23-25 Απριλίου 2010Αριθμός φύλλου 868/64

2 ΠΟΛΗ 23 - 4 - 10

την αποβάθρα του Μετρό στο Σύ-νταγμα δύο μεσήλικες γυναίκες α-ναζητούν κάποιο διαθέσιμο κάθι-σμα. Το επόμενο τρένο δεν θα αρ-

γήσει, αλλά δείχνουν ταλαιπωρημένες. Δί-πλα μου δύο Γερμανοί τουρίστες. Προσφέ-ρουν τις θέσεις τους, οι γυναίκες αποδέχο-νται την προσφορά, ύστερα από ένα μικρό δισταγμό. Κατεβάζουν το βλέμμα από συ-στολή και μουρμουρίζουν ένα κάπως ντρο-παλό «ευχαριστώ».Είναι μια γλυκιά σκηνή στην πιο δύσκολη ημέρα της εβδομάδας. Λίγα μέτρα πάνω α-πό τα κεφάλια μας βρίσκεται σε εξέλιξη η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Οι α-περγοί της οργάνωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος έχουν αποκλείσει τις εισόδους των τριών μεγάλων ξενοδοχείων της πλα-τείας. Την Τετάρτη, λιμενεργάτες παρεμπό-διζαν τον απόπλου των πλοίων. Και την προηγούμενη εβδομάδα, φοιτητές του Πα-νεπιστημίου Ιωαννίνων δεν επέτρεψαν σε δύο Αμερικανούς καθηγητές να δώσουν τις προγραμματισμένες τους διαλέξεις, για τις οποίες είχαν προσκληθεί. Το «έγκλημά» τους ήταν, πιθανολογούμε, η καταγωγή τους. Αν ήταν Ιρανοί, Βορειοκορεάτες ή Κουβανοί ακαδημαϊκοί (σε χώρες, δηλαδή, όπου η ελέυθερη έκφραση μπαίνει σε διαπραγμάτευση) δεν θα είχαν τύχει αυτής της «υποδοχής».Επιστρέφοντας στο γραφείο με περιμένουν ακόμα χειρότερες ειδήσεις.

εν θυμάμαι πιο δυσοίωνη άνοιξη. Χθες, προσπαθώ-ντας να συμβιβαστώ με τα ασυμβίβαστα του συνδικα-λιστικού χουλιγκανισμού στον οποίο συνεισφέρουμε άθελά μας, μέσω και της δικής μας αδιαφορίας και

απάθειας, έβρισκα διέξοδο μόνο σε φανταστικά σενάρια βα-ρύγδουπων μετακομίσεων σε κάποια ονειρική χώρα του ε-ξωτερικού. Αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλω να φύγω. Πριν από τρια καλοκαίρια, όταν η μισή χώρα καιγόταν, οι καταστροφικές

πυρκαγιές της Πελοποννήσου με είχαν βρει σε ανέμελο τα-ξιδάκι αναψυχής στην Ιταλία. Από τη στιγμή που μάθαμε τα νέα, οι διακοπές μας είχαν γίνει χίλια κομμάτια. Πώς να αφε-θείς σε προσωπικές απολαύσεις όταν η χώρα σου είναι πρώ-το θέμα στα δελτία ειδήσεων, γιατί χάνονται άνθρωποι και α-φανίζονται δάση; Αν σήμερα τα έφερνε έτσι η ζωή και ζούσα στο εξωτερικό θα πονούσα διπλά, παρακολουθώντας τον επι-κοινωνιακό εξευτελισμό της Ελλάδας στα ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

ήμερα (για την ακρίβεια εδώ και πολλούς μή-νες), η χώρα μου είναι διαρκώς στην πρώτη γραμμή της διεθνούς ειδησεογραφίας, για λό-γους που δεν μπορούσαμε ούτε να υποψιαστού-

με πριν από ένα χρόνο. Καταλαβαίνω τον Παπανδρέου όταν μιλάει για κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά εί-ναι μερικές φορές που θυμώνω, γιατί με όσα κάνει ο-ρισμένες στιγμές η δική του κυβέρνηση δείχνει να μην έχει συνειδητοποιήσει πόσο κοντά στον γκρεμό βρι-σκόμαστε. Αλλά δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή να πολιτικολογήσω. Εχουμε απεγνωσμένη ανάγκη από η-γεσία αυτήν τη στιγμή και έτυχε σε αυτόν τον πρυθυ-πουργό ο «κλήρος» να μπει μπροστά και να εμπνεύσει έναν αποκαρδιωμένο, τρομαγμένο λαό που δεν γνω-ρίζει τι του ξημερώνει. Απαιτείται σθένος, ψυχραιμία και δράση για να μην μετρήσουμε χαμένα χρόνια και χαμένες γενιές. Γι’ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω ποια συμφέροντα υπερασπίζονται οι συνδικαλιστές του ΠΑ-ΜΕ όταν κλείνουν λιμάνια, ξενοδοχεία ή πολυκατα-στήματα.Και, όχι, δεν θα πάμε πουθενά. Γιατί εκεί που όλα έ-μοιαζαν ακίνητα και μισοπεθαμένα, το αίτημα ενός νέ-ου, αναβαπτισμένου πατριωτισμού με σύγχρονο περιε-χόμενο και αντικείμενο την ίδια μας τη ζωή στη μονα-δική πατρίδα της επίσης μοναδικής μας ζωής, μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ!

4 ΑΠΟΨΗ 23 - 4 - 10

έκφραση «στάχτη και μπούρ-μπερη» δεν θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα στην α-τμόσφαιρα των ημερών που

ζούμε. Από το χάος και το δέος που προκαλεί στην καθημερινότητα του πλανήτη η έκρηξη του ηφαιστείου της Ισλανδίας, στο σοκ που προκα-λεί σε εμάς η έλευση του ΔΝΤ στην... αυλή μας. Τα «μαύρα σύννεφα» της οικονομίας πάνω από τον ελληνι-κό ουρανό ανταγωνίζονται την α-πόχρωση της ηφαιστειακής τέφρας, που απειλεί με καταστροφή τη στα-θερότητα της ευρωζώνης. Και με-τά σου λέει «Ανοιξη». Πώς να την χαρείς όταν τα spreads εκτοξεύ-ονται πιο ψηλά και από τη λάβα του Eyjafjallajokull, ενός ηφαιστεί-ου του οποίου το εξωτικό όνομα κα-νείς δεν μπορεί να προφέρει; Παρόλα αυτά, φτάσαμε στη διαπί-στωση πως ο Ελληνας ξορκίζει τα προβλήματά του στη σύντομη διάρ-κεια του αθάνατου σαββατόβραδου. Ο κόσμος να χάνεται -που χάνεται- εμείς επιμένουμε να πίνουμε στην υ-

γειά του, ελπίζοντας ότι με ένα ποτη-ράκι παραπάνω θα τον κάνουμε, έ-στω και για ένα βράδυ, να ξεχάσει ό,τι τον καίει και τον ταλανίζει. «Κα-λά τα λες, έχεις απόλυτο δίκιο» είπα στον Αθω, όταν διάβασα το κείμενό του. Εκείνος χαμογέλασε. Η αλήθεια είναι ότι έχει έναν καλό λόγο να χα-μογελάει, αφού ο Παναθηναϊκός πή-ρε το πρωτάθλημα! Οπως είναι φυ-σικό, ο φίλος μας δεν είναι δυνατόν να λείψει από τα εγκαίνια της ομαδι-κής έκθεσης νέων εικαστικών καλλι-τεχνών, «100+ Παναθηναϊκός - Το ‘τριφύλλι’ εμπνέει», την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010, στις 8.30 το βρά-δυ, που διοργανώνει η Εταιρεία Πο-λιτισμού ΧΩΡΟΣ 12Α, στην Οδό Κύ-πρου 12Α, στο Μοσχάτο.Οι οπαδοί της ομάδας μιλούν για «θαύμα», με τον ίδιο ενθουσιασμό που οι φανατικοί τεχνοκράτες ανα-φέρονται στο «μιράκολο» του i-pad. Και μια και μιλάμε για «θαύματα», η Google κατάφερε όσα δεν κατάφερε η πολεοδομία: να αποκαλύψει ποιοι και πόσοι εύποροι συμπολίτες μας έ-κρυβαν από την εφορία τις πισίνες τους! Ουδέν κρυφόν υπό… τον δορυ-

φόρον, λοιπόν. Μιλάμε για άλλο ένα μεγάλο ξεμπρόστιασμα, σε μια επο-χή συνεχών αποκαλύψεων. Αποκα-λύψεις όμως δεν κάνει μόνο ο δορυ-φόρος της Google, αλλά και η Μεγά-λη Κυρία του ελληνικού τραγουδιού, Τζένη Βάνου, που άνοιξε την καρδιά της στους συνεργάτες της εφημερίδας μας. Απόλαυση να την ακούς να μι-λάει, όσο και να τραγουδά: «Είχα έ-ρωτα με τη μουσική» λέει σ’ εμάς, που τόσα χρόνια είμαστε ακόμα ερω-τευμένοι μαζί της. Εδώ που φτάσαμε, μόνο θαύματα μας σώζουν, όπως εκείνο της βρετα-νικής πολιτικής σκηνής που ονομά-ζεται Νικ Κλεγκ. Η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε μέσα από το τηλεοπτικό ντιμπέιτ, και μας τον συστήνει ο φίλ-τατος και ερευνητικότατος Ντίνος. Α-πομένει, λοιπόν, να δούμε αν τελικά οι επόμενες εκλογές στη Γηραιά Αλ-βιώνα θα αποκαλύψουν ένα νέο α-στέρι να ξεπροβάλει στον ευρωπαϊ-κό ουρανό. Αυτές τις μέρες φαίνεται ότι όλοι κοιτάζουμε ψηλά -ο καθένας μας για διαφορετικούς λόγους. Αλ-λά, ένας ουρανός είναι κι αυτός. Τι να πρωτοκάνει;

Εβδομαδιαία ειδική έκδοσητης εφημερίδας Metropolis

www.metropolisnews.grmetropolis@metropolisnews.gr

Τηλ. Επικοινωνίας:210 48.23.977 - 48.16.710

Fax: 210 - 48.32.887

Ιδιοκτησία - ΕκδοσηΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Εθνάρχου Μακαρίου &

Δημητρίου Φαληρέως 2 Τ.Κ. 185 47 - Ν. Φάληρο

Σύνταξη - Διαφήμιση: Κύπρου 12ΑΤ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο

Σύμβουλος Eκδοσης:Κώστας Τσαούσης

Project Manager:Βίκτωρας Δήμας

Συντονισμός Eκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Θάνος Τριανταφύλλου

Στην οργάνωση, παραγωγή και επι-μέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι:

Γεωργία Μπάστα, Νάντια Γιαννούλη, Γεωργία Διαβολίτση, Νίκος Καλαμπάκας,

Νικήτας Καραγιάννης, Βασίλης Καραγιαννόπουλος, Αντώνης Κόλλιας,

Γιάννης Μανάλης, Μιχάλης Παναγιωτάκης, Νίκος Πιτσιλαδής,

Αλεξάνδρα Σαρμά, Xρήστος Τσαπακίδης, Αντώνης Χιοκτούρης,

Ανδρέας Γιαννόπουλος, Ντίνος Ρητινιώτης, Θάνος Αλεξίου,

Βασίλης Αναστασόπουλος, Βίκυ Οικονο-μοπούλου, Τηλέμαχος Χορμοβίτης

Δημιουργικό:Δημήτρης Στεργίου, Ρουμπίνη Νάτση,

Γιώργος Στασινόπουλος, Iωάννα Κυρίτση

Εμπορικός Διευθυντής: Πάνος Πατρίκης

Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης,

Εμμανουέλα Χειρακάκη

Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Actionimages, AFP, ΕUROKINISSI Εκτύπωση: Η Καθημερινη Α.Ε.

6 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 23 - 4 - 10

«Τρεισήμισι ώρες σφυροκόπημα»/ «Σκληρό παζάρι με τους τεχνοκράτες, που ήρθαν με ά-γριες διαθέσεις»/ «Πρέσα για είσοδο»/ «Μι-σθοί και συντάξεις στη μέγκενη του ΔΝΤ». Μία και μόνο ματιά στα πηχυαία των εφημερί-δων, σε συνδυασμό με μία βόλτα στο Κέντρο, όπου συνεχώς αυτές τις ημέρες παιανίζουν απ’ τα Προπύλαια οι ύμνοι του σοσιαλισμού διά στόματος Κατσιμιχαίων, Μπομπ Μάρλεϊ και Μίλτου Πασχαλίδη, είναι αρκετή για να τσε-κάρεις τα δρομολόγια του «Πατρίς» από Πει-ραιά για Σίδνεϊ.

Πώς κάνετε κι εσείς έτσι; Κι εγώ αν είχα προγραμ-ματίσει ταξιδάκι γεμάτο φρίμπις στην Ελλάδα και ξέμενα δύο μέρες στο αεροδρόμιο, περισσότερο ζοχαδιασμένος θα ’μουν. Κάν’ τε τους πρώτα μια βόλτα από το «αθενς μπάι νάιτ», κεράστε τους και κανένα κεμπάπ στο Μοναστηράκι και θα δείτε με-τά πώς αλλάζει ο άνθρωπος...

Η αλήθεια είναι πως η ωχρή τέφρα που αναδύεται α-πό τα πρωτοσέλιδα κάνει την πραγμα-τικότητα πολύ πιο δυσδιάκριτη από εκείνη του Εϊγιαφι-ατλαγιοκούλ (πες το 3 φορές, γρήγο-ρα). Φυσικά, η ο-ρολογία των εφη-μερίδων, αναφορι-κά με τις πρώτες εντυπώσεις από τις διαπραγ-ματεύσεις, αποτελεί το «πρώτο πιάτο», ενδει-κτικό του επερχόμενου... μενού. Η κατάληξη-απολογία προς το ψυχοπονιάρικον πλήθος θα είναι κάπως έτσι: «τους έριξα κι εγώ μερικές, μαμά, αλλά ήταν τόσο άγριοι, πού τι να κά-νω κι εγώ;».

Και έπειτα, ξημερώνει Πέμπτη 22 Απριλίου και διαβάζεις στα ίδια πρωτοσέλιδα: «Συνάντηση Πα-πανδρέου-Ομήρου» και λες δεν μπορεί, μου ήρ-θε αποπληξία μέσα σε όλο αυτό το συρφετό και έχω παραισθήσεις ότι ο Γιώργος ανατρέχει στις πηγές για να συγγράψει τη νέα Οδύσσεια του ελ-

ληνισμού. Και λί-γο πριν τεντωθείς στο σκαμπό για να πιάσεις τα ζά-ναξ από το πάνω δεξιά ράφι, ανα-καλύπτεις πως ε-πρόκειτο για συ-νάντηση του πρω-θυπουργού με τον πρόεδρο του κυ-πριακού Σοσιαλι-

στικού Κόμματος, Γιαννάκη Ομήρου. Τη γλίτω-σες... Προς το παρόν.

Το ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις είναι συ-γκοινωνούντα δοχεία, αποδεικνύεται περίτρα-να από τη σχέση κερδοσκόπων, ΔΝΤ και ΕΕ. Τι; Καμία σχέση δεν έχουν; Ο,τι πεις. Ας στεί-λουμε καλού-κακού την ΕΥΠ να κάνει ένα δι-δακτορικό στις Βρυξέλλες. Πληρώνει άραγε ο Σόιμπλε τα κοινόχρηστα;

Αυτά ακούν οι Ξη-ροί στα κελιά τους και ανατινάζουν τα πτυχία τους. Πού α-κούστηκε να αποκα-λύπτεται γιάφκα, ε-πειδή οι σύντροφοι αμέλησαν να πλη-ρώσουν τα κοινό-χρηστα; Βέβαια, από τη μεριά τους, έχουν και τα δίκια τους οι του «ΕΑ»: γράφει μωρέ πουθενά ο Τρότσκι για κοινόχρηστα και εφορίες; Πού να το φανταστούν;

«Η εκδίκηση του διαχειριστή Νο2: το χαμένο αποθεματικό αντεπιτίθεται». Διπλό το σοκ για τους συγκατοίκους της Κυψέλης. Εμ τα κλαί-νε τα κοινόχρηστα από προχθές, εμ συνειδη-τοποίησαν ότι κοιμόντουσαν πάνω σε πυριτι-δαποθήκη, που θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να κάνει την Αιγίνης 8, εξτρίμ μέικ όβερ. Οβερ!

Ωρες-ώρες αισθάνομαι σαν τα οχτάχρονα που δουλεύουν στα κατώγια της Ταϊβάν, για τις βιομη-χανίες της Δύσης. Η Γκόλντμαν Σακς -κατά της ο-

ποίας η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ έχει καταθέσει αγωγή για απάτη και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν χαρακτήρισε «η-θικά χρεοκοπημένη»- σημείωσε αύξηση κερδών το πρώτο τρίμηνο του 2010, σε σχέση με το αντί-στοιχο τρίμηνο του 2009 κατά όχι 1, ούτε 2, αλ-λά 91 τοις εκατό. Ελα, να μην χαζεύουμεεε! Στις δουλειές σας γρήγορα! Η καλή πράξη της εβδομάδας: υιοθέτησε κι ε-σύ μία από τις 16.000 «ορφανές» πισίνες που εντόπισε... παραπεταμένες η Γενική Γραμμα-τεία Πληροφοριακών Συστημάτων μέσω δο-ρυφόρου. Βέβαια. Πρώτα μου κάνετε τα πουλ πάρτι και μου χαρι-εντίζεστε με τα πουλ μπόις και μετά τις πετάτε στους πέντε δρόμους σαν στυμ-μένες λεμονόκου-πες, αρνούμενοι οι-αδήποτε σχέση μαζί τους. Τέτοια αγνωμο-σύνη αυτοί οι πλού-σιοι πια...

Απαλλάχθηκαν τελικά χθες από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών οι κατηγορούμενοι Ελληνες... Τζέιμς Μποντ της ΕΥΠ για τις απαγωγές Πακι-στανών το καλοκαίρι του 2005, λίγο μετά το τρο-μοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο στις 7 Ιουλίου 2005. Το ’ξερα. Απαγωγές και... πράσινα άλο-γα! Τι άλλο ευφάνταστο θα ακούσουμε! Τα παι-διά τα πήγαν με κάτι Αγγλους γιάπηδες για σκού-μπα, στο σκάφος του κ. Βουλγαράκη. Ε... μερικά τα ξέχασαν λίγο περισσότερο κάτω από το νερό...

8 ΠΟΛΗ + ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 23 - 4 - 10

αι ξαφνικά, γέμισε το Σύνταγμα σέρφερ. Σέρ-φερ στο γκαζόν, σέρφερ στα πεζούλια δίπλα στα σιντριβάνια, στα σκαλιά, στα παγκάκια, στις καφετέριες, στις στάσεις, με «σανίδα» μι-

κρά ή μεγαλύτερα λάπτοπ και «έξυπνα» κινητά τηλέ-φωνα. Η «μαγική» λέξη είναι πλέον γνωστή: Wi-Fi. Ιδιον της ψηφιακής εποχής, η απόλυτη ελευθε-ρία ασύρματης πρόσβασης στο διαδίκτυο από κά-θε σημείο έχει ενισχυθεί σημαντικά, από το γεγο-νός ότι, τα δύο τελευταία χρόνια, η συμβατή τε-χνολογία έγινε ιδιαίτερα προσιτή σε μεγάλο φά-σμα χρηστών, κάθε ηλικίας και βαλαντίου. Είμαστε όλοι ίσοι. Σκεϊτάδες που παράτησαν για λίγο τη σανίδα και «καβάλησαν» το νέτμπουκ, γιατί αυτό προστάζει πλέον το χάιπ της πλατεί-ας, φοιτητές που βαρέθηκαν την Εστία και κα-τέβηκαν να κάνουν την εργασία τους… «αλ φρέ-σκο», γιάπις που μπούχτισαν από τους αποστει-ρωμένους τοίχους, τουρίστες που γεμίζουν το iPod, εξερευνώντας παράλληλα τη γύρω περιο-χή στο Googlemaps κι εσύ, που καθυστέρησα στο ραντεβού και... στρώθηκες να το «φωνάζεις» στο Twitter.

Κοντά 90.000 διαφορετικοί επισκέπτες του Κέ-ντρου βρεθήκαμε να «συγκατοικούμε» στο ίδιο δίκτυο από τον Ιούνιο του 2006, οπότε και ξεκί-νησε επίσημα να λειτουργεί το δωρεάν ασύρμα-το area network “athenswifi”, με τον εν λόγω α-ριθμό να αυξάνεται συνεχώς, με ταχύτατους ρυθ-μούς. Το ασύρματο διαδικτυακό «τρίγωνο» της Α-

θήνας, από την πλατεία Συντάγματος στην Ασω-μάτων και το Θησείο και από ’κει στην Κοτζιά, καλύπτει δωρεάν, με ικανοποιητική ταχύτητα της τάξης των 8Mbps, τις ανάγκες των χρηστών του. Το πρόγραμμα, αν και ξεκίνησε με πιλοτικό χα-ρακτήρα, θεωρείται εξαιρετικά επιτυχημένο, κα-θώς πέρυσι ανακοινώθηκαν 279 νέα σημεία δω-ρεάν ασύρματης πρόσβασης στο internet σε όλη την Ελλάδα, ενώ συνολικά, προβλέπεται να υλο-ποιηθούν περί τα 5.000 σημεία. Παρόμοια, δωρεάν και μη, σημεία ασύρματης δικτύωσης (hotspots), έχουν δημιουργηθεί και σε άλλα σημεία της πόλης όπως στην Τεχνόπο-λη, σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, όπως τα Mall, Avenue και Golden Hall, σε καφετέριες και βι-βλιοπωλεία, στο λιμάνι του Πειραιά και το αερο-δρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Επίσης, από κεντρικά σημεία, προσφέρουν δω-ρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο οι δήμοι Αιγά-λεω, Αργυρούπολης, Χαïδαρίου, Ηλιούπολης, Ι-λίου, Ψυχικού, Νέας Σμύρνης, Αγίων Αναργύ-ρων, Βριλησσίων, Αγίας Παρασκευής, Γέρακα, Παλλήνης, Κορυδαλλού, Βύρωνα, Χολαργού, Ζωγράφου, Ηρακλείου, Γαλατσίου, Χαλανδρίου και Λυκόβρυσης.

87.943 χρήστες έχουν συνδεθεί μέχρι σή μερα στο athenswifi.

347.312 συνδέσεις στο athenswifi.12,11 TB είναι ο συνολικός αριθμός δεδομένων που έχουν διακινηθεί στο athenswifi.8 mbps είναι η ταχύτητα του ευρυζωνικού δικτύου του athenswifi.95 μέτρα είναι η εμβέλεια κάθε Wi-Fi

hotspot.5.000 δωρεάν Wi-Fi hotspot προβλέπεται να δημιουργηθούν

πανελλαδικά.

87 943 δ θ

Η πρόσβαση είναι πολύ α-πλή. Με ενεργοποιημένη την κεραία λήψης σήματος Wi-Fi, ο χρήστης κάνει αναζή-τηση των σημείων ασύρμα-της πρόσβασης και μέσα α-πό τη λίστα διαθέσιμων δι-κτύων επιλέγει εκείνο με το ό-νομα “athenswifi”, πληκτρο-λογώντας τον αριθμό που θα εμφανιστεί στην οθόνη του browser, μόλις εκείνος προ-σπαθήσει να προσπελάσει την αρχική σελίδα για πρώ-τη φορά.

10 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 23 - 4 - 10

Θα θέλατε να περιγράψετε εν συντομία το προϊ-όν που φέρατε στην Ελλάδα; Σε ποιους θεωρεί-τε ότι απευθύνεται;Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το έχουμε φέρει μόνο για λόγους επίδειξης, θέλοντας για ακό-μα μία φορά να δώσουμε μία δυνατή εμπειρία στους πελάτες που επισκέπτονται τα καταστήματα «Πλαί-σιο». Το iPad, λοιπόν, είναι το απόλυτο gadget! Α-πευθύνεται στο ευρύ κοινό, καθώς με τις λειτουργίες που έχει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο από επαγ-γελματίες που θέλουν να ελέγχουν ανά πάσα στιγ-μή τα mail τους, όσο και από κάποιον που θέλει να φτιάξει το δικό του album μουσικής ή φωτογραφιών ή ακόμη και από κάποιον που θέλει να είναι συνε-χώς στο Facebook με τους κολλητούς του.

Ποιος είναι ο βασικός λόγος για να το αγορά-σει κανείς;Είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να απολαύσεις το internet, να δεις τα e-mail, τις φωτογραφίες και τα video, να ακούσεις τη μουσική σου! Επίσης, έχει πάρα πολλές εφαρμογές (applications) που σου ε-πιτρέπουν να το τροποποιήσεις, ώστε να καλύπτει όλες τις ανάγκες σου για επικοινωνία και διασκέ-δαση. Επειδή ακριβώς είναι κάτι τόσο πρωτοπορι-ακό, είμαστε οι πρώτοι που δημιουργήσαμε ειδικό iPad corner σε 7 καταστήματα «Πλαίσιο», από τις 8 Απριλίου.

Θεωρείτε πως είναι πιο κοντά σε ένα φορητό υ-πολογιστή ή σε μία παιχνιδομηχανή;Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Θα έλεγα ότι είναι έ-

να gadget που συνδυάζει λειτουργίες του iPod με κά-ποιες λειτουργίες υπολογιστή, και όλα αυτά σχεδια-σμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκμεταλλεύονται τη μεγάλη οθόνη αφής που διαθέτει.

Πότε πρόκειται να έρθει στη χώρα μας;Είναι κάτι το οποίο δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα από την Apple.

Πόσο αναμένεται να κοστίζει;Δυστυχώς, ούτε γι' αυτό υπάρχει απάντηση προς το παρόν, καθώς δεν έχουν ανακοινωθεί οι τι-μές για την ελληνική αγορά. Στις Ηνωμένες Πο-λιτείες αυτή τη στιγμή το μοντέλο των 16 GB κο-στίζει 499 δολάρια, των 32 GB 599 δολάρια, ε-

νώ το μεγαλύτερο -με χωρητικότητα 64 GB- φτά-νει τα 699 δολάρια.

Υπάρχει συνεργασία για πώληση ελληνικών βι-βλίων μέσω iBook;Υπάρχουν πολύ λίγοι τίτλοι με ελληνικά ηλεκτρο-νικά βιβλία που μπορούν να προμηθευτούν οι κα-ταναλωτές από ηλεκτρονικά καταστήματα. Μέσω iBook, ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί κάτι επίσημα.

Θα υπάρξει αποκλειστική συμφωνία με εται-ρεία κινητής τηλεφωνίας για internet μέσω 3G στο iPad;Το μοντέλο διάθεσης δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα από την Apple.

Εν αναμονή της έλευσης του απόλυτου gadget της Apple βρίσκονται οι λάτρεις της τεχνολογίας στη χώρα μας. Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστό πότε πρόκειται να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, όσοι θέλουν όμως μπορούν να πάρουν μια πρώτη «γεύση» κάνοντας μια βόλτα σεκαταστήματα ηλεκτρονικών ειδών. Ο κ. Γιάννης Γαλανάκης, Mobility Manager της εταιρείας Πλαίσιο Computers, μας δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το τελευταίο δημιούργημα του Steve Jobs.

Περιμένοντας τα... iPadα

11ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ23 - 4 - 10

Του Χρήστου Τσαπακίδη

Ο κ. Jobs τα κατάφερε πάλι: λάνσαρε ένα προϊόν που έχει καταφέρει να γοητεύσει εκατομμύρια καταναλωτές. Μόνο στις Η-ΠΑ, το iPad πούλησε 300.000 τεμάχια

μόλις την πρώτη ημέρα διάθεσής του. Σε πολλές ευ-ρωπαϊκές χώρες (ασφαλώς και στην Ελλάδα), πολλά άτομα περιμένουν εναγωνίως να το δουν στις προθή-κες των καταστημάτων και να το κάνουν δικό τους. Μία πρώτη επαφή, ωστόσο, με το νέο… φετίχ των «γκατζετάκηδων», θα μπορούσε να εγείρει κάποιες ε-πιφυλάξεις για ένα μέσο χρήστη. Το iPad θα μπορού-σε να χαρακτηριστεί ως ένα υπερμέγεθες iPhone, χω-ρίς, εντούτοις, δυνατότητες κλήσης, αλλά και φωτο-γράφησης, μιας και είναι αισθητή η απουσία ενσω-ματωμένης κάμερας.Η έλλειψη multitasking (η οποία, όμως, αναμένεται να καλυφθεί με την έλευση του νέου λειτουργικού OS 4 το φθινόπωρο), αλλά και η απουσία συμβατι-κού πληκτρολογίου, η οποία δυσχεραίνει τη σύντα-ξη κειμένων μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, πιθανώς να ξενίσει τους επαγγελματίες, οι οποίοι θα ήθελαν να δουν το iPad ως εργαλείο της δουλειάς τους, ενώ βρίσκονται σε κίνηση. Η έλλειψη θυρών USB προκα-λεί πονοκέφαλο και αναγκάζει τον αγοραστή να αγο-ράσει και το σχετικό αντάπτορα. Επιπρόσθετα, η επί-μονη άρνηση του κ. Jobs να υποστηρίξει την τεχνο-λογία Flash (αν και έχει και κάποιο δίκιο, μιας και το Flash βρίθει bugs, «απομυζώντας» ενέργεια από ό-ποια φορητή συσκευή το χρησιμοποιεί) σημαίνει ό-

τι οι “Farmvillers” θα πρέπει να βρουν κάποια άλλη συσκευή, για να… ποτίσουν τα χωράφια τους.Πολλοί θεωρούν ότι η χωρητικότητα του iPad είναι αρκετή (κυμαίνεται μεταξύ 16 και 64 GB). Αν, όμως, συγκρίνει κανείς τη χωρητικότητα αυτή με την αντί-στοιχη των «ταπεινών» netbooks (160-320 GB), και αναλογιστεί ότι, για να φορτώσει μία ταινία 100 λε-πτών (και μεγέθους 1,36 GB κατά μέσο όρο), χρειά-ζεται να δεσμεύσει περίπου το 10% του αποθηκευτι-κού χώρου (για την έκδοση των 16 GB), τότε ενδε-χομένως να αλλάξει άποψη. Από την άλλη μεριά, η

οθόνη είναι όντως εκπληκτική και ενδείκνυται για α-νάγνωση e-books. Εντούτοις, αν θέλετε μία συσκευή αποκλειστικά γι' αυτή τη δουλειά, οι e-readers εί-ναι καταλληλότεροι και πιο ξεκούραστοι για τα μά-τια σας.Εν κατακλείδι, η Apple επιδίωξε να δημιουργήσει έ-να πρωτοποριακό πολυεργαλείο multimedia ψυχα-γωγίας, το οποίο δεν είναι ούτε netbook, ούτε mp3, ούτε smartphone, ούτε e-reader. Τελικά, αυτό που κατάφερε, ήταν να δημιουργήσει μία συσκευή με πά-ρα πολύ στιλ, αλλά χωρίς χαρακτήρα.

Δευτέρα πρωί, και έχουμε κανονίσει συ-νάντηση με το Χρήστο στο «Πλαίσιο», στο Σύνταγμα, για να δούμε από κοντά το νέο iPad. Πράγματι, έτσι γίνεται και

έπειτα από λίγο το παίρνουμε στα χέρια μας και το δοκιμάζουμε. «Σου αρέσει;», τον ρώταω. «Οχι και τόσο», μου λέει. Εγώ πάλι, ενθουσιάστηκα.Και εξηγούμαι: στόχος της Apple, όπως είχε η ίδια πει, ήταν στη συγκεκριμένη συσκευή να κυριαρχεί η απλότητα και η αμεσότητα προς το χρήστη. Το έχει καταφέρει απόλυτα. Με το που το πήρα στα χέρια μου ένιωσα σαν να το χρη-σιμοποιώ χρόνια (και δεν έχω iPhone για να είμαι εξοικειωμένος με το περιβάλλον). Βρή-κα κατευθείαν πώς ανοίγει, πώς μπαίνει στο internet, πώς παίζει παιχνίδια. Δοκίμασα να ει-σάγω μία διεύθυνση και η ακρίβεια στο πάτη-μα των κουμπιών ήταν άριστη, αφού δεν έκανα κανένα λάθος ακόμα και όταν τα πλήκτρα φαί-νονταν μικρά.Η οθόνη του, από την πλευρά της, ήταν καλύ-τερη και από αυτό που περιμένα. Την ευκρίνειά

της μόνο αν δει κάποιος μπορεί να την καταλά-βει, ενώ είναι και ξεκούραστη για τα μάτια. Πλέ-ον δεν θεωρώ απίθανο να καταφέρω να διαβά-σω το πρώτο μου βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή. Επιπλέον, ο χειρισμός με τα δάχτυλα σου επι-τρέπει να περιηγείσαι πολύ γρήγορα στα μενού, να ζουμάρεις εύκολα όπου θέλεις (φωτογραφίες και βίντεο), αλλά και να ανεβοκατεβάζεις με α-κρίβεια τις σελίδες στο internet. Το μέγεθός του και το βάρος του το καθιστούν ι-δανικό για να το έχεις πάντα μαζί σου, κάτι που με ένα φορητό υπολογιστή δεν μπορείς να κά-νεις, ειδικά αν είσαι επαγγελματίας και βρίσκε-σαι όλη μέρα στο δρόμο. Με το μόνο που μπο-ρεί να συγκριθεί σε αυτόν τον τομέα είναι τα netbook, από τα οποία όμως το βρήκα ανώτε-ρο. Επιπλέον, η αυτονομία της μπαταρίας του, που πλησιάζει τις 10 ώρες, σε γλιτώνει από το να κουβαλάς μαζί σου φορτιστές και λοιπά κα-λώδια, που σημαίνουν επιπλέον βάρος.Οποτε, το μόνο ερώτημα που μένει, είναι αν θα το αγόραζα. Η απάντησή μου είναι «ναι», ειδι-κά αν η τιμή του είναι ανάλογη με αυτήν στην Αμερική.

Το απόλυτο must-have

Το όγδοο θαύμα (του marketing)

12 ΠΟΛΗ + ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 23 - 4 - 10

Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε χρονογράφη-μα, παρότι δεν φιλοξενείται σε εφημερίδα. Πράγματι, το Athensville είναι ένα blog που σχετίζεται -εν μέρει- με την επικαιρότητα, με τα διαχρονικά θέματα του α-στικού βίου, τα γεγονότα και τις συνήθειες των πολι-τών που ζουν και κινούνται στην πόλη. Εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο πόλης. Ο ιδιοκτήτης του εί-ναι ένας γνήσιος περιπατητής και σίγουρα λάτρης της Αθήνας. Κάθε μέρα μια βόλτα, μια εικόνα τραβηγμέ-νη με τη δική του ματιά, από τη δική του μηχανή, έ-να τουλάχιστον post στο blog του (http://athenville.blogspot.com).Ο -αγνώστων στοιχείων- Athensville παρουσιάζει την πόλη, όπως ακριβώς είναι. Χωρίς φτιασιδώματα ε-κεί που δεν πρέπει και με περισσή χάρη εκεί που α-ξίζει. Στο blog του, λοιπόν, μπορείτε να βρείτε τα πά-ντα: post για την υποβαθμισμένη περιοχή γύρω από την Ομόνοια, το καλύτερο καϊμάκι της πόλης, αναρ-τήσεις με cult μπουζουκο-αφίσες, με τ’ αμάξια των… αγαπησιάρηδων Αθηναίων, καθώς και ένα... πρω-τότυπο δημοψήφισμα για τον αν η Δήμητρα Γαλάνη πρέπει να στερεώσει καλύτερα την -έξω από τα κά-γκελα του μπαλκονιού- γλάστρα της.Το Athensville καταγράφει, ουσιαστικά, ό,τι ο βια-στικός κάτοικος της πόλης προσπερνά. Χωρίς γκρί-νιες και ηθικοπλαστικά μηνύματα, ρίχνει κλεφτές ματιές στις λεπτομέρειες της πόλης και τις μοιράζε-ται μαζί μας. Και αυτό, μας αρέσει πολύ.

