορούμε...έτσι.

Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την ακό-μη εύθραυστη οικονομική μας ανάκαμψη; Οι κίνδυνοι αφθονούν φυσικά. Αλλά αυ-τόν που προσωπικά θεωρώ πιο απειλητικό

είναι η διάδοση μιας καταστροφικής ιδέας: η άποψη ότι τώρα, χωρίς ακόμη να έχουμ ε συμπληρώσει έναν χρόνο από τη στιγμή που ξεκίνησε μια ασθενής ανά-καμψη από τη χειρότερη ύφεση που γνωρίσαμε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι η ώρα που οι δια-μορφωτές της πολιτικής θα σταματήσουν να βοηθούν τους ανέργους και θα αρχίσουν να προκαλούν πόνο στην κοινωνία.

Οταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση, η αντίδραση των περισσότερων πολιτικών ήταν σωστή- μείωσαν τα επιτόκια και μπόρεσαν να ελέγξουν τα ελλείμματα. Και κάνοντας το σωστό, εφαρμόζοντας τα μαθήματα που πήραν από τη δεκαετία του 1930, κατάφεραν να περιορίσουν τη ζημιά: ήταν τρομερό, αλλά η «Μεγά-λη Υφεση» δεν επαναλήφθηκε. Τώρα όμως, εκθέσεις διεθνών οργανισμών ζητούν από τους πολιτικούς να σταματήσουν να στηρίζουν τις οικονομίες των χωρών τους και να αρχίσουν να τις «τιμωρούν». Πράγματι, η ιδέα ότι αυτό το οποίο χρειάζονται οι οικονομίες που βρίσκονται σε ύφεση είναι περισσότερα δεινά δείχνει να έχει γίνει η νέα «κοινή λογική».

Ο βαθμός στον οποίο η πρόκληση οικονομικού πό-νου είναι ευρέως αποδεκτή φαίνεται από την τελευ-ταία οικονομική έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ενός διεθνούς οργανισμού με έδρα το Παρίσι. Ο ΟΟΣΑ είναι ένας εξαιρετικά προσεκτικός οργανισμός: ό,τι λέει, όποια στιγμή το λέει, καθορίζει αυτόματα την «κοινή λογι-κή».

Και αυτό που λέει ο ΟΟΣΑ τώρα είναι ότι οι πο-λιτικοί θα πρέπει να σταματήσουν να προωθούν την οικονομική ανάκαμψη και αντ΄ αυτού να αυξήσουν τα επιτόκια και να περιορίσουν τις δαπάνες. Το αξιο-σημείωτο σε αυτή την εισήγηση είναι ότι μοιάζει απο-συνδεδεμένη όχι μόνο από τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας αλλά και από τους ίδιους τους οικονο-μικούς στόχους του οργανισμού.

Επομένως ο ΟΟΣΑ διακηρύσσει ότι τα επιτόκια στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα κράτη πρέπει να αυξηθούν κατακόρυφα μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο για να αποσοβηθεί η άνοδος του πληθωρισμού. Ωστόσο ο πληθωρισμός είναι χαμηλός και πέφτει και οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ δεν κάνουν λόγο για κά-ποια πληθωριστική απειλή. Αρα γιατί να αυξήσουμε τα επιτόκια;

Η καλύτερη απάντηση που μπορώ να σκεφθώ εί-ναι ότι ο οργανισμός πιστεύει ότι πρέπει να ανησυ-

χούμε για την πιθανότητα μήπως οι αγορές αρχίσουν να περιμένουν τον πληθωρισμό, ακόμη και αν δεν πρέπει και προς το παρόν δεν το κάνουν. Πρέπει να προσέχουμε μήπως «χαθεί ο έλεγχος των μακροπρό-θεσμων προσδοκιών για τον πληθωρισμό στις χώρες του ΟΟΣΑ, αντίθετα από αυτό που μας λένε οι προ-βλέψεις». Μια παρόμοια εξήγηση δίνεται και για τη δημοσιονομική λιτότητα.

Τόσο τα βιβλία των οικονομικών όσο και η οικονο-μική εμπειρία μάς λένε ότι η περικοπή των δαπανών όταν το ποσοστό της ανεργίας είναι υψηλό είναι κακή ιδέα- όχι μόνο επιδεινώνει την ύφεση αλλά δεν κάνει και πολλά για να βελτιώσει τις προοπτικές του προ-ϋπολογισμού, επειδή πολλά από αυτά που εξοικονο-μούν οι κυβερνήσεις ξοδεύοντας λιγότερα τα χάνουν, καθώς η αδύναμη οικονομία περιορίζει τις εισπράξεις. Και ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι τα ποσοστά ανεργίας θα παραμείνουν υψηλά για χρόνια. Παρ΄ όλα αυτά, ο ορ-γανισμός απαιτεί από τις κυβερνήσεις να ματαιώσουν τα όποια σχέδια ενίσχυσης της οικονομίας και να ξεκι-νήσουν τη «δημοσιονομική αποκατάσταση» μέσα στον επόμενο χρόνο.

Γιατί να γίνει αυτό; Για να δώσουν στις αγορές κάτι που δεν θα έπρεπε να θέλουν και προς το παρόν δεν το θέλουν. Αυτή τη στιγμή οι επενδυτές δεν δείχνουν να ανησυχούν καθόλου για την οικονομική φερεγ-γυότητα της αμερικανικής κυβέρνησης. Αλλά ακόμη και αν οι αγορές ανησυχούσαν για το δημοσιονομικό μέλλον των Ηνωμένων Πολιτειών, οι περικοπές των δαπανών σε μια οικονομία που βρίσκεται σε ύφεση δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμες.

Αλλά πρέπει να κάνουμε περικοπές, λέει ο ΟΟΣΑ, επειδή σε αντίθετη περίπτωση «η αντίδραση των αγο-ρών θα είναι δυσμενής». Η καλύτερη σύνοψη αυτής της άποψης που μπορώ να σκεφθώ είναι από τον Μάρτιν Γουλφ των «Financial Τimes», ο οποίος περι-γράφει την τρέχουσα «κοινή λογική» ως εξής: «Το να προσφέρουμε στις αγορές αυτό που νομίζουμε ότι θα θέλουν στο μέλλον- ακόμη και αν τώρα δεν δείχνουν να επιμένουν σε αυτό- γίνεται η κυρίαρχη τάση στην πολιτική».

Αν το σκεφθούμε έτσι, ακούγεται τρελό. Και είναι. Παρ΄ όλα αυτά, είναι μια ιδέα που διαδίδεται. Και ήδη οι συνέπειες είναι άσχημες. Τα νοικοκυριά στις Ηνω-μένες Πολιτείες ήδη χάνουν τα επιδόματα ανεργίας, την ασφάλισή τους ή και τα δύο. Και καθώς η αγο-ραστική δύναμη αυτών των οικογενειών περιορίζεται, χάνονται ακόμη περισσότερες θέσεις εργασίας. Και αυτή είναι μόνο η αρχή. Η κοινή λογική λέει ότι οι άνεργοι πρέπει να υποφέρουν περισσότερο. Και ενώ το όφελος από κάτι τέτοιο θα είναι μια ψευδαίσθηση, ο πόνος θα είναι πέρα για πέρα αληθινός.

COSMOS:

6

*καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και Νομπελίστας Οικονομίας το 2008

του Paul Krugman*Η οικονομική πολιτική του πόνου

Το να προσφέρουμε στις αγορές αυτό που νομίζουμε ότι θα θέλουν στο μέλλον- ακόμη και αν τώρα δεν δείχνουν να επιμένουν σε αυτό- γίνεται η κυρίαρχη τάση στην πολιτική

CAFE . LOUNGE BAR . GALLERY . INTERNETΑνώπολη Πεδιάδος, Ηράκλειο, Τ. 2810 762331, Κ. 6976440457

Σύνθεση γεύσεων, χρωμάτων, εκφράσεων σε γήινο τοπίο με θέα το γαλάζιο του Κρητικού Πελάγους

Το ζήτημα είναι πρωτίστως ηθικό. Στα πλαίσια της ανταγωνιστικής οικονομίας η έννοια της εργασίας θεοποιείται. Με άλλα λόγια, η αργία, η ανάπαυση και ότι δημιουργικό την συντροφεύει δαιμονοποιείται. Ο άνθρωπος υπάρχει μόνο μέσα από την παραγωγική εργασία με την έννοια της έμμισθης εργασίας. Η δημιουρ-γικότητα είναι θέμα προνομιούχων ελίτ και «εκκεντρικών» μειονοτήτων. Η δια-νόηση είναι επάγγελμα των διανοούμενων, η τέχνη των καλλιτεχνών, και ούτω καθεξής. Ο εργαζόμενος μετατρέπεται σε συντηρητικό καταναλωτή και «σκλάβο» της υλικής επιβίωσης. Η εργασία γίνεται το μέσο της όποιας άνεσης και συνάμα η αλυσίδα κάθε υπέρβασης.

Σύμφωνα με τον Lafargue, οι εργαζόμενοι, άρρωστοι και εξαρτημένοι από το «ναρκωτικό» της εργασίας και της εγκράτειας, παράγουν ολοένα και περισσότερα εμπορεύματα. Αλλά, αφού δεν μπορούν να τα καταναλώσουν οι ίδιοι, «αναγκά-ζονται» να τα καταναλώσουν άλλες κοινωνικές ομάδες, που εγκαταλείπουν την εγκράτεια και αφήνονται στο πάθος της υπερ-κατανάλωσης και της χλιδής.

Το μήνυμα του «Δικαιώματος στην Τεμπελιά» δεν είναι, ούτε η κατάργηση της εργασίας, ούτε η δαιμονοποίηση της. Η εργασία είναι το μέσο της παραγωγής «πλούτου», υλικού και μη. Ο Lafargue, ως γνήσιος κοινωνιστής, προτείνει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τη δίκαιη διανομή του προϊόντος. Ο άνθρωπος για τον Lafargue εξυψώνεται σε όλα τα επίπεδα δαμάζοντας την παραγωγικότητα της εργασίας προς το συμφέρον του.

«Με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» ομολογά μια παλιά παροιμία της ελληνικής υπαίθρου αναφερόμενη στο ζωικό κε-φάλαιο. Αυτή τη λαϊκή ρήση θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, χαριτολογώντας, ότι πραγματεύεται το 1883 ένα από τα σημαντικότερα και ίσως από τα περισσότε-ρο γνωστά δοκίμια του Paul Lafargue με τίτλο «Το Δικαίωμα στην Τεμπελιά».

Ο Paul Lafargue [1842-191] ήταν δυναμικό μέλος της γαλλικού σοσιαλιστι-κού κινήματος και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ισπανικής σοσιαλιστικής οργάνωσης. Ίσως γιατί ήταν γαμπρός του Karl Marx, ίσως επειδή θεωρήθηκε ανορθόδοξος συγγραφέας, ο Lafargue αν και έχει να επιδείξει αξιό-λογο συγγραφικό έργο και πλούσια βιογραφία, δεν έλαβε ποτέ τη θέση που του ανήκει σε αναγνωσιμότητα και ανάλυση δίπλα στο Marx και τον Engels. Πολλοί μελετητές χαρακτηρίζουν τον Lafargue ως “αντικατοπτρισμό” του Marx και μάλι-στα αντίστροφο. Αυτό γιατί ο Lafargue εν πολλοίς αποκαθηλώνει τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξικού οράματος- το δικαίωμα δη-λαδή στη δουλειά. Όπως γράφει, πρόκειται για μια «παρεξηγημένη τρέλα» που διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών. Σε αντιπαράθεση της ανάγκης για μαζική εργασία, ο Lafargue δίνει έμφαση στην ιδέα ότι η ριζική με-ταβολή της ανταγωνιστικής οικονομίας πρέπει ν’ αρχίσει με τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην «τεμπελιά».

Είναι κρίσιμο να τονιστεί ότι για το Lafargue, η «τεμπελιά» δεν εκφράζεται με τη συμβατική έννοια του «αράζω». Δεν είναι η σωματική, ψυχική και πνευματική απραξία, που είναι «καταδίκη» για τον άνθρωπο. Τουναντίον, η «τεμπελιά» του Lafargue είναι ο ελεύθερος χρόνος με την έννοια του δημιουργικού χρόνου, στον οποίο αναπτύσσεται η ανθρώπινη προσωπικότητα σε όλα τα πεδία, κοινωνικό, πολιτισμικό, οικονομικό, συναισθηματικό κλπ.

Το «Δικαίωμα στην Τεμπελιά» θεμελιώνει ένα αυστηρά λογοτεχνικό έργο που την ιδία στιγμή θεμελιώνεται σε μια αυστηρή επιστημονική ανάλυση. Δεν ακολου-θεί μια φαινομενολογική ανάλυση, δηλαδή την πορεία από τα φαινόμενα στην ουσία, ως μέθοδος έκθεσης της αλήθειας, αλλά μάλλον το αντίθετο. Η ουσία γίνεται αντικείμενο έρευνας του φαινομένου που την προκαλεί. Η ουσία είναι η ανθρώπινη αλλοτρίωση και το φαινόμενο είναι ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνω-σης και διανομής του υποπροϊόντος που την προκαλεί.

Ωστόσο, δεν θα επιμείνω στη βιογραφία και την ερμηνεία του Lafargue, αλλά στο ίδιο το έργο του και στο ερώτημα: είναι το δικαίωμα στην «τεμπελιά» ή δια-φορετικά το «δικαίωμα στο όνειρο» επίκαιρο;

Σε εποχές ειδωλοποίησης της υπέρ-εργασίας και του ατομισμού, το σχήμα που πραγματεύεται ο Lafargue φαντάζει οξύμωρο. Ωστόσο, το «Δικαίωμα» στην Τε-μπελιά» δεν αναφέρεται σε εποχές ευημερίας, αλλά κυρίως σε εποχές ύφεσης. Σή-μερα, εποχή οικονομικής κρίσης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, το κε-ντρικό πρόβλημα της εργατικής τάξης στον «αναπτυγμένο» κόσμο είναι η ανεργία και ένα από τα βασικά αιτήματα είναι ξανά η υπεράσπιση της απασχόλησης. Νέες κοινωνικές ομάδες-οι νεόπτωχοι για παράδειγμα- έρχονται να συνταχθούν διπλά στα παραδοσιακά εργατικά στρώματα. Μαζί με την ανεργία, η μερική ή προσωρινή απασχόληση συστήνουν το ανταγωνιστικό μοντέλο της «ευέλικτης» εργασίας.

Η υπεραξία της εργασίας είναι το αποτέλεσμα της μη πληρωμένης εργασίας ή αλλιώτικα της χαμηλότερης αμοιβής του εμπορεύματος «εργασία» σε σχέση με την αξία του. Από τους κλασικούς οικονομολόγους, όπως τον Adam Smith έως τον Karl Marx, τη γερμανική σχολή και τον Max Weber έως και τους περισσότερο σύγχρονους κοινωνικούς επιστήμονες, ο αναγκαίος χρόνος εργασίας εξακολουθεί να αποτελεί ένα σημείο διαμάχης και ιδεολογικής φόρτισης.

Ο Max Weber στο μνημειώδες έργο του «Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύ-μα του Καπιταλισμού» αναφέρει: «Ο άνθρωπος δεν θέλει ‘από τη φύση του’ να κερδίζει όλο και περισσότερο χρήμα, αλλά απλώς να ζει έτσι, όπως συνηθίζει να ζει και να κερδίζει τόσα, όσα χρειάζονται για το σκοπό αυτό». Παντού και πάντα, η αύξηση της παραγωγικότητας με αύξηση της έντασης και έκτασης της ανθρώπινης εργασίας αντέκρουε στην προαναφερθείσα ανθρώπινη στάση. Το ανταγωνιστικό παραγωγικό μοντέλο γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα αυτήν την ανθρώπινη θέση. Για αυτό ακολουθεί τη μέθοδο της μείωσης του κόστους εργασίας. Δηλαδή, αντί να αμείψει τον εργαζόμενο περισσότερο για την επιπλέον προσφερόμενη εργασία, μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας, σε αντίθεση, μειώνει το μισθό για την ίδια ποσότητα εργασίας. Έτσι, καταφέρνει να «πείσει» τον εργαζόμενο να δουλέψει περισσότερο για να διατηρήσει το επίπεδο ζωής που έχει ήδη δομήσει. Με αυτόν τον τρόπο, το σύστημα παραγωγικών σχέσεων αυξάνει την παραγωγι-κότητα, άρα και τα κέρδη δεδομένου επίσης ότι η τεχνολογική πρόοδος αυξάνει και αυτή με τη σειρά της την παραγωγικότητα γεωμετρικά. Εν ολίγοις, ο λαός εργάζεται και θα εργάζεται σκληρότερα μόνο γιατί και εφόσον είναι φτωχός, συμ-φώνα με τα λόγια του Pieter de la Cour.

7

του Νίκου Αστρουλάκη (Οικονομολόγος-Διεθνολόγος, Υπ.Δρ. Πανεπιστήμιου Κρήτης) Ηθική Ανάπτυξη και το Δικαίωμα στην «Τεμπελιά»

Διαφωνείτε; Γράψτε τη γνώμη σας στο www.themonitor.gr/inprint

Λεωφ Κνωσσού 187, τηλ 2810233893

Για τα 30 χρόνια λειτουργίας μας, προσφέρουμε

στα δίδακτρα όλων των τάξεων.

10% έκπτωση

Ειδικές τιμές για φοιτητές. Τμήματα

IELTS - TOEFL - TOEIC.

‘Eναρξη μαθημάτων 27 Σεπτεμβρίου

Ξένες Γλώσσες Αμανατίδου

Βασιλική Αγ. Μάρκου, ξημέρωμα Δευτέρας, γιατί ακόμα δεν με πιά-νει ύπνος. Την αδράνεια μου (wiki: Η χαρακτηριστική ιδιότητα των

σωμάτων να αντιστέκονται στην οποιαδή-ποτε μεταβολή της κινητικής τους κατά-στασης), διαλύει ο φωσφοριζέ κύριος του δήμου, με τη μάνικα που καθαρίζει τα πάντα. Έφτασα και σε αυτή την κατάσταση. Ακόμα και τα CD με τα καλέσματα της φάλαινας που θα με χαλάρωναν, όπως υποστήριζε το telemarketing, δεν κάνουν τίποτα. Μόνο μια μπουνιά ανάμεσα στα μάτια από το Μορφέα, θα μ’ έριχνε ξερό. Με το πρώτο όμως φως και την εμφάνιση του πρώτου γκρουπ του-ριστών, θυμήθηκα τις αγελαίες μου ρίζες και συνειδητοποίησα πως αυτό ήταν που μου έλειπε. Το «φιξάκι» μου από πλήθος. Όντας κοινωνικό ον, κοιμάμαι ήσυχος…

του Στέλιου Χουστουλάκη

Αυτή η στήλη υπάρχει χάρη στους ανθρώπους και τις καταστά-

σεις που μας τη σπάνε. Όμως τολμάμε να βγάλουμε τη χολή

από μέσα μας και να ξεμπερδεύουμε.

Οποιοσδήποτε άλλος τρόπος αντιμετώπισης είναι άλλο ένα

ημίμετρο. Και πιστέψτε με, δεν μου αρέσουν τα ημίμετρα.

Ακολουθεί πυροβολισμός στον πιανίστα ρε!