Θαα αμαο ο το ο οοο

μεεεε εετιστιτττιττι

τώΕννΕΕνΕνηλλλληηνανανανναΑθνηναbbΟππππκκκκξννννττα

13ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ23 - 4 - 10

alex

ia.k

onac

hou@

met

ropo

lisne

ws.

gr

πως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), σχεδόν 80 εκατ. Ευρωπαίοι, ή το 17% του πληθυσμού της ΕΕ, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Στην τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, η συντριπτική πλειονότητα

των Ευρωπαίων (73%) αντιλαμβάνεται τη φτώχεια ως ένα πρόβλη-μα της χώρας τους που συνεχώς διογκώνεται. Το 89% κάνει έκκλη-ση στις εθνικές κυβερνήσεις για αντιμετώπιση του προβλήματος, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς εκτιμούν ότι οι κυβερνήσεις ευθύνονται για το πρόβλημα. Το 74% των Ευρωπαίων πολιτών περιμένει από την ΕΕ να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Με σύνθημα «Σταματήστε τη Φτώχεια Τώρα!», μια ευρωπαϊκή εκ-στρατεία σκοπεύει να καταπολεμή-σει τη φτώχεια και να αποκτήσει κε-ντρική θέση στις δραστηριότητες της ΕΕ στη διάρκεια του 2010.Με την κρίση, όμως, το πρόβλημα της φτώχειας μεταφράζεται και σε μεγαλύτερους αριθμούς. Εκατομ-μύρια άνθρωποι είναι άνεργοι, ε-νώ μέχρι και το τέλος του 2010 η ανεργία στην ΕΕ αναμένεται να ξε-περάσει το 10% του οικονομικά ε-νεργού πληθυσμού.Στη γνωμάτευση «Εργασία και φτώχεια: η αναγκαιότητα μιας σφαιρικής προσέγγισης» της Ευ-ρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ), ως «φτωχός εργαζόμενος» ορίζεται το πρόσωπο που, κατά τη διάρ-κεια του έτους αναφοράς, εργαζόταν και ζούσε σε ένα νοικοκυριό, το συνολικό εισόδημα του οποίου ήταν κατώτερο από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, ενώ εργαζόταν για περισσότερο από το μισό του έτους αναφοράς. Ο δείκτης «κίνδυνος φτώχειας των εργαζομένων» εκλαμβάνει ως εργαζόμενο οποιοδήποτε πρόσωπο απασχολήθηκε για τουλάχιστον επτά μήνες του έτους αναφοράς.

Στην τελευταία ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχε-τικά με τις κοινωνικές τάσεις στα κράτη-μέλη, προέκυπτε ότι το 16% των Ευρωπαίων είναι εκτεθειμένο στον κίνδυνο της φτώ-χειας. Το 8% των εργαζομένων της Ενωσης ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ τα ποσοστά κυμαίνονται μεταξύ του 4% (Τσέ-χικη Δημοκρατία, Βέλγιο, Δανία, Κάτω Χώρες και Φινλανδία) και του 16%.Η φτώχεια των εργαζομένων συνδέεται με χαμηλούς μισθούς (μι-σθοί κατώτεροι από το 60% του διάμεσου* μισθού), το χαμηλό επίπεδο προσόντων, την επισφαλή απασχόληση, αλλά και με τη μερική απασχόληση, όταν αυτή δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή του εργαζομένου. Συνδέεται επίσης και με την οικονομική κατά-σταση των υπόλοιπων μελών του νοικοκυριού. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι μια ακόμη μέθοδος με την οποία μπορεί να μετρηθεί η φτώχεια. Βάσει της κλίμακας της «υλικής στέρησης» στην ΕΕ, φτωχό είναι το νοικοκυριό που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις παρακάτω συνθήκες ή δεν διαθέτει τρία α-πό τα παρακάτω υλικά αγαθά: 1) Δυνατότητα ανταπόκρισης σε απρόβλεπτα έξοδα2) Μία εβδομάδα διακοπών ανά έτος3) Ικανότητα αποπληρωμής δανείων 4) Ενα γεύμα με κρέας, πουλερικό ή ψάρι ανά δύο ημέρες5) Κατοικία με θέρμανση6) Πλυντήριο

7) Εγχρωμη τηλεόραση8) Τηλέφωνο9) Ιδιωτικό αυτοκίνητο

Περισσότερα από 832.975 ελληνικά νοικοκυριά, (περί τα 2.186.869 άτομα) βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας (στην έ-ρευνα δεν συμπεριλαμβάνονται άστεγοι, τρόφιμοι ιδρυμάτων, κοκ.). Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλά-

δας (ΕΣΥΕ), το 20% του πληθυ-σμού της χώρας (στοιχεία για το 2008) απειλείται από τη φτώ-χεια, τη στιγμή που ο μέσος ό-ρος στις χώρες της Ευρωζώνης είναι περίπου 16%. Σημειώνεται ότι ο κίνδυνος φτώχειας για παι-διά ηλικίας 0-17 ετών ανέρχεται στο 23% του πληθυσμού, ενώ ο ίδιος κίνδυνος για τα άτομα ηλι-κίας άνω των 65 ετών υπολογί-ζεται σε 22%. Σύμφωνα με την Ερευνα Εισο-δήματος και Συνθηκών Διαβί-ωσης των Νοικοκυριών 2008 της ΕΣΥΕ, το κατώφλι κινδύνου φτώχειας ανά άτομο καθορίζεται στο ετήσιο εισόδημα των 6.480

ευρώ. Δηλαδή, ένα άτομο για να θεωρηθεί φτωχό, θα πρέπει να διαθέτει μηνιαίως από 540 ευρώ και κάτω, ενώ για μια τετραμε-λή οικογένεια το αντίστοιχο ποσό είναι 13.608 ευρώ ετησίως ή 1.134 ευρώ μηνιαίως.

Ο Νομπελίστας οικονομολόγος Amartya Sen έστρεψε το ενδιαφέ-ρον του επιστημονικού κόσμου στο πρόβλημα της φτώχειας. Προ-σπάθησε να απαντήσει σε ερωτήματα, όπως: πόσο έντονο είναι το πρόβλημα στις κοινωνίες, ποιες αιτίες προκαλούν φτώχεια, ποια η σχέση φτώχειας και ανάπτυξης και ποιες πολιτικές θα αντιμε-τώπιζαν το πρόβλημα. Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η φτώχεια, θα πρέπει πρώ-τα να μετρηθεί. Και δυστυχώς, η μέτρησή της ήταν πάντα ένα ση-μαντικό πρόβλημα. Υπάρχουν πολλοί δείκτες, πολλές «υποσημει-ώσεις», πολλές απόψεις, αλλά και διαφορετικές μεταξύ τους κοι-νωνίες που αντιμετωπίζουν διαφορετικά την «ξερή φτώχεια». Γι' αυτό, χρησιμοποιούμε το απλό ποσοστό φτώχειας (headcount ratio), τον πλέον δημοφιλή δείκτη. Σε αυτόν αναφέρονται οι πε-ρισσότερες έρευνες, όπως και αυτές της Eurostat. Σύμφωνα με αυτόν, η γραμμή της φτώχειας τοποθετείται στο 60% του διάμεσου εισοδήματος και στη συνέχεια υπολογίζεται το πο-σοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από αυτή τη γραμμή.

Γιάννης: 300Γιώργος: 250 Δημήτρης: 100Μαρία: 50Ελένη: 10 Το διάμεσο εισόδημα είναι αυτό του Δημήτρη-100 ευρώ. Η γραμμή της φτώχειας 0,6Χ100=60 ευρώ.Αρα, φτωχοί είναι η Μαρία και η Ελένη, ενώ το ποσοστό της φτώ-χειας ανέρχεται στο 40%.

14 ΠΑΙΔΕΙΑ 23 - 4 - 10

Οταν έρχεται η κουβέντα στην εκ-παιδευτική μεταρρύθμιση, το θέμα «καίει» και δεν το πιάνουν πολλοί, σαν το τόπι όταν χάνει η ομάδα μας. Αν φανταστούμε ένα υποτιθέ-μενο παιχνίδι ποδοσφαίρου, τότε αντίπαλός μας θα ήταν η αγαπητή μας Κύπρος, που αυτό τον καιρό είναι σε μία παρόμοια διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης. Ας δού-με πώς διαμορφώνεται το σκορ, και ας έχουμε στο μυαλό μας ότι πλέον στο ποδόσφαιρο βασικότα-το ρόλο παίζει το «μπάτζετ» κάθε ομάδας.

ε τον πομπώδη τίτλο «Νέο Σχολείο, Πρώ-τα ο Μαθητής», γίνεται η σέντρα για εμάς. Αν ξεκινήσουμε από τον τίτλο, τότε μάλ-λον τα πράγματα δείχνουν όχι και τόσο…

ανθηρά. Η αρχή θα έπρεπε να είναι το ήμισυ του παντός, και αυτή η αρχή φαίνεται να είναι σύνθημα βγαλμένο από τα κιτάπια παλαιάς προεκλογικής εκ-στρατείας -κάτι σαν «Νέα Ελλάδα, Πρώτα ο Πολίτης» και άλλες τέτοιες ομορφιές. Yποσημείωση: Ο τίτλος του αντίστοιχου κυπριακού σχεδίου είναι «Συμμετέ-χουμε στο μέλλον». Ελλάς-Κύπρος 0-0.Συνεχίζω με τη σημείωση ότι το ΠΑΣΟΚ προεκλο-γικά δεσμεύτηκε για «δημόσια, δωρεάν παιδεία για όλους». Σας ευχαριστούμε κύριοι που μας θυμίζετε το συνταγματικό μας δικαίωμα, αλλά δεν χρειάζεται να το χρησιμοποιείτε και ως νεωτερισμό. Κλείνω τις προκατακτικές «ιδέες» με το υπέροχα διατυπωμένο «Ενα σχολείο χωρίς… τοίχους»! Κύριοι του υπουρ-γείου, νομίζω ότι… ξύνετε πληγές που «μπαλώνο-νται» σε κτίρια ουσιαστικά κοντέινερ ή σε ρημαγμέ-να οικήματα. Το να υπενθυμίζει κανείς ότι οραμα-τίζεται ένα… άτοιχο (και ουχί άτυχο) σχολείο, έστω και αν εννοεί ένα σχολείο που με τις νέες τεχνολο-γίες θα απλώσει το πεδίο δράσης του, είναι τουλά-χιστον προκλητικό. Και δυστυχώς, δεν διακρινόμα-στε για το… βρετανικό μας φλέγμα. Yποσημείωση: H κυπριακή έκδοση μιλάει για «Δημοκρατική και ανθρώπινη παιδεία», Ελλάς-Κύπρος 0-1 (Παίζου-με εντός έδρας).

Αναφορικά με τις νέες τεχνολογίες, βαρύτητα δίνε-ται στην έννοια του ψηφιακού σχολείου. Ορθές οι α-ναφορές για την αναβάθμιση του υλικού (hardware), για την αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών, τη δημιουργία «Πύλης Γονέων» στο διαδίκτυο. Ωραία και η θεωρητικοποίηση των μηχανισμών της ειδι-κής αγωγής και της αυτοαξιολόγησης. Θα ήταν, βέ-βαια, σωστό να μας περιγράψει κανείς και το πώς θα γίνει αυτό σε μία χώρα, όπου η διείσδυση της ευρυ-

ζωνικότητας είναι όνειρο απατηλό και πολλοί από τους λειτουργούς της εκπαίδευσης είναι πρακτικά μη ενημερωμένοι, εκτός αν οι ίδιοι θελήσουν να «μορ-φωθούν» με ιδίους πόρους. Επίσης, ας αναλογιστεί κανείς γιατί υπολειπόμαστε περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες σε διείσδυση ευρυζωνικότητας ως λαός, α-πό την υπόλοιπη Ευρώπη. Yποσημείωση: Οι κύρι-οι της Μεγαλονήσου αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης και όχι ως μεμονωμέ-νο. Ετσι του δίνουν την διάσταση που του πρέπει και δεν αναλώνονται σε ουτοπίες. Ελλάς-Κύπρος 0-2.Εκεί που εν μέρει συμφωνώ είναι σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, με μερικές ενστάσεις πάντα. Πολύ ορθά τα θέματα του τρόπου διορισμού, της δοκιμα-στικής περιόδου και ακόμα ακόμα της 3ετούς υπο-χρεωτικής παραμονής στον τόπο πρώτου διορισμού. Επιπλέον, τίθεται περιορισμός στις αθρόες μετατά-ξεις και δίνεται βάση στη διαρκή εκπαίδευση των εκ-παιδευτικών. Φυσικά, καμία αναφορά στη δραματι-κή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα περισσότε-ρα τμήματα παιδαγωγικής, που έχουν καταντήσει πιο ελκυστικοί προθάλαμοι μονιμότητας από τις στρατι-ωτικές σχολές. Καθότι υπάρχει μεγάλη διαφορά α-πό τον υπάλληλο της εφορίας (με όλο το σεβασμό) και το «δάσκαλο» των παιδιών μας, φρονώ ότι μερι-κά ταμπού θα πρέπει να αρθούν. Yποσημείωση: να βάλουμε και εμείς κανένα γκόλ; Πολύ πιο γενικό και αφηρημένο το σχέδιο των Κυπρίων για τους εκπαι-δευτικούς. Ελλάς-Κύπρος 1-2.

Τέλος, μία ακόμα πρόταση προκαλεί σκέψη. Αφορά στην έννοια του «πειραματικού» σχολείου, που φαντά-ζει δύσκολη -ποιος θα ήθελε το παιδί του να γίνει πει-

ραματόζωο! Αντίθετα, ίσως θα έπρεπε να δημιουργη-θούν πρότυπα εθελοντικά εκπαιδευτήρια, όπου κάθε γονιός θα μπορούσε να εγγράψει το παιδί του -και η επιλογή θα αποτελούνταν από κριτήρια που θα είχαν το στοιχείο της πολυσχιδούς παρουσίας μαθητών από διάφορες κοινωνικές δομές.

Οσο για την αναίρεση της βάσης 10 για την εισαγωγή των μαθητών στα πανεπιστήμια, πλέον φαντάζει ανέκ-δοτο. Το ίδιο θα ήταν αν η βάση ήταν 8, 7 ή… 1! Η βάση δεν μπορεί να ορίζεται μονοσήμαντα, αλλά πά-ντα με γνώμονα τη δυσκολία των θεμάτων και το επί-πεδο του εκπαιδευτικού ιδρύματος που δέχεται τους νεότευκτους φοιτητές. Πολύ κακό για το τίποτα, σε έ-να θέμα μη σημαντικό. Yποσημείωση: το μοναδικό «α-δελφόν» έθνος, προτείνει εθνικό απολυτήριο και στη συνέχεια προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή. Νομίζω μας κερδίζει στα σημεία. Ελλάς- Κύπρος 1-3. Εν κατακλείδι, θα ήθελα να τονίσω την ιδιαιτερότη-τα της Κύπρου σε σχέση με τη δική μας πραγματικό-τητα. Σε συνέντευξη του επικεφαλής της Επιτροπής Α-ναλυτικών Προγραμμάτων κ. Γεωργίου Τσιάκαλου (ε-φημερίδα Χαραυγή, 28/03/2010), ο ίδιος ερωτάται αν θα χρειαστεί περισσότερα χρήματα η μεταρρύθμι-ση στο νησί. Η απάντησή του είναι πως η Κύπρος έ-χει το μεγαλύτερο ποσοστό για την παιδεία σε επίπε-δο ΑΕΠ, ανά την Ευρώπη των «25», και αναμένει με τα ίδια χρήματα να έχει τα ίδια αποτελέσματα. Συνδέ-στε το παραπάνω γεγονός παρακαλώ με το ότι ο μέ-σος Κύπριος έχει από τα μεγαλύτερα κατά κεφαλήν ει-σοδήματα στην Ευρώπη, επίσης. Να το κλείσω στο 1-4, να μην γίνουμε και ρεζίλι -μήπως είναι τελικά κα-θαρά θέμα «μπάτζετ»;

15ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ23 - 4 - 10

ερισσότερες από 100.000 είναι οι υπάρ-χουσες πισίνες σε όλη την Ελλάδα, σύμ-φωνα με πρόσφατα στοιχεία των εταιρει-ών που τις κατασκευάζουν. Σύμφωνα με

την ίδια πηγή, αυτές αυξάνονται με ρυθμό 6.000-7.000 το χρόνο. Οι περισσότερες πισίνες βρίσκο-νται στις Κυκλάδες, με «πρωταθλήτρια» τη Μύ-κονο, και ακολουθούν η Κρήτη, η Χαλκιδική, και φυσικά η Αττική. Το καταπληκτικό είναι ό-τι η πλειονότητα των ιδιοκτητών πισίνας έχει ξε-χάσει να δηλώσει την ύπαρξή τους στις εφορί-ες. Ακόμη πιο τραγελαφικό, όμως, είναι το γεγο-νός ότι και οι εφορίες χρόνια τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να εντοπιστούν οι παρανομούντες. Μια ζωή ακού-με για έλλειψη προσωπικού και άλλα εμπόδια, ό-ταν η λύση ήταν τόσο απλή: οι δορυφορικές φω-τογραφίες που από χρόνια υπάρχουν στο διαδί-κτυο (Google) και αποδεικνύουν ότι η χώρα είναι σπαρμένη με πισίνες!

Η αρχή έγινε από τα βόρεια προάστια της Αττικής. Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημά-των είχε καταγράψει 16.974 φορολογούμενους κατοίκους σε Εκάλη, Δροσιά και Διόνυσο. Μόνο, όμως, οι 324 εμφανίζονται να έχουν δηλώσει την πισίνα τους! Και η καταμέτρηση συνεχίζεται, για να μάθει και το υπουργείο Οικονομικών το κοι-νό μυστικό, δηλαδή ότι η Ελλάδα διεκδικεί πρω-τιά στις πισίνες. Αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούν ότι είναι αδήλωτο περίπου το 50% των πισίνων

και μιλούν για «μεγάλης έκτασης» φοροδιαφυγή, στέλνοντας μήνυμα προς τους ιδιοκτήτες των ακι-νήτων που «κρύβουν» τις πισίνες τους πως δεν α-ντιμετωπίζουν απλώς την επιβολή πρόσθετου φό-ρου, αλλά και τον εξονυχιστικό έλεγχο των περι-ουσιακών τους στοιχείων. Ο δορυφορικός έλεγ-χος επεκτείνεται άμεσα σε Αγιο Στέφανο, Μαρού-σι, Πεντέλη και ευρύτερα στα βόρεια προάστια. Οι διασταυρώσεις αυτές είναι οι πρώτες -και πιλο-τικές- για το θέμα αυτό. Θα ακολουθήσουν και άλ-λες στην υπόλοιπη Αττική και σε όλη την Ελλάδα. Μόλις ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων στα βόρεια προάστια, θα ακολουθήσουν έλεγχοι στα νότια προάστια της Αθήνας (Γλυφάδα, Βούλα, Βουλιαγμένη) και στη συνέχεια σε περιοχές της χώρας, όπου υπάρχουν πολλές τέτοιες... δεξαμε-νές. Συγκεκριμένα, η στόχευση θα είναι κατ’ αρ-χήν στα νησιά του Αιγαίου, όπου υπάρχει πλήθος από βίλες με πισίνες, όπως, για παράδειγμα, στη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Το ζητούμενο, βέβαια, παραμένει το ίδιο και σε αυτή την περίπτωση: δηλαδή, το υπουργείο Οι-κονομικών να μην μείνει μόνο στις διαπιστώσεις, αλλά να δώσει εντολή στις εφορίες, ώστε άμεσα να καλέσουν για εξηγήσεις όλους αυτούς τους φο-ρολογούμενους και να τους επιβάλουν τα προβλε-πόμενα πρόστιμα και ποινές.

Σύμφωνα πάντως με τις διαρροές από το υπουρ-γείο Οικονομικών, η περίπτωση των αδήλωτων πισίνων δεν θα έχει την τύχη των γιατρών του Κο-λωνακίου, για τους οποίους μάθαμε ότι φοροδι-αφεύγουν, αλλά έκτοτε τίποτε άλλο. Αν λοιπόν ι-

σχύσει η πρόθεση για «ξεσκόνισμα» των δηλώσε-ων των εν λόγω φορολογουμένων, τότε αυτοί α-ντιμετωπίζουν τους εξής κινδύνους: •Να τους «ξεσκονίσουν» τις φορολογικές δηλώ-σεις των τελευταίων ετών, για να διαπιστώσουν αν τα εισοδήματά τους δικαιολογούν τον τρόπο ζωής τους. Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιείται το «πόθεν έσχες» και ξεκινούν τον πλήρη και εκτε-νή έλεγχο των περιουσιακών τους στοιχείων, που δεν αποκλείεται να φτάσει μέχρι και το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών.•Να «πιαστούν» στα τεκμήρια, καθώς θα τους κα-ταλογιστεί η τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης, που για μέχρι και τα περυσινά αποκτηθέντα εισοδήματα ξεκινάει από 11.600 ευρώ για πισίνες επιφάνει-ας 25-60 τετ.μ., 29.200 ευρώ για 60-120 τετ.μ. και 46.800 ευρώ για άνω των 120 τετ.μ., με προ-σαύξηση 50% για τις εσωτερικές. Υπενθυμίζεται ότι με τον τελευταίο φορολογικό νόμο, η τεκμαρ-τή δαπάνη ξεκινάει από 100 ευρώ ανά τετ.μ. για πισίνες επιφάνειας μέχρι 60 τετ.μ. και αυξάνεται 200 ευρώ ανά τετ.μ. για επιφάνεια άνω των 60 τετ.μ., με διπλασιασμό για εσωτερική. •Να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις στην εφορία και να υποχρεωθούν να υποβάλουν τροποποιητι-κή δήλωση, ενώ θα επιβαρυνθούν και με τα ανα-λογούντα πρόστιμα. Σε ανακριβή δήλωση επιβάλ-λεται πρόσθετος φόρος 2% ανά μήνα καθυστέρη-σης επί του φόρου, του οποίου την πληρωμή θα απέφευγε ο φορολογούμενος και μέχρι ποσοστό 200%. Αν δεν προκύπτει φόρος για πληρωμή, τότε επιβάλλεται αυτοτελές πρόστιμο 40 ευρώ έως 1.117 ευρώ, το οποίο μειώνεται στο 1/3 σε περί-πτωση διοικητικού συμβιβασμού.

16 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 23 - 4 - 10

έρετε ποιο είναι το αστείο της ημέρας; Βρε, «άει δανείσου». Ο κόσμος έχει χιούμορ. Προφανώς, το χρησιμοποιεί, αφενός, για να ξεχάσει τις πίκρες του και να «σκάσει» έ-

να χαμόγελο και, αφετέρου, για να περάσει το μήνυ-μά του. Ποιο είναι αυτό; Αμάν πια, έχουμε βαρεθεί να σας ακούμε. Τη μία, είναι κακό το ΔΝΤ, την άλ-λη, είναι καλό το ΔΝΤ. Τη μία, τα καταφέρνουμε μό-νοι μας. Την άλλη, χρειαζόμαστε στήριξη. Το ΔΝΤ έ-χει το «πάνω χέρι». Η Κομισιόν έχει το «πάνω χέρι». Ο κόσμος έχει απηυδύσει και λέει, με τον τρόπο του, άντε πάρτε τα λεφτά, πριν είναι αργά, και ξεκινήστε, επιτέλους, να κάνετε κάτι. Η «μαύρη» αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε τη βοήθεια άμεσα. Γιατί εξακολουθούμε να δανειζόμαστε ακριβά, και αν συνεχίσουμε έτσι, με τα 330 δισ. χρέος που θα φτάσουμε το 2010, και τα άλλα 150-180 δισ. που θα χρειαστούμε τα επόμενα χρόνια ως το 2014, θα τινα-χτούν όλα στον αέρα -με τη βαθιά ύφεση που βιώ-

τη χώρα μας τόσο η σύγχυση όσο και η δαιμονοποίηση χρησιμοποι-ούνται, κατά καιρούς, ως μηχανισμοί άμυνας απέναντι στις εμφανι-ζόμενες απειλές. Η πλέον επίκαιρη απειλή ακούει σήμερα στο όνο-μα «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα

λόγια Ελληνα πολιτικού: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν το καλέσαμε εμείς, αλλά οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης…».Ιδού η σύγχυση, ιδού και η δαιμονοποίηση. «Εμείς πιέζαμε, τονίζοντας τις αδυναμίες της ΕΕ. να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα σε ευρωπαϊκή βά-ση» καταλήγει, εμφανίζοντας την επιλογή της ΕΕ ως σαφώς προτιμότερη. Ποτέ στην ιστορία της χώρας το άκουσμα μιας… συντομογραφίας δεν προ-κάλεσε τέτοιο φόβο και σκεπτικισμό όπως αυτή του ΔΝΤ. Ισως μονάχα, για κάποια χρόνια, η περίπτωση της ΕΟΚ. Το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», είχε κάνει θραύση αρχικώς. Στη συνέχεια όμως ατόνη-σε, μιας και πειστήκαμε για την αναγκαιότητα της συμμετοχής μας στο ευ-ρωπαϊκό οικοδόμημα. Κανείς, όμως, δεν φαίνεται να πείθεται για την α-ναγκαιότητα της συμμετοχής του ΔΝΤ στις προσπάθειες για τη δημοσιονο-μική ανάκαμψη της χώρας. Κι αυτό, διότι υπάρχουν χρηματοδοτήσεις με αλλά και χωρίς εισαγωγικά…

Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις-επιδοτήσεις, οι οποίες διοχετεύονταν για την υλοποίηση των απαιτούμενων διαρθρωτικών αλλαγών της ελληνικής οικονομίας από τα Ταμεία Συνοχής, δεν συνοδεύονταν από τους απαραί-τητους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ως εκ τούτου, οι πόροι διαχέονταν α-νορθολογικά και κατά το δοκούν από τους ημέτερους πολιτικούς διαχειρι-στές. Με αυτόν τον τρόπο και η πίτα παρέμενε ολάκερη και ο λαός... χορ-τάτος. Χρειάστηκε να κάνει την εμφάνισή της η πρόσφατη χρηματοπιστω-τική και μετέπειτα δημοσιονομική κρίση, για να λάβει τέλος η συνειδησι-ακή νιρβάνα που νέκρωσε για δεκαετίες κάθε τομέα της χώρας και κάλυ-πτε τεχνηέντως δεκαετίες στασιμότητας, ή ψευδοπροόδου, αν προτιμάτε.

Από την άλλη πλευρά, η επικείμενη δανειοδότηση από το ΔΝΤ θα συνο-δεύεται από ένα αυστηρό πλαίσιο επιτήρησης, ενώ παράλληλα θα χρησι-μοποιηθεί κυρίως για την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων της χώ-ρας. Με τα «ζωνάρια σφιγμένα» σε αυτήν την περίπτωση, αυτού του είδους η χρηματοδότηση φαντάζει ως ύστατη κι απευκταία λύση. Το γιατί, απαντά-ται αν ανατρέξει κανείς στον τρόπο λειτουργίας του και στις αλλαγές που προέκυψαν, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα.Κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, λοιπόν, το ΔΝΤ παρείχε οι-κονομική και τεχνική υποστήριξη σε όποιο κράτος-μέλος, με έντονες δη-μοσιονομικές παθογένειες, του το ζητούσε. Η χρηματοδότηση και η α-ποπληρωμή αυτής λάμβανε χώρα σε ένα ορθολογικό πλαίσιο πιστωτή-δανειζόμενου. Οι ενστάσεις σχετικά με το ρόλο του ΔΝΤ άρχισαν να εγεί-ρονται όταν στο δίπολο «πιστωτής-δανειζόμενος» εισήλθε ο όρος της «ε-ξάρτησης». Συγκεκριμένα, η δανειζόμενη χώρα προκειμένου να δανειοδο-τηθεί ήταν αναγκασμένη να αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις έναντι του ΔΝΤ και να τηρήσει κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Ωστόσο, με το πέρα-σμα του χρόνου και μέσα από τις κατά καιρούς παρεμβάσεις του οργανι-σμού (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την περίπτωση της Αργεντινής), διαφάνηκε πως οι δεσμεύσεις και προϋποθέσεις που έθετε, όχι μόνο δεν διέθεταν συμβουλευτικό χαρακτήρα, αλλά πολύ περισσότερο συντελούσαν στην άμεση εμπλοκή του ΔΝΤ σε σφαίρες αποκλειστικής κρατικής αρμο-διότητας, εγείροντας κατηγορίες που έκαναν λόγο ακόμα και για υποκατά-σταση της εθνικής κυριαρχίας.Μια κατηγορία που δέχεται κατά καιρούς και η ίδια η ΕΕ. Η διαφορά έ-γκειται στο ότι η όποια παραχώρηση αρμοδιοτήτων από τα κράτη προς την Ενωση είναι ηθελημένη, και βασίζεται σε γραπτές συμφωνίες-συνθήκες που διαθέτουν συγκεκριμένο και κοινά συμφωνηθέν σκοπό: τη σύγκλι-ση, την οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση. Αντιθέτως, στην περίπτω-ση του ΔΝΤ η εκχώρηση-υφαρπαγή αυτών των αρμοδιοτήτων φαντάζει περισσότερο ως προϊόν καταναγκασμού και εκμετάλλευσης της δεινής θέ-σης του αδύναμου μέρους.

17ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ23 - 4 - 10

νουμε- είτε τηρούμε είτε δεν τηρούμε το πρόγραμμα σταθερότητας. Το ποιος έχει το «πάνω χέρι» ουσιαστικά δεν έχει κα-μία σημασία. Γιατί τη βοήθεια τη χρειαζόμαστε, διό-τι, όπως έλεγε και ο Βεσπασιανός, όταν του είπαν πως τα χρήματα που έπαιρναν ως φόρο από τα δη-μόσια ουρητήρια θα βρομούσαν, η μυρωδιά δεν έ-χει σημασία, από τη στιγμή που θα γεμίσουν τα τα-μεία του κράτους.Παρόλα αυτά, το «επιχείρημα» πολλών είναι ότι το ΔΝΤ θα φέρει τα «πάνω-κάτω». Νομίζω πως είναι ε-ντελώς λανθασμένη εκτίμηση και μονομερής. Δαι-μονοποιούμε το ΔΝΤ και κάνουμε τα «στραβά μάτια» στο γεγονός ότι οι εταίροι μας μάς έχουν ήδη «στύ-ψει» στον ίδιο -αν όχι και σε χειρότερο- βαθμό.Η Κομισιόν δεν είναι αυτή που έστειλε πίσω στον κ. Λοβέρδο τα όρια της συνταξιοδότησης;O Ολι Ρεν δεν είναι αυτός που μιλά για εσωτερική υποτίμηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ιδιωτι-κό τομέα;H Γερμανία δεν είναι αυτή που αντιτάσσεται λυσσα-

λέα στο να μας δοθεί βοήθεια πριν φτάσουμε στη χρεοκοπία, με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει στην πράξη;Γιατί έχουμε την εντύπωση πως οι Ευρωπαίοι θα μας χαρίσουν τα λεφτά; Φυσικά και θα μας διευκολύνουν με κέρδος, αφού και θα καρπωθούν τη διαφορά των επιτοκίων και επιπλέον θα μας έχουν στη σέντρα.

Ποιος ζητάει επίμονα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις -χάριν της ανταγωνιστικότητας- που θα αλλάξουν διά παντός το εργασιακό τοπίο;Μήπως δεν είναι οι Ευρωπαίοι αυτοί που αποφάσι-σαν τη θεσμοθέτηση μηχανισμού στήριξης που θε-ωρείται, βέβαιο, πως θα περιέχει αυστηρότατο ποι-νολόγιο, το οποίο ενδεχομένως να φτάνει μέχρι και στην προσωρινή παύση ή αποπομπή χώρας-μέλους;Εχει καμιά διαφορά ο ελεγκτής και η επιτήρηση της Κοινότητας, από τον ελεγκτή και την επιτήρηση του ΔΝΤ; Το ότι το τελευταίο έχει τεχνογνωσία ή είναι πιο σκληρό, εδώ που έχουμε φτάσει, ελάχιστη ση-μασία έχει.

Δεδομένου του παρελθόντος μας, νομίζω πως με το ΔΝΤ «βρήκαμε παπά να θάψουμε καμπόσους» και η όλη κουβέντα είναι αποπροσανα-τολιστική. Αλλα λόγια να αγαπιόμα-στε! Η πραγματική κουβέντα θα έ-πρεπε να είναι επί της ουσίας. Χρει-αζόμαστε ή όχι βοήθεια, και εάν μπορούμε ή όχι να τα βγάλουμε πέ-ρα μόνοι μας. Με βιώσιμες, όμως, στρατηγικές και προοπτικές και όχι χρόνο με το χρόνο. Οχι με τη λογι-κή του «και αύριο μέρα είναι». Μό-νον έτσι θα μπορέσουμε να χαρά-ξουμε εθνική στρατηγική διάσωσης της χώρας.Ετσι και αλλιώς, αξιοπιστία η ελ-ληνική οικονομία δεν έχει. Ολοι το γνωρίζουν αυτό, και στο εσωτε-ρικό και στο εξωτερικό. Δεν μιλά-με για το αν πιστεύουν στις καλές μας προθέσεις, ή αν θα είμαστε ή όχι συνεπείς στην εφαρμογή των μέτρων. Μιλάμε για αξιοπιστία α-ναφορικά με τις αντοχές της ελληνι-κής οικονομίας. Μόλις προχθές ξεκίνησε νέος κύ-κλος θεματολογίας, με τον ίδιο τον Τρισέ να διατείνεται πως οι τράπε-ζές μας θα αντιμετωπίσουν δύσκο-λες μέρες. Χωρίς στιβαρό τραπεζικό σύστημα, πώς θα προχωρήσουμε σε βιώσιμη ανάπτυξη; Με την ανερ-γία να εξακοντίζεται στα ύψη, πώς θα στηρίξουμε την εσωτερική κα-τανάλωση; Πώς θα ανακόψουμε τη λαίλαπα των ακάλυπτων επιταγών; Την αύξηση των επισφαλειών;

Για να στηρίξουμε την ανάπτυξη, πέρα από το δανεισμό ή τη βοή-θεια (αν θέλετε) από το εξωτερικό, θα πρέπει να αποδεσμεύσουμε πό-ρους. Καλή η περικοπή της δημό-σιας σπατάλης, καλή η αύξηση των εσόδων, αλλά δυστυχώς δεν αρ-κούν. Απαιτούνται πιο ριζοσπαστι-κές λύσεις.Ας είμαστε επιτέλους ρεαλιστές. Το

χρέος μας είναι τεράστιο και η αποπληρωμή είναι δυσβάσταχτη. Ισως, αντί να συζητάμε αν το ΔΝΤ εί-ναι χειρότερο ή όχι από την Κομισιόν, θα έπρεπε να συζητάμε... το «τι θα κάνουμε με το χρέος;»Μήπως παράλληλα με τα όσα σκληρά μέτρα πήρα-με και θα πάρουμε, θα πρέπει να εξετάζουμε σιγά-σιγά το ενδεχόμενο να ζητήσουμε την επαναδιαπραγ-μάτευσή του; Να αυξήσουμε την περίοδο χάριτος, να διαγράψουμε ένα μέρος και να επιμηκύνουμε την κα-ταβολή των δόσεων;Αυτό, κατά την άποψή μου, θα πρέπει να είναι το ε-πόμενο μέτρο. Το χρέος μας είναι τεράστιο, και ε-άν προχωρήσουμε σε στάση πληρωμών, είναι βέ-βαιο πως θα υπάρξει συστημικό πρόβλημα στην Ευ-ρώπη, που έχει και το μεγαλύτερο κομμάτι του χρέ-ους μας. Οπως έσωσαν τις τράπεζές τους, εν μία νυ-κτί, θα το σκεφτούν διπλά να αγνοήσουν το αίτη-μά μας. Γιατί ξέρουν πως καλύτερα να καθυστερή-σουν να πάρουν τα λεφτά τους αργότερα, παρά να μην τα πάρουν ποτέ, αν κηρύξουμε επισήμως στά-ση πληρωμών.

18 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 23 - 4 - 10

ν θέλει να δει κανείς πόσο εύθραυστο είναι το οικονο-μικό οικοδόμημα, η έκρη-ξη του ισλανδικού ηφαιστεί-

ου με το δυσπρόφερτο όνομα Εϊγιαφ-γιατλαγιοκούλ ήταν η καλύτερη επί-δειξη. Το σύστημα μεταφορών της Ευρώπης, και κατ’ επέκταση του κό-σμου, πάγωσε από την έκρηξη και τη διάχυση ενός νέφους ηφαιστεια-κής τέφρας.Για περίπου μια εβδομάδα η ισλαν-δική στάχτη διατάραξε τις ροές αν-θρώπων και αγαθών ανά την Ευ-ρώπη, αλλά και τον κόσμο. Η Κέ-νυα πχ. έχανε τρία εκατ. δολάρια την ημέρα από τη μη εξαγωγή οπω-ροκηπευτικών προϊόντων.Επιπλέον η κλίμακα της «διαταρα-χής» στάθηκε αφορμή, ώστε να φα-νούν τα όρια της υπευθυνότητας των ευρωπαϊκών, ιδιωτικών πλέ-ον, αεροπορικών εταιρειών, αλλά και προσέφερε μια κλίμακα, για να μετρήσουμε τις αλλαγές που απαι-τούνται στον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας για το με-τριασμό της κλιματικής αλλαγής.

Οι αεροπορικές εταιρείες υπολογί-ζουν πως από την παύση των πτή-σεων, έχασαν κάπου 1,2 δισ. ευρώ σε έσοδα. Δεν υπάρχει, βέβαια, α-νάλογος υπολογισμός και για τα α-ντίστοιχα έξοδα -πχ. από καύσιμα- που αποφεύχθηκαν, ούτε συνυπο-λογίστηκε το γεγονός ότι ένα με-γάλο μέρος των επιβατών που δεν πέταξαν με την απαγόρευση, πέτα-ξαν αμέσως μετά, με την άρση της -άρα, ένα ποσό από αυτά τα έσο-δα απλώς αναβλήθηκε. Μέσα στο χάος είχαν ήδη αρχίσει να κατη-γορούν τις κυβερνήσεις της Ευρώ-πης και την ΕΕ για «υπερβολική α-ντίδραση», βασισμένοι στο γεγονός ότι κανένας δεν έχει ιδέα ποιο εί-ναι το ασφαλές όριο συγκέντρωσης ηφαιστειακής τέφρας, μέσα στο ο-ποίο μπορεί να πετάξει ένα εμπορι-κό αεροπλάνο με ασφάλεια. Ομως, δύο τουλάχιστον αεροπλάνα που έτυχε να πετάξουν, είχαν σοβαρό πρόβλημα, ενώ οι κατασκευάστρι-ες εταιρείες των αεροσκαφών προ-ειδοποιούν για τη σοβαρότητα του κινδύνου, και άμεσα, αλλά και στο μέλλον, εξαιτίας των βλαβών που

προκαλούν στον κινητήρα. Με λί-γα λόγια, οι αεροπορικές εταιρείες στην Ευρώπη απαιτούσαν το δικαί-ωμα να ρισκάρουν με τη ζωή των επιβατών τους. Ευτυχώς, όμως, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ διατη-ρούν, ακόμα, τη σοβαρότητά τους.Η πίεση αυτή ίσως να μην ήταν παρά προετοιμασία για την απαί-τηση ενίσχυσης από τις ευρωπαϊ-κές κυβερνήσεις. Ενισχύσεις που κρίθηκαν παράνομες από την ΕΕ, πχ. στην περίπτωση της Ολυμπια-κής. Βέβαια, οι ευρωπαϊκές αερο-γραμμές, ιδιωτικοποιημένες πλέ-ον, υπολογιζόταν πως θα είχαν ζη-μιά φέτος περί τα δύο δισ. ευρώ. Οπότε, μια επιδότηση θα βοηθού-σε τους μετόχους τους. Πρόκειται για άλλη μια εκδοχή του κλασικού προτάγματος του υπαρκτού καπιτα-λισμού: κοινωνικοποιούμε τις ζη-μιές και ιδιωτικοποιούμε τα κέρδη.

Η έκρηξη, όμως, του Εϊγιαφγιατλα-γιοκούλ, μας έδειξε και κάτι σημα-ντικό για την κλιματική αλλαγή. Υ-πολογίστηκε πως το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) που εκλύθηκε όλες αυτές τις ημέρες από το ηφαίστειο είναι λιγότερο (από 15 έως 50%),

από το διοξείδιο του άνθρακα που ΔΕΝ εκλύθηκε από τις πτήσεις που ματαιώθηκαν. Με δεδομένο ότι το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι το μόνο, ούτε και το «δραστικότερο» κλιματικά, αέριο του θερμοκηπίου που εκλύεται από τους κινητήρες των αεροπλάνων, ενώ αντίθετα η ηφαιστειακή έκρηξη δρα συνολικά «ψύχοντας» την ατμόσφαιρα (λόγω της «σκίασης», ας πούμε, της επι-φάνειας της Γης από το διάχυτο πέ-πλο της τέφρας), αποκτά κανείς μια αίσθηση της κλίμακας της ανθρώ-πινης επίδρασης στη γήινη ατμό-σφαιρα, και εξ αυτής και στο κλίμα.Η παγκόσμια αεροπορική βιομη-χανία προκαλεί με τις δραστηριό-τητές της την εκπομπή, κάθε χρό-νο, τρεισήμισι φορές περισσότερου διοξειδίου του άνθρακα στην ατμό-σφαιρα, από ό,τι ΟΛΗ η ηφαιστει-ακή δραστηριότητα ΟΛΩΝ των η-φαιστείων του κόσμου. Πρόκειται για κολοσσιαίο νούμερο. Ιδίως, ό-ταν σκεφτεί κανείς πως δεν μιλάμε παρά για το 3% των σχετικών αν-θρωπογενών εκπομπών στον πλα-νήτη, αλλά και πως, όπως είπαμε, το CO2 δεν είναι το μόνο αέριο του θερμοκηπίου που εκλύεται από τις αεροπορικές πτήσεις. Με άλλα λό-

για, οι παγκόσμιες εκπομπές CO2

είναι πάνω από 100 φορές περισ-σότερες από εκείνες που προκαλεί η ηφαιστειακή δραστηριότητα πα-ντού στον πλανήτη. Ξαναγυρνάμε, έτσι, στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Οι «αεροπο-ρικές» εκπομπές αερίων θερμοκη-πίου, υπό κανονικές συνθήκες, υ-πολογίζεται πως θα αυξηθούν ως ποσοστό των παγκόσμιων ρύπων θερμοκηπίου τα επόμενα χρόνια. Αν μερικές ημέρες περιορισμού των πτήσεων, στο 60% της Ευρώ-πης, προκαλούν παράλυση των πά-ντων, καταλαβαίνει κανείς την κλί-μακα της παρέμβασης που χρειάζε-ται στη λειτουργία του παγκόσμιου συστήματος για τον περιορισμό της έκλυσης αερίων θερμοκηπίου. Γίνεται έτσι σαφές πως το είδος της κοινωνικής και οικονομικής οργά-νωσης που είναι συμβατό με τον περιορισμό των αερίων ρύπων εί-ναι ασύμβατο με τα πράγματα, ό-πως έχουν σήμερα. Το Εϊγιαφγι-ατλαγιοκούλ και η στάχτη του λει-τουργούν ως δείκτες κλίμακας στο χάρτη των μεταβολών που πρέπει να γίνουν για την άμβλυνση των συνεπειών της υπό εξέλιξη κλιμα-τικής αλλαγής.

19ΘΕΜΑ23 - 4 - 10

1997: ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, πρόεδρος της ΔΟΕ, ανακοινώνει την ανάληψη της διοργά-νωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 α-πό την Αθήνα. 1974: ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, γόνος πλού-σιας οικογένειας της Βαρκελώνης, απεικονίζε-ται να χαιρετά με φασιστικό τρόπο σε πανηγυ-ρική τελετή για την επέτειο 38 χρόνων από το πραξικόπημα του στρατηγού Φράνκο, που έγινε το 1936 και οδήγησε την Ισπανία στον Εμφύ-λιο, από τον οποίο -τρία χρόνια αργότερα- ανα-δείχθηκε νικητής. 21 Απριλίου 2010: την ημέρα που στην Ελλάδα συμπληρώνονται 43 χρόνια από τη ούντα των συνταγματαρχών, ο 90χρονος πια Χουάν Αντό-νιο Σάμαρανκ «σβήνει» από καρδιοαναπνευστι-κή ανακοπή σε νοσοκομείο της Βαρκελώνης.Ο γεννημένος στη Βαρκελώνη το 1920 Σάμα-ρανκ υπήρξε, μετά τον Πιερ ντε Κουμπερτέν (1896-1925), ο δεύτερος μακροβιότερος πρόε-δρος της ΔΟΕ, στο θώκο της οποίας παρέμεινε από το 1980 έως το 2001.

Η σύνδεση του Σάμαρανκ με τις τελευταίες ημέρες του καθεστώτος του Φράνκο στα μέσα της δεκαετί-ας του ’70 υπήρξε ένα από τα πιο επίμαχα θέματα στη χώρα. Τη δεκαετία του 1960 διετέλεσε επίτρο-πος στην Ανω Βουλή, η οποία ήταν «μαριονέτα» υπό τον Φράνκο. Το 1967 διορίστηκε γενικός γραμματέ-ας Αθλητισμού και στη συνέχεια πρόεδρος της Ολυ-μπιακής Επιτροπής της Ισπανίας, μία θέση που δια-τήρησε μέχρι τα τελευταία χρόνια του Φράνκο. Με-τά το θάνατο του στρατηγού, το 1975, δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια το θαυμασμό του για τον άνθρωπο που είχε επιβάλει αδίστακτη καταπίεση στην Ισπανία επί 36 χρόνια. Δήλωνε χαρακτηριστικά: «Επί των η-

μερών του Φρανσίσκο Φράνκο η Ισπανία έζησε τη μεγαλύτερη περίοδο ευημερίας και ειρήνης για πρώ-τη φορά έπειτα από πολλούς αιώνες».Η οργάνωση «Δημοκρατία και Αξιοπιστία στον Α-θλητισμό» (DDE) κατηγόρησε τη ΔΟΕ για αναξιο-πιστία, υπενθυμίζοντας ότι κατά το παρελθόν απο-δοκίμασε τα φασιστικά καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αλλά στην περίπτωση του Φράνκο… ποίησε την νήσσαν, λόγω της παρουσίας του Σάμα-ρανκ στην προεδρία της. Η απάντηση της ΔΟΕ ή-ταν: «Ο πρόεδρος Σάμαρανκ αφιέρωσε το μεγαλύ-τερο μέρος της ζωής του στο Ολυμπιακό Κίνημα και στην προώθηση των αξιών του Ολυμπισμού. Του α-ποδόθηκε αυτή η τιμητική θέση ως αναγνώριση της αφοσίωσής του στις Ολυμπιακές Αξίες». Καμία έκ-πληξη… Το φασιστικό παρελθόν του Σάμαρανκ, άλ-λωστε, ήταν ένα από τα θέματα, για το οποίο τα χεί-λη όλων στη ΔΟΕ έμεναν «σφραγισμένα», ίσως για-τί οι περισσότεροι «αθάνατοι» βρίσκονταν εκεί και α-πολάμβαναν προνόμια αδιανόητα για τους «κοινούς θνητούς», ελέω Σάμαρανκ. Ο δημοσιογράφος Α-ντριου Τζένινγκς, που έγραψε ένα βιβλίο και παρου-σίασε ένα ντοκιμαντέρ για τη στενή σχέση του Σάμα-ρανκ με το φασισμό και το ναζισμό, αναγκάστηκε να περάσει πέντε ημέρες σε φυλακή της Ελβετίας, λό-γω του κυνηγητού, όπως ισχυρίστηκε, του προέδρου της ΔΟΕ…

Θερμός υποστηρικτής της ελληνικής υποψηφιότη-τας για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ο Σάμαρανκ υπήρξε αμφιλεγόμενος και ως πρόεδρος της ΔΟΕ. Το όνομά του συνδέθηκε με την εμπορευματοποίηση των Αγώνων, ωστόσο οι μόνι-μοι χορηγοί που εξασφάλισε, διασφάλισαν τη διαβί-ωση της διοργάνωσης.Ο προκάτοχός του, Πιερ ντε Κουμπερτέν, ήταν αντί-θετος με τη συμμετοχή των γυναικών, ωστόσο ο Σά-μαρανκ ενθάρρυνε τη συμμετοχή του «ασθενούς φύ-

λου» στους Αγώνες. Σε μια αμφιλεγόμενη κίνηση, τί-μησε το 1985 τον επικεφαλής της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, ώστε η κομμουνιστική χώρα να λάβει μέ-ρος στους Αγώνες της Σεούλ το 1988. Ταυτόχρονα, αναβάθμισε τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και πρωτοστάτησε στη σύσταση της ομάδας της Κοι-νοπολιτείας το 1992, ώστε να ταξιδέψουν οι πρώην Σοβιετικοί αθλητές στη Βαρκελώνη. Τέλος, ένωσε ξα-νά τις δύο Κορέες και έδωσε τους Ολυμπιακούς Α-γώνες στο Πεκίνο. Από την άλλη, άνοιξε την πόρτα της ΔΟΕ σε εύπο-ρους επιχειρηματίες, που δεν είχαν σχέση με τον α-θλητισμό. Ορισμένοι εξ αυτών μόνο… «καλά παιδιά» δεν ήταν και κατέληξαν στη φυλακή. Χρηματισμοί «αθανάτων» στιγμάτισαν τους Αγώνες στο Ναγκάνο και το Σολτ Λέικ Σίτι, ενώ η ΔΟΕ, με τον Σάμαρανκ στο τιμόνι, έκανε τα «στραβά μάτια» και στο ντόπινγκ. Η μοίρα του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ δεν ήταν δι-αφορετική από αυτή κάθε μεγάλης προσωπικότητας του αθλητισμού. Απέκτησε πολλούς φίλους (ιδιαί-τερα στη χώρα μας) και ορκισμένους εχθρούς. Μι-σήθηκε από τους συμπατριώτες του, αλλά τους υπο-χρέωσε να... πίνουν νερό στ’ όνομά του, όταν έδω-σε στη γενέτειρά του, τη Βαρκελώνη, τους Ολυμπι-ακούς Αγώνες του 1992. Προσπάθησε μάλιστα να δώσει στη Μαδρίτη τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 ή του 2016, αλλά δεν τα κατάφερε. Στις 18 Α-πριλίου, παρακολουθώντας τον τελικό του τουρνουά τένις “Masters” στο Μόντε Κάρλο, ένιωσε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, από το οποίο δεν έμελλε να ξαναβγεί ζωντανός…

20 ΕΥΡΩΠΗ 23 - 4 - 10

ις τελευταίες δεκαετίες, η Βρε-τανία υπήρξε για την υπόλοι-πη Ευρώπη ένα πραγματικό «εργαστήρι» ιδεών και πολιτι-

κών. Από εδώ, στα τέλη της δεκαετί-ας του ’70, ξεκίνησαν οι ιδιωτικοποι-ήσεις και η απελευθέρωση των αγο-ρών. Εδώ ακούστηκε, για πρώτη φο-ρά, ο περίφημος «Τρίτος Δρόμος» του Τόνι Μπλερ. Μήπως, λοιπόν, η «Με-γάλη Κοινωνία», που προβάλλει σε αυτές τις εκλογές ο ηγέτης των Συντη-ρητικών, Ντέιβιντ Κάμερον, είναι η ε-πόμενη «Μεγάλη Ιδέα» που θα επηρε-άσει τα επόμενα χρόνια τις ζωές όλων μας; Η «Μεγάλη Κοινωνία», προτείνε-ται σαν το αντίπαλο δέος στο «Μεγά-λο Κράτος» των Εργατικών. Η νέα ι-δεολογική πρόταση του Συντηρητικού Κόμματος αναιρεί την περίφημη ρή-ση της Μάργκαρετ Θάτσερ, πως «δεν υπάρχει κοινωνία». Για τον Κάμερον, υπάρχει κοινωνία. Απλώς δεν πρέπει να ταυτίζεται με το κράτος. Η διακυβέρνηση των Εργατικών ο-δήγησε σε μια θεαματική αύξηση των κρατικών δαπανών. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με το κόμμα της αντιπολί-τευσης, τα κοινωνικά προβλήματα δεν λύθηκαν. Το «Μεγάλο Κράτος» καλλι-έργησε μια κουλτούρα ανευθυνότητας στους πολίτες, με αποτέλεσμα η φτώ-χεια και η εγκληματικότητα να αυξά-νονται και ο κοινωνικός ιστός να έ-χει διαρραγεί.

Το μανιφέστο των Συντηρητικών πι-στεύει πως ήρθε ο καιρός να εγκατα-λείψουμε την προσέγγιση πως το κρά-τος έχει τις λύσεις, και να εμπιστευ-τούμε τους πολίτες. Ετσι θα δημιουρ-γηθεί μια κοινωνία, όπου οι πολίτες θα συνεργάζονται σε τοπικό επίπεδο για να λύσουν τα προβλήματά τους και η κινητήρια δύναμη της προόδου θα είναι η κοινωνική υπευθυνότητα. Φο-ρείς της «Μεγάλης Κοινωνίας» θα εί-ναι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), τα φιλανθρωπικά σωματεία και οι εθελοντικές ομάδες πολιτών, σε επίπεδο γειτονιάς. Με μια πρώτη μα-τιά, η πολιτική που προτείνει το Συ-ντηρητικό Κόμμα είναι πιο ριζοσπα-στική ακόμη και από αυτή της Θά-τσερ, που ποτέ δεν τόλμησε να αγγίξει τις δομές του κοινωνικού κράτους, ε-νώ αποτελεί ανατροπή ολόκληρου του συγκεντρωτικού κρατικίστικου μοντέ-

λου που κυριάρχησε στη Βρετανία και την υπόλοιπη Ευρώπη, μετά το Β’ Πα-γκόσμιο Πόλεμο. Ομως, αρκεί μια ανάγνωση στο πρό-γραμμα των Συντηρητικών για να κα-ταλάβει κανείς πως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Το προεκλογικό μανιφέστο του κόμματος είναι ξεκάθα-ρο, για το ρόλο που θα έχει η κυβέρ-νηση στην οικοδόμηση της «Μεγάλης Κοινωνίας»: «Το χτίσιμο της Μεγάλης Κοινωνίας… θα απαιτήσει έναν ενερ-γητικό ρόλο από το κράτος. Το κράτος πρέπει να δραστηριοποιηθεί για να ε-πιταχύνει την κοινωνική ανανέωση. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το κρά-τος για να ξαναφτιάξουμε την κοινω-νία». Οι δραστηριότητες των πολιτών, λοιπόν, δεν θα είναι αυθόρμητες και «από κάτω» αλλά, αντίθετα, θα οργα-νώνονται και θα χρηματοδοτούνται α-πό το κράτος. Επιπλέον, 5.000 κρατι-κά χρηματοδοτούμενοι ακτιβιστές θα ξεχυθούν στις γειτονιές, για να διδά-ξουν στους πολίτες πώς να συνεργά-ζονται. Ετσι, κάτω από την… καλοκά-γαθη κηδεμονία των «ακτιβιστών» του Κάμερον, η Βρετανία θα εκπαιδευ-

τεί ώστε να γίνει ένα… έθνος ιδανι-κών πολιτών. Και αν όλο αυτό το σχέ-διο σας φέρνει στο νου την… εισβο-λή των Ερυθροφρουρών στην κινέζι-κη επαρχία επί Πολιτιστικής Επανά-στασης του Μάο (όπως παρατήρησε ο συντηρητικός σχολιαστής του “Daily Telegraph”, Gerald Warner), υπάρ-χουν και άλλες προτάσεις στη «Μεγά-λη Κοινωνία», που αναδύουν ένα... ά-ρωμα κρατικού πατερναλισμού με ο-λίγη από φασισμό Μεσοπολέμου. Ε-τσι, θα καθιερωθεί εθελοντική κοι-νωνική θητεία για 16χρονους, ώστε να καλλιεργήσουν όλες τις ικανότητες που χρειάζονται για να γίνουν «καλοί και υπεύθυνοι πολίτες», ενώ μια μέ-ρα το χρόνο θα γιορτάζεται επίσημα η «Μεγάλη Κοινωνία».

Τελικά, το φιλόδοξο πλάνο του Κά-μερον, ενώ επαγγέλλεται το τέλος του «Μεγάλου Κράτους», πετυχαίνει ακρι-βώς το αντίθετο. Θα κατευθύνει την κρατική χρηματοδότηση από κεντρικό σε τοπικό επίπεδο, γεγονός που ίσως αποδειχτεί ακόμη πιο δαπανηρό για

τους φορολογούμενους. Και το πιο α-νησυχητικό είναι πως θα επεκτείνει ανεπίτρεπτα την κρατική εξουσία. Το γεγονός πως οι φορείς της «Μεγάλης Κοινωνίας» δεν θα είναι επίσημα κρα-τικοί, δεν έχει και τόση σημασία. Το κράτος θα πληρώνει και, ως εκ τού-του, θα έχει και τον έλεγχο. Το πλά-νο του Κάμερον θυμίζει τον περιβό-ητο «συμπονετικό συντηρητισμό» του Τζορτζ Μπους, που υποστήριζε πως η διάθεση κρατικών κονδυλίων σε φι-λανθρωπικές οργανώσεις και εκκλη-σίες θα έδινε λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Τελικά, κανένα από τα προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκε, κά-ποιες οργανώσεις, συνδεδεμένες με το Ρεπουμπλικάνικο Κόμμα, εισέπρα-ξαν «ζεστό» κρατικό χρήμα και η κυ-βέρνηση Μπους αποχώρησε, αφήνο-ντας πίσω της ένα κράτος πιο μεγάλο από κάθε άλλη φορά στην αμερικανι-κή ιστορία.

Η κοινωνία των πολιτών μπορεί, πράγματι, να υποκαταστήσει την α-ναποτελεσματική κρατική μηχανή. Ε-πιπλέον, η κινητοποίηση των πολι-τών μπορεί να δημιουργήσει μια δυ-ναμική κοινωνία, που τα μέλη της θα παίρνουν ανεξάρτητες πρωτοβουλί-ες. Μια τέτοια κοινωνία, με αυξημένο το αίσθημα της αυθόρμητης συνερ-γασίας μεταξύ των μελών της, απο-τελεί το θεμέλιο μιας δημοκρατικής και φιλελεύθερης πολιτείας, όπως πίστευε και ο Αλέξης Ντε Τόκβιλ. Αυτό όμως θα επιτευχθεί με αποχώ-ρηση του κράτους από δραστηριότη-τες που μονοπωλεί εδώ και δεκαε-τίες και μείωση της φορολογίας, ώ-στε οι πολίτες να έχουν περισσότερα χρήματα για να αναλάβουν έναν εντο-νότερο κοινωνικό ρόλο. Οπως τόνι-σε και ο Daniel Johnson στο περιοδι-κό “Standpoint”, «το καλύτερο πράγ-μα που μπορεί να κάνει μια μελλο-ντική κυβέρνηση Κάμερον για να δη-μιουργήσει ένας έθνος Καλών Σαμα-ρειτών, είναι να αφήσει τους πολίτες να κρατήσουν περισσότερα από τα κέρδη τους, και μετά απλώς να βγει από το δρόμο τους». Οσο για την Ελ-λάδα, αυτή τη φορά βρεθήκαμε στην πρωτοπορία. Με το 70% των εγχώ-ριων ΜΚΟ να χρηματοδοτούνται α-πό το κράτος και μια ανάπηρη κοι-νωνία των πολιτών, μάλλον μπορού-με να υπερηφανευόμαστε πως εφαρ-μόσαμε τη «Μεγάλη Κοινωνία» πριν από τον Κάμερον!

21ΕΥΡΩΠΗ23 - 4 - 10

ριν από δύο μήνες στη Μεγάλη Βρετανία, σε έρευνα του BBC, οι συμμετέχοντες ρω-τήθηκαν για το εάν γνωρίζουν τον ηγέτη του κόμματος των Φιλελεύθερων Δημο-

κρατών (Liberal Democrats), Νικ Κλεγκ. Περίπου το 30% εξ αυτών είτε αγνοούσε εντελώς την ύπαρ-ξή του, είτε δεν είχε πλήρη εικόνα των θέσεών του. Την ίδια στιγμή, τα αεροπλάνα διεξήγαγαν κανονι-κότατα τις πτήσεις τους πάνω από τη Γηραιά Αλβι-ώνα. Αν, λοιπόν, έλεγες εκείνες τις ημέρες σε έναν Αγγλο ότι έπειτα από δύο μήνες τα αεροπλάνα θα πάψουν να πετούν εξαιτίας μιας ηφαιστειακής(!) έ-κρηξης και πως ο επί 65 χρόνια αδιάσπαστος δι-κομματικός άξονας της χώρας (Εργατικοί - Συντη-ρητικοί) θα απειλούνταν σοβαρά από τον μέχρι τό-τε ελάχιστα γνωστό Κλεγκ και το κόμμα του, σίγου-ρα θα σε κοίταζε περίεργα.

Οι φορείς του κατεστημένου φροντίζουν να ακο-λουθούν δοκιμασμένες πρακτικές, προκειμένου να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους. Το τηλεοπτικό ντιμπέιτ δεν περιλαμβάνεται σε αυ-τές, μιας και δεν είχε διεξαχθεί ποτέ στα αγγλι-κά τηλεοπτικά χρονικά. Παρ’ όλα αυτά, τα δύο κα-τεστημένα κόμματα του βρετανικού πολιτικού συ-στήματος δεν ακολούθησαν την πεπατημένη. Συμ-μετείχαν στο νεωτερισμό του ντιμπέιτ και από αυ-τήν τους την επιλογή βγαίνουν, προς το παρόν, ζη-μιωμένοι.Η τηλεοπτική αναμέτρηση έλαβε χώρα στις 15 Α-πριλίου. Ο πρωθυπουργός και ηγέτης των Εργατι-κών, Γκόρντον Μπράουν, ο ταγός των Συντηρητι-κών και εποφθαλμιών την εξουσία, Ντέιβιντ Κάμε-ρον, και το «αουτσάιντερ» της μάχης για την ανά-ληψη της εξουσίας, ο Φιλελεύθερος Νικ Κλεγκ, ε-νεπλάκησαν σε μια διαδικασία όπου θέσεις, αντι-θέσεις κι αντιπαραθέσεις εναλλάσσονταν διαρκώς υπό τα βλέμματα περισσότερων από 10 εκατ. Βρε-τανών. Σαράντα τεσσάρων ετών, 3 χρόνια στο «τι-μόνι» του κόμματος, άφθαρτος, επικοινωνιακός και με το στοιχείο της αμεσότητας να τον διακρίνει, ο ηγέτης του κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρα-τικών κατάφερε, μέσω της τηλεοπτικής κόντρας, να προσεγγίσει το κοινό αίσθημα και να τονίσει το ε-ξής: ότι το κόμμα του δεν αποτελεί μια απλή εναλ-λακτική για τις επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαΐ-ου, αλλά μια πολιτική συνιστώσα που είναι πλέον έτοιμη να αναλάβει καθήκοντα διακυβέρνησης. Αν ληφθεί υπόψη πως η τελευταία φορά που κυβέρ-νησαν οι Φιλελεύθεροι (και συγκεκριμένα οι πολι-τικοί τους πρόγονοι, το Liberal Party) ήταν το δι-άστημα 1905-1915, καταλαβαίνει κανείς τη σπου-δαιότητα και τον αντίκτυπο μιας τέτοιας εξέλιξης. Στις δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν το ντιμπέ-ιτ, η άνοδος που παρουσιάζουν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είναι εντυπωσιακή, μιας και κινούνται σε επίπεδα κοντά στο 31-33% των προτιμήσεων των ψηφοφόρων. Αν τα ποσοστά αυτά επαληθευ-

τούν και στην εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου και δεδομένου ότι από την ίδρυσή του (1988) το κόμ-μα κινείται παραδοσιακά κοντά στο 20%, θα πρό-κειται αναμφίβολα για μια μεγάλη καινοτομία στην πολιτική ζωή της χώρας. Μεγάλη και όχι σοκαρι-στική ή ουσιαστική, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και αυτό διότι αν τα αποτελέσματα της κάλπης κυμανθούν στα ίδια επίπεδα με αυτά των δημοσκοπήσεων και με το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα των μονοεδρικών περιφερειών που ισχύ-ει στη Βρετανία, το κόμμα του Κλεγκ θα αποτελέσει την τρίτη -σε αριθμό βουλευτών -κοινοβουλευτική δύναμη, ακολουθώντας τους Εργατικούς και τους Συντηρητικούς.

Εστω κι έτσι, όμως, μια τόσο μεγάλη αύξηση των ποσοστών των “Lib Dems” θα επιφέρει διπλασια-σμό των εδρών τους και θα αποτρέψει τη δημιουρ-γία αυτοδύναμης κυβέρνησης από κάποια από τα δύο μεγάλα κόμματα. Με αυτόν τον τρόπο, οι Φιλε-λεύθεροι θα καταστούν ρυθμιστές των πολιτικών ε-ξελίξεων, όντας ένας ισχυρός εταίρος σε μια μελλο-ντική κυβέρνηση συνεργασίας. Η ενδυνάμωση της αντιπολιτευτικής τους δράσης και η προώθηση της πολιτικής τους agenda είναι σίγουρες. Βασικά τους αιτήματα όπως η «κάθαρση» του αυστηρώς διπολικά συγκροτημένου πολιτικού συστήματος, η δημιουρ-γία ενός περισσότερο αναλογικού εκλογικού συστή-ματος, η μείωση του διψήφιου δημοσιονομικού ελ-λείμματος, η... στροφή προς την πράσινη ανάπτυξη, η απεμπλοκή της χώρας από τις επιχειρήσεις στο Ι-ράκ και το Αφγανιστάν, είναι σίγουρο πως θα τε-θούν στο τραπέζι της λήψης αποφάσεων. Και σε αυ-τό θα κάθονται πλέον οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, εξαιτίας του χαρισματικού τους ηγέτη.

Απομένει να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη των δύο επόμενων προκαθορισμένων τηλεοπτικών ντιμπέιτ, ανάμεσα στους τρεις πολιτικούς αρχηγούς. Σε αυ-τό που ήδη έλαβε χώρα, ο Κλεγκ επωφελήθηκε α-πό το γεγονός πως οι Μπράουν και Κάμερον προτί-μησαν να αλληλοεξουδετερωθούν, υποτιμώντας την ύπαρξή του. Η περίοδος της ανεμελιάς, όμως, έλα-βε τέλος γι’ αυτόν, μετά το πρώτο ντιμπέιτ. Η τερά-στια απήχησή του στο κοινό, είναι βέβαιο πως θο-ρύβησε τους ηγέτες των Εργατικών και των Συντη-ρητικών, οι οποίοι θα φροντίσουν στο εξής να περι-ορίσουν τη δυναμική του φέρελπι πολιτικού: ο μεν συντηρητικός Κάμερον, που μέχρι πρόσφατα φαι-νόταν πως θα είναι ο μεγάλος νικητής των εκλο-γών, αναμένεται να εντείνει τις ιδεολογικές του επι-θέσεις στον κοινωνικά φιλελεύθερο και οικονομικά κρατιστή Κλεγκ, ο δε Μπράουν, υιοθετώντας μερι-κές από τις θέσεις των Φιλελεύθερων, θα επιδιώξει να ανακόψει τις διαρροές ψήφων από τους Εργατι-κούς. Η συνέχεια επί της κάλπης. Και προ αυτής, ε-πί της… οθόνης.

Πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογρά-φοι και κομματικά στελέχη έσπευ-σαν να συμφωνήσουν με τη λήξη του ντιμπέιτ πως κερδισμένος βγήκε ο Κλεγκ. Ακόμη και οι Μπράουν και Κάμερον, αποδέ-χτηκαν την επικοινωνιακή (προς το παρόν) επικράτηση του Lib Dem αντιπάλου τους.

22 KΟΣΜΟΣ 23 - 4 - 10

ε μια κρύπτη του καθεδρικού ναού της Βαβέλ, στην Κρακοβία, κοντά στον τά-φο του Γιόζεφ Πιλσούντσκι, πρωταγω-νιστή του πολέμου μεταξύ Πολωνίας

και ΕΣΣΔ την περίοδο 1919- 1921, «αναπαύ-θηκε», τελικά, η σορός του εκλιπόντος προέ-δρου, Λεχ Κατσίνσκι. Η απόφαση για τον τό-πο της ταφής του, όμως, που οφείλεται στο δί-δυμο αδελφό του και πρώην πρωθυπουργό της χώρας, Γιάροσλαβ, στάθηκε αφορμή για το δι-χασμό της κοινής γνώμης.Μέχρι και πορείες διαμαρτυρίας πραγματο-ποιήθηκαν εναντίον της ταφής του Πολωνού προέδρου στο συγκεκριμένο κοιμητήριο, ενώ η «διαμάχη» για το αν ο Κατσίνσκι είναι «άξι-ος των Βασιλέων» ώστε να «αναπαύεται» δίπλα τους, μεταφέρθηκε ακόμη και στο Facebook.Αναζητώντας τα βαθύτερα αίτια μιας τέτοιας α-ντιπαράθεσης αποκαλύπτεται ένας ευρύτερος διχασμός, μιας χώρας που ανησυχεί ιδιαίτερα για το είδος των σχέσεων που επιθυμεί να έ-χει με τους «γείτονές» της.Ομολογουμένως, οι αδελφοί Κατσίνσκι -και ι-δίως ο αποθανών Λεχ- «ταλαιπώρησαν» σε βαθμό «κακουργήματος» τις σχέσεις της χώρας τους με τη Ρωσία, τη Γερμανία αλλά και την Ευ-ρωπαϊκή Ενωση. Η προθυμία τους για συμμε-τοχή της Πολωνίας στο πρόγραμμα αντιπυραυ-λικής ασπίδας των ΗΠΑ, καθώς και οι «φιλό-τιμες» προσπάθειες του Λεχ να μεταβεί στην Τιφλίδα κατά τη διάρκεια της σύρραξης μετα-ξύ Γεωργίας και Ρωσίας -μάλιστα, τότε, τσακώ-θηκε με τον πιλότο του καταλογίζοντάς του α-νεπάρκεια και φόβο, επειδή δεν μπόρεσε να

προσγειωθεί εν μέσω βομβαρδι-σμών- είναι δύο χαρακτηριστικά περιστατικά που προκάλεσαν την οργή της Μόσχας. Στην ιστορία, επίσης, έχουν μείνει τα «τερτίπια» του τέως προέδρου

όταν -παραμονές της συνόδου της ΕΕ που θα ενέκρινε την πρόταση της γερμανικής προε-δρίας για την Συνταγματική Συνθήκη- η Μέρ-κελ, ο Σαρκοζί και ο Θαπατέρο αναγκάζονταν να ταξιδέψουν στη Βαρσοβία προκειμένου να αποσπάσουν τη συγκατάβασή του. Αλησμόνη-τη, επίσης, θα μείνει και η πολεμική της Πο-λωνίας στο Nord Stream, τον υποθαλάσσιο α-γωγό μεταφοράς φυσικού αερίου, που θα συν-δέει απευθείας Ρωσία και Γερμανία.Η (α)πολιτική «συμπεριφορά» των αδερφών Κατσίνσκι οδήγησε, αρχικά, στην ήττα του Γιά-ροσλαβ από το νυν πρωθυπουργό, Ντόναλντ Τουσκ, που κέρδισε τις εκλογές του 2007 προ-τάσσοντας ακριβώς την ανάγκη «καλυτέρευ-σης των σχέσεων» της Πολωνίας με την ΕΕ, τη Γερμανία και τη Ρωσία, καθώς και τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του Λεχ, ιδίως μετά την απόφαση Ομπάμα για αναδιαμόρφωση του αρχικού σχεδίου εγκατάστασης της αντιπυραυ-λικής ασπίδας.Τον τελευταίο χρόνο, στο πλαίσιο ενεργειών για την «καλυτέρευση των σχέσεων», ο πρω-θυπουργός Τουσκ και ο ομόλογός του, Πού-τιν, προχώρησαν, επι-πλέον, και σε ένα modus vivendi με θέμα την ι-

στορία. Ο Τουσκ παραδέχθηκε την εξολόθρευ-ση αιχμαλώτων στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού στον πόλεμο του... 1920, ενώ ο Πού-τιν, αντίστοιχα, παραδέχθηκε την εξολόθρευ-ση Πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κα-τίν το... 1940. Οι δυο πρωθυπουργοί, μάλιστα, βρέθηκαν α-πό κοινού σε ειδική εκδήλωση στο συγκεκρι-μένο δάσος, μερικές μόλις ημέρες πριν ο α-ποθανών πρόεδρος Λεχ -εκνευρισμένος, ί-σως, από τη μη πρόσκλησή του στην εκδήλω-ση και την ιστορική «έκπτωση» του Τουσκ- πά-ρει το αεροπλάνο, μαζί με αρκετούς ακόμη Πο-λωνούς αξιωματούχους, για το μοιραίο ταξίδι προς το Κατίν. Τελικά, το μήνυμα που δεν κατάφερε να στείλει ο Λεχ με την πραγματοποίηση της επίσκεψης στη Ρωσία ανέλαβε να στείλει ο δίδυμος αδερ-φός του, Γιάροσλαβ, με τη συμβολική εναπό-θεση της σορού του εκλιπόντος προέδρου στο πάνθεον των Πολωνών ηρώων. Οι εκλογές που θα γίνουν τον Ιούνιο για την εκλογή νέου προέδρου αναμένεται να αναδείξουν, τουλάχι-στον σε κάποιο βαθμό, πόσοι έλαβαν το «μή-

νυμα» και δεν το έστειλαν «αδιάβαστο» στον κάδο ανακύκλωσης...