CITY LIFE:

8

Heraklion Carpe-Diem (Σκόρπιες στιγμές γύρω από το κέντρο)

του Στέλιου Πετράκη

Η γυρόπιτα χωρίς κρεμμύδι: Δε θα ασχοληθώ με τους αλλόθρησκους που προβαίνουν σε αυτή την ανίερη πράξη. Ένα θα πω: Μια γυρόπιτα χωρίς κρεμμύδι είναι αυτοκίνητο χωρίς τιμόνι, κρεβάτι χωρίς μαξιλάρι, ΙΟΝ αμυγδάλου χωρίς αμύγδαλα. Αντίχριστοι!

Ο χωρισμός χωρίς καμία εξήγηση: Έχετε αναλογιστεί πόσο σοβαρό είναι αυτό που συμ-βαίνει; Είναι σα να πηγαίνεις στο σουβλατζίδικο, να παραγγέλνεις μια γυρόπιτα απ’ όλα, και να σου φέρνουν μια χωρίς κρεμμύδι....

Η δεύτερη εξεταστική: Με τη δεύτερη εξεταστική, αντί για μια δεύτερη ευκαιρία, το μόνο που δίνεις στο φοιτητή είναι η δυνατότητα να αποπροσανατολιστεί πλήρως και να χαλαρώσει μεταξύ των δυο εξεταστικώνε. Κι άντε μετά να μαζεύεις τα κομμάτια σου ξανά....

Το safe sex: Θυμίζω μια παλιά διαφήμιση της Trojan: “Αφού δεν πηδάς χωρίς αλεξίπτωτο, για-τί να το κάνεις χωρίς προφυλακτικό; Trojan. Βάλτο καλά στο κεφάλι σου...” Εύστοχο επιχείρημα, έξυπνες ατάκες, catchy επίλογος. Nice. Αν και σκέφτομαι να το επαναδιατυπώσω.“Αφού δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, γιατί να το κάνεις με προφυλακτικό;Coitus interruptus. Βγάλτο όταν πρέπει...”

Το να μην τρως τα νύχια σου, αλλά «τα πετσάκια»: Η μόνη περίπτωση στην οποία επι-τρέπεται ένας homo sapiens να βάλει τα δάχτυλα μέσα στο στόμα του, είναι για να γλύψει ό,τι απομένει πάνω τους από τα Pacotinia που μόλις τσάκισε. Period.

Όσοι πίνουν καφέ χωρίς να καπνίζουν: Με αυτή σας την συμπεριφορά προσβάλλετε τον Jim Jarmousch σαν σκηνοθέτη, τον οργανισμό σας που θα μεταβόλιζε την καφεΐνη 4 φορές ταχύτερα, τη χρηστική αξία ενός σταχτοδοχείου στο τραπεζάκι του σαλονιού σας, εμένα που κουταλομετράω τις λέξεις σε κάθε άρθρο. Ημίμετρα...

Τα ηχοσυστήματα 5.1 σε κάρτα ήχου stereo: ΝΤΑΞ. Ασχολίαστο.

Τα κινητά «wannabe φωτογραφική μηχανή»: Το έχω απορία. Αυτοί που κατασκευάζουν φωτογραφικές μηχανές, γιατί δε μπαίνουν στον κόπο να χώσουν και μια υποδοχή για κάρτα SIM; Δηλαδή αυτοί είναι ηλίθιοι, ενώ οι κατασκευαστές κινητών είναι πιο έξυπνοι; Sure thing.

Τα τσιγάρα με γεύσεις: Μισούμε τα τσιγάρα με γεύσεις, τουλάχιστον μέχρι να διατεθούν στο εμπόριο οι παρακάτω: Corona, Pacotinia, Stracciatela, Lay’s Mediterraneo (αυτά με τη φέτα) και λαστ μπατ νοτ λιστ, τα ανάμεικτα του Μπαρμπα Στάθη.

Αυτό που προκύπτει όταν γυναίκες και άντρες προσπαθούν ανεπιτυχώς να δια-χειριστούν την ανεξαρτησία -παύλα απελευθέρωση- των πρώτων, κακώς μιμού-μενοι/ες ασαφή πρότυπα, είτε ομορφιάς, είτε εξυπνάδας, είτε επιτυχίας κλπ.

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

ΤΑ ΗΜΙΜΕΤΡΑ, ΠΕΙΡΑΖΕΙ;

10 ΗΜΙΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΜΙΣΩ ΘΑΝΑΣΙΜΑ!

Καθισμένος σε παγκάκι μπροστά από γνω-στή κεντρική τράπεζα. Λουσμένος στο γα-λάζιο φως της πινακίδας της με τον πικρό αποτυχημένο καφέ στο χέρι, σε ακατάλλη-

λη βραδινή ώρα αιχμής. Θαυμάζω απέναντι, μέσα από τα κενά που αφήνει ο κόσμος που περπατάει, τον καλοντυμένο μικρό κύριο που μου ρίχνει - δε μου ρίχνει δύο χρόνια, με το ηλεκτρικό βιολί σφηνωμένο ανάμεσα στον ώμο και το κεφάλι. Κουνάει το δοξάρι στο ρυθμό του Moon-river σε μια πόλη χωρίς ποτά-μι, ένα βράδυ χωρίς φεγγάρι. Και όμως σε αγγίζει και όταν τελειώνει το κομμάτι ο συγκάτοικος στο παγκάκι χειροκροτεί. Και μοιάζει σαν το πιο περίεργο θέαμα, γιατί χειροκροτεί μόνος, ενώ για ανεξήγητο λόγο, είχα την εντύπωση πως θα τον επιδοκιμάσουμε όλοι όσοι βρισκόμασταν στο βεληνεκές της μουσικής του. Όμως δεν το έκανα ούτε εγώ ο ίδιος και τώρα μετανιώνω. Πόσο καλύτερα θα ήταν τα βράδια μας αν είχαν ένα soundtrack κάθε φορά; Όχι νοητικό... Πραγματικό. Σαν το Moon-river. Και έπειτα να σφυ-ρίζεις κάτι τέτοιο μέχρι να πέσεις στο κρεβάτι και όχι να σφυρίζεις για να λήξει η κάθε παλιά αγαπημένη, επειδή σε προέτρεψε ο Πανούλης μέσω των ηχείων του περαστικού Ibiza.

Περνάω και εγώ, σαν παιδί που είμαι, τα βράδια μου με αγνώστους, με τον αφρό της μπύρας να εκτοπίζει τα αιμοπετάλια στις φλέβες μου.

Βήμα στο βήμα και σκοντάφτω, και τελικά το ποδήλατο μου καταλήγει πιο επικίνδυνο κι απ’ το αμάξι. Σε κάνουν τα πάντα να αναρω-τιέσαι, γιατί να χρειάζεται το αλκοόλ για να έρθεις «κοντά» στο διπλανό σου. Γιατί να μη μπορείς να του πεις και νηφάλιος, με την ίδια ευκολία, για τη δικιά σου που τη χαλβαδιά-ζει ένας κακομοίρης στην άκρη της μπάρας; Γιατί να μη δίνει και αυτός σημασία σε όσα του λες, πριν φτάσει τα 10 mg το αλκοόλ στο αίμα του; Όταν τελικά ξυπνάω αποφασίζω να μεγαλώσω τον κοινωνικό μου κύκλο σαν να είμαι δέκα χρονών, ακόμα και το «γεια σου, θες να γίνουμε φίλοι;» θα κάνω σλόγκαν μου αν χρειαστεί.

Άρχισαν τα deadlines πάλι να κοντοζυγώνουν. Βίντατζ αγορές ανοίγουν και στην Αθήνα. Για service πρέπει να τρέχεις στον Πειραιά. Η

πλευρά του «χωριού» της πόλης. Δουλειά και σχόλη. Εάν οι γείτονες μου κλείσουν πρώτοι το στοματάκι τους, τότε θα κλείσω κι εγώ το δικό

μου. Ζήλεια και ψώρα να είχε όλη η χώρα, περισσότερη προβολή έξω δεν θα είχαμε. Ημέρα Θετικής Ενέργειας στο ΟΑΚΑ. Θα ρισκάρω

να στηθώ έξω από δημοτικό με κάμερα και μπλοκάκι για γκάλοπ. Ίσως μια μέρα να είναι αρκετή.Κάπνισμα φουλ στοπ. Λόλα, η θεία από

την Αμερική που δεν είχα ποτέ. Με γεια η καινούρια μας ιστοσελίδα www.themonitor.gr Να ζεις ως ενήλικας τον έρωτα σου ως έφηβος.

Ξηλώθηκα. Όλ αι γουόντ φορ Κρίστμαζ ιζ γιου. Από τώρα, ναι. Προσεχώς «Νύχτες Πρεμιέρας». Ρωτάω γιατί δεν ξέρω. Θα μου μάθεις;

Στο Σύνταγμα «ξεχάστηκαν» Αλτσχαϊμερικοί που διαδήλωναν.Τραπέζι σε φίλους με σαλάτα με blue cheese, πατάτες ογκρατέν και γλυκές

κρέπες. Υστερόγραφο: την επομένη με τα απομεινάρια, τραπέζι σε άλλους φίλους. Φτώχεια και καλοπέραση χωρίς σεξ. Χριστούγεννα

και Πρωτοχρονιά ή και όχι. Ψώνια με «εναλλακτικούς» τρόπους. Ωχ! Αγάπη μου συρρίκνωσα το καναρίνι μας.

of Athens

Alpha BetaΑνταλλάξαμε ρούχα και μάθαμε και κοπτοραπτική. Όσοι δεν ήρθατε στο Μπρίκι, απλά χάσατε. Βγαίνει το νέο άλμπουμ του Lego μας!

Άγνωστο βέβαια από πού θα το πάρουμε τώρα που δισκάδικα: «γιοκ». Γκάιντες και κιλτ παρελαύνουν στη Δαιδάλου. «Δεν κάνει κρύο

στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ!». Το soundtrack – σλόγκαν της κυβέρνησης ενόψει της αύξησης του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης.

Έκλεισα δυο χρόνια στην Κρήτη. Κι ώρες ώρες νιώθω ακόμα «απροσάρμοστη». Ζηλεύω τους νέους φοιτητές. Δε ζηλεύω τους νέους από-

φοιτους. Ήρθε η ώρα να επισκεφτείς το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (εκείνο το παράξενο κτίριο στην παραλιακή;). Φιλοξενεί τον διάσημο

Μηχανισμό των Αντικυθήρων (μέχρι 31/10). Θαλασσινά τοπία στα wallpapers μας για σουβενίρ. Ίσως η αποκάλυψη του αιώνα: το Ρολόι,

το ορίτζιναλ, στα Λιοντάρια, υπάρχει ακόμη! Και κρέμεται ημιθανές (credits to Ειρήνη, Γιάννη). Και μετά τους James, τους Puressence, τους

Archive, έρχεται… ο Πλούταρχος! Λουκετάς, το επάγγελμα του παρόντος και του μέλλοντος. Μουσταλευριά, rules. Αρέσει και στον Jude

(Law). Νέα σχολική χρονιά χωρίς σπαστική διαφήμιση του Jumbo, γίνεται; Δε γίνεται! Ξημερωθήκαμε με αυτή την αλφαβήτα.Όχι άλλη

ζέστη, όχι άλλο κάρβουνο, καλέ καιρούλη! Βαρέθηκα τα καλοκαιρινά μου ρούχα.Παρεμπιπτόντως, πως ορισμένες λανσάρατε ήδη μπότες;

Ανατριχίλα. Ρωτάει ο θαμώνας της καφετέριας τον ταλαίπωρο Πακιστανό που του πλασάρει ένα βιολί (!): «Stradivarius είναι;»Σα να ήμουν

σε άλλη πόλη: έκθεση παλιών φωτογραφιών στον Άγιο Μάρκο υπό τους ήχους διπλού κονσέρτου για πιάνο (κι οι τουρίστες να χειροκροτούν!)

Τσέχοφ. Η πιο «μούρη» σκύλος συχνάζει στο Γεωργιάδη. Κόκκινη μπαντάνα και δίχρωμα ματάκια. I luv u. Υπογράψατε – by the way – ενά-

ντια στην καταστροφή του πάρκου; Φθινοπωρινές βραδινές βολτούλες στης πόλης τα στενά. Χτες βράδυ ο Παπιδάκης μου είπε ότι μοιάζω

με playmobil. Τώρα, πώς να το πάρω αυτό; Ψάξε, ψάξε δε θα με βρεις. Το κρυφτούλι των θαμώνων στα στέκια που τηρούν τον αντικαπνιστι-

κό νόμο. Junkies. Ωραιότερο γαλακτομπούρεκο ever: Περαθωράκης στα Χανιά.

του Ευάγγελου Παπαδάκη

of Creta της Σίσσυ Παπαδογιάννη

Περίμενε καθημερινά με στωικότητα να τελειώ-σει η βάρδια του στη δουλειά. Κουβαλούσε αμί-λητος τα κιβώτια με τις μπύρες στα μαγαζιά της διασκέδασης, προσέχοντας μην κάνει λάθος.

Δεν είχε επαφή με τα άλλα παιδιά της κάβας, ήταν μονα-χικός τύπος με το βλέμμα πάντα σκουριασμένο. Επιστρέ-φοντας με το γέρικο μηχανάκι του στο σπίτι, μετρούσε τα δευτερόλεπτα αντίστροφα με αγωνία. Άνοιγε με λαχτάρα τον υπολογιστή του και μέχρι να φορτώσει ζέσταινε το φαγητό του στο κατσαρολάκι. Έτρωγε μηχανικά μπροστά στην οθόνη, και έσπρωχνε το πιάτο παραδίπλα μόλις η οθόνη γέμιζε με τη φωτογραφία της…

Η φύση πλάθει λίγους μόνο ανθρώπους όμορφους κι εκείνος δεν ήταν από τους τυχερούς. Λίγο μετά τη στρο-φή των τριάντα, δεν ήταν καθόλου περήφανος γι’ αυτά που έβλεπε στον καθρέπτη του, στο πορτοφόλι του, στο βιογραφικό του, στο γκαράζ του, στο κρεβάτι του. Στον πραγματικό κόσμο δεν έπιανε ούτε δράμι στην κοινωνι-κή ζυγαριά. Στον εικονικό κόσμο όμως τα πράγματα ήταν αλλιώς, γιατί τα νήματα τα κινούσε αυτός. Δεν είχε κλείσει ούτε χρόνος από τότε που μυήθηκε στο Διαδίκτυο και η ζωή του – εξαιρουμένου του οκταώρου της δουλειάς – είχε αλλάξει ολοκληρωτικά…

Είχε περάσει δεκάδες ώρες ξεφυλλίσματος σ’ ένα αυ-στραλιανό κοινωνικό δίκτυο για να βρει τη φωτογραφία του άνδρα που θα ήθελε να είναι. Την αντέγραψε με τε-λετουργικές κινήσεις, δημιούργησε με αυτοπεποίθηση το δικό του ονειρεμένο προφίλ στο Facebook και ξεχύθηκε στις ψηφιακές γειτονιές για αναγνωριστικές πτήσεις. Τον πρώτο καιρό ζούσε το μύθο του ανταλλάσσοντας μηνύ-ματα με πανέμορφες κοπέλες, θύματα της γοητείας της φωτογραφίας του. Στην πορεία άλλαξε ρότα και στόχευσε μόνο σε γυναίκες της πόλης του. Και κάπου εκεί στην ανα-ζήτηση έπεσε πάνω της…

Ποιος είναι, αλήθεια, ο άνδρας που ονειρεύεται μια γυ-ναίκα που έχει την τύχη να θαυμάζεται ως πανέμορφη από τα γεννοφάσκια της; Όχι πάντως κάποιος απ’ αυτούς που συναντά καθημερινά δίπλα της και της κάνουν τα γλυκά μάτια. Τότε; Η απάντηση βρισκόταν στο προφίλ του, ζυγισμένη – στοιχισμένη και καλά δουλεμένη: Τρι-

αντατετράχρονος δικηγόρος επιτυχημένος, με γαλάζια μάτια, θεληματικό πηγούνι, κοιλιακούς αξιοζήλευτους, με αγάπη στα ταξίδια και απίθανο χιούμορ. Τίποτε απ’ αυτά δεν διέθετε στην πραγματικότητα, πλην του χιούμορ…

Εκείνη πάλι διέθετε όλα όσα ονειρευόταν, και ποτέ δεν θ’ αποκτούσε. Και μετά το αίτημα φιλίας και την αποδο-χή, άρχισε να παίζει το παιχνίδι του, όπως ακριβώς θα το έπαιζε αν διέθετε όλα όσα περιέγραφε το προφίλ του. Επιθετικός μα όχι παρακλητικός, δοτικός μα καθ’ όλα από-μακρος, διαθέσιμος μόνο όσο του επέτρεπε το βαρυφορ-τωμένο του πρόγραμμα και κυρίως αινιγματικά αποκαλυ-πτικός. Και κατάφερε να την κάνει να λιώνει…

Το πρώτο ραντεβού κλείστηκε – εσκεμμένα – πολύ καιρό μετά, στη στάση λίγο πιο κάτω απ’ το σπίτι της. Θα περνούσε να την έπαιρνε με το ακριβό του αυτοκίνητο κι εκείνη έπρεπε να κρατάει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Έφτασε στη στάση με το μηχανάκι του δέκα λεπτά νωρί-τερα και στρογγυλοκάθισε δίπλα σε μια ταλαίπωρη γριά.

Άναψε τσιγάρο, περιμένοντας το κόκκινο τριαντάφυλλο να φανεί. Μια αληθινή θεά, περιποιημένη στην εντέλεια, κατέφθασε αυτοκρατορικά και στήθηκε ακριβώς μπρο-στά του. Κοίταξε νευρικά το ρολόι της και το άρωμά της τον ζάλισε. Ήταν πολύ πιο όμορφη απ’ ότι στις φωτογρα-φίες. Κι ήταν εκεί, βουτηγμένη στον άγχος, περιμένοντάς τον. «Μα πού είναι, γιατί αργεί ο πρίγκιπάς μου, λες να με στήσει;», ψιθύρισε τρέμοντας. Σηκώθηκε προκαλώντας τα βλέμματά τους να συναντηθούν και είδε τη γυναίκα των ονείρων του να λιώνει από λαχτάρα για «εκείνον». Έλιωσε αργά τη γόπα με τη μύτη του παπουτσιού του κι απομακρύνθηκε ευτυχισμένος, όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή του…

ΑΣΤΙΚΗ ΛΗΘΗ:

Ποιος είναι, αλήθεια, ο άνδρας που ονειρεύεται μια γυναίκα που έχει την τύχη να θαυμάζεται ως πανέμορφη από τα γεννοφάσκια της;…

Εικονική μνήμη…

Soundtrack κειμένου“Memory” - Barbra Streisand

του Γιάννη Φαρσάρηwww.johnnie-society.org

10

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΛΗΣ:Μιχάλης Χαραλαμπάκηςhttp://urbanpoetic.wordpress.com

Ο αέρας φυσούσε στην έρημη παραλία και εμείς καθόμασταν απέ-ναντι από τα κύματα. Ήταν μια κρύα φθινοπωρινή ημέρα με μουντό ουρανό και εμείς σε αυτήν την παραλία οι τελευταίοι επιζώντες από το ολοκαύτωμα. Εσύ να κοιτάζεις την άμμο που γαργαλούσε ο αέρας μετακινώντας την διάταξη των επιφανειακών αμμόκοκκων και εγώ να κοιτάζω τα κύματα που θέριευαν ακόμα περισσότερο, όταν με άκου-γαν να κάνω φευγαλέες σκέψεις καλοκαιριού. Το αιώνιο «για πάντα» που πονά, τώρα πόναγε λιγότερο και όλο πιο λίγο. Ήμασταν μισή ώρα σε εκείνη την παραλία, αλλά θα μπορούσε να είναι ήδη ένας χρόνος ή και δύο που τα ίδια άτομα, στο ίδιο μέρος, με τον ίδιο καιρό έκαναν το ίδιο πράγμα, κάνοντας το κοινό εκείνο «τίποτα». Σαν τα κορμιά να ήταν παγωμένα εκεί σαν αγάλματα και μόνο οι ψυχές και οι σκέψεις να ξέ-φευγαν από το μοτίβο, περπατώντας στην παραλία, ταξιδεύοντας, κά-νοντας όλα αυτά που δεν είχαν το κουράγιο να κάνουν τα σώματα. Σαν δέσμιοι ενός κοσμικού ρόλου, που οι ίδιοι απόψε, χτες και από τότε, ανέθεσαν στον εαυτό τους αυτοβούλως, χωρίς η μοίρα να λαμβάνει χώρα ή χώρο στην παραλία τους. Κάθε κόκκος της άμμου όμως και ένα ενδεχόμενο, κάθε αεράκι που μετακινεί τον κάθε κόκκο μια αλλαγή, μια εκδοχή ή μια ακύρωση. Και εμείς στη μέση, χορεύοντας το βαλς της δικής μας στιγμής έρμαιοι στις ορέξεις των κυμάτων σε αυτή την κρύα φθινοπωρινή μέρα. Σε ένα παράλληλο σύμπαν γνωριστήκαμε καλοκαί-ρι και δεν είχε καθόλου αέρα, ενώ σε ένα άλλο, οι κόκκοι της άμμου τσαλαπατήθηκαν τόσες φορές που στο τέλος βαρέθηκες. Τώρα μάλλον βαρέθηκα εγώ.

Η θεωρία των παράλληλων συμπάντων λέει ότι, για κάθε τι που συμ-βαίνει, όλα τα παραπλήσια ενδεχόμενα, ορατά ή μη, προβλέψιμα ή όχι, συμβαίνουν σε μια εναλλακτική, παράλληλη πραγματικότητα. Εκεί, ένα πιστό αντίγραφο μας ζει κανονικά τη ζωή του χωρίς να γνωρίζει την ύπαρξή μας. Σε ένα τέτοιο παράλληλο σύμπαν λοιπόν, σε δύο λεπτά από τώρα θα σηκωθώ από την καρέκλα, θα παρατήσω το κείμενο στη μέση και θα σε πάρω τηλέφωνο. Σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, σε εκείνο το πάρτυ που γνωριστήκαμε δεν ήρθες ποτέ, ενώ σε ένα άλλο όταν εγώ έφευγα, εσύ ερχόσουν. Σε όλα τα υπόλοιπα όμως, εκτός από αυτό, η παρακάτω ιστορία δεν συνέβη ποτέ.

Σύμπτωση

11

12

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ:

Πληθυντικός γνωριμίας

Δύο μήνες πριν. Πανεπιστήμιο Κρή-της. Βραδιά τάνγκο. Διοργάνωση, χορευτική ομάδα Πανεπιστήμιου Κρήτης.

Είχε ακούσει ότι οι βραδιές tango στο Ηρά-κλειο είναι βγαλμένες από μια άλλη εποχή. Ζευγάρια αγκαλιάζονται δένοντας με χέρια και σώμα έναν άλυτο κόμπο, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται κι ο χορός αρχίζει.

Είχε ακούσει ότι ο καβαλιέρος ζητά με τον πλέον παραδοσιακό τρόπο τη ντάμα. Ήξερε ότι τα βήματα δεν είναι χορογραφημένα, ότι ο καβαλιέρος οδηγεί τη ντάμα από το στή-θος του και μόνο. Αλλά ότι θα της απεύθυ-ναν την πρόσκληση για τον πρώτο της χορό, μιλώντας της στον πληθυντικό, αυτό δεν το φανταζόταν. - Χορεύετε παρακαλώ; - Ευχαρίστως, αλλά, ξέρετε, σήμερα έκανα το πρώτο μου μάθημα.- Επιμένω.

Το αριστερό του χέρι συνάντησε το δεξί της, τα σώματά τους ενώθηκαν ιεροτελεστι-κά, σε μια στάση που σε οποιαδήποτε άλλη συνθήκη θα φάνταζε ερωτικό κάλεσμα.

Εκείνη έκλεισε τα μάτια. Ήταν σαν να πε-

ρίμενε να τελειώσει ο χορός για να αντικρί-σει για πρώτη φορά τον κόσμο. Της μάθαινε να περπατά με δανεικά βήματα, τα δικά του, και ένιωθε πως αυτά είναι τα μόνα βήματα που αξίζει κανείς να παίρνει στα σοβαρά. Μόνο η όσφρησή της λειτουργούσε, σαν να ήταν τόσα χρόνια τυφλή, κωφή κι είχε αναγκαστεί να γυμνάσει τους οσφρητικούς αδένες της για να έχει έναν πρωτογενή μη-χανισμό αντίληψης του κόσμου. Τώρα κα-θοδηγούνταν από μια έκτη αίσθηση, που ενεργοποιούνταν από ένα μόνο άρωμα. Το δικό του.

Εκείνος φανταζόταν τη γυναίκα να ξυπνά δίπλα του, να χαϊδεύει τα μαλλιά του, να κά-νουν κοινά όνειρα. Είχε χωρίς άλλα λογικά κριτήρια - δεν τα είχε ανάγκη - επιλέξει την ντάμα του στο tango της ζωής.

Η μουσική σταμάτησε, τα σώματα απο-μακρύνθηκαν. Ένα ανεπαίσθητο μειδίαμα προσγείωσε φαντασίες κι ενοράσεις, κατα-τάσσοντάς τις στην κατηγορία του μη γενό-μενου, εκεί που ανήκουν η πλειοψηφία των φαντασιώσεων κι ενοράσεων. Έμεινε μόνο η μυρωδιά του ενσφηνωμένη στο μυαλό της γυναίκας κι η ελπίδα μιας επόμενης συ-

νάντησης σε αυτό του άνδρα. Από τότε εκείνος πήγαινε σε όλες τις

milonga του Ηρακλείου και εκείνη φοβόταν να πάει σε οποιαδήποτε. Ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να αγγίξει άλλον καβαλιέρο. Δεν τολμούσε όμως να αναζητήσει αυτό που φοβόταν.

Δυο μήνες μετά. Πύλη Παντοκράτορα. Βραδιά τάνγκο. Διοργάνωση, Tangoneon.

Όταν πίστεψε ότι είχε ξεπεράσει τον άν-δρα, αποφάσισε να βγει. Για πρώτη φορά ένιωσε έτοιμη να χορέψει με άλλον άνδρα.

«Χορεύετε παρακαλώ;», άκουσε μια φωνή να την καλεί στο παρόν. Της θύμισε κάτι απροσδιόριστο, σαν ανάμνηση από μια προηγούμενη ζωή, κάτι σαν μήνυμα από το μέλλον που την προετοίμαζε για όσα θα ζή-σει σε μια επόμενη.

Έχουν περάσει περίπου δύο χρόνια από εκείνη τη νύχτα και όποτε εξιστορούν τον τρόπο που γνωρίστηκαν, η γυναίκα παίρνει πάντα πρώτη το λόγο:

«Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύ-πωση, εκτός από τη μυρωδιά του, είναι ότι και τις δυο φορές που μου ζήτησε να χορέ-ψουμε, μου μίλησε στον πληθυντικό».

του Νικόλα Σμυρνάκηnsmyrnakis@gmail.com

13

Άνοιξε άλλο ένα τμήμα των ενετικών τειχών για το κοινό. Η στοά Μακάσι, που βρίσκεται επί της Νικ. Πλαστήρα, κάτω από τον Προμαχώνα Μαρτινέ-γκο, χρησιμοποιήθηκε από τα γερμα-νικά κατοχικά στρατεύματα ως χώρος συγκέντρωσης κρατουμένων στο με-γάλο μπλόκο της Κρήτης το 1943. Πλέ-ον, ο χώρος της στοάς μήκους 40 μ. δι-αμορφώθηκε και θα αποτελεί «Χώρο Ιστορίας και Μνήμης» της πόλης του Ηρακλείου. www.heraklion.gr/makasi Σ.Π.

MULTI-CULTI:

Eπιμέλεια: Αντωνέλλα Μπακούση

αερογραφία έξω από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

ΕΞΕ-ΛΗΞΗ?

Γνωρίζω την πόλη μου!Ο αρχαιότερος υπολογιστής του κόσμου βρίσκεται στην παραλιακή Ηρακλείου! Ο διάσημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων εκτίθεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας μέχρι τις 31 Οκτωβρίου. Εκτός από τον ίδιο το μηχανισμό, η έκθεση περιλαμβάνει αρχαία κείμενα, τρισδιάστατες αναπαραστάσεις, μηχανικά ομοιώματα, εφαρμογές πολυμέσων με θέμα την τεχνολογία στην αρχαιότητα και την αστρονομία κτλ. Στη συνέχεια, η έκθεση θα ταξιδέψει στο εξωτερικό. >Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (τηλ: 2810-282740, www.nhmc.uoc.gr) Σ.Π.

Πρό(σ)κληση! Η Φωτογραφική Ομάδα Πανεπιστημίου Κρήτης είναι ανοιχτή για όλους (όχι μόνο για τους φοιτητές) και μας καλωσορίζει στη νέα σεζόν μαθημάτων από Οκτώβρη. Κατατοπιστικότατο site εδώ: www.fopk.gr Α.Μ.

Ένα νέο κρητικό ει-δησεογραφικό μέσο έκανε την εμφάνισή του στο Διαδίκτυο στην ηλεκτρονική δι-εύθυνση www.cretalive.gr Γ.Φ.

Στείλτε τις συμμετοχές σας στο 5ο Διεθνές Φε-στιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Αθήνας έως τις 20 Νοεμβρίου 2010. Πληροφορίες στο www.psarokokalo.gr Γ.Φ.

Η Θεατρική Ομάδα Sotto Voce ξε-κινά μαθήματα θεάτρου από τις 13 Οκτωβρίου στο Θεατρικό Εργαστήρι «Κύκλος γραφής» (Θεοτοκοπούλου 14, πίσω από τον ΟΤΕ). Παραδοσια-κές θεατρικές τεχνικές αλλά και δια-φορετικές προσεγγίσεις του θεάτρου. Πληροφορίες για εγγραφές στα τη-λέφωνα: 6946 004990, 2810 256903 (Κωνσταντίνα Πάλλη), 6973 534125 (Κατερίνα Βρέντζου). Σ.Π.

Το ΟΜΜΑ studio, το κρητικό θέατρο που μοιράζει ψωμί στο τέλος της παράστασης ως συμβολική πράξη των δύσκολων καιρών, γιορτάζει τα 20 χρόνια από την ίδρυσή του και προγραμματίζει μια σειρά εκδηλώσεων. www.ommatheater.comΕυαγγελίας Φραγκάκη 13, τηλ. 2810 311000 Α.Μ.

Σεμινάριο Chi-Kung από τον Μιχάλη Μουρτζή. Το Chi-Kung είναι μια αρ-χαία πρακτική που σκοπεύει στην υγεία και τη μακροζωία χρησιμοποιώντας στάσεις του σώμα-τος, τεχνικές οραμα-τισμού και διαλογι-σμού. 02-03/10 στη Χοροκίνηση. Τηλ. 2810 282508.

Επιτέλους αρχίζουν και πάλι οι προβολές της Νέας Κινηματο-γραφικής Λέσχης Ηρακλείου (ΝεΚΛΗ). Η πρώτη προβολή για τη φετινή σεζόν είναι στις 4 Οκτωβρίου με την ταινία «Πό-λεμος εκτός προγράμματος» του Αρμάντο Ιανούτσι. Για ολό-κληρο το πρόγραμμα προβο-λών βλέπε: www.nekli.gr Σ.Π.

Πολύ ενδιαφέρον το εκπαι-δευτικό βιβλίο “Η Δημιουρ-γική Γραφή στο Δημοτικό Σχολείο” που συνέγραψαν οι συντοπίτες μας Ασπασία Βα-σιλάκη και Λευτέρης Γιαννα-κουδάκης. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος. Γ.Φ.

Αναζητήστε στο Facebook τη νέα Κρητική Λέσχη Ανάγνωσης “ΦΥΛΛΟΜΕΤΡΗΜΑΤΑ” και ενημερωθείτε για τις συναντήσεις τους. Γ.Φ.

Άρχισαν οι εγγραφές για τα επιμορφωτικά σεμινά-ρια και τα παραδοσιακά εργαστήρια του Πολιτι-στικού Συλλόγου Αγίας Αικατερίνης για τη νέα «σχολική χρονιά». Έχει τμήματα για όλα τα γούστα, από αγιογραφία και φωτογραφία, μέχρι μελισσο-κομία και yoga. Προηγούνται οι κάτοικοι της Συ-νοικίας Αγίας Αικατερίνης και Πόρου-Πατελών-Κατσαμπά-Χρυσοπηγής, αλλά οι κενές θέσεις συμπληρώνονται από κατοίκους άλλων διαμερι-σμάτων. Πληροφορίες: www.psaa.gr Σ.Π.

14

Γεύσεις που θυμίζουν σπιτικό φαγητό, κρασί ελληνικό, μυρωδιές μπαχα-ρικών, κουβεντούλα και διάθεση παρεΐστικη. Η ταβέρνα αποτελεί αναπό-σπαστο κομμάτι της ελληνικής παράδοσης, από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι και σήμερα. Στο πιάτο σου η μεσόγειος, γεύσεις ποτισμένες με παιδικές αναμνήσεις και ελληνικό DNA. Στο ποτήρι σου, το κρασί που μέθαγε το Διόνυσο και τις νύμφες του. Μεζέδες στη μέση για την παρέα, το πιο ζω-ντανό κομμάτι της ελληνικής κουλτούρας, ακόμα και στην σημερινή επο-χή της απομόνωσης. Οι Έλληνες επιστρέφουν στις ρίζες τους. Πληγωμένοι από την κρίση και τις οικονομικές και κοινωνικές της συνέπειες, αναζητούν αυτό που θα τους «γειάνει», που θα τους χαρίσει λίγη από την εθνική τους περηφάνια. Ανα-ζητούν το αυθεντικό, το γνήσιο, τη χρονομηχανή της γεύσης. Επιστροφή στις ταβέρνες λοιπόν, μακριά από lifestyle, γκλαμουριές και επιτήδευση. Επιστροφή στις… “gourmet” συνταγές των γιαγιάδων, στο μπρούσκο κρασί των παππούδων, στα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσαν τόσες και τόσες γενιές. Εδώ γεννήθηκαν έννοιες όπως «κέφι», «γλέντι», «μερακλής», λέξεις αμετάφραστες. Κι εδώ, στα «τραπεζάκια έξω» ή μέσα, ο Έλληνας ψυχοθεραπεύεται και κοινωνικοποιείται. Και φυσικά χορταίνει με παμπά-λαιες συνταγές διανθισμένες με σύγχρονες πινελιές.

H αναβίωση της παραδοσιακής

ταβέρνας

της Αντωνέλλας Μπακούση

Told you so!

Lifestylίστικο τέλος, από-δειξη του ότι υπάρχει ελπίδα σε τούτο τον κό-σμο: Η Paris Hilton υιοθέ-τησε 20 κουνέλια μόλις έμαθε πως τα χαριτωμέ-να που χάζευε σε ένα pet shop, θα πωλούνταν ως τροφή για φίδια. Αλλη-λεγγύη στα κουνελάκια, φίλοι μου…

Ελληνική χειρόγραφη ταυτότητα. Vintage κομ-μάτι. Οι αλλοεθνείς την κοιτούν με ενθουσιασμό, oh look at this! Να είσαι ξένος σε ξένη χώρα, να έχεις μόνο ένα κωλόχαρτο να ορίζει την ύπαρξή σου, ο υπάλληλος του αεροδρομίου να κοιτά πα-ράξενα, «είναι δυσανάγνωστη», λέει, μα μου είπαν είναι απ΄ τις καινούριες, το 2000 την έβγαλα, «πέ-ρασαν 10 χρόνια, εξέλιξη you know». Και η απά-ντηση Έλληνα αστυνομικού επί του θέματος; «Αυ-τός που σου είπε ότι δεν περνάει αυτή η ταυτότητα δεν ήταν στα καλά του. Έτσι έπρεπε να του πεις.» Ντόοοιινγκ! Ελληνική αστυνομία για πάντα, τώρα και στο twitter! (www.twitter.com/astynomia)

Έλα που έρχεται η Κάρτα του Πολίτη από το 2011. Έχει το μέγεθος πιστωτικής, μοιάζει με αυτή των υπόλοιπων ευρω-παίων και σε αυτή θα ενσωματωθούν το ΑΦΜ, το ΑΜΚΑ, το δίπλωμα οδήγησης κ.ο.κ. Χαμένη στο διαδίκτυο, πέφτω στο 2ο ντόοινγκ του κειμένου: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ-ΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ Η ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ! Έλα Χριστέ και Πα-ναγιά. Κι αυτό γιατί ο «Έλλην Ορθόδοξος και ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης» θα μπορούσε να διαπιστώσει ότι το πλήρως ελεγχόμενο προφίλ και το μελλοντικό microchip με κωδικό 666, αποτελεί δια-βολικό φακέλωμα. ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.

Μα, φακελωμένοι είμαστε και το διασκεδάζου-με κιόλας. Χαιρόμαστε με τα likes την ώρα που ο δημιουργός του facebook δηλώνει: «Το απόρρη-το των προσωπικών δεδομένων δεν είναι πλέον ένας κοινωνικός κανόνας». Όλα στη φόρα.

Το προεκλογικό μας χιού-μορ πάντως τα σπα! >Πολι-τικός, που κάνει like σε post στο Facebook για να κερδί-σει ψήφους: Likeιστής.

Αταίριαστο στην παρούσα φάση, αλλά αυτά τα χαρούμενα κι όλο τρέλα πλαστικά ρολόγια, μπο-ρούν να αποσυρθούν από την αγορά;

Η ατάκα της εβδομάδας από φίλη που αναλώνε-ται σε δίαιτες και στο ζύγισμα της μπουκιάς: Λεφτά δεν έχουμε να φάμε και τρέχουμε στους διαιτολό-γους. Σωστήηη.

Ανυπομονώ για τη νέα ταινία ”The social Network” του David Fincher (Se7en”, “Fight Club”, “Zodiac”) για δύο λόγους. Α) γιατί είναι η πρώτη ταινία αφιερωμένη στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Β) για τον David Fincher. Θα μάθουμε, δηλαδή, πώς το facebook κα-τάφερε να χωρίσει ζευγάρια και να ενώσει χαμένους συμμαθητές, καθώς και πώς χειρίστηκε την ιδέα και την επιτυχία του ο ιδρυτής του. «Δε μπορείς να φτά-σεις τους 500 εκατομμύρια φίλους, αν δεν κάνεις με-ρικούς εχθρούς…». Promising! Το Νοέμβρη στους κινηματογράφους.

Πλάκα έχουμε. Ο Μικρός MC Νικόλας βέβαια δεν αστειεύεται καθόλου. Όπου μας πετύχει θα μας *αμήσει, γιατί «he is little but he gots the guts». 13χρονος ράπερ από την Ηλεία, παιδική φωνή που βρίζει. Τι βρίσκει κανείς στο Myspace βραδιάτικα…

MULTI-CULTI:

15

Σπιτικό φαγητό καιμεζέδες από όλη την Ελλάδα

και την Ανατολή!