Κοσμ

οναύ

της

24 COVER 23 - 4 - 10

κόσμος δεν έχει λεφτά. Στο σούπερ μάρκετ προ-σέχει τι αγοράζει, δεν παίρνει καινούργια ρούχα, δεν αλλάζει το παλιό αυτοκίνητο, πηγαίνει λιγό-τερες μέρες διακοπές, βγάζει τα παιδιά απ’ το ιδι-

ωτικό σχολείο.Ούτε κατά διάνοια, όμως, δεν θυσιάζει το σαββατόβραδο. Θέλω να πω, χωρίς να έχω στοιχεία από την κατανάλω-ση των μαγαζιών, ότι αυτό που έχω παρατηρήσει είναι πως ο κόσμος τιμά με πάθος το σαββατόβραδο, ακόμα και στον καιρό της κρίσης. Στην Καρύτση και στην Κολοκοτρώνη δεν μπορείς να σταθείς, τα μικρά καφέ των Εξαρχείων είναι γε-μάτα μέχρι αργά, τα μπαράκια του Κολωνακίου το ίδιο. Στη Μαβίλη κυκλοφορεί κόσμος μέχρι τα ξημερώματα και τα μα-γαζιά της Πειραιώς έχουν κόσμο κι απ’ έξω.Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Τι δουλειά κάνει ο νεαρός που πα-ραγγέλνει χωρίς άγχος το τρίτο του ποτό; Πόσα λεφτά βγάζει η κοπέλα που μπορεί να πιει δυο και τρεις βότκες με λεμόνι πριν πάρει ταξί μέχρι τα βόρεια προάστια; Τι μισθό έχει ο κύριος που τρώει δύο πιάτα στο Κολωνάκι και στη συνέχεια αφήνει πεντάευρω πουρμπουάρ; Τίποτα ιδιαίτερο. Ολοι αυ-τοί είναι ο κόσμος που δεν έχει λεφτά. Που μετράει τις φρυ-γανιές στο σούπερ μάρκετ και δεν νοικιάζει dvd επειδή είναι ακριβό, που παίρνει λεωφορείο επειδή η βενζίνη είναι πα-νάκριβη και δανείζεται βιβλία επειδή πού να τα βρει τα εί-κοσι ευρώ για το καινούργιο του Ροθ;Τα χρήματα όμως που ξοδεύει το Σάββατο το βράδυ είναι σαν το ενοίκιο. Πρέπει να τα δώσει για να συνεχίσει. Με ε-βδομαδιαία συνέπεια και άνευ απωλειών. Οι θυσίες έχουν τα όριά τους. Αυτή του σαββατόβραδου, δεν είναι στη λίστα.Ο κόσμος σταμάτησε να βγαίνει καθημερινές. Η μόδα ότι η Πέμπτη είναι το νέο Σάββατο, γιατί αυτή είναι η νέα τάση, ή ότι η Κυριακή μαζεύει νωρίς όσους το Σάββατο αργά, ήταν

ιδέες βραχύβιες. Το σαββατόβραδο είναι πάλι πανίσχυρο. Κανείς δεν έχει λεφτά, είναι αλήθεια, και μέσα στη βδομά-δα θα δει τηλεόραση, θα χαζέψει στο internet, θα κοιμηθεί νωρίς, θα δουλέψει όλη μέρα για 500 ή 700 ή 1.000 ευρώ, θα προσευχηθεί να τον έχει ο Θεός καλά -μην χρειαστεί κα-νένας γιατρός γιατί δεν θα βγαίνει- και θα περιμένει με «ιε-ρή» χαρά το Σάββατο. Εκεί θα βγαίνει.Θα ξεσπάσει, θα πατήσει pause, θα πάει και σε ένα και σε δύο και σε τρία μαγαζιά. Θα φάει και κάτι, θα πάρει και ταξί, θα πληρώσει και πάρκινγκ, θα πάει και σινεμά.Και αυτό σημαίνει κάτι. Σημαίνει ότι όντως υπάρχει κρίση και μέσα απ’ το Σάββατο το βράδυ προκύπτει η ψυχολογική της εξήγηση. Οι Αθηναίοι είναι κουρασμένοι. Κουρασμένοι απ’ τη δουλειά, απ’ τη μέτρια εκτίμηση που τρέφουν στους κυβερνώντες, απ’ την τρομοκρατία των καιρών: θα επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση νέους όρους; Νέους φρικτούς όρους;Ο φόβος νικιέται με ένα βράδυ. Τότε δεν υπάρχει τίποτα. Στα «πηγαδάκια» γίνονται κάποιες χλιαρές συζητήσεις στην αρ-χή: πώς τα πας εσύ; Τι έγινε στη δουλειά; Απολύσαν τον τά-δε. Μετά σιωπή. Μετά: την είδες την κοπέλα στο μπαρ; Πού θα δεις αύριο το ματς; Πάμε την άλλη βδομάδα για μπάνιο; Ασε με να σε κεράσω ένα ποτό.Ο μύθος αυτής της μέρας είναι το «σωσίβιο» απ’ όπου κρα-τιέται όλη η βδομάδα. Οταν όμως γυρνάς σπίτι, ζαλισμένος και κουρασμένος, ο μύθος τρεμοπαίζει. Με το που ξαπλώ-νεις έχεις σχεδόν σβήσει. Στο ταξί έδωσες τα τελευταία σου λεφτά. Μάλιστα, του είπες να σταματήσει λίγο πιο πριν για-τί δεν θα έφταναν. Το άδειο πορτοφόλι, μια μέτρια Κυριακή που ξημερώνει, η πλάστιγγα έχει ξαναρχίσει να γέρνει προς τη Δευτέρα, οι ειδήσεις επανήλθαν σε πρώτο πλάνο απ’ το υποσυνείδητο.Τις επόμενες μέρες ξέρεις ότι θα περάσεις μάλλον άσχημα. Ξέρεις όμως, επίσης, ότι θα έρθει ξανά το Σάββατο. Η βα-σίλισσα των ημερών, η μόνη μέρα που κερδίζει την κρίση.

25COVER23 - 4 - 10

Σάββατον το ελληνικόν

Φωτιά στα σαββατόβραδα, Αντζελα ΔημητρίουΕλένη Γεωργοπούλου, Μάνος ΚουφιανάκηςΟι απανταχού πονεμένοι το χορεύουν και «ερμηνεύουν», συνήθως ύστερα από πολλά ποτά, «Σαββάτο με παράτησες και ούτε ρωτάς τι κάνω…». Ωπα!

Οδος Αριστοτέλους, Χαρούλα ΑλεξίουΓιάννης Σπανός, Λευτέρης ΠαπαδόπουλοςΙσως οι καλύτεροι στίχοι που έγραψε ποτέ ο Λ. Παπαδόπουλος. «Σάββατο κι α-πόβραδο και ασετυλίνη / στην Αριστοτέλους που γυρνάς…». Ταξιδέψτε άφοβα.

Βράδυ Σαββάτου, Χρήστος ΚυριαζήςΟι νεότεροι το ξέρουν από το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά πριν το επι-λέξει και τραγουδήσει «ξενυχτάω στα λιμάνια, στους σταθμούς» σε δεύτερη ε-κτέλεση, είχε γίνει ήδη αγαπηθεί πολύ από τον Χρήστο Κυριαζή.

Σάββατο, Γιώργος ΔημητριάδηςΤο πιο πρόσφατο τραγούδι της λίστας μάς περιγράφει με τρομερή γλαφυρότη-τα τη σχέση των Ελλήνων με το Σάββατο. «Πότε θα φτάσει το Σάββατο / για να πιω ένα μεροκάματο, μέχρι το πρωί».

Σάββατο (2003), Γιώργος ΜαζωνάκηςΦοίβοςΜπορεί όλη την εβδομάδα να πονάει ο Μαζωνάκης για τη φυγή της αγαπη-μένης του, αλλά, είπαμε, το Σάββατο έχει τη δική του βαρύτητα. Ολα μπορεί να τα αντέξει, αλλά «Κάθε βράδυ του Σαββάτου / κλαίει κι είναι του θανάτου».

Ο έρωτας, Λίτσα Διαμάντη«Ολη τη βδομάδα μας έχουνε δεμένους / όμως η Παρασκευή είναι για ερω-τευμένους / τα Σαββατοκύριακα το κράτος χαλαρώνει και έτσι βρίσκει ο έρω-τας κρεβάτι και ξαπλώνει».

Τσάμικο, Διονύσης ΣαββόπουλοςΤο θέμα του συγκεκριμένου τραγουδιού δεν έχει άμεση σχέση με το Σάββα-το, αλλά το αγαπάμε ιδιαίτερα για το: «Ξένος ως και στη χαρά του / μεσονύ-χτι του Σαββάτου…».

Σάββατο έκλαψα για σένα, Γιάννης ΠλούταρχοςΓιάννης Πλούταρχος, Ποσειδώνας ΓιαννόπουλοςΕπιστροφή στον πόνο και τον καημό. Το καλό παιδί της μουσικής, κλαίει για πάρτη της Σάββατο. Περί ορέξεως…

Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, Πυξ ΛαξΦίλιππος Πλιάτσικας, Μάρω ΒαμβουνάκηΤο ξημέρωμα Σαββάτου, στο τέλος του πρώτου κουπλέ, έδινε το έναυσμα για ρυθμικό χειροκρότημα σε όλες τις συναυλίες του συγκροτήματος.

Ητανε μια φορά, Νίκος ΞυλούρηςΣταύρος Ξαρχάκος, Κώστας ΦέρρηςΚλείνουμε τιμητικά με το μεγάλο Ξυλούρη και το «Ενα Σαββάτο βράδυ, καλέ, μια Κυριακή / τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί».

Σάτερντεϊ νάιτ φίβερ

Someday I’ll be Saturday Night, Bon JoviΓιατί όταν είσαι σαν Δευτέρα, το μόνο που θέλεις, να γίνεις σαββατόβραδο.

Baron Saturday, Pretty Things Πέντε μέρες τρως αγγούρι, και το Σάββατο είσαι μούρη.

Saturday Superhouse, Biffy Clyro Θα κάτσω σπίτι, θα αράξω σπίτι, και από εκεί μέσα δεν πρόκειται να βγω!

Saturday afternoon, don’t you try?, Jefferson Airplane Αντε βρε, «προσπάθα», που λένε και στο χωριό μου, βγες... Και αν σου κά-τσει;

Looking for the heart of Saturday Night, Tom waits Ποιος περιμένει πιο πολύ το σαββατόβραδο; Ο «άκαρδος» Θωμάς, μήπως και τη βρει. Saturday Night, Suede Ο,τι χρειάζεται να κάνεις σε μία γυναίκα, για να γίνει ευτυχισμένη, το Σάβ-βατο.

10:15 Saturday, Night Cure Η ακρίβεια στη θεραπεία, εφημερεύει και Σάββατα. Και οι γυναίκες αγαπούν την ακρίβεια.

Saturday night, WhigfieldΛίγο από τσιχλόφουσκα και «90λα», για να την «πλανέψουμε».

Drive in Saturday, David Bowie O άνθρωπος με τα 1.000 πρόσωπα, πώς να έλειπε από ένα σαββατόβραδο;

aturday Night (Reasons), Faithless SΟταν ο Maxi Jazz, γίνεται Maxi Funk. Οσο νυχτώνει, το κέφι δυναμώνει...

Saturday Night Special, Lynyrd Skynyrd Τα πάρτι των 50 άρηδων… γενιάς με περισσότερο κέφι. Ας κάνουμε «κόπι-πέιστ».

Saturday (One More), Grateful Dead Βάλε άλλο ένα να αρχίσουμε; Αδερφέ θα με πληρώσεις; Αρχισααααμεεεεε…

Saturday Night’s all right for fighting, Elton John My old man’s drunker than a barrel full of monkeys… Ενας στίχος, χίλιες εικόνες!

Saturday Night, Misfits Ορεξη για… Σαββατο-φόνο. Σε περίπτωση που δεν σου «κάτσει».

Saturday’s gone, Isobell Campel+ Mark Lanegan Και μετά το σαββατόβραδο, τι;

Είναι παραδοσιακά μέρα εξόδου. Αλλοι το έχουν αποκηρύξει κατά καιρούς, εξαιτίας της πολυκοσμίας και κίνησης. Αλλοι μεταμορ-φώνονται σε «υπερφυσικά κτήνη διασκέδασης». Οταν τύχει να κάτσουμε σπίτι και πόσο μάλλον όταν βιώσουμε απόρριψη και τύχει να είναι Σάββατο, μας πιάνει μαύρη κατάθλιψη, αλλά, από την άλλη, πολλά Σάββατα βρήκαμε τους έρωτες που ψάχναμε διακαώς ό-λη την εβδομάδα. Για να είστε πάντως προετοιμασμένοι σε κάθε περίπτωση, σας παρουσιάζουμε το soundtrack του σαββατόβραδου -στην ελληνική και τη διεθνή του έκδοση, ανάλογα με τη διάθεση.

26 COVER 23 - 4 - 10

πως λέει και ο φίλος μου ο Αθως, «στον Ελληνα κόψε το οξυγόνο που αναπνέ-ει, αλλά μην του κόψεις την έξοδο του σαββατόβραδου. Από εδώ σ’ έχω, από

εκεί σ’ έχω, όλο και κάποιο τρόπο θα βρει, για να βγει έξω». Παρόλα αυτά, όμως, ας μην γελιό-μαστε: τα σαββατόβραδα δεν είναι εκείνα που ή-ταν. Οσοι από εμάς «μετράμε» πολλά τέτοια βρά-δια στις πλάτες μας, καταλαβαίνουμε τις διαφο-ρές. Μία, βασική, είναι και η οικονομική άνεση που μας συντρόφευε και η οποία έκανε τα ποτά μας πιο γλυκά και πιο πολλά, το φλερτ θωρακι-σμένο με περισσότερη αυτοπεποίθηση και η φρά-ση-φιλοσοφία ζωής «σιγά μην κάτσω να σκάσω». Ναι, σίγουρα, ο Ελληνας καλά θα περάσει, ούτως ή άλλως, αλλά να πώς μπορεί να περάσει ακόμα καλύτερα. Οπως κάθε δυσκολία στη ζωή, έτσι και το σημερινό πολιορκημένο από την κρίση σαββα-τόβραδό μας, θέλει λίγη… βοήθεια.

Παρένθεση: μιας και μιλάμε για αυτοκίνητο, ας έ-χουμε κατά νου ότι είναι προτιμότερο να το αφήνου-με σπίτι, ειδικά όταν προβλέπεται κρασοκατάνυξη, αφού μ’ αυτόν τον τρόπο θα γλιτώσουμε από ατυχή-ματα (φτου, χτύπα ξύλο!), την απίστευτη κίνηση και το μποτιλιάρισμα των δρόμων γύρω από τις περι-οχές με τα μπαράκια (πχ. Καρύτση, Κολοκοτρώνη,

Γκάζι, Κεραμεικός, Ψυρρή, Μοναστηράκι, Κολωνά-κι), ή τα πανάκριβα πρόστιμα του αλκοτέστ (αν δεν καταλήξουμε στο αυτόφωρο, αναγκασμένοι να επε-κτείνουμε τις κοινωνικές μας επαφές με άλλους εν-διαφέροντες τύπους), ενώ ενισχύουμε και τον τζίρο των ταξί (μεγάλη η χάρη τους). Επίσης, σε περίπτωση που θα βγείτε σαββατόβρα-δο, να θυμάστε ότι εκεί έξω σας περιμένει η «δικτα-τορία των παρκαδόρων»! Ναι, αυτή η άτιμη φάρα που δουλειά της είναι να σας «γδύνει» μόνο και μό-νο, για να σας αναγκάσει -εκβιαστικά- να την αφήσε-τε να παρκάρει το όχημά σας… στο παραδίπλα πεζο-δρόμιο. Εκτός και αν ανήκετε στη φυλή των «Γκάου» Αθηναίων· θα το αποφύγετε, αφήνοντας το αυτοκί-νητό σας στο σπίτι. Ολα τα υπόλοιπα φανερώνουν άτομα επιδειξιομανή, αμφιβόλου αισθητικής και δι-ψασμένα για ένα υποείδος μάταιης κοινωνικής ανα-γνώρισης. Ακούστε μας τώρα, πιστέψτε μας αργό-τερα: δεν θέλετε ν’ ανήκετε σ’ αυτή την κατηγορία.

Αν και μετά το δεύτερο ποτό (άντε και το τρίτο για τους πιο «ντουβρουτζιασμένους») το πρώτο άγχος -«δώρο» της οικονομικής κρίσης- καταλαγιάσει, ε-ντούτοις μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτόν το μαγικό α-ριθμό, το στομάχι μας είναι «δεμένο κόμπο». Κάτι σαν την αίσθηση στο τρενάκι του τρόμου, χωρίς, ό-μως, τη διεστραμμένη ικανοποίηση που τελικά μας δίνει. Ενας καλός τρόπος για να μην βγούμε από το σπίτι με τα σωθικά μας στο στόμα, είναι ν’ αρχίσου-

με το πάρτι από εκεί. Εχοντας κατά νου τη δυσοίω-νη εξίσωση «1 ποτό έξω=1 μπουκάλι για το σπίτι α-πό την κάβα», ανοίγουμε μία ωραιότατη φιάλη στο σαλόνι μας, ακούμε το αγαπημένο μας CD και φτιά-χνουμε όσα ποτά θέλουμε, ενώ ετοιμαζόμαστε. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μόνον αισθανόμαστε σαν να παίζουμε σε αμερικανική ταινία (καθότι θεωρείται “très chic” ένα drink στο μπάνιο), αλλά επιπλέον συναντούμε το παρεάκι μας «φτιαγμένοι», χωρίς άγ-χος αν θα μας φτάσουν τα ευρώπουλα για την έξο-δό μας. Προϋπόθεση: μην το παρακάνουμε και φτά-σουμε στο ραντεβού σαν τον Ορέστη Μακρή σε α-φασία, ή ακόμα χειρότερα μας πάρει ο ύπνος στην εξώπορτα του σπιτιού μας. Cool.

Stop στο «σύνδρομο της Σταχτοπούτας». Η έξοδος από το σπίτι πριν σταματήσουν τα δρομολόγια των αστικών συγκοινωνιών εξοικονομεί χρήματα, οπότε και καλή διάθεση (βλέπε άλλες χώρες). Ούτε το ένα ούτε το άλλο περισσεύει στις δύσκολες ημέρες και νύχτες που διανύουμε. Αν υπάρχει η δυνατότητα ε-νός φίλου που μπορεί να περάσει να μας πάρει με το αυτοκίνητό του, τότε ας το κάνει.

Μια «έρευνα αγοράς» για τις σωστές επιλογές της δι-ασκέδασής μας είναι τώρα πιο αναγκαία από ποτέ: τα ευρώ δεν φυτρώνουν στα δέντρα! Η «τρομοκρα-τία» της διασκέδασης διαθέτει στο οπλοστάσιό της ι-

27COVER23 - 4 - 10

σχυρότατες «μπόμπες», που είναι ικανές να τινάξουν στον... αέρα το κορμάκι μας και να μας στείλουν στο Κέντρο Δηλητηριάσεων. Είπαμε να περάσουμε κα-λά και όχι να γίνουμε οι «Ταλιμπάν του clubbing». Συνήθως, τα παλιά, γνωστά στέκια αποφεύγουν να σερβίρουν «εκρηκτικά» κοκτέιλ. Αντιθέτως, τα πε-ρισσότερα από τα νέα μπαράκια θεωρούν «ιερό κα-θήκον» τους να δοκιμάζουν τις φυσικές αντοχές των πελατών τους σερβίροντας δηλητήρια. Δεν υπάρχει χειρότερο, από ένα κυριακάτικο πρωινό βυθισμένο στον πονοκέφαλο, και ένας βασικός λόγος για ν’ α-ναθεματίσουμε το προηγούμενο σαββατόβραδο.

Αναφορικά με τα μεγάλα clubs, οφείλουμε να πούμε πως η έννοιά τους στη χώρα μας έχει εκφυ-λιστεί εντελώς. Ενώ στο παρελθόν αποτελούσαν τον πυρήνα της καλής μουσικής ενημέρωσης (με έντονες αποχρώσεις κοινωνικής δικτύωσης), τώ-ρα έχουν καταντήσει σαν ξεθωριασμένο καρμπόν κάκιστων μουσικών επιλογών και πανάκριβης τι-μής εισόδου. Το παρόν (τουλάχιστον) της ποιο-τικής διασκέδασης ανήκει στα μικρά στέκια. Μια βόλτα θα σας πείσει. Εκεί γίνεται το «παιχνίδι» και εκεί τα χρήματά σας πιάνουν «τόπο». Καλύτερο σέρβις, πιο «οικογενειακή» ατμόσφαιρα, λιγότερη φασαρία και στριμωξίδι, περισσότερες πιθανότη-τες για επαφές και γνωριμίες. Αν και εφόσον γί-νετε θαμώνες, το προσωπικό θα σας θυμηθεί ευ-κολότερα και το χαμόγελό του θα είναι πιο αληθι-νό. Με την άνθηση των μικρών μπαρ στην αθη-ναϊκή νύχτα, οι θαμώνες τους έχουν αναπτύξει έ-

να εντελώς καινούργιο, δικό τους κώδικα επικοι-νωνίας, που έχει πολύ ενδιαφέρον.

Υποκατηγορία προς αποφυγήν αποτελούν και τα μπαρ τα οποία σερβίρουν τα ποτά τους σε… δα-χτυλήθρες, διότι αυτό είναι ένα κλασικό «τρικ» που χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες της διασκέδασης, προκειμένου να αυξάνουν τα κέρδη τους… στην πλάτη των θαμώνων. Ας μην γελιόμαστε: δεν γνω-ρίζουν όλοι τη σωστή ποσότητα αλκοόλ που παίρ-νει ένα «κανονικό» ποτήρι, με αποτέλεσμα να μέ-νουν με τη λανθασμένη εντύπωση πως οι τιμές του μπαρ είναι φτηνές.

Μια καλύτερη ματιά, ειδικά τις καθημερινές, στην πελατεία ενός μπαρ μας γλιτώνει από δυσάρε-στες σαββατιάτικες εκπλήξεις. Ας μην ξεχνάμε ό-τι το σαββατόβραδο βγαίνει «κάθε καρυδιάς καρύ-δι», πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα και στα στέ-κια με ψαγμένη -ομολογουμένως- πελατεία, θα συ-ναντήσουμε αρκετές φάτσες λίγο έξω από… τα δικά μας στάνταρ (σιγά τα στάνταρ, αλλά λέμε τώρα). Ο-πότε, ας μην είμαστε πολύ αυστηροί στην κριτική μας προς την παρέα δίπλα μας. Εξάλλου, όσο πιο σύνθετη είναι η πελατεία ενός μπαρ, τόσο περισσό-τερες πιθανότητες έχουμε να περάσουμε καλύτερα. Ας μην γελιόμαστε: η διαφορετικότητα είναι πιο εν-διαφέρουσα. Εκτός και αν προτιμούμε το αποστει-ρωμένο περιβάλλον των αυστηρών λεσχών βρετανι-κού τύπου. Η ουσιώδης διαφορά: εδώ είναι Αθήνα!

Επιλέγουμε τα μπαρ που δεν θα μας πιά-σουν τον κ..ο με τις τιμές τους. Εδώ ο κό-σμος χάνεται, αλλά οι Ελληνες ιδιοκτήτες νυχτερινών μαγαζιών φαίνεται ότι ζουν ακόμα στις εποχές, όταν τριγυρνούσε τις νύχτες ο Ωνάσης, λες και το έχουν γρου-σουζιά να μειώσουν τις τιμές τους, ή του-λάχιστον να μην τις αυξάνουν καθημε-ρινά. Κάθε ποτό που στοιχίζει πάνω α-πό 6-7 ευρώ (και πολλά λέμε) δεν είναι ποτό, αλλά κοροϊδία στη μούρη μας. Αυ-τή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει μπαρ στο οποίο να δικαιολογείται η τιμή του ποτού που συνήθως ζητείται, εκτός και αν μιλάμε για εκείνο του ξενοδοχεί-ου της Μεγάλης Βρετανίας, όπου σε σερ-βίρουν αρκετά παρελκόμενα, για να χορ-τάσεις μία οικογένεια, με άριστο σέρβις και την ανεκτίμητη και σπάνια -πλέον- αί-σθηση ότι είσαι άνθρωπος και όχι χρη-σιμοποιημένη «πατσαβούρα». Μια βόλτα στα μπαράκια και τα clubs των μεγαλύτε-ρων ευρωπαϊκών -και όχι μόνο- πόλεων είναι ικανή να ανοίξει τα μάτια όσων εθε-λοτυφλούν και βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη χωρίς ν’ αναρωτιούνται «γιατί;». Δεν είναι δυνατόν στα μεγαλύτερα clubs της Ευρώπης η είσοδος να στοιχίζει 10 ευρώ, στο Τόκιο επίσης, αλλά στην Αθή-να να πρέπει να πληρώνουμε περισσότε-ρα, για να υποφέρουμε στ’ ακούσματα της κάθε μπουζουκοντίβας και του κάθε μπου-ζουκολεβέντη... 63ης κατηγορίας, να τρα-γουδάει remixed μπούρδες.

28 ΠΟΛΗ 23 - 44

λα ξεκίνησαν από μια ιδέα του Αγγελου Φιλιππίδη, την εποχή που ήταν πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Φι-

λότεχνος ο ίδιος, σκέφτηκε ότι η ε-κατονταετηρίδα του ιστορικού συλ-λόγου της πρωτεύουσας θα έπρε-πε να εορταστεί και εκτός γηπέδων.Το Νοέμβριο του 2008 αναρτήθηκε μια ειδική ανακοίνωση – πρόσκληση στους φοιτητές της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, να πά-ρουν μέρος σε εικαστικό διαγωνισμό με θέμα τα 100 χρόνια του «τριφυλ-λιού». Ανταποκρίθηκαν 80 και πλέ-ον νέοι και ελπιδοφόροι εικαστικοί καλλιτέχνες με 150 ευφάνταστα έρ-γα. Παίκτες, στιγμιότυπα, εμβλήματα ζωντάνεψαν με την καθοδήγηση του χρωστήρα, μια και ο καθένας άντλη-σε την έμπνευσή του από κάτι δια-φορετικό.Τα έργα έφτασαν στα χέρια ειδικής καλλιτεχνικής επιτροπής, επικεφαλής της οποίας ήταν ο τότε πρύτανης της Σχολής, Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης. Το πρώτο βραβείο απέσπασε ο Ιωάν-νης Αμανατίδης, ενώ το δεύτερο μοι-ράστηκαν εννέα συμμετέχοντες. Είναι οι: Ευθύμιος Μαλαφούρης, Αρτεμις Παπαδήμα, Δήμητρα Δημοπούλου, Νίκος Σαρλής, Δημήτρης Κατσούδας, Δημήτρης Παπαχρήστος, Χρήστος Μιχαηλίδης, Παρασκευή Μεντή και Καλλιρρόη Παναγοπούλου.Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, τον Α-πρίλιο του 2010, ο ΧΩΡΟΣ 12Α - μια νέα παρουσία, σε μια γειτονιά ό-που πολλαπλασιάζονται σημαντικές υ-ποδομές όπως η ΑΣΚΤ, ο Ελληνικός Κόσμος, η Πειραιώς 260 του Φεστι-βάλ Αθηνών, το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος «Μιχ. Κακογιάννης», αλλά και μικρές διάσπαρτες εστίες πο-λιτισμού- ανοίγει τις πόρτες του για πρώτη φορά στο κοινό με τις χαρού-μενες και αισιόδοξες δημιουργίες των νέων εικαστικών.Τα εγκαίνια της έκθεσης -όπου πέρα από τη βράβευση των εικαστικών καλ-λιτεχνών θα διεξαχθεί και μια πρω-τότυπη δημοπρασία, τα καθαρά έσο-δα της οποίας θα περιέλθουν στο ε-ρασιτέχνη Παναθηναϊκό για τις ανά-γκες των τμημάτων του- θα γίνουν την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010, στις 8.30 το βράδυ, στον πολυχώρο της Εται-ρείας Πολιτισμού ΧΩΡΟΣ 12Α, που βρίσκεται στην Οδό Κύπρου 12Α, στο Μοσχάτο, μια... ανάσα από την οδό Πειραιώς, στο ύψος της Σχολής Κα-λών Τεχνών (ΑΣΚΤ).

29ΠΟΛΗ4 - 10

30 ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 23 - 4 - 10

Εκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull – Εϊ-γιαφγιατλαγιοκούτλ, στην Ισλανδία. Οι εντυ-πωσιακοί κεραυνοί είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται σε πολλές ηφαιστειακές εκρήξεις, άγνωστης προέλευσης, αλλά που θεωρείται ότι προκαλείται από το στατικό φορτίο των εκτο-ξευόμενων σωματιδίων.Παρά τις εντυπωσιακές εκρήξεις και τις γνω-στές επιπτώσεις της, η έκρηξη του ισλανδι-κού ηφαιστείου εκτιμήθηκε πως ήταν μό-λις μεγέθους 2 στην κλίμακα VEI (Volcanic Explosivity Index – Δείκτης Ηφαιστειακής Ε-κρηκτικότητας), μια κλίμακα που βασίζεται στον όγκο του εκτοξευόμενου ηφαιστειογενούς υλικού και της οποίας το μέγιστο είναι το 8. Η μεγαλύτερη γνωστή ιστορική έκρηξη ήταν με-γέθους 7 της κλίμακας VEI στη νήσο Ταμπόρα της Ινδονησίας το 1815, ενώ του ίδιου μεγέ-θους εκτιμάται πως ήταν και η έκρηξη του η-φαιστείου της Θήρας, που κατέστρεψε το μι-νωϊκό πολιτισμό περί το 1600 πΧ. Η έκρηξη του ηφαιστείου Πινατούμπο στις Φιλιππίνες, το 1991, ήταν μεγέθους 6 στην κλίμακα VEI. Η έκρηξη αυτή προκάλεσε μετρήσιμες αλλαγές στο κλίμα και τη θερμοκρασία της Γης για με-

ρικά χρόνια, έριξε τη θερμοκρασία του πλανή-τη κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου, ενώ επιτάχυνε και την καταστροφή του όζοντος στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.Αντίθετα στο Eyjafjallajökull, η έκρηξη ήταν τόσο μικρή σχετικά, ώστε δεν αναμένεται κα-θόλου να προκαλέσει μετρήσιμες αλλαγές στο παγκόσμιο κλίμα.

Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (Solar Dynamics Observatory) της NASA, είναι η πρώτη αποστολή του προγράμματος της NASA

«Ζώντας με ένα Αστέρι» (Living With a Star), του οποίου στόχος είναι η κατανόηση των αι-τίων της ηλιακής μεταβλητότητας και των επι-πτώσεών της στη Γη.Η αποστολή επιδιώκει να κατανοήσει πώς προκαλείται και πώς είναι οργανωμένο το μα-γνητικό πεδίο του Ηλίου (που παίζει κρίσιμο ρόλο στην ηλιακή δραστηριότητα, η οποία με τη σειρά της έχει επιπτώσεις και στη Γη, πχ. στις επικοινωνίες), καθώς και πώς το μαγνητι-κό αυτό πεδίο μεταφράζεται σε ηλιακές εκλάμ-ψεις, ηλιακό άνεμο κτλ. Το παρατηρητήριο εκτοξεύτηκε στο διάστη-μα στις 11 Φεβρουαρίου και από την Τετάρ-τη που μας πέρασε έχουν αρχίσει να δημοσι-οποιούνται οι εικόνες που στέλνει. Στη φωτο-γραφία, κάθε χρώμα αντιστοιχεί σε διαφορετι-κή ζώνη θερμοκρασίας και σε διαφορετικό η-λιακό στρώμα.Η αποστολή πραγματοποιείται ενώ βρισκόμα-στε σε ιστορικό ελάχιστο ηλιακής δραστηριό-τητας, πρωτοφανές τουλάχιστον από το 17ο αιώνα, καθώς οι ηλιακές κηλίδες και οι εκλάμ-ψεις έχουν ελαχιστοποιηθεί τα τελευταία χρό-νια (ξεκινώντας από το 1985 μάλιστα), πέραν των όσων θα περίμενε κανείς από τον 11ε-τή κύκλο εμφάνισης και εξαφάνισης ηλιακών κηλίδων!

31ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ23 - 4 - 10

25 Απριλίου 1792: πρωτοχρησιμοποιεί-ται η γκιλοτίνα, η εφεύρεση του Joseph-Ignace Guillotin, σε βάρος του Nicolas Jacques Pelletier, για ληστεία μετά φό-νου. Η εφεύρεση αυτή χρησιμοποιήθη-κε τελευταία φορά στη Γαλλία μέχρι το 1939, με αφορμή ένα σκάνδαλο στον τε-λευταίο αποκεφαλισμό, που είχε να κά-νει και με την κρυφή κινηματογράφηση του γεγονότος…

24 Απριλίου 1990: εκτόξευση του δι-αστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Το Hubble βρέθηκε σε τροχιά με 7 χρόνια καθυστέρηση, σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό. Χρειάστηκαν επιπλέ-ον άλλα τρία χρόνια μέχρι να διορθωθεί η «μυωπία» του φακού του, λόγω κατα-σκευαστικής ατέλειας. Εκτοτε όμως το τη-λεσκόπιο άνοιξε ένα τεράστιο παράθυρο στο σύμπαν και πλούτισε τη γνώση μας γύρω από αυτό, περισσότερο ίσως από οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό όργανο στην ιστορία. Πριν από μερικά χρόνια εί-χε συζητηθεί η σταδιακή απόενεργοποί-ησή του, όμως τελικά, παρά τα διάφορα τεχνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, το Hubble παραμένει ενεργό, χάρη στην παρέμβαση αστρονόμων από όλο τον κό-σμο και ελπίζεται πως θα παραμείνει σε λειτουργία μέχρι την εκτόξευση του δια-δόχου του: του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το 2014…

Ποια είναι η καταγωγή της αίσθησης του δικαίου; Ποια είναι η καταγωγή της κοινωνικής αλληλεγγύ-ης; Πρόκειται για κάτι που είναι απλώς αποτέλε-σμα του ανθρώπινου πολιτισμού, μια κοινωνική, ανθρώπινη κατασκευή, ή είναι έμφυτη τάση, προ-διάθεση, υπαρκτή από τις απαρχές του είδους μας;Το ερώτημα αυτό έχει επιχειρηθεί να απαντηθεί μεταξύ άλλων και με πειράματα στους στενότε-ρους «συγγενείς» μας: τα πρωτεύοντα. Τα αποτελέ-σματα είναι διδακτικά.Σε μια σειρά πειραμάτων σε καπουκίνους, που δημοσιεύτηκαν το 2003 και το 2007, διαπιστώ-θηκε πως τα χαριτωμένα πιθηκάκια απάντησαν με «απεργία» στη «μισθολογική αδικία»: οι ερευ-νητές αντάμειβαν τις μαϊμούδες αυτές κάθε φο-ρά που τους έφερναν μια πέτρα. Οι αμοιβές ήταν δύο ειδών: τους έδιναν ή αγγούρια (που τα έτρω-γαν, αλλά δεν ήταν και η καλύτερή επιλογή τους) ή σταφύλια (που άρεσαν πολύ σε όλους τους πι-θήκους). Οσο οι αμοιβές ήταν οι ίδιες για την ί-δια «δουλειά», οι πίθηκοι τις αποδέχονταν χωρίς συνήθως κανένα πρόβλημα. Οταν όμως έβλεπαν πως οι άλλοι πίθηκοι έπαιρναν σταφύλια, ενώ αυ-τοί έπρεπε να αρκεστούν στα αγγούρια, «επαναστα-

τούσαν»: αρνούνταν να τα δεχτούν και πέταγαν κά-ποιες φορές την «αμοιβή» στα μούτρα των «εργο-δοτών» τους…Πρόσφατα, το Μάρτιο που μας πέρασε, δημοσι-εύτηκε μια παρόμοια μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό Animal Behaviour, με αντικείμενο της έρευνας μια ομάδα χιμπατζήδες αυτή τη φορά. Ε-πειδή οι χιμπατζήδες είναι πιο «ανταγωνιστικοί» και «ιδιοκτησιακοί» στο ζήτημα της τροφής, εξε-τάστηκε αν θα επιδείκνυαν και αυτοί παρόμοια συμπεριφορά.Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: όχι μόνο οι χιμπατζήδες αποδείχθηκαν και εκείνοι απρόθυ-μοι να δεχτούν «κατώτερη» αμοιβή, αλλά συχνά δεν δέχονταν και την «ανώτερη», αν έβλεπαν πως οι «σύντροφοί» τους αδικούνταν! Οπως γράφουν οι ερευνητές: «Απρόσμενα ανακαλύψαμε πως οι χιμπατζήδες ήταν πιθανότερο να αρνηθούν ένα σταφύλι υψηλής αξίας όταν ο άλλος χιμπατζής έ-παιρνε ένα χαμηλής αξίας καρότο, παρά όταν και ο άλλος χιμπατζής έπαιρνε σταφύλι… Αυτή η α-ντίδραση δεν είχε διαπιστωθεί σε προηγούμενες μελέτες πρωτευόντων, είτε μεταξύ χιμπατζήδων, είτε μεταξύ καπουκίνων…».Φαίνεται λοιπόν, πως η βασική αρχή της δικαιο-σύνης -αλλά και της αλληλεγγύης- έχει πολύ βα-θιές εξελικτικές ρίζες. Είναι καιρός ίσως να τις ξα-ναβρούμε και εμείς….