*****Λαδερά, όσπρια, χόρτα,

κοκκινιστά, φουρνιστά, σαλατούλεςγια το σπίτι το μεσημέρι

αλλά και...

Αράβικα φαλάφελ, λιβανέζικο ταμπουλέ,

αρμένικοι παστουρμάδες, πικάντικα κεμπάπ,

ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης και μυστήρια χειροποίητα μπουρεκάκια,συνοδευμένα με διαλεχτό κρασάκι

και ρακί στην αυλή!

*****Σμύρνης 19

(Πίσω από το κεντρικό Ταχυδρομείο, Πλατεία Δασκαλογιάννη)

Τηλ.: 2810 222124

Η Κουζίνα της Πόπης

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

κάθε Πέμπτη βράδυ

(από 14/10)

ο Γιώργος Μανωλάκης

και

κάθε Κυριακή απόγευμ

α

(από 17/10)

ο Γιάννης Παξιμαδάκη

ς

Είναι η πρώτη μου μέρα στο καινούριο «σχολείο» και μπαίνω μέσα στο τεράστιο κτίριο σα χαμένη: να βρω την Γραμ-ματεία, τι χρειάζεται εκεί, χαρτιά, να συμπληρώσω για το πάσο... «Είσαι πρωτοετής; Καλώς όρισες! Είμαι η Άννα! Από πού είσαι; Λοιπόν πάρε αυτήν την αιτησούλα για το πάσο, αυτό είναι για την εστία και αυτό το πρόγραμμά σου. Έλα μαζί μου για να μην περιμένεις στη σειρά. Εμείς περνάμε πρώτοι! Μόλις τελειώσουμε εδώ τα χαρτιά πάμε κάτω

να σου γνωρίσω και τους άλλους. Το βράδυ έχουμε ετοιμάσει έξοδο για να τα πούμε πιο άνετα! Από πού είσαι; Από Κρήτη; Α! Δικιά μας δηλαδή! Θα περάσεις τέλεια!». Δεν κατάλαβα τίποτα. Ποιά ήταν αυτή η Άννα –και αργότερα άλλοι «χρωματι-στοί» άνθρωποι- γιατί μου μίλαγε ακατάπαυστα και γιατί «εμείς» περνάμε πρώτοι;

Οι φοιτητικές παρατάξεις θα σου μιλήσουν με τη δική τους ορολογία. Οι Δαπίτες θα σου κλείσουν πρώτο τραπέζι πίστα και λουλουδοπόλεμο, οι Πασπίτες θα σου μιλάνε για δημοκρατία και σοσιαλισμό κοιτάζοντάς σε στα μάτια, οι Κνίτες θα βά-λουν στην διαπασών Παπακωσταντίνου και Ξυλούρη (ενώ εσύ προσπαθείς να καταλάβεις τον Βέλτσο), οι Εακίτες, και άλλοι –ίτες, οι άλλες πιο «ανεξάρτητες», «αυτόνομες» παρατάξεις θα σε πάρουν μαζί τους μόνο αν είσαι αρκετά ριζοσπαστικός και δεν πίνεις starbucks καφέ (μια φορά είχα κατηγορηθεί από μια «αναρχοαυτόνομη» συμφοιτήτρια επειδή παρήγγειλα καπουτσίνο στην καντίνα: «Τι είναι αυτά που πίνεις ρε; Τα αμερικάνικα... έναν φραπέ θέλω εγώ»).

Μπαίνοντας σε κάποιο από τα κόμματα, αυτόματα παίρνεις εισιτήριο για μια καλύτερη φοιτητική ζωή: θα έχεις πολλούς και καλούς φίλους που κάνουν χαβαλέ, οι σημειώσεις θα έρχονται στην πόρτα σου και θα περνάς τα μαθηματάκια πιο εύκο-λα... Μαθαίνεις να είσαι λαμόγιο, να την σκαπουλάρεις, να κρύβεσαι πίσω από τους κώλους των πιο «σωστών». Το μοναδικό τίμημα είναι ότι αυτά που θα λες και θα πιστεύεις θα είναι ίδια κι απαράλλαχτα με τις μαλακίες των πολιτικών. Θα μιλάς για επανάσταση, τροτσκισμό, ιμπεριαλισμό, γερμανοτσολιάδες και Μύκονο με λόγια ξύλινα, ολόιδια και ετοιματζίδικα.

Φοιτητική ζωή σημαίνει σκέψη και έρευνα, προσωπική ανάπτυξη, ελευθερία επιλογής και γνώμης, διαμόρφωση τεκμη-ριωμένης άποψης, πολιτικής και κοινωνικής. Αλλά όχι ως φερέφωνα πολιτικών και κομμάτων.

18χρονα που θα μπουν στο μάθημά σου, θα το διακόψουν, θα σε πουν «σύντροφο» κι ότι αν δεν βγείς από την αίθουσα είσαι τσιράκι του συστήματος. Ή αν δεν σ’ αρέσει ο Γιάννης Πλούταρχος. Ή αν δεν έδωσες το παρόν στην πορεία της 17 Νοέμβρη. Είναι αυτό νόμιμο; Πρεσβεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία; Δεν αντιτίθεται όλη αυτή η βρωμιά στο πνευματικό άσυλο ιδεών του πανεπιστημίου; Μια κατάσταση που παραμένει ίδια και σάπια πάνω από 40 χρόνια.

Ας μη μιλήσουμε για την εμποροπανύγηρη, ένα πραγματικό τσίρκο ηλιθίων, που στήνεται πριν τις φοιτητικές εκλογές. «Θα σου στείλουμε ταξί να έρθει να σε πάρει για να μας ψηφίσεις! Θα σου κάνουμε μανικιούρ-πεντικιούρ. Θα σου φέρουμε πίστα αναρίχησης στο προαύλιο της σχολής!»... Πού βρίσκουν όλα αυτά τα χρήματα οι φοιτητικές παρατάξεις;

Μπορείς βέβαια να συμμετάσχεις στην Γενική Συνέλευση. Όπου, σε μια ασφυκτικά τσιγαροφορτωμένη αίθουσα απο-φασίζεται με συνοπτικές διαδικασίες η κατάληψη του πανεπιστημίου. Ή πέφτει ξύλο. Ή λένε πολιτικές ασυναρτησίες και κάνουν τεράστιες, πολύωρες, αδιέξοδες συζητήσεις κι εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Μπορείς βέβαια να πάρεις το μικρό-φωνο –ανάμεσα στα εχθρικά βλέμματα και τα αναμμένα αίματα- και να πεις τη γνώμη σου. Ούτως άλλως όμως, στις φοιτη-τικές εκλογές, εσύ ως τι θα κατέβεις;...

Στην Φινλανδία, στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, υπήρχαν φοιτητικές οργανώσεις που μας έκαναν τουρ στην πόλη και μας προσκαλούσαν σε σπίτια στο δάσος για μάζεμα μανιταριών και σάουνα. Η κάθε οργάνωση πίστευε κάτι άλλο, είχε άλλη άποψη για το πρόγραμμα ή την πολιτική του πανεπιστημίου, ή για τα δικαιώματα των φοιτητών. Είχε ίσως και παρόμοιες πολιτικές πεποιθήσεις ή θεωρίες. Αλλά μέχρι εκεί.

Ας μου εξηγήσει κάποιος παρακαλώ, πού χωράει η βρωμιά και η διαφθορά του πολιτικού συστήματος, στα υποτιθέμενα ελεύθερα κέντρα της γνώσης; Από πού κι ως πού, παιδιά που θα έπρεπε να είναι στους δρόμους και στις αίθουσες διδασκα-λίας εκ πεποιθήσεως, βρίσκονται πίσω από τους κομματικούς πάγκους; Ελλαδάρα, με την ελεύθερη παιδεία σου και τους γνήσιους επαναστάτες...

Τι «παίζει» με τις φοιτητικές παρατάξειςΤης Σάντρας-Οντέτ Κυπριωτάκη

Soundtrack κειμένου: Κομματόσκυλα - Τρομώδες Παραλήρημα

ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΙ- ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ -

ΦΟΙΤΗΤΕΣ

STUD

ENT’

S GU

IDE

...μέρ

ος Β΄

16

ΟΙ «ΦΥΛΕΣ» ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Ο Στέλιος Χουστουλάκης παρατηρεί τον φοιτητόκοσμο και φτιάχνει μια λίστα με τις «φυλές»!

Δες πού ταιριάζεις καλύτερα...

ΤΑ ΨΑΡΙΑΌλοι έχουμε υπάρξει «ψάρια»... Οπότε μη μου πείτε ότι δεν θα βρείτε στοιχεία και από τη δική σας πρώιμη εποχή, γιατί στον κουμπάρο κουμπαριές ΔΕΝ. Στο ψητό τώρα… Πως θα διακρίνετε τα ψάρια; Μα από την τσάντα POLO κολλημένη στην πλάτη τους σα βδέλλα, ή από μια μανούλα δίπλα να τους πρήζει τα @@ με αμείωτη ένταση: «Γιαννάκη πήρες την ταυτότητα; Το δικαιολογητικό το θυμήθηκες;» Μην ξε-χνώντας το καθήκον της, συνεχίζει ακάθεκτη: «Το γάλα σου το ήπιες; Τι θες να σου φτιάξω το μεσημέρι να φας;» Και βλέπεις τα ψαράκια να αγωνίζονται να μη γίνουν ρόμπα…Και δε χάνουμε θεωρία για θεωρία επειδή ο μπαμπάς κι η αναλυτική βαθμολογία καραδοκούν, και κάνουμε και κανένα πάρτι επειδή τώρα είμαστε ανεξάρτητοι, και αρχίζουμε και τα ξύδια επειδή είμαστε μάγκες, και μπαίνουμε και σε παράταξη επειδή είμαστε ζώα που ό,τι μας λένε κάνουμε, και τα φτιάχνουμε με κάποια πρωτοεξαμηνί-τισσα που προσπαθεί να ξεχάσει τον έρωτα της στην άλλη άκρη της χώρας… Τα ψάρια συχνάζουν κατά κόρον στα net cafe, μιας κι ο υπολογιστής είναι καλύτερη παρέα από τη γκόμενα που γουστάρουμε, αλλά ντρεπόμαστε να της το πούμε. Άντε και κανένα Playhouse.

NORMALITYΕίναι τα φυσιολογικά παιδιά που ήρθαν εδώ από την πόλη τους για να σπουδάσουν. Παιδιά που ντύνονται, φέρονται, διαβάζουν και βγαίνουν με μέτρο. Τείνουν να εκλεί-ψουν σαν ομάδα γιατί αυτό το «Normality» ισχύει μέχρι το τέλος του πρώτου, άντε και του δεύτερου εξαμήνου. Μέχρι δηλαδή να καταλάβει το έρημο το παιδάκι τί παίζει και να σκάσει μύτη από το καβούκι του αποβάλλοντας τις ανωριμότητες του Λυκείου. Προς το παρόν συχνάζουν σε ό,τι μαλακία καφετέρια βρουν μπροστά τους (αφού δεν ξέρουν ακόμη την πόλη και τα στέκια της), τρώνε απ’ έξω το πολύ μιάμιση φορά την εβδομάδα και αν τους ρωτήσεις τι είναι club, θα σου απαντήσουν «το απλό ή το star;»

TRENDYΤο μαλλί κοντεύει να πέσει από την πολλή «επεξεργασία» και τα παπούτσια, αν και Moschino, δεν ξέρουν ακόμη αν μιλάνε Καντονέζικα ή Mandarin! Δε σε ενδιαφέρει ο σωστός συνδυασμός αυτών που φοράς με αυτά που ακούς και λες, αφού αυτό που θέλεις είναι συγκεκριμένο: να προχωράς στο δρόμο και όλα τα UFO κοριτσάκια του ίδιου στυλ με εσένα να έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό, ενώ εσύ καμαρώνεις αδια-φορώντας για τον αριθμό αυτών που αναρωτιούνται από ποια ζούγκλα το έσκασες… Υπάρχουν 3 «υποομάδες»:-Ο original trendy, που είναι αυτό που λέει και δεν του καίγεται καρφί για αυτά που λένε οι άλλοι, αρκεί να αρέσει σε άλλους trendies. -Ο απλός επιδειξίας trendy, που το κάνει μόνο και μόνο για να τον προσέξουν τίποτα κοριτσάκια μπας και πηδήξει κανένα από αυτά και για να μην τον πουν μπανάλ ή οπισθοδρομικό. Κάποια στιγμή καταλαβαίνει ότι για να πηδήξει δεν είναι ανάγκη να είναι trendy και το γυρνάει σε «λετσέ-αλκοόλας-διανοούμενος». -Το θύμα. Είναι γέννημα και δημιούργημα των δύο παραπάνω τύπων, που εκμεταλ-λευόμενοι την αδυναμία του χαρακτήρα του να χαράζει δική του πορεία, τον έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους. Και αυτός απλά χαίρεται που κάποιος του δίνει σημασία. Άσε που παίζει να πηδήξει κιόλας! Ζήτω!O trendy συχνάζει όπου παίζουν party και γκόμενες του είδους του. Κυρίως στο Big Fish, Room 109, Envy, κλπ...

ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΟΙΤι να πεις για τους ανά τα πανεπιστήμια «–ίτες», το μόνο θετικό των οποίων είναι η μουσικούλα που βάζουν τα ανοιξιάτικα πρωινά, παραμονές φοιτητικών εκλογών, νομίζοντας ότι θα ψαρέψουν ψήφους, ενώ εμείς σαπίζουμε στα παγκάκια του προ-αυλίου κοζάροντας κόσμο και περιμένοντας το εστιατόριο να ανοίξει για να χλαπα-κίσουμε ό,τι βρούμε και μετά να ξαναβγούμε στο προαύλιο για καφέ και τσιγάρο... Πώς τους έχω κόψει εγώ; Απλά μύρισε ρουσφέτι στο Πανεπιστήμιο/ΤΕΙ και παλεύουν τζάμπα να παραμυθιάσουν τον κόσμο, ιδιαίτερα τα καινούρια παιδιά. Και να που ξη-μερώνει η αποφράδα μέρα και εσύ προσπαθείς να κοιμηθείς ενώ στο τηλέφωνο σε καλούν δεκάδες –ίτες και σου θυμίζουν την υποχρέωση σου σαν Έλληνας αγωνιζό-μενος φοιτητής να αλλάξεις τον κόσμο, ψηφίζοντας την τάδε παράταξη και λοιπές φλυαρίες. Ώσπου σε παίρνει ο φοιτητοκολλητός σου στις επτά το πρωί και με την τσίμπλα στο μάτι σου λέει: «ΜΑΛΑΚΑ ΘΑ ΜΕ ΨΗΦΙΣΕΙΣ;» και εσύ απλά υποκύπτεις στην απαράμιλλη ευγένεια του...Οι παραταξιακοί δε χάνουν επ’ ουδενί party της παράταξης, κι από κει και πέρα σε ουζερί και ρακάδικα ανάλογα με το ύφος της παρέας. Οι δεξιοί στα πιο κυριλέ, οι αριστεροί στα πιο χύμα. Ξέρετε ποιά είναι αυτά...

ΟΙ ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΦΕΔεν έχει Σχολή. Δεν έχει όρια. Είναι απλά ο καφές! Σε όλους αρέσει και όλοι τον χρεια-ζόμαστε. Απλά θέλω να εστιαστώ στα άτομα που έχω «κατηγοριοποιήσει». Τα χαρα-κτηριστικά τους απλά. Τζινάκι, και φουτεράκι και τζιν μπουφάν. Γυαλιά ηλίου για να κρύψουν τα πάντα και να κρυφτούν από τους πάντες. Και συνεχώς ένας καφές στο χέρι, είτε γλυκός, επειδή η ημέρα το απαιτεί, είτε της παρηγοριάς, διότι χώρισαν, ή επειδή οι σπουδές πάνε κατά διαόλου. Με το τάβλι, πριν και μετά τον ύπνο, στο αμάξι, στην καφετέρια, παντού! Ακόμα και στα αμφιθέατρα... Και ύστερα λένε για ναρκωτικά και ιστορίες για αγρίους! Και που δε συχνάζουν αυτοί! Αναλόγως την πάστα, οι επιλογές είναι υπεράριθμες: Ηριδανός, ΦΙΞ, Fashion, La Brasserie, Μήλον της Έριδος, Central Park, Dolce, Βερύκο-κο, I hate Novo κλπ

ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙΤο παιδί ήρθε για να σπουδάσει από το Ξερωγωχώρι Πεδιάδος και έτσι όπως ήρθε, έφερε και μερικά πρόβατα από το μητάτο του μπαμπά και μερικά δεντράκια χασίς από το χωράφι του παππού «για να βγει ο χειμώνας». Σίγουρα έπιασε σπίτι στο Γιόφυ-ρο για να είναι πιο κοντά στην Εθνική οδό. Όταν παρκάρει στο σπίτι του, πάντα αφή-νει το αμάξι ανάποδα, για να φύγει πιο γρήγορα όταν σκάσουν μύτη οι μπάτσοι. Πάει και σε όλα τα πάρτι να θαυμάσει τα φρέσκα κορίτσια της πρωτεύουσας, τα οποία είναι πεπεισμένος ότι θα σκλαβώσει με το νέο του άρωμα Tragila for men. Εγώ πάντως πέρα από την πλάκα, τον συμπαθώ. Και αυτόν και τον παππού του ;)Οι ντόπιοι συχνάζουν όπου να ‘ναι, μιας και ξέρουν όλα τα καλά στέκια. Δείχνουν ιδι-αίτερη προτίμηση στα ρακάδικα και σκυλάδικα τύπου Levare, Νότος, Bar Posto, Tolis Bar κ.α.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑ-PHONE: Αιώνιοι φοιτητές, Εναλλακτικοί, Μουσικόφιλοι, Φυτά, Μετα-πτυχιακοί, Erasm-ίτες ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ: Δεν σας ξέχασα. Απλά δεν φτάνουν οι λέ-ξεις. Σας αγαπώ…

17

Συναντώντας τη ΒικτόριαΧίσλοπ με θέα «το Νησί» Συγγραφέας, δημοσιογράφος - Το Νησί, Διεθνές Βest Seller

18

Νιώθει Κρητικιά χωρίς και η ίδια να μπορεί να εξηγήσει γιατί. (Χαρακτηρίζει το εαυτό της ως κοινωνική και μελαγχο-λική). Είναι ένας πολύ ζεστός άνθρωπος, εκπέμπει θετική ενέργεια. Την εκφράζει το μπλε, το λευκό και το μαύρο. Με λευκό φώτισε τις μαύρες καταστάσεις του Νησιού και κράτησε πολύ από το μπλε της θάλασσας που χωρίζει την Πλάκα από τη Σπιναλόγκα. Για τους Έλληνες θεατές που θα δουν το Νησί από τον Οκτώβριο στο Mega, πιστεύει ότι θα τους κάνει να δουν με πιο αισιόδοξη ματιά τα πράγματα και να αναλογιστούν ότι η κατάστασή τους σήμερα ίσως δεν είναι και τόσο άσχημη...