«… Νωρίς την επόμενη δεκαετία, μια σειρά από επανδρωμένες πτήσεις θα ελέγξουν και θα δοκιμάσουν τα συστήματα που είναι απα-ραίτητα για εξερεύνηση πέρα από τη χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη… Και μέχρι το 2025 περιμένουμε καινούργια διαστημόπλοια, που έχουν σχεδιαστεί για μεγάλα ταξίδια, να μας επιτρέψουν να αρχίσουμε τις πρώτες στην ι-στορία επανδρωμένες αποστολές πέρα από τη Σελήνη στο βαθύ διάστημα… Και θα ξεκι-νήσουμε… στέλνοντας αστροναύτες σε αστε-ροειδή για πρώτη φορά στην ιστορία… Και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030, πι-στεύω πως μπορούμε να στείλουμε ανθρώ-πους σε τροχιά γύρω από τον Αρη και να τους φέρουμε με ασφάλεια πίσω στη Γη… Θα ακο-λουθήσει προσεδάφιση στον Αρη… Και περι-μένω πως θα είμαι εδώ για να το δω αυτό…».

Μπαράκ Ομπάμα: Σχετικά με την δια-στημική εξερεύνηση τον 21ο αιώνα, λό-

γος στο διαστημικό κέντρο Κένεντι, Φλό-ριντα, ΗΠΑ, 15 Απριλίου 2010…

32 ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ 23 - 4 - 10

α Αναφιώτικα, όπως δημιουργήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα και μετά για πολλές δε-καετίες, δεν υπάρχουν πια όπως τα θυμού-νται οι παλαιότεροι Αθηναίοι. Από τον οικι-

σμό αυτόν έχουν παραμείνει ως ανάμνηση αρκετά διατηρητέα σπίτια, μετά τις αρχαιολογικές ανασκα-φές και τις απαλλοτριώσεις που έγιναν στην περιοχή.Ας θυμηθούμε την ιστορία αυτής της γειτονιάς, που ξε-κίνησε το 1847 από δύο νησιώτες από την Ανάφη, οι-κοδόμους, που θέλησαν να εγκατασταθούν στην πρω-τεύουσα και βρήκαν ελεύθερη γη κοντά στο Βράχο της Ακρόπολης. Τους ακολούθησαν και άλλοι από το νησί τους, αλλά και από άλλα κυκλαδίτικα νησιά, μαρμαρά-δες, χτίστες, ξυλουργοί, δημιούργησαν μια αιγαιοπελα-γίτικη γειτονιά εκεί που τελειώνει η Πλάκα και ανηφο-ρίζεις στο Βράχο της Ακρόπολης. Η γειτονιά αυτή δεν μπορούσε να μην έχει τις εκκλησίες της· έτσι οι Κυκλα-δίτες μάστοροι αναστήλωσαν δύο: τον Αγιο Γεώργιο του Βράχου και τον Αγιο Συμεών. Ο οικισμός παρακολού-θησε τις ιστορικές εξελίξεις της χώρας. Εκτός από τους οικιστές των πρώτων χρόνων, έφτασαν και Μικρασιά-τες πρόσφυγες μετά το 1922. Τα Αναφιώτικα καταγρά-

φηκαν ως ένας οικισμός λαϊκής αρχιτεκτονικής. Γρά-φει ο Κώστας Μπίρης και δίνει το «στίγμα» της γειτο-νιάς αυτής, που έζησε για πάνω από 100 χρόνια: «Επει-δή όχι μόνον από καταγωγής υπήρχε ομοιογένεια μετα-ξύ των, αλλά και από πλευράς επιτηδεύματος, αφού ό-λοι οι οικισταί δεν ήσαν άλλο παρά μία συντεχνία νη-σιωτών οικοδόμων, το συνθετικόν των ένστικτον, η πα-ράδοσις του νησιώτικου νοικοκυρίου και η απαράμμιλη νησιώτικη μαστοριά τους ωδήγουν είς το να διευθετούν και να εκμεταλλεύωνται με σοφήν συνθετικήν φαντασί-αν την πλαστικότητα του εδάφους είς την κτιριολογικήν συγκρότησιν του σπιτιού των και εις την από διαισθή-σεως ρυμοτομίαν του οικισμού των».Σήμερα, μια βόλτα στη γειτονιά αυτή, μερικά μόλις λε-πτά από το Κέντρο της πολύβουης Αθήνας, σε μεταφέ-ρει αυτόματα σε ένα αιγαιοπελαγίτικο περιβάλλον, με τα στενά ασβεστωμένα σοκάκια, τα περιποιημένα λουλού-δια που περιβάλλουν τις όμορφες αυλές των σπιτιών, μια ηρεμία που τόσο λείπει από την πρωτεύουσά μας. Η μόνη διαφορά που κάνει τον επισκέπτη να συνειδητο-ποιήσει ότι δεν βρίσκεται στα κυκλαδίτικα σοκάκια είναι η θέα που ξεπροβάλλει: από τη μια πλευρά, στο βάθος, ο Λυκαβηττός και από την άλλη ο Βράχος της Ακρόπο-λης. Ενα μίγμα πραγματικά μοναδικό!

33ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟ-polis23 - 4 - 10

ε βλέπω σαν φίλο/φίλη. Πόσες φορές δεν έχουμε α-κούσει αυτή την «απαξιωτική» φράση, από άτομο που μας ελκύει ερωτικά; Κάτι ανάλογο με τις περιβαλλοντι-

κές ΜΚΟ και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. Κα-λό και «άγιο» βρίσκουν το νομοσχέδιο, που κατέθηκε από την υπουργό ΥΠΕΚΑ, τέσσερις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις στην Ελλάδα: η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, η Greenpeace, το Δίκτυο Μεσόγειος SOS και το WWF Ελλάς. Παρόλα αυτά, δηλώνουν…. φίλοι με το υπουρ-γείο και κρατούν τη διαχυτικότητα για αργότερα.Στα θετικά εμφανίζουν το γεγονός ότι υπάρχει επιτέλους «τονοχρέωση» όλων των απορριμμάτων δήμων και ΟΤΑ, σε σκουπίδια που θα απορ-ρίπτονται σε ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ (αν κλείσουν ποτέ οι ΧΑΔΑ, που με οδη-

γία του υπουργεί-ου μέχρι την 31η Μαΐου 2010 θα πρέπει να βάλουν λουκέτο). Στα θετι-κά επίσης συγκα-ταλέγεται η ρύθμι-ση πολλών ζητη-μάτων, που θα κα-ταστήσουν πιο α-ποτελεσματική τη λειτουργία του Ε-θνικού Οργανι-σμού Εναλλακτι-κής Διαχείρισης Συσκευασιών και

Αλλων Προϊόντων (ΕΟΕΔΣΑΠ), ενόψει του σημαντικού και δύσκολου έργου που καλείται να επιτελέσει στο διαρκώς μεταβαλλόμενο -σε διε-θνές και εθνικό επίπεδο- χώρο της ανακύκλωσης και εναλλακτικής δια-χείρισης των απορριμμάτων.Τα θετικά σταματούν, όμως, εδώ και αρχίζει η τήρηση της απόστασης α-πό τα πεπραγμένα της πολιτικής ηγεσίας. Στηλιτεύεται κατ’ αρχήν ότι δεν προκρίνεται κάποια σαφής λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Φόβος των ΜΚΟ είναι μήπως αυτό καταστήσει την καύση, ως ακριβό-τερη εμπορικά, κανόνα για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Αντίθετα, προκρίνουν την ιεραρχία: Α) Διαλογή των υλικών στην πηγή, Β) Δημι-ουργία νέων Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης, Γ) Δημιουργία Δι-αδημοτικών Κέντρων Ανακύκλωσης (ΚΑ) σε όλη την Ελλάδα, Δ) Δημι-ουργία κινήτρων για τους πολίτες (μέσα από τα δημοτικά τέλη), Ε) Επέν-δυση στην ευαισθητοποίηση και ενημέρωση.Οι παρατηρήσεις των «τεσσάρων» βασίζονται σε προηγούμενα σχέδια-προτάσεις τους, που αντίκεινται στην καύση και προάγουν την ολοκλη-ρωμένη διαχείριση των απορρριμμάτων μέσω του παραπάνω κύκλου. Το θετικό είναι ότι στην ουσία δεν «χτυπούν» το νομοσχέδιο, αλλά προ-σπαθούν να το «διαφοροποιήσουν» έτσι ώστε να ενσωματωθούν οι ιδέ-ες τους. Το αρνητικό είναι πως η διαφαινόμενη σύγκλιση δεν φαίνεται ά-μεσα, στο θέμα των στερεών αποβλήτων, κα-θώς κάθε πλευρά (υπουργείο- ΜΚΟ) καλύπτε-ται στο… μετερίζι της.

ο τρίπτυχο της επιτυχίας του ελληνικού τουρισμού μάς έβγαλε «α-σπροπρόσωπους» τόσα χρόνια και κατέστησε το καλοκαίρι «την εποχή που θρέφει» τις άλλες τρεις. Ο καιρός έχει αλλάξει όμως, έχει ζεστάνει επικίνδυνα λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Επιπροσθέτως, και λόγω του παραπάνω, ο τουρίστας από «κυριλέ» προ-ορισμό, χρειάζεται να βλέπει ότι ο τόπος που πηγαίνει είναι περιβαλλο-ντικά φιλικός, πιστοποιημένος, διαπλεκόμενος ή -τέλος πάντων- οτιδή-ποτε μπορεί να έχει κάτι πράσινο επάνω του. Των δι' ημάς τους Αργίους και δια την ημετέραν σωτηρίαν πράσινες ε-πενδύσεις, αξίας άνω των 550 εκατ. ευρώ, στα νησιά του Αιγαίου προ-ανήγγειλε ο αρμό-διος υφυπουργός Οικονομίας, Σταύ-ρος Αρναουτάκης, από τη Μήλο. Το ρόλο του «Αγίου Πνεύματος», το ΕΣΠΑ, το οποίο έρχεται ακόμα μία φορά να κρύψει τις «τρύπες» της οικονομίας μας, ώστε να απορρο-φηθεί και αυτό το καημένο… Από το πρόγραμ-μα νοτίου Αιγαί-ου, προωθούνται στα νησιά των Κυ-κλάδων και της Δωδεκανήσου ε-πενδύσεις υποδο-μών, ψηφιακής σύγκλισης, επιχειρηματικότητας και αειφόρου ανάπτυ-ξης, αξίας 280 εκατ. ευρώ. Προωθούνται ακόμη σε 10 νησιά Ολοκληρωμένα Περιβαλλοντικά Επι-χειρηματικά Πάρκα, έργα αξίας 7 εκατ. ευρώ για την τόνωση της τουρι-στικής κίνησης στις Κυκλάδες και επενδύσεις αποκατάστασης ζημιών στα λιμάνια της Τήνου, της Ανδρου, των Κουφονησίων, της Αμοργού και της Δονούσας (7 εκατ. ευρώ).Από καθαρά θέμα περιβαλλοντικών έργων, αυτό που προωθείται άμεσα είναι έργα αφαλάτωσης σε 16 νησιά των Κυκλάδων, μέσω συμπράξεων με ιδιώτες. Η ιδιωτική πρωτοβουλία φαίνεται να είναι πανάκεια στο θέ-μα της ύδρευσης των νησιών, που μέχρι σήμερα, σε περιόδους αιχμής, υδρεύονται με υδροφόρες. Επίσης, παρουσιάζεται ως μελλοντική(;) προοπτική η δυνατότητα εγκα-τάστασης ΑΠΕ και η ολοκληρωμένη διαχείριση στερεών αποβλήτων σε επίπεδο νησιωτικής μονάδας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα λέγαμε, αν και με τη δυσκολία απορρόφησης του ΕΣΠΑ, φαίνεται να τραβάει μακριά η… βαλίτσα. Μάλλον, για μερικά χρόνια, θα χρειαστεί να «πατήσουμε» στο παραδοσιακό 3πτυχο, όπως περιγράφεται στον τίτλο.

34 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 23 - 4 - 10

Κα Βάνου, πού γεννηθήκατε;Αθήνα. Καταγωγή βέβαια και ο μπα-μπάς και η μαμά απ’ τη Σμύρνη. Εί-μαι Σμυρνιά «μέχρι το κόκαλο», που λένε!.

Η μικρή Ευγενία Βραχνού, τι ονει-ρευόταν;Κυρίως να τραγουδήσει… Δεν είχα καμία βοήθεια γύρω απ’ το τραγούδι, αλλά ζούσα κι ανέπνεα με αυτό! Οταν ήμουν 10 ετών, έμενα με το μπαμπά και τη μητριά μου σε ένα μικρό σπί-τι. Η μόνη μου μουσική δραστηριό-τητα ήταν ένα ραδιοφωνάκι, τοποθε-τημένο ψηλά σε μια εταζερούλα. Εγώ ήμουν μικρή και δεν έφτανα! Το βρά-δυ είχα πάρει είδηση ότι είχε εκπο-μπή ο Μίμης Πλέσσας. Κυρίως τζαζ, ξένα, γιατί μ’ αυτήν τη μουσική κυρί-ως «ήμουν». Οταν όλοι πήγαιναν για ύπνο σηκω-νόμουν στις μύτες των ποδιών μου, άνοιγα το ραδιόφωνο, κόλλαγα το αυ-τί μου και άκουγα μουσική! Τέτοιο έ-ρωτα είχα με οτιδήποτε είχε σχέση με μουσική!

Είχατε καταλάβει ότι είχατε κα-λή φωνή;Ημουν σίγουρη γι’ αυτό! Ο μπαμπάς μου ήθελε να με αποτρέψει -κι ας τρα-γουδούσαν όλες οι αδερφές του στη Λυρική Σκηνή. Μάλιστα η μία, σε κορώνα πάνω, έσπασε τα τζάμια! Ο-ταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή, με έ-ριξε ο Θεούλης και η τύχη μου στον Πλέσσα, στον οποίο είχα λατρεία. Ε-κείνος με συμβούλεψε και με οδήγη-σε σωστά. Και έδωσα εξετάσεις για το ραδιόφωνο και πέρασα ανάμεσα σε 200 παιδιά.

Υπάρχει μια στιγμή στην καριέρα σας που θυμάστε έντονα; Εχω ακούσει πολλά, όπως καταλαβαί-νετε, πάρα πολλά. Θα σας πω τι μου έ-χει μείνει όμως. Ημουν στο Φεστιβάλ Βορείου Θαλάσσης στις Βρυξέλλες. Το

κοινό δεν ήξερε ούτε μία ελληνική λέ-ξη. Οταν τελείωσα με πλησιάζει μια κυρία Βελγίδα -τότε έκανα γαλλικά και καταλάβαινα- και μου λέει: «Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’, γιατί θα πέθανα και δεν θα γνώριζα τον κό-σμο που μου γνώρισε σήμερα η φω-νή σας...». Αυτό δεν μπορώ να το ξε-χάσω, ό,τι άλλο κι αν έχω ακούσει.

Υπήρξατε η «μούσα» του Μίμη Πλέσσα. Πώς ήταν οι σχέσεις σας τότε και τώρα;Οι σχέσεις εξαρτώνται απ’ το δικό μου χαρακτήρα. Εγώ είμαι που βαριέμαι να έχω δημόσιες σχέσεις. Σπάνια θα βγω, το ξέρετε αυτό. Με το Μίμη, ό-μως, ξέρω ότι είμαι η τραγουδίστρια της καρδιάς του. Για μένα, βέβαια, εί-ναι τα πάντα! Γιατί με υποστήριξε πο-λύ και το κυριότερο, ενώ δεν είχα κά-νει καθόλου ορθοφωνία -γέρασα και δεν έμαθα σε τι τόνο λέω τα κομμάτια μου, ήταν θέμα «αυτιού»- μ’ έστειλε στο Εθνικό Ωδείο. Ο καθηγητής που ήταν εκεί, μου έσφιγγε με τα χέρια του τη μέση και μου λέγε ‘πάρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να μου ανοί-ξεις τα χέρια’. Και έτσι μ’ έμαθε να α-ναπνέω.

Η φίλη μου η Αννα-Μαρία έχει πει τη φράση που έψαχνα χρόνια για την ερμηνεία σας: «Η Βάνου τρα-γουδάει με προτεταμένο στέρνο α-πέναντι στο πάθος». Tι σκέφτεστε όταν τραγουδάτε; To αισθάνεστε ό-πως εμείς; Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει πει «η Τζένη Βάνου στα τρία λεπτά που κρατάει ένα τραγούδι είναι σαν να ’χει τρέξει Μα-ραθώνιο! Τα ’χει δώσει τόσο πολύ ό-λα»! Για μένα, ο χαρακτήρας του παι-διού διαμορφώνεται στα πολύ μικρά του χρόνια. Τα κόμπλεξ, οι ανασφά-λειες, τα πάθη, οι αγωνίες, όλα γεν-νιούνται τότε. Και ό,τι και να γίνει με-τά, το λέω από δικό μου παράδειγμα, εμένα δεν με άλλαξε τίποτα. Είμαι α-

Η Τζένη Βάνου είναι μία από τις σπουδαιότερες ερμη-νεύτριες όλων των εποχών. Μοναδικό πάθος, «ανά-σες» τεραστίων αισθημάτων, βασική ερμηνεύτρια καρδιάς και ψυχής. Διακρίθηκε για αρκετές δεκαετίες στο ελαφρό και λαϊκό τραγούδι, αγαπήθηκε και στιγ-μάτισε με κάθε αξέχαστη ερμηνεία της. Τη συναντήσα-με στη Νέα Σμύρνη, για την πραγματοποίηση ενός ο-νείρου: να τη γνωρίσουμε από κοντά.

35ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ23 - 4 - 10

νασφαλής, είμαι κομπλεξάρα, είμαι παθιασμένη και την ώρα που έβγαι-να και έλεγα το οποιοδήποτε τραγού-δι, γινόμουν η ηρωίδα αυτού που πε-ριέγραφε ο στίχος και ζούσα μια κα-τάσταση 3 λεπτών που ζούσε η ηρωί-δα. Μέσα εκεί έβαζα όλα τα δικά μου τ’ απωθημένα, όπως όλοι οι άνθρω-ποι έχουμε.

Από άλλους μεγάλους συνθέτες σας πλησίασε κάποιος; Χατζιδά-κις, Θεοδωράκης;Του Θεοδωράκη έχω πει δύο. Αλλά, με το δίκιο του, δεν ήθελε να κάνει άλλα μαζί μου, γιατί η ρότα του είναι ηρωική. Εγώ είπα δύο ερωτικά κομ-μάτια. Δεν πάει η φωνή μου για επι-κό τραγούδι. Ο Χατζιδάκις, όταν έφυ-γε η «μούσα» του, η Μούσχουρη, εί-πε στον κ. Λαμπρόπουλο «έχεις και-νούργιο υλικό;». Την άλλη βδομάδα μου λέει ο Λα-μπρόπουλος «κορίτσι μου έκανες την τύχη σου. Ο Χατζιδάκις σε διάλεξε για τραγουδιστρία». Εγώ, επειδή είχα «ψώνιο» με το Χατζιδάκι, ένιωσα ένα σύγκρυο στην πλάτη μου, αλλά αμέ-σως λέω: «Τάκη, θα πω ‘αντίο’ στον Πλέσσα και θα πάω στο Χατζιδάκι;». Διότι εκείνη την εποχή υπήρχε μια διαμάχη, μέσω εφημερίδων, μεταξύ τους. Ετσι, έχασα άλλη μια τεράστια περίπτωση, ίσως καριέρας. Με ήθε-λε για το «Μαντολίνο» και το «Ο ταχυ-δρόμος πέθανε». Το μετανιώνω γιατί δεν τραγούδησα Χατζιδάκι και δεν το μετανιώνω γιατί δεν πρόδωσα τα «πι-στεύω» μου.

Ποιο ξεχωρίζετε από τα τραγού-δια σας;Γενικώς δεν μπορώ να πω ότι έχω έ-να αγαπημένο τραγούδι. Το αυτί λαμ-βάνει «διαταγές» και του αρέσουν πά-ρα πολλά πράγματα. Εχω μία αδυνα-μία στο «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», γιατί δεν έγινε ποτέ μεγάλη εμπορική επιτυχία. Επίσης ό,τι δουλειά έκανε η Νίνη Ζαχά για μένα. Εχει γράψει κά-ποια κομμάτια και τα έγραφε για μένα. Αυτά τα κομμάτια της Νινής, είναι ί-σως τα πιο κοντά στην καρδιά μου απ’ ό,τι έχω πει.

Ακούτε μουσική σήμερα; Αγαπάω οτιδήποτε είναι καλό -είτε νέο, είτε παλιό. Οπως δήλωσα προ-χθές «δεν θα μου πει κανείς ότι η Madonna είναι τραγουδίστρια». Πώς να το κάνουμε, ρε παιδιά; Δεν μ’ α-ρέσει και δεν με πείθει. Αλλο εάν έ-χει επιβάλλει 25 χρόνια τη ρότα της σε όλο τον κόσμο. Ποιος δεν τη μι-μείται; Αλλά δεν μπορεί να πει κανέ-

νας ότι είναι τραγουδίστρια. Δηλαδή, ήμαρτον! Να ακούσω την Alicia Keys μάλιστα, η κοπέλα τραγουδάει.

Ερωτευτήκατε όσο θα θέλατε; Nαι, γι’ αυτό και είμαι 22 χρόνια μό-νη μου. Είχα μία σχέση, μετά το δι-αζύγιό μου, που κράτησε 16 χρόνια. Αγάπησα τόσο πολύ, που νομίζω ό-τι «άδειασα». Δεν ξέρω αν το καταλα-βαίνετε αυτό. Είκοσι δύο χρόνια εί-ναι που έχω χωρίσει με το Γιώργο, και δεν θέλω ούτε να συζητάω γι' αυ-τά. Και τώρα είμαι και μεγάλη. Τότε ά-ντεχα ακόμη για έρωτες. Είχα και κά-τι άλλο. Δεν με νοιάζει αν μ’ αγαπούν όσο αγαπάω εγώ. Δεν μ’ αρέσει αυ-τό το «σου δίνω, να μου δώσεις». Εγώ «γεμίζω» άμα εγώ αγαπάω πολύ. Αυτή είναι η επιτυχία για μένα στην αγάπη.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε έ-να πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν; Ολα! (γέλια). Θα ήθελα να μην είμαι τόσο εύπιστη, θα ήθελα να μη δίνο-μαι τόσο πολύ και τόσο γρήγορα. Να κρατάω κάτι για μένα, όπως λένε. Αλλά αυτά είναι πάρα πολύ δύσκολα για να γίνουν, έτσι δεν θα ήθελα τί-ποτα. Ασ’ το όπως είναι τώρα!

Κα Βάνου, περιγράψτε μας μία μέρα σας.Ξυπνάω 6.00-6:30. Ζω τις ανθρώ-πινες ώρες που δεν έζησα τα χρόνια μου όλα. Θα κάνω τον καφέ μου και, δυστυχώς, θα καπνίσω τα περισσό-τερα τσιγάρα της ημέρας. Θα ανοί-ξω τα πρωινά να ακούσω τις ειδή-σεις, κυρίως τον Παπαδάκη που μου αρέσει πιο πολύ. Μετά θα μαγειρέ-ψω. Θα ’ρθω εδώ στο μαγαζί, ή έχω το σούπερ μάρκετ ή θα πάω βόλτα τον εγγονό, να παίξει. Τίποτα το ιδι-αίτερο. Οπως όλες οι νοικοκυρές και γιαγιάδες στον κόσμο.

Σας λείπει το τραγούδι; Πάντως εμάς μας λείπετε.Μου λείπει, αλλά είναι μόνο 1,5 χρόνος που δεν τραγουδάω. Δεν πρόλαβε να μου γίνει μεγάλη η έλ-λειψη. Κάποια στιγμή ξέρω ότι θα τραγουδήσω ξανά. Αλλά θέλω να είναι καλός ο χώ-ρος που θα τραγουδήσω. Δεν θέλω να αναγκαστώ ξανά να συνεργαστώ σε κάτι που δεν με εκφράζει. Γι’ αυ-τό και κάναμε αυτό το μαγαζί. Λόγω χρημάτων, να μη βρεθώ ξανά κάπου αναγκαστικά. Να βρισκόταν ένα μπι-στρό, ένα πιάνο μπαρ, να ξέρω ό-τι θα ’ρθουν αποκλειστικά για μένα. Εκεί, ναι!

36 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 23 - 4 - 10

Μ Το έξυπνο λογοπαίγνιο του τίτλου, καταφέρνει το στόχο του. O Μιχάλης Δέλτα επιστρέφει με νέο δίσκο και σε παίρνει από... το χέρι για βόλτα. Φωνή του άλμπουμ η Etten. Ερμηνεία, εξομολό-γηση, απλότητα, ουσία, μοιάζει η τέλεια μούσα του. Η Billie Ray Martin, η δεύτερη φωνή του, με εξαιρετική ερμηνεία επίσης. Τη

μέρα που γνώρισα το Μιχάλη Δέλτα αι-σθάνθηκα κάτι πολύ οικείο και ευγενές. Αυτό μου συμβαίνει και με τους στίχους του. Μοιάζουν μα-χαίρι, σε ευγενικό χέρι. Εξάλλου, ό-πως λέει κι ο ίδιος, «ποτέ δεν αποποι-ήθηκα την ευθύνη που μου αναλογεί ως δημιουργός, να μετουσιώνω εκείνο

που με πονά σε ‘γλυκό φως’». Πρόσφατα, διαβάζοντας μία συνεντευξή του με βρήκα τόσο σύμφωνη με τις επιλογές και απόψεις του, κατανοώντας λίγο παραπάνω τη «συγ-γένεια» που ένιωσα ασυνείδητα στη γνωριμία μας. Το “Τech me away” γράφτηκε σε διάρκεια 3 χρόνων. O δίσκος αυτός -όπως και οι προηγούμενοί του- δεν είναι τυχαίος. Προκαλεί, προβλη-ματίζει, συγκινεί, λόγια απλά και δυνατά και αισθησιακές μουσι-κές tech. «Επέλεξα το δρόμο της μουσικής, μια και όλα στη ζωή είναι μόνο θέμα επιλογής, για να επικοινωνήσω αληθινά με τους γύρω μου, να προσφέρω και να πάρω πίσω όλη αυτή τη βαθιά συγκίνηση που προκύπτει, όταν μέσα από ήχους και μελωδίες οι άνθρωποι γινόμαστε ομορφότεροι...», λέει ο ίδιος ο Μιχάλης. Αυτή η ακρόαση θα σας κάνει ομορφότερους.

Γράφει η

Για τη φωνή στο άλμπουμ του Μιχάλη Δέλτα, Εtten, έχουμε να πούμε κά-τι ακόμα -και σίγουρα θα πούμε πολλά στο μέλλον. Η Ελένη Τσαβάρα, δη-λαδή η Etten, πριν από λίγους μήνες παρουσίασε την πρώτη της προσωπι-κή δουλειά μετά τους Film, “I Know you' re behind me, but I'm not scared”, που το εξώφυλλό του μάλιστα -μια εξαιρετική γραφιστική δουλειά, φιλοτε-χνημένη από τον εικαστικό HOPE, την ίδια και το Δημήτρη Παναγιωτακό-

πουλο- απέσπασε βραβείο ΕΒΓΕ για καλύτε-ρη εικονογράφηση δίσκου (βλ. φωτό). Κά-ποιος φίλος τη χαρακτήρισε “Βjork” της Ελ-λάδος και δεν μπορώ να πω ότι της αξίζει. Γιατί την περιορίζει -όσο σπουδαίος χαρα-κτηρισμός και αν είναι. Είναι όμως και για μένα, όπως και για άλλους, η πρώτη solo Ελληνίδα τραγουδίστρια/τραγουδοποιός της ελληνικής electronica, με δικό της ο-λοκληρωμένο προφίλ. Το άλμπουμ της α-ποτελεί μια ζύμωση των επιρροών της -α-πό τα διαφόρων ειδών ακούσματά της και τις συνεργασίες της- χωρίς να λείπει η φρεσκάδα του καινούργιου δικού της «α-έρα». Από την Bjork στην Kate Βush και την Emilianna Torini και από τον Chris Nemo στη Λένα Πλάτωνος. Αγγλικός στί-

χος και πρώτοτυπες ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές ατμοσφαιρικές συνθέσεις της. Τρυφερή και δυναμική στις ερμηνείες της, ιδιαίτερη και ευαίσθητη στη σύνθεση. Tέλος, όποιος δεν έχει δει live το πανέμορφο «ξωτικό» που λέγε-ται Εtten, να το κάνει με την πρώτη ευκαιρία.

Μία.. γεύση για να τρέξετε στο live της, απόψε στο Knot Gallery, εδώ:Etten - Clockwork Skies (live in Athens): www.youtube.com/watch?v=

PZo2oDZwc1s&feature=related"

Ο Τάσος χθες, στο άκουσμα του πρώτου πλήκτρου από το πιάνο της γλυκιάς Φραγκοσυριανής, είπε, «φτάσαμε στα δικά μας...». «Πιο δικά μας δεν γίνεται...», του απάντησα, «και ας μου ’ρθει συγκοπή...». Ανταμώνουμε τη μυθική Φλέρυ. Συ-γκίνηση που οδηγεί στην αμηχανία. «Η μουσική είναι μόνο κατ’ ιδίαν ακρόαση», μόνο απομονωμένος εμβαθύ-νεις και προσηλώνεσαι, μπαίνει μέσα σου, νιώθεις αυ-τό που ακούς», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις. Θυμάμαι την πρώτη επαφή μου με τα «Λειτουργικά» που «νου και λο-γισμό μου παίρνει...», τρέχοντας στο πικάπ του μικρού μου δωματίου «με δάκρυα στα μάτια...», λες και χώριζα εγώ εκείνο το δειλινό. «Η Φλέρυ είναι ανεπανάληπτη και όταν δοκιμάζει. Δεν σκέφτεται το κοινό. Σκέφτεται τον απόλυτο έλεγχο της φωνής της. Και δίνεται ολόκληρη σε αυτό το κυνήγι της τελειότητας. Της είχα πει πως μια αληθινή τραγουδίστρια περιέχει την τεχνική τελειότητα της Σβάρτσκοπφ και τη γήινη αμεσότητα της Νίνου. Η Φλέρυ στο ντοκουμέντο αυτό αποδεικνύει περίτρανα πως είναι μια αληθινή τρα-γουδίστρια...», είχε πει ο πιο μεγάλος ερωτικός του αι-ώνα, για τη μούσα του. Μία ηχογράφηση από δοκιμές στο σπίτι του συνθέτη, το ’70, στη Νέα Υόρκη. Ρεμπέτι-κα των Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Μπαγιαντέρα, Παπαϊωάν-νου, με μοναδική μουσική συνοδεία το πιάνο. Μια φω-νή που κάνει το απλό, μεγαλειώδες. Στέκομαι πίσω από το κλειστό παράθυρο που «κλέβει» την αντοχή της Φλέ-ρυ, γιατί στη «φωτιά που με ’ριξες τίποτα δε με σώνει». «Ξεροστάλιασα στ’ αγιάζι, ώρες να σου τραγουδώ...» κι ανοίγω χάρτες. Ψάχνω τους δρόμους και τις γειτονιές, που δίνει τα ρεσιτάλ της στ’ αγιάζι. Βρίσκω την οδό. Ο-δός Ονείρων. Καθισμένος ο Μάνος, μου φυσάει τον πιο «ερωτικό άνεμο» στα πλήκτρα. «Μια ευχή παντοτινή στη Γη, σαν προσευχή...». Πετώ και γω μαζί τους και «σβάρ-να παίρνω το ντουνιά» με το μαγικό μου χαλί. Οταν προ-σγειώνομαι, σκέφτομαι αν το μεταξωτό μαντήλι που κρύ-βει η Φλέρυ τα φιλιά της είναι αυτό που κοσμεί το λαι-μό της, στο εξώφυλλο του δίσκου. Αρωμα το μαντήλι της, φυσικά, δεν έχει... «Φύτρωσαν άσπρα γιασεμιά μέσ’ την αναπνοή της...».

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, ερμηνεία Φλέρυ Νταντωνάκη

INFO

37ΜΟΥΣΙΚΗ23 - 4 - 10

άνω μιαν ευχή ξανά να ’ρθεις/αν μ’ αναζητήσεις, θα με βρεις/δίχως να σκεφτείς, έλα πάλι κοντά/στη δικιά μου ζωή, στη δικιά μου αγκαλιά που

ζητά... ».Στίχοι από το «Κάνω μιαν ευχή» του συγκροτήμα-τος ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ του Δημήτρη Κατή (μουσική: Δ. Κατής, στίχοι: Τζ. Στράλλα), ένα κομμάτι που έγρα-ψε τη δική του ιστορία και αγαπήθηκε από τους φαν της metal μουσικής, και όχι μόνο, από το θρυλικό ομώνυμο πρώτο δίσκο τους, που ερμήνευσε μονα-δικά ο Χρήστος Αβράμης. Αν έχετε καιρό να το α-κούσετε live, που σίγουρα έχετε, κάντε λίγες μέρες υπομονή…Οι ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ έπειτα από απουσία τεσσάρων ε-τών επιστρέφουν δυναμικά στη σκηνή σε μία περι-οδεία που θα ικανοποιήσει τους φαν τους και μά-λιστα με τον πρώτο τραγουδιστή τους, ο οποίος εί-χε αποχωρήσει μετά την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους «Δεκαεννιά» το 1991. Το πρώτο live θα γίνει στη μουσική σκηνή «Αρχιτεκτονική» στις 30 Απριλίου.Δημιουργήθηκαν το 1989 από το συνθέτη και κι-θαρίστα Δημήτρη Κατή. Είναι το πρώτο ελληνικό

γκρουπ metal μουσικής με ελληνικό στίχο που ί-δρυσε και καθιέρωσε νομικά στην Ελλάδα τον ό-ρο «επικό metal». Στην 20αετή πορεία τους κυκλο-φόρησαν έξι δίσκους (τελευταίος είναι ο αγγλόφω-νος “Wrath of Zeus” το 2006) και πραγματοποίη-σαν πολλά live. Το 1994 κλήθηκαν ως αντιπρόσω-ποι της ελληνικής metal σκηνής και πήραν μέρος στο μεγαλύτερο ροκ φεστιβάλ των Βαλκανίων στο Βελιγράδι (Gitariada), όπου έπαιξαν σε 40.000 κό-σμο κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Βοσνία. Η συναυλία αυτή ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε με τίτλο «Εξόριστοι στη Σερβία».Με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ, τόσο μουσικών, όσο και τραγουδιστών (τον Χρήστο Α-βράμη διαδέχτηκαν ο Στέλιος Καρπαθάκης, ο Σπύ-ρος Παπαδόπουλος και τελευταίος ο Stuart Cook), η επιστροφή της πρώτης φωνής θα ικανοποιήσει τους εκατοντάδες οπαδούς τους, στις έντονες παρα-κλήσεις των οποίων οφείλεται κατά ένα μέρος και το comeback τους. Στο Facebook υπάρχουν γκρουπ αφιερωμένα στο συγκρότημα που αριθμούν χιλιά-δες μέλη.Τα τελευταία χρόνια η ψυχή του γκρουπ, Δη-μήτρης Κατής, κάνει διεθνή καριέρα στην Αμε-ρική, συνθέτοντας ορχηστρική μουσική, με πά-ρα πολλές βραβεύσεις, μερικές από τις οποίες

είναι: Hollywood Music Awards-Best Classical/Orchestral 2008, Hollywood F.A.M.E. Awards-Best International Composer 2008, Los Angeles Music Awards 2007-βραβείο καλύτερου συνθέτη, βραβείο το 2008 από το διασημότερο μουσικό περι-οδικό στον κόσμο Billboard. Τελευταία του δουλειά είναι η παράσταση-ροκ όπερα “300 SPARTANS”.Εν αναμονή, λοιπόν, της «συνέχειας» των ΕΞΟΡΙΣ-ΤΩΝ στα live, και -γιατί όχι;- και με νέο δίσκο.