Τι σας ενέπνευσε να αφιερωθείτε στη συγκεκριμένη ιστορία της Σπι-ναλόγκα; Όταν επισκεφτόμουν τη Σπιναλόγκα ως τουρίστρια, ένιωθα κυριευμένη από την ατμόσφαιρα εκεί. Εισέπραττα θετικά συναισθήματα από το μέρος, αντί για δυσάρεστα και καταθλιπτικά που περίμενα, γιατί όσα ήξερα για τη Σπιναλόγκα ήταν ότι ήταν ένα νοσοκομείο για τους λεπρούς και ότι οι άν-θρωποι ήταν άρρωστοι και πέθαιναν εκεί. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι το νησί ήταν το σπίτι τους και όχι ένα μέρος όπου πήγαιναν για να πεθάνουν, ήταν πολύ πιο σύνθετο από ότι περίμενα... αυτό με ενεργοποίησε να γράψω την ιστορία.

Τι ακολούθησε από εκείνη τη στιγμή ως την πρώτη έκδοση του βιβλίου; Έγραψα μια πρώτη παρουσίαση της ιστορίας που ήθελα να γράψω και ένας Άγγλος εκδότης την ενέκρινε και όταν εκδόθηκε στην Αγγλία, o ελληνικός εκδοτικός οίκος Διόπτρα μου ζήτησε να εκδοθεί στα Ελληνικά. Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα να εκδοθεί στην ελληνική γλώσσα, καθώς ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Ξεκίνησα πρωταρχικά να το γράφω για μένα και μετά νο-μίζω ότι τα πρώτα αντίτυπα στην Αγγλία ήταν 5000. Ό,τι ακολούθησε ήταν μια πολύ μεγάλη έκπληξη.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το βασικό στοιχείο αυτής της επιτυχίας; Νομίζω ότι είναι μια ιστορία για την επιβίωση και τη δύναμη. Και πιστεύω ότι είναι ένα πολύ αισιόδοξο βιβλίο βασικά γιατί μιλάει για ανθρώπους που είναι άρρωστοι, για το πώς οι άνθρωποι αντιδρούν σε αυτό, με μια μεγάλη δόση αισιοδοξίας στην ιστορία. Αλλά επίσης υπενθυμίζει το πόσο πιο εύκολες, σε γενικές γραμμές, είναι οι ζωές μας σήμερα στον 21ο αιώνα κατ’ αναλογία με την Ελλάδα του 1940, όπου, ανεξάρτητα από τον εάν είχαν λέπρα οι άν-θρωποι, πάλευαν περισσότερο και αντιμετώπιζαν πολύ δύσκολες συνθήκες ζωής. Συχνά σήμερα το ξεχνάμε αυτό και η ιστορία μάς το υπενθυμίζει.

Διακρίνετε διαφοροποιήσεις στην ανταπόκριση του κοινού σας ανάλο-γα τη χώρα; Σε πολλές χώρες έχει πολύ μεγάλη επιτυχία , όπως στη Βραζιλία, στη Νορβη-γία, στην Αγγλία, στο Ισραήλ, στην Κροατία. Πιστεύω ότι ο καθένας βλέπει κάτι πολύ προσωπικό στην ιστορία, δεν το βλέπουν απαραίτητα σαν την ιστορία μιας συγκεκριμένης χώρας. Αυτό που ενώνει όλους τους αναγνώστες είναι ότι, από όσο ξέρω, όλοι κλαίνε. Είναι ένα πολύ συναισθηματικό βιβλίο και οι ανα-γνώστες αντιδρούν περισσότερο με το συναίσθημα παρά με τη λογική, με τη καρδιά παρά με το μυαλό τους. Η ιστορία διογκώνει τα συναισθήματά τους και πιστεύω ότι οι άνθρωποι νιώθουν ορισμένες φορές ευγνώμονες για το ότι τους δίνεται μια αφορμή να απελευθερώσουν τα συναισθήματά τους.

Με ποιους από τους χαρακτήρες σας ταυτίζεστε περισσότερο; Νομίζω ότι πρώτα όλοι ταυτιζόμαστε με την Ελένη, μια γυναίκα με παιδιά, όπως κι εγώ, γιατί πιστεύω ότι η κατάστασή της που την αναγκάζει να αφήσει την οικογένεια και τα παιδιά της είναι πραγματικά φριχτή. Διατηρεί την αξιο-πρέπειά της παρόλη τη συντριβή της. Είναι εκείνη που θαυμάζω περισσότε-ρο. Και ο Γιώργης βέβαια. Eίναι το σύμβολο της δοκιμασίας και της υπομονής. Αυτό που μου συμβαίνει τώρα είναι ότι δε μπορώ να ξεχωρίσω στο μυαλό μου τους χαραχτήρες που έγραψα από τους δύο ηθοποιούς που τους ενσαρ-κώνουν. Δίνουν πολύ δυνατές ερμηνείες για την τηλεόραση και αποδίδουν με πολύ δυνατό τρόπο τη δύναμη αυτών των δύο κεντρικών χαρακτήρων.

Πώς νιώθετε όταν βρίσκεστε παρούσα στα γυρίσματα; Eίναι ένα ασυνήθιστο, μαγικό συναίσθημα το να βρίσκεσαι στα γυρίσματα. Ο σκηνοθέτης, που όπως ξέρετε είναι Κρητικός, είναι συνειδητά συγκεντρω-μένος στην τοποθέτηση της ιστορίας στην Κρήτη, στην κρητική πλευρά των χαραχτήρων. Για το λόγο αυτό δεν διάλεξε ένα άλλο μέρος στην Ελλάδα για να γίνουν τα γυρίσματα. Το πιο εντυπωσιακό μέρος των γυρισμάτων είναι όταν πηγαίναμε στη Σπιναλόγκα με όλο το συνεργείο και τους ηθοποιούς, περίπου 50 άτομα στη βάρκα με όλο τον εξοπλισμό, αφοσιωμένοι κάθε

μέρα στο Νησί. Υπήρξαν μια δύο φορές που λόγω των καιρικών συνθηκών δε μπορούσαμε να γυρίσουμε στην Πλάκα και για κάποιες ώρες μετά το τέ-λος των γυρισμάτων μέναμε εκεί και νιώθαμε σαν κάπως να βιώναμε ένα μέρος της πραγματικότητας. Για λίγες ώρες ήξερα πώς είναι να νιώθεις όπως ένας από τους ασθενείς που γνώριζε ότι δε μπορεί να φύγει. Και τους έλε-γα «Μπορεί αυτό να είναι! Μπορεί να μείνουμε εδώ για πάντα!» Αγγίζαμε αυτό το αίσθημα της απομόνωσης εκεί. Τα γυρίσματα στη Σπιναλόγκα το Φεβρουάριο- Μάρτιο ήταν πολύ δυνατή εμπειρία. Επίσης μια άλλη ιδιαί-τερη στιγμή των γυρισμάτων είναι στην Άνω Ελούντα, όπου βασικά έχουν αναπλάσει τους εσωτερικούς δρόμους της Σπιναλόγκα. Πρόκειται για ένα πανέμορφο σκηνικό, το οποίο έχει φτιαχτεί με πολύ αγάπη. Μια από τις σκη-νές που γυρίσαμε εκεί είναι η σκηνή της παράστασης του Καραγκιόζη, όπου 80 ηθοποιοί και κομπάρσοι υποδύονται τους κατοίκους της Σπιναλόγκα που την παρακολουθούν. Είναι τόσο όμορφες αυτές οι σκηνές που σε κάνουν να θες να πας πίσω στο χρόνο και να γίνεις μέρος αυτής της κοινωνίας.

Βικτόρια Χίσλοπ- Θοδωρής Παπαδουλάκης, ο σκηνοθέτης. Πώς θα πε-ριγράφατε αυτή τη συνάντηση; Πρόκειται πραγματικά για μια πολύ καρποφόρα συνεργασία. Είναι απόλυτα αφοσιωμένος στο πρότζεκτ, 150% αφιερωμένος στο Νησί! Δουλεύει διαρ-κώς για το καλύτερο και πιστεύω ότι το κοινό θα μείνει απόλυτα έκπληκτο με ό,τι κάνει για την ιστορία.

Βικτόρια Χίσλοπ - Μιρέλλα Παπαοικονόμου, η σεναριογράφος. Θα μας δώσετε μια αίσθηση της συνεργασίας σας; Από την αρχή είχα πει στο τηλεοπτικό κανάλι ότι θα ήθελα να είμαι πολύ κοντά σε όλη τη διαδικασία , ήταν ένας από τους όρους του συμβολαίου το να μπορώ να διαβάζω το σενάριο, να κάνω σχόλια, να συμμετέχω στο κάστινγκ. Υπήρξε πραγματικά μια πολύ στενή σχέση και ασυνήθιστη γιατί συνήθως ο συγγραφέας δε συμμετέχει πάντα στη διασκευή, αλλά πραγμα-τικά δεν ήθελα να συμβεί αυτό. Είχαμε πολλές συζητήσεις και διαφωνίες για το πως θα έπρεπε να γίνουν τα πράγματα. Πολλές φορές συμφωνούσα με κάτι που αρχικά δεν με έβρισκε σύμφωνη γιατί πείστηκα ότι αυτό θα εξυπη-ρετούσε τη δραματουργία ή την κρητική οπτική της ιστορίας. Έμαθα πολλά για το δράμα , περισσότερα από όσα ήξερα. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και εκπαιδευτική σχέση.

Υπήρξαν στιγμές κατά τη διάρκεια του casting όπου είδατε άμεσα κά-ποιον από τους χαρακτήρες σας στο πρόσωπο του ηθοποιού; Πολλά παραδειγμάτα, πολλοί ηθοποιοί... τώρα δεν μπορώ να τους φαντα-στώ σε κάποιον άλλο ρόλο, γιατί έχουν γίνει οι χαρακτήρες της ιστορίας. Όταν βλέπω το Στέλιο Μάινα και την Κατερίνα Λέχου με τα καθημερινά τους ρούχα αναρωτιέμαι ποιοι είναι! Τον Στέλιο Μάινα ιδιαίτερα που παίζει στα 25 από τα 26 επεισόδια δεν μπορείς να τον ξεχωρίσεις από τον Γιώργη.Υπήρξαν περιπτώσεις ηθοποιών που με το που τους είδα ήμουν σίγουρη πώς θα τους ήθελα για το ρόλο. Όταν είδα τον Αλέξανδρο Λογοθέτη που κάνει το γιατρό Κυρίτση ήμουν σίγουρη ότι είναι ο ιδανικός για αυτόν το ρόλο και ενώ είχε κανονίσει δουλειά στην Αμερική του ζήτησα να μείνει για το Νησί και συμφωνήσαμε στο τέλος.

Εσείς παίζετε στο Νησί; Έχω ένα πολύ μικρό ρόλο στη Σπιναλόγκα. Είμαι μια ασθενής με λέπρα στο πρόσωπο. Έχει ενδιαφέρον όταν συμμετέχεις ως κομπάρσος, καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι το να παίζεις κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, με χει-μερινά ρούχα στους 40 βαθμούς.

Θα ξαναγράψετε σχετικά με την Ελλάδα; Έχω αρχίσει να γράφω ένα βιβλίο, το οποίο τοποθετείται στην Ελλάδα, αλλά όχι στην Κρήτη. Δε θα σας πω όμως κάτι παραπάνω τώρα!

Περιμένουμε λοιπόν την επόμενη έκπληξή σας!

Συνέντευξη: Κλειώ Φανουράκη / Φωτ: Δημήτρης Μάρκογλου

19

Κυκλοφορούν τόσες πολλές πληροφορίες για τη Βενετία, που ακόμα κι εγώ που γράφω το κείμενο αυτό έχω ήδη βαρεθεί στη σκέψη του να συνεχίσω να γράφω για την πόλη. Όμως ο σκοπός μου είναι διαφορετικός. Η πόλη είναι ό,τι είναι, κι αν την επισκεφτείς μια φορά θα θέλεις 100% να ξαναγυρίσεις. Ξαναγυρνώντας λοιπόν εκεί, άρχισα να την απομυθοποιώ! Συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι μοναδι-κή, πανέμορφη, blah, blah, blah… αλλά επίσης πιστεύω ότι είναι φοβερά βαρετή, δύσκολη και ανούσια από ένα σημείο και μετά. Θα μου πεις τώρα, γιατί ξαναπάς; Επειδή, ο μόνος λόγος που ξαναγυρνάω εκεί, έχοντας βέβαια ήδη γυρίσει κάθε σοκάκι (και το εννοώ) και έχοντας περάσει τουλάχιστον από μια φορά όλες τις γέφυρες της, είναι τα event της. Κι αυτή τη στιγμή παίζει μια από τις καλύτερες εκθέσεις στον κόσμο πάνω στην αρχιτεκτονική (τέχνη) και όχι μόνο! Προτείνω λοιπόν, να συνδυάσεις αυτή την πόλη με κάποιο event. Η αλήθεια είναι ότι και συ να μην τη συνδυάσεις, η πόλη έχει φροντίσει για σένα.

Η 12η Biennale Architettura di Venezia με θέμα “People meet in Architecture” έχει ήδη αρχίσει κι εγώ ψάχνω απελπισμένα φτηνό εισιτήριο για να πάω εκεί για ένα σου-κού μόνο! Η Biennale αποτελεί μοναδική εμπειρία τόσο για άτομα του κλάδου, όσο και για άσχετους επισκέπτες. Αναδεικνύει νέες τάσεις αρχιτεκτονικής και σκέψης, όπου οι ειδήμονες ζηλεύουν και οι άσχετοι μένουν άφωνοι. Τοποθε-τείται σε δύο πολύ προσεγμένους χώρους στα ανατολικά της πόλης, το Arsenale (το υπέροχο «ναυπηγείο») και το Giardini, έναν τεράστιο κήπο, έμπνευση του Να-πολέοντα, με κτίρια-περίπτερα αφιερωμένα το καθένα σε διαφορετικές χώρες του κόσμου. Όλοι οι χώροι εκμεταλλεύονται και ενσωματώνουν δρώμενα μονα-δικά και άκρως εμπνευσμένα… Σπάνιο να φύγεις ανικανοποίητος, εν αντιθέσει με την πόλη. Στην οποία βέβαια οι εκθέσεις συνεχίζονται κατά τη διάρκεια της Biennale, όμως πρέπει να παίξεις το κυνήγι του χαμένου θησαυρού πρώτα.

Θα προσπαθήσω όμως, να σε κάνω να δεις αυτή την πόλη, όχι ως τουρίστας ή επισκέπτης των 6 διανυκτερεύσεων, αλλά ως συμμετέχων στην απλή καθημερι-νότητα της. Και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Ναι, είναι μοναδική και δικαίως έχει κερδίσει τη θέση της στη λίστα της UNESCO World Heritage Cities, αναμφισβήτητα καθένας που σέβεται τον εαυτό του ως τα-ξιδιώτη θα πρέπει να περάσει από αυτή την πόλη για μια φορά τουλάχιστον στη ζωή του. Προσπάθησε να ζήσεις όμως καθημερινά στη Βενετία… Μείνε στο κέ-ντρο. Παράτεινε τη διαμονή σου πέντε μέρες ακόμα (και πολύ σου βάζω) και αν δεν έχεις μαζέψει τα μπογαλάκια σου να πας από κει που ήρθες, τότε δε θα με καταλάβεις ποτέ.

Η πόλη αυτή είναι ένα σκέτο σκηνικό. Πανέμορφο μεν, αλλά για χάζι, για περί-πατο, για να ανακαλύψεις κάθε κρυμμένη γωνιά του. Όμως, η απομυθοποίηση ξεκινάει, όταν βιάζεσαι να πιάσεις το τρένο ή το Vaporetti για να πας στη δουλειά σου. Εκεί η έννοια «αν μπορείς σανίδωσε το» ή «τρέχα να προλάβουμε…» δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Άσε που πρέπει να ξέρεις απέξω και ανακατωτά τους δρόμους και τα στενά και κυρίως τα κανάλια και τις γέφυρες της, γιατί αλλιώς… ξέχασε το! Δεν υπάρχει καν χάρτης που να απεικονίζει όλα τα περάσματα, οπότε καταλαβαίνεις. Όχι μόνο θα χάσεις το τρένο εκείνη τη στιγμή, αλλά μπορεί να χά-σεις και το επόμενο της επόμενης ημέρας. Να μην αναφερθώ για τις νυκτερινές ώρες, που το χειμώνα έχει και μια πάχνη – ομίχλη η οποία κάνει τη ζωή σου παι-χνιδάκι (κυριολεκτικά φρίκης… αν και πλάκα έχει αυτό :P ), ούτε για τις πλημύρες (aqua alta) που υπερχειλίζουν τα κανάλια και πρέπει ή να κάνεις «πασαρέλα» ή να ντυθείς ψαροντουφεκάς σε λάθος εποχή! Να μη μιλήσω για τις ευωδιές των νε-ρών. Πάρε το σακουλάκι που σου δίνουν στο αεροπλάνο, μαζί σου. Ίσως σου χρει-αστεί, γιατί η παραδοσιακή μάσκα - Commedia dell’Arte, δεν κάνει δουλειά…

Η πρώτη μου απόπειρα στη Βενετία ήταν λόγω Biennale Αρχιτεκτονικής χρόνια πριν… έκτοτε, σχεδόν κάθε χρόνο βρίσκομαι εκεί. Ό,τι δρώμενο εκτυλίσσεται στην πόλη αποτελεί φοβερό πόλο έλξης για τους ενδιαφερόμενους του εκά-στοτε θέματος. Πράγματι, η Βενετία δεν έχει περίοδο low-season. Λειτουργεί σα θέατρο με ποικίλες διαφορετικές παραστάσεις χωρίς τελειωμό. Το θέατρο όμως τελειώνει όταν αρχίσεις να ψάξεις ένα φυσιολογικό super market. Δεν υπάρχει πουθενά σχεδόν στο κέντρο. Και αρχίζεις να αναρωτιέσαι… οι μόνιμοι κάτοικοι πώς τη βγάζουν; Οι τιμές είναι υπέρογκες για καθημερινή ζωή. Και η απάντηση έρχεται: δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι στο κέντρο της Βενετίας. Μόνο κάτι γερά-κους βλέπεις να περιπλανιούνται ξεχασμένοι σε άλλη εποχή, ζώντας ακόμα σα σε παραμύθι του Σαίξπηρ. Και αυτοί είναι τόσο γραφικοί, που πλέον έχουν μπει στο πετσί του ρόλου και τον παίζουν με τεράστια επιτυχία. Δεν υπάρχει καθημερινό-τητα στη Βενετία. Όλα αποτελούν ένα φαντασμαγορικό σκηνικό… Οι γόνδολες, η γέφυρα Rialto, η γέφυρα των στεναγμών, η κεντρική πλατεία με τη Βασιλική του Αγ. Μάρκου, το Palazzo των Δόγηδων, τα παραδοσιακά Palazzo του Grand Canal, το πρώτο εβραϊκό γκέτο της Ευρώπης (Ghetto novo), και τα νησιά της Lagoon, το Murano (stay calm, bulls are forbidden), το Lido, το San Michele, το Burano (η γιαγιά σου θα εκστασιαστεί με το σουβενίρ που θα της φέρεις από κει)… όλα! Αλλά μέχρι να τα βαρεθείς, απόλαυσέ τα! :-)

TRANSIT:

Μυρίζει (για να μην εκφραστώ διαφορετικά)… Όχι, δε μυρίζει! Είναι όμορφη… είναι ετοιμόρροπη… Όταν πλη-μυρίζει, είναι χάλια! Οι ντόπιοι την παλεύουν με την πλημύρα, το ίδιο μπορείς και εσύ! Είναι υπερεκτιμημένη και γίνεται πανζουρλισμός με τους τουρίστες! Είναι μοναδική (must-see προορισμός της Ιταλίας)! Οι τιμές είναι τραγικές! Οι τιμές είναι λογικές αν ξέρεις που πας και τι ψάχνεις!