38 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 23 - 4 - 10

Το 2009 ήταν η χρονιά των super groups… Μεγάλοι μουσικοί με περγαμηνές, καριέρα και μεγάλη ιστορία, έφτιαξαν συγκροτήματα

ελπίζοντας σε εισπρακτικές επιτυχίες, γιατί οι πωλήσεις πλέον είναι ουτοπία δεδομένης της παρούσας κατάστασης, στα απομεινάρια της άλλοτε κραταιάς μουσικής βιομηχανίας. Ετσι, δύο από τα σημαντι-κότερα super groups (ένας όρος που ξεκίνησε να χρησιμοποιείται

από τη σύμπραξη τριών υπερμουσικών στους Cream, το 1966), οι Chickenfoot και οι Them Crooked Vultures, βγήκαν στο προσκή-

νιο, εμφανίστηκαν σε φεστιβάλ, περιόδευσαν, βγήκαν στην τηλεό-ραση ανανεώνοντας το ενδιαφέρον για τα rock δρώμενα…

έτος, φαίνεται ότι θα είναι η χρονιά των κι-θαριστών, καθώς ήδη υπάρχουν τέσσερις πολύ σημαντικές κυκλοφορίες που μαγνητί-ζουν την προσοχή, η καθεμία για διαφορε-

τικούς λόγους, έχοντας αρκετές ομοιότητες, αλλά και σημαντικές διαφορές. Αρχίζοντας από εκεί που πρέ-πει, για λόγους αυτονόητους, τα άλμπουμ που θα μας απασχολήσουν είναι τα εξής: Jimi Hendrix - Valleys Of Neptune, Jeff Beck - Emotion And Commotion, Slash - Slash και Joe Bonamassa - Black Rock. Ο κα-θένας τους αντιπροσωπεύει και κάτι διαφορετικό. Ο Hendrix είναι η εμβληματική φιγούρα, ο κιθαρίστας που άλλαξε την ιστορία της κιθάρας, αλλά και της μου-σικής. O Jeff Beck, ένας εξίσου από τους πιο σημα-ντικούς ανθρώπους που χάιδεψαν τις έξι χορδές, με εντυπωσιακό βιογραφικό, κυκλοφορίες και αλλαγές στις τεχνικές και το στιλ σχεδόν σε κάθε κυκλοφο-ρία. Ο Slash είναι μια «σημαία» για τις νεότερες γενιές -ακόμα και αυτές που δεν πρόλαβαν την ακμή των Guns’n’Roses- ο τελευταίος από τους μεγάλους guitar heroes, με τον χαρακτηριστικό ήχο και το θρυλικό η-μίψηλο καπέλο. Τέλος, ο Joe Bonamassa είναι η νέα μεγάλη ελπίδα για τα blues, με πολύ σημαντικές κυ-κλοφορίες, σκληρή δουλειά, άρτια τεχνική κατάρτιση και αρκετούς πειραματισμούς.

Jimi Hendrix - Valleys Of NeptuneΤο “Valleys Of Neptune” είναι άλλη μία μετά θάνα-τον κυκλοφορία από τον Hendrix με τη θρυλική του μπάντα, τους Experience, στην οποία υπάρχει ένα ε-ντελώς καινούργιο και μέχρι πρόσφατα ακυκλοφό-ρητο κομμάτι, το ομώνυμο. Πέρα από αυτό περιλαμ-βάνονται εκτελέσεις κομματιών από προηγούμενες συλλογές, όπως τα “Stone Free”, “Fire”,“Red House”, “Sunshine Of Your Love” (των Cream, είπαμε ήταν το πρώτο super group!) με καλύτερο ήχο. Πέρα από τη ματαιότητα μιας τέτοιας κυκλοφορίας, αφού ο καλ-λιτέχνης δεν υπάρχει πλέον, το περιεχόμενο γυρίζει τον ακροατή σαράντα πίσω σε αυθεντική 70’s ατμό-σφαιρα, με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σχήμα-τα του είδους και τον… Michael Jordan της ηλεκτρι-κής κιθάρας -αν μας επιτρέπεται ο πεζός αυτός πα-ραλληλισμός…

Jeff Beck - Emotion And CommotionΟ χαμαιλέων που α-κούει στο όνομα Jeff Beck επέλεξε να κυ-κλοφορήσει ένα άλ-μπουμ, που «φλερ-τάρει» έντονα με την κλασική μουσική, πα-ρουσία 64μελούς ορ-χήστρας, και περιέχει

μεταξύ άλλων μερικές εξαιρετικές διασκευές. Αν και έχει κυκλοφορήσει αρκετά εντελώς ορχηστρικά άλ-μπουμ στο παρελθόν, εδώ έχει τρεις πολύ σημαντι-κές συμμετοχές στα φωνητικά, οι οποίες αποδεικνύ-ουν πόσο ανοιχτός είναι σε καινούργια πράγματα και το γεγονός ότι κατορθώνει να είναι πάντα επίκαιρος. Ετσι, η εξαιρετική Joss Stone αποδίδει μοναδικά το “I Put A Spell On You” του Screaming Jay Hawkins, «κλέβοντας» για λίγο την παράσταση από τις κιθά-ρες του Jeff…

Slash -SlashΓια το πρώτο του, ουσιαστικά, σόλο άλμπουμ ο Slash χρησιμοποίησε «στρατιές» session μουσικών, συμπε-ριλαμβανομένων κάποιων πρώην Guns, ενώ για τα φωνητικά επιστράτευσε την «αφρό-κρεμα» της σύγχρονης μου-σικής σκηνής από το heavy metal μέχρι το καρα-pop. Iggy Pop, Lemmy, Alice Cooper, Ozzy, αλλά και η Fergie (Black Eyed Peas) και Nicole Slezhinger (Pussycat Dolls) συν-θέτουν ένα κατα-πληκτικό hard rock μωσαϊ-κό, με πολλά highlights και σχετική εμπο-ρική επιτυχία τις πρώτες εβδομάδες

που δοκιμάστηκε στα charts (ξεκίνησε από το Νο 3 του Billboard). Παρόλη την πληθώρα των καλεσμέ-νων, το άλμπουμ διατηρεί ομοιογένεια και ποιότητα, που σπανίζει σε τέτοιου είδους προσπάθειες.

Joe Bonamassa - Black RockΤέλος, σε μια εποχή δύσκολη για τη χώ-ρα μας, μια τονωτική ένεση θα μπορούσε να βρεθεί στη μουσι-κή, εάν κανείς σκε-φτόταν να το εκμε-ταλλευτεί… Πριν ξε-φύγουμε σε πολιτι-κές και οικονομικές

προεκτάσεις, απλώς ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο του “Black Rock” απεικονίζεται η Σαντορίνη. Ο φέρελπις Joe Bonamassa πέρασε το περσινό καλοκαίρι στο πα-νέμορφο νησί ηχογραφώντας το άλμπουμ του, χρησι-μοποιώντας σε κάποια κομμάτια παραδοσιακούς ελ-ληνικούς ήχους από μπουζούκι, τζουρά, κλαρίνο και

άλλα, με μοναδικό αποτέλεσμα -ως συνή-θως. Υπάρχουν στιγμές που τα παραδοσια-κά αμερικανικά μπλουζ της δεκαετίας του ’30

συναντούν ελληνικές παραδο-σιακές μελωδίες, ενώ το άκου-σμα φαίνεται -κατά έναν περί-εργο τρόπο- γνώριμο.Σήμερα, που περνάει κρίση και η δημιουργικότητα των καλλιτεχνών, είναι παρήγορο να βγαίνουν τέτοιες κυκλο-φορίες, οι οποίες σίγουρα δεν σώζουν την «παρτίδα», αλλά αποτελούν «κινητήρι-ους μοχλούς» για τη μουσι-κή, τη διατήρηση της φλό-γας, της έμπνευσης και της μετάδοσής της στους νε-ότερους, αλλά -γιατί όχι;- και τους παλαιότερους.

JBΤδρένκφτφκ

JAΟκBκμτκρχ

39ΕΞΟΔΟΣ23 - 4 - 10

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Πατησίων 44, τηλ. 210-8217724.

Gagarin, Λιοσίων 205, τηλ. 210-8547600. Είσοδος: 30 ευρώ.

Σινέ Φιλίπ, Θάσου 11, Πλ. Αμερικής, τηλ. 210-8612476. Εισιτήριο: 2,50 ευρώ.

Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168, τηλ. 210-6460748. Εισιτήριο: 8 ευρώ.

Τεχνόπολη, Πειραιώς 100, Γκάζι, τηλ. 210-3461589. Είσοδος ελεύθερη.

Πριν από τριάντα χρόνια, ο Γιάν-νης Τσαρούχης εμπιστεύτηκε ένα κομμάτι της πνευματικής του δι-αθήκης στο σκηνοθέτη Δημήτρη Βερνίκο. Ετσι λοιπόν «γεννήθηκε» το ντοκιμαντέρ «Γιάννης Τσαρού-χης - Σπουδή για Πορτρέτο». Πε-ρισσότερα, σήμερα Παρασκευή, στις 19.00, στο Forum της Fnac. Εκεί θα βρίσκονται η ηθοποιός Σμάρω Στεφανίδου, η ανιψιά του ζωγράφου, Νίκη Γρυπάρη, καθώς και ο Δημήτρης Βερνίκος, για να σχολιάσουν αποσπάσματα της ται-νίας και να θυμηθούν ιδιαίτερες στιγμές από το μεγάλο ζωγράφο.

Ανοιχτή θα είναι για το κοινό από τις 26 Απριλίου μέχρι και τις 25 Αυγού-στου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μου-σείο, η έκθεση «Ερέτρια: Ματιές σε μια αρχαία πόλη». Ο επισκέπτης, μέ-σα από 437 αρχαία αντικείμενα, μα-κέτες, αναπαραστάσεις, καθώς και μια σειρά προβολών, γίνεται μάρτυ-ρας του παρελθόντος της πόλης της Ερέτριας και της κεντρικής Εύβοιας, από τις απαρχές μέχρι και την ύστε-ρη αρχαιότητα.

Πιστοί στο ραντεβού τους με το κοινό τους, το θέατρο Φούρνος και ο θίασος Πλεύσις επιστρέφουν για τρίτη χρο-νιά στο Φεστιβάλ «Σώματα και αντικεί-μενα σε κίνηση». Οπως και πέρσι, οι παραστάσεις (πραγματοποιούνται κά-θε Σάββατο, μέχρι 29 Μαΐου) είναι μεταμεσονύκτιες και φέρνουν στο ε-πίκεντρο τη μιμική και τη σχέση του performer με τα αντικείμενα. Αυτό το Σάββατο, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τρεις παραστάσεις υπό τον τίτ-λο «Δύο ιστορίες αγάπης κι άλλη μια».

Δεκαεννιά χρόνια μετά το θά-νατο της «ψυχής» του γκρουπ, David McComb, οι Αυστρα-λοί Triffids έρχονται σήμε-ρα στην πόλη, παίζοντας α-ποκλειστικά δικές του συνθέ-σεις και έχοντας «συμπαρα-στάτες» εκλεκτούς καλεσμέ-νους. Οι εναπομείναντες του γκρουπ, που «άνοιξε» το ιστο-ρικό Ρόδον το Νοέμβριο του

1987, θα βρεθούν στο Gagarin, δίνοντας ένα τρίωρο show με τον τίτλο-μαμούθ “A Secret In The Shape Of A Song” - The Triffids and Friends play the songs of David Mc Comb”.

Βασισμένη στο ομώνυ-μο βιβλίο του Jostein Gaarder είναι η ται-νία ο «Κόσμος της Σο-φίας», σε σκηνοθεσία Erik Gustavson, που θα προβληθεί αυτή την Κυριακή, στις 16.00, στο πλαίσιο του κύ-κλου εκδηλώσεων «Κυριακάτικα Απογεύ-ματα στο Σινέ Φιλίπ». Πρόκειται για την ιστορία της Σοφίας, ενός δεκατετράχρονου κοριτσιού που ανακαλύπτει το θαυμαστό κόσμο της Δυτικής φιλοσοφίας, με τη βοήθεια ενός μυστηριώδους δασκά-λου και φίλου...

Skate-άδες όλης της πόλης, ε-νωθείτε! Για πέμπτη χρονιά δι-οργανώνεται το “Vodafone CU 7PLY project”, το μεγαλύτερο πο-λιτιστικό φεστιβάλ δρόμου και skateboard στη χώρα. Εκθεση με artistic σανίδες, διαγωνισμός skateboarding, γκράφιτι, συναυλί-ες, προβολές είναι λίγα μόνο από τα events που θα στηθούν αυτό το Σαββατοκύριακο στην Τεχνόπολη.

Fnac, Μητροπόλεως 80 και Αιόλου, Μοναστηράκι, τηλ. 210-3731100.

40 ΕΞΟΔΟΣ 23 - 4 - 10

Ιερά Οδός, Ιερά Οδός 18-20, τηλ. 210-3428272. Εισιτήριο: 27 (προπώληση) και 35 ευρώ (ταμείο).

Θέατρο Συνεργείο, Κολωνού 31, Μεταξουργείο, τηλ. 698-1802544. Εισιτήριο: 12 (φοιτητικό) και 15 ευρώ.

Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Πρόσβαση: λεωφορεία 843 (από ΗΣΑΠ Πειραιά) και Β18, Γ18 (από πλατεία Ομονοίας).

Θύρα Τέχνης, Σαρρή 14, Ψυρρή, τηλ. 210-3314422. Είσοδος: 8 ευρώ (με ποτό).

Μύρισε για τα καλά άνοιξη (για να μην πω καλοκαίρι) και μεγά-λα ονόματα ξεκινούν (όσα κα-τάφεραν να τα βγάλουν πέρα με την ηφαιστειακή τέφρα) την έλευ-σή τους προς τη χώρα μας. Το 4G Festival, λοιπόν, φέρνει το Σάβ-βατο μια σειρά από δυνατά live trance acts. Headliners της βραδιά είναι οι electro μπάντα, Infected Mushroom, ενώ μαζί τους εμφανί-ζονται οι Astrix, Talamasca, Yahel και U-Recken. Τα λόγια είναι πε-ριττά. Ραντεβού στην Ιερά Οδό!

Ο Χουάν Κάρλος Ρούμπιο φωτο-γραφίζει μια Δύση που δεν τολμά να κοιτάξει τον εαυτό της στα… μά-τια. Καθρεφτίζει με ειρωνεία μια «πρόοδο» που μονάχα στις διακη-ρύξεις των ανθρωπίνων δικαιωμά-των διαφαίνεται, αιώνες μακριά α-πό την αλήθεια των συνανθρώπων μας που καταπιέζονται εξαιτίας των πεποιθήσεων των άλλων... Το έργο του «Οι πληγές του ανέμου» παρου-σιάζεται -για πρώτη φορά στη χώ-ρα μας- αυτή την περίοδο στο θέα-τρο Συνεργείο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Φοινίτση.

Ενα κείμενο που ζωντανεύ-ει πάνω στη σκηνή, ένα ρού-χο που «μιλάει», ένα σκηνι-κό που «αφηγείται»... Τι είναι τελικά θέατρο; Αυτή την Κυ-ριακή, τα παιδιά θα κάνουν μια επίσκεψη στο «Θέατρον» του «Ελληνικού Κόσμου» αλ-λά και στην έκθεση «Θέατρο, μια Τέχνη Τεχνών», θα συμ-μετάσχουν σε θεατρικό παιχνίδι, θα... αλλάξουν ρόλους. Στόχος του προγράμματος είναι να κατανοήσουν τα διαφορετικά είδη θεάτρου, αλ-λά και την προσπάθεια των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτό, να δη-μιουργήσουν μια παράσταση.

Ξεκινά σήμερα, στο χώρο της Ναυπηγοεπισκευαστι-κής Ζώνης Περάματος, η εικαστική έκθεση «Ανθρώ-ποι, Χρώμα και Σίδερο», που διοργανώνεται για 4η συνεχόμενη χρονιά. Αύριο Σάββατο, στις 19.00, στο χώρο της έκθεσης θα πραγ-ματοποιηθεί συζήτηση και μουσική εκδήλωση, ενώ την Κυριακή το πρόγραμμα

περιλαμβάνει εικαστικά παιχνίδια για τα παιδιά, το πρωί, ενώ το βρά-δυ θα υπάρξει συζήτηση και συναυλία, στις 21.00, με το Βαγγέλη Κο-ρακάκη και το Λάκη Χαλκιά.

Ολα τα παιδιά δυσανασχετούν ό-ταν πρέπει ν' ανοίξουν βιβλίο. Ωστόσο, ένα ανάγνωσμα, το «Ξε-πετάξτε το διάβασμα!» (εκδ. Επι-μορφωτική Συμβουλευτική), το ο-ποίο δεν περιέχει καθόλου θεω-ρία μα εφαρμόσιμα tips, υπόσχε-ται να μετατρέψει το διάβασμα σε απόλαυση. Περισσότερα στην παρουσίασή του, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στις 16.30, στο πλαίσιο της Εκθεσης «Παιδιαδρομή: Το Παιδί και η Αγωγή του».

Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του ε-πίσημου dvd της επιτυχημένης περιοδεί-ας της “Sticky & Sweet”, οι Xstatic δι-οργανώνουν αύριο, στη Θύρα Τέχνης, το Madonna Party. Πίσω από τα decks, o Σπύρος Παγιατάκης θα απογειώσει με έ-να φοβερό dj set, ειδικά διαμορφωμένο για Madonna fans, ενώ ειδικά διαμορφω-μένες Madonna καρτολίνες θα βρίσκονται στο χώρο. Σταθείτε πίσω από αυτές, μετα-μορφωθείτε σε... Madonna. Ενας επαγγελματίας φωτογράφος θα απαθανατίσει τη στιγμή!

Ζάππειο Μέγαρο, αίθουσα 6, τηλ. 210-3223509.

Ελληνικός Κόσμος, Πειραιώς 254, τηλ. 212-2540000. Κόστος συμμετοχής: 8,50 ευρώ.

41ΕΞΟΔΟΣ23 - 4 - 10

«Και κάπως έτσι ξεκίνησα. Με ένα όνο-μα που δεν ήταν δικό μου και ένα τρα-γούδι που δεν γράφτηκε για μένα...». Η παραπάνω φράση συνοψίζει όλη την πορεία ενός τυχερού, μα και ιδιαίτε-ρα χαρισματικού, ανθρώπου. Γιατί οι συγκυρίες, η επιμονή, η σκληρή δου-λειά και το πηγαίο ταλέντο μετέτρεψαν τη νεαρή και άσημη Κυριακή Παπα-δοπούλου στην ερμηνεύτρια-σύμβολο, Μαρινέλλα. Και ήταν εκείνη -όχι η Κυριακή, μα η Μαρινέλλα- που στάθηκε ακούραστη στη σκηνή του Παλλάς, την περασμέ-νη Παρασκευή, πρωταγωνιστώντας στο τρίωρο μιούζικαλ που έφερε το όνο-μά της, σε κείμενα των Ρέππα - Παπα-θανασίου και σκηνοθεσία Σταμάτη Φα-σουλή. Και ήταν εκείνη που καθήλω-σε το κοινό με την -αλώβητη στο χρό-νο- φωνή της, την εξαιρετική κίνησή της και τις ερμηνευτικές ικανότητές της. Με διάθεση νοσταλγική, αυτοσαρκα-στική, μα και παιχνιδιάρικη, η Μαρι-νέλλα ερμήνευσε περίπου 25 επιτυχί-ες της, χόρεψε αξιοθαύμαστα, μας δι-ηγήθηκε με τσαχπινιά επεισόδια από τη ζωή της και έπαιξε μικρούς -εμβόλι-μους- ρόλους (ο απολαυστικότερος ή-ταν μια... καφετζού!). Ανάμεσα στα παραπάνω, το κοινό πα-ρακολουθεί τη μικροαστική ιστορία α-γάπης δύο ηρωίδων που διεκδικούν

τον ίδιο άνδρα, μα και ενός άνδρα που -μάταια- προσπαθεί να φέρει πίσω την άπιστη σύζυγο. Η Ειρήνη (Ευαγγελία Μουμούρη) από τον Παλαμά Καρδί-τσας και η Μαρία (Τζένη Μπότση) από την Αθήνα, διεκδικούν το δημόσιο υ-πάλληλο, Γιάννη (Μέμος Μπεγνής), ε-νώ τον «ριγμένο» σύζυγο της πρώτης υ-ποδύεται ο Αντώνης Λουδάρος. Οι ζω-ές των παραπάνω, οι αδιέξοδοι έρωτές τους, οι πόθοι και οι προσδοκίες τους «δένουν» με τα κομμάτια της Μαρινέλ-λας, αλλά και της εκάστοτε εποχής.Οι ηθοποιοί τραγουδούν με μεγάλη α-ξιοπρέπεια κομμάτια της Μεγάλης Κυ-ρίας του τραγουδιού, οι χορευτές εί-ναι εξαιρετικοί, εκκολαπτόμενο ταλέντο η νεαρή ηθοποιός που υποδύεται την Κυριακή Παπαδοπούλου (Λήδα Μα-νουσάκη). Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν «άφθονα» (ρετρό κοστούμια, λαμπε-ρές τουαλέτες, σκηνικά «τρικ», εξαιρε-τική ζωντανή ορχήστρα κά.). Εν ολί-γοις, η παράσταση είχε πολύ εύστο-χες στιγμές, κάποιες ανούσιες, και άλ-λες που σε κούραζαν και δεν ταίριαζαν στο μάτι... Ομως, η Μαρινέλλα κυριαρ-χεί και όλα τ' άλλα μοιάζουν λεπτομέ-ρειες... Οι παραστάσεις ολοκληρώνο-νται στις 30 Μαΐου.

Οι παλιότεροι σίγουρα θα θυμάστε τους Sharp Ties, το εγχώριο αγγλόφω-νο new wave συγκρότημα που -στις αρχές του 1980- κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Get that beat”. Αυτός ο δίσκος περιείχε το ο-μώνυμο επιτυχημένο κομμάτι που ό-λοι γνωρίζετε, ακόμα κι αν δεν ξέρετε το γκρουπ. Ο Τόλης Φασόης, η «φω-νή» των Sharp Ties, 18 χρόνια με-τά τη διάλυση του γκρουπ επιστρέ-φει στα μουσικά δρώμενα με το πρώ-το του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο “Just for a day”, που κυκλοφορεί α-πό την ΕΜΙ.Ο δίσκος, αγγλόφωνος κι αυτός, πε-ριέχει 10 καινούργια κομμάτια και ως bonus track μια live εκτέλεση του θρυλικού “Get that beat”, με το οποίο κλείνει ο δίσκος. Τους στίχους έγρα-ψε ο Τόλης Φασόης, ενώ στη σύνθε-ση συνεργάστηκε με τον Βαγγέλη Κα-ραπέτρο σε οκτώ κομμάτια και με τον Χρυσόστομο Μουράτογλου σε δύο. Ο Βαγγέλης Καραπέτρος παίζει τα περισ-σότερα όργανα, ενώ συμβάλλει στην παραγωγή και την ηχοληψία.

Το “Just for a day” είναι ένας ποπ-ροκ δίσκος με ωραίες μελωδίες και πολύ καλούς στίχους, στο στιλ και το ύφος του Τόλη Φασόη, αυτό ακριβώς που περίμενα προσωπικά από τον ίδιο. Ενας δίσκος προσεγμένος και καλο-παιγμένος με τραγούδια γεμάτα ρυθμό και θετική διάθεση. Ξεχώρισα το ομώνυμο, το εναρκτήριο “I’ ll find a way”, το “Honey in the lion’s mouth”, το “Come on”, και φυ-σικά είναι ευπρόσδεκτη η live εκτέλε-ση του “Get that beat”, καθώς έχου-με τη δυνατότητα να το απολαύσουμε, όπως το ερμηνεύει ο Τόλης Φασόης σήμερα, αλλά και για να μαθαίνουν οι νεότεροι. Οσοι είχατε την ευκαιρία να τον παρακολουθήσετε ζωντανά (τα τε-λευταία χρόνια συνεργαζόταν μόνιμα με τον Πάνο Κατσιμίχα και τον αξέχα-στο Μάνο Ξυδούς), είχατε την ευκαι-ρία να απολαύσετε τόσο την ερμηνεία του στο διαχρονικό και αγαπημένο αυ-τό κομμάτι, όσο και την ιδιαίτερη σκη-νική του παρουσία που ξεχωρίζει.

42 ΣΙΝΕΜΑ 23 - 4 - 10

Σκηνοθεσία: Χουάν Χοσέ Καμπανέλα. Πρωταγωνιστούν: Ρι-κάρντο Νταρίν, Σολεδάδ Βιλαμίλ, Πάμπλο Ράγκο. Μπουένος Αϊρες, Ιούνιος 1974: ο Μπενχαμίν Εσπόζιτο ανα-λαμβάνει τη διαλεύκανση της βάναυσης δολοφονίας μιας νε-αρής γυναίκας. Ο σύζυγός της είναι συγκλονισμένος και πιέ-ζει τον Εσπόζιτο να του ορκιστεί ότι θα βρει το δράστη και θα τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Ο Μπενχαμίν στηρίζεται στη βο-ήθεια της νεαρής γοητευτικής προϊσταμένης του, Ιρένε, και του συναδέλφου και φίλου του, Πάμπλο. Οι τρεις τους καταφέρνουν και συλλαμβάνουν τον ύποπτο Ισίντορο Γκόμεζ και τον οδηγούν στον ανακριτή. Οι διασυνδέσεις όμως του Γκόμεζ με το παρα-κράτος των μυστικών υπηρεσιών στέκονται εμπόδιο στο έρ-γο τους και τους αναγκάζουν να αρχειοθετήσουν την υπόθεση.25 χρόνια αργότερα, ο Εσπόζιτο επιστρέφει στο Μπουένος Α-ϊρες, συναντά την Ιρένε και ζητά τη βοήθειά της προκειμένου να γράψει ένα βιβλίο για την υπόθεση που ακόμα τον στοι-χειώνει...Η αργεντινο-ισπανική αυτή παραγωγή απέσπασε το Οσκαρ ξε-νόγλωσσης ταινίας στη φετινή απονομή των κορυφαίων κι-νηματογραφικών βραβείων, παρέμεινε στην κορυφή του Box Office στην Αργεντινή για τρεις μήνες, ενώ στην Ισπανία κέρ-δισε 2 Βραβεία Γκόγια και γνώρισε μεγάλη εισπρακτική επιτυ-χία κόβοντας πάνω από 1 εκατομμύριο εισιτήρια.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παναγιωτάτος. Πρωταγωνιστούν: Νάνσυ Μπουκλή, Κυριάκος Κοσμίδης, Αγγελική Φράγκου, Δή-μητρα Λημνιού. Υπάρχουν ελληνικά θρίλερ, φιλμ νουάρ, ταινίες τρόμου, φαντα-στικού ή επιστημονικής φαντασίας; Κι όμως υπάρχουν! Η νέα ταινία του Δημήτρη Παναγιωτάτου ταξιδεύει στο χρόνο με 4 κο-ρίτσια (Miss Thriller, Miss Noir, Miss Fantasy, Miss SciFi) και φέρνει στο φως ένα άγνωστο, διαφορετικό ελληνικό σινεμά.

Σκηνοθεσία: Σιρίν Νεσάτ. Πρωταγωνι-στούν: Πεγκά Φερεντονί, Αρίτα ΣαχρζάντΒασισμένο σε μια νουβέλα της Σαρνούς Παρ-σιπούρ, το φιλμ αφηγείται τις ιστορίες τεσ-σάρων γυναικών στη διάρκεια του καλοκαι-ριού του 1953, όταν το πραξικόπημα που ορ-γάνωσε η CIA με την υποστήριξη των Βρετα-νών, ανατρέποντας τον πρωθυπουργό Μοχά-μαντ Μοσαντέγκ για να ξαναφέρει στην εξου-σία το σάχη, σημάδεψε την ιστορία του Ιράν. Σ’ ένα κλίμα πολιτικής αναταραχής, οι τέσσε-ρις ηρωίδες της ταινίας βρίσκονται μαζί, απο-κλεισμένες σ’ έναν υπέροχο κήπο. Η ιδέα του

κήπου βρίσκεται στην καρδιά της μυστικής περσικής λογοτεχνίας, συμβολίζοντας ένα τό-πο «πνευματικής ανύψωσης», ενώ, ταυτόχρονα, υπαινίσσεται την ιδέα της εξορίας, της α-νεξαρτησίας, της ελευθερίας. Ομως ο χρόνος είναι μετρημένος και η εξωτερική ζωή αρχί-ζει, σιγά-σιγά, να εισβάλει στις μοίρες των τεσσάρων γυναικών, τη στιγμή που η ιστορία της χώρας τους παίρνει μια τραγική στροφή.Η ταινία απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα καλύτερης σκηνοθεσίας στο κινηματογραφικό φε-στιβάλ της Βενετίας, το 2009.

Σκηνοθεσία: Νιλ Μάρσαλ. Πρωτα-γωνιστούν: Μάικλ Φασμπίντερ, Ολ-γκα Κουριλένκο, Ντόμινικ Ουέστ. Η ταινία μάς μεταφέρει στο 117 μΧ. Την περίοδο εκείνη, η Ρωμαϊκή Αυ-τοκρατορία εκτείνεται από την Αίγυ-πτο ως την Ισπανία και ανατολικά μέ-χρι τη Μαύρη Θάλασσα. Στη βόρεια Βρετανία, όμως, εμπόδιο στις αδυσώ-πητες κατακτήσεις στέκεται η μοχθη-ρή δράση ενός άπιαστου εχθρού: της άγριας φυλής των Picts. Μια ομάδα Ρωμαίων στρατιωτών αγωνίζεται για την επιβίωσή της, ύστερα από μια ο-λέθρια μάχη. Ο Quintus, ο μοναδικός επιζών από μια επιδρομή των Picts σε ένα ρωμαϊκό φρούριο, κατευθύνε-ται βόρεια με τη θρυλική 9η Λεγεώνα του στρατηγού Virilus. Σκοπός τους; Να εξαφανίσουν τους Picts από προ-σώπου γης και να καταστρέψουν τον επικεφαλή τους, Gorlacon.Ο Νιλ Μάρσαλ μεγάλωσε στη μια πλευρά του τείχους του Αδριανού, στο Νιούκαστλ της Βρετανίας, και

δούλεψε πολλά χρόνια στην άλλη πλευρά, στην Κούμπρια. Θυμάται ό-τι περνούσε πολλές ώρες διασχίζο-ντας τους παλιούς ρωμαϊκούς δρό-μους που είναι παράλληλα στο τεί-χος. Εκεί ήταν που ο δημιουργός των ταινιών “Dog Soldiers” και «Η Κάθο-

δος» είχε την ιδέα να κάνει μια ται-νία γι’ αυτό το χειροποίητο οικοδό-μημα. «Κάποιος μου είπε για το θρύ-λο της 9ης Λεγεώνας, της ρωμαϊκής αυτής λεγεώνας, που προέλαυνε μέ-σα στην καταχνιά της Σκωτίας και ε-ξαφανιζόταν χωρίς να αφήνει ίχνη,

αποτελώντας ένα μεγάλο μυστήριο», τονίζει ο Μάρσαλ. «Αυτή η ιδέα ενός ρωμαϊκού στρατού που βαδίζει στη Σκωτία και απλώς εξαφανίζεται, δη-μιουργεί αυτόματα εικόνες υπερφυ-σικές. Δεν ήθελα όμως να ακολου-θήσω αυτόν το δρόμο. Ηθελα να α-νακαλύψω τι ίσως είχε πραγματικά συμβεί, αν όντως είχαν εξαφανιστεί». Τι θα οδηγούσε μια ισχυρή αυτοκρα-τορία όπως αυτή, στο να κατασκευά-σει ένα τείχος τόσο πελώριο και αδι-απέραστο; Από τι, άραγε, προστάτευ-αν τον εαυτό τους; Ο Μάρσαλ υπέθε-σε ότι η θρυλική φυλή των Picts, που πιστεύεται ότι είχε κατοικήσει τα βου-νά της Σκωτίας γύρω στον 1ο αιώνα, ίσως είχε παραμονεύσει τη Λεγεώνα. Αρχισε λοιπόν να ξετυλίγει την ιστο-ρία του με αυτό το δεδομένο. Επικε-ντρώθηκε γύρω από ένα και μόνο μέ-λος του ρωμαϊκού στρατού που είχε ί-σως επιβιώσει της αρχικής επίθεσης και έπρεπε να παλέψει με τον εχθρό για να γυρίσει πίσω.

Γυναίκες χωρίς άντρες

Ξένες σε ξένη χώρα 50 ελληνικές ταινίες μυστηρίου και φαντασίας

Σιωπηλός εχθρός

Αστυνομικό δράμαΔραματική

Ντοκιμαντέρ

Επική περιπέτεια

Του Γιάννη Μανάλη

Tο μυστικό στα μάτια της

43ΣΙΝΕΜΑ23 - 4 - 10

Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον. Πρω-ταγωνιστούν: Ααρον Τζόνσον, Νί-κολας Κέιτζ, Κρίστοφερ Μιντζ-Πλας, Κλόι Μόρετζ.To φιλμ, που βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ, αφηγείται την ιστορία ενός συ-νηθισμένου έφηβου, του Ντέιβ Λιζέφ-σκι, «κολλημένου» με τα κόμικς, που αποφασίζει να κάνει την εμμονή του… έμπνευση και να γίνει σούπερ ήρωας. Και όπως κάθε σούπερ ήρωας που σέβεται τον εαυτό του, διαλέγει όνομα -Kick-Ass- τη στολή και τη μάσκα που του ταιριάζουν και ξεκινάει να πολε-μάει το έγκλημα. Υπάρχει μόνο ένα μι-κρο-πρόβλημα: ο Kick-Ass δεν έχει α-

πολύτως καμία δύναμη. Η ζωή του αλλάζει δια παντός όταν θα συναντη-θεί με δύο τρελαμένους εκδικητές, την Hit Girl και τον Big Daddy, και έ-ναν εκκολαπτόμενο υπερ-ήρωα, τον Red Mist. Η ανορθόδοξη συμμαχία των τεσσάρων θα δοκιμαστεί, με αφορμή τις παράνομες δραστηριότερες του τοπικού αρχηγού της Μαφίας, Φρανκ Ντ’Αμίκο.

Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Αλφρεντσον. Πρωταγωνιστούν: Νούμι Ραπάς, Μάικλ Νίκβιστ. Στο τελευταίο μέρος της τριλογίας “Μillennium”, που βασίζεται στην ο-μώνυμη σειρά βιβλίων, η Λίσμπετ Σαλάντερ καταστρώνει την εκδίκησή της απέναντι στον άνθρωπο που προσπάθησε να τη σκοτώσει και στις κυ-βερνητικές οργανώσεις που παραλίγο να καταστρέψουν τη ζωή της. Αλλά η αποστολή της δεν είναι εύκολη, γιατί μετά τη σφαίρα που δέχτηκε στο κεφάλι νοσηλεύεται στην Εντατική, υπό στενή επιτήρηση, και όταν βγει θα οδηγηθεί στο δικαστήριο κατηγορούμενη για τρεις φόνους και μια α-πόπειρα δολοφονίας.

Σκηνοθεσία: Τζούλι Αν Ρόμπινσον. Πρωταγωνι-στούν: Μάιλι Σάιρους, Γκρεγκ Κινίαρ, Κέλι Πρέ-στον. Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια μικρή παραλιακή πόλη. Εκεί, ένας αποξενωμένος από τη ζωή της δε-καεφτάχρονης κόρης του πατέρας, βρίσκει την ευ-καιρία να την ξανασυναντήσει. Η Ρόνι βέβαια θα προτιμούσε να είναι στη Νέα Υόρκη, παρά στο Γου-ίλμιντγκτον. Ομως η μουσική, που είναι και ο μό-νος συνδετικός κρίκος στη σχέση πατέρα-κόρης, θα γίνει η αφορμή για την επανασύνδεσή τους.Το φιλμ είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Νί-κολας Σπαρκς.

Σκηνοθεσία: Ζοάν Σφαρ. Πρωτα-γωνιστούν: Ερικ Ελμοσνινό, Λούσι Γκόρντον, Λετίσια Κάστα, Αννα Μου-γκλαλίς.Η ταινία διηγείται τη διασκεδαστική και απίστευτη ιστορία του θρύλου της μουσικής, Σερζ Γκενσμπούργκ, και της διάσημης «Φάτσας» του. Ενα μικρό Ε-βραιόπουλο τριγυρνά στο Παρίσι, α-νάμεσα στα πόδια του Γερμανού κατα-κτητή. Αργότερα, ένας νεαρός, συνε-σταλμένος ποιητής εγκαταλείπει τους πίνακες και το δωμάτιό του κάτω από τις γραφικές στέγες της πόλης, για να θαμπώσει τα πλήθη των κλαμπ στα Swinging Sixties. Μια ζωή στα όρια, όπου πλάσματα της φαντασίας του ή-ρωα παίρνουν μορφή στην οθόνη με

ευρηματικό τρόπο και ο ανατρεπτικός χαρακτήρας του ζευγαρώνει με τα ε-ρωτικά του σκάνδαλα, που προκάλε-σαν θραύση στη Γαλλία για δεκαετί-ες. Από αυτά τα στοιχεία γεννιέται έ-να σπουδαίο έργο, με πρωταγωνιστή μια ιδιοφυία και πραγματικό επανα-στάτη, που κυριολεκτικά αναστατώνει ολόκληρο τον κόσμο μέχρι να κλείσει τα μάτια, το 1991, στα 62 του χρόνια. Η Λετίσια Κάστα κρατά το ρόλο της Μπριζίτ Μπαρντό, η Μιλέν Ζαμπα-νουά υποδύεται την τελευταία ερωμέ-νη του Γκενσμπούργκ, την Μπαμπού, η Αννα Μουγκλαλίς μεταμορφώνε-ται στην τραγουδίστρια Ζουλιέτ Γκρε-κό, που συνεργάστηκε με τον Γκεν-σμπούργκ για χρόνια.

Σκηνοθεσία: Πίτερ Γκλένβιλ. Πρωταγωνιστούν: Ρίτσαρντ Μπάρ-τον, Πίτερ Ο’ Τουλ. Ο βασιλιάς Χένρι Β’ είναι κάθε άλ-λο παρά... άγιος. Βασιλεύει στη με-σαιωνική Αγγλία, παλεύοντας καθη-μερινά με πολιτικές ίντριγκες και δι-αμάχες, περνώντας τον καιρό του με όμορφες γυναίκες, ποτό και δό-λια σχέδια. Σταθερός σύμμαχός του σε όλα αυτά είναι ο στενός του φί-λος, Τόμας Μπέκετ. Με την ελπίδα να θέσει και την Εκκλησία υπό τον έλεγχό του ο βασιλιάς Χένρι δίνει στον πιστό του συνεργό τη θέση του αρχιεπισκόπου του Κάουντερμπερι. Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον και ο Πίτερ Ο’ Τουλ ήταν υποψήφιοι και οι δύο για το Οσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου. Η ταινία ήταν υποψήφια συνολικά για δώδεκα Οσκαρ, κερδίζοντας τε-λικά το ένα για το σενάριο.

Kick-Ass

Το τελευταίο τραγούδι

To κορίτσι στη φωλιά της σφήκας

Gainsbourg

Becket

Περιπέτεια

Δραματική

Θρίλερ

Βιογραφικό δράμα

Eποχής (παραγωγής 1964, σε επανέκδοση).

44 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ 23 - 4 - 10

Εννοείται πως άλλο πράγμα η εφημερίδα “Metropolis” και άλλο το νέο υπε-ραυτοκίνητο της Citroen, το Metropolis. Παρά τις τεράστιες (5,30μ. μήκος) διαστάσεις του, σε αντίθεση με τις πολύ πρακτικές διαστάσεις της εφημερί-δας μας, το νέο Citroen -που είναι προς το παρόν πρωτότυπο- προορίζεται για τους σούπερ πλούσιους που ζουν και κινούνται στα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα της… Κίνας! Στόχος του να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση απέ-ναντι στα διάφορα Mercedes και BMW στην κατηγορία των πολυτελών αυτο-κινήτων, μια και ο κάτοχός του είναι βέβαιο ότι θα… ξεχωρίζει από το υπό-λοιπο αυτοκινητικό κατεστημένο! Για το λόγο αυτό παρουσιάζεται και στην έκ-θεση της Σαγκάης, που ανοίγει τις πύλες της την 1η Μαΐου, θα είναι δε από τα βασικά εκθέματα του περιπτέρου της Γαλλίας. Αλλωστε, αν μπει στην πα-ραγωγή, θα κατασκευάζεται μόνο στην Κίνα, όπου έχει σχεδιαστεί από τους ε-κεί τεχνικούς της γαλλικής εταιρείας, μια και είναι από τις πιο δημοφιλείς της χώρας αυτής. Το νέο σούπερ Citroen είναι 4x4 και διαθέτει υβριδικό σύστη-μα κίνησης, με έναν 2λιτρο κινητήρα V6 τούρμπο 272 ίππων που μεταδίδει την κίνηση στους εμπρός τροχούς και έναν ηλεκτρικό που κινεί τους πίσω. Η συνδυασμένη ισχύς, σύμφωνα με την εταιρεία, είναι 460 ίππων, η ροπή στρέψης 440 χγμ. και διαθέτει 7άρι κιβώτιο ταχυτήτων με δύο συμπλέκτες, για να λειτουργεί και αυτόματα.

H Citroen αποκτά τη δική της… Metropolis!

Σχεδόν τρία χρόνια μετά την παρουσίασή του, το μεσαίο τζιποειδές της Nissan δέχτηκε το καθιερωμένο αισθητικό φρεσκάρισμα, για να συνεχί-σει την πορεία του στην κατηγορία που γνωρίζει τη μεγαλύτερη αύξηση πωλήσεων σε όλη την Ευρώπη. Οι αλλαγές επικεντρώνονται στο εμπρός

μέρος, που έχει τώρα πιο χαρακτηριστική εμφάνιση, με νέο καπό, μάσκα, προ-βολείς και θόλους τροχών. Πίσω, το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα φώτα, τα ο-ποία τώρα ακολουθούν την τεχνολογία led (φωτεινές δίοδοι αντί για λάμπες) που είναι της μόδας, και η μικρή πτέρυγα. Οι εξωτερικές αλλαγές βελτίωσαν λί-γο και τον αεροδυναμικό συντελεστή cd από 34 σε 33. Εσωτερικά, το πιο σημα-ντικό είναι ο νέος πίνακας οργάνων με πιο ξεκάθαρες και ευκολοδιάβαστες εν-δείξεις, καθώς και δύο θήκες για μικροαντικείμενα, η μία στο κάτω μέρος της κε-ντρικής κονσόλας και η άλλη πίσω από τον επιλογέα ταχυτήτων. Κάτι που δεν φαίνεται αλλά… ακούγεται, είναι η βελτίωση της ηχομόνωσης στο χώρο επιβατών αλλά και του κινητήρα. Από πλευράς μετάδοσης και κινητήρων δεν υπάρχει αλλαγή, με βασικό για την Ελλάδα το 16βάλβιδο βενζινοκινητήρα 1,6 με τους 115 ίππους, ο οποίος προ-ορίζεται για την εμπροσθοκίνητη έκδοση και ο 2λιτρος, επίσης 16βάλβιδος, με 141 ίππους, ο οποίος προσφέρεται μόνο με την έκδοση 4x4. Κατόπιν παραγγε-λίας διατίθενται και οι πετρελαιοκίνητες εκδόσεις τούρμπο 1,5 με 106 ίππους και άφθονη ροπή όπως και η 2λιτρη με τους 150 ίππους. Ο χώρος αποσκευών είναι 410 λίτρα με μικρή ρεζέρβα και 352 με κανονική. Ολες οι παραπάνω αισθητικές αλλαγές ισχύουν και για τη μακριά, 7θέσια έκδο-ση Qashqai +2. H τιμή του ανανεωμένου Nissan αρχίζει από 20.080 ευρώ για τη βασική έκδοση 1,6 και από 26.830 για τη 2λιτρη 4x4. Ειδικά για το Qashqai 1,6, ισχύει αυτή την περίοδο έκπτωση 1.000 ευρώ που κατεβάζει την τιμή στις 19.080, όπως και του πετραλαιοκίνητου 1,5 από 23.040 στις 22.040. Στο 2λι-τρο πετρελαιοκίνητο η έκπτωση είναι 1.700 ευρώ (από 30.690 σε 28.990).

Ανανέωση και για το Qashqai της Nissan

Του Αντώνη Κόλλια

Στο… γιατρό25 Toyota Land CruiserΜετά το θόρυβο που προκλήθηκε στις ΗΠΑ, τώρα θα ανακληθούν και στις ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες της Toyota τα μακριά Land Cruiser (τύπος 150) για προληπτικό έλεγχο και τροποποίηση της λειτουργίας του ηλεκτρο-νικού συστήματος ευστάθειας (VSC) των τελευταίων μοντέλων. Από την ελ-ληνική Toyota ανακοινώθηκε πως η ενέργεια αυτή αφορά σε 25 αυτοκίνη-τα Land Cruiser150, με ημερομηνία παραγωγής από Αύγουστο 2009 μέ-χρι Απρίλιο 2010. Η προληπτική αυτή ενέργεια έρχεται ύστερα από δοκιμές, στις οποίες πα-ρατηρήθηκε πιθανή αίσθηση ασταθούς πρόσφυσης των πίσω τροχών κατά τη διάρκεια απότομου στριψίματος του τιμονιού (άνω των 90 μοιρών) σε ταχύτητες άνω των 90χμ/ώ. Η τροποποίηση του λογισμικού στην κεντρική μονάδα ελέγχου (ECU) του VSC γίνεται ώστε το σύστημα να ενεργοποιείται πιο γρήγορα, με μεγαλύτερη ισχύ και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με τη μέχρι τώρα λειτουργία του.

45ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ23 - 4 - 10

ο Λιμένι είναι το επίνειο της Αρεόπολης, ενός γραφικότατου πετρόχτιστου οικισμού, κρυμμέ-νου στους πρόποδες του Αγίου

Ηλία, με θέα το Μεσσηνιακό κόλπο. Ι-στορικά, οι πρώτες αναφορές γίνονται το Μεσαίωνα, όμως η σημαντική ανάπτυξη σαν εμπορικό κέντρο σημειώθηκε κατά τους τρεις τελευταίους αιώνες, σε αντί-θεση με τον παραθαλάσσιο χώρο που είχε πολύ μεγάλη σημασία από την αρ-χαιότητα. Το Οίτυλο, ο Γερολιμένας και το Μαρμάρι ήταν σπουδαία λιμάνια για την αλιεία και το εμπόριο, ενώ λίγο πιο

κάτω βρισκόταν το ιε-ρό του «Ταινάριου Πο-σειδώνα» και η σπηλιά του Αδη, όπου λατρευ-όταν ο θεός της θάλασ-σας. Η ευρύτερη περι-οχή της δυτικής Μέσα Μάνης έχει να επιδεί-ξει μια πλούσια ιστο-ρία, με ίχνη που άφη-σαν όλες οι εποχές. Τα ευρήματα μαρτυρούν ό-τι ο τόπος κατοικήθηκε για πρώτη φορά στην Παλαιολιθική εποχή. Ολόκληρη σχεδόν η

χερσόνησος καλυπτόταν εκείνη την πε-ρίοδο από λόγγους και αραιά δάση, ό-που ζούσαν ελέφαντες, ρινόκεροι, αίγα-γροι, ελάφια και άλλα άγρια ζώα. Οι άν-θρωποι ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, ζούσαν νομαδικά και κατοικούσαν στα σπήλαια και τις βραχοσκεπές. Από τότε η ανθρώπινη παρουσία συνεχίζεται α-διάκοπα μέχρι σήμερα. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι η περιοχή κατοικούνταν από τους Λέλεγες, οι οποί-οι εκδιώχθηκαν από τους Αχαιούς, που με τη σειρά τους έδωσαν τη θέση τους στους Δωριείς, λίγο πριν από την ακ-μή της Λακεδαίμονας (Σπάρτης) που εί-χε αντίκτυπο σε ολόκληρη την περιοχή. Η Φραγκοκρατία έφερε πολλούς πρό-

σφυγες στην περιοχή, ενώ η περίοδος της τουρκικής κατοχής χαρακτηρίστη-κε από το διαρκή ένοπλο αγώνα, αλλά και τις θρυλικές βεντέτες, οι οποίες δι-ακόπτονταν μόνο από την ενιαία τουρ-κική απειλή.Το Λιμένι μοιάζει σαν μια ζωγραφιά, που έχει βγει από όνειρο ή από ταινία. Το σκούρο γκρι της πέτρας δημιουργεί μια μοναδική αντίθεση με το χρώμα της θάλασσας, ανάλογα με την ώρα της ημέ-ρας, αλλά και την εποχή που επισκέπτε-ται κανείς την περιοχή. Σήμα κατατεθέν του χωριού είναι ο μεγαλοπρεπής πύρ-γος των Μαυρομιχαλαίων, μια πολύ ση-μαντική οικογένεια για την Επανάσταση του ’21, από όπου ο Πετρόμπεης Μαυ-ρομιχάλης έδωσε το σύνθημα για την ε-ξάπλωση του Αγώνα στη Μάνη. Το ιστο-ρικό αυτό κτίριο, που αποτέλεσε το αρ-

Κείμενο - φωτογραφίες:

46 ΠΡOOΡIΣMOI 23 - 4 - 10

χηγείο για τους Μανιάτες οπλαρχηγούς, προορίζεται για τη στέγαση του Μουσείου Μέσα Μάνης.Η γραφικότητα του οικισμού παραμένει α-ναλλοίωτη χάρη στη σταδιακή και ήπια τουριστική ανάπτυξη, αλλά και το μεράκι των λιγοστών μόνιμων κατοίκων. Το το-πίο έχει μεν μια άγρια ομορφιά, η οποία οφείλεται στην ανυδρία και την ανώμαλη πετρώδη μορφολογία του εδάφους, όμως η πλούσια ποικιλία σε άνθη και βότανα προσθέτουν πολύχρωμες πινελιές στα λι-θάρια, τους βράχους και τις ξερολιθιές. Η δομή του χωριού φέρνει στο μυαλό βερά-ντα με θέα τη θάλασσα και όπως είναι λο-γικό προστάζει για ατελείωτο αγνάντεμα, συνοδεία καφέ ή εδεσμάτων που μπορούν να απολαύσουν οι επισκέπτες στην ψαρο-ταβέρνα του Τάκη. Η πέτρα κυριαρχεί τόσο στη μορφολογία του εδάφους, όσο και στην αρχιτεκτονική του χωριού, αλλά και τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Πολλοί είναι αυτοί που πα-ρομοιάζουν την ξακουστή σκληράδα των Μανιατών με το βραχώδες έδαφος της πα-τρίδας τους. Η ευρύτερη περιοχή είναι πλούσια σε α-ξιοθέατα με το παγκοσμίου φήμης Σπή-λαιο του Διρού, με το πολύ προσεγμέ-νο Νεολιθικό Μουσείο να αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμά-σει επίσης τη Βάθεια με τους πανέμορ-φους πύργους της και το Ακρωτήρι του Ταίναρου, που είναι το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης, ενώ σύμφω-να με το μύθο εκεί βρισκόταν η είσοδος του Αδη…

ΠρόσβασηΔιασκέδαση

ΦαγητόΑξιοθέατα

Απόσταση, πρόσβαση: 297 χλμ. από Αθήνα, μέσω Σπάρτης. Εύκολη πρόσβα-ση με συμβατικό ΙΧ από το εθνικό δί-κτυο.

Αλλα αξιοθέατα: Κάστρο Κελεφάς, Μο-νή Δεκούλου, Στούπα, Γύθειο, Καραβο-στάσι, Οίτυλο, Ναός Παναγίας Τσιπιώτι-σας (Αρεόπολη), Πεζοπορία.

Δραστηριότητες: ιστιοπλοΐα (τηλ. Μα-ρίνας Γυθείου: 27330-22262), ιππασία (στην Αρεόπολη, Ιππικός Ομιλος κ. Δι-ακουμάκος 6944430642).

Διαμονή: Φλώρινα: «Λιμένι Village» (τηλ.: 27330-51111), Πύργος Καπε-τανάκου (Αρεόπολη - τηλ. 27330-51223), Οίτυλο (Νέο Οίτυλο - τηλ. 27330-59222), Πόρτο Βοίτυλο (Καρα-βοστάσι - τηλ. 27330-59210).

Φαγητό: Ψαροταβέρνα του Τάκη (Λιμέ-νι), Μαύρος Πειρατής (Νέο Οίτυλο), Το Στέκι του Νικόλα (Αρεόπολη), Μπαρ-μπα-Πέτρος (Αρεόπολη).

47ΚΕΡΚΙΔΑ23 - 4 - 10

ταν ο Ζαν Σουλτ, στις 10 Μαρτίου του 1831, δημιουργούσε τη λεγεώνα των ξέ-νων, σίγουρα δεν πέρασε από το μυαλό του πως μία από τις πιο αποτελεσματικές πολε-

μικές «μηχανές» που συστάθηκαν ποτέ, θα συγκρι-νόταν με μια ποδοσφαιρική ομάδα. Κι όμως, το 1908, στο Μιλάνο της Ιταλίας, ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα Ιντερνατσιονάλε (πλήρες ό-νομα), ή απλώς η Ιντερ. Ιδρύθηκε από τον Ελληνοϊ-ταλό επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη, όταν αυ-τός και μια ομάδα παραγόντων εγκατέλειψαν τη Μί-λαν προκειμένου να συνθέσουν μια ομάδα, η οποία δεν θα βασιζόταν αποκλειστικά από Ιταλούς παίκτες αλλά θα είχε διεθνή χαρακτήρα (Internazionale = Διεθνής). Η περίοδος που η Ιντερ έκανε το μεγάλο της ξέσπα-σμα ήταν τη δεκαετία του '60, όταν υπό τις οδηγί-ες του Ελένιο Ερέρα κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρω-ταθλητριών Ευρώπης και δύο Διηπειρωτικά. Ωστό-σο, η αμυντική τακτική που είχε εφαρμόσει τότε ο Ερέρα έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους της ο-μάδας να την καταδικάσουν και να ονομάσουν τον ίδιο ως «εφευρέτη» του «κατενάτσιο» (λέξη που α-ντιπροσωπεύει τις ομάδες που έχουν μόνο αμυντι-κές τακτικές).Πλέον τα χρόνια έχουν περάσει, η Ιντερ έχει δοκιμα-στεί αρκετές φορές, ούσα από το 1989 ως το 2006 χωρίς πρωτάθλημα (βέβαια οι οπαδοί της πάντα υ-περηφανεύονταν επειδή είναι η μοναδική ιταλική ομάδα που δεν γνώρισε ποτέ τον υποβιβασμό), ω-στόσο το Μι-λάνο πλέ-ον έχει πά-λι ένα λόγο να ζητωκραυγά-ζει για τη μία α-πό τις δύο ομά-δες του. Με την έλευση πέρυσι του Ζοζέ Μουρίνιο στον πάγκο της ομάδας, ο πρόεδρος του συλλόγου, Μάσι-μο Μοράτι, άρχισε να κάνει όνειρα για την κατάκτη-ση του Champions League. Ομως, τόσο ο προπονη-τής όσο και ο πρόεδρος ήξεραν πως για να φτάσουν στην επιτυχία θα πρέπει να κάνουν υπομονή και να ξοδέψουν πολλά χρήματα. Ετσι, η περσινή σε-ζόν στην Ευρώπη δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, ω-στόσο τα πράγματα φέτος δείχνουν να είναι αλλιώς.

Εντεκάδα χωρίς Ιταλούς!Στο παιχνίδι της Τρίτης, απέναντι στην πιο θεαμα-τική και φορμαρισμένη -κατά γενική ομολογία- ο-μάδα της Ευρώπης (Μπαρτσελόνα), ο Ζοζέ Μου-ρίνιο και οι ποδοσφαιριστές του είχαν την αποτε-λεσματικότητα που είχε η γαλλική λεγεώνα των ξέ-νων στις πολεμικές επιχειρήσεις της. Αλλωστε, η σύγκριση μόνο τυχαία δεν είναι, αφού αν παρατη-ρήσει κανείς την 11άδα που παρέταξε ο Πορτογά-λος θα διαπιστώσει πως σε αυτή δεν υπήρχε ού-τε ένας Ιταλός. Για του λόγου το αληθές: Ζούλιο Σέ-ζαρ (Βραζιλία), Λούσιο (Βραζιλία), Σάμουελ (Αργε-ντινή), Μαϊκόν (Βραζιλία), Ζανέτι (Αργεντινή), Κα-μπιάσο (Αργεντινή) Μότα (Βραζιλία), Σνάιντερ (Ολ-

λανδία), Πάντεφ (Σκόπια), Ετό (Καμερούν) και Μι-λίτο (Αργεντινή). Στο ρόλο του «λοχαγού», ο Ζοζέ Μουρίνιο παρέδωσε μαθήμα-τα τακτικής κλείνοντας όλα τα ατού των «εχθρών» και χτυπώντας τον αντίπαλο σε καίρια σημεία (κόντρα επιθέσεις) από τα πλά-για, αφού διέγνωσε πως

η δύναμη των Καταλανών βρίσκεται στο χώρο του κέντρου. Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του Μιλάνου έθεσε τις βάσεις για μια ιστορική πρόκριση, αφού σί-

γουρα πριν από την έναρξη του αγώνα υπήρ-χε ξεκάθαρο φαβορί και ήταν η ομά-

δα της Καταλονίας. Μια ομάδα που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ό-τι το σύνολό της είναι παίκτες α-πό την Καταλονία, από τα σπλά-χνα του συλλόγου και δεν αγω-νίζονται μόνο για τη δόξα και την προσωπική τους προ-βολή, αλλά και για την πό-λη-σύμβολο της αντίστασης στη δικτατορία της Ισπανί-ας επί Φράνκο.Το συμπέρασμα; Μπο-ρεί οι παίκτες του ι-ταλικού συλλόγου να χαρακτηρίζονται από πολλούς ως «αδιά-φοροι μισθοφόροι», ωστόσο μπροστά στην πρόκληση της κατάληψης κορυ-φής της Ευρώπης, τα λεφτά δίνουν τη θέση τους στη δόξα και την προσωπική

επικράτηση...

ει τις ομάδες που έχουν μ μ

νια έχουν περάσει, η Ιντερ έχει δοκιμα-φορές, ούσα από το 1989 ως το 2006

άθλημα (βέβαια οι οπαδοί της πάντα υ-νταν επειδή είναι η μοναδική ιταλική δεν γνώρισε ποτέ τον υποβιβασμό), ω-

Μι-έ-ά-γο αυγά-μία α-ο ομά-Με την έλευση πέρυσι Μουρίνιο στον πάγκο της πρόεδρος του συλλόγου, Μάσι-

ι, άρχισε να κάνει όνειρα για την κατάκτη-ampions League. Ομως, τόσο ο προπονη-αι ο πρόεδρος ήξεραν πως για να φτάσουν τυχία θα πρέπει να κάνουν υπομονή και

ψουν πολλά χρήματα. Ετσι, η περσινή σε-Ευρώπη δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, ω-πράγματα φέτος δείχνουν να είναι αλλιώς.

δα χωρίς Ιταλούς!χνίδι της Τρίτης, απέναντι στην πιο θεαμα-

φορμαρισμένη -κατά γενική ομολογία- ο-ης Ευρώπης (Μπαρτσελόνα), ο Ζοζέ Μου-αι οι ποδοσφαιριστές του είχαν την αποτε-κότητα που είχε η γαλλική λεγεώνα των ξέ-ις πολεμικές επιχειρήσεις της. Αλλωστε, η ση μόνο τυχαία δεν είναι, αφού αν παρατη-κανείς την 11άδα που παρέταξε ο Πορτογά- διαπιστώσει πως σε αυτή δεν υπήρχε ού-

ς Ιταλός. Για του λόγου το αληθές: Ζούλιο Σέ-ραζιλία), Λούσιο (Βραζιλία), Σάμουελ (Αργε-, Μαϊκόν (Βραζιλία), Ζανέτι (Αργεντινή), Κα-

ή) Μό α (Βραζιλία) Σνάιντερ (Ολ-

λανδία), Πάντεφ (Σκόπια),λίτο (Αργεντινή). Στο ρόλο του «λοχαγού», ο Ζοζέ Μουρίνιο παρέδωσε μαθήμα-τα τακτικής κλείνοντας όλα τα ατού των «εχθρών» και χτυπώντας τον αντίπαλο σε καίρια σημεία (κόντρα επιθέσεις) από τα πλά-για, αφού διέγνωσε πως

η δύναμη των Καταλανών βρίσκεται στο χώρο Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του Μτις βάσεις για μια ιστορική πρόκρισ

γουρα πριν από την έναρξη του χε ξεκάθαρο φαβορί και

δα της Καταλονίας. Μχαρακτηρίζεται από τι το σύνολό της είπό την Καταλονίαχνα του συλλόγονίζονται μόνο γτην προσωπιβολή, αλλά κλη-σύμβολοστη δικτατοας επί ΦρΤο συμπρεί οι ταλικοχαρακπολλφορωσστηκαφήταθέκα

επ

Η «λεγεώνα των ξένων» της Ιντερ έχει ήδη θέσει τις βάσεις για μια ιστορική πρόκριση επί της Μπαρ-τσελόνα

48 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 23 - 4 - 10

χρόνια και διακόσια επεισόδια μετά, το South Park εξακολου-θεί να προσφέρει άφθονες δό-σεις πικρόχολου χιούμορ, σατι-

ρίζοντας τους πάντες και τα πάντα με το δι-κό του, ξεχωριστά «ιδιαίτερο», τρόπο. Φυ-σικά, δεν γελάνε πάντα όλοι. Στα χρόνια αυτά πολλοί είναι αυτοί που ενοχλήθηκαν και προέβησαν σε όλα τα νόμιμα μέσα για να αποκαταστήσουν την τιμή και το όνο-μά τους. Ενας από αυτούς ήταν και ο Μω-άμεθ, ο οποίος, μέσω ορισμένων φανατι-κών πιστών του, δήλωσε το 2006 ότι δεν επιθυμεί να παρουσιαστεί στο σόου. Εκεί-νη την εποχή, αν θυμάστε, υπήρχε ένα γε-νικότερο θέμα για το αν πρέπει να απεικο-νίζεται ο προφήτης και ειδικά σε τέτοιου είδους εκπομπές ή και έντυπα. Τέσσερα χρόνια μετά όμως ο Ερικ, ο Κάιλ, ο Σταν, ο Κένι και η παρέα τους «ξαναχτύπησαν».Στο διακοσιοστό επεισόδιο, ο Τομ Κρουζ, έχοντας πια απηυδήσει από τα κοροϊδευ-τικά σχόλια, αποφασίζει να μαζέψει δια-κόσιες ακόμα διασημότητες και να μηνύ-σουν ολόκληρη την πόλη του South Park, που τόσα χρόνια δεν τους έχει αφήσει σε... χλωρό κλαρί. Ο μόνος τρόπος για να απο-φευχθούν οι δίκες και τα δικαστήρια είναι να παραδώσουν οι κάτοικοι της πόλης τον Μωάμεθ στον Κρουζ, μιας και ο τελευταί-ος πιστεύει πως ο προφήτης θα του χαρί-σει ανοσία στα υβριστικά πειράγματα. Ετσι, εν μέσω πραγματικού χάους, εμφανίζεται ο Μωάμεθ, μόνο που φοράει τη στολή μιας αρκούδας μασκότ!Σημασία δεν έχει τι γίνεται στο τέλος του επεισοδίου, αλλά η έμμεση -πλην σαφής- αναφορά στην απουσία οποιασδήποτε κρι-τικής απολαμβάνει εδώ και χρόνια ο Μω-άμεθ από τα μίντια, με αφορμή με τα πε-ρίφημα σκίτσα που δημοσιεύτηκαν στη δανική εφημερίδα “Jyllands-Posten” το 2005. Οι διαμαρτυρίες, οι διαδηλώσεις, οι βίαιες συγκρούσεις και οι απειλές των φανατισμένων μουσουλμάνων έθεσαν τον Μωάμεθ, λίγο-πολύ, στο απυρόβλητο. Αυ-τό το ταμπού θέλησε να σπάσει το συγκε-κριμένο επεισόδιο. Μπορεί, για να γλι-τώσει τη λογοκρισία, να τον παρουσιά-ζει μεταμφιεσμένο, ωστόσο ο παραλογι-σμός του φόβου που προκαλεί τόσο στους κατοίκους του South Park όσο και σ’ αυ-τούς του πραγματικού κόσμου δεν μπορεί να κρυφτεί.Και φυσικά οι αντιδράσεις ήταν οι ανα-μενόμενες. Λίγες μόνο μέρες μετά τη με-τάδοση του επεισοδίου, ο μουσουλμανι-κός ιστότοπος RevolutionMuslim.com δη-μοσίευσε μια προειδοποίηση προς τους δύο δημιουργούς της σειράς, απειλώντας τους πως αν συνεχίσουν έτσι θα καταλή-ξουν νεκροί.

49ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΡΜΑ23 - 4 - 10

ρομερό!». «Απίστευτο!». «Φο-βερό!». «Δεν υπάρχει!». Αυ-τά και άλλα θαυμαστικά μπή-καν στις κουβέντες που κάναμε

με το Δημήτρη, με αφορμή τα γεγονότα τα οποία «πυροδότησε» η έκρηξη του Ισλαν-δικού ηφαιστείου Eyjafjallajoekull. «Μπο-ρείς να προφέρεις το όνομά του;», έκανε να με ρωτήσει ο φίλος μου. «Σου μοιάζω για την Bjork;». «Τώρα που το λες…». «Βρε, άει παράτα μας… Τη φαντάζεσαι τώρα που κιν-δυνεύει το ‘μαγαζάκι’ της; Την κακομοίρα». «Πάντως η Ισλανδία εκδικήθηκε τους Ευ-ρωπαίους που την πρόδωσαν και την άφη-σαν να φαλιρήσει…». «Α, να χαθούν! Μω-ρέ τους χρειάζεται τέφρα τόση κι άλλη τό-ση, να μπατιρήσουν οι αεροπορικές εται-ρείες και η οικονομία τους, για να δουν τη γλύκα». «Με τόση ξινίλα που έχουν στο DNA τους, δεν πρόκειται να δουν καμία γλύκα ποτέ!». Εκτός από το φυσικό φαινόμενο, αυτό κα-θαυτό, το οποίο είναι ό,τι πιο εντυπωσια-κό έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό, εκείνο που έκανε το φίλο μου κι εμένα να αρπά-ξουμε το τηλέφωνο και να του δώσουμε να καταλάβει, ήταν και η πίεση που άσκησαν οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες προς τις κυβερνήσεις, ώστε να άρουν τις απαγο-ρεύσεις των πτήσεων προκειμένου να στα-ματήσει η οικονομική κατρακύλα που τους

προκάλεσε η δραστηριότητα του ακατονό-μαστου ηφαιστείου. Η λάβα, η πολιτική και το χρήμα. Ενας δη-λητηριώδης συνδυασμός, πιο επικίνδυνος από το τοξικό ηφαιστειακό μάγμα, γέννημα της καπιταλιστικής κοινωνίας, η οποία τολ-μάει να τα βάλει ακόμα και με τα φυσικά φαι-νόμενα. Δεν είναι η πρώτη φορά που η αν-θρώπινη απληστία επιτίθεται στο φυσικό πε-ριβάλλον, αλλά πρόκειται για κάτι που είναι αδύνατο να προσπεράσουμε. «Μα, δεν φο-βούνται μήπως πέσει κάποιο αεροπλάνο;» ρώτησα, αφήνοντας την Πολυάννα να βγει πάλι από μέσα μου. «Γη καλεί Νικήτα, Γη κα-λεί Νικήτα, Νικήτα μάς λαμβάνεις;». «Δεν α-στειεύομαι…». «Ούτε κι εγώ. Είσαι σοβαρός; Αυτοί για να βγάλουν χρήματα θα μπορού-σαν ακόμα και μέσα στον κρατήρα να πετά-ξουν τους επιβάτες. Νομίζεις πως τους ενδι-αφέρει;». Παρόλα αυτά, στα ρεπορτάζ των δελτίων ει-δήσεων πρόσεξα και κάτι άλλο, εξίσου τρο-μακτικό με την τυφλή αναλγησία που επέ-δειξαν τα διευθυντικά στελέχη των αεροπο-ρικών εταιρειών μπροστά στις κάμερες: τις αντιδράσεις των εγκλωβισμένων στα αερο-δρόμια επιβατών. «Τι κατάσταση είναι αυ-τή;», έλεγε ένας αγανακτισμένος Βορειοευ-ρωπαίος. «Βρισκόμαστε εδώ τόσες μέρες, ά-υπνοι και κουρασμένοι και δεν έχουμε καμία ενημέρωση, παρά μόνο την αναγγελία για τις πτήσεις που ακυρώνονται». Δηλαδή, συγ-γνώμη, τι ήθελε να του αναγγείλουν; Πότε α-

κριβώς θα επιστρέψει σπίτι του; Είναι δυνα-τόν να πιστεύουν ότι η ηφαιστειακή έκρηξη έχει ημερομηνία και ώρα λήξης; Πόσο άσχε-τοι μπορεί να είναι; «Τι συμπεριφορά είναι αυτή; Απαράδεκτη κατάσταση!» φώναζε μια ξεμαλλιασμένη από τη ταλαιπωρία επιβάτις, αλλά, δυστυχώς, δεν βρέθηκε κανείς να της εξηγήσει ότι ποτέ, καμία Αρχή δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να κλείσει συμφωνία με ένα η-φαίστειο. Ή μήπως τα εκατομμύρια των επι-βατών που ξενυχτούσαν στα αεροδρόμια πε-ρίμεναν πως οι εταιρείες θα τους πλήρωναν επ’ αόριστον ξενοδοχεία για να καταλύσουν έως ότου ανοίξουν πάλι τα κράτη τους ενα-έριους χώρους τους; Οπως μάθαμε, οι εται-ρείες δεν δεσμεύονται από τους κανόνες της διεθνούς αεροπλοΐας σε περιπτώσεις φυσι-κών καταστροφών -και σιγά μην το έκαναν από μόνες τους. Ανάμεσα από τα σκούρα σύννεφα της ηφαι-στειακής τέφρας διακρίναμε καθαρά τη δύ-ναμη της ανθρώπινης βλακείας να ανταγω-νίζεται εκείνη της φύσης. «Θυμάσαι, όταν ή-μασταν μικροί και μπατίρηδες, που πηγαί-ναμε στην Ευρώπη με το Magic Bus;». «Αν το θυμάμαι, λέει; Τι εποχές και εκείνες…». «Μια χαρά ήταν, μην κοιτάς τώρα που ο άν-θρωπος κυνηγάει μανιασμένα το χρόνο θέ-λοντας μάλιστα να τον νικήσει». «Είδες, ε-κτός από την τέφρα, τι άλλο μπορεί να φέ-ρει στην επιφάνεια ένα ηφαίστειο;». «Αν μου πεις πώς το λένε, θα σου δώσω 20 ευρώ!». «Λύσσαξες…»!

50 ΜΙΚΤΗ ΖΩΝΗ 23 - 4 - 10

Με τον Πλούτωνα να ενερ-γοποιεί οικονομικά θέματα, τον Αρη να ενισχύει το κοι-νωνικό σου στάτους, την Α-φροδίτη να φέρνει αέρα α-νανέωσης στην εξωτερική σου εμφάνιση (μήπως να α-ποκτούσες, επιτέλους, εκεί-νο το τζινάκι που λιμπίζε-σαι καιρό;)  και την πανσέ-ληνο στον Σκορπιό να στρέ-φει το ενδιαφέρον σου σε α-γαπημένα πρόσωπα, δεν θα έπρεπε να αισθάνεσαι πα-ραμελημένος.

Η πανσέληνος στο ζώδιό σου (28/04) σε φορτίζει με απεριόριστη ενέργεια και τροφοδοτεί με αύρα θετική καθημερινές συναναστρο-φές επαγγελματικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Οι αισθήσεις σου θα είναι ι-διαίτερα οξυμένες την τρέ-χουσα εβδομάδα και ίσως δεις, επιτέλους, κάποιο ση-μαντικό για σένα στόχο να παίρνει την τελική του μορ-φή. Σκορπιέ, παίζεις μπά-λα μόνος!