κειμ. & φωτ. Μαρία Αναστασάκου

Kοντεύεις στο θησαυρό! ;)

Tips:. Πάρε βατραχοπέδιλα, την πιστωτική και ένα έμπλαστρο για τις ψύξεις (αν πας τώρα).. Για μπαρότσαρκα μείνε Campo S. Margherita, για art – φάση, Cafe Noir! Fondamenta della Misericordia για ethnic φάση και Bellini στα λημέρια του Hemingway.. Μην αποφύγεις τα cicheti αν βρεις καλό bar!. Και εννοείται πρωινό cornetti στο Campo San Giacomo dell’Orio

ΒενετίαBiennale και μόνο Biennale!

20

21

Περιβάλλον ζεστό και ντυμένο με τζαζ ακούσματα. Φοντί σοκολάτας, homemade προφιτερόλ,

ποικιλία τσαγιών και βοτάνων και περιποιημένος καφές. Club sandwich που ανατρέπει τα δεδομένα του fast food,

σαλάτα του Καίσαρα και finger food. 120 ετικέτες μπύρας και ξεχωριστή ποικιλία κρασιών.

Λειτουργεί roof garden. Καλή απόλαυση!

Χάνδακος 43, 2810 228258, Ηράκλειο Κρήτης

Η πρώτη σχολή μοντέρναs μουσικήs εκπαίδευσηs στην Κρήτη.

Τμήματα:Ηλεκτρικής κιθάραs, ηλεκτρικού μπάσου, τύμπανα, μοντέρνο τραγούδι.

Σεμινάρια από σημαντικούs και καταξιωμένουs Έλληνεs και ξένουs μουσικούs.

Lives-παρουσιάσειs στα group τηs σχολήs.

Η υπεύθυνη και σωστή μουσική εκπαίδευση.

Το Modern Guitar SchoolΣε συνεργασία με το Μπισκότο café, παρουσιάζει ένα

2ημερο μουσικό σεμινάριο εφ’οληs τηs ύληs με τουs: Γιώτη Σαμαρά (Κιθάρα),

Γιώργο Κοντραφούρη (Πλήκτρα), Χρήστο Ασωνίτη (Τύμπανα)

Και με την ενεργή συμμετοχή μαθητών τηs σχολήs.

Δευτέρα 18/10/10 ώρα έναρξηs: 14:30μμ-17:00μμ. - Live 22:30μμ

Τρίτη 19/10/10 ώρα έναρξηs: 14:30μμ-17:00μμ. - Live 22:30μμ.

Τιμή συμμετοχήs: 40 ευρώ (και για τις 2 ημέρες)Χώρος σεμιναρίου & Live: Μπισκότο café (Χάνδακος 36γ)

Πληροφορίεs στα τηλ τηs σχολήs: 2810346981-6946012573 (Δαιδάλου 10 3ος όροφος)

www.mgschool.edu.gr

13.10.2010 Θεατρικός Σταθμός Ηρακλείουσυναυλία - παρουσίαση

Συλλόγου Φίλων Jazz και Αυτοσχεδιαστικής Μουσικής Κρήτης

JazzPhiliaOUTWARDBOUNDΕίναι μια σύμπραξη τριών μουσικών από την Κρήτη που στοχεύουν να δημιουρ-γούν ελεύθερες φόρμες, ανοιχτές στο χρόνο και την πυκνότητα των μουσικών συμβάντων.

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΙΝΑΚΟΥΛΑΚΗΣ JAZZ TRIOΈνα jazz piano trio με μου-σικούς από το Ηράκλειο (και το Αβδού!) υπό την καλλιτεχνική καθοδήγηση του γνωστού drummer. Θα ερμηνεύσουν κλασικά jazz standards.

VERGOΤο κουαρτέτο αναπαράγει τα θέματα του συνθέτη και κιθαρίστα του σχήματος, φλερτάροντας με τη σχολή της ευρωπαϊκής jazz.Γρηγόρης Ασημακόπουλος: Τενόρο σαξόφωνο

ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ JAZZ TRIOΤρεις καταξιωμένοι ερμη-νευτές που προέρχονται από την νέα γενιά των Ελ-λήνων jazz μουσικών, θα ερμηνεύσουν γνωστά κομ-μάτια και original συνθέ-σεις με ιδιαίτερη ενορχη-στρωτική άποψη και ήχο.

Ώρα έναρξης 20:30 Είσοδος 5€www.jazzphilia.gr

UPSIDE DOWN:Πρόσωπα εκτός αντικειμένου

22

φυσική ομορφιά για μένα είναι....Η ισορροπία της ψυχής με το πρόσωπο και το σώμα. Υπάρχουν πολ-λοί άνθρωποι που δεν είναι όμορφοι αλλά είναι γοητευτικοί διότι αυτό βγαίνει από μέσα τους… Ωστόσο, η αντικειμενική φυσική ομορφιά σχετίζεται με την συμμετρία των γραμμών προσώπου και σώματος. Η λέξη ομορφιά προέρχεται από την λέξη ομοιομορφία. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος, καταλαβαίνει κάτι που βλέπει ως όμορφο όσο πιο αρμονι-κό είναι. Πρέπει όμως να υπάρχει και ευγένεια ψυχής προκειμένου να υπάρχει αυτή η ισορροπία! ένας άνθρωπος είναι όμορφος όταν...Είναι ισορροπημένος. Θα πρέπει να συνυπάρχει η ψυχή με το σώμα προκειμένου κάποιος να αισθάνεται και να δείχνει ωραίος. Οι εμπει-ρίες, μας διαμορφώνουν και μας καθορίζουν σαν ανθρώπους. Όσο περισσότερες εμπειρίες έχουμε λοιπόν τόσο πιο όμορφη ζωή έχουμε περάσει και άρα δείχνουμε όμορφοι… κι ένας άνθρωπος είναι άσχημος, όταν...Δεν υπάρχει άσχημος άνθρωπος! Άσχημος είναι εκείνος που εγκλω-βίζεται στην εικόνα του και αδιαφορεί για την καλλιέργεια της ψυχής του. Εκείνος που δεν πιστεύει στον εαυτό του και επίσης κάποιος ο οποίος έχει μια ανατομική δυσμορφία… η αισθητική σε έναν άνθρωπο διαμορφώνεται από τους εξής πα-ράγοντες....Από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, τον τρόπο ζωής του, την καλλιέργεια και τις εμπειρίες του… Το να είσαι εραστής του ωραί-ου εξαρτάται από τις παραστάσεις που είχες ως άνθρωπος και το πά-θος για τελειότητα!

η “φτιαχτή” ομορφιά για μένα αποτελεί...οτιδήποτε υπερβολικό και αφύσικο. Η ομορφιά βρίσκεται στην λεπτο-μέρεια γι’ αυτό και θα πρέπει να την επιζητούμε για να προσεγγίζουμε την τελειότητα…

O πλαστικός χειρούργος Γιάννης Λιαπάκης μιλάει για την

φωτ. Γιώργος Καμηλάκης

φυσική ομορφιά

23

JunipFields (Mute)Οι Junip είναι το αρχικό σχήμα με το οποίο πρωτοξεκίνησε την καριέρα του ο πλέον πολύ γνωστός νεοφόλκ τραγου-δοποιός Jose Gonzalez, που με το οριακό σόλο άλμπουμ του, “Veneer”, πίσω το 2005, κατάφερε να απασχολήσει το πλείστον του μουσικού τύπου και να θέσει υποψηφιότη-τα για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Εν έτει 2010 ξανασυναντιέται με τους παλιούς του φίλους Elias Araya και Tobias Winterkorn για τη σύνθεση ενός άλμπουμ στο οποίο ο αμίμητος ποιητικός λυρισμός της φωνής του πλαισιώνεται ιδανικά από τις έξοχα δουλεμένες ποπ συν-θέσεις του γκρουπ, άλλοτε πρωτόλειες και μινιμαλιστικές, άλλοτε σκοτεινές και υπνωτικές και άλλοτε νοσταλγικές με έντονη χροιά από τη δεκαετία του ’60.Picks: always, rope & summit, without youStyle: folk rock, ballad

Club 8The People’s Record (Labrador)Το έβδομο άλμπουμ για το ντουέτο από τη Σουηδία, που για δεκαπέντε συναπτά έτη μας χαρίζει ρομαντικά, με-λαγχολικά ποπ κομψοτεχνήματα, με μικρές αλλαγές κάθε φορά στην επιλογή των ρυθμών και των μέσων. Στο “Τhe people’s record”, το συγκρότημα φλερτάρει έντονα με τους ρυθμούς και τις τεχνοτροπίες στα κρουστά και τις κιθάρες, από τη μουσική της Αφρικής, μπολιάζοντας ευφάνταστα την ευρωπαϊκή ποπ με τη λαϊκή μουσική άλλων μερών του κόσμου. Τελικά όμως, αυτό που απομένει από το εν λόγω άλμπουμ και το κάνει τόσο ξεχωριστό, δεν είναι το πόσο διαφορετικό ακούγεται, αλλά το πόσο οικείο, ενώ ο ήχος είναι διαφορετικός.Picks: western hospitality, like me, be mad get ill be still, Style: indie pop

Blonde RedheadPenny Sparkle (4ad)Η όγδοη ολοκληρωμένη κυκλοφορία του συγκροτήματος που εδρεύει στη Νέα Υόρκη και αποτελείται από τους δίδυμους ιταλούς αδελφούς Amedeo και Simon Pace και την γιαπωνέζα μουσικό Kazu Makino. Οι Blonde Redhead κυκλοφορούν δίσκους σχεδόν δυο δεκαετίες, πιστοί στο ψυχεδελικό, αιθέριο και ονειρικό ποπ όραμα τους, αλλά μόνο μετά την είσοδο τους στην μεγαλοανεξάρτητη εταιρία 4ad, και με την κυκλοφορία των δυο προηγούμενων δίσκων “Μisery is a butterfly” το 2004 και “23” το 2007 κατάφεραν να απο-κτήσουν ένα ευρύτερο κοινό σε Ευρώπη και Αμερική. Το Penny Sparkle είναι ένας ακόμη πολύ προσωπικός δίσκος στον οποίο για ακόμη μια φορά, τα υπέροχα ευφορικά ουρ-λιαχτά της Makino, μπλέκονται ιδανικά με τα ονειρικά συνθεσάιζερ, δημιουργώντας το ιδανικό soundtrack για τα φθινοπωρινά με-λαγχολικά κυριακάτικα πρωινά. (I don’t really ask a lot, I just want a crazy life.)Picks: here sometimes, oslo, spainStyle: indie pop

Various ArtistsNova Tunes 2.2 (Nova Records)Το εικοστό δεύτερο νούμερο της σειράς, από τη Nova Records και το παρισινό ραδιόφωνο Radio Nova, στο οποίο παρατίθενται είκοσι δύο (τυχαίο;) κομμάτια από αυτά που παίζονταν καθημερινά στο εν λόγω ραδιόφωνο το τελευ-ταίο εξάμηνο. Ήδη έχουμε εκθειάσει σε προηγούμενο τεύ-χος το ρόλο και την αξία του περί ου ο λόγος ραδιοφώνου και της αντίστοιχης δισκογραφικής, οπότε θα αρκεστούμε στην προκείμενη συλλογή, λέγοντας ότι συγκεντρώνει τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα, άγνωστα ή λιγότερο άγνωστα στο ευρύ κοινό, από όλους σχεδόν τους χώρους της ευρύ-τερης ποπ μουσικής.Style: reggae, soul, electronica, indie rock, latin

Lloyd Miller & The Heliocentricsost (strut)Η σύντομη ιστορία των Ηeliocentrics άρχισε περίπου πριν από τρία χρόνια, με την κυκλο-φορία ενός άλμπουμ “Out there” που κατά-φερε να συγκεντρώσει θετικές κριτικές για την τολμηρή εισβολή του στην πειραματική jazz και το φιλόδοξο πέρασμα του από άλλα είδη (funk, ψυχεδέλεια).Η περσινή συνεργασία του συγκροτήματος με τον βετεράνο Αιθίοπα πιανίστα Mulatu Astatke, τους έδωσε ουσιαστικά το διαβατή-ριο για την μαζική αποδοχή και ταυτόχρονα έθεσε υποψηφιότητα ως ένας από τους κα-λύτερους δίσκους της χρονιάς. Με τον Lloyd Miller, μουσικό που παίζει πλήθος οργάνων και ειδικεύεται στην περσική κλασική μου-σική, δημιουργούν ένα δίσκο θαρραλέο και ευμετάβλητο που καταφέρνει δημιουργικά να θρυμματίσει τις διακρίσεις μεταξύ της δυτικής jazz και των μέσο-ανατολικών συν-θέσεων.Picks: latin, charhargahStyle: contemporary jazz

24

Τα Album του Μ

ήνα

MUSIC:του Γιάννη Παπιδάκη

Να που στην πόλη μας, το Ηράκλειο, τα πολιτιστικά δρώμενα προσπαθούν να αν-δρωθούν και να μας οδηγήσουν σε ένα πανέ-μορφο πολιτισμικό χορό που λείπει από την επαρχία. Μας.

Τον τελευταίο καιρό πάει να γίνει κάτι δι-αφορετικό, πραγματοποιούνται συναυλίες διαφορετικής ποιότητας, παιδείας, μεγέθους, επιπέδου και αντίληψης στο Ηράκλειο. Μας. Θα αναφερθώ μόνο στην τελευταία που κατάφερα να παρακολουθήσω, αυτή των Archive, και όχι τόσο στη μουσική πλευρά της όσο στα υπόλοιπα.

Για να το βγάλω από τη μέση, πέρασα αρ-κετά καλά, δεν κατάλαβα πότε πέρασαν δύο ώρες αν και δεν είμαι ένθερμος υποστηρι-κτής της μεταστροφής της μουσικής κολ-λεκτίβας που ονομάζεται Archive προς τον progressive ήχο. Τους προτιμώ σκοτεινούς και αμφισβητίσιμους. Στην επαρχία (μας) η συναυλία αυτή είχε καταδικαστεί πριν καν γίνει, παρόλο που όσοι πήγαν πέρασαν πα-ραπάνω από καλά, με εντυπωσιακή ηχητική απόδοση από τους τεχνικούς και των δύο πλευρών.

Ποιοί είναι αυτοί οι Archive; (απορία) / Μα... Archive;;! (δυσανασχέτιση) / Που, εκεί μέσα;;! (αποδοκιμασία) / Πόσο;! (αποστροφή). Αντι-δράσεις που ακούστηκαν σε όλη την Κρήτη, όπως πάντα άλλωστε, όταν πρόκειται για κάτι διαφορετικό.

Τελικά, πήγαμε όσοι πήγαμε στον πρώην κινηματογράφο Αστόρια, που δεν είμασταν ούτε “2000 άτομα, που θα χωρέσουν στο σινεμά μέσα, θα είναι ανυπόφορα, δεν πάω” αλλά ούτε και “20 άτομα θα είναι μόνο, σιγά μην πάω”. Σίγουρα δεν ήμασταν αρκετοί (όχι απαραίτητα σε αριθμό) για να ξαναέρθουν πετώντας τη σκούφια τους.

Μου άρεσε η προοπτική να βιώσω αυτό το αμάλγαμα από νότες, φωνές, συναισθήματα, εικόνες και έννοιες (ακόμα στους Archive αναφέρομαι) καθισμένος σε μια αναπαυτική πολυθρόνα κινηματογράφου, “με την ησυχία μου”. Χωρίς κάπνισμα μέσα στη μούρη μου, χωρίς τσαλακωμένα κουτάκια μπύρας και πατημένα κουτιά pop-corn στα πόδια μου. Αλλά δεν ήταν γραφτό. Προφανώς και δε

θα υπαγορέψω σε κανέναν πώς να απολάμ-βάνει κάτι, αλλά “κάτι πέθανε λίγο μέσα μου” όταν είδα ότι δεν είχαμε αντεπεξέλθει ούτε σε αυτή τη μικρή πρόκληση για διαφορετική συμπεριφορά.

Ήταν όλα εκεί, έτοιμα για εμάς... Αναπαυτι-κά καθίσματα διατεταγμένα αμφιθεατρικά, ο φωτισμός ατμοσφαιρικός, ο ήχος πλούσιος και ευχάριστα διαπεραστικός, οι καλλιτέχνες μια ανάσα απόστασης από το κοινό, έτοιμοι να κάνουν αυτό που πρέπει για να μας ταξι-δέψουν στον κόσμο τους.

Αλλά όχι.Ο κόσμος σηκώθηκε για κάποιο σκοτει-

νό λόγο, οπότε όλοι έγιναν ένα μπουλούκι μπροστά για να βλέπουν κάτι που το έβλεπαν και το άκουγαν ούτως ή άλλως, οι από-πίσω δυσανασχετούσαν για τους όρθιους από-μπροστά με αποτέλεσμα να σηκώνονται, και ούτω καθεξής. Μετά ήρθαν τα τσιγάρα στα κρυφά και στα φανερά έπειτα. Αποτέλεσμα η άνοδος της θερμοκρασίας, μη-καθαρή ατμό-σφαιρα, ιδρώτας και γενικότερο ξεβόλεμα από κάτι που υποτίθεται ότι το απολαμβά-νεις.

Αγέρωχοι -σχεδόν- ανώτεροι ερασιτέχνες φωτογράφοι παντού, διψασμένοι για κοινω-νικοποίηση και καταξίωση σπρώχνοντες και σπρωχνόμενοι να ζουλιούνται ανάμεσα στο μπουλούκι. Τουλάχιστον ορισμένοι είχαν εξοπλισμό που να δικαιολογεί, εν μέρει, τη συμπεριφορά τους αυτή. Σφυρίγματα και χειροκροτήματα σε κάθε ελληνική λέξη που έλεγαν οι ερμηνευτές και πριν το τέλος κάθε κομματιού, απαιτήσεις από το κοινό για κομ-μάτια, λές και έχει σημασία.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι άμα έλεγαν με αξιοπρεπή προφορά “Τζατζίκι μουσακάς, πίτα γύρο φραπέ με τάβλι, καλησπέρα κα-ληνύχτα, ευχαριστώ αντίο” και ερμήνευαν το “Again” και το “Fuck u” μόνο, θα ήταν η καλύ-τερη συναυλία του Ηρακλείου που θα είχε γί-νει ποτέ στα χρονικά της Αθήνας και της Θεσ-σαλονίκης. Από τη δική μας οπτική γωνία.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Στις παραπάνω λέξεις δεν υπάρχει ίχνος αντικειμενικότητας. Είναι κα-θαρά προσωπικές απόψεις του “υποφαινό-μενου”.

SOU

ND

GA

RDEN

:

ΡΟΚ & ΘΡΗΣΚΕΙΑΙερά τέρατα της ροκ μιλούν για τη σχέ-ση του χριστιανισμού με τη μουσική…

«Το ροκ εν ρολ δεν δοξάζει τον Θεό. Δεν μπορείς να πιεις το ποτήριο του Κυρίου και το ποτήριο των δαιμονίων. Ήμουν ένας από τους πρωτοπόρους αυ τής της μουσικής, ένας από τους πρωτεργάτες. Γνω ρίζω από ποιους λίθους αποτελείται, επειδή εγώ την έφτιαξα» είπε κάποτε ο Little Richard σε μια περίοδο της ζωής του που είχε απομακρυνθεί από τη σκηνή για να παρακολουθήσει μια θεολογική σχολή χωρίς όμως να σταματήσει τις «σαρκικές απολαύσεις».

«Το ροκ εν ρολ θα με στείλει στη κόλα-ση». Ο Jerry Lee Lewis, καθυστερούσε την ηχογράφηση του μουσικού κομματιού Great Balls of Fire, γιατί το θεωρούσε διαβολικό. Τελικά, έγινε η ηχογράφηση μετά από πιέσεις του Phillips και ο Lewis ομολόγησε: «Έχω τον διάβολο μέσα μου!»

Ο ροκ τραγουδιστής David Bowie διακήρυ-ξε στο παρελθόν: «Το ροκ ήταν ανέκαθεν η μουσική του διαβόλου... Πιστεύω ότι το ροκ εν ρολ είναι επικίνδυνο... Αισθά-νομαι ότι είμαστε απλώς αγγελιοφόροι ενός πράγματος πιο σκοτεινού από τους εαυτούς μας»

«Ο χριστιανισμός θα εξαφανιστεί, θα χα-θεί, θα συρρικνωθεί. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω γι’ αυτό. Έχω δίκαιο, και το μέλλον θα το αποδείξει. Οι Beatles είναι πιο δημοφιλείς από τον Ιησού σήμε-ρα. Δεν ξέρω ποιος θα φύγει πρώτος: το rock’n roll ή ο χριστιανισμός», ο John Lennon είπε στη δημοσιογράφο Maureen Cleave της Evening Standard του Λονδίνου το 1966.

Ο Derek Taylor, πρώην μάνατζερ των Beatles είπε γι’ αυτούς: «Είναι εντελώς αντίχριστοι. Θέλω να πω κι εγώ είμαι αντίχριστος, αλλά εκείνοι είναι τόσο αντίχριστοι που με σοκάρουν, πράγμα που δύσκολα μπο-ρεί να γί νει.»

«Άκου, το ροκ εν ρολ δεν είναι εκκλησία. Είναι μια βρόμικη δουλειά. Πρέπει να εί-σαι κι εσύ βρόμικος. Αν είσαι «καλούλης, καλούλης» δεν μπορείς να το τραγουδή-σεις ούτε να το παίξεις» λέει η ξανθιά ροκού Lita Ford στη Los Angeles Times.

Επιμέλεια: Κώστας Καρνίκης

25

Παρέα με το Αρχείο(μια διαφορετική ματιά στη συναυλία των Archive)

του Πέτρου Παναγιωτίδη

FASHION:Styling και κείμενο: Αγάπη ΚαλούδηPhotography: Νικήτας ΜιχαλάκηςMake-up: Νίκος Βρέντζος (MAC).

Το μακιγιάζ έγινε με προιόντα MACModel: Ευα Ορφανού

Μεταξωτό πουκάμισο, GESTUZ, ANTONELLA.Δερμάτινη ζώνη agapikaloudi (Κατόπιν παραγγελίας).

Σατέν λεοπαρ body, Sista Shei, My pink. Δερμάτινο μποτάκι, Sita Murt, Poem.

26

thewind Περπατώντας στους

ήσυχους δρόμους της

πόλης, κοίταζε τα φώτα,

επεξεργαζόταν τα κτίρια

που έβλεπε δίπλα της,

άκουγε τις φωνές των

ανθρώπων και ένιωθε

ότι αυτό, ήταν το μόνο

πράγμα που ήθελε να κάνει

εκείνη την ώρα. Να περπα-

τήσει και να παρατηρήσει

τι συμβαίνει γύρω της.

Ο άνεμος την χάιδευε απαλά, μέχρι

που έστριψε στη γωνία προς τα κίτρινα φώτα. Ήταν

μια στιγμή, μονάχα ένα λεπτό που έγινε ο άνεμος πιο δυνατός, και έκανε το διάφανο

πουκάμισο της να ξυπνήσει, να μετακινηθεί από τη θέση του και να σχηματίσει ένα καμπυλωτό όγκο

στο περιβάλλον. Ανάμεσα στα κτίρια, με τη σταθερή φόρμα, το μπετόν και τη σκληρή όψη να τα χαρα-

κτηρίζει, η κίνηση αυτού του ρούχου έσπασε τη τάξη που επικρατούσε. Ενιωσε να είναι

μέρος του περιβάλλοντος, ότι αυτό το πουκάμισο σε μία

στιγμή, με τους μικρούς και μεγάλους

κυματισμούς στην επιφάνεια

του, που δημιουργούσε αυτή

η δύναμη, τη συνέδεσε με

τα ψηλά γωνιώδη κτίρια

αλλά και με τις ορθογώνιες

μονοκατοικίες και το γκρι

τσιμέντο του δρόμου. Στο

σύνολο της ήταν μια εικόνα

ανεπανάληπτης ομορφιάς και

αρμονίας.

Like

CINEMA:

EDITOR’S CHOICE

Cine nfo

«ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ»Η σαρκαστική ευφυΐα και η ωμή ειλικρίνεια της Έριν γοη-τεύουν τον πρόσφατα χωρισμένο Γκάρετ, συνοδεία μπύ-ρας, κουβέντας και πρωινού την επόμενη μέρα. Η χημεία τους πυροδοτεί μια παθιασμένη καλοκαιρινή περιπέτεια που κανένας από τους δύο δεν περιμένει να έχει συνέχεια όταν η Έριν επιστρέφει στο Σαν Φρανσίσκο και ο Γκάρετ παραμένει στη Νέα Υόρκη. Έξι εβδομάδες μετά κανείς από τους δυο δεν είναι σίγουρος ότι θέλει να δώσει ένα τέλος.Κινηματογράφοι: ODEON TALOS, ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ cinemas

«Step Up 3D: Η Νέα Διάσταση»Το «Step Up 3D» χρησιμοποιεί την τεχνολογία 3D για να μεταφέρει τον θεατή κυριολεκτικά στην καρδιά της δράσης, προσφέροντάς του μια πρωτόγνωρη εμπειρία χορού και μουσικής στην πιο σύγχρονή τους εκδοχή. Ο Λιουκ είναι ένας ορφανός χορευτής που θέλει απε-γνωσμένα να διασώσει το μοναδικό σπίτι που έχει: μια εγκαταλελειμμένη νεοϋορκέζικη αποθήκη, που αποτελεί καταφύγιο για νέους χορευτές από όλο τον κόσμο. Είναι μέλος μιας χορευτικής ομάδας με την ονομασία «The House of Pirates». Για να επιβιώσει η ομάδα αυτή, θα πρέ-πει να κατατροπώσει την αντίπαλη ομάδα, «The House of Samurai», στο διαγωνισμό World Jam Competition, όπου οι καλύτερες ομάδες στον κόσμο διαγωνίζονται για ένα σημαντικό χρηματικό έπαθλο.Κινηματογράφος: ODEON TALOS

«ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ»Charade σημαίνει αίνιγμα και αυτό καλείται να λύσει η all time classic , Aundrey Hepburn,μία γυναίκα, στο Πα-ρίσι,που μαθαίνει με τον πιο απροσδόκητο τρόπο ότι πέ-θανε ο πάμπλουτος άντρας της. Ανάμεσα στα πολλά μυ-στικά που είχε, ανακαλύπτει ότι μια σειρά κακοποιών τον ψάχνει κι άθελα της βρίσκεται μπροστά σε έναν κυκεώνα από γεγονότα που αν και ασύνδετα μεταξύ τους αρχικά, την οδηγούν στη λύση του μυστηρίου, με τη βοήθεια του έρωτα. Μια κλασσική διασκεδαστική κομεντί περιπέτειας και μυστηρίου, με ιστορικές ατάκες, που ανακατεύει ιδανι-κά την περιπέτεια, το ρομάντζο και την κωμωδία. Μάθημα σεναρίου και μοντάζ με σαφείς επιρροές Χιτσκοκικού σα-σπένς και ένα υπέροχο πρωταγωνιστικό ζευγάρι.Κινηματογράφος: ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ cinemas

«Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ»Η ταινία επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση δύο ερω-τικών σχέσεων – η μία είναι το παροιμιώδες ρομάντζο μεταξύ του Τολστόι και της επί 48 χρόνια συζύγου του, της παθιασμένης Σοφία και η άλλη είναι ο νεογέννητος έρωτας ανάμεσα στον Βαλεντίν, τον ιδεαλιστή νεαρό γραμματέα του Τολστόι και τη Μάσα, μια δασκάλα αφο-σιωμένη στις αξίες που κηρύττει ο συγγραφέας. Πρόκει-ται για μια σύνθετη, αστεία, πλούσια και συναισθηματική ταινία για το πόσο δύσκολο είναι να ζεις με τον έρωτα και το πόσο αδύνατον είναι να ζεις χωρίς αυτόν.Κινηματογράφος: ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ cinemas

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ Μαλικούτη 18 - 20 ,Κέντρο ΗράκλειοΤηλ: 2810 - 821400ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣΛεωφόρος Α. Παπανδρέου 116, ΑμμουδάραΤηλ: 2810 - 821400ODEON ΤΑΛΟΣΣοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος & Πελασγών - Περιοχή ΤάλωςΤηλ: 801-11-60000 & 210 - 6786000

CINELANDΕμμ. Πορτάλιου 3-5 Τηλ: 28310 - 29241ΑΥΡΑAρκαδίου 31Τηλ: 28310 - 26135ΑΠΟΛΛΩΝΜεσολογγίου 18 - Παλαιά πόληΤηλ: 28310 - 29520

ΜΙΝΩΑΠαπαναστασίου 18ΣΗΤΕΙΑ Τηλ: 28430 - 25711RΕΧΛασθένους & Μ. Σφακιανάκη ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣΤηλ: 28410 - 82681

ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

ΧΑΝΙΑΛΑΣΙΘΙ

ΑΤΤΙΚΟΝ (χειμερινό)Ηρ.Πολυτεχνείου 9 , ΧανιάΤηλ: 2821 - 027717CINEPLEX ΕΛΛΗΝΙΣΤζανακάκη , Χανιά - Τηλ: 2821 - 051850PALACE CINEMASΒλητές, Σούδα - Tηλ. 28210 - 57757-8-9

27

thewind Περπατώντας στους

ήσυχους δρόμους της

πόλης, κοίταζε τα φώτα,

επεξεργαζόταν τα κτίρια

που έβλεπε δίπλα της,

άκουγε τις φωνές των

ανθρώπων και ένιωθε

ότι αυτό, ήταν το μόνο

πράγμα που ήθελε να κάνει

εκείνη την ώρα. Να περπα-

τήσει και να παρατηρήσει

τι συμβαίνει γύρω της.

Ο άνεμος την χάιδευε απαλά, μέχρι

που έστριψε στη γωνία προς τα κίτρινα φώτα. Ήταν

μια στιγμή, μονάχα ένα λεπτό που έγινε ο άνεμος πιο δυνατός, και έκανε το διάφανο

πουκάμισο της να ξυπνήσει, να μετακινηθεί από τη θέση του και να σχηματίσει ένα καμπυλωτό όγκο

στο περιβάλλον. Ανάμεσα στα κτίρια, με τη σταθερή φόρμα, το μπετόν και τη σκληρή όψη να τα χαρα-

κτηρίζει, η κίνηση αυτού του ρούχου έσπασε τη τάξη που επικρατούσε. Ενιωσε να είναι

μέρος του περιβάλλοντος, ότι αυτό το πουκάμισο σε μία

στιγμή, με τους μικρούς και μεγάλους

κυματισμούς στην επιφάνεια

του, που δημιουργούσε αυτή

η δύναμη, τη συνέδεσε με

τα ψηλά γωνιώδη κτίρια

αλλά και με τις ορθογώνιες

μονοκατοικίες και το γκρι

τσιμέντο του δρόμου. Στο

σύνολο της ήταν μια εικόνα

ανεπανάληπτης ομορφιάς και

αρμονίας.

02/10@ΛΟΤΖΙΑ - ΗΡΑΚΛΕΙΟΠΑΖΑΡΙ από τη Ζωόφιλη Δράση Ηρακλείου εν όψει της παγκόσμιας η μέρας των ζώων. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν στο eleniandreadaki@yahoo.gr

04/10@Αίθουσα Ανδρόγεω - ΗΡΑΚΛΕΙΟΠαρουσίαση Βιβλίου Θεανώς Νίκου Μεταξά. Το Λύκειο Ελληνί-δων Ηρακλείου και οι εκδόσεις Δοκιμάκη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίουτης Θεανώς Μεταξά « Το λουλούδι στην Κρητική Μαντινάδα». Ή βραδιά θά κλείσει μέ μουσική καί απαγγε-λία μαντινάδων από τό «ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ». Ώρα: 19:30

09-10-11/10@ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ - ΗΡΑΚΛΕΙΟ3 Τελευταίες παραστάσεις του «Συλλέκτη» (The Collector) από το Σχήμα 7. Ο «Συλλέκτης» του Mark Healey, βασισμένο στο ομό-νυμο μυθιστόρημα του John Fowls. Ερωτικό θρίλερ ή όπως έλεγε και η αφίσα της θρυλικής ταινίας του ‘65 ’’allmost a love story’’. Το έργο είναι ακατάλληλο για ανηλίκους.Τηλ.επικοινωνίας: 6976331107Ώρα έναρξης: 21:30

28

€

€

AGENDA:

02/10@BULL bar - Γούβες, ΗΡΑΚΛΕΙΟΟι «WHY NOT the band?» επιστρέφουν δυναμικά με το πρώτο τους live στο bar BULL στις Γούβες. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει υλικό από το πρώτο τους demo album «Meet You In Heaven» και διασκευές από αγαπημένα συγκροτήματα (U2, Green day, Placebo, James, Puressence, Starsailor κ.α.)Ώρα έναρξης: 22:30

13/10@ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ - ΗΡΑΚΛΕΙΟJazzPhilia συναυλία - παρουσίαση του συλλόγου φίλων Jazz και αυτοσχεδιαστι-κής μουσικής Κρήτης, με τα παρακάτω σχήματα:OUTWARDBOUND. Μια σύμπραξη τριών μουσικών από την Κρήτη που στοχεύ-ουν να δημιουργούν ελεύθερες φόρμες, ανοιχτές στο χρόνο και την πυκνότητα των μουσικών συμβάντων.ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΙΝΑΚΟΥΛΑΚΗΣ JAZZ TRIO. Ένα jazz piano trio με μουσικούς από το Ηράκλειο (και το Αβδού!) υπό την καλλιτεχνική καθοδήγηση του γνωστού drummer. Θα ερμηνεύσουν κλασικά jazz standards.VERGO. Το κουαρτέτο αναπαράγει τα θέματα του συνθέτη και κιθαρίστα του σχήματος, φλερτάροντας με τη σχολή της ευρωπαϊκής jazz. Γρηγόρης Ασημακό-πουλος: Τενόρο σαξόφωνοΚΤΙΣΤΑΚΗΣ JAZZ TRIΟ. Τρεις καταξιωμένοι ερμηνευτές που προέρχονται από την νέα γενιά των Ελλήνων jazz μουσικών, θα ερμηνεύσουν γνωστά κομμάτια και original συνθέσεις με ιδιαίτερη ενορχηστρωτική άποψη και ήχο.Ώρα έναρξης: 20:30, Είσοδος: 5 €, Πληροφορίες: www.jazzphilia.gr

06/09-30/10@Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης - ΡΕΘΥΜΝΟΈκθεση Φωτογραφίας “Land Ends” του Παύλου Φυσάκη στο πλαίσιο της Photo Biennale 2010. Η έκθεση αποτελεί ένα ιδιαίτερο φωτογραφικό ταξίδι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα: στη Γαύ-δο, το Βόρειο Ακρωτήρι, τα Ουράλια και τη Σίντρα. Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 09.00-13.00 & 19.00-22.00, Σαββατοκύριακο 10.00-15.00. Δευτέρα κλειστά.

27/09-19/10@Πύλη Αγίου Γεωργίου - ΗΡΑΚΛΕΙΟΣτο πλαίσιο της Photo Biennale 2010 παρουσιάζονται σε συνεργασία με το Δήμο Ηρακλείου οι εκθέσεις «WBoxes» του Χριστόφορου Δουλγέρη, «Cemetery: After Death Shape» του Χαράλαμπου Πολιτάκη, «Μανάμα» του Γιάννη Χατζηα-σλάνη, «The space between us» της Sarah Van Marcke, «Unsettled» της Isabelle Pateer και «The Birdman» της Jacquie Maria Wessels.Ώρες λειτουργίας: Δε-Πα 08.30-13.30

02-03/10@Χοροκίνηση - ΗΡΑΚΛΕΙΟΣεμινάριο Chi-Kung από τον Μιχάλη Μουρτζή. Το Chi-Kung είναι μια αρχαία πρακτική που σκοπεύει στην υγεία και τη μακροζωία χρησιμοποιώντας στάσεις του σώματος, τεχνικές οραματισμού και διαλογισμού. Τηλ. 2810 282508.