Αν ξαφνικά αισθανθείς πως ακούς φωνές από το υπερ-πέραν, μη θορυβηθείς. Ο συ-ντηρητικός Κρόνος συναντά τον ονειροπόλο Ουρανό και ο οργανισμός σου ενεργο-ποιεί μηχανισμούς άμυνας, κρούωντας «τον κώδωνα του κινδύνου» για ό,τι σε απα-σχολεί. Απέφυγε τη λήψη ση-μαντικών αποφάσεων και πε-ριποιήσου τον εαυτό σου με περιττές πολυτέλειες, μέχρι να κοπάσει η μπόρα. Ξέρω έ-να καλό spa, πάμε;

Η ψυχολογία σου παλεύ-ει με κύματα νεφελώδη και στην καρδιά σου φυσάνε ά-νεμοι πολλών μποφόρ. Εάν η τρέχουσα εργασία δεν σου προσφέρει ιδιαίτερη ικανο-ποίηση και τα συναισθήμα-τα για το σύντροφο ισορρο-πούν σε τεντωμένο σχοινί, ίσως πρέπει να επαναπροσ-διορίσεις τις προτεραιότη-τές σου, ξεκαθαρίζοντας α-πόλυτα τις ανάγκες και επι-θυμίες σου.

Εργασία ή προσωπική ζωή; Προθεσμίες που λήγουν... χθες, εκκρεμότητες που α-παιτούν σημαντικά αποθέ-ματα ενέργειας και κοινωνι-κές υποχρεώσεις που σε α-νακηρύσσουν σε «πρόσωπο της ημέρας». Μήπως να δι-οργάνωνες καλύτερα μια μί-νι εκδρομή, να ηρεμήσει και το κεφάλι σου; Λίγη υπομο-νή και θα νιώσεις την ερωτι-κή ανάσα της Αφροδίτης στο πλευρό σου (από 24/04).

Ζώδια

Η πανσέληνος στο Σκορ-πιό μιλάει κατευθείαν σε καρδιά, σώμα και πνεύμα, υπενθυμίζοντάς σου πως μπορείς να αντλήσεις ι-κανοποίηση ακόμα και σε συνθήκες πλήρους απομό-νωσης από εξωτερικά ερε-θίσματα. Πλέον, αντιλαμ-βάνεσαι ξεκάθαρα πως έ-χεις γίνεις υπέρ το δέον α-παραίτητος σε ορισμένους ανθρώπους, χωρίς ουσια-στικό αντίκρισμα.

Τ ώρα που αγωνίζεται η Διαμα-ντοπούλου να φέρει εις πέρας μια καινούργια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (καλή τύχη εύ-

χομαι, αλλά δεν το πολυβλέπω), τώρα διάβασα κι εγώ μια πολύ ενδιαφέρου-σα πρόταση του συγγραφέα Ακη Δήμου: «Τα ‘Αποσπάσματα ερωτικού λόγου’ του Μπαρτ θα πρέπει να διδάσκονται στο Λύ-κειο». Και με το που τη διάβασα την πρό-ταση αυτή, αμέσως θυμήθηκα κάτι που είχε πει η Αμερικανίδα ηθοποιός Beverly Mickins: «Δεν είναι λίγοι οι συντηρητι-κών αποκλίσεων πολίτες, που υποστηρί-ζουν ότι η εισαγωγή της σεξουαλικής α-γωγής στα σχολεία θα οδηγήσει τους μα-θητές και τις μαθήτριες στην ακολασία. Είστε σοβαροί; Οπως οδηγήθηκαν τό-σα χρόνια οι μαθητές και μαθήτριες στη μελέτη των Μαθηματικών και της Φυσι-κής, έτσι θα οδηγηθούν και στην αγκα-λιά της ανηθικότητας». Με άλλα λόγια: δεν θα ήθελα να είμαι κοντά στον τάφο του Μπαρτ, την ώρα που θα αρχίσουν να τρίζουν τα κόκαλά του... Ακόμα μία εβδομάδα χωρίς καινούργιο DVD της Τζούλιας. Δεν πειράζει, μας α-ποζημιώνει το... φλερτ με το Διεθνές Νο-μισματικό Ταμείο. Στο μεταξύ, ο Παναγιώτης Βαρώτσος δεν μπορεί να πάρει ανάσα απ’ τους λυγ-μούς! Κλαίει εδώ και μερικές μέρες με... μαύρο δάκρυ, γιατί διάβασε όσα είπε στην Τεχεράνη, στους πιστούς της Τεχε-ράνης για την ακρίβεια, ο Αγιατολάχ Κα-ζέμ Σεντιτζί. Εν ολίγοις, βγήκε ο Ιρανός κληρικός και υποστήριξε ότι όσες γυναί-κες δεν ντύνονται σεμνά, καλύπτοντας πλήρως τόσο την κεφαλή τους όσο και το σώμα τους, είναι υπεύθυνες για τη ρο-πή της νεολαίας προς την ακολασία (α-φού δεν διαβάζουν Μπαρτ στο Ιράν, κα-λά να πάθουν!) και για τη διαφθορά των ηθών. Φταίνε επίσης και για τη μεγάλη αύξηση των εξωσυζυγικών σχέσεων, που κοντεύουν να καταστούν πραγματική ε-πιδημία στο Ιράν. Και καλά, θα μου πεί-τε εσείς, ο Βαρώτσος γιατί κλαίει; Διότι, όπως δήλωσε καταλήγοντας ο Αγιατολάχ Σεντιτζί, όλα αυτά τα προαναφερθέντα -η ακολασία δηλαδή, η διαφθορά και οι ε-ξωσυζυγικές σχέσεις- συμβάλλουν σφό-δρα στην αύξηση των σεισμικών δονήσε-ων! Γι' αυτό οδύρεται ο Ελληνας επιστή-μων. Σκέφτεται πόσα χρόνια έχασε μελε-τώντας τους σεισμούς και προσπαθώντας να προβλέψει τις δονήσεις του με επιστη-μονικές μεθόδους. Ενώ αν πεταγόταν μια βολτίτσα ως την οδό Φυλής...

«Χ»

Αυστηρώςκατάλληλο

• Οι Αιγόκεροι δεν συναντούν απλώς εμπόδια αλλά γεννιούνται με αυτά, γε-γονός που τους κάνει να ωριμάζουν πιο γρήγορα.

• Ενας Κριός απεχθάνεται τα εύκολα και συνήθως βάζει μόνος του «τρικλοπο-διές» σε μια σχέση, για να διατηρήσει το ερωτικό ενδιαφέρον του ζωντανό.

• Οι Παρθένοι, κατά γενική ομολογία, αποτελούν το πιο παρεξηγημένο ζώδιο.• Οι «ευαίσθητοι» Ιχθείς φυλάνε καλά κρυμμένη τη σκληρή πτυχή της προ-

σωπικότητάς τους για την πιο αναπάντεχη στιγμή.• Δύο Υδροχόοι δεν είναι ποτέ ίδιοι μεταξύ τους.• Ο κυκλοθυμικός Σκορπιός κλείνεται πολύ εύκολα στον εαυτό του, με απο-

51ΜΙΚΤΗ ΖΩΝΗ23 - 4 - 10

Νευράκια; Αισθάνεσαι τη μέγγενη της εργασίας να σε συνθλίβει σε βαθμό εξουθέ-νωσης, με τις ευθύνες να κα-ραδοκούν απειλητικά. Oμως καλά νέα καταφτάνουν από το αστρολογικό μέτωπο και από 23/04 το σύμπαν απο-φασίζει να σε αφήσει στην ησυχία σου. Επιπλέον, ο Πλούτωνας φωτίζει το κοι-νωνικό σου προφίλ και στιγ-μές χαλάρωσης με αγαπη-μένους φίλους διαφαίνονται στον ορίζοντα.

Ταλαιπωρήθηκες αρκετά τους τελευταίους μήνες, όμως ό-λες οι φάσεις κάποτε κλείνουν τον κύκλο τους. Εύλογα νιώ-θεις αδικημένος από ανθρώ-πους και καταστάσεις, ωστό-σο έχε υπόψη πως το «κοφτε-ρό» μυαλό και οι πρωτοπορι-ακές ιδέες σου, συχνά σε ο-δηγούν να υπερέχεις έναντι των υπολοίπων ζωδίων. Υπο-μονή και σύντομα η μοναδι-κή ικανότητά σου να ξεχωρί-ζεις από τη μάζα, θα επανέλ-θει ισχυρότερη και δυναμική.

Ο Δίας σε προικίζει με έντο-νη γοητεία και ζωώδη μαγνη-τισμό. Εάν νομίζεις πως η πα-ραπάνω φράση ξεπήδησε α-πό τις σελίδες κάποιου μυθι-στορήματος Αρλεκιν, θυμίσου πως όταν η πραγματικότητα σε ζορίζει, είσαι ο πρώτος που ενεργοποιεί ένα φαντασιακό περιβάλλον, όπου όλα λει-τουργούν ανέμελα. Η πανσέ-ληνος στο Σκορπιό (28/04) ίσως σε πείσει πως η πραγμα-τικότητα ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία.

Η πανσέληνος στο φιλι-κό ζώδιο του Σκορπιού (28/04) σε αποφορτίζει α-πό έννοιες και βάρη του παρελθόντος. Τα άστρα εί-ναι με το μέρος σου, το α-ντικείμενο του πόθου μάλ-λον αρχίζει να εκτιμά τα κάλλη σου, η δημιουργικό-τητά σου αποβαίνει καρπο-φόρα, ακόμα και το στριφ-νό αφεντικό σε βλέπει με... άλλο μάτι. Σε ζηλεύω!

Η Αφροδίτη μετακομίζει από τον Ταύρο στους Διδύμους (α-πό 24/04) και ξαφνικά αισθά-νεσαι να μη σε χωράει το σπί-τι. Εκμεταλλεύσου το όμορφο ανοιξιάτικο κλίμα για βόλτες, συναντήσεις με φίλους και ξε-νύχτι μέχρι πρωίας, αλλά πα-ρέμεινε φειδωλός σε οικονο-μικά θέματα, γιατί το γαϊτανάκι Κρόνου-Ουρανού δεν αφήνει περιθώρια για σπατάλες και δεν θέλεις τοκογλύφους στο σβέρκο σου.

Πιθανόν ήδη βιώνεις τετα-μένες στιγμές ή απλώς νιώ-θεις πως για κάποιο ανεξή-γητο λόγο όλα σου φταίνε. Με τον Κρόνο να τάσσεται α-πέναντι του Ουρανού, η τρέ-χουσα εβδομάδα ίσως φέρει ανεπιθύμητες εξελίξεις, ιδι-αίτερα σε όσους είναι γεννη-μένοι 17-22. Ωστόσο να θυ-μάσαι πως τίποτε δεν γίνεται τυχαία και από τις μάχες πά-ντα βγαίνουμε πιο δυνατοί.

Starstruck City

και αλήθειεςΣαββατόβραδο στο στούντιο της Γ. στα

Εξάρχεια, ώρα 10η βραδινή, με τα α-παραίτητα συνοδευτικά πριν από την έξοδο. Pizza Hut με υπερβολικές πο-

σότητες πεπερόνι, λευκό κρασί, αναψυκτικά και 2 κανάτες νερό που αδειάζουν σε χρόνο dt, «νεροφίδες», ένεκα του πεπερόνι που λέ-γαμε. Στο dvd παίζουν τα 2 νέα επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς Glee που έχει γίνει talk of the town στο LA (βλέπε Λεκανοπέδιο Αττι-κής). Χορός, τραγούδι, ένα σχολείο με έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες, διεστραμμένα μαύ-ρο χιούμορ, υπερσεξουαλικοί πρωταγωνιστές και μερικές από τις πιο ελπιδοφόρες κινημα-τογραφικές φάτσες της δεκαετίας. Το hype γύ-ρω από τη σειρά έπεισε ακόμα και τη Μαντό-να να προσφέρει, στο ευτελές ποσό των 100 χιλιάδων δολαρίων, τα δικαιώματα για τη δι-ασκευή δημοφιλών κομματιών της, στο πλαί-σιο της σειράς.

Συνέχεια της βραδιάς στο Hoxton, ώρα αιχμής 12η βραδινή, να αναζητάμε εναγωνίως ελάχι-στα τετραγωνικά εκατοστά ελεύθερου χώρου. Η Γ. απόψε είναι -τουλάχιστον- γκομενάρα. 26 Μαΐων, όμορφη, με έντονη σεξουαλικότητα, θηλυκή αλλά και αντράκι -όπου το απαιτούν οι περιστάσεις- συχνά τη φωνάζουμε Βαγγέλη (με την καλή έννοια). Το μαύρο στράπλες Marc Jacobs που φοράει, σε συδυασμό με το λάγνο βλέμμα Δέσποινα Βανδή, μάλλον αποδίδουν τα δέοντα. Εκείνος στην ίδια ηλικία, ωραίο τυ-πάκι με street ντύσιμο, τολμηρός, δίχως ντρο-πές και χαζά βλέμματα, της την... πέφτει στα ί-σα, χωρίς περιστροφές. Βρίσκω κάτι γνωστούς και απομακρύνομαι διακριτικά.

H ατμόσφαιρα ζεσταίνεται προοδευτικά,0 ό-πως και η διάθεση της Γ. Κοντεύει περασμένες 4, το «ζευγάρι» βρίσκεται στο τελικό στάδιο του φλερτ, ενώ εγώ, στρατηγικά κρυμμένος, αποτυ-πώνω στιγμιότυπα με την κάμερα του i-phone, τα οποία και αναρτώ real time στο Twitter, της το χρωστούσα από τότε που ανέβασε στο Facebook φωτογραφίες μου ενώ έκανα σολά-ριουμ. Της προτείνει να πάνε κάπου πιο ήσυ-χα οι δυο τους, εκείνη δέχεται και του ζητάει έ-να λεπτό για να χαιρετήσει κάτι γνωστούς. Κα-τευθύνεται προς το τραπέζι τους, ανταλλάσσει μερικές σκόρπιες κουβέντες και μόλις γυρνά-ει το κεφάλι της βλέπει τον «κορτάκια» να ανοί-γει την πόρτα του μαγαζιού και να φεύγει τρέ-χοντας. Κόκαλο εκείνη, κόκαλο κι εγώ.Μετά τις αρχικές δικαιολογίες (μήπως μύριζε η αναπνοή σου, τον έπιασε... κόψιμο, σε πέρασε για τραβεστί), τελικά καταλήξαμε στο εξής εύ-λογο συμπέρασμα: μερικοί άντρες συναγωνίζο-νται τις κότες στην έλλειψη θάρρους!

Ο Γκόλντεν Χολ-ίστας

Εκ-κεντρικέςιστορίες

τέλεσμα να πληγώνει τους γύρω του.• Μια γυναίκα Ταύρος αρέσκεται ιδιαίτερα στο φλερτ «χωρίς λόγια», ως κατ’

εξοχήν ζώδιο των αισθήσεων.• Οι Λέοντες χρειάζονται τα κομπλιμέντα σχεδόν όσο και το οξυγόνο.• Ζήλια και κτητικότητα οδηγούν μια γυναίκα Τοξότη μακριά.• Οι Δίδυμοι συνήθως βρίσκουν την ευτυχία σε Υδροχόους και Ζυγούς. Σε

μια διαμάχη ο Ζυγός θα υποχωρήσει πρώτος.• Ο Καρκίνος είναι το μοναδικό ζώδιο που βρίσκει κοινά σημεία αναφοράς

με όλα τα υπόλοιπα.

52 MIKTH ΖΩΝΗ 23 - 4 - 10

Γνωρίζατε ότι:

•Ανανεωμένος κι ορεξάτος, μάλλον, ξαναγυρ-νάει στο παλιό «σπιτικό» του, από Σεπτέμ-βρη, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου. Αυτήν τη φορά όμως θα τον ακολουθήσει στο πρωι-νό του Mega και ο Θανάσης Πάτρας. Μακά-ρι να κάνουν «χρυσές» δουλειές και τα μηχα-νάκια της AGB να χτυπήσουν δυνατά!

•Προσωρινό θεατρικό «διαζύγιο» θα πάρουν ο Θοδωρής Αθερίδης και τη Σμαράγδα Κα-ρύδη στην επόμενη χειμερινή θεατρική σε-ζόν. Ναι, καλά διαβάσατε. Στο καινούργιο έργο που θα ανεβάσει ο Θοδωρής στο Μι-κρό Παλλάς, ζευγάρι πάνω στη σκηνή θα εί-ναι με τη Ζέτα Μακρυπούλια αυτή τη φορά.

•«Ξαναχτυπά» με 4 νέες θεατρικές δουλειές το δίδυμο Αλέξανδρος Ρήγας-Δημήτρης Απο-στόλου, ανανεωμένο και ξεκούραστο, έπει-τα από ένα διάστημα απουσίας του από τη μικρή οθόνη και το θεατρικό σανίδι. Η μία θεατρική δουλειά τους θα ανέβει στο θέατρο Αλίκη, η άλλη στο θέατρο Αθηνά, η τρίτη θα πάει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και η τέ-ταρτη… ίσως θα ανέβει στο θέατρο Ηβη. Ευ-χόμαστε τα καλύτερα!

•Στις 20 του Απρίλη στο βιβλιοπωλείο Φλοράλ, στα Εξάρχεια, έκανε την πρώτη του εμφανι-ση το νέο βιβλίο του Στέλιου Κανάκη με τίτ-λο «Ιερές βλακείες». Το βιβλίο παρουσία-σε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου και η Δήμη-τρα Χατούπη.

•Ανανεωμένη εμφανίστηκε η δημοφιλής μας τραγουδίστρια Νατάσα Θεοδωρίδου, ντυμέ-νη στα μαύρα με ένα κόκκινο μακρύ φου-λάρι, στην πρεμιέρα της θεατρικής παρά-στασης «Μαρινέλλα, το μιούζικαλ», των Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα, σε σκηνοθε-σία Σταμάτη Φασουλή. Λέτε να ευθύνεται ο σύντροφός της, ο επιχειρηματίας Θεόφιλος Τζιώτης, ο οποίος δεν την άφησε από τα μά-τια του καθ’ όλην τη διάρκεια της βραδιάς;

•Και ο ηθοποιός Χρήστος Σπανός, όμως, πα-ρευρέθηκε στην πρεμιέρα του «Μαρινέλ-λα, το μιούζικαλ» στο Παλλάς, τιμώντας έτσι με την παρουσία του το φίλο και συνεργάτη του, σε αρκετές τηλεοπτικές δουλειές, Μέμο Μπεγνή, που στ’ αλήθεια τραγούδησε πολύ όμορφα. Το συνόδευε η σύζυγός του, Μελί-να Παιονίδου, γνωστή δασκάλα μουσικής και καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

•Τη λύση για να ξεπεραστεί το οικονομικό πρό-βλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας πρό-τεινε ο αγαπημένος μας τραγουδιστής Γιάν-νης Πλούταρχος, σε συνέντευξή του. Ανα-φερόμενος στα παιδιά του, δήλωσε πως με τη γέννησή τους πρόσφερε 5 ΑΦΜ -με το οσονούπω πέμπτο του παιδί- στο ελληνι-κό Δημόσιο.

Kαλημέρα φίλοι μου. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ από τότε που ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι του ΔΝΤ έχω μια νευρικότητα. Ολο κάτι εφιάλτες βλέπω, ενώ αρχίζω να γράφω τις λέξεις παραλείποντας τα γράμματα Δ, Ν, Τ για να μη μου έρχεται ο συνειρμός. Εμείς όμως δεν πρέπει να πτοούμαστε. Το ξέρουμε ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες, αλλά δεν θα μας πάρει και... από κάτω. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, πάνω απ’ όλα. Δεν μπορεί, κάπου στο βάθος του τούνελ θα υπάρχει κάποιο φως (βάλ’ τε κι εσείς αγαπητή μου κυρία Νικολούλη ένα χεράκι, μπας και το δούμε τελικά). Μετά σκέφτομαι και το άλλο: ως λαός σίγουρα διαθέτουμε χιούμορ, αλλιώς δεν θα αντέχαμε και όλα όσα έχουμε ζήσει ως τα τώρα (και ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει και η συνέχεια). Είναι και το άλλο, που λέει πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Εγώ, για να σας πω την αλήθεια, έχω αρχίσει να ακούω τραγούδια της Σοφίας Βέμπο για να πάρω λίγο κουράγιο, άσε που νοίκιασα και τους «300» να ξαναηχήσει στα αυτιά μου το “This is Sparta”. Εμείς λοιπόν δεν «μασάμε» και θα επιβιώσουμε σε πείσμα όλων όσων μας έχουν βάλει... στο μάτι. Ας δούμε λοιπόν και μερικές ειδησούλες από τα εξωτερικά, για να πούμε και κάτι άλλο.

Στην υπηρεσία της Αυτού Showbiz

Nα πάμε όμως και σε μία δυσάρεστη είδηση, γιατί η ζωή έχει και από αυτές, άσε που είναι δυστυχώς και οι περισσότερες. Ο γιος του γνωστού ηθοποιού Michael Douglas, λοιπόν, καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση για κατοχή ηρωίνης και συναλλαγή με ποσότητες μεθαμ-φεταμίνης και κοκαΐνης, έξω από ένα δωμάτιο ξενοδο-χείου στη Νέα Υόρκη.Η σύλληψη είχε γίνει τον περασμένο χρόνο, ενώ τον Ι-ανουάριο δήλωσε ένοχος στις κατηγορίες. Οπως ανέφε-ρε λοιπόν το Reuters, ο 31χρονος Cameron ζήτησε συγ-γνώμη από την οικογένειά του στο δικαστήριο για τον ε-φιάλτη αυτό, που αποτελεί δικό του έργο. Ο διάσημος η-θοποιός Michael Douglas είχε γράψει μία επιστολή προς το δικαστή ζητώντας του να επιδείξει επιείκεια, αναφέρο-ντας ότι ο Cameron έδινε μάχη με τα ναρκωτικά από την ηλικία των 13 ετών, ενώ πρόσθετε ότι μπορεί να έχει μία ιδέα για την πίεση που δέχεται κάποιος να βρει την ταυ-τότητά του έχοντας ένα διάσημο πατέρα (ο ίδιος, άλλω-στε, είναι γιος του Kirk Douglas).Aλλά και η νυν σύζυγός του, η ηθοποιός Catherine Zeta-Jones, έγραψε στο δικαστή ότι ο Cameron είναι ένας στοργικός, ευγενικός άνθρωπος.

53MIKTH ΖΩΝΗ23 - 4 - 10

Τι ήταν και αυτό με την ηφαιστειακή σκόνη! Είδατε όμως τη δύναμη της φύσης; Ενα ισλανδικό ηφαιστειάκι είπε να τρίξει λίγο τα... δόντια στους Ευρωπαίους και έβαλαν «λουκέτο» οι αιθέρες! Το τι τράβηξαν αυτοί οι ε-πίδοξοι ταξιδιώτες, ούτε στον εχθρό μου (που δεν έχω, που λέει ο λόγος). Οπως ήταν φυσικό, λοιπόν, οι ακυ-ρώσεις των πτήσεων επηρέασαν πο-λύ κόσμο, ανάμεσά τους και ορισμέ-νους διασήμους.Παραδείγματος χάριν τη σύζυγο του Sting, την Τrudie Styler, που δεν μπόρεσε να παραστεί στην αμερικανι-κή πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ “Wake Up” (στο οποίο εκείνη είναι συμπα-ραγωγός). Αλλά είδες για να έχει κα-λό σύζυγο; Πήγε στη θέση της ο Sting και μάλιστα διάβασε και τον εναρκτή-ριο λόγο που είχε γράψει η Τrudie.

Πώς φαίνεται όμως η καλλιτεχνική φύση! Ο Sting, που ως γνωστόν είναι αφοσιωμένος στα περιβαλλοντικά θέ-ματα, έθεσε την απουσία της γυναίκας του ως εξής: την κράτησε στην Ευρώ-πη η Μητέρα Γη! Ωραίο έτσι; Ωστόσο το πρόβλημα με τις αερομε-ταφορές επηρέασε και τον Brad Pitt, που δεν μπόρεσε να πάει στη Νέα Υ-όρκη για να βρεθεί σε μία εκδήλωση προς τιμήν του αδελφού του, Doug, o οποίος ορίστηκε πρέσβης Καλής Θε-λήσεως στην Τανζανία, σε αναγνώ-ριση του ανθρωπιστικού του έργου στην Αφρική. Ο πρόεδρος της χώ-ρας διοργάνωσε, λοιπόν, ένα πάρτι τη Δευτέρα στην αμερικανική μητρό-πολη αλλά, σύμφωνα με το JustJared.com, o Βrad ήταν απών. Φαίνεται πως και το ηφαίστειο τον ήθελε στην Ευρώπη...

Ο γάμος, όπως και να το κάνεις, στοιχίζει. Δεν θα πάρεις ένα νυφικό, ένα κοστουμάκι, δεν θα τυλίξεις σε ένα τούλι πέντε κουφετάκια (έστω και με εσάνς αμυγδάλου) και πάνω απ’ όλα, αν είσαι ο γαμπρός, δεν θα κάνεις και στη νύφη δώρο το κλασικό μο-νόπετρο (ακόμα και αν το έχεις πάρει από τηλεπρο-σφορά;) Αλλά, λες από μέσα σου, εντάξει, μια φο-ρά παντρεύομαι, ας ξοδέψω και όλες τις οικονομί-ες μου. Για σκεφτείτε όμως να παντρευόσασταν για τρίτη φορά μέσα σε δύο χρόνια…Ηρεμήστε, εσείς μια χαρά είστε με τη γυναικούλα σας και ακόμη και αν δεν είστε, δεν πειράζει, κανείς δεν είναι τέλειος. Για τον άνδρα της Μariah Carey όμως χτυπάω... την καμπάνα, που θα πρέπει να ξα-να-ανανεώσει τους γαμήλιους όρκους του, την επό-μενη εβδομάδα. Προφανώς δεν θα καταλάβατε -και με το δίκιο σας- γι’ αυτό κι έρχομαι να λύσω το γρίφο. Η διάσημη τραγουδίστρια Mariah Carey και ο ράπερ-ηθοποιός Nick Cannon παντρεύτηκαν στις 30 Απριλίου του 2008, στις Μπαχάμες. Ωραία μέχρι εδώ. Ελα όμως που αν νόμιζε ότι ξεμπέρδεψε έτσι εύκολα ο Nick,

μάλλον γελάστηκε. Γιατί, όπως και να το κάνεις, τη Μariah παντρεύτηκε, όχι καμιά τυχάρπαστη. Ετσι, λοιπόν, κάθε χρόνο το ζευγάρι έχει πάρει απόφα-ση να ανανεώνει τους γαμήλιους όρκους του και η ανανέωση δεν γίνεται όπως στο χρόνο ομιλίας με μία κάρτα, που λέει ο λόγος, αλλά η περίσταση α-παιτεί και ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι. Την επόμενη Παρασκευή, λοιπόν, έχει 30 ο μήνας, επομένως για τρίτη φορά (αν συνυπολογίσεις και το γάμο) το ζευ-γάρι θα ξαναδεσμευτεί για τη μεταξύ τους αφοσίω-ση και αγάπη.Οπως διευκρινίζει στο UsMagazine.com ο Nick, αυ-τή τη χρονιά θα είναι ο τρίτος τους γάμος. Ανήμερα της επετείου θα διοργανώσουν ένα πάρτι, ένα event και φέτος θα δωρίσει στη γυναίκα του το τρίτο δα-χτυλίδι. Και δεν πιστεύω η Mariah να βολεύεται και με ένα οποιοδήποτε δαχτυλιδάκι που έχει ένα πε-τραδάκι επάνω. Αλλωστε η γυναίκα είναι ντίβα και έχει τις απαιτήσεις της. Εγώ όμως μία ερώτηση έχω: αν με το καλό τη συμπληρώσετε τη δεκαετία του έγ-γαμου βίου, την ενδέκατη χρονιά πού θα το βάλεις το ενδέκατο το δαχτυλίδι;

Τι την περάσατε τη Victoria Beckham; Για καμία σταρ που θέλει σώνει και καλά να κερδίζει τις εντυ-πώσεις και τα θετικά σχόλια όσων την παρακολουθούν; Οχι βέβαια. Η «ιέρεια» του στιλ δεν έχει τέτοια άγχη. Και μάλιστα δεν την πειράζει καθόλου να την κριτικάρουν, ούτε και έχει τη φιλοδοξία να προσπα-θήσει σκληρά για να εντυπωσιάσει κάποιον. Μπράβο σου, γιατί να α-πογοητεύεσαι άλλωστε; Αν θέλεις πάντως να την πληγώσεις (δεν υ-παινίσσομαι βέβαια ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι) πες της κάτι για τα ρούχα που φτιάχνει, γιατί το πρώην Spice Girl έχει γίνει πλέ-ον μία σχεδιάστρια ρούχων με δι-κή της ετικέτα. Οπως είπε στη γερ-μανική Vogue, ένα όνειρό της έγινε πραγματικότητα και παρά το γεγο-νός ότι βρίσκεται ήδη στην τέταρ-τη σεζόν της δραστηριοποίησής της στο χώρο, πάντα την πιάνει νευρι-κότητα πριν και κατά τη διάρκεια των επιδείξεων των ρούχων της.Και όπως φυσικά θα έχετε καταλά-βει, δεν χρησιμοποιεί υλικά ό,τι κι ό,τι, αλλά τα καλύτερα. Η Victoria όμως έχει να πει και κάτι σε όσους τη λένε απόμακρη (κι εγώ ήθελα να ήξερα πώς σχημάτισαν τέτοια άπο-ψη). Η γυναίκα είναι κοινωνική και της αρέσει μάλιστα να μιλά με νέο κόσμο. Επομένως αν τη συναντή-σετε πουθενά, πιάστε της την κου-βέντα, να τη ρωτήσετε, βρε αδελφέ, αν σας ταιριάζει το ρουχαλάκι που φοράτε. Ευτυχώς πάντως, τώρα που το σκέφτομαι, που η Victoria δεν βρισκόταν στην απονομή των φετινών τηλεοπτικών βραβείων. Α-κόμα δεν θα είχε συνέλθει. Ασε μην έχω και τύψεις.

Δύσκολοι οικονομικά καιροί! Εδώ ολόκληρος Burt Reynolds και έκα-νε περικοπές. Ο 74 Φεβρουαρίων ηθοποιός έριξε αισθητά την τιμή πώλησης της κατοικίας-ολόκληρης έκτασης που έχει στη Φλόριντα. Και όχι τίποτα τσιγκουνιές: μιλά-με για επτά εκατομμύρια δολάρια κάτω. Θα μου πείτε βέβαια ότι και το αρχικό ποσό ήταν λίγο τσουχτε-ρό, τουτέστιν λίγο κάτω από 16 ε-κατομμύρια δολάρια.Αλλά η ζήτηση φαίνεται δεν ήταν η αναμενόμενη, γιατί η προσφορά πώλησης είχε μπει από το 2005. Τώρα βέβαια η έκταση δεν είναι και τυχαία, για να πω και του μεσί-τη το δίκιο. To σπίτι έχει θέα στο Jupiter Island, το οικόπεδο διαθέ-τει δική του αποβάθρα (έτσι για να δένεις το σκάφος σου και να είσαι ήσυχος ότι δεν θα σου το τρακά-ρει κανένας ατζαμής), κομμωτήριο και αίθουσες προβολής. Για να γυ-ρίσεις την έκταση ολόκληρη πρέ-πει να διοργανώσεις μία εκδρομή (καλό είναι να έχεις και κεφτέδες μαζί!) καθότι μιλάμε για 12 στρεμ-ματάκια.

54 ΘΕΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ 23 - 4 - 10

ισθαντικές μελωδίες, κιθαριστική χα-ρούμενη ποπ, αιθέρια φωνητικά με η-λεκτρονική χροιά. Κυρίες και κύριοι, ο Monsieur Minimal! O Monsieur, κατά

κόσμον Χρήστος Τσιτουρίδης, έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από την παρθενική του δου-λειά που κυκλοφόρησε από την εγχώρια Sound of Everything και ακούει στον... παιχνιδιάρι-κο τίτλο “Lollipop”, με κομμάτια όπως το ομώ-νυμο, το “Silk” και το “Love story”, να χαίρουν προβολής σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, διαφη-μιστικά σποτ, αλλά και στο εξωτερικό. Το δεύτε-ρο δισκογραφικό πόνημα του ταλαντούχου Χρή-στου μιλάει… ελληνικά και ονομάζεται «Πάστα Φλώρα», σε μια ενδιαφέρουσα παρέκκλιση από τον αγγλόφωνο στίχο, με έξτρα δέλεαρ την τιμη-τική συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη στο κομ-μάτι «Μια ζωή».Σάββατο απόγευμα η στήλη βρέθηκε στο Metropolis Live Stage, με αφορμή την επίσημη παρουσίαση του cd. Χαλαρός καφές, αγαπημένοι φίλοι, ένα κολάσιμα προκλητικό συντριβάνι σο-κολάτας/ευγενική προσφορά του χορηγού και ο ευδιάθετος Monsieur Minimal να συνομιλεί μαζί μας, λίγο πριν από την εμφάνισή του στη σκηνή για το τραγουδιστικό μέρος του event.  Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σου με τη μουσι-κή και ποιο είναι το background σου;Το «μικρόβιο» το κόλλησα από μικρός, από την εποχή του αμερικανικού ΜΤV. Μέτα ακoλούθη-σαν τα πρώτα μαθήματα κιθάρας και το στήσιμο μιας grunge band.Οταν αποφάσισα να ασχοληθώ με περισσότερο ζήλο, γράφτηκα σε μια ομάδα μουσικής παραγω-γής, όπου και παρακολούθησα μαθήματα για να μπορώ να γράφω τη μουσική έτσι όπως την έχω στο μυαλό μου.

Ποιες ήταν οι επιρροές σου;Οι μουσικές μου αναφορές κι επιρροές έχουν να κάνουν ασυνείδητα με τα τέλη της δεκαετίας ’80 και συνειδητά με τις αρχές των 90’s και την ε-ναλλακτική σκηνή της ροκ. Στη συνέχεια, εί-χα πάντα τα αυτιά μου ανοιχτα και πα-ρακολουθούσα όλα τα μουσικά ρεύ-ματα -από βρετανική και φιν-λανδική κιθαριστική ποπ, μέ-χρι electronica, tech house και πολλά από τα σημερινά νέα είδη.

Πώς αποφάσισες να κάνεις «στροφή» στον ελληνικό στίχο;Δεν είναι στροφή. Η μουσική είναι μία. Και εγώ κάνω αυτό που νιώθω, χωρίς κανένα κόμπλεξ. Στην  όλη διάρκεια της μουσικής μου

ενασχόλησης ήταν αναπόφευκτο, λόγω και της μητρικής μου γλώσσας, να μη γράψω κάτι με ελ-ληνικό στίχο και όταν αυτό γινόταν με επιτυχία με έκανε πολύ χαρούμενο. Οταν, λοιπόν, προέ-κυψαν αυτά τα κομμάτια, σκέφτηκα ότι δεν ήθε-λα να τα πετάξω ούτε να τα χαρίσω, με τίποτα! Γι’ αυτό αποφάσισα να κυκλοφορήσω την «Πά-στα Φλώρα». Ο αγγλικός στίχος είναι αυτός που με γοητεύει περισσότερο και σε καμία των περι-πτώσεων δεν μπορώ να φανταστώ να μη γράφω πάνω σε αυτόν.

Τι αποκόμισες από τη συνεργασία σου με τη Δήμητρα Γαλάνη;Την εμπειρία και τη χαρά του να δου-λεύεις με έναν τόσο φτασμένο επαγ-γελματία μουσικό, αλλά και  παράλ-ληλα τόσο απλό και γλυκό άνθρωπο.

Η θετική ανταπόκριση κοινού και κριτικών πόσο σε επηρεάζει; Είσαι ικανοποιημένος από τη μέχρι τώ-ρα πορεία σου;Μου δίνει τρελή χαρά και απεριόρι-στη δύναμη το να βλέπω πως αυτά που γράφω αρέσουν στα αυτιά του κόσμου. Αλλά και τα αντίθετα σχό-λια με κάνουν να θέλω να δουλεύω ακόμη περισσότερο. Εννοείται πως είμαι παρά πολύ ικανοποιημένος. Δόξα τω Θεώ, το όνειρο δείχνει να συνεχίζεται και εγώ προσπαθώ να το κυνηγώ όπως ακριβώς το ονει-ρεύτηκα: βήμα-βήμα. 

Δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα, πέραν της ενασχόλησής σου με τη μουσική, ακολουθείς και κάποιο άλλο επάγγελ-μα για βιοποριστικούς λόγους;Προσπαθώ να τα καταφέρω. Εχω εγκαταλείψει την πρωινή μου δουλειά (ηλεκτρολόγος υπομη-χανικός, με ειδίκευση στη φωτοτεχνία) για να α-φοσιωθώ 100% στη μουσική. Δεν είναι τόσο εύ-κολα τα πράγματα, αλλά είμαι αισιόδοξος. Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;Ο επόμενος αγγλόφωνος δίσκος είναι ήδη έτοι-

μος και θα κυκλοφορήσει στις αρ-χές του 2011 -με το καλό.