05/10@Ενορία Αγ. Ελευθερίου - ΗΡΑΚΛΕΙΟΜαθήματα Πρώτων Βοηθειών. Η Επιτροπή Κοιν. Θεμάτων του 3ου Διαμερίσμα-τος σε συνεργασία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό προγραμματίζουν Μαθήματα Πρώτων Βοηθειών. Τα μαθήματα είναι διάρκειας συνολικά, έξι (6) ωρών και θα κα-λύψουν τις εξής ενότητες: Τραύμα, Λιποθυμία, Έμφραγμα, Αιμορραγία, Ασφυξία, Τεχνητή Αναπνοή, Έγκαυμα, Επιληψία, Ηλεκτροπληξία κ.α. Ώρα: 18:00

LIVE

EVENTS

ΘΕΑΤΡΟ

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ - ΜΑΘΗΜΑΤΑ

σει ευχάριστα με τις μουσικές επιλογές του που κινούνται απο café del mar και 60s έως το ελληνικό νέο κύμα. Παλιό λιμάνι ΗρακλείουΚαφενείο Βαλτέ Τζαμί Ευχάριστο που κά-ποια πράγματα παραμένουν θετικώς αναλ-λοίωτα. Ένα μουσειακό καφενείο. Πλατεία κορνάρουΚουκουβάγια Μοναδικό στέκι λόγω της εκπληκτικής θέας – με όλη την πόλη των Χα-νίων στο πιάτο, της θετικής αύρας, και του διάσημου κέικ σοκολάτας!Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449

Διανυκτερεύοντα μπαροποτοπωλεία

Για έκτακτες ανάγκεςκαφεπωλεία

DAY&NIGHT:

Εφημερεύοντα φαγοπωλεία

Παρασιές Εξελιγμένη κρητική κουζίνα για στιβαρές επιλογές με ενδιαφέροντα large πιάτα με large περιεχόμενο. Λιτή διακόσμη-ση και μεγάλη γκάμα επιλογής κρασιών με ετικέτες απ’όλη την Ελλάδα. Ζητείστε για επιδόρπιο λουκουμάδες με παγωτό κανέλ-λα! Ανοικτά και το μεσημέρι. Λυσ. Καλοκαιρινού 10, 2810225009 Λίγο Κρασί, Λίγο Θάλασσα Κλασσική επι-λογή για ψαρολαγνεία! Ένα στέκι που δεν αδειάζει καμία ώρα της μέρας! Προνοήστε να κλείσετε τραπέζι εγκαίρως ακόμα και για το μεσημέρι. Ψαράκι και όχι μόνο με θέα τον Κούλε. Μαρινέλη & Μητσοτάκη, 2810300501 Βράκας Petite στέκι με θαλασσινά πιάτα και ευχάριστη διάθεση, απέναντι από τον Κού-λε. Καταφέρνει πάντα να έχει μια πολύ cozy ατμόσφερα. Λ. Μαρινέλη 1, 2810243243 Λούκουλος Κλασσικό ρεστωράν της πό-λης, με διαχρονικούς οπαδούς και formal προφίλ. Γευματίστε στην όμορφη αυλή του ή εντός του νεοκλασικού κτιρίου στο οποίο στεγάζεται. Δοκιμάστε απαραιτήτως πίτσα με prosciutto! Κοραή 5, 2810224435 Καγιαμπής «Κόκκινες» γεύσεις, ιστορικό περιεχόμενο, κλασσικό κρητικό φαγάκι και ωραίο χύμα κόκκινο κρασί, για χαλαρά γεύ-ματα και πολιτικο-καλλιτεχνικές συζητήσεις. Ζητείστε για επίλογο μια παραδοσιακή σφα-κιανή πίτα και θα μας θυμηθείτε!Μονοφάτσιου 12, 2810226286Τα Πρασσειν Αλογα Μικρή ιταλική trattoria με θαυμάσιες κλασσικές επιλογές και μενού που δεν μας μπερδεύει.Χάνδακος & Κυδωνίας 21, 2810283429 Οδός Αιγαίου Κλασσική αξία που πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα ό,τι έχει να κάνει με τους καρπούς της θάλασσας. Gourmet επιλογές και ενδιαφέρουσες ετικέτες με φόντο το νέο λιμάνι του Ηρακλείου.Οδός Αιγαίου, Πόρος, 2810244410 Ιστιοπλοϊκός όμιλος Από την παραγωγή στην κατανάλωση, δίπλα στη μαρίνα της πό-λης θα βρείτε αυτό το στέκι για φρέσκο ψάρι και πιάτα θαλασσινών. Μας κερδίζει πάντα η ποιοτική του, low-profile ατμόσφαιρα.Λιμάνι Ηρακλείου, 2810228118Έργανος Αν οι ρυθμοί σας δεν σας επιτρέ-πουν να δραπετεύσετε σε κάποιο από τα κοντινά χωριά της πόλης για γνήσια κρητι-κή κουζίνα, τα μακαρόνια με ανθότυρο, το βραστό ζυγούρι, η κοκκινιστή αίγα και τα παραδοσιακά πιταράκια θα σας μυήσουν στα βάθη της κρητικής διατροφής. Rustic αισθητική με ακούσματα λύρας.Γ. Γεωργιάδη 5, 2810285629 Ο Παρασκευάς Νεανική ατμόσφαιρα και θαλασσινα πιάτα για χαλαρές βραδιές. Στην πλατεία του Ιστορικού Μουσείου.Γρεβενών 1, 2810244024 Η Κοινοπολιτεία Θα νιώσετε ότι γευματί-ζετε στο σπίτι της γιαγιάς, μιας και το στέ-κι στεγάζεται στο ισόγειο παλαιάς αστικής νεοκλασσικής κατοικίας. Πατάτες στη ξυ-λόσομπα, κόκκορας κρασάτος και κάποια πολίτικα πιάτα. Αρετούσης 2 & Μεραμπέλου, 2810390088 Νότιο Σέλλας Κλασσική φοιτητική, κι όχι μόνο, αξία με ενδιαφέρουσες προτάσεις με-ζέδων. Ένα chill-out μεζεδοπωλείο.Μεραμβέλλου 13, 2810 240027 Οι Κούπες Μια καλά δοκιμασμένη συνταγή, με σταθερή αξία, με οικεία ατμόσφαιρα και ενδιαφέροντα πιάτα.Αγ Τίτου 22, 6977259038Τα Σαρανταυγά Στην κεντρική αγορά του Ηρακλείου, αυτό το παραδοσιακό καφενείο-μεζεδοπωλείο δεν υποδύεται κανένα ρόλο. Μας αρέσει γιατί μας θυμίζει στέκια παλαι-ότερων εποχών, με μουσικό χαλί ήχους από κομπολόγια. Οδός 1866 (αυτό με...40 αυγά στην ταμπέλα)Έτερον Εκάτερον Μικρό και λαχταριστό καφενείο μεζεδοπωλείο με πιάτα ημέρας και κεφάτη διάθεση. Ένα all-day long στέκι στην κεντρική αγορά της πόλης. Οδός 1866 αρ.54, 2810214363Λίγο απ’όλα Σε ένα εκπληκτικής αισθητικής νεοκλασσικο κτίριο του κέντρου στεγάζεται αυτό το so busy μεζεδοπωλείο. Funny διάθε-ση, ευχάριστες γεύσεις, ελληνική μουσική. Eυρώπης 26.Οι Εφτά Θάλασσες Μας αρέσει για την πολύ

Eπι χάνδακος Τεράστια γκάμα μπύρας, γεν-ναιόδωρη περιποίηση, και πολλά cookies με τον καφέ ή το τσάι. Jazz και κλασσικά ακού-σματα. Χάνδακος 43Ουτοπία Οι 30 somethings το θυμούνται από τις ένδοξες εποχές της Χάνδακος, όταν ο κόσμος ξεχείλιζε στα πεζοδρόμια. Μεγάλη ποικιλία ροφημάτων, και τι φοντί!Χάνδακος 51, 2810341321 Μπισκότο Το newcomer της Χάνδακος. Φρέσκια άποψη για το τι εστί καφέ σήμερα, στο εσωτερικό δίνει την αίσθηση Σουηδικού εξοχικού. Δυνατό του σημείο, guess what…τα μπισκότα! Xάνδακος 36γ, 2810-288977Σαμαριά Deliciozo Ποικιλία γλυκών, χυμών, pastries, καφέ, φιλική διάθεση και πολιτικές συζητήσεις. Αρκολέωντος 9, 2810 301341Newscafe Περιμετρικά του πάρκου Θεοτο-κόπουλου, πολυσύχναστο δημοφιλές πέ-ρασμα, για καφέ με κρουασάν και πράσινη θέα. Ανοικτό μέχρι αργά Μινωταύρου 32 , Πάρκο Θεοτοκόπουλου, 2810 301527Στ’Ωρολόι Καφές on the go και μεγάλη γκά-μα αυθεντικού ιταλικού παγωτού. Πλ. Νικ. Φωκά, 2810282353 Indigo Φρεσκογεννημένο, με ωραία αισθη-τική και ακόμη ωραιότερη θέα στην πλατεία του Αγίου Τίτου. Φρέσκα σάντουιτς, καλός καφές, ακόμα καλύτερη εξυπηρέτηση.25ης αυγούστου 76Ηριδανός Από τα γνωστότερα και παλαι-ότερα της πόλης. Δύο όροφοι για καφέ και αργότερα ποτό, συζήτηση και εφημερίδα. Αψεγάδιαστο. Ανδρόγεω 8, 2810226321 Μαρίνα Αναμφισβήτητα στο πλέον προνο-μιακό σημείο της πόλης, απέναντι από το ενετικό φρούριο, το δημοτικό καφέ εκπλήσ-

Central park Το μαγαζί που άνοιξε τον «χορό» των καφέ γύρω από τον πνεύμονα πρασίνου του κέντρου. Φαγητό και καφέ με μπόνους τo «σήμα κατατεθέν», σούπερ σφηνάκι κρέμας καραμελέ. Καλό σέρβιςΑρκολέωντος 19, 2810346500Draft café Μπυραρία-καφέ-restaurant «μεστές» ηλικίες, καλή κουζίνα, καλή εξυ-πηρέτηση. Αρκολέοντος 9, 2810301341 Tramezzino Επαναστατικό σε concept, τιμές και ποιότητα καφέ. Δοκιμάστε έναν από τους δεκάδες συνδυασμούς του ομώ-νυμου παραδοσιακού ιταλικού σάντου-ιτς. Η καλύτερη μακαρονάδα pesto στην πόλη. 25ης Αυγούστου 33, 2810220348 Παγοποιείον Συνδυασμός καφέ και εξαι-ρετικής διεθνούς και κρητικής κουζίνας, ευφάνταστο μενού, όμορφο περιβάλλον Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028Veneto Βενετσιάνικη ατμόσφαιρα, δη-μιουργική μεσογειακή κουζίνα και καλό σέρβις με εκπληκτική θέα στο παλιό λιμάνι Ηρακλείου. Επιμενίδου 45 τηλ 2810223686 Mare Σε γαλήνια τοποθεσία με θέα το απέραντο γαλάζιο, για καφέ, εξαιρετική κουζίνα, και ποτά ως αργά Σοφοκλή Βενι-ζέλου (Πρώην Ξενία) τηλ 2810241946Τυπογραφείο Μοναδική σύζευξη ποτού, καφέ και αυθεντικού ιταλικού φαγητού, σε ένα κοσμοπολίτικο, arty περιβάλλον, συ-νοδευμένα ενίοτε με ζωντανή τζάζ. Μπετόλο 28&Πλατεία Μητροπόλεως, Χανιά, τηλ 28210 40920Μy-Café Bar-Restaurant Κομψή ατμό-σφαιρα, εξωτική κουζίνα, “ταξιδεμένες”, από Ιταλία μέχρι Βενεζουέλα γεύσεις καφέ, mainstream μουσική. Σκαλίδη 37, Χανιά τηλ 28210 79288

Τιτα Μπρίκι Το νέο στέκι, “αδελφάκι” της Guernica, με «ψαγμένες» φάτσες, και μουσι-κές rock, soundtrack, musical, funk, indie. Και οι “δικοί μας” Γιάννης Παπιδάκης και Γιώργος Σμυρνάκης on the decks! Μεραμπέλλου 16Dish bar Ελληνική μουσική, νοστιμότατη κουζίνα, θετική ατμόσφαιρα, υψηλή δημοφι-λία Πλατεία Αγ. Τίτου, 2810227118 La Brasserie Μπαρ με γαλλική αύρα –κυριο-λεκτικώς. Indie, alternative, house, funk, υπό το φώς των black lights. Συχνά ζωντανά jazz και rock συγκροτήματα.Κοραή 15, 2810223580 Guernica Το underground στέκι με το υπερ- καλλιτεχνικό όνομα. Βραδιές Britpop, lounge, aλternative rock, electronica. Νice drinks! Κρήτης 2Blow up Εμπνευσμένο από την ταινία του Michelangelo Antonioni. To μοναδικό με δη-μιουργική εμμονή για «περιθωριακές» μου-σικές. Βραδιές Punk, goth, indie, σε πρωτο πλάνο. Γνήσιο cult οδός. ΚΡΗΤΗΣ 4Levare Τρελά doggy nights με πολύ snoop doggy dog και ακόμη περισσότερους dogα-δες. Συνηθως ακολουθεί..μαγειρίο Νικολού-δης για βραστόΓ. Παπανδρέου 54, 2810828222 Ενοδία Μοναδικό για την ποιοτική ελληνική μουσική του. Έντεχνο, ροκ, λαικό,ethnic, με θετική ατμόσφαιρα. Πηγαίνετε νωρίς!Κοραή 2, 2810226085.Habanero Τρελά λατινοαμερικάνικα βρά-δια και μαθήματα λάτιν χορού κάθε βράδυ, απ’ευθείας από το Μεξικό (και όχι από την Κούβα) Χάνδακος 55Φιξ Γαλλικό καφέ σε ρετρό ύφος, με ατμο-σφαιρικό, βαρύ ξύλινο μπάρ και μουσικές του κόσμου. Περδικάρη 4, 2810289023 Παγοποιείον Σημείο αναφοράς, δημιούρ-γημα πάθους και τέχνης, μουσικές όλου του φάσματος από 5 ηπείρους. Μνημειώδεις του-αλέτες. Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028 Room 109 Μοναδικός industrial χώρος υψη-λής αισθητικής, χορευτική μουσική με θέα το παραλιακό μέτωπο.Σοφ. Βενιζέλου 109, 2810261615 Cream Ατμόσφαιρα πάρτυ, άψογο σέρβις, σφηνάκια που ρέουν, pop μουσικήΙδαίον Άνδρον 11. Τηλ. 2810 30002Route 66: Διαχρονικό ροκάδικο καφέ μπάρ, εμπνευσμένο από αμερικανικές road movies. Τσόπερ, ποτό κι ευθύτηταΧάνδακος 46Take 5: all time classic, από τα πρώτα μπαρ του είδους του στην πόλη. Το ξεφάντωμα των –άντα σε μουσικές disco, house, pop. Οι πιστοί του θαμώνες δεν θα το ξεπεράσουν ποτέ. Τη μέρα ανοικτό για καφέ. Αρκολέοντος 7,2810226564Figaro Art-Cafe : Ατμοσφαιρικό, καλλιτεχνι-κό στέκι υψηλής δημοφιλίας και αισθητικής, από τα must see του Ρεθύμνου. Στα decks (και εδώ), ο «μετρ» Γιάννης Παπιδάκης. Χατζημιχάλη 22, Ρέθυμνο τηλ 28310 22334 Jailhouse: Το πετρόχτιστο στέκι των «Μινω-ταύρων». Σωστά ποτά, προσιτές τιμές, συχνές live rock βραδιές όλων των ειδών! Αγιοστεφανιτών 19α τηλ 6945286036Café Du Lac: Ίσως το δημοφιλέστερο καφέ-μπαρ του Αγίου Νικολάου, με προνομιούχο θέα στη λίμνη, chill out διάθεση, και «ψαγμέ-νες» μουσικές. 28ης Οκωβρίου αρ 17, Άγ. Νικόλαος τηλ 28410 26837

προσεγμένη του αισθητική, τις πρωτότυπες μεθόδους σερβιρίσματος αλλά και το περιε-χόμενο τους. Στην πλατεία του Δημαρχείου Αλικαρνασσού. Ηρακλείτου & Ηροδότου 1, Ν. Αλικαρνασσός, 2810342945 Τhe Mexican Το μοναδικό μεξικάνικο εστια-τόριο της πόλης για βραδιές με ethnic διάθε-ση σε αισθητική και γεύσεις. Υπενθυμίζουμε ότι μεξικάνικο δεν σημαίνει απαραίτητα και καυτερό. Viva Mexico! Χάνδακος 71, 2810220334 Ο Ιππόκαμπος Γευματίστε με θέα το θαλάσ-σιο μέτωπο στο διαχρονικής αξίας στέκι θα-λασσινών επιλογών. Μεγάλο ατού η απλό-τητα του. Σ. Βενιζέλου 3, 2810280240The Golden Dragon Για βραδιές με oriental διάθεση σε ύφος και γεύση. Εδώ θα δοκιμά-σετε κινέζικη, ταυλανδέζικη, ινδική αλλά και ιαπωνική κουζίνα (βλέπε σούσι). Προσεγμέ-νος χώρος και ζεστός φωτισμός.Ευγενικού & Αγιοστεφανιτών 4, 2813006654 China Town Αυθεντική κινέζικη κουζίνα. Μας αρέσει για την αμεσότητα του, τα εξαι-ρετικά πιάτα του αλλα και για το Σάκε! Δοκι-μάστε την κοτόσουπα με το γάλα καρύδας (αν πετύχετε και βροχερό καιρό ακόμα κα-λύτερα). Θερίσσου 53, 2810313007Ο Σπόρος Στην Πλατεία των Δικαστηρίων, θα βρείτε αυτό το so simple στέκι, για καφέ που εξελίσσεται σε κρασάκι, με λαχταρι-στούς σπιτικούς μεζέδες. Πλατεία Δασκαλογιάννη Σιγά-σιγά Κεντρικό μεζεδοπωλείο της πόλης με ρεμπέτικα ακούσματα και Hand-made διακόσμηση. Ανοικτά και το μεσημέ-ρι. Μινωταύρου 2, 2810227779Alfredo La vera cucina italiana! Εδώ θα βρείτε την αυθεντική ιταλική pizza με το λε-πτό ζυμάρι και την πραγματική ιταλική καρ-μπονάρα (χωρίς κρέμα γάλακτος). Εxtra + : η νωχελική του ατμόσφαιρα.Γ. Γεννηματά 2 Μασταμπάς, 2810214141Η Πλάνη Το στυλάτο μεζεδοπωλείο της πό-λης με ενδιαφέρουσες παραλλαγές μεζέδων και εναλλακτική ατμόσφαιρα. Πασιφάης 8Δευκαλίωνας Παραδοσιακή ταβέρνα στηνπολυσύχναστη πλατεία του Ιστορικού Μουσείου με μεγάλη γκάμα επιλογών και εξαιρετικό service. Αν σταθέιτε τυχεροί, θα δειπνήσετε υπό μελωδίες ακορντεόν live εκτελεσμένες απ΄τον ιδιοκτήτη. Λυσ. Καλοκαιρινού 8, 2810244215Η Κουζίνα Της Πόπης Κεντρικό μεζεδοπω-λείο που μας θυμίζει στέκι εξωτερικού με ασυνήθιστες προτάσεις μεζέδων, πολίτικη κουζίνα και χαρούμενους τοίχους. Δοκι-μάστε τα falafel! Ανοικτά και το μεσημέρι.Σμύρνης 19, 2810222124Γερώνυμος Κρυμμένο στέκι για τους ψαγ-μένους του αντικειμένου, με την ψησταριά απ’έξω να μας καλοσωρίζει με ευχάριστες μυρωδιές. Ο μικρός του χώρος ενώνει όλες τις παρέες σε μία. Αμνισσού 11, 2810 242447 Ο Γάμος του Καραγκιόζη Νεανικό μεζε-δοπωλείο με χαρούμενη διάθεση και ένα τριώροφο σφουγγάτο που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Οι ενδιαφέρουσες ξύλινες φιγούρες του Καραγκιόζη στους τοίχους θα σας ταξιδέψουν στο χρόνο. Γραμβούσης 6-8Στου Τερζάκη Η χαρα του ψαροφαγά! Εδώ θα βρείτε εξαιρετικής ποιότητας θαλασσινά πιάτα κι όχι μόνο. Το προτείνουμε επίσης για το άψογο service του και την τοποθεσία του στη γραφική πλατεούλα του Αγίου Δημητρί-ου. Ανοικτά και το μεσημέρι. Πλ.Αγίου Δημητρίου, 2810 221444Αλλα κι άλλα: Χαμηλού κόστους κουτούκι, μια αξιοπρεπής εναλλακτική γωνιά με ζω-ντανές ρεμπέτικες βραδιές.Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 16, 2810220760 Παλιό καφέ: το ρακάδικο με τη διαχρονι-κή, «χύμα» απλότητα, και τις ωραίες παρέες. Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 13, 2810289547 Στουγιούστους, η ταβέρνα: Απόλυτα Κρη-τικές γεύσεις πάνω από το ποτάμι, στην καρ-διά του πανέμορφου Φόδελε. Αναζητήστε τα παραδοσιακά αντικείμενα διάσπαρτα στο χώρο. Ανοικτά όλη μέρα εκτός Δευτέρας. Τηλ. 2810 521224Blue Safran: Σε ένα πανέμορφο ανακαινι-σμένο νεοκλασσικό κτίριο, δίπλα στο Μεγά-λο Αρσενάλι, με εξαιρετική μεσογειακή και μοντέρνα κρητική κουζίνα.Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449Ταμάμ: Από τα πιο ιδιαίτερα και όμορφα εστιατόρια των Χανίων, με μουσειακό πε-ριεχόμενο (πρώην οθωμανικό λουτρό), και μοναδικό συνδυασμό οριεντάλ και κρητι-κών γευσεων. Ζαμπελίου 49, Χανιά, τηλ 28210 96080

Για επείγοντα περιστατικάκαφεστιατόρια

29

Φωτοδυναμικό ΤεύχοςΦωτογράφιση: Mανώλης Σκαντζάκης

PRESENTS:

HERAKLION!

coming...so

on!